Τεύχος 575 by Dyo Deka S.A.

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΑΡΗΣ ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

27092018

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤΙ

Τ1ΥΟ ο Ν ΙΑΔΊΚ Βάσει στοιχείων Bari-Focus

ΣΤΟ

www.lifo.gr Στοιχεία s Google Analytic

2 lifo – 27.9.18

☛ «Ψευδείς ειδήσεις “όπως Αμερική” και ψυχροπολεμικό ντελίριο» ήταν ο τίτλος της στήλης «Shortcut» του Δημήτρη Πολιτάκη στο προηγούμενο τεύχος της LiFO. Συμπληρώνει ο Γράφων: «Γουστάρουμε την πόλωση, γιατί έτσι βαφτίζουμε τον άλλο ακραίο. Νομίζουμε ότι τον βγάζουμε από τη μέση. Αλλά η θεωρία των δύο άκρων μάς τρομάζει. Γιατί τότε πρέπει να μπούμε κι εμείς σε ένα άκρο. Μα, δεν είναι οι μολότοφ, το ξύλο σε μετανάστες, η συνεχής εκτράχυνση και η αποδοχή της βίας στον δημόσιο χώρο και λόγο μορφές μεσότητας; Ποιος είναι ακραίος; (Αυτή η παράγραφος είναι ειρωνική). Αν στους επισήμους βρίζουν μάνες, στη Θ13 θα σφάζονται. Έτσι πάνε αυτά. Αν όσοι γράφουν δημοσίως και επωνύμως έχουν ευτελίσει τον δημόσιο λόγο, μετατρέποντάς τον σε κοκορομαχία, τότε οι πολιτικές νεολαίες θα κοπανιούνται με καδρόνια. Όποιος βάζει λιθαράκι στο ντουβάρι της χυδαιότητας έχει μερίδιο ευθύνης. Και περισσότερο αυτοί που μετέχουν στα δημόσια πράγματα. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι κυρίως». ☛ Η στήλη «Urban Life» του Γιάννη Πανταζόπουλου ασχολήθηκε με το μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον που αλλάζει την πλατεία Ομονοίας και ήταν η πιο σχολιασμέ-

α π ό τ η lif o t ea m

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

feedback574

ΟΙ ΨΕΥΔΕΊΣ ΕΙΔΉΣΕΙΣ, Η ΠΌΛΩΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΆΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΟΜΌΝΟΙΑΣ

νη της περασμένης εβδομάδας. Αναφέρει ο A guy somewhere north: «Βλέπεις τη σημερινή φωτογραφία της πλατείας από ψηλά και σκέφτεσαι πώς ήταν κάποτε, με πράσινο και σιντριβάνι, ή ακόμα παλιότερα, με δέντρα, καφενεία και καρέκλες μέσα στο πράσινο, και αισθάνεσαι αηδία και αποστροφή για όλους όσοι, ατιμώρητοι, ασχημόνησαν πάνω της, πειραματιζόμενοι με “μοντερνιές” και “νεωτερισμούς”, τσιμεντοποιώντας κι άλλο μια υπερ-τσιμεντοποιημένη πόλη, ερήμην και εναντίον των κατοίκων της». Ο Thanasis Maikousis συμφωνεί: «Άντε, σιγά-σιγά, να τη ξανακάνουν πλατεία με ένα σιντριβάνι στη μέση και γκαζόν γύρω-γύρω. Αυτό το χάλι που είναι τώρα δεν είναι καν πλατεία. Να άνοιγε ξανά και το Μινιόν...». Ο Harlan διατυπώνει μερικές ενστάσεις: « Ένα παρόμοιο άρθρο μιλούσε για

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

το πολυθρύλητο πλέον Κουκάκι και έλεγε ότι η “ανάπτυξη” στο Κουκάκι μεταγγίζεται και στο απέναντι πεζοδρόμιο της Συγγρού. Το πρώτο ερώτημα είναι τι ακριβώς θεωρούμε ανάπτυξη. Το δεύτερο, τι είδους ανάπτυξη θέλουμε. […] Όσο το πραγματικό συνολικό εισόδημα δεν αυξάνει, δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη. Μόνο μετατόπιση. Θα “αναπλαστούν” π.χ. το Κουκάκι και η Ομόνοια και θα ερημώσει κάποια άλλη γειτονιά. Θα ανοίξουν 5 (μεγάλα) μαγαζιά στην Ομόνοια και θα κλείσουν 50 (μικρά) μαγαζιά σε άλλες περιοχές. Ανάπτυξη το λέμε αυτό; Όταν το συνολικό διαθέσιμο ποσό προς κατανάλωση είναι σταθερό στα 1.000 ευρώ, δεν έχει διαφορά αν θα ψωνίσεις από τον Γιάννη ή τον Κώστα. Και με το να πουλάμε καφέδες και τυρόπιτες ο ένας στον άλλον δεν έρχεται ανάπτυξη. Μόνο αν δημιουργήσουμε κάτι πραγματικά καινούργιο θα έρθει η (πραγματική) ανάπτυξη. Σε μια χώρα με 50.000 καταστήματα ρούχων και μισό εκατομμύριο καφετέριες (μόνο στην Αττική), τι θα μας προσφέρουν 50 καινούργιες πέριξ της Ομονοίας; Δεν θα έρθουν περισσότεροι τουρίστες στην Ελλάδα επειδή θα στήσουμε 50 καφετέριες/τυροπιτάδικα/σουβλακερί στην Ομόνοια. Ούτε θα έχουν αυτοί οι τουρίστες περισσότερα λεφτά στην τσέπη τους. Τα λεφτά που θα καταναλώσουν στην Ομόνοια δεν θα τα καταναλώσουν στο Σύνταγμα ή στη Σαντορίνη. Το κράτος θα έχει τα ίδια έσοδα (που είναι έτσι κι αλλιώς μηδαμινά, όταν μιλάμε για τουρισμό). Ούτε στις θέσεις εργασίας θα υπάρξει καμία διαφορά. Τους σουβλατζήδες και τους καφετζήδες που θα προσλάβει ο Μήτσος στην Ομόνοια θα τους έχει απολύσει ο Θανάσης στο Κουκάκι (αφού ο δικός του τζίρος θα μειωθεί αυτόματα). Τι θα μπορούσε να γίνει; Για αρχή, να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα μαγαζιά καφετέρια/τυροπιτάδικο/ τοστάδικο/τσολιαδάκια/αρωματάκια/ρουχαλάκια. Έχουμε ήδη εκατομμύρια από δαύτα και η οικονομία μας έχει τα μαύρα της τα χάλια. Σε δεύτερη φάση, να φτιάξουμε νέα προϊόντα που θα είναι πραγματικά χρήσιμα, είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό (χωρίς να χρειάζεται να έρθουν εδώ οι ορδές των τουριστών-εισβολέων για να τα ψωνίσουν επιτόπου)». Ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάιν δείχνει γενικά απαισιόδοξος: «... και το κέντρο μιας ακόμα ευρωπαϊκής πόλης οδεύει ολοταχώς στη μετατροπή του σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, ένα μεγάλο “τουριστικό theme park”. Σε 3-4 καλοκαίρια το πολύ θα ζήσουμε καταστάσεις Βαρκελώνης και Βενετίας, ντόπιοι vs τουρίστες (και επιχειρηματίες τουρισμού). Μια κατάσταση που καλπάζει απρογραμμάτιστη και ανεξέλεγκτη, με τον δήμο να κοιτάει σιωπηλά (και μέσω αυτής της σιωπής, να την επικροτεί) το απόλυτο laissez faire. Γιατί, ναι, το κέντρο της Αθήνας και η πλατεία Ομονοίας χρειάζονται πολλά. Όχι

free press

όμως γκατζετάκια, βερνίκια νυχιών ή νέες ορδές-κοπάδια τουριστών...».

Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη. 27.9.18 – lifo

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ εμπορική διεύθυνση εντυπησ εκδοσησ Δήμητρα Πασομένου

ΝΟΙΚΟΚΥΡΈΣ ΣΕ ΑΠΌΓΝΩΣΗ a π ο τ ον σ ταθη τ σ α γκ α ρ ουσ ια νο

Editorial

«Πρεζάκια και γκέι/ δεν είστε αναγκαίοι»: Το μίσος θα κάνει πάλι τη δουλειά του, μέχρι να κλειστούμε ο καθένας στο γκέτο του. Πολλά ασύμμετρα και αγριεμένα πράγματα ακούστηκαν μετά την τραγωδία του Ζακ Κωστόπουλου. Το πιο ανατριχιαστικό, οι πέντε ακροδεξιοί που μαζεύτηκαν σήμερα μπροστά από το κοσμηματοπωλείο, φωνάζοντας: «Πρεζάκια και γκέι/ δεν είστε αναγκαίοι» «Δεν έχει το δικαίωμα η κάθε αδερφή/ στο μαγαζί να μπαίνει του βιοπαλαιστή» Δεν είναι αναγκαίοι σε ποιον; Πού; Ρητορικό το ερώτημα. Φασισμός είναι ακριβώς αυτό – και έχει τη ρίζα του σε μια ευγονική αυταπάτη: αναγκαίοι είναι μόνο όσοι έχουν την ίδια φυλή, σεξουαλικότητα, συμπεριφορά, ακόμη και όψη με τον φασίστα. Οι υπόλοιποι, στον φούρνο. Τυχαίνει να διαβάζω αυτές τις μέρες ένα από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που έχω διαβάσει στη ζωή μου: Προφορικές μαρτυρίες Εβραίων της Θεσσαλονίκης για το Ολοκαύτωμα της Έρικας-Κούνιο Αμαρίλιο και του Αλμπέρτου Ναρ. Είχε εκδοθεί από την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης και το ίδρυμα Ετς Αχαΐμ το 1998 και ήταν εξαντλημένο. Ανατυπώθηκε το 2015 από τις εκδόσεις Ευρασία. Περιέχει 50 μαρτυρίες Σαλονικιών Εβραίων που μια ωραία μέρα τούς μάζεψαν (από τον δρόμο, τα σπίτια τους, το γκέτο του βαρόνου Χιρς…), τους φόρτωσαν στα τρένα σαν ζώα και μετά από 7 μέρες τούς άδειασαν στην είσοδο του Άουσβιτς, του Μπίρκεναου κ.λπ. Οι γέροι, τα μικρά παιδιά, όσοι δεν μπορούσαν να περπατήσουν από την εξάντληση, φορτώθηκαν αμέσως σε αυτοκίνητα και οδηγήθηκαν κατευθείαν στα κρεματόρια. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους πέθαναν εξευτελισμένοι, αργά ή γρήγορα. Τουφεκίστηκαν, απαγχονίστηκαν, κατασπαράχθηκαν από σκυλιά, πνίγηκαν μέσα στους λάκκους με τα περιττώματα, μολύνθηκαν όταν τους χειρουργούσαν ως πειραματόζωα χωρίς αναισθητικό, έλιωσαν από πνευμονίες και δυσεντερίες χωρίς μια ασπιρίνη –δεκάδες τρόποι να πεθάνεις–, έχοντας χάσει το ανθρώπινο σχήμα. Επειδή ήταν Εβραίοι. Επειδή ήταν γκέι. Eπειδή ήταν Τσιγγάνοι. Καθένας και το άστρο του. Οι 50 αυτοί άνθρωποι περιγράφουν πώς σιγά-σιγά τους αφαιρέθηκε το δικαίωμα να είναι άνθρωποι. Πώς, μεθοδικά, τους έγδυσαν από το πρόσωπό τους, τη μνήμη τους, τη ζωή τους, την αξιοπρέπειά τους. Πώς τους υποβίβασαν στην καρικατούρα που είχαν κατασκευάσει γι’ αυτούς. Κάτι φυλετικά κατώτερο με γαμψή μύτη. Κάτι που ζει λαθραία, νιώθει λιγότερο από τα άλλα πλάσματα, δεν επιτρέπεται να μπαίνει στα μαγαζιά των Αρίων. «Δεν έχει το δικαίωμα η κάθε αδερφή/ στο μαγαζί να μπαίνει του βιοπαλαιστή» Αυτή η εγκληματική επιστημονικοποίηση των κατώτερων ενστίκτων ήταν ένα από τα πιο θεαματικά στουκαρίσματα της Ιστορίας. Κι όμως. Τίποτα δεν μας έμαθε. Ο ναζισμός (όπως και άλλα ιστορικά του ανάλογα) πνίγηκε στο αίμα των θυμάτων του – ωστόσο, εξακολουθεί να έχει νοσταλγούς που θέλουν να ξανακατέβουν στο χαμηλότερο σκαλί της ανθρώπινης φύσης. Και οι Ισραηλινοί, που τα είδαν όλα και κάθε οικογένειά τους είναι ένα τραύμα – εξολοθρεύουν αργά και μεθοδικά έναν άλλο λαό, αφαιρώντας του το δικαίωμα να ζήσει με αξιοπρέπεια στα εδάφη του.

Πώς ένας λαός που ωρίμασε μέσα στον πόνο μπορεί να σφάζει αμάχους στη Σάμπρα και στη Σατίλα; Πώς μετά από τόσα φιλοσοφικά στραπάτσα, τόσα ντοκιμαντέρ από τα κρεματόρια, τόση τρέλα στο μάτι του Χίτλερ, τόση ρευστότητα φύλου και μεθαδόνη στους χρήστες, μπορούν να μαζεύονται, έστω αυτοί οι 5 σήμερα, και να φωνάζουν με τα χέρια στη μέση σαν νοικοκυρές σε απόγνωση: Πρεζάκια και γκέι/ δεν είστε αναγκαίοι… Ποια κτηνώδης αυτοπεποίθηση τους επιτρέπει να αποφασίζουν ποιος έχει το δικαίωμα να υπάρχει; Κι εδώ παύει η φιλοσοφία κι αρχίζουν οι ευθύνες ενός κράτους ακυβέρνητου. Που είναι καλό για να ψεύδεται και να μαζεύει φόρους, αλλά αποτυγχάνει συστηματικά να προστατεύσει τόσο το «τζάνκι» όσο και τον «νοικοκύρη». Που τα έχει όλα κάνει χυμαδιό, τόσο στους δρόμους όσο και στο θυμικό των ανθρώπων, μετακυλίοντάς τους όλες τις ευθύνες του, να αποφασίζουν αυτοί για ό,τι έπρεπε να είναι ήδη αποφασισμένο· να προστατεύουν ό,τι έπρεπε να είναι προστατευμένο. Αν το κράτος δεν ήταν αυτό το ανοχύρωτο μπουλβάρ, ο θάνατος του Ζακ (όπως εκατοντάδες άλλοι, ανώνυμοι θάνατοι) θα είχε αποφευχθεί. Θα είχε αποφευχθεί και η απελπισία του. Και η αυτοδικία του κοσμηματοπώλη. Ακόμη και το ακροδεξιό τσίρκο σήμερα απ’ έξω ή στα social media. Η σύγχυση και το αίμα οφείλονται στο ότι οι αδύναμοι είναι αφημένοι στη μοίρα τους και η πόλη αφημένη στην αυτοδικία. Σε αυτό το ανεπαρκές, σχεδόν κωμικό κράτος, που είναι εξπέρ μόνο να κυνηγάει και να νίπτει τας χείρας του (οι μπάτσοι ήρθαν εκ των υστέρων να προσθέσουν κι αυτοί την κλοτσιά τους στον πεσμένο άνθρωπο), ακούγεται σχεδόν γελοίο να πεις ότι κανένας άνθρωπος δεν περισσεύει και κανένας φόνος δεν είναι καλός. Ακούγεται ύποπτο για χριστιανισμό το να ισχυριστείς (όπως η Simone Weil στο Το πρόσωπο και το ιερό) ότι μόνο αν μπεις στη θέση του άλλου μπορείς να γίνεις άνθρωπος – ότι κάθε άνθρωπος είναι κάτι ιερό και η ιερότητά του συνίσταται στην επιθυμία να μην του κάνουν κακό, στο παράπονο όταν του κάνουν κακό, και στην προσδοκία να του κάνουν καλό. Σκέφτομαι τις φάτσες σήμερα έξω από το κοσμηματοπωλείο, αν τυχόν διάβαζαν κάτι τέτοιο: — Τι λες, ρε μαλάκα; Να μπει ο χρυσαυγίτης στη θέση της αδερφής; Ο οικογενειάρχης στη θέση του τζάνκι; Όλα ίσωμα; Μήπως θες να βγω κι απ’ το σπίτι μου, και να μπουν μέσα οι Πακιστανοί και οι πουτάνες; Όσο δεν υπάρχει κεντρική απάντηση σε αυτά τα σκοταδιστικά ερωτήματα (Παιδεία, Πρόνοια, Δίκαιο – πέρα από σπασμωδικές, αυτόνομες αντιδράσεις), δεκάδες διχασμοί θα κόβουν φέτες την Ελλάδα. Και το μίσος θα κάνει πάλι τη δουλειά του. Μέχρι να κλειστούμε ο καθένας στο γκέτο του.

διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αrt director Χρήστος Τζοβάρας –––––– ε μπο ρικο τμημα διευθυντής ελευθερησ αγορασ Κώστας Μαντάς (kmantas@lifo.gr) digital advertising manager Χριστίνα Γιαννοπούλου yπεύθυνoi διαφήμισης direct market Γιώργος Λυκουργιώτης (likourgiotis@lifo.gr), Ισιδώρα Γενούζου (isidora@lifo.gr), Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου (ktriantafyllou@lifo.gr) senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου digital campaign manager Γιάννης Παπαϊωάννου yποδοχή διαφήμισης & συντονισμός Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη, Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– συν ταξη αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα, Αναστασία Γαλάνη, Δημήτρης Καβατζικλής, Ευθύμης Κάλφας, Άγγελος Κλειτσίκας, Μερόπη Κοκκίνη, Κατερίνα Κοντίνη, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Δημήτρης Κυριαζής, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Ανδρέας Λουκάκος, Τάσος Μελεμενίδης, Τίνα Μανδηλαρά, Νίκη Μηταρέα, Πάνος Μιχαήλ, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Μαρίνα Πετρίδου, Δημήτρης Πολιτάκης, Φιλιώ Ράγκου, Πάνος Σάκκας, Ειρήνη Σαρλή-Θεοφυλακτοπούλου, Νικόλας Σεβαστάκης, Βασιλική Σιούτη, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή υπεύθυνη social media Χριστίνα Γαλανοπούλου –––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος ατελιέ αssistant Art Director Rinétta Koskinidou διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639

www.facebook.com/stathis.tsagar

4 lifo – 27.9.18

εμπορική διεύθυνση ψηφιακησ εκδοσησ Πηνελόπη Μουλά

παρακαλουμε

ανακυκλωστε

27.9.18 – lifo

6 lifo – 27.9.18

27.9.18 – lifo

TalkoftheTown

α π ο τ h βασ ι λ ικ η σ ι ουτ η

Πολιτικό7ήμερο

Συνέντευξη Τύπου του υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου τη Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018.

8 lifo – 27.9.18

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΣΤΟ ΑΥΤΟΦΩΡΟ Όλες οι πολιτικές εξελίξεις την εβδομάδα που πέρασε.

Η μήνυση του Πάνου Καμμένου στους δημοσιογράφους της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» μετά από ρεπορτάζ για τα κονδύλια του προσφυγικού και η αυτόφωρη διαδικασία που ακολούθησε στοίχισε στην κυβέρνηση ακριβά. Εκεί που ο Αλέξης Τσίπρας πάσχιζε να βγάλει από πάνω του τη ρετσινιά του «επικίνδυνου λαϊκιστή», με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές να του βάζουν πλάτη, ο κυβερνητικός του εταίρος με την κίνηση αυτή πέτυχε ένα σοβαρό πλήγμα στο νέο προφίλ που χτίζει. Την επίθεση του Πάνου Καμμένου, μάλιστα, την επιδοκίμασε και το Μέγαρο Μαξίμου. Με non paper που έστειλε σε δημοσιογράφους, όχι μόνο υπερθεμάτιζε αλλά χαρακτήριζε τη συγκεκριμένη εφημερίδα «τοξική». Η ΝΔ εκμεταλλεύτηκε το γεγονός, φροντίζοντας να το γνωστοποιήσει στην Ε.Ε., ειδικά στα αδελφά κόμματα, πολιτικοί των οποίων δεν δίστασαν να αναδείξουν το θέμα, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τους Σοσιαλιστές που προσπαθούν εδώ και καιρό να υποστηρίξουν τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η κυβέρνηση εμφανίστηκε στην Ε.Ε. να διώκει δημοσιογράφους που δεν της είναι αρεστοί, κάτι που δύσκολα μπορούσαν να αντικρούσουν ακόμα και οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Παρότι αυτό δεν είναι το χειρότερο που έχει γίνει όσον αφορά τον έλεγχο των ΜΜΕ στην Ελλάδα, είναι εύκολα αποδείξιμο. Το θέμα πήρε δημοσιότητα στην Ε.Ε. και η κυβέρνηση δέχτηκε ένα σοβαρό πολιτικό και επικοινωνιακό πλήγμα στην Ευρώπη. Εκ των υστέρων, και αφού είδε τη ζημιά, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, μετάνιωσαν που δεν είδαν την παγίδα, αλλά ήταν αργά. «Αντί να φυλακίζει δημοσιογράφους, η Ελλάδα να εξηγήσει τι έγιναν τα κονδύλια του προσφυγικού» ήταν η χαρακτηριστική δήλωση του φιλελεύθερου Φερχόφστατ, που πριν από μερικές μέρες είχε πει

EUROKINISSI/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ – 3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018

27.9.18 – lifo

Πολιτικό7ήμερο

TalkoftheTown

Γκι Φερχόφστατ

10 lifo – 27.9.18

στον Τσίπρα ότι έχει αλλάξει και ότι χαίρεται γι’ αυτό. Το Μέγαρο Μαξίμου, πάντως, εδώ και καιρό δεν ασχολείται παρά μόνο με τις επερχόμενες εκλογές σχετικά με τις οποίες, απ’ ό,τι λένε οι τελευταίες πληροφορίες, κερδίζει έδαφος η πρόταση να γίνουν τον Μάιο, μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές. Σε πρόσφατη συνάντηση που είχε ο πρωθυπουργός με τον Πάνο Καμμένο φέρεται να του είπε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών (εφόσον εγκριθεί από την ΠΓΔΜ) θα έρθει στη Βουλή για κύρωση τον Μάρτιο. Στην περίπτωση αυτή δεν στοιχίζει τίποτα στους ΑΝ.ΕΛ. να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση, καταγγέλλοντας τη συμφωνία. Η αλήθεια είναι ότι ο Πάνος Καμμένος δεν έχει κάνει τίποτα για να αποτρέψει τον Τσίπρα από το να υπογράψει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Εξίσου αλήθεια είναι ότι δεν είχε ποτέ καμία πρόθεση να αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Από κει και πέρα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, οι δύο άνδρες, σε πολλές συζητήσεις που έχουν κάνει σχετικά, έχουν παραδεχτεί ο ένας στον άλλον ότι η «σύγκρουση» για το Σκοπιανό βολεύει και τους δύο. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι ΑΝ.ΕΛ. έχουν υποστεί σοβαρή πολιτική φθορά από τη συμμαχία τους. Μια σύγκρουση των δύο για το όνομα της Μακεδονίας εκτιμούν ότι θα βοηθούσε τον Τσίπρα να προσεγγίσει τους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς που δεν έχουν πρόβλημα με το όνομα, αντιθέτως θέλουν να τελειώνει το θέμα, αλλά και τον Καμμένο να τραβήξει πίσω όσους τον εγκατέλειψαν, κατηγορώντας τον για υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα. «Και τους δυο μάς συμφέρει» έλεγε πρόσφατα ανώτατη πηγή των ΑΝ.ΕΛ., που επισήμανε ότι η σχέση Καμμένου-Τσίπρα εξακολουθεί να είναι πολύ καλή. «Μετά τις επόμενες εκλογές, αν δεν είμαστε πάλι κυβέρνηση, ο καθένας θα πρέπει να κερδίσει το δικό του κοινό» ανέφερε. Το Μαξίμου έχει καταφέρει να προσεγγίσει βουλευτές από το Ποτάμι στην προσπάθειά του να αυξήσει την κοινοβουλευτική του ισχύ, όταν χρειαστεί, και προσπαθεί να διεμβολίσει και το ΚΙΝ. ΑΛ., αλλά εκεί, για την ώρα, τα έχει βρει πιο σκούρα. Συνεργάτες του πρωθυπουργού, ωστόσο, διαβεβαιώνουν ότι η κοινοβουλευτικη πλειοψηφία είναι εξασφαλισμένη για όλες τις περιπτώσεις. Το pressing στη Φώφη Γεννηματά συνεχίζεται, κατηγορώντας την ότι τα έχει βρει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Την ίδια στιγμή προσπαθούν να φρενάρουν

το άνοιγμα του προέδρου της ΝΔ σε πολιτικούς της κεντροαριστεράς, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Πληροφορίες λένε ότι ούτε ο Κώστας Καραμανλής επιθυμεί τα ανοίγματα αυτά της ΝΔ και φέρεται να έχει βάλει βέτο. Σοβαρό πρόβλημα για τους Τσίπρα και Γεννηματά θα αποτελέσει η στήριξη κοινών υποψηφίων στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ελλείψει στελεχών με ευρεία απήχηση στις τοπικές κοινωνίες, έχει αποφασίσει να στηρίξει και υποψηφιότητες του ΠΑΣΟΚ, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία. Όπως είπε πρόσφατα και ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος, «στον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να κρύψουν την αδυναμία τους να καταρτίσουν ισχυρά δημοτικά ψηφοδέλτια, ρυμουλκούμενοι πίσω από κάποιους άλλους υποψηφίους», καθώς ξέρουν ότι αν κατέβουν μόνοι τους «θα ξαναπάρουν τα ίδια ποσοστά που είχαν πάρει το 2014 (γύρω στο 10% πανελλαδικά), ίσως και λιγότερο». Για τον λόγο αυτό φαίνεται να έχουν αποφασίσει, απ’ ό,τι λένε οι ίδιοι, να στηρίξουν τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια της Κρήτης, της Δ. Ελλάδας και αλλού, όπως και τον Γ. Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη (αν τελικά κατεβεί), τον οποίο παλιότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσαν ως «γερμανοτσολιά». Κρίσιμη για την κυβέρνηση είναι η αναμενόμενη απάντηση των δανειστών για την περικοπή των συντάξεων που, παρότι έχουν ψηφίσει, θέλουν να μετακινηθεί χρονικά η εφαρμογή της, ώστε να μην υποστούν το πολιτικό κόστος. Η λήψη της απόφασης για το αν θα εφαρμοστούν οι περικοπές από 1/1/2019 μετατέθηκε για το Eurogroup της 3ης Δεκεμβρίου. Κατά τ’ άλλα, η ακριβέστερη ίσως εικόνα για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας αλλά και των Ελλήνων πολιτών είναι εκείνη που προκύπτει από τα στοιχεία που ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, σύμφωνα με τα οποία η μισή Ελλάδα χρωστάει στην εφορία. Περισσότεροι από 3,8 εκατομμύρια Έλληνες χρωστούν 101,5 δισεκατομμύρια ευρώ και από αυτούς τα 3,6 εκατομμύρια πολιτών χρωστούν μέχρι 10.000 ευρώ. Κανένα ουσιαστικό βήμα επίλυσης δεν γίνεται ούτε για το Προσφυγικό, του οποίου η διαχείριση προκαλεί αναστάτωση ακόμα και στις χώρες της Ε.Ε. που δεν έχουν νέες ροές. Οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την αδιαφάνεια στη διαχείριση των κονδυλίων, εξακολουθούν να δυσφημούν τη χώρα. Κι ενώ οι συνθήκες δεν βελτιώνονται, ο αριθμός των προσφύγων μεγαλώνει, καθώς οι επιστροφές στην Τουρκία δεν προχωράνε. Αναμένεται μάλιστα να αυξηθεί κι άλλο, αν η Γερμανία αρχίσει να μας στέλνει όσους δεν θέλει, όπως έχει συμφωνηθεί. Η καθυστέρηση της διαδικασίας του ασύλου, παρά τα όσα λέγονται για επιτάχυνση, εξακολουθεί να είναι μεγάλη, ενώ η πλειονότητα όσων μπαίνουν στη χώρα χαρακτηρίζεται «ευάλωτη» με βάση συγκεκριμένο νόμο και εξαιρείται από τις επιστροφές. Στην κατηγορία των «ευάλωτων» ανήκουν πάρα πολλές περιπτώσεις (από εγκύους και όσους έχουν ψυχολογικά τραύματα μέχρι ανηλίκους, καθώς και αρκετές κατηγορίες ακόμα). Οι περισσότεροι, λοιπόν, μένουν στη χώρα, αφού χαρακτηρίζονται ευάλωτοι. Οι επιστροφές στην Τουρκία είναι ελάχιστες και στην ουσία το μέτρο αυτό δεν λειτουργεί – αλλά δεν παίρνουν και άσυλο για να πάνε στον προορισμό που επιθυμούν και εγκλωβίζονται στην Ελλάδα. Υπάρχουν, βέβαια, και αυτοί που, ενάντια στη θέληση των προσφύγων, τους θέλουν εγκλωβισμένους εδώ κι αυτοί δεν είναι άλλοι από εκείνους που κερδοσκοπούν με το δράμα τους. Είναι, άραγε, τόσο ισχυρά τα συμφέροντα αυτά, που αποτρέπουν την επίλυση του προβλήματος;

Όπως είπε πρόσφατα και ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος, «στον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να κρύψουν την αδυναμία τους να καταρτίσουν ισχυρά δημοτικά ψηφοδέλτια, ρυμουλκούμενοι πίσω από κάποιους άλλους υποψηφίους», καθώς ξέρουν ότι αν κατέβουν μόνοι τους «θα ξαναπάρουν τα ίδια ποσοστά που είχαν πάρει το 2014 (γύρω στο 10% πανελλαδικά), ίσως και λιγότερο».

27.9.18 – lifo

ΦωνήΛαού TalkoftheTown

Ο ΗΛΙΚΙΑΚΌΣ ΡΑΤΣΙΣΜΌΣ Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που οι ηλικιωμένοι βρίσκονται στο στόχαστρο ή στο περιθώριο.

απ ό το ν βασί λ η βαμβα κά

GuestEditor

«Δ

εν υπάρχει κομψός τρόπος να ειπωθεί αυτό, αλλά αυτοί οι άνθρωποι με φυσικό τρόπο θα φύγουν από το σύστημα. Είναι οι παλιοί συνταξιούχοι. Προσπαθώ να βρω έναν όμορφο τρόπο να το πω, αλλά βασικά θα βγουν από το σύστημα. Μέχρι το 2030-2040 δεν θα είναι εκεί. Άρα δεν υπάρχει αντίκτυπος στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του δημοσιονομικού συστήματος». Το παραπάνω απόσπασμα από ομιλία του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου στο Λονδίνο έτυχε πολλών σχολίων και καυστικής κριτικής την περασμένη εβδομάδα. Αυτό που κυρίως καυτηριάστηκε είναι η περίεργη, για μια κυβέρνηση, ρητορική, που έστω και αμήχανα βρίσκει ως λύση για το μεγάλο πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος τη φυσική πορεία των πραγμάτων, δηλαδή τον θάνατο των ηλικιωμένων που επιβαρύνουν τη δημοσιονομική πολιτική της χώρας. Η προσπάθεια για ευγενικό ρεαλισμό που καταβάλλει ο υπουργός στο συγκεκριμένο απόσπασμα (το ίδιο περίπου είπε και ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ) δεν εμποδίζει την εύλογη πρόσληψή του ως ενός παραδείγματος μακάβριου κυνισμού. Δεν είναι όμως η μοναδική φορά που τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται στη δημόσια σφαίρα ένας λόγος εμμέσως πλην σαφώς επιθετικός απέναντι στην τρίτη ηλικία. Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά για να βρούμε πολλές εξυπνακίστικες ατάκες στον χώρο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τους ηλικιωμένους. Στην εκλογική αναμέτρηση του 2015 είχε ειπωθεί πως καλό θα ήταν να μην ψηφίσουν λόγω των συντηρητικών τους αντιλήψεων. Ο ριζοσπαστικός οίστρος τότε πρότεινε, μεταξύ αστείου και σοβαρού, το κλείδωμα των παππούδων σε σπίτια και ντουλάπες για να μην ασκήσουν τα εκλογικά τους δικαιώματα με βάση τα παλιά τους πολιτικά αντανακλαστικά (που δεν υποστήριζαν τα «νέα» κόμματα). Είναι δύσκολο να υπολογίσει κανείς σε ποιον βαθμό η μεταβολή των επιλογών της τρίτης ηλικίας που σημειώθηκε στις εκλογές του 2015 οφείλεται στην ενδοοικογενειακή πίεση που ίσως δέχτηκαν από τα νεότερα μέλη. Πάντως, σίγουρα υπήρξε. Άλλωστε, την ίδια χρονιά ο «πανικός» που κατέλαβε μεγάλο αριθμό συνταξιούχων που στήθηκαν έξω από τις τράπεζες με την έλευση των capital controls επίσης θεωρήθηκε ένα παράδειγμα δραματοποίησης της επικαιρότητας από τα ΜΜΕ της διαπλοκής, μια fake είδηση που ήθελε να υποσκάψει τη θεωρία των παιγνίων που εφάρμοζε η κυβέρνηση στην υποτιθέμενα γενναία διαπραγματευτική τακτική της. Είναι γνωστό ότι οι σύγχρονες κοινωνίες, από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ύστερα, προσανατολίζονται στη νεότητα. Δημογραφικοί λόγοι, πολιτικά γεγονότα, κοινωνικά κινήματα καθώς και εμπορικές σκοπιμότητες έκαναν πρωταγωνιστές του δημόσιου λόγου τους νέους και τη νεότητα αξία αδιαπραγμάτευτη. Κατ’ αυτή την έννοια, η βαρύτητα που δίνει η Ελλάδα στον κόσμο των νέων δεν είναι κάτι περίεργο. Αυτό που ξενίζει όμως την περίοδο της κρίσης είναι ότι συχνά η τρίτη ηλικία ταυτίζεται με τον συντηρητισμό, το μεταπολιτευτικό παρελθόν, τον κακό δικομματισμό ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, τα αίτια της χρεοκοπίας. Αντίθετα, ανιχνεύεται μια εικονική εξιδανίκευση της νεότητας, αφού η υπερπροστατευτικότητα της οικογένειας απέναντι στα παιδιά εκφράζεται από κυβερνητικά χείλη και υποτιθέμενες κρατικές πρόνοιες που ανησυχούν για το ατελέσφορο των ερωτικών σχέσεων των νέων, τη συχνότητα της διασκέδασής τους σε μπαρ και την ανάγκη να ξυπνάνε όλο και αργότερα το πρωί...

ε άλλα λόγια, εδώ και καιρό γίνεται μια προσπάθεια θεσμικής κατοχύρωσης ενός γενεακού χάσματος, το οποίο στο παρελθόν θα ήταν κάτι αδιανόητο, αφού οι πολιτικές πρακτικές έτειναν στην άμβλυνση και όχι στη μεγέθυνση αυτής της διαφοράς. Έτσι, το δύσκολο ζήτημα του ασφαλιστικού γίνεται πολιτικά αντιμετωπίσιμο όχι με προσέλκυση των νέων ανθρώπων που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό και την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών αλλά με την ελπίδα η φυσική πορεία των πραγμάτων να μας απαλλάξει από τα άλλοτε «τιμημένα γηρατειά». Αντί για brain drain μιλάμε πια body drain. Η τρίτη ηλικία, αν δεν στοχοποιείται, σίγουρα θεωρείται διαχειριστικά αναλώσιμη, όχι μέρος της ζωής αλλά του θανάτου. Μια βόλτα από τα δημοτικά σχολεία της χώρας την ώρα που σχολάνε τα παιδιά θα έδινε σε πολλούς να καταλάβουν ότι το «νέο» δύσκολα θα υπήρχε χωρίς το «παλιό». Ο ρόλος που έχει αναλάβει η τρίτη ηλικία στη σημερινή συγκυρία είναι πολυσύνθετος, αφού ουσιαστικά έχει επωμιστεί μεγάλο μέρος της καθημερινής ανατροφής των παιδιών. Ακόμη και όταν δεν συνδράμει οικονομικά τους νεότερους, προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες όχι μόνο στα παιδιά (φύλαξη, διατροφή) αλλά και στους ενήλικες, τόσο για να ασκήσουν τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις όσο και για να κυνηγήσουν τους προσωπικούς τους στόχους. «Δεν υπάρχει κομψός τρόπος να ειπωθεί αυτό», όπως θα έλεγε και ο φλεγματικός υπουργός μας, αλλά η υποτίμηση, ο παραγκωνισμός και εν τέλει ο στιγματισμός της τρίτης ηλικίας στη σημερινή Ελλάδα είναι ο νέος θεσμικός ρατσισμός.

Ο Βασίλης Βαμβακάς είναι επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας της Επικοινωνίας στο ΑΠΘ.

12 lifo – 27.9.18

THE NEW RAW Μια ομάδα αρχιτεκτόνων μετατρέπει τα πλαστικά απορρίμματα σε αντικείμενα λειτουργικής και αισθητικής αξίας για τους δημόσιους χώρους. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη Θεσσαλονίκη; Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μας οδήγησαν στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά, πρόκειται για μια πόλη με υψηλά ποσοστά ανακύκλωσης. Επιπλέον, το μέγεθός της διευκολύνει την καταγραφή του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της δράσης Print Your City. Επίσης, το νέο πρόγραμμα της Coca-Cola, Zero Waste Cities, στο οποίο εντάσσεται και η δράση Print Your City, αποτέλεσε για εμάς μοναδική ευκαιρία, καθώς μέσα από αυτή την πρωτοβουλία και συνεργασία μάς δόθηκε η ευκαιρία να γυρίσουμε στην Ελλάδα και να υλοποιήσουμε ένα πολλά υποσχόμενο όραμα, τόσο για την πόλη της Θεσσαλονίκης όσο και για όλη τη χώρα. Πολύ σημαντικό είναι και το γεγονός πως αρωγός σε όλη αυτή την προσπάθεια είναι ο δήμος, ο οποίος αγκάλιασε αμέσως αυτή την προσπάθεια, δίνοντάς μας την ευκαιρία να διερευνήσουμε για πρώτη φορά αυτή την ιδέα σε κλίμακα πόλης. Τι είναι ακριβώς το Print Your City; Ξεκινήσαμε το Print Your City στο Άμστερνταμ το 2016. Εκεί διερευνήσαμε κατά πόσο τα πλαστικά απορρίμματα της πόλης μπορούν να αποτελέσουν την πρώτη ύλη για τον 3D printer, προκειμένου να κατασκευάσουμε έπιπλα για τον δημόσιο χώρο. Έχοντας καταφέρει να αποδείξουμε τις δυνατότητες του υλικού και της τεχνολογίας, τεστάρουμε για πρώτη φορά την ιδέα σε μια ολόκληρη πόλη! Για το Print Your City της Θεσσαλονίκης καλούμε τους κάτοικους της πόλης να συμμετάσχουν στη αναδιαμόρφωση του δημόσιου χώρου. Αφενός σχεδιάζοντας τα νέα έπιπλα της πόλης, αφετέρου δίνοντας τη δυνατότητα υλοποίησής τους, ανακυκλώνοντας τα πλαστικά απορρίμματα της πόλης με 3d printing. Ποια είναι πρακτικά η διαδικασία που ακολουθείται; Η διαδικασία της ανακύκλωσης του πλαστικού ξεκινά με τον διαχωρισμό των διαφορετικών τύπων των πλαστικών. Στη συνέχεια, το υλικό καθαρίζεται και θρυμματίζεται, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στον εκτυπωτή. Στο 3d printing είναι πολύ σημαντική η καθαρότητα του υλικού. Με τι κριτήρια επιλέγονται οι γειτονιές στις οποίες θα τοποθετηθούν τα αντικείμενα; Σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης, προεπιλέξαμε τέσσερα μέρη –πλατείες και πάρκα– όπου θα τοποθετούνταν τα έπιπλα του Print Your City. Το κριτήριο της επιλογής ήταν οι τοποθεσίες αυτές να είναι κυρίως πλατείες ή πάρκα που έχουν κάποιες ελλείψεις σε αστικό εξοπλισμό. Την τελική επιλογή, όμως, θα την κάνουν οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς. Μέσα από μια ειδική πλατφόρμα που θα είναι σύντομα διαθέσιμη οι πολίτες θα μπορούν να σχεδιάζουν τα έπιπλα που θέλουν αλλά και τις περιοχές στις οποίες θέλουν να τοποθετηθούν.

27.9.18 – lifo

ΜΕ ΑΦΟΡΜΉ ΤΟΝ ΖΑΚ Η υποκειμενική πραγματικότητα είναι η ίδια η πραγματικότητα. TalkoftheTown Μέρος 1ο: Το περιστατικό

αρασκευή βράδυ. Είμαι έξω, πίνω ποτό, κάνω κάποια στιγμή ένα scroll down στο Νewsfeed του Facebook, βλέπω μια είδηση σε πολλούς τοίχους με τον τίτλο «Βίντεο-σοκ από την απόπειρα ληστείας στην Ομόνοια με νεκρό τον δράστη». Διαβάζω πολύ βιαστικά μερικά σχόλια, καταλαβαίνω ότι ο δράστης πέθανε, αφού προηγήθηκε έντονος ξυλοδαρμός. Η είδηση φαίνεται σοκαριστική. Το να πεθαίνει ένας άνθρωπος μέρα-μεσημέρι με τέτοιον τρόπο στο κέντρο της Αθήνας είναι κάτι πολύ σκληρό και σοκαριστικό. Το ότι την είδηση συνοδεύει βίντεο είναι ένα πρώτο στοιχείο που προμηνύει ότι θα συζητηθεί αρκετά. Στις 27 Φεβρουαρίου του 2017 ο γιος του ιδιοκτήτη των Jumbo χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και παρασέρνει μια μητέρα με το μικρό παιδί της. Το περιστατικό καταγράφεται από παρακείμενη κάμερα ασφαλείας. Ως γεγονός, από μόνο του, είναι τραγικό και με πολλές προεκτάσεις, οι οποίες προκαλούν ακόμα περισσότερες συζητήσεις. Ως οπτικοποιημένο γεγονός, ο αντίκτυπός του είναι δεκάδες φορές μεγαλύτερος.

απ ό το ν ανδρέα λου κά κο

SweetNothing

Μέρος 2ο: Η ταυτότητα του νεκρού

Σάββατο πρωί. Εξέλιξη-σοκ στην υπόθεση. Ο νεκρός είναι ο Ζακ Κωστόπουλος. Γνωστός και αγαπητός σε πολύ κόσμο, ενεργό μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και οροθετικός με ενεργή δράση και στη Θετική Φωνή, τον Σύλλογο των Οροθετικών Ελλάδος. Η είδηση ξαφνικά αποκτά νέα υπόσταση. Τα δύο βίντεο που έχουν δει μέχρι στιγμής το φως της δημοσιότητας ο κόσμος τα έχει παρακολουθήσει (όσοι άντεξαν τουλάχιστον) και έχει βγάλει τα συμπεράσματά του. Να γράψω τι συνέβη βάσει αυτών που έχουν καταγραφεί δεν έχει πια νόημα, το οπτικό υλικό είναι στη διάθεση καθενός από εμάς. Έχει σημασία ποιος ήταν ο Ζακ και, ακόμα περισσότερο, τι αντιπροσώπευε βάσει του ποιος ήταν; Απ’ ό,τι φάνηκε στην πορεία, πολύ μεγάλη. Γιατί; Επειδή ήταν ακτιβιστής; Επειδή ήταν γκέι; Επειδή έκανε drag shows ως Zackie Oh; Επειδή ήταν οροθετικός; Επειδή ήταν χρήστης ουσιών; Για όλους τους παραπάνω λόγους μαζί; Ή επειδή ήταν ένα παιδί που μιλούσε ανοιχτά για τα θέματα που καθόριζαν τη ζωή του, για την ομοφυλοφιλία, την οροθετικότητα αλλά και για οτιδήποτε άλλο συνέβαινε στην καθημερινότητά του, άλλες φορές με πικρή διάθεση, αλλά τις περισσότερες με χιουμοριστική; Ο Ζακ ήταν συμπαθής σε πάρα πολύ κόσμο ακριβώς επειδή έδινε φωνή στους ομοίους του, ο Ζακ ήταν συμπαθής και σε αυτούς που θαυμάζουν τους ανθρώπους που ανοίγονται, που ξεγυμνώνονται και μιλάνε για τον εαυτό τους με έναν τρόπο αποκαλυπτικό που πολλές φορές, όσο διαφορετικός κι αν είσαι, σε απελευθερώνει και σε βάζει κι εσένα σε μια διαδικασία να κοιτάξεις βαθύτερα μέσα στον εαυτό σου. Πάνω απ’ όλα, όμως, ο Ζακ ήταν πολύ συμπαθής επειδή εξέπεμπε μια βαθύτερη καλοσύνη και αυτό το επιβεβαίωναν και όσοι τον είχαν γνωρίσει από κοντά. Λίγους μήνες νωρίτερα, όλοι βιώσαμε μια γενικευμένη συγκίνηση για τον θάνατο ενός άλλου δημοφιλούς νέου ανθρώπου, του Κρις Γραμματίδη. Δύο φαινομενικά άσχετες υποθέσεις, αλλά, από την άλλη, δύο υποθέσεις που προκάλεσαν μεγάλη συγκίνηση και στενοχώρια λόγω της δημοτικότητας των δύο εκλιπόντων. Του Ζακ όμως ο θάνατος προκάλεσε κι ένα σωρό άλλα συναισθήματα. Μέρος 3ο: Ο διάλογος στα social media

Είναι πλέον μέρος της πραγματικότητας στην οποία ζούμε κάθε είδηση που μπορεί να προκαλέσει συζητήσεις να έχει ένα τρίτο ημίχρονο, αυτό που παίζεται στα social media. Μετά από αρκετά χρόνια χρήσης τους, μπορούμε μάλλον να αποδεχτούμε ένα πράγμα: καθημερινά διαβάζουμε πολλές απόψεις, με άλλες συμφωνούμε, με άλλες διαφωνούμε, αλλά ελάχιστα πράγματα, ίσως και τίποτα δεν αλλάζει τον βασικό τρόπο σκέψης μας, τη βασική μας κοσμοθεωρία. Στις κουβέντες μπαίνουμε, λοιπόν,

14 lifo – 27.9.18

φορώντας ως πανοπλία την κοσμοθεωρία μας και προσαρμόζουμε κάθε φορά την οποιαδήποτε είδηση, οποιοδήποτε γεγονός, σε αυτό που ήδη πιστεύουμε. Αυτό που συνέβη με αφορμή τον θάνατο του Ζακ είναι ίσως από τα πιο ακραία παραδείγματα αυτού του φαινομένου. Ο κόσμος χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα, σε αυτούς που καθέτως και με όλους τους τρόπους καταδίκασαν τις πράξεις του καταστηματάρχη και των υπολοίπων που προέβησαν στον ξυλοδαρμό του Ζακ και σε αυτούς που τους έδωσαν δικαιολογίες ή ακόμα και συγχαρητήρια. Είμαστε όλοι, λοιπόν, υποκειμενικοί κριτές της πραγματικότητας; Τολμώ να πω, ναι. Αν όχι όλοι, τότε η συντριπτική πλειοψηφία. Εγώ είδα έναν όχλο να σαπίζει στο ξύλο έναν ανήμπορο και σωματικά σε πολύ κακή κατάσταση άνθρωπο. Οι ακριβείς αιτίες του θανάτου είναι ακόμη άγνωστες, όμως κατά την προσωπική μου κρίση η επίθεση που δέχεται εκείνη την ώρα ο Ζακ είναι στα όρια του απάνθρωπου. Πολλοί άλλοι, βλέποντας τα βίντεο, είδαν αυτό που είδα κι εγώ. Άλλοι είδαν άλλα. Αυτοάμυνα, υπεράσπιση περιουσίας, μια άτυχη στιγμή για την οποία την κύρια ευθύνη έχει ο Ζακ. Ίδιες εικόνες, άλλα συμπεράσματα. Το περιστατικό της Παρασκευής ανέδειξε, με τον πιο εμφατικό τρόπο ίσως ότι ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία ο κόσμος είναι χωρισμένος στα δύο και με αφορμές σαν αυτήν αυτό βγαίνει στην επιφάνεια. Όσες συζητήσεις κι αν έγιναν, όσα κείμενα, αναρτήσεις, σχόλια κι αν γράφτηκαν, κανείς δεν μετακινήθηκε ούτε λίγο από την αρχική του θέση. Και αυτό γιατί σε θέματα σαν το περιστατικό της Παρασκευής η απόκλιση της αρχικής θέσης φάνηκε ότι είναι αγεφύρωτη. Το μόνο που απομένει μετά από μια τέτοια συγκυρία είναι μια πολύ σκληρή συνειδητοποίηση του εμείς και του εσείς, του διχασμού στον οποίο είμαστε βυθισμένοι και του χάους που αυτός ο διχασμός προκαλεί. Ας απασχολήσει κάποια στιγμή το χάος αυτό τους ανθρώπους που έχουν στα χέρια τους την τύχη αυτής της κοινωνίας, γιατί σε μια τόσο πολωμένη κοινωνία το μίσος θα γεννήσει τέρατα.

ντί επιλόγου, μια σύντομη απάντηση σε κάποια ερωτήματα που είδαμε να τίθενται από πολύ κόσμο.Αν ήταν χρυσαυγίτης, θα ήταν ίδιες οι αντιδράσεις; Αν δεν ήταν όλα αυτά που ήταν ο Ζακ, θα ήταν ίδιες οι αντιδράσεις; Αν ήταν κάποιος άγνωστος, θα ήταν ίδιες οι αντιδράσεις; Γιατί πορεία για τον Ζακ και όχι για τον τάδε ή τον δείνα που δολοφονήθηκαν από τον τάδε ή τον δείνα; Αν δεν ήταν ο Ζακ, θα γινόταν η πορεία, θα ήταν ίδιες οι αντιδράσεις; Τα ερωτήματα αυτά είναι εντελώς χαζά, σχεδόν παιδικά, και αγνοούν το ότι ο άνθρωπος λειτουργεί αντανακλαστικά σχεδόν σε τέτοιες καταστάσεις. Ταυτιζόμαστε, συγκινούμαστε και συμπονούμε περισσότερο τους ανθρώπους που συμπαθούμε, των οποίων τις απόψεις ενστερνιζόμαστε. Στα social media δεν γράφουμε ειδήσεις ούτε προσπαθούμε να καταγράψουμε αντικειμενικά την Ιστορία. Γράφουμε πράγματα που μας εκφράζουν. Κάθε φωτογραφία που ανεβάζουμε, κάθε αστείο meme, κάθε share κάποιας ανάρτησης ή ενός άρθρου είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Ό,τι μας συγκινεί, ό,τι μας ευαισθητοποιεί, ό,τι μας εκφράζει ή μας εξοργίζει περισσότερο, ό,τι ταρακουνάει, με άλλα λόγια, το συναίσθημά μας, αυτό για το οποίο θέλουμε να μιλήσουμε, αυτό είμαστε εμείς. Ο κόσμος είναι γεμάτος τραγωδίες κι εμείς βιώνουμε την πραγματικότητα αυτή με μια τρομακτική υποκειμενικότητα. Ως εκ τούτου, μερικές τραγωδίες γίνονται πιο προσωπικές, άρα (ακόμα κι αν αυτό είναι λάθος) για κάποιους ανθρώπους πιο τραγικές. Και ο θάνατος του Ζακ, με τον τρόπο που συνέβη και με όλη τη συζήτηση που ακολούθησε, είναι για πολλούς από εμάς πολύ τραγικός και αποκαρδιωτικός. Η υποκειμενική πραγματικότητα είναι, καλώς ή κακώς, η ίδια η πραγματικότητα του καθενός μας.

Όσες συζητήσεις κι αν έγιναν, όσα κείμενα, αναρτήσεις, σχόλια κι αν γράφτηκαν, κανείς δεν μετακινήθηκε ούτε λίγο από την αρχική του θέση. Και αυτό γιατί σε θέματα σαν το περιστατικό της Παρασκευής η απόκλιση της αρχικής θέσης φάνηκε ότι είναι αγεφύρωτη.

α π ό τ ο ν σ π υ ρο σταβ ερ η

Αλμανάκ

αθήνα, 1992

Ομόνοια

27.9.18 – lifo

ΣΉΜΑΝΕ ΠΆΛΙ Η ΚΑΚΙΆ Η ΏΡΑ

α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις

TalkoftheTown

16 lifo – 27.9.18

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ο σαρκασμός εναντίον της «ηρωοποίησης» του νεκρού Ζακ Κωστόπουλου υπήρξε διάχυτος και κραυγαλέος.

Μουδιασμένοι μπροστά στην κρυφή βία του συστήματος.

Η υπόθεση του τραγικού θανάτου (ας ξορκίσουμε για λίγο τη θλίψη και την οργή κι ας παραστήσουμε κι εμείς τους ψύχραιμους παρατηρητές που δεν κάνουν λόγο για στυγνή δολοφονία πριν βγουν τα τελικά πορίσματα) του Ζακ Κωστόπουλου, ειδικά αν συμπεριληφθούν η ταυτότητα και οι ιδιότητες που συνόδευαν τον νεκρό, τσεκάρει τόσο πολλά κουτάκια, που ήταν άμεσα προβλέψιμες οι έντονες αναταράξεις και αντιπαραθέσεις που θα ακολουθούσαν και συνεχίζονται αμείωτες. Ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, απενοχοποίηση της αυτοδικίας, πρέζα, περιθωριοποιημένες υποκουλτούρες, queer ακτιβισμός, ηθική πλειοψηφία των μικροαστών «νοικοκυραίων», στάση της αστυνομίας, δικαιωματισμός, νομιμοποίηση φασιστικών ενστίκτων και συμπεριφορών και πολλά άλλα ακόμη. Καπάκι έσκασαν ως θλιβερή υποσημείωση με επιστημονικό περίβλημα και οι σχετικές έρευνες (αμφιβόλου υπόστασης πάντα), με αφορμή τις αντιδράσεις για το γεγονός, περί των «φόβων, των αρχών και των αξιών των Ελλήνων». Έντρομοι δήθεν εμείς οι «πολιτισμένοι» διαπιστώσαμε ότι «1 στους 3» δεν θέλουμε για γείτονες ομοφυλόφιλους, «1 στους 4» μετανάστες και «1 στους 5» άτομα διαφορετικής θρησκείας. Ένας στους τέσσερις; Ένας στους πέντε; Μακάρι να ήταν έτσι, θα ήταν μέχρι και καθησυχαστικά τέτοια ποσοστά. Σίγουρα είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα και είναι βέβαιο ότι η πλειοψηφία (οριακή έστω), τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, έχει αποφασίσει ότι οι «ξένοι» ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την υποβάθμιση του επιπέδου καθημερινής διαβίωσής της. Εξού και η (μυστική ή εξόφθαλμη) πολιτική αποτροπής προσέλευσης προσφύγων μέσω της φρίκης, όπως αποτυπώνεται σε κολαστήρια τύπου Μόριας. Το «1 στους 3» κατά των γκέι γειτόνων μοιάζει ακραίο για ευρωπαϊκή χώρα, αλλά αν ισχύει κάτι τέτοιο έστω και κατά αυθαίρετη προσέγγιση, έχουμε πολλά να αναλογιστούμε και να διορθώσουμε σε σχέση με την κουλτούρα ομοφοβίας και μάτσο κλαρινομαγκιάς που μαστίζει ακόμα την κοινωνία και, φυσικά, δεν παρουσίασε ύφεση με τα γκέι στερεότυπα που αναδεικνύει η λυσσάρα –ακόμα και στο κώμα όπου βρίσκεται– ελληνική τηλεόραση και τα δυσώδη media της ακροδεξιάς διέγερσης και της ειδησεογραφικής αρπακόλλας.

Ως έναν βαθμό, φυσικά, είναι αναπότρεπτη η προσκόλλησή μας σε κάποιες αξίες περισσότερο από άλλες. Όπως και η συμπάθεια για κάποιους τρόπους ζωής και η αντιπάθεια ή η αδιαφορία για άλλες επιλογές. Όταν, μάλιστα, αισθανόμαστε πιο κοντά σε κάποιες ερμηνείες και αξίες, βλέπουμε με καλύτερο μάτι όλα όσα σχετίζονται με αυτές. Όταν, για παράδειγμα, σε μια αντιφασιστική διαδήλωση μια φωτοβολίδα τραυματίσει σοβαρά μια τυχαία περαστική, αυτός που συμμερίζεται τη συγκεκριμένη διαδήλωση και τον σκοπό της δεν θα θέλει να μιλάμε γι’ αυτό το συμβάν. Το είδαμε πριν από κάποιες μέρες αυτό με τον τραυματισμό μιας κοπέλας στο Αγρίνιο από φωτοβολίδα. Αυτός είναι ο μηχανισμός που μας κάνει να επιλέγουμε ποια βία θα κάνουμε θέμα, ποια θα αποσιωπήσουμε και ποια θα θεωρήσουμε «ασήμαντη» μπροστά στην κρυφή βία του συστήματος. Όταν όμως μιλάμε για το τέλος των δικαιολογιών, δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε οι συντηρητικοί λαϊκοί άνθρωποι θα συμφιλιωθούν ή θα αγαπήσουν τους/τις queer και πότε ο ριζοσπάστης δεν θα βρίζει τους «νοικοκυραίους». Όταν το θέμα είναι η βία, πρέπει να πάμε αλλού: στην προσπάθεια για τον περιορισμό της, για τον αυτοέλεγχο των συμπεριφορών μας, για την αίσθηση των ορίων. Ο καθένας στον χώρο του, στο πεδίο της πρακτικής του, με τις δικές του πολιτικές προδιαθέσεις. Και αυτή η αίσθηση των ορίων αποκτά όλη της τη σημασία ιδιαίτερα στις έκτακτες καταστάσεις. Στο εν βρασμώ ψυχής, όπου εσύ οφείλεις να μην περάσεις στη βαναυσότητα, να μη χάσεις το αίσθημα συμπόνιας, να μη γίνεις κτήνος. Εδώ άλλωστε βρίσκεται όλη η δυσκολία και το βάρος και το ρίσκο της καθημερινής τριβής με καταστάσεις που συχνά δεν τις ελέγχουμε. Εδώ, σε αυτό το σύνορο ανάμεσα στη φυσιολογική αγανάκτηση και στην αθέμιτη βαναυσότητα, κρίνεται το τι έχουμε κατακτήσει και τι έχουμε χάσει ως πολίτες. Κάθε θάνατος σαν αυτόν του Ζακ Κωστόπουλου μας υπενθυμίζει, εν τέλει, πόσο δύσκολα ξεμαθαίνουμε τις δικαιολογίες και τη συνήθειά μας να διαλέγουμε το εμείς ή αυτοί, ακόμα και μπροστά σε έναν νεκρό που πέθανε «από απροσδιόριστους λόγους», αλλά πέθανε άδικα, πέθανε με σκληρότητα αδικαιολόγητη. Μόνο ξεκινώντας από την άρνηση να βρούμε δικαιολογίες, μόνο τότε μπορούμε να πάμε στη συζήτηση για τα αίτια και για τις βαθύτερες πληγές.

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η π ολιτά κη

Έχει γίνει πια κουραστική η ελληνική συζήτηση για τη βία, κάθε φορά που κάτι άσχημο και άθλιο ματώνει την επικαιρότητα. Υπάρχουν όμως πράγματα που είμαστε υποχρεωμένοι να τα αγγίζουμε, να τα συζητάμε, να μην τα απωθούμε. Για μένα, ωστόσο, το πιο επώδυνο αυτών των συζητήσεων και της ατέρμονης διαμάχης είναι η τέχνη και η τεχνική των δικαιολογήσεων. Ο τρόπος με τον οποίο ψάχνουμε να βρούμε υποστηρίγματα της βίας, ακόμα και μετά την «επίσημη» καταδίκη της. Προσοχή: δεν μιλώ εδώ για κάποια σοβαρή έρευνα πάνω στη γέννηση και στην ανάπτυξη των διαφορετικών μορφών της βίας αλλά για την επιτήδεια ενασχόληση με την αναζήτηση ελαφρυντικών. Αναφέρομαι, δηλαδή, στις καταστάσεις όπου η ατομική μας κρίση παραλύει και αντί να αναλογιζόμαστε πως πέθανε κάποιος άνθρωπος να σπεύδουμε στο θέμα των κάθε λογής αδικιών και των περιθωριοποιημένων ατόμων/ομάδων ή να τρέχουμε, από την άλλη πλευρά, στο φλέγον ζήτημα της ασφάλειας του αθηναϊκού κέντρου. Κάπως έτσι η εκάστοτε σκηνή του κακού γίνεται μια αφαίρεση, ένας ψυχρός ιδεολογικός πόλεμος, μια άσκηση δικολαβίστικων επιχειρημάτων και ένα παιχνίδι ισχύος. Από τι πέθανε, ρωτάμε. Από την κλοτσιά του μαγαζάτορα, από κάποιο έμφραγμα, από νοθευμένη δόση, από τον «τρόπο ζωής του» ή από τα αφεντικά και τη μανία τους για την ατομική ιδιοκτησία; Ανάλογα με την απάντηση της προτίμησής σου, θα δεχτείς φυσικά και τα φιλικά νεύματα ή τις επιθετικές κρούσεις και τις ειρωνείες. Όχι πως δεν έχουν σημασία όλα αυτά σε ένα δεύτερο επίπεδο. Έχουν, και μάλιστα μεγάλη. Τόσο για τον καταλογισμό των πράξεων στη Δικαιοσύνη όσο και, κυρίως, για τη συζήτηση γύρω από το πλαίσιο της ζωής μας, των επιλογών μας, της κατεύθυνσης που παίρνει ο κόσμος μας. Δεν απαξιώνω καθόλου αυτήν τη συζήτηση, αλλά μου φαίνεται πως πολύ συχνά επιστρατεύεται ως πρόσχημα για να εξαγοράζουμε ποσοστά βίας, ο καθένας για το δικό του «σύμπαν». Όμως μιλάμε για συγκεκριμένα γεγονότα και εμπειρίες βίας. Και εδώ το ζητούμενο είναι να μπει τέλος στις δικαιολογίες και στην αγχωμένη προσπάθεια του καθενός να απαλλάξει τους «δικούς του» από το στίγμα. Και όχι μόνο τους «δικούς του» αλλά και τις προσφιλείς σε αυτόν αξίες και δεσμεύσεις. Μου έχει κάνει εντύπωση το πόσο δύσκολα και απρόθυμα παραδέχεται κάποιος το κακό που μπορεί να συμβεί ακόμα και από την προσήλωση στην πιο αγαθή αξία. Το κακό που μπορεί να γεννηθεί από την απαίτηση του «δίκιου» ή το κακό που ξεφυτρώνει όταν, για παράδειγμα, η αξία της περιουσίας μετρήσει περισσότερο από την αξία της ανθρώπινης ζωής.

ShortCut

Η ΑΝΕΊΠΩΤΗ ΘΛΊΨΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΏΝ

Έντρομοι δήθεν εμείς οι «πολιτισμένοι» διαπιστώσαμε ότι «1 στους 3» δεν θέλουμε για γείτονες ομοφυλόφιλους, «1 στους 4» μετανάστες και «1 στους 5» άτομα διαφορετικής θρησκείας. Ένας στους τέσσερις; Ένας στους πέντε; Μακάρι να ήταν έτσι, θα ήταν μέχρι και καθησυχαστικά τέτοια ποσοστά. Σίγουρα είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα.

Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι ο σαρκασμός εναντίον της «ηρωοποίησης» του νεκρού Ζακ Κωστόπουλου υπήρξε διάχυτος και μάλιστα δεν προερχόταν μόνο από τους συνήθεις υπόπτους, που ξέρεις ότι υπάρχουν μπόλικοι εκεί έξω, αλλά δεν είναι φίλοι (ούτε καν «φίλοι») ούτε και θες να τους ξέρεις, αλλά και από εγγράμματους, πολιτισμένους, προοδευτικούς κ.λπ. Δεν προερχόταν καν από την εντελώς αφηρημένα ορισμένη συνομοταξία των «νοικοκυραίων» μικροαστών που βρέθηκαν μπουλουκηδόν στο στόχαστρο ανταρτών του πληκτρολογίου λες και δεν είμαστε κατά 90% μικροαστικής προέλευσης σ’ αυτήν τη χώρα. Επέπλευσε ξανά ως ανάθεμα αυτός ο όρος «νοικοκυραίοι» με τον οποίον είχα πάντα κακή σχέση, όπως και με το «γειτόνοι» (μου έρχονταν διαρκώς αυτές τις μέρες, εκτός πλαισίου, οι πρώτες στροφές του «Άλλος για Χίο τράβηξε»: «Στα καλντερίμια συζητούν ως το πρωί οι γειτόνοι / μα σκοτεινιάζει ο καιρός και στις καρδιές νυχτώνει»), κυρίως όμως όταν ήμουν νέος, σνομπ και αλαζών. Εδώ και χρόνια μού φαίνεται άχρηστος και άδικος προσδιορισμός και επίσης μου φαίνεται σαχλή η γλαφυρή επίκληση του κάθε «κυρ-Παντελή» και «κυρ-Στέφανου» και «κυρα-Κατίνας». Μια πρόσφατη περιπέτεια της μάνας μου, μάλιστα, με έκανε να εκτιμήσω οριστικά τη συμβολή των μικροαστών «νοικοκυραίων» γειτόνων στα ζόρικα, που μόνος μου δεν θα μπορούσα να διαχειριστώ, εγώ ο απροπόνητος πεφωτισμένος wannabe αστός. Στο πλαίσιο αυτής της δύσκολης οικογενειακής στιγμής εκτίμησα επίσης κάποιους μικρο-επαγγελματίες και τεχνίτες που δεν ανήκουν πια (λόγω των δυσμενών οικονομικών περιστάσεων ή/και επειδή εκπροσωπούν μια νεότερη και καλύτερη πάστα) σε εκείνη την κατηγορία που μας ταλαιπωρούσε πάντα μέχρι να έρθει να κάνει τη δουλειά της και μετά μας έσκιζε κι από πάνω. Θέλει να πιστέψει κάποιος στο Καλό, ειδικά όταν συνηγορούν οι ενδείξεις, έρχονται όμως (όλο και πιο συχνά) εκείνες οι «κακές οι ώρες» και τα άθλια απόνερά τους που σε βάζουν στη θέση σου και σε στέλνουν πακέτο πίσω στην αμφιθυμία, στην απογοήτευση, στην καχυποψία, ακόμα και στη μισανθρωπία.

65 με τον

KAMEL SACI Τα καλύτερα κρουασάν της Αθήνας τα φτιάχνει (φυσικά) ένας Γάλλος,

Η ιστορία του Kamel Saci, ενός από τους κορυφαίους αρτοποιούς στον κόσμο αυτήν τη στιγμή, είναι, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακή. Μεγαλωμένος στο Μπορντό της Γαλλίας, υπήρξε επαγγελματίας αθλητής του τζούντο και έχει κερδίσει τρεις φορές το γαλλικό πρωτάθλημα. Κάποια στιγμή, μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο, αποφάσισε να ψάξει για μια περιστασιακή δουλειά, αφού είχε βρεθεί εκτός αγώνων. Ήταν μόλις 18 χρονών. Μέσα από ένα γραφείο εύρεσης εργασίας, λοιπόν, στάλθηκε ως καθαριστής (τουλάχιστον έτσι νόμιζε) σε ένα αρτοποιείο στην πόλη του. «Θέλανε ένα δυνατό αγόρι που να μπορεί να καθαρίσει και να μεταφέρει βαρύ εξοπλισμό». Αυτό του είχαν πει. Όταν όμως έφτασε στο αρτοποιείο για να πιάσει δουλειά, στις τέσσερις τα χαράματα, επικρατούσε μια σύγχυση. Του έδωσαν κατευθείαν μια ποδιά κι ένα καπέλο και του ζήτησαν να φτιάξει χίλιες μπαγκέτες. Ο αρτοποιός περίμενε κάποιον για να τον βοηθήσει με την παραγωγή του ψωμιού. Φωνές, πανικός, χαμός, ήταν και Σαββατοκύριακο, οπότε δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη με το πρακτορείο που τον έστειλε.

κε ι μ εν ο : μ ερο π η κο κ κι ν η, φωτ ο γ ραφι εσ: π αρι ς ταβ ι τ ι α ν 27.9.18 – lifo

με τον KAMEL SACI

TalkoftheTown

«Δώσε μου τη συνταγή και τις οδηγίες και θα βάλω τα δυνατά μου.

τροφής τους κι έτσι, αν τους προσφέρεις κάτι ποιοτικό, θα το εκτιμήσουν

Μπορεί να μη φτιάξω το καλύτερο ψωμί, αλλά θα προσπαθήσω» είπε στον

και θα ανταποκριθούν θετικά. Αυτό το καρβέλι που έχω φέρει έχει γίνει

αρτοποιό που βρισκόταν σε έξαλλη κατάσταση. Έβγαλε τη βάρδια του

από ζυμάρι που μένει επί ένα 24ωρο να “ξεκουραστεί” σε ειδικό δωμάτιο.

Σαββατοκύριακου και την επόμενη μέρα ο αρτοποιός τού τηλεφώνησε.

Έχει παρέλθει για τα καλά η εποχή που καταναλώναμε fast food και

Δεν είχε καταφέρει να βρει αντικαταστάτη κι έτσι του πρόσφερε δουλειά.

πλέον αποζητάμε να ξαναβρούμε τις ρίζες μας στη διατροφή, τις πα-

« Έλα να δουλέψεις για όσο αντέξεις» του πρότεινε. « Έμεινα να δουλεύω σε

λιές ποικιλίες, τους παλιούς τρόπους. Το φαγητό δεν είναι μόνο φαγητό.

αυτόν το φούρνο για ενάμιση χρόνο, ενώ παράλληλα επέστρεψα στα ρινγκ

Φανερώνει πολλά για εμάς, ποιοι είμαστε, την ταυτότητά μας» λέει με

αλλά και στις σπουδές μου (σ.σ. ήταν φοιτητής σε σχολή Οικονομικών).

ενθουσιασμό.

Εκείνο το διάστημα ήταν τρελό. Κοιμόμουν ελάχιστα, περίπου τέσσερις ώρες την ημέρα». Τελικά, τον κέρδισε η αγάπη που ανέπτυξε για την αρτοποιία, οπότε αποφάσισε να σπουδάσει στο Εθνικό Ινστιτούτο Αρτοποιίας και Ζαχα-

Όμως με τη συνταγή που θα δώσω δεν θα κάνεις το ίδιο ψωμί που κάνω εγώ. Θέλω να πω, μπορεί να ακολουθήσουμε τις ίδιες οδηγίες, αλλά θα φτιάξουμε ψωμί με διαφορετική γεύση και άλλη σύσταση. Ο καθένας έχει διαφορετικά χέρια και διαφορετικά συναισθήματα.

είναι από τη Ναύπακτο. Εκεί, που είναι μικρό το μέρος, οι άνθρωποι πηγαίνουν ακόμα στην ψαραγορά για να ψωνίσουν τα ψάρια τους ή στον κρεοπώλη για το κρέας τους. Και είναι ωραίο αυτό.

ροπλαστικής στη Ρουέν της Γαλλίας. Η πρώτη του δουλειά μετά από κει

Στη Νέα Υόρκη, επίσης, όπου μένω τα τελευταία έντεκα χρόνια, βλέπεις

ήταν σε έναν από τους φούρνους του Eric Kayser στο Σεν Ζερμέν ντε Πρε

ότι οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να είναι προσεκτικοί με το φαγητό τους,

στο Παρίσι. Έπειτα ταξίδεψε πολύ σχεδόν σε όλο τον κόσμο, εργαζόμενος

ενώ, αν πας προς τις Κεντρικές Πολιτείες, θα δεις κόσμο που ακόμα τρέ-

σκληρά και συνεργαζόμενος με κορυφαίους σεφ, όπως ο Pierre Gagnaire

φεται αποκλειστικά και μόνο με junk food. Και πρόκειται προφανώς για

και ο Joël Robuchon.

κόσμο που είναι πολύ φτωχός, που δεν έχει την πολυτέλεια να προσέχει

Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο επικοινώνησε μαζί του ο κ. Παναγιώ-

τη διατροφή του.

της Καλύβας, ιδιοκτήτης των Capanna και Καλαμάκι-Κολωνάκι. Ήθελε,

Δεν έχουν όλοι πρόσβαση στην ποιοτική τροφή, είναι αλήθεια αυτό. Αν

λέει, να ανοίξει ένα καινούργιο μπιστρό στο Κολωνάκι και του πρότεινε να

πας να ακουμπήσεις κάτι που είναι πιο υγιεινό και ποιοτικό, αυτόματα

αναλάβει τη δημιουργία του καταλόγου των αρτοποιημάτων. Ο Kamel Saci έχει πλέον ως βάση του τη Νέα Υόρκη και, εκτός από κορυφαίος boulanger, διατηρεί και συμβουλευτικό γραφείο που αναλαμβάνει να στήσει από το μηδέν τμήματα αρτοποι-

πληρώνεις περισσότερα χρήματα. Δυστυχώς, είναι προνόμιο για τους λίγους η καλή διατροφή. Είναι κάπως θλιβερό αυτό, έτσι δεν είναι; Παλιότερα οι άνθρωποι μπορεί να μην είχαν πολύ φαΐ, αλλά είχαν όλοι πρόσβαση σε ποιοτικές πρώτες ύλες. Και

ίας σε εστιατόρια και μαγαζιά. «Δεν είχα

συμβαίνει παντού αυτό».

ξανάρθει στην Αθήνα, αλλά με το που

«Το ψωμί όμως ήταν πάντα η τροφή

πάτησα το πόδι μου εδώ την ερωτεύτη-

του λαού» του λέω. Συμφωνεί. «Υπάρ-

κα αυτόματα. Ίσως επειδή κατάγομαι

χει στο τραπέζι των ανθρώπων εδώ

κι εγώ από μεσογειακό μέρος, το μι-

και χιλιάδες χρόνια και είναι η βασική

κρό χωριό Βιαν κοντά στο Μπορντό

τροφή σε πάρα πολλές κουλτούρες.

της νότιας Γαλλίας, και η καταγωγή

Μετά τον φόρο στο αλάτι και τα σιτη-

των γονιών μου είναι από την Αλγε-

ρά που επιβλήθηκε από τον βασιλιά

ρία» μου λέει χαμογελαστός, καθώς

και τη βασίλισσα της Γαλλίας, το ψωμί

ακουμπάει στο τραπέζι τα μοσχομυρι-

έγινε είδος πολυτελείας κι αυτό ήταν

στά κουτιά με τα κρουασάν βουτύρου

το βασικό αίτημα με το οποίο ξεκίνησε

και σοκολάτας, τα μπριός, τα ζαχαρόψω-

η Γαλλική Επανάσταση. Το ψωμί!».

μα και τα μπενιέ. Έχει ήδη φέρει και ένα τεράστιο καρβέλι προζυμένιο ψωμί αλλά και μίνι γαλλικές μπαγκέτες, όλα από το Queen Bee που άνοιξε τελικά τον περασμένο Ιανουάριο στην Πατριάρχου Ιωακείμ κι έχει ήδη γίνει talk of the town. Είναι από τους ανθρώπους που έχουν έμφυτο το επικοινωνιακό

Μου λέει πως του ζητούν συχνά να δώσει μια συνταγή για ψωμί. «Όμως με τη συνταγή που θα δώσω δεν θα κάνεις το ίδιο ψωμί που κάνω εγώ. Θέλω να πω, μπορεί να ακολουθήσουμε τις ίδιες οδηγίες, αλλά θα φτιάξουμε ψωμί με διαφορετική γεύση και άλλη σύσταση. Ο καθένας έχει διαφορετικά χέρια και

χάρισμα. Πολύ εκφραστικός και ομιλητικός, σε κάνει να αισθάνεσαι σαν

διαφορετικά συναισθήματα. Επίσης, υπάρχουν τόσο πολλοί αστάθμητοι

να τον ξέρεις χρόνια, πριν καλά-καλά τον γνωρίσεις. Στο μήνυμα που

παράγοντες που έχουν να κάνουν με τη δημιουργία του άρτου. Και δεν

του έστειλα στο Instagram απάντησε μέσα σε πέντε λεπτά. Ήταν στην

είναι μόνο τα καλής ποιότητας άλευρα.

Αθήνα, αλλά έφευγε για τη Νέα Υόρκη και θα επέστρεφε και πάλι σε μία

Μεγάλο μέρος της επιτυχίας του ψωμιού έχει να κάνει με την ικανότητα

εβδομάδα. Μιλήσαμε στο τηλέφωνο και δώσαμε ραντεβού στο στούντιο

του αρτοποιού να αισθάνεται τον καιρό. Αν είναι μια βροχερή μέρα, θα

φωτογράφισης. «Θα φέρω εγώ τα κρουασάν για τη φωτογράφιση» μου

προσθέσεις λιγότερο νερό, θα χρειαστεί να παρατείνεις λιγάκι τον χρόνο

είπε όταν του πρότεινα να φωτογραφηθεί με αυτά. Άλλο που τελικά έφερε

ψησίματος και να το αφήσεις να στεγνώσει λίγο παραπάνω. Πολλές φορές

κι ένα σωρό άλλα καλούδια. «Θέλω να τα δοκιμάσετε και να μου πείτε

παίρνεις ένα καρβέλι από τον φούρνο και ενώ στην αρχή είναι τραγανό

τη γνώμη σας, όμως να ξέρετε ότι δεν φτιάχνουμε μόνο αυτά. Δεν μου

εξωτερικά, σε λίγη ώρα μαλακώνει. Αυτό συμβαίνει λόγω της υγρασίας,

αρέσει να βάζω απλώς μια γαλλική στάμπα στα μέρη που στήνω. Θέλω να

διότι το ψωμί εξακολουθεί να αναπνέει.

μαθαίνω για την κουλτούρα του κάθε μέρους, να καταλαβαίνω τι αρέσει

Πριν ξεκινήσεις το ζύμωμα, πρέπει να αισθανθείς τον αέρα, τη θερμο-

στον κόσμο. Γι’ αυτό έχουμε και πίτες, π.χ. σπανακόπιτα και τυρόπιτα,

κρασία, τη ζέστη ή το κρύο. Το πιο σημαντικό κομμάτι της επιτυχίας του

στο Queen Bee.

ψωμιού είναι η προσαρμοστικότητα. Μετά από είκοσι χρόνια εμπειρίας,

Το διάστημα που έμεινα εδώ παρατήρησα πως το ψωμί παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη γαστρονομική κουλτούρα του Έλληνα. Είναι κάτι

βέβαια, δεν χρειάζεται καν να κοιτάξω τον καιρό. Πλέον, απλώς βγαίνω έξω και ξέρω τι καιρό θα κάνει».

που δεν λείπει ποτέ από το τραπέζι. Όμως μου φάνηκε πως έγινε κι εδώ

Ο Kamel Saci έχει φυλάξει το προζύμι που του έδωσε εκείνος ο πρώ-

αυτό που έγινε και σε άλλες χώρες. Για χάρη της ευκολίας αγοράζουμε το

τος αρτοποιός με τον οποίο συνεργάστηκε και το χρησιμοποιεί μέχρι και

ψωμί μας από το σούπερ-μάρκετ και τρώμε συχνά κατεψυγμένα ψωμιά

σήμερα. «Υπολογίζω ότι πρέπει να είναι προζύμι πενήντα ετών. Είναι

που απλώς ψήνονται στους φούρνους, είναι φουλ στα διογκωτικά και

μεγαλύτερο σε ηλικία από μένα και το “ταΐζω” καθημερινά. Ταξιδεύει μαζί

δυσκολεύουν τη χώνεψη.

μου όπου και να πηγαίνω και με έχουν σταμα-

Στην ουσία, αυτό που προσπάθησα να κάνω, αυτό που κάνω παντού

τήσει πολλές φορές στο αεροδρόμιο για έλεγχο.

δηλαδή, είναι να ξαναφτιάξω το ψωμί και να το κάνω όπως αυτό που τρώ-

Τους λέω περί τίνος πρόκειται, μου χαμογελούν

γαμε παλιά. Νομίζω ότι οι άνθρωποι πλέον είναι πιο συνειδητοποιημένοι

και με αφήνουν να συνεχίσω».

σε σχέση με τη διατροφή τους. Προσέχουν περισσότερο την ποιότητα της

18 lifo – 27.9.18

Αμέσως μετά μου λέει ότι έχει σχέση με μια Ελληνίδα. «Η κοπέλα μου

Τις δημιουργίες του Kamel Saci μπορείτε να τις δοκιμάσετε στο Queen Bee (Π. Ιωακείμ & Πλουτάρχου, Κολωνάκι). O ίδιος πρόκειται να ανοίξει σύντομα δικό του αρτοποιείο/ speakeasy μπαρ στο Παρίσι, όπου η διαδικασία παραγωγής των ψωμιών θα γίνεται προς τέρψιν των οφθαλμών των θαμώνων του μπαρ, που θα μένει ανοιχτό μέχρι τις πρωινές ώρες.

ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣΑΘΗΝΑΣ

TalkoftheTown

Όλα όσα μας ενοχλούν και πρέπει να αλλάξουν στην Αθήνα. από th lifo team

Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση, Αντώνης Παπαδημητρίου, στα εγκαίνια του νέου Κέντρου Μελανώματος.

1 ΕΝΑ ΝΈΟ ΚΈΝΤΡΟ ΜΕΛΑΝΏΜΑΤΟΣ ΜΟΛΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

UrbanLife

α π ό τ ο ν γ ιά ν ν η π αν τα ζό π ουλο

Το Ίδρυμα Ωνάση αναλαμβάνει την ολική ανακατασκευή ενός ιατρικού κέντρου.

«Κάθε νησί διακοπών, κάθε λεπτό έκθεσης στον ήλιο μπορεί να αφήσει το δικό του ανεξίτηλο σημάδι στον χάρτη του δέρματός μας. Κάποια από αυτά τα σημάδια, ωστόσο, ίσως να είναι πιο επικίνδυνα από άλλα. Γι’ αυτό, η χαρτογράφηση των σπίλων σας στον δερματολόγο είναι απαραίτητη» είναι το μήνυμα που στέλνει το νέο Κέντρο Μελανώματος του Νοσοκομείου «Ανδρέας Συγγρός». Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια τα κρούσματα μελανώματος στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί επικίνδυνα, με τον αριθμό τους να αγγίζει ετησίως, σύμφωνα με τους ειδικούς, τα 400 με 500, με αποτέλεσμα να αποτελεί τον 6ο συχνότερο τύπο καρκίνου στους άνδρες και τον 7ο συχνότερο στις γυναίκες. Όλες αυτές οι ανησυχητικές εξελίξεις οδήγησαν το Ίδρυμα Ωνάση στην ολική ανακατασκευή του Κέντρου Μελανώματος και Καρκίνου Δέρματος του Νοσοκομείου «Ανδρέας Συγγρός». Πρόκειται για έναν νέο, σύγχρονο και λειτουργικό χώρο που αποτελεί πρότυπο κέντρο αναφοράς για την έρευνα και την αντιμετώπιση του μελανώματος και των κακοήθων όγκων του δέρματος. Επίσης, παρέχει υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες που αποσκοπούν στη διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών με μελάνωμα. Οι υπηρεσίες που θα προσφέρει το Κέντρο Μελανώματος είναι οι εξής: διάγνωση και θεραπεία ασθενών με καρκίνο του δέρματος, μελάνωμα ή προκαρκινικές αλλοιώσεις, παρακολούθηση ατόμων υψηλού κινδύνου, κλινικές μελέτες σε νέες διαγνωστικές και θεραπευτικές μεθόδους, έρευνα πάνω στην επιδημιολογία, την παθογένεια και την πρόγνωση του μελανώματος, εκπαίδευση ασθενών, γιατρών και κοινού ως προς την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση, ψυχολογική υποστήριξη ασθενών. Επιπλέον, θα προσφέρει δερματοσκόπηση, χαρτογράφηση, ολόσωμες φωτογραφίσεις, συνεστιακή μικροσκοπία, διαγνωστικές βιοψίες, υπέρηχο λεμφαδένων (σε συνεργασία με το ακτινολογικό τμήμα), μοριακή διάγνωση και γενετική συμβουλευτική. Παράλληλα, με την ευκαιρία της ανακατασκευής του Κέντρου Μελανώματος, «τρέχει» και καμπάνια ευαισθητοποίησης, η οποία επισημαίνει τους μύθους σχετικά με τον καρκίνο του δέρματος αλλά και την πραγματικότητα σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου η ηλιοφάνεια είναι αυξημένη και τα κρούσματα παρουσιάζουν ιδιαίτερα μεγάλη αύξηση. Οι περιβαλλοντικές μεταβολές, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και η άσκοπη ηλιοθεραπεία ενισχύουν τις περιπτώσεις δερματικών καρκίνων. Για παράδειγμα, ένας διαδεδομένος μύθος αφορά τη χρήση αντηλιακού μόνο κατά τη διάρκεια της ηλιοθεραπείας, ενώ, όπως τονίζουν οι ειδικοί, το αντηλιακό είναι απαραίτητο ακόμα και τον χειμώνα, διότι η υπεριώδης ακτινοβολία διαπερνά τα σύννεφα και η άμμος, το τσιμέντο ή το νερό

αντανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα η σκιά να μην προστατεύει επαρκώς. Επίσης, άλλος ένας μύθος που έχει επικρατήσει σχετίζεται με το μαυρισμένο δέρμα, το οποίο θεωρείται ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προστασία, ενώ ουσιαστικά το μαύρισμα οφείλεται στην αυξημένη παραγωγή μελανίνης την οποία εκκρίνει το δέρμα προκειμένου να προστατευτεί από τον ήλιο και αποτελεί την ορατή απόδειξη ότι το δέρμα έχει υποστεί ήδη βλάβη. Πολλές φορές έχουμε ακούσει κάποιον να μας συμβουλεύει, στην περίπτωση ηλιακού εγκαύματος, να χρησιμοποιήσουμε γιαούρτι ή βούτυρο. Αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος, αφού οι λιπαρές ουσίες παγιδεύουν το έγκαυμα στο εσωτερικό του δέρματος. Γι’ αυτό, είναι σωστότερο να προτιμάμε κομπρέσες παγωμένου νερού και συνδυασμό κορτιζονούχων και αναπλαστικών αλοιφών. Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνεται και ο μύθος που λέει ότι μόνο οι σπίλοι (ελιές) κινδυνεύουν να γίνουν μελάνωμα. Πράγματι, η πρώτη ένδειξη για το μελάνωμα είναι μια αλλαγή στο μέγεθος, στο σχήμα ή στο χρώμα ενός σπίλου. Όμως πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι το μελάνωμα εμφανίζεται και σε υγιές δέρμα. Ωστόσο, εκτός από την ηλιακή ακτινοβολία, το στρες συμβάλλει επίσης στον υπερβολικό πολλαπλασιασμό των μελανοκυττάρων του δέρματος, που είναι ικανά να οδηγήσουν στην ανάπτυξη μελανώματος. Ενδεικτικός είναι ο αριθμός των περιστατικών που δέχεται το Κέντρο Μελανώματος καθημερινά, 30-40. Τον μήνα ανέρχονται σε 500-600, ενώ ετησίως καταγράφονται περίπου 7.000 επισκέψεις. Μάλιστα, σε δηλώσεις του ο υπεύθυνος του Κέντρου Μελανώματος και Καρκίνου Δέρματος στο Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός», καθηγητής Αλέξανδρος Στρατηγός, σημείωσε: «Το φθινόπωρο είναι μια αρκετά καλή περίοδος για να γίνει ένας προληπτικός δερματολογικός έλεγχος με τη μέθοδο της δερματοσκόπησης ή και, σε πιο εξειδικευμένες περιπτώσεις ασθενών, με χαρτογράφηση σπίλων, καθώς αρκετοί εκτίθενται σε έντονη ηλιακή ακτινοβολία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Παρ’ όλα αυτά, οι εξετάσεις αυτές μπορούν να πραγματοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους με την ίδια διαγνωστική αποτελεσματικότητα. Ο ετήσιος έλεγχος του δέρματός μας από έναν δερματολόγο είναι εξίσου σημαντικός με τη χρήση ηλιοπροστατευτικών μέσων, όπως το αντηλιακό και το καπέλο, στην πρόληψη του καρκίνου του δέρματος». Ο νέος χώρος περιλαμβάνει εξεταστήρια, αίθουσες μικροεπεμβάσεων, προσωπικού, βιβλιοθήκης και έχει βασικό στόχο τη σωστή πληροφόρηση, την πρώιμη και έγκαιρη διάγνωση. Πρόκειται για ενέργειες που σώζουν ζωές, τον μόνο τρόπο να «βγάλουμε το μελάνωμα από τον χάρτη του δέρματός μας».

κατοικίδιοι σκύλοι χωρίς λουρί. Αγαπητοί

συμπολίτες, όσο σίγουροι κι αν είστε για τα σκυλάκια ας, όσο τσεκαρισμένα και αν τα έχετε ως προς την επιθετική τους συμπεριφορά, μην τα αφήνετε να τριγυρίζουν χωρίς λουρί στην πόλη. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει. Έτσι κι εμένα μου επιτέθηκε προχθές στο κέντρο της Αθήνας ένα πανέμορφο λαμπραντόρ, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο και χωρίς καν να το προσεγγίσω. Η ιδιοκτήτριά του ούτε τότε πτοήθηκε ώστε να του περάσει το λουρί. Απλώς του θύμωσε βαριεστημένα, πολύ σίγουρη για όλα. Εγώ, πάλι, έντρομος από τη μια και θυμωμένος από την άλλη, κυρίως γιατί ήξερα ότι αν τολμούσα να ξεστομίσω έστω και κάτι ελάχιστο, θα άρχιζε το κήρυγμα περί ζωοφιλίας…

άνοιγμα θυρών στα λεωφορεία. Δεν φαί-

νεται να εφαρμόζεται στο κέντρο της Αθήνας ο νόμος που θεσπίστηκε στις αρχές του περασμένου Ιουλίου, σύμφωνα με τον οποίο οι πόρτες εισόδου στα λεωφορεία του ΟΑΣΑ πρόκειται να ανοίγουν μόνο από μπροστά. Τουναντίον, οι περισσότεροι οδηγοί τις ανοίγουν. Το φαινόμενο εντείνεται κυρίως σε ώρες αιχμής, ιδιαίτερα το απόγευμα, όταν οι επιβάτες που περιμένουν λεωφορείο στις στάσεις είναι πάρα πολλοί.

τουαλέτες στην ομόνοια. Στην πιο κε-

ντρική πλατεία της Ελλάδας, και μάλιστα σε κεντρικότατο σημείο αυτής, όχι σε κάποια γωνιά, στήθηκαν τεράστιες λυόμενες τουαλέτες και παραδίπλα κάποιες χημικές. Θεοβρόμικες, με τα λύματα να στάζουν από κάτω, ενώ κατά την επίσκεψη του φωτογράφου μας διαπιστώσαμε ότι βαποράκια κρύβουν εκεί το εμπόρευμά τους, το οποίο πλασάρουν απροκάλυπτα σε όσους κρίνουν ότι μπορεί να ενδιαφέρονται. Μια ρυπαρή, γελοία ασχήμια.

Στείλτε μας τις δικές σας ιστορίες στο loveathens@lifo.gr 27.9.18 – lifo

q Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσα στον Πειραιά. Εκεί έμεινα τα περισσότερα χρόνια. Η πρώτη μου επαφή με το θέατρο έγινε μέσω του πατέρα μου, ο οποίος είναι ηθοποιός, οπότε έχω μεγαλώσει μέσα στον χώρο του θεάτρου. Θυμάμαι, δηλαδή, ως πιτσιρικάς ωραίες εικόνες από περιοδείες, χώρους σκηνικών, πρόβες, παραστάσεις, όμορφα μέρη. Ο ηθοποιός ως επάγγελμα ήταν μια πολύ θολή εικόνα για μένα, μια εικόνα που άργησε να ξεκαθαρίσει. Η ασχολία της οικογένειάς σου με το θέατρο πολλές φορές είναι ένας λόγος για να μην ασχοληθείς με αυτό, αλλά μεγαλώνοντας, μετά τα 18, είπα «θέλω να κάνω θέατρο επειδή μου αρέσει».

απο τον m. hulot. φωτογραφιεσ: freddie f.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

q Ήθελα από καιρό να το κάνω, αλλά τότε αποφάσισα να ασχοληθώ με το αρχαίο δράμα και συγκεκριμένα με το αντικείμενο της αρχαίας μετρικής στο αρχαίο δράμα. Είχα δει τον Άρη τον Ρέτσο, μου είχε αρέσει πάρα πολύ η δουλειά του και ήθελα να ασχοληθώ κι εγώ με αυτό, να το προσεγγίσω με τον δικό μου τρόπο. Έτσι κι έγινε. Συνεργάστηκα με μια μουσικό και φτιάξαμε μια παράσταση στα αρχαία ελληνικά, την Αντιγόνη, που ήταν βασισμένη στην Αντιγόνη του Σοφοκλή. Ήταν μια παράσταση αρκετά δύσκολη για το ευρύ κοινό, παρ’ όλα αυτά ήταν για μένα μια πρώτη άσκηση σκηνοθεσίας, όπως και η δεύτερη δουλειά που ακολούθησε στο bios, οι Βάκχες, αυτήν τη φορά με πέντε ηθοποιούς. Ήταν ένας τρόπος να πειραματιστώ με το πώς σε μια παράσταση κάνεις τον θεατή να είναι και ακροατής σε αυτό που συμβαίνει. Πώς δηλαδή αυτά που λες δεν απευθύνονται μόνο στον εγκέφαλο του άλλου –δεν είναι μια διαλλακτική διαδικασία– αλλά είναι ένα σύνολο αισθήσεων γύρω του, μέσω του ήχου, του ρυθμού και του κραδασμού. Αυτό ήταν ένα πρώτο ξεκίνημα και από κει και πέρα τα πράγματα άρχισαν να δρομολογούνται, να γίνονται λίγο πιο απλά για μένα σε σχέση με τα καλλιτεχνικά. Το Θείο Τραγί ήταν η πρώτη καταδική μου στιγμή. Εκεί, πια, βρήκα ένα κέντρο. Έκανα μια δουλειά ως ηθοποιός με τον Δήμο Αβδελιώδη, το Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος, μια πολύ ωραία κατάσταση στην οποία είχα χαρεί που συμμετείχα, και στο ενδιάμεσο μια δουλειά με την Άντζελα Μπρούσκου, τη Δεσποινίδα Μαργαρίτα με την Όλια Λαζαρίδου. Ε, μετά πια είδα ότι ήθελα να ασχοληθώ με συγκεκριμένα πράγματα τα οποία είχα στο κεφάλι μου και ήθελα να τα δω να πραγματοποιούνται. Μετά το Θείο Τραγί ακολούθησε το ’21.

q Οι αρχαίοι είχαν μια εμφανή μουσικότητα στον λόγο τους, δηλαδή η γλώσσα τους ήταν ποσοτική –και κυρίως η ποιητική, η γλώσσα στην οποία ήταν γραμμένα τα κείμενα–, είχε συγκεκριμένους ρυθμούς και συγκεκριμένες μελωδίες, οι οποίες δυστυχώς δεν έχουν σωθεί. Ο τρόπος που μίλαγαν οι αρχαίοι δεν μας είναι γνωστός και είναι κουτό να πει κανείς ότι κάνει αναπαράσταση του αρχαίου λόγου. Αυτό που έχει σωθεί είναι μια υποτυπώδης ρυθμολογία και μπορούμε να εικάσουμε περίπου πώς αντιμετώπιζαν ρυθμικά τον λόγο, αυτό μας δίνει η τέχνη της αρχαίας μετρικής. Οι συλλαβές που είναι ισόποσες και ισόχρονες για τη νέα ελληνική γλώσσα τότε δεν ήταν, είχαν διαφορετικές αξίες. Βάζοντας, λοιπόν, μια λέξη μέσα σε μια άλλη λέξη είχε διαφορετική ποσότητα η κάθε συλλαβή. Καλύτερη αναγωγή γι’ αυτό σήμερα είναι το χιπ-χοπ. Αυτό που κάνουν οι πιτσιρικάδες στο χιπ-χοπ το ήξεραν πολύ καλά οι αρχαίοι Έλληνες, ότι, αντιμετωπίζοντας τον λόγο με αυτό τον τρόπο, προσλαμβάνεις το νόημα, αλλά μέσα από τον παλμό και τον κραδασμό του, την πληροφορία που αυτό φέρει, γι’ αυτό και δεν τους ένοιαζε πού κοβόταν η λέξη. Έφτιαχναν δικές τους λέξεις, όπως κάνουν τα πιτσιρίκια στη χιπ-χοπ σκηνή τώρα. Οπότε, τι γίνεται; Ακούς μεν ένα στόρι, αλλά παράλληλα λαμβάνεις και την εσωτερική πληροφορία του, αυτό που θέλει να πει ο δημιουργός – αυτό αποτυπωνόταν μουσικά στην αρχαία τραγωδία.

q Το Θείο Τραγί πήγε πολύ καλά, αλλά στη συνέχεια άρχισα να κάνω δουλειές εκτός θεάτρου, κι αυτό επειδή ήθελα να κάνω την επόμενη παράσταση με τον τρόπο που ήθελα εγώ να γίνει. Έχω δουλέψει ως ηλεκτρολόγος, ως ψήστης σε φούρνο για αρκετά χρόνια και μετά ως αποθηκάριος. Αυτή ήταν μια διαδικασία η οποία με βοήθησε πάρα πολύ σε σχέση με το θέατρο. Γιατί μετά το Θείο Τραγί και το ’21 άρχισε να χτίζεται μια θεατρική κατάσταση βήμα-βήμα, με τον ρυθμό που ήθελα εγώ. Προγραμμάτιζα πώς να χτιστεί μια πορεία, έτσι ώστε, όταν κάποια στιγμή με το καλό θα μπορούσα να αφήσω τις εκτός θεάτρου δουλειές, να ασχοληθώ μόνο με το θέατρο.

q Σπούδασα στον δρόμο, κι αυτό σπουδή είναι, δεν θεωρώ ότι δεν έχω σπουδάσει. Δεν πήγα σε δραματική σχολή, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είμαι υπέρ των δραματικών σχολών. Είναι πολύ σημαντικό να περάσεις από μια διαδικασία που να είναι μαθησιακή, να είσαι μαθητής – εξαρτάται, βέβαια, και από το τι λειτουργεί στον καθέναν. Είναι αναλόγως τον άνθρωπο. Ξέρω παιδιά τα οποία έπρεπε οπωσδήποτε να περάσουν από τη διαδικασία μιας δραματικής σχολής, ξέρω και άλλα που δεν τους βοήθησε αυτό, γι’ αυτό και δεν την ολοκλήρωσαν και μετά βγήκαν στο επάγγελμα με άλλους τρόπους. Εμένα σ’ εκείνη τη φάση με βοήθησε να μπω σε μια διαδικασία παραγωγής και μέσα από αυτήν να μάθω πώς δουλεύει το πράγμα.

q Η ροκ, η πανκ, το ευρύ φάσμα του χιπ-χοπ είναι οι μουσικές με τις οποίες έχω μεγαλώσει και τις οποίες συνεχίζω να ακούω. Ένας δίσκος που όταν τον άκουσα αποτέλεσε για μένα σημείο καμπής ήταν το «Fresh fruits for rotten vegetables» των Dead Kennedys. Έπαθα πλάκα όταν τον άκουσα, όταν έμαθα ότι υπάρχει αυτή η μορφή τέχνης. Και η ελληνική χιπ-χοπ σκηνή, η πιτσιρικαρία, έχει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Οι άνθρωποι σε αυτήν τη σκηνή είναι για μένα οι μόνοι που κάνουν πραγματικά δουλειά στην ελληνική γλώσσα. Χειρίζονται τη γλώσσα με έναν φοβερά ζωντανό τρόπο, όπως οφείλει να κάνει, δηλαδή, η τέχνη. Για μένα, και το θέατρο οφείλει να το κάνει αυτό, μην κοιτάς που ακόμα δεν τολμάει.

20 lifo – 27.9.18

ΣΚΗΝΟΘΈΤΗΣ, ΗΘΟΠΟΙΌΣ. ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ, ΖΕΙ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ.

στη μόδα. Από μαθητής έπαιζα στις πλατείες και στους δρόμους, όπως έκαναν άλλοι σκέιτ και ποδήλατο. Μετά το σχολείο έγινε μια προσπάθεια να πάρει μια μορφή το θέατρο δρόμου, να οργανωθεί η ομάδα μας και να φτιάχνουμε δικές μας παραστάσεις – και το κάναμε. Γράφαμε εμείς τα κείμενα και, όντως, καταφέραμε να φτιάξουμε μια μικρή δομή όπου δουλεύαμε συνεχώς και κάθε μέρα, κάνοντας πρόβες, «τρέχοντας» το υλικό, κάνοντάς τα όλα μόνοι μας. Αυτό ήταν ένα πολύ καλό πρώτο σχολείο. Δεν πήγα σε δραματική σχολή, αλλά τα χρόνια που ήμουν εκεί έμαθα ένα σωρό πράγματα. Το πιο σημαντικό που έμαθα ήταν ότι μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις με τον τρόπο που θέλεις. Δηλαδή, όταν δεν έχεις λύσεις, ψάχνεις να τις βρεις. Δεν έχεις λεφτά για μουσικό; Γράφεις μουσική. Δεν έχεις λεφτά για στιχουργό; Γράφεις στίχους. Κι είχαμε κάνει πάρα πολύ ωραία πράγματα από πλευράς αισθητικής, δουλεύαμε με δήμους και ταξιδεύαμε σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, κάνοντας μικρά δρώμενα, παραστάσεις και μεγάλα θεάματα δρόμου με ξυλοπόδαρα και ζογκλερικά. Αυτή η όμορφη και πολύ γοητευτική ιστορία κράτησε τρία χρόνια, αλλά ήταν ιδιαίτερα κουραστική, έχοντας διαρκώς το ταξίδι και μια οικονομική αβεβαιότητα. Ο δικός μου κύκλος ολοκληρώθηκε, αλλά κάποια από τα παιδιά συνέχισαν την ομάδα.

ΆΡΗΣ ΜΠΙΝΙΆΡΗΣ

q Ξεκίνησα να κάνω θέατρο δρόμου, έχοντας ήδη αρχίσει να κάνω ζογκλερικά ως πιτσιρικάς, γιατί τότε ήταν

27.9.18 – lifo

q Ευτυχώς, μέχρι τώρα κάθε δουλειά μού έχει φέρει την επόμενη συνεργασία. Και λέω «ευτυχώς» γιατί κάθε φορά παίρνω μια ανάσα όταν γίνεται αυτό. Τις συνεργασίες μου με τον Δήμο τον Αβδελιώδη και την Άντζελα την Μπρούσκου τις έφερε η Αντιγόνη που είδαν στο θέατρο, ο Λούκος είδε στο bios το Θείο Τραγί και με κάλεσε στο Φεστιβάλ Αθηνών. Και οι Πέρσες παίχτηκαν για δεύτερη χρονιά, για μένα αυτή ήταν η επιτυχία, το ότι ήρθε κόσμος ξανά. Είναι ωραίο να κάνεις κάτι και να βλέπεις ότι πιάνει τόπο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

q Βάζω θετικό πρόσημο στη λέξη «επιτυχία», οπότε δεν βρίσκω να υπάρχει κάποιο τίμημα. Αυτό που με έχει βοηθήσει τελευταία είναι το να βάζω στόχους. Η διαδικασία εκείνη τη στιγμή είναι εξελικτική, άσχετα από το αν θα πετύχεις τον στόχο ή όχι. Αλλά όλα αυτά που θα έχεις κάνει για να πετύχεις, μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία, πετύχει-δεν πετύχει ο στόχος, μπορούν να σε οδηγήσουν σε ένα σημείο, σε μια καλή ήττα, ας πούμε. Και μια γόνιμη ήττα μπορεί να είναι κάτι που θα σε βοηθήσει μετά.

q Και λάθη έχω κάνει και κακές στιγμές έχω, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μετανιώνω για κάτι, γιατί η λέξη «μετάνοια» είναι λίγο περίεργη. Γιατί έχεις απ’ όλα τα ζώα του δάσους, οπότε τα παρατηρείς, το θέμα είναι ποιο θρέφεις κάθε φορά. Κι είναι ένα σύνολο με σκοτεινές περιοχές που δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν τις βλέπεις, γιατί τότε τις θρέφεις πιο πολύ. Αλλά χωρίς τους δαίμονές σου δεν έχεις ούτε τους αγγέλους.

q Η αποδοχή του συνόλου για μένα είναι κάτι πολύ σημαντικό, εκεί πρέπει να πάει και η κοινωνία. Το πρόβλημα είναι όταν υπερτρέφεται κάτι, το πρόβατο ή το λιοντάρι, γιατί δεν μπορείς να αφανίσεις κανένα.

q Μου αρέσει πάρα πολύ η Αθήνα, υπάρχει κάτι που με συγκινεί σε αυτή την πόλη, κάτι απροσδιόριστο, κι ας

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

ΆΡΗΣ ΜΠΙΝΙΆΡΗΣ

έχει ένα πολύ άγριο πρόσωπο, κι ας έχει ζοριστεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Μου αρέσει η μυρωδιά του νυχτολούλουδου και του γιασεμιού στο Ζάππειο, επίσης μου αρέσει πάρα πολύ να οδηγώ στην Πατησίων, στην Αχαρνών, στην Αλεξάνδρας νύχτα, όταν είναι άδειοι οι δρόμοι. Όταν χρειάζεται να το κάνω αυτό, χαλαρώνω. Μου αρέσουν τα καράβια στο λιμάνι του Πειραιά και η βόλτα ανάμεσά τους, στον περίβολο, είναι φοβερή φάση, η Ιχθυόσκαλα, οι φοβερές γωνιές και η ενέργεια που βγάζουν.

q Μου αρέσουν πάρα πολύ οι συναυλίες και η μουσική, σε κάνει να αγαπάς την πόλη και να τη γνωρίζεις, κι εγώ

Και λάθη έχω κάνει και κακές στιγμές έχω, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μετανιώνω για κάτι, γιατί η λέξη «μετάνοια» είναι λίγο περίεργη. Γιατί έχεις απ’ όλα τα ζώα του δάσους, οπότε τα παρατηρείς, το θέμα είναι ποιο θρέφεις κάθε φορά. Κι είναι ένα σύνολο με σκοτεινές περιοχές που δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν τις βλέπεις, γιατί τότε τις θρέφεις πιο πολύ. Αλλά χωρίς τους δαίμονές σου δεν έχεις ούτε τους αγγέλους.

έτσι γνώρισα την Αθήνα, με συναυλίες, με δίσκους που αλλάζαμε, με παζάρια, μέσα από μαγαζιά.

q Συναισθήματα όπως η ζήλια είναι πολύ ενοχοποιημένα. Δηλαδή, κάνει κάτι ο άλλος, το ζηλεύεις και λες «πω, θέλω κι εγώ», σε πιάνει το στομάχι σου. Μου έχει συμβεί να δω παράσταση και να τρελαθώ, να πω «τι λες τώρα, ήθελα να το έχω σκεφτεί εγώ αυτό το πράγμα». Μου πήρε καιρό, αλλά έχω καταφέρει να το κάνω, να λυτρώνομαι όταν εκφράζω στον δημιουργό ή στους συμμετέχοντες τον θαυμασμό μου, γιατί όταν δεν γίνει αυτό περνάς στον φθόνο. Στην Ελλάδα παίζει πολύ αυτό, «αφού δεν το έχω εγώ, ούτε ο άλλος να το έχει», ενώ είναι πολύ απλό να πεις στον άλλο «ρε φίλε, τι φοβερό πράγμα είναι αυτό που είδα!».

q Την αισθητική μου την προσβάλλουν οι ψευτοεπαναστάτες και η επίφαση προοδευτικότητας. Με εκνευρίζει όταν ο άλλος έρχεται με ένα ψεύτικο χαμόγελο καλοσύνης, ενώ φοράει έναν μανδύα προοδευτικότητας, με στόχο να σου ψαλιδίσει τα όνειρα. Αυτό το πράγμα με εκνευρίζει πάρα πολύ, γιατί υποτιμάει τη νοημοσύνη σου. Προτιμώ τις πιο καθαρές θέσεις: «σε πάω, δεν σε πάω».

q Στα θεατρικά υπάρχει μια έλλειψη αυτοπεποίθησης. Κοιτάμε πάντα τι γίνεται έξω, και καλά κάνουμε, για να έχουμε μια σύνδεση, αλλά κι εδώ υπάρχουν, κατά τη γνώμη μου, φοβεροί σκηνοθέτες, φοβεροί ηθοποιοί, σκηνογράφοι, υπάρχει ένα δυναμικό που εγώ το πιστεύω πάρα πάρα πολύ, και από την παλιότερη και από τη νεότερη γενιά.

q Το Ξύπνα Βασίλη ήταν μια πρόταση του Λιβαθινού και με αιφνιδίασε ευχάριστα. Στην αρχή το είδα και είπα «κάποιο λάθος θα έχει γίνει». Του είχα προτείνει κάποια πράγματα και αντιπρότεινε αυτό. Είδα την ταινία και έπαθα πλάκα. Είναι ένα έργο του Δημήτρη Ψαθά που παίχτηκε στο θέατρο και μετά επεξεργάστηκαν ξανά το σενάριο και έγινε ταινία του Δαλιανίδη. Στην ταινία παίζουν ο Κωνταντίνου, ο Αλεξανδράκης, η Ναθαναήλ, φοβερές ερμηνείες, π.χ. με τον ποιητή Φανφάρα του Μιχαλακόπουλου. Εμείς το έχουμε διασκευάσει όλο αυτό με την άδεια των κληρονόμων του Ψαθά, γιατί είδα ότι το έργο έχει μεγάλη δυναμική. Η ιστορία έχει μείνει ίδια, απλώς εμείς έχουμε οξύνει τις αιχμές και έχουμε εμβαθύνει σε μια δραματικότητα των προσώπων μερικές φορές. Είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με κωμωδία και μου αρέσει πάρα πολύ, γιατί μπορείς να καυτηριάσεις κάποια πρόσωπα και καταστάσεις με έναν πολύ εύθυμο τρόπο και ταυτόχρονα σου δίνεται η ευκαιρία να γίνεις όσο αιχμηρός θες, γιατί μετά μπορείς να το επαναφέρεις. Το βασικότερο, για μένα, με το Ξύπνα Βασίλη είναι αυτό που είπε ο Ψαθάς: «Εγώ θέλω να γράψω ένα έργο που να καυτηριάζει τον ρομαντισμό των ιδεολογιών», που πάει όμως πέρα από τις ιδεολογίες και εμφανίζει και ένα δραματικό υπόβαθρο των προσώπων. Κι εγώ με αυτό συγκλονίστηκα, γιατί είναι σαν όλα τα πρόσωπα του έργου να τα συνδέει μια προσωπική και μεμονωμένη μοναξιά του καθενός ξεχωριστά. Αυτό βγαίνει στο τέλος, αλλά ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτό είναι και εύθυμος. Ο Φώτης Σιώτας έχει γράψει μουσική και τραγούδια για την παράσταση που παίζονται ζωντανά επί σκηνής, με βιολί και κοντραμπάσο, πειραγμένα με driver παραμορφώσεις και πεταλιέρες. Είναι δυνατό και ταυτόχρονα συγκινητικό και είμαι πολύ χαρούμενος σε αυτήν τη φάση, πραγματικά είναι ένα βήμα που ήθελα να κάνω. Έχω χαρά γιατί βγαίνει πολύ δυναμικό. Διατηρήσαμε τους κώδικες της κωμωδίας, αλλά ταυτόχρονα βγάλαμε και όλη την παράκρουση εκείνης της εποχής που υπέβοσκε και δεν απέχει καθόλου απ’ τη δική μας. Είναι λες και γράφτηκε χθες.

q Δεν πιστεύω στα αδιέξοδα, δεν πιστεύω ότι μια κατάσταση είναι αδιέξοδη. Το μότο μου είναι αυτό που έλεγε ο Lemmy: «Βorn to lose, live to win».

22 lifo – 27.9.18

ΙNFO

«Ξύπνα Βασίλη» του Δημήτρη Ψαθά, Εθνικό Θέατρο, Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος», από 19/10 Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης Διασκευή: Άρης Μπινιάρης, Θεοδώρα Καπράλου Μουσική: Φώτης Σιώτας Στίχοι τραγουδιών: Άρης Μπινιάρης Παίζουν: Γιώργος Γάλλος, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Ηρώ Μπέζου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής, Λυδία Τζανουδάκη, Έλενα Τοπαλίδου, Αινείας Τσαμάτης. Μουσικοί επί σκηνής: Φώτης Σιώτας, Δημήτριος Τσεκούρας Πρεμιέρα 18/10 www.n-t.gr

ΑΠΌ ΤΟΝ M. HULOT ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ ΠΆΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΆΝ

ΖΗΤΗΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΣΠΕΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΝΑΓΗΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ

27.9.18 – lifo

CITY VIBES ΈΝΑ ΑΠΌΓΕΥΜΑ ΣΤΟ ΚΑΦΈ ΔΥΟ ΓΟΥΛΙΈΣ & ΔΥΟ ΜΠΟΥΚΙΈΣ.

Οι άνθρωποι ζητάνε ζάχαρη επειδή δεν έχουν πιει έναν καλό καφέ χωρίς ζάχαρη. Αν πω στον πελάτη «δεν θα σου βάλω ζάχαρη», δεν θα πιστεύει ότι πίνει κάτι γλυκό, γι’ αυτό κι εμείς γράφουμε στην παραγγελία «φρέντο εσπρέσο μέτριο, φρέντο εσπρέσο με ολίγη, φρέντο εσπρέσο γλυκό»

24 lifo – 27.9.18

εν γνωρίζω τόσα πράγματα για τον καφέ που να μπορώ να ορκιστώ ότι στο μαγαζί του Νίκου Μπουρμπάκη και της Τάνιας Κωνσταντίνοβα φτιάχνουν τον καλύτερο καφέ της Αθήνας, αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα όμως είναι ότι στο Δυο Γουλιές & Δυο Μπουκιές μπορείς να πιεις τον ίδιο εξαιρετικό καφέ όποια στιγμή κι αν πας. Αυτή η αξιοθαύμαστη συνέπεια και σταθερή ποιότητα στο προϊόν που φτάνει στον πελάτη είναι κάτι για το οποίο αγωνίζονται εδώ και χρόνια, έτσι το ζευγάρι των «coffee geeks» έχει καταφέρει να σερβίρει καφέ υψηλής ποιότητας στις καλύτερες δυνατές συνθήκες. «Εμείς αποφασίσαμε να μη σερβίρουμε καφέ άριστης ποιότητας μόνο στον διαγωνισμό αλλά και στην καθημερινότητα» εξηγεί ο Νίκος. «Αυτό πονάει. Τα χέρια της Τάνιας αυτά τα τρία χρόνια που δουλεύουμε το μαγαζί έχουν πάθει τενοντίτιδα. Είναι πολύ δύσκολο να βρούμε προσωπικό που να δουλεύει έτσι, δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι αυτό που κάνουμε ή δεν αντέχουν. Ή έρχονται, δουλεύουν από έξι μέχρι οχτώ μήνες, νομίζουν ότι πήραν την ιδέα και φεύγουν». Ο Νίκος και η Τάνια έχουν λάβει μέρος σε πολλούς εγχώριους και διεθνείς διαγωνισμούς, έχοντας λάβει διακρίσεις, και είναι από τους βραβευμένους baristas που δουλεύουν σταθερά σε μαγαζί. «Μπορέσαμε να “ρευστοποιήσουμε” τους τίτλους που είχαμε λόγω των αγώνων και ήταν όνειρό μας να βάλουμε μια πινελιά στον χώρο. Είμαστε από τα μόνα μαγαζιά όπου ο μπαρίστας είναι μόνο barista» λέει ο Νίκος. «Η δουλειά του μπαρίστα είναι να βρίσκεται δίπλα στην Τάνια και να κάνει εσπρέσο, καπουτσίνο, μακιάτο, φρέντο, λάτε, διπλό καπουτσίνο. Και να πλένει τα σέικέρ του. Δεν κάνει τουαλέτες, δεν σφουγγαρίζει, δεν κάνει λάντζα, δεν κάνει σάντουιτς, δεν κάνει κανένα άλλο πράγμα πέρα από καφέ και όσοι έρχονται να δουλέψουν το θεωρούν δύσκολο, γιατί η ποιότητα πονάει. Ποιότητα σημαίνει ότι το μαγαζί πρέπει να είναι έτσι όπως πρέπει να το εισπράττει ο πελάτης. Η ανταμοιβή είναι το “ευχαριστώ” που σου λέει όταν του δίνεις την κούπα με τον καφέ, όταν έρχονται και σου λένε “μου έφτιαξες τη μέρα” ή όταν μας λένε “μην ξαναφύγετε για διακοπές, γιατί μου λείπει ο καφές σας”». Μου δείχνει τα βραβεία που στολίζουν τον τοίχο πίσω απ’ το μπαρ. « Έχουμε το μεγαλύτερο σκορ σε μετάλλια στα 19 χρόνια που η Ελλάδα ανήκει στην παγκόσμια ομοσπονδία με παράρτημα στην Αθήνα», λέει, «και το World Coffee Events, όπου ανήκουν όλες οι ομοσπονδίες, έχει βραβεύσει την Ελλάδα τρεις φορές, που σημαίνει ότι από απόψεως βραβείων η χώρα μας είναι πρώτη παγκοσμίως, δεύτερη είναι η Αυστραλία και τρίτη η Ιαπωνία. Το θέμα είναι όμως ότι δεν εισπράττουμε καθημερινά την ποιότητα στον καφέ που θα έπρεπε να έχει η Αθήνα. Αυτό είναι πολύ αρνητικό για μας». Με κατεβάζει στο υπόγειο για να μου δείξει πού εκπαιδεύεται για τον διαγωνισμό, έναν πεντακάθαρο χώρο αποθήκευσης που είναι σαν επιστημονικό εργαστήριο. Υπάρχει ένας πάγκος για την Τάνια και ένας για τον ίδιο, με ποτήρια, πιπέτες, κρεμασμένα μπαλόνια και μήλα. Μου εξηγεί ότι τα μπαλόνια είναι οι «κριτές» και τα μήλα είναι για να τονίζεται η γεύση του καφέ μετά από κάθε δοκιμή.

ΟΙ ΤΕΛΕΙΟΜ

«Με την Τάνια γνωριστήκαμε στο Αθηναίων Πολιτεία, όπου δούλευα για 14 χρόνια, όταν ήρθε να δουλέψει στον μπουφέ» μου λέει. «Είχα απελπιστεί από όλους τους άλλους. Είχα υπαλλήλους με εμπειρία οκτώ χρόνων οι οποίοι το μόνο που ήξεραν να κάνουν ήταν να πατάνε ένα κουμπί για μονό, διπλό και τίποτε άλλο. Της είπα “αν θες, μπες στο μπαρ και κάνε το ίδιο, αλλά αν θες να ευχαριστηθείς τη ζωή σου, εξέλιξέ το”. Και ήταν ο πιο κολλημένος άνθρωπος που ξέρω με τον καφέ. Αυτή και ο δάσκαλός μας, ο Στέφανος ο Δωματιώτης, που μας έχει μάθει τα πάντα. Είχα αναλάβει το μαγαζί και αποφάσισα να κάνω σεμινάρια για να μάθω όσο μπορούσα πιο πολλά για τον καφέ, την πήρα μαζί μου κι έτσι μπήκαμε στον κόσμο του. Κάναμε 12 φορές το ίδιο σεμινάριο για να το καταλάβουμε απόλυτα, βαρέθηκαν να μας βλέπουν, μας άρεσε όμως τόσο πολύ, που θέλαμε να μάθουμε τα πάντα. Το σπεσιάλιτι στον καφέ είναι για μένα ένα μάρκετινγκ, για να πουλήσουμε ένα προϊόν που πάντα είχαμε. Έγινε ό,τι και με το κρασί, που

μάθαμε γι’ αυτό και ό,τι πίνα μ ε π ρ ι ν τ ο π ί νο υ μ ε και τώρα, αλλά με περισσότερη γνώση. Ο καταναλωτής, όμως, που δεν ξέρει, δηλαδή το 70% του κόσμου, ακολουθεί την τιμή. Βγαίνει μια αλυσίδα και λέει “καφές με ενάμιση ευρώ”, βγαίνω εγώ και λέω “δυόμισι το διπλό καπουτσίνο” και σου λένε “θα πάω εκεί”. Σπεσιάλιτι το ένα, σπεσιάλιτι και το άλλο. Δεν ξέρει όμως ότι ο καφές πρέπει να είναι φρέσκιας σοδειάς και ότι εγώ πουλάω πάντα ανάλογα με τη σεζόν. Τώρα θα έχω Κόστα Ρίκα, γιατί μόλις μαζεύτηκε. Επίσης, δεν έχω καφέ ψημένο πάνω από είκοσι μέρες. Πουλάνε καφέδες που είναι τρία χρόνια στις αποθήκες, ο κόσμος όμως δεν ξέρει. Σπεσιάλιτι για μας είναι η καθαριότητα, πέρα από τα γευστικά. Καθαριότητα σημαίνει όλα πεντακάθαρα, αλλά όχι

χλωρίνη, όχι αποσμητικά πάνω στα μπαρ, που ψεκάζουν και είναι καθαρή χημεία πάνω απ’ τον καφέ, όχι κολόνια. Τα πάντα πρέπει να είναι άοσμα. Σφουγγαρίζω το πάτωμά μου με σαπούνι για το πλυντήριο, που δεν κάνει σαπουνάδα και δεν μυρίζει. Τίποτα δεν πρέπει να μυρίζει, γιατί το ρουφάει ο καφές και το βγάζει σε πίκρα. Λένε “είμαι σπεσιάλιτι” και καπνίζουν μέσα στο μαγαζί (έναν μπαρίστα τον είδα να ποζάρει με πούρο!) και πάει η καθαρίστρια και σφουγγαρίζει με χλωρίνη. Δεν ξερουν τι είναι εστίαση, δεν μπορείς στον καφέ ή στο κρέας ή στη ζύμη να έχεις μυρωδιές. Όλοι μου λένε “έλα, μωρέ, είσαι υπερβολικός, τελείωνε τη δουλειά να φύγουμε”. Όταν στο Αθηναίων Πολιτεία ξεκινήσαμε να αλλάζουμε τη δουλειά, το προσωπικό μάς επιτέθηκε επειδή άρχισε να κουράζεται. Το μαγαζί τότε έκανε 20 κανάτες καφέ μέτριες, 20 κανάτες σκέτες και 20 κανάτες γλυκές, για να μην κουράζονται τα παιδιά στον μπουφέ, τις έβγαζαν από κάτω και σέρβιραν καφέ. Και για να μην αλλάξουν αυτήν τη ρουτίνα, που τους την αλλάξαμε στο τέλος, έκαναν επανάσταση.

ΟΜΑΝΕΊΣ ΤΟΥ ΚΑΦΈ Το αφεντικό όμως μας στήριξε, γιατί από τα 700 κιλά καφέ τον χρόνο είχε πάει στα 1.700, δεν τον ενδιέφερε τι έλεγαν, γιατί ο κόσμος αμέσως μάς αγκάλιασε. Έπινε επιτέλους καφέ. Ο καλός καφές πίνεται σκέτος, γιατί δεν βγάζει πίκρα. Ο κόσμος βάζει ζάχαρη για να καλύψει τα λάθη του μπαρίστα. Και την επομένη ζητάει λίγη παραπάνω, σαν να λέει “ξανακάνε λάθος, κάψε το γάλα μου και μη σε νοιάζει”. Μετά σου λέει “ρίξε και λίγη κανέλα από πάνω”, για να καλύψει το γάλα που βρόμισε. Χωρίς να τρομάξεις τον κόσμο, πρέπει να τον κάνεις να αλλάξει συνήθειες. Εγώ είμαι επιθετικός πωλητής, γνωρίζω όμως την κατάσταση και δεν πάω να πουλήσω κάτι χωρίς να είμαι ειλικρινής. Για μένα, οι καφέδες είναι τρεις: εσπρέσο, φίλτρου και ελληνικός, τα υπόλοιπα είναι ροφήματα. Το καπουτσίνο είναι ρόφημα, αλλά είναι ο καφές που πίνει πιο πολύ ο Έλληνας. Το καλoκαίρι φρέντο καπουτσίνο και φρέντο εσπρέσο και τον χειμώνα καπουτσίνο. Μπορεί να έχουμε 50 και 60 παραγγελίες

συνεχόμενες για καπουτσίνο, τη μία πίσω απ’ την άλλη. Και προσπαθούμε να συνδυάσουμε ποιότητα με ταχύτητα. Γι’ αυτό πονάνε τα χέρια μας. Το καπουτσίνο είναι γλυκό, είναι πολύ ωραίο ρόφημα, και είναι γλυκό χωρίς ζάχαρη, επειδή έχει τα σάκχαρα του γάλακτος και η Τάνια πρέπει να τα αναδείξει και να προσφέρει ένα ισορροπημένο ρόφημα. Ο καφές είναι πικρός, γλυκός, ξινός, τα πάντα, ο barista πρέπει να μπορεί να αποδίδει αυτό το πράγμα. Όταν χαμογελάνε οι πελάτες, ευχαριστιόμαστε. Χθες ήταν μια Αυστραλέζα εδώ –γιατί μας βρίσκουν από το foursquare–, το μαγαζί γεμάτο, και μόλις έφτασε το καπουτσίνο που είχε παραγγείλει φώναξε: “Οh my God, what is this?”. Μας είπε “συγγνώμη, είκοσι μέρες στην Αθήνα, πρώτη φορά πίνω τέτοιον καφέ”. Οι πελάτες μού έλεγαν “να το κάνεις βίντεο, να το κάνεις διαφήμιση”. Και οι Αυστραλοί είναι η δεύτερη ομάδα στον κόσμο, είναι πολύ καλοί πια, έχουν προχωρήσει κι αυτό οφείλεται στο ότι δεν είχαν κουλτούρα καφέ και ο κόσμος δέχτηκε πολύ απλά αυτό που τους είπαν. Εδώ έπρεπε να γκρεμίσουμε κάποια λάθη για να προχωρήσουμε.Κι ακόμα έχουμε δουλειά μπροστά μας. Οι άνθρωποι

O Νίκος Μπουρμπάκης και η Τάνια Κωνσταντίνοβα φτιάχνουν τον καλύτερο καφέ της Αθήνας. Δυο Γουλιές & Δυο Μπουκιές, Δραγατσανίου 8, καθημερινές 07:00-16:00

ζητάνε ζάχαρη επειδή δεν έχουν πιει έναν καλό καφέ χωρίς ζάχαρη. Αν πω στον πελάτη “δεν θα σου βάλω ζάχαρη”, δεν θα πιστεύει ότι πίνει κάτι γλυκό, γι’ αυτό κι εμείς γράφουμε στην παραγγελία “φρέντο εσπρέσο μέτριο, φρέντο εσπρέσο με ολίγη, φρέντο εσπρέσο γλυκό”. Βγήκε η τηλεόραση και είπε ότι η κανέλα είναι ευεργετική και μπαίνει πια παντού και τη βάζουν ακόμα και στο πουλί τους. Οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν κανέλα με μέλι γιατί ήταν πολύ καλή για το κυκλοφορικό σύστημα, ένα αφέψημα με κανέλα και μέλι που λειτουργεί σε 11 ώρες, αλλά η κανέλα μαζί με την καφεΐνη κάνουν κακό στην καρδιά των ανθρώπων, διότι είναι δύο σπινταριστά πράγματα. Το 50% της καφεΐνης απορροφάται σε 5 λεπτά, οπότε στα 5 αυτά λεπτά έχεις μια ευφορία και σου αρέσει, αλλά στην καθημερινότητα θα σε ξεκάνει, ό,τι δουλεύει “ψηλά” σε ρετάρει. Αν όμως σου κάψει το γάλα, τι θα κάνεις; Θα βάλεις κανέλα και θα το σερβίρεις». «Για τον καθέναν καλός καφές είναι αυτός που του αρέσει» λέει η Τάνια. «Καθένας έχει προσωπικές απαιτήσεις για τη γεύση και αυτό που θα πιει, οπότε εκεί γίνεται γενικά ένα μπέρδεμα π.χ. για το πώς είναι ένας καπουτσίνο, γιατί δεν υπάρχει μια στάνταρ συνταγή για όλους. Και κάθε μέρα αλλάζει, κάτι καινούργιο μαθαίνουμε για τον καφέ και αυτά που ξέραμε πριν από πέντε χρόνια σήμερα δεν ισχύουν. Πριν από πέντε χρόνια βάζαμε κανέλα, σαντιγί. Όσο ασχολείσαι και το ψάχνεις, όμως, αλλάζουν και αυτά που ξέρεις. Η ζάχαρη, το γάλα, τα παγάκια, όλα αυτά φτιάχνουν ένα ρόφημα, αυτό που πίνεις είναι η προσωπική σου προτίμηση, δεν είναι καφές. Η οξύτητα είναι το πιο θετικό στοιχείο του καφέ. Αν δεν έχει οξύτητα ο καφές, είναι για πέταμα. Υπάρχουν διαφορετικές οξύτητες, από ελάχιστη μέχρι μεγάλη, αλλά αν ο καφές δεν έχει οξύτητα είναι πεθαμένος. Πολύς κόσμος λέει “δεν μ’ αρέσουν οι όξινοι καφέδες”, πίνει έναν σωστά φτιαγμένο εσπρέσο και σου λέει “είναι ελαττωματικός, τι σημαίνει όξινος καφές;”. Κι όλα αυτά για την κακή εμπειρία που είχε κάπου, επειδή ήπιε λάθος φτιαγμένο καφέ για οποιονδήποτε λόγο – γιατί για ένα καλό φλιτζάνι καφέ ευθύνη δεν έχει μόνο ο μπαρίστας, ο ψήστης ή ο ιδιοκτήτης μιας φάρμας, ίσως μεσολαβούν άλλα πενήντα άτομα, η αποθήκευση, η μεταφορά. Μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα ο καφές από μια φάρμα, υπάρχουν τόσο πολλά σημεία όπου μπορεί να χαλάσει, που είναι αδύνατο να τα ελέγξει ένας απλός άνθρωπος. Αυτό που μπορώ να κάνω εγώ είναι να επιλέξω αυτό που μου κάνει απ’ όσα υπάρχουν. Αν στον καφέ είναι όλα σωστά, αν δεν τον έκαψαν στο ψήσιμο, αν δεν τον άφησαν να πάρει υγρασία και να μουχλιάσει, αν τον έφτιαξαν σωστά, έχει πάρα πολλές ευεργετικές ιδιότητες. Αν σε πειράξει στο στομάχι, είναι πιο πολύ θέμα barista, παίζουν ρόλο διάφοροι παράγοντες, από την καθαριότητα μέχρι τη συνταγή, ο καλός καφές δεν πρέπει να σε πειράζει...». 27.9.18 – lifo

CITY VIBES

ΕΝΑΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ BARISTA O ΚΏΣΤΑΣ ΚΟΜΝΗΝΆΚΗΣ ΜΑΣ ΛΥΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΚΑΦΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.

26 lifo – 27.9.18

Είναι νωρίς το πρωί και ο Κώστας Κομνηνάκης μας υποδέχεται στο Just Made 33, με το οποίο συνεργάζεται εδώ και καιρό, με έναν cold brew καφέ, που στη γεύση μοιάζει με αρωματικό τσάι. Πριν από δύο χρόνια ο διεθνούς φήμης barista κατάφερε να αναδειχτεί παγκόσμιος πρωταθλητής στο μπρίκι, στο πρωτάθλημα που έγινε στο Ντουμπάι, φτιάχνοντας έναν καφέ που εντυπωσίασε τους παγκόσμιους κριτές. Σήμερα είναι barista trainer στο Sapid Coffee Roasting Co., την εταιρεία καφέ με έδρα την Αθήνα που επιλέγει και εισάγει μερικές από τις καλύτερες ποικιλίες καφέ του κόσμου. Μας σχολιάζει τις ποικιλίες που έχει μπροστά του, από το Σαλβαδόρ και τη Βραζιλία, αναλύοντας τα γευστικά χαρακτηριστικά καθεμιάς. «Είναι εντελώς διαφορετικά», λέει, «γιατί παίζει ρόλο το δέντρο, το έδαφος, το κλίμα, οι συνθήκες καλλιέργειας. Οι συγκεκριμένες είναι κορυφαίες ποικιλίες, αλλά υπάρχουν και “δεύτερες”. Εξαρτάται από το γούστο καθενός, το τι του αρέσει. Δεν γίνεται αυτός ο καφές να αρέσει σε όλους. Οι ποικιλίες καφέ είναι δύο, η Αrabica και η Robusta. Η Αrabica είναι η καλή και η Robusta είναι χαμηλότερης ποιότητας, τα υπόλοιπα που λένε, Κολόμπιαν, Μπραζίλιαν κ.λπ., είναι στην ουσία η προέλευση του καφέ, η χώρα προέλευσης και το είδος του φυτού που τον παράγει. Για να βγει μια καλή ποικιλία καφέ, εκτός από το δέντρο, που πρέπει να είναι επιλεγμένο, ξεκινάει μια αλυσίδα από τον παραγωγό που επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα. Όλα αρχίζουν από τον παραγωγό. Μετά είναι κάποιες επεξεργασίες που γίνονται στον καφέ, δηλαδή το στέγνωμα των σπόρων στον ήλιο για να τραβήξουν την υγρασία και να ξεραθεί ο καρπός, η αποθήκευση, που πρέπει να γίνει σε σωστές συνθήκες περιβάλλοντος, ο roaster, που πρέπει να έχει τις γνώσεις ώστε να πάρει έναν καλό καφέ και να τον απογειώσει. Μπορεί να πάρει μια Geisha, για παράδειγμα, η οποία θεωρείται η καλύτερη ποικιλία που υπάρχει, κι αν δεν ξέρει να δουλέψει σωστά το προϊόν, να την καταστρέψει. Υπάρχουν κάποια στάνταρ για να βγει σωστά ο καφές, είτε είναι εσπρέσο είτε είναι φίλτρου, πρέπει να ακολουθηθούν σχολαστικά όλες οι διαδικασίες και μετά να γίνουν οι σωστές εκχυλίσεις. Μετά την παγκοσμιοποίηση και τις προσθήκες ροφημάτων που ξεκίνησαν οι μεγάλες αλυσίδες –και συνέπεσαν με το κομμάτι με τις διαφορετικές ποικιλίες– ήρθε το Τρίτο Κύμα Καφέ, που τα τελευταία χρόνια έφτασε και στην Ελλάδα. Στην ουσία αυτό σημαίνει ότι προσφέρουμε στον καταναλωτή υψηλής ποιότητας καφέ: κάθε εταιρεία που εμπορεύεται τον καφέ στις περισσότερες περιπτώσεις κάνει απευθείας εμπόριο με τον ιδιοκτήτη της φάρμας, δηλαδή θα πάει, θα τσεκάρει το προϊόν, θα το δοκιμάσει και μετά θα το αγοράσει. Δηλαδή, έχουμε φτάσει

σε σημείο να λέμε ότι ο καφές, ως πρώτη ύλη, είναι υψηλής ποιότητας. Και παρασκευαστικά έχει εξελιχθεί όλο αυτό το κομμάτι, δηλαδή ο άνθρωπος που φτιάχνει τον καφέ πρέπει να έχει κάποιες συγκεκριμένες γνώσεις για να μπορεί να υποστηρίξει αυτό που κάνει. Με τον καφέ στην Ελλάδα έγινε περίπου ό,τι με το κρασί, ο κόσμος άρχισε να μαθαίνει και να ψάχνει τις διαφορετικές ποικιλίες, τον τόπο προέλευσης και τις συνθήκες που επικρατούν στη φάρμα. Ο καφές στις μεγάλες αλυσίδες είναι ρόφημα, δεν είναι καφές. Τα παιδιά εδώ, στο μαγαζί, που είναι εξειδικευμένα, εστιάζουν στον καφέ, ο οποίος είναι ζωντανό πράγμα. Όπως και το κρασί, ακόμα και ο τρόπος αποθήκευσης μπορεί να τον καταστρέψει. Ο καφές είναι ζωντανός οργανισμός, ό,τι συμβαίνει στο περιβάλλον το δέχεται. Αλλιώς συμπεριφέρεται ο καφές όταν έχει υγρασία, αλλιώς όταν έχει πολλή ζέστη. Όσον αφορά το γάλα, μπήκε για καθαρά εμπορικούς λόγους, επειδή το ζητούσαν, όπως και η ζάχαρη. Ο κόσμος τη συνήθισε στον καφέ πολύ πριν έρθει το σπεσιάλιτι, γιατί οι καφέδες δεν πίνονταν ευχάριστα χωρίς ζάχαρη. Δηλαδή ο λόγος που κάποιος προσθέτει ζάχαρη στον καφέ είναι γιατί δεν έχει ευχάριστη γεύση σκέτος, προσπαθεί να καλύψει την πικρίλα του, ενώ ο καλός καφές δεν είναι πικρός. Τα φρέντο εσπρέσο και φρέντο καπουτσίνο είναι καθαρά ελληνικές εφευρέσεις, για τον απλούστατο λόγο ότι επειδή ο Έλληνας είχε συνηθίσει να πίνει φραπέ, όταν ήρθε ο εσπρέσο στην Ελλάδα, δεν μπορούσαν να τον στηρίξουν. Γιατί έναν εσπρέσο τον πίνεις και σε μία τζούρα, μέσα σε δύο λεπτά, οπότε έπρεπε κάτι να κάνουν για να πουλήσουν και τον εσπρέσο με τον τρόπο που δούλευαν τον στιγμιαίο καφέ. Έτσι ανακαλύφθηκε το φρέντο εσπρέσο, το οποίο δεν υπάρχει πουθενά αλλού στο εξωτερικό. Στην καλύτερη περίπτωση θα σου σερβίρουν εσπρέσο πάνω σε πάγο κατευθείαν, που είναι άλλο πράγμα γευστικά. Σίγουρα ο πάγος, αν μείνει πολλή ώρα, αλλοιώνει τη γεύση, γιατί νερώνει τον καφέ. Ειδικά ο θρυμματισμένος πάγος που λιώνει πιο γρήγορα, γι’ αυτό είναι προτιμότερο το ατόφιο παγάκι, που αντέχει πιο πολύ στο ποτήρι. Το αν θα πιεις ζεστό ή κρύο καφέ είναι καθαρά θέμα γούστου. Τον καφέ φίλτρου τον έχουμε σε cold brew, το οποίο είναι κρύα εκχύλιση – πολλές ώρες σε επαφή με το νερό– και μας δίνει ένα γευστικό αποτέλεσμα που προσωπικά μου αρέσει. Είμαστε και μια χώρα όπου το καλοκαίρι δεν τραβιέται το ζεστό. Αν πας σε χώρες σκανδιναβικές, τραβιέται με τρομερούς ρυθμούς, είναι άλλο το κλίμα όμως. Ο Έλληνας πίνει κατά 90% φρέντο. Από κει και πέρα, ανάλογα με την περίοδο, θα πιει καφέ φίλτρου ή ελληνικό – τον πίνουν πολλοί επειδή είναι ένας καφές που τον έχουμε στο σπίτι μας, είναι στην κουλτούρα μας. Κυρίως, όμως, έχουμε φύγει από τον στιγμιαίο καφέ.

Τα φρέντο εσπρέσο και φρέντο καπουτσίνο είναι καθαρά ελληνικές εφευρέσεις, για τον απλούστατο λόγο ότι επειδή ο Έλληνας είχε συνηθίσει να πίνει φραπέ, όταν ήρθε ο εσπρέσο στην Ελλάδα, δεν μπορούσαν να τον στηρίξουν.

Ο Κώστας Κομνηνάκης είναι barista trainer στο Sapid Coffee Roasting Co., World Cezve Champion 2016.

Αυτό που εννοούμε όταν λέμε «ελληνικός καφές» είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, με μια χαρακτηριστική γεύση από παλιά. Φτιάχνεται από ποικιλίες Ρίο, Βραζιλίας δηλαδή, είναι blend Robusta με Rio, οι οποίες θεωρούνται ελαττωματικές ως πρώτη ύλη. Παλιά έπαιρναν τέτοιας κατηγορίας καφέ επειδή ήταν φτηνός, οπότε έμεινε ως γευστικό προφίλ αυτό το πράγμα. Και συνεχίζουν να το κάνουν μέχρι τώρα έτσι. Και στον ελληνικό υπάρχει εξέλιξη. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε υψηλής ποιότητας καφέδες και να τους φτιάξουμε στο μπρίκι. Αλέθονται και καβουρδίζονται για να φτιαχτούν στο μπρίκι. Το καβούρδισμα είναι πολύ σημαντικό. Στους διαγωνισμούς που γίνονται κάθε χρόνο παρουσιάζονται πια καφέδες στο μπρίκι με πρώτη ύλη υψηλής ποιότητας και ο κόσμος έχει αρχίσει να έχει απαιτήσεις και στον ελληνικό. Είναι διαφορετικός γευστικά από τον ελληνικό που ξέρουμε, αλλά έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Αυτές που λέμε “νέες τάσεις” δεν υπάρχει εδώ. Υπάρχει το νίτρο, που φτιάχνεται όπως η μπίρα, βάζουν στον καφέ άζωτο, και το cold brew, αλλά σε αυτά δεν είμαστε και τόσο πρωτοπόροι ως χώρα. Πρώτα γίνονται κάπου αλλού, σε Αμερική, Αυστραλία, και μετά τα υιοθετούμε εδώ. Το cascara είναι ο φλοιός από το “κεράσι” του καφέ. Πίνεται σαν τσάι και είναι πολύ αντιοξειδωτικό, έχει 1,5% ποσοστό καφεΐνης. Επικρατεί η τάση ό,τι υπάρχει σε μια φάρμα να μην το πετούν αλλά να το εκμεταλλεύονται. Ακόμη και τα άνθη του καφέ τα κρατάνε, τα αποξηραίνουν και τα κάνουν και αυτά σαν τσάι. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, αλλά υπάρχουν πολλά παιδιά πλέον που είναι και μερακλήδες και ενημερωμένοι και ταξιδεύουν στις φάρμες για να έχουν άποψη από πρώτο χέρι για το τι θα αγοράσουν. Τον Νοέμβριο θα πάμε στη Βραζιλία να δούμε τους καφέδες τους, να επιλέξουμε την καινούργια σοδειά. Όπως και σε όλες τις δουλειές, παίζει μεγάλο ρόλο το πόσο μερακλής είσαι. Να ασχολείσαι και να έχεις τα αυτιά σου ανοιχτά και στα θετικά και στα αρνητικά σχόλια, αλλά να συνεχίζεις να κάνεις τη δουλειά σου σωστά, εκπαιδεύοντας τον εαυτό σου συνεχώς με σεμινάρια, διαγωνισμούς, ταξίδια, φεστιβάλ. Για να διατηρείσαι σε υψηλό επίπεδο, θα πρέπει να το αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις. Αν τα κάνεις όλα για τα νούμερα και στοχεύεις μόνο στο εμπορικό κομμάτι, ή θα απογοητευτείς ή θα χάσεις την ουσία. Η ουσία είναι να ανεβάζεις κάθε μέρα τα ποιοτικά σου στάνταρ. Σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη είμαστε πολύ ψηλά –και ποιοτικά είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο– κι αυτό έχει γίνει από μόνο του, γιατί ο καφές είναι στην κουλτούρα μας. Η Αθήνα πίνει πλέον καλό καφέ και έχει αρχίσει να πίνει και η επαρχία. Οι επιλογές είναι πολλές, μπορείς να δοκιμάσεις διαφορετικά πράγματα. Εγώ πίνω εσπρέσο, μου αρέσει και είναι και η δουλειά μου να δοκιμάζω. Από κει και πέρα, στο σπίτι μου πίνω τον χειμώνα φίλτρου και το καλοκαίρι cold brew. Έτσι ξεκινάω τη μέρα μου». 27.9.18 – lifo

CITY VIBES

Ο ΝΙΚΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΤΟΝ ΙΔΑΝΙΚΟ ΚΑΦΕ

ΈΝΑΣ HOME BARISTA ΜΕ ΛΌΞΑ ΓΙΑ ΚΑΦΈ 28 lifo – 27.9.18

Νίκος Πετρόπουλος είναι μηχανικός αυτοκινήτων και ο πιο φανατικός του καφέ που έχω γνωρίσει. Πραγματικός εραστής του καφέ (κυριολεκτικά, αυτό που οι Αγγλοσάξονες ονομάζουν «coffee lover»), που αφιερώνει πολύ χρόνο και χρήμα για να απολαύσει τον τέλειο καφέ. Στο σπίτι του έχει μηχανές που θα ζήλευαν επαγγελματίες baristas και «ψηστήρι» για να καβουρδίζει μόνος του τους πολύτιμους κόκκους, πειραματίζεται με σπάνιες και πολύτιμες ποικιλίες που αγοράζει σε πλειστηριασμούς και η δημιουργία ενός φλιτζανιού καφέ είναι γι’ αυτόν ολόκληρη επιστήμη. «Ο καφές για μένα είναι ένα χόμπι» μας λέει, πίνοντας τον καφέ φίλτρου που ετοίμασε μπροστά στα μάτια μας, ακολουθώντας μια πραγματική ιεροτελεστία. «Δεν πίνω τίποτε άλλο, ούτε αλκοόλ. Πιο παλιά κάπνιζα, αλλά τώρα δεν καπνίζω. Ασχολούμαι με τον καφέ εδώ και 30 χρόνια. Πάντα ψαχνόμουν, συνέχεια αναζητούσα. Παλιά δεν υπήρχαν τόσο πολλές δυνατότητες, δεν υπήρχαν μικρά οικιακά ψηστήρια, ούτε το Ίντερνετ με τις πληροφορίες που διαθέτει σήμερα. Για τους καφέδες που προμηθευόμασταν έπρεπε να φιλήσουμε κατουρημένες ποδιές. Να υποχρεωθούμε στον φίλο του φίλου που πήγαινε στο εξωτερικό για να μας φέρει μερικούς κόκκους. Τα τελευταία 15 χρόνια, λόγω του Ίντερνετ, έγινε πιο εύκολη η ζωή μας. Και ο καφές δεν έχει κάποιο όριο, ούτε αυτό που γεύεσαι, ούτε αυτό που μπορεί να παράγει η γη, ούτε αυτό που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι. Έχουν εξελιχθεί τρομερά τα πάντα – γιατί μη φανταστείς ότι αυτό που έχεις στο ποτήρι σου και που έχει υψηλό σκορ σε έναν διαγωνισμό είναι μόνο αποτέλεσμα της γης. Είναι και των ανθρώπων, που ακολουθούν διάφορες διαδικασίες για να τον παραγάγουν. Πριν από 20 χρόνια, ό,τι καφέ και να έπαιρνες ήταν ένας Ρίο και τέλειωσε το θέμα, ό,τι και να έπινες είχε ως βάση του αυτό. Σήμερα κυκλοφορούν καφέδες που κοστίζουν μια περιουσία. Ξεκινάω από τον πράσινο καφέ, τον ωμό, που τον αγοράζω, όπως τον αγοράζουν οι μεγάλες εταιρείες. Ευτυχώς, έχω τη δυνατότητα να παραλαμβάνω πρώτα κάποια δείγματα, τα ψήνω, τα δοκιμάζω και επικεντρώνομαι σε όσα μου αρέσουν. Καφέ υψηλής ποιότητας μπορείς να αγοράσεις απευθείας από μεγάλους εισαγωγείς, από εταιρείες των οποίων η δουλειά είναι να μαζεύουν τον καφέ από τις μεγάλες φάρμες του πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια, μέσω των

NineGrams

Εδώ ο καφές είναι πραγματική τέχνη. Nine Grams είναι το όνομα της εταιρείας που έχει ως

καφέ είναι το brewing και σε αυτή την περίπτωση το Nine

όραμά της να προσφέρει ένα σωστό, ισορροπημένο και

Grams σου προσφέρει δύο επιλογές, είτε να αγοράσεις το

ποιοτικό χαρμάνι καφέ και να δημιουργήσει τομή στον

ρόφημα που επέλεξες και να το απολαύσεις στο σπίτι σου

κλάδο της καφεστίασης. Η λέξη 9 στο όνομα δεν είναι τυ-

–στο Nine Grams της Νέας Φιλαδέλφειας μπορείς να αγο-

χαία! Εννιά γραμμάρια είναι για την ομάδα του Nine Grams

ράσεις όποιον καφέ θέλεις σε χονδρική ή λιανική– είτε να

η σωστή αναλογία για έναν τέλειο espresso. Εννιά είναι οι

επισκεφτείς το coffeeshop στις Αχαρνές και να γευτείς τον

έννοιες που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους, τις υπηρε-

καφέ σου από τα χεράκια των εκπληκτικών baristas του.

σίες και τα προϊόντα της εταιρείας: Natural, Inspirational,

Πέρα, όμως, από την παρασκευή τέλειου καφέ, στο Nine

Neat, Energetic, Genuine, Refreshing, Authentic, Mind-

Grams διοργανώνονται και σεμινάρια για επαγγελματίες

blowing, Sensational. Τέλος, εννέα είναι τα στάδια πα-

απ’ όλους τους τομείς της βιομηχανίας του καφέ, με την

ρασκευής ώστε να φτάσει στο φλιτζάνι μας το καλύτερο

πιστοποίηση του Specialty Coffee Association of Europe &

απόσταγμα καφέ.

America (SCA). Μέτα το πέρας των σεμιναρίων, οι συμμε-

Στο Nine Grams όλα ξεκινάνε με την επιλογή της σωστής φάρμας, απ’ όπου θα προμηθευτούν καφέ υψηλής ποιό-

τέχοντες, κατόπιν εξετάσεων, λαμβάνουν πιστοποιητικά αναγνωρισμένα απ’ όλο τον κόσμο.

τητας. Σειρά έχει το roasting. Η ομάδα του Nine Grams,

Στο Nine Grams δεν εφησυχάζουν ποτέ, θέλουν διαρ-

με πολύ μεράκι και διάθεση για εκπαίδευση, εξελίσσεται

κώς να εξελίσσονται, γι’ αυτό, χάρη στην ήδη επιτυχημέ-

συνεχώς, θέλοντας να μετατρέψει το καβούρδισμα του

νη πορεία της εταιρείας, δημιούργησαν δυνατό σύστημα

καφέ σε πραγματική τέχνη! Μετά το roasting ακολουθεί το

franchise που συνδυάζει ένα πραγματικό καφεκοπτείο

blending, όπου οι καφέδες αναμειγνύονται για να πετύχουν

με ένα μοντέρνο take away coffee shop, προσφέροντας

το σωστό χαρμάνι. Τελευταίος σταθμός στο ταξίδι του

αναρίθμητα επιχειρηματικά οφέλη σε όσους το επιλέξουν.

Γρηγορίου Λαμπράκη 24, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2518881 Φιλαδέλφειας 334, Αχαρνές, 210 2320715 www.ninegrams.gr FΒ: Nine Grams Instagram: ninegramsroasters

27.9.18 – lifo

CITY VIBES

Πίνω μόνο καφέδες φίλτρου και εσπρέσο. Δεν πίνω καφέδες με γάλα. Αν είναι να βάζω γάλατα και κανέλες, καλύτερα να φάω ένα ρυζόγαλο. 30 lifo – 27.9.18

δημοπρασιών που οι ίδιοι οι παραγωγοί διοργανώνουν, έχεις τη δυνατότητα να αγοράσεις καφέ κατευθείαν απ’ τους παραγωγούς, αλλά γι’ αυτό χρειάζονται πολύ περισσότερα χρήματα, γιατί οι ποσότητες που δημοπρατούνται είναι αρκετά μεγάλες για έναν ιδιώτη. Παρ’ όλα αυτά, όμως, όπως και να ’χει το πράγμα, από τη στιγμή που αγοράζεις τον πράσινο καφέ που έχεις επιλέξει, το επόμενο βήμα είναι να τον αποθηκεύσεις σε όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες και μετά να τον ψήσεις ανάλογα με το πώς θέλεις να τον πιεις. Εδώ υπάρχουν πολλές φιλοσοφίες. Βλέπεις κάποιους και λένε “ψημένος για εσπρέσο”, “ψημένος για φίλτρου”, υπάρχει αυτό το πράγμα. Δεν μπορώ να πω ότι αυτό προάγει πολύ το θέμα του καφέ. Υπάρχουν κάποιοι που λένε “τον ψήνω μέχρι ενός σημείου, τόσο ώστε να τον κάνεις είτε εσπρέσο είτε φίλτρου”. Kάποιοι καφέδες βοηθιούνται αν ψήσεις τους κόκκους λίγο πιο βαθιά, κάποιοι θέλουν λιγότερο ψήσιμο. Όταν πάρεις τον ψημένο καφέ, τον αφήνεις να ξεκουραστεί – το πόσο εξαρτάται από την ποικιλία– και μετά πρέπει να τον αποθηκεύσεις σωστά, γιατί πολύ γρήγορα καταστρέφεται. Μπορεί να έχεις ένα μαργαριτάρι στα χέρια σου και με τη λάθος αποθήκευση, τη λάθος διαχείριση, να χάσει τα αρώματά του, τη φρεσκάδα του κ.λπ. Επίσης, ο ψημένος καφές ρουφάει οσμές από το περιβάλλον. Ας πούμε, αν τον βάλεις δίπλα σε απορρυπαντικά, σε δύο μέρες θα μυρίζει σαν αυτά. Θέλει φροντίδα. Αν τα κάνεις όλα σωστά, αυτό που έχεις στο φλιτζάνι μπορεί να είναι θεϊκό. Για οικιακή χρήση δεν υπάρχει όριο με τις μηχανές. Καλύτερο είναι να μη βιαστείς, να κάνεις οικονομία και να πάρεις μια καλή μηχανή. Υπάρχουν γνωστοί κατασκευαστές που έχουν και μια σειρά οικιακής χρήσης με χαρακτηριστικά επαγγελματικών μηχανών. Αυτές είναι ακριβές. Κατά την άποψή μου, με μια μηχανή των 400-500 ευρώ κάνεις τη δουλειά σου. Μπορείς να ξεκινήσεις από μια μηχανή με χαμηλό κόστος και σιγά-σιγά, όσο βλέπεις ότι σου αρέσει και ασχολείσαι, να πας σε πιο ακριβές. Υπάρχουν μηχανές οικιακής χρήσης που έχουν και έξι και εφτά και οχτώ χιλιάδες ευρώ, υπάρχουν και μηχανές που κάνουν 12.000-14.000 δολάρια. Πίνω πολλούς καφέδες την ημέρα, δεν τους μετράω. Ίσως πίνω λίγο λιγότερους απ’ ό,τι νερό. Μπορεί να πιω και 15 καφέδες την ημέρα, αυτής της ποιότητας όμως, και να κοιμάμαι σαν πουλάκι. Και να έχω πολύ λιγότερα νεύρα απ’ ό,τι όταν δεν πιω καφέ. Ο καφές, σύμφωνα με σοβαρά ινστιτούτα, κάνει καλό στο καρδιαγγειακό σύστημα και στον εγκέφαλο – στις σωστές ποσότητες πάντα. Ο πιο καλός τρόπος για να πιει κάποιος καφέ στο σπίτι είναι ο καφές φίλτρου, παρόλο που είναι χρονοβόρος. Ή η αεροπρέσα. Είναι ένας σωλήνας στον οποίο βάζεις καφέ, σπρώχνεις από πάνω και βγαίνει ο καφές σε υγρή μορφή. Φυσικά, σημασία έχει να έχεις μια καλή πρώτη ύλη και να εξασκηθείς λίγο. Ακόμα και στις κλασικές καφετιέρες φίλτρου, τα τελευταία χρόνια έχουν

βγει μοντέλα που δεν κοστίζουν μια περιουσία, είναι πιο φροντισμένα και έχουν εναρμονιστεί με τις καλύτερες ποιότητες καφέ. Αν επιλέξεις σωστά μια μηχανή, μπορεί να σου βγάλει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Δεν είναι απαραίτητο να πάρεις τη μηχανή των 10.000 ευρώ. Επίσης, όσο και αν φαίνεται περίεργο, καλός καφές μπορεί να είναι ο ελληνικός, εφόσον έχεις μια καλή πρώτη ύλη. Όλα έχουν να κάνουν με τις θερμοκρασίες, τα νερά που χρησιμοποιείς και την ποιότητα του καφέ. Σκέψου ότι ο καφές καβουρδίζεται από τους 150 ως τους 220 βαθμούς, όλα θέλουν τον τρόπο τους. Η παραγωγή του εσπρέσο απαιτεί περισσότερα πράγματα. Αλλά μπορείς να φτιάξεις έναν πολύ καλό καφέ φίλτρου στο σπίτι πολύ εύκολα. Το πιο σημαντικό είναι να δώσεις χρόνο. Πρέπει να αλλάξουμε λίγο την κουλτούρα μας. Εγώ, επειδή έχω την εμπειρία πλέον, τους φτιάχνω λίγο πιο γρήγορα, αλλά προτιμώ να μην πιω καθόλου παρά να φτιάξω τον καφέ χωρίς κάποια στάνταρ. Κάποτε ταξίδευα στο εξωτερικό και δεν έπινα καφέ. Τώρα, όταν μπορώ, κουβαλάω μαζί μου τη δική μου καφετιέρα. Πρέπει να πεις “θα δώσω 5 λεπτά απ’ τη ζωή μου να φτιάξω έναν καλό καφέ”. Πίνω μόνο καφέδες φίλτρου και εσπρέσο. Δεν πίνω καφέδες με γάλα. Αν είναι να βάζω γάλατα και κανέλες, καλύτερα να φάω ένα ρυζόγαλο. Δεν υπάρχει όριο στις τιμές. Έχω αγοράσει πολύ ακριβούς καφέδες. Υπάρχουν άνθρωποι που θα φρίκαραν με τα ποσά που έχω δώσει. Mπες να δεις πόσο πουλήθηκαν οι πρώτοι πράσινοι καφέδες στην τελευταία δημοπρασία του Cup of Excellence στον Παναμά και θα καταλάβεις πόσο κάνουν όταν φτάνουν στα χέρια των ιδιωτών. Στην Αθήνα πίνω καφέ σε συγκεκριμένα μέρη, σε δύο-τρία το πολύ. Τις περισσότερες φορές αυτός που οι πιο ψαγμένοι καταναλωτές θεωρούν καλό καφέ δεν είναι καλός. Στο παρελθόν είχαν γίνει προσπάθειες να σερβίρουν κάποια μαγαζιά στην Αθήνα καλούς καφέδες, όμως είτε τύχαινε να έχουν τελειώσει όταν πήγαινες είτε σέρβιραν κάτι που δεν είχε σχέση με αυτό που έλεγαν. Νομίζεις ότι έχουν πολλοί την ικανότητα να κρίνουν αν αυτό που πίνουν είναι αυτό που πρέπει; Το 90% των μαγαζιών πουλάει πράγματα που δεν είναι προσανατολισμένα στην ποιότητα. Ούτε το κοινό έχει απαίτηση για κάτι καλύτερο, ούτε όμως και οι επαγγελματίες προσπαθούν να εξελίξουν αυτό το κοινό. Τα βήματα είναι αργά. Η Αθήνα έχει τρομερούς baristas, αλλά δεν έχει πολύ καλό καφέ. Και η αλήθεια είναι ότι τους ανθρώπους που βραβεύονται πολύ δύσκολα τους βλέπεις σε μαγαζιά πλέον. Για βιοποριστικούς λόγους, οι περισσότεροι είτε ασχολούνται με εκπαιδεύσεις είτε πουλάνε τις υπηρεσίες τους σε κάποιους άλλους – θεμιτό. Απλώς πιστεύω ότι ένας που έχει βραβευτεί θα πρέπει να χρησιμοποιεί τη βράβευσή του ως αιχμή του δόρατος ώστε να προσελκύσει κόσμο και όχι να τον θυμόμαστε μόνο στα events. Είναι ένα πολύ οξύμωρο σχήμα, πραγματικά. Πήγαινε στην Κοπεγχάγη, στο Βερολίνο, στο Λονδίνο, στο Εδιμβούργο, να μην πω για Νέα Υόρκη. Όλα αυτά τα μέρη έχουν αναλογικά πολύ λιγότερους βραβευμένους ανθρώπους απ’ ό,τι η Αθήνα. Όμως κοίτα τα καφέ της Αθήνας. Δεν θα έμπαινε ένα αθηναϊκό καφέ μέσα στα 30-40 καλύτερα. Είναι πραγματικά λίγο περίεργο. Πολλοί βραβευμένοι άνθρωποι, λίγος καλός καφές».

ΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΣΤΟ ATHENS COFFEE FESTIVAL 15 ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΑΦΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ

+ ΛΗ

ΣΤΗΙΝΗΤΟ ΑΥΤΟΚ

+ ΛΗ

ΣΤΗLTH HEA

ΤheGOODLIFO

27.9.18 – lifo

3 Athens Coffee Festival o

Το απόλυτο meeting point για τους επαγγελματίες και τους λάτρεις του καφέ ξεκινάει!

χοντας καθιερωθεί ως ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά και κοινωνικά events για την κουλτούρα του ποιοτικού καφέ, το 3ο Athens Coffee Festival ανοίγει τις πύλες του 29 Σεπτεμβρίου με 1 Οκτωβρίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, έτοιμο να υποδεχτεί τους επαγγελματίες της καφεστίασης αλλά και τους εραστές του καλού καφέ! Η Τεχνόπολη θα πλημμυρίσει ξανά από τα μοναδικά αρώματα του καφέ, δίνοντας το στίγμα της ραγδαίας ανάπτυξης του «μαύρου χρυσού», του πιο εμπορικού προϊόντος στον κόσμο! Όλες οι τάσεις και τα νέα brands που θα κυριαρχήσουν στην εγχώρια και διεθνή σκηνή θα παρουσιαστούν εκεί, ενώ το ανανεωμένο, πλούσιο πρόγραμμα σεμιναρίων και workshops, οι διαγωνισμοί και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις εγγυώνται ότι το φετινό φεστιβάλ θα αφήσει εποχή! Το Athens Coffee Festival θα υποδέχεται τους φίλους του καφέ από τις 10 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ το Σαββατοκύριακο και από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 10 το βράδυ της Δευτέρας. Για την είσοδο στο φεστιβάλ απαιτείται η έκδοση ημερήσιου ατομικού εισιτηρίου αξίας 5 ευρώ από τα εκδοτήρια που θα λειτουργούν στην είσοδο της Τεχνόπολης επί της οδού Ιάκχου, δίπλα στον σταθμό του μετρό «Κεραμεικός», ενώ η είσοδος για τους επαγγελματίες της καφεστίασης είναι δωρεάν. Η ΚΟΡΥΦΑΊΑ ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΊΕΣ ΤΟΥ ΚΛΆΔΟΥ Οι μεγαλύτερες και σημαντικότερες εταιρείες εμπορίας καφέ και εξοπλισμού, microroasters, κατασκευαστές μηχανών κ.ά. θα υποδεχτούν τους επισκέπτες

32 lifo – 27.9.18

του φεστιβάλ, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν καφέδες απ’ όλο τον κόσμο και να συναντήσουν από κοντά κορυφαίες προσωπικότητες από την ελληνική και διεθνή σκηνή του καφέ. 85 ΏΡΕΣ ΜΕ ΣΕΜΙΝΆΡΙΑ, ΔΟΚΙΜΈΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΊΞΕΙΣ! Το πρόγραμμα παράλληλων εκδηλώσεων του Athens Coffee Festival περιλαμβάνει περισσότερες από 85 ώρες εκπαιδευτικού προγράμματος και γευστικών δοκιμών σε τρεις ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Στο Chatroom, με παρουσιάσεις, επιδείξεις και συζητήσεις που απευθύνονται στο ευρύ καταναλωτικό κοινό και τους λάτρεις του καφέ και θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα του Innovathens. Στο Lab, τα εξειδικευμένα σεμινάρια και workshops που θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα D10 θα απευθύνονται καθαρά στους επαγγελματίες του κλάδου του καφέ και έχουν ως στόχο να τους προσφέρουν εξειδικευμένη γνώση και συμβουλές γύρω από το roasting και όλες τις μεθόδους παρασκευής καφέ (espresso, hand brew, ibrik). Στο Cupping Room, με γευστικές δοκιμές σπάνιων ποικιλιών καφέ απ’ όλες τις καφεπαραγωγούς χώρες, που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα D7. 2ο ΠΑΝΕΛΛΉΝΙΟ ΠΡΩΤΆΘΛΗΜΑ ROASTING Στο πλαίσιο του φεστιβάλ, ο SCA Greece θα οργανώσει το 2o Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Roasting (δηλαδή καβουρδίσματος του καφέ) με τη συμμετοχή 15 διαγωνιζόμενων απ’ όλη την Ελλάδα. Ο νικητής του διαγωνισμού θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Roasting.

29.09 01.10 ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ ΓΚΑΖΙ

ΣΠΟΥΔΑΊΟΙ ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΦΙΛΕΊΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΊ ΠΑΡΑΓΩΓΟΊ ΘΑ ΔΏΣΟΥΝ ΤΟ «ΠΑΡΏΝ» Η κεντρική σκηνή του φεστιβάλ, η οποία θα δεσπόζει στον υπαίθριο χώρο της Τεχνόπολης, θα υποδέχεται από νωρίς το πρωί ως αργά το βράδυ live ραδιοφωνικές εκπομπές, δημοφιλείς ραδιοφωνικούς παραγωγούς και DJs, καθώς και αγαπημένα μουσικά συγκροτήματα. Ο Νίκος Δρογώσης, η Εύα Μπουντούρη, ο Σάκης Τσιτομενέας, ο Σπύρος Παγιατάκης, ο Μύρωνας Στρατής (29/9) και το συγκρότημα 1550 (30/1) θα είναι εκεί. Επίσης, θα πραγματοποιούνται καθημερινά διαγωνισμοί γνώσης γύρω από τον καφέ με πλούσια δώρα που θα προσφέρουν οι εκθέτες του φεστιβάλ. ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΓΊΔΑ ΤΟΥ SCA GREECE Το Athens Coffee Festival τελεί υπό την αιγίδα του SCA Greece, του ελληνικού τμήματος του διεθνούς οργανισμού Specialty Coffee Organisation. Μέγας χορηγός του φεστιβάλ είναι το γάλα Barista’s Gold και Official Media Partner το επαγγελματικό περιοδικό «Snack & Coffee».

Coffee Lab

Εξαιρετικά αρώματα και μοναδικές γεύσεις στο φλιτζάνι σου. Τα Coffee Lab ξεκίνησαν από τη Χαλκίδα το 2009 ως τα πρώτα και αυθεντικά coffee shops τρίτης γενιάς, προσφέροντας ροφήματα από ιδιαίτερες ποικιλίες καφέ μοναδικής προέλευσης (single origin). Εμπνευστής τους είναι ο Στέλιος Ρουμελιώτης, ο οποίος με εμπειρία μεγαλύτερη από 12 χρόνια στον χώρο του καφέ και έχοντας παράλληλα διατελέσει υπεύθυνος εκπαίδευσης και στέλεχος παραγωγής σε μεγάλες εταιρείες του χώρου, έβαλε όλο του πάθος και την αγάπη για τον καφέ και δημιούργησε ένα αυθεντικό street concept του 3ου Kύματος Kαφέ (3rd Wave Coffee Movement). Η ομάδα του Coffee Lab ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, από τον τροπικό του Αιγόκερω μέχρι τον τροπικό του Καρκίνου, για να βρει τις καλύτερες ποικιλίες καφέ. Γνωρίζονται με μικρούς παραγωγούς και κλείνουν την καλύτερη σοδειά τους από τους ανώτερης ποιότητας μονοποικιλιακούς καφέδες Arabica 100% (direct trade), ώστε να μας προσφέρουν εξαιρετικής ποιότητας καφέδες με ονομασία προέλευσης (traceability). Αμέσως μετά τη συγκομιδή ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου για να φέρουν εδώ όσο το δυνατόν πιο φρέσκους τους καφέδες. Στη συνέχεια, η φωτιά καβουρδίζει με σεβασμό τον πράσινο πια καρπό, βγάζοντας τα καλύτερα αρώματα και γεύσεις (artisan roasting). Τέλος, οι barista της Coffee Lab, γνωρίζοντας τον τρόπο με τον οποίο θα

αναδείξουν όλα τα χαρακτηριστικά των μονοποικιλιακών καφέδων (3rd Wave Coffee), μας προσφέρουν ένα φλιτζάνι που κλείνει μέσα του εξαιρετικά αρώματα και ένα μοναδικό γευστικό αποτέλεσμα, κάνοντας την αγαπημένη μας συνήθεια να απολαμβάνουμε καφέ μια ξεχωριστή γευστική εμπειρία. Στα Coffee Lab μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε 4 προτάσεις από μονοποικιλιακούς καφέδες, καθώς είναι η μοναδική αλυσίδα καφέ που προσφέρει στους πελάτες της αποκλειστικά και μόνο καφέδες εξαιρετικής ποιότητας από μία περιοχή. Στα Coffee Lab δεν θα βρει κανείς χαρμάνια από αγνώστου προέλευσης καφέδες αλλά αποκλειστικά καφέδες με ονομασία προέλευσης από συγκεκριμένες φάρμες, που εγγυώνται ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Πέρα, όμως, από τον εξαιρετικό καφέ, στα Coffee Lab σε περιμένει και υπέροχο ρόφημα σοκολάτας. Μιλάμε για αυθεντική σοκολάτα από την καλύτερη ποιότητα κακάο και όχι σκόνη, η οποία λιώνει σε μπεν μαρί μέχρι να ομογενοποιηθούν οι νιφάδες και σερβίρεται με μαλλί της γριάς αναμειγμένο με αλάτι Ιμαλαΐων. Παράλληλα, οι λάτρεις του τσαγιού θα βρουν ποικιλίες τσαγιού που δεν είναι επεξεργασμένες αλλά εντελώς φυσικές και προέρχονται από την Ινδία και άλλες χώρες της Ανατολής, συνδυάζοντας εξαιρετικές ευεργετικές ιδιότητες και αρώματα.

www.coffeelab.gr, FΒ: CoffeeLab

27.9.18 – lifo

Saorsa ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

Αρώματα που σε προκαλούν να τα ανακαλύψεις, γεύσεις που συναντιούνται και δένουν αρμονικά για να προσφέρουν ένα εκλεκτό specialty blend με κόκκους από την ηγέτιδα Βραζιλία, την ιδιαίτερη Κολομβία και το επίμονο Ελ Σαλβαδόρ. Ένα μόνο φλιτζάνι από τον Habit της Kudu Coffee Roasters στη μαγική αυλή του Saorsa Athens αρκεί για να σε ταξιδέψει σε μια απολαυστική γευστική εμπειρία και να σε δεσμεύσει σε μια νέα συνήθεια. Η Kudu Coffee Roasters είναι μια εταιρεία νέων ανθρώπων με αγάπη και γνώση για τον καλό καφέ που διαλέγουν και καβουρδίζουν μόνο εκλεκτής ποιότητας κόκκους Arabica, οι οποίοι μεγαλώνουν αποκλειστικά σε ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες και προσφέρουν εξαιρετικές γεύσεις λόγω των μοναδικών χαρακτηριστικών του εδάφους όπου καλλιεργούνται. Το Saorsa Athens συστήθηκε στο αθηναϊκό κοινό πριν από περίπου έναν χρόνο ως ένα all day bar και για

όσους δεν το έχουν ανακαλύψει ήδη πρόκειται για την πιο όμορφη και ατμοσφαιρική αυλή της πόλης, όπου μπορείς να απολαύσεις από έναν υπέροχο καφέ μέχρι ένα ευφάνταστο κοκτέιλ. Ένας χώρος ζεστός και οικείος, με διάχυτη την παρουσία του ανθρώπινου στοιχείου και με ξεκάθαρη αισθητική τοποθέτηση. Τα πράγματα στο Saorsa είναι απλά. Σημασία έχει η ουσία και όχι το περιτύλιγμά τους! Αυτή η φιλοσοφία χαρακτηρίζει όχι μόνο τη διακόσμηση, η οποία εστιάζει στην ανάδειξη του χώρου με φυσικά μέσα, αλλά και ολόκληρη τη λειτουργία του. Στο Saorsa θα αισθανθείτε την ελευθερία που υπόσχεται το όνομά του και θα εκτιμήσετε τόσο την ποιότητα όσο και την πάντα φιλική και ευχάριστη εξυπηρέτηση. Για κάποιους αποτελεί ήδη το μυστικό τους στέκι, όπου μπορούν να απολαύσουν τον αγαπημένο πρωινό τους καφέ, ενώ, για όσους δεν τον ξέρουν, αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη.

Γιατράκου 2, Αθήνα, 210 5235960 www.saorsa.gr, FΒ: Saorsa Athens, Instagram: #saorsa

Cafeistas ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

34 lifo – 27.9.18

Σοκολάτα, μαύρη ζάχαρη, καραμέλα και ξηροί καρποί σε ένα φλιτζάνι espresso.

Το πρότζεκτ που άλλαξε τα δεδομένα στον καφέ. Στην Ελλάδα αγαπάμε τον καφέ, άλλωστε είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Πλέον, έχοντας μυηθεί για τα καλά στον καλό καφέ, γινόμαστε όλο και πιο εκλεκτικοί σε ό,τι αφορά την αγαπημένη μας συνήθεια. Αυτή ακριβώς την ανάγκη για καλό καφέ ήρθε να καλύψει το 2011 το Cafeistas, ένα specialty project της Coffee Republic S.A. Έχοντας ως βάση τις διεθνείς προδιαγραφές του Specialty Coffee Association (SCA), που αφορούν τη συγκομιδή, την επεξεργασία και το καβούρδισμα, στο Cafeistas θα βρεις καφέδες βιολογικούς-οργανικούς, μοναδικής προέλευσης και single estate, καθώς και σπάνια microlots από μικροκαλλιεργητές ανά τον κόσμο. Την γκάμα επιλογών συμπληρώνουν premium, single origin

και οργανικές σοκολάτες, καθώς και ιδιαίτερα ροφήματα βοτάνων, αφεψημάτων και τσαγιού. Η εταιρεία πλέον μας υποδέχεται στις νέες της εγκαταστάσεις στη ΒΙΠΕ Περιστερίου. Εκεί δημιούργησαν έναν πρότυπο χώρο, σχεδιασμένο αποκλειστικά για τους αληθινούς λάτρεις του καφέ. Στο Cafeistas Café του νέου κτιρίου μπορείς όχι μόνο να δοκιμάσεις αλλά και να αγοράσεις καφέδες και προϊόντα της εταιρείας, όπως και να προμηθευτείς όλα τα απαραίτητα barista gadgets, καθώς και να παρακολουθήσεις τη λειτουργία του cafeistas roastery και του sensory lab της εταιρείας! Extra Tip: Στις εγκαταστάσεις λειτουργεί certified SCA premier training campus.

Οικονομίδου 25, Περιστέρι, 214 6871888, www.cafeistas.com, FB: Cafeistas

Kuko’s The Bar

Το Kuko’s The Bar έχει όλους τους τρόπους για να απογειώνει τις μέρες και τις νύχτες μας στην καρδιά της πόλης.

Στις 27 Οκτώβρη το Kuko’s The Bar γίνεται τριών και έχοντας πλέον αποκτήσει την πιστή του πελατεία, ώστε να είναι πάντα γεμάτο, αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή meeting points στην περιοχή της Αγίας Ειρήνης. Το όνομά του βγήκε αυθόρμητα, όταν τρεις φίλοι, οι ιδιοκτήτες του, το εμπνεύστηκαν από το διατηρητέο νεοκλασικό του 1890 που δέσποζε στον αριθμό 4 της οδού Καλαμιώτου για να φτιάξουν το δικό τους all day bar. Το «τρεις κι ο κούκος», έγινε τρεις κι ο «Κuko’s The Bar», το μέρος όπου μπορείς να πιεις τον καφέ σου το πρωί, να απολαύσεις ένα νόστιμο brunch λίγο αργότερα, να γευτείς ένα χορταστικό casual γεύμα μέσα στη μέρα ή κάποιο σνακ στο διάλειμμα από τη δουλειά ή τα ψώνια και, βέβαια, να πιεις το ποτό σου συντροφιά με τις ’80s και ’90s μουσικές του! Η ζεστή ατμόσφαιρα και το φιλικό περιβάλλον του Kuko’s The Bar, παρά τη maximal

αισθητική του, είναι από τα «δυνατά» του σημεία, αλλά η επιτυχία του έχει να κάνει με πολλά ακόμα: τον υπέροχο, μονοποικιλιακό καφέ του από τη Γουατεμάλα, τα σπιτικά γεύματα και γλυκά του, τους φρεσκοστυμμένους χυμούς, τις δροσερές του σαλάτες, τα λαχταριστά του γλυκά. Στην πορεία της ημέρας, ο καφές δίνει τη θέση του στην ενημερωμένη wine list με τις πιο «ψαγμένες» γεύσεις του ελληνικού αμπελώνα, ενώ, καθώς πέφτει το φως του ήλιου, τα signature cocktails και οι ευρηματικές, tailor made δημιουργίες από τους μπάρμεν γίνονται σημείο αναφοράς ανάμεσα στις παρέες γύρω από το μπαρ. Extra Tip: Εκτός από meeting point, το Kuko’s The Bar θα μπορούσε να είναι το ιδανικό μέρος για να προσκαλέσετε τους φίλους σας με αφορμή ένα πάρτι, γενέθλια ή οποιαδήποτε επέτειο.

Kuko’s The Bar: Καλαμιώτου 4, Αθήνα, 210 3248897 FB: kukosbar 27.9.18 – lifo

Chain ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

36 lifo – 27.9.18

Η νέα άφιξη στον Γεράκα θα γίνει δεύτερο σπίτι για τους λάτρεις του καφέ. Πριν από λίγο καιρό στη λεωφόρο Μαραθώνος στον Γέρακα άνοιξε ένα μαγαζί που έθεσε στόχο του να μας μυήσει στον ποιοτικό καφέ και απευθύνεται στους πραγματικούς λάτρεις του. Γι’ αυτό οι ιδιοκτήτες του δημιούργησαν ένα όμορφο και φιλικό περιβάλλον όπου, με την είσοδό σου, εντυπωσιάζεσαι από τη ζεστή ατμόσφαιρα και η έντονη μυρωδιά του φρεσκοαλεσμένου καφέ σε πλημμυρίζει. Το ευγενέστατο και εξειδικευμένο προσωπικό θα τρέξει αμέσως να σε καλωσορίσει και να σε ενημερώσει για τις επιλογές και την ιστορία του καφέ που μπορείς να γευτείς καθημερινά, με μοναδικό στόχο την ποιοτική απόλαυση. Στο Chain, όπως μαρτυρά και το όνομά του, ακολουθούν όλο το ταξίδι του καφέ από τον καρπό ως το τελικό αποτέλεσμα για να σου προσφέρουν στο φλιτζάνι την καλύτερη γευστική εμπειρία! Εκεί θα βρεις επιλεγμένους specialty καφέδες από όλο τον κόσμο, καθώς και το δικό τους blend, το οποίο μάλιστα μπορείς να αποκτήσεις είτε σε χονδρική είτε

σε λιανική πώληση. Και επειδή, αν και φθινοπώριασε, η ζέστη καλά κρατεί, μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις το, χωρίς υπερβολές, εξαιρετικό cold brew του Chain. Πέρα, όμως, από το υπέροχο γευστικό ταξίδι που σου προσφέρει ο καφές του, στο Chain σε περιμένουν κι άλλες γευστικές απολαύσεις που συμπληρώνουν το μενού του. Καταρχάς, οφείλουμε να αναφέρουμε τα υπέροχα κρύα σνακ του με εξαιρετικής ποιότητας ελληνικά τυριά και αλλαντικά, ενώ σε περιμένουν και φρεσκοστυμμένοι φυσικοί χυμοί, καθώς και θρεπτικότατα smoοthies. Επιπλέον, θα βρεις μια μεγάλη και ενδιαφέρουσα γκάμα από μπίρες από μικρές ζυθοποιίες απ’ όλο τον κόσμο. Πλάι σε αυτές, τα refreshing soda spirits και τα επιλεγμένα ελληνικά κρασιά ολοκληρώνουν τον κατάλογο. Extra Tip: Μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις τα λαχταριστά handmade γλυκά που φτιάχνονται αποκλειστικά για το Chain.

Λεωφόρος Μαραθώνος 79, Γέρακας, 210 6048001 FΒ: @chaincoffeecompany, Instagram: @chain_coffee_company

Handpickers Coffee

Στον Ταύρο θα δοκιμάσεις έναν από τους καλύτερους καφέδες της πόλης.

ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

Ο Ταύρος είναι μία από τις όχι και τόσο γνωστές περιοχές της πόλης και σίγουρα δεν συγκαταλέγεται στις πρώτες επιλογές για έξοδο. Κι όμως, εκεί θα πιεις έναν από τους καλύτερους specialty καφέδες που δοκίμασες ποτέ, και συγκεκριμένα στο Handpickers Coffee. Το όνομά του προέρχεται από τους ανθρώπους που σκοπός τους είναι να μαζεύουν μόνο τα ώριμα «κεράσια» του καφέ και να εξασφαλίζουν έτσι την ανώτερη ποιότητά του. Ο χώρος, όμορφος και ζεστός, διαθέτει όλο τον σύγχρονο εξοπλισμό για την παρασκευή τέλειου καφέ. Άλλωστε, οι ιδιοκτήτες του έχουν βάλει όλη την αγάπη και το μεράκι τους για να προσφέρουν μια απολαυστική γευστική εμπειρία στο φλιτζάνι σου. Η αγάπη τους για τον καφέ φαίνεται, εξάλλου, από το γεγονός ότι έχουν δημιουργήσει μια επιχείρηση με οικογενειακό κλίμα και επιλέγουν να προμηθεύονται καφέ από μικρούς παραγωγούς απ’ όλο τον κόσμο, τους οποίους ανακαλύπτουν μέσα από ταξίδια που πραγματοποιούν με σκοπό να βρουν τις φάρμες που θα τους προσφέρουν

τον υψηλής ποιότητας καφέ που θέλουν για το Handpickers Coffee. Η επιμονή για τελειότητα που κάνει το Handpickers Coffee να ξεχωρίζει, όμως, δεν σταμάτα στην επιλογή της κατάλληλης φάρμας. Συνεχίζεται με το σωστό καβούρδισμα, που κάνουν οι ίδιοι, και τη δημιουργία εξαιρετικών χαρμανιών, ενώ οργανώνουν συχνά cuppings, στα οποία δοκιμάζουν τους καφέδες, ώστε να είναι σίγουροι για το γευστικό αποτέλεσμα που θα σου σερβίρουν. Οι καφέδες είναι όλοι ζυγισμένοι από πριν και αλέθονται την τελευταία στιγμή, ώστε να διατηρούν όλη τη φρεσκάδα και το άρωμά τους. Άλλωστε, ο καφές δεν είναι μια απλή, διεκπεραιωτική διαδικασία, είναι μια ιεροτελεστία, μια ολόκληρη τέχνη. Και αυτή την τέχνη στο Handpickers την κατέχουν και με το παραπάνω. Πέρα από την καφετέρια, στο Handpickers στεγάζεται και η εταιρεία, από την οποία μπορεί κανείς να προμηθευτεί, είτε σε χονδρική είτε σε λιανική, το χαρμάνι που θέλει.

Αναξαγόρα 45, Ταύρος, 210 4817530 handpickerscoffee.gr, FΒ: Handpickers Coffee Roasters 27.9.18 – lifo

Καφεκοπτεία Λουμίδη

Τα καφεκοπτεία που έμαθαν σε γενιές και γενιές την αυθεντική γεύση του καφέ.

38 lifo – 27.9.18

κλασικό χαρμάνι Ξανθός μέχρι τους μονοποικιλιακούς Santos και Κολομβίας, ο ελληνικός καφές περνάει στο Τρίτο Κύμα Καφέ, αξιοποιώντας στο μέγιστο όλα τα χαρακτηριστικά του ωμού κόκκου και τις υψηλές προδιαγραφές παρασκευής του. Στα καταστήματα Λουμίδη θα βρεις χαρμάνια και μονοποικιλιακούς ελληνικούς, espresso, φίλτρου, στιγμιαίους και μοναδικούς αρωματικούς, ενώ θα ταξιδέψεις σε όλη την Ελλάδα μέσα από παραδοσιακά εδέσματα Ελλήνων παραγωγών. Εκλεκτά λουκούμια, παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού και βουτήματα, επιλεγμένα λικέρ, απολαυστικά σοκολατένια κεράσματα και πολλές ακόμη αυθεντικές γεύσεις σε περιμένουν να τα ανακαλύψεις και να συνοδεύσουν μοναδικά τον καφέ σου. Και μην ξεχνάς ότι στα Καφεκοπτεία Λουμίδη μπορείς να δημιουργήσεις το δικό σου, προσωπικό χαρμάνι!

Καταστήματα Λουμίδη: www.kafekopteialoumidi.gr/diktio/ FΒ: kafekopteialoumidi/ www.kl.gr

Foyer Espresso Bar

ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

Η απόλαυση του καφέ είναι μία από τις αγαπημένες συνήθειες των Ελλήνων που, όσα χρόνια κι αν περάσουν, παραμένει σταθερή. Γι’ αυτό και οι Έλληνες είμαστε εκλεκτικοί στον καφέ μας. Ευτυχώς, υπάρχουν τα Καφεκοπτεία Λουμίδη που εδώ και έναν αιώνα διατηρούν την παράδοση και μας προσφέρουν αυθεντικές εμπειρίες μέσα από τον κόσμο του καφέ. Εκλεκτές, αρωματικές ποικιλίες και μοναδικά χαρμάνια φρεσκοαλεσμένου καφέ που καβουρδίζονται καθημερινά από εξειδικευμένους και έμπειρους ψήστες σε περιμένουν να τα δοκιμάσεις. Αν βρεθείς σε κάποιο κατάστημά τους, αμέσως θα καταλάβεις ότι δεν πρόκειται για ένα απλό καφεκοπτείο αλλά για έναν ναό αφιερωμένο στον καφέ. Στο άρωμα και τη γεύση που αναδύονται από κάθε σακουλάκι θα νιώσεις την παράδοση των 100 χρόνων αλλά και την αγάπη, το μεράκι και το πάθος για συνεχή εξέλιξη να έχουν περάσει σε κάθε κόκκο καφέ. Από το

Εξειδικευμένοι baristas, διακεκριμένοι coffee roasters και ένας χώρος με επιρροές από τα coffee shops της Ευρώπης πηγαίνουν την απόλαυση του καφέ σε άλλο επίπεδο. Κάνοντας μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, μεταξύ του ιστορικού θεάτρου Ρεξ και του κινηματογράφου Ideal, θα συναντήσεις το Foyer Espresso Bar. Ο μοντέρνος, hip χώρος του θυμίζει έντονα τα new age specialty coffee shops της Ευρώπης, ενώ το lounge στον πρώτο όροφο του μαγαζιού είναι ιδανικό για όσους θέλουν μια ήσυχη γωνιά για να απολαύσουν τον καφέ τους και να διαβάσουν. Μπαίνοντας θα σε υποδεχτούν οι μυρωδιές από φρεσκοκομμένο καφέ. Οι εκπαιδευμένοι baristas του, έχοντας στη διάθεσή τους κορυφαίο εξοπλισμό, είναι πάντα έτοιμοι να σε εξυπηρετήσουν αλλά και να σου λύσουν κάθε απορία σχετική με τον καφέ. Εκεί θα βρεις δι-

ακεκριμένους coffee roasters από διάφορες πόλεις της Ευρώπης, οι οποίοι εναλλάσσονται ανά διαστήματα, αλλά και πλήθος σνακ και γλυκών, μεταξύ των οποίων και vegan επιλογές, όπως chia pudding, banana bread ή ωμοφαγικές μπάρες δημητριακών, τα οποία είτε παρασκευάζονται φρέσκα στο μαγαζί είτε σε συνεργασία με τοπικά ζαχαροπλαστεία ή εστιατόρια. Extra Tip: Μπορείς να αγοράσεις τους κόκκους καφέ που σερβίρονται κι ακόμη περισσότερους, μαζί με τον ανάλογο εξοπλισμό για τον καφέ σου στο σπίτι ή στο γραφείο!

Πανεπιστημίου 46, Αθήνα, 210 3800047 FΒ: Foyer Espresso Bar, Instagram: foyer.espressobar

Καφεκοπτείο Mokka ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

Καφές με ιστορία και παράδοση 4 γενεών. Στην οδό Αθηνάς, δίπλα στην ψαραγορά στη Βαρβάκειο, στο νούμερο 44, δεσπόζει ένα νεοκλασικό κτίριο μέσα από το οποίο αναδύονται τα αρώματα του φρεσκοκαβουρντισμένου καφέ, της ιστορίας και της παράδοσης. Πρόκειται για το Καφεκοπτείο Mokka που συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση 4 γενεών. Η αρχή έγινε το 1922 με τον ελληνικό καφέ BRAVO, που για δεκαετίες κρατούσε την πρώτη θέση, και τα Brazilian Coffee Stores. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 η πολυεθνική εταιρεία Sara Lee αγοράζει το μερίδιο της εταιρείας BRAVO στην αγορά του ελληνικού καφέ. Τότε, ο Νίκος Ψωμάς, εγγονός του Δημήτρη Αποστολίδη, του ιδρυτή της εταιρείας BRAVO, αποφασίζει να κάνει το επόμενο βήμα και δημιουργεί τη Mokka, η οποία στεγάζεται στο ιστορικό κτίριο της οικογένειας. Εκεί, σε μια επιφάνεια 1.000 τετραγωνικών μέτρων θα βρείτε το παραδοσιακό καφεκοπτείο, την καφετέρια, το εκπαιδευτικό κέντρο και την παραγωγή την εταιρείας. Στη Mokka όλα γίνονται με τέχνη, μεράκι και αγάπη για τον καφέ. Άλλωστε, ο Νίκος Ψωμάς μεγάλωσε μες στους καφέδες και είναι ο πρώτος Έλληνας που είναι μέλος του International Jury του Cup of Excellence, ενώ έχει συμμετάσχει σε πλήθος διαγωνισμών, κερδίζοντας πολλές διακρίσεις, μεταξύ άλλων το 1ο Παγκόσμιο Βραβείο Ibrik 2014 και το 2o Παγκόσμιο Coffee in Good Spirits 2012 με barista τον Σταύρο Λαμπρινίδη. Ήταν National Coordinator του Specialty Coffee Association

(SCA) από το 2011 μέχρι το 2015, οπότε η Ελλάδα κέρδισε το Best Coffee Nation το 2012, το 2013 και το 2015. Ήταν στην πρώτη ομάδα παγκοσμίως που πιστοποιήθηκε από τον SCA ως Authorised Trainer το 2006. Γι' αυτό έχει θέσει τον πήχη πολύ ψηλά, θέλοντας να είναι ανάμεσα στους καλύτερους παραγωγούς καφέ παγκοσμίως. Και τα έχει καταφέρει! Στη Mokka όλα τα χαρμάνια και οι καφέδες παρασκευάζονται με υψηλά κριτήρια και βαθιά τεχνογνωσία. H Mokka ξεκίνησε το specialty coffee και το direct trading στην Ελλάδα από το 1999. Σε συνεργασία με καταξιωμένους παραγωγούς, συλλέγουν τις καλύτερες παρτίδες καφέ, τον οποίο επεξεργάζονται σε ιδανικές συνθήκες, προσφέροντάς μας έτσι μοναδικούς specialty coffees. Πολλοί από τους καφέδες έχουν πάρει βραβείο Cup of Excellence: Βραζιλία 2001, 2003 και 2007, Γουατεμάλα 2002, Κόστα Ρίκα 2008, Eλ Σαλβαδόρ 2011, 2015 και 2018, Ρουάντα 2014, Ονδούρα 2015. Ο καφές είναι μέσα στην ελληνική κουλτούρα και στη Mokka θα βρείτε αυτόν που θα ικανοποιήσει και τον πιο ψαγμένο και απαιτητικό ουρανίσκο. Και επειδή οι Έλληνες αγαπάμε την παράδοση, στην καφετέρια της Mokka θα απολαύσετε ελληνικό καφέ φτιαγμένο στη χόβολη! Extra Tip: Επισκεφτείτε το e-shop και ενημερωθείτε για όλα τα προϊόντα της Mokka.

Αθηνάς 44, Αθήνα, 210 3216892, www.mokka.gr/el, FB: Mokkacoffee.social

27.9.18 – lifo

Third Place.

Το σπίτι σου μακριά από το σπίτι σου.

ΦΩΤΟ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΣΟΦΙΚΊΤΗΣ

Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Ray Oldenburg, κάθε άνθρωπος έχει τρία μέρη στα οποία ζει και κινείται: το σπίτι του (first place), τον χώρο εργασίας του (second place) και το μέρος όπου συχνάζει με την παρέα του (third place). Έχοντας αυτήν τη θεωρία στο μυαλό τους, ο Μιχάλης και η Κατερίνα δημιούργησαν στο κέντρο της Αθήνας ένα καταφύγιο όπου όλοι χωράνε και καθένας νιώθει σαν στο σπίτι του. Ο χώρος κινείται σε βορειοευρωπαϊκά πρότυπα, τόσο αισθητικά όσο και από την άποψη των υπηρεσιών που θα απολαύσεις εκεί. Το εσωτερικό, urban αισθητικής, διαθέτει μια μεγάλη τραπεζαρία που δεσπόζει στο κέντρο, ιδανική για meetup ομάδων, ένα ζευγάρι ροζ πολυθρόνες και τραπέζια για μικρότερες παρέες. Την παράσταση, ωστόσο, κλέβουν οι κερκίδες που φέρνουν το έξω μέσα και στις οποίες μπορείς να χα-

Extra Tip: Στο THIRD PLACE. μπορείς να αγοράσεις τους δικούς σου κόκκους καφέ και, αν δεν διαθέτεις μύλο, μπορούν να σ’ τους αλέσουν εκεί!

Exo’s Roasters & Brewers

Απόλλωνος 23Β, Αθήνα, 211 1824014 Instagram: @thirdplace.athens, FΒ: @thirdplace.athens

Καφές υψηλών προδιαγραφών. Αν είσαι από εκείνους που έχουν υψηλές απαιτήσεις από τον καφέ τους, τότε το Exo’s Roasters & Brewers είναι το μαγαζί σου. Άνοιξε το 2014 στην οδό Κατεχάκη 4446 και έχει γίνει ο απόλυτος εκφραστής του Third Wave Coffee, δηλαδή του Τρίτου Κύματος Καφέ επιλεγμένων καρπών υψηλής ποιότητας. Η ομάδα πίσω από Exo’s Roasters & Brewers φροντίζει να είναι παρούσα και να ελέγχει όλα τα στάδια παραγωγής του καφέ

Κατεχάκη 44-46, Αθήνα, 210 6745533 FΒ: Exo’s Roasters & Brewers

40 lifo – 27.9.18

λαρώσεις, απολαμβάνοντας τον καφέ σου, σαν να καθόσουν στα σκαλιά μιας πλατείας! Εκεί θα βρεις specialty coffee από τους Έλληνες roasters της Ofellia Coffees. Θα δοκιμάσεις διάφορα origins καφέ από Βραζιλία, Κόστα Ρίσκα, Αιθιοπία κ.α. και θα γευτείς μια ποικιλία premium προϊόντων, όπως τα αναψυκτικά Thomas Henry, φρέσκους χυμούς και smoοthies με φρούτα από delicatessen, matcha τσάι και golden latte, καθώς και homemade cookies και μπάρες δημητριακών. Σύντομα στο THIRD PLACE. θα προστεθεί ένα ελαφρύ μενού που θα περιλαμβάνει γιαούρτι με γκρανόλα, açai bowls και μια σειρά από open-faced sandwiches.

από το δέντρο ως το καβούρδισμα, μέχρι να φτάσει στο φλιτζάνι μας. Οι baristas του, από την άλλη, πέρα από την άρτια εκπαίδευσή τους, σε περιμένουν, πάντα πρόθυμοι και χαμογελαστοί, για να σε βοηθήσουν να επιλέξεις το χαρμάνι που σου ταιριάζει. Εκεί θα βρεις καφέδες handcrafted blend 100% Arabica, διάφορα single origin αλλά και καφέδες διήθησης (brew-drip).

Sapid ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

Εδώ ο καφές μετατρέπεται σε μια μοναδική εμπειρία. Με μότο το «we believe in mental pleasure through taste», δύο φίλοι, ο Αντώνης Καργιώτης και ο Γιώργος Μπουρνέλης, δημιούργησαν την ελληνική βιοτεχνία καβουρδίσματος καφέ Sapid. Το όνομά της σημαίνει «εύγευστος» και πράγματι, από την πρώτη κιόλας ρουφηξιά, θα καταλάβεις ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους καφέδες που έχεις δοκιμάσει ποτέ. Βλέπεις, οι άνθρωποι του Sapid έχουν βάλει όλο το μεράκι και την τέχνη τους για να δημιουργήσουν specialty coffees υψηλής ποιότητας που απευθύνονται σε πραγματικούς λάτρεις του καλού καφέ. Η ομάδα της εταιρείας ψάχνει παραγωγούς, έρχεται σε απευθείας επαφή μαζί τους και εισάγει ωμό καφέ από τις καλύτερες φάρμες του κόσμου. Στη συνέχεια, ο καφές αποθηκεύεται σε ιδανικές συνθήκες στις εγκαταστάσεις της εταιρείας και, αφού γίνει το απαραίτητο cupping για να διασφαλιστεί η υψηλή ποιότητα και γεύση του καφέ, περνάνε στο στάδιο της παραγωγής. Χρησιμοποιώντας υπερσύγχρονα καβουρδιστήρια και έχοντας υψηλή τεχνογνωσία, καταφέρνουν να έχουν πάντα ένα σταθερό αποτέλεσμα άριστης ποιότητας. Γι’ αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα η Sapid έχει ουκ ολίγες φορές λάβει παγκόσμιες διακρίσεις,

ενώ η εταιρεία έχει ανοδική πορεία με εξαγωγές σε Σερβία, Ρουμανία και αλλού. Μάλιστα, χάρη στη μεγάλη επιτυχία που σημειώνουν, με τον καινούργιο χρόνο η Sapid είναι έτοιμη να αυξήσει τη μονάδα παραγωγής της. Στη Sapid μπορείς να βρεις ιδιαίτερες ποικιλίες καφέ, όπως η Geisha και η Pink Bourbon, καθώς και μοναδικούς καφέδες με πολλές διακρίσεις παγκοσμίως. Φυσικά, best-seller παραμένει σταθερά το Sapid espresso blend, το οποίο είναι το δημιούργημα και η ταυτότητα της εταιρείας. Πέρα, όμως, από τον καφέ, στη Sapid μπορεί κανείς να βρει όλα εκείνα τα ροφήματα που είναι απαραίτητα για τη λειτουργίας μιας καφετέριας, όπως τσάι από τα φρούτα και τα άνθη του καφέ, καθώς και σοκολάτες 100% οργανικές. Παράλληλα, η εταιρεία αναλαμβάνει να μάθει όλα τα μυστικά του καφέ σε υποψήφιους baristas και να εκπαιδεύσει το προσωπικό των καφετεριών με τις οποίες συνεργάζεται, δίνοντας διπλώματα πιστοποιημένα από τον SCA. Άλλωστε, στόχος της εταιρείας ήταν και παραμένει να δημιουργούν σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πελάτες τους και να τους παρέχουν ένα εγγυημένο αποτέλεσμα υψηλών προδιαγραφών.

Δωδώνης 100, Ίλιον, 210 5022885 FΒ: Sapid Coffee Roasting Co., http://sapidcoffee.gr/ 27.9.18 – lifo

Montauk ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

Σε έναν από το εμπορικότερους δρόμους του Χαϊδαρίου, στην Καραϊσκάκη 49, θα βρεις το Montauk, το οποίο από τότε που άνοιξε έβαλε σκοπό του να μας ταξιδέψει από τη μία μεριά της Αμερικής στην άλλη μέσα από τους μυρωδάτους καφέδες που μας σερβίρει. Το όνομά του παραπέμπει στο παραθαλάσσιο χωριό Montauk στο βόρειο Μανχάταν της Νέας Υόρκης και από τη Νέα Υόρκη μας πάει στο Σιάτλ, απ’ όπου έφερε και τη μηχανή του καφέ. Δεν πρόκειται για μια απλή μηχανή καφέ όμως! Είναι μια καινοτομία για τα δεδομένα της Ελλάδας, καθώς μιλάμε για μια τεράστια, εντοιχισμένη μηχανή η οποία δίνει μοναδική γεύση και υφή στην κρέμα του καφέ και είναι «υπεύθυνη» για το εξαιρετικό, μυρωδάτο αποτέλεσμα που καταλήγει στο φλιτζάνι μας. Στο Montauk, λοιπόν, σε περιμένουν για να αφε-

θείς στην απολαυστική τους γεύση υπέροχοι specialty καφέδες από την Κόστα Ρίκα και την Αιθιοπία, επιλεγμένοι με αυστηρότατα κριτήρια, ενώ οι εξειδικευμένοι baristas του, οι οποίοι εκπαιδεύονται συνεχώς και είναι πάντα έτοιμοι να μας προσφέρουν το καλύτερο. Την επόμενη φορά που θα σε βγάλει ο δρόμος στο Χαϊδάρι, πέρνα μια βόλτα από το Montauk, δοκίμασε και ζήσε μια απίθανη γευστική εμπειρία. Ο κρύος latte, ο espresso αλλά και ο μοναδικός flat white coffee του μαγαζιού είναι ενδεικτικά κάποιες από τις top επιλογές που θα βρεις εκεί. Extra Tip: Μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις το πλούσιο brunch του Montauk, το οποίο περιλαμβάνει γευστικότατα πιάτα, όπως μπέργκερ, γλυκά και αλμυρά pancakes, desserts και ένα από τα καλύτερα μπανόφι.

Καραϊσκάκη 49, Χαϊδάρι, 210 5324499, FΒ: Montauk

Cup Of Joe ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

42 lifo – 27.9.18

Ταξίδεψε από τη μία άκρη της Αμερικής ως την άλλη μέσα σε μια κούπα καφέ.

Η νέα άφιξη για ποιοτικό καφέ στα βόρεια προάστια. Λίγα μόλις μέτρα από τα μεγάλα εμπορικά των βορείων προαστίων θα συναντήσεις το Cup Of Joe. Με specialty και single origin καφέδες από επιλεγμένες φάρμες από όλο τον κόσμο καβουρδισμένους από τους Redd coffee roasters, αλλά και σοκολάτες και ιδιαίτερους φυσικούς χυμούς όπως τζίντζερ, καρότο, πορτοκάλι κ.ά., το Cup of Joe είναι η νέα ποιοτική πρόταση στα βόρεια προάστια. Συνόδευσε τον καφέ σου με μια χειροποίητη μπάρα ή με ένα γευστικότατο cookie και αν

πεινάσεις διάλεξε από την πολύ ενδιαφέρουσα ποικιλία χειροποίητων sandwiches που φτιάχνονται καθημερινά με ολόφρεσκο ψωμί αργής ωρίμανσης και επιλεγμένα υλικά όπως παστράμι, προσούτο, χειροποίητη τρούφα μανιταριού, σολομό, χαβιάρι λεμονιού κ.ά. Extra Tip: Αν και το κατάστημα προσανατολίζεται κυρίως στο take away και delivery, αποτελεί ιδανική επιλογή για ένα ευχάριστο διάλειμμα από τη δουλειά για όσους εργάζονται στην περιοχή.

Λεωφόρος Κηφισιάς 59, Μαρούσι, 210 6106066 FΒ: Cup of Joe, @cupofjoe_coffee

ET K R A M ARCH RESE Ο illy σας προσκαλεί στο Athens Coffee Festival Φέτος, για πρώτη φορά στην 85χρονη ιστορία του illy μπορείς να δοκιμάσεις στο Coffee Festival εννιά από τα είκοσι επτά επιλεγμένα microlots που συμμετέχουν στο χαρμάνι του illy και να βραβεύσεις το καλύτερο. Επισκέψου το booth της illy και με την ψήφο σου ανάδειξε τον νικητή-Coffee Lovers’ Choice που θα παρουσιαστεί στο Ernesto Illy International Coffee Award τον Οκτώβριο, σε μια αξέχαστη τελετή απονομής στη Νέα Υόρκη. Οι ίδιοι καφέδες θα αξιολογηθούν και από εξειδικευμένη επιτροπή, η οποία και θα απονείμει το βραβείο Ernesto Illy International Coffee Award σε έναν από τους καλύτερους καλλιεργητές καφέ ανάμεσα στους συνολικά είκοσι επτά. Απόλαυσε στο περίπτερο του illy μια σπάνια συλλογή αναπαλαιωμένων μηχανών espresso Faema απευθείας από το μουσείο MUMAC (http://www.mumac.it) και μάθε περισσότερα για την αναπαλαίωση μηχανών στις ομιλίες του The Lab στις 30/9. Τέλος, ενημερώσου για τη νέα παγκόσμια τάση στην κατηγορία παγωμένου καφέ. Έλα σε επαφή με το Ιlly Nitro Cold Βrew από ένα καινοτόμο σύστημα καφέ.

Mikel, join the coffee community!

ΤΑ PAX BURGERS ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Ο espresso Dimello στο 3ο Athens Coffee Festival Ο espresso Dimello συμμετέχει και φέτος δυναμικά στο 3ο Athens Coffee Festival με μια εγκατάσταση σύγχρονη που έχει μια λιτή αντίληψη στον σχεδιασμό, ενώ κύριος πρωταγωνιστής είναι ο καφές. Οι Blend Masters και Quality Trainers του Dimello θα μοιραστούν με τους επισκέπτες την πολύτιμη τεχνογνωσία, την αγάπη και το πάθος τους για τον καφέ, ενώ παράλληλα θα τους ταξιδέψουν σε απολαυστικές διαδρομές εξωτικών γεύσεων και αρωμάτων. Στον χώρο των Dimello Games θα έχουν όλοι την ευκαιρία όχι μόνο να χαλαρώσουν και να αποδράσουν με διασκεδαστικά παιχνίδια αλλά και να συμμετάσχουν σε διαγωνισμό έκπληξη.

Στο Burger Fest 2018 της Αθήνας ένα καινούργιο burger house έκανε την εμφάνισή του και εξέπληξε όσους το δοκίμασαν. Tα Pax από τη Θεσσαλονίκη εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην αθηναϊκή street food σκηνή και κέρδισαν την 3η θέση στα βραβεία για το καλύτερο burger house στην ψηφοφορία του κοινού. Η ιστορία των Pax ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη και συνεχίζεται τα τελευταία χρόνια με μεγάλη επιτυχία στη Θεσσαλονίκη, όπου μετράνε πλέον τρία μαγαζιά, ενώ πολύ σύντομα ανοίγει και ένα στην Αιόλου 34 & Αθηναΐδος 12, στο κέντρο της Αθήνας. Τα Pretty Amazing and Xtraordinary burgers, από τα οποία πήραν το όνομά τους τα Pax, φτιάχνονται με 100% φρέσκο μοσχαρίσιο κιμά και ψήνονται τη στιγμή της παραγγελίας, εξασφαλίζοντας ζουμερό και γευστικό μπιφτέκι. Όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι φρέσκα και κορυφαίας ποιότητας. Τα buns είναι χειροποίητα και φτιάχνονται καθημερινά διατηρώντας τη φρεσκάδα και τη νοστιμιά τους, ενώ homemade sauces και φρέσκες τηγανητές πατάτες συνοδεύουν τα burgers.

ΤheGOODLIFO

Εκλεκτά χαρμάνια, ποικιλία, καινοτομία, δημιουργικότητα και μεράκι. Εδώ και 10 χρόνια τα Mikel μας ξεναγούν στον υπέροχο κόσμο του καφέ και μας παρασύρουν σε ένα μοναδικό ταξίδι γεύσεων και αρωμάτων. Τώρα, αυτό το ταξίδι γίνεται πραγματικότητα. Με πάνω από 190 καταστήματα, σύντομα και στις 5 ηπείρους, τα Mikel είναι η ζωντανή απόδειξη πως οι φιλόδοξες ιδέες και ο καλός καφές δεν έχουν σύνορα! Από την Ελλάδα στο Ντουμπάι και από τη Μασαχουσέτη έως το Σίδνεϊ, ενώνουν όλο τον κόσμο σε ένα διαδραστικό στέκι συνάντησης, ανταλλαγής ιδεών και καθημερινής απόλαυσης. Mε νέο cup, νέο look και νέα εταιρική ταυτότητα, τα Mikel μας καλούν να μπούμε στον νέο, πολύχρωμο κόσμο τους και να γίνουμε μέλη μιας παγκόσμιας, ανήσυχης «κοινότητας» που συνεχώς μεγαλώνει! Αυτό ακριβώς εκφράζει και το νέο ποτήρι: έναν πολύχρωμο, συναρπαστικό κόσμο, που όλοι θα ήθελαν να ζήσουν μέσα του. Καλωσήρθατε στον νέο κόσμο των Mikel!

27.9.18 – lifo

Καρδιακοί φίλοι!

H HEALT από την αλεξία σβώλου

Η καρδιά έχει φίλους και εχθρούς. Οι φίλοι της είναι η υγιεινή διατροφή, η άσκηση, η απώλεια των περιττών κιλών, η ηρεμία, η διακοπή του καπνίσματος, ο καφές, το τσάι και η καλή παρέα. Οι εχθροί της είναι το junk food, όλες οι καταχρήσεις (τσιγάρο, αλκοόλ κι άλλες ουσίες), το διαρκές στρες, το πάχος, η καθιστική ζωή και οι τοξικοί άνθρωποι. Ήρθε η ώρα να διαλέξετε τους καρδιακούς σας φίλους για να προστατευτείτε από τα εμφράγματα. Οι καρδιοπάθειες δεν αστειεύονται. Με 33.000 εγκεφαλικά επεισόδια και άλλα 22.000 εμφράγματα να καταγράφονται ετησίως στην Ελλάδα, δείχνουν τα δόντια τους και υπενθυμίζουν ότι είναι λάθος να τις υποτιμήσετε. Γιατί αποτελούν με διαφορά τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία. Πρόκειται όμως για έναν κίνδυνο που μπορεί να προληφθεί και είναι στο χέρι σας να τον «εξοστρακίσετε». Δεν θα χρειαστούν ούτε καν δραστικές αλλαγές. Τον δρόμο για την πρόληψη των καρδιοπαθειών δείχνει η πληθώρα μελετών που έχουν γίνει πανευρωπαϊκά για τη μείωση της ολικής και της κακής LDL χοληστερόλης μέσα από τη διατροφή, το περπάτημα και τον περιορισμό του άγχους. Τα ψάρια και τα λαχανικά αποτελούν «φάρμακο» για την

Καρκίνος του μαστού: Η μεγάλη σημασία της έγκαιρης διάγνωσής του

καρδιά (ως πηγές των καρδιοπροστατευτικών ω3 και

Παρά τον μικρό πληθυσμό της, η Ελλάδα μέσα σε 10 χρόνια κατάφερε να γίνει 2η χώρα παγκοσμίως σε συμμετοχές στον αγώνα-ορόσημο για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση του πιο διαδεδομένου γυναικείου καρκίνου. Σε τρεις μέρες τρέχουμε στο 10ο Greece Race for the Cure και καταγράφουμε νέο ρεκόρ, κόντρα στον φόβο, την άγνοια και την προκατάληψη.

αθηροσκλήρωση. Μια άλλη μελέτη που ονομάζεται

ω6 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων). Απαραίτητα κομμάτια στο παζλ της μακροβιότητας, μέσα από τη μείωση του κινδύνου των καρδιοπαθειών, είναι ο καφές, τα αφεψήματα των θεραπευτικών βοτάνων (φασκόμηλο, τσάι του βουνού, δίκταμο κ.λπ.) και η καθημερινή επαφή με καλούς φίλους, καθώς όλα αυτά είναι αγχολυτικά και προλαμβάνουν την Πρόγραμμα Εκτίμησης Καρδιαγγειακού Κινδύνου και εκπονείται κάθε χρόνο το φθινόπωρο από το

ΤheGOODLIFO

Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας φανερώνει πως η μισή

Είναι κοινό μυστικό ότι η πρόληψη στην πατρίδα μας νοσεί και πως συνήθως ανακαλύπτουμε με καθυστέρηση τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουμε. Τα ογκολογικά νοσήματα δεν αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα, αλλά το φωτεινό παράδειγμα του αγώνα δρόμου Greece Race for the Cure δείχνει πως υπάρχει ελπίδα όχι απλώς να βελτιωθούμε αλλά να γίνουμε πρωτοπόροι διεθνώς. Ιδού η απόδειξη: όταν το 2009 ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» έπαιρνε την απόφαση να διοργανώσει στην Ελλάδα τον πρώτο αγώνα, με 5.000 συμμετοχές, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη αυτής της ιστορίας. Σήμερα, ο αγώναςορόσημο για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης «τα σπάει» στην Ελλάδα, έχοντας κατεβάσει στους δρόμους του Λεκανοπεδίου 161.496 ανθρώπους κάθε ηλικίας, γυναίκες, άνδρες, παιδιά, ηλικιωμένους, που έχουν τρέξει ή περπατήσει κατά τη διάρκεια αυτών των δέκα ετών για να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα, πως εφόσον ο καρκίνος του μαστού διαγνωστεί εγκαίρως, είναι ιάσιμος στο 96% των περιστατικών. «Με τα έσοδα από τον αγώνα που ξεκίνησε δειλά και εξελίχθηκε σε “τσουνάμι” ενημέρωσης έχουν υλοποιηθεί 94 προγράμματα στήριξης (από νομικές συμβουλές μέχρι ψυχοθεραπεία, εξατομικευμένα διατροφικά προγράμματα και γενετική ανάλυση για τα “διάσημα” ογκογονίδια BrCa 1 και BrCa 2), από τα οποία έχουν επωφεληθεί 23.183 Eλληνίδες με εμπειρία καρκίνου μαστού» εξηγεί η πρόεδρος του Συλλόγου «Άλμα ζωής» Κλεοπάτρα Γαβριηλίδου, πρωτεργάτρια αυτής της πανελλαδικής γιορτής ενημέρωσης. Για να συνεχιστεί αυτό το ανεκτίμητο έργο ζωής, κατεβαίνουμε μαζικά στο 10ο Race for the Cure την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου στο Ζάππειο, ώστε να σπάσουμε το περσινό ρεκόρ των 36.651 συμμετοχών.

ΠΟΎ, ΠΌΤΕ ΚΑΙ ΠΌΣΟ ΚΟΣΤΊΖΕΙ Ο αγώνας δρόμου των 5 χλμ. και ο περίπατος των 2 χλμ. θα γίνουν με αφετηρία το Ζάππειο την Κυριακή 30/9. Οι ώρες εκκίνησης είναι 10 το πρωί για τον αγώνα δρόμου και 11:30 για τον περίπατο. Η συμμετοχή διαμορφώνεται στα 8 ευρώ/άτομο για τον αγώνα δρόμου και στα 6 ευρώ/άτομο για τον περίπατο. Σας περιμένουμε όλους.

Ελλάδα έχει υψηλή χοληστερόλη (και από αυτούς μόνο οι μισοί κάνουν κάτι για να τη ρίξουν!), το 42% είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, ένας στους τέσσερις είναι και υπερτασικός, ένας στους δέκα είναι και διαβητικός και περίπου το 40% συνεχίζει να καπνίζει. Για να μειωθούν αυτοί οι παράγοντες κινδύνου: περιορίζετε την κατανάλωση αλατιού, ζάχαρης, τηγανητών και επεξεργασμένων τροφίμων, χάνετε τα περιττά κιλά, κόβετε το τσιγάρο και μειώνετε το αλκοόλ. Το περπάτημα μαζί με την απώλεια των παραπανίσιων κιλών ρίχνουν και την υψηλή πίεση, ενώ τα συμπληρώματα διατροφής με ω3 λιπαρά οξέα ενδυναμώνουν την καρδιακή λειτουργία στους ανθρώπους που αναγκάζονται να τρώνε συχνά «στο πόδι» ανθυγιεινό junk food.

Χρόνια αυθόρμητη κνίδωση Υπάρχει λύση;

κνίδωση είναι μία από τις συχνότερες δερματικές νόσους και χαρακτηρίζεται από ξαφνική εμφάνιση πομφών ή/και αγγειοοιδήματος. Περίπου ένα στα τέσσερα άτομα θα εμφανίσει οξεία ή χρόνια κνίδωση τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Τα συμπτώματα χαρακτηρίζονται από ερυθρές πλάκες που ονομάζονται πομφοί ή από έντονο οίδημα του υποδόριου ιστού σε περιοχές όπως τα χείλη και τα βλέφαρα, που ονομάζεται αγγειοοίδημα. Αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται ξαφνικά και συνήθως συνοδεύονται από κνησμό ή αίσθημα καύσου. Οι πομφοί εξαφανίζονται με την πίεση, έχουν μικρή διάρκεια και υποχωρούν σε 2 έως 24 ώρες. Το αγγειοοίδημα εμφανίζεται κυρίως στα βλέφαρα και στα χείλη, συνοδεύεται από αίσθημα τάσης ή πόνου και υποχωρεί πιο αργά σε σύγκριση με τους πομφούς, μέσα σε 72 ώρες. Η κνίδωση μπορεί να είναι οξεία, όταν έχει διάρκεια μικρότερη από 6 εβδομάδες, ή χρόνια, όταν έχει διάρκεια μεγαλύτερη από 6 εβδομάδες. Η χρόνια κνίδωση διακρίνεται στη χρόνια αυθόρμητη κνίδωση (ΧΑΚ) και στη χρόνια επαγόμενη κνίδωση (ΧΕΚ) που συνδέεται με κάποιο φυσικό αίτιο, όπως το κρύο, η πίεση, η θερμότητα κ.ά. Η χρόνια αυθόρμητη κνίδωση είναι μια σχετικά συχνή δερματοπάθεια που χαρακτηρίζεται από ξαφνική εμφάνιση πομφών ή/και αγγειοοιδήματος, χωρίς να υπάρχει εξωτερικό φυσικό ερέθισμα. Τα συμπτώματα αυτά διαρκούν πάνω από 6 εβδομάδες. Η μέση διάρκεια της νόσου κυμαίνεται από 1 έως 5 χρόνια. Η συνολική διάρκεια της χρόνιας αυθόρμητης κνίδωσης φαίνεται ότι μπορεί να είναι μεγαλύτερη σε ασθενείς με σοβαρότερη νόσο, αγγειοοίδημα, συνδυασμό με κάποια φυσική κνίδωση κ.λπ. Επειδή η εμφάνιση των συμπτωμάτων είναι ξαφνική και δεν μπορεί να προβλεφθεί, επηρεάζεται αρνητικά η ποιότητα ζωής των ασθενών, με σοβαρές ψυχικές, επαγγελματικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Η προαναφερθείσα επίδραση στην ποιότητα ζωής είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη των περισσότερων άλλων δερματικών νόσων και παρόμοια με εκείνη των ασθενών με σοβαρή στεφανιαία νόσο. Επιπλέον, η χρόνια αυθόρμητη κνίδωση ευθύνεται για σημαντική ελάττωση της απόδοσης στην εργασία ή στο σχολείο, καθώς και στην προσωπική ζωή αυτών των ασθενών. Διαγνωστικά, η κλινική εξέταση και η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού είναι τα πρώτα και κυρία βήματα, ενώ ο εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει βασικές εξετάσεις ρουτίνας (γενική αίματος, CRP), καθώς και πιο ειδικές, ανάλογα με το ιστορικό και τα κλινικά χαρακτηριστικά της νόσου. Θεραπευτικός στόχος για τους ασθενείς με χρόνια αυθόρμητη κνίδωση είναι η πλήρης ύφεση των συμπτωμάτων. Πρωταρχικό λόγο στη θεραπεία της χρόνιας αυθόρμητης κνίδωσης έχουν τα αντιισταμινικά. Ωστόσο υπάρχουν και νεότερες θεραπείες που ανακουφίζουν από τις πρώτες κιόλας ημέρες τους ασθενείς από τον κνησμό και τα υπόλοιπα συμπτώματα. Ο ασθενής με τα πρώτα συμπτώματα θα πρέπει να επισκεφθεί τον δερματολόγο για έγκαιρη διάγνωση προκειμένου να λάβει την κατάλληλη αγωγή. Η θεραπευτική αντιμετώπιση εξατομικεύεται για κάθε ασθενή, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το ιστορικό του, τη βαρύτητα της νόσου και την ανταπόκρισή του στις θεραπείες που έχει λάβει. Ο ειδικός γιατρός, χορηγώντας τη σωστή θεραπεία, μπορεί πραγματικά να βοηθήσει ώστε να βελτιωθεί πολύ γρήγορα η ποιότητα ζωής των ασθενών και να επανέλθουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες.

Κοντοχριστόπουλος Γιώργος, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος Διευθυντής, Κλινική ΕΣΥ, Νοσοκομείο «Α.Συγγρός»

27.9.18 – lifo

CAR

απο τoν δημητρη γρατσο

Ο «δεκάλογος» του Eco Driving

Πέντε συχνά λάθη που καταστρέφουν το αυτοκίνητό μας

Η οικονομική οδήγηση δεν είναι απλώς μια νέα τάση αλλά προστατεύει τόσο το περιβάλλον όσο και την τσέπη του οδηγού.

1. Να διατηρείς τη λειτουργία του κινητήρα στις κατάλληλες στροφές Είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζουμε σε ποιες στροφές αποδίδεται η ροπή του κινητήρα, έτσι ώστε, όταν επιταχύνουμε, να μη βρισκόμαστε άσκοπα στις υψηλές στροφές λειτουργίας του. Κατά προσέγγιση, λοιπόν, στα ατμοσφαιρικά μηχανικά σύνολα βενζίνης οι ιδανικές στροφές λειτουργίας του μοτέρ είναι από 2.500 έως 3.000 στροφές ανά λεπτό (σ.α.λ.), ενώ για τα turbo και τα diesel κυμαίνεται από 2.000 έως 2.500 σ.α.λ.

2. Να διατηρείς μια σταθερή μέση ταχύτητα κίνησης Όταν κινούμαστε σε εθνικό οδικό δίκτυο, μπορούμε να επιτύχουμε εξαιρετική οικονομία καυσίμου με μια ταχύτητα της τάξης των 100-120 χλμ./ώρα, έχοντας επιλέξει αντίστοιχα την υψηλότερη σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων. Αυτό συμβαίνει καθώς στις πολύ υψηλές ταχύτητες κίνησης αυξάνεται κατακόρυφα η μέση κατανάλωση. Να σημειωθεί, επίσης, ότι αντίστοιχη αύξηση πραγματοποιείται και με τις χαμηλές ταχύτητες, όταν συνδυαστούν με μεγάλη σχέση στο κιβώτιο, καθώς με αυτό τον τρόπο ο κινητήρας δυσκολεύεται να κινήσει το όχημα και απαιτείται μεγαλύτερη καύση.

3. Να επιλέγεις τη σωστή σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων

5. Μην αμελείς την τακτική συντήρηση του αυτοκινήτου σου

7. Μην ενεργοποιείς το A/C με τα παράθυρα ανοιχτά

9. Μην επιταχύνεις και μην επιβραδύνεις άσκοπα

Σε κατηφορικά οδικά δίκτυα επιλέγουμε πάντα τη μεγαλύτερη σχέση στο κιβώτιο και όχι τη νεκρά, καθώς με αυτήν ο κινητήρας δουλεύει στο ρελαντί, άρα χρησιμοποιεί ενέργεια, σε αντίθεση με την υψηλότερη επιλεγμένη ταχύτητα, όπου σταματάει η παροχή καυσίμου. Επίσης, όταν πλησιάζουμε σε φανάρι το οποίο αλλάζει σε κόκκινο και πάλι δεν επιλέγουμε τη νεκρά, αλλά διατηρούμε την επιλεγμένη σχέση ή κατεβάζουμε σταδιακά σχέσεις στο κιβώτιο, για να επιβραδύνει ομαλά το αυτοκίνητο.

Τηρούμε ευλαβικά τα προγραμματισμένα διαστήματα service, καθώς η μη έγκαιρη αλλαγή λαδιών ή αντικατάσταση μπουζί, φίλτρων κ.λπ. μπορεί να επιφέρει, εκτός από κάποια βλάβη, επιβάρυνση της απόδοσης του κινητήρα, άρα και αύξηση της κατανάλωσης καυσίμου.

Εφόσον έχουμε επιλέξει το σύστημα κλιματισμού του αυτοκινήτου μας για να μας δροσίσει ή να μας ζεστάνει, δεν υπάρχει λόγος να παραμένουν ανοιχτά τα παράθυρα, καθώς, πρώτον, χάνεται η ιδανική θερμοκρασία που προέρχεται από το A/C και, δεύτερον, με τα παράθυρα ανοιχτά αυξάνεται η αεροδυναμική αντίσταση, άρα και η κατανάλωση καυσίμου.

Άλλος ένας παράγοντας που επιβαρύνει την οικονομία καυσίμου σε ένα αυτοκίνητο είναι και οι αχρείαστες επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις. Εκκινούμε πάντα ομαλά, χωρίς απότομες αλλαγές ταχυτήτων, έτσι ώστε να μη φθείρεται και ο δίσκος/ συμπλέκτης, ενώ φρενάρουμε εξίσου σταδιακά, χωρίς πανικό και περιττές κινήσεις.

4. Να ελέγχεις τακτικά την πίεση των ελαστικών Ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, καλό θα ήταν να ελέγχουμε την πίεση των ελαστικών όσο πιο συχνά αυτό είναι εφικτό. Μία φορά τον μήνα ή ακόμα και συχνότερα είναι ιδανικά, καθώς οι αυξομειώσεις της θερμοκρασίας, σε συνδυασμό με ατυχή περάσματα του αυτοκινήτου από λακκούβες ή κακής ποιότητας οδοστρώματα, επηρεάζουν σημαντικά την πίεση του αέρα.

6. Μην πιέζεις παραπάνω το γκάζι χωρίς συγκεκριμένο λόγο Κάθε φορά που πιέζουμε το πεντάλ του γκαζιού παραπάνω απ’ όσο η κατάσταση επιβάλλει, αυξάνεται η κατανάλωση καυσίμου. Το ίδιο ισχύει και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες είμαστε σταματημένοι σε φανάρι και «παίζουμε» με το γκάζι, δημιουργώντας φθορές τόσο στο μοτέρ όσο και στην τσέπη μας.

8. Μην αφήνεις περιττά αντικείμενα εντός και εκτός του αυτοκινήτου Είτε μετά από ταξίδι είτε σε καθημερινές μετακινήσεις, δεν υπάρχει λόγος να μεταφέρουμε περιττά (σχάρες οροφής κ.λπ.) ή ξεχασμένα αντικείμενα τα οποία προσθέτουν βάρος, προκαλούν ενοχλητικούς θορύβους και δημιουργούν σημαντικές αεροδυναμικές αντιστάσεις, άρα αυξάνουν τη μέση κατανάλωση καυσίμου.

10. Να επιλέγεις το κατάλληλο καύσιμο, το φθηνό δεν είναι πάντα οικονομικό Μπορεί να θεωρούμε ότι με το φθηνότερο καύσιμο θα βγούμε κερδισμένοι, όμως αυτό δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις, καθώς ένα ενισχυμένο (και ακριβότερο) καύσιμο με περισσότερα οκτάνια ή κετάνια μπορεί, λόγω καλύτερης καύσης, να αυξήσει την αυτονομία του αυτοκινήτου, άρα να βγούμε κερδισμένοι, και παράλληλα να βοηθήσει στην καλύτερη συντήρηση του κινητήρα.

Μπορεί κάποιες πρακτικές που εφαρμόζουμε στην καθημερινή συμβίωση με το όχημά μας να είναι φαινομενικά «αθώες», ωστόσο δημιουργούν μεγάλη φθορά σε συγκεκριμένα συστήματα ή εξαρτήματα του αυτοκινήτου. Παράλληλα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τόσο την επιβάρυνση σε κόστος συντήρησης και αποκατάστασης όσο και στην ασφάλειά του (μας). Ξεκινάμε λοιπόν:

Δεν ξεκουράζουμε το πόδι στον συμπλέκτη Αρχικά, αν το αυτοκίνητό μας διαθέτει σύστημα start/stop, με αυτό τον τρόπο δεν θα λειτουργεί. Κατά δεύτερον, η ελάχιστη πίεση στο πεντάλ του συμπλέκτη προκαλεί επαφή μεταξύ των υλικών τριβής του και φθορά χωρίς λόγο. Το ίδιο ισχύει και όταν διατηρούμε τον συμπλέκτη πατημένο με ταχύτητα σε φανάρι ή διασταύρωση, οπότε καλό θα ήταν να το αποφεύγουμε κι αυτό.

Δεν κυκλοφορούμε με άδειο ρεζερβουάρ Η αντλία βενζίνης, όταν δεν καλύπτεται από επαρκή ποσότητα καυσίμου στο αντίστοιχο δοχείο, θερμαίνεται υπερβολικά, με αποτέλεσμα να μειώνεται η διάρκεια ζωής της. Φροντίστε να συμπληρώνετε πάντα καύσιμο πριν η ένδειξη φτάσει στην κατώτατη ένδειξη.

Δεν κινούμαστε σε κατηφόρες –μόνο– φρενάροντας Σε απότομες κατηφόρες φροντίζουμε να επιλέγουμε μια σχέση στο κιβώτιο ανάλογη με την ταχύτητα με την οποία θέλουμε να κινηθούμε, ώστε να εκμεταλλευόμαστε το «φρένο» που δημιουργεί ο κινητήρας. Με νεκρά στο κιβώτιο και βασιζόμενοι στα φρένα, πέρα από την τεράστια φθορά, υπάρχει πιθανότητα υπερθέρμανσης και μείωση ή πλήρης απώλεια της ικανότητας πέδησης.

Δεν επιλέγουμε όπισθεν εν κινήσει Επειδή η όπισθεν στο κιβώτιο δεν ακολουθείται ούτε προηγείται άλλης σχέσης μετάδοσης, δεν έχει την αρωγή του συστήματος συγχρονισμού. Έτσι, αν το αυτοκίνητο κινείται, έστω προς τα πίσω, και την επιλέξουμε, θα ακούσουμε τα γρανάζια της να διαμαρτύρονται ή, ακόμα χειρότερα, να «παραδίδουν το πνεύμα τους».

Δεν αμελούμε τη συντήρηση Ακόμα και ένα παλιό αυτοκίνητο, όταν είναι σωστά συντηρημένο, μπορεί να είναι λειτουργικά ασφαλές. Είναι προτιμότερο να δώσουμε τα χρήματά μας για συντήρηση αντί για αισθητικές παρεμβάσεις στο αμάξωμα ή στο εσωτερικό.

TOP

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

29.9.18 – lifo

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

LIFO

CHOICE

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΈΣ ΣΧΟΛΕΣ/ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ

ΣΧΟΛΗ ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΧΟΛΗ ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Ευριπίδου 28, Αθήνα, 210 8019598, 210 8019583 info@diamantopoulos.com.gr, diamantopoulos.com.gr, F/B: ΣΧΟΛΗ ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, Ιnstagram: diamantopoulos_academy Για εκείνους που έχουν πάθος με την κομμωτική και θέλουν να κάνουν καριέρα σε αυτόν το χώρο δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή από τη Σχολή Κομμωτικής Διαμαντόπουλος. Μέσω της βιωματικής μάθησης, των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και υπό την καθοδήγηση έμπειρων καθηγητών οι σπουδαστές έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα κομμωτικής τέχνης υψηλής τεχνογνωσίας και ταυτόχρονης θεωρητικής κατάρτισης, όπου όλα τα μυστικά των χρωμάτων, των μορφών και των σχημάτων εντάσσονται δημιουργικά σε αυτό. Τα μαθήματα για την ιστορία της κομμωτικής γίνονται με ακαδημαϊκή προσέγγιση, ενώ πραγματοποιούνται και συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο έκφρασης κάθε εποχής. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα της σχολής είναι ειδικά σχεδιασμένα ώστε να μπορεί ο σπουδαστής να αναπτύσσει τις δεξιότητές του και παράλληλα να εξελίσσει την τεχνική του, αποκτώντας έτσι τα απαραίτητα εφόδια για το επαγγελματικό του μέλλον. Μέσα στις σύγχρονες αίθουσες της σχολής γεννιούνται οι επαγγελματίες νέας γενιάς που καταφέρνουν να σημειώσουν σημαντική πορεία στην καριέρα τους, κατακτώντας σπουδαίες διακρίσεις στον χώρο της κομμωτικής τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι σπουδαστές μπορούν να επιλέξουν είτε τη διετή φοίτηση στο ΙΙΕΚ Κομμωτικής είτε τη μονοετή στο Κέντρο Διά Βίου Μάθησης Κομμωτικής. Παράλληλα, η Σχολή Κομμωτικής Διαμαντόπουλος διοργανώνει σεμινάρια για επαγγελματίες κομμωτές που επιθυμούν να εξελίξουν την τεχνική τους ή να ενημερωθούν για τις επιρροές και τις τάσεις των μαλλιών στη βιομηχανία της μόδας.

FOCUS

FOCUS Μάθε τα πάντα για τη φωτογραφία. Λεωφόρος Παπάγου 112, Ζωγράφου, 210 7750675, www.focus.edu.gr FΒ: Focus σχολή Φωτογραφίας Η σχολή φωτογραφίας Focus από το 1985 είναι συνώνυμη της φωτογραφικής εκπαίδευσης, παρέχοντας στους υποψήφιους φωτογράφους όλα τα απαραίτητα εφόδια για να διαμορφώσουν την καλλιτεχνική και επαγγελματική τους ταυτότητα. Σε έναν σύγχρονο χώρο με πλήρως

48 lifo – 20.9.17

Η ΚΩΤΣΌΒΟΛΟΣ ΔΊΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΈΣ Δύο υποψήφιοι μπορούν να κερδίσουν υποτροφία για πλήρη προγράμματα σπουδών σε BCA College και Athens Tech College. Η Κωτσόβολος, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, στηρίζει τους σπουδαστές και σε συνεργασία με το BCA College και το Athens Tech College προσφέρει δύο πλήρη εκπαιδευτικά προγράμματα για προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές σε όσους επιθυμούν να δηλώσουν την υποψηφιότητά τους μέχρι τις 14/10/2018 στο www.kotsovolos.gr/site/ ipotrofies. Παράλληλα, με το πρόγραμμα KODE Project ανοίγει την πόρτα στον ψηφιακό κόσμο. Το KODE Project είναι μια πρωτοποριακή e-learning πλατφόρμα εκμάθησης κώδικα στα ελληνικά, που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το BCA College και δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να μάθουν να φτιάχνουν μία ιστοσελίδα, ένα παιχνίδι και μία εφαρμογή. Το πρόγραμμα προσφέρεται σε όσους το επιθυμούν έως τις 14/10.

29.9.18 – lifo

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ εξοπλισμένα στούντιο ο σπουδαστής θα έχει την ευκαιρία να αναπτύξει τη δημιουργικότητά του στους τομείς της φωτογραφίας και του βίντεο αλλά και να μάθει τα πάντα γύρω από τις νέες τεχνολογίες. Η σχολή προσφέρει ευέλικτα προγράμματα σπουδών: ένα μονοετές, εντατικό πρόγραμμα σπουδών όπου ο σπουδαστής σε σύντομο χρονικό διάστημα αποκτά τις απαραίτητες γνώσεις γύρω από την τεχνική της φωτογραφίας και του βίντεο, καθώς και ένα δεύτερο, προαιρετικό έτος σπουδών, που δίνει στον σπουδαστή την ευκαιρία να αναπτύξει περισσότερο τις δεξιότητές του και να εξασκηθεί σε αυτές, αποκτώντας πλήρη εξειδίκευση.

Engraving, Photoshop κ.ά. Στη σχολή art.edu υπάρχει δυνατότητα ατομικών μαθημάτων για ενήλικες και παιδιά.

ΤΟ ΣΠΙΡΤΟ

ΤΟ ΣΠΙΡΤΟ Ιωάννου Αποστολόπουλου 11, Χαλάνδρι, 210 6753306, info@tospirto.com, www. tospirto.com/, FΒ: TO SPIRTO

VELLIOS SCHOOL OF ART

VELLIOS SCHOOL OF ART 3ης Σεπτεμβρίου 24, Αθήνα, 210 5201730 www.velliosschoolofart.gr Το Vellios School of ART δίνει την ευκαιρία σε τυχερούς να κερδίσουν από μία υποτροφία για την ειδικότητα της επιλογής τους. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή στη σελίδα του διαγωνισμού www.vellioscontest. gr/, συμπληρώνοντας τα στοιχεία τους και επιλέγοντας το πρόγραμμα σπουδών και τον τρόπο φοίτησης. To VSA είναι ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό ίδρυμα που παρέχει εξειδικευμένη εκπαίδευση στις τέχνες και το Design. Οι σπουδαστές έχουν τη δυνατότητα, κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, να αναπτύξουν γνώσεις και δεξιότητες που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας.

ART.EDU WORKSHOP

Το 2009 ιδρύθηκε μια σχολή με σκοπό την προώθηση της μοντέρνας τέχνης σε όλο το φάσμα της μουσικής και των εικαστικών. Φέτος διανύει τον 10ο χρόνο λειτουργίας της και προσφέρει ένα πλούσιο πρόγραμμα μαθημάτων και σεμιναρίων που ξεφεύγει απ’ τον τυποποιημένο τρόπο εκμάθησης, δίνοντας στον μαθητή τη δυνατότητα να γνωρίσει την τέχνη, κυρίως μέσα από την πρακτική της. Εκεί οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθήσουν μια μεγάλη ποικιλία εικαστικών σεμιναρίων σε τομείς όπως η ζωγραφική, η φωτογραφία κ.ά., σεμινάρια χειροτεχνίας όπως το μακραμέ, το faux bijoux, το υγρό γυαλί, κ.λπ. αλλά και τμήματα Δημιουργικής Γραφής, Ιστορίας της Τέχνης και του Κινηματογράφου, Ποιητικό Εργαστήρι και άλλα πολλά. Παράλληλα, σε συνεργασία με το Registry of Guitar Tutors (RGT) και το London College of Music (LCM), λειτουργεί μουσικό τμήμα μοντέρνας και παραδοσιακής μουσικής. Tα μαθήματα, τόσο για αρχάριους όσο και για παλιούς μαθητές, ξεκίνησαν την Τρίτη 4/9, ενώ σύντομα θα ανακοινωθούν ακόμη περισσότερα σεμινάρια. Περισσότερες λεπτομέρειες, καθώς και το αναλυτικό πρόγραμμα σεμιναρίων, θα βρείτε εδώ: www.tospirto.com.

FEEL-FREE JEWELRY WORKSHOP

FEEL-FREE JEWELRY WORKSHOP Κολοκοτρώνη 74-76, Πειραιάς, 2ος όροφος, 210 3006663, info@feel-free.gr, feel-free.gr, FB: Feel-Free

ART.EDU WORKSHOP Η κορυφαία σχολή εικαστικών τεχνών. Kαρνεάδου 34-36, Κολωνάκι, μετρό Ευαγγελισμός, 6974 086384, elisavet.di@ gmail.com, www.art.edu.gr, FΒ: Fine Arts and Architecture & art.edu, Instagram: portfoliomaking Αν σε ενδιαφέρουν οι εικαστικές τέχνες, το Εργαστήριο Εικαστικών Τεχνών art.edu workshop είναι αυτό που ζητάς. Εκεί θα μάθεις τα πάντα γύρω από το σχέδιο και τη ζωγραφική, είτε είσαι αρχάριος είτε προχωρημένος. Παράλληλα, θα σε βοηθήσουν να δημιουργήσεις το δικό σου portfolio που θα σου ανοίξει τις πόρτες για σπουδές σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ελλάδα. Στο εργαστήριο μπορείς να επιλέξεις από μία μεγάλη γκάμα προγραμμάτων που αφορούν τις εικαστικές τέχνες: Fine Arts, Architecture, Design, Graphic Design, Decoration, Free Ηand Drawing, Painting, Architecture Drawing,

50 lifo – 20.9.17

Το εργαστήριο κατασκευής χειροποίητου κοσμήματος Feel-Free λειτουργεί από το 2009 στο κέντρο του Πειραιά και στον χώρο του διεξάγονται μαθήματα κατασκευής χειροποίητου κοσμήματος με την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας. Πραγματοποιούνται μαθήματα ιδιαίτερα ή σε ολιγομελή τμήματα (4-5 ατόμων) σε εβδομαδιαία βάση ή ταχύρρυθμα, δίνοντάς σας τη δυνατότητα να διαλέξετε τον ρυθμό παρακολούθησης που σας ταιριάζει. Στον χώρο του εργαστηρίου κάθε σπουδαστής έχει τον προσωπικό του πάγκο που είναι πλήρως εξοπλισμένος με γραφική ύλη για τον σχεδιασμό, με ατομικό εξοπλισμό αργυροχρυσοχοΐας και προσωπική εργαλειοθήκη, και παρέχονται δωρεάν όλα τα εργαλεία και τα μέταλλα που απαιτούνται για την εκμάθηση των τεχνικών δημιουργίας κοσμημάτων. Στην διάρκεια των μαθημάτων δίνονται σημειώσεις για τα εργαλεία, τις τεχνικές και άλλες πληροφορίες σχετικά με την αργυροχρυσοχοΐα. Επιπλέον, δίνεται λίστα με όλες τις διευθύνσεις καταστημάτων αργυροχρυσοχοΐας, υλικών και εξαρτημάτων για την κατασκευή κοσμήματος, όπως και πληροφορίες για επιμεταλλώσεις και χυτεύσεις των κοσμημάτων. Έχοντας ως πρώτη ύλη το μέταλλο και σε συνδυασμό πολλές φορές με ημιπολύτιμους λίθους, σύρματα, ρητίνες, νή-

ΤΟ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΌ ΚΟΜΜΩΤΉΡΙΟ» ΤΗΣ ΣΧΟΛΉΣ ΔΙΑΜΑΝΤΌΠΟΥΛΟΣ

Σχολή Κομμωτικής Διαμαντόπουλος έχει καθιερώσει τον θεσμό του Open Day κάθε Παρασκευή 9:30-13:00 κατόπιν ραντεβού στα κεντρικά της κτίρια (Ευριπίδου 28, Αθήνα), όπου με ένα συμβολικό ποσό ο πελάτης έχει τη δυνατότητα να επιλέξει μία από τις υπηρεσίες μαλλιών που διαθέτει, με την επιμέλεια των σπουδαστών και την εποπτεία των έμπειρων εκπαιδευτών τους. Η Σχολή Κομμωτικής Διαμαντόπουλος διαθέτει μέρος αυτού του ποσού στον οργανισμό Make a Wish που στηρίζει εδώ και χρόνια, μέσω του προγράμματος «Αστέρι της Ευχής», με μια συμβολική δωρεά των €2 για κάθε υπηρεσία. Το Make a Wish είναι ο οργανισμός εκπλήρωσης ευχών των παιδιών που πάσχουν από απειλητικές ασθένειες. Ρωτήσαμε τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, art director της σχολής, να μας πει λίγα λόγια γι’ αυτήν τη συνεργασία: «Η σκέψη προέκυψε όταν συνεργαστήκαμε τυχαία με τον οργανισμό του Make a Wish για την εκπλήρωση της ευχής ενός παιδιού. Μέρες μετά θυμόμουν εκείνη την ημέρα και ένιωθα συγκινημένος που συμμετείχα σε αυτό το μεγάλο εγχείρημα, να καταφέρουμε να δώσουμε χαρά σε ένα παιδί! Έτσι, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τρόπους για να συμβάλουμε ενεργά στο έργο του οργανισμού και γεννήθηκε η ιδέα να διαθέσουμε την τέχνη μας στο κοινό για καλό σκοπό, καθιερώνοντας μία ημέρα την εβδομάδα κατά την οποία ο πελάτης θα πληρώνει ένα συμβολικό ποσό, αν χρησιμοποιηθούν υλικά, κι εμείς θα του χαρίζουμε ένα “Αστέρι της Ευχής”, που πρακτικά σημαίνει ότι θα πραγματοποιείται αυτή η συμβολική δωρεά από την πλευρά μας με απόλυτα διαφανείς και ασφαλείς διαδικασίες. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα κοινωνικό κομμωτήριο και νιώθω πραγματικά πολύ περήφανος που οι συνεργάτες μου έγιναν οι πιο θερμοί υποστηρικτές αυτής της ιδέας και πλέον έχει καθιερωθεί ως θεσμός από τη σχολή μας!» Ευριπίδου 28, Αθήνα, Μοναστηράκι 210 8019598, 210 8019583, info@diamantopoulos.com.gr, diamantopoulos.com.gr

FB: ΣΧΟΛΗ ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΙNSTAGRAM: @ diamantopoulos_academy

Μια νέα Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού ξεκινάει

Από τον Οκτώβριο του 2018 ξεκινάει τη λειτουργία της η Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού του Ωδείου Αθηνών, αναγνωρισμένη από το υπουργείο Πολιτισμού. Η Σχολή Χορού του Ωδείου Αθηνών ιδρύθηκε το 2011 με το ερασιτεχνικό-προπαρασκευαστικό τμήμα που απευθύνεται σε παιδιά έως 18 ετών και αναγνωρίστηκε από το υπουργείο Πολιτισμού το 2015. Διευθύντρια και κινητήρια δύναμη της σχολής είναι η Λίλα Ζαφειροπούλου, καταξιωμένη χορεύτρια, χορογράφος και καθηγήτρια χορού τα τελευταία 28 χρόνια. Από την αρχή της λειτουργίας της, η Σχολή Χορού του Ωδείου Αθηνών αγκαλιάστηκε με ενθουσιασμό από παιδιά, γονείς και ενήλικες χάρη στο υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο, τα καινοτόμα προγράμματα και την προσήλωση και αγάπη των καθηγητών της. Με τη δημιουργία της Σχολής Χορού στο Ωδείο Αθηνών, το παλαιότερο καλλιτεχνικό εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας είναι πλέον το μοναδικό όπου οι σπουδές των παραστατικών τεχνών (Χορός, Μουσική και Θέατρο) συνυπάρχουν, σύμφωνα με τα πρότυπα των αντίστοιχων ιδρυμάτων διεθνώς. Στη νέα Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού η εκπαιδευτική διαδικασία οργανώνεται σε μοναδικά υψηλό επίπεδο σε όλους τους τομείς (κλασικό μπαλέτο, σύγχρονα ρεύματα, ιστορικοί χοροί, υποκριτική, ανατομία κ.ά.) με στόχο τη βαθιά και σφαιρική γνώση του αντικειμένου. Η διαδικασία αυτή πλαισιώνεται από διδακτικό προσωπικό με σημαντικές σπουδές στο αντικείμενό του, καλλιτεχνική και διδακτική εμπειρία χρόνων και διάθεση συνεργασίας και προσφοράς. Καλλιτεχνική διευθύντρια στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή θα είναι η Νένα Παπαγεωργίου-Μουράτογλου, με διεθνή καριέρα και ακαδημαϊκό δίπλωμα στην παιδαγωγική του χορού. Η Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού του Ωδείου Αθηνών θα δεχτεί μέχρι 15 σπουδαστές στο Α’ έτος. Η τελευταία ομαδική ακρόαση είναι την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου, αλλά οι προσωπικές ακροάσεις συνεχίζονται.

Επικοινωνήστε για περισσότερες πληροφορίες στο 210 7299294 και στο 6936 869091 www.athensconservatoire.gr

29.9.18 – lifo

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ματα, κ.ά. οι σπουδαστές μαθαίνουν να κατασκευάζουν τα δικά τους κοσμήματα, δίνοντας μορφή και σχήμα στη φαντασία τους. Το FeelFree απευθύνεται όχι μόνο σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με την κατασκευή χειροποίητων κοσμημάτων ως χόμπι αλλά και σε εκείνους που τη βλέπουν επαγγελματικά. Επιπλέον, μετά την ολοκλήρωση του κύκλου μαθημάτων δίνεται βεβαίωση παρακολούθησης.

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ Σκουφά 31 (Κολωνάκι), Αθήνα, (+30) 210 3634117, (+30) 210 3634180 cenate@ cervantes.es, atenas.cervantes.es Με πάνω από 100.000 σπουδαστές, το Ινστιτούτο Θερβάντες είναι ο μεγαλύτερος διεθνής φορέας που ασχολείται με την εκμάθηση της ισπανικής γλώσσας και έχει τιμηθεί με το Βραβείο «Πρίγκιπας της Αστούριας» στην κατηγορία Επικοινωνία και Ανθρωπιστικές Σπουδές. Ιδρύθηκε το 1991 στην Ισπανία με σκοπό τη διάδοση της ισπανικής γλώσσας και του πολιτισμού της Ισπανίας και των ισπανόφωνων χωρών. Σήμερα διαθέτει περισσότερα από 40 κέντρα διεθνώς, με το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας να ξεχωρίζει ανάμεσά τους. Προσφέρει μαθήματα ισπανικών αλλά και επιμόρφωσης για καθηγητές Ισπανικής, στηρίζει τις διάφορες δραστηριότητες των ισπανιστών και παράλληλα προωθεί πολιτιστικές εκδηλώσεις σε συνεργασία με άλλους φορείς. Επιπλέον, προσφέρει και online μαθήματα ισπανικών. Όλοι οι καθηγητές του είναι από την Ισπανία ή άλλη ισπανόφωνη χώρα, έχουν υψηλή πανεπιστημιακή μόρφωση και χρησιμοποιούν τις πιο σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας. Πέρα από τα μαθήματα, το Ινστιτούτο Θερβάντες οργανώνει και διεξάγει τις εξετάσεις για τα διπλώματα της Ισπανικής ως ξένης γλώσσας (DELE) και εκδίδει πιστοποιητικά και επίσημους τίτλους συμμετοχής στα μαθήματά του.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΜΙΚΡΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Ο Πολυχώρος Σεμιναρίων Τέχνης Μικρό Πολυτεχνείο στο Θησείο τα τελευταία 15 χρόνια αποτελεί σημείο αναφοράς για ανθρώπους όλων των ηλικιών που θέλουν να παρακολουθήσουν σεμινάρια καλλιτεχνικής επιμόρφωσης, είτε διαθέτουν προηγούμενη εμπειρία είτε όχι. Κάθε χρόνο διοργανώνονται πάνω από 100 σεμινάρια που καλύπτουν όλο το φάσμα των τεχνών, με αναγνωρισμένους και χαρισματικούς δασκάλους και τη χρήση πρωτότυπων μεθόδων διδασκαλίας. Εκεί θα βρείτε σεμινάρια Γραφής, Εικαστικών, Κινηματογράφου, Θεάτρου, Χορού, Μουσικής, Ραδιοφώνου, Στιχουργικής , Ψηφιακών Μέσων κ.ά. Παράλληλα, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση των έργων των σπουδαστών μέσα από εκθέσεις, συναυλίες, παραστάσεις και παραγωγές, ενώ κάθε καλοκαίρι το Μικρό Πολυτεχνείο ταξιδεύει με το «Μικρό Πολυτεχνείο Εν Πλω» και διοργανώνει εκδρομές με εκπαιδευτικό καλλιτεχνικό χαρακτήρα για τα μέλη του σε κυκλαδίτικους προορισμούς. Αν, λοιπόν, θέλετε να γίνετε μέλος ενός από τα πιο ζωηρά κύτταρα καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Αθήνα, δεν έχετε παρά να μπείτε στη σελίδα του www.mikropolytexneio. gr, να ενημερωθείτε για όλα τα εργαστήρια τέχνης και τα σεμινάρια της νέας σεζόν και να εγγραφείτε.

Πλ. Αγίων Ασωμάτων 7, Θησείο, 210 3243306, 210 3252998 info@mikropolytexneio.gr, www.mikropolytexneio.gr

EASY EDUCATION

ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ

Εληάς 1, 1ος όροφος, Βέροια Υποκατάστημα Βέροιας: Καπετάν Άγρα 6, ισόγειο, 23111 10186, 23111 12908, info@easy-education.gr, www.easy-education.gr

52 lifo – 20.9.17

Τα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης Easy Education, δέκα χρόνια τώρα, παρέχουν ολοκληρωμένες και συνολικές λύσεις εκπαίδευσης με περισσότερα από 50 προγράμματα σπουδών προς επιλογή και αξιοποίηση. Η Easy Education στηρίζει ενεργά και έμπρακτα τον εκπαιδευόμενο τόσο στην ανεύρεση εργασίας όσο και στη συντήρηση μιας υπάρχουσας θέσης. Με συνέπεια και συνέχεια οργανώνει και υλοποιεί προγράμματα κατάρτισης για απόκτηση βασικών δεξιοτήτων (Πληροφορική, ξένες γλώσσες, Γραφιστική, Λογιστική, Autocad και GIS) και προσφέρει εξειδικευμένες λύσεις (σεμινάρια και επιμορφώσεις προς μοριοδότηση σε όλες τις δομές εκπαίδευσης, μοριοδότηση σε δομές εκπαίδευσης ενηλίκων και συνυλοποίηση έργου με ανώτατο τριτοβάθμιο ίδρυμα για απόδοση μοριοδότησης σε εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης). Με την καθιέρωση των υπηρεσιών της όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο, μέσω της διά ζώσης εκπαίδευσης, αλλά και με την υψηλή προτίμηση που της δείχνουν πανελλαδικά, είναι πλέον σε θέση να προσφέρει έναν πλήρη «οδικό χάρτη» για τη σταδιοδρομία του εκπαιδευόμενου, σύμφωνα με τις προσωπικές του ανάγκες. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τις λύσεις εκπαίδευσης που παρέχουν οι δομές της Easy Education, επισκεφθείτε τη σελίδα www.easy-education.gr/.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα.

ΣΙΝΕΜΑ Παρείσφρηση

Αφροαμερικανός ντετέκτιβ αναλαμβάνει να μπει στους κόλπους της Κου Κλουξ Κλαν και να την ξεσκεπάσει. Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο.

σελιδα

ΣΙΝΕΜΑ

ΒΙΒΛΙΟ

ΓΕΥΣΗ

Στα γυρίσματα της νέας ταινίας του Γ. Οικονομίδη στη Λαμία.

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για τις Μέρες δίχως τέλος.

Νέες αφίξεις και ανανεωμένα μενού στα εστιατόρια της Αθήνας.

σελιδα

ΣΙΝΕΜΑ Οίκτος

Το καθημερινό τελετουργικό του ήρωα της ταινίας ξεκινά με ένα χορταστικό ξέσπασμα σε λυγμούς στην κρεβατοκάμαρά του. Όταν η συμφορά χτυπάει την πόρτα του, ο κοινωνικός του περίγυρος σπεύδει να του συμπαρασταθεί. Αντλώντας ικανοποίηση από τη συμπόνια, την ευγένεια και την προσοχή των συνανθρώπων του, ο μεσήλικας δικηγόρος εθίζεται τόσο πολύ στον οίκτο τους που είναι δυστυχισμένος όταν είναι χαρούμενος και είναι χαρούμενος όταν είναι δυστυχισμένος. Η βραβευμένη τραγική κωμωδία του Μπάμπη Μακρίδη, ο οποίος συνυπογράφει το σενάριο με τον Ευθύμη Φιλίππου, μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της στο φετινό Sundance προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. ä 28/9-7/10, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Μικρή Σκηνή, λεωφ. Συγγρού 107-109, Δευτ.-Πέμ. 21:15, Παρ.-Κυρ. 19:00 & 21:15, εισ.: 7 ευρώ

27.9.18 – lifo

4. ΣΥΝΑΥΛΙΑ

ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Το Χαμόγελο της Τζοκόντας / Ο Μεγάλος Ερωτικός

EVENTS

STOEP TH PR ES S ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ

Top

Alexandros Laios, A few notes for the day that is gone, scanned gelatine filter in slide cases, 2014-1018

Αρλέτα – Ακόμα κι αν φύγεις

1. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Αλέξανδρος Λάιος, Annealing Point

Οι ερυθρές ακτίνες έχουν το μεγαλύτερο εύρος κύματος, ενώ το κόκκινο είναι το τελευταίο χρώμα στο φασματικό άκρο της ανθρώπινης όρασης. Αυτό το οπτικό φαινόμενο που παρατηρείται τις απογευματινές ώρες της ημέρας στάθηκε η αφορμή για τον Αλέξανδρο Λάιο να εντοπίσει οριακά σημεία και στιγμιότυπα της καθημερινότητας. Iδρυτικό μέλος της εικαστικής ομάδας Under Construction, ο Αθηναίος καλλιτέχνης παρουσιάζει στη νέα ατομική του έκθεση κατασκευές που δημιουργεί ως ένα είδος σημειώσεων για την ημέρα που πέρασε. ä 28/9-3/11, Elika Gallery, Ομήρου 27, Κολωνάκι, Τρ.-Παρ. 12:00-20:00, Σάβ. 12:00-16:00. Εγκαίνια: Πέμπτη 27/9, 20:00

πολύ πέρα από τις οικονομικές του δυνατότητες. Ξοδεύει την περιουσία του σε δώρα προς φίλους και απολαύσεις στις οποίες συμμετέχει ολόκληρος ο ανδρικός κόσμος της Αθήνας. Σύντομα οι φιλίες του Τίμωνα θα δοκιμαστούν και όσοι ευεργετήθηκαν από τον ίδιο θα κληθούν να αποδείξουν τη φιλία τους απέναντί του.ä 27/9-3/3, Εθνικό Rex Κοτοπούλη, Πανεπιστημίου 48. Τετ.-Σάβ. 20:30, Κυρ. 19:00, εισ.: 5-10 ευρώ

Petra Bauer

ΣΕΠΤ. -

ΟΚΤ. 54 lifo – 27.9.18

2. ΘΕΑΤΡΟ Τίμων ο Αθηναίος Το «μαύρο πρόβατο» της σαιξπηρικής δραματουργίας που σπάνια παρουσιάζεται στο ελληνικό κοινό σκηνοθετεί ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Στάθης Λιβαθινός. Στην τραγωδία, η οποία ισορροπεί μεταξύ σάτιρας και φάρσας, ο Τίμων, άρχοντας στην πόλη των Αθηνών τον 5ο αιώνα π.Χ., ζει

Έλληνες ερμηνευτές και αγαπημένοι φίλοι της Αρλέτας τραγουδούν για εκείνη στο Ηρώδειο. Μαζί τους και δύο διεθνείς συμμετοχές: ο Craig Walker (ιδρυτικό μέλος των Archive) και η Phoebe Killdeer (πρώην φωνή των Nouvelle Vague) ή, αλλιώς, οι Them There. Μέρος των εσόδων της παράστασης θα διατεθεί σε κοινωφελή ιδρύματα. 27/9, Ηρώδειο, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, 21:00, εισ.: 17-50 ευρώ

RSN, 15 Χρόνια O RSN παρουσιάζει στο six d.o.g.s την τέταρτη δισκογραφική του δουλειά «Strange Eyes», που κυκλοφορεί από τη γερμανική Αgogo Records. Μαζί του θα βρίσκονται ο Mc Yinka και η Polina Leshnevskaia σε ένα live γεμάτo beats, δυνατές low-end μπασογραμμές, ατμοσφαιρικές κιθάρες, hammond και αναλογικά συνθεσάιζερ.

H Petra Bauer, μία από τις σπουδαιότερες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας, ασχολείται σταθερά μέσα από τις ταινίες της με το πώς οι γυναίκες αυτοοργανώνονται συλλογικά με σκοπό τη μεταβολή πολιτικών και κοινωνικών δομών. Για την έκθεση αυτή η Bauer θα παρουσιάσει μια τριλογία έργων της, μεταξύ των οποίων τα Der Fall Joseph (2003), Sisters! (2011), που έγινε σε συνεργασία με τη ριζοσπαστική και πρωτοποριακή φεμινιστική οργάνωση Southall Black Sisters του Λονδίνου, καθώς και το Choreography for the Giants (2013-2015).ä 29/9-24/11, State Affairs, Τούσα Μπότσαρη 19, Τετ.-Παρ. 16:30-20:30, Σάβ. 12:00-17:00. Εγκαίνια: 28/9, 20:00-23:00, είσοδος ελεύθερη

5. ΘΕΑΤΡΟ Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. Ο Νικόλας Ανδρουλάκης παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά την τολμηρή μεταγραφή του θρυλικού, πια, μονολόγου της Λένας Κιτσοπούλου και μεταμορφώνεται ξανά στον αρσενικό καθρέφτη της ανώνυμης ηρωίδας της σε μια παράσταση για την οργή της μοναξιάς και την παγίδα της αγκαλιάς. Στο πλευρό του επί σκηνής θα βρίσκεται η Αντιγόνη Σταυροπούλου, ενώ την εικαστική επιμέλεια θα έχει η Άννα Παπαθανασίου. ä 24/9-23/10, Bios, Πειραιώς 84, 210 3425335, Δευτ.-Τρ. 21:00, εισ.: 10 ευρώ

29/9, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 21:00, εισ.: 7 ευρώ

PARTY 6 d.o.g.s Club Opening Night

6. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Γιώργος Βακαλό

28/9, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 24:00, είσοδος ελεύθερη

Η έκθεση περιλαμβάνει περισσότερα από 50 ζωγραφικά έργα, προερχόμενα από τη συλλογή της οικογένειας Βακαλό, και αναδεικνύει τις πολύπλευρες πτυχές του ταλέντου του Έλληνα δημιουργού 27 χρόνια μετά τον θάνατό του. Στα πρώιμα έργα του εντάσσει υπερρεαλιστικά στοιχεία και σχηματοποιημένες μορφές σε χώρους φανταστικούς, δημιουργώντας μια ονειρική ατμόσφαιρα, ενώ βαθμιαία υιοθετεί μια πιο αφαιρετική γραφή με έμφαση στον δυναμισμό των συνθέσεων και στο λαμπερό χρώμα.ä 27/9-27/10, Γκαλερί Ευριπίδη, Ηρακλείτου 10, Τρ., Πέμ., Παρ. 11:0020:30, Τετ. 11:00-17:00, Σάβ. 11:00-16:00. Εγκαίνια: 27/9, 20:00

Crust Basement Opening Weekend

Τζέφρυ Ευγενίδης

To Gig Space του six d.o.g.s ανοίγει για τη νέα σεζόν. K.atou και Mr. Roussos θα ανοίξουν τη βραδιά με b2b set, τη σκυτάλη θα πάρει ο Pan, για να ακολουθήσει ο resident του Vault 88, Cirkle, και τέλος ο Mr Habeat Records, Mackenzie.

3. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Δύο εμβληματικά έργα της σύγχρονης ελληνικής μουσικής δημιουργίας παρουσιάζονται υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού. Το θρυλικό «Χαμόγελο της Τζοκόντας» ηχογραφήθηκε το 1965 στη Νέα Υόρκη σε παραγωγή Κουίνσι Τζόουνς και έχει πουλήσει πάνω από πέντε εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Στον «Μεγάλο Ερωτικό», που θα ερμηνεύσουν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και η Δήμητρα Σελεμίδου, ο Χατζιδάκις μελοποίησε Ελύτη, Καβάφη, Σαπφώ, Σαραντάρη, Γκάτσο, Σολωμό, Ευριπίδη, Χορτάτζη, Σολομώντα και ένα ποίημα της Μυρτιώτισσας. ä 28-30/9, Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος (Εθνική Λυρική Σκηνή – ΚΠΙΣΝ), λεωφόρος Ανδρέα Συγγρού 364, 20:00, εισ.: 15-60 ευρώ

To υπόγειο του Crust επιστρέφει και μπαίνει ανανεωμένο στη δεύτερη χρονιά του με ένα μεγάλο διήμερο πάρτι. Την Παρασκευή υποδέχεται το team του Indieground Radio, ενώ το Σάββατο ο Χρήστος Αγγελόπουλος, ο Clubkid και ο Chevy παίζουν από disco μέχρι techno. 28-29/9, Crust, Πρωτογένους 13, 23:00, είσοδος ελεύθερη

7. ΣΥΖΗΤΗΣΗ Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ Τζέφρυ Ευγενίδης επισκέπτεται για πρώτη φορά την Αθήνα. Ο Ελληνοαμερικανός συγγραφέας του Middlesex, του Αυτόχειρες Παρθένοι και της συλλογής διηγημάτων Δελτία Παραπόνων, που μόλις κυκλοφόρησε, θα μιλήσει για τα ζητήματα της μεικτής και της ρευστής ταυτότητας στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, για το ποιοι παράγοντες καθορίζουν την προσωπικότητά μας, οι βιολογικοί ή οι κοινωνικοί, αλλά και για τις νέες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ σε συνθήκες κρίσης, ä 27/9, Εναλλακτική Σκηνή Λυρικής Σκηνής, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Ευριπίδου & Δοϊράνης, 19:30, είσοδος ελεύθερη (με δελτία προτεραιότητας που θα διανέμονται από τις 18:30)

ΘΕΑΤΡΟ

Σίλια Κατραλή Μινωτάκη Ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα!

ταν η γνώση και το ταλέντο είναι αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι συγκλονιστικό. Hθοποιός, συγγραφέας, ποιήτρια, σκηνοθέτις, τραγουδίστρια, παρουσιάστρια και πολλά ακόμα, στα 24 της χρόνια η Σίλια Κατράλη Μινωτάκη μας εκπλήσσει διαρκώς με το πολυσχιδές ταλέντο της. Το νέο της επίτευγμα είναι η παράσταση Πιασμένοι σε δεντρόσπιτο στο Faust Theater, ένα έργο που έχει γράψει η ίδια, σκηνοθετώντας και ερμηνεύοντας έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ασχολείστε με διάφορα είδη τέχνης. Ποιο είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο; Αγαπώ τον κινηματογράφο και το θέατρο λίγο παραπάνω. Γράφω, παίζω, σκηνοθετώ. Συνήθως, ενώ γράφω κάτι, αποκτώ μια ολοκληρωμένη εικόνα γι’ αυτό και μια ευθύνη να αποτυπώσω την αρχική ιδέα και να τη μεταδώσω στον κόσμο. Ξεχωρίζω την υποκριτική τέχνη λίγο παραπάνω, διότι εκεί διακινούνται ιδέες άλλων – και χρειαζόμαστε τους άλλους. Ιδέες που είναι αναγκαίο να ακουστούν, που έχουν πολλά να πουν, αν τους δώσεις σημασία. Οι ηθοποιοί γινόμαστε φορείς αυτών των ιδεών, με μια συλλογικότητα και μια συνέχεια. Όλη αυτή η διαδικασία θυμίζει μαγεία. Κι αυτό είναι που με έκανε να πάρω την απόφαση να γίνω ηθοποιός και να αναπτύξω τη δική μου προσωπική τεχνική στο πλαίσιο μιας δραματικής σχολής. Από πού εμπνέεστε για τα έργα σας; Από την καθημερινή ζωή. Από τον έρωτα και τον θάνατο. Από τις ελπίδες, τις συντριβές, τις νίκες και τις αναβολές μας, από τις απελπισίες μας και τις ευθύνες μας. Η ανθρωπότητα είναι ένα κορίτσι που αποτελεί διαρκώς πηγή έμπνευσης, αν και τα έργα που γράφω δεν είναι ρεαλιστικά. Αποτυπώνουν με έναν ιδιαίτερο τρόπο μια πραγματικότητα όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι μέσα από τους άλλους. Υπάρχουν πολλές πραγματικότητες και ο καθένας έχει τη δική του. Εγώ παρατηρώ τον κόσμο με έναν φακό κωμικής ευαισθησίας κι έτσι τον παρουσιάζω στα έργα μου.

Πιασμένοι σε δεντρόσπιτο Κάθε Πέμπτη και Σάββατο στις 21:00, στο Faust Κείμενο: Σίλια Κατραλή Μινωτάκη Σκηνοθεσία: Στέφανος Κακαβούλης Παίζουν: Ζήσης Βενιέρης, Αλέξια Μπογδάνου, Σίλια Κατραλή Μινωτάκη, Ζωή Κουσάνα, Γιώργος Μπινιάρης

Πόσο εύκολο είναι να υλοποιήσετε τα σχέδιά σας στη χώρα μας; Αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα προτιμούσατε το εξωτερικό; Είναι αρκετά δύσκολο. Γι’ αυτό έχει μεγαλύτερη αξία όταν τα καταφέρνεις. Το θέμα είναι να αγαπάμε πραγματικά όσα επιλέγουμε να μας βασανίζουν. Και να προσπαθούμε γι’ αυτά κάθε μέρα. Η ανταμοιβή θα ’ρθει κάποτε. Αν πιστεύεις δυνατά και απόλυτα σε κάτι, θα βρεις τον τρόπο να το υλοποιήσεις. Δεν έχουν σημασία τα σύνορα. Η τέχνη είναι ένας διαπλανητικός αγώνας. Απευθύνεται παντού. Αρκεί να υπάρχουν μυαλά και καρδιές ανοιχτές να την ακούσουν, ειδικά στην εποχή μας. Όσο για το εξωτερικό, ναι, θα έφευγα. Είναι στα μελλοντικά μου σχέδια να προσπαθήσω κάτι παράξενο στην Αμερική. Πειραματικά! Πείτε μας τι κάνει το νέο σας έργο να ξεχωρίζει. Το Πιασμένοι σε δεντρόσπιτο είναι ένας ουσιώδης παραλογισμός, μια ποιητική αλληγορία που ασχολείται με τη σύγκρουση πολιτισμού και ανθρώπινης φύσης με αφορμή τα νεαρά θύματα εκφοβισμού στα ψιλά γράμματα μιας γενιάς αποπροσανατολισμένης, μπερδεμένης και απαθούς. Το έργο είναι δοσμένο κινηματογραφικά. Εδώ μιλάμε για θέατρο φόρμας. Αποτυπώνεται με μια συγκεκριμένη συγγραφική και σκηνοθετική μορφή, σουρεαλιστική και αλληγορική. Αυτή είναι και η ιδιαιτερότητά της ως παράστασης. Μιλά για ένα σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα, το bullying, που αποτυπώνεται όμως με έναν τρόπο μη ρεαλιστικό ή πραγματικό. Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα φαντασιακό υπερβατικό πλαίσιο, σε ένα δεντρόσπιτο στη μέση της παραλίας, που κανείς δεν είναι βέβαιος αν υπάρχει ή όχι.

27.9.18 – lifo

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Η παρείσφρηση

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

ΟΙΚΤΟΣ

ΤΟ ΑΤΕΛΙΕ L’ Atelier

Σκηνοθεσία: Μπάμπης Μακρίδης Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Δρακόπουλος, Εύη Σαουλίδου, Μάκης Παπαδημητρίου

Κακό

Η ιστορία ενός άνδρα που νιώθει χαρούμενος μόνο όταν είναι δυστυχισμένος, ενός άνδρα εθισμένου στη θλίψη, που έχει τόση ανάγκη τον οίκτο, που είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για να τον εκμαιεύσει από τους

BlacKkKlansman

Σκηνοθεσία: Σπάικ Λι Πρωταγωνιστούν: Τζον Ντέιβιντ Ουόσινγκτον, Άνταμ Ντράιβερ

άλλους.

ΑΕΛΛΩ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2 - ΑΙΓΛΗ 1,3 ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΝΑΝΑ 5 - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΤΡΙΑΝΟΝ - ΖΕΑ

56 lifo – 27.9.18

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Ένας από τους βασικούς λόγους που η Παρείσφρηση σηματοδοτεί μια μικρή ανάσταση στη στριμωγμένη και μάλλον κουρασμένη φιλμογραφία του Σπάικ Λι είναι η γεμάτη αυτοπεποίθηση, εγκρατής ερμηνεία του νεοφερμένου Τζον Ντέιβιντ Ουόσινγκτον στην εμπρηστική ιστορία του πρωταγωνιστή του Ρον Στάλγουορθ, του πρώτου αστυνομικού αφρικανικής καταγωγής στο πάλλευκο τμήμα του Κολοράντο Σπρινγκς, ο οποίος κατάφερε να διεισδύσει στην καρδιά της υπερρατσιστικής οργάνωσης Κου Κλουξ Κλαν. Το γεγονός είναι αληθινό, συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε πολύ για να φανταστούμε πόσο εμπρηστική, έως διδακτική, θα μπορούσε να έχει γίνει η ταινία, καθώς ο Λι άδραξε την ευκαιρία να τη μεταφέρει στο σινεμά, ορμώμενος από τα περσινά γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ στη Βιρτζίνια με την τραγική έκβαση. Όπως ο πατέρας του, ο Ντενζέλ Ουόσινγκτον του ασύγκριτου Malcolm X, ο Τζον Ντέιβιντ αφήνει ένα φυσικό cool να σκεπάσει, σαν ήσυχη δύναμη, τις συνήθεις οργισμένες κορόνες του Αμερικανού σκηνοθέτη και να τις εξισορροπήσει ευεργετικά. Επιπρόσθετα, το χιούμορ της υπόθεσης δεν φαντάζει καθόλου βεβιασμένο ή προσποιητό: όταν ένας μαύρος μπάτσος, που έχει περιοριστεί σε δουλειές γραφείου και αρχειακές ταξινομήσεις ρουτίνας, εφευρίσκει μόνος του μια σοβαρή υπόθεση παρανομίας, ποινικής και ηθικής, και την τρέχει με εξυπνάδα και πονηριά, βάζοντας έναν πρόθυμο συνάδελφο, τον λευκό Φλιπ, να τον υποκαθιστά στη φυσική παρείσφρηση στα άδυτα των κουκουλοφόρων – ο Ρον διατηρούσε την πολύ συχνά σπαρταριστή τηλεφωνική επικοινωνία με τους υπευθύνους, κερδίζοντας μάλιστα με άνεση την εμπιστοσύνη της κεφαλής, του πολύ Ντέιβιντ Ντιουκ, έξοχα ερμηνευμένου από τον Τόφερ Γκρέις. Δύο από τις ενδιαφέρουσες παραμέτρους στους βασικούς χαρακτήρες είναι η Πατρίς Ντουμάς (Λόρα Χάριερ), η όμορφη νέα φοιτήτρια που υποδέχεται με παιάνες τον πρώην «Μαύρο Πάνθηρα» και νυν ομιλητή/αγκιτάτορα Κουάμε Τουρέ στην πόλη και ερωτεύεται τον Ρον, χωρίς να γνωρίζει από την αρχή την ιδιότητά του – γιατί αλλιώς ούτε που θα τον πλησίαζε. Ο άλλος είναι ο Φλιπ, ο συνάδελφος και παρτενέρ του Ρον στην επικίνδυνη, ασυνήθιστη αποστολή, ο οποίος είναι Εβραίος και σταδιακά ξυπνά από τον λήθαργο του πολιτιστικού αγνωστικισμού του. Ως ενοχλητικοί καταλύτες διαφορετικών ταχυτήτων, αμφότεροι επιτείνουν το δραστικό κέντρισμα στις συνειδήσεις των θεατών από τον Λι. Από το ξεκίνημα κιόλας, με τα πλάνα από το Όσα παίρνει ο άνεμος και την ανατριχιαστικά καλλιγραφική ρητορική του εντεταλμένου προπαγανδιστή Άλεκ Μπόλντουιν, αλλά και αργότερα, όταν μέλη της ΚΚΚ παρακολουθούν με ικανοποίηση το ευαγγέλιο του λευκής υπεροχής Η γέννηση ενός έθνους, ο Λι δείχνει καθαρά τις ακονισμένες προθέσεις του. Όχι, ο θυμωμένος κινηματογραφιστής του Κάνε το σωστό και του εμβληματικού ντοκιμαντέρ 4 Little Girls δεν άλλαξε μυαλά και ταμπεραμέντο. Απλώς έχει μια εντυπωσιακή ιστορία στα χέρια του και την ολοκληρώνει με μπρίο, επιδεξιότητα και αποτελεσματικότητα, χωρίς να παραλείψει να ενεργοποιήσει όλους τους συναγερμούς στη διαδρομή, με αποκορύφωμα τη σύνδεση με την επικαιρότητα, στην αυλαία. Στο μεταξύ, δεν αναλώνεται σε μεταμοντέρνα τερτίπια ή σε μια ρεβιζιονιστική οπτική, όπως το Τζάνγκο, ο Δραπέτης του Κουέντιν Ταραντίνο, αφήνοντας τον διάλογο με το πρότερο έργο του να μιλήσει υπέρ της ταινίας του.

Κινηματογράφος

Ο πρώτος Αφροαμερικανός ντετέκτιβ στο αστυνομικό τμήμα του Κολοράντο Σπρινγκς αναλαμβάνει μια δύσκολη αποστολή, να εισχωρήσει στους κόλπους της Κου Κλουξ Κλαν και να την ξεσκεπάσει.

Η δεύτερη, μετά το σουρεαλιστικό L, συνεργασία του σκηνοθέτη Μπάμπη Μακρίδη με τον σεναριογράφο Ευθύμη Φιλίππου αποκτά μια σαφώς πιο οργανική οντότητα στον Οίκτο, μια μαύρη κωμωδία στα όρια της υπαρξιακής τραγωδίας με ήρωα έναν άνδρα που βλέπει τη γυναίκα του να πέφτει σε κώμα και, θεωρώντας την ξεγραμμένη, προσαρμόζει την καθημερινότητά του σε μια ψυχολογική κατάσταση μόνιμης αναζήτησης του οίκτου. Αυτός ο εθισμός στη λύπη και στη συμπόνια, σαν διάλογος δύο άκρων, του προσφέρει μια ευπρόσδεκτη ισορροπία που θα προσπαθήσει να διατηρήσει με κάθε τρόπο. Δέκα χρόνια μετά τον Κυνόδοντα, είναι φανερό πως ο Ευθύμης Φιλίππου, και όχι τόσο οι σκηνοθέτες, είναι ο κύριος αυτουργός του χαρακτηριστικού κύματος του ελληνικού σινεμά (που βαφτίστηκε, ως γνωστόν, weird) και ο Οίκτος είναι η ανθολογία του έργου του, μια ιμπρεσιονιστική αυτοπροσωπογραφία ενός σεναριογράφου που, όσο κανένας άλλος, εμβάθυνε στην απόσπαση του συναισθήματος από τον λόγο, δημιουργώντας μαεστρικά μια πρωθύστερη σχέση της σκέψης με τη δράση. Ενώ στον Κυνόδοντα και στον Αστακό κυριαρχούσε η απόδραση από τον εφιάλτη, στις Άλπεις η οργανωμένη, συμπονετική διάρρηξη στο πένθος των άλλων, στο Chevalier η κούρσα στο σύμπαν της ανταγωνιστικής τεστοστερόνης και στον Θάνατο του ιερού ελαφιού η θυσία (με οδηγό τα αρχέτυπα και τη μοίρα) μπροστά στην προοπτική της διάλυσης, ο Οίκτος είναι το καθαρόαιμο χρονικό των βασικών αρμών της προσωπικής επιβίωσης. Ο Φιλίππου δεν είναι απλώς ένας κλινικός παρατηρητής του ανθρώπινου ιδιώματος με ειδίκευση χειρουργού στην άρθρωσή του: παραλαμβάνει τους πρωταγωνιστές του από το σοκ και τους στερεώνει μπροστά στον καθρέφτη του ανείπωτου, χωρίς να καταφύγει στο ανοίκειο, στο κλασικό horror ή στο εύκολο μαξιλάρι της φαντασίας, επιστημονικής και μη. Ο Γιάννης Δρακόπουλος, λιτός και δραστικός, είναι ιδανικός ερμηνευτής της επιτομής του «φιλιππικού» θύματος/θύτη, ένας άνδρας που αξιοποιεί το μακάβριο προς όφελός του, προσαρμοστικός στην πιο δυσάρεστη περίσταση της ζωής του και αποτελεσματικός, σαν να ήταν ο δολοφόνος που την προξένησε. Ολόκληρη η θεματολογία και η προβληματική του Έλληνα σεναριογράφου (και δημιουργού, για να είμαστε πιο δίκαιοι και ακριβείς) συνοψίζεται σε αυτή την κινηματογραφική τραμπάλα, δείχνοντας εμφατικά πως ο Φιλίππου είναι εκείνος που υποδεικνύει τον λόγο και τον τρόπο εκφοράς και ρυθμού. Αυτό δεν σημαίνει πως ο Μπάμπης Μακρίδης είναι απών, αντιθέτως παρεμβαίνει καίρια, άλλοτε προλαβαίνοντας τη δράση με σεκάνς εικόνων και μουσικής που μοντάρουν αβίαστα, και συνθέτει ένα ηλιόλουστο σκηνικό νοτίων προαστίων ως αντίστιξη στην τραγικότητα των γεγονότων και σαφή ένδειξη του ψυχισμού ενός ανθρώπου που μπορεί να κλαίει με λυγμούς στην κρεβατοκάμαρά του, αλλά κατά βάθος χαίρεται που το συναίσθημα τον κατοικεί, έστω και όψιμα. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΣΤΕΓΗ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ, ΠΑΡΤΕΤ 19:00 ΚΑΙ 21:15

Σκηνοθεσία: Λοράν Καντέ Πρωταγωνιστούν: Μαρίνα Φόις, Ματιέ Λούτσι Σε μια κωμόπολη της Γαλλίας ο Αντουάν παρακολουθεί ένα εργαστήριο δημιουργικής γραφής, στο οποίο μια ομάδα νέων ανθρώπων έχει επιλεγεί για να γράψει μια ιστορία εγκλήματος με τη βοήθεια μιας συγγραφέως.

Ο Λοράν Καντέ, νικητής του Χρυσού Φοίνικα για το Ανάμεσα στους Τοίχους, έχει αποδείξει πως ενδιαφέρεται για ένα σινεμά ιδεών και λέξεων και στο Ατελιέ οδηγείται σε ένα πιο εσωτερικό σύμπαν ανταλλαγής επιχειρημάτων. Σε ένα εργαστήριο συγγραφής στη μικρή πόλη Λα Σιοτά, κοντά στη Μασσαλία, που διευθύνει μια καταξιωμένη μυθιστοριογράφος, η Ολίβια, συμμετέχουν νέα παιδιά, αν και ξεχωρίζει αισθητά ο Αντουάν, ένας μυστικοπαθής «αταίριαστος», ο οποίος φαίνεται να παίρνει πιο σοβαρά απ’ όλους τον στόχο της διδασκαλίας, δηλαδή την κατασκευή μιας συλλογικής νουβέλας που ενδέχεται να εκδοθεί με το πέρας των μαθημάτων. Ανάμεσα σε αυτόν και την καθηγήτρια/ καθοδηγήτριά του θα γεννηθεί μια βραδυφλεγής σχέση ανταγωνισμού και πρόκλησης που ξεπερνά τα όρια της θεωρίας και φτάνει σε επικίνδυνη εφαρμογή της ουσίας. Αυτό που ξεκινά ράθυμα και χαλαρά, σαν καλοκαιρινή κατασκήνωση για φιλόδοξους διανοούμενους, εξελίσσεται σε θρίλερ με λανθάνοντα ερωτισμό και οιδιπόδειες νύξεις. Ο διάλογος δεν προδίδει ούτε στιγμή τον Καντέ, ακόμα κι αν η μεταστροφή της τελικής πράξης είναι λίγο πέρα από τις δυνατότητές του. ΑΒΑΝΑ - ΑΕΛΛΩ 3 - ΑΝΔΟΡΑ - ΑΝΟΙΞΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΝΑΝΑ 3 - ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΛΑΪΣ 1 - ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΙΚΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ-ΟΝΑΡ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ What will people say Σκηνοθεσία: Ιράμ Χακ Πρωταγωνιστούν: Μαρία Μασντάχ, Αντίλ Χουσαΐν Μια 16χρονη Πακιστανή που ζει με την οικογένειά της στη Νορβηγία στέλνεται διά της βίας στο Πακιστάν όταν ο πατέρας της την πιάνει στο δωμάτιό της με έναν άντρα.

Η ιστορία της έφηβης Νίσα, καμάρι των Πακιστανών μεταναστών γονιών της και αφομοιωμένη από την τρέχουσα κουλτούρα της Νορβηγίας, ανέμελη σαν τα κορίτσια του άμεσου περίγυρού της και γεμάτη σεβασμό για τον μόχθο των δικών της ανθρώπων, η οποία ζει έναν κανονικό εφιάλτη όταν ο πατέρας της την τσακώνει σε ερωτική περίπτυξη με έναν συμμαθητή της, τον σπάει στο ξύλο, καίει το διαβατήριό της και τη στέλνει με το ζόρι πίσω στο Πακιστάν κάτω από την αυστηρή επιτήρηση των θείων της, είναι εν πολλοίς αυτοβιογραφική, αφού η σκηνοθέτις της συγκεκριμένης ταινίας, η Ιράμ Χακ, βίωσε περίπου τα ίδια βάσανα με τη δική της οικογένεια, που την απήγαγε και την έστειλε κρυφά και παράνομα στον ίσιο δρόμο της παράδοσης. Η Χακ σκηνοθετεί με όρους θρίλερ και προσωπικής περιπέτειας ένα συχνά υπερβολικά λυρικό δράμα σύγκρουσης αξιών, δίνοντας δυτικόστροφη δυναμική σε μια ακανθώδη κατάσταση, όπου πολλά παιδιά καλούνται να ενσωματωθούν στη νέα τους πατρίδα την ίδια στιγμή που η κοινωνία από την οποία προέρχονται έχει μια βίαια αντίθετη γνώμη. Επίσημη υποβολή της Νορβηγίας στα ξενόγλωσσα Όσκαρ του 2019 (οι σκηνές του Πακιστάν γυρίστηκαν στο Ρατζαστάν της Ινδίας). ΑΙΓΛΗ 2 - ΔΙΑΝΑ - ΕΛΛΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ - ΟΣΚΑΡ

SEARCHING

εγκλωβιστεί, κρατά το (οπτικό κυρίως) ενδιαφέρον σε μια σάτιρα ασταθούς τονισμού.

Σκηνοθεσία: Ανίς Τσαγκάντι Πρωταγωνιστούν: Τζ. Τσόου, Ντ. Μέσινγκ

VILLAGE RENTI 6,20 - VILLAGE MALL 5,13 - VILLAGE PAGRATI 1,3 - VILLAGE FALIRO 4,6,9 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3 - ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 2 - ODEON STARCITY 6 ΑΒΑΝΑ - ΑΕΛΛΩ 4 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 - WEST CITY 1,2 - ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΕΜΠΑΣΥ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΛΑΟΥΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 1,4 - ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ

Μετά την εξαφάνιση της κόρης του, ένας πατέρας προσπαθεί να τη βρει μέσα από το λάπτοπ της.

Ο Ανίς Τσαγκάντι κατόρθωσε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον στο Searching, πετυχαίνοντας να αφηγηθεί την πολύπλοκη ιστορία της μυστηριώδους εξαφάνισης της έφηβης κόρης ενός στοργικού, αλλά απασχολημένου με τη δουλειά του πατέρα, χρησιμοποιώντας αυστηρά και αποκλειστικά το υποκειμενικό μάτι μιας σειράς από κάμερες: τα κινητά τηλέφωνα, οι υπολογιστές, ο τηλεοπτικός φακός και ο δέκτης, οι κάμερες επιτήρησης σε δρόμους, οργανισμούς και τυχαία σημεία καταγράφουν την κίνηση, τη δράση, ακόμη και τις σκέψεις, χωρίς να προκαλέσουν δυσφορία ή το συναίσθημα του πλεονασμού ή της επανάληψης. Το τεχνικό επίτευγμα του Αμερικανού πρώην διαφημιστή για λογαριασμό της Google (γλυκιά η μυθοπλαστική εκδίκηση) σε αυτό το δράμα που θίγει την ακούσια παραμέληση των παιδιών από τους γονείς στην ψηφιακή εποχή και φλερτάρει με την παράνοια ενός καθαρόαιμου αστυνομικού pageturner θολώνει την καλή του εικόνα με ένα παρατραβηγμένο φινάλε, αλλά τουλάχιστον μέχρι το τελευταίο εικοσάλεπτο η αγωνία συναγωνίζεται την απόλαυση. VILLAGE RENTI 13,14 - VILLAGE MALL 1,4,6,7,13,14 VILLAGE PAGRATI 5 - VILLAGE FALIRO 4,7,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1 - ODEON ESCAPE 4 - ODEON STARCITY 3 - ΑΕΛΛΩ 1 - ΑΙΓΛΗ 2 - ΑΝΟΙΞΗ - WEST CITY 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 3 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΑΛΕΞ ΘΕΡΙΝΟ

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΧΑΡΗ A simple favor Σκηνοθεσία: Πολ Φέιγκ Πρωταγωνιστούν: Άνα Κέντρικ, Μπλέικ Λάιβλι Μια μητέρα και μπλόγκερ προσπαθεί να ανακαλύψει πώς εξαφανίστηκε η καλύτερή της φίλη.

Μεταφέροντας τη νουβέλα της Ντάρσι Μπελ, ο Πολ Φέιγκ των πολλών καλών τηλεοπτικών σειρών, του αστείου Bridesmaids αλλά και του αξιολησμόνητου remake των Ghostbusters, επιχειρεί μια κωμωδία εκδίκησης, όπου μια ντροπαλή, αρκετά ξενέρωτη και νευρικά αισιόδοξη προαστιακή single mom vlogger μαγειρικών συνταγών σε μια τυπική αμερικανική πόλη συναντά μια γυναικάρα με εντυπωσιακή εμφάνιση, με ένα αγοράκι, συμμαθητή του γιου της, και έναν σύζυγο που την ποθεί εμφανώς, και γοητεύεται ανεπιστρεπτί από τον αινιγματικό ερωτισμό που αποπνέει και τον τρόπο της να αποσπά μυστικά και προσωπικές αλήθειες από εκείνην. Όχι πως η μικροκαμωμένη, ευκολόπιστη Στέφανι Σμόδερς δεν έχει έναν-δυο σκελετούς στην ντουλάπα της, αλλά η Έμιλι Νέλσον δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες με το «καλημέρα», όταν γίνεται έξαλλη μπροστά στην προοπτική να φωτογραφηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Γρήγορα ο Φέιγκ μετατρέπει το μικροαστικό σκηνικό της κουτσομπολίστικης αδράνειας σε μια μαύρη κομεντί που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο ο Απατήσας του Εξαπατήσαντος, με πολλές αναφορές και κυριότερη από αυτές το Wild Things που, ούτως ή άλλως, αν εξαιρέσουμε το εντυπωσιακό τρίο με βασική πρωταγωνίστρια την Ντενίζ Ρίτσαρντς, ήταν μέτριο. Η Άνα Κέντρικ, ιδανική στον ρόλο της Στέφανι Σμόδερς, είναι εκείνη που χτυπάει διάνα στην καρδιά της μεταμόρφωσης (γιατί ταιριάζει απόλυτα στα χαρακτηριστικά και είναι καλή ηθοποιός) και η Λάιβλι, ατελείωτη και όσο πρέπει ντίβα πάνω από τα κυβικά της χωριάτικης νοοτροπίας στην οποία υποτίθεται πως έχει

BEL CANTO Σκηνοθεσία: Πολ Γουέιτζ Πρωταγωνιστούν: Τζ. Μουρ, Κ. Γουατανάμπε Μια σοπράνο μπλέκεται σε κατάσταση ομηρίας.

Κινηματογραφική μεταφορά του περιζήτητου από τα στούντιο μυθιστορήματος της Αν Πάτσετ Bel Canto από τον Πολ Γουέιτζ. Σε αυτό το δράμα ομηρίας μια διάσημη σοπράνο αποδέχεται μια καλοπληρωμένη πρόσκληση για να τραγουδήσει σε μια αδιευκρίνιστη χώρα της Λατινικής Αμερικής και με το που ξεκινάει το πριβέ κοντσέρτο παγιδεύεται, μαζί με τους εκλεκτούς παριστάμενους πολυεθνικής προέλευσης, από οπλισμένους αντάρτες που εισβάλλουν στο μέγαρο και ζητούν πολιτικά ανταλλάγματα. Η έκρυθμη κατάσταση παρατείνεται για πολλές ημέρες, με έναν Ελβετό διαπραγματευτή να προσπαθεί να αποτρέψει το χάος που επίκειται, και ο Γουέιτζ βρίσκει τον χρόνο να σβήσει τις όποιες πολιτικές εμπλοκές σε ένα μελόδραμα σχέσεων ανάμεσα σε κρατούμενους και δήμιους, και φυσικά την πρωταγωνίστρια με έναν σημαντικό Ιάπωνα που ήρθε ειδικά για να την παρακολουθήσει, ως θαυμαστής με έξτρα ενδιαφέρον. Εξού και ο τίτλος Bel Canto, που κατεβάζει το περιορισμένο εύρος της σοβαρής όπερας στον λαό. Με εξαίρεση την ξαφνική λύση και το δυναμικό ξεκίνημα, η ταινία στερείται αιχμής και πρωτοτυπίας και ανελίσσεται με σεναριακές αφέλειες, αποδυναμώνοντας ένα ετερόκλητο, ικανό καστ. VILLAGE RENTI 17 - VILLAGE MALL 12 - VILLAGE FALIRO 5,8 - ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 3 - ODEON ESCAPE 5 - ODEON STARCITY 1,4 - ΑΕΛΛΩ 3 - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΕΜΠΑΣΥ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 2 - ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΘΗΝΑ - ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕΑΚ

KIN Σκηνοθεσία: Τζόναθαν & Τζος Μπέικερ Πρωταγωνιστούν: Τζ. Ρέινορ, Ζ. Κράβιτζ Ένας πρώην κατάδικος και ο αδελφός του απειλούνται από έναν εγκληματία και δύο στρατιώτες από άλλον πλανήτη.

Το Ντιτρόιτ, όπου αρχικά τουλάχιστον διαδραματίζεται το Kin, έχει χρησιμοποιηθεί τελευταία ως τόπος που αντανακλά ισχυρές φοβίες και διαλυμένες σχέσεις. Ο Τζάρμους στο Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί και, κυρίως, ο Ντ.Ρ. Μίτσελ στο Σε ακολουθεί βρήκαν έμπνευση στα ρημαγμένα κτίρια μιας υποβαθμισμένης πόλης, αφήνοντας πίσω απογοητευμένους μεσήλικες και νέους. Τέτοιους χαρακτήρες προσπαθούν να αναπτύξουν τα αδέρφια Μπέικερ, ξεχειλώνοντας το μικρού μήκους Bag Man, συνδύαζοντας όμορφα δράση, ειδικά εφέ και κοινωνικό προβληματισμό, όμως στις απαιτήσεις της μεγάλου μήκους αφήγησης δεν μπορούν να διατηρήσουν ρυθμό. Και ενώ ο πιτσιρικάς Μάιλς Τρούιτ είναι αξιοπρόσεκτα ώριμος στον βασικό ρόλο, η πλοκή ξεφεύγει και οδηγείται σε ένα φινάλε γεμάτο απιθανότητες, που προσπαθεί να πάρει μαζεμένες ιδέες από το Stranger Things και να τις μετατρέψει σε μια σπιντάτη αλληλουχία από twists. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 3,5,6 - VILLAGE MALL 10 - VILLAGE PAGRATI 2 - VILLAGE FALIRO 1 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 2,4 - ΑΡΙΑΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 5

27.9.18 – lifo

ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Στα γυρίσματα της νέας ταινίας του Γιάννη Οικονομίδη

Κινηματογράφος

Μία μέρα στη Λαμία με τους πρωταγωνιστές της «Μπαλάντας της τρύπιας καρδιάς». Από τον Μ. Ηulot, Φωτογραφίες: Πάρις Ταβιτιάν

58 lifo – 27.9.18

ίναι νωρίς το πρωί στην άνω πλευρά της Λαμίας, απέναντι από το Δημοτικό Στάδιο, στην καφετέρια Envy, όπου όλα είναι στημένα και έτοιμα για να γυριστούν κάποιες από τις τελευταίες σκηνές της Μπαλάντας της τρύπιας καρδιάς, της νέας ταινίας του Γιάννη Οικονομίδη – πρόκειται για μια διεθνή συμπαραγωγή Ελλάδας (Faliro House, Αργοναύτες Α.Ε.), Γαλλίας (ΕΖ Films), Γερμανίας (Sutor Kolonko) και Κύπρου (Υ.Ε. Films Ltd). Για την ακρίβεια, είναι η προτελευταία μέρα τους στη Λαμία, λίγο πριν ολοκληρωθούν τα γυρίσματα της πιο φιλόδοξης ταινίας του Οικονομίδη, και της πιο δύσκολης στη δημιουργία της, η οποία «έχει πολλή καψούρα και τρύπια καρδιά», όπως λέει, «γιατί, τελικά, όλες οι καρδιές είναι τρυπημένες κάπως, τζούφιες». Ο Γιάννης Οικονομίδης είναι ενθουσιασμένος με την πορεία των γυρισμάτων, μας υποδέχεται με χαμόγελο και αμέσως μετά μεταμορφώνεται στον τελειομανή σκηνοθέτη που ελέγχει τα πάντα και ζητάει απ’ όλους να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Αν τον δεις την ώρα που δίνει τις εντολές και δεν τον ξέρεις, είναι πολύ πιθανό να σε τρομάξει από την ένταση που βγάζει όταν φωνάζει «cut» και ζητάει να επαναληφθεί η ίδια σκηνή ξανά και ξανά. Οι

τελευταίες σκηνές που γυρίζονται είναι η αρχή της ταινίας και στην καφετέρια βρίσκεται ο ιδιοκτήτης της, ο Γλάρος (ή κροκόδειλος), δηλαδή ο Στάθης Σταμουλακάτος, ενώ έξω από το μαγαζί περιμένει ο Μάνος Ζαφειρόπουλος (δηλαδή ο Βασίλης Μπισμπίκης), ο οποίος ετοιμάζεται να μπει για να του ζητήσει τα κλειδιά. Στα τραπέζια έξω από το μαγαζί, ανάμεσα στους κομπάρσους, κάθονται και «οι δίδυμοι» (ο Λάζαρος και ο Δημήτρης Μαυρίδης), δύο ανατριχιαστικές φιγούρες με «εγκληματικές φυσιογνωμίες» που παρατηρούν τον Μάνο να μπαίνει στην καφετέρια με ένα βλέμμα που ξεχειλίζει από μίσος. Ο Γιάννης τους ζητάει να λένε κάτι κρυφά και να καπνίζουν ξεφυσώντας τον καπνό και σε κάθε «cut» πρέπει να ανάβουν καινούργιο τσιγάρο. Ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα απαιτητικός, έχουν φτάσει στα όριά τους, γιατί στην ταινία έχουν πολύ σκληρές σκηνές. Ίσως τις πιο σκληρές. Είναι οι «γουρουνάδες» που ζουν ως οικογενειάρχες, αλλά τη νύχτα μαζεύουν τα πτώματα και τα πετάνε στα γουρούνια, για να τα εξαφανίσουν. Όταν τελειώνει το γύρισμα της σκηνής (μετά από ώρες) είναι αγνώριστοι, όπως όλοι σχεδόν. «Τελειώνουμε σιγά-σιγά» λέει ο Γιάννης Οικονομίδης στο διάλειμμα, φανερά ανακου-

Το σενάριο της «Μπαλάντας της τρύπιας καρδιάς» υπογράφουν ο Δημοσθένης Παπαμάρκος, ο Γιάννης Οικονομίδης και ο Χάρης Λαγκούσης. Πρωταγωνιστούν οι Γιάννης Τσορτέκης, Βίκυ Παπαδοπούλου, Βασίλης Μπισμπίκης, Γιώργος Γιαννόπουλος, Στάθης Σταμουλακάτος και Βαγγέλης Μουρίκης και πολλοί ερασιτέχνες ηθοποιοί. Η ταινία θα είναι έτοιμη στο τέλος της άνοιξης.

φισμένος. « Ήταν δύσκολη ταινία γιατί έχει πολύ πράμα, πολλούς χαρακτήρες, πολλούς χώρους, πολλή πλοκή, γενικά γίνεται χαμός – μπερδέματα, ανατροπές. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ταινία είναι ένα crime δράμα με romance. Ξεκινάει με το κλασικό ερωτικό τρίγωνο, δηλαδή σύζυγος απατημένος από τη γυναίκα του Όλγα (Βίκυ Παπαδοπούλου) που το σκάει με τον πρώην τραγουδιστή και νυν επιχειρηματία του κλαμπ “Κροκόδειλος live stage” εδώ, της επαρχιακής πόλης, και εξελίσσεται σε μια ιστορία μεγάλου μένους και μίσους ανάμεσα στον Ηρακλή, τον εργοστασιάρχη-επιχειρηματία (Γιάννης Τσορτέκης), και το ζευγάρι που φεύγει απ’ την πόλη κυνηγημένο και βρίσκει καταφύγιο σε ένα εξοχικό λίγο έξω από την πόλη. Οι βασικές φιγούρες στην ιστορία είναι οι μανάδες των δύο αντρών, η κυρία Φωτεινή, η μάνα του Ηρακλή, και η μάνα του Μάνου του Ζαφειρόπουλου, του κυνηγημένου εραστή (Βασίλης Μπισμπίκης), η Αλίκη. Οι μανάδες είναι φοβερές φιγούρες, στην πορεία αποδεικνύονται κατά πολύ χειρότερες από τους γιους τους (η Φωτεινή είναι η κ. Βασιλική Καλλιμάνη, η μητέρα της Μαρίας Καλλιμάνη, και η Αλίκη είναι η Σοφία η Κουνιά, και οι δύο ερασιτέχνιδες ηθοποιοί). Η Αλίκη διευθύνει το μαγαζί, τον Κροκόδειλο, μαζί με τον γιο της,

ο οποίος είναι φουλ στα χρέη, στις υποχρεώσεις, τους κυνηγάνε οι πάντες, τράπεζες, ΙΚΑ, εφορίες, τοκογλύφοι. Μετά αρχίζουν εκατέρωθεν τα συμβόλαια θανάτου και μπαίνει και ο υπόκοσμος μέσα στην ιστορία, γιατί υπάρχει κι ένα εκατομμύριο ευρώ που έχει κλέψει η Όλγα, φεύγοντας, από τον σύζυγό της. Όπως καταλαβαίνεις, γίνεται το έλα να δεις στην πορεία, μπερδεύεται κόσμος και κοσμάκης, και μέσα σε όλο αυτό το πράγμα υπάρχει και ο Γλάρος, το πρωτοπαλίκαρο του Τσέκου, ο οποίος είναι ο άρχοντας του σκότους, ο άρχοντας του κακού, ο μαφιόζος της πόλης και της περιοχής. Ο Γλάρος ερωτεύεται την Όλγα και στην πορεία αποκαλύπτεται η ατζέντα που έχει ο καθένας, ξεδιπλώνονται τα ψυχολογικά όλων, οι συμπεριφορές τους, οι κρυμμένοι σκελετοί στα ντουλάπια του καθενός, τα διάφορα ράμματα που έχει για τη γούνα ο ένας του άλλου και κάπου σε αυτό το ψυχολογικό συμπεριφοριολογικό κομμάτι της ταινίας η Μπαλάντα συναντά την Ψυχή στο στόμα, όπου όλοι έχουν ένα φτυάρι για τον άλλο. Όλοι έχουν να πουν για όλους τα απίστευτα. Υπάρχει πολύς ερωτισμός στην ταινία και μεγάλες δόσεις θρίλερ, με την έννοια ότι όσο προχωράει η ιστορία, σκοτεινιάζει το όλο πράγμα. Από την άλλη, το στοιχείο του μαύρου χιούμορ είναι πιο δυνατό εδώ, πιο ξεκάθαρο,

πιο θαρραλέα μπροστά. Αλλά είναι ένα χιούμορ τοποθετημένο πολύ κομψά μέσα στην ταινία, δηλαδή δεν είναι κωμικό, είναι η ανθρώπινη τραγικοκωμωδία. Είναι μια δραματική κωμωδία της ανθρώπινης βλακείας και ηλιθιότητας, του ανθρώπινου δράματος, που εμπεριέχει μεγάλες δόσεις μαύρου, σατανικού, βιτριολικού, διαβολικού χιούμορ. Είναι πολλή Ελλάδα, μια τοιχογραφία του αντρικού κόσμου, η αντρική επαρχία, αλλά με γυναίκες πολύ ζόρικες. Είναι πολύ ζόρικοι οι γυναικείοι χαρακτήρες». Οι τεχνικοί έχουν αλλάξει θέση στα φώτα, έχουν σκοτεινιάσει τις τζαμαρίες, έχουν ετοιμάσει τη σκηνή της συνάντησης του Γλάρου και του Μάνου και οι ηθοποιοί παίρνουν θέσεις και μπαίνουν ξανά στην ψυχολογία του ρόλου τους. Ο Στάθης Σταμουλακάτος... αγριεύει. Έχουν περάσει μόλις δύο μέρες από την εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας που έχει κάνει και είναι με φρικτούς πόνους, χαπακωμένος με παυσίπονα, αλλά μόλις ξεκινάει το γύρισμα τα ξεχνάει όλα και γίνεται ο Γλάρος. Πριν δώσει τα κλειδιά του εξοχικού του στον Μάνο για βρει ερωτικό καταφύγιο το παράνομο ζευγάρι, τον κατσαδιάζει επειδή του άφησε το σπίτι σε κακή κατάσταση την προηγούμενη φορά και... αποκαλεί την Όλγα «πατσαβούρα» (ενώ την έχει ήδη ερωτευτεί). Η Βίκυ Παπα-

δοπούλου, δίπλα μου, που παρακολουθεί από το μόνιτορ τη σκηνή, αστειεύεται χαμηλόφωνα «ε, όχι και πατσαβούρα!». Περιέργως, ο Οικονομίδης τους λέει να ρίξουν τους τόνους και να παίξουν ξανά τη σκηνή πιο χαμηλόφωνα. Ξανά «cut». «Είναι μια ταινία που σαφώς μυρίζει πολύ Κοέν και ΜακΝτόνα, Σορεντίνο» λέει. «Είναι έτσι τοποθετημένο το μαύρο χιούμορ, στην παράδοση αυτού του είδους των ταινιών ή του Ταραντίνο, αλλά είναι μια ταινία που πλησιάζει πολύ κοντά στο χιούμορ και στο σετάρισμα της δικής μου αισθητικής. Στους χαρακτήρες μπορεί να σου θυμίσει το Out of sight του Σόντερμπεργκ. Τα locations είναι Λαμία και πέριξ της Λαμίας και λίγο Αθήνα. Και το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της ταινίας, του τωρινού εγχειρήματος, είναι ότι το μισό καστ είναι αποκλειστικά ερασιτέχνες. Έχω πολλούς ερασιτέχνες σε μεγάλους ρόλους. Οι δίδυμοι, ο Αντώνης ο Κοτζιάς (που κάνει και τα βίζουαλ της ταινίας), η κοπελιά του Σάκη και η κόρη του Ηρακλή, του εργοστασιάρχη, που είναι η Αρετή Πουρνάρα, οι δύο μανάδες, ο Τσέκος, που είναι ο Βασίλης ο Σακελλαριάδης, μια απίστευτη φάτσα που ήρθε από το Λος Άντζελες για να παίξει ειδικά στην ταινία (επί 35 χρόνια δούλευε μπάρμαν και μπράβος σε

μπαρ του λιμανιού του Λος Άντζελες), κάτι ανάμεσα σε Καϊτέλ και Τσαρλς Μπρόνσον. Το post production θα γίνει στη Γαλλία και μουσική θα γράψει ο Γάλλος Jean-Michel Bernard, γνωστός συνθέτης σάουντρακ, αλλά ακούγονται και death metal και black metal και νεοσκυλάδικα στην ταινία. Υπάρχει και ένα κομμάτι που είναι γραμμένο ειδικά γι’ αυτήν, η ‘Τρύπια Καρδιά”, του Ηλία Φιλίππου, σε μουσική Harry K., του συνθέτη της Πάολας. Το τραγουδάει ο Γιώργος Γιαννόπουλος εν είδει πρόβας στον Κροκόδειλο. Η Λαμία και οι κάτοικοί της μας βοήθησαν πάρα πολύ. Απίστευτοι άνθρωποι, μας άνοιξαν τα σπίτια τους, μας έδωσαν τους χώρους τους, παρόλο που πριν ανέβουμε έπεσε μια κινδυνολογία του τύπου “πού πάτε; Εκεί είναι σκατότοπος, σκατάνθρωποι”. Ήρθαμε εδώ και είναι το κάτι άλλο, δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερα. Μας βοήθησε και το Film Office, που ιδρύθηκε πρόσφατα εδώ πέρα, για να προσελκύσουν παραγωγές. Έπαθαν όλοι πλάκα από την παραγωγή. Θεωρούν ότι η επαρχία είναι μια ξεχασμένη κατάσταση. Δεν είχα ξανάρθει εδώ, μόνο περαστικός, αλλά είναι απίστευτα. “Θα σε φάνε ζωντανό”, μου έλεγαν, “απαίσιοι άνθρωποι”, αλλά είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι».

27.9.18 – lifo

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

«Μέρες δίχως τέλος»: Αγόρια που σκοτώνονται, αγόρια που παράφορα αγαπιούνται Μια ιστορία έρωτα ανάμεσα σε δύο νεαρούς στρατιώτες με φόντο το άγριο σκηνικό του αμερικανικού εμφυλίου περιγράφουν οι Μέρες δίχως τέλος του πολυβραβευμένου κορυφαίου Ιρλανδού συγγραφέα Σεμπάστιαν Μπάρι που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ίκαρος.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

60 lifo – 27.9.18

ύο αγόρια ερωτεύονται σφόδρα και μένουν να ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλο κάτω από τις πιο άθλιες συνθήκες και την πλέον δύσβατη ιστορική συγκυρία. Δεν μιλάμε για οποιεσδήποτε περιπτώσεις, αφού ο φερμένος από την Ιρλανδία Τόμας Μακνάλτι και ο σύντροφός του Τζον Κόουλ παλεύουν με δαίμονες και αγγέλους στην αμερικανική ήπειρο του Εμφυλίου, σκοτώνουν και σχεδόν σκοτώνονται, βλέπουν Αμερικανούς στρατιώτες να εξοντώνουν τους Ινδιάνους αλλά και εκείνους να παίρνουν ως αναμνηστικό τα σκαλπ, άλλους να ακρωτηριάζονται και τους περισσότερους να φεύγουν γρήγορα από τη ζωή, χωρίς καν να έχουν καταλάβει τον λόγο. Σε αυτό το τοπίο, όπου εκκολάπτεται η βαναυσότητα, κανένας δεν έχει λόγο να ελπίζει: και όμως, σε αυτήν ακριβώς τη συνθήκη ο γενεαλογικά αισιόδοξος Ιρλανδός αφηγητής του βιβλίου, ο οποίος βιώνει μέρες δίχως τέλος –απ’ όπου και ο τίτλος του ομώνυμου βιβλίου του Σεμπάστιαν Μπάρι σε μετάφραση Μαρίας Αγγελίδου–, έχει έναν βασικό λόγο να ονειρεύεται, και αυτός δεν είναι άλλος

από την αγάπη. Αγάπη για τον σύντροφό του και συναγωνιστή Τζον Κόουλ, αγάπη για τη Γουινόνα, τη μικρή Ινδιάνα που θα υιοθετήσουν μαζί αργότερα, διαμορφώνοντας μια ιδιόμορφη οικογένεια, αγάπη για μια τραυματισμένη περιστέρα ή για τα ταλαιπωρημένα άλογα που πάσχουν –και αυτά μαζί με τους μαχητές–, αλλά αγάπη και για την κάθε μέρα που τους χαρίζει απλόχερα το φως της. Ώρες-ώρες ο αναγνώστης νιώθει ότι καταρρέει υπό το έντονο βάρος των αδρών περιγραφών που δεν επιτρέπουν καμία ουδετερότητα: από τις σκηνές των συγκρούσεων που αποκαλύπτονται στην πιο πρωτόφαντη, ιλιαδική τους λεπτομέρεια έως τις μάχες που δίνουν οι δύο φίλοι και εραστές καθημερινά για να επιβιώσουν, όπου νιώθεις κάθε πεινασμένη ανάσα και το ελάχιστο δευτερόλεπτο που το σώμα παλεύει να παραμείνει στη ζωή. Και είναι εδώ ακριβώς που υπεισέρχεται ο παράγοντας «υψηλή λογοτεχνία», αφού η μαστοριά του Μπάρι όχι μόνο αποδίδει με ακρίβεια το θάμβος της ύπαρξης αλλά αποκαλύπτει μια ιδανική ακροβασία ανάμεσα στη μελωδία του ρυθμού και στην τραχύτη-

sebastian barry

Μέρες δίχως τέλος Μτφρ.: Μαρία Αγγελίδου Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.: 296

τα των λέξεων, επιτρέποντας να ακουστούν ακόμα και οι σιωπές. Ας μην ξεχνάμε ότι για τους Ιρλανδούς –με πρωτομάστορα τον Μπέκετ– η ανάσα είναι μια ολόκληρη κληρονομιά και δεν υπάρχει περίπτωση να μην τη νιώσεις στις φράσεις αλλά και στην ίδια τη φύση, ακόμα και τις άγονες εκείνες μέρες, όταν, όπως τονίζει ο συγγραφέας, «φλέβες από φως, λεπτές και μακριές, κατεβαίνουν ίσαμε κάτω στη σοβαρή, στην αμείλικτη κι ασάλευτη γη». Αυτές οι μέρες μοιάζουν να διαδέχονται χωρίς νόημα η μία την άλλη και διαφοροποιούνται μόνο όταν ενσκήπτει κάποιο φονικό, όταν έρχεται, πάντα με τεράστια καθυστέρηση, η κρατική βοήθεια και όταν καταφέρνουν να φτάσουν (σχετικά) σώοι στο επόμενο χωριό. Ο ατελεύτητος κύκλος της μάχης για την επιβίωση, σε σημείο που αναρωτιέσαι πού διαφοροποιείται η ανθρώπινη υπόσταση από εκείνη των υπόλοιπων όντων, είναι αδιανόητος, είτε οι στρατιώτες παλεύουν με την απόλυτη παγωνιά είτε με τον αδιανόητο καύσωνα, με τους Ινδιάνους στην πρώτη φάση του πολέμου ή με τους αντιπάλους τους από τον αμερικανικό Νότο στη δεύτερη. Εκ των πραγμάτων, τα αγόρια δεν έχουν δικαίωμα στον φόβο αλλά μόνο στην παράλογη ορμή: «Οι φόβοι μας καίγονται στη φωτιά της μάχης, στάχτη γίνονται κι αφήνουν πίσω τους φονικό κουράγιο. Παιδιά του ουρανού είμαστε τώρα και κλέβουμε μήλα απ’ το περιβόλι του Θεού δίχως φόβο, δίχως φόβο, δίχως κανένα φόβο». Ενίοτε έχεις την αίσθηση ότι ο Μπάρι, ένας αυθεντικής στόφας συγγραφέας, δεν μιλάει μόνο για τους συντοπίτες του, οι οποίοι, όπως ο ορφανός Ιρλανδός πρωταγωνιστής του Τόμας Μακνάλτι, βρέθηκαν σε έναν άγνωστο τόπο και συνέβαλαν με τον τρόπο τους στο να στηθεί ένα κράτος από την αρχή, αλλά αναφέρεται στο διαχρονικό στάτους των προσφύγων και του ξεριζωμού εν γένει. Σαν να ορίζει το γενεαλογικό μονοπάτι που οδηγεί στην αρχέγονη θέση του πρόσφυγα και στην αθλιότητα που περιβάλλει κάθε νεοφερμένο: «Σκουλήκια, ψύλλοι, ψείρες, σκάβουνε τα κορμιά. Άνθρωποι τόσο άρρωστοι, που δεν χρειάζεται να πεθάνουν από τις αρρώστιες τους – πεθαίνουν από τον θάνατο τον ίδιο. Άνθρωποι τόσο γεροί, που δύσκολα τους σκοτώνει κανείς. Όταν σου δίνουν το ξεροκόμματό σου, το χώνεις όλο βιάση στο στόμα σου, να το καταπιείς πριν σου το βουτήξουν. Ούτε χαρτιά ούτε μουσική, μόνο βουβό πεισματάρικο μαρτύριο. Κάποιοι χάνουν τα μυαλά τους – κι είναι τυχεροί. Άλλους τους σκοτώνουν επειδή γελιούνται και πατάνε την απαγορευμένη γραμμή, μια σειρά άσπρα πασσαλάκια κοντά στον ξύλινο φράχτη του καταυλισμού. Στέκονται σαν χαμένοι, δεν ξέρουν πού βρίσκονται... Στέκουν αμίλητοι, με βλέμμα τρελό, και κοιτάνε το άνοιγμα της σκηνής τους. Γένια μακριά, μουστάκια μακριά. Στέκουν έτσι όλη μέρα, βδομάδες, βδομάδες, μετά πλαγιάζουν και δεν σηκώνονται. Όσο για τους μαύρους, οι Αντάρτες τους μισούνε. Σαράντα βουρδουλιές σ’ έναν πληγωμένο. Μια πιστολιά στο κεφάλι, στα καλά καθούμενα. Ο Τζον Κόουλ πάει να μιλήσει, αλλά τον σταματάω, ξανά και ξανά». Αρκεί κανείς να φανταστεί ότι οι μοναδικές ωραίες στιγμές για τον Τόμας και τον Τζον ήταν όταν αναγκάστηκαν ως έφηβοι να δουλέψουν σε ένα σαλούν όπου, αντί πινακίου φακής, φορούσαν γυναικεία ρούχα και λικνίζονταν για τους μεταλλωρύχους που σύχναζαν στο μέρος! Όταν στα 17 κρίνονται

πια μεγάλοι για να διατηρήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον των θαμώνων, θα καταταγούν στον αμερικανικό στρατό. Οι μετατοπίσεις, από την πιο παράδοξη θέση του χορευτή με τα γυναικεία ρούχα σε αυτήν του πιο σκληρού ρόλου του πολεμιστή, αυτομάτως καταργούν τα όρια των στερεοτύπων, αποκαλύπτοντας νέες εκφάνσεις σε ρόλους που κανείς δεν έχει φανταστεί. Έτσι, όλα μοιάζουν φυσικά σε ένα περιβάλλον εντελώς αφύσικο κι αυτό δεν είναι το πλέον παράδοξο στον τρόπο που λειτουργούν οι αντιφάσεις. Εκεί όπου υπάρχει απόγνωση διαφαίνεται η χαρά –ναι, τα δύο αγόρια χαίρονταν να χορεύουν για τους άνδρες!– και εκεί όπου κατισχύει το αδιέξοδο, εμφανίζεται άξαφνα η λύση. Ο αέναος κύκλος της λογοτεχνίας και της ζωής. Ακριβώς επειδή όλα φαντάζουν σχεδόν φυσικά –οι εναλλασσόμενοι ρόλοι, η ατέρμονη βία και οι θάνατοι– το μόνο που μπορεί να αντισταθμίσει το αίσθημα ενοχής είναι ο άγραφος κανόνας της τιμιότητας που κάνει τους δύο πρωταγωνιστές να μη χάνουν τη στοιχειώδη ανθρώπινη υπόστασή τους: αυτός τους οδηγεί στο να σεβαστούν τους Ινδιάνους που ζητάνε ανακωχή ή τις γυναίκες που πέφτουν θύματα της αλόγιστης βίας. Αλλά, και πάλι, όλα αυτά δεν συνιστούν το κατεξοχήν όπλο που βοηθάει τους δύο πρωταγωνιστές να αντέχουν και δεν είναι άλλο, όπως είπαμε αρχικά, από την αγάπη. Αυτή είναι που κάνει τον αφηγητή Τόμας να ανασταίνεται κάθε φορά που βλέπει το

πανέμορφο πρόσωπο του φίλου του: «Κι αυτό δεν θ’ άλλαζε ποτέ. Φούσκωνε η καρδιά και η ψυχή τραγουδούσε. Ολοζώντανοι στην καρδιά της ζωής ήμασταν. Κι ευτυχισμένοι σαν τα χελιδόνια στις φωλιές τους, κάτω από τις μαρκίζες της σκεπής». Ακόμα και ο σκληρός, πλην όμως ακριβοδίκαιος λοχίας των στρατιωτών, το μόνο πράγμα για το οποίο θα μετανιώσει, όπως τουλάχιστον θα ομολογήσει στο νεκροκρέβατό του, δεν είναι για τους νεκρούς αλλά για το ότι παντρεύτηκε μια γυναίκα που δεν αγαπούσε. Αγάπη νιώθουν αμφότεροι οι πρωταγωνιστές για τη μικρή Ινδιάνα που υιοθετούν, αγάπη για όλα όσα θα καταφέρουν να μοιραστούν ή, τουλάχιστον, ελπίζουν να έρθουν στο μέλλον. Η αγάπη ωραιοποιεί την απόλυτη ασχήμια και καταυγάζει ομορφιά από κει που απουσιάζει ακόμα και στοιχειωδώς οτιδήποτε αξιοσήμαντο – αλλά αυτό, τελικά, δεν είναι που κάνει ο συγγραφέας με το έργο του; Άλλωστε, πίσω από την ομολογία του πρωταγωνιστή προς τον εραστή του κρύβεται η γεμάτη αγάπη εξομολόγηση του ίδιου του συγγραφέα Σεμπάστιαν Μπάρι στον γιο του, ο οποίος τόλμησε να προβεί σε δημόσια δήλωση για την ομοφυλοφιλία του και να χειροκροτηθεί από τον ίδιο του τον πατέρα, δείχνοντας πως η λογοτεχνία μπορεί τελικά να καταφέρει ό,τι δεν έχει λύσει η κοινωνία ή η οικογένεια και τελικά να το αποθεώσει ακόμα και στην πιο βάρβαρη συνθήκη.

27.9.18 – lifo

ΦΩΤΟ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ

BIRDMAN

Πού θα τρώμε φέτος; Η γαστρονομική κίνηση της πόλης είναι και φέτος έντονη, με πολλές ευχάριστες προσθήκες.

από τη νικη μηταρεα

Γεύση

62 lifo – 27.9.18

αινούργια μαγαζιά, μεταγραφές, ανανεωμένα μενού, μπόλικο street food και έντονη κρεατολαγνεία με πολλές κοπές και ποικιλίες κρεάτων είναι το γαστρονομικό τοπίο του φετινού φθινοπώρου. ➽ Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα γεγονότα της αθηναϊκής εστίασης είναι το νέο μπαρ «Birdman» του Άρη Βεζενέ. Έχοντας στο ενεργητικό του επιτυχημένες επιλογές σε δύσκολους καιρούς, ο Άρης δημιούργησε κάτι εντελώς διαφορετικό. Το Birdman, μια γιαπωνέζικη παμπ, προσφέρει γκουρμέ τσιμπολόγημα στην μπάρα του και υποστηρίζεται από μια πολύ ψαγμένη κάβα με εξαιρετικά ποτά. Ήδη έχει προκαλέσει αίσθηση και συζητήσεις. ➽ Νέα άφιξη είναι το εστιατόριο La Gom στη Βουλιαγμένη, που στα σουηδικά σημαίνει «τόσο όσο», με την κουζίνα του να κινείται σε αυτήν ακριβώς τη φιλοσοφία. ➽ Walla Walla είναι το ημίγλυκο κρεμμύδι που καλλιεργούσαν οι Ινδιάνοι στη βορειοδυτική πλευρά των ΗΠΑ και αυτό το σπάνιο λαχανικό χάρισε την ονομασία στο wine bar - κάβα -εστιατόριο ενός νέου χώρου που ετοιμάζεται πυρετωδώς στην «καυτή» γειτονιά του Παγκρατίου, εκεί όπου βρισκόταν το Ελλούδα. Η κάβα λιανικής με τις 10.000 φιάλες από τον ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα θα δίνει τη δυνατότητα αγοράς από το ράφι και με μια μικρή προσαύξηση θα μπορείτε να τη γευτείτε και στο τραπέζι. ➽ «Στροφή ολοταχώς προς το κρέας, τις ωριμάνσεις και τις κοπές» διαπιστώνει ο σεφ Γιάννης Στανίτσας που επιμελείται το μενού στον πολυχώρο Aventador Prime Meat House. Ο Γιάννης Στανίτσας θα επιμεληθεί το μενού στο καινούργιο εστιατόριο που ετοιμάζεται στο εμπορικό κέντρο Green Plaza στο Μα-

ρούσι με την ονομασία «Camo green days, sushi night». Παράλληλα, ο άοκνος σεφ έχει αναλάβει την επιμέλεια της κουζίνας στο ανακαινισμένο My Ρark στο Πάρκο Ελευθερίας, σερβίροντας πιάτα από την αστική κουζίνα. ➽ Παριζιάνικος αέρας άρχισε να πνέει στον πεζόδρομο της Βαλαωρίτου με την άφιξη του bistro The Odeon στη θέση του γνωστού Jimmy’s. Το τιμόνι της κουζίνας έχει αναλάβει ο Δημήτρης Σταμούδης με κλασικές προτάσεις. ➽ Στο Εν Πλω στη Βουλιαγμένη ο δημιουργικός σεφ Σταμάτης Τσίλιας προτείνει ένα ολοκαίνουριο μενού, συνδυάζοντας την ελληνική κουζίνα με Nikkei επιρροές. ➽ Το κρέας καλά κρατεί και ένας μάγος του είδους, ο σεφ Ηλίας Σκουλάς, συμπράττει με το κρεοπωλείο Carnicero στον πρώτο όροφο του Yoleni’s στη Σόλωνος. ➽ Στη Σκουφά, εκεί όπου βρίσκαμε παλιά το Cinco, τώρα θα αγοράζουμε αλλά και θα δοκιμάζουμε ποιοτικό κρέας στον καινούργιο χώρο που ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον χειμώνα το Drakoulis open project. Πρόκειται για πρότυπο κρεοπωλείο λιανικής και εστιατόριο κρεατοφαγίας με έμφαση στο γιαπωνέζικο κρέας. ➽ Μετά το περσινό Hocut από την ομάδα της Cookoovaya, ο νέος χώρος, το «Ζεϊμπέκικο» των αδελφών Γιώργου και Κώστα Τσιλιγκίρη που άνοιξε στην καρδιά του καλοκαιριού στην Κηφισιά, κάνει τη διαφορά, σερβίροντας μερακλίδικο σουβλάκι από γύρο πρόβειο και μαύρο χοίρο και καλαμάκια από αρνάκι γάλακτος. ➽ Ο Λευτέρης Λαζάρου στον φρέσκο χώρο του Bites and Wine στο Μικρολίμανο θυμάται το σουβλάκι του Αρμένη στον Πειραιά που τιμούσε όταν ήταν παιδί και αντλεί την έμπνευση για τη δική του μαγειρική απόδοση.

➽ Ο Γιώργος Παπακώστας των Burger Joint πατάει στα χνάρια της οικογένειάς του, ετοιμάζοντας στα νότια προάστια το νέο του ιταλικό εστιατόριο Vittoria Gati. ➽ Ο σεφ Χρήστος Αθανασιάδης, γνωστός από τα εστιατόρια Nice‘n’Easy και το SantΑnna της Μυκόνου, μπαίνει δυναμικά στο παιχνίδι, μεταμορφώνοντας το πρώην Pepe’s στον πεζόδρομο της Τσακάλωφ στο all-day Zinglee bistro με καφέ, breakfast και σάντουιτς από το πρωί, φαγητό για το μεσημέρι και το βράδυ κοκτέιλ που θα συνοδεύονται με μουσικές από DJ. ➽ Με ατμόσφαιρα που σε ταξιδεύει στη δεκαετία του ’30 μας υποδέχεται το ολοκαίνουριο Bunuel Uptempo Bistro στην Πατριάρχου Ιωακείμ στο Κολωνάκι. ➽ Το Il Barretto στην πλατεία της Αγίας Ειρήνης μέσα στον Οκτώβρη θα λανσάρει νέες προτάσεις στο street food μενού. Ο επιχειρηματίας Σωτήρης Χρόνης αφουγκράζεται τα μηνύματα της αγοράς και σε συνεργασία με τον σεφ Ανδρέα Λαγό θα εντάξουν στο μενού hot dog, milkshake και βάφλες. ➽ Νέες μεταγραφές μαγείρων στις κουζίνες των εστιατορίων διαμορφώνουν και το ύφος των μενού. Έτσι, στο κολωνακιώτικο Zurbaran την επιμέλεια του μενού ανέλαβε ο Γιάννης Λουκάκος, ο σεφ και ιδιοκτήτης του χαλανδριώτικου εστιατορίου Ψωμί και Αλάτι, ενώ στην κουζίνα μαγειρεύει ο Δημήτρης Μαρδάκης. ➽ Το γνωστό εστιατόριο Nikkei στην οδό Λεβέντη στο Κολωνάκι αλλάζει μαγειρικό ύφος και θα προσφέρει ταϊλανδέζικο μενού διά χειρός Σήφη Μανωνέλη. Το Nikkei παραμένει στον εξωτικό χώρο του, στην πλατεία Δεξαμενής. ➽ Το Freud Oriental βάζει πλώρη για τα βόρεια προάστια και θα μετακομίσει στον χώρο όπου στεγαζόταν το Nolita, στο ξενοδοχείο Semiramis. ➽ Στον χώρο του «333 chefs & Workshop», στο Σύνταγμα, ο επιχειρηματίας Γιώργος Γερογιάννης θα συνεργαστεί με το Mr Pug της Μυκόνου του Γιώργου Βενιέρη, με την thai fusion κουζίνα και τις κυκλαδίτικες επιρροές. ➽ Με ενδιαφέρον αναμένεται το εστιατόριο που θα κοσμήσει την κορυφή του πεντάστερου ξενοδοχείου Grand Hyatt Athens στη λεωφόρο Συγγρού, το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα είναι το Interni Restaurant. ➽ Η αεικίνητη Φωτεινή Παντζιά του δημοφιλούς By the glass ετοιμάζεται να ανοίξει τα φτερά της «με μια δυνατή και ωραία ομάδα σε έναν νέο χώρο στην οδό Βουκουρεστίου», όπως λέει η ίδια, προσθέτοντας σιβυλλικά «με aperitivo και ενδιαφέρον φαγητό». ➽ Στον πεζόδρομο της Ρόμβης και στον αριθμό 21 το πρόσχαρο Smak, που ξεκίνησε με τα χειροποίητα και αφράτα πεϊνιρλί, έχει προσθέσει στο μενού του και πίτσα με ιταλική φινέτσα και φρέσκα ποιοτικά υλικά. ➽ Η κουζίνα του Noel, στην οδό Κολοκοτρώνη 59Β, με την Ειρήνη Λαγού στο τιμόνι, κάνει στροφή προς την ιταλική μπότα και θα σερβίρει πίτσες, φρέσκα χειροποίητα ζυμαρικά, ριζότι και μπρουσκέτες με ιταλικά και ελληνικά ποιοτικά υλικά. ➽ Ο σεφ Γιάννης Λιόκας αναλαμβάνει την κουζίνα του εστιατορίου Φάρμα Μπράλου στο Κολωνάκι αλλά και την επιμέλεια των προϊόντων που θα παράγονται για λογαριασμό του στις εγκαταστάσεις της Φάρμας Μπράλου στη Φθιώτιδα. Το εστιατόριο θα ανοίξει στις αρχές Οκτωβρίου.

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Ο Οκτώβριος ξεκινάει

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Ο Σεπτέμβριος σας

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Έχετε ταλαιπωρη-

με προβληματισμό γύρω από περιουσιακά σας θέματα και πρέπει να βάλετε κάποια όρια στον εαυτό σας προκειμένου να αντεπεξέλθετε στις υποχρεώσεις σας, ωστόσο μέσα στο Σ/Κ γυρίζει ο Πλούτωνας σε ορθή πορεία και αρχίζουν να υποχωρούν τα εμπόδια. Νομικά ζητήματα που θα κάνουν την εμφάνισή τους θα είναι αντιμετωπίσιμα, αλλά, όπως και να έχει, μια ταραχή θα την πάρετε. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο μπορεί να νιώσετε πιεσμένοι με οικογενειακά σας θέματα και δεν θα λείψουν οι εντάσεις ή μπορεί να χρειαστεί να αναλάβετε τη φροντίδα ενός ηλικιωμένου μέλους και να πρέπει να προσαρμοστείτε σε νέες συνθήκες. Στον επαγγελματικό τομέα θα σας δοθούν ευκαιρίες να βελτιώσετε τα οικονομικά σας, αρκεί να μην αφήσετε κάτι που είναι σίγουρο, προκειμένου να δοκιμάσετε την τύχη σας. Ερωτικά και θέματα παιδιών αντιμετωπίστε τα με ψυχραιμία, καθώς ο Άρης μπορεί να προκαλέσει αναταραχή στις σχέσεις σας.

αφήνει κουρασμένους εξαιτίας των οικονομικών σας που δεν παύουν να σας απασχολούν, ωστόσο ο Οκτώβριος ξεκινάει ευοίωνα λόγω της επαναφοράς του Πλούτωνα σε ορθή πορεία, που σημαίνει πως κάποιες συνεργασίες που είχαν μείνει στον αέρα θα δρομολογηθούν κι έτσι θα νιώσετε περισσότερη σιγουριά. Παρ’ όλα αυτά, επειδή έχετε αρκετές υποχρεώσεις που σας έχουν στριμώξει, θα πρέπει να κάνετε κράτει με τα έξοδα, ώστε να μη βρεθείτε εκτεθειμένοι. Σχέση/γάμος μπορεί να βελτιωθεί εφόσον αποβάλλετε τις ανασφάλειές σας και γίνετε πιο εκφραστικοί όσον αφορά τα συναισθήματά σας, ενώ οι ελεύθεροι θα έχετε την τύχη με το μέρος σας, αρκεί να την αξιοποιήσετε. Ιδιαίτερη προσοχή σε παρασκηνιακές ενέργειες που θα σας φέρουν αντιμέτωπους με αποκαλύψεις και θα ταράξουν τις ισορροπίες με φιλικά σας πρόσωπα. Μην εμπιστεύεστε όσα ακούτε, αν δεν τσεκάρετε κατά πόσο ισχύουν. Οι καλοθελητές γύρω σας είναι πολλοί.

θεί πολύ το τελευταίο 6μηνο μέσα από αποτυχημένες συνεργασίες με αποτέλεσμα τη συσσώρευση οφειλών και μάλιστα αρκετοί από εσάς βρεθήκατε εκτεθειμένοι εξαιτίας φιλικών προσώπων που σας έχουν «κρεμάσει», κάτι που έχει επηρεάσει τις μεταξύ σας σχέσεις. Ωστόσο ο Οκτώβριος ξεκινάει με την επιστροφή του Πλούτωνα σε ορθή φορά, που σημαίνει πως αρχίζουν να υποχωρούν τα εμπόδια και οι αναποδιές στον οικονομικό τομέα και μπαίνετε σε μια νέα εποχή, νιώθοντας μεγαλύτερη ασφάλεια για το μέλλον. Στον επαγγελματικό τομέα οι εξελίξεις θα είναι θετικές, καθώς προκύπτουν προτάσεις που θα αποτελέσουν μια σημαντική πηγή εσόδων, αλλά και αύξηση των ευθυνών, οπότε θα αλλάξει αρκετά η καθημερινότητά σας. Στον ερωτικό τομέα μια νέα παρουσία έρχεται να απαλύνει τον πόνο ενός πρόσφατου χωρισμού και θα ανακτήσετε την αυτοπεποίθησή σας. Οι γονείς δείξτε ιδιαίτερη προσοχή σε θέματα υγείας των παιδιών.

ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Σχέσεις και συνεργασίες θα σας απασχολήσουν το επόμενο διάστημα και θα γίνουν αλλαγές που θα σας δώσουν ώθηση να κυνηγήσετε με αποφασιστικότητα τα όνειρά σας. Ο Οκτώβριος ξεκινάει με την επαναφορά του Πλούτωνα σε ορθή φορά και επαγγελματικές υποθέσεις που ήταν σε στασιμότητα αρχίζουν να δρομολογούνται, οπότε να είστε προετοιμασμένοι για αύξηση ευθυνών και χρημάτων. Εσείς του 2ου δεκαημέρου περάσατε πολλές απογοητεύσεις όσον αφορά την εύρεση εργασίας ή μπορεί να είχατε κάνει συνεργασίες που δεν απέφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τώρα όμως αρχίζετε να βρίσκετε και πάλι τη χαμένη σας αυτοπεποίθηση και θα καταφέρετε πολλά αν μείνετε επικεντρωμένοι στα σχέδιά σας, τα οποία θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα. Η ερωτική σας ζωή περνάει πολλά σκαμπανεβάσματα και δεν είναι κατάλληλη εποχή για να επενδύσετε συναισθηματικά σε μια καινούργια σχέση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα πρέπει να απέχετε από το ερωτικό παιχνίδι.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Με την επιστροφή

Ο Σεπτέμβριος κλείνει και σας αφήνει με μια ικανοποίηση, καθώς έχουν διευθετηθεί αρκετά σημαντικά θέματα και πλέον είστε σίγουροι για τα μελλοντικά σας σχέδια. Έπειτα από πολλούς μήνες που συναντούσατε εμπόδια σε θέματα καριέρας και οι απογοητεύσεις σάς έκοβαν τα φτερά, ο Οκτώβριος ξεκινάει θετικά, αφού μέσα στο Σ/Κ γυρίζει ο Πλούτωνας σε ορθή φορά και θα σας δοθούν πολλές ευκαιρίες για άνοδο, αρκεί να παραμείνετε αφοσιωμένοι στους στόχους σας. Αφήστε πίσω καταστάσεις που σας προκαλούσαν στασιμότητα και βάλτε σε εφαρμογή τα σχέδιά σας τώρα που οι συνθήκες θα είναι με το μέρος σας. Ορισμένοι από εσάς θα έρθετε σε αντιπαράθεση με αγαπημένα πρόσωπα, αν δεν συμφωνούν με τις αποφάσεις σας, θα μπορέσετε όμως να βρείτε τις ισορροπίες, αν το προσπαθήσετε. Τα οικονομικά σας δέχονται τη θετική επιρροή του Δία, οπότε μπορείτε να ασχοληθείτε με επενδύσεις και αγοραπωλησίες ακινήτων.

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Αλλαγή πλεύσης προ-

ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Η ανάγκη σας

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Ο Οκτώβριος ξεκι-

βλέπεται για τους γεννημένους το 2ο δεκαήμερο. Ο Οκτώβριος ξεκινάει με την επιστροφή του Πλούτωνα στον Αιγόκερω σε ορθή φορά και εκεί που νιώθατε εγκλωβισμένοι σε καταστάσεις που σας έκαναν να ασφυκτιάτε και δεν σας επέτρεπαν να κυνηγήσετε τα όνειρά σας, τώρα η αποφασιστικότητά σας θα σας οδηγήσει σε νέα μονοπάτια. Ταξίδια, θέματα σπουδών και εμπορικές υποθέσεις θα αρχίσουν να δρομολογούνται δίχως εμπόδια, ενώ πολλοί από εσάς που ασχολείστε με την εκπαίδευση θα αλλάξετε τόπο κατοικίας και θα κάνετε έναν νέο κύκλο γνωριμιών, οπότε προβλέπονται σημαντικές εξελίξεις και στα ερωτικά σας. Εκείνο που θα πρέπει να προσέξετε εσείς που είστε σε σχέση είναι η απολυτότητα της έκφρασης των αναγκών σας, ώστε να μη φέρετε σε αμηχανία τον σύντροφό σας. Θέματα υγείας που θα σας απασχολήσουν βάλτε τα σε προτεραιότητα.

για δημιουργική έκφραση μπορεί να πηγάζει από απογοητεύσεις σχετικά με τα ερωτικά σας, ωστόσο αν στρέψετε την προσοχή σας στην εξάσκηση των ταλέντων σας θα βγείτε κερδισμένοι. Ο Οκτώβριος ξεκινάει με την επιστροφή του Πλούτωνα σε ορθή φορά και θα δείτε σημαντική αλλαγή στη στάση σας απέναντι σε ερωτικά θέματα. Οι ανασφάλειές σας αρχίζουν να υποχωρούν και είστε αποφασισμένοι να βρείτε την ευτυχία. Θέματα παιδιών που συναντούσαν εμπόδια θα ξεπεραστούν και αρκετοί από εσάς που μπορεί να είχαν ψυχρανθεί οι σχέσεις σας με αγαπημένα πρόσωπα θα μπορέσετε να βρείτε και πάλι τις ισορροπίες, ενώ κάποιοι άλλοι θα καταφέρετε να δημιουργήσετε οικογένεια. Στον οικονομικό τομέα οι εξελίξεις θα σας κάνουν να αναθεωρήσετε μια συνεργασία που τη θεωρούσατε τελειωμένη, αλλά θα πρέπει από δω και στο εξής να έχετε τον έλεγχο κοινόχρηστων πόρων για να μην έχετε απώλειες.

νάει με την επιστροφή του Πλούτωνα σε ορθή φορά και έπειτα από αρκετούς μήνες που μπορεί να παλεύατε να βρείτε τον εαυτό σας, θα αρχίσετε να ανακτάτε την εμπιστοσύνη στις δυνατότητές σας και θα έχετε περισσότερη ορμή για δράση. Προβλήματα που αποφεύγατε επειδή νιώθατε πως δεν υπάρχουν λύσεις θα τα αντιμετωπίσετε με θάρρος και αποφασιστικότητα και θα βάλετε σε τάξη αρκετές υποθέσεις που ήταν κρυμμένες κάτω από το χαλί. Ωστόσο, επειδή θα είστε αρκετά ευσυγκίνητοι, θα πρέπει να προσέξετε ώστε να μη γυρίσει μπούμερανγκ ο συναισθηματισμός σας, θέτοντας σε κίνδυνο τα επαγγελματικά σας. Μπορεί, για παράδειγμα, να προσφέρετε μια θέση εργασίας σε ένα φιλικό σας πρόσωπο για να το στηρίξετε και στην πορεία να δεινοπαθήσετε εξαιτίας της ανευθυνότητάς του, οπότε προσπαθήσετε στα εργασιακά σας θέματα να είστε πιο αυστηροί. Επίσης, προσέξτε τις λυκοφιλίες που θα σας προκαλέσουν απογοήτευση.

StarFax

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Οι τελευταίες μέρες του Σεπτεμβρίου θα είναι έντονες λόγω φόρτου εργασίας, θα γίνουν όμως κάποιες επαφές και θα δικτυωθείτε με άτομα που θα στηρίξουν τις ιδέες σας. Ωστόσο τα καλύτερα έπονται, καθώς το Σ/Κ γυρίζει ο Πλούτωνας σε ορθή φορά, σηματοδοτώντας ένα πολύ θετικό ξεκίνημα Οκτωβρίου, καθώς προβλέπονται σημαντικές εξελίξεις στα οικονομικά σας. Οι κόποι των προηγούμενων μηνών θα έχουν εμφανή αποτελέσματα και θα διαπιστώσετε πως δεν πήγαν χαμένες οι προσπάθειές σας, ενώ θα αρχίσουν να φεύγουν και σημαντικά άγχη σχετικά με οφειλές. Επειδή ο Πλούτωνας διανύει και τον οίκο που έχει να κάνει με τα ερωτικά σας, πολλοί από εσάς θα αναγεννηθείτε έπειτα από έναν χωρισμό που σας κόστισε συναισθηματικά και θα βρείτε το κατάλληλο ταίρι με το οποίο θα έχετε αρμονική πορεία. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο θα ερωτευτείτε ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας από τον χώρο της δουλειάς σας.

α πό τη μ αρι βίκυ κα λλέρ γη (starf a x@lif o.g r)

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4]

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Ο Οκτώβριος ξεκινάει με πολλές μετακινήσεις και θα σας απασχολήσουν κυρίως οι σχέσεις και οι συνεργασίες σας, ενώ μπορεί να προκύψει κι ένα έκτακτο ταξίδι για οικογενειακούς λόγους ή θέματα υγείας. Η επιστροφή του Πλούτωνα σε ορθή πορεία μέσα στο Σ/Κ θα ευνοήσει θέματα εκπαίδευσης και επικοινωνίας, οπότε θα έχετε την ευχέρεια να ασχοληθείτε με τη βελτίωση των σχέσεων με οικεία σας πρόσωπα. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο που ετοιμάζετε ένα νέο εγχείρημα κρατήστε σιγή ιχθύος για τα μελλοντικά σας σχέδια και φροντίστε να κάνετε σωστή επιλογή συνεργατών, ώστε να έχετε μια ομαλή πορεία. Παρασκηνιακές ενέργειες θα βγουν στην επιφάνεια και κάποιες αποκαλύψεις θα δοκιμάσουν τη σχέση σας, ενώ δεν θα λείψουν και οι ίντριγκες με πρόσωπα του περιβάλλοντός σας. Για τους ελεύθερους είναι μια καλή εποχή να ξεκινήσετε μια καινούργια σχέση και θα ζήσετε έναν μεγάλο έρωτα με άτομο από μακριά.

του Πλούτωνα σε ορθή πορεία μέσα στο Σ/Κ ουσιαστικά ξεκινάει μια περίοδος της ζωής σας που θα σας χαρακτηρίζει έντονη αποφασιστικότητα, θα είστε πολύ δραστήριοι και ταυτόχρονα πιεστικοί με τους συνεργάτες σας, ενώ δεν θα δέχεστε λάθη και παραλείψεις στη δουλειά σας. Ωστόσο όλη αυτή η ανάγκη σας για πλήρη έλεγχο των καταστάσεων, εκτός του ότι θα σας προκαλέσει άγχος και κούραση, θα έχει αντίκτυπο και στις διαπροσωπικές σας σχέσεις. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο προσέξτε, καθώς έχετε την τάση να εξιδανικεύετε καταστάσεις κι έτσι μπορεί να εμπιστευτείτε λάθος άτομα που θα σας πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Σημαντικές αλλαγές στην ερωτική ζωή των γεννημένων το 1ο δεκαήμερο, ενώ μπορεί να έχετε και μια θετική είδηση που θα αφορά θέματα παιδιών. Η κοινωνική σας ζωή είναι έντονη, γι’ αυτό θα γνωρίσετε άτομα με τα οποία θα έχετε κοινά ενδιαφέροντα και πιθανόν να δημιουργηθούν φιλίες.

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Με την επιστροφή του Πλούτωνα σε ορθή φορά ξεκινάει μια εποχή που θα αναζητάτε περισσότερο τις επαφές με άτομα που ασπάζονται τις ιδέες σας και με τα οποία θα έχετε κοινά ενδιαφέροντα, οπότε θα είναι ιδανική ευκαιρία να βρεθείτε ξανά με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα που μπορεί να είχαν χωρίσει οι δρόμοι σας. Όσον αφορά τα επαγγελματικά σας, οι ευθύνες μπορεί να σας προκαλέσουν στρες, κάτι που θα έχει επιπτώσεις στην υγεία σας, αν δεν το καταπολεμήσετε. Ξεκινήστε ένα άθλημα ή ενταχθείτε σε μια εθελοντική ομάδα και θα δείτε μεγάλη διαφορά στην ψυχολογία σας μέσα από την προσφορά. Θέματα παιδιών θα κυλήσουν ομαλά, ωστόσο πρέπει να είστε προσεχτικοί σε ό,τι έχει να κάνει με την υγεία τους. Η ερωτική σας ζωή είναι ασταθής και ενώ υπάρχουν πολλές ευκαιρίες γύρω σας για να δημιουργήσετε μια σοβαρή σχέση, δεν είστε έτοιμοι να δεσμευτείτε.

Sudoku No 566 1 4

3 7

2 5 6 4

3 4

Η λύση του προηγούμενου 3 1 2 8 4 9

8 4 7 3 6 5

5 6 9 1 2 7

2 3 4 7 9 8

1 7 8 6 5 4

6 9 5 2 3 1

7 2 3 5 1 6

4 8 1 9 7 2

9 5 6 4 8 3

7 1 3 5 9 4 8 6 2 6 2 4 1 3 8 9 5 7 5 9 8 6 2 7 4 3 1

27.9.18 – lifo

27.09-03.10.2018

TheLiFOTeamPicks

aπό ό σα ζήσα μ ε την προηγ ο ύμεν η ε βδομάδ α

64 lifo – 27.9.18

Μερικές φορές τρομάζω με τους ανθρώπους που παίρνουν τηλέφωνο σε μεταμεσονύκτιες εκπομπές για να πουν απλώς την άποψή τους, συνήθως σε 2-3 θέματα της επικαιρότητας, σε ραδιοφωνικές εκπομπές, όπως αυτή του Δαμιανού στον ΣΚΑΪ. Άλλες φορές αισθάνομαι μια γλυκιά νοσταλγία γι’ αυτό το αναλογικό απολειφάδι και σκέφτομαι πόση μοναξιά υπάρχει εκεί έξω.

Καταδικάζουμε τη βία «απ’ όπου κι αν προέρχεται», εκτός βέβαια κι αν κατευθύνεται προς όσους μας ενοχλούν. Μετά τις αντιδράσεις που ακολούθησαν τη δολοφονική επίθεση στον Ζακ Κωστόπουλο είμαι πλέον πεπεισμένη γι’ αυτό. Υπάρχει η βία που μας εξαγριώνει και αυτή που μας γεμίζει κρυφή ικανοποίηση. Που μένει όλο και λιγότερο κρυφή.

Με λούπες επεισοδίων και ιδιοσυγκρασιακό προγραμματισμό, το Μακεδονία ΤV ειδικεύεται από παλιά στο να μεταλλάσσει μια σειρά σε κάτι άλλο, σχεδόν σε ένα νέο καλλιτεχνικό προϊόν. Άλλες φορές ήταν σαν τηλεοπτικό μπίνγκο (όπως με τις προβολές του «Sex & The City» που έπαιζαν κάθε βράδυ κατά τις δύο, αλλά μπορεί και να μην έπαιζαν) και άλλες φορές σαν μια μελέτη πάνω στη μνήμη και τον χρόνο, με το ίδιο επεισόδιο να παίζει back to back. Σήμερα, πάνω σε λεωφορείο είδα να διαφημίζει ότι το «Young Pope» έρχεται στο κανάλι. Καθημερινά. Η σειρά στο σύνολό της έχει 10 επεισόδια.

Δημήτρης Κυριαζής

Κορίνα Φαρμακόρη

Γεωργία Παπαστάμου

Μιχάλης Μιχαήλ

Χρήστος Παρίδης

Τίνα Μανδηλαρά

To «σκοτεινό» Σαββατοκύριακο που πέρασε είδα τυχαία δύο ταινίες με παρόμοιο θέμα. H Αgora του Aλεχάντρο Αμεναμπάρ ανατρέχει στην ιστορία της Υπατίας αλλά και στην παρεμπόδιση της γνώσης από τον θρησκευτικό φανατισμό. Το Όνομα του ρόδου του Ζαν-Ζακ Ανό με έστειλε σε ένα μεσαιωνικό μοναστήρι που δολοφονούσε όσους τολμούσαν να διαβάσουν ένα βιβλίο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Η θεματολογία τρίτωσε με το βιβλίο Παρέγκλισις. Ο Λουκρήτιος και οι απαρχές της νεωτερικότητας του καθηγητή Stephen Greenblatt που ανατρέχει στις αρχές της Αναγέννησης και την ανακάλυψη ενός ποιήματος. Με όσα συμβαίνουν γύρω μας, είναι μια παρηγοριά να βλέπεις πως η γνώση, όσο και να την κρύβεις, κάποια στιγμή θα φανεί.

Δύο δραματικά γεγονότα σηματοδότησαν τη δημοσιογραφική μου δραστηριότητα στην Αθήνα από το 2008 έως σήμερα, το 2018. Ο θάνατος του Αλέξη Γρηγορόπουλου και αυτός του Ζακ Κωστόπουλου. Στο μεσοδιάστημα συνέβησαν άπειρα τρομερά γεγονότα στον τόπο, συλλογικού ή ατομικού χαρακτήρα, οι πρωταγωνιστές των οποίων πολλές φορές ηρωοποιήθηκαν, αγιογραφήθηκαν ή και αγνοήθηκαν, ανάλογα με το κάδρο που βόλευε κάθε φορά. Δηλαδή ιδεολογικοποιήθηκαν ή δαιμονοποιήθηκαν, σύμφωνα με το σύστημα αξιών, δίνοντας τροφή στην κοινωνικοπολιτική πόλωση και ερμηνεύοντας τα γεγονότα με «εμφυλιακούς» όρους. Όσους θελήσαμε να κρατήσουμε ίσες αποστάσεις, διατηρώντας όσο γίνεται πιο μετριοπαθή κριτική ματιά, μας περίμεναν η χλεύη και η απομόνωση. Ενίοτε ο στιγματισμός. Με συνεπακόλουθο την πλήρη απαξίωση, ακόμα και την εξολόθρευση, άρα την ανέχεια. Προσωπικά, θα νιώθω πάντα φιμωμένος.

Είδα το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ των Ian Bonhôte και Peter Ettedgui για τον Αλεξάντερ Μακουίν στις Νύχτες Πρεμιέρας και θυμήθηκα τι σημαίνει αστραφτερό, καθαρόαιμο, αδιαμεσολάβητο ταλέντο, βγαλμένο από τις λάσπες του ανατολικού Λονδίνου, οργισμένο να κοιτάζει για πάντα τα αστέρια: ακόμα και στον μαζικό χώρο της μόδας, αυτός ήταν κάτι τόσο σπάνιο και αστραφτερό, που δεν μπόρεσε να νικήσει την αιωνιότητα που τον εμπεριείχε. Ήταν, όπως έλεγε, «η γαζέλα που χαζεύει με τα έκπληκτα μάτια της τον κόσμο, ξέροντας ότι θα φαγωθεί». Κανείς σαν κι αυτόν.

Το επόμενο χειρότερο από το έγκλημα που συντελέστηκε την προηγούμενη Παρασκευή στη Γλάδστωνος είναι όλη αυτή η αμέτοχη αρένα που παρακολουθεί τον ιδιοκτήτη να κλοτσοκοπά την τζαμαρία πάνω στο τραγικό θύμα-θύτη. Και δεν βρίσκεται ένας –ένας, που να πάρει η ευχή!– να σταματήσει αυτούς τους ανθρώπους από τον κατήφορό τους. Χρόνια τώρα λέω ότι στην Ελλάδα γινόμαστε άκαρδα σαρκία, αποξηραμένα από συνείδηση και αισθήματα –αισχρός συνδυασμός–, αλλά πλέον το ότι θα υπάρχει ντοκουμενταρισμένη για πάντα η απόδειξη με τρομοκρατεί. Πιο πολύ από τους ναρκομανείς, που για τη δόση τους θα κάνουν τα πάντα, πιο πολύ και από τα ανδρείκελα της Χρυσής Αυγής.

H φετινή διοργάνωση του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ήταν πολύ καλή. Οι αναμνήσεις μου απ’ το φεστιβάλ και τη Δράμα είναι για άλλη μια χρονιά άριστες. Ταυτόχρονα, είναι αλήθεια πως το επίπεδο των ταινιών του Ελληνικού Διαγωνιστικού ήταν εμφανώς πεσμένο, αν και υπήρχαν και διαμαντάκια. Περισσότερα στην ανταπόκρισή μου που ανέβηκε ήδη στο LIFO.gr. :)

«Greece Νext Τop Μodel», αυτή η μάστιγα. Η ειρωνεία είναι ότι οι υπερπετυχημένοι κριτές θεωρούν θεάρεστο έργο το να εκσυγχρονίσουν τις απόψεις για την ελληνική μόδα, ενώ συμπεριφέρονται χειρότερα από hate post σε social media και βάζουν όμορφα νεαρά κορίτσια σε κουτάκια με χοντράδες τύπου «ε, κι εσύ καλή είσαι, μωρέ, αλλά δεν…». Τι τραγέλαφος!

Άρης Δημοκίδης

Μαρία Παππά

Θοδωρής Αντωνόπουλος

Γιάννης Κωνσταντινίδης

Νικόλας Σεβαστάκης

Πολλή η θλίψη, πολλή η οργή, πλήθος και τα ερωτηματικά για τον τραγικό χαμό του 33χρονου ακτιβιστή και περφόρμερ Ζακ Κωστόπουλου που απασχόλησε μέχρι και ξένα μέσα. Το περιστατικό καθαυτό, μυστήριο και θολό ακόμα. Το βιντεοσκοπημένο υλικό λειψό ακόμα, η Σήμανση καθυστέρησε ανεπίτρεπτα, η δικογραφία για τον τραμπούκο κοσμηματοπώλη κρίθηκε ανεπαρκής, στις καλένδες η ιατροδικαστική γνωμάτευση. Το θέμα, βέβαια, θα κυνηγηθεί, δεν ήταν, βλέπεις, ευτυχώς ο «κανένας». Ξεσάλωσαν, εννοείται, οι κοινωνικοί κανίβαλοι, «πρεζάκια και γκέι / δεν είναι αναγκαίοι», αλυχτούσαν στον τόπο του θανατικού μια χούφτα χρυσαυγίτες, όμως και τα κοινωνικά «αντισώματα» επαγρυπνούν, φουντώνουν η ευαισθητοποίηση και η αλληλεγγύη. Γιατί, όσο τρομακτικό είναι ένα σκοτάδι, μια φλόγα ατίθαση το διώχνει μεμιάς.

Μερικά ολίγα αξιομνημόνευτα από τη θολή, αν και υπεράφθονη, διεθνή αρθρογραφία για τα «γενέθλια» των 10 χρόνων από την κατάρρευση της Lehman Brothers: 1) Δεν υπήρξαν καλοί και κακοί. Η απληστία ήταν εξίσου άσεμνη εκατέρωθεν του Ατλαντικού. 2) Η τωρινή θωράκιση των τραπεζών παραμένει ανεπαρκής, κι ας μην το παραδέχονται. 3) Μια μακροπρόθεσμα προνοητική νομοθεσία θα έπρεπε να προστατεύει το τραπεζικό σύστημα και από το ρίσκο που γεννά η κυκλική πορεία της οικονομίας. Όμως το νομοθετημένο «αντικυκλικό μαξιλαράκι» είναι πολύ μικρό. 4) Το διεθνές σύστημα της οικονομίας έγινε ακόμα πιο περίπλοκο μετά το 2008. Η νομοθεσία τιθάσευσής του επίσης. Και όσο πιο περίπλοκος είναι ο νόμος, τόσο πιο εύκολα καταστρατηγείται. 5) Με όλα αυτά να συντρέχουν, πώς γιορτάζεις χαρούμενα γενέθλια;

Ξαναδιαβάζοντας τον Τσάρο της αγάπης και της τέκνο του Άντονι Μάρα, συνειδητοποιώ ξανά πόσο η καλή λογοτεχνία μπορεί να είναι μια εξαιρετική εισαγωγή σε δύσκολες πτυχές της Ιστορίας./ Η εξαιρετική συλλογή από τη λονδρέζικη τζαζ και άφρο σκηνή (με Maisha, Ezra Collective, Moses Boyd και άλλους)./ Το ότι παρασύρθηκα κι εγώ στο «La casa del papel» με τον Ελ Προφεσόρ και ληστές του Εθνικού Νομισματοκοπείου στη Μαδρίτη που τραγουδούν το «Bella ciao»./ Το ότι άκουσα στη γειτονιά το τερατώδες «καλά του έκαναν» για τον Ζακ Κωστόπουλο. Θλίψη.

Χριστίνα Γαλανοπούλου

Διαβάζοντας τα ευρήματα της νέας έρευνας της διαΝΕΟσις για τις αξίες των Ελλήνων το 2018, εστίασα στα εξής: 7 στους 10 Έλληνες δηλώνουν πως δεν θα ήθελαν για γείτονες τοξικοεξαρτημένους, ενώ το 57% δεν θα ήθελε πότες. Επίσης, 1 στους 3 Έλληνες δηλώνει πως δεν θα ήθελε ομοφυλόφιλους, 1 στους 4 ότι δεν θα ήθελε μετανάστες και 1 στους 5 ότι δεν θα ήθελε άτομα «διαφορετικής θρησκείας». Ταυτόχρονα, 8% των Ελλήνων δηλώνουν ότι δεν θα ήθελαν για γείτονες «ανύπαντρα ζευγάρια που συγκατοικούν». Αυτό, λοιπόν, είναι το αξιακό προφίλ της χώρας μας για το 2018, που δίνει τροφή για πολλές σκέψεις για το πώς προχωρά η κοινωνία μας. Γιάννης Πανταζόπουλος

Άγγελος Κλειτσίκας Το Σαββατοκύριακο ταξίδεψα για πρώτη φορά στη Ρώμη και ήταν σχεδόν όπως τη φανταζόμουν: ένας χαώδης και γοητευτικός ιστορικός λαβύρινθος που έμοιαζε με ένα ατελείωτο υπαίθριο μουσείο. Η αστική κουλτούρα της πόλης δένει αβίαστα με την ιστορικότητά της και η κανονικότητα της ζωής των ντόπιων μπλέκεται με τις ορδές τουριστών, που θα τους συναντήσει κανείς κυρίως στα πιο τουριστικά σημεία της πόλης. Παρ’ όλα αυτά, αυτό που μου έκανε κυρίως εντύπωση είναι πως, παρά τον μαζικότατο τουρισμό, ο χαρακτήρας της πόλης δεν έχει αλλοιωθεί: με λίγο ψάξιμο παραπάνω, οι αληθινές πτυχές της αποκαλύπτονται και φανερώνουν μια πόλη με αυθεντικό κόσμο, καταπληκτικό φαγητό, πανέμορφες γωνιές και μια ανέλπιστα εναλλακτική ματιά που δεν θα τη βρείτε με τίποτα αν περπατήσετε μόνο στο κέντρο. Θα την επισκεφθώ ξανά, γιατί υπάρχουν τόσα ακόμη να ανακαλύψω.