Τεύχος 541 by Dyo Deka S.A.

Łifo Νο 1 www. lifo.gr Στοιχεία Google Analytics

Βάσει στοιχείων Bari-Focus

στο χαρτί

36%

σ α! γο η ηνοδ πτη αθ ν μ ν εα σ ε τη ρ λη π α δω ο θε γι s π α α s ησ ι κ e ολ pr τ ορε φ ee fr κλο κυ

UHT

112

mini market

έθνικ

1 54

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

2 lifo – 30.11.17

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα. ☛ Για το άρθρο της Μαρίας Παππά στο LIFO.gr «Ο Νικ Κέιβ στο Ισραήλ; Απλώς ξενέρωμα!»: «Μπούρδες, μπούρδες, μπούρδες. Κανονικά, η απάντηση του Τoμ Γιορκ θα έπρεπε να έχει λήξει το ζήτημα, αλλά οι γραφικότεροι των γραφικών (Κεν Λόουτς, σ’ αγαπώ, αλλά φτάνει) συνεχίζουν στο ίδιο τροπάρι. Εκτός από το θέμα που θίγει ο Γιορκ όσον αφορά την τέχνη και τη μουσική γενικά ή το επιχείρημα πως αν παίζω live π.χ. σε κλαμπ συμφερόντων του Mega Channel δεν σημαίνει ότι αναγκαστικά στηρίζω τη διαπλοκή (ναι, άστοχη η αναλογία, αλλά καταλαβαίνετε τι θέλω να πω), υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα: ποιος είσαι εσύ που θα αποκλείσεις την πρόσβαση του γενικού πληθυσμού σε πολιτιστικό προϊόν, επειδή αυτοί που τον κυβερνούν είναι διεφθαρμένοι ή ακόμα και δολοφόνοι; Τέλος, αντιλαμβανόμαστε άραγε πως με αυτές τις λογικές, και εστιάζοντας μάλιστα ο καθένας στο θέμα που τον αγγίζει περισσότερο, δεν θα έπρεπε να γίνεται live πουθενά στον κόσμο; Είμαι ο Κεν Λόουτς και είμαι αντίθετος στον πόλεμο στο Βιετνάμ, καμία συναυλία στις ΗΠΑ. Είμαι ο Κεν Λόουτς και με ενοχλεί ο πόλεμος στο Ιράκ, καμία συναυλία στις ΗΠΑ. Είμαι ο Κεν Λόουτς και είμαι ευαισθητοποιημένος ως προς το πρόβλημα της πορνείας ανηλίκων, καμία συναυλία στην Ταϊλάνδη. Είμαι ο Κεν Λόουτς και διαφωνώ με την καταπάτηση των δικαιωμάτων και τις διώξεις ομοφυλοφίλων, καμία συναυλία σε Ρωσία, Τουρκία, Τσετσενία, Αζερμπαϊτζάν. Είμαι ο Κεν Λόουτς και... να συνεχίσω;» (Σχόλιο της eple) ☛ Για τη συνέντευξη του Δημήτρη Πουλικάκου στο LIFO.gr και τον Αντώνη Μποσκοΐτη: «Η γριά Πουλίκα είναι η ψυχανάλυση της Ελλάδας από τον πόλεμο και μετά. Είναι ελληνική βερσιόν του Ozzy σκεπτόμενου. Είναι ο θάνατος της Αμερικής, ο κροταλίας της ασφάλτου κατά Ζορζ. Είναι η διακριτική γοητεία της μπουρζουαζίας, η οποία δεν θέλει να αναπαραχθεί. Είναι ο πιο αστός αριστερότροπος, ο οποίος καταφανώς γράφει στην τσαμαδού του την αστική καταγωγή του. Αλλά δεν μπορεί να ξεπεράσει την αστική του ευγένεια. Γι’ αυτό και ποτέ του δεν κατέστη λιγούρης ή φραγκοφονιάς. Έχει παίξει τσάμπα παντού και ποτέ δεν έχει πει όχι σε αγνά κίνητρα. Νομίζω ότι είναι ό,τι πιο ροκ έχει υπάρξει σε τούτη την ελληνόφωνη βαλκανική γωνιά. “Μου αρέσουν οι “σκύλοι” γιατί είναι ορίτζιναλ, σε αντίθεση με τους έντεχνους που είναι δήθεν”: άλλο ένα κοινό με τον Τζιμάκο, με τον οποίο πολλάκις έχουν παίξει σε διάφορα πάρτι τύπου ΛΕΦΚΑ (“όχι άλλο Νταλάρα, Πάριο και Αλεξίου / όχι άλλη κουλτούρα σε νταμάρια καφενείου [...] για σένα, άγγελέ μου, θα βγω στον Γολγοθά να κάνω συναυλία με γυφτολαϊκά”)». Αυτά σχολίασε ο Γράφων, ενώ ο old lonely dog πρόσθεσε: «Toν Πουλικάκο τον παρακολουθώ χρόνια, από τότε που ήταν θείος Νώντας, και πάντα μου αρέσει. Πολύ ωραία συνέντευξη, Mπόσκο, όπως πάντα. Δεν νομίζω ότι σκέφτηκε ποτέ σοβαρά να ρίξει LSD στον Μαραθώνα. Θεωρώ σίγουρο ότι έκανε πλάκα, όπως συνηθίζει. Να προσθέσω κάτι που είπε πρόσφατα και δεν θα γινόταν να το έχει πει το 2009: “Εδώ και καιρό κοιτάζω τον Τσίπρα και βλέπω απλώς τον Τεν-Τεν. Στο πρόσωπο του Τσακαλώτου βλέπω τον Μιλού, στου Πολάκη τον Καπετάν Χάντοκ, τον Βενιζέλο ως κακό Τάμπι με ολίγον από Γαργαντούα, τη Φώφη ως μις Πίγκι, την Καρβουνοπούλου/ Διαμαντοπούλου ως μικρή Λουλού επί τα χείρω, τον Κούλη σαν τον Σέλντον από το “Big Bang Theory” και πάει λέγοντας. Προσπαθώ να τα βλέπω όλα ως κόμικς, διότι διαφορετικά θα πρέπει να χτυπάω κάθε μέρα το κεφάλι μου στον τοίχο. Εδώ και κάμποσα χρόνια διαπράττεται μια γενοκτονία. Όχι μόνο στην Ελλάδα, γιατί έχουμε και την τάση να ομφαλοσκοπούμε. Τα ίδια γίνονται παντού”». ☛ Για το άρθρο «Αισθητική του κακού ή για την αποκατάσταση της καλοσύνης» που έγραψε ο Νικόλας Σεβαστάκης με αφορμή τον θάνατο του Τσαρλς Μάνσον: «Θαυμάσια προσέγγιση, όσο και ευχάριστη εναλλαγή. Κάπως μπούχτισε ο κοσμάκης με τα “πολιτικών και οικονομικών επιστημών”». (Σχόλιο του γελαστού νερού) ☛ Για την είδηση σχετικά με τη 19χρονη Ειρήνη που πιάστηκε στο Χονγκ-Κονγκ με 2,6 κιλά κοκαΐνης: «Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η κοπέλα μετέφερε εν γνώσει της τόση κοκαΐνη. Δυσκολεύομαι όμως και να πιστέψω ότι 2,6 κιλά στην πλάτη της δεν την έβαλαν σε περιέργεια να δει τι είναι αυτό το βαρύ φορτίο που κουβαλάει (εδώ ένα πακέτο του κιλού ζάχαρη βάζω στο σακίδιο και μέχρι να φτάσω σπίτι με πονάει η πλάτη μου). Επίσης, διαβάζω ότι “στρατολογούνται εμφανίσιμες κοπέλες για τη μεταφορά κ.λπ., κ.λπ.”. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι εμφανίσιμες κοπέλες απαλλάσσονται από τον έλεγχο στα αεροδρόμια; Αν κυριαρχεί έστω και στο ελάχιστο τέτοια αντίληψη, αν ήμουν τελωνειακός, θα έκανα έλεγχο πρωτίστως στις εμφανίσιμες κοπέλες». (Σχόλιο της Haifischnet)

feedback540

Ο ΝΙΚ ΚΕΪΒ, Η ΑΤΥΧΗ 19ΧΡΟΝΗ ΚΑΙ Ο ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη. 30.11.17 – lifo

Index 541

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου head of digital Βίκυ Καλαντζή art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου –––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης

ΤΟ ΝΈΟ ΜΊΝΙ ΜΆΡΚΕΤ ΈΧΕΙ ΤΟ ΧΡΏΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΏΝ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ σελiδα

Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης

φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΣΑΛΤΑΣ Ο αντιπρόεδρος των «New York Τimes» μιλά στη LiFO.

σελiδα 18

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΡΥΘΡΑΙΑ ΚΗΦΙΣΙΑ σελiδeσ

39—43

ΑΘΗΝΑΊΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ

Ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα, ζει στο Κάτω Χαλάνδρι. Δεν του αρέσει να λέει «εμείς ήμασταν», αφού καλοί ηθοποιοί υπάρχουν όλα τα χρόνια.

σελiδα 4 lifo – 30.11.17

διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς ρroject μanagerdirect market Αριέττα Μελισσινού direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

30.11.17 – lifo

ΞΑΝΑ ΠΡΩΤΗ

free press

ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

LIFO 135.300 ΑTHENS VOICE 121.200

LIFO 806.000 ΑTHENS VOICE 452.900

Πηγή: Focus BARI, Έρευνα «BARI S.M.A.R.T., ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ» Ιανουάριος–Ιούνιος 2017 Κοινό: Άντρες–Γυναίκες 13-74 ετών Σύνολο Ελλάδας: 6.862

Επισκεψιμότητα του website από οποιαδήποτε συσκευή (PC, laptop, mobile, tablet) στο διάστημα κυκλοφορίας του εντύπου. Στοιχεία Focus BARI.

30 ΝΟΕΜ. – 6 ΔΕΚ. 2017

TalkoftheTown ΚΟΔΗΣΟ

ΚΙΝΉΜΑΤΑ ΚΌΜΜΑΤΑ ΝΈΟΙ ΦΟΡΕΊΣ

Το Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού ιδρύθηκε το 1979 από τον Γιάγκο Πεσμαζόγλου, υπουργό Εθνικής Οικονομίας στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974, ο οποίος, μαζί με άλλα στελέχη της ΕΔΗΚ, δημιούργησε το μετριοπαθές κεντρώο κόμμα. Ύστερα από δέκα χρόνια η λειτουργία του ανεστάλη.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ ΑΝΑΝΈΩΣΗ ΔΗΑΝΑ

Από το ΚΟΔΗΣΟ στο Κίνημα Αλλαγής, μερικά από τα «πολιτικά κόμματα που επιχείρησαν να μιλήσουν στην πλειοψηφία του λαού».

Το 1985 ο Κωστής Στεφανόπουλος χάνει την προεδρία της ΝΔ από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και προχωρά στην ίδρυση της ΔΗΑΝΑ. Το 1994 ήταν το έτος που έλαβε το υψηλότερο ποσοστό της, 2,79%, αλλά και η χρονιά που διαλύθηκε, δηλώνοντας τότε ο Κωστής Στεφανόπουλος ότι αποσύρεται από την πολιτική. Βέβαια, έναν χρόνο αργότερα μεταπήδησε στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΌ ΚΌΜΜΑ Το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα ιδρύθηκε το 1987 και ήταν το πολιτικό κόμμα που δημιούργησε ο Γεράσιμος Αρσένης όταν αποχώρησε από το τότε κυβερνών κόμμα, το ΠΑΣΟΚ. Αποτέλεσε την έκφραση της αριστερής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ, αλλά δύο χρόνια αργότερα διαλύθηκε, όταν ο Γεράσιμος Αρσένης επέστρεψε σε αυτό στις 5 Οκτωβρίου του 1989.

ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΌ ΚΊΝΗΜΑ Ένα από τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο Αντώνης Τρίτσης, το 1989, αποχωρώντας από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, ιδρύει δικό του κόμμα με τον τίτλο Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα, το οποίο όμως δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή. Ο ίδιος κατάφερε να εκλεγεί δήμαρχος έναν χρόνο αργότερα με τη Νέα Δημοκρατία.

TheBuzz απο τον γιαννη πανταζοπουλο

ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΆΝΟΙΞΗ Τον Ιούνιο του 1993 ο Αντώνης Σαμαράς αποχωρεί από τη Νέα Δημοκρατία και ιδρύει την Πολιτική Άνοιξη. Ήταν μια πολιτική κίνηση με ανοδική πορεία, που σημείωσε αρκετά καλά εκλογικά ποσοστά. Η τελευταία εκλογική αναμέτρηση στην οποία συμμετείχε ήταν εκείνη των ευρωεκλογών του 1999, λαμβάνοντας ποσοστό 2,3%.

ΔΗΚΚΙ Το 1995 ο Δημήτρης Τσοβόλας, μαζί με πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ιδρύει το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα. Οι ευρωεκλογές του 1999, στις οποίες εξέλεξε δύο ευρωβουλευτές, ήταν η τελευταία εκλογική του επιτυχία, αφού στη συνέχεια έμεινε εκτός Βουλής, ενώ ο πρόεδρός του αποχώρησε και σήμερα είναι ενταγμένος στη ΛΑΕ.

ΦΙΛΕΛΕΎΘΕΡΟΙ ΔΡΆΣΗ Τον Απρίλη του 1999 ο πρώην υπουργός Οικονομικών της ΝΔ Στέφανος Μάνος ιδρύει τους Φιλελεύθερους με το πολυσυζητημένο έμβλημα που απεικόνιζε έναν ορμώμενο ταύρο. Η πορεία τους δεν ήταν ικανοποιητική και δέκα χρόνια αργότερα ο ίδιος πολιτικός ίδρυσε τη Δράση.

ΚΊΝΗΜΑ ΕΛΕΎΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΏΝ - ΚΕΠ Το 2001 ο Δημήτρης Αβραμόπουλος δημιούργησε ένα από τα πιο βραχύβια πολιτικά κόμματα, το Κίνημα Ελεύθερων Πολιτών. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις έκαναν λόγο για διψήφια ποσοστά που άγγιζαν το 24%, αλλά δεκαπέντε μήνες αργότερα, συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2002, το κόμμα πέρασε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, ενώ ο ιδρυτής του προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ ΑΝΑΓΈΝΝΗΣΗ - ΠΑΝΕΛΛΉΝΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΌ ΜΈΤΩΠΟ Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Στέλιος Παπαθεμελής, ο οποίος κατάφερε να γίνει και τραγούδι, ιδρύει το 2003 τη Δημοκρατική Αναγέννηση, που ιδεολογικά κινούνταν στον χώρο της χριστιανικής δεξιάς. Έναν χρόνο αργότερα το κόμμα αναστέλλει τη λειτουργία του και ο Στέλιος Παπαθεμελής κατεβαίνει στις εκλογές με τη Νέα

Δημοκρατία. Λίγα χρόνια μετά, το 2009, ιδρύει έναν άλλο πολιτικό φορέα, το Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ ΣΥΜΜΑΧΊΑ Τον Νοέμβρη του 2010 η Ντόρα Μπακογιάννη, έχοντας χάσει στις εσωκομματικές εκλογές από τον Αντώνη Σαμαρά και έχοντας διαγραφεί από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ιδρύει τη Δημοκρατική Συμμαχία. Πέντε χιλιάδες άτομα παρίστανται στο θέατρο Badminton και συνυπογράφουν την ιδρυτική διακήρυξη της νέας πολιτικής κίνησης. Δεν διήρκεσε παρά δύο μόνο χρόνια.

ΣΥΜΦΩΝΊΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΈΑ ΕΛΛΆΔΑ Τον Απρίλιο του 2013, εν μέσω θερμών πολιτικών αναταραχών, ο Ανδρέας Λοβέρδος ιδρύει ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, προερχόμενο από την πολιτική πρωτοβουλία του ΡΙΚΣΣΥ (Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας). Τον Αύγουστο του 2014 όμως εντάχθηκε εκ νέου στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ.

ΣΧΈΔΙΟ Β’ Τον Μάιο του 2013 ο Αλέκος Αλαβάνος ιδρύει το πολιτικό κόμμα Σχέδιο Β’, έχοντας ως κυρίαρχη θέση την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 αποφάσισε να στηρίξει τη Λαϊκή Ενότητα.

ΚΊΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΉΣ Τον Νοέμβριο του 2017 ανακοινώθηκε το όνομα του νέου προοδευτικού φορέα υπό τη Φώφη Γεννηματά και τον Σταύρο Θεοδωράκη: Κίνημα Αλλαγής. Θα συγκροτείται από τα κοινοβουλευτικά κόμματα Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι. «Αποφασισμένοι να προχωρήσουν ενωτικά και να ανταποκριθούν στο αίτημα των 210.000 πολιτών που συμμετείχαν στις εκλογές για την ανάδειξη ηγεσίας, με στόχο η προοδευτική παράταξη να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό» δήλωσαν Φώφη Γεννηματά και Σταύρος Θεοδωράκης, επιδιώκοντας, με τη σειρά τους, «να μιλήσουν στην πλειοψηφία του λαού».

30.11.17 – lifo

TalkoftheTown

Τι είναι η PrEP;

Απορίες

απ ό το ν αλ έξ ανδρ ο δ ι ακ οσάβ βα

ΓΙΑΤΊ ΓΝΩΡΊΖΟΥΜΕ ΤΌΣΟ ΛΊΓΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΆΠΙ TRUVADA, ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΈΣΤΕΡΗ ΑΥΤΉΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΜΈΘΟΔΟ ΠΡΌΛΗΨΗΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΙΌ HIV (Η ΟΠΟΊΑ ΌΜΩΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΔΙΑΘΈΣΙΜΗ ΕΠΊΣΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ); Ο ΣΟΦΟΚΛΉΣ ΧΆΝΟΣ, ΨΥΧΟΛΌΓΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΪΣΤΆΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ATHENS ΚΑΙ THESSALONIKI CHECKPOINT, ΚΑΙ Ο ΓΙΏΡΓΟΣ Φ., ΠΟΥ ΛΑΜΒΆΝΕΙ ΤΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΉ ΑΓΩΓΉ ΕΔΏ ΚΑΙ ΤΡΊΑ ΧΡΌΝΙΑ, ΕΞΗΓΟΎΝ.

? 8 lifo – 30.11.17

Πριν από μερικά χρόνια άνοιξε η μεγάλη συζήτηση για την PrEP (Pre Exposure Prophylaxis), την προληπτική δηλαδή φαρμακευτική αγωγή κατά του ιού HIV που εγκρίθηκε πρώτα στην Αμερική το 2012 και στη συνέχεια σε πολλές χώρες του κόσμου (πλέον και της Ευρώπης, όπου χορηγείται είτε δωρεάν είτε με συμμετοχή του ενδιαφερόμενου), στη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Πολλαπλές έρευνες και κλινικές μελέτες απέδειξαν ότι τα ποσοστά επιτυχίας της αγωγής φτάνουν μέχρι το 90%, αλλά τα προβλήματα δημοσιονομικής φύσης παραμένουν σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Υπάρχουν ωστόσο άτομα στη χώρα μας που επιλέγουν να προμηθευτούν την αγωγή είτε με «πλάγιους» τρόπους είτε συμμετέχοντας στην πρώτη σχετική μελέτη που πραγματοποιείται αυτήν τη στιγμή στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Με αφορμή τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα AIDS (και όχι κατά του AIDS, γιατί πλέον η σωστή ονομασία οφείλει να συμβάλει στην αποστιγματοποίηση του ιού), ζητήσαμε να μάθουμε περισσότερα για όλες τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με αυτή την «προληπτική θεραπεία», την οποία λίγοι γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι λαμβάνουν.

ΣΟΦΟΚΛΉΣ ΧΆΝΟΣ — Πώς μπορεί κάποιος να προμηθευτεί σήμερα PrEP στην Ελλάδα; Πλέον υπάρχουν online φαρμακεία απ’ όπου μπορεί κάποιος να προμηθευτεί τη φαρμακευτική αγωγή. Έχουν δημιουργηθεί υπηρεσίες, σαν κούριερ, και όταν παραγγέλνεις PrEP, δηλώνεις τη διεύθυνση μιας τέτοιας υπηρεσίας στην Αγγλία, όπου μπορεί η εταιρεία που φτιάχνει γενόσημα, π.χ. στην Ινδία, να κάνει αποστολή κι έπειτα αυτή η υπηρεσία αναλαμβάνει να τη στείλει στην Ελλάδα, γιατί δεν μπορεί να γίνει απευθείας αποστολή από την Ινδία στην Ελλάδα, θα τη σταματήσουν στο τελωνείο. Υπάρχουν ακόμα και ακτιβιστικά γκρουπ στο Facebook που περιγράφουν βήμα-βήμα τη διαδικασία. Πρακτικά, όμως, στην Ελλάδα ο μοναδικός τρόπος χορήγησης PrEP είναι μέσω της κλινικής δοκιμής που πραγματοποιείται αυτή την περίοδο για πρώτη φορά στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Πρόκειται για μια έρευνα παρέμβασης και εφαρμογής που αποτελεί συνεργασία της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Σικάγου, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Checkpoint. Βασικός ερευνητής είναι ο καθηγητής Επιδημιολογίας & Προληπτικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Άγγελος Χατζάκης και η ομάδα του. Στόχος είναι να μπουν σε PrEP οροαρνητικοί ΑΣΑ (άντρες που κάνουν σεξ με άντρες) και ανήκουν σε ομάδες πολύ υψηλού ρίσκου. — Πώς γίνεται η επιλογή γι’ αυτή την έρευνα; Η έρευνα έχει δύο φάσεις. Με το θεωρητικό σκέλος, το «Sophocles», προσπαθούμε να μπούμε στο σεξουαλικό δίκτυο οροθετικών ατόμων. Βρίσκουμε οροθετικά άτομα (π.χ. από αυτούς που έρχονται για τεστ στο Checkpoint και βγαίνουν θετικοί) των οποίων η λοίμωξη είναι πρόσφατη, των τελευταίων έξι μηνών, και αφού τα διασυνδέσουμε για παρακολούθηση για το θέμα της υγείας τους, τους παρέχουμε από πέντε κουπόνια για να τα δώσουν σε πέντε σεξουαλικούς τους συντρόφους. Έτσι, βάζουμε ουσιαστικά έναν «σπόρο», το θετικό άτομο. Τα κριτήρια για να συμμετέχει κανείς, εκτός από το να είναι πρόσφατη η λοίμωξή του και να ανήκει στους ΑΣΑ άνω των 18, είναι να μιλάει ελληνικά και να μένει στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή των Αθηνών, για να υπάρχει εύκολη πρόσβαση και παρακολούθηση, αν χρειαστεί. Επίσης πρέπει να ανήκει σε ομάδα υψηλού ρίσκου, δηλαδή να έχει τακτική εναλλαγή ερωτικών συντρόφων, να συμμετέχει σε sex parties και chemsex, να έχει λάβει πάνω από μία φορά PEP (Post Exposure Prophylaxis, την αγωγή δηλαδή κατά του HIV που λαμβάνει κάποιος αμέσως μετά από κάποιο ατύχημα ή επαφή με μολυσματικά ή πιθανά μολυσματικά υλικά) τον τελευταίο χρόνο και να

έχει διαγνωστεί και με κάποιο άλλο ΣΜΝ (σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα) τον τελευταίο χρόνο, εκτός του HIV. Κάποιος που χρησιμοποιεί προφυλακτικό και/ή έχει σταθερό σύντροφο δεν έχει πιθανότητα να μας φέρει υψηλού ρίσκου οροαρνητικά άτομα. Έτσι μπαίνουμε στα σεξουαλικά δίκτυα και γίνεται αιμοληψία για να εξακριβωθεί ότι τα πέντε νέα άτομα είναι οροαρνητικά (γιατί αν είναι οροθετικά δεν έχει νόημα να πάρουν PrEP). Έπειτα, όσοι θέλουν να συμμετέχουν απαντούν σε ερωτηματολόγιο, από το οποίο προκύπτουν σεξουαλικές συμπεριφορές, παράγοντες ρίσκου, σύντροφοι σταθεροί και μη σταθεροί κ.λπ. Οι συνεντεύξεις γίνονται στο Checkpoint, για να είναι πιο φιλικό το περιβάλλον σε σχέση με ένα νοσοκομείο. Στόχος είναι να συλλέξουμε 250 ερωτηματολόγια οροαρνητικών ατόμων υψηλού ρίσκου και από αυτούς να εξάγουμε τους 100 πιο high-risk που θα βάλουμε σε PrEP, στο β’ σκέλος, την κλινική δοκιμή που ονομάζεται P4G (PrEP for Greece) και έχει ήδη ξεκινήσει με 50 άτομα. Εκεί λαμβάνουν Truvada (όχι γενόσημο) για έναν χρόνο και παρακολουθούνται από την παθολόγο και επίκουρη καθηγήτρια Μήνα Ψυχογυιού στο Λαϊκό. Κάθε τρίμηνο κάνουν πλήρεις εξετάσεις για όλα τα ΣΜΝ, για νεφρική λειτουργία, επίπεδα κρεατινίνης κ.λπ. Πολλά άτομα παίρνουν PrEP χωρίς να γνωρίζουν ότι πρέπει να εξετάζονται ανά τρίμηνο. Θέλουμε, λοιπόν, να δούμε αν θα ορομετατραπεί κάποιος, παρόλο που γνωρίζουμε ότι η αποτελεσματικότητα της PrEP έχει αποδειχτεί. Δεν είναι πλέον ιατρικό το ζήτημα γύρω από τη συγκεκριμένη αγωγή αλλά κοινωνικό, γι’ αυτό κάνουμε αυτή την έρευνα, για να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα στο υπουργείο και τους κρατικούς φορείς και να διεκδικήσουμε επιτέλους δωρεάν PrEP, όπως γίνεται πλέον σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όχι για να αποδείξουμε την αποτελεσματικότητά της. — Αναφορικά με πιθανές παρενέργειες από την αγωγή, τι γνώση έχουμε πλέον; Και γιατί δεν μιλάμε για 100% επιτυχία της PrEP; Έχουν υπάρξει περιστατικά ορομετατροπής; Αν υπάρξουν παρενέργειες, σε μια μικρή ομάδα, θα είναι τις πρώτες μέρες, μέχρι να συνηθίσει ο οργανισμός τη νέα ουσία. Μιλάμε για λιγότερο από μήνα και είναι λογικό, αφού ένα αντιρετροϊκό φάρμακο λαμβάνεται προληπτικά, όχι για να αντιμετωπιστεί κάποιος ιός. Τα φάρμακα αυτά είναι πολύ πιο αποτελεσματικά πλέον και δεν τίθεται θέμα τοξικότητας. Για να προλάβουμε τέτοια ζητήματα, γίνονται οι πλήρεις εξετάσεις ανά τρίμηνο. Τα περιστατικά που «ρίχνουν» το καταγεγραμμένο ποσοστό επιτυχίας της PrEP είναι άτομα που είχαν κολλήσει μερικές μέρες πριν ξεκινήσουν την αγωγή. Γι’ αυτό ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) επιμένει πως όσοι παίρνουν PrEP πρέπει να εξετάζονται με τις πιο σύγχρονες τεχνικές, για να γνωρίζουν με σιγουριά, όταν ξεκινούν, ότι είναι οροαρνητικοί. Άρα, στην ουσία δεν μιλάμε για αποτυχία. Στην Αυστραλία και στο Λονδίνο, για παράδειγμα, έχουν μειωθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια τα ποσοστά των νέων λοιμώξεων HIV λόγω της PrEP. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η PrEP είναι κομμάτι μιας συνδυασμένης πρόληψης που περιλαμβάνει προφυλακτικό, λιπαντικό, εξετάσεις για ΣΜΝ, συμβουλευτική και διάφορες ακόμα μεθόδους. Η PrEP δεν προωθεί το απροφύλακτο σεξ, απλώς λειτουργεί εκεί που έχουν αποτύχει οι άλλες μέθοδοι. — Υπάρχουν ενστάσεις στην Ελλάδα για την PrEP; Η αποτελεσματικότητα, όπως προείπα, έχει αποδειχτεί. Υπήρχαν ηθικολογικές συζητήσεις τα προηγούμενα χρόνια, ότι η PrEP προάγει το απροφύλακτο σεξ, αλλά πλέον κανείς δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο, εξάλλου θα μπει στο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για την αντιμετώπιση του HIV. Το πρόβλημά τους είναι πώς και από ποιον θα χορηγείται. Οι μονάδες λοιμώξεων είναι γεμάτες από οροθετικούς, οπότε θα χρειαστεί συγκεκριμένος σχεδιασμός για

Δεν είναι πλέον ιατρικό το ζήτημα αλλά κοινωνικό, γι’ αυτό κάνουμε αυτή την έρευνα, για να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα στο υπουργείο και τους κρατικούς φορείς και να διεκδικήσουμε επιτέλους δωρεάν PrEP, όπως γίνεται πλέον σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όχι για να αποδείξουμε την αποτελεσματικότητά της.

30.11.17 – lifo

TalkoftheTown

να μπορούν να εξυπηρετήσουν οροαρνητικά άτομα που θα πρέπει να εξετάζονται σε τακτά διαστήματα – είναι τεράστιος ο φόρτος εργασίας για τους γιατρούς. Και υπάρχει και το οικονομικό ζήτημα, αν και τα γενόσημα παρέχουν μια μερική λύση. Εμείς είμαστε υπέρ της χορήγησης PrEP που θα καλύπτεται πλήρως και θα είναι δωρεάν για όλους. — Πλέον η εξίσωση μη ανιχνεύσιμος=μη μεταδοτικός (U=U), που γνωρίζαμε ανεπίσημα για τους οροθετικούς, ισχύει επίσημα; Ναι. Το ανακοίνωσε πρόσφατα το αμερικανικό ΚΕΕΛΠΝΟ και το δέχτηκε και ο ευρωπαϊκός ομόλογος οργανισμός. Στα νοσοκομεία όμως, δυστυχώς, υπάρχει τρομερή έλλειψη αντιδραστηρίων εδώ και ενάμιση χρόνο και για να μιλάμε για μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο πρέπει να μπορούμε να το μετρήσουμε. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε την ατομική ευθύνη του καθενός, το θέμα εμπιστοσύνης ως προς το αν κάποιος είναι όντως μη ανιχνεύσιμος. Στο site preventionaccess.org αναφέρονται αναλυτικά τα πάντα γύρω από αυτή την εξέλιξη.

ΓΙΏΡΓΟΣ Φ.

ΕΠΕΞΗΓΉΣΕΙΣ Οροθετικό: Το άτομο που ζει με HIV, το αντίθετο του οροαρνητικού. Οροασύμβατο ζευγάρι: Το ζευγάρι όπου το ένα άτομο είναι οροαρνητικό και το άλλο οροθετικό. Ορομετατροπή: Η νέα λοίμωξη, η μετατροπή ενός ατόμου από οροαρνητικό σε οροθετικό.

10 lifo – 30.11.17

— Πότε άκουσες για πρώτη φορά για την PrEP; Το 2014 είχα ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια σεξουαλικής επαφής με άτομο οροθετικό με μη ανιχνεύσιμο φορτίο. Τότε πήρα για πρώτη φορά την PEP και ενημερώθηκα για την ύπαρξη της PrEP. Ζούσα στην Κίνα, όπου τα ποσοστά νέων λοιμώξεων τα τελευταία χρόνια είναι πολύ υψηλά, λόγω του καθεστώτος που εμποδίζει τους νέους ανθρώπους να ενημερώνονται σωστά. Δύο φίλοι μου εκδήλωσαν AIDS και πέθαναν, φαντάσου πόσο πίσω είναι εκεί ακόμα τα πράγματα. Ξεκίνησα, λοιπόν, να πηγαίνω στην Μπανγκόγκ και να προμηθεύομαι τα γενόσημα του Truvada, σε πρώτη φάση από τον εκεί Ερυθρό Σταυρό που τα παρείχε δωρεάν με την προϋπόθεση να κάνεις εξετάσεις ανά τρίμηνο στο συκώτι, τα νεφρά και για άλλα αφροδίσια. Τότε ακόμα δεν ήταν διαδεδομένη η online πώλησή του και όταν έβρισκες, ήταν πολύ ακριβό, 200-500 δολάρια το μπουκάλι του ενός μήνα. To 2016 ενημερώθηκα από φίλο οροθετικό που είχε σχέση με οροαρνητικό άτομο ότι είχε αρχίσει να παραγγέλνει την PrEP από online εταιρεία με έδρα την Ταϊλάνδη, η οποία προμήθευε τόσο το ίδιο το Truvada όσο και γενόσημα. Μάλιστα, επειδή η διαδικασία ήταν παράνομη, η αποστολή γινόταν με συγκαλυμμένο τρόπο μέσα σε μια μέρα. Κόστιζε 50 δολάρια το μπουκάλι (για το γενόσημο φάρμακο) συν 20 δολάρια τα έξοδα αποστολής, οπότε με 170 δολάρια έβγαζες ένα τρίμηνο. Έτσι συνέχισα να είμαι on PrEP μέχρι τον προηγούμενο Σεπτέμβριο που μπήκα στο πρόγραμμα του Λαϊκού Νοσοκομείου. Συνολικά, τα τελευταία τρία χρόνια άντε να έχω κάνει διάλειμμα δύο μηνών. — Τι προϋποθέσεις περιλαμβάνει η συμμετοχή σου σε αυτό το πρόγραμμα; Το πρόγραμμα απευθύνεται σε άνδρες που περιλαμβάνονται στις λεγόμενες ομάδες υψηλού ρίσκου και η επιλογή γίνεται μέσω μιας διαδικασίας συνεντεύξεων. Επειδή εγώ, λοιπόν, έχω έντονη σεξουαλική ζωή, χωρίς προφυλάξεις, με εναλλαγές συντρόφων, και ασκώ κάποιες σεξουαλικές πρακτικές που θεωρούνται επικίνδυνες, όπως το chemsex, έγινα δεκτός. Λαμβάνω δωρεάν την προφυλακτική θεραπεία και κάνω πλήρεις εξε-

τάσεις ανά τρίμηνο σε συκώτι, νεφρά και για τα υπόλοιπα ΣΜΝ. Είμαι αρνητικός σε όλα και οι τιμές των εξετάσεών μου είναι σε καλά επίπεδα. — Γιατί επέλεξες να λαμβάνεις PrEP για την προστασία σου; Το Truvada έχει χαρακτηριστεί ακόμα και «party pill» στην Αμερική από πολέμιους που υποστηρίζουν πως όσοι το παίρνουν θέλουν απλώς να κάνουν παρτούζες ελεύθερα με τη χρήση ναρκωτικών κ.λπ. Εγώ δεν σκεφτόμουν αυτό όταν ξεκίνησα, αλλά πολύ πιο απλά πράγματα: γιατί, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να προφυλαχτώ με έναν τρόπο που έχει αποδεδειγμένα καλύτερα αποτελέσματα ακόμα και από την ίδια τη χρήση του προφυλακτικού, να μην το κάνω και να κινδυνεύω από ορομετατροπή που θα με οδηγήσει σε εντονότερη φαρμακευτική αγωγή (και ενδεχομένως σε τοξικότητα, έπειτα από πολλά χρόνια); Εξάλλου, έχω ακούσει πολλές εμπειρίες από ανθρώπους που κόλλησαν πρόσφατα τον ιό από ατύχημα. Έσπασε το προφυλακτικό και ο οροθετικός σεξουαλικός τους σύντροφος δεν είχε τα μούτρα να τους ενημερώσει για το status του και για την ύπαρξη της PrEP (ή δεν γνώριζε και ο ίδιος το status του). Είχα σχέση με αγόρι που δεν έκανε ποτέ σεξ χωρίς προφυλάξεις κι έναν μήνα αφού χωρίσαμε έκανε για πρώτη φορά χωρίς και κόλλησε. Είμαι 40 χρονών και έκανα απροφύλακτο σεξ για πρώτη φορά στα 35. Παίρνω ρίσκα έχοντας ανακαλύψει σεξουαλικές πρακτικές που μου αρέσουν, γνωρίζω τον κίνδυνο για τα υπόλοιπα αφροδίσια, έχω αρκετά έντονη ζωή, αλλά ο λόγος που το κάνω είναι επειδή δεν θέλω να γίνω εγώ η αιτία να μεταφερθεί ο ιός, θέλω δηλαδή να προφυλάξω την κοινότητα. Είμαι ευτυχής που το κάνω και παραμένω οροαρνητικός, όχι επειδή φοβάμαι μην κολλήσω –άλλωστε πρόκειται πλέον για χρόνια ασθένεια– αλλά επειδή νιώθω ότι κάνω τη σωστή επιλογή. Εξάλλου, στην Αμερική, όπου η PrEP χορηγείται ήδη εδώ και κάποια χρόνια, ο στόχος είναι μέχρι το 2025 να έχει εξαλειφθεί ο ιός, υπό την έννοια ότι δεν θα υπάρχουν νέα κρούσματα λοιμώξεων, και να πάρει ακόμα και τη μορφή ενέσιμου εμβολίου μελλοντικά. — Πώς αντιδρούν οι γνωστοί, ο περίγυρος και οι σεξουαλικοί σου σύντροφοι όταν τους λες ότι είσαι on PrEP; Στην Ελλάδα έχω δεχτεί απίστευτες επιθέσεις, από το ότι είμαι ο «μαλάκας που κολλάει τον κόσμο» μέχρι ότι είμαι «γελοίος που αυτοκαταστρέφομαι», αφού δεν χρησιμοποιώ προφυλακτικό. Το πιο ακραίο μου το έχει πει οροαρνητικός που συμβιώνει με οροθετικό άτομο και με έβρισε επειδή θεωρεί ότι η PrEP πρέπει να απευθύνεται μόνο σε περιπτώσεις οροασύμβατων ζευγαριών, σαν τη δική του, και όχι σε ανθρώπους «που θέλουν να παρτάρουν και να κάνουν σεξ ακάποτα» και ότι θα πεθάνω σύντομα. Όταν ανέφερα σε γνωστούς μου για το πρόγραμμα του Λαϊκού και τους προέτρεψα να συμμετάσχουν, επειδή δεν έχουν συμπληρωθεί ακόμα οι διαθέσιμες θέσεις, δεν βρήκα ούτε έναν που να θέλει. Πολλοί με χαρακτήρισαν «πειραματόζωο» ή ότι το κάνω απλώς επειδή είμαι ακτιβιστής. Και όλα αυτά για κάτι που στο εξωτερικό είναι πλέον μια εντελώς διαδεδομένη μέθοδος πρόληψης, με αποδεδειγμένα και αποδεκτά από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα αποτελέσματα και καμία τοξικότητα.

Στην Αμερική, όπου η PrEP χορηγείται ήδη εδώ και κάποια χρόνια, ο στόχος είναι μέχρι το 2025 να έχει εξαλειφθεί ο ιός, υπό την έννοια ότι δεν θα υπάρχουν νέα κρούσματα λοιμώξεων, και να πάρει ακόμα και τη μορφή ενέσιμου εμβολίου μελλοντικά.

OΎΤΕ ΤΡΊΧΑ! Φιλικές με τους τετράποδους συγκατοίκους μας, οι νέες σκούπες αποτελούν τη νέα pet friendly μόδα στην καθαριότητα. Στην κλασική τους μορφή ή σε stick, είναι πιο εύχρηστες από ποτέ και καθαρίζουν τέλεια και υποαλλεργικά! Χωρίς να αφήσετε ούτε κόκκο σκόνης αλλά ούτε και την παραμικρή υποψία τρίχας!

σύγχρονη τεχνολογία είναι σα-

την ενεργοποιήσατε; Με τα νέας τεχνολο-

φώς με το μέρος μας αλλά και με

γίας, εύκολα καθαριζόμενα φίλτρα, ο αέρας

το μέρος των μικρών μας... χνου-

βγαίνει καθαρός, απαλλαγμένος από σκόνη

δωτών φίλων. Τι έχει να προσφέ-

και δυσοσμία.

ΤOP TIP Ηλεκτρική Σκούπα Siemens VSQ8

ρει τόσο σε μας όσο και σε κείνους;

Pet Animal

Ένας κόσμος χωρίς καλώδια

Specialist

Υψηλή απορροφητικότητα

Ε, ναι, λοιπόν! Ήρθε η στιγμή να πάψουμε να

(143917)

Για να είστε βέβαιοι ότι σκουπίσατε τέλεια

παλεύουμε με τα ζωάκια μας με έπαθλο το

Ενδεικτική

χωρίς να αφήσετε «ούτε κόκκο» σκόνης,

καλώδιο, κινδυνεύοντας να παρασύρουμε

τιμή €309

ούτε την παραμικρή υποψία τρίχας από τον

στο διάβα μας αντικείμενα που βρήκε στο

αγαπημένο σας χνουδωτό συγκάτοικο, το

πέρασμά του το καλώδιο της σκούπας. Είτε

καθάρισμα είναι πλέον υψηλών επιδόσεων

στην κλασική τους μορφή είτε σε stick δί-

σε μίνιμουμ χρόνο. Τόσο εύκολο, που μπο-

χως καλώδιο, είναι ευέλικτες και φτάνουν

ρεί να γίνεται καθημερινά, όπου και όταν

παντού! Τέλειο;

χρειάζεται. Ελαφρύς και εργονομικός σχεδιασμός Θέλω την ησυχία μου

Λόγω του κυρίως σώματος αλλά και του πέλ-

Σήμερα η τεχνολογία σέβεται την ευαισθη-

ματος όπου καταλήγουν, οι σκούπες έχουν

σία όλων μας στον έντονο θόρυβο, δημιουρ-

γίνει απίστευτα πρακτικές και ευκίνητες. Μι-

γώντας σκούπες των οποίων η λειτουργία

κρής διάστασης, compact, για να αποθηκεύ-

συνοδεύεται από χαμηλή πρόκληση θορύ-

νται εύκολα, portable, για εύκολη μετακίνη-

βου. Πλέον τα αγαπημένα μας τετράποδα

ση και με πολλά εξαρτήματα για καθαρισμό

θα πάψουν να τρομάζουν και όλοι οι υπόλοι-

σε δύσκολα σημεία, κάνουν το σκούπισμα

ποι στο σπίτι θα συνεχίζουν ανεμπόδιστα τις

πιο άνετο και πιο ξεκούραστο από ποτέ!

Μια δοκιμή θα σας πείσει! Δοκιμάστε στα καταστήματα Κωτσόβολος τις νέες pet friendly σκούπες στα ειδικά διαμορφωμένα πατώματα, τα οποία είναι διαφορετικών ειδών, και επιλέξτε αυτή που σας ταιριάζει!

ασχολίες τους. Επαναφορτιζόμενη Σκούπα Black &

Επιτέλους άοσμο και... υποαλλεργικό σκούπισμα

Decker SVJ520BFSP

Πόσες φορές δεν βρεθήκατε αντιμέτωποι με

Pet 2 σε 1 (180160)

την άσχημη μυρωδιά της σκούπα σας, όταν

Ενδεικτική τιμή €269

Ανακάλυψε ακόμα περισσότερη τεχνολογία στα καταστήματα Κωτσόβολος και στο www.kotsovolos.gr

30.11.17 – lifo

TalkoftheTown

ΔΙΧΑΣΜΟΊ ΚΑΙ ΔΙΣΤΑΓΜΟΊ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ

απ ό τ ον ν ι κόλα σ εβα σ τά κη

ΔεύτερεςΣκέψεις

Για το βιβλίο του Γιώργου Μαυρογορδάτου «Μετά το 1922. Η παράταση του διχασμού».

Είναι γνωστή και πολυχρησιμοποιημένη η ρήση που λέει πως ένα μόνο πράγμα μας διδάσκει η Ιστορία, ότι δεν διδασκόμαστε τίποτα από την Ιστορία. Έχει τη σοφία του το απόφθεγμα, παρ’ ότι μπορεί να το κάνει σημαία του κάθε πικρόχολος αντιδραστικός που βολεύεται με την απόρριψη και ξεμπερδεύει με γενικές καταδίκες. Παρ’ όλα αυτά, είναι καλό να διαβάζουμε Ιστορία, έστω και αν δεν «παραδειγματίζει» όσο θα θέλαμε. Στέκομαι, για παράδειγμα, στο τελευταίο βιβλίο του Γιώργου Μαυρογορδάτου Μετά το 1922. Η παράταση του διχασμού (Πατάκης). Το βιβλίο συνεχίζει το νήμα του προηγούμενου, που αναφερόταν στη διαμόρφωση και στην εκτόξευση του εθνικού διχασμού στην Ελλάδα των αρχών του 20ού αιώνα. Ποιο είναι το ελκυστικό στοιχείο σε αυτές τις συνθέσεις που εποπτεύουν δύσκολες και γεμάτες πάθη φάσεις της ελληνικής ζωής; Ένα κυρίως πράγμα, που ομολογώ πως το εκτιμώ περισσότερο από πολλά άλλα: ο σεβασμός στην πολυπλοκότητα του υλικού και η άρνηση για τις εύκολες και μονόπαντες εξηγήσεις. Ο ιστορικός και κοινωνικός επιστήμονας μπορεί να διαθέτει προσανατολισμό και πολιτικές προτιμήσεις, αλλά ούτε αποσιωπά ούτε υποβαθμίζει όσα λερώνουν την εικόνα του «χώρου» της συμπάθειάς του. Τοποθετεί τις πράξεις των προσώπων στις περιστάσεις και στα συμφραζόμενα, ωστόσο δεν σβήνει τις ευθύνες τους για το τι επέτρεψαν να συμβεί. Ο Μαυρογορδάτος είναι «βενιζελικής» ευαισθησίας, με άλλα λόγια κοντά στο ρεύμα μιας φιλελεύθερης εκσυγχρονιστικής κριτικής στον εθνικισμό της αναδίπλωσης και στις παραδόσεις της παλαιο-συντηρητικής Ελλάδας. Διαβάζει επομένως την Ιστορία δίνοντας έμφαση στα θετικά και όχι στα αρνητικά της συμβολής του Βενιζέλου στα δημόσια πράγματα της χώρας. Αυτή όμως η προκαταρκτική ευμένεια δεν γίνεται στρατευμένος λόγος, ούτε απολογητική. Ο συγγραφέας αποφεύγει να γίνει πιστός μιας παράδοσης, ακόμα και αν είναι φανερό πως αισθάνεται πιο κοντά σε μια κληρονομιά, σε ένα σύνολο από συμβολισμούς, θέσεις και πολιτικές χειρονομίες. Έτσι μαθαίνουμε (ή ξαναθυμόμαστε, για όσους το ξέραμε ήδη) και τις σκοτεινές πλευρές της λεγόμενης Δημοκρατικής Παράταξης, και όχι μόνο των προδρομικών σχηματισμών της δεξιάς Ελλάδας. Μπαίνουμε στα άδυτα μιας πολιτικής κουλτούρας απ’ όπου δεν έλειπε η ένοπλη βία, ο τραμπουκισμός, ο αντισημιτισμός ή το φλερτ με την ιδέα του πραξικοπήματος. Προσγειωνόμαστε έτσι στα τρομερά πάθη που έκαναν ένα συλλαλητήριο να έχει δέκα νεκρούς, πολύ πριν εμφανιστεί ο κομμουνισμός στο προσκήνιο της συλλογικής ζωής. Τα «αστικά κόμματα» παρουσιάζονται ως σύνθετες πραγματικότητες που συνδέθηκαν με διαφορετικά προγράμματα για την ελληνική νεωτερικότητα. Ο βενιζελισμός,

Πίσω από τη σκηνή του εθνικού διχασμού βλέπουμε μια χώρα που μεταμορφώνεται, που μεγαλώνει σε έκταση και βυθίζεται σε βίαιες εξάρσεις. Τεράστια βήματα που συνυπάρχουν με επώδυνες οπισθοδρομήσεις, με κρατικές αθλιότητες και το φάντασμα του αποκλεισμού των άλλων, των αντιπάλων.

παράταξη της κοινωνικής κινητικότητας και της εμπορικής-βιομηχανικής εξωστρέφειας. Ο αντι-βενιζελισμός, κόμμα κυρίως των λαϊκών και μικροαστικών φόβων και μιας ορισμένης νοσταλγίας για την «οριοθετημένη» και μαζεμένη ζωή. Ο βενιζελισμός των προσφύγων και ο αντι-βενιζελισμός του κορμού της παλαιάς Ελλάδας αλλά και των εθνοτικών μειονοτήτων. Και βέβαια, άλλο πράγμα είναι να γνωρίζεις στο «περίπου» κάτι και άλλο να ξετυλίγεται μπροστά σου τεκμηριωμένο και καλά φωτισμένο. Να, για παράδειγμα, το μίσος και η περιφρόνηση των επιφανών ανθρώπων του Λαϊκού Κόμματος –των αντιβενιζελικών– για τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Στα πρωτοσέλιδα της «Καθημερινής» όλα τα στερεότυπα της αρρώστιας, της έκλυτης σεξουαλικότητας και της διαφθοράς των ηθών που έφερναν οι άθλιοι «τουρκόσποροι». Και από την άλλη, η φριχτή εβραιοφοβία των εκπροσώπων του βενιζελισμού στη Θεσσαλονίκη του ’30, εβραιοφοβία που έφτανε στη συμμαχία με τους φασίστες πυρπολητές των εβραϊκών συνοικισμών. Πίσω από τη σκηνή του εθνικού διχασμού βλέπουμε μια χώρα που μεταμορφώνεται, που μεγαλώνει σε έκταση και βυθίζεται σε βίαιες εξάρσεις. Τεράστια βήματα που συνυπάρχουν με επώδυνες οπισθοδρομήσεις, με κρατικές αθλιότητες και το φάντασμα του αποκλεισμού των άλλων, των αντιπάλων. Αυτό που εντυπωσιάζει πάντα είναι η ποσότητα μίσους που εκλύεται στη μικρή κλίμακα, στις αυλές και στις πλατειούλες αυτού του μικρού τόπου. Οι πολλαπλές έχθρες που στεγάζονται κάτω από τον κεντρικό εθνικό διχασμό και γίνονται η κινούμενη άμμος των ενδοκομματικών παθών και του ανταγωνισμού των άμετρων φιλοδοξιών. Τελειώνοντας το βιβλίο του Μαυρογορδάτου, μου πέρασε από το μυαλό η απορία πώς θα γράφεται η Ιστορία της δικής μας «μνημονιακής εποχής» μετά από εβδομήντα και εκατό χρόνια. Τι θα μείνει από τα κοινωνικά χρονικά και από τις ανορθόδοξες πολιτικές κυήσεις της περιόδου; Οι ιδέες, οι κραυγές, οι υποσχέσεις ειδικών δικαστηρίων και τα δεξιο-αριστερά υβρίδια θα έχουν ασφαλώς μια θέση στην αφήγηση. Όπως, φαντάζομαι, και η υπαρξιακή κρίση μιας μεσαίας τάξης που αποτέλεσε το μεγάλο θαύμα του προηγούμενου αιώνα, με τις θανατηφόρες διαιρέσεις και τις πεισματικές του ελπίδες. Τώρα που έχουμε ένα σωρό διαιρέσεις, αλλά πολύ λίγες ελπίδες (και πάντως καμιά πεισματική ουτοπία να μας κινεί), τι «υλικό» έχουμε να προσφέρουμε στον αφηγητή του μέλλοντος; Εκτός κι αν αυτός ανακαλύψει τα βίντεο από τη Βουλή σε μέρες σαν την προχθεσινή. Για να βγάλει τα συμπεράσματά του για τις κακοτυχίες του δικού μας καιρού που φαίνεται πως έχουν ακόμα δρόμο μπροστά τους.

ΓΟΡΓΌΝΕΣ ΚΑΙ ΜΆΓΚΕΣ ΚΑΙ ΖΌΜΠΙ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΎ ΣΙΝΕΜΆ

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η π ολιτά κη

ShortCut

Η ελπίδα ότι με την κρίση τουλάχιστον θα μηδενίσουμε το κοντέρ και θα πάμε μπροστά (πολιτιστικά έστω) πέθανε πρώτη. Κι εκεί που περπατούσα αμέριμνος σχετικά στο πεζοδρόμιο της Βασιλίσσης Σοφίας, μου παρενόχλησε απότομα το βλέμμα η αφίσα της νέας θεατρικής εκδοχής του γνωστού κινηματογραφικού μιούζικαλ Γοργόνες και Μάγκες που δέσποζε μεγαλοπρεπώς στη «μαρκίζα» μιας στάσης λεωφορείου και έμοιαζε φτιαγμένη από το υλικό των κακών ονείρων. Σε πρώτο πλάνο ήταν ο Γιάννης Βογιατζής στον ίδιο ρόλο, με την ίδια γκριμάτσα απόγνωσης («μετέφερες τους κεφτέδες εν τω τηγανίω – τουτέστιν, υπέπεσες σε τέτοιο σφάλμα;») και με την ίδια περιβολή που είχε χρησιμοποιήσει πενήντα χρόνια πριν στην ταινία του Δαλιανίδη. Δεν είναι η πρώτη φορά φυσικά –μάλλον η χιλιοστή πλέον– που πραγματοποιείται κυνικό reboot/remake στο θέατρο και τον κινηματογράφο παλιάς «αγαπημένης», χιλιοϊδωμένης και στυμμένης μέχρι τελευταίας ρανίδας ταινίας της «χρυσής εποχής» του ελληνικού μαζικού σινεμά, από αυτές που κάποτε συγκέντρωναν τελετουργικά την ελληνική οικογένεια γύρω από την εστία της τηλεόρασης τα βράδια του Σαββάτου (και εσχάτως υποκαταστάθηκαν από εκπομπές νερόβραστης νοσταλγίας και ηθογραφικού κανιβαλισμού τύπου «Στην υγειά μας, ρε παιδιά»). Ειδικά τα χρόνια της κρίσης έχει βρομίσει ο τόπος από το καθεστώς πολιτιστικής κατάντιας και ραγδαίας οπισθοδρόμησης που επικρατεί με τις αγρίως εκμεταλλευτικές αρπαχτές αντίστοιχης ζόμπι ρετροφιλίας και αυθαίρετης επικαιροποίησης (π.χ. Οι Γερμανοί ξανάρχονται) που στόχο έχουν το τσακισμένο θυμικό του ταλαίπωρου φιλοθεάμονος κοινού που άγεται και φέρεται μεταξύ στείρας νοσταλγικότητας και άτακτης υποχώρησης στα πλέον συντηρητικά νεοελληνικά αντανακλαστικά. Παγκόσμιο φαινόμενο ενδεχομένως η στροφή σε ξεπερασμένα, αλλά ανθεκτικά, αισθητικά και ιδεολογικά πρότυπα, εδώ όμως παράγινε το κακό λόγω γενικής καθίζησης και πλήρους έλλειψης πρωτότυπης έμπνευσης. Η ελπίδα ότι με την κρίση τουλάχιστον θα μηδενίσουμε το κοντέρ και θα πάμε μπροστά (πολιτισμικά) πέθανε πρώτη. Όλοι έχουμε τα όριά μας, όμως τα δικά μου τα ξεπέρασε η εικόνα του αειθαλούς ηθοποιού να εμφανίζεται ως ολόγραμμα «εμβληματικού» χαρακτήρα μιας ανέμελης εποχής (επί χούντας είχε γυριστεί η ταινία, αλλά οι «ελληνικές ταινίες» είναι σαν Xanax που λειτουργεί εκτός χρόνου, ιστορικού πλαισίου και ημερομηνίας λήξης), προσκαλώντας τον κόσμο να πάει να δει στο σανίδι το ίδιο –και χειρότερο, προφανώς– έργο που έχει δει εκατομμύρια φορές στη μικρή οθόνη. Και μιλάμε για mainstream και πολυδιαφημισμένη θεατρική παραγωγή, όχι για καλοκαιρινό μπουλούκι της συμφοράς στην επαρχία. Ούτε κι εγώ ξέρω πόσες φορές έχω υπερασπιστεί το αποκαλούμενο ελληνικό εμπορικό σινεμά σε φίλους και γνωστούς που λόγω μεγαλοαστικής ή/και αριστερόστροφης ανατροφής δεν τους είχε επιτραπεί η πρόσβαση στο μικροαστικό, φαλλοκρατικό (και φανατικά υποστηρικτικό μιας βαθιά συντηρητικής κυρίαρχης ιδεολογίας) αυτό σύμπαν. Η υπερασπιστική μου γραμμή στηριζόταν σε δύο άξονες: πρώτον, στο γεγονός ότι δεν είναι όλες οι ταινίες ίδιες –περιέργως, μάλιστα, η παρακμή του εμπορικού σινεμά είχε ξεκινήσει πριν από τη χούντα, κατά την περίοδο της εγκατεστημένης, υποτίθεται, πολιτιστικής ηγεμονίας της αριστεράς– και, δεύτερον, στη λειτουργία τους ως «comfort zone» και «safe space» μακριά από την αρένα των σύγχρονων διενέξεων, ένα ληθαργικό πεδίο προκαθορισμένων συμπεριφορών και ρόλων και ενίοτε αστείρευτης θυμοσοφικής ατάκας. Είναι πλέον όμως πολύ δύσκολο να υποστηρίξει κανείς τέτοιου τύπου καταφυγές, από τη στιγμή που ακόμα και οι πιο στοιχειώδεις σύγχρονες ευαισθησίες κλοτσάνε έντονα, αντιμέτωπες με το όργιο μισογυνισμού και μικροαστικής υστεροβουλίας που σκιάζει ακόμα και τις καλύτερες των περιπτώσεων. Υπήρξε μια ωραία μέρα που δεν ήταν πια δυνατό να παρακολουθείς ανέμελος, φέρ’ ειπείν, τον Αλεξανδράκη να απειλεί κάθε τρεις και λίγο ότι θα πλακώσει στο ξύλο την Κατερίνα Γώγου, την Καρέζη και την Πάστα Φλώρα στο Μια τρελή τρελή οικογένεια, που θεωρείται μοντέρνα, συγκριτικά, περίπτωση. Όσοι είναι μιας κάποιας ηλικίας και δεν ανήκουν στους «millennials», που είναι η πρώτη επισήμως γενιά που έκοψε μαχαίρι τους δεσμούς με τα ψυχαγωγικά ήθη και έθιμα της Μεταπολίτευσης, θα θυμούνται ίσως εκείνο το σαββατόβραδο του Απριλίου του ’84, όταν, την ώρα της παραδοσιακής ελληνικής ταινίας στην ΕΡΤ, κάποιος καταστασιακός ιθύνων της δημόσιας τηλεόρασης αποφάσισε να προβάλει σ’ εκείνο το ιερό prime time το αναρχο-σουρεάλ δημιούργημα (παραγωγής 1977) Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι που ξεκινά με τον σκηνοθέτη Νίκο Αλευρά να υποδύεται ως μουσάτος ενήλικος με γυαλιά ένα μωρό που έχει συγκαεί και θηλάζει μια γυναίκα που του βάζει ταλκ. Μισή ώρα κράτησε η προβολή πριν γκρεμιστεί το τηλεφωνικό κέντρο από τα τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας όσων είχαν συνέλθει από το παραλυτικό σοκ και αποφασιστεί να πέσει «μαύρο» και να διακοπεί απότομα η ταινία. Ήταν μια κορυφαία στιγμή πρωτοποριακού χάους και πασοκικού αβανγκαρντισμού με άδοξο τέλος, πολύ μπροστά από την εποχή της. 30.11.17 – lifo

TalkoftheTown

UrbanLife

απ ό το ν γι άν ν η π α νταζ ό π ουλο

Ο Ερνέστος Τσίλερ ήταν Γερμανός αρχιτέκτονας από τη Σαξονία ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στη Βιέννη και στην Ελλάδα κατά τον 19ο και 20ό αιώνα. Ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 24 ετών ώστε να επιβλέψει την ανέγερση της Ακαδημίας και πολύ γρήγορα κατάφερε να μπει στα αθηναϊκά σαλόνια και να γίνει ο αγαπημένος αρχιτέκτονας της αστικής τάξης.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΌ

ΤΟ ΜΈΓΑΡΟ ΔΕΛΗΓΙΏΡΓΗ ΑΝΟΊΓΕΙ ΤΙΣ ΠΌΡΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΗ LIFO To ιστορικό κτίριο στην οδό Κανάρη είναι έτοιμο να υποδεχτεί ξανά το κοινό. φωτογραφιεσ: παρισ ταβιτιαν

Ένα από τα πιο επιβλητικά μνημεία της πρωτεύουσας βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Ακαδημίας και Κανάρη. Πολλοί το γνωρίζουν ως Παλιά Ταινιοθήκη, αφού όντως εκεί για περισσότερα από 30 χρόνια στεγαζόταν η περίφημη Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Το Μέγαρο Δεληγιώργη, χτισμένο στις αρχές της δεκαετίας του 1880, σε σχέδια που είχαν ανατεθεί στον Γερμανό αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλερ, θεωρείται δείγμα του ώριμου αθηναϊκού νεοκλασικισμού και συγκαταλέγεται στα κτίρια που μεταμόρφωσαν την Αθήνα του 19ου αιώνα και εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο του αρχιτεκτονικού θησαυρού της. Το συγκεκριμένο τριώροφο αρχοντικό ανήκε στον πολιτικό και δημοσιογράφο Λεωνίδα Δεληγιώργη (1840-1928), αδερφό του επί πολλά έτη πρωθυπουργού Επαμεινώνδα Δεληγιώργη. Ο Λεωνίδας Δεληγιώργης ήταν γόνος πολιτικής οικογένειας από το Μεσολόγγι, η οποία στα τέλη του 1850 μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Γεννήθηκε στην πρωτεύουσα της Αιτωλοακαρνανίας το 1839 και υπήρξε συνεργάτης του αδελφού του στις εξεγέρσεις εναντίον του βασιλιά Όθωνα. Εξαιτίας της αντιπάθειάς του για τον Όθωνα, μαζί με τον αδελφό του εξορίστηκαν και φυλακίστηκαν στην Κύθνο, ενώ αργότερα, όταν ο Όθωνας κηρύχθηκε έκπτωτος και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα, ανέλαβε τη διεύθυνση της εβδο-

14 lifo – 30.11.17

μαδιαίας εφημερίδας «Εφημερίς των Συζητήσεων», δημοσιογραφικού οργάνου του κόμματος του αδελφού του. Επίσης, υπήρξε μέτοχος στα Μεταλλεία Λαυρίου καθώς και υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Θεόδωρου Δεληγιάννη. Σήμερα το τριώροφο κτίριο έχει περάσει στην ιδιοκτησία του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων, που το απέκτησε από τους κληρονόμους του Λεωνίδα Δεληγιώργη. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διάρκεια της δικτατορίας το μέγαρο απειλήθηκε με κατεδάφιση, αφού υπήρχαν σχέδια που προέβλεπαν την ανέγερση πολυώροφου κτιρίου γραφείων σαν εκείνα που υπάρχουν στην απέναντι πλευρά της οδού Ακαδημίας. Όμως, παρόλο που δημοσιεύματα της εποχής αναφέρονταν στα συγκεκριμένα σχέδια, τελικά δεν προχώρησαν και ακυρώθηκαν. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1997, μια πυρκαγιά ήταν η αιτία που παραλίγο να τεθεί σε κίνδυνο ολόκληρο το μέγαρο. Τελικά, για πολλά χρόνια το τριώροφο μέγαρο μεταξύ των οδών Πινδάρου, Ακαδημίας και Κανάρη παρέμενε κλειστό για το κοινό, αφού πραγματοποιούνταν εργασίες επισκευής, αναπαλαίωσης, συντήρησης και αποκατάστασης προκειμένου να μισθωθεί εκ νέου από το Μετοχικό Ταμείο.

Η μαρμάρινη σκάλα στην κύρια είσοδο επί της οδού Κανάρη, το τοξωτό πρόπυλο και οι υπέροχες οροφογραφίες της περιόδου του Τσίλερ αποτελούν τα πρώτα δείγματα γραφής που εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη του νεοκλασικού κτιρίου.

Πλέον το Μέγαρο Δεληγιώργη διαθέτει έναν σύγχρονο ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό, ενώ ο ιστορικός χαρακτήρας του έχει μείνει αναλλοίωτος. Πρόκειται για ένα κτίριο εκλεκτικιστικού ρυθμού, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους αρκετά πρωτοποριακούς για την εποχή τοξωτούς θόλους που ακολουθούν τις επιταγές της γαλλικής αρ νουβό. Η μαρμάρινη σκάλα στην κύρια είσοδο επί της οδού Κανάρη, το τοξωτό πρόπυλο και οι υπέροχες οροφογραφίες της περιόδου του Τσίλερ αποτελούν τα πρώτα δείγματα γραφής που εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη του νεοκλασικού κτιρίου. Παράλληλα, και στους τρεις ορόφους (ένα ισόγειο και δύο όροφοι συνολικής μεικτής επιφάνειας 1.160 τ.μ.) είναι ευδιάκριτα τα αναγεννησιακά στοιχεία κατασκευής, ενώ από την είσοδό σου ήδη καταλαβαίνεις τι θα ακολουθήσει. Κάθε αίθουσα έχει τον δικό της χαρακτήρα, ενώ οι παρεμβάσεις που συντελέστηκαν αναδεικνύουν και αποκαλύπτουν το μέγεθος της αξίας του αστικού νεοκλασικισμού. Το μέγαρο συνδέεται με το εκκεντρικό γειτονικό κτίριο της οδού Πινδάρου, ενώ ο χώρος δεξιά μετά τον προθάλαμο θυμίζει πολύ πρωθυπουργική κατοικία. Οι υπόγειοι χώροι χρησιμοποιούνταν από το υπηρετικό προσωπικό, το οποίο διέθετε ξεχωριστή σκάλα εντός του κτιρίου για τις μετακινήσεις του, ενώ τον Λεωνίδα Δεληγιώργη ακολουθούσαν διάφορες φήμες που απασχόλησαν τα κοσμικά σαλόνια της εποχής.

Μέχρι στιγμής, οι δύο επικρατέστερες προτάσεις για την ενοικίαση και αξιοποίηση του ακινήτου αφορούν τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών καθώς και μια γκαλερί της Νέας Υόρκης, με τις συζητήσεις να βρίσκονται στο στάδιο των διαπραγματεύσεων. Πάντως, το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να θαυμάσει από κοντά το Μέγαρο Δεληγιώργη το τριήμερο 8-10 Δεκεμβρίου (10:00-21:00), οπότε το Μετοχικό Ταμείο θα πραγματοποιήσει έκθεση με πίνακες που ανήκουν στην ιδιοκτησία του, ψηφιδωτά και έργα ζωγραφικής της Σχολής Καλών Τεχνών. Αναντίρρητα, δύσκολα παίρνει κανείς το βλέμμα του από το συγκεκριμένο, πανέμορφο αθηναϊκό οικοδόμημα. Το Μέγαρο Δεληγιώργη ανήκει στα εντυπωσιακά μνημεία της πόλης και καταδεικνύει την αρχιτεκτονική ομορφιά της Αθήνας. Χωρίς αμφιβολία, ξεχωρίζει ως ένα σημαντικό τοπόσημο και θεωρείται συνώνυμο της διαχρονικής αξίας και της αισθητικής της πόλης. Τέλος, το σημαντικό είναι ότι έρχεται να δώσει πνοή στο ταλαιπωρημένο κέντρο της Αθήνας και να συγκροτήσει ένα κομβικό σημείο αναζωογόνησης της καθημερινότητάς μας.

30.11.17 – lifo

ΜΟΥΣΙΚΗ

Gaika

ο Plisskën Festival εξακολουθεί να φέρνει ό,τι πιο φρέσκο κυκλοφορεί τελευταία στο εξωτερικό αλλά και ό,τι πιο πρωτοποριακό υπάρχει στην Ελλάδα στον χώρο της μουσικής. Όλες οι νέες τάσεις που κυριαρχούν και προσελκύουν μεγάλο αλλά και ειδικό κοινό βρίσκουν τον χώρο τους στο Plisskën, στο σωστό timing. Το χειμερινό Plisskën επιστρέφει με 40 καλλιτέχνες που θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους την Παρασκευή 1 και το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου. O τόπος διεξαγωγής του είναι ίδιος με τον περσινό, η Πειραιώς, και θα έχει τέσσερα stages: τo βασικό (Main, στο Piraeus Academy της Πειραιώς 117), τα Tunnel & Republic (Μεταλλουργείον, Πειραιώς 127) και το Aquarium (Loft, Πειραιώς 123). Τα live θα ξεκινούν κάθε μέρα από τις 19:00 και θα ολοκληρώνονται τις πρώτες πρωινές ώρες. Να τι ξεχωρίσαμε από το πολυσυλλεκτικό φετινό line-up.

16 lifo – 30.11.17

ΜΕΓΆΛΑ ΟΝΌΜΑΤΑ Το μεγάλο όνομα του φεστιβάλ είναι αδιαμφισβήτητα ο Mulatu Astatke. Κάθε εμφάνιση του κορυφαίου Αιθίοπα δημιουργού, πατέρα της ethio-jazz στην Αθήνα, είναι μοναδική. Όσον αφορά τον Mac Demarco, γίνεται τόσος χαμός στις συναυλίες του, που ούτε και ο ίδιος φαίνεται να το πιστεύει. Ο lo-fi Καναδός δεν είναι μόνο από τα πιο ανερχόμενα αστέρια του indie rock αλλά και απίστευτος πλακατζής, οπότε περιμένουμε ένα απρόβλεπτο σόου. Οι Liars, που είχαμε καιρό να δούμε στα μέρη μας, είναι πλέον το προσωπικό πρότζεκτ του Angus Andrew, που με το νέο του άλμπουμ είναι σαν o Beck να κάνει acid. Οι Andy Stott και Demdike Stare είναι από τους αγαπημένους ηλεκτρονικούς παραγωγούς του ελληνικού κοινού, οπότε δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις. Οι Holy Fuck, όμως, είχαν να έρθουν εννιά χρόνια στη χώρα μας, από το 2008 και το τελευταίο Synch Festival.

GRIME ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΟ R’N’B Φέτος, το grime και η χιπ-χοπ σκηνή του Λονδίνου έχουν την τιμητική τους. Πρόκειται κυρίως για επιλογές των Black Athena και του λονδρέζικου online ραδιοφωνικού σταθμού NTS που θα παρουσιαστούν στη σκηνή Tunnel την Παρασκευή και το Σάββατο αντίστοιχα. Τα ονόματα που ξεχωρίζουν είναι αυτά του Gaika με το αφρο-φουτουριστικό όραμά του και της Lady Leshurr, της βασίλισσας της grime σκηνής στη Βρετανία. Σημαντική επίσης είναι η εμφάνιση των 67, ενός από τα πιο διαβόητα ραπ crews που έχουν βγει από τις γειτονιές του Μπρίξτον. Θα παίξουν επίσης οι Last Japan και ο Coby Sey. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει «πειραγμένο» R’n’B, όπως μαρτυρούν οι εμφανίσεις της Καναδής Jessy Lanza και των Smerz από τη Νορβηγία, αλλά και πιο κλασικές φάσεις, όπως η Joyce Wrice και ο Pauli. Ειδική μνεία στις απίστευτες LAPS από τη Γλασκώβη, που με το μεταλλαγμένο φεμινιστικό dub που παίζουν δεν κατατάσσονται πουθενά.

ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ

DANCE

Θα δούμε μια εκλεκτική μείξη από Έλληνες μουσικούς. Θα εμφανιστούν ο Bill Kouligas, που δρα στο εξωτερικό μέσα από τη θρυλική PAN Records, και η Giganta με το καταπληκτικό νέο EP της «Forever». Οι dednewb και Tosin Martyns κάνουν μουσική του σήμερα και οι Anopolis φέρνουν από τη Θεσσαλονίκη τα ατμοσφαιρικά beats τους. Ο Dog2th και ο Thorney Borns θα ανοίξουν το πρόγραμμα του Aquarium και τις δύο μέρες. Τέλος, επίτιμη καλεσμένη και μοναδική Ελληνίδα στη σκηνή του NTS θα είναι η Λένα Πλάτωνος που θα εμφανιστεί με τον Γιάννη Παλαμίδα και θα ξεδιπλώσει την ιστορία της.

Φεστιβάλ χωρίς club nights δεν γίνεται. H σκηνή του Aquarium θα γεμίσει με τη μουσική των Autarkic, Borrowed Identity, Chaos in CBD, LOFT, Brassica, Huerco S., Illum Sphere, Ivan Smagghe, Lotic και Romare. Καθένας τους θα καταθέσει τη δική του άποψη για τη σύγχρονη ηλεκτρονική χορευτική μουσική.

ΤΙ ΘΑ ΔΟΎΜΕ

ΣΤΟ

WINTER

PLISSKEN FESTIVAL

ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΌ ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΝΑ ΖΗΛΈΨΕΙ ΤΊΠΟΤΑ ΑΠΌ ΤΙΣ ΜΕΓΆΛΕΣ ΑΝΤΊΣΤΟΙΧΕΣ ΔΙΟΡΓΑΝΏΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΎ, ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΙ ΚΑΙ ΦΈΤΟΣ ΓΙΑ ΈΝΑ ΧΟΡΤΑΣΤΙΚΌ ΔΙΉΜΕΡΟ ΜΕ 40 ACTS ΣΕ 4 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΆ STAGES. ΑΠΌ ΤΗ MΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

ΙNFO Mac Demarco

Winter Plisskën Festival 2017 1-2 Δεκεμβρίου, Πειραιώς 117, 127 & 123 Εισ.: €50 (festival pass διημέρου), €32 (ημερήσιο) plisskenfestival.gr 30.11.17 – lifo

MEDIA

πορούν οι εφημερίδες να έχουν μέλλον; Πόσο μας έχουν επηρεάσει τα social media; Τι άλλαξε μετά την εκλογή του Τραμπ; Πώς αντιμετωπίζονται τα fake news; Πρέπει να πληρώνεται η ποιότητα; Ποιες είναι οι ανάγκες του αναγνωστικού κοινού σήμερα; Ζούμε σε μια εποχή που διαρκώς μεταβάλλεται, οι αναγνωστικές συνήθειες αλλάζουν, οι ψεύτικες ειδήσεις υπερτερούν και τα virals έχουν γίνει κυρίαρχη μορφή ενημέρωσης. Τι πρέπει να κάνει, λοιπόν, ο ηλεκτρονικός και έντυπος Τύπος; «Πρέπει να επικεντρωθούμε στην αξιοπιστία, στην έρευνα και στην ανάλυση» μου λέει ο αντιπρόεδρος της μεγαλύτερης εφημερίδας στον κόσμο, των «New York Times», Αχιλλέας Τσάλτας. Τον συναντώ ένα ηλιόλουστο πρωινό σε ένα υπέροχο ρετιρέ της οδού Σκουφά, σ’ ένα μικρό διάλειμμα από τα συνεχή ταξίδια του. Γεννημένος στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας και με ελληνικές ρίζες, έχει καταφέρει από το 2012 να αναρριχηθεί στις υψηλότερες θέσεις της διεθνούς έκδοσης της αμερικανικής εφημερίδας, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη διοργάνωση συνεδρίων και τον τομέα της καινοτομίας. Πρόκειται για ένα μέσο ενημέρωσης που κυκλοφορεί σε 160 χώρες, έχει 2.000.000 ψηφιακούς συνδρομητές, 1.000.000 συνδρομητές στην έντυπη έκδοση, 1.000.000 πωλήσεις στις ΗΠΑ καθημερινά και περίπου 130.000.000 μοναδικούς επισκέπτες τον μήνα στην ηλεκτρονική του έκδοση. Τα τελευταία χρόνια ζει στο Λονδίνο και παλιότερα στο Παρίσι και στο Χονγκ-Κονγκ. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στη LiFO συνομιλήσαμε για το νέο μιντιακό τοπίο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις νέες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα έντυπα, τον Τραμπ και τους «New York Times», την ελληνική πολιτική σκηνή, τους μελλοντικούς ηγέτες και τι θεωρεί σημαντικό στη ζωή. — Πού πιστεύετε ότι οδηγείται το μιντιακό τοπίο; Είστε αισιόδοξος για το μέλλον; Μπροστά μας έχουμε τεράστιες προκλήσεις και βρισκόμαστε σε μια περίοδο μετάβασης στο ψηφιακό πεδίο. Αναμφίβολα, τα social media έχουν αλλάξει τον τρόπο ενημέρωσης των πολιτών κι αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, όπως είναι και οι «New York Times». Επίσης, η κυριαρχία του «post-truth» είναι η δεύτερη μεγάλη πρόκληση για τα μέσα ενημέρωσης. Επομένως, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να επικεντρωθούμε στην ποιότητα, στην αλήθεια και στην ανεξαρτησία. — Πρόσφατη έρευνα κατέδειξε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες έξι στους δέκα ενημερώνονται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης, ότι οι ψεύτικες ειδήσεις επισκίασαν τα ρεπορτάζ των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης, ειδικά κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ. Πώς το σχολιάζετε; Τα social media είναι μια θετική εξέλιξη, διότι μέσω αυτών αποκτούν φωνή περισσότεροι άνθρωποι. Παράλληλα, πρόκειται για μια πλατφόρμα πλήρως δημοκρατική. Βέβαια, είναι γεγονός ότι η κατάσταση έχει γίνει ανεξέλεγκτη και εκεί ελλοχεύει ο κίνδυνος. Όμως η ευθύνη που μας αναλογεί είναι αρκετά μεγάλη, διότι αγνοήσαμε τη δύναμή τους, πιστεύοντας ότι δεν είναι κάτι σημαντικό. Ευτυχώς, δημιουργεί μια αισιοδοξία το ότι τα virals της τελευταίας περιόδου προέρχονται από τα σοβαρά συμβατικά μέσα ενημέρωσης. Άρα, αναγκαστήκαμε κι εμείς να μπούμε σε αυτό το κόλπο του viral προκειμένου να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη των αναγνωστών μας. Πάντως, διαπιστώνουμε ότι σταδιακά οι πολίτες αρχίζουν να αντιλαμβάνονται την ψεύτικη είδηση. — Μήπως όμως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν

18 lifo – 30.11.17

ενισχύσει την τάση να μιλάμε περισσότερο παρά να ακούμε ή να διαβάζουμε; Σαφώς, το επισήμανε και ο Κόφι Ανάν τον Σεπτέμβριο στο Athens Democracy Forum, όταν είπε πως «έχουμε χάσει την τέχνη της ακοής». — Και την τέχνη του διαβάσματος, θα πρόσθετα. Μα, φυσικά. Οι περισσότεροι διαβάζουν απλώς τους τίτλους, χωρίς καν να μπαίνουν στη διαδικασία ανάγνωσης ολόκληρου του ρεπορτάζ. Έτσι, δεν καταλαβαίνουν σε βάθος όσα προσφέρει ο γραπτός λόγος. Τι μπορείς να πεις μέσα σε 140 χαρακτήρες; Το αποτέλεσμα είναι ο καθένας να βγάζει ένα δικό του συμπέρασμα που περιέχει πολλές υποθέσεις. Κάποτε ένας Αμερικανός σύμβουλος είχε πει ότι πρέπει πρώτα να κατανοούμε τους άλλους και στη συνέχεια να έχουμε την αξίωση να μας καταλάβουν. Άρα κι εμείς, στη δημοσιογραφία, πρέπει να μάθουμε να κάνουμε το ίδιο. — Υπάρχει ελπίδα επιβίωσης για τις έντυπες εκδόσεις; Για τα περιοδικά πιστεύω ότι θα είναι

— Είναι ανησυχητικό το ότι σε μια τελευταία έρευνα το 80% όσων ψήφισαν Τραμπ δήλωσαν ότι θα τον ξαναψήφιζαν. Νομίζω πως μια εφημερίδα όπως οι ΝΥΤ θα έπρεπε να την απασχολεί το παραπάνω ποσοστό. Πιστεύω ότι είναι λάθος πολλών εφημερίδων που κατακρίνουν οτιδήποτε κάνει ο Τράμπ. Είναι αυτό που σας είπα προηγουμένως, ότι είναι χρήσιμο πρώτα να καταλαβαίνουμε εμείς τους άλλους. Γιατί συμβαίνει κάτι; Πού οφείλεται; Η δική μας εφημερίδα, παρά τους οικονομικούς περιορισμούς των τελευταίων χρόνων, όχι μόνο δεν περιόρισε το δημοσιογραφικό της προσωπικό αλλά με την εκλογή του Τραμπ αύξησε τους ρεπόρτερ του Λευκού Οίκου, διότι αντιλήφθηκε ότι είναι κάτι καινούργιο, ότι πρόκειται για ένα γεγονός που χρήζει περισσότερης ανάλυσης ώστε να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Αν, λοιπόν, επικεντρωθούμε στη σωστή ανάλυση, ίσως το 80% να περιοριστεί σημαντικά στο εγγύς μέλλον. Είναι μεγάλο λάθος, όσοι από εμάς είμαστε αντι-Τραμπ, να θεωρούμε δεδομένο ότι

Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΊΑ ΚΑΙ ΤΑ MEDIA ΕΊΝΑΙ Η ΠΑΎΛΑ ΠΟΥ ΕΝΏΝΕΙ ΤΑ ΔΎΟ ΣΥΝΘΕΤΙΚΆ ΤΗΣ ΛΈΞΗΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ» Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ «NEW YORK TIMES», ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΣΑΛΤΑΣ ΜΙΛΑ ΣΤΗ LIFO ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΩΝ MEDIA ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ. ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ ΦΩΤΟ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

καλύτερη η κατατάσταση. Για τις εφημερίδες όμως θεωρώ ότι κάποια στιγμή είτε θα χαθούν είτε θα έχουν παραμείνει ελάχιστες. Το περιοδικό προσφέρει μεγαλύτερη απόλαυση εν αντιθέσει με τις εφημερίδες, που έχουν πρακτική αξία. Βέβαια, πρόκειται για μια συζήτηση κι έναν φόβο που δεν διατυπώνονται τώρα, διότι, είτε μέσω ραδιοφώνου είτε μέσω τηλεόρασης, πάντοτε εκφράζαμε την άποψη ότι το χαρτί τελειώνει. Αλλά η σημαντική διαφορά με την εποχή μας είναι η χρήση της τεχνολογίας.

δεν θα επανεκλεγεί. Το ίδιο είχε συμβεί και με τον υιό Μπους και, όπως γνωρίζουμε, η Ιστορία επαναλαμβάνεται. — Διανύουμε μια περίοδο αμφισβήτησης ή αποδοχής των πάντων; Θέλω να πιστεύω ότι αποδεχόμαστε πράγματα, αλλά από τη χρήσιμη πλευρά τους. Η αμφισβήτηση είναι κάτι που μας παραπέμπει στο παρελθόν. Είμαστε στην αρχή μιας νέας αναγέννησης. Δεν είναι, λοιπόν, πρόοδος να επιστρέφουμε στο παρελθόν. Γίνονται κατακλυσμιαίες αλλαγές στην τεχνολογία. Επομένως, ναι μεν αποδεχόμαστε τη

διαμαρτυρία αλλά ταυτόχρονα αποδεχόμαστε και τις τεχνολογικές εξελίξεις προκειμένου να χτίσουμε κάτι νέο και ελπιδοφόρο. — Στο σημερινό περιβάλλον ποιες είναι οι βασικές αρχές της δημοσιογραφίας; Η έγκυρη και ουδέτερη πληροφόρηση, η ποιότητα, η έρευνα και η διασταύρωση της είδησης. Όλο αυτό είναι μια χρονοβόρα διαδικασία. Δεν είναι κάτι εύκολο. Για παράδειγμα, οι «New York Times» έχουν την τακτική να ελέγχουν κάθε κομμάτι πέντε φορές προκειμένου να επιβεβαιώσουν ότι πρόκειται για μια αληθινή είδηση και ότι προέρχεται από αξιόπιστες πηγές. Παρόλο, λοιπόν, που η οικονομική πίεση δημιουργεί εμπόδια, εμείς αποφασίσαμε ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πληγεί το δημοσιογραφικό μας επίπεδο, ότι δεν θα γίνει καμία περικοπή στον τομέα της σύνταξης, μόνο στο εμπορικό τμήμα. — Είναι η δημοσιογραφία μια εκπαιδευτική αποστολή; Βεβαίως. Όχι μόνο εκπαιδευτική αλλά και ενη-

— Εμείς είμαστε ένα έντυπο που κάποιος μπορεί να προμηθευτεί δωρεάν σε κάποια σημεία της πόλης και σας πληροφορώ ότι με κόπο και προσωπικό κόστος έχουμε δημιουργήσει ένα ποιοτικό προϊόν. Έχω ακούσει πολλά καλά λόγια για τη LiFO. Δεν υποτιμώ καθόλου τα free press, είναι σαφώς ένα επιτυχημένο μοντέλο. Όμως, αυτό εξαρτάται καθαρά από το «Σινικό Τείχος» που επιθυμεί να σηκώσει ο ιδιοκτήτης, είτε της LiFO είτε άλλου εντύπου, ανάμεσα στο εμπορικό και στο δημοσιογραφικό προϊόν καθώς και από το κατά πόσο θα προσπαθήσει αυτά τα δύο να μην μπλέκονται μεταξύ τους. — Τι θα συμβουλεύατε έναν δημοσιογράφο; Να μην το βάζει κάτω, παρά τις συνεχείς πιέσεις που μπορεί να υφίσταται. Να ερευνά και διαρκώς να επιθυμεί να μαθαίνει. «Γηράσκω αεί διδασκόμενος», όπως είχε πει και ο Σωκράτης. Ας μην ξεχνάμε ότι οι βάσεις ενός δημοσιογράφου αλλά και του ενημερωμένου πολίτη είναι η εκπαίδευση και η παιδεία.

μερωτική. Η δημοσιογραφία και τα media είναι η παύλα που ενώνει τα δύο συνθετικά της λέξης «δημοκρατία». Ουσιαστικά, είναι τοποθετημένη στη μέση, μεταξύ του κράτους και του δήμου. — Πρέπει να πληρώνεται η ποιότητα στην ενημέρωση; Φυσικά. Όταν η δημοσιογραφία πληρώνεται από τη διαφήμιση, παραμονεύει ο κίνδυνος να μη μεταδίδεται σωστά η πληροφορία. Αν, λοιπόν, ο αναγνώστης δίνει το ένα ευρώ την ημέρα, η είδηση γίνεται τροφή. Είναι μια βασική ανάγκη η ενημέρωση, όπως και όλες αυτές για τις οποίες κάθε άνθρωπος πληρώνει.

— Τι λείπει σήμερα από τις εφημερίδες; Ο διαχωρισμός μεταξύ της γνώμης και του ρεπορτάζ. Ποτέ ένας δημοσιογράφος δεν πρέπει να εκθέτει τη γνώμη του, παρά μόνο να παραθέτει τα γεγονότα. — Παρακολουθείτε την ελληνική πολιτική σκηνή; Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης μάς ενδιαφέρει όλους. Το πώς ανταποκρίνεται η οικονομία, η οποία είναι διαλυμένη, στη νέα πραγματικότητα δεν μπορεί να αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο. Αυτό είναι κάτι που παρακολουθούμε να συμβαίνει και σε άλλες χώρες.

Πάρτε για παράδειγμα το Brexit στην Αγγλία ή τη Γαλλία, όπου ένα ακροδεξιό κόμμα έλαβε πολύ μεγάλο ποσοστό. Απλώς, στην Ελλάδα ψηφίστηκε ένα ακροαριστερό κόμμα. Στη φάση που βρίσκεται σήμερα ο κόσμος, ο πολίτης επιλέγει τα άκρα, είτε προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά. Τα άκρα δεν είναι η λύση, προφανώς, αλλά μια διαμαρτυρία από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάτι επιτυχημένο στο κέντρο. — Πάντως, δεν έχουμε ηγέτες μεγάλου διαμετρήματος. Έχουμε οδηγηθεί σε πολιτικούς μεσαίου μεγέθους. Συμφωνώ κατά ένα μόνο ποσοστό με αυτό που λέτε. Πράγματι, δεν υπάρχουν σήμερα πολιτικοί όπως ο Κένεντι ή ο Ντε Γκολ, τους οποίους έχουμε μυθοποιήσει. Αλλά θα ήταν τόσο μεγάλοι αυτοί οι ηγέτες αν κυβερνούσαν σήμερα υπό την πίεση των social media; Νομίζω ότι ούτε κι εκείνοι θα τα κατάφερναν σε αυτήν τη νέα φάση που διανύουμε. Ζούμε σε μια πολύ διαφορετική εποχή, όπου τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν ισοπεδώσει τα πάντα. Ο νέος ηγέτης που θα αναδειχτεί θα είναι κάτι εντελώς αλλιώτικο από αυτό που έχουμε στο μυαλό μας, γυρνώντας στη δεκαετία του ’60, η οποία έχει αποτυπωθεί ως εκείνη των μεγάλων ηγετών. Ίσως ο Τριντό ή ο Μακρόν να αποτελούν έναν αντιπροσωπευτικό τύπο ηγέτη της γενιάς αυτής. Βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο όπου επικρατούν τα συνθήματα και όχι το περιεχόμενο. Ο Τραμπ, ο Τσίπρας, μπορεί να μην είναι οι μεγάλοι ηγέτες αλλά θα αποτελέσουν τους καταλύτες και το απαραίτητο ενδιάμεσο στάδιο για να περάσουμε στους μελλοντικούς ηγέτες. — Μετά από τόσα ταξίδια και εμπειρίες, πείτε μου μια εικόνα που δεν θα ξεχάσετε. Πρόσφατα ήμουν στο Μπαλί, όπου κάθε πρωί έκανα γιόγκα. Εκεί, λοιπόν, ο δάσκαλος μας έλεγε συχνά μια λέξη, η οποία στα ελληνικά σημαίνει «παραδώσου». Μεγαλωμένος στη Δύση, θεώρησα ότι με έτσι δηλώνεις αδυναμία. Όμως για τον ανατολικό τρόπο σκέψης σημαίνει «δύναμη», ότι μπορείς να αφήνεσαι στη δύναμη της φύσης και να γίνεσαι ένα με την ενέργεια που υπάρχει γύρω σου. Από τότε, από μια άσκηση γιόγκα δηλαδή, αγκάλιασα τη λέξη αυτή, δίνοντάς της μια φιλοσοφική χροιά. Επίσης, στο ίδιο ταξίδι διάβασα δύο εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους βιβλία, το Postcapitalism του Paul Mason και ένα του Κομφούκιου. Εκεί σκέφτηκα ότι ούτε η Δύση ούτε η Ανατολή προσεγγίζουν σωστά το θέμα της παγκοσμιοποίησης και ότι το σημαντικό είναι να βρούμε το σημείο τομής τους. Κατέληξα ότι η λύση των προκλήσεων θα μπορούσε να δοθεί μέσα από μια συζήτηση μεταξύ Κομφούκιου και Σωκράτη. Αν βάζαμε αυτούς τους δύο μαζί, θα είχαμε όλες τις απαντήσεις. — Ποια είναι η πιο σημαντική αξία για εσάς; Παρόλο που ξεκίνησα από τις πωλήσεις και είχα μάθει ότι σημαντικό είναι να «μιλάς», στην πορεία αντιλήφθηκα ότι τελικά είναι πιο χρήσιμο να ξέρεις να ακούς. — Τι σας έχει μάθει η ζωή; Όταν ήμουν μικρός είχα μια συνήθεια, την παραμονή Πρωτοχρονιάς να πηγαίνω σε όλους όσοι ήταν μαζεμένοι στο σπίτι με ένα βιβλιαράκι για να μου γράψουν μια ευχή. Μια κυρία, λοιπόν, μου έγραψε: «Αχιλλέα μου, σου εύχομαι πάντα να βλέπεις μπροστά». Είναι κάτι που έχω φροντίσει να διατηρήσω ως φιλοσοφία ζωής. Να είμαι αισιόδοξος και να παραμένω ανοιχτόμυαλος. Επίσης, έχω συγκρατήσει μια φράση από έναν παλιό μου δάσκαλο, τον κ. Παπαδόπουλο, που στη διάρκεια ενός μαθήματος μας είχε πει: «Κάθε άνθρωπος κουβαλά στη ζωή του δύο σάκους, έναν μπροστά του κι έναν πίσω του. Αυτός που βρίσκεται μπροστά είναι τα λάθη των άλλων, ενώ εκείνος που είναι πίσω αποτελείται από τα δικά του. Ποτέ όμως οι άνθρωποι δεν γυρίζουν πίσω να κοιτάξουν τα δικά τους λάθη, παρά μόνο εκείνα των άλλων».

ΙNFO Τα συνέδρια των New York Times συγκεντρώνουν ηγέτες απ’ όλο τον κόσμο με σκοπό να συζητήσουν, να εμβαθύνουν στην κατανόηση σημαντικών θεμάτων, να προωθήσουν καινοτόμες λύσεις σε μείζονες προκλήσεις και να τονίσουν τις νέες ευκαιρίες. 30.11.17 – lifo

20 lifo – 30.11.17

ΤA ΝΈA

ΜΊΝΙ ΜΆΡΚΕΤ ΈΧOYN ΤΟ ΧΡΏΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΏΝ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ ΕΝΑΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ. ΑΠΌ ΤΟΝ M. HULOT ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

η στιγμή που οι περισσότεροι συνοικιακοί δρόμοι άρχισαν να ερημώνουν από μαγαζιά, στη θέση τους άρχισαν να εμφανίζονται σταδιακά νέα, τα οποία άνοιξαν οι μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα από τη δεκαετία του ’90 κι ύστερα. Δειλά στην αρχή, και αργότερα μαζικά, τα μαγαζιά που γενικά χαρακτηρίζονται ως έθνικ έφεραν στα ράφια της κάθε γειτονιάς προϊόντα από κάθε χώρα του κόσμου που κάποτε ήταν δύσκολο (έως αδύνατο) να βρεις στην Αθήνα. Ταυτόχρονα, άλλαξαν και οι συνήθειες του Έλληνα, που άρχισε να ψάχνει και να μαγειρεύει πιάτα από κάθε κουζίνα του κόσμου, ασιατική, αφρικανική, μεσανατολική, βαλκανική και ρωσική – αυτά που τρώει στα έθνικ εστιατόρια, τα οποία βρίσκεις πλέον παντού στην Αθήνα, θέλει να τα δοκιμάσει και στο σπίτι του. Στην Αθήνα σήμερα είναι πολύ εύκολο να βρεις τις πρώτες ύλες, όλα τα βασικά συστατικά για να φτιάξεις εξωτικά πιάτα, φρέσκα, κατεψυγμένα και συσκευασμένα, εισαγόμενα από κάθε γωνιά του πλανήτη. Τα περισσότερα από αυτά τα μαγαζιά δεν είναι τα εξειδικευμένα έθνικ deli που τροφοδοτούν τους σεφ της εξωτικής κουζίνας, οι οποίοι ψάχνουν φύλλα λάιμ, αγκινάρες Ιερουσαλήμ και την ειδική σάλτσα ψαριού για τις συνταγές τους, αλλά απλά, κανονικά παντοπωλεία που μπορούν να ικανοποιήσουν όλες τις ανάγκες ενός πελάτη τους. Κι εκεί μπορείς να βρεις από χαρτιά υγείας, χαρτοπετσέτες και καλαθάκια από μπαμπού για να μαγειρέψεις ρύζι στον ατμό μέχρι σκεύη για σερβίρισμα, κούπες για τσάι και φτηνά ρούχα ή διακοσμητικά για το σπίτι. Σχεδόν όλα βρίσκονται στην περιοχή όπου ζουν οι περισσότεροι μετανάστες της κάθε εθνικότητας (στους Αμπελόκηπους Φιλιππινέζοι, στην Κυψέλη Αφρικανοί, στην Αχαρνών Ρουμάνοι και Πολωνοί, στην Καλλιθέα Ρώσοι, στο Γεράνι Πακιστανοί, στον Κεραμεικό Κινέζοι), εκεί όπου οι άδειοι χώροι ήταν περισσότεροι, τα ενοίκια φτηνότερα και η μαζική εγκατάστασή τους έφερε, εκτός από δημογραφικές αλλαγές στην κάθε περιοχή, και αλλαγές στις διατροφικές προτιμήσεις των σύγχρονων Αθηναίων. Αυτήν τη στιγμή σχεδόν όλοι ξέρουν πού θα βρουν ρωσικά ή κινέζικα εστιατόρια και πού υπάρχουν τα αντίστοιχα μαγαζιά με τις πρώτες ύλες. Αυτό που έχουν κοινό όλα τα έθνικ μαγαζιά είναι η επιθυμία των ιδιοκτητών τους να είναι εκλυστικά όχι μόνο στους μετανάστες αλλά και στους ντόπιους κάθε περιοχής, κι αυτό φαίνεται από τον συνδυασμό εισαγόμενων και γνωστών ελληνικών προϊόντων που βρίσκεις στα ράφια τους. Καθένα από αυτά έχει τα δυνατά του σημεία.

30.11.17 – lifo

CITY VIBES

MOLOKO, ΤΟ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΌ Είναι γάλα ζαχαρούχο, συμπυκνωμένο, έτοιμο καραμελωμένο, η βάση της κρέμας για banoffee και ιδανικό για εξωτικά ρυζόγαλα (το καταπληκτικό duche de leche ρυζόγαλο της Κολομβίας φτιάχνεται από τρία είδη γάλακτος: φρέσκο, συμπυκνωμένο και εβαπορέ). Υπάρχει σε όλα τα ρωσικά-ρουμανικά-πολωνικά παντοπωλεία, σε διάφορες ποιότητες, όπου βρίσκεις και δύο έξτρα, με γεύση σοκολάτας και καφέ. Μια πελάτισσα της «Μόσχας» στην Καλλιθέα μάς είπε ότι το

ΑΣΙΑΤΙΚΆ ΣΤΟΥΣ ΑΜΠΕΛΌΚΗΠΟΥΣ salamat Κορινθίας 18, 210 7774458

Μια μεγάλη ποκιλία από υλικά για να φτιάξεις ταϊλανδέζικη κουζίνα, σάλτσες κάθε είδους, γάλα καρύδας και κυρίως κατεψυγμένα όλα τα βασικά αρωματικά για τη σούπα τομ γιαμ (φύλλα λάιμ, γκαλανγκά και λέμονγκρας). Έχει και κατεψυγμένο durian, το τεράστιο λαχανικό με την εμφάνιση σκαντζόχοιρου, που είναι από τα πιο δύσκολα υλικά να χειριστείς (κολλάει στα χέρια στο καθάρισμα και έχει απωθητική μυρωδιά). Έχουν και υλικά για σούσι.

sri lanka Κορινθίας 19, 211 7356532

Ένα σωρό κονσέρβες εξωτικών φρούτων, νουντλς για γρήγορο φαγητό, φρέσκα και κατεψυγμένα λαχανικά που τελειώνουν αμέσως μόλις τα φέρουν. Βρίσκεις επίσης αραβικά corned beef και αλλαντικά από κοτόπουλο και γαλοπούλα, κονσερβαρισμένες σαρδέλες

σε διάφορες σάλτσες, κρακεράκια γαρίδας, καραμελωμένο ποπκορν κι ένα σωρό βαζάκια με υλικά για ασιατικά γλυκά.

ΓΕΡΆΝΙ

manila asian market

Γερανίου 19, 6943 008540

Σεβαστουπόλεως 44

la tienda Σεβαστουπόλεως 56, 210 7515740

ΣΤΟ ΣΎΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΡΙΓΎΡΩ τσερνομόρετς Περικλέους 30-32

Soya Απόλλωνος 33, κοντά στη Μητρόπολη, 210 3236324

Το γιαπωνέζικο deli της Hiroko με υλικά για σούσι (φύκια, wasabi, τα δεμένα καλαμάκια για να τα τυλίξεις ρολό), τσάι matcha, νουντλς, ψάρια και θαλασσινά, σάκε και ένα σωρό σνακ και γλυκίσματα σε απίστευτες ποπ συσκευασίες. Τα μπιζέλια με wasabi είναι must.

ρωσικο-πολωνικό παντοπωλείο Αρμοδίου 14, Βαρβάκειος

ο νείλος Σοφοκλέους 52

Αιγυπτιακά τρόφιμα και φρέσκα φρούτα και λαχανικά.

Στην οδό Γερανίου έχει πολλά στη σειρά:

xamostraki mini market Τον ιδιοκτήτη του τον λένε Mamun Ali και στο γωνιακό μαγαζάκι του θα βρεις εποχικά λαχανικά και φρούτα, διάφορα είδη από φασολάκια, αγκαθωτά αγγούρια που τα μαγειρεύεις, ρίζες και πρασινάδες που πρέπει να σου εξηγήσει τι είναι και κίτρινα ασιατικά μάνγκο και λωτούς, ανάλογα με την εποχή.

ok banglandesh store Γερανίου 8 Μαζί με τα άλλα δύο διπλανά είναι σαν λαϊκή αγορά, με μεγάλη ποκιλία από λαχανικά και φρούτα για πακιστανικά πιάτα, κάρι κάθε είδους, καυτερές σάλτσες και σκόνες μαζί με τσάτνεϊ, φακές και αναψυκτικά με έντονα χρώματα και σπόρους που αιωρούνται.

κλεοπάτρα Κρατίνου 11-13, πλ. Δημαρχείου, 210 5227975

Καυτερή χαρίσα

δίπλα σε μείγμα για φαλάφελ και ρύζια για πιλάφι, χουρμάδες και μάνγκο, υλικά για αιγυπτιακή κουζίνα και όλα τα καρυκεύματα. Στο ψυγείο έχει τα καλύτερα.

ΣΤΗΝ ΑΧΑΡΝΏΝ wars i sawa Αρμοδίου 14, 210 3218775, πλ. Βικτωρίας

Κατεψυγμένα φρούτα του δάσους: βατόμουρα, σμέουρα, αγριοκέρασα σε πολύ καλές τιμές, παστά ψαρικά, αλλαντικά, χαβιάρια, τουρσιά, sour cream και γαλακτοκομικά, μαρμελάδες, ποντιακό τυρί, αλλά και βότανα και τσάγια δίπλα σε βότκες και περίεργα λικέρ.

baltika market Αχαρνών 193, 210 8610722

Καραμελωμένο συμπυκνωμένο γάλα για banoffee και duche de leche (έτοιμο, σε κονσέρβα), ρέγγες καπνιστές και μπόλικα άλλα ψάρια, μοσχοσίταρο, σοκολάτες, γιαούρτια, αριάνι και κεφίρ, τυριά, αλλαντικά και οτιδήποτε χρειάζεσαι για την

δημήτρης β., εικαστικός, στo Dong Fang, στο Μεταξουργείο Πόσο καιρό ψωνίζετε από το μαγαζί; Πάνω από τρία χρόνια, από τότε που μετακόμισα στη γειτονιά. Τι ψωνίζετε; Μήλα (που νομίζω ότι είναι αχλάδια), φρέσκο τζίντζερ, σάλτσα σόγιας σε μεγάλο μέγεθος γιατί συμφέρει πολύ, yellow curry paste (δεν είναι τόσο καυτερή, για σούπες) και Sriranha, την πολύ καυτερή σάλτσα τσίλι που βάζω στα πάντα για να τα «ζωντανέψω». Πόσο συχνά μαγειρεύετε κινέζικα; Τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα. Θα έλεγα ότι μαγειρεύω περισσότερο ταϊλανδέζικα.

κουζίνα της Βαλτικής.

slavyanka Αχαρνών 94, πλ. Βικτωρίας, 210 8238208

χαλάμ σάχμπα Μηθύμνης 57

Από τα πιο ενημερωμένα αραβικά παντοπωλεία στην Αθήνα.

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΊΟ κινέζικη αγορά μπροστά από την chinatown Αγησιλάου 43-45

Αξίζει μια βόλτα μόνο και μόνο για την εξωτική ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι μυρωδιές από το μαγείρεμα στον δρόμο και οι Κινέζοι πραματευτές που βγάζουν στη σειρά τα ανατολίτικα λαχανικά που καλλιεργούν σε κτήματα της Αθήνας. Βρίσκεις επίσης όστρακα και καραβίδες σε πολύ καλές τιμές και φρεσκομαγειρεμένες λιχουδιές που καλό είναι να ρωτήσεις τι είναι πριν τις δοκιμάσεις.

china market

χρησιμοποιεί για να αρωματίσει και να γλυκάνει τον ελληνικό καφέ και για να αλείψει τη σφολιάτα για τη μηλόπιτα ή ότι αλείφει με αυτό τα κέικ «για να δυναμώσει τα αρώματα». Η λέξη «moloko» στα ρωσικά σημαίνει «γάλα», αλλά στα αγγλικά, εκτός από το σχήμα με το οποίο ξεκίνησε η Rοisin Murphy, ήταν και η λέξη που χρησιμοποιούσαν ο Alex και οι φίλοι του στο Κουρδιστό Πορτοκάλι για να περιγράψoυν το ποτό που έπιναν και δεν ήταν αθώο γάλα, γιατί είχε διαλυμένη μέσα του την ουσία Drencrom.

ΚΑΛΛΙΘΈΑ μόσχα Λεωφ. Ελ. Βενιζέλου 220

Το μαγαζί με τα αυθεντικά ρωσικά προϊόντα, από αποξηραμένα ψάρια σε σνακ μέχρι ολόκληρα λάχανα τουρσί και μικρές στρογγυλές πιπεριές γεμιστές με τυρί, κονσέρβες, αναψυκτικά, έτοιμες σούπες μπορς και καραμέλες και σοκολατάκια. Έχει τη μεγαλύτερη ποικιλία καπνιστών και παστών κρεάτων και τυριών στην Αθήνα.

SOUR CREAM (ΣΜΕΤΆΝΑ) Η ξινή κρέμα είναι κάτι ανάμεσα σε γιαούρτι και κρέμα γάλακτος και προστίθεται σε ζεστά πιάτα ως σάλτσα, ειδικά στη σούπα μπορς. Είναι η καλύτερη επιλογή για να συνοδεύσεις την κολοκυθόσουπα, την πατατόσουπα, αλλά στο πολωνικό μπακάλικο μας είπαν ότι μπαίνει στα μπλίνις, ως γέμιση, ή σε ένα μπολάκι ως σάλτσα για να βουτάς το πελμένι. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην κουζίνα της Βαλκανικής και της Ρωσίας και τη χρη-

Κεραμεικού 31, 211 1832865

σιμοποιούν σε μεγάλες ποσότητες. Τη βάζουν και στα γλυκά. Είναι η πιο φτηνή

dong fang Λεωνίδου 25, 210 5226677

Και τα δύο έχουν τα

ΤΙ ΥΠΆΡΧΕΙ ΜΈΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΆΘΙ ΣΑΣ;

πάντα από σάλτσες, πάστες, κάρι και αρωματικά για την ασιατική κουζίνα, αυγά πάπιας, πόδια κότας και κατεψυγμένα πουλερικά, σακουλάκια με σνακ με περιέργες γεύσεις, ρύζια, νουντλς, φρούτα και λαχανικά, ένα εσπεριδοειδές σαν τεράστιο γκρέιπφρουτ και κινέζικα λίτσι.

επιλογή απ’ όλες τις sour creams που μπορείς να βρεις στην Αθήνα.

λιουντμίλα ιβάνοβα, δασκάλα Ρωσικών, στο Μόσχα, στην Καλλιθέα Ζείτε στη γειτονιά; Μένω στο Παγκράτι, αλλά έρχομαι και ψωνίζω εδώ τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα γιατί βρίσκω όσα χρειάζομαι και σε πολύ καλή τιμή. Τι αγοράζετε; Μοσχοσίταρο, παντζάρια τουρσί, ρωσικά ζυμαρικά, τσάι, πριάνικι (ρώσικα κουλουράκια) που αρέσουν πολύ στα παιδιά μου, μοσχαρίσιο σαλάμι, αλεύρι, σμετάνα, σελιότκα, σαλανίνα, κβας, και ρέγγα παστή. Τι βρίσκετε εδώ, που δεν βρίσκετε πουθενά αλλού; Γαλακτοκομικά, κεφίρ και κρέμα. Και κατεψυγμένα μούρα για τα γλυκά. 30.11.17 – lifo

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

απο τον αντωνη μποσκοϊτη. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

q Θυμάμαι μια εικόνα: να είμαι μεγάλος, να τελειώνω την παράσταση, να παίρνω το αμάξι και να πηγαίνω στο χωριό μόνος μου. Μου αρέσει πολύ η οδήγηση τη νύχτα. Έβαζα κι άκουγα κασέτες με κλαρίνα και στη διαδρομή δάκρυζα. Τώρα έφτιαξα ένα σπίτι κι εγώ εκεί, γιατί μου άρεσε πάρα πολύ και στην Αθήνα έμενα στο ενοίκιο για πολλά χρόνια. Το έφτιαξα και για τους γονείς μου, όταν είχαν μεγαλώσει πολύ, γιατί στο παλιό, το δικό τους σπίτι, η κουζίνα ή το μπάνιο ήταν έξω, σε απόσταση, κι έπρεπε να μετακινούνται. Για δέκα χρόνια, μέχρι που πέθαναν, το χάρηκαν και το χαιρόμουν κι εγώ. Δεν ξέρω πόσο έντονα έχω μέσα μου τους γονείς μου, αλλά δεν θα ξεχάσω τη μητέρα μου που μου έκανε παράπονα γιατί δεν πήγαινα να τη βλέπω συχνά. Δεν ήταν μόνη, έμενε σε μια πολυκατοικία στην Αθήνα όπου έμενε κι η αδερφή μου στον από πάνω όροφο. Τους έχασα μεγάλους, το 2000 και τους δύο. Ο πατέρας μου, στα 97 του, «πήγε» από γεράματα. Δεν μπορούσε πια να περπατήσει, αλλά στο χωριό τον κυνηγούσαμε μέχρι τα 94 του, αφού ανέβαινε σε δέντρα να κόψει ελιές ή φρούτα κρυφά απ’ τη μάνα μου. « Έφυγε» ήρεμα στον ύπνο του. Η μητέρα μου, από εγκεφαλικό. Με κάνετε τώρα να πω κάτι για πρώτη φορά: είχα πάει μια φορά στο σπίτι τους, τότε που «έφευγαν» κι οι δυο. Τους είχαμε σε ξεχωριστά δωμάτια, για να μη βλέπει ο πατέρας μου πώς είχε γίνει η μάνα μου από το εγκεφαλικό. Τη σηκώναμε και στεκόταν καθιστή, με το κεφάλι κατεβασμένο. Καταλάβαινε, γιατί μου έκανε νοήματα. Λέω στην αδερφή μου: «Πώς θα ξαναβρεθούν οι δυο τους, βρε παιδί μου; Δεν φέρνουμε τον μπαμπά να τη δει λίγο;». Τον πήραμε με το καρότσι και τον βάλαμε απέναντί της, όπως καθόμαστε εμείς οι δύο τώρα. Της απλώνει το χέρι. Του απλώνει το δικό της. Την κοιτάει κατάματα. Τον κοιτάει κι αυτή... Αποχαιρέτισαν την επί 60 τόσα χρόνια κοινή τους ζωή. Το θυμάμαι τώρα και με πιάνουν τα κλάματα. Λίγο μετά πέθανε η μάνα μου.

q Στο χασάπικο η δουλειά που έκανα ήταν να τυλίγω κάνα κομμάτι κρέας που έκοβαν οι θείοι μου. Στα δεκάξι μου είχα αποφασίσει ότι θα γινόμουν ηθοποιός. Ο αδερφός μου, τέσσερα χρόνια πιο μεγάλος από μένα, πήγαινε στο θέατρο. Με πήρε κι εμένα μια μέρα στο Rex –τότε «Κοτοπούλη»– και είδα τη Συνοδινού με τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Εντυπωσιάστηκα και μετά δεν άφηνα παράσταση για παράσταση του Εθνικού και του Κουν. Στο Εθνικό θαύμαζα πολύ τη Βάσω Μανωλίδου και άλλους, όχι μόνο πρωταγωνιστές σαν την Παξινού. Στου Κουν μου άρεσε που έβλεπα έργα σε ένα κυκλικό θέατρο και με μιαν άλλη ατμόσφαιρα. Ο αδερφός μου είχε μπει ήδη στην Ιατρική κι εγώ είπα στη μάνα μου τι ήθελα να κάνω, αλλά δεν συμφωνούσε, μην έχοντας καμία σχέση με τα καλλιτεχνικά. Είμαστε τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια και μια αδερφή μικρότερη. Εν ζωή είμαστε οι τρεις, ο ένας αδερφός μου «έφυγε» από καρκίνο στα 51 του χρόνια. Μεγάλος ήμουν και θυμάμαι τη μάνα μου, που είχε χάσει το παιδί της, να μου λέει: «Πρόσεχε, Γιαννάκη μου, μην έχουμε τα ίδια, μην πίνεις, μην ξενυχτάς». Η μάνα μου ήταν αρνητική με το θέατρο και παρέσερνε και τον πιο συγκαταβατικό πατέρα μου. Της έλεγα «θα γίνω ή ηθοποιός ή χασάπης», πράγμα που δεν πίστευα βέβαια. Πήγαινα στο γυμνάσιο, νυχτερινό, αλλά στο χασάπικο τα πρωινά έκανα και λίγο θέατρο, βούταγα δηλαδή τα χέρια μου στο αίμα από τα σφαχτά και πασάλειβα τη λευκή ποδιά μου. Ο τότε ιδιοκτήτης του εστιατορίου «Ιντεάλ» ψώνιζε κρέας από μας. Μου έδιναν ένα μπούτι από μοσχάρι να τους το πάω. Το κρατούσα από το κότσι και ξεκινούσα με τα πόδια. Έλα όμως που πέρναγα αναγκαστικά από το Θέατρο Τέχνης. Άφηνα το μπούτι, χάζευα τις φωτογραφίες των ηθοποιών, το ξανάπαιρνα και συνέχιζα, όλο αυτό γινόταν. Τελικά έδωσα εξετάσεις στου Κουν, αφού εκεί ήθελα να πάω απ’ την αρχή.

q Πέρασα με επιτροπή τον Κουν, τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, τον Κώστα Μπάκα κ.ά. Ο Λαζάνης τότε μόλις είχε ξεκινήσει να διδάσκει αυτοσχεδιασμό. Υπήρχαν κι άλλοι δάσκαλοι, πιο μέτριοι σαφώς, αλλά εγώ ένιωθα μαγικά. Όταν αργότερα έγινα επαγγελματίας ηθοποιός, σπανίως ένιωθα αυτήν τη μαγεία, αφού την είχα ζήσει εκ των έσω. Ο Κουν ήταν αυτό που λέμε «εντάξει άνθρωπος». Ως σκηνοθέτης σε έπαιρνε από κάτω και το καταλάβαινα, αφού τότε μπορεί να παίζονταν τέσσερα έργα στη σειρά. Δεν προλάβαινε εκείνος κι εγώ δεν προλάβαινα να λειτουργήσω, όχι όπως θα ήθελα, γιατί ως πιτσιρικάς δεν ήξερα και τι ήθελα! Κάπου με βόλευε κι εμένα, ακολουθούσα. Και τώρα ακολουθώ τους σκηνοθέτες μου, ακόμα κι αν είναι μέτριοι. Έχω άποψη κι έχω δουλέψει με πάρα πολλούς σημαντικούς σκηνοθέτες, ξένους και Έλληνες! Ακόμα και στην Άλκηστη που κάναμε με την Ευαγγελάτου, παρόλο που δεν είχα μεγάλο ρόλο, ήμουν πάρα πολύ ευχαριστημένος. Αφήνομαι στις εκάστοτε συνεργασίες μου, λέω «να το κάνω αυτό;» ή «να το κρατήσω;» και κάνω ό,τι μου πουν. Πάντως, τη λέω την άποψή μου.

q Γνώρισα τον Μάνο Χατζιδάκι στους Όρνιθες, στο πρώτο ιστορικό τους ανέβασμα. Ερχόταν και μας μάθαινε τα τραγούδια. Εγώ ήμουν στον Χορό κι έκανα κι έναν Αγγελιοφόρο. Ήμασταν με τον Διαγόρα Χρονόπουλο και τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο και μια μέρα έρχεται ο Μάνος και μας λέει: «Είστε πολύ εντάξει! Νέα παιδιά και φέρεστε τόσο άψογα, με έχετε εντυπωσιάσει!». Ένα βράδυ μάς πήγε στην Πλάκα και μας έκανε το τραπέζι, Μάιος ήταν θυμάμαι και τρώγαμε έξω. «Πω, πω, έστησα τον Κουν» μας έλεγε, αφού συνήθως δούλευε τα βράδια τις μουσικές του, αλλά εμείς γελούσαμε που είχε στήσει τον δάσκαλό μας. Κάποια στιγμή γίναμε φίλοι με τον Χατζιδάκι, κάναμε παρέα και μάλιστα παντρέψαμε οι δυο μας τον Διαγόρα με την κοπέλα του. Υπήρχε κι ένα στέκι στο κέντρο που δεν έκλεινε ποτέ. «Θα ’ρθεις;» με ειδοποιούσε ο Μάνος στις 2 τη νύχτα. «Αμέ» έλεγα. Εκεί γνώρισα τον Ελύτη, αλλά και τον Γκάτσο, που ήταν κολλητοί με τον Μάνο. Μπορούσες να ήσουν παρέα με τον Μάνο, να έβγαζε πακέτο και να έγραφε εκεί απάνω μια μελωδία, ώσπου πήγαινε η ώρα 8 το πρωί και γύρναγε στην κυρία Αλίκη, τη μάνα του. Πήγαινα κι εγώ ευτυχισμένος, παίρναμε μαζί πρωινό και έφευγα. Με λύπησε απίστευτα ο θάνατός του και για κάποια χρόνια δεν βλεπόμασταν. Όταν είχε αρρωστήσει, θυμάμαι, πήρα το αμάξι κι έκανα βόλτες γύρω απ’ το σπίτι του στη Ρηγίλλης. Έβλεπα το φως αναμμένο, αλλά δεν

24 lifo – 30.11.17

ΗΘΟΠΟΙΌΣ. ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΉΝΑ, ZEI ΣΤΟ ΚΆΤΩ ΧΑΛΆΝΔΡΙ. ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΈΣΕΙ ΝΑ ΛΈΕΙ «ΕΜΕΊΣ ΉΜΑΣΤΑΝ», ΑΦΟΎ ΚΑΛΟΊ ΗΘΟΠΟΙΟΊ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΌΛΑ ΤΑ ΧΡΌΝΙΑ.

λόγω της 21ης Απριλίου, όλοι με θυμούνται και με πλακώνουν στα τηλεφωνήματα για ευχές. Δεν πιστεύω πολύ στα γενέθλια, αν και εγώ θα τηλεφωνήσω σε πολλούς να τους ευχηθώ. Όταν ήμουν παιδί, μέχρι τα 17-18 μου, γιορτάζαμε μόνο την ονομαστική γιορτή. Δεν τα ξέραμε τα γενέθλια – μπορεί να τα ήξεραν οι αστοί του Κολωνακίου, έχοντας επαφή με το εξωτερικό. Οι γονείς μου ήταν απλοί άνθρωποι. Ο πατέρας μου στα 13 του ήρθε απ’ το χωριό στην Αθήνα κατευθείαν για δουλειά σε χασάπικο. Μαζί με τα αδέρφια του κοιμόντουσαν πάνω στα ψυγεία, ώσπου έπιασαν λεφτά και στο τέλος έκαναν το δικό τους χασάπικο. Η μητέρα μου, από χωριό επίσης της ορεινής Φθιώτιδας, είχε κατέβει με τους γονείς της στον κάμπο ως μικρό κορίτσι. Πρωτοπήγα στο χωριό το ’52, αφού κάποια χωριά είχαν αδειάσει τελείως λόγω του Εμφυλίου. Έτσι, μας έπαιρνε ο πατέρας μου και μας πήγαινε στο πατρικό του, του παππού. Μου άρεσε πάρα πολύ όλη αυτή η απομόνωση μέσα στα έλατα, στα 1.100 μέτρα υψόμετρο. Στο παρακείμενο χωριό της μητέρας μου, από τις μικρότερες αδερφές της έμαθα να χορεύω τσάμικο και καμιά φορά χόρευα στα πανηγύρια. Ήμασταν μια παρέα από νέα παιδιά, το πολύ μέχρι 20 ετών, που τα βράδια μαζευόμασταν, κάναμε παρέα και τραγουδάγαμε. Ωραίες μνήμες έχω!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ

q Γεννήθηκα το 1938, άρα στις 21 Απριλίου του 2018 θα μπω στα 80 και θα κλείσω 58 χρόνια στο θέατρο. Δυστυχώς,

30.11.17 – lifo

χτύπησα την πόρτα... Και με τον Θεοδωράκη γνωρίστηκα – ήταν δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι. Σπουδαίος και ο Μίκης, δεν τίθεται θέμα, ευφυής άνθρωπος και καλλιτέχνης, αλλά παρέα έκανα με τον Μάνο, απ’ αυτόν μπορούσες να βγεις κερδισμένος. Τώρα πια δεν ακούω μουσική παρά μόνο στο ραδιόφωνο, τυχαία, δεν ξέρω γιατί. Επίσης, δεν βλέπω πολύ κινηματογράφο πια.

q Έκανα τρεις γάμους, με την Ξένια Καλογεροπούλου, τη Μιμή Ντενίση και την τωρινή μου γυναίκα, τη Μαρίνα Ψάλτη. Ηθοποιοί και οι τρεις. Σχέση ζωής θα έλεγα κι αυτήν με την Τάνια Τσανακλίδου, που μπορεί να μην παντρευτήκαμε ποτέ, αλλά ήμασταν μαζί για εφτά χρόνια. Την αγάπησα. Όταν τα φτιάξαμε, ήταν κοριτσάκι 22 ετών. Όλες αυτές τις θεωρώ γυναίκες της ζωής μου. Με την Ξένια γνωριστήκαμε στην πρώτη ταινία που έπαιξα: η Ξένια, ο Ληναίος, η Βούρτση κι εγώ. Μάλιστα, τη μουσική είχε γράψει ο Χατζιδάκις κι εκεί πρωτακούστηκε το «Είμ’ αϊτός χωρίς φτερά» (σ.σ. αναφέρεται στην ταινία του Σωκράτη Καψάσκη Αγάπη και θύελλα του 1961). Θυμάμαι ότι είχαμε βραδινό γύρισμα με την Ξένια κάπου στη θάλασσα. Σταματήσαμε για φαγητό όλο το συνεργείο. Εμείς πήγαμε παραπέρα μόνοι μας κι όλοι οι άλλοι κατάλαβαν τι έτρεχε. Άρχισαν να μας πετάνε τα κουτάλια και τα πιρούνια τους και να μας πειράζουν. Με την Ξένια ζήσαμε μαζί συνολικά δεκαπέντε χρόνια. Κάναμε και δικό μας θίασο για μία δεκαετία, από το ’66 έως το ’76. Είχε έρθει ο Λεωνίδας Τριβιζάς μετά τη Μεταπολίτευση κι έκανε το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο. Θελήσαμε να συμπράξουμε μαζί του ως παραγωγοί, ως ηθοποιοί, ως ζευγάρι, ως συνδημιουργοί. Μπορεί να ήταν ρίσκο, αλλά θέλαμε να κάνουμε και κάτι διαφορετικό. Μαζευτήκαμε κάποιοι άνθρωποι γύρω απ’ τον Τριβιζά, διαβάζαμε έργα, ψηφίζαμε το έργο που θέλαμε. Έναν χρόνο έμεινα εγώ, καθώς δεν μου πολυάρεσε η ανασφάλειά του. Εκεί ακριβώς χωρίσαμε με την Ξένια. Της είχα πει, εν τω μεταξύ, ότι τα είχα φτιάξει με την Τάνια. Δουλεύαμε μαζί ενόσω είχαμε χωρίσει κι εγώ αυτό δεν μπορούσα να το καταλάβω. Μια φορά με πιάσανε τα γέλια, γιατί μου φαινόταν τρελό όλο αυτό! Πλέον με την Τάνια βλέπομαι πιο συχνά, ενώ με την Ξένια πιο σπάνια, αλλά η σχέση μας είναι καλή. Με τη Μιμή Ντενίση, πάλι, γνωριστήκαμε το ’79 στον τηλεοπτικό Συμβολαιογράφο. Ήμασταν πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες. Για καμία δεν έχω να πω τίποτα, ούτε να κατηγορήσω. Με τη Μαρίνα τώρα έχουμε σπάσει ρεκόρ, είμαστε μαζί συνολικά 25 χρόνια, παντρεμένοι τα τελευταία 20. Είμαστε καλά, μια χαρά.

q Ο Μιχάλης Κακογιάννης ήξερα απ’ την αρχή ότι ήθελε να είναι ηθοποιός. Είχε παίξει ως νέος στο Λονδίνο σε

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ

σκηνοθεσία, αν τα λέω καλά, του Αλέξη Σολομού. Το διαπίστωσα όταν κάναμε την ταινία και έδειχνε στους ηθοποιούς πώς θα παίζουν, έλεγε δηλαδή τις ατάκες κανονικά και ο ίδιος. Δεν το ’χε ο άνθρωπος, δεν το ’κανε καλά, αλλά από κει συνειδητοποίησα ότι είχε το απωθημένο του ηθοποιού. Ήταν ένας μεγάλος σκηνοθέτης όμως, ειδικά για εκείνα τα χρόνια.

Έχω άποψη κι έχω δουλέψει με πάρα πολλούς σημαντικούς σκηνοθέτες, ξένους και Έλληνες! Ακόμα και στην «Άλκηστη» που κάναμε με την Ευαγγελάτου, παρόλο που δεν είχα μεγάλο ρόλο, ήμουν πάρα πολύ ευχαριστημένος. Αφήνομαι στις εκάστοτε συνεργασίες μου, λέω «να το κάνω αυτό;» ή «να το κρατήσω;» και κάνω ό,τι μου πουν. Πάντως, τη λέω την άποψή μου.

q Μια φορά μου τηλεφώνησε ένας συνεργάτης του Θόδωρου Αγγελόπουλου. «Σας ευχαριστώ», είπα, «αλλά έχω κλείσει». Ξέρετε, με τον Αγγελόπουλο ή έκανες ή δεν έκανες δουλειά, δεν ήταν όπως παλιά, που μπορεί να έκανα θέατρο και ταινίες παράλληλα. Μετά από λίγες μέρες ξανά τηλέφωνο: «Θέλει ο κ. Αγγελόπουλος να σας δει». Πήγα στο γραφείο του, περίμενα λίγο απ’ έξω κι όταν μπήκα ξανάπα και στον ίδιο ότι έχω κλεισμένη δουλειά. Ένιωσα σαν να πειράχτηκε: «Καλά, καλά, εντάξει», μου είπε, «καλή σας συνέχεια». Κι εγώ, έχετε υπ’ όψιν, άμα πω το «ναι» κάπου, πάει και τελείωσε. Και στην Αμερική να μου πουν να πάω με τα πιο πολλά λεφτά, δεν θα πουλήσω τους άλλους. Δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω πίσω, ακόμα και για τον Αγγελόπουλο! Και γι’ αυτό, όταν μου προτείνουν κάτι, λέω: «Να σας απαντήσω σε δεκαπέντε μέρες;». Θέλω χρόνο για να το επεξεργαστώ κάθε φορά. Ούτε και το μετάνιωσα, αφού δεν έκανα κάνα κακό, παρά μόνο την αλήθεια μου εξέφρασα. Δεν έχω παράπονο, πριν από εννιά χρόνια έκανα το Σκλάβοι στα δεσμά τους του Τώνη Λυκουρέση. Ωραία ταινία ήταν αυτή!

q Ακούω εδώ και χρόνια «ο παλιός, καλός ελληνικός κινηματογράφος» και διαφωνώ. Βεβαίως έγιναν κάποιες καλές ταινίες, αλλά, τώρα, τι, είναι σκατά ο κινηματογράφος; Ήταν ταινίες όπου βασικά έπαιζαν κωμικοί με ταλέντο, πέρναγε καλά ο κόσμος και γέλαγε. Θυμώνω ακόμα και με ανθρώπους του χώρου που λένε «εμείς παλιά...» ή «εμείς ήμασταν...». Τι ήμασταν δηλαδή εμείς; Ηθοποιοί ήμασταν, κάποιοι καλοί, κάποιοι μέτριοι και κάποιοι κακοί. Και τώρα το ίδιο: υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί ηθοποιοί, όπως και μέτριοι και κακοί. Οι κακοί δεν συνεχίζουν, συνήθως τα παρατάνε, έτσι γίνεται. Εκνευρίζομαι όταν μου λένε στον δρόμο «αχ, κ. Φέρτη, εσείς οι παλιοί, ενώ τώρα...».

q Απόλυτα πολιτικοποιημένος δεν θα έλεγα ότι υπήρξα ποτέ, ούτε αριστερός. Μία φορά μόνο ψήφισα αριστερά, όχι ΚΚΕ, αλλά αυτούς τότε που διαφωνούσαν με το ΚΚΕ. Ο φίλος μου ο Διαγόρας Χρονόπουλος, που ακολουθούσε την αριστερά, με είχε καλέσει κάποτε στο Σύνταγμα σε συγκέντρωση να εκφωνήσω συνθήματα. Ποτέ δεν ξαναψήφισα αριστερά και ούτε νομίζω πως θα ξαναψηφίσω. Η αριστερά που έχουμε τώρα δεν μου αρέσει. Δεν ξέρω, νιώθω ότι μας κοροϊδεύουν, ότι κάτι δεν πάει καλά. Το ΠΑΣΟΚ έκανε καλά πράγματα, αλλά κάποια στιγμή κάνανε και μαλακίες. Με ενοχλεί ότι εξαιτίας του Τσοχατζόπουλου βγήκαν όλοι οι πασόκοι απατεώνες. Πιστεύω ότι σε κάθε κόμμα δημοκρατικό υπάρχουν οι καλοί, υπάρχουν και τα «μούτρα»! Σε όλα τα κόμματα! Δεν ξέρω τι θα ψηφίσω και αν θα πάω να ψηφίσω, αλλά πιστεύω πως όποιος και να ’ρθει, τα πράγματα θα ’ναι δύσκολα για πολλά χρόνια ακόμα.

q Παιδιά δικά μου δεν απέκτησα. Κάποτε ήθελα, όταν ήμουν με την Ξένια. Το προσπαθήσαμε. Όταν παντρεύτηκα με τη Μαρίνα, το συζητήσαμε. Της είπα: «Εγώ είμαι 66 ετών, είμαι μεγάλος, μεθαύριο μπορεί να πεθάνω». Σκεφτόμουν έναν ξάδερφο που είχα και που τον έκανε σε μεγάλη ηλικία ο πατέρας του. Πήγαινε στο σχολείο να τον πάρει κι αυτός ντρεπόταν που είχε τόσο μεγάλο πατέρα.

q Δεν περιμένω τίποτα απ’ τη ζωή. Και τι να μου φέρει τώρα; Μου έφερε πολλά όμορφα πράγματα και τώρα είμαι με μια γυναίκα που μ’ αγαπάει, με φροντίζει, όπως κι εγώ τη φροντίζω. Περιμένω όμως κάτι! Τι είναι αυτό; Ο θάνατος! Ξέρουμε πως για τα πάντα υπάρχει ένα τέλος, αλλά δεν ξέρω σε τι κατάσταση θα είμαι όταν φτάσει εκείνη η στιγμή. Σκέφτομαι καμιά φορά τον αδερφό μου, δύο χρόνια μικρότερός μου ήταν, που πέθανε στα 51 του. Λέω: «Δηλαδή αυτός μαλάκας ήταν που πέθανε νέος κι εγώ είμαι ο ξύπνιος που ζω τόσα χρόνια μετά;». Την αρρώστια δεν θέλω! Όχι να πεθάνω στον ύπνο μου, όπως ο πατέρας μου, αλλά να μη βασανιστώ. Ίσως τα λέω όλα ήρεμα τώρα, να τα αντιμετωπίζω στωικά, αλλά όταν φτάσει η ώρα μου να είμαι χάλια και να τρομάξω. Δεν μπορείς να αποφύγεις τη φυσική ροή της ζωής και των πραγμάτων.

26 lifo – 30.11.17

ΙNFO

Ο Γιάννης Φέρτης πρωταγωνιστεί μαζί με τον Δημήτρη Πιατά και τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη στο έργο Ήρωες του Gerald Sibleyras σε μετάφραση Μαριάννας Τόλη και σκηνοθεσία Nikita Milivojevic στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου (Προφήτου Δανιήλ 3 & Πλαταιών, Γκάζι). Έναρξη παραστάσεων: 9 Δεκεμβρίου.

541 H

Α Ρ Ο Γ Α

ΤheGOODLIFO

τησ δασ α εβδομ

TASTE

Να τι κάνει μια Ελληνίδα μάνα για να φάει το παιδί της Εμπνεόμενη από τα γιαπωνέζικα bentos –την τέχνη του lunchbox–, η Τάνια Τσουρούλα σκαρφίζεται καθημερινά όχι μόνο ένα ισορροπημένο διατροφικά γεύμα για την τετράχρονη κόρη της αλλά και μια χαριτωμένη εμφάνιση, ώστε να την πείσει να φάει και αυτά που δεν της αρέσουν επειδή είναι απλώς όμορφα. Τα κουτάκια των παιδικών τάπερ με χωρίσματα γεμίζουν με σνακ και φαγητά τοποθετημένα τόσο παιχνιδιάρικα και όμορφα, που είναι να αναρωτιέσαι αν τελικά καταναλώνονται. Δείτε περισσότερες δημιουργίες στον λογαριασμό της @thegreenmixer στο Instagram και διαβάστε περισσότερα για την Τάνια στη στήλη «Ρώτα τον υπεύθυνο» που ακολουθεί.

30.11.17 – lifo

NAL O S R E P ER SHOPP

Τάνια, πες μας τι είναι όλα αυτά τα χαριτωμένα ταπεράκια και γιατί τα φτιάχνεις;

FERN LIVING Κίτρινο μαξιλαράκι με λευκά prints. www.boxarchitects.gr

H Tάνια Τσουρούλα είναι η δημιουργός αυτών των ευφάνταστων και συχνά αστείων παιδικών κολατσιών που εμφανίζονται στον λογαριασμό @ thegreenmixer στο Instagram. Έμπνευσή της υπήρξαν οι Γιαπωνέζες μαμάδες που κάνουν απίστευτα πράγματα στα ταπεράκια των παιδιών τους, τα bentos, όπως τα αποκαλούν.

NIKE Μάλλινος σκούφος με τα χαρακτηριστικά της ομάδας FC Barcelona. www.nike.com

NUT CRACKER Ο «Καρυοθραύστης» του Τσαϊκόφσκι από την ορχήστρα Gürzenich της Κολωνίας.

Οι χαριτωμένες δημιουργίες της είναι ένα φωτογραφικό ημερολόγιο από αυτά που φτιάχνει στη μικρή για να την πείσει είτε να φάει πρωινό (έτσι ξεκίνησε) είτε να μπει στον κόπο να ανοίξει το ταπεράκι που παίρνει μαζί της στο σχολείο και να φάει κάτι – είναι λίγο δύσκολη, όπως καταλάβατε. «Το feed μου είναι χωρισμένο σε τρεις κατηγορίες. Η πρώτη αφορά τα ταπεράκια που φτιάχνω για να παίρνει η μικρή στο σχολείο, ένα φωτογραφικό ημερολόγιο θα μπορούσες να πεις, η δεύτερη περιλαμβάνει τα “σπέσιαλ πρωινά” που της φτιάχνω τα Σαββατοκύριακα που είμαστε μαζί και τα ξεκίνησα γιατί δεν ήθελε με τίποτα να φάει πρωινό (το πρωινό είναι ιερό στο σπίτι μας) και η τρίτη τα γλυκά που φτιάχνω αραιά και πού πλέον» εξηγεί η Τάνια.

KITCHEN AID

ΤheGOODLIFO

Η Τάνια, εκτός από σκληρά εργαζόμενη γυναίκα, είναι και μαμά της 4χρονης Αυγής, η οποία μονοπωλεί τον χρόνο της και εμμέσως το feed στο Instagram. «Με τη μαγειρική δεν μπορώ να πω ότι έχω πολύ καλή σχέση, μου αρέσει να τρώω πιο πολύ παρά να μαγειρεύω, αλλά μου αρέσει πάρα πολύ η ζαχαροπλαστική». Πριν έρθει η μικρή, είχε αρχίσει να ασχολείται, στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο της, με τα γλυκά και είχε ανοίξει και ένα μπλογκ γιατί έψαχνε να βρει καλλιτεχνική διέξοδο και να σπάσει τη μονοτονία της ρουτίνας γραφείο-σπίτι-γραφείο. «Πάντα καταπιανόμουν με κάτι καλλιτεχνικό και το DJing ήταν η αμέσως προηγούμενη ενασχόλησή μου –για κάποιο διάστημα έπαιζα μουσική σε μπαρ και πάρτι–, οπότε από κει που ασχολιόμουν με δίσκους, CDs και μείκτες, άρχισα να ασχολούμαι με τη μείξη κέικ. Στα αγγλικά άλλωστε η λέξη mixer σημαίνει και μείκτης και μίξερ».

Μα, πώς τα φτιάχνει; «Μεγάλη επιτυχία έχουν τα τάπερ με τα σουβλακο-σαντουιτσάκια ή τα σάντουιτς-γλειφιτζούρια με τα φιογκάκια από ζαμπόν που δεν χρειάζονται ιδιαίτερο εξοπλισμό ή κουπάτ για να τα φτιάξεις και αρέσουν στα παιδιά γιατί τρώγονται εύκολα. Για να τα κάνεις, απλώς κόβεις το σάντουιτς σε τετραγωνάκια και το περνάς σε στικ για γλειφιτζούρια, διότι για τα μικρά παιδιά καλύτερα να μη χρησιμοποιούμε αιχμηρά καλαμάκια για σουβλάκια».

Μίξερ χειρός με 9 ταχύτητες. www.parousiasi.gr

DIPTYQUE Συλλεκτικό αρωματικό κερί με αρώματα «παγωμένου δάσους». www.diptyqueparis.com

ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ

kειμενο μεροπη κοκκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

ΞΈΝΗ ΚΟΥΒΈΛΗ Fashion blogger

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ

Σ’ το έχουν πει, φαντάζομαι, ότι μοιάζεις με τη Zosia Mamet, τη Shoshanna Shapiro της σειράς «Girls». Αλήθεια; Πρώτη φορά μου το λένε. Ίσως επειδή έχει έντονα φρύδια όπως εγώ, γιατί δεν βρίσκω κάποια άλλη ομοιότητα. Βασικά, με εκνευρίζει πολύ η Shoshanna, όπως όλες οι ηρωίδες της σειράς. Παρ’ όλα αυτά, τώρα ολοκληρώνω την τελευταία σεζόν. Διατηρείς fashion blog, άρα μάλλον κάτι ενδιαφέρον βρίσκεις στη μόδα. Κυρίως το γεγονός ότι μέσα από τη μόδα μπορείς να περάσεις μηνύματα, να δημιουργήσεις εικόνες και να μεταμορφωθείς. Δεν είναι τόσο επιφανειακή όσο μπορεί να πιστεύουν μερικοί. Αισθάνεσαι καθόλου «θύμα» της; Όταν ήμουν μικρή, μπορεί να ήμουν επιρρεπής όσον αφορά αγορές trends απλώς επειδή ήταν «στη μόδα», αλλά πλέον έχω μάθει να φέρνω τη μόδα στα δικά μου μέτρα. Ποιο είναι το τελευταίο ρούχο που αγόρασες; Μια τσάντα πολύ μεγάλη και πολύ ωραία. Έχω καιρό να κρατήσω μεγάλη τσάντα. Χρησιμοποιώ συνέχεια τσαντάκια με αποτέλεσμα να χάνω πράγματα, αλλά τώρα θα τα βάζω όλα μέσα σε αυτήν. Πώς θα χαρακτήριζες το προσωπικό σου στυλ; Λίγο mix and match, με ένα άγγιγμα από tomboy grunge. Από πού ενημερώνεσαι για τις τελευταίες τάσεις; Από τα social media και online. Ακολουθώ διάφορα περιοδικά, editors, σχεδιαστές, ανθρώπους της μόδας και παρατηρώ τα δρώμενα. Όταν βρίσκομαι στο κέντρο όμως αγοράζω τα ξένα περιοδικά που μου αρέσουν και χάνομαι μέσα στις σελίδες τους. Οι αναρτήσεις σου έχουν πολλές καλλιτεχνικές πινελιές. Από πού προκύπτει αυτό; Έχω σπουδάσει γραφιστική και μου αρέσει πολύ να παίζω με την εικόνα. Θέλω να μεταμορφώνω το ρούχο που φοράω και να ενεργοποιώ την φαντασία των άλλων. Ποιο είναι το απόλυτο περιοδικό μόδας στο οποίο θα ήθελες να δουλέψεις; Σε περιοδικά με edgy και artistic ματιά όπως τα «Lula», «Dazed», «i-D», «Numero», «Sicky». Τι φοράς σήμερα και πόσο κοστίζει; Σήμερα φοράω ρούχα από το H&M και οι μπότες είναι Pedro Garcia. Το top κοστίζει 30 ευρώ, η φούστα 200 και οι μπότες ήταν δώρο.

H Ξένη Κουβέλη είναι η δημιουργός του thestylelove.com

30.11.17 – lifo

KET H MARA RC RESE το πρώτο negroni bar στην ελλάδα είναι γεγονός

Έκθεση τεχνολογίας «Thanks to Tech» της Κωτσόβολος: Εμπειρίες και συσκευές από το μέλλον! Η έκθεση τεχνολογίας «Thanks to Tech» της Κωτσόβολος φέρνει για ακόμα μία χρονιά εμπειρίες και συσκευές από το μέλλον! Η έκθεση που έγινε θεσμός πραγματοποιείται για δεύτερη χρονιά στον 4ο όροφο του εμπορικού κέντρου The Mall Athens για τρία συνεχόμενα τριήμερα γεμάτα τεχνολογία: ήδη πραγματοποιήθηκε το ένα και ακολουθούν τα άλλα δύο στις 1-3/12 και 8-10/12, από τις 11:00 έως τις 22:00. Σε έναν φουτουριστικό χώρο 1.200 τετραγωνικών μέτρων εκτίθενται 130 προϊόντα τελευταίας τεχνολογίας, με περισσότερα από 50 από αυτά να μην έχουν καν κυκλοφορήσει στην αγορά! Η πολυβραβευμένη έκθεση καλεί όλο τον κόσμο να θαυμάσει τα τεχνολογικά επιτεύγματα και οικοσυστήματα συσκευών που φανερώνουν πως η τεχνολογία δεν κερδίζει απλώς τις εντυπώσεις αλλά γίνεται απαραίτητη για την καθημερινότητα!

Νέα σειρά συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL

ΤheGOODLIFO

Η ελληνική φαρμακευτική βιομηχανία GAP παρουσίασε επίσημα τη νέα εκστρατεία της για τη σειρά συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL σε μια ξεχωριστή εκδήλωση, παρουσία εκπροσώπων της εταιρείας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίας. Η προϊοντική γκάμα της σειράς συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL διαθέτει συμπληρώματα που καλύπτουν διαφορετικές ανάγκες, για διαφορετικούς ανθρώπους. Δύο από τα πλέον αγαπημένα συμπληρώματα αυτής της γκάμας είναι οι πολυβιταμίνες EVIOL MultiVitamin Energy Plus και η EVIOL Echinacea & Vitamin C που ενισχύουν αντίστοιχα τόσο τον οργανισμό συνολικά, προσφέροντας τόνωση και ενέργεια, όσο και την άμυνά του ειδικά, χαρίζοντας προστασία από το κρύο.

Μήνυμα αλληλεγγύης για τα παιδιά από τη WIND Την Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού, την 20ή Νοεμβρίου, τίμησε η WIND προσφέροντας το ποσό των €50.000 που συγκεντρώθηκε στο πλαίσιο του 35ου Μαραθωνίου της Αθήνας στην ένωση «Μαζί για το Παιδί». Οι 1.500 δρομείς της WIND Running Team, μαζί με τους 50.000 αθλητές και αθλούμενους που έτρεξαν στο μεγαλύτερο πολιτιστικό και αθλητικό γεγονός της Ελλάδας, «έδειξαν ποιοι είναι», στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα αλληλεγγύης και συμβάλλοντας με τη συμμετοχή τους στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης περισσότερων από 30.000 παιδιών.

Η τάση για αληθινά ιταλικά κοκτέιλ εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο και η Αθήνα δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει. Όσοι βρέθηκαν στο κέντρο της Αθήνας από τις 6 μέχρι τις 8 Νοεμβρίου σίγουρα θα ένιωσαν έναν ιταλικό αέρα να τυλίγει την πόλη. Το Caffe Torino by Martini, ένα ιταλικό aperitivo bar, άνοιξε τις πόρτες του στον πεζόδρομο της Σκουλενίου και με τη βοήθεια της ομάδας του Odori Vermuteria di Atene ταξίδεψε τους επισκέπτες με μοναδικά κοκτέιλ, εντυπωσιακά πλατό αλλαντικών και τυριών και ήχους ιταλικής μουσικής.

Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής: Χάλκινο μετάλλιο & σημαντικές διακρίσεις για τις ελληνικές ομάδες Χάλκινο μετάλλιο και την τρίτη θέση παγκοσμίως (κατηγορία «Open Elementary» - Δημοτικό) κατέκτησε η ομάδα Smartbirds Next από την Πάτρα στην Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής (World Robot Olympiad) που φέτος πραγματοποιήθηκε στην Κόστα Ρίκα, φέρνοντας στη χώρα μας τη δεύτερη ολυμπιακή της διάκριση. Η Smartbirds Next συμμετείχε στην ελληνική ολυμπιακή αποστολή που αναδείχτηκε στον Εθνικό Διαγωνισμό WRO του Οργανισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής και Επιστήμης WRO Hellas, με στρατηγικό συνεργάτη την COSMOTE. Σημαντικές διακρίσεις έλαβαν και οι άλλες δέκα ομάδες της ελληνικής αποστολής.

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα διατροφής σε μαθητές δημοτικών σχολείων από την DOLE Η Dole, η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής και εμπορίας φρούτων υψηλής ποιότητας παγκοσμίως, διατήρησε τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην εκπαίδευση σε θέματα παιδικής διατροφής και επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά το αίσθημα ευθύνης προς το κοινωνικό σύνολο, συνεχίζοντας για έκτη σχολική χρονιά το πρόγραμμα διατροφικής εκπαίδευσης με τίτλο «Υγιεινή Διατροφή - Σωστή Εκπαίδευση» στα δημοτικά σχολεία όλης της χώρας. Το πρόγραμμα με τη δωρεάν διανομή φρούτων τυγχάνει ευρείας αποδοχής από μεγάλο αριθμό σχολείων, διδακτικού προσωπικού, γονέων και φυσικά μαθητών.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

ΒΙΒΛΙΟ

ΘΕΑΤΡΟ

ΒΓΕΣ ΕΞΩ

Η επιστροφή της Ρέας Γαλανάκη.

Κριτική για την παράσταση Ο Γλάρος του Τσέχοφ σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά.

Πού θα περάσεις καλά σε Κηφισιά Νέα Ερυθραία;

σελιδα

ΣΙΝΕΜΑ Paddington 2

Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο.

σελιδα

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ CELIA DASKOPOULOU, ON DUTY, 1974, OIL ON CANVAS, 60X50CM

Ένας από τους πιο συμπαθείς αρκούδους στην ιστορία των κινουμένων σχεδίων επιστρέφει με νέα ταινία.

I used to be funny but now Ι am dead

Η έκθεση «I used to be funny but now Ι am dead» επιχειρεί να κοιτάξει την Ιστορία της Τέχνης, αξιολογώντας πού βρίσκεται σήμερα η γυναικεία τέχνη και πού πηγαίνει. Η εικόνα της γυναίκας είναι σαφώς αυτή που της δόθηκε από τους άνδρες. Η συγκεκριμένη εικονογραφία παραδιδόταν από γενιά σε γενιά για αιώνες και αποδομήθηκε για πρώτη φορά ριζικά από τη φεμινιστική πρωτοπορία της δεκαετίας του ’70. Σε αυτή την κρίσιμη δεκαετία και σε εκείνη που ακολούθησε ανήκουν κάποια από τα σημαντικότερα έργα των Δασκοπούλου, Ρωμανού και Παπακωνσταντίνου που παρουσιάζονται εδώ. Έργα αιχμηρά και πολυεπίπεδα σχολιάζουν, μεταξύ άλλων, θέματα ταυτότητας και φύλου με τρόπο χιουμοριστικό, ποιητικό και συχνά ειρωνικό. Συμμετέχουν οι: Alix Marie, Σίλεια Δασκοπούλου, Ειρήνη Καραγιαννοπούλου, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Χρύσα Ρωμανού, Νάνα Σαχίνη. ä CAN, CHRISTINA ANDROULIDAKI GALLERY, Αναγνωστοπούλου 42, Κολωνάκι, 210 3390833. Τρίτη-Παρασκευή: 11.00-15.00 & 17.00-20.00, Σάββατο: 11.00-16.00. Έως 13/01. 30.11.17 – lifo

4. ΜΟΥΣΙΚΗ

ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Φοίβος Δεληβοριάς

EVENTS

Σε ένα «συλλεκτικό» live αυστηρά για 300 θεατές, ο Φοίβος Δεληβοριάς και οι μουσικοί του παρουσιάζουν για πρώτη φορά ολόκληρους και back to back τους δύο τελευταίους του δίσκους, τον «Αόρατο Άνθρωπο» του 2011 και την «Καλλιθέα» του 2015. Ο πρώτος μιλάει για έναν συγκεκριμένο έρωτα και ο άλλος για μια συγκεκριμένη γειτονιά. Το κοινό τους σημείο: και τα δύο τα έφαγε ο χρόνος. ä 4/12, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 21:00, εισιτήριο: 10 ευρώ

Top

5. ΘΕΑΤΡΟ

DANCE

Hommage

8 χρόνια Cannibal Radio O Cannibal Radio γιορτάζει τα 8 του χρόνια με τους παραγωγούς του, τους φίλους και τους συνεργάτες του. Line up: Speerit of Johnny Ro (Live)/ NKT B2B Drosis/ Mackenzie B2B Kimco/ Mr. M B2B A. Metz/ Softcore/ BMSK.

1. DJ SET

3. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Κ. Βήτα & Μ. Δέλτα

Τάσος Μαντζαβίνος, Η γυναίκα της Ζάκυθος

O Κωνσταντίνος Βήτα και ο Μιχάλης Δέλτα, εννέα χρόνια μετά την τελευταία τους κοινή εμφάνιση, θα βρεθούν μαζί για δύο πεντάωρα DJ sets στο Steam. Οι πρωτοπόροι της ηλεκτρονικής σκηνής της Ελλάδας θα παίξουν αγαπημένη τους μουσική. Η τελευταία φορά που εμφανίστηκαν μαζί ήταν το 2008, στο πάρτι για τα γενέθλια της LiFO. Support act θα είναι η DJ Fo. ä 1-2/12, Steam Athens, Ευρυμέδοντος 3, 23:00, εισιτήριο: από 15 ευρώ

1/12, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 00:00, εισιτήριο: 5 ευρώ

Blend: Ben Klock Mία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της σύγχρονης techno και resident dj του Berghain, καλεσμένος του Blend. 2/12, Vox, Iερά Οδός 16, 23:00, εισιτήριο: 23-30 ευρώ

2. ΘΕΑΤΡΟ

Μια καινούργια multimedia παράσταση αφιερωμένη στον Λευτέρη Βογιατζή έρχεται στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Εικόνες, ντοκουμέντα, ήχοι, βιντεο-προβολές, αρχειακό υλικό του θεάτρου, αποσπάσματα από τις παραστάσεις του σημαντικού δημιουργού, αναμνήσεις και συνεντεύξεις, όλα εμπλέκονται στη σύνθεση που παίρνει τη μορφή «ξενάγησης» για τους θεατές. Σε κάθε παράσταση θα εμφανίζεται ανά ημέρα ένας παλιός ή νέος συνεργάτης του Λευτέρη Βογιατζή, όπως οι Αμαλία Μουτούση, Αργύρης Πανταζάρας κ.ά. Το site-specific καλλιτεχνικό δρώμενο έχει επιμεληθεί ο Σπύρος Αλιδάκης, ο οποίος υπήρξε βοηθός του Λευτέρη Βογιατζή. ä 4/12/17-9/1/18, Θέατρο Οδού Κυκλάδων, Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας, Κυψέλη. Δευτ.-Τρ. 21:00, εισιτήριο: 10-15 ευρώ

6. ΜΟΥΣΙΚΗ Μάνος Χατζιδάκις: Έργα για πιάνο

Subterranean Culture

Ένας άνθρωπος επιστρέφει στην πατρίδα του πιστεύοντας ότι θα τον σκοτώσουν και τον σκοτώνουν

H κολεκτίβα Subterranean Culture έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα και παίζει house και techno μαζί με τον ιδρυτή του Habeat Records, Mackenzie. 3/12, Spinster, Ικτίνου 3, 19:00, είσοδος ελεύθερη

NOEM.-

ΔEK. 32 lifo – 30.11.17

Η Ρούλα Πατεράκη και ο Γιώργος Νανούρης για πρώτη φορά συναντιούνται στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης και παρουσιάζουν τη νέα παράσταση της Ιόλης Ανδρεάδη. Πρόκειται για μια μεταγραφή για δύο πρόσωπα βασισμένη στο Murder in the Cathedral του T.S. Eliot στη μνημειώδη μετάφραση του Γιώργου Σεφέρη. ä 4/12/17-9/4/18, Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Υπόγειο), Πεσμαζόγλου 5. Δευτ.-Τρ. 21:15, εισιτήριο: 8-15 ευρώ

Στο «Ύστερον Κεφάλαιον» του έργου του Η γυναίκα της Ζάκυθος ο Διονύσιος Σολωμός σημειώνει: «ζωγράφισέ τους όλους». Δεν πρόλαβε όμως να πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Ο Τάσος Μαντζαβίνος δοκίμασε να ανταποκριθεί στην εντολή, ζωγραφίζοντας τη γυναίκα για την οποία μιλά με φρίκη και λύπηση ο ποιητής. Το έργο εκτυλίσσεται τα χρόνια της Επανάστασης και μάλιστα τις παραμονές της μαρτυρικής Εξόδου του Μεσολογγίου με άξονα τον ανήθικο και αντεθνικό βίο μιας ανώνυμης γυναίκας στη Ζάκυνθο. ä 30/11/17-27/1/18, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (Βιβλιοπωλείο), Θουκυδίδου 13. Δευτ., Τετ. 9:30-15:30, Τρ., Πέμ., Παρ. 9:3020:00, Σάβ. 10:00-17:00, είσοδος ελεύθερη

Cosmonauts Afterhours Techno ξημέρωμα με τον Simos Ares και τους Saniter & Theremin στα decks του Steam Athens. 3/12, Steam Athens, Ευρυμέδοντος 3, 8:0013:00

Για πρώτη φορά παρουσιάζονται στο κοινό τα ανέκδοτα έργα «Ρώμη 1970» και «Πέντε αυτοσχεδιασμοί για πιάνο» του εμβληματικού Έλληνα συνθέτη. Στις 2 Δεκεμβρίου θα παρουσιαστούν τα έργα «Ιονική Σουίτα», «Ρώμη 1970», «Για μια μικρή λευκή αχιβάδα», «Ερημιά», «Το καταραμένο φίδι», ενώ στις 3 Δεκεμβρίου τα: «Για μια μικρή λευκή αχιβάδα», «Πέντε αυτοσχεδιασμοί για πιάνο», «Ρυθμολογία», «Έξι λαϊκές ζωγραφιές», «Το καταραμένο φίδι». Ερμηνεύουν δύο διακεκριμένοι πιανίστες της νέας γενιάς, ο Στέφανος Θωμόπουλος και ο Θοδωρής Τζοβανάκης. Μαζί τους ο βαθύφωνος Πέτρος Μαγουλάς. ä 2-3/12, Εναλλακτική Σκηνή Λυρικής Σκηνής - ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, 20:30, εισιτήριο: 12-25 ευρώ

30.11.17 – lifo

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

Λαίδη Μάκμπεθ

Κακό

34 lifo – 30.11.17

ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΔΙΑΝΑ - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΝΙΡΒΑΝΑ - ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ - ΣΙΝΕΑΚ

Κινηματογράφος

το κατανάλωσε, αλλά χαμογελώντας χαιρέκακα καθισμένη στη γωνία, παρακολουθώντας την Άνα να τιμωρείται από τον αφέντη της, οπισθοχωρώντας στα τέσσερα, «σαν ζώο», όπως την προστάζει ο Μπόρις. Η Άνα είναι μαύρη, ο Σεμπάστιαν μιγάς, και ο Όλντροϊντ, εμμέσως και οπωσδήποτε σαφώς, συσχετίζει το ταξικό και προσωπικό παιχνίδι της επιβολής της εξουσίας με την προβληματική κοινωνική τοποθέτηση των ανθρώπων αφρικανικής καταγωγής. Δεν περιορίζεται στην απλουστευτική λογική της υποτίμησης οποιουδήποτε δεν είναι λευκός, καθώς η τρίτη πράξη ανατρέπει τα δεδομένα, με ένα μαύρο παιδί της ανώτερης τάξης γίνεται καταλύτης για την αποκάλυψη της πραγματικής Κάθριν, σε περίπτωση που ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος θεατής είχε αμφιβολίες για την ηθική μιας γυναίκας που ενδεχομένως και να αναγκάζεται να αμυνθεί λόγω της διπλής της ατυχίας να γεννηθεί γυναίκα και να πέσει σε μια άκαρδη οικογένεια. Πάνω απ’ όλα, η Lady Macbeth είναι το πορτρέτο μιας ψυχικά άκαμπτης, αδιαπέραστα θωρακισμένης γυναίκας με στρεβλή συνείδηση και εντελώς δική της αίσθηση του δικαίου, μια πρωτο-γκάνγκστερ με ευφάνταστα άλλοθι και ποικίλα όπλα στη φαρέτρα της. Από τις πρώτες της σκηνές μέσα στο σπίτι, έτσι όπως κάθεται σαν άδεια κούκλα με πορσελάνινο, στρογγυλό πρόσωπο και χτυπητό μπλε φόρεμα, μέχρι τις παθιασμένες απόπειρες να νοικοκυρέψει το χάος και την τελική, αυτοκρατορική υποχώρηση στη θέση που κέρδισε με τις ανίερες πράξεις της, η Κάθριν της Φλόρενς Πιου είναι μοντέρνα και κλασική ταυτόχρονα. Και δίνει επιπρόσθετο νόημα σε ένα φιλμ που κάθε άλλο παρά τυπικό δράμα εποχής είναι.

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Όλντροϊντ Πρωταγωνιστούν: Φλόρενς Πιου, Κόσμο Τζάρβις, Νεϊόμι Άκι

Το δυναμικό, σφοδρό σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γουίλιαμ Όλντροϊντ, σαν μια σφιχτή, συγκεντρωμένη εκδοχή του Ανεμοδαρμένα Ύψη της Άντρεα Άρνολντ, βασίζεται στο μυθιστόρημα του Νικολάι Λέσκοφ Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ, που στη συνέχεια έγινε, εξαιρετικά ενοχλητική για το σταλινικό καθεστώς, όπερα σε μουσική του Ντιμίτρι Σοστακόβιτς, καθώς και ταινία από τον Αντρέι Βάιντα το 1962. Η πηγή έμπνευσης παραμένει βεβαίως η δολοπλόκος, ραδιούργα ηρωίδα του Σαίξπηρ και αυτή η διασκευή μεταφέρει τη δράση στην Αγγλία του 19ου αιώνα με πρωταγωνίστρια την Κάθριν, η οποία βρίσκεται προ δυσάρεστου απροόπτου την πρώτη νύχτα του γάμου της με τον Αλεξάντερ, ο οποίος αποδεικνύεται ερωτικά και συναισθηματικά αδιάφορος, ένας ψυχρός άνδρας που προφανώς κουβαλά την τοξική αγένεια του αυστηρού πατέρα του Μπόρις, τον οποίο η Κάθριν υποχρεώνεται να ανεχτεί σε αμίλητα γεύματα και σύντομες ανταλλαγές λεκτικής επίπληξης όσο ο σύζυγός της λείπει σε ταξίδια. Σύντομα το έργο μετατοπίζει το αρχικό τρίγωνο, αφού η Κάθριν υποκύπτει πρόθυμα στο έντονο φλερτ του επιστάτη Σεμπάστιαν κάτω από το διακριτικό και φοβισμένο βλέμμα της βοηθού της Άνα. Η αφύπνιση της σεξουαλικότητάς της δίνει μια προσωρινή, τελείως απατηλή εικόνα μιας γυναίκας που απεγκλωβίστηκε από τη δυστυχία και αγκάλιασε με θέρμη, έστω και παράνομα, την προσωπική απόλαυση. Η αμαρτία αυτή, ωστόσο, είναι απλό πταίσμα μπροστά στις δολοφονικές αντιδράσεις της, όποτε αισθάνεται πως απειλείται. Τα πρώτα δείγματα είναι καθοριστικά: όταν ο πεθερός της ζητάει να πιει από το καλό του κρασί και η υπηρέτρια εξηγεί τρομοκρατημένη πως δεν έχει απομείνει καμία φιάλη, η Κάθριν αλλάζει θέση και παρακολουθεί τον εξευτελισμό της κοπέλας που καθημερινά την ντύνει και την πλένει όχι μόνο χωρίς να ομολογήσει πως εκείνη

Σκηνοθεσία: Ελίνα Ψύκου Πρωταγωνιστούν: Βίκτορ Κόμουτ, Βάλερι Τσεμπλάνοβα, Θανάσης Παπαγεωργίου Το καλοκαίρι του 2004 ο 11χρονος Μίσα φτάνει από τη Ρωσία στην Ελλάδα για να ζήσει με τη μητέρα του Σοφία μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποχωρισμού. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι στην Αθήνα τον περιμένει ένας νέος πατέρας. Όσο η Ελλάδα ζει το ολυμπιακό της όνειρο, ο Μίσα, αποκομμένος από το φυσικό του περιβάλλον και κάτοικος πλέον μιας άγνωστης γι’ αυτόν χώρας, θα απογειωθεί βίαια με κατεύθυνση τον ενήλικο κόσμο και όχημα τη σκοτεινή πλευρά των αγαπημένων του παραμυθιών.

Lady Macbeth

Αγγλική εξοχή, 1865. Η Κάθριν πνίγεται σε έναν γάμο χωρίς αγάπη, με έναν πικρόχολο άνδρα που έχει τα διπλά της χρόνια. Όταν ξεκινά μια παθιασμένη σχέση με έναν νεαρό εργάτη στο κτήμα του συζύγου της, μια δύναμη απελευθερώνεται μέσα της, τόσο ισχυρή, που τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει μέχρι να κατακτήσει αυτό που θέλει.

Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

Η δεύτερη ταινία της Ελίνας Ψύκου, μετά την Αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά, απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο της επιτροπής για διεθνή ταινία μυθοπλασίας στο Φεστιβάλ της Τραϊμπέκα και έχει ως ήρωα τον 11χρονο Μίσα που φτάνει από τη Ρωσία στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2004 για να μείνει με τη μητέρα του και τον άνδρα που μόλις παντρεύτηκε, έναν ηλικιωμένο πρώην ηθοποιό που στα ’70s γνώρισε μεγάλη επιτυχία σε μια εκπομπή για παιδιά. Ο μικρός έχει δύο τρόπους να ξεφύγει από τα αρτηριοσκληρωτικά μαθήματα πατριδογνωσίας του πατριού του: ή να πιάσει φιλίες με συμπατριώτες του ή να αποδράσει στο φαντασιακό. Κάνει και τα δύο, μετέωρος ανάμεσα στο jet lag των δύο πολιτισμών και δύο διαμετρικά αντίθετα σενάρια για τη ζωή που τον περιμένει. Το παραμύθι της παράλληλης πραγματικότητας που σκαρφίζεται το παιδικό του μυαλό, σαν το αρκουδάκι, τον Μίσα, τη μασκότ των Ολυμπιακών της Μόσχας, είναι διαφορετικό από τις ταριχευμένες, ασπρόμαυρες θύμησες του γηραιού λάτρη της ελληνικής Ιστορίας, ενώ οι προσπάθειές του να μάθει τη γλώσσα του πεζοδρομίου από τα νέα παιδιά που μιλούν τη μητρική του γλώσσα, το flip side της καλόκαρδης, άδολης φαντασίας του. Με αρκετές εικαστικές ιδέες, η Ψύκου χειρίζεται τρυφερά τον βασικά βουβό εφιάλτη του Μίσα, τον πλαισιώνει με την έμπειρη Βάλερι Τσεμπλάνοβα και τον πολύτιμο Θανάση Παπαγεωργίου, αν και δεν αποφεύγει τη δραματική φθορά που προκαλούν οι αργοί της ρυθμοί. ΑΣΤΟΡ

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ Manifesto Σκηνοθεσία: Τζούλιαν Ρόζενφελτ Πρωταγωνιστεί: Κέιτ Μπλάνσετ Φόρος τιμής στις πιο ενθουσιώδεις καλλιτεχνικές δηλώσεις του 20ού αιώνα με μια σειρά αναπαραγωγών τους από την Κέιτ Μπλάνσετ σε μια προσπάθεια διερεύνησης των επιδόσεων και των πολιτικών επιπτώσεων αυτών των δηλώσεων.

Τόσο πολύ ξετρελάθηκε με τη μεταμόρφωση της Κέιτ Μπλάνσετ σε Μπομπ Ντίλαν στο φιλμ του Τοντ Χέινς ο βιντεο-καλλιτέχνης Τζούλιαν Ρόζενφελτ, που την προσκάλεσε να σκεφτούν μαζί μια πιθανή συνεργασία με περιεχόμενο εμπνευσμένο από την ερμηνεία εκείνη. Από το brainstorming τους στο Βερολίνο προέκυψε ένα

installation που εξελίχθηκε σε 90λεπτη ταινία, το Μανιφέστο, ένα παράδοξο, ακατηγοριοποίητο συμπίλημα των σπουδαιότερων καλλιτεχνικών διακηρύξεων, βασικά του 20ού αιώνα. Βασική και μοναδική πρωταγωνίστρια είναι η Αυστραλή, δις νικήτρια στα Όσκαρ, σπουδαία ηθοποιός, σε 13 ρόλους που καλύπτουν τα πάντα, από άστεγο και εργάτρια σε εργοστάσιο μέχρι οργισμένη πανκ, δασκάλα και ντίβα χορογράφο με βαριά ανατολικο-ευρωπαϊκή προφορά. Η πρόθεση του Γερμανού σκηνοθέτη είναι να διατρέξει μια σειρά από αποσπάσματα, έναν φαινομενικά ακατάσχετο χείμαρρο από λέξεις και θεωρίες σε βινιέτες έντεχνα μονταρισμένες και ερμηνευμένες με φυσικότητα από την Μπλάνσετ, και να στείλει τον αναγκαστικά ανυποψίαστο θεατή σε ένα ταξίδι σκέψης πάνω στην ουσία και στην εφαρμογή τους σε έναν κόσμο αποπροσανατολισμού. Παίζει συνεχώς με το περιεχόμενο και το πλαίσιο, την ορμητική φόρτσα του κάθε κινήματος που υπόσχεται να σβήσει τον παρηκμασμένο προκάτοχό του και να αλλάξει τον κόσμο, υπονομεύοντας με πανουργία τις συνθήκες στις οποίες προσγειώνεται. Δεν λειτουργούν όλοι οι χαρακτήρες, με τον ίδιο τρόπο που η Μπλάνσετ είναι άλλοτε εξαιρετικά πειστική και εμπνευσμένη, όπως στη σκηνή της κηδείας και την προσευχή στο οικογενειακό τραπέζι, και άλλοτε υπερβολική, όπως πάνω στη σκηνή στις χορευτικές πρόβες, ή διεκπεραιωτική (στο εργοστάσιο, για παράδειγμα). Ωστόσο, όταν το χιούμορ προτείνεται έναντι της παραθετικής απαγγελίας, το αποτέλεσμα είναι σουρεαλιστικά απολαυστικό: η άψογα μακιγιαρισμένη και χτενισμένη παρουσιάστρια ονόματι Κέιτ συνομιλεί τηλεοπτικά με τη ρεπόρτερ, επίσης Κέιτ, η οποία δίνει ζωντανή ανταπόκριση, με τον αέρα να την ενοχλεί και τη βροχή να τη μουσκεύει, σε μια σπαρταριστή μονομαχία, πρόσωπο με πρόσωπο, μεταξύ δύο Εγώ που λένε άλλα αντί άλλων, υπακούοντας ευλαβικά στη στάνταρ τελετουργία του δελτίου ειδήσεων, θαυματουργά ανατρέποντάς το. ΑΙΓΛΗ 2 - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 2 - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΕΛΛΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 2

ΠΑΝΤΙΝΓΚΤΟΝ 2 Paddington 2 Σκηνοθεσία: Πολ Κινγκ Πρωταγωνιστούν: Μπρένταν Γκλίσον, Σάλι Χόκινγκς, Χιου Γκραντ Ο Πάντινγκτον ψάχνει να βρει το τέλειο δώρο για τη θεία του τη Λούσι που κλείνει τα 100 και εντοπίζει ένα μοναδικό pop-up βιβλίο στην αντικερί του κ. Γκρούμπεν. Όταν όμως το βιβλίο εξαφανίζεται, ο Πάντινγκτον και οι Μπράουν ξεκινάνε ένα περιπετειώδες ταξίδι για να λύσουν το μυστήριο.

Το βρετανικό Χόλιγουντ, δηλαδή ο τρόπος που οι Άγγλοι, από το Αγάπη Είναι ως τους Χάρι Πότερ, συλλαμβάνουν, στήνουν και υλοποιούν οικογενειακά θέματα σε συνθήκες παραγωγής μεγάλης κλίμακας, δηλώνει (ζεστά και χουχουλιάρικα, όπως και ο πρωταγωνιστής του Πάντιν-

γκτον) δυναμικά παρόν στη συνέχεια των ήπιων περιπετειών του ευγενικού μικρού αρκούδου. Εδώ ο ήρωας βρίσκεται κατηγορούμενος όταν κάποιος κλέβει από την αντικερί το pop-up βιβλίο που έχει βρει για την εκατοντάχρονη θεία Λούσι. Στη φυλακή γίνεται φίλος με τον σκληροτράχηλο μάγειρα, ενώ παράλληλα η ανάδοχη οικογένειά του, οι Μπράουν, που τον φιλοξενούν με αγάπη στο σπίτι τους, υποψιάζονται έναν γείτονά τους, ηθοποιό με ταλέντο αλλά και ένα βασικό πρόβλημα: δεν μπορεί να συνεργαστεί με άλλους συναδέλφους του και επιμένει να παίζει όλους τους χαρακτήρες μόνος του! Ο Χιου Γκραντ είναι απολαυστικός ως Φίνιξ Μπιουκάναν ή αλλιώς ηθοποιάρα-ψώνιο και πλαισιώνεται από την Εθνική Αγγλίας, τη Χόκινγκς, τον Γκλίσον, τον Τζιμ Μπρόουντμπεντ, τον Πίτερ Καπάλντι, τον Χιου Μπόνβιλ και την Τζούλι Γουόλτερς. Την ίδια στιγμή που το κανονικό Χόλιγουντ δελεάζει τους πάντες οπλίζοντας τις στρατιές των υπερηρώων, οι Άγγλοι περιστρέφονται γύρω από τη λονδρέζικη γλύκα με μπροστάρη τον Πάντινγκτον και το γευστικό κινηματογραφικό αποτέλεσμα είναι μια γιορτινή πουτίγκα με καλούς τρόπους και εκλεκτά ανθρώπινα υλικά. VILLARE RENTI 1,2,3,4,7,8 - VILLAGE MALL 2,3,4,7,10,11 - VILLAGE PAGRATI 1,4 - VILLAGE FALIRO 2,4,7 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2,4 - ODEON GLYFADA 2 - ODEON MAROUSI 3 - ODEON ESCAPE 1,5,6 - ODEON OPERA 2 - ODEON STARCITY 2,3,4,5 ΑΕΛΛΩ 1,2,4 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - CINERAMA ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 - WEST CITY 2,4 - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΝΑΝΑ 3,4,5,6 - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΖΕΑ

THANK YOU FOR YOUR SERVICE Σκηνοθεσία: Τζέισον Χολ Πρωταγωνιστούν: Μάιλς Τερ, Μπιούλα Κόουλ Μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών γυρνάει σπίτι από το Ιράκ, όπου έγιναν μάρτυρες ανείπωτης βίας και παραλογισμού. Καθώς προσπαθούν να επιστρέψουν στην καθημερινότητα ως πολίτες, βασανίζονται από τις εμπειρίες στους στα πεδία των μαχών, υποφέροντας από μετατραυματικό στρες.

Κάθε πόλεμος εμπνέει ταινίες που πραγματεύονται ανάλογα το διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στο τραύμα της μάχης και την επούλωση των ψυχικών, σωματικών και νοητικών πληγών. Ο Β’ Παγκόσμιος μας χάρισε ένα εξαίσιο ψυχολογικό πορτρέτο των βετεράνων με τα Καλύτερα χρόνια της ζωής μας του Γουίλιαμ Γουάιλερ, χρησιμοποιώντας μάλιστα έναν πραγματικό τραυματία, τον μονόχειρα, που κέρδισε δύο Όσκαρ το 1947, ένα για την ερμηνεία του κι ένα για τον ηρωισμό του. Η επιστροφή από το Βιετνάμ απεικονίστηκε στον Γυρισμό του Χαλ Άσμπι, και πάλι με οσκαρικές ερμηνείες από τον Γιον Βόιτ και την Τζέιν Φόντα, και τώρα τρία νέα παιδιά παλεύουν με την προσαρμογή τους μετά τον πόλεμο του Ιράκ σε ένα ανεπιστρεπτί διαφορετικό περιβάλλον σε σχέση με ό,τι άφησαν πίσω τους, στο ειρωνικά αποκαλούμενο Thank you for your service. Ο Τζέισον Χολ, που

σκηνοθετεί και είχε γράψει το σενάριο του American Sniper, γνωρίζει τη στόφα του θέματος και επιλέγει, αντίθετα από την αδρή ταινία του Ίστγουντ, να εντοπίσει τα ίχνη της αστάθειας στο μυαλό κυρίως αλλά και στην καρδιά των νέων ανδρών, οι οποίοι δίνουν μια άλλη μάχη, πιο ήσυχη, αν και εξίσου επώδυνη. Ο Χολ διαβιβάζει μια ενδιαφέρουσα πτυχή της μετάβασης του μετέωρου status του πρώην στρατιώτη στην οικογένεια και στην κοινότητα με αξιοπρέπεια, χωρίς εξάρσεις, χωρίς όμως αιχμή. VILLAGE MALL 6 - ODEON MAROUSI 3 - ODEON ESCAPE 6 - ODEON STARCITY 4 - ΑΕΛΛΩ 2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 - WEST CITY 3 - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΝΑΝΑ 2 - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 2

σκοτεινό και απαισιόδοξο. Ενώ το πρώτο φιλμ εντρύφησε σε προσωπικές τραγωδίες, εξερευνώντας την απελπισία στην οποία οδηγούνται τα θύματα ενός τέτοιου κόσμου, ο Κυριάκος Κατζουράκης ποντάρει σε ένα πιο γκροτέσκο περιβάλλον με απώτερο σκοπό την άμεση καταγγελία. Οι καρικατούρες που υποδύονται διαπλεκόμενους εξουσιαστές και επενδυτές αντιπαραβάλλονται με ανθρώπους του περιθωρίου που δίνουν τη δική τους μάχη για επιβίωση μέσα από εικόνες, σύμβολα και διαλόγους που συνθέτουν ένα αμετροεπές μανιφέστο κατά της απάθειας, με προφανείς συμβολισμούς στο σήμερα. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

ΌΛΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΉ The Bachelors

ΑΛΚΥΟΝΙΣ

Σκηνοθεσία: Κερτ Βέλκερ Πρωταγωνιστούν: Τζ. Κ. Σίμονς, Τζος Γουίγκινς, Ζιλί Ντελπί Μετά τον θάνατο της συζύγου του, ο Μπιλ Πόντερ και ο 17χρονος γιος του Γουές μετακομίζουν από τη μικρή τους πόλη στη μεγαλούπολη, σε μια προσπάθεια να κάνουν μια νέα αρχή.

Μικρού μεγέθους και τίμιων προθέσεων δραμεντί που στέκεται σε δύο προβλήματα που αφορούν διαφορετικές ηλικίες, την κατάθλιψη ενός πατέρα μετά την απώλεια της συζύγου του και τη δυσκολία προσαρμογής του γιου του στις νέες συνθήκες που φέρνει μια μετακόμιση, ένα νέο σχολείο κι ένας νέος έρωτας. Ο Κερτ Βέλκερ, που πριν από δεκαπέντε χρόνια έγραψε τον Γλυκό Νοέμβρη, προς τιμήν του φροντίζει να δώσει περισσότερο βάρος στο δράμα, από τη στιγμή που περιλαμβάνει μια βαριάς μορφής κατάθλιψη στην ιστορία του, παρά στο να προσφέρει ένα ανάλαφρο κωμικό υποκατάστατο, έχοντας την τύχη να συνεργάζεται με τον Σίμονς που φέρνει εις πέρας έναν δύσκολο ρόλο δίχως υπερβολές και αποτελεί το ουσιαστικό βαρόμετρο της ταινίας. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 17 - VILLAGE MALL 11 - VILLAGE PAGRATI 2 - ΑΕΛΛΩ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - ΑΝΟΙΞΗ 2 - ΝΑΝΑ 3 - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ

USSAK… ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ Σκηνοθεσία: Κυριάκος Κατζουράκης Πρωταγωνιστούν: Κάτια Γέρου, Γιάννης Τσορτέκης, Θεοδώρα Τζήμου Σε μια χώρα που πάσχει, κάπου στο μέλλον, πρόσωπα βυθισμένα σε απάθεια και ψευδαισθήσεις, μέσα από συναντήσεις και άγριες συγκρούσεις, αφυπνίζονται και διεκδικούν μιαν άλλη ζωή.

Σε αντιστοιχία με το πρόσφατο Lines του Μαζωμένου, το Ussak φαντάζεται επίσης το μέλλον της χώρας μας

ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ Daddy’s Home 2 Σκηνοθεσία: Σον Άντερς, Τζον Μόρις Πρωταγωνιστούν: Γουίλ Φερέλ, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Μελ Γκίμπσον Οι δύο πατεράδες της πρώτης ταινίας βρίσκουν τις ισορροπίες τους και μοιράζουν τους ρόλους τους ώστε οι δύο οικογένειες να συνυπάρχουν αρμονικά, μέχρι που καταφθάνουν για τις διακοπές των Χριστουγέννων οι παππούδες.

Αναπόφευκτη συνέχεια μιας μέτριας ταινίας που έβαζε τους Γουόλμπεργκ και Φερέλ να πλακώνονται για χάρη των παιδιών τους και του αγέραστου είδους της οικογενειακής κωμωδίας που εδώ προσθέτει το πιο ισχυρό όπλο στο περιεχόμενό της για να την κάνει ακόμη πιο στιβαρή, τα Χριστούγεννα. Στους γονείς προστίθενται οι παππούδες, η μεγάλη φαμίλια ταξιδεύει σε χιονισμένο καταφύγιο για να περάσει ιδανικές γιορτές, με όλους τους χαρακτήρες να έχουν από κάποιο πρόβλημα που πρέπει να λύσουν, με αποτέλεσμα στο τέλος να μαζεύονται τόσο πολλά, που κάνουν το θέαμα αφόρητο. Οι δύο πρωταγωνιστές τα καταφέρνουν καλύτερα στην κωμωδία και εδώ μάλλον ταλαιπωρούνται, ενώ αυτός που διασκεδάζει περισσότερο είναι ο Μελ Γκίμπσον στον ρόλο του άσωτου πατέρα που με την ακαταμάχητη χάρη του βρίσκει τρόπο να γίνει πάλι αποδεκτός στη μεγάλη αγκαλιά της οικογένειας σε μια ξεκάθαρη διακωμώδηση της σχέσης του με το Χόλιγουντ. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 10,20 - VILLAGE MALL 5,8 VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 2 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3 - WEST CITY 3 - ODEON ESCAPE 2 ODEON STARCITY 7 - ΑΕΛΛΩ 1,2,4 - ΑΝΟΙΞΗ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 ΝΑΝΑ 5 - ΟΣΚΑΡ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Η μεγάλη επιστροφή της Ρέας Γαλανάκη Στις δύο νέες νουβέλες της η συγγραφέας εμπνέεται από τον Γιαννούλη Χαλεπά και τη μυθική Αριάδνη, δύο επαναστατικές μορφές που δίνουν το παράδειγμα ακόμα και σήμερα.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

36 lifo – 30.11.17

ε κάθε συγγραφέα υπάρχει ένα σημείο από το οποίο αρχίζει να ξετυλίγεται ο μίτος της ιερής του τέχνης –αν φυσικά τη διαθέτει– και εξηγεί τα βαθιά του μυστικά. Αυτό ακριβώς το αρχετυπικό σημείο από όπου ξεδιπλώνεται η υψηλή τέχνη της Ρέας Γαλανάκη είναι η Κρήτη, το χώμα, η αλμύρα, η περηφάνια, τα ψηλά βουνά, η συμβολική δύναμη που διαπερνάει κάθε αρχή του λόγου της. Ακόμα και όταν γράφει για τον Γιαννούλη Χαλεπά η Γαλανάκη το κάνει με το περήφανο σθένος της Κρητικιάς που ανακαλύπτει στη δική του δύναμη αντίστασης τη δημιουργική ορμή, με τον ίδιο τρόπο που την εντοπίζει στην επαναστατική πράξη της Αριάδνης, η οποία προτίμησε τον έρωτα από τις θεσμικές συμβάσεις. Ακολουθώντας τους ήρωές της, τη μυθική Αριάδνη της πατρίδας της και τον γλυπτή Χαλεπά της Τήνου, η συγγραφέας, στις δυο νουβέλες της που μόλις κυκλοφόρησαν σε έναν τόμο από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο Δυο γυναίκες, δυο θεές, ουσιαστικά επιστρέφει στον βαθύτερο ρομαντικό εαυτό της, αυτόν που αγαπήσαμε με τον Βίο του Ισμαήλ Φερίκ Πασά (το οποίο έχει συμπεριληφθεί στην πολύτιμη συλλογή της Ουνέσκο) ή με το Ελένη ή ο Κανένας. Μελετώντας την επαναστατική πράξη της δημιουργίας και του έρωτα, δηλαδή τα δυο υλικά που μπορούν να φτιάξουν τον κόσμο

ξανά από την αρχή, μοιάζει να αναρωτιέται με αφορμή τα θεμελιώδη ερωτήματα: Τι κάνει τον δημιουργό αυτό που είναι; Γιατί η μούσα μιλάει μόνο σε αυτόν με αυτό τον τρόπο και γιατί η πιο επαναστατική πράξη είναι πάντα η ερωτική; Στην περίπτωση του Χαλεπά, τα αρχέγονα αυτά ερωτήματα φαντάζουν πιο δυνατά από ποτέ, αφού ο σπουδαίος γλύπτης αναγκάστηκε από πολύ νωρίς, εξαιτίας μιας καταπιεστικής μάνας την οποία παρομοίαζε με τη Μήδεια και ενός πατέρα που τον ήθελε παραγωγικό και έμπορο, να θάψει το ταλέντο του, να κρύψει τη μούσα στα υπόγεια, όπου συνήθιζε να δημιουργεί, και να καταντήσει, ύστερα από απανωτές αρνήσεις και έναν ανέφικτο έρωτα, παρίας και τρελός (συγκλονιστική η σκηνή στη νουβέλα όπου η συγγραφέας περιγράφει πώς ο τρελός δημιουργός ξαναγεννήθηκε αμέσως μόλις πέθανε η μάνα του, καταφεύγοντας στα υπόγεια του σπιτιού). Είχε ήδη περάσει μια ζωή γεμάτη απαγορεύσεις και βία: είχε μάλιστα παραμείνει για δεκατρία ολόκληρα χρόνια έγκλειστος στο ψυχιατρείο στην Κέρκυρα και, επιστρέφοντας, σχετικά μεγάλος πια, στην Τήνο, αναγκάστηκε να δουλέψει ως ποιμένας, για να καταλήξει τελικά στην οδό Δαφνομήλη και την Αθήνα, όπου χάρηκε, με τη στοργική φροντίδα των ανιψιών του, μια δεύτερη καριέρα. Αυτό το κομβικό σημείο του σπουδαίου

ρεα γαλανακη Δυο γυναίκες, δυο θεές

Εκδόσεις Καστανιώτη Σελ.: 224

καλλιτέχνη, που δεν φοβήθηκε να αναπαραστήσει σε κάποιο από τα γλυπτά του τον εαυτό του ως βοσκό και μπορεί να εντοπίζει το μεγαλείο της τέχνης ακόμα και στις πιο ποταπές εκφάνσεις του βίου, είναι που ενέπνευσε τη Γαλανάκη για να γράψει ένα από τα πιο δυνατά αφηγήματα που μας έχει χαρίσει ως τώρα. Ο δημιουργός της «Ωραίας Κοιμωμένης» γίνεται έτσι το alter ego της και την παρασέρνει ώστε να μπορέσει να μιλήσει με θάρρος σε δεύτερο ενικό στην ίδια τη Μούσα και να δει πως ο πραγματικός επαναστάτης μετράει νίκες εκεί όπου οι άλλοι αποκαλύπτουν μόνο ήττες: στον αποκλεισμό, στα απάτητα βουνά –ο Χαλεπάς μαθαίνουμε πως υπήρξε ταυτόχρονα βοσκός και κυνηγός–, σε όλα αυτά που η κοινωνία επιμένει να του στερεί ακριβώς γιατί ξέρει ότι δεν είναι όπως οι άλλοι. Επιστρέφοντας στο βασικό υλικό του αξεπέραστου δημιουργού που στην ύστερη φάση του είναι ο πηλός, η Γαλανάκη ουσιαστικά αναρωτιέται, σαν ένας θεός που με ένα αντίστοιχα μοναδικό υλικό καλείται να εμφυσήσει ζωή σε ολόκληρο το σύμπαν, όχι μόνο για τον αλλόκοτο καλλιτέχνη της Τήνου αλλά και για τη δική της τέχνη, αυτήν της γραφής. «Σωπάστε, κι εγώ θα πιάσω την τέχνη να δουλεύω» είναι η φράση του Χαλεπά την οποία επαναλαμβάνει στο βιβλίο ως αυθεντικό μάντρα του δημιουργού κόντρα στα σημεία των ανθρώπων και των καιρών: «Δουλεύατε, λοιπόν, για τον εαυτό σας. Τα πήλινα γλυπτά σας αυτό με διδάσκουν, ότι ένα έργο τέχνης αφορά, πάνω απ’ όλα, τον δημιουργό του, ότι σ’ αυτόν εξαντλείται, παραμένοντας ένα σπουδαίο έργο τέχνης. Όμως πώς φθάνει κανείς να ανακαλύψει αυτήν τη σοφία, ένα διαμάντι μες στη στάχτη μιας ζωής σαν τη δική σας;». Με άλλα λόγια, μυρίζει τη σκόνη που ανασαίνει ο καλλιτέχνης, τη βλέπει να εισχωρεί στα ρουθούνια του καθώς αυτός δημιουργεί, νιώθει την αγωνία του όταν εκείνος σκάβει την καμπύλη γιατί αντίστοιχη βιώνει και η ίδια σαν βγάζει από τη λήθη την κάθε λέξη. «Και ανασαίνετε τη μαρμαρόσκονη ηδονικά, ενοχικά, σαν να επρόκειτο για τη λευκή σκόνη της λήθης». Ξέρει, άλλωστε, ότι ο κόσμος είναι φτιαγμένος όπως η μνήμη και ζωντανεύει χάρη στη θεία πνοή που θα εμφυσήσει στο έργο αυτός που το φτιάχνει. Η περίτεχνη λεπτομέρεια με την οποία η συγγραφέας περιγράφει ως προνομιούχος ηδονοβλεπτικός παρατηρητής κάθε στάδιο αυτής της διαδικασίας –από τη φαντασίωση έως τη σύλληψη και τη δημιουργία– αποδεικνύει την ιερή στόφα της δημιουργού, το ουσιαστικό βλέμμα του πραγματικού μύστη: «Σας βλέπω, ένας άνθρωπος που, ευτυχισμένος, ονειρεύεται πως ζει ανάμεσα σε πρόσωπα ημιτελή μα ζωντανά, που του λαλούνε και του λέγουν, σε σώματα ανάγλυφα που σκιρτούν σαν για να αποσπαστούν από την αγκαλιά της πέτρας, γνέφοντάς σας να πάτε πιο κοντά τους, να τα αγγίξετε, να τα αποσπάσετε από το μαρτύριο του μισοτελειωμένου αγάλματος εσείς, της τελειότητας ο μύστης. Και τα αγγίζετε, και τα χαϊδεύετε λιγάκι, και κρύβεστε για να το πράξετε, έχετε φόβο μήπως σας πετάξουν έξω από το όνειρο, ότι απλώσατε το χέρι στο απαγορευμένο – δεν θα σας προστατέψει το ενύπνιο. Κρύβεστε πίσω από το τείχος που μεριές-μεριές δημιουργούν οι ψηλές στοιβαγμένες πλάκες των μαρμάρων, ενώ σκάνε γύρω σας ωσάν βεγγαλικά οι χρωματιστές τους φλέβες: οι πορφυρές, οι ρόδινες, οι γκριζογάλανες, οι πρασινόμαυρες, οι γκρίζες όλες,

οι χρυσάργυρες του άσπρου. Και ηχεί το καλέμι κι η κορδέλα της κοπής και οι αλυσίδες που σηκώνουν τόνους πέτρες αρμονικά, ανάερα, ένα βιολοντσέλο. Και τα πέλματά σας μέσα σε ένα άσπρο σύννεφο, μέρος κι αυτό του παραδείσου που ονειρεύεστε, καθώς βουλιάζουνε στη μαρμαρόσκονη τα παπούτσια, α, τα ολοκαίνουργια παπούτσια που σας έφερε η μάνα για να γιορτάσετε αυτό το όνειρο, η έξοδος από το φρενοκομείο ήταν μονάχα η πρόφαση για να αρχίσετε ξανά να ονειρεύεστε, δηλαδή να ζείτε. Η μάνα, ναι – θα γύριζε σε λίγο να σας παραλάβει». Ενάντια στον κόσμο των λογικών ο ίδιος ο δημιουργός μοιάζει διαρκώς αποκλεισμένος, δίπλα στη Μούσα όμως είναι ο πιο δυνατός από τους δυνατούς. Ο αλλόκοτος κόσμος του πλάστη δεν μπορεί άλλωστε να αναφέρεται στην ίδια μήτρα και γι’ αυτό δεν γίνεται κατανοητός στον απλό κόσμο των ανθρώπων αλλά σε αυτόν της σιωπής. Για παράδειγμα, μόνο τα πρόβατα, στα οποία δείχνει αμέριστη αγάπη ο Χαλεπάς, δείχνουν να τον κατανοούν ή οι υψηλοί δημιουργοί της αρχαιότητας στα μουσεία τα οποία επισκέπτεται ή εκείνοι οι σάτυροι που πλάθει ανεξέλεγκτα ή οι τρελοί δαίμονες που υπαγορεύουν τις αλλόκοτες ονειρώξεις. Γι’ αυτό ακριβώς ξεχωρίζουν και αυτές οι δύο νουβέλες της Γαλανάκη, γιατί ακολουθώντας το παράδειγμα του Χαλεπά, τον οποίο, όπως αποκαλύπτει στο σχετικό επίμετρο που συνοδεύει την έκδοση, μελετάει για χρόνια, περνάει με την ίδια άνεση στον επίσης επαναστατικό, συμβολοποιημένο κόσμο της Αριάδνης. Υψώνοντας αντίστοιχα περήφανο ανάστημα, όπως και ο Χαλεπάς, απέναντι στον κόσμο των λογικών και των οριοθετημένων, η Αριάδνη εκπροσωπεί με τη διπλή της υπόσταση τους μύθους και τους θρύλους, τα αλλόκοτα τέρατα που ακροβατούν ανάμεσα στο θεϊκό και στο ανθρώπινο, το πάθος και τον έρωτα. Με αδελφό τον Μινώταυρο και μητέρα την Πασιφάη η Αριάδνη είναι η θεά της απόκλισης και αυτή που προτίμησε, αντί για τους κανόνες του θεσμικού της ρόλου, να ακολουθήσει αυτούς της μινωικής και άρα αισθαντικής τάξης των πραγμάτων. Ενώ, λοιπόν, οι υπόλοιποι επιμένουν να τη θεωρούν προδότρια, η Γαλανάκη γνωρίζει πως είναι απλώς άλλη μια Κρητικιά: μια επαναστάτρια που ως ιέρεια έμαθε να βλέπει τα πράγματα αλλιώς, κόντρα στο νέο, λογικό και ξεκάθαρα υπολογιστικό σύμπαν του Θησέα: «Για ένα και μόνο είμαι εκ των υστέρων σίγουρη: είχε φθάσει η ώρα να μυηθώ στον έρωτα, η ώρα της οδυνηρής μου ενηλικίωσης. Συνέπεσε με την ώρα που άλλαξε η τάξη ανάμεσα στους παλιούς και στους νέους θεούς, μαζί και οι συσχετισμοί της εξουσίας σε στεριά και σε θάλασσα. Καινούργιοι θεοί, καινούργια φύλα, καινούργιες εξουσίες διώχνανε τα υπάρχοντα παλαιά – ήδη κάποια σημάδια ήταν ορατά ακόμα και για μένα, την ανίδεη από τέτοια». Γιατί η γνώση που δεν βιώνεται ως διάσπαρτη, αχαλίνωτη και συμβολοποιημένη μοιάζει να πέφτει μάλλον σε νάρκη και είναι έτοιμη να ξεχαστεί. Γράφοντας, λοιπόν, ως πραγματική εκπρόσωπος του ιστορικού μυθιστορήματος, το οποίο δεν έχει ανάγκη τα γεγονότα αλλά τη μνήμη, η Γαλανάκη επιστρέφει στον κόσμο που μας γέννησε και θα εξακολουθήσει να μας γεννά για πάντα, αυτόν του δημιουργού. Επιδεικνύοντας τα υλικά της ως γνήσια κουζουλή Κρητικιά, ξέρει ότι κρατά για τα καλά στα χέρια της τον μίτο που εξυφαίνει τις πιο αλλόκοτες ιστορίες, γιατί «καμιά φορά επαναστατούν ακόμη και οι ίδιες οι κλωστές. Δεν υπακούν στο σχέδιο, στην υφαντική κάποιων παράξενων ιστοριών, ούτε αυτές, ούτε καν ο πιο στέρεος, ο τρίκλωνος μίτος». Και αυτό είναι τελικά το πιο πολύτιμο μυστικό που μπορεί να μας αποκαλύψει μια συγγραφέας μέχρι τώρα.

ΚΑΥΤΟ ΜΕΛΑΝΙ

από τη μαρια δρουκοπουλου

3 βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν

τζοναθαν φρανζεν Oι Διορθώσεις Μτφρ.: Γιώργος- Ίκαρος Μπαμπασάκης Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 736 Από τις Μεσοδυτικές Πολιτείες στα μέσα του αιώνα μέχρι τη Γουόλ Στριτ και την Ανατολική Ευρώπη σήμερα, ο Φράνζεν φέρνει τον παραδοσιακό κόσμο της αστικής αρετής και των σεξουαλικών απαγορεύσεων σε βίαιη σύγκρουση με την εποχή του εμμονικού ελέγχου στο σπίτι, της αποστασιοποιημένης γονικής φροντίδας και της παγκοσμιοποιημένης απληστίας.

gustave flaubert Η γυναίκα του κόσμου Μτφρ.: Έφη Κορομηλά Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 263 Για πρώτη φορά στα ελληνικά πέντε νεανικά διηγήματα του Φλομπέρ που φωτίζουν τον τρόπο που εκκολάφθηκε το απαράμιλλο ύφος του. Η χρονολογική παρουσίαση των διηγημάτων μάς δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη του νεαρού Φλομπέρ και με ποιον τρόπο κατέκτησε το μοναδικό του ύφος.

paul auster Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων Μτφρ.: Ιωάννα Ηλιάδη Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 408 Έξι μήνες αφότου έχασε τη γυναίκα του και τους δυο γιους του, ο Ντέιβιντ Τσίμερ ζει σε έναν κόσμο οδύνης. Μια νύχτα κολλάει με μια ταινία του βωβού κινηματογράφου με τον κωμικό Έκτορ Μαν και γελά. Η εμμονή του με τη ζωή του ηθοποιού θα τον οδηγήσει σε έναν κόσμο σκιών, ψευδαισθήσεις αναπάντεχων συναισθημάτων. 30.11.17 – lifo

Ο ΓΛΆΡΟΣ

Νευρωτικοί εραστές Ο Γιάννης Χουβαρδάς ανεβάζει το αριστούργημα του Τσέχοφ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με ένα καστ σημαντικών ηθοποιών.

απο τη λουίζα αρκουμανέα

Θέατρο

38 lifo – 30.11.17

ίτε νέοι και άγουροι είτε ώριμοι και έμπειροι, οι ήρωες του Γλάρου ονειρεύονται τον έρωτα: τον κυνηγούν, τον εξυμνούν, τον αποθεώνουν, ακόμα και τη ζωή τους θυσιάζουν για χάρη του. Ο Μεντβεντένκο αγαπά τη Μάσα, εκείνη όμως θέλει διακαώς τον Κονσταντίν, ο οποίος λιώνει για τη Νίνα, που με τη σειρά της λαχταρά τον Τριγκόριν, που είναι υποταγμένος στην Αρκάντινα, και δεν έχει τέλος αυτός ο χορός κεραυνοβολημένων εξομολογήσεων, πονεμένων αναστεναγμών και μαζοχιστικών προσκολλήσεων. Εν μέρει, όλη τούτη η ρομαντική υπερβολή οφείλεται στην καλλιτεχνική φύση των περισσοτέρων: ο Κονσταντίν αναζητεί τη φωνή του γράφοντας θεατρικά έργα, ενώ η Νίνα αποτολμά την πρώτη της εμφάνιση ως ηθοποιού. Στον αντίποδα, ο Τριγκόριν θεωρείται καταξιωμένος συγγραφέας και η Αρκάντινα μια διάσημη κυρία του ρωσικού θεάτρου. Η ευερέθιστη φαντασία πολλαπλασιάζει τις ταραχές της καρδιάς. Απομονωμένοι στην εξοχή, μακριά από τους αντιπερισπασμούς της μεγαλούπολης, οι ήρωες του Γλάρου διαθέτουν αναπόφευκτα περισσότερο χρόνο για παιχνίδια, ερωτικά ή άλλα, στα οποία επιδίδονται προκειμένου να νικήσουν την πλήξη. Αφημένοι να αυτοσχεδιάζουν εκεί όπου τίποτα δεν συμβαίνει, οι τσεχοφικοί ήρωες φιλοσοφούν, ερωτοτροπούν, με λίγα λόγια κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν με τα γυμνά χέρια και τις μελαγχολικές διαθέσεις τους. Δεν υπάρχουν εδώ «σημαντικά» γεγονότα: ένας γιος παραπονιέται για την εγωπαθή μητέρα του, ένας επιστάτης γκρινιάζει για τα άλογα, ένας δάσκαλος τρέχει πίσω από τη φούστα της αδιάφορης συζύγου του, ένας φιλάσθενος συνταξιούχος θρηνεί για τη χαμένη νιότη του... Η άγαρμπη «φουτουριστική» παράσταση που ανεβαίνει στο ξύλινο θεατράκι δίπλα στη λίμνη καταλήγει σε διαπληκτισμούς και απογοητεύσεις. Ο Τσέχοφ αντιδρά στην κυρίαρχη αντίληψη της εποχής του ότι μόνο τα γεγονότα υψηλής δραματικής –και συνήθως κούφιας– έντασης

δικαιούνται μια θέση στη σκηνή. Ανοίγει διάπλατα τις κουρτίνες για να υποδεχτεί τα μικρά και τα αθόρυβα, αυτά που δεν εκρήγνυνται με λάμψη, που δεν κυλάνε στο αίμα. Εξορίζει κάθε επεισόδιο που θα εντυπωσίαζε εγγυημένα τους θεατές. Ο πυροβολισμός του γλάρου, ο γάμος της Μάσα, η ερωτική συνεύρεση της Νίνας και του Τριγκόριν, ο χωρισμός τους, η απώλεια του μωρού, όλα αυτά τα μαθαίνουμε εκ των υστέρων, και τα απορροφούμε σε άλλες, χαμηλότερες θερμοκρασίες. Όχι, το αποτέλεσμα δεν είναι η ψυχρότητα της αποστασιοποίησης αλλά ο επαναπροσδιορισμός του οικείου. Αυτού που συμβαίνει καθημερινά γύρω μας, μας περιβάλλει με αυξομειούμενη ροή, άνθρωποι σε σύγχυση, με εμμονές που μοιάζουν γελοίες, που ανοίγουν τα φτερά τους και τα χτυπάνε στην πρώτη γωνία, που επιθυμούν τους ακατάλληλους ανθρώπους, που δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν την πρόκληση του έρωτα ή πώς να χαράξουν την πορεία τους στη ζωή. Ο Τσέχοφ χαρακτήρισε τον Γλάρο κωμωδία – όπως και τον Βυσσινόκηπο. Πώς μπορεί να είναι κωμικό ένα έργο που τελειώνει με αυτοκτονία; Προφανώς ο χαρακτηρισμός δεν αφορά την πλοκή αλλά τον κυρίαρχο τόνο: το αίσθημα που διαπερνάει όσα λέγονται, όσα πράττονται, όσα μένουν μετέωρα. Και ο τόνος αναδύεται πότε τρυφερός και χαριτωμένος, πότε κοροϊδευτικός κι ανάλαφρος, πότε θλιμμένος και σπαρακτικός, ποτέ όμως ζοφερός. Όποτε τα πράγματα τείνουν να αποκτήσουν αβάσταχτο βάρος, υπονομεύονται. Μια ωμή ερωτική απόρριψη ακολουθείται από σνιφάρισμα καπνού και πρόβλεψη καιρού. Ένα περιπαθές εγκώμιο διακόπτεται από ήχους ροχαλητού. Αυτό που μένει κυρίως στον θεατή δεν είναι η συντριβή από την αυτοκτονία του Τρέπλιεφ: είναι η συγκίνηση για τη δύναμη της Νίνας, του νεαρού γλάρου που λαβώθηκε θανάσιμα, αλλά συνεχίζει ευσυνείδητα την πορεία του. Με αυτή την έννοια είναι κωμωδία το έργο: όχι επειδή προσφέρει γέλιο αλλά επειδή κρύβει ενθάρρυνση κι ελπίδα.

ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΟΦ Ο Γλάρος Απόδοση, Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη Μουσική: Δημοσθένης Γρίβας Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Νίκος Κουρής, Ακύλλας Καραζήσης, Νίκος Χατζόπουλος, Δημήτρης Ήμελλος, Άλκηστις Πουλοπούλου, Δημήτρης Παπανικολάου, Άννα Καλαϊτζίδου, Δημήτρης Μπίτος, Σύρμω Κεκέ

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Ηρώων Πολυτεχνείου 32, 210 4143310 Τετ.-Παρ. 20:30, Σάβ. 17:00 & 21:00, Κυρ. 19:00 Διακεκριμένη Ζώνη: €30 Α’ Ζώνη: €25, Β’ Ζώνη: €20, Γ’ Ζώνη: €15 & €10 (φοιτητικό-ανέργων)

Την κωμική διάσταση επιχείρησε να αναδείξει ο Γιάννης Χουβαρδάς, επιλέγοντας μια εξπρεσιονιστική αισθητική, κυρίως όσον αφορά το παίξιμο των ηθοποιών. Ξεχάστε κάθε ρεαλιστική λογική υπόγειων ρευμάτων, πλάγιων βλεμμάτων, υπονοούμενων και σιωπηλής οδύνης: εδώ όλα «μεγαλώνουν», οι κινήσεις υπερτονίζονται, τα εμπόδια μεγεθύνονται, πολλαπλασιάζονται, η σωματικότητα της φάρσας διεκδικεί κι αυτή μια θέση στο γκρίζο εξοχικό τοπίο. Το πείραμα όμως δεν λειτουργεί. Ίσως επειδή δεν εκτελείται σωστά. Νευρωτικοί εραστές περπατάνε πάνω-κάτω καταναλώνοντας τη μισή τους ενέργεια για να διασχίσουν την τεράστια σκηνή του θεάτρου, την ίδια στιγμή που το νόημα των λόγων τους σκορπίζει στους πέντε ανέμους. Ένα σύννεφο από μικροδράσεις θολώνει την προσπάθεια επαφής μας με το κείμενο. Μια ηθοποιός που σκύβει και «κρύβεται» από το κοινό (εις τριπλούν), μια άλλη που λέει «υποφέρω» και τυλίγεται μέχρι να πάθει ασφυξία: η αγωνία μήπως τυχόν ειπωθεί φράση χωρίς «συνοδευτικό» τρυπώνει παντού και διαρκώς. Και, φυσικά, ανώτερη όλων, η μεγαλειώδης κουρτίνα: ένα τεράστιο διαφανές κομμάτι πλαστικού που χωρίζει τη σκηνή στα δύο. Στις τρεις πρώτες πράξεις οι ηθοποιοί συμπεριφέρονται λες και έχουν λάβει αυστηρή σκηνοθετική οδηγία: «κάνε ό,τι θες, αρκεί να συμπεριλάβεις την κουρτίνα». Έτσι, διαδοχικά ή ανά ζεύγη, ξαπλώνουν επάνω της, σκουντουφλάνε επάνω της, κολλάνε επάνω της, σκαρφαλώνουν επάνω της, τσουλάνε επάνω της, πνίγονται μαζί της και ό,τι άλλο μπορεί να κάνει άνθρωπος και πλαστικό το εκτελούν ενώπιόν μας. Επιπλέον, σαν να μην έφτανε αυτό, επιμένουν να μιλούν εξ αποστάσεως, ο ένας στη μια άκρη και ο άλλος στην άλλη, πάντα με την κουρτίνα ανάμεσά τους: πόσο πιο προφανές; Η επικοινωνία τους συναντά εμπόδια. Οι διάλογοι αποδυναμώνονται, η συγκέντρωσή μας το ίδιο, ενώ στην πραγματικότητα τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι ούτε αστείο ούτε ευρηματικό – οι απόπειρες θυμίζουν ατυχή ανέκδοτα με τα οποία κανένας δεν γελάει. Η επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος θα χρειαζόταν κοφτερή αίσθηση ρυθμού, υψηλές ταχύτητες και μια ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ, η οποία μοιάζει άφαντη. Το άγχος του μοντέρνου οδηγεί συχνά σε βεβιασμένες αποφάσεις. Υπάρχουν στιγμές που καταφέρνουμε να «ακούσουμε» μια σημαντική φράση και να προβούμε σε σκέψεις για τον ήρωα και τον ψυχισμό του. Αυτό όμως συμβαίνει σπάνια και κρατάει ελάχιστα. Υπακούοντας στη σκηνοθετική κατεύθυνση, οι ηθοποιοί εγκλωβίζονται στη λογική της άσκοπης και άγαρμπης εξωτερίκευσης. Ακόμα και όσοι διατηρούν την ψυχραιμία τους δεν προλαβαίνουν να δημιουργήσουν κάτι ολοκληρωμένο. Στην τέταρτη πράξη φανερώνεται λίγο περισσότερο ο Τρέπλιεφ του Νίκου Κουρή, ενώ περιμένουμε να ξεδιψάσουμε συναισθηματικά με τον περίφημο μονόλογο της Νίνας: η Άλκηστις Πουλοπούλου όμως, παρόλο που ερμηνεύει συμπαθητικά την ηρωίδα στις τρεις πρώτες πράξεις –όταν δηλαδή είναι ακόμη άμαθη, αφελής και ονειροπαρμένη–, δεν μεταδίδει στο τέλος την ψυχική ωριμότητα που κατακτήθηκε μέσα από τις αλλεπάλληλες μάχες της. Η αλλαγή παραμένει εξωτερική: άλλο χτένισμα, θυμωμένο ύφος, χειρονομίες μεγάλες κι υπερβολικές, απλώς τώρα αγριεμένες.

ΚΗΦΙΣΙΑ DIY& MORE 9 ΩΜΑ ΑΦΙΕΡ

MEΡH

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ

NEA ΕΡΥΘΡΑΙΑ

ΚΗΦΙΣΙΑ

Τα χειροποίητα κοσμήματα της Σοφίας Χατζήνα είναι μικρά έργα τέχνης

ΩΜ ΑΦΙΕΡ

My Bling

Το My Bling είναι η νέα πρόταση στο χειροποίητο εικαστικό κόσμημα και, όχι, δεν πρόκειται απλώς για κοσμήματα αλλά για μικρά έργα τέχνης. Καθένα από τα (my)Blings κάνει εντύπωση, λάμπει, είναι μοναδικό σε σχεδιασμό, διαχρονικό και αξεσουάρ-statement, απ’ αυτά που κάθε γυναίκα θα ήθελε να έχει. Η Σοφία Χατζήνα άφησε για λίγο την αρχιτεκτονική, αλλά εξακολουθώντας να αντλεί έμπνευση απ’ αυτή δημιουργεί μια ξεχωριστή σειρά κοσμημάτων που έχουν αγαπήσει πολλές γυναίκες. Έχοντας κάνει μαθήματα αργυροχοΐας σε διάφορες σχολές και παρακολουθήσει εργαστήρια δίπλα σε ταλαντούχους δασκάλους, σχεδιάζει κοσμήματα για κάθε περίσταση και στυλ, με επιρροές απ’ τη γεωμετρία, τη φύση, την αρχιτεκτονική και

πολλά έθνικ στοιχεία. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι μέταλλα, κυρίως ασήμι και ορείχαλκος, καθώς και ημιπολύτιμες πέτρες, όλα επιμεταλλωμένα και υποαλλεργικά. Τα πρώτο της κατάστημα το άνοιξε στο Ναύπλιο, όμως πριν από λίγο καιρό μετακόμισε στην Κηφισιά, όπου έχει δημιουργήσει ένα πανέμορφο showroom και εργαστήρι, στο οποίο διαθέτει τις δημιουργίες της, αλλά διοργανώνει εντατικά σεμινάρια αργυροχοΐας και ταχύρρυθμα μαθήματα εναλλακτικών τεχνικών για όποιον θέλει να ασχοληθεί με το κόσμημα. Extra tip: Οι δημιουργίες της διατίθενται επίσης στο Ιανός Golden Hall, σε επιλεγμένα καταστήματα, galleries και art shops αλλά και online.

Κηφισίας 263, Κηφισιά, 213 0455984, www.mybling.gr. fb: My bling, Insta: sophiamybling

La Vie est Belle

Ιδέες και λύσεις για το σπίτι σε έναν χώρο που λατρεύει τις χειροτεχνίες

40 lifo – 30.11.17

Όταν σκέφτεται κάποιος ένα μαγαζί με χρώματα, συνήθως φαντάζεται ένα μικρό μαγαζί γεμάτο κουβάδες με μπογιά και σκονισμένα εργαλεία. Περνώντας όμως έξω από το χρωματοπωλείο «La Vie est Belle», με την πρώτη ματιά καταλαβαίνει κανείς ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο και πιο μοντέρνο. Ο μικρός χώρος του παραδοσιακού χρωματοπωλείου έχει μετατραπεί σε μια μεγάλη αυλή που χρησιμεύει για την επεξεργασία όλων των ειδών επίπλου, ενώ το εσωτερικό του έχει ξεφύγει από τον παλιό, μικρό, ψυχρό χώρο και πλέον είναι ευρύχωρος, αφήνοντάς σας να αναπνεύσετε τη δημιουργικότητα που πλανιέται στον αέρα. Με τα δεκάδες χρώματα που ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια σας μπορείτε να αποτυπώσετε όλα τα τοπία της φαντασίας σας. Διαθέτει χρώματα βαφής από

Αναξαγόρα 9, Νέα Ερυθραία, 210 8002269

κορυφαίες εταιρείες όπως τα Benjamin Moore, Vivechrom και Dulux, καθώς επίσης προϊόντα και υλικά για το σπίτι σαν τα Durostick. Το La Vie est Belle όμως είναι πιο πολλά από ένα απλό χρωματοπωλείο. Η ταλαντούχα ιδιοκτήτριά του κυρία Γεωργία δίνει όλο τον χρόνο και την αγάπη της για να διδάξει οποιονδήποτε θέλει να εκφραστεί μέσα από την τέχνη, διοργανώνοντας σεμινάρια ζωγραφικής, πηλού, γύψου, παλαίωσης, decoupage, «πορσελάνης», κοσμήματος κ.ά. για μικρούς και μεγάλους. Στο La Vie est Belle θα βρεις και όλα τα υλικά που χρειάζεσαι για χειροτεχνίες, όπως προϊόντα chalk paint Tommy, Maxi Decor, polyvine, ριζόχαρτα, χαρτοπετσέτες, στένσιλ, ξύλινα αντικείμενα, πινέλα, φελιζόλ αλλά και υλικά Pebeo και χρώματα κιμωλίας «La Pajarita».

Ένα ολοκληρωμένο ταξίδι γνώσης και εμπειρίας στον κόσμο των τεχνών

Bateau Lavoir

Πλοίο - πλυντήριο; Το όνομά του μπορεί να ακούγεται αρκετά περίεργο και σύνθετο, αλλά κάπως έτσι δεν είναι και οι τέχνες; Το Bateau Lavoir είναι ένας νέος χώρος πολιτιστικής δράσης στην Κηφισιά που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους με καλλιτεχνικές ανησυχίες που θέλουν να ξεφύγουν απ’ τη ρουτίνα, αποκτώντας νέα ενδιαφέροντα και γνώσεις. Στον καθένα από εμάς δηλαδή που ψάχνει ένα ευχάριστο και δημιουργικό χόμπι. Όποια κι αν είναι η κλίση σου, λοιπόν, εδώ θα βρεις σεμινάρια σε ευρύ πεδίο από καθηγητές με πολλά χρόνια εμπειρίας και μεράκι να μεταδώσουν τις γνώσεις τους, που θα σου δώσουν όλα τα εφόδια για να ξεκινήσεις το δικό σου μαγικό ταξίδι στον κόσμο των τεχνών. Από σεμινάρια θεάτρου (Μαρία Κε-

χαγιόγλου, Χριστόδουλος Στυλιανού κ.ά.), κινηματογράφου (Γ. Κόρρας), μουσικής (Δ. Κίκλης) και κίνησης (Susana Noemi Abigador, Στέφανι Τσάκωνα) μέχρι λογοτεχνίας, εικαστικών, arts & crafts (μακραμέ, decoupage κ.ά.), φωτογραφίας (Ν. Μάστορας) και Social Μedia Workshop. Όλα αυτά μέσα από προβολές, αναγνώσεις, πρόβες, διαλέξεις, συνεδρίες, ξεχωριστές ξεναγήσεις και master classes ώστε η μάθηση να είναι μια ολοκληρωμένη και ευχάριστη διαδικασία. Και επειδή οι γιορτές πλησιάζουν, προσφέρονται θεματικά χριστουγεννιάτικα σεμινάρια ώστε να μπεις ακόμη περισσότερο σε Christmas mood. Extra tip: Ειδικά για τα παιδιά, ο Στέλιος Πελασγός έχει διαμορφώσει ένα ξεχωριστό πρόγραμμα με αφηγήσεις και παραστάσεις.

Ιλισίων 4, Κηφισιά, 211 1110074, 6982 918925, 6980 867917,

www.bateaulavoir.gr, Facebook: bateaulavoirkifisia, e-mail: bienvenue@bateaulavoir.gr

Βύσσινο

Το Βύσσινο αποτελεί έναν χώρο τέχνης, δημιουργίας και μάθησης για παιδιά και ενήλικες στο κέντρο της Νέας Ερυθραίας. Στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό οίκημα με περίκλειστη αυλή στην καρδιά της πόλης, αποτελώντας ένα μοναδικό «καταφύγιο» δημιουργικών δραστηριοτήτων, ιδεών και βιωματικής μάθησης. Προσφέρει πλούσιο πρόγραμμα με δημιουργικά και πρωτότυπα εργαστήρια κατασκευών, ζωγραφικής, κεραμικής, δημιουργικής γραφής, θεατρικού παιχνιδιού, εκπαιδευτικής ρομποτικής και ισπανικών, με κάποια απ’ αυτά να είναι αυτοτελή, σε έναν χώρο φιλικό και ζεστό, σχεδιασμένο έτσι ώστε να ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα, τη φαντασία και τη μάθηση. Ειδικά τα παιδιά μπορούν να αποκομίσουν πολλά οφέλη, να μάθουν να

εκφράζονται και να είναι πιο δημιουργικά μέσα από τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής (για παιδιά 7-12 ετών) που είναι γεμάτα ανάγνωση παραμυθιών και ιστοριών, αφήγηση, συγγραφή, λεξιλογικές ασκήσεις και ανταλλαγή απόψεων. Επίσης, μπορούν να μάθουν τις βασικές τεχνικές της κεραμικής και να διασκεδάσουν δημιουργικά, κατασκευάζοντας τα δικά τους αντικείμενα από πηλό, αλλά και να ασχοληθούν με τη ζωγραφική, δοκιμάζοντας πολλά υλικά και τεχνικές και συγχρόνως να μάθουν την Ιστορία της Τέχνης μέσα από ευφάνταστες δράσεις και εποικοδομητικές συζητήσεις. Και για τους πιο μεγάλους με καλλιτεχνικές ανησυχίες προσφέρονται σεμινάρια και εργαστήρια ζωγραφικής.

Αθανασίου Διάκου 23, Νέα Ερυθραία, 210 8003778,

NEA ΕΡΥΘΡΑΙΑ

Ένας χώρος δημιουργικής μάθησης και καλλιτεχνικής έκφρασης για μικρούς & μεγάλους

e-mail: vissino.artplace@gmail.com, www.facebook.com/vissino.artplace

30.11.17 – lifo

Lab Kifisia Music Education

ΚΗΦΙΣΙΑ

Σύγχρονη μουσική διδασκαλία για τους μουσικούς του αύριο Αυτόν το Σεπτέμβριο άνοιξε ένα νέο μέρος στην καρδιά της Κηφισιάς που θα κάνει πολλούς μουσικόφιλους να χαρούν. Ο λόγος για το Lab Kifisia Music Education, το οποίο αποτελεί κομμάτι του μεγαλύτερου δικτύου σύγχρονων μουσικών σχολών στην Ελλάδα. Με το που μπεις στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο των 300 τ.μ. καταλαβαίνεις ότι δεν είναι απλώς ένα ακόμη ωδείο της γειτονιάς αλλά μία ξεχωριστή μουσική σχολή που βασίζεται σε ένα σύγχρονο concept διδασκαλίας και στόχο έχει να κάνει κάθε μαθητή να αγαπήσει ακόμα περισσότερο τη μουσική! Το δίκτυο Lab Music Education εξειδικεύεται στη σύγχρονη μουσική και προσφέρει μαθήματα κιθάρας, μπάσου, ντραμς, πλήκτρων

και φωνητικής. Όλοι οι καθηγητές του δικτύου, εκτός από πετυχημένοι και ενεργοί μουσικοί, κάθε χρόνο ενημερώνονται μέσα από ειδικά σεμινάρια, ώστε να είναι συγχρόνως και σωστοί εκπαιδευτικοί. Έτσι μπορούν να μεταφέρουν όλες τις γνώσεις όσο και το πάθος τους για τη μουσική. Επίσης, υπάρχει το ειδικά σχεδιασμένο παιδικό πρόγραμμα Music4Kids, που μέσα από πολλές μορφές παιχνιδιού προσφέρει στα παιδιά από 18 μηνών έως 7 ετών όλες τις απαραίτητες γνώσεις για να ξεκινήσουν το μαγικό αυτό ταξίδι στη μουσική. Extra tip: Δοκιμάστε το μάθημα γνωριμίας και θα πειστείτε!

Λεωφ. Κηφισίας 263, Κηφισιά (εντός του Εμπορικού Κέντρου «See & shop»), 210 8019091

E-mail: kifisia@labmusiceducation.gr, https://labmusiceducation.gr/kifisia

Αυθεντική μεξικάνικη κουζίνα και βραδιές με λάτιν στην Κηφισιά

Dos Hermanos

Αγαπημένος τόπος συνάντησης για τους λάτρεις της μεξικάνικης κουζίνας και της λάτιν κουλτούρας εδώ και 25 χρόνια. Μάλιστα, φέτος, τα 25 χρόνια γιορτάζονται με έναν διαγωνισμό μέσω της σελίδας του fb, τα δώρα του οποίου δεν θα αφήσουν κανέναν αδιάφορο. Η ατμοσφαιρική σάλα με τις κομψές ταπετσαρίες και τους σκαλιστούς καθρέφτες συνθέτουν μία από τις πιο «εστιατορικές» εκδοχές έθνικ ρεστοράν που μπορείς να

42 lifo – 30.11.17

πετύχεις. Πρωταγωνιστές εδώ δεν θα μπορούσαν παρά να είναι οι quesadillas, οι enchiladas και τα taquitos, μεταξύ άλλων παραδοσιακών μεξικάνικων πιάτων που ετοιμάζει ο σεφ, και φυσικά η εξαιρετική, παγωμένη Margarita. Extra tip: Live Latin & Salsa Nights κάθε Παρασκευή και Σάββατο με Λατινοαμερικάνους τραγουδιστές και χορευτές να παρασέρνουν τον κόσμο σε λάτιν ρυθμούς.

Κυριαζή 24, Κηφισιά, 210 8087906, www.doshermanos.gr, facebook.com/doshermanos.gr

Το νέο steak station της Κηφισιάς πρέπει να το γνωρίσεις! σε αυτά φιγουράρει μια εξίσου ενδιαφέρουσα λίστα από σαλάτες και ορεκτικά για συνοδευτικά, όπως ο πύργος πατάτας από φρέσκα τσιπς με διάφορα ελληνικά τυριά και σος ή το αλμυρό παγωτό που έρχεται σε σφολιάτα παγωτού με γέμιση από τσένταρ, ριγκατόνι, τσιπς πατάτας και κιμά. Και για όσους αγαπούν το κλασικό μαγειρευτό, η κουζίνα του De Sxara θα σερβίρει απ’ το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα μαμαδίσιες γεύσεις απ’ όλη την Ελλάδα, με πρώτες ύλες από μικρούς παραγωγούς. Extra tip: Κράτα λίγο χώρο στο τέλος για το φοβερό τσουρέκι με γέμιση πραλίνας που έρχεται με επικάλυψη ζεστής σοκολάτας γάλακτος. Συντονιστείτε! Έρχεται την ερχόμενη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου.

Εκείνοι που κινούνται στα βόρεια προάστια ξέρουν ότι το Zambri είναι ο πιο hot προορισμός για καφέ, φαγητό ή ποτό, κάθε μέρα της εβδομάδας. Για τους υπόλοιπους, είναι ένας πολύ καλός λόγος να ανηφορίσουν προς Κηφισιά και να γνωρίσουν την πιο εξωτική αποικία γεύσεων. Γεύσεις που εναρμονίζονται

πλήρως με την εξίσου εξωτική αισθητική του χώρου και τις χαλαρωτικές μουσικές που έχουν κάνει το Zambri αγαπημένο all day στέκι για πολύ κόσμο και αρκετούς επωνύμους. Ένα από τα δυνατά του χαρτιά είναι η κουζίνα του. Στον κατάλογο θα βρείτε πολλές, ενδιαφέρουσες αλμυρές και γλυκές δημιουργίες,

Αγίου Τρύφωνος 15, Κηφισιά, 210 8080647, Facebook / Instagram: De Sxara

Zambri

ΩΜ ΑΦΙΕΡ

Αγίου Δημητρίου 9, Κηφισιά, 210 6230063, www.facebook.com/Zambri.Kifisia

Ενώ πολύς κόσμος θυμάται να πάει γυμναστήριο λίγο πριν από το καλοκαίρι, με το άγχος του πώς θα εμφανιστεί στην παραλία, κάποιοι άλλοι έχουν τη γυμναστική ως τρόπο ζωής, χειμώνα-καλοκαίρι. Γιατί αυτό ακριβώς είναι η άθληση, τρόπος ζωής. Δεν είναι μόνο ότι βοηθά στη σωστή σωματική διάπλαση και ευεξία αλλά συμβάλλει και στην ψυχική ισορροπία. Plus, είναι κοινό μυστικό ότι ανεβάζει τη διάθεση. Είναι επίσης κοινό μυστικό ότι στην προσπάθεια να βελτιώσεις το σώμα σου χρειάζεται και η σωστή καθοδήγηση από επαγγελματίες του αθλητισμού, ώστε να πετύχεις το καλύτερο αποτέλεσμα και να αποφύγεις τραυματισμούς. Ένας απ’ αυτούς είναι και η Κατερίνα Ζουμποπούλου. TRX Instructor (κάτοχος των πιστοποιημένων

σεμιναρίων από την αμερικανική εταιρεία TRX Training Fitness Anywhere), Fitness Coach, Personal Trainer αλλά και αθλήτρια ακοντισμού με εξειδίκευση στο personal training, έχοντας αποφοιτήσει απ’ το Personal Training Course Reebok, με εξειδίκευση στην Αθλητική Ψυχολογία καθώς και στην αποκατάσταση χρόνιων μυοσκελετικών προβλημάτων, είναι μια γυναίκα που με λίγα λόγια ο αθλητισμός κυλάει στο αίμα της. Εκτός απ’ το TRX, για το οποίο πολλοί την επιλέγουν ως personal trainer, διδάσκει επίσης CrossFit, Kick Boxing, Pilates, Cross Training, Core Concept και Trigger Point. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με το Politeia Tennis Club ως personal trainer, ενώ αναλαμβάνει και μικρά γκρουπ έως τεσσάρων ατόμων.

k.zoubopouloutrx@gmail.com, 6955 441929, facebook:TrxTrainingKifisias

NEA ΕΡΥΘΡΑΙΑ

Η TRX Instructor Κατερίνα Ζουμποπούλου είναι ο άνθρωπος που θα σε βοηθήσει να «χτίσεις» το κορμί που ονειρεύεσαι

Προπόνηση με ιμάντες για σούπερ γράμμωση

De Sxara

Η νέα άφιξη στον γαστρονομικό χάρτη της Κηφισιάς ακούει στο όνομα De Sxara και φέρνει κάτι απ’ τον φημισμένο «μαέστρο» του κρέατος, που δεν είναι άλλος απ’ τον Salt Bae. Βρίσκεται σε έναν αρκετά άνετο χώρο, όπου τις εντυπώσεις κλέβει η οροφή με τους περίτεχνους θόλους από σχοινιά αλλά και το ανοιχτό κελάρι, όπου θα φιγουράρουν πάνω από 50 ετικέτες κρασιού, κυρίως απ’ τον ελληνικό αμπελώνα. Πρωταγωνιστές εδώ φυσικά το κρέας, που θα είναι πιστοποιημένο, αλλά και η ειδική σχάρα που μπορεί να προσδώσει μέχρι και γεύση καπνιστού. Aπό T-Bone που θα ψήνεται μπροστά στα μάτια σου και Rib Eye μέχρι το γιαπωνέζικο Wagyu, κατά πολλούς το καλύτερο κρέας στον κόσμο, το De Sxara θα έχει μερικά από τα πιο εκλεκτά κρέατα. Πλάι

Το αγαπημένο στέκι των βορείων προαστίων για πραγματικά καλό καφέ

30.11.17 – lifo

TASTE OF THE WEEK

φαγητό σου για να μεγεθύνεις την απόλαυση. Στα επιδόρπια, το εκμέκ τσουρέκι με φίνα κρέμα από το γάλα της Φάρμας (€6) είναι το κατάλληλο τελείωμα ενός απολαυστικού γεύματος. ☛ Φάρμα Μπράλου, Μηλιώνη 12, Κολωνάκι, 210 3645050

Νέα από Πάρο και Μπράλο! ☛ Φάρμα Μπράλου ☛ Barbarossa Athens ☛ Η Φάμπρικα του Ευφρόσυνου

absolut vodka

aπο τη νικη μηταρεα

Βγεςέξωεπιτέλους

Η καινούργια limited edition φιάλη της Absolut Vodka δίνει ιδέες για ευφάνταστα κοκτέιλ, όπως το Spicy Absolut Mule. Τα συστατικά του είναι τα εξής: 2 μέρη Absolut Vodka, 1 δόση χυμού lime, ginger beer, 1 δόση πικάντικης πράσινης σάλτσας και 1 φέτα lime. Τα ρίχνετε όλα σε ένα μεταλλικό ποτήρι, συμπληρώνετε πάγο, ανακινείτε και γαρνίρετε με μια φέτα lime.

44 lifo – 30.11.17

nostos alexandra’s

r Το εστιατόριο της Φάρμας Μπράλου που πήρε θέση στον πεζοδρόμο της Μηλιώνη στο Κολωνάκι φαίνεται να δικαιώνει τις προσδοκίες που είχε γεννήσει η αναμονή του, καθώς η ποιότητα του φαγητού που θα δοκιμάσεις επιβεβαιώνει τα πρότυπα στα οποία μας έχει συνηθίσει η παραγωγή της φάρμας και το κρεοπωλείο της, το οποίο βρίσκεται στον ίδιο πεζόδρομο. Πιστοί πελάτες αλλά και νέοι συρρέουν στον φρέσκο χώρο με τη ζεστή υποδοχή. Η σάλα είναι φωτεινή, με ξύλινα τραπέζια και δερμάτινους καναπέδες που αναδεικνύουν τη ρουστίκ αισθητική, μπάρα μεγάλη με ψηλά σκαμπό και θέσεις για να γευματίσεις. Σε μια γωνιά βρίσκεται το ψυγείο ωρίμανσης των ποιοτικών κρεάτων, απ’ όπου μπορείς να επιλέξεις αυτό που τραβά η όρεξή σου. Ο ιδιοκτήτης της Φάρμας Μπράλου Δάμης Πειθής είναι εκεί για να σε βοηθήσει στις επιλογές σου και ομολογώ ότι τα κρέατα που μας πρότεινε ξεπέρασαν τις προσδοκίες μας. Ξεφυλλίζοντας το μενού που έχει επιμεληθεί ο σεφ Μιχάλης Νουρλόγλου, ανακαλύπτεις ότι όλες οι προτάσεις είναι ομολογουμένως πολύ ορεκτικές και γι’ αυτό χρειάζεται εγκράτεια στην παραγγελία των πρώτων πιάτων, αν θέλεις στη συνέχεια να απολαύσεις το καλό κρέας που έχεις παραγγείλει. Τα πιάτα που έρχονται είναι ευχάριστα, νόστιμα και με συνεπέστατες εκτελέσεις. Από τα ορεκτικά, ο πασά κεφτές με ψιλοκομμένο παστουρμά και μελιτζανοσαλάτα έχει ωραία παρουσίαση αλλά και βαθιά γεύση, με ΦΆΡΜΑ ΜΠΡΆΛΟΥ το κρεσέντο στην επίγευση χάρη στον παστουρμά (€12). Το άρωμα από το φρέσκο αγελαδινό βούτυρο σε τραβάει από τη μύτη όταν προσγειωθεί στο τραπέζι η σπιτική μπομπότα με εκτυφλωτικό κίτρινο χρώμα, μέσα σε πυρίμαχο σκεύος που μόλις έχει βγει από τον φούρνο. Η γλύκα από το καλαμπόκι συντονίζεται με το βούτυρο και κάνει κάθε ηδονική μπουκιά εθιστική (€7). Το βοδινό φιλέτο ταρτάρ, κομμένο αριστοτεχνικά, ενισχυμένο με μυρωδικά και στεφανωμένο με ποσέ αυγό της Φάρμας, ξεδιπλώνει την αληθινή γεύση της ποιότητας (€17). Η σαλάτα με ντοματίνια, κάππαρη, φέτα της Φάρμας, ελιές και βινεγκρέτ με βατόμουρο είναι δροσερή (€8). Εξαιρετικά ήταν τα short ribs Blanc Angus (30 ευρώ/κιλό), άψογα ψημένα medium rare, όπως το ζητήσαμε, και γλυκοφάγωτα. Ο συνοδευτικός βελούδινος πουρές πατάτας συνδυάζεται τέλεια με το λάδι τρούφας (€4) και καλοφτιαγμένη ήρθε η ποικιλία μανιταριών εποχής μαγειρεμένα φρικασέ (€5). Το επόμενο κρέας ήταν T bone Charolais, σιτεμένο για 90 ημέρες (100 ευρώ/κιλό), μια πληθωρική γευστική αποκάλυψη με άρωμα φουντουκιού λόγω της ΦΆΡΜΑ ΜΠΡΆΛΟΥ μακράς ωρίμανσης. Το αργεντίνικο παλαιωμένο κρασί από την ποικιλία Malbec συνδυάστηκε ιδανικά με τα πιάτα. Γενικά, η οινική λίστα είναι καλοστημένη, με εύστοχες επιλογές από τον ελληνικό και τον παγκόσμιο αμπελώνα, έτσι με τη βοήθεια της σομελιέ Έφης Πλατή θα επιλέξεις το κρασί που θα ταιριάξει με το

Το Nostos Alexandra’s της Οινοποιίας Μανουσάκη στα Χανιά είναι ένα κρασί με ρουμπινί φορεσιά από τις ποικιλίες Syrah 40%, Mourvèdre 40% και Grenache Rouge 20%. Στη μύτη σε κερδίζουν τα αρώματα φρέσκιας φράουλας, το μαύρο κεράσι, το μούρο και οι διακριτικές νότες μπαχαρικών και στο στόμα νιώθεις γεμάτο σώμα, βελούδινες τανίνες και επίγευση αρωματική, με τα μπαχάρια να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Ιδανικός σύντροφος για ψητά κρέατα αλλά και μαγειρευτά με κόκκινες πλούσιες σάλτσες.

r Το όνομα Barbarossa στην Πάρο είναι συνυφασμένο με το παλιό μικρό ενετικό λιμάνι της Νάουσας και το εστιατόριο που δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού. Εκεί, στο πλέον φωτογραφημένο σημείο του πανέμορφου κυκλαδίτικου νησιού, το εστιατόριο Barbarossa είναι μια διαχρονική αξία, αφού για δεκαετίες δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες του να δοκιμάσουν εξαιρετικές θαλασσινές γεύσεις και να κρατήσουν εικόνες από αυτές που παραμένουν στη μνήμη σου ανεξίτηλες. Η «ψυχή» του Barbarossa, ο Ευγένης, κρατώντας τη σκυτάλη που παρέλαβε από τον πατέρα του Γιώργο, έχει δημιουργήσει ένα εστιατόριο όπου η παράδοση δένει αρμονικά με τις σύγχρονες αρχές της υποδειγματικής εστίασης σε ένα μείγμα γευστικής εμπειρίας που «παράγει» ευχαριστημένους πελάτες. Από τη Νάουσα έως την Αθήνα η απόσταση δεν είναι μεγάλη και το Barbarossa Athens που λειτουργεί στο Χαλάνδρι το επιβεβαιώνει. Είναι καλοσχεδιασμένο, με τις δικές του διακοσμητικές αρχές, και προσφέρει εξαιρετικό φαγητό, έχει δηλαδή τον συνδυασμό των στοιχείων που του δίνει ξεχωριστή προσωπικότητα και μπορεί να σε προσελκύσει ακόμη και αν δεν έχεις επισκεφτεί το περίφημο εστιατόριο στο λιμανάκι της Νάουσας. Ο Ευγένης, πάντως, είναι εκεί για να σε υποδεχτεί με τον παριανό τρόπο, BARBAROSSA ATHENS το ίδιο και η ομάδα της κουζίνας με επικεφαλής τον σεφ Δημήτρη Νίκολη, που έδωσε εξαιρετικά δείγματα μαγειρικής γραφής το καλοκαίρι στην Πάρο. Με κέφι και διάθεση, τα πιάτα που βγαίνουν από την κουζίνα εκφράζουν φρεσκάδα, ποιότητα και κυρίως νοστιμιά. Το ανακαλύπτεις στο ξεκίνημα με νησιώτικη σαλάτα με αυγουλάτα ντοματίνια και παριανά καππαρόφυλλα και ξινομυζήθρα με ελαιόλαδο (€10,50). Από τη λίστα του μενού με τα μαριναρισμένα πήραμε γεύση από καλοφτιαγμένο ταρτάρ σολομού με κρέμα wasabi και αυγά σολομού. (€14). Ακολουθούν οι πικάντικες και ζουμερές γαρίδες που συνδυάζονται όμορφα με φέτα, βόνγκολε, ντοματίνια καραμελωμένα και λάδι αρωματισμένο με τσίλι (€15,50), ένα πιάτο που η θαλασσινή γεύση του αφήνει την καλοδεχούμενη πικάντικη επίγευση. Τα πληθωρικά νιόκι πατάτας, μαγειρεμένα με γαρίδες, καραβίδα και άγρια μανιτάρια (€16,50), αποδείχτηκαν πιάτο κλάσης, με αρωματική και γευστική ένταση. Δοκιμάστε οπωσδήποτε και το κριθαρώτο ολικής με καραβίδα, αγκινάρα, μελωμένα ντοματίνια και γλυκάνισο και θα συμφωνήσετε ότι αρώματα και γεύσεις συνδυάζονται στην εντέλεια (€16,50). Ο σεφ Δημήτρης Νίκολης εξηγεί: «Μαγειρεύω με σύγχρονες τεχνικές, αλλά ακολουθώ την παράδοση και σερβίρω “πειραγμένα” πιάτα της κυκλαδίτικης κουζίνας, με προϊόντα κυρίως από την Πάρο και άλλα κυκλαδονήσια». Την εξαιρετική εικόνα της κουζίνας έρχεται να επιβεβαιώσει το μοσχαρίσιο κρέας Lompata, σιτεμένο για 42 ημέρες, κομμένο ταλιάτα και ψημένο σωστά, που μοσχοβολά γαλλικό βούτυρο αρωματισμένο με τρούφα και συνοδεύεται με τσιπς πατάτας (42,50 ευρώ για 2 άτομα). Κρατήστε χώρο για τα επιδόρπια και κλείστε το δείπνο με αφράτους λουκουμάδες με μέλι, παγωτό και σοκολάτα, για τους οποίους ο σεφ πατάει στη συνταγή της μητέρας του. Υπέροχο είναι και το προφιτερόλ που σερβίρεται μπροστά στο τραπέζι από τεράστιο μπολ. Η λίστα των κρασιών προσφέρει κλασικές επιλογές και τα παιδιά του σέρβις έχουν καλά αντανακλαστικά και ξέρουν την κουζίνα. ☛ Barbarossa Athens, Εθν. Αντιστάσεως 39, Χαλάνδρι, 210 6841156 r Στα δύο χρόνια λειτουργίας της η Φάμπρικα του Ευφρόσυνου στο Κουκάκι δείχνει να έχει ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του δημιουργού της, σεφ και ιδιοκτήτη Γιώργου Γκάτσου, αφού ο ζεστός artisanal χώρος με την ξεχωριστή προσωπικότητα και την έμφαση στην ελληνική κουζίνα έχει αποκτήσει το δικό του κοινό. Το νέο μενού του Γιώργου επιβεβαιώνει το πάθος του για τα εποχικά υλικά αλλά και τα ιδιαίτερα προϊόντα από διάφορες γωνιές της Ελλάδας. Μέχρι να αποφασίσεις τι θα δοκιμάσεις από το μενού, στο τραπέζι έρχεται ένα πιάτο με μανούρα γυλωμένη γαρνιρισμένη με δροσερά φύλλα ρόκας και δίπλα μαρμελάδα σύκο, φτιαγμένη από τα χέρια του Γιώργου (€9). Τα ποτήρια γεμίζουν με κρασί ζακυνθινό από την ποικιλία Γουστολίδι που οινοποιεί η Αθηνά Τσώλη, που μέσα από τη δουλειά της στόχο έχει την ανάδειξη γηγενών ποικιλιών. Στο τραπέζι προσγειώνεται μια φρεσκότατη σμυρναίικη κιμαδόπιτα με χειροποίητο φύλο (€12,80). Μοσχοβολιστές είναι οι μπουκιές του κιμά, που ενισχύεται με καλές δόσεις φέτας, γραβιέρας Καλαμάτας, σταφίδες και φιστίκι Αιγίνης. Δροσερή και ευχάριστη είναι η καροτοσαλάτα, φτιαγμένη από βιολογικό καρότο, και συνδυάζεται όμορφα με χοντροσπασμένο φουντούκι, αμύγδαλο, μαϊντανό, ψιλοκομμένο λουκούμι μέντας, με τη διακριτική γεύση του λεμονιού και του μηλόξιδου. Το λουκούμι μέντας κάνει τη διαφορά στην επίγευση. Το καλαματιανό τυρί απλάδι τυλίγεται σε Η ΦΆΜΠΡΙΚΑ κανταΐφι και χειροποίητο φύλλο, ψήνεται στον φούρνο και ΤΟΥ ΕΥΦΡΌΣΥΝΟΥ γαρνίρεται με μέλι και ξηρούς καρπούς (€8,80) – ωραίος μεζές. Για κυρίως, η γάστρα παίζει πάντα δυνατά και η επιλογή ενός σιδηρόδρομου (μοσχαρίσια πλευρά) που σιγομαγειρεύεται με μυρωδικά αποδεικνύεται εξαιρετική (€18,20). Μελωμένο το κρέας, σχεδόν λιώνει στο στόμα, αφήνοντας μια ελαφριά νότα καπνίσματος. Γεύσεις αληθινές, που σε κερδίζουν αβίαστα. ☛ Η Φάμπρικα του Ευφρόσυνου, Αν. Ζίννη 34, Κουκάκι, 210 9246354

ΛΕΩΝ Οι υποχρεώσεις σας μέσα στις επόμενες

Αφροδίτης στον Τοξότη την Παρασκευή και υπό κανονικές συνθήκες θα ευνοούνταν τα ταξίδια και τα θέματα εκπαίδευσης, όμως την Κυριακή γυρίζει ο Ερμής ανάδρομος, προκαλώντας προβλήματα στην επικοινωνία, και ταυτόχρονα έχουμε και μια Πανσέληνο στους Διδύμους, οπότε θα πρέπει να είστε πολύ προσεχτικοί στις σχέσεις σας, καθώς θα είναι αρκετά εκρηκτικό το κλίμα. Συνεργασίες και σχέσεις με αδέλφια ενδεχομένως να περάσουν κρίση εξαιτίας της δυσκολίας να συνεννοηθείτε κυρίως για οικονομικά ή κληρονομικά θέματα, ενώ πλήττεται ταυτόχρονα και ο τομέας των μετακινήσεων. Είναι μια εποχή κατά την οποία πρέπει να πάρετε αποφάσεις για τις σχέσεις σας και επειδή θα υπάρξουν κάποιοι τσακωμοί, είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο του χωρισμού, τουλάχιστον για εσάς που έχετε απαυδήσει και δεν βλέπετε κανένα μέλλον, είτε σε ερωτικό είτε σε διαπροσωπικό επίπεδο. ΤΑΥΡΟΣ Οι Ταύροι θα ευνοηθείτε πολύ τόσο σε οικονομικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, καθώς ο Δεκέμβριος ξεκινά με την είσοδο της Αφροδίτης στον Τοξότη και προβλέπεται αύξηση του εισοδήματός σας και αρκετή εύνοια όσον αφορά τα επαγγελματικά σας. Τώρα είναι η εποχή που μπορείτε να διεκδικήσετε χρήματα που σας οφείλουν και να κλείσετε μια καλή συμφωνία σχετικά με μια εμπορική συναλλαγή, όμως πρέπει να είστε προσεχτικοί, καθώς την Κυριακή γυρίζει ο Ερμής ανάδρομος και μπορεί να προκαλέσει ασυνεννοησία. Την Κυριακή, επίσης, η Πανσέληνος στους Διδύμους επηρεάζει τα οικονομικά σας και μπορείτε να κλείσετε μια οφειλή ή να αλλάξει η πηγή των εσόδων σας. Ωστόσο πρέπει να αποφύγετε το περιττό ξόδεμα χρημάτων. Η ερωτική σας ζωή είναι αρκετά ικανοποιητική και το προσεχές διάστημα θα σας δοθεί η ευκαιρία να επισημοποιήσετε τη σχέση σας. ΔΙΔΥΜΟΣ Οι Δίδυμοι βρίσκεστε σε ένα κομβικό σημείο της ζωής σας και πρέπει να πάρετε κάποιες αποφάσεις ώστε να αποτινάξετε από πάνω σας σχέσεις και συνεργασίες που σας προκαλούν στασιμότητα και να αφήσετε χώρο για καινούργια γεγονότα. Την Παρασκευή περνά η Αφροδίτη στον Τοξότη και επηρεάζει θετικά τον τομέα των συνεργασιών και του γάμου, την Κυριακή όμως γυρίζει ο Ερμής, που είναι κυβερνήτης σας, ανάδρομος κι αυτό σημαίνει πως θα προκληθούν κάποια προβλήματα στην επικοινωνία. Έχουμε και την Πανσέληνο στο ζώδιό σας, με αποτέλεσμα να υπάρξουν έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις που μπορεί να επηρεάσουν τις σχέσεις σας. Προσπαθήστε να μην μπερδέψετε τα αισθηματικά με τα επαγγελματικά σας γιατί προβλέπονται αδιέξοδες καταστάσεις και γενικά να μην πιέζετε τους γύρω σας, προσπαθώντας να βελτιώσετε σχέσεις τρίτων. Κρατήστε μια ψύχραιμη στάση σε ό,τι αφορά την επίλυση θεμάτων και προσέξτε πώς θα εκφράσετε το ερωτικό σας ενδιαφέρον οι ελεύθεροι. ΚΑΡΚΙΝΟΣ Οι Καρκίνοι πρέπει να διαχειριστείτε τις ψυχικές σας μεταπτώσεις έτσι ώστε να μη δημιουργηθούν εντάσεις στον οικογενειακό τομέα, καθώς είναι ένα διάστημα που έχετε πολύ στρες και μπορεί να πείτε και καμιά κουβέντα παραπάνω σε άτομα που δεν ευθύνονται. Την Παρασκευή η Αφροδίτη περνά στον Τοξότη φέρνοντας εύνοια στον επαγγελματικό τομέα, την Κυριακή όμως, εκτός του ότι γυρίζει ο Ερμής ανάδρομος, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει κάποιες δυσκολίες σε θέματα επικοινωνίας, γίνεται και η Πανσέληνος στους Διδύμους, κάτι που θα επηρεάσει τη διάθεσή σας και θα σας κάνει να εστιάσετε σε ελλείψεις και δυσκολίες της δουλειάς ή της σχέσης σας. Ωστόσο, δεν είναι κατάλληλη εποχή για να επιλύσετε τις διαφορές σας, αντιθέτως πρέπει να είστε προσεχτικοί στα θέματα που θα θίξετε, ώστε να αποφύγετε τις εντάσεις. Ασχοληθείτε με την φυσική και ψυχική σας ευεξία για να αποκτήσετε άμυνες.

μέρες θα είναι πολλές, ενδεχομένως να μην έχετε καθόλου χρόνο για τον εαυτό σας, μια και οι απαιτήσεις των άλλων δεν θα σταματούν. Ειδικά μέσα στο Σαββατοκύριακο μπορεί να εκραγείτε, καθώς η Πανσέληνος στους Διδύμους θα σας προκαλέσει μια εριστική διάθεση που δεν θα αφήνει περιθώρια για έξτρα πιέσεις. Την Παρασκευή η είσοδος της Αφροδίτης στον Τοξότη έρχεται για να εξομαλύνει τις σχέσεις με τα παιδιά, ενώ εντείνει την ανάγκη σας για απολαύσεις και είναι ιδανική στιγμή για να δώσετε έμφαση στην ερωτική σας ζωή. Την Κυριακή όμως γυρίζει ο Ερμής ανάδρομος και δεν αποκλείονται κάποιες ανατροπές λόγω ασυνεννοησίας. Προσέξτε πώς θα διαχειριστείτε την προσπάθεια τρίτων να εισβάλουν στη σχέση σας και κυρίως τον ενθουσιασμό σας για ένα νέο πρόσωπο που θα κάνει την εμφάνισή του. Τέλος, αφιερώστε περισσότερο χρόνο στα παιδιά. ΠΑΡΘΕΝΟΣ Οι Παρθένοι, ενώ δέχεστε τη θετική επιρροή της Αφροδίτης που περνά την Παρασκευή στον Τοξότη, διανύοντας τον τομέα της οικογένειας, πρέπει από την Κυριακή και μετά να φιλτράρετε πολύ προσεχτικά όσα ακούτε, καθώς γυρίζει ο κυβερνήτης σας Ερμής ανάδρομος και μπορείτε πολύ εύκολα να παρεξηγήσετε τα λόγια και τις προθέσεις των άλλων. Την Κυριακή επίσης έχουμε την Πανσέληνο στους Διδύμους, δηλαδή στον άξονα οικογένειας-καριέρας, και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έρθετε σε έντονη κόντρα, ειδικά εσείς που εργάζεστε στην οικογενειακή σας επιχείριση, ή να μη συμφωνήσουν τα υπόλοιπα μέλη με τις επιλογές σας όσον αφορά τα επαγγελματικά σας. Στον ερωτικό τομέα υπάρχουν κολλήματα που οφείλονται κυρίως στην οικονομική σας ανασφάλεια, με αποτέλεσμα να μην προχωρά η σχέση σας στο επόμενο στάδιο. Οι ελεύθεροι θα κάνετε μια γνωριμία που θα αλλάξει τη ζωή σας. ΖΥΓΟΣ Ο Άρης στο ζώδιό σας, σε αντίθεση με τον Ουρανό, μπορεί να προκαλέσει εντάσεις στις επαγγελματικές και διαπροσωπικές σας σχέσεις, οπότε θα πρέπει να αποφύγετε τη διεκδίκηση χρημάτων. Την Παρασκευή η κυβερνήτης σας Αφροδίτη περνά στον Τοξότη και εντείνει την ανάγκη σας να ταξιδέψετε, όμως θα συναντήσετε εμπόδια στις μετακινήσεις σας από την Κυριακή κι έπειτα που γυρίζει ο Ερμής ανάδρομος, επίσης στον Τοξότη. Είναι ένα διάστημα που πρέπει να είστε πολύ προσεχτικοί όταν οδηγείτε αλλά και στην έκφραση του λόγου σας, μια και υπάρχει κίνδυνος να παρεξηγήσουν οι άλλοι αυτά που θα πείτε. Η αλήθεια είναι πως για τα ερωτικά σας δεν έχετε και πολύ μυαλό, καθώς σας απασχολούν ένα σωρό άλλα θέματα, εσείς όμως που είστε σε σχέση πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεχτικοί την Κυριακή με την Πανσέληνο στους Διδύμους, αποφεύγοντας να ανακινήσετε θέματα που μπορεί να προκαλέσουν δυσάρεστο κλίμα. ΣΚΟΡΠΙΟΣ Η ψυχολογία σας είναι σκωτσέζικο ντους αυτή την εποχή καθώς σας απασχολούν συνεργασίες και επαγγελματικά θέματα που δεν προχωρούν όπως θα θέλατε, οπότε προσέξτε πολύ οι αποφάσεις που θα πάρετε να μην είναι υπό το κράτος πανικού. Την Παρασκευή περνά η Αφροδίτη στο Τοξότη, διανύοντας τον τομέα των οικονομικών σας, και εκεί μπορεί να δείτε κάποια βελτίωση, την Κυριακή όμως γυρίζει ο Ερμής ανάδρομος επίσης στον Τοξότη και δεν αποκλείεται να γίνουν κάποιες ανατροπές που θα προκαλέσουν καθυστέρηση στα οικονομικά σας. Ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση εργαλείων και μηχανημάτων, καθώς και στις οικονομικές σας συναλλαγές. Η προσωπική σας ζωή αυτό το διάστημα είναι άνω-κάτω και αν δεν αφιερώσετε περισσότερο χρόνο στη σχέση σας, δύσκολα θα επανέλθουν οι ισορροπίες. Την Κυριακή με την Πανσέληνο οι ελεύθεροι θα κάνετε μια καινούργια γνωριμία, η οποία θα είναι ουσιαστικά μια απέλπιδα προσπάθειά σας να ξεπεράσετε έναν πρώην έρωτα.

StarFax

α πό τη μ αρι βίκυ κα λλέρ γη (starf a x@lif o.g r)

ΚΡΙΟΣ Ο Δεκέμβριος ξεκινά με την είσοδο της

ΤΟΞΟΤΗΣ Οι Τοξότες μπορεί να δυσκολευτείτε αυτή την εβδομάδα να κοντρολάρετε τα συναισθήματα σας καθώς συμβαίνουν διάφορες αλλαγές που σας προκαλούν άγχος, γίνονται όμως και θετικά πράγματα. Την Παρασκευή περνά η Αφροδίτη στο ζώδιό σας και σας κάνει να εστιάζετε σε θέματα εμφάνισης αλλά και στη γενικότερη εικόνα σας, ενώ την Κυριακή γυρίζει ο Ερμής, επίσης στο ζώδιό σας, ανάδρομος και μπορεί να προκαλέσει μια δυσκολία στην επικοινωνία ή στις μετακινήσεις σας. Τα οικονομικά σας χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής καθώς και οι σχέσεις με τους συνεργάτες σας. Φροντίστε να είστε ξεκάθαροι σε αυτά που λέτε αποφεύγοντας τις υπεκφυγές, κάτι που ισχύει και για τη σχέση σας. Η Πανσέληνος της Κυριακής στους Διδύμους σάς κάνει να εστιάζετε στα προβλήματα του γάμου σας. ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Οι Αιγόκεροι είστε αυτή την εποχή λίγο εκτός τόπου και χρόνου, καθώς έχετε στο μυαλό σας ένα ταξίδι που σκοπεύετε να κάνετε και μπορεί να μη δώσετε την απαραίτητη σημασία σε επαγγελματικά και οικονομικά ζητήματα που χρήζουν προσοχής. Η είσοδος της Αφροδίτης την Παρασκευή στον Τοξότη σάς γεμίζει αισιοδοξία και εξαιτίας αυτού θα γίνετε πιο σπάταλοι. Την Κυριακή γυρίζει ο Ερμής ανάδρομος και προκαλεί κάποια δυσκολία στη συνεννόηση με οικεία σας πρόσωπα, έχουμε όμως και την Πανσέληνο στους Διδύμους, η οποία σας κάνει να εστιάζετε στα επαγγελματικά, πράγμα που σας στρεσάρει. Aφιερώστε περισσότερο χρόνο στις προσωπικές σας ανάγκες και μην παίρνετε τόσο βαριά θέματα που δεν έχουν σημασία. Στον ερωτικό τομέα επικρατεί αρμονία. ΥΔΡΟΧΟΟΣ Σχέσεις και συνεργασίες θα σας απασχολήσουν τις επόμενες μέρες. Την Παρασκευή περνά η Αφροδίτη στον Τοξότη και ενδυναμώνει τον τομέα των συνεργασιών, την Κυριακή όμως, που γυρίζει ο Ερμής ανάδρομος επίσης στον Τοξότη, μπορεί να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις που θα έχουν να κάνουν με τα οικονομικά. Περιορίστε τις ευθύνες σας, ώστε να είστε σίγουροι πως θα αντεπεξέλθετε στο πρόγραμμά σας και προσέξτε τη διατροφή σας. Όσον αφορά τον τομέα της φιλίας, εκεί μπορεί να υπάρξουν προστριβές με ένα πρόσωπο που θα προσπαθήσει να διεκδικήσει το άτομο που σας ενδιαφέρει ερωτικά. Ειδικά την Κυριακή, με την Πανσέληνο στους Διδύμους, θα δημιουργηθεί ένα εκρηκτικό κλίμα στις σχέσεις σας. Οικογένεια και σπίτι είναι το βασικό σας μέλημα και είναι ιδανική εποχή για την ανανέωση του χώρου σας. ΙΧΘΥΣ Για τους Ιχθύς είναι μια ευνοϊκή περίοδος όσον αφορά θέματα καριέρας και καθώς είστε αποφασισμένοι να πιάσετε τους στόχους σας, δεν σας ρίχνουν το ηθικό προκλήσεις που συναντάτε. Η είσοδος της Αφροδίτης στον Τοξότη την Παρασκευή επηρεάζει θετικά τα επαγγελματικά σας και μπορείτε να πραγματοποιήσετε μια σημαντική αγορά, την Κυριακή όμως γυρίζει ο Ερμής ανάδρομος, επίσης στον Τοξότη, και εκεί θα συναντήσετε ορισμένα εμπόδια που θα έχουν σχέση με το επικοινωνιακό κομμάτι της δουλειάς σας. Ωστόσο, έχετε την ικανότητα να βγείτε από αδιέξοδες καταστάσεις, αρκεί να χρησιμοποιήσετε το μυαλό και τις δεξιότητές σας. Η Πανσέληνος της Κυριακής στους Διδύμους βγάζει στην επιφάνεια μια ένταση που μπορεί για κάποιους να είναι αναίτια και θα δημιουργηθούν προστριβές με τα μέλη της οικογένειας αν νιώσετε πως δεν δείχνουν κατανόηση. Ο τομέας γάμου/σχέσης ενδεχομένως να περάσει μια παροδική κρίση, η οποία θα οφείλεται στην έλλειψη προσωπικού χρόνου με το ταίρι σας.

SUDOKU No 533 5 3 1 6 4 2

2 6 8 5 1 7 1

9 2

8 7

3 5 6 7 9 3 5 4

Η λύση του προηγούμενου 5 4 6 1 9 8

2 7 9 6 3 4

8 3 1 2 7 5

7 6 8 3 1 2

3 1 5 9 4 6

9 2 4 5 8 7

1 5 7 4 6 9

6 8 2 7 5 3

4 9 3 8 2 1

7 8 6 9 2 1 3 4 5 2 5 9 4 7 3 8 1 6 3 1 4 5 8 6 2 9 7

30.11.17 – lifo

30.11—6.12.2017

TheLiFOTeamPicks

aπό ό σα ζήσα μ ε την προηγ ο ύμεν η ε βδομάδ α

46 lifo – 30.11.17

Διαβάζoντας την Τοξικομανία δι’ ηρωίνης - Η χρήση ουσιών στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου του Δημήτρη Υφαντή (εκδ. Άγρα), εκείνο που σε εντυπωσιάζει, πέρα από τον πλούτο των ιστορικών πληροφοριών, είναι το πόσο ταιριάζουν οι σχετικοί με τις ουσίες και τον ατομικό/κοινωνικό τους αντίκτυπο ηθικοί πανικοί του τότε με το τώρα, όπως εκφράζονται από την κυρίαρχη ιδεολογία (νομική, αστυνομική, ιατρική, δημοσιογραφική κ.λπ.). Θοδωρής Αντωνόπουλος

Εορταστική ήταν η προηγούμενη εβδομάδα, καθώς είμαι μια Κατερίνα σε απόκρυψη, και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ήθελα να στερηθώ τα «χρόνια πολλά» των διαδικτυακών μου φίλων που αγνοούσαν, στη συντριπτική τους πλειονότητα, την ονομαστική μου γιορτή. Τους το μαρτύρησα και διαπίστωσα, για άλλη μια φορά, ότι οι ευχές, ακόμα και εντελώς άγνωστων ανθρώπων, μπορούν πραγματικά να σου ανεβάσουν τη διάθεση στα ύψη. Να τα λέμε κι αυτά. Κορίνα Φαρμακόρη

Μαρία Δρουκοπούλου

Γιάννης Παντζόπουλος

Η Λαμπέτη και ο Χορν ζουν το παράξενο μπέρδεμα που τους έφερε κοντά, και φυσικά τον έρωτά τους, με φόντο τα Εξάρχεια, τη Νεάπολη και τον Λόφο του Στρέφη στο Κυριακάτικο Ξύπνημα, ο Γιώργος Ιωάννου αναζητά απελπισμένα τα ίχνη του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη στο παρατημένο αρχοντικό του και στους γύρω δρόμους, στην Οικονόμου, στην Τοσίτσα και στην Καλλιδρομίου στην παράσταση της bijoux de kant, το σκηνικό για το Τρίτο Στεφάνι ο Ταχτσής, κατά δήλωσή του, το εμπνεύστηκε από την ευρύτερη περιοχή της Ιπποκράτους, από ένα σπίτι κι ένα δέντρο στη Βατάτζη, ο Βακαλόπουλος βάζει τους Πτυχιούχους του να ζουν και να κινούνται σε μια μεταφυσική γεωγραφία των Εξαρχείων. Όπως κι αν το δει κανείς, η περιοχή των Εξαρχείων είναι πολύ πιο πάνω και πέρα απ’ όσους βολεύονται να βλέπουν το προφανές που θέλει να προβάλλει κατά καιρούς η επικαιρότητα. Μια κατηγορία και μια αξία από μόνη της!

Το περασμένο Σαββατοκύριακο σε ένα ορεινό χωριό της Φωκίδας γνώρισα τρεις γυναίκες τις οποίες ζήλεψα για τον τρόπο ζωής τους. Την απουσία άγχους, τις όμορφες δραστηριότητές τους και την αγάπη τους για τη φύση και το διάβασμα. Παράλληλα, στο καφενείο του χωριού κάθε βράδυ οι ντόπιοι μαζεύονται και παρακολουθούν ένα τηλεπαιχνίδι γνώσεων που αποτελεί τη δική τους διαφυγή, την αιτία για να γελάσουν, να συζητήσουν και να πειράξουν ο ένας τον άλλον. Μια καθημερινότητα που μπορεί τους ανθρώπους της πόλης να μην τους ενθουσιάζει αλλά για εκείνους θεωρείται επιλογή.

«All I want for Christmas is poo», όπως γράφει μια φίλη που μένει στο Λονδίνο και σχολιάζει μια φωτογραφία στο Facebook που δείχνει ότι τα πουλάνε ψεύτικα και σκυλίσια, 2 λίρες τη μία κ…α. Μάλιστα, ανυπομονώ να φέρουν αυτήν τη μόδα και στην Ελλάδα #not.

Kαλά: Τα ωραία βιβλιοφιλικά αποτυπώματα του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου στο Εικοσιτετράωρο ενός αναγνώστη (εκδ. Πόλις). Ο Γιαννακόπουλος συνομιλεί με το πάθος της ανάγνωσης, φτιάχνει λίστες αγαπημένων βιβλίων, μιλώντας για τους κλασικούς και τους λιγότερο γνωστούς συγγραφείς στη ζωή του. Το «Stranger Things», πρώτη σειρά που βλέπω μετά από πολύ καιρό. Κακά: Η συνεχιζόμενη λασπουριά και εγκατάλειψη στη Μάνδρα. Τα βλήματα στη Σαουδαραβία και η ίδια η Σαουδαραβία που φτιάχνει ρομπότ και αποκεφαλίζει (πάντα) ανθρώπους.

Το πείραμα του να δουλεύω σχεδόν απομονωμένος (ok, με τον φίλο μου και τις γάτες μας) συνεχίζεται στη Χαλκιδική. Επειδή είναι λιγότερα τα πράγματα που μπορείς να κάνεις εδώ, δουλεύω περισσότερο και με περισσότερη όρεξη. Προς το Σ/Κ ήρθαν φίλοι από τη Θεσσαλονίκη για επίσκεψη και ήταν ευχάριστο διάλειμμα: γέλια, βόλτες, karaoke, φαΐ, βλέποντας το πρώτο επεισόδιο της νέας καβαλιώτικης σειράς της Ελευθερίας Καραδήμου...

Εάν το Facebook καταφέρει να αξιοποιήσει με επιτυχία το πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης που θα σώζει τη ζωή πιθανών μελλοντικών αυτόχειρων, αυτό σημαίνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορεί σύντομα να καθορίζει τις συμπεριφορές μας; Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να μοιάζει με ένα ευφάνταστο σενάριο που γεννάει καλό δημοσιογραφικό περιεχόμενο, αλλά στην ουσία αυτό που κάνει είναι να «ασφαλίζει» τη σχέση της με το μέλλον, θέτοντάς μας ενώπιον σοβαρών ηθικών προβλημάτων.

Μαρία Παππά

Νικόλας Σεβαστάκης

Άρης Δημοκίδης

Γιάννης Παπαϊωάννου

Τίνα Μανδηλαρά

Χρήστος Παρίδης

Μιχάλης Μιχαήλ

Δεν λέω, υπέροχη και μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής σημασίας η επιλογή της Στέγης να προσλάβει όλα αυτά τα νέα παιδιά δεύτερης γενιάς, Ασιάτες, Αφρικανούς, και τρανς άτομα για βοηθούς, ταξιθέτες και ταξιθέτριες, αλλά από τη μια μου φάνηκε κάπως επιτηδευμένο και προφανές, έτσι όπως τους είδα όλους μαζί τις προάλλες στο λόμπι και στην Κεντρική Σκηνή στην πρεμιέρα των Δαιμονισμένων, και από την άλλη σκέφτηκα ότι το πραγματικό άλμα θα έχει συντελεστεί όταν όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας θα επισκέπτονται τις εκδηλώσεις στη Στέγη, στο Νιάρχος, στο Μέγαρο και όπου αλλού ως θεατές και όχι ως βοηθητικό προσωπικό. Όσο για την παράσταση, έχει ενδιαφέρον για όσους θέλετε να δείτε θέατρο δημιουργού και να τη συγκρίνετε σε καθαρά αισθητικό επίπεδο με όλα όσα έχετε παρακολουθήσει στο Φεστιβάλ Αθηνών. Οι υπόλοιποι μην περιμένετε να αναγνωρίσετε το μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι.

Γιάννης Κωνσταντινίδης

Γεωργία Παπαστάμου

Όλοι εμείς που μεγαλώσαμε με τα κείμενα του Χίτσενς, απολαμβάναμε τον επιτηδευμένο δανδισμό του Κάρτερ και αγαπήσαμε την προβοκατόρικη πένα της Μπέρτσιλ στη Βρετανία δεν μπορούμε να βλέπουμε τις αλλαγές στα κορυφαία έντυπα του κόσμου –«Vanity Fair» και «Vogue»– χωρίς αδιαφορία. Λείπει το όραμα, λείπουν και τα μεγάλα ονόματα που θα μας φτιάξουν τη μέρα μαζί με τον πρωινό καφέ. Αν οι εφημερίδες ήταν κάποτε η πρωινή προσευχή, όπως έλεγε ο Χέγκελ, σήμερα τα έντυπα φαντάζουν απλώς μια κακοφορμισμένη συνήθεια χωρίς δόξα. Και αυτό είναι κακό για όλους εμάς που ο κόσμος των εντύπων, περιοδικών και εφημερίδων, ήταν ο κόσμος μας.

Υπάρχει ένα είδος κορακιού στην Ιαπωνία που, ξέροντας τι σημαίνει το πράσινο και το κόκκινο στα φανάρια, χρησιμοποιεί τα διερχόμενα αυτοκίνητα για να φάει πιο εύκολα το αγαπημένο του σνακ. Τα κοράκια, που λατρεύουν τα καρύδια, μόλις βρουν έναν καρπό, τον αφήνουν σε δρόμους με έντονη κίνηση και περιμένουν το αυτοκίνητο που θα περάσει και θα σπάσει το τσόφλι. Και μόλις ανάψει πράσινο για τους πεζούς, πάνε, το μαζεύουν και το τρώνε. Επίσης, τα κοράκια κάνουν κηδεία όταν κάποιο πεθαίνει, αναγνωρίζουν ανθρώπινα πρόσωπα και περνούν πληροφορίες σχετικά με αυτά σε άλλα κοράκια που μπορεί να μην έχουν δει ποτέ αυτά τα πρόσωπα. Και, τέλος πάντων, δες το The secret life of crows και μετά ας μιλήσουμε για το πόσο κορυφή της πυραμίδας είναι ο άνθρωπος.

Έφτιαξα ένα περιοδικό που το λένε «taverna» και έγινε με πολλή χαρά και αγάπη. Τα θέματά του είναι το ελληνικό φαγητό και ο κόσμος του και ό,τι άλλο στην Ελλάδα μάς φέρνει στον νου καλοπέραση και απόλαυση. Ελπίζω να σας αρέσει!

Καλοτάξιδο το «Ταβερνάκι» σου, Μιχάλη. Χαίρομαι ιδιαίτερα που συμμετείχα στο πρώτο τεύχος! Αλέξανδρος Διακοσάββας

Μεσοβδόμαδα, τα θετικά και αρνητικά πρόσημα άστραψαν μαζί στο ζοφερό στερέωμα της ανθρώπινης ωμότητας μόλις ο «χασάπης των Βαλκανίων» Ράτκο Μλάντιτς τινάχτηκε όρθιος από το εδώλιο του κατηγορουμένου για να καθυβρίσει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο επειδή του επέβαλε ισόβια. Αμετανόητος, με το βλέμμα ασάλευτο, διαρκώς στυλωμένο πέραν και του ίδιου του ορίζοντα της αυταρέσκειας –στο βαθύτερο εκείνο φαντασιακό περιβάλλον όπου η «μέθη αίματος» πρέπει να είναι η συνιστώμενη ύψιστη απόλαυση–, ο Μλάντιτς πρόσφερε στους μυθιστοριογράφους ένα αξιοθαύμαστο πρότυπο αλαζονείας έναντι του νόμου, σε στιγμή «τέλους καριέρας τέρατος». Εντυπωσιακή και η (διαβαλκανική τελικά) ισχύς της λογικής ότι δικαιούσαι να διεκδικείς την ατιμωρησία επειδή θεωρείς ότι το «παράπτωμά» σου, αν και μεγαλούτσικο, δεν είναι δα και τόσο μεγάλο σε σύγκριση με όσα φαντάζεσαι ότι μπορεί να διαπράττονται.

30.11.17 – lifo