ΤΕΥΧΟΣ 584 by Dyo Deka S.A.

29112018

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

Η ΜΥΣΤΙΚΗ MOY ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Α Λ Α Γ Α Λ Μ Α

Δ Ο Σ

Ε Ν Ι Χ

Ε Ϊ Χ

●

Α Α Ν Ω

Α Β Α Ν

Ο Δ Ο Σ

●

Ο Υ

Ρ Ε Τ Σ Ο Υ Σ

Κ Α Ρ

Λ Α Δ Α Δ Ι Κ Α

Α Λ Α Μ Α Ρ Ι Α

Σ Ο Υ

Ι Α Γ Ω Ν Ι Ο

Βάσει στοιχείων Bari-Focus

●

Μ Α Ρ Ι Ν Α

Σ Α Ρ Α Ϊ ,

Ο ΧΑΡΤΙ ΥΣΤΟ ΔΙΑΔΊΚΤ

ΣΤΟ

Π Ο Λ Η

Νο 1

Λ Α Σ

Α Ν Ω

Λ Α Κ Η

Μ Ε Λ

Γ Κ Ο Μ Α Χ Α

Φ Ρ Α

●

Ε Ξ Α Ν Δ Ρ Ο Υ

Π Ε Τ Ρ Α Σ

Γ Γ Ε

Μ Α Υ Ρ Η Σ

ΝΊΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΊΑΣ Ο ΆΓΝΩΣΤΟΣ «ΑΡΜΕΝΙΣΤΉΣ ΠΟΙΗΤΉΣ»

2 lifo – 29.11.18

☛ «Ο χουλιγκανισμός της διπλανής πόρτας» ονομαζόταν το άρθρο του guest editor Βασίλη Βαμβακά στο προηγούμενο τεύχος της LiFO και αναφερόταν στον φανατικό δημόσιο λόγο του Τάκη Τσουκαλά με αφορμή την πρόσφατη ρατσιστική του επίθεση στον Θανάση Αντετοκούνμπο. Ο επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας της Επικοινωνίας στο ΑΠΘ καταλήγει πως «το πρόβλημα δεν είναι ούτε μεμονωμένο ούτε περιστασιακό». Ο Jonathan R. Mayers αναφέρει: «Δεν θέλω καθόλου να τον δικαιολογήσω, αλλά δεν νομίζω ότι σώφρων άνθρωπος παίρνει στα σοβαρά τον Τάκη τον Τσουκαλά. Ειδικά για θέματα εκτός ποδοσφαίρου είναι εντελώς ανίδεος. Δεν ξέρω αν αυτό νομικά σημαίνει ότι έχει το ακαταλόγιστο. Δόξα τω Θεώ, περάσανε ένα σωρό μαύροι από τον Ολυμπιακό και στο μπάσκετ και στην μπάλα. Δεν θυμάμαι ποτέ να καταφέρθηκε εναντίον τους. Απεναντίας, έχει αφιερώσει εκπομπές στα “πλούσια” προσόντα τους και στο πώς μπορούν να τα “εφαρμόζουν” στους αντιπάλους τους. Το άτομο είναι εντελώς κολλημένο με τον “Θρύλο”, σε σημείο που δεν μπορεί να δει παραπέρα. Το μίσος προς τον Αντετοκούνμπο είναι επειδή δεν έπαιξε στον Ολυμπιακό και πρωτίστως γιατί ο Θανάσης παίζει στον ΠΑΟ. Ο οπαδικός φανατισμός ξεπερνάει πολιτική, ρατσισμό, θρησκεία και λοιπές κοινωνικές φιλοσοφίες». Ο/Η σαλιγκάρι προσθέτει: «Δεν είναι καινούργιο αυτό που περιγράφετε, ούτε δημιουργήθηκε κυρίως μέσα στην κρίση. Αντίθετα, υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια και είναι διάχυτο παντού. Αυτό είμαστε. Η κρίση έβγαλε το χαλινάρι της όποιας προσποιητής ευγένειας υπήρχε, που, ως υποκριτές που είμαστε, υπήρχε σε μεγάλο βαθμό. Μόνο πoυ η υποκρισία εύκολα σπάει και δείχνει τι είναι από κάτω. Πάντα φαινόταν τι πραγματικά είμαστε».

α π ό τ η lif o t ea m

Οι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

feedback583

Ο ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΌΣ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΉΣ ΠΌΡΤΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΔΙΌΡΑΤΕΣ ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΏΝΟΥΝ

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

Ο Ramon Ramone συμπληρώνει: «Οι χειρότεροι χούλιγκαν είναι αυτοί που δεν φαίνονται εκ πρώτης όψεως. Αυτοί που διατηρούν για τον εαυτό τους ένα προσωπείο υποτιθέμενης ευγένειας, διανθισμένης με έναν λόγο με ωραία στοιχισμένες λέξεις που παίζουν τον ρόλο επιχειρημάτων και προσδίδουν, υποτίθεται, κύρος και εγκυρότητα σε όσους τουλάχιστον δαγκώνουν το δόλωμα. Καμιά φορά, βέβαια, μπορεί να αρκεί ένα απλό σπρώξιμο για να πέσει ένας τοίχος. Καμιά φορά αρκεί και η παραμικρή, η ελάχιστη αμφισβήτηση αυτού του “κύρους” και της “εγκυρότητάς” του για να αρχίσουν να πέφτουν η μάσκα και ο μανδύας και να γίνει ευδιάκριτη η ασχήμια που ως τότε δεν φαινόταν πίσω από τα “επιχειρήματα”. Η συνηθέστερη μέθοδος άμυνας που υιοθετούν είναι η απαξίωση των συνομιλητών τους. Ο κυριλέ αλλά ύπουλος (και γι’ αυτό χειρότερος) χουλιγκανισμός. Τα κυριλέ “άντε γεια!”. Μια άλλη συνήθης πρακτική, πέρα από τη διαστρέβλωση και την αντιστροφή της πραγματικότητας, τους βερμπαλισμούς, τους εξυπνακισμούς, τις ειρωνείες και τους αφορισμούς, είναι το να αποπροσανατολίζουν και να καταφεύγουν σε υπεκφυγές, χωρίς να απαντούν σε τίποτα επί της ουσίας, ακόμα και προφασιζόμενοι ότι είναι μάταιο και ότι γι’ αυτό φταίει, φυσικά, ο συνομιλητής τους (αλίμονο) και όχι οι ίδιοι. Μόνο που αυτές οι πρακτικές χαρακτηρίζουν αυτούς που τις εφαρμόζουν, όχι αυτούς πάνω στους οποίους εφαρμόζονται. Όπως και να ’χει, ο Τσουκαλάς και ο κάθε Τσουκαλάς, πολιτικός ή μη, δεν κρύβεται. Και να θέλει, δεν μπορεί να κρυφτεί. Δεν το ’χει. Επιζήμιος μεν, εμφανής δε. Υπάρχουν κι άλλοι για τους οποίους πρέπει να ανησυχούμε». ☛ Ο Ανδρέας Λουκάκος έγραφε στη στήλη του την προηγούμενη εβδομάδα για τις «Αδιόρατες λεπτομέρειες που μας ενώνουν». Ο Ramon Ramone σχολιάζει: «With all due respect, θα διαφωνήσω, τουλάχιστον εν μέρει. Κάποιοι άνθρωποι είναι όντως πολύ σύνθετοι. Κάποιοι άλλοι, λιγότερο. Κάποιοι άλλοι δεν είναι καθόλου. Κι αυτοί είναι, νομίζω, πολύ περισσότεροι και ίσως πιο “εύκολοι” στη χειραγώγηση της εκάστοτε απόλυτης αλήθειας και του εκάστοτε δόγματος. Γι’ αυτό ακριβώς είναι πιο εύκολο να τους αποχωριστείς ή να τους αποξενώσεις αν χρειαστεί, χωρίς ιδιαίτερο δισταγμό, από το περιβάλλον σου. Συνήθως το κάνουν οι ίδιοι εύκολο ή, τουλάχιστον, ευκολότερο απ’ ό,τι δείχνει. Επίσης, το χιούμορ δεν είναι λεπτομέρεια. Αντιθέτως...».

Γνωρίζουμε και διεκδικούμε τα θεμελιώδη δικαιώματά μας

ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚHΣΕΙΣ ΚAΤΙ ΠΡEΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡIΖΕΙΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΤEΨΕΙΣ, ΠΡEΠΕΙ ΝΑ ΞEΡΕΙΣ ΠΟY ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕIΣ.

Συζητάμε με την Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου, στο βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone (Σκουφά 64).

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

Περισσότερες πληροφορίες: https://europa.eu/ euandme

α ανθρώπινα, θεμελιώδη δικαιώματά μας και η προστασία τους θα έπρεπε να αποτελούν κοινή γνώση για όλους τους ανθρώπους, από τις πιο μικρές ηλικίες μέχρι και τα βαθιά γεράματα. Παρόλο το εύρος των πληροφοριών που υπάρχουν διαθέσιμες, τα στοιχεία δείχνουν ότι λίγοι γνωρίζουν ποια είναι πραγματικά τα δικαιώματά τους και πώς μπορούν να τα διεκδικήσουν. Για παράδειγμα, πόσοι γνωρίζουν τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τι περιλαμβάνει αυτός; Πόσοι γνωρίζουν ότι υπάρχει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο, όπου μπορεί να προσφύγει κάθε Ευρωπαίος πολίτης; Όπως γίνεται φανερό και μέσα από την καμπάνια #EUandME, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει και τονίζει τη σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: η αξιοπρέπεια των ανθρώπων, η ελευθερία, η ισότητα και η αλληλεγγύη είναι αξίες που έχουν ενσωματωθεί στη λειτουργία της και προστατεύονται από νομικά κείμενα (όπως ο Χάρτης Δικαιωμάτων), τα οποία είναι δεσμευτικά για όλα τα κράτη-μέλη. Μέσα στην Ε.Ε. ο καθένας από εμάς μπορεί και πρέπει να απολαμβάνει μια ελεύθερη και ισότιμη ζωή ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, αναπηρίας, θρησκείας, εθνικής καταγωγής ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Μπορεί να εκφράζει ελεύθερα την άποψή του, να έχει την ευκαιρία για μια δίκαιη δίκη, αν αυτό χρειαστεί, και να μη έχει διαφορετική μεταχείριση, για οποιονδήποτε λόγο, στον χώρο εργασίας του. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να ενημερωθούν σχετικά με τα δικαιώματά τους άμεσα και σε όλη την Ελλάδα μέσω ενός δικτύου κέντρων πληροφόρησης και τεκμηρίωσης. Πιο συγκεκριμένα, τα κέντρα πληροφόρησης του Europe Direct προσφέρουν απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με τα δικαιώματα των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έγγραφα και εκδόσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραπομπή σε άλλες πηγές πληροφόρησης και στοιχεία επικοινωνίας των αρμόδιων οργανισμών. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Τεκμηρίωσης προσφέρει πρόσβαση σε επίσημες εκδόσεις και έγγραφα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ηλεκτρονική και έντυπη μορφή και βοήθεια στην αναζήτηση εξειδικευμένων πληροφοριών σχετικά με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Διεκδικούμε, λοιπόν, τα δικαιώματά μας όχι μόνο για εμάς αλλά και για τους δικούς μας ανθρώπους. Στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι το 70% των Ευρωπαίων πολιτών έχει φίλους με διαφορετική θρησκεία ή πεποιθήσεις από τους ίδιους, με το ποσοστό αυτό να αυξάνεται συνεχώς. Η μηδενική ανοχή, λοιπόν, σε κάθε είδους διακρίσεις είναι μονόδρομος για μια πιο δίκαιη και ισότιμη κοινωνία, με πρώτο βήμα τη σωστή ενημέρωση. Η γνώση είναι δύναμη και προστασία. 29.11.18 – lifo

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ εμπορική διεύθυνση εντυπησ εκδοσησ Δήμητρα Πασομένου εμπορική διεύθυνση ψηφιακησ εκδοσησ Πηνελόπη Μουλά διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αrt director Χρήστος Τζοβάρας

Η ΤΈΧΝΗ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΖΕΣΤΌ ΠΕΡΊΣΤΡΟΦΟ aπ ο το ν σταθη τ σαγ κα ρ ου σ ι α ν ο

Editorial

Ουδέποτε υπήρξε τόση υπερπροσφορά Τέχνης όση σήμερα. Όμως, αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες...

4 lifo – 29.11.18

Αυτός ο ασήμαντος τυπάκος που έκανε στη ζωή του μόνο ανοησίες απλώνεται χυδαία στην καρέκλα του Φίλιον και λέει: «Ήταν μεγάλη λέρα ο Χατζιδάκις, τι νομίζεις!». Έχει γνώμη για όλους – ακόμα και για τα πρόσωπα που ο χρόνος τα ζύγισε και τα βρήκε ανθεκτικά. Δεν τα ξέρει. Ξαναλέει τα κουτσομπολιά που άκουσε από το χολερικό παρεάκι της Αθήνας. Που όλα μειώνουν, συγχύζουν, προσβάλλουν οτιδήποτε πάει να ξεμυτίσει. Το κάνει για να φανεί μοντέρνος. Γκρεμίζει τον ναό, νομίζει. Νομίζει ότι όσο πιο κυνικός, σαρκαστικός, ανίερος ακουστεί τόσο πιο πολύ θα αναδειχθεί η καινοτόμος λάμψη του. Αλλά ο ναός που οικοδομεί είναι ένα τσαρδί μεσημεριανάδικου. Με μπάζα. Γιατί στο τέλος, αυτό που μετράει είναι το έργο και οι πράξεις. Και, βεβαίως, ο τρόπος της ζωής. Ο λόγος και ο στόχος για τον οποίο κάποιος κάνει Τέχνη ή γίνεται διαμεσολαβητής της. Του λέω ότι είμαι στην ακριβώς αντίθετη όχθη. Καινούργιο που να μην εμπεριέχει το παλιό δεν ξέρω. Η Τέχνη δεν γκρεμίζει το παλιό – το αναγεννά. Ο τρόπος που ο Μπέικον ξαναζωγράφισε τον Καρδινάλιο του Βελάσκεθ είναι μια πράξη δέους και ιερής μανίας. Σαν να χτυπιέσαι πάνω στον τοίχο του Χρόνου, να τον διαρρήξεις και να μιλήσεις με τους νεκρούς που σ’ έφτιαξαν. Και του λέω το σημαντικότερο: Ναι, ο Χατζιδάκις ήτανε άνθρωπος της αγοράς. Ήξερε τι σημαίνει πολιτική, διαχείριση, διαλεκτική. Ήξερε τις τάξεις. Του άρεσε η εκλεκτική αναγνώριση, ακόμα και η εκλεκτική επιρροή. Αλλά όλα αυτά ακολουθούσαν την Τέχνη του – όχι το αντίθετο. Ανάσαινε με τη μουσική του, γι’ αυτό, καθώς περνούν τα χρόνια, εκείνη η παλιά της δύναμη γίνεται ολοένα δυνατότερη. Μια εθνική ευεργεσία. Αντίθετα, αυτό που κυρίως γίνεται σήμερα είναι η Τέχνη να γίνεται όπλο στα χέρια ανθρώπων άκαρδων και ξελιγωμένων. Να χρησιμοποιείται αλλότρια, για αλλότριους σκοπούς. Σαν ένα ζεστό περίστροφο. Στόχος σπανίως είναι να ακουστεί η μουσικούλα που λέει ο Σελίν, αλλά να αποκτηθεί δημοσιότητα, δύναμη, χρήμα, «sexiness» ή κοινωνικοπολιτική εξαργύρωση. Ουδέποτε η Αθήνα είχε τόσους οργανισμούς, ιδρύματα, φορείς, κληροδοτήματα, επιχειρηματίες, συλλέκτες, γκαλερίστες κ.λπ. που να παράγουν ή να προάγουν τις Τέχνες. Ποτέ πριν δεν γίνονταν τόσα φεστιβάλ, τόσες συναυλίες, τόσα events. Ποτέ πριν δεν υπήρχαν τόσοι στυλάτοι πρωτοπόροι των τεχνών, τόσοι καλοντυμένοι ιδαλγοί της υπαρξιακής οδύνης.

Είναι σαν ένα ρομπότ να έχει εγκατασταθεί στην πλατεία Συντάγματος και να πετάει σωρηδόν από το απευθυσμένο του (όπως στην τελευταία σκηνή των Θρύλων του Καντέρμπουρi) Τέχνες για κάθε γούστο, φούστα-μπλούζα. Το αποτέλεσμα είναι ένα αναίσθητο γκώσιμο – το ίδιο που νιώθεις όταν βλέπεις πολύ art cinema στο YouTube. Γιατί το μέσο είναι μήνυμα. Το ψηφιακό σούπερ-μάρκετ αλέθει την Τέχνη και την κάνει πολτό για πλήθη, μαζική κουλτούρα, επειδή ο μόνος λόγος που υπάρχει είναι για να εκμεταλλευτεί τον χρήστη, ευθέως ή πλαγίως. Για τον ίδιο λόγο η ασθματική παραγωγή κουλτούρας δεν έχει ουδεμία θερμότητα. Το μυαλό είναι αλλού. Στο στυλ. Στο μπράντινγκ. Στην καλλιγραφία. Στο κούφιο χειροκρότημα των media – όσο διαρκεί ένα publi. Ευτυχώς, μέσα στον ορυμαγδό εμφανίζονται κάποια πρόσωπα απ’ το πουθενά. Συνειδητά εκτός κυκλώματος, χωρίς πάντα να πετυχαίνουν, ωστόσο εγκατεστημένα μέσα στον πυρετό τους. Γνήσια της ποίησης παιδιά. Που δεν έχουν καημό να φανούν τρέντι, να τους καλέσουν σε κοσμικά δείπνα ή να γίνουν μια μέρα υπουργοί. Που πιστεύουν στην Τέχνη τους και είναι αυτάρκεις μέσα στους θεϊκούς μπελάδες της. Αυτά συμπεριφέρονται το ακριβώς αντίθετο απ’ τον ντεμέκ Ντισάν του Φίλιον. Αναγνωρίζουν την ευεργετική σκιά των νεκρών. Δεν τρολάρουν τα λίγα, ελάχιστα πρόσωπα που κατάφεραν να δημιουργήσουν κάτι και που χάρη σε αυτούς σήμερα μιλάμε. Δεν έχουν την αμνήμονα αυτοπεποίθηση με την οποία οι τραμπούκοι της lifestyle Τέχνης διαγράφουν ό,τι δεν φτάνουν, δεν νιώθουν ή δεν καταλαβαίνουν. Ναι, το παραμύθι πρέπει να γράφεται και να ξαναγράφεται. Με νέους τρόπους και νέα υλικά. Αυτοί όμως που θέλουν να το σβήσουν ή να το απομειώσουν για να αισθανθούν λιγάκι μεταιχμιακοί είναι αλλήθωρες κτηνάρες που τους πρέπει Χ.

υπεύθυνη social media Χριστίνα Γαλανοπούλου –––––– ε μπο ρικο τμημα διευθυντής ελευθερησ αγορασ Κώστας Μαντάς (kmantas@lifo.gr) digital advertising director Χριστίνα Γιαννοπούλου yπεύθυνoi διαφήμισης direct market Γιώργος Λυκουργιώτης (likourgiotis@lifo.gr), Ισιδώρα Γενούζου (isidora@lifo.gr), Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου (ktriantafyllou@lifo.gr) senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου digital campaign manager Γιάννης Παπαϊωάννου yποδοχή διαφήμισης & συντονισμός Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη, Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– συν ταξη αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα, Αναστασία Γαλάνη, Δημήτρης Καβατζικλής, Ευθύμης Κάλφας, Άκης Κατσούδας, Άγγελος Κλειτσίκας, Μερόπη Κοκκίνη, Κατερίνα Κοντίνη, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Δημήτρης Κυριαζής, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Ανδρέας Λουκάκος, Τάσος Μελεμενίδης, Τίνα Μανδηλαρά, Νίκη Μηταρέα, Πάνος Μιχαήλ, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Μαρίνα Πετρίδου, Δημήτρης Πολιτάκης, Φιλιώ Ράγκου, Πάνος Σάκκας, Ειρήνη Σαρλή-Θεοφυλακτοπούλου, Νικόλας Σεβαστάκης, Βασιλική Σιούτη, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή –––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος ατελιέ αssistant Art Director Rinétta Koskinidou διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639

www.facebook.com/stathis.tsagar

παρακαλουμε

ανακυκλωστε

29.11.18 – lifo

ΣΑ ΘΕΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: M. HULOT | ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

Α ΘΕΣΣ Α ΙΕ Μ ΡΩ ΑΦΙΕΡΩ Η ΜΑ Κ ΟΝΊ Λ Α Σ ΘΕ ΘΕΣ Α ΣΣ Μ Ω Ρ ΑΛ ΑΦΙΕ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ

ΑΦ

ΜΑ

ΑΦΙΕ

ΚΗ ΛΟΝΊ

ΕΡΩ

ΊΚ

ΑΛΟ

ΑΦΙ

ΟΝ

ΘΕΣΣ Α Μ Ω Ρ

ΚΗ

ΑΛ

ΡΩ

ΙΕ

ΡΩ

ΟΝΊ

ΣΣ

ΑΦΙΕ ΝΊΚΗ

ΜΑ

ΘΕ

η μυστική μου

ΣΑΛ

ΘΕ

ΣΣ

ΑΛ

ΟΝ

ΘΕΣ

ΊΚ

Η Α ΦΙΕ ΡΩΜ Α Θ ΕΣΣ ΑΛΟ ΝΊΚ Η Α ΦΙΕ ΡΩΜ Α Θ ΕΣΣ ΑΛΟ ΝΊΚ Η Α ΦΙΕ ΡΩΜ Α Θ ΕΣΣ ΑΛΟ ΝΊΚ Η Α ΦΙΕ ΡΩΜ Α Θ ΕΣΣ ΑΛΟ ΝΊΚ Η Α ΦΙΕ ΡΩΜ Α

ΩΜ

ΑΦ

ΙΕ

ΡΩ

ΜΑ

ΘΕ

ΣΣ

ΑΛ

ΟΝ

ΊΚ

ΑΦ

ΙΕ

ΡΩ

ΜΑ

ΘΕ

ΣΣ

ΑΛ

ΟΝ

ΊΚ

ΑΦ

Θεσσαλονίκη

ΘΕΣΣΑΛΟΝ

ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛΟΝΊΚ

ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η ΑΦΙΕΡΩ ΜΑ

ΝΊΚ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝ

ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝ

ΙΕ

ΡΩ

ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ

29.11.18 – lifo

ΑΛ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ ΙΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ

ΕΣΣΑΛ

ΟΝΊΚΗ

ΘΕΣΣΑ Α Μ Ω Ρ ΑΦΙΕ

ΛΟΝΊΚ

ΘΕΣΣΑ Α Μ Ω Ρ ΑΦΙΕ

ΛΟΝΊΚ

ΩΜΑ ΑΦΙΕΡ

ΘΕΣΣ

Λ ΘΕΣΣΑ Α Μ Ω ΕΡ Η ΑΦΙ Κ Ί Ν Ο ΑΛ

ΟΝΊΚΗ

ΓΙΑ ΤΟΝ Θωμά Κοροβίνη δεν υπάρχουν

ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ Η δική του Σαλονίκη είναι μια πόλη λατρεμένη, πολυτραγουδισμένη, μυθοποιημένη και μαρτυρική.

ΘΩΜΆΣ ΚΟΡΟΒΊΝΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ ΜΟΥΣΙΚΌΣ

ΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ Α ΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑ ΛΟΝΊΚΗ ΑΦΙΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚ Η ΑΦΙΕΡΩΜΑ Θ ΕΣΣΑΛ 14 lifo – 29.11.18

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛΟΝΊΚΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛΟΝΊΚΗ

Σ Α ΘΕΣ

Ι ΚΗ ΑΦ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛΟΝΊΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛ ΟΝΊΚΗ ΑΦΙΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊ ΚΗ

ΩΜ ΑΦΙΕΡ

Μ ΦΙΕΡΩ Α Η Κ ΑΛΟΝΊ

ΛΟΝΊ ΘΕΣΣΑ

ΘΕΣΣΑ Α Μ Ω ΕΡ

ΛΟΝΊ

Τα μυστικά θέλουνε τάφους επτασφράγιστους. Και τα μυστήρια, μύστες ικανούς, για να τελεστούν. Οι Κάβειροι της Σαμοθράκης μας κληροδότησαν τα ιερά – μα, για τη λειτουργική τους ούτε ίχνος. Η μυστηριακή παράδοση στάθηκε φειδωλή στις σε βάθος αποκαλύψεις. Ούτε ρωγμή. Εικάζουμε μόνον. Η ιστορία της Θεσσαλονίκης αποτελεί –κατά μία οπτική– τη διαχρονική επιστρωμάτωση ανάγλυφων μα και αφανέρωτων παλίμψηστων. Στο επιστητό της διαπλέκονται μύθοι και αλήθειες, θρύλοι και συμβάντα. Στην αρχαιότητα λατρεύτηκε εδώ ο Βάκχος. Αλλά πώς; Λένε με φαλλικές πανηγύρεις. Υπερίπτανται, άραγε, στον θόλο της περί το μισό εκατομμύριο ψυχές, Θεσσαλονικέων βρικολάκων, «προσγείων», όπως τους λέει ο ποιητής Μάριος-Μαρίνος Χαραλάμπους στη μελέτη του Μυστική Θεσσαλονίκη;



«Της Σαλονίκης το θεριό βγήκε να σεριανίσει. Βάζει γεναίκας φορεσιά, γεναίκας πασουμάκι, γεναίκα βγαίνει, κάθεται μέσα στο σταυροδρόμι…» (δημοτικό τραγούδι) Από τα μικράτα μας ακούγαμε για αιμοβόρα στοιχειά στο «Κόκκινο Σπίτι» – απέναντι απ’ την Αγιά Σοφιά–, που το μετατρέπει ο νυν δεσπότης του «Θεσσαλονικάρχης» Ιβάν σε προτεκτοράτο του ΠΑΟΚ, για τρομοκρατικά φαντάσματα του Σέιχ Σου, για ζουρλούς ρασοφόρους στην Άνω Πόλη που παίρνουν στο κυνήγι μεταμεσονύχτιους διαβάτες, για το «στοιχειωμένο σπίτι» στου Βότση που των αδυνάτων αδύνατο να κατοικηθεί, για υπόγειες σήραγγες λαβυρινθώδεις, για χριστιανικές κατακόμβες και κρύπτες που σχηματίζουν μια δεύτερη πόλη με τούνελ – και λοιπά συγγενικά. Στη νιότη μας ανακαλύψαμε –τα μέχρι τούδε ανεξήγητα– εντυπωσιακά, σκόρπια, «χυμένα» γλυπτά –σαν από χέρι κάποιου δικού μας Γκαουντί– στους Κήπους του Πασά, όπου το κάλλος και το δέος. Καθώς τυγχάνω πολύπλαγκτος στρατοκόπος, ευτύχησα να ανταμωθώ με άλλους πλάνητες του άστεως, με κάποιους σύγχρονους περπατημένους «μύστες», αλήτες και ποιητές, οι οποίοι, δασκαλεμένοι από παλιότερους, μ’ έμπασαν σε κόλπα κρυφά, μικρά μυστικά, που έκαναν την ταραγμένη μου νιότη λιγότερο οδυνηρή. Δεν υπάρχουν πια. Αφανίστηκαν κι εκείνοι μαζί με τα επεισοδιακά στέκια μου, ερωτιάρικα, ρωμαλέα, επαναστατικά, όπως π.χ. ο «Τζότζος», η «Δόμνα», η «Σεχραζάτ», ο «Παράδεισος» και η «Όμορφη νύχτα». Εκεί όπου γεννιόνταν όντως τέτοιες εκπλήξεις που εξελίσσονταν σε «μυστήρια». Όπου σε «μυούσε» αυτόματα ή σταδιακά και το βαρβάτο σου ένστικτο, η ορμή της νιότης, η αισθησιακή ευτολμία και η αυθεντική λαϊκότητα. Όλα αυτά σχεδόν μία δεκαετία προτού περάσουμε στον νέο αιώνα. Έκτοτε, μυσταγωγοί και μυημένοι σκόρπισαν σαν τρελαμένα πουλιά μες στην ανεμοδούρα. Μα, κάνω ακόμη επί χιλιομέτρων χιλιόμετρα στις ρίμες της πολιτείας, επιμένοντας να ξαναπιώ απ’ το ίδιο –«αθάνατο», όπως πίστεψα στη νιότη μου– νερό, οργώνοντας ξανά και ξανά τις ίδιες πέτρες που τις ξέρω και με ξέρουν. Μπας και αποκαλυφθούν νέα «μυστήρια». Μπας και πετύχω το «θαύμα». Νιώθω νυχτοπερπατώντας συχνά σχεδόν ψηλαφητή τη συντροφιά αδερφών ομοαίματων που αλληλοσφραγίστηκαν μ’ αυτή την πόλη, σαν τον Ιωάννου και τον Ασλάνογλου, με τη νοερή παρέα του Χριστιανόπουλου στο πλάι μου, που του έλαχε Γολγοθάς αναπάντεχος στα στερνά του. Αντιμάχομαι την πλασματική, απατηλή εικόνα της που τη συστήνουν ευκαιριακές καρτ-ποστάλ. Περί ερωτικών και άλλων τινών δαιμονίων. Δύσκολη πόλη! Πρέπει να σκάβεις διαρκώς! Αγόγγυστα! Να σαμποτάρεις τις εμμονικές αντιστάσεις της. Όσο και να την πονάς, όσο και να ματώνεις στα καλντερίμια της, δεν σε ξεδιψάει. Δεν σου παραδίδεται. Δεν είναι πόλη για απροσκύνητους η Σαλόνικα. Θέλει κάθε ώρα να της κάνεις τεμενάδες. Δεν αμφισβήτησε τους σατραπικούς εναγκαλισμούς που την καθήλωσαν, δεν αποδέχτηκε τις εσφαλμένες επιλογές της που της στένεψαν τα τακούνια –και ακόμη στραβοπατάει–, δεν έδιωξε τα δυναστικά φαντάσματά της. Δεν δικαίωσε τόσο άδικο αίμα που κύλησε στους δρόμους, στον Ιππόδρομο, στις αγορές και στις πλατείες, στους ναούς, στις χάβρες και στα τεμένη της, μέσα στο διάβα της Ιστορίας. Ναι, είναι ένας τόπος μαρτυρίου πλέον του μυστηρίου. Και τα μεν μαρτύρια καρτερούν τον γδικιωμό τους. Ικανό δε πλήθος συμπολιτών μας σέρνει ακόμη τον χορό στο ίδιο τέμπο, απ’ τον καιρό της λεγόμενης «απελευθέρωσης» κι έπειτα, ομού μετά εθνοκεντρικών καθηλώσεων και ψυχοπαθολογικών συνδρόμων ανίατου καθωσπρεπισμού και παπαδοκρατίας. Αυτά δεν είναι μυστήρια. Είναι κοινές αλήθειες ανομολόγητες. Είναι, λοιπόν, η λατρεμένη, πολυτραγουδισμένη και μυθοποιημένη Σαλονίκη μια πόλη μαρτυρική. Παράλληλα, μάλλον είναι και «μυστική». Και πάντως πόλη μυστήρια. Comme il faut και φοβιτσιάρα. Όμως παράδοξα –κι ώρες ώρες παράφορα– και αφοπλιστικά ελκυστική. Μια παιδεμένη γερόντισσα με πολυτάραχο βίο, σεμνότυφη, αλλά προκλητικά πανέμορφη –μείξη ακόρεστης εταίρας και άσπιλης ηγουμένης–, με μια μόνιμη υγρασία υφάλμυρη που σε προσκαλεί σε μυσταγωγικές συνουσίες. Που συντελούνται θέλοντας και μη, στεγασμένες ή υπαίθριες, σε ελάχιστη απόσταση από κάποιαν απ’ τις μοναδικές στον κόσμο βυζαντινές εκκλησίες της. Τέτοιες –που με πληγώνουν (αλλά και με «φτιάχνουν»)– κάνω σκέψεις, εν κρυπτώ και φανερώ, ενώ περνώ καταμεσήμερο έξω απ’ την άλλοτε κοσμοπολίτικη κεντρική αγορά «Μοδιάνο», απ’ την πλευρά της Ερμού –καθώς ολοκληρώνεται το άδειασμα απ’ τα καταστήματα και ετοιμάζεται η ανασκευή της, Κύριος οίδε, σε τι–, ακούγοντας το φάντασμα μιας αλλοτινής μου λάγνας γειτόνισσας Ισπανοεβραίας, της μαντάμ Μαρί, να τραγουδάει όπερες και θωρώντας το σέρτικο μαναβάκι από απέναντι, απ’ τη λαϊκή αγορά, το Καπάνι, να της απαντάει παιχνιδιάρικα με νταλγκαδιάρικους αμανέδες.

ΛΟΝΊΚΗ ΑΦΙΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚ Η ΑΦΙΕΡΩΜΑ Θ ΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ ΑΦ ΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛ ΟΝΊ

29.11.18 – lifo

ΡΩΜΑ

ΩΜΑ

02 ΘΌΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΚΏΣΤΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΌΓΟΣ @ARCHAEOSTORYTELLER

16 lifo – 29.11.18

ΡΩΜΑ

Η ΣΤΉΛΗ

ΤΟΥ ΒΑΚΧΥΛΟΥ στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης συνδέει την Τροία με την ιστορία της πόλης μέσα από έναν θρύλο. Η Θεσσαλονίκη ανέκαθεν ήταν κοσμόπολη. Αγκαλιασμένη με τον Θερμαϊκό Κόλπο, να αφηγείται άγνωστες ιστορίες των χιλιάδων κατοίκων, εμπόρων, ψαράδων, ταξιδευτών και των δυνάμεων που λάτρευαν και παρακαλούσαν για προστασία, να διαπερνά τα στενά δρομάκια, τους ναούς και τα σπίτια της ψιθυριστά σαν θαλασσινό αεράκι. Η στήλη του Βακχύλου είναι ένα μικρό ταφικό μνημείο που φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Δείχνει έναν Θεσσαλονικιό ψαρά, ξυπόλυτο, να ζυγίζει ψάρια. Είναι μια απλή επιτύμβια στήλη αφιερωμένη στον Βακχύλο από τα μέλη του συλλόγου, κυρίως συναδέλφους του ψαράδες, στον οποίο ανήκε ο νεκρός. Ο σύλλογος, ένας από τους πολλούς θρησκευτικούς, εμπορικούς ή καλλιτεχνικούς της αρχαίας πόλης, λεγόταν «Συνήθεια Ήρωος Αινεία» και επικεντρωνόταν στη λατρεία του Αινεία, μυθικού Τρώα ήρωα, γιου της Αφροδίτης. Η στήλη του Βακχύλου είναι η μόνη απτή απόδειξη για τη λατρεία του Αινεία και χρονολογείται στα ρωμαϊκά χρόνια, το 125 μ.Χ. Η λατρεία του Αινεία, όμως, στη Θεσσαλονίκη ήταν πολύ αρχαιότερη. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Αινείας κατάφερε να ξεφύγει από τη φλεγόμενη Τροία κουβαλώντας στην πλάτη τον ανήμπορο γέρο πατέρα του, τον Αγχίση, και κρατώντας από το χέρι τον μικρό του γιο Ασκάνιο. Μπήκαν σε ένα πλοίο και ανοίχτηκαν στη Μεσόγειο. Ο θρύλος τον θέλει να περνάει από την Καρχηδόνα στις ακτές της Αφρικής, να καταλήγει στην Ιταλία, όπου τα εγγόνια του θα ίδρυαν τη Ρώμη, και να γίνεται ο γεννήτορας όλων των Ρωμαίων. Αλλά πριν τα κάνει όλα αυτά πέρασε από τον Θερμαϊκό Κόλπο, όπου ίδρυσε την Αίνεια, στο ακρωτήριο Μεγάλο Έμβολο (Καραμπουρνού), στην περιοχή της Νέας Μηχανιώνας και του Αγγελοχωρίου, όπου έκτοτε τον λάτρευαν ως ήρωα. Η Αίνεια ήταν ένας από τους οικισμούς που τροφοδότησαν με πληθυσμό τη νέα πόλη που ιδρύθηκε δίπλα, πολλά χρόνια μετά την Αίνεια, στα 315 π.Χ., τη Θεσσαλονίκη. Η νέα πόλη-λιμάνι προσέλκυσε ευθύς εξαρχής πολλούς πολιτισμούς και θρησκείες. Μία από τις μικρές λατρείες που μεταφέρθηκαν στη νέα μητρόπολη και έσβησαν από τη μνήμη με το πέρασμα του χρόνου ήταν η λατρεία του ήρωα Αινεία, η οποία γιορταζόταν πανηγυρικά κάθε τέσσερα χρόνια. Γνωρίζουμε ότι η λατρεία του Αινεία υπήρχε στη Θεσσαλονίκη πριν από τα ρωμαϊκά χρόνια, όσο η Μακεδονία ήταν ελεύθερη και η Θεσσαλονίκη στα πρώτα χρόνια της ζωής της, από ένα συμβάν που αναφέρει ο αρχαίος ιστορικός Τίτος Λίβιος. Την εποχή ακόμη του Μακεδονικού Βασιλείου, στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ., ο προτελευταίος βασιλιάς της Μακεδονίας, Φίλιππος Ε’, που βρισκόταν σε διαμάχη με τη Ρώμη, μετακίνησε βίαια κατοίκους παραλιακών πόλεων για να εγκαταστήσει εκεί Θράκες και άλλους πληθυσμούς «βαρβαρικούς», θεωρώντας ότι θα του παρείχαν καλύτερους πολεμιστές στον επικείμενο πόλεμο με τη Ρώμη. Αυτό οδήγησε σε μαζική λαϊκή αντίδραση στο βασίλειο, που καταπνίγηκε βίαια με σφαγές των αντιφρονούντων. Ο Φίλιππος, φοβούμενος εκδίκηση από



τις οικογένειες των δολοφονηθέντων, εξαπέλυσε πογκρόμ εναντίον των αρσενικών απογόνων τους. Μέσα σε αυτούς ήταν και κάποιος Πόρις και τα παιδιά του, που βρίσκονταν στη Θεσσαλονίκη. Η πρώτη του γυναίκα, η Αρχώ, πέθανε νέα. Η αδελφή της, Θεοξένα, παρότι χήρα η ίδια με έναν γιο, και ενώ αρνούνταν να ξαναπαντρευτεί, παντρεύτηκε τον Πόρι για να μεγαλώσει τα παιδιά της αδελφής της που ορφάνεψαν. Μετά τη διαταγή του βασιλιά για σύλληψη και εκτέλεση (που συμπεριλάμβανε τον Πόρι, τους γιους του και τον γιο της Θεοξένας), αποφάσισαν να αποδράσουν. Και για να το πετύχουν εκμεταλλεύτηκαν τη γενική αναστάτωση της μεγάλης γιορτής προς τιμήν του ήρωα Αινεία, που έτυχε να γίνεται εκείνες τις μέρες, το έτος 181 π.Χ. Ο Θερμαϊκός Κόλπος γέμιζε ψαροκάικα και πλοιάρια που μετέφεραν τον κόσμο από την πόλη στην εξοχή, εκεί όπου ο Αινείας ίδρυσε τον ομώνυμο οικισμό. Η οικογένεια του Πόρι και της Θεοξένας ακολούθησε τη νηοπομπή από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την αντίπερα όχθη και, μετά το πέρας των εορταστικών εκδηλώσεων, περίμεναν να πέσει η νύχτα και να περάσει και η τρίτη νυχτερινή φρουρά. Μπήκαν μέσα στη βάρκα στο σκοτάδι και ξανοίχτηκαν στον Θερμαϊκό με σκοπό να αποδράσουν προς την Εύβοια. Ο αντίθετος άνεμος, όμως, τους εμπόδιζε να βγουν γρήγορα από τον κόλπο και το φως της ημέρας τούς πρόδωσε. Έγιναν αντιληπτοί από τους άντρες του βασιλιά στην ακτή, που είχαν συγκεντρωθεί για τη μεγάλη γιορτή, οι οποίοι διατάχθηκαν να συλλάβουν το πλοιάριο με τίμημα τη δική τους ζωή. Η αφήγηση του Τίτου Λίβιου για το τι ακολούθησε είναι συγκλονιστική: Ενώ οι άντρες του βασιλιά τούς πλησίαζαν, ο Πόρις εκλιπαρούσε όσους ήταν στα κουπιά να βάλουν τα δυνατά τους και σήκωνε τα χέρια στον ουρανό παρακαλώντας όποιον θεό ακούει να τους βοηθήσει. Η Θεοξένα, αντιθέτως, γυναίκα αδάμαστου χαρακτήρα, έβαλε σε κοινή θέα ένα μπουκάλι δηλητήριο και μερικά μαχαίρια και είπε στα παιδιά: «Μόνο ο θάνατος θα μας λυτρώσει από την τυραννία του βασιλιά. Διαλέξτε ποιον θάνατο προτιμάτε». Κάποιοι διάλεξαν το μαχαίρι, ενώ άλλοι το δηλητήριο. Η Θεοξένα έριξε τα παιδιά στη θάλασσα μισοπεθαμένα. Έπειτα σφιχταγκάλιασε τον Πόρι και έπεσε μαζί του κι αυτή στα νερά του Θερμαϊκού. Όταν οι στρατιώτες έφτασαν, κατέλαβαν μια άδεια βάρκα. Η τραγική ιστορία της Θεοξένας και των παιδιών της συνέβη στη γιορτή του Αινεία. Λίγα χρόνια αργότερα, οι Ρωμαίοι, οι «απόγονοι» του Αινεία, θα απλώνονταν στη Βαλκανική Χερσόνησο κατακτώντας τη Μακεδονία πρώτα και την υπόλοιπη Ελλάδα έπειτα. Σήμερα, η Θεσσαλονίκη συνεχίζει να συνδέεται με καραβάκια με την απέναντι όχθη προς το Καραμπουρνού. Ψαροκάικα, εμπορικά, κρουαζιερόπλοια και πλωτά μπαρ πλέουν στα νερά του Θερμαϊκού. Ανάμεσά τους ίσως πλέουν ως φαντάσματα και η ψαρόβαρκα του Βακχύλου και το πλοίο της Θεοξένας, και η Θεσσαλονίκη συνεχίζει να αφηγείται τις ιστορίες της στους αιώνες με τους ανέμους που κάθε εποχή τής επιφυλάσσει, ούριους ή μη…

Α ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚ ΣΣ ΑΛ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΟΝ ΊΚ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ ΘΕ ΑΦΙΕ Η ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΑΦ ΘΕΣΣ ΙΕ ΡΩΜΑ ΡΩ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ Α ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ

Α ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ

ΑΦΙΕ

Α ΘΕΣΣ

Ρ ΑΦΙΕ Η Κ ΛΟΝΊ

ΙΕ Η ΑΦ Κ Ί Ν ΑΛΟ ΘΕΣΣ

29.11.18 – lifo

ΑΦΙ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΣΑΛΟ ΝΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ

ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΑΦ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΑΦ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ

ΧΑΝΙ ΤΟΥ ΜΠΕΝΣΟΥΣΑΝ ΤΟ

είναι το πιο παλιό σωζόμενο χάνι της Θεσσαλονίκης (από την περίοδο της Τουρκοκρατίας).

Τα χάνια ήταν χώροι υποδοχής και διανυκτέρευσης των ταξιδιωτών και των ζώων τους την περίοδο της Τουρκοκρατίας, χτισμένα συνήθως στις εισόδους των πόλεων. Προς το τέλος του 17ου αιώνα τα χάνια, πέρα από χώροι υποδοχής, αρχίζουν να λειτουργούν και ως εργαστήρια. Αιτία για την αλλαγή αυτή ήταν η διαφοροποίηση της κοινωνικο-οικονομικής ζωής της Θεσσαλονίκης. Το πιο παλιό σωζόμενο χάνι της Θεσσαλονίκης βρίσκεται στα Άνω Λαδάδικα –στην περιοχή Istira (όπως ήταν γνωστή στις αρχές του 20ού αιώνα η συγκεκριμένη περιοχή, όπου κατοικούσαν κυρίως Εβραίοι και Φράγκοι), στην οδό Εδέσσης 6, στη νοτιότερη οδό της Malta Cedid, γνωστή ως Tas Hani– και έχει ιστορία περίπου δύο αιώνων. Το Μπενσουσάν Χαν χτίστηκε το 1817 με παραδοσιακή αρχιτεκτονική αλλά και με στοιχεία νεωτερισμού και είναι από τα λίγα κτίρια που διασώθηκαν από τη μεγάλη φωτιά της Θεσσαλονίκης το 1917. Πρώτος ιδιοκτήτης του ήταν ο Σαμουήλ Μπενσουσάν, Σεφραδίτης, δηλαδή Εβραίος, έμπορος από την Ισπανία, ο οποίος έφτιαξε ένα είδος hostel της εποχής. Στο ισόγειο οι επισκέπτες έβαζαν τα ζώα, τα οποία με τα χνότα τους θέρμαιναν κατά κάποιον τρόπο τον άνω χώρο, όπου σε επτά δωμάτια κοιμούνταν έμποροι και ταξιδιώτες. Κάθε δωμάτιο είχε 10-15 κρεβάτια και επικοινωνούσε με τα υπόλοιπα για να μπορέσουν να διαφύγουν πιο εύκολα οι ένοικοι σε περίπτωση πυρκαγιάς, καθώς ο χώρος φωτιζόταν από λάμπες θυέλλης. Το πρώτο έγγραφο που αφορά το κτίριο είναι ένα συμβόλαιο του 1920, μετά τον θάνατο του Σαμουήλ, με το οποίο η περιουσία του μοιράζεται στους κληρονόμους του. Ο Τούρκος περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή αναφέρει πως τον 17ο αιώνα υπήρχαν στη Θεσσαλονίκη περίπου 16 χάνια, ενώ αρκετά χρόνια αργότερα, το 1886, αξιωματικός του Ελληνικού



18 lifo – 29.11.18

ΧΡΙΣΤΊΝΑ & ΤΆΣΟΣ ΤΣΑΛΔΆΡΗΣ PARA TODOS CLOTHING CO.

Στρατού δίνει πληροφορίες για 50 χάνια στην πόλη. Μετά την κατεδάφιση του τείχους (από το 1869 και μετά) ο Σαμουήλ αγόρασε μεγάλη έκταση στην περιοχή και έχτισε το χάνι, που αποτελείται από το ισόγειο, που στεγάζει καταστήματα, και έναν όροφο, που έχει χαρακτηριστική οκταγωνική οργάνωση και μεταλλική γυάλινη στέγη. Στον δεύτερο όροφο σε οδηγεί μια μαρμάρινη σκάλα με μπρούντζινες κουπαστές. Το χειροκίνητο ασανσέρ του υπογείου (με το οποίο ανέβαζαν τα εμπορεύματα) τοποθετήθηκε το 1920. Τα τούβλα του υπογείου είναι παλαιάς κοπής, με την παλιά τεχνική δόμησης και το χαρακτηριστικό τόξο της οροφής. Περισσότερο από έναν αιώνα μετά την ανέγερση του πανδοχείου, το 1930, τα παιδιά του Σαμουήλ Μπενσουσάν πούλησαν όλο το ακίνητο σε έναν μεγαλέμπορο της Θεσσαλονίκης, τον Βασίλειο Ζωτιάδη, και το κτίριο άλλαξε πολλές φορές χρήση. Κατά καιρούς στέγασε καταστήματα με υφάσματα, μπαχαρικά, αποικιακά είδη και ψιλικά στο ισόγειο και τα δωμάτια του ορόφου μετατράπηκαν σε δικηγορικά και συμβολαιογραφικά γραφεία. Λόγω της συνεχούς χρήσης του τοποθετήθηκαν στο υπόγειο μεταλλικά υποστυλώματα, έτσι το κτίριο κατάφερε να διασωθεί, γιατί τα αντίστοιχα κτίρια που δεν στηρίχτηκαν κατέρρευσαν με την πάροδο του χρόνου. Η τελευταία γνωστή χρήση του ήταν τις δεκαετίες 1970 και 1980, όταν στον επάνω όροφο υπήρχαν τελωνειακά γραφεία και στο ισόγειο τα περίφημα για την εποχή μπαχαράδικα «Billys». Το 1996 το κτίριο εγκαταλείφθηκε, για να επαναλειτουργήσει εξ ολοκλήρου το 2012 ως χώρος φιλοξενίας παραστάσεων και εκθέσεων. Σήμερα στεγάζει σημαντικές και συχνά πρωτοποριακές καλλιτεχνικές και πολιτιστικές δράσεις.

ΣΤΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ μπορείς να βρεις μια λαϊκή ψαροταβέρνα και να πετύχεις γλέντια εργατών.

Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ

ΡΩ ΜΑ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΙΕ ΑΦ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΜΑ ΘΕ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ

ΘΕΣΣΑ Λ Ο Ν Ί Κ Η ΑΦΙΕΡΩΜΑ Θ ΕΣ Σ Α Λ Ο Ν Ί Κ Η ΑΦΙΕΡΩ ΜΑ Θ

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΊΑΣ, ESTRELLA



ΊΚΗ

ΠΑΟΚ κάνουν οξυγονοκολλήσεις, ακούγοντας δυνατά μουσική, και στο τέλος της βάρδιας οργανώνουν λαϊκά γλέντια με αυτοσχέδιες ψησταριές, πανσέτες, λακέρδες, τσίπουρα και Ζαγοραίο στα ντεκ. Στο βάθος είναι τα βράχια, η θάλασσα και η απερίγραπτη θέα προς την πόλη και τον Θερμαϊκό Κόλπο. Στην είσοδο του ναυπηγείου υπάρχει ένα ιδιαίτερο μαγαζί-καντίνα-ψαροταβέρνα, το οποίο ολοκληρώνει αυτό το απίθανο σκηνικό και όπου τρώνε συνήθως οι εργάτες της περιοχής. Το ουζερί έχει λίγα και απλά πράγματα, χωρίς τεχνικές και επιτηδευμένες συνταγές – δεν θα άντεχα να έβρισκα κι εδώ κρέατα τρίμηνης ωρίμανσης ή να πάω μέσα «να μου δείξει τα ψάρια». Φυσικά, τίποτα δεν είναι απίθανο και η μετάλλαξη του μυστικού ουζερί «Καρνάγιο» σε νεο-ταβέρνα θα μπορούσε να είναι ένα ενδεχόμενο. Αλλά, όπως λέει κι ένας πολύ ταλαντούχος φίλος μου, «αφού σε μια γωνιά της φαντασίας ο άνεμος είναι ευνοϊκός για τα σχέδιά μας, ουσιαστικά τίποτα δεν μπορεί να μας απογοητεύσει, γιατί αυτός ο άνεμος έρχεται από τη θάλασσα».

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑ Λ Ο Ν Ί Κ Η ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στη Θεσσαλονίκη είναι ο προσανατολισμός της πόλης προς τη θάλασσα και η προοπτική της − είναι μάλλον απίθανο να χαθεί κάποιος σε αυτή την πόλη, όσο και αν το προσπαθήσει. Το αστείο, βέβαια, είναι ότι η προοπτική της θάλασσας δεν συνδέεται με κάτι χειροπιαστό. Δεν υπάρχει ακτοπλοϊκή συγκοινωνία, δεν βλέπεις βαπόρια με επιβάτες να μπαινοβγαίνουν, όπως στον Πειραιά, δεν μπορείς να κοιτάξεις τον ορίζοντα και να φαντασιωθείς ότι θα χωθείς σ’ ένα πλοίο και την άλλη μέρα το πρωί θα ξυπνήσεις στα Χανιά. Η θάλασσα όμως είναι εκεί και πάντα αποτελεί για τους Θεσσαλονικείς μια παρηγοριά. Είσαι στην παραλιακή, εγκλωβισμένος στις μονομανίες σου, απλώς ρίχνεις το βλέμμα σου προς τα δεξιά και αυτόματα συντελείται η αποφόρτιση. Το αγαπημένο μου μυστικό σημείο στην πόλη είναι κρυμμένο στο κακοποιημένο ανατολικό παράκτιο μέτωπο της πόλης και είναι ένα καρνάγιο. Είναι ένα κανονικό ναυπηγείο με τεράστιους γερανούς που κατασκευάζει και επισκευάζει μεγάλα, σιδερένια σκάφη, όπου εργάτες με μπλούζες του

ΕΣΣΑΛΟΝΊ ΚΗ ΑΦ Ι Ε Ρ Ω Μ Α ΘΕΣΣΑΛΟΝ

ΚΏΣΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΆΚΗΣ

Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ Η ΑΦ ΙΕ 29.11.18 – lifo 19 ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ

ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ ΣΣ ΡΩΜΑ ΑΛ ΑΦΙΕ ΟΝ ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΊΚ ΘΕΣΣ Η ΡΩΜΑ ΑΦΙΕ ΑΦ ΊΚΗ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΙΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ Ί

Ι ΑΦ

Μ ΡΩ

ΘΕ

Λ ΣΑ

20 lifo – 29.11.18

Κ ΝΊ

ΑΦ

Ω ΕΡ

ΜΑ

ΘΕ

Λ ΣΑ

Κ ΝΊ

Ι ΑΦ

Μ ΡΩ

ΘΕ

Λ ΣΑ

Κ ΝΊ

ΑΦ

Ρ ΙΕ

ΜΑ

ΜΈΜΑ ΜΠΙΝΟΠΟΎΛΟΥ STREODISC RECORDS

05 ΣΤΟ Αγγελοχώρι υπάρχει

ΕΝΑΣ ΦΑΡΟΣ

του 1863 και ένα μοναδικό μπούνκερ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Λίγα χιλιόμετρα έξω απ’ τη Θεσσαλονίκη βρίσκεται ο φάρος του Αγγελοχωρίου, ένας από τους 25 διατηρητέους φάρους της χώρας, κατασκευασμένος το 1863. Δίπλα σ’ αυτόν βρίσκεται ένα εκ των δύο αυστρο-οθωμανικών κάστρων της Ευρώπης. Και τα δύο μαζί σ’ ένα ακρωτήρι με εκπληκτική θέα, απ’ όπου μπορείς να δεις όλο τον Θερμαϊκό Κόλπο, το Αιγαίο και τον Όλυμπο. Καθώς ο φάρος ήταν κλειστός για 30 χρόνια, το κάστρο παρατημένο και προφανώς ανεκμετάλλευτο (παρόλο το πλιάτσικο, ήταν, και είναι, σε καλή κατάσταση), τη δεκαετία του ’80 και του ’90 ήταν χώρος εντελώς προσβάσιμος, χωρίς καμία φύλαξη και έρημος. Για μένα, το συγκεκριμένο μέρος είναι «καταφύγιο». Το ξέρανε λίγοι, ακόμα και τώρα ξέρω πολλούς που αγνοούν την ύπαρξή του. Για να το κρατήσουμε μυστικό, το ραντεβού που δίναμε ήταν στο «καταφύγιο». Πηγαίναμε να απομονωθούμε από τον θόρυβο της πόλης, να απολαύσουμε τη μαγευτική θέα, να ακούσουμε τις μουσικές που θέλαμε



απ’ το κασετόφωνο του αυτοκινήτου ή τίποτα, ούτε τις φωνές μας, αφήνοντας την ομορφιά του τοπίου να ηρεμεί όλες μας τις αισθήσεις... Είναι μέρος γεμάτο φιλία, έρωτα, γέλιο, θλίψη και, κυρίως, αγάπη. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, ο χώρος έχει περιφραχθεί, ο φάρος, επιτέλους, έχει τεθεί σε λειτουργία, συγκεκριμένα μετά το 2010. Ελπίζω το κάστρο να συντηρηθεί και ο χώρος του να γίνει επισκέψιμος πάλι, γιατί, πέρα απ’ την απίστευτη ομορφιά του τοπίου, τον φάρο και το κάστρο, υπάρχει και ένα πολυβολείο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένα μπούνκερ (καταφύγιο), που δεν θα πιστεύετε πόσο καλά διατηρημένο είναι. Έμαθα πως μετά την επαναλειτουργία του φάρου έχει ανοίξει τις πόρτες του στο κοινό λίγες φορές. Είναι κρίμα να μην ασχολείται η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας μ’ αυτά τα μνημεία και να μη γεμίζει επισκέπτες ο χώρος, παρόλο που εύχομαι να παραμείνει έτσι όπως τον έζησα...

Ο Συνέντευξη του προέδρου της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, δρα Πάνου Κανέλλη

δρ. Πάνος Κανέλλης, πρόεδρος της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής και του Perrotis College, χαμογελαστός και ευδιάθετος, κάθεται απέναντί μου έχοντας στην αγκαλιά του το χαριτωμένο κανίς του, την Τζίντζερ, προσφέροντας ζεστό καφέ φίλτρου. Το γραφείο του είναι ένας προσεγμένος χώρος στον πρώτο όροφο του επιβλητικού Princeton Hall. Άλλωστε, όλο το campus είναι τόσο προσεγμένο που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν βρίσκεσαι στην Ελλάδα ή σε κάποιο μεγάλο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ευρώπης. Η αλήθεια είναι ότι αυτά που συναντάς στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή είναι μοναδικά και δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε ότι αποτελεί ένα πρότυπο εκπαιδευτικό ίδρυμα για τον δυτικό κόσμο… — Τι κάνει την Αμερικανική Γεωργική Σχολή τόσο ξεχωριστή; Η αγάπη και ο επαγγελματισμός γι’ αυτό που κάνουμε. Είμαστε ένα ιδιαίτερο σχολείο. Ο μικρότερος μαθητής μας είναι μόλις 2,5 χρονών και ο μεγαλύτερος… πάνω από 60! Και οι δύο μάς επέλεξαν για τη μακρόχρονη και επιτυχημένη εκπαιδευτική ιστορία μας, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι παραμένουμε πρωτοπόροι και καινοτόμοι σε όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα και τις υπηρεσίες που παρέχουμε. Μετά από 114 χρόνια εξακολουθούμε να μεταλαμπαδεύουμε τα πιστεύω και τα ιδεώδη του ιδρυτή μας Dr Henry House με μια προσέγγιση περισσότερο σύγχρονη και επίκαιρη από πολλούς, αρκετά νεότερους στον χώρο. — Τι δεν έχει; Δεν έχουμε, ακόμη, γυμνάσιο. Και τονίζω το «ακόμη» γιατί το γυμνάσιό μας θα ξεκινήσει τη λειτουργία του τον Σεπτέμβριο του 2019. Είναι ο μοναδικός κρίκος που απουσιάζει από την εκπαιδευτική αλυσίδα της σχολής. Μια μεγάλη αλυσίδα, η οποία σήμερα αποτελείται από παιδικό σταθμό,

νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, γενικό λύκειο, επαγγελματικό λύκειο, ΙΕΚ, το Perrotis College με προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα, βιωματικά σεμινάρια ενηλίκων, υπηρεσίες ατομικής και ομαδικής συμβουλευτικής, γεωργικές εφαρμογές και πολλά άλλα. Όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα, ανεξαρτήτως βαθμίδας και προσανατολισμού, έχουν ως βάση την ολιστική αγωγή και τη βιωματική εκπαίδευση. — Πώς έχετε καταφέρει να κάνετε τη σχολή ένα ζωντανό κύτταρο της Θεσσαλονίκης; Για περισσότερο από έναν αιώνα η σχολή και η Θεσσαλονίκη βαδίζουν χέρι - χέρι. Όμως, από τότε που ανέλαβα τα ηνία της θέλησα να την κάνω πιο εξωστρεφή. Να ξαναγνωρίσω στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας το τι αντιπροσωπεύει σήμερα η σχολή μας και ποια ακριβώς είναι η αποστολή της. Κάθε χρόνο καλωσορίζουμε χιλιάδες επισκέπτες, μαθητές, σπουδαστές, εκπαιδευτικούς και απλούς πολίτες στο πλαίσιο εκπαιδευτικών, κοινωνικών, φιλανθρωπικών και επιστημονικών εκδηλώσεων. Όμως, αυτά είναι ένα μικρό σχετικά κομμάτι της σχολής. Όπως σας ανέφερα, επεκτείναμε τις εκπαιδευτικές δομές και αναπτύξαμε πολύ ουσιαστικά την τριτοβάθμια βαθμίδα μας, το Perrotis College. Επενδύσαμε σε υποδομές και επιστημονικό προσωπικό και ενισχύουμε την επιστημονική έρευνα, την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα. — Οι γαλοπούλες σας είναι κάθε Χριστούγεννα viral. Τι ιδιαίτερο έχουν; Οι γαλοπούλες είναι πράγματι το must των Χριστουγέννων. Η νοστιμιά τους είναι απαράμιλλη γιατί πολύ απλά μεγαλώνουν με ιδιαίτερη φροντίδα και σωστή διατροφή. Όμως, την αγάπη και την προτίμηση των καταναλωτών έχει και το διάσημο γάλα μας, τα αυγά Ω3, το

γιαούρτι και πιο πρόσφατα το ημίσκληρο τυρί, όλα ποιοτικά προϊόντα από το αγρόκτημά μας. — Δεν είναι λίγο παράδοξο ένα σχολείο να παράγει και να διαθέτει στην αγορά προϊόντα; Όχι, δεν είναι παράδοξο, διότι υπάρχουν δύο σημαντικές λεπτομέρειες. Πρώτον, ότι τα έσοδα από την πώληση των προϊόντων ενισχύουν το μεγάλο πρόγραμμα υποτροφιών της σχολής και, δεύτερον, ότι πρόκειται για προϊόντα εκπαιδευτικού αγροκτήματος, το οποίο εξακολουθεί να αποτελεί την «καρδιά» της σχολής και της φιλοσοφίας της, που είναι η βιωματική εκπαίδευση. Το αγρόκτημα είναι στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο σχολείο μας. — Είναι in να ασχολείσαι με τη φύση; Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια η αγροδιατροφική επιχειρηματικότητα είναι στη μόδα. Η κρίση έκανε πολλούς να στρέψουν και πάλι το βλέμμα τους στη γη και τα προϊόντα της. Ωστόσο, σήμερα υπάρχει μια σημαντική διαφορά με το παρελθόν. Πλέον μιλάμε για γνώση, καινοτομία, επιχειρηματικότητα και έρευνα. Ξέρετε, πολλοί μας λένε εναλλακτικούς, ενώ είμαστε απλώς πρωτοπόροι της εκπαίδευσης. — Δηλαδή, δεν απευθύνεστε μόνο σε αγρότες; Φυσικά και όχι. Οι απόφοιτοί μας προετοιμάζονται και διαπρέπουν σε πολλούς κλάδους, πέραν της γεωπονίας. Η φύση μπορεί να αποτελέσει οδηγό για πολλές επιστήμες. Θα σας άφηνε έκπληκτους το πόσα έχει να μάθει ένας μηχανικός, ένας γιατρός ή ένας δικηγόρος από τη φύση. Έτσι, δεν εκπαιδεύουμε μόνο αγρότες αλλά αξιοποιούμε βιωματικά τη γη στην εκπαίδευση, η οποία είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος. Άλλωστε, το είπε καλύτερα από εμένα ο Ελύτης: «... οι γνώσεις ξεπερνιούνται, η τεχνική πάντοτε, η φύση ποτέ». 29.11.18 – lifo

ΊΚΗ

ΘΕΣΣ

ΑΛΟΝ

ΊΚ Η Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΊΚ Η ΑΦ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ

ΑΦΙΕ

ΡΩΜΑ

ΘΕΣΣ

ΑΛΟΝ

ΊΚΗ

ΑΦΙΕ

ΡΩΜΑ

06 ΊΚΗ

ΜΑΥΡΗΣ ΠΕΤΡΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩ μεταφέρεσαι σε άλλη ΠΟΛΗ εποχή (και σε άλλη διάσταση).

ΘΕΣΣ

ΑΛΟΝ

ΊΚΗ

ΑΦΙΕ

ΡΩΜΑ

ΘΕΣΣ

ΑΛΟΝ

ΣΤΗΝ οδό

Η οδός της Μαύρης Πέτρας είναι ένα μικρό δρομάκι που θα το συναντήσετε καθώς περνάτε την οδό Ακροπόλεως στην Άνω Πόλη. Βρίσκεται λίγο πιο πάνω από τους Κήπους του Πασά. Υπάρχει μια απέραντη ησυχία και ενέργεια που ενίσχυσε τη διάδοση του μύθου σε αυτό το μικρό στενό της Άνω Πόλης. Η μεταφυσική ιστορία ξεκίνησε από ένα διήγημα φαντασίας του Παντελή Γιαννουλάκη με τον τίτλο Πέρα από τα βάθη της νύχτας. Σε αυτό αναφέρεται πως εκεί, κάθε τρεις ή δεκαπέντε μέρες –υπάρχουν παραλλαγές σε αυτό το στοιχείο–, στις 12 το βράδυ ανοίγει μια πύλη, η οποία δεν οδηγεί πουθενά και φυλακίζει όποιον τύχει να περάσει από κει. Οι άτυχοι που θα παγιδευτούν σε αυτό το παράλληλο σύμπαν θα περιφέρονται για πάντα σε αυτόν το δρόμο και κανείς δεν θα μπορεί να τους δει ή να τους ακούσει. Από στόμα σε στόμα και από blog σε blog αυτή η ιστορία μετατράπηκε σε μύθο. Μια άλλη ενδιαφέρουσα ιστορία του ονόματός της είναι αυτή που περιγράφει πώς δημι-



22 lifo – 29.11.18

ουργήθηκε το μαγνητικό πεδίο. Το 1917, που κάηκε η πόλη, μια μαύρη πέτρα βρέθηκε στο βάθος ενός κρατήρα που άνοιξε με κρότο μεγάλο. Η πέτρα ήταν φτιαγμένη από σίδερο και μάλλον ήρθε απ’ το Διάστημα. Έτσι εξηγείται η δοξασία περί διαταραχής του μαγνητικού πεδίου της οδού και άρα η ύπαρξη της πύλης. Τότε ακόμα, λέει, δεν υπήρχαν σπίτια στη γειτονιά και σαν φτιάχτηκαν και σχηματίστηκε το στενό το ονόμασαν οδό Μαύρης Πέτρας. Η οδός Μαύρης Πέτρας στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ένα δρομάκι με χώμα, όπως όλη η περιοχή, αλλά είχε πολλές πέτρες λόγω του τεράστιου βράχου που αρχίζει από αυτήν και πάνω του χτίστηκαν τα προσφυγικά, φτωχόσπιτα, τουρκόσπιτα και λαμαρινοκατασκευές. Σιγά-σιγά, τα σπίτια αντικαταστάθηκαν από καλύτερες κατασκευές και από τις δύο πλευρές του δρόμου κι έτσι έχουμε τη σημερινή εικόνα με σπίτια δεξιά και αριστερά που καταλήγουν σε ένα ανοιχτό σημείο με μια εκπληκτική πανοραμική θέα της Θεσσαλονίκης.

ΕΛΣΑ ΠΟΙΜΕΝΙΔΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΡΤ3

ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ Ί ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ

ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ

ΜΊΑ εκπομπή από τη Θεσσαλονίκη

ΜΕ ΤΑ ΦΑΝΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

ασχολείται

των ανθρώπων της.

ΧΡΉΣΤΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΓΙΏΡΓΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ

ΣΤΈΡΓΙΟΣ ΦΟΥΡΚΙΏΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΈΤΗΣ

Στη μαρίνα Αρετσούς στην Καλαμαριά, ανάμεσα στα αραγμένα καΐκια, το βράδυ ο χρόνος σταματά, δινοντάς σου τη δυνατότητα να κατέβεις από τον συρμό της καθημερινότητας και να απολαύσεις την εξορία του χρόνου. Την επιλέξαμε διότι με κάποιον αδιόρατο τρόπο αποτελεί το καταφύγιο των συντελεστών της τηλεοπτικής εκπομπής «Μέσα στην πόλη των άλλων». Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι η ιδέα για τη γέννησή της προέκυψε σε αυτόν ακριβώς τον τόπο. Η εκπομπή συλλέγει ιστορίες καθημερινότητας της Θεσσαλονίκης αυθόρμητα, όπως σε μια συζήτηση μεταξύ φίλων, και καταγράφει την αφήγηση μιας προσωπικής ιστορίας, επειδή η πιο ωραία ιστορία μπορεί να προκύψει αβίαστα, χωρίς ίχνος αναγκαιότητας, καμιά φορά ίσως και πίσω από τις λέξεις. Ρίχνουμε ένα βότσαλο στη λίμνη της μνήμης και είμαστε απλά εκεί για να παρατηρήσουμε και να ακούσουμε τα κύματα που δημιουργούνται. Τα κύματα μπορεί να γεννήσουν μια εξαίσια μουσική ή έναν πίνακα ζωγραφικής, αλλά μπορεί και να είναι τόσο μεγάλα, που να μας καλύψουν. Όπως είχε πει και ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, «ολόκληρη η ιστορία της ανθρωπότητας μπορεί να ξεκίνησε με τρόπο τετριμμένο, από την ψιλοκουβέντα των καφενείων». Το αποτέλεσμα οδηγεί σε σύντομες προσωπογραφίες ανθρώπων της Θεσσαλονίκης. Η σειρά εκπομπών προβάλλεται από το 2013 έως σήμερα στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης, TV100. vimeo.com/intothecityofothers www.facebook.com/mesastinpoli mesastinpoli@gmail.com



29.11.18 – lifo 23 ΣΣ ΑΛ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΑΦ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ Η ΊΚ ΦΙ ΕΡ ΩΜ Α ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ

Α ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΘΕΣΣ ΑΛΟ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑΡΩΜΑ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΑΦΙΕ ΊΚΗ ΑΛΟΝ ΘΕ ΘΕΣΣ ΣΣ ΑΛ ΑΦΙΕ ΟΝ ΊΚ ΊΚΗ Η ΑΛΟΝ ΑΦ ΘΕΣΣ ΙΕ ΡΩΜΑ ΡΩ ΑΦΙΕ ΜΑ ΊΚΗ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛΟΝ ΕΡΩΜ Λ Ο Ν ΊΑΚ ΗΘΕΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΊΚ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛΟΝΊΚΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛΟΝΊΚΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩ

ΤΟ

ΓΚΑΤΌ ΝΤΕ ΣΑΛΟΝΙΚΈΝ είναι το πιο παλιό γλυκό της πόλης.

ΔΈΣΠΟΙΝΑ ΜΑΥΡΟΜΆΤΗ

ΙΔΙΟΚΤΉΤΡΙΑ ΤΩΝ ΖΎΘΟΣ/ ΖΎΘΟΣ ΝΤΟΡΈ

ΑΛΈΞΗΣ ΣΤΕΦΑΝΊΔΗΣ ΙΔΙΟΚΤΉΤΗΣ ΤΟΥ OLICATESSEN ΙΔΡΥΤΉΣ ΤΗΣ GOURMET EXHIBITION

ΦΡΑΓΚΟΜΑΧΑΛΑΣ ΣΥΝΔΈΕΙ

το παλιό με το καινούργιο με τον πιο δημιουργικό τρόπο.

Τα Άνω Λαδάδικα είναι η περιοχή όπου κινούμαι καθημερινά τα τελευταία χρόνια. Φιλόξενη γειτονιά, με δυναμικές επιχειρήσεις όλων των ειδών και πλούσια ιστορία γραμμένη στους τοίχους της περιοχής. Μετά την πρόσφατη αναβάθμιση και ανάπλαση του δημόσιου χώρου, τα Άνω Λαδάδικα και ο Φραγκομαχαλάς έδωσαν αέρα στην περιοχή, γέμισαν κυβόλιθους, πεζοδρόμια και αρκετό πράσινο. Εδώ θα βρει κανείς τα πάντα, ή σχεδόν, διότι πρόκειται για μια μικρογραφία της σημερινής σύγχρονης Θεσσαλονίκης. Παραδοσιακές επιχειρήσεις έως και τεσσάρων γενεών, μπαχαράδικα, αρωματοποιεία, ξηροκαρπάδικα και επιχειρήσεις χονδρικής στέκουν αρμονικά δίπλα στις πολύ πρόσφατες νέες και δημιουργικές επιχειρήσεις που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Στα Άνω Λαδάδικα τα τελευταία οκτώ χρόνια παρατηρείται μεγάλη άνθηση: δημιουργικά γραφεία, γκαλερί, εστιατόρια, παντοπωλεία, φαγητό δρόμου, boutique ξενοδοχεία, αρκετά καφέ, σχολή μουσικής και σχολή θεάτρου. Επιχειρήσεις των οποίων η ιστορία ξεπερνά της ιστορία της περιοχής και άλλες, πιο νέες, φρέσκες και καινοτόμες. Τα ιστορικά κτίρια εδώ κρατούν ζωντανά τα σημάδια των μεγάλων γεγονότων της Θεσσαλονίκης. Για παράδειγμα, ο σεισμός του 1978 άφησε το ρολόι της Στοάς Μαλακοπή σταματημένο στις 11:07, να θυμίζει μέχρι και σήμερα το συμβάν. Επίσης, μνήμες από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917 υπάρχουν σε διάφορα κτίρια, που παραμένουν ανάμεσά μας, να μας θυμίζουν το παρελθόν της πόλης, και συνυπάρχουν αρμονικά με τα μεγαλεπήβολα σχέδια των επιχειρηματιών των Άνω Λαδάδικων. Νομίζω πως οι ώρες στα Άνω Λαδάδικα χτυπούν πιο ηχηρά. Η παλιά Κεντρική Αγορά είχε εδώ την έδρα της. Η μείξη των πολιτισμών που πέρασαν έχει αφήσει το στίγμα της εδώ. Παλιές σπουδαίες επιχειρήσεις κρατήθηκαν και έδωσαν χώρο σε νέους ανθρώπους κι έτσι η Θεσσαλονίκη πάει ένα βήμα μπροστά. Νομίζω πως τα Άνω Λαδάδικα έχουν τον δικό τους ρυθμό, τον ρυθμό που μπορεί να αντέξει μια βιώσιμη Θεσσαλονίκη.



24 lifo – 29.11.18

Το Γκατό ντε Σαλονικέν που σερβίρεται σήμερα στο Ζύθος Ντορέ είναι ένα από τα πιο παλιά γλυκά της Θεσσαλονίκης. Εμφανίστηκε τον προηγούμενο αιώνα, σχεδόν 100 χρόνια πριν η σοκολατόπιτα και το σουφλέ σοκολάτας γίνουν μόδα στην Ελλάδα. Το καταγράφει ο Τσελεμεντές το 1910 (το αναφέρει ως gateaux de Salonique), γιατί σερβιριζόταν στο Όλυμπος Νάουσα και σε άλλα παλιά μαγαζιά ως τούρτα που κοβόταν σε 12 κομμάτια και ο πελάτης έπαιρνε μία φέτα, σαν πάστα. Είναι ένα γλυκό που εμφανίστηκε στο Ντορέ από τότε που άνοιξε, το 1908, και δείχνει τις επιρροές που είχε αυτή η κοσμοπολίτικη πόλη από Ανατολή και Δύση. Είναι επιρροή πιθανότατα της αγγλοσαξονικής κουλτούρας, με λίγο μπέρδεμα από τη γαλλική, γι’ αυτό και ονομάστηκε «γκατό». Ωστόσο, στην ελληνική κουλτούρα υπήρχε από παλιά ένα γλύκισμα από κρόκο αυγού, χτυπημένο με ζάχαρη και κακάο, που το έδιναν στα παιδιά πριν εμφανιστεί η Μερέντα, και αυτό ακριβώς είναι το Γκατό ντε Σαλονικέν: πολλοί κρόκοι αυγών, ζάχαρη και πολλή σοκολάτα, χτυπημένα καλά και ψημένα για λίγη ώρα (μόλις 7 λεπτά). Είναι ένα γλυκό που παίρνει το σχήμα της φόρμας (εμείς το φτιάχνουμε σε ατομική), αλλά όταν το κόψεις ξεχειλίζει, γιατί το εσωτερικό του παραμένει σε υγρή μορφή. Δεν έχει βούτυρο ούτε κανένα άλλο υλικό. Για να διατηρηθεί το σχήμα στο ψήσιμο αλείφουμε με μπόλικο βούτυρο τη φόρμα και την πασπαλίζουμε με αρκετό αλεύρι (πρέπει να είναι πάρα πολύ βουτυρωμένη για να κρατήσει το σχήμα της και πολύ αλευρωμένη). Το γλυκό ήρθε στη Θεσσαλονίκη το 1908, όταν ο Βιεννέζος Αλφρέντο Μορατόρι ήρθε στην πόλη για να βγάλει μια ελληνική εφημερίδα που ονόμασε «Αλήθεια». Μαζί με την εφημερίδα άνοιξε και τρία καφέ, ένα για κάθε πολιτική παράταξη, ώστε να μπορεί να πουλάει πιο πολλά φύλλα. Παράλληλα, έκανε το



πρώτο τηλεφωνικό κέντρο στη Θεσσαλονίκη. Το Ντορέ, που ήταν το δεξιό καφενείο, ήταν το μόνο που επέζησε (το δεύτερο, των κεντρώων, έκλεισε πριν από το 1960) και το αναβιώσαμε το 1995. Ανοίγοντας αυτό το μαγαζί, έψαξα να βρω τι χαρακτηρίζει αυτή την πόλη για να το έχουμε και από την αρχή ο κατάλογός μας περιείχε το Βεζύρ Παρμάκ, το δάχτυλο του βεζύρη, ένα σιροπιαστό με βουβαλίσιο καϊμάκι, το ισλί που έφεραν οι Μικρασιάτες, και το Γκατό ντε Σαλονίκ, που, μαζί με τον ντοντουρμά, δεν μπορούσαν να λείπουν από αυτή την πόλη. Ο Μορατόρι ήρθε για να πουλήσει τη βιεννέζικη κουλτούρα και όταν άνοιξε διέθετε σοκολάτα βιενουά και όλα τα γλυκά της Βιέννης μαζί με λίγα της ελληνικής κουλτούρας, όπως το ρεβανί. Όταν άνοιξε το θέατρο δίπλα, έφτιαχνε κάθε βράδυ σούπες για να τρώνε οι καλλιτέχνες. Το Ντορέ ήταν η πρώτη επιχείρηση στον ελληνικό χώρο που άφησε γυναίκα να σερβίρει –μέχρι τότε απαγορευόταν– και φιλοξένησε τον Κεμάλ Ατατούρκ, γιατί οι Τούρκοι έκαναν προσκύνημα εδώ. Αργότερα, φιλοξένησε βασιλιάδες, πολιτικούς, όλο τον καλλιτεχνικό κόσμο. Εδώ υπογράφτηκαν και πολλά συμβόλαια ομάδων. Όλα τα πράγματα που έχει το μαγαζί είναι αυθεντικά, τα βρήκαμε στο υπόγειο, μαζί με 25 μπιλιάρδα βιεννέζικα, που είχαν για να παίζουν οι θαμώνες, και ένα μεγάλο πιάνο. Το ψυγείο είναι, επίσης, το πρώτο, το αυθεντικό. Ανάμεσα σε άλλα πράγματα βρήκαμε και τον πρώτο τηλεφωνικό κατάλογο της πόλης. Όσο για το Γκατό ντε Σαλονικέν, το τελευταίο μαγαζί που έζησα να το πουλάει ήταν το Όλυμπος Νάουσα, το οποίο κάποια στιγμή σταμάτησε να το βγάζει, γιατί δεν είχε πολλή δουλειά. Η τούρτα ήταν 12 κομμάτια και αν δεν την πουλούσαν αμέσως, δεν κράταγε, χυνόταν – είναι για λίγες ώρες. Έτσι, άρχισε να βγάζει μόνο την πουτίγκα, την κλασική αγγλική, με το ψωμί.

29.11.18 – lifo

ΚΗ Ί Ν ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΟΝ ΑΛ ΣΣ Ο ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ ΑΛ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΟΝ ΑΛ Σ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ Σ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΘΕ Α ΩΜ Ρ ΙΕ ΑΦ ΚΗ Ί ΟΝ Λ Α ΣΣ Ε Θ Α Μ ΡΩ Ε Ι ΑΦ Η ΊΚ Ν ΛΟ Α ΣΣ ΘΕ ΜΑ Ω ΕΡ Ι ΑΦ Η Κ

σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη, την πόλη όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, είναι, όπως συνηθίζω να περιγράφω, η μακροβιότερη και η πιο αποκλειστική απ’ όσες είχα μέχρι σήμερα. Και όπως συμβαίνει συνήθως με τις μακροχρόνιες σχέσεις, χαρακτηρίζεται από απίστευτη λατρεία, που, παρά τις κατά καιρούς αμφισβητήσεις, ανανεώνεται με το πέρασμα των χρόνων. Τα δύο πιο αγαπημένα μου «κρυφά» σημεία στη Θεσσαλονίκη βρίσκονται στην Άνω Πόλη, την πιο παραμυθένια γειτονιά του κέντρου της. Είναι εντυπωσιακό ότι η Άνω Πόλη αποτελεί μια έκπληξη ακόμα και για τους ντόπιους, οι οποίοι, κατοικώντας στα ανατολικά ή στα δυτικά της Θεσσαλονίκης, την ανακαλύπτουν συνήθως μετά την ενηλικίωσή τους ή πολύ αργότερα. Τα σημεία που σηματοδοτούν και την προσωπική μου γνωριμία με την Άνω Πόλη και την εδραίωση μιας σχέσης ζωής με αυτήν είναι ο πύργος του Τριγωνίου και η πλατεία Τερψιθέας. Ο πύργος του Τριγωνίου ή, πιο σωστά ιστορικά, ο Πύργος της Αλύσεως για τους περισσότερους δεν είναι ένα μυστικό σημείο. Αντιθέτως, είναι ίσως από τα δημοφιλέστερα, καθώς χαρίζει την πιο μαγευτική πανοραμική θέα της πόλης. Ο λόγος που το κάνει αγαπημένο είναι πιο εσωτερικός. Έχει να κάνει με την ατμόσφαιρα στην οποία μπαίνει κάθε νεαρός και νεαρή Θεσσαλονικιός/-ά την πρώτη φορά που ανεβαίνει στο σημείο με την παρέα του/της για να μυηθεί στο τρίπτυχο του θεσσαλονικιώτικου

26 lifo – 29.11.18

βίου, παρέα - απλότητα - ομορφιά. Η πόλη αυτή είναι για όλους και το νιώθει κανείς αυτό στο πετσί του, όταν, χωρίς υλικό αντάλλαγμα, τον κατακλύζει η συγκίνηση. Κι αφού το πρώτο σημείο υπογραμμίζει τα απλά συνθετικά της καθημερινής ευτυχίας, το δεύτερο, ως πιο δύσκολο στην ανεύρεσή του, με βοηθά να εμβαθύνω στους λόγους που συνεχίζω να είμαι ερωτευμένη με αυτή την πόλη. Η πλατεία Τερψιθέας είναι, τις περισσότερες φορές, μια ανέλπιστη ανακάλυψη των ντόπιων σε ένα κλίμα λίγο πιο χαλαρό, συνήθως έπειτα από φαγητό στο Τσινάρι. Λίγο-πολύ, την πρώτη φορά που βρίσκεται κανείς σε αυτή την αστική όαση είναι επειδή έχασε τον δρόμο του. Κι αυτό από μόνο του είναι μέρος αυτής της εμπειρίας! Ούσα παιδί με πατέρα από ορεινό χωριό και έχοντας περάσει τα παιδικά μου καλοκαίρια σε λιθόστρωτα σοκάκια, με κελαηδίσματα πουλιών και ανάμεσα σε όμορφα σπιτάκια, ένιωσα απίστευτη ψυχική αγαλλίαση την πρώτη φορά που βρέθηκα στην πλατεία Τερψιθέας. Ταυτόχρονα, με κατέκλυσε κι ένα μυστήριο συναίσθημα ότι ταξίδευα στον χρόνο, καθώς μου ήταν δύσκολο να δεχτώ ότι αυτό το υπέροχο σκηνικό παραδοσιακού χωριού συνυπήρχε με το σύγχρονο αστικό τοπίο που μόλις πριν από πέντε λεπτά είχα αφήσει πίσω μου. Και στα δύο σημεία μπορείς να φτάσεις εύκολα, περπατώντας από το κέντρο της πόλης. Διαφορετικά, θα μπορούσε κανείς να επιλέξει το λεωφορείο Νο 23 για το πρώτο και το λεωφορειακό Νο 22 για το δεύτερο.

ΒΊΚΥ ΤΑΡΝΑΝΆ

ΙΔΙΟΚΤΉΤΡΙΑ ΤΟΥ LITTLE BIG HOUSE HOSTEL & CAFE

H πανοραμική θέα από τον

ΠΥΡΓΟ ΤΟΥ ΤΡΙΓΩΝΙΟΥ

και την πλατεία Τερψιθέας είναι η πιο όμορφη στη Θεσσαλονίκη.

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΜΑ ΕΡΩ ΑΦΙ ΚΗ ΟΝΊ ΣΑΛ ΘΕΣ ΜΑ ΕΡΩ ΑΦΙ ΟΝΊ ΚΗ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ

Εκεί όπου η Παύλου Μελά συναντά την Τσιμισκή, στην πολύβουη Διαγώνιο, βρίσκεται πραγματικά η καρδιά του παλιού κέντρου της πόλης. Δρόμοι και πεζοδρόμια αρτηρίες πραγματικές, μαγαζιά παλιά και νέα, κτίρια χτισμένα μετά την πυρκαγιά του ’17 και μέχρι τα τέλη των ’70s. Η καρδιά όμως δεν είναι μόνο για να κυκλοφορεί το αίμα, είναι και το κέντρο των αισθημάτων. Εκεί, λοιπόν, στην καρδιά, υπάρχει ακόμα το αποτύπωμα μιας ιστορίας έντονων συναισθημάτων, πολέμου, φόβου, εγκλεισμού, απόγνωσης και τελικά λύτρωσης, βιωμένης από μια παιδική ψυχή, τη δεκάχρονη τότε Ροζίνα Άσσερ Πάρδο. Εκείνη και η οικογένειά της έζησαν κρυμμένοι για 540 ημέρες κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, στον δεύτερο όροφο μιας πολυκατοικίας στο νούμερο 113 της Τσιμισκή. Λίγο προτού η Ελλάδα εισέλθει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η οικογένεια Πάρδο ζούσε την ανέμελη ζωή που τους εξασφάλιζε η οικονομική τους άνεση. Μέλη της ανώτερης αστικής τάξης, ζούσαν σε άνετο διαμέρισμα νεόκτιστης πολυκατοικίας επί της Τσιμισκή, στη βόλτα τους πήγαιναν για γλυκό στου Φλόκα και για απογευματινό τσάι στις καλόγουστες σάλες του ξενοδοχείου Μεντιτερανέ επί της λεωφόρου Νίκης, όπου οι συναναστροφές τους ήταν αντίστοιχα καλοζωισμένοι Θεσσαλονικείς, είτε εβραίοι είτε χριστιανοί. Η βραχύβια αυτή «μπελ επόκ» θα θρυμματιστεί με την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων τον Απρίλιο του 1941. Για την οικογένεια η ανασφάλεια θα ξεκινήσει όταν ο πατέρας Χάιμ Πάρδο δεν θα παραστεί στο κάλεσμα-δημόσιο εξευτελισμό όλων των Εβραίων αρρένων στην πλατεία Ελευθερίας το καλοκαίρι του 1942. Όταν, δε, η οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει μαζί με όλους τους Ιουδαίους στο γκέτο, ο πατέρας συγκαταλέχθηκε στα εκατό επιφανή μέλη της ιουδαϊκής κοινότητας, ένα από τα οποία θα εκτελούνταν, σε περίπτωση που κάποιος από τους χιλιάδες έγκλειστους δραπέτευε. Διαπιστώνοντας τον κίνδυνο του άμεσου θανάτου, αποφάσισε να δραπετεύσει ο ίδιος και να εξασφαλίσει καταφύγιο για την οικογένειά του. Έκρυψε χρήματα, λίρες και τιμαλφή και σε συνεννόηση με τον φίλο του γιατρό και διευθυντή του ΙΚΑ της πόλης Γιώργο Καρακώτσο φυγάδευσε και την οικογένειά του. Εδώ η αφήγηση της μικρής Ροζίνας είναι συγκλονιστική, καθώς μαζί με τη μικρή αδελφή της δραπέτευσαν από ένα κακοφυλαγμένο σημείο του γκέτο, ξήλωσαν τα κίτρινα αστέρια από τα παλτά τους και συνάντησαν τη κ. Φαίδρα Καρακώτσου που τους ενημέρωσε ότι στο εξής δεν θα ήταν η Ροζίνα και η Ντενίζ αλλά η Ρούλα και η Νίτσα… Αφού διέσχισαν το μισό κέντρο της πόλης, κλειδαμπαρώθηκαν τον Απρίλιο του 1943 οικογενειακώς στο κενό διαμέρισμα της οικογένειας Καρακώτσου στη Διαγώνιο. Παρότι όποιος έδινε καταφύγιο σε Εβραίο εκτελούνταν και όποιος έδινε πληροφορίες για κρυμμένους Εβραίους λάμβανε γενναία αμοιβή, μια συνωμοσία σιωπής προστάτεψε την οικογένεια, και μάλιστα σε εποχές μεγάλης ένδειας και απελπισίας. Ο Χάιμ και η Ευγενία Πάρδο, μαζί με τα τρία μικρά παιδιά τους, έπρεπε να παραμείνουν για ενάμιση χρόνο εντός του διαμερίσματος, χωρίς να κινήσουν υποψίες στη γειτονιά. Ακούγοντας τις γλαφυρές περιγραφές της κ. Ροζίνας Πάρδο στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Βασίλη Λουλέ Φιλιά εις τα παιδιά σχετικά με το πώς εκείνα έπρεπε να παραμείνουν ήσυχα και σιωπηλά για τόσο μεγάλο διάστημα, εγώ, ως πατέρας δύο παιδιών των οποίων η συμπεριφορά εντός σπιτιού κάνει το κοριτσάκι από τον Εξορκιστή να δείχνει αρσακειάδα, αναρωτιέμαι πώς το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και οι εντολές των γονιών υπερίσχυσαν του παιδικού αυθορμητισμού. Η μικρή Ροζίνα, σαν άλλη Άννα Φρανκ, κρατούσε ημερολόγιο όχι με το όνομά της αλλά ως Ρούλα Καρακώτσου, μέχρι που κάποια στιγμή σταμάτησε, φοβούμενη πως αν



το έβρισκαν οι Γερμανοί, θα τους πρόδιδε όλους. Σύντροφός τους η δεκατριάχρονη ψυχοκόρη του ζεύγους Καρακώτσου, η Μαρία Κάβουρα. Φίλη πια των εβραιόπουλων και του μικρού Φαίδωνα Καρακώτσου, έπαιζε μαζί τους σιωπηλά παιχνίδια, όπως το μέτρημα των κουταλοπίρουνων και το καβάλημα του περβαζιού της αθέατης ταράτσας, που γινόταν καράβι για να αρμενίσουν σε ανέφελες θάλασσες όλα μαζί τα πιτσιρίκια. Η μικρή Μαρία όχι μόνο δεν τους μαρτύρησε αλλά, στην κορύφωση της ιστορίας, αποδείχθηκε ο σωτήρας όλων. Όταν η Γκεστάπο έψαχνε σπίτια για να επιτάξει και εισέβαλε στο διαμέρισμα, διαπιστώνοντας ότι ένα δωμάτιο ήταν κλειδωμένο, ήταν η Μαρία που εξήγησε στους καχύποπτους Γερμανούς ότι ο μικρός της οικογένειας κλειδώνει την πόρτα του για παιχνίδι. Μέσα στο δωμάτιο η οικογένεια Πάρδο άκουγε τη στιχομυθία κρυμμένη σε ντουλάπες και πίσω από παντζούρια. Η καρδιά τους χτυπούσε σαν ταμπούρλο, στο ενδεχόμενο ενός παραλίγο δραματικού φινάλε. Ακόμα και ένας Γερμανός αξιωματικός, ο Βάλτερ, επισκέπτης των Καρακώτσων, έδειξε σωτήρια αδιαφορία και, παρότι γνώριζε πως στο διαμέρισμα τάχα ζούσε μια κυρία Αιγυπτιώτισσα με τις τρεις κόρες της, ποτέ δεν θέλησε να ασχοληθεί ιδιαίτερα με το προφανές ψέμα. Πέρασε ενάμισης χρόνος με λιγοστό φαγητό, περπάτημα με τις κάλτσες για να μη δημιουργείται θόρυβος, ατελείωτο διάβασμα και πλέξιμο. Πίσω από τις γρίλιες παρακολουθούσαν με αγωνία τους εκτοπισμένους συγγενείς και φίλους, ενώ τα παιδιά χάζευαν τα γεμάτα κόσμο τραμ, μέχρι που έφτασε η πολυπόθητη απελευθέρωση τον Οκτώβριο του 1944. Μετά από λίγους μήνες αφίχθησαν οι πρώτοι ρακένδυτοι λιπόσαρκοι ομόθρησκοί τους από τα στρατόπεδα του θανάτου. Όταν οι Θεσσαλονικείς ρωτούσαν για την τύχη των οικογενειών τους, μιλούσαν για θαλάμους αερίων και κρεματόρια. Νόμιζαν ότι είχαν αποτρελαθεί. Κανείς δεν τους πίστευε. Κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί τη βιομηχανικής κλίμακας εξόντωση όσων οι νάζι θεωρούσαν υπανθρώπους… Η αλήθεια όμως ήταν απάνθρωπη. Σχεδόν ολόκληρη η πανάρχαια εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης είχε εξοντωθεί. Εδώ νομίζω ότι βρίσκεται και η δύναμη της ιστορίας αυτής, μιας ιστορίας κουράγιου και προνοητικότητας των γονιών, υπακοής και δέους των παιδιών και απίστευτου ρίσκου της οικογένειας Καρακώτσου. Πολλές είναι οι ιστορίες για το τέλος της ιουδαϊκής κοινότητας της πόλης και όλες μιλούν για καχυποψία και οικονομικό ανταγωνισμό μεταξύ χριστιανών και Εβραίων, για την ισοπέδωση του αχανούς εβραϊκού νεκροταφείου και τη χρήση των μαρμάρων ως οικοδομικού υλικού από τις Αρχές της πόλης, για τη λεηλασία των περιουσιών και πολλά άλλα. Εδώ όμως μια ιστορία αγάπης και εγκαρτέρησης δίνει το στίγμα του ανθρώπινου μέτρου, της ευτυχούς κατάληξης, και θέτει το αδυσώπητο ερώτημα: εμείς τι θα κάναμε; Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και η κ. Ροζίνα Άσσερ Πάρδο μεγάλωσε, έκανε οικογένεια, απέκτησε παιδιά και εγγόνια και ζει στην Αθήνα. Έγραψε, μάλιστα, κι ένα βιβλίο με τίτλο 548 μέρες με άλλο όνομα. Tα μέλη της οικογένειας Καρακώτσου τιμήθηκαν ως Δίκαιοι των Εθνών από το Yad Vashem, ενώ ως φόρος τιμής στη «συνωμοσία» για τη σωτηρία αυτής της οικογένειας το κτίριο στέκει ακόμα όρθιο, παρά το «ολοκαύτωμα» της αντιπαροχής που εξόντωσε τις ελληνικές πόλεις. Στέγασε κάποτε το Μακεδονικό Ωδείο και τώρα στεγάζει ενοικιαζόμενα διαμερίσματα στο νούμερο 105 πια της Τσιμισκή. Αν περάσετε από κει, ρίξτε μια ματιά στα παράθυρα του δεύτερου ορόφου, όπου πριν από 74 χρόνια φοβισμένα παιδικά μάτια, κρυμμένα πίσω από τις γρίλιες, χάζευαν τους διαβάτες, περιμένοντας να περάσει ακόμη μια μέρα…

Σ ΩΜΑ ΘΕΣ

ΣΕ ΈΝΑ μπορντό αrt-nouveau κτίριο στην

ΟΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ

κάποιοι Θεσσαλονικείς έσωσαν τρία εβραιόπουλα από τους ναζί.

ΡΩΜΎΛΟΣ ΜΑΝΤΖΟΎΡΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΌΣ-ΞΕΝΑΓΌΣ

ΑΦΙΕΡΩΜ ΑΛΟΝΊΚΗ

Α ΘΕΣΣ

ΡΩΜ Α ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ

ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ ΣΑ ΛΟ ΝΊ ΚΗ

ΣΑΛΟ ΩΜΑ ΘΕΣ Ρ Ε Ι Φ Α ΑΛΟΝΊΚΗ 29.11.18 – lifo

ΝΊ

ΜΟΥΣΙΚΌΣ

12 ΣΤΑ

ΠΡΟΒΑΔΙΚΑ ΤΩΝ ΛΑΔΑΔΙΚΩΝ Ι γράφτηκε ΑΦ

και γράφεται η ροκ ιστορία της πόλης.

Η περιοχή γνωστή και ως «Άνω Λαδάδικα» έχει πολύ λιγότερη αίγλη και προβολή από τη διάσημη «καταυλακιώτικη» (όπου αυλάκι, η οδός Τσιμισκή, για να κάνουμε και λίγο θεσσαλονικογνωσία – εμείς, δηλαδή, γιατί να ξέρουμε την Πατησίων, τη Λένορμαν, τη γραμμή Βικτώρια - Πειραιά κ.ο.κ. καλύτερα και από το τηλέφωνο του ντελίβερι;). Τα Άνω Λαδάδικα μπορεί να μην τα τραγούδησαν ποτέ, αλλά πάρα πολλά τραγούδια βγήκαν μέσα από τα μπετόν σπλάχνα τους. Εκεί, εντός των εξωτερικά ερειπωμένων πολυκατοικιών, παίρνει ζωή η μουσική της πόλης, ίσως και μουσική η ζωή της. Εδώ και δεκαετίες τις βιοτεχνίες των οικοδομών αντικατέστησαν τα κόψε-ράψε των μουσικών που αφιερώνουν τις βραδινές τους κυρίως ώρες στην γκαύλα τους (το γάμα προστίθεται ως ίδιον της ντοπιολαλιάς μας). Αν περάσεις πεζός, θα ακούσεις αδιευκρίνιστους ήχους να έρχονται από τον ουρανό και ίσως να είναι από τις λίγες στιγμές που, ενώ είσαι μέσα στην πόλη, θα σηκώσεις το κεφάλι για να κοιτάξεις ψηλά, να εντοπίσεις έστω τον ήχο. Δεν υπάρχει άνθρωπος που ασχολείται με τη μουσική, τουλάχιστον με το πιο «τραχύ» της κομμάτι, που να μην πέρασε από αυτά τα κτίρια. Τα «προβάδικα» δεν είναι μέρος μιας άγνωστης Θεσσαλονίκης, είναι το πιο γνώριμό σου κομμάτι, κι ας μην το ξέρεις.



ΘΕ

Α ΣΣ

Ί ΟΝ

ΚΗ

Ι ΑΦ

28 lifo – 29.11.18

Μ ΡΩ

Σ ΘΕ

ΣΑ

Ν ΛΟ

ΚΗ

Ε ΦΙ

Μ ΡΩ

ΘΕ

Λ ΣΑ

Κ ΝΊ

Μ ΡΩ

ΑΦΙ ΕΡ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΜΑ ΕΡΩ ΑΦΙ ΚΗ ΟΝΊ ΣΑΛ ΘΕΣ ΜΑ ΕΡΩ ΑΦΙ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ

Η ΑΦΙ ΕΡΩ ΛΟΝΊΚ ΩΜΑ Θ ΕΣΣΑ ΑΦΙΕΡ

ΟΝΊΚΗ

Α ΘΕΣ ΣΑΛ

ΜΑ

ΜΠΆΜΠΗΣ ΜΠΑΤΜΑΝΊΔΗΣ

Σ ΘΕ

Ο ΑΛ

Η ΕΙΚΟΝΑ που αντικρίζεις από τα

ΜΕΤΈΩΡΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Λ ΣΑ

ΕΣ Θ (4ο Γυμνάσιο Πολίχνης) σου δημιουργεί Α την Μ ψευδαίσθηση ότι βρίσκεσαι στο Ντιτρόιτ. ΡΩ Ε Ι ΑΦ ΚΗ Ί Ν ΛΟ Α ΣΣ ριν από χρόνια πήγαινα σε αυτό το Ε Θ μέρος σχεδόν κάθε βράδυ για μεΑ Μ γάλο χρονικό διάστημα, όταν περΩ Ρ νούσα μια φάση θλίψης. Καθένας Ε Ι θα σκεφτόταν ότι είναι απλώς ένα ΑΦ μέρος που έχει θέα και ησυχία που Η θα μπορούσε να ανακουφίσει τη θλίψη μου, δεν Κ Ί

PRINCE FY ΜΟΥΣΙΚΌΣΡΆΠΕΡ

είναι όμως μόνο αυτό. Η θέα τα βράδια είναι διαφορετική, αποκαλύπτει τη βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης. Τις νύχτες ανάβουν όλα τα φώτα των εργοστασίων και κάποια από μακριά, δημιουργώντας μου την ψευδαίσθηση μιας εντελώς άλλης πόλης. Είναι λες και εκεί όπου κοιτάω είναι το κέντρο μιας πολύ μεγάλης πόλης. Λες και είμαι εκτός τόπου και χρόνου. Η αύρα είναι διαφορετική. Το πρωί, παρ’ όλα αυτά, με το φως του ήλιου, δεν χάνει τη γοητεία του. Όταν ο ουρανός είναι καθαρός, βλέπεις στ’ αριστερά το πράσινο του δάσους, στα δεξιά μια μεγάλη πεδιάδα με γρασίδι και στη μέση την πόλη, το λιμάνι και τα αεροπλάνα, σχεδόν στο ίδιο ύψος μ’ εσένα, καθώς ετοιμάζονται να προσγειωθούν.

Κ ΝΊ

29.11.18 – lifo

ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΘΕΣ ΜΑ ΕΡΩ ΑΦΙ ΚΗ ΟΝΊ ΣΑΛ ΘΕΣ ΜΑ ΕΡΩ ΚΗ ΑΦΙ ΩΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ

ΙΕΡ

ΩΜΑ

ΘΕΣ

14 ΣΑΛ

ΟΝΊ

30 lifo – 29.11.18

ΚΗ

ΑΦΙ

ΕΡΩ

ΜΑ

ΘΕΣ

ΣΑΛ

ΟΝΊ

ΚΗ

ΤΟ βουνό πάνω από το

ΔΑΣΟΣ ΤΟΥ ΣΕΪΧ ΣΟΥ έχει την πιο ωραία θέα στην πόλη (και μπορείς να συναντήσεις μοτοκροσάδες).

ΑΦΙ

ΕΡΩ

ΜΑ

ΘΕΣ

ΣΑΛ

ΟΝΊ

Αυτό το μέρος είναι κοντά στη γειτονιά μου και είναι ένα μέρος όπου έχω περάσει άπειρες ώρες αράγματος. Γενικότερα, η περιοχή όπου μένω είναι βουνό, με τα σπίτια σκαρφαλωμένα στις πλαγιές και δρόμους με μεγάλη κλίση. Στην κορυφή μπορείς παντού να έχεις θέα τη Θεσσαλονίκη. Βλέπεις μέχρι την παραλία της και πέρα από αυτήν. Νομίζω ότι δεν έχω δει πουθενά καλύτερη θέα. Γυρνώντας το κεφάλι σου βλέπεις ένα από τα πιο creepy δάση, το Σέιχ Σου. Ψηλά στην κορυφή υπάρχει ένα κτίσμα, ένα καταφύγιο, όπου κάποιος Γιώργος έχει κάνει γκραφίτι τον έρωτά του για τη Γιαννούλα (λέει «Γιαννούλα, ο Γιώργος σε αγαπάει πολύ»). Πολύ συχνά συναντάς μοτοκροσάδες που κάνουν τη βόλτα τους, γιατί ακόμα και το καλοκαίρι, με τον καύσωνα, εδώ έχει δροσιά.



ΩΜ

ΘΕ

Λ ΣΑ

Κ ΝΊ

ΑΦ

ΙΕ

ΡΆΠΕΡ

ΜΑ

ΘΕ

Λ ΣΑ

Κ ΝΊ

Ι ΑΦ

Μ ΡΩ

ΘΕ

Α ΣΣ

Ί ΟΝ

ΚΗ

Ι ΑΦ

Μ ΡΩ

ΘΕ

Λ ΣΑ

Κ ΝΊ

ΑΦ

ΙΕ

Μ ΡΩ

Ω ΕΡ

LIL BARTY

ΘΕ

Λ ΣΑ

Κ ΝΊ

Η ΕΠΙΓΡΑΦΉ του

ΟΡΜΊΣΔΑ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ είναι ένα αίνιγμα που δεν θα λυθεί ποτέ. Τα τείχη στη Θεσσαλονίκη μού φαίνονταν γοητευτικά από παιδί. Ίσως γι’ αυτό ονόμασα και ένα από τα κόμικς μου Intra Muros (σχέδιο: Π. Χριστούλιας, εκδ. Ένατη Διάσταση, 2016), χρησιμοποιώντας έναν όρο που είχα πρωτοδιαβάσει σε κείμενα για την τοπογραφία της πόλης με συμβολική έννοια στο βιβλίο. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα όχι μόνο το μέγεθος που είχε η παλιά πόλη αλλά και τη σχετική πλέον αφάνεια των τειχών σε σχέση με παλαιότερα, που ήταν το «πρόσωπό» της. Αποτέλεσαν το προστατευτικό περιτύλιγμά της για αιώνες, τροποποιήθηκαν και επιδιορθώθηκαν πολλές φορές και περιέπεσαν σε αχρησία από τον 19ο αι. κι έπειτα, οπότε ένα μεγάλο μέρος τους κατεδαφίστηκε. Τα χωρίς ρόλο πια απομεινάρια τους υπομένουν ήσυχα και στωικά το πέρασμα του χρόνου, αν εξαιρέσει κανείς, φυσικά, δυο-τρία «διασημότερα» τμήματά τους, όπως το Γεντί Κουλέ ή ο Λευκός Πύργος, που είναι και το σύμβολο της πόλης. Στην κορυφή ενός τετράγωνου πύργου κοντά στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος μπορεί να δει κανείς μια δυσανάγνωστη πλίθινη επιγραφή: «ΤΕΙΧΕΣΙΝ ΑΡΡΗΚΤΟΙΣ ΟΡΜΙΣΔΑΣ ΕΞΕΤΕΛΕΣΣΕ ΤΗΝΔΕ ΠΟΛΙΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΧΕΙΡΑΣ ΕΧΩΝ ΚΑΘΑΡΑΣ». Δηλαδή υπογράφει κάποιος Ορμίσδας την ανέγερση των βασικών τειχών της πόλης. Η ταυτότητά του, ακόμα αξεδιάλυτη: ίσως ένας Πέρσης αξιωματούχος του Βυζαντίου επί Θεοδοσίου Α’, ίσως ένας πραίτορας του Ιλλυρικού του 5ου αι., ίσως ο Πάπας Ορμίσδας, στη δικαιοδοσία του οποίου ήταν και η Θεσσαλονίκη. Ίσως πάλι κάποιος άλλος, συνώνυμός τους, άγνωστος σ’ εμάς κατά τα άλλα. Όποιος κι αν ήταν, μάλλον υποψίες προκαλεί η δήλωση ότι έχει καθαρά χέρια. Καταχράστηκε, άραγε, δημόσιο χρήμα; Γράφει σχετικά και ο Ντίνος Χριστιανόπουλος σε ένα ποίημά του: «[…] Με συγκινεί αυτή η λεπτομέρεια. / Όλοι, αρχίζοντας απ’ τον Φειδία, έτρωγαν / και μόνο αυτός ο Ορμίσδας βρέθηκε / να ’χει τα χέρια καθαρά. / Ας τον πιστέψουμε. / Αλλιώς θα τρελαθούμε βλέποντας τόση ρεμούλα, / τόση ρεμούλα μέσα σε χιλιάδες χρόνια». Μπορούμε, ίσως αστειευόμενοι, να του καταλογίσουμε το ότι τελικά τα τείχη δεν ήταν και τόσο απόρθητα, όπως μας υποσχέθηκε; Τα τείχη είναι γεμάτα τέτοιες λεπτομέρειες, ένα σαγηνευτικό παλίμψηστο ιστορικών εποχών. Διαφορετικά είδη τοιχοποιίας διαφορετικών εποχών, μαρμάρινα ανάγλυφα σε δεύτερη χρήση, επιγραφές και «υπογραφές» αινιγματικές. Αινίγματα, ευτυχώς, προορισμένα να αποκρυπτογραφηθούν από άλλους, πολύ ειδικότερους και αρμοδιότερους από μένα. Δεν χρειάζεται, όμως, να είναι κανείς ειδικός για να απολαύσει έναν περίπατο στα τείχη της Θεσσαλονίκης. Αρκεί να μη φοβηθεί τις ανηφοριές…



ΤΆΣΟΣ ΖΑΦΕΙΡΙΆΔΗΣ ΟΡΘΟΔΟΝΤΙΚΌΣ, ΚΟΜΊΣΤΑΣ

29.11.18 – lifo

ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ Μ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΚΗ ΟΝΊ ΣΑΛ ΘΕΣ ΜΑ ΕΡΩ ΑΦΙ ΚΗ ΟΝΊ ΣΑΛ ΘΕΣ ΝΊΚ Η ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

ΣΣΑΛΟΝΊΚΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΩΜΑ

αγαπημένος μου περίπατος στη Θεσσαλονίκη είναι γύρω από τη γειτονιά του Καραβάν Σαράι, στη γειτονιά των καραβανιών. Με το βλέμμα πάντα στραμμένο προς τα επάνω, αντικρίζουμε μια άλλη πόλη, μακριά από την πολύβουη Εγνατία. Μια πόλη όπου οι ταξιδιώτες, από τον 15ο αιώνα μέχρι τη μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης το 1917, είχαν δημιουργήσει μια γειτονιά σαν βγαλμένη από μυθιστόρημα, με πανδοχεία, εμπόριο και άλλα συναφή. Έχει κάτι το απόκοσμο μα και ταξιδιάρικο αυτή η γειτονιά, μια αυθεντικότητα που δύσκολα τη συναντάς στο κέντρο μιας πόλης. Άλλωστε, από κάτω της βρέθηκε η κεντρική χαλικόστρωτη οδός των βυζαντινών χρόνων, στο ίχνος του παλαιότερου Decumanus Maximus, μια κύρια ρωμαϊκή οδός με κατεύθυνση από ανατολάς προς δυσμάς, που ήταν ο πρόγονος της Εγνατίας Οδού. Ακριβώς δίπλα από το Καραβάν Σαράι περιμένει με ανυπομονησία το μετρό για να ανοίξει τις πόρτες του το παλαιότερο τζαμί της πόλης, το Χαμτζά Μπέη. Τελευταία φορά που το είδαμε ανοιχτό ήταν κοντά στο 1977, όταν λειτουργούσε ως κινηματογράφος με το όνομα «Αλκαζάρ». Ακριβώς απέναντι στέκει το γοβάκι του Καρύδα, σύμβολο της εμπορικότητας του σημείου, φερμένο από μέρη εξωτικά, το ξακουστό Las Vegas. Λίγο πιο κάτω συναντάμε το Μπεζεστένι, τη μεγάλη αγορά υφασμάτων της πόλης, με τους γνωστούς τρούλους του και τα μαγαζιά που θυμίζουν άλλες εποχές. Το Μπεζεστένι βρίσκεται ανάμεσα στα δύο πιο όμορφα διατηρητέα της πόλης, το Mέγαρον Ερμείον και το Μέγαρο Αλέγρα Εργάς. Το Mέγαρον Ερμείον είναι το πρώτο ίσως κτίριο εμπορικών καταστημάτων της Θεσσαλονίκης, το οποίο χτίστηκε το 1925 κι έχει έναν μοναδικό εσωτερικό διάκοσμο. Πλέον στεγάζει δημιουργικά γραφεία της πόλης. Επίσης, αποτελεί πύλη που καταλήγει σε έναν μικρό πεζόδρομο με ταβέρνες και χρώματα ενός μεγάλου τσίρκου. Το Μέγαρο Αλέγρα Εργάς βρίσκεται στη Βαλαωρίτου και Βενιζέλου και χτίστηκε ως κατοικία του ζεύγους Αλμπέρτο και Αλέγρα Εργάς, μιας παλιάς εβραϊκής οικογένειας, ενώ έχει έναν από τους πιο εντυπωσιακούς τρούλους της πόλης, που μοιάζει σαν καπέλο μικρού εξερευνητή. Πάντα ήθελα να δω το εσωτερικό αυτού του χώρου. Ανηφορίζουμε στην αγορά του Μπιτ Παζάρ, όπου ό,τι ψάχνεις θα το βρεις. Το Μπιτ Παζάρ παραχωρήθηκε στους πρόσφυγες το 1922 και το 1928 χτίστηκαν διώροφα κτίρια, των οποίων οι επάνω όροφοι ήταν κατοικίες και τα ισόγεια εμπορικά μαγαζιά. Μπιτ Παζάρ σημαίνει «αγορά της ψείρας», ονομασία που προήλθε από τα παλιά ρούχα που πωλούνταν στα καταστήματα, τα οποία ήταν γεμάτα ψείρες. Σήμερα εκεί λειτουργεί η μοναδική αγορά σταθερών παλαιοπωλείων στην πόλη. Στο κέντρο της υπάρχει μια περίκλειστη πλατεία με έξι στοές και απολήξεις στις οδούς Τοσίτσα και Oλύμπου. Το βράδυ η περιοχή μετατρέπεται σε φοιτητικό στέκι για κρασιά και φαγητό − ένα τελείως διαφορετικό σύμπαν στο ίδιο σκηνικό. Αυτός ο συνδυασμός εικόνων, χρωμάτων, ήχων και γεύσεων είναι για μένα το καλύτερο secret spot στην πόλη. Το μόνο που χρειάζεται είναι διάθεση για εξερεύνηση…

Θ32 ΕΣlifo – ΣΑΛ29.11.18 ΟΝΊ ΚΗ

ΓΙΏΡΓΟΣ ΚΟΥΡΤΊΔΗΣ

CO FOUNDER TΟΥ CARAVAN BED AND BREΑKFAST

ΚΑΡΑΒΑΝ ΣΑΡΑΪ H ΒΟΛΤΑ γύρω από το

σε μεταφέρει σε μια Θεσσαλονίκη ξεχασμένη σε άλλους αιώνες, που θυμίζει ιστορικό μυθιστόρημα.

29.11.18 – lifo

Ι ΑΦ

ΑΛ

ΟΝ

ΊΚ

ΑΦ

ΙΕ

ΡΩ

ΜΑ

ΘΕ

ΣΣ

ΑΛ

ΟΝ

ΊΚ

ΑΦ

ΙΕ

ΡΩ

ΜΑ

ΘΕ

ΣΣ

ΑΛ

ΟΝ

ΊΚ

ΑΦ

ΙΕ

ΡΩ

ΜΑ

ΘΕ

ΣΣ

ΑΛ

ΟΝ

ΊΚ

ΑΦ

ΙΕ

ΡΩ

ΜΑ

ΘΕ

ΣΣ

ΑΛ

ΟΝ

ΊΚ

ΣΤΟ παρεκκλήσι του Αγίου Ευθυμίου μέσα στον Άγιο Δημήτριο υπάρχουν

ΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ έργα του

34 lifo – 29.11.18

ΑΛ ΟΝ

ΡΩΜΎΛΟΣ ΜΑΝΤΖΟΎΡΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΌΣ ΞΕΝΑΓΌΣ

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕΣ ΣΑΛ ΟΝΊ ΚΗ ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ ΘΕ

ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Αρκετοί από τους επισκέπτες της Θεσσαλονίκης με θρησκευτικές ή καλλιτεχνικές ευαισθησίες θα θελήσουν να επισκεφθούν τη μεγαλοπρεπή βασιλική του πολιούχου της πόλης Αγίου Δημητρίου. Μερικοί ίσως κατέβουν τα πέτρινα σκαλοπάτια που οδηγούν στην ατμοσφαιρική κρύπτη του ναού. Είναι όμως ελάχιστοι αυτοί που θα διαβούν την πόρτα του μικρού ναού του Αγίου Ευθυμίου στη νοτιοανατολική πλευρά της μεγάλης βασιλικής του μεγαλομάρτυρα. Ίσως γιατί δεν γνωρίζουν την ύπαρξή του, ίσως γιατί σχεδόν πάντα η πόρτα του ναού αυτού είναι κλειδωμένη. Το παρεκκλήσι αυτό ιστορήθηκε το 1303 με χορηγία του αξιωματούχου της αυλής του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, του «πρωτοστράτορα» Μιχαήλ Δούκα Γλαβά Ταρχανειώτη και της συζύγου του Μαρίας Δούκαινας Κομνηνής Παλαιολογίνας Βράναινας. Ο μικρός αυτός ναός αποτελεί μικρογραφία μιας τρίκλιτης βασιλικής και είναι ένας από τους ελάχιστους ναούς αυτού του μεγέθους στη Θεσσαλονίκη που περιέχει πλήρες εικονογραφικό πρόγραμμα ενός ναού κανονικών διαστάσεων. Ο ναός αυτός, αφιερωμένος στον Άγιο Ευθύμιο, ιδρυτή του μοναχισμού στους Αγίους Τόπους, έχει κι άλλες ιδιαιτερότητες. Στους δύο πεσσούς του ιερού απεικονίζονται ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Ευθύμιος. Θεωρείται πως η απεικόνιση του Αγίου Δημητρίου δεν έχει στόχο μόνο να αποτίσει φόρο τιμής στον πολιούχο άγιο και την εκκλησία του αλλά και να δείξει πως στρατιωτικοί και μοναχοί είναι οι δύο πυλώνες της Εκκλησίας και της αυτοκρατορίας κατ’ επέκταση. Το πιο ενδιαφέρον και μοναδικό, όμως, είναι οι τοιχογραφίες ως σύνολο. Είναι οι πρωιμότερες που φέρουν τα χαρακτηριστικά της παλαιολόγειας τέχνης που τολμά, χωρίς να αποδεσμεύεται από την πνευματικότητα της βυζαντινής τέχνης, να εισαγάγει νέα στοιχεία με τη δυναμικότητα των συνθέσεων, την πολυπλοκότητα των χρωμάτων και την επανεξέταση της απόδοσης των μορφών. Στο παρεκκλήσι αυτό εντύπωση προκαλεί επίσης η μνημειακότητα του ύφους των συνθέσεων, παρότι ο χώρος είναι ιδιαίτερα περιορισμένος. Η σκηνή της Μετάληψης του Οίνου, καθώς σώζεται σε καλή κατάσταση, μας καθηλώνει με τις κινούμενες μορφές και τα καλοσχεδιασμένα ενδύματα που αφήνουν να φανεί η ένταση των σωμάτων μιας σύνθεσης με μεγάλη ζωντάνια και δραματικότητα. Από πολύ νωρίς ο καλλιτέχνης του εικονογραφικού προγράμματος του Αγίου Ευθυμίου είχε συσχετιστεί με τον θρυλικό αγιογράφο Μανουήλ Πανσέληνο και το εργαστήριό του. Ο Θεσσαλονικιός αυτός αγιογράφος, ο κορυφαίος της εποχής του, σχεδιάζει με μοναδικό τρόπο πολυπρόσωπες παραστάσεις, ιδιαίτερα και εκφραστικά πρόσωπα με γλυκά και αρμονικά συνδυασμένα χρώματα. Ο ναός του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους, το εικαστικό του αριστούργημα, είχε αποτελέσει αντικείμενο θαυμασμού για τους συγχρόνους του και μίμησης για τους επόμενους, αν και κανένας δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη μοναδικότητα της λάμψης της τέχνης του. Την ίδια εποχή, αντίστοιχα εντυπωσιακοί αγιογράφοι που δραστηριοποιούνται στον ίδιο γεωγραφικό χώρο είναι οι επίσης Θεσσαλονικείς Μιχαήλ Ασπραπάς και Ευτύχιος. Εικονογραφούν μεγάλα έργα σε μονές της επικράτειας των Σέρβων ηγεμόνων, ενώ αριστούργημά τους θεωρείται ο ναός της Περιβλέπτου στην Οχρίδα, με χορηγία του γαμπρού και αξιωματούχου του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, του Πρόγονου Σγουρού. Είναι η εποχή που οι αγιογράφοι αντιμετωπίζονται πλέον ως καλλιτέχνες και πολλοί απ’ αυτούς, όντες σίγουροι για τις ικανότητές τους, υπογράφουν τα έργα τους. Ο Μιχαήλ και ο Ευτύχιος στην Οχρίδα υπογράφουν στη λεπίδα του ξίφους του Αγίου Μερκουρίου και σε χλαμύδες αγίων. Συχνά-πυκνά οι ειδικοί έβλεπαν ομοιότητες αλλά και διαφορές ως προς το αισθητικό αποτέλεσμα των συνόλων του Μανουήλ Πανσέληνου και των Μιχαήλ και Ευτυχίου, ώσπου μια πρόσφατη ανακάλυψη έφερε νέα δεδομένα σε απόψεις που ήταν λίγο-πολύ παγιωμένες. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια του εκτεταμένου προγράμματος συντήρησης των τοιχογραφιών της περίφημης τρίκλιτης βασιλικής του Πρωτάτου από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Χαλκιδικής και Αγίου Όρους εμφανίστηκε στον τελαμώνα του ξίφους του Αγίου Μερκουρίου τμήμα του ονόματος του Ευτυχίου. Παρότι ο συσχετισμός των καλλιτεχνών υπήρχε ως θεωρία, τώρα πια αποτελεί σχεδόν βεβαιότητα πως Πανσέληνος και Αστραπάδες ταυτίζονται. Ίσως το όνομα Πανσέληνος δόθηκε σε έναν απ’ αυτούς ή αποτελεί άλλον ένα θρύλο ανάμεσα στους πολλούς που δημιουργήθηκαν στο Άγιο Όρος κατά καιρούς. Άραγε, οι καλλιτέχνες ή το εργαστήριό τους εξέλισσαν την τεχνοτροπία τους με το πέρασμα του χρόνου ή προσάρμοζαν το αισθητικό αποτέλεσμα ανάλογα με τον χορηγό, τις διαστάσεις του ναού, τη σχέση φωτός και επιφανειών προς εικονογράφηση; Οι δυναμικές μορφές του Αγίου Ευθυμίου, τα εκφραστικά πρόσωπα των στρατιωτικών αγίων του Πρωτάτου και η σχεδόν εξπρεσιονιστική απόδοση των κτιρίων με την αντίστροφη προοπτική στην Περίβλεπτο είναι αποτέλεσμα πείρας ή δοκιμών; Είναι μάλλον τμήμα της γοητείας της τέχνης τους και κατ’ επέκταση της μακεδονικής σχολής της βυζαντινής παράδοσης.



ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ Ρ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΙΕ ΑΦ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ 29.11.18 – lifo 35 ΣΣ ΘΕ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ Η ΑΛ ΟΝ ΊΚ ΝΊ ΚΗ ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ

Η ΣΥΛΛΟΓΉ ΙΌΛΑ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΌ ΜΟΥΣΕΊΟ ΣΎΓΧΡΟΝΗΣ ΤΈΧΝΗΣ

ΤΟ Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης φιλοξενεί

ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΙΟΛΑ

Το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜΜΣΤ) είναι ο εικαστικός θησαυρός της πόλης, το πρώτο μουσείο σύγχρονης τέχνης, που ιδρύθηκε το 1979 στην Ελλάδα με έδρα τη Θεσσαλονίκη, και καλύπτει όλους τους τομείς της σύγχρονης τέχνης. Η μόνιμη συλλογή του αποτελείται από 2.000 έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, κάθε τεχνοτροπίας και είδους. Οι επισκέπτες μπορούν να ανακαλύψουν τα πιο απροσδόκητα έργα τέχνης, να σκεφτούν την πραγματικότητά τους αλλιώς, να νιώσουν τον παλμό της εποχής μέσα από τα έργα της σύγχρονης τέχνης. Το ΜΜΣΤ αποτελεί σταθερό οδηγό στη διαφορετική ματιά, στη διαφορετική στάση ζωής και



αντίληψης εδώ και πολλά χρόνια. « Ένα ανοιχτό μουσείο σύγχρονης τέχνης, ένα μουσείο της κοινωνίας των πολιτών». Λίγο πριν συμπληρωθούν τα σαράντα χρόνια λειτουργίας του ΜΜΣΤ και με τη λειτουργία του νέου πολιτιστικού οργανισμού MOMus (Μητροπολιτικός Οργανισμός Εικαστικών Μουσείων Θεσσαλονίκης), στους κόλπους του οποίου μετουσιώνεται και το ίδιο το ΜΜΣΤ, η εξαιρετική έκθεση για τον Αλέξανδρο Ιόλα σε επιμέλεια της διευθύντριας του Μουσείου Θούλης Μισιρλόγλου, η πρώτη εκτεταμένη στην Ελλάδα που αφιερώνεται στον διεθνή συλλέκτη και μαικήνα της σύγχρονης τέχνης, μας υπενθυμίζει τις βάσεις του μουσείου, που λειτούργησε χάρη στη δωρεά του ίδιου

του Ιόλα. Από τον Ντε Κίρικο και τον Mαγκρίτ μέχρι τον Γουόρχολ και τον Τάκι, η έκθεση παρουσιάζει σπουδαία έργα, αναδεικνύοντας την προσωπικότητα και τη δραστηριότητα ενός σπουδαίου Έλληνα της διασποράς, τη γενναιοδωρία του οποίου είχε την τύχη να γνωρίσει η Θεσσαλονίκη, μαζί με τη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και άλλες σημαντικές καλλιτεχνικές μητροπόλεις. Τόπος συνάντησης, διαλόγου και ελπίδας, το ΜΜΣΤ είναι ένα σύγχρονο μουσείο –σταυροδρόμι στην καρδιά της Θεσσαλονίκης– και καλεί σταθερά τους θεατές σε μια πολύπλευρη εμπειρία στους χώρους του.

ΛΟ ΝΊ ΚΗ ΑΦ29.11.18 ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ 36 lifo – ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ Σ

ΜΑ ΦΙΕΡΩ Α Η ΑΛΟΝ Ί Κ Ί Λ Ο ΝΊΚΗ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ Α ΑΦΙΕ ΊΚΗ Σ ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ Σ ΑΦΙΕ Ε ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ Θ ΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕΕΡΩΜΑ Α Ι ΡΩΜ Φ Α Η ΊΚ ΣΑΛΟΝ Σ Ε Θ ΩΜΑ

ΛΟΝΊΚ

ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ

ΝΊΚΗ

ΣΑ Α ΘΕΣ Μ Ω Ρ Ε ΦΙ

Ω ΑΦΙΕΡ Η Κ Ί Ν ΛΟ ΘΕΣΣΑ

ΜΑ ΘΕ

ΝΊΚΗ ΣΣΑΛΟ

ΑΦΙ

ΛΟ ΘΕΣΣΑ Α Μ Ω ΕΡ

ΣΤΑ Ηλύσια υπάρχει ένα

ΘΆΛΕΙΑ ΚΑΡΑΦΥΛΛΊΔΟΥ ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ «VOGUE»

ΓΛΥΠΤΟ ΑΠΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ (με ένα μυστικό).

Η εγκατάσταση «These shoes are made for walling» σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε το 2011 για το κατάστημα Fena Fresh στα Ηλύσια, ως μέρος του πρότζεκτ για την αναδιαμόρφωση του τμήματος υποδημάτων, και τοποθετήθηκε στην όψη του καταστήματος. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής της σύνθεσης, υπήρχαν παπούτσια απλωμένα σε ολόκληρο το στούντιο και πειραματιζόμουν με υλικά και τεχνικές. Η κόρη μου Γεσθημανή, τριών χρόνων τότε, περνούσε πολλές ώρες μαζί μου στο στούντιο και με πυροβολούσε συνεχώς με ερωτήσεις του τύπου «τι είναι αυτό;», «τι κάνεις εκεί;», «γιατί αυτό;» και «γιατί το άλλο;». Όταν της εξήγησα τι επρόκειτο να κάνω με όλα αυτά τα παπούτσια, ενθουσιάστηκε και, φυσικά, θέλησε κι εκείνη να συμμετάσχει με τον τρόπο της, οπότε πήρε την πρωτοβουλία να διαλέγει τα παπούτσια που της άρεσαν και να κάνει συνδυασμούς. Υπήρχε, λοιπόν, μέσα στο πλήθος των παπουτσιών και ένα παιδικό παπουτσάκι, το οποίο, όταν το εντόπισε, το ξεχώρισε από τα υπόλοιπα με μεγάλη αποφασιστικότητα. Όπως δήλωσε, ήταν το αγαπημένο της. Δεν υπήρχε περίπτωση η επιλογή της αυτή να μη βρει τη θέση της στη σύνθεση. Ολόκληρη η εγκατάσταση ήταν λευκή και το μόνο χρώμα που έπεσε επάνω της ήταν ένα σιέλ ανθάκι, το οποίο ζωγραφίσαμε μαζί με την κόρη μου στο πάνω μέρος του παπουτσιού. Στη σόλα του, πριν τοποθετηθεί, γράψαμε μαζί με τη μικρή «το παπούτσι της Γεσθημανής». Το χαριτωμένο αυτό παπουτσάκι τοποθετήθηκε κάτω δεξιά, ώστε να μπορεί να το βλέπει και να το αναγνωρίζει όποτε θα περνούσαμε από το σημείο, όπου ήταν εγκατεστημένο. Στο εσωτερικό του έβαλα την υπογραφή μου. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, η εγκατάσταση ξαναβάφτηκε για λόγους συντήρησης, βανδαλίστηκε, σκονίστηκε. Το σιέλ ανθάκι και η υπογραφή μου καλύφθηκαν από τις νέες βαφές, αλλά η Γεσθημανή, δέκα χρονών σήμερα, συνεχίζει, κάθε φορά που περνάμε από κει, να μου θυμίζει το μυστικό μας. «Θυμάσαι μπαμπά;».



29.11.18 – lifo

στην Ελλάδα.

ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΥΣ BREAKDANCERS

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ έχει τους πιο

ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ

Ξεκινώντας από το 1999 σε διάφορα spots της Θεσσαλονίκης, από πιλοτές και πάρκα της Καλαμαριάς, σχολεία της δυτικής Θεσσαλονίκης, παλιούς σταθμούς τρένων μέχρι και τον «Αλέκο» (όπως είναι γνωστό το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου), ο B-boy Saspens ξεκίνησε να χορεύει ανάμεσα σε φίλους και παρέες που με το πέρασμα των ετών άλλαζαν, στις δύσκολες συνθήκες της εκάστοτε εποχής άλλοι έρχονταν κι άλλοι έφευγαν, κυρίως επειδή δεν ήταν στη μόδα αυτό που λέμε χιπ-χοπ, και συγκεκριμένα το «breaking». «Με το πέρασμα των χρόνων πολλά από αυτά τα σημεία έγιναν σταθερά στέκια που γρήγορα εξελίχθηκαν σε spots για b-boys και fly girls, με τη συνοδεία ενός κασετοφώνου (με έρανο στην παρέα για μπαταρίες) ή και χωρίς, μόνο με την ενέργεια της παρέας και της street κουλτούρας. Σκοπός μας ήταν ένας, να περάσουμε όλοι το ίδιο καλά, “to have fun”, ο ίδιος μέχρι και σήμερα» λέει. O B-boy Saspens, που σήμερα δραστηροποιείται ως δάσκαλος breaking, αναφέρει πως το χιπ-χοπ είναι ζωντανό και ακόμα και σήμερα, είτε είσαι γκραφιτάς είτε Mc ή DJ ή b-boy, πάντα, όταν περνάς από τα spots της Θεσσαλονίκης, θα ροκάρεις μαζί με παλιούς ή νέους b-boys και ταυτόχρονα θα αναπολείς τις έντονες στιγμές που έζησες μικρότερος, μαθαίνοντας να χορεύεις breaking. Εν έτει 2018, όλη αυτή η σκηνή έχει εκτοξευθεί πλέον και υπάρχουν πολύ υψηλού επιπέδου σχολές χορού σε προπονητήρια ομάδων που διακρίνονται σε διαγωνισμούς εθνικούς και παγκόσμιους. Το «Battle of the Βest» που γίνεται στις 16 Δεκεμβρίου ή το «Battle of the Year» δίνει την ευκαιρία σε Έλληνες breakdancers να εκπροσωπήσουν «τη χώρα τους, την ομάδα τους, το είναι τους». Αποκορύφωμα της σκηνής είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, όπου και εντάχθηκε το breaking και ξεκινά φέτος για πρώτη φορά στην Αργεντινή, στο Μπουένος Άιρες. «Keep breaking and having fun».



ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ Η ΊΚ ΟΝ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΦΙ ΕΡ ΩΜ Α ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ 38 lifo – 29.11.18

ΦΙ ΕΡ ΩΜ Α

ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η

ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ

ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕ ΡΩ ΜΑΑΛΟΝ ΘΕΊΚΗ ΣΣ ΑΛΑΦΙΕ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΘΕΣΣ ΡΩΜΑ ΟΝ ΊΚ ΑΦΙΕ ΊΚΗ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΑΛΟΝ ΘΕΣΣ Η ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΘΕΣΣ ΑΛΟΝ ΊΚΗ ΑΦΙΕ ΡΩΜΑ ΊΚ Η

ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ Θ

Η ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ ΕΣ ΣΑ ΛΟ ΝΊ ΚΗ ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ

TO carspotting από την

ΑΕΡΟΓΈΦΥΡΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

FOG ENSEMBLE ΡΟK ΓΚΡΟΥΠ

Ο δεύτερος δίσκος των Fog Ensemble με τον τίτλο «Throbs» κυκλοφορεί σε μαύρο και διάφανο βινύλιο μαζί με CD από την Inner Ear (smarturl.it/9h6wbz). Θα τον παρουσιάσουν ζωντανά στις 7/12 στην Death Disco. https://www. facebook.com/ events/20733382 92976706/

Στη συμβολή της προέκτασης Κωνσταντίνου Καραμανλή και Αλέξανδρου Υψηλάντου, πάνω στην αερογέφυρα Βούλγαρη, υπάρχει ένα πολύ μικρό πάρκο που κοιτάζει την πόλη από ψηλά. Από κάτω ακριβώς είναι η κεντρική έξοδος ανατολικά για Χαλκιδική αλλά και η είσοδος προς το κέντρο της πόλης. Εκεί, στο περιθώριο ανάμεσα στα ελάχιστα δέντρα του πάρκου και στα κάγκελα της αερογέφυρας, έχουμε περάσει πολλές ώρες με φίλους, μεταξύ μας, ακόμα και μόνοι μας. Το μέρος παλιότερα ήταν κάπως παραμελημένο, ο ανύπαρκτος φωτισμός το βράδυ, τα δέντρα και οι θάμνοι «φρόντιζαν» μη μας βλέπουν οι ένοικοι των τριγύρω πολυκατοικιών. Δεν είχε καν περίπτερο εκεί κοντά, εκτός από ένα μικρό κατάστημα με ψιλικά χαμηλά στην Υψηλάντου που έκλεινε πολύ νωρίς, οπότε έπρεπε να προμηθευτείς όλα όσα ήθελες από πριν, αλλιώς σε περίμενε περπάτημα μέχρι το κοντινότερο περίπτερο στην Καραμανλή και μια μεγάλη ανηφόρα στην επιστροφή. Μπορεί ως πάρκο να μην έχει κάποια ομορφιά ή σημασία, δεν έχει καν κάποιο όνομα, έχει όμως αυτήν τη θέα της πόλης που απλώνεται μπροστά σου. Για εμάς, που το αστικό τοπίο αποτελεί μόνιμη έμπνευση για τη μουσική μας, το σημείο αυτό είναι από τα ομορφότερα και πιο κρυμμένα μέρη της Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, το περιποιούνται κάπως, έχουν βάλει και αρκετά φώτα και με χαρά είδαμε ότι κάποιοι τοποθέτησαν έναν μικρό καναπέ για να απολαμβάνουν τη θέα.



29.11.18 – lifo

ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ ΘΕ ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ Η ΑΦ Ι Η ΊΚ ΟΝ ΑΛ ΣΣ ΘΕ ΜΑ ΡΩ ΙΕ ΑΦ Η ΣΣ ΑΛ ΟΝ ΊΚ

ΚΘΒΕ

ΠΑΡΑΣΤAΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΕΣΤAΝΟΥΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚA ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ Όταν μιλάμε για σύγχρονο πολιτισμό στην Ελλάδα και τους φορείς που τον αντιπροσωπεύουν, τότε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στη συζήτηση, όχι μόνο γιατί αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς οργανισμούς πολιτισμού στη χώρα μας αλλά και γιατί παρουσιάζει εξαιρετικές παραστάσεις σε 5 χειμερινές σκηνές και 2 υπαίθρια θέατρα. ΤΟ ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΚΘΒΕ ΤΟΝ ΦΕΤΙΝΌ ΧΕΙΜΏΝΑ ΈΧΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΊΝΕΙ ΣΠΟΥΔΑΊΑ ΈΡΓΑ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΎΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΈΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΧΆΣΟΥΜΕ.

ΦΟΥΑΓΕ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

«ΠΕΡΙΜEΝΟΝΤΑΣ «ΝΤΑ» ΤΟΥ ΧΙΟΥ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΤΟΝ ΓΚΟΝΤO» (2ος χρονος) ΤΟΥ ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΕΚΕΤ (2ος χρονος)

μετάφραση: Μίνως Βολανάκης σκηνοθεσία: Γιάννης Αναστασάκης Το εμπνευσμένο έργο του νομπελίστα Ιρλανδού συγγραφέα Σάμουελ Μπέκετ παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου. παίζουν: Γιώργος Καύκας (Βλαδίμηρος), Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Πότζο), Θανάσης Ραφτόπουλος (Λάκυ), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Εστραγκόν) το αγόρι ερμηνεύει ο Φούλης Μπουντούρογλου Παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη & Κυριακή

ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝΣΚΗΝΗ «ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΣ»

«ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ»

ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«ΟΡΦΑΝA»

ΤΟΥ ΝΤΕΝΝΙΣ ΚΕΛΛΥ (2ος χρόνος)

mετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου. σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς Το δραματικά επίκαιρο έργο του Ντέννις Κέλλυ, μίας από τις πιο σημαντικές φωνές της σύγχρονης βρετανικής δραματουργίας, παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στο φουαγέ της ΕΜΣ. παίζουν: Χρήστος Διαμαντούδης (Λίαμ), Ελένη Θυμιοπούλου ( Έλεν), Χρίστος Στυλιανού (Ντάννυ) Παραστάσεις: Τετάρτη έως Κυριακή. Έως 16/12/2018.

«ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ» (CLOSER) ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΡΜΠΕΡ

mετάφραση: Θωμάς Μοσχόπουλος. σκηνοθεσία: Πέτρος Ζηβανός Μια σκληρή βρετανική κωμωδία που επεξεργάζεται μερικά από τα πιο σπάνια και αδιαπέραστα ορυκτά της ερωτικής εμπειρίας. παίζουν: Νατάσα Δαλιάκα, Λάμπρος Κτεναβός, Εριέττα Μανούρη, Βασίλης Παπαγεωργίου Πρεμιέρα: 30/12/2018. Παραστάσεις: Τετάρτη έως Κυριακή.

40 lifo – 29.11.18

ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

σκηνοθεσία: Φώτης Μακρής Θεατρική μεταφορά του διηγήματος του Δημήτρη Χατζή, Μαργαρίτα Περδικάρη, από τη συλλογή διηγημάτων του συγγραφέα Το τέλος της μικρής μας πόλης. στον ρόλο του περικλή περδικάρη ο Γιώργος Νινιός. στον ρόλο της μαργαρίτας η Κατερίνα Παπαδάκη. παίζουν: Νεφέλη Ανθοπούλου, Τέλης Ζαχαράκης, Σόνια Καλαϊτζίδου, Γιάννης Καραμφίλης, Λευτέρης Λιθαρής, Γιώργος Νινιός, Ιωάννα Παγιατάκη, Κατερίνα Παπαδάκη, Θοδωρής Σκούρτας, Ευτυχία Σπυριδάκη, Αθηνά Συκιώτη, Γιώργος Σφυρίδης, Γιάννης Τσάτσαρης συμμετέχουν οι σπουδαστές της δραματικής σχολής του κθβε: Μιχάλης Παπαδημητρίου, Περικλής Σιούντας (παίζει ζωντανά ακορντεόν στη σκηνή), Μάριος Τζόγκανος Παραστάσεις: Τετάρτη έως Κυριακή

μετάφραση - δραματουργική επεξεργασία σκηνοθεσία: Δημοσθένης Παπαδόπουλος Ένας γιος επιστρέφει στην πόλη όπου γεννήθηκε για την κηδεία του πατέρα του και βιώνει ξανά όλη την προηγούμενη ζωή του. στον ρόλο του ντα ο Κώστας Σαντάς παίζουν: Νίκος Καπέλιος ( Όλιβερ μεγάλος), Δημήτρης Κοτζιάς (Ντραμ), Λίλιαν Παλάντζα (Μάνα), Αναστάσης Ροϊλός (Τσάρλι νέος), Χριστίνα-Άρτεμις Παπατριανταφύλλου (Μαίρη), Δημήτρης Σιακάρας (Τσάρλι μεγάλος), Ορέστης Χαλκιάς ( Όλιβερ μικρός), Μαρία Χατζηιωαννίδου (κ. Πρυν) Παραστάσεις: Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο

ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ

«ΥΠEΡ ΕΛΛΑΔΟΣ» (Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΛΚ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ)

ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΐΔΟΥ σκηνοθεσία - δραματουργική επεξεργασία: Πηγή Δημητρακοπούλου Εβδομήντα χρόνια μετά τη δολοφονία του Τζορζ Πολκ ένα θεατρικό έργο δίνει φωνή στα πρόσωπα του δράματος που συγκλόνισε τη χώρα. παίζουν: Έφη Δρόσου, Σοφία Καλεμκερίδου, Γιώργος Κολοβός, Νίκος Κουσούλης, Φανή Ξενουδάκη, Χρήστος Παπαδημητρίου, Ιωσήφ Πολυζωίδης, Μαριάννα Πουρέγκα, Κική Στρατάκη, Γιάννης Τσεμπερλίδης Πρώτη Παρουσίαση Παραστάσεις: Τετάρτη έως Κυριακή

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ «Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΜΥΤΗΣ» ΤΩΝ ΝΙΚΟΛΑΪ ΓΚΟΓΚΟΛ ΔΑΝΙΗΛ ΧΑΡΜΣ επιλογή κειμένων - διασκευή - σκηνοθεσία: Φούλης Μπουντούρογλου

ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ» ΤΟΥ ΟΥΑΖΝΤΙ ΜΟΥΑΟΥΑΝΤ μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη

ΒΡΕΦΙΚΗ ΣΚΗΝΗ/ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΕΞΩ ΠΑΝΩ ΜΕΣΑ ΚΑΤΩ» σύλληψη ιδέας - σκηνοθεσία: Κατερίνα Καραδήμα

ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ «Ο ΕΛΕΦΑΣ» ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΠΟΣΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ δραματουργική επεξεργασία - σκηνοθεσία - μουσική επιμέλεια: Γιάννης Λεοντάρης

ΘΕΑΤΡΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΕΜΣ) «ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΔΥΟ ΑΦΕΝΤΑΔΩΝ» ΤΟΥ ΚΑΡΛΟ ΓΚΟΛΝΤΟΝΙ μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές σκηνοθεσία: Μιχάλης Σιώνας

«Ο ΜΕΓAΛΟΣ ΠΕΡIΠΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠEΤΡΟΥ» ΤΗΣ ΑΛΚΗΣ ΖΕΗ

σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς Το πολυαγαπημένο βιβλίο των παιδικών μας χρόνων ζωντανεύει στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου και μας μεταφέρει στην Αθήνα, στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, μέσα από τη ματιά του μικρού Πέτρου. στον ρόλο του πέτρου ο Γιάννης Γκρέζιος Πρώτη παρουσίαση στο ΚΘΒΕ Παραστάσεις για σχολεία: Τρίτη έως Παρασκευή, στις 10:30 Παραστάσεις για το κοινό: Κάθε Κυριακή, στις 11:00

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝΣΚΗΝΗ «ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΣ»

«ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ» ΤΟΥ ΣΑΪΜΟΝ ΣΤΗΒΕΝΣ

Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Μαρκ Χάντον μετάφραση: Μαργαρίτα ΔαλαμάγκαΚαλογήρου σκηνοθεσία: Ελεάνα Τσίχλη Ο Κρίστοφερ είναι ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι με ειδικές ικανότητες που αποφασίζει να εξιχνιάσει το μυστήριο της δολοφονίας ενός σκύλου. Η έρευνα όμως αυτή θα τον οδηγήσει σε μια μεγάλη αλήθεια για την προσωπική του ζωή. Παραστάσεις για σχολεία: Τρίτη έως Παρασκευή, στις 10:30 Παραστάσεις για το κοινό: Κάθε Σάββατο, στις 17:00

ΒΡΕΦΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

«ΚΟΙΤΑ!»

Για βρέφη από 8 μηνών έως νήπια 4 χρόνων σύλληψη ιδέας - σκηνοθεσία: Κατερίνα Καραδήμα (2ος χρόνος) Κάθε Σάββατο, στις 12:00

«ΧΕΙΜΩΝΙΆΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΎΘΙ» ΑΠO ΤΟ ΚΘΒΕ

Μια ιστορία για όλες τις εποχές σε μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσεις.

Η Θεσσαλονίκη είναι από αυτές τις πόλεις που δεν σε φτάνει μια επίσκεψη για να δεις όλα εκείνα που προσφέρει σε διασκέδαση, πολιτισμό και βόλτα. Η αλήθεια είναι πως χρειάζεται να επιστρέψεις ξανά και ξανά και πάλι δεν είναι αρκετό. Αν όμως βρεθείς αυτό το διάστημα στη Θεσσαλονίκη, τότε σίγουρα δεν πρέπει να χάσεις την παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος Χειμωνιάτικο Παραμύθι. Το πασίγνωστο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ παρουσιάζεται σε μετάφραση Νίκου Χατζόπουλου μέσα από τη ματιά του μεγάλου Ρουμάνου σκηνοθέτη Σίλβιου Πουρκαρέτε στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (ΕΜΣ). Μια δυνατή ιστορία αγάπης, ζήλιας και εγκατάλειψης που έγραψε ο μεγάλος δραματουργός, δημιουργώντας ένα σκοτεινό παραμύθι γεμάτο εικόνες και συναισθήματα. Στο Χειμωνιάτικο Παραμύθι ο χρόνος μετράει διαφορετικά, οι ήρωες αδυνατούν να αντισταθούν στα ίδια τους τα συναισθήματα και οι αντοχές τους πέφτουν σε «χειμερία νάρκη». Το έργο διαδραματίζεται στη Σικελία, όπου ο βασιλιάς Λεόντιος καταλαμβάνεται από αρρωστημένες σκέψεις ζήλιας και, τυφλωμένος από την οργή του, ξεσπάει πάνω σε όλους τους ανθρώπους που αγαπάει. Μια τραγική ιστορία την οποία ο Σαίξπηρ μεταλλάσσει με τη μοναδική του δεξιοτεχνία, συνδυάζοντας κωμικά στοιχεία και μετατρέποντας τη λύπη σε χαρά και τον θάνατο σε ζωή. Η οργή του βασιλιά και ο πόνος της μεταμέλειας όταν συνειδητοποιεί τι έκανε συμβολίζουν τον ίδιο τον κύκλο της ζωής. Γιατί το Χειμωνιάτικο Παραμύθι είναι ακριβώς αυτό: η γέννηση και η ανάσταση, οι εποχές που διαδέχονται η μία την άλλη και, φυσικά, η ελπίδα που γεννιέται στο αδιέξοδο ως αναγκαία συνθήκη για να συνεχιστεί η ιστορία.

πρωταγωνιστές της παράστασης είναι ο Στάθης Μαντζώρος ως Λεόντιος και η Κλειώ-Δανάη Οθωναίου ως Ερμιόνη. Τα εξαιρετικά σκηνικά του Helmut Stürmer και τα κουστούμια του Dragos Buhagiar υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο την οπτική του σκηνοθέτη Σίλβιου Πουρκαρέτε, δημιουργώντας μια παράσταση που κερδίζει επάξια το θερμό χειροκρότημα του κοινού. μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος σκηνοθεσία: Silviu Purcarete. σκηνικά: Helmut Stürmer. κοστούμια: Dragos Buhagiar. μουσική: Vasile Sirli. φωτισμοί: Helmut Stürmer - Dragos Buhagiar video art: Άντα Λιάκου. βοηθός σκηνοθέτη: Μάρα Τσικάρα. βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Σοφία Τσιριγώτη. β’ βοηθός σκηνοθέτη: Σωτήρης Ρουμελιώτης. β’ βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μαρίνα Κελίδου. φωτογράφιση παραγωγής: Τάσος Θώμογλου. οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου ΔΙΑΝΟΜΗ: Μομώ Βλάχου (Μαμίλλιος, Περντίτα), Θεόδωρος Ιγνατιάδης (Πολύξενος), Πάνος Καμμένος (μουσικός, αυλικός, ένας βοσκός), Ζωή Λύρα (Δορκάς, κυρία της Αυλής), Στάθης Μαντζώρος (Λεόντιος), Γιάννης Μαστρογιάννης (μουσικός, αυλικός, ένας βοσκός), Χρήστος Μαστρογιαννίδης (Δίων / Κλεομένης, ένας βοσκός), Γιολάντα Μπαλαούρα (Μόψα, κυρία της Αυλής), Ηλίας Μπερμπέρης (κωμικός, αυλικός), Δημήτρης Ναζίρης (Αντίγονος), Χρίστος Νταρακτσής (γερο-βοσκός, αυλικός), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Ερμιόνη), Τάσος Ροδοβίτης (Φλοριζέλ, αυλικός), Φωτεινή Τιμοθέου (Παυλίνα), Γιώργος Τσαγκαράκης (Κλεομένης / Δίων, ένας βοσκός), (Αλέξανδρος Τσακίρης (Κάμιλλος), Σαμψών Φύτρος (αυτόλυκος και πολλοί άλλοι…)

Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Τετ. 18:00, Πέμ.Σάβ. 20:30, Κυρ. 19:00 Κάθε Σάββατο η παράσταση συνοδεύεται από αγγλικούς υπέρτιτλους.

29.11.18 – lifo

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΕΠΕΙΔΉ στην οδό Μελενίχου

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΥΟ ΧΕΡΙΑ ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ανοιχτά προς τον ουρανό.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΧΡΉΣΤΟΣ ΠΟΡΤΟΚΆΛΟΓΛΟΥ

ΙΔΙΟΚΤΉΤΗΣ ΤΟΥ ΜΠΑΡ CASABLANCA

ΤΟ Noise είναι από τα τελευταία

ΔΙΣΚΆΔΙΚΑΚΑΤΑΦΎΓΙΑ για τα

«παράξενα πουλιά» της πόλης.

άποτε ήμουν η “αστρόπορτα” του Αυρηλίου». Όταν αυτές είναι οι έξι πρώτες λέξεις ενός κειμένου, πείτε μου, τι μπορεί να περιμένει κανείς; Η αγγλική λέξη που μου έρχεται και μου κάνει κιόλας, καθότι κάποτε ήμασταν ορκισμένοι «ποπάδες», είναι awkward! Χειροτερεύει το πράγμα, ε; Από την εποχή που το Noise, το δισκάδικο-καταφύγιό μου, άνοιξε στην Αγγελάκη, ακολουθώ τον εμμονικό ιδιοκτήτη του σε όλες του τις μετακομίσεις στα υγρά στενά του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Στα μακρόστενα μαγαζιά −πάντα τέτοια διάλεγε− στριμωχνόμασταν περίεργοι τύποι με φράντζες σαν του Brett ή του Jarvis ή του Liam και στα όνειρά μας ήμασταν μελαγχολικά άνεργα Αγγλάκια, χωρίς κανένα μέλλον. Σνομπ, είρωνες, πικρόχολοι, μ’ εκείνα τα «ακλόνητα» επιχειρήματα που καταδίκαζαν σε εξορία από τις δισκοθήκες οτιδήποτε δεν κυκλοφορούσε σε ανεξάρτητη βρετανική δισκογραφική εταιρεία ή είχε άρωμα κλασικού ροκ. Indie pop, όχι brit pop, υπάρχει διαφορά... «Ποπαρίες» ακούγαμε και ήμασταν τα παράξενα πουλιά της πόλης. Heavenly, Field Mice, Cinerama, My Life Story, Divine Comedy, Spearmint, Jack. Έφτυσα αίμα για να με κάνουν φίλο τα υπόλοιπα βλαμμένα εκεί μέσα, γιατί ήμουν πολύ mainstream για τα γούστα τους. Τα κωλόπαιδα! Τα αγαπώ και μου λείπουν, τους θυμάμαι έτσι ωραία, ψευτοθλιμμένους και κυρτούς − με τελικό σίγμα καθισμένο σε σκαμπό έμοιαζε όποιος προλάβαινε τη θέση πίσω από την ταμειακή. «Αστρόπορτα» με βάφτισε ο Avril, γιατί η εκπομπή μου έγινε αιτία να ακουστούν όλα αυτά τα διαμάντια στο ραδιόφωνο, σε prime time ζώνη μάλιστα... Ποτέ δεν ήθελα, και εξακολουθώ να μη θέλω, να ανήκω σε οποιαδήποτε φυλή, δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες και προτιμώ την αυτονομία μου. Εκεί, στην παρέα του Noise, θυμάμαι ότι για μια μικρή ή μεγάλη στιγμή ένιωσα πως πραγματικά ίσως και να ανήκω κάπου. Μετά η μουσική πέθανε κι εγώ απλώς το παραδέχτηκα, ο Αυρήλιος πάλι όχι κι επιμένει να περιμένει τα δέματα που κάποτε περίμενα κι εγώ με αγωνία. Ηλεκτρονικές και ανεξάρτητες παραξενιές, δίσκοι εισαγωγής εκεί δίπλα στο σινέ Μακεδονικό. Τα βινύλια, πάντως, μοσχοβολάνε ακόμα.

42 lifo – 29.11.18

ΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ



ΟΝΊΚΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Τα πρώτα τείχη της Θεσσαλονίκης οικοδομήθηκαν με την ίδρυση της πόλης από τον Κάσσανδρο (316-15 π.Χ.). Η πρώτη οργανωµένη αναµόρφωση των τειχών, σύµφωνα µε τις πηγές και τα αρχαιολογικά ευρήµατα, έγινε το 253-54 µ.Χ., όταν η Θεσσαλονίκη πολιορκήθηκε από τους Γότθους, και ολοκληρώθηκε πριν από την κατασκευή του γαλεριανού συγκροτήµατος. Ο ρωµαϊκός περίβολος αποτελούνταν από τετράγωνους πύργους που προεξείχαν, ως προς τα µεταπύργια τµήµατα, κάθε 45-50 µέτρα. Τα τείχη ενισχύθηκαν κατά τόπους τον 3ο και κυρίως τον 4ο αι. µ.Χ. για να αντιµετωπιστούν οι επιδροµές των βαρβάρων. Η σηµαντικότερη ενίσχυση, που διατηρείται ως σήµερα, έγινε στα πεδινά τµήµατα του δυτικού και ανατολικού περιβόλου, όπου, σε επαφή µε την εξωτερική πλευρά του, κατασκευάστηκε ένα νέο τείχος µε τριγωνικούς πύργους, οικοδοµικά κατάλοιπα του οποίου σώζονται στην οδό Φιλικής Εταιρείας και Τσιµισκή, και στην Εγνατία και πλατεία Σιντριβανίου. Στην οδό Μελενίχου, πάνω από την Εγνατία, στο ύψος της Ροτόντας, κατά μήκος του δρόμου με τα μαγαζιά που μαζεύουν εκατοντάδες φοιτητές τις πιο πολλές ώρες της ημέρας, εκεί όπου βρίσκεται το ανατολικό τείχος της πόλης, υπάρχουν δύο χέρια ανοιχτά που δύσκολα προσέχει κανείς. Είναι σκαλισμένα σε μια ορθογώνια ταφική πλάκα, σε έναν βωμό, που έχει επίσης επάνω του επιγραφές προς τιμήν του νεκρού, ο οποίος πέθανε πρόωρα ή είχε βίαιο θάνατο – αυτό δηλώνουν τα δύο χέρια που στρέφονται ανοιχτά προς τον ουρανό. Είναι μέρος του υλικού που προστέθηκε στο τείχος, όπως οι τετράγωνοι πύργοι που ενίσχυσαν την οχύρωσή του κατά τον 3ο αι. μ.Χ. Πρόκειται για χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό δείγμα ρωμαϊκού οχυρού, διαστάσεων 6,43x6,35 μ. Είναι χτισμένο από σχιστόλιθους και πλίνθους στο εξωτερικό του τμήμα, ενώ για το δάπεδο και άλλα τμήματά του χρησιμοποιήθηκαν μάρμαρα και υλικά από παλαιότερα μνημεία της πόλης. Ο πύργος αυτός ήταν, δυστυχώς, ένα από τα θύματα των κατεδαφίσεων που πραγματοποίησαν οι Οθωμανοί σε πολλά σημεία του τείχους της πόλης, αλλάζοντας ουσιαστικά τη μορφή και την όψη του.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

TA «καβουράκια» σε ένα καφέ στην Ανω Πόλη αφηγούνται την ιστορία του

ΓΕΝΤΙ ΚΟΥΛΈ ΩΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΊΚ ΛΟΝ

Ρ ΦΙΕ

Θ Ε Σ Σ Α Λ Ο ΝΑΊΛΚΟΗΝ Ί Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Α Σ ΘΕΣ Α ΩΜ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΣΣΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΩΜΑ

ΟΝΊΚΗ

ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΌΜΟΣ

τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, δίπλα στην είσοδο του Γεντί Κουλέ, που λειτουργούσε ως φυλακή, μια οικογένεια προσφύγων άνοιξε ένα καφενεδάκι, όπου συγγενείς και φίλοι των φυλακισμένων περίμεναν κάθε πρωί να ανοίξουν οι πόρτες και να ξεκινήσει η επίσκεψη στους δικούς τους ανθρώπους. Και επειδή οι φυλακισμένοι κυκλοφορούσαν ελεύθερα, έπρεπε κάπως να ξεχωρίζουν από τους επισκέπτες, έτσι ο καφενές νοίκιαζε ψάθινα καπέλα μαζί με τον καφέ. Οι επισκέπτες, λοιπόν, φορούσαν τα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΝΊΚΟΣ ΛΑΜΠΡΟΎΛΗΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

καπέλα κι έτσι οι δεσμοφύλακες μπορούσαν να τους ξεχωρίσουν από τους φυλακισμένους. Αυτό κράτησε μια δεκαετία περίπου, από το 1922 μέχρι το 1930, και όλη αυτή την περίοδο δεν επιτρεπόταν ασκεπής επισκέπτης, έπρεπε όλοι να φορούν καπέλα. Αυτά τα «καβουράκια» υπάρχουν ακόμα και σήμερα κρεμασμένα στον καφενέ (Αίθριο), που εξακολουθεί να λειτουργεί στο ίδιο σημείο. Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι με τη «μέθοδο των καπέλων» απέδρασε από το Γεντί Κουλέ και ο Ζαχαριάδης, ο γραμματέας του ΚΚΕ (φόρεσε το καπέλο του επισκέπτη, δεν τον αναγνώρισαν οι φύλακες και χάθηκε μέσα στο πλήθος).

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Τα αγαπημένα μας μέρη στη

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 29.11.18 – lifo

The Modernist

Εμπειρία διαμονής στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Κάποιες φορές το μέρος της διαμονής σου μπορεί να καθορίσει την επισκέψή σου σε μια πόλη. To Modernist είναι σίγουρο ότι θα σημαδέψει με τη διαχρονική χάρη και την απλή πολυτέλειά του την επίσκεψή σου στη Θεσσαλονίκη, αφού μέσα σε λίγους μόλις μήνες λειτουργίας έχει καταφέρει ήδη να αποτελέσει σημείο αναφοράς για κάθε σύγχρονο ταξιδιώτη. Στεγασμένο σε ένα επιβλητικό διατηρητέο του 1920 που ανακαινίστηκε, το Modernist συνδυάζει στους χώρους του επιρροές από art deco και αυθεντικό δανέζικο design. Ο επισκέπτης μπορεί να μείνει σε κάποιο από τα 40 πολυτελή δωμάτια τα οποία διαφέρουν σε μέγεθος, αλλά όχι σε αισθητική και λειτουργικότητα, αφού έχουν σχεδιαστεί με έμφαση στην παραμικρή λεπτομέρεια, ενώ ταυτόχρονα καλύπτουν απόλυτα τις ανάγκες κάθε επισκέπτη. Τα έπιπλα που φτιάχτηκαν για

να ταιριάζουν με τη φιλοσοφία του Modernist, τα premium στρώματα, τα λευκά είδη αλλά και ο εξοπλισμός σε κάθε δωμάτιο δημιουργούν την αίσθηση της απόλυτης άνεσης και της ουσιαστικής πολυτέλειας. To πρωινό του Modernist σερβίρεται στο υπέροχο roof garden του κτιρίου και ετοιμάζεται κατά παραγγελία στην open κουζίνα. Ολόφρεσκα αυγά, φυσικοί χυμοί, βιολογικά τοπικά προϊόντα και υγιεινά σνακ ολοκληρώνουν την απόλαυση της διαμονής στο Modernist και εξασφαλίζουν το καλύτερο ξεκίνημα της ημέρας. Τα έργα μιας σειράς δημιουργών και παραγωγών της πόλης ξεδιπλώνονται σε λεπτομέρειες όπως τα custom bathroom amenities, οι ενδυμασίες του προσωπικού αλλά και οι χειροποίητες κούπες. Έτσι ολοκληρώνεται η εμπειρία διαμονής στο Modernist, όπου η οικειότητα και η ιδιωτικότητα συνδυάζονται σε μια αξέχαστη φιλοξενία.

Ερμού 32, 54623, Θεσσαλονίκη, +30 2316 009990, www.themodernist.gr, hello@ themodernist.gr, FΒ: themodernistgr, Instagram: the_modernist_gr

Εδώ και 70 χρόνια η παραδοσιακή αυθεντική γεύση στην πόλη έχει την υπογραφή Σαββίκος.

Δεν είναι μυστικό Η ιστορία του παππού Σαββίκου μάς ταξιδεύει πίσω στο 1947, όταν τριγύριζε στους δρόμους της πόλης με το καρότσι του και πουλούσε τα πιο νόστιμα σουβλάκια. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά, όχι όμως οι προτεραιότητες της οικογενειακής επιχείρησης: άριστη ποιότητα, αναλλοίωτη παραδοσιακή γεύση, σεβασμός στον πελάτη. Ο Σαββίκος, από την πρώτη στιγμή και μέχρι σήμερα, φροντίζει να προσφέρει τις πιο δημιουργικές συνταγές από τα πιο εκλεκτά υλικά, διατηρώντας τα υψηλά στάνταρ στη γεύση και στην ποιότητα των υλικών. Όντως, από την πρώτη μπουκιά ξέρεις. «Ακούς» τις γεύσεις από τις ιδιαίτερες συνταγές, τις μοναδικές σος, τα ψαγμένα μπαχαρικά. Καταλαβαίνεις ότι δεν θα μπορούσαν να είναι τίποτε άλλο εκτός από Σαββίκος. Γιατί στον Σαββίκο, εδώ και τρεις γενιές, όλα τα κρεατικά ψήνονται στα ξυλοκάρβουνα, μπροστά στα μάτια σου, τη στιγμή που τα παραγγέλνεις. Εμπειρία, αναλλοίωτη ποιότητα και τεχνογνωσία 70 ετών: αυτά κάνουν τη διαφορά. Οι μοναδικές χειροποίητες σος και τα διαλεχτά μπαχαρικά «εκτοξεύουν»

τη γεύση των νωπών ελληνικών κρεατικών. Για κάθε συνταγή δημιουργείται ειδικά μία σος που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τα υλικά της. Είναι αυτή η «μαγική πινελιά» που απογειώνει τη γεύση! Διαφορά κάνει και το μπιφτέκι, που ζυμώνεται καθημερινά με τις καλύτερες πρώτες ύλες και τρυπώνει σε χειροποίητο ψωμάκι ανάμεσα σε φρέσκα λαχανικά. Μιλάμε για μπέργκερ της στιγμής, ούτε καν της... ώρας! Εβδομήντα χρόνια ξέρεις ότι είναι Σαββίκος γιατί εδώ οι πρώτες ύλες μαναβικής επιλέγονται από Έλληνες παραγωγούς, κόβονται με φροντίδα εκείνη την ώρα, είτε πρόκειται για σαλάτα είτε για γαρνιτούρα στο πιάτο, και σερβίρονται πάντα φρέσκες και λαχταριστές. Σε όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν οι αυθεντικές γαλλικές μπαγκέτες, οι χειροποίητες αραβικές και κλασικές πίτες που ψήνονται επί τόπου και δημιουργούν ξεχωριστούς συνδυασμούς με αξέχαστες γεύσεις. Οι μοναδικές γεύσεις, η απαράμιλλη ποιότητα αλλά και η οικειότητα που εκπέμπουν οι άνθρωποι που τον περιβάλλουν στα 5 καταστήματα στη Θεσσαλονίκη κατατάσσουν τον Σαββίκο στην κορυφή των γευστικών προτιμήσεων των απανταχού καλοφαγάδων.

Πλατεία Αριστοτέλους 8 Πολυτεχνείου 12 (Λαδάδικα) Γρ. Λαμπράκη 131 (Τούμπα) Καραολή & Δημητρίου 92 (Εύοσμος) One Salonica Outlet Mall (2ος όροφος) www.savvikos.gr

29.11.18 – lifo

Brothers in Law

Ένα premium burger restaurant που θα σε κάνει να ερωτευτείς εκ νέου το μοσχαρίσιο μπιφτέκι, που ξέρει να κάνει καλές συναναστροφές και να επηρεάζει συνειδήσεις. Θα μπορούσε να βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, και σίγουρα η ψυχή του χτυπάει εκεί, αλλά η πραγματικότητα είναι πως το Brothers In Law ξεκίνησε πριν από 5 χρόνια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην οδό Π. Μελά 30, και έχει σκοπό να γίνει το απόλυτο burger spot σε όλη την Ελλάδα. Δημιουργημένο για να προάγει το street food σε γκουρμέ επιλογή, το Brothers in Law έχει ένα πλούσιο μενού με μπέργκερ που συνδυάζουν ιδιαίτερες γεύσεις και είναι ικανά να συγκινήσουν ακόμα και τον πιο ενημερωμένο γνώστη της αμερικανικής κουζίνας. Φρέσκος, 100% μοσχαρίσιος κιμάς, αγνά λαχανικά, φρέσκο ψωμάκι και χειροποίητες πατάτες συνθέτουν τα διάσημα μπέργκερ αλλά και την πιο πρόσφατη προσθήκη των club sandwiches. Παράλληλα, οι σαλάτες και τα platters των Brothers in Law συναγωνίζονται επάξια τα λα-

χταριστά μπέργκερ, καλύπτοντας όλα τα γούστα. Εμείς έχουμε ξεχωρίσει από τα starters τα Crusty Chicken Stripes που έχουν παναριστεί σε μείγμα τορτίγιας, από σαλάτες την Green Star με πράσινα λαχανικά, φέτα, σουσάμι και dressing από βαλσαμικό ξίδι με μέλι, και από τα μπέργκερ το κλασικό cheeseburger που είναι ωδή στην απλότητα, το The return of cowboy με τα καραμελωμένα του κρεμμύδια και το Elvis με φιστικοβούτυρο και τηγανητή μπανάνα. Το καλύτερο; Εκτός από τα δύο Brothers in Law που απολαμβάνει η Θεσσαλονίκη και το τρίτο των Ιωαννίνων, το νέο κατάστημα της Γλυφάδας είναι έτοιμο να συστηθεί στο ανήσυχο κοινό της Αθήνας αρχές Δεκέμβρη, στην οδό Γιαννιτσοπούλου 8. Με λίγα λόγια; Απόλαυση χωρίς όρια και αποστάσεις!

Νέα Διαγώνιος

2310 270707, www.brothersinlaw.gr, Κομνηνών 3, Θεσσαλονίκη / Παύλου Μελά 30, Θεσσαλονίκη / Γιαννιτσοπούλου 8, Γλυφάδα

Για εκείνους που «ψήνονται» για υψηλή ποιότητα. Όταν μιλάμε για φαγητό, υπάρχουν δύο κατηγορίες: εκείνοι που αγαπάνε το κρέας κι εκείνοι που δεν ξέρουν τι χάνουν… Αν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία και το αγαπημένο σου γεύμα περιλαμβάνει οπωσδήποτε λίγο ψητό, τότε θα πρέπει να επισκεφτείς τη Νέα Διαγώνιο στη Θεσσαλονίκη. Εδώ το φαγητό έχει τον δικό του χαρακτήρα και οι δυνατές γεύσεις έχουν «μνήμη». Θέλεις να επιστρέφεις σε αυτές γιατί ξυπνάνε μέσα σου συναισθήματα οικειότητας. Είναι ωραίο να υπάρχουν κλασικές γεύσεις! Επειδή, όμως, πάντα διψάς για αλλαγή, για το κάτι διαφορετικό, στη Νέα Διαγώνιο η μνήμη και η εξέλιξη βρίσκονται σε απόλυτη ισορροπία. Ο σεφ Ιωάννης Χαντακής δημιουργεί πιάτα κλασικά, όπως ο λαχταριστός χειροποίητος χοιρινός γύρος και τα διάσημα ζουμερά μοσχαρίσια σουτζουκάκια, αλλά και μοντέρνες προτάσεις,

όπως φιλέτο μοσχαρίσιο με carpaccio μαύρης καλοκαιρινής τρούφας και μια βελούδινη κρέμα porcini, ψαρονέφρι με ψητό τυρί μπάντζο πάνω σε pancake πατάτας και πέστο πράσινης μουστάρδας, καθώς και steak ξηράς ωρίμανσης. Μακριά από οτιδήποτε μπορεί να θυμίζει ψησταριά, η Νέα Διαγώνιος αποτελεί μια ξεχωριστή πρόταση που σε κερδίζει με τη μεταμοντέρνα αισθητική του χώρου της και σε αιχμαλωτίζει με τις γεύσεις των πιάτων. Η πέτρα και το ξύλο είναι τα βασικά στοιχεία σε ένα σύγχρονο μίνιμαλ περιβάλλον με θέα τη θάλασσα, όπου αισθάνεσαι από την πρώτη στιγμή ότι όλα είναι προσεγμένα στη λεπτομέρεια. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι της έχει απονεμηθεί από το LTG Lifestyle Awards το Βραβείο για το Εστιατόριο της Χρονιάς 2018-19 στην Ευρώπη. Ανοιχτά: Τρ.-Κυρ. 12:00-00:30

Νικολάου Πλαστήρα 89, Νέα Κρήνη, 2310 029085, info@neadiagonios.gr

46 lifo – 29.11.18

R2 The Art Store Café Υ

Όταν μια ιδέα γίνεται το στέκι σου.

πάρχουν ορισμένα μαγαζιά που έχουν αισθητική και άλλα που έχουν ένα ιδιαίτερο concept. Αυτή η κατηγορία δεν αντιγράφεται και ξεχωρίζει γιατί πίσω απ’ όλα βρίσκεται μια ιδέα! Το R2 είναι ένα art store café στο νούμερο 2 της Ρεμπέλου, απ’ όπου πήρε και το όνομά του. Στεγάζεται στο ιστορικό Καραβάν Σαράι της Θεσσαλονίκης, στο κτίριο που μέχρι σήμερα φιλοξενούσε το δημαρχείο της πόλης. Εκεί, σε μια γωνιά του ξεχωριστού οικοδομήματος, ξεδιπλώνεται το R2 σε 3 επίπεδα. Στο ισόγειο και τον όροφο βρίσκεται το café-bar και στο υπόγειο μια έκθεση από μεταποιημένα vintage έπιπλα και διακοσμητικά, τα περισσότερα από Έλληνες σχεδιαστές και καλλιτέχνες. Κι αν αντικρίζοντας τη συλλογή θέλεις να αποκτήσεις όσο περισσότερα μπορείς, στο R2 αυτό γίνεται, αφού στο art shop του υπογείου όλα είναι προς πώληση, και μάλιστα σε πολύ προσιτές τιμές. Στο υπόγειο, εκτός από το art shop, υπάρχει ειδικός χώρος gallery όπου διοργανώνονται εκθέσεις καλλιτεχνών και σχεδιαστών, παρουσιάσεις βιβλίων, ομιλίες και άλλα πολιτιστικά events που ταιριάζουν στη φιλοσοφία του χώρου. Στο ίδιο επίπεδο λειτουργεί το workshop που φιλοξενεί κάθε εβδομάδα καλλιτέχνες, εικαστικούς ή επαγγελματίες που παραδίδουν σεμινάρια και πραγματοποιούν εργαστήρια για μικρές ομάδες συμμετεχόντων. Όσο για το ανανεωμένο café-bar που εκτείνεται στο ισόγειο και τον επάνω όροφο, εκεί μπορείς να απολαύσεις μια σειρά από specialty καφέδες, μοναδικά signature cocktails, χορταστικά σάντουιτς ή εκλεκτά πιάτα και, φυσικά, μπίρα, κρασί ή ποτό, ακούγοντας ιδιαίτερες μουσικές από παλιά ροκ, τζαζ, σόουλ μέχρι και lounge electronica. Το εσωτερικό μπαλκόνι, τα χρώματα του χώρου και τα αναπαλαιωμένα vintage έπιπλα σε εντυπωσιάζουν από την πρώτη στιγμή και σε κάνουν να νιώθεις μια ιδιαίτερη οικειότητα και ζεστασιά. Η family και pet friendly φιλοσοφία του χώρου τον κάνει στέκι για όλους εκείνους που εκτιμούν μια δόση καλλιτεχνικού χαρακτήρα στην καθημερινότητά τους. Όταν φεύγεις από το R2 νιώθεις ότι θέλεις να πάρεις μαζί σου κάτι από την αισθητική του χώρου… Και η αλήθεια είναι ότι μπορείς να το κάνεις, αφού σε αυτό το ξεχωριστό στέκι μπορείς να αποκτήσεις ακόμα και την καρέκλα όπου καθόσουν ή την κούπα του καφέ σου.

Ρεμπέλου 2 & Ιουστινιανού 6, Καραβάν Σαράι, Θεσσαλονίκη 2310 265999 FB: r2rebelou2store Instagram Bar: @r2.rebelou2.cafe Instagram Αντικειμένων/ Επίπλων: @r2.rebelou2 mail: info@r2store.gr 29.11.18 – lifo

Βιδάνιο

Εδώ το φαίνεσθαι δεν υπάρχει και η αλήθεια ξεπροβάλλει πίσω από κάθε «γεια μας». Κάποιες φορές το όνομα αποκαλύπτει μια ολόκληρη φιλοσοφία. Το «Βιδάνιο» είναι μια λέξη που άρχισε να ακούγεται στη Θεσσαλονίκη το 1910 και σήμαινε τα ποτά που παρέμεναν στα ποτήρια στους παραδοσιακούς καφενέδες. Σήμερα, όταν λέμε «Βιδάνιο» εννοούμε το τσιπουράδικο που ξεκίνησε από την Ολυμπιάδος, μια άκρως ρεμπέτικη γειτονιά, και κατηφόρισε προς το κέντρο, ακολουθώντας τη φιλοσοφία του νομά, βάσει της οποίας κανείς δεν ξέρει πού θα βρεθεί μετά… Ο χώρος είναι ιδιαίτερος, με εκθέσεις και φωτογραφικό υλικό από άλλες εποχές αλλά και τοίχους που διατίθενται σε όποιον θέλει να εκθέσει αντίστοιχο υλικό ή έργα. Εμπνευσμένο από παραδοσιακό καφενέ-τσιπουράδικο των Γρεβενών, το Βιδάνιο είναι μια σύγχρονη μπουάτ με μεζέδες, όπου πρώτο ρόλο παίζουν τα υλικά, τα οποία προέρχονται από μικροπαραγωγές απ’

όλη την Ελλάδα. Οι μουσικές είναι όλων των ειδών, αλλά χωρίς κανένα στοιχείο mainstream, ακολουθώντας κι αυτές την ιδιαιτερότητα του χώρου. Στο Βιδάνιο δεν υπάρχουν παρεξηγήσεις ή διαφωνίες. Όλοι γίνονται μια παρέα και εναρμονίζονται με τη φιλοσοφία των ιδιοκτητών, που υποστηρίζουν τις σχέσεις με τους ανθρώπους και όχι τα πολιτικά σύνολα. Ένας χώρος όπου το υποχθόνιο λαμβάνει μόνο θετική έννοια και το χαμαιτυπείο του ’60 γίνεται σημείο αναφοράς του σήμερα. Η εναλλακτική αισθητική και η αδιαπραγμάτευτη ποιότητα είναι που κάνουν το Βιδάνιο μοναδικό και τους θαμώνες του φανατικούς φίλους που θα το ακολουθούν όπου κι αν πάει. Πάντα, όμως, σε σκοτεινές γειτονιές, εκεί όπου το αλκοόλ σε βοηθάει να βλέπεις την αλήθεια γύρω σου.

Παραδοσιακό Καφενείο «Στου Μήτσου»

Ιουστινιανού 6, Θεσσαλονίκη, 2310 232370, FΒ: Βιδάνιο, Instagram: @tovidanio

Είναι ωραίο να υπάρχουν μέρη όπου σμίγουν οι άνθρωποι γύρω από γεμάτα τραπέζια και ποτήρια που δεν σταματούν να τσουγκρίζουν. Στα Restaurant 100 Awards για το 2018 αναδείχτηκε πρώτο στην κατηγορία «Top 10 Hidden Gems» και αυτό δεν συνέβη τυχαία, καθώς πρόκειται για ένα πολύτιμο εύρημα. Πιστό στη φιλοσοφία του, εδώ και τέσσερα χρόνια προσφέρει υπέροχες γεύσεις που παντρεύουν γενναιόδωρα και με μεράκι το παλιό με το νέο. Η ψυχή του μαγαζιού, φυσικά, δεν είναι άλλος από τον Μήτσο, ο οποίος δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Με μια δυνατή ομάδα στο πλάι του, αναζητά καθημερινά φρέσκες πρώτες ύλες και αγνά υλικά για να έχει κάθε πιάτο μοναδική ποιότητα και γεύση. Έτσι, ο παραδοσιακός καφενές ανοίγει από το πρωί με μοσχομυριστό, ξανθιώτικο καφέ από εξαιρετικό χαρμάνι και αφεψήματα για εκείνους

που θέλουν να ξεκινήσουν όμορφα τη μέρα τους και συγκεντρώνει τις παρέες από τις 13:00, που ανοίγει η κουζίνα, μέχρι αργά το βράδυ, για πολυγευστικά τσιμπούσια που συνοδεύονται από κρητική τσικουδιά, βιολογικό οίνο από το Παγγαίον Κιλκίς, καθώς και από μια μεγάλη ποικιλία ούζου και τσίπουρου. Κατηφορίστε στο Καπάνι, την παλαιότερη αγορά της Θεσσαλονίκης, σταματήστε στο πλακόστρωτο της οδού Βλάλη και ανακαλύψτε το νέο στέκι σας. Extra Tip: Ένα από τα μυστικά της υπέροχης κουζίνας του Μήτσου είναι το μείγμα ελαιολάδου με αιθέριο έλαιο ρίγανης του Μιχάλη Γεωργάρα, προϊόν βιολογικής καλλιέργειας, που απογειώνει τα πιάτα.

Βλάλη 11, Αγορά Καπάνι, Θεσσαλονίκη, 2315 515504, FB: Παραδοσιακό Καφενείο «Στου Μήτσου»

48 lifo – 29.11.18

Gourmet Exhibition Τα εκλεκτά ελληνικά προϊόντα συγκεντρωμένα στην έκθεση που τους αξίζει!

ταν μιλάς για τη Θεσσαλονίκη, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να πεις και άλλα τόσα που μπορείς να γευτείς… Ως γαστρονομικός παράδεισος, δικαίως φιλοξενεί την πιο εξειδικευμένη έκθεση τροφίμων και ποτών από μικρούς και μεσαίους παραγωγούς. Η Gourmet Exhibition διοργανώνεται φέτος για τρίτη χρονιά στην καρδιά της Θεσσαλονίκης και καλεί το κοινό και τους επαγγελματίες να γνωρίσουν τον πλούτο της ελληνικής γης. Εμείς μιλήσαμε με τον Aλέξανδρο Στεφανίδη, έναν εκ των διοργανωτών της έκθεσης, για το παρόν και το μέλλον των ελληνικών προϊόντων και τον ρόλο της Gourmet Exhibition στην εξωστρέφεια των Ελλήνων παραγωγών. — Τι είναι η Gourmet Exhibition; Πού και πότε διοργανώνεται; Είναι η πλέον εξειδικευμένη έκθεση εκλεκτών τροφίμων και ποτών μικρών και μεσαίων Ελλήνων παραγωγών, την οποία δημιουργήσαμε το 2016 με σκοπό την ισχυροποίηση στο εξωτερικό της ελληνικής γαστρονομικής παράδοσης. Στόχος μας είναι η ανάδειξη του σύγχρονου ελληνικού προϊόντος. Η 3η Gourmet Exhibition θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη 6-8 Απριλίου 2019, στην Αποθήκη Γ’ του λιμανιού, στο κέντρο της πόλης. — Ποιοι συμμετέχουν; Στόχος μας κάθε φορά είναι να επιλέγουμε πολύ προσεκτικά όλους τους εμπλεκόμενους. Γι’ αυτό, οι εκθέτες μας είναι επιλεγμένοι έλληνες παραγωγοί. Οι περισσότεροι είναι έτοιμοι ή εξάγουν ήδη στο εξωτερικό, ενώ σε άλλους δίνεται η δυνατότητα μέσω της έκθεσης. Τα προϊόντα που θα βρει ο επισκέπτης είναι ό,τι παράγει η ελληνική γη, π.χ. εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα, ελιές, μέλια, μαρμελάδες και chutneys, γλυκίσματα, αρωματικά φυτά και βότανα, ροφήματα, αρτύματα, ευφάνταστα τυριά, καινοτόμα προϊόντα αλλά και παραδοσιακά προϊόντα με τοπικά υλικά και, τέλος, μια μεγάλη γκάμα προϊόντων προσωπικής περιποίησης κυρίως από βρώσιμα υλικά. Το κοινό αποτελείται από καταναλωτές, δημοσιογράφους και ανθρώπους της γαστρονομίας, εμπόρους και χονδρεμπόρους. Έχουμε μεγάλο αριθμό hosted buyers

από το εξωτερικό και φέτος έχουμε επενδύσει αρκετά στους επισκέπτες από εστιατόρια και ξενοδοχεία λόγω του γαστρονομικού τουρισμού της Ελλάδας. — Γιατί να έρθει κάποιος στην έκθεση; Τι θα κερδίσει και ποιος ο σκοπός της έκθεσης; Οι εκθέτες διευρύνουν το πελατολόγιό τους, έρχονται σε επαφή με αγοραστές από το εξωτερικό, παρουσιάζουν νέα προϊόντα και έρχονται σε άμεση επικοινωνία με σεφ, αρθρογράφους και ειδικούς της νέας σύγχρονης ελληνικής γαστρονομίας. Αυτό, όμως, που διαφοροποιεί την Gourmet από τις υπόλοιπες εκθέσεις τροφίμων είναι ότι εμείς δίνουμε την ψυχή μας. Προσφέρουμε πολύ υψηλές υπηρεσίες για την ανάδειξη του σύγχρονου ελληνικού brand name για καθέναν παραγωγό ξεχωριστά. — Τι να περιμένουμε από την επόμενη έκθεση στις 6-8 Απριλίου 2019; Η επόμενη διοργάνωση θα δώσει νέο στίγμα στην ελληνική γαστρονομία και η Αποθήκη Γ’ στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης είναι ο ιδανικός χώρος για να μας φιλοξενήσει γιατί είναι στην καρδιά της πόλης. Στην έκθεση κρατάμε το Olive Bar που πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα με την 1η Gourmet Exhibition, αναβαθμίζοντάς το με γευσιγνωσίες κι άλλων προϊόντων. Ετοιμάζουμε διαδραστικές εκδηλώσεις, όπου εμπορικό κοινό και παραγωγοί θα ανταλλάζουν ιδέες και προβληματισμούς,

ενώ θα επαναληφθεί το επιτυχημένο Mentoring Center (Κέντρο Καθοδήγησης), όπου οι εκθέτες μιλούν με ειδικούς συμβούλους για επιχειρηματικά θέματα. — Υπάρχει ανταπόκριση από την Ελλάδα και το εξωτερικό για τα ελληνικά προϊόντα μικρών παραγωγών; Ποια είναι η τάση; Ποιοι τα καταναλώνουν και πώς μπορούμε να πάμε ένα βήμα πιο πέρα; Σαφέστατα υπάρχει ανταπόκριση. Στη χώρα μας ο καταναλωτής άρχισε να ενδιαφέρεται για την προέλευση των τροφίμων που αγοράζει, ενώ κατάλαβε ότι η τιμή τους δεν είναι απαγορευτική. Με κινήσεις σαν τη δική μας ο επισκέπτης μπορεί να αγοράσει προϊόντα από τους παραγωγούς της έκθεσης, καθώς και να παρακολουθήσει σχετικά σεμινάρια. Στόχος είναι οι Έλληνες να καταναλώνουμε στο σπίτι μας καθημερινά ποιοτικά προϊόντα μικρών παραγωγών. Η ανταπόκριση στο εξωτερικό είναι μεγάλη επίσης και έχει να

Aλέξανδρος Στεφανίδης

κάνει με την τάση για υγιεινή διατροφή, ιδιαίτερα προϊόντα, βιολογικά και ΠΟΠ. Είναι μεγάλη η γαστρονομική περιουσία αυτού του τόπου, αλλά χρειάζεται συνεχής δουλειά, βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και επιμονή από όλες τις καλές επιχειρήσεις. Ένας άλλος κλάδος που προσελκύει μεγάλο κοινό είναι τα προϊόντα προσωπικής περιποίησης, κυρίως τα σαπούνια, αλλά όχι μόνο. Η έκθεση έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη και στην προώθηση μικρών και μεσαίων παραγωγών υψηλής ποιότητας και καινοτομίας. Εμείς πιστεύουμε ότι μέσα από συνέργειες και συνεργασίες μπορούμε να αναδείξουμε το ελληνικό προϊόν. — Γιατί επιλέξατε τη Θεσσαλονίκη; Μπορεί να εκπροσωπήσει όλη την Ελλάδα στο θέμα των μικρών παραγωγών; Η Θεσσαλονίκη δεν είναι τυχαία κορυφαίος ελληνικός και ευρωπαϊκός γαστρονομικός προορισμός. Επίσης, υπάρχουν πολλές σημαντικές παραγωγικές μονάδες στη Βόρεια Ελλάδα καθώς και ενδιαφερόμενοι Έλληνες αγοραστές από τον χώρο του τουρισμού και της εστίασης. Είναι μια νέα δυναμική αγορά από μόνη της, σε καλή στρατηγική θέση που εξελίσσεται μέρα με τη μέρα. Εξάλλου, η Ελλάδα είναι πολύ μικρή για να συζητάμε τις αποστάσεις. Πιστεύουμε πολύ στη δουλειά που κάνουμε και το αποδεικνύουμε. Δείτε στη φωτογραφία από το τέλος της προηγούμενης έκθεσης πόσο χαμογελαστοί είμαστε όλοι μετά από τόση κούραση και άγχος. Αυτό τα λέει όλα. Γι’ αυτό σας περιμένουμε τον Απρίλιο.

Δείτε πληροφορίες στο www. gourmetexhibition. com και σε Facebook / Instagram. Οι παραγωγοί που θέλουν να συμμετέχουν μπορούν να στέλνουν στο info@ gourmetexhibition. com

29.11.18 – lifo

Judah club

Ένα meeting point που αλλάζει μορφές, αλλά έχει τη δική του ταυτότητα. Αν μέχρι τώρα ο κανόνας ήταν ότι το φυσικό κατάστημα γίνεται και e-shop, στην περίπτωση του Judah club τα πράγματα πήγαν αντίστροφα. Ξεκινώντας ως ηλεκτρονικό κατάστημα με fashion γυναικεία ρούχα και αξεσουάρ, απέκτησε εκατοντάδες χιλιάδες followers και φανατικούς θαυμαστές και πριν από λίγους μήνες και φυσική παρουσία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ως το πρώτο concept store που συνδυάζει καφέ, brunch, ποτό και, φυσικά, shopping. Το πολυμορφικό αυτό σημείο συνάντησης, όπου η ποπ κουλτούρα συνδυάζεται με θεατρικά στοιχεία, εντυπωσιάζει με τον χριστουγεννιάτικο στολισμό του, το φαντασμαγορικό λευκό δέντρο και τις πολύχρωμες λαμπερές μπάλες που αιωρούνται στο ταβάνι. Εκτός απ’ όσα βλέπεις, όμως, σε κερδίζουν και όσα γεύεσαι. Το ξεχωριστό brunch που μπορείς να απολαύσεις στο Judah club περιλαμβάνει λαχταριστά pancakes,

superdelicious club sandwiches και το πιο αρωματικό blend καφέ που έχεις δοκιμάσει. Ειδικά για την περίοδο των Χριστουγέννων, μην παραλείψεις να παραγγείλεις το special πιάτο με Red Velvet αυγοφέτες και τσουρέκι με γέμιση πραλίνα. Αν, πάλι, είσαι φαν των υγιεινών σνακ, το μεσημεριανό σου διάλειμμα στο Judah club έχει πολλές και λαχταριστές επιλογές. Και όλα αυτά, ενώ επιδίδεσαι στο αγαπημένο σου shopping, διαλέγοντας ανάμεσα σε fashion ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ. Όσο για το βράδυ, οι μουσικές δυναμώνουν, τα φώτα χαμηλώνουν και το πιο in στέκι είναι εδώ για τη νυχτερινή σου διασκέδαση. Η πολυμορφία, η συνύπαρξη και η αλληλεπίδραση δημιουργούν το νέο meeting point. Καθημερινά: 08:00-22:00, Σάβ.-Κυρ. 09:0022:00

World Class Fine Drinking Thessaloniki

Δωδεκανήσου 22, Θεσσαλονίκη, 6945 211906 FΒ: @judahclubofficial, Instagram: judahclub

Η μεγάλη γιορτή του καλού ποτού συνεχίζεται! Το World Class Fine Drinking Τhessaloniki συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία την πιο ενδιαφέρουσα περιπλάνηση στον κόσμο των εκλεκτών spirits για 2η συνεχόμενη χρονιά. Φέτος, το World Class Fine Drinking Τhessaloniki που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Νοεμβρίου στο Λιμάνι ξεδίπλωσε την τριλογία των εκλεκτών ποτών, των φίνων υλικών και των δεξιοτεχνών bartenders που με τις γνώσεις και το ταλέντο τους ετοίμασαν μοναδικά serves για χιλιάδες Θεσσαλονικείς που κατέφθασαν στην Αποθήκη Γ. Οκτώ φαντασμαγορικά pop-up bars,

World Class bartenders, σχεδιαστές, artists, chefs και city strollers στηρίζουν αυτή την ξεχωριστή γιορτή του καλού ποτού, όπου ένας περίτεχνος συνδυασμός τέχνης, κουλτούρας και δημιουργίας ενώνεται με τον εκλεκτό κόσμο του fine drinking. Το ταξίδι του Fine Drinking, όμως, δεν σταματάει εδώ! Έως τις 2 Δεκεμβρίου, 25 κορυφαία μπαρ σάς καλούν να τα επισκεφθείτε και να απολαύσετε στιγμές World Class Fine Drinking, με ειδικά Fine Drinking μενού και surprise happenings.

Για περισσότερες πληροφορίες για το World Class Fine Drinking Θεσσαλονίκης επισκεφτείτε τη σελίδα του World Class στο facebook @WORLDCLASSGREECE και ενημερωθείτε αναλυτικά.

50 lifo – 29.11.18

29.11.18 – lifo

Εβόρα Eaytery

Η δροσιά του Πόντου γίνεται γεύση και φιλοξενία. Η Βόρεια Ελλάδα ποτέ δεν σε απογοητεύει γευστικά. Αντίθετα, έχει να σου προσφέρει μικρούς γαστρονομικούς θησαυρούς σε μέρη όπου η σπιτική φιλοξενία σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Το Εβόρα είναι μια καθοαρόαιμη βορειοελλαδίτικη πρόταση για φαγητό που ξεκίνησε από τη λίμνη Κερκίνη και συγκεκριμένα από το χωριό Μακρυνίτσα Σερρών. Αφού καθιερώθηκε ως σημείο αναφοράς για όσους εκτιμούν το ποιοτικό και εκλεκτό φαγητό, το Εβόρα, μέσα από ένα ταξίδι street food με πολλές γευστικές εμπειρίες και γνωριμία με φανταστικούς ανθρώπους και συνεργάτες, έφτασε στον προορισμό της στην Κ. Τούμπα Θεσσαλονίκης. Σε έναν ιδιαίτερο χώρο που στήθηκε με πολλή αγάπη ετοιμάζονται καθημερινά οι ιδιαίτερες συνταγές της ποντιακής κουζίνας που δημιουργούν μια ξεχωριστή εμπειρία γεύσης σε κάθε επισκέπτη. Το βουβαλίσιο κρέας γίνεται εξαι-

ρετικό έδεσμα και το αγριογούρουνο μαγειρεύεται με μοναδικό τρόπο, εκπλήσσοντας όσους δοκιμάζουν τα πιάτα του Εβόρα. Εξάλλου, τα περισσότερα είναι εμπνευσμένα από την πλούσια ποντιακή κουζίνα και έχουν να διηγηθούν τη δική τους ιστορία, όπου η προσφυγιά γίνεται πείσμα και αναγέννηση. Το Εβόρα ξεκινά από το πρωί με specialty καφέδες και φτάνει μέχρι το βράδυ, οπότε οι γεύσεις εναλλάσσονται στα τραπέζια με τη συνοδεία μιας ποικιλίας εκλεκτών ελληνικών κρασιών, και διαθέτει γευστικά χειροποίητα γλυκά για το κλείσιμο, γι' αυτό σε συναρπάζει όχι μόνο με την υψηλή ποιότητα αλλά και με τη φιλική εξυπηρέτηση, που μένει αξέχαστη. «Εβόρα» στα ποντιακά σημαίνει δροσιά και η αλήθεια είναι πως βγαίνοντας από το μαγαζί έχεις αυτή την ανάλαφρη αίσθηση δροσερής απόλαυσης να σε συνοδεύει για πολλή ώρα.

Διογένους 13, 2310 930800, FΒ: Εβόρα eatery

52 lifo – 29.11.18

Το σύμπαν του Βίνσεντ βαν Γκογκ ζωντανεύει στη Θεσσαλονίκη Η έκθεση «Van Gogh Alive - Τhe Experience» στο περίπτερο 12 της ΔΕΘ είναι μια μοναδική παρουσίαση όλων των έργων του μεγάλου Ολλανδού ζωγράφου σε έναν χώρο, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει.

VAN GOGH ALIVE Τhe Experience ΔΕΘ - HELEXPO (Εγνατία 154) Διάρκεια: Έως 20/1/19 Εισ.: €8-15 Ωράριο λειτουργίας: καθημερινές 13:00-22:00 (τελευταία είσοδος 21:00), Σαββατοκύριακα 10:0022:00 (τελευταία είσοδος 21:00)

Τρεις χιλιάδες πίνακες του σπουδαίου Ολλανδού ζωγράφου, σκίτσα αλλά και κινούμενες εικόνες, όπως προβάλλονται από το φημισμένο σύστημα υψηλής τεχνολογίας Sensory4™, θα έχει την ευκαιρία να θαυμάσει το κοινό της Θεσσαλονίκης. Ολόκληρο το σύμπαν του Βίνσεντ βαν Γκογκ ζωντανεύει μέσα από διάσημες εικόνες που περιβάλλονται από ψηφιακούς ήχους και «περιγράφουν» το κοινωνικό, ιστορικό και πολιτιστικό

πλαίσιο της εποχής του. Καθώς ο επισκέπτης περιφέρεται μέσα σε πολύχρωμες στοές, ταξιδεύει στα μέρη όπου έζησε και δημιούργησε ο καλλιτέχνης, στο Άμστερνταμ, στην Προβηγκία και στο Παρίσι, και δέχτηκε τα ερεθίσματα που τον οδήγησαν στα αριστουργήματα για τα οποία έγινε, μετά θάνατον, διάσημος και αγαπητός σε κάθε γωνιά της Γης. Ένα «ταξίδι» όχι μόνο στις πόλεις και στην ύπαιθρο αλλά και στον ψυχισμό

του, καθώς η διαδρομή αυτή ακολουθεί και τις συναισθηματικές εναλλαγές της θυελλώδους ζωής του. Σ’ αυτήν τη διαδικασία παρεμβαίνει και ο ίδιος ο θεατής μέσω των social media, σε πραγματικό χώρο και χρόνο. Οι παρεμβάσεις του προβάλλονται στο Facebook & Twitter Wall της έκθεσης, ενώ διαχέονται σε όλους τους υπόλοιπους επισκέπτες, ανάγοντας την εξατομικευμένη εμπειρία σε συλλογική.

29.11.18 – lifo

KET H MARA RC RESE

«Μέρες γιορτινές στο αγρόκτημα» της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Οι «Πρωτοχρονιές του κόσμου!» είναι το θέμα στις φετινές «Μέρες γιορτινές στο αγρόκτημα» της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. Το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, τις ημέρες των χριστουγεννιάτικων σχολικών διακοπών. Απευθύνεται στις ηλικίες 5-12 ετών και θα λειτουργήσει μόνο για 20 παιδιά, τα οποία θα δουλεύουν σε δύο υποομάδες αυτόνομα, κάνοντας παράλληλες δράσεις αλλά και συνεργαζόμενα σε κοινά εργαστήρια. Οι ημέρες εφαρμογής του είναι από 27 έως και 29 Δεκεμβρίου, από τις 8:00 έως τις 15:30. Οι δραστηριότητες θα έχουν ζεστό, χαρούμενο, γιορτινό χαρακτήρα και δελεαστικές μυρωδιές. Θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πρωινό γεύμα και περίπατο στο αγρόκτημα, συλλογή φυσικών υλικών, μυρωδικών και λαχανικών για τις σαλάτες του μεσημεριανού γεύματος, βιωματικά εργαστήρια εικαστικών κατασκευών, εργαστήρια μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής, κινητικά ομαδικά παιχνίδια στο κλειστό γυμναστήριο της σχολής, προετοιμασία του μεσημεριανού γεύματος με τη συνεργασία της ομάδας, αφήγηση ιστοριών «στο κόκκινο χαλί» στη βιβλιοθήκη και χαλαρή μεσημεριανή απασχόληση με επιτραπέζια ή κινητικά παιχνίδια.

Η Hotel Collection της Modeco Με τεράστια επιτυχία ολοκληρώθηκε η συμμετοχή της Μodeco στη διεθνή έκθεση ξενοδοχειακού εξοπλισμού «Hotelia» στη Θεσσαλονίκη, που πραγματοποιήθηκε 9-11 Νοεμβρίου στο Διεθνές Εκθεσιακό & Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Η Μodeco παρουσίασε στο εξειδικευμένο της περίπτερο τη «νέα συλλογή» επίπλωσης για ξενοδοχεία και μονάδες φιλοξενίας. Πλήθος επισκεπτών θαύμασε από κοντά τις ολοκληρωμένες ξενοδοχειακές προτάσεις κορυφαίας ποιότητας και ιδιαίτερης αισθητικής. Έπιπλα με πρωτότυπο εργονομικό σχεδιασμό και γραπτή εγγύηση, κατασκευασμένα αποκλειστικά στην Ελλάδα, στο εργοστάσιο της Μodeco, που προσφέρουν τις πιο λειτουργικές λύσεις για κάθε επιχείρηση, από την πιο μικρή έως την πιο μεγάλη.

Pax Burgers: Brunch για όσους θέλουν να νιώσουν την αυθεντικότητα της Νέας Υόρκης Ως παιδί μπορεί να μην έφαγες ξύλο για να τελειώσεις όλο σου το brunch, αλλά ως ενήλικας γνωρίζεις πολύ καλά τη φιλοσοφία του μεσημεριανοπρωινού γεύματος και το τιμάς ιδιαιτέρως τα Σαββατοκύριακα ως βασικό γεύμα της ημέρας. Αν μένεις στη Θεσσαλονίκη, τα Pax Burgers είναι το στέκι που θα καθιερώσεις για brunch, αφού εκεί αναβιώνει η αυθεντική νεοϋορκέζικη συνήθεια μέσα από μια σειρά γλυκών και αλμυρών πιάτων που πρέπει να δοκιμάσεις. Τα Signature burgers είναι η πρώτη γνωριμία με το μαγαζί, ενώ ακολουθούν scrambled eggs pancakes, αυγά με μπέικον και, φυσικά, τα αγαπημένα αυγά Benedict, αλλά και το Pancake Burger ή το Breakfast Burrito. Όσο για τους λάτρεις του γλυκού, τα Pax σου προτείνουν Triple Chocolate pancakes, καθώς και άλλες γλυκές επιλογές. Γέμισε την κούπα σου όσες φορές θέλεις με καφέ φίλτρου και απόλαυσε τις γεύσεις των Pax Burgers κάθε Σαββατοκύριακο 10:00-16:00. Καλαποθάκη & Βενιζέλου 8, Θεσσαλονίκη, 2310 221970

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

ΣΙΝΕΜΑ

STARFAX

LIFO PICKS

Όλες οι νέες ταινίες στις αίθουσες.

Οι νέες αστρολογικές προβλέψεις μέχρι τις 5/12.

Όσα έζησαν οι συντάκτες της LifΟ το τελευταίο 7ήμερο.

ΣΕΛΙΔΑ

MOYΣIKH Winter Plisskën Festival

Δέκα διεθνείς καλλιτέχνες φέρνει η χειμερινή έκδοση του Plisskën Festival σε δύο χώρους στο κέντρο της πόλης, στο Piraeus 117 Academy και στον νέο χώρο του Wave Athens στο Γκάζι. Στην κορυφή του line-up βρίσκουμε τον David August στην πρώτη του ζωντανή εμφάνιση στην Ελλάδα, με τρία δυνατά ονόματα της σύγχρονης ηλεκτρονικής σκηνής να τον πλαισιώνουν: τον Lindstrøm, τον Pantha du Prince και τον Nathan Fake. To line-up του Main Stage συμπληρώνει η πρωτοεμφανιζόμενη Object Blue. Στη σκηνή Aquarium, που θα φιλοξενηθεί στο Wave, θα εμφανιστούν για πρώτη φορά στην Αθήνα τέσσερις από τις πιο ανερχόμενες DJs των τελευταίων ετών: η Elena Colombi, η Debonair, η Sama’ και η Lokier. Μαζί τους οι Black Athena. ä 8/12, Main Stage: Piraeus 117 Academy, Πειραιώς 117 & Αquarium: Wave Athens, Ηρακλειδών 61, 19:30, εισ.: 33 ευρώ

ΣΙΝΕΜΑ Creed II Η ζωή έχει γίνει ένας διαρκής αγώνας ισορροπίας για τον Αντόνις Κριντ. Κριτική από τον Θ. Κουτσογιαννόπουλο

σελιδα

5.4.18 – lifo

2. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

TopEvents

The Ruralists

5 29

ΝΟΕΜ. -

ΔΕΚ. 56 lifo – 29.11.18

DANCE Chevy & Afrofox O resident DJ του Needless παίζει στο υπόγειο του Crust μαζί με το DJ δίδυμο των Afrofox από την Κύπρο. Το μενού θα έχει χορευτική, ηλεκτρονική μουσική με fusion χαρακτήρα.

1. ΜΟΥΣΙΚΗ

Οι ευαίσθητες μελωδίες του Χρίστου Θεοδώρου για μια βραδιά στο Μέγαρο Μουσικής Μια συναυλία-γιορτή με επιλογές από προσωπικούς δίσκους, μιούζικαλ, αλλά και θεατρικές παραστάσεις για τις οποίες έχει γράψει μουσική ο ταλαντούχος συνθέτης με το χαρακτηριστικό ύφος.

Χρίστος Θεοδώρου υπήρξε μέλος της Greek Freak σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα, καθώς και ομάδας Σπείρα-Σπείρα ως συνθέτης, πιατη σύνθεση της μουσικής για τη site-specific παράνίστας και υπεύθυνος μουσικής διδασκασταση Στάση Ομόνοια σε σκηνοθεσία Γιώργου Σαχίνη. λίας (1999-2007). Έχει κυκλοφορήσει 5 Οι νοσταλγικές μελωδίες αυτού του ευαίσθητου προσωπικούς δίσκους ως συνθέτης, έχει γράψει συνεχιστή της παράδοσης του ελληνικού έντεχνου μουσική για 35 θεατρικές παραστάσεις, τραγουδιού, έτσι όπως την καθόρισαν ο έχει συνθέσει και παρουσιάσει 4 πρωτόΜάνος Χατζιδάκις και ο Μίκης Θεοδωτυπα μιούζικαλ και έχει ενορχηστρώσει ράκης, θα πλημμυρίσουν την Αίθουσα πολλές μουσικές και μουσικοθεατρικές Χρίστος Θεοδώρου – Banquet του Μεγάρου Μουσικής σε μια Γραμμένα για φωνή. παραστάσεις, καθώς και τραγούδια που διαφορετική συναυλία. Τραγούδια-σταθμοί έχουν συμπεριληφθεί σε CD γνωστών του συνθέτη από τη διΤέσσερις τραγουδιστές, καθένας με το σκογραφία του και το ερμηνευτών. δικό του ερμηνευτικό στίγμα, η Βικτωμουσικό θέατρο. Έχει συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Σάββατο 8 Δεκεμβρίου, ρία Ταγκούλη, ο Γιώργης Χριστοδούλου, Αθηνών και Επιδαύρου, το Μέγαρο 21:00, Μέγαρο Μουσι- η Έλενα Παπανικολάου και η Πολυξένη κής Αθηνών – Αίθουσα Μουσικής Αθηνών, το Εθνικό Θέατρο, Banquet (Βασ. Σοφίας Καράκογλου, θα παρουσιάσουν, πλαισιωτο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, τη Στέγη Ιδρύμένοι από οκταμελή ορχήστρα, ευφάντα& Κόκκαλη) ματος Ωνάση, με μουσικές σκηνές αλλά Πιάνο - ενορχήστρωση στα μελοποιημένους στίχους σύγχρονων - διεύθυνση: Χρίστος και με σημαντικούς σκηνοθέτες (Ελέστιχουργών (Μιχάλη Γελασάκη, Χρήστου Θεοδώρου νη Γκασούκα, Κοραής Δαμάτης, Σίμος Κανελλόπουλου κ.ά.) αλλά και ανέκδοΕρμηνεύουν: ΒικτωΚακάλας, Νίκος Μαστοράκης, Νικόλας ρία Ταγκούλη, Γιώργης τα τραγούδια του Χρίστου Θεοδώρου, Χριστοδούλου, Έλενα Μίχας, Γιώργος Νανούρης, Γιώργος Σα- Παπανικολάου, Πολυ- βασισμένα σε δημιουργίες αγαπημένων ξένη Καράκογλου ποιητών (Νίκος Εγγονόπουλος, Γιώργος χίνης, Γρηγόρης Χατζάκης, Δήμητρα Σκηνοθετική επιμέλεια: Σαραντάρης). Χατούπη κ.ά.). So7 (Φρόσω Κορρού Τον Απρίλιο του 2017 κυκλοφόρησε - Δημήτρης ΚουρούΣτο πρόγραμμα αυτής της μουσικής μπαλης) από τη Μικρή Άρκτο η τελευταία του παράστασης, στο πλαίσιο του κύκλου Μουσικοί: Διονύσης δισκογραφική δουλειά «Καρδιά μισή» «Μουσικά Πορτρέτα», την οποία επιμεΒερβιτσιώτης (βιολί), σε στίχους Μιχάλη Γελασάκη, Πάνου Αγγελική Ποτήρη (βιο- λούνται σκηνοθετικά η Φρόσω Κορρού Σουρούνη και ποίηση των Ναπολέοντα λί), Γιάννης Αθανασό- και ο Δημήτρης Κουρούμπαλης (So7), πουλος (βιόλα), Σοπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τραΛαπαθιώτη, Ζαχαρία Παπαντωνίου και φία Ευκλείδου (τσέλο), Διαλεχτής Ζευγώλη-Γλέζου. Ερμηνευτές γούδια από τους δίσκους «(α)», «Φωτο. Αντώνης Αρβανίτης των κομματιών του είναι οι: Ρίτα Αντω- (κοντραμπάσο), Γιώτης βόλτα», «Τετράδιο» και «Καρδιά μισή», Παρασκευαΐδης (κιθάνοπούλου, Πολυξένη Καράκογλου, Χρι- ρα), Ρόλη Γιαμοπούλου καθώς και από τα πρωτότυπα μιούζικαλ (κρουστά) στίνα Μαξούρη, Μαρία Παπαγεωργίου, Προς κατεδάφιση του Τενεσί Ουίλιαμς, Ο Έλενα Παπανικολάου, Βικτωρία Ταγκούευτυχισμένος prince του Όσκαρ Ουάιλντ, Η Εισιτήρια: 210 λη και Nalyssa Green. μικρή σειρήνα (βασισμένο στο παραμύθι 7282333, www. Τον Ιούνιο του 2017 το Φεστιβάλ megaron.gr και σε όλα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν) και Τα μάΑθηνών & Επιδαύρου του ανέθεσε την τα καταστήματα Public για της πεταλούδας του Φεντερίκο Γκαρθία Tιμές εισιτηρίων: €7 ενορχήστρωση και ζωντανή εκτέλεση (φοιτητές, νέοι έως 25 Λόρκα. της μουσικοθεατρικής παράστασης ετών, άνεργοι, ΑμεΑ),

€10, €15

30/11, Crust, Πρωτογένους 13, 23:30, είσοδος ελεύθερη

Trashformers Οι δημιουργοί των Trash Parties επισκέπτονται το six d.o.g.s για μια εκρηκτική βραδιά βγαλμένη από τα βάθη των ’90s. 1/12, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 23:00, εισ.: 5 ευρώ

Δεκατρείς καλλιτέχνες που ζουν και εργάζονται εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων σε μια κοινή έκθεση στην γκαλερί Αντωνοπούλου. Ζωγραφική και γλυπτά, φωτογραφίες και κατασκευές δημιουργούνται από πλήθος υλικών και τεχνικών που συνδέονται με το περιβάλλον, ενώ το ανοιχτό τοπίο διατρέχει ως δεδομένο και όχι ως θέμα όλα τα έργα. ä4/12/18-19/1/19, A.Antonopoulou.Art, Αριστοφάνους 20, Ψυρρή, Τετ.-Παρ. 14:00-22:00, Σάβ. 12:00-16:00, είσοδος ελεύθερη. Εγκαίνια: 4/12, 19:00-22:00

3. ΜΟΥΣΙΚΗ Queer αναγνώσεις της Λένας Πλάτωνος Η μουσική και οι στίχοι της Λένας Πλάτωνος έχουν γίνει πηγή έκφρασης και έμπνευσης για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα. Σε αυτή την εκδήλωση επιχειρείται μια σειρά από queer αναγνώσεις στο έργο της μέσα από αναλύσεις, βαριετέ και διασκευές.ä1/12, Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, 20:30, είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας

4. ΘΕΑΤΡΟ Ithaca, our Odyssey 1

Haze: AJA, Onio, Figkott & Friends Το Haze παρουσιάζει την Aja σε ένα πειραματικό οπτικοακουστικό σόου. Μαζί της οι Onio, Figkott, B. Trust και PJ Mugiwara. 1/12, Wave, Ηρακλειδών 61, Αθήνα, 24:00, εισ.: 10 ευρώ

Romantso & Kormoranos: Team Spirit O Kormoranos και το Ρομάντσο φιλοξενούν τη Noff Weezy σε ένα back to back με τον Service Cost. Μαζί τους οι DJs Stealth, Yorgia Karidi, Andreas Palmer και Blue Lagoon.

Η Κριστιάν Ζαταΐ, το νέο αστέρι της γαλλικής σκηνής, παρουσιάζει ένα multimedia θέαμα για τη μετανάστευση. Σινεμά, θέατρο και νέες τεχνολογίες επιστρατεύονται για την αφήγηση μιας ιστορίας που ανήκει συγχρόνως στο παρόν και στο παρελθόν. Η Βραζιλιάνα σκηνοθέτις, συνεργάτις του Odéon - Théâtre de l’ Europe και της Comédie-Française, κατασκευάζει έναν παράλληλο με τον δικό μας κόσμο και μιλά για την οδύσσεια της επιστροφής στην πατρίδα.ä29/112/12, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, λεωφ. Συγγρού 107-109, Αθήνα, 20:30, εισ.: 10 ευρώ

5. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Γιώργος Λάππας, Εγκιβωτισμός - Mappemonde

1/12, Bios. Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, 23:30, είσοδος ελεύθερη

Το μυστικιστικό «Mappemonde», ένα από τα περισσότερο γνωστά και σημαντικά έργα της ελληνικής μεταπολεμικής γλυπτικής, τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο και από την ολοκλήρωσή του στο Aperto της 43ης Μπιενάλε της Βενετίας, παρουσιάζεται στον νέο χώρο της γκαλερί Citronne στο Κολωνάκι. ä29/11/18-28/2/19, Citronne, Πατριάρχου Ιωακείμ 19, Κολωνάκι. Τρ., Πέμ., Παρ. 11:00-15:00 & 17:00-20:00, Τετ. 11:0015:00, Σάβ. 11:00-14:00, είσοδος ελεύθερη

Πάνος Αμυράς:

«Η κατοχική Ελλάδα κρύβει πολλά μυστικά και άγνωστους πρωταγωνιστές» Ο «Λιμός» είναι μια νέα αστυνομική ιστορία από τις εκδόσεις Διόπτρα, γεμάτη μυστήριο και ανατροπές, που εξελίσσεται τον χειμώνα του 1941. Από τον M. Hulot — Γιατί σας απασχόλησε η περίοδος της Κατοχής; Πόσο άγνωστη θεωρείτε ότι είναι στις νεότερες γενιές που μεγάλωσαν μετά τη δεκαετία του ’80; Η εποχή της Κατοχής είναι τόσο κοντινή για εμάς όσο και μακρινή. Αν και η απόσταση που μας χωρίζει είναι μόνο μερικές δεκαετίες, πολλά γεγονότα της δραματικής αυτής περιόδου παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό. Με το σκεπτικό αυτό, δηλαδή να μάθω τι συνέβη την εποχή του μεγάλου λιμού που έπληξε την Αττική κατά κύριο λόγο αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα τον χειμώνα του 1941-1942, ξεκίνησα την έρευνά μου. Ήθελα να πληροφορηθώ πώς οι πολίτες μάχονταν να επιβιώσουν σε συνθήκες απόλυτης πείνας, πώς λειτουργούσαν τα κυκλώματα που θησαύριζαν από τη μαύρη αγορά και ποιοι ήταν αυτοί που προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν την ανοιχτή πληγή του λιμού. Το έλλειμμα γνώσης για την κατοχική Ελλάδα παραμένει μεγάλο και όχι μόνο για τις νεότερες γενιές. Ιδίως η φονική περίοδος του λιμού έχει περάσει στη λήθη, ενδεχομένως διότι ακολουθήθηκε από τα δεινά του Εμφυλίου, μετά από τον οποίο όλοι ήθελαν να ξεχάσουν τα πάντα. Όμως κρύβει πολλά μυστικά και άγνωστους πρωταγωνιστές. — Τι είδους έρευνα κάνατε για να μαζέψετε στοιχεία για το βιβλίο; Ανακαλύψατε στοιχεία που δεν γνωρίζατε; Ποιο είναι το πιο εντυπωσιακό; Η έρευνά μου, όπως ήταν φυσικό, επικεντρώθηκε στις ιστορικές πηγές. Αναζήτησα τα ντοκουμέντα της εποχής. Μελέτησα ιστορικά αρχεία προσώπων που πρωταγωνίστησαν εκείνη την περίοδο με αρνητικό ή θετικό πρόσημο, συζήτησα με συγγενείς τους, ανέτρεξα στις εφημερίδες της εποχής. Η περιπλάνησή μου στις πηγές με οδήγησε στη συγγραφή του μυθιστορήματος που έχει αστυνομική πλοκή, αλλά βασίζεται σε μια «πλατφόρμα» γεγονότων που σημειώθηκαν εκείνη την εποχή. Το στοιχείο που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ότι ακόμα και στις πιο δραματικές στιγμές μιας χώρας υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι που βάζουν το γενικό καλό πάνω από τη ζωή τους. Αυτό με συγκίνησε ιδιαίτερα, γιατί επρόκειτο για συνηθισμένους ανθρώπους, οι οποίοι όμως στις κρίσιμες στιγμές είχαν την αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και δεν φοβήθηκαν να αναλάβουν αυτό που αποκαλούμε «συλλογική ευθύνη». — Πόσο δύσκολο είναι να περιγράψεις μια εποχή που δεν έχεις

Το στοιχείο που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ότι ακόμα και στις πιο δραματικές στιγμές μιας χώρας υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι που βάζουν το γενικό καλό πάνω από τη ζωή τους.

ζήσει; Δύσκολο, αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό! Το ταξίδι σε μια άλλη εποχή αποτελεί πρόκληση για κάθε συγγραφέα, αλλά η διαδικασία αυτή έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Με το βιβλίο μου θέλησα να αναδείξω την καθημερινότητα των πολιτών, τις συνήθειές τους, την αρχιτεκτονική της πόλης και, βέβαια, να φωτίσω τα σκοτεινά «στέκια» και τα κολαστήρια της Γκεστάπο. Στην κατοχική Ελλάδα υπήρχαν καζίνο, καμπαρέ και μπαρ, στα οποία κατά κανόνα διασκέδαζαν οι κατακτητές και οι πρωταγωνιστές της μαύρης αγοράς τροφίμων. Η απόλυτη ένδεια και ο κτηνώδης πλούτος σε συνθήκες απόλυτου τρόμου συνέθεταν το τοπίο της πόλης, κάτι που ήθελα να αποτυπώσω στις σελίδες του βιβλίου. — Γιατί χρησιμοποιήσατε έναν ντετέκτιβ (που πεινάει) για βασικό ήρωα; Τι ακριβώς ερευνά; Ο υπαστυνόμος Νίκος Αγραφιώτης, που είναι ο βασικός ήρωας του βιβλίου, ανασύρεται από καθεστώς διαθεσιμότητας, στο οποίο είχε βρεθεί ύστερα από την κλοπή της σβάστικας στην Ακρόπολη. Φυσικά, και αυτός ζει υπό καθεστώς πείνας. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι για έναν αστυνομικό που θεωρείται «αναλώσιμος» και μάλλον γι’ αυτό επιλέγεται να ερευνήσει τη δολοφονία ενός αξιωματικού των Ες Ες που βρέθηκε στην Αθήνα, με ειδική αποστολή του Γκέμπελς; Κατά τη διάρκεια των ερευνών του ο Αγραφιώτης θα συναντηθεί με τους πρωταγωνιστές της εποχής, θα βρεθεί μπροστά σε μια αλυσίδα φόνων, θα γνωρίσει μοιραίες γυναίκες και θα κληθεί να απαντήσει σε διλήμματα από τα οποία θα κριθεί η ζωή χιλιάδων ανθρώπων. — Ποιο είναι το κοινό στο οποίο απευθύνεστε με αυτό το βιβλίο; Ποιος θα θέλατε να το διαβάσει; Ο «Λιμός» απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται για ένα αστυνομικό και ταυτόχρονα ιστορικό μυθιστόρημα. Η πλοκή εξελίσσεται σε ένα φορτισμένο χρονικά περιβάλλον, όπως αυτό του χειμώνα του 1941, και τα γεγονότα τρέχουν μέσα από μια αστυνομική ιστορία με μυστήριο και ανατροπές. Ελπίζω οι αναγνώστες να δεθούν με τους ήρωες, να μπουν στο πετσί των προγόνων τους που βίωσαν την εποχή και, κυρίως, να συμμετάσχουν σε ένα ταξίδι στον χρόνο. 5.4.18 – lifo

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Κριντ ΙΙ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΟΣΚΑΡ The Happy Prince

Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ The silent revolution

Σκηνοθεσία: Ρούπερτ Έβερετ Πρωταγωνιστούν: Ρούπερτ Έβερετ, Κόλιν Φερθ

Σκηνοθεσία: Λαρς Κράουμε Πρωταγωνιστούν: Γιόνας Ντάσλερ, Μίκαελ ντε Κόκο

Κακό

Ο Όσκαρ Ουάιλντ περνά τις τελευταίες στιγμές της ζωής του σε ένα φτηνό ξενοδοχείο στο Παρίσι και οι εικόνες του παρελθόντος ζωντανεύουν, μεταφέροντάς τον σε άλλες εποχές.

Creed II

Ο Ράιαν Κούγκλερ, σκηνοθέτης του Κριντ: Η γέννηση ενός θρύλου, μετανάστευσε σε πιο φιλόδοξες περιοχές μετά τον θρίαμβο του Μαύρου Πάνθηρα και ο Στίβεν Κέιπλ, που κάλυψε τη θέση του, συνεχίζει στην ίδια φλέβα με ένα sequel των sequels που μοιράζει χρόνο ανάμεσα στους βασικούς χαρακτήρες και στις δύο πυγμαχικές αναμετρήσεις, την πρώτη, που δραματουργικά σημαίνει την ανασυγκρότηση του Αντόνις Κριντ, και τη μεγάλη, την καπιτάλε, ένα πανηγυρικό διεθνές ματς, αντάξιο των ηρωικών αγώνων που κάποτε έδινε ο Ρόκι Μπαλμπόα. Ο Σιλβέστερ Σταλόνε δηλώνει πάντα παρών και παίζει χαμηλά και στοχαστικά, ακριβώς σαν τον τσακισμένο σοφό που είδαμε πριν από δύο χρόνια και τον έφερε μια ανάσα από το πρώτο του Όσκαρ. Λειτουργεί ως το ψυχολογικό αντίβαρο ενθάρρυνσης και περαιτέρω διαμόρφωσης του γιου του πάλαι ποτέ φίλου και συναθλητή του, του Απόλο Κριντ, ο οποίος, για να θυμίσουμε, είχε πέσει νεκρός από τις φονικές γροθιές του ρωσικού θηρίου του μποξ, του Ιβάν Ντράγκο. Ο ρομποτοειδής Ντολφ Λούντγκρεν επανέρχεται μετά την υποτιθέμενη απαξιωμένη μιζέρια στην οποία περιήλθε ύστερα από την ταπεινωτική ήττα του από τον Ρόκι, κοουτσάροντας τον επίσης άτρωτο, ατσάλινο γιο του, ένα παιδί με πολλά ψυχολογικά τραύματα, κυρίως λόγω της εγκατάλειψής του από την άσπλαχνη, επίσης τέλειας κατασκευής, μητέρα του – ναι, στον ρόλο εμφανίζεται η απαράλλαχτη Μπριγκίτε Νίλσεν και δεν χρειάζεται να αρθρώσει πάνω από μισή κουβέντα. Ο συσσωρευμένος θυμός και η εντυπωσιακή λύτρωση βρίσκονται στην καρδιά του δεύτερου χιπ-χοπ Κριντ, ευτυχώς, όμως, φινέτσα και ευγένεια κρατούν τα προσχήματα και την αξιοπρέπεια σε ένα πλαίσιο που απομακρύνεται από τη χονδροειδή λογική των κατά Ρόκι/Σταλόνε επεισοδίων της απέθαντης σειράς. VILLAGE RENTI 6,8,9,11 - VILLAGE MALL 2,7,11,14 - VILLAGE PAGRATI 5 - VILLAGE FALIRO 3,7,9 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 2 - ODEN MAROUSI 3 - ODEON STARCITY 6,10 - ΑΕΛΛΩ 1,3,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΙΓΛΗ 2 - ΑΝΟΙΞΗ 2 - WEST CITY 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 1,2,3,4 - TOWN CINEMAS 1,2 ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ

58 lifo – 29.11.18

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Η ζωή έχει γίνει ένας διαρκής αγώνας ισορροπίας για τον Αντόνις Κριντ. Εν μέσω προσωπικών υποχρεώσεων και προπόνησης για τον επόμενο μεγάλο αγώνα του, βρίσκεται απέναντι στη μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής του: αυτήν τη φορά θα πρέπει να αντιμετωπίσει στο ρινγκ έναν αντίπαλο που προέρχεται από το οικογενειακό του περιβάλλον.

Κινηματογράφος

Σκηνοθεσία: Στίβεν Κέιπλ Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Σιλβέστερ Σταλόνε

Ευθέως ή έμμεσα, ο Ρούπερτ Έβερετ φλέρταρε πολλές φορές στην πολυκύμαντη καριέρα του τον Όσκαρ Ουάιλντ. Παίρνοντας ως βάση το λυρικό παραμύθι The Happy Prince που στην ταινία ο συγγραφέας διαβάζει σε αναδρομή στα παιδιά του, ο Βρετανός ηθοποιός πρωτοτυπεί και τολμά, πιάνοντας το νήμα από την αποφυλάκιση μέχρι το τραγικό φινάλε ενός ανθρώπου που κάποτε είχε τα πάντα, φήμη, οικογένεια, εραστές, αποδοχή και αγάπη, χρήματα και, κυρίως, έναν ανοιχτό ορίζοντα δημιουργικών επιλογών. Βιώνοντας την καθαίρεση ως το πιο ποταπό λιντσάρισμα, ο Ουάιλντ του Έβερετ είναι ένας έρημος άνδρας, αγνώριστος και γυμνός από τη χάρη που κάποτε τον διέσωζε από τις ολισθηρές παγίδες που έβαζε ο ίδιος, για να τις υπερπηδά, δοκιμάζοντας συνεχώς τα πνευματικά και σωματικά του όρια. Με αναλαμπές του παλιού του πάθους, χωρίς ωστόσο τον οίστρο και την ανταπόκριση, ο Ουάιλντ, με περισσή αχαριστία, περιφέρεται ως παραφουσκωμένη σκιά, άκαρδος, ήττων και συχνά δόλιος, αυτοκτονώντας με θόρυβο και πίκρα για τους μαθητές και αποστόλους, τους φίλους του. Ο Έβερετ, σε μια εντελώς προσωπική δουλειά, αφού έγραψε και σκηνοθέτησε τον Ευτυχισμένο Όσκαρ, δεν έμεινε στη μίμηση, στην αγιογραφία ή στην καταγραφή μιας φανταχτερής, larger than life περσόνας που ήδη γνωρίζουμε, αλλά προσέγγισε την τελευταία πράξη του Ουάιλντ πετώντας εντελώς τον μανδύα του ρομαντικού, τραγικού ήρωα, και επιλέγοντας αντ’ αυτού τον ρόλο του gay άνδρα που έπεσε θύμα της εποχής του και έβγαλε τον χειρότερο εαυτό του στο λυκόφως της ζωής του. ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΕΛΛΗ ΚΗΦΙΣΙΑ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1,2 - TOWN CINEMAS 3 - ZEA

Έξι μαθητές αποφασίζουν να δείξουν την αλληλεγγύη τους στα θύματα μιας εξέγερσης στην Ουγγαρία το 1956, τηρώντας ενός λεπτού σιγή κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος.

Η απόφαση 6 μαθητών να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή μέσα στην τάξη εν μέσω Ψυχρού Πολέμου σε ένα σχολείο της Ανατολικής Γερμανίας προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις. Προηγουμένως, το είχαν σκάσει στη δυτική «όχθη» για να χαζέψουν μια ταινία που άκουσαν πως έχει γυμνές σκηνές, αλλά τους καθήλωσαν τα επίκαιρα που προηγήθηκαν της προβολής και έδειχναν την εξέγερση στην Ουγγαρία το 1956 και τη βίαιη σταλινική καταστολή. Αυτό που ξεκίνησε ως αυθόρμητη έκφραση αλληλεγγύης, και είναι σίγουρο πως έκρυβε απωθημένα βαθιά μέσα στην κουλτούρα μιας γενιάς που βίωνε τη στέρηση, οσμιζόταν την ελευθερία και γευόταν δειλές δόσεις από κλεφτές ματιές και σύντομα ακούσματα, γίνεται ακτινογραφία των τάσεων, των επιδιώξεων και του χαρακτήρα καθενός από τους συμμαθητές και φίλους. Ο σκηνοθέτης Λαρς Κράουμε (η Υπόθεση Φριτς Μπάουερ είναι δική του) βαδίζει στη φλέβα των αφηγηματικών ταινιών που εξετάζουν το παρελθόν της χώρας του και ακολουθεί τους ήρωες, με έμφαση στους δύο πρωταγωνιστές, για να καταλήξει σε προφανή συμπεράσματα, με σταθερό ρυθμό και άρτια αισθητική, χωρίς εξάρσεις ή πρωτοτυπία. ΑΙΓΛΗ 4 - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 2 - CINERAMA - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 ΝΙΡΒΑΝΑ 1 - ΟΣΚΑΡ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 1 - ΣΙΝΕΑΚ

Ο ΔΡΌΜΟΣ ΜΑΣ Σκηνοθεσία: Κώστας Σταματόπουλος, Σήφης Στάμου, Παυλίνα Αγαλιανού Ένα δραματοποιημένο ιστορικό ντοκιμαντέρ επιχειρεί να «χωρέσει» τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, από την ίδρυσή του στον Πειραιά το 1918 έως σήμερα, με πλάνα αρχείου, περιεκτικές διηγήσεις αλλά και «πρόζα» από ηθοποιούς.

ΜΑΡΛΊΝΑ: Η ΔΟΛΟΦΌΝΟΣ ΣΕ ΤΈΣΣΕΡΙΣ ΠΡΆΞΕΙΣ Marlina: The murderer in four acts Σκηνοθεσία: Μούλι Σουρία Πρωταγωνιστούν: Μάρσα Τίμοθι, Έγκι Φέντλι Μια γυναίκα σκοτώνει έναν άνδρα που επιχειρεί να ληστέψει το σπίτι της. Το γεγονός αυτό αλλάζει τη ζωή της.

Με βασικό χαρακτήρα εμπνευσμένο από τα σπλάχνα του κλασικού γουέστερν σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον και με ξεκάθαρα φεμινιστικούς στόχους, η Μαρλίνα είναι μια εντελώς φευγάτη πρόταση της Ινδονησίας για τα φετινά Όσκαρ. Με την κάμερα να εστιάζει συχνά στο όμορφο και παράλληλα ηρωικό πρόσωπο της πρωταγωνίστριας, κρύβοντας πίσω της θύματα και συμφορές, το φιλμ προσπαθεί να διατηρήσει ως το τέλος έναν ανθρώπινο χαρακτήρα, παρά το γεγονός πως κατά τη διάρκειά του περιφέρεται ένα κομμένο ανθρώπινο κεφάλι-λάφυρο νίκης απέναντι σε θρασύδειλους ληστές. Η ιστορία της κινηματογραφείται σταδιακά σαν όνειρο και είναι γεμάτη τύψεις και θλίψη και ο χειρισμός της διαφέρει από τον τρόπο του Ταραντίνο, αφού εστιάζει στην ηρεμία που ψάχνει η ηρωίδα πίσω από το κύμα βίας στο οποίο μπλέκει και όχι στη σκιαγράφηση μιας villainess που απολαμβάνει αυτό που κάνει. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΝΔΟΡΑ - ΑΣΤΟΡ

Δύσκολα θα περίμενε κανείς από κάποιο ελληνικό κόμμα (όχι μόνο το ΚΚΕ) να παρουσιάσει ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην ιστορία του και να ενδιαφερθεί για οποιουδήποτε είδους αντικειμενικότητα. Η πολιτική ιστορία του τόπου μας, άλλωστε, περιγράφεται από περισσότερες από μία αλήθειες τον τελευταίο αιώνα, ανάλογα με το πρίσμα του παρατηρητή, οπότε η ελλειπτική παρουσίασή της βοηθά τον κάθε κομματικό πυρήνα να δώσει τη δική του εκδοχή, χωρίς παράλληλα να χρειάζεται να δώσει λογαριασμό σε κανέναν. Ανάγοντας κάθε εθνικό, πολυεθνικό ή τοπικό γεγονός της τελευταίας εκατονταετίας σε αποτέλεσμα της ταξικής πάλης, η ταινία παραδίδει ένα σημαντικό αρχείο που αφορά τα αίτια και τη γέννηση του κόμματος, θυμάται τα αιματοβαμμένα περιστατικά που παραμένουν σημαία του τουλάχιστον ως τις αρχές της Μεταπολίτευσης και μιλά υποτιμητικά για όσους παρεξέκλιναν από τη γραμμή του, για να φτάσει ως το σήμερα, αφιερώνοντας ένα σημαντικό κομμάτι της αφήγησης στη σημασία και τις δράσεις του ΚΚΕ και ολοκληρώνοντας με σκληρή πειθαρχία κάτι που μοιάζει περισσότερο με προεκλογικό εργαλείο παρά με κειμήλιο για το μέλλον. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη STUDIO NEW STAR

«Σταματάμε τον ιό» Εκστρατεία ενημέρωσης για τον ιό HIV από την Gilead Sciences Ελλάς

Τριάντα πέντε χρόνια από την εμφάνισή του, ο ιός HIV εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική παγκόσμια πρόκληση για τη δημόσια υγεία. Μόνο το 2017, 940.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από αιτίες σχετιζόμενες με τον ιό HIV παγκοσμίως, ενώ το 2017 το ποσοστό όσων ζούσαν με τον ιό στην Ευρώπη εκτιμήθηκε στα 2,3 εκατομμύρια, με 1 στους 6 να μη γνωρίζει ότι έχει μολυνθεί. Στη χώρα μας και στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του AIDS 2018 η Gilead Sciences Ελλάς, με την υποστήριξη της Ελληνικής Εται-

ρείας Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS, υλοποιεί εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού με τίτλο « Σταματάμε τον ιό». Από τις 19 Νοεμβρίου και μέχρι την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS οι συρμοί του μετρό θα ντυθούν με μηνύματα ευαισθητοποίησης κατά του ιού του HIV, ξεκινώντας μια διαδρομή ενημέρωσης με τερματικό σταθμό το Σύνταγμα, το Σάββατο 1η Δεκεμβρίου. Εκεί θα λειτουργούν σημεία ενημέρωσης στελεχωμένα από ειδικούς επιστήμονες που θα παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τον ιό HIV.

29.11.18 – lifo

PLISSKËN 2018

Τι θα δούμε στο Winter Plisskën 2018 Το πρωτοποριακό μουσικό φεστιβάλ της πόλης μεταμορφώνεται στην πιο χορευτική μορφή του και πλέον διαρκεί μόνο μία ημέρα. Όλα αυτά επειδή θα επιστρέψει με την καλοκαιρινή του βερσιόν στα τέλη Ιουνίου του 2019. Από τη Μαρία Παππά

i 8/12, Main Stage: Piraeus 117 Academy, Πειραιώς 117 & Αquarium: Wave Athens, Ηρακλειδών 61, 19:30, εισ.: 33 ευρώ

τρομερή πορεία στην αναβίωση της ντίσκο στα ’00s. Ακολουθεί ο Γερμανός μινιμαλιστής Pantha du Prince, που με τους ηχητικούς του πειραματισμούς ένωσε τo house και την Detroit techno με το shoegaze και το indie των Slowdive και Chills. Στον αντίποδα βρίσκεται ο Βρετανός Nathan Fake, που έχει αλλάξει αρκετά από την εποχή που πρωτοεμφανίστηκε με το ηλεκτρονικό αριστούργημα «Drowning in a sea of love», το 2006. Η βραδιά όμως δεν τελειώνει εκεί. Συνεχίζεται στo Aquarium Stage του Wave Athens με ένα φουλ διεθνές γυναικείο line-up που είναι αρκετά ευχάριστο και κάτι που δεν βλέπεις συχνά. Να σημειώσουμε εδώ ότι το Plisskën είναι από τα ελάχιστα ευρωπαϊκά φεστιβάλ που έχουν αγκαλιάσει τη διαφορετικότητα στο πρόγραμμά τους από την αρχή της διοργάνωσής του, οπότε δεν χωρούν γκρίνιες στην προκειμένη περίπτωση. Την αρχή κάνουν οι δικοί μας Black Athena και τα ηνία αυτήν τη φορά αναλαμβάνει η Jo σε μία από τις σπάνιες εμφανίσεις της στα decks. Στη συνέχεια, το NTS ξαναχτυπά στο Plisskën, αυτήν

τη φορά με τη Βρετανίδα Debonair, τη διευθύντρια του γνωστού λονδρέζικου σταθμού, σε ένα δίωρο set με το ιδιαίτερο στυλ της, που περιλαμβάνει από post-punk και techno μέχρι ΕΒΜ. Με την ιδιότητα του ραδιοφωνικού παραγωγού στο NTS και με παρόμοιο ύφος έρχεται η Ιταλίδα Elena Colombi, που δεν φημίζεται μόνο γι’ αυτό αλλά και για τα εξαιρετικά πάρτι που διοργανώνει με σήμα το επίθετό της. Στο αραβικό techno θα μας μεταφέρει η καταπληκτική Sama’ με το set της, που ξεκίνησε να ασχολείται με τη χορευτική μουσική στη Ραμάλα το 2006. Σπούδασε ηχοληψία στο Λονδίνο και κατέληξε στο Παρίσι, αφού έκανε ένα πέρασμα ως ηχολήπτρια από το Κάιρο το 2013. Το όνομά της στα αραβικά σημαίνει «ουρανός». Τέλος, το χειμερινό Plisskën θα κατεβάσει την αυλαία του για το 2018 με την εμφάνιση της Lokier. Γεννήθηκε στο Μεξικό και ξεκίνησε την καριέρα της σε ηλικία 21 ετών, παίζοντας σε παράνομα πάρτι. Πλέον είναι κάτοικος Βερολίνου και ο ήχος της φέρνει σε κάτι πιο σκοτεινό, industrial και electro, ενώ η συνεργασία της με την Optimo Trax στο πρότζεκτ «She made monster» συζητιέται αρκετά στους χορευτικούς κύκλους του Παρισιού. Το Plisskën φημίζεται για τη φρεσκάδα των ονομάτων που φέρνει κάθε χρόνο, νέους καλλιτέχνες που είναι δύσκολο να δεις στην Ελλάδα. Ήδη το πρόγραμμα του χειμώνα μάς έχει προετοιμάσει κατάλληλα για όσα πρέπει να περιμένουμε το επόμενο καλοκαίρι. Επομένως, δ ίνο υ μ ε ρ αν τ ε β ο ύ το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου στην Πειραιώς 117 (Piraeus 117 Academy) και στην Ηρακλειδών 21 (Wave Athens).

DAVID AUGUST

Μουσική

υτήν τη φορά θα διεξαχθεί σε δύο μόνο χώρους, στην Piraeus 117 Academy και στο Wave Athens, και έχει καλέσει τα πιο ανερχόμενα και πολυσυζητημένα ονόματα της ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής. Στην κεντρική σκηνή του φεστιβάλ το line-up ανοίγει με την εμφάνιση της απίστευτης Γιαπωνέζας Object Blue σε πειραματικούς techno ήχους. Ο headliner της βραδιάς είναι ο 28χρονος David August, που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να εξελιχθεί σε έναν από τους σημαντικότερους παραγωγούς της γενιάς του. Κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ, «Times», το 2013, ενώ φέτος έβγαλε το «D’ Angelo». O August έχει κάνει ένα από τα πιο viral sets στο Boiler Room και φημίζεται για τα live acts του. Τον πλαισιώνουν τρεις θρύλοι της ηλεκτρονικής μουσικής που δεν χρειάζονται και πολλές συστάσεις. Από τη μακρινή Νορβηγία έρχεται o Lindstrøm, ο άνθρωπος που καθιέρωσε τη nu-disco με τις συνεργασίες του με ονόματα όπως οι Franz Ferdinand, LCD Soundsystem και The Killers. Αν σκεφτεί κανείς ότι μεγάλωσε με country, δύσκολα πιστεύει ότι είχε αυτή την

60 lifo – 29.11.18

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Αφενός τα έξοδά

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Η αποφασιστικότητά σας μπορεί να είναι αποτέλεσμα κάποιων τρανταχτών γεγονότων που σας έχουν κάνει να πεισμώσετε και, καθώς ο Άρης ενισχύει τον δυναμισμό σας, είστε ένα βήμα πριν από την επιτυχία. Οι δεξιότητες και τα ταλέντα σας θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον των άλλων και είναι ιδανική εποχή για να προωθήσετε τις ιδέες και τις υπηρεσίες σας. Πιθανή ερωτική σχέση με πρόσωπο από τον χώρο της εργασίας θα φέρει έναν αέρα ανανέωσης στους γεννημένους το 1ο 10ήμερο. Εσείς του 2ου είστε πιο ευαισθητοποιημένοι και θα δείξετε έμπρακτα το ενδιαφέρον σας σε αγαπημένα πρόσωπα, ενώ παράλληλα θα έχετε και μια ρομαντική διάθεση που θα βελτιώσει τη σχέση ή τον γάμο σας. Θέματα παιδιών και η ερωτική σας ζωή θα απασχολήσουν τους γεννημένους το 3ο 10ήμερο, ωστόσο δεν θα λείψουν οι εντάσεις που θα προκαλέσουν συγκρούσεις και ανατροπές. Οι γονείς δώστε έμφαση στην επικοινωνία.

σας αυξάνονται αυτές τις μέρες, καθώς προκύπτουν θέματα ακίνητης περιουσίας, αφετέρου οι ανάγκες της οικογένειάς σας είναι προτεραιότητα, οπότε αρκετοί από εσάς θα ελαττώσετε τις εξόδους για να εξοικονομήσετε χρήματα. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο να απομονωθείτε, καθώς μπορείτε να κάνετε επαφές με φιλικά σας πρόσωπα, επιλέγοντας πιο οικονομικές λύσεις. Στον επαγγελματικό τομέα οι εξελίξεις είναι ευοίωνες, έπειτα από κάποιες αναποδιές αρχίζει να σταθεροποιείται η κατάσταση. Όσον αφορά τα ερωτικά σας, εκεί υπάρχει μια μπερδεμένη ιστορία που δεν σας αφήνει και πολλά περιθώρια για να βγάλετε σωστά συμπεράσματα. Μπορεί ένα φιλικό σας πρόσωπο να δείχνει σε ορισμένες φάσεις ερωτικό ενδιαφέρον, ενώ κάποιες στιγμές να γίνεται απόμακρο ή να φλερτάρει με άλλους, με αποτέλεσμα να είστε κι εσείς συγκρατημένοι. Εσείς που είστε σε σχέση έχετε αφήσει τα πράγματα στη μοίρα τους και αυτό δεν είναι καλό.

ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Η προσοχή σας είναι στραμμένη στην οικογένεια, ενώ θέματα ακίνητης περιουσίας θα απασχολήσουν τους γεννημένους το 1ο 10ήμερο. Ωστόσο, θα τα διευθετήσετε με επιτυχία, καθώς προβλέπεται αύξηση του εισοδήματός σας. Η ερωτική σας ζωή αποκτά ενδιαφέρον και οι σχέσεις με τα παιδιά σας θα είναι σε αρμονία. Για εσάς του 2ου 10ημέρου είναι μια περίοδος αυξημένης δημιουργικότητας χάρη στην ομαλότητα των σχέσεων με οικεία σας πρόσωπα, οπότε έχετε την ευχέρεια να ασχοληθείτε με τα έργα σας και να βελτιώσετε την αποδοτικότητά σας. Η θετική σας στάση προκαλεί καλές εντυπώσεις, κερδίζετε τον σεβασμό συνεργατών ή εργοδοτών και θα επιβραβευτείτε. Οι στόχοι των γεννημένων το 3ο 10ήμερο αλλάζουν και θα επικεντρωθείτε κυρίως στα ταλέντα σας. Η ερωτική σας ζωή θα είναι γεμάτη εκπλήξεις και θα γιατρέψετε πληγές του παρελθόντος.

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Ο Δεκέμβριος σας βρίσκει πιεσμένους και μπορεί να έχετε την αίσθηση πως είναι τα πάντα εναντίον σας, κυρίως οι γεννημένοι το 1ο 10ήμερο, που μέχρι τις 3/12 επηρεάζεστε από το τετράγωνο Ήλιου - Ποσειδώνα. Στον επαγγελματικό τομέα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ αντρών που θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο προκειμένου να ανέβουν κοινωνικά θα προκαλέσουν συγκρούσεις συμφερόντων και αν δεν έχετε την απαραίτητη αποφασιστικότητα, θα είστε οι χαμένοι της υπόθεσης. Ωστόσο, είναι μια καλή εποχή για να ταξιδέψετε ή να ασχοληθείτε με την οργάνωση των σχεδίων σας, καθώς υπάρχει ο ευεργέτης Δίας που ευνοεί τις προσπάθειές σας, κάτι που ισχύει και για τους γεννημένους το 2ο 10ήμερο. Για εσάς του 3ου 10ημέρου, με την Αφροδίτη να ενισχύει τον τομέα της ερωτικής σας ζωής, προβλέπονται όμορφες στιγμές μέσω της ψυχαγωγίας, ενώ θα έχετε μια προτίμηση στις απολαύσεις και θα αποφεύγετε τις ευθύνες.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Ο Δεκέμβριος

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Με τον Άρη να ενισχύει την επιθετικότητά σας, μπορεί να ξεπεράσετε τα όρια οι γεννημένοι το 1ο 10ήμερο και να συγκρουστείτε με άτομα από το περιβάλλον της εργασίας ή με το ταίρι σας. Αποβάλλετε την ένταση μέσω του αθλητισμού και προσεγγίστε το πρόσωπο που σας ενδιαφέρει με τρυφερότητα. Αποφύγετε τις συγκρούσεις με πρόσωπα εξουσίας, καθώς είναι πολύ πιθανό να βρεθείτε αντιμέτωποι με παράλογες απαιτήσεις εργοδοτών. Αν σκοπεύετε να αλλάξετε επαγγελματική κατεύθυνση, μεθοδεύστε τις ενέργειές σας και μην κάνετε τίποτα αν δεν έχετε εξασφαλίσει μια νέα θέση εργασίας. Εσείς του 2ου 10ημέρου μπορεί να έχετε χάσει τη διάθεση να ασχοληθείτε με τους στόχους σας ή να είστε απογοητευμένοι από μια καινούργια συνεργασία. Οι γεννημένοι το 3ο 10ήμερο θα ασχοληθείτε περισσότερο με την ερωτική σας ζωή και θα αναζητάτε τις απολαύσεις μέχρι την Τρίτη που επιστρέφει η Αφροδίτη στον Σκορπιό.

StarFax

Οι γεννημένοι το 1ο 10ήμερο, που επηρεάζεστε από τον Άρη στους Ιχθύς, θα καταφέρετε να διακριθείτε λόγω της αποφασιστικότητας και της αυτοπεποίθησής σας και θα σταθεροποιηθούν τα σχέδιά σας χάρη στον Κρόνο που σας κρατάει αφοσιωμένους στους στόχους σας. Πολλές καινούργιες γνωριμίες και βελτίωση της ερωτικής σας ζωής, ωστόσο δεν πρέπει να ρίξετε τον πήχη προκειμένου να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας. Εσείς του 2ου 10ημέρου θα έχετε έντονη ερωτική διάθεση και αν ξεπεράσετε κάποιες ανασφάλειες που σας μπλοκάρουν, θα ζήσετε εμπειρίες που θα σας μείνουν αξέχαστες. Η γοητεία σας θα είναι στα ύψη και θα προσελκύσετε το ενδιαφέρον των άλλων, αρκεί να επιστρατεύσετε τον αυθορμητισμό σας. Οι γεννημένοι το 3ο 10ήμερο, με την αντίθεση Αφροδίτης - Ουρανού, θα αναζητήσετε νέες κατευθύνσεις, καθώς θα νιώθετε την ανάγκη να αλλάξετε τη ζωή σας, κάτι που θα ισχύει και για τα ερωτικά σας.

α πό τη μ αρι βίκυ κα λλέρ γη (starf a x@lif o.g r)

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5]

ξεκινάει με κάποιες προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσετε με ψυχραιμία. Ο ανάδρομος Ερμής μπορεί να προκαλέσει ανατροπές στα σχέδιά σας και ασυνεννοησία με οικεία πρόσωπα. Μπορεί, για παράδειγμα, να οργανώσετε μια εκδρομή μέσα στο Σ/Κ, αλλά να μην πραγματοποιηθεί λόγω καιρικών συνθηκών. Οι γεννημένοι το 1ο και το 3ο 10ήμερο θα πρέπει να αποδεικνύετε την αξία σας δίχως να επαναπαύεστε, καθώς ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και απαιτεί συνεχή προσπάθεια για να σταθεροποιηθούν θέματα καριέρας. Ωστόσο, στον ερωτικό τομέα οι συνθήκες θα είναι με το μέρος σας και θα είστε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, με το σεξαπίλ σας να κερδίζει τις εντυπώσεις. Εσείς του 2ου 10ημέρου, με τον Ποσειδώνα να διανύει τον τομέα των συνεργασιών, προσέξτε, καθώς θα έχετε μια τάση εξιδανίκευσης των καταστάσεων και μπορεί να πέσετε σε κακοτοπιές. Γενικά, είναι μια περίοδος έντονων ψυχικών μεταπτώσεων για όλους τους Παρθένους και η ψυχαγωγία θα είναι απαραίτητη.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Διανύετε μια φάση περισυλλογής, καθώς θέλετε να βελτιώσετε τη ζωή σας, αλλά δεν ξέρετε από πού να ξεκινήσετε και έχετε μπλοκάρει. Ιδέες υπάρχουν πολλές, ωστόσο η εφαρμογή τους δεν είναι εύκολη κι εκεί που πάτε να ξεκινήσετε κάτι το αφήνετε και προχωράτε σε κάτι άλλο, έτσι είστε εγκλωβισμένοι σε έναν φαύλο κύκλο. Οι γεννημένοι το 2ο 10ήμερο μπορεί να θεωρήσετε αξιόλογη μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα και να επενδύσετε χρήματα, ωστόσο καλό είναι να μη βιάζεστε, καθώς επικρατεί αστάθεια στον τομέα των επενδύσεων. Έντονο το παρασκήνιο για τους γεννημένους το 3ο 10ήμερο και πρέπει να προσέχετε με ποιους μοιράζεστε τα μυστικά σας, καθώς δεν έχουν όλοι γύρω σας καλές προθέσεις. Φίλοι ή ερωτικοί σύντροφοι θα προσπαθήσουν να επωφεληθούν από εσάς και αν δεν είστε επιφυλακτικοί, θα έχετε οικονομικές απώλειες. Τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές ενδεχομένως να χρειάζεστε περισσότερη επαφή με τους άλλους. Προσέξτε τις παρέες σας.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Οικογενειακοί λόγοι σάς αναγκάζουν να αναβάλετε μελλοντικά σχέδια που μπορεί να έχουν σχέση με θέματα σπουδών ή με επιχειρηματικές δραστηριότητες και είστε προβληματισμένοι. Οι προσωπικές σας επιθυμίες κοντράρονται με τα «πρέπει» της καθημερινότητας και είναι πολύ εύκολο να συγκρουστείτε με πρόσωπα του περιβάλλοντός σας. Δουλέψτε με τον εαυτό σας και αντιμετωπίστε με ωριμότητα τις καταστάσεις, ειδάλλως είναι ανώφελη η στήριξη που προσφέρετε. Η κοινωνική σας ζωή θα είναι έντονη και θα κάνετε υπερβολές με τα χρήματά σας για να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας, οπότε προσέξτε ώστε να κινηθείτε σε ένα λογικό πλαίσιο. Πολλή ίντριγκα για τους γεννημένους το 3ο 10ήμερο, μάλλον ήρθε η στιγμή να επανεξετάσετε τις σχέσεις σας. Πολλοί από εσάς θα νιώσετε την ανάγκη να γνωρίσετε νέα πρόσωπα αν έχετε κουραστεί από τη μονοτονία της παρέας σας.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Τα όνειρα και τα μελλοντικά σας σχέδια θα σας απασχολήσουν το προσεχές διάστημα και επειδή η υλοποίησή τους είναι συνάρτηση των οικονομικών σας θα περάσει αρκετά σκαμπανεβάσματα η ψυχολογία σας. Ωστόσο, όταν πρόκειται να διασκεδάσετε, δεν σας προβληματίζουν οι υπερβολές στο ξόδεμα των χρημάτων σας, πράγμα που σημαίνει πως έχετε ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την οικονομική σας κατάσταση και μπορεί να προκαλέσει συγκρούσεις με ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας. Στον επαγγελματικό τομέα επικρατεί αστάθεια και είναι πολύ σημαντικό να αναζητήσετε νέους τρόπους συναλλαγών προκειμένου να αυξήσετε τις πωλήσεις σας. Ενημερωθείτε για τις δυνατότητες που σας παρέχει το Διαδίκτυο και εφαρμόστε μεθόδους που θα αυξήσουν τα κέρδη σας. Οι γεννημένοι το 3ο 10ήμερο μπορεί να αλλάξετε στάση απέναντι σε οικεία σας πρόσωπα και η απομάκρυνσή σας θα δημιουργήσει παρεξηγήσεις. Ερωτικά, θα είστε πολύ δραστήριοι.

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Οικονομικά θέματα θα

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Είστε πρόθυμοι να συμβι-

σας απασχολήσουν το προσεχές διάστημα (φόροι, δάνεια, θέματα ακίνητης περιουσίας) και ορισμένοι από εσάς θα αναβάλετε τα σχέδιά σας, κάτι που θα σας προκαλέσει απογοήτευση και θυμό. Τα οικονομικά σας θα βελτιωθούν, αλλά, καθώς θα είναι σε προτεραιότητα οι οφειλές σας, αναγκαστικά θα αφήσετε για λίγο στην άκρη τις ανάγκες σας. Οι γεννημένοι το 2ο 10ήμερο μπορεί να συναντήσετε εμπόδια στις μετακινήσεις σας ή να μη συνεννοείστε με άτομα από το εργασιακό σας περιβάλλον. Εσείς του 3ου 10ημέρου ενδεχομένως να υπερεκτιμήσατε μια συνεργασία και να απογοητευτείτε από τις οικονομικές απολαβές, με αποτέλεσμα να αναζητάτε μια καινούργια κατεύθυνση. Σχέση/γάμος θα επηρεαστεί από την επικρατούσα ένταση και όλα θα κριθούν από τον τρόπο που θα διαχειριστείτε τα γεγονότα. Προσπαθήστε να επιλύσετε τα προβλήματά σας μέσω του διαλόγου και αποφύγετε τις αλληλοκατηγορίες που δεν θα σας οδηγήσουν πουθενά.

βαστείτε με τις αποδοχές μιας καινούργιας συνεργασίας, ωστόσο καλύτερα να μην το εκφράσετε προτού εξετάσετε μέχρι πού σας παίρνει να διαπραγματευτείτε. Δηλαδή, αν σας καλέσουν σε μια συνέντευξη και διαπιστώσετε πως είστε χρήσιμοι για την υπάρχουσα θέση, θέστε με αυτοπεποίθηση τις απαιτήσεις σας. Γενικά, είναι ένα διάστημα κατά το οποίο θα έχετε την ευχέρεια να επεκτείνετε τις επιχειρηματικές σας δραστηριότητες και να αυξήσετε τα κέρδη σας, αρκεί να μην κάνετε επιπολαιότητες. Η επανεξέταση του προϋπολογισμού σας θα παίξει σημαντικό ρόλο, διαφορετικά μπορεί να ξεφύγετε εκτός ορίων. Η καθημερινότητά σας μπορεί σε κάποιες φάσεις να σας προκαλέσει πλήξη, όμως η εσωστρέφεια και η συσσωρευμένη κούραση θα σας κρατήσουν μακριά από κοινωνικές επαφές. Ένα σύντομο ταξίδι με το ταίρι σας θα συμβάλει στην ανανέωση της διάθεσης και της σχέσης σας. Οι ελεύθεροι βγείτε να γνωρίσετε κόσμο.

Sudoku No 575 4

7 6 8 1 4 5 3 2 6 4 8 5 9 1

7 4 5

Η λύση του προηγούμενου 1 7 2 9 8 5

3 6 9 1 2 4

5 4 8 3 7 6

7 5 6 4 3 1

9 3 1 2 6 8

8 2 4 7 5 9

6 9 7 8 1 3

4 1 5 6 9 2

2 8 3 5 4 7

6 7 2 9 5 3 4 8 1 4 8 1 2 7 6 5 3 9 3 5 9 8 4 1 2 7 6

29.11.18 – lifo

29.11-05.12.2018

TheLiFOTeamPicks

aπό ό σα ζήσα μ ε την προηγ ο ύμεν η ε βδομάδ α

62 lifo – 29.11.18

Ξέρω, είναι νωρίς ακόμη για απολογισμούς και ευχές, αλλά ειλικρινά δεν βλέπω την ώρα να ξεκουμπιστεί (συγνώμη για τα γαλλικά) το 2018. Μοχθηρό, ελεεινό, τρισάθλιο έτος, δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο, σε κανένα επίπεδο. Δεν γκρινιάζω (όχι ακριβώς) και προσπαθώ να κρατάω μόνο τα καλά απ’ οτιδήποτε, αλλά όλα όσα συνέβησαν –και εξακολουθούν να συμβαίνουν φέτος– με ξεπερνάνε. Κυρίως αυτή η αίσθηση του απαρηγόρητου, ότι δηλαδή δεν φτάνουν ούτε όσοι σ’ αγαπούν, ούτε τα βιβλία και η μαγειρική, ούτε η μουσική και οι βόλτες, απολύτως τίποτα, για να μαλακώσουν κάπως την πίκρα. Κοινώς, υπομονή κάνω και νομίζω δεν είμαι η μόνη φέτος…

Ήρθαμε να περάσουμε τον χειμώνα στη Χαλκιδική. Οι γάτες έχουν ξετρελαθεί με το (σαφώς πιο ενδιαφέρον από αυτό της πόλης) σπίτι και ανεβοκατεβαίνουν συνέχεια τις σκάλες, ανακαλύπτοντας κάθε γωνιά του. Βάλαμε ευρυζωνικό Ίντερνετ και δουλεύω κανονικά, ίσως και περισσότερο, αλλά παθαίνουμε κάθε μέρα διάφορες αβαρίες: το τζάκι καπνίζει υπερβολικά, το φουσκωτό στρώμα ύπνου σκάει απροειδοποίητα, το αμάξι μένει από μπαταρία. Κάθε μέρα όλο και κάτι πάει στραβά, καταφέρνοντας απλώς να τονίσει πόσο καλά πάνε τα υπόλοιπα.

Όχι, το trap δεν έχει καμία σχέση με το gangsta rap ούτε προάγει τον βιασμό με τους στίχους του, αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Μισογύνικο μπορείς να το πεις, ναι, αλλά τα ίδια είναι και το ροκ που ακούς, αν το πάμε έτσι. Το να θεωρείς π.χ. ότι είναι επικίνδυνοι για τη νεολαία οι Migos, το πιο mainstream γκρουπ στην Αμερική αυτήν τη στιγμή, είναι σαν να λες ότι ο Τραμπ είναι άγιος. Πουριτανισμός από νεοφώτιστους που δεν έχουν βγει από τα ’90s, ακόμη. Έχουμε 2018.

Άρης Δημοκίδης

Μαρία Παππά

Μερόπη Κοκκίνη

Άννα Κόκορη

«Μόνο σε ένα κράτος όπου κάτοχοι ντοκτορά δουλεύουν σαν καθαρίστριες τιμωρούνται καθαρίστριες χωρίς ντοκτορά» έγραψε σε πολύ πετυχημένη ανάρτησή του ο Άγγελος Παπαδημητρίου για την υπόθεση της φυλάκισης της καθαρίστριας που δήλωσε ψευδώς ότι έχει τελειώσει το δημοτικό για να βρει δουλειά. Εγώ θα πρόσθετα πως δεν φτάνει που οι φτωχές εργαζόμενες μένουν χωρίς τη βασική εκπαίδευση για κοινωνικούς λόγους, τιμωρούνται κιόλας σκληρά γι’ αυτό.

Καμιά φορά, κυρίως τις Κυριακές, εκεί προς το απόγευμα, όταν τα μισοφαγωμένα puncakes αποσύρονται από τα τραπέζια και φιγουράρουν πια άθικτα, κουνημένα #plateofgoodness, 24ωρα stories προς τέρψιν κορυφαίων viewers, κοιτάζω το τρισδιάστατο αδιάφορο τοστ μου και αναρωτιέμαι πώς θα καταφέρω να επιβιώσω σ’ αυτή την εποχή. Σε αυτό τον κόσμο, όσοι δεν έχουν σόσιαλ μίντια, τρώνε βρόμικο ψωμί.

Δύσκολο να μπουν Έλληνες στη λίστα με τους 100 καλύτερους σεφ. Η Ελλάδα έχει μόνο δύο διάστερα εστιατόρια, άρα βασικά τρεις άνθρωποι μπορούν να ψηφίσουν. Μεγάλη έκπληξη ο σεφ από το Περού, η απουσία του Μεξικανού Enrique Olvera και οι εκτός δεκάδας θέσεις για πολλούς superstars. Kαι, φυσικά, θα ήθελα πολύ να ήξερα τι σκέφτεται ο René Redzepi.

Πέθανε ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και στα social media φούντωσε η αντιπαράθεση γύρω από την περίφημη σκηνή με το βούτυρο στο Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι. Νομίζω ότι για άλλη μια φορά αποδεικνύεται περίτρανα ότι ένας σημαντικός άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών μπορεί να είναι ακόμα και κάθαρμα. Από κει και πέρα, το κατά πόσο ο καθένας μας μπορεί να διαχωρίσει το έργο από την προσωπικότητα του καλλιτέχνη είναι, εν τέλει, προσωπικό ζήτημα.

Δευτέρα πρωί και ο ταξιτζής φοράει πλεχτή καζάκα με χρωματιστό μοτίβο και τραγιάσκα στο κεφάλι. Στο ραδιόφωνο (ή, υποψιάζομαι, στην επιλεγμένη playlist), το «Όσο έχω φωνή» συνοδεύεται από χτύπημα δαχτύλων στο τιμόνι, καθώς περνάμε από την Ομόνοια. Χαρούμενα Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 1980!

Μιχάλης Μιχαήλ

Κορίνα Φαρμακόρη

Γεωργία Παπαστάμου

Χριστίνα Γαλανοπούλου

M. Hulot

Χρήστος Παρίδης

Ήταν πολύ ωραία στο live της Nalyssa Green για το «Μπλουμ!». Η Nalyssa έχει κάτι εξωτικό, έχει κυριολεκτικά ανθήσει και το Σάββατο το βράδυ η παρουσίαση κλιμακώθηκε πολύ πετυχημένα, από τη χαριτωμένη αμηχανία της αρχής μέχρι το εντυπωσιακό φινάλε με το «Κοκτέιλ» σε εκτέλεση krautrock από πέντε ταλαντούχους μουσικούς –τρία κορίτσια και δύο αγόρια–, που, όπως είπε και ο Obi στη συνέντευξή του, έπαιζαν τραγούδια που «αφορούν την καθημερινότητα των ανθρώπων και εκφράζουν, χωρίς φιοριτούρες, στόμφο και δηθενιές, πολλές ανησυχίες, σκέψεις και προβληματισμούς του σύγχρονου ανθρώπου. Με έναν γνήσιο τρόπο, ειλικρινή και κάπως αφοπλιστικό».

«Κάθε περιοχή έχει τους δικούς της χορούς, διαφορετικούς στην Κρήτη, στα δυτικά νησιά, στα ανατολικά, στη Μακεδονία. Όπως και διαφορετική μουσική, τραγούδια και λόγια. Είμαστε μια καταπληκτική χώρα» είπε ο Κώστας Γαβράς σχετικά με τη συμμετοχή του στο συγκρότημα ελληνικών χορών της Δόρας Στράτου στα νιάτα του, του οποίου έγινε μέλος ώστε να καταφέρει να πάει στην Αμερική και να μη γυρίσει, όπως είχαν κάνει άλλοι συνομήλικοί του, όταν τα «μπαλέτα», όπως τα αποκάλεσε, έκαναν περιοδεία εκεί. Τελικά, έφτασαν μέχρι τη Γαλλία και, μαθαίνοντας ότι οι σπουδές κινηματογράφου ήταν δωρεάν, έμεινε εκεί. Αυτά κι άλλα πολλά είπε στην παρουσίαση του βιβλίου του στην Ταινιοθήκη. «Το τι άκουσα που ήμουν μπαλαρίνος…» συμπλήρωσε, προκαλώντας αυθόρμητα γέλια στο κοινό.

Αλέξανδρος Διακοσάββας

Θοδωρής Αντωνόπουλος

Γιάννης Κωνσταντινίδης

Η μεγάλη συζήτηση για τον HIV, τo στίγμα, την πρόληψη και τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από τον ιό που διοργανώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση από τη Θετική Φωνή, στο πλαίσιο του διημέρου και της μεγάλης καμπάνιας «I’m Positive», ήταν πολύ διαφωτιστική. Η προσέλευση του κοινού σε μια βραδιά που ανέλαβε μεγάλος πολιτιστικός φορέας, πράγμα που μέχρι πριν από μερικά χρόνια θα φάνταζε αδιανόητο, ήταν πραγματικά ελπιδοφόρα.

Η Πτολεμαΐδα έχει μεγάλη ανεργία και υψηλά ποσοστά περιβαλλοντικής ρύπανσης εξαιτίας των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα τη χρόνια επιβάρυνση της υγείας των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, καθώς επίσης και την υποβάθμιση της αγροτικής παραγωγής και της κτηνοτροφίας. Όμως ο μαθητόκοσμος της πόλης, «δασκαλεμένος» καταλλήλως βεβαίως από κάποιους γονιούς, εκπαιδευτικούς αλλά και «γνωστώναγνώστων» πεποιθήσεων εξωσχολικά στοιχεία, κατέλαβε σχολεία και κατέβηκε στους δρόμους για τη Μακεδονία που ήταν, είναι και θα είναι ελληνική. Οργή –όχι για τα παιδιά, μα για τους τυχοδιώκτες «καθοδηγητές» τους– και θλίψη για την άθλια παιδεία με την οποία γαλουχούνται.

Τα νεογέννητα κοριτσάκια με τροποποιημένο DNA «εγκαινίασαν» μια νέα εποχή του είδους μας: τον άνθρωπο-προϊόν. Και όπως τα προϊόντα υπακούν στη λογική της «λιτής παραγωγής» (lean manufacturing), το ίδιο μάλλον θα συμβαίνει και με τα ανθρώπινα αντίστοιχα. Το προεικονίζει, άλλωστε, η επιλογή του Κινέζου δόκτορος Χε Ζιανκούι να προσέξει πολύ το «σερβίρισμα» της γενετικής μπραβούρας του μέσω YouTube με χαριτωμένα ονοματάκια σαν τα Λουλού και Νανά για τις μικρές, με τη «θεάρεστη» σκοπιμότητα απαλλαγής τους από τον ιό HIV κ.λπ. Η επιμονή του να γίνει αποστομωτικά ελκυστικό το ανθρώπινο προϊόν ήταν μεγαλύτερη από τη μέριμνά του για καλή λειτουργία του. Κι έτσι, δεν θα αργήσει η ώρα που άνθρωποι «θα αποσύρονται» σαν αυτοκίνητα με προβληματικό αερόσακο ή πλυντήρια χωρίς φίλτρο αποχέτευσης.

Πουλίτσα Κορινθίας. Μια ηλικιωμένη γυναίκα με αναπνευστική υποστήριξη δέχεται επίθεση από ληστές, ενώ η ίδια βρίσκεται στο κρεβάτι. Στη συνέχεια, αφού την ακινητοποίησαν με τη χρήση βίας, πήραν μια ηλεκτρονική συσκευή, ποσότητα πετρελαίου, τρόφιμα και τράπηκαν σε φυγή. Η ηλικιωμένη, το απόγευμα της ίδιας μέρας, βρέθηκε νεκρή. Μια είδηση-γροθιά στο στομάχι που προκαλεί σοκ και δέος. Ειδικά ως προς την αναζήτηση των αιτιών που μπορεί να οδηγήσουν δύο άτομα στην αφαίρεση της ζωής μιας 83χρονης γυναίκας. Γιάννης Πανταζόπουλος

29.11.18 – lifo