Τεύχος 540

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

23 11 2017

ΜΑΝΔΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 21 ΝΕΚΡΟΙ ΕΝΑΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ

2 lifo – 23.11.17

☛ Για τη συνέντευξη των Ελλήνων ακτιβιστών της οργάνωσης για την «Αρρώστια του Κρέατος» στον M. Hulot: «Όλα αυτά προϋποθέτουν τη δραματική μείωση του πληθυσμού των οικόσιτων ζώων σε επίπεδα 90% και κάτω, διότι μόνο έτσι θα απελευθερωθούν οι εκτάσεις που προορίζονται για άλλες χρήσεις (bonus: μείωση ποσοτήτων του μεθανίου). Ποια είναι η μοίρα των μη χρήσιμων για τον άνθρωπο ζώων όμως; Τα γαϊδούρια, από τότε που έγιναν “άχρηστα” για τον άνθρωπο, κινδυνεύουν με εξάλειψη. Ποια νομίζεις ότι θα είναι η μοίρα της κότας ή της αγελάδας εάν πάψει να μας είναι χρήσιμη; Αυτό στο οποίο διαφωνώ με τους πασιφιστές φυσιολάτρες είναι ο τρόπος που λειτουργεί το οικοσύστημα: αλληλεπιδρώντας. Αυτήν τη στιγμή είμαστε οι ρυθμιστές του οικοσυστήματος (με τα γνωστά αποτελέσματα) και όντως πρέπει να ρυθμίσουμε την αλληλεπίδρασή μας, όχι σε πασιφιστικό επίπεδο αλλά σε ρεαλιστικά χρηστικό. Επίσης, δεν υπάρχουν μελέτες σε διάστημα 5-10 γενεών χορτοφάγων ή vegan για να δούμε όχι εάν υπάρχουν άμεσες συνέπειες στην υγεία αλλά κληρονομικές, που θα εκδηλωθούν σε βάθος χρόνου, τι είδους εκφυλισμοί θα υπάρξουν, ποιες ασθένειες θα αυξηθούν, ποιες θα μειωθούν κ.λπ. Π.χ. τώρα αρχίζουν να διαπιστώνουν κληρονομικότητα σε ακραίους κρεατοφάγους. Άραγε τι θα βρουν σε ακραίους χορτοφάγους; Η παρά φύσην αλλαγή της διατροφής (προς οποιοδήποτε άκρο) έχει συνέπειες. Είμαστε παμφάγα όντα και εάν έχεις προσέξει, όποτε έχουμε προσπαθήσει να διορθώσουμε τη φύση, τα κάναμε μούτι, δεν έχουμε καλές στατιστικές επιτυχίας. Πρέπει να ρίξουμε τα επίπεδα κρέατος στη διατροφή μας, αλλά όχι να το εξαλείψουμε». (Σχόλιο του Harlan) ☛ Για τη συνέντευξη της συγγραφέως Λένας Μαντά στον Αλέξανδρο Διακοσάββα: « Έχω διαβάσει δυο-τρία βιβλία της που έπεσαν στα χέρια μου σε διακοπές. Προτιμώ τη Μαντά από το 85% των Ελλήνων συγγραφέων που γράφουν μια λυρική παπάτζα που ζέχνει ναρκισσισμό και δηθενιά. Τουλάχιστον, στο είδος αυτό που έχει επιλέξει υπηρετεί το κοινό και όχι τη ματαιοδοξία της. Ωστόσο δεν θεωρώ ότι κάποιος που διαβάζει Μαντά διαβάζει λογοτεχνία. Είναι το αντίστοιχο ενός καλού ριάλιτι ή μιας καλής καθημερινής σειράς. Υπάρχουν κι αυτά, αλλά υπάρχει σαφώς ταβάνι στο πόσα έχεις να πάρεις πνευματικά». (Σχόλιο του/της Neverlander).

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

feedback539

Η ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ, Ο MORRISSEY ΚΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ ΚΡΕΑΤΟΣ

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ «Ομολογώ ότι ενώ δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο της, τη σέβομαι ως άνθρωπο ή τουλάχιστον την περσόνα που βγάζει στις συνεντεύξεις. Σου λέει “εγώ προφανώς δεν είμαι για Νόμπελ αλλά έχω δημιουργήσει τρομερό ρεύμα και με διαβάζουν τόσοι αναγνώστες τόσα χρόνια”. Οι κριτικοί μπορεί να τη σφάζουν, αλλά τα βιβλία, όπως όλα τα προϊόντα εκεί έξω, δεν είναι προορισμένα μόνο να εξυψώνουν το πνεύμα. Τις περισσότερες φορές είναι για να μας καθησυχάζουν και να μας διασκεδάζουν». (Σχόλιο του/της MagosTouOzz) ☛ Για το «Μήπως είναι κατά βάθος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ο Morrissey;» του Δημήτρη Πολιτάκη: «Επιτρέψτε μου και μια άλλη οπτική πάνω στην αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του. Είναι συχνό το φαινόμενο ένας ομοφυλόφιλος που για χ ψ λόγους δεν τα βρήκε ποτέ με τον εαυτό του και τη σεξουαλικότητά του να έχει “μαζοχιστικές” απόψεις περί καθωσπρεπισμού, συντηρητισμού, αντίδρασης στο αναμενόμενο κ.λπ. Ο γκέι που κρύβεται απ’ την κοινωνία θα βρει τον δρόμο του. Ο γκέι που κρύβεται απ’ τον εαυτό του και ντρέπεται (και κατά βάθος θα ’θελε να μην είναι) ξεσπά σπασμωδικά τόσο στον εαυτό του όσο και στους άλλους, στην κοινωνία κ.λπ.». (Σχόλιο του tktk) ☛ Για το «Κι αν σας πιάσουν χωρίς εισιτήριο, τι κάνετε;» της Χριστίνας Γαλανοπούλου: «Τα ηλεκτρονικά εισιτήρια τα έχουν ανακοινώσει από πέρσι, μην πω και πρόπερσι. Γιατί έπρεπε να είναι τόσο ανοργάνωτοι; Δεν μπορούσαν, για παράδειγμα, να εκδώσουν μηδενικού υπολοίπου μηνιαίες κάρτες πολύ πιο πριν και όταν φτάσει η στιγμή να γίνει η προσθήκη των χρημάτων με ένα απλό κλικ; Πρέπει να γίνονται όλα τελευταία στιγμή; Και εφόσον δεν υπάρχουν αρκετά αυτόματα μηχανήματα, γιατί δεν παίρνετε κι άλλα ή, τουλάχιστον, εφόσον έχετε καθυστερήσει έναν χρόνο (από Μάρτιο πήγαμε Νοέμβρη), γιατί δεν δίνατε άλλον ένα μήνα παράταση; Αυτά τα πράγματα, με αυτήν τη γραφειοκρατία και αυτή την ανοργανωσιά, μόνο Ευρώπη δεν θυμίζουν». (Σχόλιο του/της Lumidy) «Είναι χαρακτηριστικό των Ελλήνων να τα αφήνουν όλα την τελευταία στιγμή (πιστεύοντας πάντα στην παράταση) και να χτυπιούνται στις ουρές. Και μετά φταίει το κράτος που μας κάνει ταλιμπάν. Λυπάμαι που το λέω, αλλά η έκδοση ηλεκτρονικών καρτών είχε ανακοινωθεί από τον Αύγουστο. Σε διάφορες στάσεις του μετρό υπήρχαν κολλημένες ανακοινώσεις στα ταμεία που έλεγαν ότι “από τώρα (δηλαδή τον Αύγουστο) μπορεί το κοινό να προμηθεύεται τις ηλεκτρονικές κάρτες”. Τη δική μου την έβγαλα τον Σεπτέμβριο και περίμενα 5 λεπτά στο ταμείο». (Σχόλιο της Housewife)

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

23.11.17 – lifo

3

Index 540

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου head of digital Βίκυ Καλαντζή art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου –––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης

ΜΑΝΔΡΑ 21/11/2017 σελiδα

φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου

7

100΄ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΊΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΊΔΗ ΣΤΟ BEEF

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΒΙΒΛΙΟ σελiδeσ

σελiδα 13

ΑΘΗΝΑΊΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

29—38 ΘΕΜΗΣ ΠΑΝΟΥ

Ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ζει στα Εξάρχεια.

σελiδα

4 lifo – 23.11.17

18

διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς ρroject μanagerdirect market Αριέττα Μελισσινού direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

23.11.17 – lifo

5

ΞΑΝΑ ΠΡΩΤΗ

free press

ö

ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ

<

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

LIFO 135.300 ΑTHENS VOICE 121.200

LIFO 806.000 ΑTHENS VOICE 452.900

Πηγή: Focus BARI, Έρευνα «BARI S.M.A.R.T., ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ» Ιανουάριος–Ιούνιος 2017 Κοινό: Άντρες–Γυναίκες 13-74 ετών Σύνολο Ελλάδας: 6.862

Επισκεψιμότητα του website από οποιαδήποτε συσκευή (PC, laptop, mobile, tablet) στο διάστημα κυκλοφορίας του εντύπου. Στοιχεία Focus BARI.

23–29 NOΕΜΒΡΙΟΥ 2017

TalkoftheTown

ΜΆΝΔΡΑ: 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017

TheBuzz

Οι απαρχαιωμένες υποδομές και νοοτροπίες, η αναλγησία πολιτείας και πολιτών, η αυθαίρετη δόμηση, τα μπαζώματα, η χρόνια τοπική οικολογική υποβάθμιση και η κλιματική αλλαγή πυροδότησαν το «τσουνάμι» του φονικού λασπόνερου που έπνιξε τη Δυτική Αττική. απο τον θοδωρη αντωνοπουλο φωτογραφιες: αγγελοσ μπαραϊ

< 23.11.17 – lifo

7

TalkoftheTown

Δ

εν έχασα μόνο το σπίτι και τα υπάρχοντά μου… το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι σβήστηκε όλη μου η ζωή, όλο μου το παρελθόν! Όλα τα επίσημα έγγραφα καταστράφηκαν, όλες σχεδόν οι παλιές φωτογραφίες οικείων μου προσώπων, ο υπολογιστής και ό,τι αρχεία είχα εκεί επίσης!» λέει με απόγνωση μια νέα γυναίκα που προτιμά να μείνει ανώνυμη. «Τι άλλη ιστορία θες να σου πω; Ένα σωρό δημοσιογράφοι έχετε περάσει, τα λέμε, τα ξαναλέμε και μόλις θα φύγουν τα μικρόφωνα και οι κάμερες θα μείνουμε να παλεύουμε μόνοι μας…» συμπληρώνει, δείχνοντάς μου τα χαλάσματα. Της εξηγώ ότι γι’ αυτό ακριβώς είμαστε εκεί, για να κρατήσουμε όσο γίνεται επίκαιρη την απίστευτη τραγωδία που συνέβη την περασμένη εβδομάδα στον Δήμο της Μάνδρας κυρίως και στη Νέα Πέραμο και που κοντά στις ανυπολόγιστες ακόμα υλικές καταστροφές έχει σκοτώσει 21 ανθρώπους έως τώρα, ενώ υπάρχουν φόβοι ότι ο αριθμός αυτός μπορεί να μεγαλώσει κι άλλο, καθώς υπάρχουν ακόμα αγνοούμενοι, ανάμεσά τους πιθανόν και «αδήλωτοι» μετανάστες. Ο προσδιορισμός «αποκαλυπτική» ίσως ακούγεται τετριμμένος, περιγράφει όμως επακριβώς την εικόνα απόλυτης καταστροφής που αντικρίζει ο επισκέπτης ακόμα και σήμερα σε ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανικής κωμόπολης των περίπου 12.000 κατοίκων. Η Μάνδρα

ΗΤΑΝ Η ΠΕΜΠΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΛΗΜΜΎΡΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΕΙΚΟΣΑΕΤΊΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΏΣ Η ΧΕΙΡΌΤΕΡΗ, ΕΦΌΣΟΝ ΈΒΡΕΞΕ 80 ΤΌΝΟΥΣ ΝΕΡΌ ΑΝΆ ΣΤΡΈΜΜΑ ΜΈΣΑ ΣΕ ΈΝΑ ΤΡΊΩΡΟ!

8 lifo – 23.11.17

βρίσκεται καταμεσής στο Θριάσιο Πεδίο, φυσική λεκάνη απορροής του όρους Πατέρα και περιοχή που δοκιμαζόταν από πλημμύρες ήδη από την αρχαιότητα –επί ρωμαϊκής εποχής, μάλιστα, είχαν φτιάξει αναχώματα, απ’ όπου ίσως προέρχεται το σύγχρονο όνομά της–, αιώνες προτού μπαζωθούν ο Σαρανταπόταμος, οι Σούρες και τα άλλα μικρότερα ρέματα της περιοχής, όπως συνέβη από το ’50 και μετά. «Πύλη» εισόδου προς τη Δυτική Αττική, το πιο «παρθένο» και κατάφυτο ακόμα κομμάτι του νομού, δεν επλήγη απλώς από την πέμπτη μεγάλη πλημμύρα την τελευταία εικοσαετία και προφανώς τη χειρότερη, εφόσον έβρεξε 80 τόνους νερό ανά στρέμμα μέσα σε ένα τρίωρο! Αυτό που κυριολεκτικά την έπνιξε τα ξημερώ-

τοπίο, οι πλημμυρισμένοι και ανασκαμμένοι δρόμοι, οικοσκευές που επιπλέουν στα λασπόνερα σαν ξεκοιλιασμένα εντόσθια μπετονένιων όντων, τα απελπισμένα πρόσωπα ανθρώπων που βρεθήκανε μεμιάς κυριολεκτικά στον δρόμο, τα δεκάδες σπίτια και καταστήματα από τα οποία απέμεινε μόνο ο σκελετός, με πλήθος άλλα μισοβουλιαγμένα ακόμα στη λάσπη, τα περιπολικά και πυροσβεστικά οχήματα, οι υδροφόρες, οι μπουλντόζες και τα γκρέιντερ, τα γεμάτα προμήθειες αυτοκίνητα των εθελοντών ή του δήμου που με μεγάφωνα ενημερώνουν τον κόσμο πού, πώς και πότε θα εξυπηρετηθεί, συμπληρώνουν ένα εφιαλτικό σκηνικό που μόνο τα αισιόδοξα, παρ’ όλα αυτά, χαμόγελα κάποιων πληγέντων που καταφέρνουν να ενθαρρύνουν και τους άλλους με το παράδειγμα και την προσφορά τους μαλακώνουν. Και από κοντά ο φόβος των λεηλασιών –μέχρι στο ταχυδρομείο έγινε πλιάτσικο, ακούω, ενώ υπήρξαν μέχρι στιγμής 13 συλλήψεις– αλλά και μιας ολέθριας νέας θεομηνίας, καθώς ο χειμώνας ξεκινά. Σήμερα ξανάβρεξε, ευτυχώς για λίγο, ενώ αναμένεται προσωρινή βελτίωση. Με δεδομένη την ασυνεννοησία και την ανοργανωσιά των υπευθύνων, οι ψυχραιμότεροι προσπαθούν να αυτοοργανωθούν, ρυθμίζοντας την κυκλοφορία και αλληλοβοηθούμενοι όπως μπορούν. Τα εναπομείναντα καταστήματα κάνουν εκπτώσεις, λειτουργεί μέχρι κοινωνικό πλυντήριο. Φαγητό, πόσιμο νερό και ρουχισμός βρίσκονται, δεκάδες οργανώσεις εθελοντών και ο δήμος μοιράζουν καθημερινά εφόδια που συγκεντρώνουν ΜΚΟ, φορείς και απλοί πολίτες, λειτουργούν επίσης συσσίτια και κοινωνικές κουζίνες, όπως ο Άλλος Άνθρωπος, που σήμερα μόνο μοίρασε 400 μερίδες φαγητό – χέρια και εξοπλισμός χρειάζονται καταρχάς. Οι μεγάλες οικογένειες είναι οι τυχερότερες στη δυστυχία τους. χρόνια αμέλεια –βασικά, κατάμουτρη κοροϊδία– δημοτικών και περιφερειακών Αρχών καθώς και των αρμόδιων υπουργείων όσον αφορά τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά έργα που έχουν επανειλημμένως εξαγγελθεί δεκαετίες τώρα, αλλά ουδέποτε ολοκληρωθεί, παρά τα σεβαστά κονδύλια που κατά καιρούς σπαταλήθηκαν, η κλιματική αλλαγή που προκαλεί συχνότερα ακραία καιρικά φαινόμενα, η χρόνια οικολογική υποβάθμιση της περιοχής, η συστηματική άναρχη και αυθαίρετη δόμηση όχι μόνο απλών πολιτών αλλά και επιχειρήσεων και δημόσιων φορέων που η πολιτεία, όπως παντού άλλωστε στη χώρα αυτή, συνηθίζει αργά ή γρήγορα να επιβραβεύει, νομιμοποιώντας την, ήταν το εκρηκτικό μείγμα που διαμόρφωσε την τωρινή δυστοπική εικόνα. Μιλάμε δε για μια περιοχή που κατά τραγική ειρωνεία αφενός είχε επιλεγεί ως βασική φοιτητική άσκηση για το θέμα των πλημμυρών, ούσα «χαρακτηριστική περίπτωση όπου η ανθρώπινη παρέμβαση και η άγνοια ή η αδιαφορία είναι εγκληματικού χαρακτήρα», σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρη Παπανικολάου, αφετέρου λεγόταν στους κλασικούς χρόνους «Ειδυλλία»! Πολλές διαφορετικές γνώμες θα ακούσεις σχετικά με το ποια Αρχή είναι –σε συνδυασμό με το πρωτοφανές, όπως συμφωνούν και οι γηραιότεροι, φυσικό φαινόμενο– κυρίως υπεύθυνη για την καταστροφή, οι περισσότεροι κάτοικοι με τους οποίους συνομίλησα ωστόσο συμφωνούν σε ένα πράγμα: αρχικά ότι, αν συνέβαινε μία ώρα αργότερα, θα μιλούσαμε για

Η ματα της 15ης Νοεμβρίου, μεταξύ 4 και 7 π.μ., ήταν ένα ορμητικό «τσουνάμι» παχύρρευστης κόκκινης λάσπης που έφτασε μέχρι και τα τρία μέτρα ύψος, παρασύροντας οτιδήποτε βρήκε στο διάβα του, ανθρώπους, ζώα, οχήματα, τοίχους, φράκτες, δέντρα, έπιπλα, πέτρες, ξύλα, εμπορεύματα, ογκώδη αντικείμενα, μπάζα, κατασκευές. Λάσπη που, όπως η περσινή στα Δερβενοχώρια, δεν συγκράτησε το αποψιλωμένο από πυρκαγιές βουνό και, μη βρίσκοντας διέξοδο στη θάλασσα, τη διεκδίκησε, καθώς τα δύο κύρια ρέματα της περιοχής έχουν από δεκαετίες επιπόλαια μπαζωθεί. Πόσιμο νερό στα περισσότερα κτίρια ακόμα δεν υπάρχει, η παροχή ρεύματος έχει μεν αποκατασταθεί μερικώς, όπως και η ιντερνετική σύνδεση, αλλά ποιος να βάλει ποια συσκευή σε τι πρίζα. Οι συγκοινωνίες παραμένουν ανύπαρκτες, ενώ εκατοντάδες οχήματα είναι σε συνεργεία, μάντρες ή οδεύουν για παλιοσίδερα. Το σημάδι που έχει αφήσει σε εσωτερικούς κι εξωτερικούς τοίχους το «τσουνάμι» μαρτυρά το ανατριχιαστικό του ύψος. Το βομβαρδισμένο

«ΛΈΝΕ ΌΤΙ ΘΑ ΔΏΣΟΥΝ ΚΆΤΙ ΑΠΟΖΗΜΙΏΣΕΙΣ-ΨΊΧΟΥΛΑ. ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΚΑΛΎΨΟΥΝ ΚΑΙ, ΚΑΤΑΡΧΆΣ, ΘΑ ΤΙΣ ΠΆΡΟΥΜΕ; ΕΔΏ ΚΆΠΟΙΟΙ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΑΚΌΜΑ ΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΟΎΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΗΜΜΎΡΕΣ ΤΟΥ ’99!»

23.11.17 – lifo

9

TalkoftheTown

Είκοσι ένας οι μέχρι τώρα νεκροί της τραγωδίας, δεκάδες οι τραυματίες, ένας ακόμα τουλάχιστον άνθρωπος αγνοείται. Τα ξημερώματα της 15ης Νοεμβρίου στο όρος Πατέρας έπεσε μέσα σε 3 ώρες το 1/5 της βροχής που πέφτει ετησίως (400 χιλιοστά). Υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες για μη αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων και πόρων ύψους 11 εκατ. ευρώ για αντιπλημμυρικά έργα στην περιοχή ήδη από τον Ιανουάριο του ’16 αλλά και για παλαιότερες περιόδους. Καταγγελίες για οικονομικές ατασθαλίες είχαν υπάρξει και με το ανολοκλήρωτο ακόμα αποχετευτικό έργο που ξεκίνησε προ τριετίας. Πάνω από 2.000 νοικοκυριά κι επιχειρήσεις υπολογίζεται ότι έχουν καταστραφεί μόνο στη Μάνδρα. Τεχνικά κλιμάκια του υπουργείου Υποδομών κάνανε μέχρι χτες αυτοψίες σε 925 κτίρια, από τα οποία 733 χρήζουν αποζημίωσης που ξεκινά από 20 ως 60 ευρώ ανά τ.μ. για επισκευές και φτάνει τα 500-1.000 ευρώ για ανακατασκευή επαγγελματικού χώρου και κατοικίας αντίστοιχα. Η αποζημίωση για μέχρι 150 τ.μ. αποτελείται από 60% δωρεάν κρατική αρωγή και 40% άτοκο δάνειο. Όλα τα πληγέντα νοικοκυριά θα λάβουν επιπλέον έκτακτη ενίσχυση 5.000 ευρώ (8.000 ευρώ οι επιχειρήσεις)

10 lifo – 23.11.17

εκατοντάδες νεκρούς, κυρίως σχολιαρόπαιδα, αφετέρου ότι ουδείς έχει το ακαταλόγιστο. «Όλοι φταίνε, παιδί μου, οι υπουργοί, οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι όλων των τελευταίων ετών, οι υπάλληλοι που “λαδώνονται” για να νομιμοποιήσουν αυθαιρεσίες και προπαντός εμείς οι ίδιοι που τους ψηφίζουμε και τους ξαναψηφίζουμε κι ας μη βλέπουμε προκοπή!» μου λέει η Αιμιλία Καμπέρη που τη γλίτωσε τελευταία στιγμή. Προλάβανε τα παιδιά της να τη βγάλουν από το παράθυρο προτού πνιγεί, ενώ είχε κινδυνεύσει και στην πλημμύρα του ’15. «Από τη δεκαετία του ’50 τα τρώμε σιγά-σιγά τα ρέματα και τα χτίζουμε, ήρθε όμως βλέπεις ο καιρός που θυμηθήκανε για τα καλά τον δρόμο τους και τον γυρέψανε πίσω…» μου λέει με νόημα. «Να, δείτε εδώ… Δεν απέμεινε τίποτα, μόνο τα ντουβάρια!» μας λέει η 75χρονη Ευαγγελία Πάλλη που παλεύει με τα παιδιά της να καθαρίσει όπως μπορεί το κατεστραμμένο σπίτι της. Κι εκείνη τη σώσανε βγάζοντάς την από το παράθυρο. «Ήμουνα τυχερή που ακούσανε τις φωνές μου. Τόσες ψυχές χαθήκανε» μονολογεί. Μας λέει για τον φούρναρη που είδε δευτερόλεπτα πριν σκάσει το «τσουνάμι» να παρκάρει λίγο παραπάνω, έξω από το μαγαζί του –ήτανε ευτυχώς γρήγορος, αμάξι και φούρνος «εξαφανίστηκαν»– αλλά και για το σκυλάκι της που είδε, ανήμπορη να κάνει κάτι, να πνίγεται. όσο εκείνη όσο και ο μεγάλος της γιος θυμούνται ακόμα το ρέμα που περνούσε μπροστά από το σπίτι τους, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η πλημμυρισμένη οδός Κοροπούλη. «Εδώ είχανε μεν φτιάξει αποκάτω αγωγό, πολύ μικρό όμως για να κρατάει τόσα νερά. Όσο για τα αντιπλημμυρικά έργα… πνίγηκαν στην κακοδιαχείριση, τις ελλείψεις και τις κακοτεχνίες! Ψάξε και θα δεις. Και να πεις ότι δεν μας είχε προειδοποιήσει η φύση… τόσες φορές το έκανε» θα πει συνεχίζοντας το φτυάρισμα. «Λένε ότι θα δώσουν κάτι αποζημιώσεις-ψίχουλα. Τι να πρωτοκαλύψουν και, καταρχάς, θα τις πάρουμε; Εδώ κάποιοι περιμένουμε ακόμα να αποζημιωθούμε για τις πλημμύρες του ’99!» μας λέει ο Θεοχάρης Μπούνος, που είναι επίσης βέβαιος ότι τα θύματα δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί όλα. Για το σπίτι που φτιάξανε με τα ίδια τους τα χέρια και χτυπήθηκε δεύτερη φορά, καθώς και τα δύο επαγγελματικά αυτοκίνητα που χάσανε στα νερά σε αυτήν, όπως και στην προηγούμενη μεγάλη πλημμύρα του ’15, έχει να λέει η αλβανικής καταγωγής οικογένεια Μπόνο – τα χρωστάνε ακόμα κιόλας, πιο σπουδαίο όμως θεωρούν ότι γλίτωσαν και βασικά το ότι τη μάνα τη φυγάδευσαν έγκαιρα πατέρας και γιοι από την τσιμεντένια σκάλα που οδηγεί στον δεύτερο όροφο, σκάλα που μόλις πέρσι έφτιαξαν. Ο μικρότερος γιος, ο 21χρονος Θωμάς, λέει πως ξυπνά με εφιάλτες και ότι σκέφτεται, τελειώνοντας το στρατιωτικό, να μεταναστεύσει στον Καναδά, γιατί δεν θέλει να το ξαναζήσει αυτό. Οι δικοί του τον μαλώνουν «πού θα πας!», όμως από το βλέμμα του δεν έχει σβήσει ο τρόμος. Λίγο παρακάτω συναντάμε μια άλλη ηλικιωμένη, την Ελένη Βιολέτη – το υπόγειό της και ό,τι υπήρχε αποθηκευμένο εκεί έχει καταστραφεί, ο λέβητας επίσης, οι πυροσβέστες ήρθαν, άντλησαν τα πολλά νερά και τώρα παλεύουν οικογενειακώς να βάλουν κάποια τάξη στο χάος. Δακρύζει. «Όλα χαμένα… Και πώς θα πάρω μεθαύριο τη σύνταξη, που δεν έχω ταυτότητα πια;». Η οικογένεια του Μιχάλη Μάινα, στον ίδιο δρόμο, είναι από αυτές που κινδύνευσαν πε-

Τ

ρισσότερο, καθώς το «τσουνάμι» χτύπησε το σπίτι από δύο μεριές, σπάζοντας τις πόρτες. Έχασε την πεθερά του – δεν την πρόλαβαν και πνίγηκε στο κρεβάτι της στο ισόγειο. Οι υπόλοιποι σκαρφάλωσαν στα ντουλάπια της κουζίνας αρχικά, έπειτα πατέρας και γιος κατάφεραν να βγάλουν την έγκυο αδερφή –που γέννησε την επομένη σε κλινική, ήταν και στις μέρες της, η ζωή βλέπεις διεκδικεί και στον χειρότερο χαμό το μερτικό της–, ο κ. Μιχάλης βρέθηκε να κρατιέται από σκοινί που του ρίξανε από τον πρώτο όροφο. Έμεινε κρεμασμένος πολλή ώρα ο μισός μέσα στα παγωμένα λασπόνερα, ευτυχώς, λέει, που δεν έπαθε υποθερμία, όπως δύο άλλες γυναίκες στη γειτονιά που κατέληξαν στην Εντατική. Η αυλή του μια λασπουριά, ένας ολόκληρος πέτρινος τοίχος κατεδαφισμένος και οι απώλειες συμπεριλαμβάνουν τέσσερα οχήματα, τα δύο της σχολής οδηγών που διατηρεί. Συνεχίζουμε και, εκτός από τα τρανταχτά σημάδια της συμφοράς –πλημμυρισμένα κτίρια, γκρεμισμένοι τοίχοι, αναποδογυρισμένα αμάξια, σωροί μπάζα και έπιπλα– στο μακάβριο σκηνικό, ενδιαφέρον έχουν επίσης αντικείμενα όπως κούκλες, παιχνίδια, γκάτζετ, μικροσυσκευές, εργαλεία, φωτογραφίες κ.λπ. που είναι διάσπαρτα παντού, σαν τα στοιχεία της φύσης να υποχρέωσαν πλήθος προσωπικούς κόσμους να εκτεθούν ανάκατοι. Περίεργο και το αίσθημα να μπαίνεις σαν κύριος σε ανοιχτά και άδεια ή με κατεστραμμένη οικοσκευή σπίτια και μαγαζιά – θα θύμιζε ταινία επιστημονικής φαντασίας ή θρίλερ αν δεν ήταν τόσο ανατριχιαστικά ρεαλιστικό, π.χ. το τουμπανιασμένο πτώμα ενός μεγαλόσωμου σκύλου. Περνώντας έξω από το μικροβιολογικό εργαστήριο του Βασίλη Μπράχου, ο ιδιοκτήτης του μας… περιλούζει κατά λάθος με τα νερά που προσπαθεί να βγάλει με τη σκούπα. Απολογείται, δεν παρεξηγούμε, φυσικά, και μας ξεναγεί στο ερείπιο που ήταν κάποτε ο επαγγελματικός του χώρος. Μηχανήματα και έπιπλα κατεστραμμένα, αρχεία επίσης, 120.000 ευρώ κοστίζουν μόνο οι αναλυτές, χώρια το νοίκι που τρέχει. «Ευτυχώς, τη γλίτωσε το σχολείο απέναντι. Μια ώρα να αργούσε το κακό, θα κλαίγαμε πολλά παιδιά» θα πει. «Θα σηκώσω τα μανίκια και θα ξαναρχίσω απ’ την αρχή, τι άλλο να κάνω; Τουλάχιστον δεν κινδύνευσα άμεσα ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος εδώ, αφού το εργαστήριο ήταν κλειστό» συμπληρώνει. Τεράστια ήταν η ζημιά τόσο στο κατάστημα ρούχων της Αμαλίας Δημοβασίλη, που έχασε όλο της το εμπόρευμα, όσο και στο φαρμακείο του Ιωάννη Πέππα, που υπολογίζει τη χασούρα σε πάνω από 90.000 ευρώ. «Η περιφέρεια φταίει… Πού πήγαν τα χρήματα που θα διέθετε από πέρσι η περιφέρεια για αντιπλημμυρικά έργα; Ή μήπως καθάρισε κανείς τα φρεάτια;» καταγγέλλει όταν τελικά δέχεται κάτι να πει – γιατί κοντά στους πρόθυμους να εκθέσουν το δράμα τους ανθρώπους υπήρξαν βέβαια κι άλλοι, που είτε δεν έβρισκαν λόγο να το κάνουν –«Τι να σας πω; Αρκετό πόνο έχω…»– είτε ήταν αρκετά απασχολημένοι με τις επισκευές. Ακούσαμε κι άλλα, επώνυμα και ανώνυμα. Για μεγάλες επιχειρήσεις που φτιάξανε παράνομα εγκαταστάσεις κολλητά ή και πάνω στο ρέμα, για το εργοτάξιο του δήμου αλλά και για το αμαξοστάσιο που είναι επίσης, μου λένε, «αντικανονικά» χτισμένα, για τη «βιομηχανία» των αυθαιρέτων, τις εξαγγελίες που ουδέποτε υλοποιήθηκαν, τα εκατομμύρια που φαγώθηκαν, τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων, τη συνενοχή όσων, ενώ γνώριζαν, σιωπούσαν, έπρατταν ή συνέπρατταν για ίδιους λόγους. Για

«ΌΛΟΙ ΦΤΑΊΝΕ, ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ, ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΊ, ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΆΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΉΜΑΡΧΟΙ ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΊΩΝ ΕΤΏΝ, ΟΙ ΥΠΆΛΛΗΛΟΙ ΠΟΥ “ΛΑΔΏΝΟΝΤΑΙ” ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΉΣΟΥΝ ΑΥΘΑΙΡΕΣΊΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΌΣ ΕΜΕΊΣ ΟΙ ΊΔΙΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΨΗΦΊΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑΨΗΦΊΖΟΥΜΕ ΚΙ ΑΣ ΜΗ ΒΛΈΠΟΥΜΕ ΠΡΟΚΟΠΉ!»

το ανύπαρκτο Κτηματολόγιο που συμπληρώνει το αλαλούμ. «Ποιος φταίει; Όλοι! Και το κράτος και η αυτοδιοίκηση και εμείς οι ίδιοι οι πολίτες σε πολλές περιπτώσεις» θα πουν πολλοί. Είδαμε και τη δήμαρχο να μιλά στα κανάλια, την περιφερειάρχη, βουλευτές και λοιπούς αρμόδιους αλλά και των πάντων εκ του ασφαλούς τιμητές. Για γέλια και για κλάματα μαζί οι περισσότεροι, φιγούρα, αμνησία και μετάθεση ευθυνών. Όμως σουρουπώνει, ψυχραίνει και είναι ώρα να φεύγουμε. Αναρωτιόμαστε αν όσοι μείνανε άστεγοι έχουν κάπου να πάνε, αν για τους άλλους επαρκούν τα διαθέσιμα καταλύματα. Οι ανάγκες πολλές, οι ευθύνες περισσότερες, το δράμα να σου ροκανίζει το είναι και η συνειδητοποίηση ότι αρκετές ακόμα περιοχές στην Ελλάδα κινδυνεύουν άμεσα από τέτοιες υπερ-πλημμύρες και κατολισθήσεις τουλάχιστον δυσοίωνη. Εκείνο για το οποίο σίγουρα μπορεί να αισιοδοξεί κανείς είναι η άμεση ανταπόκριση της κοινωνίας των πολιτών στην καταστροφή, αντανακλαστικό που σίγουρα όξυνε η προσφυγική κρίση. Είναι πολλές δεκάδες οι αλληλέγγυες αποστολές από σωματεία, φορείς, ομάδες, οργανώσεις, ιδιώτες, ΜΚΟ, αντιεξουσιαστές, ο Ρουβίκωνας αλλά και η πακιστανική κοινότητα έστειλαν εθελοντές εργάτες, ενίοτε πιο απαραίτητους και από το ψωμί! Κοντά σε αυτούς σπεύσανε, βέβαια, οι χρυσαυγίτες, κυνηγώντας με το ντουφέκι να βοηθήσουν τους «μόνο Έλληνες» και οι διάφορες κυρίες Μαριάννες, όμως σημασία έχει ότι δεν δίνανε αυτοί τον τόνο – επιπλέον, οι τοπικές κοινωνίες διαθέτουν ισχυρότερους δεσμούς και η αλληλεγγύη στα δύσκολα είναι πιο δεδομένη. Αυτή μένει να μετουσιωθεί σε γνώση και προπαντός συνείδηση, ώστε αυτή η συμφορά να είναι η τελευταία εξαιτίας της οποίας θρηνούμε ανθρώπινες απώλειες, οι μόνες που είναι πραγματικά αναντικατάστατες.¶

«ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΊΕΙ; ΌΛΟΙ! ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΆΤΟΣ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΔΙΟΊΚΗΣΗ ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ ΟΙ ΊΔΙΟΙ ΟΙ ΠΟΛΊΤΕΣ ΣΕ ΠΟΛΛΈΣ ΠΕΡΙΠΤΏΣΕΙΣ»

23.11.17 – lifo

11

TalkoftheTown

ΑΙΣΘΗΤΙΚΉ ΤΟΥ ΚΑΚΟΎ Ή ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΎΝΗΣ

«ΟΥΔΕΊΣ ΕΞΕΠΛΆΓΗ ΕΚΕΊΝΗ ΤΗ ΜΈΡΑ ΣΤΟ ΛΟΣ ΆΝΤΖΕΛΕΣ»

Η Τζόαν Ντίντιον για το άρρωστο πνεύμα του 1969 που αποτελείωσε με τελετουργικό σφαγείο ο «αντίχριστος» Τσαρλς Μάνσον, ο οποίος πέθανε προχθές.

α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις 12 lifo – 23.11.17

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η π ολιτά κη

Πέθανε, λοιπόν, ο Τσαρλς Μάνσον, που έζησε συνολικά ογδόντα τρία χρόνια και πολλές δεκαετίες από αυτά στη φυλακή. Αυτός που υπήρξε γκουρού μιας δολοφονικής σέχτας (της περιβόητης «οικογένειας» Μάνσον), σκοτεινό είδωλο της αντικουλτούρας και οραματιστής ενός φυλετικού πολέμου. Τον βλέπουμε στις παλιές φωτογραφίες με τη σβάστικα στο μέτωπο, τα μαύρα γένια, το έντονο, τρελό βλέμμα. Τι ήταν όμως ο Μάνσον που έγινε εξώφυλλο στο «Life», τραγούδια και ερωτική φαντασίωση για χιλιάδες γυναίκες; Θα μπορούσε να τον δει κανείς ως την ανάποδη όψη της δεκαετίας του ’60. Μια παραίσθηση που θέλει να γίνει πραγματικότητα όχι για να εγκαθιδρύσει το ψυχεδελικό βασίλειο της αγάπης αλλά για να απολαύσει τις ηδονές της απόλυτης εξουσίας. Τηρουμένων των αναλογιών, ο Μάνσον θα μπορούσε να είναι ένας εύθυμος αξιωματούχος στην κτηνώδη Δημοκρατία του Σαλό έτσι όπως τη φαντάστηκε ο Πιερ Πάολο Παζολίνι διαβάζοντας τις 120 μέρες στα Σόδομα του Μαρκήσιου ντε Σαντ. Θα μπορούσε, ας πούμε, να είναι ο δούκας που κάποια στιγμή του έργου λέει το περίφημο «εμείς οι φασίστες είμαστε οι πραγματικά αναρχικοί, φυσικά απ’ τη στιγμή που γινόμαστε κύριοι του κράτους». Και αμέσως μετά η τρομερή φράση: «Στην πραγματικότητα, η μόνη πραγματική αναρχία είναι η αναρχία της εξουσίας». Με αφορμή όμως τον θάνατο του Τσαρλς Μάνσον ξανασκέφτομαι μία από τις πιο απωθητικές πλευρές της σύγχρονης κουλτούρας: την αισθητικοποίηση του κακού. Ο όρος μοιάζει πολύ θεωρητικός, ας πούμε όμως ότι γύρω από αυτόν διακρίνει κανείς γνώριμες τάσεις. Την εμμονή στην παραβίαση της ηθικής νόρμας και στη βεβήλωση των σωμάτων. Στην ιδέα ότι ο νόμος είναι πάντα μια γκρίζα, τυπική και άχαρη σύμβαση και πως η αλήθεια (η αλήθεια μας) βρίσκεται, σώνει και καλά, «στην άλλη όχθη» των νόμων: πέρα από την κανονική ζωή, σε εκείνες τις δυνάμεις που κρύβονται κάτω από την ανιαρή επιφάνεια όπου περνούμε τον περισσότερο χρόνο μας. Η ρίζα της σαγήνης του Μάνσον και άλλων φυσιογνωμιών σαν τη δική του είναι η βαθιά περιφρόνηση για τη συμβατική ζωή. Μαζί με την παλιά αντιπάθεια για τον μικροαστό, για τον άνθρωπο της μαζικής δημοκρατίας των «συνετών ηδονών». Φυσικά, η καταγωγή αυτής της περιφρόνησης είναι πολυσύνθετη και έχει πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς: την έλξη των πρώτων Ευρωπαίων ρομαντικών για το σκοτεινό και ενδόμυχο άπειρο, το παιχνίδι των μοντερνιστικών ελίτ με την ανατροπή κάθε παραδοσιακής μορφής ή κάποια νιτσεϊκά τσιτάτα που έγιναν αρκετά δημοφιλή. Με μια έννοια, ωστόσο, όλες αυτές οι κληρονομιές έχουν σταματήσει να ασκούν την επιρροή που είχαν παλιότερα. Το κακό συνεχίζει να ενδιαφέρει καλλιτεχνικά, αλλά κανένας σημερινός συγγραφέας δεν θα υμνούσε έναν κατά συρροήν δολοφόνο. Δείχνονται τερατώδη πράγματα (σε φιλμ, θέατρα, εικαστικές εγκαταστάσεις), κυρίως όμως με μια πρόθεση εξορκισμού τους: έχει επιστρέψει από καιρό η ηθική, έστω ως μια ηθική της συμπόνιας για τα θύματα και της καταγγελίας των διαφόρων μορφών σκληρότητας. Ενδεχομένως, αυτά τα τελευταία χρόνια να υπάρχουν περισσότεροι που αισθάνονται πως δεν τους αφορά πλέον η μαγεία του κακού και των ειδώλων του. Και εκ του πλαγίου επανέρχεται η καλοσύνη ως αληθινά τολμηρή εμπειρία. Τολμηρή γιατί μόνο η καλοσύνη είναι πραγματικά ριψοκίνδυνη για όσους τη συμμερίζονται, τις περισσότερες φορές αγνοώντας το και δίχως να το κάνουν θέμα. Όχι η καλοσύνη με τη μορφή επίσημης ή διακηρυκτικής ηθικής φιλοσοφίας, ούτε έχοντας το ξεθυμασμένο ύφος μιας παλιάς κατήχησης. Βαρεθήκαμε ωστόσο την ανακύκλωση της ψεύτικης γοητείας του Διαβόλου, αυτήν τη λογοτεχνική απάτη που ξεκινάει από τον Γκαίτε και τον Μποντλέρ για να γίνει κανονικό και σχεδόν θεσμικό κομμάτι της ποπ κουλτούρας στον ύστερο 20ό αιώνα. Υπάρχει άλλωστε και κάτι άλλο, πιο σημαντικό πιθανά: είδαμε πολλούς μαζικούς δολοφόνους να διεκδικούν τον πρώτο λόγο στην Ιστορία. Να σκοτώνουν και να σαγηνεύουν τις μάζες. Να μαγνητίζουν επειδή ακριβώς μπορούσαν να είναι σκληροί, ανελέητοι, επινοητικά μοχθηροί, πουλώντας την ιδιόμορφη δικαιοσύνη τους. Μια καλιφορνέζικη, ψυχεδελική μικρογραφία αυτών των μεγάλων πολιτικών εγκληματιών ήταν ο Τσαρλς Μάνσον και η «οικογένειά» του. Ένα σκοτεινό άστρο που θα συμβόλιζε την παρακμή της υπόσχεσης του ’60. Το κακό είναι πάντα εδώ και η τέχνη τρελαίνεται να το περιτριγυρίζει και να το ανασκαλεύει. Έκανε όμως τον κύκλο του γιατί έγινε κι αυτό μια προβλέψιμη και εξημερωμένη ιστορία κατάλληλη για τα ταμπλόιντ και τους προγραμματισμένους πανικούς τους.

ShortCut

Με αφορμή τον θάνατο του Τσαρλς Μάνσον.

Δείχνονται τερατώδη πράγματα (σε φιλμ, θέατρα, εικαστικές εγκαταστάσεις), κυρίως όμως με μια πρόθεση εξορκισμού τους: έχει επιστρέψει από καιρό η ηθική, έστω ως μια ηθική της συμπόνιας για τα θύματα και της καταγγελίας των διαφόρων μορφών σκληρότητας.

«Οι Καλιφορνέζοι ανακάλυψαν την έννοια του lifestyle. Αυτό και μόνο αιτιολογεί την καταδίκη τους». Η φράση περιέχεται στο μυθιστόρημα του Ντον Ντελίλο Λευκός Θόρυβος (White Noise) που κυκλοφόρησε δεκαπέντε χρόνια μετά από εκείνη την αυγουστιάτικη νύχτα του 1969, όταν οι πιστοί της «οικογενειακής» αίρεσης του διαβόητου (και πλέον «αείμνηστου») Τσαρλς Μάνσον κατέσφαξαν τελετουργικά σε πολυτελή βίλα στις παρυφές του Λος Άντζελες επτά ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και η έγκυος σύζυγος του Ρομάν Πολάνσκι, ηθοποιός Σάρον Τέιτ. Στο ίδιο βιβλίο υπάρχει και ο εξής αφορισμός: «Κάποιοι άνθρωποι είναι μεγαλύτεροι από τη ζωή. Ο Χίτλερ είναι μεγαλύτερος από τον θάνατο». Κανένα από τα δύο αποσπάσματα δεν αναφέρεται, έμμεσα ή άμεσα, στα φρικιαστικά εγκλήματα που τότε συγκλόνισαν το σύμπαν και φάνηκαν να τελειώνουν εν μια νυκτί το χίπικο όνειρο, τα «καλοκαίρια της αγάπης» αλλά και τον ιδεαλισμό της δεκαετίας του ’60 εν γένει. Μοιάζουν πάντως να αντικατοπτρίζουν κομμάτια και θρύψαλα από το σαλεμένο μυαλό του Μάνσον, ο οποίος, κατόπιν εντελώς αυθαίρετης ανάγνωσης του κομματιού των Beatles «Helter Skelter», επιζητούσε να ξεκινήσει φυλετικό πόλεμο, ενώ μετά τη σύλληψή του εμφανιζόταν στις δίκες με μόνιμο μειδίαμα αποστασιοποιημένου αρχιπαράφρονος και με μια σβάστικα χαραγμένη στο μέτωπό του. Ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς έχει γραφτεί κατά καιρούς σχετικά με την υπόθεση αλλά και τη «σατανικά χαρισματική» προσωπικότητα του Πατριάρχη του Κακού και νομίζω ότι έχω διαβάσει τα περισσότερα μέσα στα χρόνια, αυτό όμως που θυμάμαι πιο έντονα (και μεταφράζω εδώ) είναι τα σχετικά αποσπάσματα από ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Πρόκειται για το White Album, τη συλλογή απομνημονευμάτων από εκείνες τις παράξενες μέρες μιας βέρας Καλιφορνέζας (με ό,τι συνειρμούς μπορεί να πυροδοτεί αυτή η ιδιότητα), της γνωστής και εξαίρετης δημοσιογράφου (με την πιο υπερβατική έννοια), δοκιμιογράφου, μυθιστοριογράφου και σεναριογράφου Τζόαν Ντίντιον. Στα αποσπάσματα δεν αναφέρεται καν το όνομα του Κτήνους, παρά μόνο οι δυσοίωνα κοντινοί απόηχοι των φριχτών εγκλημάτων σε μια ευρεία κοινότητα πλουσίων, δημιουργικών και διασήμων που ζούσαν στη μακάρια και προνομιακή κοσμάρα τους. «… Παίξαμε στο πικάπ το “Lay Lady Lay” και το “Suzanne”. Μετά κατεβήκαμε στη λεωφόρο Μέλροουζ να δούμε τη συναυλία των Flying Burritos.

H πέργκολα με τα γιασεμιά είχε σκαρφαλώσει στη βεράντα του μεγάλου σπιτιού μας στη λεωφόρο Φράνκλιν και τα βράδια το άρωμα του γιασεμιού έμπαινε μέσα από τα ορθάνοιχτα παράθυρα. Έφτιαξα μπουγιαμπέσα για όσους δεν έτρωγαν κρέας. Φαντάστηκα ότι και η δική μου ζωή ήταν απλή και γλυκιά, και κάποιες φορές ήταν, υπήρχε όμως η αίσθηση ότι συνέβαιναν παράξενα πράγματα στην πόλη. Υπήρχαν φήμες. Υπήρχαν ιστορίες. Κανείς δεν έλεγε τίποτα, όλοι όμως μπορούσαν να φανταστούν τα πάντα. Αυτό το μυστικιστικό φλερτ με την ιδέα του “αμαρτήματος” – αυτή η αίσθηση ότι τελικά ήταν πιθανό να βρεθείς εντελώς “εκτός ορίων” και ότι υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που το έκαναν αυτό ήδη– ήταν διαρκώς μαζί μας το 1968 και το 1969 στο Λος Άντζελες. Μια παρανοϊκή και σαγηνευτική στροβιλοειδής ένταση ανατρεφόταν μέσα στην κοινότητα. Ένα ανήσυχο τρέμουλο είχε εγκατασταθεί για τα καλά. Ανακαλώ μια εποχή που τα σκυλιά ούρλιαζαν κάθε νύχτα και το φεγγάρι ήταν πάντα γεμάτο. Στις 9 Αυγούστου του 1969 καθόμουν στο ρηχό κομμάτι της πισίνας της κουνιάδας μου στο Μπέβερλι Χιλς, όταν της τηλεφώνησε ένας φίλος που είχε μόλις ακούσει για τους φόνους στο σπίτι της Σάρον Τέιτ Πολάνσκι στο Cielo Drive. Το τηλέφωνο χτύπησε πολλές φορές την επόμενη ώρα. Εκείνες οι πρώτες περιγραφές ήταν αντιφατικές και συγκεχυμένες. Ο ένας έλεγε κουκούλες, ο άλλος αλυσίδες. Ήταν είκοσι οι νεκροί, όχι, δώδεκα, δέκα, δεκαοχτώ. Κάποιοι φανταζόντουσαν τελετές μαύρης μαγείας, άλλοι έριχναν το φταίξιμο σε κακό τριπάρισμα. Θυμάμαι όλη την παραπληροφόρηση εκείνης της μέρας πολύ καθαρά και θυμάμαι επίσης και κάτι που θα ήθελα να μη θυμάμαι: Θυμάμαι ότι ουδείς εξεπλάγη πραγματικά. …Πολλοί άνθρωποι που γνωρίζω στο Λος Άντζελες πιστεύουν ότι τα sixties έληξαν απότομα στις 9 Αυγούστου 1969, έληξαν εκείνη ακριβώς τη στιγμή που τα νέα για τους φόνους πέρασαν σαν πυρκαγιά μέσα από την κοινότητα, και υπό κάποια έννοια αυτό ισχύει. Η ένταση έσπασε εκείνη τη μέρα. Η παράνοια εκπληρώθηκε. Υπό κάποια άλλη έννοια, τα sixties έληξαν πραγματικά για μένα τον Γενάρη του 1971, όταν έφυγα από το σπίτι στη λεωφόρο Φράνκλιν και μετακόμισα σ’ ένα σπίτι στη θάλασσα… Σκέφτομαι αρκετά συχνά εκείνο το μεγάλο σπίτι στους λόφους του Χόλιγουντ, σκέφτομαι και το γεγονός ότι ο Ρομάν Πολάνσκι κι εγώ είμαστε νονοί του ίδιου παιδιού, αλλά το γράψιμο δεν με έχει βοηθήσει ακόμα να καταλάβω τι μπορεί να σημαίνει αυτό».

κει μ εν ο : m . hu l o t , φωτ ο γ ραφι α: π αρι ς ταβ ι τ ι αν

100΄ με τον Βασίλη Χαραλαμπίδη στο Beef Το νέο του πρότζεκτ στον πρώτο όροφο του Bios με τη συνεργασία τριών νέων ταλαντούχων σεφ έχει πρωταγωνιστή το κρέας σε δύο πιάτα «υψηλής γαστρονομίας».

Για να ανέβεις στο Beef, το «κρυφό» εστιατόριο που μόλις άνοιξε πάνω από το Tesla bar στο Bios, δεν υπάρχει κάποια κεντρική πόρτα που να οδηγεί στο μαγαζί. Πρέπει να μπεις στον χώρο του μπαρ, να περάσεις την εσωτερική πόρτα που οδηγεί στην ταράτσα και στον πρώτο όροφο να σπρώξεις με δύναμη την ξύλινη πόρτα που βρίσκεις μπροστά σου. «Χρειάζεται να το ανακαλύψεις, γιατί δεν φαίνεται πουθενά το εστιατόριο, ούτε θα φανεί ποτέ» λέει ο Βασίλης Χαραλαμπίδης, ο ιδιοκτήτης του. «Όσοι έρχονται, βλέπεις ότι μετά φέρνουν τον επόμενο, χέρι-χέρι». Μιλάμε για την κατάσταση στην Αθήνα που έχει αλλάξει εντελώς τελευταία και για τη γενική αδιαφορία των νέων ανθρώπων απέναντι

σε πράγματα που ήταν το βασικό hype μέχρι πριν από μερικά χρόνια –η μουσική για παράδειγμα–, ενώ το ενδιαφέρον έχει στραφεί πλέον κυρίως στο φαγητό. «Είναι το μόνο πεδίο της ποπ κουλτούρας που ενδιαφέρει πραγματικά αυτήν τη στιγμή», λέει, «το οποίο έχει ακόμα περιθώριο εξερεύνησης και τους αφορά όλους. Αυτό είναι το μόνο που έχει μείνει ζωντανό στην πόλη». Σχολιάζουμε την ανάγκη για ανακάλυψη, ένα στοιχείο που λειτουργεί πολύ και κάνει ένα μέρος ελκυστικό, ασχέτως του αν είναι καλό ή όχι. « Έτσι και θεωρηθεί “μυστικό” ένα στέκι, όλοι θέλουν να πάνε τον φίλο τους εκεί. Θυμήσου το φαινόμενο “Αυλή”, γιατί λειτούργησε; Επειδή θεωρήθηκε εξωτικό μέρος. Αυτό που με ενδιέφερε, όταν σκέφτηκα να φτιάξω το 23.11.17 – lifo

13

100΄ με τον Βασίλη Χαραλαμπίδη στο Beef

TalkoftheTown

εστιατόριο, ήταν το κομμάτι της ανακάλυψης, όχι όμως ο εξωτισμός από τα παλιά που θα ενδιέφερε τους τουρίστες, η παρακμή, αλλά το να μπορείς να ανακαλύψεις τον γαστρονομικό πολιτισμό. Το Beef είναι ένα μαγαζί για εδώ, το κοινό της Αθήνας, και για τώρα. Είναι κάτι σαν μουσική για το στομάχι. Το φαγητό στην Αθήνα τρέχει με δύο ταχύτητες ουσιαστικά. Υπάρχουν τα παραδοσιακά στέκια, που ή συνεχίζουν όπως ξεκίνησαν ή ομογενοποιούνται σιγά-σιγά και καταστρέφονται, και υπάρχει και η ψεύτικη υψηλή γαστρονομία, η πανάκριβη, που δεν είναι προσβάσιμη σε κανέναν. Όπως έλεγε ένας ταξιτζής, “μεγάλα πιάτα με μικρές μερίδες”. Αυτές είναι οι δύο εκδοχές της Αθήνας και προσπαθούμε να βρούμε το αληθινό τους πλαίσιο, πώς μπορείς σήμερα να φτιάξεις κάτι καινούργιο που να μη φλερτάρει με το παλιό με χαζό τρόπο. Τα πανάκριβα εστιατόρια με τα αστέρια Μισελέν δεν είναι στην καθημερινή κουλτούρα του κόσμου, τα αστέρια δεν τρώγονται. Αυτό είναι που λείπει αυτήν τη στιγμή από την πόλη, καινούργια μέρη που να επιδιώκουν μακροπρόθεσμα να γίνουν κάτι σαν πρόταση. Δεν γίνεται να αντιμετωπίζεται το φαγητό ως έκθεμα σε γκαλερί μοντέρνας τέχνης. Ο μοντέρνος μικροαστικός κομπλεξισμός σού επιβάλλει να σου αρέσουν πράγματα που δεν είναι πραγματικά καλό φαγητό. Υπάρχει, όμως, το επιχείρημα, όπως και στην τέχνη, ότι “μάλλον καλό θα είναι επειδή δεν το καταλαβαίνω”, αλλά δεν είναι

Beef, στον πρώτο όροφο του Bios.

Tesla, Πειραιώς 84 & Σαλαμίνος 13, Πέμ.Παρ. 19:00-01:00, Σάβ-Κυρ. 13:00-01:00. Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3425335

14 lifo – 23.11.17

δεν έχει καθαρές προθέσεις. Με ενοχλεί που το περιβάλλον μου έχει ταυτίσει το καλό με το παρακμιακό». Μπαίνοντας στον χώρο του εστιατορίου η ατμόσφαιρα είναι αυτό που οι Άγγλοι ονομάζουν «cosy»: ζεστή, ευχάριστη και σπιτική, με τραπέζια στρωμένα με σουπλά που αναφέρουν το μενού, τριγύρω φυτά, άπλα και χαλαρότητα και αφίσες με ασπρόμαυρες φωτογραφίες κρεοπώληδων στους τοίχους. Είναι εικόνες από χασάπικα της Αθήνας από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι πρόσφατα, από την Αγορά σήμερα, από το Κολωνάκι μέχρι τη Βαρβάκειο. Το όνομα του μαγαζιού, Beef, δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις του μαγαζιού, να παρουσιάσει δηλαδή ένα μενού με κρέας (και μόνο κρέας) και μάλιστα στην πιο μινιμαλιστική μορφή του: μία μπριζόλα κι ένα μπέργκερ, αλλά σε δύο πιάτα που είναι πραγματικά υψηλή γαστρονομία. Και είναι μόνο δύο τα κύρια πιάτα, κυριολεκτικά: ένα κομμάτι “χτενιού” που ονομάζουν Flat Iron Steak και σιγοψήνουν για δώδεκα ώρες σε κενό αέρος και ένα μπέργκερ λιτό, απίστευτα ζουμερό και γευστικό, με συνοδεία μόνο κρεμμυδιού και σάλτσας μπεαρνέζ. «Είναι ένα τεράστιο πείραμα γιατί έχει μόνο δύο πιάτα, και τα δύο πάρα πολύ ειδικά. Μας πήρε πολύ καιρό να βρούμε το κατάλληλο κρέας και πώς θα το φτιάξουμε. Κι έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που είναι μαγειρεμένο» εξηγεί ο Βασίλης. Οι δύο από τους τρεις σεφ του Beef είναι πολύ οικεία πρόσωπα για κάποιον που παρακολουθούσε το «Master Chef», ο Δημήτρης Παπαπαναγιώτου και η Γωγώ Δελογιάννη (ο τρίτος της παρέας είναι ο Γιάννης Σοφικίτης). «Είναι τρομερό, συναντηθήκαμε τυχαία και αρχίσαμε να μιλάμε για φαγητό, χωρίς να έχουμε κάποιον συγκεκριμένο

έτσι. Αν δεν μπορείς να το φας και δεν σου αρέσει, δεν είναι καλό φαγητό, τέλος. Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνεις περισσότερα αν δεν τρώγεται. Απλώς, χρειάζεσαι πολύ χρόνο για να το συνειδητοποιήσεις. Είναι τόσο ακραία κακή αυτή η κουζίνα, που ο κόσμος δεν πρόκειται να ταυτιστεί ποτέ μαζί της. Θα τη θεωρεί πάντα κάτι καλό, γιατί είναι κάτι που τον ξεπερνάει». «Εσύ πού τρως στην Αθήνα;» «Τρώω κάθε εβδομάδα στον Αλβανό στην Αγορά, τρώω στο Δίπορτο, μακαρονάδα με μπιφτέκι –και όχι σουβλάκι, ποτέ– στον Κώστα στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, είναι το αγαπημένο μου φαγητό, στο Δώμα στο Σύνταγμα, το μόνο μέρος όπου ξεφλουδίζουν ακόμα την ντομάτα. Υπάρχουν μέρη με καλό φαγητό, αλλά πρέπει να ξέρεις τι είναι το καθένα, πού απευθύνεται και τι είναι αυτό που πρέπει να πάρεις από κει. Βρίσκω φανταστική την μπουγάτσα της Κουκουβάγιας, είναι η καλύτερη που έχω φάει στη ζωή μου, ή το μεδούλι τους. Μου αρέσει πάρα πολύ η αντίθεση στην πόλη, το ταρτάρ του Abreuvoir, η αυλή του είναι από τα

σκοπό» λέει ο Βασίλης. « Ήταν τόσο διαφορετικά από το αναμενόμενο. Το ενδιαφέρον είναι ότι πρόκειται για δύο παιδιά που είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους και τελείως αντιφατικά. Ο Δημήτρης ζούσε στην Αγγλία, μαγείρευε σε ένα εστιατόριο με αστέρια Μισελέν και του αρέσει πάρα πολύ ο νεωτερισμός στην κουζίνα. Η Γωγώ είναι ένα παιδί τελείως λαϊκό, με αναφορές στην παράδοση. Το mix μεταξύ τους οδήγησε σε ατελείωτους τσακωμούς και τρομερές αδιέξοδες διαδικασίες, αλλά είχε πάρα πολλή πλάκα, γιατί δημιουργήθηκε κάτι πολύ απρόσμενο. Ο Δημήτρης κι εγώ, συμπτωματικά, είχαμε μόλις επιστρέψει ενθουσιασμένοι από την Αγγλία εκείνη την περίοδο και συζητάγαμε για ένα μέρος στο Λονδίνο που δοκίμασε να κάνει fast food με έναν νέο τρόπο και σχολιάζαμε πώς μπορείς να κάνεις κάτι που να μην είναι ούτε του δρόμου ούτε του σαλονιού αλλά κάπου στη μέση, και οικονομικό, όπως θα ήταν ένα κανονικό αστικό περιβάλλον. Αυτό που φαινόταν πάρα πολύ απλό ήταν τελικά τρομερά δύσκολο. Ξεκινήσαμε με γαστρονομικά πειράματα πάρα πολύ σύνθετα και στη συνέχεια αρχίσαμε να αφαιρούμε. Κι όσο αφαιρούσαμε πράγματα, άρχισε να γίνεται όλο και πιο δύσκολο ως διαδικασία. Το να αφαιρείς, τελικά, είναι δυσκολότερο από το να προσθέτεις. Δοκιμάζοντας τα δύο πιάτα που σερβίρονται με πέντε συνοδευτικά και τέσσερις σάλτσες (με μπλε τυρί, πιπεριά τσίλι και σοταρισμένα κρεμμύδια ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που μου άρεσε το μπρόκολο!), σχολιάζουμε ότι αυτό που τρώμε είναι πραγματικά καλό φαγητό. «Δεν γουστάρω να το λένε “υψηλή γαστρονομία”, γιατί είναι αυτά που κορϊδεύω» λέει η Γωγώ. «Αυτό που κάνουμε είναι ένα πρότζεκτ αρκετά μινιμαλιστικό που στηρίζεται στην πολύ-πολύ καλή πρώτη ύλη. Προσφέρουμε δύο πιάτα με τα περιφερειακά τους, σάλτσες και συνοδευτικά φαγητά αρκετά προσεγμένα, όσο πιο προσεγμένα μπορούμε. Αυτό που πιστεύω ότι διακρίνει το φαγητό μας είναι η πάρα πολύ μεγάλη προσοχή που δίνουμε στις λεπτομέρειες, για να γίνει το κάθε πράγμα ξεχωριστά, τέλεια». «Νομίζω ότι η Γωγώ μόλις περιέγραψε τον ορισμό της υψηλής γα-

αγαπημένα μου σημεία. Είναι το μόνο μέρος που έχει ασημένιες πιατέλες και σου αποκαλύπτουν το φαγητό όλο μαζί, είναι συγκλονιστικό. Σέβονται αυτό που κάνουν. Λατρεύω το Da Capo, είναι από τα αγαπημένα μου μέρη για να πάω να πιω καφέ και είναι πολύ συγκινητικό το ότι βρίσκεις πάντα στο ταμείο τον ιδιοκτήτη. Μου αρέσει ό,τι είναι τίμιο και καθαρό. Δεν χρειάζεται να είναι αναγκαστικά παρακμιακό κάτι για να είναι νόστιμο. Ούτε να είναι ψεύτικο για να είναι κυριλέ. Αυτό είναι το πρόβλημα της πόλης νομίζω, ότι

στρονομίας» λέει ο Δημήτρης. «Το να επιλέγεις να κάνεις κάτι πολύ συγκεκριμένο με πολύ καλή πρώτη ύλη και με πολλή αγάπη είναι για μένα ο ορισμός της υψηλής γαστρονομίας. Το καλό φαγητό είναι υψηλή γαστρονομία. Όπως είπε και ένας πολύ μεγάλος σεφ κάποτε, η τελειότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μικρά πράγματα, φτιαγμένα πάρα πολύ καλά». ΥΓ.: Η τάρτα μήλου με παγωτό είναι η καλύτερη που έχω δοκιμάσει!

Τα πανάκριβα εστιατόρια με τα αστέρια Μισελέν δεν είναι στην καθημερινή κουλτούρα του κόσμου, τα αστέρια δεν τρώγονται. Αυτό είναι που λείπει αυτήν τη στιγμή από την πόλη, καινούργια μέρη που να επιδιώκουν μακροπρόθεσμα να γίνουν κάτι σαν πρόταση.

TalkoftheTown

EXPIRATION DATE

UrbanLife

Η τεράστια τοιχογραφία που βρίσκεται στη συμβολή της λεωφόρου Δηληγιάννη και της οδού Κρήτης, πολύ κοντά στον σταθμό Λαρίσης, έγινε από τον SimpleG. «To έργο με τίτλο “Expiration Date” (Ημερομηνία Λήξης)», μας λέει, «δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ Petit Paris d’ Athènes στις 14 Οκτωβρίου με θέμα τη γυναίκα στην Ευρώπη. Παρουσιάζει τη γυναίκα ως ένα όμορφο λουλούδι που όμως κάποια στιγμή μαραίνεται. Με αυτό ήθελα να θίξω την αγωνία που έχει η γυναίκα και κάθε άνθρωπος της σημερινής κοινωνίας να μείνει για πάντα νέος, παρακάμπτοντας τον θάνατο. Δίπλα στο κύριο σχέδιο, ωστόσο, βλέπουμε ένα μπουμπούκι, το οποίο συμβολίζει τη γυναίκα που δίνει πάλι ζωή στον νέο άνθρωπο και γίνεται αυτός ο κύκλος που ονομάζεται Ζωή». Ο SimpleG γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Ασχολείται με το γκράφιτι και τη street art από το 2009. Ζωγραφίζει κυρίως με σπρέι. Αυτήν τη στιγμή σπουδάζει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.

απ ό τ η μα ρ ι α π α π π α

Ένα εντυπωσιακό έργο του SimpleG στον σταθμό Λαρίσης.

23.11.17 – lifo

15

ΜΟΔΑ

Τ

ο όνομά του έχει συνδεθεί με τις μαρινιέρες, τα σούπερ-μόντελ των ’90s, την αναγέννηση του οίκου Hermès, τα κοστούμια σε ταινίες του Αλμοδόβαρ, του Λικ Μπεσόν και του Ζαν Πιερ Ζενέ, αλλά και με την Ελλάδα, την οποία υπεραγαπά και επισκέπτεται ανελλιπώς εδώ και χρόνια. Το κωνικό σουτιέν που σχεδίασε το 1990 για το Blonde Ambition Tour της Μαντόνα είναι ένα από τα εμβληματικά δημιουργήματα της μόδας των τελευταίων δεκαετιών, υπεύθυνο για την εκτόξευση της καριέρας του. Ευρισκόμενος σε συνεχή επαφή με τα ελληνικά δρώμενα, ο Jean-Paul Gaultier επέλεξε πριν από μερικούς μήνες να εκθέσει στο Μουσείο Μπενάκη μία δημιουργία του, το μοντέλο «Παρίσι-Αθήνα» από τη συλλογή του «Αφιέρωμα στην Ελλάδα» (Άνοιξη-Καλοκαίρι 2006), δίπλα στις ενδυμασίες που αποτέλεσαν την πηγή έμπνευσής του. Σε συνέχεια αυτής της συνεργασίας, το αθηναϊκό μουσείο προχωρά για πρώτη φορά στη διοργάνωση μιας βραδιάς ασυνήθιστης για τον μέχρι τώρα τρόπο λειτουργίας του. Κάνει αφιέρωμα στο έργο του κορυφαίου Γάλλου σχεδιαστή με επίδειξη μόδας και επίσημο δείπνο υπέρ των σκοπών του μουσείου. Την Τρίτη 28 Νοεμβρίου ο Gaultier θα παρουσιάσει τις δημιουργίες του με αναφορές στην Ελλάδα και τον πολιτισμό της και το Μουσείο Μπενάκη θα ανοίξει για πρώτη φορά στη ιστορία του τις πόρτες του σε μια τέτοια εκδήλωση προς τιμήν του πρωτοποριακού μόδιστρου. Δημιουργίες του όπως η Αφροδίτη και η Σαπφώ, φουστανέλες, παραδοσιακές φορεσιές και άλλες χαρακτηριστικές εκδοχές της ελληνικότητας στο έργο του θα παρελάσουν μαζί για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μέσα στις αίθουσες του ιστορικού νεοκλασικού κτιρίου, σε ένα μοναδικό ντεφιλέ, οργανωμένο με την καλλιτεχνική υπογραφή του ίδιου του δημιουργού. Με αφορμή αυτή την ξεχωριστή βραδιά είχαμε μια σύντομη κουβέντα με τον ιδιοφυή φιλέλληνα.

— Τι ήθελες να γίνεις όταν ήσουν μικρός; Όταν ήμουν γύρω στα εννιά, είδα στην τηλεόραση την πρεμιέρα των Folies Bergère, με τους χορευτές, ντυμένους με διχτυωτά και φτερά, να κατεβαίνουν απ’ το ταβάνι και εντυπωσιάστηκα τόσο ώστε την επόμενη μέρα τούς ζωγράφισα στο σχολείο. Η δασκάλα μου νευρίασε τόσο πολύ, που κόλλησε τη ζωγραφιά στην πλάτη μου με μια πινέζα (κάτι πολύ πανκ) και με περιέφερε σε όλες τις τάξεις για να με δουν. Αυτή η εμπειρία όμως είχε το αντίθετο αποτέλεσμα απ’ αυτό που περίμενε. Τα άλλα αγόρια ως τότε δεν με ήθελαν, επειδή δεν ήμουν καλός στα αθλήματα, αλλά ξαφνικά άρχισαν να μου χαμογελούν και να ζητούν να τους ζωγραφίσω κάτι. Τότε ανακάλυψα ότι μπορούσα να αγαπηθώ μέσα από τη δουλειά μου. Τώρα, μετά από 40 και πλέον χρόνια στη μόδα, επιστρέφω στην πρώτη μου αγάπη και θα παρουσιάσω τον Οκτώβριο του 2018 τη δική μου ανασκόπηση, το Fashion Freak Show, στα Folies Bergère.

— Ποια ήταν η σχέση σου με τη μόδα όταν ήσουν παιδί; Πες μου για το αρκουδάκι με το σουτιέν! Ήθελα να έχω μια κούκλα, αλλά αυτό δεν άρεσε στους γονείς μου, που τελικά μου έδωσαν ένα αρκουδάκι. Το έντυνα και το έβαζα να παίζει στις καταστάσεις που ζούσα. Του έκανα εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς επειδή φανταζόμουν ότι ήμουν ο καθηγητής Barnard (σ.σ. ο Νοτιοαφρικανός Christiaan Barnard ήταν ο χειρουργός που πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση καρδιάς από άνθρωπο σε άνθρωπο), αλλά είχα επικεντρώσει περισσότερο στην κοιλιά του, αφού στο πάνω μέρος του σώματός του φορούσε σουτιέν με κώνους. Χρησιμοποιούσα την πούδρα και το ρουζ της γιαγιάς μου για να τον βάφω. Στον γάμο της βασίλισσας Φαβιόλας του Βελγίου τού έφτιαξα ένα πέπλο. Μετά, καθώς μεγάλωνα, ανακάλυψα τα περιοδικά μόδας, που ήταν σχολείο για μένα. Δεν πήγα ποτέ σε σχολή μόδας, είμαι αυτοδίδακτος.

— Αφού έγινες σχεδιαστής, πότε κατάλαβες ότι θα γινόσουν σταρ; Είχες πάντα εμπιστοσύνη στη δουλειά σου; Ήθελα να κάνω αυτό που αγαπώ. Δεν ήθελα να γίνω σταρ. Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μόδα,

16 lifo – 23.11.17

ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΝΤΛΟΥΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ Ο ΓΑΛΛΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΣ. ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ

πολύ λίγοι άνθρωποι ήξεραν τους σχεδιαστές, αλλά μαζί με κάποιους, όπως ο Thierry Mugler και ο Claude Montana, υπήρξαμε μια γενιά που είχε προβολή στα μέσα. Όλο και περισσότερος κόσμος άρχισε να παρακολουθεί τα shows, μετά ήρθαν τα σούπερ-μόντελ και γενικά παρατηρήθηκε μια έκρηξη ενδιαφέροντος για τη μόδα και οτιδήποτε σχετικό με αυτήν. Εγώ, ωστόσο, συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπώ.

— Έχεις δημιουργήσει πολλά looks. Ποιο είναι το αγαπημένο σου και γιατί; Είναι σαν να πρέπει να διαλέξω ένα από τα παιδιά μου. Δύσκολο να ξεχωρίσω ένα. Τα αγαπώ όλα εξίσου.

— Τι σε εμπνέει συνήθως όταν δημιουργείς; Τα πάντα μπορούν να με εμπνεύσουν: ταινίες, θέατρο, τηλεόραση, βιβλία, ταξίδια, ακόμα και κάτι που είδα στον δρόμο.

— Τα σούπερ-μόντελ των ’90s έκαναν πρόσφατα μεγάλο comeback. Ποια ήταν η αγαπημένη σου τότε και γιατί; Έχω δουλέψει με πολλά σούπερ-μόντελ, με μοντέλα μη επαγγελματίες, έχω κάνει και πολλά castings στον δρόμο – πάντα κοιτάω την προσωπικότητα πριν από την εμφάνιση. Έχω δουλέψει με τις περισσότερες από αυτές κι έχω καλές αναμνήσεις απ’ όλες τους.

— Τα ρούχα που σχεδίασες για τη Mαντόνα εκτίθενται σε μουσείο, όπως άλλωστε πολλές από τις δημιουργίες σου. Ναι, αλλά, όπως σου είπα, η πλάκα είναι πως το πρώτο μου κωνικό σουτιέν το έκανα στα έξι μου για το αρκουδάκι μου, τον Νάνα, οπότε αυτός το είχε πριν από τη Mαντόνα! Η ιστορία με τα σουτιέν και τους κορσέδες ξεκίνησε όταν άρχισα να βλέπω τις φίλες μου στα τέλη του ’70 και τις αρχές του ’80 να φοράνε σουτιέν και να τα δείχνουν. Ενώ οι μητέρες τους ήταν φεμινίστριες και τα έκαιγαν, αυτές ήθελαν να είναι ελκυστικές με τον δικό τους τρόπο. Έκανα το πρώτο φόρεμα-κορσέ το 1982 και η συνέχεια είναι γνωστή.

— Πώς προέκυψε η ιδιαίτερη σχέση που έχεις με την Ελλάδα; Ήρθα για πρώτη φορά στη Μύκονο το 1978, όταν το «Staying Alive» από το Πυρετός το σαββατόβραδο έπαιζε παντού. Ήταν ωραίες εποχές, ήμουν νέος, ήταν η εποχή της ελευθερίας και την ερωτεύτηκα τη χώρα σας. Είναι γεμάτη φως και χρώματα. Δεν υπάρχει πουθενά λευκό και γαλάζιο σαν αυτό των Κυκλάδων. Έρχομαι κάθε χρόνο, εδώ και 40 χρόνια.

— Μπορείς να μας περιγράψεις την «ελληνική κολεξιόν» που θα δούμε στην Αθήνα; Το Μουσείο Μπενάκη είναι ένα από τα πιο όμορφα στον κόσμο. Όταν το ανακάλυψα για πρώτη φορά, εμπνεύστηκα μια ολόκληρη σειρά υψηλής ραπτικής. Είναι τιμή μου να παρουσιάσω τις δημιουργίες μου σε έναν τέτοιο χώρο. Θα δείξω διαφορετικά looks από διαφορετικές κολεξιόν που στο μυαλό μου συνδέονται με την Ελλάδα. Θα είναι ένα εντελώς καινούργιο δημιούργημα.

— Πιθανώς μελέτησες πολλούς τύπους ελληνικών ενδυμάτων. Βρήκες κάποιο ιδιαίτερα ενδιαφέρον; Τη φουστανέλα φυσικά. Πώς να μην εντυπωσιαστώ από μια φούστα φτιαγμένη για άντρες; Έχει και τόσο σημαντική ιστορία, τη φορούσαν στην Ελληνική Επανάσταση.

— Ξοδεύεις πολύ χρόνο για να αποφασίσεις τι θα φορέσεις; Περνάω πολύ χρόνο σκεπτόμενος πώς θα ντύσω τους άλλους, αλλά εγώ ντύνομαι απλά, με τζιν, t-shirts, ναυτικά μπλουζάκια, πουλόβερ, ένα μαύρο τζάκετ.

— Τι περιλαμβάνει μια τυπική μέρα της ζωής σου; Μου αρέσει να παίρνω πρωινό στο κρεβάτι και να βλέπω τις πρωινές εκπομπές στην τηλεόραση ή την επανάληψη του «Quotidien» από το προηγούμενο βράδυ. Μαθαίνω έτσι όλες τις ειδήσεις και ενημερώνομαι για τα καινούργια έργα στο θέατρο ή τις ταινίες. Μετά πάω στο στούντιο για τις πρόβες και τα ραντεβού. Τελευταία δουλεύω το Fashion Freak Show που, όπως προείπα, θα ξεκινήσει τον Οκτώβριο του 2018 στα Folies Bergère. Συνήθως τρώω μεσημεριανό στο γραφείο, ή με την ομάδα μου ή με κάποιον δημοσιογράφο. Τα απογεύματα μου αρέσει να πηγαίνω σινεμά. Ακόμα βλέπω ταινίες. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτή την εμπειρία.

ΦΩΤΟ: PETER LINDBERGH

Τέσσερις δημιουργίες που θα δουν στο ντεφιλέ όσοι τυχεροί παραστούν. (φωτό: P. Stable)

23.11.17 – lifo

17

q Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη. Ο μπαμπάς μου διατηρούσε ένα εμπορικό κατάστημα σχετικά κοντά στην πλατεία Ταξίμ. Τα παιδικά μου χρόνια εκεί ήταν κλειστά: σπίτι - Ζωγράφειο - εκκλησία - οικογενειακό κατάστημα. Η μειονότητα δεν ερχόταν εύκολα σε επαφή με τους γείτονες. Η συνοικία μας ήταν πολυπολιτισμική, γεμάτη Aρμένιους, Eβραίους, Τούρκους, Κούρδους. Το αίσθημα φόβου κυριαρχούσε, διότι το γεγονός των διωγμών ήταν συχνό και πολύ κοντινό χρονικά. Στο πίσω μέρος του μυαλού σου σκεφτόσουν πάντα ότι κάτι θα συνέβαινε. Μέσα στα σπίτια τα γλέντια και τις χαρές των κοινωνικών συναναστροφών δεν μπορούσε τίποτα να τα εμποδίσει, ούτε να τα κατευνάσει. Αλλά στον δρόμο υπήρχαν πινακίδες που έγραφαν «Πατριώτη, μίλα τουρκικά», άρα το να μιλάς ελεύθερα ελληνικά ήταν σχεδόν απαγορευτικό. Αυτή η συστολή είναι που αποκαλώ φόβο. Ο αυτοέλεγχος στην έκφραση είναι κάτι με το οποίο μεγάλωσα. Σήμερα καταλαβαίνω πως ο φόβος δεν ήταν μόνο δικός μας αλλά κυρίως των Τούρκων απέναντι στις μειονότητες.

q Όταν αποφασίσαμε πως δεν μας σήκωνε άλλο ο τόπος, φύγαμε σταδιακά από την Πόλη. Ήμουν 13 ετών όταν έφτασα στην Αθήνα. Το πρώτο μας σπίτι ήταν στα Πατήσια. Ο μπαμπάς κατάφερε να ανοίξει το κρεοπωλείο του στην Αχαρνών μετά από αρκετά χρόνια. Εγώ, όμως, ξετρελάθηκα από την πρώτη στιγμή με το φως, την αίσθηση ότι μπορούσα να μιλάω ελεύθερα, με το ότι έβγαινα έξω να περπατήσω και να παίξω ανενόχλητος. Ένα πράγμα μόνο δεν μπορούσα να χωνέψω: ότι δεν φτιάχνατε το προφιτερόλ με αυτήν τη ζεστή σοκολάτα που είχα μάθει στο ζαχαροπλαστείο του Κωνσταντινουπολίτη φίλου μου Αλέξη.

q Το καταφύγιό μου παραμένει το σπίτι μου. Είναι σκληρό να μη θέλεις να επιστρέφεις στην εστία σου. Πρέπει κανείς να βρίσκει το θάρρος να απεμπλέκεται από ψυχοφθόρες καταστάσεις που γεννούν ασθένειες και τον απομακρύνουν από κάτι τόσο ζωτικό όσο το σπίτι του. Στον δημόσιο αθηναϊκό χώρο με γοητεύει πάντα μια βόλτα στην Καλλιδρομίου, μια στάση στον Εθνικό Κήπο και ενίοτε το καφέ του Νομισματικού Μουσείου.

q Δεν μπορώ να πω ότι η Αθήνα μου αρέσει. Δεν είναι ωραία πόλη, αν και θα μπορούσε να είναι συγκλονιστική. Τόσο συμπυκνωμένη Ιστορία σε λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα, με διαστρωματώσεις κι επιδράσεις πολιτισμών, πολύ δύσκολα εντοπίζει κανείς στον κόσμο. Παρά τα όσα λέγονται, οι άνθρωποι δεν αγαπούν το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Δικαίως, λοιπόν, και οι πολιτικοί κάνουν τη δουλειά τους: τους ψηφίσαμε για να μένουν άπραγοι. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς γιατί μια πόλη ζέχνει μόλις 50 μέτρα από το δημαρχιακό της μέγαρο. Δεν επιθυμούμε αλλαγές. Θέλουμε αυτό το κράμα μεσανατολικής πόλης: να ανεβαίνουμε στον Λυκαβηττό και να βλέπουμε αυτό τον κάμπο των κεραιών.

q Στους ανθρώπους εκτιμώ την ευγένεια. Είναι ένα χαμένο αυτονόητο. Ό,τι διδάχτηκα ως στοιχείο πολιτισμού και καλής ανατροφής σήμερα αποτελεί πολυτέλεια. Δεν νοιάζεται κανείς να βελτιωθεί λίγο. Δεν επιθυμεί να ξεφύγει από τον μέσο όρο. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι επανάσταση το να είσαι αγενής. Εγώ το θεωρώ δείγμα συντηρητισμού.

q Η μεγαλύτερη πολυτέλεια που κέρδισα από τη δουλειά μου είναι τα ταξίδια και ο δωρεάν χρόνος. Δεν μου στερεί χρόνο η καταξίωση, γιατί έχω συνειδητοποιήσει ότι ο ελεύθερος χρόνος είναι η πραγματική ζωή. Ξέρετε, μου αρκούσε να είμαι σε ένα καλό θέατρο και να αμείβομαι ικανοποιητικά. Δεν έψαχνα ποτέ το παραπάνω, δεν θέλησα να γίνω πλούσιος, άρα δεν γέμισα το πρόγραμμά μου με χιλιάδες δουλειές που θα μου χάριζαν αμοιβές, αλλά θα μου στερούσαν ανάσες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου αρέσουν τα χρήματα ή η καλοπέραση, δεν θα θυσιαστώ όμως κιόλας για να τα αποκτήσω. Άλλωστε, μεγάλωσα με την εγκράτεια και το άγχος των συναλλαγών. Οι δικοί μου ήταν άνθρωποι του μεροκάματου που ζούσαν με την είσπραξη της ημέρας. Η οικονομική επισφάλεια ήταν διαρκώς παρούσα. Ευτυχώς, ήταν σχεδόν αδύνατο μετά από αυτή την ανατροφή να πάρω διακοποδάνειο. Πολλές φορές σκέφτομαι πως το γεγονός ότι υπήρξα ολιγαρκής με γλίτωσε από τη λαίλαπα της κρίσης. Η ζημιά της ύφεσης αυτή είναι: μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα συνειδητοποίησε ότι έκανε πράγματα που δεν μπορούσε να κάνει.

q Στην Αγριόπαπια που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Τάρλοου στο θέατρο Πορεία υποδύομαι τον Βέρλε, έναν πλούσιο έμπορο ξυλείας ο οποίος έκανε με τον συνέταιρό του, τον Έγκνταλ, μια απάτη σε δασικές εκτάσεις, αλλά τελικά κατάφερε να γλιτώσει τη φυλακή. Ταυτόχρονα, επειδή τον πίεζε πολύ η γυναίκα του, είχε διάφορες περιπέτειες με υπηρέτριες, μία εκ των οποίων έμεινε έγκυος. Φρόντισε, λοιπόν, να την παντρέψει με τον γιο του συνεταίρου του. Είναι μια κλασική περίπτωση τύπου που κοιτάζει το συμφέρον του, την ύπαρξή του. Η κοινωνία μας είναι γεμάτη από Βέρλε.

q Απορούμε ακόμα που υπάρχει εγωισμός; Που υπάρχει βία και κακία; Κατά το παρελθόν ο άνθρωπος έχει βάλει χιλιάδες συνανθρώπους του στον φούρνο κι ακόμα απορούμε; Σήμερα, που επιστρέφουμε στα πιο κτηνώδη ένστικτά μας; Η κοινωνία της Αγριόπαπιας δεν έχει αρχές και αξίες. Βασικό ζήτημα του Ίψεν είναι αν πρέπει κανείς να λέει τελικά την αλήθεια. Στο έργο αποδεικνύεται ότι η αναζήτηση της αλήθειας έχει καταστροφικές συνέπειες. Έχει πάντα σημασία πώς θα πεις κάτι και κυρίως αν κάποιος επιθυμεί να βρίσκεται σε πλάνη. Η ελληνική κοινωνία, για παράδειγμα, όχι μόνο επιθυμεί αλλά επιλέγει συνειδητά την πλάνη και κατευθύνεται προς τα εκεί. Αυτό είναι το βαθύτατα πολιτικά επικίνδυνο. Ο πλανήτης πια συντηρητικοποιείται και ο φανατισμός βρίσκει έρεισμα.

q Στις συνεντεύξεις δεν περνάω καλά. Δεν ξέρω πώς σας είπα τόσα πράγματα. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί μπορεί κάποιος να ενδιαφέρεται για τη ζωή μου. Εγώ δεν ρωτάω τον θεατή ποια είναι η προσωπική του ιστορία. Άλλωστε ένας ηθοποιός μιλάει ερήμην του για την ύπαρξή του με τις ερμηνείες του. Ένα καλό, γυμνασμένο μάτι καταλαβαίνει. Το θέατρο είναι η απόλυτη ψυχική έκθεση, αλλά όχι χώρος για ψυχανάλυση. Φράσεις του τύπου «στη σκηνή ψυχαναλύομαι» μου φαίνονται κωμικές. Οι άνθρωποι που έχουν κάτσει στο ντιβάνι ξέρουν πόσο σοβαρή κι επώδυνη δουλειά είναι αυτή για να την ξεπετάς με τέτοια τσιτάτα. Να, αυτή είναι μια συμβουλή που δίνω στους μαθητές μου: «Να μη λέτε ανοησίες κι ευκολίες στις συνεντεύξεις».

ΙNFO

Ο Θέμης Πάνου συμμετέχει στην Αγριόπαπια του Ερρίκου Ίψεν που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου στο θέατρο Πορεία (Τρικόρφων 3-5 και 3ης Σεπτεμβρίου 69, τηλ. 210 8210991).

18 lifo – 23.11.17

ΗΘΟΠΟΙΌΣ. ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ, ΖΕΙ ΣΤΑ ΕΞΆΡΧΕΙΑ.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

απο τη ματουλα κουστενη. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

γάλα. Η ζωή του ηθοποιού είναι ένας δρόμος με διαρκή διλήμματα. Πρέπει να κάνω τις επιλογές εκείνες που θα μου επιτρέψουν να βιοπορίζομαι 365 μέρες τον χρόνο. Συνεπώς, απ’ όσα μου προτείνονται, τα πρώτα που ξεσκαρτάρω είναι αυτά που δεν έχουν χρήματα. Στις 4-5 προτάσεις που απομένουν στη συνέχεια αρχίζω να σκέφτομαι βάσει καλλιτεχνικών κριτηρίων και προσωπικού ρίσκου. Με τα χρόνια μαθαίνεις τους ανθρώπους και το ποιόν τους, τη συμπεριφορά τους, αν κρατούν τον λόγο τους. Πληρώνεις για να μάθεις. Όρισα έγκαιρα τον χώρο μέσα στον οποίο θα πορευόμουν και τήρησα τα στάνταρντ που έβαλα στον εαυτό μου. Δεν έκανα διαφήμιση τις λίγες φορές που μου πρότειναν, δεν δέχτηκα τα πρόσκαιρα χρήματα. Είναι σημαντικό να είναι κανείς ευχαριστημένος με τα λίγα.

ΘΕΜΗΣ ΠΑΝΟΥ

q Σήμερα θέλω να είμαι ξεκάθαρος: εγώ ζω από αυτήν τη δουλειά. Άρα τα περιθώρια επιλογής δεν είναι πολύ με-

23.11.17 – lifo

19

ò

Roma 5 Design

NAL O S R E P ER SHOPP

Oι αυστριακές κουβέρτες Steiner 1888 διατίθενται στην Αθήνα και είναι η ιδανική λύση για τον χειμώνα.

Roma 5 Design, Ρώμα 8, Κολωνάκι

Μερικές ελληνικές εταιρείες εξειδικεύονται στα προϊόντα για κατοικίδια

î

Converse

Να τρώει η μάνα και του (σκυλο)παιδιού της να μη δίνει

Μoβ γυναικείο φούτερ με print.

Τα μπισκοτάκια Κyon κάνουν θραύση για τη νοστιμιά τους που τρελαίνει σκύλους και ανθρώπους. Είναι τραγανά και βγαίνουν σε γεύσεις όπως ψητό μπέικον, γραβιέρα Τήνου και θυμάρι ή προσούτο Ευρυτανίας, κουρκουμάς και ρίγανη, και μπανάνα, κανέλα και θυμαρίσιο μέλι ή φιστικοβούτυρο, μαύρη μελάσα και λιναρόσπορος. Όλα είναι 100% χειροποίητα και με φρέσκα, ποιοτικά υλικά. Αποκλείεται να καταφέρεις να φας μόνο ένα. www.kyonnaturaldogfood.com/

COLLECTIVE (multi brand): Λ. Βουλιαγμένης 96, Γλυφάδα, 210 9639384 / Λ. Τατοΐου 102, Ν. Ερυθραία, 210 8070933

Δωράκια-έκπληξη! Επιλέγουν να προτείνουν οτιδήποτε φυσικό, χειροποίητο και οικολογικό, όπως ένα ωραίο φυσικό παιχνίδι για σκύλους από γιούτα που φτιάχνεται στη χώρα μας ή ο δίσκος ξυσίματος που είναι συναρμολογούμενος στο χέρι και αποτελεί την τέλεια λύση για εντατικό ξύσιμο νυχιών της γάτας. Δυσεύρετα, οικολογικά, χειροποίητα και ντιζαϊνάτα παιχνίδια, λιχουδιές και αξεσουάρ μπαίνουν μέσα στα κουτιά-έκπληξη για σκύλους ή για γάτες και έρχονται στην πόρτα σου κάθε δύο μήνες, φτάνει να γίνεις συνδρομητής. www.pawbox.gr

Zoumboulakis Galleries

Ντελίβερι φαγητού για σκύλους Το κόστος του μαγειρευτού φαγητού για σκύλους που ετοιμάζουν καθημερινά η Ηλέκτρα Παπά και η Μαντώ Μουρμουράκη είναι ελάχιστα υψηλότερο από μια τροφή του εμπορίου που θεωρείται καλή. Οι δυο τους φτιάχνουν ολοκληρωμένη διατροφή με τις συμβουλές κτηνιάτρου, χρησιμοποιώντας υλικά που είναι κατάλληλα και για ανθρώπους, κλινικά διαιτολόγια για σκυλάκια που νοσούν ή που έχουν στειρωθεί, διανύουν περίοδο εγκυμοσύνης ή έχουν κάποιες χρόνιες παθήσεις. www.peteat.gr

Παιδικό κάθισμα σε σχήμα πουλιού. www.zoumboulakis.gr

î ó

Swatch

ΤheGOODLIFO

Τα νέα ρολόγια της Swatch με νέα σχέδια και χρώματα, αλλά πάντα με την ίδια υψηλή ποιότητα, είναι ήδη στις βιτρίνες. www.swatch.com

Σετ περιποίησης για το μπάνιο

OPENING

ΤΟ ΚΑΤΆΣΤΗΜΑ NIKE ΣΤΗ ΓΛΥΦΆΔΑ ΑΝΑΝΕΏΘΗΚΕ

Το κατάστημα Nike στη Γλυφάδα, που αποτελεί και το πρώτο κατάστημα Nike που άνοιξε στην Ελλάδα, δεν σταματά ποτέ να ανανεώνεται, παρουσιάζοντας τις πιο σύγχρονες αθλητικές προτάσεις. Σε έναν χώρο που εκτείνεται σε περισσότερα από 1.000 τ.μ. φιλοξενούνται όλες οι ανανεωμένες συλλογές Nike για τον άνδρα και τη γυναίκα, ενώ σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο οι Young Athletes μπορούν πλέον να βρουν τα αθλητικά είδη που θα τους βοηθήσουν να πετύχουν κορυφαίες επιδόσεις.

20 lifo – 23.11.17

Η εταιρεία χειροποίητων φυσικών σαπουνιών Τhe olive sense έχει λανσάρει μια σειρά με προϊόντα μόνο για σκύλους που περιλαμβάνει υγρό χειροποίητο σαπούνι αλλά και χειροποίητο σαπούνι σε μπάρα με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και μείγμα πολύτιμων ελαίων. Είναι ιδανικό για το μπάνιο του σκύλου, μια και είναι ειδικά σχεδιασμένο με ph προσαρμοσμένο στις ανάγκες του σκύλου. Προσφέρει βαθύ καθαρισμό, ενυδάτωση, αντιπαρασιτική προστασία. Είναι 100% φυτικό προϊόν, το οποίο δεν περιέχει κανέναν χημικό παράγοντα. www.theolivesense.com/collections/ pet/products/no-2

ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ

kειμενο μεροπη κοκκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

ΛΟΎΛΑ ΛΕΒΈΝΤΗ Σχεδιάστρια

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ

Λούλα, πες μου τι υπάρχει πάνω στο μεταξωτό μαντίλι σου. Φαίνεται να συμβαίνουν πολλά πράγματα εκεί πέρα. Πρόκειται για ένα μαντίλι που μιλά για την αγάπη. Για μια πρακτικά αδύνατη αγάπη, που όμως είναι ισχυρή. Αντλεί την έμπνευσή του από έναν αιγυπτιακό μύθο που θέλει τη θεά του Ουρανού να ερωτεύεται τον θεό της Γης. Ο έρωτας είναι αμοιβαίος, παρά την απόσταση που τους χωρίζει. Όταν βραδιάζει, το χρώμα της νύχτας βοηθά να μοιάζουν ένα η γη και ο ουρανός, άρα να εκμηδενίζεται η μεταξύ τους απόσταση. Αυτή η αλλαγή στον «φωτισμό» ενισχύει την ψευδαίσθηση της ομοιομορφίας και της ένωσης των δύο ερωτευμένων. Δίπλα σε όλα αυτά υπάρχει κι ένα κορίτσι, η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, η αιγυπτιακή εκδοχή της και η ιδιαίτερη διαδρομή της στο κέντρο της γης. Αυτή ακριβώς η διαδρομήαπόσταση που διανύει η Αλίκη ήταν και ο πρώτος συνδετικός κρίκος για την ένταξή της στην αιγυπτιακή ιστορία αγάπης. Το γεγονός πως και η Αλίκη, προσπαθώντας να βρει τον εαυτό της –είναι ένα είδος αγάπης το να βρεις τον εαυτό σου, τη δική σου διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο τι είναι πραγματικό και τι φανταστικό–, περπατά στον «ουρανό» –μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά στο συγκεκριμένο μαντίλι–, ενώ βρίσκει τον εαυτό της στο κέντρο της γης και της ύπαρξής της. Κατά συνέπεια, έχει μια ιδιαίτερη σχέση συμβολικά και πραγματιστικά με τη γη και τον ουρανό του αιγυπτιακού μύθου. Προσπαθεί κι εκείνη να γεφυρώσει συμβολικά το δικό της χάσμα, όπως και οι δύο ερωτευμένοι. Τι φοράς σήμερα; To κοστούμι είναι Mango, τα παπούτσια Castaner και το φουλάρι «Α totem für Elita»!

Η Λούλα Λεβέντη είναι φωτογράφος, σχεδιάστρια και εικαστικός. atotemfurelita.com

23.11.17 – lifo

21

KET H MARA RC RESE

παρουσίαση της πρώτης έκθεσης βιώσιμης ανάπτυξης της lidl ελλάς

Μπλακ Φράιντεϊ. Είχες και στο χωριό σου; Με επίκεντρο τον Έλληνα καταναλωτή και πηγή έμπνευσης τον νεοφερμένο θεσμό του Black Friday, o Κωτσόβολος δημιουργεί τη νέα χιουμοριστική καμπάνια που μας εξηγεί πώς και από πότε είχαμε στην Ελλάδα... Μπλακ Φράιντεϊ. Πρωταγωνιστής ένας παππούς που θυμάται την πρώτη φορά που στο χωριό του ακούστηκε το «Μαύρη Παρασκευή» και αφορούσε τον «Μαύρο» τον Παρασκευά και τις εκπτώσεις που έβαλε στο μπακάλικό του. Η Κωτσόβολος, με κύριο στόχο μια μοναδική καταναλωτική εμπειρία, εξασφαλίζει τη δυνατότητα ευέλικτου τρόπου πληρωμής όλων των αγορών μέσω του προγράμματος «Πλάνο Δόσεων» και των «Ταμείων Express», επιτρέποντας στον καταναλωτή να μη στερηθεί καμία προσφορά κατά τη διάρκεια της Μπλακ Φράιντεϊ που πλέον η Κωτσόβολος φέρνει και στο χωριό του!

LanguageCert: Νέα εποχή στην πιστοποίηση ξένων γλωσσών

ΤheGOODLIFO

Με αιχμή την τεχνολογία αλλά και το πλεονέκτημα της βαριάς βρετανικής κληρονομιάς, ο παγκόσμιας εμβέλειας όμιλος πιστοποιήσεων PeopleCert παρουσίασε τη νέα, βρετανικής προέλευσης πιστοποίηση γλωσσομάθειας LanguageCert International ESOL (αγγλικά για μη αγγλόφωνους). Mετά την Αγγλία, την Ουαλία και τη Νέα Ζηλανδία, η PeopleCert φέρνει στην Ελλάδα τις πιστοποιήσεις αγγλομάθειας LanguageCert, οι οποίες, μέσα στους επόμενους 18 μήνες, θα έχουν παρουσία σε 150 χώρες παγκοσμίως. Για τη διεξαγωγή των εξετάσεων LanguageCert χρησιμοποιούνται προηγμένες, καινοτόμες και ευέλικτες τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί από τον Όμιλο PeopleCert και θα έχουν εφαρμογή στο άμεσο μέλλον σε υπολογιστές, κινητά και τάμπλετ.

To πρώτο adidas Originals Store είναι γεγονός Tο μυστικό του Αthens is Original αποκαλύφθηκε με το opening του πρώτου adidas Originals Store. Το βράδυ της Παρασκευής 10 Νοεμβρίου ένα brass band ξεκίνησε από το Μοναστηράκι με προορισμό τον αριθμό 5 της οδού Αθηναΐδος προκειμένου να δώσει το σήμα για την έναρξη του τεράστιου πάρτι που στήθηκε μέσα και έξω από το εντυπωσιακό διώροφο όπου θα στεγάζονται πια οι συλλογές adidas Originals και τα συλλεκτικά items που μέχρι σήμερα τα έβρισκε κανείς μόνο στο εξωτερικό.

Η πρώτη Έκθεση Βιώσιμης Ανάπτυξης της Lidl Ελλάς για τα οικονομικά έτη 2015 και 2016 παρουσιάστηκε την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου σε εκπροσώπους των μέσων. Η έκθεση στοχεύει στη συνολική παρουσίαση της εταιρείας, αποτυπώνοντας την αξία που δημιουργεί για την αγορά, τους εργαζομένους, τους προμηθευτές, την ευρύτερη κοινωνία και το φυσικό περιβάλλον. Οι άνθρωποι της Lidl θεωρούν ιδιαίτερα σημαντική τη σύνδεση των δραστηριοτήτων τους με ευρύτερα θέματα βιώσιμης ανάπτυξης σε εταιρικό, κλαδικό, τοπικό και εθνικό επίπεδο και για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούν ως σημείο αναφοράς της λογοδοσίας και στρατηγικής τους τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ.

Ο Tommy Hilfiger λανσάρει την ανδρική Ski Capsule συλλογή του Η TommyXRossignol capsule συλλογή λανσαρίστηκε παγκοσμίως τον Νοέμβριο του 2017 με 4 εμβληματικά ski looks που συνδυάζουν τα signature χρώματα του brand στα εξειδικευμένα ρούχα για σκι στο βουνό με το τρισδιάστατο λογότυπο με τον κόκορα που φτιάχνει η Rossignol. Η συλλογή είναι σχεδιασμένη με αυστηρά πρωτοποριακά και σύγχρονα στοιχεία που αγκαλιάζουν το twist του Tommy Hilfiger και περιλαμβάνει winter sports ανδρικά ενδύματα με 3 padded ski jackets, 2 ελαφρύτερα σακάκια, 5 ζακέτες και 2 ζευγάρια παντελόνια του σκι.

Νέα σειρά smartphone Huawei Mate 10 series: Huawei Mate 10 Pro & Huawei Mate 10 lite Την πρώτη τους επαφή με τα Huawei Mate 10 Pro και Mate 10 lite επί ελληνικού εδάφους είχαν τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Οι δύο συσκευές εντυπωσίασαν τους δημοσιογράφους τόσο με το εκλεπτυσμένο design τους όσο και με τις εντυπωσιακές δυνατότητές τους. Το Huawei Mate 10 lite κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά από τις 9/11, ενώ η διάθεση του Huawei Mate 10 Pro έχει ξεκινήσει από τις 20/11.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

24

ΒΙΒΛΙΟ

ΘΕΑΤΡΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

40 βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν.

Κριτική για τη Λυσσασμένη Γάτα από τη Λουίζα Αρκουμανέα.

10 ιδιαίτερα μαγαζιά στην Αθήνα!

σελιδα

29

σελιδα

σελιδα

28

39

ΣΙΝΕΜΑ Καζαντζάκης Ο Γιάννης Σμαραγδής αναλαμβάνει να φέρει στη μεγάλη οθόνη τη ζωή του συγγραφέα του Ζορμπά με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο σελιδα

26

ΧΟΡΟΣ Τιτάνες

Έχοντας ήδη ταξιδέψει σε είκοσι διεθνή φεστιβάλ με το Relic, η ομάδα του Ευριπίδη Λασκαρίδη παρουσιάζει τη νέα της παράσταση, τους Τιτάνες, μετά το Φεστιβάλ Αθηνών, τη Βαρκελώνη, το Τορίνο, το Άμστερνταμ, και πριν από την παρουσίασή της στο Théâtre de la Ville του Παρισιού. ä 23-25/11, Μέγαρο Μουσικής (υποσκήνιο Β’ Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη), Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Χίλτον, 21:00, εισ.: 14-20 ευρώ 23.11.17 – lifo

23

ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ένα πορτρέτο-παράσταση μιας ηθοποιού-τραγουδίστριας, με μεγάλες δεξιοτεχνικές απαιτήσεις. Το έργο έχει ασυνήθιστη μορφή, με τραγούδι, ομιλία και κείμενο να εναλλάσσονται σε πολύ γρήγορο ρυθμό. ä 2425/11, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Μικρή Σκηνή), λεωφ. Συγγρού 107-109, 21:00, εισ.: 5-12 ευρώ

5. ΠΑΡΤΙ

EVENTS

Strap-on Unicorns: Too Bootylicious For Ya

Top

7

Οι Strap-on Unicorns επιστρέφουν στο Second Skin Club μαζί με τις αγαπημένες τους drag queens Zackie Oh, ΔούΚISSα και Vanessa Cardui. Στις μουσικές επιλογές οι Rrose Sélavy και Irini Karaoglou με electronica, synth pop, electro porn, uptempo, techno, trash, rap rave και R&B. Special guests: Lena Kouvela, Reiko Psema. ä 24/11, Second Skin, Δαμοκλέους 8, 23:00, είσοδος ελεύθερη

DANCE

Πέερ Γκυντ Nutty Wombat release party

1. ΘΕΑΤΡΟ Δαιμονισμένοι

Για πρώτη φορά η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση καλεί έναν ξένο σκηνοθέτη να εργαστεί με Έλληνες ηθοποιούς. Ο Κονσταντίν Μπογκομόλοφ που αποθεώθηκε το 2016 για τους Καραμάζοφ του επανέρχεται με Ντοστογιέφσκι και οι χίλιες σελίδες των Δαιμονισμένων ζωντανεύουν με φόντο την Ελλάδα του σήμερα. Ο Ρώσος σκηνοθέτης μάς μεταφέρει στο σκοτεινό σύμπαν του Σταβρόγκιν, του Βερχοβένσκι και των υπόλοιπων αντιηρώων του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι με ένα έργο πολυφωνικό και οριακό, εξομολογητικό και συνάμα σαρκαστικό. ä 22/11-10/12, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Κεντρική Σκηνή), λεωφ. Συγγρού 107109, 20:00, εισ.: 5-40 ευρώ

κατς, τα κόμικς, τη γοτθική αισθητική του Χάλοουιν κ.ά. Στην καινούργια του έκθεση θα παρουσιάσει ένα σύνολο από κεραμικά γλυπτά, σχέδια και μονοτυπίες. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 23 Νοεμβρίου, στις 20:00, παρουσία του καλλιτέχνη. ä 23/11/17-4/1/18, Bernier Eliades, Επταχάλκου 11, Θησείο. Ωράριο λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 10:3018:30, Σάβ. 12:00-16:00

4. ΜΟΥΣΙΚΗ Γιώργος Απέργης, Tourbillons

24 lifo – 23.11.17

Kreon & Bengoa Μετά από αρκετά χρόνια απουσίας από τα αθηναϊκά dancefloors, ο Bengoa και ο Kreon μοιράζονται το booth του Spinster.

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει το αριστούργημα του Ερρίκου Ίψεν Πέερ Γκυντ σε νέα μετάφραση Γιώργου Δεπάστα, σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, με τον ίδιο στον ομώνυμο ρόλο και έναν θίασο εξαιρετικών ηθοποιών σε μια παράσταση που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία. Ο Πέερ Γκυντ γράφτηκε το 1867 κατά τη διάρκεια της παραμονής του Ίψεν στην Ιταλία και είναι εμπνευσμένος και διαποτισμένος από τα λαϊκά νορβηγικά παραμύθια. ä 23/11/17-4/2/18, Εθνικό Θέατρο - Κεντρική Σκηνή, Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, Ομόνοια, Τετ.-Κυρ.

20:00, εισ.: 5-22 ευρώ

7. ΜΟΥΣΙΚΗ Κeep Shelly in Athens

Oι ομάδες Steam Athens, S S F R, ATH KIDS και Black Athena ενώνουν την εμπειρία με ένα από τα καλύτερα ηχοσυστήματα της πόλης.

Το τελευταίο ever Velvet Room στον ιδιαίτερο χώρο του ξενοδοχείου Μπάγκειον έρχεται αυτό το Σάββατο με live από τρεις μπάντες που ξεχωρίζουν για τον δυναμισμό και την ενέργεια των εμφανίσεών τους. Στη σκηνή θα βρεθούν οι Chickn, οι Θεσσαλονικείς Chinese Basement και οι Maladie με garage/punk ήχο και DIY αισθητική. Τα live θα ακολουθήσει DJ set από την A’bleiz Meursault. ä 25/11, Μπάγκειον, πλατεία Ομονοίας 18, 21:30, εισ.: 3 ευρώ

NOEM.

24/11, Boiler, Βλαχάβα 9, 22:30

Who Run it: 2311

2. ΜΟΥΣΙΚΗ

23/11, Steam Athens, Ευρυμέδοντος 3, Αθήνα, 23:00, εισ.: 5 ευρώ

Amelie Lens To Vault 88 καλεί στα decks του six d.o.g.s την DJ-φαινόμενο από το Βέλγιο Amelie Lens.

3. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Cameron Jamie Έντονα επηρεασμένος από τη λαϊκή κουλτούρα της Δυτικής Ακτής, με καταγωγή από τα προάστια του Λος Άντζελες, ο Cameron Jamie αντλεί τα αγαπημένα του θέματα από τη λαϊκή κουλτούρα: τη μουσική ροκ, το

H Κύπρια μουσικός Spivak και η Nutty Wombat Records παρουσιάζουν την 8η κυκλοφορία της εταιρείας σε συλλεκτική κασέτα. Μαζί της οι SB-9, Ice_ Eyes και Bonebrokk.

25/11, Spinster, Ικτίνου 3, Ομόνοια, 22:00

Velvet Room Closing Party: Chickn/ Chinese Basement/ Maladie

23-29

6. ΘΕΑΤΡΟ

Ο Γιώργος Απέργης που δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια σε ένα καλλιτεχνικό φάσμα στα όρια μουσικής και θεάτρου συνθέτει και σκηνοθετεί το Tourbillons (Στροφοδίνες), μια ιστορία για τη μοναξιά. Πρόκειται για

24/11, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 00:00, εισ.: 15-20 ευρώ

Ο RΠЯ και η Jessica Bell, εμπνεόμενοι από τους ρυθμούς της καθημερινότητας στις πόλεις και τον χρόνο που περνάει, συνεχίζουν να φτιάχνουν εθιστική downtempo ηλεκτρονική μουσική. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ, τρία ΕPs και τρία 7ιντσα singles. Στο ενεργητικό τους έχουν τέσσερις headline περιοδείες στη Βόρεια Αμερική και δύο στην Ευρώπη, ενώ έχουν εμφανιστεί σε μερικά από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, όπως το Coachella, το Fun Fun Fun Festival στο Όστιν του Τέξας και το Great Escape Festival στο Μπράιτον. ä 25/11, Κέντρο Πολιτισμού - Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», Ευριπίδου & Δοϊράνης, 21:00, είσοδος ελεύθερη

23.11.17 – lifo

25

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

Good Time

p

Κακό

LUCKY Σκηνοθεσία: Τζον Κάρολ Λιντς Πρωταγωνιστούν: Χάρι Ντιν Στάντον, Ντέιβιντ Λιντς, Ρον Λίβινγκστον Ένας 90χρονος άθεος νιώθει ότι πλησιάζει το τέλος και ξεκινά ένα ταξίδι προσωπικής αναζήτησης, συναντώντας εκκεντρικούς χαρακτήρες που κατοικούν στη μικρή πόλη του.

Σκηνοθεσία: Μπεν Σάφντι, Τζος Σάφντι Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Πάτινσον, Μπεν Σάφντι

Οι αδελφοί Σάφντι βουτάνε απνευστί στον κίνδυνο μιας Νέας Υόρκης που μοιάζει με τους κινηματογραφικούς δρόμους του Λιούμετ και του Φρίντκιν, τον κόκκο στην εικόνα και την ιδρωμένη αίσθηση του υποκόσμου που γνωρίσαμε από το σινεμά του νέου κύματος των ’70s και που, υποτίθεται, σιγυρίστηκε και σουλουπώθηκε για τα καλά από τον Ρούντι Τζουλιάνι και την παρέα του. Με πρωταγωνιστές δύο αδέλφια ελληνικής καταγωγής, τον μικροαπατεώνα Κονσταντάιν «Κόνι» Νίκας και τον αδελφό του Νικ, ο οποίος πάσχει από αδιευκρίνιστη νοητική υστέρηση, το Good Time, σε παραγωγή των Πάρη Κασιδόκωστα-Λάτση και Τέρυ Ντούγκας, δεν παραπέμπει μόνο στην ειρωνεία του τίτλου, αφού η νυχτερινή τους οδύσσεια δεν έχει τίποτα το αξιοθαύμαστο, αλλά και στην ελάφρυνση της ποινής (do the time, που λένε στη στενή). Το αγχωτικό νουάρ, η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία των Μπεν και Τζος Σάφντι που ανδρώθηκαν στην κινηματογραφική κολεκτίβα Red Bucket Films, παρακολουθεί στενά και σφιχτά μια ληστεία, τη φιλότιμη προσπάθεια του Κόνι να βγάλει τον αδελφό του από τη νοσοκομειακή μονάδα παρακολούθησης, μετά τον πανικό και την αποτυχία τους (τρομερός ο Ρόμπερτ Πάτινσον και ο ένας εκ των σκηνοθετών, ο Μπεν, στους αντίστοιχους ρόλους), αλλά και μια δεύτερη ληστεία, μικρότερη, ακόμα πιο αγωνιώδη όμως και επίφοβη, με έναν άσχετο, επίσης μικροεγκληματία να προστίθεται στο κόλπο. Χωρίς να μιλά-

26 lifo – 23.11.17

νε ευθέως για το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο κινούνται οι underdog (αντι)ήρωες, ανεξάρτητα από την ευρύτητα των ρόλων τους, ούτε και για τα τραυματικά βιώματα που διαμόρφωσαν το πλαίσιο της ζωής τους, οι δύο σκηνοθέτες αποσπούν ζουμερές λεπτομέρειες από τον καθένα με αφτιασίδωτη, κασσαβετική αμεσότητα. Ειδικά στη σκηνή όπου ο Κόνι κάνει στάση στο σπίτι μιας τυχαίας, μαύρης γυναίκας και επιστρατεύει τα απομεινάρια της αντοχής και της πονηριάς του για να πείσει τη 16χρονη (εξαιρετική η Τάλια Γουέμπστερ), αρκετά περπατημένη, κι ας μην της φαίνεται, εγγονή της να τον βοηθήσει και να κρατάει τσίλιες όσο εκείνος μπαίνει σε ένα «σημαδεμένο» λούνα παρκ λέει πολλά για την ταυτότητα και κυρίως τη θέση που διεκδικούν οι καταφρονεμένοι διαφορετικών ταχυτήτων, μόνο με οπτική αφήγηση και τον απολύτως απαραίτητο διάλογο. Μεταξύ των χαμένων από χέρι, ειλικρίνεια… Το Good Time επισημοποιεί την οριστική απομάκρυνση του Ρόμπερτ Πάτινσον από το σύμπαν των αισθηματικών βαμπίρ του Twilight σε ένα αξέχαστο πορτρέτο γκρίζου και συνεχώς καταδιωκόμενου που φαίνεται παγιδευμένος σε ένα ντόμινο κακών αποφάσεων, αλλά διατηρεί τη συνείδησή του και διακρίνει το λιγότερο κακό από το ολοσχερώς επικίνδυνο.

VILLAGE MALL 1 - ODEON STARCITY 3,5 - ΑΕΛΛΩ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,3 - ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΝΟΙΞΗ 2 - ΕΛΛΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1,2 - ΝΑΝΑ 2,6 - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 1

Κινηματογράφος

Μετά από μια αποτυχημένη ληστεία, ένας από τους κακοποιούς προσπαθεί το ίδιο βράδυ να απελευθερώσει τον αδερφό του.

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Είναι αδύνατο να διαχωρίσεις το Lucky από τον πρωταγωνιστή του, τον Χάρι Ντιν Στάντον, έναν από τους σπουδαιότερους καρατερίστες ηθοποιούς των τελευταίων 50 χρόνων, που πέθανε πρόσφατα στα 91 του. Το σενάριο φαίνεται να έχει χτιστεί πάνω του, καθώς ο ήρωάς του, ένας στριφνός και άθεος 90χρονος που έζησε από κοντά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και φαίνεται να αναμένει υπομονετικά τον θάνατο κάνοντας κάθε μέρα τα ίδια πράγματα, καταλαβαίνει πως η μεγάλη του αναμέτρηση είναι πιο κοντά από ποτέ και εξομολογείται στους φίλους του και σ’ εμάς ένα είδος απομνημονευμάτων με σαφή διάθεση μετάνοιας. Μέσα από αυτό το πνευματικό ταξίδι που τον αντικρούει, μια που αποκαλύπτει την ψυχή του, αν και ο ίδιος δεν πιστεύει σε αυτήν, ο επίσης καρατερίστας ηθοποιός Τζον Κάρολ Λιντς φαίνεται να τιμά το υπόδειγμα αυτής της κατηγορίας ηθοποιών, αφήνοντας τη μορφή και τα λόγια του σε πρώτο πλάνο ως ένα ευλαβικό ευχαριστώ για όλα όσα πέρασαν από τη ζωή του (μεταξύ τους και ο Ντέιβιντ Λιντς που κρατά έναν μικρό ρόλο), μια πράξη που δεν συνιστά απαραίτητα ένα μεγάλο φιλμ αλλά σίγουρα μια γλυκιά χειρονομία. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 4 - ΑΙΓΛΗ 1,2 - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 ΔΑΝΑΟΣ 1,2 - ΔΙΑΝΑ - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΜΑΡΟΟΥΜΠΟΟΥΝ Marrowbone Σκηνοθεσία: Σέρτζιο Σάντσεζ Πρωταγωνιστούν: Τζ. Μακέι, Άνια Τέιλορ Τζόι Τέσσερα αδέρφια έχουν καταφέρει να φτιάξουν μια ασφαλή καθημερινότητα μετά τον θάνατο της μητέρας τους. Σιγά-σιγά όμως πείθονται ότι στο σπίτι τους κατοικεί ένα διαβολικό πνεύμα και προσπαθούν να το καταστρέψουν.

Αν και εκτυλίσσεται στην Αμερική του 1969, το Μυστικό των Μάροουμποουν γυρίστηκε στην Ισπανία, από τον Σέρτζιο Σάντσεζ, στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, με αγγλόφωνο καστ και την καλλιτεχνική στάμπα των παραγωγών του Ορφανοτροφείου αδρά διακριτική στο μεταφυσικό πνεύμα και την εικαστική στόφα της ταινίας. Όταν τα τέσσερα αδέλφια μετακομίζουν από την Αγγλία στο πατρικό της μητέρας τους μαζί της, κοντά σε μια αδιευκρίνιστη, νωχελικά ειδυλλιακή ακτή της ΒΑ Αμερικής, κάνουν μια νέα αρχή μακριά από τον βίαιο πατέρα και δίνουν όρκο να παραμείνουν ενωμένα σαν να είναι ένας άνθρωπος, ώσπου ένας άνδρας τούς απειλεί αμέσως μετά τον θάνατό της. Μπλεγμένο σε δύο χρόνους, το Μυστικό των Μάροουμποουν (αυτό είναι το επώνυμο που έχουν στην Αμερική, υιοθετώντας το πατρικό της μητέρας τους) αποκαλύπτεται σταδιακά και, όπως και στο Ορφανοτροφείο, περιέχει μια σημαντική ανατροπή και καθορίζεται από μια «φαντασματική» λογική: ο μικρός αδελφός φοβάται να πλησιάσει τους καλυμμένους καθρέφτες,

η αδελφή του, που τον προστατεύει, ταΐζει ένα ρακούν που κρύβεται στο πατάρι ώσπου την ακουμπάει ένα μυστηριώδες χέρι, ο μεσαίος βράζει από θυμό και προσπαθεί να πείσει τον μεγάλο, που έχει αυτοχριστεί προστάτης τους, να επέμβει, να αναλάβει δράση, σαν να εμποδίζεται συνεχώς ένα απωθημένο άμυνας που δεν έγινε τη σωστή στιγμή. Με μια αφαίρεση στον πλοκή που άλλοτε γοητεύει και άλλοτε χάσκει, ειδικά μετά το twist, το Μυστικό των Μάροουμποουν δεν φορτσάρει αρκετά, αν και χτίζει σωστή ατμόσφαιρα, με εξαιρετική φωτογραφία και σκηνογραφία, και προσπαθεί να τηρήσει τους κανόνες ενός είδους που έχουν λανσάρει με γούστο και επιτυχία ισπανόφωνοι κινηματογραφιστές, αλλά μέχρι στιγμής μόνο ο Μπαγιόνα και ο Ντελ Τόρο έχουν πραγματικά απογειώσει. ΑΕΛΛΩ 3 - WEST CITY 3 - NANA 1 - ODEON STARCITY 2 ODEON ESCAPE 7

ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ Σκηνοθεσία: Γιάννης Σμαραγδής Πρωταγωνιστούν: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Μαρίνα Καλογήρου, Νίκος Καρδώνης, Θοδωρής Αθερίδης, Στάθης Ψάλτης Μια ιστορία αγάπης, πίστης και δύναμης ενός συγγραφέα που μπόρεσε να ξεπεράσει τις αντιξοότητες και να κρατήσει το έργο του αιώνιο.

Κάθε φορά που ο Γιάννης Σμαραγδής κινηματο-βιογραφεί εμβληματικούς Έλληνες, προς τιμήν του, προσαρμόζει το ύφος του στο έργο και την προσωπικότητά τους. Για τον Καβάφη προτίμησε την αφαίρεση. Για τον Γκρέκο επέλεξε έναν πιο δυναμικό καμβά, με αντιθέσεις και ένταση, πολλά πρόσωπα και λυρισμό. Τώρα, στον Καζαντζάκη του, πιάνει το

νήμα από την αρχή, την παιδική ηλικία, τη στάμπα του περήφανου και βίαιου Κρητικού πατέρα, για να φτάσει στις τελευταίες στιγμές, στο κρεβάτι του νοσοκομείου στο Φράιμπουργκ, αν και η διαδρομή της ταινίας κάθε άλλο παρά γραμμική είναι. Οι καλύτερες σκηνές της φιλόδοξης σε εύρος και βάθος ταινίας του Σμαραγδή είναι εκείνες όπου η περιγραφή των γεγονότων υποχωρεί στο έργο, όπως η σεκάνς της παραλίας με τον Ζορμπά, όπου θαρρείς πως ο χρόνος έχει σταματήσει σε μια ηλιόλουστη κάψουλα, ευδιάκριτα ελληνική, άλλοτε ρωμαλέα και αισιόδοξη κι άλλοτε γλυκόπικρη, δηλωτική της κρίσιμης καμπής του συγγραφέα προς την άρση των αυτοπεριορισμών που τόσα χρόνια κρατούσαν τον οίστρο του φυλακισμένο στις αμφιβολίες. Γενικότερα, την ταινία διατρέχει η αυξομείωση της δημιουργικότητας του Νίκου Καζαντζάκη, η αέναη ανάγκη του να αντιπαραβάλλει τη δική του περπατησιά και τα προσωπικά του βιώματα στις δυνάμεις της φύσης και όσα δεν γνώριζε, τα μεταφυσικά και τα ουράνια. Ανάλογη πάλη δίνει και ο Σμαραγδής. Και δεν αναφέρομαι στο εύρος της παραγωγής αλλά στη μάχη με το «θηρίο» του όγκου πληροφοριών, θεμάτων, ανθρώπων και έργου που έχει στα χέρια του και φαίνεται καθαρά πως κατέχει με το μυαλό του και αγαπά με την καρδιά του. Κάποιες στιγμές το καταφέρνει και υψώνει το δικό του παράστημα με σεβασμό στον πρωτεϊκό δημιουργό της Αναφοράς στον Γκρέκο, όπου βασίστηκε και η ταινία. Αλλού του ξεφεύγει η ισορροπία, κυρίως όταν η φιλοσοφία του συγγραφέα περιορίζεται σε μια καλοπροαίρετη παράθεση της θυμοσοφίας του και στριμώχνεται μέσα σε μια βιογραφία που πρέπει να προχωρήσει από τη μια εποχή στην επόμενη, παρότι η μουσική διήγηση του πάντα αποτελεσματικού Μίνωα Μάτσα βοηθάει την αφήγηση. Στα συν, το επιτελείο των ηθοποιών. Ο Παπασπηλιόπουλος βγάζει τον χαρακτήρα ακόμα και στις σιωπηλές του σκηνές, δείγμα μιας βαθύτερης υποκριτικής αντίληψης για τον

ήρωα, και η Καλογήρου λειτουργεί δραματικά και ευεργετικά. Ο Αθερίδης φέρνει την απαραίτητη λαϊκή φρεσκάδα στον Ζορμπά του, ο Ψάλτης στον τελευταίο του ρόλο μάς θυμίζει τι μπορούσε να κάνει, ενώ ο δύσκολος, δύστροπος χαρακτήρας του Άγγελου Σικελιανού υποστηρίζεται εξαιρετικά από τον Καρδώνη, ο οποίος αποδίδει εξίσου την αφόρητα εγωκεντρική και την εγκάρδια πλευρά του λυρικού ποιητή.

VILLAGE RENTI 2,10,11,15 - VILLAGE MALL 3,10,13 VILLAGE PAGRATI 3,5 - VILLAGE FALIRO 1,5,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 5 - ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 2,3 - ODEON ESCAPE 1,2,7 - ODEON OPERA 1 - ODEON STARCITY 1,3,6,8 - ABANA - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1,2 ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - WEST CITY 1,2 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 2,3,4,6 - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΑΛΙΚΗ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΖΕΑ - ΦΟΙΒΟΣ

Η ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ Ostatnia Rodzina Σκηνοθεσία: Γιαν Ματουζίνσκι Πρωταγωνιστούν: Αντρζέι Σεβερίν, Νταβίντ Ογκρόντνικ Η οδύσσεια των Μπεκσίνσκι ξεδιπλώνεται μέσα από πίνακες, εμπειρίες στα πρόθυρα του θανάτου και χορευτική μουσική.

Η ζωή του Πολωνού ζωγράφου Ζντζίσλαβ Μπεκσίνσκι, γνωστού για τα σουρεαλιστικά του έργα που παρέπεμπαν πάντα σε εφιαλτικά σκηνικά, παρουσιάζεται με έναν εντελώς ανορθόδοξο τρόπο. Η καλλιτεχνική δημιουργία αφαιρείται από το περιεχόμενο και αυτό που βλέπουμε είναι ένα ημερολόγιο οικογενειακών στιγμών με πρωταγωνιστές 4 άτομα στριμωγμένα σε ένα μικρό διαμέρισμα, έχοντας απέναντί τους τον γιο του ζωγράφου, που όταν δεν προσπαθεί να αυτοκτονήσει, ψάχνει διεξόδους στην electropop. Τολ-

μηρό εγχείρημα, στεγνό όμως από ιδέες που θα το στήριζαν καλύτερα, που προσπαθεί να δείξει την ασφυξία του οικογενειακού περιβάλλοντος αλλά και την ανία του κοινωνικού περίγυρου ως βασικούς πυλώνες της έμπνευσης του δυσνόητου έργου ενός φιλήσυχου ατόμου. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΑΒΟΡΑ - ΑΤΤΑΛΟΣ

ΧΩΡΊΣ ΔΙΈΞΟΔO Collide Σκηνοθεσία: Ίραν Κρίβι Πρωταγωνιστούν: Ν. Χουλτ, Φελίσιτι Τζόουνς Όταν η Τζούλιετ ανακαλύπτει ότι πάσχει από μια θανατηφόρα ασθένεια, ο Κέισι αποφασίζει να ληστέψει έναν Γερμανό γκάνγκστερ προκειμένου να πληρώσει τη θεραπεία της.

Χορταστικό για όποιον ενδιαφέρεται αποκλειστικά για εκρήξεις και καραμπόλες, αλλά σχεδόν αφόρητο για οποιονδήποτε άλλον, το σπιντάτο φιλμ του Βρετανού Κρίβι έχει ανεξήγητα ικανό καστ για τη συνολική αξία του, την οποία προσπαθεί να συρρικνώσει σε κάθε ευκαιρία το απίθανο σενάριο που το συνοδεύει. Ο Κρίβι ενδιαφέρεται αποκλειστικά για φρενήρη ρυθμό, μοιάζει να στήνει τις κάμερές του τυχαία, καταγράφοντας ό,τι μπορεί να κάνει θόρυβο, και κυρίως ταλαιπωρεί όσο μπορεί τους Χόπκινς και Κίνγκσλεϊ, με τον πρώτο να υποδύεται έναν σοφιστικέ, σκιώδη εγκέφαλο κυκλώματος ναρκωτικών που ουρλιάζει άνευ λόγου και τον δεύτερο, έναν κωμικό, καμένο, αεικίνητο μικροεγκληματία. Θα μπορούσε να ιδωθεί και ως ένοχη απόλαυση. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 16 - VILLAGE MALL 1 - ODEON STARCITY 4

23.11.17 – lifo

27

Στον οριακό κόσμο των ηρώων του Τενεσί Ουίλιαμς

©HABAKIS STAVROS

ΛΥΣΣΑΣΜΈΝΗ ΓΆΤΑ

Κριτική για την παράσταση που ανέβασε στο Θέατρο Θησείον ο Νίκορέστης Χανιωτάκης.

απο τη λουίζα αρκουμανέα

Θέατρο

Υ

28 lifo – 23.11.17

πάρχουν πολλοί τρόποι να δραπετεύσεις από την πραγματικότητα: Οι ήρωες του Ουίλιαμς επιλέγουν τον κόσμο της φαντασίας και της ψευδαίσθησης. Στην Αμερική της δεκαετίας του ’50, όταν η διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητας καθίσταται ζήτημα υψίστης προτεραιότητας, όταν οτιδήποτε εναλλακτικό θεωρείται αυτομάτως απειλή προς τον παραδοσιακό τρόπο ζωής,όταν οι κομμουνιστές και οι ομοφυλόφιλοι μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίους τράγους και συλλαμβάνονται, ενώ το κράτος καλεί τους πολίτες να καταδώσουν φίλους και συνεργάτες, οι ήρωες του Ουίλιαμς φτιάχνουν τους δικούς τους γυάλινους κόσμους προκειμένου να επιβιώσουν, να βρουν ένα ασφαλές μέρος για να ανασάνουν ελεύθερα. Ο Μπρικ, ένας από τους κεντρικούς ήρωες της Λυσσασμένης Γάτας, προσπαθεί κι αυτός να ξεφύγει από τα φαντάσματά του, την ενοχή που αισθάνεται για την αυτοκτονία του επιστήθιου φίλου του Σκίπερ, μουδιάζει τον πόνο του στο αλκοόλ, αρνείται την αλήθεια της επιθυμίας του, οδηγείται σε ψυχική και σωματική αναπηρία. Λαχταρά να νικήσει τον χρόνο. Να σταματήσει τη φθορά, να εμποδίσει την ενηλικίωση, να μείνει καρφωμένος στο παρελθόν, όταν όλα λειτουργούσαν υπέρ του και το μέλλον φάνταζε υπέρλαμπρο. Όταν ο Μπρικ Πόλιτ ήταν αστέρας του ποδοσφαίρου, οι φίλαθλοι παραληρούσαν, και ο Σκίπερ στεκόταν γεμάτος λατρεία στο πλευρό του. Όταν οι δύο νεαροί μπορούσαν ανέμελα να υποκρίνονται ότι δεν υπάρχει ερωτική διάσταση στη σχέση τους. Είναι αδιαμφισβήτητα σαγηνευτικοί οι ήρωες του Τενεσί Ουίλιαμς: τυλιγμένοι με τη ρομαντική αύρα του ηττημένου, ευάλωτοι φορείς ξεθωριασμένης δόξας, έτοιμοι να θρυμματιστούν ανά πάσα στιγμή, χαράσσουν τη μελαγχολική πορεία τους στο περιθώριο μιας κοινωνίας που τους αντιμετωπίζει χωρίς συμπόνια, θεωρώντας τους ακατανόητους, φαντασμένους, αποτυχημένους, «ανώμαλους».

Είτε σκηνοθετούν την πραγματικότητα, φορώντας τα «κατάλληλα» ρούχα και φτιάχνοντας ατμόσφαιρα που θα αναδείξει την ερμηνεία τους, είτε περιβάλλουν την ύπαρξή τους με ένα πέπλο μυστηρίου που προκαλεί αυτόματα όλους γύρω τους να θέλουν να το ανασηκώσουν, όπως ο Μπρικ, σε κάθε περίπτωση το θέατρο αποδεικνύεται για τους ήρωες αυτούς ο ισχυρότερος και αποτελεσματικότερος μηχανισμός άμυνας. Ακόμη και η Μάγκι, η σύζυγος του Μπρικ, που πατάει γερά στο παρόν και ούτε στιγμή δεν ονειρεύεται να επιστρέψει στο παρελθόν της φτώχειας και της εξάρτησης, ακόμη κι εκείνη έχει κάτι υπερβολικά δραματικό στη σύστασή της: τι πιο θεαματικό από μια λυσσασμένη γάτα; «Αλλά βέβαια, εγώ δεν έχω τη γοητεία του ηττημένου, εγώ έχω ακόμα κουράγιο ν’ αγωνίζομαι και είμαι αποφασισμένη να νικήσω… Αν και δεν ξέρω τι είδους νίκη μπορεί να πετύχει μια λυσσασμένη γάτα πάνω σε καυτή, τσίγκινη στέγη – μόνο να προσπαθήσει να κρατηθεί εκεί πάνω για όσο αντέχει…» λέει στον Μπρικ. Η Μάγκι δεν υποδύεται κανέναν ρόλο, χορεύει τον χορό της επιβίωσης όσο πιο παθιασμένα μπορεί. Όταν χρειαστεί, όμως, θα καταφύγει κι αυτή στο θέατρο: θα ανεβάσει την τέλεια παράσταση, προκειμένου να πείσει τα πεθερικά της ότι είναι έγκυος και συνεπώς δικαιούται να κληρονομήσει την περιουσία του Μπιγκ Ντάντι. Αυτή η αίσθηση που δημιουργούν οι εν λόγω ήρωες, ότι δηλαδή στερούνται «κανονικών» διαστάσεων, ότι είναι «μεγαλύτεροι» από τη ζωή, επειδή έχουν μετατρέψει το θέατρο σε modus vivendi, οδηγεί συχνά σε παρεξηγήσεις με θλιβερές συνέπειες. Η παράσταση που παρακολουθήσαμε έπασχε, μεταξύ άλλων, από αυτή την κακοφορμισμένη αντίληψη περί θεατρικότητας που αποτυπώνεται μέσα από ευκολίες και στερεότυπα, που θεωρεί πως ό,τι κάνει μεγάλες κινήσεις και πολύ θόρυβο αποκτά αυτομάτως «ζωντάνια» και «χαρακτήρα». Η προσπάθειά μας να εισέλθουμε στον κόσμο της Γάτας, να συνδεθούμε με το ζεύγος

TΕΝΕΣΊ OΥΊΛΙΑΜΣ

Λυσσασμένη γάτα Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης Πρωταγωνιστούν: Νικήτας Τσακίρογλου, Μαρία Κίτσου, Ορέστης Τζιόβας, Ελένη Κρίτα κ.ά. Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα Σκηνικά: Έλλη Λιδωρικιώτη

Θέατρο Θησείον Τουρναβίτου 7, Θησείο, 210 3255444 Τετ., Κυρ. 19:00, Παρ., Σάβ. 21:15

Μάγκι και Μπρικ που συζητούν στην κρεβατοκάμαρά τους, διακόπτεται διαρκώς από τσιριχτά επιφωνήματα, παλαμάκια και ευχές Happy Birthday –είναι τα γενέθλια του Μπιγκ Ντάντι–, καθώς παρακολουθούμε, σε παράλληλη δράση, την Μπιγκ Μάμα, τον πρεσβύτερο γιο Γκούπερ, τη γυναίκα του Μέι και τα ασυγκράτητα παιδάκια τους να χοροπηδούν και να κάνουν τρέλες. Ο σκηνοθέτης επιδιώκει, υποθέτω, να συλλάβει την γκροτέσκα συμπεριφορά της μικροαστικής οικογένειας προικοθήρων που συγκεντρώνονται γεμάτοι χαρωπή υποκρισία γύρω από τον ετοιμοθάνατο πατριάρχη (ο Μπιγκ Ντάντι έχει προχωρημένο καρκίνο). Πρώτον, όμως, το κάνει με τρόπο εντελώς περιγραφικό, στήνοντας μια συστάδα από ανούσιες καρικατούρες που δεν επιτυγχάνουν τίποτε περισσότερο από τον εκνευρισμό μας. Και, δεύτερον, η ομάδα αυτή και η ψεύτικη, εντελώς ακατέργαστη θεατρικότητά της δημιουργούν τόση φασαρία, ώστε κυριαρχούν απωθητικά στη συνείδηση του θεατή. Ως αποτέλεσμα, καταστρέφεται κάθε πιθανότητα επικοινωνίας του θεατή με την ουσία του έργου: κούφια σχήματα, απλουστεύσεις, εντάσεις και συγκρούσεις χωρίς υπόβαθρο, χωρίς αληθινή κατανόηση. Η Μαρία Κίτσου παρασύρεται από το γενικότερο κλίμα και επιδίδεται κι εκείνη σε υπερβολές, σε μια εξωτερικότητα που γεννάει σύννεφα καπνού και θολώνει την όρασή μας. Η Μάγκι διαθέτει τρομερά έντονη παρουσία και προσωπικότητα: αυτό όμως δεν σημαίνει ότι χρειάζεται κυριολεκτικά τόσο μεγάλες χειρονομίες για να επιβληθεί σκηνικά, χέρια που φεύγουν κατ’ επανάληψη προς όλες τις κατευθύνσεις ή στηρίζουν το κούτελο κ.ο.κ. Η ηθοποιός διαθέτει όλη την υποκριτική δεινότητα να συνενώσει την απελπισία, τον δυναμισμό και τη λαχτάρα για ζωή που αναβλύζουν από την ηρωίδα της: θα μπορούσε, με την κατάλληλη καθοδήγηση, να πλάσει μια εκρηκτική Μάγκι. Ως έχουν τα πράγματα, παρατηρούμε κυρίως μια διάχυση δυνάμεων, ένα μπερδεμένο ξόδεμα ενέργειας άνευ στόχου. Πιο συγκρατημένος, ο Ορέστης Τζιόβας ως Μπρικ διατηρεί χαμηλούς τόνους και μένει σ’ ένα σωστό μονοπάτι, μεταδίδοντας ως έναν βαθμό την παραίτηση αλλά όχι τη βαθύτερη ασφυξία του ήρωα: τις στιγμές δραματικής έντασης χάνεται κι αυτός, σκορπίζεται. Ο Ουίλιαμς αφήνει συνειδητά να πλανάται ένα μυστήριο γύρω από τον Μπρικ και έχει χαρακτηριστικά πει για τον ήρωά του πως είναι ένας «ομοφυλόφιλος ετεροφυλοφιλικά προσαρμοσμένος». Υποκύπτοντας στις πιέσεις του Ελία Καζάν, που σκηνοθέτησε το πρώτο ανέβασμα του έργου στο Μπρόντγουεϊ το 1955, ο συγγραφέας ξανάγραψε την τρίτη πράξη, παρουσιάζοντας το ζευγάρι να τα βρίσκει στο τέλος – αφήνοντας δηλαδή να εννοηθεί ότι η ζωτική ορμή και η αποφασιστικότητα της Μάγκι μπορεί να «θεραπεύσουν» τον Μπρικ από τις ομοφυλοφιλικές «τάσεις» του. Στην πορεία, μετά από χρόνια, η Λυσσασμένη Γάτα εκδόθηκε με την τρίτη πράξη όπως ακριβώς την είχε οραματιστεί ο Ουίλιαμς: το ζεύγος παγωμένο στο αδιέξοδό του, χωρίς προοπτική επιστροφής του Μπρικ στον ετεροφυλόφιλο γάμο του. Δύσκολο και σπαρακτικό, αλλά πόσο περισσότερο αληθινό… Είναι, λοιπόν, απορίας άξιο για ποιον λόγο, εν έτει 2017, ο σκηνοθέτης επέλεξε την «εμπορική» εκδοχή του έργου, κλείνοντας την παράσταση με έναν θερμό εναγκαλισμό των δύο πρωταγωνιστών που καθόλου βεβιασμένος δεν έμοιαζε. Τόση ατολμία; Πραγματικά κρίμα…

ΚΑΥΤΟ ΜΕΛΑΝΙ 40 καλά βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ

23.11.17 – lifo

29

KAYTO MEΛANI

3

1

2

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ

1919Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 110

Οι εκδόσεις Gale Research ζήτησαν την αυτοβιογραφία του Aντώνη Σαμαράκη για τη σειρά Βιογραφίες σύγχρονων συγγραφέων. Eκδόθηκε στις Hνωμένες Πολιτείες και στην Aγγλία το 1992, σε μετάφραση του καθηγητή της Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Nέας Oρλεάνης Άντριου Χόρτον και της Πέννυς Aποστολίδη. Tον Oκτώβριο του 1992 δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα «Eλευθεροτυπία».

5 4

1

2

ΧΟΥΑΝ ΜΑΡΣΕ

Καλλιγραφία των ονείρων Μτφρ.: Γεωργία Ζακοπούλου Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 480

Ο Ρίνγκο, ένας έφηβος, σκοτώνει τις ώρες του στο κρασοπουλειό της κυρίας Πακίτα, απογοητευμένος που η φτώχεια των γονιών του τον αναγκάζει να σταματήσει τα μαθήματα του πιάνου. Μέσα από τα μάτια του θα φωτιστεί η ζωή μιας γενιάς που έθρεψε τα όνειρά της στα συνοικιακά σινεμά και στους δρόμους μιας πόλης όπου το μέλλον έμοιαζε αδιανόητο.

3

GUSTAVE FLAUMBERT

Η γυναίκα του κόσμου Μτφρ.: Έφη Κορομηλά Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 263

Γκόθικ και ρομαντισμός, βρικόλακες, χοροί νεκρών, ψυχές που ανεβαίνουν στον ουρανό· έρωτες παθιασμένοι και καταδικασμένοι· συνομιλίες με τον Σατανά, τον Χάρο, τον Ιησού ή όλων αυτών με φτωχούς και βασιλιάδες και μεταξύ τους. Πρωταγωνιστής και στα πέντε νεανικά διηγήματα είναι ο θάνατος.

6

4

PAUL AUSTER

Tο βιβλίο των ψευδαισθήσεων Μτφρ.: Ιωάννα Ηλιάδη Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 408

7

8

Γραμμένο με καθηλωτική ένταση και ακρίβεια, το συγκλονιστικό αυτό μυθιστόρημα καταβυθίζει τον αναγνώστη σε ένα σύμπαν όπου το κωμικό και το τραγικό, η πραγματικότητα και η φαντασία, η βιαιότητα και η τρυφερότητα γίνονται ένα.

AGATHA CHRISTIE

Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές Μτφρ.: Τατιάνα Γαλάτουλα Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 64

10

30 lifo – 23.11.17

Τα Κάτοπτρα Εκδόσεις Στίξις Σελ. 82

Τα είκοσι τέσσερα Κάτοπτρα αντανακλούν τη στοχαστική ματιά του συγγραφέα σε πολλές εκφάνσεις της ζωής, π.χ. στην απώλεια, την προσφορά, την τέχνη, την ποίηση, τον έρωτα, τη φθορά, τον θάνατο, τον χρόνο, τη ματαιοδοξία, την ευτυχία. Μας ταξιδεύουν σε πρόσωπα, προσωπεία, σκιές, προκαταλήψεις και στερεότυπα, για να συνθέσουν τελικά έναν ύμνο στη ζωή.

7

CARLOS FUENTES

Ο Νίτσε στο μπαλκόνι Μτφρ.: Κρίτων Ηλιόπουλος Εκδόσεις Κλειδάριθμος Σελ.: 368

Ο Νίτσε στο μπαλκόνι, το τελευταίο μυθιστόρημα του Κάρλος Φουέντες, είναι η λογοτεχνική και φιλοσοφική παρακαταθήκη ενός από τους κορυφαίους συγγραφείς του καιρού μας.

8

JEFFREY ARCHER

Στο λυκόφως της ζωής Μτφρ.: Τίνα Μαθιουδάκη Εκδόσεις Bell Σελ.: 512

Το έβδομο και τελευταίο μέρος των «Χρονικών των Κλίφτον» αρχίζει με έναν πυροβολισμό και πολλά ερωτήματα. Ποιος πάτησε τη σκανδάλη; Γιατί; Ποιος θα ζήσει; Και ποιος θα πεθάνει; Στο Γουάιτχολ ο Τζάιλς Μπάρινγκτον έρχεται αντιμέτωπος με την αλήθεια για τη γυναίκα του, την Κάριν. Είναι κατάσκοπος ή απλώς ένα πιόνι σε ένα μεγαλύτερο, σκοτεινό παιχνίδι;

9

Τ. ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΗΣ, Γ. ΠΑΛΑΒΟΣ, Θ. ΠΕΤΡΟΥ

Γρα γρου Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.:96

Το εστιατόριο «Γρα-Γρου» ορίζει το πέρασμα από την Κεντρική στη Δυτική Μακεδονία. Κανένας δεν ξέρει πού οδηγεί. Ένα πρωί μια κοπέλα φτάνει στο «ΓραΓρου» με σκοπό να περάσει το γεφύρι. Καθώς διστάζει να το διασχίσει, γνωρίζεται με τους θαμώνες. Ενώ οι μήνες περνούν, πρέπει να πάρει την απόφασή της.

10

DAN BROWN

5

9

6

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ

Το «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα της Agatha Christie και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες. Το διάσημο αστυνομικό κυκλοφορεί τώρα σε graphic novel. Ο ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό καλείται να λύσει μία ακόμα συγκλονιστική ιστορία δολοφονίας.

Origin Μτφρ.: Χρήστος Καψάλης Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 672

Ο Dan Brown επιστρέφει με το πιο ευφάνταστο και ευφυές μυθιστόρημά του μέχρι σήμερα που τοποθετείται ολοκληρωτικά στην Ισπανία. Σύμφωνα με τον ίδιο είναι ένα μυθιστόρημα «που εξυμνεί τις πλούσιες παραδόσεις και την ιστορία της χώρας, ταυτόχρονα με τη γενναία και άσβεστη ελπίδα για το μέλλον». Κυκλοφορεί την 1η Δεκεμβρίου.

23.11.17 – lifo

31

KAYTO MEΛANI 11

ΓΙΩΡΓΟΣ Θ. ΜΑΥΡΟΓΟΡΔΑΤΟΣ

13

Μετά το 1922: Η παράταση του Διχασμού

14

Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 496

12

Το βιβλίο αυτό αποτελεί συνέχεια εκείνου με τον τίτλο «1915: Ο Εθνικός Διχασμός» και καλύπτει την περίοδο του Μεσοπολέμου, μέχρι το 1940. Διαψεύδει την εικόνα της στασιμότητας και την εντύπωση της «κυκλικότητας» που καλλιεργούνται σήμερα. Επίκαιρη είναι και η ανάδειξη των αδιεξόδων που συνεπάγεται στη δύση της η χαρισματική ηγεσία, μετά τα «θαύματα» που κατόρθωσε.

11

15

12

PETER HANDKE

Το άγχος του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι Μτφρ.: Αλέξανδρος Ίσαρης Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 177

Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1970, έγινε αμέσως best seller, έκανε τον Χάντκε γνωστό σε όλο τον κόσμο και ώθησε τον Βιμ Βέντερς να γυρίσει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία. Με την επιτυχία της κινηματογραφικής μεταφοράς του άρχισε η μακροχρόνια συνεργασία του Χάντκε με τον Βέντερς.

13

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΣ

Ψεύτικοι Δίδυμοι

16

Πύρινη Οργή Μτφρ.: Αντώνης Καλοκύρης Εκδόσεις Κλειδάριθμος Σελ.: 600

Πριν από έναν χρόνο, ο Άντι ήταν ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης, υποδειγματικός φιλόλογος στο Πανεπιστήμιο του Χάρισον. Τώρα είναι ένας κυνηγημένος άνθρωπος – και, το χειρότερο, το ίδιο κυνηγημένη είναι και η κόρη του η Τσάρλι. Ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του Stephen King, που μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο από τον Ντε Λαουρέντις.

17

GENA SHOWALTER

Φίλα με καυτά Εκδόσεις Silk Σελ.: 408

Είναι ο τρίτος και ο καλύτερος. Είναι ένας εκατομμυριούχος που προσπαθεί να φύγει απ’ όλα και απ’ όλους. Ένα κακό παιδί που θέλει να ξεχάσει το παρελθόν του και να απολαύσει την άστατη ζωή του. Μόνο που δεν υπολόγισε μια μικρή λεπτομέρεια…

18

ΑΚΗΣ ΠΕΤΡΕΤΖΙΚΗΣ

piece of cake

Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 224

Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 248

Ζεύγη και ερωτικά τρίγωνα. Ο προσδιορισμός της σεξουαλικής ταυτότητας. Ο φόβος και η ύβρις της ευτυχίας. Ο έρωτας ως έλλειψη, ο θάνατος ως εκπλήρωση. Μια πλοκή που οργανώνεται γύρω από την κίτρινη σκόνη που έρχεται από την Αφρική για να καταπιεί τα πρόσωπα, τα λόγια, τις χειρονομίες.

Ένα βιβλίο με 120 συναρπαστικές, πρωτότυπες, γλυκιές συνταγές για κέικ που δεν θα αφήσει κανέναν παραπονεμένο, όποιες κι αν είναι οι αγαπημένες του γεύσεις. Μια έκδοση που συγκεντρώνει τη δουλειά ετών και την επιθυμία του σεφ να μας προσφέρει πραγματικά το καλύτερο.

19

14

Χ.Α. ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ

Φτου και βγαίνω

Όσο πιο δυνατά με έδερνε, τόσο πιο δυνατά του τραγουδούσα

Μτφρ.: Σοφία Τάπα Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 464

Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 384

M.J. ARLIDGE 17

16

STEPHEN KING

Η φυλακή δεν ταιριάζει στην Έλεν Γκρέις. Προσπαθεί να ξεφύγει από το παρελθόν και από τον ίδιο της τον εαυτό· από οποιονδήποτε προσπάθησε ποτέ να την πλησιάσει. Όλη της τη ζωή, η μυστικοπαθής επιθεωρήτρια κρύβεται πίσω από το αστυνομικό σήμα, πίσω από τη φήμη της. Μέχρι τη στιγμή που βρίσκεται κρατούμενη μαζί με γυναίκες δολοφόνους που είχε συλλάβει.

Μέσα από κείµενα µικρότερα και µεγαλύτερα, επίκαιρα αλλά όχι επικαιρικά, που σκιαγραφούν όψεις της πραγµατικότητας ή απογειώνονται προς τη µυθοπλασία, µε θρύψαλα, αναµµένα κάρβουνα και βότσαλα, ο Χρήστος Χωµενίδης αποπειράται µία πρώτη αυτοβιογραφία. Όχι δική του. Όλων µας.

20

VIRGINIA WOOLF 18

15

JULES BARBEY D’ AUREVILLY

Η κόκκινη κουρτίνα

19

Μτφρ.: Ελένη Γ. Γύζη Εκδόσεις Στίξις Σελίδες: 88

20

32 lifo – 23.11.17

Η «Κόκκινη Κουρτίνα», δίκην αυλαίας θεάτρου, σηκώνεται από τον αφηγητή και αποκαλύπτει τα δραματικά γεγονότα στα οποία υπήρξε συμπρωταγωνιστής πριν από τριάντα χρόνια. Η κεντρική ηρωίδα είναι μία από τις πιο σκοτεινές και μοιραίες γυναίκες της λογοτεχνίας. Η δεκαοκτάχρονη, αινιγματική, καταραμένη, σιωπηλή ηρωίδα Αλμπέρτ, σε ένα λαλίστατο μυθιστόρημα.

Ορλάντο Μτφρ.: Αργυρώ Μαντόγλου Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 517

Το βιβλίο, εκτός από τη νέα μετάφραση του «Ορλάντο», προσφέρει πλήθος πληροφορίες για τη συγγραφέα και το μυθιστόρημά της. Περιλαμβάνει επίσης τις φωτογραφίες –μεταξύ άλλων και της αγαπημένης της Βίτα– που είχε επιλέξει η Γουλφ για την έκδοση του 1928 με τις λεζάντες που είχε γράψει η ίδια.

23.11.17 – lifo

33

KAYTO MEΛANI 26

JEAN ECHENOZ 23

21

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ

Στον ίσκιο του Βασιλιά Εκδόσεις Κλειδάριθμος Σελ.: 256

24 22

21

25

Μια ανθολογία διηγημάτων πάνω στην παράδοση του Στίβεν Κινγκ που γράφτηκαν ειδικά γι’ αυτή την έκδοση από καταξιωμένους Έλληνες συγγραφείς. Ένα βιβλίο-έκπληξη, αφιερωμένο στον πιστό αναγνώστη του αδιαφιλονίκητου Βασιλιά του Τρόμου, αλλά και σε όποιον αγαπά και παρακολουθεί τη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία. Την έκδοση έχει επιμεληθεί ο Κ. Αθανασιάδης.

Ειδική απεσταλμένη Mτφρ.: Αχιλλέας Κυριακίδης Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.: 312

Ένα σπαρταριστό μυθιστόρημα κατασκοπίας, ένα κοκτέιλ με μία δόση Νikita, μία Pink Panther και μία John Le Carré, έργο ενός από τους σπουδαιότερους σύγχρονους πεζογράφους. Απολαυστικά παράξενο και απρόβλεπτο, γεμάτο αναπάντεχες ανατροπές και συμπτώσεις, ένα μυθιστόρημα με ωραία αφήγηση κι ένα χιούμορ που δεν σ’ αφήνει να δεις τα πράγματα ορθολογικά!

27

ΚΑΖΟΥΟ ΙΣΙΓΚΟΥΡΟ

22

MO HAYDER

Tο δέρμα Μτφρ.: Βαγγέλης Γιαννίσης Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 472

Μια εύκολη υπόθεση αυτοκτονίας κλείνει για όλους εκτός από τον επιθεωρητή Τζακ Κάφερι. Ο επιθεωρητής αναζητά μια αόρατη απειλή που τρυπώνει αθόρυβα σε σπίτια σαν τα κακά πνεύματα· ένα αλλόκοτο πλάσμα που ζει στις λάσπες και φαίνεται να βγάζει χρήματα, ανοίγοντας τάφους και κόβοντας μαλλιά από πτώματα. Kαι για πρώτη φορά φοβάται.

Τα απομεινάρια μιας μέρας Μτφρ.: Αργυρώ Μαντόγλου Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 328

Ο Καζούο Ισιγκούρο ζωγραφίζει με την πένα του το συγκινητικό πορτρέτο του Στίβενς, του τέλειου μπάτλερ, και του κόσμου του, που ξεθωριάζει στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου. Ένα σύγχρονο κλασικό μυθιστόρημα, μια όμορφη αναπόληση της ζωής ανάμεσα σε δύο πολέμους σε μια αγγλική έπαυλη, μια καθηλωτική επίκληση σε χαμένα όνειρα και χαμένους έρωτες.

28

ΜΑΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

23

Μόνο λίγα χιλιόμετρα – Ιστορίες για την Ιστορία

Διασχίζοντας το μεταίχμιο

Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 288

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΡΡΟΣ Εκδόσεις Στίξις Σελίδες: 76

26

24

Ο δημοσιογράφος Μάκης Προβατάς συνομιλεί με τη Μαρία Ευθυμίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σε αυτό το βιβλίο προσεγγίζονται εποχές και γεγονότα, άτομα και κοινωνίες, προθέσεις και στοχεύσεις, διαψεύσεις και επιβεβαιώσεις. Η διαδρομή που διανύει το βιβλίο ξεκινάει από τους προϊστορικούς χρόνους και φτάνει μέχρι σήμερα.

Οκτώβρης – Η ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

«ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: Κάποτε/ είναι η αλήθεια/ ζήσαμε καλύτερες εποχές/ με συγκινήσεις, έρωτες και/ ιδανικά./ Και έπειτα/ ήρθε και η δική μας σειρά να συνεισφέρουμε/ στ’ απραγματοποίητα όνειρα της ανθρωπότητας».

CHINA MIÉVILLE 27

Μτφρ.: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 544

Ο China Miéville αφηγείται τα γεγονότα με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Η επανάσταση αποκαλύπτεται έτσι όχι µόνο ως ένα πολιτικό γεγονός µε τεράστια και διαρκή βαρύτητα αλλά και ως μία συγκλονιστική, σχεδόν μυθιστορηματική ιστορία. Ένα σημείο καμπής που αντηχεί δυνατά μέχρι τις μέρες μας.

28

25

ΚΕΝ FOLLETT

29

Ο Νίκος Καζαντζάκης στον κινηματογράφο Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 375

Οι περιπέτειες του Νίκου Καζαντζάκη και των βιβλίων του στον κινηματογράφο. Η πολύχρονη και βαθιά σχέση του Έλληνα συγγραφέα με το σινεμά. Οι ενθουσιώδεις κριτικές και οι βίαιες αντιδράσεις φανατικών, εκκλησιαστικών παραγόντων και πολιτικών. Μια πρωτότυπη μελέτη που φωτίζει άγνωστες πτυχές του βίου, της προσωπικότητας και του έργου του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα.

Ένας στύλος φωτιάς Μτφρ.: Ρηγούλα Γεωργιάδου Εκδόσεις Bell Σελ.: 1.032

Το νέο πολυαναμενόμενο μυθιστόρημα του Φόλετ εκτοξεύθηκε στη 1η θέση των πωλήσεων σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Δανία, η Ισπανία κ.α. Ένα βιβλίο που αξίζει μια θέση στη βιβλιοθήκη σας, είτε λατρεύετε τα ιστορικά μυθιστορήματα είτε αναζητάτε τις επικές περιπέτειες.

29

30

34 lifo – 23.11.17

30

VICENTE ALFONSO

Τα λείψανα του Αγίου Λαυρεντίου Μτφρ.: Μαρία Παλαιολόγου Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.: 248

Έκπληκτος από τη σοβαρότητα των κατηγοριών εναντίον του ασθενή του Ρώμου Αγιάλα, ο ψυχολόγος Αλμπέρτο Αλμπόρες δέχεται να αποτελέσει μέρος μιας ομάδας που θα υπερασπιστεί την αθωότητα του νεαρού. Όμως, όσο περνά ο καιρός, η πραγματικότητα παρουσιάζει όλο και περισσότερα ανησυχητικά γεγονότα σχετικά με το παρελθόν του.

23.11.17 – lifo

35

KAYTO MEΛANI 31

31

STEFAN AHNHEM

Χωρίς πρόσωπο Μτφρ.: Νοέλα Ελιασά Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 640

Ένας κατά συρροήν δολοφόνος σπέρνει τον πανικό σε Σουηδία και Δανία. Στο στόχαστρο βρίσκονται οι πρώην συμμαθητές του ντετέκτιβ Φάμπιαν Ρισκ. Μπροστά του ανοίγεται το πιο επικίνδυνο μονοπάτι της καριέρας του.

32

ANNA HOPE

Η αίθουσα του χορού Μτφρ.: Παλμύρα Ισμυρίδου Εκδόσεις Κλειδάριθμος Σελ.: 384

Αγγλία, 1911: Στο άσυλο Σάρστον, όπου άντρες και γυναίκες κρατούνται χωριστά πίσω από ψηλούς τοίχους και καγκελόφραχτα παράθυρα, υπάρχει μια πανέμορφη αίθουσα χορού. Κάθε Παρασκευή, οι τρόφιμοι συγκεντρώνονται εκεί και χορεύουν. Ο Τζον και η Έλα συναντιούνται σ’ αυτή την αίθουσα και ο χορός αλλάζει τη ζωή τους για πάντα.

ΚΑΤΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΣΤΙΣ ΣΚΙΕΣ Ηλίας Φουντούλης Εκδόσεις ΧΡΟΝΙΚΟ

33

32

Δ

Φωτίζοντας όλες τις πλευρές του Καρυωτάκη και τις λογοτεχνικές μάχες που εξελίχθηκαν γύρω του, η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει όλα όσα απαιτούνται για να οικοδομήσουμε μια νέα σχέση με τον Καρυωτάκη. Με αυτήν ανακαλύπτουμε έναν ποιητή πολύ επίκαιρο.

34

ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΦΡΑΝΖΕΝ

Οι διορθώσεις Μτφρ.: Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 736

Από τις Μεσοδυτικές Πολιτείες στα μέσα του αιώνα μέχρι τη Γουόλ Στριτ και την Ανατολική Ευρώπη σήμερα, ο Φράνζεν φέρνει τον παραδοσιακό κόσμο της αστικής αρετής και των σεξουαλικών απαγορεύσεων σε βίαιη σύγκρουση με την εποχή του εμμονικού ελέγχου στο σπίτι, της αποστασιοποιημένης γονικής φροντίδας και της παγκοσμιοποιημένης απληστίας.

«Ιδιαίτερη αγάπη και περηφάνια για τα παιδιά που μου έστειλαν μήνυμα για να μου πουν πως το “Κάτι χαμογελάει στις σκιές” είναι το 1° βιβλίο που διάβασαν στη ζωή τους!»

35

ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Το τέλος του κόσμου σε αγγλικό κήπο Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 288

33

Αυτή είναι η ιστορία του Λούσιους Πρέσκοτ, ράφτη και στρατιώτη στον αγγλικό εμφύλιο πόλεμο, που πέθανε δύο φορές. Ο συγγραφέας είμαι εγώ, ο Βενέδικτος Σίλκοξ· είναι και δική μου ιστορία· το χρονικό της νιότης μου· το πώς έκαψα το κερί του χρόνου κι από τις δυο του άκρες· το πώς αρρώστησα κι έγινα πικρόχολος (…)

—Ηλίας Φουντούλης

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ: Ο Ηλίας Φουντούλης κατάγεται από την Ικαρία και την Αρκαδία, αλλά μεγάλωσε

36 lifo – 23.11.17

Γ.Κ. Καρυωτάκης Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 758

εκαεπτά παράξενες, ατμοσφαιρικές, χιουμοριστικές, ενοχλητικές, σκοτεινές ιστορίες για όσους χαμογελούν στις σκιές. Ένας κόσμος στον οποίο απαγορεύεται να αγαπάς και τιμωρείσαι αυστηρά γι’ αυτό. Πόσο βάθος μπορεί να έχει μια σπηλιά ανάμεσα στην Κυψέλη και τα Πατήσια; Η περιπέτεια ενός γευσιγνώστη ντετέκτιβ στο αστυνομικό τμήμα Σάμου. Τι συνέπειες έχουν η φθορά στο σώμα και η τρέλα στο μυαλό; Μια ιστορία εκδίκησης στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Πόσο πολύ μπορεί να απεχθάνεται τη θάλασσα ένας δισεκατομμυριούχος; Ένας δημοσιογράφος, που η αναζήτηση για το μεγάλο θέμα τον πάει πιο μακριά απ’ όσο φαντάζεται. Τι θα συμβεί ύστερα από ένα χαζό στοίχημα; Μια διανυκτέρευση σε μοναστήρι προσφέρει περισσότερα απ’ όσα ζητάς. Με εξώφυλλο και δεκαεπτά σκίτσα από τον Χρήστο Γκόλφη της till noon, ο οποίος βραβεύτηκε από τον Σύλλογο Φίλων Φανταστικού Fantasticon. Το βιβλίο πήρε το πρώτο βραβείο το 2017 στην ψηφοφορία που διοργάνωσαν τα βιβλιοπωλεία Public στην κατηγορία Ελληνικό Διήγημα.

στα Πατήσια, γράφοντας από μικρός ιστορίες που νόμιζε ότι ήταν τρόμου. Σπούδασε Γεωπονία και Παγκόσμια Ζωική Παραγωγή, αλλά κατέληξε να δουλεύει στη φωτεινή πλευρά της δημοσιογραφίας, με ειδικότητα τα ταξίδια και τη γαστρονομία, κάνοντας αυτό που πάντα ήθελε: να ταξιδεύει πολύ και να τρώει ακόμα περισσότερο. Κάνει περιστασιακά stand-up comedy με τεράστια αποτυχία και είναι μακροχρόνια ενεργός YouTuber. Το «Κάτι χαμογελάει στις σκιές» είναι το δεύτερο βιβλίο του. Ευτυχώς, σε καμία ιστορία δεν επιστρέφει ο ήρωας από το «The real greek yogurt», που ήταν το πρώτο.

E-mail: info@chronico, site: www.chronico.gr

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΡΟΥΛΗΣ

34

35

23.11.17 – lifo

37

KAYTO MEΛANI

36

37

GRAEME MACRAE BURNET

Το ματωμένο του έργο

36

Μτφρ.: Χίλντα Παπαδημητρίου Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 392

38

Το 1869, ένα κτηνώδες τριπλό φονικό σε μια απομονωμένη κοινότητα των Χάιλαντς οδηγεί στη σύλληψη ενός νεαρού. Ένα βιογραφικό κείμενο γραμμένο από τον κατηγορούμενο διασαφηνίζει ότι είναι ένοχος, αλλά εναπόκειται στους λαμπρότερους εγκεφάλους της χώρας να αποκαλύψουν τι τον οδήγησε να διαπράξει αυτά τα στυγνά και βίαια εγκλήματα.

37

ANDERS DE LA MOTTE

Τελεσίγραφο Μτφρ.: Ξενοφών Παγκαλιάς Εκδόσεις Κλειδάριθμος Σελ.: 520

Το δεύτερο αυτοτελές βιβλίο της σειράς που ξεκίνησε με το «Σημειωματάριο», είναι ένα θρίλερ που διαδραματίζεται σε μια κοινωνία όπου τα πάντα είναι θεμιτά προκειμένου για την κατάληψη της εξουσίας. Ο Nτε λα Μοτ μας μεταφέρει σ’ έναν κόσμο σκοτεινό, γεμάτο μυστικά, προδοσίες και φονικό ανταγωνισμό.

39

40

38

ΒΕΤΤΑΝY HUGHES

Κωνσταντινούπολη Μτφρ.: Χρήστος Καψάλης Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 872

Στο επικό αυτό βιβλίο, η Χιουζ μάς οδηγεί σ’ ένα μαγευτικό ιστορικό ταξίδι από τη νεολιθική εποχή στο παρόν, μέσω

Εκεί που πετάει ο νους

Ο Χάρης Βασιλάκος αφηγείται μια ιστορία για την προσωπική απελευθέρωση και οδύσσεια που αξίζει να διαβάσεις. «ΜΕ ΛΕΝΕ ΟΔΥΣΣΕΑ και θα σας πω μια ιστορία. Μια ιστορία με πριγκίπισσες, δράκους, φως και σκοτάδι, έρωτα, λάθη και αναμνήσεις». Κάπως έτσι ο Χάρης Βασιλάκος επιχειρεί να μας βάλει στο κλίμα του βιβλίου του και ξεκινά μια ιστορία με τελικό προορισμό την απελευθέρωση, όπως μπορεί ο καθένας να την έχει στο μυαλό του. Ή μήπως περισσότερες ιστορίες; Το Εκεί που πετάει ο νους, που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό απ’ τις εκδόσεις Πνοή, αποτελείται από έντεκα ιστορίες που ζητούν αποσπασματικά τον χώρο τους στο μυαλό του Οδυσσέα. Ο ήρωας βάζει στη σειρά τις λέξεις του, ανοίγει πόλεμο γνωριμίας με τον εαυτό του και διηγείται στην ψυχολόγο του, σε εξήντα μία συνεδρίες, όσα έγιναν πριν και μετά το τροχαίο ατύχημα της Ιόλης. Ο έρωτας, η δοκιμασία, η σιωπή, ο φόβος, η μοναξιά, ο θάνατος και ο Ο συγγραφέας είναι φιλόλογος και δημοσιογράφος και ασχολείται ενεργά με τον πολιτισμό στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Σπάρτη.

38 lifo – 23.11.17

αυτοπροσδιορισμός συναντιούνται σε μια διαδρομή, μετά το τέλος της οποίας τίποτα δεν θα είναι ίδιο.

των πολλών ενσαρκώσεων μίας από τις μεγαλύτερες πόλεις, εξερευνώντας τρόπους με τους οποίους η επιρροή της διαμόρφωσε τον ευρύτερο κόσμο, αφηγούμενη την ιστορία ανθρώπων, των οποίων τα όνειρα επανεφηύραν την Κωνσταντινούπολη.

39

SUSAN HAYWARD

ΟΙ βασικές έννοιες του κινηματογράφου Μτφρ.: Ρίτα Κολαΐτη Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 688

Το βιβλίο αυτό, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1996, ανανεώνεται και εμπλουτίζεται διαρκώς, έχοντας καθιερωθεί ως ένα σημαντικό έργο αναφοράς για όσους ενδιαφέρονται για τον κινηματογράφο γενικότερα. Πρόκειται για ένα πλήρες γλωσσάρι κινηματογραφικών όρων και εννοιών που καλύπτει κάθε τομέα του κινηματογράφου.

40

STEFAN GEORGE

Ποιήματα και πεζά Μτφρ.: Γιώργος Βαρθαλίτης Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 173

Ο Στεφάν Γκεόργκε είναι ο μεγαλύτερος Γερμανός ποιητής της εποχής του κι ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους ποιητές όλων των εποχών, ανακαινιστής της λυρικής γλώσσας αλλά και πνευματικός καθοδηγητής για μια ολόκληρη γενιά. Η παρούσα έκδοση παρουσιάζει στη γλώσσα μας το έργο αυτού του σπουδαίου δημιουργού για πρώτη φορά μ’ έναν τρόπο αρκετά συστηματικό.

23.11.17 – lifo

39

ΣΤ

Η

ΤΕ

Ν Α

ΑΙ

ΑΘ Η

ΔΙ

ΙΙ

Ν

ΚΑ ΡΑ Μ ΕΡ Η

ΑΛ ΛΙ

Ω ΤΙ

ΚΑ

8

Ο πιο ρετρό all time κήπος στο Χαλάνδρι

Butterfly

Το Butterfly All Day Bar ήρθε στον αριθμό 8 της λεωφόρου Πεντέλης και όπως οι πεταλούδες δίνουν χρώμα και ενέργεια, έτσι και η ομάδα του Butterfly ήρθε για να μας μυήσει στην τόσο ξεχωριστή φιλοσοφία του μέσα από τις γεύσεις, τα αρώματα και τις αισθήσεις. Εντυπωσιακός χώρος με vintage πινελιές και πολύ πράσινο, όπως το φυσικό περιβάλλον κάθε πεταλούδας, αφού πρόκειται για έναν κήπο που λειτουργεί χειμώνα-καλοκαίρι και προσφέρεται για στιγμές χαλάρωσης κάθε ώρα της ημέρας. Με τη Hausbrandt δυνατό συνεργάτη στον καφέ, οι μέρες στο Butterfly ξε-

κινούν με ωραίο, καλοφτιαγμένο καφέ και συνεχίζουν με πολλές γευστικές απολαύσεις. Φημίζεται για τα pancakes με γεύση Κinder Βueno που δεν πρέπει να παραλείψεις στην πρώτη γνωριμία. Απ’ την κουζίνα του Butterfly βγαίνουν επίσης αρκετά πιάτα για brunch σε «γενναίες» μερίδες αλλά και προτάσεις ιδανικές για να συνδυάσεις το ποτό σου, όπως πίτσες και τορτίγιες. Το βράδυ στο παιχνίδι μπαίνουν τα ευφάνταστα κοκτέιλ που «δένουν» αρμονικά με το μενού και η διάθεση είναι αρκετά ρετρό, με μουσικά ακούσματα από τζαζ και σουίνγκ μέχρι ροκ.

Λεωφ. Πεντέλης 8 & Στρατάρχου Παπάγου 5, Χαλάνδρι, 210 6896007

www.facebook.com/ButterflyAllDayBar

Θα σε κάνω βασίλισσα

Ένα wine και whiskey bar για τους πιστούς του fine drinking

40 lifo – 23.11.17

Το μαγαζί που μας σύστησε πριν από περίπου δύο χρόνια κοντά στο πολύβουο Γκάζι ο Kirios Criton έφερε κάτι πολύ ξεχωριστό στην αθηναϊκή εστίαση, γι’ αυτό και οι φίλοι του fine drinking το τιμούν σταθερά. Το «Θα σε κάνω βασίλισσα», που το όνομά του θυμίζει το ομώνυμο θεατρικό έργο, είναι ένας χώρος όπου μπορείς να νιώσεις έτσι ακριβώς, πίνοντας κάποιο απ’ τα σπέσιαλ αποστάγματα και κρασιά που φιλοξενεί στην κάβα του. Ένα wine και whiskey bar με περισσότερες από 200 ετικέτες κρασιού που επιλέγονται προσεκτικά απ’ όλο τον κόσμο αλλά και περισσότερα από 100 malt whiskeys υπόσχεται να ικανοποιήσει και τους πιο «ψαγμένους» του είδους. Σημειώστε όμως ότι εδώ δεν θα βρείτε κοκτέιλ ούτε ποτά της σειράς αλλά πολλά ρούμια και κυρίως σκούρα ποτά. Ό,τι κι αν επιλέξετε να πιείτε, μπο-

ρείτε να το συνοδεύσετε ιδανικά με κάποιο από τα πιάτα που δημιουργεί ο σεφ Σπύρος Κοντός, ο οποίος παρουσιάζει ένα μενού που συνδυάζει finger food, υψηλή γαστρονομία και πιο comfort πιάτα ημέρας. Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε αυθεντικό raclette και fondue σαν να είστε στην Ελβετία ή να επιλέξετε ανάμεσα σε περισσότερες από 20 ενδιαφέρουσες ποικιλίες τυριών και αλλαντικών. Last but not least: Το «Θα σε κάνω βασίλισσα» φιλοξενείται σε έναν πολύ όμορφο χώρο που θυμίζει αρκετά αίθουσα τέχνης, ενώ μουσικά κινείται κυρίως στα μονοπάτια της τζαζ, της σόουλ αλλά και της κλασικής και χορευτικής μουσικής που επιλέγουν οι DJs του μαγαζιού που είναι ραδιοφωνικοί παραγωγοί των σταθμών Kosmos, Pepper και En lefko.

Βέροιας 13, Αθήνα, 210 3459299, www.facebook.com/thasekanovasilissa

Το Σερμπετόσπιτο της Νάνσυ

ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

Μια αυτοδίδακτη ζαχαροπλάστισσα που έκανε του Ψυρρή προορισμό για γλυκό Στο Σερμπετόσπιτο της Νάνσυ το σίγουρο είναι πως πάντα θα γυρνάς κάθε φορά που έχεις όρεξη για γλυκό, αν δοκιμάσεις αυτά που φτιάχνει με τα χεράκια της αυτή η χαμογελαστή και με ανήσυχο πνεύμα Πολίτισσα. Με αγάπη για τα γλυκά και πολλές συνταγές δικές της αλλά και κάποιες με καταγωγή απ’ την Πόλη που έμαθε από τη γιαγιά της, η Νάνσυ σερβίρει ίσως τα πιο ντελικάτα γλυκά στην Αθήνα. Το γλυκοπωλείο, που έχει γίνει στέκι για τους πιο ορκισμένους γλυκατζήδες της πόλης, ξεκίνησε πριν από λίγα χρόνια, όταν η Νάνσυ και ο Σεραφείμ αποφάσισαν να μοιραστούν με τον κόσμο τα γλυκά αριστουργήματα της οικοδέσποινας. Σε έναν χώρο που θυμίζει σπίτι αλλά και καφενείο και βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα απ’ την κεντρική πλατεία του Ψυρρή μπορείτε να γευτείτε πάνω από 40 γλυκά και να τα απολαύσετε με καφέ, τσάι ή λεμονάδα. Καλό θα ήταν, πάντως, να πάτε με παρέα για να δοκιμάσετε όσο περισσότερα γίνεται ή απλώς να έχετε αρκετό χώρο, γιατί εδώ δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Plus ότι τα γλυκά έρχονται σε «γενναίες» ποσότητες. Φτάνοντας στη βιτρίνα, το φιλικό προσωπικό αναλαμβάνει να σας τα εξηγήσει ένα προς ένα, πριν παραδοθείτε στην πρώτη κουταλιά. Όλα χειροποίητα, με υλικά αρίστης ποιότητας, τα γλυκά της Νάνσυ είναι ξεχωριστά, ενώ συχνά μπορεί να αλλάζουν κάπως και οι γεύσεις τους, γιατί τα φτιάχνει ακριβώς όπως τα κάνουμε στο σπίτι. Η φαντασία της όμως και ο πειραματισμός που της αρέσει να κάνει με τα

υλικά αποτυπώνονται σε κάθε γλυκό, πολλά απ’ τα οποία είναι εντελώς δικής της έμπνευσης. Ένα απ’ αυτά είναι το «γλυκό της αγάπης». Όνομα και πράγμα θα έλεγε κανείς, αφού αυτή η σοκολατόπιτα με επικάλυψη πραλίνας και ζεστή ρευστή σοκολάτα ήταν το πρώτο γλυκό που έφτιαξε και αφιέρωσε στον σύζυγο, φίλο, μέντορα αλλά και συνεργάτη της, τον Σεραφείμ, με τον οποίο «τρέχουν» το Σερμπετόσπιτο. Φημίζεται όμως και για το κιουνεφέ (δύο φορές βραβευμένο στην Κωνσταντινούπολη) που αποκλείεται να σου θυμίσει κάτι που έχεις ξαναδοκιμάσει και επιβάλλεται να το συνδυάσεις με βουνό από παγωτό καϊμάκι. Είτε επιθυμείτε σιροπιαστό είτε σοκολατένιες απολαύσεις, στο Σερμπετόσπιτο θα βρείτε γλυκά και των δύο κατηγοριών, από ανατολίτικα καζάν ντιμπί και κιουνεφέδες, μαστιχωτές κρέμες, σιροπιαστά και όλα τα σερμπέτια μέχρι ζουμερές σοκολατόπιτες, σουφλεζί, προφιτερόλ, τρούφες με καραμέλα και αλάτι και πολλά άλλα. Τελευταίες της δημιουργίες που αξίζει να δοκιμάσετε είναι το ζουμερό πραλίνας με γάλα καρύδας, το σουφλεζί μπανάνα μπισκότο με σάλτσα πραλίνας και bueno αλλά και η γκανάς μαύρης σοκολάτας σε φωλιά γκοφρέτας με παγωτό. Από τις 8:30 το πρωί πίνετε καφέ και μέχρι τις 2:30 μετά τα μεσάνυχτα τις καθημερινές μπορείτε να φάτε γλυκό. Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή μπορείτε να το βρείτε ανοιχτό μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Πλατεία Ηρώων 1 & Καραϊσκάκη, Ψυρρή, 210 3211323, http://nancysweethome.gr, www.facebook.com/NancysSweetHome 23.11.17 – lifo

41

Ένα μπαρ-θρύλος στο Κολωνάκι, που μεγάλωσε γενιές και γενιές

Άγιος

Μας συστήθηκε πριν από περίπου ενάμιση χρόνο σε ένα κλασικό στέκι της Διδότου όπου σπανίως άκουγες ελληνική μουσική, όμως ο «Άγιος» ήρθε και τα άλλαξε όλα. Νέα μουσική, νέα ήθη. Στο όμορφο νεοκλασικό με τον ατμοσφαιρικό φωτισμό και τις ξεχωριστές γωνιές που θυμίζουν σπίτι θα πιείτε προσεγμένα ποτά και θα ακούσετε μουσική που μιλά απευθείας στην καρδιά σας. Όλα τα κλασικά τραγούδια της ελληνικής μουσικής σκηνής, όλα τα κομμάτια που

42 lifo – 23.11.17

κάποιο βράδυ θα σιγοτραγουδήσετε με την παρέα σας ή με τους διπλανούς, αν βρεθείτε στον «Άγιο». Γιατί εδώ όλο το μαγαζί γίνεται μια παρέα και δεν αποτελεί πια μυστικό πως ο κόσμος περνάει καλά και διασκεδάζει με τη ψυχή του. Από νωρίς για χαλαρό ποτό μέχρι το ξημέρωμα, ο Άγιος είναι εδώ για να ακούσει τις νυχτερινές σου εξομολογήσεις. Ανοιχτά Τετάρτη με Σάββατο, από τις 21:30.

Διδότου 33 & Ιπποκράτους, 210 3647968 & 6932 749597

www.facebook.com/agiosbardidotou

Το στέκι της Ηλιούπολης που φημίζεται για τα κοκτέιλ του Η σχετικά νέα άφιξη στην Ηλιούπολη έχει μια υπέροχη αυλή και σε υποδέχεται χειμώνα-καλοκαίρι σε έναν ζεστό και οικείο χώρο που σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές. Αλλά και τα κοκτέιλ της Κολοκύθας θυμίζουν όλα τα κλασικά παραμύθια με τα ιδιαίτερα ονόματά τους. Φημίζεται, άλλωστε, για τα κοκτέιλ το μαγαζί, αφού προσφέρει πολλές signature επιλογές σε κρύα αλλά και

Cafe-Cocktail Room

Εξομολογήσεις… με ποτό στη Διδότου

ενώ στην μπάρα του φιλοξενεί πάντα «καθαρά» ποτά και πολλές ετικέτες μπίρας εισαγωγής αλλά και από ελληνικές μικροζυθοποιίες. Θα πιείτε όμως και πρωτότυπα κοκτέιλ με βάση τη ρακή κι αν σας ανοίξει η όρεξη, μπορείτε να επιλέξετε κάτι ανάμεσα σε γουακαμόλε, τάρτες, chili con carne και άλλες ενδιαφέρουσες προτάσεις για ελαφρύ τσιμπολόγημα. Θα τον βρείτε ανοιχτό από το πρωί για καφέ μέχρι αργά το βράδυ, με καλή ροκ, τζαζ, σόουλ και funk μουσική.

Δελφών 3Β, Κολωνάκι, 210 3634583, facebook.com/ippopotamos.bar

Κολοκύθα

ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

Ιπποπόταμος

Αν υπάρχουν κάποια μπαράκια στην Αθήνα που αποτελούν σημείο αναφοράς για τους σημερινούς 50άρηδες αλλά και 20άρηδες της πόλης, τότε σίγουρα ένα απ’ αυτά είναι ο Ιπποπόταμος. Το μπαράκι που άνοιξε λίγα χρόνια μετά την πτώση της χούντας και μάζευε κόσμο των γραμμάτων και των τεχνών και καθιερώθηκε ως ένα απ’ τα καλύτερα ροκ στέκια «πάτησε» τα 40 και παραμένει το ίδιο ανεπιτήδευτο και προσιτό για κάθε ηλικία. Φημίζεται για τη σαγκρία του,

ζεστά κοκτέιλ, σε πολύ καλές τιμές. Η μέρα, όμως, στην Κολοκύθα ξεκινά από νωρίς το πρωί με καφέ και πρωινό σε ένα από τα σχετικά ήσυχα σημεία της περιοχής, που όμως το βράδυ μετατρέπεται σε στέκι για ποτό.

Extra tip: Πιάσε θέση στην αυλή, κάθε γωνιά της οποίας είναι διαφορετική και σου δίνει την αίσθηση ότι είσαι σε σπίτι.

Κυπρίων Ηρώων 58, Ηλιούπολη, 210 9953774, www.facebook.com/kolokythacafebar

Happy Blender

Το Happy Blender μπλεντάρει και σερβίρει χαρούμενα ροφήματα και γεύματα που θα ζωντανέψουν τον οργανισμό σου Μετά από χρόνια προσωπικής έρευνας επάνω σε θέματα υγιεινής διατροφής, ο Γιώργος και η Δέσποινα αποφάσισαν να δημιουργήσουν το Happy Blender, έναν χώρο γεμάτο δώρα της φύσης που προσφέρουν ενέργεια και ευεξία κάθε στιγμή της ημέρας και στόχο έχουν να μας ‹παρασύρουν› σε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής με περισσότερα φρούτα, λαχανικά και super foods. Το μαγαζάκι στην καρδιά της Αθήνας άνοιξε τον περασμένο Aπρίλιο και έχει αποκτήσει ήδη το δικό του κοινό. Με σύμμαχο ένα αυθεντικό Αcai Energy Bowl κατάλληλο για vegan και gluten free διατροφή ή ένα Healthy date με ελληνικό, στραγγιστό γιαούρτι 2%, χαρουπόμελο, χουρμά-

δες, dark chocolate και σπόρους chia, βλέπεις πιο θετικά τη δύσκολη καθημερινότητα! Εδώ θα βρείτε όλες τις διεθνείς τάσεις της φυσικής και υγιεινής διατροφής σε πλούσιες μερίδες και προϊόντα από μικρούς παραγωγούς απ’ όλη την Ελλάδα, κάποια από τα οποία μπορείτε να προμηθευτείτε σε υπέροχες συσκευασίες. Ο κατάλογος των ροφημάτων είναι πολύ μεγάλος, αποτελούμενος από χυμούς και smoothies σε αναπάντεχους συνδυασμούς γεύσεων που αλλάζουν συχνά, ανάλογα με την εποχή και τις δικές μας ανάγκες. Επίσης, πωλούνται ολόφρεσκες και sugar free μπάρες δημητριακών, κέικ, avocado toast και υγιεινές σαλάτες.

Ηφαίστου 39, Μοναστηράκι, Facebook page: Happy Blender, Instagram: @happyblender

The Zoo Athens

Η μουσική σκηνή των βορείων προαστίων που κάθε βράδυ, αλλά και τις Κυριακές τα μεσημέρια, φιλοξενεί τα πιο δυναμικά ροκ και τζαζ ονόματα της πόλης, και ενίοτε του εξωτερικού! Αγαπημένο στέκι για πάνω από 20 χρόνια για το άψογο σέρβις και την ποιότητα του ήχου και των ποτών, η πιο γνωστή παμπ του Χαλανδρίου διατήρησε την ίδια «ζεστή» ατμόσφαιρα και όταν, σχετικά πρόσφατα, απέκτησε μουσική σκηνή. Αυτή η σκηνή μέσα σε έναν χρόνο πέτυχε το ακατόρθωτο: να έχουν ανέβει σε αυτήν πάνω από 1.000 ονόματα της εγχώριας ροκ σκηνής, όπως ο Κώστας Τουρνάς, ο Γιάννης Μηλιώκας και ο Γιάννης Γιοκαρίνης, ο Λάκης Παπαδόπουλος, ο Δημήτρης Σταρόβας, οι Χατζηγραγκέτα, ο Νίκος Ζιώγαλας, ο Βασίλης Καζούλης, ο Δήμος Δημητριάδης, οι Penny Dreadful, οι Dustbowl,

καθώς και σημαντικά ονόματα της τζαζ και world σκηνής, όπως ο Γιώργος Κοντραφούρης, οι Human Touch, ο Τάκης Πατερέλης, ο Βασίλης Ξενόπουλος, o Haig Yazdjian, ο Χάρης Λαμπράκης, o Μάκης Αμπλιανίτης και πολλοί ακόμη. Εκτός από τους καλλιτέχνες, τη σκηνή του Zoo αγκάλιασε και το κοινό με μεγάλη προσέλευση όχι μόνο από τα βόρεια προάστια αλλά και από όλες τις γειτονιές της Αθήνας. Τα live είναι καθημερινότητα εδώ, θα τα βρείτε αναλυτικά στο site (thezoo.gr) αλλά και στη σελίδα στο Facebook. Αλήθεια, πίτσα δοκιμάσατε;

Ζωοδόχου Πηγής 45, Χαλάνδρι, 210 6745375, www.thezoo.gr, www.facebook.com/thezoopub

23.11.17 – lifo

43

TASTE OF THE WEEK

Στα τραπέζια της πόλης ☛ Coyoacan ☛ Κουρσάρος ☛ Flamingo

ούζο mακεδονίας aρχοντικό

aπο τη νικη μηταρεα

Βγεςέξωεπιτέλους

Το ούζο Μακεδονίας Αρχοντικό από την Οικογένεια Μελισσανίδη κρατάει την ίδια μυρωδάτη συνταγή από το 1924 και μας συστήνεται με την ανανεωμένη ετικέτα του. Παράγεται στην περιοχή της Αλμωπίας με προσεκτικά επιλεγμένο γλυκάνισο από τη γη της Μακεδονίας. Στην απόσταξή του σε μικρούς χάλκινους άμβυκες συμμετέχουν 14 βότανα και εκλεκτοί καρποί, ακολουθώντας με αγάπη και γνώση την παράδοση τριών γενεών. Το κρυστάλλινο νερό από τις πηγές του Καϊμακτσαλάν χαρίζει ξεχωριστή γεύση.

44 lifo – 23.11.17

τα 3 αηδόνια Τα 3 Αηδόνια είναι ένα ωχροκίτρινο ξηρό κρασί με πράσινες ανταύγειες από τα Ελληνικά Κελλάρια Οίνων. Συμμετέχουν οι ποικιλίες Ροδίτης και Σαββατιανό που στο ποτήρι αποκαλύπτουν λεπτά αρώματα λεμονιού και πορτοκαλιού. Η γεύση είναι φρουτώδης, με νεύρο και φρεσκάδα, και η επίγευση με διάρκεια. Ένα κρασί προσιτό για το καθημερινό τραπέζι.

r Όσα και να γνωρίζεις για τη σύγχρονη κουλτούρα και το φαγητό της χώρας των Μάγια και των Αζτέκων, είναι βέβαιο ότι με την πρώτη σου επίσκεψη στο Coyoacan, το νέο bar-restaurant στο Θησείο, θα εντυπωσιαστείς. Οι έντονες διακοσμητικές αναφορές στο Mεξικό κερδίζουν χωρίς αμφιβολία τις εντυπώσεις, ενώ την ίδια αίσθηση θα αποκομίσεις όταν δοκιμάσεις το φαγητό που βγαίνει από την κουζίνα του Coyoacan. Στην κουζίνα δημιουργεί ο σεφ Παναγιώτης Μουτσόπουλος το μενού που έχει επιμεληθεί ο Σταμάτης Λουμουσιώτης, head-chef του λονδρέζικου «Peyote». Αρχή με κλασικό γουακαμόλε που πατάει στην αυθεντική συνταγή και συνοδεύεται με πληθωρικά χειροποίητα τσιπς τορτίγιας που μοσχοβολούν καλαμπόκι (€6,50). Βουτάς την τραγανή τορτίγια στο βελούδινης υφής γουακαμόλε που ξεχειλίζει φρεσκάδα και ξεκινάς όμορφα το ταξίδι στις μεξικάνικες γεύσεις. Ακολουθεί ένα μπολ με COYOACAN λεπτοκομμένες ροδέλες από τηγανητό καλαμαράκι σε παραδοσιακό μείγμα από μαγιονέζα τσίλι, κόλιανδρο και μυρωδικά (€8,50). Τρώγεται ευχάριστα, αφήνοντας μια διακριτική πικάντικη επίγευση. Τιμήσαμε δεόντως την ωραιότατη κεσαντίγια με χειροποίητη τορτίγια, σοταρισμένα μανιτάρια, τυρί quesillo, τρούφα καλαμποκιού και σπιτική σάλτσα molcajete (€9). Από τα συνοδευτικά των πιάτων αξίζει να δοκιμάσεις το ψητό καλαμπόκι με chipotle mayo και queso fresco (€4,50) που συνόδευε το ψητό στήθος κοτόπουλο με μεξικάνικη μόλε και σουσάμι (€14). Το Τacos pollo al pastor συνδυάζει νόστιμα το κοτόπουλο με τη «γλυκιά οξύτητα» του ψητού ανανά, το κρεμμύδι, το κόλιανδρο και το λάιμ (€8,50). Άλλο ένα πιάτο που σκίζει είναι το τατάκι τόνου με λάιμ και σάλτσα σόγια, πίκλες COYOACAN κρεμμυδιού, τσίλι πιπεριά σεράνο και κρέμα αβοκάντο (€15). Για το τέλος, τα τραγανά τσούρος που συνοδεύονται με σοκολάτα και ντόλτσε ντε λέτσε και σερβίρονται με τεράστια στικ κανέλας είναι απλώς κολασμένα. Οι μουσικές είναι ξεσηκωτικές και το σέρβις εξαιρετικά ευγενικό και αποτελεσματικό. Καλοστημένη είναι η οινική λίστα που προσφέρει προτάσεις και σε ποτήρι. ☛ Coyoacan, Ηρακλειδών 10, Αθήνα, 210 3457102

r Έναν χρόνο μετά το άνοιγμά του, ο Κουρσάρος διατηρεί την ιδιότητά του ως ενός από τα κορυφαία εστιατόρια του κέντρου της Αθήνας στα οποία μπορείς να βρεις καλό φρέσκο ψάρι. Η τεράστια πιατέλα που θα σε υποδεχτεί κατά την άφιξή σου, γεμάτη με τη λαχταριστή και εμφανώς ολόφρεσκη ψαριά, επιβεβαιώνει τις προθέσεις του εστιατορίου και σε προδιαθέτει για τη συνέχεια. Έχοντας πίσω του την ιστορία και την παράδοση του Κουρσάρου της Δροσιάς από το 1992 και της Μυκόνου από το 2012, το κομψό ψαροεστιατόριο της οδού Ομήρου δεν ξεΚΟΥΡΣΆΡΟΣ κίνησε από το μηδέν. Ωστόσο κατάφερε να συνδυάσει την κλασική του ταυτότητα με τον νέο του χώρο σε έναν συνδυασμό που δένει αρμονικά τη σχεδόν εμμονική προσήλωση στην ποιοτική θαλασσινή πρώτη ύλη με ένα περιβάλλον που αποπνέει τον αέρα ενός ευρωπαϊκού μητροπολιτικού κέντρου. Τα ποιοτικά φρέσκα ψάρια και θαλασσινά θεωρούνται η αναγνωρίσιμη σφραγίδα του εστιατορίου, αφού οι άνθρωποι του Κουρσάρου καλλιεργούν συστηματικά την ιδέα των εκλεκτών πρώτων υλών σε εντυπωσιακή ποικιλία, οι οποίες αντιμετωπίζονται με σεβασμό από την κουζίνα, ορίζοντας έτσι την ταυτότητα του εστιατορίου. Η υποδοχή είναι εγκάρδια, ο επαγγελματισμός εμφανής από την πρώτη στιγμή. Αρχή με αφράτη λευκή ταραμοσαλάτα που συνοδεύεται με τρίμμα αυγοτάραχου και τραγανά πιτάκια (€7,50). Η σαλάτα Κουρσάρος είναι ένα πράσινο «βουνό» με καρδιές μαρουλιού, ρόκα, ντομάτα ξεφλουδισμένη, ελιές, καυτερές πιπερίτσες τουρσί, ραπανάκια, άνηθο και ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι που λούζεται διακριτικά με παλαιωμένο ξίδι (5 ευρώ/άτομο) – απλή, δροσερή, όλο φρεσκάδα. Το φρέσκο καλαμάρι έρχεται σωστά ψημένο (€17) και η γλύκα του, με δόσεις αλμύρας, αγκαλιάζει ευχάριστα τον ουρανίσκο. Ακολουθούν οι τροφαντές καραβίδες που έρχονται στο τραπέζι μόλις βγουν από την πυρά (68 ευρώ/κιλό). Είναι η στιγμή που αφήνεις το μαχαιροπίρουνο στην άκρη και τρως με τα χέρια, απολαμβάνοντας το μεγαλείο της ΚΟΥΡΣΆΡΟΣ απλότητας που προσφέρει η εξαιρετική πρώτη ύλη. Άρωμα θάλασσας του Αιγαίου κατακλύζει τον χώρο όταν καταφθάνει το μικρό φαγκρόπουλο (65 ευρώ/κιλό). Είναι ψημένο σωστά και συνοδεύεται από το απαραίτητο λαδολέμονο και τα βραστά λαχανικά εποχής που κρατούν τη ζωντάνια τους. Κλασική πρόταση, στην οποία όμως ο Κουρσάρος βάζει τη δική του προσωπική σφραγίδα, με τη φρεσκάδα να απογειώνει τη γεύση. Το μενού προσφέρει νόστιμες επιλογές σε ψιλό ψαράκι, με μαριδάκι, γαύρο ή αθερίνα (€9), αλλά και κριθαρότο με καραβιδόψιχα και πάστα μαύρης τρούφας. Η οινική λίστα είναι καλοστημένη με προτάσεις για να συνοδεύσεις το φαγητό σου. Γλυκός επίλογος με λουκουμάδες και παγωτό (€5) που ανακαλεί γλυκά τις παιδικές μνήμες. ☛ Κουρσάρος, Ομήρου 11, Αθήνα, 210 3600326 r Το Παγκράτι εκπέμπει τη δική του γοητεία, έχοντας παλιά και καινούργια μαγαζιά. Ανάμεσα σε αυτά βρήκε τον χώρο του το Flamingo, ένας φρέσκος all day χώρος που φιλοδοξεί να γίνει το στέκι της οδού Ευφράνορος. Τραπεζάκια και ξύλινη μπάρα έξω για τις ηλιόλουστες μέρες, ενώ στη σάλα του σε υποδέχεται ένα τεράστιο φλαμίνγκο στον τοίχο. Το Flamingo ξεκινά από το πρωί στις 9, σερβίροντας πρωινό με αυγά και φρυγανισμένο ψωμί στο ποτήρι, όπως τον παλιό καιρό, κρέπες υγιεινές με ταχίνι, ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα. Την επιμέλεια του μενού έχει κάνει ο σεφ Αντώνης Γιαννακάρης με προτάσεις σε κρύα και ζεστά πιάτα. Πήραμε γεύση από τα γεμιστά παντζάρια με ξηρούς καρπούς και κρέμα μελιτζάνας που συνοδεύεται από κόκκινο λάχανο και καραµελωµένο βαλσάµικο (€6,50). Δροσερές μπουκιές που παίζουν ευχάριστα με τις υφές και αφήνουν μια ελαφριά γλυκιά επίγευση. Το πιάτο ταμπουλέ κινόα με φρέσκα μυρωδικά και χώμα ελιάς (€8,50) χάνει τις γευστικές ισορροπίες, με το χώμα ελιάς να σκεπάζει τις γεύσεις. Από τα ζεστά πιάτα, τα φρέσκα ζυμαρικά Casarecce συνδυάζονται με διαφορετικά είδη μανιταριών, αρωματίζονται διακριτικά με τρούφα και έρχονται σε πυρίμαχο σκεύος γκρατιναρισμένα μόλις βγουν από τον φούρνο (€10). Καλοφτιαγμένα, με πλούσια γεύση. Απολαυστικές είναι και οι πατάτες τζάκετ που γεμίζονται με μους φέτας και φρέσκα μυρωδικά και συνοδεύονται με ρόκα σαλάτα (€4,50). Το ψητό φιλέτο μπούτι κοτόπουλο έρχεται με κρέμα καλαμποκιού και συνοδεύεται με σπαράγγια (€9). Εδώ ο γευστικός πήχης χαμήλωσε, με την αδιάφορη γεύση του κοτόπουλου να συναντά την πολύ γλυκιά κρέμα καλαμποκιού. Από την μπάρα FLAMINGO βγαίνουν ωραία κοκτέιλ, ακόμα και virgin για όσους δεν θέλουν να καταναλώσουν αλκοόλ. ☛ Flamingo, Ευφράνορος 22 & Κρησίλα, Παγκράτι, 211 4104639

ΚΡΙΟΣ Οι επόμενες μέρες είναι αρκετά ήπιες και

α πό τη μ αρι βίκυ κα λλέρ γη (starf a x@lif o.g r)

StarFax

ευνοούνται κυρίως θέματα που έχουν να κάνουν με τη συλλογική προσπάθεια, την οργάνωση και τη βελτίωση των γνώσεών σας. Η δημιουργική σας διάθεση είναι στα ύψη, η κοινωνική σας ζωή βελτιώνεται και μπορείτε μέσω της διεύρυνσης του κύκλου σας να επωφεληθείτε. Ιδανική στιγμή για να ξεκινήσετε ένα σεμινάριο, να ενταχθείτε σε μια ομάδα που έχει σχέση με πολιτιστικά ή αθλητικά δρώμενα, ενδεχομένως με τον εθελοντισμό. Μέσα από εκεί θα γνωρίσετε ένα πρόσωπο που θα σας ενθουσιάσει με τα κοινά στοιχεία που θα βρείτε ο ένας στον άλλον. Εσείς που είστε σε σχέση μπορεί σε κάποιες φάσεις να γίνετε υπερβολικοί στις αντιδράσεις σας αν αφήσετε να σας κατακυριεύσουν οι ανασφάλειές σας και η ζήλια θα χτυπήσει κόκκινο. Όσο περισσότερο δουλέψετε με τον εαυτό σας, τόσο πιο ισορροπημένη θα είναι η ζωή σας.

ΤΑΥΡΟΣ Οι γεννημένοι το δεύτερο και τρίτο δεκαήμερο θα πρέπει να είστε προσεχτικοί τόσο στη διαχείριση των πόρων σας όσο και των συναισθημάτων σας. Στον επαγγελματικό τομέα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να δημιουργηθεί τεταμένο κλίμα αν διεκδικήσετε, δίχως να κρατάτε τους τύπους, χρήματα που σας οφείλουν οι συνεργάτες σας και να φτάσετε μέχρι και στη λήξη μιας συνεργασίας, κάτι που δεν είναι ό,τι καλύτερο στην παρούσα φάση. Από το Σάββατο κι έπειτα εξομαλύνονται οι καταστάσεις και είστε πιο συνεννοήσιμοι. Η αφοσίωση στον γάμο ή τη σχέση σας είναι θέμα προτεραιοτήτων και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει καταναγκαστικά. Ενδεχομένως αυτή την εποχή να νιώθετε αποξενωμένοι από το ταίρι σας, μπορείτε όμως να έρθετε και πάλι κοντά, αρκεί να το βάλετε στόχο, ενδεχομένως δίνοντας περισσότερη προσοχή στις ανάγκες του. Για τους ελεύθερους προβλέπονται γνωριμίες που μπορεί να απογοητεύσουν.

ΔΙΔΥΜΟΣ Οι επόμενες μέρες είναι πιο ξεκούραστες και σας δίνεται η ευκαιρία να επανεξετάσετε τις συνεργασίες σας ώστε να κάνετε έναν απολογισμό και να σκεφτείτε πώς θα κινηθείτε από δω και στο εξής. Ιδανική εποχή για όσους θέλουν να ενισχύσουν το εισόδημά τους μέσω μιας εποχικής απασχόλησης ή να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση, δεν είναι όμως κατάλληλη για σημαντικές επενδύσεις, καθώς επικρατεί αστάθεια στον οικονομικό τομέα. Διαδικαστικά θέματα χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης ώστε να μη φρενάρουν τις υποθέσεις σας, ενώ πρέπει να είστε προσεχτικοί στο ξόδεμα των χρημάτων σας. Όσον αφορά τα ερωτικά σας, όταν αρχίζουν τα «πρέπει» ξενερώνετε και θέλετε να την κάνετε με ελαφρά πηδηματάκια. Δεν αντέχετε καθόλου την αίσθηση πως πάνε να σας βάλουν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι και προκειμένου να εξασφαλίσετε την ανεξαρτησία σας, δεν το έχετε σε τίποτα να διαλύσετε την εκάστοτε σχέση. Αποφύγετε τη λήψη βιαστικών αποφάσεων.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Ο Ήλιος στον Τοξότη πλέον ενεργοποιεί τον έκτο οίκο σας της εργασίας και της υγείας και όλη σχεδόν η ενέργειά σας εξαντλείται στα επαγγελματικά σας θέματα, με αποτέλεσμα να μένει πίσω η προσωπική σας ζωή. Η εποχή προσφέρεται για να δοκιμάσετε την τύχη σας σε διαφορετικές κατευθύνσεις, αρκεί να έχετε εξασφαλίσει συνεχή ροή χρημάτων, ώστε να μη μείνετε ξαφνικά μετέωροι. Δάνεια και οφειλές προς το Δημόσιο είναι ένα αγκάθι στην καθημερινότητά σας, αλλά προτού προβείτε σε ρυθμίσεις, πρέπει να είστε σίγουροι πως θα μπορείτε να αντεπεξέλθετε οικονομικά. Ενημερωθείτε εγκαίρως για το τι μπορείτε να κάνετε. Στον οικογενειακό τομέα δεν λείπουν οι εντάσεις που έχουν να κάνουν με κοινόχρηστους πόρους, ενώ η ερωτική σας ζωή χρήζει βελτίωσης καθώς έχετε περάσει ένα μεγάλο διάστημα μοναχικότητας, ειδικά εσείς του τρίτου δεκαημέρου. Ρίξτε λίγο τον πήχη, πειραματιστείτε με νέα πρόσωπα, καθώς τρώγοντας έρχεται η όρεξη.

ΛΕΩΝ Οι Λέοντες αυτή την εποχή είστε γεμάτοι

ΤΟΞΟΤΗΣ Ταξίδια και επαφές με το εξωτερικό

ιδέες για πράγματα που θέλετε να υλοποιήσετε, καθώς ο Ήλιος στον Τοξότη ενισχύει τον τομέα της δημιουργικότητας, αυξάνοντας την έμπνευσή σας, ενώ παράλληλα αυξάνεται η δημοτικότητά σας. Ωστόσο, δεν θα λείψουν και οι στιγμές που θα θέλετε να απομονωθείτε εξαιτίας προσωπικών θεμάτων που σας απασχολούν, μην το κάνετε όμως. Με επιμονή και εντατική δουλειά θα πιάσετε τους στόχους σας και θα ανέβει η ψυχολογία σας, διαφορετικά κινδυνεύετε να πέσετε σε κατάθλιψη. Στον οικογενειακό τομέα υπάρχει ένα σκάλωμα στις σχέσεις σας με ένα άτομο και δεν είναι στο χέρι σας να διαμορφώσετε την κατάσταση όπως θα θέλατε. Στρέψτε την προσοχή σας στην προσωπική σας ζωή, προσπαθήστε να διασκεδάζετε περισσότερο ώστε να μη σας πνίγουν τα προβλήματα και μην παίρνετε τόσο σοβαρά οτιδήποτε συμβαίνει.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Αυτή την εποχή σάς έχει πιάσει μια μανία να τα έχετε όλα σε τάξη και επειδή ασχολείστε με λεπτομέρειες, χάνετε πολύτιμο χρόνο από τις δραστηριότητές σας, ενώ η κούραση σας κάνει νευρικούς και δεν λείπουν οι εντάσεις με οικεία σας πρόσωπα. Αν περιορίσετε τον ψυχαναγκασμό σας να είναι όλα στην εντέλεια και αφιερώσετε χρόνο και ενέργεια στα επαγγελματικά σας, μπορείτε να πετύχετε πολλά. Δώστε έμφαση στο επικοινωνιακό κομμάτι της δουλειάς σας, ενισχύστε την παρουσία σας μέσω της διαφήμισης και μην αποκλείετε καμία πρόταση συνεργασίας προτού την εξετάσετε διεξοδικά, καθώς μπορεί να χάσετε μια πραγματικά καλή ευκαιρία. Ιδανική εποχή για να οργανώσετε ένα ταξίδι. Όσον αφορά τις σχέσεις σας, εκεί πρέπει να δείξετε περισσότερη διαλλακτικότητα και να δώσετε το περιθώριο στα άτομα που ενδιαφέρονται για εσάς να έρθουν πιο κοντά σας. Μην ξεχνάτε πως όσο κρατάμε κακία, χαλάμε την υγεία μας.

ΖΥΓΟΣ Τις επόμενες μέρες θα είστε πολύ ανήσυχοι σχετικά με τα επαγγελματικά σας, όχι επειδή δεν σας ικανοποιούν οι οικονομικές απολαβές αλλά επειδή θα νιώθετε έντονα την ανάγκη να δουλέψετε ατομικά, δίχως να έχετε κανέναν πάνω από το κεφάλι σας. Ωστόσο θα πρέπει να αποφύγετε τις σπασμωδικές ενέργειες πάνω στην παρόρμηση της στιγμής και να σκεφτείτε πιο έξυπνα πώς θα κινηθείτε. Τακτοποιήστε εγκαίρως τις οφειλές σας ώστε να μη βρεθείτε σε αδιέξοδο και φτιάξτε ένα συγκεκριμένο πλάνο αν σκοπεύετε να αλλάξετε επαγγελματική κατεύθυνση. Οι γεννημένοι το δεύτερο δεκαήμερο έχετε απογοητευτεί από τις διαπροσωπικές σας σχέσεις και περνάτε ένα διάστημα μοναχικότητας που μπορεί να κρατήσει πολύ αν δεν κάνετε κάτι για να βελτιώσετε την κατάσταση. Ενταχθείτε σε διάφορες ομάδες για να γνωρίσετε καινούργια πρόσωπα και μην κλείνεστε στο σπίτι. Μπορείτε να ικανοποιήσετε τις προσδοκίες σας, αν προσπαθήσετε.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Η προσοχή σας είναι στραμμένη στα επαγγελματικά σας και καθώς είστε αποφασισμένοι να μη βασιστείτε ξανά σε υποσχέσεις τρίτων, δουλεύετε ατομικά ώστε να έχετε όλο τον έλεγχο εσείς. Στον οικονομικό τομέα ορισμένες ανατροπές παίζουν με την υπομονή σας, σας δείχνουν όμως τι και ποιους πρέπει να αποφύγετε όσον αφορά τις συνεργασίες σας. Επειδή είναι ένα διάστημα πολλών υποχρεώσεων, η προσωπική σας ζωή μένει πίσω και δεν λείπουν οι εντάσεις με το ταίρι σας, είναι όμως πολύ σημαντικό να βάλετε όλη σας την ενέργεια στα πλάνα σας, καθώς η εποχή είναι απαιτητική και τα έξοδα πολλά. Ιδιαίτερη προσοχή με ποιους μοιράζεστε τα σχέδιά σας. Στον ερωτικό τομέα, αν και υπάρχουν κάποιες καλές περιπτώσεις που προσελκύουν το ενδιαφέρον σας, δεν είστε διατεθειμένοι για πειραματισμούς. Σχέση/γάμος απαιτεί λεπτό χειρισμό, καθώς υπάρχουν διάφορα σκαμπανεβάσματα λόγω της μη επαρκούς επικοινωνίας με το ταίρι σας.

ευνοούνται το προσεχές διάστημα και σας δίνεται η ευκαιρία να αλλάξετε παραστάσεις και να διευρύνετε τον κύκλο σας. Εσείς που έχετε και τα γενέθλιά σας αυτές τις μέρες είστε πιο αισιόδοξοι και αναζητάτε τρόπους για να βελτιώσετε τη ζωή σας, πρέπει όμως να είστε πολύ προσεχτικοί όσον αφορά τα ρίσκα που θα πάρετε, καθώς υπάρχει κίνδυνος να εξαπατηθείτε. Ακολουθήστε τη σίγουρη οδό της τρέχουσας δουλειάς σας και αποφύγετε τη λήψη αποφάσεων αν δεν είστε κατασταλαγμένοι. Η κοινωνική σας ζωή είναι σε υψηλά επίπεδα, καινούργιες γνωριμίες φέρνουν έναν αέρα ανανέωσης και ένας νέος έρωτας γεννιέται με άτομο από το εργασιακό σας περιβάλλον. Εσείς που είστε σε σχέση ενδεχομένως να έχετε βαρεθεί τη μονοτονία, όμως δεν σκέφτεστε το ενδεχόμενο του χωρισμού, καθώς τα συναισθήματα είναι βαθιά.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Στον επαγγελματικό τομέα γίνονται κάποιες ανατροπές που σας βάζουν σε προβληματισμό και επειδή δεν σκοπεύετε να βρεθείτε ξαφνικά επί ξύλου κρεμάμενοι, αναζητάτε εναλλακτικές λύσεις. Η εποχή δίνει ευκαιρίες για να αυξήσετε το εισόδημά σας μέσω μιας εποχικής απασχόλησης, δεν είναι όμως κατάλληλη για σημαντικές επενδύσεις. Προτιμήστε να επενδύσετε χρήματα στον επαγγελματικό σας εξοπλισμό, με τον οποίο θα πετύχετε μεγαλύτερη απόδοση, και μην παρασύρεστε από διάφορες απόψεις που ακούτε. Αλλαγές προβλέπονται στον οικογενειακό τομέα και είστε σε συνεχή εγρήγορση. Μπορεί να κάνετε μια μετακόμιση ή να υποδεχτείτε ένα νέο μέλος στην οικογένεια. Όπως και να έχει, χρειάζεστε χρόνο για να προσαρμοστείτε στα καινούργια δεδομένα και δεν έχετε καθόλου μυαλό για διασκέδαση και ψυχαγωγία. Οι ελεύθεροι δοκιμάζετε την τύχη σας με διάφορα πρόσωπα, αλλά κρατάτε άμυνες μέχρι να είστε σίγουροι πως δεν θα την πατήσετε.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Οι Υδροχόοι θα νιώσετε σε κάποιες φάσεις πως οι καταστάσεις σάς ξεπερνούν και αν δεν δράσετε με αποφασιστικότητα θα χάσετε κάποιες καλές ευκαιρίες όσον αφορά τα επαγγελματικά σας. Ενδεχομένως να έχει πέσει το ηθικό σας επειδή δεν ικανοποιούνται οι προσδοκίες σας, προτού τα βάλετε όμως με τις συνθήκες της ζωής σας πρέπει να αναρωτηθείτε κατά πόσο έχετε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για να τη βελτιώσετε. Αν σκοπεύετε να κάνετε μια νέα επαγγελματική προσπάθεια, τηρήστε σιγή ιχθύος, ώστε να μείνετε σταθεροί στον στόχο σας δίχως να επηρεάζεστε από γνώμες τρίτων. Μια καινούργια συνεργασία θα σας δώσει την ευκαιρία να ενισχύσετε το εισόδημά σας και θα μπορέσετε να πραγματοποιήσετε ένα ταξίδι, αρκεί να αποφύγετε τις επιπολαιότητες με το ξόδεμα των χρημάτων σας. Στον οικογενειακό τομέα ενδεχομένως να υπάρχουν προβλήματα στην επικοινωνία με τα ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας και θα πρέπει να είστε υπομονετικοί.

ΙΧΘΥΣ Η ανάγκη σας για διάκριση και επιτυχία είναι έντονη αυτό τον καιρό και μπορεί να μην υπολογίσετε το κόστος που θα έχει στις διαπροσωπικές σας σχέσεις. Τα θέματα που πρέπει να διευθετηθούν είναι πολλά και οι προθεσμίες συγκεκριμένες, με αποτέλεσμα να είστε πολύ αγχωμένοι και να γίνονται λάθη λόγω βιασύνης. Ιδανική εποχή για προώθηση των προϊόντων και των υπηρεσιών για εσάς που έχετε τη δική σας επιχείρηση, ενώ για εσάς που αναζητάτε μια θέση εργασίας υπάρχουν προοπτικές, αλλά θα πρέπει να είστε ευέλικτοι και αποφασισμένοι να ακολουθήσετε οποιαδήποτε κατεύθυνση. Στον ερωτικό τομέα προβλέπονται ευχάριστες εξελίξεις και δεν αποκλείεται να ζήσετε έναν δυνατό έρωτα που θα σας κάνει να ξεχάσετε τις απόψεις σας περί εργένικης ζωής, θα πρέπει όμως να αποφύγετε τις δεσμεύσεις, ώστε να μη δώσετε την εντύπωση πως είστε ανασφαλείς. Ιδιαίτερη προσοχή με ποιους μοιράζεστε τα προσωπικά σας.

SUDOKU No 532 8 7 3 1 6 9 1 2 3

4 8 2

4

5 9

1 4 5

8 5

7 8 6 2

3

Η λύση του προηγούμενου 6 3 2 1 8 7

7 5 1 4 6 9

8 4 9 3 2 5

5 6 4 7 1 2

2 7 8 6 9 3

1 9 3 5 4 8

3 8 5 2 7 6

9 1 7 8 5 4

4 2 6 9 3 1

9 8 7 3 4 2 1 6 5 4 3 1 8 5 6 9 2 7 5 2 6 9 1 7 4 3 8

23.11.17 – lifo

45

23-29.11.2017

TheLiFOTeamPicks

aπό ό σα ζήσα μ ε την προηγ ο ύμεν η ε βδομάδ α

!

46 lifo – 23.11.17

Όσο τις κινηματικές πρακτικές υποκαθιστούν οι συμμορίτικες, το κράτος δικαίου το αστυνομικό παρακράτος και την κοινωνία των πολιτών αυτή των ανθρωποφάγων, τότε στόχος της επόμενης δολοφονικής ευθείας βολής μπορεί να γίνει ο καθένας μας, μαζί κι αυτή η κουρελού δημοκρατία. Θοδωρής Αντωνόπουλος

Για έναν μήνα θα ζω στη Χαλκιδική, σε ένα απομονωμένο εξοχικό, και θα δουλεύω από εδώ. Να πώς πήγαν οι πρώτες μέρες: Στα συν ότι το Ίντερνετ έπιασε αμέσως και δεν είχαμε τεχνολογικά δράματα, το τζάκι ζεσταίνει μια χαρά τον χώρο, δεν ακούς ούτε κιχ απ’ έξω, ο Γ. μαγειρεύει συνέχεια τέλεια πράγματα, δεν χτυπάει συνέχεια το σταθερό, αφού δεν έχουμε, αποφεύγω τις κοινωνικότητες. Στα πλην ότι οι γάτες φρίκαραν την πρώτη μέρα και κρύφτηκαν πίσω από ντουλάπες (μέχρι το επόμενο πρωί είχαν συνηθίσει, όπως αναμενόταν). Δεν βρίσκω άλλο πλην προς το παρόν...

Χιονούλα και Τρίτη μεσημέρι στο γραφείο. Δεν εννοώ το κρύο, αλλά το κολασμένο κάτασπρο γλυκό από το Μητροπολιτικόν στο Σύνταγμα.

Άρης Δημοκίδης

Μαρία Παππά

Κορίνα Φαρμακόρη

Νικόλας Σεβαστάκης

Χρήστος Παρίδης

Εδώ και μία εβδομάδα ακούγονται φωνές –και κραυγές– που ζητάνε να δοθούν άμεσα λύσεις, ώστε να μην ξαναζήσουμε άλλη βιβλική καταστροφή σαν αυτή που χτύπησε τη Δυτική Αττική. Ας υποθέσουμε ότι παίρνονται οι δύσκολες αποφάσεις, ότι αποφασίζεται το γκρέμισμα αρκετών κτιρίων που μπαζώνουν ρέματα και ότι ξεκινούν οι μπουλντόζες. Τι θα συμβεί; Λιποθυμίες, υστερίες, δακρύβρεχτα ρεπορτάζ, κατηγορίες για αναλγησία του κράτους, του ίδιου κράτους που τόσα χρόνια «δεν βλέπει» τι συμβαίνει, με το αζημίωτο. Θα τολμήσω μια πρόβλεψη: θα ξεχαστούν και αυτοί οι νεκροί, θα γίνουν έναδύο αντιπλημμυρικά έργα και θα καθίσουμε πάλι ήσυχοι στ’ αυγά μας, μέχρι την επόμενη συμφορά. Το υπέρτατο κέρδος για τους εργολάβους κι ένα «κεραμίδι» πάνω από το κεφάλι μας, με κάθε κόστος. Ακόμα κι αν πρόκειται για ανθρώπινες ζωές. Πολύ θα ήθελα να διαψευστώ, αλλά δεν το βλέπω.

Καλά: Η εκπληκτική έκθεση «Το τέλος της παλιάς μας πόλης. Θεσσαλονίκη 1870-1917» στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης. Απίθανο αρχειακό υλικό μιας άλλης πραγματικότητας. Να διαβάζω απολαμβάνοντας ένα δοκιμιακό βιβλίο που το ίδιο του το θέμα μιλάει για το πώς οι κοινωνικές επιστήμες μπορεί να γίνουν πιο ορατές στους ανθρώπους. Το βιβλίο του Ivan Jablonka Η Ιστορία είναι μια σύγχρονη λογοτεχνία (μτφρ.: Ρίκα Μπενβενίστε, Πόλις). Κακά: Η πολιτική αλληλοκατηγορία πάνω στα λασπωμένα ερείπια και στους νεκρούς της Μάνδρας. Η νεορετρό διάθεση στα πολιτικά μας πράγματα. Ο Μουγκάμπε της Ζιμπάμπουε (μάλωνα με τους δικούς μου πριν από τριάντα τόσα χρόνια για κάτι τέτοιους τριτοκοσμικούς «απελευθερωτές» που είχαν μοιραστεί σε κινεζόφιλους και ρωσόφιλους).

Δεν ξέρω πού βλέπει η κυβέρνηση την ανάκαμψη, ούτε αν τα τεράστια κύματα τουρισμού απέφεραν κέρδη στην αγορά, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η οικονομική κατάσταση όσων γνωρίζω είναι χειρότερη από ποτέ, ότι η πλειονότητα βρίσκεται σε αδιέξοδο. Ακόμα περισσότερες επιχειρήσεις κλείνουν, δουλειές δεν βρίσκονται, καμία ελπίδα στον ορίζοντα. Ίσως γι’ αυτό η «πειραγμένη» εκδοχή του έργου Το Φιντανάκι στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού να μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση. Παρόλο που οι λόγοι ήταν κυρίως θεατρικοί –εξαιρετικές ερμηνείες, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα σκηνοθετική άποψη–, φοβάμαι ότι όσοι παρευρεθήκαμε στην πρεμιέρα του έργου του Χορν, που μετράει σχεδόν εκατό χρόνια από την πρώτη του παρουσίαση, νιώσαμε στο μεδούλι μας το αδιέξοδο της ανέχειας, της φτώχειας, του φαύλου κύκλου, την απελπισία τού να χρωστάς και να βάζεις σε δοκιμασία τις αξίες σου και τις αρχές σου.

Βλέποντας απανωτά δύο πρόσφατες επιτυχίες του ισπανικού σινεμά, το Contratiempo (Αόρατος Επισκέπτης) και το El Bar, δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ: αγαπητοί φίλοι κινηματογραφιστές της Ιβηρικής, ο Αλμοδόβαρ σας έχει καταστρέψει, δεν μπορείτε να ξεφύγετε από την επιρροή του ακόμα και σε είδη φαινομενικά εντελώς άσχετα με τις ταινίες του.

Την περασμένη Κυριακή έκανα μια μικρή βουτιά στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας μέσα από τέσσερις ταινίες μικρού μήκους στη Στέγη. Σε μία από αυτές, το Ι Philip του Pierre Zandrowicz, υπάρχει μια σκηνή όπου ο θεατής είναι ο ασθενής σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου και δίπλα στο κρεβάτι κάθεται η αγαπημένη του που κλαίει επειδή τον χάνει. Στο τέλος, μόλις έβγαλα την κάσκα, ενώ ήμουν τόσο ενθουσιασμένος με τις νέες και απίστευτες δυνατότητες μιας τόσο πρωτόγνωρης κινηματογραφικής εμπειρίας, σκέφτηκα ότι η τεχνολογία μπορεί να θέλει να μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στο μέλλον, αλλά τελικά το μέλλον είναι πιο κοντά απ’ ό,τι φανταζόμαστε.

Αλέξανδρος Διακοσάββας

Γιάννης Παπαϊωάννου

Γιάννης Πανταζόπουλος

Μαρία Δρουκοπούλου

«Τσόλι», «σίχαμα», «θηλαστικό της μπόχας», «ξεπλυμένο φασιστάκι» αλλά και φράσεις όπως «γαμ… να στρώσεις» ήταν μερικές από τις απαντήσεις του Νίκου Καρανίκα στην επιχειρηματία Κική Μαχαιρίδου. Να θυμίσουμε ότι ο συγκεκριμένος κύριος έχει διοριστεί στη θέση του ειδικού συμβούλου στο Γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γ.Γ. του πρωθυπουργού. Είναι ο άνθρωπος που θεωρεί την καριέρα χολέρα, που είχε στείλει στα τσακίδια την Eldorado, λάτρης της Ελένης Μενεγάκη που τον διατηρεί «ορεξάτο» και τον οποίο ο πρωθυπουργός είχε υπερασπιστεί λέγοντας το αμίμητο: «Εμένα οι συνεργάτες μου είναι του λαού, μπορεί να μην έχουν βγάλει το Χάρβαρντ, αλλά δεν είναι Παπασταύροι και Χριστοφοράκηδες».

«Κάνανε κατάληψη στο Πολυτεχνείο οι φοιτητές και απ’ έξω ήταν τα τανκς. Ήταν Έλληνες όμως και οι μέσα και οι έξω. Κι εκείνος (σ.σ. ο Παπαδόπουλος) δεν είχε κουκούτσι μυαλό». Κάπως έτσι μου περιέγραψε ο Χρήστος, το βαφτιστήρι μου, αισίως 5 ετών, τι γιορτάζουμε στις 17 Νοέμβρη. Κι αφού ακούσαμε τα γνωστά τραγούδια, «Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία», «Πότε θα κάνει ξαστεριά» και άλλα επετειακά, και μερικά συνθήματα που μου ζήτησε να βρω στο YouTube, «γιατί, να ξέρεις, υπάρχουν στο Ίντερνετ», όπως με ενημέρωσε, μου έδωσε την εξής συμβουλή: «Είναι ωραία ιστορία, να τη μάθεις κι εσύ!». Καλά τα είχε πει ο Σαββόπουλος: «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς, τα ξέρουν όλα!».

Δύσκολα καταγράφονται συν μετά το θανατηφόρο χοντρόβροχο και την αίσθηση ότι ζούμε υπό καθεστώς θεοκρατικού τύπου, που όμως δεν έχει τον Θεό του. Ψίχουλα κεφιού έφερε η Παγκόσμια Ημέρα Τουαλέτας. Θετικό πρόσημο πήρε επίσης η ανάπτυξη θεραπειών για το 7-13% του γενικού πληθυσμού στον δυτικό κόσμο που πάσχει από «σύνδρομο ντροπαλής κύστης» ή «παρούρηση». Συνειρμικά συγκολλήθηκε σε αυτά το μείον της αύξησης, στην Αθήνα, όσων ουρούν στον δρόμο τις νύχτες, επειδή δεν διατίθενται δημόσιες τουαλέτες, ενώ κυριαρχεί η μόδα του περπατήματος πίνοντας μπίρα που είναι διουρητική. Γιάννης Κωνσταντινίδης

Πάνος Μιχαήλ Ένας Νοέμβριος σαν αντεστραμμένος Νώε που πέταγε δαιμονισμένα τα ζώα που περιμάζεψε με τόσο κόπο και «φροντίδα» από την κιβωτό του, ρίχνοντάς τα βορά στον κατακλυσμό. Αυτήν τη στυφή εντύπωση μου αφήνει ο μήνας καθώς τελειώνει. Εδώ η χιλιοτσακισμένη έννοια της αξιοκρατίας και των παρενοχλητικών συναρμογών μεταξύ θεσμών και αναγκών και επιθυμιών της μάζας δολοφονεί τελικά τη μάζα. Είτε ανήκει στη μία μάντρα είτε στην άλλη. Απ’ την άλλη, στο εξωτερικό, μιας δοξολογημένης αλλά, όπως όλα δείχνουν, αόρατης κρεβατάμπλ «αξιοκρατίας» από τα χολιγουντιανά οροπέδια μέχρι τις επιχειρηματο-πολιτικοδημοσιογραφικές κοινοπολιτείες, το «πλάγιασε μαζί μου για να ξαναγεννηθείς» αποτελεί το κυρίαρχο μάντρα μιας σκεβρωμένης, αλλά ακόμα θρονιασμένης στον πυρήνα πατριαρχικής μαύρης τρύπας. Οι κατακλυσμοί, βέβαια, κάποτε τελειώνουν, οι «σωτήριες» κιβωτοί πάντοτε, μα πάντοτε, αδειάζουν.

Με αφορμή την τραγωδία στη Μάνδρα ξανάρθαν στην επιφάνεια και τα αυθαίρετα και θυμηθήκαμε όλο το «πανηγύρι» της άναρχης δόμησης και των καταπατήσεων που ήταν στην κορύφωσή τους κατά τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Και αναρωτιέμαι πώς μπορεί να αλλάξει κάτι εφόσον το κράτος μας καλεί τους παραβάτες να «τακτοποιήσουν» τις παρανομίες τους στην αυθαίρετη δόμηση, πληρώνοντας απλώς ένα πρόστιμο. Θα μου πεις, έχουμε προχωρήσει. Παλιά καλούνταν να δώσουν φακελάκι στη ζούλα. Τώρα τα δίνουν στο κράτος. Μερόπη Κοκκίνη

Χριστίνα Γαλανοπούλου Όσο εξοργιστική είναι η απουσία του αριστερού αισθήματος (από φιλοαριστερή κυβέρνηση, αλίμονο) τη στιγμή που η χώρα έχασε 21 ανθρώπους σε νεροποντή, όσο ντροπιαστικό είναι ότι και αυτοί προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο, τόσο συγκινητικό είναι το αίσθημα των ψηφοφόρων τους να τους στηρίξουν, επιτιθέμενοι στην παραμικρή κριτική. Κακώς λογίζονταν για τρολ όλα τα προηγούμενα χρόνια, κακώς σχολιαζόταν αρνητικά όλος αυτός ο χαμός που συνέβαινε στα social media. Είναι η απόδειξη ότι στην Ελλάδα η αριστερά ζει. Στα όνειρά μας κυρίως και στις ατέρμονες συζητήσεις (που μπορούν να καταλήξουν και σε πανηγύρι τύπου Καρανίκα) στο Facebook.

23.11.17 – lifo

47