Τεύχος 529

H ΠΡΩΤΗ MOY ΑΘΗΝΑ 9 ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΑΛΛΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΣΤΗ MEΓΑΛΗ ΠΟΛΗ

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤΙ

1 ο Ν ΙΑΔΙΚΤΥΟ Βάσει στοιχείων Bari-Focus

ΣΤΟ

Δ

www.lifo.gr Στοιχεία s Google Analytic

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

07092017

WELCOME BACK!

4 lifo – 7.9.17

☛ Για τη συνέντευξη του Σταύρου Ξαρχάκου στη Ναταλί Χατζηαντωνίου: «Άκουσα πρώτη φορά ζωντανά τον Ξαρχάκο να διευθύνει τη δική του ορχήστρα και να παρουσιάζει δουλειά του σε ένα “χωριό” της Θεσσαλονίκης, σε μια τοποθεσία όπου σίγουρα δεν θα περίμενες να ακούσεις ζωντανά κανέναν σοβαρό καλλιτέχνη, όχι Ξαρχάκο. Ήμουν 12 χρονών. Εκείνη η συναυλία μού άλλαξε τη ζωή – δεν άκουγα ποτέ και συνεχίζω να μην ακούω ελληνική μουσική. Κύριε Ξαρχάκο, εμείς όλοι που παλεύουμε μ’ αυτό το μεγάλο πράγμα που λέγεται μουσική σάς παρακολουθούμε στον αγώνα για τα πνευματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών σε αυτήν τη χώρα. Παρακολουθούμε την ιστορία πριν ακόμα πάρει το μέγεθος που πήρε στα media και ξέρουμε ότι αυτό όλο ξεκίνησε από εσάς και λίγους ακόμα. Σας παρακολουθούμε και σας στηρίζουμε κι ας μην είμαστε πολιτικοί με δύναμη και επιρροή. Όλοι οι μουσικοί που ξέρω, που ασχολούνται με την original σύνθεση, τους απασχολεί το θέμα, έχουν βγάλει δεν έχουν βγάλει λεφτά από αυτό. Συνεχίστε να επιμένετε». (Σχόλιο του Error Flynn) ☛ Για τη συνέντευξη της Ζυράννας Ζατέλη στην Τίνα Μανδηλαρά: «Κάθε φορά που ολοκληρώνω την ανάγνωση βιβλίου ή συνέντευξης της Ζυράννας Ζατέλη με πνίγει μια μαζοχιστική αίσθηση ανικανοποίητου – θέλω κι άλλο, δεν θέλω να τελειώνει! Ταυτίστηκα από την πρώτη στιγμή με την εξής φράση της: “Η μόνη ηδονή που δεν τιμωρείται είναι το διάβασμα”. Απλά, απολαυστική». (Σχόλιο της a love supreme) ☛ Για το άρθρο του Δημήτρη Πολιτάκη σχετικά με το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη: «Eυτυχώς, το διαβάσατε εσείς και δεν χρειάζεται να το διαβάσουμε εμείς. Όμως, από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις τώρα όλο αυτό. Απ’ το ότι ο όρος deep establishment είναι ξεκάθαρα ελληνικής σύλληψης (σαν το βαθύ ΠAΣOK) και δεν υφίσταται στην αγγλική; ( Ή είναι establishment ή δεν είναι.) Επειδή δεν πιστεύω ότι ο Γιάνης κάνει οτιδήποτε τυχαία, προφανώς πρόκειται περί SEO. Πράγματι, γκουγκλάροντας τον όρο, βγάζει μόνο το βιβλίο του. Απ’ το ότι το Zara σαφώς και έχει παλτά, αλλά το πέτσινο φαινόταν πιο ματσό; (Άλλωστε, όταν ο ίδιος λέει ότι έπρεπε να διαλέξει “ή ακατάλληλο παλτό ή καθόλου και να τρέμει από το κρύο” –ενώ το πέτσινο ήταν ήδη ακατάλληλο ούτως ή άλλως– δεν αυτοδιαψεύδεται;) Απ’ το ότι δεν είναι δυνατόν να ταξιδεύεις για τη σημαντικότερη συνάντηση της χώρας και ενώ η προσοχή όλου του κόσμου είναι στραμμένη πάνω σου, να ξεχνάς τα πράγματά σου στο ταξί; Ή από το ότι η υπόσχεση του “whistleblower” και του “kiss and tell” είναι παιχνίδια εκδοτικά για να πουλήσει κάτι παραπάνω; Πολλές αγγλοσαξωνικές φράσεις μνημόνευσε ο διεθνής μας Γιάνης, αλλά ξέχασε ενδεχομένως τη σημαντικότερη για την περίπτωσή του: “All the world’s a stage and all the men and women merely players; they have their exits and their entrances. And one man in his time plays many parts” ( Όλος ο κόσμος μια σκηνή κι όλοι οι άντρες κι οι γυναίκες ηθοποιοί – έχουν την έξοδο και την είσοδό τους. Κι ένας άντρας στον καιρό του παίζει πολλούς ρόλους). Τα ρέστα στον μίστερ Σαίξπηρ». (Σχόλιο της amarcord)

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας το καλοκαίρι που πέρασε.

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

feedback528

5 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΑΝ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ Για το άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη σχετικά με τα Ιουλιανά του 1974: «Ωραίο άρθρο. Αυτή την ομαλοποίηση, την καλώς εννοούμενη φλωροποίηση, τη στηρίξαμε σε δύο πυλώνες. Πρώτον, αποφασίσαμε να ξεχάσουμε ότι 1.500 άνθρωποι παρέμειναν άταφοι και πεταμένοι σαν τα σκυλιά στην Κύπρο. Δεύτερον, σε μια περίεργη στροφή της τύχης, αποφασίζουμε να αντικαταστήσουμε την έλλειψη βίας, της πραγματικής βίας, που όμως τελικά έκανε τον Τσακαλώτο (τον original, όχι το μαλθακό δευτερανίψι) και τον Φλωράκη να σφίγγουν χέρια το ’80, με τη ρητορική της βίας του εμφυλίου και του διχασμού. Βλέπεις βουτυρομπεμπέδες των βορείων προαστίων με Toyota Land Cruiser να σου εξηγούν για τη δεξιά, τον εμφύλιο κ.λπ. σαν να ’θελαν να εγκαταστήσουν κομμουνιστική δικτατορία μόλις χθες». (Σχόλιο του atman) ☛ Για τη «Μήδεια» που σκηνοθέτησε στην Επίδαυρο η Μαριάννα Κάλμπαρη (η οποία μίλησε στον Χρήστο Παρίδη): «Ευτυχώς, οι εικόνες δείχνουν το μόνο που μου άρεσε, τους φωτισμούς και το σκηνικό. Οι άλλοι ήταν τραγικοί, με κορυφαίο τον Ιάσονα, που σαν Τάσος στην Γκόλφω δεν θα ήταν τόσο κακός, αν και εκεί παρατούσε την αγαπημένη του για μια πλούσια. Αλλά σαν Ιάσονας, όταν μαθαίνει ότι τα παιδιά του είναι νεκρά, σχεδόν γελάσαμε. Η Ναυπλιώτου δεν είχε σε καμία περίπτωση το απαιτούμενο βάρος και ήταν μια απατημένη παιδούλα. Ο άλλες φορές πολύ καλός Γεννατάς ξεχνούσε τα λόγια του. ΥΓ.: Έχω δει άλλες δύο φορές τη Μήδεια του Ευριπίδη. Με την Καραμπέτη, σε σκηνοθεσία Κοντούρη, και με τον Κιμούλη, σε σκηνοθεσία Ευαγγελάτου. Την είδα πάλι στη Δωδώνη, πάλι σε μετάφραση Χειμωνά και, ναι, δεν περίμενα η παράσταση να φτάσει αυτήν της Κοντούρη, αλλά...» (Σχόλιο του annibas)

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

7.9.17 – lifo

5

Index 529

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου –––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής

BOLIVAR

Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΚΛΑΜΠ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ TALK OF THE TOWN σελiδα

Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη

20

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ σελiδα 16

Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς

ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ σελiδeσ

25—32

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΑΠΑΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ηθοποιός, σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στην πλατεία Βικτωρίας, ζει στην Αγία Παρασκευή.

σελiδα 6 lifo – 7.9.17

22

ρroject μanagerdirect market Αριέττα Μελισσινού direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

7.9.17 – lifo

7

MASSAGE ART Νέες φθινοπωρινές εκπλήξεις στο Massage Art.

Η

τέχνη του μασάζ ξεδιπλώνεται σε έναν πανέμορφο χώρο στο Χαλάνδρι. Δεν υπάρχει τίποτα πιο χαλαρωτικό στο τέλος της ημέρας από ένα μπάνιο ή ένα καλό μασάζ. Κι ενώ το πρώτο είναι το πιο εύκολο πράγμα, το δεύτερο είναι κάτι για το οποίο πρέπει να απευθυνθείς στα κατάλληλα χέρια. Το μασάζ, άλλωστε, είναι κάτι που όχι μόνο χαλαρώνει το σώμα και καταπραΰνει τον πόνο αλλά γενικά συμβάλλει στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος, στην ποιότητα του ύπνου, που είναι πολύ σημαντικός για την υγεία, ενώ βοηθά και σε επιμέρους προβλήματα, όπως η αντιμετώπιση της κυτταρίτιδας. Ακόμη όμως κι αν βρείτε κάποιον επαγγελμα-

8 lifo – 7.9.17

τία, η όλη εμπειρία γίνεται πιο απολαυστική όταν βρίσκεσαι σε έναν χώρο που αποπνέει όχι μόνο επαγγελματισμό αλλά και ωραία αύρα. Έναν χώρο όπως το Massage Art, που δημιούργησε πρόσφατα ο γνωστός δημοσιογράφος Δημοσθένης Καρμοίρης με μότο το «Journey to Wellness»! Γιατί ακριβώς αυτό είναι, ένας χώρος ευεξίας και χαλάρωσης που λειτουργεί ως αντίδοτο στο στρες και στην κούραση της καθημερινότητας. Το νιώθεις με το που περάσεις το κατώφλι του και βρεθείς σε έναν πολύ όμορφο χώρο με 7 καμπίνες συνολικά, μεταξύ των οποίων διπλές για ζευγάρια που θέλουν να απολαύσουν μερικές στιγμές χαλάρωσης ή για φίλες και φίλους που αναζητούν το κάτι παραπάνω στη φροντίδα του σώματος. Οι εξειδικευμένοι massage therapists, γυναίκες και άνδρες, προσφέρουν μεγάλη ποικιλία υπηρεσιών, ανάλογα με τις ανάγκες καθενός, με ευέλικτη διάρκεια αλλά και εξαιρετικά χαμηλές τιμές, γιατί, πάνω απ’ όλα, το μασάζ δεν θα πρέπει να θεωρείται είδος πολυτελείας αλλά τέχνη που αξίζει να γίνει τακτική συνήθεια όλων μας. Έτσι, στο Massage Art προσφέρονται προγράμματα χαλαρωτικά, αναζωογονητικά, αθλητικά, ποδιών, πλάτης και αυχένα, των 10, 15, 20 και 25 ευρώ, με μείγμα αιθέριων ελαίων και εσπεριδοειδών, και special είδη massage, όπως το Thai, το Thai Foot, το Muscle Detox, το De Stress, το Candle Massage και πολλά άλλα. Φθινοπωρινή προσφορά: Massage κυτταρίτιδας: ειδική τιμή κύκλου 10 συνεδριών -15%.

ΤΩΡΑ ΚΑΙ SPORTS BACK MASSAGE 40’!

HALF BODY ΔΥΝΑΤΟ ΜΑΣΑΖ ΓΙΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΣΕ ΑΥΧΕΝΑ, ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΜΕΣΗ. ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΜΟΛΙΣ 14 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΝΕΟ ΜΑΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ.

www.massageart.gr.

INFO Λεωφ. Πεντέλης 72, Χαλάνδρι, 211 0130310-11 www.massageart.gr Facebook: @massagearthalandri

επιμελεια: the lifo team

a π ό τ ον γ ιά ν ν η π α ν τα ζ όπ ουλο

ΤώραΤώρα

TalkoftheTown 7–13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ Ο ΚΙΜ ΠΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ; ΠΟΙΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ; ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ; Ο καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής Αθανάσιος Γεράνιος απαντά. Μπορεί η Βόρεια Κορέα να εξελιχθεί σε μεγάλη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη; Τι αλλάζει στη γεωπολιτική σκακιέρα; Το τελευταίο χρονικό διάστημα η ένταση ανάμεσα στη Δύση και το κράτος της Πιονγκγιάνγκ κλιμακώνεται διαρκώς. Η ισχυρή πυρηνική δοκιμή της προηγούμενης Κυριακής αλλά και οι ανοιχτές απειλές του Κιμ Γιονγκ Ουν για έναν ενδεχόμενο πυρηνικό πόλεμο εντείνουν την παγκόσμια ανησυχία και καθιστούν τον κίνδυνο μιας «πυρηνικής αντιπαράθεσης» το βασικότερο ζήτημα της διεθνούς πολιτικής. Γι’ αυτό ζητήσαμε τη βοήθεια του καθηγητή Πυρηνικής Φυσικής και Στοιχειωδών Σωματιδίων του Πανεπιστημίου Αθη-

νών, Αθανάσιου Γεράνιου, ώστε να μας εξηγήσει τι ακριβώς αφορά ο πυρηνικός κίνδυνος σήμερα, τις συνέπειες και τι κρύβει η επόμενη μέρα.

OΙ ΠΥΡΗΝΙΚΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΣΗΜΕΡΑ Σήμερα, πολλά κράτη έχουν αποκτήσει πυρηνικά όπλα, και μάλιστα χωρίς να έχουν υπογράψει το Σύμφωνο Μη Πυρηνικής Ανάπτυξης (Ινδίες, Πακιστάν, Β. Κορέα, Ισραήλ). Το γεγονός αυτό οδηγεί σε διασπορά των πυρηνικών όπλων, άρα σε μεγαλύτερη πιθανότητα χρήσης τους. Η πιθανότητα αυτή αυξάνεται περισσότερο όταν κάποιο πυρηνικό κράτος προκαλεί με δοκιμές πυραύλων

που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικές κεφαλές. Το επιστημονικό περιοδικό «Bulletin of the atomic scientists» στο εξώφυλλο κάθε τεύχους του απεικονίζει ένα ρολόι οι δείκτες του οποίου δείχνουν την ώρα λίγο πριν από τα μεσάνυχτα. Αυτή συμβολίζει το κατά πόσο πλησιάζουμε ή απομακρυνόμαστε από έναν πυρηνικό πόλεμο (00:00), ανάλογα με τις σχέσεις των πυρηνικών κρατών μεταξύ τους και την παγκόσμια πυρηνική ισορροπία. Σήμερα, οι δείκτες είναι δυόμισι λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα. Από το 1947, μόνο μία φορά, το 1953, οι δείκτες ήταν πιο κοντά στις 00:00. Το ρολόι τότε έδειχνε δύο λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα. ➝

7.9.17 – lifo

9

Talk of the Town

➝

ΑΘΑΝAΣΙΟΣ ΓΕΡAΝΙΟΣ

ΚΑΘΗΓΗΤHΣ ΠΥΡΗΝΙΚHΣ ΦΥΣΙΚHΣ

ΤώραΤώρα

H ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ Οι πυρηνικές κεφαλές έχουν εξελιχθεί τόσο ώστε η εκρηκτική ισχύς να είναι χίλιες φορές μεγαλύτερη από την ισχύ της βόμβας στη Χιροσίμα (ουρανίου, 15 kt ΤΝΤ) και στο Ναγκασάκι (πλουτωνίου, 19 kt ΤΝΤ). Η αρχή λειτουργίας της βασίζεται στη σύντηξη ελαφρών πυρήνων, σε αντίθεση με τις παλιές βόμβες, που λειτουργούν με τη σχάση βαρέων πυρήνων. Έτσι, η καταστροφή που προκαλείται είναι πολύ μεγαλύτερη και η ραδιενέργεια πολύ περισσότερη απ’ ό,τι αυτή που εκλύεται από τη βόμβα σχάσης. Είναι γνωστό το αποτέλεσμα στον ανθρώπινο πληθυσμό των ιαπωνικών πόλεων (150.000 νεκροί επιτόπου και τουλάχιστον άλλοι τόσοι από τη ραδιενέργεια). Ένας διηπειρωτικός πύραυλος (εμβέλειας 10.000 χιλιομέτρων) μπορεί να μεταφέρει δέκα πυρηνικές κεφαλές σύντηξης και να τις εκτοξεύει σε ανεξάρτητους στόχους. Το αποτέλεσμα της καταστροφής, αν οι κεφαλές αυτές καλύψουν μία πόλη εκατομμυρίων κατοίκων, θα είναι ο πλήρης αφανισμός πληθυσμού και κτιρίων. Και αυτό είναι μόνο η αρχή, γιατί η αντίπαλη πλευρά, έστω με μια καθυστέρηση, θα απαντήσει ανάλογα. Αν αναλογιστούμε ότι το αποτέλεσμα αυτό προκαλείται μόνο με δύο διηπειρωτικούς πυραύλους πολλαπλών πυρηνικών κεφαλών και το σημερινό παγκόσμιο πυρηνικό οπλοστάσιο ως προς αυτό τον τύπο πυραύλου ξεπερνά τους χίλιους, μπορούμε να καταλάβουμε το μέγεθος του κινδύνου.

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Η μεταβολή στο κλίμα της Γης, η δραματική μείωση της θερμοκρασίας και η επιρροή στο οξυγόνο, στο όζον, στα φυτά και στην τροφική αλυσίδα. Αναφερόμαστε στον λεγόμενο «πυρηνικό χειμώνα». Στην περίπτωση εκτεταμένου πυρηνικού πολέμου στο βόρειο ημισφαίριο, όπου υπάρχει και το σύνολο των πυρηνικών όπλων, λόγω των πολλαπλών εκρήξεων το σύννεφο της σκόνης που θα σηκωθεί από την επιφάνεια του εδάφους θα εμποδίζει τις ηλιακές ακτίνες να φτάνουν στη Γη. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να προκληθεί συσκότιση και πτώση της μέσης θερμοκρασίας κατά περίπου 30 βαθμούς Κελσίου. Άρα, ό,τι έχει μείνει από την πυρηνική καταστροφή και δεν έχει επηρεαστεί από τη ραδιενέργεια (μονοκυτταρικοί οργανισμοί) χωρίς θερμότητα και φως θα εξαφανίζεται προοδευτικά, π.χ. καλλιέργειες, δέντρα και φυτά. Αυτή η διαδικασία με την επικράτηση παγετώνων επί περίπου επτά μήνες υπολογίζεται να διαρκέσει έναν χρόνο. Για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης, η Βόρεια Κορέα κατασκεύασε τους σταθμούς του μετρό σε σημαντικό βάθος. Έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν ως καταφύγια σε περίπτωση πολέμου. Μάλιστα, έχουν φτιαχτεί μεγάλες ατσαλένιες πόρτες για να εμποδίσουν την είσοδο της ακτινοβολίας στους χώρους προστασίας.

ΠΟΣΟ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΟΡΕΑΣ; Με τη βοήθεια της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, από το 1950 η Β. Κορέα κατόρθωσε να αποκτήσει μέσα σε 30 χρόνια την πυρηνική πρώτη ύλη. Και αυτό έγινε χάρη στη λειτουργία του πυρηνικού σταθμού στη

10 lifo – 7.9.17

Γιονγκμπιόν, με την ανάκτηση πλουτωνίου ως υποπροϊόντος, σε ποσότητα αρκετή για την κατασκευή μιας πυρηνικής βόμβας. Η εντύπωση πως τα πυρηνικά καταφύγια μπορούν να μας θωρακίσουν από τη ραδιενέργεια και να σώσουν ζωές είναι απατηλή και παραπλανητική. Απατηλή, γιατί δεν μπορεί να παραμείνει κανείς πάνω από έναν μήνα κλεισμένος σε ένα καταφύγιο και κάποτε θα πρέπει να βγει στην επιφάνεια, μέσα σε μια ατμόσφαιρα έρημη, γεμάτη από αόρατη ραδιενέργεια, έχοντας κερδίσει έναν μήνα έρημης ζωής. Παραπλανητική, γιατί αμβλύνονται τα κίνητρα για έναν πυρηνικό αφοπλισμό, αφού πιστεύει κανείς ότι θα επιζήσει σε μια πυρηνική καταστροφή. Η Β. Κορέα παρουσιάζει τα πυρηνικά της όπλα ως πολύ ανώτερα απ’ ό,τι υπολογίζεται από τα δεδομένα που συγκεντρώνουν οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι των ΗΠΑ και τα δεδομένα των σεισμικών μετρήσεων που προκαλούνται από τις πυρηνικές δοκιμές της. Για παράδειγμα, τον Απρίλιο του 2012 ανακοινώθηκε από τη Β. Κορέα μια δοκιμή ενός διηπειρωτικού πυραύλου. Όμως από Δυτικούς αναλυτές απεδείχθη ότι αυτός δεν ήταν τίποτε άλλο από μια ψεύτικη απομίμηση πραγματικού διηπειρωτικού πυραύλου. Στις 23 Απριλίου του 2016 η Β. Κορέα ανακοίνωσε την εκτόξευση πυραύλου από υποβρύχιο, ο οποίος όμως δεν διήνυσε ούτε 30 χιλιόμετρα. Τον Αύγουστο του 2016 δοκιμάστηκε από τη Β. Κορέα πύραυλος τύπου Radong, ο οποίος ανακοινώθηκε ότι διήνυσε απόσταση 1.200 χιλιομέτρων. Αυτός όμως έπεσε 250 περίπου χιλιόμετρα δυτικά από τα διεθνή ύδατα της Ιαπωνίας, στη χερσόνησο Oga, προκαλώντας τις έντονες διαμαρτυρίες της Ιαπωνίας για παραβίαση της ασφάλειάς της (Choe Sang-Hun, 2 August 2016, «North Korea fires ballistic missile into waters off Japan», «New York Times», Retrieved 4 August 2016). Τα σημεία εκτόξευσης των πυραύλων αναγνωρίζονται από την υπέρυθρη ακτινοβολία που εκπέμπουν κατά την εκτόξευση και κατά τη διαδρομή τους στην ατμόσφαιρα και στο Διάστημα έως ότου επιστρέψουν στην ατμόσφαιρα για να πέσουν κάπου στη θάλασσα. Άρα είναι γνωστή η εμβέλειά τους. Η ηγεσία της Β. Κορέας αποφεύγει συστηματικά να αναφερθεί στην ακρίβεια που έχουν οι πύραυλοί της και το γεγονός ότι διαβεβαιώνει πως έπεσαν στη θάλασσα της Ιαπωνίας δεν αποδεικνύει την ακρίβειά τους. Για παράδειγμα, υπάρχουν πύραυλοι με σφάλμα 40 μέτρα και άλλοι με 400. Και είναι σημαντικό στοιχείο η ευστοχία ενός πυραύλου, αν πρόκειται να χτυπήσει υπόγειο στόχο με μίνι πυρηνικά. Θεωρώ ότι οι περίπου δέκα πυρηνικές κεφαλές που διαθέτει η Β. Κορέα, μαζί με τους πυραύλους που ίσως θα μπορούσαν να τις μεταφέρουν με επιτυχία, αποτελούν σίγουρα μια πυρηνική απειλή. Και δεν θα σταθώ στην προκλητική ρητορική της Β. Κορέας αλλά στα προκλητικά γεγονότα. Ούτε την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου δεν είχαμε τέτοιες προκλητικές πτήσεις σοβιετικών ή αμερικανικών πυραύλων πάνω από άλλα κράτη.

Η ΙΣΧΥΣ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΠΟΛΕΙΣ; Το 2016 η Β. Κορέα δημιούργησε έναν πολύ εντυπωσιακό διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο, τον Kwangmyongsong, που φημολογείται ότι μπορεί να καταστρέψει όλο το Λος Άντζελες. Το να δημιουργήσει κανείς έναν διηπειρωτικό πύραυλο δεν λέει τίποτα αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία.

Δηλαδή, να έχει δοκιμαστεί πολλές φορές στην εμβέλεια των 10.000 χιλιομέτρων (περίπου η απόσταση από το Λος Άντζελες), να έχει προσδιοριστεί η ακρίβειά του και να έχει δοκιμαστεί πολλές φορές η πυρηνική κεφαλή που θα μεταφέρει. Ούτε το πρώτο ούτε και το δεύτερο έχουν γίνει. Δεν έχει ανιχνευτεί μέχρι σήμερα δοκιμή βορειοκορεατικού πυραύλου εμβέλειας 10.000 χιλιομέτρων. Και κυρίως δεν έχει καταγραφεί δοκιμή πυρηνικής κεφαλής ισχύος μεγατόνων. Επομένως οι περίπου δέκα πυρηνικές κεφαλές που κατέχει είναι τύπου ουρανίου ή πλουτωνίου με ισχύ 15 με 20 κιλοτόνους ΤΝΤ, δηλαδή του τύπου Χιροσίμας και Ναγκασάκι.

ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ Ένα πυρηνικό όπλο, σε αντίθεση με ένα ραδιενεργό, χαρακτηρίζεται από το ωστικό, θερμικό και ραδιενεργό κύμα. Μια βόμβα σύντηξης ισχύος μεγατόνων ΤΝΤ προκαλεί ένα ωστικό κύμα που καταστρέφει όλα τα κτίρια σε απόσταση μέχρι και 50 χιλιομέτρων περίπου. Το θερμικό προκαλεί εγκαύματα 3ου βαθμού σε απόσταση μέχρι και 100 χιλιομέτρων. Το δε ραδιενεργό κύμα μπορεί να προκαλέσει τον άμεσο ή τον αργό θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Μεταξύ τους τα πυρηνικά όπλα διακρίνονται σε αυτά που χρησιμοποιούν ως φορέα πυραύλους εκτοξευόμενους από την επιφάνεια της γης, από υπόγεια σιλό, από υποβρύχια, από πλοία επιφάνειας και αεροσκάφη. Η πυρηνική κεφαλή μπορεί να είναι σχάσης (χαμηλής σχετικά ισχύος) ή σύντηξης (χίλιες φορές ισχυρότερη, μεγατόνων).

ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ, ΜΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ «ΒΟΜΒΑ» Ένας πυρηνικός αντιδραστήρας καταναλώνει ουράνιο για την παραγωγή ηλεκτρικής ισχύος. Το ουράνιο εκλύει μικρή σχετικά ποσότητα ραδιενέργειας πριν χρησιμοποιηθεί και μπορεί κανείς να το πλησιάσει χωρίς πρόβλημα. Όταν όμως χρησιμοποιηθεί, οι σχάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί για να παραχθεί η απαιτούμενη θερμότητα έχουν δημιουργήσει νέα ραδιενεργά στοιχεία που ακτινοβολούν πολύ πιο έντονα από το αρχικό ουράνιο. Όταν το καύσιμο καταναλωθεί, γίνεται πυρηνικό απόβλητο του οποίου η ακτινοβολία προκαλεί θάνατο μέσα σε μία εβδομάδα. Το πρόβλημα λοιπόν είναι η επεξεργασία, η μεταφορά και η φύλαξή τους για μια διάρκεια αρκετών χιλιάδων χρόνων, δηλαδή για όσο θα ακτινοβολούν. Το σημαντικότερο είναι ότι κάθε αντιδραστήρας έχει όριο λειτουργίας τα 3040 χρόνια, γιατί μετά γίνεται έντονα ραδιενεργός και επικίνδυνος για το προσωπικό. Έτσι, πρέπει να σταματήσει τη λειτουργία του, να κλείσει, να διαλυθεί και να γίνει ο ίδιος πυρηνικό απόβλητο. Σήμερα, από τους περίπου 420 πυρηνικούς αντιδραστήρες, οι μισοί και πλέον έχουν γεράσει. Ήδη πάνω από 50 έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους ή έχουν γίνει πυρηνικά απόβλητα. Σε περίπου δέκα χρόνια όλοι οι υπόλοιποι αντιδραστήρες θα πρέπει να γίνουν πυρηνικά απόβλητα. Δηλαδή, ενώ αρχικά έχουμε 400 πυρηνικούς αντιδραστήρες, τελικά έχουμε τα πυρηνικά απόβλητα που παρήγαν όλα αυτά τα χρόνια, συν τους ίδιους αντιδραστήρες.

7.9.17 – lifo

11

Εικονογράφηση: David Shrigley

ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ

Talk of the Town

ΠEΤΡΟΣ ΚΑΛΟYΠΗΣ O γενικός γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων μας μιλά για το φαινόμενο του brain drain και τις «Γέφυρες» που έχουν στόχο να το αντιμετωπίσουν. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

ΔεύτερεςΣκέψεις

α π ό το ν ν ι κ όλα σ εβαστάκ η

Με αφορμή ένα κείμενο του Ντελίλο για τον Τραμπ.

12 lifo – 7.9.17

Σε μια συνέντευξή του στο γαλλικό περιοδικό «Le Point», o Ντον Ντελίλο λέει για την «Αμερική του Τραμπ». Ο Τραμπ είναι η συλλογική παραίσθηση της Αμερικής. Όπως τα άτομα που αισθάνονται ότι ο πραγματικός κόσμος τούς διαφεύγει και δεν έχουν πια αναφορές, η Αμερική φοβάται ότι χάνει την ταυτότητά της. Οι τρομοκρατίες, οι εγκληματίες, μερικοί διαταραγμένοι, αναζητούν τη χαμένη τους ταυτότητα. Ο Τραμπ δεν είναι ένα πολιτικό αλλά ένα ψυχικό φαινόμενο. Ψυχοπαθολογικό, αν προτιμάτε. Η ταυτοτική ασθένεια της εγκαταλειμμένης Αμερικής. Υποθέτω πως είναι πια μεγάλος πειρασμός να κάνουμε αυτό το άλμα από τα πολιτικά φαινόμενα στα ψυχοπαθολογικά χρονικά. Όχι για κανέναν άλλο λόγο παρά γιατί αυτό το τραύμα ταυτότητας που φαίνεται πως συναρπάζει τον Ντελίλο (όπως όλους τους ανασκαφείς των παράδοξων της μεταμοντέρνας ανθρωπότητας) απλώνεται και πιάνει όλες τις κλίμακες: το κωμικό, το γκροτέσκο, μέχρι και το ανενδοίαστα απειλητικό. Η ίδια επικαιρότητα δίνει άφθονο υλικό για μια θεωρία των συλλογικών παραισθήσεων. Κάποιος, ας πούμε, πασχίζει να ιδιοποιηθεί μιμητικά τον γενάρχη και ένα μέρος της ιστορίας ενός άλλου κόμματος. Άλλοι αναβιώνουν διαδικτυακά το ψυχροπολεμικό πάθος. Μια παράξενη δικτατορία στην ανατολική Ασία φτάνει σε παροξυσμό την παλιά σταλινο-μαοϊκή τελετουργία με εμφανείς προσμείξεις ποπ κουλτούρας. Ένα μεγάλο μέρος του πολιτισμού μας πάσχει με τη σειρά του από φοβερές κρίσεις ταυτότητας: άλλοι ψάχνουν να παρατείνουν το μοντερνιστικό «πείραγμα» μέχρι την έσχατη πινελιά αποδόμησης. Και άλλοι νοσταλγούν τις κλασικότροπες φόρμες, τα στιβαρά θεμέλια μιας παλαιότερης εμπειρίας. Στον ίδιο μύλο όμως αλέθουν τα υλικά τους όσοι αναπολούν τη μετρική στην ποίηση και οι οπαδοί των πιο άμορφων περφόρμανς. Από τα ίδια διλήμματα και τις ίδιες αντιφάσεις πιάνονται. Έχουμε λόγους να χρησιμοποιούμε μια γλώσσα σαν του Ντελίλο στην περιήγησή μας στη σύγχρονη ζωή, και όχι μόνο στην πολιτική; Πολλούς λόγους. Και ας βάζουν τις φωνές σοκαρισμένοι οι νεομαρξιστές, κάποιοι κλασικής κοπής φιλελεύθεροι και όλοι όσοι αναζητούν διαρκώς ορθολογικά κίνητρα και δομές στον κόσμο μας. Ένας συγγραφέας, ένας καλλιτέχνης, μπορεί μια χαρά να σταθεί στην παρατήρηση της συλλογικής παραίσθησης. Του αρκεί. Ένας απορρυθμισμένος και παρανοϊκός κόσμος είναι το «στοιχείο» του. Και φιγούρες απίστευτης κενότητας, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, δένουν πολύ καλά με τη γνωστή, μεταμοντέρνα προ-

φητεία. Στο κέντρο αυτής της προφητείας ήταν πάντα μια εξτραβαγκάντζα που γίνεται κανονικότητα. Ήταν η υπερβολική διασπορά ψευδών ειδήσεων που καταργεί κάθε δυνατότητα να διακρίνουμε τον πυρήνα της αλήθειας. Και μαζί η ψευδής εξημέρωση του ακραίου, μαζί με τη δημοσιότητα του ασήμαντου. Απ’ όλα αυτά διαθέτουν μπόλικα ο κόσμος μας και η συγκυρία. Και δεν είναι τυχαία μια τάση που αρχίζω να διακρίνω και στη δική μας ελληνική σκηνή. Φαίνεται να επιστρέφουν το «φανταστικό», η φυγόκοσμη στάση και η έλξη που ασκεί το αλλόκοτο. Βγαίνουν βιβλία ελληνικού μαγικού ρεαλισμού εκεί που λέγαμε πως έχουμε περάσει σε μια νέα πολιτικοποίηση. Ιδιώματα ονειρικής υφής διεκδικούν τη θέση τους δίπλα σε αυτά του νέου ρεαλισμού της κρίσης. Διακρίνω, μάλιστα, μια κόπωση από τον ρεαλισμό, λες και εξαντλήσαμε τις δυνατότητές του μέσα σε μια εξαετία. Και εδώ υπάρχει το ενδεχόμενο οι παραισθήσεις της πολιτικής να ενισχύσουν μια βαθιά συντηρητική σκέψη: τη σκέψη ότι «εκεί έξω» είναι όλοι τους τρελοί, καθάρματα και λαοπλάνοι. Δεν βγάζεις νόημα, όπως μου δήλωσε μελαγχολικά ένας φίλος τις προάλλες. Και αυτός ο απεγνωσμένος φίλος είναι ένα τέρας ενημέρωσης και σφαιρικής γνώσης, όχι κανένας αυτοσχέδιος μανιακός της διαδικτυακής φημολογίας. Γι’ αυτό, λοιπόν, και επιστρέφοντας στα λόγια του Ντελίλο, κάτι μέσα μου αντιδράει όταν ακούω ότι αυτό ή το άλλο δεν είναι πολιτικό αλλά ψυχοπαθολογικό. Ξέρω φυσικά πως οι ιδιοσυγκρασίες, οι ατομικές κρίσεις, οι ψυχικές μεταπτώσεις, παίζουν έναν ρόλο παντού, συχνά πιο σημαντικό απ’ όσο τολμάμε να παραδεχτούμε. Υπάρχει ένα παραισθητικό υλικό στη συλλογική ζωή και στα ιδιωτικά, ενδόμυχα σενάρια που συνοδεύουν τη βιοτή μας. Αλλά η δημόσια κριτική, η πολιτική και η επιστήμη χρειάζονται πάντα τα πώς και τα γιατί. Από ένα σημείο και πέρα, η συμφιλίωση με την καταστροφή του νοήματος είναι ανθυγιεινή. Μπορεί για τον Ντελίλο ή τον Ουελμπέκ ο Τραμπ, ο Κιμ, η υδρογονοβόμβα και το «μετα-ανθρώπινο» να είναι το αναπόφευκτο πεπρωμένο. Αυτός ωστόσο ο πυκνός και ενίοτε καλλιτεχνικά μεστός μηδενισμός δεν μπορεί να γίνει η τελευταία λέξη της Δύσης. Υποθέτω ότι ο μηδενισμός είναι η τελευταία λέξη της Δύσης μόνο για όσους την απεχθάνονται και θέλουν μιαν ώρα αρχύτερα τον θάνατό της. Για τους υπόλοιπους, όμως, οι παραισθήσεις δεν είναι ένα σιδερένιο πεπρωμένο αλλά ένα κομμάτι της συλλογικής μας Ιστορίας ή, πιο σωστά, μιας συλλογικής πολιτικής ήττας. Αυτό όμως είναι μια άλλη υπόθεση.

Έχουμε κάποια εικόνα για το μέγεθος του φαινομένου του brain drain που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα; Ποιοι είναι οι παράγοντες που συνέβαλαν στη διόγκωσή του; Σήμερα εκτιμώ πως υπάρχουν περίπου 250.000 Έλληνες επιστήμονες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό*. Οι αιτίες αυτού του φαινομένου, που είναι παλιό, αλλά παρουσιάζει έξαρση την περίοδο της κρίσης, είναι πολλές. Μία από αυτές είναι η διαχρονική αναντιστοιχία προσφοράς και ζήτησης εργασίας πτυχιούχων, που όμως προκύπτει κυρίως από την περιορισμένη ζήτηση της ελληνικής οικονομίας για εξειδικευμένο προσωπικό και όχι από τον υποτιθέμενα μεγάλο αριθμό πτυχιούχων, μια και αυτός είναι κάτω από τον μέσο όρο τόσο της Ε.Ε. όσο και του ΟΟΣΑ (στις ηλικίες 25-64 ο μέσος όρος των πτυχιούχων στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 31%, ενώ στην Ελλάδα 28%). Πώς αντιμετωπίζεται σε μακροπρόθεσμο επίπεδο και τι μπορούμε να κάνουμε άμεσα; Είναι ένα διαρθρωτικό πρόβλημα, συνεπώς απαιτεί θεμελιακές αλλαγές στο αναπτυξιακό μας υπόδειγμα. Θα πρέπει η οικονομία μας να παράγει πιο σύνθετα προϊόντα και υπηρεσίες. Αυτό είναι το νέο αναπτυξιακό μοντέλο που προτείνει η Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική 2021 (βλ. https://chronos.fairead.net/labrianidisEAS2021). Τα αποτελέσματα της στρατηγικής αυτής θα είναι μεσο-μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, για να αμβλυνθεί άμεσα το πρόβλημα που συζητάμε, χρειάζονται, και ήδη ασκούνται, πολιτικές, κυρίως μικρής κλίμακας, που στοχεύουν στη συγκράτηση της διαρροής των νέων επιστημόνων: ενίσχυση της καινοτομίας και της αυτοαπασχόλησης πτυχιούχων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, πρόσληψη στα ΑΕΙ και ΤΕΙ διδακτόρων για απόκτηση ακαδημαϊκής διδακτικής εμπειρίας κ.λπ. Σε κάθε περίπτωση, ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων πτυχιούχων θα παραμείνει στο εξωτερικό τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια. Πώς προτείνετε να αξιοποιηθεί αυτό το σημαντικό ανθρώπινο κεφάλαιο για την Ελλάδα; Πράγματι, αρκετοί από τους Έλληνες επιστήμονες που ζουν στο εξωτερικό δεν θα θελήσουν/μπορέσουν να επιστρέψουν άμεσα. Πρέπει, λοιπόν, να βρούμε τρόπους συνεργασίας με αυτούς τους ανθρώπους, τόσο από τη χώρα στην οποία βρίσκονται όσο και διευκολύνοντάς τους να αναπτύξουν επιχειρηματική ή ερευνητική δράση και στην Ελλάδα. Γι’ αυτό αναπτύξαμε την πρωτοβουλία «Επιλέγουμε Ελλάδα χτίζοντας γέφυρες γνώσης και συνεργασίας» (http://www.knowledgebridges.gr/). Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι, διαχρονικά, οι Έλληνες έχουμε να επιδείξουμε δίκτυα της διασποράς δραστήρια και με ανοιχτούς ορίζοντες, που ενίσχυαν την εθνική συνοχή (ελληνικές κοινότητες από την Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή ως την Αυστρία και το Λονδίνο). * Με βάση δύο έρευνες που εκπονήσαμε με τον Μανώλη Πρατσινάκη για το LSE (outward migration) και την υποτροφία Marie Currie (EUMigre).

ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ DAVID LYNCH

απ ό τ ο ν δ η μ ή τρ η π ολ ι τάκ η

ShortCut

Το «Twin Peaks» εισήγαγε κάποτε την τηλεόραση «υψηλού πρεστίζ» και φέτος επέστρεψε για να την κατεδαφίσει. «Ολοκληρώθηκε» λοιπόν –χωρίς, φυσικά, οριστική επίλυση ή ικανοποιητικό κλείσιμο αλλά με μια ύστατη επίκληση στο απόλυτο σκοτάδι, εκεί όπου αρχίζουν και τελειώνουν όλα ξανά και ξανά– η επιστροφή του «Twin Peaks» στην τηλεόραση μετά από 27 χρόνια. Δεν αποτελεί φυσικά spoiler η παραπάνω πρόταση: όποιος έχει ακόμα και την παραμικρή ιδέα περί του ρευστού/αλλόκοτου/μεταφυσικού/υπερβατικού/σαρκαστικού σύμπαντος στο οποίο κινήθηκε η σειρά, ειδικά στη φετινή, επικής κλίμακας εκδοχή της, αντιλαμβάνεται ότι όχι μόνο δεν μπορεί να υπάρξουν spoilers στην πλοκή για όσους έχουν μείνει πίσω αλλά μπορεί κανείς να το ξεκινήσει από το τέλος προς την αρχή και να είναι το ίδιο. Σχεδόν. Έτσι κι αλλιώς, τα 18 ωριαία επεισόδια που λειτούργησαν αυτό το καλοκαίρι ως αλλόκοσμος (αλλά και αναγνωρίσιμος ταυτόχρονα ως τυπικά «λυντσική» ψυχοδυναμική υφή) αντιπερισπασμός από διαφορετική διάσταση δεν ήταν τόσο η συνέχεια της «σειράς που άλλαξε το τηλεοπτικό τοπίο» κάποτε όσο Το Σόου του David Lynch, που όχι μόνο τα έκανε όλα (ακόμα και για τον «σχεδιασμό του ήχου» ήταν υπεύθυνος) αλλά έκανε και εντελώς ό,τι του κατέβαινε, ενώ μας πήρε και τ’ αυτιά γκαρίζοντας ως πανταχού παρών πράκτορας Κόουλ με τα ακουστικά βαρηκοΐας του και τα σημαδιακά όνειρα με τη Μόνικα Μπελούτσι. Στα 71 του, αυτή είναι ίσως η κληρονομιά του στις λεγεώνες των «αρρώστων» που μεγάλωσαν με το εργαστήριο σκοτεινών, πλην όμως απολύτως σαγηνευτικών ονείρων και εξαίσιων ενοράσεων που έχει στήσει εδώ και σαράντα χρόνια, αποτυπώνοντας τις αισθητικές εμμονές του στην οθόνη, για να τρυπώσουν στο μυαλό και κάτω από το δέρμα των παραδομένων θεατών. Πέρα από το ξετύλιγμα της προσωπικής ατζέντας του δημιουργού του (από τον υπερβατικό διαλογισμό μέχρι την υπεράσπιση του καπνίσματος), το «Twin Peaks: Η Επιστροφή», όπως και οποιοδήποτε σχεδόν από τα τεχνουργήματα πάσης φύσεως και παντός πεδίου (από το σινεμά ως τα ζωγραφικά του έργα, το design και τη μουσική) στα οποία έχει κατά καιρούς αφοσιωθεί, υπήρξε κυρίως ένα εικαστικό/αισθητηριακό επίτευγμα που τακτικά έκοβε την ανάσα. Με τη σημαντική αρωγή, εν προκειμένω, της σύγχρονης, καλπάζουσας τεχνολογίας των ψηφιακών οπτικών εφέ (VFX), την οποία όμως αυτός, ο πιο εικαστικός των μεγάλων σκηνοθετών, οικειοποιήθηκε όχι ως αυτοσκοπό αλλά ως όχημα μιας νέας ματιάς στο παλιό όραμα. Αυτό το παλιό όραμα ενός ανθρώπου που το μόνο που ήθελε πάντα ήταν να ζήσει και να κοινωνήσει μια ιδεατή αντίληψη της καλλιτεχνικής ζωής και του «αισθητικού παραδείγματος» αποκρυπτογραφείται από τον ίδιο τον Lynch στο περσινό λιτό, μινιμαλιστικό, αγιογραφικό αλλά και απολύτως διαφωτιστικό ντοκιμαντέρ David Lynch: The art life, όπου αφηγείται την πορεία του από τα ανέμελα παιδικά χρόνια στις ληθαργικές Μεσοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ μέχρι την μποέμικη περίοδο στη Σχολή Καλών Τεχνών στη Φιλαδέλφεια και την είσοδό του στο (πειραματικό καταρχάς) σινεμά. «Μεγάλοι έρωτες, μεγάλα όνειρα, σκοτεινά ρομαντικά όνειρα…» λέει σε κάποια αποστροφή του λόγου, αναφερόμενος στις πρώτες του εμπειρίες ως εφήβου από τη ζωή της τέχνης, της νύχτας, των κρυφών πόθων και των απόκοσμων περιστάσεων. Σε κάποιο άλλο σημείο θυμάται ότι μάλωσε ανεπανόρθωτα με τον τότε κολλητό και συγκάτοικό του (και μετέπειτα τραγουδιστή των J.Geils Band) Peter Wolf, επειδή ο Lynch βαριόταν και την κοπάνησε από μια συναυλία του Dylan όπου είχαν πάει μαζί. «Κανείς δεν φεύγει έτσι από τον Dylan» του είπε έξαλλος ο Wolf. «Λάθος. Εγώ φεύγω από τον Dylan» ήταν η απάντηση του Lynch – ατάκα που φυσικά μας κάνει να τον αγαπάμε ακόμα περισσότερο. Εκτός από την αμέριστη αισθητική απόλαυση που τόσο απλόχερα μοίρασε στους «οπαδούς» –όχι τόσο στους σπασίκλες της πρωτότυπης σειράς, πολλοί εκ των οποίων αναρωτήθηκαν φωναχτά αν πρέπει το φετινό πόνημα να φέρει καν τον τίτλο «Twin Peaks», όσο στους ακόλουθους του Lynch γενικώς–, η «Επιστροφή» κατάφερε όχι μόνο να υπονομεύσει τους φορμουλαϊκούς και προβλέψιμους πλέον κώδικες των σειρών υψηλού κύρους και πρεστίζ αλλά και να επιτεθεί στο παραλυτικό κλίμα άγονης νοσταλγίας και ρετροβαμπιρισμού που μαστίζει τη σύγχρονη κουλτούρα. Η σειρά που τελείωσε προχθές αρνήθηκε πεισματικά να χαϊδέψει τις επιλεκτικές αναμνήσεις όσων είχαν συνδέσει την αρχική σειρά με τα ανέμελα νιάτα τους, αρκούμενη σε μια παιγνιώδη εκμετάλλευση της «εξωκειμενικότητας» των πολυάριθμων ηθοποιών που παρέλασαν ως επίτιμοι προσκεκλημένοι από τη συνειδητά αποσπασματική αφήγηση. Αναρωτιέται κανείς πώς ακριβώς αντιμετωπίστηκε το φετινό 18ωρο αισθητηριακό παραλήρημα από τους θεατές που ήταν αγέννητοι ακόμα όταν προβαλλόταν η αρχική σειρά. Δύσκολο να γίνουν σχετικές αποτιμήσεις ή συγκρίσεις με τη δική μας γενιά. Η διάσπαση ενδιαφέροντος και προσοχής πλέον είναι σε άλλο εντελώς επίπεδο, για όλους, όχι μόνο για τους νεότερους. Αν θεωρήσουμε πάντως ότι το νεανικό αίτημα έχει να κάνει και τώρα και πάντα με μια αίσθηση επικίνδυνης ελευθερίας, τότε υποθέτω ότι πολλοί πιτσιρικάδες καλύφθηκαν επαρκώς: «Ιδού το νερό, ιδού και το πηγάδι. Πιες το όλο και σβήσε».

7.9.17 – lifo

13

q Μένω στην Αγία Παρασκευή, ένα στενό πριν από το Αμερικανικό Κολέγιο, δηλαδή ψηλά στην περιοχή, εφόσον το Κολέγιο είναι χτισμένο «τελευταίο» πριν από το βουνό, τον Υμηττό.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΛΟΥΜΠΗΣ

Το πρόβλημα με τον Δήμο Αθηναίων και τους υποψήφιους δημάρχους που τον χρησιμοποιούν για την πολιτική τους ανέλιξη Αν ο στόχος είναι η μεγαλύτερη αυτονομία της αυτοδιοίκησης από την κεντρική εξουσία, οφείλουμε να ζητάμε το ίδιο και από τους επικεφαλής της. Το πρόβλημα είναι παλιό, τουλάχιστον όσο και η Μεταπολίτευση. Ο μεγαλύτερος δήμος της χώρας, ο Δήμος Αθηναίων, δεν αντιμετωπίζεται από τους περισσότερους πολιτικούς ως αυτοσκοπός αλλά ως ένα ενδιάμεσο βήμα. Η αναγνωρισιμότητα που προσφέρει, το μπάτζετ προς διαχείριση και συνολικά οι ευκαιρίες για να αποδείξεις τις ικανότητές σου στο management και στη χάραξη πολιτικής αποτελούν σημαντικά εργαλεία στην οικοδόμηση ενός πολιτικού προφίλ, τα οποία πολλοί πολιτικοί εκμεταλλεύονται με σκοπό την είσοδό τους ή την ισχυροποίηση της θέσης τους στην κεντρική πολιτική σκηνή. Από το 1974 και μετά, ο μόνος πολιτικός που μπορούμε να πούμε με σχετική σιγουριά ότι ανέλαβε τις τύχες του Δήμου Αθηναίων χωρίς περαιτέρω πολιτικές φιλοδοξίες ήταν ο Ιωάννης Παπαθεοδώρου (1975-1978), ο πρώτος εκλεγμένος δήμαρχος Αθηναίων μετά την πτώση της χούντας, ένας πολιτικός που εκλεγόταν επί είκοσι πέντε χρόνια δημοτικός σύμβουλος. Τον Παπαθεοδώρου διαδέχτηκε ο Δημήτρης Μπέης (1979-1986) για δύο τετραετίες, ο οποίος, παρόλο που υπηρέτησε αρκετά χρόνια την τοπική αυτοδιοίκηση, αφήνοντας πίσω του μεγάλο έργο, ξεκινώντας ως δήμαρχος Ζωγράφου σε πολύ μικρή ηλικία, στη συνέχεια πέρασε στην κεντρική πολιτική σκηνή και εξελέγη (τρεις φορές) βουλευτής Α’ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ και αργότερα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Ο Μιλτιάδη Μιλτιάδης Έβερτ, στη συνέχεια, ένα από τα πιο δημοφιλή στελέχη της Νέας Δημοκρατίας εκείνη την εποχή, παραιτήθηκε από τη δημαρχία (1987-1989) για να λάβει μέρος στις εκλογές του 1989 και λίγα χρόνια αργότερα έφτασε ως την προεδρία του κόμματος. Δεν γνωρίζουμε τι πορεία θα ακολουθούσε ο Αντώνης Τρίτσης (1991-1992), καθώς απεβίωσε ξαφνικά, μόλις στο δεύτερο έτος της δημαρχίας του, όμως γεγονός παραμένει ότι επέλεξε να ασχοληθεί με την αυτοδιοί αυτοδιοίκηση, αφότου αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο υπήρξε πρωτοκλασάτος υπουργός, και ο πολιτικός φορέας που σχημάτισε καταποντίστηκε στις προηγούμενες εκλογές. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος (19952002) διεκδίκησε τον Δήμο Αθηναίων όντας εν πολλοίς ένας άγνωστος βουλευτής («κύριο τίποτα» τον είχε χαρακτηρίσει ο αντίπαλός του στις εκλογές Θ. Πάγκαλος) και κατάφερε, μέσα σε λίγα χρόνια, να εκτοξεύσει τη δημοτικότητά του, να ιδρύσει το δικό του κόμμα και εν τέλει να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική και να πρωταγωνιστήσει στις κυβερνήσεις και στα εσωκομ εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας τα επόμενα χρόνια. Η Ντόρα Μπακογιάννη, που τον διαδέχτηκε (2003-2006), αποχώρησε πρόωρα από τη δημαρχία για να αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Ο Νικήτας Κακλαμάνης (2007-2010) επέστρεψε στην κεντρική πολιτική σκηνή όταν έχασε τη δημαρχία από τον Γ. Καμίνη το 2007 και πάλι το 2010, όταν δεν κατάφερε να εκλεγεί, έχοντας απέναντί του και τον επίσημο υποψήφιο της ΝΔ Άρη Σπηλιωτόπουλο. Το ίδιο μονοπάτι ακολουθεί και ο Γ. Κ Καμίνης, ένας πολιτικός ο οποίος, ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχεις για εκείνον, έμοιαζε ο μόνος ικανός να πιέσει την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός μητροπολιτικού δήμου με τις ανάλογες εξουσίες, ένα πάγιο αίτημα που μπορεί να βοηθήσει στη λύση πολλών προβλημάτων της πόλης. Προφανώς, δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν πολιτικό που μετά από κάποια χρόνια στον δημαρχιακό θώκο επιλέγει να δοκιμαστεί και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ακόμα και το αντίστροφο, δηλαδή κάποιοι ήδη γνωστοί βουλευτές που επιλέγουν να ασχοληθούν με τον Δήμο Αθηναίων με στόχο το επόμενο βήμα στην πολιτική σκακιέρα, μπορούν τελικά να προσφέρουν στους Αθηναίους, αρκεί η ενασχόληση να γίνεται με σοβαρότητα και όχι για το θεαθήναι. Δεν μπο μπορούμε όμως να μην ασχολούμαστε με το φαινόμενο, όταν βλέπουμε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο από όλους σχεδόν τους δημάρχους από τη Μεταπολίτευση και μετά, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκουμε την ανεξαρτητο ανεξαρτητοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης από την κεντρική εξουσία. Αν ο στόχος μας είναι η μεγαλύτερη αυτονομία της αυτοδιοίκησης από την κεντρική εξου εξουσία, οφείλουμε να ζητάμε το ίδιο και από τους επικεφαλής της.

14 lifo – 7.9.17

«Χαρτοπόλεμος» που σκηνοθέτησε πέρσι ο Γιώργος. Από τις 26 Σεπτεμβρίου, Δευτέρες και Τρίτες, στο θέατρο «Γκλόρια Μικρό», για 12 μόνο παραστάσεις.

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

από τον δημήτρη κυριαζή

✍ Οι επόμενες εκλογές για τον Δήμο της Αθήνας θα διεξαχθούν το 2019. Πολλά είναι τα ονόματα των υποψήφιων δημάρχων που ακούγονται: Πατούλης, Ψινάκης, Κεφαλογιάννη, Μπακογιάννης.

q Είναι μια σαφώς ήσυχη περιοχή, αλλά ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της γειτονιάς είναι ότι σε λίγα λεπτά με τα πόδια βρίσκεσαι στην οδό Αγίου Ιωάννου, έναν δρόμο εμπορικό, γεμάτο ζωή. Σε αυτό το «πάνω» κομμάτι της οδού Αγίου Ιωάννου, κοντά στο σπίτι μου, υπάρχει η «πάνω πλατεία». Αυτό έχει προφανώς επικρατήσει προκειμένου να μη συγχέΣκηνοθέτης εται με την πλατεία Αγίας Παρασκευής, που βρίσκεται στο κατώτερο σημείο της Αγίου ΙωΦέτος επαναλαμβάνεται άννου και πάνω στη λεωφόρο Μεσογείων. η παράσταση

Hγειτονιάμου

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η κυρ ια ζ η

UrbanLife

Talk of the Town

q Η «πάνω πλατεία» είναι τριγυρισμένη από μπαρ, καφετέριες, εστιατόρια, σουβλατζίδικα, σούπερ μάρκετ κ.λπ. Περίπου στο μέσο της έχει τσιμεντένιες κερκίδες γύρω από ένα πλάτωμα για να κάθεται ο κόσμος, έχει σιντριβάνια (άλλες εποχές λειτουργούν, άλλες όχι), δέντρα, παγκάκια και μια παιδική χαρά. Περιγράφω τη συγκεκριμένη πλατεία γιατί πολύ συχνά βρίσκομαι εκεί, για διάφορους λόγους. Ο κυριότερος είναι ο γιος μου, που είναι 5 χρονών. Ανάλογα με την εποχή, πηγαίνω εκεί με τον γιο μου για να παίξει στην παιδική χαρά –ή και σε όλη την πλατεία– είτε πρωινή ώρα είτε μεσημεριανή, αλλά κυρίως τα απογεύματα. Εκεί έχει δημιουργήσει πλέον σταθερές παρέες και φίλους – το ίδιο γίνεται και με τους γονείς των παιδιών. Ειδικά τα απογεύματα, γίνονται λίγο-πολύ παρέα που περνά ευχάριστα τον χρόνο της κι έτσι έχουν δημιουργηθεί και κάποιες σταθερές φιλίες που συνεχίζουν και πέραν της πλατείας. Έτσι, λοιπόν, η πλατεία αποτελεί για μένα μια ευχαρίστηση, εφόσον συνυπάρχω με ανθρώπους που εκτιμώ. Όταν βραδιάζει, γονείς και παιδάκια αναμειγνύονται για λίγη ώρα με εφήβους και νέους που έρχονται να πάρουν τη θέση τους και να περάσουν το βράδυ τους στην πλατεία, πίνοντας ποτά και μπίρες. Έτσι, η πλατεία παραμένει ζωντανή μέχρι πολύ αργά το βράδυ. Τις νύχτες του καλοκαιριού μοιάζει πιο πολύ με χώρο συναυλίας από το πλήθος των νέων παιδιών. q Ένα κτίριο που πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον είναι η πολυκατοικία όπου μένω. Απ’ ό,τι ξέρω, είναι μία από τις πρώτες της περιοχής (αν όχι η πρώτη). Στο εσωτερικό της έχει μια στριφογυριστή σκάλα που οδηγεί στους ορόφους, σε καθέναν από τους οποίους, αντί για διάδρομος, υπάρχει ένα πλάτωμα και γύρω του οι πόρτες των διαμερισμάτων – εικόνα ασυνήθιστη. Συχνά ο γιος μου κάνει ποδήλατο σε αυτό το πλάτωμα. Απ’ ό,τι έχω μάθει, αυτή η πολυκατοικία έχει φτιαχτεί έτσι ώστε τα μπαλκόνια να μην έχουν καθόλου οπτική επαφή μεταξύ τους και το κάθε διαμέρισμα να έχει την ησυχία του. Παρ’ όλα αυτά, έχω ακούσει ότι τα πρώτα χρόνια οι ένοικοι της πολυκατοικίας μαζεύονταν στον κήπο και πέρναγαν χρόνο όλοι μαζί, και αυτό ακούγεται ωραίο. Στους χάρτες από αεροφωτογραφία ξεχωρίζω αμέσως τη συγκεκριμένη πολυκατοικία, γιατί από ψηλά έχει το σχήμα του Χ, επίσης ασυνήθιστο. Υποθέτω ότι δεν πρέπει να υπάρχει άλλη πολυκατοικία με τέτοιο σχήμα. q Όταν άρχισα να μένω στην πολυκατοικία, οι ένοικοι ήταν σχεδόν όλοι ηλικιωμένοι, με αποτέλεσμα άνθρωποι που συχνά χαιρετούσα να έχουν «φύγει» ένας-ένας και αυτή η αίσθηση σίγουρα είναι παράξενη και μελαγχολική. Για μένα, όμως, είναι ένα σπίτι σίγουρα συνδεδεμένο με τη ζωή, γιατί είναι το πρώτο και το μόνο σπίτι όπου έχει ζήσει μέχρι τώρα το παιδί μου. q Το τελευταίο έργο που σκηνοθέτησα, ο «Χαρτοπόλεμος» του Βαγγέλη Ρωμνιού, εκτυλίσσεται στην Αγία Παρασκευή, κάπου στη γειτονιά μου. Αυτό ήταν εντελώς τυχαίο.

7.9.17 – lifo

15

VINIETA

H ΠΡΩΤΗ MOY ΑΘΗΝΑ

ΕΥΑ ΟΛΟΧΑΡΗ FUNK, FOOD BLOGGER

9 ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΑΛΛΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΣΤΗ MEΓΑΛΗ ΠΟΛΗ.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: M. HULOT

16 lifo – 7.9.17

Έχω μεγαλώσει στον Ορχομενό, μια κωμόπολη περίπου 120 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα. Οι γονείς μου μας έφερναν εκδρομή εδώ, στην πρωτεύουσα, κάθε μήνα και οι αναμνήσεις μου απ’ αυτήν τη μεγαλούπολη κλείνονταν στο μικρό ταβερνάκι πίσω από την πλατεία της πανέμορφης τότε Ομόνοιας, στη γρανίτα από το μηχάνημα με τις 50 δραχμές, στη μυρωδιά του πρωινού κουλουριού και στο ταξίδι με το τρένο. Δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο μεγάλη και αχανής είναι αυτή η πόλη, μέχρι που πριν από 15 χρόνια ακριβώς, στις 9 Σεπτέμβρη του 2002, μετά από πολλούς τσακωμούς με τους γονείς μου και με 100 ευρώ στην τσέπη έκανα την επανάστασή μου: θα πήγαινα να συγκατοικήσω με την παιδική μου φίλη, τη Μαιρούλα. Εκείνη την εποχή ήμουν 23 ετών και party animal, ήθελα να ζω τα πάντα. Έτσι, λοιπόν, με εκείνα τα 100 ευρώ που περίσσεψαν από τις διακοπές μου στην Ικαρία και στη Μύκονο έφτιαξα βαλίτσα για να ζήσω, αργότερα, τη χειρότερη καλύτερη εμπειρία της ζωής μου. Βρήκα αμέσως δουλειά στην 3ης Σεπτεμβρίου. Όταν σχόλαγα ξεκινούσε η διασκέδαση, οι έρωτες, τα ξενύχτια, όλα όσα ήθελα να ζήσω, η Αθήνα στα πόδια μου! Σε 6 μήνες είχα αλλάξει 4 δουλειές, το «ταξίδι» Κορυδαλλός-κέντρο με το 806 είχε γίνει εφιάλτης κι έπεσα από το συννεφάκι μου, με συνέπεια να βιώνω κρίσεις πανικού. Μέσα σε έναν μήνα το animal μέσα μου ημέρεψε και τα παράτησα όλα για μια θέση στην ασφάλεια της επαρχίας. Μου πήρε αρκετό καιρό να συνέλθω, ορκίστηκα πως δεν ήθελα να ξαναδώ την Αθήνα ούτε ζωγραφιστή, μάλλον «αυτή» έφταιγε για όλα. Το 2004 ερωτεύτηκα στην Ικαρία κάποιο αγόρι που είχα γνωρίσει σ’ ένα πάρτι υπός τους ήχους της techno, εκείνη την καταραμένη εποχή. Το 2005 μου ζήτησε να συγκατοικήσουμε, ναι-ναι... στην Αθήνα και πέρασα έναν ολόκληρο χρόνο να παλεύω μ’ εκείνη την απαίσια εμπειρία για να φτιάξω και πάλι βαλίτσα. Σήμερα ζω στην Αθήνα 13 χρόνια, στα 38 μου πια είμαι απόλυτα συμφιλιωμένη μαζί της, για την ακρίβεια τη λατρεύω!

ΛΕΥΚΙΟΣ, ΕΛΑΣΣΩΝ, ΠΟΙΗΤΗΣ Στην Αθήνα έρχομαι στα μισά της δεκαετίας του ’90, με τις Πανελλήνιες και τον «καρβουνιάρη». «Κατά την αναμονή σας στην αποβάθρα και κατά την επιβίβασή σας στον συρμό παρακαλούμε να προσέχετε τα προσωπικά σας αντικείμενα, διότι κυκλοφορούν κλέφτες!». Σταθμός Λαρίσης, και η ανακοίνωση του σταθμάρχη με φωνή ιμάμη, ο πρώτος ήχος της Αθήνας. Φίλους, παρέες, στην αρχή δεν έχω. Γυρνάω μόνος. Σε μία από τις πρώτες εξορμήσεις μου κατηφορίζω προς το Ζάππειο. Έχω ακούσει ότι εκεί συχνάζουν άντρες που ψάχνονται. Φτάνω, λοιπόν, ένα σούρουπο, σουλατσάρω πέρα-δώθε, σκοτεινιάζει, βλέπω θάμνους να κουνιούνται, σκιές να γλιστρούν ανάμεσα στα δέντρα, επιφωνήματα και πνιχτά βογγητά μού εξάπτουν τη φαντασία και μ’ ερεθίζουν, μα ένας φόβος, μια ενοχή, δεν μ’ αφήνουν να κινηθώ προς τα κει, να πάρω κι εγώ μέρος στη γιορτή. Μου φαίνεται αδιανόητο να πλησιάσω άντρα με αυτό τον τρόπο, και μάλιστα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ώσπου μου ’ρχεται μια ιδέα: να πάω στην κάτω είσοδο του Ζαππείου, προς το Καλλιμάρμαρο, και να πιάσω κουβέντα και γνωριμία με κάποιον που θα μπαίνει εκείνη την ώρα. Πάω, λοιπόν, στέκομαι λίγο, κάνω το απαραίτητο face control, πλησιάζω κάποιον του γούστου μου και με την αθωότητα της ηλικίας τον ρωτάω με την επαρχιώτικη προφορά μου: «Συγγνώμη, μήπως είστε ομοφυλόφιλος;». Ο άνθρωπος με κοιτάζει σαν να βλέπει ούφο, μου φτύνει βιαστικά ένα «όχι» και συνεχίζει τον δρόμο του. Γυρίζω κι εγώ απογοητευμένος στην γκαρσονιέρα μου. Τα θυμάμαι τώρα και γελάω. Απ’ τη μια, καλύτερα που δεν έμπλεξα με τον υπόκοσμο του Ζαππείου – εκεί κυκλοφορούσαν περισσότεροι κλέφτες απ’ ό,τι στον Σταθμό Λαρίσης, κι ας μην το φώναζε κανείς απ’ τα μεγάφωνα. Απ’ την άλλη, δεν έχασα και τίποτα. Το Ζάππειο είχε αρχίσει ήδη να χάνει την αίγλη του. Ώσπου, σήμερα, η Αθήνα έχει φτάσει στην πιο queer φάση της και ο προσδιορισμός σου ως ομοφυλόφιλου είναι περιττός πια.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΣΤΟΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκα και μεγάλωσα (από τα 5 έως τα 18) στην Ξάνθη. Στην Αθήνα ήρθα για να μείνω μόνιμα το καλοκαίρι του 2006. Δεν το ήξερα, βέβαια, τότε ότι θα ήμουν ακόμη εδώ έντεκα χρόνια αργότερα, το υποπτευόμουν όμως. Είχα ζήσει και για ενάμιση περίπου χρόνο στην Κυψέλη ως βρέφος, αλλά αυτό δεν μετράει, γιατί η μόνη ανάμνηση που έχω είναι επίκτητη: μια μέρα που με είχε βγάλει η μάνα μου βόλτα με το καρότσι στη Φωκίωνος Νέγρη τη σταμάτησε η Ίλυα Λιβυκού για να της πει πόσο χαριτωμένο ήταν το μωρό της, εγώ δηλαδή. Έχω ακούσει τόσες φορές αυτή την ιστορία, που νομίζω ότι μπορώ να περιγράψω τον ουρανό εκείνης της μέρας. Τον πρώτο καιρό που ήρθα στην Αθήνα με φιλοξένησαν δύο φίλες στο διαμέρισμά τους στους Αμπελόκηπους. Όταν αποφάσισα να νοικιάσω σπίτι, μετακόμισα σε ένα επιπλωμένο δυάρι στην Πανόρμου. Θεωρούσα τότε ακόμη κάπως προσωρινή την παρουσία μου εδώ και όταν εμφανίστηκε ένα απίστευτο κύμα ψύχους την πρώτη μου 28η Οκτωβρίου στην πρωτεύουσα με βρήκε παντελώς απροετοίμαστο, ούτε μπουφάν δεν είχα. Πέρασα τρεις μέρες φορώντας όλες μου τις ζακέτες τη μία πάνω στην άλλη. Με τα ίδια περίπου ρούχα κοιμόμουν κιόλας, γιατί ούτε για πάπλωμα είχα προνοήσει. Η γειτονιά μου είναι πια το Παγκράτι, με το οποίο έπαθα κάτι σαν κεραυνοβόλο έρωτα. Στην αρχή μού φαινόταν πολύ περίεργο να συναντάω γνωστούς μου στον δρόμο. Τώρα το έχω συνηθίσει. Δεν έχω αποβάλει, ωστόσο, το βλέμμα του τουρίστα. Όταν κατεβαίνω τη Συγγρού για να πάω στο γραφείο, μεγαλώνουν τα μάτια μου, βλέποντας τη θάλασσα στο βάθος. Την αγαπάω την Αθήνα, όχι σαν μάνα, αλλά όπως αγαπάει κανείς μια μποέμισσα θεία που τον κακομαθαίνει, όποτε πάει να μείνει σπίτι της. Ξέρω τα κουσούρια της, αλλά δεν την έχω απομυθοποιήσει εντελώς.

ΘΑΝΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ, ΗΘΟΠΟΙΟΣ Είμαι από τη Θεσσαλονίκη. Η πρώτη μου φορά στην Αθήνα ήταν όταν ήμουν 15 χρόνων. Όχι ακριβώς στην Αθήνα αλλά στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Μόνο εκεί μέσα. Δύο μέρες πριν το ’χα σκάσει από το σπίτι μου. Είχα σηκωθεί πριν χαράξει ο ήλιος και μ’ έναν χαρτοφύλακα που περιείχε μόνο έναν χάρτη και την οδοντόβουρτσά μου πήγα στο αεροδρόμιο, αγόρασα ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για το Λονδίνο κι έφυγα για εκεί. Το σχέδιό μου ήταν να πάω στα Elstree Film Studios, δύο ώρες έξω από το Λονδίνο, και να ζητήσω δουλειά. Περπάτησα 11 ώρες μέχρι να φτάσω εκεί, για να ανακαλύψω ότι τα είχαν γκρεμίσει την προηγούμενη εβδομάδα. Με βρήκε η αστυνομία και με βάλανε σε ένα αεροπλάνο για την Ελλάδα. Στην Αθήνα, στο αεροδρόμιο, περίμενα πολλές ώρες μέχρι την πτήση μου για Θεσσαλονίκη. Σκέφτηκα ότι ήμουν στην Αθήνα και προσπαθούσα να δω αν ήταν διαφορετικά από εκεί όπου μεγάλωσα. Η Αθήνα, η πόλη που λέγεται Αθήνα, ήταν εκεί, έξω από το αεροδρόμιο. Αλλά εγώ ήμουν μέσα και μέσα έμεινα. Τι σημαίνει Αθήνα; Εδώ είναι η Ακρόπολη. Είχε ήλιο έξω από τα μεγάλα παράθυρα του αεροδρομίου. Έχει το ίδιο φως, όπως στη Θεσσαλονίκη; Μου φάνηκε πως είχε διαφορετικό. Σκέφτηκα πόσο ξένη την αισθανόμουν, ενώ ήταν ελληνική, και δεν καταλάβαινα γιατί. Πιο ξένη από το Λονδίνο ή τον υπόλοιπο κόσμο. Αρκετά χρόνια μετά, αφού είχα σπουδάσει στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη, είχα ταξιδέψει πολύ σε πολλά μέρη, σε ένα πέρασμά μου από την Ελλάδα γνώρισα κάποιον και τον ερωτεύτηκα. Η Αθήνα έγινε αυτός, έμεινα, και μου άρεσε η Αθήνα, πολύ.

7.9.17 – lifo

17

CITY VIBES

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ LIFO Τον Αύγουστο του 2002 εγκαταστάθηκα στην Αθήνα μόνιμα. Δεν είχα δουλειά, δεν είχα σχέδια ακριβώς. Θυμάμαι πως έβρεχε συχνά εκείνο το καλοκαίρι. Μπόρες που δεν διαρκούσαν λιγότερο από είκοσι λεπτα ξέσπαγαν σχεδόν κάθε μεσημέρι. Θυμάμαι επίσης πως όσο δεν είχα τίποτα να κάνω, ξεκινούσα το πρωί απ’ το σπίτι και περπατούσα στην πόλη μέχρι αργά το απόγευμα. Κι ενώ πολλά μέρη τα είχα δει παλιότερα, τότε ένιωθα πως τα έβλεπα για πρώτη φορά. Άρχισα να φαντάζομαι τον εαυτό μου να ζει εδώ. Ήταν έρωτας από την πρώτη στιγμή; Έτσι νομίζω. Αγαπημένη βόλτα ήταν, φυσικά, η Ευριπίδου, η Αθηνάς, η Βαρβάκειος, η Ομόνοια. Σκεφτόμουν συνεχώς πως ως επισκέπτης είναι αδύνατον να καταλάβεις την άγρια γοητεία και καλοσύνη που κρύβουν αυτά τα μέρη. Τώρα, πια, δεν είναι έτσι, αλλά τότε θα μπορούσες να τα πεις και μοναδικά στην Ευρώπη. Λίγες μέρες μετά και για λόγους που δεν είναι της παρούσης πήγα μαθητευόμενος στο ζαχαροπλαστείο ενός πεντάστερου ξενοδοχείου του κέντρο. Ήθελα να ασχοληθώ με το φαγητό, αλλά δεν ήξερα τον τρόπο. Εκείνο το φθινόπωρο ξυπνούσα στις 3 για να είμαι εκεί στις 4. Φούρνιζα κρουασάν, καθάριζα μήλα για τις μηλόπιτες και μάθαινα να φτάχνω γαλακτομπούρεκο στρώνοντας σωστά τα φύλλα με ένα μεγάλο μαχαίρι, έξυνα τις πλάκες της σοκολάτας κι έφτιαχνα λεπτά φύλλα για να στολίζουν τις σοκολατίνες. Κατά το απόγευμα ανηφόριζα τη Βουκουρεστίου αποκαμωμένος, κουβαλώντας τα αρώματα ενός ζαχαροπλαστείου στον δρόμο με τους γιάπηδες, που τότε ήταν παντού. Τις μέρες αυτές τις θυμάμαι σαν όνειρο. Κοιμόμουν νωρίς, δεν είχα φίλους, μόνο τα γαλακτομπούρεκα και τις μηλόπιτες. Ξυπνούσα πολύ νωρίς. Υπήρξαν κι άλλες δουλειές του ποδαριού μετά, μέχρι να καταλήξουμε στο σήμερα. Καμία δεν παρέμεινε στο μυαλό μου όπως αυτή η πρώτη, με τις δύσκολες ώρες, το περπάτημα στην πόλη μέσα στη νύχτα και τη χαρακτηριστική μυρωδιά του ζαχαροπλαστείου. Κάτι πολύ γνώριμο για μένα, τα παιδικά μου χρόνια. Ένας μήνας ήταν, πέρασε. Και όταν βγήκα από το όνειρο, η πόλη αυτή, η δύσκολη, άρχισε να μου δίνεται. Μέρα με τη μέρα. Με δυσκολία. Μια σχέση παράξενη ήταν. Εγώ αναζητούσα την τελειότητα έτσι όπως την ήξερα από τις άλλες μεγάλες πόλεις κι εκείνη μου έλεγε συνέχεια πως την τελειότητα, όσο την ψάχνεις εδώ, δεν θα γίνεις ποτέ ένας από μας. Σιγά-σιγά το έπιασα το υπονοούμενο και άρχισα να βλέπω το μεγάλο πανηγύρι που είναι η πόλη αυτή, με την αναρχία της, τη δυσκολία της. Ακόμα και στα χειρότερα και στα πιο θλιβερά δεν έπαψα να την αγαπώ.

Άθενς γκέτο, αθηναϊκά αντισώματα, αθώος Αθηναίος Φτάνω από τη Μυτιλήνη τις παράξενες χλωμές ώρες που φτάνουν τα πλοία. Με μια αλόη που παθαίνει θερμοπληξία μέσα στ’ αμάξι: είναι Ιούλιος του 2011. Το λιμάνι του Πειραιά μοιάζει ήδη κινέζικο, δηλαδή δαιδαλώδες. Θα μείνω σ’ ένα λοφτ στο μεγάλο γκέτο της Ευρώπης (στη Σαπφούς-Σοφοκλέους), όπου για να μπεις πρέπει να διασχίσεις εκατοντάδες ταλαιπωρημένους πρόσφυγες: στριμώχνονται κάτω από το σπίτι, σαν σε γιαπωνέζικο μετρό, μαζί με πρεζάκια ντόπια και κορίτσια απ’ την Αφρική που παρέχουν ανθυγιεινές υπηρεσίες. Είναι σοκαριστικό, αλλά είναι το σπίτι του Χ. (Είμαι ερωτευμένη). Στο ισόγειο, το πακιστανικό ρεστοράν φτιάχνει κεμπάπ σε αλουμινόχαρτο. Στον έκτο, ο εικαστικός της «Καππάτος» ψύχεται τον χειμώνα και λιώνει το καλοκαίρι σαν αληθινός καλλιτέχνης∙ θα συνεχίσει το gentrification σε κάποιο γκέτο του Βερολίνου. Έχει διαβάσει το Χάπι-Λου, λατρεύει τη γειτονιά, πριν φύγει θα μας αφήσει το πλυντήριό του. Άφησα το ονειρεμένο σπίτι μου με το κλειδί κάτω απ’ το γεράνι στο κέντρο της Μυτιλήνης για ένα ανήλιαγο, υπερφωτισμένο λοφτ με πλακάκια αμιάντου, καναπέδες μπαρόκ, διαρκή ανασφάλεια και φασαρία από τη μόνιμη λαϊκή από κάτω (ένα ευρώ, ένα ευρώ!). Αδυνατώ να κοιμηθώ εδώ μόνη, αν χρειαστεί. Αδυνατώ και με τον X., αφού το φως μάς βρίσκει τα πρωινά από τις τζαμαρίες. Όχι πια τοίχοι, παντζούρια, φοίνικες, όχι πια θέα. Μόνο βιομηχανικές κεραίες που προβάλλουν ψηλές και αδύνατες στα σφραγισμένα τζάμια της κουζίνας. Άφησα και τη δουλειά μου στην κορυφή ενός βουνού – δημιουργική γραφή σε πρόσφυγες. Ήρθα χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Η πρώτη σκέψη στο μετρό: οι Αθηναίοι είτε παίρνουν είτε χρειάζονται ψυχοφάρμακα. Το αμάξι μου θα ’ναι σε λίγους μήνες τσαλακωμένο, αμάξι του γκέτο. Θα σπάνε τζάμια, θα το παραβιάζουν, θα το παρκάρω μόνιμα. Έτσι κι αλλιώς στην Αθήνα χάνομαι, ξέρω μόνο την Πειραιώς. Η παρακμή βαράει κόκκινα στην Ομόνοια. Οι τσόντες των περιπτέρων έχουν τους πιο αστείους τίτλους. Στη Σοφοκλέους μού κάνουν άγριο σωματικό έλεγχο για πρώτη φορά, ψάχνουν και το βρακί μου. Επειδή είναι «ύποπτοι οι λευκοί στην περιοχή». Εγώ, ο Χ., ο Καλλιτέχνης και ο Άλλος είμαστε οι μόνοι τρελοί, το δειλό gentrification. Οι φίλοι που έρχονται για καφέ δεν θέλουν να ξανάρθουν. Στη Σαπφούς μου επιτίθενται Άραβες και με σώζουν Πακιστανοί. Ο Χ. εκπλήσσεται, σηκώνει τους ώμους, είναι τελείως Αθηναίος, δεν τον ενοχλεί η αστυνομία ούτε τα πρεζάκια, είναι σχεδόν δύο μέτρα – εκτός από τη μιζέρια, κανείς δεν του επιτίθεται. Ανοίγει δρόμο σαν παγοθραυστικό κι εγώ από πίσω. Είναι ο λόγος που είμαι εδώ, θα μείνω κι όταν εκλείψει. Βλέπω όνειρα, ότι πέφτω από ψηλά στο κενό και χάνω χέρια-πόδια, ότι η μεγαλούπολη μού έχει γυρισμένη την πλάτη. Όταν σκοτώνεσαι στα όνειρα, αλλάζουν όλα, όχι μόνο η θέα. Το δυσκολότερο, πεθαίνεις εσύ για να γίνεις κάτι άλλο, Αθηναία: ένα πιο καχύποπτο, μαγκιόρικο, ταλαιπωρημένο είδος ανθρώπου. Θα πατηθείς από το ίδιο σου το βάρος. Την ίδια σου την αθωότητα. Η αθωότητα δεν έχει αντισώματα. Αλλά κι αθώο θύμα δεν υπάρχει. Τελικά, η Αθήνα με μαζεύει στον καναπέ της.

18 lifo – 7.9.17

φωτογραφια: σπυροσ σταβερησ

ΕΥΗ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΗΘΟΠΟΙΟΣ Το 1998 που ήρθα για πρώτη φορά στην Αθήνα δεν είχα ταξιδέψει ποτέ, πουθενά εκτός Ρόδου. Νόμιζα ότι ο Πύργος Αθηνών βρισκόταν κάπου στη Φλόριντα. Είχα την αίσθηση ότι είναι ουρανοξύστης στην Αμερική. Στην Αθήνα ήρθα για να δώσω εξετάσεις. Θυμάμαι, μου είχαν δώσει οδηγίες πώς να φτάσω στην Ομόνοια, αλλά από τoν πανικό μου δεν κατάφερνα με τίποτα να φτάσω στο κέντρο της. Tριγυρνούσα γύρω από την πλατεία γιατί από ηλιθιότητα είχα βάλει σημάδι κάτι διαφημιστικές ταμπέλες, οι οποίες εναλλάσσονταν! Έβαζα σημάδι τη Gillette και μετά από λίγη ώρα ήταν η L’Oreal. Αυτό κράτησε κανένα μισάωρο. Τα δεδομένα των αποστάσεων στην Αθήνα σε σύγκριση με τη Ρόδο ήταν τελείως διαφορετικά για μένα. Φαντάσου, όταν βρισκόμουν Κηφισίας και Αλεξάνδρας, θεωρούσα ότι η κατηφόρα της Αλεξάνδρας, στο τέρμα της, στην Πατησίων, κατέληγε στη θάλασσα. Νόμιζα ότι στο τέλος της Αλεξάνδρας ήταν ο

αμορφώνουν τις κοινωνικές τους σχέσεις με βάση γεωγραφικούς και επαγγελματικούς παραμέτρους. Οι φίλοι μου ή θα ήταν από τη δουλειά, οπότε θα πήγαινα μαζί τους για ποτό μετά τη δουλειά, ή θα έμεναν στην ίδια περιοχή, οπότε θα πηγαίναμε για μπίρα στον ελεύθερό μας χρόνο, ή θα έπρεπε να μας ενώνει κάποιο κοινό χόμπι – για μένα αυτό ήταν το γκραφίτι. Υπήρξε μια περίοδος που έπαιρνα δέκα τηλέφωνα για να κανονίσω μία έξοδο και δεν μπορούσα να συγχρονιστώ με κανέναν, ενώ επρόκειτο για τύπους που συμπαθούσα και με συμπαθούσαν και υπήρχε αμοιβαία εκτίμηση μεταξύ μας. Η πόλη ήταν χαοτική, σοκαριστική και σαρωτική για μένα. Το περιβάλλον στο οποίο ζούσα πριν δεν είχε πολλή πληροφορία. Στην Αθήνα ήμουν κυρίως στο κέντρο. Ήταν η εποχή που ήταν πραγματικά βομβαρδισμένο από γκράφιτι και tags. Εγώ περπατούσα στον δρόμο και υποσυνείδητα απορροφούσα όλη αυτή την πληροφορία. Εκεί που στη διαδρομή μου στον Βόλο υπήρχαν δέκα υπογραφές, στην Αθήνα έβλεπα κάθε μέρα χίλιες, τις οποίες αρχειοθετούσα ευλαβικά στον εγκέφαλό μου. Βίωσα την κούραση τού να ζεις απλώς στην πόλη και μου πήρε αρκετό καιρό για να δημιουργήσω μηχανισμούς, ώστε να φιλτράρω την ατελείωτη πληροφορία και τελικά να αρχίσω να απολαμβάνω όλα αυτά για τα οποία ήρθα. Παρατήρησα ότι οι άνθρωποι δημιουργούσαν πολύ παροδικές σχέσεις και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί. Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να το καταλαβαίνω. Γνώριζα Αθηναίους που μπορεί σε ένα βράδυ να μου ανοίγονταν και να μου έλεγαν τα εσώψυχά τους και την επομένη να τους πετύχαινα και να μη θυμούνταν καν το όνομά μου. Είναι δύσκολο να χτίσεις ανθρώπινες σχέσεις στην Αθήνα λόγω έλλειψης χρόνου, όχι γιατί δεν το θέλεις. Από την άλλη, η Αθήνα έχει κρυμμένα διαμάντια που ακόμη κι εγώ τα είχα ξεχάσει, γιατί είχα γίνει «Αθηναίος», και τώρα πάλι προσπαθώ να ζω σαν τουρίστας, έστω μία φορά την εβδομάδα. Έχει τα πάντα η Αθήνα, άπειρο κόσμο για να αλληλεπιδράσεις μαζί του και να δημιουργήσεις σε όλους τους τομείς, όσο ιδιότροπος και να είσαι.

ΧΡΥΣΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ, ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Πειραιάς. Αλλά μου φαινόταν γοητευτική η Αθήνα από τότε και όσο ήμουν στο καράβι κι έβλεπα την πόλη να ξεπροβάλλει σταδιακά, Σούνιο, Ελληνικό, Γλυφάδα μέχρι Πειραιά, είπα: «Εγώ αυτή την πόλη θα την κατακτήσω». Ήμουν 18 χρονών, επηρμένος νέος. Βέβαια, μετά την έμαθα απ’ έξω κι ανακατωτά με έναν χάρτη-βιβλίο πριν βγουν τα GPS, όταν χρειάστηκε να δουλέψω ως κλόουν σε όλη την Αττική και πηγαινοερχόμουν με το μηχανάκι. Δεν την αλλάζω με τίποτα και την αγαπώ όσο καμία άλλη πόλη. Επειδή έχω μείνει και σε Λάρισες, Θεσσαλονίκες και Βερολίνα, την Αθήνα την αγαπάω, παρόλο που με πονάει, και θεωρώ τον εαυτό μου Αθηναίο πολίτη. Δεν έχω φύγει ποτέ από την Αθήνα. Ακόμη και όταν έλειπα για 2-3 μήνες σε κάποια άλλη πόλη, δεν ξενοίκιαζα το διαμέρισμα. Έχω μετακομίσει μόνο μέσα στην Αττική, όχι εκτός Αθήνας. Πρώτη φορά έμεινα στον Βύρωνα, μετά στην Αγίου Μελετίου και μετά στα Κάτω Πατήσια. Μετά στο Νέο Ψυχικό, στον Λόφο του Στρέφη, στο Μεταξουργείο και τώρα είμαι Κατεχάκη. Αριστούργημα!

Με την Aθήνα είχα έρωτα από την πρώτη φορά που ήρθα, ο οποίος μεγάλωνε με τα χρόνια. Έτσι, τον Οκτώβριο του 2009 πήρα την απόφαση και μαζί με μια μεγάλη βαλίτσα έβγαλα ένα αεροπορικό εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Ο φίλος μου, ο Παναγιώτης, έβαλε τη μεγάλη βαλίτσα στο αυτοκίνητό του για να με πάει στο αεροδρόμιο και μέσα της έχωσε κρυφά δύο σοκολάτες και ένα ολοκαίνουριο iΡod. Θα μιλάμε, θα βρισκόμαστε, είπαμε, δεν τον ξαναείδα ποτέ από τότε. Στο μετρό του Νέου Κόσμου με περίμενε ο Γιώργος για να με βοηθήσει να πάμε τη γνωστή μεγάλη βαλίτσα στο δώμα της Έλενας. Στον δρόμο χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν η Δήμητρα που είχα συναντήσει τυχαία πριν από κάτι μέρες και της είχα πει ότι θα έψαχνα για δουλειά στην Αθήνα. «Χρειαζόμαστε βοήθεια με μια παράσταση που κάνω, έρχεσαι;» μου είπε. Και πήγα. Το ίδιο βράδυ. Έτσι ξεκίνησε η ζωή στην Αθήνα. Έμεινα στης Έλενας στον Νέο Κόσμο για δύο μήνες, με την Αναστασία στην Ακρόπολη για τρεις μήνες, στο Κολωνάκι, στο πρώτο μου σπίτι, μετά. Πήγαινα βόλτες στα καφέ, στα live στο κέντρο, παντού με τα πόδια. Όπως και τώρα. Την αγαπώ την Αθήνα.

φωτογραφια: σπυροσ σταβερησ

Όταν ήρθα στην Αθήνα πριν από επτά χρόνια η εμπειρία ήταν σοκαριστική. Ήμουν ερωτευμένος με την πρωτεύουσα από έφηβος. Έψαχνα συνέχεια αφορμές για να έρχομαι στην Αθήνα. Ήταν η πόλη όπου υπήρχαν όλα αυτά που δεν έβρισκα στην επαρχία – Ναύπλιο μέχρι τα 18 και στον Βόλο μέχρι τα 25. Ερχόμουν στη μητροπολιτική Αθήνα για τις αστικές δραστηριότητες που με ενδιέφεραν, με κύριο άξονα το γκραφίτι και γενικότερα την κουλτούρα του χιπ-χοπ. Πήγαινα σε χιπ-χοπ συναυλίες, σε φεστιβάλ με break dance events ή για να βρω fanzines και περιοδικά. Στην Αθήνα γνώρισα ομοϊδεάτες, άτομα της ίδιας κουλτούρας. Παρ’ όλα αυτά, όταν τελικά μετακόμισα εδώ, έπαθα τεράστιο σοκ γιατί ένιωσα τη μοναξιά. Οι αποστάσεις είναι τεράστιες. Όταν είσαι τουρίστας δεν μπορείς να το αντιληφθείς, γιατί η χαρά τού να βρίσκεσαι σε αυτή την πόλη υπερκαλύπτει την ταλαιπωρία. Βρέθηκα να κινούμαι από περιοχή σε περιοχή, κάτι το οποίο μέχρι πρότινος για μένα ήταν κυριολεκτικά ένα ταξίδι. Ήταν σαν να είμαι στον Βόλο και να πηγαίνω στη Λάρισα να βρω έναν φίλο. Έπρεπε να πάρω και τρένο. Διαπίστωσα επίσης ότι οι άνθρωποι δι-

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ AKA RTMONE, STREET ARTIST

7.9.17 – lifo

19

ΝIGΗT LIFE ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΚΛΑΜΠ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ TALK OF THE TOWN ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ ΤΙΣ ΕΝΔΟΞΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΛΑΜΠΙΝΓΚ. ΑΠΟ ΤΟΝ M. HULOT ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

BOLIVAR

Ε

ίναι λίγο μετά τις 10 στη λεωφόρο Ποσειδώνος και η κίνηση είναι υπερβολικά λίγη για Παρασκευή βράδυ, είναι μάλλον πολύ νωρίς για τη βραδινή έξοδο του Έλληνα, που έχει συνηθίσει να βγαίνει μετά τα μεσάνυχτα. Το διαπιστώνουμε και φτάνοντας στο μαγαζί, το Bolivar Beach Bar, στην οργανωμένη παραλία του Αλίμου με το χίπικο όνομα «Ακτή του Ήλιου», που έχει ελάχιστο κόσμο. Την ελληνική συνήθεια την επιβεβαιώνει και o ιδιοκτήτης του κλαμπ, ο Χάρης Τσιάκαλος, ο οποίος μας λέει ότι ακόμα και όταν αρχίζουν να παίζουν νωρίς μεγάλα ονόματα, ο κόσμος δεν έρχεται πριν από τις 12, ούτε καν όταν ξέρει ότι στο happy hour (κατά τις 10 το βράδυ) η είσοδος είναι η μισή. Είναι δύσκολο να αλλάξεις τις συνήθειες του Έλληνα. Το Bolivar είναι το μαγαζί που πρωταγωνίστησε στην αθηναϊκή νύχτα το φετινό καλοκαίρι, ένα κλαμπ που αναβιώνει την ατμόσφαιρα των ένδοξων ημερών του αθηναϊκού κλάμπινγκ και μάλλον το μοναδικό μαγαζί στην Ευρώπη που συγκεντρώνει τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: την οργανωμένη παραλία όπου μπορείς να κολυμπήσεις μέρα και νύχτα και το ξέφρενο κέφι με house μουσική από κορυφαίους DJs, Έλληνες και ξένους, συνοδεία φαγητού και ποτού. «Νομίζω ότι δεν υπάρχει σε άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα η δυνατότητα να βρεθείς από το κέντρο της πόλης, την Ακρόπολη, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα σε θάλασσα στην οποία μπορείς να κολυμπήσεις. Αυτό δεν μπορείς να το βρεις πουθενά αλλού. Κλαμπ, ακόμα και σούπερ κλαμπ, υπάρχουν πολλά, έχουν ανοίξει και κατά το παρελθόν και μέσα στην πόλη, αλλά κάτι τέτοιο, που να συνδυάζει και την παραλία και το ανοιχτό περιβάλλον και το κλάμπινγκ, και μέρα και νύχτα, δεν έχει ξαναγίνει. Είναι ένας προορισμός στον οποίο αν βρεθείς, χωρίς να ξέρεις ότι είσαι στην Αθήνα, δεν θα καταλάβεις ότι είσαι στην πρωτεύουσα της Ελλάδας» λέει ο Χάρης. «Υπάρχουν τουρίστες που έρχονται στην Αθήνα μόνο γι’ αυτό». Μιλάει με ενθουσιασμό για όσα έχουν καταφέρει τα έξι χρόνια που βρίσκονται στην Ακτή του Ήλιου, την ανοδική επιτυχία που κορυφώθηκε το φετινό καλοκαίρι με την παρέλαση DJs παγκοσμίου φήμης, όπως ο David Morales, ο Paul van Dyk, ο Paul Oakenfold και η Sister Bliss των Faithless, που έγιναν talk of the town και γέμισαν ασφυκτικά το μαγαζί. Ημερολογιακά είναι η τελευταία μέρα του καλοκαιριού, αλλά μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, οπότε θα κλείσει η φετινή σεζόν, τα πάρτι στο Bolivar συνεχίζονται με τον ίδιο έντονο ρυθμό. Απόψε ο Kiko Navarro, ο Ισπανός DJ και παραγωγός που αγαπάει ιδιαίτερα το ελληνικό κοινό, παίζει ένα πολύωρο set που θα κρατήσει μέχρι το πρωί. Η διάθεση του κόσμου να διασκεδάσει με την ψυχή του και να χαλαρώσει από τις σκοτούρες είναι φανερή στο κοινό κάθε ηλικίας που έχει αρχίσει να γεμίζει το μαγαζί. Είναι λίγο

20 lifo – 7.9.17

ΙNFO Το Σάββατο 9/9, στο φεστιβάλ Beachouse 2017, παίζουν οι Maya Jane Coles, Joris Voorn, Kim Ann Foxman και Sailor & I και το Σάββατο 16/9, ο Kolombo κλείνει τα φετινά events.

μετά τις 12, ο Navarro έχει ανέβει στο booth και η ατμόσφαιρα έχει γίνει γιορτινή. Στον ουρανό ακτίνες φωτός σημαδεύουν το φεγγάρι, κάνοντας το τοπίο απόκοσμο. Νεαρά ζευγάρια έχουν αράξει στις ξύλινες ξαπλώστρες μπροστά στο κύμα, μεγαλύτερης ηλικίας ζευγάρια κάθονται αντικριστά στα ξύλινα τραπέζια της παραλίας και παρέες από αγόρια και κορίτσια έχουν γεμίσει τα τραπέζια και τα μπαρ. Τα αγόρια είναι εμφανώς περισσότερα. «Το μαγαζί δεν έχει πόρτα», μας λέει ο Χάρης, «έχει υποδοχή. Όλοι μπορούν να μπουν, δεν κάνουμε επιλογή στον κόσμο, ποτέ δεν είχαμε πόρτα». «Το Bolivar πέτυχε γιατί οι άνθρωποί του είχαν όραμα και επένδυσαν σ’ αυτό» μας λέει η Φώφη Τσεσμελή, DJ και από τα ονόματα που έπαιξαν στο Bolivar το φετινό καλοκαίρι. «Σε έναν απίστευτο χώρο δίπλα στη θάλασσα και μέσα στην Αθήνα, κατάφερε να ανταποκριθεί σε όλα τα μουσικά γούστα, και όχι μόνο, προσφέροντας μεγάλη ποικιλία σε events. Σε ό,τι έχει να κάνει με τη δική μας σκηνή, έχει φιλοξενήσει τα μεγαλύτερα ονόματα από τον χώρο του DJing –εγχώρια και μη– και της ηλεκτρονικής μουσικής γενικότερα. Έτσι, δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι όταν κάποιος παίξει στο Bolivar, το βάζει στο βιογραφικό του. Η τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί για το πάρτι με τον David Morales θα μου μείνει αξέχαστη: σχεδόν 3.000 άνθρωποι που διασκέδαζαν πραγματικά, ο ήχος, τα φώτα, η διάθεση, όλα μου θύμισαν τις παλιές, ένδοξες μέρες του αθηναϊκού κλάμπινγκ». Για τον Χάρη, η επιτυχία του μαγαζιού οφείλεται σε έναν συνδυασμό πραγμάτων, από την υποδοχή και το μπαρ μέχρι τον σεβασμό στο περιβάλον και στον πελάτη. «Η όλη κατασκευή και η όλη προσέγγισή μας είναι φιλική προς το περιβάλλον» εξηγεί. «Χρησιμοποιούμε μόνο ξύλα και φυσικά υλικά. Νομίζω ότι αυτόν το συνδυασμό φοίνικα, ψάθας και ομπρέλας μπορεί να τον συναντήσει κανείς μόνο στη Λατινική Αμερική ή στην Ινδονησία. Στο Bolivar μπορείς να έρθεις από το πρωί για να κάνεις μπάνιο και να πιεις τον καφέ ή την μπίρα σου φτηνά – προσπαθούμε γι’ αυτό, τέσσερις μπίρες κάνουν 10 ευρώ το πρωί. Το μαγαζί λειτουργεί εδώ και 13 χρόνια. Ξεκινήσαμε από την Ανάβυσσο, στην παραλία του Αγίου Νικολάου, ένα μικρότερο πρότζεκτ, πάλι με την ίδια φιλοσοφία: η κατασκευή ήταν ξύλινη, η προσέγγιση προς τον πελάτη το ίδιο φιλική όπως και τώρα – ποτέ δεν χρεώναμε πάρκινγκ, οι τιμές μας ήταν φτηνές. Πώς εμπνευστήκαμε το όνομα; Η έμπνευση ξεκίνησε από ένα ταξίδι που είχαμε κάνει στη Λατινική Αμερική. Ξέραμε για την ιστορία του Σιμόν Μπολιβάρ, αλλά είδαμε και πόσο κοντά σε αυτόν ένιωθε ο Λατινοαμερικάνος και τι σημαίνει γι’ αυτόν. Αυτό μας ενέπνευσε». Λίγο πριν τον αποχαιρετήσουμε, μας λέει ότι έχουν αρχίσει ήδη να κλείνουν μεγάλα ονόματα για το επόμενο καλοκαίρι κι έχουν κανονίσει πολλές εκπλήξεις. Τα καλύτερα έρχονται».

7.9.17 – lifo

21

q Ο πατέρας μου ήταν καθηγητής Μαθηματικών στο λύκειο. Αυτό σήμαινε μια μεγάλη απόσταση δική μου από τις θετικές επιστήμες, όχι συνειδητή. Απλώς δεν κατάφερα ποτέ να συνευρεθώ με αυτή την πλευρά των μαθημάτων. Κατά τα άλλα, η σκέψη μου είναι βαθιά μαθηματική. Μεγαλώνοντας, αποδείχτηκε ότι συνδέομαι απόλυτα με αυτήν τη λογική συνέχεια των πραγμάτων και τον ειρμό που είναι όλη η λογική των Μαθηματικών.

απο τον xρήστο παρίδη. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

ΟΙAΘΗΝΑΙΟΙ

q Τα εφηβικά μου χρόνια συνδέονται με τις γνωστές αντιπαθητικές δραστηριότητες που έχει ένας μαθητής αλλά και με μετακίνηση, γιατί το σχολείο μου ήταν στα Γλυκά Νερά. Εκείνα τα χρόνια είχα αποφασίσει ότι θα γινόμουν σεφ. Μου φαινόταν πιο βολικό καθώς αναζητούσα τρόπο να ξεφύγω από την εκπαίδευση, απ’ οτιδήποτε μπορεί να σχετίζεται με το πανεπιστήμιο και όλα αυτά τα οποία μου φαίνονταν εφιαλτικά, όπως και το σχολείο, το χειρότερο δυνατό που μπορούσε να συμβεί σε έναν άνθρωπο. Ήταν μια απόφαση που συνδεόταν με μια πολύ γνήσια επιθυμία και μια έφεση, ήξερα ότι μπορούσα να το κάνω καλά, μου άρεσε να μαγειρεύω. Επίσης, ήταν κάτι που θα με γλίτωνε από αυτήν τη διαδικασία που λέγεται «διαβάζω», δεν θα χρειαζόταν να μπω στο πανεπιστήμιο – γιατί κάτι έπρεπε να κάνω στη ζωή μου.

q Παράλληλα, είχα και μια αγάπη για την ποίηση. Στο σπίτι υπήρχε μια μεγάλη βιβλιοθήκη κι αυτό που με κέντριζε να πάρω και να διαβάσω, και μάλιστα δυνατά, ήταν τα ποιήματα. Αυτό ήταν κάτι που δεν κόλλαγε με όλα τα υπόλοιπα, αλλά εμένα με συγκινούσε βαθιά. Με συγκινούσε και το τραγούδι, όχι το να τραγουδάω αλλά το να ακούω, από ελληνικά μέχρι πολύ σκληρό ροκ. Το ένα εξέφραζε όλη την εφηβεία μου και μια σχετική οργή που είχα απέναντι σε όλα, ενώ το άλλο την ποίηση. Μου άρεσε να ακούω μόνος μου τραγούδια που με συγκινούσαν με έναν τρόπο που δεν ήταν εξηγήσιμος στα 13. Εκεί έβλεπα το πολύ γρήγορο ταξίδι που μπορείς να κάνεις μέσα από μια ιστορία, με τον πιο συμπυκνωμένο και άμεσο τρόπο. Ήταν στο τραγούδι που όλη η φαντασία μου και η ανάγκη μου για έκφραση κινητοποιούνταν τόσο άμεσα, γρήγορα και αφοπλιστικά. Δηλαδή συναντιόμουν με συναισθήματα που δεν ήταν δικά μου και παρόλο που δεν ήμουν ευαίσθητο παιδί κατά τα άλλα, έκλαιγα ακούγοντας τραγούδια.

q Κάποιοι πήραν χαμπάρι το γεγονός ότι μου άρεσε να διαβάζω ποίηση και με έβαζαν να διαβάζω στις γιορτές. Τότε βρέθηκε ένας άνθρωπος, ο Βασίλης Αναστασιάδης, που είχε μια θεατρική ομάδα στο σχολείο, και μου ζήτησε να παίξω τον βασικό ρόλο σε ένα έργο που είχε γράψει και λεγόταν Κύριε μπαμπά. Έγινε η διαδικασία, έγινε η παράσταση και είπα «θα γίνω ηθοποιός»! Ζήτησα από τον πατέρα μου να βρούμε μια θεατρική ομάδα και έμαθε ότι μόλις είχε συσταθεί μια ομάδα στην Αγία Παρασκευή. Η αλήθεια είναι ότι για μία ακόμα φορά συναντήθηκα με μια λειτουργία στο πλαίσιο της οποίας μπορούσα να κάνω κάτι εύκολα. Ήταν όπως όταν έλεγα ότι θα γινόμουν μάγειρας, με την ίδια αποφασιστικότητα, για τους ίδιους λόγους, μια πραγματική καταφυγή που θα με γλίτωνε από οτιδήποτε άλλο. Είχα μια βεβαιότητα ότι μπορούσα να το κάνω αυτό, ανεξήγητη και θρασύτατη. Συγχρόνως μου άρεσε τρομερά. Το θέατρο ήταν ό,τι πιο ευχάριστο είχα κάνει στη ζωή μου με διαφορά.

q Οι γονείς μου εμένα και τον αδελφό μου δεν μας πήγαιναν ούτε θέατρο ούτε σινεμά. Δεν είχα δει ποτέ μου θέατρο, εκτός από τον Οδυσσεβάχ στα 3 μου. Βέβαια, έβλεπα άπειρα θρίλερ στην τηλεόραση. Ήμουν περισσότερο σκοτεινός παρά ευχάριστος ή κωμικός τύπος. Μια και το αποφάσισα, όμως, άρχισα να παρακολουθώ θέατρο και επιβεβαίωσα ότι μου άρεσε και να το βλέπω. Οπότε άρχισε να δρομολογείται αυτή μου η προτίμηση με μια μανία προς αυτή την κατεύθυνση. Ξαφνικά, στη Γ’ Λυκείου είχα τρομερό κέφι και μια τρέλα πρωτόγνωρη. Πηγαίνω στη Σχολή του Εθνικού και ζητάω με όλη την επιθετικότητα που είχα να γίνω ακροατής. Μια κυρία μου είπε ότι δεν γίνονται αυτά. Έφυγα με κατεβασμένα τα αυτιά. Τότε τα είχα με μια κοπέλα μεγαλύτερή μου που πήγαινε ήδη σε δραματική σχολή και ήξερε έναν μαθητή του Εθνικού, από τον οποίο ζήτησα μια μεγάλη χάρη. Του είπα ότι ήθελα να πάμε μαζί στο Εθνικό, να μπούμε, κι όταν έβγαινε αυτή η κυρία και ρωτούσε ποιος είμαι να πει ότι ήμουν ένας φίλος του και ότι θέλαμε να πιούμε καφέ. Τα υπόλοιπα θα τα έκανα εγώ. Πήγαμε, όντως συνέβησαν τα πράγματα όπως τα ’παμε και ο πρώτος που συνάντησα και αναγνώρισα ήταν ο Ιάκωβος Ψαρράς. Πήγα και τον ενημέρωσα ότι είχα άδεια από τη σχολή να παρακολουθώ το μάθημά του. Χάρηκε πολύ που ένα νέο παιδί ήθελε κάτι τέτοιο κι αφού η σχολή δεν είχε πρόβλημα, δεν είχε ούτε εκείνος. Κάθισα στο μάθημά του και βγαίνοντας με είδε πάλι η κυρία. Την έπιασα και της είπα ευθέως ότι ο κύριος Ψαρράς μου έδωσε άδεια να παρακολουθώ το μάθημά του και μου είπε να την ενημερώσω. Κι έτσι έγινα ακροατής του Εθνικού Θεάτρου στα μαθήματα του Γιώργου Μιχαλακόπουλου, της Ελένης Χατζηαργύρη, κυρίως όμως του Ιάκωβου Ψαρρά. Κανονική εισβολή.

q Εκεί πάνω έτυχε να δω ένα ντοκιμαντέρ για τον Κουν με σκηνές από μαθήματα στο Υπόγειο, που μου έμοιαζε πολύ πιο σκοτεινό από το καθαρό Εθνικό. Τότε ακόμα, τη δεκαετία του ’90, το δίπολο Εθνικό - Τέχνης ήταν πολύ έντονο. Αμέσως μετά είδα και την πρώτη μου παράσταση στο Υπόγειο και είπα: «Εγώ εδώ θέλω να έρθω». Έδωσα στο Εθνικό, πέρασα τις πρώτες εξετάσεις, αλλά δεν έδωσα καν στις δεύτερες. Πήγα στο Τέχνης και ήταν δύο χρόνια συγκλονιστικά, κυρίως ως προς τη σχέση μου με το ίδιο το θέατρο. Τελειώνοντας το πρώτο έτος έπαιξα στην Επίδαυρο στους Όρνιθες,

☛ 22 lifo – 7.9.17

ΗΘΟΠΟΙΟΣ, ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ. ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ, ΖΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

κίες, όπου ζούσαν οικογένειες, ανάμεσα σε σπίτια με φωτάκια, κι εγώ, ως παιδάκι, δεν καταλάβαινα τι ήταν. Νομίζω ότι είχα ρωτήσει τι ήταν, αλλά δεν πήρα ποτέ σαφή απάντηση. Παραδίπλα υπήρχε η πλατεία Βικτωρίας, όπου παίζαμε μπάλα. Δεκαετία του ’80 φεύγουμε και πάμε στην Κάντζα Παλλήνης. Αυτό σήμαινε πουρνάρια, χωματόδρομοι και ένας κεντρικός ασφαλτοστρωμένος δρόμος που για μένα, που ήμουν φιλοπερίεργος και φαντασιόπληκτος, σηματοδοτούσε μια ζωή γεμάτη εξερεύνηση. Ξαφνικά συναντήθηκα με την απόλυτη περιπέτεια. Μόνος, ελεύθερος, μακριά από γονείς, να μπορώ να λείπω με τις ώρες, γιατί ήταν χωριό. Έκανα έναν φίλο, με τον οποίο πορεύτηκα καθ’ όλη τη διάρκεια του δημοτικού. Μαζί ανακαλύπταμε σπηλιές και άλλα πράγματα, κάναμε ό,τι μπορείς να φανταστείς ότι κάνουν δυο παιδιά που είναι σαν τον Τομ Σόγιερ, ό,τι διαολιά υπάρχει μέσα σε έναν κόσμο άγνωστο, όπου γυρνάς όλη μέρα με ένα ποδήλατο. Αυτό έκανα.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΑΠΑΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

q Η οδός Φυλής, στην οποία έμεινα μέχρι τα 8 μου, ήταν ένας πολύ καθαρός δρόμος με νεοκλασικά και πολυκατοι-

7.9.17 – lifo

23

ενώ ήδη από τα μισά της χρονιάς δούλευα στο Τέχνης, σιδερώνοντας κοστούμια του Τσαρούχη και διάφορα άλλα άσχετα με την υποκριτική, αλλά τόσο σχετικά με αυτό που αντιλαμβάνομαι εγώ ως «κόσμο»: να μπαινοβγαίνω στις αποθήκες, να βρίσκω αντικείμενα, μια εξερεύνηση μέσα σε κόσμους τρομερούς. Την επόμενη χρονιά πήρα πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο του Καμπανέλλη Μια συνάντηση κάπου αλλού.

q Βλέπω παραστάσεις του Λευτέρη Βογιατζή και παθαίνω ολοκληρωτική ταραχή. Δεν νομίζω να έχω πάθει έκτοτε τόσο μεγάλη πλάκα βλέποντας ένα θέαμα. Όταν, λοιπόν, ήταν να παίξω στον Καμπανέλλη, ζήτησα να καλέσουν στην πρεμιέρα τον Λευτέρη. Μου λένε «δεν έρχεται σε πρεμιέρες» κι εγώ επιμένω: «Εσείς καλέστε τον και αν έρθει, ήρθε». Και ήρθε. Μιλήσαμε λίγο στο πλαίσιο του τυπικού. Το ίδιο διάστημα ετοίμαζε με πολύμηνες πρόβες τη Νύχτα της κουκουβάγιας και στο τέλος του Μαΐου την ανεβάζει για 20 μέρες. Είναι sold out, αλλά εγώ βρίσκω τρόπο, αγοράζω εισιτήριο και πηγαίνω. Πάω στο καμαρίνι του να του δώσω συγχαρητήρια και μου λέει: «Κάτσε, περίμενέ με λίγο, πάω να δώσω παρατηρήσεις στους ηθοποιούς». Περνάνε 45 λεπτά κι έρχεται και μου λέει: «Ο Γεράσιμος Γεννατάς, που παίζει δύο ρόλους στην παράσταση, θα φύγει του χρόνου στο Εθνικό. Θέλεις να τους κάνεις εσύ;». Κι έτσι έφυγα από το Θέατρο Τέχνης, γιατί δεν επιτρεπόταν να παίζεις σε παραστάσεις εκτός του θεάτρου. Όλα αυτά χάρη σε ένα μεγάλο βέλος. Ήμουν πολύ αποφασισμένος. Δεν αισθανόμουν θρασύς, ούτε καν ότι είχα το θάρρος να τα κάνω αυτά, αλλά είχα τεράστια ανάγκη, ήθελα πάρα πάρα πολύ να το κάνω, το ήθελα σαν τρελός.

ΟΙAΘΗΝΑΙΟΙ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΑΠΑΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

q Συγκρούστηκα πολύ με τον Λευτέρη όμως. Είχα πολύ έντονο χαρακτήρα και με φόρα και δεν μπορούσα να δεχτώ καμία καταπίεση. Μπορούσα να δεχτώ να δουλεύω σαν σκύλος, αλλά την έννοια της προσωπικής επέμβασης στον ψυχισμό δεν μπορώ να τη δεχτώ ως τρόπο. Είχε πάρα πολύ χρήσιμα πράγματα, θα συνέχιζα να βλέπω παραστάσεις του, αλλά δεν θα ξαναδούλευα μαζί του. Τσακωθήκαμε πάρα πολύ άσχημα, δεν μιλάγαμε για τρεις μήνες. Δεν μου μίλαγε ούτε επάνω στη σκηνή –αυτό ήταν το ζητούμενό μου– ούτε έξω από αυτήν. Προς τιμήν του, όμως –γιατί ήταν πολύ σημαντική περίπτωση, δεν είναι απλό να μιλήσει κανείς για τον Λευτέρη–, το ίδιο καλοκαίρι μού έκλεισε ο ίδιος ένα σεμινάριο, με δικά του έξοδα, κι εγώ από αντίδραση δεν πήγα. Μου έκανε πρόταση έκτοτε τέσσερις φορές. Δεν πήγα ποτέ.

q Η πρώτη μου επαφή με την τηλεόραση έγινε μετά από τεράστια επιμονή του Κώστα Φαλελάκη και του Μηνά Χατζησάββα που έπαιζαν στον «Κόκκινο Κύκλο» του Πάνου Κοκκινόπουλου. Με ψήνει ο Κώστας να συναντήσω τον Κοκκινόπουλο και μου δίνει να παίξω ένα επεισόδιο βασισμένο στην υπόθεση Σεχίδη. Αυτό συνάντησε το «σκοτεινό» μου κομμάτι. Πρώτη φορά με κάμερες, με τόσους ανθρώπους, και είπα «είμαι ευτυχισμένος».

q Έκτοτε, δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχω κάνει – μόνο επιθεώρηση. Αν υπήρχε, θα την είχα κάνει και με μεγάλο ζήλο, γιατί με ενδιαφέρει πολύ. Κυρίαρχο για μένα ήταν πάντα η συνάντηση με το αντικείμενο και όχι υπό όρους. Μου προτείνεις αυτό και μου αρέσει; Δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να πρέπει να εξετάσουμε. Μοιάζει όλο σωστό, αλλά δεν μου αρέσει; Δεν το κάνω.

q Έχουμε ως λαός κάποια κατάλοιπα εμφυλιοπολεμικά, μιας μεγάλης ανάγκης για ταυτότητα, θέση και πλευρά με την έννοια «με ποιους είσαι». Ένα πολύ μεγάλο ζήτημα στην ελληνική κοινωνία και εντελώς ανεξάρτητο από το θέατρο. Το οποίο, όμως, όπως όλα τα μεγάλα ζητήματα που βασανίζουν μια κοινωνία, επηρεάζει βαθιά και το θέατρο, ακόμα και το δίπολο Τέχνης - Εθνικό ή αυτό που λέμε «εμπορικό» και «μη εμπορικό». Αυτό εμένα από πολύ νωρίς, ήδη από την εφηβεία μου, ήταν πολύ καθαρό ότι δεν μπορούσε επ’ ουδενί να με εκφράζει. Δεν αντέχω, πνίγομαι στην ιδέα ότι πρέπει να επιλέξω μία πλευρά. Ότι πρέπει δηλαδή να αποφασίσει κάποιος άλλος για μένα –γιατί επιλέγοντας πλευρά σημαίνει ότι πας σε κάτι που ήδη υφίσταται– σε ποιους δρόμους θα κινούμαι. Ο μόνος δρόμος που έβλεπα, και συνεχίζω να βλέπω ακόμα και τώρα, είναι το πού σου κάνει κέφι, πού πραγματικά αισθάνεσαι καλά τη στιγμή που επιλέγεις κάτι. Αυτός, λοιπόν, μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να είναι ένας πολύ απλός τρόπος για να μη φθείρεται κανείς. Δηλαδή, το να κάνεις κάτι τολμηρό, εντελώς διαφορετικό από αυτό στο οποίο είσαι μαθημένος, επειδή παρακινήθηκες από τη γνήσια επιθυμία σου και το βλέπω στο αποτέλεσμα που βγάζεις ότι σ’ αρέσει, νομίζω πως αθωώνει πλήρως οποιαδήποτε δεύτερη σκέψη. Για μένα από πολύ νωρίς, από τότε που μπήκα στην τηλεόραση, στα 22, ήδη έπαψε να υφίσταται και αυτός ο φραγμός, κατάλοιπο μιας σχολής, που επίσης οφείλεται σε αυτή την εμφυλιοπολεμική διάσταση του διλήμματος «τηλεόραση ή θέατρο».

q Γι’ αυτό στέκομαι στην παράσταση Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός. Γιατί ήταν η πρώτη μου συνάντηση με αυτό τον κόσμο, με την Καβογιάννη, την Κωνσταντίνου, τον Κόκλα, τον Αντωνόπουλο, με το δίδυμο Ρέππα-Παπαθανασίου. Συναντιέμαι με την κωμωδία και παίρνω και βραβείο. Ένα θαύμα, με την έννοια ότι παίζεις πινγκ-πονγκ με το κοινό. Αργότερα, το Σώσε, που ονομάσαμε Σαρδέλες με σαρδάμ με τον Αντώνη Καλογρίδη, ένα από τα σημαντικότερα έργα που έχουν γραφτεί στον χώρο της κωμωδίας, όλη η απελπισία αυτών των υπάρξεων στην πιο κωμική τους εκδοχή.

q Στην Άλκηστη η Κατερίνα Ευαγγελάτου έκανε μια τρομερή ανάγνωση του έργου με τον πιο αδυσώπητο τρόπο. Γι’ αυτό προκύπτει και μεγάλη δόση κωμωδίας, πικρής και σκληρής, γιατί ακριβώς έχουν διαβαστεί πολύ σωστά όλα αυτά που περιλαμβάνει το κείμενο. Δύο άντρες που τσακώνονται πάνω από το πτώμα μιας γυναίκας λέγοντας «φταις εσύ, δεν φταίω εγώ» και τελειώνουν βρίζοντας ο ένας τον άλλον, «στ’ ανάθεμα να πας». Μοιάζει με διασκευή, αλλά είναι κατά λέξη μετάφραση. Είναι τόσο σύγχρονο έργο! Ένας συγγραφέας που μπαίνει μέσα σε όλα τα πράγματα και τσαλαπατάει σε όλα τα είδη, αυτό είναι ο Ευριπίδης. Δεν θεωρώ ότι το μετατρέψαμε σε κωμωδία, γιατί έχει και πάρα πολλά σκοτεινά σημεία η παράσταση. Και πολύ δραματικά και πολύ δύσκολα ψυχικά. Αλλά φωτίστηκε όλη αυτή η αντιφατικότητα μεταξύ γελοίου και τραγικού.

q Εκτός από την ανάγκη μου να συναντηθώ με όσα τελικά συναντήθηκα, ποτέ δεν έβλεπα κάτι που να θέλω να συμβεί στο μέλλον. Κανένα από τα πράγματα που έκανα δεν ήταν αποτέλεσμα στόχου πραγματικού. Είχαν να κάνουν με τη σύνδεσή μου με αυτήν τη δουλειά, στην οποία αναγνωρίζω τον εαυτό μου όσο πουθενά αλλού. Μέσα σε αυτό τον πλαστό κόσμο αισθάνομαι βολικότερα απ’ οπουδήποτε αλλού. Αυτό είναι πάντοτε πάνω από οποιονδήποτε μικρό στόχο μπορεί να βάλει κανείς κι εγώ δεν έχω καν στόχους. Η ανάγκη μου ήταν πάντα να μπορώ να συναντηθώ με αυτόν το χώρο στο πιο ευρύ του φάσμα, χωρίς εμπόδια.

24 lifo – 7.9.17

Έχουμε ως λαός κάποια κατάλοιπα εμφυλιοπολεμικά, μιας μεγάλης ανάγκης για ταυτότητα, θέση και πλευρά, με την έννοια «με ποιους είσαι». Ένα πολύ μεγάλο ζήτημα στην ελληνική κοινωνία και εντελώς ανεξάρτητο από το θέατρο.

ΙNFO

Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος πρωταγωνιστεί στην «Άλκηστη» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου (11 Σεπτεμβρίου στην Ελευσίνα, στο Παλαιό Ελαιουργείο, και 18 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Βράχων) καθώς και στον «Αμύντα» του Γεωργίου Μόρμορη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Α. Ευαγγελάτου και αναβίωση αυτής από την Κατερίνα Ευαγγελάτου (26 Σεπτεμβρίου, Ωδείο Ηρώδου Αττικού).

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΑΞΙΖΕΙ

ΝΑ ΓΙΑΤΙ Φ

τάνει, λοιπόν, εκείνη η μέρα που, αν δεν έχεις απαντήσει ακόμα, καλείσαι να απαντήσεις (πρώτα στον εαυτό σου) σε εκείνο που σε ρώταγαν από παιδί: «Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;». Άλλοι φίλοι σου έχουν βρει τον στόχο τους απ’ τα χρόνια του γυμνασίου ακόμα. Άλλοι ίσως πιο πριν και άλλοι κάπου στο λύκειο ή πολύ αργότερα. Καθένας με τον χρόνο του. Το βασικό είναι να κάνεις αυτό που σου αρέσει. Κι ενώ για χιλιάδες 18άρηδες η αγωνία έλαβε τέλος αφού ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και ξέρουν πια πού θα συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους, χιλιάδες άλλοι καλούνται να διαλέξουν τον δικό τους δρόμο, εκτός της δημόσιας εκπαίδευσης πια. Ε, και; Λύσεις υπάρχουν και τίποτα δεν τελείωσε με μια αποτυχία στις Πανελλήνιες. Δεν είναι, άλλωστε, όλοι φτιαγμένοι γι’ αυτές. Εξάλλου, το ίδιο το σύστημα δεν είναι φτιαγμένο για όλα τα παιδιά. Υπάρχουν τόσα και τόσα επαγγέλματα που δεν «κουμπώνουν» με τη δημόσια εκπαίδευση. Για σένα, λοιπόν, που η αυλαία των πανελλαδικών εξετάσεων δεν έπεσε με τον καλύτερο τρόπο αλλά και για σένα που θες να κάνεις εξειδικευμένες σπουδές με σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση, ακόμη και στον καιρό της κρίσης, ένας ολόκληρος χάρτης ιδιωτικής εκπαίδευσης ανοίγεται μπροστά σου. Τώρα που οι διακοπές τελείωσαν είναι καιρός να αρχίσεις να ανακαλύπτεις τις αμέτρητες επιλογές που μπορεί να σου προσφέρει ώστε να χαράξεις το δικό σου μέλλον. Από παραδοσιακούς κλάδους, όπως Οικονομικά, Παιδαγωγικά και Υγεία, μέχρι τη Γραφιστική, τα Τουριστικά Επαγγέλματα, τη Μόδα και ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει στον κόσμο της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, υπάρχουν αρκετά κολέγια και ΙΕΚ που μπορούν να σου προσφέρουν τις σπουδές που ονειρεύεσαι ή αποφάσισες πως θες να ακολουθήσεις λίγο πριν από την έναρξη της νέας σχολικής/ φοιτητικής χρονιάς. Γιατί αυτό είναι το καλό με τα ιδιωτικά, ποτέ δεν είναι αργά. Το κυριότερο είναι ότι δεν έχεις σε τίποτα να ζηλέψεις εκείνους που πέτυχαν σε μια δημόσια σχολή, αφού τα περισσότερα ιδιωτικά ιδρύματα παρέχουν αναγνωρισμένους τίτλους σπουδών που σου εξασφαλίζουν το εισιτήριο για την είσοδο στην αγορά εργασίας. Πολλά απ’ αυτά, εξάλλου, συνεργάζονται με κορυφαία πανεπιστήμια του εξωτερικού, παρουσιάζοντας τις πιο σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, ενώ σου δίνεται παράλληλα η δυνατότητα να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου στην έδρα τους και να ζήσεις αυτό που λέμε φοιτητική ζωή σε ξένη χώρα. Εδώ, βέβαια, μπορεί να μην έχουμε τα campus που όλο και σε κάποια ταινία θα έχεις δει, το σίγουρο όμως είναι ότι όλα τα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα λειτουργούν σε αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις, έχοντας τον κατάλληλο εξοπλισμό που απαιτεί η εκπαίδευση σήμερα, που η τεχνολογία έχει διεισδύσει σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Πέρα όμως από τις πλήρως εξοπλισμένες αίθουσες διδασκαλίας, τα ιδιωτικά ιδρύματα είναι κατεξοχήν φιλικά προς τον σπουδαστή. Εδώ χτίζεται επικοινωνία με τον κάθε σπουδαστή και παρέχεται αυτό που είναι γνωστό ως εξατομικευμένη μάθηση. Τίποτα το απρόσωπο, όπως συμβαίνει κυρίως στα κατάμεστα αμφιθέατρα. Άσε που ξέρεις σίγουρα πότε ξεκινάει η χρονιά και πότε τελειώνει, ενώ δεν υπάρχει περίπτωση να χαθούν εξεταστικές ή και ολόκληρα εξάμηνα. Έπειτα, ξέρεις ότι σου ανοίγονται περισσότερες ευκαιρίες για επαγγελματική αποκατάσταση. Πολλά ΙΕΚ προσφέρουν πρακτική άσκηση στους σπουδαστές τους, κάνοντας πιο ομαλή τη μετάβαση στην αγορά εργασίας, ενώ δεν είναι λίγα εκείνα που δίνουν ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης, καθώς είναι άμεσα συνδεδεμένα με επιχειρήσεις. Επιπλέον, ξέρεις ότι εδώ θα βρεις διδάσκοντες-αυθεντίες στον κλάδο που θα επιλέξεις. Προπτυχιακές ή μεταπτυχιακές σπουδές –ανάλογα με τη φάση στην οποία βρίσκεσαι– καλύπτονται εξίσου σε ένα ευρύτατο φάσμα ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Όσο για το κόστος, όλοι ξέρουμε ότι η επιλογή της ιδιωτικής εκπαίδευσης δεν είναι απαγορευτική. Μάλιστα, για κάποιους αποδεικνύεται πιο οικονομική, όταν μπορούν να σπουδάσουν στην πόλη όπου μεγάλωσαν, χωρίς να χρειαστεί να κάνουν ένα καινούργιο ξεκίνημα σε ένα μέρος μακριά απ’ το σπίτι τους, με όλα τα έξοδα που συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Εξάλλου, υπάρχουν αρκετές προσφορές και γίνονται διευκολύνσεις στον τρόπο πληρωμής βάσει κοινωνικών κριτηρίων. Μην περιμένεις άλλο, λοιπόν! Κάνε τώρα την έρευνά σου στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης για να βρεις τι είναι καλύτερο για σένα και ποια σχολή μπορεί να σε βοηθήσει να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα. Οι εγγραφές έχουν ξεκινήσει κι αυτή είναι η κατάλληλη εποχή για να ανακαλύψεις πού θα σε βρει φοιτητή ο Οκτώβρης!

ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧIΑ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛHΝΙΕΣ ΔΕΝ ΣΗΜAIΝΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦH. Η ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΖΩH ΕIΝΑΙ ΤΟ IΔΙΟ ΕΝΔΙΑΦEΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΣΕ EΝΑ ΙΕΚ Ή ΚAΠΟΙΟ ΚΟΛEΓΙΟ. ΤΟ IΔΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔEΣ ΣΕ ΑΥΤA.

ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ

THN ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 7.9.17 – lifo

25

ΑΦΙΕΡΩΜΑΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΙΕΚ

ΙΕΚ ΑΚΜΗ Κοδριγκτώνος 16, Αθήνα, 210 8224074 / Σωτήρος Διός 1, Πειραιάς, 210 8224074 / Τσιμισκή 14, Θεσσαλονίκη, 2310 260200 / Θεοτοκοπούλου & Κορωναίου, Ηράκλειο Κρήτης, 2810 300900 / 6ο χλμ. Λάρισας - Νίκαιας, Λάρισα, 2410 660400, info@iek-akmi.gr, www.iekakmi.gr Έχοντας χαρακτηριστεί ένα από τα επτά καλύτερα εκπαιδευτήρια στην Ευρώπη, το ΙΕΚ ΑΚΜΗ, με περισσότερους από 12.000 ενεργούς φοιτητές αυτήν τη στιγμή και πέντε παραρτήματα σε όλη τη χώρα, δεν είναι τυχαίο που αποτελεί την πρώτη επιλογή για επαγγελματική κατάρτιση. Καλύπτοντας 86 διαφορετικές ειδικότητες σε ένα ευρύ φάσμα που περιλαμβάνει επαγγέλματα σχετικά με την Υγεία, την Οικονομία, τις Εφαρμοσμένες Τέχνες, την Ομορφιά & τη Μόδα, την Αισθητική, τα Παιδαγωγικά, τα Τεχνικά Επαγγέλματα, τον Τουρισμό & Επισιτισμό, τα Media & Νέες Τεχνολογίες, είναι σίγουρα μία από τις κορυφαίες επιλογές για σπουδές υψηλού επιπέδου που οδηγούν στην αγορά εργασίας. Το ΙΕΚ ΑΚΜΗ παρέχει κρατικό δίπλωμα αλλά και δίπλωμα από τον διεθνώς αναγνωρισμένο βρετανικό οργανισμό Pearson.

στην ελληνική εκπαίδευση, τα Εκπαιδευτήρια Δούκα ανταποκρίνονται στις ανάγκες κάθε παιδιού, από τα προνήπια μέχρι το λύκειο, το International Baccalaureate, το GCE και το BTEC Foundation in Art & Design. Μέσα από ένα πολύπλευρο εκπαιδευτικό πρόγραμμα και σε σύγχρονες εγκαταστάσεις, προσφέρει στους μαθητές ένα σχολείο πιο δημιουργικό, ευχάριστο και αποτελεσματικό. Τα Εκπαιδευτήρια Δούκα ξεχωρίζουν για μια σειρά από καινοτομίες που εφαρμόζουν σε όλο τον μαθητικό βίο ενός παιδιού, όπως ο μέντορας, που αναλαμβάνει να «διδάξει» στοχοθεσία σε κάθε μαθητή, το πρόγραμμα «Εν Σώματι», που διαμορφώνει μια διαχρονική στρατηγική σε θέματα υγείας, διατροφικών συνηθειών, άθλησης και ευεξίας, αλλά και η συμβουλευτική σταδιοδρομίας. Παράλληλα, επενδύουν στην έρευνα και σε συνεργασία με έγκυρους, διεθνείς εκπαιδευτικούς οργανισμούς συμμετέχουν σε πρωτοπόρα ερευνητικά έργα, εισάγοντας καινοτόμες πρακτικές.

Μαγειρική, Europastry chef στην Υψηλή Ζαχαροπλαστική, F & B Management στη Διοίκηση Επιχειρήσεων Μαζικής Εστίασης. Παράλληλα, προσφέρονται προγράμματα επαγγελματικής εξειδίκευσης σε όσους επιθυμούν να διακριθούν στον επισιτιστικό τομέα. Ειδικότερα πρόκειται για μετεκπαίδευση στις εξής ειδικότητες: Bar & Restaurant Management - Διεύθυνση εστιατορίου και μπαρ, Sommelier - Οινοχόος, Barista & Coffee Expert, Barista Advanced Course, Bartender. Τέλος, η LE MONDE προσφέρει ταχύρρυθμα σεμινάρια τόσο για ερασιτέχνες που θέλουν να μυηθούν στον μαγικό κόσμο της επαγγελματικής γαστρονομίας και ζαχαροπλαστικής όσο και για επαγγελματίες που θέλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο των εξελίξεων της γαστρονομίας. Το ημερολόγιο πρόγραμμα ανακοινώνεται κάθε Νοέμβριο του ακαδημαϊκού έτους.

ΙΕΚ ΣΒΙΕ Πειραιώς 72, Μοσχάτο, 210 4822222, www.sbie.edu.gr

ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ

Εκπαιδευτικός Όμιλος LE MONDE

Με εμπειρία τεσσάρων και πλέον δεκαετιών και μοναδική τεχνογνωσία στην επαγγελματική κατάρτιση, το ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ έχει καθιερωθεί πια στις συνειδήσεις γονιών και παιδιών ως το ΙΕΚ που πραγματοποιεί τις υποσχέσεις του. Με παραρτήματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα και Πάτρα, αποτελεί την προσιτή επιλογή για όποιο μέρος της Ελλάδας κι αν βρίσκεσαι. Το πλούσιο εκπαιδευτικό του πρόγραμμα περιλαμβάνει Τουριστικά Επαγγέλματα, Μηχανολογία, Μόδα & Ομορφιά, Υγεία, Πληροφορική, Οικονομία & Διοίκηση, Παιδαγωγικά, ΜΜΕ, Μουσική & Ήχο, Ηλεκτρολογία, Ηλεκτρονικά, Εφαρμοσμένες Τέχνες, Performing Arts και Αγροτική Κατάρτιση, ενώ εμπλουτίζεται συνεχώς με σεμινάρια και πολλές δραστηριότητες. Οι σπουδές στο ΙΕΚ ΔΕΚΤΑ οδηγούν στην απόκτηση κρατικού διπλώματος που αναγνωρίζεται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ δίνεται η δυνατότητα σε όλους τους σπουδαστές να αποκτήσουν τις διεθνείς πιστοποιήσεις NCFE και LRN. Και μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για το πρώτο ΙΕΚ της χώρας που έδωσε τη δυνατότητα στους αποφοίτους του να έρθουν σε άμεση επαφή με τον επιχειρηματικό κόσμο μέσα από το site εύρεσης εργασίας www.iekdeltajobs. gr. Οι εγγραφές ξεκίνησαν και προσφέρονται δίδακτρα σε προνομιακές τιμές για τα νέα τμήματα.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΔΟΥΚΑ Μεσογείων 151, Μαρούσι, 210 6186000, info@doukas.gr, www.doukas.gr Με 100 χρόνια παρουσίας και προσφοράς

26 lifo – 7.9.17

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΌΣ ΌΜΙΛΟΣ LE MONDE

AEGEAN COLLEGE

Θεσσαλονίκης 45, Μοσχάτο, 210 4830500, www.lemonde.edu.gr, www.lemondecentre.gr, www.facebook.com/LE.MONDE.Institute Η κορυφαία επιλογή για όσους θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τον τουρισμό, την εστίαση και τη γαστρονομία ακούει στο όνομα LE MONDE. Ο εκπαιδευτικός όμιλος LE MONDE, που είναι πιστοποιημένο μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, προσφέρει εκπαιδευτικά προγράμματα υψηλού επιπέδου στις ξενοδοχειακές, τουριστικές και γαστρονομικές σπουδές, δίνοντας έμφαση στα εργαστηριακά μαθήματα. Τόσο το καταξιωμένο διδακτικό προσωπικό όσο και η άριστη υλικοτεχνική υποδομή εξασφαλίζουν στους αποφοίτους της LE MONDE εξαιρετική σταδιοδρομία, ενώ αναβαθμίζουν διαρκώς το ελληνικό τουριστικό προϊόν. Στο ΙΕΚ LE MONDE πραγματοποιούνται διετή αναγνωρισμένα προγράμματα σπουδών στις ειδικότητες: Hotel Management - Τεχνικός Τουριστικών Μονάδων & Επιχειρήσεων Φιλοξενίας, Tourism Management Στέλεχος Διοίκησης & Οικονομίας στον τομέα του Τουρισμού, Chef - Τεχνικός Μαγειρικής Τέχνης - Αρχιμάγειρας, Pastry Chef - Τεχνικός Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής. Στο Κέντρο Διά Βίου Μάθησης του εκπαιδευτικού ομίλου πραγματοποιούνται προγράμματα μετεκπαίδευσης για αποφοίτους τουριστικών ειδικοτήτων και νέους επαγγελματίες που επιθυμούν να εξελίξουν και να επικαιροποιήσουν τις γνώσεις τους τόσο στην υψηλή μαγειρική και ζαχαροπλαστική όσο και στη διοίκηση επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών, ακολουθώντας τις τελευταίες τάσεις. Ειδικότερα προσφέρονται τα προγράμματα: Eurochef και Advanced Professional Programme in Culinary Arts στην Υψηλή

Πανεπιστημίου 17, Αθήνα, 210 3211228 / Καραΐσκου 121, πλ. Κοραή, Δημοτικό Θέατρο, Πειραιάς, 210 3831455 www.aegeancollege.gr

ΚΟΛΕΓΙΑ

ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ Ιπποκράτους 22, Αθήνα, 210 8225983 / Ερμού 45, πλ. Αριστοτέλους, Θεσσαλονίκη, 2310 226318 / Κωλέττη & Καπλάνη 5, Ιωάννινα, 26510 77472, www.delta-iek.gr

Το ΙΕΚ ΣΒΙΕ είναι η πρώτη σχολή επαγγελμάτων Υγείας στην Ελλάδα και στα 50 χρόνια πορείας του στην εκπαίδευση οι απόφοιτοί του στελεχώνουν διαχρονικά όλα τα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία, τα ιατρικά και βιολογικά εργαστήρια. Προσφέρει διαδραστική διδασκαλία, πρακτική άσκηση σε σύγχρονα εργαστήρια, παράδοση και καινοτομία, ενώ συνεργάζεται αποκλειστικά με διεθνείς εκπαιδευτικούς φορείς και οργανισμούς πιστοποίησης. Ειδικότερα, προσφέρει σπουδές για ειδικότητες όπως: Διαιτολογία, Βοηθός Μικροβιολόγου, Βοηθός Φαρμακείου, Νοσηλευτική Χειρουργείου, ΜΕΘ και Μαιευτικής, Βοηθός Ακτινολόγου, Οδοντοτεχνική, Οπτομετρία, Φυσικοθεραπεία, Εργοθεραπεία, Βρεφονηπιοκόμος, Αισθητική & Μακιγιάζ, Καλλωπισμός Νυχιών & Ονυχοπλαστική. Εδώ διδάσκουν κορυφαίοι επαγγελματίες της Υγείας και διακεκριμένοι ιατροί-επιστήμονες.

Μετρώντας πια 20 χρόνια επιτυχημένης πορείας στον χώρο της εκπαίδευσης, το Aegean College, το κολέγιο του ΟΜΗΡΟΥ, παρέχει σπουδές υψηλού επιπέδου σε συνεργασία με κορυφαία κρατικά βρετανικά πανεπιστήμια που οδηγούν σε πτυχία επιλεγμένα με κριτήριο την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων και τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική αγορά εργασίας. Στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στον Πειραιά υπάρχει βιβλιοθήκη πλήρως ενημερωμένη με τίτλους βιβλίων για όλες τις ειδικότητες, καθώς και πρόσβαση στο δίκτυο των βιβλιοθηκών των Δημόσιων Ελληνικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Το Aegean Omiros College προσφέρει προπτυχιακά προγράμματα σπουδών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, στις Νέες Τεχνολογίες & Πληροφορική, στην Υγεία & Ανθρωπιστικές Επιστήμες και στα Τουριστικά Επαγγέλματα, καθώς και μεταπτυχιακά προγράμματα (Masters) που καλύπτουν επιστημονικά πεδία με υψηλή ζήτηση στην αγορά εργασίας, όπως η Διοίκηση Επιχειρήσεων και τα Οικονομικά, η Πληροφορική, οι Ανθρωπιστικές Επιστήμες και οι Επιστήμες Υγείας. Επίσης, προσφέρει μια σειρά σεμιναρίων και προγραμμάτων διά βίου μάθησης, όπως εργαστήριο Στιχουργικής και Σεναριογραφίας, πρόγραμμα διδασκαλίας της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, πιστοποιημένα προγράμματα Διοίκησης Επιχειρήσεων, Νέων Τεχνολογιών & Πληροφορικής, Υγείας & Κοινωνικών Επιστημών, Art & Design και Τουρισμού.

ΑΚΤΟ Ευελπίδων 11Α (έναντι Πανελληνίου Γ.Σ.), Αθήνα, 210 5230130 26ης Οκτωβρίου 38-40 & Ανδρέου Γεωργίου, Θεσσαλονίκη, 2310 221 231, www.akto.gr Μετρώντας πια 45 χρόνια παρουσίας στην εκπαίδευση, ο ΑΚΤΟ είναι μία από τις κορυφαίες επιλογές για σπουδές Τέχνης και Design & Media στην Ελλάδα. Έχει, άλλωστε, τη μακροβιότερη σταθερή συνεργασία με ξένο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, λειτουργώντας από το 1991 με την επικύρωση του Middlesex University, και οι απόφοιτοί του αποκτούν τους διεθνώς αναγνωρισμένους τίτλους ΒΑ (Ηοnours) Degree και Master of Arts in Design του Middlesex University. Στα σύγχρονα, άρτια εξοπλισμένα campus που διατηρεί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ο σπουδαστής βρίσκεται σε ένα ολοκληρωμένο κολεγιακό περιβάλλον συστηματικής εκπαίδευσης, όπου διδάσκουν μερικοί από τους πιο διακεκριμένους Έλληνες καλλιτέχνες, designers, αρχιτέκτονες και θεωρητικούς τέχνης. Προσφέρει προπτυχιακά προγράμματα σπουδών στους τομείς Graphic Design, Interior Architecture, Product & Design Innovation, Photography, Fashion Design, Fine Art & New Media, Animation & Interactive Media, Sketch-Comics-Cartoon και μεταπτυχιακά στους τομείς Master of Arts in Design και Digital Design & Interactive Applications. Παράλληλα, λειτουργούν διετή προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης, ΙΕΚ, μονοετή αλλά και σεμινάρια, ενώ προσφέρεται ευελιξία μέσω προγραμμάτων Open και Distance Learning.

ALBA GRATUATE BUSINESS SCHOOL Ξενίας 6-8, Αθήνα, 210 8964531-8, www.alba.edu.gr Για πάνω από δύο δεκαετίες, μετά την ίδρυσή του με πρωτοβουλία του ΣΕΒ και της ΕΔΕΕ, το ALBA αποτελεί μία από τις κορυφαίες επιλογές για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα. Εδώ προσφέρονται διάφορες κατευθύνσεις πιστοποιημένων από εξειδικευμένους διεθνείς οργανισμούς προγραμμάτων MBA, MSc, PhD και Certificates, όπως MBA in Shipping, MSc in Business for Lawyers, Double Masters for Lawyers, MSc in Finance, MSc in Tourism Management κ.ά. Τα τελευταία έξι χρόνια, σε συνεργασία με το American College of Greece (ACG), το ALBA έχει γίνει ένας διεθνής εκπαιδευτικός προορισμός που αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει τους ηγέτες του αύριο στον κόσμο των επιχειρήσεων. Τα δύο εκπαιδευτικά ιδρύματα έχουν διαμορφώσει την πιο περιζήτητη κοινότητα αποφοίτων στην Ελλάδα, που ξεπερνούν τους 37.000 σε αριθμό και είναι ενεργοί σε μερικές από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις και οργανισμούς στη χώρα.

AMC

AMCΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ Αθήνα-Μαρούσι, 210 6199891 / Πειραιάς, 210 4121200 / Θεσσαλονίκη, 2310 241010, www.mitropolitiko.edu.gr Με παρουσία στην Ελλάδα από το 1982 και 10

7.9.17 – lifo

27

ΑΦΙΕΡΩΜΑΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΌ ΚΟΛΛΈΓΙΟ ΕΛΛΆΔΟΣ

Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος είναι ένας ιδιωτικός, μη κερδοσκοπικός εκπαιδευτικός οργανισμός με ιστορία 142 ετών. Αποτελείται από τρεις εκπαιδευτικές μονάδες: το Γυμνάσιο και Λύκειο Pierce, το Deree, που προσφέρει προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα, και το Alba Graduate Business School. Στο πλαίσιο της αποστολής του να παρέχει ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στην εκπαίδευση, το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος προσφέρει ετησίως περισσότερα από 5 εκατ. ευρώ σε υποτροφίες και προγράμματα οικονομικής υποστήριξης.

ΒΑΚΑΛΟ ART & DESIGN COLLEGE Λ. Κατσώνη 26, Αθήνα, 210 6442514, 210 6456035,210 6458847, 210 6425185, www.vakalo.gr, info@vakalo.gr Το Κολλέγιο Βακαλό είναι η πρώτη σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 1958 από τον ζωγράφο και σκηνογράφο Γιώργο Βακαλό, την ποιήτρια και ιστορικό της τέχνης Ελένη Βακαλό, τον ζωγράφο, τ. πρύτανη της ΑΣΚΤ Παναγιώτη Τέτση και τον εκδότη της καλλιτεχνικής επιθεώρησης «Ζυγός» Φραντζή Φραντζισκάκη. Εξήντα χρόνια μετά συνεχίζει να προσφέρει κορυφαίου επιπέδου προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές σε τομείς όπως οι Graphic Design (BA), Interior Design (BA), Digital Design (BA), Visual Communication (MA), Architectural Design (MA) και Καλλιτεχνικά. Με καθιερωμένη παρουσία και αναγνωρισμένο κύρος στην Ελλάδα, η σχολή ξεκίνησε από

28 lifo – 7.9.17

τα σπουδών, ευέλικτα Supported Distance Learning προγράμματα, διετή προγράμματα Επαγγελματικής Κατάρτισης & Εξειδίκευσης, καθώς και σεμινάρια και επιμορφωτικά προγράμματα διά βίου μάθησης σε τρεις ευρείς επιστημονικούς τομείς: Επιχειρησιακές & Οικονομικές Επιστήμες, Επιστήμη Υπολογιστών - Πληροφορική, Ανθρωπιστικές Επιστήμες & Επιστήμες Υγείας.

τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μια σειρά διεθνών συνεργασιών και σήμερα, εκτός από τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές, προσφέρει μια σειρά από ελεύθερα εργαστήρια και σεμινάρια γύρω από καλλιτεχνικούς τομείς ή εξειδικευμένα πεδία του Design και των Εφαρμοσμένων Τεχνών. Εδώ διδάσκουν καλλιτέχνες, επαγγελματίες, επιστήμονες και συγγραφείς διακεκριμένοι στους τομείς τους, με εκπαιδευτική εμπειρία και αγάπη για τη διδασκαλία, ενώ στο έμπειρο εκπαιδευτικό team έρχονται να προστεθούν οι σύγχρονες εγκαταστάσεις αυστηρών εκπαιδευτικών προδιαγραφών στη βόρεια πλευρά του Λυκαβηττού.

NEW YORK COLLEGE Αμαλίας 38, Αθήνα, 210 3225961 / Θεσσαλονίκης 286, Καλλιθέα, 210 4838071 / Εγνατίας 138 & Π.Π. Γερμανού (Καμάρα), Θεσσαλονίκη, 2310 889879, www.nyc.gr

VELLIOS SCHOOL OF ART

Σε συνεργασία με διακεκριμένα αμερικανικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, το New York College προσφέρει για περισσότερο από 20 χρόνια υψηλής ποιότητας σπουδές σε ένα ευρύ φάσμα γνωστικών πεδίων με εγκαταστάσεις στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πράγα και στα Τίρανα. Εδώ δίνεται μια ξεχωριστή ευκαιρία για ολοκληρωμένες πανεπιστημιακές σπουδές στην Ελλάδα που οδηγούν σε αμερικανικό ή ευρωπαϊκό πτυχίο από διεθνούς κύρους πανεπιστήμια, όπως το State University of New York - Empire State College, τα βρετανικά University of Greenwich και University of Bolton, το γαλλικό Université Toulouse 1 Capitole, το αμερικανικό National American University και η Ναυτική Ακαδημία Βάρνας (Nikola Vaptsarov Naval Academy). Καθένα από τα προαναφερθέντα τμήματα δίνει τη δυνατότητα επιλογής αμερικανικού ή ευρωπαϊκού μοντέλου ανώτατης εκπαίδευσης σε 63 ειδικότητες Bachelor, Master & PhD, με υψηλού κύρους καθηγητές, επιλεγμένους από τα ίδια τα πανεπιστήμια. Ειδικότερα, προσφέρει προγράμματα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών, καθώς και διδακτορικά στους σημαντικότερους τομείς, όπως Διοίκηση Επιχειρήσεων, Μηχανική & Πληροφορική, Επιστήμες Υγείας, Ανθρωπιστικές & Κοινωνικές Επιστήμες, Ναυτιλιακά, Τουριστικά και Nαυτική Εκπαίδευση. Οι απόφοιτοι του New York College έχουν τη δυνατότητα αναγνώρισης και ισοτιμίας των πτυχίων τους από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας.

3ης Σεπτεμβρίου 24, Αθήνα, 210 5201730, www.velliosschoolofart.gr, info@velliosschoolofart.gr Κορυφαία επιλογή για όσους ενδιαφέρονται για τις Τέχνες και το Design, το Vellios School of Art είναι η σχολή όπου ξέρεις ότι θα κάνεις το ταλέντο σου επάγγελμα. Τα ακαδημαϊκά προγράμματα του VSA έχουν σχεδιαστεί από καλλιτέχνες οι οποίοι σημάδεψαν με την πορεία τους την ελληνική τέχνη και τον κόσμο του Design και κάθε χρόνο αναβαθμίζονται παρακολουθώντας τις εξελίξεις, ώστε να είναι πάντα συμβατά με τις σύγχρονες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Προσφέρει σπουδές σε Mixed Media Fine Arts, Graphic Design, Interior Design, Fashion Design, Comics Cartoon, 3D Animation και Visual Merchandising και είναι αναγνωρισμένο από το υπουργείο Παιδείας. Διακρίνεται επίσης για τα ευέλικτα προγράμματα σπουδών του, που απευθύνονται και σε όσους σπουδάζουν σε άλλη σχολή ή εργάζονται, αφού, εκτός της καθημερινής φοίτησης, υπάρχει η δυνατότητα του Open Learning (2 συναντήσεις την εβδομάδα) και του Distance Learning (1 συνάντηση τον μήνα). Όσο για το κόστος, εδώ τα δίδακτρα είναι αρκετά οικονομικά, δεδομένης της γενικής συγκυρίας, ενώ δίνεται και η δυνατότητα υποτροφιών. Έτσι, δεν έχεις παρά να στείλεις το portfolio σου στη σελίδα του VSA στο Facebook (http:// vellioscontest.gr/2017) μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2017 και να λάβεις συμμετοχή στον διαγωνισμό υποτροφιών.

DEREE - THE AMERICAN COLLEGE OF GREECE

Το Deree αποτελεί μία από τις τρεις εκπαιδευτικές μονάδες του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος. Προσφέρει 27 σύγχρονα προπτυχιακά προγράμματα Βachelor, αναγνωρισμένα από τον αμερικανικό οργανισμό NEASC (New England Association of Schools and Colleges) και πιστοποιημένα από το OU (Open University) του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα προγράμματα προσφέρονται μέσω των τριών σχολών του Deree: School of Business, School of Liberal Arts and Sciences, Frances Rich School of Fine and Performing Arts. Επιπλέον, μέσω της μεταπτυχιακής σχολής του Deree προσφέρονται 6 προγράμματα Μaster στους τομείς της Ψυχολογίας, της Επικοινωνίας, της Εκπαίδευσης και της Επιστήμης Δεδομένων.

IST COLLEGE Πειραιώς 72, Μοσχάτο, 210 4822222, www.ist.edu.gr Το κολέγιο IST ιδρύθηκε το 1989 και σήμερα είναι ένα πολυδύναμο και πολυεπίπεδο εκπαιδευτικό ίδρυμα με άδεια από το υπουργείο Παιδείας. Σε συνεργασία με φημισμένα πανεπιστήμια του εξωτερικού προσφέρει προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμμα-

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

σχολές που διαθέτουν περιζήτητα Bachelors και Masters σε σύγχρονες ειδικότητες που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις της αγοράς και εξασφαλίζοντας την είσοδο των αποφοίτων του στην εγχώρια και διεθνή αγορά εργασίας, το Μητροπολιτικό Κολλέγιο είναι το μεγαλύτερο στη χώρα και το μοναδικό μέλος Διεθνούς Δικτύου Πανεπιστημίων (Compostella Group of Universities). Στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του σε Αθήνα, Μαρούσι, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, συνολικής έκτασης 18.500 τ.μ., προσφέρει περισσότερα από 50 αναγνωρισμένα προγράμματα σπουδών σε συνεργασία με πέντε κορυφαία βρετανικά πανεπιστήμια στους εξής τομείς: Υγεία (Φυσικοθεραπεία, Λογοθεραπεία, Βιοϊατρική, Διαιτολογία, Εργοθεραπεία, Προπονητική, Νοσηλευτική, Ποδιατρική), Ναυτιλία (Ναυτιλιακές Σπουδές, Διοίκηση Λιμένων & Ναυτιλιακών Επιχειρήσεων, Εμποροπλοιάρχων, Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού), Τουρισμός (Διοίκηση Τουριστικών & Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων, Επισιτιστικές Τέχνες & Ανάπτυξη Υπηρεσιών Εστίασης, Επισιτιστικές Τέχνες & Ζαχαροπλαστική), Νομική, Διοίκηση Επιχειρήσεων (Διοίκηση Επιχειρήσεων, Οικονομικά Επιχειρήσεων, Μάρκετινγκ, Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις, MBAs), Πληροφορική (Πληροφορική, Πληροφορική & Δίκτυα Η/Υ, Μηχανική Λογισμικού, Τεχνολογία Πληροφοριών, Ασφάλεια Πληροφοριών και Ηλεκτρονική Εγκληματολογία), Παιδαγωγικά (Παιδαγωγικά, Ειδική Αγωγή), Ψυχολογία (Ψυχολογία, Κλινική & Κοινοτική Ψυχολογία, Ψυχολογία της Εργασίας, Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία, Ψυχολογία Coaching). Επίσης, παρέχει μια σειρά από πολυτεχνικές ειδικότητες (Αρχιτεκτονική, Πολιτικών Μηχανικών, Ηλεκτρολόγων - Ηλεκτρονικών Μηχανικών, Μηχανολόγων Μηχανικών, Αρχιτεκτονική και Αστικός Σχεδιασμός), καθώς και σπουδές στον τομέα του πολιτισμού (Δημοσιογραφία, Σκηνοθεσία, Μουσική Τεχνολογία).

ΕΘΝΙΚΌ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΌ ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΟ ΑΘΗΝΏΝ

Το μεγαλύτερο πανεπιστημιακό ίδρυμα στην Ελλάδα, πέρα από έναν μεγάλο αριθμό Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών (δωρεάν αλλά και με δίδακτρα), διακρίνεται για το πρωτοπόρο πρόγραμμα E-Learning που συνολικά αποτελείται από 250 προγράμματα επιμόρφωσης και μέχρι στιγμής έχουν παρακολουθήσει περίπου 45.000 άτομα. Τα προγράμματα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα εκπαιδευτικών κατευθύνσεων και επαγγελματικών τομέων αιχμής, όπως η Οργάνωση & Διοίκηση Επιχειρήσεων, τα Ναυτιλιακά, η Υγεία, η Νοσηλευτική, τα Logistics, τα Χρηματοοικονομικά, η Επιχειρηματικότητα, το Marketing, η Λογιστική, η Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, η Πληροφορική, τα Τουριστικά, το Περιβάλλον, τα Παιδαγωγικά, η Ειδική Αγωγή, η Κοινωνιολογία, η Υγεία, η Διατροφή, ο Πολιτισμός, η Δημιουργική Γραφή κ.ά. Η παρακολούθηση γίνεται εξ αποστάσεως μέσω Διαδικτύου (εκπαιδευτική πλατφόρμα), ενώ παράλληλα παρέχεται πλήρης και καθημερινή εκπαιδευτική υποστήριξη από άρτια καταρτισμένους εκπαιδευτές, με περισσότερα από 100 μέλη διδακτικού και επιστημονικού προσωπικού να έχουν την ευθύνη για την ανάπτυξη και υλοποίηση των επιμορφωτικών προγραμμάτων. Τα περισσότερα ενσωματώνουν διαδραστικές μεθόδους εκπαίδευσης,

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

όπως οργανωμένες live streaming συναντήσεις. Πρόκειται για ζωντανά μαθήματα με εισηγητή και συγκεκριμένη θεματολογία, προσαρμοσμένη στις εκπαιδευτικές ανάγκες του εκάστοτε προγράμματος, με στόχο την ανάπτυξη επαγγελματικών δεξιοτήτων, την εξοικείωση με καλές πρακτικές και μελέτες περίπτωσης, πρακτικές ασκήσεις, ανάλυση μεθόδων κ.ά. Η επιτυχής ολοκλήρωσητων προγραμμάτων οδηγεί στη χορήγηση Πιστοποιητικού Eπιμόρφωσης ή Εξειδικευμένης Επιμόρφωσης. Σε όλα τα προγράμματα απονέμονται βαθμοί ECVET (European Credit System for Vocational Education and Training), ενώ οι απόφοιτοι, μαζί με το πιστοποιητικό, λαμβάνουν και Συμπλήρωμα Πιστοποιητικού Europass. Περισσότερες πληροφορίες για το E-Learning στο https:// elearn.elke.uoa.gr αλλά και στο www.uoa.gr.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΟ ΛΕΥΚΩΣΊΑΣ

Μεσογείων 265, Νέο Ψυχικό, Αθήνα, 8011002345, +30 210 6748293 / Λεωφ. Μακεδονίτισσας 46, Κύπρος, +35722841500, (εγγραφές), www.unic.ac.cy Το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, το μεγαλύτερο σε αριθμό φοιτητών πανεπιστήμιο της Κύπρου, με περισσότερους από 11.000 φοιτητές από περισσότερες από 70 χώρες, είναι ένα καινοτόμο πανεπιστήμιο με βάση την Κύπρο και έντονη δραστηριότητα διεθνώς. Σήμερα προσφέρει περισσότερα από 100 συμβατικά και εξ αποστάσεως προγράμματα σπουδών πτυχιακού, μεταπτυχιακού και διδακτορικού επιπέδου, καθώς και διαπανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών με κορυφαία πανεπιστήμια, όπως το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο της Πάδοβα και το Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ. Προγράμματα όπως αυτά της Ιατρικής, της Νομικής, της Φαρμακευτικής, της Λογιστικής και της Αρχιτεκτονικής έχουν εξελιχθεί στα πλέον αναγνωρισμένα και αξιόπιστα στην ευρύτερη περιοχή. Έτσι, πολλά από τα προγράμματα σπουδών του Πανεπιστημίου

7.9.17 – lifo

29

ΑΦΙΕΡΩΜΑΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Σίνα 31, Αθήνα, 210 3398600, www.ifa.gr Το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος στην Αθήνα είναι η Γαλλία στην καρδιά της Αθήνας. Το γαλλόφωνο ίδρυμα που υπάρχει εδώ και 100 χρόνια στην πρωτεύουσα είναι η κυριότερη γέφυρα πολιτισμού μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας και αποτελεί την πιο εγγυημένη επιλογή για εκμάθηση της γαλλικής γλώσσας. Στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του Γαλλικού Ινστιτούτου προσφέρονται μαθήματα για όλα τα επίπεδα και όλες τις ηλικίες από μια ομάδα καθηγητών πλήρως εξοικειωμένων με τις νέες τεχνολογίες, επαγγελματικές επιμορφώσεις και μαθήματα εξ αποστάσεως. Το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος προσφέρει ακόμα μαθήματα προετοιμασίας για την αναχώρηση στη Γαλλία και πανεπιστημιακές συνεργασίες για τα κοινά γαλλο-ελληνικά μεταπτυχιακά. Μεταξύ άλλων, δίνεται η ευκαιρία εγγραφής στον 1ο ή και στον 2ο κύκλο µεταπτυχιακών σπουδών FLE/FOS/FLS του Πανεπιστηµίου του Artois στον τοµέα της Διδακτικής καθώς και ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα σπουδών στις Διεθνείς Σχέσεις σε συνεργασία με το Κέντρο Διπλωµατικών και Στρατηγικών Σπουδών CEDS. Στο κτίριό του στην οδό Σίνα διοργανώνονται συχνά πολιτιστικές εκδηλώσεις, ημερίδες και σεμινάρια, ενώ είναι ανοιχτή στο κοινό μια πολύ πλούσια δανειστική βιβλιοθήκη. Πέρα απ’ αυτήν, όμως, προσφέρει πρόσβαση και σε περισσότερες από 65.000 ψηφιακές πηγές μέσα από την ψηφιακή του βιβλιοθήκη culturetheque.com.

GOETHE-INSTITUT Ομήρου 14-16, Αθήνα, 210 3661000 / Βασ. Όλγας 66, Θεσσαλονίκη, 2310 889610, www.goethe.de/hellas Το Goethe-Institut Athen είναι το παλαιότερο στο σύνολο του δικτύου του Goethe-Institut σε όλο τον κόσμο. Για περισσότερα από 60 χρόνια προωθεί την εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας σε άτομα κάθε ηλικίας, αφού προσφέρει τμήματα για παιδιά, ενήλικες, επαγγελματίες, τμήματα online και ειδικής ορολογίας, ενώ διεξάγει πιστοποιημένες, διεθνώς αναγνωρισμένες εξετάσεις. Επίσης, διοργανώνει σεμινάρια και ομάδες εργασίας για καθηγητές Γερμανικών. Παράλληλα, το Γερμανικό Ινστιτούτο της Αθήνας διοργανώνει και φιλοξενεί πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων, όπως συνέδρια, συμπόσια, διαλέξεις και δημόσιες συζητήσεις, κινηματογραφικές προβολές, συναυλίες (κλασικής και σύγχρο-

30 lifo – 7.9.17

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΌΣ ΌΜΙΛΟΣ ΓΡΆΨΑ Κεντρικά: 800 11 47277, 210 7565300

ΚΕΝΤΡΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ

ΓΑΛΛΙΚΌ ΙΝΣΤΙΤΟΎΤΟ ΕΛΛΆΔΑΣ

νης μουσικής, τζαζ), λογοτεχνικές βραδιές, εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής, καθώς και διάφορες παραγωγές θεάτρου κ.λπ. Εδώ θα βρείτε και μια πλούσια βιβλιοθήκη με επίκαιρες πληροφορίες για τη ζωή στη Γερμανία σε πολιτιστικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Διαθέτει 11.000 μέσα πληροφόρησης, των βιβλίων περιλαμβανομένων, και από το 2012 την ψηφιακή βιβλιοθήκη «Onleihe». Αντίστοιχα, στο Ινστιτούτο της Θεσσαλονίκης, εκτός από μαθήματα Γερμανικών, πραγματοποιούνται πολλές ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις.

Πρωτοπόρος στη διδασκαλία ξένων γλωσσών σε ενήλικες (φοιτητές, εργαζόμενοι, στελέχη επιχειρήσεων κ.ά.), ο Εκπαιδευτικός Όμιλος Γράψα, με παρουσία σε 25 διαφορετικά σημεία σε Αττική, Χαλκίδα και Πάτρα, δεν είναι μία ακόμα αλυσίδα κοινών φροντιστηρίων αλλά η κορυφαία επιλογή για κάποιον που θέλει να μάθει μια ξένη γλώσσα. Με κορυφαίους καθηγητές και τα πιο σύγχρονα εκπαιδευτικά εργαλεία, τα προγράμματα σπουδών του Ομίλου Γράψα έχουν κάθε χρόνο πάνω από 2.000 επιτυχόντες στις εξετάσεις πτυχίων ξένων γλωσσών: ECPE, ECCE, FCE, IELTS, TOEFL, TOEIC κ.λπ., ενώ από το 1984 μέχρι σήμερα έχει διδάξει αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και ισπανικά σε περισσότερους από 80.000 ενήλικες.

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΟΥΣΚΙΝ (PUSHKIN) Φειδίου 18, Αθήνα, 210 3302051, 210 3824741, www.pushkin.gr, info@pushkin.gr Το Ινστιτούτο Πούσκιν Αθηνών από το 1992 αποτελεί το επίσημο κέντρο διδασκαλίας της ρωσικής γλώσσας στην Ελλάδα αλλά και επίσημο εξεταστικό κέντρο. Με το άρτια καταρτισμένο εκπαιδευτικό προσωπικό του παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στον τομέα της εκμάθησης της ρωσικής γλώσσας σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά, Έλληνες και ξενόγλωσσους, μέσω των προγραμματισμένων τμημάτων της κάθε ακαδημαϊκής περιόδου. Στο ινστιτούτο λειτουργούν τακτικά (4 ώρες την εβδομάδα) εντατικά, ημιεντατικά τμήματα, τμήματα διδασκαλίας ειδικών ορολογιών, τμήματα με προγράμματα στη ρωσική γλώσσα για επιχειρηματίες, εργαζόμενους και φοιτητές, καθώς και τμήματα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε ρωσόφωνους. Τα μαθήματα γίνονται σε ένα ευχάριστο και δημιουργικό περιβάλλον σε κεντρικό κτίριο της Αθήνας και οι σπουδαστές του έχουν πρόσβαση στη σημαντικότερη ρωσική βιβλιοθήκη στην Ελλάδα με 18.000 τόμους.

ματογράφου κ.ά. σε μεγάλη ποικιλία ωραρίων, από Δευτέρα μέχρι Σάββατο, ώστε να βολεύεται κάθε μαθητής, ανάλογα με τον χρόνο που διαθέτει. Επίσης, προσφέρονται μαθήματα ισπανικών online με εγγραφές καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Όλοι οι καθηγητές του Ινστιτούτου Θερβάντες είναι από την Ισπανία ή άλλη ισπανόφωνη χώρα, με υψηλή παιδεία και πανεπιστημιακή μόρφωση, ειδικευμένοι στη διδασκαλία της ισπανικής ως ξένης γλώσσας, και χρησιμοποιούν τις πιο σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας ισπανικών, σύμφωνα με τις οδηγίες του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πέρα απ’ τα μαθήματα, το Ινστιτούτο Θερβάνες οργανώνει και διεξάγει τις εξετάσεις για τα διπλώματα ισπανικής ως ξένης γλώσσας (DELE) και εκδίδει πιστοποιητικά και επίσημους τίτλους συμμετοχής στα μαθήματά του.

ΑΝΩΤΈΡΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΉ ΣΧΟΛΉ ΊΑΣΜΟΣ Μαιζώνος 48, μετρό Μεταξουργείο, 210 5200096, www.iasmos.net Η σχολή δραματικής τέχνης που ίδρυσε πριν από περίπου 35 χρόνια ο Βασίλης Διαμαντόπουλος προσφέρει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα σπουδών, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του σύγχρονου ηθοποιού και εναρμονισμένο με όλες τις τελευταίες τάσεις και τεχνικές του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Οι πυλώνες του εκπαιδευτικού προγράμματος στον Ίασμο είναι οι εξής: Υποκριτική-Αυτοσχεδιασμός, Ορθοφωνία - Αγωγή Προφορικού Λόγου, Μουσική Τραγούδι, Μουσικό Θέατρο, Κίνηση - Χορός - Σωματικό Θέατρο. Επίσης, διδάσκονται Δραματολογία, Ιστορία Θεάτρου, Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Ιστορία & Πρακτική Κινηματογράφου, Σκηνογραφία, Ενδυματολογία, Οπλομαχητική Ξιφασκία. Καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς οι καθηγητές συνοδεύουν τους σπουδαστές σε εκπαιδευτικές εκδρομές και επισκέψεις που τους ανοίγουν τους ορίζοντες, ενώ η δουλειά ολόκληρης της χρονιάς επισφραγίζεται με παραστάσεις των σπουδαστών σε κεντρικά θέατρα της Αθήνας.

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Με την έναρξη της νέας σεζόν, συνεχίζει δυναμικά με ένα πλούσιο και ανανεωμένο πρόγραμμα σεμιναρίων από καταξιωμένους επιστήμονες και εισηγητές με μεγάλη επαγγελματική πείρα. Το φετινό νέο πρόγραμμα σεμιναρίων περιλαμβάνει: Εργαστήριο Δημιουργικής Γραφής, Εργαστήριο Δημιουργικής Γραφής Παιδικού Βιβλίου (για αρχάριους), Δημιουργική γραφή στο σχολείο: Μαθαίνουμε παίζοντας, Εντατικό εργαστήριο δημιουργικής γραφής: «Πώς έρχονται οι λέξεις, Η αρχή της ιστορίας», «Πώς “ζωντανεύουμε” ένα παιδικό βιβλίο»: Σεμινάριο εμψύχωσης και διασκευής λογοτεχνικού κειμένου για παιδιά, Εργαστήρια επιμέλειας-διόρθωσης κειμένων, Σεμινάριο εκδοτικής διαδικασίας/ παραγωγής βιβλίου: «Από το χειρόγραφο στο βιβλίο». Την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017, στις 18:00, θα πραγματοποιηθεί μια open-day συνάντηση όπου οι εισηγητές και οι διδάσκοντες των σεμιναρίων θα ενημερώσουν τους ενδιαφερόμενους για το περιεχόμενο κάθε σεμιναρίου-εργαστηρίου και θα απαντήσουν σε πιθανές ερωτήσεις. Επιπλέον, μόνο για εκείνη την ημέρα θα ισχύει έκπτωση 10% στα δίδακτρα κάθε σεμιναρίου, εφόσον πραγματοποιηθεί η εγγραφή (εξόφληση προκαταβολής). Οι συμμετέχοντες στα σεμινάρια απολαμβάνουν προνόμια, όπως έκπτωση 30% στις αγορές βιβλίων (εκτός ενιαίας τιμής) από τον Πολυχώρο Μεταίχμιο, ενώ γίνονται ειδικές τιμές για φοιτητές και ανέργους.

ΘΕΑΤΡΙΚO ΕΡΓΑΣΤHΡΙ POCKETFLAT

ΘΕΑΤΡΙΚΌ ΕΡΓΑΣΤΉΡΙ POCKETFLAT Πατησίων 299, Αθήνα, 213 0324265 & 6937 382885, www.stella-mari.com

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ Σκουφά 31 (Κολωνάκι), Αθήνα, 210 3634117, 210 3634180, secate@cervantes. es, atenas.cervantes.es Με περισσότερους από 100.000 σπουδαστές, το Ινστιτούτο Θερβάντες είναι ο μεγαλύτερος διεθνής φορέας που ασχολείται με τη διδασκαλία της ισπανικής γλώσσας. Ιδρύθηκε στην Ισπανία το 1991 με σκοπό την προώθηση της διδασκαλίας της ισπανικής γλώσσας και τη διάδοση του πολιτισμού της Ισπανίας και των ισπανόφωνων χωρών και σήμερα έχει περισσότερα από 40 κέντρα διεθνώς, μεταξύ των οποίων διακρίνεται το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας. Προσφέρει μαθήματα στην ισπανική λογοτεχνία, σεμινάρια σχετικά με θέματα λογοτεχνίας, γλωσσολογίας, τέχνης, κινη-

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ

Λευκωσίας, όπως αυτό της Φαρμακευτικής, βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεων τόσο των Ελλήνων όσο και των Κύπριων φοιτητών. Αλλά και η Νομική Σχολή, με πάνω από 1.500 φοιτητές, είναι μία από τις πρώτες επιλογές, αφού οι φοιτητές μπορούν να παρακολουθήσουν πλήρες πρόγραμμα μαθημάτων Ελληνικού Δικαίου επί όλων των γνωστικών αντικειμένων. Το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας καινοτομεί, μεταξύ άλλων, με τη δημιουργία του πρώτου Μεταπτυχιακού Προγράμματος στο Ψηφιακό Νόμισμα (MSc in Digital Currency) παγκοσμίως. Επίσης, συμμετέχει σε προγράμματα κινητικότητας/ανταλλαγής φοιτητών (Erasmus+), δίνει την ευκαιρία πρακτικής άσκησης στο εξωτερικό και όλα τα προγράμματά του είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να πληρούνται όλες οι απαιτήσεις των αρμόδιων επαγγελματικών φορέων. Όποιος επιθυμεί να κάνει τις σπουδές του στην έδρα του Πανεπιστημίου στην Κύπρο θα βιώσει τη φοιτητική εμπειρία που προσφέρει κάθε μεγάλη ευρωπαϊκή πανεπιστημιούπολη, σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικό περιβάλλον.

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ιπποκράτους 118, Αθήνα, 211 3003580, www.metaixmio.gr/polychoros, polychoros@metaixmio.gr Ο Πολυχώρος Μεταίχμιο, πιστοποιημένο πλέον εδώ και τέσσερα χρόνια Κέντρο Διά Βίου Μάθησης Επιπέδου 1 (ΚεΔιΒιΜ1), διοργανώνει από το 2006 σεμινάρια εκπαιδευτικού και επαγγελματικού χαρακτήρα που απευθύνονται σε ενηλίκους και προάγουν την αυτομόρφωση και τη διά βίου μάθηση.

Το θεατρικό εργαστήρι POCKEtFLAT της Στέλλας Μαρή ξεκίνησε το ταξίδι του πριν από περίπου πέντε χρόνια, με όραμα να προωθηθεί η τέχνη στην καθημερινότητά μας και το θέατρο ως τρόπος ζωής. Γι’ αυτό και επιλέχθηκε ως τόπος διεξαγωγής του ένα πρώην διαμέρισμα στην οδό Πατησίων, που διαμορφώθηκε με πολύ μεράκι. Εκεί διδάσκει υποκριτική η Στέλλα Μαρή που είναι ηθοποιός (μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου), σκηνοθέτις (μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών) και υπεύθυνη της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας θεάτρου Minus. Στη μέχρι τώρα πορεία του το POCKEtFLAT έχει κάνει διάφορες δράσεις σε μη συμβατικά θεατρικούς χώρους και έχει ενσωματώσει τους σπουδαστές σε αυτές με τη συμμετοχή τους ήδη απ’ την πρώτη χρονιά στην παράσταση Post Hamlet, που δόθηκε στις Γυναικείες Φυλακές Θηβών και στο Vacuum Centre of Performing Arts στο Χαλάνδρι, στην παρουσίαση του έργου του Cemil Turan στον Ιανό και στην παράσταση Έρωτας-ποιος στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Και φέτος το εργαστήρι δίνει το «παρών», συνεχίζοντας έμπρακτα να υποστηρίζει πως

η τέχνη μάς αφορά όλους και πως το θέατρο είναι τελικά δράση, συνάντηση, αφύπνιση και άρθρωση λόγου – και για όλα αυτά, βαθιά πολιτική πράξη. Οι συμμετέχοντες μπορούν να παρακολουθήσουν ένα προτεινόμενο πρόγραμμα εκπαίδευσης ηθοποιού ή να παρακολουθήσουν μεμονωμένο κύκλο. Τα μαθήματα ξεκινούν τον Οκτώβριο και οι συναντήσεις αρχικά θα αφορούν ένα τρίωρο την εβδομάδα.

ΜΙΚΡΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Πλατεία Αγίων Ασωμάτων 7, Θησείο, 210 3243306, www. mikropolytexneio.gr, info@mikropolytexneio.gr Κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης λειτουργεί εδώ και πάνω από 15 χρόνια με μεγάλη απήχηση στο κοινό το Μικρό Πολυτεχνείο, ένας Πολυχώρος Σεμιναρίων Τέχνης, όπου άνθρωποι κάθε ηλικίας μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα σε πολλές κατηγορίες καλλιτεχνικής επιμόρφωσης το σεμινάριο που τους ενδιαφέρει, χωρίς να έχουν αναγκαστικά προηγούμενη εμπειρία. Διοργανώνονται σεμινάρια στη Γραφή, τα Εικαστικά, τον Κινηματογράφο, το Θέατρο, τον Χορό, τη Μουσική, τη Διακόσμηση, το Ραδιόφωνο, τη Στιχουργική, τα Ψηφιακά Μέσα, τη Μόδα κ.ά., με διδάσκοντες σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες, δημιουργούς και δάσκαλους με σπάνια εξειδίκευση στον τομέα τους. Μπείτε στη σελίδα του www.mikropolytexneio.gr και δείτε αναλυτικά τα εργαστήρια τέχνης και όλα τα σεμινάρια της νέας σεζόν.

ΊΔΡΥΜΑ FULBRIGHT

Αν σε ενδιαφέρει να πάρεις εξειδίκευση ή να κάνεις έρευνα στις ΗΠΑ, τότε το Fulbright πρέπει να είναι ο στόχος σου. Το ίδρυμα που καθιέρωσε το 1946 ο γερουσιαστής του Αρκάνσας J. William Fulbright είναι το κορυφαίο σε εκπαιδευτικές ανταλλαγές παγκοσμίως και προσφέρει υποτροφίες σε Έλληνες και Αμερικανούς πολίτες –φοιτητές, επιστήμονες-ερευνητές, εκπαιδευτικούς και καλλιτέχνες– προκειμένου να σπουδάσουν, να διδάξουν, να δώσουν διαλέξεις ή να διεξαγάγουν έρευνα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ελλάδα αντιστοίχως. To Ίδρυμα Fulbright προκηρύσσει νέο κύκλο υποτροφιών για το ακαδημαϊκό έτος 2018-2019 και οι εγγραφές για κάποια προγράμματα έχουν ήδη ξεκινήσει. Περισσότερες πληροφορίες για τα προγράμματα στον ιστότοπο του ιδρύματος www.fulbright.gr.

LAB4U

Την εποχή που η παιδεία έχει αποδειχτεί «ακριβό» σπορ για πολλά παιδιά, ενώ η τεχνολογία προχωρά με γοργούς ρυθμούς, η μέθοδος του e-learning αποδεικνύεται όλο και πιο πολύτιμη. To Lab4u είναι μια νέα πλατφόρμα e-learning που απευθύνεται εξίσου σε εκπαιδευτικούς και γονείς, και είναι δωρεάν. Εδώ, μέσω πληθώρας διαδραστικών ασκήσεων και εκπαιδευτικών βίντεο, εμπλουτισμένων με πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, το οποίο καλύπτει τη διδακτέα ύλη, και εισάγοντας στοιχεία παιχνιδιού, η μάθηση γίνεται πιο κατανοητή, φιλική και ευχάριστη για τον μαθητή. Κι όλα αυτά χωρίς να χάνεται η επικοινωνία καθηγητή-μαθητή, χάρη στη συνομιλία μέσω βιντεοκλήσεων και τον διαδραστικό λευκοπίνακα που χρησιμοποιεί το Lab4u.

7.9.17 – lifo

31

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΠΛΑΊΣΙΟ Κι αυτόν το Σεπτέμβρη έχεις 10 λόγους για να πας στο Πλαίσιο. Ο Νο1 προορισμός για σχολικά κάθε Σεπτέμβρη δεν είναι άλλος από το Πλαίσιο. Γιατί εδώ όχι μόνο θα βρεις τα πάντα σε σχολικά είδη και βιβλία αλλά και την πιο hot τεχνολογία και έπιπλα για το παιδικό δωμάτιο. Δηλαδή ό,τι χρειάζεται ένας μαθητής/φοιτητής στις καλύτερες τιμές της αγοράς. Εδώ θα βρείτε σχολική τσάντα με μόλις €2,99, από προϊόντα στις πιο χαμηλές τιμές έως και τα πιο hot brands της αγοράς, ολοκληρωμένες λύσεις για το παιδικό δωμάτιο με καρέκλες και βιβλιοθήκες μόνο από €19,90. Επίσης, όλα τα σχολικά βιβλία είναι πακεταρισμένα ανά τάξη. Κάθε συνεργάτης που εξειδικεύεται στα σχολικά έχει περάσει δεκάδες ώρες εκπαίδευσης για να απολαμβάνετε άμεση και σωστή εξυπηρέτηση. Εδώ θα βρείτε τις καλύτερες και πιο οικονομικές λύσεις για το πρώτο σας κινητό, tablet, laptop ή desktop, και φυσικά εκτυπωτές. Κάντε τις αγορές σας εύκολα σε κάποιο από τα 22 καταστήματα, στο www. plaisio.gr ή συνομιλώντας με έναν συνεργάτη στο 800-11-12345. Kάθε αγορά σχολικών άνω των €35 συνοδεύεται από δωρεάν παράδοση την επόμενη μέρα. Με τις αγορές των σχολικών μπαίνετε αυτόματα σε κλήρωση για ένα ταξίδι για όλη την οικογένεια στην Disneyland αλλά και για δεκάδες άλλα δώρα τεχνολογίας. Φέτος, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Prolepsis, το Πλαίσιο θα μοιράσει 5.000 τσάντες και γεύματα σε παιδιά που το έχουν πραγματικά ανάγκη σε όλη την Ελλάδα. Επίσης, με κάθε αγορά τσάντας αξίας €29,90 το Πλαίσιο θα προσφέρει μία ακόμα τσάντα δωρεάν σε ένα παιδί που τη χρειάζεται.

PUBLIC Επιστροφή στο σχολείο σημαίνει μια βόλτα πρώτα απ’ τα Public! Λίγο πριν ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά, η επιστροφή στα θρανία γίνεται πιο εύκολη και διασκεδαστική από ποτέ στον απόλυτο προορισμό τεχνολογίας και ψυχαγωγίας, τα Public. Γονείς, παιδιά, μαθητές και φοιτητές μπορούν να βρουν όλα όσα χρειάζονται για να ξεκινήσουν δυναμικά τη φετινή σεζόν στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, ακόμη και στο γραφείο. Εδώ θα βρείτε σχολικές τσάντες με διάσημους ήρωες από €4,99 αλλά και τσάντες για μαθητές μεγαλύτερης ηλικίας για πιο urban εμφανίσεις, επιλέγοντας ανάμεσα από περίπου 500 διαφορετικά σχέδια και 15 διαφορετικά brands. Κασετίνες, λεξικά και σχολικά βοηθήματα για όλες τις τάξεις, βιβλία εκμάθησης ξένων γλωσσών, επώνυμα είδη γραφικής ύλης αλλά και προϊόντα τεχνολογίας, όπως laptops, tablets, εξωτερικοί σκληροί δίσκοι, αναλώσιμα κ.ά. σε έναν προορισμό, τα Public. Επίσης, διατίθενται τίτλοι βιβλίων για τα κολέγια και το πρόγραμμα I.B. αλλά και εξειδικευμένα βιβλία για την προετοιμασία στις εξετάσεις των πανεπιστημίων στο εξωτερικό (GMAT, GRE, SAT κ.λπ.). Ακόμα, επώνυμα είδη γραφικής ύλης και όλα τα απαραίτητα είδη οργάνωσης γραφείου σε μοναδικές τιμές που ξεκινούν από €0,05, αλλά και μεγάλη ποικιλία σε ποιοτικά τετράδια από €0,25. Κι αν δεν έχετε χρόνο να πάτε σε ένα κατάστημα Public, μπορείτε να παραγγείλετε όσα χρειάζεστε μέσα από το http://www.public.gr/cat/sxolika/ και να σας τα φέρουν στο σπίτι. Όπως κάθε χρόνο, τα Public υποδέχονται τη νέα σχολική χρονιά με μια σειρά μοναδικών εκδηλώσεων για τα μικρά παιδιά (δες εδώ: http://blog.public.gr).

32 lifo – 7.9.17

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

529 H

Α Ρ Ο Γ Α τησ δασ α εβδομ

ΓΡΑΦΙΚΗ ΥΛΗ

Post-it mania

ΤheGOODLIFO

Πώς ένα χρωματιστό χαρτάκι έγινε το πιο αναγκαίο εργαλείο ενός γραφείου. Είναι παντού! Πολύχρωμα τετράγωνα χαρτάκια, μικρά, μεγάλα, σε σχήμα μπαλονιού, πουλιού, οτιδήποτε. Όπου και αν είστε, πιθανόν να βρίσκεστε κοντά σε ένα post-it. Όλοι μας εξαρτόμαστε κυριολεκτικά απ’ αυτά για υπενθυμίσεις από τον ατελείωτο κατάλογο των καθημερινών υποχρεώσεων που είναι προς οργάνωση. Βρίσκονται παντού: στο γραφείο, στο ψυγείο, στην πόρτα, σε σελίδες βιβλίων και περιοδικών! Αν και σήμερα κυκλοφορούν σε διάφορα χρώματα και μεγέθη από πολλούς και διάφορους κατασκευαστές, τα αυθεντικά της εταιρείας 3M έχουν χρώμα καναρινί, σχήμα τετράγωνο και μέγεθος 76 τετραγωνικά χιλιοστά. Κάποια πράγματα που δεν γνωρίζετε για τα post-it: Η ιστορία τους ξεκινά το 1968, όταν ο χημικός της αμερικανικής πολυεθνικής 3M Σπένσερ Σίλβερ δημιούργησε μια συγκολλητική ουσία, η οποία μπορούσε να ξαναχρησιμοποιηθεί χωρίς να αφήνει ίχνη και σημάδια. Επί πέντε χρόνια ο Σίλβερ προσπαθούσε να προωθήσει την εφεύρεσή του μέσα στην 3Μ, αλλά εις μάτην. Το κατάφερε λίγα χρόνια αργότερα ο συνάδελφός του στην εταιρεία Αρτ Φράι, χημικός κι εκείνος, αλλά και ψάλτης στην εκκλησία της γειτονιάς του. Εκνευρισμένος που οι σελιδοδείκτες του υμνολογίου του κατέληγαν συχνά στο πάτωμα, θυμήθηκε την εφεύρεση του Σίλβερ και σκέφτηκε ότι ήταν ό,τι έπρεπε για να στερεοποιεί τους σελιδοδείκτες του, έχοντας όμως παράλληλα τη δυνατότητα να τους ξεκολλάει ανά πάσα στιγμή, χωρίς να προκαλείται φθορά στο βιβλίο. Το χαρακτηριστικό καναρινί χρώμα επιλέχθηκε τυχαία, όταν κατά την πρώτη δοκιμή χρησιμοποιήθηκε χαρτί αυτού του χρώματος, που βρέθηκε πεταμένο στο καλάθι των αχρήστων. Η κυκλοφορία των post-it ξεκίνησε επισήμως το 1980 με την επωνυμία Post-it notes, η οποία αποτελεί έκτοτε σήμα-κατατεθέν της 3Μ. Τα post-it έχουν χρησιμοποιηθεί ως υλικό από εικαστικούς για τη δημιουργία έργων τέχνης. Το 2000, τα εικοσάχρονα του post-it γιορτάστηκαν με τη δημιουργία έργων τέχνης πάνω στα καναρινί αυτοκόλλητα χαρτάκια. Το έργο του Αμερικανού ζωγράφου Ρόμπερτ Κίτγε πωλήθηκε σε φιλανθρωπική δημοπρασία έναντι 769 ευρώ, γεγονός που το κατέστησε το πιο ακριβό post-it.

7.9.17 – lifo

33

G-Star RAW Ανδρική μακό μπλούζα σε μπλε χρώμα με λευκές «πιτσιλιές».

NAL O S R E P ER SHOPP

Στα Collective Stores: Πατριάρχου Ιωακείμ 14 / Τατοΐου 102, Νέα Ερυθραία / Λεωφ. Κηφισίας 268, Ψυχικό / Λεωφ. Βουλιαγμένης 96, Γλυφάδα

Nα κόψουμε τον υδατάνθρακα ή όχι; Ο διατροφολόγος Δημήτρης Πέππας εξηγεί.

ö

Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει αυτή η τρέλα με την αποχή από τους υδατάνθρακες; Γιατί έχουν ενοχοποιηθεί τόσο πολύ; Η τρέλα έχει δημιουργηθεί διότι, κυνηγώντας το εύκολο, γρήγορο αποτέλεσμα, όπως επιτάσσει ο σύγχρονος, δυτικός τρόπος ζωής, ο εκτοπισμός των υδατανθράκων από τη διατροφή είναι μια εύκολη λύση για την απώλεια βάρους. Θα έχεις ένα γρήγορο αποτέλεσμα, το οποίο όμως θα διαρκέσει πολύ λίγο. Η λύση για μόνιμα αποτελέσματα δεν είναι η δαιμονοποίηση των υδατανθράκων αλλά η απενοχοποίησή τους. Δεν μας παχαίνουν τα μακαρόνια αλλά η απαγόρευσή τους! Ό,τι μας απαγορεύουν, ασυναίσθητα το επιθυμούμε περισσότερο. Ο Όσκαρ Ουάιλντ είχε πει: «Ο μοναδικός τρόπος να αποφύγεις έναν πειρασμό είναι να ενδώσεις σ’ αυτόν». Οπότε, η λύση δεν είναι η απαγόρευση αλλά η απόλαυση και η ισορροπία στη διατροφή μας.

ñ

PUMA Fierce Velvet Rope Το ελαφρύ training παπούτσι της συλλογής Velvet Rope που συνδυάζει τεχνολογία μέγιστης απόδοσης με ένα street-ready σχεδιασμό από τη μοναδική Rihanna! puma.sportswind.gr

Τελευταία, πάντως, ακούω όλο και περισσότερους ανθρώπους που κάνουν πλήρη αποχή από αυτούς. Πόσο κακό μπορεί να είναι αυτό για την υγεία; Η πλήρης έλλειψη υδατανθράκων έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη ενέργειας, βιταμινών και ιχνοστοιχείων απαραίτητων για την καλή λειτουργία του οργανισμού. Το σημαντικότερο πρόβλημα, όμως, αφορά την ψυχική υγεία των ανθρώπων, αφού τους κάνει δυστυχισμένους, καθώς δεν καλύπτουν πολλές ανάγκες τους, όπως η κοινωνικοποίηση μέσω του φαγητού, η απόλαυση του αγαπημένου τους γεύματος χωρίς ενοχές ή το να βρεθούν με την οικογένειά τους με την αφορμή ενός γεύματος.

ñ

ñ

Timberland Driscoll

ΤheGOODLIFO

H&M

Ρολόι με καφέ δερμάτινο λουράκι, μέγεθος 46 mm, καντράν μπλε. €145

Δίχρωμο μαξιλαράκι από βελούδο σε φθινοπωρινούς τόνους με ωραίο μήνυμα.

Time Center (showroom) Βουλής 16, Αθήνα, 210 3313120

Στα καταστήματα H&M Home και στο www.hm.com.

Είναι η ιδέα μου ή όσοι δεν περιλαμβάνουν τους υδατάνθρακες στη διατροφή τους έχουν πολλά νεύρα; Οποιαδήποτε απαγόρευση προκαλεί νεύρα και εκνευρισμό στον άνθρωπο. Δυστυχώς, η σύγχρονη εμπορική λογική γύρω από τη διατροφή έχει ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι άνθρωποι να βρίσκονται παγιδευμένοι σε μια φάση μόνιμης δίαιτας, ακολουθώντας τους κανόνες που απαγορεύουν τους υδατάνθρακες, το βραδινό φαγητό, το γλυκό, χωρίς ποτέ να κάνουν προσωπικές επιλογές ανάλογα με τις γεύσεις που τους αρέσουν αλλά και τους στόχους που έχουν θέσει. Η δίαιτα είναι στο μυαλό, όχι στο πιάτο. Δεν χρειάζεται να στερείσαι, μπορείς να πετύχεις κάθε στόχο, φτάνει να έχεις στο μυαλό τις αλλαγές που θέλεις να κάνεις στο σώμα σου και στη ζωή σου και να προσπαθείς γι’ αυτές συνειδητά. Δημήτρης Πέππας PHd(c), Msc, υπ. διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξειδικευμένος στη Διατροφογενετική. Το γραφείο του βρίσκεται στην οδό Κύπρου 55, στη Γλυφάδα, 6937 761696.

ñ

Police Outlaw Βραχιόλι δερμάτινο με ιοντική επιμετάλλωση, μαύρο-ασημί. €55.

Time Center (showroom) Βουλής 16, Αθήνα, 210 3313120

ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ

kειμενο μεροπη κοκκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

ΣΟΦΙΑ-ΘΕΟΔΩΡΑ ΓΙΛΤΙΖΗ

Παρουσιάστρια και δημοσιογράφος στο Rise TV

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ

Πού βρίσκεις τα ρούχα σου; Από παλιά της μητέρας μου, σε vintage μαγαζάκια και, φυσικά, απ’ ό,τι μου καρφωθεί στο μάτι, βλέποντας τις βιτρίνες. Πώς θα χαρακτήριζες το στυλ σου; Από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα θα με δεις ντυμένη αγοροκόριτσο, χρόνια τώρα. Τα βράδια μεταλλάσσομαι σε ένα πιο σικ ανδρόγυνο. Εκτός από σήμερα, που ξύπνησα αλλιώς. Συμβαίνουν αυτά. Πόσο συχνά κοιτάζεσαι στον καθρέφτη; Μία φορά το πρωί, 2-3 φορές στο γραφείο και άλλη μία το βράδυ. Καλύτερα να με ρώταγες πόσες φορές χτενίζω τα μαλλιά μου. Μάλλον χάνω το μέτρημα. Πιστεύεις ότι οι Αθηναίοι έχουν στυλ; Πολύ. Αν και κάπου χάνεται και ξανά προς τη δόξα τραβά. Υπάρχει κάποιος/-α που να θαυμάζεις το στυλ του/της; Εν Αθήναις; O Kωνσταντίνος Τζούμας. Αν ήμουν άντρας, θα ήμουν σίγουρα αυτός. Επίσης, κάποιος σαν τον Bryan Ferry δεν θα ματα-ξανα-υπάρξει. Με ποιο κομμάτι της γκαρνταρόμπας σου έχεις κολλήσει τελευταία; Με ένα ψηλόμεσο σκούρο μπλε σορτς. Τι έχεις δει σε βιτρίνα τελευταία και το έχεις λιμπιστεί; Σε βιτρίνα όχι, στο βιντατζάδικο της Χριστίνας, πολλά! VISTA vntg, instagram. com/vista.vintage. Τι φοράς σήμερα και πόσο κοστίζει; Vintage κόκκινη βαμβακερή πουκαμίσα με κορδόνι και λεπτομέρειες αστεράκια στην πλάτη (VISTA vntg), ψηλόμεση παντελόνα (ΗΜ), vintage κορμάκι με δαντέλα, παπούτσια Fabrizio Viti.

7.9.17 – lifo

35

KET H MARA RC RESE Οι adidas Runners Athens επιστρέφουν δυναμικά τη νέα σεζόν Οι adidas Runners Athens, έχοντας «φορτίσει» τις μπαταρίες τους κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού break, επιστρέφουν στη βάση τους, έτοιμοι να ξεχυθούν στους δρόμους της Αθήνας. Το μεγαλύτερο running community της πόλης καλείται να μπει σε εβδομαδιαίο προπονητικό ρυθμό και να δουλέψει για τους στόχους του. Οι προπονήσεις ξεκινούν την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου. Συγκεκριμένα την Παρασκευή 8/9, στις 9 το βράδυ, οι adidas Runners θα γιορτάσουν την επιστροφή τους στους δρόμους με ένα μοναδικό night run που θα «φωτίσει» όλη την πόλη.

Το αυθεντικό truck της εκλεκτής τεκίλας Don Julio σε road show με αέρα Μεξικού Το φορτηγό-σύμβολο της Don Julio, της τεκίλας που μεταφέρει τις αξίες του ιδρυτή της, το πάθος για ποιότητα, την πίστη στην παράδοση και την επιμονή στη χειροτεχνία θα βρίσκεται στην Αθήνα από τις 8 ως τις 24 Σεπτεμβρίου σε αγαπημένα μπαρ, για να μας ταξιδέψει νοερά στο Μεξικό και να μας μυήσει στον κόσμο ενός εκλεκτού αποστάγματος που θα μπορούμε να δοκιμάσουμε σε μοναδικά serves αλλά και στην απόλυτη έκφρασή του σε μια Tommy’s Margarita. Αναζητήστε το και αφήστε τον εαυτό σας να μεταφερθεί στις φυτείες με την μπλε αγαύη, εκεί όπου o Don Julio González έλεγε: «Αν έχεις πάθος, τα έχεις όλα!». Το φορτηγό θα βρίσκεται σε μερικά από τα πιο εκλεκτά μπαρ της Αθήνας. Συγκεκριμένα στα: Rockfellas, στον Πειραιά (8/9), Nalu, στον Άλιμο (12/9), Ιστιοπλοϊκό Όμιλο, στον Πειραιά (13/9), Moorings, στη Βουλιαγμένη (14/9), Dodo’s, στην Αγία Παρασκευή (15/9), Mosaiko, στη Γλυφάδα (16/9), Μπελ Ρέι, στο Κουκάκι (17/9), Odori, στο κέντρο (20/9), Bookali, στον Χολαργό (22/9), Rumors, στη Βουλιαγμένη (23/9), Hide & Seek, στο Χαλάνδρι (24/9).

ΤheGOODLIFO

το world class ανεδειξε τον καλύτερο bartender στον κοσμο To World Class προσγειώθηκε φέτος στη μαγευτική Πόλη του Μεξικού, όπου τα ζωηρά χρώματα μπλέκονται με μυρωδιές και γεύσεις. Μέσα στους τρελούς ρυθμούς της πόλης, 55 από τους καλύτερους bartenders του κόσμου, ανάμεσά τους και ο Πάνος Κανατσούλης του Clumsies, συγκεντρώθηκαν για να διεκδικήσουν τον κορυφαίο τίτλο στον χώρο. Την διάκριση κατέκτησε η Kaitlyn Stewart, η οποία στέφθηκε World Class Bartender of the Year 2017, ενώ συγχαρητήρια αξίζουν στον Πάνο Κανατσούλη για τη προσπάθειά του και το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του, το οποίο τον ανέδειξε 11ο καλύτερο bartender παγκοσμίως.

Εβδομάδα Back to School στα Lidl Την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου θα βρείτε στα καταστήματα Lidl όλα τα απαραίτητα για να ξεκινήσει δυναμικά η νέα σχολική χρονιά! Ανάμεσα σε άλλα, θα έχετε την ευκαιρία να βρείτε χυμό Eviva Energy Red, Smart Γαλακτοκέικ με σοκολάτα γάλακτος, Αγροικία Στήθος γαλοπούλας καπνιστό σε φέτες, Ψωμάκια Χρυσός Μύλος για σάντουιτς και Εν Ελλάδι Μίνι φιλέτο γαλοπούλα/κοτόπουλο.

Το NEW CULT Back to Schoo l Party είναι θεσμός κ αι φέτος επιστρέφει πο λύ δυναμικά! Αυτή την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου, 19:00-22:00, θα είμαστε στα τρ ία καταστήματά μας (Αγγ. Μεταξά 9-11) με μουσική, κληρώσ εις με δώρα, σνακ, παιχν ίδι και εκπλήξεις .

Η Τhe Body Shop λανσάρει νέα προϊόντα περιποίησης της επιδερμίδας H The Body Shop εγκαινιάζει το φθινόπωρο με τα νέα λανσαρίσματα για την περιποίηση της επιδερμίδας. Νέες μάσκες προσώπου Japanese Matcha Tea Polution Clearing Mask και Tea Tree Anti-imperfection Night Mask, νέο British Rose Toning Water και Chinese Ginseng & Rice Clarifying Powder Wash και νέο Matte Clay Foundation! Οι skincare αφίξεις κυκλοφορούν στα καταστήματα της The Body Shop και online στο www. thebodyshop.gr από τις 4 Σεπτεμβρίου. Το νέο Matte Clay Foundation θα κυκλοφορήσει στις 11 Σεπτεμβρίου.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

ΒΙΒΛΙΟ

ΒΙΒΛΙΟ

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για το βιβλίο του Τζον Φρίλι.

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης επιλέγει 3 βιβλία μαγειρικής.

σελιδα

42

σελιδα

43

38

NYXTEΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ Call me by your name

Με πληθώρα φεστιβαλικών συμμετοχών (Σάντανς, Βερολίνο, Τορόντο), συνοδευόμενων από διθυράμβους, το Να με φωνάζεις με τ’ όνομά σου (Call me by your name) του Ιταλού Λούκα Γκουαντανίνο (Είμαι ο έρωτας, A bigger splash) είναι μία από τις ταινίες-events του 23ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας. Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος είχε γράψει με αφορμή την ευρωπαϊκή πρεμιέρα του φιλμ στην πρόσφατη Berlinale: «Ο Γκουαντανίνο διασκεύασε την ομώνυμη νουβέλα που είναι το πληρέστερο γκέι ρομάντσο με οικουμενικές προεκτάσεις από την εποχή του θεματικά συγγενούς Maurice του Τζέιμς Άιβορι. Ο Άιβορι είναι παραγωγός, συν-σεναριογράφος και, στα 88 του χρόνια, ο νονός αυτού του πρότζεκτ που γυρίστηκε στη Βόρεια Ιταλία και αφορά τη σχέση ενός 24χρονου Αμερικανού σπουδαστή και ενός 17χρονου Γαλλο-αμερικανού το 1983. Το κοντράστ μεταξύ της μεταφοράς του μυθιστορήματος του Φόρστερ από τον Άιβορι και της μελαγχολίας για το τέλος των ’70s από τον Αντρέ Ασιμάν είναι έκδηλο, σαρκικά και ψυχικά. Ξεπερνώντας τον περιορισμό της κλασικής βρετανικής διαστρωμάτωσης με το εβραϊκό πνεύμα ενός ήρεμου κοσμοπολιτισμού, το Call me by your name βουτάει στις αισθήσεις ενός απόλυτου καλοκαιρινού έρωτα, έχοντας πίστη στη χημεία του Άρμι Χάμερ με τον Τιμοτέ Σαλαμέ και στην αναμφισβήτητη δύναμη του στόρι». ä Μετά την πρεμιέρα της στο φεστιβάλ, η ταινία θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους στις αρχές του 2018 από τη Feelgood. Οι φετινές Νύχτες Πρεμιέρας θα πραγματοποιηθούν από τις 20 Σεπτεμβρίου έως την 1η Οκτωβρίου. Στις 13 Σεπτεμβρίου θα ανακοινωθεί το πλήρες πρόγραμμα και θα ξεκινήσει η προπώληση. Περισσότερα στο επόμενο τεύχος της LiFO και καθημερινά στα aiff.gr και lifo.gr.

ΣΙΝΕΜΑ Detroit: Μια oργισμένη πόλη Η Κάθριν Μπίγκελοου φέρνει στην οθόνη ένα τραγικό συμβάν της σύγχρονης αμερικανικής Ιστορίας. Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

σελιδα

40

7.9.17 – lifo

37

ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

EVENTS

Μήδεια

ΜΟΥΣΙΚΗ 80 χρόνια Μάνος Λοΐζος

Με αφορμή τα 80 χρόνια από τη γέννηση του Μάνου Λοΐζου, μια μεγάλη συναυλίααφιέρωμα στον αξέχαστο δημιουργό θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη. Στη σκηνή θα εμφανιστούν ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ο Μίλτος Πασχαλίδης, ενώ έντεκα εξαιρετικοί σολίστες θα αποδώσουν με την τέχνη τους τα διαφορετικά ηχοχρώματα των τραγουδιών του Μάνου Λοΐζου. Την επιμέλεια των ενορχηστρώσεων έχει αναλάβει ο Γιάννης Παπαζαχαριάκης. Συμμετέχει η Ασπασία Στρατηγού.

7/9, Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη, 21:00, εισ.: 12-15 ευρώ

38 lifo – 7.9.17

Η Μήδεια, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, είναι μια απόπειρα ψηλάφησης του «συμπτώματος» του εμβληματικού προσώπου του Ευριπίδη σε έναν παράλληλο διάλογο με το σενάριο του Πιερ Πάολο Παζολίνι για το ομώνυμο έργο του, το έργο του Χάινερ Μίλερ Μήδειας Υλικό και τη Μήδεια του Ανούιγ. Τρεις άνδρες ηθοποιοί κατοικούν έναν νεκρό χώρο και επιχειρούν να ανασύρουν και να ανασυνθέσουν τα κομμάτια μιας εμβληματικής μορφής, να εισδύσουν στα επιχειρήματά της και εν τέλει να βιώσουν και να αναπαραστήσουν τη διαδρομή της. Μια διαδρομή ανάκτησης της ιερής ταυτότητας της ηρωίδας, της πνευματικότητας και της επιστροφής στις ρίζες της μετά τη σύγκρουσή της με μια πεπερασμένη, στερεοτυπική κοινωνία ανθρώπων. ä 5-17/9, Θέατρο Πορεία, Τρικόρφων 3-5 & 3ης Σεπτεμβρίου 69, 21:00, εισ.: 14-15 ευρώ

λά και να καταγράψει όλες τις νέες τάσεις που αναδύονται στην εγχώρια μουσική παραγωγή. Δύο ημέρες αφιερωμένες στη νέα ελληνική ψυχεδελική μουσική στο πρώτο μουσικό gathering της σεζόν με μερικά από τα πιο επίκαιρα και δραστήρια ονόματα της εγχώριας σκηνής στην καρδιά της πόλης. Την πρώτη ημέρα θα παίξουν οι Alien Mustangs, The Rattler Proxy, The Bonnie Nettles και Το Κορίτσι Κοιμάται, ενώ τη δεύτερη μέρα το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ακούσει τους Prins Obi & The Dream Warriors, Holy Monitor, Jack Heart και Monochromatic Visions. ä 8-9/9, Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, 20:00, εισ.: 6 ευρώ/ημέρα & 10 ευρώ/διήμερο

Top

1. ΘΕΑΤΡΟ

4

και τον γυναικείο ψυχισμό. Τα πρόσωπα του Ευριπίδη ακροβατούν ανάμεσα στην ελαφρότητα, τη γελοιότητα, την ηθική παρακμή και την αγριότητα. Γελοιοποιούν και γελοιοποιούνται. Συντρίβουν και συντρίβονται. Μια παράσταση που αναζητά την ισορροπία ανάμεσα στο σοβαρό και στο γελοίο, ανάμεσα στο τραγικό και στο σπλάτερ. ä 7/9, Ηρώδειο, Διονυσίου Αρεοπαγίτου (στάση μετρό Ακρόπολη), 21:00, εισ.: 10-40 ευρώ

4. ΜΟΥΣΙΚΗ Maya Jane Coles / Joris Voorn / Kim Ann Foxman / Sailor & I

3. ΘΕΑΤΡΟ Κύκλωπας

2. ΜΟΥΣΙΚΗ ΨΧ 2017: Φεστιβάλ νέας ελληνικής ψυχεδελικής μουσικής

Το ΨΧ επιστρέφει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά στο Ρομάντσο. Το φεστιβάλ έχει στόχο να προωθήσει και να διαδώσει τον νέο ήχο με ψυχεδελικές αναφορές αλ-

Το μοναδικό σωζόμενο σατυρικό δράμα της αρχαιότητας παρουσιάζεται σπάνια στη σκηνή. Μετά την επιτυχία του στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου και στο 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους, ο Κύκλωπας, σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη, με τη Στεφανία Γουλιώτη στον επώνυμο ρόλο, ολοκληρώνει την πορεία του με μια παράσταση στο Ηρώδειο. Ένα άκρως ανδρικό έργο, ένας άγριος αρσενικός κόσμος μέσα από έναν αποκλειστικά γυναικείο θίασο, τη γυναικεία φύση

7–13

ΣΕΠΤ.

Η Maya Jane Coles έρχεται καλεσμένη στο φετινό Beach House Festival του Bolivar Beach Bar, έχοντας κυκλοφορήσει μόλις μερικούς μήνες πριν το νέο και δεύτερο κατά σειρά άλμπουμ της. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ίσως ανερχόμενο αστέρι της dance μουσικής σήμερα, με 3,2 εκατομμύρια θαυμαστές στο SoundCloud. Έχει εμφανιστεί σε πάνω από 40 χώρες κι έχει παίξει όπου μπορεί να φανταστεί ο νους, π.χ. σε γέφυρες, γκαράζ αυτοκινήτων, ερήμους, fashion shows, λασπωμένα λιβάδια, ξενοδοχεία, βουνά, παραλίες, στο μουσείο Tate και στα μεγαλύτερα και καλύτερα κλαμπ και φεστιβάλ του πλανήτη. Μαζί της η ολλανδική ηλεκτρονική «υπερδύναμη» Joris Voorn, η Kim Ann Foxman, το ανήσυχο πνεύμα της ευρωπαϊκής house σκηνής Agoria και ο πάντα απρόβλεπτος Sailor & I. ä 9/9, Bolivar Beach Bar, Ακτή του Ήλιου, Άλιμος, 21:00, εισ.: 15-20 ευρώ

Η ΑΘΗΝΑ ΚΑΝΕΙ JOIN ΣΤΟΝ ΔΡΟΣΕΡΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ

JOIN

juice bars

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΕΡΒΙΡΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΑΠΑΙΧΤΟΥΣ ΦΡΕΣΚΟΥΣ ΧΥΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΗ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.

Μ

ήπως νιώσατε τις τελευταίες μέρες στο κέντρο της Αθήνας ένα κύμα φρεσκάδας, ενέργειας και θετικής διάθεσης; Αν δεν το έχετε καταλάβει, τα JOIN juice bars έκαναν την εμφάνισή τους στην οδό Ρόμβης και αναμένεται να αλλάξουν ριζικά τη διάθεσή μας! Η νέα άφιξη των JOIN juice bars έρχεται από τη Θεσσαλονίκη, όπου έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό, καθώς είναι τα στέκια όπου συχνάζουν καθημερινά δεκάδες cool τύποι. Τα JOIN juice bars σχεδιάστηκαν για να εισβάλουν ευχάριστα στη σύγχρονη αστική κουλτούρα, να φιλοξενήσουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, πιο υγιεινό, πιο δραστήριο και πιο χαρούμενο. Πρόκειται για ένα ζωντανό κίνημα για μια καλύτερη ζωή που στηρίζει ανθρώπους γεμάτους ενέργεια, «διψασμένους» για δράση, όλους αυτούς που τους αρέσει να «πίνουν» τη ζωή στο ποτήρι! Μπαίνοντας στον χώρο, βλέπεις έναν τεράστιο μαυροπίνακα από τον οποίο δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Θα βρεις γευστικούς, ολόφρεσκους χυμούς υψηλής διατροφικής αξίας, φτιαγμένους από τις καλύτερες πρώτες ύλες, σούπερ και σε εμφάνιση και σε χρώματα, όλοι τους με ευφάνταστα ονόματα, εμπνευσμένα απ’ τον κινηματογράφο, τον αθλητισμό και όχι μόνο. Κλασικοί χυμοί που περιλαμβάνουν φρέσκα φρούτα, όπως μήλο, πορτοκάλι και μπανάνα, χυμοί με βάση το τζίντζερ για εκείνους που

προτιμούν τo hot & healthy, ενώ για τους πιο ψαγμένους υπάρχει η κατηγορία των power juices. Εκεί που σίγουρα θα κολλήσετε είναι τα 8 πολύχρωμα και πολύ γευστικά smoothies που θα σας δροσίσουν και θα σας τονώσουν, καθώς συνδυάζουν γάλα καρύδας, μάνγκο, βρώμη, berries, μέλι και άλλα ιδιαίτερα συσταστικά. Εκτός απ’ τους χυμούς και τα smoothies, θα βρείτε ακόμα ελληνικό γιαούρτι σε συνδυασμούς με σοκολάτα, ξηρούς καρπούς, σπόρους και τραγανά μούσλι, δροσερές σαλάτες, σάντουιτς, μια κατηγορία επιλογών αποκλειστικά για τους vegans, σνακ και εξαιρετικής ποιότητας καφέ για εσάς που είστε on the go. Έχοντας ως φιλοσοφία έναν υγιεινό τρόπο ζωής και διατροφής και θέλοντας να εμπνεύσουν τον κόσμο να βάλει στη ζωή του περισσότερο τον αθλητισμό, τα extreme sports, τα ταξίδια αλλά και μια θετική στάση, τα JOIN juice bars είναι ο ιδανικός προορισμός για όσους διψούν για φρεσκάδα! Αυτήν τη φρεσκάδα, άλλωστε, αποπνέουν οι άνθρωποί του, που σε περιμένουν καθημερινά με χαμόγελο και θετική ενέργεια. Γι’ αυτό και το νέο JOIN juice bar της Αθήνας, όπως και αυτά της Θεσσαλονίκης, έχει το coolness ενός μπαρ με ωραίες μουσικές και παρεΐστικη ατμόσφαιρα, χωρίς καπνό και αλκοόλ. Τα JOIN juice bars είναι ένας νέος τρόπος ζωής. Εσείς θα τον ακολουθήσετε;

INFO Ρόμβης 24, Αθήνα, 21 0323 6264 Λεωφόρος Νίκης 73 Θεσσαλονίκη, 231 0 250792 Π.Π.Γερμανού 10, Θεσσαλονίκη, 2310 265754

joinjuicebars.gr www.facebook.com/ joinjuicebars

7.9.17 – lifo

39

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Detroit: Μια oργισμένη πόλη

p

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο Κακό

Detroit

Το πιο ξεκάθαρο σε συμβολισμούς κινηματογραφικό είδος, το γουέστερν, που εμπνέεται από την Ιστορία των ΗΠΑ και του οποίου τα δημιουργήματα σπάνια αφήνουν ανοιχτά ζητήματα στον θεατή, γίνεται εντελώς επαναστατικά ένα πεδίο γεμάτο ποίηση και μυσταγωγία μέσω του ταξιδιού ενός νέου στην αμερικανική Δύση του 19ου αιώνα. Ο Τζιμ Τζάρμους έφυγε το 1993 για πρώτη φορά από τα στενά όρια των πόλεων και εκεί που ήταν ένας cult εκφραστής της αστικής μελαγχολίας έδειξε πως οι δημιουργικοί του στόχοι ήταν πολύ μεγαλύτεροι, υπογράφοντας, παρά τη δαιδαλώδη πλοκή, την πιο εξωστρεφή του ταινία και όχι κάτι που απευθυνόταν περισσότερο στους φίλους του. Αγαπημένος από τον κύριο όγκο της κριτικής τότε, με τους ηχητικούς αυτοσχεδιασμούς του Νιλ Γιανγκ, ο ρεβιζιονιστικός και γεμάτος χιούμορ Νεκρός έδειξε ένα άλλο πρόσωπο του Τζόνι Ντεπ, που μάλλον τον ενέπνεε το ασπρόμαυρο φιλμ, μια που έναν χρόνο πριν είχε πρωταγωνιστήσει στο εντελώς άλλων προθέσεων, αλλά εξαιρετικό, Εντ Γουντ.

Κατά τη διάρκεια των χαοτικών εξεγέρσεων στο Ντιτρόιτ το καλοκαίρι του 1967, τρεις Αφροαμερικανοί δολοφονούνται μέσα σε ένα ξενοδοχείο κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

40 lifo – 7.9.17

Σκηνοθεσία: Τζιμ Τζάρμους Πρωταγωνιστούν: Τζόνι Ντεπ, Γκάμπριελ Μπερν, Ρόμπερτ Μίτσαμ Στα ταξίδια του στα αμερικανικά σύνορα ο Γουίλιαμ Μπλέικ θα γνωρίσει έναν παράξενο Ινδιάνο με το όνομα «Κανένας». Μια αλυσίδα γεγονότων οδηγούν τον ήρωα σε δαιδαλώδεις καταστάσεις.

Σκηνοθεσία: Κάθριν Μπίγκελοου Πρωταγωνιστούν: Τζον Μπογιέγκα, Γουίλ Πούλτερ

VILLAGE RENTI 17 - VILLAGE MALL 6 - ODEON GLYFADA 1,3 ΘΕΡΙΝΗ ODEON MAROUSI 1,3 - ODEON ESCAPE 4 - ODEON STARCITY 2,10 - ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΑΜΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ - ΟΡΦΕΑΣ ΘΕΡΙΝΟ ΦΛΩΡΙΔΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΠΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΕΛΛΩ 4 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ - ΕΚΡΑΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 6

ΑΣΤΥ - ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

δίνουν το έναυσμα πως τα χειρότερα έρχονται. Την άγνοια και την τύφλωση η Μπίγκελοου δεν παραλείπει να τις υπογραμμίζει, ενώ φαίνονται πλέον φυσικές, μετά από τόσα επιμορφωτικά ή μυθοπλαστικά παραδείγματα που έχουν μεσολαβήσει αυτά τα 50 χρόνια που κλείνουν από τη μαύρη επέτειο της απαρχής της αστικής επανάστασης, μέχρι τα μαύρα σύννεφα που ακόμη κυκλώνουν τον απατηλό ουρανό της ισονομίας στις ΗΠΑ. Αυτό που δεν καταφέρνει να επιτύχει η σκηνοθέτις του Hurt Locker είναι η εμβάθυνση σε ένα ακανθώδες θέμα σε πείσμα του φορμαλισμού, δηλαδή της επείγουσας κινηματογράφησής της και της ωμότητας που επιστρατεύει κατά ριπάς, για λόγους εντυπώσεων και ίσως ελλείψει πραγματικά αποκαλυπτικών σκηνών. Ακόμη χειρότερα, η εναλλαγή των κατασκευασμένων διαλόγων με τους αληθινούς μέσα στο πλαίσιο του ρεαλισμού δεν ξεπερνά τη ρηχότητα, σαν να μη βρέθηκε τίποτε ουσιαστικό να ειπωθεί ανάμεσα στους πολυάριθμους χαρακτήρες που κατακλύζουν τα επίπεδα του δράματος. Ως συνήθως, στην εργογραφία της Μπίγκελοου το concept ζει και περισσεύει, αλλά η ιδέα δεν υλοποιείται. Το μοναδικό σεναριακό αγκίστρι είναι η παρουσία του Λάρι Ριντ, πραγματικού μέλους των Dramatics (μιας φωνητικής μπάντας R&B που είχε σχηματιστεί λίγα χρόνια νωρίτερα και διψούσε για ένα συμβόλαιο με το σύμβολο της περιοχής, την εταιρεία Motown, αλλά δεν το κατάφερε λόγω των ταραχών), ο οποίος βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, επέζησε αλλά δεν ξεπέρασε το σοκ, εγκατέλειψε το συγκρότημα και τις εμπορικές του προοπτικές και στράφηκε στην Εκκλησία και στο γκόσπελ – εμφανές το διδακτικό στοιχείο, δυστυχώς. Είναι αδόκιμο για μια κριτική να προτείνει εναλλακτικούς τρόπους απόδοσης ενός στόρι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση η επιλογή του ντοκιμαντέρ σίγουρα θα έβγαζε αλήθεια, συγκίνηση και ενδεχομένως περισσότερες πληροφορίες για μια συγκεχυμένη, αν και εξαιρετικά σημαίνουσα, μαύρη τρύπα.

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

Κινηματογράφος

Το καλοκαίρι του 1967 βρήκε θέση στη μυθολογία της ροκ ως το περίφημο «summer of love», σηματοδοτώντας την έξαρση των παιδιών των λουλουδιών και των ψυχεδελικών συγκροτημάτων, που θα κορυφωνόταν με πάταγο δύο χρόνια αργότερα, στη φάρμα του Γιάσγκουρ, στο Γούντστοκ. Αρκετά μακρύτερα, ωστόσο, στους δρόμους του Ντιτρόιτ, δεκαετίες φυλετικής κόντρας θα έσκαγαν με κρότο ακριβώς την ίδια περίοδο, τότε που οι λευκοί νέοι της Δύσης ετύρβαζαν περί την άδολη αγάπη και την ασαφή ειρήνη. Τα ντροπιαστικά, φρικώδη γεγονότα στο μοτέλ Αλτζίερς, στην εργατική πόλη του Μίσιγκαν, αποτελούν το θέμα της περιγραφικής, αναδρομικά προοδευτικής ταινίας της Κάθριν Μπίγκελοου. Και ακριβώς για να αποφύγει τις περί ιστορικής ακρίβειας αμφισβητήσεις που συνόδευσαν το αμέσως προηγούμενο φιλμ της, το Zero Dark Thirty, η Αμερικανίδα οσκαρούχος (και μόνη γυναίκα στα 89 χρόνια του θεσμού) επέμεινε στους τίτλους τέλους πως μια δραματοποίηση ήταν απαραίτητη, καθώς οι μαρτυρίες διίστανται και κάποια από τα ντοκουμέντα δεν μεταφράστηκαν σε απτές αποδείξεις στη δίκη που ακολούθησε. Το παρατεταμένο κεντρικό περιστατικό στο μοτέλ κατέληξε στον φόνο τριών νεαρών μαύρων για αφορμή που μάλλον επρόκειτο για παρεξήγηση, και στη συνέχεια στον ξυλοδαρμό και στον εξευτελισμό άλλων ατόμων, επτά ακόμη μαύρων και δύο λευκών γυναικών –ή, όπως τις αποκαλούσαν, nigger lovers– από μια αστυνομική δύναμη κυρίως λευκών αξιωματικών, με την προσθήκη ενός μαύρου ιδιωτικού φρουρού (τον υποδύεται ο Τζον Μπογιέγκα), που στο ξεκίνημα της ταινίας ένας ομόφυλος «ταραξίας» βρίζει ως «θείο Τομ», υπενθυμίζοντάς του το ξεπούλημα του χρώματος του δέρματος και της προσωπικής του υπερηφάνειας. Η Μπίγκελοου έχει φροντίσει να κάνει επιθετική εισαγωγή με το αναβράζον κλίμα, με διεισδυτική κάμερα στο χέρι και παλιομοδίτικο πλέον κόκκο στην εικόνα, καθώς και με τους καπνούς από τα τσιγάρα και τα δακρυγόνα να εναλλάσσονται, τη στιγμή που ένα «ντου» σε παράνομο κλαμπ Αφροαμερικανών και ο αψυχολόγητος φόνος ενός μαύρου, από τα ενστικτώδη πυρά ενός νεότατου λευκού αστυνομικού ο οποίος έμεινε πανηγυρικά ατιμώρητος,

Ο ΝΕΚΡΟΣ (1995) Dead Man

ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (1975) Im Lauf der Zeit Σκηνοθεσία: Βιμ Βέντερς Πρωταγωνιστούν: Ρούντιγκερ Φόγκλερ, Χανς Τσίχλερ, Λίζα Κρόιζερ Ο Μπρούνο ταξιδεύει με το φορτηγό του, επισκευάζοντας μηχανές προβολής ταινιών σε επαρχιακούς κινηματογράφους κατά μήκος των γερμανικών συνόρων. Όταν γνωρίζει τον Ρόμπερτ, μια παράξενη φιλία ξεκινά.

Η τρίτη και καλύτερη ταινία δρόμου που γύρισε στα ’70s ο Βιμ Βέντερς στη Δυτική Γερμανία περιγράφει με αργό και λυρικό τρόπο μια σταδιακή παρακμή μέσω ενός ταξιδιού δύο ανδρών στην επαρχία, κοντά στις γραμμές που χώριζαν τη σήμερα ενωμένη χώρα. Θέτοντας ζητήματα για τη ζωή και τον θάνατο, δίλημμα που σύμφωνα με τον ίδιο τον Βέντερς μπορεί κάποιος να θεωρήσει κομβικό σημείο της τριλογίας αυτής, οι δύο φίλοι στοχάζονται πάνω στο παρελθόν τους, τις γυναίκες τους, που συνήθως απουσιάζουν, και την τέχνη του κινηματογράφου που σταματά να εμπνέει τον κόσμο έξω από τις μεγαλουπόλεις, αφού τα περισσότερα σινεμά που επισκέπτονται βρίσκονται λίγο πριν από το κλείσιμο. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΒΟΞ ΘΕΡΙΝΟ - ΛΑΪΣ ΘΕΡΙΝΟ

Η ΑΤΙΜΑΣΜΕΝΗ (1960) La Ciociara Σκηνοθεσία: Βιτόριο ντε Σίκα Πρωταγωνιστούν: Σοφία Λόρεν, Ζαν Πολ Μπελμοντό Μια όμορφη χήρα φεύγει από τη Ρώμη και επιστρέφει στο χωριό της για να αποφύγει τα δεινά του πολέμου. Εκεί ξεκινά μια καινούργια ζωή.

Η Σοφία Λόρεν κατάλαβε σχετικά νωρίς πως στο Χόλιγουντ την έβλεπαν αποκλειστικά ως σύμβολο του σεξ και μάλλον θα έπρεπε να επιστρέψει στην Ευρώπη αν ήθελε περισσότερο σοβαρούς και λιγότερο στερεοτυπικούς ρόλους. Το κατάφερε με την Ατιμασμένη, το βιβλίο του Μοράβια που γύρισε ο Ντε Σίκα και την έβαλε στην κινηματογραφική ιστορία ως την πρώτη γυναίκα που πήρε Όσκαρ παίζοντας σε μη αγγλόφωνη ταινία. Πέρα από την ερμηνεία της, ο έμπειρος Ντε Σίκα πήρε το ζουμί του μυθιστορήματος, που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δείχνοντας με τις εικόνες του πως η σκληρότητα του πολέμου δεν έχει χώρο για σωτήρες (αυτοί αυτοανακηρύσσονται συνήθως μετά το τέλος του, αναλόγως της έκβασης) ακόμη και σε ιστορίες απελευθέρωσης, πίσω από τις οποίες κρύβονται φρικτές στιγμές ανθρώπινης εκμετάλλευσης. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΖΕΦΥΡΟΣ ΘΕΡΙΝΟ

AMERICAN MADE Σκηνοθεσία: Νταγκ Λάιμαν Πρωταγωνιστούν: Τομ Κρουζ, Σάρα Ράιτ, Ντόμχαλ Γκλίσον Ένας πιλότος συνεργάζεται με τη CIA στη δίωξη των ναρκωτικών στον Νότο της Αμερικής κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980.

Το πόσο βρόμικα, γρήγορα και εύκολα μπορούν να βγουν λεφτά με τη σέσουλα, αν οι συνθήκες, η εποχή και η τύχη το επιτρέψουν, αποδεικνύει η πραγματική ιστορία του Μπάρι Σιλ, του πιλότου της TWA, ο οποίος προσεγγίστηκε από έναν μυστικό πράκτορα της CIA, αρχικά για κρυφές αναγνωριστικές πτήσεις στη Λατινική Αμερική και, μετά τις επιτυχημένες εκδρομές του πάνω από τα βουνά και τα λαγκάδια (ήταν εξαιρετικός στους ελιγμούς, τις μανούβρες και τις προσγειώσεις, κυριολεκτικά και μεταφορικά), του ανατέθηκε ο ρόλος του κούριερ στη μεταφορά πακέτων κοκαΐνης από τον Πρόεδρο Νοριέγκα του Παναμά, απευθείας από την πηγή των καρτέλ του Μεντεγίν. Όλα αυτά στα αμαρτωλά τέλη των ’70s, τότε που η ντρόγκα είχε για τα καλά πλημμυρίσει τις ΗΠΑ και οι δουλειές των μυστικών υπηρεσιών με τα δικτατορικά παραρτήματα που είχαν στήσει με επιμέλεια και διαφθορά νοτίως της χώρας είχαν φουντώσει σε σημείο κοροϊδευτικής πρόκλησης. Ακριβώς αυτή την εξωφρενική κατάσταση σκιτσάρει ο Νταγκ Λάιμαν με ακάματη μονταζιακή ενέργεια και συνεχή κίνηση της κάμερας για να εξισώσει τη βιογραφία ενός τυχερού οπορτουνιστή με μια τραγική σάτιρα. Η μεταστροφή από ιπτάμενο σε βαποράκι ταιριάζει στον Τομ Κρουζ, που νιώθει σαφώς πιο πολύ στα νερά του απ’ ό,τι στη Μούμια, αλλά η ταινία, παρά την ψυχαγωγική ροή της, δεν υπερβαίνει τα ίδια τα γεγονότα.

VILLAGE RENTI ΘΕΡΙΝΟ,8,9,13 - VILLAGE MALL 15,9,11,13 - VILLAGE PAGRATI 3,5 - VILLAGE FALIRO 1,3,7,8,9 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,5 - ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 3,8 ΘΕΡΙΝΗ - ODEON STARCITY 1,3,4 - ΑΒΑΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ,1 -

ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1 - ΑΙΓΛΗ 3 ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΥΝΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΝΟΙΞΗ 1 - ΑΡΚΑΔΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1, 3 ΘΕΡΙΝΗ - ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΛΙΛΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 2,4 - ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΘΕΡΙΝΗ, 2 - ΦΙΛΟΘΕΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΛΕΡΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΕΞ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΣΤΕΡΙ ΘΕΡΙΝΟ - TYMVOS 3 ΘΕΡΙΝΗ - ΚΟΡΑΛΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ - ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΡΙΑΝΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - CINE ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ ΘΕΡΙΝΟ

να θυμηθούν το παρελθόν και να λύσουν ομαδικά τα προβλήματα του καθενός. Αν και γεμίζει με ενίοτε φλύαρη αφήγηση, η ταινία πετυχαίνει τους σκοπούς της, παραλληλίζοντας εύστοχα τον κύκλο της ζωής με τον ετήσιο κύκλο του αμπελιού και επεξηγώντας νηφάλια την επιρροή που έχει το συγκεκριμένο μέρος, μέσω εικόνων και λοιπών αναμνήσεων, στην ψυχοσύνθεση των ηρώων του. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ It comes at night

ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΙΛΟΘΕΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΪΑΜΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΕΛ ΘΕΡΙΝΟ

Σκηνοθεσία: Τρέι Έντουαρντ Σουλτς Πρωταγωνιστούν: Τζόελ Έτζερτον, Κάρμεν Εγιόγκο, Κρίστοφερ Άμποτ Μια αφύσικη απειλή τρομοκρατεί τον κόσμο κι ένας άντρας με την οικογένειά του έχουν βρει την ασφάλεια σε ένα απομονωμένο σπίτι. Η ηρεμία τους θα δοκιμαστεί όταν φτάσει στο σπίτι μια απεγνωσμένη νεαρή οικογένεια που αναζητά καταφύγιο.

Ένα πολλά υποσχόμενο ξεκίνημα περιρρέουσας φρίκης σε έναν κόσμο ματαιωμένο από έναν εκφυλιστικό, φονικό, μεταδοτικό ιό δεν εξελίσσεται σε δράμα που ουσιαστικά βγάζει νόημα για το είδος της απειλής και την επίδρασή της, πέρα από το προφανές, δηλαδή τον φόβο γενικά, και την περιχαράκωση, λόγω της μόλυνσης, στο στενό πλαίσιο μιας μικρής ομάδας ή οικογένειας που αποκλείει οποιονδήποτε ξένο ως δυνητικό κίνδυνο-θάνατο. Η φύση της συγκεκριμένης απειλής ορθώς δεν αποκαλύπτεται και είναι στις προθέσεις του σκηνοθέτη Τρέι Έντουαρντ Σουλτς να αφήσει κρυφό τον «μπαμπούλα», τοποθετώντας το ενδιαφέρον του σε μια βαριά σκιά που αργεί να εκδηλωθεί και τρέφεται από την αμφιβολία που σπέρνει στα θύματα. Αποφεύγοντας, λοιπόν, τις μεγάλες εντυπώσεις και τα μεταφυσικά ερωτηματικά, η λιγοστή δράση παραμένει εντός των τειχών, ξεχασμένη σε ένα τυπικό αγροτικό περιβάλλον, με ένταση στα κόκκινα που διακόπτει τις σιωπές και την παρατεταμένη αναμονή. Το υπαρξιακό κομμάτι, ωστόσο, δεν απογειώνεται ποτέ, σαν μια εσωτερική θύελλα που προβλέπεται και τελικά δεν εκδηλώνεται.

VILLAGE RENTI 14,15 - VILLAGE MALL 8 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 2 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3 - ΑΕΛΛΩ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2 - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 ΙΝΤΕΑΛ - ΝΑΝΑ 5 - ΡΙΒΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΤΕΜΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - TYMVOS 2 ΘΕΡΙΝΗ - - ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΔΑΝΑΟΣ 2 - ΔΙΑΝΑ - ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ 1

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΒΟΥΡΓΟΥΝΔΙΑ Ce Qui Nous Lie Σκηνοθεσία: Σεντρίκ Κλαπίς Πρωταγωνιστούν: Πίο Μαρμάι, Ανά Ζιραρντό, Φρανσουά Σιβίλ Ένας 30χρονος επιστρέφει στη Βουργουνδία όπου μεγάλωσε, αποφασίζοντας να αναλάβει μαζί με τα αδέρφια του τους αμπελώνες της οικογένειας και να ξαναχτίσει σταδιακά τη μεταξύ τους σχέση.

Με φόντο τους αμπελώνες της Βουργουνδίας ως ένα γαλήνιο τοπίο που μπορεί να εμπνεύσει μπερδεμένους ανθρώπους ώστε να βρουν λύση στα προβλήματά τους, η νέα ταινία του Σεντρίκ Κλαπίς (Euroflirt, Μια Γαλλίδα στο Μανχάταν) κυκλοφορεί στις αίθουσες περίπου την εποχή του τρύγου, προσπαθώντας να αποδείξει πως όχι μόνο ο οίνος αλλά και η ενασχόληση με την παραγωγή του ευφραίνει καρδίαν. Κατά τη διάρκεια ενός χρόνου, τρία αδέρφια βρίσκονται μετά από χρόνια μαζί και προσπαθούν, παράλληλα με τη δουλειά στο μικρό τους οινοποιείο,

ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ Chez Nous Σκηνοθεσία: Λικά Μπελβό Πρωταγωνιστούν: Εμιλί Ντεκέν, Αντρέ Ντισολιέ Η Πολίν, μια αυτοαπασχολούμενη νοσοκόμα σε μια περιφέρεια ορυχείων στη βόρεια Γαλλία, μεγαλώνει μόνη τα δυο της παιδιά και φροντίζει τον πατέρα της, έναν πρώην σιδηρουργό. Αφοσιωμένη και γενναιόδωρη όπως είναι, οι ασθενείς της την αγαπούν και υπολογίζουν σε αυτήν. Όμως κανείς δεν βλέπει πως η Πολίν παίρνει σιγά-σιγά έναν δρόμο που κανείς από την οικογένειά της δεν έχει ξαναπάρει. Ένα ανερχόμενο εθνικιστικό κόμμα, σε αναζήτηση σεβασμού, θα εκμεταλλευτεί τη δημοτικότητά της, τοποθετώντας την υποψήφιά του στις τοπικές εκλογές.

Στο Αυτή η γη είναι δική μας μια συνηθισμένη νοσοκόμα στο Pas de Calais, στη βόρεια Γαλλία, βασικά απολιτίκ, κοινωνικά χρήσιμη και σίγουρα βιοπαλαίστρια, που απολαμβάνει τη συμπάθεια του κόσμου τον οποίο βοηθά καθημερινά από το πόστο της, γοητεύεται από τον τοπικό γιατρό, πρώην ευρωβουλευτή και μέλος του ακροδεξιού κόμματος, του οποίου, καθόλου συμπτωματικά, ηγείται μια γυναίκα, και βάζει υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές. Ο σκηνοθέτης Λικά Μπελβό επιθυμεί, μέσα από μια υπομονετική αφήγηση, να τονίσει τη λεπτή συγγένεια της εργατικής τάξης με την άκρα δεξιά, καθώς η ηρωίδα Πολίν Ντιέ έχει πατέρα κομμουνιστή και αρχικά, όπως είναι φυσικό, σοκάρεται από την παράδοξη πρόταση που της απευθύνεται, αλλά δεν αργεί να μεταπηδήσει στην αντίθετη ιδεολογία, όπως έχει συμβεί με τόσους πολίτες που προέρχονται από οικογένειες που έως και σιχαίνονταν οτιδήποτε φασίζον. Το αφήγημα, όπως είναι της μόδας να λέγεται, της πονηρής ακροδεξιάς με θέμα την προστασία του έθνους από τους εχθρούς και τους παρείσακτους εκστομίζεται πειστικά από τον γεμάτο αυτοπεποίθηση, σταθερό λόγο της Κατρίν Ζακόμπ, η οποία υποδύεται την κλώνο της Λεπέν, Ανιές Ντορζέλ, και η ταινία βρίσκει στόχο στο point και τις προθέσεις της, μέσα όμως από εξαντλητικούς διαλόγους και επαναλαμβανόμενες καταστάσεις που καταλήγουν σε μια αναμενόμενη, σχεδόν προαποφασισμένη καταδίκη της βίας. ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

PAULINA Σκηνοθεσία: Σαντιάγο Μίτρε Πρωταγωνιστούν: Ντολόρες Φόνι, Όσκαρ Μαρτίνεζ, Εστεμπάν Λαμότ Ένα πολυεπίπεδο πορτρέτο μιας νεαρής δυναμικής γυναίκας που παρατά μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στη δικηγορία για να δουλέψει σε σχολείο στην επαρχία της Αργεντινής και λίγο καιρό μετά πέφτει θύμα βιασμού από μια ομάδα μαθητών της.

Το γεγονός αυτό δεν γίνεται ο κεντρικός πυρήνας της ταινίας αλλά μια αφορμή για να ανατρέξουμε στο παρελθόν της ηρωίδας και στην καθοριστική συμβολή του πατέρα στην προσωπικότητά της, κάτι που εξηγεί και τη διαρκή σύγχυση στην οποία βρίσκεται η ίδια, προσπαθώντας να κατανοήσει ποια ακριβώς είναι και τι ζητά από τη ζωή της. Η σωματική βία την οποία θα υποστεί μπαίνει στη ζυγαριά μαζί με την ψυχολογική κι έτσι ξεκινά μια σειρά πράξεων που, πέρα από το αν είναι σωστές ή όχι, κύριο σκοπό έχουν να διώξουν από την ηρωίδα (και την αφήγηση) το στοιχείο της αντιφατικότητας που φαίνεται να την (τις) ταλαιπωρεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΕΛΛΗ - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

ΟΙ ΠΡΩΗΝ Les Ex Σκηνοθεσία: Μορίς Μπαρτελεμί Πρωταγωνιστούν: Ζαν Πολ Ρουβέ, Πατρίκ Τσεσνέ, Αρνό Ντικρέ Το Παρίσι μετατρέπεται από πόλη του έρωτα σε πόλη των πρώην, όταν έξι χωρισμένα ζευγάρια κάνουν έναν απολογισμό των σχέσεων που διαλύθηκαν, ενώ τους ενώνει μια πραγματική δυσκολία να τις ξεχάσουν για λόγους αγάπης, μίσους ή και λόγους πρακτικούς.

Οι μεγάλοι έρωτες καταλήγουν σε μεγάλους χωρισμούς και η πόλη του έρωτα μετατρέπεται σε πόλη των πρώην σε μια ανέμπνευστη κωμωδία παρεξηγήσεων που τα βάζει με τα συνειρμικά κλισέ που προκαλεί η εικόνα του Παρισιού, πέφτοντας όμως σε αντίστοιχα κωμικά. Έξι ζευγάρια μπλέκουν τις ιστορίες τους και χαρακτήρες που θεωρούν ότι τέλειωσαν με τον έρωτα έχουν πάντα το παρελθόν τους έτοιμο να ανασύρει πρόσωπα και καταστάσεις ικανές να τους φέρουν μπελάδες. Αβίαστο γέλιο σε μερικά σημεία αλλά και σχεδόν αφόρητη αλληλουχία γεγονότων σε ένα φιλμ μικρότερο των 90 λεπτών, που κάποιες στιγμές μοιάζει ατέλειωτο. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΕΛΛΩ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 4 - ΑΙΓΛΗ 2 - ΙΝΤΕΑΛ - ΑΙΓΛΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΟΜΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ

BE ON THE LIST

Διαφημιστείτε στη LifO 210 32 54 290 7.9.17 – lifo

41

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ταξίδι στη Μεσόγειο με οδηγό τον Όμηρο Ο Αμερικανός συγγραφέας Τζον Φρίλι συνδέει το παρελθόν με το παρόν σε ένα βιβλίο που καταγράφει τα ίχνη του Οδυσσέα μέχρι να καταλήξει στην Ιθάκη.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Ε

42 lifo – 7.9.17

να βιβλίο για τα χαμένα χνάρια του Ομήρου ή μάλλον για εκείνα των ηρώων του από έναν συγγραφέα που μελέτησε σε βάθος τους μύθους και την αρχαία ιστορία και αναβίωσε υπέροχα τον ρόλο των περιηγητών, πίνοντας το ίδιο κρασί και ανακαλώντας κάθε ελληνική συνήθεια, από τον ρεμβασμό μέχρι την αντιπαλότητα για μια ωραία γυναίκα στα βάθη της σκηνής του πολεμιστή. Γι’ αυτό και ο Αμερικανός συγγραφέας Τζον Φρίλι, στο Ταξιδεύοντας στη Μεσόγειο με τον Όμηρο (που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση Τιτίνας Σπερελάκη), συνέδεσε το παρελθόν με το σήμερα στο ομηρικό ταξίδι που ξεκινάει από την Τροία, περνάει από τα Κύθηρα και την Κρήτη, και φτάνει στη Λιβύη, στη Σικελία και στη Νάπολη, για να καταλήξει στη σημερινή Ιθάκη. Αρκεί μια σκηνή από το φετινό καλοκαίρι για να δεις τι ακριβώς έκανε τον Αμερικανό Τζον Φρίλι, που ο θάνατός του κατέγραψε την απώλεια ενός ακόμα φιλέλληνα, να περιδιαβεί στα μέρη μας και να ονειρευτεί όμορφα ταξίδια, αλαργινά. Έγραψε για τις Κυκλάδες (Πατάκης), για τις περίτεχνες ξερολιθιές και τις αρχέγονες συνήθειες των Ιώνων που έζησαν εκεί, γύρισε την Πελοπόννησο του Μενελάου, είδε την Κρήτη του Μίνωα και αγάπησε τα Κύθηρα της Αφροδίτης. Κυρίως όμως κατάλαβε, όταν κάποια στιγμή περνούσε από το νοτιότερο άκρο της Ελλάδας «πάνω σε ένα οπλιταγωγό», επιστρέφοντας από τον πόλεμο στην Κίνα όπου είχε υπηρετήσει, ποια πρέπει να ήταν η πορεία του Οδυσσέα και θέλησε να ακολουθήσει το ταξίδι του. Έχοντας διαβάσει ήδη δύο φορές στα δεκαεννιά του το ομώνυμο ομηρικό έπος, ήξερε ότι περνούσε από τα

ίδια μέρη με τον πολυμήχανο ήρωα – από τις ελάχιστες τοποθεσίες που ανέφερε ξεκάθαρα ο Όμηρος, αφού για τις περισσότερες έπρεπε κανείς να μαντέψει. Με άξονα, λοιπόν, το ίδιο το ομηρικό κείμενο και με πηγές από τον Θουκυδίδη, τον Ηρόδοτο, τον Παυσανία και τον Στράβωνα έως τους σύγχρονους περιηγητές και τους μύθους, ο Φρίλι προσπάθησε να καταγράψει ποια ακριβώς ήταν τα μέρη απ’ όπου πέρασε ο Οδυσσέας και από πού κατάγονταν οι υπόλοιποι ήρωες της «Ιλιάδας». Δεν έμεινε, όμως, μόνο στα γνωστά ομηρικά έπη ή στις παραποιήσεις τους αλλά θέλησε να μελετήσει ο ίδιος την ανθρωπογεωγραφία του τόπου –του φυσικού τοπίου, των εθίμων–, να μάθει, για παράδειγμα, πώς ένα μελτέμι που φυσάει στα ίδια μέρη μέχρι σήμερα ενδεχομένως να άλλαξε την πορεία του ομηρικού ήρωα: «Το ανεμοδαρμένο ταξίδι του Οδυσσέα και των συντρόφων του από την Ίσμαρο μάλλον τους έφερε νότια μέσα από τις Κυκλάδες μέχρι την Κρήτη, όπου πρέπει να περίμεναν ούριο άνεμο για να τους οδηγήσει βορειοδυτικά προς τα Κύθηρα και τον κάβο Μαλέα». Αυτή την πορεία αφηγείται αργότερα ο ίδιος ο Οδυσσέας, κάνοντας τον ζητιάνο στην Πηνελόπη, μιλώντας για τα Κύθηρα και την Κρήτη και αναφέροντας χαρακτηριστικά μια σπηλιά, αυτή που επισκέφτηκε ο Φρίλι τη δεκαετία του ’80, ανακαλύπτοντας «τη σπηλιά της Ειλείθυιας, γνωστή ως Νεραϊδόσπηλιος ή Σπήλαιο των Νυμφών, που βρίσκεται στην ενδοχώρα περίπου δύο χιλιόμετρα από την Αμνισό (...) Από την Κρήτη, ο Οδυσσέας θα είχε κατευθυνθεί βορειοδυτικά για να περάσει τον κάβο Μαλέα και τα Κύθηρα και να περιπλεύσει την Πελοπόννησο, ανεβαίνοντας μέσα από τα νη-

john freely

Ταξιδεύοντας στη Μεσόγειο με τον Όμηρο Μτφρ.: Τιτίνα Σπερελάκη Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 432

σιά του Ιονίου προς την Ιθάκη». Αφιερώνοντας αρκετές σελίδες στην πορφυρούσα γη των Κυθήρων, που επίσης δεσπόζει στην «Ιλιάδα» και στην «Οδύσσεια», ο συγγραφέας εξηγεί πως το όμορφο νησί δεν ήταν τυχαία αυτό της Αφροδίτης αλλά και της ωραίας Ελένης, συνδέοντας την περιοχή της αλήθειας με αυτήν του ονείρου. Το ίδιο κάνει και στην εξήγησή του για το πώς ο Οδυσσέας βρέθηκε παρασυρμένος από τους ανέμους στη Γη των Λωτοφάγων, την οποία ο συγγραφέας ταυτίζει με την Τζέρμπα, λέγοντας επίσης πως εκεί ήταν το 1977 «η βάση του συνεργείου που γύρισε την πρώτη ταινία του Πολέμου των Άστρων, έχοντας επιλεγεί μάλλον για την απόκοσμη ατμόσφαιρα της Γης των Λωτοφάγων»! Είναι όντως γοητευτικός ο τρόπος που ο Φρίλι συνδέει όλα αυτά τα ανήκουστα κομμάτια για να αφηγηθεί ξανά, σαν ένας σύγχρονος γοητευτικός τροβαδούρος, το τραγούδι που του ψιθυρίζει στο αυτί η Μούσα, γεμάτο περιπέτειες, ανεμοδαρμένα σώματα, μνήμες μεστές από γεύσεις, πόνο και αρμύρα που ποτίζουν τα όνειρα και θρέφουν τον νόστο. Ως φόντο έχει το αχανές μπλε της Μεσογείου και ως διαφορετική χρωματική παλέτα τις απαλές αποχρώσεις της ιωνικής ενδοχώρας ή των αιολικών αποικιών – έναν απέραντο ελληνικό κόσμο τον οποίο φροντίζει διαρκώς να εικονοποιεί, καθώς επισημαίνει κοινές τεχνοτροπίες, βλέπει τα παραγάδια που απλώνονται παντού, ακούει τις βροντερές πολεμικές ιαχές στον Ελλήσποντο και την Καλλίπολη, με τη μορφή του Αγαμέμνονα να δεσπόζει πάνω από τα ίδια μέρη. Σε αυτό το ταξίδι, όπου απερίφραστα αναβιώνουν οι αρχαίοι μύθοι για να συνομιλήσουν ιδανικά με το παρόν, φαίνεται ταυτόχρονα να σέρνονται, όπως θα έλεγε και ο Τσίρκας στην αξέχαστη ανάλυσή του για τον ελληνισμό του Καβάφη, «λάσπες και διαμάντια μέσα στους αιώνες», ανακατεύοντας συνήθειες και αυτόματα αντανακλαστικά. Η ποίηση δεν λείπει από τις περιγραφές του Φρίλι, ακόμα και όταν τα ονόματα των μεγάλων ποιητών, εκτός του Ομήρου, απουσιάζουν ή, τέλος πάντων, επανέρχονται στο πλαίσιο της ανάλυσης του «ομηρικού ζητήματος», το οποίο εξετάζει σοβαρά. Γι’ αυτό και η αφήγησή του δεν είναι απλώς ένα ρομαντικό ταξίδι σε μέρη που μόνο εκείνος ταυτοποιεί ως ομηρικά αλλά μια καλοστημένη σκηνοθεσία στη βάση ενός μελετημένου χάρτη που λαμβάνει εξίσου σοβαρά υπόψη τα ιστορικά τεκμήρια και τον μύθο. Ξέρει, άλλωστε, ότι η μορφή του ομηρικού μάντη, όπως ο Κάλχας, με τον οποίο εσκεμμένα κλείνει το βιβλίο του, τοποθετημένη στη σημερινή τουρκική Προκόννησο, δεν ήταν απλώς αποκύημα της φαντασίας αλλά ένα πρόσωπο που δένει μοναδικά τα όσα οι αρχαίοι φαντασιώνονταν ή φοβόντουσαν με όσα αγαστά ή πραγματικά κατάφεραν στους μακρινούς τόπους της Σικελίας ή της Τροίας. Εδώ, σε αυτό το ομηρικό έπος και στο τρωικό ταξίδι είναι που συναντάμε τελικά για πρώτη φορά τους αποκαλούμενους από τον Όμηρο « Έλληνες» ή, τουλάχιστον, αυτό ισχυρίζεται ο Φρίλι: αυτούς έτυχε να συναναστραφεί και τα ίδια μέρη να καταγράψει στο πανέμορφο αυτό βιβλίο που είναι γεμάτο από την αρετή του πολέμου, λύρες και αυλούς, επικές μάχες και καβαφικό τρόπο που, όπως θα έλεγε ο ποιητής, ήξερε ότι οι Έλληνες «είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται, και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε, που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι».

RADIO BOOKSPOTTING από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη

3 βιβλία για τη μαγειρική που αξίζει να διαβάσουμε

τζούλιαν μπαρνς

Ο διανοούμενος στην κουζίνα Μτφρ.: Άννα Παπασταύρου Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελίδες: 188

ερβέ τις & πιερ γκανιαίρ

Η μαγειρική είναι αγάπη, τέχνη, τεχνική Μτφρ.: Αιμίλιος Βέζης Εκδόσεις Πόλις Σελίδες: 374

μελίσσα στοΐλη Και διηγώντας τα… να τρως Εκδόσεις Κίχλη Σελίδες: 208

Ο διανοούμενος στην κουζίνα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις θρυλικές μακαρονάδες και τις ακόμα πιο θρυλικές μπουγιαμπέσες που ετοίμαζε με ανυπέρβλητο μεράκι ο αείμνηστος Άγγελος Ελεφάντης. Επίσης αλησμόνητη είναι η μαγειρική του ποιητή Ηλία Λάγιου, ιδίως οι κοτόσουπες και τα ψητά στον φούρνο. Ο Στέλιος Αναστασιάδης, μεγάλη μορφή, ηθοποιός του Σταύρου Τορνέ, ζωγράφος, αμετανόητος μποέμ και ο «Κακομοίρας» στη Χαμένη Άνοιξη του Στρατή Τσίρκα, όχι μόνο μαγείρευε εξαιρετικά αλλά και έγραψε/ζωγράφισε τις Χειμωνιάτικες εναλλακτικές συνταγές, ένα έξοχο βιβλίο για κάθε λάτρη της γαστρονομίας (εκδ. Εξάντας). Ο Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, απ’ την άλλη, εκπλήσσοντάς μας, όπως πάντα, συνέγραψε μία όλη κι όλη συνταγή μαγειρικής, και μάλιστα για βραστά αυγά. Επίσης για αυγά, αλλά μάτια, επινόησε μια έμπλεη χιούμορ συνταγή ο René Viénet, ένας σινολόγος, λόγιος και κινηματογραφιστής, φίλος του φιλόσοφου Κώστα Παπαϊωάννου και μέλος της Καταστασιακής Διεθνούς. Επρόκειτο για τα διαλεκτικά αυγά, που τηγανίζουμε ξεχωριστά τους κρόκους και τα ασπράδια και εν συνεχεία, πιστοί στη διαλεκτική του Εγέλου, από την οποία εμπνέεται ο Viénet, τα συνθέτουμε! Ο συγγραφέας Τζούλιαν Μπαρνς άργησε, όπως ο ίδιος μας πληροφορεί, να καταπιαστεί με τη μαγειρική. Στο βιβλίο του Ο διανοούμενος στην κουζίνα (μτφρ. Άννα Παπασταύρου, εκδ. Μεταίχμιο) αφηγείται τις περιπέτειές του με τις κατσαρόλες, τα τηγάνια, τα βιβλία μαγειρικής, τα κρέατα και τα ζαρζαβατικά. «Εν πάση περιπτώσει», γράφει, «τι θέλουν οι συγγραφείς των βιβλίων μαγειρικής; Τυφλή υπακοή; Τι είδους σχέση υπαινίσσεται αυτό; Στο κάτω κάτω, δεν είσαστε φαντάροι σε αγγαρεία, να καθαρίζετε πατάτες, και δεν μπορούν να σας προσάψουν κατηγορίες για αυθάδεια, για συγκάλυψη ή οτιδήποτε άλλο. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ποιος πλήρωσε για το βιβλίο τίνος. Ο μόνος τρόπος να κερδίσετε τον σεβασμό τους είναι να επαναστατήσετε. Συνεχίστε: καλό σας κάνει. Πιθανότατα κάνει και σ’ αυτούς καλό». Μαγειρική και free jazz. Ο μέγιστος της τζαζ, ο Miles Davis (1926-1991), όταν υποχρεωνόταν σε κούρα για να πατσίσει τις καταχρήσεις, έκανε δύο πράγματα: ζωγράφιζε ή/και μαγείρευε. Μάλιστα, στη συναρπαστική Αυτοβιογραφία του (μτφρ. Μαριλένα Μασσάρου, εκδ. Εξάντας) μιλάει για τη συνταγή του για κοτόπουλο που επινόησε ο ίδιος. Τη μαγείρεψα και διαπίστωσα ότι είναι πολύ τζαζ συνταγή όντως και θυμίζει κοκτέιλ με βάση το τζιν ή τη βότκα. Και δεν την ξαναμαγείρεψα. Πάντως, έχει ενδιαφέρον: φιλετάκια από κοτόπουλο, ταντούρι, γιαούρτι, κόλιανδρο, κάρδαμο, τζίντζερ, μέλι, κρεμ φρες, γκάραμ μασάλα, πάπρικα και ο Θεός βοηθός! Στο λίαν συγκροτημένο βιβλίο των Ερβέ Τις & Πιερ Γκανιαίρ Η μαγειρική είναι αγάπη, τέχνη, τεχνική (μτφρ. Αιμίλιος Βέζης, εκδ. Πόλις), όπου μεταξύ άλλων τσιτάρονται οι Αριστοτέλης, Γκαίτε, Άγιος Μποναβεντούρα, Κικέρων, Λεονάρντο ντα Βίντσι, Ζαν-Πολ Σαρτρ, Θωμάς Ακινάτης, Σπινόζα, Σοπενχάουερ κ.ά., πετυχαίνουμε και μια απίθανη συνταγή ειδικά για τους λάτρεις της free jazz: περιλαμβάνει πάπια, κόκκινο τόνο, eau-de-vie αχλαδιού, λιωμένο βούτυρο, χυμό λεμονιού, σοκολάτα κουβερτούρα, σιρόπι ζάχαρης και σάλτσα σόγιας! Επιστροφή στα βασικά. Μετά τις τζαζιές και τις εκκεντρικότητες, ας επανέλθουμε στα στοιχειώδη με τα οποία μεγαλώσαμε και στα οποία εμμένουμε. Η Μελίσσα Στοΐλη συνδυάζει με μαεστρία τη λογοτεχνία, τη λαογραφία και τη μαγειρική, προσφέροντάς μας ένα ωραιότατο βιβλίο που ανοίγει την όρεξη. Μέσα από τις σελίδες του Και διηγώντας τα… να τρως (εκδ. Κίχλη) μαθαίνουμε όχι μόνο συνταγές αλλά και τις ιστορίες λατρεμένων κλασικών εδεσμάτων, όπως το σπετζοφάι, οι αγκινάρες αλά πολίτα, ο κρασάτος κόκορας, ο λαγός στιφάδο, η ρεβιθάδα, το ιμάμ μπαϊλντί, τα μακαρόνια με κιμά, το παστίτσιο, το μπριάμ, η σούπα μινεστρόνε, το αρνάκι φρικασέ και άλλα. Η Στοΐλη έρχεται να μας θυμίσει ότι η μαγειρική «αποτέλεσε ένα χωνευτήρι γηγενών και ξένων, αστικών, αγροτικών και κοσμοπολιτικών παραδόσεων, το οποίο δημιούργησε μια κληρονομιά μοναδικών συνταγών με δάνεια και προσθαφαιρέσεις, με παραλλαγές και ριζικές αλλαγές». Στην εκτεταμένη βιβλιογραφία της Στοΐλη συναντάμε, μεταξύ άλλων, τον Γαληνό, την Πηνελόπη Δέλτα, τη Μαρία Ιορδανίδου, τον Πέτρο Μάρκαρη, τον Πτωχοπρόδρομο, τον Νίκο Σαραντάκο, τον Νικόλαο Τσελεμεντέ, τον Κώστα Ταχτσή κ.ά. Μαθαίνουμε, επίσης, πόσο σημαντική είναι η επιστροφή της φασολάδας στα καλά σπίτια (!) και ότι γίνονται πανελληνίως διαγωνισμοί για την καλύτερη. Μάλιστα, η Αμερικανική Γεωργική Σχολή, μας πληροφορεί η Στοΐλη, «οργανώνει διαγωνισμό συνήθως κάθε Μάρτιο, και από τα έσοδα δίνονται υποτροφίες. Οι υποτροφίες της φασολάδας! Τέτοιες δάφνες δρέπουν πλέον αυτά τα θρυλικά όσπρια…».

«Καγκουρό» του Βασίλη Κατσικονούρη Μια σημειολογική προσέγγιση-μονογραφία του Νεκτάριου-Γεωργίου Κωνσταντινίδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εύμαρος.

Ε

να έργο-σταθμό στην ελληνική δραματουργία του 21ου αιώνα, το Καγκουρό του Βασίλη Κατσικονούρη, που σημείωσε μεγάλη επιτυχία στο Εθνικό Θέατρο και στο θέατρο Σταθμός, όπου θα συνεχίσει φέτος με νέο κύκλο παραστάσεων, αναλύει η μονογραφία του κριτικού θεάτρου Νεκτάριου-Γεωργίου Κωνσταντινίδη. Κεντρικό πρόσωπο του έργου είναι ο Ορφέας, ένας νέος-θύμα της σύγχρονης ελληνικής κρίσης που προσπαθεί να βρει τον βηματισμό του σε μια κοινωνία σε αδιέξοδο. Η ανάγκη για ένα καλύτερο μέλλον τον οδηγεί στην απόφαση να μεταναστεύσει στην Αυστραλία και ετοιμάζεται να κάνει το σάλτο του σαν καγκουρό. Τελικά δεν πραγματοποιεί ποτέ αυτό το ταξίδι. «Το Καγκουρό του Βασίλη Κατσικονούρη είναι ένα σύγχρονο ελληνικό έργο σκληρού ρεαλισμού, εντός του οποίου διαπλέκονται τύποι, στερεότυπα και αρχέτυπα για να δημιουργήσουν μια συγχορδία ανάμεσα στον καθαρό και στον υπαινικτικό λόγο. Η μονογραφία του Νεκτάριου-Γεωργίου Κωνσταντινίδη ερμηνεύει τις λεπτότατες αποχρώσεις που επικρατούν στον μικρόκοσμο του συγγραφέα, κατορθώνοντας να συζεύξει το φαντασιακό με το πραγματικό αλλά και με τα σύμβολα. Ο ερευνητής χρησιμοποιεί τη μέθοδο της σημειολογίας ευθύβολα και με μεστή εκφραστικότητα. Τα θεωρητικά εργαλεία του αναλύουν σε βάθος ό,τι παραδίδει ο δραματουργός στο κοινό. Η σημειολογική προσέγγιση του έργου ολοκληρώνει ένα σημαντικό στάδιο της εφαρμογής της και παραδίδει τη σκυτάλη στον επόμενο ερευνητή» σημειώνει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου η καθηγήτρια Θεωρίας και Σημειολογίας του Θεάτρου, τ. κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Αθηνών, Μαρίκα Θωμαδάκη. Αριστούχος διδάκτωρ του τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης υπογράφει την πρώτη του μονογραφία.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εύμαρος, Ελευθερίας 2, Ταύρος, 210 9708811, 6984 911 622, email: evmarosart@ gmail.com

Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης

radiobookspotting.blogspot.gr/ 7.9.17 – lifo

43

ΚΡΙΟΣ Η είσοδος της Σελήνης στο ζώδιό σας την

ΛΕΩΝ Οι Λέοντες θέλετε να έχετε τα πάντα υπό

ΤΟΞΟΤΗΣ Ο Σεπτέμβριος είναι μήνας δημιουργί-

Πέμπτη προκαλεί πρόσφορο έδαφος για να ξεκινήσετε ένα νέο εγχείρημα, μία σχέση ή ακόμα και τη δική σας επιχείρηση, αρκεί να είστε αποφασισμένοι να δουλέψετε εντατικά, δίχως να αφήσετε τίποτα στην τύχη. Ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας της δημιουργίας και αν κάνετε σωστό προγραμματισμό θα καταφέρετε να υλοποιήσετε τα σχέδιά σας και το αποτέλεσμα θα σας δικαιώσει. Ωστόσο, επειδή είναι και μήνας εξόδων, μεριμνήστε εγκαίρως ώστε να αποφύγετε τα άγχη. Την Κυριακή, ο Ερμής περνά στην Παρθένο και θα διαπιστώσετε πως δεν έχετε πλέον περιθώρια για μισόλογα και υπεκφυγές, απαιτώντας και από τους άλλους μια πιο ειλικρινή προσέγγιση. Θέματα εκπαίδευσης των παιδιών είναι βασικό σας μέλημα, ενώ η προσωπική σας ζωή έρχεται σε δεύτερη μοίρα στην παρούσα φάση, μέχρι να βρείτε και πάλι τους ρυθμούς σας. Νέοι έρωτες κάνουν την εμφάνισή τους.

έλεγχο και καθώς είστε γεμάτοι προσδοκίες για τη νέα σεζόν δεν συγχωρείτε λάθη και παραλείψεις ούτε στον εαυτό σας, κάτι που σας προκαλεί ιδιαίτερο άγχος και κούραση. Ο Σεπτέμβριος σας βρίσκει αποφασισμένους για αλλαγές όσον αφορά τα επαγγελματικά και δεν θα διστάσετε να αφήσετε την τρέχουσα εργασία σας για μια πιο προσοδοφόρα συνεργασία. Νέες ευκαιρίες σάς δίνουν το προβάδισμα και ενισχύουν το εισόδημά σας. Η δημιουργική σας διάθεση είναι στα ύψη και είναι ιδανική εποχή για να ασχοληθείτε με τη διακόσμηση του σπιτιού, ώστε να φέρετε έναν αέρα ανανέωσης στον χώρο σας. Στον ερωτικό τομέα είναι λίγο περίεργο το κλίμα εξαιτίας της αδυναμίας σας να συγχρονιστείτε με το ταίρι σας και εκεί μπορεί να προκληθούν τριγμοί στη σχέση. Ωστόσο, μέσα από συζητήσεις μπορείτε να επαναφέρετε τις ισορροπίες.

ας για πολλούς από εσάς και η αφοσίωση στον στόχο σας θα φέρει σύντομα θετικά αποτελέσματα όσον αφορά τα επαγγελματικά αλλά και τα οικονομικά σας. Νέα ξεκινήματα ευνοούνται, αρκεί να έχουν μελετηθεί σωστά, ενώ παράλληλα βελτιώνονται και οι επικοινωνιακές σας ικανότητες λόγω της εισόδου του Ερμή στην Παρθένο την Κυριακή. Ταξίδια και μετακινήσεις για εμπορικούς σκοπούς ή για λόγους σπουδών έχουν την τιμητική τους και είναι ένα διάστημα πολλών και ευχάριστων αλλαγών. Ιδανική εποχή για να ξεκινήσετε διατροφή και άσκηση, ασχέτως του αν έχετε θέματα με την εμφάνισή σας ή όχι. Είναι πολύ σημαντικό να υιοθετήσετε ένα ισορροπημένο διατροφικό πρόγραμμα, διαφορετικά θα βρεθείτε αντιμέτωποι με προβλήματα υγείας αργά ή γρήγορα. Η βελτίωση της υγείας σας θα συμβάλει και στην ενίσχυση της ερωτικής σας ζωής, κάτι που μπορεί να σας προβληματίζει το τελευταίο διάστημα. Για να νιώσετε θελκτικοί, πρέπει να αισθάνεστε υγιείς.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Η είσοδος του Ερμή στο ζώδιό σας

ΤΑΥΡΟΣ Το Σάββατο η Σελήνη εισέρχεται στο

την Κυριακή αυξάνει τις επικοινωνιακές σας ικανότητες και μπορείτε να πείσετε με περισσή άνεση τους συνομιλητές σας, είτε πρόκειται να κλείσετε μια εμπορική συμφωνία είτε να ασχοληθείτε με τη ρύθμιση των οφειλών σας. Οι οργανωτικές σας ικανότητες θα εκτιμηθούν από το επαγγελματικό σας περιβάλλον και θα καταφέρετε να ξεχωρίσετε παρά τον μεγάλο ανταγωνισμό. Τα οικονομικά σας βελτιώνονται, δεν είναι όμως κατάλληλη στιγμή για σημαντικές αγορές. Υπαρξιακά θέματα που βγαίνουν στην επιφάνεια μπορεί να οφείλονται στο γεγονός ότι είναι ο μήνας των γενεθλίων σας και ένα άγχος με τον χρόνο το έχετε. Μπορεί να σας πιάσει μελαγχολία και να αμφισβητήσετε σε κάποιες φάσεις τον εαυτό σας όσον αφορά τις επιλογές σας, με αποτέλεσμα να μην είστε ικανοποιημένοι από την ερωτική σας ζωή, ενδεχομένως και από την οικογενειακή σας κατάσταση. Συζητήσεις με φίλους θα σας βοηθήσουν να ξεμπλοκάρετε.

ζώδιό σας και η προσοχή σας στρέφεται σε οικονομικά ζητήματα που πρέπει να μπουν σε μία σειρά, ενώ παράλληλα θα σας απασχολήσουν θέματα της επιχείρησής σας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα μπορέσετε να αντεπεξέλθετε. Την Κυριακή, η είσοδος του Ερμή στην Παρθένο αυξάνει τις επικοινωνιακές σας ικανότητες και ανοίγει ένα διάστημα πολλών επαφών και συνεννοήσεων που θα σας ωφελήσουν ποικιλοτρόπως. Θέματα σπουδών και εκπαίδευσης ξεκινούν με πολύ θετικές προοπτικές. Η ερωτική σας ζωή περνά έντονες διακυμάνσεις, αποτέλεσμα της δικής σας αδυναμίας να ξεκαθαρίσετε τα συναισθήματά σας. Υπάρχουν στιγμές που αγανακτείτε και θέλετε να αναζητήσετε την τύχη σας με καινούργια πρόσωπα, όμως το συναισθηματικό δέσιμο δεν σας αφήνει περιθώρια να πραγματοποιήσετε την επιθυμία σας. Ωστόσο, για να έχετε μια ισορροπημένη σχέση, θα πρέπει να επανεξετάσετε τους λόγους που σας δεσμεύουν.

ΖΥΓΟΣ Με περισσή αισιοδοξία υποδέχεστε οι

ΔΙΔΥΜΟΣ Οικονομικά και επαγγελματικά ζητή-

Ζυγοί το φθινόπωρο. Οι ιδέες σας είναι πολλές, ενώ ταυτόχρονα συναντάτε τα κατάλληλα άτομα που θα σας δώσουν την ώθηση για να υλοποιήσετε ένα νέο εγχείρημα, όμως δεν πρέπει να βασίζεστε μόνο στη συμβολή των άλλων. Δηλαδή, εάν δεν έχετε πλήρη γνώση ενός καινούργιου αντικειμένου, μη βασιστείτε μόνο στην τεχνογνωσία τρίτων. Οικονομικές ανάγκες που προκύπτουν μπορεί να σας οδηγήσουν σε σπασμωδικές ενέργειες. Η είσοδος του Ερμή στην Παρθένο την Κυριακή ενδεχομένως να ανακινήσει ένα προσωπικό ζήτημα που θα θέλετε να επιλύσετε άμεσα. Αν κοντρολάρετε την αδημονία σας και αφιερώσετε τον απαραίτητο χρόνο στη σχέση σας, μπορούν να επιλυθούν τα όποια θέματα. Η δημιουργία οικογένειας θα σας απασχολήσει, αλλά θα είναι παροδικό το ενδιαφέρον σας, ειδικά αν δεν είστε κατασταλαγμένοι ως προς τη σχέση σας. Νέοι έρωτες προβλέπονται για τους γεννημένους το δεύτερο δεκαήμερο.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Οι Καρκίνοι, όταν αγχώνεστε ή όταν

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Έχετε πολύ καλές προοπτικές για να

44 lifo – 7.9.17

Starfax

δεν πηγαίνουν τα πράγματα όπως τα είχατε υπολογίσει, γίνεστε απαιτητικοί και δεν λογαριάζετε κανέναν, κάτι που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τη λήξη μιας συνεργασίας, αν ενεργήσετε παρορμητικά. Ιδιαίτερα προσεχτικοί πρέπει να είστε με τα χρήματά σας, καθώς η Σελήνη σχηματίζει δυσμενείς όψεις με τον Κρόνο, οπότε έχετε υπόψη πως θα κληθείτε αρκετές φορές να αντεπεξέλθετε σε ανάγκες που θα αφορούν τα παιδιά και θέματα Δημοσίου. Η ερωτική σας ζωή έρχεται σε δεύτερη μοίρα, ειδικά όσων έχετε θέσει ψηλά τον πήχη αναφορικά με τις σπουδές σας, ωστόσο μπορείτε να φλερτάρετε και να κάνετε καινούργιες γνωριμίες μέσα από τον χώρο της εκπαίδευσης. Σχέση/γάμος ενδεχομένως να παρουσιάσει θέματα επικοινωνιακού κυρίως χαρακτήρα, κάτι που βελτιώνεται αισθητά από την Κυριακή κι έπειτα, που περνά ο Ερμής στην Παρθένο. Μην αφήνετε να συσσωρεύονται αρνητικά συναισθήματα μέσα σας.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

ματα είναι το βασικό σας μέλημα και είναι ιδανική εποχή για να ταξιδέψετε και να προωθήσετε μια ιδέα ή τις υπηρεσίες σας. Η είσοδος της Σελήνης στο ζώδιό σας τη Δευτέρα φέρνει ευκαιρίες που διαδέχονται η μία την άλλη και είστε σε μια πολύ δημιουργική φάση, κατά την οποία έχετε τη δυνατότητα να αναπτύξετε την επιχείρησή σας ή να αναζητήσετε την τύχη σας μέσα από καινούργιες συνεργασίες. Ιδιαίτερη προσοχή στη διαχείριση των πόρων σας. Την Κυριακή, ο κυβερνήτης σας Ερμής περνά στην Παρθένο και σας κάνει πιο αναλυτικούς όσον αφορά τα αισθηματικά σας, ενώ παράλληλα αυξάνει τη διάθεσή σας να επιλύσετε τα όποια προβλήματα της σχέσης ή του γάμου σας. Αξιοποιήστε αυτό το ευνοϊκό διάστημα για να βελτιώσετε την εμφάνισή σας, ώστε να γίνετε θελκτικότεροι και να διατηρήσετε τη φλόγα της ερωτικής σας ζωής αναμμένη. Οι ελεύθεροι δώστε έμφαση στο φλερτ.

αυξήσετε το εισόδημά σας μέσα από καινούργιες συμφωνίες και νέα εγχειρήματα, αρκεί να μην έχετε τρελές απαιτήσεις από τον εαυτό σας. Αξιολογήστε τις δυνατότητές σας και μην τάζετε πράγματα στα οποία δεν είστε σίγουροι πως θα καταφέρετε να αντεπεξέλθετε, καθώς υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Θέματα εκπαίδευσης των παιδιών αυξάνουν τα έξοδα και πρέπει να προνοήσετε εγκαίρως. Ιδανική εποχή για να ξεκινήσετε ένα σεμινάριο. Η επιμονή ατόμων του περιβάλλοντός σας να βάλετε σε τάξη την προσωπική σας ζωή σάς προκαλεί επαναστατική διάθεση και τα αποτελέσματα είναι αντιστρόφως ανάλογα. Η ανάγκη σας να αποφασίζετε μόνοι σας για σοβαρά ζητήματα σας απομακρύνει απ’ όσους ασκούν πιέσεις και προβλέπονται σύννεφα στον τομέα των διαπροσωπικών σας σχέσεων. Όσον αφορά τον γάμο, δεν πρέπει να επισκιαστεί από τη συνεχή ενασχόλησή σας με επαγγελματικά θέματα.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Ξεχωρίστε ιδέες των οποίων η υλοποίηση είναι εφικτή και αφήστε στην άκρη οτιδήποτε δεν έχει μελετηθεί ή δεν προβλέπεται η άμεση εφαρμογή του, ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο και επιτέλους να αποφασίσετε τι θέλετε να κάνετε. Στον οικονομικό τομέα είναι ρευστή η κατάσταση και ενδεχομένως να σας ενδιαφέρει η πώληση ενός περιουσιακού σας στοιχείου, ωστόσο δεν είναι κάτι που θα γίνει άμεσα, οπότε θα πρέπει να είστε υπομονετικοί. Η ανάγκη σας να εξασφαλίσετε ένα σίγουρο εισόδημα μπορεί να σας κάνει ευκολόπιστους. Η φοιτητική ζωή είναι κάτι για το οποίο έχετε ακούσει άπειρες ιστορίες και αδημονείτε να ξεκινήσει, μπορεί όμως να δυσκολευτείτε λίγο στην αρχή όσον αφορά την προσαρμογή. Παρ’ όλα αυτά, επειδή είστε κοινωνικά άτομα, σύντομα θα βρείτε τους ρυθμούς σας και θα ενταχθείτε ομαλά στο καινούργιο περιβάλλον. Νέα πρόσωπα θα σας προσεγγίσουν, εκφράζοντας έντονα το ενδιαφέρον τους, και θα ανακτήσετε την αυτοπεποίθησή σας. ΥΔΡΟΧΟΟΣ Οι Υδροχόοι του πρώτου δεκαημέρου ενδεχομένως να μη μείνετε ικανοποιημένοι σχετικά με τις σπουδές σας και θα θέλετε να αλλάξετε αντικείμενο, κάτι που θα φέρει αναστάτωση στον οικογενειακό τομέα. Ωστόσο, επειδή είναι μια εποχή κατά την οποία οι αποφάσεις σας παίζουν καθοριστικό ρόλο για το μέλλον σας, θα πρέπει να σκεφτείτε πολύ σοβαρά όλες τις παραμέτρους. Ιδανική εποχή για επανεξέταση των στόχων σας και για αναζήτηση νέων επαγγελματικών κατευθύνσεων. Αποφύγετε περιττά έξοδα και κάντε τον προγραμματισμό σας. Η φιλία είναι ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή σας και όταν υπάρχουν προβλήματα στις σχέσεις σας πέφτετε σε βαριά μελαγχολία. Η είσοδος του Ερμή στην Παρθένο την Κυριακή ευνοεί την επίλυση παρεξηγήσεων και είναι μια καλή στιγμή για να δώσετε έμφαση στις διαπροσωπικές σας σχέσεις

ΙΧΘΥΣ

Μια γλυκιά μελαγχολία σάς κάνει σκεφτικούς και απόμακρους και η ανάγκη σας να δουλέψετε ατομικά είναι έντονη αυτό το διάστημα. Θέματα σπουδών και νέα εγχειρήματα ευνοούνται και εκεί θα πρέπει να στρέψετε το ενδιαφέρον σας, αποφεύγοντας λύσεις που δεν θα σας ωφελήσουν μακροπρόθεσμα. Ιδανική εποχή για να στείλετε βιογραφικά, να κάνετε συνεντεύξεις για δουλειά, καθώς και για να ρυθμίσετε τις οφειλές σας. Η είσοδος του Ερμή στην Παρθένο την Κυριακή αυξάνει την επιθυμία σας για μάθηση. Θέματα εκπαίδευσης των παιδιών είναι βασικό σας μέλημα και είναι πολύ σημαντικό να είστε κοντά τους, καθώς μπορεί να προκύψουν θέματα προσαρμογής τις πρώτες μέρες του σχολείου. Στον οικογενειακό τομέα είναι αρμονικές οι σχέσεις σας και έχετε την ευχέρεια να μοιραστείτε τις ευθύνες με το έτερον ήμισυ, ώστε να εξοικονομήσετε χρόνο για τις προσωπικές σας ανάγκες. Η βελτίωση της εμφάνισής σας θα ανανεώσει τη διάθεσή σας.

SUDOKU No 521 8

3

5

7

9 3

6

7

2

1

3

6

1 4

9

8 2 8

5

9 4 7

9

8

Η λύση του προηγούμενου 7 1 3 8 6 9

8 4 5 7 3 2

6 2 9 5 1 4

5 3 1 4 2 8

4 6 8 1 9 7

9 7 2 3 5 6

1 8 4 6 7 5

3 9 6 2 4 1

2 5 7 9 8 3

2 9 8 6 5 1 3 7 4 4 1 3 7 2 8 9 5 6 5 6 7 9 3 4 2 8 1

φωτο: γιωργος αδαμος

ΕΠΤA 7

Ντελικάτες γεύσεις της Μεσογείου στη σκιά της Ακρόπολης.

Α

ν υπάρχει ένας βασικός κανόνας για να περάσεις καλά το καλοκαίρι στην πόλη, αυτός είναι σίγουρα να πας στα καλύτερα, να ανακαλύψεις τα καινούργια hot spots και να τιμήσεις τα μέρη εκείνα όπου ξέρεις που ότι θα φας και θα πιεις καλά. Και δεν υπάρχει μάλλον καλύτερη θέα στην πόλη από αυτήν της φωτισμένης Ακρόπολης, ενώ απολαμβάνεις ένα καλό πιάτο φαγητό ή ένα δροσερό, «φευγάτο» κοκτέιλ. Κατηφορίζοντας, λοιπόν, την Ερμού, δεν έχεις παρά να σταματήσεις στον αριθμό 119 και να ανέβεις στην ταράτσα του Επτά 7 για να τα βρεις όλα αυτά σε έναν χώρο που ήρθε να προσθέσει μια έξτρα δόση αίγλης στον γαστρονομικό χάρτη της πόλης. Εκεί όπου κάποτε λειτουργούσε πανδοχείο, σε ένα πανέμορφο νεοκλασικό στη σκιά της Ακρόπολης, εδώ κι έναν περίπου χρόνο έχει βρει φιλόξενη στέγη μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και γκουρμέ κουζίνες στην Αθήνα. Με μοντέρνα διακόσμηση που συνδυάζει αρμονικά κλασικές πινελιές, το Επτά 7 είναι ένα restaurant-bar που υπόσχεται πολύ δυνατές γευστικές συγκινήσεις. Ο σεφ υπογράφει ένα μενού με μεσογειακές προτάσεις και πιάτα με σύγχρονους τόνους, φτιαγμένα με προσεκτικά επιλεγμένες πρώτες ύλες από την Ελλάδα και όχι μόνο. Φυσικά, την τιμητική τους έχουν τα εκλεκτά βότανα και μυρωδικά της Μεσογείου που συναντάς σχεδόν παντού. Πιάτα όπως το καρπάτσιο μόσχου με αλμυρή πραλίνα, μαγιονέζα τρούφας και κρέμα horseradish, το χταπόδι ψημένο σε κενό αέρος με φάβα φενεού και χλωροφύλλη μυρωδικών, το λαβράκι φιλέτο ποσέ σε ελαιόλαδο, τσιγαριστά χόρτα και σάλτσα λουίζας ή η σαλάτα καρπούζι με τυρί φέτα και τραγανά κρουτόν είναι μερικές μόνο από τις ξεχωριστές προτάσεις που έχει να παρουσιάσει η κουζίνα του Επτά 7. Εξίσου ενδιαφέρουσα, όμως, είναι και η cocktail list, που είναι σε αρμονία με το μενού.

EXTRA TIP: ΟΙ ΓΛΥΚEΣ ΝYΧΤΕΣ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΕIΝΑΙ ΙΔΑΝΙΚEΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΑYΣΕΤΕ EΝΑ ΤEΛΕΙΟ ΔΕIΠΝΟ ΣΤΟ ROOF GARDEN ΜΑΣ INFO Ερμού 119 & Άστιγγος 10, Αθήνα, 210 3212010, 6949 729297 eptarestaurantbar.gr/ www.facebook.com/ Epta7.Restaurant.

Bar/

7.9.17 – lifo

45

THE LIFO TEAM PICKS Το καλοκαίρι που μας πέρασε κόλλησα με την Άιρις Μέρντοχ. Διαβάζοντας τον Μαύρο Πρίγκιπα, στα αγγλικά αυτήν τη φορά, αγάπησα ξανά αυτήν τη συγγραφέα, που εύκολα στις μέρες μας μπορείς να παρεξηγήσεις τη θεματολογία της. Φαίνεται απλοϊκή, οι ανθρώπινες σχέσεις, έρωτες, παρεξηγήσεις, πολύ χιούμορ, τα νιάτα, τα γηρατειά, κάτι τέτοια. Δεν είναι όμως. Διαβάστε την ανάλυση που κάνει ο ήρωας στον Μαύρο Πρίγκιπα για τον Άμλετ και τους στοχασμούς της για την τέχνη και τη ζωή, διαβάστε και την περιγραφή της για το πώς είναι ο ερωτευμένος άνθρωπος! Είναι μια σπουδαία συγγραφέας που έζησε όπως ήθελε, αλλά είχε το πιο φρικτό τέλος. Αυτή που λάτρευε τις λέξεις, έφτασε να μην τις θυμάται. Όποιος διαβάσει το αγγλικό κείμενο, θα ζήσει μεγάλες στιγμές. Μιχάλης Μιχαήλ

Τα μαγαζιά με έθνικ φαγητό που ανοίγουν σωρηδόν και ανεξέλεγκτα στο κέντρο είναι η απόδειξη ότι η αρπαχτή και οι κακές υπηρεσίες μπορούν να πάρουν παραμάζωμα και τα καλά μαγαζιά και να σε κάνουν να αντιπαθήσεις μια κουζίνα (εν προκειμένω, την κινέζικη). Την προηγούμενη εβδομάδα καθίσαμε σε ένα καινούργιο μαγαζί του κέντρου, την αποθέωση του πλαστικού, όπου πληρώνεις μέχρι και την καράφα το νερό και τη σάλτσα σόγιας την προσφέρουν σε μπολάκι με το σταγονόμετρο (αφού τη ζητήσεις). Η σούπα που δοκίμασα (και άφησα άθικτη) –η οποία φαινόταν λαχταριστή στη φωτογραφία του καταλόγου– ήταν μια δόση noodles σε καυτό νερό με μια κουταλιά κοκκινιστό μοσχάρι στην κορυφή, που έμοιαζε με ζεστό νερό όπου κάποιος είχε μόλις πλύνει τα πόδια του, και στη γεύση και στην εικόνα. Καλά να πάθω. Τη χρέωναν 9,50 ευρώ.

M. Hulot

Οι ενδείξεις των επιστημόνων του Blue Brain Project ότι το μυαλό μας διαθέτει δομές και σχήματα που φαίνεται να λειτουργούν σε πολλές (έντεκα συγκεκριμένα!) διαστάσεις, πράγμα που επιπλέον ενισχύει σε αστρονομικό επίπεδο τη θεωρία για τα πολλαπλά σύμπαντα, με χαροποίησε ιδιαίτερα, αφού είναι, εφόσον στέκει, όχι μόνο μια εξαιρετική ανακάλυψη αλλά και η απόλυτη δικαίωση της συνήθους αφηρημάδας μου! Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι το εύρημα αυτό συνηγορεί στις εκτιμήσεις για «πολυδιάστατο» ανθρώπινο εγκέφαλο που διατύπωσε χρόνια πριν ο Αμερικανός «ψυχεδελικός» φιλόσοφος και εθνοβοτανολόγος Τέρενς Μακ Κένα. Θοδωρής Αντωνόπουλος

Καλές εντυπώσεις και πάλι, και πάντα: H ταινία Δουνκέρκη του Κρίστοφερ Νόλαν / Η επάνοδος του «πατριάρχη της τζαζ» Ιλάν στα ερτζιανά / Η έκδοση του μυθιστορήματος Κόνδωρ του Caryl Férey / Η διαρκής ήττα των ψευτονικητών / Το καινούργιο δισκογραφικό επίτευγμα του The Boy «Έτοιμοι Δύο» / Η φράση «Η ρωσική επανάσταση ήταν μια επανάσταση τρένων» από το βιβλίο October του China Miéville / Το ότι οι λαμπρές πολυτονικές εκδόσεις στιγμή έχουν πια σελίδα στο Facebook. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Tα καλά: Η θέα από τα Κάστρα στον διάφανο ορίζοντα του Θερμαϊκού, τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη. Λίγο πριν πέσει το βράδυ, με παρέες νεαρών να λένε τα δικά τους, αδιαφορώντας για το άλλοτε τρομερό και φοβερό Γεντί Κουλέ. Το ανάγνωσμα Για το Σχολείο του Σταύρου Ζουμπουλάκη. Σεπτέμβριος

σχολικός και αυτό είναι ένα δώρο της σκέψης για ένα θέμα που επανέρχεται. Το noise records του Αυρήλιου Κουκούτση στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Επίμονη κηπουρική στην πιο καλή ποπ και στις παραφυάδες της. Τα κακά: Ο γνωστός Κιμ, ο γνωστός Τραμπ και τα παιχνίδια τρόμου με άγνωστη κατάληξη. Η 3η του Σεπτέμβρη ως σκηνή ζηλοτυπίας. Νικόλας Σεβαστάκης

Μερικά πράγματα που έκανα το καλοκαίρι: Άκουσα όλη τη δισκογραφία της Αρλέτας, ξανά και ξανά / Πήγα σ’ ένα Αόρατο Μουσείο, όπου δούλευαν μόνο τυφλοί / Χάιδεψα πολλά γατάκια / Είδα τους Pet Shop Boys σ’ ένα λατομείο με λίμνη χωμένο στα δάση της Σουηδίας / Ωραίες στιγμές σ’ ένα μπαλκονάκι του Γκέτεμποργκ / Φρόντισα τον καλύτερο ασθενή του κόσμου / Πέρασα τέλεια με την Κάλλια και την Πέννυ / Ανέβηκα στα πιο extreme rides σ’ ένα λούνα παρκ και αμέσως το μετάνιωνα κι έκλεινα τα μάτια / Κοιμήθηκα πολύ / Ονειρεύτηκα ακόμη περισσότερο. Άρης Δημοκίδης

Τα καλοκαίρια δεν ανταποκρίνονται υποχρεωτικά στις μεγάλες μας προσδοκίες. Καμιά φορά μας αφήνουν με άδεια χέρια, οπότε έρχεται το φθινόπωρο με καινούργιες υποσχέσεις. Νομίζω ότι σε αυτό έχω εναποθέσει τις ελπίδες μου. Κορίνα Φαρμακόρη

Ο χαμός του Walter Becker των Steely Dan ήταν ένα από τα «μαύρα» γεγονότα της εβδομάδας που πέρασε. Δεν είναι εύκολο να βάλεις ταμπέλα στους Steely Dan, ένα από τα σημαντικότερα

αμερικανικά γκρουπ των ’70s. Δύσκολο να πεις τι έπαιζαν, αφού στους δίσκους τους συναντούσες πολλές επιρροές, βασικά δανεισμένες από την τζαζ. Αλλά τζαζ δεν ήταν με τίποτα. Ούτε ροκ. Ούτε σόουλ. Ούτε ποπ. Είχαν στοιχεία από πολλά είδη, κλεισμένα μέσα σε μια σοφτ-ροκ γυάλα. Σπουδαίο συγκρότημα, με εξαιρετικά τραγούδια, μελωδίες και μοναδικές φωνές (ο Becker συνέθετε, μαζί με τον Donald Fagen, παίζοντας μπάσο, κιθάρες και κάνοντας φωνητικά). Μια γενιά στην Ελλάδα μεγάλωσε με το «Do it again» από το «Can’t buy a thrill» του ’72, αλλά το «Pretzel Logic» (1974) είναι εκείνο που παραμένει στα τοπ και διαχρονικά αγαπημένα μου. Φώντας Τρούσας

Μετά από είκοσι και κάτι μέρες διακοπών, ήθελα να γκρινιάξω λίγο για την επιστροφή και μερικές ευχές τύπου «καλό χειμώνα», αλλά όταν η πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου ξεκινάει με μουσική χαλαρή που θυμίζει παραλία τουλάχιστον στην Καραϊβική, που κάποιος καλός γείτονας, καλοκαιρινά σκεπτόμενος, αποφάσισε να βάλει στη σωστή ένταση, συνεχίζεται με τις φωνητικές ασκήσεις και άριες μιας επίδοξης σοπράνο –συγκάτοικος κι αυτή− και καταλήγει σε σινεμά και μια απρογραμμάτιστη έξοδο, απ’ αυτές που πας για λίγο, αλλά τελικά αλλάζει η μέρα, ε, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσω. Μαρία Δρουκοπούλου

Η Μύκονος βρέθηκε γι’ άλλη μια φορά στο προσκήνιο. Όλο το καλοκαίρι διαβάζαμε για τα κιτς γλέντια, τις καμήλες του Nammos και τα μαγαζιά που έχουν ελάχιστη χρέωση τα 10.000 ευρώ. Βρέθηκα στο νησί κάποιες μέρες τον Αύγουστο και θα πω τι μου έκανε αρνητική εντύπωση – και δεν ήταν οι καμήλες. Η Μύκονος

είναι ένα πανέμορφο νησί και έχει δημιουργήσει ένα deal που δύσκολα χαλάει. Γνωρίζω το συγκεκριμένο μέρος από όλες του τις πλευρές. Από τις μαγευτικές παραλίες του έως τις νυχτερινές ατασθαλίες του. Φέτος, στη Μύκονο με ξένισε ο υπόκοσμος, οι αθίγγανοι στα Ματογιάννια που έκλεβαν τουρίστες (λίγο δύσκολο να έκαναν διακοπές), τα μαύρα βανάκια που θεωρούσαν ότι οι δρόμοι τούς ανήκουν, οι συνεχείς ληστείες τις νύχτες, τα πολλαπλάσια τροχαία, η απουσία της αστυνομίας, που όπου εμφανιζόταν δεν της έδινε κανείς σημασία, οι πεντάστερες «δημόσιες» τουαλέτες, όπου όσες φορές πήγα πλήρωνα το 1 ευρώ, αλλά το μηχάνημα των αποδείξεων ήταν πάντα χαλασμένο. Υπάρχουν πολλά αρνητικά που μπορείς να βρεις για το συγκεκριμένο νησί, αλλά το ζήτημα είναι να μη στεκόμαστε στην εύκολη εικόνα. Αυτός που έχει χρήματα, ας τα δώσει. Αυτός που θέλει να πληρώσει 1.000 ευρώ για μια ξαπλώστρα, είναι δικαίωμά του. Η Μύκονος απευθύνεται σε όλους και το μυστικό της επιτυχίας της ήταν, και είναι, η πλήρης ενσωμάτωση όλων των κοινωνικών κατηγοριών και οι φιλόξενοι κάτοικοι. Το πρόβλημα όμως ξεκινά όταν το νησί εξελίσσεται σε ένα ατελείωτο security. Με καμήλες ή όχι, δεν θα έχει πια σημασία. Γιάννης Πανταζόπουλος

Η ώρα μία μετά μεσημβρίαν μπορεί να περνά απαρατήρητη μέσα στο καθημερινό πρόγραμμα, αλλά είναι μια πολύ όμορφη και γαλήνια ώρα. Επιπλέον, είναι η ώρα που ακόμα και στις μέρες μας ψήνονται φαγητά και έτσι ανοιχτά που είναι τα παράθυρα στους στενούς συνοικιακούς δρόμους αντιλαμβάνεσαι μυρωδιές, μεταξύ των οποίων θριαμβεύουν εκείνες των λαδερών που «δένουν» μέσα σε μεταλλικά ταψιά. Ας μην το κρύβουμε: ξέρουμε να ψήνουμε λαδερά. Είναι μια γνώση παλιά, ενεργή, ήρεμη και απαράλλαχτη, για την οποία αξίζουμε συγχαρητήρια.

Κατά τα άλλα, ήταν πολύ δυσάρεστη η φόρμα της βορειοκορεάτικης βόμβας υδρογόνου. Θα μπορούσε ενδεχομένως να μοιάζει με μια πιο κλασική οβίδα και κανείς να μη νοιαζόταν. Αλλά τώρα, με αυτό το σχήμα, το οποίο θυμίζει κάτι μεταξύ μιας θηλής μπιμπερό και του σεξουαλικού βοηθήματος που λέγεται «τάπα πρωκτού», τα βλέμματα κολλούν επάνω της. Η μορφή αυτής της βόμβας, με τις συνδηλώσεις της, προσφέρει μια διαστροφική, μοναχική απόλαυση στον ιδιοκτήτη της. Και γι’ αυτό η τρελαμένη φουσκάλα που κυβερνά αυτήν τη χώρα φόρεσε γυαλιά με σκελετό σοφιστικέ θείτσας προκειμένου να φωτογραφηθεί, δήθεν εντυπωσιασμένος από τη νέα βόμβα του, αλλά πρωτίστως για να εμφανιστεί ακόμα πιο περιπαικτικός προς εμάς. Γιάννης Κωνσταντινίδης

Οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν τη δεύτερη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα στην καρδιά του γαλαξία μας. Εκείνη περιμένει υπομονετικά να πεθάνουν τα αστέρια για να τα ρουφήξει όλα στο σκοτάδι της. Γιάννης Παπαϊωάννου

Κι όμως, αν με ρωτήσεις τι μου έχει μείνει χαραγμένο εντονότερα στη μνήμη από την πρώτη μου επίσκεψη στη Νέα Υόρκη, θα σου πω το Coney Island. Ίσως γιατί ήμουν σαν έτοιμος από καιρό να αντικρίσω από κοντά όλα αυτές τις εικόνες με τις οποίες μεγαλώνει ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος, να τις επεξεργαστώ και να τις αφομοιώσω, αλλά όχι τη «βαθιά αμερικανίλα» και την ξεχωριστή μαγεία αυτού του θερέτρου, που βρίσκεται μόλις μια ώρα μακριά από το Μανχάταν. Αλέξανδρος Διακοσάββας

ΑΠΟ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 46 lifo – 7.9.17

7.9.17 – lifo

47