Τεύχος 525

Ο ΜΑΓΕΙΡΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΝΤΙΖΑΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΡΕΥΝΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤΙ

Τ1ΥΟ ο Ν ΙΑΔΊΚ Βάσει στοιχείων Bari-Focus

ΣΤΟ

Δ

www.lifo.gr Στοιχεία s Google Analytic

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

29062017

2 lifo – 29.6.17

☛ «Η Ηριάννα Β.Λ., ο Τάσος Θεοφίλου και οι Πυρήνες της Φωτιάς: Μια ενίοτε μεροληπτική Δικαιοσύνη» λεγόταν το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Θοδωρή Αντωνόπουλου στο lifo.gr. Με αυτό διαφώνησε ο apdm, που έγραψε: «Οι αναρχικοί είναι εναντίον του “χαλαρού” συστήματος Δικαιοσύνης. Είναι υπέρ του λαϊκού δικαστηρίου, της ετυμηγορίας διά βοής και της άμεσης εκτέλεσης της ποινής (δηλαδή λιντσάρισμα ή τουφεκισμός). Παρ’ όλα αυτά, όταν συλλαμβάνονται οι ίδιοι, εκμεταλλεύονται στο έπακρο το “χαλαρό” σύστημα. Αρνούνται τα πάντα (εκτός από το ότι είναι αναρχικοί), βρίσκουν τους καλύτερους συστημικούς δικηγόρους και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν όλες τις τρύπες και τις εξαιρέσεις των νόμων. Οι πραγματικοί αγωνιστές πάντα παραδέχονταν ευθαρσώς τις πράξεις τους. Οι αγωνιστές της αριστεράς πάντα παραδέχονταν τις πράξεις τους, ακόμη και μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αυτοί τι είδους αγωνιστές είναι δεν μπορώ να καταλάβω. Μάσα, καλοπέραση και καμιά καλή γκόμενα είναι τα μόνα που τους ενδιαφέρουν, και φυσικά χωρίς να δουλεύουν για τα ανάλγητα αφεντικά». «Δηλαδή (αν κατάλαβα καλά από το σχόλιό σας), γνωρίζετε κάτι για την ενοχή των δύο αυτών ανθρώπων;» αντέδρασε η tsatsara. «Σας έπεισαν τα αποδεικτικά στοιχεία ή απλώς τους κρίνετε λόγω της ιδεολογίας τους; Έπρεπε να παραδεχτούν την ενοχή τους μόνο και μόνο επειδή είναι αναρχικοί;» Το βλαχάκι πρόσθεσε: «Το άρθρο εξετάζει τις περιπτώσεις δύο ανθρώπων οι οποίοι έχουν φορτωθεί κατηγορίες, ενώ τα πειστήρια είναι λίγα κι αυτά προβληματικά (αν μπήκατε στη διαδικασία να διαβάσετε το άρθρο). Εσείς θα επιθυμούσατε να περάσετε το υπόλοιπο της ζωής σας ή ένα μεγάλο κομμάτι της νεότητάς σας στη φυλακή, χωρίς να έχετε διαπράξει αξιοσημείωτα ποινικά αδικήματα, λόγω στοχοποιήσεως της ιδεολογίας σας και μόνο; Δεν το νομίζω». Τέλος, ο apdm απάντησε: «Δεν θέλω κανένας αθώος να καταδικαστεί. Δεν είμαι ειδικός στο DNA και δεν ξέρω αν η Ηριάννα είναι αθώα ή όχι. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς γίνεται πάντα (πάντα, όμως), όποτε συλλαμβάνεται κάποιος αναρχικός, να κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα. Π.χ. γίνονται επεισόδια. Συλλαμβάνονται κάποιοι. Όλοι (μα όλοι, λέμε) βρίσκονταν στο κέντρο τυχαία. Άλλος πήγαινε να δει τη γιαγιά του, άλλος κατέβηκε στο κέντρο να αλλάξει μια μπλούζα που ήταν λάθος νούμερο κ.λπ. Φανταστείτε τον Μανώλη Γλέζο να τον έχουν πιάσει οι Γερμανοί και να λέει: “Εγώ δεν ξέρω τίποτα για τη σημαία. Πέρασα από δω γιατί πήγαινα να δω τη γιαγιά μου”». ☛ Για το τέλος του σίριαλ με τον Μπομπ Ντίλαν και το Νόμπελ Λογοτεχνίας έγραψε ο Δημήτρης Πολιτάκης στο «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά». «Ας πρόσεχαν ποιον επέλεγαν για το βραβείο...» σχολίασε λακωνικά ο patatasc, ενώ ο Βεβαίως έγραψε: «Ο Ντίλαν μισεί ρόλους που άλλοι του δίνουν, στις διακρίσεις που παίρνει δεν αισθάνεται πάντα σίγουρος, κάνει αυτό που θέλει, όπως νομίζει, όχι όπως θέλουν οι άλλοι, π.χ. θαυμαστές, που φοβάται πολύ! Είναι μυστήριος χωρίς να το παίζει, είναι ο Ντίλαν!». ☛ «Ο Τσβάιχ και η αδύνατη ηρεμία» λεγόταν το άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη και σ’ αυτό ήρθε ένα από τα πιο θερμά σχόλια της εβδομάδας από τον/ την spationaute: «Συγχωρήστε μου το αυτοαναφορικό σχόλιο αλλά, Νικόλα Σεβαστάκη, είσαι ο χρονογράφος της ζωής μου! Κάθε φορά που σε διαβάζω, είναι σαν να παίρνεις τις σκόρπιες σκέψεις μου και τις άρρητες αγωνίες μου και να τις κάνεις λόγο». «Άρθρα σαν και το παρόν δίνουν πνοή» πρόσθεσε ο F1.8. «Είναι αυτά που με ξαναφέρνουν να διαβάσω εδώ». «Διαχρονικό το καταληκτικό σας ερώτημα για τη ζωή, όπως και το ερώτημα πολλών για τη λογοτεχνία» κατέληξε το γελαστό νερό: «Πόσο θα άντεχε ο Ροτ χωρίς την ευγενική “χορηγία” του Τσβάιχ...». ☛ «Τι Ιστορία θέλουμε να διαβάζουμε;» αναρωτήθηκε ο/η AltReality στο άρθρο του Φώντα Τρούσα στο lifo.gr σχετικά με την πολυσυζητημένη άποψη του καθηγητή Στάθη Καλύβα για τη χούντα. «Yπάρχουν τα εθνικά αγιογραφήματα και το nationalist fiction, που μπορείς να αγοράσεις και από εκπομπές τηλεπωλήσεων. Υπάρχει η εθνική εκδοχή που μπορείς να βρεις στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας, που έχει πρώτο στόχο τη δημιουργία εθνικής ταυτότητας. Όμως η δημοφιλέστερη μορφή Ιστορίας που καταναλώνουμε είναι η αναχρονιστική. Η μεταφορά, δηλαδή, περασμένων γεγονότων που αφορούν πολύ παλιότερες γενιές στο σήμερα, κρίνοντάς τα όχι με βάση τα δεδομένα της εποχής τους αλλά με τα σύγχρονα (γνωστό και ως 20/20 hindsight). Δυστυχώς, το mainstream του ’60 και του ’70 ήταν πολύ δεξιότερο απ’ ό,τι θεωρούμε σήμερα. Κάντε μόνοι σας μια έρευνα και δείτε τι έλεγαν τα τότε δημοφιλή κόμματα πριν από το πραξικόπημα. Αυτό που προσπαθεί να πει ο Καλύβας είναι ότι η δική μας αντίληψη για το σωστό και το λάθος βασίζεται και πάνω στα λάθη των προηγούμενων. Δεν προσπαθεί να κάνει γκρι τη χούντα, όπως κακώς λέγεται. Απόλυτα ουδέτερος ιστορικός δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί ακόμα τα ρομπότ δεν γράφουν Ιστορία».

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

feedback524

Η ΗΡΙΆΝΝΑ ΚΑΙ Η ΜΕΡΟΛΗΠΤΙΚΉ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

29.6.17 – lifo

3

Κάθε μέρα είναι η τελευταία...

—Ανρί Καρτιέ-Mπρεσόν (από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ)

www.lifo.gr

a π ο τ ον σ ταθη τ σ αγκ αρ ουσ ιανο

Editorial

ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος ––––––

TΑ ΆΡΘΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΆΡΕΣΑΝ ΑΠΌ ΤΟ LIFO.GR ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΈΝΗ ΕΒΔΟΜΆΔΑ και δεν δημοσιεύτηκαν στην έντυπη έκδοση 1. Ψαραντώνης της Εφταλούς: O άνθρωπος που έσκαβε τη θάλασσα. Ο Κώστας Γκοτζαμάνης είναι ένας εξαιρετικός ψυχίατρος και συγγραφέας, αλλά για μένα είναι απλώς ένας σύντροφος του ποτού, δεκαετίες τώρα στο Galaxy. Mια νύχτα, μεταξύ άλλων, μου είπε ότι έχει ταξιδέψει κυριολεκτικά σε όλα τα ελληνικά νησιά. Ακόμη και στις βραχονησίδες. Τον πίεσα να μου γράψει την ιστορία της γυναίκας που μένει μόνη στην Κίναρο – αντ’ αυτού μού έστειλε αυτήν τη μαρτυρία ενός τρυφερού κι αλαφροΐσκιωτου ψαρά από την Εφταλού που μιλούσε με τα ζώα, όταν έκανε εκεί το αγροτικό του. Σφριγηλό και ευθύ γράψιμο, γεμάτο αγάπη για τους απλούς ανθρώπους. Ο Κώστας μου έμαθε εκείνο το βράδυ κι ένα δυνατό βιβλίο που αγνοούσα: το Εξόριστοι στο Αιγαίο του Μπερτ Μπερτλς (εκδ. Φιλίστωρ), το χειμωνιάτικο οδοιπορικό ενός Αυστραλού δημοσιογράφου στις αποικίες εξόριστων κομμουνιστών της Ανάφης και της Γαύδου, το 1936, με καϊκάκια της συμφοράς, τις συναντήσεις και συνομιλίες μαζί τους, τον εξοστρακισμό, την πείνα και την πίστη τους. Με εντυπωσίασε ο κοφτός, σχεδόν περιφρονητικός τόνος του όταν μιλά για τον Σεφέρη και για τον διπλωματικό τρόπο που απέφυγε να απαντήσει σε συγκεκριμένες πολιτικές ερωτήσεις του.

2. Gideon Levy, Πενήντα χρόνια, πενήντα χρόνια ψέματα. Για τρεις δεκαετίες, ο βραβευμένος Ισραηλινός δημοσιογράφος και συγγραφέας Gideon Levy είναι μια μοναχική, τολμηρή φωνή που τη λέει στους συμπατριώτες του από την εβδομαδιαία στήλη του στη «Haaretz». Eπιτίθεται ευθέως στην εποικιστική πολιτική του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη και αποκαλύπτει με τόλμη τα ψεύδη της προπαγάνδας τους. Τα γεράκια τον θεωρούν, βεβαίως, αριστεριστή και φερέφωνο της Χαμάς. Όμως αυτή η συγκλονιστική στήλη του, την οποία μετέφρασε από τα γαλλικά ο Σπύρος Στάβερης, δείχνει έναν άνθρωπο που ξέρει καλά το θέμα και μιλάει με επιχειρήματα.

3. Μόνικα, το Κακό Κορίτσι. Λολ. Δεν ήξερα ότι η Μόνικα του Μπέργκμαν είχε βγει στην Αμερική ως σουηδικό σοφτ πορνό. Sexploitation του κερατά! Όντως τότε η Σουηδία εθεωρείτο μαμά της ελευθεριότητας (με ταινίες ψευδοεπιστημονικού σεξ κ.λπ.), αλλά το κομψό φιλμ του μετρ, αν θυμάμαι καλά, μετά βίας είχε δύο σκηνές με γυμνό – την κάπως kinky Χάριετ Άντερσον να τρέχει προς τη θάλασσα στο σύντομο καλοκαιράκι των φιόρδ.

4 lifo – 29.6.17

4. Ο Έλληνας που μιλάει 32 γλώσσες – από σανσκριτικά μέχρι μάνταριν. Έχει δώσει κι άλλες συνεντεύξεις (διεθνώς) ο Γιάννης Οικονόμου – που όλες κινούνται στο επίπεδο «απίστευτο κι όμως αληθινό». Εδώ, όμως, ο Θοδωρής Αντωνόπουλος αποκαλύπτει έναν άνθρωπο τρομακτικού ενδιαφέροντος. Στον πρόλογό του γράφει: «Στη συνομιλία μας, εκτός από την προσωπική του περιπέτεια με τις γλώσσες, αναφερθήκαμε επίσης στη σύγχρονη γλωσσολογική επιστήμη, στα κλειδιά για την κατανόηση της λειτουργίας της γλώσσας και της εξέλιξής της αλλά και στην πιθανότητα ύπαρξης μιας ενιαίας, κοινής γλώσσας, τόσο κατά το παρελθόν όσο και ως μελλοντική προοπτική. Ανατρέξαμε στην ιστορία της μετάφρασης, ξεδιαλύναμε τον μύθο περί “ανώτερων” και “κατώτερων” γλωσσών καθώς κι αυτόν της λεξιπενίας, εστιάσαμε τέλος στο “μυστικό” της πολυγλωσσίας, στις τεράστιες δυνατότητες που σου ανοίγει, στο πόσο ανοιχτό, ελεύθερο και κοσμοπολίτικο πνεύμα μπορεί να σου εμφυσήσει, εφόσον βέβαια και ο χαρακτήρας σου βοηθά σε κάτι τέτοιο, καθώς υπογραμμίζει με νόημα». Είναι πράγματι μια ζουμερή συνομιλία που σου ανοίγει το μυαλό, κι είναι κρίμα, όσοι αγαπάτε την έντυπη LiFO, να μην την έχετε διαβάσει: Ψάξτε τώρα, έστω στο κινητό σας! http://www.lifo.gr/articles/imerologio

αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου –––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Ναταλί Χατζηαντωνίου Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς ρroject μanagerdirect market Αριέττα Μελισσινού direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα

www.facebook.com/stathis.tsagar

οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

29.6.17 – lifo

5

Η

Η ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΌΤΗΤΕΣ FOCUS BARI.

EΚΤΌΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΩΤΙΆ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΊΑ ΤΗΣ, Η ΝΈΑ ΜΈΤΡΗΣΗ ΑΝΑΔΕΙΚΝΎΕΙ ΤΗ LIFO ΩΣ ΤΟ ΤΈΤΑΡΤΟ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΌ MEDIA BRAND ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ.

ΟΙ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Στη συνδυασμένη αναγνωσιμότητα τίτλων

ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕDIA BRANDS

LIFO

931.200

LIFO

136.886

1. ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

1.144.300

ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

133.196

2. REAL NEWS

1.022.400

ATHENS VOICE

533.300

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

375.200

ΑTHENS VOICE

126,925

3. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

952.800

ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

375.100

4. LIFO

931.200

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

254.000

5. ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

6. ΒΗΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

788.100

7. ΕΘΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

602.500

8. ATHENS VOICE

533.300

9. EΦ.ΣΥΝ. ΣΑΒ/ΚΟ

375.200

10. ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒ/ΚΟ

375.100

TA ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

93.400

FULL USER EXPERIENCE

Πηγή: Focus Bari,BARI S.M.A.R.T. _ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ Ιούνιος –Δεκέμβριος 2016 Κοινό:Αντρες–Γυναίκες 13-74,Σύνολο Ελλάδας (6.862,1)

6 lifo – 29.6.17

TheBuzz

από τον γιάννη πανταζόπουλο

Το πρόβλημα των απορριμμάτων, τα στατιστικά και οι υποχρεώσεις.

επιμελεια: the lifo team

TalkoftheTown

«ΠΝΙΓΜΈΝΟΙ» ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΊΔΙΑ

29 ΙOYΝ. – 5 IOYΛ.

2017

Τα σκουπίδια στους δρόμους, οι φωνές και η αγανάκτηση των πολιτών, καθώς και η ικανοποίηση των αιτημάτων στον τομέα της καθαριότητας, δεν είναι ένα καινούργιο θέμα, το συναντάμε από τη δεκαετία του ’70. Ήταν το 1978 που οι εργατοτεχνίτες του Δήμου Αθηναίων είχαν προχωρήσει σε απεργία με βασικό αίτημα τη σύναψη νέας κλαδικής σύμβασης. Από τότε, η αποκομιδή των απορριμμάτων παραμένει ένα θέμα που απασχολεί κάθε κυβέρνηση και το αίτημα της μονιμοποίησης των συμβασιούχων της ΠΟΕ-ΟΤΑ εξακολουθεί να διατηρείται, αφού κάθε φορά κλείνει με πρόχειρες πολιτικές λύσεις.

{❖} Το πρόσφατο πρόβλημα δημιουργήθηκε εξαιτίας της απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έκρινε παράνομη την παράταση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου που

είχαν υπογράψει 15.000 άτομα. Τα στοιχεία του υπουργείου καταδεικνύουν ότι συνολικά 6.157 άτομα που εργάζονται στην Καθαριότητα θα απολυθούν.

{❖} Η οικονομική κρίση επέδρασε καταλυτικά στη φυσιογνωμία της πόλης, ειδικά στο ακανθώδες θέμα της καθαριότητας. Ελάχιστα απορριμματοφόρα και σημαντική έλλειψη κάδων, ακινητοποιημένα μηχανήματα, προβληματική διαχείριση εκ μέρους του δήμου, περιορισμένοι πόροι στον τομέα της καθαριότητας, μηδαμινοί έλεγχοι ή πρόστιμα και μειωμένη περιβαλλοντική συνείδηση εκ μέρους των πολιτών.

{❖} Η μέση ημερήσια ποσότητα απορριμμάτων στη χώρα μας υπολογίζεται περίπου σε 0,6-0,8 κιλά ανά άτομο και ημέρα, και σε πόλεις όπως η Αθήνα οι μετρήσεις δείχνουν ότι οι ποσότητες σκουπιδιών είναι μεγαλύτερες του ενός κιλού ανά άτομο και ημέρα. Γι’ αυτό, μικρές κινήσεις, όπως η μείωση των σκουπιδιών, η διατήρηση των σκουπιδιών στα μπαλκόνια, οι κλειστές σακούλες και, βέβαια, η εναπόθεση των σκουπιδιών στους κάδους με τη μικρότερη φόρτιση, μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στη διατήρηση της καθαριότητας στην πόλη.

{❖} Στην Ελλάδα, αρκετά χαμηλά βρίσκεται η ανάκτηση και ανακύκλωση στο σύνολο των απορριμμάτων, με ποσοστό μόλις 16%, όταν

στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες η επίδοση αυτή φτάνει ακόμα και στο 70%. Στη χώρα μας εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως κύρια μέθοδος διαχείρισης η τελική απόθεση στο έδαφος σε ποσοστό 80%, ενώ το ποσοστό ανακύκλωσης στο σύνολο της Ε.Ε. φτάνει κατά μέσο όρο στο 28%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό κομποστοποίησης αγγίζει το 16%. Παράλληλα, το 27% αποτεφρώνεται, ενώ στις χωματερές οδηγείται μόλις το 28% των αποβλήτων.

{❖} Ταυτόχρονα, στις υποχρεώσεις δημοτών και επιχειρήσεων του Δήμου Αθηναίων αναφέρεται ότι «οι δημότες θα πρέπει να ενημερώνονται για την ώρα διέλευσης του απορριμματοφόρου από την περιοχή τους και να έχουν αποθηκεύσει τα απορρίμματα μέχρι την ώρα της αποκομιδής. Επίσης, δεν θα πρέπει να

βγάζουν τα απορρίμματα κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά μεταξύ 19:00 και 22:00. Τα απορρίμματα τοποθετούνται μέσα στους κάδους ή σε συμπιεστές, όπου αυτοί υπάρχουν, σε σακούλες δεμένες καλά, χωρίς να παραλείπουν οι δημότες να κλείνουν τα καπάκια των κάδων. Οι κάδοι σε καμία περίπτωση δεν μετακινούνται από τη θέση τους, παρά μόνο από προσωπικό του δήμου και μόνο όπου κρίνεται απαραίτητο».

{❖} Επίσης, «για τα ογκώδη ή τα κηπευτικά απορρίμματα οι δημότες θα πρέπει πρώτα να επικοινωνούν με τη Γραμμή του Δημότη στο 1595 ή με την αρμόδια Υπηρεσία Καθαριότητας του κάθε δημοτικού διαμερίσματος πριν κατεβάσουν τα εν λόγω αντικείμενα στον δρόμο».

{❖} Τέλος, τα καταστήματα πρέπει να μεταφέρουν τα απορρίμματά τους στους κάδους μετά το πέρας του ωραρίου. Όσον αφορά τα κιβώτια και κάθε είδους συσκευασία, θα πρέπει να διπλώνονται και να συμπιέζονται, ώστε να μειώνεται ο όγκος τους, πριν τοποθετηθούν στους κάδους.

{❖} Έως τις αρχές του 2017 στην Ελλάδα τα στοιχεία κατέγραφαν 20 ενεργούς ΧΥΤΑ (Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων) και 46 ανενεργούς. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες έρευνες, κάθε Έλληνας επιβαρύνει κατά μέσο όρο το περιβάλλον ανά έτος με 500 κιλά σκουπιδιών, ενώ ο ΧΥΤΑ Φυλής στην Αττική επιβαρύνεται καθημερινά περίπου με 6.500-7.000 τόνους σκουπιδιών.

29.6.17 – lifo

7

ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ Εικονογράφηση: Γιώργος Καταπόδης

Talk of the Town

ΙΩAΝΝΑ ΠΑΠΠA Η χαρισματική ηθοποιός μάς μιλά για την καμπάνια του Κέντρου Ζωής «Κάνε το πρώτο βήμα και στην προφύλαξή σου» που έχει ως στόχο την ευαισθητοποίηση των γυναικών απέναντι στους κινδύνους του HIV. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

Ο ΝΌΜΟΣ ΤΗΣ ΑΣΧΉΜΙΑΣ

α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις

Πώς μπορούμε να είμαστε σύγχρονοι χωρίς να αποδεχόμαστε τον νόμο της ασχήμιας. Να είμαστε σημερινοί, δίχως να κανακεύουμε τους μηδενισμούς μας.

8 lifo – 29.6.17

Οι τόνοι των σκουπιδιών, η «τροπική» ζέστη, οι ξινές μυρουδιές ενός τέλους Ιουνίου σε αποσύνθεση. Κι όμως, νιώθω κάποιον δισταγμό να μιλήσω για την ασχήμια και να την ονομάσω έτσι, με αυτό το παλιομοδίτικο όνομα: ασχήμια. Αντιστέκομαι σε αυτό που αντικρίζουν τα ίδια μου τα μάτια όταν περπατώ στην πόλη. Ίσως γιατί ξέρω πως θα βρεθούν αυτοί που θα πουν με κάποια έξαψη πως η ομορφιά και η ασχήμια δεν είναι αντικειμενικά και μετρήσιμα δεδομένα. Η σύγχρονη εποχή και η εντατικοποίηση των ερεθισμάτων μας έχουν ανατρέψει τα γούστα και τους τρόπους αποτίμησης των πραγμάτων. Και πάντα, βέβαια, θα βρεθεί κάποιος που θα πεταχτεί για να πει με ύφος αθώου ιεροκήρυκα: μα, σας πειράζουν τα σκουπίδια και όχι αυτή ή η άλλη αδικία που πνίγει τη χώρα; Και από δίπλα υπάρχει και μια πιο φιλοσοφική αντίρρηση, αυτή που λέει πως η δυσαρμονία, η ακαθαρσία και η ασχήμια έχουν κατοχυρωθεί για τα καλά στις τέχνες, στη φιλοσοφία και στα βλέμματα των μοντέρνων ανθρώπων. Πόσες φορές, άλλωστε, δεν έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να απολαμβάνει μια φτηνή και κακή κόπια, να γλεντάει την ίδια την εξωφρενική ασχήμια μιας κατάστασης; Ναι, και οι σωροί των σκουπιδιών θα μπορούσαν να ιδωθούν ως υπολείμματα ενός καταναλωτικού οργίου, ακόμα και σε εποχές λιτότητας. Τα βουνά των απορριμμάτων ως μέρη μιας «ινσταλασιόν» σε μια γιγαντιαία διοργάνωση, σε μια documenta αφιερωμένη στις αστικές καταστροφές της ύστερης Ελλάδας. Όταν, λοιπόν, αναφέρεται κανείς σήμερα στην ομορφιά και στην ασχήμια, έρχεται αντιμέτωπος με όλα τα παραπάνω. Και με αυτό το στυλ αντίρρησης που ρωτάει: «Μα, θέλετε λοιπόν έναν “αποστειρωμένο χώρο”; Δεν σας συγκινεί η υπερχειλίζουσα ζωντάνια των ακατάστατων πραγμάτων, αυτών που σπάνε τις φόρμες ή σκάβουν βαθιά στο αρνητικό υπέδαφος; Θέλετε τη γυαλισμένη, αντισηπτική επιφάνεια που συγκαλύπτει τις λερωμένες φωλιές της;». Εδώ, όμως, λέω κάτι άλλο. Πως μπορούμε να είμαστε σύγχρονοι χωρίς να αποδεχόμαστε τον νόμο της ασχήμιας. Να είμαστε σημερινοί, δίχως να κανακεύουμε τους μηδενισμούς μας. Τα αμερικανικά θρίλερ μάς έχουν βεβαίως μάθει πως το ειδυλλιακό μέρος κρύβει συνήθως διαστροφές και ακατονόμαστα εγκλήματα. Σωστά. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως εμείς πρέπει να δοξάζουμε την ασχήμια που επικρατεί σε τοίχους και επιφάνειες των ελληνικών ΑΕΙ. Να λέμε, ας πούμε, πως εμείς είμαστε πιο υγιείς γιατί δεν «υποκρινόμαστε» και δεν έχουμε ανάγκη από τους ψεύτικους καλούς τρό-

πους: να μεταμφιέζουμε έτσι την αγένεια σε χαρακτήρα και τη νωθρή παθητικότητα σε ανοχή. Γνωρίζουμε, επίσης, πως υπάρχει ένας αισθητικός εξωραϊσμός για κρυμμένες αθλιότητες και επώδυνες καταστάσεις. Κι αυτό όμως δεν δικαιολογεί την αισθητική της μιζέριας και την υποταγή στην ασχήμια. Ίσως είναι η στιγμή να αφήσουμε στην άκρη την εστέτ και ριζοσπαστική επίθεση στην «αστική» καλαισθησία. Να απορρίψουμε την ιδέα πως ο χώρος στον οποίο ζούμε αποκτά νόημα μόνο από τη διασάλευση της τάξης του. Αυτή ειδικά τη γεροντο-νεανίζουσα αντίληψη που αναζητάει διαρκώς γύρω σημάδια καταστροφής ως τρανή επιβεβαίωση πως ζούμε σε έναν άκαρδο κόσμο. Λες κι έχουμε την αυταπάτη ενός αστικού παραδείσου αν απλώς δεν αντέχουμε άλλο την ασχήμια. Φυσικά και ορισμένες μορφές κάλλους δεν επιστρέφουν, ούτε μπορεί να αναπαραχθούν τεχνητά. Η ιδέα της ισορροπίας μέσα στην πραότητα, αυτός ο ιδεατός κανόνας που όριζε κάποτε το κλασικό γούστο, ανήκει στον κόσμο της σοφίας, όχι στην πραγματικότητα του κόσμου τούτου. Άλλοι τόνοι και διαφορετικές εμπειρίες συνθέτουν το δικό μας στίγμα. Αλλά η ασχήμια υπάρχει και διαρκώς επεκτείνεται. Τη στιγμή που την αναλογιζόμαστε και τη συζητάμε, ξέρουμε καλά περί τίνος πρόκειται. Τη στιγμή που αντικρίζουμε σιωπηρά ένα αίσχος, δεν τα θεωρούμε όλα τόσο σχετικά, ούτε απροσδιόριστα: ξέρουμε τι είναι χάλια και πως μας προσβάλλει βαθιά, ακόμα κι όταν, για να μη φανούμε κάπως παρωχημένοι, δεν το κατονομάζουμε ευθέως. Μπορεί, φυσικά, να διαφωνούμε στις ερμηνείες, αλλά ένα ξεκοιλιασμένο παγκάκι, ο σωρός των σκουπιδιών και τα κατουρημένα τσιμέντα είναι όψεις παρακμής. Αντίστοιχα, οτιδήποτε συντηρεί και εξευγενίζει τον χώρο μας δεν είναι απλώς «αισθητική». Είναι πια και ηθική και πολιτική. Πολιτική χωρίς μέριμνα για τον χώρο και ειδικά για τον αστικό χώρο είναι αδιανόητη. Γι’ αυτό και η ασχήμια της πόλης είναι η πικρή υπενθύμιση μιας μεγάλης πολιτικής αποτυχίας που με τον χρόνο φαίνεται πως έγινε απέχθεια γι’ αυτό που χτίσαμε, για το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε: κάτι που απλώς δεν το έχουμε καθόλου σε υπόληψη και το βλέπουμε, αδιάφορα, να μαραίνεται. Αυτός είναι, εξάλλου, ο νόμος της ασχήμιας: όταν την αφήνουμε να ριζώνει, χωρίς αντιρρήσεις και χωρίς να το κάνουμε θέμα. Όταν περνάμε στο απέναντι πεζοδρόμιο μαθαίνοντας να χορεύουμε ανάμεσα στις σακούλες των σκουπιδιών.

Πες μας δυο λόγια για την καμπάνια. Νομίζω πως πετυχαίνει, με το σωστό χιούμορ για την περίπτωση, να σχολιάσει ένα θέμα σοβαρό, που ακόμη αποτελεί κοινωνικό ταμπού. Γιατί επικεντρώνεστε στις γυναίκες; Προφανώς και το θέμα του HIV αφορά όλο τον σεξουαλικά ενεργό πληθυσμό. Ο λόγος που η συγκεκριμένη καμπάνια εστιάζει στις γυναίκες είναι σχεδόν προφανής, πιστεύω. Οι γυναίκες, παρά τα όποια βήματα έχουν γίνει συγκριτικά με το παρελθόν σε σχέση με την κοινωνική τους ταυτότητα, συνειδητοποίηση και χειραφέτηση, εξακολουθούν να νιώθουν μια ενοχή, μια ντροπή στην ιδέα ότι κάνουν εκείνες το πρώτο βήμα. Από την άλλη, η κατοχή και χρήση του προφυλακτικού πάντα ήταν στη συνείδηση του κόσμου μια... ανδρική συνήθεια και πρωτοβουλία. Από συζητήσεις, αλλά και έρευνες που γίνονται σχετικά, φαίνεται ότι έχουμε δρόμο ακόμη για να σπάσει αυτό το ταμπού, που κοστίζει κυρίως σε ό,τι πολυτιμότερο, περισσότερο από καθετί άλλο, την υγεία μας. Πιστεύεις ότι έχουμε εφησυχάσει γενικά όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια; Δεν ξέρω αν αυτό είναι το σωστό ρήμα, αλλά θα έλεγα ότι αν δούμε τα νούμερα, φαίνεται πως ο κόσμος δεν έχει μια ξεκάθαρη εικόνα της πραγματικότητας. Πρέπει, λοιπόν, η ενημέρωση να είναι συνεχής και δυναμική, μέχρι να πειστεί και ο τελευταίος άνθρωπος ότι μιλάμε για έναν ιό που μπορεί να πλήξει γυναίκες-άντρες, ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους εξίσου. Περισσότερο από το 50% των ανθρώπων που ζουν με τον HIV παγκοσμίως είναι γυναίκες, ενώ στην Ευρώπη 1 στις 3 διαγνώσεις HIV αφορά γυναίκες, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης & Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC) αντίστοιχα. Στην Ελλάδα, το 66,5% των γυναικών που έχουν διαγνωστεί με HIV μέχρι σήμερα απέκτησε τον ιό μέσω ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής. Οι προκαταλήψεις σχετικά με τη γυναικεία σεξουαλικότητα θεωρείς ότι έχουν ξεπεραστεί; Σίγουρα υπάρχει πρόοδος, αλλά σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που δεν είναι το μεγαλύτερο. Θεωρώ ότι ακόμη και στις μέρες μας η πλειονότητα των Ελλήνων, αντρών αλλά και γυναικών, θα βιαζόταν να κρίνει αυτή τη συμπεριφορά «κάπως», αν όχι άσχημα... http://www.kentrozois.gr/

William Eggleston, Untitled from The Democratic Forest, 1983-1986

ΤΏΡΑ ΛΙΓΌΤΕΡΟ ΑΠΌ ΠΟΤΈ

απ ό το ν δη μ ή τ ρη π ολ ι τάκ η

ShortCut

Είναι τόσο κρίμα να παρακολουθείς νέους, εξελιγμένους και δημιουργικούς συμπολίτες μας, και με οικογένεια πια, να προσπαθούν ηρωικά να διαχειριστούν αυτό το τέλμα μεταξύ παλιάς και νέας σαπίλας. Πρώτη φορά βρέθηκα στις εντυπωσιακές –όπως κι αν το δει κανείς– εγκαταστάσεις του Ιδρύματος Νιάρχου το περασμένο σαββατόβραδο για την εμφάνιση των Yo La Tengo και χάρηκα πραγματικά για τη φωτισμένη ζωντάνια του χώρου, την ώρα που η πόλη τριγύρω έμοιαζε να ρετάρει τόσο από τη ζέστη όσο και από την εικόνα και τη δυσοσμία των λόφων από σκουπίδια. Όντας και λίγο σκατόμυαλος, δεν μου διέφυγε επίσης η ελαφρώς ειρωνική διάσταση του ότι κάτι που φέρει το όνομα μιας εμβληματικής ελίτ πλουτοκρατίας λειτουργεί ως ιδανικός χώρος καθημερινής αναψυχής για τον κοσμάκη και τα παιδάκια του (καμιά ειρωνεία με τους ακκισμούς, έχουμε μάθει να ζούμε με ψυχοπονιάρικα υποκοριστικά εδώ και καιρό πια). Ωραίο να βλέπεις και νέους γονείς με παιδάκια (κάποιοι από αυτούς γνωστοί και αγαπητοί) μαζί στη συναυλία, ειδικά αν αυτά δεν ταλαιπωρούνται και δεν ταλαιπωρούν τον περίγυρό τους. Είναι εκπαιδευμένα «ευρωπαϊκά» πια τα περισσότερα όμως και μπράβο στους γονείς τους. Αρκεί να μην έχουν την απαίτηση να πηγαίνουν μαζί στις συναυλίες και όταν τα παιδιά περάσουν στην (προ)εφηβεία. Αυτό είναι κάπως ανώμαλο και λάθος. Τέλος πάντων, δεν πέφτει λόγος σ’ εμάς τους «απάντρευτους» –αντί για ανύπαντρους, τελειωμένη δηλαδή κατάσταση–, που λένε και στη λεβεντογέννα (είναι χαρακτηριστική η κρητική δυσανεξία σε χλιαρούς και τεχνικούς όρους). Είναι τόσο κρίμα, πάντως, να παρακολουθείς νέους, εξελιγμένους και δημιουργικούς συμπολίτες μας να την έχουν πατήσει μ’ αυτήν τη χώρα που δεν τους αξίζει, όπως κατάντησε, και να προσπαθούν ηρωικά να διαχειριστούν αυτό το τέλμα μεταξύ παλιάς και νέας σαπίλας – κάθε τύπου, δεν πρόκειται μόνο για την κρατική εξουσία, όλο το συγκεντρωτικό θεσμικό σύστημα μοιάζει να εχθρεύεται επίμονα και λυσσαλέα κάθε απόπειρα προόδου, διαφάνειας και αξιοκρατίας. Στο σύστημα αυτό ανήκουν φυσικά και πολλοί επαγγελματίες «αντισυστημικοί», αλλά βαριά ελληναρόψυχοι κατά βάθος, οι οποίοι εκμεταλλεύονται χυδαία το ταξικό μίσος και την τοξική αντιπαράθεση από τη στιγμή που έληξαν όλες οι εκεχειρίες και άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου. Θυμήθηκα μια άλλη «οικογενειακού τύπου» συνεύ-

ρεση, τέτοιες μέρες πριν από δέκα χρόνια ακριβώς, τον Ιούνιο του ’07, στο Ελληνικό, όταν ο συνδυασμός Madness - Beastie Boys (διέφυγαν κακήν κακώς από τη σκηνή) - Underworld (δεν εμφανίστηκαν ποτέ) είχε συγκεντρώσει στον χώρο πολλούς παλαιούς μουσικόφιλους και νυν ευτυχείς γονείς 30 και 40κάτι με τα παιδάκια τους. Το όνειρο έλαβε τέλος όμως (ήταν, άραγε, σημαδιακή η ημερομηνία έναν χρόνο πριν από την εξέγερση του ’08 και λίγα χρόνια πριν παγιωθεί αυτό που ζούμε μέχρι σήμερα;), όταν, κατά την εκτέλεση του «Sabotage» (αυτό ήταν σημαδιακό σίγουρα), έγινε ντου με κράνη και λοστάρια, άγρια συμπλοκή με τους σεκιουριτάδες, πέσανε μολότοφ και τελικά επικράτησε το γνωστό σκηνικό πύρινου χάους. Όλο οι καλοί την πατάνε, δεν γίνεται δουλειά έτσι. Και τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν –εκτός από όλα τα άγχη και τις δυσμενέστατες εσωτερικές αλλά και διεθνείς συνθήκες– και την κουλτούρα της διαρκούς εγρήγορσης και της αγρίως αισθησιακής και δυσοίωνης επικαιρότητας, όπου επικρατεί το δόγμα του «τώρα περισσότερο από ποτέ» και ακούγεται ως κραυγή από διαφορετικές πλευρές και ατζέντες που επιμένουν ανά πάσα στιγμή να επιβάλλεται η διαδικασία του κατεπείγοντος. Επ’ αυτού ακριβώς ήταν και το –πάντα καλογραμμένο και καίριο– τελευταίο εκδοτικό σημείωμα του έγκριτου αμερικανικού (τι τους έλαχε κι αυτούς) περιοδικού «n+1» που λέει, μεταξύ άλλων: «Τα πλάνα για τα Σαββατοκύριακα πλέον αφορούν κινήσεις διαμαρτυρίας, τα βράδια αναλώνονται σε πλάνα για νέες διαμαρτυρίες. Τώρα περισσότερο από ποτέ αναρωτιόμαστε αν αξίζει να διαβάσουμε κάτι που δεν ενισχύει αποκλειστικά την πολιτική μας αντίληψη. Η εγρήγορση όμως συνοδεύεται από εξάντληση και το κλείσιμο κάθε μέρας μάς βρίσκει με το μυαλό ξοδεμένο. Ιδανική στιγμή να αράξουμε και να δούμε καλή τηλεόραση, έτσι; Μάταια όμως, ακούγεται τότε ο ήχος ειδοποίησης για άλλη μια έκτακτη επικαιρότητα. Τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να υπομείνουμε τη διακήρυξη ότι τα πάντα είναι “τώρα περισσότερο από ποτέ”. Το παρελθόν ξεθωριάζει, χλωμό προηγούμενο αυτού που υποτίθεται ότι είναι πρωτοφανές και πρωτάκουστο, ενώ η αυτοκυριαρχία κοντεύει να καταστεί ποινικό αδίκημα…».

29.6.17 – lifo

9

q Γεννήθηκα στην Ανάκασα των Αγίων Αναργύρων και έμεινα εκεί έως τα 7 μου χρόνια, οπότε οι γονείς μου αποφάσισαν να χτίσουν το δικό τους σπίτι στο Καματερό. Για την ακρίβεια, στην περιοχή Γερόβουνο, μια μικρή κοινότητα που συνορεύει με το Ζεφύρι, το Μενίδι και τους Αγίους Αναργύρους, προάστιο της Αθήνας όπου ο κάθε κάτοικος είναι διαφορετικός και ιδιαίτερος.

Talk of the Town

UrbanLife

ΑΝΑΣΤAΣΙΟΣ ΡAΜΜΟΣ

© Ιστορικό Αρχείο ΔΕΗ

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η κυρ ια ζ η

Μουσικός

Το διατηρητέο βιομηχανικό συγκρότημα του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού Φαλήρου

Αυτό τον καιρό ο Αναστάσιος εμφανίζεται στο Summer Hotel Ερμού με την Άννα Βίσση και ετοιμάζει τον πρώτο του προσωπικό δίσκο μετά τη νίκη του στο Jumping Fish, που θα κυκλοφορήσει από την Panik Records. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε νέο τραγούδι και βιντεοκλίπ με τίτλο «Άνω Κάτω».

Ο σταθμός ανήκε αρχικά στην Ελληνική Ηλεκτρική Εταιρεία (ΕΗΕ), η οποία είχε ιδρυθεί το 1889 από τη σύμπραξη της αμερικανικών συμφερόντων εταιρείας Thompson Houston, της Εθνικής Τράπεζας και διαφόρων ισχυρών επιχειρηματιών της εποχής.

10 lifo – 29.6.17

Ο Ατμοηλεκτρικός Σταθμός του Φαλήρου ιδρύεται το 1903 με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 3.000 KW και καλείται να καλύψει την ηλεκτροδότηση του σιδηροδρόμου και βιομηχανικών μονάδων, καθώς και τον ηλεκτροφωτισμό της πρωτεύουσας. Υπήρξε, μάλιστα, το πρώτο ατμοκίνητο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Ως τότε υπήρχε μια μικρή μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που εγκαταστάθηκε στην οδό Αριστείδου, στο κέντρο της πόλης, από Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες και φώτισε τη Βουλή στη Σταδίου (τώρα Παλαιά Βουλή) και το Δημοτικό Θέατρο που υπήρχε τότε επί της οδού Αθηνάς. Ο σταθμός ανήκε αρχικά στην Ελληνική Ηλεκτρική Εταιρεία (ΕΗΕ), η οποία είχε ιδρυθεί το 1889 από τη σύμπραξη της αμερικανικών συμφερόντων εταιρείας Thompson Houston, της Εθνικής Τράπεζας και διαφόρων ισχυρών επιχειρηματιών της εποχής. Μετά την Απελευθέρωση οι εγκαταστάσεις του σταθμού επεκτάθηκαν, ώστε να εξυπηρετηθούν οι αυξημένες ανάγκες ηλεκτροδότησης της πρωτεύουσας. Η ιστορία της ΔΕΗ ξεκινά μόλις το 1950. Συγκεκριμένα, ιδρύεται στις 7 Αυγούστου, μετά τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με την αμερικανική εταιρεία Ebasco για την ανάπτυξη και λειτουργία εθνικού συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας με κεφάλαια προερχόμενα από τον δημόσιο προϋπολογισμό, το Σχέδιο Μάρσαλ και τις ιταλικές πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτομάτως ξεκινά μια διαδικασία ενσωμάτωσης των διάσπαρτων ηλεκτρικών εγκαταστάσεων σε ενιαίο, εθνικής κλίμακας δίκτυο, μια διαδικασία που θα ολοκληρωθεί μετά από περίπου 20 χρόνια. Ως τότε δεν υπήρχε ένας ενιαίος φορέας, αλλά πολλοί και ανεξάρτητοι. Χαρακτηριστικό στοιχείο είναι πως την περίοδο στην οποία αναφερόμαστε δραστηριοποιούνταν σε ολόκληρη την Ελλάδα περίπου 400 ανεξάρτητες εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας όλων των μεγεθών. Ως το 1968, η ΔΕΗ κατάφερε να εξαγοράσει όλες τις εταιρείες, στήνοντας ουσιαστικά αφενός το μονοπώλιό της, αφετέρου ηλεκτροδοτώντας πολλές περιοχές της χώρας όπου οι ιδιωτικές εταιρείες δεν είχαν συμφέρον να επεκταθούν. Ο Σταθμός του Φαλήρου θα διακόψει οριστικά τη λειτουργία του το 1972, ενώ το 1982 θα ανακηρυχθεί για πρώτη φορά διατηρητέο μνημείο, καθώς αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η ΔΕΗ είχε αποφασίσει να χτίσει στο σημείο ένα ευρωπαϊκής κλίμακας συγκρότημα, το οποίο θα στέγαζε σε 35.000 τ.μ. τη διοίκηση και τις κεντρικές υπηρεσίες της επιχείρησης και θα περιλάμβανε πισίνα, βιβλιοθήκη, αίθουσα εκθέσεων, γυμναστήριο κ.ά., όμως το σχέδιο δεν προχώρησε. Τον επόμενο χρόνο γυρίζεται στους χώρους του συγκροτήματος μεγάλο μέρος της ταινίας του Ντίνου Κατσουρίδη Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο. Μάλιστα, ο πατέρας του μεγάλου ηθοποιού, Βασίλης Βέγγος, εργαζόταν στον ΑΗΣ Φαλήρου και ως μέλος του ΕΛΑΣ συνέβαλε στη διάσωση των εγκαταστάσεων από τους Γερμανούς. Από τότε ο σταθμός μένει αναξιοποίητος, σε μια περιοχή μάλιστα που είναι από τις πιο φτωχές της χώρας σε ελεύθερους χώρους, καθώς διάφορα σχέδια που έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας δεν έχουν ευοδωθεί.

q Από τα αγαπημένα σημεία της γειτονιάς, το βιβλιοπωλείο «Το κεράσι». Τα άτομα που δουλεύουν σε αυτό, εκτός από ευγενικά και άκρως εξυπηρετικά, είναι ίσως από τα πιο θετικά πρόσωπα που θα συναντήσει κανείς... Στις εξόδους μου θα προτιμήσω το μπαρ «The Oldies», στον ποδηλατόδρομο των Αγίων Αναργύρων.

q Το Καματερό είναι μια περιοχή αρκετά αραιοκατοικημένη, στους πρόποδες του βουνού. Δεν υπάρχουν πολλά μεγάλα κτίρια κι έτσι μπορείς να βλέπεις τον ήλιο. Συνήθως οι άδειες επιτρέπουν μέχρι τρεις ορόφους, με αποτέλεσμα η περιοχή να διατηρεί χαρακτηριστικά εξοχής.

ΚΑΜΑΤΕΡΌ

από τον δημήτρη κυριαζή

Ο Ατμοηλεκτρικός Σταθμός του Φαλήρου ιδρύεται το 1903 με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 3.000 KW και καλείται να καλύψει την ηλεκτροδότηση του σιδηροδρόμου και βιομηχανικών μονάδων, καθώς και τον ηλεκτροφωτισμό της πρωτεύουσας.

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσθήκες του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών είναι η ενότητα «Άνοιγμα στην πόλη», στην οποία περιλαμβάνονται καλλιτεχνικά εγχειρήματα που «προτάσσουν το βίωμα της συμμετοχής, ενθαρρύνουν τη διάδραση με τους κατοίκους της πόλης και ενισχύουν την πρόσβαση ευαίσθητων κοινωνικά ομάδων στο καλλιτεχνικό γεγονός, ενώ παράλληλα διευρύνουν την έννοια της ίδιας της τέχνης και της λειτουργίας της». Δραματουργίες, περφόρμανς και άλλες παρεμβάσεις στην ενότητα αυτή ευνοούν μια βαθύτερη γνωριμία με τον αστικό χώρο, τη μνήμη και τους μύθους της πόλης. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία που θα φιλοξενήσει μία από αυτές τις παραστάσεις είναι το βιομηχανικό συγκρότημα του Παλαιού Ατμοηλεκτρικού Σταθμού της ΔΕΗ στο Νέο Φάληρο, όπου στις 28-30 Ιουνίου η Αγγελική Γκιργκινούδη και η ομάδα Vice Versa θα ανεβάσουν την παράσταση Πεντηκοστή του Ντέιβιντ Έντγκαρ, με τη συμμετοχή ηθοποιών και προσφύγων από 13 χώρες.

Hγειτονιάμου

✍

q Ο αγαπημένος μου και καθημερινός περίπατος είναι στο μοναδικό πάρκο μας, το «Αντώνης Τρίτσης», για τους locals «Εστία», ένας παράδεισος, μια πύλη ενέργειας μέσα στην πόλη. Εκεί πηγαίνω βόλτα με τον σκύλο, εκεί θα αράξω με την κιθάρα μου, εκεί θα βρεθώ τη στιγμή που θα αναζητώ ψυχική ηρεμία.

q Κάποιον που δεν έχει ξανάρθει στη γειτονιά θα τον πήγαινα στην «Εστία» φυσικά. Είναι σήμα κατατεθέν... Ευτυχώς, δεν έχουμε εμπορικά και πολλά μαγαζιά στην περιοχή. Κρατάμε ζωντανή την επαφή με τη φύση.

Και μια μικρή αναδρομή στην Ελλάδα προ ΔΕΗ.

INFO

q Όλα τα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα και τα περνάω εκεί. Όπως είπα και πριν, δεν την επέλεξα την περιοχή. Αλλά αν με ρώταγαν τώρα πού θα ήθελα να μείνω, θα επέλεγα πάλι το ίδιο μέρος.

q Όπως σας είπα και πριν, το πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Αττική. Έτσι, πολλοί καλλιτέχνες από τον χώρο της μουσικής και της τηλεόρασης το επιλέγουμε για βιντεοκλίπ ή γυρίσματα. Ένα αστείο περιστατικό που θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια είναι όταν ένα μεσημέρι, γυρίζοντας από το σχολείο, είδαμε όλο το συνεργείο από το τότε γνωστό καθημερινό σίριαλ «Οι στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη». Φυσικά, σαν παιδάκια τρέξαμε να βγάλουμε φωτογραφίες με τους ηθοποιούς. q Καθώς ανεβαίνεις τη λεωφόρο Δημοκρατίας και στρίβεις αριστερά στην οδό Γούναρη, δίπλα στο μαγαζί «Γρηγόρης» υπάρχει μια διώροφη μεζονέτα. Ακριβώς απέναντι από αυτήν βρίσκεται ένας μικρός τοίχος που πάνω του είναι γραμμένο με μεγάλα γράμματα «γιατί αν δεν έχω να πω σε σένα καλημέρα» μαζί με μια καρδιά με ένα «κ» μέσα. Τι πιο ωραίο από ένα ρομαντικό μήνυμα. Θα ήταν ωραίο αν όλα τα γκράφιτι και τα συνθήματα στους τοίχους μίλαγαν μόνο για την αγάπη. q Δεν μπορώ να σου αποκαλύψω κάποιο συγκεκριμένο μυστικό για το Γερόβουνο. Αν τύχει, όμως, να βρεθείς σε αυτή την περιοχή, θα σου πρότεινα να ρωτήσεις κάποιον κάτοικο πού βρίσκονται οι «κεραίες». Είναι εύκολη διαδρομή, μόλις ανέβεις στην κορυφή θα καταλάβεις από μόνος σου το μυστικό της περιοχής. q Αυτό που θα άλλαζα σίγουρα είναι η διαχείριση του «πάρκου της Εστίας». Δεν ξέρω γιατί και πώς, αλλά τα τελευταία χρόνια είναι λίγο παρατημένο. Είναι κρίμα ένας τόσο όμορφος χώρος να ξεχνιέται από τους δημοτικούς φορείς και στην ουσία να μένει ζωντανός από την αγάπη των ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει μέσα σε αυτόν. q Όταν σκέφτομαι το Γερόβουνο, τις παρέες μου, τα παιδικά μου χρόνια, ένα τραγούδι μού έρχεται στο μυαλό, η «Γεύση του μένους» των Terror x Crew.

ΣΕ ΑΝΘΡΏΠΙΝΑ ΜΈΤΡΑ…

ΠλαγιοΜετωπικά

απ ό τh ναταλ ι χατζη α ν τ ων ι ου

Σκουπίδια, μπόχα. Καβγάδες. Διαπραγματεύσεις ένθεν κακείθεν για ένα «εθνικό μέλλον» που, σαν τον φούρνο του Νασρεντίν Χότζα πάνω στις ρόδες, γυρίζει γύρω-γύρω, μπας και βρει την κοινή συνισταμένη μιας κάποιας βραχυπρόθεσμης ελπίδας που θα φέρει μια κάποια ψήφο. Άγονες αντιπαραθέσεις. Πολιτικοί διαξιφισμοί. Καύσωνας. Το view master μιας δυστοπικής καθημερινότητας που «κλικ-κλικ» αλλάζει με δαιμονική ταχύτητα τις εικόνες του, κι όμως τριγύρω όλα τα ίδια μένουν. Οι καλοκαιρινές βεράντες οι οποίες εκπέμπουν, μαζί με τις ριπές της υπερθέρμανσης που φτύνει στην πόλη η χρήση των κλιματιστικών, τις φωνές της ειδησεογραφικής εκφώνησης, κάπως πιο στριγκές απ’ ό,τι θα ευχόσουν να δικαιολογεί η καλοκαιρινή ραστώνη – αν της επιτρεπόταν να ’ναι τέτοια. Ένας αγώνας δρόμου και μια πολιτική με όρους image making που αγωνιά να χρίσει ευφυή ιδέα τα αχυροδέματα της Ελασσόνας και τα ευρήματα ενός τόσο μάταιου πια marketing. Ένα ατελείωτο άγονο πολιτικό παιχνίδι εντυπώσεων απ’ όλους εναντίον όλων, υπέρ όλων, υπέρ κανενός, σε μια χώρα που πάσχει από ιλίγγους και γίνεται όλο και πιο δύσπιστη σε αυτό το ατελείωτο βαλς. Σε ένα χρεοκοπημένο τοπίο όπου όλοι είναι αναγκασμένοι να παίζουν με αυτούς τους όρους του υπερθεάματος, ψήνοντας τις παλιές συνταγές σε, ό,τι νομίζουν, καινούργιες «κουζίνες». Στροβιλίζονται, στροβιλιζόμαστε γύρω από τον άξονά μας, χωρίς να πηγαίνουμε κάπου. Βλέπουν, βλέπουμε «Survivor», αναζητώντας μια προσομοίωση εξωτικού παραδείσου με όμορφους, λαϊκούς super-heroes. Ποιος θα γράψει το εξυπνότερο tweet; Ποιος θα σκεφτεί το δημοφιλέστερο post; Ποιος θα κυβερνήσει και ποιος θα κυβερνηθεί; Πώς θα τελειώσει αυτό το κακόβουλο, ρομποτικό video game που –«failed»– καταπίνει τις ζωές μας και τις οικονομίες και μας ξαναστέλνει στην αφετηρία; Πού θα βρούμε τον επόμενο «Ντάνο» της πολιτικής να μας σώσει όλους, survivors ξανά, σε διακοπές μακράς διαρκείας στη Μύκονο; Κι ύστερα κάτι συμβαίνει και σε τραβάει γερά απ’ το μαλλί. Σου αστράφτει μπάτσα με την αγριάδα και την τρυφερότητα της μάνας σου τότε που γύρισες πρώτη φορά ξημερώματα. Είναι αυτό του ανθρώπινου μέτρου. Το λέγαμε μ’ έναν φίλο τις προάλλες, απογοητευμένος κι αυτός απ’ όλους και απ’ όλα, με μόνο όχημά του και παρόν αντανακλαστικό του μια ευαισθησία καλλιτεχνική – ξέρεις, αυτήν που οι πιο κυνικοί και πιο σύγχρονοι θεωρούν παρωχημένη, ότι έχεις «μια τάση κνίτικη» κι «έχεις μείνει πίσω». Αλλά, ναι, το «έτσι τ’ ανθρώπινα» μας το είπε και μας το θύμισε ένας άνθρωπος που κι αυτός βρέθηκε εκούσια, αλλά τελικά παραζαλισμένος, να φέρνει βόλτες πάνω-κάτω στη φούστα της μπαλαρίνας του λούνα-παρκ. «Το μόνο πραγματικά ανθρωπίνων διαστάσεων αυτές τις ημέρες», μου είπε ο φίλος, «ήταν η διαχείριση της ασθένειάς του από τον Σταύρο Θεοδωράκη». Αλήθεια είναι… Ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο όμορφος, αναγνωρίσιμος σούπερ-ήρωας της έντυπης και τηλεοπτικής δημοσιογραφίας που ήρθε στα πολιτικά πράγματα με τη φόρα του πιο σύγχρονου σκεπτικού, εκείνου που έλεγε «χωρίς ακριβώς ιδεολογικά πρόσημα», χωρίς ιδιότητα βιογραφικού κομματάρχη και πολιτικού, με την υπεροπτική βεβαιότητα του οπωσδήποτε Ευρωπαίου πολίτη, με τον εκλεκτικισμό και τη χαριτωμένη ιδιορρυθμία του lifestyle, με τις τεχνολογικές προδιαγραφές, τα ευρήματα και τις ιδέες του πιο εκσυγχρονισμένου, αλλά εξίσου μάταιου marketing. Εκείνος άφησε όλη αυτή την απαστράπτουσα ύλη του εξωφύλλου και επέστρεψε στο ουσιώδες. Τελικά, δεν είναι όλα «όλα καλά» με την υγεία του. «Οι ιστολογικές εξετάσεις δείχνουν ότι για τους επόμενους μήνες θα χρειαστώ φαρμακευτική αγωγή. Θα το αντιμετωπίσω όπως το αντιμετωπίζουν χιλιάδες άνθρωποι γύρω μας και οι περισσότεροι το ξεπερνούν. Εδώ και δύο μέρες σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να το ανακοινώσω. Ή αν θα υπομένω υποκριτικά τις ζεστές ευχές, “περαστικά”, “μπράβο, όλα τέλειωσαν”. Και όταν είσαι στην πολιτική, δεν μπορεί άλλα να ξέρουν οι φίλοι σου και άλλα η κοινωνία. Τώρα όμως που το μάθατε θέλω να σας ζητήσω και να το ξεχάσετε. Προφανώς τα ΜΜΕ θα ασχοληθούν για μια-δυο μέρες. Όμως η κουβέντα θα ήθελα να σταματήσει εδώ. Δεν έχω σκοπό να κάνω συζητήσεις ή να δώσω συνεντεύξεις με θέμα την υγεία μου. Θέλω να παραμείνω ο Σταύρος, χωρίς άλλους προσδιορισμούς. Για κάποιους, συναγωνιστής, για κάποιους, αντίπαλος, για κάποιους, αδιάφορος…». Κι έτσι κάπως μας άστραψε «τσαφ» το μητρικό χαστούκι στα μούτρα. Τα πάθη είναι ανθρώπινα και σ’ αυτά σιωπάς – ούτε καν like μην τολμήσεις στον άνθρωπο που μπορεί να σου πει ειλικρινά «ξέρεις, μωρέ, δεν είναι όλα καλά με την υγεία μου, αλλά θα το παλέψω». Και τότε, ανεξάρτητα από τις πολιτικές σου επιλογές, κατεβαίνεις για λίγο από το υστερικό καρουζέλ της επικαιρότητας, λίγο σιωπάς, λίγο σκέφτεσαι τα δικά σου περισσότερο, λίγο θέλεις να σφίξεις δυνατά το χέρι του Σταύρου και να του πεις «εδώ είμαστε, παρ’ όλα αυτά». Και να πεις στους άλλους, τους ελάχιστους πάντως, που ακόμα κι εδώ κατούρησαν, «θέλεις να σκάσεις λίγο;». Αυτά, στα μέτρα της ζωής μας.

29.6.17 – lifo

11

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΟΙΧΕΊΑ: ΙΝΣΕΤΕ©

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: M. HULOT

lifo – 29.6.17 12 lifo – 29.6.1

ΤΟ ΠΡΟΦΊΛ ΤΟΥ ΤΟΥΡΊΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΘΉΝΑ ΑΠO TON ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟ

Ε

ίναι γεγονός ότι το φετινό καλοκαίρι ζούμε την καλύτερη τουριστική περίοδο εδώ και πολλά χρόνια. Από τις αρχές Μαΐου οι αφίξεις τουριστών έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, στην

Αθήνα παρατηρείται μια πρωτοφανής κοσμοπλημμύρα που θυμίζει το καλοκαίρι του 2004 και σ’ αυτό βοήθησαν το hype που έχει δημιουργηθεί διεθνώς, κάνοντας την Αθήνα hip προορισμό, ο κόσμος που έφερε η documenta, το ελκυστικό περιβάλλον που δημιουργούν τα πολλά και καλά ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, η αναβάθμιση της περιοχής γύρω από το Σύνταγμα και η άνθηση κάποιων περιοχών γύρω από το Μοναστηράκι και την Ακρόπολη. Εκεί όπου υπήρχαν μόνο οργανωμένα πακέτα και η Αθήνα ήταν απλώς ένα πέρασμα,

!

στοιχεια ερευνασ Έρευνα: Ικανοποίηση Τουριστών & Απόδοση Ξενοδοχείων Αττικής που έγινε με ερωτηματολόγιο σε 1.500 άτομα την περίοδο ΙουλίουΣεπτεμβρίου από την Ένωση Ξενοδόχων Αθηνών - Αττικής και Αργοσαρωνικού

άρχισε ξαφνικά να γίνεται προορισμός, να προσελκύει ταξιδιώτες που έρχονται αναζητώντας περιπέτεια και εναλλακτικές δραστηριότητες, πέρα από τα αρχαία και τα μουσεία. Αυτήν τη στιγμή ο αριθμός των ανθρώπων που ταξιδεύουν μόνοι τους, ανεξάρτητοι, ανταγωνίζεται ευθέως τα οργανωμένα πακέτα. Η Αθήνα έχει κόσμο από κάθε γωνιά του πλανήτη, με τις παρακάτω εθνικότητες να είναι οι πιο πολυπληθείς ανάμεσα στους τουρίστες των τελευταίων χρόνων: Γερμανοί, Αμερικανοί, Καναδοί, Κινέζοι, Ρώσοι, Γάλλοι, Βρετανοί, Ιταλοί, Ολλανδοί, Πολωνοί.

29.6.17 – lifo – lifo

13

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΙΣΠΑΝΌΦΩΝΟΙ

«Οι τουρίστες από την Ιβηρική Χερσόνησο και τη Λατινική Αμερική βιώνουν και στις χώρες τους την οικονομική κρίση, γι’ αυτό είναι πολύ προσεκτικοί στις επιλογές τους» λέει ο Γιώργος Κλεμέντε, διευθυντής του ταξιδιωτικού γραφείου ArtyTours. «Βέβαια, ανάμεσα στις δύο κατηγορίες, οι επιλογές είναι αρκετά διαφορετικές. Το ταξίδι που κάνουν οι Νοτιοαμερικανοί είναι υπερατλαντικό, γι’ αυτό ο χρόνος τους είναι περιορισμένος. Οι περισσότεροι αποταμιεύουν χρήματα στη διάρκεια του έτους ώστε να τα ξοδέψουν ταξιδεύοντας έναν ολόκληρο μήνα στην Ευρώπη, της χώρας μας συμπεριλαμβανομένης. Γι’ αυτό δεν επιλέγουν τη χώρα μας ως τόπο διακοπών αλλά για να γνωρίσουν από κοντά την Ιστορία της, να εξερευνήσουν και να μάθουν. Προτιμούν κυρίως τους αρχαιολογικούς χώρους και στη συνέχεια ένα ταξιδιωτικό tour που στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελείται από μια μίνι κρουαζιέρα σε νησιά όπου δεν μπορείς να καθίσεις πάνω από μία μέρα. Φωτογραφίζεις και φεύγεις. Η Αθήνα γι’ αυτούς αποτελεί τη βάση και όχι τον κύριο προορισμό. Πηγαίνουν συνήθως διήμερες εκδρομές κάπου κοντά, π.χ. στις Μυκήνες και στην Επίδαυρο, ή στους Δελφούς και στα Μετέωρα για τριήμερα. Στην πρωτεύουσα οι δύο κορυφαίες επιλογές γι’ αυτούς είναι ο Παρθενώνας και το Μουσείο της Ακρόπολης. Στη συνέχεια, βόλτες στην Πλάκα και περπάτημα στο ιστορικό κέντρο. Συνήθως ένα πακέτο κοστίζει κατ’ άτομο περίπου 1.000 ευρώ, αλλά ποικίλλει ανάλογα με την κατηγορία του ξενοδοχείου. Τους αρέσει πολύ το ελληνικό φαγητό, ο μουσακάς, το σουβλάκι και κυρίως η χωριάτικη σαλάτα. Επίσης, το βράδυ πάνε για ποτό σε μπαρ του κέντρου, κυρίως στο Μοναστηράκι, και επιστρέφουν σχετικά νωρίς στα ξενοδοχεία. Μαζί τους δεν παίρνουν μεγάλα σουβενίρ, επειδή υπάρχει το πρόβλημα της χωρητικότητας – κοστίζει αρκετά το έξτρα βάρος. Παλαιότερα, για παράδειγμα, ψώνιζαν αρκετές γούνες ή χρυσαφικά, τώρα έχει ελαχιστοποιηθεί αυτό. Γενικά, τα σχόλια που μας κάνουν είναι πολύ καλά, ειδικά για τη συμπεριφορά των Ελλήνων και τη φιλοξενία. Τέλος, αναφέρουν συχνά ότι η Αθήνα είναι μια καθαρή πόλη, ασφαλής, και λατρεύουν τη μυθολογία και την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας. Γι’ αυτούς είναι όνειρο ζωής να έρθουν στη χώρα μας».

14 lifo – 29.6.17

ΚΙΝΈΖΟΙ

«Από το 2011 ασχολούμαστε αποκλειστικά με τουρίστες που προέρχονται από την Κίνα» λέει ο Θοδωρής Σωτηρίδης, chief executive officer του ταξιδιωτικού γραφείου Hermes, το οποίο ειδικεύεται στους Κινέζους. «Αναλαμβάνουμε να τους προσφέρουμε όλες τις υπηρεσίες από τη στιγμή που θα έρθουν στο αεροδρόμιο έως ότου φύγουν από τη χώρα μας: μεταφορές, διαμονή, ξεναγήσεις, φαγητά, ακτοπλοϊκά και αεροπορικά εισιτήρια, εισιτήρια για events. Συγκεκριμένα, ένα ολοκληρωμένο πακέτο στοιχίζει γύρω στα 2.500 ευρώ για μία εβδομάδα και όσο περισσότερα περιλαμβάνει, τόσο λιγότερες είναι οι υπηρεσίες που είναι ελεύθερες για τον τουρίστα. Βέβαια, στον ελεύθερο χρόνο τους υπάρχει περιθώριο να ξοδέψουν χρήματα εκτός του πακέτου, που μπορεί να είναι από 500 μέχρι 1.000 ευρώ. Οι Κινέζοι είναι άνθρωποι που τους αρέσουν πάρα πολύ τα ψώνια και πολλές φορές αγοράζουν ακριβές μάρκες. Τα τελευταία χρόνια επιλέγουν πακέτα γάμων: έρχονται και παντρεύονται στην Ελλάδα, που τους κοστίζει πανάκριβα. Στην Ελλάδα γοητεύονται πολύ από τον πολιτισμό της, ειδικά από την Ακρόπολη, και από το χρώμα του ουρανού. Ακούν να λέμε ότι έχουμε καυσαέριο και δεν μας πιστεύουν, γιατί θεωρούν ότι σε σχέση με τη χώρα τους έχουμε πολύ καθαρό ουρανό. Πηγαίνουν πάντα στην Ακρόπολη, στο Μουσείο, και στη συνέχεια διαλέγουν το πανοραμικό tour που περιλαμβάνει μια βόλτα σε όλο το κέντρο της Αθήνας. Ζητάνε να κατέβουν στην Πανεπιστημίου για να βγάλουν φωτογραφίες, στους Στύλους Ολυμπίου Διός και στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και τρώνε μόνο σε κινέζικα εστιατόρια. Είναι ικανοί, όλες τις μέρες που θα μείνουν, να τρώνε μόνο κινέζικο φαγητό. Δεν συγκαταλέγονται σε εκείνους που τους αρέσει να εξερευνούν τα τοπικά γαστρονομικά προϊόντα και δεν κάνουν “by night” γιατί ξυπνούν πολύ πρωί. Αρκετοί ξενοδόχοι μάς κάνουν παράπονα γιατί το πρωινό ξεκινά στις 8, ενώ αυτοί περιμένουν από τις 7! Η Αθήνα τους φαίνεται υπέροχη, τη λατρεύουν, πιστεύουν ότι ταιριάζουμε ως λαοί, καθώς και ότι έχουμε το ίδιο ταμπεραμέντο. Εντυπωσιάζονται όταν βλέπουν τον Παρθενώνα από κοντά, είναι ένα μνημείο που μαθαίνουν από τα βιβλία τους και αισθάνονται δέος όταν φτάνουν εκεί. Φεύγοντας, παίρνουν μαζί τους ελληνικά προϊόντα, όπως μαστίχα, κρόκο Κοζάνης και ελαιόλαδο». Αυτό που μάθαμε ανεπίσημα για τους Κινέζους είναι ότι ψωνίζουν φανατικά και μαζικά στα Folli-Follie και ότι υπάρχουν Κινέζοι πράκτορες που οργανώνουν ανεπίσημα ξεναγήσεις στην Αθήνα με ετήσια έσοδα που ξεπερνούν τα 100.000 ευρώ, «μαύρα».

ΡΏΣΟΙ

Οι Ρώσοι που έρχονται στην Αθήνα ενδιαφέρονται περισσότερο απ’ όλους για θρησκευτικό τουρισμό και, εκτός από τα αρχαία, επισκέπτονται εκκλησίες και μονές, κάνοντας ταξίδια σε όλη την Ελλάδα. Ξοδεύουν αρκετά για ψώνια και φαγητό. Οι οικογένειες των νέων Ρώσων είναι κυρίως νέα ζευγάρια που σταματούν στην Αθήνα λίγες μέρες, για να δουν τα πιο βασικά αξιοθέατα, και μετά φεύγουν στα νησιά. Ψωνίζουν κυρίως γούνες, παιδικά στο Jumbo, ελληνικό καφέ, ελαιόλαδο, ελιές και κονιάκ Μεταξά, ρούχα, παπούτσια. Τους αρέσει πολύ το φρέσκο ψάρι και τα θαλασσινά και προτιμούν ψαροταβέρνες και ταβέρνες, όχι κυριλέ εστιατόρια. Διασκεδάζουν σε νεανικά μπαράκια της παραλιακής.

ΛΟΙΠΟΊ ΑΣΙΆΤΕΣ

«Ο Απρίλιος, ο Μάιος, ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος είναι οι μήνες που επιλέγουν να επισκεφθούν τη χώρα μας οι Ασιάτες τουρίστες» λέει ο Ιάκωβος Χατζηδάκης, general manager του ασιατικού τμήματος του Renaissance Hellas που ειδικεύεται στις κρατήσεις Ασιατών από Κορέα, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη, Μαλαισία και Ιαπωνία. «Τα τελευταία χρόνια οι τάσεις έχουν μεταβληθεί, λόγω του ότι παλιότερα έρχονταν στη χώρα μας καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Παράλληλα, τα προηγούμενα χρόνια προτιμούσαν περισσότερο τα tours που αφορούσαν κυρίως αρχαιολογικές επισκέψεις, ενώ τώρα, στη διάρκεια της εβδομάδας που θα είναι στην Ελλάδα, τα συνδυάζουν με επισκέψεις εκτός Αθήνας, π.χ. σε νησιά. H Μύκονος, η Σαντορίνη, η Ζάκυνθος –λόγω μιας κορεάτικης σειράς που γυρίστηκε εκεί–, καθώς και τα Μετέωρα είναι τα κυριότερα μέρη όπου πάνε, εκτός της πρωτεύουσας. Στην Αθήνα επιλέγουν την ξενάγηση στα αρχαία, τα ψώνια και το περπάτημα, γι’ αυτό και μας ζητούν αρκετό ελεύθερο χρόνο. Στις κορυφαίες επιλογές τους για φαγητό είναι οι ψαροταβέρνες, όπου μπορούν να φάνε τα πάντα, όσους εθνικούς και θρησκευτικούς περιορισμούς και να έχουν. Προτιμούν την περιοχή της Πλάκας αλλά και εστιατόρια που βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα ή έχουν θέα στην Ακρόπολη. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που δεν έχουν ξαναδεί θάλασσα. Αγαπημένο τους ελληνικό φαγητό είναι τα γεμιστά, ενώ δυσκολεύονται με τα δικά μας αλμυρά φαγητά. Όσον αφορά τη νυχτερινή διασκέδαση, είναι άνθρωποι που δεν βγαίνουν, επειδή κοιμούνται νωρίς και ξυπνούν πολύ πρωί. Τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα που επιλέγουν είναι ο Παρθενώνας και τα Μετέωρα. Κατά μέσο όρο, ένα ολοκληρωμένο πακέτο κοστίζει 1.500-2.000 ευρώ και περιλαμβάνει διαμονή, εισιτήρια και 6-7 διανυκτερεύσεις. Μαζί τους επιλέγουν να πάρουν είτε κάποιο κομπολόι, είτε “μάτια” για τύχη, πολλά ρούχα, καθώς και ελληνικά σαπούνια ή καλλυντικά. Τέλος, πολλές φορές ζητούν κοντινές εκδρομές στην Αργολίδα, στο Ναύπλιο και στην Επίδαυρο, καθώς και στους Δελφούς. Το πιο σημαντικό πρόβλημά τους είναι η έλλειψη ξεναγών. Στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο 3-4 ξεναγοί που μιλούν τη γλώσσα, με αποτέλεσμα να έρχονται δικοί τους συνοδοί που δεν γνωρίζουν την Ιστορία μας, οπότε η πληροφόρηση που παρέχουν δεν είναι καλή».

ΒΡΕΤΑΝΟΊ

«Οι Άγγλοι είναι τουρίστες που έχουν ξαναέρθει στη χώρα μας» λέει ο Κρίτων Πιπεράς, πρόεδρος του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών. «Κάνουν στην Αθήνα μια ενδιάμεση στάση, ενώ επιλέγουν κυρίως κάποιους σχετικά φθηνούς προορισμούς στην υπόλοιπη Ελλάδα. Τις πιο πολλές φορές επιλέγουν τα Επτάνησα λόγω της περιόδου της βρετανικής κυριαρχίας και λόγω του ότι από εκεί κατάγεται ο πρίγκιπας Φίλιππος, δούκας του Εδιμβούργου. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε ότι οι Βρετανοί ακολουθούν στις διακοπές τους κατά κύριο λόγο τους “προορισμούς αλκοόλ”, γι’ αυτό οι περιοχές που προτιμούν στην Αθήνα είναι το Μοναστηράκι και η πλατεία Αγίας Ειρήνης. Επιπλέον, θα τους δείτε πολλές φορές να κάθονται στο γκαζόν του Εθνικού Κήπου ή σε καφέ και εστιατόρια που βρίσκονται είτε δίπλα σε αρχαιολογικούς χώρους είτε σε σημεία που έχει πάρα πολύ κόσμο. Στο φαγητό, τα πρωτεία έχει το σουβλάκι πίτα στο χέρι, ειδικά ο γύρος. Τέλος, επειδή επισκέπτονται αρκετά συχνά τη χώρα μας, δεν συνηθίζουν να παίρνουν κάτι μαζί τους».

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΊ

«Οι Αμερικανοί έρχονται στην Αθήνα κυρίως για τους αρχαιολογικούς χώρους, ειδικά για την Ακρόπολη και το ομώνυμο Μουσείο» συνεχίζει ο Κρίτων Πιπεράς. «Γι’ αυτούς το κυριότερο κριτήριο για να έρθουν στην πρωτεύουσα είναι ο ελληνικός πολιτισμός. Επιδεικνύουν απεριόριστο σεβασμό σε ό,τι έχει να κάνει με τον πολιτισμό μας. Τον θεωρούν τη βάση του δυτικού πολιτισμού και το ενδιαφέρον τους για την ελληνική φιλοσοφία, την αρχιτεκτονική και τις θετικές επιστήμες έχει μετατρέψει την Αθήνα σε σημαντικό σταθμό. Ταυτόχρονα, επιλέγουν γενικού ενδιαφέροντος πακέτα, ενώ οι περισσότεροι επισκέπτονται την Ελλάδα μόνοι τους. Στην Αθήνα έρχονται για 1 έως 3 μέρες και στη συνέχεια πηγαίνουν στα νησιά. Αγαπημένα τους φαγητά είναι ο μουσακάς και η χωριάτικη σαλάτα, ενώ πάντοτε αναζητούν τον μπακλαβά. Επίσης, έχουν μια συνήθεια: βγαίνουν νωρίς το απόγευμα για να φάνε, κατά τις 7, και είναι τουρίστες που δεν ξοδεύουν ιδιαίτερα μεγάλα ποσά στη χώρα μας. Τέλος, μαζί τους παίρνουν ελάχιστα αντικείμενα, κυρίως μπλουζάκια, μικρά κοσμήματα και κάποια αντίγραφα από τα μουσεία». Για τον Ν., οργανωτή tours στην Αθήνα, «οι Αμερικανοί είναι οι πιο απαιτητικοί τουρίστες. Τους αρέσουν τα tours και το περπάτημα, το φαγητό, τα ψώνια και ξοδεύουν αρκετά. Έχουν τον μεγαλύτερο αριθμό foodies από όλους τους άλλους τουρίστες».

Πηγές: IPK International, επεξεργασία SETE Intelligence 29.6.17 – lifo

15

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΦΟΙΤΗΤΈΣ ΑΠΌ ΤΟ ΜΆΝΤΣΕΣΤΕΡ, ΑΓΓΛΊΑ

ΣΟΥΒΕΝΙΡ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Τα πιο δημοφιλή αντικείμενα στα μουσεία και στα μαγαζιά του αεροδρομίου. απο τη μαρια παππα

Cycladic Power Bank Φορητός φορτιστής με σχέδιο ένα χαρακτηριστικό κυκλαδικό ειδώλιο από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. €50,00

Πιστό αντίγραφο «Κεφαλή Αθηνάς Παρθένου» που κατασκευάζεται και διατίθεται αποκλειστικά από το Μουσείο της Ακρόπολης. Από τα ελάχιστα μικρού μεγέθους αντίγραφα των κλασικών χρόνων του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς στον Παρθενώνα. €30,00

Γυναικεία μπλούζα «γαϊδούρα» από το Anamnesia που βρίσκεται στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». €26,90

16 lifo – 29.6.17

ΤΡΊΑ 24ΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΉΝΑ ΜΕ ΤΗΝ CLAIRE ΚΑΙ ΤΟΝ THOMAS

Είναι ένα νέο είδος τουρίστα, ο τουρίστας νέας εποχής, που απεχθάνεται τις διακοπές-πακέτο, δεν συμμετέχει σε ξεναγήσεις, δεν συχνάζει σε τουριστικά μέρη (αλλά βλέπει όλα τα αξιοθέατα), μισεί τα ξενοδοχεία και το μπούγιο, λατρεύει τα μουσεία και τους χώρους με τέχνη, τις γειτονιές και την καθημερινότητα της πόλης. Είναι νεαροί άνθρωποι κάτω από τα 30 που ταξιδεύουν μόνοι τους, κλείνοντας τα πάντα online, επιλέγοντας τα πιο φτηνά εισιτήρια, τον ποδαρόδρομο (δεν χρησιμοποιούν ούτε καν μέσα μεταφοράς!) και σχεδιάζουν τις διακοπές τους πολλούς μήνες πριν, οργανώνοντας σχολαστικά κάθε λεπτομέρεια. Είναι ο ταξιδιώτης monachus-monachus που μπορεί να ξοδεύει λίγα, αλλά τελικά αφήνει στην πόλη περισσότερα απ’ όσα αφήνουν όλοι μαζί οι τουρίστες ενός πακέτου που περιλαμβάνει μέχρι και το μπουκαλάκι με το νερό (σε ξένο πρακτορείο).

THOMAS: Ήρθαμε με πτήση από το Μάντσεστερ στη Ρόδο και από κει στην Αθήνα. Πάντα μου άρεσε η μυθολογία. Αγαπώ τον Δία και τον Ηρακλή, είναι οι αγαπημένοι μου ήρωες – ο Ηρακλής είναι η αγαπημένη μου ταινία. Στην Αθήνα μείναμε συνολικά τρεις μέρες, μετά θα πάμε στη Νάπολη. Χθες φάγαμε σε ένα εστιατόριο δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Ισιδώρου στον Λυκαβηττό ομελέτα και φυσικούς χυμούς και ήταν πολύ ωραία. Με λογικές τιμές, επίσης. Φάγαμε και σε ένα εστιατόριο στην Αποστόλου Παύλου με κεριά και λευκά τραπεζομάντιλα, πολύ μοδάτο. Δώσαμε 40 ευρώ για ένα γεύμα και ήταν απίστευτο, ήταν εξαιρετικά φτηνό. Γενικά, είναι πολύ πιο φτηνά απ’ ό,τι περιμέναμε. Σήμερα θα πάμε στο σούπερ-μάρκετ και θα μαγειρέψουμε στο σπίτι.

Πολεμικό Μουσείο, όπου δεν υπήρχε ψυχή, γιατί περιλαμβανόταν στην τιμή ενός από τα εισιτήρια που βγάλαμε.

AΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ

CLAIRE: Η Αθήνα είναι όμορφη, αλλά έχει πολλά σκουπίδια και σε αρκετά σημεία μυρίζει άσχημα. Μου έχει κάνει εντύπωση πόσο φτηνά είναι τα φρούτα στα σούπερ-μάρκετ.

Βρήκαμε και έτοιμα noodles Yam Yam που μας αρέσουν πολύ και απόψε θα φάμε στο σπίτι. Ταξιδεύουμε μόνοι μας, δεν μας αρέσουν οι οργανωμένες διακοπές, μας βγαίνει πιο φτηνά κι έχουμε την ελευθερία να κάνουμε ό,τι μας αρέσει. Απολαύσαμε πολύ το περπάτημα στην πόλη και μας αρέσει να ανακαλύπτουμε μυστικά μέρη – έχει πολλά τέτοια η Αθήνα, παντού. Έχεις την αίσθηση, βέβαια, ότι έχουν κλείσει πολλά μαγαζιά στην πόλη και ότι κάποια σημεία στο κέντρο είναι εντελώς παρατημένα.

THOMAS: Για να οργανώσω το ταξίδι χρησιμοποίησα αρκετά το Trip Advisor και εδώ έψαξα διάφορα στο Google, αλλά είχα και τη δική μου λίστα, που την ετοίμασα πριν έρθω στην Αθήνα. Πήγαμε σε όλα σχεδόν τα αρχαία μνημεία του κέντρου και θα προτιμούσαμε να υπάρχει ένα κοινό εισιτήριο για τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους, κι ας ήταν ακριβό. Πήγαμε παντού, ακόμα και στο

CLAIRE: Νιώθαμε πολύ ασφαλείς και ελεύθεροι να κυκλοφορούμε στους δρόμους κάθε ώρα της ημέρας. Δεν είχαμε καθόλου αρνητική εικόνα πριν έρθουμε, είναι πολύ καλύτερα, όμως, απ’ ό,τι φανταζόμασταν. Η Αθήνα είναι ιδανικός προορισμός για να συνδυάσεις το ταξίδι σου με τέχνη. Έχει πάρα πολλά μουσεία και χώρους τέχνης, καινούργια και παλιά. Δεν μας έλειψε κάτι, μάλλον θα θέλαμε να υπάρχουν πληροφορίες στην Ακρόπολη για το τι συνέβη στον Παρθενώνα όλα αυτά τα χρόνια, γιατί καταστράφηκε και από πόσους. Σίγουρα θα προτείνουμε την Αθήνα όταν επιστρέψουμε, γιατί οι περισσότεροι δεν ξέρουν τίποτα για την πόλη, όλοι γνωρίζουν τα νησιά. Τα μόνα σουβενίρ που πήραμε είναι για τους συγγενείς μας: μπρελόκ και μαγνητάκια για το ψυγείο.

ΤΟ ΚΌΣΤΟΣ: Πτήση από Ρόδο: €22 ο καθένας Μεταφορά από και προς αεροδρόμιο: €35 τη φορά Airbnb, 3 νύχτες, €35 η καθεμία Σούπερ-μάρκετ: €30 Εστιατόρια: €60 Εισιτήρια για μουσεία: €40 ο καθένας Κινηθήκαμε παντού με τα πόδια Σύνολο: €354

Κερί Cycladic Light σε σχέδιο Waks x Cycladic Light από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. €30,00

Σκουλαρίκια από μαλλί και επιχρυσωμένο ασήμι από την Κατερίνα Μακρυγιάννη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. €140,00

Ποδιά μαγειρικής «αχινός» από το Anamnesia. €29,90

29.6.17 – lifo

17

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Π

ριν από δύο χρόνια, η Airbnb ανακοίνωσε πως το Κουκάκι κατείχε το νούμερο 5 παγκοσμίως στις γειτονιές που σημείωσαν αύξηση της τουριστικής τους κίνησης το 2015. Στο Κουκάκι αυτή η αύξηση έφτασε τότε στο 800%. Και κάπως έτσι, μια γειτονιά της Αθήνας που θεωρούνταν ανέκαθεν τουριστική κατοχυρώθηκε ως ένα ακόμα «τουριστικό γκέτο» της πόλης μας. «Η σημαντική ανάπτυξη που έχει αρχίσει να σημειώνεται στο Κουκάκι και στου Ψυρρή οφείλεται κατά πολύ στους τουρίστες του Αirbnb, διότι έτσι ξανάρθε ζωή και εισόδημα σε αυτές τις περιοχές. Ως εκ τούτου, άρχισαν να ανοίγουν ενδιαφέροντα μέρη. Έχει, βέβαια, και αρνητικά το Αirbnb, γιατί σε κάποιες περιοχές δεν βρίσκεις να νοικιάσεις σπίτι. Παίρνεις και σε ρωτάνε “για πόσο καιρό το θέλεις;”. Κι αυτό είναι θέμα της πολιτείας, που πρέπει να το θεσμοθετήσει» λέει η Τina Κyriakis από τo Alternative Athens Tours. Βέβαια, το φαινόμενο αυτό έχει παρατηρηθεί ήδη και σε άλλες μεγαλουπόλεις, όπως η Βαρκελώνη, το Βερολίνο, το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη και το Παρίσι, όπου πολλά σπίτια, ειδικά σε συνοικίες στο κέντρο, δεν διατίθενται πλέον σε μόνιμους ενοικιαστές αλλά κυρίως σε ταξιδιώτες που χρησιμοποιούν την εν λόγω πλατφόρμα. Μέσω του Airbnb, στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας μόνο, ο αριθμός των διαθέσιμων ακινήτων σήμερα υπερβαίνει τα 5.000, χωρίς να συνυπολογίζουμε και τα νότια προάστια, όπου επίσης ανθεί η συγκεκριμένη δραστηριότητα. «Το ιστορικό κέντρο αναμφίβολα έχει τη μερίδα του λέοντος, αλλά βλέπουμε εξαιρετική ζήτηση και περιφερειακά, κυρίως στο Κολωνάκι. Επίσης, εκπλήσσει ευχάριστα το ότι τα νότια προάστια, όσα είναι κοντά στην παραλιακή ζώνη, έχουν τουρισμό όλο τον χρόνο. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει και ο ιατρικός τουρισμός που αναπτύσσεται στα βόρεια προάστια, κυρίως στο Χαλάνδρι. Δυστυχώς, τα Εξάρχεια έχουν χάσει για φέτος το στοίχημα της ανάπτυξης, καθώς οι επισκέπτες το βλέπουν πλέον όχι ως μια ζωντανή και εναλλακτική γειτονιά της Αθήνας αλλά, δυστυχώς, ως πεδίο μαχών» ενημερώνει ο Νάσος Γαβαλάς, ιδρυτής της εταιρείας eazybnb, η οποία ειδικεύεται στην εξυπηρέτηση ιδιωτών που ενδιαφέρονται να μισθώσουν το ακίνητό τους μέσω της Airbnb. Δεν βλέπουν όμως όλοι την εξέλιξη του Airbnb με θετικό μάτι. Οι ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων έχουν ήδη εκφράσει διαμαρτυρίες σχετικά με το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα όσων κάνουν βραχυχρόνιες μισθώσεις, που δεν αντιμετωπίζονται φορολογικά με τους ίδιους όρους, επισημαίνοντας μάλιστα ότι υπάρχουν και διαφυγόντα κέρδη για το κράτος. Υπάρχουν, όμως, και οι αντίθετες απόψεις. «Το Αirbnb πιστεύω ότι έχει κάνει μεγάλο καλό στον τουρισμό της Αθήνας. Καταλαβαίνω τους ξενοδόχους, αλλά αυτός είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή. Έχουν δίκιο μέχρι ένα σημείο, γιατί παλιά το ξενοδοχείο ήταν η μόνη επιλογή και προφανώς έχουν χάσει κόσμο, όμως τα

ξενοδοχεία θα συνεχίσουν να έχουν πελατεία, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να πλένουν και να μαγειρεύουν στις διακοπές τους, θέλουν το ξενοδοχείο τους. Υπάρχει πελατεία για όλους. Η επιτυχία του Αirbnb δεν οφείλεται μόνο σε οικονομικούς λόγους. Εξάλλου, μπορείς να βρεις φτηνότερη διαμονή σε ξενοδοχείο, όπως και σπίτια που είναι πανάκριβα. Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που ταξιδεύουν και προτιμούν να μείνουν σε σπίτι ντόπιου, σε μια γειτονιά. Κι εγώ αυτό θέλω όταν πάω σε μια ξένη πόλη. Το Αirbnb βοηθάει στον εκδημοκρατισμό του τουριστικού εισοδήματος, όπως και τα δικά μας tours ενισχύουν την τοπική οικονομία, γιατί πριν οι τουρίστες πήγαιναν σε συγκεκριμένες περιοχές, δίπλα στο ξενοδοχείο τους. Τώρα ο τουρίστας νοικιάζει ένα σπίτι και έτσι ωφελείται αυτός που του νοικιάζει το διαμέρισμα, το μίνι-μάρκετ της περιοχής, ο φούρνος, τα μαγαζάκια» δηλώνει η κ. Κyriakis από τo Alternative Athens Tours. Ο μέσος όρος διαμονής των τουριστών στα καταλύματα που νοικιάζουν μέσω του Airbnb το καλοκαίρι τείνει να είναι 3-4 ημέρες. Η Αθήνα εξακολουθεί να λειτουργεί περισσότερο ως ενδιάμεση στάση πριν από τον τελικό τους προορισμό σε κάποιο νησί. Από το φθινόπωρο έως και την άνοιξη όμως, που ο καιρός είναι καλύτερος, έχουμε πιο μακροχρόνια μέση διαμονή που φτάνει, κατά μέσο όρο, τις 7 ημέρες. Ποιο είναι το προφίλ των δημοφιλών σπιτιών που νοικιάζονται μέσω της πλατφόρμας; «Είναι σπίτια που όχι μόνο είναι πλήρως ανακαινισμένα και εξοπλισμένα, ώστε να παρέχουν σε μια οικογένεια άνετη διαβίωση, αλλά έχουν και χαρακτήρα που ξεφεύγει από το μία-από-τα-ίδια στυλ επίπλωσης και διακόσμησης. Η τοποθεσία, η πρόσβαση στα ΜΜΜ και η θέα σαφώς παίζουν μεγάλο ρόλο, αλλά και οι παροχές (κλιματισμός σε κάθε χώρο, γρήγορο Ίντερνετ, πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, άνετο μπαλκόνι κ.ά.) ενός σπιτιού βοηθούν στην ανάδειξή του και στα θετικά σχόλια (reviews). Τέλος, τεράστια ζήτηση παρουσιάζουν σπίτια που έχουν 3+ υπνοδωμάτια, τα οποία επιλέγονται από μεγάλες οικογένειες, οι οποίες, ολοένα και περισσότερο, προτιμούν να βρουν σπίτια μέσω της Airbnb και όχι μικρά δωμάτια ξενοδοχείων» μας λέει ο Νάσος Γαβαλάς της eazybnb.

ΚΑΤΆΦΕΡΕ ΤΟ AIRBNB ΝΑ ΖΩΝΤΑΝΕΨΕΙ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΌ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ;

ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ 18 lifo – 29.6.17

Ο BRAM ΚΑΙ Ο BRYAN, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΙΦΌΡΝΙΑ

ΠΕΡΑΣΑΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΚΑΚΙ (ΣΕ AIRBNB) AΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ. ΦΩΤΟ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

BRAM: Μας άρεσε πολύ η Αθήνα. Το Παναθηναϊκό Στάδιο ήταν τέλειο! Ήμουν αθλητής στίβου στο σχολείο και μου άρεσε που στο Καλλιμάρμαρο τράβηξα φωτογραφίες παίρνοντας διάφορες πόζες αθλητών. Είχε πλάκα. Το Αρχαιολογικό Μουσείο ήταν φοβερό. Τόσο πολλά αρχαία αγάλματα δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου – πριν, να φανταστείς, ήμασταν στη Ρώμη. Μου άρεσε πολύ που όλοι μιλούσαν αγγλικά, ήταν φιλικοί και εξυπηρετικοί.

BRYAN: Δεν μου άρεσε που γίνονται έργα στην Ακρόπολη. Δεν περιμέναμε να δούμε έτσι τον Παρθενώνα, δεν μπορούσαμε να βγάλουμε ούτε μία φωτογραφία που να μη φαίνεται ότι είναι υπό κατασκευή. Σε γενικές γραμμές, η Αθήνα ήταν όπως την περιμέναμε. Ο καιρός ήταν τέλειος για μας, μια και είμαστε από την Καλιφόρνια.

BRAM: Οργανώναμε εδώ και κάποια χρόνια το ταξίδι μας στην Ευρώπη και η Αθήνα δεν μπορούσε να λείπει από αυτό. Είναι από τους πιο αρχαίους πολιτισμούς του κόσμου και κάποιος μπορεί να δει εδώ απίστευτα αρχαιολογικά πράγματα. Θυμάμαι, μαθαίναμε στο σχολείο πολλά για την Αθήνα και ειδικά για τους μύθους. Ο Ηρακλής ήταν ο αγαπημένος ήρωας πολλών παιδιών.

BRYAN: Το φαγητό στην Αθήνα ήταν πάρα πολύ καλό! Και πολύ πιο φτηνό απ’ ό,τι στην Αμερική. Το σουβλάκι ήταν ό,τι πιο νόστιμο έχουμε δοκιμάσει μέχρι τώρα στα ταξίδια μας. Και το πρωινό στην Αθήνα είναι πολύ καλό. Έχει αυγά και κρέας και είναι πολύ χορταστικό. Όχι όπως στη Γαλλία που έχει κρουασάν και μαρμελάδα – ποιος μπορεί να χορτάσει με αυτό; Θα μου άρεσε να ξανάρθω στην Ελλάδα, αλλά για να ανακαλύψω τη φύση. Οι Έλληνες είναι πολύ καλοί και ανοιχτοί στη συναναστροφή τους. Τα πιο ωραία κορίτσια τα είδαμε στη Ρώμη, βέβαια.

29.6.17 – lifo

19

Τ

α walking tours δεν είναι κάτι καινούργιο, γίνονται εδώ και πολλά χρόνια στις μεγάλες πόλεις. Από το στοιχειωμένο Λονδίνο και το Λονδίνο του Τζακ του Αντεροβγάλτη μέχρι τις αρχαιολογικές βόλτες στη Ρώμη και στην Αθήνα, οι ειδικές ξεναγήσεις ήταν κάτι συνηθισμένο και εντελώς τουριστικό. Τα τελευταία χρόνια, όμως, που οι απαιτήσεις των τουριστών όλο και αυξάνονται και έχει αλλάξει και η έννοια του ταξιδιώτη, τα walking tours έχουν γίνει παγκόσμια τάση και ξεφυτρώνουν συνεχώς όλο και πιο πολλά, όλο και πιο εξειδικευμένα, δίνοντας την ευκαιρία σε ανθρώπους με ειδικά ενδιαφέροντα να γνωρίσουν καλύτερα κάθε πλευρά της ζωής και της ιστορίας της κάθε πόλης. Στην Αθήνα αυτήν τη στιγμή γίνονται πάνω από 120 walking tours, επίσημα και ανεπίσημα, με θεματικές που ίσως να μη σου έχουν περάσει ποτέ από το μυαλό: εκτός από τις αρχαιολογικές ξεναγήσεις, μπορεί να βρει κανείς βόλτες για να γνωρίσει τη street art, το φαγητό της Αθήνας (σε μαγαζιά και σε σπίτια ντόπιων), τη μυθολογία, τη θρησκευτική ζωή της πόλης (εκκλησίες και μοναστήρια), τη νυχτερινή διασκέδαση, να δει τα LGBT στέκια, το Α’ Νεκροταφείο, τα ιστορικά κτίρια, τα αγάλματα, την υπόγεια Αθήνα, να παρακολουθήσει τα πουλιά, ακόμα και να ακολουθήσει τα βήματα του Αποστόλου Παύλου και να μαζέψει βρώσιμα χόρτα. Καθένας που νομίζει ότι μπορεί να δείξει μια διαφορετική Αθήνα φτιάχνει έναν λογαριασμό στο Ιnstagram και διαφημίζει την πραμάτεια του. «Ο τουρισμός είναι μεγάλη μπίζνα κι ένα βαρέλι χωρίς πάτο» λέει ο Ν., 24, που πρόσφατα αποφάσισε να αφήσει τις σπουδές του και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στα tours. « Έφτιαξα τον λογαριασμό πέρσι τον Νοέμβριο και σχεδίασα ένα tour για ανθρώπους της ηλικίας μου, με αυτά δηλαδή που θα ήθελα να μου δείξουν σε μια ξένη πόλη, με τον τρόπο που θα ήθελα. Συνοδεύω ανθρώπους από την Ευρώπη κυρίως για ένα, δύο ή τρία 24ωρα στην Αθήνα και τους δείχνω τα πάντα, προσαρμόζοντας το πρόγραμμά μου στα ενδιαφέροντά τους. Αυτό που ζητούν περισσότερο είναι φαγητό και διασκέδαση, να δουν “αληθινή” Αθήνα και λιγότερο τα αρχαία. Πολλοί από τους φίλους μου έχουν διαθέσει τα σπίτια τους σε Αirbnb, έτσι συνεργάζομαι μαζί τους και προσφέρουμε ένα ολοκληρωμένο πακέτο. Συνήθως τα άτομα που κλείνουν Αirbnb έχουν σχεδιάσει πλήρως το ταξίδι, ξέρουν πόσα θα ξοδέψουν, έχουν μελετήσει τι θα δουν και θέλουν να τα δουν μόνοι τους, δεν ενδιαφέρονται για ξεναγήσεις. Πρέπει να τους πείσεις ότι θα τους δείξεις αυτά που δεν φαντάζονται ότι υπάρχουν, αυτά που δεν περιέχουν οι οδηγοί, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο για τους “ψαγμένους”, γιατί πραγματικά κάνουν έρευνα και γνωρίζουν πολλά πριν έρθουν. Ευτυχώς, ξέρω πού να τους πάω για να εντυπωσιαστούν». Η Tina Kyriakis ήταν η πρώτη που ξεκίνησε επίσημα τα walking tours στην Αθήνα. Έστησε το Alternative Athens το 2013, μετά από χρόνια δουλειάς στο μάρκετινγκ και την επικοινωνία. «Πάντα ταξίδευα πολύ σε μέρη εκτός Ελλάδας και με ενδιέφεραν πολύ τα αξιοθέατα, εξίσου όμως με ενδιέφερε να δω πώς ζουν οι άνθρωποι» λέει. «Πού βγαίνουν, πού τρώνε, ήθελα να μάθω τι κάνουν οι ντόπιοι, πριν ακόμα ξεκινήσει αυτό το trend που υπάρχει τώρα. Κάποια στιγμή έκλεισε η εταιρεία για την οποία δούλευα, δεν ήθελα να ξαναμπώ στο corporate κομμάτι και αποφάσισα να κάνω κάτι στην Αθήνα, την οποία ήξερα καλά – έψαχνα έτσι κι αλλιώς πολύ κάθε πλευρά της. Να δείχνω στους ανθρώπους αυτά που έκανα εγώ όταν ταξίδευα στο εξωτερικό. Έτσι απλά ξεκίνησε αυτή

20 lifo – 29.6.17

η ιδέα, χωρίς να κάνω επιχειρηματικά σχέδια. Κι επειδή μου αρέσει πολύ το φαγητό, αποφάσισα να κάνω ένα food tour. Τότε στην Αθήνα έκαναν μόνο αρχαιολογικά tours, υπήρχε χώρος να κάνεις πολλά πράγματα. Μάζεψα τις ιδέες μου κι αρχίσαμε να κάνουμε κι άλλα θεματικά tours, ήρθαν κι άλλοι συνοδοί και μεγάλωσε το πράγμα. Δουλεύουμε με ξεναγούς όσον αφορά τα αρχαιολογικά, αλλά δουλεύουμε και με ανθρώπους που είναι ειδικοί στον τομέα του ο καθένας: δείχνουμε street art, το φαγητό, τη νυχτερινή ζωή, διοργανώνουμε γεύματα σε σπίτια, πράγματα που φέρνουν τον επισκέπτη σε επαφή με την πραγματικότητα της πόλης. Επίσης, δεν τη συμμαζεύουμε, δεν την καλουπώνουμε, δεν κρύβουμε τίποτα, αυτό είναι. Κι ενώ ξεκινήσαμε χωρίς καμία έρευνα αγοράς ή οικονομική φιλοδοξία, πέσαμε πάνω σε μια τάση που υπάρχει τώρα παγκοσμίως, δηλαδή να φύγεις από το μαζικό και να βρεις το πιο αυθεντικό στο φαγητό, στη διασκέδαση, στο ταξίδι. Είναι μια ανάγκη που τη δημιούργησε η εποχή. Αν το tour φαγητού είχε γίνει πριν από δέκα χρόνια, θα είχε πάει άπατο. Τώρα είναι από τα πιο δημοφιλή tours μας, γιατί είναι πολύ εμπειρικό και το φαγητό είναι ένας καλός τρόπος να γνωρίσεις την κουλτούρα ενός τόπου. Αυτό που είναι ωραίο με τα tours φαγητού είναι ότι απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν τους ενδιαφέρουν τα tours γενικώς. Ζήτηση έχουν επίσης τα street art tours, το μυθολογικό, το οποίο είναι αρχαιολογικό μεν, αλλά με μια άλλη προοπτική, μέσα από τη μυθολογία. Ένα tour που πιστεύω ότι θα πάει πολύ καλά τα επόμενα χρόνια είναι το neighborhood walk, η βόλτα σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας, όπου καταλαβαίνεις πραγματικά την πόλη. Και για Αθηναίους είναι τρομερά ενδιαφέρον αυτό το tour. Δουλεύουμε πάρα πολύ με direct πελάτες που μας βρίσκουν απευθείας, από το site και τα social media μας, αλλά και με πρακτορεία με τα οποία συνεργαζόμαστε στην Ελλάδα και

στο εξωτερικό. Δημογραφικά ακολουθούμε το προφίλ των τουριστών της Αθήνας και το προφίλ των τουριστών που κάνουν tour. Σε μεγάλο ποσοστό οι πελάτες μας είναι Αμερικανοί και το έχουν πάρα πολύ στην κουλτούρα τους το tour. Επίσης, έχουμε Καναδούς, Αυστραλούς, αρκετούς Ευρωπαίους, Άγγλους, Γάλλους, Ελβετούς, Βέλγους, Ολλανδούς, ελάχιστους Ασιάτες. Οι Μεσογειακοί, Ιταλοί και Ισπανοί, έχουν πρόβλημα με τη γλώσσα. Συνήθως δεν μιλάνε αγγλικά και τα δικά μας tours γίνονται σε αγγλικά και γαλλικά. Δεν έχουμε καθόλου Κινέζους, γιατί είναι μια πολύ εξειδικευμένη πελατεία. Έχει γίνει πολύ μεγάλος ντόρος: όλοι θέλουν να πιάσουν την κινεζική αγορά, η οποία είναι τεράστια και έχει δυναμική, αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο. Οι Κινέζοι δεν μιλάνε αγγλικά, άρα θέλουν Κινέζους ξεναγούς κι επίσης βρίσκονται σε ένα πολύ πρωταρχικό στάδιο στο lifestyle του τουρίστα – κι αυτό επειδή τώρα βγήκαν πρώτη φορά από τη χώρα τους. Στην Ελλάδα που έρχονται θέλουν να δουν μόνο αρχαία, ανακαλύπτουν τον κόσμο έξω από την Κίνα βλέποντας τα βασικά αξιοθέατα. Στην Αθήνα θα δουν την Ακρόπολη, στη Σαντορίνη θα δουν το ηλιοβασίλεμα, που είναι το αρχέτυπο για τον τουρισμό εκεί. Είναι ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό οι Κινέζοι, που διακινείται με έναν συγκεκριμένο τρόπο και από πολύ συγκεκριμένα γραφεία. Ασιάτες, όμως, είναι και αυτοί που έρχονται από το Χονγκ-Κονγκ ή από τη Σιγκαπούρη, οι οποίοι συμπεριφέρονται πιο πολύ σαν τους Ευρωπαίους τουρίστες. Είναι εντελώς διαφορετική πελατεία από τους Κινέζους.

Κ

άθε εθνικότητα ενδιαφέρεται για συγκεκριμένα πράγματα: οι Ρώσοι ενδιαφέρονται για θάλασσα και ψώνια, οι Άραβες για θάλασσα, ψώνια και φαγητό. Και είναι οι πιο ευκατάστατοι όλοι αυτοί από τη Μέση Ανατολή που

WALKING

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

TOURS ΣΤΗΝ ΑΘΉΝΑ DO AS THE LOCALS! O ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.

www.alternativeathens.com

ΑΠΟ ΤΟΝ M. HULOT

ταξιδεύουν – έως πάρα πολύ πλούσιοι. Οι Ισραηλινοί θέλουν θάλασσα, φαγητό και μουσική, έρχονται εδώ με οργανωμένα ταξίδια και πάνε ν’ ακούσουν Γλυκερία, Νταλάρα και Μαζωνάκη, έχουν συγκεκριμένους τραγουδιστές που τους λατρεύουν. Το πρόβλημα της Αθήνας είναι ότι δεν είναι προορισμός αλλά σταθμός και υπάρχει ακόμα η αρνητική εικόνα μιας βρόμικης πόλης που δεν είναι και τόσο ασφαλής. Αυτό είχε βγει προς τα έξω για καιρό, κι ας μην ισχύει. Τότε, με τις διαδηλώσεις, το 2014, έρχονταν Αμερικανοί και έμεναν με το στόμα ανοιχτό με την ησυχία που αντίκριζαν και τη χαλαρότητα, γιατί είχε βγει οδηγία να μην έρθουν. Η Αθήνα έχει πολύ χαμηλά ποσοστά σε εγκληματικότητα και πολύ μεγάλο επίπεδο ασφάλειας, παρ’ όλα αυτά δεν έχουμε καταφέρει να την κάνουμε city break. Οι τουρίστες στην Αθήνα έρχονται και κάθονται πολύ λίγο, δηλαδή κατά μέσο όρο 1,8 μέρες, κάνουν μία ή δύο διανυκτερεύσεις το πολύ. Φυσικά, βλέπουν την Ακρόπολη, γιατί είναι έγκλημα να έρθεις και να μην τη δεις, το Μουσείο, και μετά δεν τους μένει και πολύς χρόνος, πάνε σε κάποιο νησί. Κι έχουν δίκιο, γιατί αν δεν τους δημιουργήσεις δραστηριότητες, δεν έχουν τι να κάνουν. Πρέπει τουλάχιστον να τους πληροφορήσεις ότι εδώ έχει κι άλλα πράγματα. Η Αθήνα έχει πολύ αναξιοποίητο δυναμικό και χρειάζεται να γίνει μάρκετινγκ για να την κάνουμε προορισμό, το χτίζουμε από κάτω σιγά-σιγά, αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε εμείς αυτό, πρέπει να έρθει και λίγη βοήθεια από πάνω. Το Marketing Greece κάνει προσπάθειες εδώ και καιρό, αρκετά επιτυχημένες, κινεί πολλούς μπλόγκερ, δημοσιογράφους, αλλά χρειάζεται

να βοηθήσει και το κράτος. Φέτος είναι μια πολύ καλή χρονιά για την Αθήνα, όλη η Ελλάδα έχει τουρισμό και αυτό οφείλεται εν μέρει και στη δουλειά που έχει αρχίσει να γίνεται σε ένα μιντιακό επίπεδο: “η Αθήνα ως hip προορισμός”. Έχει πολύ hype η Αθήνα, βοήθησε πολύ και η documenta, τα ξένα περιοδικά τέχνης που έγραψαν για κάποιες γειτονιές και έστειλαν ξένους καλλιτέχνες να μείνουν εδώ. Βάλλεται θετικά από διάφορα μέρη και αποκτά hype, αλλά και θεσμικά πρέπει να γίνει μια αντίστοιχη κίνηση, να υποστηριχτεί και να προωθηθεί πολύ αυτό που συμβαίνει, για να συνεχιστεί. Είναι δουλειά που θα έπρεπε να κάνει ο ΕΟΤ εδώ και χρόνια. Η Αθήνα έχει ηλιοφάνεια και ζέστη ακόμα και τον χειμώνα, έχει τις λιγότερες βροχές και ένα σωρό events. Θα μπορούσε να γίνει μια πόλη για city breaks και να έχει τουρίστες 365 μέρες τον χρόνο. Γι’ αυτό παλεύουμε. Οι Αμερικανοί ταξιδεύουν μόνο καλοκαίρι, αλλά οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να έρχονται, όπως πάνε στη Ρώμη και στο Παρίσι. Αντίθετα, λένε: “Να πάμε στην Αθήνα χειμωνιάτικα να κάνουμε τι;”. εν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για το πόσα tours γίνονται γενικά στην Αθήνα. Υπάρχει όμως καλή ανταπόκριση, που κάθε χρόνο αυξάνεται. Επίσης, βλέπουμε ότι αλλάζει το κοινό που κάνει αυτά τα εναλλακτικά tours. Δεν είναι εναλλακτικοί οι πελάτες μας, είναι mainstream κοινό που αναζητάει κάτι περισσότερο από αυτό που υπήρχε, δηλαδή Αθήνα ίσον αρχαία. Από το 2013 που ξεκινήσαμε έχει αλλάξει ο κόσμος που έρχεται στα tours μας. Ενώ στην αρχή ήταν άνθρωποι πολύ ψαγμένοι,

Δ

που οργάνωναν μόνοι τους το ταξίδι και το έψαχναν πάρα πολύ για να μας βρουν, τώρα είναι αρκετά πιο mainstream το κοινό που έρχεται. Κι αυτό είναι καλό, γιατί δείχνει ότι αλλάζουν τα trends και υπάρχει μια ολόκληρη φιλολογία που υποστηρίζει τα tours. Άνθρωποι που έχουν κάνει food tour στη Μαδρίτη θέλουν να κάνουν και στην Αθήνα. Ανοίγονται έτσι διαφορετικοί δρόμοι στο τι μπορεί να κάνει κάποιος στην Αθήνα. Αρκεί να μη συμβεί αυτό που συνέβη με το frozen yogurt και τα barber shops – όταν κάτι πετυχαίνει, πέφτουν όλοι πάνω του μέχρι να καταστραφεί. Μπορεί να υπάρχουν πολλά περιθώρια ανάπτυξης ακόμα, αλλά δεν είναι και τόσο μεγάλη η πίτα.

Το πιο περίεργο που σας έχουν ζητήσει σε tour; «Να φτιάξουμε ένα γκράφιτιπαραγγελία για να κάνει πρόταση γάμου ένας Ολλανδός στη φίλη του. Το φτιάξαμε σε μια έρημη περιοχή και όταν κάναμε το tour περάσαμε από κει, σταματήσαμε μπροστά του και ο Ολλανδός γονάτισε και έκανε την πρόταση γάμου στον δρόμο. Ήταν πολύ συγκινητικό». www.alternativeathens.com

Στα food tours μού έχει κάνει εντύπωση που ενθουσιάζονται ακόμα και με φαγητά που για μένα είναι απλώς ok να δοκιμάσουν. Τρελαίνονται. Οι Αμερικανοί ειδικά, που δεν γνωρίζουν τα φυσικά υλικά, εντυπωσιάζονται όταν βλέπουν τις πατάτες και τα λαχανικά στην αγορά και κάποιοι σοκάρονται όταν περνάμε από τη Βαρβάκειο, γιατί δεν έχουν δει ποτέ στη ζωή τους ολόκληρο ζώο, ξέρουν μόνο τις μπριζόλες. Αγορές σαν τη Βαρβάκειο δεν υπάρχουν στην Αμερική, υπάρχουν μόνο στην Ευρώπη και είναι ωραιοποιημένες. Ενθουσιάζονται επίσης με το λάδι – έχει αλλάξει και η κατάσταση με το ελληνικό ελαιόλαδο τα τελευταία χρόνια. Βγαίνουν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες παραγωγοί ελαιολάδου, μικροί, τοπικοί, οι οποίοι παράγουν μικρές ποσότητες εξαιρετικής ποιότητας σε φοβερές συσκευασίες που κερδίζουν βραβεία σε διαγωνισμούς στο εξωτερικό».

29.6.17 – lifo

21

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Σε κλίμακα από 1-10 και με βαθμό συνολικής εκτίμησης 8, αυτή είναι η

KOSTAS ΜΕΛΒΟΎΡΝΗ–ΑΥΣΤΡΑΛΊΑ Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι έφαγα και σε καλά εστιατόρια (Διόνυσος, Στροφή) αλλά και σε φτηνές ταβέρνες και το value for money είναι εξαιρετικό. Το σουβλάκι, βέβαια, είναι το αγαπημένο μου! Και οι μπάμιες! Στην Αθήνα μου αρέσει η Ιστορία που κουβαλάει και το ότι οι άνθρωποι, παρά την κρίση, είναι χαρούμενοι, είναι συνέχεια έξω και πολύ φιλόξενοι.

ΚΛΌΙ ΓΑΛΛΊΑ Πέρασα φανταστικά στην Αθήνα, αλλά ήταν λίγο, μόνο δύο μέρες, γιατί μετά πήγα στα νησιά. Σίγουρα θα ήθελα να επιστρέψω.

ΕΛΊΝ ΚΑΙ ΤΖΈΣΙ ΚΊΝΑ Μου άρεσε πολύ που είχαμε την Αθήνα ως βάση και από εδώ ταξιδεύαμε για άλλα νησιά. Δεν μας άρεσε πολύ το ελληνικό φαγητό, μας έλειψε το δικό μας. Για σουβενίρ αγοράσαμε κρασί και καρτ-ποστάλ.

ΒΟΑRD PASS 22 lifo – 29.6.17

αξιολόγηση διαφόρων πτυχών της καθημερινότητας της Αθήνας από τους τουρίστες. (Σύμφωνα με το ΙΝΣΕΤΕ©)

ΣΆΣΑ, ΝΑΤΆΣΑ ΚΑΙ ΜΙΡΟΣΛΆΒ ΡΩΣΊΑ Ήρθαμε για τον γάμο ενός φίλου στη Σαντορίνη και κάναμε στάση στην Αθήνα. Είδαμε τα αρχαία και την Ακρόπολη, κάναμε την πρώτη μας ηλιοθεραπεία (καήκαμε βασικά). Ήταν αρκετά αισθητή η κρίση στους δρόμους της Αθήνας. Δεν μας άρεσε και πολύ το μετρό, το βρήκαμε κάπως αργό. Ψώνια δεν κάναμε στην πόλη, αλλά θα ψωνίσουμε στα Duty Free. Μας άρεσε πολύ το ελληνικό φαγητό, ειδικά το ψάρι, και οι άνθρωποι ήταν πολύ φιλικοί.

ΑΛΕΣΆΝΤΡΟ ΙΤΑΛΊΑ Ήρθα στην Ελλάδα επειδή έχω πολλούς φίλους Έλληνες στο Λονδίνο, όπου δουλεύω αυτό τον καιρό. Έχω ακούσει τόσο πολλά γι’ αυτήν τη χώρα, που δεν γινόταν να μην έρθω. Οι άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί κι ευχάριστοι και το φαγητό είναι εξαιρετικό, ειδικά τα θαλασσινά και η χωριάτικη. Την πρώτη φορά που χρησιμοποίησα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν ήταν και τόσο καλά, δεν δούλευε ο κλιματισμός και είχε πολλή ζέστη, όλες τις υπόλοιπες φορές όμως ήταν μια χαρά. Μόνο στο Lonely Planet έψαξα λίγο πριν έρθω, τα περισσότερα τα έμαθα από τους φίλους μου. Μου άρεσαν πολύ η μπίρα και το λευκό κρασί – το ελληνικό κόκκινο είναι πολύ ελαφρύ. Αγόρασα χριστιανικές εικόνες γιατί κάνω συλλογή.

DING

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ «ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ TOYΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΡΙΝΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ. ΦΩΤΟ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

29.6.17 – lifo

23

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΝΤΆΝΙΕΛ ΙΣΡΑΉΛ

ΚΆΡΛΑ ΚΑΙ ΧΆΙΝΕ ΧΙΛΉ

ΝΤΈΙΒΙΝΤ ΚΑΙ ΆΙΡΙΣ ΚΊΝΑ

Έχουν πολλά κοινά οι πολιτισμοί μας και ένιωσα πολύ όμορφα στην Αθήνα.

Μας άρεσε πολύ η Αθήνα, είναι πανέμορφη πόλη. Έχει, βέβαια, αρκετή ζέστη. Ήταν ωραίο που ζήσαμε στην πόλη της Μυθολογίας. Το φαγητό είναι απερίγραπτα νόστιμο. Σίγουρα, όταν γυρίσουμε, θα προτείνουμε την Αθήνα ως προορισμό σε φίλους και συγγενείς. Είναι και πολύ οικονομικά, σε σχέση με άλλες πόλεις της Ευρώπης. Μία φορά μόνο μας έτυχε ένας εχθρικός τύπος, όταν αγοράζαμε εισιτήρια, και μια άλλη φορά που μπροστά στα μάτια μας στο μετρό κάποιος έκλεβε το πορτοφόλι μιας κοπέλας. Μας άρεσε πολύ η Πλάκα και που όλοι μιλούσαν ισπανικά.

Είχαν έρθει κάποιοι φίλοι μας πριν από δύο χρόνια, μας είπαν τα καλύτερα και αποφασίσαμε να έρθουμε κι εμείς. Περισσότερο χρησιμοποιήσαμε über στις μετακινήσεις και ήταν πολύ καλά, αν εξαιρέσεις τα μικρά αυτοκίνητα. Μας άρεσε πολύ το ξενοδοχείο όπου μέναμε στο κέντρο της πόλης, ήταν πολύ καλό και με άψογη εξυπηρέτηση. Φάγαμε μόνο στο KFC, δεν δοκιμάσαμε ελληνικό φαγητό. Τώρα ταξιδεύουμε για Σαντορίνη.

ΆΝΝΑ, ΜΑΡΙΚΡΟΎΘ ΚΑΙ ΜΊΡΙΑΜ ΤΟΛΈΔΟ, ΙΣΠΑΝΊΑ Μας άρεσαν πολύ οι παραλίες και η Ακρόπολη. Πήγαμε και εκδρομή στα Μετέωρα, ήταν απίστευτα. Χρησιμοποιήσαμε πολύ τα ταξί στην Αθήνα, είναι πολύ φτηνά και οι οδηγοί πολύ εξυπηρετικοί. Ο τρόπος οδήγησης των Αθηναίων μάς φάνηκε λιγάκι επικίνδυνος. Δεν υπάρχουν και πολλά σημεία πληροφόρησης για τουρίστες, έτσι συμβουλευτήκαμε το Grecotour και το Τrip Αdvisor. Η Αθήνα μας φάνηκε αρκετά φτηνή, οι τιμές είναι πολύ κοντά στις δικές μας. Αγοράσαμε πολλά σουβενίρ. Ψωνίσαμε γλυκά, μαγνητάκια, κούπες, κοσμήματα. Τα γεμιστά, ο μουσακάς και ο μπακλαβάς ήταν τα πιο νόστιμα φαγητά που δοκιμάσαμε. Οι άνθρωποι είναι πολύ καλοί, ευγενικοί και πολύ θρήσκοι. Στους Δελφούς είχαμε μια άσχημη εμπειρία με έναν φύλακα που με ανάγκασε να σβήσω μια φωτογραφία που είχα βγάλει – το θεώρησα υπερβολή. Στη Σαντορίνη και στη Μύκονο ήταν πολύ ακριβά.

24 lifo – 29.6.17

ΆΛΙΣ ΚΑΙ ΤΖΟΡΤΖ ΑΜΕΡΙΚΉ Πολύ καλή η εξυπηρέτηση στα μέσα μεταφοράς. Πληροφορίες για την Ελλάδα βρήκαμε σε έναν αμερικανικό οδηγό, δυστυχώς πολύ κακό. Τελικά, ακολουθήσαμε το ένστικτό μας και μας άρεσε πολύ η Αθήνα. Το κρασί ήταν εξαιρετικό και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το γιαούρτι με μέλι, τον μπακλαβά και το φρέσκο ψάρι. Το μόνο που δεν μας άρεσε ήταν οι τουαλέτες, δεν έχουμε συνηθίσει να μην πετάμε το χαρτί στη λεκάνη (γέλια).

ΤΟΜ ΚΑΙ ΆΛΙΣ ΒΕΡΟΛΊΝΟ Το μετρό ήταν πολύ καλό και πολύ εύκολο. Οι οδηγοί ταξί ήταν ευγενικοί και ευχάριστοι. Πολλοί μάς έκαναν tour στην πόλη και μας έλεγαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Η Αθήνα είναι πολύ φτηνή σε σχέση με άλλες πόλεις όπου έχουμε ταξιδέψει. Και το φαγητό ήταν εξαιρετικό, ειδικά οι σαρδέλες, το αρνάκι και τα θαλασσινά σε ένα μικρό οικογενειακό ταβερνάκι στην περιοχή της Ακρόπολης. Για ενθύμιο αγοράσαμε μια κεραμική πιατέλα και ένα μαγνητάκι.

ΈΡΙΚ ΚΟΝΓΚΌ

ΛΙΆΝΑ ΚΑΙ ΟΎΛΕ ΣΟΥΗΔΊΑ

Ένιωσα ότι οι άνθρωποι δεν συμπαθούν πολύ τους μαύρους. Πάντα δίνουν προτεραιότητα στους λευκούς και γίνονται διακρίσεις. Έτυχε να επισκεφτώ ένα δημόσιο νοσοκομείο στην Αθήνα και εκεί η εξυπηρέτηση ήταν πολύ καλή. Ξαφνιάστηκα γιατί δεν χρειάστηκε να πληρώσω για τις υπηρεσίες.

Ερχόμαστε στην Ελλάδα πολλά χρόνια και την αγαπάμε. Μας αρέσουν πολύ οι άνθρωποι, οι παραλίες, η ατμόσφαιρα. Είναι σαν το δεύτερο σπίτι μας. Αυτό που δεν μας άρεσε καθόλου αυτήν τη φορά ήταν τα πολλά σκουπίδια στους δρόμους και η δυσοσμία. Ερχόμαστε στην Αθήνα για να χαλαρώσουμε, να ξεκουραστούμε και για να ταξιδέψουμε και σε άλλα μέρη της χώρας. Οι Έλληνες είναι αρκετά ανοιχτόμυαλοι, ίσως στα νησιά ή στα χωριά να είναι πιο συντηρητικοί. Μας αρέσουν πολύ τα ρακάδικα, πάντα πηγαίνουμε και καθόμαστε με τις ώρες. Το αγαπημένο μας πιάτο είναι το σαγανάκι και το πιο νόστιμο σαγανάκι το φάγαμε φέτος στη Δονούσα. Εκεί γνωρίσαμε και πολλούς νέους από την Αθήνα. Μας αρέσουν πολύ τα νέα παιδιά, αλλά νιώθουμε άσχημα γι’ αυτά. Είναι στενόχωρο που μορφωμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Δεν νιώθουμε ότι λείπει κάτι από την Αθήνα. Ό,τι χρειαζόμαστε πάντα το βρίσκουμε. Το ποτό που μας έρχεται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε Ελλάδα είναι η Mythos, να κάθεσαι στη σκιά μετά το μπάνιο και να την απολαμβάνεις παγωμένη.

ΓΙΌΧΑΝ ΓΕΡΜΑΝΊΑ Μου αρέσουν πολύ οι Έλληνες και έρχομαι στην Ελλάδα τα τελευταία 39 χρόνια. Έχω γυρίσει με μηχανή όλη τη χώρα. Όταν επιστρέφω στη Γερμανία μου λείπει, ειδικά η χωριάτικη σαλάτα και τα γεμιστά. Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα είναι δύσκολη τα τελευταία χρόνια και οι άνθρωποι δεν συζητάνε, είναι αρκετά απόλυτοι στις απόψεις τους. Πιστεύω ότι ο Τσίπρας έχει πει πολλά, αλλά δεν έχει τηρήσει τις υποσχέσεις του. Ίσως γιατί δεν μπορεί, δεν ξέρω. Έτσι ήταν και οι προηγούμενοι κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Η Ελλάδα είναι οικονομικός προορισμός για τους τουρίστες, αλλά το κόστος ζωής σε σχέση με τους ελληνικούς μισθούς είναι πολύ υψηλό. Οι νέοι ειδικά δουλεύουν πολύ σκληρά και δεν αμείβονται όσο πρέπει και, απ’ ό,τι ακούω, πολλοί μεταναστεύουν και αυτό δεν είναι καλό για το μέλλον της Ελλάδας.

ΤΖΌΡΝΤΑΝ ΝΌΤΙΑ ΑΦΡΙΚΉ Το μετρό στην Αθήνα ήταν πολύ καλό και καθόλου ακριβό, περιμέναμε κάτι πολύ χειρότερο. Ήρθα με την οικογένειά μου και αυτό που μας άρεσε πολύ ήταν που βλέπαμε από κοντά όλα αυτά που διαβάζαμε τόσα χρόνια στα βιβλία Ιστορίας. Είχε, βέβαια, πολύ βαβούρα η πόλη και πολλά αυτοκίνητα, αλλά μάλλον ήταν λογικό λόγω εποχής. Το ελληνικό φαγητό το αγάπησα. Έτρωγα κάθε μέρα γύρο με μια παγωμένη μπίρα. Συνολικά η εμπειρία ήταν πολύ θετική και το ευχαριστηθήκαμε πολύ. Είναι πολλοί φιλικοί και χαρούμενοι οι Έλληνες και πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν. Έχω ταξιδέψει πολύ στην Ευρώπη και δεν το έχω συναντήσει πουθενά αυτό. Δεν νιώσαμε ότι ήρθαμε σε μια χώρα που έχει κρίση.

29.6.17 – lifo

25

q Γεννήθηκα στο Μαρούσι. Οι δικοί μου γνωρίστηκαν στο Λονδίνο, παντρεύτηκαν στο Έιντζελ, ήρθαν εδώ, γεννήθηκα εγώ, όμως ο πατέρας μου δεν είχε εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, οπότε έπρεπε να πάει φαντάρος. Η μητέρα μου δεν μιλούσε ελληνικά – τότε ήταν και άλλες οι εποχές και η αποδοχή ήταν ένα θέμα. Έτσι, με το που κατέστη δυνατό να μπω σε αεροπλάνο –περίπου 6-7 μηνών πια–, πήγαμε στο Τόκιο. Όταν ο πατέρας μου τελείωσε τη θητεία του, ήρθε και μας βρήκε. Επέστρεψα στην Αθήνα στα 2 μου χρόνια, όμως οι επαφές και οι επισκέψεις στην Ιαπωνία διατηρήθηκαν.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

από τη χριστίνα γαλανοπούλου. φωτογραφια: παρις ταβιτιαν.

q Είχα μπουτάκια. Στη ΣΤ’ Δημοτικού προσπάθησε ο πατέρας μου να με ξυπνήσει λίγο, γράφοντάς με σε μαθήματα καράτε, κι εγώ έτρωγα πατατάκια. Γενικώς, μου άρεσε το φαγητό, έτρωγα τα πάντα, αλμυρά - γλυκά, ξανά αλμυρά, ξανά γλυκά. Δεν ήμουν παχύσαρκο παιδί ούτε υπέρβαρο, αλλά δεν είχα και τη σημερινή κοψιά. Είχα μάγουλα, μπρατσάκια, τέτοια πράγματα. Ισχύει, όμως, το ότι ήθελα να γίνω «δοκιμαστής φαγητών». Υπήρξα σχετικά καλός μαθητής, με τα πάνω και τα κάτω μου. Εκεί όπου πρέπει να μπουστάρεις, στη Β’ Λυκείου, το έκανα, έβαλα έναν στόχο, χωρίς να ξέρω ακριβώς τι ήθελα να κάνω. Ο στόχος ήταν να περάσω στην Αθήνα, σε κάτι πιο ειδικό, τύπου Οικονομικά. Τότε ήταν της μόδας οι Αρχές Οικονομικής Θεωρίας, όλοι νομίζαμε ότι θα γινόμασταν μάνατζερ, ότι θα βρίσκαμε μια τέτοια δουλειά. Θεωρώ ευλογία να ξέρει ένα παιδί στα 17 του τι θέλει να κάνει με τα μπούνια, όμως αυτό δεν το έχουμε όλοι. Υπάρχει και λάθος ενημέρωση στο σχολείο, κυνηγάς επαγγέλματα που δίνουν λεφτά, οπότε συνήθως ξεχνάς τι πραγματικά θες να κάνεις. Ευτυχώς, για μένα η μαγειρική ήταν πάντα κάτι πιο άμεσο, πιο απτό, λιγότερο δυσκίνητο. Μαγειρεύεις καλά; Μπορείς να εμπνεύσεις 5 άτομα ώστε να σε ακολουθήσουν σε ένα όραμα που έχεις και να σερβίρετε σε 40 άτομα; Άψογα! Δεν θα σου ζητήσει κανείς πτυχίο, θα σου ζητήσουν ένα χαρτί ότι γνωρίζεις τους βασικούς κανόνες υγιεινής και καθαριότητας. Υπάρχουν τρομεροί σεφ που έχουν μαγειρέψει μόνο στις δικές τους κουζίνες και έχουν πάρει σύνταξη από αυτές. Γιατί στο τέλος το αποτέλεσμα είναι αυτό από το οποίο κρίνεσαι.

q Την απόφαση να ακολουθήσω τη μαγειρική την πήρα σε δύο φάσεις. Μπήκα στο Πάντειο, πήρα το πτυχίο μου και δεν μετανιώνω, γιατί μου έχει αλλάξει τον τρόπο σκέψης. Τότε οι επιλογές μου ήταν τρεις: ή να κάνω μεταπτυχιακό –Εφαρμοσμένη Οικονομετρία ήταν το μάθημα–, ή να εργαστώ σε μια δουλειά σχετική με το αντικείμενό μου, όπως και έκανα ένα διάστημα σε τράπεζα, ή να ασχοληθώ με τη μαγειρική. Έχω κι ένα θέμα με τα απωθημένα, δεν τα μπορώ με τίποτα, οπότε η μαγειρική ήταν και λίγο μονόδρομος.

q Στις σχολές μαγειρικής εκείνης της εποχής, στις οποίες κατέληγαν όσοι δεν είχαν καταφέρει τίποτε άλλο, τα λεφτά ήταν εξωφρενικά. Και, φυσικά, ποτέ δεν σου μαθαίνουν τι πραγματικά συμβαίνει σε μια κουζίνα. Ακόμη και σήμερα έρχονται παιδιά για να δουλέψουν εδώ με το όνομά τους κεντημένο στην ποδιά, με μαχαίρια ακριβότερα από τα δικά μου, και μόλις δουν τι ακριβώς γίνεται, σε λιγότερο από 3 μέρες έχουν φύγει. Νομίζουν ότι ο σεφ είναι απλώς κάποιος που προΐσταται, οπότε μόλις τους πεις να καθαρίσουν τη φούσκα ή να κάνουν τη λάντζα, κάτι παθαίνουν. Όμως, ναι, ο σεφ, κι ας είναι και ο μεγαλύτερος στον κόσμο, το κάνει και αυτό. Και γι’ αυτό τον θαυμάζεις, πέρα από την κουζίνα, τη δεξιοτεχνία στις συνταγές, την αποδοχή.

q Εγώ ήθελα να ξέρω τι γίνεται μέσα στην κουζίνα, όλη τη διαδικασία, από την αρχή έως το τέλος, να βουτήξω στα βαθιά. Βρήκα το τηλέφωνο του Χριστόφορου Πέσκια και σε λίγο καιρό βρέθηκα να δουλεύω αμισθί στην αρχή στο «48», ένα από τα πιο διάσημα εστιατόρια της Αθήνας. Για αρκετό καιρό δούλεψα χωρίς διακοπή, μέχρι που έπιασα τον Χριστόφορο και του είπα ότι ίσως θα έπρεπε να αξιοποιήσω το πτυχίο μου, για να καταφέρω μια πιο ποιοτική ζωή. Πιάνοντας δουλειά στην τράπεζα, αλλά χωρίς να χάσω ποτέ επαφή μαζί του, σκεφτόμουν τη ζωή μου στο μέλλον, αν θα μπορούσα να μείνω για πάντα συγκεντρωμένος στους τραπεζικούς στόχους, στα οικονομετρικά μοντέλα και στη ζωή στην τράπεζα. Φυσικά και όχι: υπήρχε meeting στόχων μετά το τέλος της βάρδιας κι εγώ έφευγα γιατί ο Χριστόφορος μπορεί να μου είχε τηλεφωνήσει για κάποιο extra event. Η δεύτερη φάση της απόφασης ήταν όταν ήρθε πια το χαρτί της αορίστου χρόνου σύμβασής μου με την τράπεζα. Ζήτησα την άδεια που δικαιούμουν και πρακτικά δεν επέστρεψα ποτέ.

q Πριν από το «Master Chef» είχα πει πολλές φορές «όχι» σε τηλεοπτικές εμφανίσεις σε πρωινά, μεσημεριανά, όλα αυτά. Δέχτηκα γιατί, όπως είπα, δεν θέλω να έχω απωθημένα. Στο εξωτερικό υπάρχουν πολλές ωραίες παραγωγές για τη μαγειρική και την κουζίνα που κάποια στιγμή θα άξιζε να δούμε και εδώ. Δεν φοβάμαι μην ξεφύγω. Αρκεί μια ματιά στην κόρη μου και ξέρω ότι θα με βάλει στη θέση μου και θα κάνω αυτό που πρέπει.

q Φυσικά και πρέπει να λες σε έναν σεφ τι έχει κάνει λάθος. Τον προστατεύεις έτσι, τον βοηθάς να βελτιωθεί. Δεν νομίζω ότι ισχύει πια πως θα κάνουμε τα στραβά μάτια σε ένα κακό ή μέτριο πιάτο, ειδικά αν είναι ακριβό. Μπορεί, όταν ήμουν εγώ μικρός, ο πατέρας μου, για παράδειγμα, να μην παραπονιόταν αν οι πατάτες έφταναν κρύες στο τραπέζι, αλλά πλέον έχουμε αλλάξει, έχουμε ταξιδέψει αρκετά, έχουμε παραστάσεις, εικόνες και γεύσεις του κόσμου. Δεν είμαστε ανυποψίαστοι και το επίπεδο της κουζίνας έχει ανέβει.

q Δεν ξέρω πώς θα είμαι σε 5-10 χρόνια από σήμερα. Ζω το τώρα, το εδώ. Αν είχα κάτι να πω σε κάποιον που αγαπά τη μαγειρική ή θέλει να μαγειρεύει, είναι να ακολουθήσει τη δύσκολη διαδρομή. Αυτό τουλάχιστον επιλέγω εγώ. Το ταλέντο, ναι, μπορεί να υπάρχει, αλλά χρειάζεται πειθαρχία, δύναμη και επιμονή για να το πλαισιώσει και να το φτάσει κάπου, να το κάνει κάτι, να το αναδείξει.

26 lifo – 29.6.17

ΣΩΤΉΡΗΣ ΚΟΝΤΙΖΆΣ

αντιθέσεων. Το καταλαβαίνεις ακόμη και στο τρένο να μπει, που λέει ο λόγος. Υπάρχει κόσμος που μες στο τρένο μπορεί να κοιμηθεί πάνω στον ώμο σου. Αυτό, ας πούμε, θεωρείται αποδεκτό, το να με πάρει ο ύπνος πάνω σ’ έναν άγνωστο και αυτός ο οποίος είναι ξύπνιος να συνεχίσει να διαβάζει ατάραχος το anime του. Όμως, όταν πας απλώς να μιλήσεις σε κάποιον, αυτός θα παγώσει, γιατί δεν υπάρχει αυτή η επαφή, υπάρχει μόνο αυτή η υπερβολική ευγένεια που τα μπλοκάρει όλα. Δεν είναι τυχαίο που η Ιαπωνία θεωρείται η χώρα που δεν μπορεί να πει «όχι», έχει γραφτεί και βιβλίο μ’ αυτό τον τίτλο. Επίσης, όταν δοκιμάζεις να ρωτήσεις κάτι που είναι εκτός προγράμματος –εκτός δικού τους προγράμματος–, κολλάνε. Είναι λαός που έχει συνηθίσει να παίρνει τσιγάρα ή cup noodles και αναψυκτικά από vending machines. Μπορεί να μπεις σε ένα μαγαζί και να ακούσεις το «Irashaimase» («καλωσήρθατε») απ’ όλο το προσωπικό, γιατί αυτό επιβάλλει η κουλτούρα ή το marketing της εταιρείας ως καλωσόρισμα και να το λένε με την ψυχή τους, αλλά αν συναντήσεις αυτά τα παιδιά κάπου έξω από τη δουλειά τους και τους απευθύνεις τον λόγο, θα μπλοκάρουν, θα σε κοιτούν σαν εξωγήινο, γιατί είναι εκτός προγράμματος. Εγώ πάντοτε έλεγα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι είναι τόσο αυτοματοποιημένος λαός, που, αν ποτέ 5 άτομα «μείνουν» σε ένα ασανσέρ, θα περιμένουν ατάραχοι μέχρι μια φωνή να τους πει ότι πρέπει να πατήσουν το τάδε κουμπί. Δεν πρόκειται να κάνει κανείς κάτι αυθόρμητα.

ΜΆΓΕΙΡΑΣ ΤΟΥ NOLAN ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΌΣ ΚΡΙΤΉΣ ΤΟΥ «MASTER CHEF». ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ, ΜΕΝΕΙ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ.

q Ισχύουν αυτά που λένε για τη μοναξιά, την παθογένεια και το διαφορετικό της Ιαπωνίας. Ισχύει ότι είναι η χώρα των

ΙNFO

Ο Σωτήρης Κοντιζάς είναι αρχιμάγειρας στο Nolan (Βουλής 33, Αθήνα) και ένας από τους τρεις κριτές του τηλεοπτικού διαγωνισμού μαγειρικής «Master Chef» (προβάλλεται στο Star, από Τρίτη έως Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 20:00).

29.6.17 – lifo

27

525 H

Α Ρ Ο Γ Α

ΤheGOODLIFO

τησ δασ α εβδομ

ΣΠΙΤΙ

Το παντοτινό σύμβολο του καλοκαιριού Τι έρχεται πρώτο στο μυαλό σας όταν σκέφτεστε το καλοκαίρι; Ήλιος, θάλασσα, καρπούζι. Το απόλυτο καλοκαιρινό φρούτο που δεν φημίζεται μόνο για την απίθανη γεύση του αλλά και για τα ευφρόσυνα χρώματά του μοιάζει να είναι παντού φέτος και με όλους τους πιθανούς τρόπους. Από το απίθανο παγωτό μηχανής με γεύση καρπούζι που δημιούργησε ο Dominique Ansel για το γιαπωνέζικο brunch της αλυσίδας ζαχαροπλαστείων του μέχρι τα αμέτρητα prints πάνω σε ρούχα και αξεσουάρ, είναι με διαφορά το σύμβολο του καλοκαιριού. Η πετσέτα μπάνιου από την καλοκαιρινή συλλογή σπιτιού της H&M πάει την αγάπη μας για το ροζ και το πράσινο του καρπουζιού ένα σκαλί πιο πάνω. Με διαφορά ένα από τα πιο ευφρόσυνα αντικείμενα που βρήκαμε στην αγορά αυτό το καλοκαίρι.

ΦΈΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ Η ΦΆΣΗ ΕΊΝΑΙ ΠΆΜΕ ΓΙΑ ΠΛΩΜΆΡΙ Άσε για λίγο τα likes στο Instagram και μπες στο www.pamegiaplomari.gr. Διεκδίκησε κι εσύ μια διπλή θέση στο επόμενο κερασμένο τραπέζι του διαγωνισμού «Πάμε για Πλωμάρι».

O

k, όποιος δεν μπαίνει κάθε μέρα στο Facebook και στο Instagram ας σηκώσει το χέρι. Κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι αφιερώνουμε καθημερινά χρόνο να δούμε τα posts των φίλων μας ή να τσεκάρουμε τα likes που πήραμε στην πιο πρόσφατη selfie. Ή απλώς για να μιλήσουμε λιγάκι στο Messenger και να γνωρίσουμε νέο κόσμο. Δεν λέω, καλά τα social media, αλλά με τέτοιον ήλιο δεν θα ήταν πολύ καλύτερα να ήσουν κάπου με τον κολλητό/την κολλητή σου και να έπινες ένα ουζάκι; Θες να σ’ το κάνω και καλύτερο; Να γνωρίζατε νέο κόσμο! Λοιπόν, αυτό το καλοκαίρι η φάση είναι εκεί έξω κι εσύ δεν έχεις παρά να βγεις και να διασκεδάσεις, να γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους, να μιλήσεις, να κοινωνικοποιηθείς, να χαρείς τη θάλασσα και τον ήλιο. Όταν έχει ήλιο, έχει Πλωμάρι. Με πάγο ή νερό, όπως το προτιμάς, το εθνικό μας ποτό, το ούζο, είναι συνώνυμο του ήλιου. Άμα βάλεις κι ένα ωραίο μεζεδάκι στο πλάι και πιάσεις τραπεζάκι δίπλα στη θάλασσα, το έχεις το σκηνικό. Διακοπάρες! Τραπεζάκι είπα, ε; Οk, δεν γίνεται να είσαι όλο το καλοκαίρι σε κάποιο νησί –πώς θα μπορούσες άλλωστε–, αλλά η καλή παρέα μετράει. Μπορείς να περάσεις εξίσου καλά και στην πόλη, βγαίνοντας για ουζοκατάσταση. Μπορείς κι εσύ να γίνεις ένας απ’ τους τυχερούς που το Ούζο Πλωμαρίου θα τους κάνει το τραπέζι, να πάρεις ένα αγαπημένο

Το αγαπημένο Ούζο ταξιδεύει από το Πλωμάρι της Λέσβου, όπου παράγεται από το 1894, για να φτάσει στα ποτήρια μας. Ένα ούζο που προέρχεται από 100% διπλή απόσταξη και παράγεται παραδοσιακά, σε 18 μικρούς, χειροποίητους, χάλκινους άμβυκες, καταλήγοντας γλυκόπιοτο στον ουρανίσκο.

σου πρόσωπο και να πάτε να το απολαύσετε μαζί με άλλα 8 άτομα που θα γνωρίσετε εκεί. Εννοείται πως θα φάτε εκλεκτά μεζεδάκια. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να δεις το video με τον ανατρεπτικό Φάνη Λαμπρόπουλο και τους φίλους που γνώρισε τυχαία στον δρόμο από την Αθήνα ως τη Λέσβο κι έγιναν όλοι μια μεγάλη παρέα σε μεζεδοπωλείο στο Πλωμάρι, με δροσερό Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου. Εμπνεύσου από τον Φάνη, μπες στο www.pamegiaplomari.gr και διεκδίκησε κι εσύ μια διπλή θέση στο επόμενο «Πάμε για Πλωμάρι». Δήλωσε συμμετοχή από 22 Ιουνίου έως 21 Ιουλίου στον διαγωνισμό που μπορεί να σε στείλει σε κάποια από τα καλύτερα μεζεδοπωλεία σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λέσβο για να περάσετε σούπερ, χωρίς να χαλάσετε ούτε ένα ευρώ! Και, πού ξέρεις; Στο τραπέζι μπορεί να κάνεις την καλύτερη γνωριμία, να περάσεις ένα ακόμη καλύτερο καλοκαίρι και να πιεις ακόμη περισσότερα ουζάκια. Κάθε εβδομάδα, από 6 έως και 28 Ιουλίου, τέσσερα τραπέζια περιμένουν εσένα και την παρέα σου να γνωριστείτε με νέους ανθρώπους και να μοιραστείτε το αγαπημένο μας Ούζο Πλωμαρίου. Συνολικά 18 δωρεάν γεύματα σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Λέσβο, συνοδεία φυσικά του αγαπημένου σου Ούζου, περιμένουν να τα διεκδικήσεις. Εμείς, πάντως, Πάμε για Πλωμάρι. Εσύ θα κάτσεις μέσα;

EXTRA TIP Αν βρεθείς στη Λέσβο, μην παραλείψεις να κάνεις μια βόλτα απ’ το αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου, να δεις το Μουσείο Ούζου «Ο Κόσμος του Ούζου» και να μάθεις τα πάντα για την ιστορία του αλλά και τον τρόπο παρασκευής του.

29.6.17 – lifo

29

NAL O S R E P ER SHOPP

4 ελληνικές εταιρείες μαγιό!

HEI POA Αρωματικά λάδια για σώμα και μαλλιά με ευεργετικές ιδιότητες. www.heipoa.gr

ö

MITOS SWIMWEAR

mitoswimwear.com Τα μαγιό της εταιρείας Mitos Swimwear εμπνέονται κατά κανόνα από το πνεύμα της ελληνικής μυθολογίας, της λαϊκής τέχνης και της αρχιτεκτονικής. Τη σειρά Symmetry διαπερνούν η δύναμη της συμμετρίας, η αρμονία και η ομορφιά. Τη συμπληρώνει μια ολοκληρωμένη συλλογή beachwear που περιλαμβάνει καφτάνια, φορέματα, τοπ και παρεό.

ñ

THE REAL INTELLECTUALS Mαύρο ανδρικό t-shirt με λευκά prints. www.therealintellectuals.com

ANER SWIMWEAR

www.anerswimwear.com Με υλικά δοκιμασμένα κάτω από τις πιο σκληρές συνθήκες, σε κολακευτικές για κάθε ανδρικό σώμα γραμμές, με απαλή ιταλική lycra που στεγνώνει γρήγορα και δεν παθαίνει τίποτα στην αρμύρα και στον ήλιο, τα μαγιό Αner είναι μια πολύ καλή επιλογή για τους άνδρες με στυλ και ταυτότητα, για κάποιον που γνωρίζει και ταυτόχρονα «παίζει» με τον πλούτο της μυθολογίας μας.

VINGE PROJECT

ΤheGOODLIFO

Vingeproject.com Όλα τα μαγιό της εταιρείας είναι από πολύ καλής ποιότητας lycra, που μάλιστα διαθέτει φίλτρο UPF50+ για προστασία από τον ήλιο. Από τη συλλογή δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι τσάντες, τα αξεσουάρ, αλλά και μια σειρά από υπέροχες αέρινες φούστες-παρεό.

ñ

ADIDAS

MΑΑΝ

Η κλασική backpack αποκτά φανταστικά πουά στη νέα της εκδοχή. www.adidas.gr

Maan.gr Άκρως κολακευτικά πατρόν και γεωμετρικά μοτίβα είναι το μαγικό δίπτυχο που πλαισιώνει τις beachwear και islandwear συλλογές του ελληνικού brand MΑΑΝ, το οποίο υπογράφει η Μαριλένα Ανδρεάδη.

ñ

SOMF Ροζ κολάν με έντονες κόκκινες λεπτομέρειες που παραπέμπουν σε σχέδια τατουάζ. www.somfclothing.com

TOP

4

kειμενο μεροπη κοκκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

ΕΜΜΑΝΟΥΈΛΑ ΚΟΛΟΣΑΚΆ & ΠΆΝΟΣ ΡΟΒΌΛΑΣ

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ

Nαυαγοσώστες

Γιατί θελήσατε να γίνετε ναυαγοσώστες; Γιατί είναι μια ωραία, διαφορετική, ευχάριστη αλλά και ιδιαίτερα απαιτητική δουλειά, στην οποία καλούμαστε να αντεπεξέλθουμε σε δύσκολες και επικίνδυνες καταστάσεις. Είναι μια βολική και καλή επιλογή για φοιτητές γιατί μπορούν να εργαστούν full-time ή part-time, και ταυτόχρονα ασχολούνται και με τις σπουδές τους. Τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος σωστός ναυαγοσώστης; Γενικά, ναυαγοσώστης μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε, αρκεί να έχει καλή σχέση με το υγρό στοιχείο και, πάνω απ’ όλα, θέληση να βοηθήσει τους συνανθρώπους του. Α, και σοβαρότητα! Επιπλέον, πρέπει να διαθέτει σωματική αντοχή, θάρρος, υπευθυνότητα και συνέπεια. Φυσικά, είναι απαραίτητο να λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση και να δώσει τις αντίστοιχες εξετάσεις και σε περίπτωση που θελήσει να εργαστεί σε παραλία, οφείλει, εκτός των άλλων προσόντων, να έχει ειδική άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος από το Λιμεναρχείο. Δηλαδή πώς εκπαιδεύεται κανείς; Κάνοντας μια σειρά θεωρητικών και πρακτικών μαθημάτων, έξω και μέσα στο νερό. Μαθαίνουμε τα ναυαγοσωστικά στυλ κολύμβησης που διαφέρουν από τα κλασικά, μια και ο ναυαγοσώστης πρέπει να κρατάει το κεφάλι του συνεχώς έξω από το νερό. Μαθαίνουμε να κάνουμε ρυμουλκήσεις, απεγκλωβισμούς, αποκρούσεις και να δίνουμε τις πρώτες βοήθειες. Και, φυσικά, περνάμε από εξετάσεις. Τι φοράτε σήμερα και πόσο κοστίζει; Μαγιό χρώματος πορτοκαλί με την ένδειξη «lifeguard», το οποίο κοστίζει 20 ευρώ το γυναικείο και 15 ευρώ το ανδρικό! Ο ναυαγοσώστης έχει δύο σωσίβια: το rescue can και το rescue tube. To rescue can είναι κατασκευασμένο από πολυαιθυλένιο, ενώ το rescue tube αποτελείται από αφρώδες υλικό. Επίσης, ο εξοπλισμός του ναυαγοσώστη περιλαμβάνει κιάλια, τηλεβόα, πλωτό φορείο, βατραχοπέδιλα, φορητό φαρμακείο, σφυρίχτρα κ.ά.

Η Εμμανουέλα Κολοσακά είναι ναυαγοσώστρια και έχει αναλάβει τις εκπαιδευτικές δράσεις της Πανελλήνιας Σχολής Ναυαγοσωστικής (Ακτή Μουτσοπούλου 70, Πειραιάς, www.pashna.gr) και ο Πάνος Ροβόλας είναι εκπαιδευτής ναυαγοσωστών στην ίδια σχολή.

29.6.17 – lifo

31

KET H MARA RC RESE «πάμε για πλωμάρι»

Το κατάστημα SPORT LOFT μας προκαλεί να ξεπεράσουμε τα όριά μας

ΤheGOODLIFO

Ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής και όσοι αθλούνται γνωρίζουν καλά ότι τα πάντα ξεκινούν από τον σωστό εξοπλισμό. Το SPORT LOFT στην Κηφισιά είναι αναμφισβήτητα το ιδανικό σημείο εκκίνησης! Μέσα στο νέο κατάστημα υπάρχουν ξεχωριστά τμήματα αφιερωμένα στο τρέξιμο, στο μπάσκετ, στο ποδόσφαιρο και στο training, ενώ έχει εξασφαλίσει για τους επισκέπτες ένα tech-infused περιβάλλον, αποδεικνύοντας πως η τεχνολογία βρίσκεται στο πλευρό του αθλητισμού. Στο running lab οι φανατικοί του τρεξίματος, με την καθοδήγηση του έμπειρου προσωπικού του SPORT LOFT, μπορούν να απολαύσουν την υπηρεσία Foot Pronation Analysis. Συγκεκριμένα, μπορούν να ανέβουν σε έναν διάδρομο Technogym για ένα quick run με τα παπούτσια που σκέφτονται να αγοράσουν και να επιτρέψουν στους ειδικούς αισθητήρες να καταγράψουν τη φυσική κίνηση του ποδιού. Αυτή η καταγραφή, σε συνδυασμό με τον ειδικό πελματογράφο που διαθέτει το κατάστημα, μπορεί να βοηθήσει τους SPORT LOFT experts να υποδείξουν το πλέον κατάλληλο παπούτσι για τον κάθε δρομέα ξεχωριστά. Λεωφ. Κηφισίας 263Α, 216 9001100

H HEINEKEN αναζητά πέντε νέες start-up στον αγροδιατροφικό τομέα Θα τους προσφέρει υποστήριξη, τεχνογνωσία αλλά και υποδομή στο πλαίσιο της συνεργασίας της με το Orange Grove, τη μεγαλύτερη κοιτίδα νεοφυούς επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα. Με τη νέα πλατφόρμα GrowthMakers η Heineken σχεδιάζει δράσεις για τη στήριξη της καινοτόμου επιχειρηματικότητας στον αγροδιατροφικό και τον τουριστικό τομέα. Λεπτομέρειες για τον διαγωνισμό θα αναρτηθούν τις επόμενες μέρες στην ιστοσελίδα της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας (www. athenianbrewery.gr/heinekengrowthmakers).

Δες το βίντεο με τον ανατρεπτικό Φάνη Λαμπρόπουλο και τους φίλους που γνώρισε τυχαία στον δρόμο από την Αθήνα για τη Λέσβο κι έγιναν όλοι μια μεγάλη παρέα σε μεζεδοπωλείο στο Πλωμάρι, με δροσερό Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου. Εμπνεύσου από τον Φάνη, μπες στο www.pamegiaplomari. gr και διεκδίκησε κι εσύ μια διπλή θέση στο επόμενο «Πάμε για Πλωμάρι». Γεύσου κι εσύ τι σημαίνει ουζοκατάσταση! Δήλωσε έγκαιρα συμμετοχή έως τις 21 Ιουλίου, γιατί από τις 6 έως τις 28 Ιουλίου θα υπάρχουν 18 Πάμε για Πλωμάρι τραπέζια σε Αττική, Θεσσαλονίκη και Λέσβο για σένα, τον φίλο ή το αμόρε σου, και γίνε παρέα με άλλα 8 άτομα που θα γνωρίσεις εκεί. Κερνάμε εμείς!

Σημαντικές διακρίσεις για τον Όμιλο ΟΤΕ για τις πρακτικές ενεργειακής αποδοτικότητας και αειφορίας Τέσσερα βραβεία, τρία Gold και ένα Silver, απέσπασε ο Όμιλος ΟΤΕ στο πλαίσιο των Energy Mastering Awards 2017, επιβεβαιώνοντας τη δέσμευσή του για συνεχή βελτίωση της ενεργειακής επίδοσης στο σύνολο των δραστηριοτήτων του και μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Τα δύο χρυσά βραβεία ήταν στην κατηγορία «Energy Efficiency Certification», χρυσή διάκριση στην κατηγορία «Energy Efficiency in Public Buildings», ενώ, τέλος, το βραβείο Silver ήταν στην κατηγορία «Energy Efficiency Management».

Career Day 2017 από το Μητροπολιτικό Κολλέγιο Στο πλαίσιο του ετήσιου θεσμού διασύνδεσης με την αγορά εργασίας DevelopingU, το Career Office του Μητροπολιτικού Κολλεγίου διοργάνωσε το Career Day 2017, παρουσία περισσότερων από 40 εταιρειών και εκατοντάδων φοιτητών και αποφοίτων του. Στόχος του ήταν να έρθουν οι φοιτητές και απόφοιτοι του Μητροπολιτικού Κολλεγίου σε άμεση επαφή με επιχειρήσεις και οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στην αγορά εργασίας, να συναντήσουν εκπροσώπους των εταιρειών, να υποβάλουν το βιογραφικό τους, να συμμετάσχουν με μεγάλη επιτυχία σε συνεντεύξεις εργασίας και γενικότερα να σχηματίσουν μια ρεαλιστική εικόνα για τον επαγγελματικό χώρο στον οποίο έχουν επιλέξει να κινηθούν.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ ΑΘΗΝΩΝ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

33

Ο Χρήστος Παρίδης γράφει για την παράσταση της Λίλο Μπάουρ. σελιδα

STARFAX

CITY LAB

Οι προβλέψεις των άστρων γ’ αυτή την εβδομάδα.

Όσα ζήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα.

σελιδα

37

σελιδα

38

36

ΒΙΒΛΙΟ Tα ανατρεπτικά βιβλία Ο Πάμπλο Γκουτιέρεθ με τα Ανατρεπτικά Βιβλία του δείχνει ότι η ανάγνωση των σπουδαίων συγγραφέων μπορεί όντως να μας κάνει να δούμε τον κόσμο αλλιώς. Από την Τίνα Μανδηλαρά

σελιδα

35

ΣΙΝΕΜΑ ΣΟΣ Μόσχα καλεί Πεντάγωνο

Σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Κιούμπρικ Πρωταγωνιστούν: Πίτερ Σέλερς, Τζορτζ Σκοτ, Στέρλινγκ Χέιντεν

Mια οξεία πολιτική σάτιρα παιγμένη ως αφηνιασμένη, βιτριολική κωμωδία, απλόχερα τονισμένη ανάμεσα στα παραπλανητικά σεναριακά σημάδια του Κιούμπρικ και την επιβλητική Αίθουσα Πολέμου που σχεδίασε ο Κεν Άνταμ. Γυρίστηκε στα μέσα των ’60s, με τη Δύση και τη Σοβιετία βαθιά απασχολημένες με τον Ψυχρό Πόλεμο, από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ που δεν φημιζόταν για το χιούμορ του και, δυστυχώς, ποτέ ξανά δεν το επιχείρησε. Ο Πίτερ Σέλερς υποδύεται ιδιοφυώς τρεις περίπου ανθρώπινες εκφάνσεις αστοχίας της εξουσίας, τον Αμερικανό Πρόεδρο, έναν Βρετανό σμηναγό κι έναν ψυχοπαθή σύμβουλο στρατηγικής με προφορά ανάμεσα σε Χίτλερ και Χένρι Κίσιντζερ, κουλό και επικίνδυνο, παράλογο, όπως και ολόκληρη η ταινία, που στα δραματικά της σημεία χρησιμοποιεί και εξευτελίζει πεντανόστιμα, με κωμική βία και περισσή επιθετικότητα, δύο σπουδαία αρσενικά αντίβαρα στον «υδράργυρο» Σέλερς, τον Τζορτζ Σκοτ και τον Στέρλινγκ Χέιντεν. ä ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ ΘΕΡΙΝΟ 29.6.17 – lifo

33

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Η οργή ενός υπομονετικού ανθρώπου

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ L’ ora legale

ΑΙΓΛΗ 3 ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΥΝΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΙΛΟΘΕΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΚΤΗ ΘΕΡΙΝΟ ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΚΤΗ ΘΕΡΙΝΟ

Σκηνοθεσία: Σάλβο Φικάρα, Βαλεντίνο Πικόνε Πρωταγωνιστούν: Φικάρα, Πικόνε, Λέο Γκουλότα

ΠΑΡΤΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Rough Night

Σε μια πόλη της Σικελίας που ταλαιπωρείται από χίλια δυο προβλήματα τα οποία προκλήθηκαν από αχαλίνωτη ατιμωρησία οι κάτοικοι εκλέγουν έναν δήμαρχο που υπόσχεται τάξη και νομιμότητα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η πόλη (και η Ιταλία) είναι κατεστραμμένη και ανέντιμη πέραν οποιασδήποτε προοπτικής για λύτρωση.

The fury of a patient man

Σκηνοθεσία: Ραούλ Αρέβαλο Πρωταγωνιστούν: Αντόνιο ντε λα Τόρε, Λουίς Καλέχο

Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο ο 37χρονος ηθοποιός Ραούλ Αρέβαλο βρίσκεται στο στοιχείο του και με την Οργή ενός υπομονετικού ανθρώπου υπογράφει ένα στέρεο αστικό γουέστερν, ένα θρίλερ εκδίκησης καλοζυγισμένο στο τέμπο και τη δομή του, έστω κι αν αργεί λίγο να αποκαλύψει τις πραγματικές του προθέσεις, στα 85 λεπτά της διάρκειάς του. Το ξεκίνημα, με μια ληστεία που πάει στραβά και καταλήγει στη σύλληψη και στη φυλάκιση του οδηγού, δεν προδιαθέτει για το road movie που θα ακολουθήσει και που βασικά παρακολουθεί το τεταμένο ταίριασμα του Κούρο, ο οποίος αποφυλακίζεται αφού έχει εκτίσει την ποινή του, και του Χοσέ (εξαιρετικός ο Αντόνιο ντε λα Τόρε στον ρόλο του εμβληματικού Άγνωστου που φτάνει στην πόλη με ομιχλώδη κίνητρα, προσαρμόζοντας τη συμπεριφορά του αναλόγως μέχρι να ανοίξει τα χαρτιά του), ενός λακωνικού άνδρα, ο οποίος συχνάζει στο καφέ-μπαρ της γυναίκας του Κούρο, της Άνα, και του αδελφού της, πιάνει φιλίες στη γειτονιά και σταδιακά αναπτύσσει αισθηματικό δεσμό με την αιχμηρή γυναίκα, η οποία μεγαλώνει μόνη τον γιο που έχει με τον Κούρο. Το κύριο μέρος της ταινίας είναι μια ευπρόσδεκτη, βραδυφλεγής ανατροπή του πρώτου κεφαλαίου, ένα θρίλερ εκδίκησης με λίγα λόγια και πολλά απωθημένα που έρχονται στο φως, συνδέοντας έξυπνα τα κομμάτια ενός παζλ με ένα καλά κρυμμένο μυστικό στο επίκεντρο. Το βραβείο Γκόγια για το καλύτερο φιλμ, μαζί με άλλα τρία, αυτά του σεναρίου, του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και του δεύτερου ανδρικού ρόλου, ουσιαστικά επιβράβευσαν μια φρέσκια ματιά εξαιρετικής ατμόσφαιρας (σε 16άρι φιλμ, με συνεχείς εναλλαγές υποκειμενικών πλάνων και κοντινά που στάζουν συναίσθημα) σε ένα είδος που προμηθεύει αυτόματα όλα τα κλισέ, από τη ληστεία και την εκδίκηση μέχρι τον επικίνδυνο έρωτα και την ύπουλη «συγκατοίκηση» δύο οργισμένων ανδρών, και ο Αρέβαλο τα χειρίζεται με καθαρούς φιλμικούς όρους και όχι εύκολους εκβιασμούς. ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ,4 - ΒΑΡΚΙΖΑ 3 ΘΕΡΙΝΗ - ΛΑΟΥΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 2 - ΧΟΛΑΡΓΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΙΚΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΟΜΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ - COOL TYMVOS 1 ΘΕΡΙΝΗ - ΚΟΡΑΛΛΙ ΘΕΡΙΝΟT

34 lifo – 29.6.17

Κινηματογράφος

Ο Χοσέ είναι ένας μοναχικός και ντροπαλός άνδρας. Ένα πρωινό πηγαίνει για καφέ στο μπαρ όπου δουλεύει η Άνα. Ο ερχομός του στη ζωή της τής δίνει κουράγιο, καθώς έχει περάσει οκτώ χρόνια περιμένοντας τον Κούρο, τον σύζυγό της, να εκτίσει την ποινή του. Μόλις όμως εκείνος βγαίνει από τη φυλακή, βρίσκει μια μπερδεμένη γυναίκα κι έναν ξένο που θα τον αναγκάσει να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος.

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Το αχώριστο δίδυμο Φικάρα-Πικόνε, ηθοποιοί και σκηνοθέτες με απροκάλυπτες κωμικές προθέσεις και αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο, στήνουν μια πικρή, αληθινή κριτική για το αγιάτρευτο του πολιτικού χάους στην Ιταλία, επικεντρώνοντας τη δράση σε ένα χωριό της Σικελίας, όπου οι κάτοικοι έχουν την κάκιστη ιδέα να εκλέξουν έναν δήμαρχο που θα αντικαταστήσει τον φαύλο προκάτοχο που τους άξιζε, υποσχόμενος πως θα βάλει επιτέλους μια τάξη στην ανυπακοή και στην ατιμωρησία που μπούχτισε ακόμη και τους κατά συρροήν παραβάτες, δημότες της γραφικής Πιετραμάρε. Η έκθεση των καταστάσεων είναι καθαρόαιμα λαϊκή, συμβατή με τη σιτσιλιάνικη νοοτροπία, αλλά οι σκηνοθέτες χρησιμοποιούν το μπουφόνικο, στα όρια του σκετς, χιούμορ τους, για να καταδείξουν ένα οργανωμένο αδιέξοδο, στο οποίο εμπλέκονται η Μαφία, η Εκκλησία, η Πολιτεία, πάνω απ’ όλα οι σάπιες ευκολίες μιας κακά συντηρημένης παράδοσης αιώνων, όπως η άδεια της καντίνας που καλείται να παρουσιάσει ο ιδιοκτήτης και, πολύ φυσικά, λέει στον αστυνομικό πως ο ίδιος ο πατέρας του την παρέδωσε σ’ εκείνον – οπότε, τι να λέμε… Η μεταφορά των ίδιων ακριβώς καταστάσεων σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας θα φάνταζε απολύτως δόκιμη. ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΗ,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - ΑΝΟΙΞΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΚΑΔΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΔΑΦΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΕΚΡΑΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΕΛΛΗΝΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΛΙΛΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΛΕΡΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΤΕΜΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΙΓΛΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΕΞ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΙΚΗ ΘΕΡΙΝΟ COOL TYMVOS 3 ΘΕΡΙΝΗ - ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΛΩΡΙΔΑ ΘΕΡΙΝΟ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΗΠΟΥ The zookeeper’s wife Σκηνοθεσία: Νίκι Κάρο Πρωταγωνιστούν: Τζέσικα Τσαστέιν, Ντάνιελ Μπρουλ, Γιόχαν Χέλντενμπεργκ Η ιστορία τoυ Ζαν και της συζύγου του που ως φύλακες του Ζωολογικού Κήπου της Βαρσοβίας έσωσαν ανθρώπους και ζώα κατά την επέλαση των ναζί την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η πραγματική ιστορία του Ζαν Ζαμπίνσκι και της συζύγου του Αντονίνα, οι οποίοι έσωσαν 300 Εβραίους από το γκέτο μετά την εισβολή των ναζί στην Πολωνία αλλά και τον Ζωολογικό Κήπο στη Βαρσοβία, τον οποίο συντηρούσαν, είναι ιστορικά ακριβής ως προς τους αριθμούς και τη συμβολή του ζεύγους, υπερβολική σε ό,τι αφορά τη σχέση της Αντονίνα Ζαμπίνσκα με τον δόκτορα Λουτς Χεκ, τον εντεταλμένο του Χίτλερ στα γενετικά πειράματα με ζώα, και χλιαρά δοσμένη από τη σκηνοθέτιδα Νίκι Κάρο, την οποία γνωρίσαμε πριν από περίπου 15 χρόνια με το Whale Rider. Η μεταφορά του κέντρου βάρους στην πρωταγωνίστρια μπορεί να συνιστά την πρώτη φεμινιστική ταινία με θέμα ή φόντο το Ολοκαύτωμα, αλλά σκοντάφτει στην ψεύτικη προφορά και στο υπολογισμένο συναίσθημα της Τζέσικα Τσαστέιν.

Σκηνοθεσία: Λουτσία Ανιέλο Πρωταγωνιστούν: Σκάρλετ Τζoχάνσον, Ζόι Κράβιτζ, Κέιτ Μακίνον Πέντε κολλητές φίλες ξανασυναντιούνται δέκα χρόνια μετά την αποφοίτησή τους για ένα ξέφρενο bachelorette πάρτι στο Μαϊάμι. Τα πράγματα παίρνουν ξαφνικά μια απροσδόκητα σκοτεινή αλλά και ξεκαρδιστική τροπή, όταν κατά λάθος σκοτώνουν έναν στρίπερ.

Το έχουμε καταλάβει πως οι γυναίκες διεκδικούν και σταδιακά αποκτούν κομμάτι του κινηματογραφικού χώρου, δικαίωμα στο ηρωικό όνειρο, και με το Πάρτι Γυναικών και επισήμως μερίδιο στην μπούρδα. Εκεί που το Hangover συναντά κανονικά το παλιότερο Very bad things, δηλαδή ένα εκτροχιασμένο Σαββατοκύριακο ξεφαντώματος μέχρι τελικής πτώσης που χαλάει από έναν φόνο, η ταινία-ντεμπούτο της Λουτσία Ανιέλο, η οποία έγραψε και το σενάριο, γιορτάζει το female empowerment με ένα αμήχανης εκτέλεσης, αλλά διατεταγμένης πρόθεσης (δηλαδή συγκεκριμένης ατζέντας) υβρίδιο κωμωδίας με δράση, όπου η περιπέτεια είναι φτωχή και η κωμωδία όχι και τόσο αστεία. Η Τζες (Τζοχάνσον, μέτρια) πρωταγωνιστεί γιατί παντρεύεται και οι κολλητές οργανώνουν ένα bachelorette στο Βέγκας της Ανατολής, το Μαϊάμι. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι ο στρίπερ που έχει κληθεί βρίσκει τραγικό θάνατο όταν η ευτραφής της παρέας πηδάει απρόσμενα πάνω του και τον ρίχνει, κατά λάθος, σε μια κοφτερή γωνία, αλλά ότι η Τζες πάει για γερουσιαστής και φρικάρει για το μέλλον της, όπως και οι υπόλοιπες – για πιο ανώδυνους λόγους. Στο μεταξύ, ο αρραβωνιαστικός ανησυχεί, την ώρα που μαζί με τους φίλους του δοκιμάζουν κρασιά και μιλάνε περί ανέμων και υδάτων. Μάλιστα, ένας από αυτούς ρίχνει λάδι στη φωτιά του ανήσυχου μελλόνυμφου, τονίζοντάς του πως ενώ η Τζες είναι 20άρι, εκείνος βαθμολογείται επιεικώς με 6! Τι να κάνει λοιπόν, καβαλάει το αυτοκίνητο εφοδιασμένος με ρωσικές, ληγμένες αμφεταμίνες για την αυτοσυγκέντρωση, φορώντας, αντί για παντελόνι, πάνες, και για να μη χάνει χρόνο στην τουαλέτα, αλλά, εμφανώς συμβολικά, για να τονιστεί η μπασταρδεμένη φύση του μοντέρνου, παλίμπαιδος άντρα, που αν δεν έχει τελείως εκθηλυσθεί/εκφυλιστεί, περιφέρεται ως μεγάλος μπέμπης, παπαγαλίζοντας τις επιταγές του συμμορφωμένου αρνητή της alpha male νοοτροπίας. Οι γυναίκες, απογοητευμένες από την άσχημη τροπή της υπόθεσης, σκαρώνουν πλάνα κουκουλώματος, αποκαλύπτοντας πόσο ανήθικες θα προκύψουν οι πράξεις τους από την εξίσωση της απερισκεψίας με το ένστικτο και κρίσιμη μεταβλητή την κοκαΐνη. Είναι σαν να θέλει να πει η Ανιέλο πως ο Γαλιφιανάκης με τον Κούπερ και τους άλλους λεβέντες της φακής δεν πιάνουν χαρτωσιά μπροστά στην αγέλη της Τζες, στην κακία και στην ελευθεριότητά τους. Είναι ανάλογα καταπιεσμένες, το ίδιο επικίνδυνες, αντίστοιχα εξομολογητικές με λάθος timing, αλλά πιο όμορφες και σέξι. Και για να μην τις παρεξηγήσουμε, στο φινάλε, τρυφερότερες και πιο δεμένες. Και πιο τυχερές, σύμφωνα με το σενάριο. Ωστόσο, όχι εξίσου αστείες – ως εμβόλιμη φίλη από την Αυστραλία, η Κέιτ Μακίνον, η πιο ταλαντούχα του καστ, προσπαθεί με ελάχιστες καλές ατάκες.

VILLAGE RENTI ΘΕΡΙΝΗ,13 - VILLAGE MALL 1,5,7,10,14 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 1,9 - ODEON ESCAPE 1,8 ΘΕΡΙΝΗ - ODEON STARCITY 1 - ΑΕΛΛΩ 2 ΑΛΕΚΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2 - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 - NANA 6 - ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ ΘΕΡΙΝΟ ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΟΜΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΣΤΕΡΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΧΛΟΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΠΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΝΙΚΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Όταν τα βιβλία σού αλλάζουν τη ζωή Ο γεννημένος το 1978 Ισπανός συγγραφέας μάς δείχνει με τα «Ανατρεπτικά Βιβλία» του ότι η ανάγνωση των σπουδαίων συγγραφέων μπορεί όντως να μας κάνει να δούμε τον κόσμο αλλιώς.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Τ

α Ανατρεπτικά Βιβλία του Ισπανού Πάμπλο Γκουτιέρεθ, το μεγάλο του πόνημα που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε ωραία μετάφραση της Κλαίτης Σωτηριάδου, πραγματοποιούν αυτό ακριβώς που υπόσχεται ο τίτλος: με πυξίδα τα βιβλία προσπαθούν να ορίσουν εκ νέου την Ιστορία, αλλά και την ίδια τη ζωή. Αρκεί να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της 70χρονης ηρωίδας Ρεμέ, η οποία, χάρη σε μια κούτα από βιβλία που έφτασε απρόσμενα στο σπίτι της, αποκτάει όλη τη δύναμη που της έλειπε για να αποδομήσει ακόμα και την ίδια της τη δυστυχία και να αποσπάσει όλα τα πρότυπα της ισπανικής κοινωνίας από την αρχική τους λειτουργία. Αντέχει στωικά τον καταπιεσμένο βίο της, τις περιπέτειες της Αννίτας, μιας υιοθετημένης κόρης που αγαπάει περισσότερο από τα παιδιά της, τις μοιραίες πράξεις του δήθεν επαναστάτη γιου της Αννίτας, Ρόμπε, και όλων των εκπροσώπων κάθε κοινωνικής τάξης και κάστας. Ερμηνεύει διαφορετικά κάθε ιστορική λεπτομέρεια και αναθεωρεί τη γνώμη της για τους ηγέτες και τους ανατροπείς από τη μέρα που «ένα κιβώτιο απρόσμενα βιβλία έφτασε τυχαία για να της διηγηθεί όλα όσα δεν ήξερε: πως είχαν σφετεριστεί τη μισή της ζωή, πως ποτέ δεν έπρεπε να μετανιώσει, κάθε απόφαση είναι μια κάψουλα που περιέχει ένα σύμπαν». Είναι όμως και αυτή σε μεγάλο βαθμό κομμάτι της ισπανικής κληρονομιάς, μια γυναίκα που έμαθε να θυσιάζει την προσωπική της απόλαυση στον βωμό της κοινωνικής τάξης και ευπρέπειας, που δεν άφησε να ακουστεί η ζωή της μέσα στον οικογενειακό ορυμαγδό, σκοτώνοντας ό,τι αγαπούσε από νωρίς. Μέχρι που

ήρθαν τα βιβλία, τα οποία διάβαζε επιδεικτικά παντού, ακόμα και μπροστά στις έκθαμβες γειτόνισσες, και τα οποία έγιναν «η καύσιμη ύλη που την έκανε να ονειρεύεται μια μεγάλη ζωή, για την οποία δεν είχαν πάρει είδηση όσοι την περιτριγύριζαν». Διαβάζοντας η Ρεμέ ένιωσε, έστω και αργά, πως η λογοτεχνία «συνωμοτούσε εναντίον της για να της πει πόσο ηλίθια υπήρξες, Ρεμέδιος, αφήνοντας να σε καταπιέσει αυτό που ποτέ δεν επιθύμησες και δεν έχεις καν το καταφύγιο ενός παρελθόντος με περιπέτειες για παρηγοριά, είσαι ένα παλιό έπιπλο που κανείς δεν χρησιμοποίησε, σκεπασμένο μ’ ένα σεντόνι και φυλαγμένο σε μια σοφίτα, ένα εντυπωσιακό κι ανέπαφο σκαρί που δεν βγήκε ποτέ απ’ το καρνάγιο, χωρίς όστρακα ούτε πεταλίδες κολλημένες στην καρίνα κι όταν το σαράκι θα ροκανίσει τα σωθικά σου, δεν θα έχεις πια κανέναν στο πλάι σου για να τον αποχαιρετήσεις και θα πεθάνεις, όπως πεθαίνουν τα πουλιά και τα άγρια ζώα».

Ο

Γκουτιέρεθ χαρίζει έτσι στην ηλικιωμένη ηρωίδα του απλόχερα όλα τα νεανικά χαρακτηριστικά μιας γυναίκας που, παρ’ ότι βράζει ακόμα το αίμα της, δεν προβαίνει σε κάποια αξιομνημόνευτα ανατρεπτική πράξη –αν εξαιρέσει κανείς τη σπουδαία σκηνή της σύγκρουσής της με τα ΜΑΤ στη μέση της πλατείας–, πέρα από το να ονειρεύεται. Το βλέμμα της αποκτά όμως μια μαγνητική ιδιότητα από το διάβασμα και στοιχειώνει τις φαρισαϊκές πράξεις, δείχνοντας πως όλες οι γενιές στην Ισπανία έσφαλαν στην προσπάθειά τους να φτιάξουν μια «χώρα σαν καινούργιο τετράδιο» πάνω σε ψεύτικες οριοθετήσεις. Η γενιά της έφτασε την Ιστορία

πάμπλο γκουτιέρεθ

Τα ανατρεπτικά βιβλία Μτφρ.: Κλαίτη Σωτηριάδου Εκδόσεις Καστανιώτη Σελ.: 288

σε αδιέξοδο μετά τον «Μεγάλο Καβγά» –όπως αποκαλείται κάποια στιγμή στο βιβλίο ο Ισπανικός Εμφύλιος–, ενώ η επόμενη γενιά, της κόρης της Αννίτας, πίστεψε ότι καίει τις στημένες συνειδήσεις με τα ναρκωτικά και αυτή του νεότερου εγγονού Ρόμπε διοχέτευσε όλη της την ικμάδα στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και στο Διαδίκτυο. Τα επαναστατικά συνθήματα φάνηκαν να σβήνουν με το πέρας των χρόνων το ένα μετά το άλλο σαν τα κεριά και η «διαλεκτική τελείωσε με την άφιξη της χλιαρής δημοκρατίας, τους τίτλους ιδιοκτησίας και το απορρυπαντικό σε σκόνη». Παραδέχεται τις μεγάλες ανατροπές της Ιστορίας αλλά όχι τους ίδιους τους επαναστάτες, τους οποίους ειρωνεύεται για τη ζωή τους, τις ιδέες τους ή τις ερωμένες τους. Τα παραδείγματα, άλλωστε, τα έχει ολοζώντανα δίπλα της: ο ψευδεπίγραφος ακτιβιστής Λεό, ένα αστόπαιδο που βλέπει τη σύγκρουσή του με το καθεστώς ως ένα ακόμα ναρκισσιστικό παιχνίδι, όπως εκείνο που παίζει με την αγαπημένη του Ελοΐζα, ή ο ατίθασος Ρόμπε, ο οποίος ασχολείται αποκλειστικά με τους ανέφικτους έρωτες με τη Γιουζανέιβι –το όνομά της αντιστοιχεί σε πλανήτη του Star Wars– ή την ακκιζόμενη Εσμεράλδα. Ούτε με τους νεαρούς, ούτε με τα χριστιανικά μέλη της εκάστοτε αδελφότητας, ούτε με τις γειτόνισσές της θέλει να έχει σχέση η Ρεμέ, μόνο με τους χάρτινους ήρωές της. Προτιμάει να μένει μόνη της και στα διαλείμματα από την ανάγνωση και την απόλαυση των πορνό ταινιών να ακούει μέσα της την πηγαία και ανεξάρτητη μορφή της δράσης. Επιτρέποντας στα όνειρά της να εξελιχθούν σύμφωνα με τον δικό της εσωτερικό κόσμο, προσπαθεί να ανιχνεύσει την ενέργεια και τη θετικότητα που κρύβει κάθε δραματικός ήρωας που ανιχνεύει στα βιβλία. Το αίσθημα του αναπάντεχου γεννιέται έτσι σε κάθε ρήση της ηρωίδας του Λόρκα την οποία βιώνει ως το μεδούλι, καθώς δεν δέχεται να την κυνηγούν «αυτοί που είναι ευπρεπείς» και πηγαίνει κόντρα σε κάθε πεπρωμένο, σε κάθε δύσβατο «αυλάκι που διαλύει τα σώματα». Αλλά εδώ, στις σελίδες αυτές, τα σώματα ξαναστήνονται, ακόμα και το διαλυμένο από τα κατάγματα και τα γηρατειά σώμα της Ρεμέ διαμορφώνει ένα ελεύθερο πεδίο νοερής δράσης, δίνοντάς της τη δύναμη να τρέξει «σε εκείνο το γήπεδο με πόδια αθλητή», χωρίς να κοιτάζεται «στον καθρέφτη, χωρίς σπιουνιές και πώς τολμάς». Δεν ξέρω πραγματικά κάποιον να επιχείρησε να ξαναγράψει την ιστορία της ηρωίδας του μέσα από τη λογοτεχνία όπως ο Ισπανός Γκουτιέρεθ, καταφεύγοντας σε μια αφήγηση στην οποία, όπως επισημαίνει και η μεταφράστριά του Κλαίτη Σωτηριάδου, «το τρυφερό και το όμορφο μπερδεύεται με το σκληρό πορνό και το γκροτέσκο, έτσι ώστε συχνά να θυμίζει έργα του Φεντερίκο Φελίνι ή και του πιο πρόσφατου κινηματογραφιστή Αλεχάνδρο Χοντορόφσκι». Παρ’ ότι το βιβλίο δεν ξεφεύγει από τη μοίρα που έχουν τα ανατρεπτικά βιβλία να τελειώνουν δραματικά, ουσιαστικά αποθεώνει την κατάφαση στη μοίρα και αναδεικνύει την ελπιδοφόρα οπτική που δίνει η ανάγνωση στους ανθρώπους, ακόμα και τις στιγμές του πιο ολέθριου λάθους. Ο συγγραφέας μάς θυμίζει πως η ίδια η ουσία της αφήγησης είναι αρχαϊκής καταγωγής –κάπου αναφέρεται ο Ηράκλειτος– και ταυτίζεται με το πεπρωμένο του αφηγητή να εξανθρωπίζει και να απελευθερώνει, διδάσκοντας τις αιώνιες και τόσο οδυνηρές αλήθειες. Ας τη δούμε κατάματα και με οδηγό τα βιβλία ας πάρουμε τη ζωή αλλιώς.

29.6.17 – lifo

35

©MARILENA STAFYLIDOU

ΘΕΑΤΡΟ

Ένα κορίτσι πέφτει, πέφτει, πέφτει Στην παράσταση της Λίλο Μπάουρ ένα κορίτσι ανακαλύπτει τη φρίκη και την ομορφιά της ζωής.

από τον χρήστο παρίδη

Φεστιβάλ Αθηνών

Ο

36 lifo – 29.6.17

Ντίνο Μπουτζάτι είναι ένας από τους πιο γνωστούς λογοτέχνες της μεταπολεμικής Ιταλίας. Δημοσιογράφος της «Corriere della Sera» από τα 22 του μέχρι το (πρόωρο) τέλος της ζωής του, διακρίθηκε ως συγγραφέας διηγημάτων, μυθιστορημάτων, παιδικών βιβλίων, θεατρικών έργων αλλά και λιμπρέτων όπερας, τα οποία χαρακτηρίζονται από τον μαγικό ρεαλισμό και την κοινωνική απομόνωση των χαρακτήρων του. Το διασημότερο μυθιστόρημά του (το οποίο κυκλοφορεί και στα ελληνικά) είναι η Έρημος των Ταρτάρων, το οποίο συγκρίνουν με τον Μύθο του Σίσυφου του Καμύ, αν και έχει στοιχεία τόσο καφκικά όσο και καβαφικά. Έχοντας συμμετάσχει στις πολεμικές εκστρατείες της χώρας του κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Αφρική, πίστευε ότι «η φαντασία θα πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο κοντά στη δημοσιογραφία. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να “ευτελίζεις” το γράψιμο αλλά ότι μάλλον η επίδραση μιας φανταστικής ιστορίας εξαρτάται από το αν έχει γραφτεί με πιο απλούς και αποτελεσματικούς όρους». Η γνωστή στο ελληνικό θέατρο Βρετανή ηθοποιός και σκηνοθέτις Λίλο Μπάουρ, παλιά συνεργάτις της ομάδας Complicité αλλά και του Πίτερ Μπρουκ στο Παρίσι, εμπνεύστηκε από ένα σύγχρονο παραμύθι του σπουδαίου Ιταλού μυθιστοριογράφου και δημιούργησε την παράσταση Το κορίτσι που πέφτει, πέφτει, πέφτει που θα παρουσιαστεί στο Rex - Σκηνή Κοτοπούλη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2017. Η παράσταση, η οποία προέκυψε από μια σύνθεση εμβόλιμων κειμένων στο κεντρικό διήγημα που ενέπνευσε την Μπάουρ, μιλάει για τη νιότη και τη δύναμη της φαντασίας. Ένα ποιητικό αλλά και αστείο μικροσύμπαν όπου το νεαρό κορίτσι που πέφτει από έναν ουρανοξύστη ανακαλύπτει τη ζωή και τον φόβο του θανάτου που καραδοκεί σε κάθε μας βήμα και επιλογή. Η παράσταση έχει έντονη σωματική κίνηση,

i ΛIΛΟ ΜΠAΟΥΡ

«Το κορίτσι που πέφτει, πέφτει, πέφτει» Εμπνευσμένο από διηγήματα του Ντίνο Μπουτζάτι Εθνικό Θέατρο - Rex / Σκηνή Κοτοπούλη 4-6 Ιουλίου 21:00

εναλλαγές ρόλων και ονειρική διάθεση, δίνοντας το ερέθισμα για ενατένιση της πραγματικότητας και της καθημερινότητας σε σχέση με το σύνολο της δράσης και των βιωμάτων του σύγχρονου ανθρώπου. Η δεκαεννιάχρονη Μάρτα στέκεται στην κορυφή ενός ουρανοξύστη, θαυμάζει την κοσμοσυρροή της πόλης κάτω από τα πόδια της και μέσα στο φως της νύχτας φαντάζει πανέμορφη. Ονειρεύεται συναντήσεις με ωραίους και σπουδαίους ανθρώπους, λαμπερά γλέντια, πόθους, και τα πνευμόνια της φουσκώνουν από έναν αέρα γεμάτο υποσχέσεις. Γέρνει πάνω στο κιγκλίδωμα και αφήνεται στο κενό. Δραπετεύει από τους νόμους του χρόνου και της βαρύτητας και μας οδηγεί σ’ ένα ταξίδι μέσα στη ζωή. Η ομάδα ηθοποιών, για την οποία η ίδια η σκηνοθέτις είναι υπερήφανη και στην οποία αναγνωρίζει μόνο σπουδαία ταλέντα, αποτελείται από τον παλιό της γνώριμο από τους Complicité Κώστα Φιλίππογλου (μάλιστα είχε παίξει και η ίδια κύριο ρόλο στη συμμετοχή του στη σημαντική βρετανική ομάδα), τον Γιώργο Συμεωνίδη, τη Μαρία Καλλιμάνη (η πρώτη που πρότεινε στην Μπάουρ να έρθει στην Ελλάδα να διδάξει), την Εριφύλη Στεφανίδου, την Καλλιρρόη Μυριαγκού, τον Τάσο Δημητρόπουλο, την Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, τον Θάνο Λέκκα, τη Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη και την εξαιρετική Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη που ενσαρκώνει τη Μάρτα. Η Λίλο Μπάουρ, μικροκαμωμένη και εύθραυστη καθώς είναι, θυμίζει τη Μάρτα, την ηρωίδα της παράστασή της, με την οποία θα έλεγες ότι ταυτίζεται σχεδόν. Πρωτοδιάβασε το διήγημα του Μπουτζάτι 20 χρόνια πριν και η ιδέα να το μεταφέρει εξολοκλήρου στη σκηνή τής ήρθε όταν αποφάσισε να το προτείνει στο Φεστιβάλ Αθηνών. Καθώς η Μάρτα πέφτει, πέφτει, πέφτει από τον ουρανοξύστη, γίνεται μάρτυρας όσων συμβαίνουν στα διαμερίσματα και στα γραφεία του κτιρίου, αλλά δεν σταματάει, βιάζεται να φτάσει στον δρόμο, να γίνει ένα με τους γοητευτικούς και λαμπερούς αν-

θρώπους της νύχτας. Η σκηνοθέτις εξηγεί πώς εμπνεύστηκε το έργο της: «Στη συλλογή διηγημάτων Κ του Μπουτζάτι (απ’ όπου και το κεντρικό διήγημα της παράστασης) υπάρχει η ιστορία μιας γυναίκας η οποία είναι τόσο όμορφη, που ο άντρας της δεν την αφήνει να βγει από το σπίτι. Ξαφνικά, μαύρα σημάδια κάνουν την εμφάνισή τους στην πλάτη της και ξεπετάγονται δύο φτερά. Μια νύχτα, χάρη σε αυτά, καταφέρνει να πετάξει μακριά και να αποδράσει. Έχει να κάνει με το ξεκίνημα, τη σεξουαλικότητα, τον θάνατο. Ο Μπουτζάτι υπήρξε ανταποκριτής στον πόλεμο και αποδεχόταν τον θάνατο. Μερικά διηγήματά του θυμίζουν πολύ ρεπορτάζ. Σε ένα του διήγημα εμφανίζεται ένα τεράστιο χέρι από τον ουρανό σαν εκείνο του Μικελάντζελο, ενώ έχει γράψει και για τους πρώτους αστροναύτες. Σε μια άλλη ιστορία βάζει νέους ανθρώπους να κυνηγούν μεγαλύτερους –πάνω από τα 40–, λέγοντάς τους ότι τους παίρνουν το ψωμί και ότι πρέπει να κάνουν πέρα για χάρη της νέας γενιάς. Είναι μια πολύ όμορφη ιστορία με τίτλο Ορχιδέες για τους ηλικιωμένους και με ενδιέφερε να υπάρχει και αυτό μέσα στο σύνολο των ιστοριών που η Μάρτα παρακολουθεί. Βλέπεις, η ίδια είναι γεμάτη ελπίδα και θεωρεί την πτώση της μια περιπέτεια, ονειρεύεται τον μεγάλο έρωτα, είναι ματαιόδοξη και θαυμάζει τις γυναίκες με τα βαρύτιμα κοσμήματα, τις λιμουζίνες και τους ισχυρούς άντρες. Όταν την καλούν σε ένα πάρτι (ένα πάρτι που συναντάει καθώς πέφτει), λέει ότι βιάζεται, ότι την περιμένουν, ότι δεν μπορεί να σταματήσει. Ένα αγόρι την ερωτεύεται και της λέει “σταμάτα, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου να τρέχεις”. Αλλά γίνεται μάρτυρας και αλλόκοτων ιστοριών, όπως στην περίπτωση ενός γραφείου όπου ένας άντρας πλησιάζει με σεξουαλική διάθεση μια νέα, όμορφη γυναίκα, ενώ σε μια άλλη σκηνή βλέπει έναν πλασιέ που έχει μπει σε ένα σπίτι να βιάζει τη γυναίκα που του άνοιξε την πόρτα. Ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι είναι μόνη και αναρωτιέται αν ήταν σωστή η απόφασή της να πέσει. Καταλαβαίνει ότι πλησιάζει το σκοτάδι (“έκανα το σωστό;”), αλλά η βαρύτητα την τραβάει όλο και πιο κάτω. Μέχρι που βλέπει ένα άλλο κορίτσι να πέφτει και λέει “δηλαδή, δεν είμαι η πρώτη που θα φτάσει στο μεγάλο πάρτι;”. Παρατηρεί το φουστάνι της, που ήταν πανέμορφο όταν ξεκίνησε να πέφτει, και τώρα το βρίσκει άσχημο και φτωχικό». Επίσης, βάζει επιστήμονες να μιλάνε σε τηλεοπτική εκπομπή για την «πτώση» τόσο ως φυσικό γεγονός όσο και ως μεταφυσική έννοια και να αναφέρονται στον μύθο του Ίκαρου και του Δαίδαλου, κατά τον οποίο ο Ίκαρος στόχευε τόσο ψηλά, που τελικά χάθηκε στο κενό. Ίσως η πιο «σκοτεινή» ιστορία είναι εκείνη στην οποία μια ηλικιωμένη γυναίκα βλέπει μια παλιά φωτογραφία όπου όλοι όσοι απεικονίζονται έχουν πεθάνει και τους μιλάει, σαν να μιλάει στις αναμνήσεις μιας ζωής. Τότε η Μάρτα καταλαβαίνει ότι βιάστηκε να πέσει, ότι η επιλογή της δεν ήταν σωστή. Σε μια σκηνή που θυμίζει την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων ένα κοριτσάκι χώνεται στο κρεβάτι του και είναι σαν να μπαίνει μέσα σε ένα τούνελ. Εκεί βλέπει τη Μάρτα να περνάει από μπροστά της σαν κομήτης και αυτή είναι η μοναδική σκηνή όπου κάποιος άλλος παίρνει τη θέση της Μάρτα και συνεπώς τη θέση του παρατηρητή. Οι ιστορίες διαδέχονται η μία την άλλη και ο συγγραφέας υπογραμμίζει τη μοναξιά αλλά και το θαύμα της ζωής, το ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτό τον κόσμο, κι ας υπάρχουν εκατομμύρια αστέρια στον ουρανό.

ΚΡΙΟΣ Η προσήλωση στον στόχο σας θα παίξει

ΛΕΩΝ Προσωρινές λύσεις δεν θα σας εξυπηρετή-

ΤΟΞΟΤΗΣ Σας έχει πιάσει για τα καλά το καλοκαί-

βασικό ρόλο στην εξέλιξή σας και είναι πολύ σημαντικό να μη σας παρασύρει η υπέρμετρη ανάγκη για αλλαγή κατεύθυνσης, αν δεν έχετε συγκεκριμένα σχέδια. Είναι μια εβδομάδα με πολλές ανατροπές εξαιτίας των δυσαρμονικών όψεων του Άρη και θα πρέπει να είστε σε συνεχή εγρήγορση, αποφεύγοντας τις εντάσεις με το περιβάλλον σας. Μυστικές συζητήσεις μπορεί να σας εκθέσουν ανεπανόρθωτα, αν εμπιστευτείτε λάθος άτομα. Οι ερωτευμένοι προσέξτε τις κακοτοπιές από παρεμβολές τρίτων, μπορεί να είναι φίλοι ή συγγενικά σας πρόσωπα. Κρατήστε τις απαραίτητες αποστάσεις και βάλτε όρια, ώστε να διαφυλάξετε τη σχέση σας. Γενικά, είναι μια εποχή που ασχολούνται αρκετοί μαζί σας. Άλλοι προσπαθούν να σας επηρεάσουν σχετικά με τα μελλοντικά σας σχέδια, άλλοι δεν εγκρίνουν τις ερωτικές σας επιλογές. Δώστε έμφαση σε επαφές με άτομα που σας χαροποιούν.

σουν, εκτός κι αν είστε αποφασισμένοι να κάνετε κάποιες αρπαχτές για να εξοικονομήσετε χρήματα και να υλοποιήσετε τα σχέδιά σας. Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς, ωστόσο μη βασίζεστε μόνο σε αυτήν. Επιστρατεύστε την εμπειρία σας και θα αποφύγετε κακοτοπιές που μπορούν να σας ρίξουν πίσω. Καινούργια πράγματα γίνονται, εσείς είστε σε καλή διάθεση επειδή μπορείτε να αντεπεξέλθετε στις ανάγκες σας και να στηρίξετε οικεία πρόσωπα και είναι μια καλή στιγμή για να δώσετε έμφαση στις προσωπικές σας επιθυμίες. Τα ερωτικά σας μπορούν να βελτιωθούν από τη μια στιγμή στην άλλη αν αφήσετε τον αυθορμητισμό σας ελεύθερο και δεν στέκεστε μαρμαρωμένοι όταν σας πλησιάζουν νέα πρόσωπα. Εσείς που είστε σε σχέση επιδιώξτε σύντομες αποδράσεις που θα ανανεώσουν τη διάθεσή σας και θα απελευθερώσουν τα ένστικτά σας.

ρι και αναβάλλετε συνεχώς κάποιες διαδικασίες που είναι προϋπόθεση για να προχωρήσετε στην εφαρμογή ενός νέου εγχειρήματος, έτσι όμως καθυστερείτε εσείς οι ίδιοι τη βελτίωση των οικονομικών σας. Μέσα στις επόμενες μέρες τακτοποιήστε θέματα που φρενάρουν τις ενέργειές σας και δουλέψτε με περισσότερη ζέση ώστε να μην προκαλείτε αρνητικές εντυπώσεις στους συνεργάτες σας. Η εποχή ευνοεί τα ανοίγματα και τις επενδύσεις. Κάποιο πρόσωπο από το παρελθόν σάς σκέφτεται έντονα και δεν αποκλείεται να το συναντήσετε. Η ερωτική σας ζωή είναι αρκετά περιπετειώδης, σίγουρα απολαμβάνετε το φλερτ, σας αρέσει όμως που είστε ανεξάρτητοι και μπορείτε να δοκιμάζετε καινούργιες εμπειρίες και τουλάχιστον προς το παρόν δεν έχετε βλέψεις για κάτι σοβαρό. Εσείς που είστε σε μακροχρόνια σχέση, βγείτε λίγο έξω από τα καθιερωμένα και αναζωπυρώστε τη φλόγα του έρωτά σας.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Θέλετε να ταξιδέψετε, να κάνετε

ΤΑΥΡΟΣ Αν καταφέρετε να βάλετε σε μια τάξη

πράγματα για τον εαυτό σας, όμως οι επαγγελματικές σας υποχρεώσεις δεν σας το επιτρέπουν και είστε αρκετά εριστικοί αυτό το διάστημα. Ωστόσο, αν αφοσιωθείτε στου στόχους σας, μπορείτε να πετύχετε πολλά και να ικανοποιήσετε τις επιθυμίες σας πολύ σύντομα. Οικονομικά θέματα μπαίνουν σε μια ροή και ξέρετε μέχρι πού μπορείτε να κινηθείτε, ενώ παράλληλα τακτοποιούνται και γραφειοκρατικά ζητήματα που σας απασχολούν. Δώστε έμφαση στην προώθηση των υπηρεσιών σας. Οι αποτυχίες του παρελθόντος σχετικά με τα ερωτικά σας δεν θα πρέπει να σας κρατούν δέσμιους σε μίζερες καταστάσεις. Φλερτάρετε και μη γυρνάτε την πλάτη σε ενδιαφέρουσες γνωριμίες. Σχέση/γάμος χρειάζεται μια ανανέωση και επειδή όλα είναι θέμα διάθεσης, φροντίστε να κάνετε σύντομα ταξίδια που θα γεμίσουν τις μπαταρίες σας και θα αυξήσουν τη λίμπιντό σας. Πολύ σημαντικό είναι να εκφράζετε ελεύθερα τις ανάγκες στο ταίρι σας.

τις εκκρεμότητες που υπάρχουν λόγω φόρτου εργασίας, θα μπορέσουν να δρομολογηθούν σημαντικά θέματα και θα μπορείτε να οργανώσετε τις καλοκαιρινές σας διακοπές με περισσότερη άνεση. Ξεκαθαρίστε διαπροσωπικές σχέσεις από τις οποίες απουσιάζουν η διπλωματία και η διάθεση να γίνουν τα πράγματα πιο λειτουργικά και αναζητήστε τα κατάλληλα άτομα που θα αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της δουλειάς σας. Ένα θέμα που αφορά την ακίνητη περιουσία σας μπορεί να επιλυθεί. Νιώθετε πως βαδίζετε σε τεντωμένο σχοινί οι γεννημένοι το πρώτο και δεύτερο δεκαήμερο και δεν είστε σίγουροι για τα συναισθήματά σας. Ενδεχομένως να υπάρχει ένα τρίτο πρόσωπο που σας έχει κλέψει τη σκέψη και οι συγκρίσεις με τη σχέση σας είναι αναπόφευκτες. Προτού πάρετε αποφάσεις που θα προκαλέσουν μοιραία γεγονότα, σκεφτείτε αν είστε έτοιμοι να αποχωριστείτε για πάντα το ταίρι σας. Ένας νέος έρωτας ξεκινά με θετικούς οιωνούς.

ΔΙΔΥΜΟΣ Είστε συγκρατημένα αισιόδοξοι

φέρετε να πιάσετε τους στόχους σας. Πρωτότυπες ιδέες μπορεί να σας ενθουσιάσουν, όμως θα πρέπει να εξετάσετε προσεκτικά κατά πόσο μπορεί να ενθουσιάσουν το αγοραστικό κοινό, οπότε μη βιάζεστε να επενδύσετε προτού ενημερωθείτε διεξοδικά. Ασφαλιστικά και φορολογικά θέματα μπορούν να τακτοποιηθούν άμεσα, μια και δεν προβλέπονται κολλήματα. Ένα ταξίδι μπορεί να αναβληθεί, αν προκύψει μια έκτακτη ανάγκη. Έντονες εσωτερικές αναζητήσεις σάς κάνουν να αναρωτιέστε πώς θα ήταν η ζωή σας σήμερα αν δεν είχατε πάρει κάποιες αποφάσεις, κάτι που είναι εντελώς άσκοπο, καθώς υπάρχουν δεκάδες διαφορετικά σενάρια αν παίξετε με το «αν». Το θέμα είναι να σκεφτείτε τις μελλοντικές σας ενέργειες και να αποφασίσετε σύμφωνα με τις δικές σας επιθυμίες. Στον ερωτικό τομέα ενδιαφέρον υπάρχει, οπότε πάρτε το πιο ζεστά το θέμα.

Starfax

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Με ευελιξία και επιμονή θα κατα-

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

σχετικά με μια συνεργασία για την οποία γίνονται συζητήσεις και καλά κάνετε, μια και κατ’ αυτό τον τρόπο προστατεύετε τον εαυτό σας από πιθανή απογοήτευση. Εξετάστε προσεκτικά τους όρους και μη βιάζεστε να δεσμευτείτε αν δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντά σας. Εκκεντρικές ιδέες μπορεί να μην έχουν αντίκρισμα και ίσως χρειαστεί να βασιστείτε αποκλειστικά στις δικές σας δυνάμεις. Ενισχύεται το εισόδημά σας και μπαίνουν σε τάξη αρκετά θέματα που σας απασχολούν. Δίνεστε ολοκληρωτικά όταν ερωτεύεστε και επειδή δεν κρατάτε άμυνες, μένετε εκτεθειμένοι σε αμφιβόλου εξέλιξης καταστάσεις. Αυτή την εποχή υπάρχουν πρόσωπα που δείχνουν έντονο ενδιαφέρον, αλλά εσείς δίνετε την εντύπωση πως είστε σνομπ. Εκτός αυτού, χάνονται και κάποιες καλές ευκαιρίες, οπότε μην είστε τόσο απόμακροι και δείξτε περισσότερη διάθεση για νέες γνωριμίες. Σχέση/γάμος είναι σε αρμονία όσο δεν θίγονται οικονομικά θέματα.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Είστε κατασταλαγμένοι σχετικά

ΖΥΓΟΣ Οι επόμενες μέρες θα καθορίσουν την

με την κατεύθυνση που θέλετε να ακολουθήσετε και αναζητάτε τρόπους που θα σας φέρουν πιο κοντά στον στόχο σας, όμως υπάρχουν στιγμές που απογοητεύεστε και τα παρατάτε. Μια πρόταση συνεργασίας από φιλικό σας πρόσωπο σκεφτείτε την πολύ καλά προτού δεσμευτείτε, καθώς εμπεριέχει κινδύνους. Περιστασιακές δουλειές σάς δίνουν την ευκαιρία να τακτοποιήσετε τις οφειλές σας, ταυτόχρονα όμως ψάξτε και για κάτι μόνιμο, ώστε να μη βρεθείτε αργότερα επί ξύλου κρεμάμενοι. Μέσα από ένα ταξίδι μπορείτε να ενισχύσετε τη σχέση σας και να αναθεωρήσετε κάποιες απόψεις που έχουν να κάνουν με το θέμα του γάμου. Ωστόσο, μην κάνετε τίποτε αν νιώθετε πιεσμένοι, ώστε να αποφύγετε μελλοντικά δράματα. Είναι μια εποχή που μπορεί να αναζητάτε καινούργιες εμπειρίες και περισσότερο πάθος, με αποτέλεσμα να μην είστε ικανοποιημένοι από τον δεσμό σας. Μια καινούργια γνωριμία σάς παίζει με έναν περίεργο τρόπο που σας εξιτάρει αφάνταστα.

εξέλιξη των επαγγελματικών σας και θα πρέπει να είστε πολύ προσεχτικοί στις επιλογές που θα κάνετε, καθώς μια λανθασμένη ενέργεια μπορεί να αποβεί καταστροφική. Αν σκοπεύετε να κάνετε μια επένδυση, ενημερωθείτε από άτομα που έχουν γνώσεις κι εμπειρία και μην ακούτε απόψεις δεξιά κι αριστερά. Στον οικονομικό τομέα ενισχύεται το εισόδημά σας και μπορείτε να εξοικονομήσετε χρήματα για να οργανώσετε τις καλοκαιρινές σας διακοπές εγκαίρως. Φίλοι σάς στηρίζουν και έτσι ξεπερνάτε πιο εύκολα μια ερωτική απογοήτευση, όμως πρέπει να δουλέψετε με τον εαυτό σας ώστε να μη σας πάρει από κάτω. Η εποχή ευνοεί το φλερτ και τις γνωριμίες και είναι άσκοπο να στενοχωριέστε για τελειωμένες ιστορίες. Στον οικογενειακό τομέα είναι στραμμένη η προσοχή σας, μπορείτε όμως να κάνετε και κάποια πράγματα για τον εαυτό σας. Δραστηριότητες που σας ευχαριστούν και σύντομες αποδράσεις είναι αυτό που χρειάζεστε.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Περιορίστε τα έξοδά σας αν σκοπεύετε να κάνετε ένα ταξίδι και μην τα θέλετε όλα δικά σας. Θέματα Δημοσίου θα σας απασχολήσουν και είναι πολύ σημαντικό να τακτοποιηθούν εγκαίρως, παράλληλα όμως ενισχύονται τα οικονομικά σας και μπορείτε να βάλετε μια τάξη στις υποχρεώσεις σας. Στον επαγγελματικό τομέα υπάρχουν κάποιες καινούργιες ιδέες που είναι υπό σκέψη, καλό είναι όμως να μην τις μοιραστείτε με τρίτους, τουλάχιστον μέχρι να είστε σίγουροι για την εφαρμογή τους. Η γοητεία σας είναι στα ύψη και σας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσετε αξιόλογα πρόσωπα, κάτι που θα φέρει έναν αέρα ανανέωσης στην καθημερινότητά σας. Ταξίδια και σύντομες αποδράσεις σάς φέρνουν σε επαφή με διαφορετικές κουλτούρες και είστε πιο απελευθερωμένοι όσον αφορά τα ερωτικά σας. Ιδανική εποχή για έρωτες, αρκεί να μην επενδύσετε συναισθηματικά. Βιώστε το παρόν και απολαύστε τη ζωή.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Ταξίδια και μετακινήσεις για εμπο-

ΙΧΘΥΣ Είστε αρκετά ικανοποιημένοι από τα επαγ-

ρικούς σκοπούς ευνοούνται μέσα στις επόμενες μέρες, θα πρέπει όμως να τακτοποιήσετε κάποιες εκκρεμότητες που είναι αποκλειστικά δική σας αρμοδιότητα. Το σημαντικό είναι να βρείτε τους κατάλληλους συνεργάτες αν σκοπεύετε να ξεκινήσετε έναν συνεταιρισμό, αποφεύγοντας τις βιαστικές αποφάσεις. Ιδανική εποχή για να ασχοληθείτε με νέες δραστηριότητες και να εκφράσετε τη δημιουργικότητά σας μέσα από ασχολίες που σας κάνουν να ξυπνάτε κάθε πρωί με νέα διάθεση. Η ανάγκη σας για ουσιαστικές σχέσεις και όχι απλώς για λόγους εντυπώσεων είναι μεγάλη και δεν αποκλείεται να συναντήσετε το κατάλληλο πρόσωπο μέσα από ένα ταξίδι. Σχέση/γάμος μπορεί να διαταραχθεί από την επιστροφή ατόμου από το παρελθόν που θα μπερδέψει την κατάσταση. Μην ακούτε υποσχέσεις που ξέρετε πως δεν θα τηρηθούν. Το πείραμα απέτυχε μία φορά. Δεν χρειάζεται να το ξαναζήσετε.

γελματικά σας επειδή εσείς αποφασίζετε τις επόμενες κινήσεις σας και έχετε την άνεση να ρίξετε λίγο τους ρυθμούς σας, όταν το θεωρήσετε απαραίτητο. Η αφοσίωση στη δουλειά σας ναι μεν συμβάλλει στην ενίσχυση των οικονομικών σας, αρχίζει όμως να πάσχει ο οικογενειακός τομέας και θα πρέπει να εξισορροπήσετε τον χρόνο μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Τα οικονομικά σας είναι σε καλό σημείο και σας επιτρέπουν να κάνετε πράγματα για εσάς και την οικογένεια. Στον οικογενειακό τομέα μπορεί να προκληθούν εντάσεις εξαιτίας της ανάγκης σας να κάνετε κάτι διαφορετικό αυτό το καλοκαίρι και δύσκολα θα μπορέσετε να συνεννοηθείτε. Οι διαθέσεις σας δεν συμβαδίζουν με των υπολοίπων και επειδή σκοπεύετε να πατήσετε πόδι, είναι αναπόφευκτοι οι καβγάδες. Ερωτικά είστε μία κρύο μία ζέστη και δεν μπορούν να σας πάρουν στα σοβ αρά οι κατά καιρούς ερωτικοί σας παρτενέρ.

SUDOKU No 518 1

3 7 8

1

5 8 9 6

4 2 6 3

7 6

1 1

9

3

6

5

8 7

9

5

Η λύση του προηγούμενου 4 6 8 3 7 2

7 9 2 5 6 1

3 1 5 4 9 8

2 3 1 8 4 6

8 4 9 7 3 5

5 7 6 2 1 9

6 5 3 1 2 7

1 8 7 9 5 4

9 2 4 6 8 3

1 4 2 7 6 8 9 3 5 9 8 7 5 2 3 4 6 1 5 3 6 9 1 4 8 2 7

29.6.17 – lifo

37

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ Καλές εντυπώσεις πάλι και πάντα/ Η ποίηση που επιμένει/ Πληθαίνουν οι αξιόλογες ποιητικές συλλογές/ Ο Λεωνίδας Κακάρογλου με τη συλλογή Οι τίγρεις των δωματίων (εκδ. Εστία)/ και η Γεωργία Τριανταφυλλίδου με τη συλλογή Δανεικά Αγύριστα (εκδ. Κίχλη)/ Φιξ Καρέ (Μνήμη Χρήστου Βακαλόπουλου): «Ένα βράδυ του χειμώνα/ Του χίλια εννιακόσια ενενήντα τρία/ Ο φίλος μου ο Χρήστος/ Άνοιξε τα τζάμια/ Να μπει η υγρασία της νύχτας/ Να μουσκέψει λίγο ο αέρας το δωμάτιο// Ύστερα εξατμίστηκε/ Ωσάν υγρό αλχημιστών/ Ωσάν εικόνα του ονείρου μας» (Κακάρογλου)/ Εκ του πονηρού: «Πάντα εγώ απ' τη μεριά του τοίχου/ για να δροσίζομαι τα καλοκαίρια/ Ο ύπνος μου βλέπει συνέχεια στο λευκό/ και το πρωί παρατηρώ/ ένα ασπράδι του ματιού εκτεταμένο» (Τριανταφυλλίδου). Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Αρκεί μόνο λίγη ώρα πάνω σ’ ένα χειρουργικό κρεβάτι όχι για να εκτιμήσεις τη ζωή· ούτε για να τη δεις να περνάει από μπροστά σου, όπως αγαπάνε τα κλισέ. Αλλά για να πάρεις μια γερή απόφαση για το «ποιους» και «τι» θα αφήσεις οριστικά πίσω σου και δεν θα ξαναβρεθείτε ποτέ πια, ούτε τυχαία (τόσο πολύ, δηλαδή). Κατά τα λοιπά, οι Γάλλοι μάλλον αρχίζουν και το «χάνουν» με την κωμωδία –ο Αρχιτσιγκούνης εν προκειμένω υπήρξε μεγάλη πατάτα–, αλλά ήταν τόσο ωραίο αυτό που συνέβη το πρώτο ζεστό Σάββατο του Ιουνίου σε κινηματογράφο της Πλάκας: ουρά ατέλειωτη από ζεματισμένο κόσμο που βγήκε να ανασάνει και ούτε μισό παράπονο για το στριμωξίδι. Όλοι περίμεναν υπομονετικά για μια θέση στον εξώστη ή κάτω, λες και ήταν το μέρος ολόκληρο ένα μαγικό χέρι που θα σε τραβούσε από το τηγάνι στο οποίο ξαφνικά χώθηκε η Αθήνα. ΥΓ.: Καλή η τέχνη και τα υψηλά θεάματα φέτος, αλλά για μια ποπ, χαρούμενη συναυλία της

προκοπής ούτε λόγος. Και τα γράφει αυτά κάποια που δεν λατρεύει ακριβώς την ποπ, αλλά τραβάει η όρεξή της λίγο απενοχοποιημένο, καθόλου εναλλακτικό και καθόλου ψευτοσκεπτόμενο κέφι. Αμήν! Χριστίνα Γαλανοπούλου

«Τα κορίτσια μου πάνε σε ιδιωτικό σχολείο και τα πάμε μόνο σε ιδιώτες γιατρούς. Γιατί εγώ να πληρώνω φόρους για το παιδί του διπλανού που δεν έχει λεφτά; Εγώ αγωνίζομαι για τα δικά μου παιδιά» δήλωσε η κυρία Σοφία (υπάλληλος ΕΛΤΑ!) και αυτοί που συμφωνούν μαζί της φαίνεται ότι δεν είναι λίγοι. Πώς να το βαφτίσουμε το φαινόμενο; Γιατί οικονομική κρίση μόνο, δεν το λες. Κορίνα Φαρμακόρη

Οι Antetokumbros έκλεψαν την παράσταση στη δύσοσμη Αθήνα, επιμένοντας με συνεχές χαμόγελο και αφοπλιστική ευγένεια για την επίκτητη ελληνικότητα, διά του πολιτισμού, σε ένα χαλαρό κι εποικοδομητικό Q&A στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Όταν δύο μαύρα παιδιά που μεγάλωσαν στα Σεπόλια και ο ένας έγινε draft στο NBA λίγο πριν λάβει την υπηκοότητά του στη χώρα όπου γεννήθηκε, συγκρατώ πως στα παιδικά τους χρόνια οι φίλοι τους έκοβαν αμέσως την «καλημέρα» και τον βήχα σε όποιον τολμούσε να τους κακολογήσει. Από εκεί ξεκινάει το καλό. Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος

Καλά: Η θάλασσα που παραμένει δροσερή, αν όχι κρύα, παρά την τροπική ζέστη των ημερών. Το φιλοσοφικό δοκίμιο Ο καιρός της παρηγοριάς του Γάλλου Mάικλ Φεσέλ (Michael Foessel). Το δώρο με το ταχυδρομείο: Μια επιλογή ποιημάτων του αγαπημένου φίλου Γιώργου Μαρκόπουλου με συγκινητική αφιέρωση. (Ποιήματα 1968-2010,

επιλογή, Κέδρος). Κακά: Ο δρόμος των σκουπιδιών. Η εξεταστική σε αίθουσα χωρίς air condition. Οι συνομιλίες ΓιαννουσάκηΚαμμένου. Νικόλας Σεβαστάκης

Βρέθηκα για ένα τριήμερο στη Μεσσηνία και διαπίστωσα πως θα μπορούσε πολύ άνετα να ονομαστεί και μεσογειακή Γερμανία. Κυκλοφορούν μόνο Γερμανοί, οι σημάνσεις παντού είναι στα γερμανικά και τα αμέτρητα σπίτια στους λόφους ανήκουν σε συνταξιούχους από τη Γερμανία. Σίγουρα κάτι κάναμε πολύ λάθος... Νινέττα Γιακιντζή

Ακούω το tribute της Alligatοr στον θρύλο των γκόσπελ μπλουζ Blind Willie Johnson και μένω άναυδος από τις ερμηνείες του Tom Waits και της Lucinda Williams. Μπορεί να έχουν περάσει τόσα χρόνια, μπορεί να έχουν δεκαετίες στην πλάτη τους και οι δύο, όμως οι φωνές τους παραμένουν ακέραιες και οι ερμηνείες τους ανεπανάληπτες. «God don’t never change»! Φώντας Τρούσας

Βρέθηκα τις προάλλες σε δωμάτιο νοσοκομείου για νυχτερινή συμπαράσταση σε κάποιον συγγενή. Στην τηλεόραση έπαιζε το «Survivor». Οι δύο ασθενείς ήξεραν τα πάντα. Εγώ πάλι όχι. Τους άκουγα να σχολιάζουν, βλέποντας στην τηλεόραση έξι ανθρώπους να αγωνίζονται για την ασυλία τους. Κάποιος έσπασε το δόντι και μετά το κεφάλι του. «Είναι ο πιο δυνατός», μου είπε ο ένας ασθενής, «αυτός θα κερδίσει!». «Πού να δεις τι γίνεται και στο Twitter» είπε ο άλλος. Το τσέκαρα. Πόσα στρατόπεδα στην αυλή ενός εργοστασίου ηρώων! «Δεν μ’ αρέσει, αλλά ας κερδίσει αυτός με το σπασμένο δόντι» σκέφτηκα. Και πέρασε εύκολα εκείνη η δύσκολη νύχτα. Βίβα Ντάνος! Γιάννης Παπαϊωάννου

πιο δύσκολα, οι ευλογίες της καλοκαιρινής Αθήνας είναι περισσότερες από τις κατάρες της. Θοδωρής Αντωνόπουλος Το Σάββατο το βράδυ βρέθηκα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και άκουσα τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, μεταξύ άλλων, να λέει: «Έλληνας δεν γεννιέσαι. Γίνεσαι. Εμένα δεν μπορεί κανείς να μου πει ότι δεν είμαι Έλληνας, γιατί δεν ξέρω κάτι άλλο». Μια μέρα αργότερα ψηφίστηκε ως ο πιο βελτιωμένος παίχτης στο NBA. Θα είσαι ό,τι θέλεις εσύ να είσαι, αγόρι μου, και μην επιτρέψεις ποτέ σε κανέναν να σου πει το αντίθετο. Κι αυτό όχι μόνο επειδή είσαι παιχταράς αλλά γιατί κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σου υπαγορεύει πώς θα αισθάνεσαι. Ποτέ και πουθενά. Βασίλης Καψάσκης

Είναι το πιο νόστιμο, δροσερό αλλά και λίγο καυτερό γρήγορο φαγητό δρόμου που δοκίμασα τελευταία και βρίσκεται στον πεζόδρομο της οδού Πετράκη στο Σύνταγμα, δηλαδή ακριβώς κάτω απ’ το γραφείο. Το Poké, που άνοιξε πριν από λίγες μέρες, σερβίρει μέσα σε πλαστικά μπολ ρύζι με φρέσκο, ωμό –μαριναρισμένο μόνο– ψάρι που διαφέρει ανάλογα με την εποχή και την ψαριά, κομμένο σε κύβους και ανακατεμένο με φρούτα, όπως ο ανανάς, το μάνγκο ή το αβοκάντο, και πρασινάδες, όπως το κόλιανδρο, οι φύτρες φασολιών και τα nori, ενώ από πάνω μπαίνουν σος (chili ή wasabi mayo). Ξέρω, ακούγεται αρκετά χίπστερ, αλλά αυτές οι δροσερές σαλάτες με ψάρι που μπορείς να φας εδώ έχουν ουσία. Μερόπη Κοκκίνη

Πλήθος φεστιβάλ, συναυλίες, υπαίθρια events για κάθε γούστο και βαλάντιο, θερινά σινεμά, επισκέπτες από κάθε γωνιά της Γης, αξιοπρεπείς κοντινές παραλίες, ανοιχτοσύνη αισθημάτων και οριζόντων, ελευθερόφρων οπτιμισμός, carpe diem διάθεση, πηγαίος ερωτισμός: ακόμα και στα

Στο δυσκίνητο μάτριξ του ελληνικού χορού υπάρχουν τα αμφίβολης αξίας glitches, τα οποία νομίζουν πως έχουν την ικανότητα να κολυμπήσουν στα πιο βαθιά νερά (του άστεγου και πορδόφιλου συνδικαλισμού τους συνήθως, my friends). Βέβαια, αντ’ αυτού μάς πιτσιλίζουν με τη χρονοκαθυστερημένη δημοσιοϋπαλληλική μπαναλαρία τους. Ευτυχώς, από την άλλη, σεπτά υγρή όχθη, υπάρχουν τα κομψά φωτόδεντρα του χορού, όπως η περίπτωση του Αντώνη Φωνιαδάκη και της ομάδας του, ο οποίος την Πέμπτη 22 Ιουνίου στο Ίδρυμα Νιάρχος όχι μόνο μας έρανε από την κορφή μέχρι τα νύχια με το μύρο της τέχνης του αλλά αυτός και η ομάδα των υπέροχων χορευτών του μας πετάξαν, κλείνοντάς μας ναζιάρικα το μάτι, τη μαγική ανεμόσκαλά τους και μας ανέβασαν μακριά από τους προηγούμενους γκρίζους που μας είχαν by accident εγχειριστεί. Σημασία έχει να ραίνεις, να κολυμπάς και να (μας) παίρνεις μακριά, πολύ μακριά από τις δυσοίωνες τσαλαβουτιές-). Σαν το exquisite δεύτερο μέρος του Des / equilibre / s ένα πράγμα και της αγαπερωτικής δροσοσταλίδας της χορευτικής ομάδας του Φωνιαδάκη. Chapeau! Πάνος Μιχαήλ

Η πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη στο σύμπαν των καθημερινών απολαύσεων ήταν ότι τα κεράσια έγιναν πιο γλυκά. Βέβαια, θα έπρεπε να μετονομαστούν σε Βοϊδενών –τα Βοδενών–, τέτοια βοδάκια που είναι πια, σαν να τα έχουν τρομπάρει σε βενζινάδικο. Ωστόσο, είναι ακόμα οk. Κατά τα άλλα, ήρθε σαν πολυπόθητο χάδι από το κινηματογραφικό παρελθόν η προβολή της ταινίας Σημασία έχει ν’ αγαπάς του 1975, σε σκηνοθεσία Αντρέι Ζουλάφσκι. Η ευχαρίστηση προέρχεται, φυσικά, από τις «διάσημες» σεκάνς

της αρχής και του τέλους, ανεξίτηλα διεστραμμένες και διχαστικές για τον θεατή, ακριβώς όπως τις συνέθεσε αυτός ο τιτάνας του ευρωπαϊκού σινεμά. Προέρχεται, όμως, και από την ερμηνεία της Ρόμι Σνάιντερ, που, όπως και τότε, θα έπρεπε να αποσπά Βραβείο Σεζάρ Α’ γυναικείου ρόλου στο τέλος κάθε προβολής. Σίγουρα η ευχαρίστηση εντείνεται και από το επαναλαμβανόμενο μελοδραματικό μουσικό θέμα του Ζορζ Ντελερού, που μοιάζει να αποκολλάται από την οθόνη και να πέφτει πάνω στον θεατή σαν καλοκαιρινό μπουρίνι δακρύων. Δεν ήταν υπερβολή της εφημερίδας «Le Figaro» που τον ονόμασε «Μότσαρτ του σινεμά». Κι όλα αυτά υποστήριξαν στα μάτια μας του σήμερα μια ειρωνική ματιά στην ύστατη λάμψη της φαλλοκρατίας, που μόνο αιμόφυρτη θα μπορούσε να την αγαπήσει εκείνη η εποχή του στιβαρού φεμινισμού. Γιάννης Κωνσταντινίδης

Μόλις μάθαμε ότι πριν τυπωθούν τα βιβλία Θρησκευτικών του σχολικού έτους 2018-2019 θα τεθούν στη διάθεση της Εκκλησίας να τα τσεκάρει. Η ακριβής διατύπωση: «Το υλικό μαθητείας που θα αποτελέσει τα βιβλία, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν από το σχολικό έτος 2018-2019, πριν τυπωθεί, θα τεθεί εις την διάθεσιν της Εκκλησίας για την απαιτουμένη δογματική παρακολούθηση». Δεν βρίσκω λόγια να σχολιάσω... Άρης Δημοκίδης

Εντυπώσεις της εβδομάδας – εντυπώσεις από τον δρόμο. Την άσφαλτο, κάτω. Δύο φορές πουλάκια πεσμένα απ’ τις φωλιές τους και πατημένα. Κλάμα τη μία φορά. Την άλλη, ντάξει, χαλαρά, ένας κύκλος ζωής και τριγύρω εμείς. Πεσμένη, τσαλακωμένη αφίσα για συναυλία της Αννούλας Μώρου (Μωρού;) και σύντομη φαντασίωση της ζωής μου από την αρχή, αν είχα αυτό το όνομα. Ζωμός σκουπιδιών. Λεφτά δεν βρήκα, εννοείται. Γεωργία Παπαστάμου

ΑΠΌ ΌΣΑ ΖΉΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΆΔΑ 38 lifo – 29.6.17

29.6.17 – lifo

39

40 lifo – 29.6.17