Τεύχος 533

05102017

H μεγάλη έκθεση στη Στέγη για την επιστημονική φαντασία LIFO — ολα για την αθηνα!

f r e e p r e s s δ ω ρ ε α ν οδ η γ οσ τ η σ π ο λ η σ

κυκλοφορει καθε πεμπτη

2 lifo – 5.10.17

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

feedback532

8 ΣΧΌΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ «ΠΟΛΎ ΚΑΚΈΣ ΕΜΠΕΙΡΊΕΣ ΜΑΣ»

☛ Για το «Ντελίβερι εκεί; Η προσφορά στο site σας είναι παραπλανητική!» του Δημήτρη Κυριαζή: «Νομίζω πως αυτό που θα ωφελούσε πρακτικά είναι η έγγραφη επώνυμη καταγγελία ηλεκτρονικά στον Συνήγορο του Καταναλωτή, συνοδευόμενη από την αποθηκευμένη εικόνα της ιστοσελίδας με συγκεκριμένες ενδείξεις ώρας και ημέρας. Επίσης, η λεπτομερειακή περιγραφή των όποιων τηλεφωνικών συνομιλιών και, ει δυνατόν, με τα ονόματα των υπαλλήλων με τους οποίους συνομιλήσατε, έστω τα μικρά τους. Και αυτά, αφού κατά τη γνώμη μου γίνει πρώτα έγγραφη γνωστοποίηση του προβλήματος ηλεκτρονικά στην κεντρική διοίκηση της εταιρείας και καταγραφή των θέσεών της, ώστε, αν χρειαστεί, να συμπεριληφθούν στην αναφορά στον Συνήγορο». (Σχόλιο του ΕΛΠΟ) ☛ Για το «Στον γιατρό: “Σας παρακαλώ, γιατρέ, λίγο να με εξετάσετε”» του Βασίλη Καψάσκη: «Δεν θα υπερασπιστώ σε καμία περίπτωση το ειρωνικό σχόλιο αλλά τον γιατρό σίγουρα. Όπως και το δικαίωμά του να τηρήσει το ωράριό του. Δεν ξέρω τι ώρα τελειώνουν τα τακτικά ιατρεία, αλλά έστω στις δύο, όπως λέει ο συντάκτης. Για κακή του τύχη ο γιατρός βρισκόταν, λοιπόν, δέκα λεπτά μετά το σχόλασμά του στο ιατρείο. Αυτό που με ενόχλησε, για να μη γίνω πιο περιγραφική, είναι η νοοτροπία, ότι ο γιατρός κάνει λειτούργημα και κατ’ επέκταση μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να είναι εκεί 24/7. Όχι, αγαπητέ συντάκτη. Το λειτούργημα του γιατρού έχει ωράριο. Για τα επείγοντα υπάρχουν εφημερεύοντες, οι οποίοι θα σε παραπέμψουν στην ανάλογη ειδικότητα. Ο γιατρός του τακτικού ιατρείου, αν δεν έχει εφημερία, σχολάει και πάει σπίτι, ακριβώς όπως κάθε εργαζόμενος. Πολύ καλά έκανε και τον περιόρισε τον ασθενή. Έπρεπε απλώς να τον παραπέμψει στα ΤΕΠ (κατά κόσμον έκτακτα). Αυτός της κλινικής δεν μας λέει κανείς αν ήταν όντως ο εφημερεύων. Και να μην ήταν, εντάξει, υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι. Δεν θα τους πω θύματα, αλλά, εν τέλει, με τέτοιο σύστημα γίνονται». (Σχόλιο του/της teenspirit) ☛ Για το «Στη ΔΟΥ: “Θα περιμένετε μέχρι να σας πω εγώ!”» του Γιάννη Παπαϊωάν*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr νου: «Λες ότι πήρες τα σκισμένα βιβλία και τις αποδείξεις, ότι έκλεισες κι έφυγες. Δεν γύρισες στο μητρώο να καταχωριστεί η διακοπή; (Σόρι, δεν άντεξα ο λογιστής :P). Πάντως, πιθανότατα, και αν το ύφος της ομιλίας του ήταν ακριβώς όπως το περιγράφεις, το ίδιο αποτέλεσμα με το χαρτί του νοσοκομείου θα είχε ένα γρηγορόσημο των €50-100. Κάθε άλλο παρά βλαμμένος είναι». (Σχόλιο του Nikos) ☛ Για το «Κούρσα με ταξιτζή από την κόλαση» του M. Hulot: «Μου έχει τύχει προσωπικά παρόμοια περίπτωση με ψυχωτικό ταξιτζή. Θα ’πρεπε να υπάρχει μια αξιολόγηση ψυχοτεχνικού χαρακτήρα πριν δοθούν οι άδειες». (Σχόλιο του/της geoathan77) ☛ Για το «Στο ζαχαροπλαστείο: “Σφάξτε εμένα καλύτερα και όχι το αφεντικό!”» του Γιάννη Κωνσταντινίδη: «Δηλαδή, ο πελάτης ιδιωτικής επιχείρησής φωνάζει/απαιτεί από τον ιδιοκτήτη να τροποποιήσει τη λειτουργία της επιχείρησής του θεωρώντας το αναφαίρετο δικαίωμά του και οι υπόλοιποι πελάτες είναι “προδότες”. Το να φύγει ο πελάτης χωρίς σκηνές γι’ αυτή την “ανείπωτη” συμπεριφορά που “υπέστη” από τον καταστηματάρχη και να καταλήξει κατευΚαλωσορίσατε στον κόσμο του Jean Paul θείαν στο “δεν ξαναπατάω” που η πλειονότητα Gaultier! Ανακαλύψτε ότι σε έναν καθωτων “προδοτών” κάνει δεν είναι το σωστό; Στις σπρέπει κόσμο το να δημιουργείς πού και ιδιωτικές επιχειρήσεις ο ιδιώτης έχει κάποιον πού ένα μικρό σκάνδαλο μπορεί να είναι λόγο ή μπα; Αντιλαμβάνομαι τη λυρική διάθεση τελικά διασκεδαστικό. Έτσι, το νέο άρωμα (και την απόλαυσα), αλλά πού να σας αδικούσε του ανατρεπτικού οίκου δεν μπορεί παρά κιόλας ο άνθρωπος, με το μπαρδόν, ο θαλάσσιος να έχει μόνο ένα όνομα… Scandal. ελέφας!» (Σχόλιο του Ποκοπίκου) ☛ Για το «Την τσάντα σού κλέψανε; Ψύχραιμη είσαι!» της Χριστίνας Γαλανοπούλου: «Ιστορίες καθημερινής ελληνικής παράνοιας. Πολύ περιγραφικό και ενδεικτικό της ελληνικής καθημερινότητας το κείμενό σας. Επειδή έχω και την έντυπη έκδοση, όλα τα κείμενα με τις εμπειρίες της LiFO Team είναι σαν κωμικοτραγικές ταινίες μικρού μήκους. Πολύ ωραία ως κείμενα, σαν μικρά διηγήματα. Μακάρι να μην ήταν αληθινές εμπειρίες όμως, απλώς αποκυήματα της φαντασίας των αρθρογράφων. Ευτυχώς, έχετε το ταλέντο να μετατρέπετε τις άσχημες εμπειρίες σας σε ωραία άρθρα». (Σχόλιο του κάτοικος μοναχούπολης) ☛ Για το «“Βοήθεια, αστυνομία!” - “Σκάσε, είμαστε η αστυνομία”» του Χρήστου Παρίδη: «Μια ενδιαφέρουσα εμπειρία για τη διαμόρφωση χαρακτήρα και προσωπικότητας. Η διαχείριση τέτοιων καταστάσεων όμως ίσως να εμπεριέχει και μια τέτοια εμπειρία». (Σχόλιο του καθιστού ταύρου) ☛ Για τις παραπλανητικές προσφορές που αναφέρθηκαν στο άρθρο του Δημήτρη Κυριαζή: «Το έζησα με πολύ γνωστό ταξιδιωτικό γραφείο κοντά στο Σύνταγμα, που διαφημίζεται ως μοναδικό. Προσφορά που δεν ίσχυε, φόροι αεροδρομίων και καλά μαζί με πακέτο ασφάλειας τρεις φορές επάνω από free press το κανονικό, μπούρδες και ψέματα. Μόνο όταν τους απείλησα ότι θα τους Eβδομαδιαίος οδηγός κατήγγελλα μου επέστρεψαν την προκαταβολή που είχα δώσει». (Σχόλιο της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη. του boxer)

5.10.17 – lifo

3

Index 533

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου head of digital Βίκυ Καλαντζή art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου –––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής

KOYKAKI

Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΆ OΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΔΎΣΚΟΛΟ ΝΑ ΝΟΙΚΙΑΣΕΙΣ ΣΠΙΤΙ σελiδα

Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης

24

SPACE INVASION

σελiδα 20

φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΠIΡΑ σελiδeσ

48—52

ΑΘΗΝΑΊΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ Hθοποιός και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στη Σαλαμίνα, ζει στα Βριλήσσια.

σελiδα

30

ρroject μanagerdirect market Αριέττα Μελισσινού direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

4 lifo – 5.10.17

5.10.17 – lifo

5

iLoveAthens 6 lifo – 5.10.17

Ο καλλιτέχνης STMTS ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ (Σταμάτης Μήτσιος) έχει συστηθεί στο κοινό κυρίως μέσω των έργων street art που έχει φιλοτεχνήσει σε κτίρια της πόλης. Αυτή είναι η πρώτη του έκθεση σε γκαλερί. Βασικό θέμα της δουλειάς του είναι τα παιδιά, η νεολαία. Ο τίτλος της έκθεσης κάνει γρήγορα σαφή τα θέματα που τον απασχολούν: τα όρια και τα σύνορα, η μετανάστευση, τα όρια μεταξύ θεσμικής Στη δεύτερη ατομική τέχνης και τέχνης του ο του έκθεση στην Elika, δρόμου, ακαδημαϊκής και Jack Burton επανεξετάζει ακραίας τέχνης. τον τρόπο που βλέπει κανείς τη σύγχρονη 08/12/16-14/01/17, Αίθουσα φωτογραφία. Ξεκινώντας Τέχνηςαπό Αθηνών, Γλύκωνος πάντα φωτογραφίες 4, Δεξαμενή, Κολωνάκι, που έχει τραβήξει ο ίδιος,210 7213938 δημιουργεί κολάζ πάνω σε αλουμίνιο. Έχοντας αφομοιώσει τους κανόνες της φωτογραφίας αλλά και των διαφόρων ρευμάτων της τέχνης (ποπ, εξπρεσιονισμός, αφαίρεση, street art κ.λπ.), επιχειρεί μια δημιουργική «διαταραχή» που στόχο έχει να κάνει τον θεατή να ξεπεράσει τα στερεότυπα με τα οποία έρχεται να δει το έργο, να «διαβάσει» πέρα από αυτά και να εστιάσει τη λεπτομέρεια.

jack burton long journey, feverdream Elika Gallery

29/9-4/11, Elika Gallery, Ομήρου 27

Jack Burton, «Billiards Club» (λεπτομέρεια), Αρχειακή εκτύπωση ψεκασμού μελάνης, ακρυλικά, σιλικόνη, 189x125cm

Ωράριο λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 12:00-20:00 Σάβ. 12:00-16:00 Είσοδος ελεύθερη

5.10.17 – lifo

7

Η

Η ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΌΤΗΤΕΣ FOCUS BARI.

EΚΤΌΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΩΤΙΆ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΊΑ ΤΗΣ, Η ΝΈΑ ΜΈΤΡΗΣΗ ΑΝΑΔΕΙΚΝΎΕΙ ΤΗ LIFO ΩΣ ΤΟ ΤΈΤΑΡΤΟ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΌ MEDIA BRAND ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ.

ΟΙ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Στη συνδυασμένη αναγνωσιμότητα τίτλων

ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕDIA BRANDS

LIFO

931.200

LIFO

136.886

1. ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

1.144.300

ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

133.196

2. REAL NEWS

1.022.400

ATHENS VOICE

533.300

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

375.200

ΑTHENS VOICE

126,925

3. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

952.800

ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

375.100

4. LIFO

931.200

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

254.000

5. ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

817.200

6. ΒΗΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

788.100

7. ΕΘΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

602.500

8. ATHENS VOICE

533.300

9. EΦ.ΣΥΝ. ΣΑΒ/ΚΟ

375.200

10. ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒ/ΚΟ

375.100

TA ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

93.400

FULL USER EXPERIENCE

Πηγή: Focus Bari,BARI S.M.A.R.T. _ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ Ιούνιος –Δεκέμβριος 2016 Κοινό:Αντρες–Γυναίκες 13-74,Σύνολο Ελλάδας (6.862,1)

8 lifo – 5.10.17

TalkoftheTown

5 — 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

~

~

~

~

~

Τι είναι το Harvest Moon; Η πανσέληνος του Σεπτεμβρίου που συμβαίνει πιο κοντά στη φθινοπωρινή ισημερία. Συνήθως τυχαίνει τον Σεπτέμβριο (γύρω στις 22 του μήνα), αλλά κάθε τρία χρόνια πέφτει Οκτώβριο, όπως φέτος, στις 5 Οκτωβρίου.

Η αστρονομική σημασία του Harvest Moon είναι η ίδια σε όλο το βόρειο ημισφαίριο. Η πανσέληνος που γίνεται πιο κοντά στη φθινοπωρινή ισημερία έχει ξεχωριστό αστρονομικό ενδιαφέρον επειδή ο χρόνος ανάμεσα στη μία ανατολή του φεγγαριού και στην επόμενη μειώνεται αρκετά, και μάλιστα η διαφορά είναι αντιληπτή. Παλιότερα, αυτή η ανατολή του φεγγαριού, που για μερικές μέρες, εκεί κοντά στην ισημερία, συνέβαινε νωρίτερα, σήμαινε ότι οι αγρότες μπορούσαν να δουλέψουν περισσότερες ώρες στα χωράφια μετά τη δύση του ηλίου, γι’ αυτό και ονομάστηκε Harvest Moon (harvest στα αγγλικά είναι o θερισμός και η συγκομιδή των καρπών).

Λόγω της μικρής γωνίας που σχηματίζει η τροχιά του φεγγαριού γύρω από τη Γη, για αρκετά βράδια στη σειρά φαίνεται σαν να έχουμε πανσέληνο. Κι επειδή το φεγγάρι είναι πολύ κοντά στον ορίζοντα, το Harvest Moon μοιάζει κίτρινο ή πορτοκαλί λόγω της καμπύλης του φωτός στην ατμόσφαιρα. Και όχι, το φεγγάρι δεν είναι πιο μεγάλο κατά τη διάρκεια του Harvest Moon, πρόκειται για μια οφθαλμαπάτη που ονομάζεται «Moon Illusion».

«Harvest Moon» είναι ο τίτλος του 12ου άλμπουμ του Neil Young που κυκλοφόρησε το 1992 ως άτυπη συνέχεια του «Harvest» του 1972. Αυτά τα δύο είναι τα καλύτερα άλμπουμ του.

Οι αγγλοσαξονικές ονομασίες των πανσελήνων ανά μήνα είναι οι εξής: Wolf Moon (Ιανουάριος), Snow Moon (Φεβρουάριος), Worm Moon (Μάρτιος), Pink Moon (Απρίλιος), Flower Moon (Μάιος), Strawberry Moon (Ιούνιος), Buck Moon (Ιούλιος), Sturgeon Moon (Αύγουστος), Harvest Moon (Σεπτέμβριος ή Οκτώβριος), Full Corn Moon (Σεπτέμβριος), Hunter’s Moon (Οκτώβριος), Beaver Moon (Νοέμβριος) και Cold Moon (Δεκέμβριος).

~ Οι φετινές πανσέληνοι του Σεπτεμβρίου και του Οκτωβρίου έχουν και οι δύο τα χαρακτηριστικά του Harvest Moon.

~ Στον δυτικό κόσμο έχει ξεχωριστή σημασία το Harvest Moon. Ανάλογα, οι απανταχού Κινέζοι γιορτάζουν το αυγουστιάτικο φεγγάρι (λόγω μιας απόκλισης του ημερολογίου τους) και είναι η έναρξη του Mid-Autumn Festival (ή Φεστιβάλ του Φεγγαριού) για τo Βιετνάμ, την Ταϊβάν και το Χονγκ Κονγκ και η ευκαιρία να φάνε mooncakes.

Προσοχή, ως Blue Moon αναφέρεται η πανσέληνος που συμβαίνει για δεύτερη φορά μέσα σε έναν μήνα, που δεν είναι συγκεκριμένος.

~ Η φράση έγινε δημοφιλής αρχές του 20ού αιώνα από το τραγούδι «Harvest Moon» των Nora Bayes και Jack Norworth (1903) που έλεγε: «Shine on, shine on harvest moon/ Up in the sky,/ I ain’t had no lovin’/ Since January, February, June or July/ Snow time ain’t no time to stay/ Outdoors and spoon,/ So shine on, shine on harvest moon,/ For me and my gal».

απο τη lifo team

Harvest Moon;

TheBuzz

Τι είναι to

TalkoftheTown

Λίγοι γνωρίζουν τα φοβερά βασανιστήρια που έχουν υποστεί πολλοί πρόσφυγες και ότι οι Σύροι δεν είναι απλώς «πρόσφυγες πολέμου».

ΣΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΏΝ ΕΘΝΏΝ

α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις

Η Καταλονία κι εμείς.

10 lifo – 5.10.17

Στο δοκίμιό του Προδομένες Διαθήκες ο Μίλαν Κούντερα υπερασπίζεται την υπόθεση των «μικρών εθνών». Το μικρό έθνος, λέει, δεν είναι ζήτημα αριθμητικής αλλά μια κατάσταση που συνδέεται με μια ύπαρξη που απειλείται. Το μικρό έθνος είναι αυτό που το σημαδεύει η αλαζονική άγνοια των μεγάλων και γι’ αυτό βρίσκεται, συχνά, στα πρόθυρα του θανάτου. Αυτό το εγκώμιο για τα μικρά έθνη συναντάει την ευαισθησία πολλών συγγραφέων και καλλιτεχνών για τις μικρές γλώσσες και τις ευάλωτες ταυτότητες. Φέρνω στη μνήμη μου, για παράδειγμα, τo πάθος με το οποίο ο Ζάουμε Καμπρέ, ο συγγραφέας του Confiteor, μίλησε για την καταλανική ταυτότητα στην Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης. Θυμάμαι όμως και τις φλογερές σελίδες που αφιέρωσε ο Αλέν Φινκελκρότ στην –αντιπαθή στη χώρα μας– Κροατία, τη συγκινητική υπεράσπιση των Βόσνιων από πολλούς Ευρωπαίους διανοούμενους και, βέβαια, τη συναισθηματική ταύτιση πολλών ανθρώπων του πολιτισμού με την υπόθεση μιας ανεξάρτητης Σκωτίας. Αλλά οι περιπτώσεις και οι ιστορίες διαφέρουν. Τι σχέση έχει το βρετανικό ή το ισπανικό νομικό και πολιτικό σύστημα εγγυήσεων αυτονομίας με τη μοίρα της Τσεχίας στον Ψυχρό Πόλεμο (από εκείνο το βαθύ τραύμα ξεκινάει ο Κούντερα) ή με τις τρομακτικές εμπειρίες των γιουγκοσλαβικών εμφυλίων; Τι ενώνει τη σύγχρονη εύπορη και κοσμοπολίτικη Καταλονία με τις φωνές ανεξαρτησίας που αγγίζουν περισσότερο τις φτωχές, εργατικές κοινότητες της Σκωτίας; Και ακόμα κι εκεί όπου μπορεί να βρει κανείς αναλογίες (όπως με την «πλούσια Βρετάνη», και ας έχουν επικριθεί δικαίως αυτά τα εθνοτικά και ταξικά στερεότυπα) είναι προφανές πως άλλο είναι το ιστορικό βάθος και η πολιτική δυναμική του κάθε εθνικισμού. Κακά τα ψέματα: μοιάζει σχεδόν αδύνατο να πλησιάσει κανείς αυτές τις καυτές ζώνες της Ιστορίας μένοντας συνεπής σε μια αρχή, λόγου χάρη στην αρχή της αυτοδιάθεσης των εθνών. Γιατί; Πέρα από τις ιδεολογικές προτιμήσεις που ενσταλάζουν μέσα μας διαφορετικά μέτρα και σταθμά, υπάρχει πια ένας καθ’ όλα δικαιολογημένος φόβος: διαισθανόμαστε ότι η λογική των αποσχίσεων φέρνει πιο κοντά τις θεσμικές και πολιτικές κρίσεις. Ότι πιθανόν μπορεί να είναι και η χρυσή ευκαιρία για λαϊκιστές δημαγωγούς που σερφάρουν δεξιά κι αριστερά αδιαφορώντας για τις πρακτικές συνέπειες των επιλογών τους. Μην ξεχνάμε ότι ο Κούντερα μιλούσε για τα μικρά έθνη έχοντας κατά νου τους πολίτες της Πράγας που αντιστάθηκαν στα σοβιετικά άρματα τον Αύγουστο του 1968. Και ότι αυτοί που έγραψαν και κινητοποιήθηκαν για τους Βόσνιους είχαν στην καρδιά τους τη φοβερή πολιορκία και τις σφαγές στη Σρεμπρένιτσα. Οι εμπειρίες διωγμού και στυγνής καταπίεσης από τη μια και η συγκίνηση που προκαλεί το θέμα της επιβίωσης και της προστασίας των μικρών γλωσσών από την άλλη, αυτά είναι τα θερμά υλικά της συμπάθειας για τους περιφερειακούς εθνικισμούς. Κάπου εδώ όμως παραμονεύουν η αφέλεια και οι ευσεβείς πόθοι του παρατηρητή. Να, ας πούμε, ο λυρισμός του Έλληνα αριστερού που θέλει να βλέπει κάθε αντίσταση (και μάλιστα σε έναν δεξιό όπως ο Ραχόι) ως κάτι καλό και απελευθερωτικό. Και έπειτα είναι η συναισθηματική ταύτιση με τον «μικρό», με αυτόν που εμφανίζεται κατά τεκμήριο πιο άοπλος στη σύγκρουση με την αρματωμένη κεντρική εξουσία, έστω και αν τυπικά παρανομεί. Και κάτι που πάει ίσως βαθύτερα: μια ολόκληρη παράδοση σκέψης και αισθημάτων που στέκεται καχύποπτα απέναντι στις τεχνητές, νομικές δεσμεύσεις της κάθε κρατικής τάξης. Είναι παλιά ιστορία η ρομαντική συμπάθεια για το έθνος ως «ψυχή ενός λαού» και μαζί η εχθρότητα για το «ψυχρό κράτος», όπως το αποκαλούσε ο πρωτομάστορας του γερμανικού εθνικισμού Χέρντερ. Ένα μικρό έθνος/εθνότητα είναι εν τέλει κατά τι πιο κοντά σε αυτήν τη ρομαντική εικόνα του θύματος με τη μεγάλη, ανυπότακτη καρδιά. Δεν έχει σημασία αν στην πραγματικότητα μπορεί να έχουμε προνομιούχες περιοχές και πολύ ταπεινά κίνητρα τοπικών ελίτ, γιατί αυτό που μετράει είναι η ιδιαίτερη θερμοκρασία που τυλίγει πάντα τον αγώνα του Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ, τον «μικρό» σε σχέση με τον «μεγάλο». Σημαίνουν, άραγε, όλα αυτά πως τώρα έχει όλο το δίκιο η ισπανική κυβέρνηση και ότι το ζήτημα είναι απλώς μια αντισυνταγματική παρανομία που παρασύρει έναν κόσμο; Κάποιοι έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να πάρουν θέση, βλέποντας «πραξικοπηματίες που κινήθηκαν εναντίον ενός κράτους δικαίου». Άλλοι, στους αντίποδες, έχουν ήδη ανακαλύψει μια νέα κινηματική θεότητα που μπορεί να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα της «αυταρχικής Ευρώπης». Αν υποθέσουμε όμως πως και αυτή η ιστορία δεν μπορεί να χωρέσει στο υπέρ και στο κατά, στα ζήτω και στα κάτω, πως έχει διαστάσεις που αγνοούμε, πτυχές που δεν θέλουμε να τις μάθουμε, ιδεολογικά, πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια άσχετα με τις δικές μας εμμονές, τότε ίσως μπορούμε απλώς να ευχηθούμε να μη γίνουν τα αίσχη των ισπανικών ΜΑΤ βούτυρο στο ψωμί των αδιάλλακτων και των εμπόρων του εθνικισμού. Και ξαναδιαβάζοντας ωραία κείμενα σαν τις Προδομένες Διαθήκες να είμαστε πάντα κάπως επιφυλακτικοί με τα ευγενή όνειρα των συγγραφέων, αφού πολλές φορές έπεσαν έξω. Αν το μικρό έθνος είναι ένα πεπρωμένο, τίποτα δεν εγγυάται πως έχει το δίκιο με το μέρος του.

ΛΏΡΑ ΠΑΠΠΆ Η ΜΕΤΑδραση ΠΟΥ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.

Οι εμπειρίες διωγμού και στυγνής καταπίεσης από τη μια και η συγκίνηση που προκαλεί το θέμα της επιβίωσης και της προστασίας των μικρών γλωσσών από την άλλη, αυτά είναι τα θερμά υλικά της συμπάθειας για τους περιφερειακούς εθνικισμούς.

Πείτε μας δυο λόγια για τη ΜΕΤΑδραση. Πρόκειται για μια ελληνική οργάνωση της Κοινωνίας των Πολιτών (www. metadrasi.org), η οποία ιδρύθηκε το 2010 με πρωταρχικό σκοπό να καλύψει μακροχρόνια κενά στην υποδοχή και ένταξη των προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα. Φιλοσοφία της ΜΕΤΑδρασης είναι να πραγματοποιεί δράσεις που δεν καλύπτουν άλλες οργανώσεις ή φορείς. Οι δράσεις της είναι καινοτόμες και προϋποθέτουν εξειδίκευση, εκπαίδευση και ανταλλαγή τεχνογνωσίας με άλλες οργανώσεις ή φορείς του εξωτερικού. Εστιάζονται στους τομείς της διερμηνείας και της διαπολιτισμικής μεσολάβησης, καθώς και στην προάσπιση των δικαιωμάτων των ασυνόδευτων ανηλίκων και των ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας. Μιλήστε μας για τη διερεύνηση και πιστοποίηση θυμάτων βασανιστηρίων από την ομάδα σας. Η ΜΕΤΑδραση από τον Σεπτέμβριο του 2011 έχει αναλάβει την αναγνώριση και πιστοποίηση θυμάτων βασανιστηρίων, καλύπτοντας το κενό στη χώρα μας μετά την αναστολή της λειτουργίας του Ιατρικού Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων (ΙΚΑΘΒ). Η διεπιστημονική ομάδα της ΜΕΤΑδρασης (κοινωνικός λειτουργός, ιατρός, ψυχολόγος, νομικός), στην οποία συμμετέχουν πρώην στελέχη του ΙΚΑΘΒ με 25ετή εμπειρία στο αντικείμενο αλλά και νέοι εξειδικευμένοι επιστήμονες με εμπειρία στο πεδίο, ακολουθεί την ολοκληρωμένη διαδικασία διερεύνησης και πιστοποίησης θυμάτων βασανιστηρίων, όπως αυτή ορίζεται από το Πρωτόκολλο της Κωνσταντινούπολης. Από τον Αύγουστο του 2017, με τον εγκλωβισμό χιλιάδων ανθρώπων κυρίως στα νησιά του Β. Αιγαίου, στις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των hot spots, έγινε επιτακτική η ανάγκη για επιτόπια διερεύνηση και πιστοποίηση θυμάτων βασανιστηρίων. Ήδη ολοκληρώθηκαν δύο αποστολές, στη Χίο και στη Λέσβο, ενώ οι επόμενες θα υλοποιηθούν στη Σάμο και στη Λέρο, με απώτερο στόχο τη μηνιαία τακτική διερεύνηση ενδεχόμενων θυμάτων βασανιστηρίων. Μέχρι σήμερα έχουν υποστηριχτεί από τη ΜΕΤΑδραση πάνω από 650 άτομα, τα περισσότερα μετά από παραπομπή από τις αρμόδιες δημόσιες Αρχές (π.χ. Υπηρεσία Ασύλου) ή άλλες οργανώσεις. Από ποιες χώρες προέρχονται τα περισσότερα θύματα βασανιστηρίων; Το μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων στα νησιά προέρχεται από τη Συρία αλλά και από χώρες όπως το Σουδάν, το Κονγκό, το Αφγανιστάν και το Ιράν. Λίγοι γνωρίζουν τα φοβερά βασανιστήρια που έχουν υποστεί πολλοί πρόσφυγες και το ότι οι Σύροι δεν είναι απλώς «πρόσφυγες πολέμου». Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια ιστορία που σας έχει σημαδέψει; Καθημερινά ακούμε δεκάδες συγκλονιστικές ιστορίες βίας και κατάχρησης εξουσίας, όπως αυτή του Μουσταφά από τη Συρία. Ο ίδιος στάθηκε τυχερός, όχι όμως ο αδερφός του. Ο Μουσταφά κατάφερε να δραπετεύσει από τους βασανιστές τους, λίγες μέρες αργότερα όμως βρήκε το πτώμα του αδερφού του μέσα σε ένα τσουβάλι στην αυλή του πατρικού τους.

ΦΩΝΗΛΑΟΥ

α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

5.10.17 – lifo

11

ΨΗΦΊΖΟΥΜΕ FACEBOOK ΓΙΑ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΌΛΑ ΘΑ ΠΆΝΕ ΚΑΛΆ ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ

TalkoftheTown

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η π ολ ιτάκ η

ShortCut

Η φετινή μεγάλη περιοδεία του ιδρυτή του Facebook, του κυρίου και σωτήρος ημών Μαρκ Ζούκερμπεργκ, σε όλες τις Πολιτείες των ΗΠΑ και οι πρόσφατες βαρυσήμαντες διακηρύξεις του για την «παγκόσμια κοινωνική αποστολή» του μέσου προκαλούν θυμηδία, όταν δεν προκαλούν έντονη ανησυχία.

12 lifo – 5.10.17

Όταν ξεκίνησα (διστακτικός και καθυστερημένος) την παράλληλη ζωή μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –βήμα αναπόφευκτο, αν έχεις έστω και στοιχειώδη εμπλοκή με τον μιντιακό χώρο–, το Facebook δεν είχε ακόμα ούτε ένα δισεκατομμύριο χρήστες. Σήμερα έχει ξεπεράσει τα δύο δισ. σε πληθυσμό, γεγονός που το καθιστά την πιο πολυπληθή «χώρα» του πλανήτη, και ο ιδρυτής του στις πρόσφατες ανακοινώσεις του, οι οποίες δημοσιεύονται τακτικά στην προσωπική του σελίδα, δεν κάνει πλέον λόγο για απεριόριστη πρόσβαση στη ροή της πληροφορίας και για ουτοπική σύνδεση μιας παγκόσμιας κοινότητας αλλά για «κοινωνική αποστολή», «δημιουργία τεχνικών και πολιτικών υποδομών» και «διασφάλιση της ομαλής διεξαγωγής εκλογών»(!), στη Γερμανία εν προκειμένω, αλλά και παντού ανά τον κόσμο, με ύφος που μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί νεο-αποικιοκρατικό. Ολόκληρο το 2017, ο ιδρυτής και CEO του μέσου στο οποίο όλοι δουλεύουμε τζάμπα, παρέχοντας περιεχόμενο με τις βαρυσήμαντες αναρτήσεις μας, ο κύριος και σωτήρας ημών Μαρκ Ζούκερμπεργκ, το έχει περάσει με τουρνέ ανά τις ΗΠΑ υπό τον τίτλο «Year of travel challenge» (σκοπός ήταν να δει από κοντά τη ζωή και τη λειτουργία των θεσμών σε όλες τις Πολιτείες της αμερικανικής επικράτειας, αλλά έμοιαζε σαφώς με προεκλογική εκστρατεία) και διακηρύξεις στη σελίδα του, όπου τονίζεται ότι το Facebook δεν είναι εταιρεία αλλά παγκόσμιο κοινωνικό πείραμα με απώτερο στόχο, ούτε λίγο ούτε πολύ, την εδραίωση μιας παγκόσμιας αντίληψης περί δημοκρατίας την εποχή της παραπληροφόρησης, της «φάρμας των τρολ» και των «fake news» (άσε μας, ρε Μαρκ, την είδαμε την ταινία του Φίντσερ, για να βγάλουν καμιά γκόμενα οι σπασίκλες του Χάρβαρντ σαν κι εσένα ξεκίνησε όλο το κόλπο, πριν καταβροχθίσει το Ίντερνετ και τις ζωές μας). Προφανώς έτσουξε η αποκάλυψη ότι είχε παραχωρηθεί από το μέσο διαφημιστικός χώρος αξίας 100.000 δολαρίων περίπου σε διατεταγμένης υπηρεσίας τρολ (από το «Κρεμλίνο» ή από αλλού) για να επηρεαστεί (υπέρ του Τραμπ) το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών. Στην πορεία, ο καταιγισμός αποψάρας, αμεσοδημοκρατικής ψευδαίσθησης και στρατευμένης αντιπαράθεσης στο timeline μου με εξουθένωσε, με αποτέλεσμα να ζηλεύω πλέον τους ανθρώπους που απλώς ανταλλάσσουν ευχές και καμιά φωτογραφία από διακοπές, πάρτι γενεθλίων κ.λπ. Ζηλεύω επίσης όσους και όσες το χρησιμοποιούν αποκλειστικά για «γκομενικούς» σκοπούς, αν και το «θυγατρικό» Instagram λειτουργεί ίσως πιο αποτελεσματικά για τέτοιες δουλειές. Ζηλεύω ακόμα και κάτι μαζόχες, πολιτιστικούς «σαμποτέρ» που τρώνε συνέχεια αποβολές από το μέσο λόγω δημοσίευσης «ακραίων» εικόνων. Και ακραίο μπορεί να είναι σχεδόν οτιδήποτε παρεκκλίνει από το αυστηρά κατάλληλο για όλη την οικογένεια (και όλους τους διαφημιζόμενους). Γράφε ό,τι ανωμαλία σού κατέβει, αλλά άμα δείξεις έστω και υποψία ρώγας, λουκέτο. Όσο κι αν στενοχωριέται κανείς όμως, όσο κι αν αγανακτεί, είναι πολύ δύσκολο να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του και να πάρει τα βουνά. Ο ψηφιακός αναχωρητισμός δεν φτουράει στην εποχή μας –είναι εντελώς μάταιος σε τόσο έντονα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον– και ο Μαρκ, ο οποίος, εκτός από Computer Science, έχει σπουδάσει και Ψυχολογία στο Χάρβαρντ, γνωρίζει καλά ότι ο άνθρωπος είναι κατά βάση Homo Mimeticus και ψοφάει να δει τι γίνεται παραδίπλα για να το οικειοποιηθεί ή να το καταγγείλει. Το αποτέλεσμα το ζούμε καθημερινά στις οθόνες μας τόσα χρόνια, αλλά πλέον η φιλοδοξία των ιθυνόντων του μέσου έχει περάσει σε άλλα επίπεδα, τύπου διαγαλαξιακής παγκόσμιας κυβέρνησης αλά Σταρ Τρεκ. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του, το Facebook πλέον δεν είναι εταιρεία, δεν είναι μιντιακό/διαφημιστικό όχημα, δεν είναι απλώς δίκτυο επικοινωνίας. Στο άρθρο του με τίτλο «Does even Mark Zuckerberg know what Facebook is?» που δημοσιεύτηκε στο πρόσφατο τεύχος του «New York», ο Max Read γράφει: «Ίσως το Facebook είναι μια εκκλησία και ο Ζούκερμπεργκ γυρνάει τη χώρα ευλογώντας το ποίμνιό του. Ίσως είναι ένα κράτος εν κράτει και ο Ζούκερμπεργκ επιθεωρεί την επικράτειά του. Ίσως είναι μια ραγδαία ανερχόμενη πολιτική κοινότητα και ο Ζούκερμπεργκ καλλιεργεί την αντίληψη των εκλογέων του. Ίσως είναι ένα κράτος ελέγχου και παρακολούθησης και ο Ζούκερμπεργκ είναι ο δικτάτορας σε τουρνέ προπαγάνδας. Αν έχεις δημιουργήσει ένα υβρίδιο κράτους - Εκκλησίας - σιδηρόδρομου - εμπορικού κέντρου - εξωγήινης αποικίας και θέλεις να το επεκτείνεις, πρέπει να περάσεις κάποιον χρόνο με το υβρίδιο πολίτη - πιστού - επιβάτη - πελάτη - υπηκόου που επίσης δημιούργησες…».

5.10.17 – lifo

13

ΤΙ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΑΔΈΣΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ;

TalkoftheTown

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων ασχολούμαστε με τους τετράποδους φίλους μας που αποτελούν, καλώς ή κακώς, αναπόσπαστο στοιχείο του αστικού τοπίου.

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦHΣΗ: STUPID GREG/LiFO

UrbanLife

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η κ υ ρι αζ η

Τους βλέπεις να βολτάρουν στους δρόμους ή να λιάζονται με τις ώρες σε πλατείες και λοιπά προσηλιακά μέρη. Οι αδέσποτοι σκύλοι (και οι γάτες φυσικά) αποτελούν, καλώς ή κακώς, αναπόσπαστο στοιχείο του αστικού τοπίου στην Ελλάδα, πρόσφατα μάλιστα απέκτησαν και το δικό τους ντοκιμαντέρ χάρη στην Ελληνοαυστραλή κινηματογραφίστρια Μαίρη Ζουρνάζη με τίτλο Dogs of Democracy. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων (4 Οκτωβρίου) συνομίλησα με την Έλενα Δέδε από την πλατφόρμα στήριξης φιλοζωικών οργανώσεων «Dogs’ Voice» για πολλά και διαφορετικά θέματα.

14 lifo – 5.10.17

Καταρχάς, πόσα αδέσποτα ζώα έχουμε στην Ελλάδα; «Ο αριθμός των αδέσποτων ζώων δεν έχει επίσημα καταμετρηθεί από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ως εκ τούτου δεν υπάρχουν επικαιροποιημένα επίσημα κρατικά στοιχεία. Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα διαβιώνουν 1,8 εκατομμύρια αδέσποτοι σκύλοι και περίπου 2 εκατομμύρια αδέσποτες γάτες, αν και ο πληθυσμός των γατών είναι αδύνατο να καταμετρηθεί, υπάρχει απόκλιση τουλάχιστον 25% σε αυτό το νούμερο. Από τον προαναφερθέντα πληθυσμό αδέσποτων ζώων μόνο το 23% φέρει ηλεκτρονική σήμανση με ιδιοκτήτη τον κατά περίπτωση δήμο». Από πού προκύπτουν τα αδέσποτα ζώα; «Οι αδέσποτοι σκύλοι προέρχονται σε ποσοστό 70% από γέννες δεσποζόμενων ή ημι-δεσποζόμενων σκύλων, σύμφωνα με την έρευνα του Dogs’ Voice σε δείγμα 1.200 ιδιοκτητών σκύλων σε όλη την Ελλάδα, ηλικίας 28-48 ετών. Ο πληθυσμός αδέσποτων γατών προέρχεται κατά 72% από τις ήδη αδέσποτες γάτες που αναπαράγονται ανεξέλεγκτα. Να συνυπολογιστεί στην απάντηση ότι το 40% των ελληνικών νοικοκυριών έχει κατοικίδιο ζώο συντροφιάς (σκύλος, γάτα, μικρό θηλαστικό, πτηνά κ.ά.), ενώ ο πληθυσμός των ιδιοκτητών σκύλων στην Ελλάδα σήμερα φθάνει τους 750.000». Πόσες φιλοζωικές οργανώσεις λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα; «Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται ενεργά περίπου 120 φιλοζωικές οργανώσεις, οι οποίες έχουν νομική προσωπικότητα και τραπεζικό λογαριασμό με δικαιούχο το σωματείο τους και όχι κάποιο φυσικό πρόσωπο. Από αυτές μόνο το 35% έχει ενεργές συμβάσεις με τον δήμο της περιοχής του». Πόσα χρήματα δίνονται κάθε χρόνο στους δήμους για προγράμματα εμβολιασμού και στειρώσεων αδέσποτων ζώων; «Οι δήμοι απορροφούν περίπου 1,3 εκατομμύρια κάθε χρόνο από τις περιφέρειες και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για προγράμματα εμβολιασμού και στειρώσεων. Ένας μέσος δήμος σε αστικό κέντρο στειρώνει και φροντίζει με το πρόγραμμά του περίπου 90 αδέσποτα ζώα κατά μέσο όρο. Στην Ελλάδα λειτουργούν νόμιμα 40 δημοτικά κυνοκομεία. Οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων στο 83% εξ αυτών είναι άθλιες. Στους περισσότερους δήμους λειτουργούν άτυπα καταφύγια ζώων με την ανοχή της εκάστοτε περιφέρειας, καθώς το κόστος κατασκευής νόμιμου καταφυγίου είναι τεράστιο. Πρόσφατη κοινή υπουργική απόφαση προβλέπει την επιδότηση δήμων για την κατασκευή καταφυγίων αδέσποτων ζώων». Ποια θα έλεγες ότι είναι τα κυριότερα ζητήματα σήμερα αναφορικά με την έκταση του προβλήματος; «Η μη εφαρμογή του νόμου. Ο νόμος υπάρχει, αλλά η πολιτεία δεν έχει επαρκείς μηχανισμούς για να ελέγχει ότι εφαρμόζεται. Σπανίως η αστυνομία πραγματοποιεί τυχαία ελέγχους για τοποθέτηση ηλεκτρονικής σήμανσης σε δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς. Επίσης, επικρατεί εσφαλμένη νοοτροπία αναφορικά με τη στείρωση. Οι Έλληνες ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων πιστεύουν ακόμα σε ποσοστό 67% ότι ο χαρακτήρας του ζώου θα αλλάξει αν στειρωθεί (θα γίνει πιο μαλθακό, δεν θα είναι καλός φύλακας) και ότι κάθε θηλυκός σκύλος πρέπει να γεννήσει τουλάχιστον μία φορά πριν στειρωθεί, σύμφωνα πάλι με την έρευνά μας. Παράλληλα, η έκδοση υπουργικής απόφασης για τις προϋποθέσεις αδειοδότησης για προσωρινή και νόμιμη εκτροφή εκκρεμεί από το 2012. Τέλος, υπολόγισε ότι η παράνομη εμπορία ζώων ράτσας εκτιμάται ότι άγγιξε σε τζίρο, μόνο το 2016, τα 360.000 ευρώ στην Ελλάδα». Μπορεί να βελτιωθεί το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο; «Κατά τη γνώμη μας, θα πρέπει να γίνει υποχρεωτική η στείρωση δεσποζόμενων ζώων (πλην των περιπτώσεων νόμιμης, κατ’ επάγγελμα εκτροφής ζώων) για τα επόμενα 10 χρόνια. Επίσης, θα πρέπει να αφαιρείται η άδεια λειτουργίας κτηνιατρείου, αν ο κτηνίατρος παρέχει υπηρεσίες σε ιδιοκτήτη ζώου που δεν φέρει ηλεκτρονική σήμανση. Τέλος, η κατάσταση θα βελτιωνόταν με την εισαγωγή ενότητας ζωοφιλικού περιεχομένου στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα δημοτικών και γυμνασίων». Γιατί κάθε χρόνο στην Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων μιλάμε μόνο για τα ζώα συντροφιάς; «Έχεις δίκιο σε αυτό. Δυστυχώς, το επίπεδο ευαισθητοποίησης για τα ζώα βιομηχανικής εκτροφής προς κατανάλωση βρίσκονται ακόμα σε χαμηλά επίπεδα». Τι ισχύει για την κακοποίηση των ζώων; «Τα ποσοστά καταγγελίας κακοποίησης ζώων αυξήθηκαν κατά 22% το 2016 σε σχέση με το 2015. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο στην Ελλάδα κακοποιούνται, είτε ενεργητικά είτε παθητικά, περίπου 870.000 ζώα. Οι δικαστικές αποφάσεις που αφορούν επιβολή κυρώσεων και προστίμων για παράβαση του νόμου περί κακοποίησης ζώων αυξήθηκαν κατά 34% το 2016 σε σχέση με το 2015». Τι γίνεται με τις υιοθεσίες; «Το ποσοστό των επιτυχών υιοθεσιών, σύμφωνα με έρευνα του Dogs’ Voice σε 50 φιλοζωικές της πλατφόρμας μας σε όλη την επικράτεια, άγγιξε το 58% το 2016. Τα υπόλοιπα ζώα είτε επεστράφησαν είτε εγκαταλείφθηκαν εκ νέου στον δρόμο. Από το 2015 έως σήμερα η πλατφόρμα του Dogs’ Voice υποστήριξε 4.000 αγγελίες και σημείωσε 860 επιτυχείς υιοθεσίες».

Τα ποσοστά καταγγελίας κακοποίησης ζώων αυξήθηκαν κατά 22% το 2016 σε σχέση με το 2015. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο στην Ελλάδα κακοποιούνται, είτε ενεργητικά είτε παθητικά, περίπου 870.000 ζώα.

5.10.17 – lifo

15

κε ιμ εν ο : μ ατ ουλ α κ ου στ εν η, φωτ ο γ ραφι α: π αρι ς ταβ ι τ ι α ν

67΄ με τη

Λυδία Φωτοπούλου

Κουβέντα για τις γυναίκες, τους χαμένους έρωτες, την ενηλικίωση και την αναζήτηση της ευτυχίας στα λάθος πράγματα στα διαλείμματα από τις πρόβες του έργου «Με δύναμη από την Κηφισιά», στο οποίο η κ. Φωτοπούλου υποδύεται την Αλέκα, μια ιδιοκτήτρια μπουτίκ.

Ένα παλιό ραδιόφωνο κι ένα τηλέφωνο που χτυπά και ισοπεδώνει τις προσδοκίες. Ένα ψυγείο σε παστέλ σομόν χρώμα, ποτήρια από τα οποία πέρασε ό,τι αλκοόλ κυκλοφορούσε στο σπίτι. Άδεια κουτιά τσιγάρων, μια ξεσκισμένη lemon pie, όργανα γυμναστικής για άλλοθι, αντικαταθλιπτικά χάπια εύκαιρα παντού και μπροστά τέσσερα μικροσκοπικά δεντράκια που δημιουργούν την ψευδαίσθηση αληθινής ζωής. Τέσσερις γυναίκες στριμώχνουν τα όνειρά τους σε ένα σπίτι της Κηφισιάς, αλλά προσδοκούν να ταξιδέψουν ως την Ταϊλάνδη, μπας και μακριά από την πραγματικότητα βρουν έστω μια στά-

5.10.17 – lifo

17

TalkoftheTown

λα δύναμης. Ζωές εξαρτημένες από κάτι. Ενδιαφέροντα που χαϊδεύουν τα πιο χαμηλά τους ένστικτα. Αυτοεκτίμηση που αγγίζει το πάτωμα. Κάθε σπιθαμή στο σκηνικό αποτυπώνει την απελπισία και τη νεύρωση.

H Αλέκα (Λυδία Φωτοπούλου) είναι ιδιοκτήτρια μπουτίκ κι έχει μια κόρη, την Ηλέκτρα (Ευδοξία Ανδρουλιδάκη), που βολοδέρνει στο σινεμά, η Φωτεινή ( Έμιλυ Κολιανδρή) είναι τραπεζική υπάλληλος, η Μάρω (Γαλήνη Χατζηπασχάλη) σχεδιάζει κοσμήματα. Είναι οι τέσσερις πρωταγωνίστριες του Δημήτρη Καραντζά στην παράσταση Με δύναμη από την Κηφισιά των Δημήτρη Κεχαΐδη-Ελένης Χαβιαρά, που κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη (5/10) στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. «Ολόιδιες είναι και οι τέσσερις. Αναζητούν έναν άντρα για να καθρεφτίσουν πάνω του το ενδιαφέρον της ύπαρξής τους. Της δικιάς μου το βάσανο είναι ένας τενόρος που την εγκατέλειψε και πήγε στη Γερμανία. Έχουν όλες μπει σε ένα βαγόνι και τρέχουν να προλάβουν αυτό που νομίζουν ότι θα τις κάνει ευτυχισμένες. Aναζητούν τη ματιά κάποιου άλλου για να ζήσουν. Αυτή η παράσταση είναι σαν να παρακολουθείς ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο κρυφής δυστυχίας» λέει η Λυδία Φωτοπούλου, που μετά από πολλά χιλιόμετρα στο θέατρο απολαμβάνει φέτος τον χειρουργικό τρόπο με τον οποίο οι δυο συγγραφείς του έργου καταγράφουν τα απόκρυφα της γυναικείας ψυχής. Ο δικός της ιδανικός προορισμός είναι η Ισλανδία και το απωθημένο

Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει βρεθεί στη θέση αυτών των γυναικών. Αλίμονο αν δεν σε έχει αγγίξει η τραγωδία της απελπισίας και η αναμονή του έρωτα.

18 lifo – 5.10.17

της ότι δεν έγινε βιολίστρια. Θεωρεί το μέτρο το απόλυτο ζητούμενο στη ζωή και το Facebook μια «γειτονιά» στην οποία άντεξε μόλις τρεις μήνες, γιατί κατατρόμαξε από τη μοναξιά. Τους μεγάλους ρόλους δεν τους αναζητά γιατί τους χόρτασε, αλλά τους συνεργάτες θέλει να τους νιώθει δικούς της. Πιάσαμε θέση στην πρώτη σειρά του θεάτρου μαζί με τον κούκλο σκύλο της, τον Ραχάτ, και την περιμέναμε να τελειώσει, κατάκοπη, την πρόβα για να αναλύσουμε καρέ-καρέ την ιστορία. Στιγμές ευτυχίας έχουν αυτές οι γυναίκες; «Βεβαίως, αλλά είναι πάντα στιγμές δίπλα σε έναν άντρα. Η ευτυχία δεν περνά ποτέ από εκείνες. Είναι τόσο τραγική η άγνοιά τους. Δεν έμαθαν να αναζητούν στη ζωή το μεγάλο συναίσθημα που θα τις δονήσει ή την αληθινή διάσταση των πραγμάτων. Έτσι, συγκινούνται με την πιο ασήμαντη λεπτομέρεια του μικρόκοσμού τους. Το πώς βρέθηκε ένα τριαντάφυλλο ή το πώς χτύπησε μια συγκεκριμένη στιγμή το τηλέφωνο μεγεθύνεται και γίνεται λόγος για να υπάρξουν για ώρες ατελείωτες. Είναι αυτό που πολύ ωραία λέει ο σκηνοθέτης μας: μια πελώρια τιποτολογία. Εκεί κρύβεται το μεγαλείο του κειμένου: καταφέρνει με τον λόγο να σου δείχνει πώς χτυπάει η καρδιά τους». Στην κανονική ζωή έχετε υπάρξει ηρωίδα του Κεχαΐδη; «Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει βρεθεί στη θέση αυτών των γυναικών. Αλίμονο αν δεν σε έχει αγγίξει η τραγωδία της απελπισίας και η αναμονή του έρωτα. Η απελπισία τού περίμενε, του τηλεφώνου που δεν χτυπά μου είναι γνώριμη. Άλλωστε, αυτό είναι που κάνει συγκινητικές τις ηρωίδες, το ότι αποκλείεται να μην ανασύρεις από τη μνήμη σου μια

δική σου ανάλογη στιγμή. Είναι αδύνατο να μη θυμηθείς τη δική σου τραγικότητα». Πόσο έχουν αλλάξει οι γυναίκες σε σχέση με τις αρχές του ’90 που γράφτηκε το έργο; «Δεν νομίζω ότι αλλάζουν δραματικά τα πράγματα σε τόσο λίγα χρόνια. Κατά τη γνώμη μου, η μεγάλη αλλαγή στις γυναίκες επήλθε όταν άρχισαν να χωρίζουν. Θυμηθείτε ότι τα παλιά χρόνια οι χήρες ζούσαν περισσότερο από τους χήρους, διότι ο θάνατος του συντρόφου τις απελευθέρωνε και άνθιζαν μετά την απώλεια. Σήμερα, θέλω να πιστεύω πως όλο και λιγότερες γυναίκες επιτρέπουν σε έναν άνδρα να ορίζει την ύπαρξή τους. Από την άλλη, φορτώσαμε τις ζωές μας με δεκάδες άλλες εξαρτήσεις. Σκεφτείτε πως αυτές οι τέσσερις ηρωίδες είναι βουτηγμένες στην απελπισία χωρίς να έχουν κινητό τηλέφωνο και social media. Κουβεντιάζουν όλη μέρα για ένα τυχαίο τριαντάφυλλο με τον ίδιο τρόπο που στις μέρες μας αναλύουμε επί ώρες ένα like. Έχουν μια διαρκή ανάγκη να συνυπάρχουν, όπως σήμερα αδυνατούμε να απεξαρτηθούμε από το Facebook». Η λέξη «Κηφισιά» στον τίτλο του έργου είναι ταξικός υπαινιγμός; «Η αλήθεια είναι ότι για να ασχολείσαι όλη μέρα με τα ζητήματα που τις απασχολούν θα πρέπει να έχεις λύσει τα βιοποριστικά σου προβλήματα. Και νομίζω ότι οι συγγραφείς επέλεξαν αυτού του τύπου γυναίκες γιατί, αφήνοντας στην άκρη το βιοποριστικό κομμάτι, μπορούν να “κεντήσουν” τους υπόλοιπους προβληματισμούς τους. Αυτό βέβαια που δεν μπορούσε να προβλέψει ένα κείμενο γραμμένο το 1991 είναι ότι γυναίκες σαν αυτές του έργου σήμερα, με την παρούσα οικονομική συγκυρία, υποφέρουν πολύ περισσότερο. Προσγειώθηκαν με σφοδρό κι επώδυνο τρόπο σε μια πραγματικότητα που οι υπόλοιποι ζούσαμε από καιρό». Η δύναμη των νιάτων ή η εμπειρία υπήρξε για σας πιο ισχυρό καύσιμο; «Την τωρινή μου κατάσταση δεν την αλλάζω. Μικρότερη, πράγματι είχα μεγάλη φόρα. Αλλά σήμερα μπορώ να διατηρήσω μια ορμή και συγχρόνως να έχω την εμπειρία που με βοηθά να παραμένω ήρεμη. Δεν μου άρεσε η νεανική αιχμή που με έβγαζε εκτός εαυτού, που δεν με άφηνε να κοιμηθώ τα βράδια, που δεν ήξερα πώς να τη χειραγωγήσω. Αυτό που ακόμα μπορεί πραγματικά να με εξιτάρει τρομερά είναι να βλέπω νέους ανθρώπους που δεν έχουν μεν εμπειρία, αλλά ξεχειλίζουν από αυτή την “κυτταρική” δύναμη που εγώ ονομάζω ταλέντο». Ποια φράση από την παράσταση τριγυρίζει συνεχώς στο μυαλό σας; «Κάποια στιγμή στο έργο η Γαλήνη (σ.σ. Χατζηπασχάλη) είναι σε έξαλλη κατάσταση κι εγώ τη συμβουλεύω: “Λίγο κοντρόλ!”. Eκείνη μου απαντά: “Κοντρόλ, Αλέκα μου, στα χωρίσματα, κοντρόλ και στα γνωρίσματα;”. Εγώ, αντιθέτως, πιστεύω ότι η αλήθεια κρύβεται στον τρόπο που χωρίζουμε. Τότε μόνο είμαστε γυμνοί και αληθινοί. Τη γνωριμία πάντα τη στολίζεις με διάφορα». Τι άλλο σας έμαθε ο ρόλος της Αλέκας; «Με ξανάφερε σε επαφή με τη θηλυκότητα. Επειδή όσο περνούσαν τα χρόνια την εγκατέλειπα, έχει γούστο που ξαφνικά μπλέκομαι σε έναν κόσμο γεμάτο λούσα και συνήθειες ξεχασμένες. Επίσης, συγκινούμαι που θυμάμαι ότι κάποτε, αρκετά νεότερη, πνιγόμουν κι εγώ σαν κι αυτές τις γυναίκες σε μια σταγόνα απελπισίας. Δεν σας κρύβω, τέλος, ότι με καταθλίβει που ξαναδιαπιστώνω πως όσο κι αν προσπαθήσουμε, τελικά κληροδοτούμε στα παιδιά μας τα πάντα. Να, σαν τη θεατρική μου κόρη, που στην αρχή στέκεται κριτικά απέναντι στις τρεις μας και με τον καιρό μεταμορφώνεται στην τέταρτη της παρέας». Εσείς χάσατε τη μητέρα σας νωρίς. «Ναι, κι έτσι δεν πρόλαβα να τη γνωρίσω ως γυναίκα. Την ήξερα μόνο ως μαμά κι έτσι δυσκολεύομαι να αναγνωρίσω ποια γυναικεία στοιχεία της κληρονόμησα. Κάποιος φίλος μού είπε κάποτε: “Φεύγοντας, η μητέρα σου άφησε την πόρτα ανοιχτή”. Όντως, όλες οι επιλογές ήταν δικές μου. Δεν μπορούσα να φορτώσω σε κανέναν τίποτα. Αλλά, μη νομίζετε, κι αυτό είναι μεγάλο βάσανο». Δημήτρη Κεχαΐδη-Ελένης Χαβιαρά, «Με δύναμη από την Κηφισιά». Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς. Πρωταγωνιστούν: Λυδία Φωτοπούλου, Έμιλυ Κολιανδρή, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη. Θέατρο του Νέου Κόσμου - Κεντρική Σκηνή. Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Φιξ, 210 9212900. Aπό 5/10.

O ρόλος της Αλέκας με ξανάφερε σε επαφή με τη θηλυκότητα. Επειδή όσο περνούσαν τα χρόνια την εγκατέλειπα, έχει γούστο που ξαφνικά μπλέκομαι σε έναν κόσμο γεμάτο λούσα και συνήθειες ξεχασμένες.

Με τη στήριξη της Eurobank και τη σφραγίδα της Banco Santander

Π

ερισσότερες από 2.000 ελληνικές επιχειρήσεις, περισσότεροι από 1.000.000 επισκέπτες από 110 χώρες, στοιχεία για 200.000 εισαγωγείς από 32 χώρες, 1.000.000 προσκλήσεις ενδιαφέροντος από όλο τον κόσμο και ηλεκτρονική βιβλιοθήκη διεθνούς εμπορίου με πρόσβαση σε εμπορικές πληροφορίες για πάνω από 180 χώρες. Με τη συμμετοχή του στο «Trade Club Alliance» και τη σφραγίδα της Banco Santander οι εταιρείες-μέλη του Exportgate έχουν πρόσβαση στις τάσεις της αγοράς και σε στοιχεία για τη συμπεριφορά του καταναλωτή ανά χώρα, σε χρήσιμα εργαλεία για τον όγκο και την αξία των εισαγωγών-εξαγωγών ανά προϊόν από και προς τη χώρα ενδιαφέροντος, σε δυναμική πληροφόρηση για μακροοικονομικά θέματα και στατιστικά στοιχεία.

MESSINIAN HUB: Η ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΕΤΑΙΡΕΊΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΈΠΕΙ ΣΤΟΝ ΤΟΜΈΑ ΤΩΝ ΑΡΩΜΑΤΙΚΏΝ & ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΏΝ ΦΥΤΏΝ Πολύτιμα βότανα και φάρμακα της ελληνικής φύσης, ρίγανη, τσάι, φασκόμηλο, θυμάρι και θρούμπι είναι τα προϊόντα της Messinian Ηub - Herbal Products & More, της νεοσύστατης εταιρείας που μέσα σε έναν χρόνο κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον και στο εξωτερικό. Η Messinian Hub ιδρύθηκε το 2016 από τον Βασίλη Νίκα και τον Νίκο Καδόγλου, δύο νεαρούς Έλληνες επιστήμονες και επιχειρηματίες. Επιλέχθηκε ανάμεσα σε 100άδες για να συμμετάσχει στο Πρόγραμμα Νεανικής Καινοτόμου Επιχειρηματικότητας egg - enter•grow•go όπου παραμένει έως σήμερα, έχοντας διακριθεί για δεύτερη χρονιά. Μέσω της καθετοποιημένης παραγωγής αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών παράγει, αναπαράγει, καλλιεργεί, τυποποιεί και

προωθεί ρίγανη, τσάι, φασκόμηλο, θυμάρι και θρούμπι στο χονδρικό εμπόριο (B2B). Το σύνολο της αναπαραγωγικής δραστηριότητας συντελείται στις άρτια εξοπλισμένες θερμοκηπιακές εγκαταστάσεις δύο στρεμμάτων στη Μεσσηνία και δύο επιπλέον στρεμμάτων μητρικής φυτείας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την επίσκεψή της στις εγκαταστάσεις του προγράμματος egg στις αρχές Σεπτεμβρίου, η κ. Marie Bountrogianni, πρύτανης της σχολής Συνεχούς Εκπαίδευσης G. Raymond Chang του Πανεπιστημίου Ryerson στο Τορόντο του Καναδά, συνομιλώντας με εκπροσώπους της εταιρείας, έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τα προϊόντα, επισημαίνοντας την ανάγκη να ενισχυθούν οι προσπάθειες εξωστρέφειας και αναγνωρισιμότητας του ελληνικού brand name. Στο δύσκολο ταξίδι προς το εξωτερικό, όπως λένε οι ιδρυτές της εταιρείας, η συνδρομή εργαλείων όπως η ηλεκτρονική πλατφόρμα Exportgate καθώς και το «Trade Club» είναι πολύτιμη. «Μπορώ ως εξαγωγέας να μπω στο Exportgate και να βρω άμεσα τη δασμολογική κλάση του προϊόντος μου, το απαραίτητο documentation καθώς και τη δυνατότητα να εξάγω αυτό το προϊόν στην εκάστοτε χώρα. Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του Εxportgate για μας είναι η δικτύωση που προσφέρει. Στον φυσικό κόσμο είναι πολύ δύσκολο να βρεις συνεργάτες και πελάτες στο εξωτερικό. Ο μοναδικός τρόπος μέχρι στιγμής ήταν μέσω παρουσίας της εταιρείας μας σε εκθέσεις, όμως πρόκειται για κάτι χρονοβόρο, με υψηλό κόστος (σχεδόν απαγορευτικό για μια start-up) και με αμφίβολο αποτέλεσμα. Με το Εxportgate μπορούμε να κάνουμε τις επαφές μας ηλεκτρονικά, πάντα μέσα από ένα trusted δίκτυο, και αν χρειαστεί να κλείσουμε συγκεκριμένα ραντεβού για εκθέσεις με επιχειρηματίες που π.χ. θέλουν να δουν το προϊόν μας από κοντά πριν προχωρήσουν

Η Eurobank, στρατηγικός εταίρος της Banco Santander στην Ελλάδα και στην Κύπρο, με την ένταξη του Exportgate στο «Trade Club Alliance», το 1ο παγκόσμιο ηλεκτρονικό επιχειρηματικό δίκτυο που υποστηρίζεται από 7 τραπεζικούς ομίλους σε 22 χώρες σε όλον τον κόσμο, συνδέει τις ελληνικές και κυπριακές επιχειρήσεις με τα μεγαλύτερα και αξιόπιστα διεθνή δίκτυα εμπορίου.

στο κλείσιμο του deal. Έτσι, με τη διαδικασία και το κόστος της παρουσίας μας σε μια συγκεκριμένη έκθεση μπορούμε να έχουμε τουλάχιστον εξασφαλίσει τη συνάντηση με 10 ή και περισσότερους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες-πελάτες. Ως γνωστόν, οι ηλεκτρονικές απάτες στον χώρο του διεθνούς εμπορίου είναι πολύ συχνό φαινόμενο, ενώ η ασφάλεια των επαφών είναι το πρωταρχικό ζητούμενο» λένε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της εταιρείας, από τη στιγμή που η πιστοληπτική ικανότητα του εμπορικού εταίρου είναι εγγυημένη από τη δική του τράπεζα, η Eurobank μπορεί να τον προχρηματοδoτήσει με ευνοϊκούς όρους. «Το Exportgate στηρίζεται ξεκάθαρα στη λογική εξασφάλισης πληρωμής και για εμάς στη Messinian Hub είναι no brainer. Σε ένα περιβάλλον ασφάλειας με συνολικά 11.500 εταιρείες από διάφορες χώρες παγκοσμίως στο δίκτυό της, δεν υπάρχει καλύτερο δίκτυο για να κάνεις τις επαφές σου και τα deals σου ηλεκτρονικά» σημειώνουν. «Το egg enter•grow•go μας βοηθάει να ανδρωθούμε επιχειρηματικά και να θέσουμε στέρεες βάσεις για τα επερχόμενα επιχειρηματικά μας βήματα» προσθέτουν, τονίζοντας πως οι υποστηρικτικές υπηρεσίες του καλύπτουν θέματα επιχειρηματικής λειτουργίας, καθώς επίσης και πρόσβασης σε πολύ χρήσιμα εργαλεία δικτύωσης και ανάπτυξης. « Ένα από αυτά τα εργαλεία, ίσως το πιο σημαντικό για εμάς στη Messinian Hub, είναι το Exportgate και το “Eurobank Trade Club”. Αποτελούν ένα ασφαλές παράθυρο στον διεθνή επιχειρηματικό κόσμο που ενδιαφέρεται για τα δικά μας προϊόντα. Η συμμετοχή σε αυτήν τη διαδικτυακή Β2Β πλατφόρμα μάς δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε πιο γρήγορα και ασφαλή βήματα, προωθώντας την πολυπόθητη εξωστρέφεια και ανάπτυξη που έχει τόσο πολύ ανάγκη ο τόπος μας και τα προϊόντα του» δηλώνουν.

5.10.17 – lifo

19

9.10.2017 VINIETA —14.1.2018

Τ

Ί Ξ Α

Ι Δ

Ο Τ Σ

Ray Harryhausen. Πρωτότυπα λάτεξ μοντέλα για την ταινία First men in the moon (1964), περ. 1963. Σώμα λάτεξ με εσωτερικό μεταλλικό σκελετό πάνω σε βάση. Ευγενική παραχώρηση του Ray and Diana Harryhausen Foundation.

20 lifo – 5.10.17

Ά

ΓΝ

Ω

Ο Τ Σ

Η ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ

ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΙΣΕΙ ΤΗ ΣΑΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, ΜΕ ΕΝΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΕΙΔΟΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ 5.10.17 – lifo

21

Μ

ια έκθεση που σημείωσε τεράστια επιτυχία πέρσι στο Λονδίνο εγκαινιάζεται αυτές τις μέρες στην πόλη μας. Το «Ταξίδι στο Άγνωστο» που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Barbican ξεκινά στις 9 Οκτωβρίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Η στιγμή δεν θα μπορούσε να είναι καταλληλότερη, με το πολυαναμενόμενο Blade Runner 2049 να βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες την εβδομάδα των εγκαινίων και τηλεοπτικές σειρές, όπως το «Black Mirror» και το «Handmaid’s Tale», να προβάλλονται από τα συνδρομητικά κανάλια συγκεντρώνοντας φανατικό κοινό και επαναπροσδιορίζοντας με τον τρόπο τους το είδος. Η έκθεση προσπαθεί να ορίσει τι το κάνει τόσο ξεχωριστό, ενώ διερευνά μία από τις πιο γνωστές και αγαπημένες πλευρές της ποπ κουλτούρας. Τι θα δούμε, λοιπόν, στην έκθεση «Ταξίδι στο Άγνωστο»; Κυριολεκτικά ό,τι έχει να κάνει με την επιστημονική φαντασία. Ο υπόγειος εκθεσιακός χώρος της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση μετατρέπεται σε μια χρονοκάψουλα που περιέχει όλες τις σημαντικές στιγμές στην ιστορία του είδους της επιστημονικής φαντασίας ιδωμένες μέσα από τη λογοτεχνία, τη σύγχρονη τέχνη, τη μουσική, τα κόμικς, τα βιντεοπαιχνίδια και τον κινηματογράφο, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να δει υπό νέα οπτική το είδος. Συγκεντρώσαμε πέντε στοιχεία που πρέπει να γνωρίζει κάποιος πριν αφεθεί σε αυτό το εντυπωσιακό και απρόβλεπτο ταξίδι στα άδυτα της επιστημονικής φαντασίας: Η έκθεση που έχει επιμεληθεί ο Ελβετός ιστορικός και συγγραφέας Patrick Gyger είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να κεντρίσει το ενδιαφέρον των πιο σκληροπυρηνικών φαν του είδους αλλά και των νεότερων, που δεν έχουν πολλή επαφή με το αντικείμενο. Θα υπάρχουν αναφορές στον τρόπο που ξεκίνησε η επιστημονική φαντασία ως ένα πειραματικό λογοτεχνικό είδος και ως ιδέα διαφόρων οραματιστών για να καταλήξει σε ένα από τα πιο δημοφιλή λογοτεχνικά και κινηματογραφικά είδη της εποχής σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να δει σπάνια αλλά και εμβληματικά έργα δίπλα σε κλασικά κείμενα, και όχι μόνο. Χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες με τους τίτλους «Παράξενα Ταξίδια», «Οδύσσειες του Διαστήματος», «Θαυμαστοί καινούργιοι κόσμοι» και «Απανωτά Σήμερα». Σε αυτές θα εκτεθούν συνολικά πάνω από 200 βιβλία απ’ όλο τον κόσμο αλλά και αυθεντικά χειρόγραφα και δακτυλογραφημένα κείμενα σπουδαίων συγγραφέων, όπως ο Ιούλιος Βερν. Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση έχουν επίσης σημαντική παρουσία με αξέχαστες στιγμές από 50 ταινίες και τηλεοπτικά κλιπ που θα παίζουν σε οθόνες κατά τη διάρκεια της έκθεσης. Τέλος, θα υπάρχει και σπάνιο υλικό που παρουσιάζεται για πρώτη φορά, όπως και αναρίθμητα pulp περιοδικά, διαφημίσεις, κινηματογραφικά σκηνικά, βιντεοπαιχνίδια, κόμικς και πολλά ρομπότ σε όλα τα μεγέθη. Για πρώτη φορά το «Ταξίδι στο Άγνωστο» θα εκθέσει έργα από μεγάλες συλλογές, εθνικά αρχεία, κινηματογραφικά στούντιο και ιδιωτικές συλλογές από όλο τον κόσμο. Για πρώτη φορά, επίσης, θα μπορέσει να δει κάποιος τα έργα του φιλάνθρωπου και συνιδρυτή της Microsoft Paul G. Allen, του Ray & Diana Harryhausen Foundation, της Warner Bros αλλά και το προσωπικό αρχείο του Patrick Tatopoulos, ειδικού στα σπέσιαλ εφέ.

Ray Harryhausen. Πρωτότυπο γύψινο μοντέλο σεληνίτη για την ταινία First men in the moon (1964), περ. 1963.

✖

✖

✖

22 lifo – 5.10.17

H.R. Giger. Η πολυθρόνα του βαρόνου Χαρκόνεν που σχεδιάστηκε για την κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος Dune (1965) του Φρανκ Χέρμπερτ από τον Aλεχάντρο Χoδoρόφσκι, η οποία δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

1981. Πολυεστέρας, λάτεξ και μέταλλο.

Ray Harryhausen. Πρωτότυπα λάτεξ μοντέλα για την ταινία First men in the moon (1964), περ. 1963. Σώμα λάτεξ με εσωτερικό μεταλλικό σκελετό πάνω σε βάση. Ευγενική παραχώρηση του Ray and Diana Harryhausen Foundation. Carr, Terry, Comp.

Συχνά οι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από τα ειδικά εφέ είναι οι αφανείς ήρωες των ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Γεννημένος στο Παρίσι από Έλληνα πατέρα, ο Patrick Tatopoulos έγινε ένας από τους πιο περιζήτητους σχεδιαστές και κατασκευαστές σκηνικών και SFX στο Χόλιγουντ. Έχει δουλέψει σε blockbuster όπως τα Independence Day, Stargate, Spawn, Godzilla, Man of Steel, 300 κ.ά. Στην Αθήνα θα δούμε το μοντέλο Sonny που έφτιαξε για το Ι, Robot, καθώς και τα μοντέλα που έφτιαξε και για το Godzilla. Μην προσπεράσετε την εντυπωσιακή εγκατάσταση του Trevor Paglen στο ισόγειο, που έχει δημιουργηθεί αποκλειστικά για τις ανάγκες της έκθεσης. Μοιάζει με ένα τεράστιο διαμάντι και είναι ένα τροχιακό κάτοπτρο, όπως το ονομάζει (Orbital Reflector-Diamond Variation). Ο καλλιτέχνης φαντάζεται πώς θα μπορούσαν να μοιάζουν τα αντικείμενα σε τροχιά εάν σχεδιάζονταν έτσι ώστε να είναι ορατά από την επιφάνεια της Γης με γυμνό μάτι, χωρίς κάποιο βοήθημα. Είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο εξαιρετικής αντανάκλασης. Το πρόγραμμα με τις πολλαπλές παράλληλες εκδηλώσεις περιλαμβάνει εργαστήρια, προβολές και ομιλίες. Και, φυσικά, περιλαμβάνει ένα σπάνιο έκθεμα, τον αυθεντικό θρόνο του βαρόνου Χαρκόνεν που έφτιαξε ο H.R. Giger για μια ταινία που δεν έγινε ποτέ, το Dune του Αλεχάντρο Χοδορόφσκι.

✖

✖

«Into the Unknown, Eleven Tales of Imagination», Nάσβιλ, Κάμντεν, Nέα Yόρκη, Thomas Nelson, 1973. Ευγενική παραχώρηση της Biblioteca Nacional Mariano Moreno de la Republica Argentina. Επιλογή παιχνιδιών ρομπότ από την Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Ταϊβάν και την πρώην Σοβιετική Ένωση, περ.

1950–70. Μεικτά μέσα. Ευγενική παραχώρηση του MINT Museum of Toys, Σιγκαπούρη,

ΙNFO «Science Fiction: Ταξίδι στο Άγνωστο» 9/10/2017—14/1/2018 Δευτ.-Παρ. 16:00-21:00 Σάβ.-Κυρ. 12:00-22:00, Σε διάφορους χώρους της Στέγης. Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Λεωφόρος Συγγρού 107, www.sgt.gr 5.10.17 – lifo

23

CITY VIBES

χαρουμενοι ταξιδιωτεσ Ένα ζευγάρι τουριστών περπατά στους δρόμους του Κουκακίου και ανακαλύπτει την όμορφη πλευρά της πόλης.

24 lifo – 5.10.17

ΤΑ ΔΎΟ ΜΕΓΆΛΑ ΜΟΥΣΕΊΑ, Η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΉ ΑΝΆΠΤΥΞΗ, ΚΑΙ Η ΕΠΈΛΑΣΗ ΤΟΥ AIRBNB ΆΛΛΑΞΑΝ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΉΣ ΤΟΥ ΚΈΝΤΡΟΥ. ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΤΗ ΘΕΩΡΟΥΝ ΙΔΑΝΙΚH, ΕΝΩ OI ΑΘΗΝΑΙΟI ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΎΝΑΤΟ ΝΑ ΝΟΙΚΙΑΣΟΥΝ ΣΠΊΤΙ ΕΚΕΊ.

KΑΛΩΣΉΡΘΑΤΕ

ΣΤΟ ΚΟΥΚΆΚΙ ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: ΠΆΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΆΝ 5.10.17 – lifo

25

CITY VIBES

ερευνα airbnb

OI

KΑΛΩΣΉΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΚΟΥΚΆΚΙ

16

TOP ΓΕΙΤΟΝΙΈΣ ΓΙΑ ΤΟ 2016 Ποσοστό αύξησης κρατήσεων σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

7.000%

Chuo-ku Οσάκα, Ιαπωνία

1.230%

Banglampoo Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη

1.200%

Brickfields Κουάλα Λουμπούρ, Μαλαισία

960%

Capucins Μπορντό, Γαλλία

800%

Κουκάκι Αθήνα, Ελλάδα

770%

Triana Σεβίλη, Ισπανία

415%

Hammerbrook Αμβούργο, Γερμανία

320%

Μ

οναχικοί ταξιδιώτες, ζευγάρια ή παρέες τουριστών, ένας μικρός αθηναϊκός χάρτης, μια βαλίτσα και το κινητό στο χέρι, αναζητώντας σε εισόδους πολυκατοικιών το διαμέρισμα που έχουν κλείσει από το Διαδίκτυο. Πρόκειται για μία από τις πιο συνηθισμένες εικόνες που συναντά κανείς σήμερα στους δρόμους του Κουκακίου. «Monocle», «Vogue», «New York Times», είναι μερικά μόνο από τα ξένα μέσα ενημέρωσης τα οποία προτείνουν, αξιολογούν και αποθεώνουν την υπέροχη ρετρό γειτονιά της Αθήνας. Η μεταβολή των τουριστικών τάσεων και η αύξηση των επισκεπτών έχουν επηρεάσει καταλυτικά περιοχές όπως το Κουκάκι. Η ασύγκριτη αύρα της Ακρόπολης, η εγγύτητά του στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ο Λόφος του Φιλοπάππου, τα επιβλητικά νεοκλασικά, οι πεζόδρομοι, η νυχτερινή ζωή, τα μουσεία, τα εναλλακτικά καφέ και οι χώροι τέχνης το έχουν αναγάγει στην πιο ανερχόμενη περιοχή της Αθήνας. Ενδεικτικό είναι ότι πέρσι, σύμφωνα με έρευνα της Airbnb, συμπεριλήφθηκε στις 16 καλύτερες γειτονιές του κόσμου, καταλαμβάνοντας την πέμπτη θέση, με 800% αύξηση στις κρατήσεις και εξαιρετικά σχόλια από τους επισκέπτες. Αναμφίβολα, το Κουκάκι αλλάζει καθημερινά και σταδιακά προσπαθεί να καλύψει τα γούστα του σύγχρονου ταξιδιώτη, εκείνου που επιθυμεί να γνωρίσει την κουλτούρα της χώρας που επισκέπτεται μέσα από αυθεντικές εμπειρίες, σημεία ενδιαφέροντος, αξιοθέατα και μυστικές τοποθεσίες. Μια γειτονιά που

26 lifo – 5.10.17

με τα χρόνια εξελίσσεται από αντι-mainstream σε κατεξοχήν mainstream. Από τα πιο ισχυρά της πλεονεκτήματα είναι η προνομιακή της θέση, σε ελάχιστη απόσταση από το κέντρο της Αθήνας και την παραλιακή λεωφόρο. Το Κουκάκι είναι μια φιλική και φιλόξενη γειτονιά που συνδυάζει το παλιό με το καινούργιο, τον θόρυβο με την ησυχία, τα αρχοντικά με τις μοντέρνες πολυκατοικίες και το μποέμ στυλ με την αστική κουλτούρα. Παλιότερα, η συγκεκριμένη περιοχή ήταν γνωστή λόγω του εργοστασίου του Φιξ. Στη λεωφόρο Συγγρού υπήρχαν πολλά καφενεία, στα οποία μαζεύονταν οι εργάτες, ενώ στην ευρύτερη περιοχή βρίσκονταν πολλά φανοποιεία, συνεργεία αυτοκινήτων, παντοπωλεία και μπακάλικα. Με την πάροδο του χρόνου πολλά άλλαξαν. Ειδικότερα όταν ανεγέρθηκε το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης και προσφάτως το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, τα οποία αποτέλεσαν τις κύριες αιτίες μεταμόρφωσης και ανάπτυξης της περιοχής. Και, φυσικά, βοήθησαν να γίνει το επίκεντρο της «διαμοιρασμένης οικονομίας». Στην εποχή μας όλοι γνωρίζουν το Κουκάκι και μόνο στο Instagram το όνομά του πλησιάζει τις 7.000 αναρτήσεις. Ενδεικτικό είναι ότι σε μεγάλη ιστοσελίδα αγγελιών, αναζητώντας κατοικίες για ενοικίαση στο Κουκάκι, οι διαθέσιμες αναρτήσεις ήταν μόλις 56. Την ίδια στιγμή στον γειτονικό Νέο Κόσμο έφταναν τις 235, στη Νέα Σμύρνη τις 332 και στην κοντινή Καλλιθέα τις 523. Όμως σε μια παρόμοια αναζήτηση στην πλατφόρμα της Airbnb τα

Kaneohe Oahu, ΗΠΑ

285%

Meireles Fortaleza, Βραζιλία

275%

Roma Sur Πόλη του Μεξικού, Μεξικό

260%

Oak Lawn Ντάλας, ΗΠΑ

240%

Poncey - Highland Ατλάντα

145%

District VII Βουδαπέστη, Ουγγαρία

130%

The Bukit Peninsula Μπαλί

126%

Richmond Μελβούρνη, Αυστραλία

125%

Constituciόn Μπουένος Άιρες, Αργεντινή

δεδομένα ήταν διαφορετικά, αφού μόνο στο Κουκάκι οι προσφορές κατοικιών ξεπερνούσαν τις 300. Επιπλέον, όπως πληροφορηθήκαμε, η μέση τιμή ανά διανυκτέρευση είναι στα 52 ευρώ και το εύρος των τιμών κυμαίνεται από 8 έως 1.000+ ευρώ. «Το Κουκάκι, λόγω της υψηλής ζήτησης κατοικιών του Αirbnb και άλλων εταιρειών, έχει πλέον ελάχιστη προσφορά σε ακίνητα, γι’ αυτό οι τιμές πώλησης και ενοικίασης παραμένουν υψηλές. Μια μέση τιμή πώλησης διαμερίσματος 20-30 ετών κυμαίνεται από 1.300 έως 1.500 ευρώ/τ.μ., η οποία βέβαια εξαρτάται από τη θέση του ακινήτου και τη θέα του. Τα ρετιρέ που βλέπουν Ακρόπολη κυμαίνονται γύρω στα 2.000-2.300 ευρώ/τ.μ. Να επισημάνουμε ότι την περίοδο αυτή δεν υπάρχουν καθόλου νεόδμητα διαμερίσματα. Οι τιμές ενοικίου σε διαμερίσματα χαμηλών ορόφων είναι γύρω στα 10 ευρώ/τ.μ. και στα διαμερίσματα με θέα την Ακρόπολη περίπου 12-15 ευρώ/τ.μ.» θα μου πει η γενική γραμματέας του Συλλόγου Μεσιτών Αττικής, Μίνα Χαρμπαλή. Βέβαια, το γεγονός αυτό έχει προξενήσει το ενδιαφέρον μεγάλων εταιρειών ακινήτων, ακόμη και από άλλες χώρες, οι οποίες εστιάζουν στην εμπορική εκμετάλλευση αγοράζοντας ή ενοικιάζοντας μεγάλο αριθμό κατοικιών. «Από την πλευρά των ιδιοκτητών ακινήτων αυτό μπορεί να είναι μόνο καλό, διότι όχι μόνο λαμβάνουν σίγουρα το μίσθωμα αλλά και στη λήξη του συμβολαίου παραλαμβάνουν ένα σπίτι που έχει ανακαινιστεί πλήρως. Από την πλευρά των μισθωτών-επιτηδευματιών, πρόκειται αναμφίβολα για εμπορική εκμετάλλευση. Το ίδιο έχει συμβεί σε όλες τις τουριστικές πόλεις στην Ευρώπη, όπου εταιρείες και ιδιώτες επενδύουν σε αστικά ακίνητα. Παρότι

ΠΑΛΙΌΣ ΚΑΙ ΝΈΟΣ ΓΕΊΤΟΝΑΣ Πώς το βλέπει ο Κυριάκος, που μένει εδώ χρόνια, και πώς ο Φώτης, που μόλις μετακόμισε στο Κουκάκι.

ΕΔΏ ΑΠΌ ΠΑΛΙΆ

Κυριάκος Ισιλάκογλου

Η ΝΈΑ ΆΦΙΞΗ

Φώτης Τηγανίτας

28 ετών, επάγγελμα: ασφαλιστής

2 ΧΡΌΝΙΑ «Αγαπώ το Κουκάκι γιατί είναι μια συνοικία που διατηρεί το οικογενειακό κλίμα, είναι φιλική και φιλόξενη προς όλους» αυλή Γ. Ολυμπίου 4 Ένα παραδοσιακό καφέ που για μένα συνδυάζει τα πάντα. Προσελκύει ανθρώπους όλων των ηλικιών, έχει παρεΐστικη ατμόσφαιρα και είναι ανοιχτό για όλους. Το μέρος που έγινε αιτία να μετακομίσω από τη Δάφνη στο Κουκάκι, αφού εκεί έκανα πραγματικούς φίλους.

μεζεδόφωνο Ερεχθείου 2 Ένα πετρόχτιστο, ζεστό μαγαζί, με ωραία live.

λόφος φιλοπάππου Νοτιοδυτικά της Ακρόπολης Για βόλτες ξεγνοιασιάς, ηρεμίας και χαλάρωσης, αλλά και για τη μοναδική θέα που σου προσφέρει.

φούρνος του ρίζου Ματρόζου 12 Για τα υπέροχα ψωμιά, τα παξιμάδια και τα τσουρέκια που καλύπτουν όλα τα γούστα.

ψητοπωλείο «ο καλύβας» Γ. Ολυμπίου 10

και στις «γυναίκες» Δράκου 16 Κοντοσούβλι, φρυγαδέλι, κοκορέτσι που θυμίζουν επαρχία και στο δεύτερο για τα πιο νόστιμα τυλιχτά της πόλης.

σπιρτόκουτο Γ. Ολυμπίου 14 Στο καφέ-μπαρ του φίλου μου του Χρήστου Δέδε για να γνωρίσεις τη γειτονιά όπως της αξίζει.

ολυμπίου αμάλθεια Γ. Ολυμπίου 8 Εκεί θα πάω για σπιτικά μαγειρευτά φαγητά, την άψογη εξυπηρέτηση και τις πολύ καλές τιμές.

τζάντε Βεΐκου 70 Μετά από θρυλικά ξενύχτια, πάντα θα επισκεφθώ το συγκεκριμένο τυροπιτάδικο.

ζαχαροπλαστείο serafino Δημητρακοπούλου 97 Απίστευτη πάστα σοκολάτα. Κάλλιστα αυτό το μαγαζί θα μπορούσε να επιβιώνει μόνο από το ξεχωριστό γλυκό «μπαμπάς». Είναι το νοστιμότερο!

σβούρα Δράκου 8 All time classic καφενείο για γευστικούς μεζέδες, ρακές και ποτά με φίλους.

32 ετών, επάγγελμα: ελεύθερος επαγγελματίας

32 ΧΡΌΝΙΑ «Αγαπώ το Κουκάκι γιατί είναι η γειτονιά όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Λατρεύω σε αυτήν το γεγονός ότι όταν ξυπνήσεις το πρωί θα πεις πενήντα “καλημέρες”». κινηματογράφος «μικρόκοσμος» Λ. Συγγρού 106 Για ταινίες, φεστιβάλ και τη δυνατότητα μεταμεσονύκτιων προβολών.

παιδική χαρά Πλατεία Κουντουριώτου Για να θυμόμαστε τα παιδικά μας χρόνια και τα μέρη στα οποία παίζαμε.

το παρκάκι Στην οδό Φαλήρου Από τα σημεία που αξίζει να θυμόμαστε και να διατηρούμε στον χρόνο.

περιφερειακός φιλοπάππου Μουσών & Παναιτωλίου Νεοκλασικά, μονοκατοικίες με κήπους, απέραντη θέα στη θάλασσα και στην πόλη κι ένας σημαντικός λόγος που σου υπενθυμίζει ότι μένεις στη γειτονιά της Ακρόπολης.

το περιβολάκι Στο τέρμα του πεζόδρομου Γ. Ολυμπίου Η ομορφότερη κρυμμένη πλατεία που ελάχιστοι μπορούν να δουν, κι ας είναι δίπλα στην πολύβουη λεωφόρο Συγγρού. Εδώ, όταν ήμασταν πιτσιρίκια, παίζαμε μπάλα.

μουσείο ακρόπολης Διονυσίου Αρεοπαγίτου 15 Για τα τρομερά ευρήματα, τις ξεχωριστές εκθέσεις του και φυσικά γιατί είναι ένας από τους λόγους που το Κουκάκι έφτασε στην κορυφή.

φούρνος του τάκη Μισαραλιώτου 14 Ένας ιστορικός φούρνος όπου δεν είναι τυχαίο ότι δημιουργούνται ουρές για το αυθεντικό του ψωμί. Επίσης, όσοι έχουν περάσει το βράδυ έξω από τον φούρνο του Τάκη θυμούνται σίγουρα τις λαχταριστές μυρωδιές του.

guarantee Βεΐκου 41 Για το καλύτερο σάντουιτς της πόλης. Μικρό μαγαζί, τεράστιες γεύσεις.

ο πεζόδρομος της γ. ολυμπίου Το πιο ζωντανό σημείο της γειτονιάς. Εδώ συναντιούνται όλοι, έρχονται, φεύγουν και επανέρχονται.

η ανδρική ομάδα κουκάκι βc Προπονήσεις στο γήπεδο του Ρουφ Μια μεγάλη αγάπη, μια ωραία παρέα. Οι κάτοικοι της γειτονιάς πάντοτε στηρίζουν την ομάδα μας.

5.10.17 – lifo

27

Το Κουκάκι είναι μια κατοικήσιμη περιοχή και αυτό από μόνο του δημιουργεί προβλήματα. Καταστήματα τα οποία ήταν για πολλά χρόνια στην περιοχή και μικρές επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο, αφού δεν μπόρεσαν να επιβιώσουν.

28 lifo – 5.10.17

εμείς, ως εταιρεία, δεν μισθώνουμε ακίνητα με σκοπό την εκμετάλλευση, καταλαβαίνουμε πως αυτό είναι αναπόφευκτο, αλλά σίγουρα έχει όλα τα οφέλη που προαναφέραμε» υποστηρίζει ο συνιδρυτής της start-up εταιρείας eazybnb που ειδικεύεται στη διαχείριση διαμερισμάτων για την Αirbnb, Νάσος Γαβαλάς. Σήμερα, λόγω του Airbnb, στο Κουκάκι θα βρεις πολλά hostels, self service laundries και καταστήματα με τουριστικά είδη, απόρροια μιας νέας πραγματικότητας που έχει «γεννήσει» το ερώτημα το οποίο ακούγεται ολοένα και περισσότερο: «Μα, γιατί δεν μπορούμε να βρούμε σπίτι στο Κουκάκι;». Παράλληλα, κάνοντας μια μικρή βόλτα στους κεντρικούς δρόμους της περιοχής, εύκολα παρατηρεί κανείς τα πολυάριθμα «ενοικιάζεται» ή «πωλείται» που είναι τοποθετημένα σε βιτρίνες άδειων καταστημάτων. Δείγμα της αναδόμησης της περιοχής; Οδεύει προς μια επερχόμενη τουριστικοποίηση, όπως συμβαίνει με πολλές περιοχές πόλεων του εξωτερικού; Έχει θετική επίδραση στη γειτονιά το Airbnb ή δημιουργεί προβλήματα; «Ως start-up βλέπουμε μόνο με θετικό τρόπο την όποια αλλαγή. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση, βλέπουμε την ανάπτυξη μιας περιοχής μόνο ως θετική εξέλιξη, καθώς γύρω από αυτήν δημιουργείται ένα ολόκληρο οικοσύστημα. Νέα μαγαζιά ανοίγουν εκεί όπου πριν από μερικά χρόνια κάθε μικρό μαγαζί δεν μπορούσε να επιβιώσει περισσότερο από μερικούς μήνες. Νέοι και δημιουργικοί μικροεπιχειρηματίες έχουν πλέον τη δυνατότητα να προσφέρουν κορυφαία προϊόντα και υπηρεσίες σε ένα απαιτητικό κοινό. Όλα αυτά είναι που συμβάλλουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας και καλύτερων εμπειριών για τους μόνιμους κατοίκους και τους επισκέπτες. Με λίγα λόγια, όλα αυτά είναι που βοηθούν στην ανάπτυξη του brand “Ελλάδα” και στην ανάπτυξη της χώρας γενικότερα. Φανταστείτε μόνο την ανάπτυξη που θα είχαν τα Εξάρχεια, η Ομόνοια ή το Μεταξουργείο αν κάτι αντίστοιχο γινόταν κι εκεί» απαντά ο συνιδρυτής της eazybnb, Νάσος Γαβαλάς. Όμως δεν είναι λίγοι όσοι ανησυχούν ή τουλάχιστον είναι διστακτικοί με

KΑΛΩΣΉΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΚΟΥΚΆΚΙ την επέλαση της Airbnb στην ιστορική γειτονιά του Κουκακίου. Γονείς που παρακολουθούν τα άνεργα παιδιά τους να επιβιώνουν έχοντας ένα αξιοπρεπές εισόδημα από την ενασχόλησή τους με πλατφόρμες βραχυχρόνιων μισθώσεων και σκέφτονται τι μπορεί να προκύψει την επόμενη μέρα, παλιοί κάτοικοι της περιοχής που εκφράζουν αντιρρήσεις ως προς την αλλοίωση της πολιτισμικής φυσιογνωμίας της, καθώς και ενοικιαστές που ύστερα από χρόνια διώχνονται από τα σπίτια τους προκειμένου να νοικιαστούν σε τουρίστες. Ήδη σε αρκετές πόλεις του εξωτερικού, όπως συνέβη πρόσφατα στη Νέα Υόρκη, έχουν αυξηθεί σημαντικά οι περιορισμοί για να αναχαιτιστούν οι ιδιοκτήτες που μετατρέπουν διαρκώς τις κατοικίες τους σε μίνι ξενοδοχεία και επειδή γίνεται αντιληπτή η ανάγκη των κατοίκων για εξεύρεση οικονομικής στέγασης. «Θεωρώ ότι όλο αυτό που γίνεται τα τελευταία δύο χρόνια στο Κουκάκι θα ξεφουσκώσει σε λίγο καιρό» λέει ο κύριος Κώστας που μένει στη γειτονιά πάνω από πενήντα χρόνια και προσθέτει: «Το Κουκάκι είναι μια κατοικήσιμη περιοχή και αυτό από μόνο του δημιουργεί προβλήματα. Καταστήματα τα οποία ήταν για πολλά χρόνια στην περιοχή και μικρές επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο, αφού δεν μπόρεσαν να επιβιώσουν. Μιλάμε για μια παλιά περιοχή, η οποία σταδιακά εξελίσσεται σε τουριστικό γκέτο, χωρίς να διαθέτει καν τις βασικές υποδομές. Ανοίγουν συνεχώς νέα μαγαζιά εστίασης. Τι θα απογίνουν όλα αυτά όταν θα πάψει η αθρόα προσέλευση τουριστών και θα επέλθει κορεσμός; Φυσικά, μπορεί προσωρινά να αναπτύσσεται το Κουκάκι, τα καφέ και τα εστιατόρια να έχουν κόσμο, αλλά δεν θα αργήσουν να εκδηλωθούν διαμαρτυρίες από τους κατοίκους. Μην ξεχνάτε ότι για τους περισσότερους είναι κάτι φρέσκο». Ο τουρισμός ως ανάπτυξη ή ως πρόβλημα; Λόγος ή αντίλογος υπέρ του «εξευγενισμού» μιας ιστορικής γειτονιάς; Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Κουκάκι έχει εξελιχθεί σε μια περιοχή όπου οι τουρίστες έρχονται για να νιώσουν σαν ντόπιοι και οι ντόπιοι φεύγουν σαν τουρίστες.

Ο ΥΠΕΝΟΙΚΙΑΣΤΉΣ

CITY VIBES

Βράδυ στον πεζόδρομο της Γεωργίου Ολυμπίου.

Ο Χ., που υπενοικιάζει 15 σπίτια στο Κουκάκι, μας εξηγεί τα διαδικαστικά ενός «νέου» επαγγέλματος

Τ

ο Κουκάκι είναι μια κατεξοχήν τουριστική περιοχή. Δίπλα στην Ακρόπολη και στην Πλάκα, πολύ κοντά στη θάλασσα και με άριστες συγκοινωνίες. Το μεγαλύτερο ποσοστό των τουριστών που επισκέπτονται την Ελλάδα επιθυμούν να μείνουν στη γειτονιά του Κουκακίου, όχι μόνο για να βρίσκονται δίπλα στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης και στον Παρθενώνα αλλά και για να τα απολαμβάνουν ως θέα από το μπαλκόνι τους. Ταξιδεύω αρκετά συχνά και μια μέρα σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο, όπως εγώ πηγαίνω σε ξένες πόλεις αναζητώντας εναλλακτικές εμπειρίες, να μπορώ να προσφέρω την ίδια δυνατότητα σε ανθρώπους που έρχονται στην Ελλάδα. Η αρχή έγινε όταν ήρθε στη χώρα μας ένας φίλος μου και με ρώτησε αν γνωρίζω κάποιο σπίτι που να είναι στο Κουκάκι και να νοικιάζεται μέσω του Airbnb. Κάπως έτσι αποφάσισα να ενεργοποιηθώ και να ψαχτώ στο συγκεκριμένο αντικείμενο, αφού και ενδιαφέρον έχει και έσοδα. Για να κάνεις τη δουλειά αυτή χρειάζεται να είσαι ευγενικός, αληθινός, ειλικρινής, να μην ανεβάζεις ψεύτικες φωτογραφίες προς παραπλάνηση των τουριστών και να έχεις μεράκι. Απαιτείται πολύ τρέξιμο και κούραση. Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι τα 15 σπίτια δεν μου ανήκουν αλλά τα υπενοικιάζω, με αυστηρό όρο στα συμβόλαια, πάντα σε πλήρη συμφωνία με τους ιδιοκτήτες, ότι επιθυμώ να τα αξιοποιήσω με τον συγκεκριμένο τρόπο. Οι ιδιοκτήτες των κατοικιών είναι πάρα πολύ ικανοποιημένοι, αφού πρώτον έτσι εξασφαλίζουν ότι το ενοίκιο στο τέλος του μήνα θα πληρωθεί, δεύτερον επειδή εξυπηρετούν τις φορολογικές τους εκκρεμότητες και τρίτον επειδή γλιτώνουν από ενοικιαστές που αφήνουν χρέη και μέσα σε μια νύχτα αποφασίζουν να φύγουν. Είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση που περνάει ως ένα κανονικό επάγγελμα και σε μια τόσο δύσκολη εποχή δεν είναι εύκολο να ζήσεις μόνο με ένα εισόδημα. Τα περισσότερα σπίτια βρίσκονται στην περιοχή κάτω από το Μουσείο της Ακρόπολης και οι τιμές κυμαίνονται από 15 έως 200 ευρώ ανά ημέρα. Το φθηνότερο ενοίκιο στα δικά μου διαχειριζόμενα σπίτια είναι από 32 ευρώ έως 60 ευρώ ανά ημέρα. Το μίνιμουμ ενοίκιο που δίνω στους ιδιοκτήτες είναι 400 ευρώ και το μάξιμουμ 700 ευρώ ανά μήνα. Το ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί που προβληματίζονται και δυσκολεύονται να βρουν σπίτι στο Κουκάκι, αλλά η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει πολλούς ιδιοκτήτες στη σίγουρη λύση της υπενοικίασης των σπιτιών. Επίσης, αν δεν πληρώσω τον ιδιοκτήτη στην ώρα του, μπορεί να στείλει άμεσα ένα mail στο Airbnb και τότε η εταιρεία να διαγράψει το προφίλ μου. Αν τελικά επιβληθεί φορολογία ή γίνουν αλλαγές, το μόνο που θα κάνω είναι απλώς να αυξήσω τα σπίτια που διαχειρίζομαι, ώστε να συνεχίσω να κινούμαι σε θετικό πρόσημο. Ας αντιληφθούμε ότι όλη αυτή η νέα τάση είναι η καλύτερη διαφήμιση για την Ελλάδα.

ΣΗΜΕΊΑ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝΤΟΣ μουσείο συναισθημάτων Καρατζά 7 & Τσάμη

κινηματογράφος «mικρόκοσμος»

Καρατάσου 56 Ένα μοναδικό και ιδιαίτερα διαδραστικό μουσείο, αφιερωμένο στον κόσμο των συναισθημάτων. Χρησιμοποιεί τις εκθέσεις του, το παιχνίδι και το παραμύθι για να ενθαρρύνει τα παιδιά αλλά και τους εφήβους να γνωρίσουν τον εαυτό τους καλύτερα και να κατανοήσουν τον εσωτερικό κόσμο των συναισθημάτων.

Λεωφ. Συγγρού 106 Ο κινηματογράφος που έδωσε μια καλλιτεχνική νότα στην περιοχή άνοιξε το φθινόπωρο του 2004 επί της λεωφόρου Συγγρού, απέναντι από το εργοστάσιο του Φιξ. Με ξεχωριστή αρχιτεκτονική αισθητική, φιλοξενεί φεστιβάλ και αφιερώματα, καθώς και μεταμεσονύκτιες προβολές.

κτίριο βάϊλερ

μουσείο ακρόπολης

Μακρυγιάννη 2-4 Ένα από τα πιο μεγαλοπρεπή κτίρια της Αθήνας ακριβώς δίπλα, στο Μουσείο της Ακρόπολης. Χτίστηκε από τον Βαυαρό υπολοχαγό του Μηχανικού Σώματος Wilhelm von Weiler. Οι εργασίες κατασκευής του ολοκληρώθηκαν το 1836 και χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικό νοσοκομείο. Στα Δεκεμβριανά, το 1944, έγινε το επίκεντρο σφοδρών μαχών. Από το 1987 λειτουργεί ως έδρα του Κέντρου Μελετών Ακροπόλεως και εκεί βρίσκονται διάφορες διοικητικές υπηρεσίες του νέου μουσείου.

Διον. Αρεοπαγίτου 15 Το πιο δημοφιλές μουσείο της χώρας, στο οποίο φιλοξενούνται σπάνια ευρήματα, εξαιρετικές εκθέσεις, αφιερώματα, θεματικές παρουσιάσεις, καφέ και εστιατόριο.

urban stripes Βεΐκου 37 Μια μοντέρνα πολυκατοικία που εντυπωσιάζει με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της και τον σύγχρονο ρυθμό της. Με σημεία αναφοράς στη μοντέρνα αρχιτεκτονική του Φιξ και του Ζενέτου και με το έντονο λευκό της χρώμα δίνει μια άλλη πνοή στο γκρίζο της πόλης.

η «πολύχρωμη κατοικία» Τσάμη Καρατάσου 62 Η εκκεντρική μονοκατοικία που ανήκει στην κόρη του Μίκη Θεοδωράκη, Μαργαρίτα, δεσπόζει επιβλητικά σε έναν από τους ωραιότερους δρόμους του Κουκακίου. Μια funky κατοικία με διακόσμηση που συμπεριλαμβάνει πλακάκια και λογής-λογής ιδέες, όπως το μοναδικό ταχυδρομικό κουτί, το ρολόι στο πλάι και φωτογραφίες προσώπων.

εθνικό μουσείο σύγχρονης τέχνης Λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή Στους χώρους του πρώην εργοστασίου ζυθοποιίας Φιξ κατά μήκος της λεωφόρου Συγγρού βρίσκεται ένα μοντέρνο μουσείο για την τέχνη. Είναι το σημείο που αποτέλεσε το επίκεντρο της έκθεσης Documenta 14, που για πρώτη φορά διεξήχθη ανάμεσα σε δύο πόλεις, το Κάσελ της Γερμανίας και την Αθήνα. Το κτίριο διαθέτει χώρους για περιοδικές εκθέσεις, συνέδρια, εκδηλώσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα για μικρούς και μεγάλους, βιβλιοθήκη, project room, media lounge και αναμένεται να προστεθούν καφέ και εστιατόριο.

μουσείο κοσμήματος ηλία λαλαούνη Καρυατίδων & Καλλισπέρη 12 Πρόκειται για το μοναδικό μουσείο για το σύγχρονο κόσμημα στην Ελλάδα. Στεγάζεται στο παλιό εργαστήριο του Ηλία Λαλαούνη και είναι μια όμορφη οικία της δεκαετίας του ’30, η οποία ανακαινίστηκε από τον Βασίλη Γρηγοριάδη σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Bernard Zehrfuss. Σήμερα το μουσείο στεγάζει στις μόνιμες συλλογές του περισσότερα από 4.000 κοσμήματα και μικρογλυπτά από 50 συλλογές, σχεδιασμένες από τον ιδρυτή του Ηλία Λαλαούνη.

σουηδικό αρχαιολογικό ινστιτούτο Μητσαίων 9 Το Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών στεγάζεται από το 1976 σε ένα υπέροχο διατηρητέο νεοκλασικό στη συνοικία Μακρυγιάννη. Η ακριβής χρονολογία ανέγερσης του κτιρίου είναι άγνωστη, αλλά πιθανολογείται ότι κατασκευάστηκε την περίοδο 1910- 1920. Σχεδιάστηκε από τον Φίλιππο Οικονόμου για την οικογένεια των Ισσιδωρίδων που καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Ο αρχηγός της οικογένειας Ηρακλής Π. Ισσιδωρίδης ήταν ένας εύπορος επιχειρηματίας που έκανε εισαγωγή δερμάτων και άλλων υλικών από την Αγγλία και την Αμερική για την κατασκευή υποδημάτων. Το σπίτι της οδού Μητσαίων 9 πωλήθηκε στην οικογένεια Πάκη το 1940, αλλά οι Γερμανοί επέταξαν το κτίριο κατά τη διάρκεια του πολέμου και οι νέοι ιδιοκτήτες εξαναγκάστηκαν να ζουν στο υπόγειο για αρκετά χρόνια. Το κτίριο έγινε σουηδική ιδιοκτησία το 1960 και πέρασε στα χέρια του ινστιτούτου το 1975.

5.10.17 – lifo

29

q Οι γονείς μου ζούσαν στην Αθήνα, αλλά στα Δεκεμβριανά, με τη μεγάλη μάχη στα Εξάρχεια, έφυγαν και πήγανε στη Σαλαμίνα, όπου ήταν το πατρικό της μητέρας μου, που στην Κατοχή το είχαν επιτάξει οι Γερμανοί. Θυμάμαι, τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, πολύ μικρός ακόμα, χιαστί ξύλα γύρω από τη μάντρα με κουλούρες από συρματόπλεγμα. Φαίνεται, φοβόντουσαν επίθεση, επειδή ήταν το διοικητήριό τους. Μπροστά είχαμε παρτέρια με λουλούδια, ένα πηγάδι κι έναν τεράστιο φοίνικα που μ’ άρεσε πάρα πολύ γιατί ανέβαινα στο περβάζι, έφτανα τα φύλλα κι έκανα τον Ταρζάν. Δεν ήμασταν ούτε πλούσιοι ούτε φτωχοί, μια μεσαία κατάσταση. Δεν στερήθηκα τίποτα και τα 6 χρόνια εκεί ήταν τα πιο σημαντικά της ζωής μου. Ακόμα από κει αντλώ. Τα πρώτα και ανεξίτηλα ερεθίσματα.

q Σχολείο πήγα τους 3 πρώτους μήνες στη Σαλαμίνα και ήταν οι μόνες ευτυχισμένες στιγμές που θυμάμαι από αυτό. Ήταν όλα στα μέτρα μου, μικρά. Συνέχισα στον Πειραιά κι αργότερα στην Αθήνα. Δεν ένιωσα ποτέ Αθηναίος. Νιώθω πάντα επαρχιώτης, με την έννοια ότι δεν ανήκω εδώ. Παρόλο που έζησα όλη μου τη ζωή εδώ, δεν το θεωρώ δικό μου μέρος. Αισθάνομαι ότι είναι κάπου αλλού, και μάλιστα κατεστραμμένο. Πράγματι, υπάρχει και ρημάζει. Έπεσε ο φοίνικας, γκρέμισε το παράσπιτο, η γειτονιά μου ή, τουλάχιστον, τα σπίτια όπου εγώ πήγαινα είναι χαλάσματα.

q Μεγάλωσα στην Κυψέλη. Δεν τη χάρηκα την εφηβεία μου. Με ενοχλούσε πάρα πολύ το σχολείο. Βαριόμουν πάρα πολύ, το μόνο μάθημα που με ενδιέφερε ήταν τα Νέα Ελληνικά και ήμουν καλός στα Μαθηματικά, φύσει, όχι θέσει. Ήμουν απεχθής στους καθηγητές γιατί δεν διάβαζα κι έκανα συνεχώς σκασιαρχείο. Όταν ήμουν στο Β’ Γυμνάσιο, που τώρα έγινε Πρότυπο Σχολείο «Θόδωρος Αγγελόπουλος», πήγαινα στις 8:30, έφευγα, περίμενα στην πλατεία Βικτωρίας μέχρι τις 10:00 που άρχιζε το πρόγραμμα του σινεμά και έβλεπα ταινίες. Επέστρεφα στο σπίτι στις 2, έτρωγα, έλεγα ότι είχα φροντιστήριο και πήγαινα σε άλλο σινεμά, από τις 4 έως 10 το βράδυ. Όλη η εφηβεία μου πέρασε μέσα στον κινηματογράφο.

απο τον χρήστο παρίδη. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

q Η πρώτη μου παράσταση ήταν το Βίρα τις άγκυρες, 2,5 ετών, στο Βέμπο. Γύρισα στη Σαλαμίνα και είπα «είμαι ηθοποιός». Πρωτοέκανα θέατρο ως παιδί στο νησί, γιατί είχα δει τον Μινωτή σε φωτογραφία από την Επίδαυρο να παίζει Οιδίποδα Τύραννο με μια χλαμύδα. Έτσι φόρεσα ένα σεντόνι, ανέβηκα σε ένα περβάζι κι άρχισα να παίζω τον Οιδίποδα. Έπεσα όμως από το περβάζι και χτύπησα άσχημα τα δόντια μου. Γιατρεύτηκα, αλλά δεν μου πέρασε η αγάπη για το θέατρο. Στην Κυψέλη, όπου μάζευα όλους τους συμμαθητές μου και ανεβάζαμε έργα κλασικού ρεπερτορίου, όντας μικρά παιδιά, παίξαμε με φοβερή επιτυχία το Zoo Story του Άλμπι, το Ημερολόγιο ενός τρελού, τον Γυάλινο Κόσμο, την Αρκούδα, τον Αρχηγό του Ιονέσκο. Εγώ καθόριζα το ρεπερτόριο και οι καθηγητές μετέφραζαν. Ο Γυάλινος Κόσμος ανέβηκε πρωτοποριακά για την εποχή, ότι ήταν όλο αυτό στο μυαλό του ήρωα. Το Zoo Story μου άρεσε τόσο πολύ, που μ’ αυτό έδωσα εισαγωγικές εξετάσεις στο Εθνικό.

q Είχα τους πλέον σημαντικούς δασκάλους, και δεν μιλάω για την Παξινού και τον Μινωτή. Είχαμε τον Τερζάκη, που για μένα ήταν ο μεγαλύτερος δάσκαλος. Οι άλλοι ήταν φοβερές προσωπικότητες, αλλά αυτός που μου έμαθε εμένα τι σημαίνει θέατρο ήταν ο Τερζάκης. Υπάρχουν πράγματα που ακόμα θυμάμαι και απορώ πώς ένας άνθρωπος εκείνης της εποχής ήταν πιο μπροστά και από τα σημερινά «φωτεινά» μυαλά. Σου εξηγούσε τόσο πολύ τον ρόλο, η δραματουργική του επεξεργασία γινόταν με τέτοιον τρόπο, ώστε βοηθούσε πάρα πολύ τον ηθοποιό, θέτοντας ερωτήματα υψηλού πνευματικού επιπέδου.

q Μόλις βγήκα από τη σχολή είδα πόσο δύσκολο ήταν το πράγμα. Τότε κατάλαβα ότι το θέατρο είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, ότι είναι αλλιώς. Κι άρχισα από το μηδέν, μόνος μου. Έπαιξα τον ρόλο του Εύμηλου στην Άλκηστη. Μόλις πήγα στην Επίδαυρο να τον πω, ενώ τον ήξερα, όταν άνοιξα το στόμα μου, στην πρώτη πρόβα, δεν βγήκε λέξη. Θυμάμαι τον Μουζενίδη, ο οποίος έγινε έξαλλος και μου είπε τηλεγραφικά, όπως μιλούσε πάντα, «πάρε λεωφορείο Αθήνα». Επενέβη ο Βόκοβιτς και έμεινα.

q Πρώτη μου παράσταση, με την Καλογεροπούλου, στον Επιθεωρητή του Γκόγκολ, με τον Καρακατσάνη και τον Φέρτη, και αμέσως μετά μπήκα στο Ελεύθερο Θέατρο. Ήταν η πρώτη ομάδα-κολεκτίβα που έγινε από νέους ηθοποιούς εκτός κέντρου. Είχε μια πολιτική θέση που τότε ήταν πάρα πολύ της μόδας. Όταν άκουσαν ότι θα πάνε κάτι νέα παιδιά στο Άλσος Παγκρατίου, γέλασε και το παρδαλό κατσίκι. Μέχρι τότε εκεί πήγαιναν μόνο θίασοι β’ διαλογής.

q Με το Κι εσύ χτενίζεσαι το ’73 έγινε το εξής: Αρχίσαμε με κείμενα δικά μας, του Μποστ, του Μουρσελά και του Σκούρτη. Τότε τα πηγαίναμε στη «Λογοκρισία» και σου έβαζαν σφραγίδα «ενεκρίθη» ή όχι. Τα κείμενα του Μουρσελά τα απαγορεύσανε. Έμειναν ενάμισι κείμενο του Σκούρτη, ένα του Μποστ και ένα τραγούδι. Αναγκαστήκαμε να γράψουμε εμείς τα υπόλοιπα. Ερχότανε η τριανδρία, τρεις λογοκριτές. Τους καταλαβαίναμε γιατί ο ένας κράταγε το κείμενο να δει αν είναι ακριβώς, ο άλλος έβλεπε αν προσθέταμε τίποτα και ο τρίτος είχε έναν φακό που κράταγε και φώτιζε το κείμενο. Υπήρχε ένα νούμερο στο οποίο οι ηθοποιοί δεν μιλούσαν και οι λογοκριτές και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Πηγή έμπνευσης γι’ αυτό ήταν το ότι καθημερινά σχεδόν ο Παττακός και ο Παπαδόπουλος φαίνονταν να κόβουν κορδέλες. Έτσι, οι ηθοποιοί στο νούμερο κρατούσαν μια κορδέλα, ο ένας από τη μία πλευρά και ο άλλος από την άλλη, την έκοβαν στη μέση και ξανά το ίδιο. Μας φωνάζανε στο τμήμα, κάποιες φορές συνελάμβαναν και επί σκηνής ανθρώπους.

q Η επιτυχία του Ελεύθερου Θεάτρου ήταν ακριβώς αυτή η νέα μορφή θιάσου και συλλογικότητας που δημιούργησαν νέα παιδιά. Γράφαμε τα ονόματά μας μεν, αλλά δίπλα δεν αναφέραμε καν τι παίζαμε. Ήρθε όλη η Αθήνα, από την πρώτη μέρα. Δεν ξέρω πώς έγινε. Άρχισαν να γράφουν οι εφημερίδες ότι κάτι θα γινόταν στο Παγκράτι, και ο κόσμος πήγε να δει αυτό το κάτι που γινόταν στο Παγκράτι. Τους άρεσε πάρα πολύ. Ήταν σοκ, γιατί όλες οι επιθεωρήσεις τότε ήταν του τύπου «Ντόλτσε Βήτα στην Αθήνα και μετά το βήτα έρχεται το γάμα», με διάφορα υπονοούμενα. Αντ’ αυτού, εμείς βγαίναμε με τη φράση «1-2-3 μπούτι, 1-2-3 στήθος, 1-2-3 κώλος». Το να ακουστεί τότε αυτό στη σκηνή ήταν σοκ, ένα ξεμπουρδέλιασμα γενικότερο. Μετά το πήραν όλοι.

q Γίνανε δύο πράγματα σημαντικά με το Ελεύθερο Θέατρο: η νέα κωμωδία και η συγγραφή της επιθεώρησης. Οι επιθεωρήσεις είχαν γεμίσει με σκηνικά, κοστούμια και θέαμα, δεν υπήρχε πια λόγος. Ξαναβγήκε μπροστά ο λόγος, καταργήθηκε το θεαματικό στοιχείο, το χιούμορ απέκτησε σύγχρονη έννοια. Πέρασε όλο το ελληνικό θέατρο από εκεί. Από τον Κιμούλη μέχρι τον Λαζόπουλο, από τον Πιατά μέχρι τον Λευτέρη Βογιατζή, τον Ηλιόπουλο και τον Αλεξανδράκη. Νομίζω ότι δύο ήταν οι μεγάλοι σταθμοί. Το Κι εσύ χτενίζεσαι και το Σώσε το ’84, με τον Βουτσινά.

30 lifo – 5.10.17

HΘΟΠΟΙΌΣ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΈΤΗΣ . ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΊΝΑ, ΖΕΙ ΣΤΑ ΒΡΙΛΉΣΣΙΑ.

λονίκη και ξυλείας από το Άγιο Όρος στην Αθήνα. Όταν πέθανε ο παππούς άφησε στο κάθε παιδί από ένα καΐκι. Στον μπαμπά μου άφησε το Σταμάτιος Φ., που εγώ νόμιζα ότι ήταν για μένα, αλλά ήταν το δικό του όνομα. Κάθε καλοκαίρι έκανα τις διακοπές μου πάνω στο καΐκι. Για 4 εβδομάδες ήταν ο παράδεισός μου.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ

q Ο πατέρας μου ήταν από οικογένεια ναυτικών που έκαναν εμπόριο τσιμέντου του Ηρακλής-Τιτάν από τη Θεσσα-

5.10.17 – lifo

31

q Το ’81, επί ΠΑΣΟΚ, μας έδειξαν στο «Θέατρο της Δευτέρας» και μετά δεν μας ξαναφώναξαν ποτέ. Η πρώτη μου προσωπική σκηνοθεσία στο Ελεύθερο Θέατρο ήταν η Στέλλα Βιολάντη. Δεν πήγε καλά οικονομικά, αλλά ήταν αρκετά σοκαριστική για την εποχή, ανέβηκε με διαφορετικό τρόπο. Ήμουν τυχερο-άτυχος. Είχα επιτυχία από νωρίς, στα 22-23, κάτι που μπορεί να αλλάξει το μυαλό ενός παιδιού. Πάσχω από ένα αίσθημα ανωτερο-κατωτερότητας. Την ίδια στιγμή που αισθάνομαι πρώτος, μπορεί να αισθάνομαι και τελευταίος. Όσες ικανότητες και αν έχω, μπορεί να αισθάνομαι εντελώς ανίκανος. Αυτά συμβαίνουν ταυτόχρονα, με ταχύτητα εναλλασσόμενου ρεύματος. Είμαι πολύ προβληματικό πρόσωπο. Με τον καιρό, βέβαια, κατάλαβα ότι δεν σου φταίνε σε τίποτα οι άλλοι αν εσύ έχεις μια προσωπική σχιζοειδή έκφραση.

q Δεν διαχώριζα το θέατρο ποτέ. Όπως δεν διαχώριζα και τη ζωή. Δεν είπα «αυτός είναι πρώτος κι αυτός δεύτερος, αυτός είναι του λαϊκού κι αυτός του ελαφριού». Έζησα ανάμεσα στη λάσπη και στ’ αστέρια, από πολύ νωρίς και με όλους τους τρόπους.

q Δεν έχω καταθέσει τίποτα στο θέατρο. Δεν με ενδιαφέρει το παρελθόν, με ενδιαφέρει το μέλλον. Ποτέ δεν μηρυκάζω τι έκανα, τώρα τα θυμάμαι πρώτη φορά. Δεν με αφορούν. Είναι για τους άλλους. Εγώ το έχω ξεχάσει. Λέω χιλιάδες ιστορίες για το θέατρο και τις λέω στην πρόβα, ούτως ώστε να επικοινωνούν οι νέοι με πρόσωπα που δεν γνωρίσανε. Ποτέ δεν μιλάω για δικές μου παραστάσεις, όχι γιατί δεν τις σκέφτομαι αλλά γιατί δεν μου έρχεται, ποτέ.

q Ίσως αυτό μου το δημιουργεί το γεγονός ότι το θέατρο είναι τόσο θνησιγενές, ότι έτσι και τέλειωσε η παράσταση, δεν τρέχει τίποτα. Αυτό με στενοχωρεί πάρα πολύ. Συγχρόνως όμως το θέλω. Αυτή είναι η αντίφαση. Το θέλω πολύ γιατί δεν υπάρχουν μετά αποδείξεις. Μένει ένας θρύλος. Βλέπω τώρα ταινίες του Φασμπίντερ για τις οποίες τρελαινόμουν και λέω «δεν είμαστε καθόλου καλά, ήθελα γιατρό». Νόμιζα ότι ήταν το απαύγασμα της τέχνης. Πολλά πράγματα έχω απομυθοποιήσει και άλλα, που δεν εκτιμούσα τότε, τα έχω επανεκτιμήσει. Ήταν και οι συγκυρίες τέτοιες τότε. Βλέπαμε κάτι πολιτικές ταινίες – θυμάμαι τώρα το Μια πατάτα, δυο πατάτες! Οι κριτικές στις αριστερές εφημερίδες είχαν ξεσκίσει τα σώβρακά τους. Ένας μαυρόασπρος εμετός για τις πατάτες. Και τρέχαμε να το δούμε γιατί παιζόταν σε ένα μόνο σινεμά. Ουρές, αμπέχονο, τσιγαρίλα και «τι είναι αυτό, ρε πούστη!».

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ

q Ζηλεύω πάντα. Δεν φθονώ. Λέω: «Αχ, τι ωραία το έκανε αυτό». Δεν λέω γιατί το έκανε αυτό ή έπρεπε να το είχα κάνει εγώ. Ποτέ. Διότι ό,τι ήθελα εγώ το έκανα. Και με το παραπάνω. Μάλλον το παράκανα, αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Δεν έχω καταθέσει τίποτα στο θέατρο. Δεν με ενδιαφέρει το παρελθόν, με ενδιαφέρει το μέλλον. Ποτέ δεν μηρυκάζω τι έκανα, τώρα τα θυμάμαι πρώτη φορά. Δεν με αφορούν. Είναι για τους άλλους. Εγώ το έχω ξεχάσει. Λέω χιλιάδες ιστορίες για το θέατρο και τις λέω στην πρόβα, ούτως ώστε να επικοινωνούν οι νέοι με πρόσωπα που δεν γνωρίσανε.

q Τελευταία νιώθω –και δεν μπορώ να το εξηγήσω– μια πίκρα που δεν ξέρω από πού προέρχεται. Έχω να βγω στον κόσμο από το ’92-’93. Τρώω σπίτι μου κάθε βράδυ, βγαίνω δύο φορές τον μήνα. Δεν είμαι καθόλου κοινωνικός πια. Υπήρξα πάρα πολύ μια περίοδο της ζωής μου από το ’80 μέχρι το ’95, αλλά δεν ξαναγυρίζω. Δεν μ’ άρεσε καθόλου τελικά. Η γεύση που έχω από αυτό δεν είναι καλή. Κι ούτε θέλω να το ξαναζήσω. Έπινα πολύ τότε, που τώρα δεν πίνω καθόλου, και εξετέθην κοινωνικά, συναναστράφηκα πρόσωπα που δεν έπρεπε. Έγινε πολλές φορές, και αυτοκαταστροφικά. Άμα δεν είχα πού να πάω κάθε βράδυ, νόμιζα ότι δεν υπάρχω. Ευτυχώς πέρασε. Όπως ήρθε, έτσι έφυγε.

q Τώρα επιστρέφω σπίτι μου, βρίσκομαι με τον άνθρωπό μου, μαγειρεύω, μαζεύονται 2-3 φίλοι, τρώμε. Διαβάζω περισσότερο, ακούω μουσική, βλέπω ανθρώπους που αγαπάω, θέλω μια-δυο ώρες την ημέρα να χαζεύω, να μην κάνω τίποτα. Σαν να κάνω ένα ζεστό λουτρό χαζομάρας.

q Τόσο στο Ελεύθερο Θέατρο αλλά και μετά δεν υπήρχε σεζόν που να μην έκανα παράλληλα με ένα ξένο έργο κι ένα ελληνικό. Πιστεύω ότι χωρίς ελληνικό έργο δεν υπάρχει ελληνικό θέατρο. Το παρακολουθώ από πάρα πολύ κοντά. Μου στέλνουν τα πάντα, διαβάζω τα πάντα, έχει προχωρήσει αρκετά, δεν έχει αλλάξει. Δηλαδή η αλλαγή που έγινε γύρω στο ’60, στη μετά Καμπανέλλη εποχή, με την Αναγνωστάκη και τον Κεχαΐδη, δεν ξανάγινε.

q Η Νίκη ήταν ένα βιβλίο που με εξέπληξε πάρα πολύ. Μόλις το διάβασα ήθελα να γίνει θέατρο. Για να το εντείνω, μάλιστα, έβαλα τον στίχο του Σαββόπουλου «Δυο Ελλάδες σιγοπίνουν το πιοτό». Υπάρχει ένα τραπέζι στο οποίο μπορούν να φάνε και να πιούνε όλοι μαζί. Για να τα ξεχάσουμε όλα πρέπει να τα θυμηθούμε από την αρχή. Και μετά να τα ξεχάσουμε και να συμφιλιωθούμε. Αυτό που γίνεται τώρα με το διχαστικό πνεύμα που επικρατεί δεν μ’ αρέσει καθόλου. Δεν μπορούμε να ζούμε με μια έριδα 50 χρόνων, η οποία είναι και στο ίδιο σπίτι. Η μητέρα μιας φίλης μου που ήταν στη Μακρόνησο ερωτεύτηκε τον βασανιστή της και τον παντρεύτηκε. Όταν υπάρχει τέτοια πορεία, δεν μπορεί να ξεχνιέται όλο αυτό και να ανασταίνεται σαν μια αιώνια έριδα, η οποία πρέπει να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς. Δεν έχουμε να ξεκαθαρίσουμε κανέναν λογαριασμό, έχουμε ένα μέλλον που πρέπει να είναι κοινό.

q Όσο περισσότερα θέατρα, τόσο καλύτερα. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να αναπτύσσεται καλλιτεχνικά και πολιτιστικά μια πρωτεύουσα και να έχει κάθε γειτονιά το θέατρό της, κι ας μην πηγαίνει. Από το να κάθεται ένας νέος ηθοποιός και να κλαίει τη μαύρη του τη μοίρα που δεν τον «δέχονται τα κυκλώματα» –όπως μου είπε κάποτε ένας ότι «δέχεται να μπει στο κύκλωμα»–, καλύτερα να εκφράζεται όπως μπορεί κι ας μην έχει τις απολαβές του θεάτρου. Ποτέ η δημιουργία θεατρικού προϊόντος δεν είναι λάθος.

q Θαυμάζω τόσο πολύ το ταλέντο, όπου υπάρχει με κάνει να ελπίζω ακόμα και σήμερα. Αισθάνομαι έκπληκτος και θαυμαστής. Μπορεί να έχω πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου, γι’ αυτό. Αλλά γίνομαι σχεδόν groopie. Ας πούμε με τον Παπασπηλιόπουλο στο Κόκκινο. Είχε έναν μονόλογο κι εγώ καθόμουν σε μια πολυθρόνα με την πλάτη στο κοινό. Ήμουν σχεδόν κρυμμένος και τον έβλεπα να παίζει μπροστά μου. Ήμουν μαγεμένος, περίμενα πότε θα έρθει αυτή η στιγμή για να απολαύσω αυτό το πράγμα. Βέβαια, έπαιζε μεγάλο ρόλο ο άδολος θαυμασμός μου γι’ αυτόν. Γιατί τον εισέπραττε και άνθιζε τριπλά. Είναι μεγάλο πράγμα να σε κοιτάνε μάτια που σε θαυμάζουν ειλικρινά. Γίνεσαι κι εσύ αυτό που φαντάζεται ο άλλος.

q Θυμάμαι ένα πρωί, στις 5-6, ήμασταν στο καΐκι και με ξύπνησε ο πατέρας μου για να μου πει «έλα να δεις την ανατολή». Καθίσαμε στην κουπαστή, εγώ στην αγκαλιά του, και κοίταγα λοξά τη θάλασσα. Τότε είδα πρώτη φορά αυτό το ρόδινο χρώμα. Είχε ένα μεγάλο βουβό κύμα η θάλασσα που δεν έσκαγε. Το καΐκι έπλεε, αλλά χωρίς να κάνει κρότο, σαν κούνια μωρού. Το ροδαλό χρώμα, η θάλασσα, κι έτσι όπως έβγαινε ο ήλιος κι ερχόταν η μυρωδιά από κατράμι και ιώδιο, εγώ στην αγκαλιά του πατέρα μου. Ξανάρχεται συχνά αυτό, αλλά δεν το επικαλούμαι. Γιατί πολλές φορές γίνεται πληγή το άνθος.

32 lifo – 5.10.17

ΙNFO

O Σταμάτης Φασουλής σκηνοθετεί το έργο του Χρήστου Χωμενίδη «Νίκη». Οι παραστάσεις ξεκινούν στις 11/10 στο Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος (Πειραιώς 254). Σκηνοθετεί επίσης τον «Αλέξη Ζορμπά» των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα στο Θέατρο Βέμπο (Καρόλου 18).

533

H

ΑΓΟΡΑ τησ δασ α εβδομ

ΝEW BALANCE

Όταν η άνεση συναντά το στυλ

ΤheGOODLIFO

Πολύ περισσότερο από ένα sneaker επιδόσεων, το Fresh Foam Cruz της Νew Balance θα απογειώσει και τις καθημερινές σας casual εμφανίσεις.

Aπίστευτα άνετα και ανάλαφρα, τα Fresh Foam Cruz σχεδιάστηκαν για να αναβαθμίσουν την απόδοσή σας στο τρέξιμο. Η βελούδινη αίσθηση της πλεκτής ύφανσης του sneaker, η οποία του επιτρέπει να αναπνέει, εξασφαλίζοντας διαρκή δροσιά, συνδυάστηκε αρμονικά με τις επιδόσεις ενός αθλητικού παπουτσιού, και όλα αυτά στηρίζονται στην τεχνογνωσία και στην αξιοπιστία του αφρού Fresh Foam. Προστατεύοντας το σώμα από τους κραδασμούς, σας επιτρέπει να κινείστε και να τρέχετε με απόλυτη άνεση, ενώ ο γενικότερος σχεδιασμός και οι επιλογές στα χρώματα (μαύρο, μπλε, γκρι και μπορντό ή μοβ για τις γυναίκες) θα προσδώσουν μοναδικό στυλ ακόμα και στις καθημερινές σας casual εμφανίσειςl

(Περισσότερα στο newbalance.gr)

5.10.17 – lifo

33

Μουσείο Μπενάκη

Τεχνικές και τρικ για να έχετε σε τάξη όλα σας τα ρούχα (και όχι μόνο)

Καρφίτσα κουκουβάγια, έργο της σχεδιάστριας Κατερίνας Γεωργουδάκη. Διατίθεται στο πωλητήριο της Οδού Πειραιώς και στο www. benakishop.gr.

NAL O S R E P ER SHOPP

ô

01 Ξεκινήστε με ένα καλό καθάρισμα. Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά, που λέγανε και παλιά. Βγάλτε, λοιπόν, όλα τα ρούχα σας έξω και ξεκινήστε να κάνετε ένα καλό καθάρισμα στην ντουλάπα σας. Η αίσθηση και η μυρωδιά της καθαριότητας θα προσδώσουν αυτόματα φρεσκάδα στον χώρο.

î

FRANKLIN & MARSHAL

IKEA Μπλε κάλυμμα μαξιλαριού με κεντημένα σχέδια και διαφορετικά σχέδια σε κάθε όψη. www.ikea.gr

Αμάνικο τζιν φόρεμαπουκαμίσα με ποπ κεντήματα.

Collective Stores: Π. Ιωακείμ 14, Κολωνάκι / Λ. Κηφισίας 268, Ν. Ψυχικό / Λ. Βουλιαγμένης 96, Γλυφάδα / Λ. Τατοΐου 102, Ν. Ερυθραία

02 Συνεχίστε με ένα καλό ξεσκαρτάρισμα των ρούχων. Αν και πολλές φορές είναι δύσκολο να πετάξουμε ή να δωρίσουμε παλιά μας ρούχα, αυτό είναι το κλειδί της καλής οργάνωσης. Το να ξεφορτωθούμε όλα αυτά τα ρούχα που δεν φοράμε ποτέ θα δημιουργήσει χώρο στις ντουλάπες και θα μας βάλει στη διαδικασία να ανανεώσουμε επιτέλους την γκαρνταρόμπα μας. Δωρίστε οτιδήποτε δεν έχετε φορέσει για περισσότερο από δύο χρόνια και δεν έχει καμία αξία για εσάς. Επίσης, αν δεν σας μπαίνουν πια ή είναι πολύ μεγάλα, μη διστάσετε να τα ξεφορτωθείτε. Όπως προτείνει και η Marie Kondo, η Γιαπωνέζα ειδική στην εξάλειψη της ακαταστασίας και στην τακτοποίηση και συγγραφέας μερικών μπεστ σέλερ πάνω σε αυτό το θέμα, κάντε την ερώτηση-κλειδί: «Μου δίνει χαρά;». Η απάντηση θα είναι ένα απλό ναι ή ένα όχι.

ö

ZARA HOME Χρυσό κερί σε σχήμα φύλλου. Σε όλα τα καταστήματα zara home και στο www.zarahome.com.

î

03 Βάλτε ταμπέλες στα κουτιά των παπουτσιών σας. Έτσι θα είναι ευκολότερο να αναγνωρίζετε τα ζευγάρια. Έπειτα, τακτοποιήστε τα κουτιά ανάλογα με τη χρήση που κάνετε στα παπούτσια και την εποχή.

04

PLAISIO

ΤheGOODLIFO

Ασπρόμαυρο καλώδιο φόρτισης και μεταφοράς δεδομένων USB to Micro USB Sentio 1.2 m. www.plaisio.gr

ô

Ξεχωρίστε και φυλάξτε τα ρούχα σας κατά είδος. Φούστες, παντελόνια, φορέματα, παλτό, μπουφάν, πουλόβερ, μπλούζες. Έτσι, θα είναι πολύ πιο εύκολο να βρείτε ό,τι ψάχνετε κάθε φορά και να μη γίνονται όλα άνω κάτω κάθε φορά που ετοιμάζεστε.

05 Τα κρεμαστά καλό είναι να τοποθετούνται με κριτήριο το μήκος αλλά και το χρώμα, γιατί έτσι είναι πιο βολικά στην τακτοποίηση –τα πιο μακριά στη μια πλευρά της ντουλάπας, τα πιο κοντά στη συνέχεια– αλλά και πιο ξεκούραστα στο μάτι.

06 Χρησιμοποιήστε ένα αυτοκόλλητο φωτάκι με μπαταρία. Είναι η πιο εύκολη και καλή λύση για να φωτίσετε την γκαρνταρόμπα σας. Είναι η πιο χρήσιμη και εύκολη μετατροπή που θα της κάνετε.

ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ

Μαρίνα, γιατί καλύπτεις με αυτές τις μάσκες το πρόσωπό σου; Γιατί μου αρέσει να κουβαλάω στο σώμα μου την τέχνη μου. Οι μάσκες λειτουργούν σαν ένα είδος παραμορφωτικού καθρέφτη για τον θεατή, λαμπερές και τρομακτικές σαν μεταλλική επιφάνεια αντικατοπτρισμού που κομματιάζει, τεμαχίζει το πρόσωπο. Τα υπερβολικά τονισμένα και παραποιημένα χαρακτηριστικά, τα διογκωμένα χείλη, όλα τα στοιχεία παραπέμπουν στις τεχνικές κατασκευής ταυτοτήτων. Εξήγησέ μου τη διαδικασία κατασκευής τους. Κάθε φορά η κατασκευή γίνεται επιτόπου, απευθείας στο πρόσωπό μου. Στην ουσία «χτίζω» τη μάσκα-προσωπείο πάνω μου, προσεκτικά κολλώντας μικράμικρά κομματάκια χαρτιού περιτυλίγματος με μεταλλική όψη. Η διαδικασία είναι επίπονη γιατί τα τοποθετώ με ταινία διπλής όψης πάνω στο δέρμα μου, ακόμα και σε ευαίσθητα σημεία όπως τα μάτια. Η μάσκα γίνεται σκληρή εμπειρία, ένα καλούπι προσώπου που δεν επιτρέπει καθόλου συσπάσεις. Όταν ολοκληρωθεί και το να μιλάω μου είναι δύσκολο, η αναπνοή γίνεται μόνο από το στόμα. Στο τέλος, όταν την αφαιρώ, με αργές κινήσεις –γιατί επίσης πονάει πολύ όταν ξεκολλάει–, η μάσκα καταστρέφεται ολοκληρωτικά. Πόση ώρα σου παίρνει να τις φτιάξεις; Περίπου 5 ώρες. Κυκλοφορούσες έτσι έξω στον δρόμο μέχρι να έρθεις εδώ; Ναι! Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των περαστικών; Γενικά, με κοιτάζουν έντονα και τις περισσότερες φορές νομίζω ότι περιμένουν να κάνω κάτι, κάτι τόσο εκκεντρικό όσο και η ίδια η μάσκα. Όμως εγώ δεν κάνω τίποτα, απλώς υπάρχω, στέκομαι ή περπατάω. Δεν μου έχει μιλήσει ποτέ κανείς, μέχρι στιγμής τουλάχιστον. Σε μέρη όπως το μετρό έχω αισθανθεί κάποιους ανθρώπους να απομακρύνονται. Άλλοι, πάλι, νομίζω πως πλησιάζουν, μάλλον από περιέργεια, για να δουν καλύτερα. Κάποιες φορές με φωτογραφίζουν, φανερά ή πιο καλυμμένα, με τα κινητά τους. Έχεις ξαναβγεί έξω φορώντας αυτές τις μάσκες; Φυσικά! Αυτή είναι και η ιδέα του πρότζεκτ, να διαδραματίζεται στον δημόσιο χώρο. Εκτός από την Αθήνα, μέχρι στιγμής έχω υλοποιήσει δράσεις στη Γερμανία και στην Αυστρία. Τις καταγράφω σε φωτογραφίες και βίντεο κάθε φορά.

kειμενο μεροπη κοκκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

ΜΑΡΊΝΑ ΓΚΕΝΑΝΤΊΕΒΑ Εικαστικός

Η Μαρίνα Γκεναντίεβα είναι εικαστικός. Δουλειά της μπορείτε να δείτε στο site www.genadieva. com και στο instagram της @ to_mumu

5.10.17 – lifo

35

HEALTH&FITNESS

απο την aλεξία σβώλου

Στηρίζουμε τον αγώνα για τον καρκίνο του μαστού

Για μια δυνατή καρδιά Τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά σκοτώνουν τους Έλληνες, όπως δείχνει νέα έρευνα. Εν τέλει, το μυστικό για να ζήσουμε περισσότερο είναι να θωρακίσουμε την καρδιά μας και να μη θεωρούμε πως είναι άτρωτη. Ούτε η γυναικεία καρδιά, που θεωρείται λανθασμένα πιο δυνατή από την ανδρική, δεν είναι άτρωτη στις επιπτώσεις του ανθυγιεινού τρόπου ζωής.

ΤheGOODLIFO

Α

ν υπήρχε «ασθενόμετρο» στην πατρίδα μας, όπως και διεθνώς, την πρώτη θέση θα καταλάμβαναν τα εμφράγματα του μυοκαρδίου και τη δεύτερη τα εγκεφαλικά επεισόδια, αμφότερα οφειλόμενα σε βλάβες της καρδιάς και των αγγείων. Η νέα μεγάλη διεθνής έρευνα με τίτλο «Το παγκόσμιο φορτίο των νοσημάτων» (Global burden of disease) που πρόσφατα δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet» αποκαλύπτει ότι στην Ελλάδα οι δύο κυριότερες αιτίες απώλειας της ζωής είναι οι καρδιοπάθειες και τα εγκεφαλικά, ενώ οι δύο σημαντικότερες αιτίες αναπηρίας που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής και μειώνουν την παραγωγικότητα είναι οι πόνοι στη μέση και οι ημικρανίες. Ειδικότερα, από τα ευρήματα των επιστημόνων διαπιστώθηκε ότι οι δέκα κυριότερες αιτίες για χαμένα έτη ζωής εντός των συνόρων είναι οι εξής: Πρωταθλήτρια ανακηρύσσεται η ισχαιμική καρδιοπάθεια, δηλαδή τα εμφράγματα. Αργυρό μετάλλιο θνητότητας παίρνουν τα εγκεφαλικά και χάλκινο ο καρκίνος των πνευμόνων, γεγονός αναμενόμενο, καθώς είμαστε θεριακλήδες. Στην 4η θέση ακολουθεί το Αλτσχάιμερ και στην 5η θέση η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), η έτερη δραματική απόρροια του καπνίσματος. Στην 6η θέση βρίσκονται τα τροχαία ατυχήματα, που μειώθηκαν όμως, καθώς, λόγω κρίσης, μειώθηκαν και οι μετακινήσεις με αυτοκίνητο, και στην 7η θέση ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Στην 8η θέση συναντούμε τη γυναικεία μάστιγα του καρκίνου του μαστού και στην 9η θέση τη χρόνια νεφρική νόσο, η οποία συνδέεται στενά με τον σακχαρώδη διαβήτη, την υπέρταση και την παχυσαρκία. Η λίστα με τις 10 σημαντικότερες αιτίες θνητότητας κλείνει με τον καρκίνο του παγκρέατος. Τι μαθαίνουμε από αυτό; Πως η καρδιά μας είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε και πρέπει να διαφυλάξουμε τη λειτουργία της τρώγοντας υγιεινά, ώστε να αποφύγουμε τον

κίνδυνο της αθηροσκλήρωσης εξαιτίας της υψηλής χοληστερόλης, να ασκούμαστε 40 λεπτά την ημέρα οπωσδήποτε για να είμαστε σε φόρμα, να προσέχουμε το βάρος μας, να μην καπνίζουμε και να κάνουμε ετησίως 1 καρδιολογικό τσεκ-απ. Πότε; Μετά τα 40, αν δεν έχουμε οικογενειακό ιστορικό καρδιοπαθειών, και πολύ νωρίτερα αν έχουμε. Μια άγνωστη απειλή για την καρδιά είναι η οικογενής υπερχοληστερολαιμία (πολύ υψηλή χοληστερόλη από παιδική ηλικία, ανεξαρτήτως της διατροφής και του σωματικού βάρους) που αποτελεί την πιο κοινή κληρονομική διαταραχή. Στην Ελλάδα πρέπει να υπάρχουν, βάσει επιδημιολογικών εκτιμήσεων, 40.000 ασθενείς, ενώ οι γιατροί γνωρίζουν μόνο για 1.000 περιστατικά. Οι υπόλοιποι 39.000 ασθενείς παραμένουν μη διαγνωσμένοι. Όπως εξηγεί ο ομότιμος καθηγητής Καρδιολογίας και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης Χρήστος Πίτσαβος, τα άτομα αυτά έχουν από μικρή ηλικία πολύ υψηλές τιμές κακής LDL χοληστερόλης (250 mg/dl ή και παραπάνω), ενώ η ολική χοληστερόλη τους μπορεί να φτάσει τα 500 mg/dl. Χωρίς φάρμακα, κινδυνεύουν να πάθουν το πρώτο τους έμφραγμα πριν από την ηλικία των 35-40 ετών! Ποιοι πρέπει να ανησυχήσουν; Όπως εξηγεί Ευάγγελος Λυμπερόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όσοι έχουν γονείς και συγγενείς που έπαθαν έμφραγμα σε νεαρή ηλικία (κοντά στα σαράντα) καλό είναι να εξεταστούν. Κέντρα Αναφοράς για τη νόσο λειτουργούν στην Αττική, στο Ωνάσειο, στο Ιπποκράτειο, στο Τζάνειο και στα δύο Νοσοκομεία Παίδων, στην Κρήτη, στο νοσοκομείο Ηρακλείου, στη Θεσσαλονίκη στο ΑΧΕΠΑ, στο Παπαγεωργίου και στο Ιπποκράτειο και στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Η γενετική διάγνωση της νόσου πραγματοποιείται σε δύο Δημόσια Εργαστήρια Ιατρικής Γενετικής, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Ως ταχέως εξελισσόμενη επιδημία ο καρκίνος του μαστού καλπάζει, παραμένοντας πρώτος σε συχνότητα εμφάνισης στον γυναικείο πληθυσμό, και μετρά 5.000 νέα περιστατικά στην Ελλάδα ετησίως και 520.000 νέα περιστατικά στην Ευρώπη. Η ασθένεια όμως που διεθνώς πλήττει μία στις 8 γυναίκες δεν «τρέχει» σε άδειο γήπεδο αλλά έχει υπολογίσιμες αντιπάλους: την επιστήμη, την τεχνολογία, τη γνώση και την πρόληψη.

Oι επιστημονικές εξελίξεις για την αντιμετώπιση του καρκίνου ενισχύουν τη «φαρέτρα» ενάντια και στον πρώιμο αλλά και στον τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, το 33% των ασθενών με καρκίνο μαστού πρώιμου σταδίου θα αναπτύξει προχωρημένη νόσο για την οποία δεν υπάρχει ακόμα δυνατότητα ίασης. Παγκοσμίως, 250.000 γυναίκες διαγιγνώσκονται με προχωρημένο καρκίνο του μαστού κάθε χρόνο, ενώ στην Ελλάδα κατ’ εκτίμηση 6.000 γυναίκες πάσχουν από μεταστατικό καρκίνο μαστού. Παρότι ο μεταστατικός καρκίνος μαστού παραμένει ακόμα ανίατος, οι θεραπευτικές εξελίξεις που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια στους τομείς της ανοσο-ογκολογίας και των στοχευμένων θεραπειών, των δύο μεγάλων πυλώνων στη φαρμακευτική αντιμετώπιση του καρκίνου, επιτρέπουν χαμόγελα αισιοδοξίας γιατί χαρίζουν μεγάλη παράταση στην επιβίωση, μέχρι και 6-7 χρόνια ζωής. Όπως όμως τονίζει ο Ευάγγελος Φιλόπουλος, πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, σημαντικό ρόλο σήμερα παίζει η πρόληψη του καρκίνου, που συνδέεται με τον τρόπο ζωής μας. «Η θεραπεία του καρκίνου δεν είναι μόνο φάρμακα και πρέπει να αλλάξουμε το μοντέλο της αντιμετώπισής του» σημειώνει.

5.10.17 – lifo

37

KET H MARA RC RESE

COSMOTE: ΓΙΑ ΠΡΏΤΗ ΦΟΡΆ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΑΠΕΡΙΌΡΙΣΤΟ VIDEO & MUSIC STREAMING ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΌ Η COSMOTE σπάει ξανά τους κανόνες του Mobile Internet και προσφέρει απεριόριστα data για video και music streaming από το κινητό με το νέο πακέτο Play Now Unlimited. Για πρώτη φορά οι πελάτες της

Το Samsung Galaxy Note8 συμμετείχε ενεργά στη φετινή διοργάνωση του #Digitized17 Σχεδιαστές, προγραμματιστές, στελέχη μάρκετινγκ και επιχειρηματίες απ’ όλο τον κόσμο συμμετείχαν σε μία σειρά από εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου #Digitized17. Οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν την ψηφιακή δημιουργικότητά τους χρησιμοποιώντας το Galaxy Note8. Πιο συγκεκριμένα, είχαν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν με το S Pen μηνύματα και σκίτσα που στη συνέχεια προβάλλονταν σε ένα video wall στο ισόγειο του κτιρίου της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, συνθέτοντας το μεγαλύτερο ψηφιακό κολάζ του θεσμού. Μια διαφορετική σύνθεση μηνυμάτων εμφανιζόταν καθημερινά μέχρι και τις 2 Οκτωβρίου στην πρόσοψη του κτιρίου. Υπενθυμίζεται ότι το Galaxy Note8 είναι ήδη διαθέσιμο στην ελληνική αγορά από το επίσημο δίκτυο συνεργατών της Samsung.

COSMOTE έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν άφοβα τα αγαπημένα τους βίντεο, ταινίες, σειρές, αθλητικούς αγώνες και να ακούνε τη μουσική που επιθυμούν, χωρίς να καταναλώνουν ούτε ένα MB του προγράμματός τους.

Νέα σειρά ολιστικής φυσικής φροντίδας κατά της τριχόπτωσης από την Apivita Η Apivita ανανεώνει τις συνθέσεις της με μοναδικές καινοτομίες και εμπλουτίζει τη φυσική σειρά σαμπουάν της με νέα, εξειδικευμένα προϊόντα με πολλαπλές δράσεις που ανταποκρίνονται άριστα στις τάσεις και στους έντονους ρυθμούς της εποχής. Η νέα σειρά σαμπουάν Apivita δίνει λύση στις ανάγκες όλων των τύπων μαλλιών με τον πιο φυσικό, ολιστικό και αποτελεσματικό τρόπο! Σε όλα τα προϊόντα της σειράς το νερό έχει αντικατασταθεί με έγχυμα ελληνικού βιολογικού δεντρολίβανου για ακόμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και αντιοξειδωτική προστασία. Η νέα σειρά Apivita Hair Care κατά της τριχόπτωσης διαθέτει υψηλά ποσοστά φυσικότητας έως και 99%, είναι εμπλουτισμένη με περισσότερα ελληνικά βιολογικά εκχυλίσματα, είναι silicone free, χρησιμοποιεί ανακυκλωμένες συσκευασίες και η παραγωγή των προϊόντων της γίνεται στις βιοκλιματικές εγκαταστάσεις της. Η αποτελεσματικότητα της νέας σειράς Apivita Hair Care κατά της τριχόπτωσης αποδεικνύεται με 4 κλινικές μελέτες, με το νέο, μοναδικό σύμπλοκο των εργαστηρίων της Hippophae Tonic Complex, μια υπερτροφή-«superfood» για τα μαλλιά με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα στον κύκλο ζωής της τρίχας.

H Reebok ανακοίνωσε συνεργασία με το δίδυμο σχεδιαστών Cottweiler

ΤheGOODLIFO

Η νέα συλλογή της Reebok, αποτέλεσμα της συνεργασίας της με τους πρωτοποριακούς Βρετανούς σχεδιαστές Cottweiler, αποτελείται από λίγα και διαχρονικά κομμάτια που ενσωματώνουν το DNA και των δύο brands, συνδυάζοντας μοναδικά την τεχνική και την πολιτιστική κληρονομιά της Reebok με το μοναδικό όραμα των σχεδιαστών. Με έμπνευσή τους την ολιστική προσέγγιση για τη φροντίδα του αθλητή μετά την άθληση, τα ρούχα έχουν δημιουργηθεί με τεχνικές και υφάσματα που έχουν θεραπευτικά αποτελέσματα για το σώμα.

Οι δύο νέες, απόλυτες γεύσεις του φθινοπώρου μόνο στα Starbucks Το φθινόπωρο δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς την αγαπημένη γεύση του Pumpkin Spice Latte που επιστρέφει και φέτος για περιορισμένο χρονικό διάστημα στα Starbucks. Το Pumpkin Spice Latte συνδυάζει τη γλυκιά γεύση της κολοκύθας με espresso, γάλα, σαντιγί και μπαχαρικά και κάθε χρόνο αποκτά όλο και περισσότερους φανατικούς φίλους που ανυπομονούν για την επιστροφή του. Επιπλέον, φέτος τα Starbucks παρουσιάζουν μια νέα φθινοπωρινή πρόταση, το Caramelised Pecan Latte, που αναδεικνύει τη σπάνια γεύση του pecan και την κρεμώδη υφή ενός latte, συνδυάζοντάς τες με την ένταση του espresso, πλούσια σαντιγί και μοναδική σος αλμυρής καραμέλας.

«I see colors everywhere», μια έκθεση που επιμελήθηκε η Fabrica της Benetton H United Colors of Benetton παρουσίασε την έκθεση «I see colors everywhere» στο μουσείο Triennale Design στο Μιλάνο. Οι επισκέπτες της έκθεσης βυθίστηκαν σε μια ιστορία χρωμάτων έτσι όπως τη διηγήθηκαν όχι μόνο τα ενδύματα της νέας συλλογής της Benetton για τη σεζόν Άνοιξη-Καλοκαίρι 2018 αλλά και τα έργα των σπουδαστών της Fabrica, του Ερευνητικού Κέντρου Τέχνης και Επικοινωνίας της Benetton.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

ΒΙΒΛΙΟ

ΓΕΥΣΗ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για τον Φίλιπ Κ. Ντικ.

Η Νίκη Μηταρέα δοκιμάζει τα νέα έθνικ εστιατόρια.

Τι θα δούμε στην 4η έκθεση «Ζυθογνωσία».

40

σελιδα

44

σελιδα

46

σελιδα

48

ΣΙΝΕΜΑ Una mujer fantastica Αποκάλυψη η Χιλιανή τρανς ηθοποιός Ντανιέλα Βέγκα. Κριτική από τον Θ. Κουτσογιαννόπουλο.

σελιδα

ΣΙΝΕΜΑ Blade Runner 2049

43

O Ντενί Βιλνέβ (H Άφιξη) σκηνοθετεί το σίκουελ του εμβληματικού Blade Runner με τον Ράιαν Γκόσλινγκ, τον Τζάρεντ Λέτο και τον Χάρισον Φορντ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ένας νέος blade runner, ο αστυνομικός Κ (Ράιαν Γκόσλινγκ), ξεσκεπάζει ένα παλιό μυστικό που μπορεί να φέρει ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνία στο απόλυτο χάος. Η ανακάλυψη αυτή τον οδηγεί στην αναζήτηση του Rick Deckard (Χάρισον Φορντ) που είναι εξαφανισμένος τα τελευταία 30 χρόνια. Η πρώτη ταινία, του Ρίντλεϊ Σκοτ, κυκλοφόρησε το 1982 και θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών. ä Κριτική από τον Θ. Κουτσογιαννόπουλο στη σελ. 42 5.10.17 – lifo

39

απο τη γεωργια παπασταμου

SmallTalk

ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

EVENTS

Top

9

STOEP TH S PR ES

1. ΜΟΥΣΙΚΗ Lapalux

Ο πολυσχιδής παραγωγός της Brainfeeder (της δισκογραφικής του Flying Lotus), ο οποίος έχει χαρακτηριστεί από την «Independent» «ο Barry White της electronica», έρχεται για την πρώτη του ζωντανή εμφάνιση στην Αθήνα. O Lapalux, που έχει εμφανιστεί σε φεστιβάλ όπως το Sόnar και το Field Day, κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, τον «Nostalchic», το 2013 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Αντίστοιχη αναγνώριση είχε και ο επόμενος δίσκος του, ο «Lustmore» (2015), που εξαντλήθηκε αμέσως. Ο Ιούνιος του 2017 έφερε το «Ruinism», το τρίτο του άλμπουμ στην Brainfeeder, το οποίο κινείται σε πιο σκοτεινά μονοπάτια. ä 6/10, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 21:00, εισ.: 10-13 ευρώ

μόπουλου και σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ευκλείδη. Η παράσταση αφηγείται την ιστορία του προδομένου Έλληνα ψηφοφόρου, τον μύθο του χρέους και τη σύγχυση του νεοκλασικού φαντασιακού με τη νεοελληνική πραγματικότητα. ä 6, 8, 10, 12, 14/10/17 & 5, 7, 10, 12, 14, 17, 19/1/18, Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, 20:30, εισ.: 12-25 ευρώ

3. ΜΟΥΣΙΚΗ 15 Χρόνια Κορμοράνος: Acid Baby Jesus/ Dollkraut/ Man Duo/ The Voyage Limpid Sound

Το λυκόφως των χρεών

Οι Acid Baby Jesus, λίγες μόλις μέρες μετά την κυκλοφορία του καινούργιου τους δίσκου (αλλά και τη νέα ευρωπαϊκή περιοδεία τους), οι Ολλανδοί Dollkraut και οι Φινλανδοί Man Duo θα εμφανιστούν ζωντανά στη σκηνή του Gagarin, γιορτάζοντας τα 15 χρόνια από την ίδρυση του Κορμοράνου. Τη βραδιά θα ανοίξουν οι Voyage Limpid Sound. ä 6/10, Gagarin205, Λιοσίων 205, 21:00, εισ.: 13-15 ευρώ

5–11

OKT. 40 lifo – 5.10.17

Οι 100 ρόλοι που δεν πρόλαβα να παίξω Με διάθεση αυτοσαρκασμού και μέσα από το «δράμα» ενός ηθοποιού σε υπαρξιακό πανικό, ο Δημήτρης Φραγκιόγλου καταπιάνεται με όλα τα ζητήματα που μπορεί να απασχολούν έναν άντρα σε κρίση ηλικίας, την αγωνία της αποδοχής και τον φόβο της απόρριψης.

11/10-29/11, Bios, Πειραιώς 84, Τετ.

21:00, εισ.: 8 ευρώ

2. ΘΕΑΤΡΟ

Η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εγκαινιάζει την επίσημη λειτουργία της στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με την πρώτη παρουσίαση της όπερας «Το λυκόφως των χρεών». Πρόκειται για μια ριζική διασκευή του «Λυκόφωτος των θεών» του Ρίχαρντ Βάγκνερ, σε μουσική μεταγραφή του Χαράλαμπου Γωγιού, λιμπρέτο του Δημήτρη Δη-

ΘΕΑΤΡΟ

4. ΘΕΑΤΡΟ Η Κυρά της Ρω Η Κατερίνα Μπερδέκα σκηνοθετεί τη Φωτεινή Μπαξεβάνη σε ένα συγκινητικό και ανθρώπινο κείμενο.

THE FACE

Μαρίνα Δανέζη Τι είναι το Gimme Shelter Film Festival;

Τον Σεπτέμβριο του 2002 το Gagarin205 έβαλε στόχο να δώσει στην αθηναϊκή νύχτα κάτι που έλειπε, έναν χώρο που να συνδυάζει τις δύο εμμονές του ιδρυτή του, του αείμνηστου Νίκου Τριανταφυλλίδη, τη μουσική με τον κινηματογράφο. Με κύριο μότο του «ενάντια στο mainstream» ξεκινά, λοιπόν, το Gimme Shelter Film Festival το 2002, αρχικά ως εναλλακτικό φεστιβάλ κινηματογράφου. Φέτος, μετά από χρόνια απουσίας του φεστιβάλ και υπηρετώντας πάντα το όραμα του Νίκου Τριανταφυλλίδη, αποφασίσαμε να επανεκκινήσουμε «το κινηματογραφικό ορμητήριο των αθεράπευτα ρομαντικών και αμετανόητων φαν των μουσικών ταινιών» και για δέκα Δευτέρες να διαμορφώσουμε το Gagarin205 ειδικά γι’ αυτούς που επιθυμούν όχι μόνο να δουν μια ταινία αλλά και να κουβεντιάσουν πάνω στη μουσική μέσω των πάνελ που θα μας βάλουν στο πνεύμα κάθε προβολής, και να απολαύσουν μουσικές εκπλήξεις, live tribute bands και πολλά άλλα. Πες μου μερικά πράγματα για τις ταινίες που επιλέχθηκαν και τους λόγους που τις ξεχωρίσατε. Θα απολαύσουμε για πρώτη φορά σε ελληνική αίθουσα ταινίες για τον εκκεντρικό Ντέιβιντ Μπόουι, τον αξεπέραστο περφόρμερ Φρέντι Μέρκιουρι, τους θρυλικούς Rolling Stones, τους Scorpions (μαζί με το φαν κλαμπ τους εννοείται). Εκτός των νέων ταινιών, παραγωγής της τελευταίας πενταετίας, θα θυμηθούμε και αγαπημένες παλιότερες για τον ξεσηκωτικό Screamin’ Jay Hawkins, τον ιδανικό αυτόχειρα Κurt Cobain και άλλες μοναδικές μορφές της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Εσύ ποια ανυπομονείς να δεις; Σίγουρα μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία είναι το Desert Age που αποτελεί το πρώτο σε βάθος ντοκιμαντέρ σχετικά με την ιστορία της desert rock ‘n’ roll σκηνής που διαμορφώθηκε στο Coachella Valley της Καλιφόρνιας από τα ’60s ως και τα ’90s. Στην ταινία εμφανίζονται, μεταξύ άλλων, οι Joshua Homme (Queens of the Stone Age), Dave Grohl (Foo Fighters) και Brant Bjork (Kyuss). Σκηνοθέτης, ο Κυπριο-αμερικανός Τζέισον Γεωργιάδης, τον οποίο γνωρίσαμε από κοντά το καλοκαίρι και μοιραστήκαμε τόνους αναμνήσεων και περιστατικών από τα γυρίσματα και όχι μόνο. Της συγκεκριμένης προβολής θα προηγηθεί ένα «κολασμένο» πάνελ με τους Ανδρέα Λάγιο (Nightstalker), Γιάννη Βράζο (Planet of Zeus), Άννα Παπαθανασίου (Puta Volcano) και συντονιστή τον Μάκη Πλαγερίδη (DJ και μέλος της ιστορικής ομάδας των Psychograndmammas).

9/10-11/12, Gimme Shelter Film Festival, Gagarin205, Λιοσίων 205, εισ.: 7 ευρώ

ΜΟΥΣΙΚΉ Tigran Hamasyan

O νεαρός Αρμένιος πιανίστας που έχει στρέψει πάνω του το διεθνές ενδιαφέρον της τζαζ έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο μουσικός καταφέρνει να εμφυσήσει στη μουσική του στοιχεία της κουλτούρας και των παραδόσεων της πατρίδας του.

Ο μονόλογος εμπνέεται από τη ζωή της Δέσποινας Αχλαδιώτη, της επονομαζόμενης Κυράς της Ρω. Γεννημένη στο Καστελόριζο, η Δέσποινα τόλμησε να παντρευτεί τον άντρα που έβοσκε τα ζωντανά του πατέρα της κόντρα στη θέληση της οικογένειάς της, δεν δίστασε να μετακομίσει μαζί του στο ακατοίκητο νησί της Ρω και να μείνει μόνη της εκεί πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του, υψώνοντας καθημερινά την ελληνική σημαία απέναντι από τα τουρκικά παράλια. ä 5-22/10, Σφενδόνη, Μακρή 4, Τετ. 21:30, Πέμ.Σάβ. 21:00, Κυρ. 18:00, εισ.: 10-15 ευρώ

6. ΜΟΥΣΙΚΗ

ντοκουμέντα, βιογραφικές λεπτομέρειες, εικαστικά έργα και εγκαταστάσεις βίντεο αποτυπώνουν την Αθήνα της κρίσης. ä5- 23/10, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύρος, καθημερινά 18:00-22:00, είσοδος ελεύθερη

Daniel Deluxe/ Space Blanket

8. ΜΟΥΣΙΚΗ Cassy

5. ΘΕΑΤΡΟ Το έξυπνο πουλί

Εμπνευσμένος από video games, ταινίες τρόμου και anime από τη δεκαετία του ’80 και τις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο Daniel Deluxe ξεκίνησε την καριέρα του στη μουσική τέλη του 2013 στην Κοπεγχάγη. Συνδυάζοντας δυναμικά kicks και σκοτεινά basslines, ο Deluxe είναι ένας από τους πιο γνωστούς μουσικούς παραγωγούς της synthwave σκηνής. Support από τον Space Blanket και DJ sets από τους Right Knider, Simos Ares και Sonny Crockett & the Mighty Robot. ä 13/10, Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, 23:00, εισ.: 7 ευρώ

7/10, Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός», πλ. Αγίου Γεωργίου, Καρύτση 8, 21:00, εισ.: 15-30 ευρώ

Μετά από διαδοχικά sold out, η φάρσα του Φεντό σε διασκευή και σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη και Γιώργου Κατσή επιστρέφει. Η υπόθεση του έργου αφορά τη μοιχεία, τις παρεξηγήσεις και τα ψέματα των έξι χαρακτήρων που προσπαθούν απεγνωσμένα να επιβεβαιώσουν τον ανδρισμό ή τη θηλυκότητά τους (αποτυγχάνοντας παταγωδώς), ενώ τίθενται ερωτήματα σχετικά με τη σύμβαση του γάμου και την αντοχή της πραγματικής αγάπης. ä 6-29/10, Tempus Verum- Εν Αθήναις, Ιάκχου 19, Τετ.-Σάβ. 21:00, Κυρ. 19:00, εισ: 5-12 ευρώ

7. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Καλλιτέχνες στην Αθήνα Πόλη της κρίσης Το ερευνητικό και εκθεσιακό έργο θέτει ερωτήματα για τη σχέση μεταξύ της κρίσης και της καλλιτεχνικής παραγωγής στην Ελλάδα. Δεκατέσσερις σύγχρονοι καλλιτέχνες που εργάζονται στην Αθήνα εκφράζουν την καλλιτεχνική τους εξέλιξη εν μέσω της ελληνικής κρίσης, καθώς και τις επιπτώσεις της στην προσωπική τους ζωή και εργασία. Μέσα από φωτογραφικά

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Zhang Yexing Μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες Κινέζων καλλιτεχνών της γενιάς του, ο Zhang Yexing δημιουργεί ζωγραφικά έργα που χαρακτηρίζονται από αμέτρητες και πυκνές στρώσεις χρώματος και αποπνέουν μοναξιά και νοσταλγία. Έως 14/11, Bernier/ Eliades, Επταχάλκου 11, Θησείο, Ωράριο λειτουργίας: Τρί.-Παρ.

10:30-18:30 & Σάβ. 12:0016:00, είσοδος ελεύθερη

H πρώτη διεθνής καλεσμένη της σεζόν για το Perestroika είναι η Αυστριακή DJ και παραγωγός Cassy, με εικοσαετή καριέρα και εμφανίσεις στα μεγαλύτερα dance stages και φεστιβάλ του πλανήτη. Ο ήχος της είναι μια μείξη house και techno με ζεστασιά, βάθος και κομψότητα. Μαζί της στα decks σε intro και outro set, το δίδυμο των Gus & Bonso και ο ιδρυτής του Danceteria project, ClubKid. ä 7/10, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 00:00, εισ.: 10 ευρώ

9. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ath1281, Bro & Boozie Η δεύτερη ατομική έκθεση του εικαστικού που δραστηριοποιείται στον δημόσιο χώρο συμπεριλαμβάνει δισδιάστατα έργα, μια εγκατάσταση και ένα fanzine. Μέσα από αυτά ο ath1281 απεικονίζει καθημερινές ιστορίες και καταστάσεις που μπορούν να γίνουν αντικείμενο διαφορετικών ερμηνειών και αντικρουόμενων αναγνώσεων. ä Έως 29/10, Temporary Duplex, Επικούρου 16, Τετ.-Κυρ. 12:00-18:00, είσοδος ελεύθερη

5.10.17 – lifo

41

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Blade Runner 2049

Σκηνοθεσία: Ντενί Βιλνέβ Πρωταγωνιστούν: Ράιαν Γκόσλινγκ, Χάρισον Φορντ, Ρόμπιν Ράιτ, Τζάρεντ Λέτο

Κινηματογράφος

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Τριάντα χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, ένας νέος blade runner, ο αστυνομικός Κ, ξεσκεπάζει ένα παλιό μυστικό που μπορεί να φέρει ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνία στο απόλυτο χάος. Η ανακάλυψη αυτή τον οδηγεί στην αναζήτηση του Ρικ Ντέκαρντ, ενός άλλου Blade Runner της αστυνομίας του Λος Άντζελες που έχει εξαφανιστεί τα τελευταία 30 χρόνια.

Το Blade Runner 2049 δεν είναι remake ή επανατοποθέτηση του εμβληματικού αριστουργήματος του Ρίντλεϊ Σκοτ. Πρόκειται για συνέχεια του έργου που βασίστηκε στο δυστοπικό και ελλειπτικά οραματικό Ηλεκτρικό Πρόβατο του Φίλιπ Κ. Ντικ, πάντα στο ζοφερό, βροχερό Λος Άντζελες, 30 χρόνια αργότερα. Το κοινωνικό χάος είναι δεδομένο – και ολοφάνερο. Έχει προηγηθεί ένα black out και τα περισσότερα αρχεία έχουν σβηστεί. Ο Blade Runner, ο διώκτης του εγκλήματος, είναι ο Ράιαν Γκόσλινγκ, ο Κ, ένας αποτελεσματικός, υπεύθυνος αστυνομικός, ο οποίος αναφέρεται στην υπολοχαγό Τζόσι (Ρόμπιν Ράιτ). Αν θυμάστε, ο κατασκευαστής των replicants, ο Ταϊρέλ, έχει δολοφονηθεί από ένα προηγμένο δημιούργημά του (ο Ρούτγκερ Χάουερ, ο οποίος απαιτούσε προέκταση ζωής, αλλά δεν κατάφερε να αυτοτροποιηθεί) και τη θέση του πήρε ο Νιάντερ Γουάλας, ένας ζεν φιλόσοφος που ζει σαν ημίθεος (ο Τζάρεντ Λέτο, απόκοσμα φωτισμένος), με δεξί του χέρι τη Luv. Ο Κ λαμβάνει την εντολή να αναστείλει μια επικίνδυνη κατάσταση, ένα μυστικό, που αν διαδοθεί, «μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο». Η έρευνά του τον οδηγεί στα ίχνη του αστυνόμου Ντέκαρντ (Χάρισον Φορντ, στην καλύτερή του στιγμή στο σινεμά, εδώ και δεκαετίες!), ο οποίος εξαφανίστηκε 30 χρόνια πριν, και ενώ οι ερωτήσεις αθροίζονται, η Luv έχει πάρει προσωπικά την υπόθεση. Ποιος ή ποια είναι ανδροειδές, ποια ανάμνηση είναι αληθινή, ποιος κρατά το κλειδί του μυστικού και ποιος απ’ όλους θα επιζήσει είναι η μία πλευρά του πολύγωνου σασπένς που δημιουργεί η ταινία, και η υπερβολική ανάλυση εμπίπτει στην επικίνδυνη ζώνη των spoilers. Ωστόσο, αυτά που μετράνε είναι η ουσία, τα διλήμματα και οι συγκρούσεις που αναπτύσσονται με βραδυφλεγή ένταση από τον Ντενί Βιλνέβ, ο οποίος κατορθώνει όχι μόνο να μην προδώσει το σύμπαν του πρωτοτύπου και μαζί τις προσδοκίες των ορκισμένων πιστών αλλά να

εμβαθύνει στην υπαρξιακή ηθική, να συνεχίσει το ρευστό πλέγμα της αβεβαιότητας και να ανανεώσει την ελπίδα σε μια αρμονικότατη εξίσωση του μεγέθους με την καλλιτεχνικότητα, του θεάματος με τη συνείδηση. Διότι η κλίμακα του Blade Runner 2049 είναι τεράστια και ταυτόχρονα τέλεια διαχειρίσιμη, με φυσικά σκηνικά ανακτορικού ύψους, τα κίτρινα χρώματα του Ρότζερ Ντίκινς να ζαλίζουν και τα γκρίζα να παγώνουν (η 14η υποψηφιότητά του είναι τελειωμένο γεγονός και το Όσκαρ, αν δεν του δοθεί, κανονικό ποινικό αδίκημα), το ύφος αυστηρό σε σημείο που κόβει τα πόδια και το τέμπο μαεστρικά ζυγισμένο. Ο τρόπος που αφηγείται ο Βιλνέβ τη μοναξιά και την ανθρωπιά προκαλεί δέος: η επιλογή του να βρίσκει χρόνο για να καταδείξει χαρακτήρες αντί απλώς να επιδείξει ιδέες δεν συναντάται πουθενά σε ένα είδος που συχνότατα αναδίδει άγχος και πίεση, ακριβώς επειδή οι εμπορικές απαιτήσεις σκεπάζουν τις προθέσεις και την όποια πηγή (ό,τι έσπειρε στην Άφιξη εδώ ευδοκιμεί πανηγυρικά). Από το αρχικό Blade Runner, το πρώτο μοντάζ του οποίου έχει δηλώσει πως αγάπησε πραγματικά, πήρε όλα τα στοιχεία που θα τον οδηγούσαν σε ένα επίμονο και επίπονο ταξίδι στην αλήθεια και άφησε στην άκρη τον φιλμ νουάρ πυρήνα. Στο 2049 δεν υπάρχει παρόμοιο στυλιζάρισμα, ούτε η μοιραία γυναίκα στο πρόσωπο της Ρέιτσελ, η οποία έφυγε με τον Ντέκαρντ προς άγνωστη κατεύθυνση ή μάλλον το έσκασε μαζί του, ανάλογα με το ποιο cut προτιμάτε. Η μουσική επένδυση του Χανς Ζίμερ επιβάλλεται παρά γλυκαίνει, όπως το αξέχαστο σκορ του Βαγγέλη Παπαθανασίου, εντούτοις μένει μια αίσθηση νοσταλγίας για μια ζωή που ενδεχομένως να μην έχει βιωθεί, σαν τις ένθετες μνήμες που προβληματίζουν όσους τις ανακαλούν, και τον σημαντικό σπιρτάνθρωπο-οριγκάμι του πρώτου φιλμ, που

εδώ δίνει τη θέση του σε ένα ξύλινο μικροσκοπικό αλογάκι. Αντί να παγιδευτεί σε μια αναπαράσταση του πρώτου μέρους, ο Βιλνέβ αναζητά τον μίτο του μύθου, σκαλίζει τις έννοιες του νηφάλια, χωρίς στρυφνές περιττολογίες, και χτίζει ακόμα πιο αξιομνημόνευτους χαρακτήρες: από τον αινιγματικό Σάπερ Μόρτον (ο Ντέιβ Μπαουτίστα αναπάντεχα ευάλωτος) και τις δύο γυναίκες αμφίβολης προέλευσης και κατάληξης, την Joi, την εικονική σύντροφο του Κ που μεταμορφώνεται από σκαμπρόζα νοικοκυρούλα σε σκλάβα του σεξ σε κλάσμα δευτερολέπτου, και την ασταμάτητη Luv (αποκάλυψη η Ολλανδή Σίλβια Χουκς), ως το πορτρέτο της άτεγκτης, μέχρι την πικρή ανατροπή, Τζόσι της Ρόμπιν Ράιτ και, φυσικά, τους δύο πρωταγωνιστές. Σε ένα εμπνευσμένο καστ, ο Ράιαν Γκόσλινγκ με τα ασύμμετρα μάτια, τη σταθερά καλή μυϊκή κατάσταση και την παιγνιώδη έκφραση του προσώπου του ενσωματώνει ένα συναρπαστικό δραματικό οξύμωρο, ενώ ο Ντέκαρντ του Φορντ εμφανίζεται δυναμικά από το πουθενά, όχι ως διασταύρωση του Σαμ Σπέιντ με τον Φίλιπ Μάρλοου, όπως βαρύθυμα, μαγκιόρικα και απολαυστικά παρέπεμπε στο original, αλλά ως υπενθύμιση ενός αυθεντικού αντιήρωα που δεν πέφτει αμαχητί σαν τα ολογράμματα του Φρανκ Σινάτρα και του Έλβις Πρίσλεϊ, σε μια σκηνή που φέρνει στον νου περιέργως τη σεκάνς με τους καθρέφτες στον Κίτρινο πράκτορα του Χονγκ Κονγκ με τον Μπρους Λι! «Το λες επειδή δεν έχεις δει να ξετυλίγεται μπροστά σου ένα θαύμα» λέει ο Μόρτον στον Κ στο ξεκίνημα και, όντως, ένα μικρό κινηματογραφικό θαύμα εκτυλίσσεται στις σχεδόν τρεις ώρες που διαρκεί το Blade Runner 2049. Αναλογικά, δεν είναι παράτολμο να παραδεχτώ πως αποτελεί τον Νονό 2 της επιστημονικής φαντασίας, και μάλιστα από άλλον σκηνοθέτη. Ευτυχώς, οι μπάλες μένουν στον αέρα και έπεται συνέχεια.

VILLAGE RENTI 4,5,8,14,15 - VILLAGE MALL 4,5,8,10,11,14 - VILLAGE PAGRATI 2,4 - VILLAGE FALIRO 4,5,6,9 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 4,5 - ODEON ESCAPE 4,5 - ODEON STARCITY 5,7,8 - ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ,4 ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,2,3 - ΑΝΟΙΞΗ 1 - ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΕΛΛΗ - ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΚΙΜΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 2,3,5 - ΟΣΚΑΡ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΑΛΙΚΗ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕΑΚ

42 lifo – 5.10.17

Η ΛΙΑΚΑΔΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ Un beau soleil intérieur

ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ Una mujer fantastica

Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΣΤΗ ΣΙΚΑΛΗ Rebel in the rye

Σκηνοθεσία: Κλερ Ντενί Πρωταγωνιστούν: Ζ. Μπινός, Μ. Πονταλιντές, Ν. Ντιβοσέλ, Ζ. Ντεπαρντιέ

Σκηνοθεσία: Σεμπαστιάν Λέλιο Πρωταγωνιστούν: Ντ. Βέγκα, Ν. Σααβέντρα

Σκηνοθεσία: Ντάνι Στρονγκ Πρωταγωνιστούν: Ν. Χουλτ, Κ. Σπέισι

Η Ιζαμπέλ, μια Παριζιάνακαλλιτέχνις και χωρισμένη μητέρα, δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια να βρει τον έρωτα. Οι προσδοκίες και η απογοήτευση κάνουν πολλούς κύκλους και παρ’ όλες τις ατυχίες η προσπάθειά της συνεχίζεται.

Εκεί που περιμέναμε μια αγγλόφωνη επιστημονική φαντασία από την Κλερ Ντενί, η Γαλλίδα σκηνοθέτις επανέρχεται με ακριβώς το αντίθετο, μια ημι-κωμική, τρυφερή και ντελικάτη βουτιά στον γυναικείο ψυχισμό στο πρόσωπο μιας 50άρας ζωγράφου, της Ιζαμπέλ, η οποία είναι χωρισμένη με παιδί και διασχίζει τις σχέσεις της με τους άντρες όπως μια αμαξοστοιχία που μπερδεύει συνεχώς τις στάσεις. Είναι η ηλικία (λίγο μετά τα 50), θεωρεί, αλλά λίγο μετά της συμβαίνει κάτι εντελώς νεανικό: βρίσκει έναν λακωνικό άντρα σε ένα κλαμπ και αφήνεται στη μουσική, σαν έφηβη, σαγηνεύεται, χορεύει, κάνει έρωτα μαζί του. Έπειτα, έρχεται το ταξικό θέμα, τι θα πει μαζί του, τι θα πουν οι φίλοι της… Δεν τη νοιάζει και τόσο. Αλλά, τελικά, τη νοιάζει. Με τον σύζυγό της εξακολουθεί να κάνει σεξ, αλλά βαριέται. Σε έναν άλλον εκτιμά την ευγένεια και την ορθά διατυπωμένη ευθύτητά του. Δεν ξέρει τι θέλει, συνεπώς πώς θα αποκτήσει το ιδανικό; Ξεκινώντας από έναν τραπεζίτη και καταλήγοντας σε έναν άνδρα μέντιουμ, η διαδρομή της όμορφης γυναίκας αντανακλά με γλαφυρότητα και πολλή αλήθεια ερωτήματα χωρίς απάντηση, μια σύγχυση που σκηνοθετικά επαναπροσδιορίζει την εμφατικά visual Ντενί σε μια περιοχή ανάμεσα στον Ερίκ Ρομέρ των νόστιμων ανθρώπινων διλημμάτων και τον Νόα Μπάουμπακ της φαυλότητας στους αστικούς-καλλιτεχνικούς κύκλους. Η δε κινηματογραφική συνάντηση της Μπινός με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ μερικά χρόνια μετά τα αγενέστατα σχόλια του ασυμμάζευτου γίγαντα της υποκριτικής απέναντι στη συνάδελφό του (έκτοτε διαλύθηκε η μεταξύ τους παρεξήγηση) είναι ένα απολαυστικό κλείσιμο του ματιού που διαρκεί πολύ, αλλά έχει τρομερό γούστο, σε μια ταινία που λέει τα πάντα ανάμεσα στις γραμμές του πυκνού της διαλόγου. ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 4 - ΑΙΓΛΗ 1,2 - ΑΣΤΥ - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 2 - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΔΙΑΝΑ - ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ

Η ΛΕΠΊΔΑ ΤΟΥ ΑΘΆΝΑΤΟΥ Blade of the Immortal

Οι ερωτευμένοι Μαρίνα και Ορλάντο σχεδιάζουν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους μαζί. Ένα απρόσμενο συμβάν όμως θα φέρει τη Μαρίνα αντιμέτωπη με την οικογένεια του συντρόφου της.

Όπως η Γκλόρια αντιγύρισε με κρότο τις προσδοκίες των άλλων για εκείνη, έτσι και η Μαρίνα, στην ταινία του ανερχόμενου Χιλιανού Σεμπαστιάν Λέλιο, σε παραγωγή Πάμπλο Λαραΐν και Μάρεν Άντε, αντιστέκεται σθεναρά στη βίαιη αντίδραση των Αρχών και της οικογένειας του συντρόφου της που πέθανε ξαφνικά, στα χέρια της. Το πρόβλημα είναι σαφές: η Μαρίνα είναι τρανσέξουαλ, συνεπώς οι Αρχές υποψιάζονται τον κόσμο από τον οποίο προέρχεται και την κοινωνική περιοχή στην οποία πιθανώς κινείται, ενώ η πρώην σύζυγος και ο ενήλικος γιος του συντρόφου της αμφισβητούν ανοιχτά τις προθέσεις της, προβάλλοντας την ντροπή και την άρνησή τους σε ένα πλάσμα υποδεέστερο και μιαρό γι’ αυτούς. Κι ενώ στην Γκλόρια ο Λέλιο προχώρησε με έναν συγκινησιακό, πιο συνετό νατουραλισμό, στη Φανταστική Γυναίκα επιστρατεύει τις τεχνικές του ψυχολογικού θρίλερ, πασπαλίζοντας την πλοκή, ειδικά στο δεύτερο μέρος, με σκηνές φαντασιακού λυρισμού, όχι πάντα στενά δεμένες με την πλοκή ή λειτουργικές. Το πιο ενδιαφέρον εύρημα της ταινίας, που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνου, είναι η οπτική της γωνία. Η Μαρίνα είναι η γραφή και ο φακός, το σενάριο και η κάμερα, και με τον τρόπο που εξελίσσεται στο στόρι αποκαλύπτει σταδιακά την ανθρώπινη διάστασή της, απαντώντας στην κυνική αστυνομικό που την επιβλέπει και την εξετάζει, αλλά και στους υπόλοιπους που με μοχθηρία την απορρίπτουν ως ένα αταξινόμητο αξιοπερίεργο, αποδεικνύοντας πως διαθέτει προσωπικότητα ικανή να συνέλθει, να πενθήσει και να αντεπεξέλθει, περισσότερο ως εκδοχή της αυτόνομης Στρέλλας και όχι ως μια ετερόφωτη παραλλαγή της Ντιλ από το Παιχνίδι των Λυγμών.

Στο 100ό σκηνοθετικό του credit σε διάστημα 26 χρόνων, ο Τακάσι Μίικε βρίσκεται σε οίστρο και παίρνει μια ιστορία σαμουράι, προσθέτει πολλά υπερφυσικά στοιχεία, παίρνει ακραίες πρωτοβουλίες, ως συνήθως, αλλά καταφέρνει, μέσα από ένα σύνολο που μοιάζει με χάος, να βρει την ισορροπία, προσφέροντας αιματοβαμμένο θέαμα που θα απολαύσουν κυρίως οι ορκισμένοι fans του. Το υπερστυλιζάρισμα, πάντως, δύσκολα θα ενοχλήσει και τους υπόλοιπους, σε αντίθεση με το επαναληπτικό στοιχείο των σκηνοθετικών του τρικ που μετατρέπεται σε αφηγηματικό, συμβάλλοντας στη «βαριά» διάρκεια της ταινίας, μέρος και αυτό μιας ηθελημένης υπερβολής. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

Κινηματογραφικό ντεμπούτο του πεπειραμένου σεναριογράφου (The Butler, Hunger Games), ηθοποιού και σκηνοθέτη τηλεοπτικών σειρών Ντάνι Στρονγκ. Το θέμα της ταινίας, η σχετικά γνωστή προσωπική διαδρομή του πιο μυστικοπαθούς συγγραφέα όλων των εποχών, του Τζέι Ντι Σάλιντζερ, από τα νεανικά του χρόνια και τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια ως τον εμβληματικό Φύλακα στη Σίκαλη, που, για να μην μπερδευόμαστε, άλλαξε τα πάντα όχι μόνο στην αμερικανική λογοτεχνία αλλά και στην κουλτούρα της χώρας, δίνεται με επεξηγηματικό, γυαλισμένο, αφηγηματικά στρωτό, εύπεπτο σκηνοθετικό ύφος σε μια προφανή απόπειρα εκλαΐκευσης στα καθ’ ημάς ενός άλυτου γρίφου – τα ίχνη του Σάλιντζερ χάνονται οριστικά μετά το Φράνι και Ζούι και ως τον θάνατό του, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες για διάρρηξη της οριστικής του απόφασης να αναχωρήσει από τα κοσμικά και να μη δημοσιεύει. Κι ενώ ο Στρονγκ αναπλάθει τη ζωή ενός «κανονικού» νέου, ορμητικού, φιλόδοξου και ξεροκέφαλου ανθρώπου που δοκίμασε την απόρριψη του πατέρα του, σχεδόν απώλεσε τα λογικά του επιστρέφοντας από τον πόλεμο, έχασε στο παιχνίδι του έρωτα και κάκιωσε με πολλούς ώσπου να βρει τη γαλήνη στον βουδισμό, τα λόγια του εξαιρετικού καστ, με πρωταγωνιστές τον Νίκολας Χουλτ ως Σάλιντζερ και τον Κέβιν Σπέισι

ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 1,3 - ODEON ESCAPE 7 - ODEON STARCITY 3,10 - ΑΒΑΝΑ - ΑΕΛΛΩ 2 ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - CINERAMA - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΝΑΝΑ 3 - ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1,2 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΖΕΑ - ΦΟΙΒΟΣ

WILD MOUSE Wilde Μaus Σκηνοθεσία: Γιόζεφ Χάντερ Πρωταγωνιστούν: Γ. Χάντερ, Π. Χίρτσεγκερ Η ήρεμη ζωή ενός καταξιωμένου μουσικοκριτικού εκτροχιάζεται όταν απολύεται από την εφημερίδα.

Ένας από τους γνωστότερους και αγαπητότερους κωμικούς της Αυστρίας, ο Γιόζεφ Χάντερ, με πληθώρα επιτυχιών στο σινεμά (πρόσφατα τον είδαμε ως Στέφαν Τσβάιχ και ήταν εξαιρετικός), κάνει το ντεμπούτο του στη σκηνοθεσία με μια κωμικοτραγική ιστορία κρίσης μέσης ηλικίας του μουσικοκριτικού Γκέοργκ που απολύεται στα 50 του και όλα καταρρέουν στο μικρό του σύμπαν. Η εκδίκηση είναι το μοτέρ του δράματος και, φυσικά, κάκιστος σύμβουλος της λογικής, και στο Wild Mouse, που είδαμε στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Βερολίνου, ο Χάντερ αξιοποιεί το ταλέντο του στο πικρό χιούμορ, με μπόλικο αυτομαστίγωμα, υπολογισμένες εξάρσεις και κομψές παρεμβάσεις κάτω από τους ήχους των γνωστότερων συνθετών στην Ιστορία, αλλά χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία ή, έστω, αρκετή μοχθηρία. ΑΙΓΛΗ 2 - ΔΑΝΑΟΣ 2 - ΕΛΛΗ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 2 - LOVE IN ROME - ΖΕΦΥΡΟΣ ΘΕΡΙΝΟ

ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS - ΝΙΡΒΑΝΑ

ΣΤΟ ΚΈΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΎΚΛΟΥ Into the centre Σκηνοθεσία: Ορφέας Περετζής Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί για επτά χρόνια τα 35 μέλη της θεατρικής ομάδας Ρόδα, στα παρασκήνια κατά τη διάρκεια καλοκαιρινών παραστάσεων σε ανοιχτά θέατρα, αλλά και προσωπικές στιγμές των μελών εκτός

Σκηνοθεσία: Τακάσι Μίικε Πρωταγωνιστούν: Τ. Κιμούρα, Χ. Σουγκισάκι Ο σαμουράι Μάντζι κουβαλάει την κατάρα της αθανασίας, μετά το πέρας μιας μάχης. Με τον φόνο της αδερφής του να στοιχειώνει το μυαλό του, ο Μάντζι γνωρίζει πως θα πάρει πίσω την ψυχή του μόνο αν πολεμήσει το κακό.

Ο νεαρός Τζ. Ντ. Σάλιντζερ φλερτάρει και πολεμά στις πρώτες γραμμές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτές είναι οι εμπειρίες που θα διαμορφώσουν τη δημιουργία του αριστουργήματός του «Ο φύλακας στη σίκαλη».

στον ρόλο του μέντορα, δεν είναι πειστικά σε πολλές σκηνές. Εξαίρεση, η ωραιότατη στιγμή της τελικής συνάντησης Χουλτ με Σπέισι, όπου ο θυμός, η συγχώρεση, η νοσταλγία και η προοπτική μιας σκληρής απόφασης σφραγίζουν την αβέβαιη αυτοθυσία ενός μελλοντικού ερημίτη.

θεάτρου.

Το ερώτημα αν είναι υπερβατική η εμπειρία ενός ανθρώπου που αφήνει για λίγο την πραγματική ζωή και ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή μπροστά σε κάποιες δεκάδες μάτια τουλάχιστον πραγματεύεται το ντοκιμαντέρ του Ορφέα Περετζή. Γυρισμένο σε ασπρόμαυρη εικόνα σε ένα διάστημα 7 ετών, ο Περετζής εναρμονίζει τον φακό του με τους ήρωες εντός και εκτός σκηνής, προσπαθώντας να αναδείξει το μεγαλείο του θεάτρου μέσα από τη συμμετοχή σε αυτό, αλλά και την επιρροή του ως τέχνης στη ζωή των συμμετεχόντων. Αναμφίβολα εξειδικευμένο και προορισμένο κυρίως για το θεατρικό κοινό, αλλά παράλληλα μια αξιέπαινη, σχεδόν εμμονική και πολύ κοπιαστική προσπάθεια. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

ODEON ΟΠΕΡΑ 1

5.10.17 – lifo

43

SCI-FI ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ποιος είναι ο γνωστός άγνωστος Φίλιπ Κ. Ντικ Το σίκουελ του Blade Runner βγαίνει αυτές τις μέρες στις αίθουσες και είναι η αφορμή για να θυμηθούμε τον παρανοϊκό και ταλαντούχο συγγραφέα του βιβλίου που ενέπνευσε την ταινία.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Η

44 lifo – 5.10.17

ανατριχιαστική στιγμή κατά την οποία ο Χάρισον Φορντ θα περιπλανηθεί και πάλι στους δρόμους της φουτουριστικής Καλιφόρνιας έφτασε, καθώς το σίκουελ του Blade Runner, το Blade Runner 2049, ήρθε για να ξεσηκώσει τους απανταχού πιστούς του Φίλιπ Κ. Ντικ – γιατί μόνο τέτοιοι υπάρχουν, ειδικά όταν μιλάμε γι’ αυτό τον αλλόκοτο, γοητευτικά απροσάρμοστο, ευφυή και πρωτοποριακό τύπο με τη νεο-μπαρόκ πένα, που δεν εφησύχαζε παρά μόνο μέσα από τη γραφή. Για τους φανατικούς του sci-fi, ο Φίλιπ Κ. Ντικ θεωρείται κάτι σαν ροκ σταρ, για όλους τους υπόλοιπους παραμένει ένας ευφυής συγγραφέας που αξίζει, επιτέλους, να αλλάξει θέση στη βιβλιοθήκη και να ταξινομηθεί με τους κλασικούς. Ακόμα δεν έχει αποτιμηθεί πλήρως το αχαρτογράφητο έργο του, παρότι ο άλλοτε περιθωριακός συγγραφέας έχει πλέον περάσει στην πίστα των «μεγάλων» και δεν είναι πια ένας παρανοϊκός συνωμοσιολόγος αλλά αυτός που μελέτησε σε βάθος τους ανθρώπινους χαρακτήρες και προέβλεψε σκοτεινά σενάρια από νωρίς σαν ένας ρομαντικός προφήτης στην καρδιά της πιο παράδοξης ποίησης. Γι’ αυτό και τα αλληγορικά γραπτά του εύλογα φέρνουν στον νου τις εκστατικές και εμπνευσμένες αναφορές του

Έντγκαρ Άλαν Πόε, στον οποίο μοιάζει όχι μόνο ως προς τη ζοφερή ποιητικότητα αλλά και ως προς τον τρόπο που αδικήθηκε όσο ακόμα ήταν εν ζωή. Το έργο του αναγνωρίστηκε εκ των υστέρων, όπως και του Πόε, ενώ ο ίδιος υπήρξε τέκνο των εμμονών και του θανάτου, αφού γεννήθηκε πρόωρα μαζί με τη δίδυμη αδελφή του, που πέθανε στις 26 Ιανουαρίου του 1926. Το γεγονός αυτό θα στοιχειώσει τον Φίλιπ Κ. Ντικ για πάντα, καθώς ο τρόμος της απώλειας, καταστροφές και ασθένειες σκεπάζουν συχνά-πυκνά τις ιστορίες του. Ο θάνατος παραμονεύει και στις ατμοσφαιρικές λεωφόρους του Blade Runner, όταν, ύστερα από τον Τελικό Παγκόσμιο Πόλεμο, η ραδιενεργός μόλυνση δείχνει να έχει απλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη: οι περισσότεροι έχουν πεθάνει και όσοι έχουν επιβιώσει υποφέρουν από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Η ταινία που βασίστηκε στο Ηλεκτρικό Πρόβατο του Φίλιπ Κ. Ντικ –κυκλοφορεί στα ελληνικά σε μετάφραση Δημήτρη Αρβανίτη από τις εκδόσεις Κέδρος– επανέρχεται, παρά τις όποιες παρεκκλίσεις, ακριβώς σε αυτό το θέμα: στο νόημα της ανθρώπινης φύσης. Ο πρωταγωνιστής Ρικ Ντέκαρντ –άμεση η αναφορά στον φιλόσοφο Ρενέ Ντεκάρ–συνεργάζεται με τους αστυνομικούς ως κυνηγός ανδροειδών, τα

Το «Ηλεκτρικό Πρόβατο» και «Τα τρία στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος σε μετάφραση Δημήτρη Αρβανίτη. Το «Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος σε μετάφραση Χριστόφορου Λιθάρη.

οποία κατάφεραν να φτάσουν στη Γη, έχοντας προηγουμένως σκοτώσει τα αφεντικά τους. Λέγονται έτσι επειδή διαθέτουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά και δύσκολα θα τα ξεχώριζες από τους πραγματικούς ανθρώπους, κάτι που αναλαμβάνει να κάνει ο Ντέκαρντ. Όσο για το έπαθλο, αυτό θα είναι ένα πραγματικό πρόβατο αντί του ηλεκτρικού, το οποίο θα φροντίζει μαζί με τη γυναίκα του. Αλλά πώς ακριβώς θα καταφέρει ο Ντέκαρντ να ξεχωρίσει τους πραγματικούς ανθρώπους από τα ανδροειδή; Μοναδικό κριτήριο είναι η ενσυναίσθηση, μια απόδειξη πως στο κέντρο του σύμπαντος του Φίλιπ Κ. Ντικ βρίσκεται πάντα και πρωτίστως το συμπάσχειν, η τρυφερότητα και αυτό που θα μας κάνει και πάλι ανθρώπους. Σε μια εποχή κατά την οποία όλοι θέλγονταν από τις εξωφρενικές διαστάσεις του sci-fi και αναζητούσαν σε αυτό ίχνη από ρομπότ και εξωγήινους, ο ίδιος επέμενε στο πρωτογενές στοιχείο της ανθρώπινης διάρκειας. Κλείνοντας το μάτι στον υποψιασμένο αναγνώστη, τολμούσε να πάει την αφήγηση ένα βήμα παραπέρα, συγκεκριμένα σε ένα εξωγενές περιβάλλον όπου όλοι αναρωτιούνται για τα μελλούμενα και όλοι νιώθουν την απειλή όχι μόνο για τον εξωτερικό αλλά και για τον εσωτερικό τους κόσμο. Ήταν άλλωστε ο πρώτος που καθιέρωσε σε μυθιστόρημα τα ανθρωποειδή, σε μια προσπάθεια να δείξει ότι η ενσυναίσθηση, η δικαιοσύνη και η τρυφερότητα δεν χωράνε στα ενσαρκωμένα όρια. Το ερώτημα είναι σχεδόν πάντα το ίδιο: «Γιατί υπάρχει το κακό και το άδικο, τι είναι αυτό που κινεί τον κόσμο;». Βαρβάτες φιλοσοφικές αναζητήσεις διαπερνούν τις περισσότερες ιστορίες του Ντικ, όπως το άλλο αριστούργημα, που επίσης έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τον Δημήτρη Αρβανίτη και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος, Τα τρία στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς. Κυρίαρχη είναι, εν προκειμένω, η εικόνα του κακού δημιουργού μιας παράξενης αίρεσης που εμφανίζεται με διάφορες μορφές. Κατ’ ουσίαν, είναι ένας «διαπλανητικός μεγαλοβιομήχανος», ο οποίος αποβλέπει στον έλεγχο των πνευμάτων και των συνειδήσεων μέσα από ένα ναρκωτικό που λέγεται τσου-ζεντ. Με το σύνθημα «ο Θεός υπόσχεται αιώνια ζωή, εγώ την παραδίδω» φιλοδοξεί να γίνει ο νέος παντοκράτωρ μέσα από την κατίσχυση των μόνιμων παραισθήσεων. Και εδώ υπάρχουν όλα τα χαρακτηριστικά του Γουόρχολ με ισχυρές δόσεις από Κάφκα και με τη γνωστή τρομακτική προφητική ικανότητα που συνταράσσει ακόμα και τον σύγχρονο αναγνώστη σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη και την περιβαλλοντική καταστροφή που διείδε ο Φίλιπ Κ. Ντικ ήδη από τότε. Άλλωστε ήταν η αυξημένη ευαισθησία του που τον έκανε ευεπίφορο σε ενορασιακές επισημάνσεις, σε παρανοϊκές εκρήξεις και σε χωρισμούς. Το 1965 είχε προλάβει ήδη να συνάψει τρεις γάμους, η δεύτερη γυναίκα του, μάλιστα, ήταν Ελληνίδα, κάτι που ίσως εξηγεί τα πολλά ελληνικά ονόματα και τις ελληνικές αναφορές στα διηγήματά του, ενώ είναι ίσως και ο λόγος πού προσπάθησε να κατασκευάσει τον δικό του «ίδιο κόσμο» («idios kosmos», όπως τον ανέφερε, επηρεασμένος και από τη βαθιά γνώση αρχαίας φιλοσοφίας και την εμμονή του με τους Γνωστικούς). Οι αρχές της δεκαετίας του ’60 θα τον βρουν σε δημιουργικό οίστρο, οπότε και γράφει το πλέον αριστουργηματικό του βιβλίο, το Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Τόπος, σε μετάφραση Χριστόφορου Λιθάρη). Ειδικά σήμερα, με την επικράτηση της ακροδεξιάς στην Ευρώ-

πη, το βιβλίο φαντάζει ανατριχιαστικά επίκαιρο, καθώς περιγράφει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη: η Γερμανία και η Ιαπωνία έχουν κερδίσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχουν κατακτήσει την Αφρική και απειλούν όχι μόνο τη Γη αλλά και το Διάστημα. Όχι μόνο έχουν αποξηράνει τη Μεσόγειο –και πάλι η περιβαλλοντική καταστροφή– αλλά έχουν φτάσει, μετά την κατάκτηση της Γης, να στείλουν αστροναύτες στον Άρη, άλλη μια απόδειξη ότι η βαθιά γνώση της Ιστορίας και της ιστορικότητας στο έργο του Ντικ μπορεί να συνδυαστεί με την πιο αχαλίνωτη φαντασία. Το δυστοπικό αυτό δημιούργημα διαθέτει επιπλέον αρκετές δόσεις ρεαλιστικής αξιοσύνης, ίσως γιατί ο συγγραφέας του είχε βαθιά επίγνωση των πολιτικών που κυβερνούσαν τότε και θα κυβερνούσαν στο μέλλον. Τη δεκαετία του ’60 ήταν ακόμα νωπές οι αναμνήσεις του μακαρθισμού, ενώ ήταν γνωστή για τις διώξεις των αντιφρονούντων στον πόλεμο του Βιετνάμ, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλεγόταν και ο ίδιος ο Φίλιπ Κ. Ντικ. Η παράνοια, τα ναρκωτικά, ο Ψυχρός Πόλεμος και οι θεωρίες συνωμοσίας δεν τον άφησαν ανεπηρέαστο, όπως και κανέναν συγγραφέα της εποχής εκείνης που έζησε την αλλόφρονα ώσμωση του ’60 και του ’70. Χωρίς αυτό το ψυχεδελικό κλίμα ενδεχομένως να μην υπήρχαν αριστουργήματα όπως η Americana

Σε μια εποχή κατά την οποία όλοι θέλγονταν από τις εξωφρενικές διαστάσεις του sci-fi και αναζητούσαν σε αυτό ίχνη από ρομπότ και εξωγήινους, ο ίδιος επέμενε στο πρωτογενές στοιχείο της ανθρώπινης διάρκειας.

του Ντε Λίλο ή ο δικός του Άνθρωπος στο ψηλό κάστρο, που του απέφερε το βραβείο Ουγκό, μία από τις ελάχιστες διακρίσεις που αποκόμισε από τον κόσμο της λογοτεχνίας. Ουσιαστικά όμως τα οικονομικά του δεν τον βοήθησαν ποτέ να βγει από την αφάνεια, ενδεχομένως γιατί πάντοτε ήθελε να δουλεύει ανεξάρτητα, χωρίς ατζέντηδες, χωρίς να ανήκει σε κάποια από τις κάστες που υποστήριζαν το συγγραφικό σινάφι. Παρέμεινε αποσυνάγωγος μέχρι τέλους, έχοντας αποπειραθεί δύο φορές να αυτοκτονήσει, έχοντας συνάψει πέντε γάμους κι έχοντας καταστήσει την αμφιβολία και την καταιγιστική φαντασία απαράμιλλους όρους του πάντοτε ανοιχτού στις προκλήσεις κανόνα του. Ήξερε, άλλωστε, ότι είμαστε «φτιαγμένοι από το υλικό που πλάθονται τα όνειρα», όπως θα ήθελε ο φίλος του ο Σαίξπηρ, ευάλωτοι και ανυπεράσπιστοι, μετρώντας «τις στιγμές που χάνονται στον χρόνο όπως τα δάκρυα στη βροχή» – ακουγόταν σε μία από τις τελευταίες σεκάνς του πρώτου Blade Runner. Πέθανε στις 2 Μαρτίου του 1982, όταν ο εγκέφαλός του δεν άντεξε την ένταση, λίγους μόλις μήνες προτού προλάβει να βγει στις αίθουσες η κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου που μοιάζει να αναμοχλεύει πράγματα που απειλούν την καθημερινότητα και την ταυτότητά μας σήμερα περισσότερο από ποτέ.

ΚΑΥΤΟ ΜΕΛΑΝΙ

από τη μαρια δρουκοπουλου

3 βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν

ελενα φεραντε Η ιστορία της χαμένης κόρης Εκδόσεις Πατάκη Ολοκληρώνεται η Τετραλογία της Νάπολης, η ιστορία της φιλίας των δύο κοριτσιών από τη Νάπολη, δύο όψεις του ίδιου νοµίσµατος, που συγκρούονται, ξανασµίγουν και ανακαλύπτουν καινούργιες πτυχές της προσωπικότητάς τους και της φιλίας τους, µε φόντο την ιστορία της Ιταλίας αλλά και ολόκληρου του κόσµου.

george saunders Λήθη και Λίνκολν Εκδόσεις Ίκαρος Πώς ζούμε και πώς αγαπάμε, όταν ξέρουμε ότι όσα μας νοιάζουν κάποια στιγμή θα πάψουν να υπάρχουν; Με έναυσμα το γεγονός του θανάτου του γιου του Αβραάμ Λίνκολν το 1862, o συγγραφέας αφηγείται μια αξέχαστη καλειδοσκοπική ιστορία για την οικογενειακή αγάπη, την απώλεια, αλλά και τις δυνάμεις του καλού και του κακού.

kaρλο μπονινι, τζιανκαρλο ντε καταλντο Suburra Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας Το βιβλίο βασίζεται στους τελευταίους έξι μήνες της διακυβέρνησης Μπερλουσκόνι (Ιούνιος-Δεκέμβριος 2011) και θεωρήθηκε «προφητικό»: το τεράστιο σκάνδαλο, που ονομάστηκε «Mafia capital», ξέσπασε πράγματι έναν χρόνο μετά τη συγγραφή του. Οι σχετικές έρευνες έδειξαν ότι η πραγματικότητα ήταν πολύ χειρότερη. Ένα άρτιο μυθιστόρημα, ένα μάθημα ευρωπαϊκής αλλά και παγκόσμιας ιστορίας.

5.10.17 – lifo

45

TASTE OF THE WEEK

3 εστιατόρια που κοιτάζουν προς τα έξω! ☛ El Catrin ☛ Όμικρον ☛ Anadolu

οινικό ταξίδι

aπο τη νικη μηταρεα

Βγεςέξωεπιτέλους

Ένα οινικό ταξίδι στην Ικαρία, στην Κω, στη Λέσβο, στη Λήμνο, στη Μήλο, στην Πάρο, στη Σάμο, στη Σαντορίνη, στη Ρόδο και στη Χίο διοργανώνουν οι περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου και η Vinetum. Την Κυριακή 8 Οκτωβρίου, από τις 12:00 έως 20:00, στο ξενοδοχείο King George II στην πλατεία Συντάγματος οι οινόφιλοι θα μπορούν να δοκιμάσουν τα κρασιά των οινοπαραγωγών των νησιών. Η είσοδος είναι δωρεάν.

46 lifo – 5.10.17

δαμάσκιος

r Όσο κι αν καμαρώνουμε και νιώθουμε περήφανοι για τη δημιουργική ελληνική κουζίνα και τα πιάτα με ελληνική νοστιμιά, μας αρέσει να κλείνουμε το μάτι σε κάτι εξωτικό. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι βράδυ Δευτέρας το ολοκαίνουριο εστιατόριο El Catrin στη Γλυφάδα σφύζει από κόσμο που δείχνει να περνάει καλά και να απολαμβάνει την έξοδό του, εκεί όπου παλιότερα στεγαζόταν το Σαρδελάκι. Το νέο εστιατόριο σε κερδίζει αμέσως με την πολύχρωμη ζωγραφική στους τοίχους και στο ταβάνι, με τις χαρακτηριστικές μεξικάνικες φιγούρες και σχέδια φτιαγμένα με τέχνη από το χέρι του Αφρικανού ζωγράφου Άμπε Φερέιρα. Την καλόγουστη διακόσμηση συμπληρώνουν γκράφιτι και επιγραφές νέον. Μπάρα χαρούμενη, με τον Πάνο Χατζή να σερβίρει ωραία κοκτέιλ αλλά και φοβερές μαργαρίτες, όπως αυτή με το καπνιστό αλάτι. Η κουζίνα είναι ανοιχτή, με τους μάγειρες να δημιουργούν σε ανοιχτή θέα. Οι φιλόξενοι ιδιοκτήτες Ανδρέας Δούκας και Παναγιώτης Λεκάκος φροντίζουν να περάσεις όμορφα στο El Catrin. Το μενού της cocina latina έχει επιμεληθεί ο σεφ Στέφανος Στεφανίδης του Big Kahuna, έχοντας δώσει έμφαση στο μεξικάνικο φαγητό με παραδοσιακά προϊόντα όπως τα μαύρα φασόλια και ο κάκτος. Ο Στέφανος εξηγεί τη φιλοσοφία EL CATRIN της κουζίνας: «Τα κρέατα μαγειρεύονται με μεξικάνικο τρόπο και παρουσιάζονται και πιάτα σε εκδοχή street food». Από τις τέσσερις σαλάτες που φιγουράρουν στον κατάλογο δοκιμάσαμε τη Frutal (€9,40) με πράσινα φρεσκοκομμένα λαχανικά, κόκκινο κρεμμύδι, αβοκάντο, μάνγκο σε κύβους που χαρίζει άρωμα και δροσιά, σπασμένα nachos που προσθέτουν ευχάριστα την τραγανή υφή τους, μια πινελιά κατσικίσιο τυρί και μια φέτα μοσχολέμονο στην κορυφή. Η σαλάτα ήρθε μέσα σε ξύλινο μπολ με τις ασορτί κουτάλες για το σερβίρισμα, εντυπωσιακή και σε χορταστικό μέγεθος. Ακολούθησε το κλασικό chili con carne με λιωμένο τσένταρ, sour cream και pico de gallo (€6,20) με ήπια γεύση, που όταν το ζητήσαμε, ενισχύθηκε με καυτερή πράσινη πιπεριά, χαρίζοντας γευστικά «πυροτεχνήματα» στον ουρανίσκο. Καλοφτιαγμένο ήρθε, πάνω σε ξύλινο πλατό και ντυμένο με λαδόκολλα, το πληθωρικό chimichanga, τηγανισμένο σε κρούστα μεξικάνικων μπαχαρικών, με γέμιση brisket και ψημένο σε μπίρα. Από πάνω είχε πινελιές λιωμένου τσένταρ, sour cream, κύβοι ντομάτας και ροδέλες πράσινης καυτερής πιπεριάς (€10,20). Ένα πολύ νόστιμο πιάτο, με το κρεσέντο να έρχεται στην επίγευση, με την καυτερή πιπεριά. Συνδυάζεται ωραία με τη δροσερή μαργαρίτα. Πήραμε γεύση και από το burrito με γέμιση κοτόπουλο (€9) που γαρνίρεται με λεπτοκομμένες ροδέλες ραπανάκι και συνοδεύεται με κοκκινιστό μεξικάνικο ρύζι. Στον κατάλογο θα βρεις χάμπουργκερ, όπως το πικάντικο Sloppy Jose (€11,50), tacos, nachos, fajitas αλλά και το El Titan Burrito Combo, EL CATRIN το «μεγαλύτερο burrito της Ελλάδας», όπως συστήνεται στο μενού, με 4 διαφορετικά είδη κρέατος σιγομαγειρεμένα σε μαύρη μπίρα (€24). Το τιτάνιο burrito μπορεί να μοιραστεί μια πεινασμένη παρέα έξι ατόμων. Το El Catrin, αν και μόλις άρχισε να κάνει τα πρώτα του βήματα, δείχνει να έχει σωστή οργάνωση, ευγενικό και αποτελεσματικό σέρβις. ☛ El Catrin, Φοίβης 15, Γλυφάδα, 210 8945002

Η οικογένεια Δαμάσκου εδώ και τρεις γενιές καλλιεργεί με φροντίδα τα αμπελοτόπια της στη Νέα Μεσημβρία Θεσσαλονίκης. Το ροζέ κρασί Δαμάσκιος από την ποικιλία syrah με έντονο χρώμα ροδιού, πλούσιο άρωμα βύσσινου, φράουλας και νότες μπαχαρικών σε κερδίζει στη γεύση με την ισορροπημένη οξύτητα και την αρωματική διάρκεια. Ευχάριστα συνοδεύει ζυμαρικά με κόκκινες σάλτσες, πίτσες, γεμιστά αλλά και πιάτα που εμπνέονται από τις εξωτικές κουζίνες.

r Φρέσκες ιδέες, τεχνικές, αγάπη για τη μαγειρική και μπόλικη διάθεση είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά του νέου σεφ Μιλτιάδη Αρμένη που ανέλαβε τα ηνία της κουζίνας του εστιατορίου «Όμικρον» του ομίλου Καστελόριζο. Ο Μιλτιάδης για επτά χρόνια δούλευε σε κουζίνες αστεράτων εστιατορίων στη Γαλλία, στην Ισπανία και στην Ελβετία, ενώ του δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστεί με τους Alain Ducasse και Jérôme Serres. Οι μήνες του καλοκαιριού τον έβρισκαν στην Κέρκυρα και στους Παξούς στο εστιατόριο Ερημίτης, να μαγειρεύει με πάθος την επτανησιακή κουζίνα, βάζοντας όμως ισπανικές πινελιές λόγω της ανδαλουσιανής καταγωγής του. «Είναι η πρώτη φορά που αναλαμβάνω εστιατόριο στην Αθήνα» εξομολογείται πρόσχαρα ο σεφ. Δείγμα μαγειρικής γραφής του απολαύσαμε στη σάλα του Όμικρον που είναι στις αποχρώσεις της σοκολάτας και περιβάλλεται από έναν όμορφο κήπο. Το σύγχρονο πρόσωπο της ελληνικής κουζίνας δίνει το στίγμα του με το καλωσόρισμα του σεφ που σερβίρει υγρή φακή φτιαγμένη σαν μινιόν πουγκί, με πίκλα κρεμμύδι και κύβο ρέγγας. Είναι ένα νόστιμο μάθημα για το πώς μια κλασική ιδέα μπορεί να αποδοθεί με σύγχρονη ματιά και συγκρίνεται άνετα ΌΜΙΚΡΟΝ με το παραδοσιακό πιάτο. Καλοφτιαγμένη ήρθε η καβουρόψιχα με λαχανικά κομμένα σε κυβάκια, σπόρους ροδιού και αβοκάντο (€15). Το ρόδι χάριζε όμορφα την έντασή του στην ψίχα καβουριού. Μοντέρνα γευστική αισθητική αποπνέει το χταπόδι με χειμωνιάτικη τρούφα που διακοσμείται έξυπνα με μαύρες πέρλες αγουρίδας με μέλι και λάδι άνηθου (€15). Οι πέρλες αγουρίδας χαρίζουν οξύτητα και ανεβάζουν το πιάτο. Ωραία η πρόταση με το κερκυραϊκό τσιγαρέλι, όπου συμμετέχουν διάφορα χόρτα σιγομαγειρεμένα με καυτερό κόκκινο πιπέρι, τα οποία συνοδεύουν καλαμάρι ψητό που διακοσμείται με τραγανό φύλλο κέιλ σαν τσιπς (€15) – πικάντικο όσο πρέπει και γεύση αληθινή. Το πιάτο που οι συνδαιτυμόνες απολαμβάνουν είναι η ψιλοκομμένη σουπιά με το μελάνι της, μαγειρεμένη με κουσκούς, μια πινελιά ξύγαλο που δανείζει τη δροσιά του, ξύσμα λεμονιού και λάδι άνηθου (€22). Κουζίνα της γευστικής παράδοσης με νεωτεριστική οικειότητα εκφράζει το ντάμπλινγκ παστιτσάδας κοκόρου με κρέμα γραβιέρας, ΌΜΙΚΡΟΝ διακοσμημένο με τηγανητό κρεμμύδι ψιλοκομμένο σαν άχυρο (€22). Ευωδιάζει κανέλλα και γλυκά μπαχαρικά. Έχει πλούσια, ισορροπημένη γεύση του, με πικάντικη επίγευση. Εξαιρετικό και το αποδομημένο μοσχαρίσιο μάγουλο στιφάδο που συνοδεύεται με διαφορετικές υφές πατάτας (€25). Ισάξιες είναι οι επιδόσεις του σεφ στα επιδόρπια: κολασμένη η σούπα σοκολάτας με φρούτα του δάσους και χιονάτες μαρέγκες. Με δυο λόγια, η δημιουργικότητα, η τεχνική, η νοστιμιά, όλα είναι εδώ. ☛ Όμικρον, Δρόσου 1 & Αίγλης, Κηφισιά, 210 6202475-6 r Ταξίδι στην Ανατολή σε πάει η κουζίνα του εστιατορίου «Anadolu» με παραδοσιακές τουρκικές και κουρδικές συνταγές. Καλεσμένοι φίλων που έχουν δοκιμάσει και εκτιμήσει τα πιάτα του, βρέθηκα ένα βράδυ στα τραπεζάκια που είναι απλωμένα στο πεζοδρόμιο δίπλα στον κήπο του Πεδίου του Άρεως. Ο κατάλογος είναι μεγάλος, με ποικιλία κρύων και ζεστών ορεκτικών, σαλάτες, κυρίως πιάτα και συνοδευτικά πιλάφια, κουσκούς και φρέσκες τηγανητές πατάτες. Οι μυρωδιές των πιάτων, λιγωτικές. Η καλοφτιαγμένη, μέτρια πικάντικη εζμέ με ντομάτα, αγγούρι, πιπεριά, κρεμμύδι, μπόλικο λεμόνι και πικάντικα μπαχαρικά (€3) έκανε ευχάριστα και δροσερά την έναρξη. Από τα ζεστά ορεκτικά ακολούθησε το πατσάνγκα (€7), όπου ο ποιοτικός παστουρμάς με φέτες ντομάτας, πιπεριά και κασέρι τυλίγονται σε φύλλο κρούστας και τηγανίζονται όμορφα. Τιμήσαμε τα ιτσλί κιοφτέ (€7), κεφτεδάκια πλιγουριού με γέμιση κιμά και καρύδι που συνοδεύονται με γιαούρτι και σάλτσα ντομάτας. Θα τα χαιρόμουν περισσότερο αν ήταν τραγανά. Το πιάτο που σε κάνει να θέλεις να επιστρέφεις στο Anadolu είναι το περντέ πιλαβί (€7,50), όπου κομματάκια κοτόπουλου σμίγουν με ρύζι, αμύγδαλο, κουκουνάρι, σταφίδες και πινελιές από ήπιο κίτρινο τυρί τυλίγονται σε φύλλο Βηρυτού και ψήνονται αριστοτεχνικά στον φούρνο. Το φύλλο είναι εντυπωσιακά τραγανό και δένει όμορφα με την απολαυστική γέμιση. Το Άντανα κεμπάπ (€7,50) φτιάχνεται με μοσχαρίσιο και αρνίσιο κιμά που ζυμώνεται με λίγο σκόρδο, μαϊντανό, πιπεριά και περνάει στη σούβλα για να μπει στην πυρά. Θα το απολαμβάναμε αν δεν είχε ξεφύγει στο ψήσιμο και δεν ήταν στεγνό. Μας ANADOLU αποζημίωσε το κιουνεφέ (€6,50) που ήρθε όμορφα σιροπιασμένο, γεμιστό με γλυκό ανάλατο τυρί μαστιχωτό. ☛ Anadolu, Μπούσγου 2, Αθήνα, 210 6431990

Κ8 POINT

Ένας urban πολυχώρος στο Μοναστηράκι με πρωταγωνιστές τη μουσική και τα κοκτέιλ. Το νέο meeting point στο κέντρο της Αθήνας τα τελευταία δύο χρόνια ακούει στο όνομα K8 Point και σίγουρα αξίζει την προσοχή σας. Θα το βρείτε κατηφορίζοντας την Ερμού προς το Θησείο, σε έναν χώρο 3.500 τ.μ. που κάποτε ήταν στάβλος και πολύ αργότερα στέγασε το ξενοδοχείο «Έλευσις», μέχρι που το 2015 μας συστήθηκε ως K8 και ήρθε να επαναπροσδιορίσει αυτό που ξέραμε ως urban music bar στην πόλη. Ένας καλαίσθητος πολυχώρος με πρωταγωνιστές τη μουσική και τα signature cocktails, που συχνά φιλοξενεί ξεχωριστά events με γνωστούς καλλιτέχνες και μουσικούς παραγωγούς καθώς και εκθέσεις καλλιτεχνών. Ιδανικό απ’ το πρωί για καφεδάκι στην όμορφη αυλή με τους κρεμαστούς κήπους, όσο ακόμα το επιτρέπει ο καιρός, μέχρι αργά το βράδυ για ποτό αλλά και φαγητό. Και τώρα που μπήκαμε σε φθινοπωρινή διάθεση, ο εσωτερικός εντυπωσιακός χώρος με την industrial διακόσμηση και τις φευγάτες τοιχογραφίες που σε ταξιδεύει στα μπαρ της Νέας Υόρκης και του Βερολίνου είναι το μέρος όπου θα θέλεις να «ξεχειμωνιάσεις»!

Ανανεωμένο και με ακόμα περισσότερη fun διάθεση, το K8 υποδέχεται τη σεζόν με πολλές μουσικές βραδιές, θεματικές και μη. Έτσι, κάθε Τετάρτη ο γνωστός μουσικός παραγωγός Κώστας Ζήκος μας καλεί στη Vino Divino, συνδυάζοντας μουσικές του κρασιού με οινικές προτάσεις που επιλέγει ο ίδιος. Κάθε Πέμπτη τα decks αναλαμβάνουν οι μουσικοί παραγωγοί του Pepper 96,6, ενώ κάθε Παρασκευή παρουσιάζει κι ένα διαφορετικό urban live music event με καλλιτέχνες όπως οι Angelika Dusk, Monsieur Minimal, Idra Kayne, Wedding Singers κ.ά. Και έχει και συνέχεια! Κάθε Κυριακή η κουζίνα του K8 Point σερβίρει brunch με πολύ γευστικές προτάσεις και ακολουθεί afternoon party με άπαιχτα κοκτέιλ και, φυσικά, καλή μουσική. Καθημερινά, βέβαια, μπορείτε να απολαύσετε μερικά πολύ ντελικάτα πιάτα από το λιτό αλλά εκλεπτυσμένο μενού του K8, σε συνδυασμό με κάποιο κρασί της εξίσου ενδιαφέρουσας, παρότι μικρής, funky wine list στον χώρο του αίθριου με θέα την Ακρόπολη, που θυμίζει ρομαντικό σκηνικό της παλιάς Αθήνας.

Ερμού 119, Αθήνα, 21 0331 5407, www.k8point.gr, www.facebook. com/K8point

EXTRA TIP: ΤΟ ART POINT ΤΟΥ Κ8, ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚH ΓΥAΛΙΝΗ ΣΚΕΠH ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΥΡYΧΩΡΗ ΒΕΡAΝΤΑ, ΕIΝΑΙ ΚΑΤAΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚEΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΙΒΕ ΚΟΚΤΕΐΛ ΠΑΡΤΙ.

THE FUN AND PARTY ZONE IS HERE, DON’ T MISS IT! 5.10.17 – lifo

47

BEVEER RS

LO

4η EΚΘΕΣΗ

«ΖΥΘΟΓΝΩΣΊΑ»

H κορυφαία έκθεση μπίρας στην Ελλάδα επιστρέφει. Ένα Σαββατοκύριακο με ό,τι καλύτερο παίζει στον χώρο της ζυθοποιίας. Το Σαββατοκύριακο 14 και 15 Οκτωβρίου όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Ζάππειο Μέγαρο. Η κορυφαία έκθεση μπίρας στην Ελλάδα, η «Ζυθογνωσία», επιστρέφει για τέταρτη χρονιά και μαζί της φέρνει ό,τι καλύτερο και πιο «ψαγμένο» παίζει στον χώρο της ζυθοποιίας, τόσο της εγχώριας όσο και της εισαγόμενης. Ένα διήμερο γευσιγνωσίας και γνωριμίας με πολύ αξιόλογες ετικέτες, κυρίως από μικροζυθοποιίες. Χωρίς να είναι γιορτή ή φεστιβάλ μπίρας, η Ζυθογνωσία απευθύνεται στο κοινό που αγαπά την καλή μπίρα και θέλει να μάθει περισσότερα γι’ αυτήν, δηλαδή στους πραγματικούς ζυθόφιλους, που αυξάνονται και στη χώρα μας παράλληλα με τη διεθνή έκρηξη της προτίμησης στη χειροποίητη μπίρα, τη λεγόμενη «craft»! Έτσι, και φέτος, δίνουν το «παρών» οι περισσότεροι Έλληνες μικροζυθοποιοί, με κάποιους να εμφανίζονται για πρώτη φορά σε έκθεση. Μπίρες απ’ όλη την Ελλάδα, την Κρήτη, την Εύβοια, τη Χίο, τη Ρόδο, τη Σαντορίνη, την Πελοπόννησο, την Τήνο, την Ζάκυνθο, τη Μύκονο, την Κέρκυρα, τη Στερεά Ελλάδα και τη Μακεδονία θα βρεθούν δίπλα σε μπίρες φημισμένες από άλλες χώρες αλλά και premium ετικέτες από ιστορικά και εδραιωμένα στη χώρα μας brands. Το μόνο που έχετε να κάνετε, μπαίνοντας στην έκθεση, είναι να πάρετε το ειδικό ποτήρι που θα σας προσφέρουν και να γυρίζετε

από stand σε stand για να δοκιμάσετε όσες πιο πολλές μπορέσετε από την πλούσια γκάμα εγχώριων και εισαγόμενων ζύθων που φιλοξενεί η Ζυθογνωσία. Μέχρι και μαύρη μπίρα παλαιωμένη σε βαρέλι που πρωτύτερα είχε φιλοξενήσει ένα σπουδαίο κόκκινο κρασί θα βρείτε στη φετινή έκθεση, όπως και άλλες, άκρως ενδιαφέρουσες γευστικές δοκιμές. Και όλα αυτά υπό τους ήχους ζωντανής τζαζ μουσικής που θα παίζει στο μεγαλύτερο κομμάτι της έκθεσης στον χώρο της pop-up καντίνας της. Οι εκπλήξεις όμως δεν σταματούν εδώ, καθώς η φετινή Ζυθογνωσία αναλαμβάνει να μας μυήσει όχι μόνο σε σπάνιες γεύσεις αλλά και στη γενικότερη κουλτούρα της μπίρας. Σε αυτό το πλαίσιο, εμπλουτίζεται με διάφορες επιπλέον υπηρεσίες, όπως η καντίνα/«food truck» Po’Boys με γαστρονομικές σπεσιαλιτέ του αμερικανικού Νότου (ribs, brisket, pulled pork κ.ά.), το ανδρικό κουρείο-μεταμοντέρνο μπαρμπέρικο Don Βarber & Groom για όσους θέλουν να αποκτήσουν το ειδικό «craft beer look» και το σαλόνι tatoo από την Oktapus tattoo. Επίσης, θα βρείτε επιλεγμένο ρουχισμό για old schoolers από τη Motor & Soul αλλά και pop-up ζυθοπωλείο από την Cava di Patsi, για όσους θέλουν να αγοράσουν μπίρες από την έκθεση, ακόμα και παγωμένες.

Σάββατο 14 & Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017 Ώρες λειτουργίας: 12.00-21.00 Είσοδος €12 (ισχύει και για τις δύο ημέρες και περιλαμβάνει το ποτήρι γευστικής δοκιμής, τον κατάλογο της έκθεσης και το αποδεικτικό ελεύθερης εισόδου/εξόδου) www.zythognosia. gr Facebook: zythognosia

5.10.17 – lifo

49

BEVEER RS

LO

ASYLUM BREWING CO

Η ΕΠOΜΕΝΗ ΓΕΝΙA ΜΠIΡΑΣ ΕIΝΑΙ ΕΔΩ! www.asylumbeer.gr

Τη ΝΗΣΟΣ ΘΟΛΗ, την πρώτη της αφιλτράριστη μπίρα «ψυγείου», παρουσιάζει στην 4η Ζυθογνωσία (14 και 15 Οκτωβρίου στο Ζάππειο) η Μικροζυθοποιία Κυκλάδων στην Τήνο. Απαστερίωτη και αφιλτράριστη, διατηρεί ένα μεγάλο μέρος της μαγιάς και άρα των χρήσιμων βιταμινών της στο μπουκάλι και παρουσιάζεται με τη χαρακτηριστική φυσική θολότητα που επιβάλλει η ιστορική κατηγορία της που προέρχεται από τη Βόρεια Ευρώπη και τον Μεσαίωνα. Με χρυσοχάλκινο χρώμα, ανεπαίσθητα πικρή και έντονα αρωματική, η ΝΗΣΟΣ ΘΟΛΗ αφήνει στο στόμα την ευχάριστη αίσθηση του χυμού. Θα κυκλοφορήσει αυτό τον Οκτώβριο μόνο σε φιάλες 500 ml και σε βαρέλι ψυγείου και θα διατίθεται επιλεκτικά.

50 lifo – 5.10.17

H Asylum Brewing Co είναι μια ζυθοποιία που σκοπό έχει να δημιουργήσει γεύσεις και εμπειρίες που να διαθέτουν ισορροπία, αυθεντικότητα, ποιότητα, αρτιότητα και ποικιλία. Με λίγα λόγια, στόχος της Asylum είναι η δημιουργία της επόμενης γενιάς μπίρας. Μια γενιά που δεν την ενδιαφέρει να είναι μόνο εμπορική αλλά και προσιτή, που χαρίζει εμπειρία απόλαυσης, διαθέτει βάθος κι ενώ είναι λιτή στην εμφάνιση, ξέρει να ξετυλίγει περίτεχνα την πολυπλοκότητά της. Κάπως έτσι είναι και η Saison της Asylum: αφιλτράριστη, απαστερίωτη, ξανθιά, ελαφρώς θολή, με άρωμα και γεύση φρούτων, αισθητή πολυπλοκότητα, ελαφρώς ξηρή, με πικάντικη επίγευση. Μια μπίρα που μπορεί να συνοδεύσει μεγάλη ποικιλία πιάτων, από σαλάτες έως ελαφριά κρεατικά.

ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΗΣΟΣ

ΘΟΛΗ

Η τηνιακή μικροζυθοποιία παρουσιάζει στην έκθεση «Ζυθογνωσία» τη νέα της δημιουργία παγωμένη, κατευθείαν απ’ το κελάρι!

7 FOOD SINS

Η πρώτη ελληνική gastro pub στην Πλάκα υποδέχεται τη νέα σεζόν με ακόμα περισσότερες γευστικές… αμαρτίες. Αν αναρωτιέστε πόσες γευστικές… αμαρτίες μπορούν να χωρέσουν σε ένα μαγαζί, μη σας ξεγελά το όνομα, γιατί στο 7 Food Sins το σίγουρο είναι ότι μπορείτε να παρασυρθείτε σε πολύ περισσότερες από επτά! Μια ελληνική gastro pub στην καρδιά της Πλάκας που ήρθε πριν από περίπου δύο χρόνια για να μας μυήσει σε ένα διαφορετικό είδος φαγητού που συνδυάζει τη φιλοσοφία του street food με την τεχνική της υψηλής γαστρονομίας και να δώσει νέο νόημα σε κλασικές αγαπημένες γεύσεις, όπως ο μουσακάς. Το 7 Food Sins στεγάζεται σε ένα πανέμορφο νεοκλασικό με μια ευχάριστη σάλα αλλά και τραπεζάκια έξω για τις πιο ζεστές μέρες του χρόνου. Μια συνολική πρόταση εξόδου, αφού ξεκινά απο τις 4 το μεσημέρι τις καθημερινές, και το Σάββατο από τις 12, με πολύ ιδιαίτερα πιάτα και όσο προχωρά η ώρα στο παιχνίδι μπαίνουν πολλές μπίρες κυρίως από ελληνικές μικροζυθοποιίες, επιλεγμένες ετικέτες κρασιού με έμφαση στον ελληνικό αμπελώνα αλλά και δροσερά aperitivo. Δύο χρόνια αφότου μας συστήθηκε με δύο κάρτες του σεφ Τάσου Στεφάτου και με αρκετά πιάτα να έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό, την κουζίνα του 7 Food Sins έχει αναλάβει πια ο ταλαντούχος σεφ Βασίλης Φώτος με ένα ολοκαίνουριο μενού που βασίζεται κυρίως στην εποχικότητα και στα ελληνικά προϊόντα. Γι’ αυτό και ανά τρίμηνο το μενού θα αλλάζει, ώστε να χρησιμοποιούνται πάντα υλικά εποχής. Χωρίς υπερβολές, ό,τι βγαίνει απ’ την κουζίνα του 7 Food Sins είναι χειροποίητο. Καθημερινά ζυμώνουν το αφράτο

ψωμί που φτάνει στο τραπέζι και παράλληλα διαθέτει δικό του καπνιστήριο, δίνοντας έμφαση και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Εκτός όμως απ’ το νέο μενού που αξίζει να ανακαλύψετε, παραμένουν στην κάρτα κάποια αγαπημένα πιάτα του Τάσου Στεφάτου, όπως το Black Fish ‘Ν’ Chips, το Crunchy Mousaka (ένας διαφορετικός μουσακάς), τα χτένια, το χορτοφαγικό Greek Salad Burger (η χωριάτικη σε μπέργκερ), το Burger Trilogy και το σουβλάκι Ιnside Οut (όπου το κρέας παίρνει τον ρόλο της πίτας), καθώς και η πορτοκαλόπιτα και το Liquid Chocolate Cake. Αν μπορούσαμε να πούμε όμως ποιο είναι το κορυφαίο επιδόρπιο που παρουσιάζει το 7 Food Sins, αυτό θα ήταν σίγουρα το Σοκολατένιο Δάσος! Έρχεται σε ζεστά σουφλεδάκια με κρύα κρέμα σοκολάτας καθώς και feuilletine με πραλίνα φουντουκιού. Τα δέντρα του δάσους είναι φτιαγμένα από κανταΐφι, ενώ τριγύρω ξεφυτρώνουν τραγανά μανιτάρια φτιαγμένα από μαρέγκα. Οι πέτρες από βανίλια Μαδαγασκάρης ολοκληρώνουν το σκηνικό, ενώ τη δροσιά δίνει το παγωτό φουντούκι που δένει τέλεια με τη ρευστή καραμέλα μπαχαρικών. Ένα πραγματικό γλυκό έπος που δύσκολα θα ξεχάσει ο ουρανίσκος σας. Κάθε Σαββατοκύριακο σερβίρει brunch, από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 6 το απόγευμα, που αξίζει επίσης την προσοχή σας. Θα βρείτε από φρεσκοζυμωμένο πεϊνιρλί, αυγοφέτες από μοσχομυριστό μπριός, αυγά Benedict, vegetarian ομελέτα μέχρι το Burger Trilogy και το σουβλάκι Inside Out.

Πλατεία Φιλομούσου Εταιρείας 1, Πλάκα, Αθήνα, 210 7011108, www.facebook. com/7FoodSins GastroPub, www.7foodsins.com Ωράριο λειτουργίας κουζίνας: Καθημερινές: 16.00-00.30 Σάββατο & Κυριακή: 12.00-00.30

BEVEER RS

LO

BEERTIME

H μπιραρία του Ψυρρή που για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές βραβεύεται με το πιστοποιητικό διάκρισης του TripAdvisor.

ATHENS BEER RESTAURANT

Ένας all day προορισμός με δεκάδες διαφορετικές μπίρες και γευστικά πιάτα στο κέντρο της πόλης.

EXTRA TIP: ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΑΠΟ ΜΠΙΡΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΖΥΘΟΠΟΙΩΝ

Το beertime είναι μια μπιραρία στην πλατεία του Ψυρρή, που από την πρώτη ματιά καταλαβαίνεις ότι είναι ξεχωριστή. Καθώς μπαίνεις σε αυτή, κυριολεκτικά πατάς πάνω στον ψυκτικό θάλαμο με όλα τα βαρέλια συνδεδεμένα με τις δέκα κάνουλες να σε περιμένουν να τα δοκιμάσεις, γιατί στο beertime πρώτα δοκιμάζεις και μετά παραγγέλνεις. Θα βρείτε και εμφιαλωμένες, πάνω από 20 μικροζυθοποιίες από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και ζυθοποιίες απ’ όλον τον κόσμο, καθώς και μπίρες χωρίς αλκοόλ ή γλουτένη. Beer happy hour: κάθε μέρα, 16:00-17:00, για κάθε μπίρα που παραγγέλνεις, παίρνεις δώρο άλλη μία! Η μπίρα

όμως χρειάζεται και τους μπιρομεζέδες της και στο beertime θα βρείτε για όλα τα γούστα. Παραδοσιακούς, όπως λουκάνικα, mix grill, σνίτσελ, spare ribs, αλλά και ποικιλίες, δροσερές σαλάτες, κεμπάπ, σουβλάκια, πιάτα για χορτοφάγους και, φυσικά, το άπαχο κότσι του beertime με τον χειροποίητο πουρέ και τις τραγανές φλούδες πατάτας με σος εστραγκόν. Hamburger happy hour: κάθε μέρα, 22:00-23:00, για δύο μπέργκερ με τηγανητές πατάτες πληρώνεις μόνο 11 ευρώ! Όλα αυτά θα τα απολαύσετε σε ένα ευχάριστο περιβάλλον με καλή ροκ μουσική. Το beertime θα σας ενθουσιάσει!

Στην καρδιά της Αθήνας, λίγα βήματα απ’ την πλατεία Συντάγματος, υπάρχει μια μπιραρία που αν δεν έχετε γνωρίσει ακόμα, αξίζει να μπει άμεσα στην ατζέντα σας. Η Athens Beer Restaurant, με απλό και ζεστό σκηνικό που δημιουργούν η πέτρα και το ξύλο που κυριαρχούν στον χώρο, είναι ένας all day προορισμός, αλλά, πάνω απ’ όλα, σημείο συνάντησης για τους λάτρεις της μπίρας που θέλουν να τη συνοδεύουν με καλό φαγητό. Ένας χώρος που δημιούργησε μια παρέα φίλων τους οποίους ενώνει η αγάπη τους για την μπίρα και τις γεύσεις που της ταιριάζουν. Εδώ θα βρείτε σχεδόν 70 διαφορετικές μπίρες όλων των ειδών, από lager, pilsner, ale, weiss, red, monastery,

black, 7 διαφορετικά drafts, με φρούτα και χωρίς αλκοόλ, αλλά και μια προσεκτικά επιλεγμένη wine list, αν δεν είστε σε φάση για μπίρα. Απ’ την κουζίνα του Athens Beer Restaurant βγαίνουν αρκετά ενδιαφέροντα πιάτα αλλά και ορεκτικά, ποικιλίες αλλαντικών, τυριών και κρεατικών, όλα φτιαγμένα με εξαιρετικές πρώτες ύλες. Στο μενού ξεχωρίζουν το κότσι, χοιρινό και αρνίσιο, αλλά και το συκώτι σβησμένο με καραμελωμένο μπαλσάμικο, αρωματισμένο με δεντρολίβανο. Το Athens Beer Restaurant σερβίρει απ’ το πρωί καφέ και είναι ιδανικό για χαλάρωση μετά τη δουλειά αλλά και για επαγγελματικές συναντήσεις με γευστικές απολαύσεις.

Πλατεία Ηρώων 1, Ψυρρή, 210 3228443

Νίκης 20, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3210790, www.facebook. com/AthensBeer, athensbeer.gr

ΛΕΩΝ Οι επόμενες μέρες προβλέπονται αρκετά δυνατές όσον αφορά τα επαγγελματικά σας και μπορείτε να πετύχετε πολύ καλά αποτελέσματα όσοι είστε αποφασισμένοι να δουλέψετε εντατικά. Εξασκήστε τα ταλέντα σας τώρα που διανύετε αυτήν τη δημιουργική φάση και προωθήστε τις δεξιότητές σας στις σωστές κατευθύνσεις. Την Τρίτη εισέρχεται ο Δίας στον Σκορπιό και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τα έργα και οι όποιες αποφάσεις σας θα συμβάλουν στη συνολική σας μεταμόρφωση. Ιδιαίτερη προσοχή σε αυτούς με τους οποίους μοιράζεστε τα μελλοντικά σας σχέδια. Ταξίδια για επαγγελματικούς σκοπούς και αναψυχή σάς φέρνουν σε επαφή με νέα πρόσωπα, ενώ παράλληλα διευρύνουν τους ορίζοντές σας, υπάρχει όμως και ο κίνδυνος της εξαπάτησης, γι’ αυτό πρέπει να είστε πολύ προσεχτικοί. Στον τομέα του γάμου ενδεχομένως να παραμένει στάσιμη η ερωτική σας ζωή, μπορείτε όμως να αναθερμάνετε τη σχέση σας, αρκεί να περνάτε ποιοτικό χρόνο με το ταίρι σας.

ΤΟΞΟΤΗΣ Πλησιάζει η εποχή κατά τη διάρκεια

σιάζουν αρκετό ενδιαφέρον, καθώς την Πέμπτη έχουμε την πανσέληνο στο ζώδιό σας και είναι η εποχή κατά την οποία ολοκληρώνετε κάτι σημαντικό και ξεκινάτε με δυναμισμό και αποφασιστικότητα κάτι καινούργιο. Μπορεί να είναι μια συνεργασία ή μια ερωτική σχέση. Την Τρίτη εισέρχεται ο Δίας στον Σκορπιό και καθώς είναι ο πλανήτης της επέκτασης και των ευκαιριών, έχετε τη δυνατότητα να προσεγγίσετε τους στόχους σας με περισσότερη άνεση, ενώ αναμένεται και αύξηση του εισοδήματός σας. Όσον αφορά την προσωπική σας ζωή και τη σχέση σας, οι αλλαγές για ορισμένους θα είναι αναπόφευκτες και παρά το γεγονός ότι μπορεί να είναι επώδυνες, θα καταφέρετε να αναγεννηθείτε όταν βγείτε από μια αδιέξοδη κατάσταση. Οι ελεύθεροι δεν μπορείτε να φλερτάρετε δίχως να σκέφτεστε έναν πρώην έρωτα, ενώ οι συγκρίσεις που κάνετε καθιστούν κάθε επίδοξο εραστή ανάξιο να ικανοποιήσει τις προσδοκίες σας.

ΤΑΥΡΟΣ Εσείς είστε αρκετά ωφελημένοι από

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Σας δίνουν γάιδαρο και τον κοιτά-

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Οι πρώτες μέρες του Οκτωβρίου

την είσοδο του Δία στον Σκορπιό που έχει να κάνει κυρίως με τη ώθηση που θα πάρετε για να κυνηγήσετε με περισσότερη ζέση τους στόχους σας. Συνεχίζουν φυσικά να σας απασχολούν οικονομικά ζητήματα, αυτήν τη φορά όμως έχετε απτά στοιχεία και περιμένετε θετικές εξελίξεις στη δουλειά σας. Η εικόνα σας θα σας απασχολήσει πολύ έντονα, οπότε είναι ιδανική εποχή για να αλλάξετε συνήθειες και να υιοθετήσετε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Η πανσέληνος της Πέμπτης στον Κριό μπορεί να ανακινήσει ένα αισθηματικό θέμα και εκεί θα χρειαστεί ψυχραιμία, ώστε να μην κάνετε κάτι που μπορεί να καταστρέψει τη σχέση σας. Δεύτερες ευκαιρίες σε σχέσεις εφόσον δεν εξελίσσονται όπως φανταζόσασταν δεν υπάρχει λόγος να δίνονται. Ιδιαίτερη προσοχή οι ελεύθεροι, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πέσετε από τα σύννεφα με ένα καινούργιο πρόσωπο που θα σας φανεί ιδανική ευκαιρία.

τε στα δόντια, με αποτέλεσμα να χάνετε κάποιες πραγματικά καλές ευκαιρίες για τη βελτίωση των οικονομικών σας. Οι επόμενες μέρες θα είναι καθοριστικής σημασίας για τα επαγγελματικά σας και καλό είναι να είστε πολύ προσεχτικοί στις διαπραγματεύσεις σας. Μην πάτε για τα πολλά και χάνετε και τα λίγα. Σκεφτείτε μακροπρόθεσμα πόσο θα ωφεληθείτε και αρπάξτε τις ευκαιρίες που σας δίνονται, εφόσον τις έχετε εξετάσει διεξοδικά. Την Τρίτη εισέρχεται ο Δίας στον Σκορπιό και αρχίζουν να βελτιώνονται τα οικονομικά σας. Θέματα παιδιών θα σας προβληματίσουν αρκετά και ο μόνος τρόπος για να επιλυθούν είναι η συνεχής επαφή και επικοινωνία. Αποφύγετε τις εντάσεις, διαφορετικά μην περιμένετε να σας εμπιστευτούν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους. Ιδιαίτερη προσοχή την Πέμπτη, καθώς η πανσέληνος στον Κριό μπορεί να σας κάνει εριστικούς και απότομους εξαιτίας προσωπικών ζητημάτων.

είναι αρκετά βατές, καθώς έχετε καλύψει αρκετά από τα έξοδά σας και μπορείτε να κάνετε τα πλάνα σας με άνεση, δεν είναι όμως καθόλου κακή ιδέα να μοιραστείτε τα βάρη της επιχείρησης ή ενός νέου εγχειρήματος με έναν καινούργιο συνεργάτη. Η είσοδος του Δία την Τρίτη στο Σκορπιό εντείνει την ανάγκη για αύξηση των κερδών σας και δεν αποκλείεται να περάσουν από το μυαλό σας ιδέες που δεν θα είναι και τόσο νομότυπες. Μην παίρνετε ρίσκα που μπορεί να σας θέσουν σε κίνδυνο. Ιδανική εποχή για σύσφιξη σχέσεων με νεαρής ηλικίας συγγενικά σας πρόσωπα. Ενδεχομένως να έχουν κάνει μαύρα μάτια να σας δουν λόγω υποχρεώσεων ή οικονομικής στενότητας, τώρα όμως, που είστε σε καλύτερη οικονομική και ψυχολογική κατάσταση, μπορείτε να αφιερώσετε χρόνο στις σχέσεις σας. Αποφύγετε άτομα που σας καταπιέζουν και σας κουράζουν με τις ιδιοτροπίες τους.

ΔΙΔΥΜΟΣ Ο Οκτώβριος είναι πιο βατός μήνας

ΖΥΓΟΣ Αν καταφέρετε να περιορίσετε την κατα-

και ξεκινά ευχάριστα, καθώς προκύπτουν συνεχώς καινούργια πράγματα, οπότε με σωστό προγραμματισμό μπορείτε να αποφύγετε τα άγχη και να δουλέψετε, ρίχνοντας την προσοχή στα εργασιακά σας θέματα. Η είσοδος του Δία στον Σκορπιό την Τρίτη ενισχύει τη διάθεσή σας για νέα εγχειρήματα και φέρνει την επιτυχία μέσω μιας καινούργιας συνεργασίας. Ιδανική εποχή για να πάρετε αποφάσεις και να ασχοληθείτε με θέματα που απαιτούν λεπτομέρεια και ξεκάθαρη σκέψη. Αισθηματικά είστε αρκετά μπερδεμένοι αυτή την εποχή και δεν μπορείτε να είστε σίγουροι σχετικά με τις επιθυμίες σας. Ωστόσο, αποφάσεις που αφορούν και το ταίρι σας μην τις καθυστερείτε πολύ. Η πανσέληνος της Πέμπτης στον Κριό βγάζει στην επιφάνεια υπαρξιακά θέματα και θα νιώσετε απογοητευμένοι από τα ερωτικά σας ή από τη σχέση σας, κάτι που μπορεί να σας οδηγήσει σε αναζήτηση νέου συντρόφου.

ναλωτική σας μανία, θα καλύψετε τα έξοδά σας και θα αποφύγετε το άγχος και τις πιέσεις των επόμενων ημερών σχετικά με τις οφειλές σας. Είναι μια καλή εποχή για καινούργια ξεκινήματα, καθώς ο Δίας εισέρχεται την Τρίτη στον Σκορπιό και παίζει υποστηρικτικό ρόλο στις προσπάθειές σας, ενώ παράλληλα ενισχύει τη θέλησή σας να αντεπεξέλθετε στις όποιες προκλήσεις. Αρκετά ευοίωνες είναι οι προβλέψεις για όσους αναζητούν μια θέση εργασίας, αρκεί να μη μένουν κολλημένοι σε συγκεκριμένους τομείς. Είστε αφοσιωμένο στα εργασιακά σας και έχει μείνει πίσω η προσωπική σας ζωή. Την Πέμπτη, η πανσέληνος στον Κριό μπορεί να φέρει στην επιφάνεια συναισθήματα που καταπιέζετε αρκετό καιρό και πρέπει να είτε πολύ προσεχτικοί στον τρόπο που θα τα εκφράσετε, καθώς υπάρχει κίνδυνος να πληγώσετε το ταίρι σας. Πολύ καλή εποχή για τους ελεύθερους.

πει να σας τρομάζει το ενδεχόμενο αλλαγής κατεύθυνσης στα επαγγελματικά σας, αν δεν θέλετε να παραμείνετε στάσιμοι. Καλή η ασφαλής οδός της τρέχουσας εργασίας σας, υπάρχουν όμως πολλές ευκαιρίες στην αγορά εργασίας και θα εκπλαγείτε αν ασχοληθείτε εντατικά με την αναζήτηση νέων κατευθύνσεων. Η είσοδος του Δία την Πέμπτη στον Σκορπιό επηρεάζει θετικά τον επαγγελματικό τομέα και οι προσπάθειές σας διευκολύνονται πολύ. Μη χάνετε χρόνο με περιστασιακά επαγγέλματα. Περιορίστε τις επαφές με άτομα που ρίχνουν το ηθικό σας, ακόμα κι αν πρόκειται για συγγενείς. Το γεγονός ότι κάποιοι σας κατακρίνουν συνεχώς για τις επιλογές σας ρίχνει την αυτοεκτίμησή σας στα τάρταρα και δεν μπορείτε να σηκώσετε κεφάλι με όλες αυτές τις ενοχές που σας προκαλούν. Εσείς αποφασίζετε για τη ζωή σας και όσοι δεν σας αποδέχονται σάς είναι περιττοί. Ιδανική εποχή για νέες γνωριμίες.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Οι Σκορπιοί ευνοείστε πολύ από την

ΙΧΘΥΣ Οι φιλοδοξίες και οι στόχοι σας έρχονται

είσοδο του Δία στο ζώδιό σας και θα δείτε να συμβαίνουν ταυτόχρονα πολλά θετικά όσον αφορά τα οικονομικά σας. Ενδεχομένως να λάβετε χρήματα από συνεργάτες που τα είχατε ξεγραμμένα ή να σας κάνουν μια πρόταση που θα είναι αρκετά προσοδοφόρα, όμως πρέπει να είστε υπομονετικοί. Μην κάνετε τίποτα προτού την εξετάσετε διεξοδικά και μοιράστε αρμοδιότητες σε άτομα που εμπιστεύεστε. Τέλος, αφήστε στο πίσω μέρος του μυαλού σας θέματα των οποίων η επίλυση δεν είναι της παρούσης. Ταξίδια και σύντομες αποδράσεις σάς φέρνουν σε επαφή με καινούργια πρόσωπα και δεν υπάρχει περίπτωση να μην κερδίσει κάποιο από αυτά το ενδιαφέρον σας. Ενδεχομένως να σας προβληματίσει λίγο το θέμα των αποστάσεων, κι αυτό όμως επιλύεται αν υπάρχει διάθεση. Ιδιαίτερη προσοχή εσείς που είστε ήδη σε μια σχέση, καθώς προβλέπονται περιπέτειες στην ερωτική σας ζωή.

σε πρώτο πλάνο και είναι μια καλή εποχή για να πάρετε ρίσκα, καθώς η είσοδος του Δία στον Σκορπιό την Πέμπτη ενδυναμώνει την ανάγκη σας να κυνηγήσετε τα όνειρά σας. Περιορίστε τα έξοδα αν σκοπεύετε να ξεκινήσετε ένα καινούργιο εγχείρημα ή να ανοίξετε τη δική σας επιχείρηση και αναζητήστε εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης. Τέλος, μην αποκλείετε καμία συνεργασία αν δεν εξετάσετε διεξοδικά όλες τις παραμέτρους. Εξασκήστε τα ταλέντα σας τώρα που είστε σε δημιουργική φάση και βελτιώστε τις δεξιότητές σας, ώστε να αποκτήσετε περισσότερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Αν ξεκινήσετε κάποιο σεμινάριο, είναι πολύ πιθανό να γνωρίσετε ένα νέο πρόσωπο που θα σας εντυπωσιάσει και θα θέλετε να περνάτε περισσότερο χρόνο μαζί του. Όσον αφορά τον τομέα του γάμου, εκεί πρέπει να βάλετε τα δυνατά σας, ώστε να μη σας καταπιεί η ρουτίνα της καθημερινότητας.

ξιμο, άγχος σχετικά με τα οικονομικά αλλά και ευχάριστες εξελίξεις στα εργασιακά. Ο Δίας περνά την Τρίτη στον Σκορπιό και σας κάνει δημοφιλείς, κάτι που επηρεάζει θετικά τον τομέα της καριέρας, ενώ προκύπτουν συνεχώς νέες προτάσεις, που σημαίνει ότι εσείς που ψάχνετε μια θέση εργασίας θα τη βρείτε άμεσα, αρκεί να είστε ευέλικτοι. Στον οικονομικό τομέα, παρ’ όλες τις θετικές εξελίξεις, είναι πολλά τα έξοδα που πρέπει να καλυφθούν και δεν είναι κατάλληλη εποχή για σημαντικές αγορές και ξόδεμα χρημάτων. Η ερωτική σας ζωή βελτιώνεται μεν, αλλά και πάλι δεν είστε εντελώς ικανοποιημένοι, με αποτέλεσμα να κρατάτε απόμακρη στάση και να μην μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τα συναισθήματά σας. Ωστόσο, έχετε την ευχέρεια για νέες γνωριμίες και τώρα που είστε λίγο πιο άνετοι οικονομικά, μπορείτε να κοινωνικοποιηθείτε και να δώσετε έμφαση στα αισθηματικά σας.

StarFax

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Οι επόμενες μέρες έχουν πολύ τρέ-

α πό τη μ αρι βίκυ κα λλέρ γη (starf a x@lif o.g r)

ΚΡΙΟΣ Οι πρώτες μέρες του Οκτωβρίου παρου-

της οποίας θα απολαύσετε τους καρπούς των κόπων σας και είστε πολύ αισιόδοξοι οι Τοξότες. Την Τρίτη η είσοδος του κυβερνήτη σας Δία στον Σκορπιό ενισχύει το πάθος σας για αλλαγές που θα βελτιώσουν τη ζωή σας, ενώ παράλληλα αυξάνει τα έσοδά σας μέσω αγοραπωλησιών. Ιδανική εποχή για αλλαγή κατοικίας ή επαγγελματικής στέγης, καθώς και για νέα ξεκινήματα. Μπορεί να αλλάξετε επαγγελματική κατεύθυνση ή να βρείτε μια παράλληλη εργασία που θα αυξήσει τους πόρους σας. Ωστόσο, δεν πρέπει να σας παρασύρει ο ενθουσιασμός σε περιττές σπατάλες. Η οικογένεια είναι ό,τι πιο σημαντικό για εσάς και μπορεί πολύ εύκολα από ήρεμη δύναμη που είστε να μεταμορφωθείτε σε μαινόμενο ταύρο εν υαλοπωλείω προκειμένου να την υπερασπιστείτε. Ιδιαίτερη προσοχή την Πέμπτη με την πανσέληνο στον Κριό που μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση στις σχέσεις σας, εξαιτίας μιας παρεξήγησης.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Έχετε καταφέρει πολλά και δεν πρέ-

SUDOKU No 525 9

2 1 4 3

4 2

6 7 2

3 8

9

6

4 7 2

8 1

1 5 9

3 7

6

Η λύση του προηγούμενου 7 6 4 3 5 2

3 9 8 4 7 1

1 5 2 6 9 8

2 3 5 8 1 7

9 1 6 2 4 5

4 8 7 9 6 3

5 4 9 1 3 6

8 7 3 5 2 4

6 2 1 7 8 9

9 6 7 4 8 5 2 1 3 8 2 4 6 3 1 7 9 5 1 5 3 9 7 2 8 6 4

5.10.17 – lifo

53

5—11.10.2017

TheLiFOTeamPicks

aπό ό σα ζήσα μ ε την προηγ ο ύμεν η ε βδομάδ α

!

54 lifo – 5.10.17

Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί πήγα να δω το It, μια ταινία για 10χρονα (άντε 15χρονα), γεμάτη σεναριακές τρύπες και όλα τα κλισέ του αμερικανικού θρίλερ. Το μόνο που κρατάω είναι οι φωνές των πιτσιρικάδων που γέμιζαν ασφυκτικά το σινεμά κάθε φορά που πεταγόταν στην οθόνη ο κλόουν και τα χειροκροτήματα σε κάθε σκηνή που τους άρεσε. Ευτυχώς που ήταν κι αυτά!

Σε λίγο η αναγνώριση προσώπου θα παίζει και για να μπούμε στο Ίντερνετ. Πάντως, για την ώρα η τεχνολογία αυτή φαίνεται πως ήρθε για να μείνει και να ενσωματωθεί σε υπηρεσίες, που πολλοί από εμάς χρησιμοποιούμε συχνά. Μία από αυτές είναι το Facebook που δοκιμάζει την αναγνώριση προσώπου ως μέθοδο ανάκτησης του λογαριασμού στην περίπτωση που έχεις ξεχάσει τον κωδικό σου.

Ξεκινάει η φετινή τηλεοπτική σεζόν και ήδη το «Star Trek: Discovery» έκανε δυναμική έναρξη κι ας τσίνησαν τα trekkies με τις αλλαγές που του έχουν κάνει. Σόρι, ρε παιδιά, που μας αρέσει. Μια καλτ σειρά είναι, δεν το έχουμε κάνει και ευαγγέλιο. Από την άλλη, το «Exorcist» φαίνεται ακόμα πιο καλό στη δεύτερη σεζόν του. Είναι η καλύτερη σειρά τρόμου του φθινοπώρου με διαφορά και το «Good Doctor» είναι αρκετά συμπαθητικό, κι ας το έθαψαν οι κριτικοί. Ο Freddie Highmore παραμένει ο πιο υποτιμημένος ηθοποιός της γενιάς του σε ό,τι και να κάνει. Για να δούμε τι άλλο θα δούμε στη συνέχεια.

Καλά: Οι 120 χτύποι το λεπτό του Ρομπέν Καμπιγιό, ταινία-φόρος τιμής στην Act Up αλλά και αναπαράσταση μιας εποχής δύσκολων αφυπνίσεων. Το πολυφωνικό σεξτέτο της Κορσικής «A Filetta» στη Ροτόντα. Πολλές και καλές στιγμές από τα 52α Δημήτρια. Κακά: Οι σκηνές βίας έξω από τα εκλογικά τμήματα στην Καταλονία. Η αίσθηση πως φτάνει κανείς στο αδιέξοδο και στα πάθη της διαίρεσης. Το ότι πάει να γίνει ρουτίνα μονόστηλου ο φριχτός θάνατος τυχαίων περαστικών με ένα «Αλλάχ Άκμπαρ». Στη Μασσαλία, τώρα. Να φανατίζεσαι ενώ έχεις άγνοια για το εκάστοτε θέμα.

Πήγα σε μάθημα αφρικανικού χορού του Dauda Conteh, ενός υπέροχου χορευτή από τη Σιέρα Λεόνε της Δυτικής Αφρικής, ο οποίος τα τελευταία χρόνια μένει στην Αθήνα κι εργάζεται ως δάσκαλος του είδους, και όταν έφυγα αισθανόμουν σαν να είχα πάρει έκσταση. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να διώξεις την ένταση και να νιώσεις τρομερή ενέργεια χορεύοντας μαζί με άλλους, συνοδεία live κρουστών. Άσε που είναι τρομερή αερόβια γυμναστική. Ακόμα πιασμένη είμαι!

Παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε στα όσα συμβαίνουν στην Καταλονία, συνειδητοποιώ πόσο δύσκολο είναι να είμαστε συνεπείς με την όποια ιδεολογική μας τοποθέτηση και να έχουμε τα ίδια μέτρα και σταθμά απέναντι σε αντίστοιχες καταστάσεις. Οι προκαταλήψεις, οι εμμονές, τα συμφέροντα, είναι πάντα εδώ, έτοιμα να κάνουν τη ζημιά και να μας εκθέσουν, πρωτίστως απέναντι στον εαυτό μας. Αν, φυσικά, αντιληφθούμε την ευκολία με την οποία μεταπηδούμε από τη μία θέση στην άλλη, χρησιμοποιώντας τις απαραίτητες «προφάσεις εν αμαρτίαις». Και αν κάτι τέτοιο μας ενοχλεί.

M. Hulot

Γιάννης Παπαϊωάννου

Μαρία Παππά

Νικόλας Σεβαστάκης

Μερόπη Κοκκίνη

Κορίνα Φαρμακόρη

Αλέξανδρος Διακοσάββας

Χρήστος Παρίδης

Θοδωρής Αντωνόπουλος

Μαρία Δρουκοπούλου

Άρης Δημοκίδης

Φώντας Τρούσας

Αύξηση γεννήσεων (1,1%), μείωση θανάτων (2%), μείωση θρησκευτικών και πολιτικών γάμων (7,5%) και αξιοσημείωτη αναλογικά αύξηση στα σύμφωνα συμβίωσης (3.799 έναντι 2.611 το ’15, από τα οποία 217 αφορούσαν ομόφυλα ζευγάρια) κατέγραψε για το 2016 η ΕΛΣΤΑΤ κι εφόσον είναι έτσι, είτε πράγματι ξεπερνιέται η κρίση, ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο και η κοινωνία προοδεύει, είτε πρόκειται για στοιχεία… φαλκιδευμένα. Το καλό είναι ότι η μεταναστευτική «ένεση» συνέβαλε σημαντικά στο θετικό πρόσημο των γεννήσεων, το «κακό», από ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής τουλάχιστον πλευράς, είναι ότι και στα χειρότερα αποδεικνυόμαστε κορακοζώητοι, δύο προς ένα!

Όταν πας σινεμά, έχεις εκ των προτέρων συμβιβαστεί με το ότι την ταινία θα συνοδεύουν διάφοροι ενοχλητικοί, λίγο-πολύ, θόρυβοι, όπως το μασούλημα διαφόρων ειδών σνακ, ο ήχος του κινητού, οι ομιλίες και τα γέλια σε άσχετες και μερικές φορές ακατάλληλες στιγμές. Όλα αυτά είναι νόμιμα και τα αποδέχεσαι, ως ένα σημείο πάντα. Το επιεικώς απαράδεκτο όμως είναι να πηγαίνεις σινεμά με κόμμωση τύπου «ψηλός κότσος που σου δίνει όσο μπόι σου λείπει» και να μην κάθεσαι στην τελευταία σειρά, αλλά κάπου στη μέση. Ωραίο χτένισμα, κοπελιά, δεν λέω, αλλά όσοι τύχει να κάτσουμε πίσω σου και δεν είμαστε δίμετροι ή δεν γνωρίζουμε τη γλώσσα της ταινίας, πώς θα την καταλάβουμε;

Την περασμένη εβδομάδα είδα το ντοκιμαντέρ της Lady Gaga, ένα ατελείωτο ρεσιτάλ κλάψας και συναισθηματικού εκβιασμού, και αναρωτήθηκα αν είδα τον αληθινό εαυτό της ή μια προσπάθεια να γίνει ξανά αρεστή. Είδα επίσης το απίστευτα συναρπαστικό ντοκιμαντέρ Author: The JT LeRoy Story που μιλά για ένα λογοτεχνικό σκάνδαλο και τη διασημότητα στην ψηφιακή εποχή. Ανακάλυψα τη Lizzo απ’ την ηλεκτρονική στήλη του M. Hulot «Νέες κυκλοφορίες που ακούσαμε στα γραφεία της LiFO την περασμένη εβδομάδα» (το βιντεοκλίπ της είναι σούπερ απολαυστικό). Τελείωσα τη δεύτερη σεζόν του «Twin Peaks», όπου η Λόρα Πάλμερ λέει στον πράκτορα Κούπερ «θα τα πούμε σε 25 χρόνια» και ξεκίνησα την τρίτη σεζόν που γυρίστηκε όντως 25 χρόνια μετά – τα οποία, στην περίπτωσή μου, πέρασαν σε μια νύχτα.

Ο DJ στα μπαρ πρέπει να παίζει μουσική για τον κόσμο και όχι για τον εαυτό του. Πρέπει να παίζει κυρίως «γνωστά κομμάτια», ώστε να υπάρχει ταύτιση με το κοινό και ενδεχομένως μέθεξη. Και παλιά υπήρχε ανταγωνισμός στον χώρο –ποιος θα έπαιζε το πιο δυσεύρετο χορευτικό, που να μην το έχει ο άλλος–, αλλά τώρα το πράγμα έχει ξεφύγει εντελώς. Επειδή όλοι οι DJs έχουν πρόσβαση πια, μέσω Διαδικτύου, σε σπάνιο υλικό, πουλάνε πιο εύκολα «μούρη». Το θέμα, όμως, δεν είναι να παίξεις το σπάνιο αλλά να ξέρεις τι ήταν επιτυχία (στην Ελλάδα) στα ’60s, στα ’70s, στα ’80s κ.λπ. και με τι ακριβώς διασκέδαζε ο κόσμος. Οι παλιοί τα ξέρουν καλύτερα αυτά τα πράγματα, ενώ οι νεότεροι θα πρέπει πρώτα να ρωτήσουν και να μάθουν. Τίποτα δεν λέει, σ’ ένα μπαρ, ένα άγνωστο northern soul μπροστά σε μια επιτυχία των Charms.

Απογοήτευση ο νέος Χάνεκε. Το Happy End είναι βέβαια μια καλή ταινία, αλλά όταν εδώ και 15 χρόνια κάνεις απανωτά αριστουργήματα, κάτι λιγότερο αμέσως «κλοτσάει». Από την άλλη, το Call me by your name, ενώ είναι τυπικός Γκουαντανίνο, που προσωπικά δεν με συνεπαίρνει, διαθέτει έναν τόσο συγκλονιστικό πρωταγωνιστή, που αρκεί για να απογειωθεί. Σε έναν δίκαιο κόσμο, λοιπόν, τον Φεβρουάριο ο Τιμοτέ Σαλαμέ θα είναι τουλάχιστον υποψήφιος για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου (και η Ντανιέλα Βέγκα θα γίνει η πρώτη trans ηθοποιός που θα διεκδικήσει το Όσκαρ Α’ Γυναικείου, με τη Φανταστική Γυναίκα της). Όσο για το πολυσυζητημένο Μother! του Αρονόφσκι, είναι η μεγάλη ταινία που τόσα χρόνια κυνηγούσε ο σκηνοθέτης, με την πιο τέλεια παραπλανητική προώθηση που έχει γίνει εδώ και χρόνια, λόγω της οποίας όλο το controversy που προκλήθηκε είναι απόλυτα δικαιολογημένο. Ξεκάθαρο mindfuck, μαγικό σινεμά!

Πήγα να δω με μεγάλο ενδιαφέρον το ντοκιμαντέρ L’ isola di Medea που αφορούσε τον Πιερ Πάολο Παζολίνι και τη Μαρία Κάλλας όταν γύριζαν τη Μήδεια. Ο σκηνοθέτης Σέρτζιο Ναΐτσα παρουσιάζει τον μικρόκοσμο ενός νησιού στη λιμνοθάλασσα όπου ο Παζολίνι έκανε μέρος των γυρισμάτων. Κι ενώ περίμενα ότι θα βλέπαμε άγνωστο οπτικό υλικό και αναλύσεις σχετικά με το πώς ερμήνευσε ο κορυφαίος σκηνοθέτης και διανοούμενος το θέμα, το φιλμ επικεντρώνεται στον ανεδαφικό έρωτα της Κάλλας για εκείνον. Ο καταστροφικός έρωτάς της με τον Ωνάση, η απελπισμένη μοναξιά της, η παιδική σχεδόν αφέλειά της ότι ο Παζολίνι ήταν ερωτευμένος μαζί της και ότι θα την παντρευόταν. Χάρηκα που είδα ώριμο πια, αλλά πάντα υπέροχο και χαριτωμένο τον Νινέτο Ντάβολι, το πειραχτήρι στις ταινίες του Παζολίνι. Τα σχόλια ηλικιωμένων ονειροπόλων μαρξιστών στο τέλος της προβολής ουδεμία σχέση είχαν με τη Μήδεια.

«Νέος, ζητούσα από τους ανθρώπους περισσότερα απ’ όσα μπορούσαν να μου δώσουν: μια διαρκή φιλία, μια μόνιμη συγκίνηση. Ξέρω τώρα να τους ζητώ λιγότερα απ’ όσα μπορούν να μου δώσουν: μιαν απλή συντροφιά. Και οι συγκινήσεις τους, η φιλία τους, οι ευγενικές χειρονομίες τους διατηρούν, στα μάτια μου, ολόκληρη την αξία του θαύματος: μια τέλεια εντύπωση χάριτος». Απόσπασμα από το υπέροχο βιβλίο του Αλμπέρ Καμί Σημειωματάρια που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη κι αξίζει να διαβαστεί. Γιάννης Πανταζόπουλος

Χριστίνα Γαλανοπούλου Μ’ έπιασε μια νοσταλγία και λίγο τσαντίστηκα με το καινούργιο It. Μια χαρά είναι η ταινία (για το είδος της), μια χαρά και ο Σκάρσγκαρντ στην εξωφρενική μεταμόρφωσή του σε Pennywise, όμως με τόση βοήθεια από την τεχνολογία και τα ειδικά εφέ όλοι θα μπορούσαν να κάνουν τέτοια επιτυχία. Άθελά μου σκέφτηκα τον κακομοίρη, τον υπερταλαντούχο Τιμ Κάρι, τον πρώτο Pennywise –71 ετών σήμερα– στην τηλεταινία του It. Χωρίς φακούς επαφής, χωρίς green box και όλες τις ανέσεις των σημερινών ηθοποιών, ο καλός μου αρκούσε απλώς να ανοιγοκλείσει τα βλέφαρα για να είναι τρομακτικός, για να δώσει υπόσταση και χαρακτήρα σ’ αυτόν το σιχαμένο κλόουν που κατά τον Στίβεν Κινγκ τρέφεται από τον ανθρώπινο φόβο. Και κάπως έτσι καταλαβαίνεις την περσόνα από το κατασκεύασμα, τον ηθοποιό από το σουξέ της εποχής.

5.10.17 – lifo

55