Τεύχος 527 by Dyo Deka S.A.

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

13072017

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ

2 lifo – summer lifo

SummerLiFO 2017 ΔΙΑΚΟΠΈΣ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΌΜΟΡΦΗ ΧΏΡΑ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ σελiδα 6-47 ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ ΜΙΑ ΧΏΡΑ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΎΕΙ Μ’ ΑΥΤΌ ΤΟ ΦΩΣ ΔΕΝ ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΧΑΘΕΊ ΠΟΤΈ σελiδα 80

ΤΑ ΒΙΒΛΊΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΎ σελiδα 49

GOOD LIFO ΣΕΛ. 65 ΤΗΕ WEEK ΣΕΛ. 75 ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΣΕΛ. 84 STARFAX ΣΕΛ. 92

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης, Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη, Σπύρος Γκατζούνας, Άγγελος Παπαστεργίου συντακτική ομάδα columnists: Νικόλας Σεβαστάκης, Θοδωρής Αντωνόπουλος, Ναταλί Χατζηαντωνίου, Δημήτρης Πολιτάκης, Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά, Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας, Μερόπη Κοκκίνη, Βασίλης Καψάσκης, Νινέττα Γιακιντζή, Φιλιώ Ράγκου, Χριστίνα Γαλανοπούλου, Πάνος Μιχαήλ, Γιάννης Πανταζόπουλος, Χρήστος Παρίδης, Μαρία Παππά, Λένα Φουτσιτζή, Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου senior direct market manager Κώστας Μαντάς ρroject μanager- direct market Αριέττα Μελισσινού direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης, Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης, Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290, F 210 3249 785 info@lifo.gr

summer lifo – lifo

VINIETA

4 lifo – summer lifo

H ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΉ ΕΛΛΆΔΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΥ ΣΠΑΘΉ Me 67.300 followers και χιλιάδες likes, ο αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Σπαθής φωτογραφίζει το ελληνικό καλοκαίρι από ψηλά. Από τη Μαρούσα Θωμά

iLoveSummer

άθε φωτογραφία του συγκεντρώνει χιλιάδες likes. Ο λογαριασμός του @ spathumpa, με 67.300 followers, είναι από τους πιο επιτυχημένους στο ελληνικό Instagram. Ο Κωνσταντίνος Σπαθής, αρχιτέκτονας από τα Τρίκαλα που τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα, φωτογραφίζει το ελληνικό καλοκαίρι, μοιράζεται μαζί μας τις υπέροχες εικόνες του και μας μιλάει για τη δουλειά του. «Ονομάζομαι Κωνσταντίνος Σπαθής και γεννήθηκα στα Τρίκαλα τον Απρίλιο του 1984. Σπούδασα Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Βόλου και Ανακαίνιση - Αποκατάσταση Κτιρίων στην Πάτρα. Τα τελευταία χρόνια ζω και εργάζομαι στην Αθήνα, όπου μεγάλο κομμάτι της δουλειάς μου αποτελεί πλέον η φωτογραφία. Η πρώτη μου επαφή με το αντικείμενο έγινε πριν από μερικά χρόνια, το 2012. Ήμουν από τους πρώτους Έλληνες που ξεκίνησαν να μοιράζονται τις φωτογραφίες τους με την κοινότητα του Ιnstagram, ανακαλύπτοντας μια τέχνη που διαρκώς μεταβάλλεται και εξελίσσεται. Σήμερα ειδικεύομαι στην αρχιτεκτονική αλλά και στην εναέρια φωτογραφία, χρησιμοποιώντας μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Όλες οι φωτογραφίες μου ακολουθούν μερικούς βασικούς κανόνες συμμετρίας και απλότητας, βασιζόμενες σε κάποιες αυστηρές γραμμές διάταξης και συνέχειας, διατηρώντας έτσι έναν χαρακτήρα που προσδιορίζει αυτόματα τη δική μου ταυτότητα. Κυρίαρχα θέματα των φωτογραφιών μου αποτελούν η αρχιτεκτονική, οι προσόψεις κτιρίων, οι στοές, τα αίθρια, τα κλιμακοστάσια, όπως και ολόκληρο το αστικό περιβάλλον αλλά και το φυσικό τοπίο, οι φυσικές ομορφιές, οι ευθυγραμμισμένες τοποθεσίες, τα επαναλαμβανόμενα αντικείμενα ή σε στοίχιση, τα θέματα που δημιουργούν κάποιο μοτίβο, προβάλλοντας πάντα την ανθρώπινη παρουσία, τονίζοντας μ’ αυτό τον τρόπο την κλίμακα του θέματος που έχω επιλέξει να φωτογραφίσω. Τον τελευταίο καιρό φωτογραφίζω τις ομορφιές του Ιονίου, αναδεικνύοντας τις υπέροχες παραλίες της Λευκάδας και των γύρω περιοχών». summer lifo – lifo

Summer ΔΙΑΚΟΠΕΣ

6 lifo – summer lifo

r LiFO 23 ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥΣ

ΣΕ

ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

summer lifo – lifo

SummerLiFO

2017

ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ

ΤΗΝΟΣ 8 lifo – summer lifo

ην Τήνο τη σώζει τουριστικά η εκκλησία της Παναγίας της Μεγαλόχαρης. («Μμμμ, ευχαριστώ για την πληροφορία», θα σκεφτεί κάποιος.) Επιμένω, ωστόσο, στη διατύπωση. Και δεν αναφέρομαι στο αυτονόητο της διαπίστωσης περί θρησκευτικού τουρισμού αλλά στο ακριβώς αντίθετο. Αυτό της θρησκευτικής της φήμης που έχει λειτουργήσει αποτρεπτικά για τις ορδές τουριστών, αφήνοντας αυτό το «χειροποίητο νησί» του Καστοριάδη πρόσφορο σε όσους θέλουν να το ανακαλύψουν, έκθαμβοι από τον υψηλού επιπέδου τουρισμό του που μπορεί να διατηρείται σε ανθρώπινη κλίμακα διακοπών με αξιοπρεπείς όρους. Που σημαίνει: καταλύματα, παραλίες, αξιοθέατα, «μυστικά», φαγητό, διασκέδαση, όλα πάνω από τον μέσο όρο. Η αλήθεια είναι ότι μία από τις δεκάδες διαμονές μου στο νησί συνέπεσε με τον Δεκαπενταύγουστο! Ε, ακόμα και αυτά τα φαινόμενα θρησκευτικής υστερίας, αν τα παρατηρήσει κάποιος αποστασιοποιημένα και κοινωνιολογικά, έχουν το χάζι τους. Έχει ενδιαφέρον π.χ. η εικόνα Ρομά που φτάνουν με κατά κανόνα πραγματικά πανάκριβα έως απλησίαστα αυτοκίνητα στο νησί, τα παρκάρουν στο λιμάνι και το υπόλοιπο της παραμονής τους κοιμούνται εκεί σε κουρελούδες, φροντίζοντας το πρωί να διασχίσουν πρηνηδόν τη διαδρομή μέχρι το θρησκευτικό τους καθήκον. Να κι ένα οξύμωρο. Το νησί που έχει συνδεθεί τόσο με την Ορθοδοξία, έχοντας εγγυηθεί όμως και την αγαστή συνύπαρξη καθολικών και ορθοδόξων, ομνύει κατά τα άλλα σε ένα αρχαιοελληνικό πνεύμα σκέψης, ελευθερίας, ηδονών, αποθεωτικού αιγαιοπελαγίτικου φωτός, μιας απολύτως δικής του ενέργειας που

sooc

από τη ναταλί χατζηαντωνίου

θαρρείς ότι εκπέμπει μουσική, της υψηλής τέχνης του μέγιστου Γιαννούλη Χαλεπά που το «επιθεωρεί» από τα ψηλά του Πύργου και παραλιών που τολμούν να ονομάζονται ιερόσυλα «Αγία Θάλασσα». Ε, δεν μπορεί παρά να λατρέψει κάποιος ένα νησί που έχει μια (υπέροχη) παραλία βαφτισμένη Αγία Θάλασσα, ανάμεσα σε πολλές άλλες υπέροχες, για όλα τα γούστα. Θες οργανωμένη; Στον Άγιο Φωκα, στην Κολυμβήθρα. Ερημική; Παχιά Άμμος. Άγρια ομορφιά; Λιβάδα, όταν τα μποφόρ είναι χαμηλά. Παιχνίδι του «θησαυρού» (αν επιμείνεις στη διαδρομή, κέρδισες!); Στο Βαθύ. Γοητευτική –όλη μέρα με το μαγιό και τσίπουρα– χαλαρότητα; Άγιος Σώστης, Καρδιανή, Υστέρνια και πάει λέγοντας. Ε, ναι. Δεν μπορεί κανείς παρά να λατρέψει το νησί με τους «περιστερώνες» και τις ξερολιθιές που ύμνησε κάποτε ο Καστοριάδης. Με το σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά, του Έλληνα «ομότιμου» του Ροντέν και βάλε. Με τα μαρμαρόγλυπτα τραπεζάκια στην πλατεία του Πύργου (εκεί και το Μουσείο και η Σχολή Μαρμαροτεχνίας που χάρισε τους σπουδαιότερους τεχνίτες στις εργασίες συντήρησης της Ακρόπολης), για να χαρείς στη δροσιά των υπέργηρων γιγαντιαίων πλατάνων το απογευματάκι ελληνικό καφέ και το διάσημο γαλακτομπούρεκο. Ε, ναι, δεν μπορείς παρά να λατρέψεις το νησί που για πολλά τουριστικά ερωτήματα σου δίνει την απάντηση «όλα» («ποια χωριά αξίζει να επισκεφτώ;») ή «παντού» («πού έχει καλό φαγητό;»). Τα χωριά είναι όλα όμορφα κι αυτό δεν είναι πρωτότυπο όταν μιλάμε για Κυκλάδες. Το πρωτότυπο της Τήνου είναι όμως ότι κάθε (όμορφο) χωριό της –και τα ηπειρωτικά– έχει και την ολόδική του προσωπικότητα: Αγάπη, Καρδιανή (με τη συγκλονιστική θέα),

Κτικάδο, Τριαντάρος, Τριπόταμος, Στενή και, βέβαια, ο βγαλμένος από τη φαντασία του Ισαάκ Ασίμωφ, Βώλακας, που «στριμώχνεται» ανάμεσα στους λείους γρανιτόλιθους. Φαγητό (από θαλασσινά μέχρι φουρτάλιες); Είπαμε παντού, αλλά αν δεν πάτε στο Θαλασσάκι των Υστερνίων, στο Νουάρ στη Στενή (για κρέας), στο καφενείο της Δήμητρας στην Καρδιανή (για φουρτάλια, σοκολατόπιτα και θέα), στην ταβέρνα της Τερέζας στον Άγιο Φωκά (για κουνέλι αλλά και ό,τι έχει), στην Ελένη και στον Ταρσανά στη Χώρα, θα βρεθείτε στην επιστροφή αδιάβαστοι. Εξυπακούεται ότι θα περάσετε για καφέ και παγωτό ή αμυγδαλωτό από το Μεσκλιέ στη Χώρα. Και το βράδυ, στην πανέμορφη ψαγμένη ροκ μπάρα του Κουρσάρου να μου φιλήσετε δύο από τις γνωστές περσόνες του νησιού (που θα σας μάθουν και τα μυστικά της Τήνου), τον Νάτσιο και τον δάσκαλο Γιώργο Θεοδοσίου.

summer lifo – lifo

ΣΥΜΗ

SummerLiFO

Σύμη για τους περισσότερους Ροδίτες, όπως και για μένα, θα είναι για πάντα ο τόπος της πρώτης διαφυγής από τη γονική επίβλεψη. Θυμάμαι έντονα τον ενθουσιασμό μου εκείνο το καλοκαίρι των γυμνασιακών χρόνων, όταν πήρα το καΐκι από τη μαρίνα της Ρόδου για να βρεθώ, έπειτα από δυο ώρες, στο νησί για μονοήμερη εκδρομή με όλη μου την παρέα, για πρώτη φορά μόνοι μας, μερικές στιγμές να μπορούμε να κάνουμε ελεύθερα ό,τι θέλουμε, σε μια ασφαλή απόσταση από γονείς και κηδεμόνες. Μαγεία! Φυσικά, η Σύμη είναι πολύ περισσότερα από τη συγκεκριμένη ανάμνηση και αντιλήφθηκα πολύ αργότερα πόσο καθηλωτική είναι η ενέργεια αυτού του μικροσκοπικού νησιού που βρίσκεται πολύ κοντά στην τουρκική ακτογραμμή και –τι ειρωνεία!– το πρόσεξαν όλοι προ δωδεκαετίας, όταν έγινε το ιδανικό σκηνικό ενός ελληνοτουρκικού απαγορευμένου έρωτα σ’ εκείνη την τουρκική σαπουνόπερα «Τα σύνορα της αγάπης», που λάνσαρε τη σχετική μόδα στην ελληνική τηλεόραση. Η Σύμη, καταρχάς, άλλοτε κέντρο σφουγγαράδων, διατηρεί εδώ και χρόνια αναλλοίωτο τον μη τουριστικό χαρακτήρα της, σε μεγάλο βαθμό προφανώς επειδή δεν διαθέτει αεροδρόμιο ούτε γρήγορη ακτοπλοϊκή σύνδεση με την Αθήνα – μπορείς να φτάσεις εκεί μέσω Ρόδου ή με πολύωρο ταξίδι από Πειραιά, εκτός αν διαθέτεις σκάφος. Πολλοί σκαφάτοι την επιλέγουν λοιπόν, ειδικά από το εξωτερικό και την Τουρκία συγκεκριμένα, με πανάκριβα γιοτ

2017

και ιστιοφόρα, και αυτό τα τελευταία χρόνια τής έχει προσδώσει μια «high-end» αισθητική και μια κομψότητα που έχει ενδιαφέρον, σε συνδυασμό με την ηρεμία που παρέχει, αφού λίγοι θα θελήσουν να περάσουν τις διακοπές τους αποκλειστικά εδώ. Κάποιοι από αυτούς θα έρθουν «μιλημένοι» λόγω της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας της (μεγάλο μέρος του νησιού είναι ακατοίκητο), που όντως της χαρίζει έναν κάπως απόκοσμο χαρακτήρα – δεν είναι τυχαία ο παράδεισος των γιόγκι και όσων λατρεύουν τις πεζοπορίες. Η αμφιθεατρική εικόνα που θα αντικρίσεις καθώς το πλοίο μπαίνει στο λιμάνι είναι πανέμορφη. Είτε επιλέξεις να μείνεις σε αυτό (στον Γιαλό) είτε στον κοντινό οικισμό Πέδι, η βόλτα του λιμανιού από το πρωί ως το βράδυ θα κυριαρχήσει στο πρόγραμμά σου. Το νησί μπορεί να μη φημίζεται για τις παραλίες του, αφού οι επιλογές είναι αρκετά περιορισμένες και μάλλον μέτριες, ωστόσο θα βρεις καταγάλανα νερά στη Μαραθούντα, στο Νημποριό και στον Άγιο Νικόλαο. Αν έχεις πρόσβαση σε σκάφος, σίγουρα η εξερεύνηση των πιο δύσβατων ακτών θα σε ανταμείψει – του Αγίου Γεωργίου Δυσάλωνα, για παράδειγμα, με τον εντυπωσιακό κάθετο βράχο που τον πλαισιώνει. Μια βόλτα μέχρι το τεράστιο μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Πανορμίτη, που βρίσκεται στην άλλη πλευρά και όπου κάνουν στάση τα περισσότερα καΐκια ή καταμαράν από Ρόδο, επιβάλλεται, όχι μόνο για θρησκευτικούς λόγους (ο πολιούχος της Σύμης και προστάτης των ναυτικών και των

σφουγγαράδων θεωρείται θαυματουργός) αλλά και επειδή για να φτάσεις ως εκεί ανεβοκατεβαίνεις όλο το βουνό. Αν το ’χεις με τα δίκυκλα, να προτιμήσεις μηχανάκι – εξάλλου τα αυτοκίνητα στο νησί δεν είναι πολλά, τα ταξί ελάχιστα και η σύνδεση με το λεωφορείο όχι και τόσο συχνή. Είναι καταπληκτική η αίσθηση της διαφοράς θερμοκρασίας όταν ξεκινάς και ολοκληρώνεις τη συγκεκριμένη διαδρομή σε σχέση με το ενδιάμεσο – στη Σύμη τα 45άρια είναι εύκολη υπόθεση, γι’ αυτό μην ξεχνάς την ενυδάτωση. Απόφυγε οτιδήποτε τουριστικό ως προς την εστίαση – ευτυχώς η μη ανάπτυξη του νησιού τα έχει κάνει να βγάζουν μάτι, κολλημένα καθώς είναι σε άλλες εποχές. Στον Γιαλό θα φας στο Σπιτικό, πάνω στο Χωριό, τον παραδοσιακό οικισμό που είναι σκαρφαλωμένος στον βράχο, θα πας στον Σύλλογο, στον Άγιο Νικόλαο, στην ομώνυμη παραλιακή ταβέρνα, και στο Μουράγιο, στον «Κάβο», παραδοσιακές επιλογές όλες, που τις προτιμούν οι ντόπιοι. Και μιλώντας για φαγητό, στη Σύμη το πρώτο πράγμα που θα βρίσκεται σε κάθε παραγγελία σου είναι το φημισμένο συμιακό γαριδάκι. Αυτές οι μικροσκοπικές γαρίδες μήκους λιγοστών εκατοστών, του είδους Plesionika narval, μοιάζουν με γόνο, δεν μεγαλώνουν, αφθονούν στο νησί, απ’ το οποίο έχουν λάβει το όνομά τους, γεννούν αυγά όλο τον χρόνο (οπότε δεν τίθεται θέμα έλλειψής τους) και η γεύση τους, που γλυκίζει ελαφρά, είναι ασύλληπτη. Τις καταναλώνεις ολόκληρες ως σνακ και, πίστεψέ με, θα πάθεις πλάκα.

ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ! από τον αλέξανδρο διακοσάββα

10 lifo – summer lifo

summer lifo – lifo

SummerLiFO

2017

ΣΙΘΩΝIΑ ΠΕΥΚΑ, ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΙΤΣΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ν θέλεις κάτι διαφορετικό από το κλασικό μοντέλο των διακοπών, τότε η Σιθωνία είναι ο ιδανικός προορισμός. Το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, για πολλούς το καλύτερο, κρύβει πολλούς θησαυρούς που δεν φαντάζεσαι και συνδυάζει τα πάντα. Μία εβδομάδα θα σου φτάσει για να τους ανακαλύψεις όλους. Κι αν έχεις να διαθέσεις χρήματα για δύο, ακόμα καλύτερα. Εδώ θα βρεις την πολύβουη παραλία της Καλογριάς στη νότια πλευρά, με το νησάκι σε σχήμα χελώνας απέναντι να σε περιμένει, για να το φτάσεις είτε κολυμπώντας είτε με ποδήλατο θαλάσσης που μπορείς να νοικιάσεις. Θα βρεις επίσης την ξακουστή παραλία Καβουρότρυπες με τα γαλαζοπράσινα νερά, που νομίζεις ότι βρίσκεται σε κάποιο εξωτικό νησί. Η παραλία Καρύδι, από την άλλη, έχει πολλή πλάκα. Ίσως είναι η πιο ρηχή θάλασσα του κόσμου, μια και πρέπει να διασχίσεις πολλά μέτρα μες στο νερό μέχρι να αρχίσει επιτέλους να βαθαίνει. Οι ντόπιοι αστειεύονται ότι εδώ έμαθε να κολυμπάει όλη η Βόρεια Ελλάδα. Δηλαδή, ό,τι πρέπει για οικογένειες με μικρά παιδιά. Αν θέλεις να συνδυάσεις περιπέτεια και μπάνιο, μπορείς να φτάσεις χαμηλά, στην άκρη της χερσονήσου, όπου βρίσκεται το Καλαμίτσι και το Κριαρίτσι, δύο παραλίες όπου, ειλικρινά, νομίζεις ότι βρίσκεσαι στον παράδεισο της Ελλάδας ή, καλύτερα, όλης της Μεσογείου! Τα μαγευτικά κρυστάλλινα νερά και η χοντρή άμμος σε κάνουν να θέλεις να κατασκηνώσεις εκεί όλη μέρα. Καλύπτουν μεγάλη έκταση που χωράει όλους τους επισκέπτες. Ένα ψυγειάκι με τα απαραίτητα για την ημέρα και μια καλή ομπρέλα χρειάζονται, και είσαι άρχοντας. Στη βόρεια πλευρά θα βρεις την υπέροχη ακτή Τρανή Αμμούδα, όπου, λόγω μεγάλης έκτασης, μπορείς να απολαύσεις την υπέροχη ομορφιά της, είτε από κάποιο beach bar συνοδεία ενός δροσερού ροφήματος είτε με την ψάθα σου παραπέρα. Η χοντρή, και πάλι, άμμος και τα καταγάλανα νερά της είναι αυτά που την χαρακτηρίζουν, ενώ, εάν σου αρέσει να συλλέγεις ψάχνοντας στην αμμουδιά, εκεί θα βρεις ελαφρόπετρες και άσπρες πετρούλες που ζυγίζουν το 1/10 μιας κανονικής πέτρας. Εκτός, όμως, από γαλάζια νερά, στη Σιθωνία θα βρεις και υπέροχες παραλίες μέσα στα πεύκα σε πολλά σημεία του ποδιού, όπου μπορείς να ξαπλώσεις κάτω από τη σκιά ενός πεύκου, όπως η παραλία Ασκαμνιά στον δρόμο προς Νικήτη. Το σίγουρο είναι ότι θα βρεις κάποια που σου ταιριάζει, καθώς σε μικρές αποστάσεις υπάρχουν παραλίες για όλα τα γούστα. Πέρα, όμως, από τις ωραίες παραλίες για κολύμπι, υπάρχουν και πολλές παραλίες για τους λάτρεις του ψαρέματος, όπως η παραλία της Τριστινίκας και άλλες που εκτείνονται σε όλο το πόδι, ενώ οι λάτρεις των ορεινών διαδρομών αξίζει να επισκεφτούν με αυτοκίνητο το ημιορεινό γραφικό χωριό Παρθενώνας και να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα πίνοντας καφέ στου Paul. Για τους λάτρεις της πεζοπορίας υπάρχουν πολλές διαδρομές στο βουνό Ίταμος που βρίσκεται στο κέντρο του ποδιού. Εκεί υπάρχουν πολλά σημεία όπου μπορείς να κάνεις στάση για να φας το κολατσιό σου και να ξεδιψάσεις, όπως η δασική θέση Ψαρρά, όπου έχει και πηγή με κρύο νερό. Το βουνό αυτό πήρε το όνομά του από ένα σπάνιο στην Ελλάδα δέντρο, τον ίταμο, που φύεται

12 lifo – summer lifo

κυρίως σε ορεινές περιοχές στην Ευρώπη και στη βόρεια Αφρική. Επιπλέον, εάν είσαι τυχερός και έχει ησυχία, μπορεί να βρεθείς στην ευχάριστη έκπληξη να περάσει από μπροστά σου κάποιο ζαρκάδι! Για τους λάτρεις του κάμπινγκ, γύρω-γύρω στο πόδι εκτείνονται πολλά οργανωμένα. Ένα από τα μεγαλύτερα είναι το camping του Αρμενιστή, όπου διοργανώνονται κάθε χρόνο ωραίες συναυλίες με μουσικά σχήματα από όλο τον κόσμο και οι βραδιές προσελκύουν πολύ κόσμο από όλη τη Χαλκιδική! Για διασκέδαση, επίσης, αξίζει να πας μια μέρα στο χωριό της Νικήτης, την πρωτεύουσα του Δήμου Σιθωνίας. Απογευματάκι να περπατήσεις στην ορεινή Νικήτη, στα γραφικά σοκάκια του ιστορικού οικισμού, και βραδάκι στην Κάτω Νικήτη, για υπέροχη κρέπα στον «Αρχαίο» ή ποτό σε κάποιο από τα μπαράκια επάνω στο κύμα. Αν θέλεις να κάνεις τουρισμό, υπάρχει ο κοσμικός Νέος Μαρμαράς για ψώνια και παγωτό μηχανής με θέα τη θάλασσα. Επίσης, ένα μεσημεράκι σε κάποια ψαροταβέρνα στον όρμο του Πόρτο-Κουφό αξίζει, ειδικά εάν συνδυαστεί με μια μικρή βόλτα στο λιμάνι του για χώνεψη! Ο κλειστός κόλπος του είναι μοναδικός, καθώς το άνοιγμα που σχηματίζει το λιμάνι προς τη θάλασσα είναι μόλις 620 μέτρα! Έτσι, μοιάζει με λίμνη δίπλα στη θάλασσα – μόνο που δεν είναι. Το σίγουρο είναι πως θα απολαύσεις τη Σιθωνία και για το λαχταριστό φαγητό της, σε καταπληκτικές ψαροταβέρνες, όπως ο Βασίλης στη Μεταμόρφωση, σε καλές χασαποταβέρνες με σπεσιαλιτέ τα αρνίσια παϊδάκια στο ημιορεινό χωριό του Μεταγγιτσίου και στα ζαχαροπλαστεία της Νικήτης με τις πολλές λιχουδιές. Αγαπημένο φαγάδικο, η πιτσαρία Οβελίξ, με αφεντικό που τιμάει το όνομα, σερβίροντας, χωρίς υπερβολή, τη μεγαλύτερη πίτσα και τις μεγαλύτερες σαλάτες του κόσμου. Με το μέτρο, λένε, αλλά δεν φαντάζεσαι το μέγεθος. Όμως το απόλυτο τοπικό προϊόν που πρέπει οπωσδήποτε να πάρεις φεύγοντας είναι το μέλι, για να γλυκαθείς ακόμη περισσότερο. Βρίσκεις στον δρόμο συνεχώς μαγαζιά που το πουλούν, είτε από τοπικούς παραγωγούς είτε από τον συνεταιρισμό της Νικήτης «Σίθων», κι έχουν ποικιλίες τοπικές, όπως αυτές του πευκόμελου ή της σουσούρας, αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας, όπως το ελαφρύ μέλι της πορτοκαλιάς. Καταλύματα υπάρχουν πολλά, για όλα τα γούστα και τα πορτοφόλια, γι’ αυτό μην ανησυχείς. Από ωραία bungalows μπροστά στη θάλασσα, ξενοδοχεία διαφόρων κατηγοριών, μέχρι ενοικιαζόμενα σπιτάκια μέσω Airbnb σε οικονομικές τιμές. Εκείνο που σίγουρα θα χρειαστείς είναι αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις. Αν δεν έχεις, μπορείς εύκολα να νοικιάσεις εκεί. Και μην ξεχνάμε ότι για να κάνεις τον γύρο ολόκληρου του ποδιού θέλεις μία ώρα και κάτι, οπότε μην ανησυχείς και πολύ για το πού θα βρεις να μείνεις – οι αποστάσεις είναι σχετικά μικρές. Μπορείς όμως να διαλέξεις ως ορμητήριο τη Μεταμόρφωση ή τη Νικήτη στην αρχή του ποδιού και ανάλογα με την κατεύθυνση του ανέμου να κινείσαι σε αποστάσεις 10 λεπτών, σε παραλίες στην πάνω ή στην κάτω μεριά της χερσονήσου.

Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ από τον θοδωρή κουτσογιαννόπουλο

ησί χωρίς παραλίες, η Παντελερία επιβιώνει, τραχιά και ακατέργαστη, ανάμεσα στην Αφρική και στην Ευρώπη, λίγα μόλις χιλιόμετρα βορειανατολικά της Τυνησίας, ως το μαύρο, κυριολεκτικά λόγω των σκουρόχρωμων, ηφαιστειακών πετρωμάτων του, μαργαριτάρι της Μεσογείου. Στο περιθώριο μιας μεγάλης βόλτας στη Σικελία, το επισκέφτηκα μερικούς μόλις μήνες πριν γίνει γνωστό ως το πρωταγωνιστικό σκηνικό στο Bigger Splash του Λούκα Γκουαντανίνο (με τον Ρέιφ Φάινς και την Τίλντα Σουίντον), ο οποίος απέδωσε την περίσσεια ενέργεια που μπορεί να σου τεντώσει τα νεύρα και να σε απομακρύνει από προσδοκίες για αραχτές, καλοκαιρινές διακοπές. Ας είμαι ειλικρινής: με τις άφθονες τσούχτρες και τα θολωτά, βραχώδη στην εμφάνιση, σπίτια που το χαρακτηρίζουν, τα dammuso, το νησί δεν είναι φιλόξενο – ακόμη και οι μετανάστες προτιμούν την κοντινή Λαμπεντούζα ως πρώτο σταθμό για την ευρωπαϊκή τους περιπέτεια. Ωστόσο, γρήγορα ξέχασα την παραδοσιακή εξίσωση αμμουδιά-χαλάρωση και ακολούθησα το ιταλικό παράδειγμα. Νοίκιασα μια βαρκούλα (με την ίδια ευκολία που στην Ελλάδα νοικιάζουν τα μηχανάκια) και βούταγα στα ανοιχτά, αντίθετα από τον αέρα που ευνοούσε τις μέδουσες, και χάζευα τα grottos και τις καθηλωτικές θειούχες αποχρώσεις στις σπηλιές, εκεί που ανάβρυζαν ζεστές πηγές. Στην καρδιά της Παντελερία έκανα ιλυόλουτρο στον Καθρέφτη της Αφροδίτης, μια ατάραχη ιαματική λίμνη, και το βράδυ, μετά από μακαρονάδες με ολόφρεσκα θαλασσινά σε πολύ οικονομικά, ανεπιτήδευτα ταβερνάκια, ξεδιάλεγα τα αστέρια σε έναν ουρανό που όμοιό του έχει μόνο στην Αφρική. Τόσο μακριά, τόσο κοντά…

ΠΑΝΤΕΛΕΡΙΑ

από τη μαρία παππά

summer lifo – lifo

από τον θοδωρή αντωνόπουλο

ο πέμπτο μεγαλύτερο ελληνικό νησί φημίζεται όχι μόνο για τη μακραίωνη ιστορία του, τη μεγάλη ναυτική παράδοση, τα αξιόλογα μνημεία –αρχαιοελληνικά, μεσαιωνικά αλλά και νεότερα–, τα θαυμάσια τοπικά προϊόντα, με κορυφαίο, εννοείται, τη μαστίχα, αλλά και για τους διατηρητέους μεσαιωνικούς παραδοσιακούς οικισμούς, τις φυσικές ομορφιές και τις πολλές υπέροχες παραλίες με τα κρυστάλλινα νερά, άλλες απέραντες και τουριστικά αξιοποιημένες, άλλες πιο απόμερες, προσφερόμενες για ελεύθερο κάμπινγκ και γυμνισμό. Γενέτειρα, μεταξύ άλλων, των Μίκη Θεοδωράκη, Ανδρέα Παπανδρέου, Γιάγκου Πεσμαζόγλου, Πέτρου Μολυβιάτη, Γιάννη Χρήστου, Δήμου Αβδελιώδη, Γιάννη Μακριδάκη αλλά και του Ομήρου κατά μία εκδοχή, έχει επίσης να επιδείξει πλούσια πνευματική παράδοση, όπως και εμπορικό «δαιμόνιο». Η έκρηξη του προσφυγικού/μεταναστευτικού και οι δύο μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων αναστάτωσαν το νησί, επηρεάζοντας αρνητικά και τον τουρισμό. Όμως ο επισκέπτης κάθε άλλο παρά θα απογοητευτεί: οι χιώτικες ομορφιές και γεύσεις είναι πάντα εκεί, ο «βηματοδότης» του, το ύψους 1.297 μ. Πελινναίο Όρος, εξακολουθεί να στέκει αγέρωχος, οι θάλασσές του παραμένουν υπέροχες. Ο τόπος αργά, αλλά σταθερά, ξαναπαίρνει τα πάνω του και πραγματικά το τελευταίο που θα σε «χαλάσει» εκεί –μπορεί, αντίθετα, να γονιμοποιήσει προβληματισμούς, όπως συνέβη με τους πολλούς ντόπιους που στάθηκαν αλληλέγγυοι– είναι οι πρόσφυγες στα δύο κέντρα υποδοχής στην πρωτεύουσα. Το πεδίο εξερεύνησης είναι ευρύ, το κόστος διαμονής, διατροφής, μετακίνησης κ.λπ. είναι απροσδόκητα ελκυστικό, οι Χιώτες γενικά άνθρωποι άνετοι και φιλόξενοι, ενώ εύκολα αποφεύγεις, αν θες, την πολυκοσμία ακόμα και Δεκαπενταύγουστο. Πάμε λοιπόν! Φτάνοντας ακτοπλοϊκώς ή αεροπορικώς στη Χώρα, χαζεύεις τα πολλά της αρχοντικά νεοκλασικά, σουλατσάρεις στην προκυμαία, στο κάστρο, στη Σούδα και στην Απλωταριά, επισκέπτεσαι την ιστορική Βιβλιοθήκη του Κοραή, το τέμενος Μετζιτιέ που σήμερα στεγάζει το Βυζαντινό Μουσείο, τη Μητρόπολη, τις οθωμανικές κρήνες, το Αρχαιολογικό Μουσείο και, φυσικά, το Mastihashop. Καφέ και λουκουμάδες στο Άχνη και Κανέλλα, ελληνικές γεύσεις αξιώσεων στον Χότζα, στο Βυζάντιο (κέντρο) και στον Γιώργο με την πανοραμική θέα στην Ευρετή, θαλάσσια σπορ στον ΝΟΧ, καταδύσεις στον Καρφά. Ψαρομεζέδες και ούζα στην Ιχθυόσκαλα, βιολογικά προϊόντα στο Μέσα Κει, σούπερ χυμοί και τσάγια στο Blender (Κτήμα Χωρέμη). Ελληνικά παίζουν στου Μπάμπη στο λιμάνι, ροκιές στο Kubrick, βραβευμένα κοκτέιλ στο Oz, καφές ή ποτό στο Sueno. Επισκέψου το ακόμη εντυπωσιακό, παρ’ ότι ημιερειπωμένο Λεπροκομείο, το

14 lifo – summer lifo

αρχαιότερο στην Ευρώπη, κολύμπα στον όρμο του Λω, στον Αφανή Ναύτη, στο Τάγμα και στη Δασκαλόπετρα. Κατευθυνόμενος νότια προς τον κάμπο βρίσκεις τα θρυλικά Μαστιχοχώρια (Πυργί, Μεστά, Θυμιανά, Καλαμωτή, Βουνό, Καλλιμασιά, Νένητα, Όλυμποι, όπου και το ονομαστό σπήλαιο κ.λπ., όλα με μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον), καθώς και οργανωμένες παραλίες αξιώσεων, όπως ο Καρφάς, η Αγία Φωτιά, ο Μέγας Λημνιώνας, η Αποθήκα, τα φημισμένα Μαύρα Βόλια και τα Βρουλίδια στο Εμποριό. Για πιο απόμερα, κινείσαι σε Σαλάγωνα, Αυλωνιά, Αγία Δύναμη και Κάτω Φανά. Φαγητό στον Σπύρο, στον Αμέθυστο ( Όλυμποι), στο Iris (Μεστά) ή στον Πάσα στη Λαγκάδα, για ψάρι στους Καταρράκτες, για καφέ στη Maona, για σπιτικό παγωτό στο Μοναστηριακό (Μεστά). Συνεχίζοντας προς Βορρά από τα δυτικά παράλια, απαντάς μια σειρά πανέμορφες και σχετικά παρθένες αμμουδιές (Δίδυμα, Αγία Ειρήνη, Λιθί, Τραχήλι, Ελίντα, Τηγάνι, Μετόχι), με κορυφαία τον Μάναγρο και όλη την ακτογραμμή ως την Αγία Μαρκέλλα, πολιούχο του νησιού και τόπο διεξαγωγής του σπουδαιότερου χιώτικου πανηγυριού (22/7). Στην πανέμορφη Βολισσό με το βυζαντινό κάστρο μπορείς να ξεναγηθείς δωρεάν από τον δήμο σε όλη τη βόρεια Χίο, να παρακολουθήσεις μαθήματα ιστιοπλοΐας στον Αθλητικό Σύλλογο Αμανής (11/7-10/9, συνδιοργάνωση με τον ΝΟΧ και τον δραστήριο τοπικό πολιτιστικό σύλλογο), καθώς και σεμινάρια λογοτεχνίας, φυσικής καλλιέργειας και ζωής στο αγρόκτημα του Γιάννη Μακριδάκη. Ουζομεζέδες στον Αγραφιώτη, κρέατα στη Φάμπρικα, παραδοσιακή κουζίνα στον Πυθώνα, κοκτέιλ στο Μαύρο Πρόβατο. Παραλιακά, βρίσκεις το Barouzo με τις «πειραγμένες» γεύσεις και τον τηγανητό αστακό στα Λιμνιά, το Juji lounge, το beach bar στα Λευκάθια, και θαυμάσιες ψαροταβέρνες στην παραλία Λήμνος και στη Λαγκάδα. Συνεχίζεις την εξερεύνηση στο Άγιο Γάλας, όπου υπάρχει σπήλαιο και πολυχώρος εκδηλώσεων, στη Μονή Μουνδών (όπου τρως στον Πεύκο), στα πετρόκτιστα Καρδάμυλα και στο γραφικό Γυαλισκάρι. Άλλα φημισμένα αξιοθέατα είναι η Νέα Μονή Χίου (μνημείο της UNESCO), η Παναγία Κρήνα, ο επιβλητικός μεσαιωνικός οικισμός του Ανάβατου, τα πολλά πηγάδια με τους παραδοσιακούς ξύλινους ή μεταλλικούς μάγγανους και οι πανέμορφες περιπατητικές διαδρομές. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν το Διεθνές Συνέδριο για τον Όμηρο (16-23/7 Ομήρειο, Χώρα), το Chios Art Festival (Ιούλιος, Βολισσός), οι δυνατότητες κοντινών αποδράσεων σε Ψαρά, Οινούσσες, Τσεσμέ (Kanaris Tours, Sunrise Lines) και –έκπληξη!– η εξαιρετική χιώτικη μπίρα. Όχι, δεν τα έγραψα όλα, άφησα και μερικά να τα ψάξεις μόνος σου. Καλό ταξίδι!

α Κύθηρα είναι μία κατηγορία από μόνα τους. Βρίσκονται στα νότια της Πελοποννήσου, στο σημείο όπου συναντιούνται το Ιόνιο, το Αιγαίο και το Κρητικό Πέλαγος. Ανήκουν μεν στα Επτάνησα, όμως δεν μοιάζουν με την υπόλοιπη οικογένεια (Κέρκυρα, Παξοί, Κεφαλλονιά, Ιθάκη, Ζάκυνθος, Λευκάδα), ούτε φέρνουν σε Κυκλάδες. Έχουν όμως τα πάντα. Πολύ ωραίες παραλίες, όμορφη Χώρα και πολλά (περίπου 60) καταπληκτικά χωριά. Αυτό που ξεχωρίζω στα Κύθηρα όμως είναι η ατμόσφαιρα του νησιού, που δεν μπορεί να περιγραφεί με ευκολία. Σοφιστικέ ηρεμία μεν, αλλά με πολλά πράγματα να κάνεις και ιδανικό μείγμα κόσμου είναι μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά. Μπορεί να χαρακτηριστεί «ζευγαρονήσι», όμως δεν είναι ένα μέρος όπου θα πας για να απομονωθείς με το ταίρι σου, γιατί πολύ απλά έχει πολλά πράγματα να δεις. Τα Κύθηρα θέλουν χρόνο –και αυτοκίνητο–, όμως θα ανταμείψουν με το παραπάνω όσους επιλέξουν να τα γυρίσουν. Ας ξεκινήσουμε με τη Χώρα. Το ενετικό κάστρο προσφέρει το απαραίτητο background και τα γραφικά στενάκια την απαραίτητη περατζάδα, με αγαπημένο σημείο την κεντρική πλατεία με τα φοβερά αναπαλαιωμένα κτίρια περιμετρικά της και την «ήπια ανάπτυξη» των καταστημάτων που σε μεταφέρει αρκετές δεκαετίες πίσω. Βασικός ανταγωνιστής της, σε διαφορετική φιλοσοφία φυσικά, η πλατεία του χωριού Μυλοπόταμος. Εδώ ξεχνάς ότι βρίσκεσαι σε νησί, καθώς το σκηνικό με τα πλατάνια και τα νερά που τρέχουν άφθονα θυμίζει ορεινό χωριό της ενδοχώρας. Ακόμα και το μεσημέρι θα απολαύσεις την πολύτιμη δροσιά και τα εκλεκτά εδέσματα των παραδοσιακών μαγαζιών. Επιβάλλεται να επισκεφτείς τους καταρράκτες του χωριού για μια βουτιά (οι πιο τολμηροί) ή μια φωτογραφία (οι instagrammers). Στα γραφικά Μητάτα θα βρεις άλλη μια πανέμορφη πλατεία-μπαλκόνι. Μεταξύ άλλων, βασικά αξιοθέατα του νησιού αποτελούν η βραχονησίδα Χύτρα ή Αυγό, με τη θαλάσσια σπηλιά και το καταφύγιο για φώκιες, και το Κατούνι, η μεγαλύτερη πέτρινη γέφυρα στην Ελλάδα, το Μινωικό Ιερό Κορυφής που αντιπροσωπεύει την πλούσια ιστορία των Μινωιτών στο νησί και το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας με το ομώνυμο εκκλησάκι στο εσωτερικό του. Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νησιού είναι η μορφολογία του. Είναι ορεινό, με δύο κύριες οροσειρές να διατρέχουν ανατολικά και δυτικά τα 278 τετραγωνικά χιλιόμετρα της έκτασής του. Οι δύο αυτές οροσειρές διακλαδίζονται σε μικρότερα βουνά, με βαθιά φαράγγια (αν είστε φίλος της πεζοπορίας, επισκεφτείτε το φαράγγι του Τσάκωνα και το φαράγγι της Κακιάς Λαγκάδας, αλλά και το δάσος Γερακάρι) να συμπληρώνουν το σκηνικό και κοιλάδες που καταλήγουν στη θάλασσα και σχηματίζουν τις πανέμορφες παραλίες, ένα από τα δυνατά χαρτιά του νησιού. Η πιο διάσημη είναι το Καλαδί – αξίζει ο ποδαρόδρομος, αλλά θα πρέπει να πάρετε μαζί σας προμήθειες. Το τοπίο στο Μελιδόνι είναι καθαρά κυκλαδίτικο, ενώ αρκετά τίμιο είναι το Καψάλι, η παραλία ακριβώς κάτω από τη Χώρα, όπου θα βρεις και τα περισσότερα νυχτερινά μαγαζιά. Η ενδεικτική επιλογή συμπληρώνεται από τις πιο άγριες παραλίες στα δυτικά, Άγιος Λευτέρης και Λυκόδημος, και οι βοτσαλωτές στα ανατολικά, Φυρρή Άμμος και Χαλκός. Τα Κύθηρα συνδέονται ακτοπλοϊκώς με τον Πειραιά, το Γύθειο, τη Νεάπολη και την Κρήτη και αεροπορικώς με την Αθήνα. Αν βρεθείς στο νησί στις 17 Αυγούστου, αξίζει να περάσεις στα Αντικύθηρα για το πανηγύρι του πολιούχου του νησιού, του Αγίου Μύρωνα.

ΚYΘΗΡΑ

Η «ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ»

2017

ΧΙΟΣ

SummerLiFO

ΣΟΦΙΣΤΙΚΕ ΟΜΟΡΦΙΑ από τον δημήτρη κυριαζή

summer lifo – lifo

16 lifo – summer lifo

sooc summer lifo – lifo

SummerLiFO

2017

ΜΥΚΟΝΟΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ από τον χρηστο παριδη σους πρωτοαντίκρισαν τη Μύκονο τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, όταν το νησί αποτελούσε ακόμα έναν μικρό, κρυμμένο, σχεδόν πρωτόγονο παράδεισο, η σημερινή του εικόνα θα τους σόκαρε. Το άλλοτε άγονο νησί (σπουδαίο μεταγωγικό κέντρο τέλη του 19ου αι.), ένα ανέμελο και απλό ψαροχώρι, τόπος απόδρασης για μποέμ κοσμοπολίτες, διάσημους και γκέι, είναι σήμερα ένα πολύβουο μελίσσι, με χιλιάδες αυτοκίνητα και μηχανάκια να το σαρώνουν απ’ άκρη σ' άκρη. Μια αχανής βιομηχανία τουρισμού, σαν να μην έχει μείνει ούτε στρέμμα της ανεκμετάλλευτο, με ξενοδοχειακές μονάδες-μεγαθήρια και εμπορικά κέντρα να ορθώνονται παντού, τις παραλίες να έχουν καταληφθεί από ατελείωτα πανάκριβα beach bars και το διασημότερο (και πολυτελέστατο) σούπερ-μάρκετ του νησιού να διαθέτει ειδική κάβα ποικιλίας σαμπάνιας. Ένα παγκόσμιο θέρετρο ασυγκράτητου ευδαιμονισμού, το οποίο πολλοί χαρακτηρίζουν «Ντουμπάι του Αιγαίου»! Ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός τα τελευταία χρόνια ενισχύεται από τη μεγάλη προσέλευση Αράβων τουριστών. Για την πλειονότητα των Ελλήνων είναι εντελώς απρόσιτη. Οι παλιότεροι λάτρεις της και όσοι εξακολουθούν να την αγαπούν θεωρούν ότι η κατάσταση έχει οδηγηθεί σε επίπεδα καταστροφικά για τον τόπο και το τοπίο, παρ’ όλα αυτά, όπως σε όλα τα υπέροχα μέρη, μπορεί κανείς να βρει τρόπο να περάσει καλά, χωρίς να παρασυρθεί από τις υπερβολές. Η Χώρα παραμένει μία από τις ωραιότερες των Κυκλάδων. Αφού σε καλωσορίσει (από το παλιό λιμάνι) το σεμνό ξενοδοχείο «Λητώ», ο γιαλός σε οδηγεί στα στενά δρομάκια με τις πανέμορφες γωνιές τους, ενώ το απαστράπτον φως του ήλιου αντανακλά επάνω στο λευκό των σπιτιών (τα ίδια που κάποτε συνεπήραν τον Λε Κορμπιζιέ τόσο, που χάθηκε ανάμεσά τους, να τα μελετά με τις ώρες) και των αναρίθμητων εκκλησιών. Παράλληλα, η βόλτα με τις βάρκες καθ' οδόν για τις παραλίες σού αποκαλύπτει τους αιώνιους βράχους, λαξεμένους από τους ασίγαστους αέρηδες, να λάμπουν κάτω από τον δυνατό ήλιο. Με το που βουτάς στα παγωμένα και πεντα-

18 lifo – summer lifo

κάθαρα νερά της Μυκόνου νομίζεις ότι αναβαπτίζεσαι. Κάθε παραλία διαθέτει διαφορετικό χαρακτήρα και όλες μαζί συμβάλλουν στη μοναδικότητα αυτού του νησιού με τη διεθνή φήμη. Όσο και να γεμίσει από λουόμενους, η Ελιά παραμένει μία από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας, όσο και να ανέβουν τα ντεσιμπέλ στο Super Paradise, το κέφι παραμένει εκρηκτικό για τους χιλιάδες νέους και νέες που το κατακλύζουν, όσοι και να ανακαλύψουν τον Φωκό, το μέρος παραμένει μοναδικής ομορφιάς. Σήμερα, οι περισσότερες παραλίες της Μυκόνου όντως ξεχειλίζουν από κόσμο και η ακρίβεια τις κάνει ασύμφορες για τους περισσότερους, αλλά ευτυχώς κάποιες παραμένουν ανοργάνωτες, χωρίς ομπρέλες, όπως ο Άγιος Σώστης, η Μυρσίνη, η Φτελιά, η Κάππαρη, η Φραγκιά. Στον αντίποδα αυτών η Ψαρρού, ο Πάνορμος, η Παράγκα, η Ελιά, το Αγράρι, η Λια, το Καλό Λιβάδι και η Αγία Άννα με τα εκκεντρικά και πανάκριβα beach bars τους, το Principauté de Mykonos, το Saint Anna, το Scorpios. Σχεδιασμένα to see and be seen. Όσο περισσότερα χιλιόμετρα διανύεις, τόσο ανακαλύπτεις ότι υπάρχουν πλευρές της Μυκόνου που παραμένουν άγνωστες και σχετικά απομονωμένες. Πόσοι, λόγου χάρη, έχουν επισκεφτεί τα παλιά εγκαταλελειμμένα μεταλλεία με το μνημείο πεσόντων εργατών; Από την άλλη, εκείνη η εποχή δεν απέχει έτη φωτός από τη σημερινή, που το νησί θεωρείται από τους πιο ακριβούς προορισμούς του πλανήτη; Βέβαια, σε αυτό συνέβαλαν η γενιά του ’70 και οι απελευθερωμένοι μποέμ που κατέφθαναν κάθε καλοκαίρι να περάσουν τις διακοπές τους χωρίς σεξουαλικούς περιορισμούς, με ολονυχτίες στα αυτοσχέδια μπαράκια της εποχής, στοιχεία που έφτιαξαν τη «μαγιά» του σημερινού προφίλ του νησιού. Δυστυχώς, η νεοσυντηρητική τάξη πραγμάτων τα έχει εξοβελίσει και περιθωριοποιήσει, προβάλλοντας τη Μύκονο κυρίως ως θέρετρο του διεθνούς τζετ σετ κι έτσι καθημερινά καταφθάνουν κρουαζιερόπλοια, από τα οποία ξεχύνονται στα σοκάκια χιλιάδες φιλοπερίεργοι τουρίστες που ψωνίζουν στα γρήγορα σουβενίρ, πίνουν ένα φρέντο στις καφετέριες του γιαλού και ξαναμπαρκάρουν για να αφήσουν χώρο για τη

νυχτερινή Μύκονο, όπου τα δεκάδες μαγαζιά τιγκάρουν με νέους που διασκεδάζουν μέχρι πρωίας, όπως και τα φαστφουντάδικα και τα γυράδικα γύρω από την κεντρική πλατεία της Μαντώς, τη μοναδική εκδοχή φτηνού τουρισμού λίγο πριν ή μετά το ξενύχτι στο Cavo Paradiso των διάσημων DJs. Φυσικά, δεν νοείται Μύκονος χωρίς gay bar και drag show. Τα τελευταία μιας μεγάλης παράδοσης συμπεριλαμβάνουν το Jackie O’ Beach Bar & Restaurant στο Super Paradise, όπως και το συνώνυμό του στην Παραπορτιανή στη Χώρα, τα δημοφιλή 54 και Babylon, αλλά και τα μικρότερα Porta Bar και Lola Bar. Στη Μικρή Βενετία, μία από τις παλιότερες γειτονιές του νησιού, μπορείς να πιεις και να φας δίπλα στο κύμα που χτυπάει στις εισόδους των παλιών αρχοντικών, αγναντεύοντας αξέχαστα ηλιοβασιλέματα. Καλό φαγητό; Καταρχάς, στα διάσημα μαγαζιά για υψηλά βαλάντια, όπως ο Νίκος, ο Κουρσάρος, το Interni, το Katrin’s, το ΝΚ και το νεόφερτο Ling Ling Mykonos by Hakkasan με ασιατική κουζίνα. Αλλά υπάρχουν και πολύ καλά εστιατόρια με ελληνική κουζίνα με πιο φυσιολογικές τιμές, όπως το Μαερείο στη Χώρα με ντόπιες γεύσεις, στην Άνω Μερά ο Βαγγέλης, το Τσαφ για ψάρι, το Ό,τι απόμεινε. Αλλά και κλασικά μαγαζιά σε παραλίες, όπως το Καλώστα στον Πάνορμο, το Kiki’s στον Άγιο Σώστη, τα Alemayon και Φάρμα στη Φτελιά, η ταβέρνα του Λευτέρη στον Ορνό, τα διάφορα ταβερνάκια στον Άγιο Στέφανο και η ταβέρνα του Φωκού. Και επειδή το πρωινό στη Μύκονο έχει τη δική του παράδοση, δοκιμάστε καφέδες και ομελέτες στο Kosmos, κοντά στη Fabrika. Όσοι αγαπάτε τη σύγχρονη τέχνη, περάστε από την γκαλερί Δυο Χωριά στην πλατεία της Παναγιάς της Πανάχρας, όπως και από το σχετικά παροπλισμένο Αρχαιολογικό Μουσείο και το Ναυτικό Μουσείο, αλλά κυρίως αφιερώστε ένα πρωινό (τα πλοιάρια αναχωρούν νωρίς) για να επισκεφτείτε τη Δήλο, αυτή την ελληνική «Πομπηία» με τα ψηφιδωτά, τα γλυπτά και τις αρχαίες επαύλεις που διασώζονται μέχρι σήμερα, ενώ το παλιό μουσείο της συμπληρώνει με την ενδιαφέρουσα συλλογή του την επίσκεψη.

summer lifo – lifo

ΚΆΠΟΙΟΙ ΈΧΟΥΝ ΚΆΤΙ:

Γυρνάνε το μουστάκι και... γυρνάνε κεφάλια, piercing που σε κάνει να τριπάρεις, κίνηση που προκαλεί συγκίνηση, κοιλιακοί κομμάτια, να γίνεσαι... κομμάτια, μια τρέλα στο βλέμμα που σε ξετρελαίνει, μια πλάτη... αδύνατον να του γυρίσεις την πλάτη... Αλλά είναι μόνο αυτά ή μήπως είναι κι άλλα;

Σ ΜΕΓΑΛΟ Μ ΔΙΑΓΩΝΙΣ ΟΣ ορίες Πληροφ .gr fo li στο

YOUGOTSOMETHING: ΤΟ AXE ΠΙΣΤΕΎΕΙ ΌΤΙ ΈΧΕΙΣ ΚΆΤΙ ΤΟ ΙΔΙΑΊΤΕΡΟ. ΕΣΎ ΠΟΙΟ ΠΙΣΤΕΎΕΙΣ ΌΤΙ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟ; YOU GOT SOMETHING? ΔΕΊΞ’ ΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΈΡΔΙΣΕ!

ΉΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΉ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΎΨΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΌ ΣΟΥ ΜΥΣΤΙΚΌ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΊΑΣ...

Τι είναι αυτό που σε κάνει ιδιαίτερο; Ποιο είναι αυτό το μονα-

Ελκυστικό και απίθανα αρρενωπό, το ΑXE YOU διαθέτει

δικό χαρακτηριστικό σου που ξετρελαίνει το κορίτσι σου ή τις

μοντέρνες νότες από φύλλα κόλιανδρου, μαύρο βασιλικό

άλλες γυναίκες; Μήπως το καινούργιο σου κούρεμα που κα-

και μαύρο πιπέρι και συνδυάζεται με κλασικές νότες κεχρι-

νείς δεν τολμά; Οι κοιλιακοί που έχτιζες όλο τον χειμώνα στο

μπαριού, αποκτώντας αυτό το τόσο ιδιαίτερο και σαγηνευ-

γυμναστήριο, το χαμόγελο «wow» που παραπέμπει σε prime

τικό άρωμα. Η σειρά αποτελείται από το Bodyspray και το

time διαφήμιση whitening οδοντόκρεμας ή ίσως το βλοσυ-

Bodywash. Το Bodyspray προσφέρει μεγαλύτερη διάρκεια

ρό σου βλέμμα, όταν σου λένε τα κακά της ομάδας σου; Το

στο άρωμα και αίσθηση φρεσκάδας μέσα στην ημέρα, ενώ το

AXE, σε συνεργασία με τη LiFO, σε προσκαλεί να λάβεις μέ-

Bodywash επιπλέον απόλαυση κατά τη διάρκεια του ντους!

ρος στον διαγωνισμό «You got something», ανεβάζοντας στο

Εχεις κάτι μοναδικό. Ανάδειξέ το με το νέο AXE YOU!

Ιnstagram τη φωτό που εκφράζει καλύτερα το «δυνατό» σου σημείο με το #YOUGOTSOMETHING_GR, και να κερδίσεις δύο Nitendo Switch! Ο διαγωνισμός θα είναι διάρκειας 15 ημερών και ξεκινά Τ-Ω-Ρ-Α!

20 lifo – summer lifo

Πιστεύεις ότι αυτό που σε κάνει να ξεχωρίζεις είναι μόνο είναι οι six pack κοιλιακοί σου; Είσαι σίγουρος ότι η χαρακτηριστική γκριμάτσα σου κάθε φορά που ενθουσιάζεσαι είναι αυτή που την έκανε να σε προσέξει και να σε ερωτευτεί; Θα έπαιρνες όρκο ότι οι φιγούρες σου στο skate ήταν η αφορμή να σε γνωρίσει και η αιτία που θέλει να μείνει για πάντα μαζί σου; Ε, λοιπόν, όχι!

«Φοράω το αγαπημένο του t-shirt και αισθάνομαι τη μυρωδιά του, όπως όταν με αγκαλιάζει» ΜΑΡΊΑ «Ήταν εκείνη η σπίθα στο βλέμμα του, η άνεση με την οποία με πλησίασε και η αυτοπεποίθηση που έδειχνε, λες και με γνώριζε καιρό!» ΧΡΙΣΤΊΝΑ «Μου αρέσει η αίσθηση του χιούμορ του και ακόμα και στα δύσκολα είναι αυτή που με εξιτάρει! Δεν θυμώνει ποτέ και νομίζω πως είναι η επιτομή του κουλ. Τόσο κουλ, όσο και το άρωμά του» ΕΛΈΝΗ

«Ξέρει να μαγειρεύει φανταστικά όταν εγώ δεν ξέρω πώς να τηγανίσω ένα αυγό! Α, και μας κάνει τέλεια smoothies κάθε φορά που μαζευόμαστε σπίτι του» ΔΈΣΠΟΙΝΑ

summer lifo – lifo

SummerLiFO

2017

ΡΟΔΟΣ

ΙΒΙΣΚΟΙ, ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΕΛΑΦΑΚΙΑ από τον γιάννη κωνσταντινίδη

ο να επιλέξει κάποιος να κάνει τις διακοπές του στη Ρόδο είναι σαν να αποφασίζει να παίξει χαρτιά με μια τράπουλα που όλα της τα φύλλα είναι μπαλαντέρ! Κι αυτό σημαίνει ότι δεν θα χάσει ποτέ! Σύμφωνα με πρόσφατη καταμέτρηση, οι συνολικές ώρες ηλιοφάνειας ανά έτος στη Ρόδο είναι 3.291. Αν και κατά τι λιγότερες από εκείνες της Σητείας, είναι υπεραρκετές για να ρυθμίζουν το ανάλαφρο και θελκτικό της ζωής στο νησί, από τα βάθη της αρχαιότητας μέχρι σήμερα. Χάρη στις τόσες ώρες ηλιοφάνειας, ο ιβίσκος, ο προϊστάμενος αυτός βασιλεύς μεταξύ ανθοφόρων καλλωπιστικών, παράγει στη Ρόδο άνθη λαμπερά σε όλες τις αποχρώσεις τους. Όμως, οι κόκκινοι ιβίσκοι είναι πραγματικά το κάτι άλλο! Ένα αξιοθέατο μοναδικό κάθε φορά που το χρώμα των πετάλων τους μοιάζει να πάλλεται τρισδιάστατο, επειδή το ερεθίζει ένα χάδι του ήλιου. Δικαίως το λουλούδι αυτό είναι ένα από τα σύμβολα του νησιού. Όπως είναι και ο ήλιος, που λατρευόταν ως θεός από την αρχαιότητα. Και όπως είναι τελικά και τα ελαφάκια, τα περίφημα πλατώνια, τα υπέροχα αυτά πλάσματα απαράμιλλης χάρης που ζουν στις καταπράσινες πλαγιές των βουνών του νησιού, το οποίο είναι και το μόνο μέρος στην Ελλάδα όπου τα συναντά κανείς ελεύθερα στη φύση, ως μέλη της άγριας πανίδας της. Αλλά και γενικότερα, η Ρόδος είναι ένα μέρος που μοιάζει φτιαγμένο από τους ίδιους καλλιτέχνες που σχεδίασαν το γοητευτικό ελληνορωμαϊκό σύμπαν των κενταύρων, φαύνων και ερωτιδέων που ζει ευτυχισμένα υπό τους ήχους της Ποιμενικής Συμφωνίας του Μπετόβεν, στη Φαντασία του Ντίσνεϊ. Το μόνο ζήτημα που εμβολίζει το ειδυλλιακό της υπόθεσης είναι ο τουρισμός. Και είναι γεγονός πως απ’ όλες τις «ναυαρχίδες του τουρισμού μας», η Ρόδος είναι η πιο «ναυαρχίδα».

22 lifo – summer lifo

Ήδη από τον Μεσοπόλεμο και ειδικότερα κατά τη δεκαετία του 1930, η οποία υπήρξε σχεδόν πανευρωπαϊκά το λίκνο της έννοιας «άδεια μετ’ αποδοχών», στην ιταλοκρατούμενη Ρόδο πολεοδόμοι και αρχιτέκτονες νοιάζονταν για ένα μόνο πράγμα: πώς θα οργανώσουν το νησί με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει ένα αξιοθαύμαστο και πολυπόθητο κέντρο παραθερισμού. Κι έτσι, σήμερα, η τουριστική βιομηχανία στη Ρόδο είναι από τις πιο βαριές και μασίφ σε όλη τη Μεσόγειο. Το γεγονός αυτό κάνει πολλούς ( Έλληνες κυρίως) ταξιδευτές να κοιτάζουν τη Ρόδο αφ’ υψηλού, σαν να πρόκειται για έναν τόπο του οποίου η αυθεντικότητα έχει ολοκληρωτικά συληθεί, προς όφελος ενός «μπανάλ στυλιζαρίσματος» των πάντων, ώστε να είναι ελκυστικά στο γούστο χωρίς τις αξιώσεις της ανθρώπινης μάζας, ασχέτως τόπου προελεύσεως. Όμως, όσο κι αν ηχεί σαν παραδοξολογία, αυτό δεν είναι παρά μια λανθασμένη προκατάληψη. Στη Ρόδο, οι τουρίστες είναι όλοι εκεί, αλλά τις περισσότερες ώρες δεν την πατούν, γιατί προτιμούν να βρίσκονται οικειοθελώς εσώκλειστοι στα ξενοδοχεία τους, τα οποία τους παρέχουν ό,τι μπορεί να επιθυμήσουν, επιτρέποντάς τους με αυτό τον τρόπο μια ανέμελη αποχαύνωση. Για τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη, οι τουρίστες στη Ρόδο είναι κυρίως ροδαλές κουκκίδες στον ορίζοντα, που πασπατεύουν πετσέτες θαλάσσης, καθώς τις απλώνουν για να στεγνώσουν στα μπαλκόνια μεγαθηριακών ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων. Αρκεί μια τοσοδούλα απόσταση, έστω και ενός μέτρου, από την τουριστική ρότα για να ξεφύγεις από την υπνωτισμένη πομπή και να δεις τα δύο σπουδαιότερα αξιοθέατα της Ρόδου: το ίδιο το νησί και την ανθρώπινη συνθήκη τού να είσαι τουρίστας που αγόρασε πακέτο διακοπών του τύπου «όλα πληρωμένα». Αξίζει επίσης να πάει κάποιος μια μέρα με μελτέμι

στο Ενυδρείο, το οποίο βρίσκεται πάνω στη «μύτη», το βορειότερο άκρο του νησιού, η οποία «χωρίζει» την ακτογραμμή της πόλης σε δύο πλευρές: την ανατολική και τη δυτική. Από κει θα μπορέσει να διαπιστώσει ότι στην ανατολική πλευρά είναι τόσο πολλοί οι λουόμενοι, που γεννιέται η εύλογη απορία αν θα αρκέσει το θαλασσινό νερό για όλους. Ενώ στη δυτική πλευρά, που την πιάνει ο αέρας και σηκώνει κύματα, ο διπλανός σου μπορεί να βρίσκεται σε απόσταση δέκα μέτρων ή και παραπάνω. Στη δυτική πλευρά, η μόνη παρουσία που θα μπορούσε να θεωρηθεί κάπως καταχρηστική είναι μερικές στρουμπουλές κουρούνες που ζουν στην περιοχή και τους αρέσει πολύ να χώνονται στους ευρύχωρους κάδους των απορριμμάτων που έχει εγκαταστήσει ο δήμος κατά μήκος της αμμουδιάς, αναζητώντας απομεινάρια από ζαμπονοτυρόπιτες και άλλες σφολιάτες που πέταξαν εκεί οι περαστικοί κατά την πορεία τους προς την ανατολική πλευρά. Κατά τα άλλα, και για να ολοκληρώσει κάποιος το αξιοθέατο «μασίφ τουρισμός», αξίζει μια ενατένιση με κατεύθυνση από τη θάλασσα προς την ξηρά του «παράκτιου ξενοδοχειακού τείχους». Ιδανικό μέρος για να αφιερωθεί κάποιος σε κάτι τόσο cult είναι το Φαληράκι. Ωστόσο, η Ιξιά, η Ιαλυσός και η Κρεμαστή είναι εξίσου πρόσφορα σημεία παρατήρησης για να αφομοιώσει κάποιος τις ασύλληπτες αρχιτεκτονικές μορφές και την πυκνότητα της δόμησης των ξενοδοχείων που λόγω κλίμακας προκαλούν δέος. Είναι οι καλύτερες εναλλακτικές για όποιον δεν επιθυμεί να αναμειχθεί έστω και για τόσο λίγο με τους «ουγκ» πελάτες των συγκροτημάτων στο Φαληράκι που είναι κυρίως Βρετανοί – απόγονοι εκείνων που με κοτρόνες συνέτριβαν τα κρανία Ρωμαίων κατακτητών των νησιών τους.

summer lifo – lifo

SummerLiFO Για όσους ενδιαφέρονται μόνο για την αυθεντική οχυρωματική αρχιτεκτονική του Μεσαίωνα, η Παλιά Πόλη της Ρόδου έχει να επιδείξει το πιο καλοδιατηρημένο υπόδειγμα. Αλλά και πέρα από τα στιβαρά τείχη της, η Παλιά Πόλη της Ρόδου, η οποία είναι η μεγαλύτερη μεσαιωνική πολιτεία της Ευρώπης που κατοικείται αδιάκοπα μέχρι σήμερα, είναι ένα μέρος εκπληκτικό και υποβλητικό. Δικαίως έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το Παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου είναι το δίχως άλλο το πιο εντυπωσιακό οικοδόμημα εντός των τειχών. Μαζί με την πύλη D’ Amboise και την Οδό των Ιπποτών καθρεφτίζει όλο το μεσαιωνικό μεγαλείο. Ωστόσο, από την αρχιτεκτονική κληρονομιά της εποχής των Ιπποτών δεν πρέπει να παραλείψει κάποιος το κτίριο της Καστελλανίας, που είναι μάλλον μικρό, σε σχέση με το κύρος που πρέπει να είχε ως δικαστήριο, αλλά και πολύ «τολμηρό», αν αναλογιστεί κάποιος τις υδρορροές του που έχουν τη μορφή μικρών κροκοδείλων. Παρά τις δεινές οχυρώσεις της πόλης τους, οι Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη ήταν φιλειρηνικοί και ευσπλαχνικοί αδελφοί νοσοκόμοι και γι’ αυτό ένα από τα σημαντικότερα κτίριά τους ήταν το Νοσοκομείο, το οποίο σήμερα στεγάζει, κάτω από τα υστερογοτθικά σταυροθόλια του, το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου. Η συλλογή του είναι αξιοθαύμαστη και περιλαμβάνει ευρήματα από όλες τις εποχές της αρχαιότητας του νησιού. Ωστόσο, τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά εκθέματα κλέβουν την παράσταση. Ξεχωρίζει το άγαλμα της «αιδήμονος Αφροδίτης», την οποία ο Λόρενς Ντάρελ στο βιβλίο του Αντανακλάσεις σε μια θαλάσσια Αφροδίτη: Ένας οδηγός του τοπίου της Ρόδου ονομάζει «κατοικοεδρεύουσα θεά» στο νησί (που είναι μια εξωφρενικά ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά του όρου «resident goddess» για τις ανάγκες αυτού του άρθρου, παρ’ ότι ο ίδιος ο Ντάρελ πιθανόν να εννοούσε κάτι κοντινότερο σε αυτό που εννοούμε λέγοντας π.χ. «resident DJ»). Εντυπωσιακή είναι επίσης η πήλινη κεφαλή του θεού Ήλιου με στέμμα από ακτίνες φωτός, μια ρωμαϊκή προτομή του Μενάνδρου, οι κεραμικοί φαλλοί-τάματα-φυλαχτά κατά της βασκανίας και τα μικρά πήλινα προσωπεία της Νέας Κωμωδίας. Από τα μνημεία της οθωμανικής περιόδου, σημαντικότερα είναι το Τέμενος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς και το χαμάμ, που λέγεται επίσης «Λουτρά Σουλεϊμάν» ή «Γενί Χαμάμ», τα οποία την εποχή τους (16ος αι.) θεωρούνταν τα πολυτελέστερα της Μεσογείου. Εξακολουθούν να είναι τα Δημοτικά Λουτρά Ρόδου και αν τα πετύχει κάποιος να λειτουργούν (καθότι εκκρεμεί διαγωνισμός του ΤΑΙΠΕΔ για την ανάδειξη του ιδιώτη που θα τα εκμεταλλεύεται), θα απολαύσει μια μυσταγωγική σχεδόν εμπειρία σε έναν χώρο που είναι εξαιρετικά όμορφος και υποβλητικός. Κατά τα άλλα, η πιο funky ομορφιά της πόλης γεννήθηκε κατά την εποχή της Ιταλοκρατίας (1912-1943). Και δεν είναι μόνο τα κτίρια

24 lifo – summer lifo

2017

όπως το παλιό Κυβερνείο (που είναι ό,τι πιο «βενετσιάνικο» διαθέτει η Ρόδος), η εκκλησία του Ευαγγελισμού, η Νέα Αγορά πεντάγωνης κάτοψης στο Μανδράκι, η Αρχιεπισκοπή, το Θέατρο, το Ξενοδοχείο των Ρόδων και το Ενυδρείο (που ίσως είναι το πιο γοητευτικό ενυδρείο σε όλο τον κόσμο). Είναι και όλα τα άλλα που έφερε εκείνη η εποχή, όπως, για παράδειγμα, το σιντριβάνι με τους ιππόκαμπους στην πλατεία Εβραίων Μαρτύρων ή η υπέροχη κηποτεχνία που θέλει π.χ. τα μπέντζαμιν να μεγαλώνουν φουντωτά, ως καλλωπιστικά δέντρα δρόμου, και να κλαδεύονται κάθε χρόνο σε υπέροχο σχήμα οβίδας. Έξω από την πόλη της Ρόδου, το σημαντικότερο αρχιτεκτονικό στολίδι της Ιταλοκρατίας ήταν οι Θέρμες της Καλλιθέας, οι οποίες όμως μετά την αναπαλαίωσή τους, προ δεκαετίας σχεδόν, απέκτησαν ξαφνικά μια βλαχοκυριλέ γυαλάδα (σαν να τις επιμελήθηκαν οι αρχιτέκτονες της επέκτασης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών). Έτσι, μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει πλέον το «ξεχασμένο» χωριό Καμποκιάρο, που ήταν ένα από τα τρία χωριά που έχτισαν οι Ιταλοί στο νησί για να εγκαταστήσουν εκεί εποίκους από την Ιταλία. Η Αγία Ελεούσα, όπως είναι η ελληνική ονομασία του χωριού, μοιάζει με εγκαταλειμμένο πλατό ταινίας του Φελίνι και σε ένα εντελώς απρόσμενο σημείο διαθέτει υπέρκομψη υδατοδεξαμενή που θυμίζει σιντριβάνι και γεμίζει με νερό πηγής. Κατά τα άλλα, η ιταλοκρατία προίκισε το νησί με δύο «νεοτυρολέζικα κυνηγετικά περίπτερα», τον Έλαφο και την Ελαφίνα, που χτίστηκαν στο πυκνό δάσος του Προφήτη Ηλία, καθώς επίσης και με μια βίλα που φιλοδοξούσε να φιλοξενεί τον ίδιο τον Μουσολίνι. Ο Έλαφος σήμερα έχει ανακαινιστεί, λειτουργεί ως ξενοδοχείο και είναι από τα πιο ευχάριστα σημεία που μπορεί να συναντήσει κάποιος στο νησί. Αν φτάσει κάποιος ως εκεί, σίγουρα θα συναντήσει ελαφάκια περπατώντας στο δάσος. Επιπλέον, δεν έχει κανέναν λόγο να μην ανέβει ως το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου Φουντουκλή, που είναι ψηλά πάνω στο βουνό, τόσο απομονωμένο και τόσο φορτιμένο με μια «υπερκοσμική ενέργεια», που εκπλήσσει τελικά όσο και τα νεοτυρολέζικα κυνηγετικά περίπτερα. Το νησί είναι μεγάλο και μία μέρα δεν αρκεί για να το γυρίσει κάποιος ολόκληρο. Συνήθως, λοιπόν, οι εξερευνητές του το χωρίζουν σε δύο διαδρομές: εκείνη της ανατολικής ακτογραμμής κι εκείνη της δυτικής. Οι πιο φανταχτερές στάσεις στη διαδρομή της δυτικής πλευράς του νησιού είναι η Κοιλάδα με τις Πεταλούδες, ένα αναπόδραστο πεπρωμένο τουριστικού προσκυνήματος για όποιον φτάνει στο νησί, η θέα του δειλινού από τις επάλξεις του κάστρου στον Μονόλιθο και η κοιλιόδουλη ανάβαση προς το χωριό Έμπωνας, που είναι το άτυπο γαστριμαργικό κέντρο του νησιού, στο οποίο καταφεύγουν οι περισσότεροι Ροδίτες όποτε νιώθουν ότι θέλουν να κάνουν κάτι σαν «σκασιαρχείο» από

την international καθημερινότητά τους. Στον Έμπωνα μετρά πολύ η παραδοσιακή κουζίνα και συγκινεί επίσης πολύ η παραδοσιακή χασαποταβέρνα των αδελφών Μπάκη. Η πορεία κατά μήκος της ανατολικής ακτογραμμής του νησιού είναι πολύ μεγαλύτερη και με περισσότερες στάσεις σε παραλίες, όπως η περίφημη παραλία Άντονι Κουίν, η τεράστια έκταση της Αφάντου, η λεπτή άμμος στην Τσαμπίκα, που παίρνει το όνομά της από το μοναστήρι της Παναγίας της Τσαμπίκας που βρίσκεται σε ύψωμα από πάνω της, οι Βλυχοί, το χαριτωμένο Χαράκι, το ταπεινό σκουροβότσαλο Πλημμύρι και το Πρασονήσι με τους αμμόλοφους, που το αγαπούν πολύ οι σέρφερ. Από την παραπάνω λίστα απουσιάζει η Λίνδος, γιατί αποτελεί ένα ολόκληρο κεφάλαιο από μόνη της. Σαν να πρόκειται για κάποιο άλλο νησί που ήρθε και συγκολλήθηκε με τη Ρόδο. Ήδη το ότι η δική της «κατοικοεδρεύουσα θεά» ήταν η Αθηνά φανερώνει πολλά. Η Λίνδος, η μορφή της, η ζωή της και τα όλα της, είναι ένα υπέροχο «σχήμα λιτότητος»: λέει πάρα πολλά, ενώ εκφράζεται ελάχιστα. Αυτό την καθιστά ακαταμάχητη και αριστοκρατική, ένα υπερθέαμα ποιητικής πύκνωσης της ζωής στη Μεσόγειο ανά τους αιώνες. Στέκεται, δηλαδή, στον αντίποδα αυτού που κάνει Ρόδο τη Ρόδο και που είναι ο απόλυτος συμβιβασμός και η αταραξία ενώπιον της καλόβουλης, ενθουσιώδους υπερβολής (που δεν φοβάται την κατρακύλα προς το κιτς). Εξάλλου, η Ρόδος είναι το ιδανικό μέρος παγκοσμίως για να συνειδητοποιήσει κάποιος ότι η καλοπροαίρετη αυτή υπερβολή είναι ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής που επιτρέπει στους ανθρώπους όλων των εθνοτήτων να νιώσουν κοντά ο ένας στον άλλον και να πειστούν ότι θα καταφέρουν να συμφωνήσουν για το τι κάνει τη ζωή τόσο αξιαγάπητη. Παράδειγμα, το μπαρ Blue Lagoon, το θέμα της διακόσμησης του οποίου είναι τα νησιά των πειρατών (με καράβι ξύλινο, παπαγάλους, φοινικόδεντρα, πισίνα και όλα τα σχετικά). Άλλο ωραίο παράδειγμα είναι το σινεμά 9D (που προφανώς κάνει το 3D να μοιάζει με ένα τίποτα). Στην Παλιά Πόλη είναι πολύ ευχάριστος ο κήπος του σνακ-μπαρ Socratous Garden. Είναι ταυτόχρονα δροσερός και ηλιόλουστος, τα πρωινά. Κατά τα άλλα, στη Λίνδο τρώει κανείς καλά στον Μαυρίκο. Στην Παλιά Πόλη της Ρόδου αξίζει να φάει κάποιος στο γαλλικό εστιατόριο Le bistrot de l’ Auberge και στην ψαροταβέρνα Νηρέας, ενώ στη Νέα Πόλη μπορεί να εμπιστευτεί άφοβα όλα τα σκανδιναβικά εστιατόρια, μπαρ και φούρνους που στη Ρόδο μοιάζουν τόσο εξωτικά κι όμως είναι τόσο όμορφα ενταγμένα στο μεγαλείο της.

GET A TASTE OF Starbucks get a trip to SEATTLE Απολαύστε ένα Starbucks Chilled Classics και κερδίστε ένα ταξίδι στο Σιάτλ των ΗΠΑ, τη γενέτειρα της πιο δημοφιλούς αλυσίδας καφέ!

ε μια λωρίδα του Ειρηνικού Ωκεανού, στην Πολιτεία της Ουάσινγκτον, βρίσκεται το Σιάτλ, εκεί όπου γεννήθηκε το 1971 το πρώτο κατάστημα Starbucks. Όλα ξεκίνησαν όταν τρεις φίλοι, ο δάσκαλος Αγγλικής Φιλολογίας Τζέρι Μπάλντουιν, ο καθηγητής Ιστορίας Ζεβ Σίγκελ και ο συγγραφέας Γκόρντον Μπόουκερ, εμπνευσμένοι από τον Ολλανδό φίλο τους Άλφρεντ Πιτ, που πουλούσε με επιτυχία κόκκους καφέ στην Καλιφόρνια, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να ανοίξουν το πρώτο Starbucks. Σχεδόν 15 χρόνια μετά, η εταιρεία διέθετε πλέον πέντε καταστήματα και τα Starbucks ξεκίνησαν να διαθέτουν, εκτός από ποιοτικό, ψιλοκομμένο καφέ για το σπίτι, και έτοιμο καφέ, είτε για να τον πιει κανείς στο ίδιο το κατάστημα είτε για να τον πάρει μαζί του στο γραφείο, στη βόλτα, στο σπίτι, στο σινεμά! Αλλά το Σιάτλ δεν είναι μόνο Starbucks! Είναι η πόλη που διοργάνωσε την παγκόσμια έκθεση («Century 21 Exposition»), στο πλαίσιο της οποίας έγιναν αρκετά έργα που άλλαξαν

τη μορφή της, ανάμεσά τους και η κατασκευή του πύργου «Space Needle» («Διαστημική Βελόνα»), του πλέον αναγνωρίσιμου μνημείου του Σιάτλ. Και, βέβαια, Σιάτλ σημαίνει το σπίτι της Microsoft και της Amazon.com, είναι η πόλη όπου γεννήθηκαν οι Nirvana, το δημοφιλές ροκ συγκρότημα των ’90s και που γνωρίσαμε μέσα από την κομεντί Άγρυπνος στο Σιάτλ με τον Τομ Χάνκς και τη Μεγκ Ράιαν. Τελικά, έχετε πολλούς λόγους για να διαπιστώσετε την αύρα της πόλης γνωρίζοντάς την από κοντά, παίρνοντας μέρος στον διαγωνισμό των Starbucks Chilled Classics. Πώς; Με την αγορά κάθε Starbucks Chilled Classics (Cappuccino, Caffè Latte, Caramel Macchiato, Chocolate Mocha και τη νέα γεύση Vanilla Bean Macchiato*) με μαύρο καπάκι που έχει τη φράση «Get a taste of Seattle» κι έναν κωδικό διαγωνισμού μπορείτε να συμμετάσχετε στον διαγωνισμό με τρία απλά βήματα: î Κατεβάστε (πραγματοποιώντας λήψη) την εφαρμογή Aurasma στο κινητό σας τηλέ-

φωνο (app store για iOS ή Android). î Σαρώστε το λογότυπο Starbucks που βρίσκεται στο πλαϊνό μέρος του κυπέλλου και ακολουθήστε τις οδηγίες επί της οθόνης σας (κρατήστε το κύπελλο περίπου 30 εκατοστά μακριά από το κινητό σας για καλύτερη σύνδεση με την εφαρμογή). î Εισάγετε τον κωδικό του διαγωνισμού που βρίσκεται στο καπάκι του κυπέλλου σας και τα προσωπικά σας στοιχεία επικοινωνίας και θα μάθετε άμεσα αν έχετε κερδίσει, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες της εφαρμογής. To όνομα Starbucks προέρχεται από αυτό του υποπλοιάρχου του γνωστού κλασικού μυθιστορήματος «Moby Dick», ο οποίος ήταν λάτρης του καφέ. Η ονομασία παραπέµπει στον άγνωστο κόσµο της θάλασσας, µε την οποία ήταν ανέκαθεν συνυφασµένο το εµπόριο του καφέ, γι’ αυτό και για το λογότυπο επιλέχθηκε η εµπνευσµένη από την ελληνική µυθολογία σειρήνα, αρχικά στο καφέ χρώμα του καβουρδισμένου κόκκου και αργότερα στο διάσημο πράσινο που συμβολίζει το χρώμα του κόκκου πριν καβουρδιστεί.

Για περισσότερες πληροφορίες (συχνές ερωτήσεις και όρους συμμετοχής) μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα https://chilledclassicscomp.com/ greece/landing του διαγωνισμού, επιλέγοντας τη χώρα μας. Ο διαγωνισμός ισχύει μέχρι και το τέλος Αυγούστου (31/8/2017) και επιτρέπει μόνο μία συμμετοχή κατ’ άτομο σε ημερήσια βάση, ανά αγορά προϊόντος.

summer lifo – lifo

SummerLifo

2017

ΑΓΡΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΒΑ

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

26 lifo – summer lifo

Σαντορίνη είναι ένα νησί ξεχωριστό. Το νιώθεις κάθε φορά που πατάς τον βράχο της και αφήνεσαι στην αίσθηση της ενέργειας που αναδίδει την ίδια στιγμή που η ματιά σου προσπαθεί να χωρέσει τη μεγαλοσύνη του τοπίου. Απέραντο μπλε σε λευκό φόντο. Η Σαντορίνη ξεχειλίζει ρομαντισμό, άγρια ομορφιά και μυστηριακή μαγεία. Το νοτιότερο νησί των Κυκλάδων με τη μοναδικότητα του ηφαιστείου, που καθόρισε τη μοίρα του, κρατά τα σκήπτρα της αίγλης και μαζί το ανεξάντλητο ενδιαφέρον των ταξιδιωτών. Παραδίδεσαι στη γοητεία του αμαχητί. Το τελευταίο παγωτό της ημέρας ή το πρώτο κοκτέιλ της νύχτας θα το γευτείς στα Φηρά, την πρωτεύουσα της Σαντορίνης, χτισμένη στον βράχο, 300 μέτρα πάνω από τη θάλασσα. Βοτσαλωτά σοκάκια, λευκά θολωτά σπίτια, γαλάζιοι τρούλοι και μαγική θέα στην Καλντέρα. Εστιατόρια, μπαράκια, μαγαζιά με τουριστικά είδη μπλέκουν σε έναν ιστό με την παράδοση, τα ασβεστωμένα σκαλιά και τις γραφικές εκκλησίες. Ακολουθείς τη διαδρομή από το Φηροστεφάνι, σαν φρύδι στον βράχο, μέχρι το Ημεροβίγλι – τοποθεσίες ιδανικές για να απολαύσεις το διάσημο ηλιοβασίλεμα. Πλήθος τουριστών σουλατσάρουν περιμένοντας να απαθανατίσουν τις μαγικές στιγμές που χαρίζει ο πορφυρός δίσκος του ήλιου όταν βουτάει και σβήνει στα νερά Αιγαίου. Πολλοί ισχυρίζονται ότι από την Οία, τον παραδοσιακό οικισμό που «κρέμεται» στο βορειότερο άκρο του νησιού, με τις υπόσκαφες κατοικίες μέσα στα ηφαιστειακά πετρώματα, το ηλιοβασίλεμα είναι ακόμα πιο όμορφο, πιο ρομαντικό. Η παραλία της Περίσσας με την ψιλή μαύρη άμμο είναι οργανωμένη με ομπρέλες, water park και καταδυτικό κέντρο. Στη συνέχειά της βρίσκεται η κοσμική παραλία του Περίβολου με παχιά μαύρη άμμο. Το Καμάρι είναι διάσημη οργανωμένη παραλία που γύρω της υψώνεται επιβλητικό το Μέσα Βουνό, στο οποίο είναι χτισμένη η αρχαία Θήρα. Η γοητευτική Κόκκινη Παραλία συνδυάζει μαύρα βότσαλα και κόκκινη άμμο και προσφέρει μοναδική εμπειρία. Με λιγότερο κόσμο η γραφική παραλία Μονόλιθος και η Βλυχάδα. Μικρότερες παραλίες είναι ο Βουρβούλος, οι Μπαξέδες, το Πορί, ο Καρτεράδος. Θαυμάσια για κολύμπι είναι και η απομονωμένη παραλία Αμμούδι στα «πόδια» της Οίας κατεβαίνοντας τα σκαλιά. Η καλλιέργεια του αμπελιού, της ντομάτας και της φάβας αντιμάχεται χρόνια τώρα την τουριστική αξιοποίηση που θέλει κάθε διαθέσιμη σπιθαμή γης αλλά και κάθε ικμάδα δύναμης να αφιερώνεται στην υποδοχή των χιλιάδων επισκεπτών του νησιού. Τα ίδια τα προϊόντα που βγάζει η σαντορινιά γη με το μαγικό της λες άγγιγμα είναι ένα ακόμη κίνητρο που τραβάει το ενδιαφέρον των ανθρώπων που συρρέουν στο νησί απ’ όλο τον πλανήτη. Η Σαντορίνη

από τη νικη μηταρεα έδωσε το δικό της στίγμα στον γαστρονομικό χάρτη με το ντόπιο άνυδρο ντοματάκι που ψήνεται κάτω από τον ήλιο, μεστώνει και μπαίνει στην καλοκαιρινή σαλάτα. Επίσης με τη φάβα, προϊόν ΠΟΠ που καλλιεργείται στο νησί πάνω από 3.600 χρόνια, τη μοναδική νοστιμιά της άσπρης μελιτζάνας, τη δροσιά από το κατσούνι (ξυλάγγουρο), τη μοναχική κάππαρη που κρέμεται από τους απόκρημνους βράχους και με το ντόπιο κατσικίσιο χλωρό τυρί με την υπόξινη γεύση. Αν αναζητήσει κανείς τα ίχνη των αρχαίων αμπελιών, τότε τα βήματά του θα τον οδηγήσουν στη Σαντορίνη. Η ύπαρξη αμπελοκαλλιέργειας και οινοποιείων, τα οποία στην πλειονότητά τους είναι επισκέψιμα, δίνει στον επισκέπτη την ευκαιρία να γνωρίσει μια ακόμη διάσταση της ομορφιάς του νησιού. Τα αμπέλια κρατάνε τη γενετική μνήμη χιλιετηρίδων, αφού η Σαντορίνη είναι ένας από τους ελάχιστους τόπους στην Ευρώπη που λόγω του ηφαιστειογενούς εδάφους τους αντιστάθηκαν στην επέλαση της φυλλοξήρας. Η παγκόσμια μοναδικότητα του σαντορινιού αμπελώνα οφείλεται στο ιδιόμορφο οικοσύστημα που δημιουργήθηκε από τις εκρήξεις του ηφαιστείου και τη λάβα που μετέβαλε το χώμα σε ένα πορώδες έδαφος, πλούσιο σε πορσελάνη και ελαφρόπετρα, με μοναδική όψη. Το Ασύρτικο είναι η διάσημη λευκή ποικιλία που «μεγαλουργεί» στη θηραϊκή γη και δίνει κρασί με υψηλή οξύτητα και ιδιαίτερο άρωμα. Οι λευκές γηγενείς ποικιλίες Αθήρι και Αηδάνι, οινοποιούμενες μαζί με το Ασύρτικο, χαρίζουν ευχάριστα κρασιά. Σε περιορισμένες ποσότητες ευδοκιμεί η βαθυκόκκινη Μαντηλαριά και το Μαυροτράγανο, που δίνουν κρασιά βαθιάς παλαίωσης. Με όπλα την άνυδρη γη και τον καυτό ήλιο, το λιάσιμο των σταφυλιών ήταν η παραδοσιακή οινοποιητική τεχνική που απογειώθηκε με το φημισμένο γλυκό κρασί Vinsanto. Το εστιατόριο Σελήνη στον Πύργο, το δημιούργημα του Γιώργου Χατζηγιαννάκη, διανύει την τρίτη δεκαετία του και προσφέρει δημιουργική κουζίνα που επιμελείται ο Αλέξανδρος Τσιοτίνης. Το μεσημέρι, στο casual Μeze ο σεφ Βασίλης Ζαχαράκης σερβίρει πιάτα φτιαγμένα με ντόπια προϊόντα (τηλ. 22860 22249). Τα Δίχτυα είναι κλασική ταβέρνα στον Περίβολο, με έμφαση στο ψάρι. Ο Μιχάλης Τρουλλάκης δεν κάνει εκπτώσεις στη φρέσκια ύλη και το ανακαλύπτεις όταν δοκιμάσεις ροφό που ψήνεται στη γάστρα με ελαιόλαδο και νερό της θάλασσας. Το Sea Side beach restaurant στην παραλία του Περίβολου ξεχωρίζει για την εξωτική γοητεία του, τις νόστιμες προτάσεις του μενού και τη φιλοξενία του Τάσου Μπαχαρίδ. Το Μεταξύ μας είναι μια υπόσκαφη ταβέρνα στην Έξω Γωνιά με συγκλονιστική θέα και σα-

ντορινιές νοστιμιές. Το Ψαράκι, νόστιμο ταβερνάκι στη Βλυχάδα με θέα θάλασσα, σερβίρει ό,τι φρέσκο βγάζουν τα δίχτυα. Η Σπηλιά του Νικόλα στο Ακρωτήρι είναι γνωστή για τη γνήσια κουζίνα της, αφού ό,τι βγάλει ο μπαξές και η βάρκα της οικογένειας των ιδιοκτητών μαγειρεύεται από την κυρία Μαργαρίτα. Ντοματοκεφτέδες, φάβα με κάππαρη και ζουμερή ψητή μελιτζάνα. Η ταβέρνα Σκάλα στην Οία έχει παράδοση πολλών χρόνων και φέτος βρίσκεται σε νέο χώρο με θέα στην Καλντέρα. Ο Χρήστος Μαρκοζάνες σε κερδίζει με τη φιλοξενία και τους ντόπιους μεζέδες του, όπως το χταπόδι μαγειρεμένο με Vinsanto και οι σαρδέλες στον φούρνο με φρέσκια ντομάτα που θα συνοδεύσεις με τα σαντορινιά κρασιά. Το Vineyart είναι ένας πολυχώρος στην Οία που βασίζεται στο κρασί της Σαντορίνης και στην τέχνη. Θα το επισκεφτείς για καφέ, πρωινό, μεσημεριανό, για να δεις μια έκθεση, για να αγοράσεις παραδοσιακά προϊόντα και κρασί. Η ταβέρνα Το Κρινάκι βρίσκεται στη γραφική Φοινικιά, σε ένα παραδοσιακό κτίσμα. Η κουζίνα βγάζει από ντοματοκεφτέδες μέχρι ευωδιαστά κεφτεδάκια και ντόπια λουκάνικα από τη θράκα. Το ταβερνάκι Ρόζα στον Βουρβούλο, έναν από τους παλαιότερους οικισμούς, έχει παράδοση στην ελληνική κουζίνα από το 1983. Η πρόσχαρη Ρόζα μαγειρεύει σπιτικό φαγητό, από φάβα, κουνέλι κρασάτο και τσίχλες με πιλάφι μέχρι μουσακά με λευκή μελιτζάνα. Αξίζει να επισκεφτείς το Ακρωτήρι, από τους πιο σημαντικούς προϊστορικούς οικισμούς του Αιγαίου, στα Φηρά το Μουσείο Προϊστορικής Θήρας, το Αρχαιολογικό Μουσείο με συλλογές από γλυπτά, αγγεία και άλλα αντικείμενα από την αρχαϊκή περίοδο έως τη ρωμαϊκή και το Μέγαρο Γκύζη με πίνακες ζωγραφικής.

Το Λιμάνι του απόπλου. Η χλωρίδα και η πανίδα στο εικονιζόμενο τοπίο στο βάθος υποδηλώνουν τον εξωτικό χαρακτήρα του. Από τον τόμο του εκδοτικού προγράμματος «Ο Κύκλος των Μουσείων» του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση με τίτλο «Προϊστορική Θήρα»

summer lifo – lifo

SummerLiFO ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ

2017

ΑΝΑΦΗ

από τον δημήτρη πολιτάκη

εύκολα στο τριπ και προσαρμόζονται αμέσως στο ενεργειακό πεδίο αυτού του τόσο ιδιαίτερου τόπου. Λένε ότι το ταξίδι στο νησί ξεκινά με την επιβίβαση στο πλοίο, στην περίπτωση της Ανάφης όμως όλα ξεκινούν δραματικά και συγκλονιστικά όταν αυτό πλησιάζει (επιτέλους) στον προορισμό, συνήθως με το πρώτο αχνό ξημέρωμα, και αρχίζει να διακρίνεται στον ορίζοντα ο επιβλητικός βράχος –ο μεγαλύτερος στη Μεσόγειο μετά το Γιβραλτάρ– με το μοναστήρι στην κορυφή του, αυτό το ιερό δισκοπότηρο που αποτελεί τόπο «προσκυνήματος» (και απόκοσμο τριπάκι) ή αιωνίως μακροπρόθεσμο στόχο («του χρόνου οπωσδήποτε») για τους επισκέπτες. Μια μέρα στην Ανάφη (play on repeat)… Μπάνιο στην εξαίρετη αλληλουχία από αμμουδερές παραλίες (όλες ανατολικές, στην Ανάφη «δεν υπάρχει» ηλιοβασίλεμα παρά μόνο στην πίσω όψη του νησιού, εξάλλου όλα τα δειλινά ίδια είναι, που έλεγε κι ο Πεσσόα): Γιαλός (ή local beach ή baby beach), Κλεισίδι, Κατσούνι (αιώνια προσωπική αδυναμία), Μέγας Ποταμός, Ρούκουνας (όπου κατοικοεδρεύει η γνωστή και μη εξαιρετέα δημοκρατία ελεύθερων κατασκηνωτών), Άγιοι Ανάργυροι, Μοναστήρι (κάτω). Κατόπιν (ή ενδιάμεσα) καφές, φαγητό, ποτό κ.λπ. στη Μαργαρίτα ή/και στη Βιβή στο Κλεισίδι

ή στην ταβέρνα της Παπαδιάς στον Ρούκουνα. Τις «δύσκολες» μέρες συνωστισμού κατά την «υψηλή σεζόν» προτείνεται το απόγευμα μια χαλαρή βόλτα για αποσυμπίεση στο λιμάνι, που είναι πάντα ήρεμο όταν δεν αναμένεται άμεσα πλοίο, σε συνδυασμό με φαγητό, ίσως στην ταβέρνα της Πόπης. Οι νύχτες ανήκουν στη Χώρα: φαγητό αλλά και διασκέδαση με ζωντανή μουσική στο Αρμενάκι, ψάρι στο Λιοτρίβι ή στον Άνεμο, ποτό στον πάντα ιδιαίτερο Γλάρο ή στον «φρέσκο» Μονόλιθο και φινάλε (επεισοδιακό συχνά) στις πίστες του Μύλου ή των Μαντρών, όπου η ανατολή είναι μια μοναδική εμπειρία. « Έχει αλλάξει το μέρος από παλιά. Θυμάμαι τότε που…». Όπως και κάθε νησί της πρώην άγονης γραμμής, έτσι και η Ανάφη μοιάζει να λυγίζει υπό το βάρος τόσων αστικών μύθων, αφηγήσεων και ατέρμονων αναπολήσεων. Ας μην ψαρώνει όμως ο νέος επισκέπτης. Το νησί δεν έχει αλλάξει και τόσο, παραμένοντας πεισματικά μοναδικό στις μικρές και πολύτιμες ιδιαιτερότητές του, παρά τον κόσμο που δοκιμάζει κάθε χρόνο τις περιορισμένες υποδομές του μέρους. Εκτός αν θες αυγουστιάτικα μια βραχονησίδα αποκλειστικά για σένα και την παρέα σου, οπότε τράβα σ’ άλλη γη, σ’ άλλα μέρη, να γλιτώσουμε και από την γκρίνια σου.

γιαννησ καρλοπουλοσ

άλι Ανάφη; Δεν βαρέθηκες;» - Όχι, φίλε μου, δεν βαρέθηκα ακόμα, μετά από δεκαεπτά συναπτά έτη, όσο βαστά κι αυτός ο ζόρικος αιώνας δηλαδή, όταν η Ανάφη ξεκίνησε να αποτελεί τη διάδοχη κατάσταση της Αντιπάρου, η οποία, εξ όσων μπορώ να διαπιστώσω, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό πια από αυτό που ήταν στα 20κάτι μας. Δεν έχεις ακούσει που λένε «έξις δευτέρα φύσις»; Και, στο κάτω-κάτω, πού να τρέχεις αυγουστιάτικα σε άλλα νησιά όπου δεν υπάρχει αυτή η οικειότητα του μέρους και μέχρι να μάθεις πώς να ελίσσεσαι για να αποφεύγεις τις κακοτοπιές και τις «ορδές των βαρβάρων» (πολλοί εκ των οποίων είναι γνωστοί σου από την Αθήνα αλλά όχι τόσοι όσους θέλει ο αστικός μύθος, που επιμένει αδίκως ότι μεταφέρονται στο νησί οι urban φυλές του ιστορικού τριγώνου), η άμμος της κλεψύδρας των διακοπών έχει σωθεί και πρέπει να επιστρέψεις στην πραγματικότητα της επιβίωσης στην τσιμεντούπολη… Ακόμα και οι «παρθένοι οργανισμοί» όμως, που επισκέπτονται για πρώτη φορά το νησί και παθαίνουν το δέος που ακόμα θυμάμαι να παθαίνω κι εγώ με την άγρια ομορφιά της Ανάφης εκείνο το πρώτο καλοκαίρι που βγήκα από το αλήστου μνήμης Ρομίλντα μετά από 24ωρη σχεδόν οδύσσεια στο Αιγαίο, μπαίνουν

28 lifo – summer lifo

summer lifo – lifo

2017

ΣΤΟ ΝΗΣI, ΣΤΑ ΧΑΝΙA, ΣΤ’ ΑΣΤEΡΙΑ

έγαμε λάμποντας λιμναία, Δεν ταξιδεύουμε, εμείς, δεν είναι καρτ-ποστάλ η ζωή να πηγαινοέρχεσαι και να στέλνεις σουβενίρ, όχι, μένουμε στη λίμνη, εμείς, προσηλωμένοι στη μανία μας να είμαστε ρακοσυλλέκτες στιγμών και εθνογράφοι των δρόμων του Κέντρου του Κόσμου που είναι η Κυψέλη, αλλά όταν ερχόταν η ώρα κι η στιγμή («στην ίδια μοιραία χαρά, χαμένος, ξαναπηαίνει», θυμάσαι;) παίρναμε τα λιγοστά μας τιμαλφή και μπαρκάραμε για τα Χανιά, γιατί είχαμε το άλλοθι ότι τα Χανιά δεν σημαίνουν ταξίδι, τα Χανιά είναι προάστιο της Κυψέλης, λέγαμε, άρα δεν απομακρυνόμαστε από το Κέντρο του Κόσμου, εξάλλου στα Χανιά είναι νησί μες σε νησί, ακριβώς όπως και η Κυψέλη, αυτό το νησί του ουρανού, και ακόμα πιο εξάλλου έχει στα Χανιά ποδόμακτρα και ρόπτρα και σινεμάδες και φιλία και φιλιά και βιβλία και σημειωματάρια και ρόπτρα και ηδύτητα, όπως, ακριβώς, μα ακριβώς όπως στην Κυψέλη, ναι, και ανασαίνεις στα

από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη Χανιά το αεράκι της ευφρόσυνης αφροσύνης, παραγγέλνεις αχινούς εκεί όπου ο χρόνος το πάει σημειωτόν και, όπως το ρόδο είναι ρόδο είναι ρόδο (ε, ναι, A rose is a rose is a rose, γεια σου, μεγάλη Γερτρούδη Στάιν!) , έτσι και ο αχινός είναι αχινός είναι αχινός, και η μέθη, άμα τρως πολλούς αχινούς, πάει περίπατο, πάει μέχρι τη γωνία να δει αν έρχομαι, και δεν έρχομαι, γιατί, όταν είμαι, αιφνίδια, ακαριαία, αλλά και κάθε τόσο και λιγάκι, μαζί σου στα Χανιά, η ζωή δεν έχει πώμα (γεια σου, μέγιστε Αγιονικοκαρούζο!), και τα αστέρια είναι η παρτιτούρα του έρωτά μας, και οι μουσικές του κόσμου όλου εκθειάζουν την υγρασία σου όταν μου δίνεσαι, και τότε, ως διά μαγείας, και ω του θαύματος!, εκεί, στο Νησί το Μέγα, στα Χανιά που είναι της Κυψέλης το επίνειο, γίνονται όλα μια αφιονισμένη αφηνιασμένη μαντινάδα, ένα μπελαλίδικο μπλουζ της έμμονης εμμένειας στις εμμονές μας, και τότε στρίβεις ένα τσιγάρο, κι εγώ σ’ το ανάβω με το τσακμάκι του παππού σου του Σταμάτη,

του σκακιστή κι αντάρτη, κι ο ποιητής, ο Λεωνίδας, χαμογελάει και γίνεται χαρταετός, και ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό και αγρεύει απ’ εκεί κορόμηλα και έρχεται να μας τα δωρίσει, κι εγώ πλέκω με τις λέξεις ένα εγκώμιο του φωτός και της λήθης (« Έλεγαν ότι η λήθη είναι το κυρίαρχο πάθος τους», θυμάσαι;), κι εσύ, εκεί, στα Χανιά, ανάμεσα σε ρόπτρα και ποδόμακτρα και λέμβους και ποτηράκια και αχινούς και σταμναγκάθι, μου λες ότι μ’ αγαπάς ίσαμε τον ουρανό και πιάνεις την κιθάρα και τραγουδάς «Πετάει με χούφτες τα λεφτά, ο άντρας και χορεύει/ ακούγεται χλιμίντρισμα και το μυαλό του φεύγει», κι εγώ σου ανάβω τσιγάρο, πάλι, με το τσακμάκι του σκακιστή παππού σου, του αντάρτη, και σου λέω, Το άσμα αυτό του Θανάση είναι η Σύνοψη των Αδελφών Καραμαζόφ, κι εσύ χαμογελάς, εκεί, στα Χανιά, εκεί, στο Νησί, κι ο Θάνατος είναι τώρα μια μπαμπόγρια, σκατόφατσα οικτρή, και τη στέλνουμε από κει που ήρθε.

ΣΤΑ ΛΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΤΩΝ

από τον γιαννη παπαϊωαννου

νησιωτική αύρα των Σποράδων κρύβει μια άγρια μεσογειακή ομορφιά. Η Αλόννησος, ίσως το πιο παραμελημένο τουριστικά νησί από το φημισμένο σύμπλεγμα, μοιάζει σαν να κόπηκε από τα πλευρά του Πηλίου, βρέθηκε μόνο του κάποια στιγμή στο Αιγαίο κι εκεί στέκεται στα βάθη των αιώνων, σαν κομμάτι που μπορεί να λείπει από το παζλ της ηπειρωτικής χώρας. Η ιστορία του είναι πλούσια και γεμάτη από μυθικούς ήρωες και σκληροτράχηλους πειρατές, ενώ οι θάλασσες που το περιτριγυρίζουν γεμάτες βυθισμένες αρχαίες πόλεις και αμέτρητα ναυάγια. Εάν δεν έχετε πάει ποτέ πριν στην Αλόννησο, τότε να ξέρετε ότι θα έχετε το προνόμιο να βρίσκεστε κάθε μέρα και σε διαφορετική παραλία, γιατί είναι πολλές και δεσπόζουν πανέμορφες, με καταγάλανα νερά, και στις δύο πλευρές του νησιού: ο μεγάλος και ο μικρός Μουρτιάς, τα Γυάλια, η Μεγάλη Άμμος, το Βύθισμα, ο Τζώρτζης Γιαλός, η Χρυσή Μηλιά. Δύσκολα θα τις βρείτε ήσυχες και χωρίς πολύ κόσμο. Αλλά η πυκνή βλάστηση του νησιού χαρίζει σε καθεμία από αυτές ένα διαφορετικό γνώρισμα, για να μπορέσετε έτσι να διαλέξετε ποια ταιριάζει καλύτερα σ' εσάς. Εάν ψάχνετε κάτι πολύ ιδιαίτερο, αξίζει να αφιερώσετε μια μέρα και να ταξιδέψετε από νωρίς το πρωί στο Πελαγονήσι, στο μεγαλύτερο και ακατοίκητο νησί των Βόρειων Σποράδων, στο νότιο μέρος του οποίου βρίσκεται το μοναστήρι της Κυρα-Παναγιάς, ένας ανεμόμυλος κι ένα παλιό

30 lifo – summer lifo

λιοτρίβι. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με σκάφος, αλλά τα γαλαζοπράσινα νερά του σίγουρα θα ανταμείψουν και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Για φαγητό, αυτό που έχει να προσφέρει απλόχερα η Αλόννησος είναι πραγματικά καλή, παραδοσιακή ελληνική κουζίνα και τίποτα δεν μπορεί να τη συνοδεύσει καλύτερα από το πάρα πολύ καλό ντόπιο κρασί. Όπου κι αν καθίσετε, θα φάτε πολύ καλά, αν ζητήσετε, όλοι θα σας φτιάξουν σκοπελίτικη τυρόπιτα και θα την τηγανίσουν εκείνη τη στιγμή που θα την παραγγείλετε. Αξίζει να δοκιμάσετε την τοπική αστακομανέστρα, μια παραλλαγή ενός πιάτου ζυμαρικών με αστακό. Δοκιμάστε φουρνιστό αρνάκι στην αυλή της Αστροφεγγιάς, φρέσκο ψάρι στο Φανάρι στη Στενή Βάλα, ψητές σαρδέλες και τσιπούρα σβησμένη με ούζο στην Όστρια στο Πατητήρι και χταποδόπιτα στον Ελαιώνα, μία από τις καλύτερες ψαροταβέρνες του νησιού στην παραλία του Λεφτού Γυαλού. Η Αλόννησος δεν είναι νησί για τρελή διασκέδαση και τρελά πάρτι, είναι νησί που έχει πολλά όμορφα μπαράκια, κάνα δυο μεγάλα κλαμπ που παίζουν ένα μοδάτο τουρλού μιξ, κι αυτό είναι. Η καλύτερη διασκέδαση που έχει να προσφέρει είναι το χάσιμο στα δρομάκια της Παλιάς Χώρας. Στην πλατεία Ηρώων, αν είστε τυχεροί, μπορείτε να ακούσετε ωραίες συναυλίες (συνήθως με πιο έντεχνη απόχρωση), αλλά αν είστε ακόμη πιο τυχεροί μπορείτε να ψάξετε τις κεραίες του ΟΤΕ και κάπου εκεί

κοντά να βρείτε το Sunset, να αράξετε και να απολαύσετε ένα πραγματικά «δυνατό» ηλιοβασίλεμα. Κάτι που κάνει μεγάλη εντύπωση στην Παλιά Χώρα είναι ο αριθμός των ξένων «ντόπιων» που έχουν εγκατασταθεί μόνιμα πια στο νησί, κυρίως Άγγλοι, οπότε υπάρχει και μια ροκ εν ρολ μπάντα που θα τη βρείτε να παίζει σε διάφορα σημεία της Παλιάς Χώρας. Επίσης, υπάρχει ένα τρομερό αναψυκτήριο κάτω από πλατάνια, στο οποίο κάποιοι άλλοι ξένοι φίλοι μας είχαν στήσει πριν από μερικά χρόνια το καλύτερο φεστιβάλ φολκ που μπορεί να έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Τέλος, αξίζει να γνωρίζετε ότι βόρεια και ανατολικά της Αλοννήσου απλώνεται ένας αριθμός από ακατοίκητα μικρότερα νησιά και βραχονησίδες, με πιο γνωστά την Περιστέρα, τους Δύο Αδελφούς και την Κυρα-Παναγιά. Αυτά τα ερημονήσια συνθέτουν ένα μοναδικό φωτογραφικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς. Απλώς, πριν φύγετε για εξερεύνηση, βεβαιωθείτε ότι έχετε φορτίσει όλες τις μπαταρίες σας σε κάμερες και κινητά, γιατί σίγουρα δεν θα αντέξουν για να παγιδέψετε όλη την ομορφιά που θα αντικρίσετε. Αυτός ο πολύτιμος βιότοπος αποτελεί ένα από τα τελευταία καταφύγια της μεσογειακής φώκιας, η οποία ζει σε δυσπρόσιτες σπηλιές. Για να προστατευτεί, τουρίστες και σκάφη απαγορεύονται σε πολλά σημεία του νησιού, αλλά οι έμπειροι καπετάνιοι ξέρουν να σας ταξιδέψουν σε βόλτες μαγικές και αξέχαστες.

ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ

ΧΑΝΙΑ

SummerLiFO

ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΌΜΙΟ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ ΑΝΑΝΕΏΘΗΚΕ! Με φανερές αλλαγές στην εμφάνισή του, το Διεθνές Αεροδρόμιο της Αθήνας είναι μια επιπλέον αφορμή για να θελήσουμε να ταξιδέψουμε με αεροπλάνο. Η νέα εικόνα του είναι αδύνατον να μη σας ενθουσιάσει!

χοντας κλείσει ήδη 16 χρόνια λειτουργίας, το Διεθνές Αεροδρόμιο της Αθήνας έχει καταξιωθεί για τον σχεδιασμό, τη λειτουργικότητα και τη σύγχρονη εμφάνισή του, που ακολουθούν τα διεθνή πρότυπα και την υψηλή αισθητική. Μόνο που πλέον θα μπορούμε να είμαστε ακόμα πιο περήφανοι γι’ αυτό. Οι πρόσφατες αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στους χώρους του με στόχο πάντα τη βελτίωση και την αναβάθμιση της ταξιδιωτικής εμπειρίας προσφέρουν ακόμα μεγαλύτερη άνεση στους επισκέπτες του, το κάνουν περισσότερο φιλικό και, βέβαια, δίνουν ακόμα περισσότερες επιλογές, τόσο που να μη θέλεις να το αποχωριστείς!

ΤΙ, ΠΟΎ, ΠΏΣ Με περισσότερους από 20 εκατομμύρια επιβάτες να διακινούνται τον χρόνο, το νέο πρόσωπο του αεροδρομίου, τόσο στις περιοχές εκτός Σένγκεν (9.000 τ.μ.) όσο και εντός (15.000 τ.μ), περιλαμβάνει: ∆ Λ ειτουργικές και αισθητικές αλλαγές σε όλη την έκταση του Εμπορικού Κέντρου ∆ Κεντρικό έλεγχο ασφαλείας ∆ Τριπλασιασμό της χωρητικότητας ελέγχου καρτών επιβίβασης ∆ Ταχύτερη μετεπιβίβαση ∆ Νέες εμπορικές μονάδες και προϊόντα για τον επιβάτη ∆ Ενιαίο χώρο αγορών, φαγητού και αναμονής ∆ 126 καταστήματα (64 retail, 34 εστίαση, 28 υπηρεσίες)

ΜΙΑ ΑΣΦΑΛHΣ ΚΑΙ...

ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚH ΒOΛΤΑ

Από τις τελευταίες αλλαγές στη δομή του αεροδρομίου είναι η πρόσφατη ανανέωση της Σένγκεν περιοχής με τη δημιουργία κεντρικού σημείου ελέγχου ασφαλείας στην είσοδο της περιοχής (κάρτες επιβίβασης, ασφάλεια). Χάρη σε αυτήν τη νέα διαρρύθμιση, διαχωρίζεται η λειτουργική διαδικασία από την αναψυχή. Έτσι, αφού περάσει κανείς τη διαδικασία του κεντρικού ελέγχου, μπορεί πλέον να κάνει ανέμελος τη βόλτα του στα καταστήματα, στα καφέ και στα εστιατόρια, χωρίς καμία πίεση χρόνου, πέρα από την ώρα προσέλευσης στο gate της αναχώρησής του. Στη Σένγκεν περιοχή οι διαδρομές θυμίζουν βόλτα στην πόλη, ξεκινώντας από την «Αγορά», η οποία παραπέμπει σε μια «αγορά» ανοιχτή, ευχάριστη και φωτεινή, όπου βρίσκονται τα Hellenic Duty Free Shops. Σε έναν διπλάσιο πλέον χώρο οι επιβάτες μπορούν να απολαύσουν ένα ταξίδι στο τμήμα των αρωμάτων και των καλλυντικών, με νέες αφίξεις από διάσημα ονόματα, όπως οι σειρά make up των εταιρειών Benefit, Bobbie Brown, Givenchy, Giorgio Armani και Tom Ford, αρώματα και προϊόντα φροντίδας του δέρματος από την Aqua Di Parma και τα αρώματα της Jo Malone, καθώς επίσης και τα καλλυντικά προϊόντα της La Mer. Και για τους γευσιγνώστες, ακριβώς απέναντι από το κατάστημα των Hellenic Duty Free Shops υπάρχουν γκουρμέ προτάσεις αλλά και δώρα για τους αγαπημένους σας ή τον εαυτό σας, καθώς επίσης και εξαίρετες επιλογές από ελληνικά κρασιά, σοκολάτες και είδη καπνού. Συνεχίζοντας την περιήγηση, οι ταξιδιώτες θα συναντήσουν την «Ελληνική Γειτονιά»

με έμφαση σε ελληνικά προϊόντα και δημιουργούς, όπως η Korres και η Apivita, αλλά και το Greek Designers Store που παρουσιάζει ρούχα και δημιουργίες ταλαντούχων Ελλήνων σχεδιαστών. Το Airth Coffee&Nuts, με τις ποικιλίες του από ξηρούς καρπούς, απολαυστικά γλυκίσματα και καφέ, τσάι και βότανα, είναι ένα ακόμα highlight. Το σκηνικό συμπληρώνει η παρουσία γνωστών brands, όπως τα Folli-Follie, Victoria’s Secret, Links of London, Hugo Boss, Emporio Armani, Massimo Dutti, Pinko, Inglot, Swatch, Swarovski, Porsche Design & Tumi. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε τις νέες αφίξεις μόδας, με τα καταστήματα Weekend Max Mara, Michael Kors, Zeus+Δione, NAK Shoes και Sunglasses Boutique. Τέλος, η διαδρομή καταλήγει από την «Αγορά» στην «Πλατεία», το κομβικό δηλαδή σημείο για τις πύλες αναχώρησης. Αυτό το σημείο ενδείκνυται όχι μόνο για αγορές αλλά και για φαγητό, καφέ ή χαλάρωση πριν από την πτήση, με νέες προτάσεις όπως το Pizza e’ Birra αλλά και το ελληνικού προσανατολισμού Eat Greek. Πέρα από το καθιστικό που προσφέρει στιγμές χαλάρωσης, ο επιβάτης έχει τη δυνατότητα για επιπλέον εξερεύνηση σε καταστήματα όπως το Gofas με ρολόγια και κοσμήματα, το Public για προϊόντα τεχνολογίας και βιβλία, το Cartoon για παιχνίδια, το WHSmith για εφημερίδες, περιοδικά και όχι μόνο. Η παρουσία του nail bar Fairynails για περιποίηση άκρων και σώματος δεν περνά απαρατήρητη και οι επιλογές συνεχίζονται με το Last Minute Shopping των Hellenic Duty Free Shops ή στα καταστήματα Everest, Flocafé, Nescafé και για έναν απολαυστικό καφέ/σνακ πριν από την επιβίβαση.

summer lifo – lifo

χαίο ιερό του Απόλλωνα και της Δήμητρας, το οποίο είναι ανοιχτό για το κοινό όλο το εικοσιτετράωρο. Αφιερώστε κάποιο πρωινό για να φτάσετε μέχρι την Απείρανθο, να βολτάρετε στα στενά της, να πιείτε καφέ κάτω από τον κεντρικό πλάτανο και, αν πεινάσετε, να φάτε στον Λευτέρη. Στον δρόμο της επιστροφής, αν σας αρέσουν οι πεζοπορίες, κάντε μια μικρή παράκαμψη και ανεβείτε στη Σπηλιά του Ζα. Προς Θεού, μην το επιχειρήσετε όπως εμείς, που ανεβήκαμε με σαγιονάρες και χωρίς νερό, ενώ οι σούπερ εξοπλισμένοι τουρίστες μάς κοιτούσαν σαν εξωγήινους. Γυρνώντας θα συναντήσετε πρώτα το Φιλώτι και λίγο πιο κάτω το προσωπικό μου αγαπημένο, Χαλκί. Μπαίνοντας στο χωριό, στο δεξί σας χέρι, έχει ένα καφενείο με γαλάζια πορτοπαράθυρα, στο οποίο φάγαμε το ωραιότερο γαλακτομπούρεκο της ζωής μας. Δεν θυμάμαι να σας πω όνομα, αλλά αναζητήστε το και δεν θα χάσετε. Επισκεφτείτε, επίσης, την ιστορική ποτοποιία Βαλληνδρά, δημιουργό του περίφημου κίτρου της Νάξου. Μην ξεχνάτε ακόμη ότι στο νησί υπάρχουν πολλοί πύργοι, όπως για παράδειγμα ο Πύργος Μπελόνια, λίγο έξω από το Γαλανάδο, ένας από τους πιο καλοδιατηρημένους πύργους της Νάξου. Την πρώτη μέρα των διακοπών σας στο νησί ενημερωθείτε για τυχόν εκδηλώσεις στον Πύργο Μπαζαίου που φιλοξενεί κάθε καλοκαίρι πληθώρα συναυλιών και παραστάσεων. Μην παραλείψετε, τέλος, να δείτε το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα από την Πορτάρα στο λιμάνι. Η χάρη μας έφτασε μέχρι την Κόρωνο, που η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ εντυπωσιακή χάρη στον αμφιθεατρικό τρόπο που είναι χτισμένη. Η άλλη αλήθεια είναι ότι φτάσαμε μέχρι εκεί για να φάμε φαγητό από τα χεράκια της Ματίνας που διατηρεί και την ομώνυμη ταβέρνα. Μπορεί να μην απολαύσαμε την αυλή της λόγω μιας ξαφνικής, δυνατής μπόρας, αλλά τα φαγητά είχαν την ίδια υπέροχη γεύση και στα μέσα τραπέζια. Σε γενικές γραμμές, στη Νάξο πολύ δύσκολα δεν θα φάτε καλά. Όποιον και να ρωτήσετε, θα σας πει να φάτε στην Αξιώτισσα κι εγώ δεν θα αποτελέσω εξαίρεση. Κάντε οπωσδήποτε κράτηση, διαφορετικά δύσκολα θα βρείτε διαθέσιμο τραπέζι. Αν, λοιπόν, φέτος το καλοκαίρι σάς βγάλει ο δρόμος σας στο αγαπημένο μου, πλέον, κυκλαδονήσι, φροντίστε να το εξερευνήσετε, ώστε να ανακαλύψετε δικά σας μέρη και μυστικά, γιατί η αλήθεια είναι ότι μόνο έτσι μαθαίνεις ένα μέρος και μπορείς να πεις με το χέρι στην καρδιά αν το αγάπησες πραγματικά.

ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ 32 lifo – summer lifo

απο τη νινεττα γιακιντζη

ΝΑΞΟΣ

τη Νάξο πρώτη φορά βρέθηκα το 1999, φοιτήτρια ακόμα, με την τότε παρέα μου από το πανεπιστήμιο. Δεν πέρασα καλά και δυστυχώς την πλήρωσε το έρμο το νησί. Για χρόνια έλεγα σε όλους πόσο χάλια είναι, ότι είναι μόνο για οικογένειες, ότι δεν είναι καθόλου γραφική(;) και να μην επιχειρήσουν να πάνε ποτέ. Κάθε φορά που κάποιος μου πρότεινε τη Νάξο για διακοπές, ήμουν κάθετα αντίθετη. Μέχρι πρόσφατα, που λύγισα και πήγα. Αρχικά πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν είχε καμία σχέση με ό,τι θυμόμουν. Εκτός, βέβαια, από τις παραλίες, που ήταν όπως τις άφησα. Ατελείωτες υπέροχες αμμουδιές, με καταγάλανα δροσερά νερά. Κολυμπήστε οπωσδήποτε στη Μικρή Βίγλα, προτιμώντας τη δεξιά πλευρά της παραλίας με τα εντυπωσιακά άσπρα βράχια και τα διάφανα νερά, κυρίως μέρες με δυνατό αέρα. Αν είστε λάτρεις των extreme θαλάσσιων σπορ, στον Ορκό θα βρείτε πολύ κόσμο που μοιράζεται το ίδιο πάθος μ' εσάς. Αγαπημένη επιλογή, επίσης, ο Άγιος Προκόπιος. Ακολουθήστε τη συμβουλή μου και προσπεράστε το θορυβώθες κομμάτι με τα άπειρα beach bars, συνεχίστε μέχρι να συναντήσετε τις αλυκές, μην πτοηθείτε από τη δυσάρεστη μυρωδιά και κατεβείτε να κάνετε άνετα το μπάνιο σας ακριβώς από κάτω. Για πιο άγριες παραλίες, αλλά σίγουρα με λιγότερο κόσμο, προτιμήστε τις Αλυκό, Μικρό Αλυκό, Κέδρος και Χαβάη, αν και τα μελτέμια του Αυγούστου δεν ευνοούν την τοποθεσία. Επισκεφτήκαμε και την Αγιασσό, που είναι από τις πιο παρθένες παραλίες του νησιού, αλλά οι δυνατοί άνεμοι κατέστρεψαν πολύ γρήγορα την ομπρέλα μας κι έτσι χρειάστηκε να την εγκαταλείψουμε – οπότε επιλέξτε τη όταν φυσάει νοτιάς. Τέλος, αν είστε οπαδοί του γυμνισμού, τα βραχάκια μεταξύ Αγίας Άννας και Πλάκας είναι το μέρος όπου θα ευχαριστηθείτε το μπάνιο σας. Όσον αφορά τα χωριά της Νάξου, εκτός από την Απείρανθο, δεν γνωρίζαμε κάποιο άλλο, αλλά φροντίσαμε να μάθουμε κάποια από αυτά. Η πρώτη μας εξόρμηση έγινε ένα πρωί στο Αγερσανί, όπου, εκτός από εμάς και κάποια αδέσποτα γατιά, δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Ύστερα κατευθυνθήκαμε προς τη Χώρα, την οποία συνιστώ να επισκεφτείτε όλες τις ώρες της μέρας, διότι καθεμιά έχει την ομορφιά της. Επισκεφτείτε και το Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο έχει πολύ οικονομικό εισιτήριο και αξίζει τη βόλτα. Αν είστε, γενικώς, θαυμαστής των αρχαιολογικών μνημείων, τότε σίγουρα να πάτε μέχρι την περιοχή Γύρουλας, νότια του χωριού Σαγκρί, για να δείτε το αρ-

2017

ΚΡΗΤΗ

SummerLiFO

ΕΝΑ ΑΞΕΧΑΣΤΟ ROAD TRIP απο τη γεωργια παπασταμου

ην Κρήτη για να την καταλάβεις, θες αυτοκίνητο. Το ταξίδι ξεκινάει από τα Χανιά. Πίνεις μια πορτοκαλάδα στο καφενείο «Τα δύο λουξ» και μετά παίρνεις το αμάξι και πας νότια. Οδηγείς σε δρόμους που στον χάρτη είναι μια συνεχόμενη ζιγκ-ζαγκ γραμμή. Περνάς από απόκρημνα σημεία, από φαράγγια, έρχεσαι πολύ κοντά με τον βράχο, σχεδόν τον αγγίζεις. Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι σου τελειώνει η βενζίνη. Τα περισσότερα χωριά που συναντάς είναι τόσο μικρά, που δεν έχουν βενζινάδικο, γι’ αυτό προσπάθησε να μην ξεχαστείς και προσπεράσεις τα κεφαλοχώρια χωρίς να γεμίσεις. Πρώτος σταθμός στην Παλαιόχωρα, στο οργανωμένο κάμπινγκ. Το νερό στα μπάνια δεν έχει πολλή πίεση, αλλά η αλμύρα θα βγει. Τρως μια φοβερή αχινοσαλάτα στην ταβέρνα και συνεχίζεις. Σούγια για μπάνιο, κατά προτίμηση στην παραλία των γυμνιστών. Το βράδυ θα χαλαρώσεις στις αιώρες του μοναδικού beach bar και αν θέλεις να χορέψεις, υπάρχει λίγο πιο έξω και μια ντίσκο. Παίρνοντας το φουσκωτό, πηγαίνεις για βουτιές και ψαροντούφεκο στα Δώματα. Με καραβάκι πηγαίνεις στο Λουτρό, απολαμβάνεις τους μεζέδες και τη ρακή στα ταβερνάκια της παραλίας και αν θέλεις να κατασκηνώσεις κάπου μοναχικά, πηγαίνεις στα Γλυκά Νερά. Είτε με καραβάκι είτε από ένα μονοπάτι, φτάνεις στην αγαπημένη παραλία της παρέας. Με φόντο έναν μεγάλο βράχο και μια βοτσαλωτή παραλία, αν σκάψεις τρία μέτρα από τη θάλασσα βρίσκεις γλυκό νερό. Με έναν κουβά, λοιπόν, κάνεις το μπάνιο σου μετά τη βουτιά. Η μοναδική καντίνα σε δροσίζει από τον καυτό ήλιο της νότιας Κρήτης. Στην παραλία κατεβαίνουν συχνά και τα αγριοκάτσικα του βουνού. Τα κουδούνια τους σε αποσπούν από την ηρεμία του τόπου. Συνεχίζοντας, πηγαίνεις με καραβάκια στα Σφακιά, τρως μια σφακιανόπιτα και οδικώς ανεβαίνεις στα βόρεια Χανιά. Εκεί, η άμμος είναι γεμάτη κοχύλια. Η περιοχή είναι προστατευόμενη και απαγορεύεται να πάρεις έστω και ένα μαζί σου. Με καραβάκι από τη Γραμβούσα ανεβαίνεις στο κάστρο – με καπέλο και φουλ αντηλιακό, γιατί ο ήλιος δεν αστειεύεται. Επιστρέφοντας στα Χανιά, το βράδυ πηγαίνεις για κοκτέιλ στην παλιά Συναγωγή, μια πολύ καλή επανάχρηση ενός ιστορικού μνημείου, και συνεχίζεις με βόλτες στα σοκάκια. Η πόλη θα σε κάνει να θέλεις να επιστρέφεις. Κάπου πιο παραδοσιακά, όπως στα Ανώγεια, αν φτάσεις Δεκαπενταύγουστο, θα περάσεις αξέχαστα. Θα ανέβεις στα όρη, θα ψήσουν οφτό στο μιτάτο, το παραδοσιακό πέτρινο οίκημα των βοσκών που μένει δροσερό λόγω της πέτρας και είναι τέλειο για μεσημεριανό ύπνο. Το οφτό κρέας ή αλλιώς «αντικριστό» είναι ένας από τους αρχαιότερους τρόπους μαγειρέματος, περιγραφές του οποίου υπάρχουν και στην Ιλιάδα: το κρέας τοποθετείται απέναντι (αντικριστά) και όχι επάνω στη φωτιά. Θα φας ακόμα την τοπική πατατοσαλάτα με αυγό και ωμή λεμονάτη αγκινάρα και μακαρόνια βρασμένα σε ζωμό από αρνί, πασπαλισμένα με μυζήθρα. Αν είσαι τυχερός, θα δοκιμάσεις και γαμοπίλαφο. Μπορεί και κάποιος ντόπιος να πήζει τυρί και να πάρεις μια γεύση λίγο πριν γίνει. Επιστρέφοντας στο χωριό, μην ξεχάσεις ότι στο καφενείο, στην πλατεία, σερβίρουν παγωτό και γαλακτομπούρεκο από πρόβειο γάλα. Πριν πάρεις το πλοίο από το Ηράκλειο, μην ξεχάσεις να φας μια μπουγάτσα στην πλατεία με τα λιοντάρια.

summer lifo – lifo

SummerLiFO

2017

απο τον νικο διαμαντιδη

πάρχουν αρχοντικά μέρη που σε μεταφέρουν έναν ή δύο αιώνες πίσω, μ’ έναν όμορφο, αλλά άβολο τρόπο: νιώθεις μονίμως σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή. Στη Σύρο, όμως, τα παλιά κτίρια και η ατμόσφαιρα των περασμένων αιώνων δεν καπελώνουν τη σύγχρονη εμπειρία. Είσαι στο εδώ και στο τώρα και όλα είναι δυνατά. Τρεις επιλογές έχεις στη Σύρο: να ζήσεις την αρχοντική πλευρά της, τη ρεμπέτικη και την «εξοχική» της Άνω Σύρου. Ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας του νησιού δεν είναι τυχαίος. Το 1204, με την επικράτηση των Βενετών στο Αιγαίο, δημιουργήθηκε ο πρώτος αξιόλογος οικισμός, η Άνω Σύρος, οι κάτοικοι του οποίου ασπάστηκαν τον καθολικισμό, διατήρησαν όμως την ελληνική γλώσσα, και έκτοτε πολλοί αποκαλούσαν τη Σύρο «το νησί του Πάπα». Αναπτύχθηκε ιδιαίτερα μετά το 1826, όταν εγκαταστάθηκαν εκεί πρόσφυγες από τα Ψαρά, τη Χίο, την Κρήτη και τη Μικρά Ασία. Επιπλέον, είναι στο κέντρο των Κυκλάδων και γειτονεύει με την Άνδρο, την Τήνο, τη Μύκονο, τη Δήλο, τη Ρήνεια, την Κέα, τη Γυάρο, την Κύθνο, τη Σέριφο, τη Σίφνο, την Πάρο, την Αντίπαρο και τη Νάξο. Τελείως ανα-

μενόμενο το ότι η Σύρος έγινε ένα χωνευτήρι διαφορετικών πολιτισμών, διατηρώντας πάντα μια ξεχωριστή αρχοντική ταυτότητα. Η Ερμούπολη έχει ζωή όλο τον χρόνο κι έτσι δεν θα νιώσεις την καλοκαιρινή απελπισία άλλων νησιών που ζουν και πεθαίνουν μόνο μέσα σ’ ένα καλοκαίρι. Οι χαλαροί ρυθμοί ευνοούν τις χαλαρές βόλτες. Το δημαρχείο Ερμούπολης είναι από τα πιο εμβληματικά κτίριά της και ανεγέρθηκε με σχέδια του Τσίλερ λίγο πριν από τον 20ό αιώνα. Στα σκαλιά του, όπου κάποτε γίνονταν τα σόου της Ρούλας Κορομηλά, μπορείς να ξαποστάσεις μ’ ένα βιβλίο, ακούγοντας τη γλυκιά μελωδική βαβούρα της πλατείας, λίγο πριν μπλεχτείς στα σοκάκια που είναι γεμάτα με καφέ και μεζεδοπωλεία. Τα σημαντικότερα μνημεία της Σύρου χρησιμοποιούνται και σήμερα. Το Θέατρο Απόλλων, η εντυπωσιακή μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, δεν είναι ένα απλό διατηρητέο. Εκεί γίνονται εκδηλώσεις, παραστάσεις και προβολές (π.χ. του εξαιρετικού φεστιβάλ animation Animasyros που θα πετύχεις κάθε Σεπτέμβριο). Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1862 απ’ τον αρχιτέκτονα Πιέτρο Σαμπό και τα εγκαίνια έγιναν δύο χρόνια αργότερα. Θα θαυμάσετε όχι μόνο τη διάταξη του εσωτερικού χώρου αλλά και την πλούσια

διακόσμησή του, ζωγραφική και μαρμάρινη. Τα μουσεία είναι πολλά: Αρχαιολογικό, Κυκλαδικής Τέχνης, Λαογραφικό κ.ά., όμως αυτό που ξεχωρίζει είναι το Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη, που στεγάζεται σε μια πανέμορφη συριανή οικία. Ο Βαμβακάρης είναι «παρών» και στην πιο ιστορική ταβέρνα του νησιού, του Λιλή, στην Άνω Σύρο, όπου κάποτε έπαιξε μουσική. Άλλα εστιατόρια που ξεχωρίζουν είναι η (δημιουργική) Κουζίνα, το Όνειρο, τα Βαπόρια και το Τσιπουράδικο 50-50. Μια δοκιμή αξίζουν και τα παγωτά του Dai Dadi στο λιμάνι. Οι τοπικές λιχουδιές είναι πάμπολλες: σκορδολουκάνικο, γρονθοτυράκια, λούζα, και μην πούμε καν για τα γλυκά τύπου συριανό λουκούμι ή τηγανίτα με μέλι. Η νυχτερινή διασκέδαση είναι χαλαρή. Για καλή ροκ και τέχνη το Boheme del Mar είναι πλάι στο κύμα, ενώ για κοκτέιλ και πιο χορευτικές νύχτες υπάρχουν, μεταξύ των άλλων, το Kouchico και το Liquid Music Bar. Αγαπημένες παραλίες για μπάνιο και για άλλες υδάτινες δραστηριότητες; Ο Φοίνικας, ο Γαλησσάς, το Κίνι, το Δελφίνι αλλά και η πευκόφυτη Ντελαγκράτσια με τις νεοκλασικές επαύλεις έχουν γαλήνιες θάλασσες, ιδανικές για ήσυχες, οικογενειακές διακοπές.

εν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στην Αντίπαρο του τότε και του τώρα. Στην Αντίπαρο του χθες και του σήμερα εγώ πάντα θα συναντώ τις πιο όμορφες αναμνήσεις και θα ζω τα πιο ανέμελα καλοκαίρια μου. Κρυστάλλινα νερά, φρεσκοασβεστωμένα πλακόστρωτα, φινετσάτη, κρυμμένη ομορφιά και τόσα συναισθήματα που δύσκολα μπορούν να χωρέσουν σε λίγες λέξεις. Ο τόπος αυτός μου θυμίζει όλα μου τα παιδικά καλοκαίρια, πολύ πριν γίνει ο αγαπημένος προορισμός πολλών, αλλά αρκετά μετά τη Μανταλένα, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Ναι, το Ασπρονήσι της ταινίας του 1960 είναι στην πραγματικότητα η Αντίπαρος. Το γραφικό λιμάνι είναι το πρώτο που σου κλέβει την καρδιά! Τα πλακόστρωτα στενά του σε οδηγούν στην πλατεία, απ’ όπου θα κατευθυνθείς προς το Κάστρο του νησιού. Μια βόλτα εκεί θα σε μεταφέρει σε άλλες εποχές, ενώ αν βγεις προς την αντίθετη κατεύθυνση θα βρεθείς στον σιφναίικο γιαλό με το σαγηνευτικό ηλιοβασίλεμα. Απόλαυσέ το με καλή παρέα κι ένα ποτήρι κρασί στο Sunset Deseo. Θα με θυμηθείς! Αν και μικρή, η Αντίπαρος έχει μοναδικές παραλίες. Στον Σωρό θα πας για τα βαθιά, καταγάλανα νερά και την άμμο που μοιάζει με κόκκο ρυζιού. Πριν φύγεις, κάνε μια στάση

στο Περαματάκι και δοκίμασε τις υπέροχες σπιτικές πίτες του. Ο Άγιος Γεώργιος θα σε μαγέψει με τα διάφανα, κρυστάλλινα νερά και την ψιλή άμμο. Εκεί βρίσκεται και το εστιατόριο Captain Pipinos, για λαχταριστό ψάρι και, φυσικά, άφθονη ρακή ή ούζο. Ο Κόλπος της Παναγιάς είναι μία από τις πιο όμορφες και γραφικές παραλίες: καταγάλανα νερά, χρυσαφένια άμμος κι ένα καταπράσινο τοπίο σε έναν συνδυασμό που κόβει κυριολεκτικά την ανάσα. Εκεί σε περιμένει και η Χαρούλα για να δοκιμάσεις το μαμαδίστικο φαγητό της στην ταβέρνα Το Περιγιάλι, με όλα όσα έχει μαζέψει εκείνη τη στιγμή απ’ τον μπαξέ της. Όμως αυτό που δεν πρέπει με τίποτα να χάσεις είναι μια βουτιά στο Δεσποτικό και στον «Επιτάφιο». Ο Χρήστος από το Antiparos Rent a Boat θα σου νοικιάσει το φουσκωτό που χρειάζεσαι (μπορεί να σου βρει και skipper) για να εξερευνήσεις και να κάνεις βουτιές στις θαλάσσιες σπηλιές ή για να ανοίξεις τη ρότα προς τα Παντερονήσια. Κι αν ψάχνεις για άλλου είδους αυθεντικές εμπειρίες, μη φύγεις από το νησί χωρίς να επισκεφτείς το Σπήλαιο της Αντιπάρου, όπου οι εντυπωσιακοί σταλαγμίτες και σταλακτίτες θα σε αποζημιώσουν. Κι επειδή οι διακοπές θέλουν πάντα καλό φαγητό, για περισσότερη γαστρονομική απόλαυση βγάλε μολύβι και χαρτί και σημείωνε. Lollos για αυθεντική ιταλική κουζίνα, Tageri

για ψαγμένα κρασιά και κρέατα, Αργώ και Pavlos Place για νόστιμες κυκλαδίτικες συνταγές και Vicky’s για χειροποίητο παγωτό με καρύδα και κανταΐφι. Μια στάση στην κυραΜαρία για σουβλάκι επιβάλλεται όποια ώρα της ημέρας κι αν περάσεις από εκεί. Εάν είσαι σινεφίλ, σου προτείνω ανεπιφύλακτα να επισκεφτείς το θερινό σινεμά μας, το Σινέ Ωλίαρος (αυτή ήταν η αρχαία ονομασία του νησιού). Αν, πάλι, θέλεις να πιεις και ένα και δύο και τρία ποτά, βρε αδερφέ, μην προβληματίζεσαι, αφού έχουμε και μπαρ στο νησί για όλα τα γούστα: Loco για χαλαρό ποτάκι, Doors για κλασική ροκ μουσική, Τζίτζικας για κοκτέιλ και χορό και, φυσικά, για το κλείσιμο της βραδιάς θα αφήσεις την πιο θρυλική υπαίθρια ντισκοτέκ του Αιγαίου: Disco La Luna μέχρι το ξημέρωμα! Κλείνοντας, τι θα έλεγες να μιλήσουμε για τη διαμονή σου; Στην περίπτωση που δεν προτιμήσεις τo πασίγνωστο κάμπινγκ του νησιού (θυμήσου την ταινία Suntan του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου), η Αντίπαρος έχει πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια αλλά και ξενοδοχεία. Σου προτείνω το πρόσφατα ανακαινισμένο Kouros Village Hotel, που, εκτός από τέλειο πρωινό με εκπληκτική θέα στο λιμάνι, διαθέτει και brunch που επιμελείται ο ταλαντούχος Marko Rossi, αλλά και το Άρτεμις με τον καταπράσινο κήπο του.

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ 34 lifo – summer lifo

απο τον αρη δημοκιδη

ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ

ΣΥΡΟΣ

Η ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΣΑ

summer lifo – lifo

36 lifo – summer lifo

sooc summer lifo – lifo

SummerLifo

2017

ΑΙΓΙΝΑ ΝΑΟΙ, ΚΑΣΤΡΑ ΚΑΙ

ΔΙΑΝΟΗΣΗ, ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ από τον m. hulot

38 lifo – summer lifo

την αισθητική του, παρόλο που έχει περάσει σε νέο ιδιοκτήτη). Για μπάνιο, εκτός από το ψαροχώρι της Πέρδικας, που είναι τουριστικό θέρετρο και μαζεύει πολύ κόσμο, υπάρχει το απέναντι νησάκι της Μονής όπου πας με καΐκι, οι παραλίες Σαρπά, Κλήμα, Μουριώτη, Πόρτες (στο ομώνυμο χωριό), στη Βαγία, τους Αγίους, το Προσήνεμο και, βέβαια, αν θέλεις κόσμο και νταβαντούρι, η Αιγινίτισσα και οι Kamares Paradise. Μέσα στην πόλη της Αίγινας, εκτός από τα νεοκλασικά που έχουν σωθεί και την κάνουν διαχρονικά αρχοντική, υπάρχουν γκαλερί, λαογραφικό μουσείο, το εν λειτουργεία διατηρητέο ξενοδοχείο Brown δίπλα από την Παναγίτσα, ο ενετικός Πύργος Μαρκέλλου του 17ου αιώνα που σήμερα φιλοξένει εκθέσεις, η ψαραγορά με τις παράπλευρες ταβέρνες, το εξελιγμένο μαγέρικο του Σκοτάδη στην παραλιακή, τα καφενεία κάτω από το Δημαρχείο, ο Ναυτικός Όμιλος για την καλύτερη βραδινή θέα προς το μέτωπο της Αίγινας. Αξίζει επίσης η βόλτα μέχρι την Παχιά Ράχη στο Ανιτσαίο, για φαγητό στο Στέκι του Κυνηγού (ντόπιο, σπιτικό, με άριστης ποιότητας υλικά) και για να θαυμάσεις το ηλιοβασίλεμα στον Αργοσαρωνικό από τον παλιό ανεμόμυλο. Ένα tip για πρωινό: η κυρία Ρένα στο Αιγινήτικο Αρχοντικό σερβίρει μοναδικό κέικ φιστικιού. Πριν φύγεις, μην παραλείψεις να φας τη σοκολατίνα ’70s από το Αιάκειο στο λιμάνι και να πάρεις για το πλοίο το αυθεντικό φιστίκι Αιγίνης, άλειμμα φιστικιού, πέστο και παστέλια που πουλάνε σχεδόν παντού στο νησί.

sooc

εν την επέλεξαν τυχαία για πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας την εποχή της Επανάστασης: η Αίγινα είναι όμορφη, με επιβλητικά μεσογειακά τοπία, ιστορία και μνήμες αρχαίες σχεδόν παντού, από τις παραλίες μέχρι τα βουνά, κι ένα από τα πιο εντυπωσιακά ηλιοβασιλέματα στην Ελλάδα, στο Σφεντούρι, ένα μικρό ορεινό χωριό πάνω απ’ την Πέρδικα. Η Αίγινα είναι ένα νησί που, εκτός από μπάνια και παραθερισμό, προσφέρεται για πεζοπορία και βόλτες στα αρχαιολογικά αξιοθέατα που είναι διάσπαρτα σε λόφους και ακτές: στον ναό της Αφαίας στην ανατολική πλευρά του νησιού, έναν δωρικού ρυθμού ναό του 6ου αιώνα π.Χ. που θεωρείται ότι έδωσε έμπνευση στον Ικτίνο και στον Καλλικράτη για να σχεδιάσουν τον Παρθενώνα. Το μικρό μουσείο που βρίσκεται εκεί φιλοξενεί ό,τι έχει απομείνει από τον ναό. Στο κέντρο περίπου του νησιού, λίγο πριν από την κορυφή του Ελλάνιου Όρους, υπάρχει ο ναός του Ελλάνιου Δία, δηλαδή τα ερείπιά του, δίπλα στο εκκλησάκι των Ταξιαρχών. Πάνω στην κορυφή, από το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία (το πιο ψηλό σημείο του νησιού) η πανοραμική θέα του Αργοσαρωνικού (νωρίς το πρωί και λίγο πριν δύσει ο ήλιος είναι εκθαμβωτική) σε αποζημιώνει για τον ποδαρόδρομο. Αριστερά από το λιμάνι της Αίγινας, στην Κολώνα, μπορεί να δει κανείς απομεινάρια ενός προϊστορικού οικισμού, όπου βρισκόταν η Ακρόπολη της Αίγινας στην αρχαιότητα. Πήρε την ονομασία της από τη μοναδική κολώνα που σώζεται σήμερα. Δίπλα ακριβώς βρίσκεται και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αίγινας, που αξίζει την επίσκεψη. Η μεσαιωνική καστροπολιτεία της Παλαιοχώρας στον λόφο πίσω από το μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου (σύγχρονο εκκλησιαστικό μνημείο και σημαντική τουριστική ατραξιόν) θυμίζει τον Μυστρά, με σωζόμενες σήμερα τις 35 από τις 350 εκκλησίες που υπήρχαν κάποτε, μικρά τετράγωνα σπίτια, μονοπάτια, πηγάδια, στέρνες και το κάστρο στο ψηλότερο μέρος, με φανταστική θέα της Σουβάλας. Η Αίγινα ήταν ανέκαθεν ιδιαίτερα αγαπητή στον χώρο της ελληνικής διανόησης: ζωγράφοι, γλύπτες, ποιητές και συγγραφείς περνούσαν εκεί τα καλοκαίρια τους και σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία του νησιού. Βάρναλης, Σικελιανός, Στεφάνου, Βουρλούμης, Βαρώτσος, Καπράλος (ο πολύ σημαντικός Έλληνας γλύπτης δημιούργησε στην Αίγινα και το σπίτι του είναι σήμερα μουσείο), Μόραλης (το υπέροχο σπίτι του είναι κλασικό δείγμα μοντερνισμού του Κωνσταντινίδη), Καζαντζάκης (το σπίτι του εξακολουθεί να κουβαλά μνήμες και

summer lifo – lifo

SummerLifo

2017

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΟΥ ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ από τον γιάννη πανταζόπουλο

ΣΚΙΑΘΟΣ

40 lifo – summer lifo

κιάθος, η λαμπερή βασίλισσα των Σποράδων. Εκεί όπου η φύση συναντά τον κοσμοπολίτικο αέρα, ο οργανωμένος τουρισμός διασταυρώνεται με τους κρυμμένους θησαυρούς και η «ζωντανή» νυχτερινή ζωή με τα αρχαία μυστικά. Η Σκιάθος είναι ένα νησί που σου προσφέρει τα πάντα. Αποτελεί έναν μοναδικό συνδυασμό Ιονίου και Αιγαίου, είναι πνιγμένη στο πράσινο και τυφλώνεσαι από τις σμαραγδένιες αμμουδιές της που συναρπάζουν ακόμη και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Γενέτειρα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, γι’ αυτό και σε όλη την έκταση του νησιού είναι απλωμένο το λογοτεχνικό πνεύμα του. Σημεία και τοποθεσίες για κέφι ατελείωτο, καλοκαιρινές διασκεδάσεις ή βόλτες στα σοκάκια, μονοπάτια για πεζοπορία, περίφημες μονές, όπως η Ευαγγελίστρια και η Κουνίστρα, αλλά και διάθεση για ανακάλυψη σ’ ένα νησί που κρύβει πολλές εκπλήξεις. Φτάνοντας στο λιμάνι, οι πρώτες εικόνες σε προϊδεάζουν αμέσως για όσα θα ακολουθήσουν. Μια αναγνωριστική βόλτα στον πολυσύχναστο κεντρικό πεζόδρομο της Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και στα παρακείμενα στενάκια επιβάλλεται μόλις αγκυροβολήσετε στο νησί. Επόμενη στάση το μεσαιωνικό κάστρο Μπούρτζι, χτισμένο το 1207. Πρόκειται για μια μικρή, πυκνόφυτη χερσόνησο μπροστά ακριβώς στο λιμάνι της Σκιάθου, που το χωρίζει σε δύο τμήματα. Από τη μια πλευρά βρίσκεται το εμπορικό λιμάνι και από την άλλη το παλιό λιμάνι, όπου δένουν τα καΐκια, οι ψαρόβαρκες και τα ταξιδιωτικά σκάφη αναψυχής. Διασχίζοντας τον πλατύ διάδρομο, μπορείτε να επισκεφτείτε το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, προστάτη των Ενετών, μέσα στο φρούριο, το παλιό δημοτικό σχολείο που έχει μετατραπεί σε πολιτιστικό κέντρο και, φυσικά, να καθίσετε στο δημοτικό παραδοσιακό αναψυκτήριο για να πιείτε έναν καφέ, ατενίζοντας τη θέα στο Αιγαίο, χαζεύοντας τα πλοία που καταφθάνουν και βλέποντας τα αεροπλάνα να περνούν μπροστά σας. Σε μικρή απόσταση, απέναντι από το λιμάνι, θα ακολουθήσετε τις επιγραφές προς το σπίτι του πεζογράφου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που έχει γίνει μουσείο. Στους χώρους του παλιού αρχοντικού εκτίθενται σκιαθίτικα κειμήλια, καθώς και πολλά προσωπικά αντικείμενά του, όπως το μελανοδοχείο, το σεντούκι, το τζάκι και το κρεβάτι όπου πέρασε τους τελευταίους μήνες της ζωής του. Για να εντρυφήσετε στην ασύγκριτη ομορφιά της Σκιάθου, πάρτε ένα καραβάκι από το παλιό λιμάνι, προκειμένου να κάνετε τον γύρο του νησιού. Είναι μια δυνατή εμπειρία που θα σας μείνει αξέχαστη. Σ’ αυτήν τη μονοή-

μερη κρουαζιέρα θα κολυμπήσετε σε μερικές από τις χρυσές παραλίες του νησιού και θα βρεθείτε σε τοποθεσίες όπου η φαντασία ξεπερνά την πραγματικότητα. Ξεκινάτε από τα Λαλάρια, την καλύτερη παραλία της Σκιάθου, με τα τιρκουάζ νερά, τη γνωστή τρύπια πέτρα στην άκρη της ακτής και τα ολόλευκα βότσαλα – απαγορεύεται ρητά να πάρετε κάποιο από αυτά μαζί σας. Στη διάρκεια της διαδρομής, αν ο καπετάνιος είναι καλός, θα πλησιάσετε στη γνωστή Σπηλιά της Φόνισσας από το ομώνυμο βιβλίο του Παπαδιαμάντη και στη συνέχεια θα φτάσετε στο Κάστρο. Πρόκειται για την παλαιότερη, μεσαιωνική πρωτεύουσα του νησιού, που εγκαταλείφθηκε οριστικά από τους κατοίκους το 1829. Μην αντισταθείτε στο ανηφορικό καλντερίμι, διότι όταν αγγίξετε την κορυφή του, η πανοραμική θέα θα σας αποζημιώσει: θα νομίζετε ότι αιωρείστε πάνω από τη θάλασσα, αφού θα βρίσκεστε σ’ ένα από τα ψηλότερα μέρη του νησιού. Επίσης, θα δείτε απομεινάρια σπιτιών, κανόνια και πολεμίστρες, τρεις εκκλησίες, ένα τμήμα του τείχους με την πύλη, το μισοχαλασμένο τζαμί, κάποια ερείπια του Τουρκικού Διοικητηρίου, δύο δεξαμενές, το κανόνι της Αναγκιάς, καθώς και κάποιες επιγραφές με αποσπάσματα διηγημάτων του Παπαδιαμάντη. Επόμενοι σταθμοί η παραλία της Μεγάλης Ασελήνου, όπου θα φάτε στο μοναδικό εστιατόριο που διατηρείται στην αμμουδιά. Το τέλος της μίνι εκδρομής σάς επιφυλάσσει την πιο ωραία έκπληξη, το γειτονικό νησάκι της Τσουγκριάς: πεύκα, ευκάλυπτοι, κρυστάλλινα νερά, λιμνούλες-υγρότοποι, το γραφικό ταβερνάκι με τα τραπέζια-βαρέλια και το παραθαλάσσιο εκκλησάκι του Αγίου Φλώρου συνθέτουν το σκηνικό του επίγειου ακατοίκητου παραδείσου. Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για το νησάκι που ήθελαν οι Beatles να αγοράσουν τη δεκαετία του ’60. Παράλληλα, αξίζει να περιπλανηθείτε στα «ρόδινα ακρογιάλια», όπως τα χαρακτήριζε ο Παπαδιαμάντης, στις χρυσαφένιες ακτές του νησιού. Οι Κουκουναριές είναι η πιο φωτογραφημένη, και προσβάσιμη, διάσημη παραλία του νησιού, με το πυκνό και πανέμορφο δάσος που βρίσκεται πίσω της, καθώς και τη λίμνη της Στροφυλιάς, μια βόλτα η οποία θα σας ταξιδέψει σε άλλη εποχή – ένα καταφύγιο σπάνιων ειδών πτηνών, με πολλές επιλογές σε φαγητό και διασκέδαση. Η Μεγάλη και Μικρή Μπανάνα αποτελούν τις πιο νεανικές αμμουδιές, με beach bars, θαλάσσια σπορ και ατελείωτη μουσική. Εδώ οι ξέφρενοι ρυθμοί ταιριάζουν απόλυτα με το ηλιοβασίλεμα και τα χρώματα του τοπίου. Η Μικρή Μπανάνα είναι κατεξοχήν παραλία γυμνιστών. Στη Σκιάθο οι παρα-

λίες είναι τόσο όμορφες, που χρόνο να έχεις να τις εξερευνάς. Βρωμόλιμνος, Αγία Παρασκευή, Καναπίτσα, Κεχριά, Αγία Ελένη και Ξάνεμος είναι μερικές από τις πανέμορφες ακτές, αλλά και κάποιες άλλες, όπως το Μανδράκι και η Μικρή Ασέληνος, που απευθύνονται σε ταξιδιώτες με υψηλά γούστα. Για να φτάσετε στο Μανδράκι θα περάσετε ένα μαγικό πευκόφυτο δάσος με αμμώδες έδαφος, θα δείτε εκτάσεις που φιλοξενούν άλογα και την ώρα του δειλινού θα ξεφύγετε απ’ ό,τι σας απασχολεί. Στη Μικρή Ασέληνο θα βρεθείτε μόνο παίρνοντας το μονοπάτι που οδηγεί στη θάλασσα και είναι σίγουρο – εκεί θα χαλαρώσετε, μακριά από όλους και από όλα. Μια βραδιά αφιερώστε την στον θερινό κινηματογράφο Attikon, όπου σίγουρα, εκτός από τις προγραμματισμένες προβολές, θα παρακολουθήσετε και το μιούζικαλ Mamma Mia, γυρισμένο στα νησιά των Σποράδων. Στη Σκιάθο, φυσικά, θα διασκεδάσετε χωρίς όριο και θα γευτείτε υπέροχες γαστρονομικές προτάσεις. Αργά το απόγευμα θα πιείτε τα δροσιστικά κοκτέιλ σας στις ξακουστές «μαξιλάρες», όπως το Rock ‘n’ Roll, βραβευμένο ως το καλύτερο μπαρ της Ευρώπης. Στο τέλος του εμπορικού λιμανιού θα αναζητήσετε τα κλαμπ του νησιού, αποτραβηγμένα από το κέντρο, για να μην ενοχλεί κανέναν η ένταση της μουσικής. Δεν είναι τυχαίο το ότι η Σκιάθος έχει εξελιχθεί σε ένα από τα νησιά που προτιμώνται για τη νυχτερινή ζωή τους. Όσον αφορά το φαγητό, αξίζει να δοκιμάσετε τα γευστικά κρεατικά στον Κοζιάκα, από τα παλαιότερα και πιο φημισμένα ψητοπωλεία του νησιού, καθώς και την παραδοσιακή ταβέρνα Μπάτης στη θέση Σκαλάκια. Επίσης, πηγαίνετε στο εστιατόριο Αμφιλύκη, στον ιστορικό οικισμό Πλάκες, για να φάτε φρέσκα ψάρια σε μια βεράντα που αιωρείται πάνω από τη θάλασσα. Τέλος, στο Αγνάντιο, στην περιοχή Βίγλες, θα απολαύσετε την ντόπια κουζίνα, συνδυασμένη με την καλύτερη θέα προς το Αιγαίο. Η Σκιάθος δεν αποτελεί τυχαία το πράσινο διαμάντι του Αιγαίου. Ένας ανεξάντλητος τόπος, προικισμένος από τη φύση, στέκι της νεολαίας, με παραλίες απαράμιλλης ομορφιάς. Το νησί των Σποράδων με τους φιλόξενους κατοίκους και τις παραδεισένιες τοποθεσίες σάς υπόσχεται ένα καλοκαίρι με όλα τα μυστικά της επιτυχίας: ήλιο, θάλασσα, γαστρονομία, νυχτερινή διασκέδαση και αυθεντικές εμπειρίες.

sooc summer lifo – lifo

ΠΑΡΟΣ

ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ

αίρνεις τις σωστές αποφάσεις – και πού να κολυμπήσεις, πού να φας, να πιεις και να χορέψεις! Την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στην Πάρο ας πούμε ότι κορυφωνόταν το τσίρκο της πρώτης ενήλικης ζωής μου. Ήμουν 19 (καλό), είχα περάσει σε μια σχολή που σιχαινόμουν και δεν έλεγα να αποφασίσω τι θα κάνω μαζί της (κακό), ζούσα τον πρώτο μου χρόνο στη δημοσιογραφία (τρέλα!), σε εφημερίδα (πιο τρέλα), στην πρώτη μου δημοσιογραφική αποστολή (ανέκδοτο) για να καλύψω ένα συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, νομίζω (οι κηδείες έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον). Τα παρατράγουδα ξεκινούν με το που δένει το πλοίο στο λιμάνι –πανέμορφο το πρώτο βλεφάρισμα στο νησί–, όπου τα μποφόρ τυλίγουν το φόρεμα στον λαιμό μου με διπλό περιελιγμό-χαστούκι και πατάω γη ντροπιασμένη και κακόμοιρη. Η οδηγία του αρχισυντάκτη λέει ότι γυρίζω πίσω με συνέντευξη του δημάρχου του νησιού και όλα τα παραλειπόμενα του συνεδρίου (ναι, καλά), αλλά το νησί από το έμπα του μυρίζει ουζάκι και γούνες –τοπικός ψαρομεζές–, με τα χταπόδια να λιάζονται υποσχετικά μπροστά στα μάτια μας. (Τip 1: Με το που πατάτε Νάουσα, τις πιο ωραίες γούνες και τους καλύτερους ψαρομεζέδες τούς τρώτε στον Δαμιανό, ένα από τα πιο παλιά εστιατόρια, 40 χρόνια και βάλε. Αν, όμως, η όρεξή σας τραβάει παϊδάκια, κοντοσούβλι και γενικώς κρεατικά, κάνετε μεταβολή και αναζητάτε τον Κλαρίνο στις Λεύκες). Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε από το κύμα, οι τοπικοί παράγοντες μας έχουν βουτήξει (ναι, ναι, εμάς τους δημοσιογράφους – α, ναι, είμαι κι εγώ σ’ αυτό το πανηγύρι) κι αρχίζει ένα σαφάρι από χωριουδάκι σε χωριουδάκι, με το μίνι βαν του δημαρχείου, και από σύλλογο σε σύλλογο: από δω η Νάουσα κι από κει η Παροικιά και οι Λεύκες, από δω οι κυρίες της Μάρπησσας, του Γαλησσά και οι άλλες από το Πίσω Λιβάδι, και να δείτε λίγο και την Εκατονταπυλιανή (που έχει, λέει, 99 πόρτες, όταν βρεθεί η 100στή θα πάρουμε την Πόλη), κρίμα είναι, όλο το νησί σ’ ένα απίστευτο fast

42 lifo – summer lifo

2017

από τη χριστίνα γαλανοπούλου forward σαφάρι κι από παντού να σκάνε καλαθούνες με τοπικά εδέσματα και κάππαρη, πόση κάππαρη, ήμαρτον, και βιβλία για την ιστορία του νησιού να κρέμονται πεντάκιλα από κάθε μας χέρι. (Τip 2: Την Εκατονταπυλιανή αξίζει να την επισκεφτείτε κι αν βρείτε και κάποιο από τα παππουλάκια του νησιού να σας πει την ιστορία της, σ’ όποιον Θεό κι αν πιστεύετε, για ιστορικούς λόγους, κάπως θα συγκινηθείτε). Και όλοι άνω των 35 (τραγωδία για το «τότε» μου) και οι άντρες ψαρομάλληδες, μου ’χαν δείξει εκεί μια φωτογραφία του δημάρχου, πάω θρασύτατη, κατάκοπη, μα χαλαρή, δίνω χεράκι, συστήνομαι, λέω αυτά που μου ’χε πει ο αρχισυντάκτης (πόσο πρόβατο) και τόση ώρα συστήνομαι σε άλλον, μπερδεύτηκα απ’ τα πολλά άσπρα μαλλιά, ευτυχώς ξέρει τον κανονικό δήμαρχο, «κλειδώνουμε» τη συνέντευξη και μετά μας πάνε για φαγητό στο Πίσω Λιβάδι. Μαγεία. Όλα. Το φαγητό, τα ούζα που σκάγανε από παντού και το μπότζι, τοπικό ποτό, τσίπουρο βρασμένο δύο φορές με μέλι. Χαρές και χάχανα και θέα άλλο πράγμα, εκεί κατάλαβα ότι θα αγαπώ για πάντα το λαδοτύρι, την ξινομυζήθρα και όλα τα λιαστά ψάρια και να «στην υγειά σας και να μας ξανάρθετε» και «έλα, κοπελιά, μην το κοιτάς, είναι καθαρό» και τ’ ορκίζομαι ότι δεν ένιωσα στιγμή μεθυσμένη –ομιλία, ειρμός, όλα στη θέση τους–, μέχρι την ώρα που έκανα να σηκωθώ από την καρέκλα. Εκεί νομίζω πως ορκίστηκα ότι δεν θα ξαναπιώ ποτέ. Άθλος το να φτάσω μέχρι το βανάκι, άθλος να βρω το δωμάτιο στο Punda Beach, άλλο τέλειο κι αυτό, μια ώρα κάτω από το ντους για να ’ρθω σε λογαριασμό, το βράδυ είχα τη συνέντευξη. Τι μου είπε ο συμπαθής τοπικός άρχων, τι τον ρώτησα, όποιος έχει απόκομμα της συνέντευξης ας μου το στείλει. Να λέμε που δούλεψε το κασετοφωνάκι – και πρέπει να ’βγαλα και είδηση, ούτε που το θυμάμαι, γιατί πανηγυρίζανε στην εφημερίδα. Κι εκεί που λέω έναν καφέ να πιω, να βγάλω τα τακούνια που με το ζόρι μού φορέσανε γιατί ήμουνα μικρή και έπρεπε να δείχνω κάπως (μα, για-

τί;!) και να γυρίσω ξυπόλυτη στο ξενοδοχείο να λιποθυμήσω με αξιοπρέπεια, με πετυχαίνει όλο το team των συναδέλφων και κάνουμε την ωραιότερη γύρα του νησιού με το βανάκι που παραλίγο να καταντήσει καμπριολέ από το γλέντι, για να καταλήξουμε σε ένα από τα πιο ζωντανά μπαράκια του νησιού, το Agosta. Την επομένη, βέβαια, είπαμε, είχε συνέδριο. (Tip 3: Να θυμάστε ότι η νυχτερινή ζωή της Νάουσας τα καλοκαίρια συγκρίνεται μόνο με της Μυκόνου στο πιο ποιοτικό της, συγγνώμη κιόλας. Εκτός από το Agosta, όπου μπορείτε να χορέψετε μέχρι το πρωί, βρείτε το Λιναρντό και το Come Back και μη φύγετε αν δεν δείτε να βγαίνουν σκούπες και φαράσια. Και… Tip 4: Επειδή το πρωί θα πεινάτε, αν είστε του γλυκού, περάστε από το θρυλικό ζαχαροπλαστείο Χαμηλοθώρης. Και τυρόπιτες έχει και αλμυρά, αλλά όποια κι αν είναι η ερώτησή σας, η απάντηση είναι ζαχαρομπακλαβάς. Α, και προφιτερόλ να δοκιμάσετε και όλα του τα γλυκά με κρέμα). Από τότε ξαναπήγα στην Πάρο αμέτρητες φορές, έκανα φίλους, παραλίγο να δουλέψω και να μείνω (κρίμα που δεν έμεινα, ευτυχώς που δεν συνεργάστηκα), φχαριστήθηκα την Αντίπαρο όσο λίγοι, είχα τη χαρά να γνωρίσω τον απόλυτο ταξιτζή-ξεναγό «από δω η βίλα του τάδε κλέφτη, από δω του άλλου», άκουσα τον αγαπημένο μου τραγουδιστή να τραγουδάει μόνο για μένα και την παρέα μου (δεν λέω όνομα), αλλά… Πάντα θυμάμαι εκείνη τη φορά που αποφάσισα ντίρλα κι ευτυχισμένη τι θέλω να κάνω στη ζωή μου, κι ας έμενα αιώνια φοιτήτρια (που το πήρα το «χαρτί», τελικώς) κι ας μ’ έστελναν σε όσα βαρετά συνέδρια ήθελαν. Και extra tip για το τέλος: Για μπάνιο διαλέξτε Κολυμπήθρες ή Μοναστήρι! Πάτε οδικώς, αλλά φτάνετε και με καραβάκι και είναι υπέροχα, τα νερά, το τοπίο, όλα. Αρκεί να μην ξεμείνετε, γιατί τα δρομολόγια κάποτε σταματάνε. Αν, όμως, ξεμείνετε, φροντίστε για παρέα και εφόδια. Βασικά για το πρώτο. Το ότι θα περάσετε καλά είναι σίγουρο.

ΣΠΕΤΣΕΣ

SummerLiFO

όνο ένας ζωγράφος μπορεί να ονειρευτεί και να ξαναστήσει τις Σπέτσες, αυτόν τον πολύχρωμο, παγωμένο στον χρόνο πίνακα γεμάτο νεοκλασικά με κατάλευκους τοίχους και ζαχαρένιες αυλές – σαν τα τόσο νόστιμα αμυγδαλωτά που αποτελούν το σήμα κατατεθέν της. Και αν την αγάπησαν ξακουστοί σύγχρονοι συγγραφείς όπως ο Τζον Φόουλς που έζησε εκεί, αντίστοιχα εμπνεύστηκαν από την ομορφιά της και οι κατακτητές: οι Φράγκοι την αποκάλεσαν «Ιζόλα ντι Σπέτσια», τη δική τους αρωματοφόρο νήσο από τα πεύκα, τα γασεμιά και τα αμέτρητα λουλούδια που στολίζουν τις βοτσαλωτές αυλές. Αρκεί να κάτσεις ένα απόγευμα στην πανέμορφη βεράντα του Ποσειδώνιου, του εμβληματικού ξενοδοχείου που έχτισε το 1914 ο Σωτήρης Ανάργυρος κι έχει ανακαινιστεί πλήρως, διατηρώντας την αρχική του χάρη, για να καταλάβεις την αρχοντιά και τη μεγαλοπρέπεια ενός τόπου που κάνει ακόμα και την περήφανη πρωταγωνίστριά του, τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, να τον αγναντεύει με δέος ως άγαλμα. Ένα μέρος σκηνοθετημένο θαρρείς από τον Βισκόντι, που θα σε πάρει από το χέρι για να σε οδηγήσει στο νέο σινεμά, το οποίο μόλις άνοιξε τις πύλες του στις Σπέτσες, το Ciné Titania, με state of the art ήχο και finger food να καταφθάνει κατευθείαν από το ξενοδοχείο (Ποσειδώνιο). Γιατί όλα εδώ φαντάζουν κινηματογραφικά: θα το νιώσεις όταν πάρεις την άμαξα και κάνεις μια βόλτα στην παραλία, αφού θα έχεις πρώτα πιει απαραιτήτως καφέ στην Ντάπια, δίπλα ακριβώς στα επιβλητικά κανόνια, και αφού φτάσεις μέχρι τον γραφικό Ταρσανά, όπου μπορείς να απολαύσεις φρέσκα ψάρια – αν και την καλύτερη κακαβιά θα τη φας στον Πάτραλη. Στάσου κάπου στα μισά της διαδρομής, στη στροφή, απ’ όπου μπορείς να χαζεύεις ταυτόχρονα τον ουρανό, τα σπίτια, το λιμάνι και την Ντάπια, κάτι που θα νιώσεις όταν τρέξεις στο σημαντικότερο event του νησιού μετά την Αρμάτα και τη Ρεγκάτα, το διάσημο πλέον Spetses Mini Marathon που γίνεται κάθε Οκτώβρη – αξίζουν μερικά χιλιόμετρα ιδρώτα για μια τέτοια εμπειρία. Αν διαθέτεις αντοχές, μπορείς επίσης να δοκιμάσεις μια βόλτα με ποδήλατο μέχρι την εκκλησία του Προφήτη Ηλία. Θα σε αποζημιώσει η θέα από την κορυφή, ιδανική για τρυφερότητες και αναπολήσεις. Επιβάλλεται, επίσης, ένα πρωινό πέρασμα από το παλιό λιμάνι, εκεί

όπου βρίσκονται, εκτός από τα εστιατόρια, τα παλιά καρνάγια και μάστοροι δουλεύουν νυχθημερόν, επισκευάζοντας παλιά καΐκια: μόνο ο μαστρο-Ντίνος έχει φτιάξει περισσότερα από 128 καΐκια στο χέρι, ο οποίος θα σε κεράσει λουκούμι και ελληνικό καφέ. Εκεί κοντά βρίσκονται το εκκλησάκι της Παναγιάς της Αρμάτας και ο Κήπος του Κανονιοστασίου του Μέξη Χατζηγιάννη. Ωραία και η βόλτα μέχρι τα αγάλματα της Ναταλίας Μελά αλλά και στον φάρο – ο ψηλότερος, όπως φημολογείται, στην Ευρώπη. Για μπάνιο με κοσμικές διαθέσεις και μουσική αξίζει ένα πέρασμα από το Καΐκι, στην περιοχή της Κουνουπίτσας, ενώ στον όρμο της Ζωγεριάς θα απολαύσεις βουτιές κάτω από τα πεύκα. Για ησυχία και πεντακάθαρα νερά ενδείκνυται η Ξυλοκέριζα, με το beach bar να σερβίρει γευστικά σουβλάκια και κοκκινιστά κεφτεδάκια. Οικονομικά και πεντανόστιμα είναι τα πιάτα στο Παχνί, με τις πατάτες γιαχνί με την κανέλα και σαλάτες με φρέσκα λαχανικά από το μποστάνι. Ωραία πιάτα για πιο σπέσιαλ βραδιές θα βρεις στον Ορλώφ, το πολύ ωραίο ξενοδοχείο, αλλά και στο ειδυλλιακό Νερό της Αγάπης. Γλυκό στο Βανίλια με τα παστέλ τραπεζάκια και τις χειροποίητες συνταγές από τη Σοφία και αμυγδαλωτά μόνο από τον Κλήμη και τον Πολίτη. Χειροποίητες πίτες και σπετσιώτικες σπεσιαλιτέ φτιάχνει και ο Σύλλογος Γυναικών Σπετσών – και για την ενίσχυσή τους κυκλοφορεί και το βιβλίο Spetsathlon Cookbook της Μαρίνας Κουταρέλλη. Άλλωστε, όλα εδώ, λίγο-πολύ, μοιάζουν με βιβλίο αντίστοιχο με αυτά που μετέφραζε η αείμνηστη εκδότρια Χατζηνικολή σε ένα από αυτά τα σπίτια, όπου έπινε κρασιά παρέα με τον Μπρους Τσάτουιν και τους πιο περίοπτους συγγραφείς. Τα καλύτερα ουίσκι, πάντως, θα τα πιεις σε ένα από τα μπαρ όπου πρέπει να πας πριν πεθάνεις, σύμφωνα με το «Lonely Planet», το περίφημο Spetsa bar, με τον sui generis μπάρμαν Κώστα να σου λέει ιστορίες, υπό το φως των κεριών, βγαλμένες από πιο άγριες εποχές, ενώ για after καταστάσεις ιδανικό είναι το Bikini. Ανάλογα με τις ώρες της ημέρας, η επιβλητική αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού ξέρει να μαγεύει και να προκαλεί με τα ξεχωριστά της λούσα, σταθερή και αμετάβλητη, έξω από μόδες και από εποχές. Γιατί οι Σπέτσες είναι πάντα το σταθερό, ιδανικό καταφύγιο, ένας πίνακας που ευτυχώς δεν ξεθώριασε στο πέρασμα των χρόνων.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ, ΕΙΔΥΛΛΙΑΚΕΣ ΒΟΛΤΕΣ από την τινα μανδηλαρα summer lifo – lifo

2017

PLANE SPOΤTING ΜΕ ΘΕΑ ΤΟ ΙΟΝΙΟ

ΚΕΡΚΥΡΑ

44 lifo – summer lifo

ο πρώτο που θα δεις είναι το πράσινο που κατακλύζει το νησί και τα ελαιόδεντρα μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Το πρώτο που θα ακούσεις είναι η χαρακτηριστική, τραγουδιστή κερκυραϊκή προφορά, με τις διάσπαρτες ακατανόητες λέξεις. Οι πρώτες τοπικές λιχουδιές που πρέπει να δοκιμάσεις είναι η παστιτσάδα (μακαρόνια με κρέας κοκκινιστό και διάφορα μπαχάρια) και η τσιτσιμπίρα (ανθρακούχο αναψυκτικό με τζίντζερ). Και η πρώτη βόλτα που πιθανότατα θα κάνεις θα είναι στα καντούνια (σοκάκια) της παλιάς πόλης, με τη βενετσιάνικη αύρα. Δίπλα στα καντούνια θα βρεις το Λιστόν, σημείο αναφοράς για ντόπιους και τουρίστες: ο πιο κεντρικός πεζόδρομος της πόλης και τα κτίρια με τις εντυπωσιακές καμάρες. Εκεί ξεκινάει και η Σπιανάδα, η μεγαλύτερη πλατεία των Βαλκανίων, όπου γίνονται συχνά αγώνες κρίκετ. Στη λίστα με τα μέρη που σχεδόν σίγουρα θα επισκεφτείς είναι τα δύο φρούρια της πόλης (το παλαιό και το νέο), το Ποντικονήσι και η πολυφωτογραφημένη Παναγιά Βλαχερνών, το Κανόνι και το Αχίλλειο. Μην παραλείψεις, όμως, να ανακαλύψεις τα γραφικά χωριά του νησιού με τα παλιά πέτρινα σπίτια και τα στενά σοκάκια. Μερικά μόνο αγαπημένα είναι οι Κυνοπιάστες, ο Αφιώνας, ο Χλωμός, οι Σιναράδες, η Επίσκεψη και οι Λάκωνες. Κοντά στους Λάκωνες βρίσκεται και το Αγγελόκαστρο, χτισμένο σε μια απόκρημνη κορυφή. Θα χρειαστεί να περπατήσεις λίγη ώρα σε ένα ανηφορικό μονοπάτι, αλλά η θέα θα σου κόψει την ανάσα. Για ένα ταξίδι στον χρόνο θα πας στην Παλιά Περίθεια, στις πλαγιές του όρους Παντοκράτορας. Τα ερειπωμένα αρχοντικά σπίτια παλεύουν με τη φύση σε αυτό το χωριό-φάντασμα που οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν πριν από πολλές δεκαετίες. Η τοποθεσία είναι ιδανική για περίπατο, ενώ οι ταβέρνες Ωγνίστρα και Φόρος, που παραμένουν ανοιχτές για τους επισκέπτες, φημίζονται για τα φαγητά τους.

από την κατερίνα κοντίνη Οπωσδήποτε να ψάξεις να βρεις αν πραγματοποιείται κάποια συναυλία στο Μον Ρεπό, καθώς ο χώρος είναι ειδυλλιακός. Αλλά ακόμη και αν δεν γίνεται κάτι, βάλε στο πρόγραμμά σου μια βόλτα στους καταπράσινους κήπους με το νεοκλασικό παλάτι. Εκεί, μέσα στο δασάκι του Μον Ρεπό, θα βρεις κι ένα μονοπάτι που θα σε οδηγήσει στον «πόντε της βασίλισσας», μια πέτρινη προβλήτα όπου έκανε η βασίλισσα τα μπάνια της. Οι επιλογές για παραλία είναι πραγματικά δεκάδες. Μία από τις πιο φημισμένες είναι η Παλαιοκαστρίτσα, με τα παγωμένα, κρυστάλλινα νερά και τις σπηλιές. Αν θες να συνδυάσεις καφέ και βουτιές, το καφέ La Grotta είναι χτισμένο σε έναν βράχο, για άμεση πρόσβαση στη θάλασσα. Σε περίπτωση που θες να αποφύγεις τον πολύ κόσμο, λίγα μόνο χιλιόμετρα πιο πέρα βρίσκονται οι Λιαπάδες, ένας από τους πιο παλιούς, παραδοσιακούς οικισμούς στην Κέρκυρα. Εκεί θα βρεις βαρκάκια που θα σε οδηγήσουν στα βορειοδυτικά του νησιού, σε εκπληκτικές παραλίες χωρίς όνομα, οι οποίες είναι απρόσιτες οδικώς. Για τεράστια, χρυσαφένια αμμουδιά θα πας στον Χαλικούνα, που βρίσκεται δίπλα στη λίμνη Κορισσίων, σε ένα απίστευτο φυσικό τοπίο. Η παραλία της Κερασιάς συνδυάζει καταγάλανα νερά και πυκνή βλάστηση, με τα δέντρα να ακουμπούν στη θάλασσα. Μερικές από τις πιο ιδιαίτερες παραλίες ξεκινούν από το Σιδάρι, όπου αμμώδη βράχια επεκτείνονται στη θάλασσα και δημιουργούν όρμους και σπηλιές. Εκεί σχηματίζεται και το Canal d’ Αmour, ένα πέρασμα μέσα από τον βράχο, και, αν πιστεύεις τον μύθο, τα ζευγάρια που κολυμπούν σε αυτό θα είναι για πάντα μαζί. Κολύμπι και ηλιοβασίλεμα θα συνδυάσεις στον δημοφιλή Κοντογιαλό ή στους πιο ήσυχους Έρμονες. Εξαιρετική θέα για ηλιοβασίλεμα θα βρεις και στους Περουλάδες, στο 7th Heaven Café που είναι χτισμένο σε λόφο πάνω από τη θάλασσα και τα αργιλώδη βράχια.

Όταν έρθει η ώρα για φαγητό, την καλύτερη παστιτσάδα θα τη φας στον Θεοτόκη, στον κόλπο της Γαρίτσας. Για ψάρι, θα πας στο παραδοσιακό ψαροχώρι Πετρίτη ή, αν θες πιο hardcore καταστάσεις, στον Αϊ-Γιώργη των Πάγων θα φας ψαγμένους ψαρομεζέδες στις ταβέρνες Fisherman και Ακρογιάλι, που λειτουργούν μόνο με γεννήτριες. Για καταπληκτική ποικιλία, πήγαινε στο μαγαζί Απόβραδο, στο Κομμένο. Στον Άνεμο, στο χωριό Αφιώνας, που θα πας μόνο περπατώντας, θα απολαύσεις το γεύμα σου με θέα τα Διαπόντια νησιά. Από τοπικές συνταγές αξίζει να δοκιμάσεις, όπου τα βρεις, σοφρίτο και μπουρδέτο. Πιο γκουρμέ πιάτα θα βρεις στο γαστροκουτούκι «Κάθε πράμα στον καιρό του», ενώ, αν έχεις όρεξη για ιταλικό, θα πας στο La Famiglia (και τα δύο στην πόλη). Για καφέ, προτίμησε το Μικρό Καφέ στα καντούνια και την καφετέρια στο Παλαιό Φρούριο. Ποτά και κοκτέιλ θα πιεις στην αυλή του Jasmine αλλά και στο Πολύτεχνο και το Bristol στην Παλιά Πόλη, ενώ για τσίπουρο πήγαινε στον Μπερντέ. Για το τέλος, μένει κάτι ιδιαίτερο, για όσους αγαπούν το «plane spotting», και όχι μόνο. Σε ένα τειχίο στη λιμνοθάλασσα του Χαλικιόπουλου, που ενώνει το Κανόνι με την απέναντι πλευρά, θα συναντήσεις ένα ξεχωριστό θέαμα, με αεροπλάνα να προσγειώνονται μια «ανάσα» από το σημείο όπου βρίσκεσαι. Περπατώντας πάνω στο τσιμεντένιο πέρασμα, το οποίο βρίσκεται δίπλα ακριβώς στο αεροδρόμιο, νιώθεις σαν να μπορείς σχεδόν να αγγίξεις τα αεροσκάφη, λίγο πριν ακουμπήσουν στο έδαφος. Φεύγοντας από το νησί, θυμήσου να πάρεις το ταυτισμένο με την Κέρκυρα κουμ κουάτ, αν σου αρέσει η ξινή, ιδιαίτερη γεύση του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το βρεις σε κάθε είδους μορφή, από γλυκό του κουταλιού και λουκούμια μέχρι λικέρ.

ΣΑΛΑΜΙΝΑ

SummerLifo

ναρχα δομημένη, με συμπαθητικές, αλλά όχι ξεχωριστές παραλίες και νερά που μέχρι τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού κινούνταν στα όρια των ακατάλληλων για κολύμπι, η Σαλαμίνα φάνταζε στα μάτια μου σαν φτωχός συγγενής μπροστά στα άλλα νησιά – ουσιαστικά δεν είχα μπει καν στον κόπο να την ανακαλύψω, αν και γέννημα-θρέμμα. Αυτή ήταν η σχέση μου μαζί της, μέχρι που, λόγω κρίσης, πήρε την εκδίκησή της: οι Κυκλάδες έγιναν ακριβοθώρητες κι εγώ αποφάσισα να την κοιτάξω με τα μάτια των «ξένων» που την κατακλύζουν κάθε καλοκαίρι, μπας κι ανακαλύψω τι της βρίσκουν. Αν πιάσουμε τα πράγματα με τη σειρά, υποθέτω ότι πρέπει πρώτα να μιλήσουμε για τη θάλασσα. Χιλιάδες άνθρωποι κάνουν μπάνιο στον κόλπο, η καλύτερη και πιο καθαρή επιλογή όμως είναι οι νότιες παραλίες. Στον δρόμο που συνδέει το Αιάντειο –είμαστε στο νησί του Αίαντα, μην το ξεχνάμε– με την Κακή Βίγλα στρίψτε προς Περιστέρια: σε όλο το μήκος της διαδρομής και μέχρι το Σατερλί θα βρείτε μικρές και μεγαλύτερες παραλίες που συνήθως έχουν κι ένα ταβερνάκι ή ακόμα και beach bar – περίπου. Στα Περιστέρια μπορείτε να ανεβείτε μέχρι το Σπήλαιο του Ευριπίδη, λίγο παρακάτω βρίσκεται ο αιωνόβιος διατηρητέος πέτρινος φάρος και στις Κολόνες υψώνεται το πρόσφατα αναστηλωμένο κυκλοτερές ταφικό μνημείο του 4ου αιώνα π.Χ. που ως παιδιά πιστεύαμε ότι ήταν το παλάτι του Αίαντα. Από το Αιάντειο ξεκινά και ο δρόμος που οδηγεί στην παραλία στα Κανάκια, διασχίζοντας ένα πραγματικά υπέροχο πευκοδάσος, το μεγαλύτερο της δυτικής Αττικής. Στα Κανάκια βρίσκεται σε εξέλιξη η ανασκαφή μυκηναϊκού ανακτορικού συγκροτήματος ταυτισμένου με το βασίλειο του Αίαντα – μια ματιά έξω από την περίφραξη μπορείτε να τη ρίξετε. Τα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα του νησιού βρίσκονται συγκεντρωμένα στο Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται στο 1ο Καποδιστριακό Δημοτικό Σχολείο Σαλαμίνας. Αν το επισκεφτείτε, σημαίνει ότι έχετε φτάσει στην Ακτή Καραϊσκάκη, την κεντρική παραλία, που βρίθει από ουζερί με τραπεζά-

κια πάνω στον μόλο τα οποία δεν πρέπει να προσπεράσετε. Το κουλουριώτικο χταπόδι στα κάρβουνα φημίζεται για τη νοστιμιά του και ακόμα κι αν κάποιες φορές έρχεται από το… Μαρόκο, οι ντόπιοι μάστορες καταφέρνουν να το κάνουν εξίσου λαχταριστό. Τα όστρακα είναι επίσης κάτι που πρέπει να δοκιμάσετε – υπάρχουν σε μεγάλη ποικιλία που δεν συναντά κανείς εύκολα σε άλλα νησιά. Η παραλία του Αγίου Νικολάου είναι αμέσως μετά – εδώ θα έρθετε για καφέ και ποτό κάτω από τα πεύκα, ενώ προς το Αιάντειο χτυπά η καρδιά της νυχτερινής διασκέδασης. Αν, πάλι, σας ενδιαφέρει να επισκεφτείτε εκκλησίες και μοναστήρια, έχουμε κι από αυτά: στον δρόμο προς τα Κανάκια αξίζει μια στάση στο μεταβυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Λεμονιών (μάλλον πρόκειται για παραφθορά του «ελεήμων»), ενώ στο κέντρο της πόλης βρίσκεται ο Άγιος Δημήτριος του 1806, όπου θα δείτε τον τάφο του Γεωργίου Καραϊσκάκη, τον Δεσποτικό Θρόνο και τον Άμβωνα, που είναι έργα του Γιαννούλη Χαλεπά, και οκτώ μεγάλους πίνακες του Σαλαμίνιου ζωγράφου Πολυχρόνη Λεμπέση. Η Μονή Φανερωμένης, όμως, είναι το αδιαφιλονίκητο αστέρι του νησιού, που γιορτάζει με ένα πανηγύρι-υπερπαραγωγή στις 23 Αυγούστου: ιδρύθηκε το 1682 από τον Όσιο Λαυρέντιο, διαθέτει εξαιρετικές αγιογραφίες του Γεωργίου Μάρκου (1735) και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης λειτούργησε ως νοσοκομείο, τόπος συνάντησης οπλαρχηγών και καταφύγιο αμάχων, καθώς ποτέ δεν κυριεύτηκε από τους Τούρκους. Απέναντι από το μοναστήρι, στην ακροθαλασσιά, βρίσκεται το λιτό εξοχικό σπίτι του Άγγελου Σικελιανού που αγάπησε τη Σαλαμίνα και τη γαλήνη της. Σήμερα το νησί γαλήνιο δεν το λες, θα ανακαλύψετε όμως ότι εξακολουθεί να γοητεύει. Κάτι ακόμα: η Κούλουρη δεν εξαντλείται σε μία μόνο μέρα – για το Αρχαίο Λιμάνι, τον Τύμβο των Σαλαμινομάχων, τα Σελήνια με τα παλιά αρχοντικά και τον Θερινό Κινηματογράφο, το μοναδικό σε γεύση πλατέτσι, τους πάγκους με τα φρέσκα λαχανικά μπροστά στα περιβόλια και τόσα άλλα δεν είπαμε τίποτα. Θα ξαναρθείτε!

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ από την κορίνα φαρμακόρη

summer lifo – lifo

SummerLiFO

46 lifo – summer lifo

2017

κωστασ αγριγιαννησ

ριν από λίγα χρόνια, μια βραχύβια επέλαση ελληνικής κοσμικότητας της πεντάρας παραλίγο να τη μεταμορφώσει σε αντίπαλο δέος της Μυκόνου. Η συντέλεια του πλούσιου κόσμου, οι 8 ώρες στο καράβι, αφού, ευτυχώς, αεροδρόμιο γιοκ, αλλά και το αυστηρό μάτι του Μοναστηριού που ποτέ δεν είδε με ευλαβικό μάτι άλλη μια Ψαρού στα πόδια του, έσωσαν από το πυρ το εξώτερο της ξαπλώστρας με τα ντεσιμπέλ τον «πατινιό» παράδεισο. Τη δεκαετία του ’80 ντάντεψα εδώ την πρώτη νιότη μου, γύρω από τη «Γλυκιά Συμμορία» μιας ελληνικής διανόησης που φλέρταρε με τη νεο-ορθοδοξία, τα αεράτα λινά και τα λευκά μπορσαλίνο, αυτήν που με πατριάρχη τον Χρήστο Βακαλόπουλο υιοθέτησε τον ιερό βράχο και τις κουβέντες για σινεμά ως το πρωί στην ιστορική «Αστοιβή». Γλέντια με σιγαστήρα σε μεσαιωνικά σπίτια της Χώρας, μην ακούσει το Μοναστήρι και αφορέσει τα ξεσαλώματά μας. Μετά, μια θανάσιμη κατάρα τους πήρε όλους, ήρθαν οι κωστοπουλικοί, εμείς στοιβάξαμε πολλά πένθη στις βαλίτσες μας, ανοιχτήκαμε σε άλλα Αιγαία. Επέστρεψα δεκαετίες μετά, με έναν φόβο σαν σκορπιό γαντζωμένο στην καρδιά. Ευτυχώς, όλα εδώ, απαράλλαχτα. Οι παλιοί πλούσιοι/αριστοκράτες/διανοούμενοι/ λόρδοι/γκέι/καλλιτέχνες, πίσω από τα τείχη μιας UNESCO καστροπολιτείας, δίνουν μια διακριτική, κοσμποπόλιταν φωνή στη Χώρα, τον Αύγουστο που στήνουν εδώ τα κοσμικά πανηγύρια τους με πριβέ μακαρονάδες σε εσωτερικές αυλές με μαροκάνικα καφτάνια και μαλακές μπαμπούς. Όταν φύγουν, στη Χώρα θα μείνει το σφύριγμα του ανέμου, τα σκουπίδια να στροβιλίζονται στη μοναξιά των σοκακιών και οι γάτες. Εσύ, για να την αφήσεις να σε μαγέψει μέχρι τρελού έρωτα, από το κάστρο ως την απέραντη θέα, θα ξυπνήσεις νωρίς, τότε που ένα σύννεφο-δαχτυλίδι αναδύεται ψηλά από το Μοναστήρι, να τη δεις, αλλά κυρίως να τη νιώσεις – πριν από την επέλαση των πούλμαν και των κρουαζιερόπλοιων, μια βάναυση επιδρομή που τελειώνει με το καμπανάκι της μεσημεριανής πείνας, αλλά εσένα δεν σε νοιάζει, στο μεταξύ θα είσαι παραλία. Που λένε ότι η Πάτμος δεν έχει. Μην τους πιστέψεις. Μικρές, σαν οικείες αγκαλιές, εντυπωσιακές σαν τις κοιτάς να ανοίγονται –γυναικείοι κόλποι ζωγραφισμένοι ανάμεσα σε καυτή πέτρα– ψηλά από τον αυτοκινητόδρομο, όλες προσβάσιμες, οι παραλίες του νησιού κρατούν εκείνη την παλιά γοητεία της δεκαετίας του ’60 χάρη στα αρμυρίκια τους. Δέντρα ψηλά και τροφαντά για ίσκιο που εξασφαλίζει τον πιο χλιδάτο, τζιτζικάτο μεσημεριανό ύπνο. Κι εδώ, για να μην πιαστείς στον ύπνο του κατακέφαλου ήλιου, φρόντισε εγκαίρως ως τις 10 να έχεις πιάσει αρμυρίκι. Αν τις θες όλες δικές σου, θα έρθεις Ιούνιο ή Σεπτέμβρη.

από την ελένη ψυχούλη

Στην Πάτμο, το μοναστήρι το κουβαλάς παντού. Στο κάθε βλέμμα σου, να σου κάνει κούκου σε ανύποπτες στιγμές, σε όλα τα προφίλ και όλες τις πόζες του. Όπως κουβαλάς και το σχήμα του νησιού: παιχνιδιάρικο, δαντελένιο, μπερδευτικό, ένας άκακος δράκος-ιππόκαμπος ξαπλωμένος στο κύμα, παντού μια στεριά ανάμεσα σε δυο θάλασσες, να χάνεις τον προσανατολισμό και το μυαλό σου συνάμα. Πέτρα του Π, της υπομονής, του Σεφέρη και του Ελύτη, πέτρα που μυρίζει ήλιο, πέτρα που σκονίζει από τα παπούτσια ως το μυαλό σου, πέτρα ήμερη, χωρίς απειλητικά γκρέμια και κατακόρυφα βράχια. Πλάι της, δροσερά μποστάνια, πηγάδια, σκιές και κατσίκια, ασφόδελοι και συκιές και γλυκές άνυδρες ντομάτες και πέτρινα αλώνια που αλωνίζουν ακόμη τη φάβα με το γαϊδουράκι. Να έρθεις με σωστό παπούτσι, μικρή και ελάχιστη, να την ανακαλύψεις μέσα από τα μονοπάτια της, τις ψηλές θέες, που σβήνουν σε κρύες βουτιές, μέσα σε ανύποπτες θαλασσινές αγκαλιές με ψαρόβαρκες που ψαρεύουν οικογενειακά και απαράλλαχτα όπως ο Χριστός και οι μαθητές του. Μια νέα επέλαση του αυτοκράτορα της νύχτας Γιάννη Μωράκη έχει πάρει πολλά μαγαζιά στο νησί κι αυτό σημαίνει πως δεν θα σου λείψει η νύχτα, όπως την ονειρεύτηκε το μυκονιάτικο θερινό ιδεώδες, αλλά εσύ ψάξε πίσω, στα ψιλά μιας αλήθειας αγνής, που ήταν εδώ από πάντα. Με θέα τα τουρκικά υπερ-γιότ της εκπάγλου καλλονής που κατεβάζουν τον γείτονα πλούτο για μια αστακομακαρονάδα στον Μπενέτο, πριν κρυφτούν, πολυάριθμα και μεγαλοπρεπή, σαν μια εκατομμυριούχα κοινωνία που χάθηκε μεσοπέλαγα, στα τιρκουάζ νερά ανάμεσα στο Μαράθι, στους Αρκιούς και στους Λειψούς – ναι, αυτή την εκδρομή δεν θα τη χάσεις! Μην το χάσεις, γιατί θα χάσεις! Να ανέβεις στον Προφήτη Ηλία, για την πιο αφ’ υψηλού θέα. Όλο το νησί σε μια ματιά. Να κατέβεις νωρίς το πρωί από τη Χώρα στον δρόμο των Κήπων του μοναστηριού του Ευαγγελισμού και να προσγειωθείς σε μια κρυστάλλινη βουτιά, σε μια παραλία που δεν καταδέχεται ουδείς τουρίστας. Να πάρεις τον απογευματινό δρόμο για τις Λεύκες, παλιά αγροτόσπιτα και κήποι δροσεροί, που θα σε βγάλουν το ηλιοβασίλεμα στην παραλία με το εξωτικό ανάκτορο-πύργο αιγυπτιακού ρυθμού της παλιάς οικογένειας Βάλβη. Να ξεκινήσεις τη μέρα με πρωινό με θέα πελαγίσια, στην Ευτυχία, στη Βαγιά. Αυγά από το κοτέτσι, λαχανικά από τον κήπο της, σπιτίσια γλυκά, ντοματοτάρτα και κις, λεμονάδα και λεμονόπιτα από τις λεμονιές της.

Να ξεκινήσεις το πρωί ή να κλείσεις το μπάνιο στο George’s Ρlace στον Κάμπο. Το μαγαζί που εφηύρε την πατμιακή κοσμικότητα εδώ και 37 χρόνια ακμάζει ακάθεκτο, με το ίδιο ντεκόρ, τον ίδιο Γιώργο και Μιχάλη, την ίδια τονοσαλάτα, τις ίδιες θεϊκές τάρτες, την ίδια χαλαρή αύρα. Να δοκιμάσεις και σταμναγκάθι και κολοκυθάκι τουρσί. Η πιο ιερή-Αποκάλυψη-Παλαιά Διαθήκη εμπειρία της Πάτμου, μια εκδρομούλα στο Λιβάδι των Καλογέρων. Μετά το tour στο ψαρολίμανο, στην παραλία, στο παλιό μετόχι και στους κήπους του, στάση στη σουρεάλ καντίνα. Η κυρία Κατερίνα θα σου ψήσει χταποδάκι, λουκάνικο, σαλάτα με τα δικά της λαχανικά, αυγά με πατάτες. Η πιο πρωτόπλαστη, καλτ άποψη για μια ελληνικότητα. Να ξεκινήσεις ποδαράτο από την Πέτρα του Διακόφτη, να πάρεις το μονοπάτι για την Ψιλή Άμμο. Η βασίλισσα των παραλιών του νησιού από τον κόσμο ξέρει μόνο την άμμο και τα αρμυρίκια της και το φαγητό της κυρίας Ουρανίας: το καλύτερο κατσικάκι, κεφτέδες και μαγειρευτά, χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, με το γαϊδουράκι να φέρνει κάθε μέρα τα λαχανικά από το μποστάνι του Διακόφτη. Να φας δημιουργικά στον Μπενέτο και στις Πλειάδες και τα δυο με θέα «τύφλα να ’χουν τα Φηρά». Εξαιρετικό φαγητό από έναν μετρ του είδους και μια πρωτοεμφανιζόμενη Χριστίνα Λεμπέση που βάζει τα γυαλιά σε όλους τους διάσημους σεφ της επικράτειας. Και άλλη δημιουργική Ελλάδα, από τον Χρήστο Ξεραξούδη, στο Apocalypsis του Aktis, στον Γροίκο. Να φας ψάρι και σαλάτες στη Λάμπη, μαγειρευτά στον Πανάγο στον Άνω Κάμπο, ψάρι στον μαγικό Παντελή στο Μαράθι, ψαρομεζέδες στο Τσιπουράδικο στη Σκάλα, ρεβιθάδα στον Φλοίσβο του Γροίκου, ντολμαδάκια, και όχι μόνο, στο Τζιβαέρι στη Σκάλα, θαλασσινά μεζεδάκια στα κάρβουνα στο Πάνθεον στη Χώρα. Να ψωνίσεις τοπικά προϊόντα στο Νέκταρ στη Σκάλα και πατινιά γλυκά στον Χάρη. Το βιβλίο Μονοπάτια της Πάτμου της Δ. Βακράτση θα γίνει το προσκεφάλι σου, αν θες το νησί χωρίς μυστικά. Να έρθεις τον Ιούνιο, στο Φεστιβάλ Γεύσης της Πάτμου που διοργανώνει η εφημερίδα «Πατμιακά Χρονικά» και η Σμαράγδα Μουλιάτη, που μαζεύει παλιές νοικοκυρές και φαγητό από όλα τα Δωδεκάνησα, μαζί με τις ποδηλατοδρομίες-έμπνευση του Γ. Αμυρά. Ναι, το νησί λατρεύει το ποδήλατο! Σαν γυρίσεις, πες μου πώς σου φάνηκε το «πουγκί» και η ντόπια τυρόπιτα. Με ένα παπί και 10 ευρώ τη μέρα, όλα στα πόδια σου!

ΠΑΤΜΟΣ

Η CHIC ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΡΙΟΚΑΤΣΙΚΑ

summer lifo – lifo

48 lifo – summer lifo

Το καλοκαιρινό αφιέρωμα της LiFO στις νέες εκδόσεις. summer lifo – lifo

ΒΙΒΛΊΑ ΠΟΥ ΜΌΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΌΡΗΣΑΝ Συναρπαστικά μυθιστορήματα, αλληγορικά αφηγήματα και ιστορικές μελέτες θα συνοδεύσουν ιδανικά, ακόμα και τις πιο άνυδρες ημέρες του καλοκαιριού.

50 lifo – summer lifo

1. OΛΓΚΑ ΤΟΚΑΡΤΣΟΥΚ ΤΟ ΑΡΧΕΓΟΝΟ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ Μτφρ. Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου, εκδόσεις Καστανιώτη Αν σας άρεσε η Σβετλάνα Αλεξιέβιτς, με αυτό θα ενθουσιαστείτε. Είναι, άλλωστε, εκείνη που έχρισε την Πολωνή συγγραφέα Όλγκα Τοκάρτσουκ μία από τις σημαντικότερες φωνές της εποχής της, καθώς, εκτός από τη λογοτεχνική έκφραση, διαθέτει και ιδιαίτερο πολιτικό θάρρος. Όχι μόνο ήρθε αντιμέτωπη με τα πιο συντηρητικά κομμάτια του τόπου της, που έφτασαν να απειλούν ακόμα και τη ζωή της, αλλά κατάφερε, μέσα από αυτή την ξεχωριστή αλληγορία, να καταγράψει το οδυνηρό χρονικό της Πολωνίας. Το Αρχέγονο, το οποίο προστατεύουν ακροβολισμένοι τέσσερις αρχάγγελοι, είναι το συμβολικό μέρος απ’ όπου θα ξεδιπλωθούν σκληρές ιστορικές αλήθειες τις οποίες θα αφηγηθούν αυτοί οι κύριοι εκπρόσωποι του ουρανού, πλέκοντας το φανταστικό με το μεταφυσικό μέσα από μια ανατρεπτική γραφή, απόλυτα ποιητική, όπως άλλωστε προτάσσει η ίδια η πολωνική παράδοση.

2. ΟΤΕΣΑ ΜΟΣΦΕΓΚ ΑΪΛΙΝ Μτφρ. Αργυρώ Μαντόγλου, εκδόσεις Ψυχογιός Στο πλαίσιο των πετυχημένων θρίλερ με ψυχολογικές προεκτάσεις που εκδίδει ο Ψυχογιός εντάσσεται και η Αϊλίν. Βγαλμένο από τα σύμπαντα της Χάισμιθ και με άρωμα φεμινισμού και σύγχρονης καθημερινότητας αλά Πόλα Χόκινς, το συναρπαστικό αυτό ανάγνωσμα εστιάζει προφανώς στην ένταση των χαρακτήρων: η ψυχρή και απόλυτα κλειδωμένη συναισθηματικά Αϊλίν Ντάνλοπ εργάζεται ως γραμματέας σε ένα ιδιωτικό σωφρονιστήριο για έφηβα αγόρια. Τα πάντα μοιάζουν με μια ύπουλη, άχρωμη φυλακή στα μικρά πρασινωπά μάτια της: το βρόμικο σπίτι όπου διαμένει με έναν αλκοολικό κηδεμόνα, το ασφυχτικό Μούρχεντ, όπως αποκαλεί το σωφρονιστικό κατάστημα όπου δουλεύει, η φρικτή πόλη όπου διαμένει. Έως ότου αναλαμβάνει νέα διευθύντρια εκπαίδευσης η όμορφη, ντελικάτη, με αλαβάστρινο δέρμα και μακριά μαύρα μαλλιά Ρεμπέκα και η Αϊλίν παρασύρεται από τα ακαταμάχητα θέλγητρά της με απρόβλεπτες προεκτάσεις. Το βιβλίο τιμήθηκε με το περίοπτο Pen/Hemingway για πρωτοεμφανιζόμενο μυθιστόρημα και βρέθηκε δικαίως να στολίζει τη βραχεία λίστα για το περσινό βραβείο Booker.

3. ΛΕΟ ΠΕΡΟΥΤΣ ΝΥΧΤΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΙΝΗ ΓΕΦΥΡΑ Μτφρ. Ιάκωβος Κοπερτί, εκδόσεις Πόλις Πανέμορφο. Σαν τους ανθούς του δενδρολίβανου και τα ολάνθιστα κόκκινα ρόδα, σαν τα γευστικά φιλιά που ανταλλάσσει ο αυτοκράτορας με την αγαπημένη του μοιάζουν οι εικόνες που περιγράφει ως ασυμβίβαστος παραμυθάς ο ονειρεμένος ταραξίας της αφήγησης Λέο Περούτς. «Τίποτα δεν είναι αλήθεια και τίποτα δεν είναι αληθινά ψέμα» έγραφε η Νικόλ Σαρντέρ για τις γοητευτικές ιστορίες που καταυγάζουν φως στα σκοτεινά περίχωρα της Πράγας τέλη του 16ου και αρχές του 17ου αιώνα, γραμμένες πάντα με τον αιχμηρό, λυρικό και μελαγχολικό τρόπο του αυστριακής καταγωγής του Εβραίου συγγραφέα. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα στημένο μέσα από δεκατέσσερις ιστορίες της παλιάς Πράγας, ίσως το καλύτερο ενός από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της Κεντρικής Ευρώπης. Τον γνωρίσαμε στην πιο δηκτική του εκδοχή με τον Μαιτρ της Δευτέρας Παρουσίας από την εκδόσεις Κίχλη και τώρα ανακαλύπτουμε μια επίδειξη περιγραφικής δεινότητας και αλληγορίας, με τις ανάλογες συμβολικές δόσεις του εβραϊκού μυστικισμού. Κατατοπιστικότατο το επίμετρο της Μπρίτα Έκερτ.

4. W. SOMERSET ΜAUGHAΜ Η ΒΡΟΧΗ Μτφρ. Παλμύρα Ισμυρίδου, εκδόσεις Άγρα Μετά το υποβλητικό και απόλυτα ατμοσφαιρικό Χονολουλού και άλλα διηγήματα, οι εκδόσεις Άγρα μας χαρίζουν άλλη μια βιβλιαναγνωστική καλοκαιρινή δροσιά με τη Βροχή, την πιο γοητευτική και δημοφιλή νουβέλα του Μωμ. Η ιστορία έχει γνωρίσει μεγάλη ανταπόκριση από τότε που γράφτηκε, δηλαδή από το 1921 μέχρι σήμερα, προφανώς λόγω της ηρωίδας, της ακαταμάχητης Σέιντι, της πόρνης που αγαπά τις διασκεδάσεις και τα οριακά παιχνίδια – αρκεί να φανταστεί κανείς στον ρόλο αυτόν τη μορφή της Ρίτα Χέιγουορθ, που την ερμήνευσε με επιτυχία. Το γνωστό αποικιοκρατικό μοτίβο υπάρχει και εδώ, με την αποπνικτική ατμόσφαιρα του Νότιου Ειρηνικού να ταράζει τις σκονισμένες συνειδήσεις και τη βροχή που πέφτει «αδιάκοπα, ανελέητα και με άγρια μοχθηρία» να φέρνει τους πρωταγωνιστές αντιμέτωπους με τα αξεπέραστα αδιέξοδά τους. Έντονη είναι η σύγκρουση ανάμεσα στην κοινωνική υποκρισία των ιεραποστόλων που θέλησαν να επιβάλουν τους άκαμπτους κανόνες τους στους ντόπιους και στην ερωτική απελευθέρωση που χαρακτηρίζει τα μέρη αυτά.

8. ΠΕΡΙ ΑΝΤΕΡΣΟΝ Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΝΟΗΤΕΣ ΤΗΣ

Μτφρ. Σώτη Τριανταφύλλου, εκδόσεις Μελάνι Όταν ο περίοπτος Αυστριακός συγγραφέας προασπιζόταν την παλιά τάξη πραγμάτων ήδη από την περίοδο του Μεσοπολέμου, ήξερε τι περίμενε την Ευρώπη: ο ολοκληρωτισμός που τότε είχε πάρει τη μορφή της ανατροπής του κυρίαρχου καθεστώτος. Διαβλέποντας την επερχόμενη επικράτηση του ναζισμού και την καταστροφή, ο Τσβάιχ δεν φοβήθηκε να παρέμβει δημόσια με μια σειρά από κείμενα και για τον λόγο αυτό οι ναζί τον κυνήγησαν και τον ανάγκασαν να διαφύγει στο εξωτερικό με τελικό προορισμό τη μακρινή Βραζιλία. Ήταν τέτοια όμως η ανάγκη του να μιλήσει για τη φθίνουσα πορεία της πολυαγαπημένης του Ευρώπης, που τα πολιτικά του κείμενα γρήγορα πήραν τη μορφή μανιφέστου και προσωπικής κραυγής, λίγα μόλις χρόνια πριν από την αυτοκτονία του. Από τότε είχε κάνει λόγο για την επιτακτική ανάγκη για ευρωπαϊκή ενοποίηση και την επικράτηση ενός κλίματος προόδου που θα βοηθούσε να «αποτοξινωθεί» η Γηραιά Ήπειρος από το δηλητήριο του εθνικισμού. Ίσως για τον λόγο αυτό τα κείμενα που αποφάσισε να κυκλοφορήσει σε ενιαίο βιβλίο το Μελάνι να μοιάζουν σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ.

Μτφρ.Ηρακλής Οικονόμου, επίμετρο Κώστας Ράπτης, εκδόσεις Τόπος Η διεθνώς αναγνωρισμένη πολιτική ανάλυση του διάσημου στοχαστή και θεωρητικού Πέρι Άντερσον φαντάζει ιδιαίτερα επίκαιρη, καθώς βοηθάει να συλλάβουμε τα διαφορετικά γεωγραφικά μέτωπα άσκησης της αμερικανικής πολιτικής από την εποχή του Μεγάλου Ανταγωνισμού έως σήμερα. Όχι μόνο μαθαίνουμε τους τρόπους και τους τόπους των επιδράσεων και των διαφορετικών πολιτικών αλλά αντιλαμβανόμαστε τι ακριβώς σημαίνει αμερικανική πολιτική υπό το πρίσμα διαφορετικών αντιλήψεων κορυφαίων διανοητών, όπως οι Μπρεζίνσκι, Μιντ, Κάγκαν, Φουκουγιάμα, Ικένμπερι, και των συνακόλουθων στρατηγικών που τη διαμόρφωσαν. Μια γραφή που ακόμα και ο Gideon Rachman των «Financial Times» χαρακτήρισε αιχμηρή και εμβριθή.

6. DAVID McCULLOUGH ΑΔΕΛΦΟΙ ΡΑΪΤ

8 9

Μτφρ. Ιλάειρα Διονυσοπούλου, εκδόσεις KeyBooks Μπορεί το όνομά τους να μην είναι τόσο γνωστό, αλλά στους αδελφούς Ράιτ οφείλουμε τις σημερινές αεροπορικές πτήσεις, αυτό το θαύμα που έγινε δυνατό χάρη στη δική τους ανακάλυψη: ήταν οι πρώτοι που εφηύραν τις επιφάνειες ελέγχου του αεροσκάφους, οι οποίες κατέστησαν εφικτή την πτήση αεροσκαφών, αφού ήταν αυτές που βοήθησαν τον πιλότο να κρατάει το αεροπλάνο σταθερό. Κάπου εκεί, στις αρχές του 20ού αιώνα, μια χειμωνιάτικη ημέρα του 1903, τα δύο αδέλφια από το Οχάιο, ο Γουίλμπερ και ο Όρβιλ Ράιτ, έγραψαν Ιστορία, κατακτώντας τον ουρανό. Πώς, όμως, αυτά τα ταπεινά παιδιά ενός ιεροκήρυκα έφτασαν σε αυτό κατόρθωμα; Αυτό ακριβώς εξετάζει ο δύο φορές βραβευμένος με Πούλιτζερ Ντέιβιντ ΜακΚάλα, καταφεύγοντας σε ημερολόγια, σημειωματάρια και περισσότερες από χίλιες επιστολές που τον βοήθησαν να σκιαγραφήσει το πορτρέτο της οικογένειας. Πρόκειται για το απόλυτο καλοκαιρινό ανάγνωσμα που βρέθηκε στις λίστες των «New York Times» και ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα non fiction αναγνώσματα στην Αμερική.

7. EMMA REYES ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΔΙ’ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ Μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου, εκδόσεις Ίκαρος Μεγαλωμένη σε ένα μοναστήρι της Κολομβίας μαζί με την αδελφή της, εγκαταλελειμμένη και ξεχασμένη από τους πάντες, η Έμα Ρέγιες δεν ήξερε τι θα πει εκπαίδευση και βασικοί κανόνες διαβίωσης. Χρειάστηκε να φτάσει στα 19 για να ξεφύγει και να παρασυρθεί από το πραγματικό της ταλέντο, τη ζωγραφική, ενώ θαυμαστές της υπήρξαν ο Ντιέγκο Ριβέρα και σημαντικοί καλλιτέχνες της εποχής. Εκτός όμως από τη δυνατότητα της εικαστικής έκφρασης, η Ρέγιες απεδείχθη και μια πολύ δυνατή πένα, τουλάχιστον όπως επισήμανε ο εντυπωσιασμένος από τα γράμματα που διάβασε ο στενός της φίλος Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Αυτός είναι που την παρότρυνε να τα εκδώσει, καθώς η σπαραχτική αλληλογραφία της με τον ιστορικό Χερμάν Αρσινέγας αποκαλύπτει όχι μόνο το οδυνηρό σκηνικό της ζωής της αλλά και την απαράμιλλη, δεξιοτεχνική δύναμη στις περιγραφές που πραγματικά συγκλονίζουν.

9. JOAQUIM MARIA MACHADO DE ASSIS ΕΛΕΝΑ Μτφρ. Νίκος Πρατσίνης, εκδόσεις Gutenberg Ο θεμελιωτής του αστικού μυθιστορήματος της Βραζιλίας και σίγουρα ένας από τους αναδιαμορφωτές του καταθέτει ένα αστικό δράμα που βρίσκει την αχανή χώρα στο μεταίχμιο μεγάλων πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων. Στα χρόνια της πρώτης μετα-αποικιακής τάξης πραγμάτων και στο πέρασμα στη μοντέρνα συνθήκη, οι ξεπεσμένοι ευγενείς χάνουν τα προνόμιά τους, ενώ ιδιαίτερη ανέλιξη γνωρίζουν κάθε είδους σύμβουλοι – κι είναι όλες αυτές οι αλλαγές που περιγράφει με γλαφυρό τρόπο ο Μασάντο ντε Ασίς. Αντλώντας μεθόδους γραφής από την αγγλική σατιρική λογοτεχνία του 18ου αιώνα, διακρίνεται για το λεπτό του χιούμορ αλλά και τα ιμπρεσιονιστικά τερτίπια, εισάγοντας, για πρώτη φορά ίσως, τον βραζιλιάνικο μοντερνισμό. Ήταν εξάλλου πάντοτε πολύπλευρος και, παρ’ ότι αγάπησε τον ρεαλισμό, δεν φάνηκε να αποποιείται ποτέ τα ποιητικά του εργαλεία.

10. STEVEN RUNCIMAN ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Μτφρ. Ανδρέας Παππάς, εκδόσεις Μεταίχμιο Δεν είναι να απορείς που μια μυθιστορηματική προσωπικότητα, όπως ο Στίβεν Ράνσιμαν υπήρξε από τους επιφανέστερους ιστορικούς του 20ού αιώνα και ο πιο αντιπροσωπευτικός μελετητής του Βυζαντίου, στενός φίλος του Κατσίμπαλη και του Σεφέρη. Δίδαξε στο Κέμπριτζ, υπηρέτησε ως ακόλουθος Τύπου της βρετανικής πρεσβείας την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και κατόπιν μετέβη στην παλιά πρωτεύουσα της βυζαντινής αυτοκρατορίας, την Κωνσταντινούπολη. Οι ανάγλυφες περιγραφές του, που ξεπερνάνε τα όρια των ιστορικών καταγραφών, είναι ποτισμένες στα αρώματα, στα χρώματα και στην ατμόσφαιρα που διέκρινε τα μέρη αυτά, χαρίζοντας στο Βυζάντιο μια αίγλη από την πλευρά της Ανατολής. Ίσως γι’ αυτό ο ίδιος, εμπνευσμένος από τη βαθιά του αφοσίωση στη βυζαντινή Ιστορία, να ασπάστηκε τις αρχές της Ορθοδοξίας, αποφασίζοντας μάλιστα να βαπτιστεί λίγο πριν από τον θάνατό του σε μια τελετή που έγινε στο Άγιον Όρος. Πρόκειται για ένα εμβληματικό έργο που επιτέλους επανεκδίδεται στα ελληνικά και αφορά ολόκληρη την περίοδο της ματωμένης αλλά όχι τυχαία περίλαμπρης, «ανατολίζουσας», όπως θα έλεγε ο ίδιος, εκδοχής της ελληνορωμαϊκού πολιτισμού.

ΕΠΙΛΟΓΉ: ΤΊΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΆ

5. ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΒΑΪΧ ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ

summer lifo – lifo

KAYTO MEΛANI

ΜΙΑ ΣΚΙΑ ΚΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ

35 βιβλία που αξίζει να πάρεις μαζί σου στις διακοπές.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΑΡΑ ΠΙΝΜΠΟΡΟ

Πίσω από τα μάτια της Μτφρ.: Χρήστος Καψάλης Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 456

Ο Ντέιβιντ και η Αντέλ φαντάζουν το ιδανικό ζευγάρι. Καθώς η Λουίζ, γραμματέας του Ντέιβιντ, έρχεται όλο και πιο κοντά τους, καταλήγει με περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις – κάτι δεν πάει καθόλου καλά σ’ αυτό τον γάμο. Αλλά ούτε που της περνάει από το μυαλό τι μπορεί να είναι αυτό το κάτι.

ΙΑΝ ΜΑkΓΚΟΥΑΪΡ

52 lifo – summer lifo

ΠΕΡΣΑ ΚΟΥΜΟΥΤΣΗ

Αλεξανδρινές φωνές στην οδό Λέψιους Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 264

Είναι οι φωνές προσώπων γνωστών και άγνωστων στην οδό Λέψιους της Αλεξάνδρειας στα χρόνια του Μεσοπολέμου (1930-33) που πρωταγωνιστούν σ’ αυτό το μυθιστόρημα –απαλλαγμένες από εξωραϊσμούς και υπερβολές, με τις αδυναμίες, τους φόβους και τα πάθη τους–, δημιουργώντας ένα ανάγλυφο ψηφιδωτό της πόλης και της εποχής.

BELINDA BAUER

Σκοτεινός Αρκτικός

Άκου τους νεκρούς

Μτφρ.: Γιώργος Μπλάνας Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 376

Μτφρ.: Βασιλειάνα Ζηκίδη Εκδόσεις Bell Σελ.: 384

Με άγριο, ασταμάτητο ρυθμό και σκοτεινή αίσθηση του χιούμορ, ο Ίαν ΜακΓκουάιρ πλάθει μια αξεπέραστη ιστορία ανθρωπιάς κάτω από τις πιο ακραίες συνθήκες. Ψηφίστηκε από τους «New York Times» ανάμεσα στα 10 καλύτερα βιβλία για το 2016. Υποψήφιο για το βραβείο Booker 2016.

Ο Πάτρικ είναι ένας φοιτητής της Ιατρικής και είναι πεπεισμένος ότι ο νεκρός άντρας που βρίσκεται πάνω στον πάγκο της Ανατομίας υπήρξε θύμα δολοφονίας. Κανείς άλλος δεν πιστεύει ότι έχει διαπραχθεί κάποιο έγκλημα. Σιγά-σιγά, το πτώμα φανερώνει τα μυστικά του. Ο Πάτρικ σύντομα θα ανακαλύψει ότι η απειλή βρίσκεται πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι αρχικά πίστευε.

summer lifo – lifo

KAYTO MEΛANI

6 5

ALICE FEENEY

Μερικές φορές λέω ψέματα Μτφρ.: Βεατρίκη Κάντζολα-Σαμπατάκου Εκδόσεις Bell Σελ.: 390

Συναρπαστικό, έξυπνο και εθιστικό, το μυθιστόρημα διαδραματίζεται σε τρεις χρόνους: στο τώρα, που η ηρωίδα βρίσκεται σε κώμα και προσπαθεί από το κρεβάτι του νοσοκομείου να ανακαλύψει τι της έχει συμβεί, στο πριν, μία εβδομάδα πριν από το ατύχημα, και στο τότε, μέσα από το ημερολόγιο των παιδικών της χρόνων.

ARTHUR CONAN DOYLE

Ο βραζιλιάνικος αγριόγατος και άλλες ιστορίες μυστηρίου Μτφρ.: Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 464

Διηγήματα αγωνίας και μυστηρίου που θα σας κόψουν την ανάσα. Ο ίδιος ο Κόναν Ντόιλ τα θεωρούσε σημαντικότερα από τον διάσημο Σέρλοκ Χολμς. Περιπέτειες στη στεριά και στη θάλασσα, σε απομονωμένα νησιά ή σε κατακόμβες με ήρωες δαιμόνιες γυναίκες, αρχαιολόγους, κακοποιούς, τολμηρούς επιστήμονες και ταξιδευτές.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Καινούργια πόλη Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 304

54 lifo – summer lifo

Το µυθιστόρηµα, δραµατικό και κωµικό, προσπαθεί να ψυχογραφήσει την εσωτερική διαµάχη των ηρώων σε σχέση µε τους άλλους, αλλά και µε την ίδια την πόλη, που τους επιβάλλεται όχι µόνο ως δραµατικό παρόν αλλά και ως ιστορικό παρελθόν. Ταυτόχρονα, µεταφέρει το κλίµα και την ένταση µιας δεκαετίας που θα καθορίσει και τις επόµενες.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΙΣΗΣ

Ο χορός των νεκρών Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 312

Σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας ρίχνει περισσότερο φως στο παρελθόν του πρωταγωνιστή Άντερς Οικονομίδη, εξελίσσοντας περισσότερο τον μύθο που άρχισε να συντίθεται στα δύο προηγούμενα βιβλία του, το «Μίσος» και το «Κάστρο».

ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ

Κάτι μου κρύβεις Εκδόσεις Παπαδόπουλος Σελ.: 256

Το «Κάτι μου κρύβεις» είναι ένα γοητευτικό, περίπου αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά ταυτόχρονα και μια αληθινή αισθηματική ιστορία, όπως και η ιστορία μιας σύγχρονης εναλλακτικής οικογένειας και… πολλές ιστορίες από την ελληνική μυθολογία, που είναι η αδυναμία της ηρωίδας.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ

Ρένα Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 224

Εκατό πατημένα η Ρένα, κι ένα πρωί φτιάχνει καφέ και κάθεται να αφηγηθεί τη ζωή της σ’ έναν νεαρό επισκέπτη, που έτυχε να δει τη φωτογραφία της σε μια εφημερίδα. Μια καρδιά σαν κλείστρο μηχανής, που ο κάθε χτύπος της φωτογραφίζει αυτό που πρέπει να θυμάσαι.

summer lifo – lifo

KAYTO MEΛANI 11

ELIZABETH HAYNES

Στην πιο σκοτεινή γωνιά Μτφρ.: Αλέξανδρος Χονδρός Εκδόσεις Gema Σελ.: 555

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ

ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ

Ντεπό - 27 διηγήματα

Φιλί στα μάτια

Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 224

JENS LAPIDUS

Στοκχόλμη Μτφρ.: Γρηγόρης Κονδύλης Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 664

Ένα παράξενο ζευγάρι νέων ανθρώπων, ο αποφυλακισμένος πρώην γκάνγκστερ Τέντι Μάκσουμιτς και η ανερχόμενη και πολλά υποσχόμενη δικηγόρος Έμελι Γιάνσον, μπλέκονται σε μια απρόβλεπτη περιπέτεια στην προσπάθειά τους να σβήσουν το παρελθόν τους και να εγκαταλείψουν τον παλιό τους εαυτό.

56 lifo – summer lifo

Eκδόσεις IANOS Σελ.: 40

Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωµένο σε όλους εκείνους, άντρες και γυναίκες, που δίνουν καθηµερινά, υπό αντίξοες συνθήκες, τον αγώνα τους και επιµένουν µέχρι να κερδίσουν. Αυτοί µας διδάσκουν το πραγµατικό νόηµα της ζωής και την αξία της ύπαρξης.

Με πρώτο επίπεδο μια απαγορευμένη αγάπη στη μεταπολεμική Ελλάδα και άξονα την ένοχη σιωπή που παρασύρει σαν στρόβιλος τις ζωές μιας πλειάδας ανθρώπων, το μυθιστόρημα δεν αποτυπώνει απλώς την έκκληση δύο νέων για έρωτα και επαφή. Με δράση κινηματογραφική, συναρπάζει, αγγίζοντας ταυτόχρονα το ευαίσθητο θέμα της βίας κατά των γυναικών σε κάθε της έκφανσή.

Μια άλλη ευκαιρία…

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο αγωνία, μια εξαιρετικά πειστική απεικόνιση της ιδεοληψίας, που ήταν για αρκετούς μήνες στη λίστα με τα ευπώλητα των «New York Times», ενώ το 2011 κέρδισε το βραβείο για το Βιβλίο της Χρονιάς, καθώς και το βραβείο που απονέμεται σε πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς (Rising Star Award) από το Amazon UK.

Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 592

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΗΣ

«Στη γραμμή, στην παραίσθηση μεταξύ ύπνου και ξύπνου, μισοβλέπω ακόμα ιστορίες (κρύβε-μίλα) που μπλέκονται με άλλες, δικές μου ή τρίτων, προηγούμενες κι επόμενες […]».

ΣΑΜΠΑ ΤΑΧΙΡ

Φωτιά και στάχτες Μτφρ.: Χρήστος Καψάλης Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 528

Στην αρχαία Ρώμη, υπό το καθεστώς της Στρατιωτικής Αυτοκρατορίας, ο θάνατος είναι η αναπόφευκτη κατάληξη για όσους τολμούν να μην υπακούσουν στους κανόνες. Μέσα σ’ αυτό τον βίαιο κόσμο, η Λάια θα συναντήσει τον Ελίας. Σύντομα θα συνειδητοποιήσουν ότι οι μοίρες τους είναι αλληλένδετες και ότι οι επιλογές τους θα αλλάξουν τη μοίρα της Αυτοκρατορίας.

summer lifo – lifo

KAYTO MEΛANI 17

JOHΝ WILLIAMS

Ο Στόουνερ 18

Μτφρ.: Aθηνά Δημητριάδου Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 409

Το μυθιστόρημα περιγράφει τη ζωή και τη σταδιοδρομία του Στόουνερ, ενός βοηθού καθηγητή της Αγγλικής Φιλολογίας. Σύμφωνα με τον συγγραφέα: «Το σημαντικότερο στοιχείο του μυθιστορήματος είναι η συνείδηση του επαγγέλματος που έχει ο Στόουνερ. Η αγάπη για κάτι είναι αυτό που μετράει».

ΠΑΣΚΑΛ ΜΠΡΥΚΝΕΡ

Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα Μτφρ.: Γιάννης Στρίγκος Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 336

Διπλή ιστορία έρωτα και προδοσίας κεκλεισµένων των θυρών, τα «Μαύρα φεγγάρια του έρωτα» είναι ένα µεγάλο µυθιστόρηµα για τα όρια αλλά και για τα αδιέξοδα της ιδιωτικής ζωής, όταν εκείνη συντρίβεται υπό το κράτος της ίδιας της ελαφρότητάς της.

Μια κιβωτός που περιέχει τις συγκλονιστικές προσωπικές εμπειρίες του βραβευμένου εικονολήπτη, μέσα από τις οποίες σκιαγραφείται μια ολόκληρη εποχή. Ο Vittoroulis αποτύπωσε με την κάμερα και κατέθεσε με την πένα του ιστορίες και σκηνές οι οποίες συνδέονται με προσωπικότητες και γεγονότα συγκλονιστικά που σημάδεψαν μία από τις πιο εκρηκτικές και ταραγμένες περιόδους της σύγχρονης Ιστορίας.

JOHAN NORBERG

Πρόοδος, Δέκα λόγοι να ανυπομονούμε για το μέλλον

The Walking Dead: Η άνοδος του κυβερνήτη

Μτφρ.: Γιάννης Βογιατζής Εκδόσεις Παπαδόπουλος Σελ.: 272

Με νέους ήρωες, καινούργιες ιστορίες και τη γνώριμη ανάλυση χαρακτήρων που έκαναν παγκόσμια επιτυχία τη διάσημη τηλεοπτική σειρά, το «The Walking Dead: Η άνοδος του κυβερνήτη» είναι το πρώτο μυθιστόρημα μιας σειράς βιβλίων που θα κατακτήσει τους λάτρεις των ζόμπι και των δυστοπικών ιστοριών επιβίωσης.

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Διάλογοι στο λυκόφως - 90 συνεντεύξεις Eκδόσεις IANOS Σελ.: 680

58 lifo – summer lifo

Camera Belli Eκδόσεις IANOS Σελ.: 372

ROBERT KIRKMAN, JAY BONANSINGA

Μτφρ.: Χρήστος Μπαρουξής Εκδόσεις Bell Σελ.: 372

PAUL VΙΤΤORΟULIS

Ενενήντα γραπτές συνεντεύξεις του Μίκη Θεοδωράκη, της χρονικής περιόδου 2003-2015, όπως ακριβώς ανασύρθηκαν από το αρχείο του, και σε σειρά, από τις πιο πρόσφατες έως τις πιο παλιές, ανά έτος. Η επιλογή έγινε από τον ίδιο τον συνθέτη, ο οποίος διάλεξε και τους τίτλους.

Τεκμηριωμένο, εύστοχο, ωφέλιμο και αισιόδοξο, το βιβλίο κατορθώνει μέσα από το κατανοητό ύφος του να λειτουργήσει ως υπενθύμιση όλων όσα έχει πετύχει ο άνθρωπος αλλά και ως προειδοποίηση πως η πρόοδος δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, γι’ αυτό οφείλουμε να γυρίσουμε την πλάτη στην καταστροφολογία και να επιλέξουμε την αφύπνιση και την ουσιαστική πληροφόρηση.

summer lifo – lifo

KAYTO MEΛANI

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Μονόλογοι στο λυκαυγές Εκδόσεις Ianos Σελ.: 512

Στο παρόν βιβλίο περιλαμβάνονται κείμενα του Μίκη Θεοδωράκη της χρονικής περιόδου 1996 έως 2016, όπως ανασύρθηκαν από το αρχείο του. Η επιλογή έγινε από τον ίδιο, καθώς και η σειρά καταχώρισής τους.

ΦΡΑΝΣΙΣ ΧΑΡΝΤΙΝΓΚ

Το δέντρο των ψεμάτων Μτφρ.: Κώστια Κοντολέων Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 424

Όταν ο πατέρας της πεθαίνει υπό μυστηριώδεις συνθήκες, η Φέιθ είναι αποφασισμένη να ξεχωρίσει την αλήθεια από τα ψέματα. Ψάχνοντας στα υπάρχοντά του, ανακαλύπτει ένα περίεργο δέντρο που τρέφεται με ψιθυριστά ψέματα και είναι γεμάτο καρπούς που αποκαλύπτουν μυστικά. Καθώς η κατάσταση ξεφεύγει, η Φέιθ ανακαλύπτει ότι εκεί όπου τα ψέματα γοητεύουν, οι αλήθειες γίνονται κομμάτια…

FORD MADOX FORD

Ο καλός στρατιώτης

Μτφρ.: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 366

Επικίνδυνες, περίπλοκες, αληθινές σχέσεις, γάμοι, μοιχείες, έρωτες. Μια ιστορία πάθους και αποδιάρθρωσης ενός ολόκληρου κόσμου με πρωταγωνιστές δύο παντρεμένα ζευγάρια σε μια κοσμική λουτρόπολη, την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η κορυφαία στιγμή του μοντερνισμού στη λογοτεχνία.

ΕΛΕΝΑ ΦΕΡΑΝΤΕ

Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν Μτφρ.: Δήμητρα Δότση Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 544

60 lifo – summer lifo

Η Έλενα και η Λίλα, οι δύο υπέροχες φίλες, είναι πλέον γυναίκες. Με τον δικό τους τρόπο έχουν γκρεµίσει τους τοίχους που τις κρατούσε εγκλωβισµένες σε µια ζωή βουτηγµένη στη µιζέρια. Μπορούν τώρα να ανοιχτούν στις ευκαιρίες που έφερε η δεκαετία του 1970, ενωµένες από τον άρρηκτο δεσµό µιας µοναδικής φιλίας.

PATRICK AMAR, SILVIA ANDRE

Νίκησε το στρες Μτφρ.: Λουκία Μπεζέ Εκδόσεις Πεδίο Σελ.: 280

Ένας πρωτοποριακός οδηγός δράσης 21 ημερών που θα σας βοηθήσει να διαχειριστείτε αποτελεσματικά το στρες σας και να μεταμορφώσετε θετικά την προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική σας ζωή. Είναι οργανωμένος με μοναδικό τρόπο και συνδυάζει τη θεωρία με την πράξη και την εμπειρία με την εφαρμογή.

GEORGE R.R. MARTIN

Τα ταξίδια του Ταφ Μτφρ.: Ανδρέας Μιχαηλίδης Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 608

Ο Χάβιλαντ Ταφ έχει καταλήξει περήφανος ιδιοκτήτης του τελευταίου λειτουργικού διασπορέα, ενός πανίσχυρου σκάφους της θρυλικής Γήινης Αυτοκρατορίας. Έχοντας αυτό τον μοναδικό εξοπλισμό στη διάθεσή του, ταξιδεύει από πλανήτη σε πλανήτη, προσφέροντας τη βοήθειά του στους αποίκους, επ’ αμοιβή φυσικά.

summer lifo – lifo

KAYTO MEΛANI

SOPHIE HANNAH

Το μωρό στην κούνια

Μτφρ.: Μαρία Ευγενία Κουτσάκου Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 424

«Η συγγραφέας, με εντυπωσιακή αυτοπεποίθηση, εντάσσεται αρμονικά στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας: οι χαρακτήρες της είναι ολοζώντανοι, η αφήγηση σε πρώτο και σε τρίτο πρόσωπο, αν και αποτελεί πρόκληση, εκτυλίσσεται με μαεστρία, και η κατάληξη του μυθιστορήματος είναι δαιμόνια», «The Sunday Times»

JULIA GREGSON

Το καλοκαίρι των μουσώνων Μτφρ.: Μαρία Τραϊκόγλου Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 584

Μια επική ιστορία αγάπης από την Αγγλία ως την Ινδία και ο απαγορευμένος έρωτας δύο ανθρώπων που ζουν σε διαφορετικούς κόσμους.

62 lifo – summer lifo

ΤΗΟΜAS PYNCHON

Η συλλογή των 49 στο σφυρί Μτφρ.: Δημήτρης Δημηρούλης Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 281

Η ηρωίδα, μπροστά στον κόσμο του αμερικανικού ονείρου, έχει να απαντήσει σε μια σειρά από αινίγματα και γρίφους. Η μεταμόρφωσή της από τυπική μικροαστή νοικοκυρά σε ευαίσθητο αποδέκτη και αποκρυπτογράφο μηνυμάτων έχει ως αφορμή την εντολή που παίρνει από ένα δικηγορικό γραφείο να εκτελέσει τη διαθήκη του πρώην εραστή της.

summer lifo – lifo

KAYTO MEΛANI 32

EMMA DONOGHUE

Το Θαύμα Μτφρ.: Ρηγούλα Γεωργιάδου Εκδόσεις Παπαδόπουλος Σελ.: 360

Την Ιρλανδία επέλεξε η Emma Donoghue ως σκηνικό για το νέο της μυθιστόρημα. Αντλώντας έμπνευση από το σχεδόν άγνωστο φαινόμενο των «νηστευουσών νεανίδων» που εμφανίστηκε σε Δυτική Ευρώπη και Νότια Αμερική, συνέθεσε ένα ψυχολογικό θρίλερ με ήρωες ανθρώπους που τα «πιστεύω» τους δοκιμάζονται και τα διλήμματά τους μετεωρίζονται μεταξύ ζωής και θανάτου.

CΗRISTINE LEWICKI

Νίκησε την γκρίνια Μτφρ.: Λουκία Μπεζέ Εκδόσεις Πεδίο Σελ.: 336

Η συγγραφέας κατέχει πολύ καλά το θέμα της, αφού και η ίδια είχε κάποτε πιαστεί στα γρανάζια της γκρίνιας, αλλά κατόρθωσε να ξεφύγει από αυτήν. Προειδοποιεί πως, αν δεν προσέξουμε, η γκρίνια μπορεί να γίνει μέρος της καθημερινής μας λειτουργίας. Με το βιβλίο της προτείνει έναν πρωτοποριακό οδηγό για να την ξεπεράσουμε.

NEEL MUKHERJEE

Η ζωή των άλλων Μτφρ.: Μιχάλης Λαλιώτης Εκδόσεις Gema Σελ.: 624

Φιλόδοξη, πλούσια και ανθρώπινη, η «Ζωή των άλλων» ανατέμνει την ψυχή ενός έθνους, ξεδιπλώνοντας την ιστορία μιας οικογένειας. Μυθιστόρημα που καταπιάνεται με πολλά πράγματα, όπως τα όρια της ενσυναίσθησης και η φύση της πολιτικής δράσης. Ένα μυθιστόρημα ακατάβλητης δύναμης και συναισθηματικής σφοδρότητας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ

Κάποιοι δεν ξεχνούν ποτέ Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 216

64 lifo – summer lifo

Δεκαεννιά διηγήματα και μια παραλογή με καλπάζουσα και φουρτουνιασμένη γλώσσα για τον έρωτα, τον γενέθλιο τόπο ως παντοτινή πατρίδα, τις αποχρώσεις των ονείρων, την εξουσία της φήμης, την τραγικότητα της μοναξιάς, την κοινωνική μειονεξία, τους «επικίνδυνους» ποιητές, το βάπτισμα στο αίμα της τέχνης, τα θηρία που μας τρώνε ψυχή.

527 H

ΑΓΟΡΑ

ΤheGOODLIFO

τησ δασ α εβδομ

ΦΑΓΗΤΟ

11 παγωτά που αγαπάμε στην Αθήνα Παραδοσιακά, ψαγμένα, φρουτένια και μη, τα παγωτά είναι με διαφορά το γλυκό που αναζητάμε πιο πολύ το καλοκαίρι.

summer lifo – lifo

BUFALA GELATO

FULLSPOON

Αφού το λάτρεψαν οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης, το Bufala Gelato έκανε απόβαση σε Γλυφάδα και Βουλιαγμένη και εκείνοι που ξέρουν από καλό παγωτό το έχουν σταθερά στη λίστα τους. Τεράστια ποικιλία σε γεύσεις, βελούδινη υφή που γαργαλάει γλυκά τον ουρανίσκο και άπαιχτες επιλογές για να απολαύσεις ίσως το πιο θεϊκό παγωτό στην πόλη. Φτιαγμένα καθημερινά στο εργαστήριο του καταστήματος με φρέσκο γάλα (βουβαλίσιο, ανθόγαλα και αγελαδινό) και εκλεκτές πρώτες ύλες, τα παγωτά Bufala είναι πληθωρικά και άκρως απολαυστικά, τόσο σε γεύση όσο και σε παρουσίαση. Από τη βάφλα σε σχήμα κώνου, όπως το χωνάκι και τα κλασικά φρεσκοψημένα χωνάκια που μπορείς να γεμίσεις με ό,τι gelato τραβάει η όρεξή σου, μέχρι τη δημιουργία κυριολεκτικά του δικού σου παγωτού με τα υλικά που προτιμάς στη μοναδική στην Ελλάδα παγωτομηχανή GeloLab, το Bufala Gelato υπόσχεται την απόλυτη γευστική εμπειρία στους λάτρεις του παγωτού. Αρτέμιδος 1, πλατεία

Αγαπημένος προορισμός για τους απανταχού λάτρεις του παγωτού –και όχι μόνο–, το fullSPOON φτιάχνει τέτοιο παγωτό, που πρέπει οπωσδήποτε να το δοκιμάσεις τουλάχιστον μία φορά. Με έμφαση στις αγνές πρώτες ύλες αλλά και πολλή φαντασία στις γεύσεις, τα παγωτά του fullSPOON είναι η healthy εκδοχή της πιο δροσερής καλοκαιρινής απόλαυσης. Με γάλα, κρέμα γάλακτος και γιαούρτι που φτάνουν απευθείας από τη φάρμα Κουκάκη, τα παγωτά και τα σορμπέ του παρασκευάζονται χωρίς τεχνητά χρώματα ή αρώματα, αλλά από φρέσκα φρούτα, ενώ θα βρεις και με στέβια, καθώς και vegan με γάλα καρύδας. Από σοκολάτα τζαντούγια, παρφέ κάστανο, cheesecake φράουλα και μασκαρπόνε με καραμέλα βουτύρου, μέχρι σορμπέ μαύρης σοκολάτας και vegan με γεύση σύκο, το fullSPOON παρουσιάζει πάνω από 40 γεύσεις και συνεχώς ανακαλύπτει καινούργιες. Πέρα από τα φοβερά παγωτά του, όμως, φημίζεται για το πολίτικο τσουρέκι αλλά και το φρέσκο προφιτερόλ, που μπορείς να γευτείς και με σου γεμισμένο με παγωτό. Ερμού

Εσπερίδων, Γλυφάδα, 210 8946000 / Ορφέως 2, Βουλιαγμένη, 210 8961800 / www.bufalagelato.com/ www.instagram.com/bufalagelato / www.facebook. com/bufalagelato

CHILLBOX

Τα αγαπημένα σου παγωτά σε στέλνουν ταξίδι και σου κάνουν δώρο κορυφαία smartphones.

Σημείο συνάντησης και πάνω απ’ όλα απόλαυσης, το chillbox, το αγαπημένο ελληνικό frozen yogurt που έχει γίνει παγκόσμιο brand, είναι πια συνώνυμο του καλοκαιριού, το μέρος όπου μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε αμέτρητα toppings και να φτιάξεις το δικό σου προσωπικό chillbox, όπως ακριβώς το έχεις φανταστεί. Στα chillbox, όμως, σταθερά σε περιμένουν όχι μόνο εκπλήξεις στις γεύσεις αλλά και πλούσια δώρα που υπόσχονται να ομορφύνουν ακόμη περισσότερα το καλοκαίρι σου. Φέτος, λοιπόν, το αγαπημένο σου frozen yogurt σε στέλνει σε Λονδίνο, Παρίσι, Κωνσταντινούπολη, Πάφο, Αγία Νάπα και Νέα Υόρκη, ενώ σου κάνει δώρο 3 κορυφαία smartphones ΖΤΕ. Εσύ δεν έχεις παρά να φας το αγαπημένο σου γλυκό και να δοκιμάσεις την τύχη σου! Κάθε μήνα, από τον Ιούνιο μέχρι και τον Οκτώβριο, ένας τυχερός κερδίζει ένα ταξίδι για 2 άτομα, all-inclusive, ενώ κάθε μήνα 3 τυχεροί κερδίζουν ένα σούπερ smartphone. Εσύ; Περισσότερα στο http:// gr.chillboxfrozenyogurt.com

DEZATO PASTRY BAR απο τη lifoteam

11 μέρη για φουλ παγωμένη, γλυκιά απόλαυση.

Η Αθήνα ξέρει από καλό παγωτό

ΤheGOODLIFO

Μια gelateria όπου η βάφλα μοιάζει με χωνάκι και φτιάχνεις το παγωτό στα μέτρα σου.

Φευγάτες γεύσεις gelato και «κεμπάπ σοκολάτας» για σοκολατένιες απολαύσεις σε άλλα επίπεδα.

Μια ολοκαίνουρια patisserie-gelateria που πραγματικά ξεφεύγει απ’ τα συνηθισμένα ήρθε να δώσει μια δροσερή, γλυκιά πινελιά στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας. Αν και μετρά μόλις λίγους μήνες, το τρομερό choco kebab του Dezato Pastry Bar, που θα σας θυμίσει πραγματικά τον κλασικό γύρο, έχει αποκτήσει ήδη φήμη και εκτός έδρας και είναι ένας λόγος για να περάσετε μια βόλτα απ’ την περιοχή. Στον χώρο, που μοιάζει με μικρογραφία του κινηματογραφικού εργοστάσιου σοκολάτας του Τσάρλι, θα βρείτε αυθεντικό gelato σε κλασικές αλλά και πρωτότυπες γεύσεις, όπως τσιχλόφουσκα, mojito, Lila Paouse και Bounty, καθώς και πολύ ωραία τρίγωνα Πανοράματος. Λεωφ. Δεκελείας 120, Ν. Φιλαδέλφεια, 210 2587256 / Facebook page: Dezato Pastry Bar (Ν. Φιλαδέλφεια) / Instagram: @dezato_pastry_bar

100% αυθεντικό ιταλικό gelato και σορμπέ έξω απ’ τα συνηθισμένα, φτιαγμένα με αγνά υλικά.

123, Μοναστηράκι, Αθήνα, 210 8003006 / www. fullspoon.gr, / www.facebook.com/fullSPOON.gr

ΔΩΔΏΝΗ

50 χρόνια για το αγαπημένο ελληνικό παγωτό.

Το «πραγματικό» ελληνικό παγωτό μπήκε στη ζωή μας τo 1967 χάρη στη Δωδώνη. Φέτος κλείνει 50 χρόνια και επαναφέρει 2 αγαπημένες γεύσεις του παρελθόντος: το θρυλικό Chocorello (σοκολάτα με βύσσινο) και το αγαπημένο παρφέ φράουλα. Η Δωδώνη φέτος συνεργάζεται με την αγαπημένη σεφ Ντίνα Νικολάου, η οποία ετοίμασε μια μοναδική σοκολάτα με αλατισμένη καραμέλα, ενώ δύο ακόμα γεύσεις σε περιμένουν: τριπλή σοκολάτα και σορμπέ ανανά. Επιπλέον, η Δωδώνη φέτος σε πηγαίνει και διακοπές! 5 τυχεροί κερδίζουν διακοπές στην Ελλάδα με τη φροντίδα του ταξιδιωτικού οργανισμού Manessis Travel, ενώ 3 τυχεροί κάθε μήνα κερδίζουν το smartphone ZTE Blade A610 Plus.

fullSPOON

ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΊΟ ΧΑΡΆ

Πιο κλασικό και πιο υπέροχο δεν γίνεται.

Η Χαρά έφερε στην οδό Πατησίων τα πολίτικα παγωτά της το 1968 και λίγα έχουν αλλάξει από τότε: τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο, σομόν τοίχοι και καθρέφτες με κοκοφοίνικες διατηρούν τον αέρα της δεκαετίας του 1970. Το «Σικάγο» και το εκμέκ παγωτό είναι τα must. Όλες οι μερίδες είναι γενναίες. Το «Σικάγο» είναι ένα πραγματικό ηφαίστειο σοκολάτας. Γαρνίρεται με σαντιγί, τριμμένο αμύγδαλο, το κλασικό μπισκότο στην κορυφή και πάντα σε μεταλλικό πιατάκι. Το εκμέκ κάνει βουτιά στο σιρόπι και το λίγωμα αντισταθμίζεται από τις δροσιστικές μπάλες παγωτού που το συνοδεύουν. Ένα από τα πιο παλιά και αγαπημένα παγωτατζίδικα της πόλης. Διαθέτει και delivery. Πατησίων 339, Άνω Πατήσια, 210 2287266

ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΊΟ ΑΦΟΊ ΑΣΗΜΑΚΌΠΟΥΛΟΙ

Το φημισμένο αθηναϊκό ζαχαροπλαστείο έχει και σπουδαίο παγωτό.

Eίναι τo παλαιότερο ζαχαροπλαστείο της πόλης, με ιστορία που κρατά από το 1915. Σήμερα την παράδοση συνεχίζει η τρίτη γενιά, που επιμένει σταθερά στο δόγμα «ποιότητα και αυθεντικές γεύσεις» που χαρακτήρισε την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό δεν θα μπορούσε να μην ισχύει και για το παγωτό του. Στο ζαχαροπλαστείο «Αφοί Ασημακόπουλοι» θα βρείτε μοναδικές γεύσεις παγωτού, όπως το φιστίκι Αιγίνης και η σοκολάτα, που φτιάχνονται από 100% αγνή κρέμα αγελαδινού γάλακτος, αλλά και εξαιρετικές τούρτες παγωτό με βάση το καϊμάκι και το παρφέ σοκολάτας Xαριλάου Τρικούπη 82, Αθήνα, 210 3610092

MATTONELLA

Ένα από τα αγαπημένα μας στο κέντρο.

Βρίσκεται απέναντι από την πλατεία Μοναστηρακίου, με θέα την Ακρόπολη. Από εκεί περνάει όλη η Αθήνα και πάντα έχει δουλειά. Αυτό, όμως, δεν το έχει αφήσει να ρίξει την ποιότητα του παγωτού του. Στο Mattonella φτιάχνουν αληθινό παγωτό καθημερινά και για την παρασκευή του χρησιμοποιούνται μόνο οι πιο φρέσκες και ποιοτικές πρώτες ύλες – είναι η κουλτούρα τους τέτοια. Φρέσκα φρούτα για τα σορμπέ παγωτά, φρέσκο γάλα και φρέσκια κρέμα γάλακτος από την πρότυπη αγελαδοτροφική μονάδα «Φάρμα Κουκάκη», πραγματικό κακάο και σοκολάτα από την εταιρεία Barry Callebaut και πολύ καλή σοκολάτα σε διάφορες εκδοχές για τους πιο παραδοσιακούς. Ερμού 82, Μοναστηράκι & στα Φηρά Σαντορίνης, 6948 816551

ΒΆΡΣΟΣ

Το φημισμένο καϊμάκι της Κηφισιάς σε ένα από τα ιστορικότερα ζαχαροπλαστεία.

Με ιστορία που μετρά πάνω από 120 χρόνια, ο Βάρσος συνεχίζει την ίδια γλυκιά παράδοση, δημιουργώντας καθημερινά, με τα πιο αγνά υλικά, τις κλασικές γεύσεις που τον καθιέρωσαν. Στην επιβλητική του σάλα αλλά και στον καταπράσινο κήπο του θα πιείτε καφέ και θα φάτε γλυκά βγαλμένα από την Ιστορία. Και τώρα, που είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, τι καλύτερο από ένα χειροποίητο παγωτό! Δοκιμάστε ανεπιφύλακτα παρφέ σοκολάτας, που είναι σαν πλούσια μους σε παγωμένη μορφή, και το φουντούκι, αλλά έχετε κατά νου πως στον Βάρσο φτιάχνουν ίσως το καλύτερο καϊμάκι στην πόλη, με πρόβειο γάλα που του χαρίζει μεστή γεύση και έντονη, εξαίσια μυρωδιά. Extra tip: Τα φημισμένα μαρεγκάκια του Βάρσου ταιριάζουν άψογα με παγωτό βανίλια και σιρόπι βύσσινο, σαν παγωμένη Πάβλοβα. Κασσαβέτη 5, Κηφισιά, 210 8012472 / www.varsos.gr / facebook.com/ΒάρσοςΚηφισιά-Varsos-Kifisia

Δωδώνη

ISOSTEVIA:

H βραβευμένη ελληνική εκδοχή της στέβιας. Dezato Pastry Bar

Βάρσος

α τελευταία χρόνια η στέβια είναι ένα από τα κορυφαία διατροφικά trends χάρη στα πολλαπλά της οφέλη για την υγεία συγκριτικά με τη ζάχαρη, ενώ υπερτερεί σε γλυκύτητα. Κι ενώ η στέβια ως τροπικό φυτό είναι δύσκολο να ευδοκιμήσει στη χώρα μας, δύο αδέλφια από τη Λιβαδειά τόλμησαν να ασχοληθούν με την παραγωγή και την επεξεργασία της. Ο λόγος για τους Αντώνη και Γιάννη Παναγώτα, που πριν από περίπου τέσσερα χρόνια, εν μέσω της κρίσης, δημιούργησαν την Isostevia, μια διακεκριμένη start-up που παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη σειρά προϊόντων με βάση 100% φυτική στέβια που εισάγουν απ’ την Παραγουάη, τη χώρα όπου το πολύτιμο αυτό γλυκαντικό φυτό καλλιεργείται για πάνω από 1.500 χρόνια. Έτσι, προσφέρουν στέβια σε στέρεα και υγρή μορφή, σε διάφορες συσκευασίες –και σε φακελάκια–, για να μπορείς να την έχεις παντού μαζί σου, αλλά και μία σειρά από μπάρες σοκολάτας και ροφήματα με σοκολάτα και στέβια, που διατίθενται πια σε όλη τη χώρα σχεδόν.

Η ΣΤΆΝΗ

Παγωτό καϊμάκι στα καλύτερά του.

Το ζαχαροπλαστείο είναι ένα από τα ορόσημα του Πειραιά και λειτουργεί από το 1933. Αυτό τον καιρό το τρέχουν οι δύο ξαδέλφες Στυλιανή και Μαρία Κουντούρα. Αρχικά το είχαν ανοίξει οι Μικρασιάτες παππούδες τους. Το γαλακτοζαχαροπλαστείο βρίσκεται στην ίδια θέση, στην πλατεία Κοραή, από τότε που άνοιξε. Από το 1933 στον κατάλογο υπάρχει το παγωτό καϊμάκι, που στην Πόλη ανέκαθεν φτιαχνόταν με σαλέπι, αλλά χωρίς μαστίχα – έτσι το φτιάχνουν μέχρι σήμερα. Αυτό αξίζει να παραγγείλετε και θα σας το σερβίρουν με βυσσινάδα «Κλωνή» από το Αίγιο, για να απολαύσετε παραδοσιακές και απλές γεύσεις. Δραγάτση 14, πλατεία Κοραή, Πειραιάς, 210 4174235

ΤΟΎΛΑ

Το παγωτό μουστάρδα δεν είναι αυτό που νομίζεις.

To ζαχαροπλαστείο «Τούλα» άνοιξε για πρώτη φορά το 1920 στην Κωνσταντινούπολη και ύστερα από 44 χρόνια ήρθε στο Παγκράτι. Είναι διάσημο για πολλά γλυκά του, αλλά για ένα είναι ξακουστό σε όλη την Αθήνα, και όχι μόνο: το παγωτό μουστάρδα. Είναι φτιαγμένο με 40 συστατικά, μεταξύ των οποίων ανθόνερο, πραγματικό μέλι, καραμελωμένα αμύγδαλα και πρόβειο, παραδοσιακό ακατέργαστο βιολογικό γάλα. Δεν έχει μουστάρδα, απλώς το χρώμα του τη θυμίζει. Ευτυχίδου 41, Παγκράτι, 210 7243193

— Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη στέβια; Η ιδέα για την ενασχόληση με τον τομέα «στέβια» ξεκίνησε το 2012, μετά την είδηση ότι η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA-European Food Safety Authority) ενέκρινε την κυκλοφορία προϊόντων με στέβια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μελετώντας, ανακαλύψαμε ότι η στέβια είναι το μόνο φυσικό γλυκαντικό που μπορεί να αντικαταστήσει τη ζάχαρη, έχοντας μηδέν θερμίδες και μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη. Μετά από έρευνα αγοράς που κάναμε, παρατηρήσαμε ότι τα ελάχιστα προϊόντα που κυκλοφορούσαν στην αγορά εκείνη την περίοδο υστερούσαν σε έναν πολύ σημαντικό τομέα, στη γεύση. Σε αυτό το σημείο είχαμε να λύσουμε δύο σημαντικά προβλήματα. Πρώτον, έπρεπε να βρούμε έναν τρόπο να φέρουμε τη στέβια σε μια πιο διαχειρίσιμη μορφή, διότι ως πρώτη ύλη έχει 300 φορές μεγαλύτερη γλυκύτητα από τη ζάχαρη, χωρίς όμως να αλλοιώσουμε τα βασικά της χαρακτηριστικά, και δεύτερον να διορθώσουμε το πρόβλημα της γεύσης. Μετά από πειραματισμούς και σκληρή δουλειά βρήκαμε τρόπο να λύσουμε τα παραπάνω προβλήματα κι έτσι δημιουργήθηκε το γλυκαντικό με στέβια, «isostevia». — Τι θα λέγατε σε κάποιον που επιμένει στη ζάχαρη και διστάζει να στραφεί σε άλλες γλυκαντικές ουσίες; Ο βασικός λόγος που κάποιος επιμένει στη ζάχαρη είναι επειδή έχει συνηθίσει στη γεύση της. Τα προϊόντα μας έχουν κύριο σκοπό να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη, χωρίς όμως να καταλαβαίνει κάποιος διαφορά στην απόλαυση – αντιθέτως, σε πολλές εφαρμογές έχουμε πολύ πιο γευστικό αποτέλεσμα. Ως απόδειξη των παραπάνω ήρθε τον Ιούνιο του 2017 το Βραβείο Ανώτερης Γεύσης με τρία αστέρια από τον διεθνή οργανισμό iTQi στις Βρυξέλλες για το γλυκαντικό isostevia, διάκριση που για πρώτη φορά απονέμεται σε γλυκαντικό με στέβια. Ένας ακόμη λόγος που κάποιος διστάζει να αντικαταστήσει τη ζάχαρη είναι οι εφαρμογές της στη ζαχαροπλαστική. Γι’ αυτόν το λόγο το γλυκαντικό isostevia έχει κρυσταλλική μορφή που το κάνει ιδανικό για ζαχαροπλαστική. Δεν είναι τυχαίο το ότι γνωστές αλυσίδες ζαχαροπλαστείων που φτιάχνουν γλυκά με στέβια χρησιμοποιούν μόνο δικά μας προϊόντα. — Πόσο εύκολο είναι σήμερα για κάποια νεοφυή επιχείρηση να ορθοποδήσει στην Ελλάδα και ποια τα σχέδιά σας για το μέλλον της isostevia; Το οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα σήμερα κάθε άλλο παρά ευνοϊκό μπορεί να χαρακτηριστεί. Η υψηλή φορολογία, το κοινωνικό περιβάλλον, τα capital controls, η αβεβαιότητα και κυρίως η έλλειψη χρηματοδότησης αποτελούν ένα μείγμα απαγορευτικό για τις νεοφυείς κυρίως επιχειρήσεις. Εμείς δημιουργηθήκαμε μέσα στην κρίση και μάθαμε να δουλεύουμε σε δύσκολες συνθήκες, πιστεύουμε στη δημιουργικότητα των Ελλήνων κι ελπίζουμε να αλλάξει γρήγορα η σημερινή κατάσταση, ώστε να μπορέσουμε να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί στις αγορές του εξωτερικού. Στα μελλοντικά μας σχέδια είναι η ολοκλήρωση της τοποθέτησης των προϊόντων μας στην ελληνική αγορά, η ανάπτυξη των εξαγωγών σε Ευρώπη και Αμερική, η καθιέρωση του brand «isostevia» ως συνώνυμου των προϊόντων στέβια και, τέλος, η ανάπτυξη νέων, πρωτότυπων προϊόντων με στέβια για εκείνους που επιλέγουν φυσικά, επιλέγουν isostevia, επιλέγουν την πιο νόστιμη.

http://www.isostevia.gr/ • https://www.facebook.com/Isostevia/ Chillbox summer lifo – lifo

ΟRLEBAR BROWN

NAL O S R E P ER SHOPP

Ένα ανδρικό μαγιό με print, σχεδιασμένο από την collage artist Sanda Anderlon. www.orlebarbrown.com

SUN OF A BEACH Φουσκωτό αστακός από το brand Sunnylife. www.sunofabeach.com

SWATCH H νέα συλλογή Skin σηματοδοτεί την αυγή μιας νέας εποχής για το πιο λεπτό μοντέλο ρολογιού της Swatch. Αποτελείται από 11 μίνιμαλ μοντέλα σε δύο μεγέθη κάσας για άνδρες και γυναίκες. Η νέα εμφάνιση του Skin είναι η επιτομή της λιτής, ευκολοφόρετης κομψότητας, με μια πρωτοποριακή κάσα με κυματιστό μοτίβο δύο αποχρώσεων. www.swatch.com/el_gr

VICHY Προστασία από τον ήλιο για ευαίσθητα δέρματα, με την εξαιρετική ιδιότητα που επιτρέπει στον χρήστη να «διώχνει» εύκολα την άμμο από το δέρμα. Σε όλα τα φαρμακεία.

HAVAIANAS

ΤheGOODLIFO

Ανδρικές σαγιονάρες με σχέδια εμπνευσμένα από τα δάση του Αμαζονίου. www.havaianas-store.com

Fran & Lili e-boutique Λιλά cranes waves ολόσωμη φόρμα Milkwhite. www.franandlili.gr Showroom: Ερμού 64, 1ος όροφος (Δευτέρα-Παρασκευή, 12:00-19:00)

A EXTR P TI άν πάρκινγκο.

δωρε ινωνία, τ ά εται κο πτ Διατίθ τε με συγ έχει 5 λε π ό Αν πά Athens α ν Σταθμ ο l τ e t ω π’ Novo πόδια α αιδιά κάτ α π τ ος ια με ης. Γ είσοδ Λαρίσ 2 ετών η 0. των 1 στίζει €1 κο

Clair de Lune Restaurant & Pool Bar

Απόδραση δροσιάς με θέα στο Novotel Athens!

ι κι αν ξέμεινες στην πόλη; Την εποχή που όλοι φεύγουν για διακοπές και η Αθήνα είναι σαφώς πιο άδεια, είναι ίσως η καλύτερη περίοδος για να την γνωρίσεις περισσότερο. Κάνε δώρο στον εαυτό σου λίγες στιγμές προσιτής πολυτέλειας και απόλαυσε δροσερές βουτιές με θέα όλη την πόλη! Στο Novotel Athens θα βρείτε το Clair de Lune Restaurant & Pool Bar, έναν πολύ προσεγμένο χώρο στον 7ο όροφο του ξενοδοχείου, όπου μπορείτε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε το μπάνιο σας όλη μέρα, αγναντεύοντας την Ακρόπολη αλλά και τον Πειραιά! Θα σας προσφέρουν πετσέτα αλλά και έναν δροσερό καφέ ή αναψυκτικό/χυμό με μόλις 20 ευρώ και αν σας ανοίξει η όρεξη, δεν έχετε παρά να επιλέξετε ένα σνακ ή να δειπνήσετε στο ατμοσφαιρικό μπαρ-εστιατόριο Clair de Lune, ακριβώς δίπλα. Το Pool Bar και η πισίνα λειτουργούν από τις 9:00 έως τις 19:00 και το εστιατόριο από τις 20:00 έως τη 1:00. www.novotelathens.gr/el • Μιχαήλ Βόδα 4-6 • 210 8200700

summer lifo – lifo

NAL PERSPOPER SHO

ΠΡΙΓΚΙΠΩ Unicorn κολιέ ΠΡΙΓΚΙΠΩ από ασήμι, με πολύχρωμες λεπτομέρειες. www.prigipo.com

PUBLIC Μονή αιώρα σε δίχρωμο συνδυασμό από την κορυφαία κατασκευάστρια σε αυτό το είδος, την Ticket To The Moon. Στα καταστήματα Public και στο www.public.gr

MOHXA Κόκκινο ανδρικό t-shirt με χαρούμενο print (στη φωτό βλέπουμε την πίσω όψη). www.mohxa.com

ΒΙΟΤΕΝ Ανανεωμένη σειρά αφρόλουτρων με νέα, βελτιωμένη σύνθεση και υπέροχα αρώματα, που προσφέρουν ακόμα μεγαλύτερη ενυδάτωση.

POLICE D-JAY Ρολόι με δερμάτινο λουράκι, διπλή ένδειξη ώρας και εξαιρετικές λεπτομέρειες. Αποκλειστικός αντιπρόσωπος, Τime Center Α.Ε. Βουλής 14, 210 3313044, 210 3235933 / Showroom: Βουλής 16, 210 3313120

ΤheGOODLIFO

APIVITA Η APIVITA καινοτομεί και σε συνεργασία με τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς Άγονη Γραμμή Γόνιμη και New Wrinkle δημιουργεί τη νέα σειρά προϊόντων περιποίησης σώματος PINDOS WILD HERBS με άγρια βότανα της Πίνδου, για να ενισχύσει τα εκπαιδευτικά προγράμματα Οικολογικού Αλφαβητισμού για τα παιδιά και τους νέους των χωριών της Πίνδου. ΤΗE APIVITA EXPERIENCE STORE. Σόλωνος 6, 210 3640560, www. apivita.com

MASSAGE ART Η τέχνη του μασάζ ξεδιπλώνεται σε έναν πανέμορφο χώρο στο Χαλάνδρι, που αναλαμβάνει ονειρεμένα bachelorette πάρτι.

εν υπάρχει τίποτα πιο χαλαρωτικό στο τέλος της ημέρας από ένα μπάνιο ή ένα καλό μασάζ. Κι ενώ το πρώτο είναι το πιο εύκολο πράγμα, το δεύτερο είναι κάτι για το οποίο πρέπει να απευθυνθείτε στα κατάλληλα χέρια. Το μασάζ, άλλωστε, είναι κάτι που όχι μόνο χαλαρώνει το σώμα και καταπραΰνει τον πόνο αλλά γενικά συμβάλλει στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος, στην ποιότητα του ύπνου, που είναι πολύ σημαντικός για την υγεία, ενώ βοηθά και σε επιμέρους προβλήματα, όπως η αντιμετώπιση της κυτταρίτιδας. Ακόμη όμως κι αν βρεις κάποιον επαγγελμα-

τία, η όλη εμπειρία γίνεται πιο απολαυστική όταν βρίσκεσαι σε έναν χώρο που αποπνέει όχι μόνο επαγγελματισμό αλλά και ωραία αύρα. Έναν χώρο όπως το Massage Art, που δημιούργησε πρόσφατα ο γνωστός δημοσιογράφος Δημοσθένης Καρμοίρης με μότο το «Journey to Wellness»! Γιατί ακριβώς αυτό είναι, ένας χώρος ευεξίας και χαλάρωσης, που λειτουργεί ως αντίδοτο στο στρες και στην κούραση της καθημερινότητας. Το νιώθεις με το που διαβείς το κατώφλι του και μπεις σε έναν πολύ όμορφο χώρο με 7 καμπίνες συνολικά, μεταξύ των οποίων κάποιες διπλές για ζευγάρια που θέλουν να απολαύσουν μερικές στιγμές χαλάρωσης ή φίλες και φίλους που αναζητούν το κάτι παραπάνω στη φροντίδα του σώματός τους. Οι εξειδικευμένοι massage therapists, γυναίκες και άντρες, προσφέρουν μεγάλη ποικιλία υπηρεσιών, ανάλογα τις ανάγκες του καθενός, με ευέλικτη διάρκεια αλλά και εξαιρετικά χαμηλές τιμές, γιατί, πάνω απ’ όλα, το μασάζ δεν θα πρέπει να θεωρείται είδος πολυτελείας αλλά τέχνη που αξίζει να γίνει τακτική συνήθεια όλων μας. Έτσι, στο Massage Art προσφέρονται προγράμματα χαλαρωτικά, αναζωογονητικά, αθλητικά, ποδιών, πλάτης και αυχένα, των €10, 15, 20 και 25, με μείγμα αιθέριων ελαίων και εσπεριδοειδών και special είδη μασάζ, όπως το Thai, το Thai Foot, το Muscle Detox, το De Stress, το Candle Massage και πολλά άλλα.

Είπαμε καλοκαιράκι, ε; Η εποχή των γάμων έφτασε και μαζί τα μπάτσελορ πάρτι που όλοι θέλουν να θυμούνται. Γι’ αυτό, το Massage Art προσφέρει, ειδικά για τις γυναίκες, ένα πολύ δελεαστικό πακέτο για να κάνουν ένα bachelorette πάρτι που καμιά φίλη τους δεν θα ξεχάσει. Στον private χώρο που έχουν διαμορφώσει για 7-8 άτομα η μέλλουσα νύφη μπορεί να χαλαρώσει με την παρέα της, απολαμβάνοντας ένα μασάζ σώματος και προσώπου, συνοδεία αφρώδους οίνου και finger food, με μόλις 40 ευρώ το άτομο.

αι επειδή είναι καλοκαιράκι και όπου να ’ναι ξεκινάνε για τα καλά τα μπάνια και οι εξορμήσεις στις παραλίες, το Massage

Art έχει φροντίσει ιδιαίτερα για τις κυρίες και δεσποινίδες που θέλουν να βελτιώσουν την εικόνα τους. Πώς; Με ένα λεμφικό μασάζ σώματος και προσώπου ή φυσικό λίφτινγκ προσώπου (Rejuvance) που βελτιώνει αισθητά την επιδερμίδα ή μια θεραπεία κατά της κυτταρίτιδας, που αποτελεί εφιάλτη για τις περισσότερες. Τα μασάζ κυτταρίτιδας ή αδυνατίσματος (που είναι συνδυασμός δύο θεραπειών: λεμφικού και κυτταρίτιδας) γίνονται μόνο με χειρομαλάξεις και ειδικά αιθέρια έλαια και εγγυώνται γρήγορα και εντυπωσιακά αποτελέσματα.

INFO Λεωφ. Πεντέλης 72, Χαλάνδρι, 2110 130310-11 www.massageart.gr Facebook: @ massagearthalandri

kειμενο: γιαννης πανταζοπουλος

Πλωμάρι, η πατρίδα του ούζου ΤheGOODLIFO

έσβος, το νησί των αισθήσεων, των αρωμάτων, των γεύσεων και των εικόνων. Ένας ξεχωριστός τόπος με διαφορετικές όψεις, διαρκείς εναλλαγές βουνού και θάλασσας και απεριόριστη φυσική ομορφιά που καθηλώνει τον ταξιδιώτη ο οποίος επιθυμεί να την εξερευνήσει. Καταφύγιο γαλήνης, ανεξάντλητη, χορταστική και αρχοντική, δεν θεωρείται τυχαία ο ομορφότερος κήπος του Αιγαίου. Κάποτε ο Οδυσσέας Ελύτης την είχε χαρακτηρίσει «πλατανόφυλλο καταμεσής του Αιγαίου». Σε όλη την έκταση του νησιού υπάρχουν μοναδικά σημεία όπου ανακαλύπτεις τον ασύγκριτο συνδυασμό πολιτισμού και φύσης. Νησί ποιητών, ζωγράφων και συγγραφέων, όπως ο Αλκαίος, η Σαπφώ, ο Θεόφιλος, ο Στρατής Μυριβήλης και ο Οδυσσέας Ελύτης. Σε τούτο τον τόπο θαυμάζεις τα γραφικά χωριά, τις αμόλυντες παραλίες και τα σπάνιας και ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αρχοντικά σπίτια. Βιομηχανικό, εμπορικό και αστικό κέντρο για πάρα πολλά χρόνια, αποτελεί το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας, το οποίο σε προσκαλεί από την πρώτη κιόλας στιγμή σε ένα ταξίδι στον χρόνο. Η εξέχουσα θέση του στο βορειοανατολικό Αιγαίο κάνει εμφανείς τις επιρροές από τα παράλια της Μικράς Ασίας. Η Μυτιλήνη, πρωτεύουσα του νησιού, ανήκει στις αρχαιότερες πόλεις της χώρας και το επιβλητικό φρούριό της συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα της Μεσογείου. Ανάμεσα στις πολλές ομορφιές του νησιού, βασικός σταθμός της επίσκεψής μου ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νησιού, το γραφικό Πλωμάρι. Ήθελα να δω από κοντά την ιεροτελεστία της παραγωγής και της απόσταξης του ούζου, του εμβληματικού ποτού των Ελλήνων. Τι καλύτερο, λοιπόν, από μια ξενάγηση στην πατρίδα του! Στη διαδρομή αφέθηκα και χάθηκα στα μονοπάτια του χρόνου. Θαύμασα το μεγαλείο της φύσης και διέκρινα την ποικιλία του τοπίου. Ποτάμια, ατελείωτες εκτάσεις με ελαιόδεντρα, πευκοδάση, κυπαρίσσια και πλατάνια. Η «πρωτεύουσα του ούζου», όπως αποκαλείται το Πλωμάρι, χτίστηκε το 1842 και ακόμη και σήμερα, στις αξέχαστες βόλτες που κάνεις εκεί, συναντάς εκείνα τα στοιχεία της γειτονιάς που σε μαγνητίζουν. Πολλά ελαιοτριβεία, σαπωνοποιεία, πυρηνεργοστάσιο, διώροφα και τριώροφα σπίτια, πέτρινα καλντερίμια, βιομηχανικά κτίρια, ιστορικά παραδοσιακά καφενεία και, φυσικά, ο υπεραιωνόβιος πλάτανος της κεντρικής

πλατείας, που, όπως φημολογείται, φυτεύτηκε το 1813, συμπεριλαμβάνονται στα αξιοθέατα που σε εντυπωσιάζουν. Δίπλα μου περνούσαν άλογα, ενώ στο λιμανάκι ήταν δεμένες αμέτρητες ψαρόβαρκες και καΐκια. Αμέσως συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν σε έναν ναυτικό τόπο, γι’ αυτό και οι αφηγήσεις των κατοίκων κυριαρχούνταν από την αλμύρα της θάλασσας – κοσμοπολίτες, φιλόξενοι και μυημένοι στις μικρές χαρές της καθημερινότητας. Αναμφίβολα, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Πλωμαρίου θεωρείται η πρώτη ύλη. Τέσσερα χιλιόμετρα από το κέντρο του, στην περιοχή Κάμπος Πλαγιάς, περιτριγυρισμένο από έναν κατάφυτο ελαιώνα, αντίκρισα το παραδοσιακό αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου. Ένας χώρος όπου ο επισκέπτης μπορεί να βιώσει τη μοναδική μυσταγωγική ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι γεύσεις, οι αισθήσεις, τα αρώματα και, φυσικά, να ταξιδέψει σε άλλες εποχές, εξερευνώντας την ιστορία του ούζου. Όλη η παραγωγική διαδικασία πραγματοποιείται με μεράκι, σεβασμό και αγάπη. Πιστοί στην παράδοση του δημοφιλέστερου ελληνικού ποτού, η οικογένεια Καλογιάννη έχει δημιουργήσει έναν μεθυστικό χώρο και σε καλεί να εντρυφήσεις στα μυστικά του «εθνικού» ποτού. Το Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου μετρά 123 χρόνια ιστορίας. Γέννημα-θρέμμα Πλωμαρίτης, ο Ισίδωρος Αρβανίτης είχε ως βασική του επιθυμία να δημιουργήσει ένα ούζο που θα τα ξεπερνούσε όλα και θα γινόταν ξακουστό σε όλο τον κόσμο. Μύρισε και γεύτηκε καρπούς της φύσης από πάμπολλες χώρες και σε αυτό τον βοήθησε το ότι ο τόπος καταγωγής του, το Πλωμάρι, ήταν μεγάλο εμπορικό λιμάνι ανάμεσα σε Ευρώπη και Ασία. Έτσι, κατάφερε να φτιάξει την ιδανική συνταγή, την οποία κράτησε επτασφράγιστο μυστικό. Το Ούζο Πλωμάρι αποτελείται μόνο από άριστα υλικά, προερχόμενα από τον τόπο της Λέσβου. Νερό μαλακό από τις πηγές του ποταμού Σεδούντα, αλάτι από τις αλυκές της Καλλονής, πάνω 15 μυρωδικά από μια μεγάλη ποικιλία βότανων της λεσβιακής γης, όπως κανέλα, μοσχοκάρυδο ή εκχυλίσματα μαστίχας, και, φυσικά, γλυκάνισος Λισβορίου, ο καλύτερος στον κόσμο. Ο απόλυτος συνδυασμός εύφορου εδάφους και άριστης ποιότητας καρπών, ώστε να αναδυθεί μια γεύση που να δένει με την παράδοση και να συγκροτεί ένα ποτό «καθαρό σαν το κύμα του Αιγαίου». Τη γεύση

του δεν τη λησμονείς και κάθε γουλιά αναδίδει όλα τα αρώματα. Μέσα στο αποστακτήριο έχεις τη δυνατότητα να αγγίξεις και να μυρίσεις τους καρπούς της λεσβιακής γης που αποτελούν και τα συστατικά του Ούζου Πλωμαρίου. Η περιπλάνηση στον χώρο της εμφιάλωσης και η ιεροτελεστία της απόσταξης που πραγματοποιείται παραδοσιακά στους 18 μικρούς χειροποίητους χάλκινους άμβυκες δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα. Υπάρχει ξεχωριστός χώρος, το Μουσείο Ούζου: Ο Κόσμος του Ούζου, όπου ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου, να συμμετάσχει σε γευσιγνωσίες και, φυσικά, να θαυμάσει μια ιδιαίτερη συλλογή μουσειακών αντικειμένων ιστορικής αξίας. Εννέα ώρες διαρκεί η κάθε απόσταξη και το αποτέλεσμα κάθε παραγωγής είναι 10.000 φιάλες ανά ώρα, 67.000 καραφάκια ανά ημέρα και εξαγωγές σε περισσότερες από 35 χώρες σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για 100% αποσταγμένο προϊόν, για ούζο διπλής απόσταξης. Δεν θα φύγεις αν δεν μάθεις πώς πίνεται σωστά το ούζο. Ακολουθείς το τρίπτυχο: κοιτάς, μυρίζεις, γεύεσαι. Τοποθετούμε στο ποτήρι το ούζο, στη συνέχεια το νερό και τέλος τον πάγο, που δίνει στο ούζο τη σωστή θερμοκρασία – επιπλέον, με την προσθήκη νερού το ούζο αποκτά το χαρακτηριστικό γαλακτώδες χρώμα που όλοι αγαπάμε. Και όπως θα μου πουν οι άνθρωποι που καθημερινά εργάζονται για τη δημιουργία του: «Η ώρα του ούζου δεν είναι ώρα φαγητού, είναι η ώρα της παρέας. Τα ετερώνυμα έλκονται. Οι γεύσεις που συνοδεύουν το ούζο είναι συγκρουόμενες και επιθετικές. Ξινά με αλμυρά, γλυκά με πικρά, με το ούζο πάντα να επικρατεί ανάμεσά τους. Ένας για όλους και όλοι για έναν. Ένας μεζές από κάθε είδος αρκεί. O μεζές είναι για να ερεθίσει τη γεύση και όχι για να μας χορτάσει». Το Ούζο Πλωμάρι, κρυστάλλινο και διαυγές, με πανδαισία αρωμάτων και την ξεκάθαρη γεύση του, συνιστάται ως μια μοναδική εμπειρία. Είναι το ποτό που έχει συνοδεύσει τα πιο ωραία καλοκαίρια της ζωής μας και η «αλήθεια του» εκείνη που μας ταξιδεύει. Συμπυκνώνει στο χρώμα του και στην υφή του τα τοπία, τους φίλους, τις γεύσεις και τις μυρωδιές, τη μνήμη, τον ήλιο και τις χαρές της ζωής. Το Ούζο Πλωμάρι ενώνει τις παρέες μέσα σ’ ένα ποτήρι και κουβαλά τις αμέτρητες εμπειρίες μας σ’ ένα νοητό ταξίδι.

ΦΈΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ Η ΦΆΣΗ ΕΊΝΑΙ ΠΆΜΕ ΓΙΑ ΠΛΩΜΆΡΙ Άσε για λίγο τα likes στο Instagram και μπες στο www.pamegiaplomari.gr. Διεκδίκησε κι εσύ μια διπλή θέση στο επόμενο κερασμένο τραπέζι του διαγωνισμού «Πάμε για Πλωμάρι».

k, όποιος δεν μπαίνει κάθε μέρα στο Facebook και στο Instagram ας σηκώσει το χέρι. Κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι αφιερώνουμε καθημερινά χρόνο να δούμε τα posts των φίλων μας ή να τσεκάρουμε τα likes που πήραμε στην πιο πρόσφατη selfie. Ή απλώς για να μιλήσουμε λιγάκι στο Messenger και να γνωρίσουμε νέο κόσμο. Δεν λέω, καλά τα social media, αλλά με τέτοιον ήλιο δεν θα ήταν πολύ καλύτερα να ήσουν κάπου με τον κολλητό/την κολλητή σου και να έπινες ένα ουζάκι; Θες να σ’ το κάνω και καλύτερο; Να γνωρίζατε νέο κόσμο! Λοιπόν, αυτό το καλοκαίρι η φάση είναι εκεί έξω κι εσύ δεν έχεις παρά να βγεις και να διασκεδάσεις, να γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους, να μιλήσεις, να κοινωνικοποιηθείς, να χαρείς τη θάλασσα και τον ήλιο. Όταν έχει ήλιο, έχει Πλωμάρι. Με πάγο ή νερό, όπως το προτιμάς, το εθνικό μας ποτό, το ούζο, είναι συνώνυμο του ήλιου. Άμα βάλεις κι ένα ωραίο μεζεδάκι στο πλάι και πιάσεις τραπεζάκι δίπλα στη θάλασσα, το έχεις το σκηνικό. Διακοπάρες! Τραπεζάκι είπα, ε; Οk, δεν γίνεται να είσαι όλο το καλοκαίρι σε κάποιο νησί –πώς θα μπορούσες άλλωστε–, αλλά η καλή παρέα μετράει. Μπορείς να περάσεις εξίσου καλά και στην πόλη, βγαίνοντας για ουζοκατάσταση. Μπορείς κι εσύ να γίνεις ένας απ’ τους τυχερούς που το Ούζο Πλωμαρίου θα τους κάνει το τραπέζι, να πάρεις ένα αγαπημένο σου πρόσω-

Το αγαπημένο Ούζο ταξιδεύει από το Πλωμάρι της Λέσβου, όπου παράγεται από το 1894, για να φτάσει στα ποτήρια μας. Ένα ούζο που προέρχεται από 100% διπλή απόσταξη και παράγεται παραδοσιακά, σε 18 μικρούς, χειροποίητους, χάλκινους άμβυκες, καταλήγοντας γλυκόπιοτο στον ουρανίσκο.

πο και να πάτε να το απολαύσετε μαζί με άλλα 8 άτομα που θα γνωρίσετε εκεί. Εννοείται πως θα φάτε εκλεκτά μεζεδάκια. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να δεις το video με τον ανατρεπτικό Φάνη Λαμπρόπουλο και τους φίλους που γνώρισε τυχαία στον δρόμο από την Αθήνα ως τη Λέσβο κι έγιναν όλοι μια μεγάλη παρέα σε μεζεδοπωλείο στο Πλωμάρι, με δροσερό Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου. Εμπνεύσου από τον Φάνη, μπες στο www.pamegiaplomari.gr και διεκδίκησε κι εσύ μια διπλή θέση στο επόμενο «Πάμε για Πλωμάρι». Δήλωσε συμμετοχή από 22 Ιουνίου έως 21 Ιουλίου στον διαγωνισμό που μπορεί να σε στείλει σε κάποια από τα καλύτερα μεζεδοπωλεία σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λέσβο για να περάσετε σούπερ, χωρίς να χαλάσετε ούτε ένα ευρώ! Και, πού ξέρεις; Στο τραπέζι μπορεί να κάνεις την καλύτερη γνωριμία, να περάσεις ένα ακόμη καλύτερο καλοκαίρι και να πιεις ακόμη περισσότερα ουζάκια. Κάθε εβδομάδα, από 6 έως και 28 Ιουλίου, τέσσερα τραπέζια περιμένουν εσένα και την παρέα σου να γνωριστείτε με νέους ανθρώπους και να μοιραστείτε το αγαπημένο μας Ούζο Πλωμαρίου. Συνολικά 18 δωρεάν γεύματα σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Λέσβο, συνοδεία φυσικά του αγαπημένου σου Ούζου, περιμένουν να τα διεκδικήσεις. Εμείς, πάντως, Πάμε για Πλωμάρι. Εσύ θα κάτσεις μέσα;

EXTRA TIP Αν βρεθείς στη Λέσβο, μην παραλείψεις να κάνεις μια βόλτα απ’ το αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου, να δεις το Μουσείο Ούζου «Ο Κόσμος του Ούζου» και να μάθεις τα πάντα για την ιστορία του αλλά και τον τρόπο παρασκευής του.

summer lifo – lifo

KET H MARA RC RESE

«ΑΔΙΆΚΟΠΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΉ ΑΝΑΖΉΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΡΌΟΔΟ, ΕΞΈΛΙΞΗ ΚΑΙ ΥΠΕΎΘΥΝΗ ΑΝΆΠΤΥΞΗ»

Η Nike αναδεικνύει και εμπνέει νέα, ανερχόμενα ταλέντα Η Nike, θέλοντας να εμπνεύσει τους νέους, έδωσε την ευκαιρία στον νέο σχεδιαστή μόδας Αλέξανδρο Excrusio, που πέρσι είχε διακριθεί για τη δημιουργία του στον διαγωνισμό σχεδίου για τον εορτασμό του AIR MAX DAY, να ταξιδέψει στα headquarters της Nike και να γνωρίσει την ιστορία, την κληρονομιά του brand αλλά και τον σχεδιαστή του νέου, εμβληματικού μοντέλου Air VaporMax, γεμίζοντάς τον εμπειρίες και όνειρα για το μέλλον. Φτάνοντας στο Όρεγκον, ο Αλέξανδρος είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον ελληνικής καταγωγής σχεδιαστή Andrea Harlow, VP Creative Director Running Footwear της Nike, ο οποίος τον ξενάγησε στο Pre Hall της εταιρείας. Εκεί ανακάλυψε όλη την ιστορία της Nike μέσα από μια σειρά εκθεμάτων και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τη διαδικασία της συνεχούς εξέλιξης μιας ιδέας ή ενός νέου προϊόντος αλλά και το πάθος που κουβαλάει ένας σχεδιαστής μέσα του.

Ο Όμιλος Μυτιληναίος δημοσίευσε τον 9ο Κοινωνικό Απολογισμό του, όπως και το ειδικά σχεδιασμένο ενημερωτικό εργαλείο Integrated Value Creation Scorecard για το 2016. Με κύριο μήνυμα «Αδιάκοπη επιχειρηματική αναζήτηση για πρόοδο, εξέλιξη και υπεύθυνη ανάπτυξη» υπογραμμίζεται η έναρξη της νέας ιστορικής φάσης στην οποία εισέρχεται ο όμιλος με τη συγχώνευση των θυγατρικών του εταιρειών σε ένα ενιαίο σχήμα, δημιουργώντας έναν ισχυρό και ευέλικτο ελληνικό επιχειρηματικό όμιλο με διεθνή ταυτότητα.

Λάμψη και συναρπαστικό θέαμα στο 71ο Ελληνικό Ντέρμπι ΟΠΑΠ Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το κορυφαίο ντέρμπι της χρονιάς, το 71ο Ελληνικό Ντέρμπι ΟΠΑΠ, στο Μαρκόπουλο, επισφραγίζοντας την αλλαγή σελίδας στις ελληνικές ιπποδρομίες. Περισσότεροι από 6.000 θεατές παρακολούθησαν μια άρτια αγωνιστικά και οργανωτικά ιπποδρομιακή συγκέντρωση που περιλάμβανε συνολικά επτά κούρσες με πλούσιο θέαμα και δυνατές συγκινήσεις. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, μουσική, διασκεδαστικές δραστηριότητες, ένα υπαίθριο πάρκο ψυχαγωγίας και πόνι για τους μικρούς φίλους, καθώς και μοναδικές εκπλήξεις πλαισίωσαν το πρόγραμμα στο Μαρκόπουλο.

ΧΧL εβδομάδα στα LIDL

ΤheGOODLIFO

Από τις 10 Ιουλίου απολαύστε μια ποικιλία προϊόντων XXL σε μοναδικές τιμές. Δοκιμάστε το παγωτό αμύγδαλο σε ξυλάκι στην XXL εβδομάδα στα Lild. H συσκευασία περιλαμβάνει 6 ξυλάκια και 2 δώρο!

Έτοιμη η ελληνική αποστολή για την Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής Έντεκα ομάδες μαθητών κέρδισαν το «εισιτήριο» για τη συμμετοχή τους στην Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής - WRO (World Robot Olympiad) στην Κόστα Ρίκα μετά τον μεγάλο τελικό του 9ου Εθνικού Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής. Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε από τον WRO Hellas (μη κερδοσκοπικό Οργανισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, Επιστήμης και Τεχνολογίας), με στρατηγικό συνεργάτη την COSMOTE, και πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας

Oι γεύσεις της σειράς Starbucks Chilled Classics Starbucks Vanilla Bean Macchiato, Starbucks Chilled Cappuccino, Starbucks Chilled Caffè Latte, Starbucks Chilled Caramel Macchiato και Starbucks Chilled Chocolate Mocha. Όλη η σειρά έτοιμων προς κατανάλωση κρύων ροφημάτων καφέ Starbucks Chilled Classics είναι διαθέσιμη σε επιλεγμένα καταστήματα λιανικής πώλησης (σούπερ-μάρκετ, μίνι-μάρκετ, περίπτερα) από την Arla Foods Ελλάς.

H συλλογή G-Star RAW Research III παρουσιάστηκε στην Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι Το εργαστήριο καινοτομίας της G-Star RAW, με επικεφαλής τον καλλιτεχνικό διευθυντή Aitor Throup, αποδομεί το denim στην πιο αγνή μορφή του για την τρίτη capsule ανδρική και την πρώτη του γυναικεία συλλογή. Με σκοπό να επαναπροσδιορίσει το νόημα του RAW, η τρίτη συλλογή της Raw Research παρουσιάζει καινοτομίες στην κατασκευή denim σε εφαρμογή και σχήμα, χρησιμοποιώντας ένα άβαφο και ακατέργαστο denim υλικό. Η προσέγγιση αυτή εφαρμόζεται τόσο στις ανδρικές όσο και στις γυναικείες συλλογές, καθεμία από τις οποίες περιλαμβάνει 10 κομμάτια από άβαφο denim τύπου calico.

Έχεις κάτι που χρειάζονται επειγόντως το ΑΧΕ και η Ελένη Φουρέιρα: τους στίχους του νέου της τραγουδιού! Το ΑΧΕ και η Ελένη Φουρέιρα σε «προκαλούν» σε ένα μοναδικό challenge: να ξαναγράψεις το γνωστό τραγούδι «Το Κάτι»! Κάθε άνδρας έχει κάτι που τον κάνει μοναδικό στα μάτια μιας γυναίκας και το AXE YOU το αποδεικνύει εμπράκτως, δίνοντάς σου την ευκαιρία να γίνεις εσύ ο επόμενος στιχουργός και να διεκδικήσεις μοναδικά δώρα της νέας σειράς! Μπαίνοντας κι εσύ στο www. yougotsomething.gr, μπορείς να προτείνεις τους δικούς σου στίχους του τραγουδιού και αυτόματα να μπεις στην κλήρωση για μοναδικά δώρα από το AXE. Μετά το τέλος της ενέργειας οι στίχοι που θα κλέψουν την παράσταση θα συνθέσουν την επανεκτέλεση του τραγουδιού, το οποίο θα ηχογραφηθεί και θα αναδειχθεί μέσα από ένα ολοκαίνουριο βιντεοκλίπ!

ΤheWeek

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΘΗΝΩΝ

Ο Χρήστος Παρίδης για τον Κύκλωπα του Ευριπίδη. ΣΕΛΙΔΑ

Ο Σταύρος Ξαρχάκος σε μια αποκλειστική συνέντευξη στη Ναταλί Χατζηαντωνίου. ΣΕΛΙΔΑ

STARFAX Οι προβλέψεις των άστρων γι’ αυτό το καλοκαίρι.

ΣΕΛΙΔΑ

CITY LAB Όσα ζήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα.

ΣΕΛΙΔΑ

ΣΙΝΕΜΑ Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Σύγκρουση Ο Σίζαρ και οι πίθηκοι μπλέκονται σε μια φονική μάχη με έναν στρατό ανθρώπων υπό την ηγεσία ενός αδίστακτου συνταγματάρχη. Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. σελιδα

EIKAΣTIKA «Εmotions, ένας κόσμος συναισθημάτων»

H έκθεση που συνδιοργανώνουν το Ίδρυμα Ωνάση και το Μουσείο της Ακρόπολης και γοήτευσε κοινό και κριτικούς στη Νέα Υόρκη έρχεται στην Ελλάδα! Το κορυφαίο μουσείο της χώρας και ένα από τα σπουδαιότερα στον κόσμο, το Μουσείο Ακρόπολης, σε μια σπάνια και σημαντική σύμπραξη, συναντά το Ίδρυμα Ωνάση, που μετρά 42 χρόνια προσφοράς στον Πολιτισμό και την Παιδεία, για τη συνδιοργάνωση της έκθεσης «Εmotions, ένας κόσμος συναισθημάτων», η οποία παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Υόρκης. Πρόκειται για αφηγηματική έκθεση που διηγείται και φωτίζει το αθέατο σύμπαν των συναισθημάτων στην προσωπική, κοινωνική και πολιτική ζωή του αρχαίου κόσμου, με 129 αριστουργήματα από τα σπουδαιότερα μουσεία του κόσμου. Επιμελητές της έκθεσης είναι ο Άγγελος Χανιώτης, καθηγητής

Αρχαίας Ιστορίας και Κλασικών Σπουδών του Ινστιτούτου Ανώτατων Σπουδών (Πρίνστον) και μέλος του Δ.Σ. του Θυγατρικού Ιδρύματος Ωνάση στις ΗΠΑ, ο Νικόλαος Καλτσάς, επίτιμος διευθυντής στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, και ο Ιωάννης Μυλωνόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Η έκθεση στο Μουσείο Ακρόπολης στήνεται σ’ ένα διαφορετικό σκηνικό, που οργάνωσε το μουσείο σε συνεργασία με την αρχιτέκτονα Ελένη Σπάρτση. Τη γενική εποπτεία της νέας παρουσίασης έχει αναλάβει προσωπικά ο πρόεδρος του Μουσείου Ακρόπολης, καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής.

ä Μουσείο Ακρόπολης, 18/7-19/11. Πληροφορίες: Γραφείο Τύπου Ιδρύματος Ωνάση, 210 3713019 pressoffice@onassis.org, www.theacropolismuseum.gr, www.onassis.org

8.11.12 – lifo

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ O Πλανήτης των Πιθήκων: Η Σύγκρουση

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

War for the Planet of the Apes

VILLAGE RENTI ΘΕΡΙΝΟ,2,4,6,7,10,11,13 - VILLAGE MALL 3,4,7,8,10,14 - VILLAGE PAGRATI 3,5 - VILLAGE FALIRO 4,7,9 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2 - ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 3,5,6,8 ΘΕΡΙΝΗ - ODEON STARCITY 1,7,9,10 - ΑΕΛΛΩ 1,3 - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - ΕΚΡΑΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΑΜΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ - TYMVOS 2 ΘΕΡΙΝΗ ΟΡΦΕΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΠΟΣ ΘΕΡΙΝΟ

Κινηματογράφος

φοβάται κι αυτός τη μετάλλαξη που προκαλείται από τη διάδοση ενός μικροβίου και που, σύμφωνα με την αυθαίρετη θεωρία του, θα στερήσει από τους ανθρώπους που θα προσβληθούν τις ικανότητες που τους κατατάσσουν ψηλότερα από τα ζώα – συμπεριφέρεται σαν πλανεμένος ναζί ή τρελαμένο παραπαίδι του Captain Curtz από το Αποκάλυψη Τώρα. Περιμένει επίθεση από άλλους και ταμπουρώνεται πίσω από την αντάρτικη εξουσία του και την απλουστευτική πεποίθηση πως τα πιθηκοειδή, βασικά, φταίνε για όλα. Αν και το σενάριο οδηγεί προς τη σύγκρουση, ο τόνος δεν είναι μιλιταριστικός, καθώς ο Ριβς σκύβει πάνω στην ανθρωπιά των πιθήκων – αυτό το ευφάνταστο οξύμωρο που κρατάει στη ζωή και στην επικαιρότητα τους χαρακτήρες που πρωτοείδαμε στο σινεμά 50 ολόκληρα χρόνια πριν. Το ξάφνιασμα του πρωτότυπου concept απουσιάζει, και λογικό είναι μετά από τόσα επεισόδια, αλλά η τριλογία ολοκληρώνεται με μια τελευταία διαδρομή που διατηρεί την πολυπλοκότητα που προέκυψε στη μακρά πορεία, με την πολυφωνία, τις δευτερεύουσες πλοκές, τις νέες αντιπαλότητες και τις εκατέρωθεν σχέσεις να υφαίνουν έναν ιστό οπτικοακουστικής δράσης και ηθικής σύγκρουσης γύρω από τον Σίζαρ, έναν αλλιώτικο Αβραάμ, του οποίου οι αμφιβολίες αποτελούν τη συνισταμένη μιας διπλής συνείδησης, της εκ γενετής και της επίκτητης. Τα χαρακτηριστικά που διαχέονται και έρχονται ξανά στην επιφάνεια διυλίζονται από τις εκφράσεις του μοναδικού Άντι Σέρκις, του γνωστότερου και σπουδαιότερου performance capture ηθοποιού. Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, πως η ερμηνεία του ως Σίζαρ, αλλά και ως Κινγκ Κονγκ και Γκόλουμ παλιότερα, δεν είναι προϊόν τεχνολογίας αλλά υλοποιείται από τα τεχνικά μέσα. Κανονικά, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν για την πεντάδα του α’ ρόλου στα Όσκαρ. Αλλιώς, ένα ειδικό βραβείο θα φαντάζει… ρατσιστικό.

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Ο Σίζαρ και οι πίθηκοι μπλέκονται σε μια φονική μάχη με έναν στρατό ανθρώπων υπό την ηγεσία ενός αδίστακτου συνταγματάρχη. Μετά τις ανυπολόγιστες απώλειες των πιθήκων, ο Σίζαρ παλεύει με τα πιο σκοτεινά του ένστικτα και ξεκινά μια προσωπική αναζήτηση ώστε να πάρει εκδίκηση για το είδος του.

76 lifo – summer lifo

Σκηνοθεσία: Τζέιμς Πόνσολντ Πρωταγωνιστούν: Έμα Γουότσον, Τομ Χανκς, Τζον Μπογιέγκα, Όσγουολντ Πάτον Όταν η Μέι προσλαμβάνεται στη μεγαλύτερη και πιο ισχυρή εταιρεία τεχνολογίας και social media στον κόσμο, θεωρεί ότι αυτή είναι η ευκαιρία της ζωής της. Καθώς ανέρχεται στην ιεραρχία, ενθαρρύνεται από τον ιδρυτή της εταιρείας να συμμετάσχει σε ένα επαναστατικό πείραμα που ξεπερνάει τα όρια της ιδιωτικότητας, της ηθικής και τελικά κάθε προσωπικής ελευθερίας.

Σκηνοθεσία: Ματ Ριβς Πρωταγωνιστούν: Άντι Σέρκις, Γούντι Χάρελσον, Στιβ Ζαν

Στο blender περιπέτειας και μνήμης που ο σκηνοθέτης Ματ Ριβς τελειοποιεί στο Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Σύγκρουση, ο αρχηγός των πιθήκων, ο Σίζαρ, είναι ένας πρώην σκλάβος που υποδουλώνεται ξανά και οδηγείται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μαζί με τους «δικούς» του. Δηλαδή, ένας Αφρικανός ως Εβραίος κρατούμενος, σε μια κατεστραμμένη, ηθικά μολυσμένη Αμερική. Ο αδίστακτος συνταγματάρχης (χωρίς όνομα, ερμηνευμένος με γούστο από τον Γούντι Χάρελσον) σκοτώνει τον γιο και τη σύζυγο του Σίζαρ, ο οποίος ζητά εκδίκηση και εκλαμβάνει συναισθηματικά μια υπόθεση που δεν είναι απλώς προσωπική αλλά αφορά μια γενικευμένη σύρραξη ανάμεσα σε ανθρώπους και πιθήκους και που ενδεχομένως θα δώσει τέλος στο συσσωρευμένο μίσος. Η φαγωμάρα, ένθεν και ένθεν, συνιστά εμφύλιο σε πολλά μέτωπα και ο Ριβς διακλαδίζει το ηθικό αφήγημα και τη δραματική αφήγηση, κρατώντας όλες τις ισορροπίες. Οι άνθρωποι ορίζονται από προσταγές και την αίσθηση του τέλους, μιας Αποκάλυψης βουτηγμένης στην άρνηση, γι’ αυτό και ενοχοποιούν τους Άλλους. Οι πίθηκοι δεν είναι ομοιογενείς σε σύνθεση σκέψης και είδους, προδίδουν και προδίδονται και δεν έχουν όλοι αποβάλει τη λογική της σκλαβιάς από το τροποποιημένο με τον χρόνο DNA τους. Οι δύο ενδιαφέρουσες προσθήκες της ταινίας είναι ο Ντόνκι, ένας γορίλας δεσμοφύλακας που ο Σίζαρ χτυπά στο φυλετικό του φιλότιμο «αν του έχει απομείνει κάτι για να περισώσει», και ο «Κακός Πίθηκος», ένας πρώην τρόφιμος ζωολογικού κήπου, ο οποίος έχει συνηθίσει στη δουλοπρέπεια, στην αυτο-ακύρωση της προσωπικότητάς του και στη λογική του συμβιβασμένου μαύρου πρότερων δεκαετιών, οπότε ο μπαρμπαθωμαδισμός γινόταν αποδεκτός έναντι της επικίνδυνης, παρεξηγήσιμης πρόκλησης. Βέβαια, το παιχνίδι αφορά τους δύο αντιπάλους στη σκακιέρα της στρατηγικής και της επιβίωσης. Ο Σίζαρ φοβάται πως αναπαράγει τα σκοτεινά, αδιέξοδα ένστικτα του Κόμπα που είχε εξουδετερώσει στην Αυγή του Πλανήτη των Πιθήκων. Οι σύντροφοί του τον θέλουν στον ηγετικό ρόλο, για να τους οδηγήσει ως βιβλικός προφήτης στη Γη που δικαιούνται. Ο συνταγματάρχης

Ο ΚΥΚΛΟΣ The Circle

Βασισμένος στο best seller του Ντέιβ Έγκερς, ο Κύκλος υιοθετεί το μπαμπέσικο χαμόγελο της virtual ευφορίας που καρφώνεται στα μέλη της παγκόσμιας κοινότητας της ψηφιακής δικτύωσης. Η ηρωίδα, η Μέι Χόλαντ, αναλαμβάνει εργασία στη Circle, μια εταιρεία που μοιάζει με την Apple και την Google – ουσιαστικά μια κοινότητα χαρούμενων υπαλλήλων που μεγιστοποιούν την παγκόσμια συμμετοχή σε μια σαρωτική πλατφόρμα ανταλλαγής οπτικοακουστικών πληροφοριών και συνεχούς διάδρασης. Μαζεμένη και μάλλον ηττημένη, η Μέι, σε αντίθεση με την υπερκινητική κολλητή της που την προτείνει για τη θέση, κάνει την έκπληξη και εξελίσσεται αλματωδώς, καλπάζοντας προς καινοτόμες παρεμβάσεις, με την ίδια πρωταγωνίστρια σε κανονικό αυτο-reality που θα έχει, αναμενόμενα, πικρό φινάλε. Πριν από το γερό μάθημα ζωής, η Μέι περνάει ταχύρρυθμα όλα τα στάδια εκπαίδευσης σε έναν υπερσύγχρονο οργανισμό που παίρνει οργουελικές διαστάσεις κάτω από το άγρυπνο μάτι του εμπνευστή του, του συνιδρυτή Ίμον Μπέιλι. Κρατώντας μια κούπα με ρόφημα, όπως επιβάλλει ο κανόνας της επικοινωνίας για τους άνετους ρήτορες/γκουρού που απευθύνονται σε νεανικό κοινό (τύπου Στιβ Τζομπς), χαριεντίζονται και πείθουν πως δεν διαφέρουν και πολύ από το εκστασιασμένο κοινό, ο Τομ Χανκς είναι ιδανικός φορέας της ύπουλης απειλής, ένας Μακιαβέλι που χαϊδεύει τα ευήκοα ώτα όσων διψούν για αναπαραγωγή της ζωής των άλλων μέσα από το δικό τους, ερασιτεχνικό και γρήγορο φίλτρο, και προσφέρει το κίνητρο της πρωτοβουλίας για μια τεράστια και εύκολη παρανομία, την παραβίαση της ιδιωτικότητας με την πρόφαση της συμμετοχής. Το επίκαιρο θέμα της ταινίας, δηλαδή η επιβεβλημένη αποκάλυψη της προσωπικότητας (ως μέτρο για το καλό παράδειγμα ενθάρρυνσης των διστακτικών και των φοβισμένων), έχει ένα πιασάρικο μότο στον Κύκλο: τα μυστικά είναι ψέματα. Εννοείται πως η παλιότερη γενιά, οι ταλαιπωρημένοι babyboomers γονείς της Μέι, απορρίπτουν το άκριτο outing, αν και θέλουν πολύ να δουν το παιδί τους να ξεμυτίζει από το καβούκι του κι επιτέλους να προκόβει σε έναν εξωστρεφή τομέα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ντροπαλό, παιδικό της φίλο (ο Ίθαν Κολτρέιν από το Boyhood), ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την τεχνολογία και μάταια την προτρέπει να του δώσει σημασία. Κι ενώ ο σκηνοθέτης Τζέιμς Πόνσολντ αναπτύσσει σταθερά μια ατμόσφαιρα ενοχλητικής τελειότητας, ακριβώς στα μέτρα του ανελέητα διογκούμενου «Κύκλου», χωρίς ειρωνεία, μια και τα παιδιά που δουλεύουν σε αυτόν δείχνουν να πιστεύουν αυθεντικά στις απεριόριστες δυνατότητες της ψη-

φιακής ελαστικότητας, απουσιάζει αισθητά η ουσία ενός θρίλερ που υπονοείται, αλλά δεν υλοποιείται. Ο δημιουργός του End of Tour και του Spectacular Now, μιας ακόμη ταινίας με επίκεντρο τη νεότητα, αλλά σαφώς πιο σκληρής και αληθινής, δείχνει να γοητεύεται από τα όρια της ηθικής εντροπίας, αλλά εδώ σκοντάφτει σε ένα στόρι που χρειάζεται επειγόντως πυγμή, και ύφος, πέρα από τον σωστό, όσο και αναγκαίο, αφηγηματικό χειρισμό των πολλαπλών συνομιλιών μέσα από ηλεκτρονικές συσκευές. Την ίδια στιγμή που υποψιαζόμουν το χιούμορ που κρύβει η παραβολή του Έγκερς, σε πολλά σημεία της ταινίας μου έλειπε ο Ντέιβιντ Φίντσερ, ο σαρδόνιος τρόπος με τον οποίο σίγουρα θα κατακεραύνωνε τη λοξή συσχέτιση της δημοκρατίας της πληροφορίας με τη στυγνή εκμετάλλευση των κομπάρσων που τη διακινούν, και προφανώς η μετατροπή της ταινίας σε ένα hi-tech θρίλερ απαιτήσεων. Διότι σκηνοθέτες σαν τον Φίντσερ διαβάζουν την ψυχή της ταινίας τους ταυτόχρονα με την ανέλιξή της, ενώ ο Πόνσολντ φαίνεται να κυνηγάει την ουρά της. Η πάντα σφιγμένη στις εκφράσεις της Έμα Γουότσον δεν βοηθάει… VILLAGE RENTI 14 - VILLAGE MALL 9 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 2,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1 - ΑΙΓΛΗ 3 ΘΕΡΙΝΟ - ΛΑΟΥΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΙΛΟΘΕΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΙΓΛΗ ΘΕΡΙΝΟ ΑΚΤΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΕΛ ΘΕΡΙΝΟ - ΧΛΟΗ ΘΕΡΙΝΟ

ΤΟ ΜΠΑΡ El Βar Σκηνοθεσία: Άλεξ δε λα Ιγλέσια Πρωταγωνιστούν: Μπλάνκα Σουάρεθ, Μάριο Κάσας Μια φαινομενικά ήσυχη ημέρα οι θαμώνες ενός μπαρ ανακαλύπτουν έντρομοι πως όποιος βγαίνει από αυτό δέχεται πυροβολισμούς. Το αρχικό σοκ ακολουθεί η έρευνά τους για το αν τελικά ο κίνδυνος βρίσκεται μέσα ή έξω από το μπαρ.

Η ταινία που ξεκινάει με κάποιον που πυροβολείται θανάσιμα έξω από ένα μπαρ, έναν άλλο που με όλη του την καλή θέληση πάει να βοηθήσει, και επίσης μυστηριωδώς δολοφονείται, και ένα πλήθος να ταμπουρώνεται σε ένα μπαρ, να προσπαθεί, ανάμεσα σε υστερία και πανικό, να εξηγήσει τα ανεξήγητα και να μην τολμάει να ξεμυτίσει, δεν είναι η ίδια ταινία που εξελίσσεται και τελειώνει τραγουδώντας, εξίσου θορυβωδώς, σε άλλο σκοπό. Τρομοκράτες; Ζόμπι; Serial killers; Το τέλος του κόσμου σε ένα μπαρ; Ο σατιρικός σκηνοθέτης Άλεξ δε λα Ιγκλέσια χάνει τον στόχο και δεν γίνεται ούτε αρκετά κωμικός ούτε αρκούντως τρομακτικός. Αντ’ αυτών, σταθερά ενοχλητικός. ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΝΟΙΞΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΛΑΪΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 2 - ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ - TYMVOS 1 ΘΕΡΙΝΟ - ΤΡΙΑΝΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΛΩΡΙΔΑ ΘΕΡΙΝΟ

ΒΡΕ, ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ A bras ouverts Σκηνοθεσία: Φιλίπ ντε Σοβερόν Πρωταγωνιστούν: Κριστιάν Κλαβιέ, Αρί Αμπιτάν Ένας γνωστός διανοούμενος με αριστερές πεποιθήσεις υποστηρίζει την ανάγκη να προσφέρουμε άσυλο σε όσους το χρειάζονται. Καλεσμένος σε ένα talk show, στριμώχνεται από τον παρουσιαστή για το πρόβλημα των Ρομά και δέχεται την πρόκληση να ανοίξει το σπίτι του σε όποιον του το ζητήσει.

Με το πολύκροτο Θεέ μου, τι σου κάναμε; ο Φιλίπ ντε Σοβερόν καταπιάστηκε με μια αστική γαλλική οικογένεια και άνοιξε παρτίδες με την ξενοφοβία των συμπολιτών του. Στο Βρε, καλώς τους ο πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος, ο Κριστιάν Κλαβιέ (ο οποίος δεν διστάζει να κοπιάρει στα ίσα τον Λουί ντε Φινές, και αφού τον μιμείται ο Ντάνι Μπουν, που δεν του μοιάζει και καθόλου, γιατί όχι…), αλλά η πολιτική του τοποθέτηση είναι αντίθετη. Σε αυτό το σημείο η κεντρική ιδέα είναι σαφώς πιο έξυπνη, γιατί ο συντηρητικός, καθολικός μπαμπάς με τις κόρες που παντρεύονται αλλόθρησκους και αλλόχρωμους άνδρες μεταμορφώνεται, με τη βοήθεια μιας πιο ανέμελης, αναχρονιστικά διανοουμενίστικης κόμης, σε αριστερό συγγραφέα στον τύπο του πολύφερνου και δημοφιλούς φιλόσοφου Μπερνάρ Ανρί Λεβί και δηλώνει ευθαρσώς σε τηλεοπτική εκπομπή πως δεν έχει κανένα πρόβλημα να υποδεχτεί στο σπίτι του μετανάστες και να τους φιλοξενήσει σαν να είναι συγγενείς του. Θεωρητικά το πιστεύει, αλλιώς τι σόι αριστερός θα ήταν; Και το υποστηρίζει μέχρι ενός βαθμού, όταν του κατσικώνονται Ρομά στο γκαζόν του, με τα τροχόσπιτα και τις νομαδικές (για να το θέσουμε κομψά) συνήθειές τους. Ωστόσο, η κωμωδία του Ντε Σοβερόν κάθε άλλο παρά κομψή είναι: τα γκαγκς συναγωνίζονται αντίστοιχα των ’60s σε μια αδόκιμη διασταύρωση Τζανετάκου και Μπουρβίλ, με τις σεξοκαταστάσεις να καρυκεύουν την προβληματική έως ελλειμματική ανάπτυξη της ιδέας. Από τη στιγμή που καταλαβαίνουμε την υποκρισία του γενναιόδωρου, με το παρατσούκλι «αγκαλίτσας», Ζαν Ετιέν Φουζερόλ, που φρίττει με την ακαταστασία που προκύπτει από τους τσιγγάνους εκμεταλλευτές αλλά και από την απερίσκεπτη και πονηρή προώθηση του βιβλίου του, δεν υπάρχει πολύ ζουμί στις κοινοβιακές περιπέτειες της οικογένειάς του, παρά μόνο επαναλαμβανόμενη βαβούρα με χτυπήματα κάτω από τη μέση σε μια ταινία που βγήκε στη Γαλλία λίγο πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές και δεν κατάφερε να σαγηνεύσει τους αναποφάσιστους. ΑΕΛΛΩ 2 - ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΕΙΟΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΚΑΔΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΕΛΛΗΝΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΛΙΛΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΛΕΡΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΤΕΜΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΙΚΗ ΘΕΡΙΝΟ - TYMVOS 3 ΘΕΡΙΝΗ - ΚΟΡΑΛΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - CINE ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΕΡΑΝ

BE ON THE LIST

Διαφημιστείτε στη LifO 210 32 54 290

summer lifo – lifo

ΘΕΑΤΡΟ

Ένας «Κύκλωπας» μόνο με γυναίκες

από τον χρήστο παρίδη

Φεστιβάλ Αθηνών

Ο Παντελής Δεντάκης ανεβάζει το μοναδικό ακέραια σωζόμενο σατυρικό δράμα του Ευριπίδη στη Μικρή Επίδαυρο.

78 lifo – summer lifo

ο σατυρικό δράμα, το οποίο στην αρχαία εποχή συμπλήρωνε την τριλογία των τραγωδιών, σκοπό είχε να δημιουργήσει ένα ελαφρύτερο κλίμα μετά τη συσσώρευση της έντασης που είχε προηγηθεί. Όπως επίσης και να επαναφέρει στους δραματικούς αγώνες το πνεύμα της διονυσιακής λατρείας. Ως εκ τούτου, ο Χορός αποτελούνταν από Σατύρους, οι οποίοι, με την αχαλίνωτη ευθυμία τους, προσέδιδαν στο δράμα ένα ιδιαίτερα σκωπτικό ύφος, οπότε κυριαρχούσε το κωμικό στοιχείο. Ο Κύκλωπας του Ευριπίδη είναι το μοναδικό ακέραια σωζόμενο σατυρικό δράμα. Κατά πάσα πιθανότητα γράφτηκε μεταξύ 415 και 410 π.Χ., ενώ δεν είναι γνωστό σε ποια τετραλογία ανήκε. Βασίζεται στην ένατη ραψωδία της Οδύσσειας, όπου ο Οδυσσέας τυφλώνει τον Κύκλωπα Πολύφημο. Σύμφωνα με την ιστορία που φτιάχνει ο Ευριπίδης, ο Σιληνός και οι γιοι του, οι Σάτυροι, που απαρτίζουν τον Χορό, ναυαγούν στο νησί των Κυκλώπων, όπου αναγκάζονται να γίνουν βοσκοί και υπηρέτες του Πολύφημου, μέχρι που εμφανίζεται στην ακτή το καράβι του Οδυσσέα και των συντρόφων του. Ο Σιληνός τους υποδέχεται με κρασί, τυριά και κρέατα του νησιού, στον Πολύφημο όμως λέει πως έπεσε θύμα κλοπής και ξυλοδαρμού από τους Έλληνες. Ο Οδυσσέας προσπαθεί να πείσει τον Κύκλωπα για το αντίθετο, ζητώντας του να σεβαστεί τους

νόμους της φιλοξενίας. Εκείνος οδηγεί τους ξένους στη σπηλιά του και καταβροχθίζει δύο από αυτούς. Ο Οδυσσέας τότε σκαρφίζεται ένα σχέδιο εκδίκησης και διαφυγής, που καταλήγει στην τύφλωση του Πολύφημου. Ο Παντελής Δεντάκης, ηθοποιός και σκηνοθέτης, γνωστός από τις συνεργασίες του με το Θέατρο του Νέου Κόσμου, στήνει μια παράσταση με αποκλειστικά γυναικεία διανομή, η οποία διερευνά αυτό τον άκρως αντρικό κόσμο μέσα από τη γυναικεία φύση, αναζητώντας την ισορροπία ανάμεσα στο σοβαρό και στο γελοίο, στο σπλάτερ και στην κωμωδία. Ζήτησα να μου αποκαλύψει το πραγματικό κίνητρο που τον οδήγησε να ασχοληθεί με τον Κύκλωπα. Εξηγεί: «Πρόκειται για μια αίσθηση που έχω τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ότι αυτός ο πλανήτης οδεύει προς την καταστροφή, ότι τρώει τις σάρκες του. Το έργο του Ευριπίδη μιλάει ακριβώς για τα σκοτεινά αυτά ένστικτα του ανθρώπου, για την τάση κάθε ανθρώπου να επιβιώσει, να προχωρήσει εις βάρος των άλλων, είτε κατασπαράσσοντάς τους, είτε καταστρέφοντάς τους, είτε παραμερίζοντάς τους. Αυτό έχει σχέση όχι μόνο με την κατάσταση παγκοσμίως αλλά και με αυτήν της Ευρώπης και της Ελλάδας συγκεκριμένα. Επίσης, το ίδιο ισχύει και στις μεταξύ μας σχέσεις, στην οικογένεια, στους φίλους, στα ζευγάρια. Όσο εγώ ζω, δεν νιώθω ότι έχουν αποδομηθεί όλα στον βαθμό που συμβαίνει

σήμερα. Το βλέπω σαν έναν διάλογο με το σήμερα. Και ο Ευριπίδης εμφανίζει πρόσωπα που δεν είναι ούτε θετικά ούτε αρνητικά, είναι και τα δύο. Αυτό είναι που τους κατευθύνει και κάνει τα πρόσωπα πάρα πολύ σκληρά και άγρια, ο φόβος της επιβίωσης, η προσπάθειά τους να διατηρήσουν τον κόσμο τους αναλλοίωτο, αλώβητο». Από τον Κύκλωπα αναδύεται ένας κόσμος αντρικός, ωμός και βίαιος, αλληλοεξόντωσης και ανθρωποφαγίας, όπου το δίκαιο ορίζεται από τον εκάστοτε ισχυρό. Στη χώρα των Κυκλώπων ο ξένος όχι μόνο δεν φιλοξενείται αλλά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και κατασπαράσσεται. Εκεί ο επισκέπτης δεν μπορεί να είναι ούτε καλός ούτε κακός. Η μόνη του επιλογή είναι να είναι φοβισμένος και απελπισμένος ή σκληρός και ανελέητος. Οι ήρωες του Ευριπίδη ακροβατούν ανάμεσα στην ελαφράδα, στη γελοιότητα, στην πονηριά, στον καιροσκοπισμό, στην ηθική παρακμή, στην αγριότητα. Γελοιοποιούν, γελοιοποιούνται, συντρίβουν και συντρίβονται. Ο Δεντάκης λέει: «Γελοιοποιούνται, γιατί αυτό είναι το βασικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης. Μέσα στην απόλυτη σοβαρότητα ή τραγικότητα των ανθρώπων, των καταστάσεων και των σχέσεων υπάρχει μια απόλυτη γελοιότητα – πάντα ανάλογα με την οπτική από την οποία βλέπεις μια κατάσταση. Από τη μια, ο Όμηρος δίνει στον Κύκλωπα ελα-

Το έργο του Ευριπίδη μιλάει ακριβώς για τα σκοτεινά αυτά ένστικτα του ανθρώπου, για την τάση κάθε ανθρώπου να επιβιώσει, να προχωρήσει εις βάρος των άλλων, είτε κατασπαράσσοντάς τους, είτε καταστρέφοντάς τους, είτε παραμερίζοντάς τους. Αυτό έχει σχέση όχι μόνο με την κατάσταση παγκοσμίως αλλά και με αυτήν της Ευρώπης και της Ελλάδας συγκεκριμένα.

φρυντικά και, από την άλλη, ο Ευριπίδης δεν παρουσιάζει ένα κτήνος αλλά πολύ περισσότερα. Ουσιαστικά, βάζει δύο κόσμους να συγκρούονται, τον κόσμο της φύσης και του ισχυρού, του ζώου που εκφράζεται από τον Κύκλωπα, και τον κόσμο του πολιτισμού, της θρησκείας, της δημοκρατίας, που εκφράζεται από τον Οδυσσέα. Μέσα σε αυτό συνειδητοποιούμε ότι και των δύο η σκέψη είναι και άδικη και δίκαιη. Μην ξεχνάμε ότι ο Οδυσσέας έρχεται από έναν επεκτατικό πόλεμο, όπου έχει κάψει, έχει λεηλατήσει, έχει σφάξει, και τώρα εμφανίζει τον εαυτό του ως θύμα. Όταν ο Κύκλωπας τυφλώνεται, δείχνει πόσο εκδικητικό ον είναι. Ο χαρακτήρας και ο χαρακτηρισμός του κτήνους εναλλάσσονται μέσα στην παράσταση και δεν αφορά μόνο τον Οδυσσέα και τον Κύκλωπα αλλά και τον Σιληνό, ο οποίος, λειτουργώντας καιροσκοπικά, πότε “αδειάζει” και πότε βοηθάει τον Οδυσσέα». Ρωτάω τον σκηνοθέτη αν ο Ευριπίδης, μέσω ενός «κτήνους», μιλάει για τους φόβους του ανθρώπου, το σκότος που εκπροσωπούν όλα τα ανάλογα κατασκευάσματα-τέρατα της λογοτεχνικής και κινηματογραφικής παράδοσης. Μου απαντάει: «Σαφώς, μιλάει για τους φόβους του ανθρώπου, αλλά αυτό δεν το κάνει μόνο μέσα από τον Κύκλωπα αλλά και μέσα από όλα τα πρόσωπα. Γιατί όλοι οι χα-

i ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΕΝΤΑΚΗΣ

Ευριπίδη «Κύκλωπας» Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου 21-22 Ιουλίου 21:30 Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης Σκηνικά - Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα Μουσική: Λευτέρης Βενιάδης Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης Παίζουν: Στεφανία Γουλιώτη (Κύκλωπας), Άννα Καλαϊτζίδου (Οδυσσέας), Αλεξάνδρα Αϊδίνη (Σιληνός), Νεφέλη Μαϊστράλη, Μαρία Μοσχούρη, Αμαλία Νίνου, Μυρτώ Πανάγου, Ελένη Τσιμπρικίδου (Σάτυροι), Έφη Ρευματά (κομπάρσος)

ρακτήρες του έργου γίνονται πολύ σκληροί, πολύ εκδικητικοί, βασανίζουν ο ένας τον άλλον, γιατί ακριβώς βασανίζονται από τους φόβους τους. Τα ίδια πράγματα απασχολούν κι εμένα και νιώθω ότι αυτή η σκέψη, αυτοί οι προβληματισμοί, συνδέονται με αυτό που υπάρχει κοινωνικά. Έτσι, ακόμα και η κωμωδία γίνεται εργαλείο για να μιλήσεις για πιο βαθιά πράγματα. Επιλέγω γυναίκες ηθοποιούς γιατί η αγριότητα και η σκληρότητα βγαίνει πολύ αυτονόητα από τους άντρες, μέσα από τα στοιχεία του φαίνεσθαι. Προτίμησα να διευρύνω το κομμάτι των σκοτεινών σημείων και της οργής που έχουμε μέσα μας μέσω της γυναικείας φύσης, την οποία θεωρούμε πιο ευγενική. Συνδέουμε τις γυναίκες με τη δημιουργία, ενώ τον άντρα τον συνδέουμε με την καταστροφή. Προτίμησα να μιλήσω γι’ αυτό το έργο μέσα από τα χαρακτηριστικά της γυναίκας. Άραγε, πόσο άγριο μπορεί να είναι ένα έργο έτσι ιδωμένο; Αυτή την πλευρά ερεύνησα κι αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι το τέρας υπάρχει μέσα σε όλους, είτε πρόκειται για γυναίκα, είτε για άντρα, για ηλικιωμένο ή παιδί, σε διαφορετικό βαθμό στον καθέναν. Τα κορίτσια που παίζουν στην παράσταση δεν χρειάστηκε να καμωθούν τίποτα αντρικό για να προσεγγίσουν τους ρόλους τους. Βάζω μια συνθήκη: ο Οδυσσέας έχει αιδοίο και στήθος, όπως και ο Κύκλωπας, ενώ οι Σάτυροι στήθος και πέος. Αν ο θεατής

μπορεί να παραμυθιαστεί και δεν ασχοληθεί με την εμφάνιση, θα έχει μπει μέσα στο έργο. Θεωρώ ότι ένας άντρας ηθοποιός δεν μπορεί να ξεπεράσει απόλυτα το κάμωμα της φύσης του, αυτό που έχουμε μάθει στην ελληνική κοινωνία να γαβγίζουμε περισσότερο, για να δείξουμε ότι είμαστε άντρες». Παρατηρώντας ότι η σκηνοθετική του προσέγγιση γεφυρώνει τη μεγάλη απόσταση από το μακρινό παρελθόν, ρωτάω τι νιώθει να συνδέει τον σύγχρονο άνθρωπο με όσα περιγράφει ο μύθος του Ευριπίδη. Απαντάει: «Το ότι συγκρούονται κόσμοι που έχουν τα άδικα και τα δίκια τους, όπως σήμερα π.χ. ο αραβικός με τον δυτικό κόσμο. Αν πούμε ότι το Ισλάμ είναι ο κόσμος του Κύκλωπα –αν και θα μπορούσε να είναι και του Τραμπ–, δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε ότι κάπου έχει τα δίκια του. Όπως ο Οδυσσέας έχει κάψει μια πόλη, έτσι και η Δύση έχει σκοτώσει, έχει επέμβει, έχει εκμεταλλευτεί χώρες και λαούς. Είμαστε, υποτίθεται, πιο πολιτισμένοι σε σχέση με αυτούς που μπουκάρουν κάπου ζωσμένοι με εκρηκτικά, αλλά κι εμείς έχουμε σφάξει κόσμο. Και ο Ευριπίδης γι’ αυτά μιλάει. Δεν δείχνει τον καλό και τον κακό, τον άγριο και τον πολιτισμένο. Μέσα στην αγριότητα του Κύκλωπα υπάρχει απίστευτος πολιτισμός και απίστευτη σύνδεση με τη φύση. Μέσα στον πολιτισμό του Οδυσσέα υπάρχει αγριότητα και αδικία». summer lifo – lifo

Μουσική

από τη ναταλι χατζηαντωνιου. φωτογραφιεσ: παρισ ταβιτιαν

ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ

80 lifo – summer lifo

Μια χώρα που ταξιδεύει μ’ αυτό το φως δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ Μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης με τον Σταύρο Ξαρχάκο, με αφορμή το καινούργιο του έργο «7 ελεγείες και σάτιρες».

κ των υστέρων σκέφτηκα ότι, καθώς κάποια πράγματα λειτουργούν σχεδόν μεταφυσικά, η διαδικασία και η πορεία αυτής της συνέντευξης αντανακλά με έναν παράξενο τρόπο το περιεχόμενό της. Δεν ήταν εύκολο να την κλείσουμε. Ούτε και γρήγορο. Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο Σταύρος Ξαρχάκος, υπακούοντας μόνο στον «εσωτερικό του χώρο και χρόνο», αποφεύγει τις συνεντεύξεις και τα πολλά λόγια και δεν υποκύπτει στα πιεστικά δημοσιογραφικά κελεύσματα, ούτε καν όταν έχει κυκλοφορήσει καινούργια δουλειά μετά από 14 χρόνια, όπως τώρα. Με δυσκολία κλείστηκε, λοιπόν, η συνέντευξη. Και με κάποια δυσκολία διασχίσαμε μεσημεριάτικα, ένα θερμόαιμο Σάββατο του

Δεν είναι ένα πράγμα ή ένα πρόσωπο που σε καθορίζει. Είναι μυρωδιές, είναι γεύσεις, είναι ακούσματα. Είναι όσα ρωτάς τη γιαγιά σου όσο σου λέει παραμύθια και όσα σου απαντάει. Είναι τα ανοιξιάτικα μούσκλια, όπως τα βλέπεις να μεγαλώνουν και όπως μυρίζουν στις αυλές.

Ιουλίου, την Καλλιδρομίου, όπου γίνεται παραδοσιακά η λαϊκή της εβδομάδας. Και να συνοπτικά η διαδρομή μας, που συμπτωματικά ή μοιραία έγινε και διαδρομή αυτής της συνέντευξης: από τα χρώματα, τις μυρωδιές, την πολυκοσμία και τον θόρυβο της παλιάς, αστικής γειτονιάς, αντικρίσαμε, όταν άνοιξε η πόρτα του όμορφου νεοκλασικού, μια μεγάλη, μαρμάρινη σκάλα. Ανεβήκαμε με τα πόδια, κάθιδροι, μέχρι τον πέμπτο όροφο. Μέχρι το καλοκαιρινό φως που έλουζε μια βεράντα σαν κατάστρωμα στη μέση της πόλης και μέχρι τις φωνούλες μωρών, των διδύμων που απέκτησε πρόσφατα ο Ξαρχάκος με τη σύντροφό του και γνωστή τραγουδίστρια Ηρώ Σαΐα. Έτσι και η πορεία αυτής της συνέντευξης ταξίδεψε, δυσκολεύτηκε και κατέληξε σ’ ένα φως ιαματικό και στην αισιοδοξία που διέχεε η παρουσία νεογέννητων. «Νεογέννητο» είναι και το άλμπουμ του Σταύρου Ξαρχάκου με τίτλο «7 ελεγείες και σάτιρες», που, ομνύοντας στο καρυωτακικό Ελεγεία και Σάτιρες και κυκλοφορώντας από τη Μικρή Αρκτο του Παρασκευά Καρασούλου, περιλαμβάνει επτά αριστουργηματικά, λιτά και απέριττα τραγούδια σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, του Θοδωρή Γκόνη και της Λίνας Νικολακοπούλου. Τα ερμηνεύει όλα ο ίδιος ο Ξαρχάκος, με τον Νεοκλή Νεοφυτίδη στο πιάνο, με εξαίρεση ένα τραγούδι που μοιράζεται με τη Σαΐα. Το κλίμα του δίσκου; Σαν εκείνο τον ήσυχο συνομιλητή, ο οποίος, στη μέση μιας πολύ θορυβώδους και φλύαρης παρέας, έχοντας κάτι βαθύ να πει, αντί να υψώσει τη φωνή για να σκεπάσει τις άλλες, αντιθέτως τη χαμηλώνει, επιβάλλοντας τελικά την –επιτέλους– ησυχία όχι διά της ισχύος αλλά διά της ουσίας. «Δεν ξέρω αν εγώ έχω κάνει αυτό που λέτε» σχολιάζει ο Ξαρχάκος όταν του το επισημαίνω. «Πάντως, αυτό που περιγράφετε είναι ό,τι ισχύει στο β’ μέρος από το 4ο Κοντσέρτο για πιάνο του Μπετόβεν. Ακούστε το αν θέλετε». Κι έτσι ξεκινάει αυτή η κουβέντα. Με τον Μπετόβεν και τη λαϊκή αγορά της Καλλιδρομίου. Γιατί γέννημα-θρέμμα Εξαρχειώτης, ο Ξαρχάκος από τη λαϊκή της γειτονιάς του κατάλαβε το πέρασμα στη νέα εποχή, όταν περάσαμε από τη δραχμή στο ευρώ. «Κάθε Σάββατο μεσημέρι στη λαϊκή», λέει, «οι τιμές πέφτουν. Προ ευρώ, ένας συγκεκριμένος μανάβης, που έχει και μια φωνή σπαρακτική, φώναζε π.χ. “ένα κιλό ντομάτες 100 δραχμές”. Ο ίδιος, μόλις ήρθε το ευρώ, άρχισε να φωνάζει “των εκατό, τώρα ένα”! Ε, τότε αντιλήφθηκα τι μπάχαλο έχει να γίνει…». — Γεννηθήκατε στα Εξάρχεια, όπως άλλωστε και οι γονείς σας. Ποιες είναι οι πρώτες σας ακουστικές μνήμες; Τα ρεμπέτικα και τα ευρωπαΐζοντα τραγούδια της εποχής. Οι καντάδες επίσης. Και η εκκλησία. Πηγαίναμε στην εκκλησία, όχι αναγκαστικά, αλλά επειδή μας άρεσε. — Ήσασταν ζωηρό παιδί; Όπως όλα τα παιδιά. Ή ίσως λίγο περισσότερο απ’ ό,τι έπρεπε. — Πού σας άρεσε να πηγαίνετε στη γειτονιά; Αναλόγως με τα παιχνίδια που παίζαμε. Ήταν αλλού το «στακαμάν», αλλού το κρυφτό, αλλού ο «βασιλιάς κι η βασίλισσα», αλλού οι βόλοι. Υπήρχαν διάφορα σημεία όπου παίζαμε. Στις καθέτους της Θεμιστοκλέους π.χ. παίζαμε βόλους. Όλοι χωματόδρομοι, βέβαια. Μα, εγώ πρόλαβα και τη Φωκίωνος Νέγρη με πρόβατα. — Τα παιχνίδια εκείνα ήταν μια εξοικείωση με τον χώρο. Τα σημερινά παιδιά; Και τα σημερινά παιδιά παίζουνε, αλλά μόνο ηλεκτρονικά, το πιο εγκληματικό πράγμα που υπάρχει. — Έχει γίνει όμως και η ίδια η πόλη αφιλόξενη

για τα παιδικά παιχνίδια. Φυσικά. Διότι, όταν η Αθήνα γέμισε πολυκατοικίες για να δεχτεί όλον αυτό τον κόσμο που ήρθε από την επαρχία, οι γειτονιές έγιναν απρόσωπες. Αντιθέτως, εγώ θυμάμαι ότι όταν η γιαγιά μου έκανε μουστοκούλουρα ή κουραμπιέδες, δεν τα έκανε μόνο για το σπίτι αλλά και για τη γειτονιά. Το ίδιο έκαναν και οι άλλες γειτόνισσες. Ή βγάζαμε στον δρόμο ένα τραπεζάκι – οι μεγάλοι έπιναν ούζο κι εμείς παίζαμε. Ή στην ταράτσα. Η γιαγιά μου, που έπαιζε καταπληκτική κιθάρα και είχε και φοβερή φωνή, ανέβαινε στην ταράτσα, άρχιζε το τραγούδι και το έπιαναν και οι άλλοι απ’ τις γύρω ταράτσες. Καταπληκτικό… — Τότε όμως κάθε γειτονιά ήταν μια σχεδόν αυτόνομη κοινότητα. Και με αλληλεγγύη. Βοηθούσε ο ένας τον άλλο. Και ήξεραν ποια ή ποιος ήταν ο καταλληλότερος να σου λύσει κάθε πρόβλημα. Επίσης, ο όρος «οικογένεια» ήταν πολύ ευρύτερος. Εγώ π.χ. θυμάμαι ότι οι συγγενείς δεν έπαιρναν τηλέφωνο να ειδοποιήσουν ότι έρχονται. Χτύπαγαν το κουδούνι κι ανέβαιναν. Στα δικά μου παιδικά χρόνια δεν υπήρχε τηλέφωνο. Φτιάχναμε όμως «τηλέφωνο» με σπιρτόκουτα. Παίρναμε δύο κουτάκια, παίρναμε και δύο οδοντογλυφίδες, τις δέναμε με μια μακριά κλωστή και τις καρφώναμε στα κουτάκια απ’ τη μια μεριά και από την άλλη. Έτσι επικοινωνούσαμε από μπαλκόνι σε μπαλκόνι. — Τι και ποιος από όλα αυτά σάς καθόρισε; Τα… μούσκλια, τα ανοιξιάτικα! Να, αυτό με καθόρισε. — Τι εννοείτε; Εννοώ, απαντώντας σ’ αυτήν τη στερεότυπη ερώτηση, ότι δεν είναι ένα πράγμα ή ένα πρόσωπο που σε καθορίζει. Είναι μυρωδιές, είναι γεύσεις, είναι ακούσματα. Είναι όσα ρωτάς τη γιαγιά σου όσο σου λέει παραμύθια και όσα σου απαντάει. Είναι τα ανοιξιάτικα μούσκλια, όπως τα βλέπεις να μεγαλώνουν και όπως μυρίζουν στις αυλές. Είναι οι υγρασίες. Είναι το φως που μπαίνει στο σπίτι και δημιουργεί σχήματα. Είναι το πώς μυρίζει ένα βερίκοκο ή μια ντομάτα, το πώς είναι μια βερικοκιά (κάτι που ένα παιδί που πάει μόνο στο σούπερ-μάρκετ ποτέ δεν θα μάθει). — Υπήρξε κάποια στιγμή που είπατε συνειδητά «εγώ θέλω να κάνω μουσική»; Όχι, ποτέ. Μικρό παιδί, άλλα πράγματα ονειρεύεσαι να κάνεις. Θέλεις π.χ. να γίνεις πυροσβέστης, διότι κάτι σου κάνει το κόκκινο πυροσβεστικό όταν περνάει με τις σειρήνες και τα καμπανάκια του. Σ’ αυτή την ηλικία αυτό είναι το πιο σημαντικό. Το άλλο, έτσι όπως διαμορφώνεται ο εσωτερικός σου χώρος και χρόνος, έρχεται από μόνο του. — Κάποια στιγμή, όμως, πήγατε στο Ωδείο Αθηνών. Ε, είχα μα έφεση στη μουσική. Κι επειδή η οικογένειά μου είχε σχέση με τον μουσικό χώρο και ήμασταν πολύ φίλοι με την οικογένεια του Φιλοκτήτη Οικονομίδη, πήγα στο Ωδείο Αθηνών και μαθήτευσα κοντά στον Μενέλαο Παλάντιο. (Να σας πω όμως κάτι: Αν είμαστε ακόμα στο Ωδείο, μέχρι να φτάσουμε στα 78 μου και στα δίδυμα, έχουμε ακόμα πολύ μεγάλη πορεία!) —Ναι, αλλά θέλω να πάω λίγο και στις μεγάλες στιγμές, στα μεγάλα τραγούδια, στους τραγουδιστές, όταν ακόμα καλούνταν να φωτίσουν την ιδέα του δημιουργού και όχι τον εαυτό τους. Το θέμα, πάντως, για εμένα δεν ήταν ποτέ ο Ξαρχάκος. Το θέμα ήταν το τραγούδι και πώς θα αποκωδικοποιήσεις τον κάθε συνθέτη και τον τρόπο με τον οποίο έχει μελοποιήσει κάτι. Δεν μπορείς να τραγουδάς αυθαίρετα, χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου το κείμενο. Δεν μποsummer lifo – lifo

Μουσική

ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ

82 lifo – summer lifo

ρείς να τραγουδάς με τον ναρκισσισμό του λάρυγγά σου και να μην καταλαβαίνεις τι λες. Δεν μπορείς να τραγουδάς π.χ. το «Πρακτορείο» και να σκέφτεσαι το πρακτορείο Αιτωλοακαρνανίας (γιατί το έχω ακούσει κι αυτό από τραγουδιστή). — Συνεργαστήκατε με μεγάλους λαϊκούς τραγουδιστές που έκαναν τεράστιες ερμηνείες. Πώς καταλάβαιναν τον λόγο; Ενστικτωδώς; Όλοι αυτοί είχαν τελείως άλλη σχέση με τον λόγο. Μπορεί π.χ. να μην καταλάβαιναν το «πού να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ», όμως, όπως η γιαγιά στο Άργος Ορεστικόν καταλαβαίνει όταν ο παπάς λέει το «σήμερον κρεμάται επί ξύλου» και της σηκώνεται η τρίχα, έτσι και οι λαϊκοί τραγουδιστές καταλάβαιναν το νόημα και το ερμήνευαν. — Αυτό το συναντάτε σε τραγουδιστές της νέας γενιάς; Δύσκολα. Το ψάχνω με το φανάρι. — Γιατί; Είναι γενικότερο πρόβλημα της παιδείας, όχι μόνο των τραγουδιστών. Εξαρτάται από το τι φέρεις μέσα σου. Είναι όμως και πάρα πολύ δύσκολο πια οι νέοι τραγουδιστές να τραγουδήσουν παλαιότερα κείμενα. Γι’ αυτό π.χ. ήμουν αυστηρός με την Μποφίλιου και τον Χαρούλη ως προς τον τρόπο που έπρεπε να ερμηνεύσουν αυτά τα τραγούδια. — Και με τον Ξυλούρη ήσασταν αυστηρός; Δεν μπορείς να είσαι αυστηρός με μια τόσο αρχέγονη προσωπικότητα όπως ήταν ο Ξυλούρης. Να του έλεγα τι; Να μην προφέρει το φωνήεν έτσι; Να αλλάξει τη γλωσσολαλιά του; Αφού αυτό το πράγμα ερχόταν από τα βάθη των αιώνων. — Και τώρα, με τις «7 ελεγείες και σάτιρες», επιστρέφετε στη λιτότητα και στο ουσιώδες: λόγος και μουσική, πιάνο-φωνή. Ξεκινώντας από τα κείμενα, όλα αυτά που λέγονται δεν έπρεπε να βαρύνουν πολύ. Δεν χρειάζονταν ενορχηστρωτικά στολίδια. Θεώρησα, λοιπόν, σωστό να αφήσω το κείμενο να μιλήσει κυρίως, παρά η μουσική. Το αποτέλεσμα έπρεπε να είναι απέριττο. — Επιλέξατε να ερμηνεύσετε τα τραγούδια εσείς, μ’ έναν αφηγηματικό τρόπο μάλιστα. Δύο άνθρωποι συνέβαλαν στο να τα ερμηνεύσω εγώ. Η Ηρώ, που επέμενε ότι επιτέλους πρέπει να ακούσουμε τα τραγούδια όπως πρέπει να ερμηνεύονται, και ο Ξενοφών Ραράκος. «Παιδιά, εγώ δεν είμαι τραγουδιστής» τους έλεγα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για τραγούδια που, λόγω των κειμένων, απαιτούν ερμηνεία. Το «Για ποια Ιθάκη μου μιλάς» π.χ. είναι ένα τόσο προφητικό τραγούδι! Προσέξτε τι λέει: «Και μιας θρησκείας τους ανθρώπους της για σφάγια…». — Ούτως ή άλλως, αυτή η δουλειά είναι μια ολοκληρωμένη ενότητα που έχει, εκτός των άλλων, και μια κοινωνική και πολιτική τοποθέτηση. Κάθε έργο τέχνης έχει μια πολιτική τοποθέτηση. Δεν γίνεται για decoration. Δεν είναι τυχαίο το κείμενο που έγραψα ως πρόλογο. Είναι ένα ελλειπτικό κείμενο, αλλά και σαφές: «Θεωρώ ότι ο κάθε τόπος έχει το δικό του “Τσερνόμπιλ”. Τρέμω με την ιδέα ενός εφιαλτικού σχεδίου αφανισμού της πολιτιστικής ενότητας των εθνών. Στη χώρα μας συνέβη πριν από κάποια χρόνια. Έτσι μεταλλάχθηκε ο πολιτισμικός ιστός της χώρας και το pH της κοινωνίας. Έκτοτε, ακολούθησαν πολιτικές τερατογενέσεις (…) Όμως: η πολιτική είναι έρμαιο του χρόνου. Η δημιουργική τέχνη είναι άχρονη. Και για να τελειώνουμε: ο Παπανδρέου πέθανε, ο Βαμβακάρης ζει». — Στο «Για ποια Ιθάκη μου μιλάς» ο Μάνος Ελευθερίου λέει ωστόσο: «Για ό,τι αγωνίστηκες, θα το 'βρεις στα χαλάσματα, θα υπάρχει μόνο μοναξιά, τρομοκρατία και μια Ιθάκη βουλιαγμένη πολιτεία».

Οι περισσότεροι δεν μπαίνουν στη Βουλή για να βάλουν ένα λιθαράκι γι’ αυτή την έρμη τη χώρα. Μπαίνουν για να βάλουν ένα κουκί στην τσέπη τους. Απορώ με ορισμένους –που θεωρούσα ότι έκοβε το μυαλό τους– που παραμένουν. Βλέπω, βέβαια, ότι δεν ιδρώνει το αυτί τους

Είναι σκοτεινά προφητικό. Δεν αφήνει μια χαραμάδα. Κι όμως, δεν είναι καθόλου σκοτεινό. Είναι πάρα πολύ φωτεινό. Κι αν καταλάβατε, αφήνει τη χαραμάδα της επανάστασης, η οποία, μάλιστα, δεν είναι καθόλου χαραμάδα. — Πιστεύετε ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Α, μη με ρωτάτε γι’ αυτά. Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής. — Αλλά είστε ένας σπουδαίος συνθέτης κι ένας πολύ σημαντικός ενορχηστρωτής. Όμως δεν έχει πια αυτός ο ρόλος τη βαρύτητα που είχε κάποτε. Ναι, γιατί έχει κλωνοποιηθεί η διαδικασία της ενορχήστρωσης. Μπαίνεις στο κομπιούτερ και τελειώνει η ιστορία. Όταν χρησιμοποιείται όλο και λιγότερο το ανθρώπινο δυναμικό, όταν απουσιάζει η ψυχή από τα ακροδάχτυλα, από το φύσημα, τότε το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι το ίδιο. Και είναι και κάτι ακόμα: εμείς, μέσα από τα ανθρώπινα λάθη μας μαθαίναμε πολλά και για τη μουσική και για την ποίηση. Να, λοιπόν, κι ένα επιπλέον πρόβλημα: εκμηδενίζεται η πιθανότητα να μάθεις από τα λάθη σου. Οι περισσότεροι πεζογράφοι γράφουν πια στο κομπιούτερ. Κάποτε ο λογοτέχνης, ο ποιητής, έσβηνε κι έγραφε και έτσι κάποιος στο μέλλον θα μπορούσε να αποκωδικοποιήσει γιατί π.χ. ο Σεφέρης έγραψε αυτό έτσι και όχι αλλιώς. Μήπως όμως όλο αυτό δεν γίνεται χειρότερο; Τώρα αρχίσαμε και το ηλεκτρονικό διάβασμα. — Δεν σας αρέσουν τα e-books; Μα, εγώ «τσακωνόμουν» με τα βιβλία. «Τσακωνόμουν» με τους συγγραφείς. Διάβαζα, σημείωνα, σχολίαζα, τσακωνόμουν με μια άποψη. (Σημείωνα π.χ. «δεν είναι έτσι όπως το λες, γιατί υπάρχει κι αυτό..»). Είχα μια σχέση και, διάολε, είχα τη μυρωδιά του χαρτιού. — Γιατί τα σύγχρονα παιδιά διαβάζουν πεζογραφία λιγότερο σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές; Είναι θέμα παιδείας. Άλλωστε, υπάρχει πια Κακριδής, υπάρχει Κοσμάς Πολίτης, υπάρχει Μπαστιάς; Τα μεγέθη αυτά δεν υπάρχουν. Ανεβαίνει ο κάθε κακομοίρης και γίνεται για λίγο υπουργός Παιδείας… και το αυγό γράφεται με «β». Τελειώσαμε. Κι ύστερα τείνει να χαθεί η αναζήτηση. Μόνο με την αναζήτηση αποκτάς παιδεία. Όταν όμως είναι όλα έτοιμα στο πιάτο του Διαδικτύου και ο καθένας σού σερβίρει κάτι όπως θέλει ο ίδιος, πώς θα εντοπίσεις το σωστό από τις 800 εκδοχές που θα βρεις για το ίδιο πράγμα; Και βέβαια, είναι και το θέμα της γλώσσας. Πρέπει να κάνουμε μια κηδεία της ορθογραφίας. Έχουμε χάσει το σημαίνον και το σημαινόμενο. Αφήστε που οι μισοί γράφουν με λατινικούς χαρακτήρες. Αυτό το διαβολεμένο εργαλείο έχει κάνει και πολύ κακό. — Είναι και τα social media που ευνοούν τον καβγά. Έχω υπολογιστή, αλλά δεν ασχολούμαι μ αυτά. Όπως δεν ασχολούμαι και με τις χυδαιότητες που έχουν υποκαταστήσει την «Εσπρέσο». Πάντως, για να συναντήσει κάποιος τη χυδαιότητα και τον κακό χειρισμό της γλώσσας, δεν χρειάζεται να μπει στο Facebook. Μπορεί να ακούσει και μια συζήτηση στη Βουλή για να αντιληφθεί το γλωσσικά αγοραίο. — Πάντα σημειώνονταν έντονες αντιπαραθέσεις στη Βουλή. Αλλά δεν υπήρχε αυτός ο αγοραίος λόγος. Και δεν πρόσβαλλε ο ένας τον άλλο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου π.χ. δεν πρόσβαλε ποτέ προσωπικά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο τελευταίος κοινοβουλευτικός ρήτορας, ασχέτως του αν συμφωνούσε κανείς πολιτικά μαζί του ή όχι, ήταν ο Μητσοτάκης. Τώρα; Έλεος, πια! Στα καφενεία μιλούν καλύτερα. Πολύ σοφά λέει ο λαός «απ’ το κεφάλι βρομάει το ψάρι». — Η Νικολακοπούλου στο δικό της τραγούδι («Έθνος μου εξαίρετο») γράφει: «Όπως είναι ο λαός μου, έτσι είναι κι ο αρχηγός μου». Αυτό είναι μια πικρή αλήθεια που δεν αφορά μόνο την

Ελλάδα. Συμβαίνει παντού. Και στην Αμερική συνέβη τελευταία. — Εσείς εγκαταλείψατε κάποια στιγμή οριστικά την πολιτική, λέγοντας πως εκεί «δεν υπάρχει χώρος για δημιουργία και για να υπηρετήσεις το δημόσιο αγαθό». Αυτή είναι η αλήθεια. Πίστεψα, κακώς, ότι θα μπορούσα να προσφέρω κάτι. Και το πίστεψα γιατί, όταν ήμουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, μπορούσα να κάνω πράγματα. Ωστόσο, διαφέρει πάρα πολύ η Τοπική Αυτοδιοίκηση από τη Βουλή. — Γιατί; Τι φταίει στο κοινοβουλευτικό περιβάλλον; Τα… «κουκιά». Οι περισσότεροι δεν μπαίνουν στη Βουλή για να βάλουν ένα λιθαράκι γι’ αυτή την έρμη τη χώρα. Μπαίνουν για να βάλουν ένα κουκί στην τσέπη τους. Απορώ με ορισμένους –που θεωρούσα ότι έκοβε το μυαλό τους– που παραμένουν. Βλέπω, βέβαια, ότι δεν ιδρώνει το αυτί τους. Τελικά, η εξουσία είναι πολύ γλυκιά. Και από τη στιγμή που θα δεις το αστυνομικό όργανο να κάθεται κλαρίνο όταν περνάς, αισθάνεσαι ότι είσαι κάποιος πάρα πολύ σημαντικός – ενώ τους περισσότερους από αυτούς δεν τους ήξερε πριν ούτε η θεία τους. Γιατί, κατά τα άλλα, όλοι αυτοί δεν βλέπουν πού έχει πάει η χώρα; Αλλά δεν μιλάω μόνο για τους τωρινούς. Μην παρεξηγηθώ. Οι

τωρινοί ήταν απλώς αποτέλεσμα αυτού που εγώ λέω «Τσερνόμπιλ». — Ίσως δεν έχουν ακόμα εμφανιστεί ισχυρές προσωπικότητες, ικανές να εμπνεύσουν σε όλους τους τομείς. Μήπως υπάρχουν τέτοιες προσωπικότητες, αλλά κάθονται στο περιθώριο γιατί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτήν τη λαίλαπα; Εγώ δεν νομίζω ότι αυτή η χώρα έχει πάψει να γεννά σημαντικά μυαλά σε όλους τους τομείς. Αλλά δεν είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι οι καταπληκτικοί επιστήμονές μας φεύγουν στο εξωτερικό; — Στα παιδιά σας πώς θα περιγράψετε μεθαύριο την εποχή που γεννήθηκαν; Δεν χρειάζεται να τους την περιγράψω. Χρειάζεται όμως να διαβάσουν και να ακούσουν κι εγώ ίσως να τους ερμηνεύσω κάποια πράγματα. Όχι να τους περιγράψω μια εποχή όπως θέλω εγώ. Αυτό θα ήταν λάθος. Κατά τα άλλα, όπως γράφω, εάν ο ιστορικός του μέλλοντος θέλει να δει ποια ήταν η ιδιοσυγκρασία του κόσμου στην εποχή μας, θα πρέπει να ανατρέξει στις μετρήσεις της τηλεθέασης. Τόσα χρόνια μετά το «Big Brother», πάλι με το «Survivor» ασχολούμαστε. Δεν έχουμε κάνει βήμα μπροστά. — Τελικά, είστε απαισιόδοξος; Αντιθέτως. Αν δεν είμαι πολύ αισιόδοξος εγώ, που έκανα δίδυμα

i Ο νέος δίσκος «7 ελεγείες και σάτιρες» για πιάνο και φωνή του Σταύρου Ξαρχάκου κυκλοφορεί από τη Μικρή Άρκτο.

στα 78 μου, τότε ποιος είναι; — Τι ελπίζετε γι’ αυτά τα παιδιά; Α, μη με ρωτάτε τέτοια πράγματα. Θα δούμε τι θα θελήσουν κι εκείνα. — Είναι η δεύτερη φορά που μου απαντάτε έτσι. Δεν είστε ο άνθρωπος που θέλει να επιβάλλει πράγματα..Όχι, δεν θέλω να επιβάλλω. Μου αρέσει πολύ η συλλογικότητα και ο διάλογος, γιατί έτσι μαθαίνεις κι εσύ. Εγώ έχω μάθει πολλά πράγματα από τις συνομιλίες μου και με τους μουσικούς και με τους τραγουδιστές. Δεν επιβάλλω κάτι, γιατί μπορεί να μην είναι σωστό. Όμως, λόγω της εμπειρίας που έχω αποκτήσει και των βιωμάτων μου –60 χρόνια κοντεύω στον χώρο– κάτι μπορώ να προσφέρω στον άλλο, λέγοντάς του «μην το πεις έτσι». Θα του εξηγήσω όμως γιατί είναι καλύτερα να μην το κάνει. — Και με την ΑΕΠΙ χρησιμοποιήσατε την εμπειρία σας για να εξηγήσετε τη θέση σας (και δεν εννοώ την προσωπική). Η εξέλιξη πώς σας φαίνεται; Με ενοχλεί πάρα πολύ ο τρόπος με τον οποίο διάφοροι κυβερνητικοί κύκλοι χειρίζονται την υπόθεση. Εμείς βιοποριζόμαστε από τα δικαιώματά μας, αλλά μια συμμορία, διότι περί τέτοιας πρόκειται, τα χειρίστηκε και τα χειρίζεται. Υποτίθεται ότι αυτή ήταν μια ει-

σπρακτική εταιρεία. Όταν όμως ο επικεφαλής έπαιρνε μηνιαίο μισθό όσα δεν έπαιρνα εγώ ολόκληρο τον χρόνο, κάτι δεν πήγαινε καλά. Δεν μπορώ όμως να καταλάβω και τους χειρισμούς κάποιων κυβερνητικών στελεχών. — Καταρχάς, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας ανταποκρίθηκε στη δική σας παρέμβαση. Ανταποκρίθηκε, αλλά φαίνεται ότι διάφορες «συνιστώσες» τού άλλαξαν άποψη. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά με ενοχλεί αφάνταστα. Και δεν μπορώ να ξαναγράψω ανοιχτή επιστολή. Θα γίνω γραφικός. Παρ’ όλα αυτά, κρίμα που ο πρωθυπουργός δεν καταλαβαίνει. Κι εντάξει εκείνος. Η υπουργός Πολιτισμού τι κάνει; Είναι ντροπή όλο αυτό για την κυρία... — Στο «Ελεγεία και Σάτιρες» ο Καρυωτάκης γράφει «σύμβολα μείναμε καιρών που απάνω μας βαραίνουν άλυτοι γρίφοι που μιλούν μονάχα στον εαυτό τους». Ισχύει ακόμα; Όχι μονάχα ισχύει αλλά θα έπρεπε να το είχαμε και ως μότο. — Τι θα απογίνει αυτή η χώρα, κύριε Ξαρχάκο; Κοιτάξτε. Μια χώρα που ταξιδεύει μ’ αυτό το φως δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ. Θα περάσει διάφορες φάσεις, όπως έχει περάσει κι άλλοτε στην Ιστορία της. Αλλά θα γυρίσει πάλι ο τροχός. Αυτό το φως δεν θα μας αφήσει ανυπεράσπιστους. summer lifo – lifo

SUMMER F O O D A N D DRINK

84 lifo – summer lifo

A EXTR P I T ρουν και στος,

φέ σία εργα ας τα Θα σ τον χώρο η για ένα ξ σ ε ή όρ από σπίτι ίξει η ποιο ς ανο έλετε κά αι θ αν σα ικά κ ή μ ς ο ιτ κ ου ρο σάντ ϊόντα κα τυ ο σ ρ έ π ρ τα φ ομικά κτοκ υς. γαλα το

ΤΥΡΟΚΟΜΕIΟ ΚΩΣΤΑΡEΛΟΥ Ένα ελληνικό delicatessen στην καρδιά του Κολωνακίου με σούπερ πρωινό και όλα τα φημισμένα προϊόντα του τυροκομείου. Σημείο αναφοράς για εκείνους που αναζητούν ποιότητα στη διατροφή τους και επιλέγουν πολύ προσεκτικά τι θα βάλουν στο τραπέζι τους, το delicatessen του Τυροκομείου Κωσταρέλου στο Κολωνάκι δεν είναι μόνο ένα μαγαζί με εκλεκτά προϊόντα αλλά και ένας ξεχωριστός προορισμός, όπου μπορεί κάποιος να μυηθεί στην απόλαυση αυθεντικών ελληνικών γεύσεων. Πλάι στο παντοπωλείο όπου διατίθενται όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα που η οικογένεια Κωσταρέλου παράγει εδώ και περίπου 80 χρόνια, έχοντας πια περάσει στην τρίτη γενιά, μπορεί κανείς να καθίσει σε ένα απ’ τα τραπεζάκια και να τα απολαύσει σε μοναδικές συνταγές. Καθημερινά σερβίρουν πιάτα φτιαγμένα κυρίως με πρώτες ύλες απ’ το Τυροκομείο Κωσταρέλου και άλλα παραδοσιακά προϊόντα απ’ όλη την Ελλάδα, που επιλέγουν με κριτήριο τη γεύση αλλά και την ποιότητα. Τα πιάτα περιλαμβάνουν από δροσερές σαλάτες, ψητά τυριά, κρύα και ζεστά σάντουιτς μέχρι απολαυστικά φοντί με ελληνικά τυριά. Και αν δεν το έχετε επισκεφτεί ήδη, είναι ευκαιρία να περάσετε μια βόλτα τώρα που ανανέωσαν το μενού, παρουσιάζοντας κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες καλοκαιρινές προτάσεις αλλά και πιάτα για ελληνικό πρωινό, τόσο σε αλμυρές όσο και σε γλυκές εκδοχές, για να ξεκινήσετε τη μέρα σας με τον πιο γευστικό τρόπο. Το σίγουρο είναι ότι, αφού δοκιμάσετε στο πιάτο τα εκλεκτά τυροκομικά προϊόντα Κωσταρέλου, θα θέλετε να πάρετε κάτι για το σπίτι. Εδώ θα βρείτε όλη την γκάμα που με πολύ μεράκι, πίστη στην παράδοση, η οποία ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια στο Μαρκόπουλο, και σεβασμό στην ποιότητα δημιουργεί η οικογένεια Κωσταρέλου: από τη βραβευμένη φέτα 12μηνης ωρίμανσης, τη γραβιέρα με μειωμένα λιπαρά και το τσαλαφούτι μέχρι τα φημισμένα γιαούρτια, τις κρέμες και το ρυζόγαλο, όλα από ελληνικό φρέσκο γάλα.

Πατριάρχου Ιωακείμ 30-32 Κολωνάκι 210 7259000 www.kostarelos.gr Facebook/ kostarelosgr

ΑΦΙ ΕΡΩ Μ Α ΓΕΥ Σ Η summer lifo – lifo

ΑΦΙ ΕΡΩ Μ Α ΓΕΥ Σ Η

Το διαχρονικό φοιτητικό στέκι της Αγίας Παρασκευής που ξέρει από καλό καφέ. Εκείνοι που κυκλοφορούν χρόνια στην Αγία Παρασκευή κι έχουν ζήσει τα πάνω και τα κάτω της, ξέρουν πως αν υπάρχουν λίγα μαγαζιά που έχουν αντέξει στον χρόνο, ένα από αυτά είναι σίγουρα το Cafeine. Βρίσκεται στο τέρμα της Αγίου Ιωάννου και εδώ και 23 ολόκληρα χρόνια αποτελεί στέκι κυρίως για τους μαθητές και τους φοιτητές του Αμερικανικού Κολλεγίου, και όχι μόνο. Το Cafeine είναι αυτό που λέμε καθαρόαιμο στέκι, με όλα όσα μπορεί να σημαίνει αυτό. Έχει παρεΐστικη ατμόσφαιρα, χαλαρό περιβάλλον, πολύ καλό σέρβις και προσφέρει ό,τι μπορεί να τραβήξει η όρεξή σου απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ. Γι’ αυτό, άλλωστε, και το προτιμούν σταθερά οι φοιτητές του Deree για τα καθημερινά τους διαλείμματα, ανάμεσα σε μαθήματα, και για λίγες στιγμές χαλάρωσης μετά απ’ αυτά. Εδώ σύχναζαν και πολλοί φοιτητές που σήμερα είναι πολύ γνωστά ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου. Όποια ώρα κι αν περάσετε, στον μικρό, γουστόζικο χώρο του θα βρείτε νεαρόκοσμο να πίνει καφέ, παρέες να λένε τα νέα τους κι άλλους να παίζουν επιτραπέζια. Πέρα απ’ τον άπαιχτο καφέ του και τους φρέσκους χυμούς που ενδείκνυνται για να ξεκινήσετε δυνατά τη μέρα σας, θα βρείτε και μερικές πολύ γευστικές προτάσεις για να φάτε. Λαχταριστές πίτσες, ζουμερά μπέργκερ και πληθωρικά club sandwiches και άλλα σνακ είναι κάποια απ’ τα πιάτα που βγαίνουν απ’ την κουζίνα του Cafeine, φτιαγμένα με πολύ μεράκι και άριστες πρώτες ύλες. Όσο η ώρα προχωράει, η φάση μετατρέπεται πιο πολύ σε μπαρ. Τα φώτα χαμηλώνουν, η ένταση της μουσικής δυναμώνει και στο παιχνίδι μπαίνουν κλασικά spirits και δροσερά κοκτέιλ.

CHE COCINA Y BARRA SUDAMERICANA Αγίου Ιωάννου 102 & Γραβιάς Αγία Παρασκευή 6944 908733 www.facebook. com/cafeine.cafe. bar

A EXTR P I T στη σελίδα τονυα

είτε ok για α ονιστ cebo Συντ για τ το Fa α νέα υ ine σ τ fe α a λ C ό πο ε s τ e ε v ίν li μαθα ts και τα ώνει. even ν α γ διορ

86 lifo – summer lifo

Μια μαγευτική χασιέντα με λατινοαμερικάνικη κουζίνα στην καρδιά του Πειραιά. Εδώ και λίγους μήνες κάτι πολύ ξεχωριστό παίζει στην καρδιά του Πειραιά κι έχει γίνει το talk of the town. Ο λόγος για το Che, που θυμίζει χασιέντα, και τόσο το εξωτικό περιβάλλον του όσο και οι γεύσεις σε στέλνουν απευθείας στη Λατινική Αμερική. Το καταλαβαίνεις με το που περάσεις το κατώφλι του πανέμορφου νεοκλασικού στην οδό Καραΐσκου και το εμπεδώνεις προτού φτάσεις στην τροπική αυλή, όπου σε υποδέχεται μια τεράστια χρωματιστή τοιχογραφία της Φρίντα Κάλο. Η νέα άφιξη στον γαστρονομικό χάρτη της περιοχής, καρπός της συνεργασίας του Τζίμη Αποστόλου με τους Ιωσήφ και Στέλιο Καπετανάκη, είναι αναμφισβήτητα ένας λόγος για να κατηφορίσετε προς το λιμάνι, τώρα που καλοκαίριασε, και αξίζει μια θέση στην ατζέντα σας. Ο έμπειρος σεφ Δημήτρης Φέτσης έχει δημιουργήσει ένα ξεχωριστό μενού με πολύ γευστικές προτάσεις και έμπνευση από τις κουζίνες της Λατινικής Αμερικής, που θα εκτιμήσετε απ’ την πρώτη μπουκιά. Από το «πειραγμένο» μεξικάνικο Chimichanga με σιγομαγειρεμένο μοσχάρι, τα enchiladas και την αμερικανική πικάνια Black Angus με περουβιανές πατάτες ψημένες στη στάχτη, μέχρι το μυλοκόπι που ψήνεται μέσα σε μπανανόφυλλο, όπως ακριβώς το τρώνε οι Ινδιάνοι, τα πιάτα του Che είναι πραγματικά ένα κι ένα. Πλάι σε αυτά φιγουράρει μια εξίσου ενδιαφέρουσα λίστα με κοκτέιλ που φέρει την υπογραφή του Γιώργου Φιλιππίδη, με βάση κυρίως την τεκίλα και το ρούμι, και «δένει» αρμονικά με τα πιάτα του μενού.

Καραΐσκου 151 Πειραιάς 210 4296660 cherestaurant.gr

φωτο: γιωργος αδαμος

CAFEINE

summer lifo – lifo

ΑΦΙ ΕΡΩ Μ Α ΓΕΥ Σ Η A EXTR P TI es & coffee

k tt ba όσδεκτοι carle ευπρ Στο S ας. α τ ν πά ίλοι σ είναι άποδοι φ ρ οι τετ

SCARLETT BAKES & COFFEE

Κάτι πολύ νόστιμο ήρθε να προστεθεί στον γαστρονομικό χάρτη της πόλης κι εκείνοι που κινούνται στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου ίσως το έχουν προσέξει ήδη. Πεζόδρομος Πετράκη 12 Κέντρο 213 0451379 https://m. facebook.com/Sca rlettAthensBakes nCoffee/?ref=book marks

Ο λόγος για το Scarlett bakes & coffee, το νέο στέκι δίπλα στην πλατεία Συντάγματος, όπου μπορείς να πάρεις το κολατσιό της ημέρας πηγαίνοντας στη δουλειά, να κάνεις ένα ευχάριστο διάλειμμα ή να πάρεις μια ανάσα, χαλαρώνοντας στον cozy χώρο του. Δυνατό του χαρτί ο άπαιχτος καφές του Buondi που έρχεται στο ποτήρι σε πολλούς συνδυασμούς, για να ξεκινήσεις την ημέρα σου. Θα βρείτε, βέβαια, και φρέσκους χυμούς που θα σας χαρίσουν την απαραίτητη ενέργεια αλλά και δροσιστικά αναψυκτικά και εξωτικά smoothies. Και αν σας ανοίξει η όρεξη, δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στη βιτρίνα του Scarlett bakes & coffee για να καταλάβετε πως είναι δύσκολο να επιλέξετε ανάμεσα σε τόσες λιχουδιές: από αυθεντικά γαλλικά κρουασάν και άλλα γλυκά μέχρι ζεστές χειροποίητες πίτες, σφολιατοειδή, φρέσκες σαλάτες και πολλά άλλα σπιτικά φτιαγμένα σνακ που θα γίνουν η αγαπημένη σας συνήθεια. Θα το βρείτε ανοιχτό καθημερινά από τις 8 το πρωί έως τις 8 το βράδυ και τα Σάββατα από τις 9 έως τις 5. Κι αν δεν προλαβαίνετε να περάσετε μια βόλτα από κει, μπορείτε πάντα να ρίξετε μια ματιά στο μενού του και να φέρουν στον χώρο σας ό,τι τραβάει η όρεξή σας.

A EXTR TIPτην Κάρτα ε

ε τ τήστ ερδίσ Αποκ και κ ς και ς μας έ υ ιμ ο τ λ Μέ κές ομια . προν ώσεις εκπτ

ΕRΜΟU SPIRITS Ερμού 90, Μοναστηράκι Αργυροκάστρου 14-16, Ζωγράφου Σπ. Τρικούπη 3-5 & Αν. Μεταξά 26, Εξάρχεια www.facebook. com/cavapittaras

88 lifo – summer lifo

CAVA PITTARAS Κοντά σας από το 1991. Με 4 καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας. Πλήθος ετικετών κρασιού ελληνικού και διεθνούς αμπελώνα, premium spirits απ’ όλο τον κόσμο με έμφαση στις μπίρες και πλήθος επιλογών από ελληνικές και ξένες μικροζυθοποιίες σάς περιμένουν να τις ανακαλύψετε και να τις απολαύσετε. Καθημερινά πραγματοποιούνται οινογνωσίες και παρουσιάσεις κρασιών και αποσταγμάτων στο tasting spot της κάβας μας στο Μοναστηράκι (Ερμού 90). Πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων στο 210 3229999 .

A EXTR TIP25 ευρώ ανάς

φωτο: γιωργος αδαμος

έ ων πιλογ νού τ λές ε To με ε πολ σαλάτα, μ ο μ ι . νε άτο αμβά και γλυκό περιλ το ς πιά ίω ρ υ κ

ΕΠΤA 7

Ντελικάτες γεύσεις της Μεσογείου στη σκιά της Ακρόπολης. Αν υπάρχει ένας βασικός κανόνας για να περάσεις καλά το καλοκαίρι στην πόλη, αυτός είναι σίγουρα να πας στα καλύτερα, να ανακαλύψεις τα καινούργια της hot spot και να τιμήσεις τα μέρη εκείνα όπου ξέρεις ότι θα φας και θα πιεις καλά. Και μάλλον δεν υπάρχει καλύτερη θέα στην πόλη από αυτήν της φωτισμένης Ακρόπολης, ενώ απολαμβάνεις ένα καλό πιάτο φαγητό ή ένα δροσερό, «φευγάτο» κοκτέιλ. Κατηφορίζοντας, λοιπόν, την Ερμού, δεν έχεις παρά να σταματήσεις στον αριθμό 119 και να ανέβεις στην ταράτσα του Επτά 7 για να τα βρεις όλα αυτά σε έναν χώρο που ήρθε να προσθέσει μια έξτρα δόση αίγλης στον γαστρονομικό χάρτη της πόλης. Εκεί όπου κάποτε λειτουργούσε πανδοχείο, σε ένα πανέμορφο νεοκλασικό στη σκιά της Ακρόπολης, εδώ και περίπου έναν χρόνο έχει βρει φιλόξενη στέγη μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και γκουρμέ κουζίνες στην Αθήνα. Τώρα που είναι καλοκαιράκι προτιμήστε ένα τραπέζι στη μαγευτική ταράτσα με θέα στον Ιερό Βράχο, αλλά μην ξεχάσετε να ρίξετε μια ματιά στην εντυπωσιακή σάλα με το γυάλινο δάπεδο που αποκαλύπτει μέρος των αρχαίων τειχών της Αθήνας. Με μοντέρνα διακόσμηση που συνδυάζει αρμονικά κλασικές πινελιές, το Επτά 7 είναι ένα restaurant-bar που υπόσχεται πολύ δυνατές γευστικές συγκινήσεις. Ο σεφ υπογράφει ένα μενού με μεσογειακές προτάσεις και πιάτα με σύγχρονους τόνους, φτιαγμένα με προσεκτικά επιλεγμένες πρώτες ύλες απ’ την Ελλάδα και όχι μόνο. Φυσικά, την τιμητική τους έχουν τα εκλεκτά βότανα και μυρωδικά της Μεσογείου που συναντάς σχεδόν παντού. Πιάτα όπως το καρπάτσιο μόσχου με αλμυρή πραλίνα, μαγιονέζα τρούφας και κρέμα horseradish, το χταπόδι ψημένο σε κενό αέρος με φάβα φενεού και χλωροφύλλη μυρωδικών, το λαβράκι φιλέτο ποσέ σε ελαιόλαδο, τσιγαριστά χόρτα και σάλτσα λουίζας ή η σαλάτα καρπούζι με τυρί φέτα και τραγανά κρουτόν είναι μερικές μόνο από τις ξεχωριστές προτάσεις που έχει να παρουσιάσει η κουζίνα του Επτά 7. Εξίσου ενδιαφέρον, όμως, έχει και η cocktail list, που είναι σε αρμονία με το μενού.

Ερμού 119 & Άστιγγος 10, Αθήνα, 210 3212010, 6949 729297 eptarestaurantbar. gr/ www.facebook. com/Epta7. Restaurant.Bar

ΑΦΙ ΕΡΩ Μ Α ΓΕΥ Σ Η summer lifo – lifo

ΑΦΙ ΕΡΩ Μ Α ΓΕΥ Σ Η

ΑΣΒΕΣΤΟΛΑΚΟΣ Ένα ιστορικό κουτούκι στο Μαρούσι προτείνει ελληνική δημιουργική κουζίνα.

Κοιμήσεως Θεοτόκου 4 Μαρούσι 210 8025298 asvestolakos.gr https://el-gr. facebook.com/ asvestolakos1948

Με παράδοση που μετρά πια 70 χρόνια σχεδόν και περνώντας από γενιά σε γενιά, ο Ασβεστόλακος είναι ένα κουτούκι που δεν θέλει και πολλές συστάσεις για εκείνους που ξέρουν το Μαρούσι. Για τους υπόλοιπους, είναι ένας λόγος να ανεβούν στα βόρεια και να δοκιμάσουν τις μοναδικές του γεύσεις. Το μαγαζάκι, που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50 σερβίροντας μόνο κρασί, κεφτεδάκια και μερικούς ακόμη μερακλίδικους μεζέδες, προτού περάσει στη δεύτερη γενιά, που το έκανε ένα παραδοσιακό μουσικό κουτούκι, ξακουστό για τις μαγειρικές επιδόσεις της κυρίας Ειρήνης, έχει μπει πια στη νέα του εποχή. Τα δύο αδέλφια, ο Σπύρος και ο Γιάννης, που είναι και οι σεφ του μαγαζιού με σπουδές στη Le Μonde και μετεκπαίδευση στην υψηλή γαστρονομία, έκαναν τον Ασβεστόλακο αγαπημένο στέκι για κάθε ηλικία, εξελίσσοντάς τον γαστρονομικά και συνδυάζοντας τη γεύση που έμαθαν από μικρά παιδιά με τις πιο σύγχρονες τάσεις στο φαγητό. Η κουζίνα του είναι βασισμένη στις ελληνικές παραδοσιακές γεύσεις με τις δημιουργικές πινελιές που έχει προσθέσει ο σεφ Γιάννης Ιωαννίδης, πηγαίνοντας το μενού που αγάπησαν οι παλιοί θαμώνες πολλά βήματα παρακάτω. Στα συν θα πρέπει να αναφέρουμε σίγουρα τη ζωντανή μουσική που παίζει κάθε βράδυ και τη φουλ παρεΐστικη ατμόσφαιρα, την καταπράσινη αυλή του, που σε μεταφέρει σε σκηνικό παλιάς Αθήνας, και τον έξτρα κατάλογο με 5 νέα πιάτα κάθε μήνα, για να μη βαριέστε.

90 lifo – summer lifo

ΕΡΩΤOΚΡΙΤΟΣ Ένας γευστικός προορισμός για τους φίλους του κεμπάπ στο κέντρο της Αθήνας.

Φημισμένος για το πικάντικο κεμπάπ του, που έκανε πολλούς Αθηναίους να το αγαπήσουν και να κατεβαίνουν στο κέντρο μόνο γι’ αυτό, ο Ερωτόκριτος είναι εγγυημένη επιλογή για νόστιμο και πρώτης ποιότητας κρέας. Το παραδοσιακό εστιατόριο-ψητοπωλείο που δημιούργησε ένας λάτρης του φαγητού σάς περιμένει καθημερινά με εκλεκτό γύρο κοτόπουλο και χοιρινό που μπορείτε να γευτείτε τυλιχτό ή σε μερίδα, στο χέρι ή να το απολαύσετε σε ένα από τα τραπεζάκια του, χαζεύοντας την περατζάδα, αφού βρίσκεται πάνω στην Κάνιγγος. Στον κατάλογο του Ερωτόκριτου φιγουράρουν απλές προτάσεις, αλλά εκλεπτυσμένες γεύσεις, όλες φτιαγμένα με εξαιρετικής ποιότητας πρώτες ύλες, όπως τα κρέατα, που επιλέγονται πολύ προσεκτικά και κόβονται στο εργαστήριο του καταστήματος, ώστε το γευστικό αποτέλεσμα να είναι το καλύτερο δυνατό.

Κάνιγγος 3, Αθήνα 210 3812583 www.facebook. com/souvlaki. erorokritos www.souvlakierotokritos.gr/ restaurant.php

ARTEON GARDEN

Ένας «Κήπος» γεύσεων ανθίζει σε μια τεράστια αυλή στην Αγία Παρασκευή, προτείνοντας ό,τι καλύτερο έχει να δώσει η ελληνική δημιουργική κουζίνα.

Αγ. Ιωάννου 100 Αγία Παρασκευή 210 6006004 www. arteongarden.gr facebook.com/ arteongarden

Ελληνικές πρώτες ύλες μπλέκονται σε πρωτότυπους συνδυασμούς και εκφράζονται μέσα από ιδιαίτερα πιάτα που βγάζουν στον ουρανίσκο το «κάτι διαφορετικό». Η ατμόσφαιρα ενισχύεται με ανάσες δροσιάς στον τεράστιο καταπράσινο κήπο του Arteon Garden που ξεχωρίζει για τη μοντέρνα μίνιμαλ αισθητική, την άνεση και τη διακριτική πολυτέλειά του. Στο νέο μενού, που φέρει την υπογραφή του σεφ Νίκου Κουτρουμανίδη, θα βρείτε δημιουργικά λαχταριστά πιάτα από φρέσκες, αγνές, πρώτες ύλες, βιολογικά προϊόντα από το νησί της Άνδρου και κρέατα από επιλεγμένες ελληνικές φάρμες, όπως φιλέτο χοιρινό σοτέ με θυμαρίσιο μέλι, γλυκάνισο, λευκό σουσάμι και πατάτα σπαστή, βρασμένη με αρμπαρόριζα, φιλέτο στήθος κοτόπουλου ψημένο στη σχάρα πάνω σε πουρέ πατάτας, αρωματισμένο με λεμονοθύμαρο, μαντζουράνα και κρέμα κοπανιστής, ριζότο με «μπριάμ» λαχανικών, μέντα και βασιλοτύρι Ηπείρου αλλά και «μουσακά» με κιμά θαλασσινών και σάλτσα από ζωμό καραβίδας. Στον εξωτερικό, δύο επιπέδων κήπο, αυτό που κερδίζει αμέσως τις εντυπώσεις είναι μια τεράστια φιστικιά (ο επονομαζόμενος «γεροφίστικος») που «αγκαλιάζει» τη μεγάλη μπροστινή αυλή, ενώ στο πίσω μέρος του χώρου υπάρχει ο κήπος των μυρωδικών, ένα μικρό περιβόλι όπου έχουν φυτευτεί κάθε λογής βότανα και μυρωδικά που καταλήγουν στα πιάτα του μενού. Στο εσωτερικό, ο χώρος αναπτύσσεται σε τρεις αίθουσες, ενώ όλα τα τραπέζια περιβάλλονται από έργα τέχνης, όπως οι κυρίαρχες «Πεταλούδες» του Γιώργου Κυπρή, αλλά και πίνακες ζωγραφικής ιδιαίτερης αισθητικής, προερχόμενοι από ιδιωτική συλλογή γνωστού συλλέκτη. Στην κεντρική αίθουσα τις εντυπώσεις κλέβει το μεγάλο μοναστηριακό τραπέζι με τον ιδιαίτερο φωτισμό αλλά και οι αναπαυτικές πολυθρόνες με τις ευφάνταστες αποχρώσεις τους. Όσο για τους ιδιαίτερους φωτισμούς που αναδεικνύουν στο έπακρο τους χώρους του Arteon Garden, αυτούς τους έχει επιμεληθεί προσωπικά και με ξεχωριστή έμπνευση η Ελευθερία Ντεκώ. Και από φέτος το καλοκαίρι, στο νέο μπαρ του κήπου μπορείτε να δοκιμάσετε την ενδιαφέρουσα λίστα των κοκτέιλ. Να σημειωθεί ότι ο χωρος είναι family friendly, ιδανικός για εταιρικά πάρτι και για τις προσωπικές σας εκδηλώσεις. Όλος αυτός ο αέρας ανανέωσης, τόσο στο μενού όσο και στις φρέσκες πινελιές στον χώρο, οφείλονται στον Πάνο Παππά, γνωστό από τα εστιατόρια που έχει κατά καιρούς αναλάβει σε Μύκονο και Σαντορίνη (Πάνορμος, Grace Hotel) αλλά και από την παρουσία του στην Αθήνα στο Dal Ρrofessore και στο Ηide & Seek, που πριν από λίγο καιρό ανέλαβε το management του Arteon Garden.

ΑΦΙ ΕΡΩ Μ Α ΓΕΥ Σ Η summer lifo – lifo

ΤΑΥΡΟΣ Πολλά τα διλήμματα αυτό το καλοκαίρι για τους Ταύρους και είναι πολύ σημαντικό οι αποφάσεις σας να παρθούν έπειτα από ώριμη σκέψη. Ο Ιούλιος είναι πιο κουραστικός μήνας και θα δοκιμαστούν οι αντοχές σας, όμως τα αποτελέσματα θα σας δικαιώσουν και θα μπορέσετε να χαλαρώσετε τον Αύγουστο. Στον επαγγελματικό τομέα βελτιώνεται αισθητά η κατάσταση από τις 18 Ιουλίου κι έπειτα, καθώς Αφροδίτη και Δίας είναι σε αρμονικές όψεις προσελκύουν θετικά γεγονότα και οι επιτυχίες υποδέχονται η μία την άλλη. Η δημοφιλία σας ενισχύεται μέσα στον Αύγουστο και μπορεί να προκληθούν ίντριγκες στον εργασιακό σας χώρο, κάτι που θα επηρεάσει και τις αποφάσεις σας. Αποφύγετε τις συμφωνίες μέσα στις εκλείψεις (7 & 21/8). Στον οικονομικό τομέα η βελτίωση είναι εμφανής μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, κάτι που αυξάνει την ανάγκη σας για απολαύσεις, και μπορείτε κάλλιστα να βγείτε εκτός ορίων. Ταξίδια και εκδρομές σάς δίνουν την ευκαιρία να ξεκουραστείτε, το σημαντικότερο όμως είναι πως θα γνωρίσετε νέα πρόσωπα και προβλέπεται πολύ ερωτικός μήνας ο Αύγουστος, έως τότε όμως πρέπει να είστε προσεχτικοί οι δεσμευμένοι όσον αφορά τη συμπεριφορά σας, καθώς δεν θα λείψουν οι σκηνές ζηλοτυπίας που θα δοκιμάσουν τη σχέση σας. Το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου παρουσιάζει κάποια δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων σας, ενώ υπάρχει κίνδυνος πιθανής απογοήτευσης αν βασιστείτε στα λόγια και στις υποσχέσεις ενός εφήμερου έρωτα. Πάθη και διεκδικήσεις έχουν την τιμητική τους, ενώ νέοι έρωτες έρχονται για να επουλώσουν πληγές και να σας βγάλουν από το αισθηματικό τέλμα εσάς που έχετε περάσει έναν χωρισμό.

ΔΙΔΥΜΟΣ Οι Δίδυμοι έχετε τη δυνατότητα να αυξήσετε το εισόδημά σας μέσα από καινούργιες συνεργασίες που θα κριθούν επιτυχείς και ήδη από τα μέσα Ιουλίου θα δείτε σημαντικές αλλαγές στον επαγγελματικό τομέα. Οι στόχοι σας μπαίνουν σε πρώτο πλάνο και οι προσπάθειές σας διευκολύνονται, καθώς ο Ερμής στον Λέοντα ευνοεί τον τομέα των ταξιδιών και της επικοινωνίας. Φανείτε πρόθυμοι να δοκιμάσετε νέες μεθόδους και μην επιμένετε σε παρωχημένες τακτικές που δεν σας εξυπηρετούν. Η εποχή ευνοεί τους πειραματισμούς και την αναζήτηση νέων κατευθύνσεων, αρκεί να είναι ρεαλιστικές οι προσδοκίες σας και, φυσικά, να έχετε τα εφόδια για να στηρίξετε μια ιδέα σας, ώστε να μην εξαρτάστε από τρίτους. Θέματα εκπαίδευσης που θα απασχολήσουν τους νέους θα φέρουν σημαντικές αλλαγές στη ζωή τους και είναι μια καλή στιγμή για να βάλουν σε προτεραιότητα τους στόχους τους. Έρωτες, καινούργιες γνωριμίες, χωρισμούς, απ’ όλα έχει το καλοκαίρι για τους Διδύμους και θα είναι έντονα τα συναισθήματα σε κάθε περίπτωση. Περιορίστε οι δεσμευμένοι την ενασχόληση με θέματα της καθημερινότητας και όποτε σας δίνεται η ευκαιρία κάντε ταξίδια, εκδρομές, βόλτες, οτιδήποτε μπορεί να τονώσει τον ψυχισμό και συνεπώς τη σχέση σας. Οι εκλείψεις του Αυγούστου, στις 7/8 η σεληνιακή αλλά κυρίως η ηλιακή στις 21/8, μπορεί να ανακινήσουν ένα οικογενειακό θέμα που θα σας κάνει τη ζωή δύσκολη. Ωστόσο, μπορείτε να το αποφύγετε αν εκείνο το διάστημα παραμείνετε αποστασιοποημένοι. Αυτό που χρειάζεστε είναι περισσότερη ελευθερία κινήσεων, ώστε να δώσετε έμφαση στα ερωτικά σας, τα οποία βελτιώνονται σημαντικά – αρκετοί από εσάς, μάλιστα, θα βρείτε τον έρωτα της ζωής σας.

92 lifo – summer lifo

ti λενε τα αστρα για τo kaλοκαιρι από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

Το καλοκαίρι σάς βρίσκει λίγο απροετοίμαστους όσον αφορά το θέμα των διακοπών σας, καθώς προέχουν επαγγελματικά και οικογενειακά ζητήματα που πρέπει να τακτοποιηθούν, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα σας δοθούν ευκαιρίες για ανάπαυλα. Ο δυναμισμός σας γίνεται ακόμα πιο έντονος με την είσοδο του Άρη στον Λέοντα στις 21/7 και μπορεί να δώσετε τέλος σε μια συνεργασία ή να ξεκινήσετε μια παράλληλη δραστηριότητα που θα ικανοποιεί τη δημιουργική σας διάθεση. Πρωτότυπες ιδέες σάς δίνουν την ευκαιρία να πειραματιστείτε με καινούργια πράγματα, ωστόσο δεν θα λείψουν οι ανατροπές που θα σας κάνουν να επανεξετάσετε τους στόχους σας. Ευνοϊκότερο διάστημα για εσάς είναι από τις 20/8 και έπειτα, καθώς Άρης και Ήλιος από τον Λέοντα σχηματίζουν αρμονικές όψεις με τον πλανήτη της τύχης Δία και των αλλαγών Ουρανό και θα είναι μια περίοδος κατά την οποία θα δείτε τους στόχους σας να μπαίνουν σε εφαρμογή, αρκεί να δουλέψετε μεθοδικά. Στον ερωτικό τομέα ενισχύεται η διάθεσή σας για συντροφικότητα και αυτό είναι κάτι που θα παίξει σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις που θα πάρετε δεσμευμένοι και μη. Η επικοινωνία με το ταίρι σας μπορεί να παρουσιάσει κενά λόγω υποχρεώσεων και δεν θα λείψουν οι πειρασμοί που θα σας κάνουν να αμφιβάλλετε σχετικά με την επισημοποίηση της σχέσης σας. Ιδιαίτερη προσοχή το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου, καθώς μπορεί να αναμειχθείτε σε μια ιστορία που θα θέσει σε κίνδυνο τον γάμο σας. Οι ελεύθεροι στοχεύετε σε πρόσωπα που σας εμπνέουν εμπιστοσύνη και ασφάλεια, έχετε όμως και μια τάση να παραβλέπετε πιθανά εμπόδια που δεν θα αργήσουν να φανούν.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Αυτό το καλοκαίρι θα δείτε τους στόχους σας να υλοποιούνται και θα ξεπεράσετε αρκετά εμπόδια που σας κρατούσαν ομήρους σε αδιέξοδες καταστάσεις. Οι διευκολύνσεις σε οικονομικό επίπεδο σας δίνουν την ευκαιρία να βάλετε σε τάξη οφειλές σε τράπεζες, ενώ παράλληλα μπορείτε να ενισχύσετε την επιχείρησή σας και να επεκταθείτε. Επαφές με το εξωτερικό ανοίγουν νέους δρόμους, ορισμένοι μπορεί να μετοικήσετε σε μία ξένη χώρα για σπουδές ή για επαγγελματικούς λόγους και θα ζήσετε νέες εμπειρίες που θα διευρύνουν τους ορίζοντές σας. Ο Ιούλιος είναι μήνας υποχρεώσεων και οι αντοχές σας θα χτυπήσουν κόκκινο, όμως η ανταμοιβή σας θα είναι πολλαπλάσια των κόπων σας και θα είστε αρκετά ικανοποιημένοι. Από τις 10/8 και μετά έχετε περισσότερες ευκαιρίες για ανάπαυλα και απολαύσεις και μπορείτε να δώσετε έμφαση στην οικογένεια και στην προσωπική σας ζωή. Αποφύγετε επενδύσεις και σημαντικές αγορές, ώστε να έχετε περισσότερη άνεση κινήσεων στις διακοπές σας. Όσον αφορά τον ερωτικό τομέα, οι γεννημένοι το πρώτο δεκαήμερο ζείτε έντονες καταστάσεις με πρόσωπα που έρχονται και φεύγουν από τη ζωή σας, επειδή όμως είστε προετοιμασμένοι για το εφήμερο της υπόθεσης, προσπαθείτε να μην επενδύσετε συναισθηματικά και κατά κάποιον τρόπο το πετυχαίνετε. Εσείς του δεύτερου και τρίτου δεκαημέρου έχετε άλλες προσδοκίες, με αποτέλεσμα να είστε πολύ επιλεκτικοί και δύσκολοι ορισμένες φορές στις σχέσεις σας, καθώς ψάχνετε να βρείτε το κατάλληλο άτομο για να δημιουργήσετε σοβαρό δεσμό. Προσέξτε λίγο την περίοδο των εκλείψεων (7/8 και 21/8), καθώς υπάρχει κίνδυνος να τινάξετε μια σχέση στον αέρα, αν δεν κοντρολάρετε την κτητικότητά σας. Δουλέψτε με τον εαυτό σας.

Starfaxsummer

ΚΡΙΟΣ

ΛΕΩΝ Είστε οι πρωταγωνιστές του καλοκαιριού και φέτος θα δείτε πολλές από τις επιθυμίες σας να πραγματοποιούνται. Ωστόσο, ο Ιούλιος μπορεί να σας φανεί πολύ κουραστικός και θα χρειαστεί λεπτός χειρισμός των οικονομικών σας, ώστε να μη βρεθείτε σε αδιέξοδο. Ο Ερμής στο ζώδιό σας σχηματίζει πολύ καλές όψεις με τον Δία και η τύχη είναι με το μέρος σας, αρκεί να είστε προσεχτικοί στις αποφάσεις σας. Στις 21/7 περνά ο Άρης στο ζώδιό σας, δίνοντας την απαραίτητη ορμή για να κυνηγήσετε δυναμικά τους στόχους σας, ενώ στις 22/7 κάνει την είσοδό του και ο κυβερνήτης σας Ήλιος, χαρίζοντάς σας αρκετή από τη λάμψη του, και μπορείτε να πετύχετε πολλά αν αξιοποιήσετε αυτό το ευνοϊκό διάστημα προς όφελός σας. Τον Αύγουστο έχετε περισσότερη άνεση για να ασχοληθείτε με τις ανάγκες και τις επιθυμίες σας και είναι ιδανική εποχή για εξορμήσεις. Πολλοί από εσάς είστε κατασταλαγμένοι και ξέρετε τι είναι αυτό που θα σας κάνει ευτυχισμένους, δηλαδή η ελευθερία επιλογών. Έχετε δώσει μάχη για να κερδίσετε την ανεξαρτησία σας και δεν την διαπραγματεύεστε με κανέναν, κάτι που μπορεί να προκαλέσει εντάσεις στον οικογενειακό τομέα. Η σεληνιακή έκλειψη στις 7/8 εντείνει την ανάγκη σας για συντροφικότητα, ενώ η ηλιακή στις 21/8 σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής, ειδικά για εσάς που έχετε εκείνη την ημέρα γενέθλια. Μπορεί να γνωρίσετε το πρόσωπο που θα κλέψει την καρδιά σας, μπορεί να επισημοποιήσετε τη σχέση σας ή να αποφασίσετε την απόκτηση ενός παιδιού. Όπως και να έχει, είναι μια περίοδος έντονων συγκινήσεων. ΠΑΡΘΕΝΟΣ Για να αποφύγετε τις απογοητεύσεις και τις εντάσεις, θα πρέπει να ρίξετε τον πήχη και να ποντάρετε σε εφικτούς στόχους που θα σας δώσουν το προβάδισμα, παράλληλα όμως πρέπει να διαφυλάξετε και τους πόρους σας, καθώς η εποχή δεν ευνοεί τα μεγάλα ανοίγματα. Στις 26/7 η είσοδος του Ερμή στο ζώδιό σας τονίζει την αναλυτική σκέψη και την ανάγκη σας να βάλετε σε τάξη σημαντικούς τομείς της ζωής σας, μπορεί όμως να μη ζυγίσετε σωστά τις καταστάσεις και να κάνετε λανθασμένες επιλογές, αν προτρέχετε. Περιορίστε το ξόδεμα χρημάτων και επενδύστε στη δουλειά σας, μην απορρίπτετε όμως καινούργιες προτάσεις προτού τις επεξεργαστείτε. Ταξίδια και επαφές με σημαντικά πρόσωπα ανοίγουν νέες πόρτες και από τις 20/8 και μετά θα δείτε σημαντικές αλλαγές στα επαγγελματικά σας. Η καθημερινότητά σας θα αποκτήσει μια νέα διάσταση (ίσως μια δεύτερη δουλειά ή μια εκπαιδευτική διαδικασία που απαιτεί χρόνο και προσπάθεια). Οι εκλείψεις του Αυγούστου (7/8 και 21/8) μπορεί να γίνουν αφορμή για να βελτιώσετε τις διαπροσωπικές σας σχέσεις, αρκεί να αποδεχτείτε στοιχεία του χαρακτήρα των άλλων και να μην είστε απαιτητικοί. Ενδεχομένως να ξυπνήσουν τα ένστικτά σας και να νιώσετε έντονα την ανάγκη για δημιουργία οικογένειας, κάτι που μπορεί να σας αγχώσει και τελικά να μην αποδώσουν οι προσπάθειές σας. Μην παρασύρεστε από τις πιέσεις που μπορεί να δέχεστε από το περιβάλλον σας και πάρτε τον χρόνο που χρειάζεστε για να προγραμματίσετε το μέλλον σας. Οι ελεύθεροι τολμήστε να αφεθείτε στον ρομαντισμό που σας κυριεύει και βιώστε τις στιγμές ενός φλογερού έρωτα, δίχως να ζητάτε δεσμεύσεις.

ΖΥΓΟΣ Με τον Δία σύμμαχό σας μπορείτε να πετύχετε πολλά το προσεχές διάστημα και να τακτοποιήσετε σημαντικές οφειλές που σας προκαλούν άγχος, αρκεί να είστε διατεθειμένοι να κάνετε ορισμένες θυσίες όσον αφορά τον προσωπικό σας χρόνο. Θέματα σπουδών είναι βασικό μέλημα των νέων, που ίσως νιώσουν να εξαντλείται η υπομονή τους, όμως τα αποτελέσματα θα τους δικαιώσουν. Στον οικονομικό τομέα μπορεί να υπάρξουν έντονες αυξομειώσεις προς τα τέλη Ιουλίου και είναι σημαντικό να επικρατήσει η

λογική, μια και η ανάγκη για απολαύσεις θα είναι έντονη. Εσείς που έχετε στα σκαριά ένα νέο εγχείρημα μπορείτε να το δουλέψετε χωρίς βιασύνη και να το βάλετε σε εφαρμογή από τα τέλη Αυγούστου κι έπειτα. Οι εκλείψεις του Αυγούστου (7 & 21/8) σας δίνουν το έναυσμα να επανεξετάσετε τις σχέσεις και τις συνεργασίες σας και είναι πολύ πιθανό να απεμπλακείτε από καταστάσεις που δεν ικανοποιούν τις προσδοκίες σας. Οι πληγωμένοι εξαιτίας μιας ερωτικής απογοήτευσης θα βρείτε διέξοδο μέσω νέων γνωριμιών, όμως επειδή είστε αρκετά επιφυλακτικοί ούτε που διανοείστε να σκεφτείτε κάτι σοβαρό. Το φετινό καλοκαίρι μπορεί να είστε κάπως απόμακροι και σφιγμένοι στις σχέσεις σας, είναι όμως πολύ πιθανό να γνωρίσετε το ιδανικό άτομο που θα αλλάξει τον τρόπο σκέψης και τη ζωή σας γενικότερα. Ο Δίας στο ζώδιό σας φέρνει έρωτες και καλοπέραση, φλερτ και νέα πρόσωπα και προβλέπονται όμορφες στιγμές που θα σας μείνουν αξέχαστες. Πάρτε τις απαραίτητες προφυλάξεις οι ελεύθεροι. Εσείς που είστε σε σχέση, ενδεχομένως να αποφασίσετε τη δημιουργία οικογένειας και θα αλλάξουν ριζικά οι προτεραιότητές σας.

το έδαφος για τον Σεπτέμβριο. Η διάθεσή σας να ζήσετε πέρα από τα όρια θα σας φέρει ανάμεσα στον έρωτα και τη λογική και θα πρέπει να γίνετε πιο σαφείς με τις επιθυμίες σας. Ωστόσο, επειδή δεν είστε διατεθειμένοι να συμβιβαστείτε με καταστάσεις που δεν σας δίνουν την ικανοποίηση που αναζητάτε, είναι πολύ πιθανό να βγείτε από μια σχέση και να προχωρήσετε σε μια άλλη που θα σας εντυπωσιάσει με τη χαρά και την ένταση που θα σας δώσει. Οι ελεύθεροι έχετε την ευχέρεια να δοκιμάσετε την τύχη σας με διαφορετικά πρόσωπα, δεν αποκλείεται όμως να βρεθείτε σε δίλημμα και να προβληματιστείτε αρκετά σχετικά με τις αποφάσεις που θα πρέπει να πάρετε. Έχετε πάντως τον νου σας, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βαρεθείτε πολύ σύντομα. Βιώστε τις στιγμές και ακολουθήστε το ρεύμα.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Η επαγγελματική σας αποκατάσταση είναι ένα θέμα που σας

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Οι Σκορπιοί θα δείτε τις υποθέσεις σας να δρομολογούνται με ταχείς ρυθμούς από τις 17/7 κι έπειτα, καθώς βελτιώνονται σημαντικά τα οικονομικά σας και θα ξεκινήσουν διαδικασίες που ήταν στάσιμες, ενώ παράλληλα θα αποκτήσετε περισσότερη ελευθερία κινήσεων. Μπορείτε να πραγματοποιήσετε ταξίδια που θα σας φέρουν σε επαφή με δυνητικούς συνεργάτες και να γνωρίσετε τα κατάλληλα άτομα που θα μπορέσουν να υποστηρίξουν τις ιδέες σας. Ωστόσο, επειδή σας αρέσουν οι πολυτέλειες και οι ανέσεις, τα έξοδά σας αυξάνονται σημαντικά κι εκεί θα πρέπει να βάλετε σε προτεραιότητα αυτό που θεωρείτε σημαντικό. Μπορεί για κάποιους να είναι η καριέρα, ενώ για άλλους η προσωπική ευχαρίστηση. Το ζητούμενο είναι να μην ξεφύγετε από τα όρια των δυνατοτήτων σας και να παραμείνετε ήρεμοι και μετά το πέρας του καλοκαιριού. Οι εκλείψεις του Αυγούστου (7 & 21/8) μπορεί να προκαλέσουν κάποια αστάθεια στις εργασιακές σας σχέσεις και θα πρέπει να εξετάσετε ψύχραιμα κατά πόσο σας συμφέρει να τις συνεχίσετε. Πολλές αλλαγές προβλέπονται στα αισθηματικά σας και είναι μια εποχή κατά την οποία οι αποφάσεις που θα πάρετε θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στη βελτίωση της ψυχολογίας σας. Σχέσεις που έχουν ξεθωριάσει θα εντείνουν την ανάγκη σας για πάθος και ερωτισμό και δεν αποκλείεται να λήξουν επεισοδιακά. Καινούργιες γνωριμίες φέρνουν έναν αέρα ανανέωσης στη ζωή σας και επειδή θα δείτε τεράστιες διαφορές ως προς τον τρόπο που ικανοποιούνται οι ανάγκες σας, οι αποφάσεις σας θα είναι οριστικές και αμετάκλητες. Οι νέοι γονείς μπορεί να τα βρείτε λίγο σκούρα επειδή αλλάζει η καθημερινότητά σας, έχετε όμως αρκετή στήριξη από το περιβάλλον σας.

ΤΟΞΟΤΗΣ Το φετινό καλοκαίρι θα αποδειχτεί ένα από τα καλύτερα των τελευταίων ετών εξαιτίας της βελτίωσης των οικονομικών σας και ίσως για πρώτη φορά να μην έχετε άγχος για το πώς θα αντεπεξέλθετε στις υποχρεώσεις σας. Στον επαγγελματικό τομέα σάς δίνεται η ευκαιρία, μέσα από σωστές συμμαχίες, να ξεπεράσετε ορισμένα εμπόδια και να συνεχίσετε ακάθεκτοι την υλοποίηση των σχεδίων σας, ενώ παράλληλα θα δείτε να εκτιμώνται οι δεξιότητές σας και να ανοίγουν νέες πόρτες. Ωστόσο, θα πρέπει να είστε φειδωλοί με τα χρήματά σας, καθώς προκύπτουν ανάγκες μελών της οικογένειας που θα πρέπει να στηρίξετε, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν θα έχετε την άνεση να ικανοποιήσετε και τις δικές σας επιθυμίες. Προσέξτε λίγο την περίοδο των εκλείψεων μέσα στον Αύγουστο (7/8 η σεληνιακή και 21/8 η ηλιακή), καθώς μπορεί να προκύψει μια δοκιμασία στον τομέα των συνεργασιών. Μην κάνετε τίποτα που θα μπορούσε να οδηγήσει στη λήξη μιας συμφωνίας. Η ηλιακή έκλειψη του Αυγούστου εντείνει την ανάγκη σας να επανεξετάσετε τη σχέση σας, προσέξτε, όμως, καθώς τα συναισθήματα θα είναι διογκωμένα και σε μερικές περιπτώσεις παροδικά, οπότε είναι πολύ εύκολο να πάρετε αποφάσεις που αργότερα θα μετανιώσετε. Μια παράλληλη σχέση θα αναζωπυρώσει τον έρωτα στον γάμο σας, δεν είναι όμως και ο πιο ασφαλής τρόπος για να ενισχυθεί ο συγκεκριμένος τομέας. Αν αισθάνεστε μπουχτισμένοι, ένα ταξίδι μακριά από το ταίρι σας θα σας βοηθήσει να ξεκαθαρίσετε τα συναισθήματά σας και ίσως διαπιστώσετε τελικά πόσο τυχεροί είστε. Οι ελεύθεροι παίζετε σε πολλά ταμπλό ταυτόχρονα και δίνετε υποσχέσεις που δεν θα σας βγουν σε καλό.

SUDOKU No 520 6 2 3 8 7

8 2 4

9 5 7

4 9 6

2 8 6 5 4 1

1 3 4 9 2

ΙΧΘΥΣ

Η λύση του προηγούμενου 5 6 4 3 1 7

3 9 1 6 8 2

8 7 2 4 9 5

4 5 7 2 6 8

1 3 6 7 4 9

2 8 9 5 3 1

6 4 5 1 2 3

κρατά μαζεμένους και δεν μπορείτε να προγραμματίσετε κάτι συγκεκριμένο, από τις 20/7 και μετά όμως αλλάζει το σκηνικό, καθώς προκύπτουν νέες προτάσεις που θα σας βγάλουν από το αδιέξοδο. Δώστε έμφαση στις επαφές και στην επικοινωνία με άτομα που μπορούν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά σας και μην αναλώνεστε σε περιστασιακές δουλειές με αμφίβολη διάρκεια. Ο Ιούλιος δίνει ευκαιρίες, έχει όμως και πολλά έξοδα, και καλό είναι να αποφύγετε τις επιπολαιότητες, παραμένοντας σταθεροί στους στόχους σας. Ανοιχτοί λογαριασμοί από το παρελθόν θα κλείσουν μια ώρα αρχύτερα και θα έχετε την απαραίτητη άνεση να επικεντρωθείτε στις προσωπικές σας υποθέσεις, ενώ μέσα στον Αύγουστο θα μπορέσετε να επενδύσετε στην επιχείρηση ή τις γνώσεις σας και να ανεβείτε τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας. Μην γκρεμίζετε γέφυρες προτού εξασφαλίσετε μια θέση εργασίας, εκτός κι αν είναι εντελώς ανώφελη η προσπάθειά σας. Η έκλειψη σελήνης στον άξονα Υδροχόου - Λέοντα στις 7/8 εντείνει την ανάγκη σας για μια ουσιαστική σχέση και δεν σκοπεύετε να κάνετε εκπτώσεις όσον αφορά τις προσδοκίες σας. Ορισμένοι από εσάς μπορεί να πιστέψετε πως η απόκτηση ενός παιδιού θα μπορούσε να βελτιώσει τη σχέση σας, δεν είναι όμως απαραίτητο να συμβεί. Μην αφήνετε τις προσωπικές σας επιθυμίες να θολώνουν την κρίση σας και πάρτε σημαντικές αποφάσεις έπειτα από ώριμη σκέψη. Για τους ελεύθερους είναι μια εποχή έντονων συγκινήσεων. Έρωτες, αποχωρισμοί και δράματα είναι μέσα στο πρόγραμμα, μπορείτε όμως να κρατήσετε κάποιες άμυνες, ώστε να μην πέσετε από τα σύννεφα.

7 2 8 9 5 6

9 1 3 8 7 4

9 5 3 1 8 6 7 4 2 2 4 1 9 5 7 8 3 6 8 7 6 3 2 4 9 1 5

Μέσα στον Ιούλιο δεν είναι απαραίτητο να τρέξετε μπροστά αν δεν νιώθετε έτοιμοι, μπορείτε όμως να ανασυντάξετε τις δυνάμεις σας και να προετοιμάσετε το έδαφος σχετικά με ένα καινούργιο εγχείρημα. Οι εκλείψεις του Αυγούστου (7 & 21/8) μπορεί να γίνουν αφορμή για να βγείτε εκτός του καθορισμένου πλαισίου σκέψης και δράσης, να τολμήσετε να πάρετε κάποια ρίσκα και να διεκδικήσετε καλύτερες συνθήκες στον τομέα της εργασίας. Κάποια έκτακτα έξοδα θα αλλάξουν τις προτεραιότητές σας και ενδεχομένως τα σχέδια των διακοπών σας, θα έχετε όμως την ευχέρεια να κάνετε πράγματα για τον εαυτό σας και τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Με σωστό προγραμματισμό θα καλύψετε τις υποχρεώσεις σας και θα είστε πιο ήσυχοι στις διακοπές σας. Από τις 20/8 και μετά είναι ιδανική εποχή για να μετακομίσετε ή να αλλάξετε επαγγελματική στέγη. Καινούργιες συνεργασίες θα αποδώσουν γύρω στις αρχές Σεπτεμβρίου. Έως τότε φανείτε προνοητικοί. Φλερτ και ερωτικές διεκδικήσεις ανεβάζουν την αυτοπεποίθησή σας κατακόρυφα και ζείτε μεγάλες στιγμές οι ελεύθεροι, ωστόσο μην μπαίνετε σε διαδικασία υποσχέσεων. Είναι μια εποχή που γίνονται σημαντικές αλλαγές στα αισθηματικά σας: τη μια μπορεί να είστε μες στον ενθουσιασμό και την άλλη να χάνετε το ενδιαφέρον σας επειδή θα προκύπτουν καλύτερες ευκαιρίες και δεν είναι ώρα για δεσμεύσεις. Σχέση/γάμος χρειάζεται οπωσδήποτε ανανέωση, και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Μέσα από ταξίδια και δραστηριότητες που θα σας φέρουν πιο κοντά στο ταίρι σας και θα σας βγάλουν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Δώστε έμφαση στις ανάγκες σας και μην καταπιέζετε τα ένστικτά σας, τώρα ειδικά που θα έχετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Καλό Καλοκαίρι!

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Η αστάθεια στα οικονομικά σας θα είναι αποτέλεσμα λανθασμένης διαχείρισης και μπορεί να βρεθείτε πολύ εύκολα σε αδιέξοδο, αν δεν επικρατήσει η λογική. Σίγουρα η συσσωρευμένη κούραση όλης της χρονιάς σάς κάνει ανυπόμονους και θέλετε να ανασυντάξετε τις δυνάμεις σας, μπορείτε όμως να το κάνετε και με πιο προσεχτικές κινήσεις. Στον επαγγελματικό τομέα δρομολογούνται κάποιες υποθέσεις με ραγδαίους ρυθμούς και είναι επιτακτική η παρουσία σας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενά στην προσωπική σας ζωή. Οι εκλείψεις του Αυγούστου (7 & 21/8) σας φέρνουν πιο κοντά στην υλοποίηση ενός νέου σχεδίου και θα είναι ένα διάστημα σκληρής, αλλά αποτελεσματικής προσπάθειας. Με ομαδική δουλειά και δίχως να προσπαθείτε να επιβάλλετε τις απόψεις σας θα καταφέρετε να προετοιμάσετε summer lifo – lifo

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ Πάλι και πάντα καλές εντυπώσεις: Αμβούργο (100 φορές). Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Παρακολουθούσα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, με αφορμή τη συναυλία του Ξαρχάκου και της Πρωτοψάλτη, διάφορα αποσπάσματα. Διαπίστωση πρώτη: ο Ξαρχάκος είναι ακόμη ακμαίος. Απόδειξη, ο τελευταίος, μη αναμενόμενος δίσκος του. Διαπίστωση δεύτερη: η Πρωτοψάλτη έχει απολέσει κάθε επαφή με τον ψυχικό λώρο της τέχνης της. Σαν τον Ρουβά, έχει μεταβληθεί σε μια τραγουδιστική – εξαίσια, αλλά άψυχη, τι να το κάνεις;– ρέπλικα του παλιού της εαυτού. Η ζημιά είχε αρχίσει εδώ και χρόνια, από την απομάκρυνσή της απ’ την τριάδα, την είσοδό της στη Heaven και την ποπ «μαρινελλοποίησή» της. Ας μην αναφέρω – έντονα– και την τραπεζική διαφήμιση στο κορίτσι αυτό που το 1985 ερμήνευσε με σπάνια αισθαντικότητα τη «Σωτηρία της Ψυχής», αντί να πετάει –ρουβίσια, γιατί σε αυτό μεταβλήθηκε η Άλκηστις, σε έναν ποπ, προσεχτικό θηλυκό Ρουβά– χρήματα από το μπαλκόνι. Το ότι ανέλαβε ασμένως το 2015 το πόστο του υπηρεσιακού υπουργού Πολιτισμού και ύστερα πήγε στην ακρογιαλίλα των συναυλιών της είναι από τα πιο γκροτέσκα πράγματα που έχει κάνει. Κι έχει κάνει αρκετά μετά τους Ολυμπιακούς, σημείο κομβικό για όλους μας μέχρι το σκάσιμο της φούσκας. Εγώ θα πρότεινα στον Σταύρο Ξαρχάκο, μια που το εσωτερικό καλλιτεχνικό του ρολόι ήταν πάντοτε συντονισμένο (όπως και του Κραουνάκη με τη λαϊκή ψυχωφέλεια), να κάνει ταχύρρυθμα στον Μαζωνάκη, ο οποίος από αυτήν ακριβώς τη λαϊκή γενεσιουργό μήτρα που ύμνησε ο Ξαρχάκος κατάγεται και ποτέ δεν αποκόπηκε, παρόλο το κωστοπουλικό περιτύλιγμα, και να συνεργαστούν. Ξέρει να βγάζει από το χθαμαλό το πιο υψηλής αξίας καλλιτεχνικό απόσταγμα ο

Ξαρχάκος. ΥΓ.: Τα νεότερα φιντάνια, όλη η λεγόμενη γενιά Μποφίλιου και η ίδια η Νατάσσα, πρέπει να ξανακάτσουν στο θρανίο. Γέρασαν όλα πριν από την ώρα τους, βιάστηκαν να σχηματίσουν μύθο κι έχασαν κάθε ψήγμα από τη μυσταγωγική μυθολογία της τεχνης τους. Η οποία, όταν την ενθυλακώνεις όπως της αρμόζει, σε οδηγεί σε μια μαγική ταράτσα. Και όχι σε άψυχα στραπάτσα. Πάνος Μιχαήλ

«Welcome to Hell»: Οι εντυπωσιακές σε όγκο, παλμό και δυναμισμό κινητοποιήσεις στο Αμβούργο τις μέρες της Συνόδου των G20, σε συνδυασμό με την κατά κράτος αποτυχία των κατάφρακτων Γερμανών Robocop να «τιθασεύσουν» τους πιο θερμόαιμους διαδηλωτές, φέρανε μια γερή και αρκούντως κολασμένη κινηματική «δροσιά» εν μέσω θέρους. Φαίνεται πως ακόμα και με τη φοβερότερη κατασταλτική μηχανή, ακόμα και με την τελειότερη τεχνολογία παρακολούθησης, οι ισχυροί αυτού του κόσμου δεν θα πάψουν να νιώθουν κάτι τέτοιες στιγμές μια σταγόνα κρύου ιδρώτα να κυλά στα τροφαντά τους μάγουλα, σαρκάζοντας την παντοδυναμία των αδηφάγων γνάθων που καλύπτουν. Θοδωρής Αντωνόπουλος

«To μεγαλύτερο βάρος στη ζωή είναι ο χρόνος» εξομολογήθηκε ο ηλικιωμένος πατέρας ενός αγαπημένου φίλου και αισθάνθηκα αμηχανία ανάμεικτη με λίγη ντροπή, που νιώθω, ακόμα, τόσο ανάλαφρη. Κορίνα Φαρμακόρη

Γράψαμε αυτό το αφιέρωμα για τους διάφορους καλοκαιρινούς προορισμούς κι εμένα το μυαλό μου δεν λέει να ξεκολλήσει από τον

Οβελίξ στη Σιθωνία. Όλο το άρθρο θα ήταν αυτή η πίτσα που ήταν η κόλαση η ίδια, αν δεν συγκρατιόμουν. Ακόμα τη θυμάμαι κι έχουν περάσει τρία χρόνια, όπως και τις «γίγας» σαλάτες που δεν κατάφερα να πιάσω, αλλά τις γλυκοκοιτούσα κι ας είχα σκάσει από το φαΐ. Σε άλλα ξεμυαλίσματα, μου άρεσε το Spiderman: Homecoming, ό,τι πρέπει για καλοκαιρινό blockbuster. Αν και ήμουν μόνη μου σε ένα σινεμά τίγκα στα 15χρονα που ωρύονταν, χαλάλι, είχε την πλάκα του! Μαρία Παππά

Μια αναπάντεχη εκδρομή στη βορειοανατολική πλευρά της Αττικής, στο Γραμματικό και στον αρχαιολογικό χώρο της Ραμνούντας. Ωραία τοπία και διάθεση για ανακάλυψη. Τα εμπόδια που προέκυψαν, βέβαια, ήταν αρκετά. Στις 3 το μεσημέρι η φύλαξη σε ενημέρωνε ότι ο χώρος είχε κλείσει, άρα όποιος ήθελε να τον επισκεφτεί μετά το πρωινό μπάνιο του, δεν μπορούσε. Επίσης, στην περιοχή αυτή υπάρχουν μοναδικοί κρυμμένοι θησαυροί και απόμεροι κολπίσκοι. Θες να κολυμπήσεις, να διαβάσεις το βιβλίο σου με ηρεμία και να αναζητήσεις τη γαλήνη. Όμως η μάστιγα των κατασκηνωτών είναι εκεί για να σου υπενθυμίζει τι σημαίνει φασαρία, ρακέτες, μπίρες, ατελείωτος μπάφος και δυνατή μουσική beach-bar, σαν να βρίσκεσαι σε οργανωμένη παραλία. Δυστυχώς, αυτή η αίσθηση της ιδιοκτησίας που αισθάνονται μερικοί στις παραλίες πραγματικά ξεπερνά κάθε όριο. Γιάννης Πανταζόπουλος

Χαζεύοντας τους φοίνικες του Μαϊάμι, τις μπουκαμβίλιες-γίγαντες της Αθήνας και τις κερασιές του Μπρούκλιν στο Ιnstagram του Junge In The City. Τον λογαριασμό διαχειρίζονται τέσσερις Έλληνες αρχιτέκτονες που ζουν διασκορπισμένοι σε μητροπόλεις του κόσμου και με τις φωτογραφίες τους καταγράφουν τη φύση, που άλλες φορές δειλά, άλλες σχεδόν περιπαιχτικά και

άλλες με μεγαλοπρέπεια καταλαμβάνει τα τσιμέντα. Γεωργία Παπαστάμου

Η περίπτωση των «νεκρών της ΕΡΤ» είναι απολύτως χαρακτηριστική του ελληνικού παραδείγματος. Στο εξωτερικό τα fake news, δηλαδή η ηθελημένη διασπορά ψευδών ειδήσεων για ιδιοτελείς σκοπούς, είναι ένα ζήτημα που απασχολεί σοβαρά τη δημόσια σφαίρα, ιδιαίτερα μετά την εκλογή του Τραμπ, η καμπάνια του οποίου εκμεταλλεύτηκε αριστοτεχνικά τη δυναμική τους. Στην Ελλάδα, τα fake news διακινούνται από τον ίδιο τον «αξιοσέβαστο» δημόσιο φορέα ενημέρωσης, με κρατική μάλιστα υποστήριξη. Δημήτρης Κυριαζής

μετρήσει πολλούς;» τους ρώτησα. «Πάνω από εκατό!» μου είπε. «Μα, καλά, πόσο τρελοί είστε εσείς οι Έλληνες; Γιατί το κάνετε αυτό; Αν κάποιος έκοβε ένα πρόστιμο για όλους αυτούς, θα ήσασταν μια πλούσια χώρα!» Γιάννης Παπαϊωάννου

Εξακολουθεί να μου κάνει εντύπωση η επιμονή των Ελλήνων να χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες. Στα ταμεία των σούπερ-μάρκετ όχι μόνο οι πελάτες αλλά και οι ταμίες είναι ικανοί να σπαταλήσουν μία σακούλα για 1-2 προϊόντα. Κι ας γίνονται καμπάνιες για τη μόλυνση, κυρίως τώρα το καλοκαίρι όσον αφορά τις παραλίες, κι ας μας έχουν ξεμπροστιάσει ως την πρώτη χώρα στην Ευρώπη, με διαφορά, στην κατανάλωσή τους. Τίποτα! Τη βολή τους οι Έλληνες, δεν τους σκιάζει φοβέρα καμιά! Χρήστος Παρίδης

«Ησυχία, η καλύτερη θεραπεία» έλεγε μια επιγραφή στο νοσοκομείο. Ισχύει. Μερόπη Κοκκίνη

Δευτέρα, 9 η ώρα το πρωί, κυρία γύρω στα 60 διαμαρτυρόταν μέσα στο τρόλεϊ εντόνως για την αυτοματοποιημένη ανακοίνωση της επόμενης στάσης. «Γιατί λέει νεξτ στοπ; Εγώ, αν πάω στο Λονδίνο, θα το έχουν και στα ελληνικά; Όποιος θέλει να έρχεται εδώ, να μαθαίνει ελληνικά». Και υπήρχε και κόσμος που συμφώνησε μαζί της. Και κάπως έτσι συνειδητοποιείς ότι η χώρα στην οποία ζεις δεν έχει καμία ελπίδα... Νινέττα Γιακιντζή

«No seat belt. No seat belt. No seat belt. Oh, here’s one!». Φεύγοντας χτες από το γραφείο, συνάντησα έναν Aυστραλό τουρίστα, ο οποίος, μαζί με έναν Ασιάτη φίλο του, στεκόταν στη μέση της Βασ. Αμαλίας και μετρούσε όσους οδηγούς δεν φορούσαν ζώνη. «Έχετε

Καλά: Ο Βαρδάρης που κόβει την υγρή ζέστη της Θεσσαλονίκης. Τα διηγήματα του Τομπάιας Γουλφ. Οι ενδιαφέρουσες αντιρρήσεις σε ένα άρθρο μου για την τρομοκρατία και την αριστερά. Κακά: Η περιφρόνηση για τα πνευματικά δικαιώματα την οποία δείχνει η κυβέρνηση αλλά και πολλοί μέσα στην αριστερά (που το συνδέουν με το sharing και την κριτική στον «ιδιοκτήτη»). Κάτι παλαιολιθικοί δεξιοί που λένε πως όλη η κοινωνία γέμισε gay, ενώ, κατά τα άλλα, θεωρούν «φιλελευθερισμό» το να πληρώνεις λιγότερους φόρους και να βρίζεις κάθε δημόσιο υπάλληλο που πέφτει στο οπτικό σου πεδίο. Τα αθλητικά ραδιόφωνα της Θεσσαλονίκης στο ταξί. Οι φωνές, οι μουσικές και οι διαφημίσεις τους. Νικόλας Σεβαστάκης

Πενήντα χρόνια από το «καλοκαίρι της αγάπης», κι είπα να ξανανοίξω τις

Στρατιές της Νύχτας του Νόρμαν Μέλερ, σ’ εκείνη την παλιά έκδοση των Νέων Στόχων από το 1970, και να παρακολουθήσω και πάλι τον αντιπολεμικό Εξορκισμό του Πενταγώνου, την 21η Οκτωβρίου 1967 –που συνέβαλε τα μέγιστα στη ριζοσπαστικοποίηση των hippies στην Αμερική– από τον ποιητή, τραγουδιστή και κοινωνικό ακτιβιστή Ed Sanders: «Στ’ όνομα της παραγωγικής δύναμης του Πριάπου, στ’ όνομα της ολοκλήρωσης, καλούμε τους δαίμονες του Πενταγώνου ν’ απελευθερωθούνε από τα καρκινώματα των στρατηγών του πολέμου, όλων των γραμματέων και των στρατιωτών που δεν ξέρουνε τι κάνουνε, όλης της γραφειοκρατίας της ίντριγκας και του μίσους, όλων των ξερατών που έχουνε ζευγαρώσει με τον προστάτη καρκίνο στο νεκροκρέβατο». Out demons, out! Φώντας Τρούσας

Η αψιθυμία του κόσμου μόνο θεριεύει και είναι σαφώς πιο «διαθέσιμη», κυρίως, στις συναναστροφές με αγνώστους. Όλοι επιτίθενται αδίστακτα και ξαφνικά, σαν να τους τσιμπάει μύγα. Μια δυσάρεστη παρατήρηση αυτής της εβδομάδας είναι ότι πολλές τέτοιες επιθέσεις συμβαίνουν ενόσω οι επιτιθέμενοι φορούν τα απολύτως ακατάλληλα ρούχα για κάτι τέτοιο. Παράδειγμα, μια κυρία στο μετρό Συντάγματος, με περιποιημένα μαλλιά με ανταύγειες, κοντή λευκή φούστα κι ένα μακρόταλο μαύρο t-shirt που έγραφε με τεράστια και παχιά λευκά γράμματα «YOU ARE WHAT YOU WEAR» (είσαι αυτά που φοράς). Επιτέθηκε λεκτικά και με σκαιότητα σε κάποιον ζαβλακωμένο που, χωρίς πρόθεση, τη σκούντηξε μία, δύο, ίσως και τρεις φορές με την τσάντα του. Εκείνη, με τρομακτική αδιαφορία για το τσαλάκωμα που προκαλούσε στην όμορφη εικόνα της, δεν σταμάτησε να τον κατσαδιάζει επί τέσσερα ολόκληρα λεπτά, μέχρι που έφτασε ο συρμός και επιβιβάστηκε. Κι εκεί είναι το λάθος, ντάρλινγκ! Δεν είσαι αυτά που φοράς, είσαι το πώς βρίζεις: «YOU ARE WHAT YOU SWEAR». Γιάννης Κωνσταντινίδης

ΑΠΌ ΌΣΑ ΖΉΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΆΔΑ 94 lifo – summer lifo

summer lifo – lifo