Τεύχος 544

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤΙ

Τ1ΥΟ ο Ν ΙΑΔΊΚ Βάσει στοιχείων Bari-Focus

ΣΤΟ

Δ

www.lifo.gr Στοιχεία s Google Analytic

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

21122017

2 lifo – 21.12.17

☛ Με αφορμή τη συνέντευξη του καθηγητή Γιώργου Μπαμπινιώτη στον Γιάννη Πανταζόπουλο στη στήλη «Οι Αθηναίοι» λάβαμε και δημοσιεύουμε μια επιστολή από την κ. Άννα Διαμαντοπούλου, πρώην υπουργό Παιδείας και νυν πρόεδρο του ΔΙΚΤΥΟΥ: «Αγαπητή LiFO, διάβασα στη συνέντευξη του κ. Μπαμπινιώτη τις αναφορές του προς εμένα και κάποια άλλα γεγονότα που υποστηρίζει πως συνέβησαν όταν με διαδέχτηκε στο υπουργείο Παιδείας. Θα ήθελα να του απευθύνω, λοιπόν, μερικά ερωτήματα μέσω της εφημερίδας σας. Επειδή αυτά που λέει είναι εξωφρενικά και κινούνται στη σφαίρα της μετα-αλήθειας, τον παρακαλώ να δώσει κάποια συγκεκριμένα στοιχεία: ποιο ήταν το θεσμικό πλαίσιο με το οποίο δεν έδινα χρήματα σε αυτούς που δεν εφάρμοζαν τον νόμο, ποια πανεπιστήμια δεν χρηματοδοτήθηκαν και χρειάστηκε η παρέμβασή του και ποια ήταν η παρέμβαση του κ. Παπαδήμου; Για να διαπιστώσουμε αν τεκμηριώνονται κάπου αλλού όλα αυτά ή αν αποτελούν απλώς προσωπικές του… εντυπώσεις. Σας ευχαριστώ. Με εκτίμηση, Άννα Διαμαντοπούλου» ☛ Ο κ. Μπαμπινιώτης απαντά στην κ. Διαμαντοπούλου με την παρακάτω επιστολή που έστειλε στη LiFO: «Η εκτίμησή μου στο πρόσωπο της κ. Διαμαντοπούλου ήταν και είναι δεδομένη. Είναι μια ικανή, θαρραλέα και δραστήρια πολιτικός. Ωστόσο, μου κάνει εντύπωση πώς ένα θέμα στο οποίο έχω αναφερθεί επανειλημμένως δημόσια “ενοχλεί” τώρα την κ. Διαμαντοπούλου! Αλήθεια, αγνοεί ή ξεχνά η κ. Διαμαντοπούλου τις επιθέσεις που δέχτηκα από τα μέσα ενημέρωσης όταν θέλησα να ανταποκριθώ στο δίκαιο και πιεστικό αίτημα των πρυτάνεων να λάβουν ένα μέρος των χρημάτων του προϋπολογισμού τους που δεν τους καταβαλλόταν; Ξεχνάει η κ. Διαμαντοπούλου ότι έθεσα δημόσια θέμα παραίτησής μου από την κυβέρνηση αν δεν ικανοποιείτο αυτό το δίκαιο αίτημα που υπονόμευε τη λειτουργία των πανεπιστημίων την εποχή εκείνη; Και θα προχωρούσα σε παραίτηση αν δεν είχε βρεθεί λύση από τον τότε πρωθυπουργό κ. Παπαδήμο καταβολής ενός ποσού στα πανεπιστήμια. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ (πρυτάνεις, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι κ.ά.) γνώριζαν καλά γιατί δεν τους καταβάλλονταν χρήματα από τον προϋπολογισμό τους τα οποία είχαν άμεση ανάγκη και απορώ –το ξαναλέω− που όλα αυτά φαίνεται να τα αγνοεί η κ. Διαμαντοπούλου σαν να μη συνέβησαν ποτέ. Και κάτι τελευταίο: Εγώ δημόσια υπεστήριξα τον “Νόμο Διαμαντοπούλου”, επισημαίνοντας βεβαίως (στο “Βήμα” και αλλού) κάποιες ουσιαστικές και ουσιώδεις αδυναμίες του. Κι αυτή ήταν και η στάση μου προς τους πρυτάνεις που είχα συναντήσει και συνεργαστεί τότε. Γι’ αυτό εξακολουθεί και σήμερα να υπάρχει έντονη η πικρία μου για τις άδικες, στρεβλωτικές της αλήθειας, συγκλίνουσες τότε επιθέσεις ορισμένων μέσων μαζικής ενημέρωσης ότι ικανοποιώντας το ομόθυμο αίτημα των πρυτάνεων όλων των πανεπιστημίων της χώρας θα υπονόμευα τάχα τον “Νόμο Διαμαντοπούλου”! Εκτίμησα και εκτιμώ και σήμερα ότι οι επιθέσεις αυτές δεν προέκυψαν αυθορμήτως, χωρίς μονομερή ενημέρωση από το περιβάλλον των υποστηρικτών του νόμου».

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

feedback543

Η ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ

ΑΠΟΤΥΠΩΣΤΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ! Σκέφτεστε ποιο θα μπορούσε να είναι το καλύτερο δώρο για τα αγαπημένα σας πρόσωπα τώρα τις γιορτές; Η combo all-in-one εορταστική προσφορά του εκτυπωτή *Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

HP Deskjet Ink Advantage 3788 σε κόκκινο χρώμα είναι η ιδανική πρόταση για ένα δώρο που θα μείνει πραγματικά αξέχαστο! Έχετε αναρωτηθεί πώς θα μπορούσατε να αξιοποιήσετε τις πιο ξεχωριστές φωτογραφίες και εικόνες από το κινητό σας, την κάμερα, τον υπολογιστή, το tablet ή τον σκληρό σας δίσκο; Με αφορμή την επιθυμία για «έξυπνα» και πρακτικά δώρα με... συναισθηματική αξία, η all-in-one προσφορά του εκτυπωτή HP Deskjet Ink Advantage 3788 που περιλαμβάνει, εκτός από τον εκτυπωτή, φωτογραφικό χαρτί και extra μελάνι, θα ενθουσιάσει τους αγαπημένους σας και θα αποτελέσει μια υπέροχη ιδέα για να «καλοπιάσετε» ακόμα και... τον εαυτό σας! Αυτό το μοναδικό gadget έχει εξαιρετικά μικρό μέγεθος για να χωρά όπου το χρειάζεστε, σύγχρονο design που θα λατρέψετε και συνδέεται απευθείας με τις ηλεκτρονικές σας συσκευές, χωρίς να χρειάζεστε πρόσβαση σε δίκτυο. Μα, δεν είναι απίθανο!

☛ Για το άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη «Η ελληνική κόπωση και τα “παλιά, καλά χρόνια”»: «Το ’50 και το ’60 τα τρένα έφευγαν γεμάτα με ανθρώπους που δεν είχαν καμιά προοπτική παρά μόνο να είναι οι “ Έλληνες γείτονες” των Γερμανών και να δουλεύουν ως gastarbeiters για το “γερμανικό θαύμα”. Περίπου το ίδιο και στη Σουηδία, στην Αυστραλία και όπου αλλού μπορούσαν. Άλλοι ήταν στα “Μακρονήσια” και τα παιδιά τους δεν είχαν ευκαιρίες χωρίς πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Ο κοινωνικός ιστός, οι γειτονιές και οι ευρύτερες οικογένειες ήταν γεμάτες προκαταλήψεις και σπάνια μπορούσε κάποιος να ορίσει τη ζωή του όπως ήθελε. Οι αντιλήψεις για τις ανύπαντρες μητέρες και τους γκέι ήταν περίπου όπως τώρα στο Ισλάμ. Τις χωρισμένες γυναίκες τις αποκαλούσαν “ζωντοχήρες” και τις ανύπαντρες μετά τα τριάντα “γεροντοκόρες”. Πολυμελείς οικογένειες από επαρχία έστελναν τα κορίτσια τους από 13 χρονών να δουλεύουν εσωτερικές υπηρέτριες. Οι συνθήκες εργασίας ήταν τραγικές, οι περισσότερες δέχονταν σωματική τιμωρία, όπως η Σπυριδούλα, ή και βιασμούς από τους άρρενες της οικογένειας και τα βρέφη κατέληγαν σε ιδρύματα. Αντίστοιχα, τα αγόρια γίνονταν παραγιοί σε τεχνίτες και η πενιχρή αμοιβή τους στελνόταν στις οικογένειες. Αυτά δεν φαίνονται στις λαμπερές ταινίες της Βουγιουκλάκη αλλά στη Συνοικία το όνειρο και στο θεατρικό Η Αυλή των θαυμάτων, ακόμα και στον Νόμο 4000. H αστική τάξη, βέβαια, ένα μέρος της οποίας ήταν οι λαδέμποροι της Κατοχής, περνούσε καλά. Ο καπιταλισμός παραμένει ως είχε. Η κοινωνία όμως είναι πολύ πιο ανοιχτόμυαλη». (Σχόλιο του old lonely dog) ☛ Για το «Τελικά πέτυχε η πολυσυζητημένη ανάπλαση της πλατείας Βαρνάβα στο Παγκράτι;» του Γιάννη Πανταζόπουλου: «Ως μόνιμος κάτοικος της περιοχής, αναρωτιέμαι γιατί δεν αναφέρετε τίποτα για τις καταγγελίες που γίνονται από τους κατοίκους για την ηχορρύπανση και για την παραβίαση του δημόσιου χώρου, ούτε για το μπλοκάρισμα από τραπεζάκια των σημείων πρόσβασης για ΑμεΑ και για μανάδες με μικρά παιδιά». (Σχόλιο της Christina Yang)

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

21.12.17 – lifo

3

Index 544

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος

σελiδeσ

γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ

7—16

διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου head of digital Βίκυ Καλαντζή art director Χρήστος Τζοβάρας

WINTER

συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου –––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Δημήτρης Πολιτάκης

εικονογραφηση εξωφύλλου

σελiδeσ

Tomek

17—40

Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα

The goodLiFO σελiδeσ

σελiδeσ

41—53

54—58

TheWeek σελiδeσ

59—64

Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς ρroject μanagerdirect market Αριέττα Μελισσινού

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΓΕΥΣΗ σελiδeσ

66—75

direct market managers Γιώργος Λυκουργιώτης Ισιδώρα Γενούζου υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Ελένη Γκοβάτσου οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

4 lifo – 21.12.17

21.12.17 – lifo

5

6 lifo – 21.12.17

Η ΟΜAΔΑ ΤΗΣ LIFO ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΤΕYΧΟΥΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΟΣΑ ΑΓΑΠΗΣΕ ΚΑΙ ΟΣΑ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ.

επομενεσ σελιδεσ

☞ 21.12.17 – lifo

7

θοδωρής αντωνόπουλος τι κρατάω από το 2017 Το Blade Runner 2049: η επιστημονική φαντασία ως μία εκ των καλών τεχνών και πρελούδιο μιας εφιαλτικής, αλλά όχι αναπόφευκτης πραγματικότητας. Τα εξαίρετα κείμενα του Περικλή Κοροβέση στην «Εφημερίδα των Συντακτών», μάλλον η καλύτερη στήλη γνώμης καθημερινής αθηναϊκής εφημερίδας. Τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και στην Ελλάδα, τόσο για το ουσιαστικό της περιεχόμενο όσο και επειδή ξετρύπωσε μια σειρά υποκρισίες και σκουριασμένα ιδεολογήματα εκ δεξιών και εξ αριστερών. Το μυθιστόρημα Όλα για καλό του Γιάννη Μακριδάκη αλλά και τη διδακτική διά ζώσης συνάντησή μας στο αγρόκτημά του στη Χίο. Τον Λαθρομετανάστη του Φατός Ρόσα (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), ένα συγκλονιστικό χρονικό για το πρώτο κύμα της αλβανικής μετανάστευσης αλλά και τον αντίκτυπό της στην αλβανική και στην ελληνική κοινωνία. Τους φίλους που έφυγαν, πάντα ζωντανούς στη μνήμη. Τον άνθρωπο που διάλεξε να σταθεί δίπλα μου κι ας μην τον αξίζω τόσο. τι αφήνω πίσω Τον Ντόναλντ Τραμπ και όλο του το κακό συναπάντημα που πάει να γυρίσει την Αμερική και τον κόσμο ολόκληρο πίσω στην Πλειστόκαινο. Τους «κλέφτες» της σημαίας του μικρού Αμίρ στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου αλλά και τις παρελάσεις γενικότερα. Την πολύνεκρη τραγωδία στη Μάνδρα, ένα ακόμα δείγμα τού πόσο καταστροφικά συνδυάζονται ακραία καιρικά φαινόμενα και καιροσκοπική ανθρώπινη ανευθυνότητα. Τους Ταλιμπάν ρασοφόρους που εξακολουθούν να παράγουν κυρίαρχη ιδεολογία. Τη σεμνότυφη, ανέραστη, μη μου άπτου νεοσυντηρητική λαίλαπα, όπως εκφράζεται όχι μόνο από τους θρησκόληπτους και τους λοιπούς συντηρητικούς αλλά και από τους θιασώτες μιας αρτηριοσκληρωτικής πολιτικής ορθότητας. Την «αλά καρτ» δικαιωματική ευαισθησία που διαλύει κουνούπια και καταπίνει καμήλες – αυτό δίχως καθόλου να υποτιμάται η εγγενής αυταξία κάθε ανθρώπινου δικαιώματος.

λουίζα αρκουμανέα τι κρατάω από το 2017 Το εξαιρετικό βιβλίο Πιερότοι ποιητές στην εποχή της παρακμής του Δημήτρη Πολυχρονάκη (εκδόσεις Αλεξάνδρεια), την εμβριθέστερη ανάλυση του γέλιου που έχω διαβάσει μετά τον

8 lifo – 21.12.17

Bergson. Τη συνάντησή μου με νέους θεατρικούς συγγραφείς που με γεμίζουν ελπίδα ότι κάτι καινούργιο, σε πείσμα των καιρών, ετοιμάζεται να ανθήσει: τη Φραντζέσκα Γιαννακού και την Τρούφα της, μια μεταμοντέρνα επιθεώρηση για την Ελλάδα του σήμερα, και τους Αλέκο Λούντζη - Αναστασία Μητροπάνου με τη Λο τους, μια αλληγορία για την απουσία συλλογικότητας στην τέχνη και στη ζωή. Και τα δύο έργα θα παρουσιαστούν υπό τη μορφή αναλογίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Τη νέα, φιλόξενη στέγη μου στη LiFO. Τη συγκλονιστική μουσική του Μίνου Μάτσα για τον Οιδίποδα επί Κολωνώ στην Επίδαυρο: γυμνές φωνές που ορίζουν ένα άγριο τοπίο, που πλέκονται και γίνονται γροθιά ή θρήνος, o καημός της Ανατολής και η μεταφυσική αγωνία της Δύσης, μια πρωτότυπη σύνθεση στοιχείων από τη βυζαντινή και την εκκλησιαστική δυτική μουσική πάνω στο «αίνιγμα» της αρχαίας τραγωδίας. Την αυξανόμενη ανάγκη επανεξέτασης της Ιστορίας: είτε μέσα από το πρίσμα των προσωπικών μαρτυριών και αφηγήσεων (Ρομπέρ Λεπάζ, Μίλο Ράου) είτε μέσα από συλλογικές διεργασίες (Ζοέλ Πομερά, Wooster Group) το θέατρο αναδεικνύει με σθένος άγνωστες και παραμελημένες πτυχές του πρόσφατου παρελθόντος. τι αφήνω πίσω Τα άπειρα πρόσωπα της βίας: την εξόντωση των ελεφάντων, τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, τις τρομοκρατικές επιθέσεις, τα βασανιστήρια ομοφυλοφίλων στην Τσετσενία, τους βιασμούς κοριτσιών στη Νιγηρία όχι μόνο από τους αντάρτες της Μπόκο Χαράμ αλλά και από μέλη του κρατικού στρατού που υποτίθεται πως τις προστατεύουν... Στην Ελλάδα, τον εξευτελισμό της έννοιας «βασικός μισθός» και τη μετατροπή του εργαζομένου σε αναλώσιμο είδος. Την αδιαφορία του κράτους απέναντι στο θέμα της θεατρικής εκπαίδευσης: εκκωφαντική η έλλειψη μιας σχολής πανεπιστημιακού επιπέδου για σπουδές σκηνοθεσίας, σκηνογραφίας, ενδυματολογίας κ.ο.κ., ενώ την ίδια στιγμή φυτρώνουν σαν μανιτάρια οι σχολές-φούσκες υποκριτικής. Την απουσία σκέψης, την αδυναμία εμβάθυνσης, τη βιασύνη και την ευκολία με την οποία ανεβαίνουν οι περισσότερες παραστάσεις στην Αθήνα: χωρίς να

έχουν κάτι να πουν, χωρίς να ξέρουν πώς να το πουν, μηρυκάζοντας στερεότυπα και κούφιες φόρμες που δανείστηκαν από την ιματιοθήκη των «γονέων» τους.

γλυκερία μπασδέκη τι κρατάω από το 2017 Aπό το ’17 θα κρατήσω τη χώρα bijoux de kant που της χρωστώ πολλές και επαναλαμβανόμενες σωτηρίες. Την Έρση στη Θεσσαλονίκη. Τη γαλήνη του Βάσου. Τα κλειδιά στου Γκύζη, πιστοποιητικό αιώνιας φιλίας. Τη Γιώτα που άλλαξε το ιατρείο για να γίνει μαντμαζέλ ντε κομπανί (μου) στη βρογχοσκόπηση. Τα δύο τσέρι με τον Στάθη. Τον γιο μου νονό. Το τριήμερο στη Μιέζα, ως κόρη της Ζυράννας. Τον απίστευτο βιοτέχνη Ιάκωβο. Τα καινούργια ποιήματα του Γιάννη Τζανετάκη και του Γιάννη Ζέρβα. Τις αναστημένες αδελφές Λύντα και Μπεμπούλα. Την Τζένη. Τον Γιάννη. Τον Βάκη. Τον Αλέξανδρο. Τον Πάνο. Την Τζούλη. Θα κρατήσω τα πέντε λεπτά πριν και τα πέντε

λεπτά μετά, στον τέταρτο όροφο του κτιρίου Β’. Το τικ-τακ της Αλίκης μπροστά στον γιατρό. Τους παλιούς φίλους. Το «Τears in the typing pool» της Trish των Broadcast εκατόν πενήντα φορές ημερησίως. Τους μαθητές μου στο Εσπερινό. Τα μαγικά τέρατα της κόρης μου. Τους παλιούς εχθρούς. Τους νέους φίλους. Τους νέους εχθρούς. Τον Θεό που με θυμάται Κυριακές και αργίες. τι αφήνω πίσω Στο χρονοπήγαδο θα ρίξω τις αρρώστιες των φίλων, τους αγενείς, τους ημιμαθείς, τους κακούς, τους ψωνισμένους. Θα κλείσω το καπάκι σ’ αυτούς που δεν ξέρουν τι δωρεά και στέμμα είναι να εκτιμάς το κάθε δευτερόλεπτο που σου χαρίζεται σ’ αυτό το σφαγείο που το λένε χρονοχρέωση ή, αλλιώς, δάκρυα στην πισίνα με το πληκτρολόγιο.

αλέξανδρος διακοσάββας τι κρατάω από το 2017 Η χρονιά που φεύγει με βρήκε στην πιο όμορφη πόλη της Ευρώπης (Λισαβόνα), να έχω μόλις ξεκινήσει το πιο συγκλονιστικό μυθιστόρημα που έχω διαβάσει ποτέ (Χάνια Γιαναγκιχάρα, Λίγη Ζωή), οπότε οι οιωνοί για το πώς θα κυλούσε ήταν εξαρχής ξεχωριστοί. Καμπιγιό, Γκουαντανίνο και τον Αρονόφσκι στο αριστούργημα που προσπαθούσε να γυρίσει επί τόσα χρόνια (Μother!): φέτος είδα στις Νύχτες Πρεμιέρας περισσότερες ταινίες από ποτέ. Εκείνο το ξημέρωμα με το μεγαλύτερο λάθος στην ιστορία των Όσκαρ, να το βλέπεις και να το μεταδίδεις ζωντανά.

«Handmaid’s Tale», «Mindhunter»: όταν η μικρή οθόνη φτιάχνει μεγαλειώδεις σειρές. Που, επιτέλους, μετά από τόσα χρόνια, ανακάλυψα το «RuPaul’s Drag Race» (μα, πώς ζούσα τόσο καιρό χωρίς αυτό;), το μοναδικό πράγμα που μπορούσα να δω και να με κάνει καλά πολλά βράδια του τελευταίου τριμήνου. Τα 30 που με βρήκαν στη Νέα Υόρκη, εκεί όπου ονειρευόμουν πάντα να με βρουν, πλάι στον άνθρωπο που με ανέχεται εδώ και 5 χρόνια. We ’ll be back. Την επιστροφή μου στην Κρήτη των παιδικών χρόνων και της εφηβείας μου, τις μνήμες και τους συσχετισμούς. Που κατάφερα, έστω και με διακοπή τον τε-

λευταίο μήνα, να ασχοληθώ ξανά με το σώμα μου, να αρχίσω ξανά να το σέβομαι έστω και λίγο. Θα υπάρξει συνέχεια, it’s a promise. Που κατάφερα, χωρίς διακοπή, να ξεκινήσω ψυχανάλυση, κάτι που ήθελα να κάνω εδώ και χρόνια και με βοηθά ουσιαστικά να δώσω απαντήσεις, να κατανοήσω τους αναγκασμούς και τις ανάγκες μου και να αντιμετωπίσω την καθημερινή τοξικότητα, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Που η Κωνσταντίνα μετακόμισε μόνιμα στην Αθήνα, επιτέλους. Και, φυσικά, την μπέμπα που ήρθε και μας άλλαξε τη ζωή, επισκιάζοντας, έστω και προσωρινά, όλα τα παραπάνω. τι αφήνω πίσω Την τρομοκρατία και τη βία της πολιτικής ορθότητας. Που δεν διάβασα όσο θα ήθελα. Που δεν μίλησα όσες φορές το ήθελα. Που νιώθω συχνά ότι βάρυνα, γενικώς. Τη στασιμότητα (ήρθε το τέλος σου).

μαρία δρουκοπούλου όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Δεν ήθελα να μιλήσω για τα άσχημα του 2017, αλλά δεν γίνεται να μην αναφερθείς, ακόμα και στο πλαίσιο ενός πιο προσωπικού απολογισμού, σε γεγονότα όπως η ανάδειξη του Τραμπ σε Πλανητάρχη, οι τρομοκρατικές ενέργειες που διασπείρονται πια παντού στην Ευρώπη, οι προσφυγικές ροές που εξακολουθούν ή η πρόσφατη καταστροφική πλημμύρα που έπληξε την Αττική. Είναι πραγματικά κρίμα να μην εκμεταλλευόμαστε τη σοφία και την εμπειρία του χρόνου για να γινόμαστε καλύτεροι, παρά αναγκαζόμαστε να γινόμαστε μάρτυρες τριτοκοσμικών καταστάσεων σε πολιτικό, κοινωνικό και γενικότερα συλλογικό επίπεδο. Ευτυχώς, όμως, την ίδια χρονιά ήταν αρκετά αυτά που δημιούργησαν ένα σωτήριο προσωπικό comfort zone. Φίλοι που αναπάντεχα είδαν ένα όνειρό τους να πραγματοποιείται και μαζί ανανέωσαν και τη δική μου πίστη στο καλό που μπορεί να έρθει ξαφνικά, ένα όμορφο ταξίδι στην καλοκαιρινή και απρόσμενα δροσερή Ιταλία που μου άνοιξε την όρεξη για το επόμενο, οπουδήποτε −όσο πιο μακριά τόσο καλύτερα−, ταινίες (Eμποράκος, Jackie, Moonlight, Patterson), η μαγεία του τεράστιου Rufus Wainwright σε μια μικρή αλλά τόσο ωραία συναυλία, παραστάσεις (Ήταν όλοι τους παιδιά μου, Ο αδαής και ο παράφρων, Μήδεια, Ναπολέων) και βιβλία (Jane Eyre, Το Παγοδρόμιο, Αντίο Βερολίνο, Το τραπέζι της γάτας) που με τον δικό τους περίεργο τρόπο

συνόδευσαν τις σκέψεις και παρηγόρησαν τις έγνοιες μου. Ελπίζω το 2018 να κάνω και να δω όσα δεν πρόλαβα τη χρονιά που τελειώνει σε λίγες μέρες, κι ακόμα περισσότερα.

φώφη τσεσμελή

Όσα αγαπήσαμε και όσα μας ενόχλησαν το 2017

τι κρατάω από το 2017 Τα βιβλία, τις σειρές, τις ταινίες, τη μουσική που διάβασα, είδα και άκουσα και μίλησαν στην ψυχή μου. Μια βραδιά με φίλους που είχα να δω πολλά χρόνια και που ήταν σαν να μην είχε περάσει ούτε μια μέρα. Μια βόλτα στα Άγραφα, μέσα στο δάσος και δίπλα στο ποτάμι, όπου ένιωσα πραγματικά λες και μάθαινα να αναπνέω ξανά. Και βαθιά. Όλες τις φορές που το τυφλό σκυλί μου με «κοιτάει» στα μάτια, σίγουρα πιο βαθιά από ποτέ. Τον άνθρωπο που είναι δίπλα μου 24/7, 365 μέρες τον χρόνο. Το βράδυ που έπαιξα με τους Στέρεο Νόβα στην Αθήνα. Τα ticks στα κουτάκια των στόχων μου που κατάφερα να βάλω φέτος. Τους τρελούς φαν του «Sense8» που κατάφεραν να ανατρέψουν την απόφαση του Netflix και να εξασφαλίσουν ένα δίωρο τέλος στη σειρά, κάνοντας πραγματικότητα το μήνυμά της. Τις Silence Breakers στις υποθέσεις κακοποίησης αλλά και γενικότερα τις γυναίκες που όρθωσαν και ορθώνουν το ανάστημά τους. Την καλοσύνη και την υποστήριξη από άγνωστους ανθρώπους, που σε αφήνει με ένα αίσθημα βαθιάς συγκίνησης και έκπληξης – ναι, δεν θα χάσω την πίστη μου στην ανθρωπότητα, όχι ακόμα. τι αφήνω πίσω Την απώλεια. Ανθρώπων που «έφυγαν» από τη ζωή ή έφυγαν από τη ζωή μου. Την αχαριστία, την ανειλικρίνεια και την ιδιοτέλεια που κλήθηκα να αντιμετωπίσω. Τα παλιά και πολυκαιρισμένα, καιρός να προχωρήσω. Τις άσχημες ειδήσεις που μας κατέκλυσαν και φέτος. Τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία όλος αυτός ο φόβος, το μίσος και ο πόνος που προκαλούν είναι πια τόσο παράλογα. Όλους αυτούς που εμμένουν πεισματικά στη μιζέρια και στη συντήρηση των προβλημάτων τους, χωρίς να κάνουν κάτι γι’ αυτά. Τους «φίλους», ναι αυτούς, μέσα σε εισαγωγικά. Κρατάω τα σκληρά μαθήματα που μου έδωσε το ’17 και το αφήνω πίσω μου, πολύ πίσω μου!

αναστασία γαλάνη τι κρατάω από το 2017 Από το 2017 σίγουρα θα κρατήσω τα μαθήματα ζωής από ανθρώπους πολύ κοντά μου που μάχονται την ασθένεια με σθένος, πείσμα και αξιοπρέπεια, που, αντί να κλαίνε, σου

θυμίζουν ότι πρέπει να χαμογελάς. Τις γυναίκες που διεκδίκησαν και μίλησαν ανοιχτά για τη σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση. Κρατάω το ότι η ευτυχία είναι στα κλισέ, στα απλά και στα λίγα. Το ότι, όσο κι αν κορόιδευα, τελικά όλα για κάποιον λόγο γίνονται. Μέσα σε όλα, αγάπησα ακόμα περισσότερο αυτήν τη χρόνια τις υποσχέσεις «έλα, μόνο για ένα ποτάκι ήρθαμε» που ποτέ δεν τηρούνται, το όμορφο ταξίδι στη Νέα Υόρκη και κάθε μικρό και μεγάλο ταξίδι που έκανα. Τι αφήνω πίσω Αφήνω πίσω μου όλα τα δυσάρεστα συναισθήματα που συνοδεύουν την απώλεια. Την απώλεια ενός καλού συναδέλφου και φίλου που πέθανε ξαφνικά μόλις στα 43 του χρόνια και δεν πρόλαβα ούτε να τον αποχαιρετήσω. Την απώλεια 23 ανθρώπων στις καταστροφικές πλημμύρες της Μάνδρας, το παιδί που πυροβολήθηκε από αδέσποτη σφαίρα στο Μενίδι. Αφήνω πίσω μου (κάθε χρόνο) τα μεγάλα λόγια των πολιτικών στη Βουλή για το κοινωνικό κράτος και το κράτος δικαίου, το δήθεν ενδιαφέρον για όσους δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Τέλος, αφήνω να φύγει και να μην ξανάρθει ο φόβος ότι ο επόμενος χρόνος δεν θα είναι καλύτερος από τον προηγούμενο.

χριστίνα γαλανοπούλου όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Όλα θα τα κρατήσω από το 2017 και για όλα είμαι ευγνώμων. Για το πρώτο ταξίδι μετά από καιρό (και για την υπόσχεση όσων έρχονται). Για την ολοκλήρωση ενός κύκλου σπουδών και την αρχή ενός άλλου. Για όλα τα βιβλία που κατάφερα να διαβάσω και τις σειρές που πρόλαβα να δω (παρά την γκρίνια ότι δεν προλαβαίνω, όταν τις μέτρησα, κάπως χάρηκα). Για το ξεκίνημα δύο καινούργιων χόμπι ταυτόχρονα, που μοιάζουν λίγο με έρωτα. Για τη σιγουριά ότι μ’ αγαπούν περισσότερο απ’ όσο νομίζω (κάποτε και απ’ όσο αντέχω ή μπορώ να ανταποδώσω). Για τους φίλους που είναι δίπλα μου, πάντα, αδιαπραγμάτευτα, όποια ώρα, όσο κι αν φταίω – είναι μια παρηγοριά ότι με κάποιον τρόπο κάτι κάνω καλά, κάπου είμαι σωστή. Για την ησυχία που τώρα τελευταία παίρνει να απλώνεται μέσα μου κι είναι κάπως σαν κατάκτηση. Για όσους καινούργιους ανθρώπους μπήκαν στη ζωή μου και την άλλαξαν (ευχαριστώ!). Για τη δουλειά που κάνω, στο μέσο που την κάνω και την καρδιά μου που χτυπάει ακόμη για ό,τι

☛

21.12.17 – lifo

9

ζω μέσα σ’ αυτή. Θα κρατήσω και το χειρουργείο «ρουτίνας» (κολοκύθια) και το σημάδι (και λίγη ηλίθια ντροπή) που μου άφησε στο αριστερό πόδι, το χτυποκάρδι των ιστολογικών και την αγωνία των δικών μου, αναποδιές και στραβές που ακόμη ψάχνω το «δίδαγμά» τους (Μα, τι χαζή! Λες και πρέπει πάντα να υπάρχει δίδαγμα). Δεν θα «αφήσω» ούτε τη γνωριμία μου με έναν, τελικά, άφιλο άνθρωπο και τη βλακεία μου να αργήσω να το καταλάβω. Για να θυμάμαι ότι, αφού το πιστεύω, τουλάχιστον ας το τηρώ: η πρώτη εντύπωση είναι και η τελευταία και κάποτε πρέπει να σταματάς να προσπαθείς. Θα κρατήσω και την (ευλογημένη) ταχύτητα της ζωής μου αυτό τον καιρό που δεν μ’ αφήνει να πανηγυρίσω νίκες ούτε να κλάψω ήττες. Θα κρατήσω και όλο αυτό το μιξεράκι που «φτύνει» πολιτική βλακεία, χυδαιότητα και ανευθυνότητα ταυτόχρονα, γιατί χάθηκαν ανθρώπινες ζωές απ’ αυτήν (βλέπε Μάνδρα) και θα ήταν αφελές να το ξεχάσω. Όλους τους ανόητους που κάνουν τη ζωή μας δύσκολη θέλω να τους βλέπω – δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τους αντιμετωπίσω. Θα κρατήσω ότι όλα όσα ήθελα –κι αυτά που δεν ήθελα– έγιναν ή τακτοποιήθηκαν με τρόπο, σχεδόν, θείο. Δεν ελπίζω, ούτε εύχομαι. Να το ζήσουμε θέλω το 2018.

θανάσης χαραμής οσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Κρατάω σίγουρα τη δουλειά μου, που πλέον έχει γίνει οικογένεια, και αφήνω λίγο χώρο παραπάνω γι’ αυτούς που αγαπώ. Αφήνω τρεις μεγάλες απώλειες φίλων και κρατάω πόσο πολύτιμο είναι τελικά να μοιράζεσαι με αυτούς όχι μόνο το καλό αλλά και το κακό. Αφήνω εντελώς όλη την ανησυχία για το μέλλον και κρατάω τη σιγουριά της στιγμής. Κρατάω τον Σεπτέμβρη που με έβγαλε από τη βολή μου (νόμιζα) και μου έδειξε πως μόνο έτσι αξίζει να προχωράς. Κρατάω –κρατάμε– όσα μοιραστήκαμε πάνω από γεμάτα τασάκια τη νύχτα και αφήνω τις σκιές να φύγουν. Κρατάω πως όλοι αυτοί που αγαπώ πολύ είναι ακόμη εδώ, γεροί και καλά, και θα είναι για χρόνια. Το ξέρω. Το ελπίζω. Το διαισθάνομαι. Και αν κάποιος έφυγε, τότε μάλλον δεν ήταν σε αυτήν τη λίστα. Κάπου διάβασα πως καμιά φορά αγνοούμε μια αλήθεια μόνο και μόνο για να μη χάσουμε μια στιγμή ευτυχίας. Ας είναι, το κρατάω και αυτό!

10 lifo – 21.12.17

βίκυ καλαντζή τι κρατάω από το 2017 Δε θέλω να αφήσω πίσω ούτε μια στιγμή του 2017. Όχι γιατί ήταν η καλύτερη χρονιά της ζωής μου, που θα μείνει με χρυσά γράμματα στη μνήμη μου, αλλά γιατί στο μυαλό μου «αφήνω πίσω» σημαίνει «ξεχνώ», άρα «κινδυνεύω να επαναλάβω τα ίδια λάθη» και αυτό είναι το μόνο που δεν μου επιτρέπω. Υπάρχουν τόσα νέα που μπορώ να δοκιμάσω. Μέσα σε αυτήν τη χρονιά αγάπησα κι εκτίμησα την κανονικότητα. Τις όμορφες, απλές στιγμές πληρότητας. Τη νέα μου επαγγελματική LiFO-οικογένεια που με δέχτηκε με καθαρή αγάπη από την πρώτη μέρα. Και το πρώτο μου πάρτι ως μέλος της! Τις υπέροχες, δυσπρόσιτες παραλίες των Κυθήρων όπου ο χρόνος σταματάει και τα 4g/3g ακόμα και... 1g αποσύρονται στη μεσημεριανή τους σιέστα. Και, φυσικά, τα φανταστικά τσιριγώτικα λουκάνικα! Αγάπησα πιο πολύ την καλύτερή μου φίλη που με διάλεξε για κουμπάρα της και ζήσαμε όλοι μαζί έναν υπέροχο γάμο, γεμάτο αγάπη. Αγάπησα ή, μάλλον, ερωτεύτηκα τον χειμώνα. Για όποιον με ξέρει, αυτό είναι είδηση. Είμαι παιδί του καλοκαιριού, αλλά τώρα δώσε μου τζάκι και ημίγλυκο κρασί και πάρε μου την ψυχή. Την πρώτη μου παράσταση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Επεισοδιακή, αλλά υπέροχη! Τους νέους φίλους που ήρθαν στη ζωή μου κι έφεραν αλκοόλ και ανεμελιά! Το Chromecast που ανέβασε το iq της τηλεόρασής μου. Να κάνω και μια ευχή, αν και είναι εκτός brief; Αυτή η χρονιά να σας φέρει: 1) έμπνευση για να θέσετε ωραίους στόχους, 2) συναίσθημα για να δυναμώσει η φλόγα, 3) λογική για να τους υλοποιήσετε.

βασίλης καψάσκης όσα κρατάω κι όσα δεν θέλω να μετράω Κάθε φορά που μας ζητάει ο Μιχάλης τον απολογισμό της χρονιάς, το μυαλό μου πηγαίνει στους γέρους που κάθονται κι αναπολούν τα περασμένα. Τις νίκες, τις ήττες, τα όνειρα που εκπληρώθηκαν, τις απογοητεύσεις, τους ρόλους που υποδύθηκαν. Και σκέφτομαι πως όλοι μας ξεκινάμε μ’ ένα βασικό λάθος σ’ αυτούς τους απολογισμούς. Υποθέτουμε πως σε όλη τη διαδρομή ήμασταν πάντα ο εαυτός μας, ο ίδιος ακριβώς άνθρωπος. Και δεν ήμασταν. Ξεχνάμε πως είμαστε και νιώθουμε δεκάδες χιλιάδες πράγματα ταυτόχρονα. Αλλάζουμε κάθε στιγμή. Κι όμως, επιμένουμε να συλλέ-

γουμε εμπειρίες λες κι έχει σημασία. Λες και κάποιος μετράει. Έτσι, επειδή έτσι, γιατί έτσι. Ας μην παρεξηγηθώ. Δεν θέλω να ξεχάσω, θέλω να θυμάμαι. Την αγάπη που πήρα και φέτος, τα μεθύσια με τους φίλους, το κλίμα στο γραφείο, την καλοσύνη των ξένων, τα βιβλία, την Ικαρία, τις λίγες στιγμές που ένιωσα παντοτινός. Ελπίζω να ’μαι τυχερός και να συνεχίσω να θυμάμαι, αλλά δεν θέλω πια να μετράω.

μιχάλης μιχαήλ όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Πολλές κακές ειδήσεις. Περισσότερες απ’ όσες μπορούμε να επεξεργαστούμε. Πολύς κόσμος να λέει διαρκώς ότι όλο αυτό μόνο προς το χειρότερο θα συνεχίσει να πηγαίνει. Αυτό θα ήθελα να τελειώσει το 2018. Κρατάω όσα μαθήματα πήρα από τις εμπειρίες που βίωσα φέτος. Τώρα που πέρασαν, δεν με πειράζουν πια. Κρατάω και τη μέρα που ήρθε το πρώτο τεύχος του «Τaverna» στα χέρια μου. Ήταν έρωτας από την πρώτη στιγμή, ελπίζω να έχει και διάρκεια. Κρατάω και την οικογένεια της LiFO που συνεχίζει να μεγαλώνει, να δημιουργεί και να περνάει καλά. Καλή χρονιά σε όλους, μόνο φως για το 2018.

μερόπη κοκκίνη όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Αυτό που κρατάω από το 2017 είναι ότι ήταν η χρονιά των γυναικών. Για όλους όσοι ρωτάνε γιατί χρειαζόμαστε τον φεμινισμό τον 21ο αιώνα, ελπίζω το 2017 να έχει απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις. Ο «φεμινισμός» νομίζω ότι υπήρξε και η λέξη της χρονιάς, αν και υπάρχουν πολλοί ακόμα που πιστεύουν ότι αφορά κάτι θυμωμένες γυναίκες που θέλουν να γίνουν σαν τους άντρες. Δεν καταλαβαίνουν ότι αφορά τα ίσα δικαιώματα. Όπως πρόσφατα αναφέρθηκε στο περιοδικό «Time», οι γυναίκες οι οποίες δέχτηκαν συνεχείς σεξουαλικές παρενοχλήσεις και κακοποιήσεις σε χώρους εργασίας και αποφάσισαν να μιλήσουν «είναι μέρος της εικόνας αλλά όχι ολόκληρη η εικόνα». Ο κόσμος ξεκινά να βλέπει την αληθινή δύναμη των γυναικών πίσω από αυτή την ιστορική στιγμή, όμως πρέπει να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά. Και η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από εμάς τις ίδιες. Καλή δύναμη, λοιπόν, σε όλους!

γιάννης κωνσταντινίδης οσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Τον τίτλο του «αφόρητου» κέρδισε εύκολα ο πορτοκαλί χρώματος 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, που αποδείχτηκε πιο ξεράσογλου απ’ το αναμενόμενο. Το ίδιο ισχύει και για τη σύζυγό του. Δεν έχει υπάρξει άλλη πρώτη κυρία των ΗΠΑ τόσο επιδεικτικά ευχαριστημένη από τον ρόλο της γυναίκαςτρόπαιο. Όσο για την γκαρνταρόμπα της, μόνο οι νεο-βογιάροι του χρυσοποίκιλτου πουτινισμού θα μπορούσαν να την πάρουν στα σοβαρά, επειδή διαθέτει συγκαλυμμένη βαρβαρότητα που τους εκφράζει. Αηδιαστική και η τακτική σοβαρής μερίδας του αμερικανικού Τύπου που, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017 τουλάχιστον, αφοσιώθηκε λυσσαλέα στην ανούσια μικροπολιτική αντιπολίτευση, φανερώνοντας ότι μόνο έτσι μπορούσε να του αντιταχθεί. Σε αντισταθμιστικό ξεράσογλου όλων αυτών αναδείχτηκε ο ανώτατος ηγέτης της Β. Κορέας. Κι έτσι, κατά το δεύτερο εξάμηνο, φάνηκε πόσο ανακουφιστικό είναι να μοιράζεις την απέχθειά σου εξ ημισείας σε δύο ανυπόφορα ερεθίσματα. Στα πλην, ο απειλητικός τόνος στις διατυπώσεις αιτημάτων από τον φεμινιστικό λόγο. Κατάφερε να συναντήσει σε αγριότητα το πατριαρχικό πρότυπο που καταδικάζει. Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο αλλά διεθνές. Θετικό όμως ήταν ότι οι σοφές

κουκουβάγιες του γηραιότερου φεμινισμού –που έχουν περάσει χιπισμό–, όπως η Christina Hoff Sommers ή η Camille Paglia, προσπαθούν να «κουρδίσουν» τις φωνές, ώστε να «εφευρεθεί» ένας σωστός τόνος. Στα συν, η κινητικότητα που έφερε η documenta 14 στην εικαστική Αθήνα και ακόμα περισσότερο το ότι εξακολουθεί να κρατά γερά. Στα μείον, το άδοξο τέλος με τόσες κατηγορίες εις βάρος της διοίκησης της γερ-

μανικής έκθεσης. Αρνητικά ήχησαν οι περισσότερες υγιεινιστικές φανφάρες. Ειδικά η φετινή υστερία με τη ζάχαρη, στην οποία παραδόθηκε το γαλλικό περιοδικό «Le Point». Ο συναγερμός για το ότι μας κάνει καραμελέ όλα τα εντόσθια και χρυσοκίτρινο το ασπράδι των ματιών αντιμετωπίζεται με θετική επιστροφή στην επικούρεια φιλοσοφία, την πιο αποτελεσματική αποτοξίνωση. Στα συν, οι φετινές ανακαλύψεις αστρονόμων, παλαιοντολόγων και αιγυπτιολόγων. Κατοικήσιμοι εξωπλανήτες, απολιθωμένα αυγά δεινοσαύρων, τσιμπούρια-δράκουλες με τις κοιλιές γεμάτες απολιθωμένο αίμα τρομερών ερπετών και μυστικά ταφικά δώματα στα βάθη πυραμίδων έκαναν την επιστήμη θελκτική σαν μυθοπλασία.

θοδωρής κουτσογιαννόπουλος τι κρατάω από το 2017 Την εξάπλωση του νεο-φεμινισμού στη show business. Όσο κι αν τσαντίζονται οι παλιές με τις προνομιούχες, liberal αριστερές των σαλονιών και των πλατό, που θυμήθηκαν όλες μαζί τι είχαν πάθει παλιά και ξεχύθηκαν συλλήβδην μπροστά στα μικρόφωνα, η απωθημένη εκδίκηση ίσως είναι ο μόνος τρόπος αποκατάστασης του δικαίου στον αιώνα μας. Τη χιονοστιβάδα κραξίματος και αποκαθήλωσης των σεξιστών. Το σίριαλ συνεχίζεται με την ποινική αντεπίθεση των πληγέντων, μόλις κοπάσει η μανία. Ηθικά, αυτήν τη στιγμή βρίσκονται στον πάτο του Καιάδα. Το αμίμητο μπέρδεμα στο φινάλε της απονομής των Όσκαρ, που χλώμιασε λίγο την περιφανή νίκη της σπουδαίας (σημασίας) ταινίας Moonlight. Την εξαγορά της Fox από την Disney – 52 δισ. δολάρια. Με γεια τους τα καινούργια Avatar! Την επιστροφή του horror, αλλιώς - βλέπε Grave, Μητέρα!, Τρέξε! Τη θεαματική, υποβλητική ανάσταση του Blade Runner. Την τσιγγάνα καρδιά της ανθρώπινης γεωγράφου Ανιές Βαρντά στο Villages, Visages, με τον φωτογράφο JR που μιλάει για μνήμη σε χρόνο ενεστώτα. Τα καθάρια χρώματα και τα παιδικά γέλια στο Florida Project. Την απέραντη, λυπητερή γοητεία του Phantom Thread. Το Drunk του μπασίστα και τραγουδιστή Thundercat. Το Τρέξε και το Δεν είμαι ο νέγρος σου, αντίστοιχα η γροθιά και το χάδι για τη σκλαβιά μιας ολόκληρης φυλής. Το επεισόδιο «San Junipero» από το «Black Mirror». Τον Ντέιβιντ Λιντς, ελπίζο-

ντας ότι το «Twin Peaks» δεν ήταν απλώς ένα ακόμη συναρπαστικό, mindfuck διάλειμμα στη σιωπή του.

τίνα μανδηλαρά τι κρατάω από το 2017 «Ο κόσμος είναι γέρος και νέος συνάμα: όπως το άτομο, ανανεώνεται στον θάνατο και ενηλικιώνεται μέσω άπειρων γεννήσεων» έλεγε ο λατρεμένος μου Χένρι Μίλερ και αυτό μου έμεινε φέτος με τα ταξίδια: να ξαναγεννιέται ο κόσμος, ο παλιός και ο νέος, μέσα από τα μάτια σου. Καλύτερες στιγμές: η χιονοθύελλα στη Νέα Υόρκη, η περιπλάνηση στο Χάρλεμ, το ποτό με τη φίλη στο μπαρ του Πλάζα, εκεί όπου είχαμε δώσει την υπόσχεση πριν από χρόνια ότι θα ξαναπάμε. Ένα αρχαίο γλυπτό από την έκθεση «Emotions», όπου ο έρωτας συναντάει τον θάνατο. Η κορυφογραμμή των απάτητων βουνών στη Λακωνία, μια αξέχαστη στιγμή στις αρχές του φθινοπώρου: ιταλικό απεριτίφ, λατρεμένοι άνθρωποι κι ένα ηλιοβασίλεμα με θέα όλο το άνοιγμα του Κάβο Μαλιά και τα Κύθηρα. «Στην Πελοπόννησο το φως είναι τόπος» λέει ο Χ.Α. Εικόνες από βράχια και μυρωδιά από το αλάτι. Το εφήμερο τατουάζ του Darth Vader στο χέρι και πολύ, πολύ γέλιο στο πάρτι του Science Fiction στη Στέγη. Τον Νικ Κέιβ να απλώνει τα χέρια και να μου χαρίζεται στην πιο ωραία συναυλία της δεκαετίας. Τα πολύτιμα βιβλία του Τζον Γουίλιαμς που ανακάλυψα φέτος. Στιγμές στη LiFO, γενικά και ειδικά. Τους λατρεμένους μου φίλους που με αντέχουν και τη φιγούρα ενός άνδρα να κρατάει με χαρακτηριστικό τρόπο το τσιγάρο με αυτά τα μακριά δάχτυλα πιανίστα και να γελάει δυνατά κάπου στην άκρη του πλάνου. Μπορεί και να πετάει. Του οφείλω σίγουρα πολλά. Τον Basquiat να κάνει ένδοξο ό,τι πιο φευγαλέο υπάρχει μέσα από τα έργα του στην έκθεση στο Λονδίνο – το ίδιο το Λονδίνο. Εκείνη την απίστευτη επίσκεψη στο σπίτι του αγαπημένου ποιητή, αξέχαστη μέρα και συγκίνηση μεγάλη. τι αφήνω πίσω Την κλονισμένη υγεία των κοντινών μου ανθρώπων: δεν υπάρχει κάτι χειρότερο από το να βλέπεις να υποφέρουν τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Υγεία, μόνο υγεία. Την πολιτική σκηνή στην Ελλάδα και τους πολιτικάντηδες. Τους δήθεν διανοούμενους με το υψωμένο δάχτυλο. Τα συναισθηματικά τραύματα και τις μαύρες νύχτες – ποτέ και για κανέναν. Ένα απαίσιο, από κάθε άποψη, καλοκαίρι. Τους ανθρώπους που χάνουν τις δουλειές

☛

21.12.17 – lifo

11

τους. Την προδομένη εμπιστοσύνη, το μόνο που δεν αντέχω.

κώστας μαντάς τι κρατάω από το 2017 Δεν αφήνω τίποτα πίσω μου, δεν ξεχνώ τίποτε από τα αρνητικά, αλλά κυρίως κρατάω όλα τα θετικά… Δεν ξεχνώ και δεν θα ξεχάσω ποτέ τον φίλο ή, καλύτερα, «αδελφό μου» Δημήτρη. Δεν ξεχνώ όλες τις επιτυχημένες συνεργασίες που κατέληξαν σε φιλία. Για το 2017 είμαι κυρίως ευτυχής γιατί αποδεδειγμένα πλέον ήταν χρονιά του «όσα δίνεις σου επιστρέφονται με το παραπάνω». Για το 2018, το μόνο που έχω να ευχηθώ σε όλους είναι τύχη, γιατί, όπως λέει και κάποιος γνωστός μου «και στον Τιτανικό υγεία είχαν…». Τύχη σε όλους, λοιπόν, για το 2018. Τα υπόλοιπα έρχονται από μόνα τους.

μαρία παππά όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Το 2017 ήταν μια σημαντική χρονιά για τις γυναίκες. Με το κίνημα #metoo ήταν η πρώτη φορά μετά από δεκαετίες σιωπής που οι γυναίκες ύψωσαν τη φωνή τους ενάντια στην εξουσία ενός πατριαρχικού συστήματος που καταδυναστεύει την καθημερινότητά τους. Είναι μια αρχή για αλλαγή, κάτι απόλυτα θετικό. Στην Αμερική είναι ωραίο να το βλέπεις να εξελίσσεται. Στην Ελλάδα δεν πέρασε και δεν ακούμπησε. Πέραν του κουτσομπολιού, έχουμε μαύρα μεσάνυχτα και σε πιάνει κατάθλιψη όταν βλέπεις συζητήσεις ενηλίκων που κάνουν σαν έφηβοι και δεν καταλαβαίνουν ότι το χούφτωμα δεν σημαίνει φλερτ ούτε είναι απαραίτητα κολακευτικό. Δεν είναι καθόλου κολακευτικό! Επίσης, δεν φαίνεται να διαφέρουμε από τους Ιταλούς γείτονές μας όταν ρίχνουμε το κέντρο βάρους στη σεξουαλικότητα και στις επιλογές της γυναίκας αλλά όχι στην απεχθή πράξη καθαυτή. Ακόμη όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις ψάχνουμε διαβαθμίσεις στο μέγεθος της ζημιάς για να δικαιολογήσουμε (αγαπημένους) άντρες ηθοποιούς και τις απαράδεκτες συμπεριφορές τους. Δεν είναι το ίδιο η απόπειρα βιασμού με το χούφτωμα ή την επιδειξιομανία, έτσι; Ασχέτως του αν τα πιο «ελαφριά» προκαλούν ανάλογη αμηχανία και απόγνωση, όταν συμβαίνουν. Αναρωτιέμαι, ώρες-ώρες, αν ο χριστιανορθόδοξος τρόπος με τον οποίο έχουμε μεγαλώσει μας έχει κάνει τόσο κουμπωμένους σε αυτά τα ζητήματα. Η γυναίκα πρέπει να σκύβει το κεφάλι για

12 lifo – 21.12.17

να επιβιώσει απέναντι σε όσα της επιβάλλει η κοινωνία, λες και είναι αυτοσκοπός. Παρ’ όλα αυτά, ο βιασμός, η σεξουαλική παρενόχληση, η ενδοοικογενειακή βία, ζουν και βασιλεύουν και συνεχίζουν να κρύβονται κάτω από το χαλί της υποκρισίας και της αποσιώπησης. Γιατί το θέμα μας, τελικά, είναι αν θα εκτεθούμε στον απέναντι και γιατί, όσο στενόχωρη κι αν είναι ως σκέψη, εν τέλει έχουμε μάθει να ζούμε μέσα στον συγκεκριμένο φόβο. Ο Ντέιβιντ Λιντς, που το «Twin Peaks» του φέτος ήταν για μένα μια 18ωρη αποκάλυψη, είπε πρόσφατα για το συγκεκριμένο ζήτημα: «Σε έναν τέλειο κόσμο, αν πρόκειται να κάνεις κάτι σε κάποιον, θα πρέπει να σκεφτείς: “Θα μου άρεσε να μου κάνουν το ίδιο πράγμα;” Αν η απάντηση είναι όχι, τότε δεν είναι κάτι καλό. Αν η απάντηση είναι “ναι, θα μου άρεσε πολύ”, τότε είναι κάτι καλό. Αυτό λειτουργεί σε πολλές εκφάνσεις της ζωής». Αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε έτσι απλά, αλλά τίμια, ίσως τελικά συμβεί κάτι καλό στον μάταιο τούτο κόσμο το 2018.

τάσος μελεμενίδης τι κρατάω από το 2017 Σε προσωπικό επίπεδο, το ότι οι κοντινοί μου άνθρωποι έχουν ακόμα την υγεία τους κι ένα σπίτι να μένουν, κάτι που μοιάζει με μικρό θαύμα. Τις πολλές ώρες που πέρασα και φέτος σε κινηματογραφικές αίθουσες, γεγονός που εξακολουθεί να λειτουργεί θεραπευτικά, ακόμη και όταν το θέαμα δεν βλέπεται. Την πρώτη βόλτα στο σχολείο με την κόρη μου. Το ότι έκοψα τη ζάχαρη στον καφέ μου. τι αφήνω πίσω Θυμάμαι πέρσι να χαρακτηρίζω το 2016 τη χειρότερη χρονιά μέχρι την επόμενη και δεν μπορώ να πω ότι σκέφτομαι πιο αισιόδοξα φέτος. Χωρίς τα κομβικά γεγονότα του ’16, αλλά με τις συνέπειές τους να φαίνονται καθημερινά, όλο και περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε πως ο κόσμος έχει πάρει φθίνουσα πορεία και οι μόνοι που μιλούν για καλύτερες μέρες είναι οι πολιτικοί – πως αλλιώς θα ζητούσαν την ψήφο μας; Αυτό που έχει μετατραπεί σε επιδημία όμως, ως αποτέλεσμα της κατιούσας που πήραμε, είναι η ακατάσχετη ρετρολαγνεία, η αναπόληση παλιότερων εποχών ως κάτι αγνό, απλό και ανθρώπινο. Μια παλιά φωτογραφία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ή, ακόμα χειρότερα, ο Ανδρέας με το ζιβάγκο του μπορούν να ρίξουν το Ίντερνετ και να γεμίσουν σχόλια από ένα αλαλάζον πλήθος

που απαιτεί επιστροφή στο παρελθόν, σε εποχές φτώχειας, ρατσισμού και κοινωνικών ανισοτήτων, για όσους δεν θυμούνται καλά. Όλη αυτή η κατάσταση ευνοεί τους τσαρλατάνους, τους επαγγελματίες ψεύτες, τους κάθε είδους φωνακλάδες που βρίζουν την επιστήμη και την τεχνολογική πρόοδο, τους λάτρεις του μίσους που μας βάζουν να σφαζόμαστε καθημερινά (και ακίνδυνα πάντα, σε ηλεκτρονικά μέσα), ακόμη και όταν ο σκύλος δαγκώνει τον άνθρωπο, κάτι που εξακολουθεί να μην είναι είδηση. Όλοι αυτοί, από το περιθώριο όπου ήταν, έχουν βρεθεί σήμερα σε καίριες θέσεις του πλανήτη, έχουν αυτοχρισθεί σωτήρες και μας ζητούν να τους ακολουθήσουμε σε ένα μακρινό ταξίδι στο παρελθόν.

m. hulot τι κρατάω από το 2017 Από το 2017 κρατάω το «Rock Star» του Post Malone, τον εξωτικό μελοδραματισμό του Arca, το Homo Deus του Yuval Noah Harari με τις ελπιδοφόρες αλλά (κυρίως) τρομακτικές θεωρίες για το μέλλον της ανθρωπότητας, τον Εκκλησιαστή στην εξαίρετη μετάφραση του Θάνου Σαμαρτζή κι ένα επίμετρο που σε κάνει να σκεφτείς πόσο προσωρινός και ασήμαντος είσαι, τον Αύγουστο του John Williams, τη μετάφραση που έκανε ο Παναγιώτης Κεχαγιάς στη συλλογή διηγημάτων Άσωτοι του Γκρεγκ Τζάκσον, τις ατελείωτες περιπλανήσεις με αυτοκίνητο για 15 μέρες στα Χάιλαντς, δύο εμφανίσεις που ήταν σοκαριστικές (του Τζον Ζορν στο Μουσείο του Λούβρου και της Γιαπωνέζας πιανίστριας Mitsuko Uchida στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου), το Get Out, το Τετράγωνο, το Mother!, το Moonlight, τον Θάνατο του ιερού ελαφιού (όλες ταινίες που σε ακολουθούσαν και μετά την αίθουσα), την «Taverna» του Μιχάλη. Το ελληνικό χιπ χοπ. Εκατόν πενήντα άλμπουμ, άπειρα κομμάτια, αμέτρητα βίντεο, εκατομμύρια κλικ στο YouTube, ήχος σύγχρονος, απίθανα beats: είναι η μόνη ελληνική σκηνή που είναι ζωντανή και ενδιαφέρει στ’ αλήθεια τον κόσμο της, γεμίζει μεγάλους χώρους χωρίς κανένα πρόμο από τα παραδοσιακά μέσα, είναι η μουσική που ακούν τα 15χρονα, έχει ποικιλία και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις παραγωγές του εξωτερικού. Το 2017 ήταν η χρονιά που η μαύρη μουσική σάρωσε, η κυριαρχία ήταν ολοκληρωτική και το mainstream έδωσε καταπληκτικά πράγματα

– πρέπει να είσαι πολύ προκατειλημμένος ή να μην ακούς καθόλου καινούργια μουσική για να μη δεις τι συμβαίνει. Kendrick Lamar, SZA, Kelela, Future, Franc Ocean, Lil Uzi Vert, Moses Sumney, Vince Staples, Tyler the Creator, Cardi B, Migos, Sampha, JAY-Z, DJ Khaled, η Rihanna που έκανε τρελή επιτυχία μόνο με συμμετοχές σε δουλειές άλλων, χωρίς να βγάλει δικό της δίσκο, όλοι ακούστηκαν πολύ (πάρα πολύ), πούλησαν κι έφτιαξαν και χαρακτηριστικό ήχο και έναν αναγνωρίσιμο τρόπο εκφοράς λόγου με επαναλαμβανόμενες ημιτελείς φράσεις που είναι εντελώς ’10s. Το 2017 η ποπ ξανάγινε ενδιαφέρουσα, έδωσε εξαιρετικά κομμάτια, ήταν παντού, την άκουγες ακόμα και σε συνοικιακά ναργιλετζίδικα, εκτός από το ελληνικό ραδιόφωνο, που ζει σε έναν δικό του, παράλληλο κόσμο, στα ’90s.

νίκη μηταρέα τι κρατάω από το 2017 Είναι οι αναμνήσεις που θα σου αναδείξουν το καλό φαγητό. Αν ψάξεις και δεν βρεις πολλά, τότε πιθανώς φταίνε αυτά που δοκίμασες και δεν μπόρεσαν να αφήσουν το αποτύπωμά τους στο μυαλό σου. Ο ευγενικός σερβιτόρος άφησε το πιάτο στο τραπέζι με όλη εκείνη την επαγγελματική επιδεξιότητα που μετά από λίγο σε κάνει να πιστεύεις ότι σε όλη σου τη ζωή με αυτό τον τρόπο θέλεις να σε σερβίρουν. Αλλά δεν είχα και πολύ χρόνο για να αφήσω αυτή την εικόνα να κυριαρχήσει στις σκέψεις μου. Αμέσως η ματιά μου αφέθηκε να κυλήσει στα σχήματα και στα χρώματα που μου πρόσφερε το περιεχόμενο του πιάτου. Δεν ήταν η ιδέα του κραυγαλέα επιτηδευμένου ή του τεχνικά απογειωμένου που με τραβούσε αλλά η αίσθηση ότι καθετί βρισκόταν στη σωστή θέση και με έκανε να λέω «αυτό θέλω να το δοκιμάσω». Τα χωροταξικά θέματα υποχώρησαν όταν το πρώτο κύμα από ευωδιές χτύπησε τα ρουθούνια μου με ορμή, στέλνοντας πολλά ερεθίσματα που όλα μαζί έφτιαχναν ένα μείγμα που έκανε το μυαλό μου να θυμάται, να ψάχνει και να προσμένει. Η κορύφωση των ερεθισμάτων ήρθε αμέσως μετά, με την πρώτη πιρουνιά. Αν με ρωτήσεις τι περιγράφω, θα σου απαντήσω χωρίς περιστροφές ότι αυτή είναι η άποψή μου για την τέλεια εμπειρία σε ένα εστιατόριο, σε ένα οποιοδήποτε εστιατόριο – δεν είναι το

κόστος ανά άτομο που καθορίζει την ποιότητα ή που μπορεί να σου προσφέρει αυτήν την εμπειρία. Η επόμενη ερώτηση που προκύπτει δεν συνοδεύεται από τόσο ευθεία απάντηση, γιατί ξέρω πως θα ρωτήσεις: «Πόσες φορές και με ποια ένταση έζησες αυτή την εμπειρία το τελευταίο δωδεκάμηνο στην Αθήνα;». Θα ψάξω λίγο στις αναμνήσεις μου και θα σου πω αρκετές αλλά όχι όσες θα ήθελα ή όσες θα άξιζε η καλή ελληνική κουζίνα. Αλλά, αφού τις έζησα, θα πω «καλά είναι, περιμένω τα καλύτερα».

γεωργία παπαστάμου όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Λίγες μέρες πριν αρχίσει να μετράει το 2017 γνωριστήκαμε με τον Κούπερ. Την πρώτη φορά που τον είδα από κοντά ήρθε και με το γλωσσάκι-γυαλόχαρτο μού έγλειψε το χέρι και –συγγνώμη για το κλισέ– μου ζέστανε την καρδιά. Στον κρύο και περίεργο χειμώνα που ακολούθησε δεν μπόρεσα να πλύνω ούτε μια φορά τα πιάτα χωρίς να σκαρφαλώσει στο πόδι μου. Ο Κούπερ είναι γάτος, αν ήταν άνθρωπος ίσως αυτές οι συμπεριφορές να κρίνονταν ελαφρώς περίεργες.

Μας δάγκωνε, μας γρατζούνιζε, μαζεύαμε τα κακά του κάθε μέρα από το πάτωμα όταν του αλλάξαμε τροφή και το βράδυ κοιμόταν κάτω απ’ τα σκεπάσματα, δίπλα στα πόδια μας. Απέναντι στους διάφορους τρόμους που έφερε η υπόλοιπη χρονιά ήταν το σταθερό, μαλλιαρό στήριγμα. Πριν από λίγους μήνες, με άγνωστο τρόπο, κατάφερε να ανοίξει το παράθυρο και να πέσει από τον 3ο χωρίς να το αντιληφθεί κανείς. Και μετά, με σπασμένο πόδι, να ανέβει τα σκαλιά και να μας ξυπνήσει ξύνοντας την εξώπορτα. Θέλω να κρατήσω, λοιπόν, απ’ όλη αυτήν τη χρονιά λίγο από το πνεύμα αυτού του μαύρου γάτου. Έτσι, μπορεί και όλα τα υπόλοιπα, αντί να πεταχτούν, να γίνουν κάτι.

χρήστος παρίδης όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Δεν έχω την αίσθηση ότι το 2017 ήταν μια χρονιά αισιόδοξη και θετική. Ήταν μια χρονιά που τα διεθνή προβλήματα όχι μόνο γιγαντώθηκαν αλλά παγιώθηκαν, σε βαθμό που να νιώθει κανείς απόλυτα απαισιόδοξος, ότι δεν διαφαίνεται καμία λύση στο άμεσο μέλλον, ότι η Δύση και ειδικότερα η δική μας χώρα προχωρούν ακάθεκτες σε μεγάλα αδιέξοδα. Η αγραμματοσύνη

και ο φανατισμός του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, η μισαλλοδοξία του εθνικισμού, ο δογματισμός του λαϊκισμού, όλα όσα σπέρνουν ανέμους και σύντομα θα θερίσουν μεγάλες θύελλες. Τα χειρότερα ένστικτα έχουν καταλάβει όλα τα μετερίζια και μέσα από την παντοδυναμία του Διαδικτύου αναπαράγονται σε κάθε πλευρά του πλανήτη. Εκβιασμοί, δολοφονίες, τραμπουκισμοί στην καθημερινότητα και στην ειδησεογραφία, που μάλιστα χαίρουν και μιας ευρύτερης κοινωνικής και ενίοτε πολιτικής αποδοχής. Η κατάσταση στην Αθήνα παραμένει εξωφρενική, άδεια καταστήματα και εγκαταλελειμμένα κτίρια, βρόμα, αδιαφορία. Τα αγαπημένα Εξάρχεια όπου ζω έχουν γίνει ένα απέραντο σκουπιδαριό κι ένα, τρόπον τινά, θεματικό πάρκο αστικού πολέμου, πετυχαίνοντας την απόλυτη παρακμή της περιοχής. tι κρατάω: Μόνο πολιτισμό. Καθώς στο θέατρο μοιάζει να έχουν εξαντληθεί κάπως τα αποθέματα πειραματισμού, κρατάω ελάχιστες παραστάσεις: το Βιβλίο του εαυτού μου του Χρήστου Πασσαλή με την Ελένη Βεργέτη, ένα ποιητικό μικροσύμπαν που με συγκίνησε, όπως επίσης η εικαστικής και άγριου λυρισμού παράσταση Αμάραντα από την ομάδα bijoux de kant, ενώ μόλις πρόσφατα το βιογραφικό 887 του Ρομπέρ Λεπάζ στη Στέγη μού θύμισε την αξία ενός θεάτρου που συνδυάζει το συναίσθημα, τον στοχασμό και την τέλεια ενορχήστρωση. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους, κρατάω τον Μεγάλο Δαμαστή του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Από το Φεστιβάλ Αθηνών τα Στοιχειώδη Σωματίδια του Ουελμπέκ σε σκηνοθεσία του Ζιλιέν Γκοσλέν και το απίθανο Μουρμουρητό του Ροτ σε σκηνοθεσία του Φριτς από τη Φολκσμπίνε. Αν όμως θέλω να είμαι ειλικρινής, καθώς τα καλοκαίρια ανήκουν στην Επίδαυρο, θα παραμείνει χαραγμένη στη μνήμη η υπέροχη βραδιά στη Μικρή Επίδαυρο με τη Μήδεια στην εκδοχή του Δημήτρη Καραντζά με τους τρεις εξαιρετικούς ερμηνευτές του, όπως και αυτή στο μεγάλο αρχαίο θέατρο της γήινης Άλκηστης, σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου. Δεν είμαι σίγουρος αν θα μείνουν στην ιστορία του θεάτρου μας αλλά ήταν παραστάσεις που, σε συνδυασμό με τη μυσταγωγική ατμόσφαιρα της Επιδαύρου, ήταν απολαυστικές και έμοιαζαν σοφές. Επίσης,

☛

21.12.17 – lifo

13

κρατάω τις ατέλειωτες εκθέσεις στο πλαίσιο της documenta 14 που ήταν, τουλάχιστον οι περισσότερες, ένα ενδιαφέρον ερέθισμα, όπως και την οικολογοεικαστική εγκατάσταση στο Αστεροσκοπείο, του Αντριάν Βιλάρ Ρόχας. Κρατάω, πάνω απ’ όλα, τη συνάντησή μου με τον γεννήτορα της ανεξάρτητης κινηματογραφικής σκηνής της Νέας Υόρκης Τζόνας Μέκας και την προβολή του αυτοβιογραφικού του Αναμνήσεις ενός ταξιδιού στη Λιθουανία. Δεν θα κρατήσω την αμερικανική παράνοια και τον υστερικό μαραθώνιο αποκαλύψεων σεξουαλικών παρενοχλήσεων. Θεωρώ ότι είναι μια κοινωνική και ψυχογραφική μάστιγα που τουλάχιστον στην περίπτωση του Κέβιν Σπέισι –δεν μιλάω απαραίτητα για τον Χάρβεϊ Γουάινστιν– αποτέλεσε μια τεράστιας υποκρισίας χλαπαταγή μίσους και ζηλοφθονίας. Όλη αυτή η ιστορία θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη φασιστοποίηση της κοινωνίας και σε ακρότητες του τύπου της πολιτικής ορθότητας.

δήμητρα πασομένου όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Μια χρονιά με πολλές δυσκολίες, αλλά ταυτόχρονα και δημιουργική. Με εντάσεις και απογοητεύσεις, αλλά παράλληλα με όμορφες στιγμές και καινούργια πράγματα και εμπειρίες που μας κάνουν καλύτερους. Στα θετικά καταγράφονται η εξαιρετική πορεία της LiFO και του lifo.gr που μου δίνουν μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Τα ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ, το νέο site του Άρη Δημοκίδη στο lifo.gr, που είναι έξυπνα διασκεδαστικό και το έχουμε ήδη λατρέψει, αλλά και η έκδοση του «Taverna», η μεγάλη έκπληξη από τον Μιχάλη Μιχαήλ για τη φρέσκια ματιά και αισθητική της. Μια έκδοση που με μοναδικό τρόπο θα μας ξεναγεί στα μυστικά της ελληνικής κουζίνας. Ο σφυγμός της Σιένας και το φως της που παραμένουν στη μνήμη μου, οι μυρωδιές και τα χρώματα της Τοσκάνης, το όμορφο καλοκαίρι, από τις αγαπημένες στιγμές της χρονιάς. Η παρέα με τη Χριστίνα και τον Μανώλη στην Αίγινα, που την ανακάλυψα μετά από χρόνια. Το ότι ξεκαθάρισα με ποιους μπορώ να έχω κοινή πορεία στη ζωή, ώστε να μη χάνω χρόνο με τα υπόλοιπα, ήταν από τα σημαντικά της φετινής χρονιάς για μένα. Τα δύσκολα αρκετά και φέτος, αλλά τα περισσότερα ξεπεράστηκαν.

14 lifo – 21.12.17

δημήτρης πολιτάκης όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Έμοιαζε, σε μένα τουλάχιστον, να περιφέρει μια αύρα μεταβατικής χρονιάς το 2017. Όχι ακόμα, αργότερα ίσως… Σε καλό δρόμο μάλλον, αλλά δεν ξέρεις κιόλας. Μια τέτοια αίσθηση, τέλος πάντων, απόπειρας μετάβασης σε κάτι άλλο, δυνάμει σωτήριο. Αλλά, πάλι, μπορεί να είναι απλώς μια ψευδαίσθηση. Πόσες φόρες, άλλωστε, δεν έχουμε δει να καταρρέουν οι προσδοκίες σαν πύργος από τραπουλόχαρτα; Βετεράνοι όλοι πράκτορες της ματαίωσης και της υπομονής έχουμε γίνει. Anyway, που λένε… Τι να κρατήσω και τι ν’ αφήσω πίσω; Μήπως μπορούμε να προβλέψουμε τι από αυτά που αφήσαμε πίσω θα επιστρέψει μια ωραία μέρα να μας στοιχειώσει, κατά προτίμηση όταν νομίζουμε ότι έχουμε βολευτεί μια χαρά μ’ αυτά που κρατήσαμε; Άσε που δεν θυμάμαι ούτε τι έφαγα χθες (εντάξει, θυμάμαι, αλλά μέχρι εκεί). Δεν ήταν, πάντως, και από τις χρονιές εκείνες (δυσκολεύομαι πολύ να κάνω απολογισμούς και σούμες με βάση ημερολογιακά έτη) που θέλεις να τους ρίξεις μαύρη πέτρα. Κρατάω τις στιγμές πραγματικής επα-

φής, σύνδεσης, ανεμελιάς και χαλάρωσης κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα, τους δοκιμασμένους και ασφαλείς αντιπερισπασμούς βιβλίων (ανακάλυψα αργά τον τρομερό Γιουγκοσλάβο συγγραφέα Ντανίλο Κις), ταινιών, τηλεοπτικών σειρών και μουσικής, που γίνεται μια όλο και πιο «ιδρυματική» εμπειρία (εκλεκτισμός στο σπίτι και στις συναυλίες, χέστηκα εντελώς τι παίζει σε μπαρ και δημόσιους χώρους, δεν είναι κριτήριο εξόδου ούτε και με απασχολεί πραγματικά, προ πολλού). Αφήνω πίσω (αλλά και που τ’ αφήνω, τι; Θα ντραπούν και θα εξαφανιστούν;) μια δηλητηριώδη πόλωση και μια προκατάληψη που έχει διεισδύσει σε όλα τα επίπεδα δημόσιου αλλά και ιδιωτικού λόγου και δεν φαίνεται να υποχωρεί (ίσα-ίσα), από τη στιγμή που τόσος πολύς κόσμος έχει αποφασίσει να οχυρωθεί πίσω από προκάτ εμφυλιοπολεμικές ατζέντες εντελώς αμφίβολης λειτουργίας και προοπτικής.

ελένη ψυχούλη όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Για να συνεχίσω, θέλω να

αφήσω πίσω μου τη βεβαιότητα μιας κακής σκέψης που βρήκε το τελικό της σχήμα στο μυαλό μου αυτήν τη χρονιά. Πως ο κόσμος μας περπατάει, και θα συνεχίσει να το κάνει, σε σκοτεινά χρόνια. Σε έναν καινούργιο μεσαίωνα, μια διαδρομή από βία, αίμα, πόνο των λαών και πόνο του καθενός από μας. Θα πάρω για του χρόνου μαζί μου την υπόσχεση μιας λιακάδας που φωτίζεται από φιλίες, συμμαχίες, τον ήλιο του καλοκαιριού αυτής της χώρας, την ελπίδα που ξυπνά κάθε πρωί, όσο ακόμη ξυπνάμε με δυο πόδια, δυο χέρια, δυο μάτια κι ένα χαμόγελο που ανθεί από αισιοδοξία. «Θα έρθει και η δική σου η σειρά» (Bazooka), «Το ξεμάτιασμα της Βασίλισσας Σοφίας» (Νεκροτσουλήθρα), δυο στιγμές που έσκασαν σαν βεγγαλικά μέσα στο σκοτάδι. Κάτι παράξενο στο νου μου του Ορχάν Παμούκ, The Frozen Banket Project της Αγάπης Μαριετίδη ή, αλλιώς, το ιδιαιτερότερο, το φωτεινότερο βιβλίο γαστρονομίας των εσχατων ελληνικών χρονικών – αυτά θα με πάρουν μαζί τους. Εγώ θα πάρω μαζί μου την αρχή του καλοκαιριού στην Πάτμο, να περνούν τα ηλιοβασιλέματα μπροστά μου κι εγώ να προσηλώνομαι για πρώτη φορά στην πέτρα, στις πέτρες, στα βράχια του Αιγαίου. Μόνο βράχια, σκόνη και πέτρα, ούτε γιοτ, ούτε ωραίες αρχιτεκτονικές. Η επιστροφή στα βασικά υλικά μιας προαιώνιας ελληνικής συνταγής. Και οι χιλιάδες βελονιές των κεντημάτων μου. Να κεντάω τον κόσμο όταν πάει να ξηλωθεί, μια ψευδαίσθηση συνοχής από χρώμα στο τέλος της μέρας. Η πρώτη ντομάτα του δικού μου περιβολιού. Τα στέρια πράγματα, οι Δοκιμές του Σεφέρη ξανά και ξανά αντί για ενέσεις (ή ναρκωτικά). Ναρκωτικό και το ολωσδιόλου λιτό, σαν αποκαθήλωση οποιασδήποτε γαστρονομίας φαγητό στο «Φιλαράκι» του Βόλου, λευκό πιάτο-ένα πλοκάμι χταποδιού στα κάρβουνα. Η ζωή στο βουνό της χειμωνιάτικης μοναξιάς, χωρίς ηλεκτρικό, πλάι στο τζάκι. Ένα λάχανο παραχωμένο στα κάρβουνα που μεταμορφώνεται στο πιο γκουρμέ έδεσμα, με ένα λεμόνι κομμένο από τη λεμονιά. Τα χόρτα μετά τη βροχή. Το αηδόνι το ξημέρωμα. Το βράδυ να κοιμάσαι ξανά και πάντα με Καρυωτάκη. Το πρωί

οι κάργιες να έχουν μεταμορφωθεί στο φωτεινότερο πρωινό του κόσμου. Η ζωή με τα λίγα.

ειρήνη σαρλή όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Η πιο ζόρικη, αλλά χρήσιμη συνεισφορά του 2017 στην ελληνική κοινωνία είναι πως πλέον όλοι γνωρίζουμε ποιον έχουμε απέναντι και δίπλα μας, γεγονός που σημαίνει πως για τις αποφάσεις μας δεν υπάρχουν πια άλλοθι, μόνο συνειδητές επιλογές. Η «ανάπτυξη» ήρθε στο νησί που αγαπώ και μου έμαθε τη ματαιότητα του να πιστεύουμε πως όλα θα μείνουν ίδια. Ο Ανδρέας, οι φίλοι μου και η υιοθεσία ενός μικρού κυνηγόσκυλου, της ταλαιπωρημένης αλλά γεμάτης ζωή Tesla, μου ζέσταναν και φέτος την καρδιά και μου χάρισαν άφθονο γέλιο. Τους ευχαριστώ. ΥΓ.: Αθήνα, ακόμα σε λατρεύω, no matter what!

πάρις ταβιτιάν όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Καθόλου καλή μνήμη, καθόλου καλός στις ανασκοπήσεις. Στα βασικά, οικογένεια, φίλοι, δουλειές, όλα καλά και στη θέση τους· και η χρονιά σίγουρα καλύτερη από την προηγούμενη. Στα θετικά, σίγουρα τα Ψαρά το καλοκαίρι, η γνωριμία με μεγάλους κλασικούς που φοβόμουν ή βαριόμουν με αντάμειψε, το στούντιο που κατάφερα σιγά-σιγά να ετοιμάσω, βόλτες και συζητήσεις, οι νέες γεύσεις με το «Τaverna». Για τη νέα χρονιά δεν μου αρέσει να κάνω σχέδια, θα ήθελα να τα ξαναβρώ όλα στη θέση τους, θα ήθελα να κοιτάω λιγότερο το ρολόι, να έχω πιο καθαρό μυαλό.

ελένη γκοβάτσου τι κρατάω από το 2017 Το 2017 ήταν μια χρονιά γεμάτη αλλαγές σε προσωπικό επίπεδο, που την έζησα μαζί με οικογένεια και φίλους (όσο κοντά ή μακριά κι αν βρίσκονται), μια χρονιά που γνώρισα πολλούς καινούργιους φίλους αλλά ξαναβρήκα και παλιούς, μια χρονιά που μου απέδειξε πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που μοιράζονται απλόχερα τη γνώση τους για να σε πάνε παραπέρα! τι αφήνω πίσω Το ότι ο φασισμός έγινε από «τέρας» κανονικότητα, οι τρομοκρατικές επιθέσεις ένα απλό συμβάν και οι πρόσφυγες πιόνια της «πολιτικής ζωής» της Ευρώπης.

κορίνα φαρμακόρη τι κρατάω από το 2017 Σε μια χρονιά δύσκολη για την οικογένειά μου, για άλλη μια φορά ένιωσα ευγνωμοσύνη για τους φίλους που μπορώ

να ακουμπήσω πάνω τους, να πάρω δύναμη και να μοιραστώ το παράπονο. Μου άρεσε η σύντομη καλοκαιρινή απόδραση στον Κίσσαβο και η γαλήνη που μου χάρισε, η Οπερέττα του Καραθάνου, τα Αμάραντα και ο Ναπολέων της bijoux de kant, το υπέροχο 887 του Ρομπέρ Λεπάζ στη Στέγη και η συγκίνηση να το παρακολουθήσω με τον γιο μου που μεγαλώνει ταχύτατα. τι αφήνω πίσω Δεν μου άρεσε που για άλλη μια χρονιά τα αρνητικά τα σκέφτηκα αμέσως. Η φθορά του χρόνου που αποτυπώνεται σε αγαπημένα μου πρόσωπα. Η απώλεια νέων ανθρώπων στα καλά καθούμενα, που δεν σταματά να με σοκάρει. Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σχεδόν όλοι όσοι γνωρίζω και δηλητηριάζουν την καθημερινότητά μας. Δεν μου άρεσε η άνοδος της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη και το ξενοφοβικό κλίμα που ολοφάνερα πλέον υπάρχει και στην Ελλάδα. Θα αφήσω πίσω μου πικρές σκέψεις και αγωνίες και θα φροντίσω με κάθε τρόπο να κρατήσω τη θετική μου ματιά στα πράγματα, γιατί έχει αποδειχτεί σωτήρια.

άγγελος κλειτσίκας τι κρατάω από το 2017 Εκείνο το ξημέρωμα στο στρατόπεδο, που είχα υπηρεσία στην πύλη, είχε πιάσει χιονοθύελλα, η θερμοκρασία βρισκόταν αρκετούς βαθμούς κάτω από το μηδέν, η παγωνιά διαπερνούσε κάθε στρώση ρούχων και εκεί που όλα φαίνονταν χάλια, κατέφθασε ένα ελαφάκι κοντά στο σημείο όπου φύλαγα σκοπιά και μπήκε σε ένα σπιτάκι για να προστατευτεί από το κρύο. Μια ανάμνηση που μερικές φορές αμφιβάλλω αν και κατά πόσο είναι αληθινή. Τόσο παραμυθένια μου φάνηκε. Ένα road trip στην Ξάνθη, επίσης στο πλαίσιο της στρατιωτικής μου θητείας, στο οποίο ήμουν συνοδηγός ενός φορτηγατζή που μετέφερε καύσιμα και άλλα υλικά. Ακούγαμε μόνο Καζαντζίδη, με κέρναγε καφέδες και μπουγάτσες και πού και πού συζητούσαμε για ταξίδια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Απλοί, ωραίοι άνθρωποι και μία από τις πιο αναπάντεχα όμορφες εμπειρίες που είχα στον στρατό. Τελευταία ανάμνηση που κρατάω από τη θητεία μου είναι μια υπηρεσία στο παρατηρητήριο, όπου είχα αναλάβει να προσέχω για τυχόν φωτιές τριγύρω. Λίγο πριν νυχτώσει και ολοκληρωθεί η υπηρεσία, η οποία ήταν και μία από τις τελευταίες μου, συνειδητοποίησα,

μέσα στην απόλυτη γαλήνη του τοπίου και της σκέψης, πως ο στρατός, παρόλα τα μίζερα και τα κακά του, μου χάρισε ένα αίσθημα ανεμελιάς και απλότητας που η βουτιά στην ενήλικη ζωή μού έπαιρνε πίσω με τον πιο βίαιο τρόπο. Οι ξέφρενοι ρυθμοί της πραγματικότητας χαλάρωσαν, η ανάγκη για υπερσύνδεση με τα πάντα μειώθηκε και ο χρόνος άρχισε να μοιάζει περισσότερος και λιγότερο αγχωτικός. Θα κρατήσω, επίσης, ως πολύτιμες στιγμές δύο υπέροχα καλοκαιρινά βράδια, ένα στη μαγική Ηρακλειά κι ένα στη λατρεμένη Σύρο, ένα φοβερό road trip στον χιονισμένο, γοητευτικό μα και άγριο νομό Κοζάνης, τη γνωριμία μου με έναν πανέμορφο άνθρωπο που έχει ομορφύνει το δεύτερο μισό της χρονιάς μου, τις συζητήσεις και τις βόλτες με τον κολλητό μου που κάθε χρόνο αποκτούν όλο και μεγαλύτερη αξία, την εμπειρία της ανάγνωσης των βιβλίων Shock and Awe: Glam rock and its legacy του Simon Reynolds και Η ώρα του αστεριού της Κλαρίσε Λισπέκτορ, τον τελευταίο κύκλο της σειράς «Justified» που παρακολούθησα φέτος, το Mother! του Αρονόφσκι και τον δίσκο «Peasant» του Richard Dawson που μου υπενθύμισε όλους τους λόγους για τους οποίους πιστεύω πως η μουσική είναι αυτή που θα σώσει την ψυχή μας. Τέλος, κρατάω αυτούς τους πρώτους μήνες στη LiFO ως ένα όμορφο και σημαντικό κεφάλαιο για τη συνέχεια. τι αφήνω πίσω Από τη φύση μου δυσκολεύομαι να αφήσω πίσω οτιδήποτε και μετατρέπω τη θλίψη και τη μελαγχολία από τα άσχημα γεγονότα σε χρήσιμα διδάγματα, αλλά ευχαρίστως θα πέταγα από το σύμπαν αυτήν τη μάστιγα που λέγεται αυτοαμφισβήτηση και παραλύει κάθε σωματικό και πνευματικό μυ της ύπαρξής μας, τη στιγμή που πρέπει να είμαστε πιο αποφασισμένοι από ποτέ για όσα συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας.

άρης δημοκίδης τι κρατάω από το 2017 Αγάπησα: τo «Twin Peaks», με το οποίο πέρασα ολόκληρο το καλοκαίρι μου (είδα όλες τις σεζόν με τη μία) / Το Spotify – άξιζε τα λεφτά του / Βραδιές στης Ν. και του Α., να μεθάμε και να τραγουδάμε καραόκε, βλέποντας στο τέλος τις καβαλιώτικες σειρές της Ελευθερίας Καραδήμου / Το Φεστιβάλ Μικρού Μήκους της Δράμας και τα Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης / Τον μήνα απο-

☛

21.12.17 – lifo

15

μόνωσης στη Χαλκιδική / Το ταξίδι-αστραπή στη Νέα Υόρκη για τον Αντετοκούνμπο / Ότι επιτέλους ξαναέβγαλα παιδικό βιβλίο και τελείωσα άλλο ένα / Την αγάπη των δικών μου ανθρώπων (και των γατιών μας) / Τα ραδιοφωνικά Μικροπράγματα στον Amagi / Ένα υπέροχο ταξίδι στη Σκανδιναβία, που μετά απ’ όλες τις νουάρ σειρές που βλέπω μου είχε γίνει εμμονή. Δεν ξέρω τι να ξεχωρίσω: το Μουσείο Τυφλότητας και το Μουσείο Abba στη Στοκχόλμη; Την κρουαζιέρα στο Αρχιπέλαγο και τις επισκέψεις στα νησάκια; Τη συναυλία των Pet Shop Boys στο πιο εντυπωσιακό παλιό ορυχείο στη νότια Σουηδία; Την παρέα της Κ. και του Μ. στο υπέροχο Γκέτεμποργκ; / Τα νέα άλμπουμ του Morrissey και της Lana Del Rey / Το πάρτι της LiFO για τα 12 χρόνια / Το νέο μου μικροσάιτ Μικροπράγματα – δουλεύω (παίζω στην ουσία) με χιλιαπλάσια όρεξη από πριν. τι αφήνω πίσω Με τρομάζει η επέλαση των λαϊκιστών «μη πολιτικών» που πείθουν τον κόσμο ότι είναι «ένας απ’ αυτούς». Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Τραμπ, που τα έχει κάνει θάλασσα, αλλά οι οπαδοί του ταυτίζονται μαζί του και τον πιστεύουν σαν Θεό / Την τρομοκρατία και το μίσος των παρανοϊκών θρησκόληπτων / Ότι ενώ αφήσαμε όποιον ήθελε να μπει στην Ευρώπη, θεωρώντας τους όλους «πρόσφυγες», χιλιάδες πραγματικοί πρόσφυγες ζουν στην Ελλάδα σε άθλιες συνθήκες και ο υπουργός Μουζάλας δεν αποκλείει να έχουμε πάλι νεκρούς απ' το κρύο! / Ότι η Χρυσή Αυγή κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερη

γιάννης πανταζόπουλος

16 lifo – 21.12.17

Χαριτόπουλου, Τάσιου, Μπαμπινιώτη, Τσάλτα, Μαύρου, Παναγιωτόπουλου, Κούνεβα, Στεφανίδη και Κορακάκη. Το οδοιπορικό στην ευρύτερη περιοχή της Πτολεμαΐδας, το τεύχος για τη νέα Αθήνα, το ρεπορτάζ με τα αυτιστικά παιδιά και την επίσκεψη στον Αρκτούρο. Αλλά, πιο πολύ απ’ όλα, από το 2017 κρατώ εκείνα τα αξέχαστα μηνύματα του Στάθη, του Μιχάλη, του Τάσου και του Άγγελου στις πιο δύσκολες ώρες που πέρασα. Λέξη-κλειδί, λοιπόν, για το έτος που φεύγει: αγάπη, η μεγαλύτερη αξία της ζωής.

ισιδώρα γενούζου τι κρατάω από το 2017 Δυσκολεύτηκα πολύ να γράψω για το 2017, γιατί δεν είναι διακριτό για μένα το πού και πώς άρχισε. Ήταν λίγο σαν συνέχεια των 46 ετών που ζω και γι’ αυτό το αγάπησα ολόκληρο. Δεν είχε βίαιες αλλαγές, αλλά μια γλυκιά συνέχεια που με κάνει, λίγες μέρες προτού φύγει, να το θυμάμαι ήδη με νοσταλ-

γία, γιατί μου έφερε αποτελέσματα για τα οποία μόχθησα χρόνια. Αποχαιρετώ, λοιπόν, το συχνά σκληρό, αλλά απόλυτα αφυπνιστικό ’17 με αγάπη, γιατί για καθετί που άφησα πίσω μου, από ανθρώπους έως δικά μου λίγα, με κέρασε νέες γνωριμίες και νέα οπτική στα πράγματα. Γιατί μου έδωσε το κλειδί για να μπω σε έναν επαγγελματικό χώρο τον οποίο ένιωσα από την πρώτη στιγμή σπίτι. Γιατί μου έδωσε, επιτέλους, την ελευθερία να θέλω να έχω δίπλα μου μόνο θετικούς, γελαστούς ανθρώπους, χωρίς να νιώθω ενοχές γι’ αυτό. Γιατί αποφάσισα πως ο μόνος τρόπος να είμαι μητέρα είναι να βλέπω τον γιο μου και ν’ ακούω τις ανάγκες του επειδή αυτός ξέρει καλύτερα από μένα τι χρειάζεται για να αναπνέει σωστά. Γιατί ο Πασχάλης μου χάρισε μια βόλτα στο κέντρο με τσάι που είχε φτιάξει στο σπίτι του μια μέρα που δεν είχαμε χρήματα ούτε για καφέ.

Γιατί μια παλιά πια φίλη μου χάρισε το καλοκαίρι μια Σουνιάδα. Γιατί η LiFO μου δίνει καθημερινά τη δυνατότητα να γνωρίζω σπουδαίους ανθρώπους σε νησιά και Αθήνα. Γιατί μετά από πολλά χρόνια που δούλευα μόνη μου αποτελώ πια μέρος μιας καταπληκτικής ομάδας. Γιατί το ’17 μου έδωσε την ωριμότητα να μη μένω πια λεπτό κάπου όπου δεν χωράω.

νικόλας σεβαστάκης τι κρατάω από το 2017 Από το 2017 θα κρατούσα πολλά, μικρά, ιδιωτικά και συλλογικά θαύματα. Όπως έλεγε ο Σαββόπουλος κάποτε: «Λίγα δισκάκια, κάποια φιλμ, ένα-δυο έρωτες…». Εκείνος μιλούσε για τη ζωή εν συνόλω, αλλά μπορώ να φανταστώ τα ίδια και για την αποτίμηση μιας χρονιάς, ενός κλάσματος της ζωής. Θα κρατούσα, λοιπόν, κάποιες ωραίες ερωτήσεις της δωδεκάχρονης κόρης μου, μερικές στιγμές στην τάξη στο πανεπιστήμιο, τα διαβάσματα που με διαπέρασαν χωρίς να τα κλείσω αδιάφορος, κάποιες μονομανίες της μουσικής και της φωτογραφίας. Πριν από έναν μήνα τέλειωσα ένα συγκλονιστικό βιβλίο που θα το σύ-

στηνα ένθερμα σε κάθε νέο της χώρας, αν και το θέμα του αφορά ένα συγκεκριμένο ζοφερό ευρωπαϊκό παρελθόν, τις Αιματοβαμμένες Χώρες (Η Ευρώπη μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν) του Timothy Snyder. Μέσα σε πεντακόσιες σελίδες ο Snyder βγάζει όλο τον θίασο του τρόμου, της βίας, του αντισημιτισμού και των «ταξικών εγκλημάτων» στη σκηνή, περιγράφοντας, με αναλυτική ακρίβεια, τις δολοφονικές συνέπειες των ολοκληρωτικών πολιτικών σχεδίων. Θα κρατούσα βιβλία σαν αυτό, λοιπόν, φιλόδοξα, χρήσιμα και τεκμηριωμένα, όσο σκλη-

ρές και αν είναι οι αλήθειες που κομίζουν. Από την άλλη πλευρά, την πιο ενδόμυχη και ανάλαφρη, θα κρατούσα τα περισσότερα κομμάτια από τον νέο δίσκο των Slowdive, το «Themes for dying earth» των Teen daze αλλά και το εξαιρετικό «short stories, lasting shadows» των δικών μας εκλεκτικών Burgundy Grapes. tι αφήνω πίσω Στο κεφάλαιο των δυσάρεστων και προς αποφυγή ο λογαριασμός είναι, πάντα, πιο μεγάλος. Αμέτρητα πια τα δημόσια γεγονότα της ντροπής. Η μόλυνση στον Σαρωνικό από ένα ύποπτο ναυάγιο, ο πόνος και οι καταστροφές στη Μάνδρα αλλά και οι πολλές αθλιότητες στη μικρή, καθημερινή κλίμακα, που μαρτυρούν πως απέχουμε ακόμα πολύ ως κοινωνία από μια αξιοβίωτη κανονικότητα. Θα ήθελα, εν τέλει, να πετούσαμε μακριά τη «λογική» της αυθαιρεσίας, όπου για δεκαετίες συνταίριαξαν πολιτικές ελίτ και ολόκληρες κοινωνικές ομάδες.

φιλιώ ράγκου τι κρατάω από το 2017 Κάτι αναπάντεχες στιγμές χαράς από το πουθενά, κάτι γέλια μέχρι δακρύων στο γραφείο, τη (σωτήρια) απομυθοποίηση ορισμένων καταστάσεων και ανθρώπων που πήραν επιτέλους τις ρεαλιστικές τους διαστάσεις μέσα στο κεφάλι μου. tι αφήνω πίσω Που για ακόμη μια χρονιά αρνήθηκα/απέτυχα να γυμναστώ, να βγαίνω περισσότερο, να βλέπω συχνότερα τους δικούς μου, να είμαι λιγότερο ευκολόπιστη, να μη νευριάζω όταν δεν μπορώ να συνεννοηθώ και απλώς να πηγαίνω παρακάτω.

γιάννης παπαϊωάννου όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος Από την πρώτη κιόλας ημέρα, το 2017 ξεκίνησε με μικρές νίκες, αλλά τίποτα δεν το εμπόδισε να συνεχίσει ακάθεκτο την πορεία του, φέρνοντάς με αντιμέτωπο με τεράστιες ήττες. Σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές, λίγες μέρες πριν από το τέλος ενός δύσκολου χρόνου, συνεχίζω να περιεργάζομαι, χωρίς τον πανικό του αρχικού σοκ, την εσωτερική δυναμική της απώλειας και του πένθους που μου άφησαν οι μέρες του. Και η αλήθεια είναι ότι ενώ ανακαλύπτω συνεχώς περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις, ένα πράγμα παραμένει σαφές: δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος

τρόπος για να αντιμετωπίσεις το μούδιασμα, τη λύπη, τον θυμό, τον διαταραγμένο ύπνο, την απόγνωση, τα δάκρυα, παρά μόνο απεριόριστες διαδρομές που ανοίγονται μπροστά μας, όλες τους ταξίδια που θα κάνουμε συντροφιά με τη νοσταλγία και την ανάμνηση. Δυστυχώς, όμως, φέτος δεν ταξίδεψα πολύ, ούτε έφυγα σε άγνωστους προορισμούς. Αλλά ταξίδεψα με τα μάτια του γιου μου, όταν αποφάσισε στα είκοσί του να φύγει παρέα με δυο φίλους του για να οργώσουν την Ευρώπη με ποδήλατα. Κάθε πόλη κι ένα μήνυμα («φάγαμε πόρτα στο Berghain και πήγαμε στο Tresor»), κάθε νέος σταθμός και μια αλλιώτικη φωτογραφία: ένα πλακόστρωτο στην Πράγα, ένα άγνωστο φοιτητικό δωμάτιο στο Λονδίνο, μια γέφυρα στη Βιέννη, η πρωινή κοσμοσυρροή στον κεντρικό σταθμό του Μονάχου. Αυτές οι εικόνες τριών ιδανικών συνοδοιπόρων που μαθαίνουν να διεκδικούν τη δύναμη της νιότης τους χωρίς φόβο είναι ό,τι πιο ζωηρό, λαμπερό και όμορφο είδα το 2017. Τρεις φίλοι που χαμογελούν με φόντο μια σαγηνευτική πόλη, της οποίας οι κάτοικοι μιλούν μια ενδιαφέρουσα καινούργια γλώσσα, πίνουν δυνατά κι εκρηκτικά ποτά και χάνονται σε άγνωστα σοκάκια μέχρι το επόμενο πρωί να τους φέρει στην πόρτα ενός μοναχικού Gasthaus. Έκλεισαν το μεγάλο τους ταξίδι από τη Σουηδία στην Ευρώπη, μένοντας έναν μήνα στην Αθήνα. Και όλοι μαζί βγήκαμε βόλτες, σαχλαμαρίσαμε, βγάζοντας κι άλλες φωτογραφίες και σέλφι και βίντεο, γεμίζοντας μόνο με χαρούμενες και ζωντανές αναμνήσεις τις ζωές μας και τις μνήμες των έξυπνων, αλλά άψυχων συσκευών μας.

λένα φουτσιτζή τι κρατάω από το 2017 Το 2017 ήταν η χρονιά που γεννήθηκε η κόρη μου και για μένα αυτή είναι η πρώτη ανάμνηση που θα μείνει για πάντα. Κοινωνικά, το 2017 ήταν η χρονιά που η γυναικεία φωνή ακούστηκε πιο δυνατά από ποτέ στα χρόνια που ζω και αντιλαμβάνομαι τον κόσμο και αυτό μου δίνει ελπίδα για το μέλλον της κόρης μου. Τι μου άρεσε: Το women’s march στην Ουάσινγκτον. Μια ελπιδοφόρα αντίδραση στον ζόφο του Τραμπ. Το «Big Little Lies». Ένα βιβλίο γραμμένο από γυναίκα έγινε ταινία με γυναικεία παραγωγή και δυνατούς γυναικείους χαρακτήρες σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Το #metoo. Κάτι που ξεκίνησε ως βόμβα –πασίγνωστη στους σχετικούς κύκλους– του

Χόλιγουντ έγινε χιονοστιβάδα που σάρωσε όλα τα social media. τι αφήνω πίσω Τη ζοφερή μέρα της ορκωμοσίας του Τραμπ. Δεν ήθελα να το δω, αλλά έπρεπε να το δω για να το πιστέψω, για να μην το ξεχάσω. Αυτό το αποτέλεσμα ήταν ένα μεγάλο μάθημα. Την αλήθεια του Louis C.K. και του Mario Batali. Δύο είδωλά μου γκρεμίστηκαν με τον χειρότερο τρόπο. Άλλο ένα μεγάλο μάθημα εδώ.

γιάννης καρλοπουλοσ όσα κρατάω, όσα αφήνω πίσω μου φέτος (για τα προηγουμενα 50) Θες δε θες, όταν μια χρονιά είναι ολοστρόγγυλη ηλικιακά, δεν αρκεί το «εκκαθαριστικό» του τελευταίου έτους. Και για μένα το '17 ήταν τo κλείσιμο των 50. Από τις ελάχιστες αναμνήσεις, λοιπόν, του '77στις αλάνες των δυτικών προαστίων της Σαλονίκης και τη Μεταπολίτευση, στην κυκλοφορία του ΚΛΙΚ το '87, σπουδαστής Γραφιστικής στην Αθήνα, στον σημιτικό εξορθολογισμό, στην επανάσταση του Desktop Publishing στα γραφεία του «01» και στην Generation X το '97, στη σιωπηλή διαρμαρτυρία της πλατείας Συντάγματος για τις πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2007, παντρεμένος με μικρά παιδιά και σπίτι, και μέχρι σήμερα, που τα παιδιά μας έγιναν έφηβοι, που ζουν και οι 4 γονείς μας (και ο ευρύτερος οικογενειακός κύκλος είναι σταθεροποιημένος), που οι επαγγελματικές συνεργασίες έχουν βαθύνει και στερεωθεί και που οι φίλοι έγιναν παραστάτες στην αόρατη παρέλαση δοκιμασιών πάσης φύσεως νιώθω μια απέραντη ευγνωμοσύνη. ΥΓ. 1: Φέτος, πια, κατάλαβα ότι δεν έχω χρόνο για χάσιμο, ότι έχω πληρώσει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, τις όποιες αποφάσεις έπαιρνα και ως εκ τούτου δεν θέλω να «χαρίζομαι» εύκολα, χωρίς όμως να σταματήσω να είμαι απλόχερος και γενναιόδωρος. ΥΓ. 2: Αν και η αρχή «οι άνθρωποι κάνουν σχέδια και οι θεοί γελούν» με βρίσκει σύμφωνο, το πλάνο της επόμενης χρονιάς είναι ενταγμένο στο «πενταετές» των 50-55 μου. Με ελευθερία, πίστη, επιμονή, εργατικότητα και αίσθημα δικαίου μπορεί και να σκατζάρουμε και να αντικρίσουμε τα 60.

Hasta la vista!

☛

τι αφήνω πίσω Για μένα το 2017 ήταν μια έντονη και περίεργη χρονιά. Πολλές χαρές αλλά και μια βαθιά λύπη. Ο θάνατος της μητέρας μου, πριν από δύο μήνες, ήταν το γεγονός που στιγμάτισε το έτος που φεύγει. Ήταν μια στιγμή της ζωής μου που όλα βυθίστηκαν σε μια μακρόσυρτη σιωπή. Οκτώ μερόνυχτα στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου που αποδείχτηκαν το πιο δύσκολο ρεπορτάζ. Από τότε κατανόησα αυτό που εύστοχα είχε πει ο Άγγλος συγγραφέας Ουίσταν Χιου Όντεν: «Ο θάνατος είναι ο ήχος μιας μακρινής βροντής σε μια εκδρομή». Όσο κι αν αγγίξεις την ευτυχία, όσο κι αν επιμένεις ότι ζεις όπως επιθυμείς, έρχεται εκείνη η μέρα, η ώρα, τα δευτερόλεπτα που εισβάλλει μέσα σου ένα δυσαναπλήρωτο

κενό το οποίο καλείσαι σε βάθος χρόνου να το επικαλύψεις. Σε μία από εκείνες τις νύχτες, όταν αισθανόμουν ότι πλησίαζε το τέλος, συνειδητοποίησα τι σημαίνει η φράση: «Για όλο τον κόσμο είσαι ένας άνθρωπος, αλλά για έναν άνθρωπο μπορεί να είσαι ο κόσμος όλος». Έφυγε, λοιπόν, ο άνθρωπος που μου έμαθε να αγαπώ τις μικρές χαρές της καθημερινότητας. «Τα απλά έχουν αξία» έλεγε. τι κρατάω από το 2017 Γι’ αυτό, από το 2017 θα επιλέξω να κρατήσω στη μνήμη μου μόνο όμορφες εικόνες, μακριά από την ανούσια μιζέρια και την πολιτική τοξικότητα. Άλλωστε, το σημαντικό είναι να κινείσαι ανάμεσα σε ταξίδια, ανθρώπους κι αφηγήσεις. Επομένως, κρατάω τις υπέροχες διακοπές σε Μύκονο, Μυτιλήνη, Ηρακλειά και Πρέσπες. Καταπληκτικά βιβλία που μου κράτησαν ωραία συντροφιά όπως το Καραβοφάναρο στο μαύρο νερό, τη Λίγη Ζωή και Αυτό που σου ανήκει. Μαγικά φιλμ όπως το Patterson, η Δουνκέρκη και το Moonlight, αλλά και την πιο ωραία σειρά που έχω δει τελευταία, το «This is us». Φυσικά, τις ανεξίτηλες δημοσιογραφικές στιγμές όπως οι συνεντεύξεις Κουτσούμπα,

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΜΕΛΕΜΕΝΙΔΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ XΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΔΗ

ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

WINTER ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΠΌ TH LIFO TEAM

21.12.17 – lifo

17

WINTER

1

7 ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΓΙΟΡΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΜΕΛΕΜΕΝΙΔΗ

18 lifo – 21.12.17

Θαύμα

Π

αρά την ερημική εικόνα που παρουσιάζουν οι κινηματογράφοι μας αρκετούς μήνες τον χρόνο, υπάρχει μια συνήθεια του ελληνικού κοινού που δεν φαίνεται να καταλαβαίνει από κρίση και κορεσμό: πηγαίνουμε σινεμά την περίοδο των Χριστουγέννων. Μέσα στις γιορτές μπορεί να πάνε σινεμά άνθρωποι που δεν πήγαν όλο τον χρόνο ή να αυξήσουν τις επισκέψεις τους όσοι τον προτιμούν σπάνια. Δεν είναι τυχαίο που, παρά τις πολλαπλές επιλογές διασκέδασης αυτή την περίοδο, οι εταιρείες διανομής δεν φοβούνται να βάλουν στο παιχνίδι τα «θηρία» τους, τα μεγάλα blockbusters, αλλά και εναλλακτικές επιλογές, ξέροντας ότι μπορούν να κερδίσουν το ενδιαφέρον ενός σεβαστού μέρους του κοινού. Για τις δύο εβδομάδες που ακολουθούν την έκδοση αυτού του τεύχους ξεχωρίσαμε επτά κινηματογραφικές επιλογές, από ταινίες που θα μας απασχολήσουν στα προσεχή Όσκαρ μέχρι ανεξάρτητα φιλμ από τη σοδειά των φετινών φεστιβάλ που δεν έχουμε δει ως τώρα.

THE GREATEST SHOWMAN There’s no other business like show business και καιρός είναι να δούμε την ιστορία της. Πώς απέκτησε, λοιπόν, η λέξη «θέαμα» τη σύγχρονη σημασία της και πώς εκπαιδεύτηκε το κοινό του 19ου αιώνα να πληρώνει για να μαζεύεται σε κλειστούς χώρους και να βλέπει διασκεδαστές επί σκηνής; Μεγαλοπρεπές μιούζικαλ για τη ζωή του Π.Τ. Μπάρνουμ, του πρώτου showman με τη σημερινή σημασία του όρου, με τον Χιου Τζάκμαν να μοιάζει ιδανικός για τον ρόλο και το δίδυμο που επιμελήθηκε τα τραγούδια του La La Land να επιστρέφει. (28 Δεκεμβρίου)

WESTERN

ΜΙΚΡΌΚΟΣΜΟΣ

Η Γερμανίδα Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ ήταν ένα από τα σπουδαιότερα ταλέντα του ευρωπαϊκού σινεμά την προηγούμενη δεκαετία, όμως παρέμεινε σιωπηλή για μία δεκαετία περίπου, για να επιστρέψει φέτος με μια ιστορία που μεταφέρει το είδος του κλασικού γουέστερν στη σημερινή Ευρώπη και βάζει στη θέση του κατακτητή την πατρίδα της. Μια γερμανική κατασκευαστική εταιρεία που κάνει έργα στην Ανατολική Ευρώπη στέλνει εργάτες στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και η σύγκρουση ιθαγενών και ξένων είναι αναμενόμενη. (28 Δεκεμβρίου)

Στο μέλλον μπορεί να μη γίνουμε διάσημοι για 15 λεπτά, μπορεί όμως να γίνουμε μικροσκοπικοί για πάντα. Νορβηγοί επιστήμονες βρίσκουν τη λύση για το μέλλον του πλανήτη κι αυτή είναι οι πόλεις-μινιατούρες που φιλοξενούν εμάς σε μέγεθος χούφτας. Ο Ματ Ντέιμον ετοιμάζεται να ζήσει τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής του και ο Αλεξάντερ Πέιν βουτά για πρώτη φορά σε ταινία στην οποία τα εφέ παίζουν μεγάλο ρόλο στην αφήγηση. (4 Ιανουαρίου)

ΘΑΎΜΑ Παραδοσιακά υπάρχει ένα δακρύβρεχτο φιλμ αυτή την περίοδο και για φέτος τη θέση αυτή κερδίζει άνετα το Θαύμα, που έχει όλα τα φόντα να συγκινήσει. Βασισμένο σε best seller, με ήρωα παιδί με παραμορφωμένο πρόσωπο και την Τζούλια Ρόμπερτς ως μητέρα να γίνεται πρότυπο θέλησης, διδάσκοντάς μας πώς να κοιτάμε πίσω από τα στερεότυπα. (28 Δεκεμβρίου)

MOLLY’S GAME Ο Άαρον Σόρκιν εξακολουθεί να είναι αιχμηρός και να εμπλουτίζει με τις λέξεις του τον κόσμο αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων της χώρας του, μιλώντας αυτήν τη φορά για μια πρώην ολυμπιονίκη σκιέρ που επί μία δεκαετία περίπου οργάνωνε και φιλοξενούσε αποκλειστικά υψηλού ρίσκου παιχνίδια πόκερ. Το πελατολόγιό της περιλάμβανε αστέρες του Χόλιγουντ, επιχειρηματίες και μαφιόζους και η ταινία αναλύει την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας που οργάνωσε κάτι τέτοιο, αλλά και τις προσπάθειες του FBI να τη σταματήσει. Η Τζέσικα Τσαστέιν κυνηγά συνεχώς τέτοιους ρόλους, ελπίζοντας κάποια στιγμή να συγκινήσει την Ακαδημία. (4 Ιανουαρίου)

Ο ΘΆΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΆΛΙΝ Όσοι έχουν δει δουλειές του Αρμάντο Ιανούτσι, π.χ. το In the Loop και τη σειρά στην οποία βασίστηκε, το «The thick of it», γνωρίζουν το αστείρευτο ταλέντο του στην πολιτική σάτιρα. Σε αυτό το είδος επιστρέφει με μια σειρά από σπαρταριστά γεγονότα που ακολουθούν τον θάνατο του Στάλιν στη Σοβιετική Ένωση του ’50, καθώς και όλες τις μηχανορραφίες των επίδοξων διαδόχων. (4 Ιανουαρίου)

ZAMA Η ακριβοθώρητη κυρία του νέου αργεντίνικου σινεμά, η Λουκρίσια Μαρτέλ (Γυναίκα χωρίς κεφάλι), επέστρεψε μετά από σχεδόν δεκάχρονη απουσία χάρη στο μυθιστόρημα του 1965 του Αντόνιο ντι Μπενεντέτο, ένα ορόσημο στη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία με θέμα τις περιπέτειες ενός αξιωματικού του Ισπανικού Στέμματος που περιμένει μάταια την προαγωγή του από την αργεντίνικη επαρχία στο Μπουένος Άιρες. (4 Ιανουαρίου)

Zama

21.12.17 – lifo

19

WINTER

Τα συνδρομητικά κανάλια επιφυλάσσουν και φέτος τα Χριστούγεννα προγράμματα που έχουν στόχο να μας καθηλώσουν. Οι επόμενες επτά προτάσεις καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα προτιμήσεων και έχουν μόλις ξεκινήσει ή πρόκειται να ξεκινήσουν τις επόμενες ημέρες, ενώ άλλες δύο σειρές μάς κάνουν ήδη να ανυπομονούμε για τον Ιανουάριο του 2018. Από τον Αλέξανδρο Διακοσάββα

THE CROWN 2 (NETFLIX)

ΤΥΧΕΡΟΙ ΟΣΟΙ ΘΑ ΚΑΤΣΟΥΝ ΣΠΙΤΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, Η ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΕΧΕΙ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ

Το 2006 ο Πίτερ Μόργκαν υπέγραψε το σενάριο της ταινίας The Queen που σκηνοθέτησε ο Στίβεν Φρίαρς και χάρισε στην Έλεν Μίρεν το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την αξέχαστη ερμηνεία της. Τώρα ο Μόργκαν ασχολείται ξανά με την πολυτάραχη ζωή της βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας σε αυτήν τη φιλόδοξη σειρά του Netflix που θα διαρκέσει συνολικά έξι σεζόν, ώστε να καλύψει όλα τα χρόνια της βασιλείας της, με το καστ να αλλάζει ανά δύο κύκλους. Στην πολυβραβευμένη και εξαιρετική περσινή σεζόν είδαμε τη βασίλισσα σε νεαρή ηλικία και τον γάμο της με τον Φίλιππο και φέτος το νήμα συνεχίζει να ξετυλίγεται, ξεκινώντας χρονικά από την κρίση στο Σουέζ το 1956, με την Κλερ Φόι να παραμένει στον δύσκολο ρόλο που έφερε σε πέρας με μαεστρία.

BLACK MIRROR 4 (NETFLIX)

2 20 lifo – 21.12.17

Μετά τον θρίαμβο του τρίτου κύκλου της βρετανικής δυστοπίας του Τσάρλι Μπρούκερ, η οποία από το BBC μετακόμισε στη στέγη του Netflix για να γίνει πιο μεγάλη και πιο φιλόδοξη, μετά τα δύο βραβεία Emmy για το «San Junipero», ένα από τα πιο όμορφα, νοσταλγικά και συγκινητικά επεισόδια που έχουμε δει εδώ και χρόνια στη μικρή οθόνη και που όλοι θυμούνται πλέον με το όνομά του, η αναμονή για τη νέα σεζόν έχει χτυπήσει κόκκινο, ειδικά μετά τα εξαιρετικά τρέιλερ που κυκλοφόρησαν τις προηγούμενες ημέρες. Στις 29 Δεκεμβρίου, λοιπόν, θα ανατριχιάσουμε βλέποντας εκ νέου το (πολύ κοντινό) μέλλον που έχει οραματιστεί ο δημιουργός της σειράς, θα ανανεώσουμε τις λίστες μας με την κατάταξη των αγαπημένων επεισοδίων, θα διαφωνήσουμε στα social media για το ποιο μας άρεσε περισσότερο και θα δούμε αν η σκηνοθετική επιστροφή της Τζόντι Φόστερ με το «ArkAngel» θα αξίζει περισσότερο από τα επεισόδια που ανέλαβαν δημιουργοί όπως ο Τζον Χίλκοτ και ο Ντέιβιντ Σλέιντ.

«Black Mirror»

21.12.17 – lifo

21

WINTER

«Knightfall»

«Gomorrah» «Dark»

KNIGHTFALL (COSMOTE TV) Τα Χριστούγεννα χρειάζονται έπη, ιππότες και δράματα εποχής και το νέο πρότζεκτ του δικτύου History είναι αυτό ακριβώς. Η σειρά ακολουθεί τους Ναΐτες Ιππότες, μια μυθική οργάνωση μοναχών πολεμιστών, καθώς ψάχνουν το Ιερό Δισκοπότηρο στη Γαλλία. Η ιστορία ξεκινάει το 1306, προς το τέλος της κυριαρχίας των Ναϊτών. Στη δίνη των αιματηρών μαχών των Σταυροφοριών οι Ναΐτες χάνουν συμμάχους και κερδίζουν εχθρούς, όπως ο Βασιλιάς της Γαλλίας. Με τη βοήθεια ενός μοναδικού σπαθιού και τη γνώση πως το Ιερό Δισκοπότηρο βρίσκεται κάπου στη Γαλλία, οι Ναΐτες βασίζουν τα πάντα σε αυτή την αναζήτηση. Ο μύθος της σειράς ενισχύθηκε από επεισοδιακά γυρίσματα που σημαδεύτηκαν από μια μεγάλη πυρκαγιά, η οποία κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος των σκηνικών στην Πράγα. Ο Τομ Κάλεν του «Downton Abbey» και του υπέροχου κινηματογραφικού Weekend φαντάζει ιδανικός στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ ο Τζέρεμι Ρένερ, ο Hawkeye των Avengers, εκτελεί χρέη executive producer και εμφανίζεται ως guest.

DARK (NETFLIX)

«Mosaic»

Το απόλυτο binge-watching των γιορτών: αν ξεκινήσεις το «Dark», δεν προβλέπεται να βγεις από το σπίτι εύκολα προτού το τελειώσεις. H πρώτη γερμανόφωνη παραγωγή του Netflix μπορεί να περιλαμβάνει παντελώς άγνωστους στο ευρύ κοινό συντελεστές, αλλά από το πρώτο τρέιλερ καταλαβαίνεις ότι αυτό δεν είναι καθόλου περιοριστικό ως προς τη θέασή της. Πολλοί βιάστηκαν να το χαρακτηρίσουν το νέο «Stranger Things», ενδεχομένως βλέποντας μόνο το πρώτο επεισόδιο, αλλά αυτή η γερμανική έκπληξη δεν έχει καμία σχέση με τον fun φόρο τιμής στα ’80s. Μια σκοτεινή, όπως μαρτυρά ο τίτλος της, σπουδή στη σχετικότητα του χρόνου, μια θεωρία του Αϊνστάιν που βρίσκει τον δρόμο της στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη όλο και συχνότερα και απαιτεί προσοχή και προσήλωση, καθώς σε οδηγεί στα μπερδεμένα μονοπάτια της.

HAPPY! (COSMOTE TV) Ο Νικ Σαξ έχει όλα τα φόντα για να γίνει ο επόμενος αγαπημένος μας αντιήρωας. Ένας αλκοολικός πρώην μπάτσος που εργάζεται πλέον ως πληρωμένος εκτελεστής ζει μια άθλια ζωή, χωμένος στα ναρκωτικά και στον κυνισμό του. Συνέρχεται έπειτα από ένα χτύπημα που πάει πολύ στραβά και, χαπακωμένος καθώς είναι, αρχίζει να βλέπει ένα μικροσκοπικό, αδιάκο-

22 lifo – 21.12.17

πα χαρούμενο μπλε φτερωτό άλογο, τον φανταστικό φίλο ενός μικρού κοριτσιού που έχει απαχθεί. Τώρα ο Νικ και ο νέος του φίλος θα πρέπει να συνεργαστούν για να τη σώσουν. Βασισμένο στην ομώνυμη σειρά κόμικ των Γκραντ Μόρισον (ο οποίος είναι ο δημιουργός διαφόρων τίτλων της DC) και Ντέρικ Ρόμπερτσον, που είναι και οι showrunners του, το «Happy» διαθέτει τον Κρίστοφερ Μελόνι των «NYPD», «Oz» και «True Blood» στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ισορροπία ανάμεσα σε κωμωδία και δράμα και υπόσχεται «χαρά με δόντια», ό,τι πρέπει για τις γιορτές!

LATE LATE SHOW WITH JAMES CORDEN (COSMOTE TV) Τα «Carpool Karaoke» του είναι από τα πιο εμπνευσμένα πράγματα που μας έχει προσφέρει τα τελευταία χρόνια η αμερικανική τηλεόραση, το virality που ακολουθεί τις εμφανίσεις των διάσημων σταρ στο αυτοκίνητό του είναι πάντα τεράστιο, κι εμείς μένουμε να χαζεύουμε με απορία καθώς αναρωτιόμαστε «μα, πώς τα καταφέρνουν;». Ο Τζέιμς Κόρντεν είναι ο τελευταίος στη λίστα των χαρισματικών παρουσιαστών της βραδινής τηλεοπτικής ζώνης. Ο Βρετανός παρουσιαστής έχει αλάνθαστο κωμικό timing, αυτοσαρκάζεται με τρόπο που λίγοι τολμούν και το καθημερινό του σόου αποτελεί ένα από τα βαριά πυροβολικά του αμερικανικού δικτύου CBS. Οι γιορτές είναι μοναδική ευκαιρία για να δούμε μερικά από τα καλύτερα επεισόδια της τέταρτης σεζόν, καθώς και το σπέσιαλ χριστουγεννιάτικο επεισόδιο που θα προβληθεί την Πρωτοχρονιά.

GOMORRAH III (NOVA) Η ιταλική εποποιία του εγκλήματος που βασίζεται στο πολύκροτο βιβλίο του Ρομπέρτο Σαβιάνο (που τον έφερε αντιμέτωπο με την Καμόρα) και στην ομώνυμη ταινία του Ματέο Γκαρόνε επιστρέφει για την τρίτη σεζόν της στους σκοτεινούς δρόμους της Νάπολης. Ο Τσίρο ντι Μάρτσιο, νεαρό μέλος της μαφίας, αγνοεί την παράδοση στην προσπάθειά του να γίνει ο επόμενος αρχηγός του συνδικάτου του εγκλήματος. Έτσι, ο αγώνας του για εξουσία θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη ζωή του αλλά και ολόκληρη την οικογένειά του. Ο τρίτος κύκλος αποκαλύπτει νέες συμμαχίες μεταξύ των κύριων χαρακτήρων της σειράς, καθώς προσπαθούν να γεμίσουν το κενό της εξουσίας που έχει δημιουργηθεί μετά τη δολοφονία του αφεντικού Πιέτρο Σαβαστάνο.

HARD SUN (COSMOTE TV) Το βρετανικό BBC One και το αμερικανικό Hulu είναι συμπαραγωγοί σε αυτό που περιγράφεται ως ένα «προ-αποκαλυπτικό» δράμα (και δείχνει πολλά υποσχόμενο). Δύο αστυνομικοί στο σημερινό Λονδίνο ερευνούν μια υπόθεση που αρχικά φαίνεται ρουτίνας, τον θάνατο ενός χάκερ, και έρχονται μπροστά σε μια τρομακτική αποκάλυψη για μια μεγάλη επικείμενη καταστροφή. Ο Τζιμ Στάρτζες των «21», «One Day» και «Cloud Atlas» και το πανέμορφο πρώην μοντέλο Άγκνες Ντέιν δημιουργούν ένα ακαταμάχητο πρωταγωνιστικό ντουέτο. Θα χρειαστεί να περιμένουμε μόλις 48 ώρες μετά την πρεμιέρα της σειράς στη Βρετανία για να απολαύσουμε το πρώτο επεισόδιο, στις 8 Ιανουαρίου.

MOSAIC (NOVA) Λίγα γνωρίζουμε γι’ αυτό το πολυαναμενόμενο πρότζεκτ του Στίβεν Σόντερμπεργκ και του HBO πέρα από τη βασική του πρωτοτυπία, τη διάδραση με τους θεατές, οι οποίοι θα μπορούν να επεμβαίνουν καθοριστικά στην έκβαση της πλοκής κάθε επεισοδίου. Η Σάρον Στόουν θα πρωταγωνιστεί κι εμείς πρέπει να κάνουμε λίγη υπομονή μέχρι τις 22 Ιανουαρίου για την ταυτόχρονη με την Αμερική πρεμιέρα αυτής της μίνι σειράς που αναμένεται να μας καθηλώσει εκείνες τις μέρες καθημερινά στις οθόνες μας.

21.12.17 – lifo

23

ΦΩΤΟ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΧΑΜΠΑΚΗΣ

WINTER

3

24 lifo – 21.12.17

12 ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ (ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ SOLD OUT) ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΔΗ

Ο ΓΛΆΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΌΝ ΤΣΈΧΟΦ

ΑΓΡΙΌΠΑΠΙΑ ΤΟΥ ΧΈΝΡΙΚ ΊΨΕΝ

Οι καλλιτεχνικές αγωνίες του νεαρού συγγραφέα Τρέπλιεφ, η φιλόδοξη Νίνα, η μεγάλη ντίβα του θεάτρου Αρκάντινα, ο περίγυρος, οι κωμικές και τραγικές διαστάσεις που παίρνει μια παράσταση ένα καλοκαιρινό βράδυ στην εξοχή, οι εξελίξεις δύο χρόνια μετά κι ένας νεκρός γλάρος. Το πανέμορφο οικοδόμημα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά αποτελεί το φυσικό σκηνικό της παράστασης του Γλάρου του Τσέχοφ που υπογράφει σκηνοθετικά ο Γιάννης Χουβαρδάς. Ο ευφάνταστος σκηνοθέτης τοποθετεί τη δράση του πολυπαιγμένου έργου του Ρώσου δραματουργού πάνω και κάτω από τη σκηνή, στην πλατεία και ανάμεσα στα καθίσματα των θεατών, στους διαδρόμους, στις εξόδους και στις εισόδους της πλατείας, χρησιμοποιώντας σχεδόν αποκλειστικά τον εξοπλισμό της, τα φώτα, την αυλαία και τους μηχανισμούς, ακολουθώντας μια γραμμή ακραίας αφαίρεσης με φόντο ένα ευφυές σκηνικό. Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Ηρώων Πολυτεχνείου & Βασ. Γεωργίου, Πειραιάς, 210 414331020. Σάβ. 17:00, Κυρ. 19:00, Τετ.-Παρ. 20:30, Σάβ. 21:00

Ένα από τα διασημότερα έργα του Χένρικ Ίψεν, η Αγριόπαπια, γραμμένη το 1884, καταπιάνεται με την υποκρισία της αστικής τάξης, όπως αυτή αναπτύσσεται μέσα στην ίδια την οικογένεια, αυτήν τη θερμοκοιτίδα της αυταπάτης, της αυταρέσκειας και του ζωτικού ψεύδους. Ένας νέος άνθρωπος επιστρέφει στον τόπο του μετά από χρόνια απομόνωσης σε ερημικό μέρος, όπου ανέπτυξε μια φιλοσοφία υψηλών ιδανικών. Σκοπός του είναι να αποκαλύψει την τεράστια πλάνη στην οποία ζει ο παιδικός του φίλος όσον αφορά την προσωπικότητα και την οικογενειακή του ευτυχία. Αυτή του η επιδίωξη, της απόλυτης συνειδητοποίησης του ψεύδους, που αποτελεί φιλοσοφικό αίτημα του Ίψεν, ανάγει το ψυχογράφημα αυτό σε ένα από τα σημαντικότερα έργα της διεθνούς δραματουργίας. Ο Δημήτρης Τάρλοου έστησε μια κλασική παράσταση με σύγχρονη ματιά, έχοντας στη διάθεσή του μια αξιόλογη διανομή με νέους και παλιότερους ηθοποιούς που εντυπωσιάζουν με τις ερμηνείες τους, καθιστώντας τη μία από αυτές που ξεχωρίζουν στον φετινό θεατρικό αθηναϊκό χειμώνα. Παίζουν οι Γιάννος Περλέγκας, Γιάννης Κότσιφας, Θέμις Πάνου, Λένα Δροσάκη, Άννα Μάσχα, Γιώργος Μπινιάρης, Αντίνοος Αλμπάνης και Σίσσυ Τουμάση. Πορεία at Victoria. Τρικόρφων 3-5 & 3ης Σεπτεμβρίου 69, πλ. Βικτωρίας, 210 8210991. Τετ., Κυρ. 19:00, Πέμ.-Σάβ. 20:30

ΚΑΙΝΟΎΡΓΙΑ ΣΕΛΊΔΑ ΤΟΥ ΝΙΛ ΣΆΙΜΟΝ Μια αναπάντεχη παράσταση φέρνει έναν αέρα αισιοδοξίας στη θεατρική Αθήνα. Η παλιά αλλά αειθαλής δραματική κομεντί του Νιλ Σάιμον Καινούργια Σελίδα, που έχει παιχτεί με μεγάλη επιτυχία ως ανάλαφρη ρομαντική κωμωδία στο παρελθόν, στα χέρια του σκηνοθέτη Γιάννη Μόσχου αποκτά νέα πνοή και κάνει το μακρινό ’70, δηλαδή την εποχή που γράφτηκε, να μοιάζει σημερινό. Το προξενιό μεταξύ ενός χήρου συγγραφέα και μιας νεαρότερής του πετυχημένης γυναίκας, ο κεραυνοβόλος έρωτας και ο «βιαστικός» γάμος που ακολουθεί γίνονται αφορμές για ένα «μάθημα» αγάπης, όταν καραδοκεί η μοναξιά και η δυσκολία στη συνεννόηση. Ο Ταξιάρχης Χάνος και η Μαρία Καλλιμάνη, που υποδύονται απολαυστικά το ζευγάρι, περνάνε από σαράντα κύματα και γίνονται μαλλιά-κουβάρια μέχρι να ξαναπιάσουν από την αρχή την άκρη του νήματος που θα τους οδηγήσει στο ξέφωτο. Το δίδυμο συμπληρώνουν δύο αυθεντικά κωμικά ταλέντα, η Άνδρη Θεοδότου και ο Άγγελος Μπούρας, που με το μπρίο τους καταφέρνουν να αποσυμπιέζουν τις εντάσεις, δίνοντας στο έργο μια ευφρόσυνη νότα. Τα ιδιαίτερα κομψά κοστούμια της παράστασης έχει επιμεληθεί η Τίνα Τζόκα. Γκλόρια Μικρό. Ιπποκράτους 7, κέντρο, 2103642334. Κυρ. 19:15, Τετ. 20:15, Πέμ.-Σάβ. 21:15

Ο ΓΆΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΊΑΣ ΜΠΡΆΟΥΝ ΤΟΥ ΡΆΙΝΕΡ ΒΈΡΝΕΡ ΦΑΣΜΠΊΝΤΕΡ Ο Γάμος της Μαρίας Μπράουν, η θρυλική ταινία του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ με τη Χάνα Σιγκούλα στον ομώνυμο ρόλο, χρησιμοποιεί ως φόντο τη Γερμανία, από το τέλος του πολέμου και την ολοσχερή καταστροφή της χώρας μέχρι την επανεκκίνησή της και τη μεγάλη άνθηση του περίφημου «οικονομικού θαύματος». Η Μαρία Μπράουν, μια γυναίκα αδίστακτη και κυνική, κοιτάζει προς το μέλλον αρπάζοντας κάθε ευκαιρία που πέφτει στην αντίληψή της ώστε να αποδράσει από τη φτώχεια και να αναρριχηθεί στην κορυφή του πλούτου και της οικονομικής εξουσίας. Με τον άντρα της Χέρμαν δηλωμένο νεκρό στο Ανατολικό Μέτωπο, συνδέεται με έναν βιομήχανο υφασμάτων και δουλεύοντας γι’ αυτόν η καριέρα της εκτοξεύεται. Όταν ο Χέρμαν επιστρέφει ζωντανός, τα πράγματα παίρνουν τέτοια τροπή ώστε η αδίστακτη γυναίκα μετατρέπεται σε θύμα του ίδιου της του εαυτού και της ανεξέλεγκτης μοίρας. Η μεταγραφή του κινηματογραφικού έργου από τον σκηνοθέτη Γιώργο Σκεύα σε θεατρικό έργο επαναφέρει το ενδιαφέρον για την ταινία του 1979 και τις κοινωνικο-πολιτικές παραμέτρους της εποχής στην οποία αναφέρεται. Θέατρο Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής». Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας, Κυψέλη, 210 8217877. Κυρ. 19:00, Τετ. 20:00, Πέμ.-Παρ. 20:30, Σάβ. 21:00

ΆΜΛΕΤ ΤΟΥ ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ Ο Άμλετ του Σαίξπηρ από τον σκηνοθέτη Λεβάν Τσουλάτζε, ο οποίος, μετά τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης Έγκλημα και Τιμωρία, επέστρεψε στο θέατρο Άνεσις για να παρουσιάσει την κορυφαία και διαχρονική τραγωδία με μια ιδιαίτερη οπτική. Η ιστορία θέλει τον βασιλιά της Δανίας να πεθαίνει απροσδόκητα και αμέσως να παίρνει τη θέση του ο αδελφός του, αφού πρώτα παντρεύεται τη χήρα βασίλισσα. Ο πρίγκιπας Άμλετ, βαθιά συντετριμμένος από τον θάνατο του πατέρα του και σφόδρα δυσαρεστημένος από την απόφαση της μητέρας του να παντρευτεί το θείο του τόσο γρήγορα, εξοργίζεται. Ο νεκρός πατέρας του εμφανίζεται ως φάντασμα και του αποκαλύπτει την αλήθεια για τα αίτια του θανάτου του. Ο Άμλετ ζητάει εκδίκηση και αποκατάσταση της ηθικής τάξης. Ο μεγάλος βάρδος με τον Άμλετ πραγματεύεται οικουμενικά ζητήματα σχετικά με την εξουσία και την πολιτική, ενώ παράλληλα σκιαγραφεί μια ερωτική και οικογενειακή τραγωδία. Οι δε φιλοσοφικές και μεταφυσικές του αναφορές οδηγούν σε ένα ψυχογράφημα το οποίο αναδεικνύει μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα. Η διασκευή είναι του Δημοσθένη Παπαδόπουλου και πρωταγωνιστούν οι Τάσος Ιορδανίδης, Άρης Λεμπεσόπουλος, Πέμη Ζούνη, Ιωάννα Παππά, Θοδωρής Κατσαφάδος, Νίκος Πουρσανίδης κ.ά. Άνεσις. Λεωφ. Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι 2107488881-2. Τετ., Κυρ. 19:30, Πέμ. 20:00, Παρ.-Σάβ. 20:30

Η ΕΠΑΝΈΝΩΣΗ ΤΗΣ ΒΌΡΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΝΌΤΙΑ ΚΟΡΈΑ ΙΙ ΤΟΥ ΖΟΈΛ ΠΟΜΕΡΆ Όσο περισσότερο φαίνεται ανέφικτο, ειδικά σήμερα, να επανενωθούν οι δύο Κορέες, τόσο αδύνατο είναι κατά τον Ζοέλ Πομερά να συνεννοηθούν η γυναίκα και ο άντρας, οι άνθρωποι γενικότερα, στον ερωτικό τομέα. Γιατί «η αγάπη δεν υπάρχει. Η αγάπη είναι μια επινόηση. Ένα παιχνίδι του μυαλού...», όπως λέει στο υπέροχο έργο του Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα που σκηνοθέτησε στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης ο Νίκος Μαστοράκης πέρσι και επαναλαμβάνεται με ανανεωμένη διανομή φέτος. Έτσι, μέσα από 11 άλλοτε κωμικά και άλλοτε δραματικά σκετς, ξεδιπλώνεται όλη η σύγχρονη παράνοια και το αδιέξοδο των ερωτικών σχέσεων, όπως τις έχει καταγράψει και αναπαραγάγει ο σημαντικός Γάλλος συγγραφέας. Σύντομα και χαρακτηριστικά στιγμιότυπα ενός μωσαϊκού που απαρτίζουν μια εποχή και την παραζάλη του δυτικού μας πολιτισμού. Η μετάφραση είναι της Μαριάννας Κάλμπαρη και ο Μαστοράκης, εκτός από τη σκηνοθεσία, υπογράφει και τις εξαιρετικές μουσικές επιλογές. Τέχνης «Κάρολος Κουν» - Υπόγειο. Πεσμαζόγλου 5, κέντρο, 210 3228706. Τετ., Κυρ. 20:00, Πέμ.-Σάβ. 21:15

21.12.17 – lifo

25

WINTER Δείπνο Ηλιθίων

ΔΕΊΠΝΟ ΗΛΙΘΊΩΝ ΤΟΥ ΦΡΑΝΣΙΣ ΒΕΜΠΕΡ

ΠΈΕΡ ΓΚΥΝΤ ΤΟΥ ΧΈΝΡΙΚ ΊΨΕΝ

THE SONG OF ROLAND: THE ARABIC VERSION

Η γαλλική κωμωδία Δείπνο Ηλιθίων του Φρανσίς Βεμπέρ, γραμμένη το 1993, μετά την τεράστια επιτυχία της στο θέατρο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, όπου συνέχισε τη θριαμβευτική πορεία της. Η καθόλου τυχαία αυτή ανταπόκριση βασίζεται σε μια αλάθητη συνταγή. Ένας πλούσιος μεγαλοεκδότης ζητάει από την παρέα του μία μέρα κάθε εβδομάδα να του φέρνουν για δείπνο έναν «ηλίθιο», ώστε να σπάνε πλάκα μαζί του. Αυτός που θα φέρει τον «τέλειο ηλίθιο» κερδίζει. Μέχρι που πέφτει θύμα της αλαζονείας του. Όντως εμφανίζεται ένας «τέλειος ηλίθιος» κι εκείνος παθαίνει λουμπάγκο. Ξεμένει μαζί του και βρίσκεται στο έλεός του. Οι γκάφες είναι απερίγραπτες και ανελέητες, αλλά οδηγούν τον κακομαθημένο φραγκάτο σε μια απρόσμενη αυτογνωσία. Το έργο, που πίσω από την κωμική του διάσταση κρύβει μια πικρή έως τραγική αύρα, θίγει τον κοινωνικό ρατσισμό, το bullying ανάμεσα σε ενήλικες, τον υφέρποντα φασισμό των νεοαστών. Η αθηναϊκή παράσταση τυγχάνει μιας ιδανικής διανομής που της έχει χαρίσει sold-out παραστάσεις για δύο σεζόν χάρη στις εξαιρετικές ερμηνείες του Σπύρου Παπαδόπουλου, που υπογράφει και τη σκηνοθεσία, του Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, του Βασίλη Ρίσβα, του Τάκη Παπαματθαίου, της Άννας Μενενάκου και της Ξανθής Γεωργίου. Κάππα. Κυψέλης 2, Κυψέλη, 210 7707227, 210 8827000. Τετ.

19:00, Σάβ.- Κυρ. 18:00, Πέμ.-Κυρ. 21:00

Το δραματικό ποίημα του Ίψεν Πέερ Γκυντ, που γράφτηκε το 1867 και μ’ αυτό ο κορυφαίος συγγραφέας «έκλεισε» την πρώιμη περίοδό του, ένα από τα πιο απαιτητικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη. Ο ίδιος κρατάει τον κεντρικό ρόλο, στην πιο προχωρημένη ηλικιακά φάση, ενώ παράλληλα αφηγείται τα 40 χρόνια περιπλάνησης του ήρωα, από την εφηβεία του μέχρι το τέλος. Άλλοι τρεις, διαφορετικών ηλικιών ηθοποιοί, αναλαμβάνουν να τον ενσαρκώσουν επί σκηνής, ώστε να ταξιδέψουμε μαζί τους σε μια διαδρομή που βρίσκεται μεταξύ του πραγματικού και του φανταστικού, του ονειροδράματος και της αναπόλησης. Σαν ένα υπαρξιακό ταξίδι καταβύθισης στην ανθρώπινη περιπέτεια που ξεκινάει με την ενηλικίωση και φτάνει μέχρι τον θάνατο, περνώντας μέσα από την πλήρη ωριμότητα και συνειδητοποίηση. Εμποτισμένος από τα λαϊκά νορβηγικά παραμύθια, ο Γκυντ κονταροχτυπιέται με τις φαντασιώσεις του, επιμένοντας, με το πείσμα μικρού παιδιού, να ζήσει τη ζωή του «ως αυτοκράτωρ του εαυτού του», μέχρι που συνειδητοποιεί ότι πάντα υποκρινόταν ότι είναι κάποιος άλλος. Η παράσταση έχει στηθεί ως μια φαντασμαγορία με εναλλαγές παραμυθένιων σκηνικών, κινηματογραφικά κοστούμια και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα σχεδιασμό φωτισμών. Εθνικό Θέατρο. Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, κέντρο, 210 5288170. Τετ.-Κυρ. 20:00

Μια υπερμεγεθυμένη μινιατούρα αποτελούμενη από εκατοντάδες ψηφίδες που συνθέτουν τους χάρτες του Χαλεπίου, της Βαγδάτης και της Κωνσταντινούπολης, Άραβες τραγουδιστές και μουσικοί να αφηγούνται τη δική τους εκδοχή του γαλλικού μεσαιωνικού έπους του 11ου αι. Άσμα του Ρολάνδου, μια μάχη ανάμεσα σε Σαρακηνούς και Χριστιανούς. Ο σημαντικός Αλεξανδρινός πολυπράγμονας εικαστικός Ουάελ Σόκι στήνει μια μουσική παράσταση στην οποία χρησιμοποιεί ποικίλα μέσα, φωτογραφία, σχέδιο, περφόρμανς και την τριλογία ταινιών The Cabaret Crusades, διερευνώντας πραγματικές και φανταστικές ιστορίες, τις αφηγήσεις του αραβικού κόσμου, και αναδιατυπώνοντας από την αραβική σκοπιά το πώς βλέπει η Δύση τον αραβικό κόσμο. Ένα μεγάλο πολιτικό έπος-παραμύθι από μια μεγάλη ομάδα παραδοσιακών μουσικών με τέσσερις ξεχωριστούς τραγουδιστές που το ερμηνεύουν χρησιμοποιώντας το στυλ του «φιτζέρι», της μουσικής των αλιέων μαργαριταριών, ένα στυλ που σταδιακά εξαφανίζεται. Χρώματα, πανέμορφα σκηνικά και κοστούμια, τραγούδι, όλα συντελούν στο να ζωντανέψει επί σκηνής ένας παλιός, αλλά συνάμα αναγνωρίσιμος πολιτισμός. Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Κεντρική Σκηνή). Λεωφόρος Συγγρού 107. 28-30/12, 20:30. Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους. www.sgt.gr

ΟΠΕΡΈΤΤΑ ΤΟΥ ΒΊΤΟΛΝΤ ΓΚΟΜΠΡΌΒΙΤΣ Εμπνευσμένος από την Οπερέττα του Βίτολντ Γκομπρόβιτς, ο χαρισματικός ηθοποιός και σκηνοθέτης Νίκος Καραθάνος ανέβασε μια δική του, ευφάνταστη εκδοχή με διαβρωτικό χιούμορ, αιχμηρά πολιτικά, ιδεολογικά και κοινωνικά σχόλια και απολαυστικές ερμηνείες. Κι όλα αυτά με αφορμή ένα έργο που εξακολουθεί να είναι ιδιοφυές, πενήντα χρόνια από τότε γράφτηκε. Ο σουρεαλιστής Πολωνός αριστοκράτης και συγγραφέας που έζησε τα χρόνια της ωριμότητάς του εξόριστος στην Αργεντινή γελοιοποιεί την τάξη του, απογυμνώνοντάς την, καυτηριάζοντας τη ματαιοδοξία της μόδας και τις κοινωνικές συμβάσεις και κάνοντας τη δική του επανάσταση. Η παράσταση του Εθνικού Θεάτρου στο Ρεξ είναι θεαματική, επενδύεται με υπέροχες μουσικές, τα αλλόκοτα σκηνικά και κοστούμια είναι μαγικά. Εθνικό Θέατρο Rex - Σκηνή Κοτοπούλη. Πανεπιστημίου 48, κέντρο, 210 3305074. Κυρ. 19:00, Τετ.-Σάβ. 20:00

26 lifo – 21.12.17

Ο ΠΑΠΑΓΆΛΛΟΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΣΟΦΊΑΣ ΤΡΙΚΟΎΠΗ Παράσταση βασισμένη στο σπάνιο κείμενο του 1903 της Σοφίας Τρικούπη Ο Παπαγάλλος μου, μέσα από το οποίο προβάλλεται το πανόραμα της πολιτικής ζωής του 19ου αιώνα. Η Σοφία, γεννημένη στο Λονδίνο το 1838, υπήρξε κόρη του Σπυρίδωνος και αδερφή του Χαρίλαου Τρικούπη, διέθετε υψηλή μόρφωση και δυνατή προσωπικότητα και αποτελούσε μέλος της ανώτερης κοινωνικής τάξης της βρετανικής πρωτεύουσας, καθώς ο πατέρας της ήταν πρέσβης της Ελλάδας. Απολύτως αφοσιωμένη στον αδελφό της και στην καριέρα του, έτρεφε τόσο μεγάλο θαυμασμό για εκείνον, που μετά τον θάνατο των γονιών της τέθηκε ολοκληρωτικά στην υπηρεσία του. Έτσι, το σπίτι της ήταν ανοιχτό στον διπλωματικό και πολιτικό κόσμο της εποχής, είτε προερχόταν από την Ευρώπη είτε από την Ελλάδα. Έγραψε αυτό το κείμενο, πρότυπο θαυμάσιου χειρισμού της ελληνικής γλώσσας, την επομένη του θανάτου του μικρού πουλιού για να παρηγορηθεί. Μέσα από αυτό προβάλλεται μέρος της ζωής του Χαρίλαου Τρικούπη και των ηθών του τέλους του 19ου αι. Η Άννα Κοκκίνου εκφράζει με μοναδικό τρόπο την αισθαντικότητα της εποχής σε μια εξαιρετική παράσταση. Σφενδόνη. Μακρή 4, Μακρυγιάννη, 215 5158968. 23/12, 18:00 / 26/12, 18:00 & 22:00 / 27/12, 18:00 / 30/12, 18:00 / 2/1, 18:00 & 21:00 / 3/1, 18:00 / 6/1, 18:00 / 7/1, 21:00

ΜΑΥΡΟΠΟΎΛΙ ΤΟΥ ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΧΑΡΟΟΥΕΡ Μια συνάντηση δεκαπέντε χρόνια μετά μεταξύ ενός άντρα 60 χρονών και μιας γυναίκας 33 χρόνια μικρότερής του. Τι τους συνδέει; Ένα ακραία αμαρτωλό παρελθόν που και οι δυο πλήρωσαν ακριβά. Το τίμημα ήταν διαφορετικό για τον καθέναν, αλλά και των δυο η ζωή καταστράφηκε. Έχουν να πουν πολλά. Εκείνος πέρασε κάποια χρόνια στη φυλακή, εκείνη ενηλικιώθηκε στιγματισμένη. Το δυνατό έργο του Ντέιβιντ Χάροουερ Μαυροπούλι αποδεικνύεται ιδιαίτερα επίκαιρο σήμερα και παρόλο που σοκάρει και δημιουργεί αμηχανία, εν τέλει ευαισθητοποιεί τον θεατή. Καταστάσεις που δεν είναι απαραίτητα ανοίκειες, ένα δωδεκάχρονο κορίτσι που κάποτε προκάλεσε έναν πολύ μεγαλύτερό του άντρα, το ηθικό και το ανήθικο στον έρωτα, η καταδίκη, η παιδεραστία και η αποπλάνηση, η απομόνωση του διαφορετικού από μια υποκριτική, συχνά, κοινωνία. Άλμα. Ακομινάτου 15-17 & Αγ. Κωνσταντίνου, Μεταξουργείο, 210 5220100. Τετ.

19:30, Πέμ.-Σάβ. 21:15, Κυρ. 20:00

Roland: The Arabic Version

21.12.17 – lifo

27

WINTER

H ΧΡΟΝΙΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΕ ΔΕΚΑΔΕΣ LIVE ΚΑΙ ΠΑΡΤΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

BAZOOKA + A VICTIM OF SOCIETY



ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

Δύο από τα πιο καυτά ονόματα στη ροκ σκηνή της χώρας ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα εκρηκτικό double-bill live προ-παραμονή Χριστουγέννων. Οι Bazooka έρχονται με τη «Ζούγκλα», ένα EP με καινούργιο υλικό, ενώ είναι η πρώτη φορά που οι A Victim of Society θα παξουν στο Gagarin205.

23/12, Gagarin 205, Λιοσίων 205, είσοδος: €8-10

28 lifo – 21.12.17

Φωτό: Freddie F.

4 21.12.17 – lifo

29

WINTER ΔΩΡΕΑΝ EVENTS 21/12 18:00, Λένα Πλάτωνος - Στύλοι Ολυμπίου Διός

23/12 12:00, Polyphonica, Musica & Camerata Junior Concert - ΚΠΙΣΝ

29/12 21:00, Sera Bellos Sextet ft. Bradley White Dale - ΚΠΙΣΝ

31/12 Παραμονή Πρωτοχρονιάς με τους Gilles Peterson & MC General Rubbish - ΚΠΙΣΝ

31/12

RED BULL MUSIC ACADEMY W/ ATH KIDS MEET ΝΈΓΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΆ, LARRY GUS, GIGANTA, BLACK ATHENA Το Red Bull Music Academy παρουσιάζει μια μοναδική βραδιά με τα πιο φρέσκα ονόματα της αθηναϊκής χιπ-χοπ και ηλεκτρονικής σκηνής και απροσδόκητες συνεργασίες. Για πρώτη φορά οι ATH Kids ενώνουν τις δυνάμεις τους με τον Νέγρο του Μοριά, ενώ οι Larry Gus και Giganta θα παίξουν καινούργιο υλικό τους. 21/12, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, είσοδος: €10

MONTERO Λίγες μόλις μέρες μετά την επιστροφή τους από τη μεγάλη πανευρωπαϊκή περιοδεία τους με τον Mac DeMarco, ο Ben Montero και το συγκρότημά του ξανά στην Αθήνα για ένα live της τελευταίας στιγμής. 22/12, V/A Haus, Βύσσης 1 & Αιόλου, είσοδος: €3

22:00, Παραμονή Πρωτοχρονιάς με Πάνο Μουζουράκη, Ευανθία Ρεμπούτσικα κ.ά., Θησείο

GRAVITYSAYS_I Είναι ένα από τα σπάνια live του σχήματος για φέτος, που κλείνει το 2017 με μια μοναδική ατμοσφαιρική εμφάνιση, όπως μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Οι ζωντανές εμφανίσεις τους χαρακτηρίζονται από τη διακριτικότητα της σκηνικής τους παρουσίας, που αφήνει τον εκάστοτε χώρο και τη μουσική τους να αναδειχθούν.

22/12, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, είσοδος: €8-10

LOST BODIES Οι Lost Bodies, ζωντανά, στο καθιερωμένο πλέον εορταστικό live τους. Ένα από τα πιο ιστορικά συγκροτήματα της ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της Αθήνας, οι εμφανίσεις του οποίου εδώ και 30 χρόνια φημίζονται για τον σαρκαστικό στίχο, την punk διάθεση, το πειραματικό στοιχείο και την άμεση επικοινωνία με το κοινό.

29/12, Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, είσοδος: €7

HARLEM GOSPEL CHOIR SINGS BEYONCE Μία από τις κορυφαίες γκόσπελ χορωδίες της Αμερικής, η Harlem Gospel Choir, αναβιώνει την κουλτούρα του Χάρλεμ με glamorous στυλ κι έρχεται στην Αθήνα για να ερμηνεύσει όλες τις μεγάλες επιτυχίες της Beyoncé με μοναδικό τρόπο. 23-24/12, Gazarte, Βουτάδων 32-34, Γκάζι, είσοδος: €23-40

ACTIVE MEMBER Οι Active Member μπορεί να δήλωσαν ότι κάνουν μια απροσδιορίστου χρόνου παύση από τις συναυλίες και τις ηχογραφήσεις το 2015, αλλά τελικά αυτή τους η απόφαση δεν κράτησε πολύ. Με είκοσι πέντε χρόνια μουσικής ιστορίας, επιστρέφουν για δύο συναυλίες λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. 22-23/12, Piraeus 117 Academy, Πειραιώς 117, είσοδος: €9-12

CRUISE CONTROL W/ STARCADIAN + VHS DREAMS AT DEATH DISCO Η ομάδα Cruise Control προσκαλεί τον Αμερικανό Starcadian και τον Βρετανό VHS Dreams. Είναι η πρώτη εμφάνιση του Starcadian σε ευρωπαϊκό έδαφος. Παίζει μια μείξη φανταστικών ’80s σάουντρακ με ποπ και electro. 22/12, Death Disco, Ωγύγου 16 & Λεπενιώτου 24, Ψύρρη, είσοδος: €6-7

JADED STAR W/ MAD JOHN THE WISE Οι Jaded Star επιστρέφουν στην Αθήνα για μια χορταστική συναυλία. Ιδρύθηκαν από τους Maxi Nil (πρώην μέλος των Visions of Atlantis), Raphael Saini (πρώην μέλος των Iced Earth) και Κώστα Βρεττό (Wardrum) και αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις σε ένα νέο σχήμα που γνωρίζει απρόσμενη επιτυχία. 23/12, Temple, Ιάκχου 17, Γκάζι, είσοδος: €8-10

NEW YEAR’S EVE: A 12-HOUR MARATHON PARTY Oι Pan, Lee Burton. BODJ, Anestie Gomez, Tolis Q, Bengoa, G.U.S, Jose Amba + Bonso αναλαμβάνουν τα decks του six d.o.g.s για όγδοη συνεχή χρονιά σε ένα μαραθώνιο house και techno πάρτι που θα διαρκέσει δώδεκα απολαυστικές ώρες μετά τα μεσάνυχτα, αμέσως μόλις μπει ο νέος χρόνος. 31/12, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, είσοδος: €10

COSMONAUTS W/ BAMBOUNOU, SIMOS ARES, SARADIS & ROMAN & DEVIKA Ο Jeremy Guindo, που είναι ευρύτερα γνωστός με το όνομα Bambounou, κατάγεται από τη Γαλλία και τρέχει τη βερολινέζικη δισκογραφική εταιρεία 50 Weapons που ανήκει στους δυο Modeselktor, έρχεται στην Αθήνα για ένα μοναδικό DJ set. 30/12, Steam Athens, Ευρυμέδοντος 3, Γκάζι

YELLOW CLAW

TRASHATHON ΧMAS EVE 2017

Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της trap και EDM μουσικής στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική έρχεται από την Ολλανδία για να κατακτήσει και την Ελλάδα με ένα μοναδικό show.

22/12, Monastiraki Center, Αγ. Ελεούσης 3, είσοδος: €25-100

Ένα πάρτι που έχει δημιουργηθεί από το νοσηρό μυαλό του Ηλία Φραγκούλη και που έχει στοιχιώσει την παραμονή Χριστουγέννων τα τελευταία χρόνια με θέμα το ρεπερτόριο χαμηλού γούστου. 24/12, Bios, Πειραιώς 84, είσοδος ελεύθερη

ELECTRIC COLONY WITH CRISTIAN VARELA Οι Electric Colony γιορτάζουν τον ερχομό των Χριστoυγέννων σε μια βραδιά με χαρούμενη techno, πολύ χορό και άρωμα Ισπανίας. Ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν τον Cristian Varela, που πλέον γιορτάζει τα είκοσι πέντε χρόνια του στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή και βοήθησε όσο κανείς άλλος στη δημιουργία και εξέλιξη της ισπανικής techno. 23/12, Steam Athens, Ευρυμέδοντος 3, Γκάζι

BLEND W/ PAUL RITCH Blend και six d.o.g.s ενώνουν για μια ακόμα φορά τις techno δυνάμεις τους και παρουσιάζουν τον σπουδαίο Paul Ritch που ταξιδεύει την προ-παραμονή των Χριστουγέννων από το Παρίσι στην Αθήνα για μία νύχτα απόλυτα minimal ρυθμού. 23/12, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, είσοδος: €20

XMAS BALL: 6 YEARS NEEDLESS W/ AMATEURBOYZ Πέρασαν κιόλας έξι ολόκληρα χρόνια από το

30 lifo – 21.12.17

πρώτο Needless party, ανήμερα τα Χριστούγεννα του 2011. Επομένως στις 25 Δεκεμβρίου γιορτάζει τα γενέθλιά του, επαναλαμβάνοντας ένα χριστουγεννιάτικο Needless, όπως εκείνο της πρώτης του χρονιάς, παρέα με τους Αmateurboyz και τον Blue Lagoon του Kormoranos. 25/12, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, είσοδος: €6

XMAS HABEAT SHOWCASE WITH VALENTINO KANZYANI, K.ATOU, MACKENZIE O Valentino Kanzyani ξεχώρισε από την techno σκηνή της Σλοβενίας χάρη στην άκρως εγκεφαλική και εντυπωσιακή τεχνική του, που περιλάμβανε τρία decks σε ολονύχτια sets. Έρχεται να παρουσιάσει το μοναδικό του στυλ στην Αθήνα ανήμερα τα Χριστούγεννα. 25/12, Temple, Ιάκχου 17, Γκάζι, είσοδος: €10

Ο ΜΙΚΆΔΟΣ H ξεκαρδιστική και σατιρική όπερα του 1885 των Γκίλμπερτ και Σάλιβαν ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την ομάδα μουσικού θεάτρου Ραφή σε μουσική διεύθυνση-ενορχήστρωση Μιχάλη Παπαπέτρου και σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση. Στη φανταστική πολιτεία του Τιτιπού ο Μεγάλος Αυτοκράτορας (Μικάδος) έχει απαγορεύσει το κόρτε, παρ’ όλα αυτά δεν λείπουν τα απαγορευμένα και απρόσμενα φλερτ ανάμεσα στους κατοίκους που ζουν με τον φόβο του αποκεφαλισμού. 21-24, 27-30/12, Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, είσοδος: €10-20



X-MASS EXPLODE FEST Ένα τετραήμερο εορταστικό φεστιβάλ ετοιμάζει το An Club με την αφρόκρεμα της ανεξάρτητης ροκ σκηνής. Για τέσσερις ημέρες θα μοιραστούν τη σκηνή του συγκροτήματα όπως οι Smallman (BG), Purple Dino, The Black Capes, Contra Limit (21/12), Chickn, The Bonnie Nettles, Mellow Lizard (22/12), Deaf Radio, Big Nose Attack, The Cave Children, Supersoul (23/12) και Hidden In The Basement, Potergeist, Half Gramme Of Soma, Deathcrop Valley (24/12).

21-24/12, Αn Club, Σολωμού 13-15, Εξάρχεια, είσοδος: €8-10

IAMDDB X ATHENS Από το Μάντσεστερ έρχεται ένα από τα πιο ανερχόμενα αστέρια της R’n’B, trap και σόουλ σκηνής της Βρετανίας. Η IAMDDB προωθεί μηνύματα αυτο-ενδυνάμωσης και κυριότητας μέσα από τους στίχους της και γι’ αυτό το περιεχόμενό τους θεωρείται τόσο ξεχωριστή περίπτωση.

22/12, Studio 24, Δεκελέων 26, Γκάζι, είσοδος: €10

ΜΠΟΈΜ Η διαχρονική αριστουργηματική όπερα του Τζάκομο Πουτσίνι ανεβαίνει στην Εθνική Λυρική Σκηνή σε σκηνοθεσία του Βρετανού Γκρέιαμ Βικ. Η όπερα βασίζεται στη νουβέλα Σκηνές απ’ την μποέμικη ζωή (1845/8, 1851) του Ανρί Μιρζέρ και πρωτοπαρουσιάστηκε το 1896 στο Βασιλικό Θέατρο του Τορίνου. Η Εθνική Λυρική Σκηνή ανέβασε για πρώτη φορά την Μποέμ τον Απρίλιο του 1948. 24, 27, 30/12, Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, είσοδος: €10-60

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΌ ΓΚΑΛΆ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΉ ΟΡΧΉΣΤΡΑ ΑΘΗΝΏΝ Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τη μουσική διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού ερμηνεύει Mozart, Rossini, Offenbach και Bernstein σε μια εορταστική συναυλία λίγο πριν από την αλλαγή του χρόνου. 30/12, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Β. Σοφίας και Κόκκαλη, Χίλτον, είσοδος: €11-60

ΆΡΩΜΑ ΒΙΈΝΝΗΣ H Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής παραμένει πιστή στο ραντεβού της και στις αρχές του νέου χρόνου μάς εισάγει στον κόσμο των βιεννέζικων βαλς υπό τη διεύθυνση του φημισμένου Έλληνα μαέστρου Γιώργου Πέτρου. 4/1, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Β. Σοφίας & Κόκκαλη, Χίλτον, είσοδος: €9-50

«ΝΑ ΤΑ ΠΟΎΜΕ;» Τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς αλλιώς και με νέο τρόπο, από μικρά και μεγάλα παιδιά, ερμηνευτές, πέντε συνθέτες, έναν συγγραφέα, έναν σκηνοθέτη κι έναν αφηγητή που τα πειράζουν. 22-23/12, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, λεωφ. Συγγρού 107-109, είσοδος: €7-25

21.12.17 – lifo

31

WINTER

5

SCIENCE FICTION: ΤΑΞΊΔΙ ΣΤΟ ΆΓΝΩΣΤΟ

ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ «ΛΥΣΕΙΣ» ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΚΑΛΑ ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ

32 lifo – 21.12.17

H Στέγη συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τον πολιτιστικό χώρο Barbican του Λονδίνου και παρουσιάζει την έκθεση «Science Fiction: Ταξίδι στο Άγνωστο». Η επιστημονική φαντασία, που κάποτε απευθυνόταν σε ένα μικρό και εξειδικευμένο κοινό, σήμερα βρίσκεται παντού γύρω μας, έχοντας επηρεάσει ως είδος την τέχνη, το design, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία. Ταξιδέψτε, μέσα από εμβληματικά βιβλία και κόμικς, κινηματογραφικά και μουσικά έργα που σχετίζονται με την επιστημονική φαντασία και μας έχουν «στοιχειώσει», σε μια έκθεση που κάνει το άγνωστο να μοιάζει πολύ οικείo. Η έκθεση περιλαμβάνει και έργα σύγχρονων καλλιτεχνών που εμπνέονται από τις δυνατότητες της επιστημονικής φαντασίας, ενώ πλαισιώνεται από μια σειρά συναυλιών, συζητήσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων, εργαστηρίων και κινηματογραφικών προβολών. Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. Λεωφόρος Συγγρού 107. Δευτ.-Παρ. 16:00-21:00 & Σάβ.-Κυρ.

12:00-22:00. www.sgt.gr

21.12.17 – lifo

33

WINTER

VAN GOGH ALIVE

Η ΩΡΑΊΑ ΚΟΙΜΩΜΈΝΗ Η Εθνική Λυρική Σκηνή, η οποία έχει παρουσιάσει το διάσημο παραμύθι του Σαρλ Περό όπως το μελοποίησε ο Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι, σε κλασικές χορογραφίες, προτείνει για την πρώτη της καλλιτεχνική περίοδο στις νέες της εγκαταστάσεις στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος μια σύγχρονη χορογραφική προσέγγιση που συνομιλεί με το κλασικό μπαλέτο, σε μια ιδιαιτέρως εντυπωσιακή παραγωγή. Τη χορογραφία υπογράφει ο διακεκριμένος Σουηδός χορογράφος, χορευτής και κινηματογραφιστής Πόντους Λίντμπεργκ και τα σκηνικά και τα κοστούμια ο πολυβραβευμένος Βρετανός σκηνογράφος και ενδυματολόγος Πάτρικ Κίνμονθ. Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

22, 23, 29/12: 20:00, 31/12 στις 19:00

Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος

 34 lifo – 21.12.17

Η έκθεση που μάγεψε εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο φιλοξενείται στο Μέγαρο Μουσικής. Με σαράντα ταυτόχρονες προβολές και ήχο υψηλής ευκρίνειας που ζωντανεύουν τα αριστουργήματα του Βίνσεντ βαν Γκογκ, αποκαλύπτοντας την έμπνευση και την τεχνοτροπία τους, η έκθεση ταξιδεύει τον θεατή στο σύμπαν του ζωγράφου. Ένα ιδιότυπο, πανέμορφο και άκρως εντυπωσιακό «πλανητάριο» εικόνων που ενθουσιάζει τους επισκέπτες και πρωτίστως τα παιδιά. Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Βασ.Σοφίας & Κόκκαλη. Καθημερινά: 9:00-22:00, 24 & 31 Δεκεμβρίου: 10:00-17:00. www.megaron.gr

ΤΑ ΠΑΡΑΜΎΘΙΑ ΤΟΥ Χ. ΚΡ. ΆΝΤΕΡΣΕΝ Ο Γιώργος Νανούρης διασκευάζει και σκηνοθετεί επτά από τα πιο δημοφιλή παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν που ενώνονται σε μια μεγάλη ιστορία, συνδυάζοντας τη γοητεία της κλασικής μουσικής με τη μαγεία του θεάτρου. Τα παραμύθια ζωντανεύουν στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής η Μαρία Ναυπλιώτου, ο Νίκος Κουρής, η Λένα Παπαληγούρα και ο Γιώργος Νανούρης με τη συνοδεία 18μελούς ορχήστρας που διευθύνει ο Παναγιώτης Βλάχος. Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη. Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης. 26/12: 12:00 / 26, 29, 30/12: 15:00, 5/1: 17:00, 7/1: 12:00. www.megaron.gr

ΜΟΥΣΕΊΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΏΝ ΜΠΕΝΆΚΗ Δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία από τις γιορτές για να επισκεφθείτε το Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη που ξεκίνησε τη λειτουργία του μόλις πριν από δύο μήνες και στεγάζεται στον Πύργο Κουλούρα, έναν εντυπωσιακό πέτρινο πύργο εκλεκτικιστικού ρυθμού στο Τροκαντερό. Με πυρήνα τη συλλογή της Μαρίας Αργυριάδη, η οποία συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες της Ευρώπης, το μουσείο παρουσιάζει παιχνίδια, βιβλία, έντυπα, ρουχισμό και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Αμερική σε ένα παραμυθένιο περιβάλλον. Mουσείο Παιχνιδιών. Λεωφ. Ποσειδώνος 14 & Τρίτωνος 1. Πέμ.-Κυρ. 10:00-18:00. www.benaki.gr

ΓΙΑ ΜΙΚΡΆ ΚΑΙ ΜΕΓΆΛΑ ΠΑΙΔΙΆ, ΓΙΆΝΝΗΣ ΓΑΐΤΗΣ

ΠΑΓΟΔΡΌΜΙΟ ΣΤΟ ΚΠΙΣΝ Το ΚΠΙΣΝ έχει ετοιμάσει μια σειρά από γιορτινές εκδηλώσεις που απευθύνονται σε μικρούς και μεγάλους. Καρδιά του Χριστουγεννιάτικου Κόσμου του αποτελεί το παγοδρόμιο επάνω στο Κανάλι, μπροστά από τη στολισμένη Αγορά, που θα λειτουργεί έως τις 31 Ιανουαρίου. Η είσοδος στο παγοδρόμιο θα είναι ελεύθερη ανά εβδομάδα με ηλεκτρονική προεγγραφή στο snfcc.org/events, η οποία ξεκινά κάθε Τρίτη στις 12:00 το μεσημέρι και αφορά την επόμενη εβδομάδα. Αν έχετε παιδάκι κάτω από έξι ετών, να ξέρετε ότι θα κάνετε πατινάζ παρέα. www.snfcc.org

ICE AGE ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΏΝΩΝ Mεγαλοπρεπή μαμούθ, προϊστορικές τίγρεις, σμιλόδοντες, γιγαντιαίοι βραδύποδες, γλυπτόδοντες, προϊστορικές αρκούδες και άλλα εντυπωσιακά πλάσματα σε πιστές αναπαραστάσεις και φυσικό μέγεθος θα δουν οι επισκέπτες της συναρπαστικής έκθεσης «Ice Age - Στην εποχή των παγετώνων» που φιλοξενείται στον Ελληνικό Κόσμο. Η έκθεση αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία εξερεύνησης του φανταστικού κόσμου αυτών των προϊστορικών πλασμάτων, συνοδευμένη από τις πιο πρόσφατες επιστημονικές ανακαλύψεις, ενώ παράλληλα εμπλουτίζεται με απολιθώματα σπονδυλόζωων και άλλων παλαιοντολογικών ευρημάτων από τη χώρα μας και το εξωτερικό που έχει παραχωρήσει το Μουσείο Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ελληνικός Κόσμος - Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Πειραιώς 254. Τρ., Τετ., Πέμ. 9:00-13:30, Παρ. 9:00-20:00, Σάβ.

11:00-16:00, Κυρ. 10:00-18:00. http://www.ime.gr/

ΜΙΚΡΌ ΕΘΝΙΚΌ Το Μικρό Εθνικό, το σύμπαν για παιδιά και εφήβους του Εθνικού Θεάτρου, γιορτάζει τα πρώτα του Χριστούγεννα. Οι ήρωες των παιδικών παραστάσεων του Μικρού Εθνικού, η Μόμο, η παρέα της αλλά και τα παιδιά του Γαλάζιου Πλανήτη, το «σκάνε» από τη σκηνή, κρύβονται σε κάθε γωνιά του ιστορικού κτιρίου Τσίλερ και ετοιμάζουν μοναδικές εκπλήξεις για τους μικρούς τους φίλους. Αμέσως μετά το χειροκρότημα ξεκινά το «Χριστουγεννιάτικο Σκασιαρχείο» με face painting, γρίφους, τρελοχτενίσματα, μουσικές, τρελοξεναγήσεις και πολλές ακόμα εκπλήξεις, με όλες τις δράσεις να συμπεριλαμβάνονται στο κόστος του εισιτηρίου των παραστάσεων. www.n-t.gr

O Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων παρουσιάζει στο Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων, στο Πάρκο Ελευθερίας, την έκθεση «Για μικρά και μεγάλα παιδιά, Γιάννης Γαΐτης». Στην έκθεση παρουσιάζεται ένα σημαντικό μέρος της τελευταίας δεκαετίας της ζωής και του έργου του ζωγράφου, χαράκτη και γλύπτη Γιάννη Γαΐτη, ενός από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες που έβγαλε η Ελλάδα διεθνώς τον 20ό αιώνα, καθώς και το πέρασμα από τη δεκαετία του ’70 στη δεκαετία του ’80. Τα αγαπημένα μας «ανθρωπάκια» θα είναι εκεί. Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων. Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας. Τρ.-Σάβ. 10:0020:00, Κυρ. 10:00-14:00

X-MAS LOVES DISCO Το απόλυτο προ-χριστουγεννιάτικο Disco Open Party για όλη την οικογένεια έχει ετοιμάσει η Athens Disco Kidz για τις 23 Δεκεμβρίου. Το Old City Co. μεταμορφώνεται σε χρωματιστό dancefloor και φιλοξενεί παιχνίδια με φως, τρισδιάστατες κατασκευές, μικρά και μεγάλα χορευτικά βήματα, στριφογυρίσματα, χορογραφίες και μουσικοχορευτικούς αυτοσχεδιασμούς, πολύ glitter, σκουφιά με άσπρες φούντες, ξωτικά, ταράνδους και άλλους χριστουγεννιάτικους χαρακτήρες. Τη μουσική αναλαμβάνουν οι DJs της αθηναϊκής μουσικής σκηνής Black Athena, με μουσική που δεν χαρακτηρίζεται παιδική αλλά διασκεδάζει και τους ενήλικες, ενώ τα πρωτότυπα διαδραστικά παιχνίδια έχει σχεδιάσει η ομάδα της Gamely. Old City Co. Πατησίων 99-101. Σάβ. 16:00-19:00

ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΟΊ ΚΌΣΜΟΙ ΤΟΥ ΕΥΓΈΝΙΟΥ ΤΡΙΒΙΖΆ Με υψηλά εκπαιδευτικά στάνταρντ και έντονα διαδραστικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα, οι «Μυστικοί κόσμοι του Ευγένιου Τριβιζά», το θεματικό πάρκο που δημιούργησε η ΔΕΘHelexpo, υπόσχεται να ταξιδέψει τους επισκέπτες στον υπέροχο κόσμο της φαντασίας και του παραμυθιού. Επιβιβαστείτε στο «Τρένο που πάει παντού», ανακαλύψτε τους μυστικούς κόσμους του Ευγένιου Τριβιζά και πάρτε μέρος στις πιο φανταστικές ιστορίες, καθώς τα πιο αγαπημένα παραμύθια θα ζωντανεύουν σε μια μαγική διαδρομή. Helexpo Maroussi. Λεωφ. Κηφισίας 39. Δευτ.-Πέμ. 9:00-14:00, Παρ. 9:0014:00 & 17:00-20:00, Σάβ. 11:00-20:00, Κυρ. 11:0019:00. www.mystikoikosmoitriviza.gr

21.12.17 – lifo

35

WINTER 36 lifo – 21.12.17

10 ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

Έργο του Νίκου Τρανού από την έκθεση στο ΕΜΣΤ. Φωτό: Vladislav Zukovsky

21.12.17 – lifo

37

WINTER

ΝΈΑ ΑΠΟΚΤΉΜΑΤΑ (2014-2017) ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΉΣ ΤΟΥ ΕΜΣΤ

«ΈΡΓΟ ΣΤΗΝ ΠΌΛΗ» : ΚΩΣΤΉΣ ΒΕΛΏΝΗΣ - «A PUPPET SUN»

ΧΡΉΣΤΟΣ ΤΖΊΒΕΛΟΣ «MODELLING PHENOMENA»

Με ένα στήσιμο που δίνει στα εκτεθειμένα έργα τον αέρα να αναπνεύσουν και παρέχει στον θεατή την ανάλογη άνεση κατά την περιήγησή του, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) παρουσιάζει 39 από τα περίπου 120 έργα που εντάχθηκαν στη συλλογή του από το 2014 έως το 2017 και αποκτήθηκαν κυρίως από δωρεές καλλιτεχνών και συλλεκτών. Ο επισκέπτης δεν θα χάσει την ώρα του. Αντιθέτως, θα βρει μόνος του και εύκολα τα έργα που θα τον εντυπωσιάσουν τόσο ώστε να ενθουσιαστεί, κάποια άλλα που θα του αρέσουν λιγότερο, αλλά που θα έχει χαρεί βλέποντάς τα, και, τέλος, εκείνα που δεν θα του αρέσουν και τόσο πολύ. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουν κυλήσει όλα ομαλά. Και το σίγουρο είναι ότι στο τέλος θα αποχωρήσει ευχόμενος στο μουσείο να ξεκινήσει –επιτέλους κανονικά– τη λειτουργία του, όσο πιο νωρίς θα ήταν αυτό εφικτό μέσα στο 2018. Κι αυτό είναι πολύ θετικό! ΕΜΣΤ - Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων. Μέχρι 28 Φεβρουαρίου 2018. Λ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή, Αθήνα, 211 1019000-99. Ωράριο λειτουργίας: Τρ.-Κυρ. 11:00-19:00

Η επιλογή αυτή απευθύνεται κυρίως σ’ εκείνους τους λίγους εναπομείναντες «ασυγχώρητους» που δεν έχουν ακόμη δει την έκθεση. Το βασικό punctum και επιχείρημα για να ξεσηκωθούν και να πάνε επιτέλους ως εκεί είναι ότι δεν έχει ξαναϋπάρξει εδώ και πολύ καιρό τόσο φίνα και αρμονική παραγωγή site-specific έργων, δηλαδή έργων που δημιουργήθηκαν ειδικά για τον χώρο στον οποίο εκτίθενται. Το « Έργο στην Πόλη» είναι μια έκθεση που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο σε διαφορετικό μέρος της Αθήνας, κατόπιν απευθείας ανάθεσης του Πολιτιστικού Οργανισμού ΝΕΟΝ σε έναν καλλιτέχνη. Νεοκλασικό κτίριο στην οδό Καπλανών 11. Μέχρι 14 Ιανουαρίου 2018. Ωράριο λειτουργίας: Τετ.-Κυρ. 12:00-20:00

Στη σύντομη ζωή του (1949-1995) ο Χρήστος Τζίβελος υπήρξε ένας «επικός καλλιτέχνης», με την έννοια του καλλιτέχνη που αγωνίζεται να βρει μια εικόνα καθολική, μια εικόνα ικανή να αναπαριστά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Και ίσως γι’ αυτό η θέση που καταλαμβάνει σε σχέση με το σημερινό κέντρο της εννοιολογικής τέχνης στην Ελλάδα είναι ανάλογη με εκείνη των προσωκρατικών σε σχέση με τη σωκρατική σκέψη. Χρησιμοποίησε διάφορα μέσα για την παραγωγή των έργων του, ωστόσο το «άυλο» ορατό μέσο, χάρη στο οποίο το έργο κατακτά το πλήρες εύρος της έκφρασής του, είναι το φως. Το ουσιαστικότερο εφόδιο για να εκστασιαστεί κάποιος σήμερα με τα έργα του είναι ότι τα βλέπει στο Μουσείο Μπενάκη «εκτός συγκείμενου», δηλαδή έξω από το πραγματολογικό περιβάλλον μέσα στο οποίο δημιουργήθηκαν και στο οποίο απευθύνονταν. Και αυτό μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε την εντυπωσιακή ομορφιά τους, την ατάραχη αγάπη τους για τις συμμετρίες, το ζύγισμα και τη λεπτότητα, μια προσήλωση στην κομψότητα των μορφών χωρίς το παραμικρό ίχνος διάσπασής της. Όσοι είναι αρκετά τυχεροί ώστε να βρεθούν σε αυτήν τη μεγάλη αίθουσα του μουσείου κάποια στιγμή που θα είναι άδεια θα αντιληφθούν το πώς τα έργα του συνθέτουν ένα ολόκληρο σύμπαν και πώς αναδεικνύονται η αταραξία και η σαγήνη αυτού του σύμπαντος χάρη στο υπέροχο στήσιμο της έκθεσης, στο οποίο συνεισέφερε και ο αρχιτέκτων Γιάννης Τζίβελος, που είναι ανιψιός του καλλιτέχνη, όπως, φυσικά, και οι δύο επιμελητές της έκθεσης, ο Χριστόφορος Μαρίνος και η Μπία Παπαδοπούλου. Μουσείο Μπενάκη - Κτίριο οδού Πειραιώς. Μέχρι 18 Φεβρουαρίου 2018. Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 210 3453111. Ωράριο λειτουργίας: Πέμ.-Κυρ. 10:00-18:00, Παρ.-Σάβ. 10:00-22:00, Δευτ.-Τετ. κλειστά

MIKE KELLEY: FORTRESS OF SOLITUDE Ο Mike Kelley (1954-2012) υπήρξε ένας καλλιτέχνης που είχε την ικανότητα να διακρίνει ουσιώδεις και αποκαλυπτικές αντανακλάσεις της ανθρώπινης φύσης σε όλα τα τετριμμένα και ασήμαντα της καθημερινότητας. Αυτό του επέτρεπε να αναγνωρίζει τον μηχανισμό με τον οποίο κάθε άνθρωπος αντλεί δυνάμεις από το έλασσον της καθημερινής ζωής για να χτίσει τόσο την προσωπική μυθολογία του όσο και τα τοτέμ του εαυτού του. Δημιούργησε απρόσμενες φόρμες και αφηγήσεις, αξιοποιώντας εξίσου απρόσμενα υλικά. Διάνοιξε νέους δρόμους για την αμερικανική τέχνη της δεκαετίας του ’80 και παρέσυρε σε αυτούς πολλούς άλλους καλλιτέχνες. Επιπλέον, υπήρξε ένας σπουδαίος «ενισχυτής» του εικαστικού στίγματος της σκηνής του Λος Άντζελες. Την έκθεση έχει επιμεληθεί ο Douglas Fogle και είναι μια παραγωγή του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ σε συνεργασία με την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα. Περιλαμβάνει μόλις 17 έργα, αλλά επιλεγμένα έτσι ώστε ο θεατής να αποκτά μια καλή εποπτεία τού τι κάνει Kelley τον Kelley. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης - Μέγαρο Σταθάτου. Μέχρι 25 Φεβρουαρίου 2018. Βασιλίσσης Σοφίας & Ηροδότου 1, 210 7228321-3. Ωράριο λειτουργίας: Δευτ.-Τετ.-Παρ.Σάβ. 10:00-17:00, Πέμ. 10:00-20:00, Κυρ. 11:00-17:00, Τρίτη: κλειστά

38 lifo – 21.12.17

«1+9» ΜΙΑ ΈΚΘΕΣΗ ΑΦΙΈΡΩΜΑ ΣΤΗ ΡΈΝΑ ΠΑΠΑΣΠΎΡΟΥ Η Ρένα Παπασπύρου διατέλεσε καθηγήτρια της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ για τους φίλους) κατά το διάστημα 1993-2005. Το ότι βρέθηκε σχεδόν μόνη σε αυτό το αναχρονιστικά πατριαρχικό διδακτικό περιβάλλον και το άντεξε επί τόσα χρόνια θα συνιστούσε ικανό λόγο για να τη θαυμάζει κάποιος. Πόσο μάλλον το ότι κατάφερε να κάνει το εργαστήριό της στη σχολή έναν χώρο ανοιχτό και ελεύθερο για κάθε σκέψη αυτόφωτη και αποδεσμευμένη από τα «βαρίδια» της παράδοσης που συχνά κληρονομούν, χωρίς καν να το συνειδητοποιούν, οι φοιτητές της σχολής. Τώρα, εννέα εικαστικοί που υπήρξαν μαθητές της αποφάσισαν να οργανώσουν αυτή την ομαδική έκθεση, ζητώντας από την αγαπημένη τους δασκάλα να συμμετάσχει επίσης. Eleftheria Tseliou Gallery. Μέχρι 27 Ιανουαρίου 2018. Ηρακλείτου 3, Κολωνάκι, 210 3618188. Ωράριο λειτουργίας: Tρ.-Παρ. 12:00-20:00, Σάβ. 12:00-15:00

ΔΙΟΝΎΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΆΝΝΗΣ – «STRICT FREEDOM» Ο Διονύσης Χριστοφιλογιάννης διερωτάται τι θα μπορούσε να θεωρείται αυστηρή, ακριβής και απόλυτη ελευθερία. Ξεκινώντας, λοιπόν, από αυτό το σημείο, προσεγγίζει το πιο ανεξερεύνητο και συνήθως απωθημένο είδος της, την ελευθερία που παρέχει το πλαίσιο που την περιορίζει. Με μια σειρά γλυπτών από φελλό, μέταλλο και πορσελάνη, καθώς και με ζωγραφική σε καμβά και ριζόχαρτο, τοποθετεί την έννοια και τη λειτουργία της τρύπας ως συμβόλου «ελεύθερης αίσθησης» μέσα από μια φυλακή. Επειδή η οπή είναι ο τόπος όπου το μέσα και το έξω του πλαισίου περιορισμού της ελευθερίας συμπίπτουν. Ύλη[matter]HYLE. Μέχρι 2 Φεβρουαρίου 2018. Πειραιώς 1, 2ος όρ., αριθ. διαμερίσμ. 7, Ομόνοια, 211 4106439 & 6977 041634. Ωράριο λειτουργίας: απροσδιόριστο – απαιτείται τηλεφωνική διερεύνηση

Mike Kelley στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (αριστερά). Χρήστος Τζίβελος στο Μουσείο Μπενάκη (δεξιά).

21.12.17 – lifo

39

WINTER ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΨΥΧΟΎΛΗΣ - «ΜΙΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΉΣΙΜΗ ΈΚΣΤΑΣΗ» Για άλλη μια φορά λάμπει η αξιοθαύμαστη προθυμία του Αλέξανδρου Ψυχούλη να κάνει ένα μεγαλούτσικο άλμα εις μήκος από το ρουστίκ περιβάλλον στην πoπ εικονοπλασία. Και, φυσικά, για άλλη μια φορά λάμπει η ικανότητά του το άλμα αυτό να γίνεται με δύναμη και χάρη. Τα έργα του μεταφέρουν τον θεατή στο νοητό «σημειωματάριο» του τουρίστα-καλλιεργητή, δηλαδή του ανθρώπου ο οποίος (όπως σημειώνει ο καλλιτέχνης) «αρνείται να εγκαταλείψει την πόλη, αλλά αντλεί από τη βάναυση γοητεία της καλλιέργειας όλη εκείνη την εμπειρία που καθιστά τον αστικό βίο υποφερτό και διεξοδικό». Γκαλερί a.antonopoulou.art. Μέχρι 20 Ιανουαρίου 2018. Αριστοφάνους 20, 4ος όρ., Ψυρρή, 210 3214994. Ωράριο λειτουργίας: Τετ.-Παρ. 14:00-20:00, Σάβ.

12:00-16:00

40 lifo – 21.12.17

«INTEGRAL II» ΟΜΑΔΙΚΉ ΈΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΚΈΝΤΡΟ ΣΎΓΧΡΟΝΗΣ ΤΈΧΝΗΣ ΙΛΕΆΝΑ ΤΟΎΝΤΑ Η Ιλεάνα Τούντα, η Γαληνή Λαζάνη και ο Δημήτρης Αντωνίτσης ενώνουν ξανά τις επιμελητικές τους δυνάμεις για να παρουσιάσουν τη δεύτερη έκθεση της σειράς INTEGRAL με αντικείμενο την κοινωνικο-πολιτική πραγματικότητα που ζούμε. Αυτήν τη φορά εστιάζουν περισσότερο στην επιλογή τού να ελπίζεις το καλύτερο ως πιθανή διέξοδο από το τέλμα και δεν υπάρχει ούτε ένα έργο στην έκθεση που να είναι αδιάφορο. Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα. Μέχρι 13 Ιανουαρίου 2018. Αρματολών & Κλεφτών 48, Αμπελόκηποι, 210 6439466. Ωράριο λειτουργίας: Τρ.-Παρ.

15:00-20:00, Σάβ. 12:00-16:00



ΛΗΤΏ ΚΆΤΤΟΥ – «NIGHT FIGHT» Με την πρώτη της ατομική έκθεση η Λητώ Κάττου, που γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1990 και αποφοίτησε από την ΑΣΚΤ της Αθήνας το 2013, θέτει πάρα πολλά ερωτήματα και διλήμματα, τα οποία ο θεατής καλείται να απαντήσει μόνος και εγκαταλειμμένος ενώπιον των έργων και, ακόμα χειρότερα, βασανισμένος από τον απόηχο διαφόρων υπαινιγμών που τα συνοδεύουν. Ωστόσο, το γλυπτικό περιβάλλον που δημιουργούν οι πέντε μυστηριώδεις και μεγάλου μεγέθους μεταλλικές κατασκευές, που ο τίτλος και ο παράδοξος οπλισμός τους δηλώνουν ότι πρόκειται για «πολεμιστές», είναι τόσο θελκτικό και μαγευτικό, που του παραδίδεσαι. Έτσι, καταλήγεις να το απολαμβάνεις και να το οικειοποιείσαι, σαν να επρόκειτο για τον γυναικείο Χορό παράστασης αρχαίας τραγωδίας, ντυμένο από κονστρουκτιβίστρια ενδυματολόγο. Επίσης, πιστεύεις ότι έχουν τη δύναμη, το σθένος, την αποφασιστικότητα και τα τραύματα που είναι τις περισσότερες φορές απαραίτητα για να υπερασπίζεται κάποιος το δίκαιο και τον νόμο. Ελένη Κορωναίου Gallery. Μέχρι 27 Ιανουαρίου 2018. Δημοφώντος 30 & Θορικίων 7, Θησείο, 210 3411748. Ωράριο λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 12:00-18:00, Σάβ. 12:00-16:00

«I USED TO BE FUNNY BUT NOW I AM DEAD» ΟΜΑΔΙΚΉ ΈΚΘΕΣΗ ΣΤΗΝ CAN CHRISTINA ANDROULIDAKI GALLERY Ο τίτλος της έκθεσης, που σε εξωφρενικά ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά θα σήμαινε «μπορεί μεν να είχα πλάκα, αλλά πλέον είναι λίγο αργά για όλα, διότι έχω ήδη πεθάνει», είναι μια σαρκαστική αναφορά στη βαριά μοίρα των γυναικών καλλιτέχνιδων, που πρέπει να καταβάλουν πολύ μεγαλύτερο κόπο από τους άνδρες συναδέλφους τους για να φτάσει το έργο τους στους αποδέκτες του. Πρόκειται δηλαδή για μια έκθεση με φεμινιστικό κίνητρο και εστιάζει κυρίως στα θέματα ταυτότητας και φύλου, κοιτάζοντάς τα άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε σαρκαστικά, αλλά και με απόγνωση, κι άλλοτε με δύναμη διεκδικητική και πρόθεση να σκανδαλίσει. Η επιμελητική ιδέα της Χριστίνας Ανδρουλιδάκη προέκυψε από την επαφή της με το έργο της ζωγράφου Σίλειας Δασκοπούλου (1935-2006), το οποίο σήμερα έχει περιέλθει αδίκως σε μια σχετική αφάνεια. Η Δασκοπούλου, κατά την άνθηση του φεμινισμού τις αρχές της δεκαετίας του 1970, στράφηκε σε μια προσωπογραφική ζωγραφική που είχε στο στόχαστρό της τον επιβεβλημένο στις γυναίκες «ρόλο του ωραίου φύλου» αλλά και την αποδοχή του από αυτές. CAN Christina Androulidaki Gallery. Μέχρι 13 Ιανουαρίου 2018. Αναγνωστοπούλου 42, Κολωνάκι, 210 3390833. Ωράριο λειτουργίας: Τρ.-Παρ.

11:00-15:00 & 17:00-20:00, Σάβ. 11:00-16:00

στη νέα ζωή υπάρχει ένα σχολείο που τους αγκαλιάζει όλους Οι δάσκαλοι του 7ου Δημοτικού Ασπροπύργου μαθαίνουν γράμματα σε τσιγγανάκια.

σελiδα 42

μια ομάδα πακιστανών βοήθησε αυθόρμητα τους πλημμυροπαθείς στη μάνδρα Ο Σάχιντ Ναβάζ οργάνωσε ολόκληρη επιχείρηση για τους συνανθρώπους τους που είχαν την ανάγκη τους.

σελiδα 44

στην οδό ελπίδος στην πλατεία βικτωρίας ένα καλλιτεχνικό πρότζεκτ έκανε την τέχνη προσιτή σε όλους Η Eleonora Meoni και η Barbara Mulas προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους ως καλλιτέχνιδες σε Έλληνες και ξένους.

σελiδα 48

το κοινωνικό ιατρείο αθήνας προσφέρει περίθαλψη σε όσους έχουν ανάγκη Εθελοντές κάθε ηλικίας και επαγγέλματος φροντίζουν ασθενείς αφιλοκερδώς.

σελiδα 52

Τέσσερις ιστορίες ανθρωπιάς σε μια πόλη όπου η ανθρωπιά σπανίζει.

21.12.17 – lifo

41

Π στις ΦΑΒΈΛΕΣ της Νέας Ζωής υπάρχει ένα σχολείο που τους ΑΓΚΑΛΙΆΖΕΙ ΌΛΟΥΣ στο 7ο δημοτικό σχολείο ασπροπύργου, δίπλα από τη χωματερή, υπάρχουν δάσκαλοι που μαθαίνουν γράμματα σε μαθητές ρομά.

AΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

42 lifo – 21.12.17

ρωινό Δευτέρας στον Ασπρόπυργο. Η κίνηση στη λεωφόρο ΝΑΤΟ ήταν αυξημένη. Βιομηχανικοί εργάτες πήγαιναν στη δουλειά τους, πολυάριθμα εργοστάσια με ψηλές μάντρες περικυκλωμένα από συρματοπλέγματα, διυλιστήρια, τα φουγάρα της Χαλυβουργικής, βιοτεχνίες και, φυσικά, λίγα μέτρα πιο πέρα η χωματερή της Φυλής. Βρισκόμαστε μόλις 20 χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της Αθήνας. Κατά μήκος της οδού Αγίου Γεωργίου, σε έναν παράλληλο στο γειτονικό ποτάμι δρόμο, βλέπεις αγελάδες να βόσκουν, ακούς κοκόρια, παρατηρείς τα χημικά απόβλητα, τα σκουπίδια που είναι διασκορπισμένα παντού και στο τέλος της διαδρομής ξεπροβάλλει ένας απέραντος καταυλισμός. Αυτοσχέδια σπίτια από χαρτόκουτα, τσαντίρια, μπάζα, καμένα λάστιχα, σκηνές ετοιμόρροπες, ξύλινα παραπήγματα, χωμάτινοι δρόμοι και πιτσιρίκια πάνω σε καρότσες αυτοκινήτων. Η καθημερινότητα εδώ περιλαμβάνει μολυσμένη ατμόσφαιρα, παραβατικότητα, ναρκωτικά, βία, δυσώδεις μυρωδιές, φωτιές, απρόσιτα σημεία, επικίνδυνες νύχτες, συμμορίες κι έναν κυρίαρχο φόβο. Έχουμε φτάσει στις φαβέλες της Νέας Ζωής, στην άκρη της πόλης. Εδώ οι κάτοικοι ζουν από τα σκουπίδια αλλά και δίπλα σ’ αυτά. Πρόκειται για μία από τις πιο επικίνδυνες περιοχές της πρωτεύουσας. Έναν συνοικισμό όπου καταλύουν άνθρωποι ξεχασμένοι απ’ όλους. Μια παραγκούπολη των Ρομά που δημιουργήθηκε εξαιτίας της χωματερής. Προορισμός μας ήταν το 7ο Δημοτικό Σχολείο Ασπροπύργου, στην καρδιά του καταυλισμού. Ένα σχολείο στο οποίο πάνω από το 90% των μαθητών είναι Ρομά. Η Νέα Ζωή θεωρείται η πιο φτωχή περιοχή της Αττικής κι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι το θέμα της σχολικής διαρροής, αφού, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, συγκαταλέγε-

ται στις τρεις πρώτες περιοχές όσον αφορά τη διαρροή μαθητών. Το σχολείο απέχει μόλις λίγα μέτρα από τη χωματερή. Γύρω από τις σχολικές αίθουσες παρατηρώ Ρομά που μεταφέρουν κάδους, αδειάζουν τα σκουπίδια για να τα κάψουν, μαγειρεύουν σε πρόχειρες στόφες κι απλώνουν τα ρούχα τους. Την ίδια στιγμή κάποια άλλα παιδιά κάθονται έξω από το σχολείο και περιμένουν. Φτάνοντας στην εξώπορτα του 7ου Δημοτικού έρχονται δύο τσιγγανάκια για να μας ανοίξουν, ο Βασίλης και ο Γιάννης. Αφού μας καλημερίσουν ευδιάθετα, μας οδηγούν στο γραφείο των καθηγητών. Στο προαύλιο τα παιδιά κινούνται, παίζουν και φωνάζουν διαρκώς ένα ατελείωτο «κύριε». Μικροί Ρομά με σκισμένες τσάντες και παπούτσια, λερωμένα ρούχα, τραγουδούν στίχους γνωστών ράπερ, γελάνε και μας καλωσορίζουν. Όση ώρα βρίσκομαι εκεί αναρωτιέμαι γιατί η περιοχή ονομάζεται «Νέα Ζωή» – στέκομαι στο αντιφατικό του πράγματος. Στο σχολείο αυτό υπάρχουν δάσκαλοι που επέλεξαν τον δύσκολο δρόμο, αφού διδάσκουν σε παιδιά που δεν έχουν ευκαιρίες στη ζωή τους. Η Δήμητρα Κωνσταντίνου είναι 30 ετών κι έχει έρθει στο σχολείο με απόσπαση από τις Σέρρες. «Τα παιδιά με θεωρούν μεγάλη ηλικιακά. Όταν τους εξηγώ ότι είμαι νέα, μου θυμίζουν τους γονείς τους, που σπάνια ξεπερνούν την ηλικία των 24 ετών. Έχεις να κάνεις με δύσκολα και κλειστά παιδιά, πρέπει πρώτα να σε εμπιστευτούν για να σου ανοιχτούν και να σε ακούσουν» υποστηρίζει. Όπως μου λένε, στο σχολείο αυτό δάσκαλοι και μαθητές είναι μια οικογένεια. Τα προβλήματα, οι δυσκολίες και τα ανυπέρβλητα εμπόδια είναι γνωστά, αλλά το σημαντικότερο είναι πως έχει αναπτυχθεί μια γερή σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους. Στον τοίχο μιας αίθουσας είναι ζωγραφισμένη μια γαλλική σημαία. Η δασκάλα γαλλικών Πέπη Μπανιώκου αφηγείται: «Διδάσκω εδώ

για δεύτερη χρονιά. Η εμπειρία τού να είσαι μέρος του σχολείου αυτού έγκειται στο ότι πρώτα μάς εμπλουτίζει ως ανθρώπους κι έπειτα ως δασκάλους. Αναμφίβολα, δεν είναι το πιο εύκολο σχολείο όπου μπορείς να διδάξεις, όμως, μετά από ένα θολό περσινό πρώτο τρίμηνο, βρήκα έναν δίαυλο επικοινωνίας, ώστε να δημιουργήσω μια ξεχωριστή σχέση με τα παιδιά, μια σχέση που μας οδήγησε στο να λάβουμε το Βραβείο Γαλλοφωνίας. Θυμάμαι, οι πρώτες μέρες ήταν εξαντλητικές. Έπρεπε να τους μάθω τι είναι η Γαλλία, πού βρίσκεται ο Πύργος του Άιφελ ή ποιος είναι ο Αστερίξ. Προκειμένου, λοιπόν, να τους τραβήξω το ενδιαφέρον, τους μίλησα για ένα παραμύθι που αναφερόταν σε μια φυλή των Τσιγγάνων η οποία είχε εκδιωχθεί από τη Σκωτία και βρήκε καταφύγιο στη Γαλλία. Μόλις τους το διάβασα, θυμάμαι πόσο πολύ τους άγγιξε. Κάπως έτσι χτίσαμε την εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Ξέρετε, το βραβείο που λάβαμε ήταν μια καλή ευκαιρία γι’ αυτά τα παιδιά να ξεφύγουν για λίγο από την περιοχή τους. Τα παιδιά αυτά κάθισαν για πρώτη φορά στην πρώτη σειρά και γύρισαν τότε να μου πουν το εξής: “Πρώτη φορά μας σηκώνουν για να μας πουν μπράβο”. Η Νέα Ζωή είναι μια δύσκολη περιοχή, η οποία όμως κρύβει πολλές εκπλήξεις και θησαυρούς. Παντού υπάρχουν μικροί θησαυροί, αρκεί να θέλουμε να τους ανακαλύψουμε». Κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος συναντώ τον Γιάννη Γιάλη, 30 ετών. Εννέα χρόνια δουλεύει ως αναπληρωτής και αυτό το σχολικό έτος βρέθηκε να διδάσκει στο 7ο Δημοτικό Ασπροπύργου. « Έχω περάσει από πολλά σχολεία, Κρήτη, Κάλυμνο, Μέτσοβο και Ξάνθη. Το σχολείο αυτό προσφέρει πολλά μόρια, παρόλο που βρίσκεται εντός Αττικής. Διδάσκω στη Δ’ Δημοτικού, αν και είναι μόνο κατ’ όνομα, διότι το επίπεδο είναι πολύ χαμηλότερο. Στην τάξη έχω 16 παιδιά, εκ των οποίων τα 12 έρχονται κάθε μέρα. Τα παιδιά αυτά είναι μεγάλο σχολείο για εμάς. Έρχεσαι αντιμέτω-

πος με τις κοινωνικές ανισότητες, τη βία και την παιδική εκμετάλλευση. Μαθαίνεις πώς να αντιμετωπίζεις δύσκολες καταστάσεις: μικρά παιδιά που έρχονται με σκισμένα ρούχα και παπούτσια, που δεν έχουν μπάνιο ή δεν μπορούν να πλύνουν τα ρούχα τους. Τα παιδιά αυτά δεν έχουν όρια. Εκπαιδεύεσαι στο πώς πρέπει να αντιδράσεις σε καβγάδες οι οποίοι δεν είναι εύκολοι. Τον πρώτο καιρό, θυμάμαι, όταν διέσχιζα τη λεωφόρο ΝΑΤΟ για να έρθω στο σχολείο, νόμιζα ότι παρακολουθούσα διαφήμιση της UNICEF. Τσαντίρια, ξυπόλυτα παιδιά και αμέτρητα σκουπίδια. Είναι μεγάλο κέρδος γι’ αυτά τα παιδιά όταν έρχονται στο σχολείο, διότι τα γλιτώνεις από τον δρόμο. Η εμπειρία στο σχολείο μού έχει μάθει ότι δεν είναι αλήθεια πως τα παιδιά αυτά δεν θέλουν να αλλάξουν. Δεν μπορούν, δεν ξέρουν και δεν τους αφήνει το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο να γίνουν καλύτεροι. Λίγοι γονείς δείχνουν ενδιαφέρον, κι αυτοί όχι τόσο συχνά. Το σημαντικό όμως είναι πως εδώ τα παιδιά σού λένε απλόχερα “καλημέρα”, εν αντιθέσει με άλλα, καλά σχολεία στα οποία έχω διδάξει και πρέπει να τους πιέσεις για να σε καλημερίσουν. Εδώ, λοιπόν, όλα διπλασιάζονται. Ακούς τις ιστορίες τους. Έρχονται κοιμισμένα επειδή το προηγούμενο βράδυ ήταν στο νοσοκομείο εξαιτίας ενός τροχαίου, διαπληκτισμών ή θανάτου. Το πιο σκληρό, πάντως, είναι όταν λες σε παιδιά ότι πρέπει να διαβάζουν κι εκείνα σου απαντούν “κύριε, δεν πρόλαβα, γιατί όλη τη μέρα ήμουν στον δρόμο και ζητιάνευα”» λέει ο Γιάννης. Στη συνέχεια συνομιλώ με την κ. Ματίνα Βαβούλη, διευθύντρια του σχολείου, και τον υποδιευθυντή κ. Κώστα Σαπουντζή, δύο ανθρώπους που γνωρίστηκαν στο σχολείο κι έγιναν ζευγάρι. Είναι κάτι όμορφο, θα μου πουν, διότι ο ένας στηρίζει και εμψυχώνει τον άλλο. Η κ. Βαβούλη εργάζεται ακατάπαυστα στο σχολείο 28 ολόκληρα χρόνια. «Όταν ήρθα στο σχολείο, ήταν τριθέσιο και βρισκόταν σ’ ένα

σπιτάκι, λίγα μέτρα πιο κάτω, τρία δωμάτια με μια σόμπα. Τότε μαθήτευαν 68 παιδιά, εκ των οποίων τα 4 ήταν τσιγγανάκια. Ήταν μια περίοδος που έβλεπα καθημερινά πολλά παιδιά με τα χέρια πιασμένα στα κάγκελα να έρχονται και να μας κοιτούν. Όταν τους πρότεινα να έρθουν στο σχολείο, μου απαντούσαν ότι δεν τους άφηναν οι γονείς τους. Κάπως έτσι ξεκίνησα τις επισκέψεις στα σπίτια τους, συνομιλώντας με τους γονείς και προσπαθώντας να αντιμετωπίσω όλες τις γραφειοκρατικές δυσκολίες, αφού μιλάμε για παιδιά, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν “αόρατα”. Σήμερα έχουμε 310 μαθητές και το 91% είναι Ρομά. Με τον δικό μας μαθητικό πληθυσμό, το θέμα της διαρροής είναι φλέγον. Γι’ αυτό και τα παρακολουθούμε πολύ, ενδιαφερόμαστε και τα αναζητούμε όταν λείπουν. Όμως η πιο σημαντική επιτυχία του σχολείου είναι οι ευκαιρίες που προσφέρει σε παιδιά τα οποία πριν βρίσκονταν στον δρόμο. Τους δίνεις έναν χώρο στον οποίο αισθάνονται ασφάλεια, έρχονται σε επαφή με μια άλλη όψη της ζωής και, προπάντων, γνωρίζουν τον κόσμο» τονίζει. Στο γραφείο της η κ. Βαβούλη μου δείχνει τη φωτογραφία ενός κοριτσιού και μου εξηγεί γιατί την έχει κρεμασμένη στον πίνακα ανακοινώσεων. «Η συγκεκριμένη κοπέλα ήταν μία από τις καλύτερες μαθήτριές μου. Κάποια μέρα η παράγκα όπου έμενε έπιασε φωτιά. Κρύφτηκε, λοιπόν, κάτω από τον νεροχύτη, γιατί έτσι πίστευε ότι θα προστατευόταν, με αποτέλεσμα ο πατέρας της να μην τη δει ποτέ και το κορίτσι να καεί. Άλλη μια δύσκολη στιγμή ήταν όταν με κάλεσαν στο τηλέφωνο για να μου πουν ότι ένας μαθητής μας δεν θα ερχόταν στο σχολείο γιατί χτυπήθηκε σε τροχαίο στη λεωφόρο ΝΑΤΟ, επειδή ερχόταν μόνος του. Εισπράττουμε καθημερινά πολλή αγάπη. Τρέχουν να μας αγκαλιάσουν και να μας πουν μια γλυκιά κουβέντα. Η μόνη μας σταθερή αξία είναι η ελπίδα. Αν δεν ελπίζαμε, δεν θα ήμασταν εδώ».

Δίπλα της, ο κ. Σαπουντζής μου αναφέρει ότι εργάζεται στο σχολείο είκοσι χρόνια. «Μην ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε στην άκρη της πόλης, με παιδιά που ζουν σε παραπήγματα και παράγκες, δίπλα σε εργοστάσια και μ’ ένα πλήθος που η ζωή του ξεκινά και τελειώνει στα σκουπίδια. Στο σχολείο έρχονται σε επαφή με τον μπαλαμό, δηλαδή τον ξένο, τον άγνωστο. Είναι ο τρόπος ζωής εδώ τέτοιος που, δυστυχώς, ως σχολείο, βιώνουμε πολλές απώλειες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το “Σκέπτομαι και Γράφω” ενός μαθητή μου, ο οποίος έκανε λογοπαίγνιο με το όνομα της περιοχής, γράφοντας: “Σκουπίδια, σκουπίδια, σκουπίδια. Όπου και να κοιτάξεις, βλέπεις σκουπίδια και ανθρώπους να πεθαίνουν από ναρκωτικά. Εύχομαι να μην υπάρχει άλλος τόπος στον κόσμο, εκτός από τη Νέα Ζωή”. Παράλληλα, ήταν πολύ θλιβερό το ότι υπήρξαν φορές που χτυπούσε ο συναγερμός του σχολείου στις δύο και τρεις τα ξημερώματα. Τρέχαμε να σώσουμε ό,τι μπορούσαμε από τα πράγματα του σχολείου που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του. Άλλες φορές μάς έχουν σπάσει παράθυρα. Μας ρίχνει λίγο όλο αυτό, αλλά μετά συνεχίζουμε». Πριν φύγω, βγάζουμε με τα παιδιά φωτογραφίες. Χαίρονται, χαμογελούν και ποζάρουν με τους φίλους τους. Το κουδούνι έχει χτυπήσει κι έχει έρθει η ώρα να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Λιγοστοί γονείς περιμένουν στην έξοδο και τα παιδιά δεν βιάζονται να φύγουν. Οι δάσκαλοι θα μου υπενθυμίσουν ότι: «Αυτά τα τσιγγανάκια είναι ήρωες. Μια ισότιμη θέση δίπλα μας ζητούν. Είναι παιδιά που έχουν όνειρα, απλώς το μόνο που χρειάζονται είναι κάποιος να τους βοηθήσει ώστε να ανοίξουν οι ορίζοντές τους. Για εμάς, το σχολείο αυτό είναι η ζωή μας και το δεύτερο σπίτι μας. Γι’ αυτό και το βασικό μας σύνθημα είναι “κανένα παιδί στον δρόμο, είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων”». Έξω από το σχολείο, σ’ ένα πεταμένο χαρτόκουτο, μια φράση μού κεντρίζει την προσοχή: «Η μόρφωση είναι το μόνο όπλο του φτωχού».

Η Ματίνα Βαβούλη, διευθύντρια του 7ου Δημοτικού Σχολείου Ασπροπύργου εδώ και 28 χρόνια.

21.12.17 – lifo

43

ο σάχιντ ναβάζ, πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας ελλάδας, οργάνωσε ολόκληρη επιχείρηση μαζί με μια ομάδα πακιστανών για να βοηθήσουν τους ανθρώπους της μάνδρας που είχαν την ανάγκη τους.

AΠΌ ΤΟΝ M. HULOT ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

44 lifo – 21.12.17

η πακιστανική κοινότητα ελλάδας έτρεξε αυθόρμητα να βοηθήσει τους ανθρώπους που έχασαν τα πάντα στις πλημμύρες της μάνδρας

21.12.17 – lifo

45

Σ

// όλοι έχουμε την ανάγκη του διπλανού μας. είμαστε όλοι άνθρωποι και πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, δεν αντέχεται αλλιώς η ζωή. αν βοηθήσεις, περιμένεις να σε βοηθήσουν, περιμένεις να σε βοηθήσει ο θεός. αν δώσεις, θα πάρεις.

//

46 lifo – 21.12.17

το γραφείο και στην αίθουσα συνεδριάσεων της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας στην οδό Σατωβριάνδου υπάρχουν παντού σημαίες ελληνικές. «Μετά από δεκαεπτά χρόνια στην Ελλάδα, αισθάνομαι πιο πολύ Έλληνας» λέει ο Σάχιντ Ναβάζ, ο τριαντατριάχρονος πρόεδρος της κοινότητας. «Οι Έλληνες μου έχουν φερθεί καλά, μου έχουν δώσει δουλειά, έχω μια άψογη επαγγελματική συνεργασία μαζί τους, τους συναναστρέφομαι καθημερινά, είναι οι φίλοι μου». Από τη στιγμή που έφτασε στην Αθήνα, ο Σάχιντ εργάζεται στην ίδια εταιρεία, «μια ελληνική εταιρεία που φτιάχνει πίτες για σουβλάκια στο Μενίδι», και πάντα δούλευε με Έλληνες. Γι’ αυτό και τα ελληνικά του είναι τόσο καλά. «Τη γλώσσα την έμαθα γιατί πήγα δύο χρόνια στο σχολείο. Ήθελα να τη μάθω καλά για να μπορώ να μιλάω αλλά και λόγω της δουλειάς μου, επειδή επικοινωνώ με πολύ κόσμο κάθε μέρα, μιλάω με Έλληνες στο τηλέφωνο, πηγαίνουμε μαζί για καφέ και φαγητό. Από την πρώτη στιγμή που είδαμε την καταστροφή από τις πλημμύρες στη Μάνδρα εγώ και όλα τα μέλη του συλλόγου αποφασίσαμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που υποφέρουν. Οργάνωσα όλο αυτό γιατί ήταν πολύ σκληρό να βλέπεις ανθρώπους να χάνουν το σπίτι τους, να πεθαίνουν στη λάσπη. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τόσο μεγάλη καταστροφή στην Αθήνα τα δεκαεπτά χρόνια που είμαι εδώ. Και τρέξαμε να βοηθήσουμε όσο μπορούσαμε. Το κάναμε αυθόρμητα, κανείς δεν μας ανάγκασε. Η κατάσταση που ζήσαμε ήταν πολύ σκληρή, οι εικόνες πολύ πιο δραματικές από αυτές που βλέπεις στην τηλεόραση και οι άνθρωποι ήταν στενοχωρημένοι επειδή είχαν χάσει τα πάντα, τα πράγματά τους, όλο τους το νοικοκυριό, ολόκληρα σπίτια, έβλεπες παντού νερά και λάσπες. Οι κόποι μιας ζωής χάθηκαν στο νερό. Τους βοηθήσαμε να βγάλουν τα πράγματα και να καθαρίσει η λάσπη −δεν μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα− κι αυτοί μας ευχαριστούσαν. Ήταν πολλοί παππούδες και γιαγιάδες με μεγάλα προβλήματα, χωρίς σπίτι, και όλοι κλαίγανε. Πώς να ξεκινήσουν αυτοί οι άνθωποι πάλι από την αρχή; Μια γιαγιά που μας είδε να βγάζουμε τα πράγματά της από τη λάσπη ευχαριστούσε εμάς και τον Θεό. Πήγαμε είκοσι άτομα την πρώτη μέρα και είκοσι πέντε τη δεύτερη, κάναμε ό,τι μπορούσαμε, αλλά η κατάσταση ήταν απελπιστική. Ακόμα

έτσι είναι. Ακούσαμε πολλά “μπράβο” και χαρήκαμε κι εμείς, αλλά σημασία έχει να καταλάβει ο κόσμος ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι μπροστά στον πόνο και στην καταστροφή, δεν αλλάζει ο άνθρωπος με το χρώμα. Ότι τα πιο πολλά πράγματα μας ενώνουν, δεν μας χωρίζουν, ότι όλοι έχουμε την ανάγκη του διπλανού μας. Είμαστε όλοι άνθρωποι και πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, δεν αντέχεται αλλιώς η ζωή. Αν βοηθήσεις, περιμένεις να σε βοηθήσουν, περιμένεις να σε βοηθήσει ο Θεός. Αν δώσεις, θα πάρεις. Δεν έχω κανένα παράπονο από τους Έλληνες, δεν έχω πετύχει ούτε έναν κακό Έλληνα, ίσως κι επειδή από τη στιγμή που ήρθα πάντα είχα τη δουλειά μου και είμαι εργατικός, δεν έχω μπλέξει ποτέ με κακούς. Όλοι οι άνθρωποι που συναναστρέφομαι κάθε μέρα είναι σαν εμένα, τους ενδιαφέρει κυρίως η δουλειά τους, έρχονται να αγοράσουν πίτες για να φτιάξουν σουβλάκια και αγωνίζονται να ζήσουν, όπως κι εγώ. Η αλήθεια είναι ότι ο Έλληνας έχει αλλάξει από το 2000 που ήρθα, τότε ήταν καλύτερα τα πράγματα και δεν είχε τόσα προβλήματα. Υπήρχε χρήμα, δουλειές. Τώρα έχει τόσο πολλά να αντιμετωπίσει, κυρίως οικονομικά, που του φταίνε οι ξένοι. Δεν υπήρχαν τόσο πολλοί πρόσφυγες τότε για να αισθάνεται ότι θα του πάρουν τη δουλειά και δεν ήταν ίδια η κατάσταση στην Αθήνα. Έχουν γίνει καχύποπτοι οι άνθρωποι. Από την άλλη, δεν ήταν ποτέ εχθρικοί οι Έλληνες με τους Πακιστανούς, γιατί είμαστε εργατικοί και δουλεύουμε σκληρά. Είμαστε πολύ καλοί εργάτες, δεν κάνουμε φασαρίες ούτε παρατηρήσεις, σεβόμαστε τους συνανθρώπους μας. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν με το χρώμα, ούτε με τη θρησκεία, ο καθένας έχει τη δική του, αλλά, πάνω απ’ όλα, είμαστε άνθρωποι. Πρέπει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο, κυρίως γι’ αυτό. Καλοί και κακοί υπάρχουν παντού, δεν έχει σημασία αν είσαι Πακιστανός ή Έλληνας, ο καθένας έχει το μυαλό και τη σκέψη του, σημασία έχει να αγαπάς τους ανθρώπους και να τους σέβεσαι όπως είναι. Στην Ελλάδα ήρθα 16 χρονών κι έτσι έχω ζήσει πιο πολλά χρόνια στην Αθήνα απ’ ό,τι στο Πακιστάν. Η αλήθεια είναι ότι πάω μόνο έναν μήνα κάθε χρόνο εκεί, οπότε πιο πολύ είμαι Έλληνας. Σε έναν χρόνο θα πάρω ελληνική υπηκοότητα. Εδώ ήρθα για βγάλω μερο-

κάματο και να ζήσω την οικογένειά μου, τους γονείς και τ’ αδέλφια μου. Τώρα έχω σύζυγο και τέσσερα παιδιά και προσπαθώ να τους φέρω στην Ελλάδα. Χρόνια αγωνίζομαι, αλλά είναι δύσκολο, γιατί κολλάνε στη γραφειοκρατία. Δεν θέλω να φύγω ποτέ από την Ελλάδα, αισθάνομαι σχεδόν Έλληνας, θέλω μόνο να φέρω τη γυναίκα και τα παιδιά μου. Δεν είναι καλή η κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά όποιος έχει δουλειά, Έλληνας ή Πακιστανός, είναι καλά και, ευτυχώς, δουλειά έχω. Δεν καταλαβαίνει το κράτος ότι ένας άνθρωπος που έχει αποφασίσει να μείνει στην Ελλάδα κι έχει αλλού οικογένεια στέλνει όλα του τα λεφτά στο εξωτερικό για να ζήσουν, ενώ αν έρθουν κι αυτοί εδώ όλα τα λεφτά θα μένουν στην Ελλάδα. Ξέρω ανθρώπους που δούλεψαν για χρόνια στην Αθήνα και γύρισαν στο Πακιστάν, αλλά τα παιδιά τους έχουν μείνει εδώ γιατί σπουδάζουν και τώρα τους στέλνουν λεφτά από το Πακιστάν. Πρέπει κάποιος υπεύθυνος να ασχοληθεί με αυτά. Έχω έναν φάκελο που τον κουβαλάω πάντα μαζί μου και δείχνω τα χαρτιά μου παντού. Τα καταθέτω στο υπουργείο και δεν μου έχουν απαντήσει ούτε μία φορά, εδώ και οκτώ χρόνια περιμένω μια απάντηση. Δεν μου έχουν απαντήσει ούτε από το υπουργείο ούτε από τον πρέσβη του Πακιστάν. Γι’ αυτό προχθές πήγα στον πρόεδρο της Βουλής μετά από ραντεβού, γιατί είναι πολλοί άνθρωποι στη δική μου θέση. Έχουμε πρόβλημα στις ελληνικές πρεσβείες στο Πακιστάν και στο Ισλαμαμπάντ, γιατί καθυστερούν πάρα πολύ να βάλουν σφραγίδες και να επικυρώσουν τις άδειες στα διαβατήριά μας. Του ζητήσαμε να μας βοηθήσει. Στο κέντρο της Αθήνας πρέπει να ζουν 35.000 Πακιστανοί, στο Μενίδι είναι περίπου 2.500-3.000. Κι ενώ στην αρχή είχαν στο μυαλό τους να γίνουν μόνο εργάτες, τώρα κάνουν επιχειρήσεις. Όποιος έχει χρήμα κάνει δικό του μαγαζί: κουρείο, παντοπωλείο, εστιατόριο. Έχουμε μπει στη ζωή των Ελλήνων εδώ και χρόνια κι αυτοί στη δική μας, τους αγαπάμε τους Έλληνες. Μπορεί πολλοί να μην πίστευαν στα μάτια τους όταν τρέξαμε να βοηθήσουμε, αλλά πήραμε μεγάλη χαρά που μπορέσαμε να βοηθήσουμε έστω και λίγο. Όταν, στο τέλος της μέρας, είδαμε αυτά τα μάτια ευχαριστημένα, αυτό για μας ήταν το μεγαλύτερο κέρδος. Και θα το ξανακάνουμε, αν χρειαστεί».

O Σάχιντ (αριστερά) και ο Ιμράν (δεξιά).

21.12.17 – lifo

47

H Eleonora Meoni (αριστερά) και η Barbara Mulas (δεξιά) μπροστά στο έργο «Comfortable on the thorn bush» by Eleonora Gambula.

ένα καλλιτεχνικό πρότζεκτ στην οδό eλπίδος στην

πλατεία bικtωρίας έκανε την τέχνη προσιτή

σε ανθρώπους της aθήνας από κάθε

χρώμα και φυλή

η eleonora meoni και η barbara mulas ήρθαν στην αθήνα και προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στο victoria square project κάνοντας την τέχνη προσιτή σε όλους, ξένους και έλληνες.

AΠΌ ΤΟΝ M. HULOT ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

48 lifo – 21.12.17

Τ

ο Victoria Square Project είναι ένα κοινωνικό έργο που δημιουργήθηκε στις αρχές του 2017 από τον Αμερικανό καλλιτέχνη Rick Lowe. Με αυτό συμμετείχε στη διεθνή έκθεση documenta 14. Ο Lowe επέλεξε την πλατεία Βικτωρίας επειδή είναι μια περιοχή με έντονη ιστορία και κουλτούρα, αλλά και με μεγάλα προβλήματα τα τελευταία χρόνια, που την έχουν στοχοποιήσει και την έχουν κάνει «απαγορευτική» για πολύ κόσμο. Η απόφασή του να δουλέψει με καλλιτέχνες σε αυτή την περιοχή είχε στόχο να αναδείξει τα πολιτιστικά και ιστορικά χαρακτηριστικά της και να τονίσει τη δυναμική της (ακόμα και την οικονομική), πιστεύοντας ακράδαντα πως «τέτοια κοινωνικά έργα μπορούν να αναδείξουν αξίες χαμένες μέσα στα νέα δεδομένα». Και τα κατάφερε. Οργανώνοντας τον ισόγειο και τον υπόγειο χώρο στην οδό Ελπίδος 13 με τη συμμετοχή καλλιτεχνών απ’ όλο τον κόσμο, Αρχών, ιδρυμάτων, οργανισμών, δικτύων και άλλων μη κερδοσκοπικών οργανισμών, καθώς και με τη βοήθεια των κατοίκων της περιοχής, κατάφερε να αλλάξει τη φυσιογνωμία του δρόμου και να προσελκύσει χιλιάδες ανθρώπους κάθε εθνικότητας, φυλής και χρώματος που έκαναν τον χώρο στέκι τους και ένα σημείο αναφοράς που έλειπε από την πλατεία Βικτωρίας. Η documenta 14 τελείωσε τον Ιούλιο του 2017, αφήνοντας πίσω της μόνο αναμνήσεις, αλλά ο καλλιτέχνης συνεχίζει το έργο του μέχρι σήμερα, γνωρίζοντας καλά πως «ένα τέτοιο έργο, για να αποδώσει καρπούς στην κοινωνία, χρειάζεται πολύ μεγαλύτερο διάστημα δραστηριοποίησης, συστηματικής εργασίας και αφοσίωσης. Το VSP είναι ένας ανοιχτός, ελεύθερος χώρος συνάντησης και δημιουργίας για τους κατοίκους της περι-

οχής και όλης της πόλης και θεωρείται ότι θα αποτελέσει τον καταλύτη προκειμένου να τονιστεί η σημασία του πολιτισμού, της τέχνης, της εκπαίδευσης και της δημιουργικότητας για την οικοδόμηση μιας πιο ανθρώπινης και βιώσιμης κοινωνίας». Τα προγράμματα του VSP αυτήν τη στιγμή αποτελούνται από εργαστήρια, εκθέσεις, πολλαπλές εκδηλώσεις και συνεργατικά προγράμματα. Επιπλέον, το VSP είναι ένας χώρος συνάντησης για τα μέλη της κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων, των επισκεπτών και των καλλιτεχνών που έρχονται απ’ όλα τα μέρη του κόσμου. Στην οδό Ελπίδος 13, λίγο πριν κλείσει η χρονιά, δραστηριοποιούνται σημαντικοί καλλιτέχνες, Έλληνες και ξένοι, και κάθε μέρα προστίθενται νέα ονόματα, με στόχο να κάνουν έργο ουσίας που θα βοηθήσει την Αθήνα και τους κατοίκους της. Η Εleonora Meoni είναι Ιταλο-γαλλίδα καλλιτέχνις που ήρθε στην Αθήνα για να οργανώσει το «pane per poveri», ένα έργο που επικεντρώνεται στις εφήμερες τέχνες που είναι εμπνευσμένες από το fluxus. Μετά τη συμμετοχή της στην documenta 14, η Εleonora αποφάσισε να αφήσει τη ζωή της στο Βερολίνο και να μετακομίσει στην Αθήνα για να αναθεωρήσει την ανάγκη της Τέχνης τις δύσκολες αυτές ημέρες, μια ανάγκη βασισμένη περισσότερο στην ανεπάρκεια και στην αγάπη παρά στην παραγωγή ενός αντικειμένου. «Ο πρώτος χώρος που χρησιμοποιήσαμε για το πρότζεκτ μας στην documenta 14 ήταν το Latraak. Οργανώσαμε μια πενθήμερη εκδήλωση με skateboards, με παιδιά από την τσιγγάνικη κοινότητα» λέει. «Όλοι πέρασαν καταπληκτικά και το κοινό το απολάμβανε περισσότερο, γιατί ήταν μια διαφορετική προοπτική. Δουλέψα-

21.12.17 – lifo

49

«Questioning room» concept by B. Mulas + C. Aguirre, executed by Cristina Aguirre.

50 lifo – 21.12.17

με και στο Boiler με μουσικά events και στο στούντιό μου στην οδό Αγησιλάου, το οποίο ονομάζω “Καλά Νέα”. Η εμπειρία στην Αθήνα ήταν πολύ όμορφη και όταν όλα τελείωσαν και γύρισα πίσω στο στούντιό μου στο Βερολίνο δεν αισθανόμουν καθόλου άνετα. Πάρα πολλοί καλλιτέχνες είχαν μετακομίσει στην Αθήνα για την documenta 14, ήταν ολόκληρο κίνημα, και μετά την έκθεση έφυγαν, χωρίς να αφήσουν τίποτα πίσω τους, όπως και η ίδια η documenta. Είχε δημιουργηθεί μια πολύ ξεχωριστή κατάσταση στα camps των προσφύγων και δεν ήθελα να την παρατήσω. Οι έξι μήνες που δούλεψα ήταν πάρα πολύ λίγοι, ειδικά με την πίεση που αισθάνεται ένας καλλιτέχνης που συμμετέχει σε έκθεση. Έτσι, αποφάσισα να κλείσω το στούντιο που είχα στο Βερολίνο και ήρθα εθελοντικά στην Αθήνα για να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στο νέο πρότζεκτ. Είχε κλείσει ένας κύκλος, αλλά αισθανόμουν ότι είχα πολλά να πω και να κάνω ακόμα. Η στιγμή της επανεξέτασης είναι πολύ σημαντική στην τέχνη και μετά την documenta υπήρχε η απορία αν η τέχνη μπορεί να απαντήσει τελικά σε κάποιο έστω ερώτημα.

H σύνδεσή μου με το Victoria Square Project ήταν φυσική συνέπεια, γιατί αυτός ο χώρος πραγματεύεται τέτοιες αξίες. Συναντήθηκα με τον Rick Lowe, τη Μαρία Παπαδημητρίου και την εκπληκτική τους ομάδα στα ανοιχτά γεύματα που η Barbara Mulas διοργανώνει κάθε Τετάρτη. Ένα από τα βασικά ερωτήματα που τίθενται στα γεύματα αυτά είναι “πώς μπορεί σήμερα η τέχνη να απαντήσει ξανά στην ανάγκη μιας κοινότητας”. Αυτή την περίοδο, σε συνεργασία με το Victoria Square Project, το Free movement - Skateboarding και το Project Elea, μέσω της διδασκαλίας τέχνης και του skateboarding, προσπαθώ να φέρω τη χαρά και τη δημιουργική απασχόληση στα παιδιά που κατοικούν στο στρατόπεδο προσφύγων του Ελαιώνα (από το Αφγανιστάν, το Ιράν και το Ιράκ). Συνεργάζομαι με την Barbara και τη φιλανθωπική ομάδα Free movement - Skateboarding, δύο νεαρούς Άγγλους που ήρθαν στην Ελλάδα με το πρότζεκτ τους – έχουν φτιάξει μια κινητή ράμπα και ταξιδεύουν με το βαν τους από την Αγγλία για να κάνουν μαθήματα skate σε παιδιά σε στρατόπεδα προσφύγων. Προσπαθώ να μάθω στα παιδιά τι είναι η τέχνη με διασκεδαστικό τρόπο, συνδυάζοντας τα μαθήματα με το skate, προπονώντας τα με φροντίδα. Την ώρα που συγκεντρώνεσαι για να μάθεις να μην πέφτεις και να μη χτυπάς, αναπτύσσεις και το πνεύμα σου. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις κάτι να μοιραστείς ως καλλιτέχνης με παιδιά που φέρουν τραυματικές εμπειρίες. Μπορεί η προοπτική τους να είναι σκοτεινή, να ζουν ένα δράμα, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι παιδιά κι έχουν ανάγκη να βγουν στον κόσμο και να ξεχωρίσουν, να διασκεδάσουν. Η Μαρία Παπαδημητρίου αποφάσισε γενναιόδωρα να ανοίξει εκ νέου την πόρτα του Souzy Tros (ήδη είναι ανοιχτά, αλλά θα ξεκινήσει να λει-

τουργεί επίσημα την άνοιξη), το ιστορικό έργο της στον Ελαιώνα, και να καλέσει τους νέους φίλους της, σε μια χειρονομία προσφοράς και καλοσύνης, να συνδημιουργήσουν ένα μίνι skatepark, μια εφήμερη κουζίνα, ένα εργαστήριο τέχνης, και με χορούς και μουσική κάθε είδους να προσφέρουν στους κατοίκους του Ελαιώνα και σε όλους τους Αθηναίους, που είναι αρκετά γενναίοι, να κάνουν μια βόλτα στην άγρια πλευρά της Αθήνας, σε νέες συλλογικότητες». την Αθήνα ήρθα τον Σεπτέμβριο», λέει η Barbara Mulas, «επειδή γνωριζόμασταν με τη Μαρία από πριν». Η Barbara έχει καταφέρει να προσελκύσει το ενδιαφέρον όσων ξένων καλλιτεχνών ζουν στην Ελλάδα και πολλών εκτός Ελλάδας, προκειμένου να συμμετάσχουν στις δραστηριότητες του VSP. «Ασχολούμαι με την τέχνη που συνδέεται με κοινωνικά φαινόμενα και ανέλαβα το communication management του VSP. Δεν μου αρέσει η τέχνη που γίνεται απλώς για την τέχνη και δεν πιστεύω σε αυτήν. Για μένα, ήταν σαν μια συναλλαγή από τη μία να ασχοληθώ με κάτι στο οποίο είμαι πολύ καλή κι έχω πάθος γι’ αυτό και από την άλλη να πάρω νέα στοιχεία και να αλλάξω τη δουλειά μου. Ζούσα και δούλευα στη Μεγάλη Βρετανία πριν έρθω εδώ και ήταν πολύ καταθλιπτικά, υπάρχει μεγάλη έλλειψη ανθρωπισμού στο Λονδίνο. Αυτό που κάνω είναι πολύ ευέλικτο. Ασχολούμαι με την επικοινωνία του project, εκτός από την επικοινωνία με το κοινό. Μου αρέσει να φέρνω κόσμο από τον καλλιτεχνικό χώρο και να λειτουργώ ως καταλύτης προσωπικοτήτων − προσπαθώ να τους εμπλέξω δημιουργικά σε αυτό που κάνουμε. Είναι εύκολο για μένα αυτό. Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται να συνεισφέρουν, ειδικά οι καλλιτέχνες από το εξωτερικό. Δεν βρισκόμαστε εδώ για να ασχοληθούμε μόνο με το προσφυγικό, θέλουμε να επιτύχουμε τη συνοχή και την επικοινωνία, δεν ξεχωρίζουμε τους Έλληνες από τους μετανάστες που ζούνε χρόνια εδώ, και τους νεοφερμένους μετανάστες δεν τους διαχωρίζουμε με βάση την κοινωνική τους ομάδα, μιλάμε για το κάθε άτομο ως προσωπικότητα. Ασχολούμαι με πολλές δραστηριότητες παράλληλα, όπως τα ανοιχτά μεσημεριανά γεύματα που κάνουμε κάθε Τετάρτη και είναι μια αφορμή να μαζευτούν άνθρωποι διαφόρων ηλικιών, εθνικοτήτων και κοινωνικών τάξεων. Μέσα από αυτά τα γεύματα διδάσκουμε τη βιωσιμότητα: όλα τα τρόφιμα τα αγοράζουμε την ίδια μέρα από τη λαϊκή που γίνεται κάθε Τετάρτη στη γειτονιά, ξοδεύουμε μόλις 15 ευρώ για όλο το τραπέζι και όποιος θέλει συνεισφέρει με μια δωρεά. Δεν χρησιμοποιούμε πλαστικά, τα γεύματα είναι χορτοφαγικά, ανακυκλώνουμε τα πάντα. Πιστεύω πολύ στα τυχαία γεγονότα ως μέσο εξέλιξης, οπότε με αφορμή αυτά τα γεύματα οι άνθρωποι που συμμετέχουν σηκώνονται πιο εύκολα και εισέρχονται στον χώρο της παράστασης, συμμετέχουν ενεργά και από θεατές

Σ

μετατρέπονται σε ηθοποιούς. Όταν οι άνθρωποι μοιράζονται ένα γεύμα, έρχονται όλοι στο ίδιο επίπεδο. Όλοι τρώμε για να καλύψουμε μια κοινή ανάγκη και τότε όλες οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων καταρρίπτονται. Είναι μια πολύ δημοκρατική διαδικασία. Πιστεύω πολύ στις προσωπικότητες και προσεγγίζω τους ανθρώπους που συναντώ ως μονάδες. Πολύ συχνά βγαίνω έξω και πιάνω την κουβέντα με ανθρώπους της γειτονιάς ή απλώς τους ρωτάω πώς είναι. Πολλοί συμμετέχουν στην κουβέντα ενεργά και τους αρέσει, κάποιοι άλλοι νιώθουν άβολα, ίσως γιατί πολλές φορές οι καλλιτέχνες θεωρούνται από πολλούς ελίτ. Νομίζουν ότι η τέχνη είναι κάτι που δεν τους αφορά επειδή έχουν πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθούν, όπως η επιβίωσή τους και η διατήρηση της ψυχικής και σωματικής τους υγείας. Προσπαθώ να βρω την εννοιολογική γραμμή που θέλω να ακολουθήσω στον χώρο της τέχνης και με την κουβέντα το πετυχαίνω αυτό. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν μιλάω ελληνικά. Οι περισσότεροι, βέβαια, μιλάνε αγγλικά κι εγώ χρησιμοποιώ πολύ τη γλώσσα του σώματος. Έχω κάνει πολλούς φίλους, παρότι είναι λίγο κλειστοί οι Έλληνες και ίσως δεν θέλουν να αλλάξουν τις συνήθειές τους. Ακολουθούμε διάφορες στρατηγικές για να τους φέρουμε πιο κοντά σε αυτό που κάνουμε στη γειτονιά. Τους ρωτάμε τι θα ήθελαν να έχει ο χώρος, διοργανώνουμε μαθήματα χορού, συζητήσεις, διαλέξεις, πάρτι. Θέλουμε να ρίξουμε λίγο φως σε μια κατάσταση που έχει πολύ σκοτάδι. Θα φιλοξενήσουμε σύντομα κι ένα project νομαδικό που ξεκίνησε από την Αγγλία και ασχολείται με την έννοια της φωλιάς. Η έννοια της φωλιάς είναι συνδεδεμένη με την άνεση και σ’ εμάς οι καλλιτέχνες παρουσίασαν κάτι που μιλούσε για το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή μια άβολη κατάσταση. Ο χώρος μας γίνεται όλο και πιο ανοιχτός και ο κόσμος γίνεται όλο και πιο δεκτικός σε αυτά που παρουσιάζουμε. Πριν από μερικές μέρες ήρθε μια οικογένεια προσφύγων από τη Συρία και τους πρόσφερα λίγη σπανακόπιτα. Δοκίμασε το παιδί τους και μου είπε ότι του άρεσε, αλλά ότι δεν ήταν τόσο καλή όσο της μητέρας του. Του είπα “θα ήθελα πολύ να τη δοκιμάσω”. Μία ώρα αργότερα το παιδί γύρισε και μου έφερε ένα γεμάτο πιάτο με ρύζι και κοτόπουλο. Αν σκεφτείς ότι αυτά τα παιδιά δεν πάνε σχολείο επειδή βρίσκονται σε μια μεταβατική φάση (περιμένουν να φύγουν για τη Γερμανία), θεωρώ ότι είναι μεγάλη επιτυχία το γεγονός ότι νιώθουν τόσο άνετα εδώ μαζί μας. Μας αρέσει πολύ αυτό που κάνουμε και περνάμε πραγματικά καλά. Πιστεύω ότι και οι άνθρωποι που συμμετέχουν το απολαμβάνουν. Είμαστε κοινωνικά όντα και δεν μπορούμε να ζούμε απομονωμένοι. Κι αυτό κάνει καλό και σ’ εμάς τους καλλιτέχνες που δεν πιστεύουμε στην εγωιστική τέχνη, στην τέχνη που χρησιμοποιεί μέσα που δεν επικοινωνούν με τους ανθρώπους. Δεν υπάρχουν προβλήματα, μόνο λύσεις, αυτό είναι το μότο μας και είναι κάτι που ακολουθούμε στην πράξη».

// δεν μου αρέσει η τέχνη που γίνεται απλώς για την τέχνη και δεν πιστεύω σε αυτήν. για μένα, ήταν σαν μια συναλλαγή από τη μία να ασχοληθώ με κάτι στο οποίο είμαι πολύ καλή κι έχω πάθος γι’ αυτό και από την άλλη να πάρω νέα στοιχεία και να αλλάξω τη δουλειά μου.

//

21.12.17 – lifo

51

στο κοινωνικό ιατρείο aθήνας εθελοντές προσφέρουν περίθαλψη σε όσους την έχουν ανάγκη

εθελοντές κάθε ηλικίας και επαγγέλματος προσφέρουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για να μη μείνει κανενασ ασθενής χωρίς φροντίδα.

AΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

52 lifo – 21.12.17

Π

Ο οδοντίατρος του Ιατρείου, Γιάννης Πεντεφούντης.

ίσω ακριβώς από το Δημαρχείο Αθηναίων, στον τρίτο όροφο της οδού Ικτίνου 2, βρίσκεται το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Αθήνας. Ως αυτοδιαχειριζόμενη δομή, η οποία λειτουργεί αποκλειστικά με εθελοντές από τις αρχές του 2013, σήμερα παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ασθενείς αλλοδαπούς χωρίς χαρτιά ή αλλοδαπούς που ακόμα δεν έχουν ΑΜΚΑ, αλλά και σε ασθενείς που διαπιστωμένα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη συμμετοχή που απαιτεί η φαρμακευτική τους αγωγή. Σε ένα νευραλγικό σημείο της πόλης, γιατροί, φαρμακοποιοί, εθελοντές κάθε ηλικίας και επαγγέλματος προσφέρουν καθημερινά μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους και δίνουν την ψυχή τους. Το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο της Αθήνας άρχισε να λειτουργεί τον Φλεβάρη του 2013. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Ιατρείου, από την αρχή της λειτουργίας του έχουν εξυπηρετηθεί συνολικά περισσότερα από 31.000 περιστατικά. Ειδικότερα, περίπου 14.000 ασθενείς εξετάστηκαν στο Ιατρείο ή από τους αλληλέγγυους γιατρούς στα ιατρεία τους, 12.000 ασθενείς έλαβαν τα φάρμακά τους από το φαρμακείο και περισσότερες από 3.500 περιπτώσεις ανθρώπων ενημερώθηκαν και βοηθήθηκαν για να απευθυνθούν στις δημόσιες δομές υγείας. Ταυτόχρονα, την περίοδο από τον Οκτώβριο 2015 έως και τον Σεπτέμβριο 2016, οπότε το προσφυγικό εντάθηκε, το Κοινωνικό Ιατρείο της Αθήνας κάλυψε ανάγκες σε φάρμακα, είδη υγιεινής, είδη πρώτης ανάγκης, παιδικά γάλατα και άλλα είδη για παιδιά στα κέντρα ανοιχτής φιλοξενίας στο Γαλάτσι, στον Ελαιώνα, στο Ελληνικό, στο Σχιστό, στον Σκαραμαγκά και στην Ελευσίνα, καθώς και στην Πέτρου Ράλλη και στην Αμυγδαλέζα. Την ίδια στιγμή, μόνο το 2016, αγοράστηκαν και μεταφέρθηκαν σε δομές φιλοξενίας περισσότερα από 18.500 κουτιά φάρμακα, 21.000 τεμάχια ειδών υγιεινής και 1.000 τεμάχια ειδών πρώτης ανάγκης, 200 κιλά φρούτα, 2.800 κουτιά παιδικά γάλατα και 900 τεμάχια ειδών για παιδιά. Τα Κοινωνικά Ιατρεία δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης με βασικό στόχο την περίθαλψη των ασθενών που είναι αποκλεισμένοι από το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Πρόκειται για ένα κοινωνικό δίκτυο που απλώθηκε πανελλαδικά και ο κομβικός του ρόλος διευρύνθηκε ακόμα περισσότερο, από την ψυχολογική και ηθική στήριξη των ασθενών μέχρι την ενημέρωσή τους σχετικά με εκείνα που χρειάζεται να γνωρίζουν όσον αφορά τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Στο Κοινωνικό Ιατρείο με υποδέχτηκε η κ. Λένα Κουγέα, η οποία απασχολείται ως εθελόντρια εκεί από την ίδρυσή του, αρχές του

2013. «Το Κοινωνικό Ιατρείο δημιουργήθηκε κατεξοχήν για να εξυπηρετήσει τους Έλληνες ανασφάλιστους, οι οποίοι δεν είχαν πρόσβαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα. Παράλληλα, δεχόμασταν και αλλοδαπούς. Ειδικά σήμερα η αναλογία είναι 85% αλλοδαποί και 15% Έλληνες. Έχει σημασία ότι στα πρώτα χρόνια υπήρχε σημαντικό ποσοστό ασθενών προερχόμενο πιο πολύ από τις βαλκανικές χώρες και σχετικά λιγότερο από την Ασία ή την Αφρική. Αντιθέτως, σήμερα το 70% των αλλοδαπών ασθενών προέρχεται από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Πακιστάν και το Ιράν». Για την κ. Κουγέα το Ιατρείο έχει γίνει συνώνυμο της καθημερινότητάς της. Αφιερώνει πολλές ώρες την εβδομάδα με σκοπό την παροχή βοήθειας σε ανθρώπους που τη χρειάζονται. « Έχω να θυμάμαι πολλές στιγμές από δω, το ότι καταφέραμε να στέλνουμε ασθενείς από την “πίσω πόρτα” στα νοσοκομεία, όπως μια γυναίκα η οποία σώθηκε λόγω της έγκαιρης διάγνωσης στο “Αλεξάνδρα”, αλλά και το γεγονός ότι υπήρξε φαρμακευτικός σύλλογος που επιδίωκε να μας κλείσει, χρησιμοποιώντας ως αιτία τον αθέμιτο ανταγωνισμό» αναφέρει. Όπως μου εξήγησε, σήμερα προσφεύγουν εκεί για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, αλλοδαποί, πρόσφυγες που δεν έχουν ΑΜΚΑ, ασθενείς που χρειάζονται φάρμακα, οδοντίατρο ή ψυχιατρική και ψυχολογική υποστήριξη. Πάντως, όπως υπερτονίζουν, είναι θετικό το γεγονός ότι έχουν μειωθεί συνολικά οι ασθενείς που προσέρχονται στο Κοινωνικό Ιατρείο για ιατρική περίθαλψη, καθώς παρέχεται πλέον η δυνατότητα δωρεάν πρόσβασης στις δημόσιες δομές υγείας για όσους έχουν ΑΜΚΑ ή άδειες παραμονής. Στη συνέχεια η κ. Κουγέα με ξενάγησε στους χώρους του Ιατρείου. Παλιοί υπολογιστές, κλειστές σακούλες με αντικείμενα, ένα δωμάτιο γεμάτο με φάρμακα, μια αίθουσα ψυχολογικής υποστήριξης, αποθηκευτικοί χώροι ρουχισμού και ειδών πρώτης ανάγκης και το οδοντιατρείο. Αναρωτήθηκα πού βρίσκουν όλα αυτά τα υλικά. «Από αλληλέγγυους υποστηρικτές του Κοινωνικού Ιατρείου Φαρμακείου Αλληλεγγύης Αθήνας (ΚΙΦΑΑ) σε Ελλάδα και εξωτερικό, οι οποίοι μας προσφέρουν φάρμακα καθημερινά. Επίσης, δεν δεχόμαστε κανένα είδος χορηγίας από φαρμακευτικές ή άλλες εταιρείες. Το ενοίκιό μας το πληρώνει μια συλλογικότητα αλληλεγγύης από τη Γερμανία» απαντά. «Προσφέρω εθελοντικά τις υπηρεσίες μου στο Κοινωνικό Ιατρείο από τις αρχές του 2014» θα μου πει η κ. Ελένη Νικολάου, η οποία συνεισφέρει ως βοηθός οδοντιάτρου. «Το Κοινωνικό Ιατρείο ήταν και είναι μια απαραίτητη πρωτοβουλία. Καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους που

έχουν τον πόνο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους και οι οποίοι μας τονίζουν συνεχώς ότι αν δεν υπήρχε το Κοινωνικό Ιατρείο δεν θα ήξεραν τι να κάνουν. Όμως η ανταμοιβή μας δεν είναι άλλη απ’ όταν τους βλέπουμε να φεύγουν έχοντας αποκτήσει και πάλι την ελπίδα και τη χαρά. Επιπλέον, εδώ έχουμε αναπτύξει κοινωνικές σχέσεις, δημιουργήσαμε φιλίες, ήρθαμε κοντά με άτομα που δεν γνωρίζαμε πριν μας επισκεφθούν. Δυστυχώς, οι περισσότερες εικόνες που διατηρώ στη μνήμη μου είναι δυσάρεστες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ έναν πατέρα με την κόρη του που είχαν έρθει μαυροφορεμένοι και μας έφεραν τα φάρμακα της μητέρας της οικογένειας, η οποία είχε “φύγει” λίγες μέρες πριν. Βέβαια, είναι στιγμές που μου επιβεβαιώνουν τους λόγους που ένιωσα την ανάγκη να μη μένω σπίτι μου. Ο εθελοντισμός είναι επιλογή και αποτελεί μια κατάθεση ψυχής. Όταν κάθε μέρα συναντάς τόσο μεγάλη ποικιλία χαρακτήρων, αντιλαμβάνεσαι κι εσύ ποια είναι τα σημαντικά της ζωής» αναφέρει. Στις θέσεις αναμονής ήταν άνθρωποι όλων των ηλικιών που περίμεναν υπομονετικά, όπως η κ. Κατερίνα Νίνου που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη κι επισκέπτεται το Ιατρείο επειδή εκεί αισθάνεται πιο άνετα. «Εδώ σ’ ακούν, υπάρχει μια κατανόηση και, το βασικότερο, μπορείς να συνεννοηθείς. Επίσης, ούτε σε κοιτούν περίεργα ούτε σου μιλούν απότομα και, φυσικά, σου δίνουν σημασία. Για εμάς, τους ηλικιωμένους, αυτό είναι πρωταρχικό. Είναι μια όαση στον πολύπαθο χώρο της Υγείας. Δείτε, για παράδειγμα, την οδοντιατρική και ψυχιατρική φροντίδα του ΕΣΥ που πάσχουν τρομερά, με αποτέλεσμα το Κοινωνικό Ιατρείο να αποτελεί για πολλούς μονόδρομο» υποστηρίζει. Στην κεντρική αίθουσα του οδοντιατρείου συνάντησα τον Γιάννη Πεντεφούντη, έναν νέο οδοντίατρο 27 ετών, ο οποίος εργάζεται εθελοντικά στο Κοινωνικό Ιατρείο, προκειμένου όχι μόνο να αποκτήσει μεγαλύτερη εμπειρία αλλά και να έρθει σ’ επαφή με όλη την γκάμα οδοντιατρικών περιστατικών. «Είναι κάτι που με γεμίζει, είναι ένα ισχυρό εφόδιο, διότι τον Μάρτιο θα πάω να εργαστώ στη Μεγάλη Βρετανία. Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να βοηθήσω όσο μπορώ. Αν θες να μάθεις, να εκπαιδευτείς και επιθυμείς ένα αύριο με καλύτερες προοπτικές, τότε γιατί να μην έρθεις να συμβάλεις εθελοντικά;» σημειώνει. Λίγο πριν τους αποχαιρετήσω, μου υπενθυμίζουν ότι «η αλληλεγγύη και ο εθελοντισμός είναι οι μοναδικές δυνάμεις δημιουργίας στην Ελλάδα της σημερινής εποχής. Η οικονομική κρίση δεν έχει τελειώσει και σκοπός μας είναι να λειτουργούμε έως ότου υπάρξει η εξασφάλιση ότι κανένας ασθενής δεν θα μείνει χωρίς φροντίδα».

Η εθελόντρια Λένα Κουγέα στον χώρο του Κοινωνικού Φαρμακείου.

// σήμερα προσφεύγουν εκεί για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, αλλοδαποί, πρόσφυγες που δεν έχουν αμκα, ασθενείς που χρειάζονται φάρμακα, οδοντίατρο Ή ψυχιατρική και ψυχολογική υποστήριξη.

//

21.12.17 – lifo

53

LastMINUTEIdeas

NAL O S R E P ER SHOPP BEEFEATER Ως προϊόν της τολμηρής και δημιουργικής πόλης του Λονδίνου, το Beefeater προσφέρει μια τολμηρή γευστική εμπειρία. Εννέα βότανα, οκτώ αποστακτήρες και τρεις έμπειροι distillers δημιουργούν ένα αυθεντικό London Dry Gin.

ΟΝΕ ΤΟOL THREE Ασημένιο σκουλαρίκι 925, επιχρυσωμένο με λεπτομέρειες από μαύρη πατίνα και σμάλτο. Ευριπίδου 6, 7ος όροφος, Αθήνα / facebook: One Tool Three - ΚοινΣΕπ

FRAN & LILI

ΤheGOODLIFO

Κόκκινο φόρεμα Cerise Sister Jane. www.franandlili.gr / Showroom: Ερμού 64, 1ος όροφος (Δευτ.-Παρ. 12:00-19:00, Σάβ. 12:00-16:00)

ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ Καρφίτσα από ορείχαλκο και μετάξι, σχέδιο της Νίκης Ορφανού.

VANS Μια αλλιώτικη εκδοχή των κλασικών Vans, με πράσινο βελούδο και μαύρη σόλα.

Η Βιβλιοτοπία μάς ξεναγεί στο νέο της κατάστημα που δεν μπορεί παρά να αγαπήσει κάθε φίλος του βιβλίου.

Η ΒΙΒΛΙΟΤΟΠΙΑ ΜΑΣ ΣΥΣΤHΝΕΙ ΤΟΝ ΝEΟ ΤΗΣ ΧΩΡΟ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ

E

χει μια ιδιαίτερη μυρωδιά το χαρτί. Είναι μια αίσθηση που σου βγάζει κάθε βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου και, φυσικά, μαζί με το περιεχόμενό του σε κάνει να θες να περάσεις γρήγορα στην επόμενη σελίδα. Είναι αυτό το δέσιμο που αποκτά κάθε γνήσιος βιβλιοφάγος με τα βιβλία και ποτέ δεν θα αποκτήσει με τα e-books. Αυτήν ακριβώς τη ρομαντική διάθεση σου βγάζει η ΒΙΒΛΙΟΤΟΠΙΑ κάθε φορά που περνάς το κατώφλι της, πριν χωθείς στα ράφια της για να ανακαλύψεις το επόμενο βιβλίο που θα σου κρατήσει συντροφιά. Το μικρό, αλλά φουλ ενημερωμένο βιβλιοπωλείο που μας συστήθηκε πριν από περίπου 13 χρόνια μεγάλωσε, ανανεώθηκε και μας καλεί να γνωρίσουμε τον νέο του χώρο στη Γλυφάδα. Μόλις λίγα μέτρα απ’ την παλιά ΒΙ-

ΒΛΙΟΤΟΠΙΑ, που έγινε πόλος έλξης για τους βιβλιόφιλους όχι μόνο της περιοχής αλλά και των διπλανών προαστίων, η νέα ΒΙΒΛΙΟΤΟΠΙΑ είναι αυτό ακριβώς που θα ήθελαν οι πιστοί της φίλοι. Ένας σύγχρονος, μεγάλος και μοντέρνος χώρος υψηλής αισθητικής και ευρωπαϊκών προδιαγραφών, που όμως εξακολουθεί να αποπνέει την ίδια ζεστασιά και φιλική ατμόσφαιρα της ΒΙΒΛΙΟΤΟΠΙΑΣ. Όλα είναι μελετημένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Από τις βιτρίνες που θα φιλοξενήσουν τα είδη δώρων και τις μοναδικές στην Ελλάδα συλλογές που εισάγει η ΒΙΒΛΙΟΤΟΠΙΑ μέχρι τα ειδικά σχεδιασμένα έπιπλα που πάνω τους θα ακουμπήσουν τα μολύβια και τα απλά τετράδια. Έτσι, ο απλός, λιτός σχεδιασμός αναδεικνύει τα προϊόντα, κάνοντάς τα να φαίνονται μοναδικά, και ο τρόπος

τοποθέτησής τους τούς δίνει προστιθέμενη αξία. Εδώ θα βρείτε ό,τι έχει σχέση με βιβλίο και, φυσικά, πολλούς ενδιαφέροντες τίτλους, χαρτικά αλλά και δώρα. Σε αυτό θα σας βοηθήσει η έμπειρη ομάδα της ΒΙΒΛΙΟΤΟΠΙΑΣ που δεν της ξεφεύγει τίποτα απ’ τον χώρο του βιβλίου και με χαρά θα σας προτείνει αλλά και θα σας βοηθήσει να βρείτε αυτό που ψάχνετε. Μια βόλτα απ’ τη νέα ΒΙΒΛΙΟΤΟΠΙΑ όποια μέρα σας βγάλει ο δρόμος προς τα κει θα σας πείσει ότι επιτέλους το βιβλίο βρήκε έναν χώρο που του αξίζει. Ονειροπόλοι Δον Κιχώτες που, αντί να τα βάλουν με ανεμόμυλους, εναντιώνονται στην οικονομική κρίση και δίνουν στο βιβλίο την άνεση, την πολυτέλεια και την προσοχή που του πρέπει! Γιατί έτσι είναι η ΒΙΒΛΙΟΤΟΠΙΑ, και οι άνθρωποί της αμετανόητα ρομαντικοί.

INFO Λαζαράκη 8, Γλυφάδα, 210 9680340 www.bibliotopia.gr

21.12.17 – lifo

55

LastMINUTEIdeas

NAL PERSPOPER SHO

HAVANA CLUB 7 ΕΤΩΝ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Super premium παλαιωμένο ρούμι, ιδανικό να καταναλώνεται σκέτο.

Κηροπήγια από λευκό μάρμαρο και μπρούντζο, σχέδιο των On Entropy. www.cycladic.gr

HALLELUJAH Φόρεμα σε σχέδιο των studiomateriality. Hallelujah studio: Αρχελάου 32, Παγκράτι / Hallelujah store: Απόλλωνος 16, Σύνταγμα / facebook: Hallelujah

NEW CULT Ανδρικό πουκάμισο Dstrezzed, €79,95. Δωρεάν μεταφορικά και δωρεάν αντικαταβολή σε όλες τις αγορές μέχρι και τις 2/1. Δες όλη τη συλλογή της Dstrezzed στο www.newcult.gr.

JAMESON CASKMATES

ΤheGOODLIFO

Η stout έκδοση του Jameson Irish Whiskey, παλαιωμένου σε βαρέλια μαύρης μπίρας.

ATHENEE Χειροποίητο κολιέ σε χρυσό 14 καρατίων χωρίς πέτρες, που αντλεί έμπνευση από την ελληνική αρχαιότητα. Ελ. Βενιζέλου 134, Αγία Βαρβάρα, www.athenee.gr, AtheneeJewellery

21.12.17 – lifo

57

KET H MARA RC RESE

Συνεχίζεται για 4η χρονιά το πρόγραμμα εταιρικής υπευθυνότητας Ευχοστολίδια από τον ΟΠΑΠ H καρδιά των Χριστουγέννων χτυπά μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου 2017 στις τέσσερις χριστουγεννιάτικες εκθέσεις ζωγραφικής που έχει δημιουργήσει ο ΟΠΑΠ στα εμπορικά πολυκαταστήματα The Mall Athens, Athens Metro Mall, River West και Mediterranean Cosmos στη Θεσσαλονίκη. Ο ΟΠΑΠ συνεχίζει τη μεγάλη γιορτή προσφοράς και αγάπης για τέταρτη χρονιά. Καλεί τον κόσμο να επιλέξει τα Ευχοστολίδια και να κάνει πραγματικότητα τις ζωγραφιέςχριστουγεννιάτικες ευχές των παιδιών από τα Παιδικά Χωριά SOS, το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας και το Κέντρο Αγάπης Ελευσίνας. Όσοι βρεθούν στα τέσσερα πολυκαταστήματα θα έχουν τη δυνατότητα να εκπληρώσουν την παιδική ευχή, αγοράζοντας το δώρο που απεικονίζεται σε κάθε ζωγραφιά. Με την παράδοση του δώρου στις χριστουγεννιάτικες εκθέσεις του ΟΠΑΠ σε κάθε πολυκατάστημα οι επισκέπτες λαμβάνουν ως αναμνηστικό δώρο τη ζωγραφιά των παιδιών.

Tο Coca-Cola Pop-Up Store υποδέχεται τα Χριστούγεννα στο Golden Hall Από τις 15 έως τις 31 Δεκεμβρίου το χριστουγεννιάτικο CocaCola Pop-Up Store θα φιλοξενείται στον εξωτερικό χώρο του εμπορικού κέντρου Golden Hall με αμέτρητες εκπλήξεις. Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο θα έχετε επίσης τη δυνατότητα να «φορέσετε» το πιο γιορτινό σας χαμόγελο και να συμβάλετε με τον δικό σας τρόπο στο όραμα του «Μπορούμε»! Στο Photo Booth της Coca-Cola θα μπορείτε να βγάλετε τη χριστουγεννιάτικη φωτογραφία σας και με κάθε share στα προσωπικά σας social media χαρίζετε, μαζί με την Coca-Cola, από 1 ευρώ στο «Μπορούμε». Στόχος είναι να συγκεντρωθούν συνολικά 380.000 γεύματα χαράς και να δοθούν σε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη, κάνοντας αυτά τα Χριστούγεννα ακόμα πιο μαγικά.

γιωτης: διπλή διάκριση στα βραβεία made in greece 2017

Site: http://pankill.gr. FB: https://www.facebook.com/PanKill2/ Επικοινωνία: Δάφνη Αγροτρέιντ ΜΕΠΕ, Εμπορία Αγροεφοδίων Ιακωβίδου 50, Αθήνα, 210 8104490, 210 2110890, Φαξ: 210 8104491

58 lifo – 21.12.17

ΤheGOODLIFO

Τ

ο Pankill είναι ένα μοναδικά δραστικό προϊόν που εξοντώνει ολοκληρωτικά τα ακάρεα σκόνης. Η εφαρμογή του πέραν του στρώματος έχει πεδίο δράσης και άλλα σημεία όπως καναπέδες, χαλιά, καθώς και σπιτάκι ή κρεβατάκι κατοικιδίου. Η δράση του δεν σταματά στα ακάρεα, καθώς καταπολεμά και άλλα 13 είδη εντόμων, με τα πιο σημαντικά από αυτά στην πρώτη γραμμή προβλημάτων, όπως κοριός και ψύλλος. Χάρη στην ισχυρότατη δράση του διαρκεί από τη στιγμή της εφαρμογής έως και 3 μήνες. Το Pankill προσφέρει σ’ εσάς και τα παιδιά σας ήρεμο και απολαυστικό ύπνο σε ένα πεντακάθαρο στρώμα χωρίς… ανεπιθύμητους επισκέπτες. Το Pankill κυκλοφορεί σε συσκευασία 500 κ.εκ. και διατίθεται στα φαρμακεία. Διαθέτει έγκριση, όπως και όλα τα προϊόντα της Δάφνης Agrotrade LTD, από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, η οποία είναι η αρμόδια αρχή για την αδειοδότηση των βιοκτόνων προϊόντων. To Pankill δεν φέρει τοξικολογική σήμανση, ένα τόσο σημαντικό στοιχείο για τον καταναλωτή που καθιστά το προϊόν ιδανικό ώστε να μην προκαλεί δερματικά και αναπνευστικά προβλήματα σε παιδιά και μεγάλους. Η εταιρεία ΔΑΦΝΗ Agrotrade LTD είναι αποκλειστικός διανομέας του Pankill για την Ελλάδα, ακαρεοκτόνο-εντομοκτόνο ιδανικό για την καταπολέμηση ακάρεων και πολλών άλλων βαδιστικών και ιπτάμενων εντόμων. Δείτε περισσότερα στο site του Pankill, καθώς και στη σελίδα μας στο FB.

Δύο πολύ σημαντικές διακρίσεις έλαβε η ΓΙΩΤΗΣ A.E. στα βραβεία Made in Greece 2017 που διοργανώνει η Ελληνική Ακαδημία Μάρκετινγκ. Το βραβείο στην κατηγορία «Επώνυμο Ελληνικό Προϊόν» για τις Βρεφικές Κρέμες ΓΙΩΤΗΣ, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ιστορία της, αφού από το 1930 πρόσφεραν στην Ελληνίδα μητέρα τις πρώτες βρεφικές τροφές. Η δεύτερη διάκριση αφορά τον έπαινο που έλαβε η εταιρεία στην κατηγορία «Βιομηχανική Αριστεία» για την ποιότητα, την καινοτομία, την εξωστρέφεια και τη δύναμη των επώνυμων προϊόντων της που παράγονται στην Ελλάδα και εξάγονται σε πάνω από 25 χώρες.

Χριστουγεννιάτικα δώρα από τα Starbucks Αυτές τις μέρες, αφού απολαύσετε τον αγαπημένο σας καφέ στα Starbucks, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά και στα ράφια για τα χριστουγεννιάτικα δώρα σας. Ποιος είπε ότι ένα χριστουγεννιάτικο δώρο πρέπει απαραίτητα να είναι και ακριβό; Στα Starbucks συναντήσαμε ωραίες ιδέες για δώρα, όπως ένα κομψό ασημένιο μεταλλικό θερμός στα 22,95 ευρώ, μια όμορφη γαλλική πρέσα στα 27,95 ευρώ και το απολαυστικό χριστουγεννιάτικο χαρμάνι Starbucks Christmas Blend στα 7,95 ευρώ. Σίγουρα θα φανούν παραπάνω από χρήσιμα σ’ εκείνους που θα τα δωρίσετε.

ΒΙΒΛΙΟ

ΒΓΕΣ ΕΞΩ

STARFAX

Οι ταινίες της εβδομάδας.

7 επανεκδόσεις που αξίζει να διαβάσετε.

Τα ρεβεγιόν της πόλης.

Πώς θα περάσει το κάθε ζώδιο τις γιορτές.

ΤheWeek

ΣΙΝΕΜΑ

ΣΙΝΕΜΑ Ferdinand

σελιδα

60

σελιδα

σελιδα

62

66

σελιδα

76

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Νέα από το παρελθόν

Η περιπέτειες ενός πολύ συμπαθητικού ταύρου στη μεγάλη οθόνη.

Ο Γιάννης Καρλόπουλος μαζεύει παλιές καρτ-ποστάλ (’50 -’60-’70) από παζάρια και τις χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη για μια διερευνητική είσοδο στο πρόσφατο παρελθόν της επικοινωνίας. Αναλογικά με τις ανασκαφικές τομές των αρχαιολόγων, ο τεμαχισμός και η ανασυγκόλληση, ο ανασχηματισμός και οι αλληλοσυμπληρώσεις, δημιουργούν μια νέα οπτική του ειδυλλιακού και του εφήμερου. Συν-εκθέτει με «συγγενικές» χειροτεχνίες η Ίρις Πλαϊτάκη.

Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη.

σελιδα

61

ä «Δύο σε ένα», 21/12-20/1, Φωταγωγός, Κολοκοτρώνη 59Β (εντός στοάς Κουρτάκη), Δευτέρα-Παρασκευή: 11:00-20:00, Σάββατο-Κυριακή: 12:00-18:00. Εγκαίνια: 21/12, 19:00-23:00

8.11.12 – lifo

59

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

The Florida Project

p

Κακό

Σκηνοθεσία: Σον Μπέικερ Πρωταγωνιστούν: Γουίλεμ Νταφόου, Μπρούκλιν Κίμπερλι Πρινς, Μπρία Βινάιτε

60 lifo – 21.12.17

νο γκέτο μετά από ένα μεγάλο οικονομικό κραχ. Οι τουρίστες, μικροί και μεγάλοι, χαμογελούν εγκλωβισμένοι στο άγχος της υποχρεωτικής υπερ-διασκέδασης. Τα πιτσιρίκια του Μπέικερ, απεναντίας, δεν διακατέχονται από καμία αγωνία. Η επιστροφή τους στο μοτέλ, μετά από ώρες ξοδεμένες στη ραστώνη και στην αταξία, σαν πoπ ήρωες του Μαρκ Τουέιν, σε ημι-αστική εγκατάλειψη, τα προσγειώνει στο σύμπαν των «ενήλικων» κανόνων κι εκεί ο Μπέικερ αλλάζει τον τόνο του και στρέφει τη ματιά στα θέματα των «μεγάλων». Και ο ισορροπιστής ανάμεσα στον έξω κόσμο και στο περιφραγμένο, ταπεινό μοτέλ είναι ο διαχειριστής, ο Μπόμπι, ένας προστατευτικός θυρωρός αλλά και αθόρυβος δάσκαλος που ξέρει καλά την πιάτσα και διακρίνει την πονηριά και τον κίνδυνο, νουθετώντας και προειδοποιώντας με βαθιά τρυφερότητα και no-nonsense αμεσότητα, αν χρειαστεί. Τον υποδύεται ο Γουίλεμ Νταφόου (στον καλύτερο ρόλο μιας ατρόμητης καριέρας), αξιοποιώντας περίφημα την επιλογή του από τον Μπέικερ, αφού είναι ο πιο πεπειραμένος ανάμεσα σε ένα καστ κυρίως πρωτοεμφανιζόμενων που ο 46χρονος σκηνοθέτης χειρίζεται μαεστρικά για να βγάλει αυθορμητισμό και φρεσκάδα. Το Florida Project δεν περιορίζεται στην παρατήρηση της ρουτίνας μιας ειδικής πληθυσμιακής ομάδας, διανθίζοντάς την με περιστατικά, αλλά διεισδύει στις ψυχές ανθρώπων που αψηφούν τα προβλήματα, είτε από απερισκεψία είτε υπακούοντας στη δύναμη της ελπίδας, σαν μια ειρωνική αντανάκλαση της ντισνεϊκής αισιοδοξίας που λάμπει νυχθημερόν ακριβώς δίπλα τους. Και ασφαλώς σχολιάζει, με φωτογένεια, τη σύγχρονη Αμερική, ταξικά αλλά καθόλου επιθετικά και διδακτικά, χωρίς να χρειάζεται να στρέψει το βλέμμα και τον φακό του σε ανέχεια και κακομοιριά, γι’ αυτό και υπολογίζεται ενισχυμένα στη φετινή κούρσα των βραβείων. ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΝΙΡΒΑΝΑ

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Το εντυπωσιακό, λαχταριστό μέσα στην bigger than life ανία του αιώνιου καλοκαιριού της Πολιτείας όπου διαδραματίζεται, Florida Projects του Σον Μπέικερ, που έλαμψε στο Sundance και κέρδισε το κοινό στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες, είναι λουσμένο στο φως, ράθυμο και ιδρωμένο από την υγρασία, εκστασιασμένο από τα χτυπητά χρώματα των γιγαντιαίων προσόψεων καταστημάτων, παγωτατζίδικων και μοτέλ που φαντάζουν σαν φτηνές απομιμήσεις, κάτω από τη μύτη της ψυχαγωγικής αυτοκρατορίας της Ντίσνεϊ και του τεράστιου θεματικού πάρκου στο Ορλάντο. Καταφρονεμένες, σχεδόν αυτοσχέδιες οικογένειες που δεν έχουν καμία σχέση με τους ανέμελους επισκέπτες και τα προνόμια που απολαμβάνουν ζουν λάθρα σε ξενοδοχειακούς οικισμούς, με βδομαδιάτικο ενοίκιο, δουλεύοντας παρασιτικά ή περιστασιακά για να βγάλουν το μεροκάματο, και τρία παιδιά χωρίς ουσιαστική επιτήρηση (σαν τους παλιούς, γοητευτικά επικίνδυνους καιρούς) αλητεύουν σκανταλιάρικα και αυθάδικα και ξεκαλοκαιριάζουν δημιουργώντας μπελάδες, ζητιανεύοντας χαριτωμένα για ένα παγωτό, βάζοντας και πυρκαγιές σε χαλάσματα – και είναι μόλις 6 ετών, ακατέργαστα ταλέντα, που τα χαζεύεις από την αρχή μέχρι το τέλος μιας ταινίας που δεν ξεχωρίζει από τη λαμπερή ταπετσαρία του φυσικού ντεκόρ και δημιουργεί ζωηρότερη αίσθηση με το 35άρι φιλμ και την ατόφια ενδοσκόπηση σε ένα trash προλεταριάτο, περισσότερη νομίζω και από το ντεμπούτο του Αμερικανού σκηνοθέτη, το γυρισμένο με ένα iPhone Tangerine. Ο λόγος είναι απλός: ενώ ο Μπέικερ περιπλανιέται σε μια χώρα των θαυμάτων με εξωτικά, έντονα παραμυθένια οικήματα (Το Μαγικό Κάστρο, η Χώρα του Μέλλοντος) στις παρυφές της θεσμικής ψυχαγωγίας του ακριβού λούνα παρκ, παντρεύει ιδανικά την ελεύθερη φύση της νιότης (χωρίς να καταφεύγει στο κλισέ της ενηλικίωσης, αλλά με έμφαση στην καλόκαρδη ανομία) με τη δυσφορία της κρίσης, σαν να βρίσκεται σε ένα εξωγήι-

Σκηνοθεσία: Ρίντλεϊ Σκοτ Πρωταγωνιστούν: Μισέλ Γουίλιαμς, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Κρίστοφερ Πλάμερ Μια αριστερών πεποιθήσεων παραστρατιωτική ομάδα στην Ιταλία καταστρώνει ένα τεράστιο σχέδιο απαγωγής του εγγονού ενός από τους πλουσιότερους άνδρες της υφηλίου, ο τελευταίος όμως αρνείται πεισματικά να τους πληρώσει.

Κινηματογράφος

Στη σκιά του μαγικού βασιλείου της Ντίσνεϊλαντ μια παρέα πιτσιρικάδων αναστατώνει καθημερινά με σκανταλιές τους ενοίκους ενός φθηνού μοτέλ, σκορπίζοντας χρώμα στις μουντές ζωές τους.

ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ All the money in the world

Στις περισσότερες από τις ταινίες του ο παλαίμαχος, αλλά πάντα ακμαίος Ρίντλεϊ Σκοτ επιθυμεί να ξετυλίξει δυναμικά την πλοκή και παράλληλα να αφήσει το βαθύτερο νόημα της ιστορίας να φανερωθεί μέσα από αξιομνημόνευτες ατάκες που βγαίνουν από στακάτο, ακονισμένο διάλογο. Στο Όλα τα λεφτά του κόσμου, η υπόθεση της απαγωγής του συνονόματου εγγονού του Τζον Πολ Γκέτι και η πεισματική άρνηση του παππού, του πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο εκείνη την περίοδο, να πληρώσει τα 17 εκατομμύρια δολάρια που ζητούσαν ως λύτρα οι κακοποιοί είχε γίνει σίριαλ για τα media τη δεκαετία του ’70. Ο Σκοτ το αφηγείται άλλοτε καλπάζοντας με χάρη ανάμεσα στις λεπτομέρειες και κάποιες στιγμές με μια μονταζιακή βιασύνη που ενδεχομένως να οφείλεται στον όγκο του υλικού που έχει να διαχειριστεί ή μπορεί να αποδίδεται στην αλλαγή της τελευταίας στιγμής στον ρόλο του πατριάρχη εξαιτίας του σκανδάλου σεξουαλικής παρενόχλησης με τον Κέβιν Σπέισι – ο πεπειραμένος Κρίστοφερ Πλάμερ κάνει εξαιρετική δουλειά, δείχνοντας δεινότητα στην κατανόηση του χαρακτήρα, προφανώς έχοντας κάνει ελάχιστη προετοιμασία, από τις 8 Νοεμβρίου, όταν αναγγέλθηκε επίσημα η απόλυση, μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου περίπου, όταν και την πρωτοείδαν οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι. Αυτό ωστόσο που προέχει στην ταινία, το πνεύμα του έργου, όπως δηλώνει και ο τίτλος, είναι η καταγωγή της αδιαφορίας για την ανθρώπινη ζωή από τη μεριά ενός μοναχικού ζάπλουτου, που ωστόσο διατείνεται πως έχει αδυναμία στον μικρό. Και ο Σκοτ το λέει και το δείχνει πλήρως. Σε μια σκηνή όπου ο νεαρός Πολ γνωρίζει τον παππού (που μέχρι πρότινος αγνοούσε την ύπαρξή του) του χαρίζει μια μινιατούρα μινώταυρου, διακρίνοντας την πολυτιμότητα του αντικειμένου από την τιμή του, τη διαφορά ανάμεσα στο invaluable από το priceless. Όλα έχουν τιμή, τα πάντα διέπονται από τους νόμους της συναλλαγής, δεν υπάρχει κανένας υπεράνω των χρημάτων, χωρίς τακτική, δόλια ή νόμιμη, έλεγε ξανά και ξανά ο Γκέτι, φτάνοντας στο συμπέρασμα πως τα αντικείμενα δεν ζητούν τίποτε για αντάλλαγμα και διατηρούν ατόφια την ομορφιά – και την αξία τους βεβαίως, σε αντίθεση με τους ανθρώπους, που νομοτελειακά θα απογοητεύσουν τον «επενδυτή». Το λαϊκό επιμύθιο «έτσι βγαίνουν τα χρήματα» υφαίνεται εμπνευσμένα στο Όλα τα λεφτά του κόσμου μέσα από τον χαρακτήρα ενός εμπειρικού αυτοκράτορα που ποτέ δεν κατάφερε, γιατί δεν θέλησε πραγματικά, να διαιωνίσει ορθά τη δυναστεία που θα κατοχύρωνε την υστεροφημία του. Ο Πλάμερ αποπνέει τον μοχθηρό υπολογισμό του ανθρώπου που κρύβει το απόλυτο τέρας πίσω από την καλλιεργημένη αβρότητα του υπερόπτη.

VILLAGE RENTI 7,9,17 - VILLAGE MALL 3,5,11,13 VILLAGE PAGRATI 2 - VILLAGE FALIRO 4,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3,4 - ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 1,2 - ODEON STARCITY 1,3,10 - ΑΒΑΝΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - WEST CITY 1,2 - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΝΑΝΑ 4,5 - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΖΕΑ

ΦΕΡΔΙΝΆΝΔΟΣ Ferdinand Σκηνοθεσία: Κάρλος Σαλντάνα Πρωταγωνιστούν: Μ. Αθανασίου, Άν. Ράπτη Ένας ταύρος, αποφασισμένος να επιστρέψει στην οικογένειά του, θα οδηγήσει μια αταίριαστη ομάδα στη μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής της.

Σαν πολλές ταινίες σε μία, η ιστορία του μικρού ταύρου Φερδινάνδου περνάει από διάφορα στάδια και διακυμάνσεις μέχρι να καταλήξει σε μια συμβιβασμένη λογική που χωράει απλοϊκές θεωρίες περί της διαφορετικότητας, την ισπανική παράδοση της ταυρομαχίας αλλά και την κουλτούρα της χορτοφαγίας. Ο ήρωας της ταινίας βλέπει τους μεγάλους ταύρους της φάρμας του να περιμένουν να έρθει η στιγμή που θα τους διαλέξουν για μια ταυρομαχία και θα δοξαστούν, αλλά είναι ο μόνος που έχει τη διορατικότητα να αντιλαμβάνεται ότι αυτό σημαίνει σίγουρο θάνατο. Έτσι, απεχθάνεται τις μάχες και την αγριάδα, δραπετεύει με προορισμό τους αγρότες και μαθαίνει να αγαπά τη φύση και τα λουλούδια και αυτήν τη φιλοσοφία προσπαθεί να εμφυσήσει στους υπόλοιπους ταύρους, όταν ξαναβρίσκεται εκεί όπου γεννήθηκε. Με όχημα αυτήν τη φιλοσοφία, η ταινία, στο πιο γενναίο σημείο της, προσπαθεί να επιτεθεί ευθέως στο έθιμο της ταυρομαχίας, μέχρι που αντιλαμβάνεται το μικρό της εκτόπισμα, και καταλήγει σε κάτι που φροντίζει, κυρίως, να μην προσβάλει κανέναν. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 1,7,8,12,15,17 - VILLAGE MALL 1,2,3,5,8,9,12,13 - VILLAGE PAGRATI 2,5 - VILLAGE FALIRO 4,7 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2 - ODEON GLYFADA 2 - ODEON MAROUSI 3 - ODEON ESCAPE 1,4,6 - ODEON OPERA 2 - ODEON STARCITY 2,6,7 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 - WEST CITY 1 - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΝΑΝΑ 5 - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΖΕΑ - ΦΟΙΒΟΣ

ΤΖΑΝΓΚΟ, Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΣΟΥΙΝΓΚ Django Σκηνοθεσία: Ετιέν Κομάρ Πρωταγωνιστούν: Ρέτα Κατέμπ, Σεσίλ ντε Φρανς Ο Τζάνγκο Ράινχαρντ κάνει το κατεχόμενο Παρίσι να χορεύει με τη μουσική του. Όταν η γερμανική προπαγάνδα τού ζητάει να πάει στο Βερολίνο για συναυλίες συναισθάνεται τον κίνδυνο και αποφασίζει να διαφύγει στην Ελβετία.

Η βιογραφική ταινία για τον ιδιοφυή κιθαρίστα της τζαζ Τζάνγκο Ράινχαρντ δραματοποιεί την περίοδο κατά την οποία ο Τσιγγάνος βιρτουόζος βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του στο κατεχόμενο από τους Γερμανούς Παρίσι το 1943, και προσπάθησε, με τη βοήθεια της Γαλλίδας ερωμένης του Λουίζ Λε Κλερκ να διαφύγει με την οικογένειά του – σε μια παρατεταμένη σεκάνς που συνδυάζει ελαφρά περιπέτεια με τη Μελωδία της Ευτυχίας. Στο επίκεντρο παραμένει η νομαδική, ρευστή προσωπικότητα ενός αυθεντικού καλλιτέχνη, δύσκολου να δαμαστεί, γνήσια απρόθυμου να περιοριστεί στην κανονικότητα μιας συνεπούς καριέρας, ειδικά σε τόσο ακραίες περιστάσεις, και μάλιστα απέναντι σε εχθρούς που θεωρούσαν τη μουσική του «μαϊμουδίστικη» και τον ίδιο, άκακο διασκεδαστή. O Ετιέν Κομάρ, παραγωγός του Ενώπιον θεών και ανθρώπων, που σκηνοθετεί για πρώτη φορά, επισημαίνει την ελάχιστα ουμανιστική στάση των Γάλλων δωσίλογων απέναντι στη μανία των ναζί να μαντρώσουν τους Ρομά και να τους ξαποστείλουν σε στρατόπεδα και επιμένει στη συνθετική μαεστρία και στην εκτελεστική δεινότητα του Ράινχαρντ. Το μουσικό κομμάτι της ταινίας είναι απολαυστικό, μια βουτιά στην πρωτοποριακή, σουίνγκ χρήση της κιθάρας με ένα groove πρωτόγνωρο και μεταδοτικό, που όσο κρατά, δεν θες να τελειώσει – κι ευτυχώς, ο Κομάρ

δεν τσιγκουνεύεται τη διάρκεια και την ένταση στα κομμάτια. Η νομαδική του φύση, ο έρωτας και η σχέση του με συναδέλφους, οικογένεια και γνωστούς εκτυλίσσονται μάλλον τυπικά, περισσότερο σαν διάλειμμα στη μουσική του παρά σαν δράμα που εξιτάρει. ΑΑΒΟΡΑ - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ ΣΠΟΡΤΙΓΚ 2

ΤΖΑΜΑΪΚΑ Σκηνοθεσία: Αντρέας Μορφονιός Πρωταγωνιστούν: Σπ. Παπαδόπουλος, Φ. Μουρατίδης, Άννα Μ. Παπαχαραλάμπους Δύο αδέλφια αποξενωμένα στην ενήλικη καθημερινότητά τους επιστρέφουν στο άπιαστο όνειρο που μοιράστηκαν σαν παιδιά.

Η Τζαμάικα, μακρινός στόχος δύο παιδιών που ανέμελα κάνουν τα μπάνια τους σε μια ελληνική ακτή, φέρνει κοντά δύο ψυχραμένα αδέλφια, τον Άκη, οδηγό ταξί, και τον Τίμο, τηλεπαρουσιαστή. Χωρίς να πρωτοτυπεί, η δραματική κομεντί του Αντρέα Μορφονιού πάνω σε μια ιδέα του Φάνη Μουρατίδη κρατά σωστά τις ισορροπίες ανάμεσα στη συγκίνηση και στις αστείες καταστάσεις, έναν λαμπερό ηδονιστή και έναν σβησμένο μεροκαματιάρη. Ακόμη κι όταν «τσιμπάει» τις σκηνές για να δώσει έμφαση στην αντίθεση (υπερβολική η σκιαγράφηση της υπολογίστριας συζύγου και της αφόρητης πεθεράς του Άκη), γνωρίζει πώς να μην υποκύπτει στον εύκολο συναισθηματισμό – αυτό φαίνεται όταν ο Μουρατίδης, άφοβος και τολμηρός στη ζωή του, ακούει τα άσχημα μαντάτα για την υγεία του και περνάει αμέσως, παίζοντας ανάμεσα στον παγιωμένο του κυνισμό και την ανθρώπινη ανησυχία, στο επόμενο βήμα, που δεν είναι άλλο από το να αναθερμάνει τις κακές σχέσεις με τον αδελφό του. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος αξιοποιεί πλήρως το ταλέντο του στην οικονομία λόγου και κινήσεων σε ένα πορτρέτο μοντέρνου λαϊκού Έλληνα και όχι σε αναχρονιστικό αναμάσημα του καλού παιδιού. Η σκηνή με την επίσκεψη των φίλων στο δωμάτιο του νοσοκομείου, που τραγουδάνε συντροφικά, με τον Χρήστο Νικολόπουλο να δίνει τον ρυθμό με το μπουζούκι του, είναι αιφνιδιαστικά εντυπωσιακά απλή και πολύ αποτελεσματική.

VILLAGE RENTI 14,18 - VILLAGE MALL 6,12 - VILLAGE PAGRATI 1,3 - VILLAGE FALIRO 2,3 - ODEON ESCAPE 4 ODEON STARCITY 5 - ΑΕΛΛΩ 3 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 2 - ΑΝΟΙΞΗ 1 - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 - CINERAMA - WEST CITY 3 - ΕΛΛΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 2,3 - ΟΣΚΑΡ - ΣΟΦΙΑ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 2 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1,2 - ΑΛΙΚΗ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ - ΟΝΕΙΡΟ - ΣΙΝΕΑΚ

Ο ΣΤΟΧΟΣ The man with the iron heart Σκηνοθεσία: Σέντρικ Χιμένεζ Πρωταγωνιστούν: Τζακ Ο'Κόνελ, Ρόζαμουντ Πάικ Δύο Tσέχοι στρατιώτες σχεδιάζουν από το Λονδίνο την πιο φιλόδοξη στρατιωτική επιχείρηση του Β’ Παγκοσμίου.

Ο Ντάγκλας Σερκ και ο Φριτς Λανγκ μετέφεραν το ίδιο θέμα στην οθόνη το 1943 και μόλις πέρσι ο Σον Έλλις ασχολήθηκε εκ νέου με την επιχείρηση Anthropoid, την αποστολή δύο Τσεχοσλοβάκων να δολοφονήσουν τον υψηλά ιστάμενο ναζιστή Ράινχαρτ Χάιντριχ. Τελικά, η πράξη γενναιότητας και αυτοθυσίας δύο νέων ανθρώπων να δώσουν τέλος στον αρχιτέκτονα του Ολοκαυτώματος δεν παύει να αποτελεί πηγή έμπνευσης, χωρίς ωστόσο μια καινούργια οπτική γωνία εξέτασης του γνωστού θέματος. Ο Χιμένεζ σπάει τη δομή σε δύο ευδιάκριτα μέρη, αλλά ο Στόχος παραμένει ένα τυπικό δράμα παραδειγματισμού με φόντο τις βιαιότητες των ναζί.

VILLAGE RENTI 3 - VILLAGE MALL 1,6 - ODEON STARCITY 8 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2

21.12.17 – lifo

61

5&2 ΕΠΑΝΕΚΔΌΣΕΙΣ

ΒΙΒΛΊΩΝ-ΣΗΜΕΊΩΝ ΑΝΑΦΟΡΆΣ

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

VIRGINIA WOOLF ΟΡΛΑΝΤΟ - ΜΙΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

62 lifo – 21.12.17

Μτφρ. Αργυρώ Μαντόγλου, Gutenberg-Aldina Το Ορλάντο, δηλαδή η μυθιστορηματική βιογραφία που ξετυλίγει την ιστορία του ευνοούμενου της Aυλής που αλλάζει φύλο μέσα σε μια βδομάδα και ξυπνάει ως λαίδη Ορλάντο, δεν είναι μόνο ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα αλλά ίσως το πλέον αντιπροσωπευτικό έργο της Βιρτζίνια Γουλφ. Γραμμένο με τη διεκδικητική πένα μιας συγγραφέως που σάρωνε όλες τις βεβαιότητες και προκαταλήψεις, ακροβατώντας ανάμεσα σε διαφορετικές μορφές έκφρασης και είδη, διαβάζεται ακόμα και σήμερα ως ένα από τα πιο φρέσκα, ανατρεπτικά, τραγικά και συνάμα διασκεδαστικά λογοτεχνικά κείμενα. Όπως επισημαίνει στην εισαγωγή της η Αργυρώ Μαντόγλου, η οποία υπογράφει και την αναθεωρημένη απόδοση του κειμένου στα ελληνικά: «Στο Ορλάντο και στο Ένα δικό σου δωμάτιο η Γουλφ ελευθερώνεται από τις εμμονές, την αυτολογοκρισία και τις ψευδαισθήσεις της, έχοντας πλέον επιβεβαιωθεί και καθιερωθεί ως συγγραφέας. Ώριμη, πλέον, γράφει, όπως και η ηρωίδα της “αυτά που θέλει να γράψει” και μοιάζει να εφαρμόζει τη φράση της Ορλάντο “μεγαλώνω”». Και δεν είναι ένα έργο που αποκαλείται τυχαία, έστω και κάπως περιπαικτικά, βιογραφία, καθώς, σύμφωνα με την προσέγγιση της Κατερίνας Κίτση-Μυτάκου, η οποία υπογράφει το σχετικό επίμετρο, αντιστοιχεί σε ένα roman à clef, το οποίο εμπνέεται από τη Βίτα Σάκβιλ-Γουέστ, με την οποία η Γουλφ διατηρούσε στενότατη σχέση. Η συγκεκριμένη έκδοση του Gutenberg είναι η πληρέστερη που έχουμε στα ελληνικά, κα-

θώς συνοδεύεται από εισαγωγή, προλεγόμενα, τρία επίμετρα και πρωτότυπο φωτογραφικό υλικό.

RΟBΕRΤΟ BΟLΑŇΟ 2666 Μτφρ. Κρίτων Ηλιόπουλος, Άγρα, 2011 Αν καταφέρεις να το διαβάσεις, θα το θυμάσαι για πάντα, γιατί το 2666 είναι από τα βιβλία που διασαλεύουν όλες τις βεβαιότητες, τινάζουν τα μυαλά στον αέρα, σε κάνουν και αμφισβητείς τα όρια και τις αντοχές της λογοτεχνικής ευταξίας. Ευτυχώς, οι εκδόσεις Άγρα αποφάσισαν να ανατυπώσουν το αριστούργημα των χιλίων και βάλε σελίδων, κάτι που περίμεναν χρόνια οι φανατικοί «μπολανιακοί», για να αποπειραθούν και πάλι το τολμηρό ταξίδι στην καρδιά του σκότους. Όχι τυχαία, η «όαση φρίκης εν μέσω μιας ερήμου ανίας» κατά τον Μποντλέρ, στον οποίο παραπέμπει ο Μπολάνιο, δίνει το στίγμα της αφήγησης, αφού τελικά αυτός είναι και ο προορισμός των βιβλίων, να αφανίσουν κάθε υπόνοια άπνοιας ή ακηδίας, δείχνοντας πως ο κόσμος δεν ταράζεται τόσο από το έγκλημα ή το κακό αλλά από την ικανότητα των πιο σαλεμένων συγγραφέων να αναπαριστούν με ακρίβεια τους αμέτρητους τρόπους της επικράτησής του. Έτσι κι εδώ, το κακό αποκαλύπτει την απόλυτη ισχύ του παντού, τόσο στη συνοριακή πόλη Χουάρες, όπου συμβαίνουν πάντα τα εγκλήματα, όσο και σε οποιαδήποτε έκφανση του ανθρώπινου βίου. Ο άγρια ποιητικός κόσμος του Μπολάνιο που χωράει σε ένα βιβλίο, το οποίο ενδεχομένως διαβάζεται και ως πέντε διαφορετικά μυθιστορήματα, δεν μοιάζει με κανέναν και είναι απόλυτα ατμοσφαιρικός και υποβλητικός. Και ατελείωτος, όπως ατελείωτα

είναι και τα βιβλία, γιατί «είναι απαραίτητο να υπάρχουν πολλά βιβλία, πολλά σαγηνευτικά πεύκα, για να καλύψουν με βέλο από τα μοχθηρά βλέμματα το βιβλίο που αληθινά έχει σημασία, τη γαμημένη σπηλιά της δυστυχίας μας, το μαγικό άνθος του χειμώνα!».

ΗΛIΑΣ ΒΕΝEΖΗΣ ΤΟ ΝΟYΜΕΡΟ 31328 Επίμετρο-γλωσσάριο: Σωτήρης Μετεβελής, Εκδόσεις της Εστίας Όσες φορές και να διαβάσει κανείς τη συγκλονιστική μαρτυρία του Βενέζη για την αιχμαλωσία του στα κάτεργα της Ανατολής από τους Τούρκους, να συγκλονιστεί από τα αβάσταχτα βασανιστήρια γι’ «αυτούς που τα κορμιά τους βασανίστηκαν, ενώ πάνω τους σαλάγιζε ο θάνατος», όπως γράφει χαρακτηριστικά ο ίδιος ο συγγραφέας στον πρόλογο, δεν είναι αρκετές. Εκτός από σπουδαίο ανάγνωσμα, το Νούμερο 31328, που επανακυκλοφόρησε πρόσφατα σε επετειακή έκδοση, είναι ένα από τα σπάνια χρονικά για τις περιπέτειες των Ελλήνων κατά τους διωγμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Πρόκειται για ένα πραγματικό ντοκουμέντο για τη ζωή του δεκαοχτάχρονου τότε Βενέζη στα τάγματα εργασίας που είχαν συγκροτήσει οι Τούρκοι μετά το ’14. Όπως επισημαίνει ο ιστορικός Σωτήρης Μετεβελής στο πλήρες και κατατοπιστικό επίμετρο που συνοδεύει την έκδοση για όσα συνέβαιναν τότε στο αλλοτινό κέντρο του ελληνισμού: «Παρά τα όσα τραγικά έζησε και παρά την πικρία για τις χαμένες πατρίδες, ο Βενέζης αρνείται πεισματικά, τόσο στο Νούμερο όσο και στα υπόλοιπα βιβλία, να στιγματίσει συλλήβδην τον τουρκικό λαό. Δεν δι-

Δεν είναι μόνο οι νέες εκδόσεις που δίνουν το στίγμα των ημερών αλλά και η ανατύπωση σπουδαίων βιβλίων, όπως το «2666» του Μπολάνιο, το «Νούμερο 31328» του δικού μας Βενέζη ή το «Ορλάντο» της Γουλφ.

Καληνύχτα και... καλή τύχη!

Oι «Ιστορίες της καληνύχτας για επαναστάτριες» από τις Έλενα Φαβίλι και Φραντζέσκα Καβάλο έρχονται να δώσουν καινούργιο νόημα στις... καληνύχτες των μικρών κοριτσιών! Αφηγούνται 100 αληθινές ιστορίες γυναικών που κατάφεραν να αλλάξουν τον κόσμο, ξεπερνώντας εμπόδια και προκαταλήψεις.

Δ

Έλενα Φαβίλι, Φραντζέσκα Καβάλο ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑΣ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΕΣ Μτφρ.: Έρρικα Πάλλη Εκδόσεις Ψυχογιός Τιμή: €17,70 Σελίδες: 224

ίνοντας κίνητρο στα κορίτσια να πιστέψουν στον εαυτό τους, οι Ιστορίες της καληνύχτας για επαναστάτριες περιέχουν εκατό διαφορετικές ιστορίες από εκατό διαφορετικές γυναίκες και κορίτσια, οι οποίες ξεδιπλώνονται από την εποχή προ Χριστού μέχρι και το 2007. Όλες τους είναι γυναίκες και κορίτσια απ’ όλο τον κόσμο και όλες τις φυλές, οι οποίες προσπάθησαν να αντισταθούν στην αδικία και να δημιουργήσουν κάτι δικό τους. Δεν έχει σημασία αν το κατάφεραν ή όχι. Ενέπνευσαν κι έδωσαν κουράγιο σε άλλους και τώρα έρχονται να εμπνεύσουν όλες εμάς που τις διαβάζουμε. Επιστήμη, τέχνη, πολιτική, αθλητισμός μέχρι και... πειρατεία. Όλες τους έκαναν κάτι πρωτοποριακό για την εποχή τους, καθεμιά στον τομέα της. Δεν είναι τυχαίο που αυτό το βιβλίο έλαβε το μεγαλύτερο ποσό στην ιστορία της συμμετοχικής χρηματοδότησης και μεταφράστηκε σε 33 γλώσσες. Πρόκειται για μια απίστευτα προσεγμένη έκδοση, με σκληρό εξώφυλλο, ενσωματωμένο σελιδοδείκτη και όμορφο τρόπο γραφής για παιδιά, ώστε να κινεί το ενδιαφέρον, και εκπληκτική εικονογράφηση από πολλούς διαφορετικούς εικονογράφουςμε έντονα χρώματα. Παρά το διαφορετικό τους στυλ, κατάφεραν να συνδυάσουν με τέτοιο τρόπο τις ιστορίες, που όχι μόνο δεν ξενίζουν αλλά κάνουν ακόμα πιο ξεχωριστό και μοναδικό το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι η δραστηριότητα στο τέλος του βιβλίου που προτρέπει το παιδί να γράψει την ιστορία της δικής του ζωής και να ζωγραφίσει το πορτρέτο του. Στόχος είναι κάθε παιδί να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, πιστεύοντας στον εαυτό του, και να νιώθει περήφανο για τα κατορθώματά του!

21.12.17 – lifo

63

ΕΠΑΝΕΚΔΌΣΕΙΣ

ΚΑΥΤΟ ΜΕΛΑΝΙ

από τη μαρια δρουκοπουλου

3 βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν

σoφia amoρουζο #Girlboss Μτφρ.: Ιφιγένεια Κολλάρου, Μαργαρίτα Μιχελάκου Eκδόσεις Keybooks Σελ.: 256 Η Σοφία Αμορούζο δεν ήταν ποτέ συνηθισμένη, ούτε ως επιχειρηματίας ούτε ως οτιδήποτε άλλο. Έγραψε το # Girlboss για κορίτσια σαν κι εκείνη, αουτσάιντερ που αναζητούν τον δρόμο προς την επιτυχία, ακόμα κι αν σ’ αυτόν το δρόμο φυσάει λυσσασμένα και είναι γεμάτος επικριτές.

στάζει μάλιστα να αναδείξει κάθε ψήγμα ανθρωπιάς προερχόμενο από τον απλό Τούρκο, όπως δεν διστάζει να αναφερθεί στις ακρότητες που συντελέστηκαν από μερίδα του ελληνικού στρατού στη Μ. Ασία».

Βιβλίο

CURZIΟ ΜΑLΑPARΤΕ ΚΑΠΟΥΤ

64 lifo – 21.12.17

Mτφρ. Παναγιώτης Σκόνδρας, Μεταίχμιο Πολύ σοφή η απόφαση των εκδόσεων Μεταίχμιο να ανατυπώσουν τα σπουδαία βιβλία του Μαλαπάρτε, του δημοσιογράφου και λογοτέχνη που έζησε και κατέγραψε τη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τόσο του θανάτου όσο και του τέλους των ψευδαισθήσεων, το μεγάλο ερωτηματικό ως προς το τι έχει απομείνει στην ψυχή του ανθρώπου μετά τον πόλεμο. Αμφιλεγόμενος ο ίδιος, καθώς υπήρξε μέλος του ναζιστικού κόμματος, απ’ όπου και αποχώρησε στη συνέχεια για να διατρέξει όλο το ανατολικό μέτωπο με τη στολή του αξιωματικού, από Ουκρανία μέχρι Βεσσαραβία και Ρουμανία. Παρότι απόλαυσε περίοπτα δείπνα παρέα με ναζιστές, τελικά είδε και συγκλονίστηκε από το πογκρόμ των Εβραίων στο Ιάσιο και την εκτέλεση των Ρώσων αιχμαλώτων στην Ουκρανία. Εκτός από τους ξένους διαλόγους, στο βιβλίο πρωταγωνιστικό ρόλο κρατούν τα πάσης φύσεως ζωντανά, τα οποία δίνουν και τους τίτλους στα επιμέρους κεφάλαια, ενδεχομένως γιατί μετά τον πόλεμο ο άνθρωπος είναι απλώς «καπούτ», αφού τίποτε ανθρώπινο δεν έχει μείνει στις ψυχές ως ελπίδα. Και όμως, στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου, το οποίο προλογίζει ο Αναστάσης Βιστωνίτης, ο Μαλαπάρτε περιγράφει ανάγλυφα

τι σημαίνει να περπατάς ελεύθερος μετά τον πόλεμο στο πανέμορφο σκηνικό του Κάπρι και να ενώνεσαι με αυτά τα «μπουλούκια ξεγοφιασμένων, σακάτηδων, κουτσών, καμπούρηδων, κουλών» για να ξαναβρείς, ανάμεσα στην απελπισία και τη βρόμα, την πόλη που τόσο αγάπησες, τη Νάπολη.

κά σπίτια στις απρόσωπες πολυκατοικίες και από τις μνήμες στη ροή του χρόνου περιγράφεται με ακρίβεια από τον Ξανθούλη, έναν δικό μας συγγραφέα που μπορείς όχι μόνο να διαβάσεις αλλά και να νιώσεις και να αισθανθείς.

ΓΙAΝΝΗΣ ΞΑΝΘΟΥΛΗΣ ΤΟ ΠΕΘΑΜΕΝΟ ΛΙΚΕΡ

Μτφρ. Αγορίτσα Μπακοδήμου, Κέδρος Τι σημαίνει αλήθεια να είσαι νέγρος και κομμουνιστής σε μια κοινωνία λευκών, και μάλιστα στην καρδιά της ρατσιστικής Αμερικής; Απλώς ότι δεν έχεις καμία ταυτότητα, όπως ακριβώς ο ανώνυμος πρωταγωνιστής του επικού αυτού βιβλίου του Έλισον, σημείο αναφοράς για την αμερικανική κοινωνία και τη σύγχρονη λογοτεχνία. Όταν γράφτηκε το αριστουργηματικό αυτό βιβλίο, τη δεκαετία του ’50, θεωρήθηκε τεράστιο γεγονός και αυτό επικαλούνται ακόμα ως κλασικό οι μεγαλύτεροι μυθιστοριογράφοι και όσοι δεν μπορούν καν να διανοηθούν τι σημαίνει κοινωνικός αποκλεισμός.

Διόπτρα Το βιβλίο το οποίο έθρεψε τα αναγνωστικά όνειρα διαφορετικών γενεών που το αγάπησαν, ξαναζωντανεύοντας τον αστικό μύθο μέσα από αρώματα, αισθήσεις και συγκινήσεις. Εκεί, στην Κυψέλη της δεκαετίας του ’50, τότε που οι μυρωδιές και οι μουσικές ήταν κάπως πιο δυνατές απ’ ό,τι τώρα, δυο δίδυμα αγόρια θα εμπλακούν σε ένα παράξενο τρίγωνο με τη μεγαλύτερη αδελφή, καθώς θα ανακαλύπτουν τον έρωτα στις πρώτες σπαρακτικές και τελετουργικές στιγμές του. Η Ραλλού θα είναι η συμβολική ιέρεια του έρωτα, η μάνα, η μεγαλύτερη αδελφή, η μυσταγωγός σε αυτό τον παράξενο «γάμο» μεταξύ υπογείου και κυρίως σπιτιού, μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου. Άλλωστε το διονυσιακό στοιχείο ενυπάρχει στα απομεινάρια του παλιού ποτοποιείου, που ήταν κάποτε οικογενειακή επιχείρηση, για να τους θυμίσει τις αποκαθαρμένες από το κανονιστικό πλαίσιο στιγμές αλλά και τα όρια του έρωτα και του θανάτου. Δεν είναι τυχαίο το ότι ανάμεσα στις αναμνήσεις τις βγαλμένες από τις εποχές που ο θάνατος μετρούσε, όπως και οι ιστορίες του, ξεπροβάλλει και ο πνιγμός της εργάτριας για λόγους ερωτικούς. Η μεταβατική αυτή εποχή από τα κανονι-

ΡΑΛΦ ΕΛΙΣΟΝ ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

HUNTER S. THOMPSON ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς, Οξύ Το εμβληματικό κείμενο για την ποτισμένη με ρούμι και μια αλλόκοτη ζωή δημοσιογραφία διαβάζεται πάντα με την ίδια περιέργεια. Διασκεδαστικό, ζαλιστικό και απολαυστικό, προσπαθεί να ορίσει τα όρια μεταξύ βιώματος και χρονικού σε μια εποχή κατά την οποία οι δημοσιογράφοι ήταν απλώς ρεπόρτερ. Εδώ εγκαινιάζεται με τρόπο ρηξικέλευθο η «γκόντζο δημοσιογραφία», όπως χαρακτηρίστηκε η γραφή που εμπνέεται από πρώτης τάξης βιώματα.

γιωργος κ. μπουγελεκας Ο εγγονός της Άννας Εκδόσεις Κέδρος Σελ.: 280 Ο εγγονός της Άννας, Εβραίας που γλίτωσε από τους ναζί, γοητεύεται από τους σημερινούς οπαδούς τους. Για να τον προστατέψει, θα του μιλήσει για την Ιστορία. Τα χρόνια της κρίσης επιστρέφει ο εφιάλτης του νεοναζισμού. H Άννα με τις αφηγήσεις της προσφέρει στον εγγονό της μαθήματα ζωής και ανθρωπιάς.

pico iyer Η τέχνη της ηρεμίας Μτφρ.: Ανδρέας Σοκοδήμος Eκδόσεις Keybooks Σελ.: 112 Ο συγγραφέας ερευνά τη ζωή ανθρώπων που αναζήτησαν την ηρεμία μέσω της ακινησίας. Οι απρόσμενες συναντήσεις του με τον Λέοναρντ Κοέν του αποκάλυψαν ότι η ηρεμία μπορεί να διεγείρει τη δημιουργικότητα. Εξηγεί ότι πολλοί βρήκαν στην ακινησία μια αίσθηση πληρότητας και μας δείχνει πώς να ανακαλύψουμε ξανά τη σοφία μιας παλιότερης εποχής.

21.12.17 – lifo

65

ΜΕΡΕΣ

ΓΙΟΡΤΗΣ Η Μεγάλη Βρεταννία μας επιφυλάσσει πολλές γαστρονομικές εκπλήξεις. Διαβάστε στο lifo. gr τις συνταγές για γλυκά και φαγητά για το γιορτινό τραπέζι που ετοίμασαν αποκλειστικά για μας. Φωτογραφίες: Πάρις Ταβιτιάν

66 lifo – 21.12.17

Fridays Κολωνακίου

New Year’s Breakfast στα Fridays Κολωνακίου! Για να παθαίνεις όλο τον χρόνο Παρασκευή!

H νέα χρονιά πρέπει πάντα να ξεκινάει δυναμικά, με ένα πλούσιο και χορταστικό πρωινό. Είναι παράδοση, ανάγκη, διασκέδαση και απόλαυση. Κι αν ισχύει πως «ό,τι κάνεις την πρώτη μέρα, θα το κάνεις όλο τον χρόνο», τότε το πρώτο πρωινό πρέπει να το απολαύσεις στο κατάλληλο μέρος! Γι’ αυτόν το λόγο τα TGI Fridays Κολωνακίου θα μας υποδεχτούν την Πρωτοχρονιά, από τις 5:00 έως τις 10:00 το πρωί, στο πιο λαμπερό πρωινό της πόλης, σερβιρισμένο σε έναν εορταστικό μπουφέ, για να παρατείνουμε τη διασκέδαση για μερικές ώρες ακόμα υπό τους ήχους ενός special DJ set. Στο μπουφέ των TGI Fridays στο Κολωνάκι ο καφές και το τσάι θα ρέουν άφθονα, ενώ θα μας περιμένουν πεντανόστιμα pancakes,

φρεσκοψημένα κρουασάν και waffles με φανταστικά toppings, δροσερά chia puddings και φρουτοσαλάτες, λαχταριστά γλυκά, σπιτικά hash browns, αγαπημένα scrambled eggs και mac & cheese, breakfast enchiladas και ό,τι άλλο ονειρεύεται κάποιος για το New Year’s Breakfast του! Κάνε την κράτησή σoυ από νωρίς, τηλεφωνώντας στο 210 7227721, και άρχισε από σήμερα κιόλας να μετράς αντίστροφα! Όλα δείχνουν πως εσύ και η παρέα σου θα ξεκινήσετε τον χρόνο με coffee, sparkle, λιχουδιές και Fridays mood στα ύψη!

Extra tip: Η είσοδος στο Fridays New Year’s Breakfast είναι €25 με απεριόριστες επισκέψεις στο μπουφέ!

Νεοφύτου Βάμβα 2, Αθήνα, 210 7227721

ΩΜΑ Ρ Ε Ι Φ Α

Ο all day artistic πολυχώρος της Τρούμπας με την εντυπωσιακή σάλα, το επιβλητικό μπαρ και την αποκάλυψη που λέγεται γυάλινο δάπεδο και ξεδιπλώνει στα πόδια σου τα αρχαία τείχη του Πειραιά είναι πάντα σε γιορτινή διάθεση με τόσα events που φιλοξενεί. Ειδικά τις μέρες των εορτών, όμως, το Beluga σε καλεί σε ακόμα πιο μαγικές βραδιές την παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, με τον σεφ να ετοιμάζει δύο διαφορετικά υπέροχα μενού. Μενού Χριστουγέννων Κοκτέιλ καλωσορίσματος: Balthazar με Beefeater Gin, αφρό παπαρούνας, ροζ γκρέιπφρουτ, κόκκινο γλυκό βερμούτ, lime και τόνικ

Μενού Πρωτοχρονιάς Καλωσόρισμα με κοκτέιλ Golden Elixir από Ρrosecco, Grand Marnier, Gordon Rouge, ανανά, γρεναδίνη, φύλλα χρυσού

Σούπα πατάτας με λάδι τρούφας

Σούπα καρότο αρωματισμένη με τζίντζερ και τραγανό προσούτο

Ριζότο με ταλιάτα πάπιας Σαλάτα Waldorf με μήλο, σέλερι και καρύδι Σορμπέ ουίσκι με αλμυρή καραμέλα Καρέ από Iberic μαγειρεμένο σε κενό αέρος, πουρές κάστανο, πράσινα σπαράγγια και σάλτσα από μανιτάρια πορτσίνι Σοκολατίνα *55 ευρώ/άτομο

Κανελόνι πράσινου μήλου με καβούρι και μπρικ Σαλάτα ανάμεικτη με βατόμουρα και νιφάδες κατσικίσιου τυριού Σορμπέ σαμπάνιας Φιλέτο μοσχάρι με πουρέ πατάτας με τρούφα και σάλτσα από κρασί Πόρτο Τάρτα κάστανο *60 ευρώ/άτομο

2ας Μεραρχίας 8-10, Πειραιάς, 210 4116505, https://el-gr.facebook.com/Beluga

ΓΕΥΣΗ

Beluga art

Στο Beluga για ρεβεγιόν!

21.12.17 – lifo

67

ΓΕΥΣΗ

ΜΑ Ω Ρ Ε Ι ΑΦ

68 lifo – 21.12.17

Επτά 7

Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στην καρδιά της Αθήνας Η Αθήνα φοράει τα γιορτινά της και το εστιατόριο Επτά 7 στην καρδιά της πρωτεύουσας σας προσκαλεί για μαγικές βραδιές στο πιο όμορφο σημείο της πόλης. Με την είσοδο στο εστιατόριο ένας κόσμος μοναδικής αισθητικής αποκαλύπτεται, όπως αρμόζει στις ημέρες των γιορτών. Ένα δυνατό κοκτέιλ στο επιβλητικό μπαρ θα αποτελέσει την ιδανική αρχή ενός γεύματος όπου κυριαρχούν τα αρώματα της Μεσογείου. Δοκιμάστε μία από τις signature δημιουργίες του εστιατορίου, όπως το Le cocktail du 7 με βάση το ουίσκι, ή δώστε έναν εξωτικό τόνο στη βραδιά με το From the Caribbean! Το ζεστό καλωσόρισμα ακολουθούν τα πιάτα του ειδικού μενού που ο σεφ έχει ετοιμάσει για το ρεβεγιόν της παραμονής των Χριστουγέννων κι εκείνο της παραμονής Πρωτοχρονιάς. Καθαρές γεύσεις πρωταγωνιστούν σε πιάτα που θυμίζουν Χριστούγεννα και φέρουν αέρα Μεσογείου, ενώ οι επιλογές των κρασιών που θα συντροφεύουν το δείπνο προέρχο-

νται από τον ελληνικό και διεθνή αμπελώνα. Θαλασσινά και εκλεκτά κρέατα συνυπάρχουν αρμονικά δημιουργώντας μοναδικούς συνδυασμούς γεύσεων, με τη γεμιστή γαλοπούλα να αποτελεί την παραδοσιακή επιλογή, ενώ το φιλέτο Black Angus με baby λαχανικά σοτέ και πιπεράτη σάλτσα και ο μαύρος χοίρος με γλάσο από δαμάσκηνα και πατάτες ογκρατέν κάνουν τη διαφορά. Η διάθεση απογειώνεται με τη ζωντανή μουσική που θα πλαισιώνει τα δύο εορταστικά δείπνα! Επιλογές από το εγχώριο και διεθνές ρεπερτόριο καθώς και τραγούδια που είναι συνυφασμένα με τον πνεύμα των γιορτών θα αποτελέσουν το σάουντρακ των χριστουγεννιάτικων στιγμών σας και θα ανεβάσουν το κέφι στα ύψη! Αυτόν τον Δεκέμβρη κάθε μέρα είναι γιορτή στο εστιατόριο Επτά 7! Σας περιμένουμε να ζήσουμε μαζί τη μαγεία των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς αλλά και να κάνουμε κάθε βράδυ ξεχωριστό!

Ερμού 119 - Άστιγγος 10, Αθήνα, τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3212010, 6949 729297. Ωράριο: Tρ.-Πέμ. 19:00-02:00, Παρ.-Σάβ. 19:00-03:00

Αν την περίοδο των γιορτών βρεθείτε στον Πειραιά, επισκεφτείτε το Gilly. Ένας φωτεινός, πολύχρωμος χώρος με μαρμάρινα τραπέζια και έπιπλα εποχής, εμπνευσμένος από τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, δημιουργεί μια ζεστή και γιορτινή ατμόσφαιρα. Από το πρωί οι φρεσκοκομμένοι μυρωδάτοι καφέδες από τα χεράκια των βραβευμένων baristas του, οι τάρτες, η πεντανόστιμη πάστα-φλόρα, οι βιολογικές μπάρες με αγνά υλικά και τo βιολογικό γιαούρτι με γκρανόλα θα σας φτιάξουν την μέρα. Αν πάλι πεινάτε και θέλετε ένα γευστικό σνακ, επιλέξτε ανάμεσα σε υπέροχα σάντουιτς και ποικιλίες ιταλικών αλλαντικών και τυριών που μπορείτε να δημιουργήσετε, επιλέγοντας από τη βιτρίνα του μαγαζιού. Για να απογειωθεί η γιορτινή διάθεση που ταιριάζει στο κλίμα των ημερών, πρέπει να

δοκιμάσει κανείς και το κυρίως μενού του Gilly. Τα πρωτεία κατέχουν οι φημισμένες πίτσες του μαγαζιού και τα σπιτικά καλτσόνε. Παράλληλα, το μενού απογειώνεται με τα λαχταριστά αντιπάστι, τα ριζότι και τις γευστικότατες σαλάτες. Όλα τα πιάτα βρίσκονται υπό τη φροντίδα του διάσημου σεφ Χρήστου Τζιέρα. Και για τις νυχτερινές γιορτινές εξόδους, το Gilly είναι εδώ για να προσφέρει μια όμορφη βραδιά. Ένα ποτήρι κρασί, συνοδευμένο με αντιπάστι από την Ιταλία, η κατάλληλη μουσική και η γιορτινή ατμόσφαιρα θα απογειώσουν τη νύχτα σας.

Extra tip: Μην ξεχάσετε, φεύγοντας, να επιλέξετε κάποια από τα εποχικά είδη δώρων, όπως ιταλικά μπισκότα, αμαρετίνι, πανετόνε, σοκολάτες κ.ά.

ΓΕΥΣΗ

Gilly

Χριστούγεννα στο πανέμορφο ιταλικό μπιστρό του Πειραιά

Πειραιάς, Βασιλέως Γεωργίου & Καραΐσκου, 210 4111530

21.12.17 – lifo

69

Zambri

ΓΕΥΣΗ

Στο Zambri για ρεβεγιόν Η πιο εξωτική αποικία γεύσεων στην Κηφισιά, που φημίζεται για τον καφέ της, «φόρεσε» τα γιορτινά της και μας υποδέχεται με το πιο ζεστό Christmas mood και δύο σπέσιαλ μενού για τα ρεβεγιόν των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς που θα λατρέψουν και οι πιο απαιτητικοί ουρανίσκοι.

Μενού παραμονής Χριστουγέννων

Μενού παραμονής Πρωτοχρονιάς

Welcome drink με ποτήρι σαμπάνιας

Welcome drink με ποτήρι σαμπάνιας

Βελουτέ γλυκοπατάτας με αφρό μαστίχας και λάδι τρούφας

Σούπα topinambour με καραβιδοουρά και κρέμα τρούφας

Γαλλικό τυρί brie με μαρμελάδα βατόμουρο

Escalopes με φουαγκρά με πουρέ καρότου, περγαμόντο και μαστιχοτύρι

Christmas duck: Ανάμεικτη σαλάτα με φιλέτο πάπιας, αποξηραμένα φρούτα, flakes γραβιέρας και σος πορτοκαλιού Σορμπέ σαμπάνιας αρωματισμένο με τριαντάφυλλο Χριστουγεννιάτικο φιλέτο γαλοπούλας με γέμιση πουρέ σελινόριζας και σάλτσα massala ή φιλέτο από ζαρκάδι με δαμάσκηνα, πουρέ σελινόριζας και σάλτσα hoisin

Σαλάτα ρόκα με κανταΐφι μους φέτας, φράουλα, σύκα και ντρέσινγκ μελιού Σορμπέ ουίσκι με αλατισμένη καραμέλα Medallion φιλέτο γάλακτος με σάλτσα από White Beech μανιτάρια ή Φιλέτο μαύρου χοίρου με πουρέ κάστανου και σάλτσα πορτοκάλι

Mιλφέιγ καραμέλας

Σούπα ζεστής σοκολάτας με γλυκά μπαχαρικά και παγωτό βανίλια Μαδαγασκάρης

*70 ευρώ το άτομο

*70 ευρώ ανά άτομο

Αγίου Δημητρίου 9, Κηφισιά, 210 6230063, www.facebook.com/Zambri.Kifisia

ΩΜΑ Ρ Ε Ι Φ Α

Madama

Madama σημαίνει κάθε μέρα πάρτι! Πόσες ξέφρενες βραδιές χωράνε στο πρόγραμμά σας; Πολλές, αφού στη Madama η διασκέδαση χτυπάει κόκκινο επτά ημέρες την εβδομάδα! Κατηφορίστε προς την πιο hot περιοχή του Πειραιά, την Τρούμπα, και αφήστε τη Madama να σας ψιθυρίσει το μυστικό για αξέχαστες στιγμές! Ο δρόμος θα σας βγάλει από μόνος του κοντά της. Ακολουθήστε τον παλμό της μουσικής, δείτε τις πιο δυνατές παρουσίες της πόλης να κατευθύνονται προς τη Madama και μπείτε αμέσως στo κλίμα! Φανατικοί θαμώνες, καινούργιες φάτσες και αγαπημένοι φίλοι, όλοι γίνονται μια παρέα. Καμιά απουσία δεν δικαιολογείται, αφού για δεύτερη χρονιά οι καλύτεροι guest DJs ετοιμάζουν το απόλυτο σκηνικό γιορτής! Από τις 12:00 το μεσημέρι για καφέ ή για drinks μετά

τη δουλειά ως το επόμενο πρωί, η Madama κρατάει το κέφι στα ύψη. Σήμα κατατεθέν το κατακόκκινο σκηνικό, τα ανατρεπτικά κοκτέιλ και η μεγάλη μπάρα, ιδανική για socializing και νέες γνωριμίες. Η μουσική δυναμώνει, ο χρόνος σταματά και η γιορτή συνεχίζεται μέχρι να φανεί το φως του ήλιου. Αυτό σημαίνει πραγματική, all-week διασκέδαση στη Madama! Αφήστε τη Madama να σας παρασύρει με τον ρυθμό της και την παραμονή των Χριστουγέννων σε ένα ξέφρενο εορταστικό πάρτι που θα απογειώσει το κέφι μας, όπως μόνο αυτή ξέρει! Και για παραμονή Πρωτοχρονιάς, η Madama φοράει τα γιορτινά της, στήνει τον λαμπρότερο αποχαιρετισμό της χρονιάς και υπόσχεται μια βραδιά γεμάτη χορό, έκσταση και αισθησιασμό.

Μεραρχίας 9 & Φίλωνος 101, 210 4174591, www.facebook.com/madamagr

70 lifo – 21.12.17

De Sxara

Ο νέος προορισμός των meat lovers βρίσκεται στην Κηφισιά Ένα νέο spot για τους φίλους του κρέατος μας συστήθηκε πρόσφατα στην Κηφισιά και αν δεν το έχετε γνωρίσει ακόμα, σπεύσατε! Το De Sxara θα έλεγε κανείς πως είναι η ελληνική εκδοχή του εστιατορίου του διάσημου Salt Bae κι αυτό το διαπιστώνεις τόσο με τη γεύση των «ψαγμένων» του κρεάτων όσο και με τον τρόπο παρουσίασής τους. Στην όμορφη σάλα του με την επιβλητική οροφή και το ανοιχτό

κελάρι που φιλοξενεί περίπου 50 ετικέτες από ελληνικά κρασιά θα γευτείς από από T-Bone που ψήνεται μπροστά στα μάτια σου μέχρι το γιαπωνέζικο Wagyu, αλλά και μια σειρά από λαχταριστά ορεκτικά, όπως ο πύργος πατάτας από φρέσκα τσιπς με διάφορα ελληνικά τυριά και σος.

Extra tip: Μέχρι τις 6 το απόγευμα σερβίρει μαγειρευτά από διάφορες γωνιές της Ελλάδας.

Ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς

ST’ ASTRA 31-12-2017

Στον 8ο όροφο του ξενοδοχείου Radisson Blu Park ταξιδέψτε στ’ άστρα, σ’ ένα πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν που θα σας μείνει αξέχαστο. Η live μουσική, τα φώτα της πόλης από ψηλά, η θέα της Ακρόπολης και οι γευστικές δημιουργίες του σεφ μας συνθέτουν μια μοναδική ατμόσφαιρα

.

New Year’s Eve Menu Cocktail Angel Share &

Amuse bouche Shooter με γυαλιστερές

 Fondue με αστακό και χαβιάρι

 Tataki φρέσκου σολομού, αβοκάντο, φύκια και εσπεριδοειδή

 Αγίου Τρύφωνος 15, Κηφισιά, 210 8080647

Facebook / Instagram: De Sxara

Baby μαρούλια, πολύχρωμα παντζάρια, φιστίκια, ρόδι, dressing από cranberries και ψητό κατσικίσιο τυρί

 Μοσχαρίσιο φιλέτο Wellington με τρούφα, άγρια μανιτάρια και σάλτσα κόκκινου κρασιού



Barbarossa Athens

New Year’s Eve Menu • Ποτήρι Prosecco • Εορταστικό καλάθι Dinkel ψωμιού με καρύδια και αποξηραμένα φρούτα • Μπουγιαμπέσα με γαρίδες, φιλέτο σκορπίνας και μενταγιόν αστακού • Σαλάτα Lyonnais με speck, μπισκότο από παλαιωμένη γραβιέρα Πάρου και τρίμμα αυγοτάραχου • Χτένια ψητά στη σχάρα με βούτυρο αστακού

Sorbet lime

 • Ριζότο με άγρια μανιτάρια και φρέσκια τρούφα • Φιλέτο μόσχου με φουαγκρά, σάλτσα μπέρμπον και πατάτες dauphinoise • Κορμός σοκολάτας γάλακτος με pâte à choux • Ποτήρι σαμπάνιας • Εσπρέσο Τιμή ανά άτομο 80

Κέικ τριπλής σοκολάτας, black ice-cream και coulis από μούρα

 Παραδοσιακή βασιλόπιτα

 Μπουκιές από μελομακάρονα και κουραμπιέδες

 Καφές & mignardises Τιμή ανά άτομο: €130

Γιορτινό Brunch

Χριστουγέννων & Πρωτοχρονιάς

St' Αstrα

25/12/2017 & 01/01/2018 Γιορτάστε με τους αγαπημένους σας ανθρώπους. Πλούσιος μπουφές και γιορταστικές μελωδίες από live πιάνο και τραγούδι. Τιμή ανά άτομο: €55 για Χριστούγεννα | €60 για Πρωτοχρονιά

Radisson Blu Park Hotel Εθν. Αντιστάσεως 39, Χαλάνδρι, 210 6841156

Λεωφόρος Αλεξάνδρας 10, Αθήνα, 210 8894500. www.radissonblu.com/hotel-athens

21.12.17 – lifo

71

ΓΕΥΣΗ ΩΜΑ Ρ Ε Ι Φ Α

Βάρσος

Μύρισε Χριστούγεννα στον Βάρσο! Περνώντας το κατώφλι του ιστορικού ζαχαροπλαστείου στην Κηφισιά, σε κατακλύζει η μυρωδιά από φρέσκο βούτυρο και κανέλα. Τα ταψιά με τα φρεσκοψημένα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες πάνε κι έρχονται, σχηματίζοντας λαχταριστά γλυκά «βουναλάκια» που σε προκαλούν να τα δοκιμάσεις. Με ιστορία που μετρά 126 χρόνια, ο Βάρσος συνεχίζει την ίδια γλυκιά παράδοση που τον έκανε ονομαστό και, όπως πάντα, την περίοδο των Χριστουγέννων ετοιμάζει τα γλυκά που με καμάρι θα κεράσεις φίλους και οικογένεια, σαν να τα έχεις φτιάξει εσύ. Απ’ τα φημισμένα του μελομακάρονα που λιώνουν στο στόμα και τους τραγανούς κουραμπιέδες μέχρι τις παραδοσιακές δίπλες και

τη βασιλόπιτα που φτιάχνεται όπως παλιά, με μαγιά, εδώ θα βρεις τα κατεξοχήν γλυκά των ημερών στην καλύτερη εκδοχή τους. Και για όσους αγαπούν τη σοκολάτα, η φετινή χριστουγεννιάτικη αποκάλυψη λέγεται κορμός και πουτίγκα. Μπορείς να τα πάρεις για το σπίτι ή για δώρο αλλά και να τα απολαύσεις επιτόπου στην επιβλητική του σάλα, που αποπνέει αρχοντιά, όπως και τα γλυκά του Βάρσου.

Extra tip: Οι νοικοκυρές ξέρουν ότι εδώ θα βρουν τα φημισμένα μαρεγκάκια, τις μαρέγκες-πλάκες ή φωλιές, την πλούσια και μεστή σε γεύση σαντιγί αλλά και εκλεκτά καραμελωμένα αμύγδαλα και φιστίκια για να δώσουν το κάτι παραπάνω στα σπιτικά γλυκά τους.

Κασσαβέτη 5, Κηφισιά, 210 8012472, www.varsos.gr, facebook.com/ Βάρσος-Κηφισιά-Varsos-Kifisia

72 lifo – 21.12.17

21.12.17 – lifo

73

Gazi College

ΓΕΥΣΗ

Το στέκι που μας έμαθε ότι το φαΐ είναι κάτι παραπάνω από μια γευστική εμπειρία Με τρία μαγαζιά σε Αθήνα, Πειραιά και Γλυφάδα, το Gazi College από το 2010 έχει αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε το φαγητό. Πρώτα απ’ όλα, η απόλαυση ξεκινάει από το μάτι. Φωτεινές υδρόγειες σφαίρες, αιωρούμενα μπουκάλια, λέξεις γραμμένες πάνω σε μαυροπίνακες αλλά και μια μεγάλη, αληθινή βιβλιοθήκη αιχμαλωτίζουν την όραση. Και αφού χορτάσει το μάτι, σειρά έχει βεβαίως το στομάχι. Με τις πιο νόστιμες συνταγές απ’ όλες τις γωνιές του πλανήτη, οι executive chefs Μιχάλης Φανερωμένος και Γιώργος Πρίντεζης υπόσχονται να «αποπλανήσουν» κάθε ουρανίσκο, ενώ ο βραβευμένος pastry chef Δημήτρης Μακρυνιώτης σε οδηγεί στις πιο γλυκές αμαρτίες. Πριν όμως έρθουν στο πιάτο

σου οι λιχουδιές, θα τις έχεις λαχταρήσει, βλέποντάς τες να ετοιμάζονται στην ανοιχτή κουζίνα του μαγαζιού. Στο Gazi College, βέβαια, η απόλαυση διαρκεί όλη τη μέρα. Από το πρωί με φρεσκοκομμένο καφέ και πλούσιο πρωινό, μέχρι τη νύχτα, που στη μπάρα στήνεται μια ολόκληρη γιορτή, συνοδεία των υπέροχων κοκτέιλ τoυ Δημήτρη Πολάτου. Και μην ξεχνάτε τη δυνατότητα delivery ή take-away.

Extra tip: Αν έχετε ήδη λατρέψει το weekend brunch του Gazi College, τότε θα ενθουσιαστείτε με τα festive brunches των γιορτών (25/12: Αθήνα 8:00, Γλυφάδα 8:00, Πειραιάς 7:00. 1/1: Αθήνα 8:00, Γλυφάδα 8:00, Πειραιάς 5:00). Από το πρωί ανοιχτά.

Περσεφόνης 53, Αθήνα, 210 3422112 / Γρηγορίου Λαμπράκη 117, Πειραιάς, 210 4100612 / Γρηγορίου Λαμπράκη 5, Γλυφάδα, 210 8982723 www.gazicollege.gr, www.facebook.com/GaziCollege, instagram.com/gazicollege, www.youtube.com/user/GaziCollegeGr

ΩΜΑ Ρ Ε Ι Φ Α

ΜΆΝΗΜΆΝΗ

Ρεβεγιόν στο ΜΑΝΗΜΑΝΗ Γνωστό για τις παραδοσιακές του γεύσεις, με έμπνευση όχι μόνο απ’ τη Μάνη αλλά και από διάφορες γωνιές της Ελλάδας, που παρουσιάζονται με ασυνήθιστο τρόπο, το εστιατόριο ΜΑΝΗΜΑΝΗ έβαλε τα γιορτινά του και υπόσχεται δύο αξέχαστα ρεβεγιόν για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά στη σκιά της Ακρόπολης. Και από ένα εστιατόριο που έχει συμπεριληφθεί στις κορυφαίες προτάσεις των «New York Times» για την Ευρώπη και λαμβάνει σταθερά τα τελευταία επτά χρόνια Certificate of Excellence από το TripAdvisor, που το 2015 βρέθηκε ανάμεσα στα 10 καλύτερα εστιατόρια στην Ελλάδα, μην περιμένεις τίποτα λιγότερο από ντελικάτες γεύσεις και άριστη εξυπηρέτηση. Θα σε καλωσορίσουν με ένα ποτήρι

αφρώδους οίνου προτού σε ζεστάνουν με μια βελουτέ μανιταριών με γιαούρτι και λάδι τρούφας. Για τη συνέχεια, το μενού έχει πολύχρωμα ραβιόλια με θαλασσινά, κρέμα κολοκύθας και σάλτσα οστρακοειδών και σαλάτα «Πανδαισία» χειμερινών λαχανικών λουσμένων με βινεγκρέτ φρέσκων βοτάνων. Για κυρίως, προσφέρεται κοκοράκι γεμιστό με βασιλομανίταρα, κάστανα και πουρέ γλυκοπατάτας. Ο επίλογος γράφεται με μιλφέιγ με κρέμα πραλίνα, καραμελωμένα φουντούκια και σάλτσα από φρούτα του δάσους (45 ευρώ/άτομο).

Extra tip: Ανήμερα τα Χριστούγεννα το εστιατόριο θα είναι ανοιχτό, ενώ ανήμερα την Πρωτοχρονιά το εστιατόριο θα παραμείνει κλειστό!

Φαλήρου 10, Μακρυγιάννη Ακρόπολη, 210 9218180 www.manimani.com.gr, www.facebook.com/MANHMANH.gr

74 lifo – 21.12.17

Ο Βυσσινόκηπος

Χριστούγεννα στον πιο θεατρικό κήπο της Αθήνας Ακριβώς απέναντι από το πάρκο Ναυαρίνου συναντάς τον Βυσσινόκηπο σε έναν ζεστό και φιλικό χώρο που θυμίζει σκηνικό θεάτρου. Σε υποδέχεται καθημερινά απ’ τις 9:30 το πρωί με καλοφτιαγμένο καφέ TAF (Hand crafted coffee - Sustainability blends), Valrhona bitter σοκολάτα, εξαιρετικές επιλογές σε τσάι από τον «Δρόμο του Τσαγιού» αλλά και γευστικά σνακ για πρωινό, ενώ τα Σαββατοκύριακα σερβίρει σπέσιαλ brunch με λιχουδιές όπως pancakes με αυγά ποσέ, παστράμι, τσένταρ και σος hollandaise. Όσο η ώρα προχωράει, στο παιχνίδι μπαίνουν τα μοναδικά κοκτέιλ του Βυσσινόκηπου, με τα περισσότερα να έχουν βάση τα ελληνικά προϊόντα Roots (μαστίχα, τεντούρα, ρακόμελο και herbs),

υπό τους ήχους funky, trip hop, σουίνγκ, τζαζ και άλλων μουσικών επιλογών. Αυτές τις μέρες ο Βυσσινόκηπος βρίσκεται σε γιορτινό mood και μας προσκαλεί για ρεβεγιόν σε δύο αξέχαστα πάρτι με υπέροχο εορταστικό μενού και γνωστούς DJs στα decks. Μη χάσεις τα ρολίνια κοτόπουλο με φρουτώδες chutney και γραβιέρα Ρεθύμνου (€8) με ένα δροσερό Pornstar την παραμονή των Χριστουγέννων ή τη μεθυσμένη πανσέτα με vin doux και ολόκληρα δαμάσκηνα (€9) που ξεχωρίζει απ’ το πρωτοχρονιάτικο μενού, συντροφιά με ένα κοκτέιλ Elizabeth Taylor.

Extra tip: Κάθε Δευτέρα και Τετάρτη όλα τα κοκτέιλ έχουν μόλις 5 ευρώ.

Ζωοδόχου Πηγής 27. Εξάρχεια, 210 3801691 Facebook: Βυσσινοκηπος cafe-bar, Instagram vissinokiposcafebar

Ο βραβευμένος αρχιτέκτονας Joris Braat, χρησιμοποιώντας γυαλί, σίδερο και ξύλο, δημιούργησε στην πλατεία Κλαυθμώνος έναν εντυπωσιακό χώρο που τραβάει τα βλέμματα των περαστικών. Με ψηφιδωτό πάτωμα από 11.600 κύβους πεύκου στο εσωτερικό του, το B/2 μας υποδέχεται από νωρίς το πρωί σερβίροντας speciality καφέδες αλλά και brunch style σάντουιτς και σαλάτες, όλα φτιαγμένα από τα χέρια του σεφ Γιώργου Κασβίκη. Πολλά από τα πιάτα, μάλιστα, σερβίρονται ως αργά το βράδυ, για να συνοδεύσουν τα ποτά μας. Το δυνατό χαρτί του μαγαζιού είναι τα υπέροχα κοκτέιλ του. Ο Νίκος Σωτηρόπουλος, ο Χρήστος Καριπίδης και ο rum expert Νίκος Αρβανίτης έχουν ετοιμάσει έναν πραγματικά πρωτότυπο κατάλογο κοκτέιλ, χωρισμένο σε τρεις κατηγορίες, βασισμένες στον ήχο και τις συχνότητες που

ακούμε, δημιουργώντας μια μοναδική εμπειρία. Όλη η ομάδα παρέα με τον Νίκο Αρβανίτη έχουν βάλει το χεράκι τους και στη γεμάτη σπάνια αποστάγματα λίστα πότων. Παράλληλα, μερικοί από τους καλύτερους DJs της Αθήνας, χρησιμοποιώντας ένα φοβερό ηχοσύστημα, επιμέλειας του Bengoa, συνιδιοκτήτη της επιχείρησης, κάνουν μελετημένες μουσικές επιλογές για να απογειώσουν την απόλαυση. Την περίοδο των Χριστουγέννων το B/2 θα βάλει τα γιορτινά του και ετοιμάζει διάφορα events, όπως brunch την παραμονή των Χριστουγέννων και ένα απογευματινό barbeque party την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Extra tip: Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε το χριστουγεννιάτικο punch που θα ρέει καθ’ όλη τη διάρκεια των γιορτών.

Ιωάννου Παπαρηγοπούλου 15, Αθήνα, 210 3319059 facebook.com/b2athens, instagram - @b2athens

ΓΕΥΣΗ

B/2

Το νέο, εντυπωσιακό all day bar στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Αθήνας

21.12.17 – lifo

75

76 lifo – 21.12.17

ti λενε τα αστρα για τη νεα χρονια από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

Πώςθαπεράσετετιςγιορτές

Η χρονιά σάς αποχαιρετά με δύο πολύ ευνοϊκές πλανητικές θέσεις που θα σημάνουν την έναρξη ενός νέου κύκλου γεγονότων στον τομέα της καριέρας. Στις 21/12 εισέρχεται ο Ήλιος στον Αιγόκερω και είναι ιδανική εποχή για να ξεκινήσετε ένα εγχείρημα ή μια συνεργασία. Οι ευθύνες σας θα είναι πολλές, εξίσου πολλά όμως θα είναι και τα κέρδη. Στις 25/12 περνά και η Αφροδίτη στον Αιγόκερω, δίνοντάς σας την ευκαιρία να αναδείξετε την αξία σας στον κοινωνικό σας περίγυρο καθώς και να κάνετε γνωριμίες με πρόσωπα που θα συμβάλουν στην επαγγελματική σας ανέλιξη. Τις ημέρες των γιορτών προβλέπονται όμορφες στιγμές που θα σας κάνουν να ξεχάσετε για λίγο τα άγχη της καθημερινότητας και θα έρθετε πιο κοντά με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Ταξίδια και επαφές με κόσμο θα ανανεώσουν τη διάθεσή σας, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως όσοι παραμείνετε στην πόλη δεν θα περάσετε όμορφα. Ενδεχομένως σε κάποιες φάσεις να νιώσετε μια γλυκιά νοσταλγία αναπολώντας παλιές καλές στιγμές, φροντίστε όμως να μη σας πάρει από κάτω. Στις 23/12 γυρίζει ο Ερμής σε ορθόδρομη πορεία και μπορείτε να απολαύσετε περισσότερο την επικοινωνία με το ταίρι σας, προσέξτε όμως, καθώς η πολλή ειλικρίνειά σας μπορεί να χτυπήσει άσχημα στ’ αυτιά του. Ιδανική εποχή για φλερτ και γνωριμίες για εσάς που αναζητάτε τον έρωτα, αρκεί να είστε πιο επιλεκτικοί. Η Πανσέληνος στον Καρκίνο στις 2/1 σας κάνει να σκέφτεστε πολύ έντονα το μέλλον και καθώς θέλετε να εξασφαλίσετε ό,τι καλύτερο για την οικογένειά σας, θα πάρετε αποφάσεις που μπορεί να προκαλέσουν αντιδράσεις στο περιβάλλον σας.

ΤΑΥΡΟΣ Η προσοχή σας είναι εστιασμένη σε θέματα καριέρας και από τις 21/12 που περνά ο Ήλιος στον Αιγόκερω θα δείτε πιο αντικειμενικά τις καταστάσεις, κάτι που θα σας κάνει να αναζητήσετε την τύχη σας σε μια νέα επαγγελματική κατεύθυνση, ακόμα και στο εξωτερικό. Είναι μια εποχή κατά την οποία θέλετε να βάλετε νέους στόχους. Εσάς που σας απασχολούν θέματα σπουδών σάς δίνεται η ευκαιρία να τις ολοκληρώσετε και να ξεκινήσετε μια πετυχημένη σταδιοδρομία και από τις 25/12, που περνά και η Αφροδίτη στον Αιγόκερω, θα δείτε τα όνειρά σας να πραγματοποιούνται. Τα οικονομικά σας βελτιώνονται ικανοποιητικά, όμως, επειδή αυτή την εποχή έχετε πολλά έξοδα (δώρα, μετακινήσεις, τραπεζώματα και μαζώξεις πολλών ατόμων), πρέπει να κρατήσετε κάποια άμυνα, ώστε να σας μείνει η χαρά και όχι το άγχος των εξόδων. Η επιστροφή του Ερμή σε ορθόδρομη πορεία στις 23/12 αυξάνει τις επικοινωνιακές σας δεξιότητες και είναι μια καλή στιγμή είτε για να διαπραγματευτείτε είτε για να επιλύσετε παρεξηγήσεις με αγαπημένα πρόσωπα. Αφήστε πίσω καθετί δυσάρεστο και φροντίστε να αποφεύγετε καταστάσεις που σας προκαλούν στενοχώρια. Στον τομέα των διαπροσωπικών σας σχέσεων θα υπάρξουν κάποια σκαμπανεβάσματα με αποκορύφωμα στις 2/1, οπότε η Πανσέληνος στον Καρκίνο θα φέρει μια αναστάτωση στις σχέσεις με φιλικά σας πρόσωπα. Ωστόσο είναι στο χέρι σας να αποφύγετε τις εντάσεις, κρατώντας διαλλακτική στάση που θα αποτρέψει τη δημιουργία ενός τεταμένου κλίματος. Η σχέση με το ταίρι σας επίσης χρήζει προσοχής, καθώς υπάρχει κίνδυνος να μη συμφωνεί με ένα ταξίδι που θα θέλετε να κάνετε σε συγγενικά σας πρόσωπα. Οι ελεύθεροι φορέστε το αστραφτερό σας χαμόγελο και φλερτάρετε.

ΔΙΔΥΜΟΣ Η χρονιά φτάνει στο τέλος της και ανυπομονείτε να έρθει η νέα, καθώς έχετε αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες τους προηγούμενους μήνες, κάτι που σας έχει εξαντλήσει σωματικά και ψυχικά. Η είσοδος του Ήλιου στον Αιγόκερω στις 21/12 σηματοδοτεί την ολοκλήρωση ενός έργου κι έτσι ξεκινάτε με περισσότερο ενθουσιασμό ένα νέο και πολλά υποσχόμενο εγχείρημα. Στις 25/12 περνά και η Αφροδίτη στο ίδιο ζώδιο και αρχίζουν τα οικονομικά σας να βελτιώνονται αισθητά, ενώ παράλληλα προκύπτουν και νέες συνεργασίες που θα αποφέρουν πολλά οφέλη. Ένα ταξίδι που θέλετε να πραγματοποιήσετε σας κάνει να χάνετε την κριτική σας σκέψη και υπάρχει κίνδυνος σπασμωδικών ενεργειών που θα προκαλέσουν προβλήματα. Ωστόσο, μια θετική ανατροπή θα συμβάλει στην υλοποίηση του σχεδίου, μην πιέζετε όμως καταστάσεις, πάτε με τη ροή και μην τρέφετε αυταπάτες που θα έχουν ως συνέπεια την απογοήτευση και την γκρίνια. Φροντίστε τις ημέρες των γιορτών να είστε ήρεμοι, δίνοντας έμφαση στις στιγμές με τα αγαπημένα σας πρόσωπα, και οραματιστείτε με αισιοδοξία το μέλλον, όπως θα θέλατε να είναι. Στις 23/12 η επιστροφή του κυβερνήτη σας Ερμή σε ορθόδρομη πορεία βελτιώνει την επικοινωνία, έχετε περισσότερη διάθεση για κοινωνικές επαφές και είναι ιδανική εποχή για να ασχοληθείτε με την ερωτική σας ζωή. Φλερτ και γνωριμίες με ενδιαφέροντα πρόσωπα θα ανεβάσουν το ηθικό σας και για πολλούς από εσάς αυτές οι γιορτές θα είναι αξέχαστες, καθώς προβλέπονται πολύ όμορφες εξελίξεις στα αισθηματικά σας. Σχέση/γάμος θα ανανεωθεί αν αποφασίσετε να περάσετε ποιοτικό χρόνο με το ταίρι σας και δεν αποκλείεται να υποδεχτείτε σε λίγους μήνες ένα ακόμα μέλος στην οικογένεια.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Το ενδιαφέρον σας αυτή την εποχή είναι στραμμένο σε σχέσεις και συνεργασίες που μπορεί να μην ικανοποιούν πλέον τις προσδοκίες σας και είστε αποφασισμένοι να δοκιμάσετε την τύχη σας σε νέες κατευθύνσεις. Η είσοδος του Ήλιου στον Αιγόκερω στις 21/12 φέρνει νέες προτάσεις που θα σας ενθουσιάσουν, δεν πρέπει όμως να πάρετε βεβιασμένες αποφά-

StarFax

ΚΡΙΟΣ

σεις και αν πρόκειται να κλείσετε μια νέα επαγγελματική συμφωνία καλύτερα να το κάνετε μετά τις 25/12 που περνά και η Αφροδίτη στον Αιγόκερω, εξασφαλίζοντας συνεργασίες που θα έχουν μια σταθερή πορεία. Η διάθεσή σας για απολαύσεις και ψυχαγωγία θα είναι έντονη και πάνω στην αλλαγή του χρόνου θα θέλετε να ξοδέψετε χρήματα για να καλύψετε τυχόν αισθηματικά κενά. Ωστόσο, μπορείτε να περάσετε σούπερ και χωρίς να κάνετε υπερβολές που θα σας οδηγήσουν σε αδιέξοδο. Επαφές με φίλους, καινούργιες γνωριμίες και έντονη κοινωνική ζωή θα σας κάνουν να ξεχάσετε για λίγο τους προβληματισμούς και θα γεμίσετε τις μπαταρίες σας με ευχάριστο τρόπο. Ταξίδια και εκδρομές από τις 23/12 που γυρίζει ο Ερμής ορθόδρομος ευνοούνται ακόμα πιο πολύ. Στον ερωτικό τομέα, νέα πρόσωπα έρχονται στη ζωή σας και βελτιώνεται αισθητά η κατάσταση για εσάς που δεν έχετε κλειστεί στο καβούκι σας, αναπολώντας έναν παλιό σας έρωτα. Μην ταλαιπωρήστε με παρελθοντικές ιστορίες και χαμογελάστε κι εσείς στην τύχη που είναι με το μέρος σας αυτή την εποχή. Ιδιαίτερη προσοχή στις 2/1 με την Πανσέληνο στο ζώδιό σας. Η διάθεσή σας θα είναι εριστική και μπορεί να έρθετε σε έντονη διαφωνία με ένα οικείο σας πρόσωπο, για οικονομικά κυρίως θέματα.

ΛΕΩΝ Ο κυβερνήτης σας Ήλιος περνά στις 21/12 στον Αιγόκερω και καθώς θα διανύει τον τομέα της εργασίας, μέχρι τις 20/1 το ενδιαφέρον σας θα είναι στραμμένο στα επαγγελματικά σας. Η αύξηση του εισοδήματός σας από τις 25/12 που περνά και η Αφροδίτη στο ίδιο ζώδιό σας δίνει την ευκαιρία να πραγματοποιήσετε κάποιες επιθυμίες σας, ενώ φέρνει και νέες ευχάριστες αλλαγές σε θέματα καριέρας. Ωστόσο, επειδή προβλέπεται αύξηση των ευθυνών σας, φροντίστε να μην κάνετε υπερβολές με τις αντοχές σας. Οι καλλιτέχνες θα κερδίσετε αναγνωρισιμότητα και χρήματα. Προσέξτε αυτή την εποχή τις διατροφικές σας συνήθειες, καθώς υπάρχει μια προδιάθεση να πάρετε κάποια επιπλέον κιλά − και πώς να το αποφύγετε άλλωστε, όταν σας περιτριγυρίζουν συνεχώς λιχουδιές και κεράσματα. Σχέσεις με κάποια μέλη της οικογένειας ενδεχομένως να σας ζορίσουν και εκεί θα θέλετε να ξεδώσετε μέσω της διασκέδασης, ενώ από τις 23/12 που γυρίζει ο Ερμής ορθόδρομος η ανάγκη σας για επικοινωνία θα είναι αυξημένη. Επαφές με φίλους από το παρελθόν θα σας δώσουν χαρά, όμως κάποιες κοινωνικές υποχρεώσεις θα σας προκαλέσουν κούραση και άγχος. Αισθηματικά ζητήματα και θέματα παιδιών θα σας βάλουν σε δίλημμα και μπορεί να αφήσετε στην άκρη τις προσωπικές σας επιθυμίες προκειμένου να μην ταράξετε τις ισορροπίες. Παρ’ όλα αυτά, έχετε τη δυνατότητα να διαμορφώσετε τη ζωή σας όπως θα θέλατε και είναι θέμα χρόνου να βρείτε τη χρυσή τομή που θα σας κάνει ευτυχισμένους. Οι ελεύθεροι, αν αξιοποιήσετε αυτήν τη θετική για εσάς εποχή, είναι πολύ πιθανό του χρόνου να γιορτάζετε μαζί με το ταίρι σας.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Οι τελευταίες ημέρες του χρόνου σας θα είναι αρκετά αποδοτικές και επειδή είστε ενθουσιώδεις, ο κίνδυνος να βγείτε εκτός προϋπολογισμού είναι πιθανός. Η είσοδος του Ήλιου στον Αιγόκερω στις 21/12 σας κάνει να αναζητάτε έντονα τη χαρά της ζωής και από τις 25/12 που περνά και η Αφροδίτη στο ίδιο ζώδιο αυτό που θα σκέφτεστε θα είναι το παρόν και πώς θα αξιοποιήσετε καλύτερα τον χρόνο με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Στον επαγγελματικό τομέα οι εξελίξεις είναι θετικές και αν κάνετε κάποιες έξυπνες επιλογές, θα δείτε αξιοσημείωτη αύξηση των κερδών σας από τη νέα χρονιά. Επειδή είναι μια εποχή κατά την οποία κάνετε τον απολογισμό σας, μπορεί σε κάποιες φάσεις να νιώσετε απογοήτευση και πίκρα για σχέσεις που δεν είχαν την ευκαιρία να βελτιωθούν, όμως μην πέφτετε στην παγίδα τού ποιος έφταιξε και ποιος έχει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Αν υπάρχουν άτομα που σας λείπουν πραγματικά και δεν σκοπεύετε να χάσετε άλλο χρόνο μένοντας μακριά τους, κάντε την υπέρβαση και προσπαθήστε να επαναφέρετε τις ισορροπίες στις σχέσεις σας. Αν πάλι είναι προτιμότερο για εσάς το «από μακριά κι αγαπημένοι», κάντε το δίχως ενοχές. Ένα ταξίδι θα συμβάλει στην αλλαγή στάσης ζωής και θα διευρύνει τους ορίζοντές σας, ενώ μπορεί να προκύψει και μια αξιόλογη γνωριμία. Η επιστροφή του Ερμή στις 23/12 σε ορθόδρομη πορεία σάς κάνει πιο επικοινωνιακούς και έχετε όλες τις προοπτικές για να κερδίσετε τις εντυπώσεις αν ασχοληθείτε πιο ζεστά με το φλερτ. Ο γάμος σας μπορεί να περάσει μια μικρή φουρτούνα στις 2/1 με την Πανσέληνο στον Καρκίνο. Προσέχετε για να μην έχετε παρατράγουδα.

ΖΥΓΟΣ Η αύξηση των ευθυνών σας σάς δίνει την αίσθηση ενός άνισου αγώνα με τον χρόνο και από τις 21/12 που περνά ο Ήλιος στον Αιγόκερω θα γίνει ακόμα πιο φορτωμένο το πρόγραμμά σας. Ιδιαίτερη προσοχή στο κυκλοφορικό σας σύστημα που θα επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο τις ημέρες των γιορτών. Από τις 25/12 που περνά και η Αφροδίτη στο ίδιο ζώδιο βελτιώνονται επαγγελματικά και οικονομικά θέματα, ενώ σας δίνεται η ευκαιρία να ταξιδέψετε και να αλλάξετε παραστάσεις παρέα με αγαπημένα πρόσωπα. Μην ξεχνάτε τα ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας που αυτές τις μέρες έχουν περισσότερη ανάγκη από τρυφερότητα και βάλτε ένα μέτρο στα έξοδα, ώστε να μη βρεθείτε αργότερα σε δυσμενή θέση. Όσον αφορά τη διάθεσή σας, θα είναι λίγο απρόβλεπτη εξαιτίας σκέψεων και απωθημένων που θα βγουν στην επιφάνεια και δεν θα λείψουν οι στιγμές που θα αναζητήσετε την

ησυχία, θα είναι όμως δύσκολο να γίνει πράξη. Ιδανική εποχή για να ασχοληθείτε με τη βελτίωση της εμφάνισής σας μέσω αγορών ρούχων και αξεσουάρ, αρκεί να κοντρολάρετε την καταναλωτική σας μανία. Μια θετική ανατροπή της τελευταίας στιγμής σάς δίνει την ευκαιρία να ζήσετε τον μεγάλο έρωτα και για πολλούς από εσάς θα αλλάξει εντελώς το τοπίο όσον αφορά τα αισθηματικά σας. Η επιστροφή του Ερμή σε ορθόδρομη πορεία στις 23/12 ευνοεί την επίλυση προβλημάτων όχι μόνο με το ταίρι σας αλλά με οποιοδήποτε άτομο με το οποίο μπορεί να έχετε ψυχρανθεί εξαιτίας μιας παρεξήγησης. Οι ελεύθεροι μην πέσετε στην παγίδα να κλαίτε τη μοίρα σας και δώστε έμφαση στο φλερτ, ειδικά τώρα που η τύχη θα είναι με το μέρος σας.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Πολλοί από εσάς θα περάσετε τις γιορτές ταξιδεύοντας κυρίως για επαγγελματικούς σκοπούς και θα σας λείψει έντονα η οικογένεια. Η είσοδος του Ήλιου στις 21/12 στον Αιγόκερω αυξάνει τις μετακινήσεις και τις επαφές με τους συνεργάτες, ενώ η είσοδος της Αφροδίτης στις 25/12 στο ίδιο ζώδιο φέρνει κάποια θετικά νέα σχετικά με τα οικονομικά σας και θα έχετε την ευχέρεια να αφιερώσετε χρόνο στα αγαπημένα σας πρόσωπα τις ημέρες της Πρωτοχρονιάς. Προτιμήστε να εκφράσετε τα συναισθήματά σας με αγκαλιές και λόγια αγάπης παρά με υπερβολές σε δώρα. Η ανάγκη σας να ικανοποιήσετε τις επιθυμίες του συντρόφου σας είναι μεγάλη, ωστόσο το θέμα είναι κατά πόσο είναι εφικτά όλα αυτά που έχετε στο μυαλό σας. Ενδεχομένως να χάσετε τον έλεγχο αν πιεστείτε να κάνετε κάτι που θα είναι πέραν των δυνατοτήτων σας, γυρίζοντας μπούμερανγκ και φέρνοντας αναστάτωση στη σχέση σας. Η αλλαγή του χρόνου σάς κάνει πιο απαιτητικούς με τον εαυτό σας, καθώς στοχεύετε πλέον σε βαθιά νερά, μη διαπραγματευτείτε όμως πριν από τις 23/12 που γυρίζει ο Ερμής ορθόδρομος. Ερωτικές ιστορίες που δεν έχουν σοβαρό υπόβαθρο θα λάβουν τέλος κι έτσι θα έχετε περισσότερο χρόνο να σκεφτείτε τι θέλετε από μια σχέση, ενώ δεν θα λείψουν νέες γνωριμίες που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον σας. Ο δυναμισμός και η άνεσή σας θα προκαλέσουν θετικές εντυπώσεις, εσείς όμως που είστε σε σχέση μπορεί να προκαλέσετε τη ζήλια του συντρόφου σας και να ξενερώσετε άσχημα με την κτητικότητά του. Πολλά θα εξαρτηθούν από τη δική σας στάση.

ΤΟΞΟΤΗΣ Για εσάς ξεκινά μια νέα εποχή με πολλές διευκολύνσεις και θετικές εξελίξεις στον οικονομικό τομέα, καθώς στις 21/12 περνά ο Ήλιος στον Αιγόκερω αυξάνοντας τα κέρδη σας, ενώ στις 25/12 περνά και η Αφροδίτη στο ίδιο ζώδιο, που σημαίνει πως θα έχετε την ευχέρεια να ικανοποιήσετε τις επιθυμίες σας, θα έχετε όμως και μια τάση για υπερβολές με τα χρήματά σας. Όσον αφορά θέματα καριέρας, σας απασχολεί πολύ έντονα το μέλλον και θέλετε να δοκιμάσετε την τύχη σας σε νέους τομείς, με αποτέλεσμα να έχετε μια αισιόδοξη διάθεση που επηρεάζει θετικά τους γύρω σας. Οι μέρες των γιορτών μπορεί για κάποιους να μη σημαίνουν κάτι το ιδιαίτερο, για ορισμένους όμως από εσάς είναι σημαντικές, καθώς σας δίνεται η ευκαιρία να περάσετε περισσότερο ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια. Οι νέοι μπορεί να πιεστείτε στην προσπάθειά σας να μη χαλάσετε τα χατίρια των μεγαλυτέρων, με λίγη καλή θέληση και διάθεση όμως θα μπορέσετε να τα συνδυάσετε όλα ώστε να ικανοποιήσετε και τις προσωπικές σας ανάγκες (εκδρομές με φίλους κ.λπ.). Ιδιαίτερη προσοχή σε θέματα οδήγησης. Από τις 23/12 που γυρίζει ο Ερμής ορθόδρομος στο ζώδιό σας θα έχετε περισσότερες ευκαιρίες για επαφές και ταξίδια και θα είναι ιδανική εποχή για να διαπραγματευτείτε. Δώστε έμφαση στην προσωπική σας ζωή, η οποία λόγω υποχρεώσεων παρουσιάζει ορισμένα κενά, και απολαύστε τις χαρές της καθημερινότητας. Για τους ελεύθερους μπορούν να εξελιχθούν πολύ θετικά τα αισθηματικά και αν αφήσετε τον χρόνο να ωριμάσει μια καινούργια σχέση, δεν αποκλείεται αργότερα να την επισημοποιήσετε. Ιδανική εποχή για να ανασυντάξετε τις δυνάμεις σας.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Για εσάς οι τελευταίες ημέρες του χρόνου είναι γεμάτες όμορφες εκπλήξεις και θα σας μείνουν σίγουρα αξέχαστες αυτές οι γιορτές. Στις 21/12 περνά στο ζώδιό σας ο Ήλιος και εκτός του ότι σας χαρίζει πολλή από τη λάμψη του, σας γεμίζει με ενεργητικότητα και αισιοδοξία, κάτι που θα παίξει σημαντικό ρόλο αν πρόκειται να διαπραγματευτείτε. Στις 23/12 γυρίζει ο Ερμής στον Τοξότη σε ορθόδρομη πορεία και ευνοεί τα ταξίδια και την επικοινωνία, ενώ μπορεί να φέρει ένα θετικό νέο που θα αφορά ένα αγαπημένο συγγενικό σας πρόσωπο. Το ενδιαφέρον σας αυτή την εποχή είναι στραμμένο κυρίως σε προσωπικά θέματα που σας απασχολούν κι εκεί σκοπεύετε να βάλετε την περισσότερη ενέργειά σας. Από τις 25/12 που περνά και η Αφροδίτη στο ζώδιό σας δίνετε έμφαση σε θέματα εμφάνισης και αισθητικής, ενώ αναζητάτε περισσότερο τις ανέσεις και τις απολαύσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να κουμαντάρετε τη διάθεσή σας για ξόδεμα χρημάτων. Αγορές για τον εαυτό σας, δώρα για συγγενείς και φίλους συν η διασκέδαση που θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο αυτές τις ημέρες χρήζουν προνοητικότητας και σύνεσης. Η ερωτική σας ζωή έχει αρκετό ενδιαφέρον και ζείτε μεγάλες στιγμές οι ελεύθεροι αλλά κι εσείς που είστε σε μια μακροχρόνια σχέση δεν περνάτε άσχημα. Ορισμένα σκαμπανεβάσματα που πέρασε η σχέση σας ενδεχομένως

να σας έχουν κάνει πιο προσεχτικούς όσον αφορά τις ανάγκες του συντρόφου σας και προσπαθείτε να αναπληρώσετε τυχόν κενά των προηγούμενων μηνών τώρα που έχετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Ιδιαίτερη προσοχή σε θέματα διατροφής που μπορεί να επιβαρύνουν το πεπτικό σας σύστημα και να χαλάσουν τη διάθεσή σας.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Για εσάς οι τελευταίες ημέρες του χρόνου μπορεί να είναι κουραστικές και εξαιτίας των πιέσεων που θα δέχεστε θα βγουν στην επιφάνεια ανάγκες και απωθημένα που θα ρίξουν το ηθικό σας. Στις 21/12 το πέρασμα του Ήλιου στον Αιγόκερω σας κάνει να σκέφτεστε πιο εγωιστικά και οι ανταγωνιστικές σας τάσεις θα σας ωθήσουν σε παρακινδυνευμένες ενέργειες. Στις 23/12 που γυρίζει ο Ερμής σε ορθόδρομη πορεία σάς καλεί να επανεξετάσετε τις σχέσεις και τα μελλοντικά σας σχέδια, ώστε να βάλετε στόχους που θα είναι πιο εφικτοί, όμως δεν θα πρέπει να ανακοινώσετε τα πλάνα σας, τουλάχιστον μέχρι να τα δείτε να υλοποιούνται. Στον τομέα της φιλίας υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να επιλύσετε τις διαφορές σας με αγαπημένα πρόσωπα που σας έχουν απομακρύνει από κοντά τους ο εγωισμός και το πείσμα, ενώ μπορεί να κάνετε και νέες φιλίες με άτομα που θα συναντήσετε σε ένα ταξίδι. Στις 25/12 περνά και η Αφροδίτη στον Αιγόκερω και σας κάνει πιο τρυφερούς κι ευαίσθητους και θα θέλετε να προσφέρετε σε όποιον μπορείτε αγαθά ή ακόμα και υπηρεσίες για να τους στηρίξετε. Προσέξτε μόνο να μην παρεξηγηθούν οι προθέσεις σας. Όσον αφορά τις σχέσεις σας, εκεί πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεχτικοί, ώστε να μη θίξετε έστω και άθελά σας κάποιον με αυτά που θα πείτε. Δεν χρειάζεται να μπλέκεστε σε προσωπικά θέματα τρίτων, ακόμα κι αν σας το ζητήσουν. Επειδή είναι επίφοβες οι καταστάσεις και αρκετός κόσμος είναι φορτισμένος ψυχολογικά, φροντίστε να συζητάτε περί ανέμων και υδάτων. Αισθηματικά είστε αρκετά μπερδεμένοι, όμως θα πρέπει να αποφασίσετε σύντομα.

ΙΧΘΥΣ Συνεργασίες και φιλίες θα σας απασχολήσουν το προσεχές διάστημα και από τις 21/12 που περνά ο Ήλιος στον Αιγόκερω η ανάγκη σας για επανεξέταση των σχέσεών σας θα είναι έντονη. Ωστόσο, επειδή μπορεί να βλέπετε επιφανειακά τα γεγονότα λόγω πίεσης χρόνου, μη βιάζεστε να πάρετε σημαντικές αποφάσεις. Στις 23/12 γυρίζει ο Ερμής σε ορθόδρομη πορεία και μπορείτε να διαπρέψετε αν ασχοληθείτε εντατικά με τη δουλειά σας, ενώ θα σας δοθούν ευκαιρίες για να έρθετε σε επαφή με τα κατάλληλα πρόσωπα που θα εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά σας. Η δημιουργική σας διάθεση θα είναι στα ύψη. Στον οικονομικό τομέα βελτιώνεται αρκετά η κατάσταση και από τις 25/12 που περνά και η Αφροδίτη στον Αιγόκερω θα έχετε την ευχέρεια να κάνετε ορισμένα από τα όνειρά σας πραγματικότητα. Οι γεννημένοι το πρώτο δεκαήμερο είστε πιο επιρρεπείς σε περιττά έξοδα και σπατάλες, ενώ οι υπόλοιποι διαχειρίζεστε πιο σωστά τους πόρους σας και δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το μέλλον. Παρ’ όλα αυτά, επειδή ορισμένα έξοδα θα είναι αναπόφευκτα, προσπαθήστε να μην ξεφύγετε. Ιδιαίτερη προσοχή στα προσωπικά σας αντικείμενα. Ταξίδια και εκδρομές με φίλους θα σας κάνουν να ξεχάσετε τ α προβλήματα της καθημερινότητας και θα βελτιώσουν την ερωτική σας διάθεση, οπότε η προσωπική σας ζωή θα είναι αρκετά ευχάριστη. Οι ελεύθεροι ζήστε το παρόν και μην προσπαθείτε να προγραμματίσετε το μέλλον χαλώντας τη μαγεία της στιγμής, ενώ εσείς που είστε σε σχέση αφιερώστε χρόνο στην επαφή και στην επικοινωνία με το ταίρι σας. Η εποχή ευνοεί τη σύσφιξη των σχέσεων κι εκεί πρέπει να στρέψετε την προσοχή σας.

SUDOKU No 536 9 2 4 5 4 1 6 3 8 6 5 4 6 9 5 4

9

5

3 9 7

7 4

5 2

Η λύση του προηγούμενου 7 4 1 5 8 6

6 2 9 4 3 7

3 8 5 1 2 9

9 7 2 3 5 4

8 3 6 7 1 2

1 5 4 9 6 8

5 6 7 8 9 3

2 1 8 6 4 5

4 9 3 2 7 1

2 5 4 6 9 3 1 7 8 9 1 7 8 5 2 4 3 6 3 8 6 1 4 7 2 9 5

21.12.17 – lifo

77

H LiFO σάς εύχεται «χρόνια πολλά» και «καλή χρονιά». Ραντεβού με το πρώτο τεύχος του 2018 στις 11 Ιανουαρίου. Έως τότε θα συναντιόμαστε στο lifo.gr

78 lifo – 21.12.17

21.12.17 – lifo

79