Τεύχος 535

Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΑΚΗΣ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

19102017

O ΡΟΜΠΈΡ ΛΕΠΆΖ ΚΆΝΕΙ ΜΙΑ ΒΑΘΙΆ ΒΟΥΤΙΆ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΈΣ ΤΟΥ ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΕΜΠΈΚ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΕΚΘΑΜΒΩΤΙΚΉΣ ΑΠΛΌΤΗΤΑΣ

FUTURISM

O

2 lifo – 19.10.17

☛ Για το άρθρο του Γιάννη Κωνσταντινίδη «Το photoshop ως Εξκάλιμπερ κατάκτησης της ομορφιάς»: «Σήμερα τα αρετουσάριστα συγκινούν επειδή έχει μπουκώσει το μάτι από το ρετούς! Όταν γείρει η πλάστιγγα στο αρετουσάριστο, θα μπουκώσει το μάτι από το φυσικό και θα στραφούν πάλι σε κάποιο ρετούς. Επιπλέον, κάθε πολιτισμός, κάθε περίοδος, έχει το κάλλος της, που επί της ουσίας εξυμνεί μια συμβολικά εξιδανικευμένη μορφή, τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες. Αυτό δεν λειτουργεί ως άλλοθι αλλά ως εξήγηση μιας ανθρώπινης ροπής. Τα πρότυπα αλλάζουν, αλλά όχι η κοινωνική ροπή προς αυτά. Τα “αντιδραστικά” πράσινα μαλλιά, το χύμα, το punk κ.λπ. αποτελούν πρότυπα/συμβολισμούς κι ας υπόσχονται την κατάργηση όλων των προτύπων. Το ρετούς λειτουργεί ως τελετουργία στην εξύμνηση του κάλλους, αρνητικό γίνεται όταν ο συμβολισμός περνιέται για θέωση που μπορεί να επιτευχθεί από τον καθημερινό άνθρωπο, μετατρέποντας το δέος σε ανασφαλή μιμητισμό. Καμιά γυναίκα δεν θα αποκτήσει το χαμόγελο της Μόνα Λίζα, τα στήθη της Αφροδίτης, τα οπίσθια της Καρντάσιαν, κανένας άντρας δεν θα αποκτήσει το σώμα του Απόλλωνα (παλαιού ή σύγχρονου)». (Σχόλιο του Προσωρινώς ο Ποκοπίκος) ☛ Για το άρθρο του Άγγελου Κλειτσίκα σχετικά με τον νέο δίσκο (αλλά και τη ζωή) του Beck: «Ο Beck είναι σαϊεντολόγος δεύτερης γενιάς. Πήγε μέχρι τη Γ’ Γυμνασίου στο Apple School της περιοχής Los Feliz στο Λος Άντζελες, ένα σχολείο υπό τη διεύθυνση σαϊεντολογίας μέχρι το 1985, οπότε και έκλεισε. Στη συνέχεια προσπάθησε να πάει σε δημόσιο λύκειο, αλλά τα παράτησε γιατί, όπως και πολλοί άλλοι σαϊεντολόγοι δεύτερης γενιάς (σαν τη Lisa Marie Presley, την Juliette Lewis και τη Leah Remini), δεν μπόρεσε να φτάσει το επίπεδο γνώσεων που χρειαζόταν για να το παρακολουθήσει, αφού στο γυμνάσιο της σαϊεντολογίας δεν διδάσκονται βασικές γνώσεις κριτικής σκέψης, φυσικής κ.λπ. Επιπλέον, η σαϊεντολογία θεωρεί τα παιδιά ενήλικες “παγιδευμένους” σε μικρό σώμα και τους ωθεί να βρουν όσο πιο σύντομα γίνεται δουλειά κι έτσι να μπορέσουν να πληρώσουν τα courses που προσφέρει η Εκκλησία. Στην ηλικία κατά την οποία ο Beck θα παρακολουθούσε μαθήματα στο λύκειο (1986-1989), ολοκλήρωσε μερικά courses σαϊεντολογίας με το όνομα Beck (ή Bek) Campbell, συμπεριλαμβανομένων των “Essentials of Dianetics” και “Pro TRs”. Για την ιστορία, ο Beck είναι clear (κάτι σαν επίπεδο στη θρησκεία του, απαλλαγμένος από engrams)». (Σχόλιο του/της C.L.)

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

feedback534

ΤΟ PHOTOSHOP, Ο BECK ΚΑΙ Ο ΒΑΣΊΛΗΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ (ΠΑΛΙ)

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ Για το κείμενο «Βασίλης Λεβέντης, αυτή η αταξινόμητη και εξοργιστική περίπτωση» του Γιάννη Πανταζόπουλου: «Κάποιος ο οποίος μιλάει για περιορισμό παροχών, Δ.Υ., ρουσφετιών, περιορισμό υψηλών συντάξεων, απλή αναλογική και κυβερνήσεις συνεργασίας (κανονικές, όχι ανίερες συμμαχίες) δεν γίνεται να είναι γραφικός. Γραφικό μπορεί να είναι κάποιες φορές το ύφος του. Για να γίνει πιο ξεκάθαρο, γραφικός είναι ο Αυτιάς, ο Δ. Βεργής και ο “Ζορό” της συμπρωτεύουσας. Κατά τη γνώμη μου, ένας βασικός λόγος που έχει απαξιωθεί είναι ότι το κοινό στο οποίο απευθυνόταν ήταν εκείνο που θα έπρεπε να περιορίσει τα μικρο-προνόμιά του και το μικρο-βόλεμά του. Αυτός είναι και ένας λόγος που τον “ανακάλυψαν” όταν τελείωσε το πάρτι». (Σχόλιο του/της AlTrop) ☛ Για τη συνέντευξη του Αθηναίου της Εβδομάδας Δημήτρη Πολιτάκη στον M. Hulot: «Mε αφορμή το διεισδυτικό αυτό κείμενο, να πω δυο λόγια για την προσωπική μου εμπειρία καθώς μεγαλώνω. To βιώνω, λοιπόν, ως απελευθέρωση από όλα εκείνα που είχα συσσωρεύσει στα νιάτα μου. Είμαι ελαφρύτερος από προκαταλήψεις, δεν νιώθω καμία ανάγκη να αποδείξω το παραμικρό σε κανέναν και καμία ανάγκη για αποδοχή ή ανάγκη του ανήκειν σε κάποια ομάδα. Στη νιότη υπήρχαν έντονα τα παραπάνω. Υπάρχει αυτογνωσία και ενσυναίσθηση σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι στη νιότη. Και, το κυριότερο και ανεκτίμητης αξίας, εσωτερική γαλήνη. Όχι, ειλικρινά δεν θα ’θελα να ξαναγινόμουν 20 ή έστω 30. Υπήρχαν νιάτα, ναι, ένταση, πάθος, αλλά και άγνοια, και σκοτάδι, κι ένας νους που βασανιζόταν από την ίδια του την κατάσταση. Αυτήν τη στιγμή, όσο περίεργο κι αν ακούγεται σε κάποιους, νιώθω πολύ καλύτερα ως “γηραιότερος” άνθρωπος». (Σχόλιο του no-body) ☛ Για το άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη «Η Εκκλησία και το παιχνίδι με τον φόβο»: «Υπάρχουν (πολλά) κράτη τα οποία είναι ανεξίθρησκα, με διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους, και τα πηγαίνουν περίφημα. Ο διαχωρισμός αυτός δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση απαγόρευση της θρησκείας, απλώς διαχωρίζει τη θρησκευτική ηγεσία από την πολιτική, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει. Παράλληλα, με τη μη αναγνώριση επίσημης θρησκείας διευκολύνονται σημαντικά οι αλλόθρησκες μειονότητες. Μακάρι, κάποια στιγμή, στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής να επέλθει ο πλήρης και επίσημος διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους και στην Ελλάδα. Πάντως, δεν μίλησε κανείς για απαγόρευση της θρησκείας, απλώς πολλοί (και δικαίως κατά τη γνώμη μου) κατακρίνουν την παρέμβαση της Εκκλησίας σε θέματα πολιτικής, ειδικά όταν πρόκειται για τη διάδοση τόσο αναχρονιστικών απόψεων και την τρομοκρατία της κοινής γνώμης». (Σχόλιο του/ της daydreamcatcher)

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

19.10.17 – lifo

3

Index 535

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου head of digital Βίκυ Καλαντζή art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου

AFRO FUTURISM

–––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ, ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΦΟΥΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΦΡΟ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ σελiδα

Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F.

16

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΕΝΑ ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΟ ΚΟΜΙΚ

σελiδα 18

assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς ρroject μanagerdirect market Αριέττα Μελισσινού

ΑΘΗΝΑΊOΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ BEAUTY & HEALTH σελiδeσ

4 lifo – 19.10.17

23

ΤΑΚΗΣ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ Ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αίγινα, ζει στη Νέα Σμύρνη.

σελiδα

20

direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

19.10.17 – lifo

5

ΟΙ ΜΙΚΡΟΊ ΉΡΩΕΣ ΤΑΞΙΔΕΎΟΥΝ: ΈΝΑ ΤΑΞΊΔΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΤΗΣ STOIXIMAN ΦΤΙΑΓΜΈΝΟ ΜΕ ΠΟΛΛΉ ΑΓΆΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΌΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ

Ο ΡOΛΟΣ ΤΗΣ STOIXIMAN «Τα τελευταία χρόνια, στη Stoiximan, έχουμε πάρει μια πολύ συνειδητή απόφαση, να στηρίξουμε ενεργά και έμπρακτα την ελληνική κοινωνία. Για εμάς, η κοινωνία, της οποίας όλοι είμαστε ενεργά μέλη, έχει ανάγκη από καταλύτες» σχολίασε ο κ. Ιωάννης Σπανουδάκης, μέλος του Δ.Σ. της Stoiximan, και πρόσθεσε: «Το πρόγραμμα “Οι Μικροί Ήρωες ταξιδεύουν” και η σχέση μας με αυτά τα παιδιά σίγουρα δεν θα σταματήσουν εδώ. Όπως και το πρόγραμμα αυτό δεν σταματά εδώ, θα συνεχιστεί.

Η ΕΝEΡΓΕΙΑ Το πρόγραμμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης «Οι Μικροί Ήρωες ταξιδεύουν» αποτελεί ένα ξεχωριστό πρόγραμμα δράσης που δημιουργήθηκε με σκοπό να γεφυρώσει τα γεωγραφικά χάσματα και να αναδείξει την εκπαιδευτική πραγματικότητα όπως αυτή εξελίσσεται στις γωνιές της Ελλάδας. Μια εύστοχη προσπάθεια που προσφέρει σε μαθητές και εκπαιδευτικούς μια εμπειρία ζωής, συνοδευμένη από γνώση και ευκαιρίες για ένα καλύτερο αύριο, όπως ακριβώς προσφέρονται στα μεγάλα αστικά κέντρα. Η προβολή του προγράμματος στο κοινό και στα μέσα πραγματοποιήθηκε στον Φάρο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος μέσα από την ταινία Οι Μικροί Ήρωες ταξιδεύουν, ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στο «ταξίδι» 50 μοναδικών μικρών ηρώων από πέντε μικρές γωνιές της Ελλάδας. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται τις προσωπικές ιστορίες των εκπαιδευτικών και των μαθητών από τις περιοχές της Κάσου, του Τρανόβαλτου, των Αρκιών, της Ηρακλειάς και της Ανάφης, σε μια προσπάθεια να καταγράψει έναν ειλικρινή διάλογο που επικεντρώνεται στις ανάγκες και στις επιθυμίες των παιδιών και στη συναναστροφή τους με την τοπική κοινωνία αλλά και στην ανάδειξη της εκπαιδευτικής καθημερινότητας, των πιθανών εμποδίων και των περιορισμών του παιδαγωγικού έργου των δασκάλων. Με αφορμή την ταινία, έγινε γνωστό το όραμα της Stoiximan, της μεγαλύτερης στοιχηματικής εταιρείας της χώρας στο Διαδίκτυο, για επένδυση και έμπρακτη στήριξη της ελληνικής κοινωνίας.

Πλέον θα προχωρήσουμε και σε άλλες περιοχές, αναζητώντας Μικρούς Ήρωες στην ορεινή και ηπειρωτική Ελλάδα. Και σήμερα, θα ήθελα από αυτό το βήμα να ανακοινώσω και επίσημα πλέον ότι η Stoiximan θα συνεχίσει να βρίσκεται στο πλευρό όλων αυτών των παιδιών, δημιουργώντας το πρόγραμμα υποτροφιών Μικροί Ήρωες, το οποίο θα στηρίξει όλους τους μαθητές των περιοχών αυτών στις πανεπιστημιακές, μεταπτυχιακές αλλά ακόμη και διδακτορικές σπουδές τους − το εύχομαι ειλικρινά αυτό. Ταυτόχρονα, θα βρισκόμαστε δίπλα στις υλικοτεχνικές ανάγκες των σχολείων των περιοχών αυτών και όσων ενταχθούν μελλοντικά στο πρόγραμμα». Επενδύοντας τόσο στη στήριξη των υλικοτεχνικών υποδομών των σχολείων όσο και στη στήριξη των ίδιων των μαθητών μέσα από το πρόγραμμα υποτροφιών «Μικροί Ήρωες», ο ρόλος της Stoiximan είναι η προσπάθεια να επιβραβεύσει και να δώσει ευκαιρίες στους μελλοντικούς επιστήμονες και πολίτες της Ελλάδας, καλλιεργώντας τις συνθήκες εκείνες που θα επιτρέψουν στα παιδιά αυτά να συνεχίσουν να ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο. Το «Οι Μικροί Ήρωες ταξιδεύουν» αποτελεί το πρώτο μέρος του προγράμματος που ολοκληρώθηκε με τη συμμετοχή τεσσάρων σχολείων της νησιωτικής Ελλάδας και ενός της ηπειρωτικής, ενώ το δεύτερο μέρος πρόκειται να πραγματοποιηθεί το προσεχές διάστημα, αυτήν τη φορά εστιάζοντας στις ανάγκες των δυσπρόσιτων περιοχών της ορεινής Ελλάδας.

www.iroes.gr

6 lifo – 19.10.17

ΟΙ ΜΙΚΡΟΊ ΚΑΙ ΜΕΓΆΛΟΙ ΉΡΩΕΣ ΤΩΝ ΑΚΡΙΤΙΚΏΝ ΠΕΡΙΟΧΏΝ

ΑΡΚΙΟΙ Η Σήλια, δασκάλα στο ακριτικό μονοθέσιο σχολείο των Αρκιών, ζει την καθημερινότητα των δύο «παιδιών» της. Ο Παναγιώτης, 11 ετών, είναι ο μικρός ήρωας του μικροσκοπικού, αυθεντικού και σχεδόν άθικτου κόσμου του νησιού. Εδώ ο χρόνος φαίνεται να σταματά. Στους Αρκιούς «ο κόσμος τους είναι αυτό που βλέπεις εδώ» μας λέει η Σήλια και ο Παναγιώτης απλώνει ελεύθερα τα χέρια του στον αέρα των Δωδεκανήσων. Εδώ οι δυνατότητες

είναι διαφορετικές. Στον Παναγιώτη βλέπουμε αυτό ακριβώς που πιστεύουμε ότι ένας Μικρός Ήρωας εκπροσωπεί. Την αγνότητα της ψυχής, το θάρρος του μυαλού, την προσπάθεια για ζωή. Στη Stoiximan νιώθουμε πλέον ότι η οικογένειά μας έχει μεγαλώσει. Και ο Παναγιώτης είναι ένα πολύτιμο μέλος που μας γεμίζει περηφάνια για όλα αυτά που είναι. Αληθινός, ευτυχισμένος, ο Μικρός Ήρωας των Αρκιών. Ο Παναγιώτης αλλάζει για πρώτη φορά τη διαδρομή του προς το σχολείο. Ετοιμάζεται για το μεγαλύτερο ταξίδι της μέχρι τώρα ζωής του και η Σήλια καταφέρνει να εκπληρώσει τον στόχο της, να ταξιδέψει τον Παναγιώτη στην Αθήνα για να μπορέσει να μεταφέρει ένα κομμάτι του άγνωστου σε αυτόν κόσμου πίσω στους Αρκιούς.

ΗΡΑΚΛΕΙΑ Στο δυτικότερο σημείο των Μικρών Ανατολικών Κυκλάδων συναντάμε την Ηρακλειά, για να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τους δύο Μικρούς Ήρωες. Ο Θοδωρής και ο Μάριος, μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού, μας μιλούν γι’ αυτά που λαχταρούν περισσότερο αλλά και γι’ αυτά που κάνουν τον τόπο τους αγαπημένο. Περιμένουν. Ανυπομονούν. Ενθουσιάζονται. Είναι η στιγμή που κοιτούν τον «Σκοπελίτη» να πλησιάζει. Το «αχτύπητο δίδυμο», όπως μας λέει η Ιωάννα, η δασκάλα του μονοθέσιου σχολείου της Ηρακλειάς στο οποίο καθημερινά υποδέχεται τους έξι μαθητές της, είναι παντού μαζί. Ευχή του Θοδωρή είναι να μπορέσει να φτιάξει τη δική του ομάδα για να χαρεί το παιχνίδι περισσότερο. Λίγα ναυτικά μίλια αργότερα και οι Μικροί μας Ήρωες καταφθάνουν στην Αθήνα. Η προσμονή για κάτι μεγάλο φέρνει στα μάτια τους όλα όσα φαντάζονται ότι θα συναντήσουν. Και η εμπειρία ξεκινά, με την ευχή αυτοί οι Μικροί Ήρωες να αναζητήσουν ξανά κι άλλους προορισμούς.

ΚΑΣΟΣ

Οι ιστορίες των εκπαιδευτικών και των μαθητών από τις περιοχές της Κάσου, του Τρανόβαλτου, των Αρκιών και της Ηρακλειάς ξεδιπλώνονται, δίνοντας ελπίδα στο όνειρο...

«Αν είχα μια ευχή, εδώ, για τα παιδιά της Κάσου, αυτή θα ήταν να συνεχίσουν να υπάρχουν παιδιά» μας λέει με γεμάτη καρδιά η Φωτεινή. «Κρυμμένη» ανάμεσα στην Κρήτη και στην Κάρπαθο, η Κάσος δεσπόζει στο νοτιότερο σημείο των Δωδεκανήσων. Για τη Φωτεινή, δασκάλα στην Γ’ Δημοτικού του εξαθέσιου δημοτικού σχολείου, τα μάτια μιλούν καλύτερα για όλα όσα θέλει να πει. Στα πρόσωπα του Ταξιάρχη, της Λέλας και της Σοφίας συναντάμε τους Μικρούς Ήρωες της Κάσου. Υπάρχουν κι άλλοι. Είναι όλα τα παιδιά που μοιράστηκαν μαζί μας τα παιδικά τους όνειρα, τους αγαπημένους ήρωες, τις επιθυμίες τους, όλα όσα τους κάνουν να γελούν αλλά και όσα τους φάνηκαν παράξενα. Και οι Μικροί μας Ήρωες ταξίδεψαν! Καινούργιοι κόσμοι ζωντάνεψαν μπροστά τους, ανακάλυψαν, πειραματίστηκαν, έπαιξαν, έκαναν νέους και αληθινούς φίλους, παίρνοντας μαζί τους πίσω στην Κάσο τις δικές τους αναμνήσεις. Ένα «ταξίδι ζωής» πραγματοποιήθηκε, ξεδιπλώνοντας μπροστά τους έναν υπέροχο κόσμο. Έναν κόσμο που μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν. Και η επιστροφή στο νησί ίσως να σημαίνει μια άλλη αφετηρία.

ΤΡΑΝΟΒΑΛΤΟ Πενήντα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη της Κοζάνης, στο ορεινό και απομακρυσμένο Τρανόβαλτο, τα παιδιά του εξαθέσιου δημοτικού σχολείου έχουν δημιουργήσει μια ξεχωριστή οικογένεια. Επιθυμία της Βάγιας είναι να γίνει αστυνομικός και για τον Κωνσταντίνο όλοι είναι οι καλύτεροί του φίλοι. Η Ιωάννα, δασκάλα της Ε’ Δημοτικού, είναι η αίτια της δημιουργίας του προγράμματος «Οι Μικροί Ήρωες ταξιδεύουν». Πράγματι. Ένας άνθρωπος γεμάτος αγάπη για τα παιδιά, που διατηρεί τον αρχικό του ενθουσιασμό και συνεχίζει με τον ίδιο ζήλο να προσπαθεί για το καλύτερο, για όλους αυτούς τους μαθητές του τόπου της, που είναι τα δικά της παιδιά. Η Ιωάννα είναι ένας από τους Μεγάλους Ήρωες αυτού του ταξιδιού. Και εμείς, στη Stoiximan, δεν θα μπορούσαμε παρά να νιώθουμε ευγνωμοσύνη που συναντήσαμε ανθρώπους όπως η Ιωάννα. Που περπατήσαμε παράλληλα, για καλό σκοπό. Για τα παιδιά. «Εύχομαι όλα αυτά που είδαμε εμείς να τα γνωρίσουν και κάποια άλλα σχολεία που πιθανόν να έχουν περισσότερα προβλήματα από εμάς» καταλήγει η Ιωάννα στην προσπάθειά της να φέρει όλο και περισσότερα σχολεία στο πρόγραμμα.

19.10.17 – lifo

7

ΞΑΝΑ ΠΡΩΤΗ Η

free press

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ & ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ LIFO 135.300 ΑTHENS VOICE 121.200

LIFO 806.000 ΑTHENS VOICE 452.900

Πηγή: Focus BARI, Έρευνα «BARI S.M.A.R.T., ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ» Ιανουάριος–Ιούνιος 2017 Κοινό: Άντρες–Γυναίκες 13-74 ετών Σύνολο Ελλάδας: 6.862

Επισκεψιμότητα του website από οποιαδήποτε συσκευή (PC, laptop, mobile, tablet) στο διάστημα κυκλοφορίας του εντύπου. Στοιχεία Focus BARI.

8 lifo – 19.10.17

19–25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

TalkoftheTown

#love —

1.169.077.245 posts

#instagood —

απο th lifo team

TheBuzz

#photooftheday — #fashion— #beautiful— #happy— #tbt— #cute— #like4like — #followme—

662.611.007

460.303.486 429.118.819 425.540.354 397.617.377 390.422.718 390.368.836 369.602.070 361.555.445

ΤΑ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΈΣΤΕΡΑ HASHTAGS ΤΟΥ

To Instagram συμπλήρωσε πριν από λίγες μέρες 7 χρόνια ζωής και αριθμεί πλέον πάνω από 700 εκατομμύρια χρήστες. Κι ενώ τα εθιστικά stories του μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας τον τελευταίο χρόνο και η Selena Gomez παραμένει η celebrity με τους περισσότερους followers (128 εκατομμύρια), αυτά είναι τα 10 hashtags με τις περισσότερες αναφορές από τη μέρα που το κοινωνικό δίκτυο μπήκε στη ζωή μας.

14.9.17 – lifo

9

α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις

TalkoftheTown

10 lifo – 19.10.17

ΤΟ 1917, Η ΜΝΉΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΣΙΩΠΉΣΕΙΣ

Στο θύμα προτείνουμε να μιλήσει ανοιχτά και να δράσει αποφασιστικά απέναντι στον παρενοχλούντα στον χώρο εργασίας και σε εξωτερική δημόσια Αρχή.

Μια γνώμη για τον «Μεγάλο Οκτώβρη». Ο ένας αιώνας από τον ρωσικό Οκτώβριο του 1917 γεννάει εκθέσεις, πολιτικές εκδηλώσεις και κάθε είδους αφιερώματα. Πολλά από αυτά στρέφονται με κάποια νοσταλγία προς εκείνες τις μέρες της μεγάλης εφόδου του Λένιν και του κόμματος των μπολσεβίκων για την κατάληψη της εξουσίας. Άλλα τηρούν κάποιους τόνους πιο αποστασιοποιημένης αποτίμησης. Στην κομμουνιστική μνήμη, φυσικά, ο «Μεγάλος Οχτώβρης» θα είναι πάντα η πρώτη δοκιμή για τη δημιουργία της άλλης κοινωνίας και την παγκόσμια σοσιαλιστική αλλαγή. Ανεξάρτητα από τα ρήγματα και τις διαιρέσεις στο εσωτερικό τους, όλα σχεδόν τα κλαδιά της επαναστατικής αριστεράς γιορτάζουν αυτονόητα το 1917 που γέννησε τη Σοβιετική Ρωσία και εκτόξευσε τον κομμουνισμό στη σκηνή της Ιστορίας. Μετά το ’17 δεν ήταν πια η φιλοσοφία ενός κινήματος ή μια ουτοπία κάποιων κύκλων αλλά η κινητήρια δύναμη ενός κράτους, ενός νέου συστήματος εξουσίας. Σε μια άλλη πλευρά, οι μεγάλες επαναστατικές στιγμές αλλά και τα πραξικοπήματα των λίγων συνωμοτών ελκύουν το ενδιαφέρον των ερευνητών. Κάθε μελετητής της σύγχρονης Ιστορίας και πολιτικής μπορεί να ξαναγυρίζει στις τομές, να ψάχνει εκ νέου τα αρχεία και τις μαρτυρίες, να ξαναδιαβάζει, ας πούμε, τις 10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο του Αμερικανού κομμουνιστή Τζον Ριντ, τον Ε.Χ. Καρ, τον Χομπσμπάουμ αλλά και τον Τρότσκι ή τον αναρχικό Βολίν. Ο κατάλογος των έργων, κλασικός και σύγχρονος, που αναφέρονται στα γεγονότα της Ρωσίας του ’17 είναι τεράστιος. Υπάρχει όμως κάτι άλλο εδώ. Όσοι μετέχουν ακόμα ψυχικά και ιδεολογικά στην κομμουνιστική αντίληψη για το κράτος, την κοινωνία και το άτομο είναι λογικό να συνεχίζουν να αγνοούν τον Σολζενίτσιν, τον Σαλάμοφ, τον Τσέσλαβ Μίλος. Εύλογα δεν περιμένει κανείς να έχουν διαβάσει τους καταραμένους «μενσεβίκους», «καντέτους» και άλλους μυστήριους αντιπολιτευόμενους που σκοτώθηκαν, διώχτηκαν ή εξορίστηκαν ήδη από τους πρώτους μήνες του 1918. Ούτε μπορεί να προσδοκά κανείς πως θα ιεραρχούν τα φριχτά έργα και τις ημέρες της μυστικής αστυνομίας και τις αναμνήσεις από τα γκουλάγκ ως κάτι σημαντικό και ικανό να οδηγεί σε βαθιά ερωτήματα. Ως γνωστόν, οι μύστες του Απόλυτου δεν ασχολούνται ούτε με τις «λεπτομέρειες» ούτε με αυτό που περιφρονούν μιλώντας για «απόνερα» της Ιστορίας. Όλοι οι υπόλοιποι όμως δεν μπορεί να μιλούν για το ένα, αποσιωπώντας το άλλο. Είναι αδιανόητο, ας πούμε, να δίνεται η εντύπωση πως η «αριστερά» οφείλει τιμές και επαίνους στην τεχνική των μπολσεβίκων. Γιατί; Για τον απλό λόγο πως οι σοσιαλδημοκράτες, οι αγροτιστές, οι ανεξάρτητοι προοδευτικοί διανοούμενοι, οι ελευθεριακοί, μια πολύ μεγάλη βεντάλια αριστερών δηλαδή –και μετριοπαθών και επαναστατών–, τράβηξαν τα πάνδεινα από τη σκληρή σοβιετική απολυταρχία. Σάπισαν στη Βορκουτά της βόρειας Ρωσίας, στην Κολιμά, στην Καραγκάντα του Καζακστάν, βασανίστηκαν στις φυλακές της Λουμπιάνκα, χάθηκαν κάτω από τους αιώνιους πάγους και στα ορυχεία ουρανίου. Αυτός ο κόσμος δεν έτυχε ποτέ τιμών ή ιδιαίτερης μνημόνευσης. Τα κείμενά τους έμειναν άγνωστα, οι μαρτυρίες τους στο σκοτάδι, οι φωνές τους στα αζήτητα. Τα ξέρουν μόνο κάποιοι ειδικοί ανά τον κόσμο και από κει και πέρα τίποτα. Αλλά ούτε τα σημαντικά κείμενα κριτικής ανάλυσης του μπολσεβικισμού είδαν ποτέ φως στην ελληνική μας αγορά. Λόγου χάρη τα κείμενα του «αποστάτη» Κάουτσκι για τον Λένιν ή των εξόριστων Ρώσων σοσιαλιστών είναι σαν να μην υπήρξαν. Φυσικά, οι επίγονοι του λενινιστικού δόγματος, επίσημοι ή αιρετικοί, έχουν κάθε δικαίωμα να περιφρονούν τους αντιπάλους τους και κυρίως όσους ήθελαν μια δημοκρατική Ρωσία με γη στους αγρότες, πολιτικές ελευθερίες για όλους και πορεία προς μια βιομηχανική ανάπτυξη χωρίς καταναγκαστική εργασία. Το πρόβλημα είναι με όσους ανεμίζουν τη σημαία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παρουσιάζουν ακόμα και τώρα την Οκτωβριανή Επανάσταση ως ένα λυρικό, ανθρωπιστικό έργο τέχνης, ένα μοντερνιστικό κολάζ κατάλληλο για όλους. Και ένα άλλο πρόβλημα με αυτούς που δεν είναι διατεθειμένοι να πάρουν κανένα προσωπικό ρίσκο επαναστάτη, για παράδειγμα να αρνηθούν τις πιστώσεις και τις επιχορηγήσεις από τη «μεταδημοκρατική αυτοκρατορία της λιτότητας», δηλαδή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχει μια πρωτόγονη ευθύτητα η στάση του ΚΚΕ και των άλλων που διαβάζουν πάντα τον Οκτώβρη του 1917 ως το προοίμιο μιας επικής μάχης ανάμεσα στον καπιταλισμό και στον σοσιαλισμό, έστω και αν έχουν μεσολαβήσει τραγωδίες, διαψεύσεις και πολιτικές καταστροφές. Όποιος όμως δεν αισθάνεται αλλεργία για την αστική νεωτερικότητα και διεκδικεί να διορθώσει επιμέρους πλευρές της, όποιος δηλαδή έχει επιλέξει τη Δύση όχι ως κάποια θρησκεία αλλά ως τον βασικό ορίζοντα των πολιτικών και πολιτισμικών του σχεδίων, για ποιον λόγο να επισκέπτεται σαγηνευμένος το παράδειγμα των μπολσεβίκων; Δεν υπάρχει ίσως πιο ενοχλητικό πράγμα από τις επετείους από όπου έχουν αφαιρεθεί οι άλλες φωνές, όσοι, ας πούμε, πένθησαν και δεν εγκωμίασαν, όσοι αντιτάχτηκαν και δεν κολάκεψαν. Και το λέω γιατί νομίζω πως η μνήμη δεν μπορεί να υπακούει στο επαγγελματικό μακιγιάζ αυτών που επιθυμούν να είναι με τη δημοκρατία, χωρίς όμως να στιγματίζουν τον ολοκληρωτισμό, πιστεύοντας ενδεχομένως πως καμιά αντίφαση δεν είναι ντροπή. Έχοντας, εν τέλει, τη συνείδησή τους ήσυχη πως μπορούμε πια να αγκαλιάζουμε στοργικά και τον Αλέξανδρο Κερένσκι και τον Βλαδίμηρο Λένιν. Αν θέλουν, μπορούν να λένε ψέματα στον εαυτό τους, μόνο που αυτό έχει μεγάλο κόστος για την αλήθεια.

ΦΩΤΕΙΝΉ ΚΟΎΒΕΛΑ H ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ ΜΙΛΑ ΣΤΗ LIFO ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

Το πρόβλημα είναι με όσους ανεμίζουν τη σημαία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παρουσιάζουν ακόμα και τώρα την Οκτωβριανή Επανάσταση ως ένα λυρικό, ανθρωπιστικό έργο τέχνης, ένα μοντερνιστικό κολάζ κατάλληλο για όλους.

Από την εμπειρία σας, ποιες είναι οι πιο διαδεδομένες μορφές σεξουαλικής παρενόχλησης στην Ελλάδα; Η σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο. Πρόκειται για την αθέμιτη και προσβλητική συμπεριφορά, η οποία παραβιάζει την αξιοπρέπεια στον χώρο εργασίας και δημιουργεί ένα ανασφαλές, αβέβαιο και επικίνδυνο ψυχοκοινωνικά εργασιακό περιβάλλον. Τι συμβαίνει στο θύμα; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αποκαλυφθούν τέτοιες περιπτώσεις; Πράγματι, είναι δύσκολο να αποκαλυφθεί. Ο φόβος για την απώλεια της θέσης εργασίας και η έλλειψη αποδείξεων και μαρτύρων κρατούν τις υποθέσεις αυτές στην αφάνεια. Η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900, από την έναρξη της λειτουργίας της (τον Μάρτιο του 2011) έως τώρα, έχει δεχθεί 30.635 κλήσεις. Από αυτές, μόνο οι 248 (1%) αφορούσαν σεξουαλική παρενόχληση. Στα συμβουλευτικά κέντρα, από την έναρξη της λειτουργίας τους, έχουν απευθυνθεί περίπου 18.000 γυναίκες. Μόνο 225 από αυτές ανέφεραν περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης. Η γυναίκα που έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά αισθάνεται προσβολή, ντροπή και φόβο. Φοβάται ότι αν μιλήσει θα κινδυνεύσει η θέση εργασίας της, κανείς δεν θα την πιστέψει και πως στο τέλος ούτε θα τιμωρηθεί ο δράστης ούτε θα δικαιωθεί ηθικά η ίδια. Συχνά, μάλιστα, οι γυναίκες αναρωτιούνται «τι ήταν αυτό τώρα; Κομπλιμέντο ή σεξουαλική παρενόχληση;». Τις περισσότερες φορές πρόκειται για σεξουαλική παρενόχληση. Απλώς, οι γυναίκες διστάζουν να το ομολογήσουν τόσο στον εαυτό τους όσο και στον περίγυρό τους, διότι κυριαρχεί ο φόβος μήπως κατηγορηθούν για εμπάθεια ή υπερβολική αντίδραση. Συνεπώς, σιωπούν και ανέχονται συμπεριφορές που έχουν κάθε δικαίωμα να αρνηθούν. Τι είδους αντιμετώπιση θα προτείνατε και στον θύτη και στο θύμα; Στο θύμα προτείνουμε να μιλήσει ανοιχτά και να δράσει αποφασιστικά απέναντι στον παρενοχλούντα στον χώρο εργασίας και σε εξωτερική δημόσια Αρχή. Οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει γραπτή λεπτομερής καταγγελία, για να μην καταλήξει η υπόθεση στο αρχείο. Προηγουμένως, θα πρέπει να έχει συμβουλευτεί είτε τις δομές της ΓΓΙΦ είτε κάποιον ιδιώτη δικηγόρο, προκειμένου να είναι προετοιμασμένη, καθώς είναι πολύ πιθανή η αντεπίθεση από τον θύτη και τους υποστηρικτές του. Πιστεύετε ότι η κρίση έχει λειτουργήσει υπονομευτικά σε σχέση με την προστασία των γυναικών σε αυτό τον τομέα; Η οικονομική κρίση επιβάλλει έναν επιπρόσθετο φόβο στις γυναίκες που αγωνιούν να κρατήσουν τη δουλειά τους, οι οποίες έτσι αποκρύπτουν τις επιθέσεις που δέχονται, προκειμένου να μην κινδυνεύσουν να βρεθούν άνεργες και χωρίς εισόδημα. Στο σημείο αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κρίση λειτουργεί εμμέσως υπονομευτικά όσον αφορά την προστασία τους. Όμως οι δομές μας δημιουργήθηκαν και λειτουργούν μέσα στην κρίση και προσφέρουν σημαντική βοήθεια στις γυναίκες που απευθύνονται σε αυτές.

ΦΩΝΗΛΑΟΥ

α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

ΔΕΣΠΟΙΝΊΣ, ΣΑΣ ΖΗΤΆ Ο ΚΎΡΙΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΊΟ ΤΟΥ

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η π ολ ιτάκ η

ShortCut

Αυτήν τη φορά, οι ασκοί του Αιόλου που άνοιξαν παγκοσμίως με τις αποκαλύψεις για τον μεγιστάνα του Χόλιγουντ δεν θα καταλαγιάσουν όταν κλείσει ο κύκλος επικαιρότητας της πολύκροτης υπόθεσης. Ήταν ίσως και η χρονική στιγμή που ενίσχυσε το ρεύμα των αποκαλύψεων για τις φρικαλεότητες του Χάρβεϊ Γουάινσταϊν, λίγο καιρό μόνο μετά το ξόδι του Χιου Χέφνερ, που συνοδεύτηκε με τόσες κατάρες, που θα στοιχειώνουν αιωνίως στο βεστιάριο του καθαρτηρίου τη ρόμπα, τις πιτζάμες και την πίπα του. Κατάρες πολλές, αλλά όχι προσωπικές καταγγελίες για τον μακαρίτη, που είχε κατακτήσει επάξια την εικόνα καρτούν πορνόγερου με το μόνιμο μειδίαμα που δήλωνε «άφετε τα κουνελάκια και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με», αλλά δεν είχε αυτή την απειλητικά αυτάρεσκη μούρη μοχθηρού εκδορέα που φέρει ο (πρώην) μεγιστάνας του Χόλιγουντ. Κρίμα λίγο, όχι για τον ίδιο τον Γουάινσταϊν φυσικά –που ήταν γνωστό τοις πάσι, ακόμα και σε όσους ασχολούνταν περιστασιακά και εξ αποστάσεως με τα ήθη και έθιμα της βαριάς βιομηχανίας θεάματος– αλλά για πολλούς άντρες με αντιστοίχως «απωθητικά» χαρακτηριστικά, οι οποίοι πλέον θα αντιμετωπίζονται με ακόμα μεγαλύτερη καχυποψία. Ίσως θα ήταν πιο «δίκαιο» (συμπαντικά) να είχε τα χαρακτηριστικά του Μπραντ Πιτ, φέρ’ ειπείν. Ή του Γούντι Άλεν, ο οποίος έκανε κάτι περίεργες δηλώσεις περί «κυνηγιού μαγισσών», διαισθανόμενος ενδεχομένως ότι μπορεί να είναι ο επόμενος στη «λίστα προγραφών». Αντιθέτως, ο Ντόναλντ Τραμπ, που γνώριζε καλά και σε βάθος χρόνου τον Γουάινσταϊν, προέβη σε δήλωση βασανιστικής (για μας τους υπόλοιπους) ειλικρίνειας και βαθύτατης ειρωνείας: «Δεν μου προκαλούν καμία έκπληξη οι αποκαλύψεις». Ο γλίτσας αναγνωρίζει τον γλίτσα ενστικτωδώς και από απόσταση. Όχι ότι υπάρχει καμιά βάση για σενάρια συνωμοσίας, όπως αυτά που υπονοεί κάποιος που πιθανότατα έχει λερωμένη τη φωλιά του σαν τον Γούντι Άλεν. Απλώς, με αφορμή τα έργα και τις ημέρες (και τις νύχτες) του αυτοδημιούργητου, «ανεξάρτητου» μεγαλοπαραγωγού και πρώην αφεντικού της πάλαι ποτέ κραταιής Miramax, άνοιξαν επιτέλους οι ασκοί του Αιόλου για τη βίαιη σεξουαλική παρενόχληση των γυναικών και την κυνική εκμετάλλευση της θέσης απόλυτης εξουσίας στους εργασιακούς χώρους. Αυτές τις μέρες ζούμε τη φάση που οι στρέιτ άντρες στέκονται άβολα να παρακολουθούν τη χιονοστιβάδα αποκαλύψεων και καταγγελιών κάνοντας μόκο και αυτοκριτική, ασχέτως του αν έχουν υπάρξει συστηματικοί πέφτουλες και αγροίκοι «θηρευτές» ή όχι. Ειδικά στον χώρο των μέσων και του Τύπου άλλωστε, όλοι έχουμε ακούσει μαρτυρίες για κυνηγητά αλά Μπένι Χιλ –χωρίς όμως το φαρσικό στοιχείο και το κωμικό soundtrack– που πραγματοποιήθηκαν κατά καιρούς σε γραφεία διευθυντών και εκδοτών. Κι αυτά είναι μάλλον τα πιο ελαφριά περιστατικά που αφορούν ραμολήδες μεγαλοπαράγοντες οι οποίοι την έπεφταν αγρίως και αδιακρίτως σε μια διαδικασία αέναου κάστινγκ, μέχρι να βρουν αραξοβόλι στη (νεαρή) νύφη που θα έπρεπε φυσικά να προέρχεται από το ιδρυματικό αυτό περιβάλλον και να διακατέχεται ιδανικά από το «σύνδρομο της Στοκχόλμης». Στην Αμερική, μάλιστα, κυκλοφορεί αυτές τις μέρες, από χέρι σε χέρι και από inbox σε inbox, μεταξύ γυναικών εργαζόμενων στα μέσα, μια λίστα με ονόματα συναδέλφων με ιστορικό παρενόχλησης, η οποία ανανεώνεται διαρκώς και φέρει τον τίτλο «Shitty Media Men». Πρόκειται για μια διευρυμένη εκδήλωση της διαδικασίας που αποκαλείται «δίκτυο ψιθύρων» και σκοπό έχει να προειδοποιεί τις γυναίκες που εισέρχονται σε έναν εργασιακό χώρο σχετικά με τους πέφτουλες υψηλού ρίσκου και συνήθως υψηλού προφίλ στην εταιρεία. Από την άλλη, βεβαίως, δεν μπορεί να μη διακρίνει κανείς και το εκχύλισμα διαφορετικών αποχρώσεων υποκρισίας που εκδηλώθηκε αυτές τις μέρες υπό το βάρος των αποκαλύψεων. Βλέπεις, δηλαδή, ανθρώπους (γυναίκες και άντρες) να σοκάρονται με συμπεριφορές που αποτελούν καθεστώς ρουτίνας στο Χόλιγουντ –και όχι μόνο, φυσικά– από την απαρχή του ως θεσμού (ο όρος «κάστινγκ στον καναπέ» εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1930). Βλέπεις, επίσης, κάτι δηλώσεις αντρών που ανήκουν στο βαθύ σύστημα της «βιομηχανίας ονείρων» οι οποίες ξεκινάνε με το γ(ε)λοιωδέστατο «ως πατέρας κοριτσιών, καταδικάζω…». Άσε μας, ρε κόπανε, που χρησιμοποιείς την κόρη ή τις κόρες σου ως άλλοθι και ασπίδα προστασίας σε περίπτωση που σε πάρει η μπάλα… Τελικά, ως απεδείχθη από ένα παλιότερο βίντεο που έσκασε αυτές τις μέρες, η μόνη που είχε τα μπαλάκια να μιλήσει και να προειδοποιήσει ευθέως για το ποιόν του Γουάινσταϊν ήταν η γνωστή «μουρλοκακομοίρα», «εύθυμη χήρα», «αρχικαμένη» Courtney Love, η οποία, όταν είχε ερωτηθεί το 2005 στο «κόκκινο χαλί» ενός event τι συμβουλή θα έδινε στις νέες γυναίκες που αναζητούν μια θέση στον ήλιο του Χόλιγουντ, είχε κάνει την εξής δήλωση: «Θα δεχτώ άγριο λίβελο αν το πω… [μικρή παύση]. Αν σας προσκαλέσει ο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν σε πριβέ πάρτι στο Four Seasons, μη διανοηθείτε να πάτε».

19.10.17 – lifo

11

TalkoftheTown

ΑΘΉΝΑ ΚΑΙ ΝΕΡΌ: ΜΙΑ ΠΟΛΎΠΛΟΚΗ ΣΧΈΣΗ Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος μιλάμε για τις δημόσιες βρύσες, τα υδραγωγεία και λοιπούς τρόπους με τους οποίους οι Αθηναίοι του 19ου αι. κάλυπταν τις ανάγκες τους για νερό.

UrbanLife

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η κ υ ρι αζ η

Το Αδριάνειο Υδραγωγείο στην Αθήνα κατασκευάστηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό και αποπερατώθηκε από τον διάδοχό του, Πίο Αντωνίνο, τον 2ο αιώνα μ.Χ. με στόχο την ύδρευση της πόλης των Αθηνών από τα βρόχινα νερά της Πεντέλης και της Πάρνηθας. Τμήμα των ερειπίων του μεγαλοπρεπούς Αδριάνειου Υδραγωγείου διακρίνονται σήμερα στη Νέα Ιωνία, στη συνοικία Ελευθερούπολη, στα σύνορα με την Καλογρέζα.

Οι αρχαίοι Αθηναίοι κατηγορούσαν τον Ποσειδώνα για την αφετηρία της πολύπλοκης σχέσης της πόλης τους με το νερό. Ο θεός της θάλασσας είχε υποσχεθεί άπλετο νερό στους κατοίκους της νέας τότε πόλης με την προϋπόθεση να τον επέλεγαν ως προστάτη τους. Εκείνοι όμως επέλεξαν τη θεά Αθηνά, με τα γνωστά αποτελέσματα που διήρκεσαν για αιώνες. Οι σημερινοί Αθηναίοι τριαντάρηδες μεγάλωσαν με το άγχος της λειψυδρίας και τις κρατικές διαφημίσεις που στόχευαν στον περιορισμό της αλόγιστης χρήσης του νερού (θυμάμαι χαρακτηριστικά εκείνη που μας παρακινούσε να κλείνουμε τη βρύση όση ώρα βουρτσίζουμε τα δόντια μας και να την ανοίγουμε μόνο για να τα ξεβγάλουμε), καθώς με τη ραγδαία οικιστική ανάπτυξη της πόλης μετά τον Πόλεμο το νερό απλώς δεν επαρκούσε. Αν πάμε όμως μερικές ακόμα δεκαετίες πίσω, θα δούμε τον πραγματικό αγώνα που έδιναν οι Αθηναίοι, δημοτική αρχή και απλοί πολίτες, για να εξασφαλίσουν στα σπίτια της νεοϊδρυθείσας πρωτεύουσας του κράτους πόσιμο νερό. Τα πρώτα έργα έγιναν επί δημαρχίας Παναγή Κυριακού (18701879), όταν δημιουργήθηκαν 55 δημοτικές βρύσες σε διάφορα σημεία της πόλης και ανακαινίστηκε το μοναδικό της υδραγωγείο, το Αδριάνειο, το οποίο είχε κατασκευαστεί από τους Ρωμαίους και μετέφερε νερό από τους πρόποδες της Πάρνηθας στον Λυκαβηττό και στη συνέχεια, με καινούργιους υπόγειους σωλήνες, σε όλη την πόλη. Εκτός από τις βρύσες και το Αδριάνειο Υδραγωγείο, τις ανάγκες των Αθηναίων του 19ου αιώνα κάλυπταν και πλανόδιοι υδροπωλητές που έφερναν νερό από πηγές που βρίσκονταν στα χωριά της Αττικής. Όπως έχει γράψει η κ. Μαριάνθη Μπέλλα στην εκτενή έρευνά της για το ζήτημα: «Εκτός από το Αδριάνειο Υδραγωγείο, υπήρχαν μερικά ακόμα υδραγωγεία μικρής χωρητικότητας, όπως το παλιό υδραγωγείο Τσακουμάκου, του οποίου οι πηγές βρίσκονταν κοντά στον Ιλισό, το υδραγωγείο του Σταδίου που βρισκόταν κοντά στη γέφυρα του Σταδίου, το υδραγωγείο του “λουτρού” στη συμβολή του Ιλισού και του Ηριδανού, που ονομάστηκε έτσι γιατί διοχέτευε νερό στο λουτρό της οδού Αδριανού, το υδραγωγείο Βούρου, κοντά στο παλιό θέατρο Μπούκουρα, πίσω από τη σημερινή Αγορά της οδού Αθηνάς, σε οικόπεδο που ανήκε στην οικογένεια Βούρου από τη Χίο και, τέλος, το υδραγωγείο του Ιππικού, που τροφοδοτούνταν από μικρή πηγή, η οποία ανάβλυζε από τα Πινακωτά, δηλαδή τον σημερινό λόφο Στρέφη. Υπήρχαν επίσης κι άλλα υδραγωγεία έξω από την πόλη που χρησίμευαν για το πότισμα των αγρών και των περιβολιών. Η Αθήνα όμως είχε και πολλά πηγάδια. Όλα σχεδόν τα παλιότερα σπίτια διέθεταν πηγάδι που ικανοποιούσε τις ανάγκες των κατοίκων τους

12 lifo – 19.10.17

σε νερό. Συνήθως είχαν βάθος 6-12 μέτρα, ήταν περίτεχνα και στόλιζαν την αθηναϊκή αυλή της εποχής εκείνης. Τον στολισμό συμπλήρωνε η απαραίτητη γαζία, σύμβολο αποτροπής του γεροντοκορισμού, τα γεράνια και οι βασιλικοί». Οι Αθηναίοι που έμεναν εκτός του κέντρου και δεν διέθεταν κάποιο πηγάδι χρησιμοποιούσαν σχεδόν αποκλειστικά τις δημόσιες βρύσες, οι οποίες λειτουργούσαν και ως δημόσιοι χώροι κοινωνικής συνεύρεσης και συναναστροφής. Γράφει σχετικά ο Τίμος Μωραϊτίνης το 1952 στο βιβλίο Τα ρωμαντικά χρόνια της Αθήνας: «… Ο δήμος είχε στήσει σε κάθε γωνία μια βρύσι διά τους διψώντας δημότας. Οι περισσότερες από αυτές ήσαν μαρμάρινες με μιαν σιωπηλήν παγεράν μεγαλοπρέπειαν και ένα… ανάγλυφον ψάρι […] στην οδόν Σόλωνος, στην Νεάπολιν, στο Μεταξουργείο, στο Γεράνι και αλλού υπήρχαν τέτοιες μαρμάρινες βρύσες με μεγάλους κρουνούς, σαν να επρόκειτο να περάσουν από εκεί ορμητικοί χείμαρροι […] Η αθηναϊκή δημοτική βρύση έχυνε και αυτή ένα μόνο δάκρυ κάθε δώδεκα ώρες, ένα δάκρυ πόνου διά τους διψώντας κατοίκους της ανύδρου πόλεως. Και είναι ατελείωτοι οι γυναικοκαυγάδες που άναβαν γύρω από τη βρύση μεταξύ των νοικοκυράδων και των δουλικών όταν κατέφθανε η μυριοπόθητος σταγών […] Υπήρχαν και ιδιωτικές των σπιτιών, αλλά και αυτές έσταζαν σαν κεραμίδια μετά την βροχήν. Παλιότερα ήταν και μία κοντά στη Ριζάρειο Σχολή, δώρο της δουκίσσης της Πλακεντίας προς τας διψώσας Αθήνας. Ήταν μαρμάρινη και είχε μια επιγραφή που έλεγε: “τοις διαβάταις”. Είπα για τους καυγάδες που άναβαν γύρω από τη δημοτική βρύσι, με κανάτια, σταμνιά, γκαζοντενεκέδες, όταν ερχόταν το νερό. Πολλές φορές οι καυγάδες αυτοί ελάμβαναν διαστάσεις τέτοιες που ανεστάτωναν τη γειτονιά. Στο τέλος κατέφθανε ο αστυνόμος επί κεφαλής των “κλητήρων” με το κόκκινο επιστήθιο. - Τι τρέχει; ρωτούσε. - Μα, αν έτρεχε, κύριε αστυνόμε, δε θα γινότανε το κακό. Έχει τρεις μέρες να τρέξη». Σύμφωνα με την κ. Μπέλλα, οι περισσότερες από τις βρύσες ήταν «πέτρινες και περίτεχνες, με μεγάλους κρουνούς, και αποτελούσαν έργα λαϊκών μαστόρων. Έφεραν λιθανάγλυφες παραστάσεις διαφόρων θεμάτων από την αρχαία Αθήνα ή χριστιανικά και βυζαντινά σύμβολα. Πασίγνωστες βρύσες ήταν η βρύση Καλαμιώτη (Ευαγγελιστρίας & Καλαμιώτου), η βρύση Εξέχωρου, η βρύση Λέκκα (Λέκκα & Κολοκοτρώνη), η βρύση του Χασεκή στον Βοτανικό, η βρύση του Ψυρρή, η βρύση Γεράνι, η βρύση του Αλίκοκκου, των Αέρηδων και πολλές άλλες. Ήταν διάσπαρτες σε διάφορα σημεία με τέτοιον τρόπο, ώστε να εξυπηρετούνται όλες οι συνοικίες της πόλης». Δυστυχώς, κατά την περίοδο της ανοικοδόμησης της πόλης η συντριπτική πλειονότητα αυτών καταστράφηκε.

Η Αθήνα είχε και πολλά πηγάδια. Συνήθως είχαν βάθος 6-12 μέτρα, ήταν περίτεχνα και στόλιζαν την αθηναϊκή αυλή της εποχής εκείνης. Τον στολισμό συμπλήρωνε η απαραίτητη γαζία, σύμβολο αποτροπής του γεροντοκορισμού, τα γεράνια και οι βασιλικοί.

TalkoftheTown

Πάει στα δικαστήρια η σεξουαλική παρενόχληση; Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΧΆΡΒΕΪ ΓΟΥΆΙΝΣΤΑΪΝ ΈΦΕΡΕ ΞΑΝΆ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ. ΤΙ ΓΊΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΊΚΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΊΖΟΥΝ ΝΑ ΦΤΆΣΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΌΘΕΣΉ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΑ; Η ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΕΝΤΗ ΑΠΑΝΤΑ. Το σκάνδαλο με τις απανωτές καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση που έκαναν δημόσια γνωστές ηθοποιοί κατά του διάσημου παραγωγού ταινιών Χάρβεϊ Γουάινσταϊν ξανάφερε στην επικαιρότητα ένα ζήτημα που για τη μεγάλη πλειονότητα των θυμάτων δεν έχει το χολιγουντιανό «γκλάμουρ» αυτής της ιστορίας, ούτε βέβαια τη δημοσιότητά της. Αυτές συνήθως είναι νεαρές γυναίκες (σπανιότερα άντρες), ανειδίκευτες, χαμηλόμισθες, που μπορεί να έχουν μόλις προσληφθεί σε μια απαξιωμένη, στριμωγμένη και αβέβαιη αγορά εργασίας. Το τελευταίο που θα ήθελαν είναι να μείνουν άνεργες και να τους βγει και το «όνομα» – διότι ακόμα κι αν συναντούσαν «ευήκοα ώτα», είναι αμφίβολο αν θα είχαν τα ψυχικά αποθέματα ή/και την ευχέρεια να αναζητήσουν δικαστικά το δίκιο τους.

Απορίες

απ ό το ν θ οδω ρ ή α ν τω ν ό π ουλο

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

?

Όπως στις περισσότερες χώρες, έτσι και στην Ελλάδα οι περισσότερες γυναίκες που παρενοχλούνται βρίσκονται χαμηλά στην εργασιακή ιεραρχία. Έρευνα του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ) έφερε ένα 10% των εργαζόμενων γυναικών στην Ελλάδα να δηλώνει ότι έχει υποστεί προσωπικά σεξουαλική παρενόχληση την ώρα της δουλειάς, ενώ ένα 30% ανέφερε ότι γνωρίζει τουλάχιστον μία συνάδελφο που βρέθηκε σε αυτήν τη δύσκολη θέση. Εννοείται ότι δεν αναφερόμαστε στο απλό, το έστω λίγο τολμηρό φλερτ, αλλά σε εκείνο το επίμονο «πέσιμο» που όλοι όσοι το έχουν βιώσει ξέρουν πολύ καλά να διακρίνουν με την πρώτη. Άνδρας μέσης ηλικίας, έγγαμος, μορφωμένος και ιεραρχικά ανώτερος (εργοδότης, προϊστάμενος, επιστάτης, αφεντικό) είναι ο «συνήθης ύποπτος», μεταξύ 16 και 25 ετών είναι οι περισσότερες από τις μισές θιγόμενες, ενώ οι δράστες δείχνουν ιδιαίτερη αδυναμία στις νεοπροσληφθείσες (κοντά στο 40% των περιπτώσεων). Συχνά οι προτάσεις αυτές συνοδεύονται από υποσχέσεις για «χάρες», επαγγελματικά ανταλλάγματα ή δώρα. Οι ίδιες οι επιχειρήσεις σπανίως δίνουν προσοχή σε τέτοια περιστατικά, μολονότι ο φόβος της παρενόχλησης συχνά συνεπάγεται μειωμένη απόδοση, οι δε συνάδελφοι των θιγόμενων κάνουν συνήθως τα στραβά μάτια – οπότε επόμενο είναι οι δράστες συχνά να υποτροπιάζουν. Εξάλλου είναι ένα φαινόμενο που δεν πηγάζει απλώς από «υπερβάλλοντα» ερωτικό ζήλο, κυρίως πρόκειται για άσκηση και επιβολή σχέσεων εξουσίας, για την (αυτο)επιβεβαίωση της επαγγελματικής, κοινωνικής αλλά και έμφυλης ισχύος του δράστη. Καθόλου περίεργο, λοιπόν, που μόλις μία στις δέκα περιπτώσεις προχωρά δικαστικά – στις υπόλοιπες, οι θιγόμενες είτε αναγκάζονται να παραιτηθούν (επτά στις δέκα περιπτώσεις) είτε απολύονται. Υπόψη ότι τα παραπάνω στοιχεία αλιεύτηκαν πριν από την οικονομική κρίση, περίοδο που θεωρείται ότι αυξήθηκαν αυτά τα περιστατικά, καθώς και η δυσκολία των θυμάτων να αντιδράσουν υπό το φάσμα της εργασιακής επισφάλειας.

ΠΟΣΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ; «Δυστυχώς, αληθεύει ότι λίγες εργαζόμενες που έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση αναζητούν νομική προστασία κι ακόμα λιγότερες συνεχίζουν δικαστικά. Είχα μερικές τέτοιες πελάτισσες. Ήρθαν, μιλήσαμε, ζήτησαν συμβουλές, όμως καμιά τους ως τώρα δεν έχει προχωρήσει σε αγωγή. Άλλωστε, όποτε βρίσκομαι στο δικαστήριο, σπανίως διαπιστώνω να εκδικάζεται μια τέτοια υπόθεση» μου λέει η δικαιωματική δικηγόρος Μαρία Παρέντη που, επιπλέον, θεωρεί εντελώς ανυπόστατη την αντίληψη ότι κάποια θύματα ενδεχομένως ψεύδονται προκειμένου να εκβιάσουν πράγματα και καταστάσεις: «Αν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, πρόκειται σίγουρα για εξαιρέσεις. Ποια γυναίκα θα μπει στη διαδικασία να εκτεθεί με αυτό τον τρόπο, όταν ακόμα και θύματα σοβαρής παρενόχλησης την αποσιωπούν, ακριβώς επειδή φοβούνται τον κοινωνικό διασυρμό, τον στιγματισμό τύπου “δεν μπορεί, θα τα ’θελε κι αυτή”; Ή μήπως προσλαμβάνουν εύκολα εργαζόμενη που τολμά να

ξύνει τέτοια θέματα; Ακόμα και οι δικαστές, μερικές φορές, δεν δίνουν την πρέπουσα σημασία σε τέτοιες καταγγελίες. Οπότε λένε “άσε, τώρα, πού να μπλέκω”. Έπειτα, μιλάμε για προσβολή όχι μόνο της αξιοπρέπειας αλλά και της γενετήσιας ελευθερίας του ατόμου, ένα θέμα εξαιρετικά λεπτό. Εδώ μέχρι και άνδρες που έχουν υποστεί παρενόχληση διστάζουν να το πουν, αναλογιζόμενοι τι θα πει ο κόσμος! Σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, όπου υπάρχει ισχυρή νομική προστασία για τα θύματα τέτοιων περιπτώσεων, οι καταγγελίες είναι αναλογικά περισσότερες. Όμως και στην Ελλάδα ο νόμος προστατεύει τις θιγόμενες, κάτι που πολλές αγνοούν και είναι σημαντικό να γνωρίζουν: αντίθετα απ’ ό,τι γενικά συμβαίνει, το τεκμήριο της αθωότητας εδώ δεν ισχύει, αφού o νόμος 3488/2006 ορίζει ότι ο καταγγελλόμενος ως δράστης υποχρεώνεται να αποδείξει εκείνος την αθωότητά του».

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΟΔΗΓΙΑ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ; Σύμφωνα με τη σχετική οδηγία της Κομισιόν, η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας ορίζεται ως «διακριτική μεταχείριση με βάση το φύλο όταν λαμβάνει χώρα μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά, σχετική με το φύλο, με την πρόθεση ή με αποτέλεσμα να προσβληθεί η αξιοπρέπεια του προσώπου και/ή να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον εκφοβισμού, εχθρικό ή ενοχλητικό και ιδιαιτέρως αν η απόρριψη ή η υποταγή του προσώπου σε μια τέτοια συμπεριφορά χρησιμοποιείται ως κριτήριο για λήψη απόφασης η οποία να επηρεάζει το συγκεκριμένο πρόσωπο». Έρευνες καταγράφουν μεγάλα ποσοστά σεξουαλικής παρενόχλησης διαφόρων μορφών –από τις ελαφρύτερες, τύπου πιεστικά λεκτικά υπονοούμενα, έως τις πιο βαριές, από προκλητικές χειρονομίες μέχρι απόπειρες ή και περιστατικά βιασμού– στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και στις ανεπτυγμένες, σε ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 30% και 50%. Φαντάσου τι γίνεται παραέξω.

ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ Λίγες αναλογικά περιπτώσεις φτάνουν στα δικαστήρια, ακόμα λιγότερες στην Ελλάδα. Συγκεκριμένος αριθμός τέτοιων καταγγελιών στη χώρα δεν υπάρχει. Η ΕΛ.ΑΣ. δεν κρατά αρχείο τέτοιων υποθέσεων και ανάλογα με τη βαρύτητά τους τις κατατάσσει σε άλλες κατηγορίες αδικημάτων, ενώ κάποια θιγόμενη/-ος μπορεί επίσης να απευθυνθεί στην 24ωρη γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας Φύλων για τη βία κατά των γυναικών γενικότερα, στην Επιθεώρηση Εργασίας αλλά και στον Συνήγορο του Πολίτη – και αυτές εμφανίζουν αυξητική τάση πανευρωπαϊκά. Όπως προκύπτει από στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία θεωρεί τη σεξουαλική παρενόχληση αδίκημα σύμφωνα με οδηγία που εξέδωσαν η Ευρωβουλή και το Συμβούλιο Υπουργών ύστερα από πρόταση της επιτρόπου Άννας Διαμαντοπούλου, μέχρι και έξι στις δέκα εργαζόμενες Ελληνίδες (ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή) έχουν υποστεί κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης. Υπάρχουν επίσης άντρες θύματα τέτοιων συμπεριφορών, ανεξαρτήτως σεξουαλικότητας, όμως τα ποσοστά εδώ είναι πολύ μικρότερα, ένας για δέκα γυναίκες. Υπόψη ότι ο ελληνικός ποινικός κώδικας προβλέπει φυλάκιση από 3 μήνες έως 5 χρόνια (ανάλογα με την περίπτωση) για τους «θερμόαιμους» εργοδότες/-τριες, όμως πολύ σπάνια εφαρμόζεται, ενώ με τις ποινές αυτές «δεν αξιολογούνται σε καμία περίπτωση οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει για τη ζωή του ατόμου μια τέτοια πράξη», όπως σημείωνε σε σχετική της εισήγηση η Ελισάβετ Συμεωνίδου-Καστανίδου, καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης, υπογραμμίζοντας, ταυτόχρονα, την ιδιαίτερη σημασία των πολιτικών πρόληψης τέτοιων περιστατικών. Η εκπαίδευση, η πρόληψη, η νομική προστασία αλλά και η αποφασιστικότητα κάθε θιγόμενου ατόμου, όπως εκφράζεται σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, είναι τα καλύτερα εχέγγυα για τον δραστικό περιορισμό τέτοιων σεξιστικών συμπεριφορών στους εργασιακούς χώρους.

Μέχρι και έξι στις δέκα εργαζόμενες Ελληνίδες (ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή) έχουν υποστεί κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης. Υπάρχουν επίσης άντρες θύματα τέτοιων συμπεριφορών, ανεξαρτήτως σεξουαλικότητας, όμως τα ποσοστά εδώ είναι πολύ μικρότερα, ένας για δέκα γυναίκες.

19.10.17 – lifo

13

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Η ΜΌΝΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΊΔΑ ΕΊΝΑΙ Η ΠΑΙΔΙΚΉ ΜΑΣ ΗΛΙΚΊΑ

14 lifo – 19.10.17

Rob

Τ

ο κτίριο είχε οκτώ διαμερίσματα και δεκάδες παράθυρα. Βρισκόταν στη λεωφόρο Μάρεϊ στην πόλη του Κεμπέκ, μια εποχή που ο φανατισμός στην κοινωνία έκοβε τους ανθρώπους στα δύο. Οι ένοικοί του ήταν τύποι που μπορούσες να αγαπήσεις αλλά και να διαγράψεις με την ίδια ευκολία. Στην είσοδο υπήρχε σχεδόν πάντοτε παρατημένο ένα ποδήλατο και το ταμπελάκι από πάνω έγραφε τον αριθμό 887. Σε ένα από τα διαμερίσματα μεγάλωνε ένα ντροπαλό και μανιοκαταθλιπτικό αγόρι που πολλά χρόνια μετά θα μεταμορφωνόταν σε έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες των τελευταίων ετών. Ο Ρομπέρ Λεπάζ, πριν συμπληρώσει τα 60 του χρόνια, αποφάσισε πως ήρθε η στιγμή να κρυφοκοιτάξει τη ζωή του από την κλειδαρότρυπα. Τοποθέτησε στη σκηνή ένα πολυμορφικό περιστρεφόμενο κουκλόσπιτο, ομοίωμα της πολυκατοικίας στην οποία μεγάλωσε, και γύρω από αυτό άρχισε ολομόναχος να ξεφυλλίζει αναμνήσεις. Ο μέγας Καναδός δημιουργός επιστρέφει με την ομάδα του Ex Machina στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση (24-27 Οκτωβρίου) με το πιο αυτοβιογραφικό σόλο της ζωής του, το «887». «Η αρχική σκέψη ήταν να κάνω μια παράσταση για τη μνήμη και τον τρόπο που αυτή αλλάζει στο πέρασμα των ετών», λέει ο χαρισματικός μαέστρος του σύγχρονου multimedia θεάτρου που ξέρει καλά πως το πεδίο όπου μεγαλουργεί είναι αυτό στο οποίο ο ρεαλισμός συναντιέται με την ποίηση. «Δουλεύοντας πάνω σε αυτή την ιδέα, διαπίστωσα ότι οι παλιές μου αναμνήσεις ήταν αρκετά επίμονες και σίγουρα πολύ καλύτερες από τις πρόσφατες. Είναι απίθανο, αλλά όσο μεγαλώνουμε μπορεί να ξεχνάμε τι συνέβη ή τι φάγαμε χθες, θυμόμαστε όμως μια χαρά την παιδική μας ηλικία. Κι όταν λέμε ότι αρχίζουμε να έχουμε απώλεια μνήμης εννοούμε ότι ξεχνάμε τα πολύ πρόσφατα γεγονότα. Χάνουμε το παρόν, αλλά όχι το παρελθόν». Για να ολοκληρώσει την παράσταση (που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Τορόντο το 2015) χρειάστηκε να ερευνήσει, να επιστρατεύσει ντοκουμέντα, να θυμηθεί τις κοινωνικοπολιτικές αναταραχές της εποχής του, να συγχωρέσει, να σκαλίσει όσα για χρόνια καταχώνιαζε στα συρτάρια του παιδικού του δωματίου και κυρίως να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο όσα έθαβε βαθιά στη μνήμη του. Μέσα από μια διαδικασία που θυμίζει ψυχαναλυτική διαδρομή κατάφερε τελικά να σταθεί ολομόναχος στη σκηνή και να δημιουργήσει ένα σόλο λυρικό και στοχαστικό, ενίοτε παιγνιώδες, αλλά κυρίως μελαγχολικό, που μοιάζει να αποθεώνει μια διάσημη ρήση του Γάλλου φιλοσόφου Roland Barthes: «Η μόνη μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία».

O ΡΟΜΠΈΡ ΛΕΠΆΖ ΚΆΝΕΙ ΜΙΑ ΒΑΘΙΆ ΒΟΥΤΙΆ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΈΣ ΤΟΥ ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΕΜΠΈΚ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΕΚΘΑΜΒΩΤΙΚΉΣ ΑΠΛΌΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΏΝ ΣΤΙΓΜΏΝ ΣΤΗΝ ΣΚΗΝΉ ΤΗΣ ΣΤΈΓΗΣ ΤΟΥ ΙΔΡΎΜΑΤΟΣ ΩΝΆΣΗ. ΑΠΌ ΤΗ ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

ΙNFO Robert Lepage Ex Machina, «887» 24-27/10/2017 20:30, Κεντρική Σκηνή, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Λ. Συγγρού 107, Αθήνα

— Όταν τελικά καταφέρατε να συλλέξετε το υλικό σας, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κρατήσατε σημείωση να βάλετε στην παράσταση; Δεν γράφω σε χαρτί γιατί θυμάμαι. Συνήθως αυτοσχεδιάζω και σκαρφίζομαι διάφορα στην πορεία. Έκανα ένα πρώτο τεστ σε ένα συνέδριο όπου με είχαν καλέσει να μιλήσω για τον εαυτό μου. Ετοιμάζοντας την ομιλία, διαπίστωσα ότι επί δύο ώρες θυμόμουν απίθανα πράγματα. Συνειδητοποίησα ότι υπάρχει πολύ ψωμί στην υπόθεση. Η πρώτη και πιο σημαντική αναφορά ήταν το κτίριο, γι’ αυτό και σχεδίασα αμέσως μια μικρογραφία του –θα τη δείτε στη σκηνή– με τα οκτώ διαμερίσματα. Όσοι που ζούσαν μέσα σε αυτά, η ιστορία τους, περιστρέφονται γύρω από την ερμηνεία μου σαν πλανήτες.

— Ποια θέματα θέλατε να θίξετε; Για κάποιον λόγο, με ενδιέφερε να ξεκινήσω από την κατάσταση εκτός σπιτιού και να μιλήσω για τη δεκαετία του ’60 και τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα που απασχολούσαν την περιοχή μου. Τότε, φυσικά, δεν είχα γνώμη για τη διαμάχη σχετικά με την ανεξαρτησία του Κεμπέκ αλλά είχα πολλές απορίες που τελικά έλυσα σήμερα. Ο τρόπος που καταλαβαίνει κανείς τον κόσμο περνά πάντα από αυτό που συμβαίνει ακούσια δίπλα του. Τα παιδιά μπορεί να μην έχουν άποψη, αλλά είναι οι πιο καλοί μάρτυρες.

— Εκτός από καλός παρατηρητής, πώς ήσασταν πιτσιρικάς; Μικρός ήμουν πολύ θλιμμένος, ντροπαλός και συγχρόνως ενθουσιώδης. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια με τέσσερα αδέρ-

obertLepage

φια και νομίζω πως ο κοντινότερός μου άνθρωπος ήταν η μικρή μου αδερφή, η Μελίντα. Είχαμε έναν χρόνο διαφορά και εκτός από σπουδαία παρέα, ήταν εκείνη με την οποία παρατηρούσαμε τα ίδια πράγματα. Οι άνθρωποι, για να ταιριάξουν, χρειάζεται να έχουν την ίδια ματιά. Στην παράσταση τη μνημονεύω πολύ συχνά, θα δείτε. Τα άλλα δύο αδέρφια ήταν ήδη στην εφηβεία και σε άλλες αναζητήσεις. Η μητέρα μου ήταν μια πολύ αστεία γυναίκα που διηγούνταν τις πιο ωραίες ιστορίες. Νομίζω πως την ικανότητα να σκαρώνω παραμύθια την πήρα από εκείνη. Ο μπαμπάς ήταν οδηγός ταξί, δούλευε ατελείωτες ώρες, ήταν πολύ ήσυχος και έχασε ένα κομμάτι από το μεγάλωμά μας γιατί απουσίαζε συχνά. Κάποτε θεωρούσα ότι δεν κληρονόμησα κανένα χάρισμα από εκείνον. Ωστόσο, φτιάχνοντας αυτή την παράσταση, συνειδητοποίησα πόσο πολλά πράγματα σου δίνει κάποιος, ακόμα κι όταν είναι απών. Τόσο, που σχεδόν είναι εκείνος πια ο πρωταγωνιστής του «887».

— Ο Ναπολέων Βοναπάρτης έλεγε συχνά ότι πρέπει να συγχωρούμε. Κι εγώ αυτό έκανα δουλεύοντας το «887». Συγχώρησα πολλούς και για πολλά. Έμοιαζε με συνεδρίες όλη αυτή η διαδικασία επιστροφής στο παρελθόν. Κατανόησα ανθρώπους, συγχώρησα συμπεριφορές, είδα πράγματα με τη ματιά των ενηλίκων, έβαλα στην άκρη πράγματα όσα έκαναν ή δεν είχαν κάνει και με βάραιναν. Από την άλλη, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έχει νόημα αν δεν βάλεις και τον εαυτό σου σε αυτήν τη διαδικασία. Πρέπει να εξετάζουμε τον εαυτό μας, να βλέπουμε σε ποιες περιπτώσεις η κρίση μας ήταν εσφαλμένη. Κι εγώ, μικρός, ήμουν αδαής.

— Τελικά, τι είναι δυσκολότερο, να υποδύεσαι στη σκηνή τον εαυτό σου ή κάποιον που δεν γνώρισες ποτέ; Νομίζω ότι το να υποδύεσαι τον εαυτό σου είναι δυσκολότερο και πάνω και κάτω από τη σκηνή. Η διαδικασία της έκθεσης, κακά τα ψέματα, έχει κάτι ταπεινωτικό. Όταν ερμηνεύεις κάποιον άλλον, παραμυθιάζεσαι ότι κρύβεσαι πίσω του. Μπορεί σε όλους τους ρόλους να προσθέτει κανείς προσωπικές εμπειρίες, αλλά πάντα κυριαρχεί η ψευδαίσθηση ότι μιλάς για κάποιον άλλο.

— Τι σημαίνει ο όρος auto-fiction που χρησιμοποιείτε για το «887»; Είναι ο τρόπος που διάλεξα να πω την ιστορία μου: διηγούμαι αληθινά γεγονότα με πρόσωπα που όντως υπήρξαν, αλλά ο τρόπος που τα λέω ενέχει στοιχεία μυθοπλασίας. Λίγο σαν να κλέβω. Σαν να παρουσιάζω τη δική μου ερμηνεία. Νομίζω έτσι δουλεύει γενικά η μνήμη μας. Ανεξάρτητα από την αληθινή διάσταση ενός βιώματος, τη βαρύτητα θα τη δίνει πάντα η προσωπική ερμηνεία.

— Έτσι όμως δεν κινδυνεύουμε να εξιδανικεύσουμε κάτι; Ναι, φυσικά, γιατί όταν κάτι το αφήνεις για καιρό στην άκρη, στο τέλος δεν είσαι καν σίγουρος αν τελικά συνέβη στ’ αλήθεια.

— Στην παράσταση σχολιάζετε επίσης τις ταραχές της δεκαετίας του ’60 και ’70, κατά τη διάρκεια των οποίων το Κεμπέκ απαιτούσε την απόσχισή του από τη χώρα. Ναι, είναι γεγονότα και καταστάσεις που θυμίζουν όσα συμβαίνουν σήμερα στην Καταλονία. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες αλλά και μία βασική διαφορά: η ισπανική κυβέρνηση δεν ήθελε να επιτρέψει το δημοψήφισμα – στον Καναδά υπήρξαν δύο αρνητικά. Το αν συμφωνώ ή όχι με τον διαχωρισμό είναι μια πολύ διαφορετική ιστορία. Αλλά το να απαγορεύεις σε κάποιον να εκφραστεί είναι λάθος τακτική. Απορώ που δεν υπήρξε πιο μαζική κατακραυγή από τους Ευρωπαίους.

— Ας έρθουμε στο σήμερα του Καναδά. Συμπαθείτε τον Τζάστιν Τριντό; Για μένα, που δεν τον πίστεψα από την αρχή, είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Έχει ενδιαφέρον, μου αρέσει που είναι νέος και παρόλο που ο λόγος του είναι καθαρά φιλελεύθερος, κατάφερε να αλλάξει σε σύντομο χρονικό διάστημα πράγματα που για χρόνια είχαν παγιωθεί από συντηρητικές κυβερνήσεις. Δείχνει να αγαπά την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη και ενισχύει την τέχνη. Ελπίζω να κάνει ως το τέλος αυτά που ονειρεύεται γιατί οι υποσχέσεις του είναι στον σωστό δρόμο.

— Υπάρχει μια φράση του Έλληνα ποιητή Γιώργου Σεφέρη που λέει πως «η μνήμη, όπου κι αν την αγγίξεις, πονεί». Εσείς, μετά από όλο αυτό το ταξίδι στο χθες, τι λέτε; Συμφωνώ με τον Έλληνα ποιητή!

19.10.17 – lifo

15

CITY VIBES

INFO Στο Enter Afrofuturism, το εξαήμερο φεστιβάλ που διοργανώνει η Στέγη από τις 7 ως τις 12 Νοεμβρίου, θα έχουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με ένα από τα σημαντικότερα και πιο επίκαιρα κινήματα του 21ου αιώνα μέσα από συναυλίες, διαλέξεις, εργαστήρια και προβολές ταινιών.

Enter Afrofuturism 7-12/11 Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση www.sgt.gr

16 lifo – 19.10.17

Η

6

ΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ ΜΕ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ, ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΦΟΥΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΦΡΟ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ. ΑΠΌ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

ταινία που συνόδευε το περσινό άλμπουμ «Lemonade» της Beyoncé έκλεινε με εικόνες από μια ουτοπική μελλοντική κοινωνία χωρίς ρατσισμό, όπου οι Αφροαμερικανίδες ζουν ελεύθερες, απαλλαγμένες από τις μνήμες του παρελθόντος. Η κυριότερη αναφορά της ήταν μια εμβληματική για το είδος ανεξάρτητη ταινία από τη δεκαετία του ’90 που είχε τίτλο Daughters in the past. Την είχε σκηνοθετήσει το 1991 η Julie Dash ως φόρο τιμής στην οικογένεια του πατέρα της, που ήταν σκλάβοι στη Λουιζιάνα, και μέσα από δραματοποιημένα περιστατικά παρουσίαζε τις ιστορίες των γυναικών της οικογένειας. Ήταν η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία σκηνοθετημένη από Αφοαμερικανίδα που είχε βρει κανονική διανομή στις αίθουσες και σήμερα θεωρείται από τα πιο γνωστά παραδείγματα του κινήματος του αφροφουτουρισμού. Ο αφροφουτουρισμός είναι διάχυτος σχεδόν παντού στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα. Δεν είναι τυχαίο ότι μία από τις πολυαναμενόμενες ταινίες του 2018, το Black Panther, έχει για πρωταγωνιστή έναν μαύρο σούπερ-ήρωα που ζει στο φανταστικό βασίλειο της Wankada στην Αφρική. Και στη μουσική, η Beyoncé δεν είναι η μοναδική σταρ που αγκάλιασε το συγκεκριμένο καλλιτεχνικό κίνημα. Η αδερφή της Solange Knowles αλλά και η Rihanna εμφανίζονται πολύ συχνά σε φωτογραφίσεις μόδας ντυμένες με εξωφρενικά και εντυπωσιακά ρούχα που τις κάνουν να μοιάζουν με θεές που ξεπήδησαν από κάποια ταινία του φανταστικού ή κάποιο κόμικ. Πριν από αυτές, ένα πιο αφροφουτουριστικό λουκ και περιεχόμενο στους στίχους είχαν υιοθετήσει ήδη η Erykah Badu, οι TLC, η Missy Elliott και η Janelle Monae. Η τελευταία, μάλιστα, με την αισθητική και τη θεματική των πρώτων της άλμπουμ, δημιούργησε ολόκληρο ρεύμα για ένα σωρό γυναίκες στη μαύρη μουσική που προσπάθησαν να κοπιάρουν το στυλ και τον ήχο

της. Η δική της «Μητρόπολη» είχε να κάνει με την ιστορία ενός μαύρου κοριτσιού-ανθρωποειδούς που ηγείται της επανάστασης των ρομπότ. Με τέτοιες φουτουριστικές εικόνες η Monae μιλούσε κατευθείαν στα παιδιά που μεγάλωναν στην Αμερική της διασποράς και των έντονων φυλετικών διακρίσεων, που λόγω του χρώματός τους δεν μπορούσαν να δουν πουθενά τον εαυτό τους μέσα σε ένα φαντασιακό περιβάλλον όπως π.χ. αυτό του Star Wars ή του Star Trek. Όσο περιπετειώδες και συναρπαστικό και να ήταν, όσο και να τoυς διασκέδαζε ένα τέτοιο σύμπαν, η όποια πριγκίπισσα Λέια ήταν μια λευκή ηρωίδα, σύμφωνα με τα τότε αποδεκτά πρότυπα του δυτικού πολιτισμού. Βέβαια, ο αφροφουτουρισμός δεν αφορά μόνο γυναίκες, ούτε είναι μόνο καθαρά επιστημονική φαντασία. Στη μουσική π.χ. έχουν διαπρέψει και γκρουπ όπως οι Shabazz Palaces (πρώην Digable Planets) και οι Outkast, αλλά και ο Flying Lotus, που ασπάζονται το συγκεκριμένο είδος. Όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες της αφρικανικής διασποράς και των μειονοτήτων εκφράζουν τη βαθύτερη ανάγκη τους να γίνουν ορατοί μέσα στην ποπ κουλτούρα και στην Ιστορία που δεν αγκαλιάζει εύκολα τη δική τους οπτική ή το διαφορετικό. Κάπως έτσι γεννήθηκε το κίνημα του αφροφουτουρισμού. Σε μια απλή ερμηνεία, αποτελεί ένα καλλιτεχνικό ρεύμα που αφορά τόσο το μέλλον όσο και το παρελθόν, που πολλές φορές συνδέονται με απώτερο στόχο να απελευθερωθεί το παρόν. Αυτό το επιδιώκει με μουσικούς, οπτικούς και αφηγηματικούς τρόπους, ενώ προσπαθεί να λειτουργήσει πέρα από κάθε ιστορικό περιορισμό σε επίπεδο φυλής και φύλου. Εκφράζεται δηλαδή μέσα από τη λογοτεχνία, τη μουσική, τα εικαστικά, την τέχνη, τον κινηματογράφο και όχι μόνο. Η εικόνα και η μόδα είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μαζί του. Ταυτόχρονα, έχει ένα έντονα πολιτικό στοιχείο που έχει να

κάνει με τη δουλεία, τον ρατσισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ως όρος εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα, μόλις το 1993, από τον κριτικό και αρθρογράφο Mark Dery. Βέβαια, υπάρχαν αναρίθμητα παραδείγματα νωρίτερα. Στη μουσική μόνο μπορεί να αναφέρει κανείς από τον Jimi Hendrix μέχρι ένα σωρό funk σχήματα. Είναι τόσο χαοτικό επειδή μπορείς να το συναντήσεις και στα πιο απρόβλεπτα έργα, π.χ. στους πίνακες του Basquiat. Ουσιαστικά, οι μύθοι βασίζονται στη σύνδεση της μαύρης εμπειρίας με την τεχνοκουλτούρα του 20ού και 21ου αιώνα. Αντλεί τις ιδέες του από την αφρικανική πολιτιστική και φιλοσοφική παράδοση καθώς και από τις τέχνες, την κριτική του μοντερνισμού και της μετα-αποικιακής κατάστασης. Στοχεύει κυρίως στην αναδιατύπωση της ιστορίας του δυτικού πολιτισμού, προσθέτοντας νέες φωνές που επανεξετάζουν την αποικιοκρατία, την τεχνολογία, τη φυλή και τον χρόνο κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα. Αν και η λίστα με ονόματα και αναφορές είναι ατελείωτη, από τους σημαντικότερους ίσως πρωτεργάτες του είδους που με το έργο τους επηρέασαν τη δημιουργία του ήταν ο ιδιοφυής συνθέτης Sun Ra, που με το διαπλανητικό του όραμα επαναπροσδιόρισε την τζαζ μουσική με σήμα κατατεθέν το «Space is the place». Επίσης, η συγγραφέας Octavia E. Butler, η πρώτη Αφροαμερικανή η οποία έγραψε επιστημονική φαντασία που επικεντρωνόταν σε φυλετικά ζητήματα με μια έντονη εμμονή στην υβριδικότητα. Ακόμα, η ανδρόγυνη εικόνα της Grace Jones, που με τις προκλητικές και αμφιλεγόμενες φωτογραφίσεις και τα βίντεό της έφερε τα πάνω κάτω τον κόσμο της μόδας. Τέλος, ο εικαστικός και ράπερ Rammellzee, που με τον γοτθικό φουτουρισμό του χρησιμοποιούσε τη γλώσσα σαν ένα τεχνολογικό εργαλείο ενάντια στο ψηφιακό χάσμα.

Τη διάλεξη του Αμερικανού ακαδημαϊκού και συγγραφέα Louis Chude-Sokei με ρίζες από τη Νιγηρία που έχει τίτλο «Bashment Futurities» και αναφέρεται στη dancehall σκηνή της Τζαμάικας τη δεκαετία του ’70, που τελευταία κυριαρχεί ως ήχος στο δυτικό μουσικό mainstream. Ο Sokei διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και έχει βραβευτεί για το βιβλίο του The last «Darky»: Bert Williams, Βlack-on-Βlack Μinstrelsy and the African Diaspora.

Τη Sun Ra Arkestra. Ο Sun Ra ήταν από τους πιο εμβληματικούς και εκκεντρικούς τζαζ συνθέτες όλων των εποχών. Είχε πάθος με τον αρχαίο αιγυπτιακό πολιτισμό, την κοσμογονία και το Διάστημα, και όλα αυτά πέρασαν και στη μουσική του. Όταν πέθανε το 1990 από εγκεφαλικό, σε ηλικία 79 ετών, οι στενοί του φίλοι και μακροχρόνιοι συνεργάτες του αποφάσισαν να συνεχίσουν τη μουσική κληρονομιά που άφησε πίσω του. Από το 1995 τα ηνία έχει αναλάβει ο 90χρονος πια άλτο σαξοφωνίστας Marshall Allen. Είναι ιστορική η συγκεκριμένη εμφάνιση στην Αθήνα, αφού γιορτάζουν 60 χρόνια και είναι η δεύτερη φορά που έρχονται.

Τις ταινίες μικρούς μήκους, τα ντοκιμαντέρ αλλά και φιλμ εικονικής πραγματικότητας που θα προβληθούν στο Ινστιτούτο Γκαίτε από δημιουργούς όπως οι John Akomfrah, Afripedia και Oliver Hardt.

AFRO

FUTURISM 1 2 3 4 5 6 ΕΞΙ

ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΆΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΧΆΣΕΙ ΣΤΟ ENTER AFRO FUTURISM

Τους Otolith Group, την κολεκτίβα που ίδρυσαν ο Βρετανός θεωρητικός και κινηματογραφιστής Kodwo Eshun με ρίζες από την Γκάνα μαζί με την Anjalika Sagar. Στην Αθήνα θα παρουσιάσουν το «Hydra Decapita» που επικεντρώνεται στους Drexciya. Το γκρουπ έδρασε από το 1993 μέχρι το 2002 στο Ντιτρόιτ. Με τις ηχογραφήσεις τους δημιούργησαν μια μυθολογία γύρω από μια χαμένη υδάτινη φυλή που είναι απόγονοι των Αφρικανών σκλάβων που πνίγηκαν κατά τη μεταφορά τους από την Αφρική στην Αμερική.

Μη χάσετε τη βραδιά στο six d.o.g.s, με εμφανίσεις από ανατρεπτικούς μουσικούς, όπως ο Βρετανός μουσικός παραγωγός Actress από το χορευτικό σύμπαν του dubstep, ή την τρομερή Αμερικανίδα ποιήτρια Moor Mother και τους πειραματικούς noise ήχους της. Επίσης, must αποτελούν ο A Guy Called Gerald, ένα ιστορικό όνομα της χορευτικής μουσικής στη Βρετανία, οι Dopplereffekt, το πρότζεκτ του Gerald Donald με τους Drexciya, η Nkisi και οι δικοί μας ΑΤΗ Kids.

Τέλος, τη συζήτηση με τον Abdul Qadim Haqq, έναν από τους πιο σημαντικούς εικονογράφους και visual artists της γενιάς του. Είναι ο ιδρυτής του Third Earth Visual Arts που σχηματίστηκε το 1989 στο Ντιτρόιτ, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Για πάνω από 20 χρόνια τροφοδοτεί το οπτικό φαντασιακό της ηλεκτρονικής μουσικής κοινότητας μέσα από εξώφυλλα δίσκων, εικαστικά και visuals. Στις συνεργασίες του περιλαμβάνονται ονόματα και δισκογραφικές, όπως οι Derrick May, Transmat, Carl Craig, UR, Juan Atkins, Kevin Saunderson κ.ά.

19.10.17 – lifo

17

KOMIK

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΖΩΉ ΤΟ ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΌ ΚΌΜΙΚ «ΠΡΌΣΦΥΓΕΣ» ΠΟΥ ΜΌΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΌΡΗΣΕ ΚΑΤΑΠΙΆΝΕΤΑΙ ΜΕ ΈΝΑ ΑΠΌ ΤΑ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΆ ΖΗΤΉΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ ΜΑΣ. ΑΠΌ TH ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

Ο

ι Πρόσφυγες αφηγούνται τη συγκλονιστική ιστορία του Ίμπο από την Αφρική που ακολουθεί τον μεγάλο του αδερφό Κουάμι σε ένα επικό και ριψοκίνδυνο ταξίδι προκειμένου να βρουν την αδελφή τους που έχει μεταναστεύσει στην Ευρώπη προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Είναι ένα graphic novel φτιαγμένο για παιδιά, που όμως απευθύνεται σε κάθε ηλικία κι έχει ένα βαθύ, πανανθρώπινο μήνυμα σχετικά το καίριο προσφυγικό ζήτημα. Ο Όουεν Κόλφερ, ο Άντριου Ντόνκιν και ο Τζοβάννι Ριγκάνο το ετοίμαζαν εδώ και δύο χρόνια. Παλιοί γνώριμοι και οι τρεις, είναι η έκτη φορά που συνεργάζονται πετυχημένα για να υλοποιήσουν ένα κοινό πρότζεκτ που σκέφτηκε ο Κόλφερ. Ο Ιρλανδός βραβευμένος συγγραφέας κέρδισε διεθνή αναγνώριση το 2001 με την πολυαγαπημένη σειρά βιβλίων με ήρωα τον Αρτέμη Φάουλ, που έχει μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Ο Βρετανός Ντόνκιν έχει πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα με τις μεταφορές παιδικών βιβλίων σε κόμικς, ενώ κρύβεται πίσω και από το Batman: Legends of the Dark Night. Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολείται με το θέμα των μεταναστών και του ασύλου. Το βιβλίο του The Terminal Man που κυκλοφόρησε το 2004 αφορά τη ζωή του sir Alfred Mehran, ενός Ιρανού μετανάστη που πέρασε 18 χρόνια από τη ζωή του μέσα στο αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκολ στο Παρίσι. Την εικονογράφηση των Προσφύγων έχει αναλάβει ο πολυβραβευμένος Ιταλός κομίστας Τζοβάννι Ριγκάνο, γνωστός από τη σειρά Daffodil αλλά και από τις διασκευές του Incredibles της Disney Pixar και των Πειρατών της Καραϊβικής σε graphic novel. Οι Πρόσφυγες έχουν πάρει ήδη διθυραμβικές κριτικές, με τους «Τimes» να το ξεχωρίζουν στη στήλη τους για το Παιδικό Βιβλίο της Εβδομάδας. Η ομάδα συμπεριέλαβε στο κόμικ τρεις αληθινές ιστορίες μεταναστών, με τα δικά τους λόγια. Ο Κόλφερ δήλωσε ότι ήθελαν να πουν αυτήν τη σημαντική ιστορία με έναν πλούσιο εικαστικά και άμεσο τρόπο, για να μπορέσουν να ευαισθητοποιήσουν μικρούς και μεγάλους, και τα κόμικς ήταν το ιδανικότερο μέσο. Οι «Πρόσφυγες» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη.

18 lifo – 19.10.17

19.10.17 – lifo

19

q Γεννήθηκα στην Αίγινα, όπου πέρασα τα πρώτα παιδικά μου χρόνια, αλλά πολύ νωρίς έφυγα και τα καλύτερά μου χρόνια τα πέρασα στον Πειραιά, με τη γιαγιά μου. Δεν ξέρω τι πάει να πει πατρίδα ακριβώς, αλλά όταν έχω πολύ καιρό να πάω στην Αίγινα νιώθω λίγο άβολα και πάντα κατεβαίνω στον Πειραιά για να πιω τον καφέ μου. Κοντά στη θάλασσα. Είμαι και σε τέτοια ηλικία που άμα ανοίγεις την ατζέντα όλο και κάποιος λείπει, έτσι καμιά φορά αραιώνω, γιατί είναι και λίγο θλιβερό να ξέρεις ότι οι παιδικοί σου φίλοι έχουν φύγει.

q Επειδή η οικονομική μας κατάσταση δεν ήταν καλή και δεν μπορούσαν να με συντηρήσουν, ούτε και τα βασικά,

δουλειές ήταν απαξιωμένες. Έπρεπε οπωσδήποτε να γίνεις γιατρός ή δικηγόρος. Το «μάθε γράμματα» το καταλαβαίνω, αλλά τα υπόλοιπα όχι. Είναι απογοητευτικό τα περισσότερα παιδιά να προσπαθούν να εξυπηρετήσουν το όνειρο ενός άλλου. Είναι ένας παράγοντας που τα εμποδίζει να ασχοληθούν και με άλλα πράγματα, τα δυσκολεύει να βρουν κάτι να αγαπήσουν. Κι αν δεν αγαπήσεις κάτι, τι θα σε κάνει να ζήσεις πιθανόν με καλύτερους όρους; Θα περίμενα από τους νέους γονείς μια πιο ευέλικτη κατάσταση, αλλά βλέπω έναν αφόρητο συντηρητισμό, ότι σώνει και ντε πρέπει να εξυπηρετήσουν το δικό τους όνειρο. Κι όποιο παιδί θέλει να ασχοληθεί με την τέχνη, οποιαδήποτε μορφή τέχνης, ακούει κατευθείαν το «θα πεθάνεις στην ψάθα». Τις προάλλες, ένας πατέρας στην Αίγινα, υπάλληλος της ΔΕΗ με σίγουρο μισθό, με παρακαλούσε να πω στον γιο του που πέρασε αριστούχος στο Εθνικό ότι έχει κάνει λάθος επιλογή, να τον αποτρέψω. Δηλαδή, μου ζητούσε να βρίσω τον εαυτό μου, τη δουλειά που κάνω σαράντα χρόνια. Δυστυχώς, αυτές οι περιπτώσεις είναι η πλειονότητα.

απο τον m. hulot. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

q Δεν το είχα προγραμματίσει να γίνω ηθοποιός, ούτε το είχα στο μυαλό μου. Απλώς, όταν βρέθηκα στον Πειραιά, μετά την Αίγινα, ήταν χούντα, η ζωή μου χάλια, με νυχτερινό γυμνάσιο και πρωινή δουλειά, σε μια πόλη που δεν ήταν και τόσο ανοιχτή ως κοινωνία – κοντολογίς, έλεγα ότι ο κόσμος δεν μπορεί να είναι μόνο άσχημος, έπρεπε να υπάρχει και κάτι όμορφο. Έτσι, ασχολήθηκα με τη μουσική. Πολύ γρήγορα, κρίνοντας τον εαυτό μου πολύ αυστηρά, ως συνήθως, κατάλαβα ότι ήμουν ατάλαντος. Αλλά επειδή τίποτα δεν πάει χαμένο, ήταν η αφορμή να αρχίσω να ασχολούμαι γενικά με τα περί της τέχνης. Κάποια στιγμή, στα 17-18, κατέληξα ότι προς αυτή την κατεύθυνση ήθελα να πάω, δηλαδή της υποκριτικής –της σκηνοθεσίας περισσότερο–, αλλά δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα. Έκανα μια έρευνα αγοράς και είδα ότι οι σχολές που υπήρχαν για να υποστηρίξουν κάτι τέτοιο δεν με ευχαριστούσαν κι έτσι αποφάσισα να δώσω στη δραματική σχολή με σκοπό, όποτε νιώσω έτοιμος, να κάνω την ταινία που ήθελα. Καμιά φορά τα φέρνει η ζωή έτσι που άλλα ονειρεύεσαι κι άλλα σου προκύπτουν στον δρόμο. Δεν το σκέφτηκα, δεν γεννήθηκα ούτε πάνω στο σανίδι ούτε μέσα σε ένα κουτί φιλμ, μέσα από διάφορες συνθέσεις και αναιρέσεις κατάλαβα ότι αυτό με ενδιαφέρει και κάπου εκεί έπρεπε να κινηθώ. Έδωσα, λοιπόν, εξετάσεις σε πολλές δραματικές σχολές και πέρασα σε όλες, αλλά προτίμησα το Εθνικό για λόγους οικονομικούς. Και, κακά τα ψέματα, ήταν μια ακαδημαϊκή μεν, αλλά συντεταγμένη σχολή. Είχε αρχές. Κι εκεί πήγα.

q Πριν καλά-καλά τελειώσω τη σχολή, από ένα τυχαίο γεγονός, γνωρίστηκα με τον Νίκο τον Νικολαΐδη, από μια φωτογραφία μου που πήγε κάποιος στο γραφείο του. Από κει ξεκίνησε μια μεγάλη φιλία με τον Νίκο. Πήρα τον ρόλο στη Γλυκιά Συμμορία και κάναμε δύο ταινίες μαζί. Τότε, στο Εθνικό, απαγορευόταν να παίζεις στο σινεμά, όσο ήσουν ακόμα φοιτητής. Δεν μου έφεραν πολύ μεγάλες δυσκολίες –να μην τους αδικώ τους ανθρώπους–, αλλά μου είπαν ότι «δεν συνάδουν αυτά τα δύο, κάνε την ταινία και ξαναέλα». Θεώρησα όμως ότι αυτά που ήθελα τα είχα ήδη πάρει. Δεν πήρα ποτέ το πτυχίο. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για δραματικές σχολές της εποχής εκείνης, οι οποίες κατά έναν περίεργο τρόπο μισούσαν τον κινηματογράφο και, δεν ξέρω γιατί, θεωρούσαν τέχνη μόνο το θέατρο. Αυτό με ενοχλούσε αφόρητα, γιατί σε όλη τη διάρκεια του νυχτερινού γυμνασίου η μόνη μου διασκέδαση στον Πειραιά ήταν το σινεμά. Είχα μια λόξα που μπορεί να εξηγείται και με ιατρικούς όρους, κι επειδή τότε υπήρχαν πολλές αίθουσες κινηματογράφου, τουλάχιστον δέκα, πήγαινα στις προβολές 6-8, 8-10, 10-12 και παρακολουθούσα τα πάντα. Στη δραματική σχολή δεν έμαθα τίποτα που να αφορά τον κινηματογράφο. Λόγω της σχολής ήμουν συνέχεια σε μια «ατμόσφαιρα» κι έπρεπε να ξεχάσω ό,τι είχα μάθει, αν ήθελα να παίξω καλά. Έμαθα επίσης ότι αν θέλεις να κάνεις κάτι σε αυτόν το χώρο, κάν’ το με τη δουλειά σου, χωρίς να αλλοιώσεις τον εαυτό σου. Υπάρχουν πάρα πολλοί συνάδελφοί μου, και στην ηλικία μου, που ασχολούνται με το όμορφο, κάνοντάς το πάρα πολύ άσχημα. Σε αυτό το τριπ νομίζω ότι δεν μπήκα.

q Οι φίλοι είναι ό,τι σημαντικότερο υπάρχει στον κόσμο και, βέβαια, η φιλία δεν επιβάλλεται, κερδίζεται. Και για μένα ήταν το Α και το Ω στη ζωή μου. Οι φίλοι έχουν παίξει και εξακολουθούν να παίζουν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, είναι ιερό πράγμα – κι έχω περάσει πολλές φορές δύσκολες στιγμές. Στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου, που φαίνεται και πώς είναι τα πράγματα στ’ αλήθεια, οι φίλοι με βοήθησαν και γι’ αυτό είμαι και όρθιος σήμερα, δεν έχω κανένα παράπονο. Είναι άνθρωποι με τους οποίους δεν έχουμε καμία συγγένεια. Για τη φιλία έχω κάνει ολόκληρη ταινία, τον Κήπο του Θεού, ένα έργο που με γέμισε βραβεία και χρέη. Είναι μια ταινία πάνω στον ανθρώπινο πόνο, στο τι ανθρώπινο μπορούμε να βρούμε σκαλίζοντας στα σκουπίδια. Κακώς «διαβάστηκε» στην εποχή της από κάποιους ανθρώπους ως μια αντιεξουσιαστική ταινία, δεν ήταν. Πολλές φορές ο κινηματογράφος και το θέατρο σου «κολλάνε» πράγματα που δεν είσαι, απλώς τα έκανες. Στη Γλυκιά Συμμορία με είχαν χαρακτηρίσει ροκά, πράγμα που δεν ίσχυε, όχι γιατί το ροκ δεν με συγκίνησε αλλά επειδή πάντα γούσταρα την τζαζ. Το μόνο που δέχομαι από αυτόν το ρόλο είναι ότι ήμουν «καλός», το υπόλοιπο δεν έχει σχέση με τη ζωή μου. Στον Κήπο του Θεού προσπάθησαν να μου φορέσουν μια κουστουμιά που δεν ήμουν ούτε εγώ ούτε η ταινία. Ενώ μου προκάλεσε πολύ πόνο, πήρε πάρα πολλά βραβεία, για τα οποία χαριτολογώντας έλεγα: «Τι να τα κάνεις τα βραβεία, άμα δεν έχεις τοίχο να τα κρεμάσεις!».

q Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω στον χρόνο, θα τα άλλαζα όλα. Μεγαλώνω σημαίνει αποκτώ μια λεπτότητα, μια σοφία, μια άλλη σχέση με τα πράγματα, και θα ήμουν κουτός αν έκανα τα ίδια σε περίπτωση που μου δινόταν μια δεύτερη ευκαιρία. Σίγουρα θα παρέμενα στον χώρο της τέχνης και μάλλον πάλι στον κινηματογράφο θα κατέληγα.

q Έχω κάνει και δουλειές που δεν τις πίστευα, για τα χρήματα, ειδικά στην τηλεόραση. Κατάφερα όμως να αντισταθώ,

20 lifo – 19.10.17

ΗΘΟΠΟΙΌΣ, ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ. ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΊΓΙΝΑ, ΖΕΙ ΣΤΗ ΝΈΑ ΣΜΎΡΝΗ.

q Την εποχή που ήμουν μαθητής έπρεπε να πας οπωσδήποτε στο πανεπιστήμιο, ακριβώς όπως και τώρα, και οι άλλες

ΤΑΚΗΣ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ

όταν έφυγα από την Αίγινα στην ηλικία των 12 ετών και ήρθα στον Πειραιά, αισθανόμουν λίγο άβολα, σαν επαίτης. Είναι ένα άσχημο συναίσθημα, που όταν είσαι έφηβος είναι πιο έντονο. Έτσι, σταμάτησα το ημερήσιο γυμνάσιο για να πάω στο νυχτερινό και αναγκάστηκα να κάνω διάφορες δουλειές για να διαφυλάξω την αξιοπρέπειά μου και να τελειώσω το σχολείο. Δεν μου έκανε κακό, αλλά πολλές φορές με έπιανε το παράπονο επειδή έβλεπα τους συμμαθητές μου σε μια πιο ήρεμη κατάσταση, ενώ εγώ αναγκαζόμουν να ξυπνάω πάρα πολύ πρωί ή να κάνω δουλειές που δεν τις πολυγούσταρα. Τις έκανα μόνο για οικονομικούς λόγους και ήταν πολύ κουραστικό σε αυτή την ηλικία.

19.10.17 – lifo

21

όσο δύσκολο κι αν ήταν, και δεν μπήκα στο πιο φτηνό μέρος, που ήταν η βιντεοκασέτα. Έτυχε να μεσουρανεί την εποχή της Γλυκιάς Συμμορίας και ήταν πολλά τα λεφτά κι εκεί με βοήθησε η προηγούμενη ζωή μου, το ότι είχα δουλέψει από μικρός, το ότι ήξερα τι μου γινόταν, το ότι δεν είχα καβαλήσει το καλάμι. Είχα καλή σχέση με αυτό που λέμε «real». Προτίμησα να δουλεύω ως μπάρμαν από το να πάρω μια σακούλα με λεφτά για να παίξω σε μια παπαριά. Αυτό που κάνω το βρήκα μόνος μου και το αγαπάω πάρα πολύ, και αφού έβγαζα τόσα όσα χρειαζόμουν για να διατηρώ την αξιοπρέπειά μου, σκεφτόμουν «ας κάνω αυτό που γουστάρω κι ας μη χαλάσω τη ζωή μου». Δεν ήμουν διαφορετικός, με μεγάλες ιδέες, δεν ήμουν σνομπ. Μπορεί να ζούσα δύσκολα, γιατί δεν είχα ούτε κομπόδεμα ούτε άκρες, αλλά κοίταζα να ζω όσο γινόταν πιο όμορφα. Έκανα αυτό που γούσταρα και αυτό μού ήταν αρκετό.

q Υπάρχει ένα ψυχικό όφελος πάρα πολύ σημαντικό από αυτό που κάνω: νομίζω ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος. Και όχι μόνο από την τέχνη τη δική μου, ως πράξη, αλλά από πράγματα που με ενδιέφεραν και με ενθουσίαζαν πάντα: τις συναυλίες, τον χορό, τα εικαστικά. Χωρίς αυτά δεν θα μπορούσα να ζήσω. Πάντα θεωρούσα τέχνη ό,τι μπορούσε να δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες ζωής και όμορφες για τους ανθρώπους, και εσωτερικά και εξωτερικά. Κι αυτό προσπάθησα να το μεταφέρω και στα παιδιά μου, όχι διά της λογικής, της φιλοσοφίας ή του λόγου αλλά διά της πράξης, γιατί περισσότερα πράγματα επιβεβαιώνονται από την πράξη και όχι από το τι λες.

q Όλοι τη θέλουν την επιτυχία κι αυτοί που λένε «κάνω κάτι για μένα κι ας μην το δει κανένας» λένε ψέματα. Η τέχνη για μένα είναι μια κραυγή που όταν τη βγάζω βρίσκονται μαζί μου και κάποιοι άλλοι που ταυτίζονται. Και όσο περισσότεροι είναι, τόσο το καλύτερο. Υπήρχε πάντα πολύς κόπος, πολλές απογοητεύσεις και μεγάλο κόστος, κυρίως στο ψυχικό μέρος, επειδή εδώ είναι πραγματικά επαρχία και δεν γίνονται και πολλά πράγματα. Έτσι, ως ηθοποιός, δεν έχεις τρόπους διαφυγής. Η υποκριτική δεν είναι όπως η ποίηση, εσύ και το στιλό σου, ή όπως τα εικαστικά, εσύ και το πινέλο σου, που έχεις την ευκαιρία να ξεσπάσεις δημιουργώντας κατά μόνας. Είναι συλλογική και όταν δεν γίνονται πράγματα που να σε ενδιαφέρουν πάρα πολύ, είναι μια απογοήτευση που σε ρίχνει, σε πάει πίσω, χάνεις τα σημεία της έμπνευσής σου, δεν ξέρεις από πού να κρατηθείς. Κι όταν όλα σε ρουφάνε προς τα κάτω, πολύ δύσκολα βρίσκεις έναν τρόπο να ανέβεις. Πάρα πολλές στιγμές ένιωθα ότι «ναι, κάνω αυτό που γουστάρω», αλλά από τη στιγμή που δεν το κάνω, είναι τραγικό. Δεν μπορείς να πας στο σπίτι σου και να παίξεις έναν ρόλο για την οικογένειά σου, για τα παιδιά σου και τη γυναίκα σου. Όποτε συμβαίνει αυτό, είναι πολύ οδυνηρό.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

ΤΑΚΗΣ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ

q Έχω δει πάρα πολλούς ανθρώπους, πολύ ευφάνταστους και πολύ ικανούς, να μην καταφέρνουν τίποτα στη ζωή

Στην Ελλάδα η υπόθεση καπιταλισμός έχει τη δική της έννοια, είναι με όρους της Καμόρα. Αυτοί που είχαν τα φράγκα τελικά, οι 10-1520 οικογένειες, άντε 30, απόγονοι κατσαπλιάδων και ζωοκλεφτών, δεν ήταν ποτέ αριστοκρατία με καλή σχέση με το χρήμα, ποτέ δεν είχαμε αριστοκρατική τάξη στην Ελλάδα. Όλοι οι δωσίλογοι μετά την Κατοχή έγιναν πάμπλουτοι.

τους κι έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι οι νοήμονες, οι ικανοί, κάνουν πολύ λιγότερα από τους ανόητους και βλάκες. Μπορεί να μην μπορείς να τα εναποθέσεις όλα στην τύχη, αλλά πρέπει να είσαι τυχερός για να καταφέρεις να επιβιώσεις και να ξεχωρίσεις, ειδικά στη δική μας τη δουλειά.

q Την αγαπάω πολύ την Αθήνα. Κυκλοφορώ κυρίως στο κέντρο και μου αρέσει να περπατάω πολύ, είναι ένας τρόπος να χαλαρώνω. Πολλές φορές φεύγω από το θέατρο και πάω στη Νέα Σμύρνη με τα πόδια, γιατί σκάνε διάφορα σενάρια στο κεφάλι μου. Περπατώντας σε αυτή την πόλη με πικραίνει πιο πολύ και με ενοχλεί το πόσο όμορφη θα μπορούσε να είναι. Είναι τραγικό να ζεις σε μια πόλη που οι κάτοικοί της δεν την αγαπούν και να μη γίνεται και τίποτα που να τους παρακινεί να την αγαπήσουν.

q Στην Ελλάδα η υπόθεση καπιταλισμός έχει τη δική της έννοια. Δεν αφορά τον καπιταλισμό που ξέρουμε, είναι με όρους της Καμόρα. Αυτοί που είχαν τα φράγκα τελικά, οι 10-15-20 οικογένειες, άντε 30, απόγονοι κατσαπλιάδων και ζωοκλεφτών, δεν ήταν ποτέ αριστοκρατία με καλή σχέση με το χρήμα, ποτέ δεν είχαμε αριστοκρατική τάξη στην Ελλάδα. Όλοι οι δωσίλογοι μετά την Κατοχή έγιναν πάμπλουτοι. Ήταν περίπτωση κρατικοδίαιτου καπιταλισμού, μόλις το κράτος δεν είχε μία την έκαναν όλοι, αφού το απομύζησαν – και πουλάνε και μούρη.

q Έχω πολύ καλή σχέση με τη μουσική. Χωρίς μουσική δεν μπορώ να ζήσω. Μου αρέσουν τα μικρά, ασήμαντα πράγματα, μου αρέσει να βρίσκομαι κοντά στη θάλασσα, να βρίσκομαι με τους φίλους μου και να πίνουμε, να συζητάμε, να καπνίζω το τσιγάρο μου και να διαβάζω την εφημερίδα μου. Ακόμα αγοράζω εφημερίδα. Τέτοια απλά πράγματα με γοητεύουν και με εμπνέουν. Κι όποτε τα έχω, νιώθω πολύ πολύ όμορφα, και επειδή τον τελευταίο καιρό κινδύνεψα να τα χάσω, τα εκτίμησα ακόμα περισσότερο.

q Θεωρώ τον Τσίρο εξαιρετικό συγγραφέα, που έχει ακόμα να δώσει πολλά, εκτός από τον Άγριο Σπόρο, ένα έργο που με αφορμή την κρίση μιλάει για πράγματα τα οποία υπάρχουν στη ζωή μας πολύ πριν από την κρίση. Ο τρόπος σκέψης και ο τρόπος ζωής μας, όπως και η παθογένεια της κοινωνίας μας, υπάρχουν εδώ και χρόνια, απλώς η κρίση τα έβγαλε προς τα έξω. Στο έργο ο ρόλος μου είναι αυτός του Σταύρου, ενός τύπου με παράνομη καντίνα σε μια παραλία, που κάποιες Αρχές τού έχουν επιτρέψει να ανοίξει. Είναι ένας αυταρχικός τύπος, ένας ξερόλας, που νομίζει ότι δεν υπάρχει καλύτερη γνώμη από τη δική του και προσπαθεί να επιβιώσει με έναν τρόπο εντελώς λανθασμένο. Δείχνει μια κατάσταση που ισχύει λόγω της κοινωνίας, του πολιτικού συστήματος ή της προσωπικής ευθύνης, αλλά είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αν θέλουμε να πάμε παραπέρα, θα πρέπει να αλλάξουν όλα ταυτόχρονα, κάτι πολύ δύσκολο, γιατί οι κοινωνίες μετακινούνται δύσκολα ή αργά. Το ίδιο και ο Σταύρος...

q Ο «κύριος πρόεδρος» μου έκανε μεγάλο καλό. Και δεν είναι μόνο ότι μου έδωσε λεφτά, περιέργως μου έκανε καλό και στο καλλιτεχνικό μέρος. Μια διαφήμιση, κακά τα ψέματα, την κάνεις γιατί υπάρχει το οικονομικό δέλεαρ, αλλά αυτή είχε ενδιαφέρον και σεναριακά, και δεν έκανα και κάτι άλλο από αυτό που ξέρω. Και ρόλο να μου έδιναν, έτσι θα τον έπαιζα. Ρίσκαρε και η εταιρεία, γιατί λίγες φορές ρισκάρουν με ήρωες οι οποίοι δεν είναι clean, αλλά πήγε εξαιρετικά καλά. Προσωπικά, με βοήθησε, για ένα διάστημα τουλάχιστον, να μην προβληματίζομαι πώς θα πληρώσω το νοίκι, να σκεφτώ τα δικά μου πράγματα με δικούς μου όρους, να γράψω ένα σενάριο και να μην έχω τέτοια άγχη. Και στο καλλιτεχνικό μέρος ήταν ένα comeback τόσο δυνατό, που κι εγώ ο ίδιος δεν το περίμενα. Βέβαια, επειδή έχω μια αγοραφοβία και δεν τα πηγαίνω ιδιαίτερα καλά με τα πλήθη, ήταν λίγο ζόρι, γιατί με αναγνώριζαν όλοι στον δρόμο. Στο νοσοκομείο όπου χρειάστηκε να νοσηλευτώ πρόσφατα γινόταν της κακομοίρας. Ήμουν με 15 σωληνάκια από τους ορούς κι ερχόταν ο άλλος και σου έλεγε «μπορούμε να βγούμε μαζί μια φωτογραφία;». Δούλεψε πάρα πολύ αυτό το πράγμα κι εμένα μου έκανε πολύ καλό.

q Δύναμη μου δίνει το δώρο που πολλές φορές το τσαλαβουτάμε και το πετάμε στα σκουπίδια, η ζωή. Είναι όμορφη η ζωή. Αργά το κατάλαβα, όπως και το ότι όταν τρως ένα χαστούκι, δεν πρέπει να το εκλαμβάνεις ως τιμωρία. Μπορεί να σ’ το δίνει η ίδια η ζωή για να πάρεις τα πράγματα λίγο αλλιώς, γιατί ίσως τα έχεις πάρει στραβά και δεν το βλέπεις.

22 lifo – 19.10.17

ΙNFO

Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη και καλλιτεχνική δ/νση παραγωγής Γιώργου Χατζηνικολάου. Παίζουν: Τάκης Σπυριδάκης, Ηλίας Βαλάσης, Χριστίνα Μαριάννου 3/11/2017-7/1/2018 Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:15, Κυριακή 18:30. Θέατρο Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός

535 ΩΜΑ ΑΦΙΕΡ OOD

FEEL GENS

ATH

ΤheGOODLIFO

10

ΑΘΗΝΑΪΚΆ ΜΑΓΑΖΙΆ ΠΟΥ ΘΈΛΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΚΆΝΟΥΝ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΊΣ ΩΡΑΊΑ! ΚΑΙΝΟΎΡΓΙΟ ΧΤΈΝΙΣΜΑ, ΜΑΣΆΖ, YΌGΑ, ΝΈΑ ΓΚΑΡΝΤΑΡΌΜΠΑ, Ό,ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΏΣΕΙΣ ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΆ ΤΑ ΔΈΚΑ ΜΈΡΗ.

ΩΜΑ ΑΦΙΕΡ OOD

FEEL GENS

ATH

FLATMATES

HAIRDRESSING Απ’ αυτό το κομμωτήριο δεν παίζει να φύγεις χωρίς χαμόγελο!

STYLE… IN THE BOX! Η καλύτερη διαφήμιση του The Box Hair Studio είναι οι πελάτες του, οι οποίοι, φυσικά, είναι λίγο-πολύ οι περσόνες αυτής της πόλης. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που αφήνονται στα χέρια του μαγικού team, που παίζει στα δάχτυλα τις νέες τεχνικές, τα σπέσιαλ κουρέματα και τα ακόμα πιο σπέσιαλ ειδικά εφέ χρώματος που ξέρουν να κλέβουν τις εντυπώσεις. Εμπνευστής του The Box Hair Studio είναι ο Δημήτρης Κονδύλης, που πριν από περίπου επτά χρόνια δημιούργησε έναν πολύ ξεχωριστό και intellectual χώρο ομορφιάς στο κέντρο της Αθήνας. Σας τον προτείνουμε, αν θέλετε μια δυναμική αλλαγή, ένα μελετημένο κούρεμα, ένα χρώμα που θα ταιριάζει ιδανικά στο πρόσωπο και στο στυλ σας ή απλώς ψάχνετε εκείνο το κομμωτήριο που οι άνθρωποί του θα καταλαβαίνουν τι θέλετε, χωρίς να χρειαστεί να πείτε κουβέντα.

Τα μαλλιά είναι ίσως το Νο1 χαρακτηριστικό που μπορεί να απογειώσει την εμφάνισή μας, αλλά και το αντίθετο. Ένα κούρεμα και μια απόχρωση, ειδικά για τις γυναίκες, είναι αρκετά για να κάνουν τη διαφορά. Γι’ αυτό, έχει σημασία, όταν πρόκειται για τα μαλλιά σου, να αφήνεσαι στα κατάλληλα χέρια, με ταλέντο και πάθος για τα ωραία μαλλιά, όπως του Χρήστου και του Μάνου, που μας υποδέχονται καθημερινά στο Flatmates Hairdressing, στο Κολωνάκι. Ένα δίδυμο που έχει αποδείξει ότι κάνει θαύματα! Κι αν δεν το πιστεύετε, δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στις φωτογραφίες με τις δημιουργίες τους στο Facebook. Από τη μια, ο Χρήστος Ρούσσης, ως creative

THE BOX

HAIR STUDIO Εδώ το κούρεμα και τα σπέσιαλ ειδικά εφέ χρώματος κλέβουν τις εντυπώσεις.

Θησέως 7-9, Σύνταγμα, 210 3215553, www.facebook.com/theboxhairstudio

director, αναλαμβάνει το ψαλίδι και «μεταμορφώνει» κεφάλια με την τεχνική του στο κούρεμα, και από την άλλη ο Μάνος Μανουράς είναι ο master color expert που κρύβεται πίσω από τις χρωματικές δημιουργίες των Flatmates. Οι δυο τους μετρούν πια πολλά χρόνια εμπειρίας και συνεχίζουν διαρκώς να παρακολουθούν σεμινάρια, προτείνοντας ό,τι πιο φρέσκο υπάρχει σε τεχνική και στυλ. Πριν από δύο χρόνια και αφού είχαν πρώτα περάσει απ’ τα καλύτερα hair salons της Αθήνας, οι δύο φίλοι μάς σύστησαν το δικό τους. Ένας μίνιμαλ χώρος που αποπνέει θετική αύρα με το που διαβείς το κατώφλι του και σε κάνει να νιώθεις οικεία.

Έχοντας ως φιλοσοφία να παρέχουν τις υπηρεσίες ομορφιάς που θα ήθελαν να απολαμβάνουν ως πελάτισσες, τα κορίτσια του KISS KISS nails είναι σίγουρο πως θα σας εξυπηρετούν εξίσου καλά σε κάθε σας επίσκεψη. Στον νέο και πολύ προσεγμένο χώρο ομορφιάς που βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα απ’ τον σταθμό μετρό Κατεχάκη θα σας καλωσορίσουν με καφέ ή τσάι, κάνοντάς σας να νιώσετε πολύ άνετα, και θα σας προτείνουν σχέδια και χρώματα με βάση το προσωπικό σας γούστο. Από υπηρεσίες μανικιούρ και πεντικιούρ με όλες τις τεχνικές (απλό, ημιμόνιμο, τεχνητά νύχια με ακρυλικό-gel, αλλά και ενημερωμένο nail art) μέχρι μακιγιάζ και extension βλεφαρίδες, σχηματισμό φρυδιών, αποτρίχωση προσώπου και σώματος, στο KISS KISS nails κάθε γυναίκα βρίσκει αυτό που της ταιριάζει για να ανανεώσει την εμφάνισή της.

Βουκουρεστίου & Αναγνωστοπούλου 41 Κολωνάκι, 210 364 8327, www.facebook. com/Flatmateshairdressing

KISS KISS NAILS

Υπηρεσίες ομορφιάς σε έναν ολοκαίνουριο και ευχάριστο χώρο.

Μακεδονομάχου Πραντούνα 18 (γωνία με Κατεχάκη), Νέο Ψυχικό, 213 0443657, www.kisskissnails.gr, www.facebook. com/kisskissnails, www.instagram. com/kisskissnails

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΔΆΜΟΣ

YIN YANG BALANCE

ολιστικής μάλαξης [Hot Stone Τherapy, Herbal Massage, Yin Yang Massage και Cupping Therapy (βεντούζες)]. Η yoga είναι μια πρακτική που όσοι έχουν μυηθεί σε αυτήν δύσκολα την εγκαταλείπουν. Για να μπορέσετε όμως να γνωρίσετε τη μεταμορφωτική της δύναμη είναι σημαντικό να έχετε τη σωστή καθοδήγηση και να βρίσκεστε στο κατάλληλο περιβάλλον. Στο Yin Yang Balance, τόσο η ψηλοτάβανη αίθουσα στην οποία γίνονται τα μαθήματα της yoga όσο και το δωμάτιο των θεραπειών, αερίζονται και φωτίζονται φυσικά μέχρι τη δύση του ηλίου και οι δάσκαλοι της yoga τις αγαπούν και τις έχουν επιλέξει συνειδητά.

Δίπλα στην Ακρόπολη, στο κέντρο της Αθήνας, στο Σύνταγμα, δημιουργήσαμε έναν χώρο ευεξίας και χαλάρωσης που είναι βέβαιο πως θα σας εντυπωσιάσει! Η ειδυλλιακή ατμόσφαιρα, ο ξεκούραστος και ατμοσφαιρικός του χώρος και τα αρώματα των αιθέριων ελαίων είναι σίγουρο ότι θα σας ταξιδέψουν! Στο Centro di Massaggio θα βρείτε ίσως το καλύτερο μασάζ στο κέντρο της Αθήνας και το κυριότερο είναι ότι θα το απολαύσετε σε πραγματικά πολύ καλές τιμές. Το έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό του είναι εκεί

για να σας προσφέρει, ανάλογα με τις ανάγκες σας, διάφορα είδη μασάζ, καθώς και μοναδικές αναζωογονητικές θεραπείες. Αποδράστε από τη δύσκολη και γεμάτη στρες καθημερινότητά σας και χαρίστε στον εαυτό σας ευεξία και χαλάρωση μέσα από τις 30 διαφορετικές θεραπείες μας! Έστω και τριάντα λεπτά είναι αρκετά για να σας βοηθήσουν να χαλαρώσετε και να συνεχίσετε την ημέρα σας πιο δυνατοί και ξεκούραστοι σωματικά και ψυχολογικά.

Σάββα Σταματιάδη (πρώην Ραιδεστού) 38, Νέα Φιλαδέλφεια, 6985 710846 www.yinyangbalance.gr yinyangbalanceathens instagram: yin_ yang_balance

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΔΆΜΟΣ

Ένας χώρος σωματικής και ψυχικής ευεξίας με επίκεντρο τις ολιστικές θεραπείες και την πρακτική της yoga.

To Yin Yang Balance είναι ένα μέρος όπου μπορείς να ηρεμήσεις, να ανανεωθείς, να λάμψεις και να κάνεις έναν χαιρετισμό στον ήλιο. Βρίσκεται σε μια ήσυχη γειτονιά, μόλις λίγα μέτρα από την πολυσύχναστη λεωφόρο Δεκελείας, κι όμως ο χώρος όπου στεγάζεται, σε μια ανακαινισμένη κατοικία του 1925, λουσμένη στο φως και με θέα σε έναν καταπράσινο κήπο, αποπνέει μια αίσθηση zen και σε κάνει να νιώθεις πως βρίσκεσαι μακριά από την πόλη. Στο Yin Yang Balance θα εστιάσεις στη φροντίδα του σώματος, στη συνειδητή σύνδεσή του με το πνεύμα, στη σωστή αναπνοή και στη χαλάρωση, ισορροπώντας μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία του zen shiatsu, του rejuvance και της

CENTRO

DI MASSAGGIO Ένας ειδυλλιακός χώρος στο κέντρο της Αθήνας για υψηλής τεχνικής μασάζ.

Βουλής 22, Σύνταγμα, 1ος όροφος, 210 3237111, www. centrodimassaggio. gr

ΩΜΑ ΑΦΙΕΡ OOD

FEEL GENS

ATH

SHEEP AND WOLVES

Χειροποίητα πλεκτά και workshops για όσους θέλουν να μάθουν την τέχνη του πλεξίματος.

FRAN & LILI BOUTIQUE

Κορυφαία ελληνικά και ξένα brands για statement εμφανίσεις κάθε στιγμή.

Ίσως δεν υπάρχει πιο ζεστό και άνετο ρούχο όταν πιάσουν τα κρύα από ένα πλεκτό. Κομμάτι διαχρονικά απαραίτητο σε κάθε γκαρνταρόμπα, που, παρά το χαλαρό στυλ που αποπνέει, δεν χάνει σε κομψότητα. Στο Sheep and Wolves θα βρείτε όχι μόνο χειροποίητα πλεκτά δουλεμένα στο χέρι μέχρι την τελευταία βελονιά αλλά μπορείτε και να μάθετε την τέχνη του πλεξίματος, καθώς και να προμηθευτείτε όλα τα υλικά που θα χρειαστείτε για να μάθετε σιγά-σιγά να φτιάχνετε τα δικά σας ρούχα. Η Γεωργία και η Ειρήνη ξεκίνησαν έτσι ακριβώς. Εξέλιξαν το χόμπι τους και σήμερα δημιουργούν παρέες που αγαπούν το πλέξιμο, έχοντας ως μότο το «keep your mind warm». Η φιλοσοφία πίσω απ’ το Sheep and

Wolves είναι όπως αυτή του yin και του yang. Απ’ τη μια τα πρόβατα και το μαλλί που δίνουν, απ’ την άλλη οι προκλητικοί και ατίθασοι λύκοι. Στο πλέξιμο είναι η καλή και η ανάποδη, που έτσι μαγικά που μπλέκονται, φτιάχνουν έναν υπέροχο, καινούργιο κάθε φορά κόσμο. Ανακαλύπτοντας το loom knitting (πλέξιμο με τελάρα), πλέκοντας παραδοσιακά αλλά αναμειγνύοντας τρόπους και τεχνικές, στο Sheep and Wolves φτιάχνουν τα πλεκτά των ονείρων τους και κάθε φορά ξεπερνούν τον εαυτό τους με τις δημιουργίες τους. Στα workshops του Sheep and Wolves μπορείς να μάθεις πλέξιμο με βελόνες και βελονάκι, μακραμέ και πώς να μεταμορφώνεις παπούτσια και τσάντες.

Στη Fran & Lili boutique το στυλ δεν είναι τίποτα λιγότερο από τρόπος ζωής. Μια μπουτίκ που απευθύνεται σε κάθε γυναίκα που θέλει να ξεχωρίζει σε κάθε της εμφάνιση. Είτε είστε λάτρεις του online shopping είτε προτιμάτε μια βόλτα στο showroom της, που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, θα ανακαλύψετε έναν ολόκληρο κόσμο από prints, χρώματα και υπέροχα υφάσματα για να επιλέξετε αυτό που σας ταιριάζει. Η Fran & Lili boutique παρουσιάζει, άλλωστε, μια δυναμική συλλογή που ανανεώνεται κάθε σεζόν, με brands εγχώρια αλλά από το εξωτερικό, με προτάσεις σε αξεσουάρ

και κοσμήματα, δημιουργώντας ολοκληρωμένα σύνολα που αποτελούν statements. Κομμάτια από brands όπως τα Milkwhite, Compania Fantastica, Pepaloves, Sister Jane, Πριγκιπώ και Clic Jewels είναι μερικά μόνο απ’ αυτά που θα βρείτε τόσο στο showroom όσο και στην online boutique Fran & Lili.

Mατσούκα 15, Άνω Πατήσια, Αθήνα, 2102289089, www.sheepandwolves.gr www.facebook. com/Sheepandwolves.gr, www.instagram. com/sheep_and_ wolves

Ερμού 64 (εντός στοάς στον 1ο όροφο), Μοναστηράκι, Αθήνα, 210 3258545 www.franandlili. gr, Facebook: Fran & Lili, Instagram: #franandlili

ANAMESA

CONCEPT STORE Ένας μικρόκοσμος shopping‘n’coffee με ολόφρεσκο στυλ, γεύσεις και events.

ρουσιάζει μια μεγάλη γυναικεία συλλογή από σύγχρονα ευρωπαϊκά και ελληνικά brands, αντρική συλλογή, παιδικό section με exclusive collection για μωρά και παιδιά έως 10 ετών αλλά και design αντικείμενα που θα δώσουν χαρακτήρα στον χώρο σας.Είναι όμως κι ένα μέρος όπου μπορείς να βρεθείς με την παρέα για έναν καφέ ή να χαλαρώσεις ξεφυλλίζοντας κάποιο απ’ τα ενδιαφέροντα coffee table books. Υπέροχος αρωματικός καφές με χρωματιστό αφρόγαλα για την τέλεια φωτό στο Instagram. Αναζήτησέ τον σε baby pink ή blue, μοβ, mint, πορτοκαλί ή κίτρινο χρώμα. Το μενού συμπληρώνεται από vegan ροφήματα, οργανικό τσάι, σπιτική λεμονάδα με τζίντζερ, φρέσκια κανελάδα και σπιτικά γλυκά.

Νίκης 24, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3254930, www. anamesaspot.gr www.facebook. com/anamesaspot Instagram: @anamesa_spot

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΛΊΝΑ ΛΈΦΑ ΚΑΙ ΕΛΙΣΆΒΕΤ ΜΑΎΡΟΥ, MAVRU BLOG

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΙΣ ANAMESA ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΕ ΤΟ HASHTAG #ANAMESASTYLE ΚΑΙ #ANAMESACOFFEE.

Μόλις λίγα μέτρα απ’ το Σύνταγμα και την πολύβουη Ερμού βρίσκεται το ANAMESA concept store. Δεν μιλάμε για ένα ακόμη μαγαζί ή πολυκατάστημα αλλά για έναν shopping προορισμό που συνδυάζει τη χαλάρωση που μπορεί να σου χαρίσει ένας ωραίος καφές με μια νέα κουλτούρα μόδας και ομορφιάς, που δύσκολα συναντάς στην Αθήνα. Γεννήθηκε από την ανάγκη για διαδραστική έκφραση του στυλ και είναι ένα νέο ολιστικό retail concept που απευθύνεται σε όποιον θέλει να ζήσει τη μόδα, την ομορφιά και το coffee meeting ως μια απολαυστική εμπειρία. Κάτι σαν να ανοίγεις την πόρτα και να μπαίνεις στον μαγικό πολύχρωμο κόσμο του αγαπημένου σου blog, περιοδικού, site ή style book. Το ANAMESA πα-

Μπουτίκ απ’ αυτές όπου μπορείτε να βρείτε ένα ολοκληρωμένο σύνολο που να απευθύνεται σε κάθε γυναίκα που θέλει να κάνει statement εμφανίσεις, το Hallelujah store στο Σύνταγμα μας υποδέχεται ανανεωμένο τόσο σε αισθητική όσο και σε ποικιλία. Το αδελφάκι του Hallelujah studio στο Παγκράτι, που δημιούργησε πριν από 10 χρόνια η σχεδιάστρια Ελευθερία Δομένικου, ξεχωρίζει για τα ιδιαίτερα ρούχα του brand, ενώ παρουσιάζει πλάι σε αυτά επιλεγμένα κομμάτια Ofilia’s και κατά καιρούς άλλων ταλαντούχων σχεδιαστών. Πέρα από τα γυναικεία ρούχα αλλά και τα πολύ ξεχωριστά t-shirts για όλους, διαθέτει επίσης μια πολύ γουστόζικη συλλογή από αξεσουάρ (κοσμήματα, τσάντες κ.λπ.) με brands όπως τα Meet the cat, Misineza, Virginia Tzioti, Potnia, studio materiality, Klelia Andrali, sea you soon κ.ά.

HALLELUJAH STORE

Ρούχα και γυναικεία αξεσουάρ με υπογραφή!

Απόλλωνος 16 & Πατρώου, Σύνταγμα, 210 3234891, www.facebook.com/ hallelujahsocial Hallelujah studio: Αρχελάου 32, Παγκράτι, 210 7235210

Πρωτοπόρος στο είδος της, η Jenny Colebourne είναι η γυναίκα που μας σύστησε στην πράξη το pilates όταν άνοιξε το 1980 το Illium Center of Light, το πρώτο κέντρο που πρόσφερε διδασκαλία pilates στην Αθήνα. Ένα θεραπευτικό κέντρο που στεγάζεται σε έναν πανέμορφο χώρο ο οποίος αποπνέει γαλήνη και αποτελεί μία απ’ τις κορυφαίες επιλογές για μαθήματα refined pilates, yoga και ρέικι. Γίνονται επίσης μαθήματα Sounding the heart yoga, kripalu yoga και ashtanga yoga, ενώ απ’ τον Νοέμβριο θα διδάσκεται προγεννητική yoga αλλά και yoga για μετά τον τοκετό, καθώς και για παιδιά. Για όσους αναζητούν χαλάρωση, προσφέρονται, εκτός από ρέικι, κρανιοϊεροθεραπεία, αρωματοθεραπεία, bowtech, rejuvance, μασάζ ayurvedic και διάφορες θεραπείες ρεφλεξολογίας.

JENNY COLEBOURNE’S ILLIUM CENTER OF LIGHT Το πρώτο κέντρο για pilates στην Αθήνα σε προκαλεί να ανακαλύψεις εκ νέου το σώμα σου.

Δημοχάρους 18, Αθήνα, 210 7231397, www.illium.gr, www.jennycolebourne. com, www.facebook.com/Jenny-Colebournes-Illium-Center-of-Light

KET H MARA RC RESE

15 χρόνια starbucks στην eλλάδα

Η Coca-Cola στήριξε για 4η συνεχή χρονιά το TEDxAcademy

ΤheGOODLIFO

Για 4η συνεχή χρονιά η Coca-Cola στήριξε το TEDxAcademy. Με κεντρικό θέμα «Ο καλύτερός μας εαυτός - Our Best Self» σημαντικοί Έλληνες και ξένοι εισηγητές κατάφεραν, με τις ιδιαίτερες προσεγγίσεις τους, να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ ενέπνευσαν με τις ομιλίες τους και παρότρυναν τους συμμετέχοντες να ανακαλύψουν την καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Η Coca-Cola, αποδεικνύοντας έμπρακτα τη δέσμευσή της απέναντι στην προώθηση της καινοτομίας, βρέθηκε για μια ακόμη χρονιά στο πλευρό του TEDxAcademy ως premier partner, με τη νέα Coca-Cola Χωρίς Θερμίδες, και με γλυκαντικό από το φυτό Στέβια, η οποία ξεκίνησε παγκοσμίως το ταξίδι της με αφετηρία την Ελλάδα.

COSMOTE & WRO Hellas καλούν τους μαθητές στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2018 Ξεκίνησαν οι συμμετοχές για τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2018 για μαθητές δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου που διοργανώνει για τέταρτη χρονιά ο μη κερδοσκοπικός Οργανισμός Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, Επιστήμης και Τεχνολογίας WRO Hellas με στρατηγικό συνεργάτη την COSMOTE. Μέσα από δράσεις βιώσιμης ανάπτυξης, όπως αυτή της εκπαιδευτικής ρομποτικής, η COSMOTE επενδύει στα παιδιά και στην ανάπτυξη ψηφιακών δεξιοτήτων. Οι δηλώσεις συμμετοχής γίνονται ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα www.wrohellas.gr μέχρι και τις 31 Ιανουαρίου 2018. Μέχρι σήμερα περισσότερα από 5.000 παιδιά έχουν συμμετάσχει στους διαγωνισμούς ρομποτικής που υλοποιούνται με στρατηγικό συνεργάτη την COSMOTE.

Τα Starbucks μας προσκαλούν να γιορτάσουμε μαζί τη συμπλήρωση 15 χρόνων λειτουργίας τους στην Ελλάδα και να μοιραστούμε μαζί το πάθος τους για τον καφέ και τους ανθρώπους. Την Τρίτη 24 Οκτωβρίου η γιορτή ξεκινάει με μια σειρά δοκιμών καφέ που θα διεξάγονται στα καταστήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά και με μικρές εκπλήξεις που θα μας περιμένουν, ανταποδίδοντας την εμπιστοσύνη μας όλα αυτά τα χρόνια. Όλα τα έσοδα εκείνης της ημέρας του πρώτου καταστήματος Starbucks στην Κοραή θα διατεθούν για τη στήριξη και ενίσχυση του έργου των Παιδικών Χωριών SOS. Την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου τα Starbucks μας κερνάνε έναν καφέ της επιλογής μας, espresso, americano ή cappuccino.

Τι γίνεται στα KFC στο Village shopping & more...; Τέρμα στην αδημονία και στην προσμονή των καταναλωτών έδωσε η επαναλειτουργία του KFC στο Village shopping & more… στον Α.Ι. Ρέντη. Στις 30 Σεπτεμβρίου άνοιξαν οι πόρτες του ανακαινισμένου εστιατορίου και οι KFC fans δικαιώθηκαν! Ένας υπέροχος χώρος με industrial minimal αισθητική και διακοσμητικές πινελιές σε ζεστούς τόνους που δημιουργούν μια οικεία, σούπερ φιλική ατμόσφαιρα. Το καταπληκτικότερο όλων όμως είναι ότι το κοτόπουλο παρέμεινε φρέσκο, ελληνικό, τραγανόστιμο και υπέροχο, όπως πάντα! Υπενθυμίζεται ότι στην Ελλάδα τα KFC χρησιμοποιούν φρέσκο ελληνικό κοτόπουλο (Αγγελάκης), λάδι με 0 trans λιπαρά και λαχανικά που πλένονται με πιστοποιημένες διαδικασίες βάσει HACCP-ISO22000.

Διεθνής έκθεση κορυφαίων πανεπιστημίων για μεταπτυχιακά και διδακτορικά της QS Η QS World Grad School Tour είναι η πιο δημοφιλής έκθεση διεθνών πανεπιστημίων για μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα, η οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στο Divani Caravel Hotel, τη Δευτέρα 30 Οκτωβρίου, και στη Θεσσαλονίκη, στο Met Hotel, την Τρίτη 31 Οκτωβρίου. Η έκθεση απευθύνεται σε όλους τους μελλοντικούς φοιτητές αντίστοιχων προγραμμάτων που φιλοδοξούν να σπουδάσουν στους πιο δημοφιλείς προορισμούς σπουδών όπως η Αμερική, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ελλάδα, ο Καναδάς, η Ισπανία, η Ιταλία και η Μ. Βρετανία. Η είσοδος στην έκθεση είναι δωρεάν, αλλά απαιτείται η εγγραφή ηλεκτρονικά.

AΦΙΕΡΩΜΑ • Μην αμελείς το τσεκ-άπ για τον καρκίνο του μαστού

ΥΓΕΙΑ

• Πώς επηρεάζει η κνίδωση τη ζωή των ασθενών • Οστεοπόρωση, η «σιωπηλή» επιδημία

19.10.17 – lifo

29

AΦΙΕΡΩΜΑΥΓΕΊΑ απο την aλεξία σβώλου

Έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού πολύ πριν ο όγκος γίνει ψηλαφίσιμος σημαίνει ίαση για το 90% των γυναικών. Κάθε Οκτώβριο κλείνουμε ραντεβού για την ετήσια μαστογραφία μας και προστατεύουμε τον εαυτό μας, επιλέγοντας αντικαρκινική διατροφή κάθε μέρα.

ΜΗΝ ΑΜΕΛΕΊΣ ΤΟ ΤΣΕΚ-ΑΠ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΊΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΎ Γ ια την πρόληψη του καρκίνου του μαστού, της πιο συχνής γυναικείας νεοπλασματικής ασθένειας που πλήττει όλη την οικογένεια, καθώς αφορά τη γυναίκα-σύζυγο-μητέρα, το ιατρικό οπλοστάσιο είναι γεμάτο. Υπάρχουν πολλές διαγνωστικές εξετάσεις που μας προσφέρουν τη δυνατότητα της έγκαιρης διάγνωσης όταν η διάμετρος του όγκου παραμένει μικρότερη του ενός εκατοστού, που σημαίνει ότι δεν μπορούμε ακόμα να τον ψηλαφίσουμε. Ο όγκος γίνεται ψηλαφίσιμος όταν φτάνει σε διάμετρο τα 3 εκατοστά και μέχρι τότε μπορούν να τον εντοπίσουν σε πρώιμο στάδιο η ψηφιακή μαστογραφία (πιθανώς σε συνδυασμό με συμπληρωματικό υπέρηχο για τις γυναίκες με πυκνό μαστό), η μαγνητική μαστογραφία, η

μαγνητική τομογραφία εξπρές και η τομοσύνθεση χαμηλής ακτινοβολίας. Αντίστοιχα, υπάρχει και πληθώρα φαρμάκων, νέων και παλαιότερης κοπής, δοκιμασμένα φάρμακα που διευκολύνουν την εξατομικευμένη αντιμετώπιση κάθε περιστατικού. Το μόνο που μένει είναι να μην υποτιμούμε τη νόσο και να μην παραμελούμε την υγεία μας. Γι’ αυτόν το λόγο άλλωστε κάθε Οκτώβριο οργανώνεται η εκστρατεία της ροζ κορδέλας και στο πλαίσιό της πραγματοποιούνται ο αγώνας δρόμου για τον καρκίνο του μαστού από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» καθώς και η φωταγώγηση εμβληματικών κτιρίων ή δομών, όπως το Καλλιμάρμαρο Στάδιο. Παράλληλα, υπάρχει και το καθημερινό ζή-

τημα των διατροφικών επιλογών, καθώς η διατροφή διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση των χρόνιων παθήσεων. Οι ειδικοί δίνουν πολύτιμες συμβουλές στις γυναίκες που νοσούν ή νόσησαν στο παρελθόν από καρκίνο του μαστού, προκειμένου να θωρακίσουν καλύτερα την υγεία τους από μελλοντικές υποτροπές. Οι ασθενείς πρέπει να προσέχουν την πρόσληψη θερμίδων και ειδικότερα το λίπος, καθώς η παχυσαρκία μπορεί να ευνοήσει την αρχική ανάπτυξη του όγκου. Επίσης, συστήνουν την κατανάλωση τουλάχιστον 5-9 μερίδων βιολογικών φρούτων και λαχανικών και 6 μερίδων τροφίμων ολικής άλεσης καθημερινά για την πρόσληψη σημαντικών θρεπτικών συστατικών, ινών και φυτοχημι-

κών συστατικών. Τα φρούτα και τα λαχανικά θα πρέπει να περιλαμβάνουν πηγές από άλφα και βήτα καροτίνη, ζεαξανθίνη και λυκοπένιο. Το σκόρδο και ο κουρκουμάς, που είναι πλούσιος σε κουρκουμίνη, μπορούν να χρησιμοποιούνται συχνά ως καρυκεύματα. Ιδιαίτερα ευεργετικά φαίνεται πως είναι τα τρόφιμα τα οποία είναι πλούσια σε ισοφλαβόνες, όπως τα άγρια χόρτα, το σέλινο, το μαρούλι, οι πιπεριές, το ωμό σπανάκι, το φρέσκο λεμόνι και ο φρέσκος μαϊντανός. Παρότι οι διατροφικές πηγές των βιταμινών και μετάλλων που πληρούν τη συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη είναι συνήθως επαρκείς, ένα γενικό συμπλήρωμα διατροφής μπορεί να αποδειχτεί ευεργετικό. Προτιμήστε ένα διατροφικό συμπλήρωμα που να περιέχει φολικό οξύ, ασβέστιο και βιταμίνες D, Α, C και Ε. Προσοχή όμως, η πρόσληψη φυτο-οιστρογόνων σε μεγάλη δόση πρέπει να αποφεύγεται. Οπότε, αν παίρνετε βοτανικά συμπληρώματα, αποφύγετε αυτά που περιέχουν ginseng, ginkgo biloba, licorice root, μαύρο cohosh, ρίζα άγριου γιαμ και DHEA (δεϋδροεπιανδροστερόνη). Τέλος, η κατανάλωση ελαιόλαδου, χυμού από σταφύλια, τυριών και κόκκινου κρασιού φαίνεται να είναι επίσης ευεργετική. Ωστόσο, το κόκκινο κρασί πρέπει να περιορίζεται σε ένα ποτήρι την ημέρα, γιατί η κατάχρηση αλκοόλ ενοχοποιείται ως παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη πολλών ειδών καρκίνου.

Το ΙΑΣΩ Κέντρο Εγγραφής Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών

Τ

ο ΙΑΣΩ, στο πλαίσιο του προγράμματος εταιρικής κοινωνικής ευθύνης «Δίπλα σας» εγκαινίασε το Κέντρο Εγγραφής Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών σε συνεργασία με τον σύλλογο «Όραμα Ελπίδας», με στόχο την εξεύρεση νέων εθελοντών δοτών καθώς και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση ακόμα περισσότερων πολιτών στο θέμα της μεταμόσχευσης μυελού των οστών. Το ΙΑΣΩ, με αυτή την ενέργεια, στέκεται αρωγός στη σημαντική προσπάθεια του συλλόγου «Όραμα Ελπίδας». Στην ίδια συνεργασία εντάσσεται και η προσφορά μέρους των εσόδων από κάθε γέννηση που πραγματοποιείται στην κλινική για τη στήριξη της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών «Όραμα Ελπίδας». Η διαδικασία εγγραφής εθελοντή δότη μυελού των οστών είναι απλή, γρήγορη και ανώδυνη, καθώς το μόνο που χρειάζεται είναι ένα ελάχιστο δείγμα σάλιου που λαμβάνεται μέσω μίας μπατονέτας. Το Κέντρο Εγγραφής Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών του ΙΑΣΩ λειτουργεί στο Τμήμα Εξωτερικών Ιατρείων, το οποίο βρίσκεται στο ισόγειο του ΙΑΣΩ, από Δευτέρα έως Σάββατο, 08:00 με 16:00. Δεν χρειάζεται ο προγραμματισμός ραντεβού. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 6184000 & 11777.

30 lifo – 19.10.17

19.10.17 – lifo

31

AΦΙΕΡΩΜΑΥΓΕΊΑ

ΠΩΣ ΕΠΗΡΕAΖΕΙ Η ΚΝIΔΩΣΗ ΤΗ ΖΩH ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ Δεν είναι απλώς μια δερματική πάθηση.

Δρ. Μιχαήλ Κακέπης Δερματολόγος/ Αφροδισιολόγος, εξωτερικός συνεργάτης των Ομίλου Ιατρικού Αθηνών-Κλινική Ψυχικού, «Ερρίκος Ντυνάν», Hospital Center, Mediterraneo.

32 lifo – 19.10.17

Η

Χρόνια Αυθόρμητη Κνίδωση (ΧΑΚ) είναι μία από τις πιο συχνές δερματικές νόσους. Επίσης, μπορεί να θεωρηθεί και απρόβλεπτη πάθηση, καθώς μπορεί να εμφανιστεί και να εξαφανιστεί ξαφνικά. Χαρακτηρίζεται από κόκκινα κνιδωτικά εξανθήματα που ονομάζονται πομφοί και το αγγειοοίδημα, που είναι οίδημα του υποδόριου ιστού σε περιοχές όπως τα χείλη, τα βλέφαρα και αλλού. Αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται απροειδοποίητα και μπορούν να επανεμφανιστούν ξαφνικά μετά την υποχώρησή τους, δηλαδή εναλλάσσονται περίοδοι με εξάνθημα και χωρίς εξάνθημα. Υπάρχουν περίοδοι ύφεσης και έξαρσης. Η επιβάρυνση στην ποιότητα ζωής του ασθενή λόγω της Χρόνιας Αυθόρμητης Κνίδωσης, τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε σωματικό επίπεδο, είναι συχνά πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα περίμενε κανείς συγκριτικά με άλλες δερματικές παθήσεις. Δεν πρόκειται για μια απλή δερματική πάθηση. Η καθημερινότητα των ατόμων που νοσούν επηρεάζεται δραματικά, καθώς διαταράσσεται ο ύπνος τους λόγω του έντονου κνησμού. Η μειωμένη ενέργεια λόγω έλλειψης ύπνου είναι εμφανής καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στις πολλαπλές υποχρεώσεις τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επίδραση στην επαγγελματική ζωή των ασθενών. Μεγάλο ποσοστό ασθενών παρουσιάζει μειωμένη αποδοτικότητα στην εργασία εξαιτίας των λιγοστών ωρών ξεκούρασης και της έντονης ενόχλησης, που οφείλεται στο κνησμώδες δέρμα. Παρατηρείται, επίσης, συχνή απουσία από τη δουλειά τους, γεγονός που επηρεάζει την οικονομική τους κατάσταση και ταυτόχρονα αυξάνει την πιθανότητα να τεθεί σε κίνδυνο η θέση εργασίας τους.

Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε και στην επίπτωση της νόσου στην ψυχολογία και στην προσωπική ζωή των ασθενών. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα άτομα με Χρόνια Αυθόρμητη Κνίδωση παρουσιάζουν μεγάλες πιθανότητες εμφάνισης άγχους και κατάθλιψης. Οι περισσότεροι ασθενείς θεωρούν ότι επηρεάζεται η συμμετοχή τους σε σωματικές και γενικά σε κοινωνικές δραστηριότητες. Συνεπώς, τα άτομα αυτά απομονώνονται και διακατέχονται από αίσθημα μοναξιάς. Η σημαντική επιβάρυνση που προκαλεί η ΧΑΚ στην ποιότητα ζωής των ασθενών μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χορήγηση της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής. Η επίσκεψη στον δερματολόγο και η άμεση συνεργασία για συστηματική παρακολούθηση είναι η λύση, καθώς ο ειδικός γιατρός μπορεί πραγματικά να βοηθήσει, χορηγώντας τη σωστή θεραπεία, και πολύ γρήγορα η ζωή των ανθρώπων που νοσούν επανέρχεται στο φυσιολογικό της πλαίσιο. Ευτυχώς, σήμερα, χάρη στις καινοτόμες θεραπείες που διαθέτουμε, έχουμε τη δυνατότητα να εκμηδενίσουμε τα συμπτώματα και να χαρίσουμε άριστη ποιότητα ζωής στον ασθενή, αντιμετωπίζοντας μια ασθένεια που πριν από λίγο καιρό φαινόταν «χαμένη υπόθεση», για την οποία χορηγούσαμε μόνο παρηγορητική θεραπεία, ίσα-ίσα για να μετριάσουμε τη βαρύτητα της νόσου. Τέλος, είναι σημαντικό να αναφερθεί πως η θεραπευτική αντιμετώπιση εξατομικεύεται για κάθε ασθενή, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το ιστορικό του ασθενούς, τη βαρύτητα της νόσου και την ανταπόκριση του ασθενούς στις θεραπείες που έχει λάβει. Όλα τα ανωτέρω θα πρέπει να συνεκτιμώνται στην αξιολόγηση της ποιότητας ζωής του ατόμου.

19.10.17 – lifo

33

AΦΙΕΡΩΜΑΥΓΕΊΑ απο την aλεξία σβώλου

INSURANCE2DAY.GR Όταν η ασφαλιστική ενημέρωση συναντά την τέχνη του «μαζί». του Ιωάννη Σταυρακούκα, δημιουργoύ του «Insurance2day.gr».

Π

ολλές φορές, μια ιδέα και μια ομάδα είναι αρκετά για ένα δυνατό, νέο εγχείρημα. Ένα εγχείρημα που γρήγορα εξελίσσεται σε ένα επαγγελματικό «ταξίδι», αψηφώντας τον φόβο της αρχής, που μέρα με τη μέρα εξανεμιζόταν μπροστά στον πρωτόγνωρο και ομαδικό ενθουσιασμό, την τόλμη του επόμενου βήματος και των πρώτων θετικών μηνυμάτων. Κι εκεί είναι που συνειδητοποιείς πως η ιδέα σου αυτή έχει ωριμάσει και είναι έτοιμη να δώσει καρπούς. Κάπως έτσι ξεκίνησε και το Insurance2day.gr. Η αγάπη και ο σεβασμός τόσο για τους συμπολίτες μας όσο και για τη δουλειά μας γέννησαν την ιδέα της δημιουργίας αυτού του νέου πρότζεκτ. Τι είναι, όμως, το Insurance2day.gr; Το Insurance2day.gr είναι μια σύγχρονη και δημιουργική πρόταση από επαγγελματίες ασφαλιστικούς συμβούλους-αναλυτές που χρησιμοποιούν μια νέα μέθοδο ασφαλιστικής συμβουλευτικής (insurable risk management) τόσο για τον οικογενειάρχη όσο και για τον επιχειρηματία. Με λίγα λόγια, ενημερώνουμε σωστά και εμπεριστατωμένα για τις παροχές αλλά και τις αδυναμίες των κρατικών ταμείων και παρέχουμε συμβουλές για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τους κινδύνους που ασφαλίζονται και απειλούν το εισόδημα και την περιουσία του. Επιδιώκουμε να μην υπάρχει ούτε ένας πολίτης που να μη γνωρίζει τα δικαιώματά του σε σχέση με τα κρατικά ταμεία αλλά και σε ποιες περιπτώσεις είναι εκτεθειμένος σε οικονομικούς κινδύνους, ενισχύοντας έτσι την ασφαλιστική του συνείδηση. Η ασφαλιστική «σπατάλη» και «απάτη» αποδείχτηκαν οι χειρότεροι εχθροί της ασφαλιστικής συνείδησης του Έλληνα πολίτη. Παρόλο που η τρέχουσα οικονομική κρίση ανέδειξε τις αδυναμίες του κρατικού συστήματος, η αναποτελεσματική επικοινωνία των οφελών της ιδιωτικής ασφάλισης και η έλλειψη εμπιστοσύνης στα πρόσωπα των διαμεσολαβούντων αποτρέπουν την πλειονότητα των πολιτών από το να ασφαλιστούν ιδιωτικά. Για τον λόγο αυτό, με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ολοένα αυξανόμενες και σύγχρονες ανάγκες του, το Insurance2day.gr προσπαθεί, μέσα από κείμενα σχετικά με την κοινωνική και ιδιωτική ασφάλιση, την υγεία, την οικονομία κ.ά., να ενημερώσει τους πολίτες και να τους ευαισθητοποιήσει σε ζητήματα που μέχρι σήμερα απέφευγαν να συζητήσουν. Εύχομαι, στο τέλος της διαδρομής, οι συνεργάτες μου κι εγώ να έχουμε συμβάλει, έστω και κατ’ ελάχιστο, στην εδραίωση του «μαζί» στην ασφαλιστική αγορά.

Email: info@insurance2day.gr, www.insurance2day.gr, 210 9487863, 6975 900326

34 lifo – 19.10.17

ΟΣΤΕΟΠOΡΩΣΗ, Η «ΣΙΩΠΗΛH» ΕΠΙΔΗΜIΑ Η οστεοπόρωση είναι μια συχνή πάθηση που προσβάλλει εκατομμύρια γυναίκες και άνδρες σε όλο τον πλανήτη. Χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική μάζα και καταστροφή της δομής του οστίτη ιστού που κάνει εύθραυστα τα οστά (διαταραχή της ποιότητας και της ποσότητας του οστού) και οδηγεί σε κατάγματα κυρίως του ισχίου, της σπονδυλικής στήλης και του καρπού. Η οστεοπόρωση προσβάλλει ιδίως γυναίκες αλλά και άνδρες κυρίως της τρίτης ηλικίας. Ποιες γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο; • Εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και στις γυναίκες με ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: • πρόωρη εμμηνόπαυση • ρευματοειδή αρθρίτιδα • ιστορικό κατάγματος ισχίου γονέος • κληρονομικό οστεοπόρωσης • κάπνισμα • χρήση κορτιζόνης • οστεοπόρωση από άλλο νόσημα (δευτεροπαθής)

ματος και κυρίως τους πόνους στην πλάτη και στην οσφύ (μέση). Η σωστή διάγνωση και θεραπεία ξεκινά από την επίσκεψη στον ειδικό γιατρό.

ΔΙΆΓΝΩΣΗ–ΘΕΡΑΠΕΊΑ Η έγκαιρη διάγνωση επιτυγχάνεται αρχικά με τη λήψη πλήρους ιστορικού, μέσα από το οποίο αναγνωρίζονται οι παράγοντες κινδύνου που μπορεί να έχει ο ασθενής. Στη συνέχεια, η διαγνωστική προσέγγιση περιλαμβάνει διαγνωστικές εξετάσεις όπως ακτινογραφίες της θωρακικής και της οσφυϊκής μοίρας, της σπονδυλικής στήλης, εργαστηριακές εξετάσεις (βιοχημικοί Πώς μπορείτε να γνωρίζετε οστικοί δείκτες), αλλά κυρίως ότι έχετε οστεοπόρωση; Δυη μέτρηση της οστικής πυΝικόλαος Λάγιος στυχώς, η οστεοπόρωση δεν κνότητας με τη μέθοδο DEXA Ορθοπαιδικός Χειρουργός, προειδοποιεί με ιδιαίτερα συστην ΟΜΣΣ και στο ισχίο. Διευθυντής Α’ Ορθοπαιδικής μπτώματα στα αρχικά στάδιά Στη διαγνωστική φαρέτρα Κλινικής & Υπεύθυνος Ιατρείου Οστεοπόρωσης της. Εξελίσσεται σιωπηλά με έχει προστεθεί τελευταία το ΙΑΣΩ General τα χρόνια και γι’ αυτό ονομάδιαδικτυακό εργαλείο FRAX, ζεται «σιωπηλή» επιδημία. το οποίο βοηθά στον εντοπιΤα σοβαρά συμπτώματα σμό των ατόμων εκείνων που της νόσου εκδηλώνονται έχουν αυξημένο κίνδυνο μέδυστυχώς ύστερα από την εμφάνιση των σα στη δεκαετία για οστεοπορωτικό κάταγμα καταγμάτων. Η εγκατεστημένη οστεοπόρωκαι πάσχουν από οστεοπενία. ση διαγιγνώσκεται κλινικά από την απώλεια Η οστεοπόρωση, με σωστή διάγνωση και ύψους, την κύφωση, την αλλαγή στάσης σώ- αγωγή, θεραπεύεται.

Στο ΙΑΣΩ General λειτουργεί Ιατρείο Οστεοπόρωσης καθημερινά στα Εξωτερικά Ιατρεία και είναι στελεχωμένο από εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό και Ρευματολόγο. Πληροφορίες και ραντεβού: 210 6502662-2015, Δευτέρα-Παρασκευή 08.00-20.00.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο θα δεις αυτή την εβδομάδα. σελιδα

36

ΣΙΝΕΜΑ

ΘΕΑΤΡΟ

ΒΓΕΣ ΕΞΩ

Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος γράφει για τις νέες ταινίες.

Η Λουίζα Αρκουμανέα είδε το έργο Με δύναμη από την Κηφισιά.

Η Νίκη Μηταρέα τρώει στα νέα εστιατόρια της πόλης.

σελιδα

38

σελιδα

40

σελιδα

44

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για τα ποιήματα και τα πεζά του «δικού μας Μποντλέρ».

σελιδα

42

ΤΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΌ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΊΑ ΑΝΉΚΕΙ ΣΤΟΝ EDZ GATDULA

BIBΛIO Ποιος, αλήθεια, ήταν ο Καρυωτάκης;

ΣΙΝΕΜΑ Mother!

Ένα ζευγάρι, η Μητέρα κι Εκείνος, ζει ήρεμο κι ευτυχισμένο στο απομονωμένο, τεράστιο σπίτι του μέχρι τη στιγμή που απρόσκλητοι και παράξενοι επισκέπτες κάνουν αναπάντεχα την εμφάνισή τους και ο εφιάλτης ξεκινά. Η νέα ταινία του Αρονόφσκι είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με αναφορές στο Μωρό της Ρόζμαρι και μία από τις πιο αναμενόμενες ταινίες της σεζόν, με την Τζένιφερ Λόρενς στον πιο αμφιλεγόμενο ρόλο της καριέρας της ως συζύγου ενός συγγραφέα που υποδύεται ο Χαβιέ Μπαρδέμ. Η προσωπική τραγωδία φέρνει και μια απροσδόκητη αλυσίδα επεισοδίων που καταλήγουν σε ένα ρεσιτάλ τρόμου. ä Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο στη σελ. 38 19.10.17 – lifo

35

απο τη γεωργια παπασταμου

SmallTalk

Νίκος Θεοδωρόπουλος Οι Real Intellectuals ετοιμάζουν την ιδανική «σκονισμένη» Κυριακή με τον αγώνα Rotten Race στη Βαρυμπόμπη.

EVENTS

ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

THE FACE

Top

8

Τι είναι το Rotten Race και τι διαφορά έχει από έναν συνηθισμένο αγώνα; Είναι ένας διασκεδαστικός αγώνας μηχανών, όπου οι αγωνιζόμενοι ντύνονται ό,τι μπορείτε να φανταστείτε (ή και όχι). Ως αγώνας είναι ανταγωνιστικός, αλλά σκοπός είναι το κοινό και οι αναβάτες να περάσουν την Κυριακή τους με θέαμα και μουσική. Η διαφορά του από άλλους αγώνες είναι πως δεν παίρνουμε τον εαυτό μας καθόλου σοβαρά και συναγωνιζόμαστε ποιος θα κάνει την πιο εντυπωσιακή εμφάνιση, όχι ποιος θα κερδίσει.

1. ΘΕΑΤΡΟ

3. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Ο ήχος που έχει το χώμα στο μικροσκόπιο

Carpe Diem Editions: The story so far

Μια μπάντα πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής αποσύρεται σε ένα απομακρυσμένο δάσος για να ανακαλύψει τον απόλυτο ήχο. Καθώς οι μέρες περνούν, ο στόχος ξεθωριάζει και η αναζήτηση οδηγεί τους ήρωες σε ερμητισμό και ένα παράλογο υπαρξιακό ταξίδι.

H νέα θεατρική παράσταση του Γρηγόρη Χατζάκη και της καλλιτεχνικής ομάδας Ginger Creepers Theater Band είναι μια ωδή στον ήχο ως αίσθηση που ορίζει την ύπαρξη. Οι πόρτες ανοίγουν δύο ώρες πριν από την έναρξη, με events και DJ-sets να προηγούνται του κυρίως μέρους του έργου. ä 23/10-26/12, Bios, Πειραιώς 84, Δευτ.-Τρ. 21:15, εισ.: 5-12 ευρώ

2. ΘΕΑΤΡΟ Frida κι άλλο

ΜΟΥΣΙΚΗ Οι νέοι για τη Δόμνα Σαμίου, «Της τριανταφυλλιάς τα φύλλα…»

To TAF/Τhe Αrt Foundation συνεργάζεται με τον πολιτιστικό οργανισμό της Λισαβόνας Carpe Diem Art and Research και παρουσιάζει περισσότερα από 70 έργα-εκτυπώσεις Πορτογάλων καλλιτεχνών, ανερχόμενων και καταξιωμένων. Μέσα από την έκθεση παρατηρούμε την καλλιτεχνική εξέλιξη της χώρας από το 2008 έως σήμερα, σε ένα διάστημα με πολλές οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. ä 25/1019/11, TAF, Νορμανού 5, Μοναστηράκι. Ωράριο λειτουργίας: Δευτ.-Σάβ. 12:00-21:00, Κυρ. 12:0019:00, είσοδος ελεύθερη.

4. ΜΟΥΣΙΚΗ Hanni El Khatib

19–25 ΟΚΤ.

36 lifo – 19.10.17

Οι Fly Theatre, μετά την παράσταση Αγγελική, παρουσιάζουν τη νέα τους δουλειά που είναι βασισμένη στη ζωή και το έργο της Frida Kahlo. Η Κατερίνα Δαμβόγλου αναλαμβάνει τον ρόλο της Μεξικανής ζωγράφου, ενώ ο Robin Beer χειρίζεται και δημιουργεί ζωντανά ήχο και βίντεο, συνθέτοντας τον κόσμο που την περιβάλει. Η Frida, σύμβολο επιμονής, αντοχής και ελευθερίας, αντισταθμίζει την ακινησία της, «κινώντας» τη ζωή της στο μέγιστο. ä 19/10-1/2/2018, Θέατρο 104, Eυμολπιδών 41, Πέμ. 21:00, εισ.: 10 ευρώ

STOEP TH S PR ES

Ένας από τους πιο γνωστούς πολυοργανίστες στην Αμερική αυτήν τη στιγμή έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Πρώην skater και punk, ο πολυτάλαντος 36χρονος μουσικός με καταγωγή από το Ιράν και τις Φιλιππίνες έχει γράψει μερικά εξαιρετικά δημοφιλή κομμάτια και ακούγεται παντού, σε διαφημιστικά της Nike, της Converse, της Nissan και της Levi’s, αλλά και σε prime time τηλεοπτικές σειρές, όπως το «Luther», το «Suits», το «Elementary» κ.α. ä 20/10, Gagarin205, Λιοσίων 205, 20:30, εισ.: 15-22 ευρώ

Νέοι δημιουργοί εμπνέονται και πειραματίζονται με τους ήχους της παράδοσης, κάνοντας πραγματικότητα ένα όνειρο της σπουδαίας Δόμνας Σαμίου. Με τσαμπούνες της Ικαρίας, λύρες της Δράμας, λαούτα της Κύπρου αλλά και όργανα της δυτικής μουσικής, τα νεανικά σχήματα συνθέτουν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και πολυδιάστατο μουσικό μωσαϊκό.

21-22/10, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, 20:30, εισ.: 10-16 ευρώ

Πώς προέκυψε η ιδέα; Βλέποντας τον χώρο του Βαγονιού που μας φιλοξενεί στη Βαρυμπόμπη. Είναι ένας ιππικός όμιλος που αμέσως τον φανταστήκαμε ως πίστα για μηχανές. Η έμπνευσή μας προέρχεται από παρόμοια events του εξωτερικού, όπως το Dirtquake που γίνεται στην Αγγλία και στην Αμερική. Ποιος μπορεί να πάρει μέρος; Όλοι όσοι οδηγούν και αγαπάνε τις μηχανές και θέλουν να περάσουν μια τρελή ημέρα! Ποια είναι η καλύτερη μηχανή για ένα τέτοιο event; Θεωρητικά, το καλύτερο μηχανάκι για τρέξιμο στο χώμα είναι το Flat Tracker. Αλλά στο Rotten Race όλα είναι φανταστικά και όσο πιο ακατάλληλο είναι το μηχανάκι, τόσο πιο ενδιαφέρον έχει. Εκτός από τον αγώνα, τι άλλο θα έχει η ημέρα; Την Κυριακή θα απολαύσουμε τους A Victim of Society και τους Holy Monitor σ’ ένα live με πολλά γκάζια, θα έχουμε ζουμερά, πεντανόστιμα μπέργκερ από το Street Food και η Jameson θα γεμίζει τα ποτήρια μας. Ποιο είναι το καλύτερο κοστούμι/χαρακτήρας που έχει πάρει μέρος μέχρι στιγμής; Πολλά! Πέρσι είχαμε έναν φουσκωτό δεινόσαυρο, έναν αστροναύτη, έναν «φανατικό» οπαδό του ΠΑΣΟΚ και πολλά άλλα. Φέτος ελπίζουμε να δούμε ακόμα περισσότερα ευφάνταστα κουστούμια, μια και το θέμα μας είναι το τσίρκο!

The Rotten Race, 22 Οκτωβρίου, Vagoni Cafe, Τατοΐου 187, Αχαρνές, 10:30

5. ΧΟΡΟΣ Kalakuta Republik

ΘΕΑΤΡΟ Πέρασα...

Η μουσική και οι ιδέες του Νιγηριανού Φέλα Κούτι, του χαρισματικού μουσικού, πολιτικού ακτιβιστή και ασυμβίβαστου καλλιτέχνη που χρησιμοποιούσε την τέχνη του ως όπλο, αποτελούν πηγή έμπνευσης για την εκρηκτική χορευτική παράσταση του Σερζ Αιμέ Κουλιμπαλί από την Μπουρκίνα Φάσο. Υπό τους ήχους ενός σαγηνευτικού σάουντρακ βασισμένου στη μουσική του Κούτι, επτά χορευτές εγείρουν ερωτήματα γύρω από τη θέση του καλλιτέχνη στον σύγχρονο κόσμο, ιδιαίτερα στην Αφρική. ä 25-27/10, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση - Μικρή Σκηνή, λεωφ. Συγγρού 107-109, 21:00, εισ.: 7-15 ευρώ

6. ΜΟΥΣΙΚΗ Με κύριο «σώμα» τον λόγο της Κικής Δημουλά και όχημα τη μουσική, η Σοφία Καμαγιάννη παρουσιάζει ένα μεικτό θέαμαακρόαμα. Η σύλληψη, η μουσική και η σκηνοθεσία είναι της ίδιας της συνθέτριαςπιανίστα. Ακούγονται απαγγελίες της Κικής Δημουλά και απρόσμενες ηχογραφήσεις στίχων. Μέχρι 31/10, Θέατρο «Τζένη Καρέζη», Ακαδημίας 3, Δευτ.Τρ. 21:00, εισ.: 5-12 ευρώ

Lubomyr Melnyk Ο Ουκρανός Lubomyr Melnyk αφιέρωσε περισσότερα από 40 χρόνια σκληρής εργασίας και μελέτης ώστε να επιτύχει την «continuous music», μια αυξημένης δυσκολίας τεχνική πιάνου που όρισε ο ίδιος, κερδίζοντας το προσωνύμιο του «πιο γρήγορου πιανίστα του κόσμου». Το επικό «Corollaries» του 2013 εξέπληξε το κοινό με την πολυπλοκότητα αλλά και την απαράμιλλη ερμηνεία του, ενώ ακολούθησαν τα οριακά «Evertina» και «Rivers and Streams». Η τελευταία του δουλειά είχε τίτλο «Illirion» και κυκλοφόρησε από τη Sony Classical Music. ä 20-21/10, Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Παύλου, Φιλελλήνων 27 & Σιμωνίδου, 21:00, εισ.: 17 ευρώ

7. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Αρχιτεκτονική 1:1

ΠΡΟΒΟΛH Στο άγνωστο κι ακόμα παραπέρα

Το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής παρουσιάζει ένα πρωτοποριακό εκπαιδευτικό πείραμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου της περιόδου 1995-2000. Στο πλαίσιο του πειράματος είχε ζητηθεί από τους σπουδαστές να υλοποιούν από μία διαφορετική κατασκευή κάθε χρόνο σε κλίμακα ένα προς ένα, δηλαδή σε φυσικό μέγεθος. Η έκθεση είναι φωτογραφική και αφιερωμένη στη μνήμη των εμπνευστών και καθοδηγητών του εγχειρήματος, των πρόωρα εκλιπόντων καθηγητών Δημήτρη Μπίρη και Δημήτρη Παπαλεξόπουλου. ä Μέχρι 19/11, Μουσείο Μπενάκη- Κτίριο Οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου. Ωράριο λειτουργίας: Πέμ., Κυρ. 10:00-18:00, Παρ., Σάβ. 10:00-22:00, εισ.: 6-8 ευρώ.

8. ΠΑΡΤΙ 8 χρόνια six d.o.g.s Έχοντας κάνει ήδη δώρο στον εαυτό του καινούργιο ηχοσύστημα (το VOID Acoustics Tri Motion), το six d.o.g.s γιορτάζει τα 8 του χρόνια με ένα μεγάλο, διήμερο πάρτι. Πρώτη θα ευχηθεί χρόνια πολλά η Nalyssa Green την Παρασκευή, ενώ το Σάββατο θα ακολουθήσουν οι No Clear Mind. Πριν, μετά και στο ενδιάμεσο από τα decks θα περάσει πλειάδα αγαπημένων DJs, και πιο συγκεκριμένα οι Devika, Sepho, Mr. M, Morah, Bonebrokk, Marsha, Fragk & Gl, Chevy, Tolis Q και Lex. ä 20-21/10, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, 22:00, είσοδος ελεύθερη

Στο πλαίσιο της έκθεσης «Science Fiction: Ταξίδι στο Άγνωστο», η Στέγη και το Flix.gr προτείνουν σπάνιες ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Αυτή την Τρίτη δείτε το World of Tomorrow του Don Hertzfeld, τον Θαυμαστό κόσμο του Ιουλίου Βερν (Vynalez Zkazy) του Karel Zeman και το Mothra του Ishirō Honda.

24/10, Odeon Starcity, λεωφ. Συγγρού 111, 19:00 & 21:30, εισ.: 4-6 ευρώ

Η γλυκιά ενόρμηση του έρωτα απ’ τις εκδόσεις Ιωλκός

Η ποιητική συλλογή της Ματίνας Δαραβάνη μιλάει στις καρδιές των παράφορα ερωτευμένων.

Α

λήθεια, πώς είναι να βιώνεις τον έρωτα στα άκρα, με τα ωραία και τα άσχημά του, όταν είσαι κάπου στα 20; Η Ματίνα Δαραβάνη, ένα κορίτσι μόλις 24 ετών, τόλμησε να εκτονώσει ακριβώς αυτά τα συναισθήματα στο χαρτί και το έκανε γράφοντας ποίηση. Το αποτέλεσμα ήταν η Γλυκιά ενόρμηση του έρωτα, μια ποιητική συλλογή που κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Ιωλκός και μιλάει στην καρδιά των ερωτευμένων ανθρώπων. Η δημιουργός, στα πενήντα δύο ποιήματά της, παρασύρεται τρυφερά και ξεκινά ένα αισθαντικό ταξίδι εξερεύνησης του γητευτή έρωτα. Περιεργάζεται κι επισημαίνει όλες τις επιφανείς και σκοτεινές πλευρές του κορυφαίου και μαγευτικού συναισθήματος της ανθρώπινης ύπαρξης. Από τον «Άναρχο Έρωτα» στο πιο «Ζεστό φιλί» και από τον «Σιωπηλό Ιππότη» στο «Πολύτιμό της». Πρόκειται για το πρώτο της βιβλίο και όλα τα ποιήματα αφορούν πραγματικά βιώματα της καθημερινότητας όπως τα ζει ένας παράφορα ερωτευμένος άνθρωπος που αντιμετωπίζει εμπόδια, προκειμένου να είναι ευτυχισμένος με το άλλο του μισό. Η Ματίνα Δαραβάνη μεγάλωσε στην Καβάλα και σπούδασε στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Ξεκίνησε να γράφει όταν ήταν φοιτήτρια και ήταν τα έργα των Pablo Neruda, Cummings, Yeats, Federico Garcia Lorca και Shakespeare που την ώθησαν στην ποίηση. Η γλυκιά ενόρμηση του έρωτα Σελ.: 64, τιμή: 10 ευρώ

19.10.17 – lifo

37

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

Μητέρα!

p

Κακό

Σκηνοθεσία: Ντάρεν Αρονόφσκι Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Χαβιέ Μπαρδέμ

38 lifo – 19.10.17

VILLAGE RENTI 14,15,18 - VILLAGE MALL 5,12,13 - VILLAGE PAGRATI 4 - VILLAGE FALIRO 1,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 2 - ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 2 - ODEON STARCITY 3 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2 - ΑΙΓΛΗ 1,2 - ΑΝΟΙΞΗ 1 - WEST CITY 3 - ΕΛΛΗ - ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΝΑΝΑ 1,4 - ΟΣΚΑΡ - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1,2 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΖΕΑ

Κινηματογράφος

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Ένα ζευγάρι, η Μητέρα κι Εκείνος, ζει ήρεμο κι ευτυχισμένο στο απομονωμένο, τεράστιο σπίτι του, μέχρι τη στιγμή που απρόσκλητοι και παράξενοι επισκέπτες κάνουν αναπάντεχα την εμφάνισή τους και ο εφιάλτης ξεκινά.

βολα. Όταν παραβιάζεται η ιδιωτικότητα του ζευγαριού και εκτροχιάζεται το προσεκτικό χτίσιμο της πλοκής, με κόσμο να κατακλύζει τον Οίκο και την Τζένιφερ Λόρενς να εκλιπαρεί μάταια για λίγη προσοχή και σεβασμό, πίστεψα προς στιγμήν πως ο Αρονόφσκι σατιρίζει με τροπισμούς horror τις διασημότητες που κατασπαράζονται ανελέητα, με τη γνωστότερη ηθοποιό της Αμερικής να μορφάζει με δυσπιστία μπροστά στην απρόκλητη έκθεσή της σε αγενείς μουσαφίρηδες. Όχι, όχι, δεν είναι αυτό το θέμα. Ο πρωταγωνιστής, που δεν έχει όνομα και δεν είναι ένας απλός ηθοποιός, όπως στο Μωρό της Ρόζμαρι, για να πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο για μια θέση (κι ένα καλό συμβόλαιο) στον ήλιο του Χόλιγουντ, αλλά αποκαλείται απλώς Εκείνος και σκληραίνει επειδή δεν έχει έμπνευση να δημιουργήσει, αποζητά το interaction και αφήνει ανοιχτές τις πόρτες, γιατί κατά βάση θέλει πιστούς και κάνει ένα προσωρινό διάλειμμα στην επαφή του με τον κόσμο όταν η γυναίκα του μένει, επιτέλους, έγκυος. Έτσι Εκείνη γίνεται Μητέρα κι εκείνος τη συνοδεύει σε ένα περιπετειώδες ταξίδι που παίρνει άγριες στροφές στο γκραν (γκινιόλ) φινάλε. Αν, λοιπόν, εκείνη είναι η Μητέρα που δεν θα ήθελε να μοιραστεί το παιδί της κι Εκείνος ψάχνει φαν, πάση Θυσία, τότε… δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε παραπάνω, γιατί τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται; Η ταινία είναι φτιαγμένη για να διχάσει. Η ταινία θέλει να πει πολλά, όλα αυτά που προανέφερα, ενδεχομένως κι άλλα, με μεικτή κινηματογραφική προσέγγιση, που αν πρέπει να περιγράψω με άλλες ταινίες, βρίσκεται κάπου ανάμεσα στο What lies beneath του Ζεμέκις και το Jacob’s Ladder (Ξύπνημα στον εφιάλτη) του Λάιν. Η μετάβαση φαντάζει άτσαλη, αλλά πιστεύω πως ο Αρονόφσκι το κάνει επίτηδες για να αιφνιδιάσει, να εκνευρίσει, να ενοχλήσει, εν πάση περιπτώσει να υπερτονίσει το υπερβατικό του point. Νομίζω πως τη Μητέρα! θα την απορρίψουν πανηγυρικά όσοι θα προτιμούσαν να περιοριστεί ο σκηνοθέτης αποκλειστικά και αυστηρά στο genre. Δεν θα ήταν καθόλου κακή αυτή η υπόθεση, αλλά κι έτσι, η ολομέτωπη αυτή εμπειρία αξίζει την προσοχή, παρά την περίσσια επιθετικότητα στην εκτέλεση.

Σκηνοθεσία: Αντρέι Σβιάγκιντσεφ Πρωταγωνιστούν: Μ. Σπίβακ, Αλ. Ροζίν Το παιδί ενός ζευγαριού που ετοιμάζεται να χωρίσει εξαφανίζεται κατά τη διάρκεια ενός βίαιου τσακωμού. Ξεκινά μια τεράστια έρευνα για να βρεθεί, κάτι που αντί να φέρει κοντά τους δυο γονείς τούς απομακρύνει ακόμα περισσότερο.

Mother!

Το τρέιλερ του Mother! οδηγούσε εσκεμμένα σε συγκρίσεις με το Μωρό της Ρόζμαρι. Και ως ένα σημείο τού μοιάζει πολύ. Η Τζένιφερ Λόρενς χτίζει με τα ίδια της τα χέρια το καμένο σπίτι του συγγραφέα συζύγου της, τον οποίο υποδύεται ο Χαβιέ Μπαρδέμ. Υπάρχει σκοτεινό παρελθόν και ο Αρονόφσκι δεν βιάζεται να αποκαλύψει λεπτομέρειες. Περνούν ήσυχα τις μέρες και τις νύχτες τους, με μια υποψία ανομολόγητου να δημιουργεί ρωγμή στην οικειότητά τους. Φταίει ίσως το γεγονός του συγγραφικού μπλοκ εκείνου και η πρόθεση εκείνης να μην τον ενοχλήσει με ό,τι πραγματικά την απασχολεί. Ώσπου καταφθάνει ένας άγνωστος με συμπεριφορά «δώσε θάρρος στον χωριάτη…». Σχεδόν αυτοπροσκαλείται, ο Μπαρδέμ τον καλοδέχεται, στην πορεία αποδεικνύεται πως μάλλον είναι γιατρός και σίγουρα θαυμαστής του παλιού βιβλίου Εκείνου. Σύντομα έρχεται και η σύζυγος του Εντ Χάρις, η Μισέλ Φάιφερ – καταπληκτική στην ταινία, αντίστοιχα απατηλή και περίπου διαβολική με τη Ρουθ Γκόρντον στο Μωρό της Ρόζμαρι. Κάνει αδιάκριτες ερωτήσεις στη νεαρή σύζυγο και εισβάλλει σε χώρους που ανήκουν στο ζευγάρι. Η Λόρενς δεν ελέγχει την κατάσταση, με την παράξενη ανοχή του συζύγου της. Τα πράγματα ξεφεύγουν εμφανώς όταν οι δύο ενήλικοι γιοι τους μπαίνουν φουριόζοι, λογομαχούν έντονα για άγνωστη αιτία και συμβαίνει κάτι εξαιρετικά άσχημο (spoiler, γνωρίζω…). Από κει κι έπειτα, το Μωρό της Ρόζμαρι, δηλαδή οι υποψίες πως η πλοκή του Mother! θα είναι συγγενική με το μυθιστόρημα του Άιρα Λέβιν και την ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι, φεύγoυν από τη μεγάλη εικόνα και δίνουν τη θέση τους σε ένα πολύ ευρύτερο και, αν αγαπήσετε την ταινία και το trip στο οποίο υποβάλλει τον θεατή, βαθύτερο concept. Η φρίκη υποχωρεί μπροστά σε έναν δραματικό τρόμο που κινείται με βίαια ντεσιμπέλ και απανωτά visual σοκ σε θρησκευτικές παραμέτρους. Όταν μια αρχετυπική, αν και με σύγχρονη μορφή, οικογένεια με υπόστρωμα αμαρτίας μπαίνει σε ένα ειδυλλιακό σπίτι, απομονωμένο στην εξοχή, χτισμένο ενδεχομένως σε αποκαΐδια, από την αρχή και με αγάπη, και δύο χειροδύναμα αγόρια φιλονικούν σαν να ήταν ο Κάιν και ο Άβελ, απειλώντας άμεσα την εύθραυστη αρμονία του ζεύγους, τα πράγματα τοποθετούνται σε βιβλικές βάσεις και όχι απλώς με τους όρους του καλού και του δαίμονα. Ο δημιουργός του Νώε, αντλώντας από το εβραϊκό του DNA, μεταστρέφει τη μεταφυσική προβληματική της Πηγής της ζωής σε ένα ταξίδι πόνου με ανθρώπους-σύμ-

ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ Loveless

Ο Αντρέι Σβιάγκιντσεφ ξεκινά με τη γνωστή, ολύμπια υπομονή του και φορτσάρει στην εξέλιξη της ιστορίας ενός ζευγαριού που βρίσκεται στα χωρίσματα, ώσπου το μοναχοπαίδι τους χάνεται μυστηριωδώς. Ο Ρώσος σκηνοθέτης μιλάει πάντα για τη χώρα του, βαθιά και κριτικά, χωρίς να αγορεύει, έχοντας εμπιστοσύνη στους ρυθμούς και τις ιστορίες που επιλέγει να αφηγηθεί. Κι ενώ ο διακεκριμένος Λεβιάθαν, η ακριβώς προηγούμενη ταινία του, μου είχε φανεί βαρύς στον συμβολισμό του, το Χωρίς Αγάπη ξετινάζει τα πάντα, από τον χριστιανισμό και τον νεοπλουτισμό ως τον άρρητο καπιταλισμό και τη σκιά του κομμουνισμού, για να φτάσει σε ένα συμπέρασμα που όλοι υποψιαζόμαστε: πως στη σύγχρονη Ρωσία τίποτε δεν έχει τελεσίδικα ανακηρυχθεί απαγορευμένο ή τελειωμένο, νεκρό ώστε να το θρηνήσουν όσοι το έζησαν, αλλά η ψυχή έχει εξαφανιστεί, χωρίς επίσημη ταφή, άρα και κανονική παραδοχή του τέλους, αιωρούμενη σαν φάντασμα πάνω από πολίτες σαστισμένους, σε lifestyle συστήματα καθόλου αφομοιωμένα. Κυρίως, ο Σβιάγκιντσεφ κάνει τρομερή δουλειά με τους χώρους. Το Χωρίς Αγάπη δεν μιλά μόνο για ένα παιδί που δεν βρήκε συναισθηματική ανταπόκριση και πάει άκλαυτο από εγκληματική ανευθυνότητα αλλά για τη διάκριση ανάμεσα στο σπίτι και στο σπιτικό, σε μια σκηνογραφική βεντάλια που κυμαίνεται από το διαμέρισμα που στέγασε ένα λάθος ταίριασμα και το παράπηγμα της μάνας (της παλιάς, θεοφοβούμενης και μαζί αθεόφοβης, σκοταδιστικής Ρωσίας) στη μέση του πουθενά μέχρι τα στυλιζαρισμένα, δυτικοπρεπή, αλλά μετά από ζορισμένη μίμηση, σπίτια των νέων εκατέρωθεν συντρόφων του αγρίως τσακωμένου ανδρόγυνου. Είναι τουλάχιστον παράξενο το πολιτικό κρυφτούλι που εδώ και καιρό διεξάγεται ανάμεσα στον Σβιάγκιντσεφ και τις ρωσικές Αρχές. Ενώ υποτίθεται πως το Λεβιάθαν ενόχλησε, το Χωρίς Αγάπη, που ξεπερνά την κριτική εναντίον της διαφθοράς και πραγματεύεται την απογύμνωση από κάθε πνευματική και ψυχική παρακαταθήκη, ταξίδεψε στις Κάννες και στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του φεστιβάλ τον περασμένο Μάιο, απέσπασε το βραβείο της Επιτροπής (χωρίς εσωτερικές διαμαρτυρίες και γκρίνιες) και πριν από μερικές εβδομάδες υποβλήθηκε επισήμως για να διεκδικήσει το ξενόγλωσσο Όσκαρ. Περίπτωση Φαρχαντί, δηλαδή. Μήπως οι αξιωματούχοι του κρατικού πολιτισμού δεν κατάλαβαν την αλληγορία; ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1,2 - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΔΙΑΝΑ - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΝΙΡΒΑΝΑ - ΛΑΪΣ 1,2

ΜΝΉΜΕΣ Σκηνοθεσία: Νίκος Καβουκίδης Ελλάδα 1936-1952: Ανέκδοτα πλάνα από εύφλεκτο αρνητικό 35 mm των πρωτοπόρων κινηματογραφιστών της εποχής.

Περισσότερο ένα διδακτικό υλικό και μια ιστορική προσφορά στον τόπο παρά ένα ενιαίο κινηματογραφικό έργο, οι Μνήμες του Νίκου Καβουκίδη θυμίζουν ότι η εικόνα μπορεί να τα πει καλύτερα από κάθε αφήγηση και δίνουν μια οπτική καταγραφή μιας πολύ σημαντικής περιόδου για τη χώρα μας. Στο διάστημα 19361952 η Ελλάδα γνώρισε δικτατορία, μπήκε σε πόλεμο, έζησε τη δράμα της Κατοχής και τη φρίκη του εμφύλιου πολέμου, πάνω από όλα όμως ενημερώθηκε γι’ αυτά μέσα από πολυπρισματικές αλήθειες, ανάλογα με τη σκοπιά του καθενός. Οι εικόνες που διασώζονται και παρουσιάζονται εδώ προκαλούν τον καθένα να δει την αλήθεια που αναζητά, όντας μη σκηνοθετημένες αλλά ακατέργαστα επίκαιρα της περιόδου, δηλαδή ακόμη περισσότερο αντικειμενικές, παρά την όποια κατεύθυνση προσπαθεί να δώσει η αφήγηση που τις συνοδεύει. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΤΤΑΛΟΣ - ΔΙΑΝΑ - ΙΝΤΕΑΛ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 1

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΙΝΕΛΙΑ Final Portrait Σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Τούτσι Πρωταγωνιστούν: Τζέφρι Ρας, Άρμι Χάμερ Η ιστορία της συγκινητικής και ιδιότυπης φιλίας μεταξύ του Αμερικανού συγγραφέα και θιασώτη της τέχνης Τζέιμς Λορντ και του παγκοσμίου φήμης ζωγράφου και γλύπτη Αλμπέρτο Τζιακομέτι.

Η σχέση του Αμερικανού συγγραφέα Τζέιμς Λορντ και του διάσημου Ελβετού γλύπτη Αλμπέρτο Τζιακομέτι είναι ένα καθαρό τέχνασμα, με τον Λορντ να λειτουργεί ως καταλύτης για να αποτυπωθεί η άνιση, άπιαστη προσωπικότητα του άλλοτε μανιακού κι άλλοτε προσγειωμένου και γεμάτου κατανόηση Τζιακομέτι. Και επειδή ο σκηνοθέτης είναι ο Στάνλεϊ Τούτσι, το επίκεντρο είναι οι ηθοποιοί, και πιο συγκεκριμένα ο σπουδαίος Τζέφρι Ρας, ο οποίος μπορεί πειστικά να κινηθεί αστραπιαία ανάμεσα σε αντίθετες συναισθηματικές ζώνες και να προλάβει να αφήσει τον χαρακτήρα να ανασάνει. Η ατμόσφαιρα, φωτογραφικά και σκηνογραφικά, αποδίδεται σωστά, και η αφήγηση δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις.

ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 1 - ODEON STARCITY 9 - ΑΒΑΝΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - CINERAMA - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - WEST CITY 2 - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1,2

ΟΝΤΩΣ ΦΙΛΙΟΥΝΤΑΙ; Σκηνοθεσία: Γιάννης Κορρές Πρωταγωνιστούν: Θανάσης Πετρόπουλος, ΗρώΕλένη Μπέζου Λίγο πριν από τα τριάντα, ο Ντάνι και η Στέλλα ανήκουν σε μια γενιά που ακόμα δεν έχει καθοριστεί. Ο Ντάνι νιώθει πως είναι πολύ καλός γι’ αυτό τον κόσμο. Η Στέλλα πιστεύει πως ο κόσμος δεν είναι αρκετά καλός γι’ αυτήν. Το ερώτημα είναι αν ο ένας είναι καλός για τον άλλο.

Στο ντεμπούτο του ως σκηνοθέτη, ο Γιάννης Κορρές μετατρέπεται σε προσεκτικό ακροατή

της συναισθηματικής ανησυχίας των σημερινών 30άρηδων, με άξονα την πρώτη φάση της σχέσης ενός ζευγαριού, του Ντάνι και της Στέλλας. Το Όντως Φιλιούνται; είναι μια πολυλογάδικη, αλλά όχι φλύαρη κομεντί δωματίου, που ψάχνει την ταυτότητα δύο νέων παιδιών χωρίς προαποφασισμένο συμπέρασμα και, σεναριακά κυρίως, δοκιμάζεται από την επιλογή αυτή. Στο μεταξύ, λειτουργεί, χωρίς φανφάρες, ως χρονικό μιας γενιάς που δεν έχει προλάβει να βρει τα γράδα της και αποτυπώνει τη σύγχυση με τρυφερότητα και ενδιαφέρον χιούμορ. ΑΣΤΟΡ

ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Brad’s Status Σκηνοθεσία: Μάικ Γουάιτ Πρωταγωνιστούν: Μ. Στίλερ, Ό. Άμπραμς, Μ. Σιν Ένα ταξίδι στη Βοστώνη με τον υποψήφιο πρωτοετή φοιτητή γιο του θα κάνει τον Μπραντ να επαναξιολογήσει τις προσωπικές του επιλογές.

Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και αυτό πρέπει να αντιληφθεί όσο πιο σύντομα γίνεται ο χαρακτήρας του Μπεν Στίλερ που βλέπει τις φαινομενικά τέλειες ζωές των παλιών του συμφοιτητών να μειώνουν την αξία των μικροπραγμάτων που έχει κάνει αυτός. Το ίδιο φαίνεται να σκέφτεται και ο Μάικ Γουάιτ (σεναριογράφος του School of Rock), που δεν ανοίγει πολύ τη θεματολογία της ταινίας του, κρατώντας τη στα στενά όρια ενός εύστοχου σχολίου για την κρίση ταυτότητας ενός μεσήλικα, έχοντας την υποστήριξη της συμπαγούς ερμηνείας του Στίλερ, που εναρμονίζεται κι αυτός με τη σκηνοθετική γραμμή. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 3 - ODEON OPERA 1 - ODEON STARCITY 7 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1,2 - WEST CITY 3 - ΙΛΙΟΝ - NANA 3

ΡΙΨΟΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΝΤΡΕΣ Only the Brave Σκηνοθεσία: Τζόζεφ Κοζίνσκι Πρωταγωνιστούν: Τζος Μπρόλιν, Μάιλς Τέλερ, Τζεφ Μπρίτζες Το συγκλονιστικό χρονικό μιας ομάδας πυροσβεστών που μέσα από την ελπίδα, την αυταπάρνηση και τη θέληση να προστατέψουν οικογένειες, κοινότητες και ολόκληρη τη χώρα κατάφεραν να μετατραπούν στο πιο επίλεκτο πυροσβεστικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Μια αληθινή ιστορία που συγκλόνισε τις ΗΠΑ πριν από τέσσερα χρόνια γίνεται αφορμή για μια δυναμική καταγραφή των πεπραγμένων των Granite Mountain Hotshots, μιας ομάδας δημοτικών δασοπυροσβεστών που ξεπερνά τα όρια της περιοχής της και αναλαμβάνει τη μάχη με τις φλόγες σε πολλά διαφορετικά σημεία της χώρας. Σεβόμενο τα αληθινά γεγονότα, το φιλμ του Κοζίνσκι (Tron, Oblivion) αναμενόμενα δεν παίρνει δημιουργικά ρίσκα και πατάει σε μια βάση δύο επιπέδων, στις φυσικές απαιτήσεις που κάνουν αυτό το επάγγελμα ηρωικό αλλά και στις προσωπικές θυσίες που κάνει κάθε χαρακτήρας, όντας μονίμως μακριά από φίλους και οικογένεια. Οι στιβαρές παρουσίες των Τζος Μπρόλιν και Τζεφ Μπρίτζες ήταν κάτι παραπάνω από επιβεβλημένες για να στηρίξουν αυτή την απόπειρα, ενώ ο Μάιλς Τέλερ μοιάζει λίγος μπροστά στον πολύπλευρο και συνάμα πιο τραγικό χαρακτήρα της ιστορίας αυτής. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 17 - VILLAGE MALL 1 - ODEON ESCAPE 4 - ODEON STARCITY 5,8,9 - ΑΕΛΛΩ 2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1

19.10.17 – lifo

39

ΜΕ ΔΎΝΑΜΗ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΗΦΙΣΙΆ στην εύφλεκτη ύλη των συναδέλφων της. Η Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, κάπως αταίριαστη με τις υπόλοιπες, χρειάζεται να βρει τρόπους να ενσωματωθεί. Η Έμιλυ Κολιανδρή, τέλος, η πλέον νευρωτική της ομάδας, μεταδίδει τη γόνιμη υποψία ότι μπορεί και να υπάρχει τρόμος κάτω από τα ερωτικά φρου-φρου. Δυστυχώς, οι καλές αυτές ηθοποιοί εγκλωβίζονται σταδιακά στις καρικατούρες που έχουν τρυφερά πλάσει και αρχίζουν να επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους. Η παράσταση, δηλαδή, λειτουργεί πολύ καλά στο πρώτο μέρος, το μέρος της «γνωριμίας» με πρόσωπα και πράγματα, αλλά δεν καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον μας στη συνέχεια. Νιώθουμε αιχμάλωτοι μιας λούπας. Κι αν η ζωή των ηρωίδων εξελίσσεται σε πανομοιότυπα επεισόδια, συνιστά καθήκον του σκηνοθέτη να μετατρέψει αυτή την κυκλικότητα σε παλλόμενη αισθητική κατασκευή και όχι σε επίπεδη σύνθεση από λαμπερές μανιέρες.

Ερωτικά φρου-φρου Ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί το έργο των Κεχαΐδη-Χαβιαρά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου με ένα δυνατό καστ.

απο τη λουίζα αρκουμανέα

Θέατρο

Ε

40 lifo – 19.10.17

χουν αδυναμία στα λεξοτανίλ, στα τσιγάρα και στους άνδρες. Για την ακρίβεια, είναι απολύτως εξαρτημένες από τις ευφρόσυνες όσο και δηλητηριώδεις ουσίες που απελευθερώνονται στον οργανισμό τους κάθε φορά που καταναλώνουν ή έρχονται σε επαφή με ένα από τα τρία αυτά είδη. Αξιαγάπητες, ανήσυχες και διψασμένες για ηλιοβασιλέματα στην Ανάβυσσο, για «σεξουαλικές» σοκολάτες, για περιπτύξεις στη λίμνη Υλίκη, για έρωτες στη Δήλο. Η Αλέκα, η Φωτεινή, η Μάρω και η Ηλέκτρα. Τέσσερις γυναίκες με λαχτάρα για ζωή ροκανίζουν τον χρόνο φλυαρώντας αδιάκοπα για πράγματα ασήμαντα, καθημερινά, ανθρώπινα. Θα μπορούσαν να συνθέτουν μια ανάλαφρη, κωμική εκδοχή των Τριών Αδελφών του Τσέχοφ, τοποθετημένων στην Κηφισιά της δεκαετίας του ’90. Οι αγωνίες των τελευταίων, όμως, δεν αφορούν τόσο τη νιότη που χάνεται, τον χαμένο πατέρα, τα χρέη της οικογένειας, τη σκληρότητα των ανθρώπων, την εξάτμιση των χρημάτων, το άχθος της εργασίας ή την καταστροφή της αισθητικής. Όχι, οι δικές τους αγωνίες αφορούν μονάχα ένα πράγμα: την ανάγκη για άνδρα. Χοντρό, ξανθό, νεοναζί, παντρεμένο, χωρισμένο, δικηγόρο, φορτηγατζή ή εγγονό βιομηχάνου, δεν έχει σημασία. Όσον αφορά την Αλέκα, τη Μάρω και τη Φωτεινή, το μόνο που μετράει είναι μια κλοτσιά στην κοιλιά της μοναξιάς. Πολλές κλοτσιές στην κοιλιά της μοναξιάς. Έτσι ώστε να δημιουργείται αενάως η ψευδαίσθηση της κίνησης, της έντασης, της

αλλαγής. Έτσι ώστε να υπάρχουν ατελείωτα μικροθέματα συζήτησης και διαφωνίας, αντιπαράθεσης κι ελπίδας. Να προκύπτουν πάντα σοβαρές αφορμές για να καπνίζει κανείς το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, να κάνει δίαιτα και να τη «σπάει» με τούρτες, να χτυπάει το κουδούνι της φίλης μέσα στην άγρια νύχτα, να οργανώνει ταξίδια στην Ταϊλάνδη, να τα ακυρώνει, να φαντασιώνεται ότι κινδυνεύει η ζωή του, να ονειρεύεται τον όμορφο άγνωστο με τα ηλιοκαμένα χέρια, να ξεμένει σε έναν ύφαλο στο Βιβάρι πασχίζοντας να διώξει τα σκυλόψαρα που τον κυκλώνουν ασφυκτικά εν μέσω ισχυρής παλίρροιας προσδοκιών και διαψεύσεων. Είκοσι τρία χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα διά χειρός Λευτέρη Βογιατζή, το έργο των Κεχαΐδη-Χαβιαρά, μια πρωτόγνωρη τότε βουτιά στο γυναικείο σύμπαν, παραμένει φρέσκο, γοητευτικό και αστείο. Όσα λένε οι γυναίκες μεταξύ τους... Λόγια, λόγια, λόγια, που γεμίζουν το κενό με χαριτωμένα τιτιβίσματα και παραφωνίες: η αίσθηση αυτή, όπως σωστά τη συνέλαβε ο σκηνοθέτης, αναδύεται καθαρά από την παράσταση και ανήκει στα ατού της. Μια ομάδα ηθοποιών με νεύρο, αίσθηση συντροφικότητας και χιούμορ δημιουργεί τον σχεδόν αυτιστικό κόσμο τους και κολυμπούν με άνεση μέσα του, ακολουθώντας τους ίδιους κώδικες νεύρωσης, αφέλειας, αυταπάτης, θηλυκότητας. Η Γαλήνη Χατζηπασχάλη αποδεικνύεται κυρίαρχος των υψηλών ταχυτήτων, απολαυστική, σπινθηροβόλα. Η Λυδία Φωτοπούλου ξεχειλίζει cool αισθησιασμό και λειτουργεί ως βραδυφλεγές αντίβαρο

i Με δύναμη από την Κηφισιά Των Δημήτρη Κεχαΐδη & Ελένης Χαβιαρά Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς Παίζουν: Λυδία Φωτοπούλου, Έμιλυ Κολιανδρή, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη

Θέατρο του Νέου Κόσμου Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Αθήνα 210 9212900

Όσα λένε οι γυναίκες μεταξύ τους... Λόγια, που γεμίζουν το κενό με χαριτωμένα τιτιβίσματα και παραφωνίες: η αίσθηση αυτή, όπως σωστά τη συνέλαβε ο σκηνοθέτης, αναδύεται καθαρά από την παράσταση και ανήκει στα ατού της.

Όποτε επιχειρεί να ανασηκώσει το κάλυμμα για να μας δείξει το σκοτάδι που καιροφυλακτεί στην ψυχή των γυναικών, ο σκηνοθέτης καταφεύγει σε ευκολίες που ακυρώνουν κάθε τέτοια πρόθεση: οι μεταπτώσεις από τη χαρωπή υστερία στη μελαγχολία μοιάζουν επίπλαστες, στημένες, σαν να προκύπτουν μηχανικά με το πάτημα ενός διακόπτη. Κάθε φορά που πρέπει να αλλάξει λίγο η ατμόσφαιρα, γιατί παραέγινε το αστείο, εφαρμόζεται η κλασική συνταγή: χαμηλώνει ο φωτισμός, η τηλεοπτική οθόνη γεμίζει «παράσιτα», η διάσημη άρια ακούγεται «σπασμένη», τα σώματα και τα βλέμματα παγώνουν στον καναπέ. Όσον αφορά την όψη της παράστασης, εδώ βιώνουμε μια ελαφρά χωροχρονική σύγχυση: το σαλόνι της Αλέκας, γεμάτο με έπιπλα sixties αισθητικής (σκηνογραφία Άρτεμις Φλέσσα), σε συνδυασμό με τα fifties κοστούμια (Ιωάννα Τσάμη), προκαλεί την εντύπωση πως οι γυναίκες αυτές είτε έρχονται από το παρελθόν μέσα σε μια χρονοκάψουλα είτε συλλέγουν και φορούν μανιωδώς οτιδήποτε vintage. Δεν γνωρίζω αν οι αξιαγάπητες ηρωίδες του έργου μένουν ακόμη στην Κηφισιά και πόση οικονομική δύναμη διαθέτουν πλέον, ώστε να έχουν την πολυτέλεια να αφιερώνουν όλο τον χρόνο τους στους άνδρες – παλιούς, νυν και επόμενους. Ούτε χρειάζονται «ακριβείς» απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Χρειάζεται όμως μια γενικότερη σύνδεση με το παρόν του θεατή. Και η σύνδεση αυτή νομίζω πως απουσιάζει από την παράσταση.

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

To βιβλίο της σκόνης 1 Είκοσι χρόνια μετά την «Τριλογία του Κόσμου» που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, ο Φίλιπ Πούλμαν επιστρέφει με έναν νέο κύκλο μυθιστορημάτων. Δύο μέρες πριν από την επίσημη κυκλοφορία, η LifO δημοσιεύει ένα απόσπασμα από το πολυαναμενόμενο βιβλίο.

Βιβλίο

Ο

Μάλκολμ είχε ακούσει πως υπήρχαν πολύ μεγάλες βουτηχτάρες με λοφίο σ’ αυτό εδώ το σημείο, αλλά δεν το είχε πιστέψει απολύτως. Τώρα είχε την απόδειξη. Οπωσδήποτε θα επέστρεφε αργότερα μέσα στη χρονιά για να δει αν βρίσκονταν σε αναπαραγωγή. Οι καλαμιές ήταν ψηλότερες από εκείνον έτσι όπως καθόταν στη βάρκα, και αν παρέμενε σχεδόν ακίνητος, σκέφτηκε πως πιθανότατα δεν θα μπορούσε να τον δει κανείς. Άκουσε φωνές πίσω του, μια αντρική και μια γυναικεία, και έμεινε ασάλευτος την ώρα που εκείνοι περνούσαν δίπλα του, απορροφημένοι ο ένας από τον άλλο. Τους είχε προσπεράσει πιο πριν: δυο ερωτευμένοι που έκαναν βόλτα πιασμένοι χέρι χέρι, τα δαιμόνιά τους, δυο μικρά πουλιά, να πετάνε λίγο πιο μπροστά, να σταματάνε για να ψιθυρίσουν το ένα στο άλλο και να πετάνε ξανά. Το δαιμόνιο του Μάλκολμ, η Άστα, ήταν αλκυόνα εκείνη τη στιγμή, καθισμένη στην άκρη της κουπαστής της βάρκας. Όταν είχαν περάσει πια οι ερωτευμένοι, πέταξε ως τον ώμο του και του ψιθύρισε: «Ο άντρας εκεί πέρα – κοίτα…». Ο Μάλκολμ δεν τον είχε δει. Λίγα μέτρα μπροστά τους στο μονοπάτι, ορατός μόνο μέσα από τα βλαστάρια των καλαμιών, ένας άντρας με αδιάβροχο και γκρίζα ρεπούμπλικα στεκόταν κάτω από μια βελανιδιά. Έδειχνε σαν να ήθελε να προστατευτεί από τη βροχή, μόνο που δεν έβρεχε. Το αδιάβροχο και το καπέλο του είχαν σχεδόν την απόχρωση του σούρουπου: ήταν δύσκολο να τον διακρίνει όπως τις βουτηχτάρες, δυσκολότερο στην πραγματικότητα, σκέφτηκε ο Μάλκολμ, επειδή εκείνος δεν είχε λοφίο με φτερά.

«Τι κάνει;» ψιθύρισε ο Μάλκολμ. Η Άστα μεταμορφώθηκε σε μύγα και πέταξε όσο πιο μακριά μπορούσε από τον Μάλκολμ, σταματώντας μόνον όταν η απομάκρυνσή τους άρχισε να γίνεται επώδυνη, και πήγε και θρονιάστηκε στην κορυφή ενός βούρλου έτσι ώστε να μπορεί να παρακολουθεί τον άντρα ανεμπόδιστα. Εκείνος προσπαθούσε να μην τραβά την προσοχή, αλλά ήταν τόσο αμήχανος και δυστυχισμένος, που είχε το ίδιο αποτέλεσμα όπως κι αν ανέμιζε μια σημαία. Η Άστα είδε το δαιμόνιό του –μια γάτα– να κινείται ανάμεσα στα χαμηλότερα κλαδιά της βελανιδιάς, ενώ εκείνος στεκόταν από κάτω και παρακολουθούσε και από τις δυο μεριές το μονοπάτι. Ύστερα η γάτα σάλεψε ανεπαίσθητα, ο άντρας σήκωσε το κεφάλι του κι αυτή πήδηξε στον ώμο του – αλλά, καθώς το έκανε, της έπεσε κάτι από το στόμα της. Ο άντρας άφησε να του ξεφύγει ένα σύντομο βογκητό απογοήτευσης, και το δαιμόνιό του πήδηξε άτσαλα στο έδαφος. Άρχισαν να ψάχνουν απεγνωσμένα γύρω τους, κάτω από το δέντρο, στην άκρη του νερού, ανάμεσα στο θαμνόφυτο γρασίδι. «Τι έριξε;» ψιθύρισε ο Μάλκολμ. « Έμοιαζε με καρπό. Είχε το μέγεθος καρυδιού». «Είδες προς τα πού κύλησε;» «Νομίζω. Νομίζω πως κατρακύλησε από τη βάση του δέντρου και πήγε και σταμάτησε κάτω από εκείνο τον θάμνο εκεί πέρα. Κοίτα, προσποιούνται πως δεν το ψάχνουν…» Το έψαχναν ωστόσο. Κάποιος άλλος διέσχιζε το μονοπάτι, ένας άντρας μαζί με τον σκύλο δαιμόνιό του, και ενώ ο άντρας με το αδιάβροχο τους περίμενε να περάσουν, προσποιήθηκε πως κοίταζε το ρολόι του, τινάζοντας τον καρ-

φιλιπ πουλμαν To βιβλίο της σκόνης 1 Μτφρ.: Κώστια Κοντολέων Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 504

πό του, ακούγοντας τους χτύπους του, τινάζοντας ξανά τον καρπό του, βγάζοντας το ρολόι, κουρδίζοντάς το… Μόλις ο άλλος πέρασε, ο άντρας με το γκρίζο αδιάβροχο φόρεσε πάλι το ρολόι στον καρπό του και πήγε να συνεχίσει το ψάξιμο για το αντικείμενο που είχε ρίξει το δαιμόνιό του. Βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, δεν μπορούσε με τίποτα να το κρύψει, και το δαιμόνιό του ήταν ολοφάνερα η προσωποποίηση της συγγνώμης. Ήταν έκδηλη η μεγάλη τους ανησυχία. «Θα μπορούσαμε να πάμε να τους βοηθήσουμε», είπε η Άστα. Ο Μάλκολμ ήταν σε δίλημμα. Μπορούσε ακόμη να βλέπει τις βουτηχτάρες, και το ήθελε πολύ να συνεχίσει να τις παρακολουθεί, αλλά ο άντρας ήταν ολοφάνερο πως είχε ανάγκη βοήθειας, και ήταν σίγουρος πως τα μάτια της Άστα θα μπορούσαν να βρουν το αντικείμενο, ό,τι κι αν ήταν αυτό. Θα της έπαιρνε μόνο ένα με δύο λεπτά. Αλλά, πριν του δοθεί η ευκαιρία να κάνει οτιδήποτε, ο άντρας έσκυψε και μάζεψε τη γάτα δαιμόνιό του και κατηφόρισε αρκετά γρήγορα το μονοπάτι, σαν να είχε αποφασίσει να πάει να ζητήσει βοήθεια. Αμέσως ο Μάλκολμ έκανε όπισθεν, έβγαλε τη βάρκα από τις καλαμιές και, κωπηλατώντας βιαστικά, κατευθύνθηκε προς το σημείο κάτω από τη βελανιδιά όπου είχε σταθεί ο άντρας. Ένα λεπτό αργότερα πηδούσε έξω κρατώντας το παλαμάρι, και η Άστα, μεταμορφωμένη τώρα σε ποντίκι, όρμησε στο μονοπάτι και χώθηκε κάτω από τον θάμνο. Ακούστηκε θρόισμα φύλλων, ύστερα σιωπή, κι άλλο θρόισμα, κι άλλη σιωπή, ενώ ο Μάλκολμ παρακολουθούσε τον άντρα να φτάνει στη μικρή σιδερένια πεζογέφυρα που έβγαζε στην πλατεία και ν’ ανεβαίνει τα σκαλοπάτια. Ύστερα ένα τσίριγμα ενθουσιασμού είπε στον Μάλκολμ πως η Άστα το είχε βρει και, με τη μορφή σκίουρου, γύρισε πίσω τρέχοντας, σκαρφάλωσε στο μπράτσο του και από εκεί στον ώμο του και έριξε κάτι στο χέρι του. «Πρέπει να είναι αυτό», του είπε. «Πρέπει να είναι». Με την πρώτη ματιά, έμοιαζε με βελανίδι, αλλά ήταν παράξενα βαρύ, και όταν εκείνος το κοίταξε από πιο κοντά, είδε πως είχε σκαλιστεί σ’ ένα κομμάτι ξύλο με γραμμώσεις. Σε δυο κομμάτια, για να είμαστε πιο ακριβείς, ένα για τον κάλυκα, του οποίου η επιφάνεια ήταν σκαλισμένη σαν ακριβές αντίγραφο των άγριων αλληλοεπικαλυπτόμενων λεπιών ενός πραγματικού βελανιδιού και λεκιασμένη ελάχιστα από την πρασινάδα, κι ένα για τον καρπό, που αυτό ήταν λουστραρισμένο και κερωμένο μ’ ένα εξαιρετικά στιλπνό ανοιχτό καφέ χρώμα. Ήταν όμορφο, και η Άστα είχε δίκιο: έπρεπε να είναι αυτό το πράγμα που είχε χάσει ο άντρας. «Ας τον προλάβουμε πριν διασχίσει τη γέφυρα», είπε ο Μάλκολμ και έβαλε το ένα του πόδι στη βάρκα, αλλά η Άστα τού είπε: «Περίμενε. Κοίτα». Είχε μεταμορφωθεί σε κουκουβάγια, πράγμα που έκανε πάντα όταν ήθελε να δει κάτι καθαρά. Το επίπεδο πρόσωπό της κοίταζε το κανάλι και καθώς ο Μάλκολμ ακολούθησε το βλέμμα της είδε τον άντρα να φτάνει ως τα μισά της πεζογέφυρας και να διστάζει, επειδή ένας άλλος άντρας είχε ανέβει κι αυτός στη γέφυρα από την άλλη μεριά, ένας γεροδεμένος άντρας, ντυμένος στα μαύρα, με το δαιμόνιό του, μια ελαφροπάτητη αλεπού, και ο Μάλκολμ και η Άστα μπόρεσαν να δουν πως ο δεύτερος άντρας ετοιμαζόταν να σταματήσει τον άντρα με το αδιάβροχο και πως ο άντρας με το αδιάβροχο έδειχνε φοβισμένος.

19.10.17 – lifo

41

ΠΟΙΗΣΗ του «καρυωτακισμού», τους διαχωρίζει με τρόπο αποφασιστικό από τον ποιητή, καθώς προέβαλλαν θεωρητικές αξιώσεις που κατέληγαν σε ένα αλαζονικό ιδιόλεκτο και σε μια πόζα. Αφήνει, επίσης, να εννοηθεί πως είναι η ίδια η κοινωνική κριτική του Καρυωτάκη που ακύρωνε εκ των πραγμάτων οποιαδήποτε διάθεση ακκισμού, εξού και το ότι τον εντάσσει στους αναμορφωτές της ελληνικής ποίησης και εκφραστές του μοντερνισμού. Επιπλέον, αποκηρύσσει τις ψυχολογικές προσεγγίσεις του έργου του και τις αναλύσεις των διαφόρων σχέσεών του, ειδικά με την Πολυδούρη. Επικαλούμενος τις μαρτυρίες των γνωστών και φίλων, κυρίως του επιμελητή του έργου και στενού του φίλου Σακελλαριάδη, φτάνει μάλιστα να ακυρώσει την ύπαρξη έρωτα, κάνοντας λόγο για ερωτική φιλία – θέλοντας προφανώς να υπονομεύσει την κεντρική θέση που καταλαμβάνει ο συγκεκριμένος δεσμός στην ανάγνωση του καρυωτακικού έργου. Η συνύφανση του τραγικού δράματος με τις ψυχολογικές αναλύσεις στηρίζεται σε μια επιδερμική προσέγγιση που καμία σχέση δεν έχει με την κριτική επισκόπηση που επιχειρεί ο Δημηρούλης. Όταν αναπαρίστανται σοβαρά και υποβάλλονται σε ενδελεχή έλεγχο οι εικασίες περί ερωτικής απόγνωσης, διχασμού προσωπικότητας ή ηθικά απαράδεκτης παρέκκλισης (ουσίες, εταίρες κ.λπ.), δείχνουν να ακυρώνονται από τη δυναμική που έχουν οι στίχοι, οι οποίοι προβάλλουν τη δική τους αυταξία. «Δικά μου οι στίχοι, απ’ το αίμα μου, παιδιά» έγραφε ο Καρυωτάκης, προσπαθώντας να προτάξει την ανάγκη μιας τέτοιας προσωπικής ταύτισης και απαίτησης.

Ποιος, αλήθεια, ήταν ο Κ.Γ. Καρυωτάκης;

Π

Η νέα έκδοση «Ποιήματα και Πεζά» του Κ.Γ. Καρυωτάκη σε επιμέλεια του καθηγητή Δημήτρη Δημηρούλη από τις εκδόσεις Gutenberg επιχειρεί να αποκαταστήσει τη φήμη του ποιητή, επιμένοντας πως είναι ο δικός μας «Έλληνας Μποντλέρ».

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Ο

42 lifo – 19.10.17

πρόωρος θάνατος του Κώστα Καρυωτάκη μπορεί να έστρεψε με τρόπο μανιακό το βλέμμα προς την ποίησή του, αλλά σε πολλές περιπτώσεις την έβλαψε, κάνοντας τους αναλυτές να εστιάζουν σε αυτό το γεγονός και όχι στο έργο του. Ο ίδιος μπορεί να έζησε λίγο, αλλά κατάφερε πολλά: να αλλάξει, όσο πρόλαβε, την ποίηση, να γνωρίσει και να μεταφράσει τους αγαπημένους του Ευρωπαίους ποιητές, να ερωτευτεί και να δει πως η τότε κοινωνική πραγματικότητα δεν του ταίριαζε, όπως ούτε και οι παραδομένοι στους κανόνες της άνθρωποι. Σε αντίθεση με τους νάρκισσους επιγόνους του, ο Καρυωτάκης σεβάστηκε απόλυτα τη μούσα, την επικαλούνταν διαρκώς, όπως ο αγαπημένος του Μποντλέρ, υπακούοντας σεμνά στις αυστηρές επιταγές της. Μόνο αυτήν άκουγε και όχι τις άτυπες νόρμες που είχαν επιβληθεί προ πολλού στον κόσμο της ποίησης από τους διάφορους Δον Κιχώτες «που εκρέμασαν σημαία τους την Ιδέα», όπως τους περιγράφει στο ομώνυμο ποίημά του. Αποφασιστικά, πλάι στις επιτύμβιες στήλες που έβλεπε να ορθώνονται πάνω στο μνήμα των νεκρών ιδεών, μπόρεσε να ειρωνευτεί ηχηρά και με ένταση τον θάνατο και αποκάλυψε το τέλος της ποιητικής γλώσσας, όπως την ξέραμε, σκάβοντας από μέσα. Η ποιητική εμπειρία, η μόνη ίσως ένδειξη ότι παρέμενε ζωντανός, του επιβεβαίωνε ότι αυτή ήταν η βασική του απο-

στολή και ότι η λυρική τέχνη λειτουργεί πάντα στη βάση μιας τέτοιας επίγνωσης: «Μια πεταλούδα επέταγε και την ακολουθούσα/ ήταν η απάρθενη ζωή μου/ η ζωή του κόσμου/ η μια. Ο νους μου σάμπως ξύπνημα τη χαραυγή. Και η Μούσα/ μου άγγιζε τα μαλλιά». Σε αυτή την ποιητική ιδιότητα του Κώστα Καρυωτάκη, τον οποίο αποφασίζει να αποκαταστήσει στη φιλολογική κονίστρα που ποτέ δεν είδε με καλό μάτι την τεράστια δημοφιλία του, εστιάζει η έκδοση του καθηγητή Δημήτρη Δημηρούλη Ποιήματα και Πεζά, μια πλήρης έκδοση 800 σχεδόν σελίδων που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg με δική του κατατοπιστική εισαγωγή, σχόλια και παράρτημα. Σε αυτήν περιλαμβάνονται, εκτός των ποιημάτων και των μεταφράσεων του Κώστα Καρυωτάκη, πεζά, επιστολές και κρίσεις για το έργο του. Παίρνοντας αποστάσεις από τις αντίστοιχες εκδόσεις και τη φιλολογική κόντρα Χ.Γ. Σακελλαριάδη και Γ.Π. Σαββίδη, τους οποίους ωστόσο προσεγγίζει με ιδιαίτερο σεβασμό, ο γνωστός επιμελητής και πανεπιστημιακός προσπαθεί να διαχωρίσει το έργο του Καρυωτάκη από ψυχολογικές συγκρίσεις και διάφορους -ισμούς. Δεν συμφωνεί έτσι με τις αναλύσεις του έργου του ως πεσιμιστικού ή καταραμένου ή με αντίστοιχες που ήθελαν τον ποιητή είτε προασπιστή του αστισμού είτε στρατευμένο οπαδό της αριστεράς. Όσο για τους εκφραστές

κ.γ. καρυωτάκησ

Ποιήματα και Πεζά Επιμέλεια: Δημήτρης Δημηρούλης Εκδόσεις Gutenberg

ηγαίνοντας μια τέτοια τοποθέτηση ένα βήμα παραπέρα και δίνοντας το χρίσμα του ποιητή του καιρού του στον Καρυωτάκη, ο Δημηρούλης τον μετατρέπει στον «δικό μας Έλληνα Μποντλέρ». Μεταξύ των δύο δεν διακρίνει μόνο ποιητικές συγγένειες αλλά, υιοθετώντας την ανάλυση του Μπένγιαμιν, μιλάει για την αντίστοιχη ανάληψη ενός ιδιότυπου ρόλου εκ μέρους του Καρυωτάκη στην ακμή του Μεσοπολέμου: «Ο ηθοποιός που παριστάνει τον ήρωα είναι ένας ποιητής που μπορεί, ανάλογα με τις περιστάσεις, να πάρει τη μορφή του μποέμ, του χασομέρη, του δανδή, του περιπλανώμενου, του απελπισμένου, του μελαγχολικού, του σατανικού αντιρρησία και όποια άλλη ενισχύει τη δύσκολη συμβίωσή του με τη συμβατική πραγματικότητα». Πρόκειται για καίρια επισήμανση που απελευθερώνει τις ενεργειακές δυνάμεις των στίχων του και δείχνει να αντιλαμβάνεται πως ο ποιητής τραβούσε τη δική του διαχωριστική γραμμή από τον παρία, τον κοσμικό κύριο Μαλακάση, τους κομπορρήμονες ποιητές, τους δημόσιους υπαλλήλους. «Πρόκειται για βιώματα», τονίζει ο Δημηρούλης, «που ξεπερνούν την ατομική περίπτωση και μετατρέπονται σε κοινωνική κριτική», προφανώς όχι με την έννοια του κήνσορα αλλά του ανθρώπου που αναλαμβάνει τον ρόλο του εκφραστή της εποχής του. Και πολύ καίρια επισημαίνει πως «ο Καρυωτάκης είναι πολιτικός ποιητής γιατί φανέρωσε την κρίση του εγώ έναντι της κοινωνίας στην εποχή του και γιατί ανέδειξε τα ατομικά και συλλογικά αδιέξοδα ως κρίση της μορφής. Σε αυτά τα συμφραζόμενα εντάσσεται ο σαρκασμός και η απελπισία του». Γιατί, τελικά, θα προσθέταμε εμείς ως προσωπικό σχόλιο στην ανάγνωση του Δημηρούλη, ο Καρυωτάκης βρίσκεται πάντα εντός και διαμέσου της ποιητικής διαδικασίας και μέσω αυτής αποκτά αυτοσυνειδησία. Η ποιητική

εγρήγορση τον εξαναγκάζει σε μια μορφική και ουσιαστική επισκόπηση, σε μια αναδόμηση των όρων και των ορίων του ποιητικού έργου. Γράφοντας με το δικό του σπρέι το ανεξίτηλο γκράφιτι πάνω στον τοίχο της παράδοσης, δεν απομακρύνεται από αυτόν παρά αποφασίζει συνειδητά να αλλάξει απλώς την εικόνα του – και όχι να τον γκρεμίσει. Αυτή η ζωντάνια της κατασκευαστικής έμπνευσης που δεν καταργεί αλλά αναδιαμορφώνει είναι το βασικό χαρακτηριστικό της ανάγκης του να κρατήσει ζωντανό στην ποίηση το μέτρο. Φορώντας το πράσινο σακάκι του Ουάιλντ, τον κόκκινο φιόγκο του Μποντλέρ, αγαπώντας την ειρωνεία του Χάινε, φτιάχνει έναν κόσμο όπου η ομορφιά μπορεί να μην είναι το καταφύγιο αλλά το όριο των πραγμάτων και της ύπαρξης. Την ομορφιά που κράτησε μια βραδιά στα γόνατά του, που τη βρήκε πικρή και τη βλαστήμησε ο Ρεμπό, ο Καρυωτάκης τη θέλει δίπλα του γιατί τον παρηγορεί. Όσο για την απελπισία και την απόγνωση που ήταν δυσάρεστες στους επιγόνους του, κυρίως στον Ελύτη, που δεν επέτρεψε ποτέ τη σκοτεινιά, και στον Σεφέρη, ο οποίος δεν του συγχώρησε τα αμφίσημα παιχνίδια με τη γλώσσα, είναι γιατί εκείνοι βρέθηκαν μακριά από κάθε ανάγκη να νομιμοποιήσουν τις φωνές που ακούγονταν από μακριά. Οι σπαραχτικές κραυγές του περιθωρίου που έμειναν έξω από τις μεγάλες αφηγήσεις, οι στίχοι των «άδοξων ποιητών» και οι περιπλανήσεις ενός σπουδαίου αναρχικού του 15ου αιώνα, του Φρανσουά Βιγιόν, ανάμεσα στους μέθυσους και

Ο ίδιος μπορεί να έζησε λίγο, αλλά κατάφερε πολλά: να αλλάξει, όσο πρόλαβε, την ποίηση, να γνωρίσει και να μεταφράσει τους αγαπημένους του Ευρωπαίους ποιητές, να ερωτευτεί και να δει πως η τότε κοινωνική πραγματικότητα δεν του ταίριαζε, όπως ούτε και οι παραδομένοι στους κανόνες της άνθρωποι. τις εταίρες, υπαγόρευαν, με τον δικό τους τρόπο, στίχους στον ποιητή. Και μιλώντας εκ μέρους τους αποφάσισε να αποτίσει φόρο τιμής στην πλέον λαϊκή φόρμα της μπαλάντας. Στην Ελλάδα, όμως, του 2017 η μπαλάντα και οι ποιητές της γενιάς του ’20 εξακολουθούν να παραμένουν ταμπού για την πλειονότητα των Ελλήνων φιλολόγων, εξαίρεση ήταν κάποια διάσπαρτα κείμενα που παρατίθενται στον παρόντα τόμο, όπως εκείνο του συνομιλητή του Σεφέρη, Ζήσιμου Λορεντζάτου, ο οποίος τόλμησε να αντιπαρατεθεί με σθένος στην υπονομευτική ανάγνωση του Καρυωτάκη. Υπέροχα, τέλος, τα πεζά που περιλαμβάνονται στην έκδοση –το Καύκαλο αποκαλύπτει τον κυρίαρχο ρόλο του ποιητή και η Δεσποινίς Μποβαρύ το ανέφικτο του έρωτα–, αποτελώντας και αυτά συστατικό μέρος ενός ενιαίου κόσμου όπου κατοικεί αποκλειστικά ο ίδιος, γνωρίζοντας πως μόνο «Ο Μπάιρον ξέρει/ πώς να ζήση/ το θείο Τραγούδι». Γιατί πάνω και πέρα απ’ όλα, υπέροχος είρων, ρομαντικός αντικομφορμιστής ή μοναδικός εραστής, ο Κώστας Καρυωτάκης ήταν ποιητής.

ΚΑΥΤΟ ΜΕΛΑΝΙ

από τη μαρια δρουκοπουλου

3 βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν

χρηστος οικονομου Οι Κόρες του Ηφαιστείου Εκδόσεις Πόλις Παρεκκλίνοντας από το ρεαλιστικό πλαίσιο των προηγούμενων βιβλίων του, ο Χρήστος Οικονόμου αφηγείται ιστορίες που ακροβατούν στα διαρκώς μεταβαλλόμενα σύνορα μεταξύ του ορατού και του αθέατου κόσμου –φως και σκοτάδι, ποίηση και πραγματικότητα, παρελθόν και μέλλον, πράγματα θνητά και πράγματα αιώνια–, ενώ εμπλουτίζει το υπόβαθρο της αφήγησης με πολυάριθμες διακειμενικές αναφορές. Ένα χαρμόσυνο βιβλίο.

ριντιαν μπρουκ Συμβίωση Μτφρ.: Γιώργος Μπαρουξής Εκδόσεις Ψυχογιός Τον σκληρό χειμώνα του 1946 η Ρέιτσελ Μόργκαν καταφθάνει στα χαλάσματα του Αμβούργου μαζί με τον γιο της. Εκεί σμίγει ξανά με τον σύζυγό της, αιφνιδιάζεται όμως από την απόφασή του να μοιράζονται ένα μεγάλο οίκημα με τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του. Σταδιακά, η εχθρότητα και ο θρήνος θα δώσουν τη θέση τους στο πάθος και στην προδοσία.

china miéville Οκτώβρης: Η ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης Μτφρ.: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Εκδόσεις Μεταίχμιο «Αν και προϊόν εμπεριστατωμένης έρευνας, το παρόν βιβλίο δεν επιχειρεί να είναι εξαντλητικό, σχολαστικό ή ειδικό. Είναι μάλλον μια σύντομη εισαγωγή για όσους έχουν την περιέργεια να μάθουν μια καταπληκτική ιστορία, να νιώσουν τους ρυθμούς της επανάστασης. Κι αυτό επειδή επιχειρώ να την αφηγηθώ εδώ ακριβώς έτσι, σαν ιστορία». C.M. 19.10.17 – lifo

43

TASTE OF THE WEEK

του οικοδεσπότη Βάκη Κασβίκη, ο οποίος φροντίζει να μη σου λείψει τίποτα. Το μπακλαβαδάκι με κουκουνάρι, σουσάμι, τραγανό φύλλο και δίπλα παγωτό καϊμάκι είναι ό,τι πρέπει για τη καλή χώνεψη (€5). Η λίστα ποτών προσφέρει οινικές επιλογές από τον ελληνικό αμπελώνα, αρκετά αποστάγματα και μπίρες. ☛ Αφρόψαρο, Μαρίνου Αντύπα 62-66, Νέο Ηράκλειο, 210 2723000

Ψάρια, λουκουμάδες και άλλα νόστιμα! ☛ Αφρόψαρο ☛ 333 chef’s & Workshop ☛ #Lukumades

τρεις μάγισσες 2016

aπο τη νικη μηταρεα

Βγεςέξωεπιτέλους

Το Κτήμα Μπαραφάκα επιστράτευσε το αγιωργίτικο, το μοσχοφίλερο και το syrah για τη δημιουργία ενός ωραιότατου ροζέ κρασιού με λαμπερό τριανταφυλλί χρώμα. Οι «Τρεις Μάγισσες 2016» είναι ένα ημίγλυκο ροζέ με μεθυστικά αρώματα φράουλας, κερασιού, τριαντάφυλλου και νύξεις λεμονανθών. Γεύση δροσιστική, γλυκόπιοτη, που σε κατακτά με την πρώτη γουλιά. Απολαυστικό απεριτίφ για το φθινοπωρινό ηλιοβασίλεμα, αλλά συνδυάζεται καλά με πικάντικα ασιατικά πιάτα, φρουτοσαλάτες και ποικιλίες τυριών.

44 lifo – 19.10.17

παλαιόμυλος μαλαγουζιά 2016

r Ένα ολοκαίνουριο εστιατόριο ξεκίνησε τη λειτουργία του στο Νέο Ηράκλειο και η ονομασία του δηλώνει τη φιλοσοφία της κουζίνας του. Ο δημιουργικός σεφ Γιάννης Στανίτσας επιμελείται το μενού που έχει άρωμα Ελλάδας. «Τα μικρά και τα μεγάλα ψάρια που έχουμε στη μαρμάρινη ψαριέρα μας είναι από τις Κυκλάδες. Η κουζίνα είναι εστιασμένη στη φρεσκάδα και στα ελληνικά προϊόντα» εξηγεί και μας βάζει στον νόστιμο κόσμο του με τη δική του ταραμοσαλάτα που συνοδεύεται με ψωμάκια από μελάνι σουπιάς σαν βότσαλα. Αληθινή η γεύση της λευκής αφράτης ταραμοσαλάτας που κρατά ιδανικά τις ισορροπίες των υλικών (€5,50). Ωραία η ιδέα της τραχανόπιτας με γαρίδες (€5), φτιαγμένης με χειροποίητο τραγανό φύλλο. Η σαλάτα με ποικιλία από ντοματίνια δένει όμορφα με το μαλακό ξινόγλυκο τυρί Ελασσόνας και τρώγεται ευχάριστα (€8,50). Ακολουθεί ένα πιάτο αξιέπαινο, σουπιά ψημένη στη σχάρα πάνω σε σάλτσα ταχίνι με λεμόΑΦΡΌΨΑΡΟ νι, που συμπληρώνεται με πινελιές μαύρου ταραμά με μελάνι σουπιάς και μια σταγόνα ελαιόλαδο παγωμένο που λιώνει πάνω στη σάρκα της (€12). Ασκήσεις υψηλής γεύσης με ελάχιστα υλικά στο πιάτο, όπου πρωταγωνιστεί η ζουμερή σουπιά, της οποίας η ήπια γεύση απογειώνεται από τη σάλτσα ταχίνι. Από τα κυρίως πιάτα, το κριθαρότο συνδυάζεται με τη σκορπίνα και μαγειρεύεται σε ζωμό ψαριών και καβουριού με καρότο, σέλερι, σέλινο και αρωματική μαντζουράνα (€19,50). Η πλούσια γεύση από το μελωμένο κριθαράκι συναντά το σφιχτό κρέας της σκορπίνας. Σε καλό μαγειρικό επίπεδο είναι και το φιλέτο μπακαλιάρου φρικασέ μαγειρεμένο ΑΦΡΌΨΑΡΟ με σταμναγκάθι και μυρώνια και σε ωραίες δόσεις ξινούτσικο (€13,50). Η κουζίνα υποστηρίζεται επάξια από το ευγενικό σέρβις, που συμπληρώνεται επιτυχημένα από την πρόσχαρη παρουσία

Το κρασί Παλαιόμυλος Μαλαγουζιά 2016 είναι έτοιμο να σε πλανέψει. Φινετσάτη η έκφραση της ποικιλίας με άφθονα εσπεριδοειδή, βερίκοκο και άνθη πορτοκαλιάς που αντανακλά τη δουλειά του Χρήστου Ζαφειράκη. Γοητεύουν στο στόμα το νεύρο, η λεμονάτη οξύτητα και η φρεσκάδα. Κομψό κρασί, όλο ζωντάνια, που θα συντροφέψει ιδανικά στο τραπέζι πράσινες σαλάτες με φρούτα αλλά και ζυμαρικά μαγειρεμένα με λευκή σκορδάτη σάλτσα.

r Όποιος έχει κατηφορίσει τις τελευταίες μέρες την οδό Νίκης 33, στη γωνία με τη Ναυάρχου Νικοδήμου 3, αρχές της 333 CHEF’S Πλάκας, θα έχει προσέξει τον νέο καλαίσθητο χώρο & WORKSHOP που μόλις άνοιξε τις πόρτες του και μας συστήνεται με το πρωτότυπο όνομα «333 chef ’s & Workshop». Ένα σύγχρονο all day bar restaurant που έχει ό,τι περιμένεις από ένα μαγαζί αυτής της κατηγορίας. Τα ηνία της κουζίνας έχει αναλάβει ο Νίκος Μικρόπουλος, έχοντας στήσει μια κάρτα με προτάσεις για brunch, όπως το french toast, που γίνεται με τσουρέκι και συνδυάζεται με μαριναρισμένο σολομό, αυγό ποσέ και μαγιονέζα αβοκάντο (€12). Ένα ωραία στημένο πιάτο, που όμως χρειάζεται να βρει τις γευστικές ισορροπίες μεταξύ αλμυρού και γλυκού. Στις επιλογές του brunch υπάρχουν προτάσεις με pancakes και πλατό από beignets με γέμιση από πραλίνα μέχρι φιστικοβούτυρο Αιγίνης. Από τα κυρίως πιάτα, που κινούνται στον άξονα της Μεσογείου με fusion πινελιές, πολύ καλό αποδείχτηκε το ταρτάρ μόσχου, ενισχυμένο με φρεσκοκομμένα μυρωδικά, κρόκο αυγού, αφρό αυγολέμονου και ψιλοκομμένη κόκκινη πιπεριά (€14). Καλοφτιαγμένο, σε κάθε μπουκιά αποκαλύπτει φρεσκάδα και έχει γεύση ερεθιστική. Η σαλάτα με τα ντοματίνια, το κατίκι, την πίκλα αχλάδι και στην κορυφή τηγανητό αμπελόφυλλο (€12) είναι ωραιότατη, καλοφτιαγμένη και απολαυστική. Στο μενού φιγουράρουν ενδιαφέροντα πιάτα με ζυμαρικά που συνδυάζονται με απάκι, μάγουλα και ουρά μόσχου αλλά και κρασάτο κόκορα. Το φαγητό υποστηρίζεται από μια ενδιαφέρουσα και με άποψη οινική λίστα 333 CHEF’S & WORKSHOP που έχει επιμεληθεί ο Σπύρος Νομικός, με προτάσεις οργανικών και βιολογικών κρασιών από τον ελληνικό, το γαλλικό, τον ιταλικό και τον ισπανικό αμπελώνα. Τα κοκτέιλ έχουν αναλάβει οι έμπειροι Ξενοφών Σόφτης και Θανάσης Τσακίρης, οι οποίοι προτείνουν ποτά που έχουν καλές δόσεις φαντασίας. Το ευγενικό σέρβις υποστηρίζεται από νέους ανθρώπους, πρόθυμους και πρόσχαρους. Το 333, αν και κάνει τα πρώτα του βήματα, δείχνει να είναι ρονταρισμένο. ☛ 333 chef ’s & Workshop, Νίκης 33 & Ναυάρχου Νικοδήμου 3, Αθήνα, 210 3311436

r Όταν ακούς λουκουμάδες, ο νους σου πάει στο γλυκό. Όμως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται, αφού η βασική ιδέα του λουκουμά, η γνωστή τραγανή κροκέτα ζύμης που δέχεται μια σάλτσα για να αποκτήσει χαρακτήρα, σηκώνει αρκετές προσεγγίσεις. Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι άνθρωποι του #Lukumades που έφτιαξαν πέρσι το επιτυχημένο στέκι της Αιόλου και σερβίρουν φέτος αλμυρούς λουκουμάδες, όπου τον πρώτο λόγο έχει το τυρί. Τον τόνο στη γεύση αναλαμβάνουν να δώσουν παραδοσιακά υλικά, όπως η φέτα, η μυζήθρα, η πιπεριά Φλωρίνης, το πετιμέζι. Οι συνταγές βασίζονται σε παραδοσιακά παρασκευάσματα από διάφορα μέρη της Ελλάδας και το αποτέλεσμα είναι νόστιμο. Έχουμε και λέμε: λουκουμάδες με σος φέτας και μαύρο πιπέρι (€3,50), κρητικοί λουκουμάδες γεμιστοί με κρητική μυζήθρα ΠΟΠ που συνδυάζονται ιδανικά με ανθόμελο και πασπαλίζονται με σουσάμι (€3,50), γλυκόξινοι λουκουμάδες γεμιστοί με φέτα Βυτίνας και διαλεγμένες πιπεριές Φλωρίνης (€3,80) που, αν θες, τους προσθέτεις σος από πετιμέζι και καβουρντισμένο κουκουνάρι. Η γευστική ένταση ανεβαίνει επίπεδο με τους πικάντικους λουκουμάδες γεμιστούς με τυροκαυτερή (€3,80). Και αν αισθανθείς την ανάγκη για γλυκό, το μενού #LUKUMADES με τους εναλλακτικούς συνδυασμούς λουκουμάδων, παγωτών και ροφημάτων είναι πάντα στη θέση του. ☛#Lukumades, Αιόλου 21 & Αγ. Ειρήνη, Αθήνα

ΛΕΩΝ Για εσάς του τρίτου δεκαημέρου είναι

ΤΟΞΟΤΗΣ Η είσοδος του Άρη στον Ζυγό την Κυ-

εκτός του ότι σας δίνεται η ευκαιρία να ασχοληθείτε με τη βελτίωση των σχέσεών σας, θα καταφέρετε να ξεπεράσετε εμπόδια που σας προκαλούσαν καθυστερήσεις και να ξεκινήσετε ένα νέο εγχείρημα με πολύ καλούς οιωνούς. Την Κυριακή εισέρχεται και ο Άρης στον Ζυγό και η ανάγκη σας για ανεξαρτησία σάς κάνει ανταγωνιστικούς, όμως θα πρέπει να δουλέψετε ομαδικά προκειμένου να διευκολυνθείτε. Όσον αφορά τα οικονομικά σας, σταθεροποιούνται από την Τρίτη και μετά. Η είσοδος του Ήλιου στον Σκορπιό τη Δευτέρα σας κάνει διεκδικητικούς και με τον δυναμισμό που εκπέμπετε μπορείτε να κερδίσετε το πρόσωπο που σας έχει γοητεύσει. Εσείς που είστε σε σχέση μπορεί να γίνετε πιεστικοί με το ταίρι σας και να του προκαλέσετε τάσεις φυγής, αν κάνετε σκηνές ζηλοτυπίας. Ενδυναμώστε την αυτοπεποίθησή σας δουλεύοντας με τον εαυτό σας και δείξτε περισσότερη εμπιστοσύνη στον άνθρωπό σας.

εποχή αναγέννησης, καθώς βλέπετε τεράστια βελτίωση στα οικονομικά σας και μπορείτε να βάλετε σε εφαρμογή τους στόχους σας. Η Νέα Σελήνη στον Ζυγό την Πέμπτη στηρίζει τις προσπάθειες για επέκταση όσον αφορά τα επαγγελματικά σας, ενώ η είσοδος του Ήλιου τη Δευτέρα στον Σκορπιό ενισχύει την αποφασιστικότητά σας και μπορείτε να αναλάβετε ένα δύσκολο εγχείρημα. Πολλές οι επαφές και οι συναντήσεις που θα γίνουν το προσεχές διάστημα και επειδή έχετε την ευμενή επιρροή του Δία, δεν υπάρχει περίπτωση να μη βγείτε κερδισμένοι, κάτι που ισχύει και για την ερωτική σας ζωή. Η γοητεία σας είναι στα ύψη, έχετε ξεπεράσει εντελώς τις ανασφάλειες και τα ταμπού που σας προκαλούσαν στασιμότητα και είναι ιδανική εποχή για να φλερτάρετε και να απολαύσετε το ερωτικό παιχνίδι. Οι γονείς προσέξτε πιθανή αδιαθεσία των παιδιών, ώστε να την αντιμετωπίσετε εγκαίρως.

ριακή προκαλεί αρμονία στις σχέσεις σας και μέσα από ομαδική πρσπάθεια μπορείτε να πετύχετε τα βέλτιστα των αποτελεσμάτων. Μια παλιά γνωριμία ή συνεργασία επανέρχεται στο προσκήνιο και αυτήν τη φορά θα δείτε τεράστια οφέλη, καθώς έχετε περάσει πλέον σε ανώτερο επίπεδο, όπου η εμπειρία και οι γνώσεις σας είναι τα δυνατά σας σημεία. Τη Δευτέρα, ο Ήλιος περνά στον Σκορπιό και εντείνει την ανάγκη σας για ανγνώριση των προσπαθειών σας, κάτι που μπορεί να σας κάνει ανυπόμονους και σε ορισμένες φάσεις εριστικούς με το περιβάλλον σας. Η Νέα Σελήνη την Πέμπτη ευνοεί το ξεκίνημα μιας καινούργιας σχέσης, την αναθέρμανση της ήδη υπάρχουσας αλλά και τον γάμο σας, οπότε, αν έχετε την ευχέρεια να οργανώσετε ένα σύντομο ρομαντικό ταξίδι, θα βελτιωθεί σημαντικά η ερωτική σας ζωή. Θέματα παιδιών αντιμετωπίστε τα με ψυχραιμία και διάλογο, δίχως να έχετε επικριτική στάση.

ΤΑΥΡΟΣ Επαγγελματικά και κληρονομικά θέμα-

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Οι Παρθένοι, αν προσέξετε λίγο,

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Οι Αιγόκεροι αυτή την εποχή ψά-

τα θα σας απασχολήσουν το προσεχές διάστημα, τα οποία θα έχουν θετική έκβαση και θα αποφορτιστείτε σημαντικά. Ερμής και Δίας απέναντί σας σχηματίζουν δυναμικές όψεις και είστε γεμάτοι αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία, έχετε όμως την τύχη με το μέρος σας και μπορείτε να πετύχετε τους στόχους σας. Η Νέα Σελήνη την Πέμπτη στον Ζυγό, έχοντας επεκτατικό χαρακτήρα, ευνοεί τις καινούργιες προσπάθειες και θα δείτε σημαντική αύξηση των κερδών σας μέσα από μια πολλά υποσχόμενη συνεργασία. Την Κυριακή ο Άρης περνά στον Σκορπιό και καθώς στρέφει το ενδιαφέρον σας στην ερωτική σας ζωή, εσείς που είστε απογοητευμένοι από τη σχέση σας θα αναζητήσετε τον έρωτα σε ένα τρίτο πρόσωπο. Η ανάγκη σας να ικανοποιήσετε τα ένστικτά σας σάς κάνει πιο εκδηλωτικούς και ο αισθησιασμός σας είναι στα ύψη, οπότε είναι μια πολύ ερωτική εποχή για ελεύθερους και μη.

ώστε να κάνετε σωστή διαχείριση του χρόνου σας, μπορείτε να γίνετε ακόμα πιο παραγωγικοί και να καλύψετε τυχόν κενά των προηγούμενων ημερών. Η Νέα Σελήνη την Πέμπτη επηρεάζει θετικά τον τομέα της καριέρας και ευνοεί κάθε καινούργιο ξεκίνημα, ενώ η είσοδος του Άρη στον Ζυγό την Κυριακή σας δίνει το προβάδισμα σε σχέση με τους ανταγωνιστές σας, έχοντας ως αποτέλεσμα την άμεση αύξηση των κερδών σας. Ήλιος, Δίας και ο κυβερνήτης σας Ερμής σε δυναμικές όψεις φέρνουν τύχη και θετικά γεγονότα σε σημαντικούς τομείς της ζωής σας και ενδυναμώνουν τις σχέσεις σας. Όσον αφορά την ερωτική σας ζωή, εκεί είναι λίγο περίπλοκα τα πράγματα κι εσείς που παίζετε σε διπλό ταμπλό κινδυνεύετε να αποκαλυφθείτε. Η είσοδος του Ήλιου στον Σκορπιό τη Δευτέρα στρέφει την προσοχή σας στη σχέση σας και αναζητάτε τρόπους να αναθερμανθεί ο έρωτάς σας.

ΔΙΔΥΜΟΣ Οι Δίδυμοι διανύετε μια πολύ δημι-

ΖΥΓΟΣ Νέα Σελήνη, αγαπητοί Ζυγοί, στο ζώδιό

χνεστε προς διάφορες επαγγελματικές κατευθύνσεις και παρόλο που είστε ικανοποιημένοι από τις οικονομικές σας απολαβές θέλετε να κάνετε μια επένδυση ή να επεκτείνετε τις εμπορικές σας δραστηριότητες, με αποτέλεσμα να είστε σε συνεχείς επαφές και συναντήσεις με άτομα που θα σας στηρίξουν. Η Νέα Σελήνη την Πέμπτη σας δίνει την ευκαιρία να επανεξετάσετε τους στόχους σας και να επιλέξετε τι θα βάλετε σε εφαρμογή, ενώ σας κάνει πιο συνεννοήσιμους και πρόθυμους να ακούσετε νέες προτάσεις. Η είσοδος του Άρη την Κυριακή στον Ζυγό φέρνει ισοροπία στις σχέσεις σας, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει και την ανάγκη σας για ερωτικές περιπέτειες, κάτι που αν δεν το κοντρολάρετε, θα σας αφήσει εκτεθειμένους απέναντι στο ταίρι σας. Παράλληλες σχέσεις δεν μπορείτε να τις διαχειριστείτε, οπότε σκεφτείτε το πολύ σοβαρά προτού ξεκινήσετε κάτι. Οι ελεύθεροι ρίξτε τον πήχη και πειραματιστείτε με νέα πρόσωπα.

ουργική φάση και τα θετικά γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο όσον αφορά τα επαγγελματικά αλλά και τα οικονομικά σας. Την Πέμπτη η Νέα Σελήνη στον Ζυγό ευνοεί καινούργιες συνεργασίες και το ξεκίνημα της δικής σας επιχείρησης, ενώ ο κυβερνήτης σας Ερμής, καθώς σχηματίζει δυναμικές όψεις με τον Δία και τον Ήλιο, φέρνει εύνοια και τύχη, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα κέρδη σας και να βαδίζετε πλέον με σταθερά βήματα προς την επιτυχία. Εξίσου θετικά είναι τα πράγματα στην προσωπική σας ζωή και αν είστε αποφασισμένοι να επισημοποιήσετε τη σχέση σας, να συγκατοικήσετε με το ταίρι σας ή να αποκτήσετε ένα παιδί, η εποχή ενδείκνυται. Οι ελεύθεροι ενδεχομένως να αφιερώνετε πολύ χρόνο στους φίλους, με αποτέλεσμα να μένουν πίσω τα ερωτικά σας, όμως κάποιες καινούργιες γνωριμίες που θα κάνετε μέσα στο Σ/Κ θα προκαλέσουν έντονα το ενδιαφέρον σας.

σας την Πέμπτη και αν έχετε κατασταλάξει σχετικά με τα μελλοντικά σας σχέδια, είναι ιδανική εποχή για να βάλετε σε εφαρμογή τους στόχους σας. Την Κυριακή περνά στο ζώδιό σας και ο Άρης, ο οποίος εντείνει την ανάγκη σας να υλοποιήσετε αυτά που έχετε στο μυαλό σας, επειδή όμως είστε ενθουσιώδεις θα αναλάβετε περισσότερες ευθύνες απ’ όσες μπορείτε να αντέξετε, κάτι που θα εντείνει το άγχος και τη σωματική σας κόπωση. Τη Δευτέρα, η είσοδος του Ήλιου στον Σκορπιό βγάζει στην επιφάνεια ανασφάλειες που θεωρούσατε πως είχατε ξεπεράσει και στην προσπάθειά σας να μην πληγωθείτε φοράτε το προσωπείο της άνεσης και της ψυχρότητας, απομακρύνοντας αυτούς που θα ήθελαν να σας γνωρίσουν καλύτερα. Εκεί θα πρέπει λίγο να δουλέψετε με τον εαυτό σας, ώστε να μη σταθούν οι φόβοι σας εμπόδιο στην ευτυχία σας.

των επόμενων ημερών, που σημαίνει πως θα γίνουν πολλές συναντήσεις και επαφές οι οποίες θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στην επαγγελματική σας ανέλιξη. Την Πέμπτη, η Νέα Σελήνη στον Ζυγό φέρνει καινούργιες συνεργασίες και προτάσεις και ευνοεί τα νέα ξεκινήματα, ενώ την Κυριακή περνά ο Άρης στον Ζυγό και ενισχύει τις φιλοδοξίες σας, με αποτέλεσμα να μην αφήνετε καμία ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Είναι μια εποχή κατά την οποία δουλεύετε με εντατικούς ρυθμούς και η αμοιβή σας είναι επάξια των υπηρεσιών σας. Η ερωτική ζωή των γεννημένων μέσα στο πρώτο δεκαήμερο είναι σε καλό δρόμο, οι υπόλοιποι όμως νιώθετε έντονα την ανάγκη για ανεξαρτησία, ενδεχομένως να έχετε συνηθίσει κιόλας στην εργένικη ζωή και δεν θέλετε να μπλέξετε σε ιστορίες που θα σας βγάλουν από τη ρουτίνα σας, όμως είναι απαραίτητο το φλερτ και το ερωτικό παιχνίδι. Τώρα που ευνοούνται τα ερωτικά σας, ρίξτε και κανένα βλέμμα γύρω σας.

StarFax

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Πολλά τα πλανητικά φαινόμενα

α πό τη μ αρι βίκυ κα λλέρ γη (starf a x@lif o.g r)

ΚΡΙΟΣ Νέα Σελήνη στον Ζυγό την Πέμπτη και,

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Αυτή την εποχή είστε αφοσιωμένοι σε θέματα καριέρας και θα εκτιμηθούν δεόντως οι δεξιότητες και τα ταλέντα σας, οπότε μπορούμε να πούμε πως είναι ένα ευνοϊκό διάστημα για τα επαγγελματικά σας. Η Νέα Σελήνη την Πέμπτη ευνοεί καινούργια εγχειρήματα, αρκεί να έχετε τα εφόδια για να τα στηρίξετε, ενώ η είσοδος του Άρη την Κυριακή στον Ζυγό ενισχύει τον τομέα των συνεργασιών και κάτι καλό θα ξεκινήσει τις επόμενες μέρες. Ωστόσο, δεν πρέπει να ανακοινώνετε τα σχέδιά σας προτού τα δείτε να υλοποιούνται, ώστε να μην πέφτει το ηθικό σας από γνώμες τρίτων και, κυρίως, να μη μένουν επάνω σας η ζήλια και η αρνητική ενέργεια. Η προσωπική σας ζωή είναι σε αρμονία και μπορείτε να πάρετε σημαντικές αποφάσεις από κοινού με το ταίρι σας σχετικά με το θέμα του γάμου ή τη δημιουργία οικογένειας. Οι ελεύθεροι βρίσκεστε σε δίλημμα.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Ένας νέος κύκλος ξεκινά για εσάς,

ΙΧΘΥΣ Υψηλές διανοητικές και επικοινωνιακές

καθώς οι γνωριμίες που θα κάνετε θα είναι σημαντικές και θα προωθήσουν με επιτυχία μια ιδέα σας. Η Νέα Σελήνη την Πέμπτη σας βάζει σε διαδικασία να σκέφτεστε καινούργια πράγματα και προκαλεί πρόσφορο έδαφος για να βελτιώσετε την οικονομική σας κατάσταση, ενώ η είσοδος του Άρη την Κυριακή στον Σκορπιό ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και τη θέλησή σας να βγείτε κερδισμένοι μέσα από τις προσπάθειες που καταβάλλετε. Τη Δευτέρα περνά στο ζώδιό σας και ο Ήλιος, ο οποίος, σχηματίζοντας δυναμικές όψεις μαζί με Δία και Ερμή, προσελκύει τύχη και κέρδη. Ιδανική εποχή για επέκταση, γάμο και καινούργιους έρωτες που θα δώσουν περισσότερο νόημα στην καθημερινότητά σας. Ιδιαίτερη προσοχή στις διατροφικές σας συνήθειες, καθώς ο Δίας μπορεί να σας προσθέσει ορισμένα κιλάκια και να χαλάσει η σιλουέτα σας. Ξεκινήστε διατροφή και άσκηση, ώστε να βρείτε και πάλι τη φόρμα σας.

ικανότητες αυτό το διάστημα είναι δυνατοί σύμμαχοι για να πετύχετε τους στόχους σας και αν κινηθείτε με ευελιξία μπορείτε να κλείσετε μια καινούργια συμφωνία που θα ενισχύσει τα οικονομικά σας. Επενδύσεις και σημαντικές αγορές ευνοούνται μέχρι και το Σάββατο, καθώς σχηματίζουν δυναμικές όψεις ο Ήλιος με τον Δία και τον Ερμή, προσελκύοντας θετικά γεγονότα. Η τύχη βοηθά εσάς που παίρνετε τα ρίσκα σας, εσείς όμως που περιμένετε τον από μηχανής Θεό θα πρέπει να πάρετε πιο δυναμικά την κατάσταση στα χέρια σας. Η είσοδος του Άρη στον Ζυγό την Κυριακή αυξάνει την ερωτική σας διάθεση και την ανάγκη σας για περισσότερο πάθος, ενώ ταυτόχρονα βγάζει στην επιφάνεια την αισθησιακή πλευρά σας και γίνεστε πιο αυθόρμητοι, κάτι που θα βελτιώσει σημαντικά την ερωτική σας ζωή. Μεγάλη η πιθανότητα για απόκτηση παιδιού. Λάβετε τα μέτρα σας, αν δεν είναι στα άμεσα σχέδιά σας.

SUDOKU No 527 5 1 8 4 3 6 7 6 9 1 4 6 8 7

7

2

2 6

8 4 6 3 2 3

4

Η λύση του προηγούμενου 7 1 9 5 4 2

8 3 5 6 9 7

6 4 2 1 8 3

9 6 4 8 3 1

2 8 1 4 7 5

5 7 3 9 2 6

1 5 8 3 6 9

4 9 7 2 5 8

3 2 6 7 1 4

8 1 7 5 6 4 2 3 9 6 4 9 2 3 8 7 1 5 3 2 5 7 9 1 4 6 8

19.10.17 – lifo

45

19—25.10.2017

TheLiFOTeamPicks

aπό ό σα ζήσα μ ε την προηγ ο ύμεν η ε βδομάδ α

!

46 lifo – 19.10.17

Αν η Εκκλησία της Ελλάδος σταματήσει κάποτε να κουνά επιτιμητικά το χέρι στους λογής «αμαρτωλούς» από τον υψιπετή θρόνο του κατά φαντασίαν ηθικού της πλεονεκτήματος και αντικαταστήσει τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, την πατριδοκάπηλη ρητορική μίσους και την απύθμενη υποκρισία με την ταπεινότητα, το έλεος, την κατανόηση και την άδολη προσφορά που δίδαξε ο ιδρυτής του χριστιανισμού, μπορεί να ελπίζει ότι θα επιβιώσει και στον 21ο αιώνα ως κάτι περισσότερο από μια πομπώδης, παλιομοδίτικη σέχτα.

Πράγματα που έκανα την περασμένη εβδομάδα: Σχεδόν κάθε μέρα διάδρομο βλέποντας «House of Cards» / Τραγούδησα karaoke / Ξαναβρήκα έναν καλό φίλο που έψαχνα / Άκουσα τα άπαντα των Erasure / Πήγα (δις) για καφέ στο Διατηρητέο, που αυτή την περίοδο είναι μεταμορφωμένο σε Χαβάη / Χουζούρευα κάθε πρωί αγκαλιά με τον Πιτ, τον γάτο μας / Ήπια καμιά τριανταριά φλιτζάνια πράσινο τσάι / Έφαγα υπέροχα στο «Μετρ και Μαργαρίτα».

Τα νέα από τις εκλογές της Αυστρίας είναι εξαιρετικά ανησυχητικά, καθώς η ακροδεξιά και οι ξενοφοβικές πολιτικές καλπάζουν πλέον στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα, από την άλλη, έχουμε βγάλει τους χάρτες, αναζητώντας τα σύνορα ΝεάποληςΕξαρχείων για να τοποθετηθούμε σχετικά με τη δολοφονία του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου, τσακωνόμαστε για το αν έχουμε γίνει Κολομβία ή όχι και χτυπάμε πένθιμα τις καμπάνες επειδή ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου. Καθένας με τον πόνο του!

Άρης Δημοκίδης

Κορίνα Φαρμακόρη

Θοδωρής Αντωνόπουλος

M. Hulot

Γιάννης Κωνσταντινίδης

Χριστίνα Γαλανοπούλου

Πρώτο θετικό της εβδομάδας, άρθρο Γιαπωνέζας «γκουρού διαχείρισης σκουπιδαριού ντουλάπας-αποθήκης», με το οποίο διδάσκει να πετάμε με αποτροπιασμό ό,τι «δεν γεννά αυθεντικό σπινθήρα χαράς εντός μας παρά εκπροσωπεί μόνο τη συναισθηματική πρόσδεσή μας σε αυτό και την εποχή του». Επακολούθησε ορμητική ανασκαφή ντουλάπας (κουραστική, άρα μείον) και ανασύρθηκε φούτερ αγορασθέν το 1991 ως «προσωρινή λύση» (επιβεβαιώνοντας το θλιβερό «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού»). Όμως η πυκνή ύφανσή του και οι παχουλές, ακμαίες, ελαστικές, made in USA βαμβακερές ίνες του γέννησαν αυθεντικό σπινθήρα χαράς εντός μου κι έτσι, αντ’ αυτού, πέταξα δύο φούτερ που αγοράστηκαν στις εκπτώσεις Φεβρουαρίου και φάνταζαν τιποτένια, κατόπιν του συγκριτικού τεστ με την αντίκα. Στο μείον της απώλειας των δύο συγκολλήθηκε το ότι φορώντας το «σαν παλιό καλό κρασί» διακρίνω σπινθήρα περιπαικτικής χαράς στο βλέμμα των άλλων που με κοιτάζουν σαν να έβλεπαν τον Γούντι Άλεν στον Υπναρά.

Όταν το ’13 είχε κυκλοφορήσει το ΓΚΡΕΚΑ είχα κάνει χαρά. Είχε τρελά, «απαγορευμένα» θέματα που καμία σεμνότυφη παπαδοπιπίτσα των σοβαροφανών εκδόσεων δεν τολμούσε να ακουμπήσει, άπαιχτη φωτογραφία, νέο κόσμο που έβλεπε την πόλη αλλιώς. Ήταν ένα περιοδικό που γέμιζε μάτια-μυαλό-χέρια (με αυτήν τη σειρά), μύριζε υπέροχα το χαρτί του (υπέροχα για τους διεστραμμένους που τους αρέσει αυτή η μυρωδιά χαρτιού - μελανιού) και δεν ντρεπόσουν να το αφήσεις στο τραπεζάκι του καφέ. Έφερνε πολύ σε table book, μόνο που είχε περιεχόμενο. Κάνω διπλή χαρά που αυτή η ψυχή, καθαρόαιμα διαδικτυακή από τη γέννα της, υπάρχει πλέον ανανεωμένη, ολοζώντανη, μες στο νεύρο, στο site της LIFO. Στο greka.lifo. gr υπάρχουν όψεις της Αθήνας που λαχταράμε, αλλά τις ντρεπόμαστε, τις συζητάμε, αλλά ποτέ ανοιχτά, τις ζηλεύουμε, γι’ αυτό τις ρίχνουμε στην πυρά. Σε άλλα νέα, ξεκίνησα τον Μικρό Φίλο της Ντόνα Ταρτ και έχω μια απορία: γιατί το Pulitzer της το ’δωσαν για την Καρδερίνα...

Όσο καλά και να νομίζεις ότι την ξέρεις αυτή την πόλη, δεν σταματάει ποτέ να σε εκπλήσσει, τουλάχιστον γαστρονομικά. Την Κυριακή βρέθηκα τυχαία στο πιο αλλόκοτο και original σουβλατζίδικο που έχω πάει ποτέ, σε νότιο προάστιο της Αθήνας: ένα δωματιάκι κάτι ανάμεσα σε πλυσταριό και καντίνα, με την ηλικιωμένη ιδιοκτήτριά του να φτιάχνει και να ψήνει στα κάρβουνα μοσχαρίσιο μπιφτέκι, το οποίο σερβίρει σε πίτα με μια μυστική, «μαγική» κόκκινη σάλτσα. Λίγο πριν είχα φάει σε ζαχαροπλαστείο της Κυψέλης μια υπέροχη σοκολατίνα κατευθείαν από τα ’80s, απίθανη, και με ακόμα πιο απίθανη τιμή: 1,80 ευρώ!

Ο Δήμος Βύρωνα αποφάσισε ότι μια καλή ώρα για να κάνει έργα στους δρόμους είναι μετά τις 9 το βράδυ της Δευτέρας και όσο πάει. Προφανώς, θεωρεί ότι οι δημότες του δεν εργάζονται ή δεν τους αρέσει ο ύπνος, ξερωγώ... Νινέττα Γιακιντζή

Χρήστος Παρίδης Είχα καιρό να βρεθώ στον πεζόδρομο της οδού Τροίας, στην πλατεία Νέας Σμύρνης, και να περάσω λίγη ώρα στο ζεστό περιβάλλον του λιλιπούτειου βιβλιοπωλείου «Κουκίδα». Ένα μικρό καταφύγιο πολιτισμού δίπλα σε γιγάντια φαγάδικα και καφέ, το οποίο οι ιδιοκτήτες του, η Στέλλα και ο Γιάννης, διατηρούν με πολλή δουλειά και θυσίες, στηρίζοντας το καλό και το παιδικό βιβλίο. Πολλά πράγματα, βέβαια, σ’ εκείνη την πλευρά της Αθήνας έχουν μικρά και ανθρώπινα μεγέθη και σου θυμίζουν παλιά γειτονιά, αλλά πριν από μερικές μέρες που πέρασα από εκεί με συγκίνησε το γεγονός ότι, παρ’ όλες τις αντιξοότητες, αυτό το τόσο συμπαθητικό μαγαζί παραμένει αναλλοίωτο και στη θέση του, εξακολουθώντας να προσφέρει κάτι ουσιαστικό, μακριά από το κέντρο, σε ένα ανεπιτήδευτο κοινό που επιμένει να αγοράζει και να διαβάζει βιβλία και, κυρίως, εμπιστεύεται τις επιλογές αυτών των δύο ανθρώπων.

Μια μεγάλη περιπέτεια υγείας στην οικογένειά μου αυτές τις μέρες με έκανε να καταλάβω πόσο «χρήσιμος» και ανέξοδος είναι ένας καλός λόγος στις δύσκολες στιγμές. Εκτιμάς τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται πραγματικά, που σε στηρίζουν και σου προσφέρουν την αγάπη τους. Ζεις σε μια παράλληλη πραγματικότητα, γνωρίζεσαι με άτομα που δεν ήξερες, ακούς τις ιστορίες τους και βλέπεις την αξία της ζωής να περνά συνεχώς από μπροστά σου και να σου υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται αυτονόητο.

Κάηκα βλέποντας το «Mindhunter» του Netflix και ψαχουλεύοντας στη συνέχεια τις ιστορίες μερικών από τους πιο διαβόητους serial killers της αμερικανικής ιστορίας (στο LIFO.gr μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα). Από τη δεκαετία του ’70 η Αμερική αφέθηκε σε μια φρενίτιδα σχετικά με τους κατά συρροή δολοφόνους, ανάγοντάς τους συχνά σε ποπ είδωλα, και τα trivia γι’ αυτές τις υποθέσεις έχουν τρομερό ενδιαφέρον. Όσο για την ίδια τη σειρά; Απλώς η τηλεόραση στα καλύτερά της.

Γιάννης Πανταζόπουλος

Αλέξανδρος Διακοσάββας

Μαρία Δρουκοπούλου

Δημήτρης Κυριαζής

Νικόλας Σεβαστάκης

Οι αποκαλύψεις που έρχονται με ρυθμό χιονοστιβάδας (κλισέ, αλλά αληθινό στη συγκεκριμένη περίπτωση) για τον Χάρβεϊ Γουάινσταϊν μετά τα ρεπορτάζ των «NY Times» και «New Yorker» επιβεβαιώνουν την πραγματική αξία της καλής δημοσιογραφίας, σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής, αυτής κατά την οποία άνδρες με εξουσία παρενοχλούσαν σεξουαλικά, μεθοδικά και συστηματικά, γυναίκες που βρίσκονταν υπό την επιρροή τους. Δεν τελειώσαμε φυσικά με τη σεξουαλική παρενόχληση ως φαινόμενο, αλλά η συγκεκριμένη διάσταση της μεθοδικής εφαρμογής του πιστεύω ότι δέχτηκε μεγάλο πλήγμα.

Tα καλά: Το συνέδριο της Σχολής Μωραΐτη για το ιδιωτικό στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, όσα μπόρεσα να ακούσω αλλά και οι εισηγήσεις που θα διαβάσω όταν βγουν τα πρακτικά. Το θέμα από διάφορες εστιάσεις, από τις selfies του σήμερα ως τα μεσοαστικά όνειρα του 1980. Οι λαμπρές μέρες του «ανοιξιάτικου» Οκτωβρίου. Το ντοκιμαντέρ Shooting Holy Land του Ισραηλινού Γκιλάντ Μπαράμ γύρω από το φωτογραφικό ταξίδι του Κουντέλκα στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη. Τα κακά: Η σφαγή στο Μογκαντίσου με τριακόσιους νεκρούς που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Η υποκρισία ιθυνόντων της κινηματογραφικής βιομηχανίας απέναντι σε περιπτώσεις σαν του μεγαλοπαραγωγού Γουαϊνστάιν. Σαν να ακούν για πρώτη φορά το νέο για τον εξουσιαστικό σεξισμό στον χώρο τους (και σ’ όλους τους χώρους με προσδοκίες καριέρας και ιεραρχικές σχέσεις).

Σάββατο βράδυ, ψάχνεις κάπου να καθίσεις να πιεις ένα ποτό, να χαλαρώσεις, να πεις δυο κουβέντες με τρεις φίλους. Μετά από αρκετή αναζήτηση, βρίσκεις τραπέζι σε wine bar, και μάλιστα νιώθεις τυχερός, γιατί είναι ακριβώς για τόσα άτομα όσα και η παρέα σου. Κι ενώ έχεις καθίσει, ο σερβιτόρος σε ενημερώνει πως στο συγκεκριμένο τραπέζι, που είναι στρωμένο, πρέπει να πάρεις τουλάχιστον ένα μπουκάλι κρασί και τέσσερα πιάτα. Όχι, ας πούμε, ο καθένας το κρασί του, κάνα δυο πλατό στη μέση, και βλέπουμε. Το παζάρι δεν έγινε, δεν υπήρχε λόγος – κι εμείς βρήκαμε κάπου αλλού να κάτσουμε, όπου ο λογαριασμός βγήκε μεγαλύτερος από το μίνιμουμ που μας ζήτησαν, και το τραπέζι στο εν λόγω wine bar δεν πρέπει να έμεινε άδειο. Μπορείς να τηρείς τους κανόνες που κατά τη γνώμη σου διασφαλίζουν το επίπεδο της επιχείρησής σου και ταυτόχρονα να είσαι ευγενής για να διατηρείς την πελατεία σου, αν σε νοιάζει κάτι τέτοιο.

Πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό απορροφήθηκα από μια έκθεση. Το «emotions» που αυτήν τη στιγμή –και μέχρι τον Νοέμβριο– παρουσιάζεται στο Μουσείο της Ακρόπολης αξίζει πραγματικά μια επίσκεψη πριν τελειώσει. Τα συναισθήματα της αρχαίας Ελλάδας κυριολεκτικά στο μικροσκόπιο ή πώς οι απεικονίσεις ενός αμφορέα είναι πιο ανθρώπινες από έναν σωρό απόψεις στα social media. Μαρία Παππά

19.10.17 – lifo

47