Τεύχος 526

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ

06072017

ΤΟ «Β Ά ΛΜ Ε ΤΩ ΓΆ Μ ΛΟ Α»

10

ΤΩΝ SOCIAL MEDIA

4 lifo – 6.7.17

☛ Βόλτες στην Αθήνα με ένα νέο, πανέξυπνο είδος τουρίστα που έχει να μας διδάξει πολλά έκανε η Μαρίνα Πετρίδου στο προηγούμενο τεύχος μας και το ρεπορτάζ συζητήθηκε πολύ. «Τη δεκαετία του ’80 και του ’90, που ήμασταν εγώ και η παρέα μου στην ηλικία τους, ταξιδεύαμε με κάρτα Interrail ατελείωτες ώρες με τα τρένα και μέναμε σε hostels» σχολίασε ο Jerzy. «Ξοδεύαμε πολύ λιγότερα, γιατί το συνάλλαγμα ήταν περιορισμένο και πανάκριβο. Δεν υπήρχε η δυνατότητα για γεύμα σε καλό εστιατόριο και, φυσικά, όλο ποδαράτο, με εξαίρεση τη χρήση του μετρό. Βλέπαμε τα πάντα και ήμασταν ανεξάρτητοι. Τη διαφορά τώρα κάνουν οι φτηνές πτήσεις και τα ιδιωτικά διαμερίσματα αλλά όχι και νέο είδος τουρίστα». «Είναι νέο είδος τουρίστα, γιατί τη δεκαετία του ’80 και του ’90 δεν υπήρχε ούτε Internet, ούτε TripAdvisor, ούτε Airbnb. Ούτε υπήρχαν πτήσεις με 15 και 20 ευρώ» εξήγησε ο/η Lumidy. «Ωραία τα παιδιά, αλλά δεν μελέτησαν αρκετά» έγραψε το xouftalo. «Και κοινό εισιτήριο υπάρχει με 30 ευρώ (Ακρόπολη Αθηνών, Αρχαία Αγορά Αθηνών - Άρειος Πάγος, Αρχαιολογικό Μουσείο Κεραμεικού, Αρχαιολογικός Χώρος Λυκείου, Βιβλιοθήκη Αδριανού, Βόρεια Κλιτύς Ακροπόλεως, Κεραμεικός, Μουσείο Αρχαίας Αγοράς Αθηνών, Νότια Κλιτύς Ακροπόλεως Αθηνών, Ολυμπιείο, Ρωμαϊκή Αγορά Αθηνών) και με 15 (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Επιγραφικό Μουσείο, Νομισματικό Μουσείο, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο), και γύρω από τον Παρθενώνα υπάρχουν μεγάλες τρίγλωσσες επιγραφές που περιγράφουν όλη την ιστορία του μνημείου. Μία από αυτές αναφέρεται μόνο στην Τουρκοκρατία και στον βομβαρδισμό του Μοροζίνι». Σε αυτό απάντησε ο δικός μας M. Hulot, έχοντας γνώση του ρεπορτάζ: «Τα παιδιά είχαν μελετήσει πιο πολύ απ’ όσο φαίνεται στο άρθρο, είχαν και ένα πολύ αναλυτικό πρόγραμμα για το τι ήθελαν να δουν και τι είδαν, που μας το έστειλαν με screenshot. Το εισιτήριο των 30 ευρώ το είχαν αγοράσει, αλλά δεν περιλαμβάνει το Αρχαιολογικό Μουσείο. Αυτό εννοούν όταν λένε ότι δεν είδαν με ένα εισιτήριο όλους τους αρχαιολογικούς χώρους (κρυφάκουγα τη συνέντευξη). Ωστόσο, με 45 ευρώ δεν βλέπεις πουθενά στον κόσμο τόσο πολλά και τόσο σημαντικά μνημεία». Τέλος, ο man1 έγραψε: «Η Αθήνα είναι ο ιδανικός τουριστικός προορισμός για τον Έλληνα που είναι κάτοχος κάρτας ανεργίας. Τα μουσεία, οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μέσα μεταφοράς είναι δωρεάν. Αν έχεις και κάπου να φιλοξενηθείς, το τερματίζεις! Γενικά, αυτά που μπορεί να κάνει ένας τουρίστας σήμερα, χρησιμοποιώντας το Ιnternet, δεν μπορούσαν να γίνουν ποτέ άλλοτε. Υπήρχε μεν το Interrail και το Magic Bus, αλλά δεν μπορούσε με τίποτα να πάει από Θεσσαλονίκη (με lowcost αεροπορικές) στη Ρώμη και να τη γυρίσει με δύο μεροκάματα ή να κλείσει εισιτήρια λεωφορείου από Λονδίνο για Νιουκάσλ ακόμη και με μία λίρα (Μegabus). Δεν μπορούσε επίσης να γλιτώσει τις τουριστικές παγίδες σε εστιατόρια και ξενοδοχεία ή να βρει τα καλύτερα σε σχέση ποιότητας-τιμής, διαβάζοντας σχόλια άλλων χρηστών. Τέλος, δεν μπορούσε να βρει εύκολα τα δωρεάν και φθηνά πράγματα που υπάρχουν σε κάθε πόλη ή να βρει ακόμη και αγνώστους να τον φιλοξενήσουν (couchsurfing)». ☛ O σεφ του Νolan και αυστηρός κριτής του «Master Chef» Σωτήρης Κοντιζάς αυτοβιογραφήθηκε μιλώντας στη Χριστίνα Γαλανοπούλου και η αφήγησή του ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. «Ωραίος ο τύπος, και μιλάει μ’ έναν άμεσο και λιτό τρόπο, χωρίς πολλές φανφάρες, παρά τα όσα ενδιαφέροντα έχει να πει. Δεν τον ήξερα, τον συμπάθησα!» σχολίασε ο/η archi·tadpole, ενώ η Θάλεια ΜΚ έγραψε: « Έζησε συναρπαστική ζωή ακόμα και ως μωρό, σε διάφορα μέρη, με γονείς που ερωτεύτηκαν στο εξωτερικό. Δεν είναι τυχαίο που η κουζίνα του είναι ένα μείγμα πολιτισμών και που ο ίδιος έχει τέτοια έμφυτη ευγένεια. Και δεν μιλάω για την ευγένεια ενός κόλακα αλλά ενός ανθρώπου που ξέρει το αντικείμενό του και μπορεί να γίνει αυστηρός, κρατώντας όμως πάντα ένα επίπεδο». ☛ Δύο Αμερικανοί που πέρασαν για λίγο από το Κουκάκι (σε airbnb) μίλησαν στη Μαρίνα Πετρίδου για όσα τους άρεσαν και όσα δεν τους άρεσαν. Ο Τ.Π. μας έστειλε ένα email σχετικά: «Πολύ ενδιαφέρον το θέμα. Πάντα ξαφνιάζομαι με το πώς βλέπει την πόλη μας κάποιος που δεν έχει ξανάρθει ποτέ. Λέει ο ένας απ’ τους δύο: “Δεν μου άρεσε που γίνονται έργα στην Ακρόπολη. Δεν περιμέναμε να δούμε έτσι τον Παρθενώνα, δεν μπορούσαμε να βγάλουμε ούτε μία φωτογραφία που να μη φαίνεται ότι είναι υπό κατασκευή”. Δεν έχει άδικο, οι σκαλωσιές που δεν φεύγουν ποτέ χαλούν την εικόνα του Παρθενώνα, ακόμα και για μας που μένουμε εδώ. Όμως, τι να κάνουμε, πρέπει να συντηρείται το μνημείο, αλλιώς, αν έρχονταν σε πέντε-δέκα χρόνια ξανά τα παιδιά, ίσως να το έβρισκαν και κατεδαφισμένο».

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

feedback525

ΔΊΝΕΙ ΚΑΙ ΚΆΤΙ ΚΑΛΌ Η ΑΘΉΝΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΈΡΓΟΥΣ ΤΗΣ

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

«Τα παιδιά της Πίνδου έχουν τύχη Βουνό» *Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

Η APIVITA μας καλεί να γνωρίσουμε τα Pindos Wild Herbs, στον πιο πράσινο προορισμό της πόλης, το The APIVITA Experience Store!

Ε

να βιβλίο από το οποίο αναδύονται βότανα, ένας άνθρωπος που διαβάζει και τα φυτά της Πίνδου μπλέκονται με τη νέα σειρά περιποίησης σώματος PINDOS WILD HERBS και τα μηνύματα που θέλει να περάσει σε μια πρωτότυπη εικαστική εγκατάσταση στη βιτρίνα του The APIVITA Experience Store στη Σόλωνος 6.. Με αφορμή τη σημαντική πρωτοβουλία της APIVITA και των ΜΚΟ Γόνιμη Γραμμή Άγονη και και New Wrinkle PINDOS WILD HERBS για τη δημιουργία προγραμμάτων οικολογικού αλφαβητισμού στα σχολεία της Πίνδου, η σημαντικότερη οροσειρά της Ελλάδας «καταλαμβάνει» τη Σόλωνος και μας καλεί να μπούμε στην κυψέλη της APIVITA, να ενημερωθούμε για την πρωτοβουλία και να στηρίξουμε τοn σκοπό, αγοράζοντας τα προϊόντα της σειράς. Ο τίτλος του καλλιτεχνικού πρότζεκτ της νεαρής Έλλης Αποστολάκη, που είναι τελειόφοιτη του τμήματος Θεατρικών Σπουδών Ναυπλίου της Σχολής Καλών Τεχνών, είναι «H(erb)uman», με λέξεις-κλειδιά τον άνθρωπο και τα βότανα! Η εγκατάσταση, που αποτελεί ουσιαστικά και την πτυχιακή εργασία της Έλλης Αποστολάκη, είναι βασισμένη στη φιλοσοφία της APIVITA και στο κοινωνικό μήνυμα της νέας σειράς PINDOS WILD HERBS. Η βιτρίνα δίνει έμφαση στον άνθρωπο που μέσω της γνώσης, και σε αρμονία με τη φύση, προσφέρει στο ανώτερο κοινό καλό. «Ο σκοπός του PINDOS WILD HERBS, που είναι κάτι πολύ όμορφο και ελπιδοφόρο για τα χωριά της Πίνδου, με ενέπνευσε να δώσω τη δική μου καλλιτεχνική ματιά στην ιδέα. Η διαδικασία ήταν δημιουργική και προσπάθησα να τονίσω τη σημασία της θέλησης για προσφορά αλλά και τη σχέση των προϊόντων της σειράς με τη γνώση που δημιουργείται μέσα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα» λέει η Έλλη. Με βασικό σύνθημα «Τώρα τα παιδιά της Πίνδου έχουν τύχη Βουνό», η πρωτοβουλία της APIVITA, σε συνεργασία με τις ΜΚΟ Άγονη Γραμμή Γόνιμη και New Wrinkle, PINDOS WILD HERBS, φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά. H ιδέα είναι απλή: το σύνολο των κερδών από την πώληση των προϊόντων της σειράς περιποίησης PINDOS WILD HERBS, που δημιουργήθηκε αποκλειστικά με βότανα της περιοχής της Πίνδου, ειδικά επιλεγμένα για τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες, χρηματοδοτεί εκπαιδευτικά προγράμματα «Οικολογικού Αλφαβητισμού» στα σχολεία των Νομών Ιωαννίνων και Γρεβενών με σκοπό να μυήσουν τους μαθητές στο πώς μπορούν να συνδέσουν τη φύση, τη μοναδική βιοποικιλότητα της περιοχής τους και τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά με την υγιή, αειφόρο και καινοτόμο επιχειρηματικότητα.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Οικολογικού Αλφαβητισμού» θα ξεκινήσει στα σχολεία τον Ιανουάριο του 2018. Χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τις πωλήσεις των προϊόντων περιποίησης σώματος PINDOS WILD HERBS. Ενημερωθείτε για το εγχείρημα αναλυτικά στο The APIVITA Experience Store, απολαμβάνοντας ένα μοναδικά δροσιστικό αφέψημα φτιαγμένο με βότανα της Πίνδου και αφιερωμένο στον σκοπό!

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

Στηρίξτε την προσπάθεια, αναζητώντας τα προϊόντα της σειράς σε συνεργαζόμενα φαρμακεία και σημεία πώλησης. Περισσότερες πληροφορίες στο www.apivita.com/hellas.

6.7.17 – lifo

5

Index 526

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου –––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Ναταλί Χατζηαντωνίου Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

ΤΟ ΜΕΓΆΛΟ «ΒΆΛΤΩΜΑ» ΤΩΝ SOCIAL MEDIA σελiδα 18

Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη

eikonoγραφηση εξωφύλλου

design9

PROJECT SPACE TEMPORARY DUPLEX σελiδα 24

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΧΟΛΑΡΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ σελiδεσ

42—51

ΑΘΗΝΑΊΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

KΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ

Ηθοποιός, σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στον Πύργο, ζει στη Φωκίωνος Νέγρη.

σελiδα 6 lifo – 6.7.17

26

Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Φιλίππα Δημητριάδη Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς ρroject μanagerdirect market Αριέττα Μελισσινού direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

6.7.17 – lifo

7

iLoveAthens 8 lifo – 6.7.17

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

παύλος τσάκωνας, homo faber, magister CAN Christina Androulidaki gallery Βιομηχανικά εργαλεία αντιπαραβάλλονται με προϊόντα μαζικής κουλτούρας, αστρικά σώματα και στοιχεία που συνθέτουν τα ποπ πρόσωπα ενός άγνωστου θεού. Το κύριο μέσο του καλλιτέχνη είναι η ζωγραφική με ακρυλικά χρώματα σε ξύλο. Τα ζωηρά χρώματα που χρησιμοποιεί στα έργα του και το έντονο στοιχείο του φωτορεαλισμού που διακρίνει τη ζωγραφική του συμπληρώνουν οι τοιχογραφίες που δίνουν την αίσθηση μιας σειράς αιωρούμενων τρισδιάστατων αντικειμένων στον χώρο.

Pavlos Tsakonas, 20lt Aquarius Jerry Can, 2016, acrylics on plywood, Courtesy of CAN Christina Androulidaki gallery

CAN, Christina Androulidaki Gallery Αναγνωστοπούλου 42 Κολωνάκι. Τρ.-Παρ. 11:0015:00 & 17:00-20:00 Σάβ. 11:00-16:00 Είσοδος ελεύθερη

6.7.17 – lifo

9

Η

Η ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΌΤΗΤΕΣ FOCUS BARI.

EΚΤΌΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΩΤΙΆ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΊΑ ΤΗΣ, Η ΝΈΑ ΜΈΤΡΗΣΗ ΑΝΑΔΕΙΚΝΎΕΙ ΤΗ LIFO ΩΣ ΤΟ ΤΈΤΑΡΤΟ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΌ MEDIA BRAND ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ.

ΟΙ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Στη συνδυασμένη αναγνωσιμότητα τίτλων

ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕDIA BRANDS

LIFO

931.200

LIFO

136.886

1. ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

1.144.300

ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

133.196

2. REAL NEWS

1.022.400

ATHENS VOICE

533.300

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

375.200

ΑTHENS VOICE

126,925

3. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

952.800

ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

375.100

4. LIFO

931.200

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

254.000

5. ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

6. ΒΗΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

788.100

7. ΕΘΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

602.500

8. ATHENS VOICE

533.300

9. EΦ.ΣΥΝ. ΣΑΒ/ΚΟ

375.200

10. ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒ/ΚΟ

375.100

TA ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

93.400

FULL USER EXPERIENCE

Πηγή: Focus Bari,BARI S.M.A.R.T. _ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ Ιούνιος –Δεκέμβριος 2016 Κοινό:Αντρες–Γυναίκες 13-74,Σύνολο Ελλάδας (6.862,1)

10 lifo – 6.7.17

TheBuzz

7 ΑΠΡΌΣΜΕΝΑ ΦΕΣΤΙΒΆΛ

επιμελεια: the lifo team

TalkoftheTown

που μπορείς να πετύχεις στις καλοκαιρινές διακοπές σου (ή αξίζει να ταξιδέψεις για να τα δεις).

VALKHOF FESTIVAL

15-21 Ιουλίου, Nijmegen, Ολλανδία

6–12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

Ένα φεστιβάλ χωρίς είσοδο, με ένα πολυσυλλεκτικό και φρέσκο line-up από χιπ-χοπ μέχρι indie σχήματα στην πόλη Nijmegen. Διεξάγεται ταυτόχρονα με μια εθνική γιορτή και θα γίνονται παρελάσεις για τέσσερις μέρες. Μερικά ονόματα που μπορείς να δεις: Luwten, Aldous Harding, Gaye Su Akyol, J. Bernardt, Amber Arcades, Memοria de Peixe, Mister and Mississippi, Janka Nabay and the Bubu Gang. www.valkhoffestival.nl

SIREN FESTIVAL 27-30 Ιουλίου, Vasto, Ιταλία

Ένα μουσικό φεστιβάλ που γίνεται εδώ και χρόνια στο Vasto της Ιταλίας σε μια πανέμορφη και απρόσμενη τοποθεσία, που δεν θα περίμενες ότι μπορεί να φιλοξενήσει μια τέτοια διοργάνωση. Φέρνει όλα τα hot ονόματα που παίζουν αυτήν τη στιγμή στα μεγάλα φεστιβάλ του κόσμου, όπως οι Allah-Las, Apparat, Arab Strap, Jens Lekman, Jenny Hval και πολλοί άλλοι. www.sirenfest.com

ABSOLUTELY FREE FESTIVAL 4-5 Αυγούστου, Genk, Βέλγιο

Ένα φεστιβάλ που έχει ελεύθερη είσοδο με μία πρϋπόθεση: για να το παρακολουθήσεις, θα πρέπει να έχεις οικολογική συνείδηση. Οι διοργανωτές ζητούν από κάθε επισκέπτη να φέρει μαζί του τρεις χρησιμοποιημένες μπαταρίες για ανακύκλωση. Αν δεν έχεις, πληρώνεις ένα συμβολικό εισιτήριο των 3 ευρώ. Φέτος θα παίξουν οι BRNS, Whispering Sons, Jessy Lanza, Hypochristmutreefuzz, Rhinos Are People Too, The Germans, The Notwist, King Khan & The Shrines κ.ά. www.kissmyaff.be

ΟFF FESTIVAL

ØYA

4-6 Αυγούστου, Katowice, Πολωνία

8-12 Αυγούστου, Όσλο, Νορβηγία

Γίνεται σε μια γραφική κοιλάδα της Πολωνίας. Είναι ένα αρκετά γνωστό και εκλεκτικό φεστιβάλ που φέτος έχει αφιέρωμα στις γυναίκες. Μπορείς να δεις μαζεμένα πολύ σημαντικά ονόματα της σημερινής «θηλυκής» μουσικής: PJ Harvey, Feist, Anna Meredith, Carla Bozoulich και Circuit des Yeux. Έχει όμως και Swans, Shellac, Boris και Kikagaku Moyo. Σούπερ πρόγραμμα σε ένα από τα καλύτερα φεστιβάλ του καλοκαιριού. www.off-festival.pl

Καλοκαίρι στην πιο κρύα πρωτεύουσα της Σκανδιναβίας. Πολύ καλή ευκαιρία να συνδυάσεις το ταξίδι με ένα μουσικό φεστιβάλ που έχει εμφανίσεις πολύ μεγάλων σύγχρονων ονομάτων: Lana del Ray, The xx, Pixies, Migos, Ryan Adams – γενικά, χαμός. Στα έξτρα, όλη η πόλη που φαίνεται να ζει στον ρυθμό του φεστιβάλ, οπότε μπορείς να πετύχεις πολλές εκπλήξεις. www.oyafestivalen.no

GABORONE INTERNATIONAL MUSIC AND CULTURE WEEK 26 Αυγούστου-2 Σεπτεμβρίου, Gaborone, Μποτσουάνα

Μια καλή ευκαιρία να πας στην Μποτσουάνα, και μάλιστα για μια ολόκληρη εβδομάδα, και να εντρυφήσεις στην αφρικανική (και όχι μόνο) μουσική σκηνή κάθε κατηγορίας. Δεν έχει μόνο μουσική, έχει κάθε είδους τέχνη σε μικρές σκηνές και πολύ φιλικό περιβάλλον. Μερικά από τα ονόματα που θα παίξουν: Mozaik, Cassper Nyovest, Okmalumkoolkat, Prince Kaybee, Mr Ibu, Mafikizolo, Mophato Dance Troupe. www.gimc.co.bw

FLOW FESTIVAL

11-13 Αυγούστου, Ελσίνκι, Φινλανδία Γίνεται σε μια βιομηχανική περιοχή του Ελσίνκι και έχει εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα από αυτή των συμβατικών υπαίθριων φεστιβάλ: σε μεταφέρει σε μια διαφορετική εποχή και σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Το Flow είναι ένα από τα πιο σημαντικά καλοκαιρινά φεστιβάλ που μπορείς να πετύχεις στην Ευρώπη και μια πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσεις την τοπική σκηνή (τη φινλανδική) και τη σκηνή της Σκανδιναβίας. Μερικά από τα φετινά highlights περιλαμβάνουν τους Mikko Joensuu, Moderat, The Holy, Flume, Alma, Jenny Hval, Nina Kraviz, Oranssi Pazuzu και FAKA. www.flowfestival.com

6.7.17 – lifo

11

ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ

Εικονογράφηση: David Shrigley

Talk of the Town

EΛΕΝΗ ΒΑΡΟΠΟΥΛΟΥ Το πρότζεκτ «Διεθνής Τόπος, Πελοπόννησος / Άργος - Μυκήνες» και η «δραματουργία των χώρων». α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

ΦΎΣΗΞΕ Ο ΛΥΤΡΩΤΙΚΌΣ ΒΑΡΔΆΡΗΣ

α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις

Για να διαλύσει το φυτοπλαγκτόν, όπως την τέφρα πάνω από την πόλη.

12 lifo – 6.7.17

Για μέρες ο Θερμαϊκός είχε το άρρωστο κίτρινο χρώμα του φυτοπλαγκτού και τη μυρουδιά της αποσύνθεσης. Περπατώντας στην προκυμαία, ένιωθε κανείς τα ρούχα να κολλούν, την αναπνοή να δυσκολεύει και τη βαριά, υγρή ζέστη να μην επιτρέπει πολλά ανοίγματα. Σαν να βάδιζες πλάι σε πτώμα. Μέχρι που φύσηξε ο Βαρδάρης και η παραπάνω εικόνα χάθηκε. Το κίτρινο στρώμα στην επιφάνεια του νερού έμεινε απλώς στην ψηφιακή μνήμη των χιλιάδων φωτογραφιών και στα άλλα τεκμήρια από την αποκαμωμένη πόλη των 40 βαθμών. Οι τουρίστες πέρασαν από την έκπληκτη αποδοκιμασία και τις εκφράσεις αηδίας στη συνηθισμένη ευδιαθεσία των περιηγητικών tours. Όσο παράδοξο και αν φανεί τώρα, αυτό το βρόμικο, κίτρινο κάλυμμα που εμφανίζεται και χάνεται, αλλά εμείς φανταζόμαστε πως συνεχίζει να υπάρχει και να επεκτείνεται θυμίζει την πρόσφατη κοινωνικοπολιτική ιστορία μας. Όπου τέρατα αναδύθηκαν δίπλα σε μια διαταραγμένη κανονικότητα. Παρουσίες δύσοσμες που φάνηκαν να ελέγχουν τους ζωτικούς χρόνους της ζωής μας. Και έπειτα, με κάποιους τρόπους και τεχνικές ο καθένας, μπορούμε να σβήνουμε τα τέρατα από το οπτικό μας πεδίο. Κάνουμε σαν να μην υπάρχουν, ενώ αυτά απλώς μεταμορφώνονται, αλλάζουν θέσεις ή περνούν σε μεγαλύτερα βάθη. Κάπως έτσι συνέβη με τα δημόσια συναισθήματα. Στην αρχή κατακάθισαν στην επιφάνεια και έγιναν αντικείμενο εκδηλωτικής λατρείας από καλλιτέχνες, παρατηρητές των κοινωνικών θυμών, ειδικούς στις εξεγέρσεις. Η αγανάκτηση έγινε ένα ζωντανό γλυπτό στις πλατείες και το κάδρο κάθε καθωσπρέπει συνέντευξης ή παρουσίασης. Η ίδια η κρίση τράβηξε την προσοχή των φωτογράφων και των εθνογράφων της παρακμής. Ύστερα όμως τα περισσότερα φαινόμενα άρχισαν να βυθίζονται και η επιφάνεια, κατά τα φαινόμενα, ηρέμησε. Το φυτοπλαγκτόν διαλύθηκε σε μικρά κομματάκια και σκορπίστηκε όπως η τέφρα πάνω από την πόλη. Η κρίση έπαψε να είναι μια πολυ-εστιασμένη κεντρική σκηνή ή μια πυκνή δράση γύρω από το πολιτικό κεφάλι του έθνους, το κτίριο του Κοινοβουλίου. Δεν ήταν πλέον δυο-τρεις σημαδιακοί τόποι αλλά μία κατάσταση. Το φυτοπλαγκτόν εμφανίζεται, κυριαρχεί στο βλέμμα και ξαφνικά αποσύρεται: η ίδια εικόνα βοηθάει να δούμε τα πολιτικά πάθη μιας επταετίας, από το 2010

και έπειτα. Η αρχική τους πυκνότητα μετατοπίστηκε σε αραιά γεγονότα και εν τέλει στην τωρινή καθίζηση της κοινωνίας. Η αρχική αποθέωση του πλήθους θα δώσει τη θέση της στις ατομικές δυσφορίες και στις ενοχλημένες αντιδράσεις ενός ατέρμονου σχολίου πάνω στην καθημερινή ατζέντα. Και τα μαρτυρολόγια της Ιστορίας επιστρέφουν πλέον ως θυσιαστικές μικροφάρσες – όπως στο μνημείο της ΕΡΤ. Υπάρχει φυσικά κάτι πικρό και ανησυχαστικό σε αυτήν τη διαδοχή εικόνων. Το πιθανό ενδεχόμενο να δει κανείς τα δημόσια πολιτικά δράματα ως μια τοξική υπόθεση μάταιων προσπαθειών στο τέλος της οποίας κυριαρχούν οι φελλοί, οι οπορτουνιστές και οι κυνικοί. Θα ήταν ένας θρίαμβος των αντιδραστικών και των νέων μηδενιστών που θεωρούν τους εαυτούς τους δικαιωμένους από τη μία ή την άλλη αρνητική εξέλιξη. Κάτι πάει στραβά, οι αυταπάτες διαλύονται, μένει έτσι η θέαση των ερειπίων ή ένα γυμνό παιχνίδι κυριαρχίας. Αλλά αυτή η πόζα γύρω από τα ερείπια έχει κάτι το ψεύτικο και το απρεπές. Τρέφεται από το ακραίο, το χειρίζεται και το κολακεύει, κάνοντάς το επάγγελμα. Το δύσκολο και το σημαντικό είναι όμως να δει κανείς πέρα από τις καταστροφές και τις ματαιώσεις. Να μην καταναλώνει απλώς τις διαψεύσεις (σαν να την απολαμβάνει διαστροφικά) αλλά να έχει τον νου του για νέες δημιουργίες. Όπως το έγραφε σε άλλον κώδικα η σπουδαία Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ: Επίλογος αέρας Ο αέρας σηκώνει τα κρίματά μας ψηλά, τα στροβιλίζει για λίγο μακριά απ’ τις κουτές σκευωρίες μας και τ’ αφήνει να πέσουν πάλι στη γη· εκεί ν’ ανθίσουν. Νωπές ακόμη παίρνει τις λεξούλες να, εκεί έλα, τις ακουμπάει στις κορφές των αισιόδοξων δέντρων και τις καθίζει μετά στο χώμα σαν αναμνηστικά ξεραμένα τίποτα. Ο αέρας σηκώνει τα σχισμένα φύλλα της μικρής νουβέλας κι όπως ανεβαίνουν, γίνεται ευανάγνωστη η σελίδα της ζωής μας, για να διαβαστεί κάποτε στη νηνεμία σαν ένα νόημα που μας δόθηκε ακέραιο.

Τι είναι το πρότζεκτ «Διεθνής Τόπος»; Ένα καλλιτεχνικό, ερευνητικό site specific project που θα πραγματοποιηθεί από 3 έως 9 Ιουλίου, σε εργοστάσια της Αργολίδας, στο τοπίο των Μυκηνών, στο Αρχαίο Θέατρο Άργους και στον θερινό κινηματογράφο Valia. Πώς συνδέεται με το ιστορικό Φεστιβάλ Άργους; Το Φεστιβάλ Άργους, από το 1994 έως το 1997, ήταν ένα site specific φεστιβάλ με αυστηρούς θεματικούς άξονες, που κινήθηκε γύρω από την ιδέα μιας «δραματουργίας των χώρων». Site specific project είναι και το «Διεθνής Τόπος, Πελοπόννησος / Άργος - Μυκήνες» και αυτό σημαίνει ότι οι διαδικασίες, οι δράσεις και τα καλλιτεχνικά γεγονότα θα αποτυπώνονται σε συνάρτηση με συγκεκριμένους χρόνους και τόπους, ότι δεν είναι χωρικές ιδέες που μπορούν να εφαρμόζονται οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή. Φέτος, επέστρεψα για ένα θέατρο τοπίου στις Μυκήνες, για μια μουσική και θεατρική βραδιά στο λαξευτό μνημείο του Αρχαίου Θεάτρου στο Άργος και για μια καλλιτεχνική και παιδαγωγική παρέμβαση στα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια ΡΕΑ και Πελαργός της Νέας Κίου. Το πρότζεκτ επιμένει στην ιδέα του site specific διαβήματος, γιατί καθένας έρχεται αντιμέτωπος με μια ιδιαίτερη αίσθηση του εδάφους, μια επιτόπια, εξειδικευμένη αναζήτηση, και δέχεται πολύτιμα ερεθίσματα που λειτουργούν υπέρ της ευαισθησίας και της φαντασίας του. Επιπλέον, ζει μια έντονη εμπειρία χώρου που, σωματοποιημένη, αφήνει ανεξίτηλο το βιωματικό ίχνος της. Τέλος, οι άνθρωποι μέσα από τα site specific διαβήματα συνειδητοποιούν πιο δραστικά τον χώρο της ιστορίας τους. Ποιος είναι ο στόχος του; Nα τιμήσουμε τον κορυφαίο Έλληνα συνθέτη Ιάννη Ξενάκη και να τον θυμηθούμε σε διάφορα σημεία της Αργολίδας με το «Πολύτοπον Ιάννης Ξενάκης», ενώ με την «Αργολική Industriale» ζωντανεύουμε δύο ιστορικά βιομηχανικά ερείπια. Μιλήστε μας λίγο για τις φετινές θεματικές. Φέτος, ο «Διεθνής Τόπος» κινείται γύρω από τον θεματικό άξονα της αρχαιολογίας και της ετεροτοπίας. Η Ορέστεια του Παναγιώτη Βελιανίτη είναι ένα «θέατρο τοπίου» στις Μυκήνες, με τη χορευτική κίνηση της Μαριάννας Καβαλλιεράτου. Η παράσταση του Αλέξανδρου Ευκλείδη Αρχαιο-λογίες του Ύψους, με τον πιανίστα Στέφανο Θωμόπουλο και τη σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου, είναι μια σκηνική διάλεξη μετά μουσικής, με θέμα την ιδέα του Υψηλού. Η έκθεση «Μικροφυσικές των ερειπίων» καλεί τους εικαστικούς καλλιτέχνες Άρτεμη Αλκαλάη, Έρη Δημητριάδη, Δημήτρη Μεράντζα, Ειρήνη Μπαζάρα, Αλίκη Παππά, Νατάσσα Πουλαντζά, Μάχη Ξενάκη, Νίκο Σεπετζόγλου, Βουβούλα Σκούρα, Σωκράτη Φατούρο και Θοδωρή Χρυσικό να καταλάβουν τον χώρο του εργοστασίου ΡΕΑ. Με το σώμα και την ιδέα της εργασίας ασχολούνται τρία εργαστήρια που διευθύνουν Έλληνες και ξένοι επιστήμονες και καλλιτέχνες από το εξωτερικό, ανάμεσά τους η διάσημη σκηνογράφος Άννα Φίμπροκ. www.facebook.com/DIETHNISTOPOS/

ΠΑIΞΤΕ ΥΠΕYΘΥΝΑ! ΠΡΟΣΦEΡΟΝΤΑΣ ΑΣΦΑΛH ΚΑΙ ΑΞΙOΠΙΣΤΗ ΕΜΠΕΙΡIΑ ΣΕ OΣΟΥΣ ΕΠΙΘΥΜΟYΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙHΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΪOΝΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣIΕΣ ΨΥΧΑΓΩΓIΑΣ ΤΟΥ, Ο ΟΠΑΠ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΟΜΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ Η ΑΛΟΓΙΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΤΥΧΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ...

Μ

ε στόχο το «Υπεύθυνο Παιχνίδι», ο ΟΠΑΠ ξεκινά μια εκστρατεία δράσεων και πρωτοβουλιών βασισμένη σε 10 κύριους άξονες, στο πλαίσιο που έχει προσδιορίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Λοταριών (WLA-World Lottery Association). Η νέα εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του καταναλωτικού κοινού «Έξω από τις γραμμές δεν υπάρχει παιχνίδι» εστιάζει στους δύο βασικούς κανόνες του «Υπεύθυνου Παιχνιδιού» σχετικά με τη λελογισμένη συμμετοχή σε τυχερά παιχνίδια και τα ηλικιακά όρια συμμετοχής: «Δεν ξεπερνάς τα όρια» «Δεν παίζεις αν είσαι κάτω των 18» Οι 10 περιοχές στις οποίες εστιάζει η στρατηγική του ΟΠΑΠ για το «Υπεύθυνο Παιχνίδι» είναι οι εξής: Έρευνα: O ΟΠΑΠ υποστηρίζει ανεξάρτητες έρευνες και συνέδρια σχετικά με τα τυχερά παίγνια. Επίσης, αξιοποιεί τα ερευνητικά ευρήματα για τον σχεδιασμό προγραμμάτων παρέμβασης. Εργαζόμενοι: Ο ΟΠΑΠ υλοποιεί προγράμματα εκπαίδευσης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των εργαζομένων του γύρω από το «Υπεύθυνο Παιχνίδι», εξασφαλίζοντας ότι έχουν όλα τα εφόδια για τη βέλτιστη εξυπηρέτηση των πελατών. Υπεύθυνο Δίκτυο Πωλήσεων: ΟΠΑΠ εκπαιδεύει και στηρίζει το δίκτυό του, βοηθώντας τους πράκτορες και τους συνεργάτες του να εφαρμόζουν τις αρχές και τους κανόνες του «Υπεύθυνου Παιχνιδιού» και να υποστηρίζουν αντίστοιχα τους πελάτες τους. Παράλληλα, υπάρχει διαρκής επικοινωνία με το δίκτυο και έχει τεθεί σε εφαρμογή ένα αυστηρό πλαίσιο για την παρακολούθηση της συμμόρφωσής του στους κανόνες αυτούς. Σχεδιασμός Παιχνιδιών: Ο ΟΠΑΠ ενσωματώνει τα μηνύματα του «Υπεύθυνου Παιχνιδιού» σε όλα τα προϊόντα του, με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των παικτών. Επίσης, έχουν αναπτυχθεί μηχανισμοί που στοχεύουν στην προστασία των παικτών. Στα διαδικτυακά παιχνίδια η εταιρεία έχει αναπτύξει διαδικτυακά εργαλεία (π.χ. αυτοπεριορισμός) και επικοινωνεί συνεχώς

την απαγόρευση συμμετοχής ανηλίκων. Για τα παιχνίδια Play έχει υιοθετηθεί σειρά διεθνών βέλτιστων πρακτικών «Υπεύθυνου Παιχνιδιού», όπως η ατομική κάρτα παίκτη, ο αυτοαποκλεισμός κ.ά. Εκπαίδευση Παικτών: Δέσμευση του ΟΠΑΠ είναι να παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τα παιχνίδια του μέσα από όλα τα διαθέσιμα κανάλια, ώστε οι παίκτες να μπορούν να αποφασίσουν αν και πώς θα συμμετάσχουν. Βασική προτεραιότητα είναι η καλλιέργεια υπεύθυνων συμπεριφορών και η προστασία των ανηλίκων και των λοιπών ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Διαδικτυακά Παιχνίδια: Ο ΟΠΑΠ έχει υιοθετήσει διεθνείς βέλτιστες πρακτικές για το «Υπεύθυνο Παιχνίδι» στο Διαδίκτυο, όπως το σύστημα επαλήθευσης ηλικίας και ταυτότητας, οι επιλογές αυτοαποκλεισμού παικτών κ.ά. Διαφήμιση και Μάρκετινγκ: Η εμπορική επικοινωνία του ΟΠΑΠ ακολουθεί ένα αυστηρό πλαίσιο, με στόχο να μην ενθαρρύνει την υπέρμετρη ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια ή τη συμμετοχή ανηλίκων σε αυτά. Στήριξη Παικτών: Ο ΟΠΑΠ υποστηρίζει όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω της υπέρμετρης ενασχόλησης με τα παιχνίδια και παράλληλα επενδύει στην πρόληψη. Στο πλαίσιο αυτό, ο ΟΠΑΠ συνεργάζεται με το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ) για τη λειτουργία της γραμμής στήριξης 1114, καθώς και με τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας του Νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτης & Αγλαΐα Κυριακού» για την υλοποίηση του εκπαιδευτικού προγράμματος παρέμβασης «Youth Power». Αναφορές και Μελέτες: Ο ΟΠΑΠ ακολουθεί μια ολοκληρωμένη και διαφανή προσέγγιση για την ανάπτυξη εκθέσεων και απολογισμών, μέσα από τους οποίους παρακολουθεί την πρόοδό του και εντοπίζει νέες ευκαιρίες με βάση τα πρότυπα διεθνών οργανισμών (European Lotteries και World Lotteries Association ). Δέσμευση Κοινωνικών Εταίρων: Ο ΟΠΑΠ αναπτύσσει σχέσεις συνεργασίας με βασικούς κοινωνικούς εταίρους (π.χ. ακαδημαϊκά ιδρύματα, ΜΚΟ, κέντρα θεραπείας) με στόχο τον ανοιχτό διάλογο, την ανταλλαγή πληροφοριών και τη βελτίωση και ενίσχυση των πρακτικών και πολιτικών για το «Υπεύθυνο Παιχνίδι».

Το στρατηγικό πλαίσιο του ΟΠΑΠ έχει αναγνωριστεί και πιστοποιηθεί από την Παγκόσμια Ένωση Λοταριών (WLA). Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι εταιρείες ΟΠΑΠ Α.Ε. και η Ελληνικά Λαχεία Α.Ε. είναι οι μονές ελληνικές εταιρείες με πιστοποίηση Επιπέδου 3 –με το Επίπεδο 4 να είναι το υψηλότερο– σε ό,τι αφορά την προστασία των καταναλωτών και τη λειτουργία τους ως προτύπου για τον τομέα των τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα.

Αναλυτικές πληροφορίες για το «Υπεύθυνο Παιχνίδι» θα βρείτε στο https://somethingbetter.gr/our-commitment/

6.7.17 – lifo

13

©FREDDIE F.

Talk of the Town

ΌΛΟΙ ΤΟΥΡΊΣΤΕΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΣΕ ΤΟΎΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΆΚΗ

απ ό το ν δη μ ή τ ρη π ολ ι τάκ η

ShortCut

Κυψέλη, καύσωνας, οικείος εξωτισμός, αστικοί μύθοι και ζόρικες πραγματικότητες.

14 lifo – 6.7.17

Ο βίος εν Ελλάδι είναι υπαίθριος, όταν όμως τριγύρω λιώνουν τα μπετά και η πυκνή, ακίνητη ατμόσφαιρα κόβεται μόνο με μπαλτά, το έξω γίνεται αποπνικτικό μέσα, σαν νεκρή φύση που σε φέρνει αργά, αλλά σταθερά, σε κατάσταση παραλυτικής έκστασης. Το μυστικό στον καύσωνα είναι να λειτουργείς σαν να κάνεις τάι-τσι μαστουρωμένος: αργές, υπαινικτικές κινήσεις, υποψία ντάγκλας που έρχεται και φεύγει, διάλειμμα για κατάποση υγρών καύσιμων που μοιάζουν να φεύγουν αμέσως από τον οργανισμό σαν να έχεις τρύπες από σφαίρες στο κορμί, τακτικό τεστ αντανακλαστικών για να διαπιστώσεις αν ζεις και έχεις επαφή με τον περίγυρο ή έχεις περάσει σε άλλες διαστάσεις, εκτός βαρύτητας. Κάτω από αυτές τις ζόρικες, αλλά πάντα ιδιαίτερες (και ως εκ τούτου πολύτιμες) συνθήκες, πήγαμε την πιο καυτή μέχρι τώρα νύχτα του καλοκαιριού να δούμε τον Νέγρο του Μοριά κάτω από το άγαλμα του Κανάρη στην πλατεία Κυψέλης υπό την αιγίδα της documenta 14. Πολιτισμικό μπάχαλο, θα σχολιάσει κανείς ίσως, πριν η ξινίλα του γίνει γκρίνια και οδοστρωτήρας που τα ισοπεδώνει όλα: «Έλα, μωρέ, χίπστερ είναι κι αυτός, τι, επειδή είναι μαύρος, νομίζεις ότι δεν είναι, που τον βρήκε η μηχανή πολιτιστικού ιμπεριαλισμού της documenta και μας τον μοστράρει εκτός πλαισίου και όχι στο gentrification και ξέρω γω και μου έρχονται όλοι οι σκατόφλωροι να κάνουν τουρισμό στον multi-culti urban εξωτισμό» και άλλα τέτοια εσωστρεφή, στραβωμένα και κομπλεξικά ad infinitum. Χαλαρώστε λίγο, ρε παιδιά, εκεί έξω, στα μετερίζια της αέναης δράσης και της επιλεκτικής συλλογικότητας. Έτσι είναι ο κόσμος πια, καλώς ή κακώς. Τα κουτάκια και οι βολικοί διαχωρισμοί που ξέραμε πάνε, χάθηκαν, τα κλάψαμε αυτά, τέλος. Είναι πολύ σωστός και άξιος ο ΝτΜ για το χαρμάνι που εκπροσωπεί (ανακατεύοντας στις αναφορές του τον Σώτη Βολάνη και τη Δούκισσα Νομικού με τις βιωματικές εμπειρίες της νεανικής αληθινής ζωής στους Αμπελόκηπους, στην Κυψέλη και στους υπόγειους παραποτάμους του ευρύτερου κέντρου) και είναι σούπερ η εκλεκτική μπάντα του. Και, ναι, γινόμαστε καμιά φορά τουρίστες στον urban εξωτισμό που αναδίδει στη σύγχρονη τοπογραφία και ανθρωπογεωγραφία η Κυψέλη (σαν να ακούμε εν μέσω κατασταλτικού καύσωνα ως μουρμουρητό το υπνωτικό ρεφρέν του «Tourist» των Radiohead: «Hey man, slow down, slow down/ Idiot, slow down, slow down»), αλλά τι να κάνουμε τώρα, δεν μπορούμε να είμαστε όλοι αυτόχθονες στα νέα στέκια και στις νέες καταστάσεις. Τουλάχιστον είμαστε ντόπιοι και γλιτώνουμε τις ομαδικές ξεναγήσεις και τα «κοινωνικά σαφάρι» όπου συμμετέχουν τακτικά πια ξένοι καλλιτέχνες, επιμελητές και γραφιάδες, καθώς άγονται και φέρονται σε (πρώην και νυν) υποβαθμισμένα στέκια από την Πειραιώς και πέρα, από την Πατησίων και πέρα κ.ο.κ. Τέλος πάντων, με τις ταξικές ενοχές δεν βγαίνει άκρη: αν δεν μπορείς να αποβάλεις την προδιάθεση εξωτισμού, μη χαλιέσαι, δεν χάθηκε κι ο κόσμος, χαλάρωσε και απόλαυσέ το. Τουρίστες είμαστε όλοι, δεν είμαστε ταξιδιώτες και περιηγητές, όπως ίσως νομίζουμε. Η Κυψελάρα, πάντως, ζει και βασιλεύει, προσθέτοντας νέα κεφάλαια στον ένδοξο αστικό μύθο της. Η Κυψέλη κάποτε με το κοσμικό προφίλ, η Κυψέλη που θυμάμαι εγώ με τις νεανικές φυλές και τις υποκουλτούρες, η Κυψέλη τώρα με την πανσπερμία ηθών, εθίμων και εθνοτήτων, η Κυψέλη με τους Αφροέλληνες σαν τον «Νέγρο». Πολύ τεχνικό και correct μου μοιάζει το Αφροέλληνας, ο ίδιος πάντως δηλώνει «Ελληναράς» και είναι ο πρώτος Έλληνας που είχε το μυαλό και τη μαγκιά να οικειοποιηθεί, ευνουχίζοντάς τον, τον δυσφημιστικό αυτό όρο, τοποθετώντας του αν όχι θετικό, τουλάχιστον ουδέτερο πρόσημο, εξηγώντας ότι στο μυαλό του η λέξη σημαίνει πως «είμαι Έλληνας όσο πρέπει και όσο δεν πρέπει».

6.7.17 – lifo

15

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η κυρ ια ζ η

UrbanLife

Talk of the Town To έργο του ATH1281 στην πλατεία Βικτορίας με τίτλο «Αmazin» για την έκθεση «Τhis, must be Athens» η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 2ης έκδοσης του Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης. Φωτ.: andreas and the camera

ΦAΝΗΣ ΠΑΥΛOΠΟΥΛΟΣ Ηθοποιός Ο Φάνης κάνει πρόβες για 2 παραστάσεις που θα ανέβουν τον χειμώνα: το «Αγόρι με τη βαλίτσα» του Kenny Mike και μια νέα παράσταση της ομάδας ΑbΟvo στο Θέατρο 104. Παράλληλα, διατηρεί έναν από τους πιο δημοφιλείς λογαριασμούς στο Ιnstagram (instagram. com/fanellas).

Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: H διετής συνάντηση με επίκεντρο τις τέχνες του δημόσιου χώρου Αν η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο, αυτό είναι ένα από τα φεστιβάλ που την αντιπροσωπεύουν.

Αλέξανδρος Βασμουλάκης (1980, Αθήνα) Aργύρης Σαρασλανίδης (1978, Θεσσαλονίκη) Simoni Fontana (1978, Κέρκυρα) Cacao Rocks (1985, Aθήνα) ath1281 (1983, Αθήνα) D! (1984, Aθήνα)

16 lifo – 6.7.17

—Η δημόσια τέχνη ταυτίζεται με τη street art; Το 2010 ξεκίνησα να χρησιμοποιώ τον όρο «δημόσια τέχνη», αναφερόμενος σε κάθε μορφή εικαστικής ή νοηματικής τέχνης η οποία βρίσκεται σε τοποθεσία που επιτρέπει στον καθένα να έχει οπτική, ακουστική, φυσική ή άλλη επαφή άνευ όρων. Ήταν επίσης ένας τρόπος να λάβω υπόψη μου το έργο μιας γενιάς σημαντικών δημιουργών, όπως ο Στέλιος Φαϊτάκης, ο b. και ο Αλέξανδρος Βασμουλάκης, οι οποίοι ξεκίνησαν την εικαστική τους πορεία κάνοντας γκράφιτι, συνέχισαν εγκαθιδρύοντας άτυπα στη χώρα μας το κίνημα της street art και εξέλιξαν το έργο τους σε βαθμό που από ένα σημείο και μετά θα καθιστούσε ανακριβή και κάπως κλειστό τον χαρακτηρισμό τους ως street artists, ανεξάρτητα από τον αριθμό των έργων τους που εμφανίζονται στον δημόσιο χώρο. Το καλλιτεχνικό κίνημα της street art δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς τον δημόσιο χώρο και αποτελεί οργανικό τμήμα του, κάτι που βλέπω ότι σταδιακά γίνεται αντιληπτό, τόσο από το ευρύ κοινό όσο και από τους φορείς.

—Συμφωνείς με την άποψη που θέλει την Αθήνα να είναι το νέο Βερολίνο; Νομίζω ότι αν κατανοήσουμε τη σημασία της φράσης «Athens is the new Berlin», θα συμφωνήσουμε όσοι αγαπάμε και γνωρίζουμε την Αθήνα. Πιστεύω ότι υπάρχουν στιγμές που λέμε ή ακούμε κάτι χωρίς να το κατανοούμε πλήρως. Η αισθητική αυτής της φράσης δεν με βρίσκει σύμφωνο, δεν θα μπορούσα όμως να διαφωνήσω με τη σημασία της. Η Αθήνα πάντα ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα πόλη και με όσα έγιναν ευδιάκριτα για όλους το 2010, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτισμικά, η προσοχή του κόσμου είναι στραμμένη πάνω της. Αυτή είναι η δική μου ερμηνεία.

—Τι θέλεις να πετύχεις μέσα από το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης; Eκτός από τη δημιουργία ενός διετούς ραντεβού μεταξύ των δημιουργών, του κοινού και των φορέων, το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης δημιουργήθηκε με σκοπό να συμβάλει ουσιαστικά στην έρευνα, στον αποσαφηνισμό, στην ανάπτυξη και στην ανάδειξη των διαφορετικών εικαστικών μορφών τέχνης που απαντούν στον δημόσιο χώρο, στην ανάπτυξη της εγχώριας πολιτιστικής κίνησης, στην αναβάθμιση του δημόσιου χώρου, τόσο αισθητικά όσο και εννοιολογικά, στην επιμόρφωση του ευρύτερου κοινού αναφορικά με τις εικαστικές μορφές τέχνης που βρίσκει κανείς στον δημόσιο χώρο, στη δημιουργία μιας εγχώριας πολιτιστικής πλατφόρμας τοπικού και διεθνούς ενδιαφέροντος, στην ενεργοποίηση πολιτών μέσα από πολιτιστικές δράσεις, στην έναρξη ενός κρίσιμου διαλόγου ανάμεσα στην καλλιτεχνική κοινότητα, τους πολίτες και τους θεσμούς και στη σταδιακή αναγωγή της Αθήνας σε διεθνές σημείο αναφοράς για τη δημόσια τέχνη. Είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το ότι ήδη, άτυπα, δημιουργείται ένας πολυσυλλεκτικός διάλογος μέσα από τις δημόσιες εικαστικές δράσεις του Studio 4, του Νeon, της Documenta, του Φεστιβάλ Αθηνών, της Μπιενάλε, του Urban Dig και της Στέγης, oι οποίες, λίγο-πολύ, συμπίπτουν χρονικά και χωροθετικά.

ΠΛΑΤΕΊΑ ΒΙΚΤΩΡΊΑΣ

από τον δημήτρη κυριαζή

b.

(1982, Aθήνα)

q Μένω εδώ τα τελευταία 6 χρόνια, αλλά δεν ήταν ποτέ στο πλάνο μου. Επισκέφτηκα πριν από χρόνια κάτι φίλους μου που συγκατοικούσαν στην περιοχή. Ενθουσιάστηκα με την αρχιτεκτονική της πολυκατοικίας και του διαμερίσματος. Ήταν ένα τεράστιο, ψηλοτάβανο διαμέρισμα του Μεσοπολέμου σε έναν πολύ μικρό δρόμο κάτω από την πλατεία. Την ίδια περίοδο συζητούσα με τον κολλητό μου την περίπτωση να συγκατοικήσουμε. Έτσι αρχίσαμε να ψάχνουμε διαμέρισμα σε αυτή την περιοχή. Ένας γνωστός μας συμπτωματικά νοίκιαζε το πατρικό του διαμέρισμα στη Δεριγνύ και μετά από έναν μήνα μετακομίσαμε. Μείναμε εκεί έναν χρόνο και μετά βρήκαμε το διαμέρισμα στο οποίο μένω τώρα. Στην πορεία ο συγκάτοικος έφυγε για Καναδά και ήρθε ο Γιώργος, που μένουμε μαζί σχεδόν 4 χρόνια. Ουσιαστικά, αυτό που με τράβηξε στην περιοχή ήταν τα κτίριά της. Σιγά-σιγά, άρχισα να μαθαίνω τη γειτονιά και έγινε γειτονιά μου. q Η Βικτώρια είναι φιλόξενη. Συγκεντρώνει ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο, είτε αποφάσισαν να έρθουν γιατί το ήθελαν είτε γιατί δεν είχαν επιλογή. Μια φασαριόζα, ποικιλόμορφη και ζωντανή πλατεία.

Το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης είναι μια διοργάνωση του ανεξάρτητου πολιτιστικού ιδρύματος Studio 4 με εγχώριες και διεθνείς συμμετοχές. Έχει διετή συχνότητα και αποτελείται από πολιτιστικά δρώμενα που αφορούν εκφάνσεις της τέχνης η οποία απαντά στον δημόσιο χώρο, όπως η street art, το γκράφιτι –ειδικότερα με τη μορφή υλικού τεκμηρίωσης ή στο πλαίσιο συντήρησης σημαντικών έργων– καθώς και άλλες εικαστικές μορφές. Βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός πως το φεστιβάλ τελείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων και, μεταξύ άλλων, στοχεύει στη συντήρηση των νέων ή των υφιστάμενων τοιχογραφιών και συγκεκριμένων έργων γκράφιτι, «τα οποία –για πρακτικούς λόγους– είναι αναντικατάστατα». Αποφάσισα να μιλήσω λίγο παραπάνω με τον Ανδρέα Φακή, τον επιμελητή του φεστιβάλ, και να καταλάβω πώς εξισορροπεί τη σχέση μεταξύ της δημοτικής αρχής, που έχει βάλει στο στόχαστρο τα γκράφιτι (περισσότερο τα tags), και των street artists.

Hγειτονιάμου

✍

Oι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην έκθεση Τhis, Must be Athens

q Μένω στην πλατεία Βικτωρίας, στη χαμηλής κυκλοφορίας οδό Χέυδεν. Είναι ένας στενός δρόμος με ψηλά δέντρα και φαρδιά πεζοδρόμια. Ένα υπέροχο ανθοπωλείο είναι στην πόρτα μου, αρκετά καφέ και σουβλατζίδικα, κομμωτήριο, 24ωρα περίπτερα και, λόγω της στάσης του Ηλεκτρικού, ασταμάτητη κίνηση ανθρώπων. Είναι από τις πιο ευρωπαϊκές πλευρές της πόλης, με ασταμάτητη ροή ντόπιων και τουριστών.

q Ένας από τους αγαπημένους μου περιπάτους είναι στην οδό Φυλής, με τους οίκους ανοχής. Μου αρέσουν οι χρωματιστές πόρτες και τα μονίμως αναμμένα φωτάκια. Τα κορίτσια που όταν δεν έχουν πελάτη στέκονται στα παράθυρα και στις μισάνοιχτες πόρτες για να καπνίσουν ή να προσελκύσουν περαστικούς. Άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν, οι περισσότεροι με μια μικρή αγωνία στα μάτια. Όταν θέλω να ηρεμήσω πηγαίνω στο Πεδίον του Άρεως. Πρόσφατα αποκτήσαμε σκύλο κι έτσι οι βόλτες εκεί έγιναν πιο συχνές. q Πηγαίνω συχνά στο Match Point στην Αινιάνος για καφέ ή ποτό. Συγκεντρώνει φοιτητές από τα γύρω ΙΕΚ, ηθοποιούς από τα θέατρα, δικηγόρους, τους πάντες. Ψωνίζω τσάγια και βιολογικά είδη από τα δύο κολλητά μαγαζάκια στην Γ’ Σεπτεμβρίου. Πιο κάτω, στον ίδιο δρόμο, είναι η Μαξιλάρα, ένα μικρό μαγαζί με είδη σπιτιού και εξαιρετικό μέρος για δώρα. Απέναντι βρίσκεται το μανάβικο της πλατείας Βικτωρίας. Το διάσημο για τα ψαρικά του ουζερί «Του Λάκη» είναι στον πεζόδρομο της Ελπίδος. Επισκέπτομαι επίσης το υπόγειο καφέ με τον εσωτερικό κήπο στο Αρχαιολογικό Μουσείο, τους κινηματογράφους Τριανόν και Ίλιον και όλα τα θέατρα γύρω από την πλατεία: Πόλις, Πορεία, Βικτώρια. Τέλος, το βιβλιοπωλείο Έλλη που μας έχει σώσει πολλές φορές. q Η γειτονιά έχει πολλά διατηρητέα κτίσματα, νεοκλασικά, ακόμα και art nouveau. Η ίδια η πλατεία είναι από τις πιο όμορφες της Αθήνας, με το υπέροχο άγαλμά της «Θησεύς σώζων την Ιπποδάμειαν», τον σταθμό του Hλεκτρικού με το χαρακτηριστικό πράσινο πλακάκι, τη διάσημη και προσφάτως ανακαινισμένη βίλα Αμαλία, το κτίριο της Σχολής Θεοδοσιάδη και το Μέγαρο του ΟΤΕ με τη χαρακτηριστική πρόσοψη και τις τοιχογραφίες.

O Θάνος Κουτσιανάς είναι περιβαλλοντολόγος MSc και ο άνθρωπος πίσω από την ιδέα Pindos Wild Herbs.

ΤΟ PINDOS WILD HERBS ΓΊΝΕΤΑΙ ΜΆΘΗΜΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΊΑ Το αλφάβητο της Οικολογίας για τα παιδιά της Πίνδου από την APIVITA.

Α

λήθεια, πώς είναι να μεγαλώνεις μέσα στη φύση και να μην ξέρεις πολλά για όλα όσα απλόχερα χαρίζει; Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει αρκετά παραδείγματα τέτοιων τόπων φυσικού κάλλους, και σίγουρα μέσα σε αυτά βρίσκεται η Πίνδος, η μεγαλύτερη οροσειρά της Ελλάδας, που αποτελεί, μεταξύ άλλων, καταφύγιο για σπάνια είδη ζωής, ενώ στα εδάφη της φύονται μερικά από τα πιο ευεργετικά βότανα για τον άνθρωπο, όπως αυτά που έχει επιλέξει η APIVITA για τη νέα σειρά περιποίησης σώματος Pindos Wild Herbs και τώρα δίνει την ευκαιρία σε μαθητές να τα γνωρίσουν και, γιατί όχι, να τα δουν ως πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας στο μέλλον. Σε συνεργασία με τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς Άγονη Γραμμή Γόνιμη και New Wrinkle, η APIVITA διοργανώνει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στα σχολεία των Νομών Ιωαννίνων και Γρεβενών που βρίσκονται στη Bόρεια Πίνδο, με σκοπό να μυήσει τους μαθητές στον τρόπο που μπορούν να συνδέσουν τη φύση, τη μοναδική βιοποικιλότητα της περιοχής τους και τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά με υγιή, αειφόρο και καινοτόμο επιχειρηματικότητα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρόγραμμα, που θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο του 2018, θα χρηματοδοτηθεί απ’ το σύνολο των κερδών από την πώληση των προϊόντων της σειράς περιποίησης Pindos Wild Herbs, που δημιουργήθηκε αποκλειστικά με βότανα της περιοχής. Με αφορμή την εξαιρετική αυτή πρωτοβουλία, που παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες, μιλά στη LiFO ο κ. Θάνος Κουτσιανάς εκ μέρους της APIVITA.

— Τι είναι το Pindos Wild Herbs και πώς γεννήθηκε η ιδέα γι’ αυτό; Στα βουνά της Πίνδου, συγκεκριμένα στο χωριό Βωβούσα, που ανήκει στο Ζαγόρι και βρίσκεται στη ζώνη NATURA 2000 και του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου. Η συνεργασία της APIVITA με το Vοvousa Festival, ένα μικρό φεστιβάλ που διοργανώνεται εκεί κάθε χρόνο από το 2013 και αφορά αποκλειστικά τον πολιτισμό των βουνών, αποτέλεσε την αφορμή για να ξεκινήσει αυτό το καινοτόμο εγχείρημα. Είχαμε την ευκαιρία να μελετήσουμε τα τοπικά βότανα κι έτσι, σιγά-σιγά, γεννήθηκε η ιδέα: η APIVITA, με τη γνώση και την υποδομή που διαθέτει, δημιούργησε τη σειρά προϊόντων με άγρια βότανα της Πίνδου, επιλεγμένα για τις μοναδικές ιδιότητές τους, και με τα κέρδη από τις πωλήσεις τους θα χρηματοδοτήσει τα εκπαιδευτικά προγράμματα οικολογικού αλφαβητισμού μέσω των ΜΚΟ Άγονη Γραμμή Γόνιμη και New Wrinkle. Συχνά λέμε ότι στον τόπο μας, στην Ελλάδα, υπάρχει μεγάλος πλούτος. Όμως για να τον αξιοποιήσουμε σωστά, πρέπει να επενδύσουμε πρώτα στη γνώση και να προσεγγίσουμε τη φύση με σεβασμό και ευαισθησία. Χαιρόμαστε που συμβάλλουμε στη δημιουργία των προγραμμάτων για τα παιδιά της Πίνδου, τους μελλοντικούς θεματοφύλακες αυτού του τόπου απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. Θέλουμε να τους πούμε ότι πραγματικά έχουν «τύχη βουνό», γιατί περιβάλλονται από ένα μοναδικό οικοσύστημα που μπορεί με τα κατάλληλα εφόδια να τους δώσει ευκαιρίες και να τους παράσχει ποιότητα ζωής.

—Σε παιδιά ποιας ηλικίας απευθύνεται

και ποια τα μηνύματα που θέλει να τους περάσει; Το πρόγραμμα οικολογικού αλφαβητισμού απευθύνεται σε παιδιά πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μέσα από τις δράσεις και τα εργαστήρια θέλουμε να μπουν καταρχάς σε μια διαδικασία παρατήρησης που θα δημιουργήσει μια δεξαμενή γνώσης, από την οποία θα μπορέσουν να αντλήσουν έμπνευση για κάτι καινούργιο. Όλες οι δράσεις του προγράμματος, προσαρμοσμένες στις διαφορετικές ηλικίες, έχουν έναν στόχο: η γνώση να έρθει μέσα από το βίωμα, ακριβώς όπως ένα παιδί μαθαίνει εντελώς φυσικά να μιλάει τη μητρική του γλώσσα. Τα εργαστήρια θα ξεκινήσουν τον Ιανουάριο του 2018 και φιλοδοξούμε ότι παιδιά και εκπαιδευτικοί θα τα αγαπήσουν.

—Μια και χαρακτηρίζεται ως «πρόγραμμα οικολογικού αλφαβητισμού», πόσο ευαισθητοποιημένη είναι η κουλτούρα και η παιδεία μας γενικά απέναντι στο περιβάλλον; Θα έλεγα ότι η Οικολογία, και όχι αόριστα το περιβάλλον, δηλαδή η επιστήμη που μελετά τη σχέση αμοιβαιότητας που έχουμε με τη φύση, θα έπρεπε να υπάρχει ως διαρκής διάλογος σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης. Ειδικά όταν την ίδια στιγμή εισάγουμε την έννοια της οικονομίας σε παιδιά πολύ μικρών ηλικιών. Ας το σκεφτούμε λίγο: η λέξη «οικονομία» προέρχεται από τις λέξεις «οίκος» και «νόμος» και σημαίνει διαχείριση, ενώ η οικολογία από τις λέξεις «οίκος» και «λόγος», που σημαίνει γνώση του τόπου μας. Πώς θα διαχειριστούμε κάτι, λοιπόν, αν πρώτα δεν το γνωρίσουμε; Η Ελλάδα ακόμα βρίσκεται σχετικά πίσω, όμως, δεδομένων των πλούσιων οικοσυστημάτων μας και βασιζόμενοι σε μια κουλτούρα καινο-

τομίας και παράδοσης που υπάρχει στον τόπο, μπορούμε να αρχίσουμε να βάζουμε στον δημόσιο διάλογο τέτοια καίρια ζητήματα.

—Τι ακριβώς είναι η σειρά Pindos Wild Herbs και ποια τα οφέλη της για το σώμα; Από την αρχή του εγχειρήματος αυτού, η εμπορική επιτυχία ήταν σημαντική, αφού η οικονομική αξία που θα προκύψει θα μετασχηματιστεί σε κοινωνική, και μάλιστα στον τόπο προέλευσης των προϊόντων. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να δημιουργήσουμε προϊόντα που έτσι κι αλλιώς κάποιος θα αγόραζε εύκολα, όπως ένα αφρόλουτρο και μια ενυδατική κρέμα σώματος. Η σειρά Pindos Wild Herbs είναι limited edition, με αναζωογονητικές ιδιότητες. Τα βότανα; Άγριος δυόσμος με ισχυρές αντισηπτικές ιδιότητες, σαπωνάρια για ήπιο καθαρισμό, και άγριο φασκόμηλο με ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, αφού πρόκειται για ένα είδος φασκόμηλου ιδιαίτερα πλούσιου σε φαινόλες και φλαβονοειδή.

—Τι βότανα μπορεί να βρει κανείς στην Πίνδο και γιατί αξίζει να επενδύσουμε σε αυτά; Στην Πίνδο υπάρχει πληθώρα βοτάνων. Εμείς αξιοποιήσαμε μόλις 3 από αυτά και αυτό το καλοκαίρι, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Βωβούσας, θα δημιουργηθεί για εκπαιδευτικούς λόγους ένας βοτανικός κήπος μόνο με τοπικά βότανα. Αξίζει να επενδύσουμε στα βότανα της Πίνδου, διότι είναι από τα πιο καίρια «biodiversity hotspots» της Ευρώπης και μπορούν να αποτελέσουν υψηλής ποιότητας συστατικά, τόσο στον τομέα της προσωπικής περιποίησης όσο και σ’ αυτόν των διατροφικών συμπληρωμάτων. Όμως, τα Pindos Wild Herbs είναι εδώ, πάνω απ’ όλα για να μας διδάξουν τις πολλές ευκαιρίες που κρύβονται στην ελληνική γη. Στόχος μας είναι το πρότζεκτ αυτό να αποτελέσει πρότυπο καλής πρακτικής και να εμπνεύσει ανάλογες πρωτοβουλίες που θα δίνουν έμφαση στην αξία της γνώσης και στην ταυτόχρονη ευαισθητοποίηση σε ζητήματα περιβάλλοντος.

6.7.17 – lifo

17

ΕΊΝΑΙ, ΑΝΑΜΦΊΒΟΛΑ, Η ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ Ω Σ Τ Ώ ΡΑ Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α Κ Ή ΑΝΑΚΆΛΥΨΗ ΤΟΥ ΑΙΏΝΑ. ΆΝΟΙΞΑΝ Δ Ρ Ό Μ ΟΥΣ, Ο Ρ Ί Ζ Ο Ν Τ Ε Σ , Μ ΑΣ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΊΗΣΑΝ» ΑΠΛΌΧΕΡΑ, ΑΝΈΛΑΒΑΝ ΕΡΓΟΛΑΒΊΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΝΗΜΈΡΩΣΗ, ΤΗΝ ΚΑΡΙΈΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΣΚΈΔΑΣΗ ΜΈΧΡΙ ΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΉ ΜΑΣ ΖΩΉ,ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ,ΤΗΝ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗ ΑΚΌΜΑ. ΌΜΩΣ ΤΑΥΤΌΧΡΟΝΑ ΜΑΣ ΈΧΟΥΝ ΕΘΊΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΏΛΕΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΌΤΗΤΑΣ, ΣΤΟΝ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΌ, ΣΤΟ ΨΈΜΑ, ΣΤΗ ΧΥΔΑΙΌΤΗΤΑ, ΣΤΗ ΣΚΑΤΟΨΥΧΙΆ. ΈΧΟΝΤΑΣ ΠΙΑ ΠΛΉΡΩΣ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΘΕΊ, ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΆ ΔΊΚΤΥΑ ΜΟΙΆΖΟΥΝ ΝΑ ΒΡΊΣΚΟΝΤΑΙ ΣΉΜΕΡΑ ΣΕ ΣΗΜΕΊΟ ΚΑΜΠΉΣ, ΑΝ ΌΧΙ ΠΑΡΑΚΜΉΣ, ΚΙ ΑΣ ΜΟΙΆΖΕΙ ΑΚΛΌΝΗΤΗ Η ΚΥΡΙΑΡΧΊΑ ΤΟΥΣ. ΤΟ ΜΕΓΆΛΟ

«ΒΆΛΤΩΜΑ» ΤΩΝ SOCIAL MEDIA ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ

18 lifo – 6.7.17

6.7.17 – lifo

19

Κ

οινωνικά δίκτυα (ή μέσα): Τεχνολογίες με μεσολάβηση υπολογιστών που διευκολύνουν τη δημιουργία και την ανταλλαγή πληροφοριών, ιδεών, ενδιαφερόντων σταδιοδρομίας και άλλων μορφών έκφρασης μέσω εικονικών κοινοτήτων», ξεκινά το εγκυκλοπαιδικό λήμμα για τη μέχρι στιγμής μεγαλύτερη τεχνολογική –και βασικά επικοινωνιακή– επανάσταση του 21ου αιώνα: Facebook, Twitter, Instagram, WhatsΑpp, Pinterest, LinkedΙn, Snapchat, Tumblr και Blendr, Grindr συγκαταλέγονται στα πιο γνωστά (ορισμένοι προσθέτουν στον κατάλογο τα YouΤube και Skype, που λειτουργούν σε παρόμοιο μοτίβο), με τα τρία πρώτα να έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή, το πλέον διαδραστικό και αλληλεπιδραστικό «ίχνος» στο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι. Όλα έχουν βρει θέση στο τσίρκο των κοινωνικών δικτύων: ενημέρωση, εργασία, πολιτική, ακτιβισμός, διαφήμιση, εμπόριο, σεξ, η ίδια η προσωπική ζωή ως καθημερινό δημόσιο θέαμα. Ελάχιστοι μοιάζουν να νοιάζονται για την κατάργηση της ιδιωτικότητας που επέφεραν, ουσιαστικά κοινή συναινέσει – για τον περισσότερο κόσμο η ανάγκη έκφρασης, επικοινωνίας, προβολής, αυτοεπιβεβαίωσης, όπως το βλέπει κανείς, αποδεικνύεται ζωτική ανάγκη, μπροστά στην οποία ωχριούν οι οργουελικοί εφιάλτες. Αν το μέσο είναι το μήνυμα, το μήνυμα είναι σαφές κι ας έχουν «καεί» τόσοι και τόσες (διαπομπεύσεις, διενέξεις, χωρισμοί –οικογενειακοί, φιλικοί, ερωτικοί– αλλά και απολύσεις, συλλήψεις, φυλακίσεις, αυτοκτονίες, χοντρά πράγματα δηλαδή) εξαιτίας μιας λάθος ανάρτησης, ενός λάθος σχολίου, μιας λάθος φωτογραφίας ή βίντεο από το λάθος μέρος. Η κοινωνική, η επαγγελματική, η ερωτική ακόμα ζωή των περισσότερων ανθρώπων που εμπλέκονται στα social media –ειδικά όσων ενηλικιώθηκαν με αυτά– είναι τόσο άρρηκτα δεμένη με την ύπαρξή τους, ώστε αν αύριο, ως διά μαγείας, βάζανε λουκέτο, θα εκτυλίσσονταν σκηνές αποκαλυπτικές. Αν ο Σοπενχάουερ ζούσε σήμερα, θα είχε σίγουρα παραλλάξει το διάσημο ρητό του σε «Ποστάρω, άρα υπάρχω!». Όμως... όμως τελευταία κάτι φαίνεται να μην πηγαίνει και τόσο καλά στο κραταιό βασίλειο της Σοσιαλμεντίας με τους πάνω από 2 δισ. εγγεγραμμένους υπηκόους σήμερα διεθνώς. Κόπωση, βάλτωμα, overdose πληροφόρησης που συχνά αποδεικνύεται παραπληροφόρηση, ψευδαίσθηση ελευθερίας, αίσθηση ότι βλέπεις καθημερινά το ίδιο βαρετό και προβλέψιμο, ακόμα και στις εξάρσεις του, έργο. Υπερτροφικά εγώ λιμασμένα για πόζες και likes, ακόλουθοι-πρόβατα, τρολ ολούθε, δημαγωγία, ακατάσχετη πολυλογία κι ένας διαρκής ψυχαναγκασμός να υπενθυμίζεις την παρουσία σου. Δημοσιοσχετίστικες νοοτροπίες, διαφημίσεις που πολλαπλασιάζονται ενοχλητικά, άπειρος χαμένος χρόνος στο online «χάζεμα», ειδικά αν τον υπολογίσεις προσθετικά, περίκλειστες κλίκες και σέχτες που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Καθημερινές επαναστάσεις του καναπέ, τοξικότητα, άμβλυνση κριτηρίων, μαζικός εθισμός σε μια εικονική, μην ξεχνιόμαστε, πραγματικότητα, λογοκρισία και αυτολογοκρισία, θηριώδης αλαζονεία, υστερία, χυδαιότητα, κυβερνομπούλινγκ, θυμός και μίσος – πολύ μίσος. Αρκετοί χαρακτηρίζουν τα κοινωνικά δίκτυα σύγχρονο Φόρουμ και σε κάποιο βαθμό, ναι, είναι. Όμως στην Αρχαία Αγορά, εκτός από τη ρητορική ή/και δημαγωγική δεινότητα, μέτραγε και η φυσική παρουσία, αναλάμβανες δηλαδή αυτοπροσώπως την ευθύνη των λόγων και των πράξεών σου, δεν κρυβόσουν πίσω από κάποιο άβαταρ που μπορεί να μην έχει καν το πραγματικό σου όνομα. Φυσικά, δεν είναι μόνο ελληνικό το φαινόμε-

20 lifo – 6.7.17

νο, απλώς σε κουλτούρες αυθόρμητες, επιπόλαιες, εξωστρεφείς και θορυβώδεις σαν τη δική μας είναι ευκρινέστερο. Όχι, δεν παραγνωρίζω τη «φωτεινή» πλευρά αυτής της ιστορίας. Δεν «ηθικολογώ» (η κακιά τεχνολογία που αποξενώνει, αλλοτριώνει κ.λπ., λες και το κάνει από μοναχή της), ούτε νομίζω ότι έχει έρθει κάτι σαν το τέλος των κοινωνικών δικτύων, το οποίο κιόλας διάφορες Κασσάνδρες «προφητεύουν» μάταια, ήδη απ’ όταν πρωτοεμφανίστηκαν. Προσωπικά –και μάλλον δεν είμαι μόνος σε αυτό– τη μια τα βρίζω, τα βαριέμαι, τα σιχαίνομαι, την άλλη ξαναμπαίνω φουριόζος στο «matrix», μολονότι με τον καιρό τείνω όλο και περισσότερο στο πρώτο: πλέον παρατηρώ τον ενθουσιασμό κάποιων νεοφώτιστων (ειδικά όσων φιλοδοξούν να γίνουν τα επόμενα επώνυμα social media freaks) με τη γλυκόπικρη κατανόηση του σχετικά αποστασιοποιημένου «βετεράνου»: παραφράζοντας τους Floyd, «All in all it’s just another brick in the social media wall». Ωστόσο, το ότι τα κοινωνικά δίκτυα και η κουλτούρα τους βρίσκονται σήμερα σε σημείο καμπής είναι, θαρρώ, φανερό ακόμα και σε νέους, «άψητους» χρήστες, ίσως επειδή δεν έχουν καν την αίσθηση των παλιότερων ότι ανακαλύπτουν μια καινούργια ήπειρο: O «Νέος Κόσμος» μοιάζει ήδη γερασμένος πρόωρα και η επόμενη των social media ημέρα φαντάζει πολύ μακρινή – ή μήπως όχι;

ΨΕΥΔΕΊΣ ΕΙΔΉΣΕΙΣ/ HOAXES Αν και η διασπορά ψευδών ειδήσεων για ίδιο ή αλλότριο όφελος είναι πρακτική αρχαιότατη, στα κοινωνικά δίκτυα έχει περίπου θεσμοποιηθεί. Οι ψευδολογίες, οι «μούφες», η παραπληροφόρηση γενικά οργιάζει. Έμπειροι χρήστες, ακόμα και σοβαροί δημοσιογράφοι, εξαπατώνται και ώσπου να ανακαλύψουν το λάθος η φάλτσα είδηση έχει ήδη κάνει τον γύρο του Διαδικτύου, με πολλούς από τους παραλήπτες της να μην ενημερώνονται ποτέ για τη διάψευσή της ή να μην την αποδέχονται επ’ ουδενί: από τους αεροψεκασμούς που «αλλοιώνουν» συνειδήσεις, τα «φονικά» εμβόλια, τα μαγικά ματζούνια διά πάσαν νόσον και τα τάχα άρρωστα ή ορφανά παιδάκια που ζητάνε τη βοήθειά σου (δηλαδή τα likes σου ή και κάποιο ποσό που πιθανό να σπεύσεις συγκινημένος να καταβάλεις σε κάποιον τραπεζικό λογαριασμό-αρκούδα) μέχρι το σχέδιο μαζικών εκτρώσεων λευκών αρσενικών μωρών από χάρντκορ Αμερικανίδες φεμινίστριες, το εκκλησάκι που τάχα πυρπόλησαν πρόσφυγες (μουσουλμάνοι, εννοείται) στη Λέσβο για να ζεσταθούν (υπάρχει, επίσης, η παραλλαγή ότι καίνε γενικά εκκλησάκια, έτσι, για την καύλα τους), τον δήθεν αστυνομικό-θύμα τρομοκρατών που «σβήνει αθόρυβα» σε κάποιο αθηναϊκό νοσοκομείο εδώ και τουλάχιστον 5-6 χρόνια, συν βέβαια η ψηφιακή ανακύκλωση όλων των παλιότερων και σύγχρονων θεωριών συνωμοσίας, οι Εβραιομασόνοι πλανητάρχες, η Κούφια Γη, οι εξωγήινοι κατάσκοποι, τα νέα ρωσικά φουτουριστικά υπερόπλα κ.λπ. Επιπλέον, με τους καταιγιστικούς ρυθμούς πληροφόρησης σε πρώτο χρόνο που τα social media έχουν επιβάλει, όντας πια στην πρωτοπορία της ενημέρωσης, συχνά δεν «περισσεύει» χρόνος για την απαραίτητη διασταύρωση. Το fb υποχρεώθηκε πρόσφατα να εισαγάγει ειδικά εργαλεία για τον περιορισμό των λεγόμενων fake news, ενθαρρύνοντας τους χρήστες να καταγγέλλουν ψευδείς δημοσιεύσεις, και άρχισε συνεργασία με ανεξάρτητους οργανισμούς ή ομάδες που διερευνούν την ορθότητα των διαμοιραζόμενων ειδήσεων. Μια τέτοια ομάδα είναι και τα Ellinika Hoaxes, οι διαχειριστές των οποίων θεωρούν πιο απαράδεκτα αλλά και πιο επικίνδυνα ψεύδη όσα αφορούν θέματα υγείας.

«ΚΛΊΚΕΣ», «ΣΈΧΤΕΣ» Κ.ΛΠ. ΟΜΑΔΟΠΟΙΉΣΕΙΣ Δεξιοί vs. αριστεροί, ελευθεριακοί vs. (νεο)φιλελεύθεροι, antifa vs. φασιστοειδή, θεούσοι vs. άθεοι, χορτοφάγοι vs. παμφάγοι, συνωμοσιολόγοι κ.λπ. αλαφροΐσκιωτοι vs. ορθολογιστές, καπνιστές vs. αντικαπνιστές (και γενικά χρήστες ουσιών vs. υγιεινιστές), φεμινίστριες/-ές vs. φαλλοκράτες, lgbtq+ κοινότητα και σύμμαχοι vs. ομοφοβικοί, αλληλέγγυοι προσφύγων/ μεταναστών vs. ξενοφοβικοί/ισλαμοφοβικοί, ελευθερόφρονες vs. πουριτανοί, εθνικιστές/ πατριδοκάπηλοι vs. διεθνιστές/κοσμοπολίτες, Παναθηναϊκοί vs. Ολυμπιακοί (στα καθ’ ημάς) και συμπληρώνεις κατά βούληση άλλες πολιτικές, αθλητικές, καλλιτεχνικές, τηλεοπτικές (τηλεπαιχνίδια, ριάλιτι), έμφυλες κ.λπ. αντιπαλότητες. Η κλιματική αλλαγή, τα διάφορα cults, τα μουσικά γούστα, η χρήση ουσιών, η κακοποίηση ζώων και διεθνείς διενέξεις όπως το Μεσανατολικό και η Ουκρανία πυροδοτούν επίσης ανελέητους «εμφυλίους» μεταξύ χρηστών. Αν και στις προθέσεις των δημιουργών των κοινωνικών δικτύων ήταν η δυνατότητα επαφής, επικοινωνίας και διαλόγου του χρήστη με ανθρώπους και πέρα από το στενό περιβάλλον του, η τάση για «στεγανά» και αυστηρές ομαδοποιήσεις γίνεται ολοένα εντονότερη. Ίσως γιατί γίναμε πια πολλοί και δεν «χωράμε» βέβαια όλοι παντού, ίσως επειδή η φυσική τάση του ανθρώπου είναι να συναγελάζεται τους ομοίους του – δεν γίνεται να είσαι «φίλος» με τον πάσα έναν, πόσο μάλλον με φασίστες, εθνικιστές κ.λπ. φανατικούς και «πυροβολημένους» κάθε λογής. Από το σημείο αυτό όμως μέχρι τα αυστηρά «οπαδικά» προφίλ και ιστοσελίδες όπου απαγορεύεται διά ροπάλου οποιαδήποτε διαφωνία (ειδικά από «δικό μας», που πλέον εξοστρακίζεται ως προδότης), τους πολέμους αναφορών, τις δημόσιες διαπομπεύσεις, την «αστυνόμευση» αναρτήσεων, likes και σχολίων, τις εξυβρίσεις, τις απειλές κ.λπ., ε, υπάρχει μια πολιτισμική διαφορά που ακυρώνει την ίδια την υπόσταση των social media.

«JE SUIS», «I STAND WITH» Κόψτε κάτι, πήξαμε. Αφότου γίνανε μόδα τα εθνικά σημαιάκια και σύμβολα στις φωτό προφίλ, κάθε που συμβαίνει κάτι –δυσάρεστο, κατά κανόνα– κάπου στον κόσμο, τα timelines πλημμυρίζουν δηλώσεις συμπαράστασης, διανθισμένες με τα εκάστοτε λάβαρα. Επιλεκτικά, εννοείται: σκίζουμε τα ψηφιακά μας καλσόν –και ορθά– για ένα σοβαρό δυστύχημα, ένα τρομοκρατικό χτύπημα ή μια θεομηνία στις ΗΠΑ, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στη Βρετανία π.χ., αλλά σφυράμε αδιάφορα όταν αυτά αφορούν κάποια ξεχασμένη κι από τον Θεό τριτοκοσμική χώρα. Ακόμα όμως κι αν το κάνουμε, όλη μας η αλληλέγγυα φούρια συνήθως σταματά εκεί. Ποστάροντας τη συμπαράστασή μας και μαζί ένα οργισμένο emoticon, θεωρούμε ότι αγωνιστήκαμε επαρκώς. Εθιζόμαστε έτσι στα «λουτρά συνείδησης», στην προορθολογική ιδέα της συμπαθητικής μαγείας όπου, «μιμούμενοι» ή επικαλούμενοι κάτι, θεωρούμε ότι συμβαίνει κιόλας.

‰

ΦΙΛΊΕΣ-ΈΡΩΤΕΣ Αληθεύει, βέβαια, ότι στα κοινωνικά δίκτυα γνωρίζεις κόσμο με πρωτοφανή στην ιστορία συχνότητα – μέχρι φίλους, εραστές ή/και συγγενείς χαμένους ανακαλύπτεις. Όμως η απουσία φυσικής εγγύτητας και αμεσότητας οδηγεί συχνά σε ομηρικές παρεξηγήσεις, ακόμα και με γνωστά σου πρόσωπα. Βαθιές φιλίες και μεγάλοι έρωτες έχουν εξευτελιστεί δημόσια και διαλυθεί κάπου ανάμεσα σε unfriend, unfollow και block για ένα «φάουλ» σχόλιο, ανάρτηση, βίντεο ή φωτό.

ΑΝΑΖΗΤΏΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΜΈΝΟ ΧΡΌΝΟ

¿

Ακόμα κι ένας μετριοπαθής χρήστης με όχι ευρύ κύκλο υπολογίζεται ότι σπαταλά μέχρι και ένα 2ωρο την ημέρα μόνο για να ανταποκρίνεται σε μηνύματα και ειδοποιήσεις. Δηλαδή 140 ώρες την εβδομάδα, 560 τον μήνα, 7.280 τον χρόνο – το λιγότερο. Πόσες φορές δεν είπες κάποιο απόγευμα «ας μπω να ρίξω μια ματιά» και, προτού το καταλάβεις, νυχτώθηκες; Σίγουρα δεν πάνε όλες αυτές οι ώρες χαμένες, σαφώς «κερδίζεις» σε πληροφορία, ενημέρωση, επικοινωνία, διάδραση κ.λπ. Μέχρι και γκόμενα/-ο μπορεί να βγάλεις ή να αποκτήσεις το τάδε αγαθό μισοτιμής. Αναρωτήθηκες, όμως, ποτέ σε πόσα βιβλία, πόσες εργασίες, φυσικές δραστηριότητες, εξόδους, πόσες «ζωντανές» συζητήσεις, πόσα «ζωντανά» φλερτ, σε πόσες, πολλές φορές προτιμότερης από την ακατάσχετη πολυλογία και πολυασχολία, ώρες σιωπής και πνευματικής ηρεμίας αντιστοιχούν; Δεν τολμώ να υπολογίσω. Και να πεις ότι μετράμε και ένσημα…

ΜΠΟΎΛΙΝΓΚ, «ΛΑΪΚΆ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΑ», ΡΗΤΟΡΙΚΉ ΜΊΣΟΥΣ Διαφωνούμε με κάποιον ιδεολογικά, τον έχουμε άχτι, τον σιχαινόμαστε; Οργανώνουμε μαζικές αναφορές κι «επιθέσεις», τον διαπομπεύουμε, τον εκβιάζουμε, προκαλούμε κοινούς φίλους/ακόλουθους να πάρουν θέση. Ειδικά σε νεότερες ηλικίες τέτοιες συμπεριφορές έχουν οδηγήσει μέχρι και σε βιαιοπραγίες ή/και αυτοκτονίες. Επίσης, η ρητορική μίσους έχει βρει στα social media πεδίο αλητείας λαμπρό, παρά τις προσπάθειες των διαχειριστών να την περιορίσουν. Η γερμανική Βουλή ψήφισε πρόσφατα νόμο για την επιβολή προστίμων έως 50 εκατ. ευρώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αν δεν κατεβάζουν εντός 24ώρου το αργότερο τέτοιες καταχωρίσεις, παρά τις –συχνά παραπλανητικές– ενστάσεις για ενδεχόμενο περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης.

ΛΟΓΟΚΡΙΣΊΑ/ ΑΥΤΟΛΟΓΟΚΡΙΣΊΑ Δεν είναι μόνο η σεμνότυφη και ιδεολογικά προκατειλημμένη, ενίοτε, λογοκρισία που εφαρμόζεται κατά περίπτωση στις αναρτήσεις μεμονωμένων χρηστών ή ομάδων, συνήθως μετά από απανωτές αναφορές «καλοθελητών». Όπως συμβαίνει και στη ζωή, οι μεγαλύτεροι λογοκριτές μας είμαστε καταρχάς εμείς οι ίδιοι, προκειμένου να είμαστε αρεστοί από την οικογένεια, το αφεντικό και τον συνεργάτη μέχρι τους ανθρώπους του «κύκλου» μας, που είναι, συχνά, οι αυστηρότεροι (λογο)κριτές μας. Πόσες φορές δεν «μαγκώθηκες» στα μισά μιας δημοσίευσης ή δεν την κατέβασες πάραυτα, αναλογιζόμενος τις τυχόν συνέπειες; Scripta manent έπειτα, οτιδήποτε ποστάρεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου, να σημάνει έκθεση, απομόνωση, απόλυση, μέχρι μπλέξιμο με τον νόμο.

6.7.17 – lifo

21

ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΌΣ/ ΘΕΑΜΑΤΟΠΟΊΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΆΤΟΥ Είναι πια ανησυχητική η συχνότητα με την οποία χρήστες που τυχαίνουν παρόντες σε τρομοκρατικές επιθέσεις, δολοφονικές ενέργειες, ακραία καιρικά φαινόμενα, σοβαρά ατυχήματα κ.λπ., αντί να σπεύσουν να βοηθήσουν, να προτιμούν ατάραχοι να φωτογραφίζουν ή να βιντεοσκοπούν το σκηνικό και τα θύματα για την «πρωτιά», τη φήμη και τα likes μιας ανάρτησης! Σε προσωπικό επίπεδο, πάλι, υπάρχουν χρήστες που δημοσιοποιούν/θεαματοποιούν από τα υπαρξιακά μέχρι το προσωπικό τους πένθος, με το κοινό τους στον ρόλο του ψυχαναλυτή ή του συναισθηματικού απάγκιου. Τα R.I.P. και τα ψηφιακά «μνημόσυνα» που ακολουθούν τον θάνατο κάποιου επώνυμου είναι, ωστόσο, μια ενστικτώδης συλλογική απόδοση τιμής που, και από μιμητισμό να γίνεται, δεν μπορείς να την κατακρίνεις. Ποιος «πεθαίνει», άλλωστε; Τα περισσότερα προφίλ φίλων και γνωστών που έχουν αποδημήσει είναι πάντα «εκεί», στο σοσιαλμιντιακό κυβερνοδιάστημα κι εκείνοι «ωσεί παρόντες» όσο θα υπάρχει Διαδίκτυο.

ΔΙΆΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΉΣ, ΑΔΥΝΑΜΊΑ ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗΣ, ΆΓΧΟΣ Είτε «μπαίνεις» κυρίως από pc, tablet είτε smartphone, όπως κάνουν σήμερα επτά στους δέκα χρήστες, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: άνθρωποι «αυτοκόλλητοι» σε μια οθόνη, αδιάφορο αν βρίσκονται στο ωραιότερο σημείο του πλανήτη, που φυσικά αξίζει μόνο εφόσον ποσταριστεί. Ακόμα κι αν κάνεις μια σκληρή, απαιτητική εργασία, αλλά είσαι online, είναι σχεδόν αδύνατο να αντέξεις τον πειρασμό να κρυφοσερφάρεις σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο αντί άλλου διαλείμματος. Υπάρχει, βέβαια, η άποψη ότι η ταυτόχρονη ανταπόκριση σε πολλά διαφορετικά ερεθίσματα εξασκεί τον εγκέφαλο. Μπορεί. Το σίγουρο είναι ότι ούτε την κατανόηση ούτε την εμβάθυνσή τους ευνοεί. Έπειτα, όσο περισσότερο κοινωνικοποιείσαι στα social media, τόσο πιο αντικοινωνικός καταλήγεις σε πραγματικό χρόνο. Ξεχνάς να δουλεύεις ακόμα και τη γλώσσα του σώματος, ενώ το οφειλόμενο στις σοσιαλμιντιακές εντάσεις στρες καταλήγει σχεδόν παθολογικό, ειδικά για ανθρώπους πιο ευαίσθητους, εφόσον απουσιάζει κιόλας η εγγύτητα που ενδεχομένως θα το εκτόνωνε.

ΑΚΤΙΒΙΣΜΌΣ ΚΑΙ «ΕΠΑΝΑΣΤΆΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΈ» Είναι αξιοπερίεργο πόσος κόσμος με καθ’ όλα νορμάλ ζωές και δουλειές φέρεται έτοιμος για την πιο ριζοσπαστική, την πιο αιματηρή εξέγερση που μπορείς να φανταστείς. Αρκεί, βέβαια, να μη χρειαστεί να ξεκολλήσουν από την πολυθρόνα του pc ή την οθόνη του smartphone τους… Ναι, τα social media παίξανε σημαντικό ρόλο σε μια σειρά ξεσηκωμούς και πολεμικές συρράξεις στον αιώνα μας, από την Αραβική Άνοιξη, το κίνημα Occupy και τους Αγανακτισμένους μέχρι τον πόλεμο στην Ουκρανία, τον εμφύλιο της Συρίας και τον «οιονεί» της Βενεζουέλας. Ήταν βασικό προπαγανδιστικό μέσο της καμπάνιας του Brexit, ενώ στη χρήση τους «εκπαιδεύτηκε» πια και η ακροδεξιά. Γίνανε ψηφιακό σωσίβιο για πολλούς μετανάστες και πρόσφυγες, διέσωσαν μαρτυρίες και εντόπισαν επιζώντες σε τρομοκρατικά χτυπήματα ή καταστροφές, όπως η πυρκαγιά του Grenfell Tower πρόσφατα στο Λονδίνο.

22 lifo – 6.7.17

ΠΕΡΣΌΝΕΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΏΝ ΔΙΚΤΎΩΝ Χάρη σε αυτά, όλοι μπορούμε να γίνουμε διάσημοι για πολύ παραπάνω από τα 15’ που προέβλεπε ο Άντι Γουόρχολ, αναφερόμενος στην τηλεόραση. Άλλωστε, τα social media έχουν πλημμυρίσει selfies, ακόμα και από εκεί όπου κι ένας βασιλιάς είθισται να πηγαίνει μόνος. Κάποιοι φυσικά ξεχωρίζουν είτε για την κρίση, την καλλιέργεια, το λέγειν, είτε για τη μισαλλοδοξία, την προκλητικότητα, την αθυροστομία κ.λπ. (απ’ όλα έχει ο μπαξές), είτε επειδή απλώς τυχαίνουν ήδη διάσημοι – και, ως γνωστόν, μια διασημότητα έχει εξασφαλισμένα σωρό τα likes (στην ανάγκη, τα αγοράζει κιόλας), ακόμα κι όταν ποστάρει τη γελοιωδέστερη κοινοτοπία. Όπως και στην πραγματική κοινωνία, έτσι κι εδώ πάντα υπάρχει κόσμος που ζει για να ακολουθεί, συχνά με θρησκευτική προσήλωση. Αλλά η μαζική λατρεία καλλιεργεί ναρκισσισμούς, φανφαρονισμούς και υπερφίαλα, «φαραωνικά» εγώ, με την επιτακτική ανάγκη να βρίσκεσαι διαρκώς στην επικαιρότητα χειροκροτούμενος να καταλήγει σημαντικότερη από το τι έχεις –αν έχεις– να πεις.

ΚΑΡΙΈΡΕΣ/ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ/ ΔΗΜΌΣΙΕΣ ΣΧΈΣΕΙΣ Ολοένα περισσότερα πρόσωπα ή/και εταιρείες χτίζουν και διαφημίζουν επαγγελματικές καριέρες, δημιουργώντας αντίστοιχα προφίλ. Και πολύ καλά θα έκαναν αν δεν σου έστελναν –οι wannabe– μηνύματα inbox, εκλιπαρώντας για ένα like ή share, κι ας ήσασταν εντελώς άγνωστοι πριν. Το λες και θράσος, αλλά στους ίδιους φαίνεται απόλυτα φυσικό. Παράλληλα, πολλαπλασιάζονται διαρκώς οι φανερές ή συγκαλυμμένες διαφημίσεις που πλημμυρίζουν το timeline σου, προσπαθώντας να σου αποσπάσουν ποικιλοτρόπως την προσοχή – ειδικοί αλγόριθμοι επιστρατεύονται ώστε να σου προωθούν προϊόντα και υπηρεσίες σχετικές με τα γούστα σου, με εύθυμα ενίοτε αποτελέσματα, όπως π.χ. η δική μου «συλλογή» πρωκτολόγων (γκέι είναι, σου λέει, σίγουρα τον ενδιαφέρει!). Ένα άλλο σπαστικό φαινόμενο είναι τα απανωτά δημοσιοσχετίστικα likes, σχόλια και φιλοφρονήσεις που συνήθως παύουν εντελώς άμα δεν ευοδωθεί ο επαγγελματικός σκοπός για τον οποίο έγιναν. Σύμφωνα, πάντως, με έρευνα της Zenith, το 2020 η παγκόσμια διαφημιστική δαπάνη στα social media θα φτάσει τα 50 δισ. δολάρια, ξεπερνώντας αυτήν του παραδοσιακού Τύπου.

ΕΞΟΥΣΊΑ ΜΟΥ, ΑΜΑΡΤΊΑ ΜΟΥ Η πρόσφατη –μία ακόμα– πολυσυζητημένη ανάρτηση του Ντόναλντ Τραμπ στο Τwitter όπου… ξυλοκοπεί το CNN ήταν ένα ακόμα δείγμα τού πόσο έχουν αγκαλιάσει οι απανταχού εξουσίες τα κοινωνικά δίκτυα, χρησιμοποιώντας τα ως «απόλυτο όπλο» προβολής, επιβολής και προπαγάνδας. Ακόμα και το Instagram, ένα «αθώο» μέχρι πρότινος δίκτυο ανταλλαγής κυρίως φωτογραφιών, μπαίνει, διαβάζω, με αξιώσεις στον πολιτικό στίβο. Ομπάμα, Χίλαρι, Μακρόν, Πούτιν, Ερντογάν, ο Τραμπ βεβαίως, καθώς επίσης και η Αλ Κάιντα, ο ISIS, ο αμερικανικός και ο ισραηλινός στρατός συγκαταλέγονται στους φανατικότερους χρήστες τους. Ο Τσίπρας, πάλι, ήταν ο πρώτος υποψήφιος Έλληνας πρωθυπουργός που «επένδυσε» τόσο συστηματικά σε αυτά, κι αυτό, τουλάχιστον, του βγήκε, αντίθετα με τον πρώτο διδάξαντα ΓΑΠ.

ΑΣΤΥΝΌΜΕΥΣΗ Δεν είναι μόνο οι παραβάσεις του κοινού ποινικού δικαίου που αναλαμβάνει η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Σε Αμερική και Ευρώπη, κυβερνήσεις και υπηρεσίες ασφαλείας πιέζουν τους παρόχους να «ρουφιανεύουν» χρήστες με υπαρκτό ή σχηματικό πρόσχημα την τρομοκρατία αλλά και να λογοκρίνουν εξτρεμιστικού περιεχομένου αναρτήσεις. Τα περιθώρια αυθαιρεσίας δεν είναι μικρά, ειδικά αν ο χρήστης έχει «ενοχλητικό» πολιτικό background. Κίνα και Β. Κορέα, πάλι, διαθέτουν τα δικά τους, απόλυτα ελεγχόμενα κοινωνικά δίκτυα.

TROLL ME, BABY Χρήστες (συνήθως με πλαστά προφίλ) με επιτηδευμένα προκλητικές, σκόπιμα στρεψόδικες ή επί τούτο αλλοπρόσαλλες θέσεις κι απόψεις που λειτουργούν σαν «πράκτορες του χάους» στις σοσιαλμιντιακές κοινότητες. Άλλοτε για την πλάκα τους, οπότε συχνά είναι απολαυστικά, παρ’ ότι σε χώρες σαν την Ελλάδα μπορεί να επισύρουν και την μήνιν του νόμου (υπόθεση «γέροντα Παστίστιου»), άλλοτε πάλι όντας «στρατευμένοι», με το αζημίωτο, στη διαφήμιση ή στη δυσφήμηση ενός προσώπου (συνήθως πολιτικού), μιας πολιτικής, θρησκευτικής κ.λπ. Αρχής, μιας κυβέρνησης, ενός κόμματος ή άλλης συλλογικότητας. Στην Ελλάδα τη «μόδα» έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ, που, έχοντας αρχικά απέναντι όλα τα συστημικά ΜΜΕ, χρησιμοποίησε ασμένως το Διαδίκτυο και τα social media για να προπαγανδίσει τις θέσεις του, να αμυνθεί αλλά και να χτυπήσει «κάτω από τη ζώνη» πολιτικούς αντιπάλους, εξωκομματικούς ή εσωκομματικούς, με τρόπους συχνά απεχθείς. Το κακό, βέβαια, έχει γενικευτεί πια στην πολιτική μας ζωή, όμως το φαινόμενο είναι διεθνές: παρόμοιες «γκρίνιες» διάβαζα στις πρόσφατες αμερικανικές, βρετανικές και γαλλικές εκλογές, ενώ τα «τρολ του Διαδικτύου» απασχολούν ακόμα και τα πακιστανικά ΜΜΕ.

ΧΙΟΎΜΟΡ/ΕΜΜΟΝΈΣ Αν κάτι «σώζει» τα social media, είναι ό,τι σώζει και στην πραγματική ζωή εμάς τους χρήστες από τα χειρότερα: η σάτιρα, το χιούμορ, από εκλεπτυσμένο μέχρι ισοπεδωτικό, είναι πανταχού παρόν. Καμία απαράδεκτη, γελοία ή έστω «αμφίσημη» δήλωση πολιτικού, καλλιτέχνη, αθλητή, τηλεστάρ ή άλλου επώνυμου δεν αφήνεται να πέσει κάτω. Το διασκεδαστικότερο είναι όταν «γλεντάνε» ανελέητα τον «δράστη» στο ίδιο του το προφίλ! Εκείνο που καταλήγει εκνευριστικό είναι να εκτίθεσαι επαναληπτικά στις ίδιες εφήμερες «εμμονές», από τις ψευδοϊστορικές συγκρίσεις «τάδε με Πασόκ/τάδε με Σύριζα» και την πρόσφατα χιλιοποσταρισμένη ατάκα «θα σέβεστε!...» ως τα ancient memes (που τα περισσότερα, να σου πω, τα βρίσκω κακόγουστα, αλλά αυτό προσφέρει αφορμή για άλλο ένα σοσιαλμιντιακό ξεμάλλιασμα).

©DANIEL SCHROETER ©ΧΆΡΗΣ ΑΚΡΙΒΙΆΔΗΣ

Η ΛΈΣΒΟΣ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΉΣ ΜΟΥΣΙΚΉΣ Για τρίτη χρονιά ο επιβλητικός Μόλυβος υποδέχεται το ομώνυμο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής.

Λ

όγους να επισκεφθείς τη Λέσβο έχεις πολλούς. Αυτό τον Αύγουστο, όμως, έχεις σίγουρα έναν παραπάνω και δεν είναι άλλος απ’ το βραβευμένο για την καινοτομία του Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου (ΔιΦεΜΜ). Διακοπές μετά μουσικής, λοιπόν, στο στολίδι του Βόρειου Αιγαίου, όπου έχεις πολλά πράγματα να κάνεις και να δεις. Για 4 ημέρες, από τις 16 έως τις 19 Αυγούστου, η καρδιά της κλασικής μουσικής θα χτυπάει σε ένα από τα ομορφότερα χωριά του νησιού, όπου καταφτάνουν 20 εξέχοντες μουσικοί απ’ όλο τον κόσμο με ένα πλούσιο πρόγραμμα υψηλού επιπέδου. Ενδεικτικά, αξίζει να αναφερθεί ότι στο 3ο ΔιΦεΜΜ, που φέτος έχει θέμα την «Κάθαρση», θα συμμετάσχουν, μεταξύ άλλων, η Γερμανίδα σοπράνο Μάρλις Πέτερσεν που έχει χαρακτηριστεί «κορυφαία Λούλου της εποχή μας», ερμηνεύοντας τελευταία τον ομώνυμο ρόλο στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης αλλά και ο Ρώσος βιολονίστας Κίριλ Τρούσοφ, ένας από τους πλέον χαρισματικούς σολίστ της γενιάς του με τακτικές εμφανίσεις στις κορυφαίες αίθουσες συναυλιών του κόσμου. «Μας ενδιαφέρει η έννοια της κάθαρσης μέσα από την τέχνη, όπως διαμορφώθηκε από τον Αριστοτέλη, ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να ξεπεράσουμε μια κατάσταση συναισθηματικής φόρτισης, παρακολουθώντας την να ξεδιπλώνεται στη σκηνή. Τη συγκεκριμένη στιγμή, η μουσική από τη μια πλευρά καθρεφτίζει τις προσωπικές, εσωτερικές μας συγκρούσεις και από την άλλη γίνεται η θεραπευτική αυτή ενέργεια που μας γιατρεύει – η δύναμη της τέχνης, της μουσικής ειδικότερα, να επουλώνει τα τραύματα» αναφέρουν οι καλλιτεχνικές διευθύντριες του φεστιβάλ, Δανάη και Κυβέλη Ντέρκεν, και συμπληρώνει μαζί τους ο Δημήτρης Τρύφων, με τον οποίο ίδρυσαν το φεστιβάλ: «Σε έναν νησί που τόσο έχει δοκιμαστεί τα τελευταία χρόνια, η μουσική έρχεται να προσφέρει στις ψυχές των ανθρώπων. Ο τρόπος με τον οποίο δέχτηκαν αλλά και υποστήριξαν το φεστιβάλ οι κάτοικοι του Μολύβου και όλου του νησιού αυτά τα τρία χρόνια

έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία μας και είμαστε ευγνώμονες για την πολύτιμη προσφορά και την ανεξάντλητη ενέργεια όλων των εθελοντών που συμμετέχουν». Μερικές μέρες νωρίτερα, από τις 9 έως τις 13 Αυγούστου, θα πραγματοποιηθούν οι προφεστιβαλικές δραστηριότητες, κατά τη διάρκεια των οποίων, με αφορμή τη μουσική, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει άλλα μέρη και άλλες πτυχές του νησιού, όπως το απολιθωμένο δάσος στο Σίγρι, τα Θερμά Λουτρά της Γέρας, να μυηθεί στην οινογνωσία στο οινοποιείο Μεθυμναίος, να επισκεφθεί το Μουσείο Ιακωβίδη στα Χύδηρα και να περιηγηθεί στο Ιερό του Μέσσου. Εν όψει του φεστιβάλ, ο συνιδρυτής του Δημήτρης Τρύφων μιλά για την καινοτομία του και τη μοναδικότητα της κλασικής μουσικής, στην οποία θέλει να μας μυήσει, κάνοντας προτάσεις για αρχάριους στο είδος.

— Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί το Φεστιβάλ Μολύβου από τα υπόλοιπα; Αρχικά, δεν καλούμε, ως είθισται, μουσικά σύνολα άλλα αποκλειστικά σολίστ. Αυτοί έρχονται ως μονάδες και «μπλέκουν» μεταξύ τους επιτόπου, δημιουργώντας σύνολα μουσικής δωματίου που γεννιούνται και πεθαίνουν στον χωροχρόνο του φεστιβάλ. Φέτος θα υποδεχτούμε 20 μουσικούς από 8 διαφορετικές χώρες, 5 εκ των οποίων παίζουν έγχορδα Stradivari, ενδεικτικό της ποιότητάς τους. Μια άλλη χαρακτηριστική δράση του φεστιβάλ είναι τα Molyvos Musical Moments, μικρές συναυλίες κατά τη διάρκεια των οποίων οι μουσικοί σκορπίζονται με τα όργανά τους στις παραλίες και στα στενά, ξαφνιάζοντας τους περαστικούς και μεταμορφώνοντας ολόκληρο τον οικισμό σε έναν μεγάλο συναυλιακό χώρο. Τέλος, ο τόπος στον οποίο πραγματοποιείται, το χωριό του Μολύβου. Είναι ένας διατηρητέος οικισμός δίπλα στη θάλασσα, με βασικό στοιχείο την πέτρα και σήμα κατατεθέν το βυζαντινό κάστρο που στέκει στην κορυφή του. Σε

αυτό το κάστρο, κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ,ο θεατής απολαμβάνει μουσική σαν να βρίσκεται στη Φιλαρμονική του Βερολίνου, αλλά αυτήν τη φορά με φόντο τον έναστρο ουρανό και το αιγαιοπελαγίτικο τοπίο.

— Τι θα λέγατε σε κάποιον που δεν του αρέσει η κλασική μουσική; Η αλήθεια είναι πως η κλασική μουσική δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα δημοφιλής μορφή ψυχαγωγίας για τον μέσο Δυτικό άνθρωπο. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή απευθύνεται σε μια συγκεκριμένη ομάδα ή ελίτ αλλά επειδή πρόκειται για μια μορφή ψυχαγωγίας και όχι απλώς διασκέδασης που απαιτεί επένδυση χρόνου από τον ακροατή προτού του ξεδιπλώσει την ομορφιά της και τα οφέλη της. Τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο για τη γενιά μας, που έχει συνηθίσει να ερεθίζεται ψυχοσωματικά από το άμεσα εύληπτο και χρησιμοποιεί ως βασικό μέσο τις αισθήσεις, κρατώντας τη φαντασία σε λήθαργο.

— Ποια έργα θα επιλέγατε για να εισάγετε κάποιον στην κλασική μουσική; Πάντα εξαρτάται από την περίπτωση του ανθρώπου που έχεις απέναντί σου. Σε αυτόν που είναι καλός στα μαθηματικά, θα έβαζα Μπαχ. Σε αυτόν που του αρέσει το τραγούδι, θα έβαζα Σούμπερτ. Σε αυτόν που έχει διατηρήσει το αίσθημα της παιδικότητας και του παιχνιδιού θα έβαζα Μότσαρτ. Σε ψυχοσύνθεση πιο ρομαντική θα έβαζα Σοπέν. Στον ευέξαπτο και στον μεγαλομανή θα έβαζα Μπετόβεν. Βέβαια, το σημαντικότερο είναι να έρχεται σε επαφή ο άνθρωπος με την κλασική μουσική από μικρή ηλικία. Ένας έξυπνος τρόπος εισαγωγής των παιδιών στην κλασική μουσική είναι μέσα από τα κινούμενα σχέδια που τη χρησιμοποιούν, όπως πολύ πετυχημένα έκανε η Disney στο παρελθόν. Εμείς έχουμε αρχίσει το «Μουσικό Κλειδί», ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα του φεστιβάλ που διαρκεί όλο τον χρόνο και απευθύνεται στους νέους της Λέσβου. Στην προσπάθειά μας να εισάγουμε τους μαθητές των σχολείων στην κλασική μουσική, χρησιμοποιούμε μικρές ιστορίες που συνοδεύουν τη μουσική και διεγείρουν τη φαντασία των παιδιών.

Δημήτρης Τρύφων, συνιδρυτής του φεστιβάλ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΆΛ tιμές εισιτηρίων Συναυλίες Κάστρου: €30, €20, €10, €8, €5 (φοιτητές & κάτω των 18) Συναυλία στο Συνεδριακό Κέντρο Μηθύμνης: €5 Συναυλία για παιδιά & νέους: είσοδος ελεύθερη Προφεστιβαλικές Δραστηριότητες 9-13 Αυγούστου: Είσοδος Ελεύθερη Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα και τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο www.molyvosfestival. com

6.7.17 – lifo

23

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Α GENERATION OF THE '90s Επτά από τους πιο εμβληματικούς σύγχρονους εικαστικούς παρουσιάζουν την καινούργια δουλειά τους στο Project Space Temporary Duplex.

Κοινό χαρακτηριστικό που τους ενώνει όλους είναι ότι έχουν γεννηθεί τη δεκαετία του ’80 και μεγάλωσαν μέσα στα ’90s στην Αθήνα που άλλαζε δραστικά λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων και της ραγδαίας παγκοσμιοποίησης που άφηνε τα πρώτα της σημάδια στην ελληνική κοινωνία. Και οι επτά ξεκινούν από νεαρή ηλικία να ασχολούνται ενεργά με μια μοντέρνα μορφή τέχνης, το γκράφιτι, και τη street art. Αυτή η ευμετάβλητη «κατάσταση» ασκεί καταλυτική επιρροή στο έργο τους. Στην έκθεση που έχει τίτλο «Α Generation of the ’90s», που επιμελείται ο Ανδρέας Φακής, θα δούμε δισδιάστατα και τρισδιάστατα έργα από τους: Δημήτρη Ταξή (1983), b. (1982), Βασίλη Μαρκοσιάν (1980), ath1281 (1983), Cacao Rocks (1985), Greg Papagrigoriou (1986) και D! (1984). «Η δεκαετία του ’90 –με ό,τι τη συνιστούσε– συνέβαλε σημαντικά στην παιδεία των σημερινών “τριαντάρηδων” εικαστικών», σύμφωνα με τον επιμελητή της έκθεσης. «Οι “Dukes of Hazard”, το Mουντιάλ του ’90, οι Prodigy, οι Spice Girls, οι Βeastie Boys, η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή, το Μόνος στο σπίτι, το Trainspotting, το Pulp Fiction, οι “Απαράδεκτοι”, το σκάνδαλο Κοσκωτά, το δίπτυχο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, το τσίρκο Medrano, η εποχή που η Ομόνοια αποτελούσε επιλογή για οικογενειακή έξοδο, το Game Boy, το Μega Channel, τα αληθινά τρόλεϊ, η κουλτούρα του BMX και του skate, τα Wendy’s, οι τελευταίες βόλτες της Αλίκης Βουγιουκλάκη στην παραλιακή, ο απόηχος των ενεργειών της Μελίνας Μερκούρη για τα κλεμμένα μάρμαρα της Ακρόπολης, η έλευση της ραπ στην Ελλάδα, το πρώτο ρεύμα των γκραφιτάδων από το εξωτερικό, τα έργα του μετρό, τα Cosmos, τα Sparvar και στη συνέχεια τα ισπανικά Montana, το φεστιβάλ γκράφιτι του ’98 στη μη-πεζοδρομημένη Ερμού, η περιπέτεια του Οτσαλάν, η εδραίωση της κινητής τηλεφωνίας, η έλευση του Διαδικτύου στην Ελλάδα και η άφιξη της πληροφορίας που έφτανε μέσω του Διαδικτύου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της αισθητικής και της αντίληψης των εικαστικών, λειτουργώντας ως παραδείγματα προς μίμηση, προς αποφυγή ή ακόμα και ως παραδείγματα άνευ σημασίας. Τα επαναλαμβανόμενα στοιχεία, η αναγνωρίσιμη τεχνοτροπία, η θεματολογία, η συγκεκριμένη χρωματική παλέτα, το λεξιλόγιο, ακόμα και το είδος των επιφανειών που επιλέγουν οι εικαστικοί συντελούν στην επίτευξη αυτής της αισθητικής, συνθέτοντας την οπτική τους γλώσσα και καθιστώντας τον αστικό χώρο όχι μόνο δημόσιο αλλά και προσωπικό».

24 lifo – 6.7.17

ΙNFO Η έκθεση αυτή, μαζί με το «The 3W Biennial» (ένα διαδικτυακό διεθνές πρότζεκτ) και ένα πάρτι, το Studio 4, ολοκληρώνει τις εκδηλώσεις στο πλαίσιο της 2ης έκδοσης του Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Επιβίωση.

07/07-08/09, Temporary Duplex, Επικούρου 16, Αθήνα, 20:00, www. publicartfestival.gr

Αριστερά έργο του b. και δεξιά του Taxis.

6.7.17 – lifo

25

q Γεννήθηκα στον Πύργο, αλλά η καταγωγή του πατέρα μου είναι μανιάτικη, από ένα χωριό που ονομάστηκε Κοπάνιτσα από τους Σλάβους τον 10ο αιώνα και ήταν το τσιφλίκι ενός Τουρκαλβανού ονόματι Κοπανίτσα. Σήμερα λέγεται Καλιές. Ο πατέρας μου τελείωσε το πανεπιστήμιο στην Αθήνα σε πολύ δύσκολα χρόνια, παντρεύτηκε στον Πύργο, μάζεψε τον πατέρα του και τη μάνα του εκεί κι έκανε οικογένεια. Εκεί μας «έσπειρε». Τα χρόνια του Εμφυλίου και της Κατοχής, την Αντίσταση, τα θυμάμαι πολύ έντονα, τα έζησε πολύ άγρια η οικογένειά μου. Έτυχε να βρίσκεται από την πλευρά εκείνη που κυνηγήθηκε μετά και ουσιαστικά εμείς περάσαμε Κατοχή μετά την Απελευθέρωση. Το 1948, όταν ήμουν 13 χρονών, μας πήρε η μάνα μου τέσσερα μικρά παιδιά και ήρθαμε στην Αθήνα. Ο πατέρας μου ήταν στα «πανεπιστήμια του Αιγαίου», όπως έλεγε: πέρασε από Ικαρία και Άη-Στράτη και κατέληξε στη Μακρόνησο. Είχε απολυθεί από τη δουλειά του στη Νομαρχία – από την εξορία απολύθηκε το 1952. Τότε τέλειωσα κι εγώ το σχολείο, το νυχτερινό στο Παγκράτι –εκείνη την εποχή μόλις είχαν ιδρυθεί τα νυχτερινά–, γιατί δούλευα όλη μέρα για να μπορεί να συντηρηθεί η οικογένεια. Περάσαμε πολύ βασανιστικά χρόνια που μας καθόρισαν οικογενειακώς και δεν θα τα ξεχάσουμε όσο ζούμε.

q Ένα σπουδαίο περιστατικό στη ζωή μου ήταν η γνωριμία μου με τον Κουν. Έκανε μάθημα δύο φορές την εβδομάδα στη σχολή και για ανταπόδοση του έδιναν χώρο για πρόβες με τον θίασό του, γιατί δεν είχε λεφτά να νοικιάζει αλλού. Στο μάθημά του δεν πάταγε κανένας. Ήταν ένας περίεργος άνθρωπος: καθόταν στη γωνιά μιας αίθουσας σταυροπόδι και ήσυχος, με ένα πρόσωπο που θύμιζε τότε τον Μάο Τσε Τουνγκ –είχε ψηλό κούτελο και ανατολίτικη φάτσα–, αλλά είχε μια ακτινοβολία που αν τύχαινε να την αντιληφθείς –γιατί πέρασε πολύς κόσμος που δεν αντιλήφθηκε τίποτα–, σε γοήτευε.

q Θεωρώ ξεκίνημα της καριέρας μου, αυτό που λέμε καριέρα εν πάση περιπτώσει, μια ταινία, την Αρπαγή της Περσεφόνης. Τη χρονιά που είχα πάει στη Σχολή Σταυράκου αποφάσισε ο Σταυράκος να κάνει για πρώτη φορά μια ταινία της σχολής επειδή είχε βρει χρηματοδότη. Ήταν ένα καταπληκτικό σενάριο του Καμπανέλλη με μεταφορά του μύθου στα καθ’ ημάς, στην οποία έπαιζε όλη η σχολή (ο Γρηγορίου που τη σκηνοθέτησε είχε 13 βοηθούς!) και όλο το ελληνικό θέατρο, μεγάλοι ηθοποιοί. O Διαμαντόπουλος έκανε τον Δία, έναν ενωμοτάρχη της Χωροφυλακής, η Αλέκα η Kατσέλη έκανε τη Δήμητρα, μια γαιοκτημόνισσα. Επίσης, έπαιζε ο Ορέστης ο Μακρής, ηθοποιοί του καιρού που ήταν σπουδαίοι. Για Περσεφόνη και Πλούτωνα επέλεξαν δύο νέα παιδιά, τη Μαίρη την Τσαπάλου, που ήταν τριτοετής και τελείωνε, κι εμένα, που μόλις είχα μπει στη σχολή.

q Ένας άλλος πολύ σημαντικός σταθμός για μένα ήταν το φθινόπωρο του ’66, που ετοίμαζε ο Φίνος μια ταινία με την Καρέζη και για πρώτη φορά με φωνάξανε στο μεγάλο μαγαζί, στη μεγάλη πόρτα, στη Χίου. Έπαιξα έναν αξιωματικό σε μια ταινία που σκηνοθέτησε ο Ντίνος Δημόπουλος σε σενάριο του Φώσκολου, στο Κονσέρτο για πολυβόλα. Εκεί γνωρίστηκα με την Τζένη. Εκεί συνδεθήκαμε και ζήσαμε μαζί 26 χρόνια, μέχρι τον θάνατό της. Είναι περίεργο, γιατί ενώ την είχα συναντήσει δύο φορές μέχρι τότε σε δουλειές, ήταν σαν να μην είχαμε ιδωθεί. Στη μία ήμουν βοηθός σκηνοθέτη, σε μια ταινία που γύρισε ο Ερρίκος ο Θαλασσινός με την Καρέζη και τον Φούντα, στην οποία, μάλιστα, είχαμε γράψει μαζί το σενάριο. Έπαιζα κι έναν μικρό ρόλο, έναν μπουζουξή. Τη συναντούσα την Τζένη στο καμαρίνι για να μάθει τα λόγια της, να ετοιμαστεί, αλλά ήταν σαν να μην είχαμε ιδωθεί. Κι άλλη μια φορά, σε ένα θεατρικό που κάναμε στο ραδιόφωνο, δεν κάναμε καμία αίσθηση ο ένας στον άλλον, ούτε την είδα ούτε με είδε. Ε, ήρθε η ώρα το ’66, που ήμασταν μέρα-νύχτα μαζί στα γυρίσματα του Κονσέρτου για πολυβόλα, και κολλήσαμε. Από το ’68 ξεκινήσαμε τις παραγωγές στο θέατρο, να κάνουμε μαζί ταινίες, ήταν μια καθοριστική συνάντηση για τη ζωή μου. Όταν πέθανε η Τζένη (έκλεισαν 25 χρόνια φέτος), συνέχισα μόνος μου, στο θέατρο κυρίως, αλλά και στον κινηματογράφο, όποτε μου ζητήθηκε. Και η τηλεόραση μου αρέσει, δεν είχα ποτέ καμιά αντιπάθεια. Έχω κάνει πολλή τηλεόραση και κινηματογράφο, 41 ταινίες μετράω, αλλά στο θέατρο ήταν η βάση μου.

q Έχουμε κάνει πολλά λάθη, πέφταμε σε παγίδες, οι συνθήκες ήταν πολύ άγριες, τα οικονομικά επίσης, και υπήρχε πολλή και εξοντωτική δουλειά. Θέατρο και κινηματογράφος μαζί είναι ένα πράγμα που μόνο εδώ, οι Έλληνες ηθοποιοί, το έχουν περάσει. Εκείνο τον καιρό κάναμε 14 παραστάσεις την εβδομάδα, δεν ξέραμε ούτε αργία Δευτέρας ούτε τίποτα, είχαμε δύο παραστάσεις κάθε μέρα. Τελειώναμε στη μία τη νύχτα από το θέατρο, μας έπαιρνε το αυτοκίνητο της παραγωγής και τρέχαμε στην Κωπαΐδα ή στη Στυμφαλία ή στου διαόλου τις άκρες επί τρεισήμισι μήνες μέχρι να τελειώσει μια ταινία. Πηγαίναμε στο γύρισμα, κοιμόμασταν δυο-τρεις ώρες με το ζόρι κι ήμασταν από τις 7 το πρωί μέσα στα χώματα και στις λάσπες, στα χιόνια, σε ό,τι συνθήκες βάλεις με το μυαλό σου. Τελείωνε το απόγευμα το γύρισμα και μας γύριζαν στην Αθήνα τη νύχτα για να έχουμε πάλι δύο παραστάσεις και μετά πάλι πίσω στο γύρισμα. Όλες οι ταινίες γυρίζονταν έξω από την Αθήνα και είχες για περίπου τρεις μήνες αυτό το πράγμα. Έχω την εντύπωση ότι οι κοπέλες (σ.σ. η Τζένη, η Αλίκη) φύγανε γρήγορα γι’ αυτόν το λόγο, επειδή ήταν εξοντωτική η δουλειά. Αυτές που είχαν προσόντα και ταλέντο, συνεπώς είχαν δουλειά και γύριζαν τρεις ταινίες τον χρόνο τουλάχιστον, εξοντώθηκαν. Ήταν τραγικές οι συνθήκες. Βέβαια, αυτές που προβλήθηκαν και έγιναν σταρ, π.χ. η Τζένη, η Αλίκη και μερικοί άλλοι, ήταν καμιά δεκαριά άνθρωποι. Δεν ήταν παραπάνω αυτοί που ωφελήθηκαν από τον κινηματογράφο, έκαναν περιουσία κι έφτιαξαν τη ζωή τους. Το πλήρωσαν, όμως, πολύ ακριβά. Ο κόσμος έβλεπε μόνο τη λάμψη, δεν καταλάβαινε τη δουλειά και την ταλαιπωρία που είχε από πίσω. Για τον καλλιτέχνη που αφοσιώνεται σε αυτήν τη δουλειά το 24ωρο δεν φτάνει. Δεν έχει ώρες σχόλης και ώρες δουλειάς. Δεν έχεις οχτάωρα και πεντάωρα, και στον ύπνο μας ακόμα λέμε λόγια.

26 lifo – 6.7.17

ΣΚΗΝΟΘΈΤΗΣ, ΗΘΟΠΟΙΌΣ. ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΎΡΓΟ, ΖΕΙ ΣΤΗ ΦΩΚΊΩΝΟΣ ΝΈΓΡΗ.

απο τον m. hulot. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

να σπουδάσω Φιλολογία, ήθελα να γίνω δάσκαλος. Είχα επαφή με τα βιβλία και τα γράμματα από πολύ μικρός, διάβαζα συνεχώς. Αυτό το σχέδιό μου δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί, γιατί, όταν έφτασα στη γραμματεία να υποβάλω τα χαρτιά μου, έλειπε ένα χαρτί ουσιώδες για την εποχή, το χαρτί Κοινωνικών Φρονημάτων που έπρεπε να πάρω από την Ασφάλεια. Έτσι έκλεισε η πόρτα για το πανεπιστήμιο. Αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία μου, γιατί αναγκάστηκα να αλλάξω όλα μου τα σχέδια. Και επειδή είχα ταλαιπωρηθεί πολύ αυτά τα πέντε χρόνια στην Αθήνα, με δουλειές, χαμαλίκια, εξευτελισμούς και καταναγκασμούς, ήθελα να κάνω μια δουλειά όπου να μην έχω αφεντικά. Η έννοια του αφεντικού με είχε διαλύσει. Τυχαία μια μέρα, περνώντας από την οδό Αριστοτέλους, βλέπω την επιγραφή «Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου “Λυκούργος Σταυράκος”». Ούτε είχα ιδέα από θέατρο ή σινεμά. Δεν ήξερα καν τι ήταν αυτό το πράγμα. Στο όμορφο νεοκλασικό αρχοντικό, το παλιό σπίτι του Πάγκαλου του δικτάτορα, στεγαζόταν η περίφημη σχολή Σταυράκου, η μοναδική στην Ελλάδα που λειτουργούσε άτυπα από τότε, χωρίς άδεια – ακόμα και τώρα δεν έχει, δηλαδή. Δυστυχώς, δεν καταφέραμε ποτέ να έχουμε μια Ακαδημία Κινηματογράφου στην Ελλάδα. Εκεί, λοιπόν, έδιναν εξετάσεις, γιατί είχε τμήματα ηθοποιών, σκηνοθετών και εικονοληπτών. Έδωσα κι εγώ και πέρασα.

ΚΏΣΤΑΣ ΚΑΖΆΚΟΣ

q Ένα σημείο καμπής ήταν όταν τελείωσα το σχολείο. Τα σχέδιά μου από πολύ μικρός ήταν να πάω στο πανεπιστήμιο για

6.7.17 – lifo

27

q Η Αθήνα το αντέχει τόσο θέατρο, αλλιώς δεν θα το έκανε. Ίσως επειδή εδώ γεννήθηκε το θέατρο. Είχαμε το καλύτερο κοινό στον κόσμο και δεν το λέω καθόλου τυχαία, ούτε αβασάνιστα. Αυτό είχε μελετηθεί. Για χρόνια, ειδικά τη δεκαετία του ’80, που ζούσε ο Κρίτας, και κάναμε μελέτες ποιοτικές και ποσοτικές σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας, δεν υπήρχε αλλού τέτοιο φιλοθεάμον κοινό. Το ομαδικό θέαμα είναι για τον Έλληνα ψωμοτύρι, είναι μες στην ψυχή του, το θέλει με όλη του την καρδιά. Δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο αυτό το φαινόμενο. Αναφερόμαστε με θαυμασμό στις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, στις μεγάλες θεατρικές πιάτσες, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, αλλά θέλουν προσοχή αυτά, διότι αυτές οι χώρες έχουν καταπληκτικά θέατρα ως αίθουσες –και στην τελευταία κωμόπολη βλέπεις μέγαρα–, αλλά δουλεύουν μία φορά τον χρόνο, π.χ. όταν περάσει καμία όπερα, αλλιώς είναι κλειδαμπαρωμένα. Κλασικό έργο δεν έχει παιχτεί ποτέ στο Λονδίνο και στο Παρίσι επί δύο σεζόν, από ένα οκτάμηνο τη σεζόν, κάθε μέρα με γεμάτο θέατρο, όπως συμβαίνει στην Αθήνα, ακόμα και σήμερα, παρά την κρίση και τη φτώχεια μας. Εδώ παίζουν όλο το ρεπερτόριο, γίνονται 1.000 παραστάσεις τον χρόνο. Δεν κάνει κακό σε κανέναν αυτό, παρόλο που θέλει να βάλει περιορισμούς το κράτος και όταν το υπουργείο κάνει εξετάσεις γίνεται αυστηρό, για να μην μπαίνουν τόσο πολλοί στο θέατρο. Αλλού είναι οι ευθύνες και αλλού κοιτάει. Το ότι οι νέοι θέλουν να ασχοληθούν με το θέατρο, με την τέχνη, μόνο κακό δεν είναι για μια κοινωνία. Αυτό που δεν έχουμε είναι οι ευκαιρίες για τους νέους ανθρώπους, ώστε να δοκιμάσουν κι άλλα πράγματα για να βρουν εκείνο που τους ταιριάζει. Και δεν μοιράζεται ο κόσμος, επιλέγει και πάει εκεί που θέλει.

q Ο Σοφοκλής, σε ένα υπέροχο χορικό για την Αθήνα, μιλάει για τον Κηφισό που πέρναγε από τον Κολωνό, «με τα πεντακάθαρα νερά του που δροσίζεται ο τόπος, η πλατύστερνη γη», και πλέκει έναν ύμνο στο μεγάλο ποτάμι που σήμερα είναι σκουπιδότοπος, λύματα. Υπάρχει πρωτεύουσα στον κόσμο που δεν έχει ποτάμι; Η Αθήνα είχε τον Κηφισό, τον Ιλισό, την Καλλιρρόη, τον Ηριδανό, το ποτάμι που πέρναγε από τη Φωκίωνος. Τα σκεπάσανε όλα. Έρχονται οι ξένοι και ψάχνουν τον λόφο του Αρδηττού και το ποτάμι που διαβάζουν στα βιβλία, αλλά πού να το βρουν; Μπετοναρίστηκαν όλα και κουβαλάνε σκουπίδια. Εδώ σκεπάσανε την Ιερά Οδό. Βρέθηκε το λιθόστρωτο, ο αρχαιότερος στρωμένος δρόμος που πήγαινε από τον Κεραμεικό μέχρι την Ελευσίνα, απ’ όπου πέρναγε η πομπή των Παναθηναίων, και το σκέπασαν με άσφαλτο! Θυμάμαι, τότε ήταν η Μελίνα υπουργός και είχε γραμματέα τον Κωνσταντίνο τον Αλαβάνο, έναν έξυπνο άνθρωπο. Τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι «γιατί μπετονάρατε την Ιερά Οδό;» και απάντησε «για να το φυλάξουμε για τους επιγενομένους!». Είχε πέσει γέλιο άγριο. Φάγανε καλά οι εργολάβοι στα έργα αυτά. Θα μπορούσε η Αθήνα να είναι η ωραιότερη πόλη του κόσμου. Ακόμα κι έτσι, ακόμα κρατάει η κακομοίρα κάτι.

Ο καθένας κοιτάει να βολέψει τον εαυτό του, γι’ αυτό βλέπετε να κυκλοφορεί τόσο σήμερα η λέξη «επιβίωση». Η επιβίωση είναι ζωώδης κατάσταση όμως, δεν είναι ανθρώπινη, κι όταν ωθείσαι στην επιβίωση, ωθείσαι στο ζωώδες, είναι σαν να σπρώχνεται η κοινωνία πίσω στον πρωτογονισμό. Το ζώο επιβιώνει. Δεν μπορεί να επέμβει στον κύκλο της ζωής του και να τον αλλάξει, αυτό σημαίνει επιβίωση.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

ΚΏΣΤΑΣ ΚΑΖΆΚΟΣ

q Ο πολίτης είναι πολιτικό πρόσωπο και πρέπει να ενδιαφέρεται για τα κοινά, κι εμείς, στο δικό μας κόμμα, στο ΚΚΕ, δεν επιλέγουμε ρόλους. Αν χρειάζεσαι εκεί, θα πας εκεί, δεν έχει μ’ αρέσει, δεν μ’ αρέσει. Και τα πέντε χρόνια που ήμουν βουλευτής ήταν μεγάλη εμπειρία για μένα, σχεδόν σχολείο, από πολλές απόψεις. Το Κοινοβούλιο δεν είναι καθόλου απλή ιστορία, ακόμα και ως παρατήρηση και επεξεργασία αυτών των, υποτίθεται, έξοχων προσωπικοτήτων που αποτελούν το πρώτο όργανο της πολιτείας, το νομοθετικό σώμα. Ανεξαρτήτως παρατάξεων, έβλεπες κονοβουλευτικούς ανθρώπους με κύρος, πολλά προσόντα, μυαλό και λόγο, που έβγαιναν στο βήμα και άφηναν τη σκέψη τους να ξεδιπλωθεί μπροστά στο κοινό. Κι έβλεπες άλλους, με το χαρτί στο χέρι, να διαβάζουν όσα λένε, κάτι που απαγορεύεται από τον κανονισμό της Βουλής. Επιτρέπεται να κρατάει ο βουλευτής σημειώσεις για νούμερα και στοιχεία, αλλά η ανάπτυξη πρέπει να γίνεται μπροστά στο κοινό, να δούμε τι έχει μέσα το κεφάλι του, πόσο ξέρει το θέμα που υπερασπίζεται.

q Τώρα όλοι ξέρουν τι συμβαίνει, αλλά υπάρχουν και πάρα πολλοί που δεν θέλουν να ξέρουν. Δεν ψάχνουν τι συμβαίνει, αδιαφορούν, και είναι πολλοί αυτοί. Αυτό είναι η κατάρα. Έχει καταφέρει το σύστημα να κάνει τους ανθρώπους, ειδικά τους νέους, όχι μόνο να αδιαφορούν για την πολιτική αλλά να τη σιχαίνονται. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη καταστροφή που μπορεί να γίνει στον τόπο. Οι Αρχαίοι, που είχαν μυαλό, εάν δεν ενδιαφερόσουν για τα κοινά, σε λέγανε «ιδιώτη». Το «αυτός ιδιωτεύει» ήταν η μεγαλύτερη βρισιά που μπορούσαν να σου πουν, είχε την έννοια του ηλίθιου. Και αν δείτε, έχει μείνει και στις λατινογενείς γλώσσες ο όρος «idiot» να σημαίνει «ηλίθιος». Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνος αγράμματος από τον πολιτικά αγράμματο. Είναι άκρως επικίνδυνο στοιχείο αυτός που δεν καταλαβαίνει ή δεν θέλει να καταλάβει πως ό,τι κάνει στη ζωή του, αυτό που ζει, η καθημερινότητά του, καθορίζεται από αποφάσεις της πολιτικής: η τιμή των προϊόντων πρώτης ανάγκης, το αν έχει σπίτι να μείνει, το αν έχει δουλειά, το αν θα μένει στο πεζοδρόμιο. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει μόνος του και ο ατομικισμός είναι ηλιθιότητα. Ο καθένας κοιτάει να βολέψει τον εαυτό του, γι’ αυτό βλέπετε να κυκλοφορεί τόσο σήμερα η λέξη «επιβίωση»: «Αγώνας επιβίωσης». Η επιβίωση είναι ζωώδης κατάσταση όμως, δεν είναι ανθρώπινη, κι όταν ωθείσαι στην επιβίωση, ωθείσαι στο ζωώδες, είναι σαν να σπρώχνεται η κοινωνία πίσω στον πρωτογονισμό. Το ζώο επιβιώνει. Έχει έναν κύκλο ζωής, ξημερώνει η μέρα, βγαίνει απ’ την τρύπα του, κοιτάει να βρει να φάει, να μην το φάνε, να ξαναμπεί στην τρύπα και να ξαναρχίσει ο ίδιος κύκλος. Δεν μπορεί να επέμβει στον κύκλο της ζωής του και να τον αλλάξει, αυτό σημαίνει επιβίωση. Ο άνθρωπος ξέφυγε από αυτό από τότε που άρχισε να σκέφτεται, επενέβη στη ζωή του και δοκίμασε να την αλλάξει, να τη φτιάξει όπως ήθελε. Τουλάχιστον προσπάθησε, κι ας μην το έχει καταφέρει ακόμα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, είναι μονόδρομος. Προσαρμόζεται και εξελίσσεται και αυτό δεν μπορεί να το ανακόψει κανείς, δηλαδή το να φτιάξει την κοινωνία καλύτερη. Κανείς δεν μπορεί να ανακόψει τη δύναμη της ζωής. Αλλιώς η ζωή φτωχαίνει και γίνεται χαμοζωή. Όταν ο Κρέοντας ρωτάει την Αντιγόνη «Δεν φοβάσαι; Θα σε σκοτώσω, θα πεθάνεις», εκείνη του απαντά: «Γιατί να φοβάμαι; Δεν θα πεθάνουμε όλοι; Όλοι δεν είμαστε του θανάτου; Κι εσύ δεν θα πεθάνεις; Τι είσαι, ο Δίας; Δεν φοβάμαι τον θάνατο, φοβάμαι τη νεκροζωή».

q Σήμερα γίνεται άγριο εμπόριο ελπίδας. Η ελπίδα είναι μια λέξη που θέλει πολλή προσοχή, γιατί δεν ζει με ελπίδες ο ζωντανός άνθρωπος. Οι πεθαμένοι ζουν με ελπίδες, περιμένουν τη Δευτέρα Παρουσία, αν θα τους βάλει αριστερά ή δεξιά, αν θα τους στείλει στα καζάνια ή στα δεντράκια με τα μήλα. Ο ζωντανός ο άνθρωπος ζει μια πραγματικότητα για την οποία δεν μπορεί να αδιαφορεί. Ο μέγας Μπρεχτ το λέει επιγραμματικά, «η πραγματικότητα είναι εκεί και σε περιμένει, θέλει να αλλάξει, άλλαξέ την». Αν κάθεσαι και την κοιτάς απ’ τον καναπέ, δεν αλλάζει. Χειροτερεύει αν δεν επέμβεις. Αγωνίζεσαι για τη ζωή, δεν ελπίζεις σε σωτήρες. Αυτό μας έχει φάει, περιμένουμε τους σωτήρες που λένε «καθίστε ήσυχα, μη βγαίνετε στους δρόμους, μην αγωνίζεστε, εμείς θα σας τα φτιάξουμε. Ακούμπα σ’ εμάς και μη σε νοιάζει». Οι ίδιοι άνθρωποι που καταστρέφουν τον τόπο θέλουν και να τον σώσουν, υποτίθεται. Και ο κόσμος κάθεται κι ελπίζει.

q Η ζωή με έχει μάθει ότι είναι ένας αγώνας διαρκής. Όλες οι θρησκείες μάς λένε «εδώ ήρθατε για να βασανιστείτε και στην άλλη ζωή θα ανταμειφθείτε». Έτσι λέει η Αγία Γραφή, την οποία, σύμφωνα με τα βιβλία, την έγραψε ο Θεός με το χέρι του. «Θα βασανιστείτε σαν τον Ιώβ και στην άλλη ζωή θα κερδίσετε τη βασιλεία των ουρανών». Στην πραγματικότητα, όμως, κανένας άνθρωπος δεν αγωνίζεται και δεν ενδιαφέρεται να αλλάξει τις μετά θάνατον συνθήκες. Αυτό που σε ενδιαφέρει είναι τι θα ζήσεις εδώ και να κάνεις αυτήν τη ζωή καλύτερη.

28 lifo – 6.7.17

ΙNFO

Σοφοκλή, Οιδίπους επί Κολωνώ, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 7-8 Ιουλίου 2017, 21:00. Από €10 έως €45. Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης. Σκηνοθεσία: Σταύρος Σ. Τσακίρης. Διανομή: Ξένος: Δημήτρης Λιγνάδης, Οιδίπους: Κώστας Καζάκος, Αντιγόνη: Κόρα Καρβούνη, Ισμήνη: Τζένη Κόλλια, Θησέας: Άρης Τρουπάκης, Κρέων: Δημήτρης Ήμελλος, Πολυνείκης: Δημήτρης Λάλος

526

TIME

Time to make #YOURMOVE Η νέα συλλογή SKIN της Swatch διακρίνεται για τον μινιμαλιστικό σχεδιασμό της αλλά και για την κομψότητα που χαρακτηρίζει καθένα από τα μοντέλα που την αποτελούν. Τι θα λέγατε για ένα ρολόι άνετο, ευκολοφόρετο, που ακολουθεί κάθε σας κίνηση και γίνεται «ένα» μαζί σας; Η ολοκαίνουρια συλλογή Skin της Swatch αποτελείται από 11 μίνιμαλ μοντέλα για άνδρες και γυναίκες σε δύο μεγέθη κάσας με κυματιστό μοτίβο δύο αποχρώσεων, κορόνα κομμένη σαν πολύτιμο πετράδι και καντράν με εκλεπτυσμένα χαρακτηριστικά. Διαθέσιμα τόσο σε μέγεθος regular (37 mm) όσο και σε μέγεθος big (40 mm), κάθε ρολόι της σειράς προσφέρει στον κάτοχό του την αίσθηση της ελευθερίας και της έμπνευσης για κίνηση. Αναδεικνύοντας την προσωπική έκφραση, προβάλλουν τη δύναμη της αυτοπεποίθησης και του να ζει κανείς βάσει των δικών του κανόνων. Το Swatch SKIN γίνεται πρωταγωνιστής σε τέτοιες ιστορίες, οι οποίες θα αποκαλύπτονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της Swatch καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. #YOURMOVE, your Skin, your Watch! http://www.swatch.com/el_gr

H

Α Ρ Ο Γ Α

ΤheGOODLIFO

τησ δασ α εβδομ

6.7.17 – lifo

29

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ

Πες μου λίγα πράγματα για σένα. Είμαι η Ναστάζια και είμαι 26 χρονών. Έχω σπουδάσει κινηματογράφο και τα τελευταία 5 χρόνια εργάζομαι ως ρεσεψιονίστ στο Uncle Chronis Tattoo. Ποιο ήταν το πρώτο σου τατουάζ; Το πρώτο μου τατουάζ το έκανα στα 16 και ήταν ένα λεοπάρ αστέρι πάνω από τον αστράγαλο. Έγινε μετά από ένα deal με τους γονείς μου για καλούς βαθμούς. Πόσα έχεις κάνει μέχρι τώρα και τι απεικονίζουν; Αρκετά. Τα περισσότερα είναι old school με κλασική θεματολογία ή εμπνευσμένα από πράγματα που αγαπώ (μουσική, ταινίες, φαγητό, UFO). Έχεις μετανιώσει για κάποιο από αυτά; Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να μετανιώσεις; Όχι, μέχρι τώρα δεν έχω μετανιώσει για κανένα και θέλω να πιστεύω πως ούτε στο μέλλον θα μετανιώσω. Πώς θα χαρακτήριζες το στυλ σου; Hot for Nietzsche, όπως λένε και οι Turbonegro. Τι δεν θα μπορούσες με τίποτα να φορέσεις; Κολάν με διαφάνειες. Never! Με ποιο κομμάτι της γκαρνταρόμπας σου έχεις κολλήσει τελευταία; Με ένα crop top με σύμβολα merch από μια Αγγλίδα tattoo artist. Τι φοράς συνήθως όταν πας στη δουλειά; Στη δουλειά μου ντύνομαι όπως θα ντυνόμουν για να βγω μια βόλτα και ανάλογα με τη διάθεσή μου. Πιστεύεις ότι οι Αθηναίες έχουν στυλ; Φυσικά, βρίσκω τις Αθηναίες πολύ στυλάτες. Έχεις κάποια φετίχ στα ρούχα; Δεν έχω φετίχ και κολλήματα στο ντύσιμο. Μπορώ να φορέσω τα πάντα. Τι φόρας σήμερα και πόσο κοστίζει; Σετ ΣΟΜΦ (60 ευρώ), βραχιόλι Β612 (14 ευρώ), VANS (60 ευρώ).

30 lifo – 6.7.17

ΝΑΣΤΆΖΙΑ

Ρεσεψιονίστ στο Uncle Chronis Tattoo

kειμενο μεροπη κοκκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

ΦΈΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ Η ΦΆΣΗ ΕΊΝΑΙ ΠΆΜΕ ΓΙΑ ΠΛΩΜΆΡΙ Άσε για λίγο τα likes στο Instagram και μπες στο www.pamegiaplomari.gr. Διεκδίκησε κι εσύ μια διπλή θέση στο επόμενο κερασμένο τραπέζι του διαγωνισμού «Πάμε για Πλωμάρι».

O

k, όποιος δεν μπαίνει κάθε μέρα στο Facebook και στο Instagram ας σηκώσει το χέρι. Κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι αφιερώνουμε καθημερινά χρόνο να δούμε τα posts των φίλων μας ή να τσεκάρουμε τα likes που πήραμε στην πιο πρόσφατη selfie. Ή απλώς για να μιλήσουμε λιγάκι στο Messenger και να γνωρίσουμε νέο κόσμο. Δεν λέω, καλά τα social media, αλλά με τέτοιον ήλιο δεν θα ήταν πολύ καλύτερα να ήσουν κάπου με τον κολλητό/την κολλητή σου και να έπινες ένα ουζάκι; Θες να σ’ το κάνω και καλύτερο; Να γνωρίζατε νέο κόσμο! Λοιπόν, αυτό το καλοκαίρι η φάση είναι εκεί έξω κι εσύ δεν έχεις παρά να βγεις και να διασκεδάσεις, να γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους, να μιλήσεις, να κοινωνικοποιηθείς, να χαρείς τη θάλασσα και τον ήλιο. Όταν έχει ήλιο, έχει Πλωμάρι. Με πάγο ή νερό, όπως το προτιμάς, το εθνικό μας ποτό, το ούζο, είναι συνώνυμο του ήλιου. Άμα βάλεις κι ένα ωραίο μεζεδάκι στο πλάι και πιάσεις τραπεζάκι δίπλα στη θάλασσα, το έχεις το σκηνικό. Διακοπάρες! Τραπεζάκι είπα, ε; Οk, δεν γίνεται να είσαι όλο το καλοκαίρι σε κάποιο νησί –πώς θα μπορούσες άλλωστε–, αλλά η καλή παρέα μετράει. Μπορείς να περάσεις εξίσου καλά και στην πόλη, βγαίνοντας για ουζοκατάσταση. Μπορείς κι εσύ να γίνεις ένας απ’ τους τυχερούς που το Ούζο Πλωμαρίου θα τους κάνει το τραπέζι, να πάρεις ένα αγαπημένο

Το αγαπημένο Ούζο ταξιδεύει από το Πλωμάρι της Λέσβου, όπου παράγεται από το 1894, για να φτάσει στα ποτήρια μας. Ένα ούζο που προέρχεται από 100% διπλή απόσταξη και παράγεται παραδοσιακά, σε 18 μικρούς, χειροποίητους, χάλκινους άμβυκες, καταλήγοντας γλυκόπιοτο στον ουρανίσκο.

σου πρόσωπο και να πάτε να το απολαύσετε μαζί με άλλα 8 άτομα που θα γνωρίσετε εκεί. Εννοείται πως θα φάτε εκλεκτά μεζεδάκια. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να δεις το video με τον ανατρεπτικό Φάνη Λαμπρόπουλο και τους φίλους που γνώρισε τυχαία στον δρόμο από την Αθήνα ως τη Λέσβο κι έγιναν όλοι μια μεγάλη παρέα σε μεζεδοπωλείο στο Πλωμάρι, με δροσερό Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου. Εμπνεύσου από τον Φάνη, μπες στο www.pamegiaplomari.gr και διεκδίκησε κι εσύ μια διπλή θέση στο επόμενο «Πάμε για Πλωμάρι». Δήλωσε συμμετοχή από 22 Ιουνίου έως 21 Ιουλίου στον διαγωνισμό που μπορεί να σε στείλει σε κάποια από τα καλύτερα μεζεδοπωλεία σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λέσβο για να περάσετε σούπερ, χωρίς να χαλάσετε ούτε ένα ευρώ! Και, πού ξέρεις; Στο τραπέζι μπορεί να κάνεις την καλύτερη γνωριμία, να περάσεις ένα ακόμη καλύτερο καλοκαίρι και να πιεις ακόμη περισσότερα ουζάκια. Κάθε εβδομάδα, από 6 έως και 28 Ιουλίου, τέσσερα τραπέζια περιμένουν εσένα και την παρέα σου να γνωριστείτε με νέους ανθρώπους και να μοιραστείτε το αγαπημένο μας Ούζο Πλωμαρίου. Συνολικά 18 δωρεάν γεύματα σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Λέσβο, συνοδεία φυσικά του αγαπημένου σου Ούζου, περιμένουν να τα διεκδικήσεις. Εμείς, πάντως, Πάμε για Πλωμάρι. Εσύ θα κάτσεις μέσα;

EXTRA TIP Αν βρεθείς στη Λέσβο, μην παραλείψεις να κάνεις μια βόλτα απ’ το αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου, να δεις το Μουσείο Ούζου «Ο Κόσμος του Ούζου» και να μάθεις τα πάντα για την ιστορία του αλλά και τον τρόπο παρασκευής του.

6.7.17 – lifo

31

tιμητική βράβευση για την ευδαπ

KET H MARA RC RESE Γιάννης Αντετοκούνμπο και STR8 μαζί για τα επόμενα 5 χρόνια Τη συμφωνία τους για συνεργασία παγκόσμιου επιπέδου, διάρκειας 5 χρόνων, γιόρτασαν το STR8 του Ομίλου Σαράντη και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σε μια εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Περιστύλιο του Ζαππείου, στις 29 Ιουνίου. Το STR8 στόχο έχει να συνεχίσει να εμπνέει και να παρακινεί κάθε νέο άνδρα να ακολουθεί το όνειρό του, να ξεπερνάει τα όριά του, να ζει την κάθε μέρα με τον δικό του τρόπο. Ο Βαγγέλης Κυπριώτης, group commercial officer, και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, μίλησαν επί σκηνής με ενθουσιασμό για τη συνεργασία και την κοινή φιλοσοφία που μοιράζονται για τους νέους, τα πλάνα που αφορούν το επόμενο διάστημα αλλά και τις δράσεις που πρόκειται να σχεδιάσουν μαζί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΤheGOODLIFO

Το φυσικό μεταλλικό νερό ΖΑΓΟΡΙ στο 2ο Τrimore Syros Triathlon

32 lifo – 6.7.17

Το Φυσικό Μεταλλικό Νερό ΖΑΓΟΡΙ συμμετείχε στο μεγαλύτερο τριαθλητικό event, το Trimore Syros Triathlon, που έγινε για 2η συνεχόμενη χρονιά, 15-18 Ιουνίου, στο πανέμορφο νησί της Σύρου. 3 ημέρες, 10 αγωνίσματα, 1.000 μικροί και μεγάλοι τριαθλητές, κολυμβητές και δρομείς απόλαυσαν μέσα από τη συμμετοχή τους μοναδικές εμπειρίες! Από την πρώτη μέρα και καθ’ όλη τη διάρκεια των αγώνων το Φυσικό Μεταλλικό Νερό ΖΑΓΟΡΙ βρισκόταν σε κάθε σημείο του νησιού για να δροσίσει και να τονώσει όλους τους συμμετέχοντες, τονίζοντας τη σημασία του νερού για την ενυδάτωσή τους σε περιόδους με ήλιο και ζέστη. Η διοργάνωση είχε φροντίσει για τον σχεδιασμό ειδικά διαμορφωμένων σταθμών στη Φάμπρικα και στη Βάρη, στην παραλία του Φοίνικα και στον Μέγα Γιαλό, στον Γαλησσά και στο κέντρο της δράσης στην Ερμούπολη, ώστε να έχουν εύκολη πρόσβαση στο δροσερό φυσικό μεταλλικό νερό ΖΑΓΟΡΙ μεγάλοι και μικροί τριαθλητές.

Το πρώτο βραβείο για την πρωτότυπη υλοποίηση εφαρμογής του συστήματος διοίκησης μέσω στόχων απέσπασε η ΕΥΔΑΠ στην τελετή απονομής των Business IT Excellence (ΒΙΤΕ) Awards 2017. Πρόκειται για ένα έργο παρακολούθησης της εκτέλεσης των στόχων όλων των οργανωτικών μονάδων της εταιρείας και κατ’ επέκταση εκσυγχρονισμού και απλοποίησης των διαδικασιών οργάνωσης της εταιρείας.

Η Siemens κερδίζει το 3D Printing Industry Award Η Siemens είναι ο νικητής του διεθνούς βραβείου 3D Printing Industry Award στην κατηγορία «3D Printing Εφαρμογή της Χρονιάς». Η εταιρεία τιμήθηκε για την πρώτη στον κόσμο επιτυχημένη δοκιμή των πτερυγίων αεριοστροβίλων που κατασκευάστηκαν με την τεχνολογία 3D εκτύπωσης, Αdditive Μanufacturing (AM). Το βραβείο παραδόθηκε στους εκπροσώπους της Siemens από τον Michael Petch, αρχισυντάκτη του «3Dprintingindustry.com», στην τελετή απονομής του βραβείου στο Λονδίνο, παρουσία διεθνών εμπειρογνωμόνων της AM βιομηχανίας. Νωρίτερα φέτος, η Siemens ανακοίνωσε μια σημαντική ανακάλυψη στην 3D εκτύπωση: μια διεθνής ομάδα με τη συμμετοχή μηχανικών της Siemens στο Finspång (Σουηδία), στο Lincoln (Ηνωμένο Βασίλειο) και στο Βερολίνο (Γερμανία), μαζί με εμπειρογνώμονες της Materials Solutions στο Worcester (Ηνωμένο Βασίλειο) ολοκλήρωσαν επιτυχώς τη δοκιμή απόδοσης σε συνθήκες πλήρους φόρτισης των πρώτων πτερυγίων αεριοστροβίλων που θα κατασκευαστούν με τη χρήση AM.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ ΑΘΗΝΩΝ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

34

Ο Χρήστος Παρίδης για το Άφιξις στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου. σελιδα

38

ΓΕΥΣΗ Η Νίκη Μηταρέα για το Mythos by Divani, το Mira στην Καστέλλα και το Σερσέ λα φαμ. σελιδα

CITY LAB Όσα ζήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα. σελιδα

52

54

ΒΙΒΛΙΟ Οι μάστορες της μικρής φόρμας Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για τις νέες συλλογές διηγημάτων του Τομπάιας Γουλφ και του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.

σελιδα

40

ΣΙΝΕΜΑ Spider-Μan: Ηomecoming

Ενθουσιασμένος από την εμπειρία του με τους Εκδικητές, ο νεαρός Πίτερ Πάρκερ επιστρέφει στο σπίτι του, όπου ζει με τη θεία Μέι κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του καινούργιου του μέντορα Τόνι Σταρκ. Προσπαθεί να προσαρμοστεί στην καθημερινή του ρουτίνα, όταν όμως εμφανίζεται ο Vulture, ένας καινούργιος εχθρός, τότε όλα εκείνα που ο Πίτερ θεωρούσε σημαντικά μοιάζουν να απειλούνται. ä Κριτική από τον Θ. Κουτσογιαννόπουλο στη σελ. 36 6.7.17 – lifo

33

Top

1. ΘΕΑΤΡΟ Γράμμα σ’ έναν άντρα

ΜΟΥΣΙΚΉ Foo Fighters

Οι Foo Fighters του γκρουπ του Dave Grohl μετά τους Nirvana έρχονται για μια μοναδική συναυλία στο Ηρώδειο! Πρόκειται για μια ιστορική εμφάνιση που θα κινηματογραφηθεί στο πλαίσιο της σειράς ντοκιμαντέρ του PBS Landmarks Live In Concert. Θα είναι ανοιχτή για το κοινό.

10/07, Ηρώδειο, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, 21:00, 210 3235582

34 lifo – 6.7.17

Οι σπουδαίοι Ρόμπερτ Γουίλσον και Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ ενώνουν τις δυνάμεις τους για να διεισδύσουν στο διαλυμένο μυαλό ενός από τους διασημότερους χορευτές όλων των εποχών, του Βάσλαβ Νιζίνσκι. Η σόλο παράσταση βασίζεται στα ημερολόγια του εμβληματικού χορευτή, ένα πραγματικό έργο τέχνης που καταγράφει την κάθοδό του στην τρέλα και σκιαγραφεί τη βασανισμένη σεξουαλικότητα και πνευματικότητά του, όπως επίσης και την τρικυμιώδη σχέση του με τον ιδρυτή των Ρωσικών Μπαλέτων, ιμπρεσάριο Σεργκέι Ντιαγκίλεφ, στον οποίο αναφέρεται το γράμμα του τίτλου. Η παρτιτούρα του Χαλ Γουίλνερ, εν είδει κολάζ, συνυφαίνει ηχητικά αποσπάσματα από το ημερολόγιο με τραγούδια και μουσικές των Τομ Γουέιτς, Άρβο Περτ, Χένρι Μαντσίνι και του Σοβιετικού φουτουριστή συνθέτη Αλεξάντερ Μοσόλοφ. 10-13/07, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Κεντρική Σκηνή, λεωφ. Συγγρού 107-109, 21:00

2. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Καλοκαίρι στην Αθήνα Η ομαδική εικαστική έκθεση αποτελεί το θερινό αφιέρωμα του Ιανού. Μια βόλτα στην Πλάκα και στο Θησείο, στο Γκάζι και στο Μεταξουργείο, μια βουτιά στον Φλοίσβο και ένα πάρτι στη Βουλιαγμένη, ένα διάλειμμα σε ένα αγαπημένο αστικό καφενείο ή στη δροσερή αυλή ενός ταβερνείου, τα θερινά σινεμά ως μικρά καταφύγια, μια κρυφή ταράτσα με αναπάντεχη θέα, μια βραδιά με πανσέληνο στο Ηρώδειο και στη Ρωμαϊκή Αγορά, επισκέψεις στα αρχαία μνημεία, στα μουσεία και στους βυζαντινούς ναούς στην καρδιά της πόλης, διεθνείς οργανώσεις τέχνης και δεκάδες ακόμη σημεία, γνωστά αλλά και άγνωστα, αιχμαλωτίζονται από το βλέμμα των συμμετεχόντων εικαστικών, συμπληρώνοντας το ετερόκλητο και παράδοξα γοητευτικό ψηφιδωτό του αθηναϊκού θέρους. 23/09, Ιανός - Αίθουσα Τέχνης, Σταδίου 24, 210 3217917

Nicolas Grenier, Going For It (II) (2016)

EVENTS ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

9

στα σλάβικα σημαίνει «μεθυσμένος χορευτής που τραγουδάει φάλτσα»(!). Το άνοιγμα της βραδιάς θα γίνει από τους Εκμέκ, το πρόγραμμα των οποίων περιλαμβάνει πάντα ετερόκλητες διασκευές από την ελληνική και την παγκόσμια δισκογραφία. 09/07, Τεχνόπολις, 21:00, Πειραιώς 100, Γκάζι

5. ΘΕΑΤΡΟ Festen

3. ΧΟΡΟΣ Bάκχες: πρελούδιο κάθαρσης Η Marlene Monteiro Freitas και η ομάδα της P.OR.K δραματοποιούν την αιώνια πάλη μεταξύ των δύο πόλων της ύπαρξης: της λαμπερής μορφής του Απόλλωνα και της χαοτικής αμορφίας του Διονύσου. Στις Βάκχες πρωταγωνιστεί μια ομάδα χορευτών και μουσικών σε ένα σκηνικό με επιρροές από την όπερα, τη μυθολογία, την ανάλυση του Νίτσε γύρω από το απολλώνειο και το διονυσιακό και τον σημαντικό και αμφιλεγόμενο πίνακα του Γκιστάβ Κουρμπέ «Η προέλευση του κόσμου». Η παράσταση περιλαμβάνει ετερογενή στοιχεία, μουσική, χορό και μυστήριο, και διερευνά το ζήτημα της πολλαπλότητας και του μυστηρίου της μορφής με έναν τρόπο που φέρνει στη μνήμη τις Βάκχες του Ευριπίδη. 05-06/07, Πειραιώς 260, Χώρος Η, 21:00, Ταύρος (στάση ΗΣΑΠ Καλλιθέα), 210 9282900

4. ΜΟΥΣΙΚΗ Full Moon Fiesta Η Μαρίζα Ρίζου συναντά την επιβλητική Big Band του Δήμου Αθηναίων σε ένα μοναδικό πρόγραμμα γεμάτο γνωστές επιτυχίες αλλά και δικά της τραγούδια, ειδικά διασκευασμένα για τη βραδιά. Νωρίτερα στη σκηνή θα εμφανιστούν οι Polkar. Το όνομα της μπάντας

6-12

ΙΟΥΛ.

Μια οικογενειακή γιορτή γίνεται αφορμή να διαταραχτεί η επίπλαστη αρμονία που για χρόνια επικρατούσε στο σπίτι της οικογένειας Χάνσεν. Τα καλά κρυμμένα μυστικά της οικογένειας αποκαλύπτονται, χωρίς όμως να συγκλονίζουν κανέναν πραγματικά. O καλοκουρδισμένος μεγαλοαστικός μηχανισμός αντιστέκεται. Η γιορτή συνεχίζεται κανονικά. Μέσα από τη σκηνοθεσία αυτής της παράστασης, που ανέβηκε με εγκωμιαστικές κριτικές στο ΚΘΒΕ τον περασμένο χειμώνα, σημειώνοντας συνεχή sold-out, ο Γιάννης Παρασκευόπουλος δημιουργεί, μαζί με τους συνεργάτες του, το δικό του Δόγμα, επιστρέφοντας στον πυρήνα του θεάτρου, τον άνθρωπο. 06-09/07, Εθνικό Θέατρο-Κεντρική Σκηνή, 21:00, Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, Ομόνοια, 210 5288170, 210 3305074

©PATROKLOS SKAFIDAS

6. ΧΟΡΟΣ Grand Finale

ΜΟΥΣΙΚΗ Πάνος Μουζουράκης Ο αγαπημένος τραγουδοποιός με τη χαρακτηριστική ζεστή φωνή δίνει μια μεγάλη συναυλία στην Τεχνόπολη με τραγούδια από την προσωπική του δισκογραφία, επιλογές από την ξένη μουσική σκηνή αλλά και τραγούδια καλλιτεχνών που σέβεται και αγαπάει. Θα παρουσιάσει επίσης τα καινούργια του τραγούδια από τον δίσκο του «Μονόλογος για δύο», στον οποίο συνεργάζεται αποκλειστικά με τον Μανώλη Φάμελλο.

10/07, Τεχνόπολις, 21:00, Πειραιώς 100, Γκάζι

«Οιδίπους επί Κολωνώ» στην Επίδαυρο

7. ΜΟΥΣΙΚΗ The Chap/ Pale Oaks

Το κύκνειο άσμα του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Σταύρου Τσακίρη, με έναν εκλεκτό θίασο, για δύο παραστάσεις στις 7 και 8 Ιουλίου.

Μ

ια σπουδαία παράσταση και ένα από τα πλέον εμβληματικά θεατρικά έργα που επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της σύγχρονης δραματουργίας θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι βρεθούν στην Αρ-

χαία Επίδαυρο αυτή την Παρασκευή ή το Σάββατο, 7 και 8 Ιουλίου αντίστοιχα.

Στη διάρκεια της 17χρονης πορείας τους, με 6 άλμπουμ και πολυάριθμα tours σε Ευρώπη και Αμερική, η μπάντα έχει τελειοποιήσει το δικό της, μοναδικό είδος prepost-everything ποπ, ανακατεύοντας ηλεκτρονική dance μουσική, πολιτικοποιημένη ροκ, ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, σφιχτούς ρυθμούς και ελεύθερους συνειρμούς. Στην Αθήνα εμφανίζονται για ένα βράδυ μαζί με τους Pale Oaks. 06/07, 6 d.ο.g.s, 21:00, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 210 3210510

8. MΟΥΣΙΚΗ Bad Bid/ Devamp Javú/ Onatree Τρία γκρουπ της ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της Αθήνας, οι Bad Bid, οι Devamp Javu και οι Onatree, παίζουν ζωντανά στην ταράτσα του Ρομάντσου. Τη βραδιά θα κλείσει με DJ set ο Andreas Benos-Palmer.

07/07, Biοs - Ρομάντσο Rooftop, 20:50, Αναξαγόρα 3-5, είσοδος ελεύθερη

9. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Α Generation of the ’90s Το εκθεσιακό πρόγραμμα του project space Temporary Duplex συνεχίζεται με την ομαδική έκθεση «Α Generation of the ’90s» σε επιμέλεια Ανδρέα Φακή. Αποτελεί την έβδομη κατά σειρά δράση του Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Eπιβίωση και παρουσιάζει δισδιάστατα και τρισδιάστατα έργα από επτά Έλληνες εικαστικούς που μεγάλωσαν κατά τη δεκαετία του 1990 και δραστηριοποιούνται στον δημόσιο χώρο. Συμμετέχουν οι εικαστικοί Δημήτρης Ταξής (1983, Στέττινο), b. (1982, Aθήνα), Βασίλης Μαρκοσιάν (1980, Αθήνα), ath1281 (1983, Αθήνα), Cacao Rocks (1985, Aθήνα), Greg Papagrigoriou (1986, Αθήνα) και D! (1984, Aθήνα) με νέα έργα τους. 07/07-08/09, Temporary Duplex, Επικούρου 16. Ωράριο λειτουργίας: Τετ.Κυρ. 12:00-18:00, είσοδος ελεύθερη

Ο Οιδίπους επί Κολωνώ με τον Κώστα Καζάκο στον ομώνυμο ρόλο και έναν εξαιρετικό θίασο ηθοποιών που τον περιβάλλει κατεβαίνει στην Επίδαυρο στο πλαίσιο του

GAMES GameAthlon 4 Το GameAthlon έρχεται ανανεωμένο και μεγαλύτερο για πέμπτη συνεχή χρονιά. Τα πάντα για τα βιντεοπαιχνίδια σε ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο για ατελείωτο λιώσιμο παίζοντας. Θα έχει τουρνουά, διαγωνισμούς, δράσεις, εκθέματα και πολλές εκπλήξεις για τους φανατικούς. Με δωρεάν είσοδο.

Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και το ενδιαφέρον είναι πολύ μεγάλο. Το έργο παρουσιάζει την πορεία του Οιδίποδα προς το τέλος, όταν μετά τη δεκαετή περιπλάνησή του πια στον κόσμο των ανώνυμων και των κυνηγημένων, φτάνει τυφλός και ρακένδυτος στο άλσος του Κολωνού, στις παρυφές της πόλης των Αθηνών, ζητώντας «φιλοξενία» από τους ντόπιους. Η παράσταση, σε σκηνοθεσία του Σταύρου Τσακίρη, είναι βασισμένη σε καινούργια μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και πρωτότυπη μουσική του Μίνου Μάτσα, η οποία εκτελείται ζωντανά από τις φωνές τεσσάρων ιεροψαλτών, ως ένα παράλληλο κείμενο εν είδει χορού.

08-09/07, Κλειστό Παλαιού Φαλήρου(Tae Κwon Do), Mωραϊτίνη 2, 11:00, Παλαιό Φάληρο, στάση τραμ Αγία Σκέπη

©PATROKLOS SKAFIDAS

STOP THE S PRES

Στη νέα του δημιουργία ο εγκατεστημένος στη Βρετανία, ισραηλινής καταγωγής χορογράφος και συνθέτης Hofesh Shechter θα μας δείξει έναν κόσμο σε ελεύθερη πτώση, όπου η ανθρωπότητα θα φτάσει στην τελική της κατάληξη μέσα από κλιμακούμενες σκηνές γεμάτες σουρεαλισμό και συναίσθημα. Το όραμα του Shechter, μυθικό και κωμικό, ζοφερό και πανέμορφο, σκιαγραφεί έναν κόσμο που βρίσκεται σε σύγκρουση με τον εαυτό του, πλημμυρισμένο από αναρχική ενέργεια και βίαιη κωμικότητα. Τα περίτεχνα σμιλεμένα χορογραφικά μοτίβα και η δυναμική μουσική που θα ερμηνεύεται ζωντανά επί σκηνής διασταυρώνονται για να δημιουργήσουν ένα μεθυστικό μείγμα δύναμης και συναισθήματος και να αφηγηθούν από κοινού μια ιστορία για το ανθρώπινο πνεύμα. 08-09/07, Πειραιώς, Χώρος Δ, 21:00, Ταύρος (στάση ΗΣΑΠ Καλλιθέα), 210 9282900

παίζουν: Κώστας Καζάκος, Δημήτρης Λιγνάδης, Κόρα Καρβούνη, Τζένη Κόλλια, Άρης Τρουπάκης, Δημήτρης Ήμελλος, Δημήτρης Λάλος.

πληροφορίες παράστασης: Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 7 & 8 Ιουλίου, 21:00. Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/periodeia/sofokleous-oidipous-epi-kolono

6.7.17 – lifo

35

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

Η Αποπλάνηση

p

Κακό

The Beguiled

Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ (1963) The Servant Σκηνοθεσία: Τζόζεφ Λόουζι Πρωταγωνιστούν: Ντερκ Μπόγκαρτ, Τζέιμς Φοξ Ένας αριστοκράτης μετακομίζει στο Λονδίνο και προσλαμβάνει υπηρέτη του οποίου η αφοσίωση και η εργατικότητα δεν συγκινούν την κοπέλα του αφεντικού. Μοιραία έρχεται η σύγκρουση που αποκαλύπτει σταδιακά τα κίνητρα του υπηρέτη.

Σκηνοθεσία: Σοφία Κόπολα Πρωταγωνιστούν: Νικόλ Κίντμαν, Κόλιν Φάρελ

Επανέκδοση μιας εμπνευσμένης συνεργασίας του σκηνοθέτη Τζόζεφ Λόουζι στη δεύτερη, ευρωπαϊκή καριέρα του, μετά την εξορία του από το κυνήγι των μαγισσών στη συντηρητική Αμερική του Μακάρθι, με τον δραματουργό Χάρολντ Πίντερ, σε ένα παιγνιώδες δοκίμιο πάνω στην εξουσία και το σεξ. Δεν είναι μόνο το σενάριο που εξερευνά τις συνεχείς ανατροπές ανάμεσα στον πλούσιο, κακομαθημένο αφέντη και στον πονηρό και φιλόδοξο δούλο (εξαιρετική η προσθήκη της Σάρα Μάιλς στο μπερδεμένο δίδυμο) αλλά και η κίνηση της κάμερας που αλλάζει θέσεις, γωνίες και ταχύτητες αφήγησης, ανάλογα με τη δεδομένη στιγμή. Μια διαφορετική ματιά στα εξελισσόμενα ήθη των ’60s και μαζί μια διαχρονική θεώρηση του ανδρικού ψυχισμού και του χάους που επιφέρει η αρσενική ανταγωνιστικότητα σε όλα τα επίπεδα. ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

Η ταινία The Beguiled έχει μια παράξενη φεστιβαλική διαδρομή: το πρωτότυπο φιλμ του 1971, σε σκηνοθεσία Ντον Σίγκελ, με τον Κλιντ Ίστγουντ, είχε προταθεί για το Φεστιβάλ Καννών εκείνης της χρονιάς με τη μεσολάβηση του επιδραστικού παράγοντα Πιερ Ρισιάν, αλλά οι Αμερικανοί παραγωγοί αρνήθηκαν τη συμμετοχή. Σαράντα έξι χρόνια μετά, το remake της Σοφία Κόπολα βρήκε μια θέση στο Διαγωνιστικό Τμήμα και τιμήθηκε με το Βραβείο Σκηνοθεσίας – μόλις η δεύτερη γυναίκα που το καταφέρνει. Έτσι, η ιστορία ενός στρατιώτη που τραυματίζεται στο μέτωπο και καταλήγει στα περιποιητικά χέρια (και στα διψασμένα μάτια) ενός μικρού οικοτροφείου που εκπαιδεύει κορασίδες για να γίνουν σωστές κυρίες αλλάζει οπτική και «εκθηλύνεται», σύμφωνα με την πάγια πρακτική της Αμερικανίδας σκηνοθέτιδος να διαβάζει την πλοκή μέσα από το πρίσμα του γυναικείου ψυχισμού – εξαίρεση το Somewhere. Ο πληγωμένος ήρωας δεν είναι πλέον το αρσενικό, απειλητικό αρπακτικό του Προδότη, όπως είχε μεταφραστεί η εκδοχή του Σίγκελ, αλλά ένας ύποπτος παρείσακτος σε έναν γυναικωνίτη, όπου τα μέλη, από τη διευθύντρια και τη δασκάλα μέχρι τις μαθήτριες, τον κοιτάζουν αρχικά με φόβο και στη συνέχεια εξετάζουν όλες τις πιθανές, λογικές λύσεις για να τον ξεφορτωθούν ή να τον κρατήσουν, αλλά και να τον αξιοποιήσουν, αν μπορούν. Η έπαυλη, σαν ιερό που στεγάζει καλούς τρόπους και εκλεπτυσμένο πολιτισμό εν μέσω βαρβαρότητας, αποδίδεται εμφατικά, σαν ελληνικός ναός (με τις ιωνικές κολόνες και την Greek Revival τεχνοτροπία που είχε εξαπλωθεί τον 19ο αιώνα σε ένα κομμάτι της ψαγμένης Αμερικής), αντιτίθεται στον ειδυλλιακό περίγυρο, που απεικονίζεται με μαλακό φως και παστοράλ αντανακλάσεις – μια όαση που λειτουργεί ως ουδέτερο καταφύγιο. Η δεσποινίς Μάρθα της Νικόλ Κίντμαν κρατά τις ισορροπίες, ακολουθώντας τις χριστιανικές αρχές της ελεημοσύνης, τις ανθρώπινες της συμπόνιας και τις προσωπικές μιας γυναίκας με σύντομο «κοσμι-

36 lifo – 6.7.17

κό» παρελθόν και ισχυρή αίσθηση της προστασίας, μια αυτοάμυνα συντήρησης μαζί με την ευθύνη για το ντρεσαρισμένο ποίμνιο. Οι υπόλοιπες κυμαίνονται από την αθωότητα ως την πονηριά, με ενδιάμεσο σταθμό-κλειδί τον πιο δύσκολο ρόλο, αυτόν της Εντουίνα της Κίρστεν Ντανστ, μιας εγκλωβισμένης ψυχής, που τοποθετείται ανάμεσα στο καθήκον και την απόδραση, την ερωτική αλλά και την πνευματική. Ανέκαθεν το ντεκόρ απασχολούσε σοβαρά τη Σοφία Κόπολα και η περίοδος του Αμερικανικού Εμφυλίου δεν αποτελεί μόνο μια αφορμή για ένα υπέροχο, συμβολικό σκηνικό αλλά και πρόθεση για αναφορά στα διλήμματα απέναντι στην υποδοχή και στη μεταχείριση του Ξένου – ειδικά όταν η σύγχρονη Αμερική προδίδει την έννοια της μετανάστευσης, ξεχνώντας πανηγυρικά τους καλούς της τρόπους αλλά και τους νόμους που τη θεμελίωσαν ως έθνος. Η πηγή της ταινίας, το μυθιστόρημα του Τόμας Κάλιναν, γράφτηκε το 1966 και σαφώς μιλάει για μια Αμερική στα πρόθυρα του διχασμού, άσχετα με τον χειρισμό του Ντον Σίγκελ και τη μάλλον απρόσμενη απόφασή του να καταπιαστεί με τόσους γυναικείους χαρακτήρες. Για την Κόπολα, η μετατόπιση του βλέμματος είναι φυσική και συμβαίνει οργανικά. Στην πιο άμεση ταινία της, περισσότερο και από τις Αυτόχειρες Παρθένους, καταφέρνει να διαβιβάσει τον προβληματισμό της για τη φύση και τη θέση της γυναίκας σε μια ακραία κατάσταση, χρησιμοποιώντας τον χαρακτήρα του λοχία Τζον Μακμπάρνι ως καταλύτη. Το κάνει αποτελεσματικά, με απλότητα και αφηγηματική οικονομία, χωρίς τη φιλοδοξία που πριν από χρόνια τής στοίχισε μια διχαστική υποδοχή για την αδικημένη, παραγνωρισμένη Μαρία Αντουανέτα, και πάλι στις Κάννες.

VILLAGE RENTI 6 - VILLAGE MALL 10,13 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 4,9 - ODEON ESCAPE 7 - ODEON STARCITY 3 - ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ,3 ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2 - ΑΜΥΝΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΚΑΔΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΒΑΡΚΙΖΑ 3 ΘΕΡΙΝΗ - ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΛΑΟΥΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΛΙΛΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 2 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΤΕΜΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΚΤΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΟΡΑΛΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - CINE ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ ΘΕΡΙΝΟ

Κινηματογράφος

Ενώ βρίσκεται φυλακισμένος στο Ομοσπονδιακό Οικοτροφείο Θηλέων, ένας τραυματισμένος στρατιώτης κερδίζει με τον τρόπο του τις καρδιές των μοναχικών γυναικών, προκαλώντας τες να στραφούν η μία ενάντια στην άλλη και τελικά εναντίον του.

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

SPIDER-MAN, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ Spider-Μan: Ηomecoming Σκηνοθεσία: Τζον Γουότς Πρωταγωνιστούν: Τομ Χόλαντ, Μάικλ Κίτον Ενθουσιασμένος από την εμπειρία του με τους Εκδικητές, ο νεαρός Πίτερ Πάρκερ επιστρέφει στο σπίτι του, όπου ζει με τη θεία Μέι κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του καινούργιου του μέντορα Τόνι Σταρκ. Προσπαθεί να προσαρμοστεί στην καθημερινή του ρουτίνα, όταν όμως εμφανίζεται ο Vulture, ένας καινούργιος εχθρός, τότε όλα εκείνα που ο Πίτερ θεωρούσε σημαντικά μοιάζουν να απειλούνται.

Τρίτη εκκίνηση για τον άνθρωπο-αράχνη και αυτήν τη φορά ένα αυθεντικό Spider Boy αναλαμβάνει να δώσει ενέργεια σε έναν ούτως ή άλλως κινητικό ήρωα, στο πρόσωπο του Τομ Χόλαντ, ο οποίος φέρεται και φαίνεται πιο νέος από τον Τόμπι Μαγκουάιρ και τον Άντριου Γκάρφιλντ. Συνεπώς, ταιριάζει γάντι, όπως διαφάνηκε στη σύντομη περσινή του εμφάνιση μαζί με τους πιο ψημένους Εκδικητές και, επιτέλους, χαίρεται με τον ρόλο του σωτήρα, δεν γκρινιάζει με υπαρξιακά τερτίπια πρώτου επιπέδου και αδημονεί να ενταχθεί στο κλαμπ των Μεγάλων. Ευτυχώς, δίπλα του έχει τον Τόνι Σταρκ ως μέντορα και η σαν μαστίγιο κοφτή και κοφτερή ειρωνεία του Ρόμπερτ Ντάουνι τον προσγειώνει όταν ονειρεύεται υψιπετή και ανέφικτα κατορθώματα, και ταυτόχρονα στανιάρει τη σοβαροφανή αυτοαναφορικότητα της παντοδύναμης Marvel. Ο Πίτερ Πάρκερ, λοιπόν, είναι ένας κανονικός μαθητής, έξυπνος και ανήσυχος, γενικά σπασίκλας,

με έναν ευτραφή κολλητό που τον βοηθάει όταν πρέπει να αποδείξει την αξία του μπροστά σε έναν απειλητικό εγκληματία, τον Τουμς, ο οποίος κλέβει επικίνδυνα υλικά, τα πουλάει παράνομα και μεταμορφώνεται στον ιπτάμενο Vulture – σε ένα παρατεταμένο κλείσιμο ματιού, ο Μάικλ Κίτον παίζει και πάλι έναν δισυπόστατο, βασανισμένο χαρακτήρα, μετά τον κανονικό Batman του Μπέρτον και τον μεταμοντέρνο Birdman του Ινιάριτου. Ο Πάρκερ παλεύει σε δύο ταμπλό: να αποτρέψει το κακό, κάτω από το μάτι του Iron Man και της τεχνολογικά ασφυκτικής στολής που του έχει χαρίσει για να τον ενισχύσει αλλά και για να τον παρακολουθεί αδιάλειπτα, και, δεύτερον, να προλάβει να είναι εντάξει στις μαθητικές του υποχρεώσεις, έναν διασχολικό διαγωνισμό όπου συμμετέχει και θέλει να βγάλει ασπροπρόσωπο το τμήμα του, και να δώσει στην όμορφη συμμαθήτριά του Λιζ να καταλάβει πως ενδιαφέρεται, είτε ως Πίτερ είτε ως Spidey. Συνολικά, ο Spider-Μan που ήρθε στον τόπο του έχει κατεβάσει τον ηλικιακό πήχη (ακόμα και η ταλαίπωρη θεία Μέι έγινε σέξι, αφού την υποδύεται η Μαρίσα Τομέι) και διαπνέεται από πνεύμα ανανέωσης και ελαφράδας, αφήνοντας πολύ πίσω τις μπαρόκ συνθέσεις του Σαμ Ράιμι, αλλά και το, επί ημερών Γκάρφιλντ, Αngst. Ωστόσο, οι σκηνές δράσης δεν παρουσιάζουν σοβαρά σημάδια ευφάνταστου θεάματος και βασίζονται περισσότερο σε οπτικοακουστικό θόρυβο και έναν déjà vu εντυπωσιασμό – η ταινία είναι μάλλον μια περιπέτεια χαρακτήρων με στοιχεία κομεντί και μια ειλικρινή και, όπως αποδεικνύεται στο φινάλε, ρεαλιστική συγκρουσιακή απεικόνιση της ενηλικίωσης, παρά ένα καραμπινάτο επεισόδιο superhero action. Η προσάρτηση του Spider-Μan στο σύμπαν των Εκδικητών δίνει μέλλον και πνοή σε έναν πάντα συμπαθή, αλλά δραματικά περιορισμένο ήρωα και, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, μοιάζει με σχέση αναπτυσσόμενης εξάρτησης, δοσμένη με χιούμορ, με διάθεση πατρικής προστασίας και δραματικά, μιας σειράς λύσεων με τους από μηχανής θεούς του Σταν Λι να παρεμβαίνουν ευεργετικά στο διάλειμμά τους από τους μεγάλους πολέμους.

VILLAGE RENTI ΘΕΡΙΝΟ,2,4,7,8,10,20 - VILLAGE MALL 2,4,7,8,14 - VILLAGE PAGRATI 3,4,5 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2,4,5 - ODEON MAROUSI 2,3 - ODEON ESCAPE 1,2,3,5,6,8 ΘΕΡΙΝΗ - ODEON STARCITY 1,5,6,7,9,10 - VILLAGE FALIRO 1,6,7,8 - ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ,1,3,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,2,4 - ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΛΕΚΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - ΝΑΝΑ 1,5,6 - ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΕΞ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΣΤΕΡΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΣΤΡΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - COOL TYMVOS 2 ΘΕΡΙΝΗ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ - ΟΝΑΡ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΡΙΑΝΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΠΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ

σει από τις ενοχές του, πηγαίνει σε μια μικρή πόλη, φιλοξενείται από παλιό του φίλο και γίνεται ο άνθρωπος-μυστήριο της περιοχής, με την πλοκή να δανείζεται την αφηγηματική δομή του κλασικού γουέστερν. Χωρίς μεγάλες εντάσεις, αλλά με τον Ρικάρντο Νταρίν να πιστοποιεί πως είναι ένας από τους λίγους ηθοποιούς στον κόσμο που αξίζει να δεις οποιοδήποτε φιλμ στο οποίο παίζει μόνο και μόνο για τη δική του παρουσία, ο Πιλότος προστίθεται, δίχως να προσφέρει κάτι καινοτόμο, στην πλούσια φιλμογραφία της χώρας με θέμα τα χρόνια της δικτατορίας του Βιδέλα και τα φρικτά, κρυφά γεγονότα που τη σημάδεψαν.

μπει στην αστυνομία, αλλά το καλύτερο που μπόρεσε να πετύχει ήταν να γίνει υπεύθυνος ασφαλείας του Καθεδρικού Ναού στο Μιλάνο παραπέμπει σε μια περσόνα εξυπνάκια καταφερτζή, κάτι ανάμεσα στον Άνταμ Σάντλερ και στον Μάρκο Σεφερλή, συνδυασμός που σε άλλους προκαλεί υστερικά γέλια και σε άλλους αποστροφή. Περί ορέξεως…

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

ΠΏΣ ΝΑ ΓΊΝΕΙΣ ΛΑΤΊΝΟΣ ΕΡΑΣΤΉΣ How to be a Latin lover

ΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΝΟΙΞΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΔΑΦΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΕΚΡΑΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ ΘΕΡΙΝΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - COOL TYMVOS 3 ΘΕΡΙΝΗ

Σκηνοθεσία: Κεν Μαρίνο Πρωταγωνιστούν: Σάλμα Χάγιεκ, Γιουτζίνιο Ντερμπέζ, Ρομπ Λόου Ένας Λατίνος καρδιοκατακτητής κατάφερνε να ζει πλούσια, χωρίς να χρειάζεται να δουλεύει, αποπλανώντας πλούσιες ηλικιωμένες γυναίκες, μέχρι που παντρεύτηκε μια πλούσια γυναίκα με τα διπλά του

Σκηνοθεσία: Τζόελ Χόπκινς Πρωταγωνιστούν: Μπρένταν Γκλίσον, Νταϊάν Κίτον Μια Αμερικανίδα χήρα θα βρει απροσδόκητα την αγάπη στο πρόσωπο ενός άντρα που ζει στο Χάμπστεντ, όταν θα αντιμετωπίσουν μαζί αυτούς που θέλουν να κατεδαφίσουν το σπίτι του.

Μια καλοβαλμένη, χρεοκοπημένη χήρα (Νταϊάν Κίτον) αναπτύσσει ερωτική φιλία με έναν άστεγο, ο οποίος έχει φτιάξει ένα αυτοσχέδιο σπιτάκι από το τίποτα στο προάστιο του Λονδίνου, το Χάμπστεντ, στον περίγυρο ενός καταρρέοντος νοσοκομείου που προορίζεται για πολυτελείς κατοικίες. Και ενώ ο Άιρα Σακς δένει διακριτικά, αλλά δυναμικά προσωπικά πορτρέτα με το κοινωνικό δράμα που καθορίζει τη μοίρα των πρωταγωνιστών του, ο Τζόελ Χόπκινς χάνει την ευκαιρία να μετατρέψει την πραγματική ιστορία ενός καλλιεργημένου περιθωριακού που δικαιώθηκε, και μάλιστα πανηγυρικά, στην προσπάθειά του να μην ενοχλήσει κανέναν, φτιάχνοντας μια αυθεντικά οικολογική διαβίωση, σε μια ταινία επιπέδων. Αντ’ αυτού, ο Απροσδόκητος Έρωτας επαφίεται στην ιδιαίτερη στόφα της Κίτον (μιας κομεντιέν χωρίς ταίρι που ταιριάζει παντού) και στην ξερή στιβαρότητα του Γκλίσον, σε ένα στρογγυλεμένο, αλλά όχι νόστιμο, ντεμί-οσκαρικό δραματάκι με ανάλαφρο άγγιγμα.

VILLAGE RENTI 16 - ODEON GLYFADA 3 ΘΕΡΙΝΗ ODEON MAROUSI 1 - ODEON STARCITY 4 - ΑΕΛΛΩ 2 ΒΑΡΚΙΖΑ 2 - ΕΚΡΑΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΟΡΦΕΑΣ ΘΕΡΙΝΟ

Σκηνοθεσία: Σεμπάστιαν Μπόρενζταϊν Πρωταγωνιστούν: Ρικάρντο Νταρίν, Όσκαρ Μαρτίνεζ, Ίμα Κουέστα

ΤΙ ΌΜΟΡΦΗ ΜΈΡΑ, ΘΕΈ ΜΟΥ!

Che bella giornata

Ένας στρατιωτικός που υπηρετεί τη δικτατορία της χώρας του ως πιλότος φτάνει στο ηθικό του όριο όταν του ζητείται να οδηγήσει αεροπλάνο γεμάτο εχθρούς της κυβέρνησης που θα πεταχτούν στη θάλασσα. Θέλοντας να ηρεμή-

ΑΙΓΛΗ 3 ΘΕΡΙΝΟ - ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΕΛΛΗΝΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΙΛΟΘΕΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΙΓΛΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΚΤΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΟΜΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΪΑΜΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΧΛΟΗ ΘΕΡΙΝΟ

ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ Hampstead

Ο ΠΙΛΌΤΟΣ Koblic

1977, Αργεντινή. Η στρατιωτική δικτατορία αποφασίζει να εκτελέσει πολιτικούς κρατούμενους, ρίχνοντάς τους στη θάλασσα από πολεμικά αεροσκάφη. Ο σμηναγός Τόμας Κόμπλικ είναι πιλότος σε μία από τις πτήσεις. Συνειδητοποιώντας τη μοίρα των επιβατών του έχει βρεθεί σε ένα από τα πιο αγωνιώδη σταυροδρόμια της ζωής του. Καθώς η δικτατορία απλώνει τα πλοκάμια της σε κάθε σπιθαμή της χώρας, ο Κόμπλικ προσπαθεί να κρυφτεί στην άγρια και διεφθαρμένη Αργεντινή.

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

χρόνια. Είκοσι πέντε χρόνια μετά, κακομαθημένος και έχοντας βαρεθεί να ξυπνάει δίπλα στην 80χρονη πια σύζυγό του, θα βρεθεί προ εκπλήξεως όταν εκείνη θα τον παρατήσει για έναν μικρότερό του πωλητή αυτοκινήτων.

Η λάθος ιδέα για το τι σημαίνει «καλοκαιρινή κωμωδία» είναι αυτή η αναβίωση του ξεγραμμένου στερεοτύπου του Λατίνου εραστή που σαγηνεύει, κολάζει και στο τέλος εκμεταλλεύεται τη γοητεία του για να ζήσει ανέμελα πλάι σε μεγαλύτερές του και πλούσιες κυρίες που πλήττουν. Φτάνοντας στα -ήντα πλέον, προσπαθεί να μάθει τις οικογενειακές αξίες και μπλέκει σε άνοστες παρεξηγήσεις προσαρμοσμένες στο ταπεραμέντο του Ντερμπέζ, που, όπως βλέπει τα θύματά του ο ήρωας που υποδύεται, έτσι ορέγεται και αυτός την αγκαλιά του μεγάλου αριθμητικά αμερικανικού κοινού. Σε αυτό στοχεύει και η ανώφελη κατά τα άλλα παρουσία της Σάλμα Χάγιεκ, ως μια σύμπραξη δηλαδή του μεξικανικού σινεμά για το κοινό καλό όλων των εμπλεκομένων. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 17 - VILLAGE MALL 1,6 - ΑΕΛΛΩ 2 ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - NANA 4 - ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΛΕΡΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΕΛ ΘΕΡΙΝΟ - ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ

BE ON THE LIST

Διαφημιστείτε στη LifO 210 32 54 290

Σκηνοθεσία: Τζενάρο Νουνζιάντε Πρωταγωνιστούν: Τσέκο Ζαλόνε, Ναμπία Ακάρι Ένας πορτιέρης σε νυχτερινό κλαμπ ονειρεύεται να μπει στην αστυνομία, όμως αποτυγχάνει τρεις φορές μέσα σε έναν χρόνο. Τελικά αναλαμβάνει υπεύθυνος ασφαλείας στον Καθεδρικό Ναό του Μιλάνου και μια σειρά από περιπέτειες ξεκινούν.

Επιτυχία του 2011 στην Ιταλία, που έρχεται αργοπορημένη στη χώρα μας λόγω της απήχησης που είχε πέρσι μια πιο πρόσφατη ταινία του Ζαλόνε, το Πού πάω, Θεέ μου!, η οποία σατίριζε τον θεσμό των δημοσίων υπαλλήλων, οπότε η σύνδεση με το κοινό μας ήταν προφανής. Εδώ, αντίθετα, ένας τεμπέλης που ήθελε να 6.7.17 – lifo

37

©KIKI PAP

ΘΕΑΤΡΟ

Άφιξης: Ένα έργο με αφετηρία την Οδύσσεια του Ομήρου Η Ιώ Βουλγαράκη στη Μικρή Επίδαυρο.

από τον χρήστο παρίδη

Φεστιβάλ Αθηνών

E

38 lifo – 6.7.17

πειτα από περιπλάνηση είκοσι ετών στις θάλασσες της Μεσογείου, ο Οδυσσέας επιστρέφει στην Ιθάκη και βρίσκει 108 νέους άντρες να κατοικούν στο παλάτι του, να λυμαίνονται την περιουσία του, να διεκδικούν τη γυναίκα του Πηνελόπη και να σφετερίζονται τον θρόνο του. Τότε, τους τιμωρεί, σκοτώνοντάς τους όλους και ξεκληρίζοντας το νησί. Ξαναδιαβάζοντας τα ομηρικά αποσπάσματα του μακελειού η σκηνοθέτις Ιώ Βουλγαράκη έθεσε μια σειρά από ερωτήματα: σε τι επιστρέφει ο Οδυσσέας; Ποιος θυμάται τον απόντα βασιλιά και ποιος είναι σήμερα αυτός ο άντρας; Τέλος, γιατί χρειάζεται να χυθεί τόσο αίμα; Η παράσταση Άφιξις που ετοιμάζει για τη Μικρή Επίδαυρο επικεντρώνεται στη στιγμή της επιστροφής και αποπειράται να δώσει απαντήσεις, να μιλήσει ακριβώς για το ανέφικτο του γυρισμού στην πατρίδα της νιότης. Η άποψή της είναι ότι καθώς ο χρόνος κινείται αμείλικτα προς τα εμπρός, τίποτα δεν παραμένει το ίδιο, οπότε δεν μπορούμε να επιστρέψουμε σε καμιά πατρίδα, έτσι όπως την έχει διαφυλάξει η μνήμη μας. Έχοντας συνοδοιπόρους της τους Αργύρη Ξάφη και Δέσποινα Κούρτη, συνιδρυτές της ομάδας ΠΥΡ, εμπνέεται από τη μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη και επενδύει σε μια θεατρική αφήγηση και όχι στον ρεαλισμό, επιχειρώντας να φωτίσει τον τρόπο που μπορούμε να συνδεθούμε σήμερα ψυχικά με μία από τις πιο αιματηρές σκηνές της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.

— Επικεντρωθήκατε στην κορύφωση της Οδύσσειας, όπως ο Όμηρος την καταγράφει στις ραψωδίες φ και χ. Εν μέρει στη φ και σε ολόκληρη τη χ. Πράγματι, μιλάμε για μία κορύφωση και κρίσιμη καμπή της ιστορίας του Οδυσσέα, σε ένα σημείο όμως που συνήθως προσπερνάμε. Στο συνειδητό και στο ασυνείδητο όλων μας είναι το ταξίδι. Η περιπέτεια του γυρισμού στην Ιθάκη, οι Κύκλωπες, η Σκύλλα και η Χάρυβδη, όλα αυτά που θυμόμαστε από τα σχολικά μας χρόνια. Κι όμως, η Άφιξις, η επιστροφή, είναι το μισό έπος. Από

i ΙΩ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ

ΠΥΡ - Άφιξις / Με αφετηρία τη Μνηστηροφονία από την Οδύσσεια Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου 7-8 Ιουλίου 2017 21:30

Το κοινό θα παρακολουθήσει λίγο πριν από την παράσταση ένα δρώμενο 10’ λεπτών στο Λιμάνι της Παλαιάς Επιδαύρου και θα ακολουθήσει τους ηθοποιούς προς το θέατρο με αφηγήσεις από την Οδύσσεια. Στην παράσταση συμμετέχουν οι Γιώργος Δικαίος, Δέσποινα Κούρτη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Μαίρη Μηνά, Γιώργος Μπινιάρης, Αργύρης Ξάφης, Γιώργος Παπαγεωργίου. Επίσης ο μουσικός Γιάννης Δεσποτάκης.

τη ραψωδία ν και μετά βρισκόμαστε στην Ιθάκη και η δράση εκτυλίσσεται εκεί. Για μένα είναι ένα ερώτημα τι είναι αυτή η επιστροφή. Η ιστορία αυτού του βασιλιά που επιστρέφει μετά από 20 χρόνια σε έναν τόπο που τον έχει ξεπεράσει απολύτως, πλην της Πηνελόπης, η οποία προσπαθεί να τον κρατήσει σαν μνήμη. Κατά τα άλλα, επιστρέφει σε ένα νησί που δεν το αναγνωρίζει και δεν τον αναγνωρίζουν.

— Αυτή δεν είναι μια σύγχρονη ανάγνωση και ερμηνεία; Στον αρχαίο κόσμο ένας βασιλιάς δεν παραμένει μια μεγάλη αξία; Φυσικά. Ωστόσο η απόσταση δεν είναι τόσο μεγάλη όσο νομίζουμε. Η Πηνελόπη έπρεπε οπωσδήποτε να έχει ξαναπαντρευτεί, είναι μια παρέκκλιση αυτό που συμβαίνει.

— Εννοείτε ως κενό εξουσίας; Απολύτως. Είναι τελείως έξω από την εποχή το ότι παραμένει ακέφαλο το παλάτι όλα αυτά τα χρόνια κι αυτή επιμένει να τον περιμένει. Είναι μια υπέρβαση. Οι μνηστήρες είναι η νέα γενιά με ένα πάρα πολύ ισχυρό αίτημα. Όταν εμφανίζεται ο Οδυσσέας, λοιπόν, υπάρχει μια σκηνή στην οποία ο Ευρύμαχος του προτείνει να μη χυθεί αίμα. Να τον ξεπληρώσουν και εφόσον κανένας τους δεν έχει αγγίξει τη γυναίκα του, να τους αφήσει να φύγουν. Θα μπορούσε ο Οδυσσέας να δεχτεί τον χαλκό, το μάλαμα και τον χρυσό που του προσφέρουν και να τελειώσει εκεί η ιστορία, να μην ξεκληρίσει τον τόπο. Αυτό είναι το ενδιαφέρον για μένα, το γιατί δεν δέχεται τη συμφωνία. Κάνοντας το βήμα προς το αίμα και προς το φονικό σκοτώνει 108 άντρες, μπαίνει σε μια δίνη αίματος που εμένα με κάνει να αναρωτιέμαι πραγματικά «γιατί;». Και από εκεί ξεκινάει η ανάγνωσή μου, καθώς η δικαιολογία της τιμής δεν είναι αρκετή για μένα, ως σύγχρονο θεατή και αναγνώστη.

— Είναι η τιμή και όχι ο σφετερισμός της εξουσίας; Είναι και αυτό αλλά και το ότι πρέπει να πληρώσουν οι μνηστήρες και να αποκατασταθεί η τάξη. Αλλά δεν έχει γίνει τίποτα τέτοιο. Και αν υπάρχει ένας κίνδυνος στο πώς μεταφράζουμε αυτό το υλικό σήμερα, ξεκινάει από ένα ερώτημα σχετικά με το τι γίνεται με

τον συγκεκριμένο ήρωα στο τέλος. Δηλαδή, ενώ έχουμε μια πολύ πιο καθαρή εικόνα για ό,τι περνάει μέχρι να βρεθεί στον οίκο του, στον θρόνο του, μετά υπάρχει ένας μετεωρισμός στον ήρωα, κάτι που τον κάνει τρομερά ανθρώπινο. Ξαναδιαβάζοντας αυτήν τη στιγμή της ιστορίας, ανακαλύπτεις κάτι τόσο αδιαπραγμάτευτο, που συγχρόνως φτάνει στην υπερβολή και στη διεκδίκηση, ξεφεύγοντας από το μέτρο μιας απάντησης.

— Έχετε πάρει απάντηση; Αυτή η μάχη είναι για την ταυτότητα του Οδυσσέα και έχει κάτι σχεδόν θρησκευτικό. Δεν διαπραγματεύεται, μπαίνει σαν τανκ και κάνει αυτό που πρέπει, χωρίς να βλέπει μπροστά του. Έχει άμεση σχέση με το ανθρώπινο είδος, που όσο υπάρχει, θα δημιουργούνται τέτοια θέματα. Όταν δουλεύεις με τέτοιο υλικό, καταλαβαίνεις πολύ καλά ότι τα ανθρώπινα θέματα είναι διαχρονικά. Διαβάζεις τον ποιητή και αναγνωρίζεις τον άνθρωπο εσύ που ζεις σήμερα, το 2017. Η απόσταση είναι ελάχιστη.

— Ο Τηλέμαχος αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο στην παράσταση; Στην παράστασή μας είναι το υποκειμενικό πλάνο του Οδυσσέα. Τον βλέπουμε μέσα από τα μάτια του. Άρα και η ύπαρξη των υπολοίπων παίρνει τον χρόνο και τον χώρο και τη δυναμική που παίρνει στην πραγματικότητα μέσα από τα μάτια του. Ο Τηλέμαχος έχει πολύ σημαντική θέση μέσα σε όλο αυτό. Φυσικά, εδώ τίθεται και το θέμα «πατέρας». Είναι η μόνη αναγνώριση στην Οδύσσεια που δεν ζητάει σημάδια και είναι πολύ σημαντική. Πρόκειται για ένα άγουρο παιδί, το οποίο ξαφνικά ανδρώνεται μέσα σε ένα βράδυ, αναγκαστικά.

— Η παράστασή σας έχει αφηγηματικό χαρακτήρα, δεν είναι αναπαράσταση. Είναι ποίηση που μπορεί να την αφηγηθεί κανείς, να την τραγουδήσει, οπότε το πρώτο ερώτημα που προκύπτει αφορά τη σκηνική γλώσσα και τον σκηνικό τρόπο, γιατί μιλάμε πλέον για το πεδίο του αφηγηματικού θεάτρου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ηθοποιός, εκτός από τους ρόλους που παίζει, ταυτόχρονα είναι και αφηγητής, γιατί σε ό,τι συμβαίνει υπάρχουν μικρές στιγμές που ανακόπτεται η σκηνική δράση, μικρά χορικά όπου όλοι περνάμε σε ευθεία σχέση με το κοινό, αφηγούμενοι τη στιγμή με έναν αντικειμενικό τρόπο, αν δεχτούμε ότι όλο το υπόλοιπο είναι υποκειμενικό. Ο Όμηρος έχει καταπληκτικές, ασύλληπτα λεπτομερείς περιγραφές εξουδετέρωσης του ανθρώπινου σώματος.

— Αυτό τον κάνει και τόσο σπουδαίο ραψωδό. Τι ελπίζετε να αποκομίσει το κοινό; Το θέμα της μη επιστροφής είναι πολύ προσωπικό και με συγκινεί με έναν τρόπο πολύ βαθύ. Πιστεύω ότι σήμερα με κάποιον τρόπο μας αφορά πολύ, τη γενιά μου, δε, πολύ περισσότερο. Τελικά, είναι ένα θέμα υπαρξιακό: δεν μπορείς να πας προς τα πίσω, δεν μπορείς να επιστρέψεις ούτε σε μια χώρα ούτε σε μια εποχή της ζωής σου. Αυτό θέλω να περάσω ως μήνυμα, γιατί όλοι μας έχουμε κάπως μια λαχτάρα για μια Ιθάκη, που όμως δεν μπορούμε ξαναβρούμε. Με αυτό θα ήθελα να συναντηθούν οι άνθρωποι στην παράσταση. Είναι ένα θέμα που έχει κάθε άνθρωπος, είτε πρόκειται για κάτι κυριολεκτικό είτε για κάτι πιο υπαρξιακό και εσωτερικό. Εξίσου σημαντική είναι και η συνάντηση με τον Όμηρο, που ξεχνάμε πόσο πολύ ανθρώπινος ποιητής είναι. Η τρυφερότητα, το χιούμορ, η σκληρότητα, η πολυπλοκότητα, όλα όσα θα βρεις μέσα σε αυτό το ποίημα θα σε κάνουν να πεις «μα, είμαι κι εγώ εδώ μέσα». Έχεις την αίσθηση ότι δεν μπορεί να είναι του 8ου αι. π.Χ.!

6.7.17 – lifo

39

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Οι μάστορες της μικρής φόρμας

Δύο συλλογές διηγημάτων από δύο εξέχοντες εκπροσώπους του είδους, τον Αμερικανό Τομπάιας Γουλφ και τον Έλληνα Γιώργο Σκαμπαρδώνη (εκδόσεις Ίκαρος και Πατάκη αντίστοιχα), μας θυμίζουν γιατί στις χώρες τους η μικρή φόρμα άνθησε περισσότερο από οπουδήποτε αλλού.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Τ

40 lifo – 6.7.17

ο μαύρο απέριττο εξώφυλλο με τη λευκή γραμμή που στολίζει τη μεγάλη επιστροφή του Γιώργου Σκαμπαρδώνη στον πολύφερνο κόσμο του διηγήματος με το Ντεπό (από εκδόσεις Πατάκη) μοιάζει όλο και πιο ειρωνικό όσο βυθίζεται κανείς στο εσωτερικό του: εκεί αποκαλύπτεται ένας πολύχρωμος, πυρακτωμένος κόσμος, γεμάτος αντάρα και ορμητική διάρκεια, ένα καλωδιωμένο ρεύμα που διαπερνά τη μόνιμη αγωνία της ζωής. «Θα ζήσω» μοιάζει να λένε οι διάφοροι ήρωές του, η πωλήτρια, ο κυνηγός, η χήρα σε απόγνωση, ο συνταξιούχος, ο χαρλεάς, ο αντάρτης, ο μοναχός, ο βοσκός. Ένα memento mori αναβοσβήνει πάνω από κάθε ιλαροτραγική αφήγηση, σαν το γέλιο που βγαίνει σχεδόν αυθόρμητα σε κάθε κηδεία, σαν ο Αριστοφάνης να σέρνει από το χέρι τον Μιχαήλ Παλαιολόγο. Το βλέπεις στα υπέροχα «Λευκά Χριστούγεννα του 2003», με τους αντάρτες που πήγαν να πουν τα κάλαντα με την άδεια του Νίκου Ζαχαριάδη και βρέθηκαν σε ναρκοπέδιο, σε ένα κωμικοτραγικό ιντερμέδιο υπό το βάρος της Ιστορίας. Το ιλαρό στοιχείο διαφαίνεται και στο «Κούρεμα στον κύριο Παύλο», με τον εκλεπτυσμένο κουρέα του περίφημου «πρώτου λογοτεχνικού κουρείου της πόλης», που ο παππούς του ήταν αυτός που κούρεψε τελευταία τον Θανάση Κλάρα-Άρη Βελουχιώτη. Σημασία έχει πάντα η λεπτομέρεια, την οποία ο Σκαμπαρδώνης

καταγράφει με τη μανιακή ζέση ενός φετιχιστή παντοκράτορα που ό,τι βλέπει γύρω του το κατέχει, σαν ένας σημαντικός σκηνοθέτης με εκκλησιαστική ευσέβεια και διονυσιακή παραφορά, δύο σε ένα. Επίδειξη γοητευτικού συγγραφικού θάρρους, σχεδόν θράσους, και ύψιστης τέχνης είναι το « Ένα κοπάδι αθερίνες» που καταγράφει την αναμέτρηση του κολυμβητή με το μικρό ψαράκι, απόδειξη πως το ανούσιο κρύβει, σχεδόν πάντα πίσω του, το μεγαλειώδες, τη βασική, θα λέγαμε, σκαμπαρδώνια οντολογική αρχή: «Οι αθερίνες έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση, παρ’ ότι είναι τόσο μικρές, που σχεδόν δεν υπάρχουν παρά σαν φαεινές πιθανότητες ή σαν ελάχιστα ανύσματα. Τόσο αδύναμες που η σάρκα τους είναι περίπου διαφανής και μπορώ να δω τα εσωτερικά τους όργανα σε μια ορισμένη πρόσπτωση του φωτός, που τις διαπερνά πέρα πέρα λες και το κορμάκι τους είναι από αραιωμένο ασήμι ή από αργυρό ζελέ. Βλέπω τα κάπως σκούρα σπλάχνα τους εντός, σαν εγκάρσιες υδατογραφίες». Πρόκειται σαφώς για μια ύψιστη αναφορά στην ανθρώπινη εμπειρία, καθώς ο διηγηματογράφος βγάζει ό,τι είναι σημαντικό από το μεδούλι της μικρής φόρμας: την έκπληξη που παραμονεύει σε κάθε γωνιά του φυσικού κόσμου, στο σιδηροβέργινο κλουβί με το χελιδονόψαρο και φόντο το όρος Άθω, στη στιγμή που στο Παγγαίο, δίπλα σε αρχαίες στοές

tobias wolff

Η χαρά του πολεμιστή και άλλα διηγήματα Μτφρ.: Τάσος Αναστασίου, Γιάννης Παλαβός Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.: 192

γιώργος σκαμπαρδώνης Ντεπό - 27 διηγήματα Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 224

ορυχείων, ένας εργάτης ρίχνει λιωμένο αλουμίνιο σε μυρμηγκοφωλιά. Σκηνές που πάντοτε αναδεικνύουν τη σημασία της λεπτομέρειας και της τελετουργίας, όπως συμβαίνει με τους βοσκούς που επιβραβεύουν το σκυλί τους που τα βάζει με τους λύκους. Ένα πρωτοχριστιανικό αλλά και αρχαϊκό συνάμα αξιακό υπόστρωμα προβάλλει σε κάθε ιστορία, βγαλμένο από τα έγκατα της Ιλιάδας και των μύθων, με τους άνδρες να μαζεύονται στα βουνά κάτω από τα περήφανα έλατα και η συμπεριφορά τους να μη διαφέρει από τα βιβλικά χρόνια, σκηνές όπου κυριαρχούν ο βοσκός, τα χωρατά, η τραγωδία και η πατριαρχική φιγούρα του παπά, η ραψωδία χ του Ομήρου και το κεφάλαιο 143 των Ψαλμών του Δαβίδ. Το παρελθόν ορίζεται μέσα από το σήμερα, το φανταστικό μέσα από το πραγματικό και η ιστορία του τόπου του συγγραφέα ανοίγεται σαν βιβλίο της Αποκάλυψης. Τέτοιο είναι το «Ολόγραμμα Τράγου», με τον λύκο Ρίτσο να τα βάζει με ένα ολόγραμμα του μοναδικού του αντιπάλου, του τράγου, το «Θανάτω θάνατον πατήσας», με τους μοναχούς που παίζουν παράνομα σμυρναίικα, το «Χρυσοσκάνδαλο Saint Etienne», με τη σκηνή με τα ξεκοιλιασμένα αγριογούρουνα να φαντάζει σαν σκηνή από την Κόλαση. Άλλωστε, μαζί με αυτή την αποχαλινωμένη, πλην όμως εντελώς ελληνική γλώσσα του Σκαμπαρδώνη, που σου χαρίζει, μαζί με το αντίδωρο, και το μεθυστικό κρασί, υπάρχει και ένα σκηνικό που

RADIO BOOKSPOTTING από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη δεν φοβάται τη φρίκη και γίνεται γοτθικό, αλλά πάντα με τον τρόπο του Παπαδιαμάντη. Έχει μέσα του λαγνεία, ποίηση και πίστη, αλλά και μια αισθαντικότητα που μπορεί να μετατοπίζεται από τα θυμιατά και τις ευωδίες της Εκκλησίας σε ένα ελληνικό duty free, ναι, duty free – π.χ. στα «Αρώματα Αερολιμένος», όπου κάθε άρωμα περιγράφεται στην εξέχουσα λεπτότητά του. Άλλωστε, πίσω από κάθε σκηνή υπάρχει η αντίσταση της ποίησης στην αναπότρεπτη επικράτηση του θανάτου. «Ο θάνατος είναι πιο φοβερός και από έναν ψίθυρο» γράφει ο Σκαμπαρδώνης σε κάποια ανεπαίσθητη σκηνή ενός διηγήματος και το μόνιμο κρυφτό που παίζουν οι ήρωές του με τον Άδη είναι τόσο παιγνιώδες και θεατρικό όσο ακριβώς ταιριάζει στα ανθρώπινα μέτρα: δεν είναι τυχαίο ότι οι Αρχαίοι δεν ήθελαν ποτέ να παραστήσουν στην τέχνη τους ανθρώπους νικημένους από τον «λυγρό» θάνατο αλλά από έναν θάνατο ήσυχο και όμορφο σαν την ερωτική ανάσα ενός ψιθύρου. Κι αυτό θαρρώ πως είναι το πολύτιμο ντεπό που αφήνει πίσω του ο Σκαμπαρδώνης.

Σ

Τομπάιας Γουλφ, ο οποίος είχε μάθει από μικρός να στήνει ιστορίες και να αφηγείται ψεύτικα σενάρια για να αποφεύγει έναν ανυπόφορο οικογενειακό βίο. Ορατές στο διήγημα αυτό είναι, επίσης, η δυναστευτική παρουσία της μητέρας και η απουσία του πραγματικού πατέρα αλλά και η παρωδία της ψυχανάλυσης. Γιατί αν κάνουν κάτι τα διηγήματα του Γουλφ, είναι να εισέρχονται στο εσωτερικό του ψυχισμού με έναν τρόπο άρτιο, ύπουλο και γι’ αυτό αποτελεσματικό –– χωρίς όμως να αναλύουν. Δείχνουν την άβυσσο, αρθρώνοντας εσωτερικές κραυγές που προς τα έξω ακούγονται σαν ψίθυροι και καταγράφουν τα όρια ενός κόσμου που από μακριά μοιάζει με παγωμένο τοπίο – από κοντά με κόλαση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τρεις φίλοι που εμπλέκονται σε μια ιστορία ηθελημένων ή μη πυροβολισμών, με τον έναν από αυτούς να τραυματίζεται σοβαρά και στη διαδρομή για το νοσοκομείο να αποκαλύπτονται μυστικά ζωής, ή οι τρεις στρατιώτες που βιώνουν κοινά αδιέξοδα και ένα τραγικό τέλος. Και εδώ τα στοιχεία της αυτοβιογραφίας είναι παραπάνω από έντονα, καθώς η θητεία του Γουλφ στον πόλεμο του Βιετνάμ άφησε ανεξίτηλο το ματωμένο ίχνος της πάνω στα γραπτά του και ενέπνευσε, εκτός από το διήγημα «Η χαρά του πολεμιστή», τον βραβευμένο με το Pen/Faulkner Κλέφτη του Στρατοπέδου (εκδόσεις Πόλις). Ο ίδιος, μάλιστα, πέρασε πολλά προτού καταλήξει καθηγητής Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο του Στράτφορντ και ένας από τους πιο περίοπτους συγγραφείς της χώρας του: δεν υπηρέτησε μόνο στο Βιετνάμ αλλά υπήρξε και πορτιέρης σε νυχτερινό μαγαζί, μπάρμαν, δημοσιογράφος. Βιώματα που τον κράτησαν μακριά από τον επιφανειακό κόσμο της διανόησης και της ψεύτικης συνθήκης των πανεπιστημιακών που περιγράφει με τόσο γλαφυρό τρόπο στο « Ένα επεισόδιο από τη ζωή του καθηγητή Μπρουκ», υπηρετώντας άρτια τους κανόνες των λεγόμενων «βρόμικων ρεαλιστών». Παρ’ ότι οι τρεις ομότεχνοι κυνικοί –Κάρβερ, Φορντ, Γουλφ– αποποιήθηκαν την εν λόγω ταμπέλα που τους χάρισε το περιοδικό «Granta», ακριβώς γιατί δεν ήθελαν να χωρέσουν στην κλισέ επιγραφή κάποιας σχολής, η μεταξύ τους σύνδεση είναι παραπάνω από προφανής και κυρίως έχει να κάνει με την ανάδειξη της δύναμης της ουσίας και της απλότητας: τι χρειάζονται τα φτιασίδια, όταν η αλήθεια είναι τραγική και οι χαρακτήρες ολοκληρωμένοι; Ωστόσο, η μέριμνα για τη γλώσσα είναι και στους τρεις παραπάνω από προφανής κι έχει να κάνει με την αγωνία που νιώθουμε όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αλήθεια μας και το αίσθημα του φόβου, που είναι η μοναδική απόδειξη πως είμαστε απόλυτα γυμνοί, θνητοί. Ανεξάρτητα από την ιδιότητά μας και από αυτό που ετοίμασε για εμάς η ίδια η ζωή, ίσως τελικά στον Γουλφ να είναι η μοίρα που μοιάζει με ασήμαντη λεπτομέρεια.

H πιο κυνική επιβεβαίωση του ανθρώπου που αιωρείται στο κενό ακόμα και την ώρα του πάρτι – και αυτό το στοιχείο είναι που επιβεβαιώνει τον άκρως ειρωνικό τίτλο.

τους πίνακες του Χόπερ, στις μοναχικές στιγμές μέσα στα μπαρ και στα απέραντα λιβάδια που βλέπουν στο πουθενά, υπάρχει ένα κυρίαρχο στοιχείο που ενώνει όλα τα πρόσωπα με τρόπο καταλυτικό: το κενό. Μια αίσθηση εγκατάλειψης που κυριαρχεί τη στιγμή της απόλυτης παρουσίας, η πιο κυνική επιβεβαίωση του ανθρώπου που αιωρείται στο κενό ακόμα και την ώρα του πάρτι – και αυτό το στοιχείο είναι που επιβεβαιώνει τον άκρως ειρωνικό τίτλο Η χαρά του πολεμιστή, τη συλλογή με μερικά από τα καλύτερα διηγήματα του Αμερικανού Τομπάιας Γουλφ, που μόλις κυκλοφόρησε από τον Ίκαρο σε μετάφραση Τάσου Αναστασίου και Γιάννη Παλαβού. Οι πρωταγωνιστές του μοιάζουν σαν άλλοι ήρωες του Χόπερ, τόσο μακρινοί μεταξύ τους αλλά και τόσο κοντινοί, με συνδετικό κρίκο τη εσωτερική μοναξιά τους. Αποξενωμένοι και αλλότριοι σε ένα περιβάλλον που ποτέ δεν τους αφομοίωσε, ακόμα και όταν έμοιαζε να τους ορίζει πλήρως, άρτιοι στην ευθραστότητά τους ή στη φαινομενική δύναμή τους και απόλυτα τραγικοί ακόμα και στην καθημερινότητα: η καλοκάγαθη, αλλά εξαρτημένη από τα ναρκωτικά Έλεν, ο υποτιθέμενα άμεμπτος, αλλά κενόδοξος Μπρουκ, ο ερωτοχτυπημένος, αλλά αρνούμενος να το παραδεχτεί Ρίτσαρντ. Γεμάτοι αυταπάτες, εγκλωβισμένοι σε αναπόφευκτα διλήμματα, αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα μέσα από έναν παραμορφωτικό καθρέφτη: σαν τον καθηγητή που κατακρίνει τον συνάδελφό του ως μοιχό, ενώ σύντομα θα βρεθεί να απατά τη γυναίκα του ο ίδιος, ή σαν τον νεαρό που μέσα από τις ψεύτικες ιστορίες οριοθετεί τη δική του προσωπική αλήθεια. Στην πραγματικότητα, ο «Ψεύτης» είναι το διήγημα που αντικατοπτρίζει –όπως και το μυθιστόρημα Το παλιό σχολείο (εκδόσεις Πόλις)– την πνευματική κατάσταση του ίδιου του

Μυθιστόρημα μεγάλων εντάσεων Ο Δημήτρης Αληθεινός ερωτοτροπεί με την πεζογραφία.

δημήτρης αληθεινός

Χίλιες εικόνες, ούτε μία λέξη Εκδόσεις Εστία Σελίδες: 292

Περιπετειώδες παιχνίδι. Ολοένα και πιο στενές είναι οι σχέσεις των εικαστικών καλλιτεχνών με τη λογοτεχνία, όπως και των λογοτεχνών με τις εικαστικές τέχνες. Λαμπρές επικολλήσεις δημιούργησε ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, ενώ πεζογράφοι όπως ο Χένρι Μίλερ και ο Τσαρλς Μπουκόφσκι ζωγράφιζαν μανιωδώς. Ο νομπελίστας Γκίντερ Γκρας δημιουργούσε θαυμαστές μινιατούρες σμιλεύοντας το μέταλλο, ενώ ο Γιάννης Τσαρούχης έγραψε ποίηση. Ο ζωγράφος Δημήτρης Αληθεινός (Αθήνα, 1945) ερωτοτροπεί με την πεζογραφία, με τον ίδιο αιρετικό, επινοητικό, τολμηρό τρόπο με τον οποίο σταδιοδρομεί στο εικαστικό σύμπαν. Ήδη από το 1976 εκδίδει τα ηχητικά του ποιήματα με τίτλο λο λόγος ήχος ήχος και εν συνεχεία, από το 1993, μετακινείται στο διήγημα και στο μυθιστόρημα με τα βιβλία Μυστικό Ξόρκι (εκδ. Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 1993), Ιστορίες ενός ρευστού έργου (εκδ. Εστία, 1997), Αν δεις το χρόνο πες του ότι πέρασα (εκδ. Εστία, 2008), Στη ράχη μιας λεοπάρδαλης (εκδ. Αιγαίον, 2010), Στους μυημένους (εκδ. Αιγαίον, 2011), Ποτέ χωρίς τον ξενοδόχο (Αιγαίον, 2012) και, τέλος, Χίλιες εικόνες, ούτε μία λέξη (εκδ. Εστία, 2016). Αυτό το τελευταίο είναι ένα μυθιστόρημα μεγάλων εντάσεων, καλπάζουσας φαντασίας, γείωσης στη σκληρή πραγματικότητα, απογείωσης στο εξωπραγματικό, αδυσώπητης κριτικής στα όσα συμβαίνουν γύρω μας και καταβύθισης στη διττή φύση των ανθρώπων. Ένα περιπετειώδες παιχνίδι σχετικά με το καλό και το κακό, μια πραγματεία (πάντα μυθιστορηματική) για το ποιοι είμαστε και πού πάμε στις σύγχρονες μεταβιομηχανικές συνθήκες, ένα πεζογράφημα/εγκατάσταση και ένα δίχως διδακτισμό δοκίμιο πάνω στην έννοια του «διπλού», του «σωσία», ιδού τι είναι το Χίλιες εικόνες, ούτε μία λέξη. Και όλα αυτά να συνθέτουν μια ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας σε αρνητικό, σαν ένα φιλμικό κείμενο δουλεμένο με επικαλύψεις, παρεμβάσεις στο σελιλόιντ, τυπώματα σε αρνητικό, και διαλεκτικό μοντάζ. Άνοδος και πτώση. Ο ήρωας του μυθιστορήματος, κάποιος Κ.Τ., ετών εξήντα το 2004, συνοψίζει με εξωφρενικό τρόπο τα υποτιθέμενα χαρακτηριστικά του λεγόμενου Νεοέλληνα: έρχεται από χαμηλά για να ανέβει ψηλά, είναι ακαλλιέργητος, αλλά φιλοδοξεί να γίνει φωτεινός φιλόσοφος, πάει να γίνει ηθοποιός, αλλά ένα λαχείο τον οδηγεί στην επιχειρηματική δραστηριότητα, κομπορρημονεί ασύστολα και γίνεται κάτι σαν σούπερ ζιγκολό για να ζήσει ζωή χαρισάμενη, ζωή των ολίγων, ζωή των εκλεκτών, χωρίς «μπίζνες, ούτε σκοτούρες», αγοράζοντας ένα διαμέρισμα στη Φωκυλίδου και ένα αμάξι περιωπής, ένα Shelby Cobra. Συχνάζει άσωτα στη Λυκόβρυση και στον Απότσο, στο 17 και στο Κόρονετ, ζει μποέμικα όπως ο θρυλικός Τάκης Βόγλης –ας σημειώσω ότι πρέπει να πρόκειται για την πρώτη αναφορά του Βόγλη σε ελληνικό πεζογράφημα–, αλλά η πτώση δεν θα αργήσει να έρθει και θα είναι ραγδαία, όπως και η άνοδος. Με μια δεξιοτεχνική παρήχηση του λάμδα, ο Αληθεινός περιγράφει τη μανιακή αντίδραση του ήρωά του, του Κ.Τ., στην κατρακύλα: «Δεκάδες φανατικοί πρόβαλλαν στο πρόσωπό μου τον Διάβολο που έπρεπε να εξορκίσουν, να τιμωρήσουν, να λιανίσουν, να λιθοβολήσουν, να λογχίσουν, να λεηλατήσουν, να λιντσάρουν και τέλος να λαμπαδιάσουν στο όνομα της αγίας ελληνικής Τριάδος, ήτοι… πατρίς, θρησκεία, οικογένεια… με δυο λόγια συντηρητισμός και υποκρισία». Ο Κ.Τ. θα μείνει προφυλακισμένος ένα εξάμηνο, αλλά μέσω της παρηχητικής νυμφομανούς Λίζας Λάμδα θα φύγει για το Βελγικό Κονγκό, όπου, όντας «ένας φιλόδοξος, πολυμήχανος και αδίστακτος νέος», θα ζήσει ό,τι αλλόκοτη περιπέτεια βάζει ο νους του ανθρώπου: θα ερωτευτεί μια μοιραία γυναίκα η οποία θα αποδειχτεί ότι είναι άντρας και την οποία θα εγχειρίσει ερασιτεχνικότατα και θρασύτατα για να την ξανακάνει γυναίκα, θα διωχθεί, θα κυνηγηθεί ανελέητα, θα σωθεί, θα καταφύγει στην Ουγκάντα, θα γίνει ένοπλος αντάρτης, μισθοφόρος, ακόμα και… ηγέτης, ιδρυτής και Γενικός Αρχηγός του Αντιστασιακού Στρατού του Βορρά! Ψηφιακός ίλιγγος. Ο Κ.Τ., «πότε ζητιάνος, πότε μεγιστάνας» και νυν έτοιμος «να τινάξει τα ξεχαρβαλωμένα του πέταλα», μπαίνει στην ψηφιακή εποχή και σκαλίζει το Διαδίκτυο, ανακαλύπτει παράλληλα σύμπαντα και συναντά νέους τρόπους επικοινωνίας. Φιλοσοφεί σαν ημίτρελος για όλα αυτά. Τα καταγράφει σε δεκαέξι κασέτες μαγνητοφώνου διάρκειας 90 λεπτών η μία και, το 2005, στα εξηκοστά του γενέθλια, κλείνει τις κασέτες σε δύο πακέτα τα οποία στέλνει, συνοδευόμενα από μια αδιανόητα ανορθόγραφη επιστολή, στον ζωγράφο Δημήτρη Αληθεινό σαν αναπάντεχο δώρο! Ο Αληθεινός απομαγνητοφωνεί τις κασέτες και, το 2014, συνθέτει το βιβλίο Χίλιες εικόνες, ούτε μία λέξη, για να μας παρασύρει σε ένα δημιουργικό δίλημμα: πού είναι η αλήθεια στην τέχνη και πού το ψέμα, πού είναι το τεκμήριο και πού η επινόηση, πού είναι το νόημα και πού η ανοησία; Και τέλος: πού το φως και πού το σκοτάδι; radiobookspotting.blogspot.gr/ 6.7.17 – lifo

41

ουν ν έ μ ι π που ε ς έ χ ο ολλά ι π ρ ε ν π υ ς ο ιτονικέ ν κομψές έχ οτό. ε γ ο ύ Δ μένου αγητό και π α ρ α π να ια φ γ η ρ έ EAM μ LIFO T ΑΠΟ Τ

42 lifo – 6.7.17

Η

6.7.17 – lifo

43

ΑΦΙΕΡΩΜΑ XΟΛΑΡΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

HOKYO

BOOTLEG

Η νόστιμη εκδοχή του υγιεινού asian street food στον Χολαργό.

Το all day καφέ-μπαρ του Χολαργού που δεν σταματά να μας εκπλήσσει! Το γνωστό πια στέκι του Χολαργού, όπου όποια μέρα κι αν πας θα πετύχεις κόσμο να απολαμβάνει τον καφέ ή το πότο του, είναι ένας all day προορισμός που σίγουρα αξίζει μια θέση στην ατζέντα σας. Ανοιχτό απ’ το πρωί για καφέ και πρωινό ή brunch με ομελέτες, πιάτα με αυγά, μπέιγκελ, ολόφρεσκα pancakes, κρουασάν, γλυκά και άλλα σνακ, ενώ όλη μέρα απ’ την κουζίνα του βγαίνουν πολλές γευστικές προτάσεις για φαγητό ή ελαφρύ τσιμπολόγημα μαζί με το ποτό. Από σαλάτες, σάντουιτς, mini burgers και πίτσες μέχρι τα σχετικά new entries στο μενού, που δεν είναι άλλα από τα ολόφρεσκα finger foods (spring rolls, mini tapas, tortillas κ.ά.), το Bootleg έχει προτάσεις για όλα τα γούστα. Το βράδυ η ένταση της μουσικής ανεβαίνει και στο παιχνίδι μπαίνουν τα φοβερά του κοκτέιλ, που πια μπορείτε να δοκιμάσετε απ’ το καινούργιο tiki bar στον εξωτερικό χώρο που θυμίζει αυλή και ήρθε να δροσίσει λιγάκι παραπάνω τις καλοκαιρινές μας νύχτες. Θα ακούσετε ψαγμένες μουσικές από τους resident DJs και συχνά θα πέσετε σε βραδιές με γνωστούς μουσικούς παραγωγούς.

44 lifo – 6.7.17

Φανερωμένης 8 Χολαργός 210 6511288 facebook.com/ bootlegathens www. bootlegathens.gr

Οι φίλοι της γιαπωνέζικης κουζίνας, οι οποίοι όμως θέλουν να πηγαίνουν με το ρεύμα της εποχής, που δεν είναι άλλο απ’ το street food, έχουν αποκτήσει ένα νέο αγαπημένο spot εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, στον Χολαργό. Με όνομα που παραπέμπει σαφώς στο Τόκιο και στα γιαπωνέζικα σημαίνει κουτί με δώρα ή κάτι πολύτιμο μέσα, το Hokyo είναι ένα asian εστιατόριο στη λογική του street food. Ένας minimal μικρός χώρος που σερβίρει το φαγητό σε χάρτινες γουστόζικες συσκευασίες, ώστε να μπορείς να το πάρεις μαζί σου, δικαιολογώντας πλήρως το όνομά του. Εδώ η κουζίνα παρουσιάζει healthy και πολύ νόστιμες προτάσεις, από maki sushi, nigiri και noodles μέχρι Ramen King (ψωμάκι από noodles με μοσχαρίσιο μπιφτέκι, ντομάτα, iceberg, μουστάρδα Asian και σάλτσα ντομάτας) και πολλά άλλα, σε προσιτές τιμές. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το Tokyo Chihirashi (σαλάτα με sushi-rice ταρτάρ σολομού, ταρτάρ γαρίδας, σουρίμι καβουριού, ντοματίνια, αγγούρι και σαλατικά, συνοδεύεται από miso lime dressing) και το Salmon Tartar (σολομός ταρτάρ, αβοκάντο, sushi rise, limemiso dressing).

Φανερωμένης 8 Χολαργός 210 6512777 www.hokyo.gr facebook.com/ HokyoJapaneats

ΑΦΙΕΡΩΜΑ XΟΛΑΡΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

WALL STREET

Tο all day bar/restaurant όπου το brunch γίνεται... επιστήμη. Από το brunch, που είναι εμπνευσμένο από το American South Style street food, μέχρι το λαχταριστό πρωινό που σταματά να σερβίρεται στις 8 το βράδυ, στο Wall Street υπάρχουν γευστικές επιλογές για τον καθένα, και για κάθε στιγμή! Μέσα σε έναν ιδιαίτερα διαμορφωμένο χώρο, με έντονα τα στοιχεία του urbanism και του mainstream, στο εμπορικό κέντρο στη συμβολή των οδών Ελπίδος και Γούναρη, στην Αγία Παρασκευή, βρίσκεται το all day bar/restaurant Wall Street. Ένας χώρος που επανέφερε την ιδέα του αμιγούς πρωινού και brunch, αφιερώνοντας παραπάνω από τον μισό του κατάλογο σε αυτά τα δύο γεύματα. Με γευστικές προτάσεις που καλύπτουν κάθε γαστρονομική ανάγκη, κάποια από τα πιάτα που δεν πρέπει να χάσει κανένας είναι τα μπέργκερ και το Wallstreet house specialty. Και επειδή η τελειότητα φαίνεται στις λεπτομέρειες, τα signature cocktails τα επιμελείται μια ομάδα high qualified bartenders με θητεία σε επιτυχημένα μαγαζιά του Λονδίνου, όπως το Alchemist και το Mister Fogs. Από αυτό το καλοκαίρι μάλιστα, το Wall Street σας περιμένει στη μαγευτική ατμόσφαιρα του κήπου του, στο νεοσύστατο cocktail bar. Με γνώμονα την έννοια της πρωτοπορίας, στο Wall Street θα βρείτε αρκετές extra υπηρεσίες που κάνουν τη διαφορά, ξεκινώντας με το delivery, το οποίο αρχίζει στις 8:30 και τελειώνει στις 22:30, τόσο για το πρωινό όσο και για το φαγητό, και συνεχίζοντας με το extended breakfast time, αφού το σερβίρισμα του πρωινού σταματά στις 8 το βράδυ! Και όπως θα έλεγαν και οι Βρετανοί, last but not least είναι η επιλογή του Brunching from home ή, όπως το λένε στο Wall Street, «Brunch in Box», για όσους δεν θέλουν να εγκαταλείψουν την άνεση του σπιτιού τους.

Δημ. Γούναρη & Ελπίδος Αγία Παρασκευή 210 6003841 wallstreetbar.gr facebook.com/ WallStreet BarAthens/

6.7.17 – lifo

45

ΑΦΙΕΡΩΜΑ XΟΛΑΡΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΠΑΝΤΟΠΩΛΕIΟΝ ΠΑΝΔΑΙΣΊΑ

Μια πραγματική πανδαισία γεύσεων απ’ την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στην Αγία Παρασκευή. Πανδαισία όνομα και πράμα. Το παντοπωλείο που οι καλοφαγάδες αυτής της πόλης γνωρίζουν εδώ και χρόνια έγινε 20 ετών και συνεχίζει να μας εκπλήσσει, ανοίγοντάς μας νέους γαστρονομικούς ορίζοντες και παραμένοντας πιστό στη φιλοσοφία της άριστης ποιότητας. Το βραβευμένο επί σειρά ετών απ’ το «Gourmet» της «Ελευθεροτυπίας» παραδοσιακό παντοπωλείο «Πανδαισία» προσφέρει μεγάλη ποικιλία σε αγνές πρώτες ύλες που φτάνουν απευθείας από μικρούς παραγωγούς απ’ όλη την Ελλάδα αλλά και εξίσου προσεκτικά διαλεγμένα τρόφιμα απ’ όλο τον κόσμο, που πραγματικά απογειώνουν και την πιο απλή συνταγή. Θα το διαπιστώσετε όχι μόνο με τις χρήσιμες πληροφορίες που έχουν να σας πουν γύρω από κάθε ξεχωριστό προϊόν που έχουν επιλέξει να προσφέρουν αλλά και εάν πέσετε σε κάποια απ’ τις βραδιές με διακεκριμένους σεφ που φιλοξενούν τακτικά και αναδεικνύουν μοναδικά τα εδέσματα της Πανδαισίας, παρουσιάζοντας νέες συνταγές.

NANNINELLA

Αυθεντικές ιταλικές γεύσεις... κατευθείαν από τη Νάπολη. Αν δεν σας το πουν, δεν θα το ανακαλύψετε εύκολα, όμως θα σας ανταμείψει με τη ζεστή του ατμόσφαιρα και τις εκπληκτικές γεύσεις του! Ο λόγος για την αυθεντική ναπολιτάνικη τρατορία Nanninella στην οδό Πελοποννήσου, στην Αγία Παρασκευή. Ο Μarcello, ιδιοκτήτης και σεφ της τρατορίας, έχει και το know how αλλά και τα αυθεντικά υλικά για να σας ταξιδέψει στη γειτονική χώρα, ικανοποιώντας όλες τις ιταλικές γαστριμαργικές ανησυχίες σας. Φιλική ατμόσφαιρα και γνήσια ιταλική φιλοξενία σε έναν ζεστό χώρο όπου δεσπόζουν η μυρωδιά από το φρεσκοτσιγαρισμένο σκόρδο, η ιταλική μουσική και τα σπαστά ελληνικά του Μarcello. Πρωταγωνίστρια, φυσικά, η γνήσια ναπολιτάνικη πίτσα με λεπτή ζύμη σε όποια εκδοχή επιθυμείτε: με αλλαντικά, αντζούγιες, βασιλικό και ντομάτα, αλλά και θαλασσινά. Για τους λάτρεις των ζυμαρικών η υπέροχη pasta με φρέσκα όστρακα σε ποσότητα που επαρκεί για 2 άτομα είναι μονόδρομος! Όσο για το πιο γλυκό φινάλε του γεύματος, ο Marcello σας επιφυλάσσει το πιο μυρωδάτο τιραμισού, πανακότα λαστιχωτή με σιρόπι φρέσκιας φράουλας και brownies με σοκολάτα! Στην τρατορία Nanninella ο Marcello κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να ικανοποιεί κάθε πελάτη-amico του μαγαζιού. Και το καταφέρνει!

46 lifo – 6.7.17

Πελοποννήσου 13, Αγία Παρασκευή 210 6005622 facebook.com/ pages/Nanninella/ 200791406618414

Αγ. Ιωάννου 41, Αγία Παρασκευή, 210 6017731 www.pandesia.gr facebook.com/ ΠαντοπωλείονΠανδαισία

ΑΦΙΕΡΩΜΑ XΟΛΑΡΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

STEAK-I

EΝΑ ΟΛΟΚΑIΝΟΥΡΙΟ STEAK-I ΚΛΕIΝΕΙ ΤΟ ΜAΤΙ ΣΤΑ ΦΗΜΙΣΜEΝΑ «ΡΩΜΑΝAΚΙΑ»

Η κρητική κουζίνα συναντά την ύψιστη τέχνη στο ψήσιμο του κρέατος στην πρώτη πλατεία που συναντάμε μπαίνοντας στην Αγία Παρασκευή.

STEAK-I Πλατεία Κοραή 4 Αγία Παρασκευή 213 037 0700 facebook.com/ steaki1

ΤΑ ΡΩΜΑΝΑΚΙΑ Μεσογείων 366, Αγία Παρασκευή 210 653 2278 ΡΩΜΑΝAΚΙΑ

facebook.com/ Romanakia

Για εκείνους που κυκλοφορούν στην Αγία Παρασκευή τα Ρωμανάκια είναι ένας χώρος που δεν θέλει και πολλές συστάσεις. Το κρητικό στέκι που έκανε γνωστή την πλατεία Κοραή και πέρα από τα σύνορα της περιοχής, χάρη στις αυθεντικές γεύσεις της λεβεντογέννας Κρήτης, είναι ένας λόγος από μόνος του για να βρεθείς στην Αγία Παρασκευή. Πρόσφατα απέκτησε και αδελφάκι που ακούει στο όνομα Steak-I και, όπως όλα δείχνουν, θα γίνει το νέο meat-ing point όλων εκείνων που αγαπούν το καλό κρέας. Δύο εντελώς διαφορετικά μαγαζιά όχι μόνο σε στυλ αλλά και σε φαγητό, με κοινή φιλοσοφία όμως για την υψηλή ποιότητα τόσο στις πρώτες ύλες όσο στην παρουσίαση του πιάτου, που σίγουρα αξίζουν μια θέση στην ατζέντα σας. Πίσω απ’ αυτά βρίσκεται ο Κωνσταντίνος Ρωμανάκης, που πριν από περίπου οκτώ χρόνια μας σύστησε τα φημισμένα πια Ρωμανάκια και τους μερακλίδικους κρητικούς μεζέδες τους. Τι να πρωτοπεί κανείς για τα πιάτα που βγαίνουν απ’ την κουζίνα αυτού του μαγαζιού και κουβαλούν όλες τις μυρωδιές και αυθεντικές γεύσεις της Κρήτης! Εδώ θα έρθετε σίγουρα για το γαμοπίλαφο και τους μπουμπουριστούς κοχλιούς, αλλά θα ήταν αμαρτία να φύγετε χωρίς να φάτε μια μπουκιά απ’ το σφουγγάτο με απάκι ή στάκα με αυγό, όπως θα έκανε κάθε γνώστης της κρητικής κουζίνας. Και επειδή ο καιρός το καλεί, δροσιστείτε με μια παγωμένη ρεθυμνιώτικη μπίρα ή με παραδοσιακή ρακή που φτάνει απ’ το νησί. Ό,τι κι αν φάτε, θυμηθείτε να κρατήσετε χώρο για ένα κομμάτι σφακιανόπιτα ή ένα καλτσούνι και να κλείσετε το γεύμα σας με τον πιο γλυκό τρόπο, αλά κρητικά. Μπορείτε πάντα να κάνετε τη διαφορά, όμως, έστω και στο επιδόρπιο, επιλέγοντας μια λαχταριστή σοκολατόπιτα ή ένα αφράτο σουφλέ που θα θυμάται για καιρό ο ουρανίσκος σας. Αν πάλι ψήνεστε για αυστηρά καλό κρέας, τότε δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε το Steak-I ακριβώς απέναντι και να αναθεωρήσετε μάλλον ό,τι ξέρατε μέχρι τώρα για το καλοψημένο κρέας. Εδώ οι άνθρωποι το έχουν αναγάγει σε επιστήμη και ο φούρνος Josper, με φυσικά ξυλοκάρβουνα Κούβας σβησμένα με θαλασσινό νερό που φτάνουν τη θερμοκρασία στους 400 βαθμούς Κελσίου, εγγυάται ένα σούπερ γευστικό και ζουμερό αποτέλεσμα με επίγευση καπνιστού. Σε αυτόν παραδίδονται, πριν φτάσουν στο πιάτο σας, κοπές με οστό ή άνευ από Βlack Αngus, ελληνικά μοσχάρια αλλά και τα μπιφτέκια με κιμά που κόβεται και ζυμώνεται καθημερινά από την ομάδα που διευθύνει ο σεφ Λουκάς Βούλγαρης. Πλάι σε αυτά θα βρείτε μοναδικά ορεκτικά και ευφάνταστες σαλάτες, αλλά και ξεχωριστά μπέργκερ για δυνατές γευστικές εμπειρίες. Και τι καλύτερο απ’ το να τα απολαύσεις πίνοντας ένα δροσερό κοκτέιλ μιας πολύ ενδιαφέρουσας cocktail list που έχει σαφείς επιρροές απ’ τα αρώματα της Κρήτης και έχει επιμεληθεί ο ταλαντούχος mixologist Νίκος Σουρμπάτης (γνωστός επίσης απ’ τα Dos agaves, Amigos, Nalu-Bank job). Κλείστε το γεύμα σας ιδανικά με ένα sweet ice cream burger και δεν θα το μετανιώσετε. Μιλάμε για ένα signature desert που ανεβάζει την έννοια «επιδόρπιο» σε άλλα επίπεδα.

6.7.17 – lifo

47

ΑΦΙΕΡΩΜΑ XΟΛΑΡΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

WATERLILLY SPA Ένας φιλόξενος χώρος με «ψαγμένα» προϊόντα ομορφιάς και υπηρεσίες υψηλών standards.

MILF GRILL

Η χαρά του κρεατοφάγου σε μια μοντέρνα σουβλακερί.

Aνθ/γού Τασσοπούλου 1 Αγία Παρασκευή 210 6002750 facebook.com/ milfgrill milfgrill.gr

Αγαπημένο στέκι για τους κρεατοφάγους αυτής της πόλης, το Milf Grill είναι ένα μαγαζί που, αν δεν είχε πέσει έως τώρα στη αντίληψή σας, είναι καιρός να μπει στην ατζέντα σας. Βρίσκεται σε έναν όμορφο και μοντέρνο χώρο στην πάνω πλατεία της Αγίας Παρασκευής και θα το λατρέψετε απ’ την πρώτη μπουκιά. Φυσικά, εδώ όλα περιστρέφονται γύρω απ’ το κρέας, που επιλέγεται προσεκτικά με κριτήριο την άριστη ποιότητα, όπως και όλα τα ωραία που το συνοδεύουν: από πολύ νόστιμα χειροποίητα καλαμάκια (χοιρινό και κοτόπουλο) και πληθωρικά τυλιχτά με γύρο, με τον γύρο κοτόπουλο να θεωρείται το δυνατό χαρτί του Milf Grill, μέχρι τα λαχταριστά μπέργκερ. Μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε μοσχαρίσιο μπιφτέκι ή παναρισμένο κοτόπουλο, προσθέτοντας τα υλικά της αρεσκείας σας, όπως καραμελωμένα κρεμμύδια, μπέικον, τσένταρ ή BBQ σος. Πλάι σε αυτά θα βρείτε φρεσκοκομμένες σαλάτες με υλικά που φτάνουν καθημερινά στην κουζίνα απ’ τον μανάβη και αρκετές χειροποίητες σος, μαζί με εντελώς σπιτικό τζατζίκι και τυροκαυτερή που απογειώνουν τις γεύσεις των κρεατικών. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε για αρχή μια σαλάτα Ceasar’s (με φιλέτο κοτόπουλο, γαλλική σαλάτα, iceberg, παρμεζάνα, κρουτόν και φρεσκοψημένο μπέικον) ή μια Mushroom Trio (ρόκα, σπανάκι, γαλλική σαλάτα, τριών ειδών μανιτάρια, κρεμμυδάκι φρέσκο, καρύδι, λάδι τρούφας, flakes παρμεζάνας). Μπορείτε πάντα να επιλέξετε και την πιο τολμηρή Sweet Mama (λόλα κόκκινη και πράσινη, ραντίτσιο, ξινόμηλο, καρύδι, ψητό σκληρό ανθότυρο και βινεγκρέτ φράουλας).

Το Waterlilly Spa είναι ένας ευχάριστος χώρος με τη σφραγίδα του προσωπικού στυλ στην Αγία Παρασκευή, στην οδό Πελοποννήσου 6, που δημιουργήθηκε έχοντας συλλέξει πολλές και διαφορετικές εμπειρίες από διαφορετικούς χώρους αισθητικής και περιποίησης. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε, λοιπόν, η ιδέα για το Waterlilly Spa που προσφέρει μικρές στιγμές πολυτέλειας, μεταξύ των οποίων spa manicure και spa pedicure, κατά τη διάρκεια των οποίων μπορείτε να επιλέξετε το αγαπημένο σας βερνίκι μέσα από μια μεγάλη παλέτα χρωμάτων. Χαρίστε στον εαυτό σας την τέλεια περιποίηση των άκρων σας σε ένα spa που προσφέρει το αίσθημα της οικειότητας και της ηρεμίας. Πάνω απ’ όλα αποπνέει εμπιστοσύνη, γιατί κάθε γυναίκα θέλει να ξέρει ότι τηρούνται οι απαραίτητοι κανόνες υγιεινής όταν πρόκειται να αφήσει στα χέρια άλλων την περιποίησή της.

Πελοποννήσου 6 Αγία Παρασκευή 210 6000538 facebook.com/ Waterlilly-Spa

A EXTR P TI είψετε

MY PLACE

λ παρα τε την Μην ε ιμάσ του. κ ο δ να πίτσα τική κ η λ π κατα

To χολαργιώτικο στέκι με τη ζεστή και φιλόξενη ατμόσφαιρα!

25ης Μαρτίου 22 Χολαργός 210 6519301 www.facebook. com/myplace. alldaybar

48 lifo – 6.7.17

Παλιό και αγαπημένο στέκι για τους Χολαργιώτες, αφού είναι από τα πρώτα all day καφέ-μπαρ της περιοχής, πολύ προτού γίνει hot spot μαζεύοντας κόσμο από παντού, το My Place είναι από εκείνα τα μαγαζιά που όλοι θα θέλαμε να είχαμε στη γειτονιά μας. Φιλικό, άνετο και πάντα με χαμογελαστό προσωπικό, αρχίζει τη μέρα του από νωρίς το πρωί με τον πιο άπαιχτο ίσως καφέ της περιοχής, χωρίς να λείπουν και προτάσεις για ελαφριά σνακ και πολλά γλυκά. Όσο η ώρα περνάει, στο παιχνίδι μπαίνουν τα τρομερά του κοκτέιλ, ενώ η ένταση της μουσικής ανεβαίνει για εκείνους που θα προτιμήσουν να παρτάρουν στον εσωτερικό χώρο. Το καλύτερο; Όσοι επιλέξουν να χαλαρώσουν στον εξωτερικό, αίθριο χώρο, που είναι ιδανική επιλογή για τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού, δεν θα ενοχλούνται απ’ τη δυνατή μουσική που παίζει μέσα.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ XΟΛΑΡΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ARTEON GARDEN

Ένας «Κήπος» γεύσεων ανθίζει σε μια τεράστια αυλή στην Αγία Παρασκευή προτείνοντας ό,τι καλύτερο έχει να δώσει η ελληνική δημιουργική κουζίνα.

Αγ. Ιωάννου 100 Αγία Παρασκευή 210 6006004 www. arteongarden.gr facebook.com/ arteongarden

Ελληνικές πρώτες ύλες μπλέκονται σε πρωτότυπους συνδυασμούς και εκφράζονται μέσα από ιδιαίτερα πιάτα που βγάζουν στον ουρανίσκο το «κάτι διαφορετικό». Η ατμόσφαιρα ενισχύεται με ανάσες δροσιάς στον τεράστιο καταπράσινο κήπο του Arteon Garden που ξεχωρίζει για τη μοντέρνα μίνιμαλ αισθητική, την άνεση και τη διακριτική πολυτέλειά του. Στο νέο μενού, που φέρει την υπογραφή του σεφ Νίκου Κουτρουμανίδη, θα βρείτε δημιουργικά λαχταριστά πιάτα από φρέσκες, αγνές, πρώτες ύλες, βιολογικά προϊόντα από το νησί της Άνδρου και κρέατα από επιλεγμένες ελληνικές φάρμες, όπως φιλέτο χοιρινό σοτέ με θυμαρίσιο μέλι, γλυκάνισο, λευκό σουσάμι και πατάτα σπαστή, βρασμένη με αρμπαρόριζα, φιλέτο στήθος κοτόπουλου ψημένο στη σχάρα πάνω σε πουρέ πατάτας, αρωματισμένο με λεμονοθύμαρο, μαντζουράνα και κρέμα κοπανιστής, ριζότο με «μπριάμ» λαχανικών, μέντα και βασιλοτύρι Ηπείρου αλλά και «μουσακά» με κιμά θαλασσινών και σάλτσα από ζωμό καραβίδας. Στον εξωτερικό, δύο επιπέδων κήπο, αυτό που κερδίζει αμέσως τις εντυπώσεις είναι μια τεράστια φιστικιά (ο επονομαζόμενος «γεροφίστικος») που «αγκαλιάζει» τη μεγάλη μπροστινή αυλή, ενώ στο πίσω μέρος του χώρου υπάρχει ο κήπος των μυρωδικών, ένα μικρό περιβόλι όπου έχουν φυτευτεί κάθε λογής βότανα και μυρωδικά που καταλήγουν στα πιάτα του μενού. Στο εσωτερικό του ο χώρος αναπτύσσεται σε τρεις αίθουσες, ενώ όλα τα τραπέζια περιβάλλονται από έργα τέχνης, όπως οι κυρίαρχες «Πεταλούδες» του Γιώργου Κυπρή, αλλά και πίνακες ζωγραφικής ιδιαίτερης αισθητικής, προερχόμενοι από ιδιωτική συλλογή γνωστού συλλέκτη. Στην κεντρική αίθουσα τις εντυπώσεις κλέβει το μεγάλο μοναστηριακό τραπέζι με τον ιδιαίτερο φωτισμό αλλά και οι αναπαυτικές πολυθρόνες στις ευφάνταστες αποχρώσεις τους. Όσο για τους ιδιαίτερους φωτισμούς που αναδεικνύουν στο έπακρο τους χώρους του Arteon Garden, αυτούς τους έχει επιμεληθεί προσωπικά και με ξεχωριστή έμπνευση η Ελευθερία Ντεκώ. Και από φέτος το καλοκαίρι, στο νέο μπαρ του κήπου μπορείτε να δοκιμάσετε την ενδιαφέρουσα λίστα των κοκτέιλ. Να σημειωθεί ότι ο χωρος είναι family friendly και ιδανικός για εταιρικά πάρτι και για τις προσωπικές σας εκδηλώσεις. Όλος αυτός ο αέρας ανανέωσης, τόσο στο μενού όσο και στις φρέσκες πινελιές στον χώρο, οφείλονται στον Πάνο Παππά, γνωστό από τα εστιατόρια που έχει κατά καιρούς αναλάβει σε Μύκονο και Σαντορίνη (Πάνορμος, Grace Hotel) αλλά και από την παρουσία του στην Αθήνα στο Dal Ρrofessore και στο Ηide & Seek, και πριν από λίγο καιρό ανέλαβε το management του Arteon Garden.

6.7.17 – lifo

49

ΑΦΙΕΡΩΜΑ XΟΛΑΡΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

A EXTR P I T α διαθέτει μ,τιαι

όνικ αι ό σαρμ ου είν ινές H Φυ η αυλή π ιρ α κ ο φ λ ομορ για τις κα ει ες. τ χ πρέπ ύ ν

ΦΥΣΑΡΜΌΝΙΚΑ ΜΕΖΕΔΟΠΟΤΕIΟΝ

FOOD ACADEMY

To νέο meeting point για καλό street food είναι πλέον στην πάνω πλατεία της Αγίας Παρασκευής.

Οι φημισμένοι μερακλίδικοι μεζέδες της Μεσογείων.

Μεσογείων 180 Χολαργός 210 6564388 facebook.com/ fysarmonika

Το όνομά της παίζει πολύ τα τελευταία χρόνια ανάμεσα σε παρέες που συχνάζουν στον Χολαργό και όχι μόνο, αφού η Φυσαρμόνικα έχει συγκεντρώσει πολύ καλές κριτικές απ’ όσους την έχουν επισκεφθεί έστω μια φορά. Η Φυσαρμόνικα είναι κατά βάση μεζεδοπωλείο, με πιάτα εμπνευσμένα από διάφορα μέρη της Ελλάδας, ενώ προσφέρεται για κάθε ώρα της ημέρας, ξεκινώντας απ’ το πρωί με εκλεκτό καφέ και γευστικές προτάσεις για πρωινό. Ζητήστε να δοκιμάστε τα εξαιρετικά χειροποίητα γλυκά όπως μηλόφι και τη μους σοκολάτα σε τραγανή βάση πραλίνας και σορμπέ σοκολάτας. Μείνετε συντονισμένοι στη σελίδα της στο Facebook.

Aγίου Ιωάννου & Ελβετίας 21 Αγία Παρασκευή 210 6002851 food-academy.gr facebook.com/ foodacademy.gr

A EXTR P TI το μεσημέρι ς

έω 12 ό τις ριακή ι τά απ -4:00, Κυ ή κα υ 0 Ανοιχ ε κ :3 αρασ ως τις ι τις 3 μέχρ τη, ενώ Π έ ργεί Πέμπ το λειτου α ρωί. β π β ο ά τ Σ 5:30

FLOYD

Ένα από τα πιο φημισμένα wine bar-restaurants του Χολαργού. Με ανοιχτές τις μεγάλες τζαμαρίες του και περιτριγυρισμένο από ένα καταπράσινο περιβάλλον, το γνωστό πλέον wine bar-restaurant του Χολαργού υποδέχεται το τρίτο καλοκαίρι λειτουργίας του πλήρως ανανεωμένο! Νέες γευστικές απολαύσεις με έμφαση στη μεσογειακή κουζίνα αλλά και νότες από τη διεθνή κουζίνα για να συνοδεύσετε ιδανικά ένα από τα νέα κρασιά που προστέθηκαν στη wine list. Δοκιμάστε τις νέες επιλογές και σε ποτήρι αλλά και τα δροσερά κοκτέιλ και αφεθείτε στις προσεγμένες μελωδίες από σόουλ και μπλουζ μέχρι σουίνγκ και τζαζ για να περάσετε μερικές από τις πιο όμορφες καλοκαιρινές μέρες και νύχτες!

50 lifo – 6.7.17

Λ. Περικλέους 51 Χολαργός 210 6565115 facebook.com/ www.floyd.gr

Σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία διασκέδασης της Αγίας Παρασκευής, στην πάνω πλατεία, το Food Academy θα ικανοποιήσει όσους αγαπάνε το καλό φαγητό. Μεγάλοι, άνετοι καναπέδες, φιλόξενες τραπεζαρίες αλλά και πιο cosy τραπέζια είναι έτοιμα να σας υποδέχτούν όλη μέρα για να απολαύσετε τα πιάτα της αρεσκείας σας. Τα προϊόντα της ελληνικής υπαίθρου έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ τα καλοψημένα κρέατα θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Ο σεφ Βαλάντης Γραβάνης ήρθε από το εξωτερικό στο Food Academy, όπου μπορείτε να γευτείτε ελληνική δημιουργική κουζίνα και κλασικά ελληνικά σουβλάκια. Η ζουμερή καραμελωμένη πανσέτα με άρωμα ελληνικής τρούφας, τα λαχταριστά μπιφτεκάκια με κρέμα παρμεζάνας, η λεπτοκομμένη μοσχαρίσια ταλιάτα αλλά και η χειροποίητη πάστα από παπαρδέλες και νιόκι είναι μόνο κάποια από τα ιδιαίτερα πιάτα του Food Academy που υπόσχονται νόστιμες εκρήξεις γεύσης. Πολλοί, όμως, είναι αυτοί το έχουν αγαπήσει ήδη για το νόστιμο σουβλάκι αλλά και τα φαλάφελ του. Όσο για τα ορεκτικά, αυτά ξεφεύγουν από τα κλασικά, προτείνοντας τζατζίκι με μαύρο σκόρδο, χούμους με ταχίνι και εσπεριδοειδή, σταμνοτύρι με τρούφα και παραδοσιακά παστουρμαδοπιτάκια σε κανταΐφι. Μια ευχάριστη γευστική έκπληξη περιμένει όσους βρεθούν στην πάνω πλατεία από το μεσημέρι μέχρι το ξημέρωμα, για όσους αγαπάνε το ξενύχτι!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ XΟΛΑΡΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

A EXTR α TIP σελίδ ε στη k

CAFEINE

o είτ cebo ονιστ το Fa Συντ ine σ ετε όλα fe a C θαίν του α μα ents για ν τα ev α για s που τα νέ α live ει. και τ ανών διοργ

Το διαχρονικό φοιτητικό στέκι της Αγίας Παρασκευής που ξέρει από καλό καφέ. Εκείνοι που κυκλοφορούν χρόνια στην Αγία Παρασκευή κι έχουν ζήσει τα πάνω και τα κάτω της ξέρουν πως αν υπάρχουν λίγα μαγαζιά που έχουν αντέξει στον χρόνο, ένα από αυτά είναι σίγουρα το Cafeine. Βρίσκεται στο τέρμα της Αγίου Ιωάννου και εδώ και 23 ολόκληρα χρόνια αποτελεί στέκι κυρίως για τους μαθητές και τους φοιτητές του Αμερικανικού Κολλεγίου, και όχι μόνο. Το Cafeine είναι αυτό που λέμε καθαρόαιμο στέκι, με όλα όσα μπορεί να σημαίνει αυτό. Έχει παρεΐστικη ατμόσφαιρα, χαλαρό περιβάλλον, πολύ καλό σέρβις και προσφέρει ό,τι μπορεί να τραβήξει η όρεξή σου απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ. Γι’ αυτό, άλλωστε, και το προτιμούν σταθερά οι φοιτητές του Deree για τα καθημερινά τους διαλείμματα ανάμεσα σε μαθήματα και για λίγες στιγμές χαλάρωσης μετά απ’ αυτά. Εδώ σύχναζαν και πολλοί φοιτητές που σήμερα είναι πολύ γνωστά ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου. Όποια ώρα κι αν περάσετε, στον μικρό, γουστόζικο χώρο του θα βρείτε νεαρόκοσμο να πίνει καφέ, παρέες να λένε τα νέα τους κι άλλους να παίζουν επιτραπέζια. Πέρα απ’ τον άπαιχτο καφέ του και τους φρέσκους χυμούς που ενδείκνυνται για να ξεκινήσετε δυνατά τη μέρα σας, θα βρείτε και μερικές πολύ γευστικές προτάσεις για να φάτε. Λαχταριστές πίτσες, ζουμερά μπέργκερ και πληθωρικά club sandwiches και άλλα σνακ είναι κάποια απ’ τα πιάτα που βγαίνουν απ’ την κουζίνα του Cafeine, φτιαγμένα με πολύ μεράκι και άριστες πρώτες ύλες. Όσο η ώρα προχωράει, η φάση μετατρέπεται πιο πολύ σε μπαρ. Τα φώτα χαμηλώνουν, η ένταση της μουσικής δυναμώνει και στο παιχνίδι μπαίνουν κλασικά spirits και δροσερά κοκτέιλ.

Αγίου Ιωάννου 102 & Γραβιάς 6944 908733 www.facebook. com/cafeine.cafe. bar

6.7.17 – lifo

51

TASTE OF THE WEEK

Στην αθηναϊκή Ριβιέρα Και στην καρδιά της Αθήνας.

thalia

Βγες

aπο τη νικη μηταρεα

επιτέλους

Η Θάλεια, η μούσα της ευθυμίας, χάρισε το όνομά της στη σειρά κρασιών Thalia λευκό, ροζέ και ερυθρό που παράγεται με την επιμέλεια του Ανέστη Χαϊτίδη και του Στηβ Κριαρής και διατίθενται από την κάβα «The Wine House» (www. winehouse.gr). Το Thalia ροζέ είναι από χαρμάνι των κρητικών ποικιλιών Κοτσιφάλι και Μανδηλάρι που φτάνει στο καθημερινό τραπέζι για να κρατήσει ευχάριστη συντροφιά. Εφόδιά του το λαμπερό χρώμα, τα αρώματα ώριμων καλοκαιρινών φρούτων, η φρεσκάδα και η δροσιστική οξύτητα. Ιδανικός σύντροφός του καλοκαιρινά πιάτα, όπως τα ζυμαρικά με σάλτσα φρέσκιας τομάτας.

52 lifo – 6.7.17

μαλαγουζιά - sauvignon blanc

r Η μαγεία της αθηναϊκής Ριβιέρας είναι αδιαμφισβήτητη και την ανακαλύπτεις στο πρόσφατα ανακαινισμένο εστιατόριο Mythos by Divani του ξενοδοχείου Divani Apollon Palace & Thalasso. Οι προτάσεις του μενού δεν θα σε προβληματίσουν, αφού ακολουθεί τα παραδοσιακά μονοπάτια της μεσογειακής κουζίνας που αναδεικνύονται από τις μοντέρνες τεχνικές που εφαρμόζει η κουζίνα. Ο ψίθυρος της θάλασσας σε προκαλεί να γευτείς φρέσκια καραβιδόψιχα περασμένη ελάχιστα από το τηγάνι, πασπαλισμένη με πούδρα από αμύγδαλο που συνοδεύεται από διακριτικά πικάντικη σάλτσα BBQ (€22). Το καλαμάρι ακολουθεί τη μοντέρνα τεχνική μαγειρέματος σε κενό αέρος: γεμίζεται με βελουδένια μουσελίν γαρίδας και κουκουναριού και σερβίρεται με φάβα Φενεού και λάδι οστρακοειδών (€16). Η ελληνική σαλάτα που έρχεται στο τραπέζι είναι μεγαλείο: ντοματίνια συνδυάζονται εξαιρετικά με κρίταμο, αγγούρι, κάππαρη, ελιές, ροδέλες κρεμμύδι και σπασμένα λαδοπαξίμαδα Κυθήρων (€14) – το ελληνικό καλοκαίρι στο πιάτο σου. Δροσερή κι ευχάριστη είναι η σαλάτα με γαρίδες, κινόα, μάνγκο ψιλοκομμένο, φράουλες, αβοκάντο, πιπεριές και τσίλι (€15). Αν καταφέρεις να αντισταθείς στον πειρασμό της αστακομακαρονάδας, μπορείς να επιλέξεις κάποιο από τα φρέσκα ψάρια. Το φρέσκο φιλέτο σφυρίδας, ψημένο σωστά στη σχάρα, περασμένο διακριτικά με σάλτσα βουτύρου και με ψητά λαχανικά ως συνοδευτικό είναι μια καλή επιλογή που θα την ευχαριστηθείς. Το μενού προσφέρει MYTHOS BY DIVANI τρεις επιλογές σε κρέας για τους αμετανόητους εραστές του. Ωστόσο, οι λάτρεις του σούσι θα ανακαλύψουν εξαιρετικές ασιατικές γευστικές προτάσεις. Για το τέλος, προφιτερόλ με παγωτό βανίλια, περιχυμένο με ζεστή σάλτσα σοκολάτας. Στροφή προς την παράδοση προσφέρουν οι ζεστές φλογέρες γαλακτομπούρεκου που σερβίρονται με παγωτό βανίλια και σιρόπι βύσσινο. Στο Mythos by Divani θα απολαύσεις όλο το πακέτο της χαράς με ωραία θέα, φαγητό ποιοτικό, εξαιρετικό σέρβις, μουσικές από το πιάνο και τη θάλασσα. ☛ Mythos by Divani, Αγίου Νικολάου 10, Βουλιαγμένη, 210 8911100 r «Mira» στα ισπανικά σημαίνει «κοίτα» και το όνομα ταιριάζει γάντι στο καινούργιο εστιατόριο και μπαρ που είναι στρατηγικά τοποθετημένο στην Καστέλλα. Η βεράντα του, σαν παρατηρητήριο του πελάγους, «κρέμεται» πάνω

Ένα κρασί όλο φρεσκάδα από τους αμπελώνες που καλλιεργούνται στην Κω από την οικογένεια Τριανταφυλλόπουλου είναι το Μαλαγουζιά - Sauvignon Βlanc της οινοποιίας. Με ανοιχτό πρασινοκίτρινο χρώμα, το κρασί ξεδιπλώνει στη μύτη φίνα φρέσκα αρώματα εξωτικών φρούτων και γοητεύει στο στόμα η δροσερή και αρωματική γεύση του. Εξαιρετικός σύντροφος για τις καλοκαιρινές τάρτες με λαχανικά, ταιριάζει με μαλακά τυριά και φρούτα.

από το Μικρολίμανο και η θέα του είναι συγκλονιστική. Ένας ευχάριστος χώρος, προσαρμοσμένος στα ελληνικά δεδομένα, ανοιχτός από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, κάτι που τον κάνει ιδανικό τόπο συνάντησης για καφέ, σνακ, δείπνο αλλά και βραδινό ποτό. Ο άξιος σεφ Νίκος Λαλουδάκης έχει αναλάβει τα ηνία της κουζίνας κι έχει στήσει ένα μενού με προτάσεις κλασικές που δεν θα σε προβληματίσει. Στο τραπέζι έρχεται ωραιότατη τάρτα με μανιτάρια και κρούστα από γραβιέρα που ωρίμαζε για 12 μήνες (€9). Θα χαρείς τη χειροποίητη τραγανή ζύμη που δένει απολαυστικά με τη γεύση των μανιταριών, ενώ η γραβιέρα ανεβάζει έξυπνα τη γευστική ένταση. Το καρπάMIRA τσιο από φιλέτο μοσχαρίσιο συνδυάζεται νόστιμα με τα μυρωδικά και το τουρσί αγριοράπανο (€13). Οι γαρίδες σε σχήμα πεταλούδας παίρνουν θέση πάνω σε τηγανητή φωλιά από κανταΐφι με τραγανή υφή και συνοδεύονται με καλοφτιαγμένη σος ταρτάρ (€11,50). Ένα πιάτο χωρίς φιοριτούρες, που τίμησε με ευχαρίστηση η παρέα. Δοκιμάστε οπωσδήποτε τη σαλάτα super food, όπου η τρίχρωμη κινόα μπλέκει νόστιμα με κομματάκια από αποξηραμένο σύκο, δροσερό μάνγκο, κουκουναρόσπορο και goji berry, ενώ το σύνολο αγκαλιάζει βινεγκρέτ σουσαμιού (€11). Δροσερή και υγιεινή, θα σας ικανοποιήσει απόλυτα. Το ριζότο ήρθε σωστά χυλωμένο, με τον κόκκο του ρυζιού σωστά al dente. Σιγομαγειρεμένο, με άγρια μανιτάρια, μια πινελιά λάδι τρούφας και λεπτοκομμένες φέτες γραβιέρας (€14). Αν και το πιάτο ταιριάζει σε χειμωνιάτικο μενού, η βαθιά νοστιμιά του κράτησε καλή συντροφιά στο τραπέζι. Για το παλαιωμένο ερυθρό κρασί που μεταγγίσαμε στην καράφα ώστε να «αναπνεύσει» πριν σερβιριστεί στα ποτήρια έδωσε ιδέες το onglet (διάφραγμα) που μαρινάρεται σε ελαιόλαδο, ξίδι και δεντρολίβανο, πριν ψηθεί διακριτικά στην πυρά και στο πιάτο συνοδεύεται από κρέμα γλυκιάς κολοκύθας (€22).

MIRA Σωστά ψημένο ήρθε και το φιλέτο σατομπριάν –θυμίζει ένδοξες εποχές της γαλλικής κουζίνας της δεκαετίας του ’80– που συνόδευαν μοσχοβολιστές baby πατάτες και τρεις σος: πιπεριού, μανιταριών και εσπρέσο (€23). Τα πιάτα διατηρούν μια ποιότητα χωρίς να δρέπουν δάφνες δημιουργικότητας. Το επιδόρπιο επιβάλλεται. Το προφιτερόλ με γκανάς αρωματισμένη με μπαχαρικά (€8,50) είναι πειρασμός. Τα κουτάλια βυθίζονται ηδονικά στην απαλή υφή της σοκολάτας με την προκλητική γεύση. Το Mira προσφέρεται για την καλοκαιρινή έξοδο, με τις ωραίες μουσικές και το αποτελεσματικό και ευγενικό σέρβις. ☛ Mira, λεωφ. Αλ. Παπαναστασίου 70, Καστέλλα, 210 4115579 r Στο Σερσέ λα φαμ, το παραδοσιακό αστικό καφενείο στην αναβαθμισμένη γειτονιά της Μητροπόλεως, η ποικιλία των μεζέδων και η αύρα του χώρου δίνουν αφορμή για πολλές επισκέψεις. Στους λίγους μήνες λειτουργίας του έχει αποδείξει ότι ξέρει να κρατά το ενδιαφέρον του κόσμου. Νέα πιάτα έχουν προστεθεί στο μενού από τον σεφ Ανδρέα Λαγό. Το φρέσκο κολοκυθάκι, που είναι στην εποχή του, γίνεται σαλάτα, κομμένο σε γιρλάντες, και συνδυάζεται νόστιμα με γραβιέρα, μυρωδικά και ψιλοκομμένη τσίλι πιπεριά που του χαρίζει ένταση (€5). Οι ψητές σαρδέλες έρχονται φιλεταρισμένες και η φρεσκάδα τους απογειώνεται με το λαδολέμονο (€7). Το καλαμάρι μαρινάρεται υπομονετικά σε κύμινο, κόλιανδρο και πάπρικα πριν πάει στη σχάρα (€7). Όσο για τους κολοκυθοκεφτέδες, ευωδιάζουν δυόσμο και άνηθο. Ακομπανιάρονται με δροσερό γιαούρτι, επίσης αρωματισμένο με δυόσμο (€5). Την έκπληξη στα επιδόρπια κάνει η καινούργια άφιξη με ένα παγωτό που έκανε τρελό σουξέ τη δεκαετία του ’70. Πρόκειται για το παγωτό Αλάσκα, που ο Ανδρέας το «πειράζει», ενισχύοντάς το με γλυκό κουταλιού περγαμόντο. Μια δοκιμή θα σας πείσει για τις γευστικές χάρες του. Τελικά, η γοητεία του κλασικού παραμένει αναΣΕΡΣΈ ΛΑ ΦΑΜ ντικατάστατη και δεν ξεθωριάζει εύκολα, ιδιαίτερα αν μπολιαστεί με το πάθος νέων ανθρώπων που δημιουργούν, συνδυάζοντας έντεχνα τη σοφία του χθες με την ικμάδα του σήμερα. ☛ Σερσέ λα φαμ, Μητροπόλεως 46, Αθήνα, 210 3222020

ΚΡΙΟΣ Οι επόμενες μέρες θα είναι απαιτητικές

ΛΕΩΝ Η είσοδος του Ερμή στο ζώδιό σας την Πέ-

ΤΟΞΟΤΗΣ Η προσοχή σας είναι στραμμένη στα

όσον αφορά τον τομέα των διαπροσωπικών σχέσεων, καθώς σχηματίζονται πλανητικές όψεις που θα επηρεάσουν τα γεγονότα και τις διαθέσεις όλων. Παρ’ όλα αυτά, αν διαχειριστείτε την αισθηματική σας κατάσταση αποφεύγοντας άτομα και συνθήκες με τα οποία γνωρίζετε εκ των προτέρων πως υπάρχει κίνδυνος να λογομαχήσετε, θα αποφύγετε τα χειρότερα. Ιδανική εποχή για να δώσετε έμφαση σε δραστηριότητες που σας ευχαριστούν. Ασχοληθείτε εγκαίρως με ένα οικονομικό θέμα και αποφύγετε τις σπατάλες. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω μπορεί να φέρει στην επιφάνεια σκέψεις και συναισθήματα που ήταν σε λήθαργο και να ανακινήσει παλιές ιστορίες. Ωστόσο, ο Ερμής στον Λέοντα ευνοεί τον τομέα της επικοινωνίας και των ταξιδιών και μπορείτε να επιλύσετε τα θέματά σας εσείς που είστε σε σχέση, ενώ οι ελεύθεροι έχετε περισσότερη διάθεση για καινούργιες γνωριμίες, κάτι που θα ενισχύσει τον ερωτικό τομέα σημαντικά.

μπτη ενισχύει τις επικοινωνιακές σας ικανότητες και είναι ιδανική εποχή για να ταξιδέψετε και να προωθήσετε τις ιδέες και τις υπηρεσίες σας, ενώ ευνοούνται και θέματα σπουδών. Μια συνεργασία που έχει μείνει στα λόγια μπορεί να μην ξεκινήσει καν, μην πτοείστε όμως. Θα σας δοθούν ευκαιρίες,αρκεί να επιλέξετε τα κατάλληλα άτομα που θα τηρήσουν τον λόγο τους. Στον οικονομικό τομέα η αύξηση των κερδών σας μπορεί να έρθει μέσω χρημάτων που σας οφείλουν. Ο ερωτισμός σας είναι σε υψηλά επίπεδα και δεν αποκλείεται, για αρκετούς από εσάς, να γίνουν ριζικές αλλαγές στη ζωή σας. Ενδεχομένως να γνωρίσετε το πρόσωπο που θα σας κάνει να αλλάξετε γνώμη περί εργένικης ζωή, ενώ εσείς που είστε σε σχέση μπορεί να αποφασίσετε τη δημιουργία οικογένειας. Όπως και να έχει, επειδή πρόκειται για σημαντικά ζητήματα, οι αποφάσεις θα πρέπει να έχουν ωριμάσει μέσα σας.

επαγγελματικά σας και ενώ δίνετε τον καλύτερο εαυτό σας, γίνονται κάποιες ανατροπές που σας πηγαίνουν πίσω, με αποτέλεσμα να εξαντλείται η υπομονή σας. Αν κάτι σκαλώνει και σας προκαλεί αμφιβολίες, αφήστε το και πάτε για άλλα. Ίσως να είναι προειδοποιητική ένδειξη για μελλοντική αποτυχία. Ιδανική εποχή για να βασιστείτε στις δυνάμεις σας και να πάρετε τον έλεγχο στα χέρια σας, ώστε να μη χάνεται πολύτιμος χρόνος. Η ερωτική σας διάθεση είναι σε υψηλά επίπεδα και μπορείτε να ενισχύσετε την προσωπική σας ζωή, όμως θα πρέπει να αποφύγετε τα μεγάλα λόγια, καθώς είναι πολύ πιθανό να χάσετε τον ενθουσιασμό σας στην πορεία. Πρόσωπα έρχονται και φεύγουν από τη ζωή σας και είναι μια εποχή που υπάρχει αρκετό ενδιαφέρον γύρω σας. Ο Ερμής στον Λέοντα σας κάνει πιο επικοινωνιακούς και μπορείτε να γοητεύσετε τους άλλους με περισσή άνεση.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Οι επόμενες μέρες είναι πιο βατές

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Είστε γεμάτοι προσμονή για να

και μπορείτε να βάλετε σε εφαρμογή τα σχέδιά σας, αρκεί να είστε αποφασισμένοι να θυσιάσετε αρκετό από τον προσωπικό σας χρόνο. Μια γνωριμία από το παρελθόν θα σας φανεί πολύ χρήσιμη και θα ανοίξει μια καινούργια πόρτα που μπορεί να εκτοξεύσει τα κέρδη σας. Φανείτε πρόθυμοι για καινούργια πράγματα και αφήστε πίσω σας μεθόδους που δεν αποδίδουν, προκαλώντας στασιμότητα στα επαγγελματικά σας. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να είστε πιο δεκτικοί. Στον οικογενειακό τομέα υπάρχουν θέματα που χρήζουν άμεσης επίλυσης, δεν είναι όμως κατάλληλη εποχή για να κάνετε κάποια νύξη, μια και τα πνεύματα είναι οξυμένα και είναι πολύ πιθανό να προκληθούν καβγάδες. Ασχοληθείτε με την προσωπική σας ζωή και βρείτε τρόπους να ενισχύσετε τη σχέση σας. Εσείς που έχετε γοητευτεί από ένα καινούργιο πρόσωπο κρατήστε τον ενθουσιασμό σας και μη βιάζεστε να δεσμευτείτε.

ξεκινήσετε ένα καινούργιο εγχείρημα και μπορεί να μην προσέξετε κάποιες λεπτομέρειες που θα αποδειχτούν σημαντικές στην πορεία. Η ανάγκη σας να ενισχύσετε το εισόδημά σας μπορεί να σας οδηγήσει σε σπασμωδικές ενέργειες που δεν θα σας ωφελήσουν, οπότε μην κάνετε κάτι αν δεν είστε εντελώς σίγουροι. Θα ακούσετε προτάσεις, είναι όμως σημαντικό να μη σας παρασύρει ο ενθουσιασμός και θολώσει η κρίση σας. Φανείτε συνεπείς στις οφειλές σας. Στην προσωπική σας ζωή υπάρχουν ελλείψεις επικοινωνιακής φύσεως κυρίως κι αυτό έχει ως συνέπεια να απομακρύνεστε ολοένα και περισσότερο από το ταίρι σας. Η είσοδος του Ερμή στον Λέοντα την Κυριακή ενισχύει την ανάγκη σας να μιλήσετε για τα συναισθήματά σας και είναι ιδανική ευκαιρία για να επιλυθούν θέματα που σας απασχολούν. Οι ελεύθεροι ζείτε μεγάλες στιγμές μέσα από το ερωτικό παιχνίδι. Πάρτε τις προφυλάξεις σας και χαρείτε τη ζωή.

ΤΑΥΡΟΣ Η διάθεσή σας για ταξίδια και ψυχαγωγία είναι μεγάλη, καθώς η Αφροδίτη στους Διδύμους βγάζει στην επιφάνεια την παιχνιδιάρικη πλευρά σας και θέλετε να απολαύσετε τη ζωή όσο το δυνατόν περισσότερο. Είναι μια εποχή που δεν σκέφτεστε σοβαρά τις επιπτώσεις των ενεργειών σας, κάτι που μπορεί να προκαλέσει την αύξηση των εξόδων σας και αν δεν έχετε τακτοποιήσει σημαντικές οφειλές, θα βρεθείτε σε δυσμενή θέση στο εγγύς μέλλον. Τα επαγγελματικά σας ενισχύονται σημαντικά. Η είσοδος του Ερμή στον Λέοντα την Πέμπτη δημιουργεί μια πιο επικοινωνιακή διάθεση και λόγω των αρμονικών όψεων με την Αφροδίτη ενισχύεται ο τομέας της οικογένειας και του γάμου. Τώρα μπορείτε να συζητήσετε πιο άνετα για ερωτικά θέματα που σας απασχολούν, ώστε να επανέλθουν οι ισορροπίες στη σχέση σας. Ταξίδια και σύντομες αποδράσεις δίνουν την ευκαιρία σε ελεύθερους και μη να ζήσουν έντονες ερωτικές στιγμές.

ΖΥΓΟΣ Στον επαγγελματικό τομέα είναι ασταθής η κατάσταση και πρέπει να είστε φειδωλοί με το ξόδεμα των χρημάτων σας, ώστε να καλυφθούν ανάγκες που επείγουν. Ωστόσο, δεν είναι ώρα για να κάνετε επιπολαιότητες, αν είστε δυσαρεστημένοι από την απόδοση της δουλειάς σας. Προσαρμοστείτε στις συνθήκες της παρούσας στιγμής και φανείτε ευέλικτοι. Ένα νομικό θέμα μπορεί να πάρει περισσότερο χρόνο για να τακτοποιηθεί κι έτσι σας δίνεται η ευκαιρία να το δουλέψετε καλύτερα. Θέματα εξωτερικής εμφάνισης σας μπλοκάρουν και αντί να απολαμβάνετε τον ήλιο και τη θάλασσα, είστε μες στο άγχος και βρίσκετε συνεχώς δικαιολογίες για να αποφύγετε τέτοιου είδους εξορμήσεις. Εφόσον δεν αισθάνεστε όμορφα με τον εαυτό σας, ξεκινήστε ένα διατροφικό πρόγραμμα που θα σας συστήσει κάποιος ειδικός και γυμναστείτε. Μπορεί η άσκηση να κάνει θαύματα πάνω σας, να αλλάξει όλη την ψυχολογία σας και συνεπώς τη ζωή σας.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Μέσα στο επόμενο διάστημα να μπορείτε να επανεξετάσετε τις συνεργασίες και τις μεθόδους σας, ώστε να μη χάνετε τον χρόνο σας με υποθέσεις που δεν σας ικανοποιούν. Η διάθεσή σας παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις και μπορεί να προκαλέσετε οι ίδιοι στασιμότητα στα επαγγελματικά σας, αν πέσετε στην παγίδα των αισθημάτων σας. Είναι μια εποχή που δίνονται ευκαιρίες για να ενισχύσετε τα οικονομικά σας, θα πρέπει όμως οι προσδοκίες σας να είναι ρεαλιστικές. Στον οικογενειακό τομέα είναι στραμμένη η προσοχή σας και είναι ιδανική εποχή για να απολαύσετε στιγμές ανάπαυλας και ψυχαγωγίας με τους οικείους σας. Την Κυριακή η Πανσέληνος στον Αιγόκερω κρούει το καμπανάκι για ρήξη στη σχέση σας και θα πρέπει να αποφύγετε συζητήσεις που προκαλούν εκνευρισμό. Οι ελεύθεροι θα ζήσετε έντονες στιγμές πάθους με ένα καινούργιο πρόσωπο. Μη δεσμεύεστε.

Starfax

τον τομέα των ταξιδιών και της επικοινωνίας και προβλέπονται σημαντικές αλλαγές στα επαγγελματικά σας που θα αυξήσουν τις ευθύνες σας, ταυτόχρονα όμως θα βελτιώσουν την οικονομική σας κατάσταση. Παλιές γνωριμίες θα κάνουν την εμφάνισή τους και θα ανοίξουν νέες πόρτες, με πολύ περισσότερες προοπτικές για αύξηση των κερδών σας. Κατάλληλη εποχή για να ολοκληρώσετε ένα εγχείρημα και να προχωρήσετε στην κατάστρωση νέων σχεδίων. Πολύ θετικό το επόμενο διάστημα για τα ερωτικά σας, καθώς αποκτάτε κι εσείς μια πιο ανάλαφρη διάθεση και δεν το πολυσκέφτεστε, αν πρόκειται να πλησιάσετε πρόσωπα που κινούν το ενδιαφέρον σας. Καινούργιες γνωριμίες, φλερτ και ψυχαγωγία ενισχύουν τον ψυχισμό σας και δίνετε περισσότερη αξία στο παρόν, με αποτέλεσμα να είστε γεμάτοι ζωτικότητα και ερωτική διάθεση. Η Πανσέληνος της Κυριακής σάς κάνει πιο ρομαντικούς και ενισχύεται ο γάμος σας.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

ΔΙΔΥΜΟΣ Η Αφροδίτη στο ζώδιό σας ενισχύει

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Αρχίζει να ξεκαθαρίζει το τοπίο στον επαγγελματικό τομέα και ξέρετε πλέον μέχρι πού μπορείτε να κινηθείτε, παράλληλα όμως συμβαίνουν και κάποια απρόοπτα που σας βγάζουν εκτός ρυθμού και πρέπει να είστε ακόμα πιο προσεχτικοί τις επόμενες μέρες. Ο κίνδυνος να σας ξεφύγει κάτι σημαντικό είναι εμφανής. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω φέρνει στην επιφάνεια μια παρελθοντική ιστορία και μπορεί να αναζητήσετε επειγόντως χρήματα για να την τακτοποιήσετε. Είστε απογοητευμένοι από τα ερωτικά σας και έχετε αφεθεί εντελώς το τελευταίο διάστημα, κάτι που έχει αντίκτυπο στην εμφάνιση και κυρίως στην υγεία σας. Για να είστε καλά και σε θέση να κυνηγήσετε την τύχη σας όσον αφορά τα αισθηματικά σας θα πρέπει να κόψετε τις βλαβερές συνήθειες και να υιοθετήσετε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Δεν θα το κάνετε για τους άλλους, θα το κάνετε για τον εαυτό σας.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Οι Σκορπιοί έχετε αποφασίσει να

ΙΧΘΥΣ Οι επόμενες μέρες θα είναι αρκετά κου-

μην εμπιστεύεστε κανέναν και να βασίζεστε πλέον στις δικές σας δυνάμεις, με αποτέλεσμα να βλέπετε τους πάντες με καχυποψία, κάτι που αρχίζει να απομακρύνει από κοντά σας μερικά αξιόλογα, με κίνδυνο να διαλυθεί μια καινούργια και πολλά υποσχόμενη συνεργασία. Ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο έκφρασής σας, καθώς μπορεί να προκληθούν δυσάρεστες καταστάσεις που θα έχουν αντίκτυπο στα επαγγελματικά σας. Στον οικονομικό τομέα εμπόδια που υπήρχαν ξεπερνιούνται μεν, αλλά δημιουργούνται κενά που πρέπει να αναπληρωθούν. Σας έχουν ενθουσιάσει η αμεσότητα και η ειλικρίνεια ενός καινούργιου προσώπου και αν αφεθείτε να σας παρασύρουν τα συναισθήματά σας, προβλέπονται σύννεφα στην προσωπική σας ζωή. Μια παράλληλη σχέση στην παρούσα φάση της ζωής σας μπορεί να σας δώσει την ένταση που αναζητάτε, μπορεί όμως και να καταστρέψει τον γάμο ή τη σχέση σας. Οι ελεύθεροι ζείτε όμορφες στιγμές με ευχάριστες παρουσίες.

ραστικές λόγω ορισμένων αργών και ουσιαστικών αλλαγών και των πιέσεων τόσο στον επαγγελματικό όσο και στον οικογενειακό τομέα – θα πρέπει να κάνετε υπομονή μέχρι να περάσει αυτή η φορτισμένη περίοδος. Στρέψτε την προσοχή σας σε θέματα που επείγουν και κλείστε τις εκκρεμότητές σας, ώστε να μην έχετε δυσάρεστες εκπλήξεις στο μέλλον. Ταξίδια και σύντομες εξορμήσεις είναι απαραίτητα για να εξισορροπούν τις καταστάσεις και να επαναφέρουν τις ισορροπίες. Η ερωτική σας ζωή μπορεί να έχει μείνει πίσω και να έχετε χάσει τον αυθορμητισμό σας, τώρα όμως που είστε πιο ανέμελοι και έχετε καταφέρει να βελτιώσετε αισθητά την εμφάνισή σας μπορείτε να χαρείτε τη ζωή δίχως αναστολές. Μη διστάσετε να κάνετε την πρώτη κίνηση αν σας γοητεύσει ένα καινούργιο πρόσωπο. Ο ερωτισμός που αποπνέετε είναι σύμμαχός σας και είναι δύσκολο να αντισταθεί κανείς στη γοητεία σας.

SUDOKU No 519 2 9 8 4 2 8 9 7 6

4 1 4 2 6 5 8

1

4 7 8 3 5 4

9 5

Η λύση του προηγούμενου 7 5 2 4 3 8

8 9 3 1 2 6

6 4 1 9 5 7

1 3 6 2 9 5

2 7 4 8 6 3

5 8 9 7 4 1

9 6 5 3 1 4

4 2 8 5 7 9

3 1 7 6 8 2

6 7 3 4 5 2 8 1 9 1 5 2 8 9 3 7 6 4 9 4 8 7 1 6 2 3 5

6.7.17 – lifo

53

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ Μου άρεσε το «Κρεβάτι» της Nalyssa Green γιατί έχει κάτι από Λένα Πάτωνος, η Ελευθερία του Επίκτητου, σε μια εξαιρετική έκδοση από τις πρωτοεμφανιζόμενες εκδόσεις Δώμα (επιτέλους, ένα αρχαίο κείμενο σε κατανοητή, ζωντανή γλώσσα), το αλλόκοτο, λεοπαρδαλέ λουλούδι που έβγαλε ένα ξεχασμένο παχύφυτο στο μπαλκόνι, το «Fool if» των Jabu, το «Οff Dat» των ZGTO. M. Hulot

Καλές, και μόνον, εντυπώσεις/ Το πόσο ταχέως περνούν στην ανυποληψία που τους αξίζει οι ψευδόμενοι ψευδώνυμοι που τρυπώνουν στα social media, προσδοκώντας μια δόξα που δεν θα απολαύσουν ποτέ/ Το πόσο ταχέως καλλιτέχνες και έργα που ξέρουν τι θέλουν και ζητούν αρχίζουν να συζητιούνται ευρέως/ Το πόσο ταχέως όποιος δεν μιλάει με ονόματα και διευθύνσεις χάνει και το ελάχιστο κύρος που νόμιζε ότι είχε/ Το πόσο ταχέως, όσοι επιμένουν στον συνδυασμό νηφαλιότητας και strong opinion κερδίζουν την παρτίδα/ Το πόσο ταχέως γίνεται και πάλι επίκαιρο εκείνο το παλιό σύνθημα: «Ένα γέλιο θα σας θάψει». Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Πορτρέτα ανθρώπων χαρούμενων, αισιόδοξων, αγαπημένων σαν από αναμνηστικό οικογενειακό άλμπουμ εποχής. Κι ας τράβηξαν τα πάνδεινα ώσπου να βρουν προσωρινό καταφύγιο σε ένα υπό κατάληψη πρώην ξενοδοχείο της Αθήνας. Ο Νίκος Βαρδακαστάνης, γνωστός περισσότερο ως φωτογράφος μόδας, απέφυγε τη συνήθη δραματική ή καταγγελτική απεικόνιση του προσφυγικού, προκρίνοντας μια άλλη, διαφορετικής ευαισθησίας οπτική. Από τα πιο ενδιαφέροντα εκθέματα

του 20ού Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, που διεξήχθη από τις 30/6 έως τις 2/7 στο Άλσος Στρατού (vardakastanis.com/blog). Θοδωρής Αντωνόπουλος

«... Μια υπέροχη αίσθηση ξεγνοιασιάς ήταν διάχυτη στον κόσμο, γιατί τι θα μπορούσε τώρα πια να διακόψει αυτή την εξέλιξη, τι θα μπορούσε να αναχαιτίσει αυτή την ώθηση που αντλούσε απ’ την ίδια της την ορμή ολοένα και περισσότερες νέες δυνάμεις; Ποτέ η Ευρώπη δεν υπήρξε ισχυρότερη, πλουσιότερη, ομορφότερη, ποτέ δεν είχε πιστέψει τόσο βαθιά σ’ ένα ακόμα καλύτερο μέλλον» γράφει στην αυτοβιογραφία του Ο κόσμος του χθες ο Στέφαν Τσβάιχ, περιγράφοντας την αυγή του εικοστού αιώνα στη Γηραιά Ήπειρο. Ή μήπως και του 21ου; Ίδια πλάνη, ίδια απογοήτευση. Κορίνα Φαρμακόρη

Σάββατο βράδυ, ξαφνικά, χωρίς καμία προειδοποίηση, στάση εργασίας του προσωπικού του Φεστιβάλ, αφήνοντας ξεκρέμαστους εκατοντάδες θεατές και καλλιτέχνες. Δευτέρα μεσημέρι, Βουλή των Ελλήνων: το σπίτι εξακολουθεί να καίγεται και οι κυρκατίνες βγήκαν στην αυλή να μαλλιοτραβηχτούν για τα μπουγαδόνερα. Το ίδιο βράδυ, στο σούπερ τηλεπαιχνίδι: μερικές ώρες επί ελληνικού εδάφους και οι «ολυμπιονίκες» της Καραϊβικής (ξανα)έγιναν μαμάκηδες και μικρο(αστο) ύληδες. Χρήστος Παρίδης

Χοπ, χοπ, χοπ, σημασία έχει να μην αγαπάς. H περίπτωση της ρέπλικας Ρουβάς από την άγουρη περίοδο των ’90s μέχρι την πρόσφατη γαμήλια σφραγίδα ως αρχή γι’ αυτό που φανταζόμαστε όλοι, την πολιτική του κάθοδο, έχει ήδη σημάνει το εξής: το αρνητικό σημαινόμενο και το ψυχικό βάρος, που κάθε λέξη φτιάχνει ως ένας άυλος

κόσμος που κατοικούμε, έχει εγκαθιδρυθεί, γλυκιά μου ρέπλικα. Δεν πρέπει να έχει υπάρξει στα δημόσια χρονικά φωτογραφία γάμου που ν’ απεικονίζει, λευκά κι ανάγλυφα, ό,τι συνιστά το πριν, το τώρα και αυτό που έρχεται χρονοκαθυστερημένα στην άτυχη επαρχία μας. Χοπ, χοπ, χοπ, σημασία έχει να μην αγαπάς. Κι ας μη δει κανείς, μα κανείς –γιατί εσύ το επέλεξες– στο τέλος της διαδρομής, καθώς θα διαλύεσαι στην αρχική σου εικόνα, στην πιο αληθινή, γλυκιά μου ρέπλικα, τα δακρυά σου να κυλάνε στη βροχή. Πάνος Μιχαήλ

Καλά: Το διήγημα Έξι μέρες με την Τίινα από τη συλλογή O κομμουνιστής της Μονμάρτρης και άλλες ιστορίες του Γερμανού Michael Kleeberg. Αφήγηση της ερωτικής αμηχανίας και της αναζήτησης του άλλου που με συγκίνησε. Μια μπάλα σοκολάτα από τον Τερκενλή. Τίποτα περισσότερο. Το ότι δεν βλέπω πια τηλεόραση και ακούω πολλή ώρα μουσική με την ίδια όρεξη που είχα και πριν από τριάντα χρόνια. Κακά: Ο θάνατος της Ντανιέλλας Πρελορέντζου, καθαρίστριας στου Ζωγράφου. Άγνωστη κι όμως κοντινή. Οι φωνές της Ραχήλ Μακρή, τα «σκάσε» του Διονύση Τσακνή, το μνημείο στην ΕΡΤ. Το διαφαινόμενο ναυάγιο στις συνομιλίες για το Κυπριακό. Κρίμα! Νικόλας Σεβαστάκης

Κι όμως, κάτω απ’ την πρέσα του πρώτου φετινού βιτσιόζου καύσωνα υπήρξε μια πολύ ευχάριστη και δροσερή εικαστική στάση: στην έκθεση «Αλέκος, My Island», στην gallery genesis, στο Κολωνάκι. Μια αναδρομή σε 50 χρόνια δημιουργίας ενός καλλιτέχνη που όσο προσπαθεί κάποιος να τον κατατάξει, τόσο διαπιστώνει ότι τα κριτήριά του είναι αδύναμα, όποτε επιχειρεί να συνθέσει μια πλήρη γενική εικόνα. Γιατί ο Αλέκος Αμφιλόχιος δεν είναι ένας ναΐφ ζωγράφος – θα ήταν υπερβολικά

περιοριστικός ένας τέτοιος προσδιορισμός. Ούτε τον καθορίζει εκείνη η πιο ανέμελη όψη της «ελληνικότητας», η οποία πάντα πλαισιώνει έναν «τσαρουχικού τύπου» αισθησιασμό στα έργα του. Δεν τον περιγράφει ούτε η σταθερή προτίμησή του για τις παράδοξες αφηγήσεις (παρ' ότι κάθε αφήγηση στα έργα του είναι υπέροχα παράδοξη). Αυτό που μάλλον συμβαίνει είναι ότι όλα αυτά τα στοιχεία ενώνουν δυνάμεις και σε κάθε έργο κρατούν ανοιχτές κάτι νοητές πανηγυρικές πύλες, από τις οποίες διέρχονται θριαμβικά, πιασμένοι χέρι-χέρι και με κατεύθυνση προς τον θεατή, ο αυθορμητισμός και η χαρά της ζωής. Γιάννης Κωνσταντινίδης

Μπαίνοντας στις φυλακές Κορυδαλλού και βλέποντας τον αγώνα που κάνουν κάποιοι άνθρωποι εκεί –κοινωνικοί λειτουργοί, ειδικοί εκπαιδευτές, τα παιδιά από τη Λυρική και το Εθνικό που έστησαν όμορφες παραστάσεις– για να επικρατήσει λίγη ανάσα στην ασφυξία, σκέφτηκα ότι ευτυχώς κάτι γίνεται σε αυτήν τη χώρα. Κάποιοι ελπίζουν και κάποιοι προσπαθούν. Και κάποιοι άλλοι, στον αντίποδα αυτού του αγώνα, στήνουν ψευδεπίγραφα μνημεία για να τιμήσουν την καφκική τους θέση – κάτι ήξεραν οι Αρχαίοι που έλεγαν ότι η καταστροφή έρχεται όταν εκλείπουν η αιδώς και η δίκη. Ντροπή και μόνο ντροπή. Τίνα Μανδηλαρά

Αφού γλιτώσαμε τον καύσωνα, πάλι καλά. Σε άλλα νέα, οι νεοσύστατες εκδόσεις Δώμα κυκλοφόρησαν το πρώτο τους βιβλίο. Μία συλλογή από τις πιο σημαντικές ιδέες του στωικού φιλόσοφου Επίκτητου είναι ένα από πιο όμορφα και ενδιαφέροντα βιβλία που έχω δει τελευταία, και αισθητικά και από άποψη περιεχομένου. Μαρία Παππά

Προβάλλεται ξανά στα σινεμά ο Υπηρέτης, η μεγάλη ταινία του Τζόζεφ Λόουζι από το 1963, με τον Ντερκ Μπόγκαρντ και τον Τζέιμς Φοξ. Είναι η Αγγλία λίγο πριν από την ποπ έκρηξη του Swinging London, καλά κλεισμένη ακόμη στην ασάλευτη παρακμή της, ιδωμένη μέσα από μια ιστορία κυρίου-υπηρέτη με διαχρονικό νόημα. Την ταινία θα τη θυμάμαι πάντα και για την παρουσία (live στο Nick’s Diner στο Φούλαμ του Λονδίνου) του κορυφαίου folkist που βγήκε ποτέ από τα βρετανικά νησιά, του Davy Graham, ο οποίος τραγουδά με την κιθάρα του «Rock me, baby»! Φώντας Τρούσας

Ας το πούμε απλά: δεν είστε ένας (άξεστος) νεαρός ροκάς στην Αρχιτεκτονική. Είστε ο πρόεδρος της ΕΡΤ. Και σας λένε Διονύση Τσακνή. Κάποτε γράφατε ωραία τραγούδια και ωραία πράγματα στην «Ελευθεροτυπία». Πότε ήσασταν ο εαυτός σας; Τότε; Δεν είναι ωραίο αυτό που γίνατε, λοιπόν. Τώρα; Κρίμα που διαβάζαμε, συμφωνούσαμε ή διαφωνούσαμε με όσα γράφατε. Κρίμα που μπαίναμε στη διαδικασία να πιστέψουμε το χέρι πίσω από το όνομα, την προσωπικότητα πίσω από τον στιλό. Η Ραχήλ Μακρή είναι η εκνευριστική περσόνα που είναι. Αλλά εσείς ήσασταν η χειρότερη εντύπωση –για τους τύπους και την ουσία– της εβδομάδας που πέρασε. Αν κάποιος, σε θεσμική θέση, μπορεί να ουρλιάζει σε κάποιον άλλο να βγάλει τον σκασμό –όσο δίκιο κι αν έχει–, καταλαβαίνετε τι γίνεται όσο κατεβαίνουμε στη διατροφική αλυσίδα. Χριστίνα Γαλανοπούλου

Στάλες δροσιάς μέσα στον λ(λλλ)ίβα (η έκφραση στάλες δροσιάς οφείλεται πιθανώς σε θερμοπληξία): Ο γάτος μου που βρήκε

καινούργιο στέκι μέσα στον νεροχύτη, οι αναλύσεις του 4:44 του Jay Z στίχο-στίχο για να δούμε τι απαντάει στα του «Lemonade», ένα κοκτέιλ με τεκίλα και σμέουρα στο 42 και μια ολόκληρη σεζόν «Gilmore Girls» μέσα σε μια μέρα. Γεωργία Παπαστάμου

Έφριξα βλέποντας ένα βιντεάκι με όσα έλεγε σε συνέντευξή του ο Τσίπρας πριν εκλεγεί. Προσπερνώ τη δέσμευση να μη βάλει καθόλου φόρους και να καταργήσει πολλούς απ’ τους υπάρχοντες (π.χ. ΕΝΦΙΑ) και μένω στο απίστευτο ύφος που είχε όταν έλεγε ότι από τις λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς θα έπαιρνε δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία οι «άλλοι δεν τολμούσαν να πάρουν γιατί εξυπηρετούσαν συμφέροντα». Και από τις δύο, τελικά, πήρε ψίχουλα, ειδικά όμως από τη λίστα Μπόργιανς, την αξιοποίηση της οποίας είχε κάνει προεκλογική σημαία, πήρε συνολικά μόλις 137.000 ευρώ, λεφτά που δεν φτάνουν όχι για να αποπληρώσεις το χρέος εκατοντάδων δισεκατομμυρίων της χώρας αλλά ούτε για να πάρεις ένα διαμέρισμα. Μας έχουν κυβερνήσει άπειροι ψεύτες ή/και άχρηστοι. Σαν αυτόν, κανένας. Άρης Δημοκίδης

Καταφέραμε να επιβιώσουμε στον καύσωνα χωρίς air condition. Ποιος Ντάνος;! Εμείς είμαστε οι αληθινοί survivors! Νινέττα Γιακιντζή

«Θέλουμε προγραμματιστές – παράγουμε φιλολόγους!». Λανθασμένη και αντιπαραγωγική για το μέλλον της χώρας (σύμφωνα πάντα με τον ΣΚΑΪ) η επιλογή των νέων για ανθρωπιστικές ή κοινωνικές επιστήμες. Ανεξάντλητο και πάντα επίκαιρο το ρεπερτόριο ανοησιών στις ελληνικές ενημερωτικές εκπομπές. Γιάννης Παπαϊωάννου

ΑΠΌ ΌΣΑ ΖΉΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΆΔΑ 54 lifo – 6.7.17

6.7.17 – lifo

55