Τεύχος 532

Ο ΘΩΜΑΣ ΜΑΥΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤ

Βάσει στοιχ εί Bari-Fo ων cus

ΣΤΟ

Νο 1 ΚΤ

ΔΙΑΔΊ

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

28092017

Ι

ΥΟ

www .lifo.g r

Στοι Googl χεία e Ana lytics

ΟΙ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΗΣ LIFO ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΟΣΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΔΥΣΚΟΛΗ

ATHENS COFFEE FESTIVAL H ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΑΦΕ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

2 lifo – 28.9.17

7 ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΧΟΛΊΑΣΑΝ ΟΙ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΑΣ

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

feedback531

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα. ☛ Για το άρθρο της Τίνας Μανδηλαρά «Γιατί αγαπάμε ακόμα (τόσο) τον Αλμπέρ Καμί»: «Μετά από πολλά χρόνια που είχα αγορασμένη τη συλλογή Ούτε δήμιοι ούτε θύτες ξεκίνησα να τη διαβάσω. Είναι μια σειρά δοκιμίων όπου απλώς φαίνεται πόσο ελεύθερο και ανθρώπινο πνεύμα ήταν απέναντι στους δογματισμούς και στους ολοκληρωτισμούς Σαρτρ και λοιπών. Μιλάει για τα πάντα, για την πολιτική βία, για το πρόταγμα της ισότητας έναντι της ελευθερίας (τολμάει να μιλάει γι’ αυτό που ο Κυριάκος Μητσοτάκης λοιδορήθηκε με βάση μια παραπλανητική ανάρτηση του Ξυδάκη), μιλάει για όλα αυτά που είναι φανερό ότι δεν έχει διαβάσει συλλογικά η ελληνική κοινωνία, ιδίως το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της. Διαβάστε το, αλλά κανονικά, όχι ως τσιτάτο και ας σας κάνει να νιώσετε άβολα, κενούς και χωρίς σκοπό, μια και θα λυγίσει τις βεβαιότητες των ιδεολογιών σας που ρέπουν προς τον ολοκληρωτισμό (το είδα σε όλη τη χωρίς περιεχόμενο συζήτηση για την «ισότητα» – οικονομική, δικαιωμάτων, νόμου, κοινωνική, καταναλωτική, τι απ’ όλα;). Ο Καμί είναι αγαπητός, αλλά αυτά που έγραφε δεν είναι καθόλου αγαπητά ή κατανοητά στην ελληνική κοινωνία και στους ελληνικούς κύκλους. Για άλλη μια φορά η κοινωνία μας μένει στην εικόνα». (Σχόλιο του atman) ☛ Για το ρεπορτάζ «5 νέα κτίρια έρχονται για ν’ αλλάξουν την Αθήνα: Πότε, πού, από ποιους» του Γιάννη Πανταζόπουλου: «Είναι ωραίο να βλέπεις παλιά κτίρια να παίρνουν ξανά ζωή, αλλά μήπως πρέπει να γίνει κάτι και με την καθαριότητα; Ποτέ δεν ήταν τόσο βρόμικοι οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια, τα ελάχιστα δέντρα και οι θάμνοι φυτοζωούν, αφού δεν τα ποτίζει κανείς, και τα γκράφιτι είναι παντού». (Σχόλιο του kostis69) ☛ Για το «Η Apple καινοτόμησε ξανά ή απλώς συντηρεί το brand name της;» στο οποίο ο Τίμος Κουρεμένος μίλησε για τα νέα iPhone στον Δημήτρη Κυριαζή: «Δεν υπάρχει κάποια καινοτομία, καθώς η αναγνώριση-πρόσωπο υπάρχει ήδη από το 2015 στο windows hello, το λογισμικό έχει σταθερή ανανέωση με βελτιώσεις, αλλά όχι κάτι που θα λέγαμε ground breaking. Εδώ δεν έχει ακόμα mac book με οθόνη αφής, σε αντίθεση με τη surface σουίτα προϊόντων της Microsoft, και η πλήρης οθόνη χωρίς μάσκα υπήρχε ήδη από τη Samsung. Και οι τιμές τους είναι αρκετά ανεβασμένες». (Σχόλιο του/της the cinematographer)

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ Για το άρθρο του Δημήτρη Πολιτάκη «Για την τόσο οικεία, τόσο μακρινή παραλιακή» σχετικά με την αθηναϊκή Ριβιέρα: «Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, οι παραλιακές του Τελ-Αβίβ ή της Βαρκελώνης χάλια είναι κι αυτές. Στη Βαρκελώνη είναι απλώς βρόμικη με αρκετά άσχημη δόμηση, ενώ στο Τελ-Αβίβ, με τις τεράστιες πολυκατοικίες γύρω γύρω, τα φτηνομάγαζα πάνω στην ακτογραμμή και τη μονίμως μπουρινιασμένη θάλασσα, δεν σου κάνει αίσθηση να βουτήξεις. Άστοχα τα παραδείγματα». (Σχόλιο του/της Mastak) ☛ Και μια απάντηση στο παραπάνω σχόλιο, απ’ τον tktk: «Της Βαρκελώνης είναι άψογα οργανωμένη, δεν παρκάρεις παράνομα πουθενά, υπαρχουν ποδηλατόδρομοι, πεντακάθαρα πεζοδρόμια, δέντρα, γκαζόν και λουλούδια παντού, όπως σε όλη την Ισπανία. Υπάρχει παραλία γυμνιστών μες στην πόλη, οργανωμένα καφέ χωρίς ατελείωτες ξαπλώστρες και μπουζουκομάγαζα. Ναι, το νερό είναι χάλια και βρόμικο. Μιλάνε όμως γι’ αυτήν και έρχονται απ’ όλο τον κόσμο. Για την Αθήνα δεν ξέρουν καν ότι έχει παραλία».

ΑΝΑΚΑΛΎΨΤΕ ΤΗΝ ΆΛΛΗ ΑΘΉΝΑ 3/10

☛ Για το άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη σχετικά με την έλλειψη ενδιαφέροντος της κοινωνίας για την πολιτική: «Επομένως, έχουμε τη μνημονιακή επταετία που ΣΕΛ 19 ήταν φαινομενικά πολιτικοποιημένη, αλλά τελικά δεν ήταν. Με κάθε καλή πρόθεση, το νόημα τέτοιων λογοτεχνικών “αναγνώσεων της εποχής” μπορεί πάντα να αναδιπλώνεται, να επαναπροσδιορίζεται και τελικά να φαίνεται σωστό ή λάθος. Ωραιότατα κυκλοφορεί η πολιτική ύλη τόσο μεταξύ των φοιτητών όσο και μεταξύ των άλλων ομάδων που περιγράψατε, αλλά σίγουρα δεν εμφανίζεται όταν μιλάνε στο λεωφορείο, στο σούπερ-μάρκετ ή στην ουρά στο λιμάνι ή όταν πάνε για ψώνια. Επίσης, απ’ όσο μπορώ να ξέρω, δεν υπάρχει κάποια εκλογική αναμέτρηση στον ορίζοντα, επομένως για ποιον λόγο θα περιμέναμε να συζητάνε για πολιτική; Υπάρχει, βέβαια, μια “εσωκομματική” εκλογική αναμέτρηση, αλλά την παρούσα χρονική στιγμή έχει αντικειμενικά από μεσαία έως μικρή πολιτική σημασία. Τέλος, πραγματικά απορώ πού είναι οι “μονόλογοι της ιστορικής δικαίωσης των παλιών”. Αν αναφέρεστε σε πολιτικούς, σχεδόν όλοι μάς έχουν αποχαιρετήσει εδώ και χρόνια». (Σχόλιο του/της AlTrop) ☛ Για το άρθρο του Θοδωρή Αντωνόπουλου «Η Χρυσή Αυγή τέσσερα χρόνια και δύο εγκλήματα μετά»: «Σωστά όλα αυτά, αλλά το χάιδεμα του ΣΥΡΙΖΑ προς τους ψηφοφόρους της Χ.Α. είναι δεδομένο. Πιστεύει ότι μπορεί να αρπάξει αρκετές ψήφους από συνηθισμένους σε εθνολαϊκίστικη αντιμνημονιακή μπουρδολογία. Δυστυχώς, εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ έλκεται από τη θεωρία των “δύο άκρων”. Μία απ' τις κυριότερες αιτίες της καθυστέρησης της δίκης είναι η έλλειψη αιθουσών, που είναι αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης». (Σχόλιο του tktk)

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

28.9.17 – lifo

3

Index 532

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου

ΠΟΛΥ ΚΑΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

–––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

ΟΙ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΗΣ LIFO ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΟΣΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΔΥΣΚΟΛΗ σελiδα

Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη

28

Ο ΧΑΣΑΝ ΚΑΙ Ο ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ

σελiδα 24

ΑΦΙΕΡΩΜΑ COFFEE LOVERS σελiδeσ

37

ΑΘΗΝΑΊΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

ΘΩΜΑΣ ΜΑΥΡΟΣ

Πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Γεννήθηκε στην Καλλιθέα, ζει στο Παλαιό Φάληρο.

σελiδα 4 lifo – 28.9.17

34

Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς ρroject μanagerdirect market Αριέττα Μελισσινού direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

28.9.17 – lifo

5

6 lifo – 28.9.17

´E ΟΔΗΓΊΕΣ Π F A C S E N ΑΡΑΣΚΕΥΉΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΈΛΕΙΑ ΚΟΎΠΑ

(3,5 ΓΡ. ΚΑΦΈ ΓΙΑ ΚΟΎΠΑ 250ML)

Βάζω τον καφέ (3,5γρ. ή σχεδόν 2 κτ. γλυκού) στην κούπα, και ζάχαρη αν θέλω Προσθέτω περίπου 50ml νερό σε θερμοκρασία δωματίου και ανακατεύω με το κουτάλι Συμπληρώνω με νερό το οποίο πρέπει να έχει θερμοκρασία 92oC - 94oC, μέχρι να γεμίσει η κούπα και ανακατεύω ξανά

Καλή απόλαυση!

*Τα γραμμάρια του καφέ να προσαρμόζονται ανάλογα με την χωρητικότητα του ποτηριού *Για μέτριο καφέ βάζω 1 κουταλιά ζάχαρη και για γλυκό 2 κουταλιές 28.9.17 – lifo

7

iLoveAthens 8 lifo – 28.9.17

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

η μαγεία των κεραμικών ιζνίκ Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης - Μουσείο Μπενάκη Η καινούργια έκθεση του Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης είναι αφιερωμένη στα κεραμικά της οθωμανικής περιόδου και συγκεκριμένα σε αυτά που δημιουργήθηκαν τον 16ο αιώνα στην πόλη Ιζνίκ της Μ. Ασίας. Τα αγγεία με τα φωτεινά χρώματα και τα ζωντανά σχέδια θαυμάστηκαν κι έγιναν περιζήτητα τόσο κατά την περίοδο της παραγωγής τους όσο και κατά τον 19ο αιώνα και συγκαταλέγονται στα λαμπρότερα επιτεύγματα στην ιστορία της κεραμικής. Τουλίπες, ρόδα, γαρίφαλα, υάκινθοι και κυπαρίσσια είναι ορισμένα από τα μοτίβα τους.

Εικονογράφηση από την έκδοση: Émille Prisse d’ Avennes, L’ art arabe d’ après les monuments du Kaire depuis le VIIe siècle jusqu’ à la fin du XVIIIe siècle, Παρίσι 1869-1877, Μουσείο Μπενάκη

Η έκθεση φιλοξενείται στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης του Μουσείου Μπενάκη (Ασωμάτων 22 & Διπύλου, Κεραμεικός). 6/10-19/11, είσοδος: 7-9 ευρώ.

28.9.17 – lifo

9

Η

Η ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΌΤΗΤΕΣ FOCUS BARI.

EΚΤΌΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΩΤΙΆ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΊΑ ΤΗΣ, Η ΝΈΑ ΜΈΤΡΗΣΗ ΑΝΑΔΕΙΚΝΎΕΙ ΤΗ LIFO ΩΣ ΤΟ ΤΈΤΑΡΤΟ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΌ MEDIA BRAND ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ.

ΟΙ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Στη συνδυασμένη αναγνωσιμότητα τίτλων

ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕDIA BRANDS

LIFO

931.200

LIFO

136.886

1. ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

1.144.300

ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

133.196

2. REAL NEWS

1.022.400

ATHENS VOICE

533.300

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

375.200

ΑTHENS VOICE

126,925

3. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

952.800

ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

375.100

4. LIFO

931.200

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

254.000

5. ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

6. ΒΗΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

788.100

7. ΕΘΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

602.500

8. ATHENS VOICE

533.300

9. EΦ.ΣΥΝ. ΣΑΒ/ΚΟ

375.200

10. ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒ/ΚΟ

375.100

TA ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

93.400

FULL USER EXPERIENCE

Πηγή: Focus Bari,BARI S.M.A.R.T. _ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ Ιούνιος –Δεκέμβριος 2016 Κοινό:Αντρες–Γυναίκες 13-74,Σύνολο Ελλάδας (6.862,1)

10 lifo – 28.9.17

28 ΣΕΠΤ.— 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

Μ

ία από τις πιο πολυσυζητημένες αναρτήσεις του υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου ήταν αυτή στο Τwitter όπου απεικονιζόταν μια γραβάτα με φαλλούς. Η ανάρτηση βέβαια έμεινε στον αέρα μόνο για λίγα λεπτά, αφού δημιουργήθηκε τεράστιος ντόρος με τρολάρισμα και χιλιάδες χλευαστικά σχόλια. Το συγκεκριμένο tweet ήρθε ως μια «διαφορετική απάντηση» για τα αποτελέσματα της συμφωνίας στο Eurogroup του Ιουνίου. Σε δήλωσή του σε ραδιοφωνικό σταθμό για τον σάλο που προκλήθηκε ισχυρίστηκε ότι: «Το πάτησε ο γιος μου από το iPad, αλλά μπήκε στον δικό μου λογαριασμό».

Σ

TalkoftheTown

ε αγώνα πόλο γυναικών είχε δώσει το «παρών» μαζί με τον 11χρονο γιο του, αλλά μέσα στο γήπεδο υπήρξαν άτομα που φώναζαν συνθήματα κατά του υπουργού Άμυνας. Η αντίδρασή του ήταν πολύ χαρακτηριστική, αφού τους απάντησε με χειρονομίες, σηκώνοντας το μεσαίο δάχτυλο του χεριού του. «Έβριζαν την οικογένειά μου» ήταν η απάντησή του για την αιτιολόγηση της συγκεκριμένης ενέργειας.

Τ

ην περασμένη εβδομάδα πρωτοσέλιδα εβδομαδιαίας εφημερίδας έδειχναν τον υπουργό Άμυνας να βρίσκεται σε καζίνο του Λονδίνου, να ψωνίζει σε πολυτελή καταστήματα και να διαμένει σε πανάκριβα ξενοδοχεία. Η απάντηση του υπουργού ήταν ότι όλα πληρώθηκαν από την πιστωτική του κάρτα, ενώ για την παρουσία του στο καζίνο υποστήριξε: «Τώρα, εάν έτυχε μέσα στο πλαίσιο της παρακολούθησης να με βγάλουν φωτογραφία μπροστά από τη ρουλέτα, δεν παίζω τα λεφτά του ελληνικού λαού».

ΟΙ ΑΚΡΑΊΕΣ ΔΗΛΏΣΕΙΣ ΕΝΌΣ ΑΚΡΑΊΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ

Κ

ατά τη διάρκεια συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής, απευθυνόμενος σε βουλευτές της ΝΔ, είχε πει τη φράση «στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα», ενώ στην ίδια συζήτηση, στα σχόλια του Νικήτα Κακλαμάνη για τον ΦΠΑ, είχε απαντήσει: «Νόμιζα ότι ενδιαφέρεστε μόνο για τη Μύκονο».

Π

αρόμοια φρασεολογία είχε χρησιμοποιήσει και μετά τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, τον Φεβρουάριο του 2015, σημειώνοντας: «Δεν θα πέσουμε στα τέσσερα. Είμαστε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Αν τους αρέσουν (σ.σ. στους

εταίρους), έχει καλώς». Σε ερώτηση για το πού θα βρεθούν τα χρήματα για τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, ο κ. Καμμένος δήλωσε: «Πάντως, δεν θα βγούμε στη βίζιτα».

Φ

ωτογραφία που πυροδότησε σχόλια και αντιδράσεις ήταν αυτή που τραβήχτηκε μέσα στο πρωθυπουργικό αεροπλάνο, όταν ο υπουργός Άμυνας ταξίδευε προς Ουάσινγκτον. Κρατούσε την εφημερίδα «Τα Νέα», κάνοντας με το χέρι του «thumb up» μια περίοδο που η εφημερίδα όδευε προς κλείσιμο και συζητιόταν να αναλάβει κυρίαρχο ρόλο στο έντυπο ο πρόεδρος της «Αυγής» Βασίλης Μουλόπουλος.

«Υ

πουργοί και παλικάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια… Θέλει να βάλει και καγγελάριο στην Ελλάδα ο υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας που φωτογραφίζεται με τον άντρα του στον γάμο... Γιώργο Τράγκα στους παραδίδω...» (sic) είχε γράψει στο Facebook, αναφερόμενος στον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Γκουίντο Βεστερβέλε, ο οποίος έχει δηλώσει ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλος και παντρεμένος με τον σύντροφό του Μίχαελ Μροντς.

Λ

ίγοι θυμούνται πλέον ότι το 1992 είχε κυκλοφορήσει από την Ελληνική Ευρωεκδοτική το βιβλίο του Πάνου Καμμένου με τίτλο Τρομοκρατία: Θεωρία και Πράξη, στο οποίο σημείωνε ότι πίσω από την τρομοκρατική οργάνωση 17Ν βρισκόταν το ΠΑΣΟΚ. Είναι το πόνημα για το οποίο είχε δεχτεί εξώδικο από τον υφυπουργό της Δικτατορίας Γεώργιο Γεωργαλά, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι ήταν επικοινωνιακός του σύμβουλος και είχε καταγγείλει ότι αυτός ήταν ο συγγραφέας, αλλά το βιβλίο εκδόθηκε με το όνομα του Πάνου Καμμένου.

Ή

ταν Μάρτιος του 2013 όταν ο υπουργός Οικονομικών της Σουηδίας Anders Borg, με αφορμή την οικονομική κρίση στην Κύπρο, είχε δηλώσει: «Στην Κύπρο έχουν μόνο τον χρηματοπιστωτικό τομέα και παραλίες. Τώρα που ο χρηματοπιστωτικός τομέας βρίσκεται σε πορεία κλεισίματος, δεν θα έχουν παρά μόνο τις παραλίες ως πηγή εισοδήματος». Η απάντηση του κ. Καμμένου είχε έρθει μέσα από τα social media: «Οι Σουηδοί έχουν αυτοκίνητα Saab και όμορφες γυναίκες. Τα καλοκαίρια έχουν μόνο Saab, οι γυναίκες είναι με τους Κύπριους εραστές τους παραλία». ω

πανος καμμενος

TheBuzz απο τον γιαννη πανταζοπουλο

Τι ψάχνουν οι Έλληνες

12 lifo – 28.9.17

23

5% [65+] 28% [18-24]

5% [55-64] 8% [45-54]

25-34

ΛΕΠΤΆ ΚΑΙ

ΗΛΙΚΊΑ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ ΧΡΗΣΤΏΝ

18% [35-44]

35-44

ΔΕΥΤΕΡΌΛΕΠΤΑ

36% [25-34] ΠΟΙΕΣ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΕΊΣ ΑΝΑΖΗΤΉΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ;

1. greek 2. greekcelebrity 3. greekporn 4. greekamateur 5. elliniko 6. lesbian 7. step mom 8. mom 9. milf 10. athens 11. stepsister 12. footjob 13. santorini 14. greek milf 15. anal 16. teen 17. greek pornstars 18. threesome

ΠΟΙΕΣ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΕΊΣ ΚΑΤΗΓΟΡΊΕΣ;

1. lesbian 2. anal 3. milf 4. mature 5. threesome 6. teen 7. big tits 8. shemale 9. big dick 10. hentai 11. female friendly 12. gangbang 13. babe 14. amateur 15. double penetration 16. old/young 17. ebony 18. babysitter 19. celebrity

45-54

?

10

%

55-64

Απορίες

α π ό τ ο ν αλ έξ α νδ ρ ο δ ι α κοσ ά β βα

ΠΌΣΗ ΏΡΑ ΠΕΡΝΟΎΝ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ, KATA ΜΕΣΟ ΟΡΟ, ΚΆΘΕ ΦΟΡΆ ΣΤΟ PORNHUB;

52

48%

18-24

ΠΏΣ ΔΙΑΜΟΡΦΏΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΙΜΉΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ ΑΝΆ ΗΛΙΚΊΑ;

ΚΙΝΗΤΌ ΄Ή ΛΆΠΤΟΠ;

65+

TalkoftheTown

HENTAI

77%

SCHOOL

67%

CARTOON

59%

BONDAGE

50%

ASS

47%

EBONY

45%

BBW

45%

CASTING

40%

MATURE

31%

SHEMALE

21%

AMATEUR

13%

EBONY

11%

RUSSIAN

56%

CZECH

50%

SHEMALE

44%

CASTING

32%

ANAL

27%

BISEXUAL

22%

RUSSIAN

97%

COMPILATION

94%

CZECH

72%

SHEMALE

64%

CASTING

54%

ANAL

52%

SHEMALE

150%

BISEXUAL

144%

OLD/YOUNG

115%

MATURE

111%

BABE

92%

ANAL

83%

SHEMALE

158%

JAPANESE

155%

BABE

136%

OLD/YOUNG

113%

ANAL

106%

LESBIAN

87%

lesbian

teen

threesome

big tits

shemale

bigdick babe

lesbian anal

ΑΡΓΟΛΊΔΑ

+2

ΙΩΆΝΝΙΝΑ

+4

ΧΊΟΣ

+5

ΑΤΤΙΚΉ

+6

ΚΑΒΆΛΑ

+8

ΛΕΥΚΆΔΑ

+28

[ΓΥΝΑΙΚΕΣ]

15:00 17:00 [ΑΝΤΡΕΣ]

HENTAI 28% SQUIRT

+1

64%

ΔΡΆΜΑ

ΚΑΙ

79%

ANAL 29%

ΚΕΝΤΡ. ΜΑΚΕΔΟΝΊΑ

THREESOME

-1

ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΤΙΜΟΎΝ ΤΗ

68%

ΚΟΡΙΝΘΊΑ

MILF 63%

-2

ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΏΡΕΣ ΠΡΟΤΙΜΆΜΕ;

BABYSITTER

ΚΈΡΚΥΡΑ

91%

-3

EBONY 87%

ΆΡΤΑ

DOUBLE PENETRATION

-5

... ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

121%

ΚΡΉΤΗ

AMATEUR 89%

-6

HARDCORE

ΘΕΣΣΑΛΊΑ

135%

-6

SHEMALE 115%

ΦΛΏΡΙΝΑ

η

BONDAGE

-6

24

Η ΕΛΛΆΔΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΚΑΤΆΤΑΞΗ

143%

ΔΥΤΙΚΉ ΕΛΛΆΔΑ

MATURE 116%

-7

CASTING 206%

ΚΑΣΤΟΡΙΆ ΚΟΖΆΝΗ

BBW 272%

-40 -14

ΜΕΤΑΞΎ

gangbang milf teen

ΚΟΖΆΝΗ

21%

threesome female friendly

big dick hardcore

-14

ΦΎΛΟ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ ΧΡΗΣΤΏΝ

...ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΊΔΕΣ

double penetration

ΠΡΈΒΕΖΑ

GANGBANG

mature

-17

ΠΌΣΟ ΑΓΑΠΆΜΕ ΤΟ PORNHUB ΣΕ ΣΧΈΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΞΈΝΟΥΣ;

152%

anal

ΓΡΕΒΕΝΆ

LESBIAN

milf

-21

184%

ΟΙ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ...

ΦΩΚΊΔΑ

FEMALE FRIENDLY

34

-40

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΉ

ΠΌΣΩΝ ΕΤΏΝ ΕΊΝΑΙ, KATA ΜΕΣΟ ΟΡΟ, ΟΙ ΧΡΉΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ;

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ, ΣΕ ΑΝΤΡΕΣ...

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ΑΝΆ ΠΕΡΙΟΧΉ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΈΣΟ ΌΡΟ ΠΑΡΑΜΟΝΉΣ; (ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ)

ΣΆΒΒΑΤΟ

ΠΟΙΕΣ ΜΈΡΕΣ ΜΑΣ ΑΡΈΣΕΙ ΝΑ ΜΠΑΊΝΟΥΜΕ ΣΤΟ PORNHUB;

208%

στο Pornhub

Η LIFO ΔΗΜΟΣΙΕΎΕΙ ΣΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΌΤΗΤΑ ΤΑ ΠΙΟ ΠΡΌΣΦΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΑΠΌ ΤΗ ΔΗΜΟΦΙΛΈΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΌΡΜΑ ΕΡΩΤΙΚΟΎ ΠΕΡΙΕΧΟΜΈΝΟΥ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ, ΑΠΌ ΤΑ ΟΠΟΊΑ ΠΡΟΚΎΠΤΟΥΝ ΜΕΡΙΚΆ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝΤΑ ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΑ.

ΤΟ ΞΈΡΟΥΜΕ ΌΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΊΚΕΣ ΒΛΈΠΟΥΝ ΠΟΡΝΌ – ΑΛΛΆ ΠΌΣΕΣ;

21

%

28.9.17 – lifo

13

TalkoftheTown

Ο δυτικός πολιτισμός γενικά κρύβει τον θάνατο κάτω από το χαλί. Αυτό φαίνεται και από την αποθέωση της νεότητας σαν μια ψεύτικη υπόσχεση αιώνιας ζωής.

ΒΊΑ, ΠΡΌΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ ΠΛΉΞΗ

α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις

Οι «αιτίες ανόδου» των δεξιών λαϊκισμών στη Δύση.

14 lifo – 28.9.17

Κάθε φορά επιστρέφει η ίδια απορία. Από καλοσπουδαγμένους φιλελεύθερους, ευαίσθητους οικολόγους, ορθολογιστές σοσιαλδημοκράτες ή και αριστερούς που ορκίζονται στα κοινωνικά δικαιώματα και στο τέλος της λιτότητας: ποιος είναι αυτός ο λαός που πάει προς την ούλτρα δεξιά; Θέλω όμως να πάω κάπου αλλού, μια και η συζήτηση για τις «αιτίες ανόδου» των δεξιών λαϊκισμών συνεχίζεται και αποκτά περισσότερη τεκμηρίωση. Ίσως πρέπει να μιλήσουμε περισσότερο για την κόπωση της Δύσης και τις φαντασιώσεις βίας που εκλύει αυτό το αίσθημα εξάντλησης. Μου έκανε, ας πούμε, εντύπωση μια φράση των ανθρώπων της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), που έκαναν λόγο για κυνήγι της Μέρκελ. Σαν να λέει κάποιος: αυτή θα την πάρουμε στο κατόπι, θα την κυνηγήσουμε, θα την έχουμε στο στόχαστρο. Αυτή η ρητορική του κυνηγιού είναι κοντά στη λαϊκή φαντασία για «εκδίκηση» στο όνομα όλων των ματαιώσεων και των τραυμάτων που προκαλεί η σύγχρονη, παγκοσμιοποιημένη, μητροπολιτική ζωή. Τι συμβαίνει λοιπόν; Η συμπονετική ρητορική των «καλών» (των πολιτικών παραφυάδων του εξισωτικού, ανθρωπιστικού Διαφωτισμού) γίνεται απεχθής και βαρετή. Σε ποιους; Κυρίως σε άνδρες νεότερων ηλικιών που αισθάνονται ευάλωτοι και ριγμένοι ανάμεσα σε ένα ένδοξο παρελθόν, με το οποίο τους έχουν πάρει τ’ αυτιά, και σ’ ένα άδοξο μέλλον που το γεύονται ήδη από τώρα. Σε αυτό το σημείο, στην έλξη δηλαδή που μπορεί να ασκεί η βίαιη γλώσσα και ενδεχομένως και η βίαιη πράξη, βλέπει κανείς τη σχέση που έχουν τα καινούργια φαινόμενα με το παρελθόν του φασισμού και του ναζισμού. Είναι ήδη αρκετά παλιός ο φόβος ότι η φιλελεύθερη κοινωνία ευνουχίζει, απομυζά το σθένος και φθείρει την υγεία, οδηγώντας την ανθρωπότητα προς ένα ανθυγιεινό συνονθύλευμα. Απέναντι σε αυτό τον «εκφυλισμό» πολλοί είδαν τη βία ως μια υπαρξιακή και πολιτική απάντηση. Όχι απλώς τη φυσική βία (αν και αυτή στάθηκε θεμελιώδης στους κλασικούς ολοκληρωτισμούς) αλλά και τα λόγια που δεν χαρίζονται και αγνοούν τις συμβάσεις της ευπρέπειας. Θα σας κυνηγήσουμε, θα σας δείξουμε, θα δείτε λοιπόν τι θα πάθετε. Ή αλλιώς «στα τέσσερα», όπως ήταν η ίδια εκδοχή στον σεξουαλικά απειλητικό κώδικα του Πάνου Καμμένου. Το αίσθημα της κόπωσης από τις συμβάσεις της καθιερωμένης πολιτικής μπορεί να κάνει τη βία επιθυμητή ως μια έσχατη ειλικρίνεια. Γι’ αυτό και οι ψηφοφόροι της ακροδεξιάς απαντούν, δικαιολογώντας την επιλογή τους, πως «αυτοί, τουλάχιστον, μας λένε την αλήθεια». Δεν εννοούν, φυσικά, ότι με τη συγκεκριμένη εκλογική τους επιλογή θα βρουν τις πιο ορθολογικές και πειστικές απαντήσεις στα προβλήματά τους αλλά ότι από «αυτούς τουλάχιστον» ακούν αυτά που κουβεντιάζουν μεταξύ τους. Με άλλα λόγια, η ανενδοίαστη εναλλακτική δεξιά έχει ένα ατού σε σχέση με τους άλλους: μιμείται επιτυχημένα την αυθόρμητη και μπρούτα γλώσσα των ανθρώπων που εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Ενώ όλοι οι υπόλοιποι, κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί, μιλούν κανονιστικά και δικαιωματικά, μιλούν για το αφηρημένο ευρωπαϊκό δέον, οι ριζοσπάστες της δεξιάς μαζεύουν από τον δρόμο αυτά που «ακούγονται» και τα παρουσιάζουν αρετουσάριστα στην πολιτική αρένα. Στην Ιδεολογία των καλών αντιπαραθέτουν μια Ζωολογία που πάει πέρα από το καλό και το κακό, πέρα από τον ανθρωπισμό και την αστική αβροφροσύνη. Στην αυτοσυγκράτηση των κοινοβουλευτικών ηθών απαντούν με θόρυβο και προκλήσεις. Έτσι έκαναν και στον Μεσοπόλεμο απέναντι στους πολιτισμένους σοσιαλδημοκράτες και στους ιδρωμένους ρήτορες των αστικών φιλελεύθερων κομμάτων. Φυσικά, δεν περνούν στην πράξη, όπως οι ναζί και οι φασίστες του εικοστού αιώνα. Τώρα η βία παίζεται περισσότερο στη δυνατότητα για εκβιασμούς και στη σκηνοθεσία της «τιμωρίας των ελίτ». Η κύρια προσπάθεια αναλώνεται στην παρεμπόδιση μιας πολιτικής παρά στον στόχο μιας πραγματικής επανάστασης για αλλαγή καθεστώτος. Ο εικοστός αιώνας είναι υβριδισμός, κόπωση και επικοινωνία. Άφθονη, επεξεργασμένη και προβαρισμένη επικοινωνία. Ακόμα και η αδεξιότητα, το ακαλλιέργητο και το αγενές μπορεί να υπηρετούν τον σκοπό της δημοφιλίας και της τονισμένης λαϊκότητας. Μπορεί όμως να υπάρξει αποτελεσματική απάντηση σε αυτό; Να πείσουν οι σοβαρές, πιο σύνθετες και λιγότερο «φυσικές» απαντήσεις στα προβλήματα; Ίσως. Αρκεί φυσικά να μη μοιάζουν με γλαφυρές εκθέσεις ιδεών αποκομμένες από τα σημερινά συλλογικά βιώματα. Και να μην περιφρονούν τους φόβους των μαζών λες και υπάρχει ζωή άφοβη και ασφαλής (υπάρχει: μόνο σε συνθήκες περιτειχισμένης πολυτέλειας). Κανένας δημοκράτης δεν κερδίζει πασχίζοντας να μιμηθεί τον αντιδημοκράτη και τα μαθήματα ανατομίας των ακραίων. Το θέμα είναι όμως να μην κλείνει τ’ αυτιά στη βουή των γεγονότων, συνεχίζοντας τις παλιές, καλές, ανώδυνες δεήσεις του. Σαν να μην έχει αλλάξει η αρχιτεκτονική του κόσμου μας και όλα να εξακολουθούν το ίδιο πληκτικά και νανουριστικά, όπως οι τακτικές ομιλίες ενός Προέδρου της Δημοκρατίας. Από αυτές που μπορείς να προβλέψεις όλες τις λέξεις τους και το συμπέρασμά τους. Όσο νομίζουμε πως η δημοκρατία είναι το προβλέψιμο συμπέρασμα ενός νανουριστικού λόγου, τόσο θα αυξάνεται ο πειρασμός της πρόκλησης: να πάει κανείς με τους κακούς για να ακούσει την «ωμή αλήθεια».

ΔΙΓΕΝΉΣ ΔΑΣΚΑΛΆΚΗΣ-ΓΙΌΝΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ;

Τώρα η βία παίζεται περισσότερο στη δυνατότητα για εκβιασμούς και στη σκηνοθεσία της «τιμωρίας των ελίτ». Η κύρια προσπάθεια αναλώνεται στην παρεμπόδιση μιας πολιτικής παρά στον στόχο μιας πραγματικής επανάστασης για αλλαγή καθεστώτος.

Ποια είναι η ανάγκη που σε οδήγησε στις «Ιστορίες θανάτου»; Όταν ήμουν 4 χρονών η μαμά μου πέθανε σε αυτοκινητικό και σε ηλικία 15 χρονών είχα ήδη παρευρεθεί σε 15 κηδείες – από τότε έχω χάσει κι άλλο κόσμο. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν μιλούσε ποτέ για όλες αυτές τις απώλειες και αυτό ήταν πρόβλημα. Σχετικά πρόσφατα, λοιπόν, άρχισα να ασχολούμαι με ιστορίες θανάτου και αυτός είναι ο πιο άμεσος τρόπος που έχω για να έρθω κοντά στη μάμα μου κυρίως, αλλά και να διαχειριστώ τα συναισθήματα που μου προκάλεσαν όλες αυτές οι απώλειες. Μπορείς να μας διηγηθείς την αγαπημένη σου ιστορία για τον θάνατο; Είναι ένα παιδικό παραμύθι που λέγεται The heart and the bottle του Oliver Jeffers. Ένα μικρό κορίτσι είναι γεμάτο απορίες για τον κόσμο που τις θέτει στον μπαμπά της, κι αυτός της δίνει απαντήσεις. Μια μέρα όμως βρίσκει την καρέκλα του μπαμπά της άδεια, γιατί πέθανε. Αποφασίζει, λοιπόν, να κλείσει την καρδιά της σε ένα μπουκάλι για να είναι ασφαλής. Το κορίτσι όμως έτσι έχασε το ενδιαφέρον για τον κόσμο, δεν τη μάγευαν πια ο ουρανός και η φύση. Μεγάλη πια, συνάντησε ένα μικρό παιδί που είχε απορίες. Μην ξέροντας να απαντήσει με την καρδιά κλειδωμένη, αποφασίζει να τη βγάλει από το μπουκάλι. Όσο και αν προσπαθεί, όμως, δεν μπορεί. Ωστόσο, το παιδί, που έχει ακόμα απορίες για τον κόσμο, καταφέρνει να την ελευθερώσει. Έτσι, η καρδιά μπήκε στη θέση της, το μπουκάλι έμεινε άδειο αλλά η καρέκλα του μπαμπά δεν ήταν πια άδεια. Είχε γεμίσει με όλες τις αναμνήσεις του κοριτσιού από τον μπαμπά του. Θεωρείς ότι η κουλτούρα μας δεν θέλει να ασχολείται πολύ με τον θάνατο, παρόλο που αποτελεί μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες; Ο δυτικός πολιτισμός γενικά κρύβει τον θάνατο κάτω από το χαλί. Αυτό φαίνεται και από την αποθέωση της νεότητας σαν μια ψεύτικη υπόσχεση αιώνιας ζωής. Ο θάνατος είναι το ένα πράγμα που όλος ο κόσμος έχει κοινό. Δεν είναι εύκολο θέμα, ούτε χαρούμενο, αλλά χωρίς την ύπαρξη ενός ανοιχτού διαλόγου πάνω στο θέμα καθένας μένει να διαχειριστεί την απώλεια μόνος, χωρίς στήριξη. Αυτό έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Μέσα από τις ιστορίες για τον θάνατο ευελπιστώ να βοηθήσω ώστε να ανοίξει κάπως ένας τέτοιος διάλογος. Άλλωστε, το ενδιαφέρον του κόσμου γι’ αυτή την εκδήλωση, που έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία μου, δείχνει ότι ο κόσμος θέλει πολύ να ασχοληθεί με το θέμα. Τι είναι το Nightmare Fuel; Μια περσόνα που χρησιμοποιώ σε κάποιες περφόρμανς μου. Αποτελεί την εξωτερίκευση μιας βαθιά κρυμμένης επιθυμίας που παίρνει τη μορφή εφιάλτη. Είναι μια posthuman οντότητα. Το Nightmare Fuel δεν έχει φύλο. Έχει ανθρώπινη μορφή, αλλά δεν φαίνεται ανθρώπινο δέρμα, κι έχει το κεφάλι ενός λαγού. Το Nightmare Fuel υπάρχει για να εξερευνήσει τους φόβους, τα καταπιεσμένα συναισθήματα και τις ξεχασμένες αναμνήσεις των ανθρώπων.

ΦΩΝΗΛΑΟΥ

α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

28.9.17 – lifo

15

TalkoftheTown

ACHTUNG, BABY

Πώς γίνεται το πρόσωπο μιας σύγχρονης ξενοφοβικής ακροδεξιάς να είναι γυναικείο και γκέι; Όλα παίζουν στον «μετα-αληθινό» κόσμο κι εμείς έχουμε ξεμείνει να τα παρακολουθούμε με όρους, συναισθήματα και συμπλέγματα του 20ού αιώνα.

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η π ολ ιτάκ η

ShortCut

Αμέσως μετά τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών κυκλοφόρησε παντού στα social media, άτιτλος και ανώνυμος, ένας χάρτης της Ευρώπης με σταμπαρισμένα ανά χώρα τα ποσοστά που έχουν λάβει στις τελευταίες αναμετρήσεις τα διάφορα ακροδεξιά/ αντιμεταναστευτικά κόμματα. Ποταμός από κάτω τα μοιρολόγια, οι κατάρες, τα αυτομαστιγώματα, οι επικλήσεις της Βαϊμάρης και του Στάλινγκραντ, η συλλήβδην καταγγελία της Ευρώπης, της νεωτερικότητας κ.ο.κ. Πράγματι, μια ματιά στον χάρτη αυτόν θα οδηγούσε έναν εξωγήινο παρατηρητή στο συμπέρασμα ότι η Γαλλία ασθμαίνει στον προθάλαμο του φασισμού, η Γερμανία έχει βρεθεί μέσω χρονομηχανής στην περίοδο λίγο πριν από την επικράτηση των ναζί, ενώ στην Ισπανία, ας πούμε, και στα Βαλκάνια –πλην της Ελλάδας– δεν υπάρχουν ακροδεξιά στοιχεία, αφού δεν έχουν καταγραφεί επίσημα εκλογικά αποτελέσματα αντίστοιχων σχημάτων. Παρ’ ότι πρόκειται για τυπικό παράδειγμα εύκολης ψηφιακής χειροτεχνίας με στόχο τη δημιουργία κραυγαλέων εντυπώσεων εις βάρος οποιασδήποτε ουσίας –όπως τα ποσοστά κατοχής της μπάλας στους ποδοσφαιρικούς αγώνες που ποτέ δεν έχουν να κάνουν με το αποτέλεσμα– και παρά τις επιμέρους διαφορές αυτών των ξενοφοβικών καταρχάς σχηματισμών, ο χάρτης περιφέρεται ως βαθιά αποκαρδιωτικό συμπέρασμα ενδελεχούς ανάλυσης της ακροδεξιάς στροφής της Ευρώπης. Και αφού πέσαμε από τα σύννεφα (συνήθεια που έγινε λατρεία) με τη ραγδαία άνοδο των ποσοστών της Εναλλακτικής για τη Γερμανία –πολιτικός φορέας που έχει διανύσει όλο το ιδεολογικό φάσμα δεξιά του φιλελεύθερου κέντρου για να καταλήξει ότι στην ξενοφοβία βρίσκεται το ψηφοθηρικό «ψαχνό»–, σηκωθήκαμε για λίγο για να ξαναπέσουμε ακόμα πιο θεαματικά, επεξεργαζόμενοι την πληροφορία ότι η (συν)ηγέτιδα του φορέα αυτού που έχει τεθεί εναντίον του γάμου ομοφύλων είναι λεσβία με σύμφωνο συμβίωσης με τη σύντροφό της, που είναι από τη Σρι Λάνκα. Καλώς ήλθαμε στον «μετα-αληθινό» κόσμο όπου βασιλεύουν τα τραυματικά φαινόμενα, οι ανακολουθίες, τα οξύμωρα και τα «είπα - ξείπα» και όπου χωράνε πάσης φύσεως σχιζοειδείς ταυτότητες, ακόμα και αυτή του/της «γκέι ομοφοβικού/-ής» στο φινάλε.

16 lifo – 28.9.17

Η περίπτωση της Alice Weidel έδωσε και νέα υπόσταση στους προβληματισμούς που έχουν καταγραφεί κατά καιρούς σχετικά με την έλξη που ασκούν τα ακροδεξιά σχήματα στο γυναικείο κοινό, ειδικά στο επίπεδο της υψηλόβαθμης στελέχωσης. Μετά τη Γαλλία, τη Δανία και τη Νορβηγία (οι πιο επιφανείς περιπτώσεις), η Γερμανία. Είχε γράψει σχετικά η Ναόμι Γουλφ (το όνομα της οποίας συγχέεται τακτικά με αυτό της Ναόμι Κλάιν, παρ’ ότι προέρχονται από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες) πριν από δύο χρόνια σε ένα άρθρο της με τίτλο «Φασισμός με φεμινιστικό πρόσωπο»: «… Και για όλες αυτές τις γυναίκες, όπως και για κάθε υποτελή ομάδα οπουδήποτε, ο φασισμός ενίσχυε αυτό το ένστικτο που οι κοινωνικοί επιστήμονες αποκαλούν “αποστροφή της τελευταίας σειράς”: την επιθυμία να υπερβείς σε βαθμίδα άλλες ομάδες. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε την έμφυλη γοητεία που ασκεί τόσο σε κάποιες γυναίκες όπως και σε κάποιους άντρες, με διαφορετικούς ψυχοδυναμικούς τρόπους, η φιγούρα που αντιπροσωπεύει τη στιβαρή εξουσία και την άκαμπτη ιεραρχία. Είναι όπως το έλεγε η Σίλβια Πλαθ στο ποίημά της “Μπαμπάς”: “Κάθε γυναίκα λατρεύει έναν Φασίστα,/ στο πρόσωπο την μπότα, την κτηνώδη καρδιά ενός κτήνους σαν κι εσένα”. Αυτά είναι μόνο κάποια από τα μοτίβα της ακροδεξιάς ιδεολογίας που προκαλούν την έλξη σε κάποιες από τις γυναίκες της σημερινής Ευρώπης. Τα σύγχρονα ακροδεξιά κινήματα ενισχύονται επίσης από τους περιορισμούς μιας μεταφεμινιστικής, μετά - τη - σεξουαλική - επανάσταση κοινωνίας και από το πνευματικό και συναισθηματικό κενό που προκύπτει ως απότοκο της απόλυτης επικράτησης ενός κοσμικού υλισμού…». Είναι μεγάλος πειρασμός να παρακολουθεί κανείς τις δυσοίωνες εξελίξεις του καιρού μας παρέα με τα διδακτικά φαντάσματα του παρελθόντος, βέβαιος πια ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται πάντα ως τραγωδία και ποτέ ως φάρσα. Είναι επίσης όμως διάχυτη πλέον μια αίσθηση παράλυσης και ξεροκεφαλιάς που συνοδεύει την εμμονή να παρακολουθούμε τα γεγονότα αυτού του αιώνα με όρους, συναισθήματα και συμπλέγματα του 20ού.

28.9.17 – lifo

17

TalkoftheTown

ΠΌΣΟ ΑΞΙΌΠΙΣΤΕΣ ΕΊΝΑΙ ΟΙ TOP-10 ΛΊΣΤΕΣ ΤΩΝ ΞΈΝΩΝ ΜΈΣΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ; Σε μια χρονιά που κλείνει με ρεκόρ αφίξεων, οι τουρίστες είναι στο έλεος των «ψαγμένων» συντακτών που ανακαλύπτουν συνεχώς τα «καλύτερα».

UrbanLife

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η κ υ ρι αζ η

Σύμφωνα με την ψηφοφορία των εκατομμυρίων χρηστών του Trip Advisor, το Μουσείο Ακρόπολης είναι στην 9η θέση στα κορυφαία του κόσμου και στην 5η στο TOP-10 των μουσείων της Ευρώπης.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι τελευταία τα πηγαίνουμε πολύ καλά στον τουρισμό, τη «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας. Το 2017 θα κλείσει με νέο ρεκόρ αφίξεων, άνω των 30 εκατομμυρίων επισκεπτών, δηλαδή με αριθμό τριπλάσιο του πληθυσμού όλης της χώρας. Κύρια πηγή πληροφόρησης όλων αυτών των ανθρώπων είναι φυσικά τα μεγάλα ξένα μέσα ενημέρωσης, τα οποία προφανώς, ακολουθώντας το αυξημένο τουριστικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα, ασχολούνται όλο και περισσότερο με αυτήν, προτείνοντας τα «καλύτερα» της χώρας. Βλέπουμε συχνά, για παράδειγμα, λίστες με τα καλύτερα μαγαζιά της Αθήνας, τις καλύτερες γειτονιές για να μείνεις, τα καλύτερα beach bars στα νησιά κ.λπ. Πετυχαίνουν όμως αυτές οι λίστες να αποτυπώσουν την πραγματικότητα; Με άλλα λόγια, πέφτουν μέσα; Ο Φώτης Βαλλάτος, αρχισυντάκτης του περιοδικού «Blue» της Aegean και του popaganda.gr, μας είπε: «Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα ρεπορτάζ για την Αθήνα και την Ελλάδα γενικότερα. Της Αθήνας είναι πιο σωστά. Συνηθίζουν όμως να παρουσιάζουν την Αθήνα μονόπλευρα. Προβάλλουν επανειλημμένως συγκεκριμένου είδους μαγαζιά, περισσότερο εναλλακτικά ή χίπστερ, και αφήνουν απέξω άλλα που έχουν αγκαλιάσει οι ντόπιοι. Αυτό συμβαίνει γιατί νομίζω ότι μέχρι πρότινος τα ξένα μέσα μάς είχαν στο μυαλό τους ως χώρα στραμμένη περισσότερο προς την Ανατολή. Οπότε, όταν βλέπουν μαγαζιά που θα μπορούσαν να έχουν ανοίξει στο Λονδίνο ή στο Βερολίνο, ενθουσιάζονται. Σαφώς και γίνονται λάθη, και εκεί παίζει ρόλο η επάρκεια των συνεργατών των εντύπων. Για παράδειγμα, το κλειστό εδώ και μία δεκαετία Ρόδον έχει εμφανιστεί προσφάτως σε λίστα. Η μεγάλη πληγή όμως είναι τα ρεπορτάζ για τα ελληνικά νησιά, με πολλά λάθη και ανακρίβειες. Μεγάλο ταξιδιωτικό έντυπο, για παράδειγμα, είχε πέρσι την Πάρο σε λίστα με τα μυστικά νησιά. Το CNN είχε στη λίστα του με τα 10 καλύτερα beach bars του κόσμου ένα μετριότατο μπαρ της Καλύμνου».

18 lifo – 28.9.17

Η Νάντια Μασσαχού, αρχισυντάκτρια του «Greekguide», μας είπε: «Ας ξεκινήσουμε από μια απλή αλήθεια. H κατηγορία “Τα 10 καλύτερα…” δεν υπάρχει. Δηλαδή δεν υπάρχει ως ΤΑ 10 καλύτερα. Μπορεί καθημερινά να δημοσιεύονται, αλλά τα «best of» δεν είναι παρά μια επινόηση τεχνικής φύσεως, ιδιαίτερα αγαπητή στο κοινό, οπότε όλοι τη χρησιμοποιούμε. Ως αναγνώστρια, λοιπόν, αναζητώ κι εγώ κάποιες φορές τις λίστες αυτές. Όταν όμως διαβάζω για «ελληνικά top 10» σε media του εξωτερικού, ακόμα και στα πιο έγκριτα και δημοφιλή, συνήθως βρίσκομαι με την ίδια απορία (“μα, τι γράφει;”), συνοδεία μιας (δυσάρεστης) έκπληξης, λίγο πολύ αναμενόμενης όμως. Κάποιος που δεν ζει σε μια πόλη, δεν περπατά μια γειτονιά, δεν έρχεται σ’ επαφή με τους ανθρώπους της, δύσκολα μπορεί να πιάσει τα vibes. Και μια επίσκεψη δεν αρκεί για να δοθούν κατευθύνσεις και να γίνουν προτάσεις. Γι’ αυτό συνήθως αυτές οι λίστες αστοχούν». Η Ελένη Νικολούλια, δημοσιογράφος του «Difford’s Guide», μας είπε: «Κάποιες φορές ανταποκρίνονται, κάποιες όχι. Συνήθως, όταν πρόκειται για αξιόπιστα sites, υπάρχει και μια δόση πραγματικότητας. Τις περισσότερες φορές όμως οι λίστες που βλέπουμε δεν αντιπροσωπεύουν καθόλου τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα του dining και του drinking. Πολλές φορές έχω την αίσθηση πως απλώς ρωτάνε ή εμπιστεύονται λάθος ανθρώπους (ξέρεις, με τη λογική του στυλ “έχω μια ξαδέλφη, την Τούλα, στη Στούπα, που είναι πολύ μέσα στα πράγματα, κάτσε να την πάρω ένα τηλέφωνο”) ή πως, δυστυχώς, οι ανταποκριτές τους είναι ακατάλληλοι για τέτοιου είδους ρεπορτάζ. Άλλωστε δεν χρειάζεται να είσαι expert για να καταλάβεις πως τα Λιμανάκια σε καμία περίπτωση (ειδικά αυτές τις μέρες) δεν αποτελούν ένα από τα καλύτερα beach bars της Ελλάδας, όπως είδαμε να αναφέρεται πρόσφατα σε μεγάλο διεθνές ειδησεογραφικό site».

Πολλές φορές έχω την αίσθηση πως απλώς ρωτάνε ή εμπιστεύονται λάθος ανθρώπους (ξέρεις, με τη λογική του στυλ “έχω μια ξαδέλφη, την Τούλα, στη Στούπα, που είναι πολύ μέσα στα πράγματα, κάτσε να την πάρω ένα τηλέφωνο”) ή πως, δυστυχώς, οι ανταποκριτές τους είναι ακατάλληλοι για τέτοιου είδους ρεπορτάζ.

28.9.17 – lifo

19

κε ιμε ν ο : αλ εξ ανδροσ δι ακοσαβ βασ, φωτ ο γ ραφι α: π αρι ς ταβ ι τ ι α ν

57΄ με τον Λουκά Κυριαζή Ο νεαρός πρωτοεμφανιζόμενος με τα αγγελικά χαρακτηριστικά μεταμορφώνεται σε ένα ναζιστικό τέρας στο «Τελευταίο Σημείωμα», τη νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη.

Πάντα αναρωτιόμουν πώς ένας σκηνοθέτης αποφασίζει να «χαρίσει» έναν σημαντικό, αν όχι πρωταγωνιστικό, ρόλο σε κάποιον νεοεμφανιζόμενο ηθοποιό, πώς εμπιστεύεται το όραμά του σε κάποιον που δεν έχει αφήσει, μέχρι εκείνη τη στιγμή, καλλιτεχνικό στίγμα ή δεν έχει επιδείξει στοιχειώδη, έστω, καλλιτεχνική παρουσία, πόσο δύσκολο είναι να ληφθεί και να στηριχτεί μια τέτοια απόφαση. Χρειάστηκαν μόλις δέκα λεπτά συζήτησης με τον Λουκά Κυριαζή, τον πιτσιρικά που κρατά έναν ρόλο-κλειδί στο Τελευταίο Σημείωμα, τη νέα ταινία του Παντελή Βούλ-

20 lifo – 28.9.17

γαρη για τα γεγονότα γύρω από την εκτέλεση 200 κρατουμένων του Χαϊδαρίου στο Σκοπευτήριο Καισαριανής την 1η Μαΐου 1944, την πιο μαζική εκτέλεση στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής, για να καταλάβω τα πώς και κυρίως τα γιατί. Ο Λουκάς είναι μόλις 23 και όταν τον γνωρίζεις βλέπεις ένα πράο, συνεσταλμένο αγόρι με εντυπωσιακά ιδιαίτερο φιζίκ που σε κάνει να παίρνεις όρκο ότι η καταγωγή του είναι (τουλάχιστον) κατά το ήμισυ ξενική. Κι όμως, είναι 100% Έλληνας, αν και σίγουρα το παρουσιαστικό του συντέλεσε στην επιλογή να ενσαρκώσει τον 18χρονο

16 χρόνια οι υπότροφοι COSMOTE δίνουν μαθήματα ζωής

Σ

ε συνθήκες οικονομικής κρίσης είναι ελπιδοφόρο ένας τεχνολογικός όμιλος, όπως ο ΟΤΕ, να πρωτοπορεί σε ανταγωνιστικές συνθήκες και ταυτόχρονα να δημιουργεί και να προσφέρει ευκαιρίες και δυνατότητες στους νέους. Φέτος, μετά από 16 συνεχόμενα έτη, η COSMOTE ανακοίνωσε το Πρόγραμμα Υποτροφιών για το 20172018. Οι αιτήσεις συμμετοχής είναι μέχρι τις 2 Οκτωβρίου 2017. Τόσο γι’ αυτό όσο και για το επιχειρηματικό περιβάλλον μέσα στο οποίο η COSMOTE καλείται να δραστηριοποιηθεί, να αναπτυχθεί και να παραμείνει στην κορυφή, «παρασύροντας» κι άλλους, μιλήσαμε με την Εxecutive Director Εταιρικής Επικοινωνίας Ομίλου ΟΤΕ, κ. Ντέπη Τζιμέα. Ευελπιστείτε ότι το Πρόγραμμα Υποτροφιών του Ομίλου COSMOTE είναι, έστω και σε βάθος χρόνου, ένα αποτελεσματικό ανάχωμα στο brain drain που μαστίζει τη χώρα; Το πρόγραμμα υποτροφιών COSMOTE έχει στόχο να βοηθήσει τους νέους φοιτητές με οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες, που θέλουν να σπουδάσουν και να προοδεύσουν, αλλά δεν έχουν τα μέσα να το κάνουν. Τους βοηθούμε να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στην Ελλάδα και να βγουν στην αγορά εργασίας. Σήμερα, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία υπότροφοί μας είναι 33 ετών και πολλοί από αυτούς έχουν καταφέρει να διακριθούν επαγγελματικά. Το brain drain, ένα φαινόμενο που μας αφορά

και μας προβληματίζει όλους, πιστεύω ότι έχει να κάνει, μεταξύ άλλων, και με την ανάπτυξη και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα. Οι υποτροφίες είναι σίγουρα ένα μικρό ανάχωμα, όμως δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα. Πέραν των υποτροφιών, η συμβολή του Ομίλου ΟΤΕ στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι σημαντική. Αναφέρομαι κυρίως σε δύο τομείς: την απασχόληση και τις επενδύσεις. Τα τελευταία 5 χρόνια, ο Όμιλος ΟΤΕ έχει κάνει πάνω από 2.500 χιλιάδες προσλήψεις σε διάφορες ειδικότητες. Παράλληλα, με τις επενδύσεις του σε δίκτυα νέας γενιάς, προγράμματα ICT, τεχνολογικές λύσεις για τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές, ο Όμιλος οδηγεί τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Πώς επιλέγονται οι αποδέκτες των υποτροφιών και τι κριτήρια θα πρέπει να πληροί κάποιος για να λάβει μέρος στο πρόγραμμα; Για να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα των υποτροφιών COSMOTE, βασική προϋπόθεση είναι οι ενδιαφερόμενοι να είναι πρωτοετείς φοιτητές και να έχουν εισαχθεί σε οποιοδήποτε ελληνικό πανεπιστήμιο με 16.000 μόρια και άνω. Καθώς η επιλογή των υποτρόφων γίνεται κυρίως με κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια, λαμβάνεται υπόψη το κατά κεφαλήν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα των φοιτητών, ενώ δεν θα πρέπει να έχουν δεχτεί άλλη υποτροφία, μεγαλύτερη των 1.500 ευρώ. Και φυσικά, θα πρέπει να κάνουν εμπρόθεσμα την αίτησή τους στο www.cosmote-

Η Executive Director Εταιρικής Επικοινωνίας Ομίλου ΟΤΕ μιλά για το Πρόγραμμα Υποτροφιών COSMOTE και για το όραμα πλήρους εφαρμογής των αρχών Βιώσιμης Ανάπτυξης στο ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον.

scholarships.gr. Για το φετινό πρόγραμμα, η προθεσμία λήγει τη Δευτέρα 2 Οκτωβρίου, στις 17:00. Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων χρόνων έχει συμβεί κάποιος φοιτητής που διέπρεψε στο αντικείμενό του να απορροφηθεί και να αξιοποιηθεί από τον Όμιλο; Πράγματι, υπάρχουν κάποιοι υπότροφοί μας με τους οποίους έχει συνεργαστεί ο Όμιλος. Γενικά, διατηρούμε επαφή με όλα τα παιδιά κατά τη διάρκεια των σπουδών τους – ούτως ή άλλως παρακολουθούμε την πορεία τους στο πλαίσιο του προγράμματος. Στα σχέδιά μας, πάντως, είναι να έχουμε πιο συστηματική επαφή με τους υποτρόφους μας μετά τις σπουδές τους, ακόμη και για θέματα αναζήτησης εργασίας. Πόσο εύκολο είναι σε περιβάλλον οικονομικής κρίσης, όπως αυτό που βιώνουμε τώρα στην Ελλάδα, και σε έναν κλάδο εξόχως ανταγωνιστικό, όπως ο δικός σας, να τηρούνται και να εφαρμόζονται οι αρχές της Βιώσιμης Ανάπτυξης; Δεν είναι θέμα ευκολίας αλλά αναγκαιότητας. Η υιοθέτηση των αρχών της Βιώσιμης Ανάπτυξης σήμερα είναι μονόδρομος για τις επιχειρήσεις. Δεν μπορούμε να πάμε μπροστά αν δεν σεβόμαστε το περιβάλλον και τους συνανθρώπους μας. Αν δεν βοηθούμε αυτούς που έχουν ανάγκη. Αν δεν φροντίζουμε τους εργαζομένους μας και δεν λειτουργούμε με διαφάνεια και υπευθυνότητα σε κάθε μας δράση. Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα από όλα αυτά, αν δεν είμαστε οικονομικά βιώσιμοι και υγιείς. Οπότε, ναι, η τήρηση των αρχών της Βιώσιμης Ανάπτυξης είναι απαραίτητη για τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα, ιδίως τώρα, σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο. Κλείνοντας, πείτε μας κάτι για τους υποτρόφους του προγράμματος COSMOTE; Έχετε κάποια ιστορία να μοιραστείτε μαζί μας; Η επαφή μου με τους νέους αυτούς αποδεικνύεται κάθε χρόνο μια συγκλονιστική εμπειρία. Σχεδόν όλοι έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Τους διακρίνει η ωριμότητα, η δύναμη της θέλησης. Είναι αισιόδοξοι –το βλέπεις στην πράξη– και ταυτόχρονα ρεαλιστές. Πάνω απ’ όλα, τους διακρίνει η αξιοπρέπεια. Οι περισσότεροι ζουν σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες. Προέρχονται από μονογονεϊκές ή πολύτεκνες οικογένειες ή έχουν χάσει τους γονείς τους. Συχνά, έχουν γονείς χρόνια άνεργους ή με σοβαρές ασθένειες ή χρήστες ουσιών. Χρειάζεται να δουλεύουν κατά τη διάρκεια του σχολείου ή μένουν σε σπίτια χωρίς θέρμανση ή ηλεκτρικό. Κι όμως, δεν το βάζουν κάτω. Δεν αφήνουν τα όνειρά τους να χαθούν. Οι ιστορίες είναι πολλές. Ένας υπότροφός μας από τη Β. Ελλάδα διάβαζε τον χειμώνα στο μπαλκόνι, γιατί είχε 7 αδέλφια και το σπίτι ένα δωμάτιο. Δεν υπήρχε χώρος, παρά μόνο έξω στο κρύο. Μια άλλη κοπέλα τελείωσε στα τρία χρόνια το πανεπιστήμιο, ώστε τα χρήματα της τέταρτης χρονιάς να τα κρατήσει για το μεταπτυχιακό της. Ήταν συγκλονιστική η στιγμή που ένας νεαρός υπότροφος μας εξομολογήθηκε ότι μόλις μία μέρα πριν του ανακοινώσουμε την υποτροφία είχε χάσει τον μοναδικό άνθρωπο που είχε και που τον είχε μεγαλώσει, τον παππού του. Δεν είχε κανέναν δικό του να μοιραστεί τη χαρά του. Ένα προς ένα τα παιδιά που έχουμε την τιμή να αποκαλούμε υποτρόφους της COSMOTE εδώ και 16 χρόνια μάς δίνουν μαθήματα ζωής, δείχνοντάς μας ότι τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από την ανθρώπινη θέληση.

28.9.17 – lifo

21

57΄ με τον Λουκά Κυριαζή

TalkoftheTown

Κόβατς, έναν διαβόητο Γερμανό δεκανέα ουγγρικής καταγωγής που δρούσε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου αλλά και στο αρχηγείο της Γκεστάπο στη Μέρλιν και ήταν ο φόβος και ο τρόμος στα βασανιστήρια των αντιστασιακών, τον έτρεμαν όμως και οι Γερμανοί «συνάδελφοί» του, γι’ αυτό και τον είχαν στα όπα-όπα. Μόλις αρχίζει να μιλά για τον ρόλο του και για την υποκριτική εν γένει, μεταμορφώνεται. Η ηρεμία εξαφανίζεται και μπροστά μου έχω ένα παθιασμένο με την τέχνη του –και ενίοτε σχεδόν αύθαδες, με την πολύ θετική σημασία του όρου– παιδί που περιγράφει με ένταση, κουνώντας χέρια και αλλάζοντας συνεχώς εκφράσεις, τη μοναδική εμπειρία των γυρισμάτων στην Κρήτη και το πόσο τυχερός αισθάνεται που η καριέρα του ξεκινά με μια τόσο σπουδαία συνεργασία. «Ο Παντελής Βούλγαρης βρέθηκε στον δρόμο μου όταν ήμουν 19. Μόλις του είπα ότι ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο, με κάλεσε στο σπίτι του. Καθίσαμε τέσσερις-πέντε ώρες κι εγώ κοιτούσα να ρουφήξω την κάθε λέξη από αυτά που μου έλεγε. Κάπως έτσι βρέθηκα να κάνω μαθήματα με την Αννέζα Παπαδοπούλου. Φοβερή δασκάλα και υπέροχη, πολύ σωματική ηθοποιός. Ξέρεις, υπάρχουν καλοί ηθοποιοί που είναι κακοί δάσκαλοι και το αντίστροφο. Στην αρχή θυμάμαι να της λέω: “Δεν θέλω να ξανάρθω, γιατί νομίζω ότι μου τρως τα λεφτά”. Δεν καταλάβαινα τίποτα, δυσκολεύτηκα πάρα πολύ, μου πήρε δύο χρόνια για να δω ότι αυτό που κάνουμε

λειτουργεί και να νιώσω έτοιμος να δώσω σε σχολή υποκριτικής». Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο Βούλγαρης και η Καρυστιάνη, παρά τους όποιους ενδοιασμούς τους, πλησίασαν τον Λουκά για τον (γερμανόφωνο) ρόλο του Κόβατς, κάνοντάς του το εξής δημιουργικό καψόνι». « Ήταν Σάββατο, μου έδωσαν όλο το σενάριο στα ελληνικά και μου είπαν να πάω τη Δευτέρα και να παίξω μια σκηνή στα γερμανικά, όποια ήθελα. Αυτή η ελευθερία εξαρχής με καύλωσε πάρα πολύ. Θυμάμαι να βλέπω μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο δέκα σχετικές ταινίες, όπως η Πτώση. Εν τω μεταξύ, γερμανικά καλά δεν μιλούσα κι έτσι απευθύνθηκα σε δάσκαλο. Κουρεύτηκα και όταν επέστρεψα, στον καθρέφτη του ασανσέρ είπα στον εαυτό μου “εσύ θα τον πάρεις αυτόν το ρόλο”. Άρχισα να παίζω μια έντονη σκηνή όπου ο Κόβατς απευθύνεται σε ένα παιδί και του λέει “αφόπλισέ με, μαλακισμένο”. Άρπαξα κι εγώ τον βοηθό του Βούλγαρη, ήταν λίγο αστείο. Σηκώθηκε, μου έδωσε το χέρι και μου είπε: “Αγόρι μου, τον πήρες τον ρόλο”. Γενικά, ο Βούλγαρης και η Καρυστιάνη είναι οι ιστορίες τους και ο μοναδικός τρόπος να τις περιγράφουν, σαν να βλέπεις μονόπρακτο κάθε φορά. Μου έχουν πει τόσο πολλές

22 lifo – 28.9.17

– γι’ αυτές νιώθω πιο τυχερός παρά που έπαιξα στην ταινία τους. Ο Βούλγαρης είναι ένα παιδί, μου χάρισε μια νέα αθωότητα ο τρόπος που ακόμα ελπίζει μέσα από την τέχνη του μετά από τόσα χρόνια». Δεν είναι φοβερό να το λέει αυτό ένας 23χρονος για έναν 77χρονο; «Του μιλάω στον πληθυντικό. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ποτέ δεν τον είδα ως τον σεβάσμιο παππού και “κ. Παντελή, μη σπάσουν τ’ αυγά”». Στην προετοιμασία του, ο Λουκάς αναζήτησε στοιχεία για τον Κόβατς. Μου αναφέρει μάλιστα ότι είχε εφεύρει και το «φιδάκι» ή «σαύρα» στα βασανιστήρια, αλλά φυσικά τα ίχνη του χάνονται μετά την πτώση του Ράιχ. «Είναι πολύ κοινό το όνομά του, σαν να λες Παπαδόπουλος. Έχω βρει πάρα πολλούς και πήγαινα συνέχεια στον Βούλγαρη και τον ρωτούσα: “Μήπως είναι αυτός;”. Εγώ, παρ’ ότι Έλληνας, προσπάθησα να τον αγαπήσω, να τον δικαιολογήσω με κάποιον πιθανό τρόπο. Σε όλη την ταινία είναι βάναυσος, σε βαθμό που τον σιχαίνεσαι, αλλά υπάρχει και μια ανθρώπινη πλευρά του. Την απέδωσα στην ηλικία του, ήταν ένα παιδί που πήρε εξουσία και έπρεπε να επιβληθεί. Ενδεχομένως ήταν και δική μου ανάγκη να του προσδώσω μια ανθρώπινη πλευρά, για να μπορέσω να τον αντιμετωπίσω». Πέρα από το διάβασμα, τις ταινίες και τα γερμανικά τραγούδια, ο Λουκάς κράταγε σημειώσεις για τον ρόλο σε ένα τετράδιο όπου κατέγραφε ό,τι του κατέβαινε, σκέψεις και εικόνες. Πόσο δύσκολο και αμήχανο ήταν για εκείνον να βρεθεί από το πουθενά στο σετ μιας τόσο μεγάλης παραγωγής – αρχικά, από άποψη κινησιολογίας και μόνο, πού θα πάει, πώς θα σταθεί! Απόλυτα ψαρωμένος καθώς ήταν στην αρχή των γυρισμάτων, συνειδητοποιεί ότι τον βοήθησε το γεγονός ότι τα γυρίσματα έγιναν στα Χανιά, οπότε κατάφερε να αναπτύξει σχέσεις με τους συμπρωταγωνιστές του. « Ήταν πολύ σημαντικό που έμενα μαζί με τον Ανδρέα (Κωνσταντίνου) και τον Αινεία (Τσαμάτη), με τους οποίους είχα γνωριστεί δύο εβδομάδες πριν. Αν τα γυρίσματα γίνονταν εδώ, στην Αθήνα, θα ήμουν σπίτι μου κάθε βράδυ και δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να λειτουργήσω. Εκεί βρισκόμουν σε μια αποστολή». Ο Λουκάς δηλώνει πολύ κουτσομπόλης, καθώς μου λέει πόσο τρελαίνεται να παρατηρεί ανθρώπους, κινήσεις, συμπεριφορές, τσακωμούς, τα πάντα. «Ακούω μουσική στον δρόμο, αλλά μόλις νιώσω κάποια περίεργη ενέργεια, βγάζω αμέσως τα ακουστικά για να είμαι παρών. Με τρομάζουν οι ανθρώπινες συμπεριφορές. Με τρομάζει πολύ η αγένεια, αλλά ακόμα περισσότερο η επιτηδευμένη ευγένεια. Οι πληθυντικοί, η υποχρέωση για παραχώρηση θέσης, όλα αυτά τα τυπικά». Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή της συνάντησής μας είναι όταν επιχειρεί να μου εξηγήσει ότι δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στη δράση παρά στο ήθος του ηθοποιού: «Η ελληνική λέξη “ηθοποιός” πρέπει να αλλάξει, γιατί δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Το αγγλικό “actor”, αυτός που δρα, ο δράστης, μου αρέσει πιο πολύ, ενέχει κάτι κόντρα, κάτι παράνομο, που το ’χει η τέχνη. Έχουμε δώσει μια τόσο βαρυσήμαντη, αρκετά υποκειμενική χροιά σε αυτήν τη λέξη. Προτιμώ τη δράση, που είναι αντικειμενική». Το «Τελευταίο Σημείωμα» θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους στις 26 Οκτωβρίου από την Tanweer.

Ο Βούλγαρης είναι ένα παιδί, μου χάρισε μια νέα αθωότητα ο τρόπος που ακόμα ελπίζει μέσα από την τέχνη του μετά από τόσα χρόνια.

28.9.17 – lifo

23

Ο Χασάν καιο Μοχάμεντ, δύο ανήλικοι

πρόσφυγες από τη Συρία, ζουν στη

Δομή Φιλοξενίας

Ασυνόδευτων Ανηλίκων στην

Αθήνα καιέχουν

ενταχθεί στη ζωή της πόλης.

Παρ’ όλα αυτά,

ονειρεύονται

μια

καλύτερη

ζωή μακριά από

Ταξίδι στο όνειρο

Από τον Μ.Hulot Φωτογραφία: Πάρις Ταβιτιάν

Στη φωτογραφία τα δύο αδέρφια στην επίσκεψή τους στον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ στην Αθήνα (Μενελάου 134, Καλλιθέα), όπου ξεναγήθηκαν στις δράσεις του συλλόγου. Και οι δύο φοβούνται πολύ τις κουκουβάγιες –«είναι πουλιά που προμηνύουν κακό στην πατρίδα μας» λέει ο Χασάν– ενώ ενθουσιάστηκαν με τις νεαρές καρδερίνες (ζήτησαν να πάρουν μία στο σπίτι!). « Έχουμε ένα ολόκληρο δωμάτιο με πουλιά στη Συρία», λέει ο Μοχάμεντ, «ο πατέρας μου τα αγαπάει πολύ». Φεύγοντας, υποσχέθηκαν να συνοδεύσουν τους εθελοντές του ΑΝΙΜΑ την ημέρα που θα τις ελευθερώσουν στη Βραυρώνα.

28.9.17 – lifo

25

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Aριστερά ο Μοχάμεντ στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ και δεξιά ο Μοχάμεντ και ο Χασάν κάνουν ιστιοπλοΐα στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Λίγο πριν φτάσουμε στην ακτή, μας πλησίασε το σκάφος του Λιμενικού και ο βαρκάρης μάς πέταξε στη θάλασσα, γιατί αν τον έπιαναν, θα έτρωγε δέκα χρόνια φυλακή. Μας συνέλαβε η αστυνομία, μείναμε τρεις μήνες στη Σάμο και μετά ήρθαμε στον Σκαραμαγκά.

26 lifo – 28.9.17

Η

ιστορία του Χασάν και του Μοχάμεντ, δύο έφηβων Κούρδων από τη Συρία που ζουν προσωρινά στη Δομή Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων, μου θύμισε το συγκινητικό Hinterland της Caroline Brothers, ένα βιβλίο που αναφέρεται στην ιστορία δυο Σύριων αδελφών, το οποίο έγινε μια συγκλονιστική παράσταση με κατασκευές και μινιατούρες στο φετινό Φεστιβάλ Εδιμβούργου. Σχεδόν η ίδια πορεία, οι ίδιες κακουχίες, ο ίδιος αγώνας για επιβίωση, οι ίδιες αγωνίες. Κι αυτοί έζησαν παρόμοια οδύσσεια στο ταξίδι τους προς την Ευρώπη, μόνο που οι νεαροί Κούρδοι στάθηκαν πιο τυχεροί, αφού κατάφεραν να πάρουν άσυλο και αυτήν τη στιγμή περιμένουν την άδεια για να φύγουν για τη δική τους Γη της Επαγγελίας, τη Γερμανία. «Περιμένουμε τα χαρτιά» λέει ο Χασάν, ο μεγαλύτερος, που είναι 16 χρονών. Μιλάει πολύ καλά αγγλικά και καταλαβαίνει κάθε ερώτηση που του κάνεις στα ελληνικά. Τα απογεύματα παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα Hope και θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής. «Προπονούμαι, αλλά συχνά σκέφτομαι τι έχω περάσει κι αισθάνομαι πολύ άσχημα», λέει, «έτσι πίνω και καπνίζω, παρόλο που ξέρω ότι δεν πρέπει. Είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθώ στον στόχο μου με τον τρόπο που ζω, με την αίσθηση του προσωρινού». Ο αδερφός του ο Μοχάμεντ είναι 14, ένα παιδί πανέξυπνο, με ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ, που δεν του αρέσει να μιλάει πολύ. Ωστόσο, ξέρει πολύ καλά ελληνικά και ακόμα καλύτερα αγγλικά. Ο Χασάν και ο Μοχάμεντ ζουν στη Δομή Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων εδώ και 8 μήνες και πηγαίνουν στο Διαπολιτισμικό Σχολείο Ελληνικού, γι’ αυτό είναι στο πόδι από τις 7 το πρωί. Το Διαπολιτισμικό Σχολείο της οδού Ηπείρου δεν τους δέχτηκε, γιατί, όπως ισχυρίστηκε, δεν υπήρχαν θέσεις. Στην Ελλάδα έφτασαν στις 21 Μαρτίου του 2016, μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι στο Ιράκ και στην Τουρκία. «Φύγαμε από τη Συρία γιατί είχαμε πρόβλημα με την αστυνομία. Ως Κούρδοι δεν έχουμε χώρα, αλλά μόλις γίνεις 15 η αραβική αστυνομία σε παίρνει και σε αναγκάζει να μπεις στον στρατό. Δεν ήθελα να πολεμήσω, να σκοτώνω ανθρώπους. Άλλωστε, για ποιον να πολεμήσω; Είναι φρικτό. Έχεις δει ποτέ ανθρώπους να πεθαίνουν;» Ο

Χασάν έχει μια ωριμότητα στον λόγο του που δεν θυμίζει παιδί της ηλικίας του. Το ταξίδι τους ξεκίνησε πριν από δυόμισι χρόνια: «Στο Ιράκ μείναμε στον θείο μας και δεν ήταν πολύ δύσκολα, αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να γυρίσει στη Συρία και αναγκαστήκαμε να πάμε στην Τουρκία» λέει. « Ήταν χάλια, υπάρχουν πολλοί φασίστες και επειδή έχουν πρόβλημα με τους Κούρδους, μας φέρθηκαν πολύ άσχημα. Τα περισσότερα λεφτά που είχαμε μαζί μας τα χαλάσαμε εκεί για να μας δώσουν άδειες και να ταξιδέψουμε. Έχω δώσει πολλά λεφτά σε ανθρώπους που υπόσχονταν να μας βγάλουν διαβατήριο. Και ακόμα πιο πολλά για να μπορούμε να ταξιδέψουμε μαζί. Δεν φοβήθηκα ποτέ για μένα, αλλά πάντα έτρεμα για τον αδερφό μου. Έχει αλλάξει πολύ, γιατί είναι στρεσαρισμένος απ’ όσα έχουμε ζήσει. Με εμπιστεύεται και μου τα λέει όλα, αλλά του λείπει πολύ η οικογένειά μας, η μάνα μας. Ήταν και μικρό παιδί όταν ξεκινήσαμε, λίγο μετά τα 11. Στην Ελλάδα περάσαμε με ταχύπλοο, μας κόστισε ακριβά, αλλά ήταν πολύ γρήγορο, φτάσαμε στη Σάμο σε δέκα λεπτά. Λίγο πριν φτάσουμε στην ακτή, μας πλησίασε το σκάφος του Λιμενικού και ο βαρκάρης μάς πέταξε στη θάλασσα, γιατί αν τον έπιαναν, θα έτρωγε δέκα χρόνια φυλακή. Μας συνέλαβε η αστυνομία, μείναμε τρεις μήνες στη Σάμο και μετά ήρθαμε στον Σκαραμαγκά. Μια μέρα μια κοπέλα μάς είπε ότι αν είμαστε κάτω από 18 μπορούμε να μείνουμε σε ένα σπίτι με άλλα παιδιά, έτσι ήρθαμε στο Μεταξουργείο». Στο σπίτι ζουν μαζί με άλλα 24 παιδιά από 6 διαφορετικές εθνικότητες, με όσα μπορεί να σημαίνει αυτό. Παιδιά που έχουν δει πολλά, που έχουν σημαδευτεί από οβίδες, που έχουν υποστεί τις συνέπειες του πολέμου και της αγριότητας του ταξιδιού. Πολλές φορές και του δρόμου. Οι άνθρωποι που τους φροντίζουν έκαναν μεγάλο αγώνα ώστε αυτά τα παιδιά να καταφέρουν να συνυπάρξουν. Βέβαια, οι προστριβές ανάμεσα σε εφήβους δεν μπορούν να αποφευχθούν εντελώς, αλλά οι συνθήκες υπό τις οποίες ζουν σήμερα είναι οι καλύτερες από τότε που έφυγαν από την πατρίδα τους. Έχουν στέγη, φαγητό, χαρτζιλίκι, Ίντερνετ, κάρτα για μετακινήσεις και κάρτα τηλεφώνου για να επικοινωνούν με τους δικούς τους. Επίσης, έχουν ρούχα, υλικά για το σχολείο και κάθε είδους βοήθεια που θα χρειαστούν: φροντίδα από κοι-

νωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, νομικές συμβουλές από δικηγόρο, παιδαγωγούς και εθελοντές καθηγητές που τους κάνουν μαθήματα ξένων γλωσσών (και ελληνικών) και ανθρώπους που τους συνοδεύουν σε πολιτιστικές εκδηλώσεις και εκδρομές. Η Arsis φροντίζει επίσης για την έκδοση των αδειών που χρειάζονται για να πάνε αυτά τα παιδιά στην Ευρώπη. Γιατί οι περισσότεροι αυτό έχουν ως στόχο: να φύγουν για κάποια χώρα της βόρειας Ευρώπης, κυρίως τη Γερμανία. «Απ’ ό,τι ακούω, τα πράγματα είναι καλύτερα εκεί» λέει ο Χασάν. «Δηλαδή μπορείς πιο εύκολα να βρεις δουλειά κι έχεις περισσότερες ευκαιρίες – έχουμε και τον θείο μας εκεί που θα μας φροντίσει. Αυτός μας λέει ότι στην Ελλάδα τα πράγματα είναι καλύτερα γιατί ο κόσμος είναι ασύγκριτα πιο φιλικός, αλλά νομίζω ότι θα τα καταφέρουμε. Το όνειρό μου είναι να γίνω σεφ σαν τον πατέρα μου και ποδοσφαιριστής. Θέλω να τελειώσω το σχολείο και μετά να βρω δουλειά και να φέρω και την οικογένειά μου όπου είμαι. Αυτός είναι ο στόχος μου. Είμαι το μεγαλύτερο παιδί απ’ όλο το σόι, γι’ αυτό έπρεπε να φύγω και να φροντίσω για όλους. Δεν με νοιάζουν τα μικροπροβλήματα, ούτε η αστυνομία, ούτε οι δυσκολίες, γι’ αυτό δεν φοβάμαι να πάω στη Γερμανία. Μιλάω αγγλικά και μπορώ να επιβιώσω». Η Ελλάδα αρέσει και στους δύο. Προτιμούν τη Σάμο, αλλά έχουν αγαπήσει την Αθήνα και κάθε μέρα την αγαπούν πιο πολύ. «Μου αρέσουν οι άνθρωποι, η πόλη. Μου αρέσει που έχει ανθρώπους από ολόκληρο τον κόσμο, μου αρέσει το φαγητό στα Καμίνια, ο μουσακάς, το παστίτσιο, το σουβλάκι, η φασολάδα, τα πάντα. Η Ελλάδα έχει τους καλύτερους ανθρώπους που έχω δει, το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν δουλειές, ούτε για τους Έλληνες ούτε για μένα. Κι αν βρεις, τα 600 ευρώ τον μήνα δεν σου φτάνουν για να ζήσεις. Τα ελληνικά μού φαίνονται δύσκολα, όχι να τα μιλήσω αλλά να τα γράψω. Αν δεν είχα σκοπό να πάω στη Γερμανία, θα τα μίλαγα καλύτερα. Έχω φίλους Έλληνες από την ομάδα, πάμε στο Μοναστηράκι, στην Ακρόπολη, στο Θησείο, μερικές φορές στον Νέο Κόσμο. Βγαίνω και με τη φίλη μου, που είναι μισή Ελληνίδα και μισή Αγγλίδα, από τον μπαμπά της. Όταν φύγω, δεν ξέρω τι θα γίνει. Δεν θέλω ακόμα να το σκέφτομαι».

ΙNFO Η Δομή Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων με έδρα το Μεταξουργείο λειτουργεί στο πλαίσιο του προγράμματος ΜΕΤΟΙΚΟΣ από τον Αύγουστο και χρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«WORLD OF DIFFERENCE» ΤΟΥ ΙΔΡΎΜΑΤΟΣ VODAFONE 15 μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, 6 μήνες απασχόλησης, ένας κοινός στόχος για 15 νέους: να κάνουν τη διαφορά.

Μ

ετά τη μεγάλη περσινή ανταπόκριση, το πρόγραμμα του Ιδρύματος Vodafone «World of Difference» επιστρέφει για 8η συνεχή χρονιά, αυξάνοντας τις θέσεις συμμετοχής από 10 σε 15, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε περισσότερους νέους απ’ όλη την Ελλάδα να εργαστούν για ένα εξάμηνο στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό της επιλογής τους, επιτελώντας σημαντικό κοινωνικό έργο, ενώ ο μισθός και η ασφάλειά τους καλύπτονται πλήρως από το Ίδρυμα Vodafone.

ΣΤΌΧΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΆΜΜΑΤΟΣ Βασικός στόχος του προγράμματος «World of Difference» είναι η στήριξη της απασχόλησης και η ενίσχυση των δεξιοτήτων των νέων, με παράλληλα οφέλη για την κοινωνία, καθώς οι «νικητές» θα συμβάλουν με την εργασία τους στην ανακούφιση ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Αξιοποιώντας τις γνώσεις, τις ιδέες και το όραμά νέων ανθρώπων που θέλουν να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία με έντονο κοινωνικό αποτύπωμα, το πρόγραμμα έχει προσφέρει μέχρι σήμερα απασχόληση σε 54 νέους ανθρώπους και έχει συμβάλει έμπρακτα στην ενίσχυση του έργου 49 μη κερδοσκοπικών οργανισμών σε 11 πόλεις σε όλη τη χώρα.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΉΣ Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στο φετινό «World of

Difference» του Ιδρύματος Vodafone θα πρέπει να έρθουν σε επικοινωνία με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό στον οποίο επιθυμούν να εργαστούν και να συμφωνήσουν από κοινού σε ένα συγκεκριμένο έργο για την περίοδο απασχόλησής τους. Έπειτα, μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή μέσω της ιστοσελίδας της Vodafone έως και τις 15 Οκτωβρίου 2017. Στο www. vodafone.gr/worldofdifference οι ενδιαφερόμενοι μπορούν επίσης να μάθουν τα πάντα για το πρόγραμμα, να «γνωριστούν» με συμμετέχοντες από παλιότερες χρονιές και να ενημερωθούν για τις δράσεις τους.

ΕΊΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ «WORLD OF DIFFERENCE» ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΊΑ ΤΟΥΣ «Το πρόγραμμα “World of Difference” του Ιδρύματος Vodafone μου δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσω μια πρώτη εμπειρία στο αντικείμενό μου, το οποίο είναι η δημόσια υγεία, και να εργαστώ για έναν φορέα που εκτιμώ ιδιαίτερα». - Παύλος Παπαδόπουλος (Praksis) «Ο λόγος που δήλωσα συμμετοχή ήταν η επιθυμία μου να συνεργαστώ με ανθρώπους που γνώριζα ήδη και ήξερα πόσο σημαντικό είναι το έργο που κάνουν, με την όρεξη να προσφέρουν όσο μπορούν και ό,τι μπορούν σε όλους». - Αντιγόνη Πούλου (Επιστήμη Για Σένα - SciFY) «Αυτό που θα ήθελα να πω στον κόσμο είναι πως κανένα

πρόβλημα δεν είναι άλυτο». - Ελένη Καστώρη ( Ένωση Κυριών Δράμας) «Η ζωή δεν σταματά μετά από ένα ατύχημα ή μια επίκτητη αναπηρία που παρουσιάζεται. Η ζωή δεν σταματά, ασχέτως του πότε και από πού έρχεται αυτή η αναπηρία. Πάντα μπορούμε να παλέψουμε και να συνεχίσουμε με διαφορετικούς τρόπους, να παλέψουμε για τη δουλειά μας, για τα δικαιώματά μας, για να ερωτευτούμε, για οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε σε αυτήν τη ζωή». - Φάνης Παπαδημητρίου (Σύλλογος Ατόμων με Κινητικά Προβλήματα και Φίλων Ν. Ροδόπης «Περπατώ») «Όλοι θα πρέπει με κάποιον τρόπο να είμαστε ενεργοί πολίτες, να μπορούμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας, και στον δικό μας χώρο και έξω από τον μικρόκοσμό μας, να αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο». - Ειρήνη Κάππου (Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού) «“World of Difference” για μένα σημαίνει έναν κόσμο γεμάτο διαφορετικούς ανθρώπους που πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες». – Ρόζμαρι Καλογερία (Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής Μαργαρίτα) «Ως Ίδρυμα Vodafone είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που μπορούμε να υποστηρίξουμε 15 ξεχωριστούς ανθρώπους με στόχους, πάθος και έμπρακτο ενδιαφέρον να προσφέρουν στην κοινωνία των πολιτών με το όνειρο να κάνουν τη διαφορά». Ρούλη Χριστοπούλου (Yπεύθυνη Tμήματος Βιώσιμης Ανάπτυξης και Κοινωνικής Συνεισφοράς της Vodafone) 28.9.17 – lifo

27

CITY VIBES

ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΣΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΕ ΙΛΙΓΓΙΩΔΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ, ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟΙ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΙ, ΑΓΕΝΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ, ΛΗΣΤΕΙΕΣ ΣΕ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ. Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ. ΑΠΌ ΤΗ LIFO TEAM

28 lifo – 28.9.17

28.9.17 – lifo

29

ΣΤΗ ΔΟΥ

CITY VIBES

ΣΤΟ ΤΑΞΊ

ΑΠΌ ΤΟΝ M. HULOT

Συνέχισε να τρέχει σαν τρελός χωρίς να σταματάει σε STOP και φανάρια, κάνοντας σλάλομ ανάμεσα στα άλλα αυτοκίνητα. Η κοπέλα που ήταν μπροστά άρχισε να κλαίει και να φωνάζει «σταμάτα!», αυτός την κοίταξε και της είπε «τώρα τη βάψατε, θα σας πάρω όλους μαζί μου!».

30 lifo – 28.9.17

Τη χειρότερη εμπειρία που είχα με ταξιτζή δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν 2 Αυγούστου, αργά το απόγευμα, η Αθήνα άδεια, και μια φίλη μου κι εγώ, φορτωμένοι με γλάστρες, πήραμε ένα ταξί από την αρχή της Αλεξάνδρας για να πάμε επίσκεψη σε μια κοινή μας φίλη που είχε μόλις γεννήσει στο «Μητέρα». Ο ταξιτζής που μας πήρε ήταν 35άρης, σοβαρός, συμπαθητική φυσιογνωμία και τίποτα δεν προμήνυε ότι ήταν εντελώς διχασμένη προσωπικότητα. Καθίσαμε πίσω και επειδή περίμενε δίπλα μας μια κοπέλα που πήγαινε προς την ίδια κατεύθυνση, την πήρε κι αυτήν στην κούρσα και κάθισε δίπλα του. Ξεκίνησε, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε αργά την Αλεξάνδρας, επειδή μιλούσε στο τηλέφωνο, δυνάμωσε τη φωνή, στη συνέχεια άρχισε να ουρλιάζει, να αφηνιάζει και να βγαίνει εκτός εαυτού. Έκλεισε το τηλέφωνο αγριεμένος και βρίζοντας, και ξαφνικά άλλαξε όψη. Κι εκεί που πήγαινε με 30, πάτησε γκάζι κι άρχισε να περνάει όλα τα κόκκινα με τρελή ταχύτητα, χωρίς να υπολογίζει ότι έχει κι άλλους μαζί του. Του είπα «φίλε, κόψε, γιατί θα σε συλλάβουν» (αυτό πρόλαβα μόνο να σκεφτώ). Καμιά αντίδραση. Είχαμε αρχίσει να τρομάζουμε γιατί ήταν εκτός εαυτού και επειδή συνέχισε να τρέχει απαθής, του φώναξα «σταμάτα να κατέβουμε!». Συνέχισε να τρέχει σαν τρελός χωρίς να σταματάει σε STOP και φανάρια, κάνοντας σλάλομ ανάμεσα στα άλλα αυτοκίνητα. Η κοπέλα που ήταν μπροστά άρχισε να κλαίει και να φωνάζει «σταμάτα!», αυτός την κοίταξε και της είπε «τώρα τη βάψατε, θα σας πάρω όλους μαζί μου!». Πανικός. Με τη φίλη μου κοιταζόμασταν με τρόμο και δεν ξέραμε πώς να αντιδράσουμε. Έψαχνα να βρω τρόπο να βγούμε από το ταξί. Θυμάμαι ότι είχαμε φτάσει έξω από μια μπιραρία στην Κηφισίας όταν άρχισε να ακούγεται η σειρήνα του περιπολικού και σε ένα φανάρι στη διασταύρωση (το μόνο σημείο όπου βρήκαμε κίνηση) αποφάσισε να κόψει ταχύτητα. Σχεδόν ταυτόχρονα ανοίξαμε και την μπροστινή και την πίσω πόρτα και με φόρα πεταχτήκαμε στο πεζοδρόμιο. Αρχίσαμε να τρέχουμε προς τα πίσω κι αυτός εξαφανίστηκε στην Κηφισίας. Από την ταραχή δεν προλάβαμε ούτε νούμερο να σημειώσουμε, ούτε καν να πάρουμε τις γλάστρες που είχαμε βάλει στο πορτμπαγκάζ. Πέρασαν ώρες για να συνέλθω.

ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΌ ΓΙΑΤΡΌ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΠΑΪΩΆΝΝΟΥ

Κάποια στιγμή σηκώθηκα για να του δείξω ότι είμαι κι εγώ εκεί. «Κύριέ μου, δεν θα τελειώσετε τόσο εύκολα, θα περιμένετε να σας φωνάξω» μου είπε. «Ναι, αλλά τα είδατε αν λείπει κάτι; Αλλιώς να μην περιμένω άδικα, να πάω να βρω και τα υπόλοιπα». «Θα περιμένετε μέχρι να σας πω».

Πριν από τρία χρόνια πήρα τη γενναία απόφαση να διακόψω ένα δελτίο παροχής υπηρεσιών το οποίο σε όλη τη δημοσιογραφική μου καριέρα είχα χρησιμοποιήσει μόνο για έξι αποδείξεις, σε μια μεταβατική περίοδο χωρίς σταθερή υπαλληλική απασχόληση. Μετά από περίπου 10 χρόνια που το διατηρούσα χωρίς να το χρησιμοποιώ και έχοντας αφήσει να συσσωρεύεται ένα υπέρογκο ποσό προστίμων λόγω μη απόδοσης του ΦΠΑ, ξεκίνησα μια μέρα για την ΙΖ’ Αθηνών για να δω τι θα μπορούσα να κάνω για να απαλλαγώ απ’ αυτό. Πρώτη στάση, θυμάμαι, μου είπαν πως ήταν το Μητρώο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια συγκεκριμένη υπάλληλο εκεί, η οποία από την πρώτη μου κιόλας ερώτηση φρόντισε με δυο-τρεις μόνο ατάκες της να κάνει τη ζωή μου κόλαση. Έγγραφα που έπρεπε να παρουσιάσω, πρόστιμα, χαρτιά που έπρεπε να βρω από τρίτους, κι άλλα πρόστιμα, αν δεν τα έβρισκα, και τέλος το χειρότερο του σεναρίου: η μάχη με τον έφορο ελεγκτή που θα ενέκρινε τη διακοπή, η οποία, όπως με διαβεβαίωσε η υπάλληλος, θα μπορούσε να λάβει ιστορικές διαστάσεις. Ξεκίνησα από τη συλλογή των εγγράφων, πέρασα το μαρτύριο των προστίμων με τρεις επισκέψεις σε τράπεζες, μάζεψα όλα τα έγγραφα τρίτων και μετά από δύο μέρες συνεχών επισκέψεων στην εφορία, ανέβηκα στο γραφείο του ελεγκτή για την τελική μάχη με όλα τα σχετικά στο χέρι. Την πρώτη μέρα ούτε που με κοίταξε, μου είπε να βρω και κάτι άλλα χαρτιά και να ξαναπάω την επομένη. Του τα πήγα. Πάλι δεν με κοίταζε, μου είπε ότι είμαι δύσκολη περίπτωση και ότι πιθανόν εκκρεμούν κι άλλα έγγραφα, ίσως κι ένα πρόστιμο ακόμα που το είχαν ξεχάσει. Πάνω-κάτω πάλι στους ορόφους, πληρωμή του τελευταίου μαρτυρίου και πάλι πίσω. Έξω από το γραφείο του χαμός από κόσμο. Περιμένω τη σειρά μου, πάω μέσα και του αφήνω όλα τα χαρτιά έτοιμα. Μου ρίχνει μια γρήγορη ματιά και μετά κοιτάζει τα βιβλία και το μπλοκάκι. «Δεν είναι απλή η υπόθεσή σας» θυμάμαι τα λόγια του. «Ναι, αλλά έχω κάνει ό,τι μου ζητήσατε για να την κάνουμε απλή και να την τελειώσουμε» του απάντησα. «Θα πρέπει να περιμένετε να τα δω με την ησυχία μου αν λείπει τίποτα» μου είπε με αυστηρό ύφος. Του τα αφήνω όλα στο γραφείο, λοιπόν, κόσμος μπαίνει μέσα, κόσμος βγαίνει, άλλοι χαρούμενοι γιατί τελείωναν (όπως ήθελα κι εγώ), άλλοι με κάτι μούτρα κρεμασμένα μέχρι κάτω από την απογοήτευση. Κάποια στιγμή σηκώθηκα για να του δείξω ότι είμαι κι εγώ εκεί. «Κύριέ μου, δεν θα τελειώσετε τόσο εύκολα, θα περιμένετε να σας φωνάξω» μου είπε. «Ναι, αλλά τα είδατε αν λείπει κάτι; Αλλιώς να μην περιμένω άδικα, να πάω να βρω και τα υπόλοιπα». «Θα περιμένετε μέχρι να σας πω» είπε χωρίς να με κοιτάξει πάλι. Δεν ήθελα πολύ κι άρχισα να ανεβάζω στροφές και πίεση. Ήξερα από τον λογιστή μου ότι όλα τα χαρτιά μου ήταν έγκυρα και σωστά. Πριν πάρω το ηρεμιστικό για να καλμάρω, έβγαλα άλλο ένα χαρτί από την τσάντα μου και το ακούμπησα πάνω στο γραφείο του. «Κάντε μου μια χάρη», του είπα, «και βάλτε κι αυτό πάνω πάνω για να το διαβάσετε πρώτο». Αισθάνθηκα πολύ άσχημα, μαζί με ντροπή και απόγνωση, αλλά έπρεπε να φτάσω στο σημείο να χρησιμοποιήσω ένα πρόβλημα υγείας μου μαζί μ’ ένα επίσημο χαρτί νοσοκομείου για να καταλάβει αυτό το βλαμμένο πιόνι της εξουσίας ότι δεν μπορεί να ταλαιπωρεί τον κόσμο άδικα. Το διάβασε κι αμέσως πήρε το μπλοκάκι μου και το βιβλίο και τα έσκισε, ακυρώνοντάς τα έτσι. Ήξερε ότι όλα ήταν εντάξει από πριν. Δεν του είπα τίποτε άλλο. Ούτε «ευχαριστώ». Πήρα τα σκισμένα βιβλία και τις αποδείξεις ότι «έκλεισα» κι έφυγα.

ΑΠΌ ΤΟΝ ΒΑΣΊΛΗ ΚΑΨΆΣΚΗ

ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΦΏΝΤΑ ΤΡΟΎΣΑ

Αναγνωρίζω τον φόρτο εργασίας που έχει πέσει εσχάτως στα Ελληνικά Ταχυδρομεία και κυρίως αναγνωρίζω το γεγονός πως δεν επαρκούν οι υπάλληλοί τους, παρ’ όλη την ενοικίαση προσωπικού τους καλοκαιρινούς μήνες. Έτσι, στα ταχυδρομεία δημιουργούνται συχνά επεισόδια ανάμεσα σε πελάτες που θέλουν ν’ αγοράσουν ένα γραμματόσημο π.χ. και σε υπαλλήλους που εργάζονται σκληρά (οι περισσότεροι), αναλαμβάνοντας να διεκπεραιώνουν δουλειά που αφορά και εφορίες, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, τράπεζες κ.λπ. Κάποτε, σ’ ένα ταχυδρομείο, έτυχε να είμαι παρών σε φάση ληστείας. Ήταν πρωί, ήμασταν γενικά αγουροξυπνημένοι, υπήρχε ακμαία ουρά και πάνω εκεί σκάνε δύο τύποι με κουκούλες και σιδερικά κι αρχίζουν να φωνάζουν «πέστε όλοι κάτω, μην κουνηθεί κανένας» και άλλα τέτοια. Πέσαμε, αν και δεν το έχουμε εύκολο πια το πρηνηδόν. Μάζεψαν ό,τι ήταν να μαζέψουν κι εξαφανίστηκαν. Φυσικά, το κατάστημα διέκοψε αυτοστιγμεί κάθε συναλλαγή. Τα γκισέ έκλεισαν, κατέβηκαν τα ρολά και όσοι προλάβαμε να φύγουμε πριν έρθει η αστυνομία ήμασταν τυχεροί, γιατί μπορεί να ήμασταν ακόμη εκεί. Τώρα, να πω πως πέρασα την επόμενη μέρα και το ταχυδρομείο ήταν ακόμη κλειστό; Ας μην το πω… Πάντως, δεν μπορεί να υπάρξει χειρότερη εμπειρία από το να παίζεται, κάπου, έστω και για λίγο, έστω και ξώφαλτσα, η ίδια σου η ζωή.

Πριν από περίπου μια επταετία κλήθηκα κι εγώ να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία. Καθότι δεν είχα βύσμα, ξεβράστηκα σ’ ένα τελείως ξένο προς εμένα νησί του Αιγαίου, στα σύνορα με την Τουρκία. Κατά τη διάρκεια του ΣΠΕΝ (Σχολείο Προκεχωρημένης Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων), όμως, ένιωσα μια έντονη ενόχληση στο μάτι. Και επειδή μάτι είναι και δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα, ζήτησα να δω τον γιατρό του στρατοπέδου. Αυτός με εξέτασε, αλλά επειδή δεν ήταν οφθαλμίατρος με παρέπεμψε στο ΣΤΕΠ (άλλο ένα από τα περίφημα στρατιωτικά αρκτικόλεξα). Για να μην κουράζω με ανούσιες λεπτομέρειες, πρόκειται εν πολλοίς για τα στρατιωτικά ιατρεία. Φυσικά, το ΣΤΕΠ ήταν στην άλλη πλευρά του νησιού. Μπήκα λοιπόν σε μια «καναδέζα» και με μετέφεραν μέχρι εκεί. Ο στρατιωτικός γιατρός με εξέτασε σχολαστικά και μου έκανε αρκετές ερωτήσεις, επειδή όμως ούτε εκείνος ήταν οφθαλμίατρος ούτε και υπήρχε γιατρός με τέτοια ειδικότητα στο στρατόπεδο, με έστειλαν, όπως ορίζει ο κανονισμός, στο δημόσιο νοσοκομείο του νησιού. Φτάσαμε εκεί γύρω στο μεσημέρι με το στρατιωτικό ασθενοφόρο. Τα εξωτερικά ιατρεία λειτουργούσαν μέχρι τις 14:00. Η ώρα ήταν 14:10. Μπήκα βιαστικά στο οφθαλμιατρείο χωρίς να χτυπήσω και είπα στον εφημερεύοντα γιατρό το πρόβλημά μου. Και τότε άρχισαν όλα. Ο τύπος με τη λευκή ρόμπα και τα γυαλιά μυωπίας που μάλλον βιαζόταν να γυρίσει σπίτι του μου είπε ότι δεν μπορούσε να με εξετάσει γιατί είχα αργήσει. Προσπάθησα να του εξηγήσω την ιδιαιτερότητα της κατάστασής μου, τις συνθήκες, το πόσο δύσκολο ήταν να ξαναπάω την επόμενη μέρα, επισημαίνοντας ξανά και ξανά πως είχα αργήσει μόλις δέκα λεπτά. Ήταν ανένδοτος και όσο διαρκούσε ο διάλογος αυτή του η άρνηση μετατρεπόταν σε ένα είδος εριστικής στάσης που με νευρίαζε ακόμη περισσότερο. Με τα πολλά και αφού η συζήτηση έμοιαζε να μη βγάζει πουθενά, αποφάσισα, παρά την κούραση και την απόγνωσή μου, να επιστρατεύσω όσα αποθέματα ευγένειας είχα για να ψελλίσω ένα: «Σας παρακαλώ, γιατρέ, λίγο να με εξετάσετε». Η απάντησή του; «Τι λίγο, λίγο έγκυος;» Εκείνη τη στιγμή ομολογώ ότι θόλωσα και για λίγο ένιωσα σαν εκείνους τους ανθρώπους που ορκίζονται ότι βίωσαν κάποια μεταθανάτια εμπειρία, βλέποντας τη ζωή τους να περνά μπροστά από τα μάτια τους. Μόνο που αντί για σκηνές από το παρελθόν, εγώ είδα ορισμένα από τα «προσεχώς». Πανάκριβες οφθαλμολογικές μονάδες και τραπέζια οργάνων να εκτοξεύονται προς κάθε κατεύθυνση, τον γιατρό στο πάτωμα, τους δικαστές στο Στρατοδικείο, τη μάνα μου να κλαίει κι εμένα ντυμένο για πάντα στα χακί. Ευτυχώς, δεν έκανα τίποτα απ’ όσα φαντάστηκα. Απλώς τον κοίταξα επίμονα μ’ ένα βλέμμα που μαρτυρούσε περισσότερο αμηχανία και λιγότερο θυμό (πράγμα για το οποίο μετανιώνω ακόμη και σήμερα) και βγήκα από το ιατρείο χωρίς να πω κουβέντα.

28.9.17 – lifo

31

CITY VIBES ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΌΡΙΟ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΝΙΚΌΛΑ ΣΕΒΑΣΤΆΚΗ

Ακολούθησε ένα βροντώδες «γαμώ την Παναγία σας» που εγώ είχα να συναντήσω από τα παλιά χρόνια της Σάμου και αμέσως είδαμε το χλωμό πρόσωπο του σερβιτόρου να στρέφεται προς τον εχθρό του, έναν γέρο με έντονο προγναθισμό.

32 lifo – 28.9.17

Με ποιον μυστήριο τρόπο ένα ειδυλλιακό μέρος μπορεί να μετατραπεί στο αντίθετό του; Αν αρρωστήσει κανείς ξαφνικά, αν συμβεί κάποια φυσική καταστροφή ή σε αντίστοιχες εμπειρίες. Δεν χρειάζεται όμως να πάει κανείς σε τόσο δραματικά καταστροφικές κλίμακες, αφού τις περισσότερες φορές το κακό προέρχεται από έναν συνδυασμό ασήμαντων πραγμάτων. Ένας σερβιτόρος, ας πούμε, που πάνω του είδα να φυτρώνουν όλα τα αρνητικά στερεότυπα συγκεντρωμένα σε σημείο που θα πίστευε κανείς πως ο άνθρωπος δεν υπήρξε και επινοήθηκε γι’ αυτό το κείμενο. Το σκηνικό της συνάντησής μας ήταν ένα λιμανάκι της Χαλκιδικής, μεσημέρι του Ιουλίου. Ο συγκεκριμένος εμφανίστηκε αφού πρώτα ένας νεαρός έφερε τα νερά και πήρε την παραγγελία για τα ποτά. Το πρώτο που προσέξαμε ήταν πως η φάτσα του ξεχείλιζε απροθυμία. Σαν να είχαν βάλει έναν μισάνθρωπο να υπηρετήσει μία από τις βασικές ανάγκες των συνανθρώπων του. Δεν ήταν όμως η συνηθισμένη βαρεμάρα και ατονία αλλά, όπως καταλάβαμε γρήγορα, καθαρός θυμός. Δώσαμε παραγγελία χωρίς το γνωστό χάος που φέρνουν οι αναποφάσιστοι της παρέας και οι βροχηδόν διευκρινιστικές ερωτήσεις για το μενού. Είχε, άλλωστε, πολλά «όχι» να μας πει και αυτές οι αρνήσεις ήταν το μοναδικό πράγμα που φάνηκε να μαλακώνει κάπως το πρόσωπό του. Πήγε έτσι: —Πατατοσαλάτα; Δεν έχει.

—Χόρτα; Τελείωσαν.

—Κολοκυθοανθοί; Σήμερα δυστυχώς δεν.

—Εκείνο το μπουγιουρντί; Α, Τετάρτες και Σάββατα αυτό. Όλα αυτά όμως τα είχαμε ξαναζήσει, δεν είχαν κάτι το ιδιαίτερο, πέρα από την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα όταν τέλειωσε η παραγγελία (που προκάλεσε δυσθυμία στους πιο πεινασμένους). Ούτε η μία ώρα αργοπορίας ήταν τόσο ασυνήθιστη, απλώς τέτοιες καθυστερήσεις τις συνδέει κανείς με την αυγουστιάτικη πολυκοσμία ή με κάτι εστιατόρια ξινισμένα σε ψευτο-πολυτελές ύφος. Η συγκεκριμένη ταβέρνα είχε όμως όλες κι όλες δύο παρέες, κάποιους σιωπηλούς, ηλικιωμένους ξένους. Έπιναν αργά-αργά λευκό κρασί, ρουφώντας με τα μάτια τη θάλασσα, αμέτοχοι στα γύρω δράματα. Είχε πάει πια τέσσερις η ώρα όταν ακούστηκαν άγριες φωνές από την πλευρά της ταβέρνας. Ακολούθησε ένα βροντώδες «γαμώ την Παναγία σας» που εγώ είχα να συναντήσω από τα παλιά χρόνια της Σάμου και αμέσως είδαμε το χλωμό πρόσωπο του σερβιτόρου να στρέφεται προς τον εχθρό του, έναν γέρο με έντονο προγναθισμό. Βρέθηκαν έξω από το μαγαζί ανταλλάσσοντας γροθιές και ύπουλες κλοτσιές, αδιαφορώντας ολοκληρωτικά για μας, για τη σύμβαση περί εξυπηρέτησης του πελάτη, για την «εικόνα της χώρας στο εξωτερικό» ή για τη Χαλκιδική που, ως γνωστόν, σαν κι αυτή δεν έχει άλλη. Κάποιος πρότεινε να φύγουμε σε ένδειξη διαμαρτυρίας, εκείνη όμως τη στιγμή ένας χοντρός με σκούπα στο χέρι έκανε νεύμα πως ερχόταν το φαγητό. Θα σερβίριζε ο ίδιος, που μάλλον ήταν ο αφανής ιδιοκτήτης του εστιατορίου. Κανείς μας δεν διανοήθηκε να ρωτήσει πού εξαφανίστηκε ο σερβιτόρος γιατί φοβόμασταν ότι θα γύριζε, έχοντας ξεπαστρέψει τους εχθρούς του. Τον είχαμε βέβαια ικανό να κάνει φόνο και, ποιος ξέρει, κάποιος από εμάς θα μπορούσε να είναι η παράπλευρη απώλεια.

ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΉΡΙΟ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΉ ΑΝΤΩΝΌΠΟΥΛΟ

Αρκετές δυσάρεστες εμπειρίες από κοινωνικές επαφές… τρίτου τύπου θα είχα να διηγηθώ, όμως η πιο «δυσβάστακτη» αφορά το Χρηματιστήριο Αθηνών. Ο μακαρίτης ο πατέρας, που λες, μας είχε κληροδοτήσει κάτι λίγες μετοχές μιας εφημερίδας και μιας ΔΕΚΟ, των οποίων η αξία στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας δεν υπερέβη στην καλύτερη περίπτωση τα 300 ευρώ, ενώ σήμερα είναι αμελητέα. Αποφασίσαμε, λοιπόν, με τον αδελφό μου κάποια στιγμή να τις εξαργυρώσουμε, με την έννοια «λίγα είναι, αλλά γιατί να τους τα χαρίσουμε», κάτι που ατύχησα να αναλάβω προσωπικά. Αναζήτησα καταρχάς τα δικαιολογητικά – δεν ξέρω αν έχουν στο μεταξύ απλοποιηθεί οι διαδικασίες, δεν έχω καν το κουράγιο να ξαναμπώ σε αυτό τον κυκεώνα ύστερα από το… ψυχολογικό τραύμα που υπέστην (άσε τα επιπλέον έξοδα, γιατί στο μεταξύ οι κύριοι κοτσάρανε και χρεώσεις), όμως τότε μας γυρεύανε κάπου 15(!) διαφορετικά χαρτιά, τα οποία έπρεπε να τρέξει κάποιος να πάρει από 5-6 διαφορετικές υπηρεσίες. Εννοείται ότι δεν μπορούσες να τα προμηθευτείς όλα μέσω ΚΕΠ, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, όπως το Πρωτοδικείο, χρειαζόταν να πας και δεύτερη φορά. Το ΧΑΑ ζήταγε από ληξιαρχική πράξη θανάτου, βεβαίωση κληρονομιάς και τιμή κλεισίματος των μετοχών την προηγουμένη του θανάτου του επενδυτή μέχρι να ανοίξουμε με το… ζόρι δικό μας χαρτοφυλάκιο μετοχών ώστε να μεταβιβαστούν εκεί! Να μην τα πολυλογώ, χρειάστηκα αρκετό καιρό και βέβαια αρκετά δρομολόγια (και έξοδα για παράβολα, χαρτόσημα κ.λπ.) συν ένα ποσό αρκετά υψηλότερο της σημερινής αξίας των μετοχών «μου» για να μαζέψω όλα αυτά τα χαρτιά και, επιπλέον, τουλάχιστον πέντε χαμένα πρωινά, τα οποία δεν ξέρω πώς στον Εξαποδώ θα εξασφάλιζα αν εργαζόμουν σε μια συνηθισμένη «φυσιολογική» πρωινή δουλειά – εννοείται βέβαια ότι και πάλι δυσκολεύτηκα. Επειδή όμως το είχα πάρει «πατριωτικά» το ζήτημα, κάποια στιγμή τα έφερα όλα εις πέρας και, περιχαρής, μια Δευτέρα καβάλησα το ποδήλατο και τα πήγα γραμμή στο ΧΑΑ (έκτο δεσμευμένο πρωινό). Εκεί μια μουτρωμένη γραμματέας στην είσοδο, αφού τα ξεφύλλισε βαριεστημένα, μου ανακοίνωσε ότι αφενός δεν ήταν πλήρη (καλά αυτό κάπου το περίμενα, στην Ελλάδα ζω), αφετέρου δύο δικαιολογητικά είχαν λήξει χρονικά –ήταν βλέπεις «βραχείας» διάρκειας κι εγώ ο άθλιος δεν μπορούσα να αφιερώνομαι καθημερινά αποκλειστικά στην ιστορία αυτή ως φαίνεται όφειλα–, οπότε θα έπρεπε να ξαναεκδοθούν (και να ξαναπληρωθούν τα αντίστοιχα παράβολα). Κοντολογίς, μου έλεγε κατάμουτρα ότι το ΧΑΑ με έκλεβε κανονικά και με τον νόμο, έχοντας θεσπίσει μια τόσο γραφειοκρατική και χρονοβόρα διαδικασία μεταβίβασης. Μια διαδικασία αποθαρρυντική εξαρχής, αν έχεις να κάνεις με ευτελή ποσά, γιατί, φυσικά, ποιος νορμάλ άνθρωπος θα ξανάμπαινε στον μπελά αυτόν για πενταροδεκάρες, τις περισσότερες από τις οποίες θα τις είχε κιόλας ξοδέψει στην πορεία; Αναρωτήθηκα φωναχτά πόσοι ακόμα βρίσκονταν, άραγε, στη θέση μου – γιατί τις μέρες των παχιών χρηματιστηριακών αγελάδων, εκτός από τους μεγαλομετόχους, προέκυψε και πλήθος μικρομετόχων σαν και τον πατέρα πάνω-κάτω, άνθρωποι που μάλιστα είχαν πολύ λιγότερη από τη δική μου χρονική «πολυτέλεια» να κυνηγήσουν όλο αυτό το χαρτομάνι. Όμως όχι, η υπάλληλος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, κατανοούσε λέει απόλυτα αυτό που έλεγα και τη μέχρι τούδε ταλαιπωρία μου αλλά «αυτοί είναι οι κανονισμοί». Κοιτώντας ανήμπορος την τόσο δύσκολα αποκτημένη… στάμνα να σπάει μεγαλοπρεπώς ένα βήμα προτού φτάσει στην πηγή, ξέσπασα. Παρακάλεσα, φώναξα, απείλησα, τους αποκάλεσα απατεώνες, ξεφτίλες, εκβιαστές και λωποδύτες, έσουρα τα μύρια όσα στο ΧΑΑ, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στον καπιταλισμό-καζίνο εν γένει, όλο το ισόγειο με άκουσε κάνοντας τσιμουδιά, αλλά… του κάκου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να αποδεχτώ, σιχτιρίζοντας, την ήττα μου. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι εξακολουθούν να μου έρχονται ταχυδρομικώς ενημερώσεις για την πορεία των μετοχών «μου», αυτών δηλαδή που τελικά δεν αποφύγαμε να... χαρίσουμε στο ΧΑΑ.

ΣΤΟ ΝΤΕΛΙΒΕΡΆΔΙΚΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΔΗΜΉΤΡΗ ΚΥΡΙΑΖΉ

Παρακάλεσα, φώναξα, απείλησα, τους αποκάλεσα απατεώνες, ξεφτίλες, εκβιαστές και λωποδύτες, έσουρα τα μύρια όσα στο ΧΑΑ, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στον καπιταλισμόκαζίνο εν γένει, όλο το ισόγειο με άκουσε κάνοντας τσιμουδιά, αλλά… του κάκου.

Είναι Σάββατο μεσημέρι, έχεις ξυπνήσει από ένα δυνατό ξενύχτι και αυτό που θες είναι να γεμίσεις το στομάχι σου με ένα δυνατό, λιπαρό και γρήγορο γεύμα. Ψάχνεις online, καταλήγεις και παραγγέλνεις τηλεφωνικά σε γνωστή αλυσίδα fast food. Η υπάλληλος στο τηλεφωνικό κέντρο όμως σου λέει πως δεν υπάρχει η προσφορά που μόλις είδες και ταίριαζε απόλυτα στο είναι σου εκείνη τη στιγμή. Κλείνεις το τηλέφωνο ευγενικά και τσεκάρεις ξανά το επίσημο site της εταιρείας. Η προσφορά είναι εκεί, στην πρώτη σελίδα μάλιστα. Τηλεφωνείς ξανά, απαντά άλλη υπάλληλος, η οποία επίσης ισχυρίζεται ότι η προσφορά δεν υπάρχει. Εξηγείς πολύ ευγενικά ότι τη βλέπεις μπροστά σου αυτήν τη στιγμή στο επίσημο site και όμως συνεχίζει να επιμένει ότι η προσφορά δεν υπάρχει. Παρακαλάς να πληκτρολογήσει στον υπολογιστή που βρίσκεται μπροστά της το όνομα της εταιρείας στην οποία εργάζεται και να μπει στην πρώτη σελίδα του επίσημου site της. Ναι, τελικά υπάρχει όντως η προσφορά. Όμως δεν μπορείς να την κάνεις δική σου γιατί αφορά μόνο παραλαβή από το κατάστημα. Μάταια εξανίστασαι ότι αυτό δεν αναφέρεται πουθενά, ούτε σε έναν μικρό, τοσοδούλη αστερίσκο. Βρίσκεις τοίχο. Ζητάς να μιλήσεις στον «υπεύθυνο» και βγαίνει στη γραμμή η πρώτη υπάλληλος ως «υπεύθυνη». Λες πάλι την ιστορία, ξανά τοίχος, απελπίζεσαι, κλείνεις το τηλέφωνο. Ακολουθεί μετά από δυο μέρες λεπτομερέστατο email στην εταιρεία και κατηγορία για παραπλάνηση του καταναλωτικού κοινού και την ίδια κιόλας μέρα αρκούντως ικανοποιητική απάντηση από το ανάλογο τμήμα. Τέλος!

ΣΤΟ ΚΕΛΊ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΧΡΉΣΤΟ ΠΑΡΊΔΗ

ΣΤΟ ΤΜΉΜΑ

ΑΠΌ ΤΗ ΧΡΙΣΤΊΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΎΛΟΥ

Ώρα 12η νυχτερινή, 6 χρόνια πίσω, Σεπτέμβρης του ’11. Μόλις με έχουν κλέψει στην καρδιά του Θησείου. Ο τύπος, για να μου πάρει την τσάντα, σχεδόν έκανε σλάλομ με το παπάκι του ανάμεσα στα τραπέζια της Αποστόλου Παύλου, σχεδόν με πέταξε από την καρέκλα μου, ακριβώς επικράτησε πανικός, πάει η τσάντα. Ανάμαλλη αλλά ψύχραιμη και ενώ έχει κληθεί η Άμεση Δράση και μας έχει συμβουλεύσει για τα χρειώδη, φτάνω στο πάλαι ποτέ θεϊκό Τμήμα της Λεωχάρους. Μαζί μου η καλύτερή μου φίλη, όλως τυχαίως δικηγόρος στο επάγγελμα. «Τσάντα;» με ρωτάει ο φρουρός. Γνέφω «ναι» και υποψιάζομαι ότι περιμένει κάτι πιο εντυπωσιακό ως αντίδραση. «Στον 4ο» μου λέει και προσπαθεί να φανεί πονετικός. Ανεβαίνω, χτυπάω πόρτα, συναντώ μπατσίνα μελαχρινή, με βαθύ ντεκολτέ, μακριά φούξια νύχια και στριφτό στο στόμα. Απ’ το ηχείο του απολιθώματος που έχει μπροστά της προλαβαίνω ν’ ακούσω ένα «του-ρουτου-τού» που θυμίζει «Angry Birds», αλλά δεν παίρνω όρκο. Είπαμε είμαι ψύχραιμη, όχι διαυγής. «Τσάντα;» «Ναι». «Καθίστε. Ψύχραιμη φαίνεστε». Κάθομαι. Και σηκώνομαι. Πίσω μου, στα δυο μέτρα, κάτι χαρχαλεύει, σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο που δεν είδα μπαίνοντας. Τζάνκια δύο, καρέκλα μία, στρώμα ένα. Το ένα κάνει φιλότιμες προσπάθειες να πέσει δεξιά, το άλλο λιγότερο φιλότιμες να πέσει αριστερά και ταυτοχρόνως να μη φύγει απ’ τα χέρια του ένα πλαστικό ποτήρι με καφέ. «Πού σας κλέψανε;» «Στο Θησείο». Περιγράφω τι συνέβη. Η «βραδινή περίπολος» έχει ξεκινήσει να πληκτρολογεί τα καθέκαστα με χαρακτηριστική δυσκολία. Νύχι και πληκτρολόγιο έχουν βίους παράλληλους. Δεν συναντιούνται ποτέ. Δεν θέλω να ξέρω τι συμβαίνει στην εξίσωση «νύχι - όπλο». «Τι χρώμα είχε η τσάντα;» «Φούξια. Βινύλ». Το βλέμμα της με βάζει σε σκέψεις. Δεν κατάλαβε. «Φούξια; Σαν τα νύχια σας;!»

Ok, το ’χει. Συνεχίζουμε. «Μπορώ να καπνίσω;» Ο στούφος έρχεται σε άπταιστη μακρόσυρτη νεοελληνική. «Καλέ, ναιαιαι! Δεν βλέπετε εδώ μέσα που μυρίζει σαν τεκέεεες;» Σηκώνομαι, ανάβω, κόβω βόλτες πάνω κάτω όση ώρα με ρωτάει τα προς συμπλήρωσιν διαδικαστικά. Όση ώρα κρατάνε οι βόλτες μου, προλαβαίνω να δω και το από κάτω της περιβολής: τζιν-πνίχτης, κιλοτάκι κόκκινο να εξέχει, ποντικοφαγωμένη καρέκλα με τρία χαλασμένα ροδάκια. Στα ράφια από πάνω μας τσάντες γυναικείες, στοιβαγμένες όπως-όπως. «Πάμε τώρα. Τι είχε μέσα η τσάντα;» Ανασαίνω βαριά. Απαριθμώ. «Πορτοφόλι με ταυτότητα και κάρτες, τριάντα ευρώ, σημειωματάριο, ατζέντα, κλειδιά, χαρτιά. Αυτά». Σβήνω τσιγάρο. Το μάτι της «περιπόλου» πέφτει στο χέρι της φίλης. «Ωραίο βραχιόλιιιι!» «Ευχαριστώ» της απαντάει. «Τι είναιαιαιαι;» «Πιπερίτσες», της απαντάει, «υποτίθεται ότι φέρνουν καλή τύχη». «Αααα, δεν το ’ξεραααα! Και δε μου λες (σ.σ.: πληθυντικός τέλος), το μπρελόκ ή το πορτοφόλι σου είχε κάτι... έτσιιιιι... χαρακτηριστικό επάνω;» «Ναι. Το μπρελόκ είχε την Betty Boop». Κι άλλο βλέμμα «μη μου μιλάς κινέζικα, σε χάνω». «Τι είναι αυτό;» «Καρτούν», το «βλέμμα» επιμένει, «της δεκαετίας του ’30». «Δεν το ’χω ξανακούσει! Με τι μοιάζει;» «Με κορίτσι. Κόκκινο φόρεμα, ζαρτιέρες κι ένα άσπρο σκυλάκι στο πόδι». «Ναιαιαιαι; Δεν το ξέρω. Εγώ έβλεπα Πάουερ Ρέιντζερς! Πώς γράφεται το “ζαρντιέρες”;» Ζορίζομαι, νομίζω. «Λοιπόοοοον! Να και η ένορκηηηη (σ.σ.: κατάθεση). Υπογράφεις εδώ και τα υπόλοιπα θα σ’ τα πω μετάαααα». «Βεβαιώνεται ότι όπως προκύπτει από τα υπηρεσιακά μας βιβλία, μπλα, μπλα... προσήλθε στην Υπηρεσία μας... μπλα μπλα η τάδε του τάδε μπλα μπλα... άγνοστος δραστης της αφαιρεσαι την τσαντα η οποια ηταν χροματος φουξια και περιείχε.... επιπλέον περιείχε.... κλειδιά οικίας με μπρελογκ ενα κοριτσάκι με ζαρντιερες και κοκινο φορεμα...» Όχι κόμματα, όχι τελείες, όχι διαστήματα. Υπογράφω. Λέω «ευχαριστώ». Φεύγω. «Μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης». Είναι το τελευταίο πράγμα που βλέπω, βγαίνοντας, κολλημένο με μπλου τακ στον τοίχο. Ορθογραφημένο, φαρδύ πλατύ, στο πιο βρόμικο ίσως δωμάτιο της Αθήνας. Για να πάρω ξανά ταυτότητα στα χέρια μου πέρασαν δύο μήνες. Μη λέτε ότι σας έκλεψαν, να λέτε ότι τη χάσατε. Ξεμπερδεύετε πιο εύκολα.

Με πήγαν σηκωτό (καθώς με έβλεπαν οι επιβάτες του τρένου μου να με σέρνουν σαν εγκληματία) σε ένα παράρτημα της ασφάλειας μέσα στον Σταθμό Λαρίσης και μου ανακοίνωσαν ότι θα πήγαινα αυτόφωρο για «αντίσταση κατά της Αρχής» (ποια αντίσταση;) και για «εξύβριση» (για το ρατσιστής)!

Πάνε 25 χρόνια τώρα πια, αρχές Σεπτέμβρη αν θυμάμαι καλά, ένα από τα τελευταία ζεστά Σαββατοκύριακα του καλοκαιριού που έφευγε. Εκείνα τα χρόνια ανεβοκατέβαινα Αθήνα-Θεσσαλονίκη περισσότερο για να βλέπω φίλους παρά για να εργάζομαι, όπως ισχυριζόμουν, για λογαριασμό της οικογενειακής επιχείρησης. Αν και Σάββατο, που λογικά, αν ήταν χειμώνας, θα είχα μείνει να το περάσω στην Αθήνα, είχα αποφασίσει να πάρω το Ιntercity μεσημέρι για να επιστρέψω έγκαιρα ώστε να προλάβω τη νυχτερινή έξοδο επάνω. Είχα μαζί μου και ένα αρκετά μεγάλο χρηματικό ποσό που έπρεπε να το προστατεύσω και να το παραδώσω ακέραιο. Ήμουν και κάπως εκνευρισμένος από κάτι εκείνο το πρωινό, γεγονός που εξηγεί ίσως την αντίδρασή μου στο περιστατικό στο οποίο θα αναφερθώ, συν το νεαρό της ηλικίας. Ο συρμός είχε καταφθάσει στη γραμμή επιβίβασης και ο κόσμος σιγά σιγά είχε αρχίσει να επιβιβάζεται. Βλέπω έναν αστυνομικό να κλοτσάει και να δίνει μια φάπα σε έναν νεαρό ρακένδυτο Αλβανό – ήταν η πρώτη φουρνιά που είχε κάνει την εμφάνισή της στην Ελλάδα και τους αναγνώριζες με μεγάλη ευκολία. Ενδιαφέρθηκα να μάθω γιατί τον χτυπούσε από μια ομήγυρη που γελούσε εις βάρος του ανυπεράσπιστου αγοριού: είχε, λέει, αφοδεύσει μέσα σε ένα παροπλισμένο εμπορικό βαγόνι, όπου μάλλον είχε περάσει τη νύχτα του. «Υπάρχει λόγος να τον χτυπάς;» παρατήρησα στον αστυνομικό, ίσως με λίγο παραπάνω θράσος απ’ ό,τι χρειαζόταν, μεγάλη δόση αφέλειας και αρκετό τουπέ, ενώ εκείνος μάλλον μόλις είχε αφήσει ελεύθερο το θύμα-μικρό ψάρι για να επιστρέψει στη μεγάλη θάλασσα της ελληνικής φιλόξενης κοινωνίας. «Τι του είσαστε, κύριε;» μου απάντησε με πολύ περισσότερο θράσος και απόλυτη σιγουριά ο μπάτσος. «Εγώ, τίποτα», του αποκρίθηκα, «αλλά εσύ είσαι ένας ρατσιστής και μισός» συμπλήρωσα με περισσή βλακεία και σπουδαιοφανές σθένος. Νόμιζα ότι μόλις είχα προβεί σε μια σπουδαία πράξη ανθρωπισμού και κυρίως αντιεξουσιαστικής τόλμης, όπως αυτές τις οποίες είχα την αυταπάτη ότι ασκούσαν (έτσι νόμιζα ο βαθιά νυχτωμένος) κάποιοι «αγωνιστές» φίλοι μου (κάποτε χρειάστηκε να ξυπνήσω και από αυτή την πλάνη) κάθε φορά που έβλεπαν το άδικο χέρι του νόμου επάνω σε αδύναμους και απροστάτευτους ανθρώπους. Και κάνω να φύγω… «Πώς το είπες αυτό;» φώναξε ο μπάτσος και τότε μόνο συνειδητοποίησα ότι είχα κάνει τη μεγαλύτερη γκάφα, αφού ό,τι είπα το είπα δυνατά και δημοσίως. Ποιώντας την νήσσαν, προχώρησα προς το βαγόνι. «Έι, εσύ, σου είπα κάτι» άκουσα μια αγριοφωνάρα κι αυτομάτως περί τους τέσσερις άντρες με ακινητοποιούν, αρπάζοντας τα μπαγκάζια μου. «Βοήθεια, αστυνομία» πρόλαβα να φωνάξω αυθορμήτως για να πάρω την απάντηση: «Σκάσε, είμαστε αστυνομία». Με πήγαν σηκωτό (καθώς με έβλεπαν οι επιβάτες του τρένου μου να με σέρνουν σαν εγκληματία) σε ένα παράρτημα της Ασφάλειας μέσα στον Σταθμό Λαρίσης και μου ανακοίνωσαν ότι θα πήγαινα αυτόφωρο για «αντίσταση κατά της Αρχής» (ποια αντίσταση;) και για «εξύβριση» (για το ρατσιστής)! Σοκαρισμένος από το πώς ένας ανόητος λεονταρισμός κατέληγε σε ολόκληρη περιπέτεια, άρχισα να ειδοποιώ από ένα σταθερό τηλέφωνο που μου έδωσαν την άδεια να χρησιμοποιήσω –κινητά ακόμα δεν είχαμε– φίλους και συγγενείς. Με κουβάλησαν με περιπολικό στο παλιό Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας στην οδό Σωκράτους, εκεί όπου τώρα είναι ξενοδοχείο. Αφού με πέρασαν από τον αξιωματικό υπηρεσίας για να μου απαγγείλουν κατηγορίες, όπου δήλωσα δημοσιογράφος, αν και τότε το ασκούσα μόνο ως χόμπι, νομίζοντας ότι θα τους θορυβούσε (αμ, δε), ο γλοιωδέστατος γραμματέας μού μιλούσε με απόλυτη απαξίωση και αφού πέρασε όλη η δύναμη του τμήματος να δει το αξιοθέατο και να με σιχτιρίσει («εμ, ποιον θα υπερασπιζόταν, τον Αλβανό!), με μάντρωσαν ολομόναχο σε ένα κελί. Δεν υπάρχει χειρότερη εμπειρία από το να είσαι κλειδωμένος χωρίς διαφυγή, να νιώθεις τέσσερις τοίχους να σε πλακώνουν. Άρχισα να γυρίζω γύρω-γύρω σαν το λιοντάρι στο κλουβί. Ανησυχούσα και για τις βαλίτσες όπου είχα τα χρήματά μου. Πάνω στο τρίωρο με βγάζουν και μου λένε ότι ο αρχηγός της αστυνομίας είχε ειδοποιήσει να με μετακινήσουν στο κρατητήριο δίπλα στα γραφεία, που έχει πόρτα ανοιχτή για διάφορα ελαφριά περιστατικά. Λες και το δικό μου ήταν βαρύ. Η μεγαλοδημοσιογράφος μητέρα φίλου μου είχε σπεύσει να ενημερώσει τον κύριο αρχηγό ότι δεν ήμουν παρά ένα απερίσκεπτο και ίσως λίγο ανόητο παιδί καλής οικογενείας και ότι δεν ήταν δυνατόν να το περάσω ολόκληρο Σαββατοκύριακο μέσα σε κελί. Από κει και πέρα, όλοι, με πρώτο και καλύτερο τον γραμματέα, μου μιλούσαν με το «σεις και με το σας»! Στο δικαστήριο, Δευτέρα πρωί, ο αστυνομικός δεν εμφανίστηκε, γιατί είχε πάει στο χωριό του. Η κυρία δικαστής, όταν είπα ότι βιαιοπράγησαν εναντίον ενός «κατακαημένου ρακένδυτου Αλβανού», με ειρωνεύτηκε, αλλά καθώς ο μηνυτής μου έλειπε, η δίκη έπρεπε να αναβληθεί. Και θα αναβαλλόταν απανωτά άπειρες φορές όλο τον χειμώνα μέχρι το τέλος της άνοιξης λόγω μιας σειράς απεργιών των δικηγόρων. Στο τέλος συνεννοηθήκαμε να πούμε μια σαχλή δικαιολογία, ζητήσαμε αμοιβαία συγγνώμη και η κωμωδία τέλειωσε. Αυτό όμως που δεν με αφήνει να ξεχάσω την κωμικοτραγική αυτή ιστορία είναι το ότι ο φίλος που ήρθε να με δει εκείνο το σαββατιάτικο απόγευμα στο τμήμα δεν υπάρχει πια. Την ώρα που Δευτέρα πρωί πήγαινα στο δικαστήριο, εκείνος έμπαινε στο νοσοκομείο ξεκινώντας έναν γολγοθά που κράτησε 3-4 χρόνια και προσωπικά δεν έζησα ποτέ από κοντά, όχι από δική μου επιλογή. Ήταν ένας άνθρωπος χαρισματικός και μοναδικός, με τον οποίο μας ένωνε μια τρελή νιότη και πολλά όνειρα – για εκείνον απραγματοποίητα. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι εκείνο το σαχλό περιστατικό με τον μπάτσο έγινε μόνο και μόνο για να του πω το τελευταίο «αντίο». Αν κι εκείνος έχω την απόλυτη βεβαιότητα ότι μου το είπε με τον δικό του τρόπο τη νύχτα που πέταξε μακριά.

«Υπάρχει λόγος να τον χτυπάς;» παρατήρησα στον αστυνομικό, ίσως με λίγο παραπάνω θράσος απ’ ό,τι χρειαζόταν, μεγάλη δόση αφέλειας και αρκετό τουπέ, ενώ εκείνος μάλλον μόλις είχε αφήσει ελεύθερο το θύμα-μικρό ψάρι για να επιστρέψει στη μεγάλη θάλασσα της ελληνικής φιλόξενης κοινωνίας.

28.9.17 – lifo

33

q Γεννήθηκα στην Καλλιθέα τον Μάιο του 1954. Τέσσερα χρόνια αργότερα μετακομίσαμε στο Παλαιό Φάληρο. Ήταν

και οι Beatles. Με τα παιδιά της γειτονιάς παίζαμε ποδόσφαιρο, εκτός από τις μεσημεριανές ώρες, οπότε ο ύπνος ήταν απαράβατη ιεροτελεστία. Την περίοδο εκείνη θεωρούνταν δυσφήμηση να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο. Στην Α’ Γυμνασίου, μόλις με έβλεπαν, θυμάμαι να μου λένε: «Καλώς τον αλήτη». Ήταν μια αντίληψη που επικρατούσε ευρέως. Πάντως, δεν μου άρεσε ποτέ να δίνω δικαιώματα. Ακόμα και με τις κοπέλες προτιμούσα να συναντιέμαι πίσω από το κτίριο του σχολείου.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

από τον γιάννη πανταζόπουλο. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

q Όταν ήμουν δεκατριών, οι γονείς μου χώρισαν. Δεν ένιωσα θυμό αλλά θλίψη. Ο χωρισμός επέρχεται όταν η συμφωνία χαρακτήρων σπάει στο βάθος του χρόνου. Αλλά όταν είσαι παιδί και βλέπεις τους γονείς σου να χωρίζουν, πληγώνεσαι κι αισθάνεσαι υπαίτιος. Θεωρούσα ότι μπορεί να είχα συμβάλει κι εγώ στην απόφασή τους. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου. Προτιμούσα πάντα, ακόμα και στο ποδόσφαιρο, να αναλαμβάνω την ευθύνη για όλα. Αλλά, τελικά, τα παιδιά δεν φέρουν καμία ευθύνη. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος δάσκαλος για να αποδεχτείς όσα δεν θέλει με τίποτα ο νους σου να παραδεχτεί.

q Μικρός ήθελα να γίνω αρχαιολόγος. Μου άρεσε πολύ η έρευνα, ενθουσιαζόμουν με την αρχαία Iστορία, είχα πάθος με την ανακάλυψη και την εξερεύνηση. Όμως η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο υπερίσχυσε. Όλα ξεκίνησαν μια Κυριακή που πήγα με τα πόδια από το Παλαιό Φάληρο στη Νέα Σμύρνη, στο γήπεδο του Πανιωνίου. Με 65 κεφαλιές κι ένα ανάποδο ψαλίδι κατάφερα να γίνω μασκότ της ομάδας. Το ποδόσφαιρο μπήκε στη ζωή μου επαγγελματικά στα 16, όταν βρέθηκα να παίζω στον Πανιώνιο με συμπαίκτες που για μένα ήταν μεγαθήρια. Το μόνο που ονειρευόμουν ήταν να γίνω ένας καλός παίκτης, ένας χρήσιμος γκολτζής. Άφησα το σχολείο στην άκρη και από τότε αφοσιώθηκα πλήρως στο άθλημα που λάτρεψα πιο πολύ. Λίγο πριν κλείσω τα 18, φόρεσα για πρώτη φορά τη γαλανόλευκη φανέλα της εθνικής ομάδας στο γήπεδο Καραϊσκάκη.

q Ζούσα και ανέπνεα για τη στιγμή της προπόνησης. Μονόζυγα, κοιλιακοί, ασκήσεις, βάρη, σουτ και σκέψεις για μια καλή ντρίπλα. Όλη η καθημερινότητά μου, ακόμα και στα ρεπό, είχε να κάνει με το παιχνίδι. Στη δική μας εποχή δεν υπήρχαν κλιματιστικά, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και συμπληρώματα διατροφής. Ήταν πρωτόγονες οι καταστάσεις με τις οποίες αντιμετώπιζες την κούρασή σου. Ξεκίνησα την καριέρα μου στον Πανιώνιο, πήγα στην ΑΕΚ κι επέστρεψα στον Πανιώνιο. Ο Πανιώνιος ήταν το «σπίτι μου», εκεί γεννήθηκα ποδοσφαιρικά. Όμως η ΑΕΚ ήταν η «γυναίκα» που παντρεύτηκα και με οδήγησε στις μεγάλες διακρίσεις της καριέρας μου. Την πρώτη χρονιά που έπαιζα στην ΑΕΚ φτάσαμε στον ημιτελικό του Κυπέλλου UEFA.

q Το ποδόσφαιρο είναι το μεγάλο μου πάθος, ένα συνεχές καρδιοχτύπι.

Έχουν αλλάξει πολλά στο συγκεκριμένο άθλημα με την πάροδο των ετών. Κάποτε ήταν μια μεγάλη κυριακάτικη γιορτή. Μικροί και μεγάλοι γέμιζαν τις κερκίδες των γηπέδων, απολάμβαναν το παιχνίδι και όλοι οι φίλαθλοι παρακολουθούσαν μαζί τους αγώνες, ακόμα και αν ανήκαν σε διαφορετικές ομάδες. Τότε υπήρχαν είδωλα. Ο κόσμος πήγαινε για να δει τους αγαπημένους του ποδοσφαιριστές, ενώ σήμερα έχει σβήσει αυτό. Κυριαρχούσαν τα ινδάλματα, ενώ στις μέρες μας, δυστυχώς, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον από το ελληνικό ποδόσφαιρο που να με εντυπωσιάζει με τις επιδόσεις του. Δεν έχουν προσωπικότητα οι παίκτες, απουσιάζουν τα χαρίσματα και η δεξιότητα. Όταν έχανες, για τρεις ημέρες δεν έβγαινες από το σπίτι. Θυμάμαι, έλεγα στη μητέρα μου να πάει εκείνη για ψώνια, π.χ. γιατί ο κρεοπώλης μας ήταν αεκτζής και θα μου έκανε ερωτήσεις. Κυριαρχούσαν η αθωότητα και η ηθική, ενώ στις μέρες μας δεν συναντάς αυτά τα χαρακτηριστικά. Επίσης, ένας ποδοσφαιριστής σήμερα κερδίζει πολύ περισσότερα χρήματα απ’ ό,τι στη δική μας εποχή. Εμείς δεν παίζαμε για τις χρηματικές απολαβές αλλά για την ομάδα και τους φιλάθλους μας, για να είναι «υπερήφανη» η καλημέρα μας.

q Τα πρότυπα που είχα ήταν ο Γιώργος Δέδες, ο Μίμης Παπαϊωάννου και ο Κώστας Νεστορίδης. Στο παγκόσμιο στερέωμα θεωρώ ότι ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών ήταν ο Πελέ. Για να κρίνουμε έναν ποδοσφαιριστή, πρέπει να κοιτάμε τις ελλείψεις και τα προσόντα που διαθέτει. Ο Πελέ είχε ελάχιστες ελλείψεις συγκριτικά με τον Μαραντόνα, για παράδειγμα. Ακόμα και στις διακοπές του ήταν αφοσιωμένος στην μπάλα.

q Οι πιο μεγάλες επιτυχίες μου ήταν η συμμετοχή μου στη Μεικτή Κόσμου, στη Μεικτή Ευρώπης, το Ασημένιο Παπούτσι και, φυσικά, η διάκριση ως πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην Ελλάδα. Το να αξιώνεσαι να παίζεις στη Μεικτή Κόσμου είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση και τη θυμάμαι πάντα ως μια συγκλονιστική εμπειρία. Ήταν και μια μεγάλη διάκριση για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αντίθετα, η πιο πικρή στιγμή ήταν όταν έφυγα από την ΑΕΚ. Μια άδικη απόφαση ενός προπονητή, το όνομα του οποίου δεν θέλω να αναφέρω, που έκρινε ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω. Δυστυχώς, η διοίκηση ασπάστηκε την απόφαση αυτή. Αλλά απέδειξα στη συνέχεια, πετυχαίνοντας συνολικά 51 γκολ από τη στιγμή που έφυγα από την ΑΕΚ, ότι δεν ήμουν «τελειωμένος». Πολλές φορές η ζωή κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις και αναπάντεχα γεγονότα. Τελικά, κρέμασα τα παπούτσια μου με 507 συμμετοχές και 260 γκολ.

34 lifo – 28.9.17

ΘΩΜΆΣ ΜΑΎΡΟΣ

q Στο σπίτι οι γονείς μου άκουγαν ρεμπέτικα ή νησιώτικα, ενώ εμένα μου άρεσαν οι Doors, οι Rolling Stones

ΠΡΏΗΝ ΔΙΕΘΝΉΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΉΣ. ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΈΑ, ΖΕΙ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΌ ΦΆΛΗΡΟ.

άλλες εποχές, με πολλές μονοκατοικίες, αυλές και κήπους με λουλούδια. Η αυλή μας αποτελούσε το δικό μας γήπεδο. Είχε χώμα, καθόμασταν στο τραπέζι, παίζαμε και μιλούσαμε ώρες ατελείωτες έως αργά τη νύχτα. Ο πατέρας μου ήταν δικηγόρος με καταγωγή από τη Χίο. Ήταν λάτρης του ποδοσφαίρου και ο άνθρωπος που μου εμφύσησε την αγάπη για τον αθλητισμό. Ήταν λιτός χαρακτήρας και πολύ αυστηρή προσωπικότητα. Τον θυμάμαι να μας λέει συνεχώς: «Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο». Μας εξιστορούσε ιστορίες από τον πόλεμο με σκοπό να μας σκληραγωγήσει. Η μητέρα μου καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Το σπίτι μας μοσχοβολούσε από τα όμορφα μαγειρευτά φαγητά της. Ήταν ο άνθρωπος που μετέδιδε τη ζεστασιά της μάνας και είχε μια αγκαλιά για όλους.

28.9.17 – lifo

35

q Ο πρώτος χρόνος της ζωής μου μετά το ποδόσφαιρο ήταν πολύ αντίξοος.

Ήμουν χαμένος. Είχα χάσει κάθε ενδιαφέρον, δεν ήμουν ικανοποιημένος με τίποτα. Ήταν ένα μεγάλο σοκ. Μου ήταν δύσκολο να κατανοήσω ότι είχε έρθει η στιγμή που έπρεπε να σταματήσω. Το πρόγραμμά μου είχε αλλάξει. Προπονήσεις δεν υπήρχαν, τα παιχνίδια της Κυριακής αποτελούσαν παρελθόν και οι επιθυμίες είχαν εκπληρωθεί. Είχα σταματήσει να βλέπω ματς και δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι από πρωταγωνιστής είχα γίνει θεατής. Μεγάλη δύναμη η συνήθεια. Έδωσα μια μάχη προσαρμογής, στην οποία με βοήθησε πολύ η σύζυγός μου, και την κέρδισα. Αργότερα, μου πρότειναν πολλές φορές να είμαι υποψήφιος στην πολιτική, αλλά δεν δέχτηκα ποτέ, παρά μόνο σε τοπικό επίπεδο, γιατί θεωρώ ότι η πολιτική και ο αθλητισμός είναι δύο ευθείες πορείες που δεν συναντιούνται ποτέ.

q Πιστεύω στο ταλέντο, αλλά χωρίς σκληρή δουλειά παραμένει ένα απότιστο λουλούδι στη γλάστρα, που μαραίνεται. Για να φτάσεις στην κορυφή χρειάζεται να έχεις μεγάλη αγάπη γι’ αυτό που κάνεις. Να μην εισχωρεί τίποτα ενδιάμεσα, το οποίο μπορεί να διαλύσει αυτή την αγάπη. Είναι ένας ανηφορικός και μοναχικός δρόμος, μια διαρκής πάλη με τον εαυτό μας. Σκληρές αποφάσεις, ισχυρή θέληση, συστηματική άσκηση, πείσμα και δύναμη για να μην τα παρατήσεις. Αν θες να κάνεις πρωταθλητισμό, πρέπει να θυσιάσεις την κοινωνική και την προσωπική σου ζωή. Ψυχοφθόρο συναίσθημα, αλλά στο τέλος της διαδρομής σε αποζημιώνει.

q Οι ήττες, πολύ περισσότερο από τις νίκες, είναι εκείνες που μας οδηγούν μπροστά και μας εξελίσσουν. Η ήττα είναι άσχημο συναίσθημα, αλλά αν διακρίνεις τις σωστές της διαστάσεις μπορεί να μετατραπεί σε ένα ωραίο δώρο. Αναγκαίο, πολύτιμο και χρήσιμο αντιβιοτικό για τον οργανισμό μας. Είναι λεπτή η γραμμή που μπορείς να περάσεις και να βρεθείς στην απέναντι πλευρά και από την ικανότητα και την ευστροφία σου να οδηγηθείς στην αλαζονεία, στα λάθη και στην αποτυχία. Η ταπεινότητα είναι το μεγαλύτερο όπλο του ανθρώπου. Δεν είναι κάτι υποτιμητικό, όπως λένε πολλοί. Απεναντίας, σημαίνει να γνωρίζεις την αλήθεια, να ρίχνεις τις αντιστάσεις.

q Δεν έχω μετανιώσει που ανέλαβα για μια περίοδο πρόεδρος της ΑΕΚ, παρ’ ότι ήταν από τις χειρότερες

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

ΘΩΜΆΣ ΜΑΎΡΟΣ

περιόδους της ζωής μου. Μπήκα για να βοηθήσω την ομάδα και μέσα σε μια νύχτα βρέθηκα στο κρατητήριο. Για μένα ήταν κάτι άγνωστο και ασύλληπτο όλο αυτό που συνέβαινε και περνούσα. Οι αστυνομικοί, ενώ ήταν υποχρεωμένοι να μου φορέσουν χειροπέδες, επειδή ντρέπονταν, προτίμησαν να μην το κάνουν. Όμως αυτό δεν επηρέασε την αγάπη μου για την ΑΕΚ. Πρόσφερα αυτό που μπορούσα στην ομάδα και το αποτέλεσμα ήταν να καταφέρω να την κρατήσω ζωντανή εκείνο το καλοκαίρι του 2012. Ανυπομονώ να φτιαχτεί και το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια για να ζήσουμε νέες, μαγικές στιγμές.

Οι ήττες, πολύ περισσότερο από τις νίκες, είναι εκείνες που μας οδηγούν μπροστά και μας εξελίσσουν. Η ήττα είναι άσχημο συναίσθημα, αλλά αν διακρίνεις τις σωστές της διαστάσεις μπορεί να μετατραπεί σε ένα ωραίο δώρο.

q Μια πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής μου ήταν τον Φεβρουάριο του 1986, όταν ανάρρωνα από έναν τραυματισμό. Χτύπησε το τηλέφωνο και μου είπαν ότι ο πατέρας μου είχε πάθει εγκεφαλικό. Τα πιο σκληρά νέα της ζωής μου πάντοτε τα μάθαινα από το τηλέφωνο. Μία μέρα πριν με είχε πάρει τηλέφωνο και μου είχε πει: «Παίξε λίγο, δεν μπορώ να μη σε βλέπω τις Κυριακές». Το είχε πάρει κατάκαρδα το ότι δεν έπαιζα και πίστευε ότι η καριέρα μου όδευε προς το τέλος της. Τους επόμενους μήνες, χωρίς πολλά περιθώρια βελτίωσης, έμενε στο σπίτι της μητέρας μου. Έστω και με αυτό τον τρόπο βρέθηκαν ξανά μαζί μετά από χρόνια. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς με πήρε τηλέφωνο, ενώ ήμουν σε προετοιμασία με την ομάδα στη Γερμανία. «Θέλω να σε δω» μου είπε και γύρισα κατευθείαν στην Αθήνα. Είχε μεταφερθεί στο Ασκληπιείο της Βούλας και πέρασα πολλές ώρες μαζί του. Έφυγα, με σκοπό να επιστρέψω την επομένη. Όμως εκείνο το πρωί «έφυγε». Είχε αισθανθεί ότι πλησίαζε το τέλος και ήθελε οπωσδήποτε να με δει. Μου κόστισε πολύ η απώλειά του. Απομονώθηκα. Ήταν ο μόνιμος φίλαθλος σε όλους τους αγώνες μου.

q Μου αρέσει η γειτονιά μου, το Παλαιό Φάληρο. Η γειτνίαση με τη θάλασσα είναι η μεγαλύτερη διαφυγή μου και την παρομοιάζω με την ψυχή μου. Μέσα από αυτήν μαθαίνουμε πράγματα για τον εαυτό μας που δεν μπορούμε να μάθουμε από αλλού. Αν και έχει αλλάξει πολύ η περιοχή, σε κάποιες βόλτες μού αρέσει να αναζητώ τα χνάρια της παλιάς εποχής. Εδώ μεγάλωσα και εδώ επέστρεψα. Μέσα από τις μνήμες μας ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας. Κι έτσι ανακαλύπτουμε πού πραγματικά ανήκουμε.

q Θα ήταν ψέματα αν έλεγα ότι οι ποδοσφαιριστές δεν πολιορκούνται από γυναίκες. Αλλά ήμουν ένας άνθρωπος που μόλις έβλεπε «υπερβολικό κίνδυνο» επέλεγε να φύγει. Είναι καταστροφικό συναίσθημα ο έρωτας. Με τρόμαζε το ότι θα περιπλανιόμουν σε δρόμους που δεν θα είχαν γυρισμό. Τα κορίτσια εκδήλωναν τον θαυμασμό τους, αλλά ήμουν προστατευτικός και μετρημένος. Κι έτσι, κάθε φορά που έμπαινε στο μυαλό μου η μύχια σκέψη, επέστρεφα στο ποδόσφαιρο και στις υποχρεώσεις μου. Ψυχή και σώμα αφοσιωμένα στην μπάλα. Έτσι γνώρισα και τη γυναίκα μου. Υπήρχε πλήρης ταύτιση απόψεων και χαρακτήρων, με μόνη διαφορά ότι η ίδια έπαιζε μπάσκετ, ενώ εγώ ποδόσφαιρο. Είναι οι συμπτώσεις της ζωής. Όταν στα μάτια ενός ανθρώπου διακρίνεις εκείνον που θα γίνει ο σύντροφός σου και θα αναπτύξεις μαζί του σχέσεις εμπιστοσύνης και σεβασμού. Είμαστε παντρεμένοι 37 χρόνια κι έχουμε τρία παιδιά. Αγάπη, αλληλοεκτίμηση, κατανόηση, δοτικότητα, αμοιβαίες υποχωρήσεις και μια επιδέξια ισορροπία είναι τα συστατικά μιας επιτυχημένης σχέσης. Όπως και στο ποδόσφαιρο, έτσι και στη ζωή αρκεί μια έξυπνη ντρίπλα για να περάσεις το εμπόδιο που θα εμφανιστεί μπροστά σου.

q Η αγάπη είναι το ωραιότερο συναίσθημα. Ανήκω στους ανθρώπους που πιστεύουν ότι για να αγαπηθείς, πρέπει να δωρίσεις. Αν δεν το κάνεις, παραμένεις ένα τίποτα. Με γοητεύει πολύ η αγάπη που μου προσφέρει απλόχερα ο κόσμος καθημερινά απ’ όλες τις ομάδες. Είναι τρομακτικό το συναίσθημα αυτό και δεν ανταλλάσσεται ούτε με όλα τα λεφτά του πλανήτη. Θεωρώ ότι είμαι ευτυχισμένος. Ευτυχία για μένα είναι η ηρεμία της ψυχής. Να ικανοποιείσαι με τα λίγα. Να μην έχεις φόβους ή τύψεις και να ελέγχεις τη συνείδησή σου ώστε να μην κάνεις πράγματα για τα οποία αργότερα θα μετανιώσεις.

q Η ζωή με έχει διδάξει ότι όλα μπορούν να συμβούν. Με αγάπη και προσπάθεια μπορείς να καταφέρεις το οτιδήποτε και να φτάσεις στο ψηλότερο σκαλί. Κι αυτό που έχω μάθει είναι να υπενθυμίζω πάντοτε στον εαυτό μου ότι μετά από μια μεγάλη καταιγίδα έρχεται και κάνει την εμφάνισή της μια υπέροχη λιακάδα.

q Το ποδόσφαιρο είναι σαν τη ζωή. Σημασία έχει ποιος είσαι και πού παίζεις. Όλοι επιδιώκουμε να βάζουμε γκολ, να πετυχαίνουμε τους στόχους µας. Είτε μέσα είτε έξω από το γήπεδο, παλεύεις συνεχώς µε προκλήσεις, πειρασμούς, ακόμη και µε τον ίδιο σου τον εαυτό. Όμως για να κατακτήσεις την κορυφή, να βιώσεις τη μεγάλη χαρά της νίκης αλλά και να κερδίσεις τον σεβασμό των φιλάθλων, των φίλων, της οικογένειάς σου, πρέπει κάθε στιγμή να ξεπερνάς τον εαυτό σου.

36 lifo – 28.9.17

ΙNFO Από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία του Θωμά Μαύρου με τίτλο Ποιος, ποιος, ποιος, ο Μαύρος ο θεός.

532 ΤheGOODLIFO

Coffee Lovers To Athens Coffee Festival έρχεται στην Αθήνα και οι λάτρεις του καφέ ετοιμάζονται να ενημερωθούν, να δοκιμάσουν και να απολaύσουν το αγαπημένο τους ρόφημα από τους καλύτερους.

î

KENWOOD

E COFFEERS LOV

Nespresso

Μικρή σε μέγεθος, αποδοτική και με εκπληκτικό χρώμα. Η κίτρινη καφετιέρα φίλτρου της σειράς kMix της Kenwood είναι με διαφορά μία από τις πιο όμορφες και ποπ επιλογές στην αγορά. www.mediamarkt.gr

Eργαλείο παρασκευής ζεστού ή κρύου αφρού γάλακτος με το πάτημα ενός κουμπιού. www.nespresso.com

ö

ó

Marimekko Φθινοπωρινά μοτίβα στην κούπα από την άψογη εταιρεία σκανδιναβικού design. www.marimekko.com

ROK Espresso Maker Xειροκίνητη μηχανή espresso, κατασκευασμένη από μέταλλο υψηλής ποιότητας με εγγύηση 10 ετών. www.barista-shop.gr

Creative Tops Κόκκινη καφετιέρα για espresso, χωρητικότητας 6 φλιτζανιών. www.parousiasi.gr

ô

ö

ï

Daniel Debiasi and Fredrico Sandri

ΤheGOODLIFO

Χειροποίητος μύλος καφέ με σκανδιναβική αισθητική. www.myran.gr

ò

Bodum Καφετιέρα με πρέσα για 3 φλιτζάνια, με μοντέρνο design σε χρυσό χρώμα. www.plus4u.gr

COFFEEWAY Πολύχρωμη σειρά κούπες καφέ που προσομοιάζουν στις χάρτινες, είναι όμως φτιαγμένες από πορσελάνη. Σε όλα τα καταστήματα Coffeeway. www.coffeeway.com

ö

E COFFEERS LOV

Ο ζαχαροπλάστης Στέλιος Παρλιάρος δίνει συμβουλές σε όσους θέλουν να απολαύσουν τον καφέ τους με τη συνοδεία ενός γλυκού. από τον νίκο γκοντούλα

ΠΟΙΟ Το σημαντικότερο που πρέπει να προσέξει κάποιος όταν θέλει να συνδυάσει την απόλαυση του καφέ με ένα γλυκό είναι ο καφές να μην περιέχει ζάχαρη. Αυτή είναι η πρώτη και κυριότερη συμβουλή που δίνει ο Στέλιος Παρλιάρος σε όσους επιλέγουν να απολαμβάνουν το καφεδάκι τους παρέα με ένα γλύκισμα.

Το πλέον κλασικό και ίσως το πιο συνηθισμένο γλυκό που ταιριάζει απόλυτα με ένα ποτήρι κρύο ή μια κούπα ζεστό καφέ είναι το κέικ. Μια μικρή φέτα μπορεί να συνδυαστεί σχεδόν με όλα τα είδη καφέ, ωστόσο δένει άριστα με έναν πλούσιο, «γεμάτο» καφέ φίλτρου. Πολύ σημαντικό είναι να μη βιαστούμε, αλλά να φάμε τη φέτα μας αργά, ώστε να διπλασιάσουμε την απόλαυση.

ΓΛΥΚΟ ΠΑΕΙ

ΤheGOODLIFO

Ο espresso αποτελεί έναν από τους πιο γευστικούς καφέδες, όμως η απόλαυση κρατά λίγο, αφού σερβίρεται σε μικρή ποσότητα. Για να διατηρηθεί η ισορροπία στη γεύση, λοιπόν, οφείλουμε να συνδυάσουμε το εσπρεσάκι μας με ένα γλυκάκι. Η καλύτερη επιλογή είναι ένα μπισκότο ή ένα μικρό κομμάτι σοκολάτα. Αν απολαμβάνουμε τον καφέ μας πικρό, μπορούμε να τον συνδυάσουμε με ένα σοκολατάκι γάλακτος, ενώ αν βάλουμε ζάχαρη μπορούμε να ταιριάξουμε μια bitter ή λευκή ποικιλία σοκολάτας.

Ένα από τα πιο κλασικά και διαχρονικά γλυκά είναι η πάσταφλόρα. Το κύριο χαρακτηριστικό της, που είναι η όξινη μαρμελάδα, τη βοηθά να ταιριάζει απόλυτα με τα περισσότερα είδη καφέ. Επίσης, σε ένα κομμάτι πάστα-φλόρα μπορούν να καταφύγουν όσοι είναι λίγο πιο απαιτητικοί, αφού είναι ένα από τα λίγα γλυκά που μπορούν να δέσουν με μια κούπα καφέ ο οποίος περιέχει γάλα.

ΜΕ

Για τους λάτρεις της σοκολάτας, το σοκολατάκι που αναφέρθηκε παραπάνω ίσως είναι πολύ «λίγο» για να καλύψει την επιθυμία τους. Ωστόσο δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, αφού ένα μικρό κομμάτι τούρτας με bitter σοκολάτα είναι το ιδανικό συνοδευτικό γι’ αυτούς. Από την άλλη, όσοι δεν προτιμούν τη σοκολάτα αλλά δυσκολεύονται να αντισταθούν σε ένα κομμάτι τούρτα, μπορούν να συνδυάσουν τον καφέ τους με μια οποιαδήποτε πάστα, αρκεί να μην περιέχει φρούτα και να μην πρόκειται για αφρώδες γλυκό ή του τύπου της μους.

Το νέο λεξικό του καφέ Γεύσεις, τεχνικές και νέες τάσεις για όσους θέλουν να ξέρουν κάτι περισσότερο από τα βασικά. aπό τον γιάννη πανταζόπουλο

Όσοι βρίσκουν την απόλαυση σε μικρά και απλά πράγματα, πιθανότατα θα πίνουν κάθε πρωί ένα φλιτζάνι ελληνικό καφέ. Στο συγκεκριμένο είδος τίποτα δεν θα μπορούσε να ταιριάξει πιο καλά από ένα γλυκό του κουταλιού. Πρόκειται για δύο παραδοσιακά προϊόντα και κάθε φορά που μια γουλιά καφέ συνδυάζεται με μία μικρή κουταλιά γλυκού ανασύρονται μνήμες και γεννιούνται συναισθήματα, πολλαπλασιάζοντας την απόλαυση.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ

Τέλος, πολύ σημαντικό είναι να αποφεύγουμε τις υπερβολές. Αν κυνηγάμε την πραγματική απόλαυση, πρέπει να προσέξουμε, εκτός από την ποιότητα, που θεωρείται δεδομένη, καφές και γλυκό να είναι σε μικρή ποσότητα, ώστε να αφήνουν ωραία επίγευση και μνήμη.

ΚΑΦΕ;

Espresso: Με τον όρο «espresso» αναφερόμαστε στον καφέ που εκχυλίζεται υπό πίεση, συνήθως με θερμοκρασία μεταξύ 92 και 96 βαθμών Κελσίου.

Espresso Lungo: Ένας espresso στον οποίο έχουμε προσθέσει 25 ml νερό από εξωτερική πηγή, π.χ. από τον βραστήρα, κατά προτίμηση φιλτραρισμένο. Ιδανικά, αυτό που χρησιμοποιούμε για τον καφέ φίλτρου.

Espresso Stretto: Μια παραλλαγή του espresso, όπου, έχοντας αλλάξει την άλεση του καφέ, πετυχαίνουμε τη συμπύκνωση του τελικού προϊόντος. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της εκχύλισης της μισής ποσότητας νερού μέσα από το σώμα του καφέ στον ίδιο χρόνο εκχύλισης. Να θυμίσουμε ότι «ristretto» στα ιταλικά σημαίνει «περιορισμένο».

Espresso Macchiato: Μια παραλλαγή του espresso, θεωρείται ρόφημα. Σε ένα κανονικό espresso (normale) προσθέτουμε μια κουταλιά αφρόγαλα και σε αρκετές πόλεις της Ιταλίας απογεμίζουν την κούπα, δημιουργώντας ένα μικρό cappuccino. Στα ιταλικά «macchiato» σημαίνει «λερωμένο».

Americano: Μια παραλλαγή του espresso, όπου σε κούπα του cappuccino εκχυλίζουμε 25 ml espresso και απογεμίζουμε με ζεστό νερό. Με αυτό τον τρόπο πλησιάζουμε τα γευστικά χαρακτηριστικά του καφέ φίλτρου, στην πραγματικότητα όμως το αποτέλεσμα δεν εξομοιώνεται.

Cappuccino: Ρόφημα καφέ, για τη δημιουργία του οποίου χρησιμοποιούμε μια δόση espresso (25 ml) και στη συνέχεια απογεμίζουμε με ομογενοποιημένο αφρόγαλα.

Flat White: Μια παραλλαγή του cappuccino, όπου σε κούπα 150 ml εκχυλίζουμε έναν μονό ή διπλό espresso, ανάλογα με την επιθυμία του πελάτη, και στη συνέχεια απογεμίζουμε με ομογενοποιημένο γάλα. Με τη συγκεκριμένη διαδικασία η γεύση του καφέ υπερισχύει.

Latte: Σε γυάλινο ποτήρι 280 ml προσθέτουμε 25 ml καφέ και όλο το υπόλοιπο το απογεμίζουμε με ζεστό γάλα.

Latte Macchiato: Σε γυάλινο ποτήρι 280 ml προσθέτουμε 255 ml ζεστού γάλακτος και στη συνέχεια προσθέτουμε 25 ml καφέ espresso. Με αυτό τον τρόπο έχουμε μια πιο «γλυκιά» επίγευση, καθότι υπερισχύει το γάλα.

Latte Art: Με αυτό τον όρο εννοούμε τα σχέδια που κάνουν οι baristi πάνω στην κρέμα του espresso, χρησιμοποιώντας ομογενοποιημένο γάλα.

Extraction Time: Ο χρόνος που χρειάζεται ένας espresso για να εκχυλιστεί, σύμφωνα με το ιταλικό πρότυπο. Ιδανικά θα πρέπει να εκχυλίζεται 1 ml καφέ ανά 1 sec. Τελικός όγκος: 25 ml.

Filter Coffee ή Drip: Μέθοδος εκχύλισης καφέ όπου σε έναν όγκο καφέ ρίχνουμε ζεστό νερό (92 με 94 βαθμούς) χωρίς πίεση, αλλά με σταθερή ροή.

28.9.17 – lifo

41

E COFFEERS LOV

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΟΣΗ ΜΑΓΕΙΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΦΛΙΤΖΑΝΙ ΚΑΦΕ; Ελάτε να το ανακαλύψουμε μαζί στο

ATHENS COFFEE FESTIVAL το 3ήμερο 30 Σεπτεμβρίου με 2 Οκτωβρίου, στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι. Το Athens Coffee Festival είναι μία μεγάλη γιορτή για τον καφέ και την κουλτούρα του, η οποία απευθύνεται στους επαγγελματίες της καφεστίασης, τους home baristi και το ευρύ κοινό. Το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί φέτος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, στο Γκάζι, το τριήμερο 30 Σεπτεμβρίου με 2 Οκτωβρίου. Το Athens Coffee Festival τελεί υπό την αιγίδα του ελληνικού τμήματος του Specialty Coffee Association, ενώ μέγας χορηγός είναι το γάλα Barista’s Gold. Περισσότεροι από εκατό εκθέτες (εταιρείες εμπορίας καφέ και συναφούς εξοπλισμού, microroasters, κατασκευαστές μηχανών κ.ά.) θα υποδεχτούν τους επισκέπτες του φεστιβάλ, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν καφέδες απ’ όλο τον κόσμο και να συναντήσουν από κοντά κορυφαίες προσωπικότητες από την ελληνική και τη διεθνή σκηνή του καφέ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΦΕ! Το Athens Coffee Festival περιλαμβάνει περισσότερες από 80 ώρες εκπαιδευτικού προγράμματος και γευστικών δοκιμών, σε τρεις ειδικά διαμορφωμένους χώρους: • The Chatroom, με παρουσιάσεις, επιδείξεις και συζητήσεις για την κουλτούρα, την ιστορία και το μέλλον του καφέ, καθώς και κινηματογραφικές προβολές. • The Lab, με εξειδικευμένα σεμινάρια και workshops για το roasting και όλες τις μεθόδους παρασκευής καφέ (espresso, hand brew, ibrik). • The Cupping Room, με γευστικές δοκιμές σπάνιων ποικιλιών καφέ από όλες τις καφεπαραγωγές χώρες. Το φεστιβάλ θα φιλοξενήσει, επίσης, το 1ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Roasting που οργανώνεται από τον SCA Greece. Έτσι, οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τη διαδικασία επιλογής του πράσινου (ωμού) καφέ καθώς και τα στάδια καβουρδίσματος των κόκκων.

LIVE CONCERTS ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ Καθημερινά, η Κεντρική Σκηνή του Athens Coffee Festival θα φιλοξενεί DJ sets με δημοφιλείς ραδιοφωνικούς παραγωγούς (En Lefko, Heat, Red) και διαγωνισμούς γνώσης με πλούσια δώρα. Κάθε βράδυ, το φεστιβάλ θα αποχαιρετά τους επισκέπτες του με ζωντανές συναυλίες (ώρα έναρξης: 20.00) με τη Μαριέττα Φαφούτη (30/9), την Ίντρα Κέιν και τους Painted Black (1/10) και τον George Zervos (2/10).

ΤheGOODLIFO

ΕΛΑΤΕ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΑΦΕ! Το φεστιβάλ θα υποδέχεται τους φίλους του καφέ από τις 10 το πρωί ως τις 10 το βράδυ το Σαββατοκύριακο και από τις 12 το μεσημέρι ως τις 10 το βράδυ τη Δευτέρα. Το ημερήσιο ατομικό εισιτήριο κοστίζει μόλις 4 ευρώ και η έκδοσή του θα γίνεται στην είσοδο της Τεχνόπολης στην οδό Ιάκχου (50 μέτρα από το σταθμό «Κεραμεικός» του μετρό). Ενημερωθείτε για το πλήρες πρόγραμμα εκδηλώσεων και τη λίστα των εκθετών στο www.athenscoffeefestival.gr

28.9.17 – lifo

43

E COFFEERS LOV

COFFEE LAB

ΤheGOODLIFO

ΓΕYΣΟΥ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡIΑ Η αλυσίδα ξεκίνησε την πορεία της απ’ τη Χαλκίδα το 2009, όταν ο Barista Champion 2008-2009 Στέλιος Ρουμελιώτης αποφάσισε να μεταδώσει το πάθος του για τον καφέ δημιουργώντας το πρώτο Coffee Lab, το οποίο δεν είναι απλώς ένα coffee shop τρίτης γενιάς αλλά το πρώτο αυθεντικό του είδους. Γρήγορα έγινε αγαπημένο σημείο συνάντησης για τους Χαλκιδαίους και αποτέλεσε τον πρώτο κρίκο για την πρώτη αλυσίδα καφέ στην Ελλάδα, που όχι μόνο διαθέτει single origin coffee αλλά έχει δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο concept σύμφωνα με το 3rd wave coffee movement. Σήμερα, με περίπου 60 καταστήματα σε Ελλάδα και Κύπρο, η αλυσίδα Coffee Lab συνεχίζει να μεγαλώνει και μας καλεί να «μάθουμε την αλήθεια του καφέ και να γευτούμε την εμπειρία». Γιατί αυτό ακριβώς είναι μια βόλτα για καφέ στα Coffee Lab, μια πραγματική εμπειρία απόλαυσης αλλά και γνώσης γύρω από τις ανώτερες ποικιλίες καφέδων. Κάθε κατάστημα ξεχωρίζει όχι μόνο για τους εκλεκτούς καφέδες που προσφέρει αλλά και για το design που δημιουργεί μια οικεία ατμόσφαιρα, ενώ η λογική του open espresso bar δίνει τη δυνατότητα στον κάθε επισκέπτη να πειραματιστεί με τις γεύσεις και να δει από κοντά μερικά από τα μυστικά του καφέ στην πράξη. Εδώ θα βρείτε μοναδικές ποικιλίες specialty coffee που έρχονται απευθείας από Βραζιλία, Γουατεμάλα, Κένυα και Αιθιοπία, επιλέγονται πολύ προσεκτικά και

καβουρδίζονται με την υψηλή τεχνογνωσία που διαθέτουν οι άνθρωποι της Coffee Lab στις παραγωγικές της εγκαταστάσεις. Αντίστοιχα υψηλού επιπέδου είναι και η τεχνική παρασκευής των καφέδων και όλων των ροφημάτων σε κάθε κατάστημα, αφού δίνεται ιδιαίτερα μεγάλη έμφαση στην εκπαίδευση των baristi. Και είναι αυτή ακριβώς η φιλοσοφία πίσω απ’ τον καφέ που έχει γίνει αγαπημένη συνήθεια για πολύ κόσμο. Μια γουλιά καφέ είναι αρκετή για να καταλάβεις ότι οι άνθρωποι των Coffee Lab κατέχουν την «επιστήμη» του. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, εξάλλου, αφού ο εμπνευστής τους, με πολύχρονη εμπειρία στο κομμάτι του καφέ, έχει διατελέσει υπεύθυνος εκπαίδευσης και στέλεχος παραγωγής σε μεγάλες εταιρείες του χώρου. Από τον espresso μέχρι τον καφέ φίλτρου κρύας εκχύλισης (cold brew) και τα ιδιαίτερα ροφήματα σοκολάτας, η παρασκευή του κάθε ροφήματος είναι σωστή ιεροτελεστία που απογειώνεται με τον ευφάνταστο τρόπο σερβιρίσματος. Εκτός απ’ τους καφέδες και τα άλλα ροφήματα (σοκολάτα, τσάι), θα βρείτε επίσης λαχταριστές επιλογές σε σνακ αλλά και γλυκά, καθώς και φρέσκους χυμούς. Για τους μυημένους αλλά και όσους καταλήξουν στον δικό τους αγαπημένο καφέ Coffee Lab, υπάρχει το retail για να πάρουν για το σπίτι τον καφέ της επιλογής τους και μαζί τα απαραίτητα αξεσουάρ για έναν μυημένο home barista.

www.facebook. com/CoffeeLabGR, coffeelab.gr 216 8004940

COFFEEWAY

TO ALL TIME CLASSIC ΚΑΦΕΚΟΠΤΕIΟ Περισσότερα από 60 είδη καφέ για να επιλέξεις αυτόν που σου ταιριάζει!

ZAMBRI

Το αγαπημένο στέκι των βορείων προαστίων για πραγματικά καλό καφέ.

Αν υπάρχει ένα μέρος που αποτελεί συνώνυμο του καφέ στην Ελλάδα και ξέρεις ότι εκεί θα βρεις ό,τι «ταιριάζει» στον ουρανίσκο σου, αυτό είναι σίγουρα το Coffeeway, η αλυσίδα που μας σύστησε την έννοια του μοντέρνου καφεκοπτείου πριν από 23 χρόνια και είναι η σταθερή επιλογή για τους απανταχού coffee lovers που δίνουν σημασία στην παραμικρή λεπτομέρεια όταν πρόκειται για την αγαπημένη τους απόλαυση, τον καφέ. Έχοντας ως φιλοσοφία το «από τον κόκκο στο φλιτζάνι», κάθε καφές αλέθεται μπροστά στα μάτια σου για να απολαμβάνεις πάντα την αξεπέραστη ποιότητά του και το μοναδικό άρωμα που φτάνουν αναλλοίωτα στο φλιτζάνι σου ή στο

σπίτι. Κάθε κατάστημα παρουσιάζει πολύ μεγάλη ποικιλία με 32 αρωματικούς καφέδες, περισσότερα από 15 εκλεκτά χαρμάνια και 8 μονοποικιλιακούς που έρχονται από διαφορετικές περιοχές της Γης. Η αγαπημένη στάση για τον καφέ της ημέρας αλλά και σταθερή αξία για τον καφέ που παίρνουμε για το σπίτι εδώ και χρόνια είναι προορισμός και για τα πρωτότυπα πορσελάνινα φλιτζάνια και σκεύη παρασκευής καφέ και τσαγιού, για όσους πιστεύουν ότι η απόλαυση του καφέ πρέπει να είναι άριστη από την αρχή μέχρι το τέλος. Πλάι στους καφέδες θα βρείτε και μια μεγάλη συλλογή με 22 επιλογές σε δημοφιλείς ποικιλίες τσαγιού αλλά και σε σοκολάτα.

Εκείνοι που κινούνται στα βόρεια προάστια ξέρουν ότι το Zambri είναι ο πιο hot προορισμός για καφέ, φαγητό ή ποτό, κάθε μέρα της εβδομάδας. Για τους υπόλοιπους, είναι ένας πολύ καλός λόγος να ανηφορίσουν προς Κηφισιά και να γνωρίσουν την πιο εξωτική αποικία γεύσεων. Γεύσεις που εναρμονίζονται πλήρως με την εξίσου εξωτική αισθητική του χώρου και τις χαλαρωτικές μουσικές που έχουν κάνει το Zambri αγαπημένο all day στέκι. Ένα από τα δυνατά του χαρτιά είναι ο καφές. Με έμφαση στην ποιότητα του καφέ που έχουν επιλέξει αλλά και στην παρασκευή του για το μέγιστο γευστικό αποτέλεσμα, η ομάδα των baristi δεν ησυχάζει ποτέ. Παρακολουθούν

συχνά σεμινάρια και έχουν εξελίξει σε τέχνη την παραγωγή του καφέ, γι’ αυτό και το Zambri είναι γνωστός προορισμός για τους coffee lovers των γύρω περιοχών. Μια απόλαυση που γίνεται ακόμα πιο… απολαυστική, καθώς χαλαρώνεις σε αναπαυτικούς καναπέδες στην εντυπωσιακή σάλα ή στον καταπράσινο κήπο τις πιο ζεστές μέρες. Και τι καλύτερο απ’ το να συνοδεύσεις έναν εκλεκτό καφέ με ένα εξίσου άπαιχτο γλυκό. Στον κατάλογο θα βρείτε πολλές ενδιαφέρουσες γλυκές δημιουργίες, αλλά για πρώτη φορά επιβάλλεται να δώσεις μια ευκαιρία στο extra large «Zampri Tower» (σουδάκια καλυμμένα από μπάλες παγωτού με γεύση καραμέλα και σοκολάτα).

www.coffeeway. com facebook/ coffeeway.gr *Αν θέλεις «το δικό σου Coffeeway», μάθε περισσότερα στο 210 6640640.

Αγίου Δημητρίου 9, Κηφισιά, 210 623 0063, www.facebook. com/Zambri.Kifisia

E COFFEERS LOV

Ο ΚΑΦΕΣ SAPID ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΘΑ ΠΙΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ

ΤheGOODLIFO

Τι κρύβεται πίσω από έναν specialty coffee; Οι δημιουργοί της Sapid Coffee Roasting Cο. μας μυούν στα μυστικά του καλού καφέ και μας συστήνουν τις καλύτερες γεύσεις του.

«Sapid» σημαίνει εύγευστος. Κι αυτό ακριβώς διαπιστώνεις απ’ την πρώτη κιόλας γουλιά καφέ της ομώνυμης εταιρείας που δημιούργησαν δύο φίλοι oι οποίοι μοιράζονται το ίδιο πάθος για την αγαπημένη συνήθεια όλων, που δεν είναι άλλη απ’ τον καφέ. Ο Αντώνης Καργιώτης και ο Γιώργος Μπουρνέλης σκέφτηκαν, λοιπόν, να φέρουν στην Ελλάδα μερικές εκλεκτές ποικιλίες καφέ, τις οποίες καβουρδίζουν με πολύ μεράκι, για να μας μυήσουν στις γεύσεις του specialty coffee. Με motto τους το «we believe in mental pleasure through taste» δημιούργησαν τη Sapid Coffee Roasting CO, η οποία εξάγει καφέ σε Κύπρο, Ρουμανία, Ισπανία και άλλα μέρη του κόσμου, ενώ παράλληλα διοργανώνει σεμινάρια καφέ με πιστοποίηση του Specialty Coffee Association (SCA). Η Sapid Coffee Roasting Cο. έχει, άλλωστε, διακριθεί στο μπρίκι, κερδίζοντας το 2016 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καφέ στο Ντουμπάι με τον Κωνσταντίνο Κομνηνάκη (barista trainer της SAPID). Μιλάμε σχετικά με τον Αντώνη Καργιώτη, τον έναν απ’ τους δύο δημιουργούς της Sapid, κάτοχο διπλώματος coffee diploma και παγκόσμια πιστοποιημένο εκπαιδευτή (authorized SCA trainer).

—Τι καφέ προσφέρει η Sapid; Πείτε μας λίγα λόγια για τις ποικιλίες καφέ της εταιρείας, τις γεύσεις του αλλά και από πού τον προμηθεύεστε. Η Sapid Coffee Roasting Co. προσφέρει καφέ ανώτερης ποιότητας (specialty coffee). Διαθέτουμε καφέδες για χρήση espressο, φίλτρου και στο μπρίκι με μοναδικά γευστικά χαρακτηριστικά, καθώς και μερικές από τις πιο σπάνιες και ιδιαίτερες ποικιλίες. Συνεργαζόμαστε με κορυφαίους παραγωγούς ανά τον κόσμο (π.χ. με τον Παναμά, τη Βραζιλία, το Ελ Σαλβαδόρ) και προμηθευόμαστε απευθείας από τις φάρμες τους ωμό καφέ. Συχνά ταξιδεύουμε στις φυτείες καφέ, δοκιμάζουμε τις νέες σοδειές και παρακολουθούμε από κοντά όλα τα στάδια επεξεργασίας. Με αυτό τον τρόπο αναπτύσσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με τους παραγωγούς και εφαρμόζουμε στο απόλυτο το δίκαιο εμπόριο, καθώς οι αγρότες κερδίζουν τα χρήματα που αξίζουν. Έτσι, λοιπόν, εξασφαλίζουμε τη μέγιστη ποιότητα του καφέ που θα καβουρδίσουμε.

— Ποια είναι η επεξεργασία που γίνεται μέχρι να φτάσει τελικά στη μηχανή και μετά στο ποτήρι μας ο καφές Sapid; Ο ωμός καφές αποθηκεύεται σε ιδανικές συνθήκες στις

εγκαταστάσεις μας. Για όλες τις νέες σοδειές που παραλαμβάνουμε πραγματοποιούμε ελέγχους τεχνικούς και γευστικούς (cupping), ώστε να είμαστε βέβαιοι για την ποιότητά τους. Οι καφέδες αυτοί εν συνεχεία θα περάσουν στο στάδιο της παραγωγής, με πρώτη και πιο σημαντική διαδικασία το καβούρδισμα. Χρησιμοποιούμε υπερσύγχρονα καρβουδιστήρια τελευταίας τεχνολογίας όπου, σε συνδυασμό με την άρτια τεχνική και υψηλή τεχνογνωσία μας, εξασφαλίζουμε σταθερά αποτελέσματα κορυφαίας ποιότητας. Ανάλογα με την ποικιλία καφέ, πραγματοποιούμε συγκεκριμένο ωράριο εξαέρωσης (degasing) και στη συνέχεια οι καφέδες μας θα συσκευαστούν και θα παραδοθούν στους συνεργάτες μας έτοιμοι για κατανάλωση. Καβουρδίζουμε σχεδόν καθημερινά ποσότητες τέτοιες, ώστε οι καφέδες μας να καταναλώνονται πάντα φρεσκοκαβουρδισμένοι και να διατηρούν όλα τα ιδιαίτερα γευστικά και αρωματικά χαρακτηριστικά τους αναλλοίωτα.

— Υπάρχει κάποια απ’ τις ποικιλίες που εμπορεύεστε που να είναι πολύ ξεχωριστή; Φυσικά! Ως αποκλειστικοί συνεργάτες σε Ελλάδα και Κύπρο του κορυφαίου παραγωγού καφέ (HiU coffees) Graziano Cruz, έχουμε εξασφαλίσει ιδιαίτερες ποικιλίες πολύ μικρής παραγωγής. Δύο μοναδικοί καφέδες από τις φάρμες του παραγωγού στον Παναμά με τεράστιες διακρίσεις θα είναι για φέτος διαθέσιμοι από τη Sapid στην παγκόσμια αγορά και σε ελάχιστες ποσότητες. Ο πρώτος καφές είναι ποικιλίας Geisha (θεωρείται η σαμπάνια των καφέδων) με παγκόσμιες διακρίσεις σε διαγωνισμούς καφέ. Μόνο 22 κιλά διατίθενται. Και ο δεύτερος αφορά την ποικιλία Catuai και έχει το όνομα Elias Sweet Natural. Κέρδισε την πρώτη θέση στο Best of Panama 2017 στην κατηγορία του και η τιμή του στη δημοπρασία ξεπέρασε τα 150 δολάρια το κιλό. Δέκα κιλά από αυτόν το μοναδικό καφέ είναι δικά μας!

— Εκτός απ’ τον καφέ, τι άλλο προσφέρετε και γιατί να επιλέξει κάποιος την εταιρεία σας; Εκτός από τον καφέ, εμπορευόμαστε προϊόντα υψηλής ποιότητας και πολύ ιδιαίτερα, όπως τσάι από τα φρούτα και τα άνθη του καφέ, καθώς και σοκολάτες ρόφημα 100% οργανικές. Η υψηλή ποιότητα των προϊόντων μας, η εξειδίκευση και η συνέπεια αποτελούν μερικά από τα χαρακτηριστικά μας. Στόχος μας είναι να δημιουργούμε σχέσεις εμπιστοσύνης με τους συνεργάτες μας και υποστήριξης σε όλα τα επίπεδα, με σημείο αναφοράς την εκπαίδευση υψηλού επιπέδου.

BELUGA

Το κατάλληλο μέρος για να απολαύσεις τον καφέ σου!

EXTRA TIP: ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤO F/B ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ EVENTS ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.

QUISHR

SPECIALTY COFFEESHOP

Για το Beluga έχει γίνει πολύς λόγος τα τελευταία δύο χρόνια, είτε για τη διασκέδαση είτε για τα περίφημα πιάτα του. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε πως το Beluga είναι ένας all day χώρος και, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα, έχει δώσει το ίδιο βάρος στην ποιότητα του καφέ, χρησιμοποιώντας χαρμάνια της εταιρείας Gima Caffè που εδρεύει στη Ρώμη και προσφέρει κορυφαίο σε ποιότητα και γεύση καφέ. Από την ίδρυσή της κιόλας η Gima είναι συνώνυμη της ποιότητας, μιας ποιότητας πάγιας στην πολύχρονη εμπειρία ανθρώπων που αγαπούν τον καφέ. Η εγγύηση και η αξιοπιστία προσφέρονται χάρη στη βοήθεια και τη χρήση υπερσύγχρονων μηχανημάτων που είναι από-

λυτα σύμφωνα με την αγορά. Αυτό είναι αρκετό για να περάσεις το κατώφλι του Beluga όχι μόνο το βράδυ αλλά και το πρωί, απολαμβάνοντας την ποιότητα ενός καλού καφέ , κυρίως από τα χέρια εξειδικευμένων baristi. Στη φινετσάτη σάλα του εστιατορίου με το γυάλινο δάπεδο που αποκαλύπτει τα παλιά τείχη του Πειραιά θα δοκιμάσετε προσεγμένα πιάτα (όλες τις ώρες) με έμφαση στις ελληνικές πρώτες ύλες αλλά και γεύσεις από τη διεθνή κουζίνα που θα συνδυάσετε άψογα με κάποιο κρασί από την πλούσια λίστα της κάβας του. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε την χειροποίητη μπουγάτσα με παγωτό.

Μετράει μόλις έναν χρόνο παρουσίας στην καρδιά της Νέας Φιλαδέλφειας, αλλά ήδη το Quishr Specialty Coffeeshop έχει αποκτήσει πιστό κοινό από διάφορα μέρη της Αθήνας. Κι αυτό χάρη σε ανθρώπους που ξέρουν να ξεχωρίζουν τον καλό καφέ, όπως ο Γιώργος και η Ελευθερία, που ένωσαν την αγάπη τους για τον καφέ σε ένα μαγαζί, εξοπλισμένοι με ενθουσιασμό και βαθιά γνώση της επιστήμης του καφέ. Περνώντας το κατώφλι του σε κατακλύζει η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου καφέ και η πρώτη εντύπωση είναι ότι μπαίνεις σε ένα μέρος που θυμίζει σπίτι: οικείο, χαλαρό περιβάλλον, όπως πρέπει για να απολαύσεις τον καφέ της ημέρας με την παρέα. Η

παραμικρή λεπτομέρεια, όμως, έχει τη σημασία της. Απ’ την ώρα που θα αλεστεί μπροστά στα μάτια σου μέχρι να φτάσει στο φλιτζάνι ή στο ποτήρι σου ο καφές, ακολουθείται μια ολόκληρη ιεροτελεστία, όπως αρμόζει σε έναν specialty coffee. Εδώ θα βρείτε εκλεκτές ποικιλίες καφέ από τις καλύτερες φάρμες του κόσμου και ιδιαίτερες παρασκευές, όπως το cold brew και το espresso tonic, για το καλύτερο γευστικό και αρωματικό αποτέλεσμα. Και για όποιον προτιμά τη σοκολάτα, στο Quishr υπάρχουν επίσης πολλές ποικιλίες ροφημάτων σοκολάτας αλλά και υγιεινά, χειροποίητα σνακ για μια ολοκληρωμένη γευστική εμπειρία.

2ας Μεραρχίας 8-10, Πειραιάς, 210 4116505 www.facebook. com/Beluga

Πίνδου 45, Νέα Φιλαδέλφεια, 211 1845159 www.facebook. com/quishr, www. instagram.com/ quishr

E COFFEERS LOV

MRBEAN

Η αγαπημένη στάση για καφέ στο κέντρο της πόλης.

ΤheGOODLIFO

EXTRA TIP: ΑΝ EΦΑΓΕΣ ΚOΛΛΗΜΑ ΜΕ ΚAΠΟΙΟΝ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΑΦEΔΕΣ ΤΟΥ MRBEAN, ΑΓΟΡAΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠIΤΙ Ή ΤΟ ΓΡΑΦΕIΟ. ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΡΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛY ΞΕΧΩΡΙΣΤEΣ, ΝEΕΣ ΣΥΣΚΕΥΑΣIΕΣ.

STREETWISE

Ένα all day μπαρ που μας συστήνει την έννοια του εκλεπτυσμένου καφέ.

EXTRA TIP: ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΦΕΔΕΣ ΔΙΑΤIΘΕΝΤΑΙ ΣΕ ΣΥΣΚΕΥΑΣIΑ 250 ΓΡ. ΣΕ ΚOΚΚΟ Ή ΑΛΕΣΜEΝΟΙ, ΕΝΩ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ DELIVERY.

Περνώντας απ’ τη γωνία Μπενάκη και Φειδίου, στο κέντρο της Αθήνας, δεν γίνεται να μην πέσει το μάτι σου στο MrBEAN. Δεν είναι μόνο το ιδιαίτερο design αλλά και οι μυρωδιές από φρεσκοκαβουρδισμένο καφέ που σε προκαλούν να μπεις μέσα και να δεις τι παίζει. Το μαγαζί που έφτιαξε μια παρέα τριών φίλων με αγάπη για τον καλό καφέ είναι ένα specialty espresso bar που σε κερδίζει απ’ την πρώτη κιόλας επίσκεψη. Μικρό, αλλά γουστόζικο, με το open bar να σου δίνει την ευκαιρία να δοκιμάσεις και να πειραματιστείς με τις προτάσεις του Νίκου, της Ειρήνης και της Εβιάννας, των τριών baristi του μαγαζιού. Εδώ θα γευτείτε καφέδες από Αιθιοπία, Μπουρου-

ντί, Ελ Σαλβαδόρ και Παπούα Ν. Γουϊνέα που ανακαλύπτει και καβουρδίζει ο roaster της παρέας, ο Κωνσταντίνος Περπινιάς, για τη μέγιστη απόλαυση του καφέ. Συνoδέψτε το με ένα εξίσου άπαιχτο σνακ ή κάποιο γλυκό. Τάρτα σοκολάτα με φράουλες, cheesecake, lemon pie, γιαούρτι με ξηρούς καρπούς, γκρανόλα και μέλι, αλλά και πρωτότυπα σάντουιτς με χούμους αρακά, λιαστή ντομάτα και ξινομυζήθρα, τόνο με γιαούρτι, αγγούρι και πράσινο μήλο είναι μερικές απ’ τις γευστικές προτάσεις του MrBEAN. Ολόφρεσκα και χειροποίητα, τα περισσότερα έρχονται από τα καλύτερα μαγαζιά του είδους, όπως το Portatif, ο φούρνος του Κατσαρού και ο φούρνος του Τάκη.

Το αγαπημένο στέκι της Πετρούπολης κλείνει το μάτι σε όλα αυτά που συναντάς στον δρόμο σου. Οι μέρες στο Streetwise ξεκινούν με εκλεπτυσμένο καφέ που απολαμβάνεις απ’ την πρώτη γουλιά. Εδώ θα βρείτε καθημερινά δύο καφέδες espresso με διαφορετικό γευστικό προφίλ και το έμπειρο προσωπικό θα σας βοηθήσει να επιλέξετε. Σταθερή επιλογή ο Competition Espresso Blend, ένα γλυκόπιοτο coffee blend υψηλής ποιότητας στο οποίο διακρίνονται χαρακτηριστικά bitter σοκολάτας και κανέλας. Θα βρείτε και έναν single estate/origin καφέ που αλλάζει τακτικά ως guest σε συνεργασία με την Taf. Όσοι προτιμούν καφέ φίλτρου, μπορούν να γευτούν έναν

single origin από την Costa Rica (γλυκόπιοτος, στον οποίο διακρίνεται η μαύρη σοκολάτα και μια φρουτώδης οξύτητα), καθώς και έναν single estate/origin καφέ με πιο ιδιαίτερα γευστικά χαρακτηριστικά. Τις πιο ζεστές μέρες προτείνεται ο κρύος καφές φίλτρου που παρασκευάζουν με τρεις διαφορετικούς τρόπους (drip tower, cold brew, immersion) και αποδίδουν εντελώς διαφορετικό γευστικό αποτέλεσμα. Πέρα απ’ τον καφέ, το Streetwise έχει πάθος και για τα κοκτέιλ, παρουσιάζοντας μια ενδιαφέρουσα λίστα που μπορείς να συνδυάσεις με κάποιο πιάτο. Η κουζίνα εδώ κινείται στη λογική του comfort food και κάθε Κυριακή σερβίρει φοβερό brunch.

Εμμανουήλ Μπενάκη 20, Αθήνα, 210 3810899 https://el-gr. facebook.com/ Mr-Bean-CoffeeRoasters

25ης Μαρτίου 102, Πετρούπολη, 210 5019559 www.facebook. com/streetwisebar www.instagram. com/streetwisebar streetwisebar.gr

ΤΑ ROASTER’S COFFEE ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΚΑΦΕ Μέσα στα χιλιάδες καφέ της πόλης δεν είναι εύκολο να βρει κανείς εκείνο το μαγαζί που θα προσφέρει καφέ με τις σωστές προδιαγραφές. Αυτό δεν συμβαίνει στα Roaster’s Coffee στον Γέρακα. Εκεί η απόλαυση του καφέ έρχεται από την πρώτη κιόλας γουλιά. Πρωταγωνιστής στα δύο καταστήματα Roaster’s που δημιουργήθηκαν το 2012 είναι η γεύση του καφέ. Μέσα από τη συνεχή εκπαίδευση και τα ειδικά σεμινάρια, οι επαγγελματίες baristi εξελίσσουν και τελειοποιούν τη γεύση του καφέ, εδραιώνοντας την ξεχωριστή ποιότητά του στον χώρο. Όπως λένε και οι ίδιοι, «οι απαιτήσεις για τη μεγαλύτερη απόλαυση μας οδήγησαν στα μονοπάτια της αναζήτησης της καλύτερης ποικιλίας καφέ». Και προφανώς τα κατάφεραν, δίνοντας έμφαση στη λεπτομέρεια και στην προσήλωση στην παράδοση. Με έμπνευση από τον οίκο του καφέ Dimello και την ειδική ιεροτελεστία που ακολουθείται από τα ξεχωριστά καφεόδεντρα μέχρι το καβούρδισμα και την απόσταξη, οι λάτρεις του καφέ θα απολαύσουν όχι έναν απλό καφέ αλλά αυτούσια την απόλαυση που

κάθε ουρανίσκος αναζητά. Οι επαγγελματίες baristi βρίσκονται εκεί για να ικανοποιήσουν ακόμα και τους πιο απαιτητικούς του είδους με τις μοναδικές ποικιλίες καφέ. Είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν, να καθοδηγήσουν και να σας μυήσουν στα μονοπάτια του ποιοτικού καφέ. Τα αρώματα του καφέ κατακλύζουν τον χώρο, ο οποίος ξεχωρίζει για το μοντέρνο και φιλικό του περιβάλλον. Όρος βασικός και αδιαπραγμάτευτος για τα «μυαλά» που βρίσκονται πίσω από τα Roaster’s Coffee είναι η αγάπη, το μεράκι για την παραγωγή του καφέ και, φυσικά, ο σεβασμός στον πελάτη. Με αυτήν τη συνέπεια, η συνέχεια είναι αδιαμφισβήτητη! Τι θα βρείτε στα Roaster’s Coffee; Μονοποικιλιακούς καφέδες single origin που προέρχονται από συγκεκριμένες χώρες και ειδικές περιοχές που θεωρούνται σήμερα το «τρίτο κύμα» καφέ. Την εποχή των specialty coffees δεν υπάρχει λόγος να συμβιβάζεσαι με τις μετριότητες, όταν υπάρχουν οι «γκουρού» του είδους. Στα Roaster’s Coffee ο καφές γίνεται ταξίδι γεύσης και χαλάρωσης. Το τέλειο χαρμάνι σε περιμένει να το ανακαλύψεις και να σε συνοδεύει όλη την ημέρα.

Κλεισθένους 134, Γέρακας, 210 6049290, 6977 701972 Ησιόδου 37 Γέρακας, 2106049290

E COFFEERS LOV

EXO’S

ROASTERS & BREWERS Ένας γνήσιος εκφραστής του third wave coffee στην Κατεχάκη.

ΤheGOODLIFO

EXTRA TIP: ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΟΝ ΚΑΦE ΣΑΣ ΜΑΖI ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΟΙΚIΔΙO ΣΑΣ.

FIVE GRINDERS Ο καφές στα μέτρα σου.

Το Exo’s roasters & brewers δεν είναι ένα καφέ από τα πολλά που συναντάς κάθε μέρα. Κρύβει μια ολόκληρη φιλοσοφία ή αλλιώς ένα όνειρο γύρω απ’ τον καφέ που οι άνθρωποι του Exo’s θέλουν να μοιραστούν με τον υπόλοιπο κόσμο, γνώστες και μη του specialty coffee. Το μαγαζί που ξεκίνησε το 2014 και γρήγορα απέκτησε φανατικούς θαμώνες για τον εκλεκτό του καφέ έχει βαλθεί να μας μυήσει στα μυστικά του third wave coffee, του πλέον σύγχρονου κινήματος καφέ. Με υψηλή τεχνογνωσία και μεράκι γι’ αυτό που κάνουν, επιλέγουν με αυστηρά κριτήρια τους καφέδες που παρουσιάζουν και κάνουν roasting οι

ίδιοι στις εγκαταστάσεις τους. Εδώ θα καταλάβετε τι θα πει να πίνεις καφέ στα μέτρα σου! Το Exo’s παρουσιάζει ένα μοναδικό espresso blend από πέντε ποικιλίες καφέ, specialty coffees και single estates από περισσότερες από 12 διαφορετικές χώρες. Καφέδες για όλα τα γούστα που παρασκευάζονται με την ανάλογη τεχνική για να αναδεικνύονται στο μέγιστο οι γεύσεις και τα αρώματα. Επίσης, προσφέρει καφέδες διηθήσεως (brew & drip). Θα το βρείτε σε έναν πολύ γουστόζικο χώρο, πάνω στην Κατεχάκη, με industrial στυλ στη διακόσμηση και μουσικές που κινούνται στα μονοπάτια της funk,της σόουλ και της τζαζ.

To Five Grinders Specialty coffee shop είναι φιλοσοφία και όχι απλώς ένα όνομα. Η φιλοσοφία αυτή βασίζεται στην επιθυμία μας να προσφέρουμε κατηγοριοποιημένη απόλαυση στον κάθε πελάτη χωριστά και να αξιοποιήσουμε την ποιότητα του καφέ στο μέγιστο. Πέντε μύλοι, λοιπόν, σε ένα μαγαζί που από την πρώτη μέρα αποφάσισε να δίνει το καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα που προκύπτει από ποικιλίες, blend ή κάθε άλλη επιλογή καφέ. Η φιλοσοφία μας ακολουθείται πιστά από την πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα χωρίς συμβιβασμούς, διότι είναι κομμάτι της ζωής μας, της καθημερινότητάς μας και της δομής μας ως προσωπικοτήτων.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για να επιλέξετε το Five Grinders για τον επόμενο καφέ σας.

We support what supports our philosophy, 5 Grinders like a family.

Κατεχάκη 44-46, Αθήνα, 210 6745533, https://el-gr. facebook.com/ exoscoffeshop

Λεωφόρος Πηγής 63, Μελίσσια, 210 8044157 Ερμού 24 (Στοά), Μαρούσι, 210 6140697 Instagram @ five5grinders, Facebook / five5grinders

EIGHTEENSCREEN MICRO ROASTERY

Το καλύτερο σημείο αναφοράς για specialty coffee στον Πειραιά.

Τζαβέλλα 88, Πειραιάς, 210 4120631, www. facebook.com/ eighteenscreen

Αγαπημένος προορισμός στον Πειραιά για όσους ξέρουν τι θα πει να πίνεις πραγματικά καλό καφέ, το Eighteenscreen Micro Roastery είναι ένα μαγαζί που αξίζει μια θέση στην ατζέντα σου. Μοντέρνο, φιλικό περιβάλλον, με έντονα τα στοιχεία του ξύλου και του μετάλλου και house μουσικές να παίζουν από τα ηχεία είναι η πρώτη εικόνα που θα πάρεις μπαίνοντας στο Eighteenscreen Micro Roastery. Μαζί έρχεται και η έντονη μυρωδιά του φρεσκοκομμένου καφέ που σε κατακλύζει με το που περνάς το κατώφλι του. Και αυτή αρκεί για να καταλάβεις ότι εδώ ο καφές δεν είναι απλή υπόθεση αλλά ολόκληρη τέχνη. Η ομάδα του Eigtheenscreen Micro Roastery ασχολείται με καινοτόμες μεθόδους παρασκευής specialty coffee protect και συνεχώς εκπαιδεύεται ώστε αυτό που φτάνει στο φλιτζάνι του καταναλωτή να ικανοποιεί πάνω απ’ όλα τους ίδιους τους baristi. Γι’ αυτό και ασχολούνται με τον καφέ από το αρχικό στάδιο μέχρι το καβούρδισμα, κάνοντας στη συνέχεια πολλές γευστικές δοκιμές. Κι αν σας ανοίξει η όρεξη, δεν έχετε παρά να δοκιμάσετε κάποιο από τα λαχταριστά σνακ και γλυκά που φτιάχνονται καθημερινά από ολόφρεσκα υλικά στην κουζίνα του Eighteenscreen. Μία από τις top επιλογές είναι το κρύο σάντουιτς με σολομό, αβοκάντο και μαγιονέζα με κάππαρη.

28.9.17 – lifo

51

KET H MARA RC RESE

O Λουμίδης Παπαγάλος γιορτάζει την Ημέρα Καφέ!

ΤheGOODLIFO

Ο αγαπημένος μας ελληνικός καφές Λουμίδης Παπαγάλος, τιμώντας την ιστορία του από το 1919, γιορτάζει φέτος την 1η Οκτωβρίου, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, την Ημέρα του Καφέ, με πολλές παράλληλες δράσεις και εκδηλώσεις. Την Ημέρα του Καφέ επιλεγμένες καφετέριες και καφενεία σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας θα κερνούν τον καφέ που εδώ και έναν αιώνα σχεδόν συντροφεύει τις ιδιαίτερες στιγμές μας, ενώ παράλληλα διαγωνισμοί και πλούσια δώρα θα μας περιμένουν στη σελίδα του Λουμίδης Παπαγάλος στο Facebook. Επιπλέον, από τις 30 Σεπτεμβρίου έως και τις 2 Οκτωβρίου ο Λουμίδης Παπαγάλος θα συμμετάσχει ακόμα μία χρονιά στη μεγαλύτερη γιορτή του καφέ, το Coffee Festival, που θα γίνει στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι. Εκεί θα έχουμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε την αντίκα του Λουμίδη Παπαγάλου που θα κερνά τον αγαπημένο μας καφέ στο πλαίσιο του Coffee Festival και του εορτασμού τις ιδιαίτερης αυτής γιορτής, ενώ παράλληλα θα προσφέρεται cold brew από χαρμάνι ελληνικού καφέ.

Ο Nescafé είναι ο αγαπημένος καφές των Ελλήνων Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο φραπέ είναι ο εθνικός καφές των Ελλήνων. Εφευρέθηκε τυχαία, κατά τη διάρκεια της 22ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, όταν ένας εργαζόμενος στο περίπτερο της Nestlé, την ώρα που πήγε να φτιάξει το Nescafé του, συνειδητοποίησε πως είχε τελειώσει το ζεστό νερό. Λόγω και της υψηλής θερμοκρασίας που επικρατούσε, ο υπάλληλος κατέφυγε σε έναν αυτοσχεδιασμό: έβαλε δύο κουταλιές Nescafé σε ένα σέικερ και πρόσθεσε κρύο νερό. Αυτός ο αυτοσχεδιασμός οδήγησε στην εφεύρεση του αγαπημένου ροφήματος καφέ που απολαμβάνουμε εδώ και 60 χρόνια. Αν πάλι προτιμάτε τον εσπρέσο freddo, ποιος είπε ότι το καλό freddo μπορείτε να το απολαύσετε μόνο στις καφετέριες; Όχι πια! Με τον καφέ NESCAFÉ ESPRESSO για freddo έχετε τον ειδικό του freddo στο σπίτι σας, όπως και όποτε το θέλετε, εύκολα και γρήγορα! Με μεστή γεύση, διακριτικό άρωμα και πλούσια κρέμα.

Απολαύστε την αξεπέραστη γεύση του αυθεντικού καφέ με τις κάψουλες Caffé Galliano Η εταιρεία TS COFFΕ O.E. λανσάρει τις κάψουλες Caffé Galliano που είναι συμβατές με τις μηχανές Nespresso. Απολαύστε την αξεπέραστη γεύση του αυθεντικού ιταλικού καφέ και στο σπίτι ή στο γραφείο σας. Πρόκειται για το πιο εκλεκτό μείγμα ανάμεσα στις κάψουλες που είναι συμβατές με τις μηχανές οικιακής χρήσης Nespresso. Οι εκλεκτές ποικιλίες προσδίδουν στον καφέ ένα ευχάριστο και εκλεπτυσμένο άρωμα. Επιλέγονται προσεκτικά και καβουρδίζονται καθεμία ξεχωριστά. Η ανάμειξη γίνεται σε κρύο περιβάλλον, για να ενισχυθούν τα χαρακτηριστικά κάθε ποικιλίας. Ένας πραγματικός ιταλικός καφές με απαλή και ισορροπημένη γεύση, παρατεταμένο και βελούδινο άρωμα.

Το Buondi Caffè στο Athens Coffee Festival Ο Buondi Caffè θα συμμετάσχει ακόμα μια χρονιά στο Athens Coffee Festival στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι. Εκεί θα έχουμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το περίπτερο του αγαπημένου μας καφέ, να απολαύσουμε εξαιρετικής ποιότητας ροφήματα και να δοκιμάσουμε μοναδικές επιλογές πέραν των αγαπημένων espresso και cappuccino, μέσα από νέες μεθόδους παρασκευής ζεστών και κρύων ροφημάτων, καθώς και πρωτοποριακών coffee cocktails. Παράλληλα, θα μας ταξιδέψει μέχρι την Ονδούρα για να γνωρίσουμε τον νέο μονοποικιλιακό καφέ Buondi Single Origin Honduras που με τις διαφορετικές τεχνικές εκχύλισης, όπως οι V60, chemex, shypon και cold brew, αναδεικνύονται όλα τα γευστικά χαρακτηριστικά του.

ΣΙΝΕΜΑ Ο Ρομπέν Καμπιγιό μιλάει στη LIFO

O βραβευμένος στο Φεστιβάλ Καννών σκηνοθέτης του 120 χτύποι το λεπτό σε μια αποκλειστική συνέντευξη. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

σελιδα

Όλα θα πάνε καλά (1) Το Τέλος του Λουδοβίκου

Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα.

54

ä 4-8/10, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση - Κεντρική Σκηνή, λεωφ. Συγγρού 107109, 19:30, εισ.: 5-15 ευρώ

σελιδα

Ο κορυφαίος Γάλλος δημιουργός Ζοέλ Πομερά επιστρέφει στη Στέγη με ένα επικό πρότζεκτ για τη δημοκρατία. Η παράσταση έχει λάβει τρία βραβεία Μολιέρου και έχει συζητηθεί όσο καμία άλλη στη Γαλλία τα τελευταία χρόνια. Είκοσι τέσσερις σκηνές εμπνευσμένες από την περίοδο 1789-90, αλλά σε άμεση συνάφεια με τα σημερινά υπαρξιακά, κοινωνικά και πολιτικά αδιέξοδα, ανοίγουν θεμελιώδη και συναρπαστικό διάλογο για τη δημοκρατία, γεμάτο επαναστατικά οράματα και δίκαιες διεκδικήσεις, αλλά και αδιανόητες ανοησίες, προσβολές ή ακόμη και συμπλοκές.

58 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

ΤheWeek ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ ΒΙΒΛΙΟ ΓΕΥΣΗ CITY LAB

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για τέσσερα ιστορικά μυθιστορήματα. Η Νίκη Μηταρέα γράφει για το Food Mafia, το Hytra Απλά και το Steak Alive. Όσα ζήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα.

σελιδα

60 σελιδα

62 σελιδα

64

28.9.17 – lifo

53

Ποια είναι η ομάδα του Poké Hawaiian Sushi; Η ομάδα αποτελείται από δύο οικονομολόγους, τον Κωνσταντίνο Γιαννούτα και τον Γιάννη Μπινιάρη, που ουδεμία σχέση είχαν με τη μαγειρική. Ο πατέρας του Κωνσταντίνου, βέβαια, έχει το γνωστό για το τσουρέκι του ζαχαροπλαστείο «Εύη». Ο τρίτος της παρέας, ο Γιάννης Κανδυλίδης, παραλίγο οικονομολόγος, έμαθε να μαγειρεύει ως φοιτητής στην Αμερική και στη συνέχεια στο Βαρούλκο και στο Λονδίνο. Το 2014 ανέλαβε την κουζίνα του 48 Urban Garden και το 2017 τον βρίσκει στο Poké Hawaiian Sushi.

1. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Slavs and Tatars, E-Z Chasm

Η εικαστική κολεκτίβα των Slavs and Tatars συγκροτήθηκε το 2006 και έχει ως αντικείμενο την περιοχή ανατολικά του πρώην Τείχους του Βερολίνου και δυτικά του Σινικού Τείχους της Κίνας, γνωστή ως Ευρασία. Η πρακτική τους επικεντρώνεται σε τρεις δραστηριότητες: εκδόσεις, εκθέσεις και διαλέξεις. Η δουλειά τους αποτέλεσε θέμα ατομικών εκθέσεων σε μεγάλα διεθνή μουσεία, όπως τα MoMA (Νέα Υόρκη), Secession της Βιέννης, Kunsthalle Zürich κ.ά. Η «E-Z Chasm» είναι η πρώτη έκθεση που παρουσιάζουν στην Ελλάδα και περιλαμβάνει έργα εμπνευσμένα από πρακτικές και φαινόμενα που συνδέονται με την πίστη. ä 28/927/10, Kalfayan Galleries, Χάρητος 11, Κολωνάκι. Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 11:00-19:00, Σάβ.

11:00-15:00.

Ο Φάρος

ΣΕΠΤ.–

4

ΟΚΤ.

54 lifo – 28.9.17

Οι δημιουργοί του Poké Hawaiian Sushi κάνουν πάρτι.

Τι σημαίνει poké; Σημαίνει «κομμένο σε κύβους» στα χαβανέζικα και πρόκειται για πιάτο με βάση το ωμό ψάρι.

2. ΘΕΑΤΡΟ

28

«Ποκέ θα κάνει ξαστεριά;»

ΦΩΤΟ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

απο τη γεωργια παπασταμου

SmallTalk

ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

EVENTS

Top

7

THE FACE

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης επιστρέφει στο Θέατρο Αθηνών σκηνοθετώντας, σε πανελλήνια πρεμιέρα, το θρίλερ-μαύρη κωμωδία του Κόνορ Μακφέρσον Ο Φάρος. Συμπρωταγωνιστές του στην παράσταση ο Αιμίλιος Χειλάκης, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ο Νίκος Ψαρράς και ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος. Ο Κόνορ Μακφέρσον είναι Ιρλανδός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Έργα του έχουν ανέβει σε όλο τον κόσμο κι έχουν τιμηθεί με πολλά βραβεία.

Στην Ελλάδα έχει ανέβει μόνο το Φράγμα (The Weir) από την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. ä Από 4/10, Θέατρο Αθηνών, Βουκουρεστίου 10, Τετ.-Κυρ. 21:15, Σάβ. 18:15, εισ.: 10-20 ευρώ

3. ΜΟΥΣΙΚΗ Michael Kiwanuka

STOEP TH S PR ES ΘΕΑΤΡΟ Ασκητική

Ο Βρετανός τραγουδοποιός που έκανε αίσθηση την περασμένη χρονιά, δίνοντας νέα πνοή στη σόουλ και στη folk-rock, έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Το γεγονός πως ένας καλλιτέχνης που μόλις έκλεισε τα 30 του χρόνια ήδη συγκρίνεται από πολλούς με ονόματα όπως ο Marvin Gaye, o Curtis Mayfield και ο Otis Redding λέει σίγουρα πολλά. To άλμπουμ του «Love & Hate» αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την παγκόσμια δισκογραφία μέσα στο 2016, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και σημειώνοντας μεγάλες πωλήσεις. ä 30/9, Gazi Music Hall, Ιερά Οδός 7-13, 20:00, εισ.: 28-35 ευρώ

4. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Αφιέρωμα στον ToulouseLautrec: Το Nέο «Salon des Cent» To 2001 εκατό κορυφαίοι γραφίστες απ’ όλο τον κό-

Ο Πάνος Αγγελόπουλος παρουσιάζει το μέγα φιλοσοφικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη, επιχειρώντας μια καινούργια θεατρική προσέγγιση, συνδυάζοντας video art με νέες θεατρικές μεθόδους. Το φιλοσοφικό αυτό έργο αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κείμενα του συγγραφέα, μέσα από το οποίο προσπαθεί να εκφράσει τα μεταφυσικά του πιστεύω.

28/9, Ηρώδειο, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, 21:00, εισ.: 10-40 ευρώ

To poké προσφέρεται για άπειρους συνδυασμούς και πειραματισμούς. Ποιος είναι ο τελευταίος αγαπημένος σας; Σε αντίθεση με το sushi, που είναι πιο αυστηρό, το poké προσαρμόζεται στα γούστα του καθενός. Ο αγαπημένος μας συνδυασμός είναι το poké με αμπελοφάσουλα, χταπόδι και μια ελαφριά σκορδάτη μαγιονέζα (αϊολί).

Spam (κρέας σε κονσέρβα), που το αγαπάνε τρελά στη Χαβάη, θα βάλετε ποτέ στο μενού σας; Έχουμε κάνει κάποια πειράματα! Οι Χαβανέζοι τρελαίνονται για το musubi (δημοφιλές σνακ στη Χαβάη που αποτελείται από ψητό spam τοποθετημένο πάνω από ένα τουβλάκι ρυζιού και τυλιγμένο με φύκι nori). Η αλήθεια είναι ότι στη δική μας γευστική παλέτα δεν κολλάει. Αν το εντάξουμε στο μενού μας, θα θέλαμε να είναι κάποια ποιοτικότερη εκδοχή. Από πού προμηθεύεστε τα θαλασσινά σας; Ψάχνουμε στην αγορά καθημερινά για το φρεσκότερο ψάρι. Έτσι, εκτός απ’ τον σολομό και τις γαρίδες που υπάρχουν καθημερινά στο μενού μας, έχουμε πάντα κάποιο ελληνικό ψάρι, όπως μαγιάτικο ή κάποιο τονοειδές, και αυτό τον καιρό το εποχικό μας πιάτο είναι το ελληνικό χταπόδι που αναφέραμε πριν. Ποιο είναι το καλύτερο και το πιο περίεργο σχόλιο που έχετε ακούσει από πελάτη για το Ρoké; Μας έχουν ρωτήσει γιατί δεν έχουμε σολομό Ελλάδας και αν το crispy onion είναι γαρίδα. Το καλύτερο ήταν όταν ήρθαν στο μαγαζί κάποια παιδιά από τη Χαβάη και ξετρελάθηκαν με το φαγητό. Τι θα έχει το event του Σαββάτου; Έχουμε ετοιμάσει καλή μουσική, καινούργια κοκτέιλ και φυσικά poké.

30/9, Poké Hawaiian Sushi, Πετράκη 7, 20:00

σμο σχεδίασαν από μια αφίσα, τιμώντας τον ToulouseLautrec. Οι αφίσες παρουσιάστηκαν στην έκθεση «Le Nouveau Salon des Cent» στο Centre Pompidou, στο Παρίσι. Δεκαέξι χρόνια μετά, η έκθεση παρουσιάζεται στην Αθήνα, εμπλουτισμένη με πέντε πρωτότυπες αφίσες του Henri de Toulouse-Lautrec, μία του Pierre Bonnard και δεκαέξι αφίσες που δημιουργήθηκαν από ισάριθμους Έλληνες δημιουργούς. ä 28/9-12/11, Μουσείο Μπενάκη - Κτίριο Οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου. Ώρες λειτουργίας: Πέμ. & Κυρ. 10:00-18:00, Παρ. & Σάβ. 10:00-22:00, εισ.: 3,5-7 ευρώ.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΟΜΙΛΟΥ ΟΤΕ

ΕΔΩ ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ… ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ!

5. ΜΟΥΣΙΚΗ Prins Obi & The Dream Warriors / Post Lovers

PARTY Club Opening Weekend

Τα Club Nights του six d.o.g.s επιστρέφουν στο Gig Space της Αβραμιώτου με ένα μεγάλο, διήμερο εναρκτήριο πάρτι με ελεύθερη είσοδο. Στα decks οι Mackenzie, Rena, Cirkle, A.Metz, Jerm, Mr. Roussos, K.atou, Lee Burton, Bengoa και Pan. 29-30/9, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 24:00, είσοδος ελεύθερη

Οι Prins Obi & The Dream Warriors είναι μια freak rock μπάντα με πoπ ευαισθησίες. Prins Obi είναι το ψευδώνυμο του Γεώργιου Δημάκη, μουσικού, φαρμακοποιού και μέλους των Baby Guru. Με τους τελευταίους έχει κυκλοφορήσει 4 επίσημα LPs («Baby Guru», «Pieces», «Marginalia» και «IV»), ένα mini-album («Sunshine Special») και 5 ψηφιακά EPs. Το δεύτερο άλμπουμ του «The age of tourlou» κυκλοφόρησε το 2017. Support θα είναι οι Post Lovers, ενώ θα ακολουθήσει DJ set από τους Celia και Colorgraphs. ä 30/9, Velvet Room, Μιλτιάδου 17, 21:30, εισ.: 3 ευρώ

Το μουσείο καλωσορίζει τις οικογένειες 2 Κυριακές τον μήνα σε μια διαφορετική εμπειρία γεμάτη τεχνολογία! Τα διαφορετικά προγράμματα χρησιμοποιούν τη δύναμη της τεχνολογίας και αφηγούνται τις ιστορίες των τηλεπικοινωνιών, χαρίζοντας μια μοναδική μουσειακή εμπειρία για όλη την οικογένεια.

• Στις Μουσειοπαιδαγωγικές Δράσεις θα ανακα-

6. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Κινεζική Ζωγραφική XIEYI: Αριστουργήματα από το Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Κίνας

λύψουμε με τις αισθήσεις μας ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, θα μπούμε σε πρωτόγνωρους ρόλους και θα μάθουμε τις ιστορίες που έχουν να μας αφηγηθούν οι συλλογές του μουσείου με τον πιο δημιουρ-

MOYΣIKH Μάνος Χατζιδάκις: Ελλάς, η χώρα των ονείρων

Η έκθεση που παρουσιάζεται στο πλαίσιο του Έτους Πολιτιστικών Ανταλλαγών Ελλάδας - Κίνας χωρίζεται σε τρεις ενότητες: ελεύθερο στυλ ζωγραφικής, εικονογραφία, καλλιτεχνική σύλληψη. Τα έργα της έκθεσης αντικατοπτρίζουν τον πλούτο της κινεζικής τέχνης, τα σημεία της σύγχρονης εποχής, καθώς και το ουμανιστικό πνεύμα που διατρέχει τα 5.000 χρόνια παράδοσης του κινεζικού πολιτισμού. ä 22/9-14/11, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή. Ωράριο λειτουργίας: Τρ.-Κυρ. 11:00-19:00, ελεύθερη είσοδος μέχρι και την 1η Οκτωβρίου.

7. Open Day Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης: Μικροί μεγάλοι στο μουσείο Tο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ανοίγει τη νέα σεζόν εκπαιδευτικών προγραμμάτων καλωσορίζοντας γονείς και παιδιά. Λίγο πριν ξεκινήσουν τα προγράμματα του Σαββατοκύριακου για τη νέα χρονιά, το μουσείο υποδέχεται με ελεύθερη είσοδο τα παιδιά με τους γονείς τους σε ένα συναρπαστικό τρίωρο κατά το οποίο η φαντασία, η δημιουργικότητα και το παιχνίδι θα συναντήσουν τα παραμύθια και τις εικαστικές δράσεις. ä 1/10, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Νεοφύτου Δούκα 4, 11:00-14:00, είσοδος ελεύθερη

Με μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο συνεχίζεται η συστηματική παρουσίαση του έργου του Μάνου Χατζιδάκι με την καλλιτεχνική διεύθυνση του Γιώργου Χατζιδάκι. Στο πρώτο μέρος της συναυλίας θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά το έργο «Ελλάς, η χώρα των ονείρων».

30/9, Ηρώδειο, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, 21:00, εισ.: 25-65 ευρώ

γικό τρόπο.

• Στις δράσεις Mixed Realities θα συνδυάσουμε virtual με augmented reality και θα απολαύσουμε ένα διαφορετικό ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο.

• Στα Storylab Workshops θα αφήσουμε τα εκθέματα να μας εμπνεύσουν και να μας δώσουν ιδέες για να φτιάξουμε τη δική μας ιστορία μέσω τεχνικών video, animation και περφόρμανς.

ä ΜΟΥΣΕΙΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚH ΔΡAΣΗ 1 & 15 Οκτωβρίου 2017 4-6 ετών (11:00-12:30) 7-12 ετών (13:00-14:30) Access all Areas: Μπες στον ρόλο! ä MIXED REALITIES 5 & 26 Νοεμβρίου 2017 9-13 ετών (11:00-12:30 & 13:00-14:30) Virtual & Augmented Reality Museum Labs ä STORYLAB WORKSHOPS 10 & 17 Δεκεμβρίου 2017 8-14 ετών (11:00-12:30 & 13:00-14:30) Stop motion animation: Γύρισε τη δική σου ταινία ä MIXED REALITIES 14 & 28 Ιανουαρίου 2018 9-13 ετών (11:00-12:30 & 13:00-14:30) Virtual & Augmented Reality Museum Labs

ä ΜΟΥΣΕΙΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚH ΔΡAΣΗ 11 & 25 Φεβρουαρίου 2018 4-6 ετών (11:00-12:30) 7-12 ετών (13:00-14:30) Υδραυλικός τηλέγραφος: Το νερό κινεί το μήνυμα! ä STORYLAB WORKSHOPS 4 & 18 Μαρτίου 2018 8-14 ετών (11:00-12:30 & 13:00-14:30) Interviewing the Masters. Φώτα, κάμερες… πάμε! ä ΜΟΥΣΕΙΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚH ΔΡAΣΗ 1 & 22 Απριλίου 2018 4-6 ετών (11:00-12:30) 7-12 ετών (13:00-14:30) Γίνε για μια μέρα εναερίτης: Ανέβα Ψηλά ä ΜΟΥΣΕΙΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚH ΔΡAΣΗ 18+19 +20 Μαΐου 2018 Τηλεπικοινωνίες και μουσεία γιορτάζουν!

h εi σοδος εiναι ε λε yθερη σε oλ α τα πρ ογρaμματα

Ενημερωθείτε για όλες τις δράσεις μας στο www.otegroupmuseum.gr και κάντε την κράτησή σας. Πρωτέως 25, Νέα Κηφισιά, 210 6201999, 210 6201899, Fax: 210 8078119, otegroup-museum@ote.gr

28.9.17 – lifo

55

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

120 χτύποι το λεπτό

p

Κακό

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΤΕΛΑ ΡΟΒΕΡΕ General della Rovere Σκηνοθεσία: Ρομπέρτο Ροσελίνι Πρωταγωνιστεί ο Βιτόριο ντε Σίκα 1943. Ο συνταγματάρχης Μίλερ αποφασίζει να ρίξει έναν κατάσκοπο στις φυλακές του Μιλάνου. Επιλέγουν έναν μικροαπατεώνα από τον δρόμο, που βγάζει τα προς το ζην με το μαύρο εμπόριο, και του αναθέτουν τη δουλειά. Μπαίνει στη φυλακή με το ψευδώνυμο στρατηγός Ντέλα Ρόβερε με αποστολή να συναντήσει τους Ιταλούς παρτιζάνους και να τους ξεσκεπάσει.

120 battements per minute

Σκηνοθεσία: Ρομπέν Καμπιγιό Πρωταγωνιστούν: Ναϊέλ Περέζ Μπισκαγιάρ, Αρνό Βαλουά

Έξοχο δράμα, βραβευμένο με τον Χρυσό Λέοντα το 1959, για την αξιοπρέπεια, τον αυτοσεβασμό και την ανθρώπινη αντοχή, τοποθετημένο στον πόλεμο, με ήρωα έναν τυχάρπαστο που υποδύεται έναν Ιταλό αντιστασιακό, που αποκαλύπτει ένα εξαιρετικό rapport ανάμεσα στον Ρομπέρτο Ροσελίνι και τον πρωταγωνιστή Βιτόριο ντε Σίκα, ο οποίος ήταν ένας ευέλικτος κι ευαίσθητος ηθοποιός, εκτός από μεγάλος σκηνοθέτης. ΖΕΦΥΡΟΣ ΘΕΡΙΝΟ

Η ΚΟΡΗ The Daughter

Ο Ρομπέν Καμπιγιό, ο σκηνοθέτης του δραματικού χρονικού του AIDS 120 χτύποι το λεπτό, λίγα χρόνια μετά το ξέσπασμα της επιδημίας, δεν είναι άγνωστος. Το ντεμπούτο του, με το Revenants, συνδέεται με τη φετινή του ταινία, ακόμα κι αν δεν φαίνεται σε πρώτη ματιά: ένα ζόμπι θρίλερ είναι ένα καλό αλληγορικό ξεκίνημα, με την κοινωνική, δραματική φαντασία των 120 Χτύπων να παραλαμβάνει το ίδιο υλικό, κυριολεκτικά αυτήν τη φορά, και να αυξάνει την πολιτική και συγκινητική σημασία της ενσάρκωσης και της εξαΰλωσης. Η δεύτερη ταινία του, το Eastern Boys, έθετε τα προβλήματα μιας άνισης γκέι σχέσης στις σωστές παραμέτρους, όταν οι πρωταγωνιστές άλλαζαν ρόλους και σάστιζαν σε όλα τα επίπεδα. Έγραψε επίσης το σενάριο του Ανάμεσα στους τοίχους, του Χρυσού Φοίνικα του τακτικού συνεργάτη του Λοράν Καντέ, και ο απόηχος της έντονης ανταλλαγής επιχειρημάτων σε εκείνη την ταινία φαίνεται και στο 120 χτύποι το λεπτό, στη ρυθμική ραχοκοκαλιά της club μουσικής εκείνης της περιόδου, με διαλόγους πυρετώδεις και παθιασμένους. Πολύ πιο δυναμική και άμεση από θεματικά παρεμφερείς, κυρίως αμερικανικές ταινίες, η γαλλική εκδοχή της απενοχοποιημένης αντιμετώπισης του στίγματος και της σοβαρής διαχείρισης της ασθένειας από τον Καμπιγιό εστιάζει στο παρισινό παράρτημα της Act Up και μια ομάδα ακτιβιστών οροθετικών (εκτός από έναν, τον Νατάν) που παλεύουν καθημερινά για πληροφόρηση, αναλαμβάνοντας δράση ενάντια στη συγκάλυψη της, υποτίθεται, σοσιαλιστικής κυβέρνησης Μιτεράν, στην άγνοια και στην καχυποψία των πολιτών. Η πολιτική διάσταση της ταινίας μπλέκει εξαίσια με το προσωπικό στοιχείο, τον έρωτα, τον φόβο και το σεξ, που ξεδιπλώνονται οργανικά και ειλικρινώς, συγκινώντας χωρίς τραβηγμένες κορόνες και μελοδραματικές ευκολίες. Η έλλειψη συγκατάβασης είναι δραματουργικά εντυπωσιακή και απολύτως δικαιολογημένη, αφού ο Καμπιγιό υπήρξε πρόεδρος της Act

56 lifo – 28.9.17

Up μέχρι το 1990 και γνωρίζει πολύ καλά τι γινόταν. Και μάλιστα, δεν μένει μόνο στις διαδικασίες, στις αντιρρήσεις για τον αυθεντικό, επιθετικό ριζοσπαστισμό μιας μερίδας της οργάνωσης κόντρα στην πιο οργανωμένη δράση της αντίπαλης όχθης, αλλά σκύβει στα σώματα και στις ψυχές των θυμάτων, χωρίς να θυματοποιεί κανέναν. Πέρα από τη θεματική μεστότητα, αίσθηση προκαλεί η σύλληψη και η εφαρμογή της σκηνοθεσίας από τον Καμπιγιό, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του ως μοντέρ, συνέχισε ως σεναρίστας και η εξίσωση των δύο έφερε το ευεργετικό αποτέλεσμα που βλέπουμε. Σχεδιασμένη για να μείνει εντός των τειχών, η ταινία εκτυλίσσεται σε αμφιθέατρα και διαδρόμους, παρακολουθώντας συναθροισμένους ανθρώπους που διαφωνούν με ζωντάνια, ενώ κάποιοι από αυτούς γνωρίζουν πως πρόκειται να πεθάνουν σύντομα, κάτι που ο Καμπιγιό επισημαίνει σε βλέμματα που αιχμαλωτίζουν τον ξαφνικό τρόμο του τέλους σαν μελαγχολικό ρόγχο. Όταν ξεγλιστράει από το πεδίο της διεκδίκησης, η ομάδα γλεντάει σχεδόν φαντασιακά σε κλαμπ, εκεί όπου οι ίδιοι άνθρωποι παραδίδονται στη νύχτα και στους χτύπους της καρδιάς τους. Η τρίτη πράξη είναι και η πιο προσωπική για τον Καμπιγιό, η δεύτερη ευκαιρία του, μέσα από τη μυθοπλασία αυτήν τη φορά, να θρηνήσει έναν δικό του άνθρωπο από εκείνη την εποχή, έστω και σε ύστερο χρόνο. Διαρκεί πολύ, όσο χρειάζεται ωστόσο, και καθρεφτίζει το πνεύμα μιας εκτεταμένης κρίσης, λιώνοντας την ιστορική μνήμη στα πρόσωπα που καλούνται να τη διαδώσουν. Αντίθετα από το επείγον, σοκαριστικό και άκρως σαρκικό αποχαιρετιστήριο ταξίδι του Σιρίλ Κολάρ στον κόσμο των ζωντανών στις Άγριες Νύχτες (Nuits Sauvages) του 1995, οι 120 Χτύποι γνέφουν σε έναν ερωτισμό που απειλήθηκε, πάλεψε στα πέτρινα χρόνια και νίκησε ενάντια στα προγνωστικά.

ABANA - ΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΣΤΟΡ - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΙΛΙΟΝ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Κινηματογράφος

Αρχές της δεκαετίας του ’90. Ενώ το AIDS έχει ήδη κοστίσει αμέτρητες ζωές τα τελευταία δέκα χρόνια, οι ακτιβιστές της Act Up στο Παρίσι πολλαπλασιάζουν τις δράσεις τους με σκοπό να ανατρέψουν τη γενική αδιαφορία. Ο νεοφερμένος στην ομάδα Νατάν θα συγκλονιστεί από τη δυναμικότητα του Σον, ενός από τα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης, που καταναλώνει τις τελευταίες δυνάμεις του στη μάχη ενάντια στο κράτος και στις φαρμακευτικές εταιρείες.

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Σκηνοθεσία: Σάιμον Στόουν Πρωταγωνιστούν: Τζέφρι Ρας, Μιράντα Ότο Μετά από δύο δεκαετίες στην Αμερική, ο Κρίστιαν επιστρέφει στο πατρικό του στην Αυστραλία για να παραστεί στον γάμο του πατέρα του με την κατά πολύ νεότερη οικονόμο του. Καθώς ο γάμος πλησιάζει, η αποκάλυψη ενός καλά κρυμμένου οικογενειακού μυστικού θα ανατρέψει τις ισορροπίες στις ζωές όλων των ανθρώπων που κάποτε είχε αφήσει πίσω του.

Απογυμνωμένη από τον ιδεαλισμό του Ερρίκου Ίψεν, στην Αγριόπαπια του οποίου βασίζεται η διασκευή του Αυστραλού Σάιμον Στόουν, η Κόρη κρατά τις βασικές παραμέτρους, την πλοκή και τη βαρύτητα, ακόμα και το όνομα της κόρης, της Χέντβιγκ, μεταφέροντας τη δράση στην αγροτική Αυστραλία. Η επιστροφή του γιου του τοπικού προύχοντα, που μόλις ανακοίνωσε το κλείσιμο του οικογενειακού εργοστασίου, για να παραστεί στον γάμο του πατέρα του με την κατά πολύ νεότερη οικονόμο του πυροδοτεί μια σειρά από δυσάρεστες, μοιραίες, αλυσιδωτές αντιδράσεις. Ο Κρίστιαν, ο γιος του Χένρι, είναι ένας αλκοολικός που προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από μια αυτοκαταστροφική ζωή. Περνά κρίση στον γάμο του, η σύζυγός του δεν τον ακολουθεί στην επιστροφή του στη γενέτειρα και δεν έχει πραγματικά συγχωρήσει τον πατέρα του για την αυτοκτονία της μητέρας του, χρόνια πριν. Χαίρεται που ξαναβλέπει τον παλιό του φίλο και συμμαθητή Όλιβερ, ο οποίος, φαινομενικά, ζει αρμονικά με τη γυναίκα του Σάρλοτ και την κόρη τους Χέντβιγκ. Όχι πως δεν υπάρχουν προβλήματα κι εκεί: ο Όλιβερ έμεινε μόλις άνεργος, εξαιτίας της κίνησης του Χένρι, η έφηβη κόρη του είναι τσιμπημένη με έναν συμμαθητή της και πάνω που πλησιάζουν στην ολοκλήρωση του φλερτ τους η οικογένειά του πρέπει να μετακομίσει, λόγω της απόλυσης του πατέρα του. Η φιγούρα του Χένρι, παιγμένη λακωνικά, λιτά και στιβαρά από τον πολύπειρο Τζέφρι Ρας, δεσπόζει στις ζωές όλων και η έλευση του αποσταθεροποιη-

μένου, συναισθηματικά νεκρωμένου γιου του επιτείνει την επιθυμία του να ξεφορτωθεί ένα παλιό μυστικό που κρύβει με βαριά καρδιά, αν και επιμελώς. Γίνεται σαφές πως ο Χένρι αποτελεί τον πνευματικό κρίκο με τον Σκανδιναβό δραματουργό, όντας αφέντης παλιάς κοπής, με ελλιπή ηθική ραχοκοκαλιά και μια βαθιά συνείδηση της δύναμης που συνδέεται με τον πλούτο και την πατερναλιστική αίσθηση της κληρονομιάς. Η υπεροχή του τον διαφυλάσσει και τον προστατεύει – μαξιλάρι επιβίωσης και φωτοστέφανο αθανασίας. Φοβάται την εκδίκηση, σπεύδει να την προβλέψει και, αν μπορέσει, να την αντιστρέψει υπέρ του, χωρίς ταυτόχρονα να δείχνει κακός, γιατί δεν χρειάζεται πραγματικά να εκτεθεί. Τον πετυχαίνουμε σε μια κρίσιμη καμπή, ασυνήθιστη γι’ αυτόν, από το πρώτο κιόλας πλάνο: έχει βγει για κυνήγι, πυροβολεί μια άγρια πάπια, την τραυματίζει, αλλά διστάζει να την αποτελειώσει, σαν να διαισθάνεται τον συμβολισμό της. Αυτό το κλείσιμο του ματιού έχει συνέχεια, με το πτηνό να βρίσκει σωτήριο καταφύγιο στην τρυφερότητα της Χέντβιγκ. Η προφανής μεταφορά δεν συγκαταλέγεται στα ατού του Σάιμον Στόουν, ο οποίος στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο ξεδιπλώνει την πλούσια θεατρική του εμπειρία στη διεύθυνση των ηθοποιών και στη γνώση στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, διακρίνοντας τις ερμηνευτικές διαφορές ανάμεσα στο σύγχρονο και στο κλασικό, κάτι που εξυπηρετεί την ανανέωση ενός έργου γραμμένου το 1885. Η μετασκευή του, ωστόσο, δεν είναι καθόλου θεατρική. Η χρήση του μουσικού σκορ που αντηχεί και υπογραμμίζει συχνότατα τον λυρισμό και τον υφέρποντα ζόφο, καθώς και η συμπαγής, ατμοσφαιρική σκηνογραφία, ταξιδεύουν το βλέμμα και μετακινούν τους άξονες από τους φορτισμένους, επικίνδυνους φορείς ενός μεγάλου ψέματος στο αθώο κι εκρηκτικό θύμα – αποκάλυψη η Οντέσα Γιανγκ στον ρόλο της Χέντβιγκ, πλαισιωμένη από ένα εξαιρετικό καστ. ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ

PARADISE Σκηνοθεσία: Αντρέι Κοντσαλόφσκι Πρωταγωνιστούν: Γιούλια Βισότσκαγια, Φιλίπ Ντικέν Διασταύρωση των ιστοριών τριών ατόμων των οποίων τα μονοπάτια διασχίζουν μια τρομερή περίοδο πολέμου.

Η καλλιτεχνική διαδρομή του 80χρονου Αντρέι Κοντσαλόφσκι είναι εξίσου δαιδαλώδης με την τελευταία του ταινία. Ο Ρώσος σκηνοθέτης έκανε το ντεμπούτο του το 1964, ανδρώθηκε στη χώρα του με επιλεκτικά βήματα, τσίμπησε στο αμερικανικό όνειρο, αφήνοντας τη στάμπα του σε περιπέτειες όπως το Τρένο της μεγάλης φυγής (την απώλεσε με το Tango and Cash), βούτηξε με θόρυβο σε διεθνείς τηλεοπτικές υπερπαραγωγές όπως η «Οδύσσεια» και ο ανεκδιήγητος και μάλιστα τρισδιάστατος «Καρυοθραύστης», άφησε στο διάβα του αξιομνημόνευτα έργα, όπως η μεγαλεπήβολη Σιβηριάδα και τα παραγνωρισμένα Ντουέτο για έναν και Άνθρωποι του Βάλτου, και επέστρεψε στα πάτρια εδάφη, αποσπώντας δύο Αργυρούς Λέοντες σκηνοθεσίας με το Postman’s white nights και το Paradise, στο οποίο καταφέρνει να δαμάσει την αφηγηματική συνάντηση τριών χαρακτήρων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μιας Ρωσίδας αριστοκράτισσας, ενός Γάλλου δωσίλογου κι ενός Γερμανού διοικητή. Ο επαναπροσδιορισμός της έννοιας του παραδείσου διατυπώνεται άλλοτε με αφαίρεση και άλλοτε με ωμότητα, καθώς οι τρεις τους διασταυρώνονται περίτεχνα και κουραστικά σε ένα φιλμ με αναμφισβήτητες αρετές, επαναλήψεις και περιττές περιγραφές. ΕΛΛΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS - ΝΙΡΒΑΝΑ - ΛΑΪΣ 1

ΤΟ AYTO It Σκηνοθεσία: Άντι Μουσκιέτι Πρωταγωνιστούν: Τζέιντεν Λίμπερερ, Μπιλ Σκάρσγκαρντ Όταν παιδιά αρχίζουν να εξαφανίζονται στην πόλη του Ντέρι, στο Μέιν, μια ομάδα παιδιών έρχεται αντιμέτωπη με τους μεγαλύτερους φόβους της, καθώς θα τα βάλει με έναν κακό κλόουν, τον Πένιγουαϊζ, με ιστορικό φόνων και βίας που γυρίζει αιώνες πίσω στο παρελθόν.

Ένας τραυλός, ένας μαύρος, ένας τετράπαχος, ένας Εβραίος, ένας αρρωστομανής, ένας μύωψ και μια παρεξηγημένη κοπέλα που υφίσταται με γενναιότητα τη φήμη της τσούλας απαρτίζουν την άτυπη λέσχη των αφόρητα καταπιεσμένων losers στο Αυτό του Κάρι Φουκουνάγκα, που αρχικά το ανέπτυξε και παραχώρησε τη σκηνοθεσία στον Άντι Μουσκιέτι, βασισμένο φυσικά στο κλασικό best seller του Στίβεν Κινγκ. Το σχηματικό κλισέ των ανήλικων παιδιών στο Ντέρι του Μέιν δέχεται συνεχή εκφοβισμό από τους γονείς, τη γειτονιά και το σχολείο σε τόσο εξόφθαλμο και υπερθετικό βαθμό, που η προσωποποίηση του κακού από τον υποχθόνιο κλόουν Πένιγουαϊζ απλώς βάζει μπροστά το μοτέρ της φρίκης σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία προς την εκδίκηση και την κάθαρση. Τοποθετημένη στο politically λοξό, σαφώς αγριότερο από πλευράς διακρίσεων και προκατάληψης 1989, η ταινία επιδιώκει να σημάνει αναδρομικό συναγερμό στους κάθε λογής κακοποιητές/ κακοποιούς (κυρίως των ευάλωτων εφήβων) και επιστρατεύει όλα τα κλειδιά του horror, από τους οικείους μουσικούς ιδιωματισμούς μέχρι το στοιχειωμένο σπίτι, στην ευδιάκριτα συνηθισμένη, αυτόματα creepy κωμόπολη όπου δεν συμβαίνει ποτέ τίποτα σημαντικό, ειδικά το καλοκαίρι. Ο Μουσκιέτι πυροδοτεί αποτελεσματικά τους οπτικοακουστικούς μηχανισμούς με στιβαρές σκηνές, αν και τεντώνει την παρουσία του κλόουν σε όλες τις πιθανές του μορφές, σε ποικιλία μορφασμών και μοχθηρότητας. Δεν φαίνεται να δίνει και πολλή σημασία στην αληθοφάνεια της πλοκής, καθώς επαφίεται στα κατακτημένα τρικ του Στίβεν Κινγκ, και αρκείται στον στόχο του: οι μυστηριώδεις εξαφανίσεις παιδιών κάθε 27 χρόνια, αρχής γενομένης από τον μικρό αδελφό του Μπιλ που προσπάθησε να πιάσει το χάρτινο βαρκάκι αλλά του έφαγε το χέρι ο σατανικός κλόουν στον υπόνομο, μοιάζουν περισσότερο με concept παρά με κανονικό στόρι. Οι σεναριακές τρύπες στην καταγωγή του δαίμονα είναι πολλές – τόσες που μπορεί άνετα να αναρωτηθεί κανείς αν όλα τα μακελέματα είναι μακάβριοι σταθμοί σε έναν συλλογικό εφιάλτη. Δεν είναι τυχαίο που ανάμεσα στις ταινίες που παίζονται στο Ντέρι εκείνη την περίοδο, όλες βγαλμένες από τη φαρέτρα της Warner και των θυγατρικών της, είναι και ο Εφιάλτης στον δρόμο με τις λεύκες. Η ταινία είδους με μήνυμα δεν είναι απαραίτητα οξύμωρο ή αμαρτία, όπως απέδειξε πολύ πρόσφατα το Τρέξε. Το Αυτό δεν διαθέτει υπέρβαση ή απόγνωση, αλλά μοτίβα, αναφορές και μια συμπαγή ατμόσφαιρα. Είναι μια καλοκουρδισμένη μηχανή που ποντάρει στην κοινωνική διάσταση του κλισέ και χαρίζει απλόχερα ανατριχίλες. Έπεται συνέχεια.

ΠΌΡΤΟ Σκηνοθεσία: Γκέιμπ Κλίνγκερ Πρωταγωνιστούν: Αντόν Γιέλτσιν, Λούσι Λούκας Ο Τζέικ και η Ματί είναι δύο αουτσάιντερ στην πόλη του Πόρτο που υπήρξαν κάποτε για λίγο μαζί. Μυστήριο καλύπτει τις στιγμές που μοιράστηκαν και ψάχνοντας μέσα από άλλοτε χαρούμενες κι άλλοτε οδυνηρές αναμνήσεις ξαναζούν την αιφνιδιαστική τους συνάντηση που σταμάτησε τον χρόνο για μία νύχτα.

Σε ένα από τα τελευταία του φιλμ, λίγο πριν από τον πρόωρο θάνατό του, ο Αντόν Γιέλτσιν περιφέρεται στο Πόρτο και γίνεται ένα από τα δύο μέλη μιας ερωτικής ιστορίας που φαίνεται να εμπνέεται από δύο διαφορετικές εκφάνσεις της κινηματογραφικής ιστορίας: το σινεμά του Αλέν Ρενέ που εντρυφά στην έννοια του χρόνου και στο πώς αυτή έχει διαφορετική σημασία για τον κάθε ήρωα, αλλά κυρίως από το μικρό είδος των city symphony ταινιών που άκμασε λίγο πριν από την έλευση του ήχου κι έβαζε σε πρωταγωνιστικό ρόλο το ίδιο το αστικό τοπίο, παρουσιασμένο σαν ένα μαγικό, φαντασιακό σύμπαν. Κι εδώ, με τα ευρήματα του γυρίσματος σε φιλμ 8 και 16 mm, το Πόρτο, τα κτίρια, τα καφέ και οι δρόμοι του γίνονται ο βασικός ήρωας ως εικόνα μιας Ευρώπης που εξαφανίζεται, με την ιστορία

του ζευγαριού να παρεμβάλλεται περισσότερο ως φλυαρία παρά ως ενίσχυση αυτών των εικόνων. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΔΑΝΑΟΣ 2 - ΔΙΑΝΑ - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ Moka Σκηνοθεσία: Φρεντερίκ Μερμούντ Πρωταγωνιστούν: Εμανιέλ Ντεβός, Ναταλί Μπάι Κλονισμένη από τον πρόσφατο θάνατο του γιου της, η Ντιάν προσλαμβάνει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ, ο οποίος την πληροφορεί για τον τύπο του αυτοκινήτου που προκάλεσε τον θάνατό του.

Ένα χιτσκοκικού ύφους και προσεκτικών ρυθμών ψυχολογικό θρίλερ, χωρίς χειροπιαστές αποδείξεις, αλλά με αποχρώσες ενδείξεις για μια μητέρα που χάνει το παιδί της και παρακολουθεί στενά μια γυναίκα με Μερσεντές που υποπτεύεται για το δυστύχημα, δεν απογειώνεται ποτέ πραγματικά. Παρενθετικά, η Ναταλί Μπάι μας θυμίζει το ταλέντο της να ταράζει την αστική της ευγένεια, ώστε να προχωρήσει την πλοκή. ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 4 - ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1,2 - ΔΙΑΝΑ - ΕΚΡΑΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΙΝΤΕΑΛ - ΠΑΛΑΣ - ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΡΙΑΝΟΝ - ΑΛΙΚΗ - ΣΙΝΕΑΚ

BE ON THE LIST Διαφημιστείτε στη LifO 210 32 54 290

VILLAGE RENTI 4,7,8,11,13,20 - VILLAGE MALL 2,4,7,8,10,12,13,14 - VILLAGE PAGRATI 4,5 - VILLAGE FALIRO 1,2,6,7,8,9 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2,5 ODEON MAROUSI 2,3 - ODEON ESCAPE 1,2,3,5,6,7 ODEON STARCITY 1,3,4,6,9,10 - ΑΕΛΛΩ 1,2,3,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,2 - ΑΙΓΛΗ 2, 3 ΘΕΡΙΝΟ - ΑΝΟΙΞΗ - ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1,2 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΛΑΟΥΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 1,2,3,4,5 - ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 2 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1,2 - ΦΛΕΡΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΟΡΑΛΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ - ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΖΕΑ - ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ

28.9.17 – lifo

57

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ

αποκλειστική συνέντευξη στον θοδωρή κουτσογιαννόπουλο

Κινηματογράφος

O Ρομπέν Καμπιγιό θέλει να αναπνέει στις ταινίες του

58 lifo – 28.9.17

Ο βραβευμένος στο Φεστιβάλ Καννών σκηνοθέτης του 120 χτύποι το λεπτό, εκθέτει διεξοδικά τους προβληματισμούς του για το σύγχρονο σινεμά, μιλώντας για την προσωπική του πορεία, τη φράση που του άλλαξε τη ζωή, την αναζήτηση μιας ελευθερίας στην έκφραση και στη δομή και τον εκλεκτικά συγγενή, αγαπημένο του σκηνοθέτη.

— Πώς και ξεκινήσατε την καριέρα σας ως σκηνοθέτης με το Revenants, ένα θρίλερ με ζόμπι; Ξέρετε, δεν θεωρώ πως οι ταινίες μου είναι και τόσο ρεαλιστικές.

— Εννοείτε, όλες οι ταινίες σας; Ακριβώς. Στη φιλμογραφία μου ενυπάρχει το στοιχείο του φανταστικού. Στη Γαλλία ανέκαθεν θεωρούσαμε το φανταστικό αρκετά συγγενές με τον σουρεαλισμό, με τον οποίο ταυτίζομαι καλλιτεχνικά. Το Revenants ουσιαστικά είναι μια μεταφορική ταινία γι’ αυτά που έζησα τη δεκαετία του ’80. Μιλώντας προσωπικά, ο τελευταίος τύπος με τον οποίο συζούσα πριν ασχοληθώ με το σινεμά μού είχε διαβάσει μια φράση της Mαργκερίτ Ντιράς που έλεγε: «Μετά το φευγιό μας, συνέβη η απουσία». Μια μάλλον απλή φράση, αλλά για μένα εντυπωσιακή. Αυτό το αγόρι αρρώστησε, νοσηλεύτηκε και ειλικρινά δεν γνωρίζω αν ζει σήμερα, αν και δεν το νομίζω. Με παραπέμπει, δε, σ’ εκείνη τη δεκαετία, την οποία διέσχισα σαν να ήμουν ζόμπι, χωρίς να ορίζω τις κινήσεις μου, σε μια υποζωή ας πούμε. Μου έδινε την εντύπωση ενός θολού τοπίου, ανάμεσα στον θάνατο

και την πραγματικότητα, μιας αναισθησίας. Η επιδημία μού δημιούργησε ένα σοκ με την εκδήλωση της απουσίας των συναισθημάτων. Από εκεί πηγάζει το Revenants, από τον τρόμο που μου προκάλεσε. Πρόκειται για μια ταινία με θέμα την απ-ενσάρκωση, την αδυναμία των ανθρώπων να κατοικήσουν το σώμα τους, δηλαδή να εμφανιστούν κανονικά, σαρκικά. Οι νεκροί αποσυνθέτουν τους ζωντανούς. Το Revenants είναι για μένα ένα είδος παλιού σινεμά. Το γύρισα σε 35 mm, με μία κάμερα, με πλήρη έλεγχο της πλανοθεσίας, σεταρισμένα κάδρα και συγκεκριμένους φωτισμούς. Από κει κι έπειτα, θέλησα να απομακρυνθώ από αυτό το στυλ και με τον Λοράν Καντέ ψάξαμε άλλες στρατηγικές κινηματογράφησης. Καθώς προετοίμαζα το Eastern Boys, αποφάσισα να συμπεριφερθώ καλλιτεχνικά σαν τον ήρωα, τον Ολιβιέ, και να αφήσω τη σκηνοθεσία να καταληφθεί από τους άλλους χαρακτήρες. Οι υπόλοιποι μετατρέπονται σε απειλή αλλά και υπόσχεση για κάτι απρόσμενο.

— Δεν είχα ιδέα για την προσωπική διαδρομή που ουσιαστικά ενώνει το πρώτο με το τρίτο σας φιλμ με τέτοιον τρόπο. Φυσικά,

i Η ταινία 120 χτύποι το λεπτό κυκλοφορεί στις αίθουσες από τις 28 Σεπτεμβρίου, από τη Weird Wave.

υπάρχουν σκηνές στους 120 Χτύπους που δεν είναι ακριβώς ρεαλιστικές, αλλά… Ναι, όντως υπάρχουν ολόκληρες σεκάνς αγνού νατουραλισμού στην τελευταία μου ταινία. Ωστόσο, κανείς δεν βγαίνει από τις αίθουσες, δεν κατεβαίνει σκάλες, δεν ανοίγει πόρτες για να αναπνεύσει τον καθαρό αέρα. Οι χώροι παραμένουν κλειστοί, χωρίς διαφυγή. Είτε στις συγκεντρώσεις, είτε στο κλαμπ, τη νύχτα. Αναζήτησα μια ρευστότητα στους 120 Χτύπους, ενώ το Revenants χωρίζεται σε κεφάλαια. Εδώ, μοίρασα την τράπουλα αλλιώς, οι χρόνοι των σκηνών παραμένουν μακρείς, αλλά το ύφος φαίνεται πιο ελεύθερο.

— Πόσο συνειδητά διαφοροποιήσατε το στυλ σας; Από το Eastern Boys κι έπειτα ήθελα να αναπνέω γυρίζοντας τις ταινίες μου. Όταν έχεις μία μόνο κάμερα με φιλμ και χτυπάς την κλακέτα, οι ηθοποιοί κρατούν την ανάσα τους και πρέπει να τα δώσουν όλα για ένα φοβερό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό και στο Eastern Boys ήθελα να γίνει μπάχαλο, να υπάρξει όχι ακριβώς περισσότερη ζωή αλλά περισσότερη ελευθερία, λίγος αέρας παραπάνω. Πρόσθεσα μια ακόμη κάμερα στο Eastern Boys και μια τρίτη για τους 120 Χτύπους. Ταυτόχρονα, δεν είχα τον περιορισμό του 20λεπτου που συνεπάγεται το παλιό φιλμ. Αυτόματα, ένιωσα απέραντη χαρά γιατί δεν χειριζόμουν τις σκηνές αλλά έβλεπα τα προβλήματα που θίγονταν να αναπτύσσονται χωρίς τεχνικές απαγορεύσεις. Έφυγε ο φόβος, το τρακ της σκηνής. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσος διάλογος υπήρχε αρχικά στις σκηνές του χορού στο κλαμπ. Τον εγκατέλειψα στην πορεία. Είπα, πρέπει να χορέψουν, να πιουν, να χαμογελάνε. Το γύρισμα με οδήγησε σε θαυμάσιες αποφάσεις. Ήταν σαν ένα ποτάμι που εγώ του άλλαζα λίγο τη ροή. Σκεφτόμουν, αντί να με πιάνει τρόμος, τι θα γίνει στη συνέχεια και αν όλα πήγαν σύμφωνα με το αρχικό πλάνο.

— Είχατε πάντα στον νου σας να σκηνοθετήσετε; Σκεφτήκατε πως ίσως το μέλλον θα περιοριζόταν αποκλειστικά στη σεναριογραφία; Κοιτάξτε, σπούδασα σκηνοθεσία στην IDHEC, στο Παρίσι, και αποφοίτησα το 1983, όπως και ο Καντέ. Ο Λοράν με κάλεσε να μοντάρω και με απέσπασε από τις ακτιβιστικές μου δραστηριότητες. Δεν μου αρέσει η ορθόδοξη τακτική τού να γράψω πρώτα ένα σενάριο, αμέσως μετά να κάνω κάστινγκ και, φυσικά, να γυρίσω την ταινία. Θέλω να τα μπερδεύω όλα. Όταν κάνω κάστινγκ, σταδιακά τοποθετώ τους υποψήφιους για τον ρόλο ηθοποιούς στη σκηνή και δομώ ενδεχομένως διαφορετικά τις σκηνές μου, βάσει της δικής τους συνεισφοράς. Γράφω, πετάω πράγματα και ξαναγράφω, αλλά πάντα με λογοτεχνικό ύφος, γιατί πιστεύω πως μια σκηνή, ποιητική ή χαζή, θα δώσει στον ηθοποιό την αίσθηση αυτού που θέλω να αποσπάσω από αυτόν. Μετά, καλούνται να ερμηνεύσουν αυτό που μόλις διάβασαν. Έπειτα μιλάμε για σκηνοθεσία, για την οπτική γωνία, ακόμη και για τον φωτισμό. Είμαι δύσπιστος απέναντι στους δημιουργούς που αρκούνται στη διήγηση μιας ιστορίας. Προσωπικά, με ενδιαφέρει πολύ η υφή της αφήγησης που θα με κάνει να ονειρευτώ.

— Να υπογραμμίσω μια ειρωνεία, αν μου επιτρέπετε. Μετά τη σαρωτική παρέμβαση του Λικ Μπεσόν, πολλοί νέοι Γάλλοι σκηνοθέτες ασχολήθηκαν με το σινεμά του είδους. Ανάμεσα στους σημαντικούς εκπροσώπους του λίγο παλιότερου στυλ του

Κάποιος είχε πει, και συμφωνώ, πως μια ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ για τους ηθοποιούς. Μπορώ να τα αλλάξω όλα σε μια ταινία μου για να βρω το σωστό τέλος, τον απώτατο σκοπό.

γαλλικού σινεμά, της διανόησης ή του auteur, αν πρέπει να του δώσουμε ένα όνομα, είστε εσείς και ο Αμπντελατίφ Κεσίς. Η ειρωνεία είναι πως το σινεμά σας δεν μοιάζει καθόλου με του Κεσίς, ούτε στα θέματα ούτε στη ματιά προς τους άνδρες και τις γυναίκες. Ο Κεσίς μάλιστα έχει κατηγορηθεί για σεξιστικό βλέμμα… … σεξιστικό, αλλά ποτέ χωρίς ενδιαφέρον!

— Σωστά. Πάντα ευθύβολο και σημαντικό. Η ερώτησή σας ποια είναι; — Εσείς αισθάνεστε καλλιτεχνική συγγένεια με τον Κεσίς; Αυτό που αντιλαμβάνομαι ως κοινό χαρακτηριστικό είναι πως και ο Κεσίς δεν διστάζει να φτάσει μέχρι το τέλος μιας σκηνής. Βλέπω ταινίες και συχνά νιώθω πως με κλέβουν, πως κόβουν τις σκηνές πριν ολοκληρωθούν. Παρατηρώ στο σινεμά του Κεσίς, κι εύχομαι να το κάνω κι εγώ, ότι κοιτάζει τους ηθοποιούς του. Αναρωτιέται γι’ αυτό που κάνει, κάνει διάλογο με τους χαρακτήρες μέσα στην ταινία. Αυτός είναι ένας πολύ φυσικός τρόπος να πειραματίζεσαι. Ο Κεσίς υπενθύμισε στο σινάφι μας πως το να κάνεις σινεμά σημαίνει πρωτίστως να γυρίζεις μια ταινία. Ακούγεται απλοϊκό; — Τουναντίον, πολύ λογικό. Παλιότερα, ο πειραματισμός αφορούσε το μέσον και τη φόρμα. Τώρα που τα τεχνικά μέσα έχουν κατακτηθεί, ο σκηνοθέτης οφείλει να παρατηρήσει βαθύτερα τις ψυχές που πραγματεύεται. Αφού πρώτα παραδεχτεί πως γνωρίζει ελάχιστα για τους ανθρώπους. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο αναφερόμουν σε έναν νατουραλισμό που δεν είναι ατόφιος, ούτε στο σινεμά του Κεσίς ούτε στο δικό μου. Η λέξη που μου έρχεται συνεχώς στον νου είναι η ενσάρκωση. Να βρεθούν ηθοποιοί που να κατοικούν τους χαρακτήρες μέσα στην ταινία. Το σινεμά του Κεσίς είναι το πλέον πειραματικό αυτήν τη στιγμή στη Γαλλία γιατί έρχεται σε αντίθεση με άλλες ταινίες αιχμής, όπως κατηγοριοποιούνται, που μέσα στο πρώτο τέταρτο εξαντλούν την αισθητική τους πρόταση. Εγκλωβίζονται γρήγορα μέσα σε ένα στυλ και δεν έχουν τίποτα περαιτέρω να προσθέσουν. Ο Κεσίς κι εγώ προτιμάμε τη ρευστότητα. Με ενδιαφέρει η σημασία των χαρακτήρων. Κάποιος είχε πει, και συμφωνώ, πως μια ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ για τους ηθοποιούς. Μπορώ να τα αλλάξω όλα σε μια ταινία μου για να βρω το σωστό τέλος, τον απώτατο σκοπό. Όταν είδα πως μέσα στο αμφιθέατρο υπάρχουν παράθυρα, δεν το άντεξα. Έβαλα κουρτίνες και προστατευτικά καλύμματα για να μην υπάρχει περιθώριο εξόδου. Δεν μου αρέσει πλέον να είναι όλα όμορφα κι ωραία. Ξέρω να το κάνω, το έκανα στην πρώτη μου ταινία. Όταν ο Ζαν Ρενουάρ έκανε το Toni, είχε επισημάνει πως ένα πλάνο δεν πρέπει να είναι όμορφο από την αρχή αλλά να ομορφαίνει στο τέλος. Επιθυμώ να δίνω στον θεατή τη δυνατότητα, και μαζί το δικαίωμα, να συνθέσει την ομορφιά των αντικειμένων και των προσώπων μέσα από το δικό του βλέμμα. Η χάρη αναδεικνύεται στην πορεία. Πάρτε, για παράδειγμα, τη Μαύρη Αφροδίτη του Κεσίς…

— … μια ταινία που εκτιμώ αφάνταστα. Κι εγώ! Δεν έκανε καθόλου φιλμ εποχής. Σκληρό. Μοντέρνο. Αποδομούσε με τέτοιον τρόπο την αποικιοκρατία, που ενόχλησε τους υποκριτές στη χώρα μου. Πολλοί το απέρριψαν γιατί αισθάνθηκαν άσχημα. Για πρώτη φορά, η ματιά στο θέμα δεν ήταν λευκή. Ή, μάλλον, βλέπεις ποιος πραγματικά είσαι, αν το χρώμα του δέρματός σου είναι λευκό. Έρχεσαι σε δύσκολη θέση. Τι διαθέτει η ταινία; Σαφή στρατηγική και ελευθερία. Και χαίρομαι που οι ταινίες του έχουν εμπορική επιτυχία.

28.9.17 – lifo

59

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΚΑΡΛΟ ΜΠΟΝΙΝΙ & ΤΖΑΝΚΑΡΛΟ ΝΤΕ ΚΑΤΑΛΝΤΟ SUBURRA - ΡΩΜΗ, ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΜΑΦΙΑΣ

Τέσσερα (πολύ) δυνατά ιστορικά μυθιστορήματα Από την καταστροφή της Σμύρνης μέχρι την εξολόθρευση των Εβραίων από τους ναζί, είναι τεράστιο το φάσμα των πραγματικών ιστοριών που μπορούν να εμπνεύσουν τα πλέον συγκλονιστικά ξένα μυθιστορήματα.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΜΑΓΚΡΙΣ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡΧΕΙΟΥ

60 lifo – 28.9.17

Μτφρ. Άννα Παπασταύρου Καστανιώτης Κάθε φορά που τύχαινε φέτος να ακούσω για κάποιο γνωστό ιστορικό μυθιστόρημα, για όλα αυτά τα μπεστ σέλερ που γράφονται με συγκεκριμένη συνταγή, σκεφτόμουν τι θα έλεγε σχετικά ο Κλαούντιο Μάγκρις, αυτός ο μεγαλοφυής συγγραφέας του Δούναβη, που ήξερε ότι σε κάθε ποτάμι και κάθε πλαγιά κρύβεται ένα κομμάτι πραγματικής και μεταφορικής σημασίας που ανασαίνει με σεφερικό τρόπο μέσα στην ίδια την Ιστορία – και ανάγεται σε σύμβολο. Και να που η απάντηση για τη σχέση μυθιστορήματος και Ιστορίας ήρθε ακριβώς από τον ίδιο με την αριστουργηματική Υπόθεση Αρχείου, γραμμένη κατόπιν εντολής από τα υψηλότερα κλιμάκια της συγγραφικής τέχνης, σαν να πρόκειται για παραγγελία από κάποιον άγνωστο θεό που ήρθε να ταρακουνήσει την Ευρώπη και τον κόσμο, οπλίζοντας το χέρι του συγγραφέα με την πένα. Έφτασαν και τα νέα της τρομακτικής ανόδου της ακροδεξιάς στις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία για να καταστήσουν το σπουδαίο αυτό πόνημα απτή απόδειξη των αμαρτημάτων που επανέρχονται στην καρδιά της γηραιάς ηπείρου σαν εφιάλτες, σαν ένα ανεξάντλητο αρχείο

που αποκαλύπτει διαρκώς μουσεία καμένης σάρκας. Αφορμή για το συγκλονιστικό βιβλίο του Μάγκρις έδωσε, άλλωστε, ένα αληθινό γεγονός: τα στοιχεία σχετικά με τον θάνατο του Ντιέγκο ντε Ενρίκες, ενός καθηγητή ο οποίος συγκέντρωνε διάφορα τεκμήρια για ένα Μουσείο Πολέμου, τα οποία όμως τελικά κάηκαν μαζί με τον ίδιο σε πυρκαγιά που ξέσπασε στο υπόγειο του σπιτιού του. Η ιδέα του μουσείου φαίνεται να συνεπήρε τον Μάγκρις, που είναι ένα ολοζώντανο αρχείο γνώσεων και αναφορών από μόνος του, κι έτσι αναζήτησε όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες των χαμένων ντοκουμέντων που αφορούσαν το μοναδικό στην Ιταλία κρεματόριο που λειτούργησε στον τόπο καταγωγής του, την Τεργέστη, την περίφημη «Ρυζιέρα του Αγίου Σάββα», όπου εξοντώθηκαν 5.000 Εβραίοι. Στοιχεία, όμως, για τη λειτουργία του δεν υπήρχαν πουθενά, καθώς αυτά κάηκαν από τον διοικητή του την ημέρα της αυτοκτονίας του Χίτλερ και οι σχετικές καταγραφές των ονομάτων στους τοίχους του κρεματορίου καλύφθηκαν επιμελώς με ασβέστη. Ωστόσο, όσο και αν οι ψυχές μοιάζουν να είναι απούσες από οποιοδήποτε αρχείο, τα φαντάσματά τους στοιχειώνουν ακόμα την Ιστορία μαζί με όλους αυτούς τους γνωστούς αγνώστους που έσπευσαν να αποσιωπήσουν τα ενοχικά τεκμήρια – και παρελαύνουν από τις σελίδες του βιβλίου.

Μτφρ. Έφη Καλλιφατίδη Εκδόσεις της Εστίας Για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει αστική βαρβαρότητα-σκοτεινές διαδρομές της μαφίας και του χρήματος, πόρνες που συνυπάρχουν με γραβατωμένους πολιτικούς, αρκεί να διαβάσει αυτό το συναρπαστικό βιβλίο, ένα πραγματικά πυρακτωμένο μυθιστόρημα που είναι αποκαλυπτικό μέχρι την τελευταία σελίδα. Συγγραφείς του δύο άνθρωποι που ξέρουν όσα συνέβαιναν από μέσα: ο συγγραφέας και δημοσιογράφος της «Repubblica» Κάρλο Μπονίνι και ο δικαστής και μυθιστοριογράφος Τζανκάρλο ντε Κατάλντο, οι οποίοι καταθέτουν ένα συναρπαστικό χρονικό που θεωρήθηκε προφητικό: έναν χρόνο μετά τη συγγραφή του ξέσπασε το σκάνδαλο της Mafia Capitale με πρωταγωνιστές πρόσωπα που μοιάζουν να ξεπηδούν από τις σελίδες του βιβλίου, με καταστάσεις που περιγράφονται αυτούσια από τους δύο συγγραφείς-ερευνητές. O τίτλος του βιβλίου, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις της Εστίας σε ωραία μετάφραση Εφης Καλλιφατίδη, Suburra - Ρώμη, πρωτεύουσα της μαφίας περιγράφει όσα συνέβαιναν στις σκοτεινές διαδρομές της Ρώμης κατά τους τελευταίους έξι μήνες της διακυβέρνησης Μπερλουσκόνι με επίκεντρο το τεράστιο κατασκευαστικό σχέδιο της μεταμόρφωσης της παραλιακής Όστια σε Λας Βέγκας ή, καλύτερα, Ντουμπάι. Το σχέδιο που τελικά έφερε στο φως απίστευτες ιστορίες, εμπλέκοντας 46 κατηγορούμενους –από τους οποίους οι 17 δεν εμφανίστηκαν γιατί φοβόντουσαν τη μαφία–, είχε ως πρωταγωνιστές όχι μόνο τη μαφία της Ρώμης, ευυπόληπτους πολιτικούς φίλους του Μπερλουσκόνι, ιερείς του Βατικανού και υψηλά στελέχη της κοινωνίας, φέρνοντας στον νου πολλές σκηνές από τον Νονό, αλλά και κατασκευαστικές εταιρείες, ακόμα και οργανώσεις που εμπλέκονταν στο θέμα της στέγασης των προσφύγων. Η σχέση όλων αυτών διαμορφώνει ένα γαϊτανάκι που ξεδιπλώνεται με τρόπο γλαφυρό στο βιβλίο, καθώς άπειρα είναι τα ανεκδοτολογικά περιστατικά που επίσης αποκαλύπτουν τις ουσιαστικές ταξικές και μη διαφορές της ιταλικής μαφίας (την παλιά αριστοκρατία του εγκλήματος, τους Σάλε ή τους Αντάμι).

HERVÉ LE CORRE AΜΜΟΣ ΣΤΟ ΣΤOΜΑ Μτφρ. Γιάννης Καυκιάς Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου Είναι ωραίο που οι εκδόσεις του 21ου μεταφράζουν τα τελευταία χρόνια με συνέπεια τους καλύτερους τίτλους του περίφημου néo-polar, έχοντας ως πρώτα υλικά τα έντονα πολιτικά γεγονότα της εποχής και τα βασικά συστατικά στοιχεία του γαλλικού νουάρ. Δείγματα γραφής είχαμε στο παρελθόν με τα βιβλία του Ζαν Κλοντ Ιζό και του Ζαν Πατρίκ Μανσέτ, τον οποίο θυμίζει πολύ ο δυνατός Λε Κορ που μοιάζει να ξεπήδησε από τις εποχές κατά τις οποίες οι ιστορίες αυτές γράφονταν ακόμα με ψυχή και με αίμα. Ειδικά τις μέρες αυτές που έρχεται στο προσκήνιο το θέμα της αυτονόμησης της Καταλονίας, η περίοδος που η Ισπανία ταλανιζόταν από το βασκικό ζήτημα και την αυτονομιστική οργάνωση ETA δεν μοιάζει και τόσο μακρι-

Αφορμή για το συγκλονιστικό βιβλίο του Μάγκρις έδωσε ένα αληθινό γεγονός: τα στοιχεία σχετικά με τον θάνατο του Ντιέγκο ντε Ενρίκες, ενός καθηγητή ο οποίος συγκέντρωνε διάφορα τεκμήρια για ένα Μουσείο Πολέμου, τα οποία όμως τελικά κάηκαν μαζί με τον ίδιο σε πυρκαγιά που ξέσπασε στο υπόγειο του σπιτιού του.

νή. Βασικοί ήρωες της υπόθεσης στην Άμμο στο στόμα, που φαντάζει σχεδόν αληθινή, είναι ένα ζευγάρι, ο Πιέρ και η Ματίλντ, οι οποίοι ζουν στο Μπορντό και διαθέτουν ένα διόλου αξιοκαταφρόνητο παρελθόν: και οι δύο υπήρξαν ενταγμένοι σε πολιτικές οργανώσεις και βρίσκονται, έστω και άθελά τους, μπλεγμένοι στην ιστορία της ανατίναξης ξενοδοχείου στη νότια Γαλλία από την ETA. Εκείνη είναι ηθοποιός και μάλιστα βρίσκεται να υποδύεται την Ισμήνη στην Αντιγόνη του Σοφοκλή –που σημαίνει κάτι για την εξέλιξη του βιβλίου– κι εκείνος ένας πρώην τροτσκιστής, με τις σπίθες της επαναστατικής αναπόλησης να καίνε ακόμα τα σωθικά του. Όπως και να έχει, ο Πιέρ φαίνεται να εμπλέκεται στην υπόθεση εξαιτίας της πρώην ερωμένης του Εμιλία, η οποία ζητάει τη βοήθειά του όταν αυτή και η παρέα της αναγκάζονται να διασχίζουν τα γαλλο-ισπανικά σύνορα. Στο κατόπι τους βρίσκεται ο Ισπανός δολοφόνος Άνχελ Ματάνσας, ο ιδιοσυγκρασιακός υπαστυνόμος Γκαρσιά και ο αξιωματικός της Αντιτρομοκρατικής Μαρκέ.

ΛΟΥ ΓΙΟΥΡEΝΕΚ Η ΜΕΓAΛΗ ΦΩΤΙA Μτφρ. Χρήστος Καψάλης Ψυχογιός O Αμερικανός Λου Γιουρένεκ εντρύφησε στα αρχεία του στρατού και συνέλεξε όσο περισσότερες πληροφορίες μπορούσε από επιζώντες για να μας αποκαλύψει όσα τρομερά συνέβησαν στην προκυμαία το βράδυ της καταστροφής της Σμύρνης, δίνοντας έμφαση στο γεγονός της μοναδικής διάσωσης Ελλήνων, μαζί και Αρμενίων, που επετεύχθη από έναν μεθοδιστή πάστορα. Ο Έισα Τζένινγκς, ένας φοβικός και φιλάσθενος άνθρωπος, μετατρέπεται ξαφνικά σε ήρωα, όταν αποφασίζει να σώσει όσο περισσότερους πρόσφυγες μπορεί με τη βοήθεια του κυβερνήτη του αντιτορπιλικού « Έντσαλ» Χάλσεϊ Πάουελ, πηγαίνοντας κόντρα στις επίσημες εντολές και καταστρώνοντας ένα σχέδιο που δεν βάζει ανθρώπου νους. Όλα αυτά όντως συνέβησαν, απλώς είναι γραμμένα με μυθιστορηματικό τρόπο, φέρνοντας στο φως στοιχεία όχι μόνο αναφορικά με την καταστροφή της Σμύρνης αλλά και με το τι ακριβώς συνέβη με την κατάρρευση του ελληνικού μετώπου, ποιες εντολές δόθηκαν, γιατί χιλιάδες Έλληνες και Αρμένιοι που είχαν φύγει από την ενδοχώρα για να γλιτώσουν αναγκάστηκαν να βρουν καταφύγιο στη Σμύρνη. Η μεγάλη φωτιά που ξεκίνησε από την αρμένικη συνοικία εξαπλώθηκε ταχύτητα, απειλώντας τη ζωή όλων όσοι είχαν καταφύγει στο λιμάνι, εγκλωβίζοντάς τους στην προκυμαία. Οι εντολές που είχαν δοθεί στα πλοία ήταν σαφείς: να μην επιβιβαστεί κανείς στα αμερικανικά πλοία, εκτός από όμορους υπηκόους και κάποιες χιλιάδες τόνοι καπνά που κινδύνευαν να καούν. Πίσω από όλα αυτά κρύβεται η συνωμοτική συνέργεια του ναυάρχου Μαρκ Μπρίστολ, του τότε ύπατου αρμοστή των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη και βαθιά ανθέλληνα, με τον Κεμάλ Ατατούρκ, καθώς και μια σειρά από υπόγεια σχέδια που ξεδιπλώθηκαν στο παρασκήνιο των διπλωματικών επαφών (δίνονται αναλυτικές πληροφορίες και για τον τρόπο που οι σύμμαχοι ξεγέλασαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο). Και όμως, τρεις άνθρωποι πήγαν κόντρα στα πολιτικά παιχνίδια και στις εντολές, η δόκτωρ Έστερ Πολ Λαβτζόι, ο αιδεσιμότατος Έισα Τζένινγκς και ο κυβερνήτης του αμερικανικού αντιτορπιλικού « Έντσαλ» Χάλσεϊ Πάουελ, οι οποίοι κατάφεραν το αδύνατο, δίνοντας ένα μάθημα ανθρωπιάς και καθιστώντας το βιβλίο αυτό συναρπαστικό στην ανάγνωσή του.

28.9.17 – lifo

61

TASTE OF THE WEEK

το κάνουν αγαπημένο στέκι. ☛ Steak Alive, Κρήτης 23 & Αγίου Γεωργίου 76, Κορυδαλλός, 210 4952000

3 πολύ καλά μέρη για φαγητό ☛ Steak Alive ☛ Food Mafia ☛ Hytra Απλά otto’s athens vermouth

aπο τη νικη μηταρεα

Βγεςέξωεπιτέλους

Το νέο αθηναϊκό ποτό, το Otto’s Athens Vermouth, ξεχώρισε στην παγκόσμια σκηνή των spirits, κατακτώντας το Ασημένιο Μετάλλιο στην κατηγορία Aperitif. Δημιουργοί του οι Έλληνες bartenders Νίκος Μπάκουλης και Βασίλης Κυρίτσης, που με τη βοήθεια αποσταγματοποιών και την έμπνευση του Ιωάννη Bούχερ –που πέρασε στους σημερινούς απογόνους του– δημιούργησαν το αθηναϊκό «Otto’s Athens Vermouth». Ποιοτικό κρασί που αρωματίζεται με ροδοπέταλα, εσπεριδοειδή, αρτεμισία, φύλλα ελιάς και ελληνικά βότανα. Πίνεται ευχάριστα σε ψηλό ποτήρι, με πάγο, tonic ή σόδα.

62 lifo – 28.9.17

μυστήριο/14 ποπ σαντορίνη

r Το ολοκαίνουργιο Steak Alive παίζει στο λογότυπό του με το κεφαλαίο Α ανάποδα, το ιερογλυφικό που συμβόλιζε το κεφάλι του βοδιού. Τα αδέλφια Χάρης και Τάσος Σγαρδέλη ένωσαν τις δυνάμεις του με τον Βαγγέλη Κόχυλα και η αγάπη τους για το καλό φαγητό και το αντάμωμα με φίλους τους «οδήγησε στην εστίαση» λέει ο Tάσος και συνεχίζει: «Επιλέξαμε το κρέας να πρωταγωνιστεί στο εστιατόριό μας γιατί μας αρέσει. Στόχος μας είναι να εντάξουμε και προϊόντα από τον τόπο μας, τη Μονεμβασιά». Μια μονοκατοικία του 1936, από τα πρώτα νεοκλασικά του Κορυδαλλού, έχει διαμορφωθεί σε ένα γοητευτικό εστιατόριο. Η ανοιχτή κουζίνα επιτρέπει να χαζεύεις τη δράση της ομάδας των μαγείρων. Μόλις πάρεις θέση, σε υποδέχεται ο ευγενικός περιποιητής, σου συστήνεται και υπόσχεται να σε φροντίζει σε όλη τη διάρκεια του δείπνου σου. Το μενού των ορεκτικών προτείνει από κεφτεδάκια μοσχαρίσια μέχρι γεμιστή τορτίγια με κοτόπουλο. Τα κυρίως πιάτα είναι εστιασμένα στο κρέας. Θα βρεις από STEAK ALIVE Tomahawk για δύο άτομα και κότσι χοιρινό μέχρι σις κεμπάπ με αρκετές προτάσεις σε συνοδευτικές σάλτσες. Για τους λάτρεις της πάστας υπάρχουν δύο ζυμαρικά αλλά και street food με μπέργκερ. Αρχίζεις με «καυτάρια» (€6,50), που είναι μανιτάρια σοταρισμένα με λευκό κρασί και αρωματισμένα με μυρωδικά, και σερβίρονται σε σαγανάκι. Τρώγονται ευχάριστα και διατηρούν τους χυμούς τους. Καλοφτιαγμένο ήρθε και το μπουρεκάκι με παστουρμά και μοτσαρέλα (€5,50) με τραγανό φύλλο, περασμένο όμορφα από το τηγάνι, και καλής ποιότητας παστουρμά – ένας μεζές που τιμούν οι μερακλήδες. Η σαλάτα του Καίσαρα έρχεται με φιλετάκια κοτόπουλο, μπέικον, μαύρη σταφίδα, ντοματίνια, παρμεζάνα και σπιτικό ντρέσινγκ (€7). Ζητήσαμε να αφαιρεθούν από τη σαλάτα τα φιλετάκια κοτόπουλο και πράγματι η επιθυμία μας πραγματοποιήθηκε. Από τα κυρίως, το Rib Eye (€21), που σερβίρεται περίπου στα 350 γρ., ήρθε σωστά ψημένο, όπως το ζητήσαμε, ζουμερό, και ξεχείλιζε νοστιμιά. Το συνόδευε ένα μπολ με πατάτες τηγανητές, που, αν ήταν τραγανές, θα ήταν απολαυστικές . Το Steak Alive έχει στο μενού του ευέλικτες προτάσεις για δύο άτομα που έχουν τη δυνατότητα να μοιραστούν μια ποικιλία από το γκριλ με πανσέτα, κεφτεδάκια, μπριζολάκια, κοτόπουλο, λουκάνικα, πατάτες τηγανητές και τρεις συνοδευτικές σάλτσες με 14 ευρώ – υπάρχει και η επιλογή για τέσσερα άτομα με 24 ευρώ. Στα διπλανά τραπέζια τιμούσαν το τεράστιο χοιρινό κότσι που αγγίζει το 1,5 κιλό, μαγειρεύεται σε μπίρα και σερβίρεται για δύο άτομα. Η οινική λίστα βρίσκεται στο στάδιο της οργάνωσης και οι σκέψεις είναι να STEAK ALIVE εμπλουτιστεί με ερυθρά κρασιά από τον ελληνικό αμπελώνα που θα σταθούν στιβαρά δίπλα στο κρέας. Για το τέλος, εντυπωσιακή είναι η σπαστή μηλόπιτα με σπασμένα τραγανά φύλλα, στην κορυφή της οποίας φιγουράρει μια μπάλα παγωτό καϊμάκι που κλέβει την παράσταση (€3,50). Οι φίλοι της σοκολάτας θα ενδώσουν σε μια εξαιρετική σοκολατόπιτα που συνοδεύεται με κρέμα βανίλιας € (4,30). Το Steak Alive μόλις ξεκίνησε να κάνει τα πρώτα του βήματα και οι καλές προθέσεις της κουζίνας, η φιλοξενία των ιδιοκτητών και ο ευχάριστος χώρος του μπορούν να

Το Οινοποιείο Αρτέμης Καραμολέγκος καινοτομεί και παρουσιάζει την πρώτη «πορτοκαλί» εκδοχή της Σαντορίνης. Το Μυστήριο/14 ΠΟΠ Σαντορίνη είναι από ένα και μοναδικό αμπελοτόπι αιωνόβιων κλημάτων ασύρτικου που βρίσκεται στον Πύργο. Ο Αρτέμης Καραμολέγκος και ο γεωπόνος-οινολόγος του κτήματος Λευτέρης Αναγνώστου ξεκινούν ένα ταξίδι αναζήτησης των ορίων και των δυνατοτήτων έκφρασης του ασύρτικου. Μύτη έντονη με βοτανικές νύξεις και ορυκτές νότες. Στόμα πληθωρικό με παρουσία τανινών που εξισορροπούνται από τη λιπαρότητα και τον όγκο του κρασιού. Επίγευση μακρά, με αίσθηση αλμύρας και μπαχαρικών. Ταιριάζει με ώριμες γραβιέρες, ψάρια όπως ροφός και συναγρίδα, αλλά συνδυάζεται και με αρνάκι στον φούρνο ή παϊδάκια.

r Στο εστιατόριο «Food Mafia meat, burgers and buns» το επίμονο φλερτ του σεφ Ηλία Σκουλά με την αργεντίνικη κουζίνα του δρόμου μεταφράζεται σε assado de tira, μια λεπτή πίτα με κρέας ψημένο στο γκριλ που συνδυάζεται με ζατάρ, μια λιβανέζικη πινελιά, και κάθε μπουκιά του προσφέρει βαθιά ικανοποίηση. «Υπάρχει λιτότητα στην αργεντίνικη κουζίνα» υποστηρίζει ο Ηλίας Σκουλάς που επιλέγει να μαγειρεύει ό,τι του αρέσει. Τον αποκαλούν ανατρεπτικό και είναι προφανές, όταν τον γνωρίσεις και δοκιμάσεις το φαγητό του, ότι αυτός ο πληθωρικός μάγειρας αναζητά πάντα μια καινούργια ιδέα, δεν συμβιβάζεται με τη μαγειρική ρουτίνα του αυτόματου πιλότου. Από την κουζίνα των Άνδεων αντλεί την έμπνευση για την πατατοκροκέτα με το εκτυφλωτικό γαλάζιο χρώμα επάνω στην οποία φιγουράρει γαρίδα μαριναρισμένη σε πιπεριά chipotle και lemon butter που χρησιμοποιούν στη Λουιζιάνα (€9). Η γαρίδα είναι απολαυστική, ωραία ψημένη και αφήνει στον ουρανίσκο πικάντικα πυροτεχνήματα. Από τη λίστα με μπέργκερ του καταλόγου αυτό που κλέβει την παράσταση είναι το 2017, το Mushroom Melt Edition (€14). Πρόκειται για μπέργκερ-υπερπαραγωγή. Σε χειροποίητο ψωμί πατάτας μπαίνει το μπιφτέκι που φτιάχνεται από Aberdeen Angus, ψήνεται σε ξυλόφουρνο και σερβίρεται με μπόλικο λιωμένο τσένταρ, μπέFOOD MAFIA MEAT, ικον, oyster mushrooms, αγιολί με ψητά εσαλότ και BURGERS AND BUNS συνοδεύεται με τηγανητές πατάτες ενισχυμένες με chili con carne. Ένα εκρηκτικό γευστικό σύνολο. Όταν όμως έρχεται η μεταλλική σούβλα στο τραπέζι, όπου είναι περασμένο το αμερικανικό μοσχαρίσιο παϊδάκι χωρίς το κόκαλο και ανάμεσα παρεμβάλλονται κομμάτια Iberico ελληνικής εκτροφής καπνισμένο στον ξυλόφουρνο με κρούστα παρμεζάνας, τότε υποκλίνεσαι στην πληθωρική νοστιμιά. Το κρέας κόβεται σε λεπτές φέτες και με τη συνοδεία σάλτσας τσιμιτσούρι θρονιάζεται πάνω σε λεπτές, χειροποίητες πίτες – έμπνευση της ημέρας από τον σεφ. Ο νέος χώρος του Food Mafia στη Νέα Ερυθραία βρίσκεται σε ένα στενό όπου ο εξωτερικός χώρος, σαν στοά, είναι σκεπαστός με ξύλο, κρυφό φωτισμό και φυτά τριγύρω. Η κουζίνα χωρίζεται με τζάμι και επιτρέπει να βλέπεις τη μαγειρική ομάδα, ενώ η σάλα, με casual αισθητική, συνδυάζει ξύλο, μέταλλο και βίντατζ καρέκλες. Σε μια πλευρά έχει βρει τη θέση της η μπάρα, που σερβίρει κοκτέιλ με έμπνευση. ☛ Food Mafia, Ελ. Βενιζέλου 59, Νέα Ερυθραία, 210 6233600

Μπαρ-εστιατόριο ή εστιατόριο; Το δίλημμα μποr

ρεί να τεθεί για λίγα λεπτά στον FOOD MAFIA MEAT, BURGERS AND BUNS υπέροχο εξωτερικό χώρο του Hytra Απλά στον 7ο όροφο της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση που μοιράζεται αρμονικά με το γκουρμέ μενού του εστιατορίου Hytra. Η μπάρα είναι εντυπωσιακή, απόλυτα ελκυστική και δένει με τις προτάσεις street food του μενού Hytra Απλά. Ο ανοιχτός χώρος αποπνέει φινέτσα και προσφέρει μοναδική πανοραμική θέα στη φωτισμένη Ακρόπολης, στον Λυκαβηττό και στην πόλη. Το ευγενικό προσωπικό θα σου παρουσιάσει το μενού και τα κοκτέιλ που ετοιμάζει ο Παναγιώτης Φράγκος, των οποίων η μοναδικότητα βασίζεται στα ελληνικά βότανα, στους φρέσκους χυμούς φρούτων και στα παραδοσιακά χειροποίητα σιρόπια και λικέρ. Ακομπανιάρουν όμορφα τις φρέσκες ιδέες που προτείνει το μενού του street food. Ξεκινάς με ένα κοκτέιλ και συνεχίζεις επιλέγοντας κάποιο κρασί από τη λίστα με τις 70 ετικέτες από τους ελληνικούς αμπελώνες. Στις προτάσεις του μενού διακρίνεις την επιθυμία του σεφ Τάσου Μαντή για την αξιοποίηση ελληνικών προϊόντων. Το ανακαλύπτεις ευχάριστα στη σαλάτα με τα ελαφρά σοταρισμένα σπαράγγια και την αλμύρα που «δένουν» με το πικάντικο τυρί καρίκι Τήνου και τα καβουρντισμένα φουντούκια (€10,50). Τόσο νόστιμη και καλοφτιαγμένη είναι η σαλάτα, που καταγράφεται στη γευστική μνήμη. Το μίνι μπέργκερ με το καλοφτιαγμένο μοσχαρίσιο μπιφτέκι, το λιωμένο τσένταρ και την καπνιστή πανσέτα είναι φτιαγμένο με μαεστρία και απολαυστικό (€8). Στο παιχνίδι μπορούν να μπουν και τα τσόπστικ, με το nigiri μυλοκόπι και την κρέμα από σπανακόρυζο (€8). Απόλυτη η ικανοποίηση από την καθαρότητα της γεύσης. Από τα κυρίως, το κοκκινιστό μοσχάρι με σκιουφιχτά και HYTRA ΑΠΛΆ ξινομυζήθρα (€19,50) είναι γήινο, ξεχειλίζει από νοστιμιά. Χαλβάς σιμιγδαλένιος με παγωτό βανίλια βάζει τη γλυκιά σφραγίδα του στο τέλος του δείπνου. Στο Hytra Απλά η φιλοξενία και οι γεύσεις μπορούν να σου πουν «σκέφτομαι εσένα, τον πελάτη». ☛ Λεωφ. Συγγρού 107, Αθήνα, 210 3316767

ΛΕΩΝ Οι Λέοντες απολαμβάνετε τους καρπούς

ΤΟΞΟΤΗΣ Οι Τοξότες πρέπει να είστε πολύ

ζήτησης και αφού έχετε πλέον κατασταλάξει σχετικά με τους στόχους σας, τώρα είναι η κατάλληλη εποχή για να πάρετε τον έλεγχο σε επαγγελματικά και οικονομικά θέματα. Την Πέμπτη γυρίζει ο Πλούτωνας σε ορθή πορεία και ευνοεί τις αλλαγές σε σημαντικούς τομείς της ζωής σας, ενώ το Σάββατο η είσοδος του Ερμή στον Ζυγό ενισχύει τις επικοινωνιακές σας δεξιότητες και μπορείτε να προωθήσετε με επιτυχία μια ιδέα ή τις υπηρεσίες σας. Αποφύγετε τις συγκρούσεις με άτομα εξουσίας. Γάμος/ σχέση διανύει μια περίοδο αρμονίας και μπορείτε να συζητήσετε με το ταίρι σας θέματα που σας απασχολούν με περισσή άνεση, ενώ οι ελεύθεροι, καθώς νιώθετε περισσότερη αυτοπεποίθηση, έχετε όλες τις προοπτικές για να κερδίσετε το πρόσωπο που σας έχει γοητεύσει. Ιδιαίτερη προσοχή σε θέματα υγείας των παιδιών. Ακολουθείτε πιστά τις συμβουλές του γιατρού σας.

των κόπων σας και καθώς έχετε στηρίξει επανειλημμένα άτομα από το κοντινό σας περιβάλλον, ενδεχομένως θα λάβετε χρήματα που τα είχατε εντελώς ξεγραμμένα, ενώ δεν αποκλείεται να σας επιλέξουν για μια σημαντική θέση εργασίας. Είναι μια εποχή κατά την οποία προχωρούν με αστραπιαίους ρυθμούς οι επαγγελματικές σας υποθέσεις, η διορατικότητά σας είναι καλός σύμμαχος και το μόνο που χρειάζεται είναι σωστή διαχείριση του χρόνου σας. Μην αφήνετε εκκρεμότητες. Όταν πηγαίνουν τα πράγματα καλά, είστε ανήσυχοι και δεν ξέρετε από πού θα σας έρθει η στραβή, κάτι που ενισχύει την ένταση και σας απομακρύνει από αγαπημένα πρόσωπα. Την Πέμπτη, ο Πλούτωνας γυρίζει σε ορθή πορεία και ξεπερνάτε ανασφάλειες που σας εμποδίζουν να βελτιώσετε την προσωπική σας ζωή. Ιδανική εποχή για να βάλετε γερά θεμέλια στη σχέση σας.

προσεχτικοί αυτή την εποχή και να μη βασίζεστε σε οδηγίες συνεργατών σας, καθώς υπάρχει κίνδυνος λαθών με συνέπεια τις οικονομικές απώλειες. Μη διστάζετε να παίρνετε πρωτοβουλίες και να εκφράζετε τις ενστάσεις σας αν κάτι σας φαίνεται παράταιρο και αποκτήστε περισσότερη αυτοπεποίθηση για τις γνώσεις και τις δεξιότητές σας. Την Πέμπτη γυρίζει ο Πλούτωνας σε ορθόδρομη πορεία και προκαλεί πρόσφορο έδαφος για να αλλάξετε και να αφήσετε πίσω σας οτιδήποτε θεωρείτε περιττό. Το ενδιαφέρον σας για ένα καινούργιο πρόσωπο έχει κάνει τη ζωή σας άνω-κάτω, καθώς προσπαθείτε συνεχώς να ερμηνεύσετε τις προθέσεις του, οι οποίες δεν είναι ξεκάθαρες. Παρ’ όλα αυτά, μπορείτε να στρέψετε την προσοχή σας και σε άλλες κατευθύνσεις, ώστε να μην κρέμεστε από τις αποφάσεις του καθενός. Η τύχη είναι με το μέρος σας, επικοινωνιακά είστε άψογοι.

ΤΑΥΡΟΣ Την Πέμπτη γυρίζει ο Πλούτωνας σε

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Είστε αναποφάσιστοι και επειδή

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Έχετε στο μυαλό σας πολλά, όμως

ορθόδρομη πορεία και σας καλεί να δείτε τα λάθη και τις ελλείψεις σας, ώστε να βελτιώσετε τομείς που παρουσιάζουν ορισμένα κενά, θα πρέπει όμως να ξεπεράσετε τους φόβους σας και να αποκτήσετε περισσότερη αποφασιστικότητα. Ενδεχομένως να λήξουν συνεργασίες που σπαταλάνε τον χρόνο σας εφόσον δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντά σας και έτσι θα σας δοθεί η ευκαιρία να ανακαλύψετε το δικό σας μονοπάτι που θα συμβάλει στην ολοκληρωτική μεταμόρφωσή σας. Ιδανική εποχή για νέα ξεκινήματα. Η είσοδος του Ερμή στον Ζυγό το Σάββατο ευνοεί τον τομέα σχέσης/γάμου και μπορείτε να πάρετε αποφάσεις με το ταίρι σας σχετικά με τα μελλοντικά σας σχέδια. Τώρα που είστε ακόμα πιο επικοινωνιακοί, είναι ευκαιρία να βελτιώσετε και την κοινωνική σας ζωή, να αφιερώσετε χρόνο στην ψυχαγωγία, να καλέσετε κόσμο στο σπίτι και να γνωρίσετε νέα πρόσωπα που θα κεντρίσουν σίγουρα το ενδιαφέρον σας.

ξαφνικά αλλάζετε γνώμη, προκαλείτε κομφούζιο στο περιβάλλον της δουλειάς σας. Η επαναφορά του Πλούτωνα σε ορθή πορεία την Πέμπτη σας κάνει να δείτε πιο ξεκάθαρα το συμφέρον σας και ενισχύει την ανάγκη σας να βγείτε από το καβούκι σας ώστε να δοκιμάσετε την τύχη σας σε νέες κατευθύνσεις. Ωστόσο, δεν πρέπει να βιάζεστε καθώς υπάρχουν κι άλλες προοπτικές πολύ καλύτερες, αν είστε λίγο υπομονετικοί. Αποφύγετε τις σπασμωδικές ενέργειες και φανείτε ανοιχτοί σε καινούργιες προτάσεις συνεργασίας. Η μελαγχολική σας διάθεση τείνει να γίνει συνήθεια και αρχίζετε να κουράζετε τα οικεία σας πρόσωπα που προσπαθούν να ανεβάσουν το ηθικό σας. Η προσωπική σας ζωή έχει μείνει πίσω και αρχίζετε να χάνετε επεισόδια από την καθημερινότητα των αγαπημένων σας προσώπων. Επικεντρωθείτε στην οικογένεια και εκτιμήστε όλα αυτά που έχετε, δίχως να εστιάζετε στις ελλείψεις σας. Μην ψάχνετε αλλού την ευτυχία.

το πιο σημαντικό θέμα που σας απασχολεί στην προκειμένη φάση είναι η επαγγελματική σας αποκατάσταση. Ενδεχομένως να έχετε καταλάβει ότι χωρίς να πάρετε κάποιο ρίσκο δεν θα δείτε σημαντικές αλλαγές και είστε περισσότερο πρόθυμοι να δοκιμάσετε την τύχη σας σε διαφορετικούς τομείς. Την Πέμπτη η επαναφορά του Πλούτωνα σε ορθή πορεία ενισχύει τη διορατικότητά σας και μπορείτε να διακρίνετε μια καλή ευκαιρία. Κατάλληλη εποχή για ανανέωση του χώρου σας. Πετάξτε ή χαρίστε οτιδήποτε παλιό προκαλεί στάσιμη ενέργεια. Ο τομέας των διαπροσωπικών σας σχέσεων ενισχύεται από το Σάββατο κι έπειτα που περνά ο Ερμής στον Ζυγό και είναι ιδανική εποχή για να επιλύσετε μια παρεξήγηση και να έρθετε πιο κοντά σε αγαπημένα σας πρόσωπα. Σχέση/γάμος είναι σε αρμονία και δεν αποκλείεται να αποφασίσετε τη δημιουργία οικογένειας. Έχετε τον νου σας οι ελεύθεροι και πάρτε τις απαραίτητες προφυλάξεις.

ΔΙΔΥΜΟΣ Δεν μπορεί κανείς να σας αρνηθεί πως τους τελευταίους μήνες δοκιμάστηκαν οι αντοχές σας επανειλημμένα και φτάσατε πολλές φορές σε οριακό σημείο, τώρα όμως ξεκινά ένας νέος κύκλος για τα επαγγελματικά σας, καθώς είναι εμφανή τα αποτελέσματα των προσπαθειών σας και μπορείτε να ικανοποιήσετε τις επιθυμίες σας, ενώ παράλληλα μπορείτε να καλύψετε σημαντικά έξοδα. Η είσοδος του Ερμή στον Ζυγό το Σάββατο ευνοεί τον τομέα των συνεργασιών και θα κλείσετε μια συμφωνία που θα βελτιώσει αισθητά την οικονομική σας κατάσταση. Θέλετε να παίξετε τον ρόλο του μεσάζοντα για να επιλυθεί μια παρεξήγηση στο οικογενειακό σας περιβάλλον, όμως δεν είναι και τόσο καλή η ιδέα, καθώς υπάρχει κίνδυνος να μπλέξετε κι εσείς σε μια διαμάχη. Προτιμήστε να μη δίνετε την εντύπωση πως επιλέγετε κάποιο στρατόπεδο, ώστε να αποφύγετε τα δράματα. Η εποχή ευνοεί την αναθέρμανση σχέσεων, αρκεί να είναι πρόθυμοι όλοι για υποχωρήσεις.

ΖΥΓΟΣ Για εσάς τους Ζυγούς είναι μια εποχή

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Πολλές οι ευκαιρίες που θα σας

έντονων αλλαγών και είναι κάτι που προκαλεί άγχος, το οποίο αν αξιοποιηθεί εποικοδομητικά, τα αποτελέσματα θα είναι πολύ ικανοποιητικά. Το Σάββατο η είσοδος του Ερμή στο ζώδιό σας ενισχύει τις επικοινωνιακές σας ικανότητες και είναι ιδανική εποχή για να προωθήσετε τις υπηρεσίες σας ή για να κάνετε ένα ταξίδι για εμπορικούς σκοπούς. Μην αναλαμβάνετε περαιτέρω ευθύνες αν έχετε την αίσθηση πως μπορεί να κλατάρετε και δώστε έμφαση σε λειτουργικά θέματα της επιχείρησής σας. Θέματα υγείας θα σας απασχολήσουν το προσεχές διάστημα και είναι σημαντικό να μην τα περάσετε στο ντούκου. Η ανάγκη σας για φροντίδα και συντροφικότητα μπορεί να σας κάνει μελαγχολικούς, είστε όμως τυχεροί καθώς έχετε αγαπημένα πρόσωπα που θα σταθούν στο πλευρό σας. Πιθανή συνάντηση με έναν πρώην έρωτα θα ξύσει παλιές πληγές.

δοθούν το προσεχές διάστημα και αν καταφέρετε να αφήσετε πίσω τις ανασφάλειες που σας έχουν προκαλέσει κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες του παρελθόντος, θα βρείτε την ιδανική για εσάς κατεύθυνση. Θέματα σπουδών και οτιδήποτε έχει να κάνει με τις φιλοδοξίες σας μην τα αφήνετε στον αέρα επειδή έχετε την αίσθηση πως δεν θα ικανοποιηθούν οι προσδοκίες σας. Τα ηνία είναι στα χέρια σας. Αξιοποιήστε τις δυνατότητές σας. Όταν πληγώνεστε, κλείνεστε στον εαυτό σας και φυσικά δεν βλέπετε πως όλα γίνονται για κάποιον λόγο που σας προστατεύει από μελλοντικές και πιο δυσάρεστες καταστάσεις. Την Πέμπτη ο Πλούτωνας γυρίζει σε ορθή πορεία και μπορείτε να σπάσετε τα δεσμά που προκαλούν στασιμότητα στη ζωή σας. Ιδανική εποχή για να αποκαλύψετε πιθανές πλευρές του εαυτού σας που κρατούσατε κρυμμένες λόγω του φόβου της απόρριψης.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Για εσάς ξεκινά μια εποχή γεμάτη

ΙΧΘΥΣ Θα βρεθείτε σε δίλημμα τις επόμενες μέ-

ανατροπές και αν κινηθείτε έξυπνα λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τα λάθη του παρελθόντος, ώστε να αποφύγετε πιθανές κακοτοπιές, μπορείτε να βελτιώσετε αισθητά το εισόδημά σας. Την Πέμπτη γυρίζει ο κυβερνήτης σας Πλούτωνας σε ορθή πορεία και έπειτα από ένα διάστημα συνεχών αποτυχιών όσον αφορά τις συνεργασίες σας τώρα μπορείτε να διακρίνετε αυτούς που θα εξυπηρετήσουν καλύτερα τα συμφέροντά σας. Κατάλληλη εποχή για μετακομίσεις, ανακαινίσεις και αλλαγή επαγγελματικής στέγης. Ίντριγκες προβλέπονται εξαιτίας ενός νέου προσώπου που θα γίνει το μήλον της έριδος, ενώ δεν αποκλείεται να προκύψει και ένα περιουσιακό θέμα που θα σας φέρει αντιμέτωπους με συγγενικά πρόσωπα. Ωστόσο στον ερωτικό τομέα είναι έντονο το ενδιαφέρον γύρω σας και μπορείτε να βελτιώσετε την ερωτική σας ζωή, αν το επιδιώξετε. Σχέση/γάμος ενισχύεται από το Σάββατο κι έπειτα που περνά ο Ερμής στον Ζυγό.

ρες και θα χρειαστείτε τη συμβουλή ενός έμπιστου ατόμου σχετικά με τις μελλοντικές σας ενέργειες. Επειδή κινείστε σε πολλούς και διαφορετικούς χώρους, οι πληροφορίες που λαμβάνετε είναι πολλές και έχετε χάσει λίγο τον μπούσουλα. Ωστόσο, αν ξεκαθαρίσετε τις σκέψεις σας, θα μπορέσετε να κατασταλάξετε σχετικά με τα μελλοντικά σας σχέδια. Το Σάββατο, η είσοδος του Ερμή στον Ζυγό ενισχύει τις σχέσεις με αδέλφια και οικεία σας πρόσωπα, οπότε μπορεί να επιλυθεί μέσω κοινής συνεννόησης και ένα περιουσιακό ζήτημα. Η κοινωνική σας ζωή έχει μείνει πίσω λόγω των πολλών υποχρεώσεων, αλλά είναι και λίγο θέμα διαχείρισης το γεγονός ότι ο χρόνος δεν περισσεύει για τις προσωπικές σας ανάγκες. Οι ελεύθεροι βγείτε από το καβούκι σας καθώς την Πέμπτη γυρίζει ο Πλούτωνας σε ορθή πορεία και σας καλεί να πάρετε τη ζωή στα χέρια σας, δίχως να φοβάστε πιθανή απόρριψη.

ου είναι σκέτη έκπληξη για εσάς και τα γεγονότα έρχονται να ανατρέψουν τις προβλέψεις σας με τον πιο ευχάριστο τρόπο. Δηλαδή εκεί που περιμένατε να σας βγει η ψυχή για να φέρετε βόλτα τις υποχρεώσεις σας, προκύπτει μια θετική εξέλιξη στον επαγγελματικό τομέα και μπαίνουν ξαφνικά όλα στη θέση τους. Την Πέμπτη ο Πλούτωνας γυρίζει σε ορθόδρομη πορεία ενισχύοντας την ανάγκη σας να αφήσετε πίσω σας το παλιό και οτιδήποτε δεν σας εξυπηρετεί, ώστε να δώσετε χώρο στο καινούργιο (δουλειά, σχέσεις, αλλαγή κατοικίας κ.λπ.). Μια καινούργια γνωριμία μπορεί να προκύψει μέσα από ένα ταξίδι καθώς είναι εποχή που μετακινείστε και η τύχη θα σας χαμογελάσει εσάς του τρίτου δεκαημέρου. Οι υπόλοιποι, ενώ νιώθετε έντονα την ανάγκη για συντροφικότητα, κρύβεστε πίσω από το προσωπείο της αδιαφορίας και προκαλείτε αμηχανία σε όσους εκφράζουν το ενδιαφέρον τους.

StarFax

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Οι τελευταίες μέρες του Σεπτεμβρί-

α πό τη μ αρι βίκυ κα λλέρ γη (starf a x@lif o.g r)

ΚΡΙΟΣ Έπειτα από ένα διάστημα έντονης ανα-

SUDOKU No 524 9

3 3

6 4

8

7 2 9

9 5

9

4

3

8

7 3 5

7 8 2

6

1 6

7

Η λύση του προηγούμενου 5 9 3 1 2 4

1 2 7 6 3 8

4 8 6 7 9 5

3 4 2 5 6 1

8 5 1 2 7 9

7 6 9 8 4 3

6 3 5 4 8 2

2 1 4 9 5 7

9 7 8 3 1 6

6 4 2 9 3 1 7 8 5 8 5 1 7 6 2 9 3 4 7 9 3 8 4 5 1 6 2

28.9.17 – lifo

63

28.9—4.10.2017

TheLiFOTeamPicks

aπό ό σα ζήσα μ ε την προηγ ο ύμεν η ε βδομάδ α

!

64 lifo – 28.9.17

Πριν βιαστούμε να αγανακτήσουμε με τα υψηλά ποσοστά του ακροδεξιού AfD στη Γερμανία, ας αναλογιστούμε τα δικά μας χάλια. Και δεν είναι μόνο η Χ.Α. και τα άλλα «καθαρόαιμα» ομοειδή σχήματα. Το ακροδεξιό στοιχείο είναι έντονο στην αξιωματική αντιπολίτευση, στο συγκυβερνών κόμμα των ΑΝ.ΕΛ., σε πολιτειακούς θεσμούς, υπηρεσίες αλλά και στην Εκκλησία που, αντίθετα από τη Γερμανία, στην Ελλάδα αποτελεί κράτος εν κράτει. Ας απαλλαγούμε πρώτα εμείς απ’ όλον αυτό τον συρφετό και μετά ας κακολογήσουμε τους Γερμανούς «ναζί».

Η ενθουσιώδης συμμετοχή των Αθηναίων στο Art Night Athens το Σάββατο, στη Διεθνή Ημέρα Μουσείων και στην Ευρωπαϊκή Νύχτα Μουσείων τον Μάιο, αλλά και κάθε φορά που τα μουσεία έχουν ελεύθερη είσοδο, μήπως πρέπει να προβληματίσει τους αρμόδιους; Θέλουμε να μπορούμε να επισκεπτόμαστε τα μουσεία καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και όχι μόνο επετειακά, στριμωγμένοι σαν σαρδέλες μαζί με εκατοντάδες άλλους, εξαιτίας του κόστους των εισιτηρίων.

Η κρυφή ζωή των κατοικιδίων μέρος Α’: Ετοιμαζόμαστε με τη φίλη μου να φύγουμε απ’ το σπίτι και αφήνουμε την τηλεόραση ανοιχτή για να έχει ο σκύλος της παρέα, μια φωνή, μια συντροφιά. Άγνωστο αν κάνει όντως αυτό κάποια διαφορά, το Ίντερνετ πάντως το προτείνει. Στην επιστροφή, ανοίγουμε την πόρτα και βλέπουμε τον σκύλο (που είναι και ράτσας) να έχει στρογγυλοκαθίσει στον καναπέ και να βλέπει… Σεφερλή. Τι σκυλιά μεγαλώνουμε;

Είχα την τύχη να προλάβω να δω την παράσταση Η Μεγάλη Χίμαιρα στο θέατρο Πορεία σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου. «Αληθινό» θέατρο χωρίς επιτήδευση και προσπάθειες εντυπωσιασμού με λάθος τρόπους. Όλοι οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί, αλλά ομολογώ πως ξεχώρισα την Αλεξάνδρα Αϊδίνη, η οποία ήταν μαγική τόσο λόγω της φυσικής της ομορφιάς όσο και λόγω της ερμηνείας της. Η παράσταση συνεχίζεται μέχρι 8 Οκτωβρίου, οπότε, αν βρείτε εισιτήριο, σπεύσατε!

Πολύ μου άρεσε η εμπειρία του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Είδα όλο το ελληνικό πρόγραμμα (65 ταινίες σε 5 μέρες) και ήδη νοσταλγώ τη σκοτεινή αίθουσα, την παρέα, τα φαγοπότια και τις συζητήσεις μετά. Μακάρι του χρόνου να γίνει σε μεγαλύτερες αίθουσες για να μην έχω το άγχος αν θα χωρέσω στις προβολές που είναι συνήθως φίσκα. (Μπορείτε να διαβάσετε για τις 11 ταινίες που ξεχώρισα στο LiFO.gr)

Κορίνα Φαρμακόρη

Γεωργία Παπαστάμου

Νινέττα Γιακιντζή

Άρης Δημοκίδης

Γιάννης Παπαϊωάννου

Χρήστος Παρίδης

Διάβασα ότι μια νέα έρευνα επιστημόνων στο Μαϊάμι όχι μόνο υποδηλώνει αλλά αποδεικνύει κιόλας ότι τα δελφίνια επικοινωνούν μεταξύ τους με ένα είδος ολογραφικής γλώσσας, η οποία μάλιστα, με τα κατάλληλα μέσα, μπορεί να γίνει κατανοητή από τους ανθρώπους. Οι επιστήμονες, αφού βούτηξαν μαζί με τα δελφίνια και ηχογράφησαν τους ήχους που έκαναν όταν εκείνοι ήταν μέσα στο ακουάριουμ, στη συνέχεια τους επεξεργάστηκαν απομονώνοντας κάποια δεδομένα και ανακάλυψαν ότι όταν ένα δελφίνι «σαρώνει» ένα αντικείμενο με τη δέσμη ήχου υψηλής συχνότητας, κάθε σύντομη κορυφή της κυματομορφής της καταγράφει μια εικόνα, παρόμοια με αυτήν που συλλαμβάνει μια φωτογραφική μηχανή όταν φωτογραφίζει ένα είδωλο.

Η πρεμιέρα της ταινίας 120 χτύποι το λεπτό του σεναριογράφου και σκηνοθέτη Ρομπέν Καμπιγιό στο Ιντεάλ, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας, ταρακούνησε και συγκίνησε το κοινό όλων των ηλικιών της κατάμεστης αίθουσας κι έφερε μνήμες μιας τρομερής εποχής. Μας θύμισε ότι αν σήμερα μπορούμε να μιλάμε για εκείνη την εποχή με σχετική άνεση, καθώς η αντιμετώπιση του AIDS είναι πιο αισιόδοξη, είναι γιατί κάποιοι έδρασαν, πίεσαν κυβερνήσεις και φαρμακευτικές εταιρείες να βρουν λύσεις, προτού οι εκατόμβες των νεκρών πάρουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ο σκηνοθέτης ανέβηκε στη σκηνή στο τέλος της προβολής μαζί με τον όμορφο Αρνό Βαλουά, τον έναν εκ των δύο πρωταγωνιστών της τόσο ενδιαφέρουσας και δυνατής ταινίας, και απάντησε σε ερωτήσεις που είχαν να κάνουν με το σινεμά, τον ακτιβισμό, την επιθυμία να πεις κάτι στο πανί.

Χριστίνα Γαλανοπούλου

Αλέξανδρος Διακοσάββας

Γιάννης Κωνσταντινίδης

Να μη γίνεται χαμός με τα τραπεζοκαθίσματα στη Μακρυγιάννη, κάτω από την Ακρόπολη, σύμφωνοι. Να μη γίνεται χαμός με τα τραπεζοκαθίσματα, γενικώς. Αλλά και το τσίρκο που παίζεται σε κεντρικούς πεζόδρομους της Αθήνας, με τη Δημοτική Αστυνομία να κάνει «ντα» τους μαγαζάτορες σε ώρες αιχμής, να κατάσχει -προς δήθεντραπέζια και καρέκλες και να γίνεται όλη αυτή η φασαρία μπροστά σε πελάτες (τουρίστες συνήθως), είναι μια φαιδρή εικόνα. Θα ήταν προτιμότερο να κλείσει καμιά τρύπα στα πεζοδρόμια ο δήμος και να μην ξεχνιέται με την καθαριότητα της πόλης και μετά ας πιάσει και το υποδεκάμετρο να μετράει πού φτάνουν τα τραπέζια. Και για να είμαστε δίκαιοι: κάποιοι το παραξηλώνουν και καλά να πάθουν, αλλά είναι και λίγο ντροπή να περιμένεις παρέα, από τρία άτομα τελικά να καταφθάνουν τέσσερα, και να σου απαντούν ότι δεν βγαίνει άλλη καρέκλα έξω, γιατί «ο δήμαρχος μας κάνει ντα». Τέταρτε και άτυχε της παρέας, πιες το drink στο πόδι και τα παράπονά σου στον δήμαρχο κι εσύ!

Κλισέ, αλλά, τελικά, μια ταινία, όπως και κάθε έργο τέχνης, είναι καλή αν συνεχίζεις να τη σκέφτεσαι τις επόμενες ημέρες. Μετά την προβολή του 120 χτύποι το λεπτό του Ρομπέν Καμπιγιό στις Νύχτες Πρεμιέρας ήμουν στο «έτσι κι έτσι»: θεώρησα το τελευταίο τέταρτο εντελώς αχρείαστο και την όλη αντιμετώπιση της ιστορίας της παριζιάνικης Act Up κάπως ενοχλητικά μη αποστασιοποιημένη – όσο τουλάχιστον θα απαιτούσε ένα τέτοιο θέμα. Όμως, κατά περίεργο τρόπο, 48 ώρες μετά, δεν έχω καταφέρει να βγάλω τη δύναμη των εικόνων της από το μυαλό μου.

Στα θετικά: 1) Τα όψιμα νεκταρίνια που δεν έχουν «μπανανέψει» και μοιάζουν σαν να θέλουν από μόνα τους να πέσουν στην κατσαρόλα για να γίνουν μαρμελάδα.

2) Οι όψιμες εκτενείς σοβαρές μονογραφίες ως φθινοπωρινή προσδοκία. Να τις διαβάζεις απερίσπαστος με ψυχρούλα. Όπως, για παράδειγμα, η αναμενόμενη εκείνη της Roberta Bernstein για τον 87χρονο σήμερα σπουδαίο Αμερικανό καλλιτέχνη Jasper Johns, ο οποίος είναι σπουδαία μορφή του αφηρημένου εξπρεσιονισμού και της pop art. Η δε Roberta Bernstein θεωρείται η αρχι-όψιμη εξπέρ για το έργο του Johns. Ανακοινώθηκε από τον εκδοτικό οίκο Yale University Press ότι θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία στις αρχές Οκτωβρίου. 3) Η οψιμότητα, γενικότερα, ως σύμβολο αντοχής της ταχύτητας ροής του χρόνου. Στα αρνητικά, για δεύτερη συναπτή εβδομάδα στην κορυφή των charts βρίσκεται η διπολική διαταραχή ΟυάσινγκτονΠιονγιάνγκ και ακολουθεί από κοντά το μαραμένο Βερολίνο, με το 13% της ακροδεξιάς του.

Θοδωρής Αντωνόπουλος

Λεωφορείο 040, στη διαδρομή Σύνταγμα - Πειραιάς. Μπαίνουν δύο τουρίστες από τη Μεγάλη Βρετανία και κατευθύνονται προς τον οδηγό για να τον ρωτήσουν αν μπορούν να προμηθευτούν από τον ίδιο εισιτήρια. Ο οδηγός προσπαθεί με τη βοήθεια της νοηματικής να τους πει ότι πρέπει να πάνε στην πλατεία Συντάγματος. Στη συνέχεια τον ρωτούν αν μπορεί να τους περιμένει. Τελικά, ο οδηγός, μην αντέχοντας άλλο τη νοηματική, αφού δεν γνώριζε καθόλου αγγλικά, τους απαντά σε άπταιστα ελληνικά: «Περάστε μέσα, δεν υπάρχει πρόβλημα. It’ s all ok!». Γιάννης Πανταζόπουλος

Πηγαίνοντας στη Θεσσαλονίκη για τα Δημήτρια κατάλαβα πως εκεί ο κόσμος ζει τo παρόν, τιμάει το φαγητό του και ξέρει ότι η αξία της ζωής κρύβεται στην κάθε στιγμή της. Μετρούν διαφορετικά εκεί ο χώρος και ο χρόνος. Τίνα Μανδηλαρά

Νικόλας Σεβαστάκης

Φώντας Τρούσας

Τα καλά: Γούντι Άλεν και Πέδρο Αλμοδόβαρ στον θερινό «Απόλλωνα» ωραία επιλογή για το φθινοπωρινό μεταίχμιο της Θεσσαλονίκης. Η ιδέα της εικαστικού Λίλας Παπούλα για μια έκθεση με αφετηρία την ποιητική του Αναγνωστάκη. «Σ τοίχοι που έκρυβαν το πρόσωπό μας» στο Τελλόγλειο. Η κρύα θάλασσα της Κυριακής στον Ποταμό Επανομής, με τα χρώματα να διαγράφονται καθαρά. Τα κακά: Το ότι τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα στον κόσμο μας έχουν να κάνουν πια με τις εθνικιστικές έριδες, τους θρησκευτικούς ανταγωνισμούς και τους ταξικούς φόβους. Η προσπάθεια να δικαιολογούνται τα πάντα στο πλαίσιο του παραταξιακού ισορροπισμού. Τα νέα από τη Γερμανία.

Στο επίσημο site της ελληνικής κυβέρνησης (government.gov. gr) διαβάζουμε πως από την Αθήνα μέχρι τα Γιάννενα είναι «λιγότερο από 3,5 ώρες» μέσω Ολυμπίας και Ιονίας Οδού. Να πούμε πως όσοι νομίζουν κάτι τέτοιο καμώνονται απλώς τους οδηγάρες. Μόνο άμα σε κυνηγάνε Αστυνομία, Λιμενικό και Στρατονομία μαζί μπορεί να το κάνεις τόσο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα υπερβείς σίγουρα τα κατά τόπους όρια ταχύτητας σε στροφές, σήραγγες κ.λπ. (άρα θα παρανομήσεις), δεύτερον θα έχεις γερό προστάτη (αν είσαι άντρας), οπότε δεν θα χρειάζεσαι να σταματήσεις για να πας προς νερού σου, και τρίτον θα έχεις κινηθεί στους δρόμους στις… 32 του άλλου του μηνός, τότε που είναι τελείως άδειοι και χωρίς τα συνεχή διόδια (με τις φυσιολογικές καθυστερήσεις τους). Κανονικά, θέλεις πάνω από 4 ώρες (χωρίς στάση). Ή πολύ περισσότερο, αν πρέπει να διανύσεις τη μισή Αθήνα ή να κάνεις τον κύκλο της Αττικής Οδού.