Τεύχος 585 by Dyo Deka S.A.

HAPPY TOGETHER

OI ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

06.12.2018

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

2 lifo – 6.12.18

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα. ☛ Η συνέντευξη της Έλενας Ακρίτα στην Κατερίνα Ι. Ανέστη ήταν το άρθρο μας που συζητήθηκε περισσότερο την προηγούμενη εβδομάδα. Ο Νοών... νοείτω σημειώνει: «Δυστυχώς, όσο μελάνι κι αν χυθεί, όσα λόγια κι αν ειπωθούν, η βλακεία είναι αήττητη. Η κ. Ακρίτα φοβάμαι ότι άκρη δεν θα βγάλει. Ειδικότερα όταν η βλακώδης ισχύς ενεργεί συλλογικά εν τη ενώσει. Από την άλλη, όμως, για να τα λέμε όλα, δεν είδα καμία διαμαρτυρία (απ’ οποιονδήποτε) για παρόμοιο χιούμορ με αυτό του κ. Σεφερλή –και, αν μου επιτρέπεται, χειρότερο–, από τη στιγμή που διατυπώνεται και εκφράζεται από αποδεδειγμένα ποιοτικότερους καλλιτέχνες όσον αφορά την καλλιτεχνική τους αφετηρία, το γνωστικό τους επίπεδο, την καλλιέργεια και την πολλαπλάσια χρονική παρουσία τους στο προσκήνιο, θεατρικό, τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό. […] Όσον αφορά τον φθηνό σεξισμό, επικαλούμενοι, και καλά, το αστείο του εκάστοτε θέματος, του έδωσαν και κατάλαβε! Ε, γι’ αυτούς τους χιουμορίστες δεν είδα να εκφράζονται παράπονα και ενστάσεις. ΥΓ.1: Για να κάνω και λίγο τον συνήγορο του διαβόλου, ο κ. Σεφερλής δεν χρειάζεται καμία απολύτως Ακρίτα για να κάνει διαφήμιση. Συμφωνούμε ή όχι μαζί του, μας αρέσει ή τον απεχθανόμαστε, έχει καθιερωθεί πάρα πολύ καλά στον χώρο. Τολμώ να πω ότι εκείνη που βρέθηκε στο προσκήνιο την παρούσα στιγμή είναι η κ. Ακρίτα, και μάλιστα όχι μέσω του λογοτεχνικού και καλλιτεχνικού της έργου αλλά, γι’ άλλη μία φορά, από την κριτική της σε ένα τρίτο πρόσωπο ή κατάσταση. ΥΓ.2: Το κοινό φοβάμαι ότι δεν θα ενδιαφερθεί για την ουσία της συγκεκριμένης κατάστασης, αλλά για το “μαλλιοτράβηγμα”. ΥΓ.3: Υπάρχουν φορές που έχω θαυμάσει τα γραπτά και το πνευματώδες σκεπτικό της κ. Ακρίτα και φορές που δεν ξέρω αν πρέπει να την παραδεχτώ ή όχι. Το ίδιο και με τον κ. Σεφερλή. Έχω γελάσει με θεατρικά του σκετσάκια (από το YouTube) και (αρκετές) φορές τον θεωρώ απολύτως σαχλό και προβλέψιμο. Και κάτι τελευταίο: αν κάποιοι θυμώνουν (βλακωδώς), χαρακτηρίζοντάς την “αριστερή των βορείων προαστίων”, άλλο τόσο, ίσως και περισσότερο, θα έπρεπε να θυμώνουν (επίσης βλακωδώς) και με τους δεξιούς των δυτικών προαστίων».

feedback584

ΤΑ ΚΌΜΠΛΕΞ ΤΟΥ ΈΛΛΗΝΑ, ΤΑ ΤΡΟΧΑΊΑ ΚΑΙ Η ΈΛΕΝΑ ΑΚΡΊΤΑ

α π ό τ η lif o t ea m

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ Ο Άκης Κατσούδας έγραψε για την «Οδύσσεια όσων χάνουν δικούς τους σε τροχαία στην Ελλάδα» με αφορμή τη δράση του Πανελλαδικού Συλλόγου «SOS Τροχαία Εγκλήματα» που αποτελείται κυρίως από οικογένειες θυμάτων τροχαίων δυστυχημάτων στην Ελλάδα. Ο καθιστός ταύρος κατέθεσε την προσωπική του εμπειρία: «Τον χτύπησαν και τον εγκατέλειψαν. Ο εισαγγελέας δέχτηκε το επιχείρημα του δικηγόρου τους ότι και έξω από το νοσοκομείο να τον χτυπούσαν δεν θα ζούσε(!). Καταδικάστηκαν μόνο για την εγκατάλειψη (με αναστολή). Ο θάνατος του αδελφού μου μας σκότωσε όλους. Ο πατέρας μας δεν πρόλαβε τη δίκη. Η μάνα μας, και που την πρόλαβε, δεν είδε τους ενόχους να τιμωρούνται. Εγώ... Εγώ πριν και εγώ μετά. Όχι, δεν έγινα σοφότερος, έγινα σκληρότερος με τους άλλους. Περιτριγυριζόμουν από ζωντανά ζώα με το ζεστό αίμα να κυλά στις φλέβες τους. Ζωντανοί. Κυρίως άχρηστοι ζωντανοί. […] Μπορούσα να επαναπροσδιορίσω τα πάντα, δεν με κρατούσε τίποτα. Τον χρειαζόμουν, θα του ’δινα κι εκείνα τα πουκάμισα που φορούσε πίσω απ’ την πλάτη μου (άσε που του πήγαιναν περισσότερο). Στην εκταφή έφυγα μ’ ένα κουτάκι. Ήμασταν όλοι εκεί μέσα. Οι ένοχοι ήταν σπίτια τους». ☛ «Τα σχολεία, ο εθνικισμός και οι αριστερές ευκολίες» ήταν ο τίτλος της στήλης του Νικόλα Σεβαστάκη στο προηγούμενο τεύχος της LiFO. Ο/Η σαλιγκάρι σχολιάζει: «Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι έχουμε εξωραΐσει τα πάντα: την παράδοση, που καμία άλλη χώρα δεν έχει σαν τη δική μας, την ελληνική φύση, που πουθενά στον κόσμο δεν βρίσκεις, το μοναδικό ταμπεραμέντο, που άλλος λαός δεν έχει, την Εκκλησία, που είναι η μόνη ορθόδοξη παγκοσμίως (άντε και οι Ρώσοι μαζί μ’ εμάς), τον τρομερό ερωτισμό μας, που υφέρπει παντού και πάντα, την Ελληνίδα μάνα, που θυσιάζεται για τα παιδιά της, τον Έλληνα πατέρα, που δουλεύει νυχθημερόν για να θρέψει την οικογένεια, τα μικρά παιδιά, που καλά κάνουν και φωνάζουν όπου και να βρίσκονται, τους φοιτητές, που είναι πάντα εξεγερμένοι και ποτέ υποταγμένοι στο κακό σύστημα, και, βέβαια, τους μαθητές, που είναι τα περήφανα βλαστάρια αυτού του τόπου. Πολύ κόμπλεξ. Έχουμε βαριά ψυχολογικά θέματα».

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη. 6.12.18 – lifo

Index 585

ΕΠΕΙΔΉ

η ΚEΪΤΙ ΓΟΥΙΤΑΚΕΡ άφησε τη ζωή και τη δουλειά της στο

δειλά-δειλά

SAVEUR

στη ΝΈΑ ΥΌΡΚΗ γιατί η Αθήνα τής φαίνεται πιο

COOL

ΑΝΑΒΙΏΝΟΥΝ οι παλιές, καλές ΒΙΟΤΕΧΝΊΕΣ

ΕΠΕΙΔΉ οι γυναίκες της πόλης έχουν

ΔΥΝΑΤΗ ΦΩΝΗ

ΕΠΕΙΔΗ η σκυλίτσα ΜΠΟΥΜΠΟΎ

και ξέρουν να

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ

ΕΠΕΙΔΉ

σώθηκε ένα απόγευμα από

ο ΣΕΜΠΆΣΤΙΑΝ

ΣΤΑΝ

ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΕΠΕΙΔΉ

έκοβε

οι ΣΕΦ μας πηγαίνουν εκεί όπου τους

ΒΌΛΤΕΣ ΓΥΜΝΌΣ

ΕΠΕΙΔΉ

ΚΛΕΙΣΤΆ ΚΤΊΡΙΑ

ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΈΣ όλων των Αθηναίων και χτίζεται

ΤΟ ΤΕΜΕΝΟΣ

ΕΠΕΙΔΉ

ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ άνοιξε τα

σεβαστήκαμε (επιτέλους)

ΈΧΟΥΝ ΑΝΆΓΚΗ

στο κέντρο της πόλης

η ΜΠΙΕΝΆΛΕ

ΕΠΕΙΔΉ

οι ΛΥΡΙΚΈΣ μας τραγουδίστριες είναι πραγματικές διεθνείς

ΣΟΎΠΕΡΣΤΑΡ

ΚΟΙΤΆΞΑΜΕ ΞΑΝΑ

του κέντρου

ΕΠΕΙΔΉ

οι σκηνοθέτες της

ΕΠΕΙΔΉ

RUPAUL’S DRAG RACE

ΣΤΑ ΒΑΘΙΆ

GLITTER

βουτάνε κατευθείαν

ΕΠΕΙΔΉ φέτος από τις γκαλερί μας πέρασε η διάσημη

JENNY SAVILLE, ο GEORGE CONDO και πολλοί ακόμα ξένοι

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΊ ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΕΣ της σύγχρονης τέχνης

ΕΠΕΙΔΉ μπορείς να βρεις

ΣΠΆΝΙΑ ΒΙΒΛΊΑ

από δεύτερο χέρι ακόμα και στα

ΠΕΡΊΠΤΕΡΑ

προς την ΌΜΟΡΦΗ ΚΥΨΈΛΗ

οι drag queens από το

ΝΈΑΣ ΓΕΝΙΆΣ

ΕΠΕΙΔΉ φέτος

έριξαν άφθονο πολιτικοποιημένο

ΕΠΕΙΔΉ υπάρχουν κάποια μαγαζιά που είναι το

στις νύχτες μας

ΕΠΕΙΔΉ έγινε ΧΑΜΟΣ στα CLUBS και στα

STAGES της πόλης

ΕΠΕΙΔΉ η ΣΥΓΓΡΟΥ γίνεται ξανά ο ΠΙΟ

ΖΩΝΤΑΝΌΣ ΔΡΌΜΟΣ

ΤΈΛΕΙΟ ΣΚΗΝΙΚΌ

για τους φανατικούς του INSTAGRAM ΕΠΕΙΔΉ δίπλα μας είναι

ΜΟΝΑΔΙΚΆ ΜΈΡΗ όπως το

ΟΛΥΜΠΙΕΊΟ

της πόλης

ΕΠΕΙΔΉ

τα μεγάλα πολιτιστικά ιδρύματα

ΦΈΡΘΗΚΑΝ ΑΝΟΙΧΤΌΜΥΑΛΑ δίχως να υπολογίσουν το

ΡΙΣΚΟ

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ εμπορική διεύθυνση εντυπησ εκδοσησ Δήμητρα Πασομένου εμπορική διεύθυνση ψηφιακησ εκδοσησ Πηνελόπη Μουλά διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αrt director Χρήστος Τζοβάρας υπεύθυνη social media Χριστίνα Γαλανοπούλου –––––– ε μπο ρικο τμημα διευθυντής ελευθερησ αγορασ Κώστας Μαντάς (kmantas@lifo.gr) digital advertising director Χριστίνα Γιαννοπούλου yπεύθυνoi διαφήμισης direct market Γιώργος Λυκουργιώτης (likourgiotis@lifo.gr), Ισιδώρα Γενούζου (isidora@lifo.gr), Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου (ktriantafyllou@lifo.gr) senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου digital campaign manager Γιάννης Παπαϊωάννου yποδοχή διαφήμισης & συντονισμός Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη, Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– συν ταξη αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα, Αναστασία Γαλάνη, Δημήτρης Καβατζικλής, Ευθύμης Κάλφας, Άκης Κατσούδας, Άγγελος Κλειτσίκας, Μερόπη Κοκκίνη, Κατερίνα Κοντίνη, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Δημήτρης Κυριαζής, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Ανδρέας Λουκάκος, Τάσος Μελεμενίδης, Τίνα Μανδηλαρά, Νίκη Μηταρέα, Πάνος Μιχαήλ, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Μαρίνα Πετρίδου, Δημήτρης Πολιτάκης, Φιλιώ Ράγκου, Πάνος Σάκκας, Ειρήνη Σαρλή-Θεοφυλακτοπούλου, Νικόλας Σεβαστάκης, Βασιλική Σιούτη, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή –––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος ατελιέ αssistant Art Director Rinétta Koskinidou διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639

παρακαλουμε

4 lifo – 6.12.18

ανακυκλωστε

6.12.18 – lifo

photo ©thomas gravanis

Ο ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΌΣ Ή ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΈΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΛΏΣ ΚΆΝΟΥΝ ΠΌΛΕΜΟ

TalkoftheTown

ΦωνήΛαού

Μερικές λέξεις αρχίζουν να κάνουν καριέρα όταν τις σηκώσει ο αέρας μιας εποχής, το κλίμα μιας συγκυρίας.

α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σ εβα σ τά κη

ΔεύτερεςΣκέψεις

6 lifo – 6.12.18

ια χρόνια μπορεί να είναι σε ύπνωση ή να αφορούν μόνο τους μυημένους. Ο εθνομηδενισμός είναι μια τέτοια λέξη. Αναδύθηκε μαζί με τον αποκαλούμενο αορίστως «πατριωτικό χώρο», με τον καιρό όμως έχει γίνει αγαπημένη έκφραση στις παρέες της εθνικιστικής δεξιάς και της ακροδεξιάς. Το καινούργιο –που στάθηκε πραγματική αφορμή γι’ αυτό το κείμενο– είναι πως τον τελευταίο καιρό η λέξη έχει περάσει στη γενική κυκλοφορία. Συνάντησα, ας πούμε, τον χαρακτηρισμό και σε γραπτά ανθρώπων που υπερασπίζονται την ανοιχτή και εξωστρεφή Ελλάδα. Αν, φυσικά, πάμε πίσω στον χρόνο, το πιθανό είναι ότι η καταγγελία του εθνομηδενισμού ξεκίνησε από ομάδες και έντυπα με εναλλακτική, ή αυτόνομη, προέλευση, όπως το «Άρδην». Σε ορισμένους κύκλους της «πατριωτικής αριστεράς» η αντίθεση στους εθνομηδενιστές πήγε να καλύψει μια διπλή επίθεση: στον ταξικό διεθνισμό και στον φιλελεύθερο κοσμοπολιτισμό. Αφορμή στάθηκαν συνήθως συγκεκριμένα θέματα, όπως η Κύπρος, τα Βαλκάνια, η αντιμετώπιση της Τουρκίας. Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι ο αφορισμός του επικίνδυνου «εθνομηδενιστή» έγινε κοινός τόπος σε μια ορισμένη δεξιά και ιδίως στα πιο ακραία χωράφια της. Τι περιγράφει όμως αυτή η λέξη; Γιατί ξαφνικά άρχισε να αρέσει σε περισσότερους; Πιστεύω πως εδώ έχουμε κάτι ανάλογο με την άλλη προπαγανδιστική επινόηση των τελευταίων χρόνων: το λεγόμενο «ακραίο κέντρο», έτσι όπως το πολιορκούν με χοντρές γραμμές κάποιοι αριστεροί σχολιαστές και κοινωνικοί κριτικοί. Ο «εθνομηδενισμός», το «ακραίο κέντρο» κ.λπ. είναι, νομίζω, λέξεις που δεν επιδιώκουν να περιγράψουν συγκεκριμένες στάσεις και επιχειρήματα, αλλά περισσότερο να δείξουν έναν εχθρό, να ονοματίσουν τον κακό της υπόθεσης και, φυσικά, να «ξεσκεπάσουν». Ας πούμε πως η πολιτική τους χρήση δεν ανταποκρίνεται σε κάποια έγκυρη θεωρητική αξία παρά μόνο στη σοφιστική τέχνη της κουβέντας και στην ανάγκη για πολιτικά και ψυχικά σύνορα. Είναι σήματα κατατρόπωσης και ιδιότυπα τρολαρίσματα για την εποχή των νευρικών και ανασφαλών πολιτικών ταυτοτήτων. Για παράδειγμα, βλέπουμε να ονομάζονται εθνομηδενιστικά τα πιο διαφορετικά φαινόμενα. Κάποιες κοινωνιολογικές ή ιστορικές θεωρίες για τη γέννηση του νεοελληνικού έθνους αλλά και η υποστήριξη σε διπλωματικές και πολιτικές συμφωνίες που κατηγορούνται ως «εθνικά επιζήμιες». Εθνομηδενιστής θα βαφτιστεί ο αναρχικός που καίει τη σημαία, φωνάζοντας «κάτω η πατρίδα», αλλά και ο ερευνητής που ελέγχει με κριτική διάθεση ισχυρισμούς της εθνικής ιδεολογίας. Σαν να αποτελούν κάτι ενιαίο η καταστροφική και η κριτική χρήση των συμβόλων, η αμφιβολία και η μηδενιστική άρνηση. Για εθνομηδενισμό θα κατηγορηθούν, επιπλέον, και όσοι εξακολουθούν να υπερασπίζονται την ιδέα της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης (εδώ ως μετεξέλιξη του προσβλητικού «ευρωλιγούρη») αλλά και οποιοσδήποτε θέλει να ερευνήσει τις ευθύνες του ελληνικού εθνικισμού σε πολιτικές τραγωδίες και γεγονότα του 20ού αιώνα. Φαίνεται, λοιπόν, πως κι αυτή η λέξη δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ουδέτερα και απλώς περιγραφικά. Διότι έχει στον πυρήνα της τη διάθεση για ατίμωση του αντιπάλου. Ο προορισμός της είναι να κάνει τον ενοχλημένο ακροατή να κουνήσει το κεφάλι με όσους «θέλουν το κακό του ελληνισμού» και αποκλίνουν από την ενιαία «εθνική στάση», όχι να ενθαρρύνει μια πιο γενναιόδωρη και ευαίσθητη αντιμετώπιση στα θέματα της εθνικής ταυτότητας.

ίναι τελείως λάθος ο χαρακτηρισμός; Μια πιο κομψή εκδοχή για εκείνο το παλιό σχήμα των «αντεθνικώς δρώντων»; Σε μεγάλο βαθμό, ως πολεμικός και προπαγανδιστικός χαρακτηρισμός, ναι. Λειτουργεί αντικειμενικά ως κατηγορητήριο για λειψή και προβληματική εθνική συνείδηση. Είναι, λοιπόν, μεγάλο λάθος να απευθύνει κανείς τον χαρακτηρισμό με ελαφρότητα και σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Διότι δεν είναι εθνομηδενισμός η απομυθοποίηση πλευρών της δικής μας Ιστορίας ούτε η επιλογή υπέρ συγκεκριμένων συμφωνιών του ελληνικού κράτους. Και δεν έχει, φυσικά, κάτι το εθνομηδενιστικό η κριτική σε συλλαλητήρια και καταλήψεις σχολείων για τη Μακεδονία. Πιο σωστό θα ήταν να εντοπίσει κανείς ιστορικό και πολιτικό αναλφαβητισμό και, βέβαια, απίθανη σύγχυση στη στάση όσων λένε «σκατά στις πατρίδες» ή «η Μακεδονία είναι κινέζικη» – αλλά, σοβαρά τώρα, ας σκεφτούμε ποιο βάρος έχουν αυτά τα εφηβικά συνθήματα στην κοινωνία μας. Επιπόλαιες και ιστορικά ρηχές –όχι εθνομηδενιστικές– μπορεί ακόμα να είναι εκείνες οι αντιλήψεις που παραβλέπουν ή περιφρονούν τους ιστορικούς δεσμούς των λαών με τα έθνη κράτη αλλά και την περίπλοκη σχέση ανάμεσα στο έθνος και στη δημοκρατία. Και αυτές όμως δεν έχουν την ισχύ ή την έκταση που τους αποδίδεται. Το ζήτημα είναι να αναγνωρίζουμε τα συλλογικά πάθη, τα συναισθήματα και τις ταυτότητες μέσα από τις οποίες πορεύτηκαν οι λαοί. Να τα αναγνωρίσουμε ως ιστορικές πραγματικότητες που αποτυπώθηκαν συχνά σε ισχυρά εθνικά πάθη, πάθη που δεν ήταν μόνο φονικά αλλά έφτιαξαν δεσμούς και σημαντικούς πολιτικούς θεσμούς. Μη φεύγει, όμως, από τη σκέψη μας η συγκυρία και ιδίως τα παιχνίδια που παίζονται με την ταυτότητα και τις απειλές της. Το να μιλάς αυτό τον καιρό για εθνομηδενισμό είναι σαν να αφήνεσαι να παρασυρθείς στο ρεύμα της συγκυρίας. Υπάρχουν, φυσικά, πολλοί λόγοι να νιώθει κανείς ανασφαλής σήμερα. Θα ήταν προτιμότερο να παραδεχτούμε απλώς ότι ο «εθνομηδενισμός» είναι ένα αδειανό πουκάμισο που μπορεί όμως να προκαλέσει ζημιά, όταν αρχίζουν να το ανεμίζουν περισσότεροι. Ποια ζημιά; Τη μετατόπιση της συζήτησης από τις διαφορετικές μας εκτιμήσεις για την εθνική αλήθεια στον έλεγχο του πατριωτικού φρονήματος των φίλων και των αντιπάλων μας. Αχρείαστο και διαβολικά επικίνδυνο πράγμα.

ΔHΜΗΤΡΑ ΒΑΣΙΛAΚΟΥ Η ομάδα Αστικά Μοτίβα μας καλεί σε μια ιδιαίτερη χαρτογράφηση της πλατείας Θεάτρου. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

Μια νέα αστική ομάδα με βάση την ιστορική πλατεία Θεάτρου θέλει να αναδείξει την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής και με άξονα τη συγκεκριμένη γειτονιά μάς καλεί να πειραματιστούμε πάνω σε νέους τρόπους αντίληψης και προώθησης της τέχνης και του design. Το μέλος της ομάδας Δήμητρα Βασιλάκου μας μιλάει για όλα όσα θέλουν να επιτύχουν και για την επόμενη δράση τους την Παρασκευή 7/12, σε συνεργασία με το project City Print. Tι είναι τα Αστικά Μοτίβα; Τα Αστικά Μοτίβα/urban motifs lab είναι σύμπραξη τριών ομάδων. Δημιουργήθηκε στο πλαίσιο μιας πρόσκλησης του προγράμματος ΠΟΛΗ2, που υλοποιείται από το This is Athens του Δήμου Αθηναίων, και συγκεκριμένα της δράσης «Κατάστημα στο κέντρο / πλατεία Θεάτρου» με στόχο την αξιοποίηση της συμβολικής σημασίας της πλατείας. Αποτελούνται από τις Δήμητρα Βασιλάκου και Αλίκη Κακουλίδου (γραφίστριες/Metoo Communication Design), Χαρίκλεια Χάρη (αρχιτέκτονα/Microgeographies) και Παναγιώτη Λυμπερέα (οικονομολόγο/Textiles & Clothing Design Lab). Ο χώρος των Αστικών Μοτίβων στην οδό Διπλάρη 5 λειτουργεί τους τελευταίους μήνες ως μια πειραματική εμπορική πλατφόρμα ανάδειξης και πώλησης νέων πολιτιστικών αντικειμένων, αλλά και ως ένας τόπος συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών με επιστήμονες, καλλιτέχνες, σχεδιαστές και τεχνίτες. Ποιος είναι ο στόχος σας; Θα θέλαμε να δημιουργηθούν νέες συνέργειες, τόσο για την ομάδα μας όσο και για την ίδια την πλατεία Θεάτρου. Οι δράσεις μας απευθύνονται στους επισκέπτες της περιοχής αλλά και σε συγκεκριμένες ομάδες, με τις οποίες θα δουλεύουμε σε βιωματικά κυρίως εργαστήρια. Μας ενδιαφέρει να αναδείξουμε την πολιτιστική κληρονομιά και να αναπτύξουμε ένα οικοσύστημα συνεργασιών. Για να πετύχουμε τα παραπάνω, σκοπεύουμε να συνεργαστούμε με τοπικές επιχειρήσεις, να συστήσουμε ένα πολυπολιτισμικό δίκτυο συνεργατών αλλά και να πειραματιστούμε πάνω σε νέους τρόπους αντίληψης και προώθησης της τέχνης και του design. Πείτε μας δυο λόγια για το νέο workshop την ερχόμενη Παρασκευή 7/12. Το workshop θα ξεκινήσει στις 12 το μεσημέρι της Παρασκευής στον χώρο των Αστικών Μοτίβων με την παρουσίαση των έργων και των δράσεων του πρότζεκτ από την Ήρα Σπαγαδώρου και τον Γιάννη Καρλόπουλο, θα συνεχιστεί με την έρευνα της πλατείας Θεάτρου και της ευρύτερης περιοχής και μετά θα ξεκινήσει η αποτύπωση. Οι συμμετέχοντες θα πάρουν από ένα έκτυπο. www.facebook.com/urbanmotifslab

6.12.18 – lifo

TalkoftheTown

ΔΕΚΈΜΒΡΗΣ ΤΟΥ ’08: ΔΈΚΑ ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ, ΌΛΑ ΕΊΝΑΙ ΧΕΙΡΌΤΕΡΑ

ΠΕΡΊ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΎ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΎ

απ ό το ν γ ι ω ργ ο θ . μ αυρ ο γο ρδάτο *

GuestEditor

*Tέως καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών συγγραφέας

8 lifo – 6.12.18

Τέλος, παρανόηση ή ευσεβή πόθο αποτελεί και η εντύπωση ότι ο εθνικισμός είναι τάχα ιστορικά ξεπερασμένος στην πραγματικότητα. Τον αρχέγονο φιλελεύθερο εθνικισμό εξακολουθεί να αποτυπώνει καταρχήν η εσωτερική, αλλά και η διεθνής έννομη τάξη. Όλα σχεδόν τα κράτη είναι (ή παριστάνουν ότι είναι) εθνικά. Συναποτελούσαν προπολεμικά την Κοινωνία των Εθνών και μεταπολεμικά συναποτελούν, ακριβώς, τα Ηνωμένα Έθνη. Όσο, λοιπόν, το κράτος μας παραμένει, με την ελεύθερη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του, ένα εθνικό κράτος –φιλελεύθερο, δημοκρατικό, κοινωνικό, φιλειρηνικό, φιλόξενο, αλλά πάντως εθνικό–, χρειάζεται να αποκτούν οι πολίτες του την αντίστοιχη εθνική ταυτότητα. Χρειάζεται δηλαδή να μαθαίνουν από το σχολείο έναν ιστορικά τεκμηριωμένο εθνικισμό, απαλλαγμένο από αβάσιμες μυθολογίες και αστόχαστη μισαλλοδοξία. Παρά τις τυπικές τελετές και παρελάσεις, το σχολείο στη χώρα μας έχει προ πολλού πάψει να εκπληρώνει ικανοποιητικά αυτόν το ρόλο. Στο κενό έχουν πλέον παρεισφρήσει η Χ.Α. και άλλα ακροδεξιά κυκλώματα, προσφέροντας στους μαθητές αυτό που δεν προσφέρει το σχολείο. Το να εκχωρούμε συνολικά τον εθνικισμό στη Χ.Α. και να την αφήνουμε να παριστάνει ότι τον μονοπωλεί αποτελεί ένδειξη έσχατης πνευματικής οκνηρίας και ασυναρτησίας. Είναι αυτόχρημα τραγελαφικό να παριστάνουν τους Έλληνες εθνικιστές όσοι λατρεύουν και αναπολούν Γερμανούς ακραίους εθνικιστές, όπως ο Χίτλερ και το κόμμα του, που επιτέθηκαν στην Ελλάδα ως εχθροί και την αιματοκύλισαν. Οι θαυμαστές τους σήμερα διαιωνίζουν συμβολικά την εσχάτη προδοσία που διέπραξαν τότε οι κατοχικοί συνεργάτες των Γερμανών. Είναι τάχα αυτό «εθνικισμός»; Επιπλέον, το να αφήνουμε την εθνική διαπαιδαγώγηση των ελληνόπουλων στη Χ.Α. και παρόμοια κυκλώματα (διαδικτυακά και μη) ισοδυναμεί με αυτοκτονία – όχι μόνο για το δημοκρατικό πολίτευμα αλλά και για το ίδιο το έθνος μας. Αν όντως η Χ.Α. έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις τωρινές μαθητικές καταλήψεις, αυτές αποτελούν ίσως μια τελευταία προειδοποίηση.

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η π ολιτά κη

Οι μαθητικές καταλήψεις αυτών των ημερών δεν είναι μόνο ευκαιρία να αναδειχθούν οι ευθύνες όσων ενθάρρυναν και εκμεταλλεύτηκαν επί δεκαετίες αυτή την αυτοκαταστροφική μορφή νεανικής διαμαρτυρίας. Είναι, επίσης, αφορμή να επανεξετάσουμε την ανιστόρητη διαστρέβλωση και παραμόρφωση που έχει υποστεί ο εθνικισμός ως έννοια και ως όρος. Ο εθνικισμός, γενικά, έχει αποκτήσει κακό όνομα, είτε εξαιτίας εγκλημάτων που έγιναν πρόσφατα στο όνομά του (π.χ. στην πρώην Γιουγκοσλαβία) είτε εξαιτίας ακραίων ή και διεστραμμένων μορφών του, όπως η Χ.Α. στη χώρα μας και άλλα ακροδεξιά κινήματα αλλού. Ωστόσο, χρειάζεται να θυμηθούμε ότι ο εθνικισμός ως ιδεολογία γεννήθηκε φιλελεύθερος και δημοκρατικός. Υπήρξε καρπός δύο ελπιδοφόρων επαναστάσεων κοσμοϊστορικής σημασίας: της Αμερικανικής το 1776 και της Γαλλικής το 1789. Με τους όρους μιας διάκρισης που γεννήθηκε ακριβώς τότε, ο εθνικισμός αρχικά ήταν αποκλειστικά «αριστερός». Μόνο στη διάρκεια του 19ου αιώνα και από αντίδραση στη Γαλλική Επανάσταση εμφανίστηκαν «δεξιές» έως και «ακροδεξιές» εκδοχές ή παραμορφώσεις του, με απώτατη συνέπεια τα παραληρήματα του φασισμού και του ναζισμού τον 20ό αιώνα. Για τον αρχέγονο φιλελεύθερο εθνικισμό, τα έθνη είναι καταρχήν ισότιμα. Ισχύει, δηλαδή, ό,τι ισχύει και για τα άτομα. Για να ταυτιστείς με το έθνος στο οποίο ανήκεις δεν χρειάζεται να μισείς ούτε να υποτιμάς τα άλλα. Άλλωστε, είσαι πάντα ελεύθερος να αλλάξεις έθνος, αν θέλεις. Επιπλέον, ο φιλελεύθερος εθνικισμός μπορεί ασφαλώς να συνδυαστεί αρμονικά με διεθνισμό ή και άλλες υπερεθνικές ταυτότητες, όπως είναι για μας η ευρωπαϊκή. Έλληνας, Ευρωπαίος, πολίτης του κόσμου. Προσωπικά, έτσι νιώθω από παιδί και δεν χρειάστηκε (ευτυχώς) να διαλέξω. Η λεγόμενη «πολιτική ορθότητα» έχει επιβάλει σήμερα να αποφεύγεται σαν αναθεματισμένος ο όρος «εθνικισμός» και να προτιμάται ο όρος «πατριωτισμός». Ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν έφτασε μάλιστα στο σημείο να θεωρήσει τις δύο έννοιες διαμετρικά αντίθετες. Πρόκειται και εδώ για τεράστια και τελείως ανιστόρητη παρανόηση. Ο πατριωτισμός είναι έννοια ευρύτερη, επειδή είναι νοητός και σε κράτη που δεν είναι εθνικά, όπως, για παράδειγμα, οι πόλεις-κράτη της Αρχαιότητας ή της Αναγέννησης και πολυεθνικές αυτοκρατορίες έως σχετικά πρόσφατα. Όταν, όμως, αναφέρεται σε ένα απροσχημάτιστα εθνικό κράτος, ο πατριωτισμός λογικά δεν μπορεί παρά να αποτελεί μία εκδοχή του εθνικισμού – όχι κάτι «άλλο», διαφορετικό. Έτσι π.χ. όρισα ως «εσωστρεφή πατριωτισμό» την αντιβενιζελική εκδοχή του νεοελληνικού εθνικισμού την εποχή του Εθνικού Διχασμού. Η βενιζελική εκδοχή του ίδιου εθνικισμού ήταν τότε ο αλυτρωτισμός, δηλαδή η απελευθέρωση («λύτρωση») των ομοεθνών που ζουν υπό ξένη κυριαρχία και η προσάρτηση των περιοχών τους στο εθνικό κράτος.

ShortCut

Με αφορμή τις μαθητικές καταλήψεις και τα επεισόδια στη Γαλλία.

Το να εκχωρούμε συνολικά τον εθνικισμό στη Χ.Α. και να την αφήνουμε να παριστάνει ότι τον μονοπωλεί αποτελεί ένδειξη έσχατης πνευματικής οκνηρίας και ασυναρτησίας. Είναι αυτόχρημα τραγελαφικό να παριστάνουν τους Έλληνες εθνικιστές όσοι λατρεύουν και αναπολούν Γερμανούς ακραίους εθνικιστές, όπως ο Χίτλερ και το κόμμα του, που επιτέθηκαν στην Ελλάδα ως εχθροί και την αιματοκύλισαν.

Οι δυσοίωνες «προφητείες» εκείνων των ημερών επιβεβαιώθηκαν, ειδικά σε σχέση με τις κοινωνικές συνθήκες, με την αστυνομία, με τα μέσα ενημέρωσης. Είναι κάποιες λέξεις, όπως η εξέγερση, που επειδή φέρουν ένα ιστορικό/πολιτικό/συγκρουσιακό βάρος ή επειδή συχνά έχουν χρησιμοποιηθεί καταχρηστικά, κάνουν «τζιζ» σαν ηλεκτρικό φορτίο όταν τις ακουμπάμε. Ή απλώς κάποιοι επιθυμούν να τους προσδίδουν αποκλειστικά θετικό και ηρωικό πρόσημο, σύμφωνα με τη δική τους ατζέντα πάντα, αρνούμενοι να δεχτούν ότι δεν αποτελεί «καπηλεία» ή «παρεξήγηση» το να περιγράφεις γεγονότα ευρείας κλίμακας με το όνομά τους, χωρίς φόβο και πάθος. Υπήρχαν πολλοί τότε, θυμάμαι, που ξίνιζαν και αντιδρούσαν έντονα όταν άκουγαν να γίνεται λόγος για εξέγερση αναφορικά με το «κάψιμο της Αθήνας» που ακολούθησε την εν ψυχρώ και δι’ ασήμαντον αφορμή δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, Σάββατο βράδυ, στο λούνα παρκ αντιεξουσιαστικής ψυχαγωγίας των Εξαρχείων από αστυνομικό όργανο. «Δεν είναι εξέγερση, είναι … [ακολουθούσε πανσπερμία υποτιμητικών χαρακτηρισμών για τα κίνητρα και την υπόσταση των διαδηλωτών]». Και οι αρνητές της εξέγερσης εκπροσωπούσαν ένα ευρύτατο φάσμα που απλωνόταν από τη (νεο)δεξιά ως το τιμημένο ΚΚΕ. Ήταν μία από τις «πρωτιές», μία μόνο από τις πολλές δυσοίωνες «προφητείες» εκείνων των ημερών η σύσταση τέτοιων ανίερων συμμαχιών που έκτοτε έχουν γίνει καθεστώς σχεδόν στα πολιτικά πράγματα. Υπήρχαν, βέβαια, και οι υστερόβουλοι υμνητές και επίδοξοι νταβατζήδες της εξέγερσης, όπως σύσσωμος σχεδόν ο ΣΥΡΙΖΑ του τότε. Σαφώς και ήταν εξέγερση. Δεν ήταν λαϊκή εξέγερση, ούτε διαδήλωση του ΠΑΜΕ, ούτε συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Ήταν νεανική εξέγερση και μάλιστα μαζικού τύπου, στην οποία πήραν μέρος μαθητές, φοιτητές, συνειδητοποιημένοι/ριζοσπαστικοποιημένοι και μη, ενταγμένοι, ανένταχτοι, φλώροι, χουλιγκάνια, χίπστερ κι ένα σωρό άλλες φυλές και υβρίδια. Ήταν εξέγερση κατά πάντων και όχι απλώς το σημείο τήξης στο el clasico ντέρμπι ανάμεσα σε μπάτσους και μπάχαλα που πήρε φωτιά επειδή ένας λεβεντοψυχάκιας εκτέλεσε ένα παιδί που στα μάτια του εκπροσωπούσε όλα τα «προνομιούχα τσογλάνια» και τα «βολεμένα πουστράκια» που του τσιγκλούσαν καθημερινά τα πιο χαμερπή και φασιστικά του ένστικτα. Πολλά γράφτηκαν εκείνες τις μέρες και ακόμα περισσότερα εκ των υστέρων και υπό το βάρος της κρίσης, το άγριο πρόσωπο της οποίας θα εμφανιζόταν αρκετά μετά τον Δεκέμβρη του 2008. Σίγουρα, όμως, μπορούν να εκληφθούν τα βίαια και πρωτοφανούς κλίμακας γεγονότα (η παραχώρηση «ζώνης εκτόνωσης του πλήθους» από τις Αρχές έστειλε τις φωτιές μέχρι το βαθύ Κολωνάκι, που ως τότε θεωρούνταν εξίσου «άβατο» με τα Εξάρχεια, αλλά με την αντίστροφη έννοια) ως προειδοποιητικές βολές ή ως επαναλαμβανόμενες κλήσεις αφύπνισης μιας κοινωνίας που ακόμα ζούσε τη νιρβάνα της «επίπλαστης ευδαιμονίας». Οι νεαροί εξεγερμένοι που έσπαγαν και έκαιγαν με οργή και χαρακτηριστική της ηλικίας τους μηδενιστική μέθεξη ήταν σαν να διαισθάνονταν αυτό που ερχόταν και που εμείς, οι πιο μεγάλοι, δεν βλέπαμε ή δεν θέλαμε να δούμε. Σαν να ήξεραν ότι εφεξής κάθε γενιά –με τη δική τους πρώτη και καλύτερη– θα είναι όλο και πιο πολύ στην απ’ έξω απ’ ό,τι η προηγούμενη και ότι θα εξαναγκαστεί να λειτουργεί και να επιβιώνει με όλο και πιο εξευτελιστικούς όρους. Τότε ήταν που βάθυνε απότομα το χάσμα γενεών, που εξακολουθεί φυσικά να μοιάζει δυσθεώρητο. Και σήμερα όλα είναι χειρότερα. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, η βίαιη συμπεριφορά της αστυνομίας έναντι «περιθωριακών» και αδυνάτων και πιο πολύ απ’ όλα ίσως το χυδαίο επίπεδο, ο μεσαιωνικός συντηρητισμός και η χειραγώγηση της «κοινής γνώμης» που ξερνάνε καθημερινά τα τηλεοπτικά κανάλια, τα οποία, ενώ δεν έχουν σοβαρές παραγωγές ή στοιχειώδες πρόγραμμα, απομυζούν ακόμα το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της διαφημιστικής αγοράς. Μέσα σε δύο μέρες είχε αλλάξει τότε είδος το «επίσημο» αφήγημα: από το μελόδραμα του «δολοφονήθηκε μικρό παιδί» στο έπος καταστροφής και ανομίας του «καίνε οι βάνδαλοι την Αθήνα, άχρηστο το κράτος». Και κατόπιν, πλήρης απελευθέρωση όλου του μικροαστικού συμπλέγματος, με συζητήσεις στα κανάλια για το εάν και πόσο ευθύνεται το μονογονεϊκό περιβάλλον του 15χρονου και η χωρισμένη μάνα του που είχε την ευθύνη και άφηνε τον μικρό να βολοδέρνει νυχτιάτικα σε «επικίνδυνες» γειτονιές. Σχεδόν «light» μοιάζουν αυτά, πάντως, συγκριτικά με τον οχετό που παρακολουθούμε μουδιασμένοι σήμερα να μας κατακλύζει. Τα απόνερα της βαθιά συντηρητικής κουλτούρας μας έχουν ξεχειλίσει πια από παντού και κοντεύουν να μας πνίξουν.

6.12.18 – lifo

TalkoftheTown

Η ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΉ ΚΟΙΝΟΤΟΠΊΑ Περί «καλού» και «κακού» χιούμορ και άλλων δεινών.

απ ό τ ο ν βασί λ η βα μβα κά *

ΛόγοιΚοινοί

*Επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας και Επικοινωνίας στο ΑΠΘ

10 lifo – 6.12.18

πρόσφατη δημόσια αντιπαράθεση της Έλενας Ακρίτα με τον Μάρκο Σεφερλή κέντρισε κυρίως το κουτσομπολίστικο ενδιαφέρον των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, όμως, έστω και έμμεσα, έφερε στο φως ένα πολύ ενδιαφέρον ζήτημα: ποια είναι τα δημοφιλή είδη του χιούμορ με τα οποία γελάμε τα τελευταία χρόνια; Υπάρχει κάποιο κριτήριο «ποιότητας» του χιούμορ και της σάτιρας και, αν ναι, ποιος και πότε τo προσδιορίζει; Είναι ο σατιρικός κανόνας στην Ελλάδα της κρίσης πράγματι αντισυμβατικός ή επιβεβαιώνει τα πιο πρωτόγονα κοινωνικά στερεότυπα; Το γεγονός ότι η περίπτωση του ιδιαίτερα αγαπητού σε ενήλικο και ανήλικο κοινό Μάρκου Σεφερλή αποτελεί ένα ιδανικό παράδειγμα της αρχαϊκής μεταστροφής της ελληνικής επιθεωρησιακής σάτιρας δεν πρέπει να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι είναι ο μόνος υπεύθυνος γι’ αυτήν. Τα δάνεια του Σεφερλή, υφολογικά και θεματολογικά, είναι πολύ σαφή. Θα μπορούσε να δει κανείς σε αυτόν μια πιο brutal εκδοχή του χιούμορ που παρήγαγαν στο παρελθόν οι πιο σημαντικές κωμικές φυσιογνωμίες της Μεταπολίτευσης, οι οποίες συνδύασαν την επιθεωρησιακή παράδοση με μια εξελληνισμένη εκδοχή του stand-up comedy. Σημαντικά στοιχεία του έργου των Χάρρυ Κλυνν, Στάθη Ψάλτη, Τζίμη Πανούση, Λάκη Λαζόπουλου, Γιάννη Ζουγανέλη κ.ά. μπορούν εύκολα να αναγνωστούν στις παραστάσεις του Σεφερλή. Ο Σεφερλής δεν εφεύρε ούτε το προσβλητικό και βωμολοχικό ύφος του Δελφινάριου ούτε το δημαγωγικό είδος σάτιρας. Περισσότερο μια απενοχοποιημένη και απλοποιημένη απόληξη παλιών τάσεων της ελληνικής σάτιρας ενσαρκώνει παρά μια κακόγουστη εξαίρεσή τους. Περισσότερο μια θεατροποίηση της εφηβικής «καφρίλας» (επίδειξη σοκαριστικά αστείων σκηνών σιχαμάρας, τραμπουκισμού, ανοησίας) που διαχέεται στο YouTube επιχειρεί παρά την καλλιέργεια ενός ακραίου χιούμορ απέναντι στις ισχύουσες κοινωνικές συμβάσεις. Τα υποτιμητικά σχόλια για τα εμφανισιακά συνήθως χαρακτηριστικά συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων (χοντροί, γέροι, ομοφυλόφιλοι κ.λπ.) υπήρξαν συχνά μοτίβα της εγχώριας «αριστοφανικής» σχολής. Όπως και η «εξπρεσιονιστική» μίμηση χαρακτήρων ή η κατάχρηση της φάρσας και της shocking ανεκδοτολογίας. Ο Σεφερλής, επίσης, δεν είναι ο μοναδικός ο οποίος τα χρόνια της κρίσης κατέφυγε σε πολιτικά αστεία που περιστράφηκαν (μέσα από τον μηχανισμό της υπερταύτισης) γύρω από τους «ναζιστές» ξένους που ποδηγέτησαν τον ελληνικό λαό και την ξεπουλημένη εγχώρια ελίτ που συνεργάζεται μαζί τους. Όλα αυτά απαντούν πληθωρικά επίσης στην υπερεπιτυχή τηλεοπτική εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου μέχρι το μαύρο χιούμορ του μπλόγκερ Πιτσιρίκου. Η διαφορά είναι ότι στις περιπτώσεις αυτές τα συγκεκριμένα αστεία σημάνθηκαν ως στοιχεία ενός προοδευτικού, αριστερού, αντιεξουσιαστικού και εν γένει ανατρεπτικού τρόπου διακωμώδησης πολιτικών και κοινωνικών καταστάσεων. Από εκείνους τους τρόπους που και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα περιλάμβανε στο «μάθημα» που έκανε πρόσφατα από το βήμα της Βουλής για το καλό χιούμορ, εγκαλώντας τους πολιτικούς του αντιπάλους ως άσχετους ως προς αυτό.

ε άλλα λόγια, το γκροτέσκο χιούμορ του Σεφερλή, ο κλοουνίστικος και παιδικός τρόπος των αστεϊσμών του, ο προσβλητικός λόγος του για πρόσωπα και καταστάσεις, δεν είναι κάτι το απολύτως καινούργιο ούτε το μοναδικό. Αυτό που είναι ίσως το νέο στοιχείο στην επιθεωρησιακή φυσιογνωμία του Σεφερλή είναι ότι, σε αντίθεση με άλλους παραγωγούς σατιρικού γέλιου, δεν προσπαθεί (ή δεν μπορεί) να ενδυθεί καμία προηγούμενη αισθητική ή πολιτική ορθότητα. Ο σύγχρονος ελληνικός πρωτογονισμός βρίσκει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου καλλιτέχνη την ιδανική προσωποποίησή του με τρόπο περισσότερο επιβεβαιωτικό παρά σαρκαστικό. Ο Μάρκος Σεφερλής ενσαρκώνει και υποστηρίζει παραδειγματικά όλες εκείνες τις πτυχές της ελληνικής σάτιρας που επιδόθηκαν ανοιχτά, ειδικά μετά το ξέσπασμα της κρίσης, στο κοινότοπο χιούμορ, στον κωμικό στιγματισμό των εγχώριων ελίτ, στην εθνική θυματοποίηση, στη λαϊκή αγανάκτηση, στη χαριτωμένη αντιμετώπιση και ενσωμάτωση της ρητορικής του μίσους. Υπό αυτή την έννοια, το παράδειγμα του Μάρκου Σεφερλή είναι πολύ σημαντικό, αλλά δεν αποτελεί εξαίρεση, είναι σύμπτωμα του εθνικολαϊκιστικού λόγου που κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια όχι μόνο στο πολιτικό αλλά και στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Γι’ αυτό, άλλωστε, και βρήκε μεγάλο κοινό που δεν είναι ούτε πιο ανόητο ούτε πιο ακαλλιέργητο από αυτό άλλων παραδειγμάτων δημοφιλούς σάτιρας. Η ευκαιρία να κάνει μια παράσταση στο Παλλάς διαβάστηκε από ορισμένους ως μια προσπάθεια αισθητικής αποδοχής και αναβάθμισης του έργου του, ένα ενδεχόμενο κανονικοποίησης του χιούμορ του, κάτι που όμως έχει συμβεί εδώ και πολύ καιρό στην εγχώρια ενημεροδιασκεδαστική πραγματικότητα. Η κριτική της Έλενας Ακρίτα σε αυτό το (ματαιωμένο πια) ενδεχόμενο λίγο-πολύ αναφέρεται. Το «trash» γούστο του Μάρκου Σεφερλή και το «ακαλλιέργητο» κοινό του προτάσσονται ως αισθητική απειλή στα μάτια της γνωστής δημοσιογράφου, συγγραφέα και σεναριογράφου. Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι εάν το παράδειγμα του Σεφερλή θα τύχει της αναγνώρισης της «θεατρικής» Αθήνας. Το πρόβλημα δεν είναι το αισθητικό επίπεδο του κοινού του, που άλλωστε δεν πρέπει να διαφέρει πολύ από εκείνο του «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» ή των καθημερινών τηλεοπτικών σίριαλ. Εκεί όπου θα έπρεπε να εστιάζεται η κριτική είναι στο ιδεολογικό στίγμα του, στη συγγένειά του με αυτό το χιούμορ που κυριάρχησε τα χρόνια της κρίσης στην τηλεοπτική επιθεώρηση και στη διαδικτυακή προπαγάνδα και συνέβαλε στην πολύμορφη διαπόμπευση εγχώριων προδοτών και εξωτερικών δυναστών. Αυτό όμως το ιδεολογικό πλαίσιο, το εθνικολαϊκιστικό, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ξενίζει μεγάλα τμήματα της καλλιτεχνικής ελίτ της χώρας, ούτε ακόμη και την ίδια την Έλενα Ακρίτα, που συνεισέφερε σημαντικά στο πρόσφατο παρελθόν στην πολιτική απενοχοποίησή του. Αντίθετα από μια επιφανειακή προσπάθεια πολιτισμικής διάκρισης του «καλού» από το «κακό» χιούμορ, εκεί όπου η κριτική στο κυρίαρχο παράδειγμα της εθνικολαϊκιστικής σάτιρας γίνεται υπόγεια, αλλά ενεργητικά είναι τόσο σε ιδιαίτερες περιπτώσεις της ελληνικής γελοιογραφίας όσο και στις κωμικές κοινότητες του Διαδικτύου, οι οποίες αναπτύσσουν ένα αντι-δημαγωγικό και σε πολλές περιπτώσεις βέβηλα αποδομητικό χιούμορ. Σε αυτά, όμως, τα παραδείγματα αξίζει μια ιδιαίτερη αναφορά στο μέλλον.

Με άλλα λόγια, το γκροτέσκο χιούμορ του Σεφερλή, ο κλοουνίστικος και παιδικός τρόπος των αστεϊσμών του, ο προσβλητικός λόγος του για πρόσωπα και καταστάσεις, δεν είναι κάτι το απολύτως καινούργιο ούτε το μοναδικό. Αυτό που είναι ίσως το νέο στοιχείο στην επιθεωρησιακή φυσιογνωμία του Σεφερλή είναι ότι, σε αντίθεση με άλλους παραγωγούς σατιρικού γέλιου, δεν προσπαθεί (ή δεν μπορεί) να ενδυθεί καμία προηγούμενη αισθητική ή πολιτική ορθότητα.

6.12.18 – lifo

12 lifo – 6.12.18

ΑΠΟ ΤΗ LIFO TEAM ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

2005 2018 6.12.18 – lifo

ΕΠΕΙΔΉ

Αθήνα είναι πραγματικά cool. Τόσο cool όσο ήταν κάποτε η Νέα Υόρκη, πριν ο “αστικός εξευγενισμός” (gentrification) αλλάξει τον χαρακτήρα της και μετατρέψει τη ζωή στην πόλη σε έναν απίστευτο αγώνα επιβίωσης. Το φαγητό εδώ είναι φοβερό και καλυτερεύει συνεχώς, ενώ, ανάμεσα στα άπειρα μουσεία, τις συναυλίες και τις εκθέσεις τέχνης, υπάρχουν ένα σωρό πράγματα να κάνεις και να δεις. Θέλησα, λοιπόν, να γίνω κι εγώ μέρος αυτής της πόλης και να γράφω για τα πράγματα που συμβαίνουν όσο περισσότερο μπορώ» λέει η νεαρή δημοσιογράφος Κέιτι Γουίτακερ, η οποία άφησε τη ζωή της στη Νέα Υόρκη για να μετακομίσει στην Αθήνα πριν από λίγες εβδομάδες. Η Γουίτακερ, αν και γεννημένη στη Φιλαδέλφεια, ζούσε στη Νέα Υόρκη τα τελευταία πέντε χρόνια, εργαζόμενη στο «Saveur», το κορυφαίο περιοδικό γαστρονομίας στον κόσμο, ως συντάκτρια περιεχομένου βίντεο, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο, από το Μεξικό και το Περού μέχρι την Κρήτη και τη Θεσσαλονίκη, και ταυτόχρονα περνώντας πολύ χρόνο στην τεράστια test kitchen του περιοδικού, όπου συνεργαζόταν με ένα σωρό καταξιωμένους σεφ. Όμως, πριν από τη Νέα Υόρκη, η Γουίτακερ πρόλαβε κι έζησε για μικρό χρονικό διάστημα και στη Θεσσαλονίκη, όπου δούλεψε ως δασκάλα στο Κολέγιο Ανατόλια. Τότε, το 2012, ήταν που επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Αθήνα. Όμως δεν στάθηκε καθόλου τυχερή. Ο καιρός ήταν πολύ κακός, γινόταν κατακλυσμός, δεν μπόρεσε να βολτάρει όσο ήθελε. Επιπλέον, στο μέρος όπου πήγε να φάει το φαΐ ήταν χάλια. «Θυμάμαι, σκεφτόμουν πως αποκλείεται να είναι έτσι η Αθήνα. Αργότερα, όταν την ξαναεπισκέφθηκα, συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για μια απίθανη πόλη, που όμως πρέπει να ψάξεις για να βρεις τα μυστικά της». Όμως, πώς αποφάσισε τελικά να μετακομίσει εδώ; «Στην πραγματικότητα, η απόφαση πάρθηκε όταν μου προτάθηκε να εργαστώ στην ηλεκτρονική πλατφόρμα This is Athens. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να ομολογήσω πως ήταν κάτι που σκεφτόμουν πολύ έντονα τα τελευταία δύο χρόνια. Κάθε φορά που έμπαινα στο αεροπλάνο για να επιστρέψω στη Νέα Υόρκη, έφευγα με βαριά καρδιά. Μου άρεσε τόσο πολύ αυτή η πόλη, που έφτασα στο σημείο να μη θέλω να βρίσκομαι πουθενά αλλού». Η Αθήνα λέει πως την εμπνέει πολύ. «Θέλω να γράφω και να κάνω βίντεο για τα ωραία αυτής της πόλης. Μου έχει βγάλει στην επιφάνεια τον δημιουργικό μου εαυτό» λέει. Η ίδια, ως φανατική foodie, τρελαίνεται να τρώει ψαρικά στον Πειραιά. «Υπάρχει ένα μαγαζί του οποίου το όνομα δεν θυμάμαι, αλλά έχω κάπου σημειωμένη τη διεύθυνση. Μου αρέσει πολύ το φαγητό στο Άστερ, στo Birdman και στο Μαύρο Πρόβατο. Επίσης, τρώω σουβλάκι σε κάθε ευκαιρία που βρίσκω και πίνω πολύ ρακί. Το μόνο που μένει τώρα είναι να βρω κι ένα σπίτι».

Μερόπη Κοκκίνη

1 14 lifo – 6.12.18

η ΚEΪΤΙ ΓΟΥΙΤΑΚΕΡ άφησε τη ζωή και τη δουλειά της στο

SAVEUR

στη ΝΈΑ ΥΌΡΚΗ γιατί η Αθήνα τής φαίνεται πιο

COOL

6.12.18 – lifo

υτή η αλλαγή, όπως τονίζουν, προϋποθέτει τη χειραφέτηση των γυναικών και κάθε άλλης δυνάμει θηλυκότητας. Επειδή, αν και μεγάλωσαν σε συντηρητικό περιβάλλον, γρήγορα ανεξαρτητοποιήθηκαν, χειραφετήθηκαν και προσπάθησαν να φτιάξουν μια ζωή σύμφωνη με τις ιδέες και τα όνειρά τους. Επειδή συνδυάζουν τσαγανό και ευαισθησία, δίχως να φοβούνται τον διάλογο ούτε την αμφισβήτηση οποιουδήποτε «θέσφατου». Επειδή στέκονται απέναντι στον μισογυνισμό, την πατριαρχία, την εκμετάλλευση, την ανισότητα, την έμφυλη βία, τον σεξισμό, τον καπιταλισμό αλλά και κάθε κίνημα ή σύστημα που τα αναπαράγει. Επειδή στηρίζουν την ανοιχτή κοινωνία, τον αυτοπροσδιορισμό, την αυτοδιάθεση, το δικαίωμα των γυναικών στην αυτοάμυνα, την ισότητα ευκαιριών και επιθυμιών, το ελληνικό Women’s March, το κίνημα#metoo και τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Επειδή υποστήριξαν και υποστηρίζουν με την ίδια θέρμη θύματα βιασμού, trafficking, ενδοοικογενειακής βίας, σεξισμού. Από υποθέσεις όπως αυτήν της Κωνσταντίνας Κούνεβα, που δέχτηκε μαφιόζικη επίθεση με βιτριόλι το ’09 για τη συνδικαλιστική της δράση, των οροθετικών γυναικών που διαπομπεύτηκαν το ’11 και της 14χρονης που απήγαγαν, βίασαν και εξώθησαν σε πορνεία στη Λάρισα το ’16 μέχρι τα δικαιώματα των μεταναστριών/προσφύγων, των εργαζομένων στο σεξ, των φυλακισμένων,

16 lifo – 6.12.18

των ΑμεΑ και των μειονοτικών γυναικών. Επειδή με τη Φεμινιστική Δικτύωση για το Δικαίωμα στην Αυτοάμυνα η ποινή της Π., φυλακισμένης για υπόθεση αυτοάμυνας, μειώθηκε δραστικά, ενώ δικαιώθηκε η Ν., μετανάστρια που αμύνθηκε σε κακοποιητική επίθεση του συντρόφου της – μόλις η δεύτερη ανάλογη περίπτωση στα ελληνικά δικαστικά χρονικά. Επειδή σε συνεργασία με εργατικές συλλογικότητες πέτυχαν την επαναπρόσληψη εγκύου από τηλεφωνική εταιρεία που την απέλυσε επειδή έμεινε έγκυος. Επειδή διεκδικούν εξίσου το δικαίωμα στη μητρότητα αλλά και στην έκτρωση. Επειδή τον τελευταίο καιρό πρωτοστατούν με θέρμη στις κινητοποιήσεις ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη για την άγρια δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, τον οποίο θεωρούν αδελφό και αδελφή τους ταυτόχρονα. Επειδή απέναντι στη μισαλλοδοξία, τον φασισμό και τον εθνικισμό προτάσσουν τον διεθνισμό, την αλληλεγγύη και τον κοσμοπολιτισμό. Επειδή στηρίζουν, επειδή λατρεύουν την πόλη τους για τα καλά καθώς και για τα άσχημά της, ιδιαίτερα μάλιστα τη γειτονιά τους, τα Εξάρχεια. Επειδή γουστάρουν τις σουφραζέτες, τις μάγισσες αλλά και την Μπιγιονσέ και επειδή σε κάθε περίπτωση θα αρνηθούν, λένε, να «επιστρέψουν στη σφουγγαρίστρα», όπως τόσες φορές υποχρεώθηκαν να κάνουν οι γυναίκες μετά από πολλές πολλά υποσχόμενες κοινωνικές επαναστάσεις.

Θοδωρής Αντωνόπουλος

ΕΠΕΙΔΉ οι γυναίκες της πόλης έχουν

ΔΥΝΑΤΗ ΦΩΝΗ

και ξέρουν να

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΈΧΟΥΝ ΓΕΎΣΗ Ό

ταν μιλάς για τα Χριστούγεννα γίνεσαι γραφικός, γιατί δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει γραφτεί ή ειπωθεί γι’ αυτήν τη μεγάλη γιορτή… Κι όμως, αυτή η επανάληψη είναι που μας δίνει την αίσθηση της οικειότητας και της ανυπομονησίας να κάνουμε ό,τι και πέρσι. Να στολίσουμε δέντρο, να αγοράσουμε δώρα, να κάνουμε ρεβεγιόν με τους δικούς μας ανθρώπους και, φυσικά, να γεμίσουμε το σπίτι με τα Deluxe προϊόντα του LIDL που κάθε χρόνο τέτοια εποχή εμφανίζονται μπροστά μας σαν γιορτινοί guest stars της κουζίνας μας! Και φέτος μπορούμε να βρούμε μια σειρά από γεύσεις που μυρίζουν Χριστούγεννα και μας συναρπάζουν με την ιδιαιτερότητά τους αλλά και την υψηλή ποιότητα των υλικών. Το αποτέλεσμα είναι γλυκές και αλμυρές δημιουργίες

σε μια τεράστια ποικιλία που θα συνοδεύσει τα καλέσματα των γιορτών και θα δώσει το ξεχωριστό χρώμα και άρωμα στο στολισμένο σπίτι μας. Χριστουγεννιάτικα γλυκά, χειμωνιάτικες μαρμελάδες, ξεχωριστές σάλτσες, φρέσκα ζυμαρικά και τυριά ωρίμανσης σε τιμές που τα κάνουν προσιτά σε όλους. Τα Deluxe προϊόντα θα βρίσκονται στα καταστήματα LIDL μέχρι το τέλος του έτους και είναι η γιορτινή έκπληξη που μας περιμένει κάθε χρόνο για να μας βάλει στο κλίμα των ημερών με γευστικές συνταγές που θα μας εμπνεύσουν να δημιουργήσουμε ιδιαίτερα πιάτα για τους καλεσμένους μας! Γιατί τα Χριστούγεννα όλοι αξίζουμε λίγη χρυσόσκονη που θα αλλάξει την καθημερινότητα και θα μας κάνει να απολαύσουμε μικρές στιγμές πολυτέλειας στο οικογενειακό τραπέζι.

Τα LIDL παρουσιάζουν και φέτος την αγαπημένη σειρά προϊόντων που μας βάζει στο κλίμα των γιορτών και μας εμπνέει για το γιορτινό τραπέζι. Περισσότερες πληροφορίες στο www.lidl-hellas.gr 6.12.18 – lifo

ΕΠΕΙΔΉ δειλά-δειλά

Παπούτσι από τον τόπο σου υπερσχεδιασμένο. Είναι πολύ ωραίο το ότι αναβιώνει μια βιοτεχνία, η υποδηματοποιία, στην οποία η Ελλάδα παλιά διέπρεπε. Υπήρξε ιδιαιτέρως αναπτυγμένη μέχρι και πριν από 30 χρόνια, επειδή υπήρχαν οι πρώτες ύλες και η παραδοσιακή εμπειρική τεχνογνωσία. Τότε, όμως, τα περισσότερα τέτοια είδη κατασκευάζονταν «φασόν» πάνω σε σχέδια οίκων του εξωτερικού (π.χ. παπούτσια Charles Jourdan ή Pierre Cardin) και συνεπώς έφεραν τα σήματα της ξένης φίρμας. Στη συνέχεια, ήρθε προοδευτικά η παρακμή, κυρίως επειδή η κατασκευή «μετανάστευσε» σε χώρες με χαμηλότερο κόστος παραγωγής. Το νέο όμως είναι ότι από φέτος διακρίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρα η τάση αναβίωσης αυτής της τέχνης στην Αθήνα από νέους επαγγελματίες που έχουν σπουδάσει σχεδιασμό υποδημάτων και ως εκ τούτου φτιάχνουν παπούτσια δικού τους design. Είναι, δηλαδή, πιο «ισχυροί» συγκριτικά με τους παλαιότερους υποδηματοποιούς, γιατί, κρατώντας στα χέρια τους τον σχεδιασμό, κατακτούν πιο ευδιάκριτα το δικό τους προσωπικό στίγμα και αυτό είναι το ιδανικό υπόβαθρο, επάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομηθεί ένα λαμπρό brand. Πολύ ενδιαφέρουσες τέτοιες περιπτώσεις είναι ο Νίκος Γερμανός, που έχει μαγαζί-σχεδιαστήριο-εργαστήριο στην οδό Καλλιδρομίου 24, και η Ίρις Ντεπόρτου, που το ατελιέ της είναι στου Ψυρρή (Παλλάδος 24-26). Είναι και οι δύο της «αγγλικής σχολής», απόφοιτοι της περίφημης σχολής Central Saint Martins του Λονδίνου. Ο Νίκος έχει σπουδάσει περαιτέρω και στο London College of Fashion, ενώ η Ίρις αρχικά αποφοίτησε από το εδώ τεχνολογικό ινστιτούτο ΕΛΚΕΔΕ. Από το εν λόγω κέντρο αποφοίτησε και η Ντέπη Μπουρνάζου, της οποίας σπουδαία «σπεσιαλιτέ» είναι τα σανδάλια. Η ίδια διατηρεί τη φίρμα de.bour και το ομώνυμο κατάστημα στην οδό Αγίας Φωτεινής 58, στη Νέα Ιωνία. Τελευταίο παράδειγμα στη σειρά, ένας μετρ της «μπαλαρίνας», μεταξύ άλλων ντεσέν, ο Σπύρος Καζάνης, ο οποίος έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Μιλάνο και το μικρό εργαστήρι του βρίσκεται στην πλατεία Μαβίλη (Δορυλαίου 7). Είναι όμως πολλοί ακόμη οι «σπουδαγμένοι» του παπουτσιού και για τον λόγο αυτό η τάση θεωρείται ισχυρή και αμετάκλητη.

Γιάννης Κωνσταντινίδης

instagram @wintersoldiers_stan_

ΑΝΑΒΙΏΝΟΥΝ οι παλιές, καλές ΒΙΟΤΕΧΝΊΕΣ

ΕΠΕΙΔΉ

ο ΣΕΜΠΆΣΤΙΑΝ

ΣΤΑΝ έκοβε

ΒΌΛΤΕΣ ΓΥΜΝΌΣ

στο κέντρο της πόλης

18 lifo – 6.12.18

Η γκρίνια για την απόρριψη των ελληνικών locations για τα γυρίσματα χολιγουντιανών και άλλων διεθνών παραγωγών λόγω αέναης γραφειοκρατίας και άλλων διαδικαστικών δεν είναι νέο φαινόμενο και φέτος ήρθε ξανά στο προσκήνιο με αφορμή την έξοδο στους κινηματογράφους του σίκουελ του Mamma Mia! (που γυρίστηκε στην Κροατία, αντί για τη Σκόπελο). Ωστόσο, η μίνι σειρά του BBC «The little drummer girl» σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Κορεάτη Παρκ Τσαν Γουκ μετέφερε για μερικές μέρες τα γυρίσματά της εδώ (συγκεκριμένα, στον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο). Κυρίως η νέα ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, Monday, ήταν ο λόγος που ένας αληθινός χολιγουντιανός σταρ κυκλοφορούσε σχεδόν όλο το φθινόπωρο ανάμεσά μας, από την Αντίπαρο μέχρι την Κυψέλη. Ο Σεμπάστιαν Σταν της φήμης του Winter Soldier από το σύμπαν της Marvel, αλλά και του περσινού οσκαρικού I, Tonya, κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο λαβ στόρι του Έλληνα δημιουργού και πριν από λίγες μέρες σκόρπισε (γυμνό) χολιγουντιανό γκλαμ στην Πανεπιστημίου, στη Σταδίου και στα πέριξ καβάλα σ’ ένα μηχανάκι, μαζί με τη συμπρωταγωνίστριά του, Ντενίζ Γκοφ, σε ένα νυχτερινό γύρισμα που έγινε αναπόφευκτα viral. Θέλουμε κι άλλο Χόλιγουντ στην Αθήνα!

Αλέξανδρος Διακοσάββας

7 Nέο Eurobank Μobile Αpp

H διαφήμιση στην TV μάς κίνησε την περιέργεια και κατεβάσαμε την εφαρμογή για να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει. Η αλήθεια να λέγεται, τα διαφημιστικά σποτ για το νέο app της Eurobank έχουν πολύ χιούμορ. Από το χιούμορ, όμως, μέχρι την πραγματικότητα υπάρχει, τις περισσότερες φορές, απόσταση κι έτσι κατεβάσαμε το mobile app στο κινητό μας, για να δούμε μόνοι μας πόσα από αυτά είναι αλήθεια και, κυρίως, αν, όντως, μπορούμε να αποφύγουμε τις χρονοβόρες επισκέψεις στην τράπεζα.

1 2 3 4

Το banking της δικής σου ζωής!

5 6 7

Πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις για το νέο Eurobank Μobile Αpp Το νέο Eurobank Μobile Αpp είναι πραγματικά «αέρινο», κάτω από 50 ΜΒ, και η εγκατάστασή του γίνεται εύκολα, ακόμα και με 4G σύνδεση. Με WiFi χρειαστήκαμε κάτι λιγότερο από ένα λεπτό για να το κατεβάσουμε. Το ίδιο γρήγορη είναι η λειτουργία του app και η μετάβαση από το ένα μενού στο άλλο. Πραγματικά, δεν «κολλάει» καθόλου, ακόμα και στην πιο απαιτητική χρήση. Το βασικό selling point είναι ότι μπορείς να αποκτήσεις κωδικούς χωρίς να πας στην τράπεζα. Η πραγματικότητα είναι ακόμα καλύτερη. Η εγγραφή μπορεί να γίνει από το κινητό και δεν χρειάζεται η φυσική σου παρουσία για να αποκτήσεις κωδικούς ασφαλείας. Επιπλέον, με τη διαισθητική οργάνωση των πληροφοριών σε όσο το δυνατόν λιγότερες οθόνες διευκολύνεται η παρακολούθηση του λογαριασμού. Έτσι, αποφεύγονται επιπλέον επισκέψεις στην τράπεζα για πληροφορίες, όπως η πρόσφατη κίνηση του λογαριασμού. Είναι όλα εκεί. Στην αρχική οθόνη μπορείς να δεις όλους τους λογαριασμούς και τις κάρτες σου, καταναλωτικά, στεγαστικά και πράσινα δάνεια, καθώς και τις αποταμιεύσεις σου σε προθεσμιακές καταθέσεις και επενδυτικά προϊόντα. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες λειτουργίες είναι το «χρονολόγιο», που παρουσιάζει όλες τις κινήσεις του λογαριασμού χωρισμένες σε χρεώσεις και πιστώσεις. Κάθε συναλλαγή αναφέρει τον συναλλασσόμενο με πλήρες όνομα ή επωνυμία κι έτσι βλέπεις κατευθείαν πότε πλήρωσες κάτι και το ακριβές ποσό. Δεν έχει γίνει καμία έκπτωση στα θέματα ασφάλειας. H ταυτοποίηση της συσκευής γίνεται με έναν 6ψήφιο κωδικό κατά την εγκατάσταση. Η επιβεβαίωση των συναλλαγών μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, με PIN ή με Touch ID - Face ID, αρκεί το κινητό σου να υποστηρίζει αυτές τις τεχνολογίες. Συγκεκριμένα, μπορεί να βρει εφαρμογή μέσω της υπηρεσίας Eurobank Masterpass, με την οποία μπορείς να κάνεις γρήγορα τις ηλεκτρονικές σου αγορές, δηλώνοντας μία φορά την κάρτα που θες να χρεώνεται και τη διεύθυνση αποστολής του δέματος. Μας άρεσε ιδιαίτερα η οργάνωση των μενού για τις πληρωμές «κάτω» από ένα ευδιάκριτο κόκκινο κουμπί που μεγαλώνει και μικραίνει στο κάτω μέρος της οθόνης και σε οδηγεί αμέσως στο πεδίο το οποίο θες. Από κει μπορείς να κάνεις μεταφορά σε λογαριασμό ΙΒΑΝ, σε επαφή στο κινητό σου, να πληρώσεις κάρτες, δάνεια, οργανισμούς κοινής ωφελείας, να κάνεις δωρεές και να αγοράσεις παράβολα. Με την υπηρεσία PaF μπορείς να στείλεις έως €500 την ημέρα σε οποιονδήποτε, εισάγοντας μόνο τον αριθμό του κινητού ή το ΑΦΜ. Το mobile app ζητάει πρόσβαση στις τηλεφωνικές επαφές και μπορείς να κάνεις την αποστολή χρημάτων, επιλέγοντας κάποια από τις αποθηκευμένες επαφές στο κινητό. Επίσης, μπορείς να πληρώσεις όλους τους λογαριασμούς σου από το app, εξοικονομώντας χρόνο και συγκεντρώνοντας όλες τις πληρωμές σε ένα γράφημα για αποτελεσματικότερη διαχείριση. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι μπορείς να δεις πού ξοδεύεις τα χρήματά σου με ευανάγνωστα pie charts που παρουσιάζουν τις αγορές σου ομαδοποιημένες σε βασικές κατηγορίες, όπως σούπερ-μάρκετ, καύσιμα, οργανισμούς κοινής ωφελείας, υπηρεσίες τηλεφωνίας κ.ά. Ακόμα, μπορείς να υπολογίσεις το αφορολόγητο που «χτίζεις» από τις αγορές με κάρτες Eurobank και από τις ηλεκτρονικές πληρωμές μέσω των συστημάτων της τράπεζας. 6.12.18 – lifo

ΕΠΕΙΔΗ η σκυλίτσα ΜΠΟΥΜΠΟΎ

σώθηκε ένα απόγευμα από

Το φετινό, δύσκολο καλοκαίρι, για 22 συνεχόμενες μέρες η Γωγώ Δελογιάννη, μαζί με περισσότερους από εκατό εθελοντές, ετοίμαζε στο spot του Νέου Βουτζά φρεσκομαγειρεμένο φαγητό για τους ανθρώπους που επλήγησαν από την πυρκαγιά. «Ο βασικός λόγος που το έκανα ήταν γιατί το φαγητό για μένα είναι ύψιστη πράξη φροντίδας, την οποία εκείνη τη στιγμή χρειάζονταν οι άνθρωποι» λέει η νεαρή σεφ που πρωτογνωρίσαμε από τη συμμετοχή της στο τηλεοπτικό «Master Chef» και τα γαστρονομικά πρότζεκτ του Bios. Σε μια υπαίθρια κουζίνα με δύο γκαζιέρες και δύο μαρμίτες-δωρεά του κόσμου, η Γωγώ έβγαζε 400 μερίδες, δύο φορές την ημέρα, για όσους είχαν ανάγκη. «Από τις ημέρες αυτές θυμάμαι πιο έντονα δύο πράγματα: μια γιαγιά που μου φίλησε τα χέρια, ενώ εγώ ήθελα ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί, και ένα ζευγάρι πρώην λευκά και τώρα μαύρα σχεδόν αθλητικά παπούτσια που φορούσα και τα οποία κράτησα για να θυμάμαι ότι η συλλογική ανοχή είναι κάτι ασυγχώρητο».

Γεωργία Παπαστάμου

ΕΠΕΙΔΉ

οι ΣΕΦ μας πηγαίνουν εκεί όπου τους

ΈΧΟΥΝ ΑΝΆΓΚΗ

ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ

Star-Special Team Animal Rescue, η ειδική ομάδα διάσωσης ζώων, είναι μια ομάδα εθελοντών που ασχολείται με τον απεγκλωβισμό ζώων. Έχει χαρακτηριστεί «η ΕΜΑΚ των ζώων» και είναι η μοναδική που το κάνει αυτό, πανελλαδικά. Έχει εκπαιδευμένους διασώστες, των οποίων πρώτο μέλημα είναι η ασφάλεια των συναδέλφων τους αλλά και του ζώου που είναι παγιδευμένο. Δημιουργήθηκε την 1η Απριλίου του 2017 από τους Κατερίνα Ιωαννίδου και Νίκο Αδαμόπουλο με σκοπό να σώζει ζώα κάτω από αντίξοες συνθήκες. Και οι δύο είχαν πολυετή εμπειρία με ανάλογα περιστατικά. Ο πατέρας της Κατερίνας, Βαγγέλης Ιωαννίδης, τους βρήκε το όνομα και έφτιαξε τη σελίδα τους στο Facebook. Μέχρι σήμερα στην ομάδα έχουν προστεθεί έξι ακόμη μέλη, η Κατερίνα Μπαναγή, ο Γιάννης Τσάπρας, η Μαρία Κόντου, ο Βασίλης Μαριδάκης, η Κλειώ Μάσια και ο Βαγγέλης Συνοδινός. «Όλα τα περιστατικά μάς αγγίζουν συναισθηματικά, αλλά κάποια είναι ιδιαίτερα λόγω συνθηκών. Ξέρουμε ότι αν δεν ήμασταν εκεί, κάποια ζώα δεν θα είχαν σωθεί» λέει η Κατερίνα πριν μας διηγηθεί τη διάσωση της Μπουμπούς, μίας από τις δυσκολότερες που έχουν κάνει. «Στις 16 Ιουνίου, στις 6 το απόγευμα, μας τηλεφώνησε μια κυρία και μας ενημέρωσε ότι στο Ντράφι η Μπουμπού, η γριά σκυλίτσα της (που ήταν τυφλή και κουφή), είχε πέσει σε μια χαράδρα με πάρα πολύ πυκνή βλάστηση από αγκάθια και κλαδιά που έκαναν πολύ δύσκολη την πρόσβαση στο συγκεκριμένο σημείο. Από κάτω περνούσε ποτάμι. Αμέσως καταλάβαμε ότι επρόκειτο για πολύ σοβαρό συμβάν και το επιβεβαιώσαμε όταν μας γνωστοποίησαν την κατάσταση της σκυλίτσας. Σπεύσαμε στην περιοχή και μόλις ετοιμάσαμε τον εξοπλισμό μας και φτιάξαμε ασφάλεια περιμέτρου, ξεκινήσαμε την κατάβαση στη χαράδρα για να σώσουμε την Μπουμπού. Δυστυχώς, αν και καλοκαίρι, ο καιρός δεν ήταν σύμμαχός μας, καθώς έπιασε δυνατή βροχή. Παρ’ όλα αυτά, εμείς ακάθεκτοι, φτάσαμε μέχρι κάτω. Λόγω βλάστησης δεν μπορούσαμε να κάνουμε βήμα. Τα πόδια μας καρφώνονταν ανάμεσα στα κλαδιά, μέχρι που το νερό από το ποτάμι μάς έφτανε πάνω από το γόνατο. Αρκετές ώρες και με πολλή δυσκολία ψάχναμε για τη σκυλίτσα. Υπήρχε, όμως, μια πολύ πολύ μικρή γραμμή βλάστησης, πάνω από την οποία περάσαμε. Θύμιζε φωλιά και υπήρχε κίνδυνος να δεχτούμε επίθεση από κάποιο φίδι. Μέσα στο σκοτάδι και στην υγρασία είδαμε δυο μάτια να γυαλίζουν και ακούστηκε μια ανάσα ανακούφισης μόλις ένιωσε το χάδι μας. Ανεβάσαμε την Μπουμπού και αφού της δώσαμε τις πρώτες βοήθειες και βεβαιωθήκαμε ότι επανήλθε, την πήγαμε στον γιατρό για προληπτικούς λόγους, ο οποίος τη βρήκε απόλυτα υγιή».

Μαρία Παππά

20 lifo – 6.12.18

6.12.18 – lifo

ΕΠΕΙΔΉ

η ΜΠΙΕΝΆΛΕ

ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ άνοιξε τα

ΚΛΕΙΣΤΆ ΚΤΊΡΙΑ του κέντρου

22 lifo – 6.12.18

6η Μπιενάλε της Αθήνας κατάφερε να ανοίξει τρία ιστορικά κτίρια στο κέντρο της πόλης που παρέμεναν κλειστά για χρόνια. Επισκεπτόμενος τα μοντέρνα εκθέματα, επομένως, μπορείς να κάνεις μια βόλτα στους χώρους που τα φιλοξενούν, που πριν από λίγο καιρό ήταν έρημοι και εγκαταλελειμμένοι. Το κεντρικό κτίριο της έκθεσης ΑΝΤΙ ή, αλλιώς, ΤΤΤ, που βρίσκεται στη Σταδίου 15, ήταν το πρώην κτίριο Ταχυδρομείων, Τηλεγραφημάτων και Τηλεφωνίας. Ακόμα μπορείς να δεις στους διαδρόμους τα όνοματα των ανθρώπων που δούλευαν στα τμήματα του ΟΤΕ, ενώ διατηρείται το παλιό ασανσέρ και τα βιτρό στα τζάμια. Μια μείξη παλιού και μοντέρνου που αντικατοπτρίζει τη μετάβαση από την αναλογική (πάνω όροφοι) εποχή στην ψηφιακή (κάτω όροφοι). Το κτίριο χρονολογείται γύρω στο 1930-31 και χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Αναστάσιο Μεταξά. Εκεί έγινε η πρώτη απεργία που οργάνωσαν το 1942, υπό γερμανική κατοχή, οι εργαζόμενoι. Σήμερα ανήκει σε μια ιδιωτική εταιρεία. Απέναντι ακριβώς, στη Σταδίου 22, βρίσκεται το ταλαιπωρημένο Esperia Palace, το εσωτερικό του οποίου, όπως αποδεικνύεται, είναι σχεδόν άθικτο, οκτώ χρόνια μετά το 2010, οπότε έκλεισε τις πόρτες του ξαφνικά. Είχε 150 δωμάτια και 30 σουίτες και λειτουργούσε από το 1963. Θεωρούνταν ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία 4 αστέρων του κέντρου και ήταν στέκι κυρίως δικηγόρων και πολιτικών. Παραχωρήθηκε στην Μπιενάλε από το υπουργείο Εργασίας. Η Μπενάκειος Βιβλιοθήκη στην Άνθιμου Γάζη 2 είναι ένα από τα πιο αφανή και πιο παλιά κτίρια της πόλης. Δεν βρίσκεις την είσοδό της πολύ εύκολα, έτσι όπως είναι κρυμμένη πίσω από τις νεραντζιές της Παλιάς Βουλής. Είναι επίσημα διατηρητέο μνημείο. Αποτελεί δωρεά του Εμμανουήλ Μπενάκη στη Βιβλιοθήκη της Βουλής για να στεγάσει τους 30.000 τόμους της βιβλιοθήκης του δημοτικιστή Γιάννη Ψυχάρη που αγόρασε το 1924. Ο Μπενάκης ανέλαβε να ανοικοδομήσει τη νέα πτέρυγα του κτιρίου, η κατασκευή της οποίας ολοκληρώθηκε το 1926 από τον μηχανικό Χ. Χατζημιχάλη. Τα μαύρα κιγκλιδώματα με τον περίτεχνο διάκοσμο που υπάρχουν στην πρόσοψη και διασώζονται μέχρι σήμερα τα παράγγειλε από το εξωτερικό ο Αντώνης Μπενάκης. Έκλεισε το 2004 και η σπάνια συλλογή της μεταφέρθηκε προσωρινά στο κτίριο της Λένορμαν, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα. Μετά την έκθεση και μέσα στο 2019 θα ξεκινήσουν οι εργασίες για την αποκατάσταση του κτιρίου, ώστε να ανοίξει κανονικά για το ευρύτερο κοινό.

Μαρία Παππά

Για να μαθαίνεις νέα του προγράμματος ή για περισσότερες πληροφορίες μπορείς να επικοινωνήσεις στο info@polis2. thisisathens. org και στο τηλέφωνο 210 3321002-3. www.polis2. thisisathens.org

ν περπατήσεις στους δρόμους της Αθήνας χωρίς να σε απασχολεί αν θα προλάβεις να περάσεις τον δρόμο όσο είναι πράσινο το φανάρι ή αν θα χάσεις το λεωφορείο και χωρίς να σκέφτεσαι τον χρόνο που σε κυνηγάει, αν μπορείς να σταθείς για λίγα δευτερόλεπτα και να κοιτάξεις γύρω σου, τότε σίγουρα θα μπορέσεις να φανταστείς την πόλη που ονειρεύεσαι. Αυτή η πόλη αλλάζει, εξελίσσεται, προσαρμόζεται στις δικές σου ανάγκες και ακολουθεί την αισθητική που εσύ της δίνεις. Το πιλοτικό πρόγραμμα αστικών παρεμβάσεων του δήμου Αθηναίων προσκαλεί κατοίκους και επαγγελματίες της Αθήνας να καταθέσουν τις δικές τους προτάσεις για ήπιες παρεμβάσεις στις γειτονιές, στους δρόμους και στα κτίρια της πόλης. Μέσα από την πρωτοβουλία αυτή δίνεται η δυνατότητα σε όλους μας να προτείνουμε τη δική μας άποψη για τη λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση του χώρου που αποτελεί την καθημερινότητά μας. Ο δρόμος που διασχίζεις καθημερινά, η πλατεία όπου πηγαίνεις τα παιδιά σου, το κτίριο που βρίσκεται απέναντι από τη δουλειά σου και το βλέπεις κάθε μέρα, όλα όσα αποτελούν το σκηνικό της ζωής σου στην πόλη μπορούν να αλλάξουν μέσα από αυτήν τη συνεργασία. Μια συνεργασία στην οποία πολίτες και δήμος μοιράζονται το ίδιο όραμα: μια Αθήνα πιο όμορφη, πιο φιλική για τους κατοίκους της, πιο σύγχρονη και λειτουργική. Ξεκινώντας από τη γειτονιά του καθενός, η αλλαγή λειτουργεί πολλαπλασιαστικά και μπορεί να φτάσει να αλλάξει την εικόνα ολόκληρης της πόλης. Εξάλλου, τα οφέλη του προγράμματος δεν αφορούν μόνο το κομμάτι της υλοποίησης αλλά προωθούν και σημαντικές αξίες, όπως η έννοια της συνεργασίας μεταξύ των πολιτών, οι οποίοι ευασθητοποιούνται, συνομιλούν και

Έχεις ιδέες για να αλλάξεις τη γειτονιά σου; Ο δήμος Αθηναίων σε στηρίζει και τις χρηματοδοτεί! «Το πρόγραμμα είναι ενδεικτικό του τι εννοούμε εμείς καινοτομία. Φέραμε κοντά τους ενεργούς, τους δημιουργικούς πολίτες της Αθήνας και με τη στήριξη του δήμου τούς δίνεται η δυνατότητα να κάνουν τις γειτονιές τους πιο όμορφες και λειτουργικές, να συμβάλουν οι ίδιοι με τις ιδέες τους στην αναβάθμιση του δημόσιου χώρου».

υλοποιούν μαζί τις ιδέες τους με τη χρηματοδότηση του δήμου Αθηναίων. Το πρόγραμμα υλοποιείται από την Εταιρεία Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής Αθηνών (ΕΑΤΑ Α.Ε.) και εντάσσεται σε ένα πλαίσιο δράσεων για την ενίσχυση της οικονομίας επισκεπτών της πόλης που υποστηρίζει η σύμπραξη This is Athens & Partners. Σε αυτήν ο δήμος Αθηναίων ενώνει τις δυνάμεις του με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς της πόλης [Aegean, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), Λάμψα Α.Ε., Lamda Development, TEMES] με στόχο την ανάπτυξη της Αθήνας. Άλλωστε, η πρωτοβουλία του δήμου Αθηναίων αποτέλεσε ένα από τα προγράμματα που βραβεύτηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της ανακήρυξης της Αθήνας σε Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Καινοτομίας για το 2018. Κι επειδή οι ιδέες που θα ομορφύνουν την πόλη μας δεν τελειώνουν εδώ, ο δήμος Αθηναίων ανακοίνωσε τον δεύτερο κύκλο αστικών παρεμβάσεων με καταληκτική ημερομηνία υποβολής προτάσεων την 24η Δεκεμβρίου. Αν νιώθεις ότι έχεις ιδέες που μπορούν να υλοποιηθούν για να κάνουν πιο όμορφη την καθημερινότητα όλων μας μέσα στην πόλη, διάλεξε έναν από τους θεματικούς άξονες, Γειτονιά, Δρόμος, Κτίριο, και φτιάξε την Αθήνα που ονειρεύεσαι. Άλλωστε, η πόλη μας είμαστε όλοι εμείς. Εμείς που πρέπει κάποια στιγμή να σταθούμε, να αντικρίσουμε το απέναντι κτίριο και να φανταστούμε πώς θα μπορούσε να γίνει πιο όμορφο. Γιατί με τη δική μας βοήθεια η Αθήνα μπορεί να γίνει το πιο όμορφο κομμάτι της ζωής μας. Επίσης, μπορείς να παρακολουθήσεις τις ανοιχτές συζητήσεις που πραγματοποιούνται στα γραφεία της ΕΑΤΑ Α.Ε. (Φιλελλήνων 7), οι οποίες θα σε βοηθήσουν να εξελίξεις την πρότασή σου, και έπειτα να καταθέσεις την Αίτηση Συμμετοχής, σύμφωνα με τις οδηγίες που θα διαβάσεις στην Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος.

«Πλέον και υπό τη στέγη του This is Athens & Partners θα συνεχίσουμε να σχεδιάζουμε και να υλοποιούμε αντίστοιχες πρωτοβουλίες που συνεισφέρουν στην επιχειρηματική ανάπτυξη της πόλης, καθώς και στην περαιτέρω αναβάθμιση της εικόνας της. Στόχος είναι να γίνει η Αθήνα ακόμα πιο ζωντανή και ελκυστική για κατοίκους και επισκέπτες και να καθιερωθεί ως κορυφαίος ευρωπαϊκός προορισμός». Αλ. Γαληνός, διευθύνων σύμβουλος ΕΑΤΑ Α.Ε.

Γ. Καμίνης, δήμαρχος Αθηναίων 6.12.18 – lifo

ΕΠΕΙΔΉ

οι ΛΥΡΙΚΈΣ μας τραγουδίστριες είναι πραγματικές διεθνείς

ΣΟΎΠΕΡΣΤΑΡ

ε εμφανίσεις στις σπουδαιότερες σκηνές με τα μεγαλύτερα λυρικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, η Μυρτώ Παπαθανασίου ετοιμάζεται να τραγουδήσει για πρώτη φορά τον ρόλο της Μανόν που έχει συνδεθεί με τη γαλλική μπελ επόκ. Στο βιογραφικό της με μεγάλα γράμματα φωσφορίζουν ηχηρές κατακτήσεις (όπως το βραβείο «Μαρία Κάλλας» που κέρδισε το 2012 στο Ντάλας), η πρεμιέρα της πριν από μερικά χρόνια στον οπερατικό ναό της νεοϋορκέζικης Μετροπόλιταν ως Μουζέτα στην Μποέμ και οι αστραφτερές συνεργασίες που της άλλαξαν τη ζωή. Πρώτη-πρώτη αυτή με τον Φράνκο Τζεφιρέλι το 2007, πιο πρόσφατα η έξοχη και βραβευμένη (BBC Music Magazine Awards 2017) ηχογράφηση με τον Θόδωρο Κουρεντζή στον Ντον Τζοβάνι. Η Μυρτώ Παπαθανασίου είναι μια μαμά σαν όλες τις άλλες και μια σοπράνο από τις λίγες. Έχει μόλις επιστρέψει από έναν ακόμα θρίαμβο στην αγαπημένη της Κρατική Όπερα της Βιέννης κι ένα κοντσέρτο στην Πάρμα με τον Ρομπέρτο Αμπάντο. Έχει κλείσει ήδη μια Αμέλια (Σιμόν Μποκανέγκρα) στο Μονπελιέ, εμφανίσεις στην Όπερα της Ζυρίχης, μια τουρνέ με τον έτερο σπουδαίο μας Κωνσταντίνο Καρύδη και την Ορχήστρα της Βαμβέργης, ενώ το καλοκαίρι ανεβαίνει ξανά στη σκηνή του Ηρωδείου και μετά φεύγει για Τόκιο. «Καταλαβαίνω την ευθύνη όταν τραγουδώ στα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης. Είναι το ίδιο άγχος και χτυποκάρδι που ένιωθα όταν ο δάσκαλος της χορωδίας στη Λάρισα με έβγαζε μπροστά και έπρεπε να ερμηνεύσω κάποιο σόλο. Από τότε μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτό το συναίσθημα. Ούτε είναι εντονότερο αν μπροστά μου έχω το κοινό της Μετροπόλιταν. Και στον Πλαταμώνα να με βάλεις να τραγουδήσω, την ίδια αγωνία θα νιώθω». Αυτό το διάστημα ξημεροβραδιάζεται στο Φάληρο, υπακούει στις εντολές του Θωμά Μοσχόπουλου, προβάρει το φόρεμα της επαρχιωτοπούλας Μανόν Λεσκό, η οποία πόθησε τα πλούτη και τη μεγάλη ζωή στο Παρίσι, και ετοιμάζεται να τραγουδήσει για πρώτη φορά στην καριέρα της έναν ρόλο που εξέφρασε με τον πιο γλαφυρό τρόπο τη γαλλική μπελ επόκ. Νέα, ψηλή και εντυπωσιακά όμορφη, επιμένει να γειώνει όλους εκείνους που αναπαράγουν τα στερεότυπα για τις ντίβες της όπερας. «Όταν είμαι πάνω στη σκηνή, είμαι τραγουδίστρια. Θέλεις να με πεις “η Μυρτώ που τραγουδάει”; Θες “ντίβα”, θες “σταρ”, “σοπράνο”; Κάτω από τη σκηνή είμαι η Μυρτώ σκέτο. Όλη η ιστορία είναι να έχεις την ψυχραιμία να δέχεσαι και να απορρίπτεις τις προτάσεις που πρέπει. Πιο επικίνδυνο είναι να αρχίσεις να λες “ναι” παντού επειδή αγχώνεσαι πως αύριο δεν θα ξαναέχεις την ίδια πρόταση. Είναι εύκολο, νομίζεις, να κρατιέμαι ακόμα μακριά από τη Μαντάμα Μπάτερφλαϊ γιατί νιώθω ότι δεν έχει έρθει η ώρα της; Δεν θέλω να “κάψω” τη φωνή μου ακόμα. Όταν, για παράδειγμα, έκανα με τον Τζεφιρέλι Τόσκα στη Ρώμη, άρχισαν να με ζητάνε για τον συγκεκριμένο ρόλο πολύ μεγάλα θέατρα. Προτίμησα να οπισθοχωρήσω». Εκλογίκευση και συγκρατημένο δόσιμο είναι, προφανώς, ο συνδυασμός που την ξεκλειδώνει. Γοητευμένη από τους μαέστρους με τους οποίους καταλαβαίνονται με τα μάτια, τους «διαβασμένους» συνεργάτες, αγαπά την τόλμη, αναγνωρίζει την ισχύ του σκηνοθέτη, αλλά πατάει φρένο στις φιλοδοξίες του, όταν πρόκειται για γυμνό και άνευ λόγου πρόκληση. «Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να γδυθώ για να είμαι μέσα στο concept. Άλλωστε, στην Ευρώπη πια η τάση είναι η επιστροφή στο κλασικό. Λίγο γλιτώσαμε από τη λαίλαπα με τις μοντερνιές, τις κοκαϊνομανείς ηρωίδες, τα εγκλήματα, τις σύγχρονες μεταφορές». Τίποτα, όμως, δεν μπορεί να τη γλιτώσει από το απρόοπτο της στιγμής. «Από αυτά έχω μπόλικα. Στην Ιταλία, από τεχνικό λάθος υπεύθυνου σκηνής που δεν έκλεισε την καταπακτή γλίτωσα στο τελευταίο δευτερόλεπτο από βουτιά σε ένα κενό πολλών μέτρων. Άρχισα να ουρλιάζω. Στη Βιέννη, επίσης, δεν έσβησαν όταν έπρεπε κάποιες φλόγες και πέρασα από δίπλα με το πέπλο μου, φούντωσα και παραλίγο να γίνω ψητή. Μια φλεγόμενη σοπράνο!». Ματούλα Κουστένη

24 lifo – 6.12.18

ΠΑΛΙΑ ΣΑΟΣΙΝΓΚ Η ΠΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΤΖΙΑΝΓΚ ΝΑΝ

Η Eπιτροπή Τουρισμού Σαοσίνγκ σάς προτείνει ένα ταξίδι πολιτιστικού τουρισμού που πρέπει να κάνετε!

ν είστε από εκείνους τους λάτρεις του τουρισμού που κάθε τόσο κλείνουν τα μάτια και δείχνουν ένα σημείο στον χάρτη που θα γίνει ο επόμενος προορισμός τους, τότε σίγουρα θα έχετε ονειρευτεί μέρη που κανείς κοινός ταξιδιώτης δεν φαντάζεται ή δεν επιθυμεί να δει. Η Σαοσίνγκ στη νοτιοανατολική ακτή της Κίνας, στη βόρεια κεντρική επαρχία Τζετζιάνγκ, είναι ένα ταξίδι που ξεπερνά τα όρια του απλού τουρισμού και σίγουρα ανήκει στις αξέχαστες εμπειρίες ζωής. Βρίσκεται στη νότια πτέρυγα του Δέλτα του ποταμού Yangtze, έχει πληθυσμό 4.464.800 κατοίκους και, σύμφωνα με στοιχεία, το 2017 ο αριθμός των εισερχόμενων τουριστών ανήλθε σε 891.000, δηλαδή αυξήθηκε κατά 7,7% συγκριτικά με το 2016, που σημαίνει ότι κάθε χρόνο αποτελεί πόλο έλξης για όλο και περισσότερους ταξιδιώτες που θέλουν να ζήσουν κάτι διαφορετικό. Άλλωστε, ανήκει στο υποτροπικό κλίμα των μουσώνων που είναι ζεστό και υγρό, έχει τέσσερις ξεχωριστές εποχές, ενώ γεωλογικά είναι γεμάτη ποτάμια και λίμνες. Η Σαοσίνγκ είναι γνωστή ως «γη των βουνών και των ποταμών, των ιστορικών κειμηλίων, τόπος συγκέντρωσης διάσημων ανθρώπων» και έχει τη φήμη της πόλης του ποταμού, του κρασιού, της γέφυρας, της καλλιγραφίας και της όπερας. Με χιλιάδες χρόνια ιστορικό και πολιτιστικό πλούτο, η πόλη αποπνέει μια ιδιαίτερη πολιτιστική ατμόσφαιρα που αξίζει να δείτε. Εξάλλου, όταν μιλάμε για πολιτιστικό τουρισμό, αυτός ο προορισμός έρχεται πρώτος στη λίστα, γι’ αυτό και ονομάζεται «γη των ιστορικών κειμηλίων, των ψαριών και των ρυζιών». Στη Σαοσίνγκ, την άνοιξη, μπορείτε να θαυμάσετε τα άνθη των ροδακινιών στο βουνό Χου, τα άνθη κερασιάς στο βουνό Βάνβι, 40.000 τουλίπες στο Μπανμού Χουατιάν, να επισκεφθείτε τον καταπληκτικό ναό Λονγκ Χουά και τον ναό Ντο Σουάι Τιάν στο βουνό Χούι Τζι, να ξεναγηθείτε στη γραφική θαλάσσια περιοχή Χουά Τιάν στο Χουάνγκ Τζου Bay. Το καλοκαίρι μπορείτε να απολαύσετε τον Ανατολικό Παράδεισο, που έχει τη μεγαλύτερη εσωτερική παραλία σε όλο τον κόσμο. Εκεί μπορείτε να συνδυάσετε ταξίδι, διακοπές, φαγητό και αγορές, ενώ οι λάτρεις

της φύσης θα θαυμάσετε τη γοητεία του καταρράκτη Τζούτζι Ουξιέ. Το φθινόπωρο, θα δοκιμάσετε το Κίτρινο Ποτό στην πόλη του Κίτρινου Ποτού, θα παρακολουθήσετε την όπερα Γιουέ στο πάρκο Γιεσέν και θα ανεβείτε τον αρχαίο δρόμο. Τον χειμώνα, μπορείτε να πάτε στον Τζιάο Μπο Ice World και να διασκεδάσετε, κάνοντας σκι, ή να απολαύσετε το spa από θερμές πηγές. Ο αναπληρωτής διευθυντής της Επιτροπής Τουρισμού Σαοσίνγκ προσκαλεί τουρίστες από την Ευρώπη και την Αμερική μέσα από events που θα γίνουν σε διάφορα μέρη του κόσμου. Τις εκδηλώσεις θα παρακολουθήσουν δεκάδες ταξιδιωτικοί πράκτορες και εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης που ζήτησαν να συμμετάσχουν. Σύντομα το event «Παλιά Σαοσίνγκ - Η πιο χαρακτηριστική Τζιανγκ Ναν» θα πραγματοποιηθεί και στην Ελλάδα με τη συμμετοχή δεκάδων εταιρειών τουρισμού και δημοσιογράφων. Η Επιτροπή Τουρισμού Σαοσίνγκ θα βρίσκεται εκεί για να σας προτείνει ένα ταξίδι-εμπειρία ζωής, πάντα με τη γνωστή ποιότητα υπηρεσιών που ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη. Γνωρίστε μαζί του τη Σαοσίνγκ και ζήστε μοναδικές στιγμές!

Ηλέκτρας 52, Καλλιθέα, 210 5059500 www.eliastours.gr info@eliastours.gr

6.12.18 – lifo

9 ΕΠΕΙΔΉ

σεβαστήκαμε (επιτέλους)

ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΈΣ όλων των Αθηναίων και χτίζεται

ΤΟ ΤΕΜΕΝΟΣ

ραφειοκρατικά εμπόδια, χωροταξικά ζητήματα, χρόνια κωλύματα, διαμαρτυρίες, αντιδράσεις, ήταν οι αιτίες που η συζήτηση για τη δημιουργία ισλαμικού τεμένους κράτησαν σαράντα χρόνια και η Αθήνα παρέμενε η μοναδική πρωτεύουσα χωρίς τζαμί. Αποτέλεσμα της πολυετούς καθυστέρησης ήταν η απουσία επίσημου χώρου προσευχής για τους πιστούς, καθώς και η δημιουργία πολλών ακατάλληλων σημείων λατρείας σε διάφορες περιοχές της πόλης. Πέρασαν, λοιπόν, αρκετά χρόνια και σήμερα η ανέγερση του μουσουλμανικού τεμένους στην περιοχή του Βοτανικού βρίσκεται επιτέλους στην τελευταία κατασκευαστική της φάση. Σε μια πόλη στην οποία υπολογίζεται ότι κατοικούν περίπου 250.000 μουσουλμάνοι κατοχυρώνεται πλέον το δικαίωμά τους να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, όπως και όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως θρησκείας και σύμφωνα πάντα με όσα προβλέπει το Σύνταγμα αναφορικά με τη θρησκευτική ελευθερία. «Ο φάκελος του έργου βρίσκεται στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Από τη στιγμή που θα αποφανθεί θετικά προς το υπουργείο Υποδομών, ως το τέλος του έτους αναμένεται να είναι έτοιμο προς χρήση και λειτουργία» λέει στη LiFO o γενικός γραμματέας Θρησκευμάτων, Γιώργος Καλαντζής. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την κατασκευή ενός μεταλλικού κτιρίου συνολικής επιφάνειας 1.000 τ.μ. στην περιοχή του Βοτανικού, στη θέση του πρώην Κεντρικού Σταθμού Αυτοκινήτων Ναυτικού (ΚΣΑΝ) του Πολεμικού Ναυτικού. Όπως προβλέπεται, δεν θα διαθέτει μιναρέ, ενώ θα κατανέμεται σε ισόγειο και ημιώροφο, χωρητικότητας 350 ατόμων, με λατρευτικούς

26 lifo – 6.12.18

χώρους ανδρών και γυναικών, βοηθητικούς χώρους, αποδυτήρια και γραφεία. Όλα αυτά σε ένα οικόπεδο του οποίου η έκταση αγγίζει τα 17 στρέμματα. «Η κατασκευή του τεμένους είναι δημόσιο έργο. Πρόκειται για μια επιλογή του ελληνικού κράτους με ένα σαφέστατο μήνυμα προς τη διεθνή μουσουλμανική κοινότητα, με την έννοια ότι το Ισλάμ κατέχει μια ισότιμη θέση στη χώρα μας. Προφανώς, επειδή είμαστε μια δημοκρατική κοινωνία, είναι λογικό να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σε τέτοια θεμελιώδη ζητήματα. Πάντως, είναι μια αντίφαση το γεγονός ότι υπήρχαν αντιδράσεις από μια μικρή μειοψηφία για ένα φανερό τέμενος υπό την εποπτεία του κράτους και όχι για άτυπους χώρους προσευχής. Ίσως είναι καλύτερο για κάποιους να έχουμε κάτι που δεν φαίνεται. Το πρόβλημα, δηλαδή, έγκειται στο ορατό και όχι στο αόρατο. Κατά το παρελθόν είχαν διατυπωθεί αντιρρήσεις ως προς την κατασκευή του στην Ιερά Οδό και προτάθηκε να μεταφερθεί σε κάποιο σημείο μακριά από το κέντρο της πρωτεύουσας. Όλα αυτά δεν εξυπηρετούν παρά την τουρκική προπαγάνδα. Επίσης, για να είμαστε δίκαιοι, να αναφέρουμε ότι τόσα χρόνια δεν είχε ανεγερθεί τέμενος επειδή η Αθήνα δεν είχε μουσουλμάνους. Αυτό συνέβη τα τελευταία χρόνια, κατά τα οποία η οικονομική ανάπτυξη της πόλης προσέλκυσε πολλούς μετανάστες» υποστηρίζει ο κ. Καλαντζής. «Όλα τα έσοδα που μπορεί να προκύψουν από κάποιες προσφορές, εισφορές και χορηγίες πιστών θα δίνονται για τη λειτουργία του τεμένους. Από κει και πέρα, σε περίπτωση που παραχωρηθούν μεγαλύτερα ποσά, θα εναπόκειται στο διοικητικό συμβούλιο να τα δεχτεί ή όχι,

και με ποιους όρους. Ήδη το νομικό πρόσωπο διοικείται από επταμελές διοικητικό συμβούλιο το οποίο διορίζεται με απόφαση του υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με τριετή θητεία, η οποία δύναται να ανανεωθεί» προσθέτει ο γενικός γραμματέας Θρησκευμάτων. Σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας, στο διοικητικό συμβούλιο μετέχουν ένας εκπρόσωπος του υπουργείου Παιδείας, ο οποίος πρέπει να είναι μόνιμος δημόσιος υπάλληλος, ένας εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών με τον αναπληρωτή του, οι οποίοι πρέπει να είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, δύο εκπρόσωποι του δήμου Αθηναίων με τους αναπληρωτές τους, που προτείνονται από τον δήμαρχο Αθηναίων, ένας δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω με ειδίκευση στο Δημόσιο Δίκαιο, δύο εκπρόσωποι των μουσουλμάνων που διαβιούν νόμιμα στην Αττική με τους αναπληρωτές τους, που ορίζονται από τον υπουργό Παιδείας, λαμβανομένων υπόψη του μεγέθους των μουσουλμανικών κοινοτήτων, της νομικής οργάνωσής τους, των αδειοδοτημένων λατρευτικών χώρων που λειτουργούν και της εν γένει απήχησής τους μεταξύ των διαβιούντων στην Αττική μουσουλμάνων. Επίσης, οι εθελοντές θα υπάγονται στις οδηγίες και υποδείξεις του διοικητικού συμβουλίου και του ιμάμη και θα απομακρύνονται από τον χώρο αν διαπιστωθεί ότι καταχρώνται της θέσης τους για εξυπηρέτηση οποιουδήποτε άλλου σκοπού πέραν της εύρυθμης και ειρηνικής λειτουργίας του τεμένους και της ασφαλούς και απρόσκοπτης συμμετοχής των πιστών στις θρησκευτικές τελετές. Το Ισλαμικό Τέμενος Αθηνών προβλέπεται να λειτουργεί όλες τις ημέρες της εβδομάδας. Συγκεκριμένα, οι ώρες λει-

τουργίας του ορίζονται μισή ώρα προτού ο ιμάμης τελέσει την πρώτη προσευχή και μισή ώρα αφότου τελέσει την τελευταία. Κατά τη διάρκεια του ιερού μουσουλμανικού μήνα (Ραμαζάνι) και της εορτής της Θυσίας του Αβραάμ το Ισλαμικό Τέμενος Αθηνών θα λειτουργεί επί εικοσιτετραώρου βάσεως. Όλοι οι πιστοί θα μπορούν να προσέρχονται ελεύθερα στο Ισλαμικό Τέμενος Αθηνών κατά τις ώρες λειτουργίας του και κατά το πρόγραμμα των προσευχών του έτους, προκειμένου να ασκήσουν τα λατρευτικά τους καθήκοντα. Σε κάθε περίπτωση, οφείλουν να σέβονται τους θρησκευτικούς λειτουργούς και τους άλλους πιστούς, ανεξαρτήτως κλάδου του Ισλάμ, ιδίως δε αν την ημέρα εκείνη το Ισλαμικό Τέμενος Αθηνών έχει παραχωρηθεί σε κατ’ ιδίαν χρήση συγκεκριμένης θρησκευτικής κοινότητας που διαβιεί στην Αττική. Τέλος, σε περίπτωση ανάρμοστων συμπεριφορών ή εγκληματικών πράξεων, προσβολής των θρησκευτικών δικαιωμάτων και ιδίως της πίστης του άλλου, υποκίνησης θρησκευτικών παθών και γενικά διατάραξης της θρησκευτικής ειρήνης, πέραν των όποιων τυχόν ποινικών ευθυνών των υπαιτίων, κατά τις γενικές ή ειδικότερες διατάξεις των άρθρων 198 επ. Π.Κ., το Δ.Σ. μπορεί να αποφασίσει τον προσωρινό ή και διαρκή αποκλεισμό της πρόσβασης των υπευθύνων στο Ισλαμικό Τέμενος Αθηνών και στον περιβάλλοντα χώρο, ιδίως εάν οι προσβολές αυτές έγιναν οργανωμένα και ομαδικά, υποκινούμενες από εθνικές, εθνοτικές, θρησκευτικές, δογματικές, προσωπικές ή άλλες διαφορές. Γιάννης Πανταζόπουλος

25 Hair Salon

Ο Στέλιος Στράντζαλης και ο Αλέξανδρος Τασσός.

Η αλλαγή που πρέπει να τολμήσουμε ξεκινάει από το κεφάλι μας.

ε μια βιτρίνα που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητη, το 25 Hair Salon έχει τραβήξει ήδη τα βλέμματα του αθηναϊκού κοινού και ας μετρά μόνο λίγους μήνες λειτουργίας. Οι Στέλιος Στράντζαλης και Αλέξανδρος Τασσός, έχοντας ως εφόδια την πολυετή εμπειρία τους στα καλύτερα κομμωτήρια της χώρας αλλά κυρίως τις δεξιότητές τους, δημιούργησαν τον δικό τους χώρο, όπου καλωσορίζουν καθημερινά όλους εκείνους που θέλουν να ζήσουν μια διαφορετική εμπειρία hairdressing. Ο minimal χώρος αποκαλύπτει αμέσως την υψηλή αισθητική αλλά και την ποιότητα σε κάθε λεπτομέρεια, ενώ μια δυνατή ομάδα νέων που απαρτίζουν το 25 Hair Salon είναι έτοιμη να ανατρέψει ό,τι γνωρίζατε μέχρι σήμερα και να επαναπροσδιορίσει τα δεδομένα. Εξάλλου, εδώ ο πελάτης και η επικοινωνία μαζί του είναι βασική προτεραιότητα και οι υπηρεσίες ανήκουν σε ένα επίπεδο που δύσκολα αντιγράφεται. Αν δεν έχετε ζήσει την εμπειρία του 25 Hair Salon, μάλλον ήρθε η ώρα να το κάνετε… Μέχρι τότε οι Στέλιος Στράντζαλης και Αλέξανδρος Τασσός μας εξηγούν τη δική τους φιλοσοφία, που αντικατοπτρίζεται τόσο στον χώρο όσο και στη δουλειά τους. — Ποια είναι η εμπειρία ενός πελάτη του 25 Hair Salon και τι διαφορετικό να περιμένει κάποιος από εσάς; Στέλιος Στράντζαλης: Δεν θα σου πω ότι κάνουμε κάτι διαφορετικό και εξεζητημένο! Είμαστε αρκετά έμπειροι και πολύ αυστηροί με τον εαυτό μας σε ό,τι αφορά την ποιότητα δουλειάς και, φυσικά, το τελικό αποτέλεσμα! Θέλουμε να μένει στον πελάτη ένα αίσθημα ικανοποίησης, να νιώθει ότι ασχοληθήκαμε με τα μαλλιά του και, πάνω απ’ όλα, ότι αναπτύξαμε μια σχέση εμπιστοσύνης, κάτι που θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό. — Υπάρχει μόδα στα μαλλιά; Αλέξανδρος Τασσός: Η μόδα στα μαλλιά, όπως και στα ρούχα, έχει χαθεί κάπως. Πλέον οι περισσότεροι ακολουθούν κάποιες τάσεις. Εμείς θέλουμε να αναδείξουμε σε κάθε πελάτισσά μας κάτι διαφορετικό. Η γυναίκα έχει την ανάγκη να νιώθει όμορφα καθημερινά, άρα προσπαθούμε να αναδείξουμε τη θηλυκότητα και την προσωπικότητά της με μια ολοκληρωμένη πρόταση. — Τι είναι αυτό που κάνει σημαντική τη δουλειά σας σε προσωπικό επίπεδο και τι λαμβάνετε από αυτήν; Σ.Σ.: Για εμένα το να έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους και ταυτόχρονα να δημιουργώ επάνω τους το θεωρώ ιδανικό… Επίσης, το να βλέπω τη χαρά των ανθρώπων αυτών στον καθρέφτη μου, επειδή αισθάνονται πιο όμορφοι, είναι ανεκτίμητης αξίας. — Τι προτείνετε στις πελάτισσές σας; A.T.: Σκοπός μας δεν είναι το marketing αλλά να διαγνώσουμε τις ανάγκες καθεμιάς και να προτείνουμε την ανάλογη λύση. Τα σωστά επαγγελματικά προϊόντα σε συνδυασμό με τη σωστή χρήση τους είναι ένα πρώτο βήμα. Μετά, το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να μας εμπιστευτούν και να τολμήσουν να δουν αλλαγές που δεν πίστευαν ότι θα έκαναν ποτέ!

25 Hair Salon Σόλωνος 25 Κολωνάκι 210 364 5370 FB:25solonos Ιnsta: @25solonos

6.12.18 – lifo

ΕΠΕΙΔΉ

10 Από αριστερά: Θάνος Παπακωνσταντίνου, Μαρία Πανουργιά Δημήτρης Καραντζάς Κατερίνα Ευαγγελάτου Έλενα Μαυρίδου

28 lifo – 6.12.18

οι σκηνοθέτες της

ΝΈΑΣ ΓΕΝΙΆΣ

βουτάνε κατευθείαν

ΣΤΑ ΒΑΘΙΆ

νέα γενιά Ελλήνων θεατρικών σκηνοθετών έχει αποκτήσει φανατικούς οπαδούς που τους ακολουθούν σε κάθε νέο τους τόλμημα. Οι ασφαλείς επιλογές δεν περιλαμβάνονται στην ατζέντα τους, δεν φοβούνται να αγγίξουν τους κλασικούς και, κυρίως, η υπογραφή τους είναι διακριτή. Η Ηλέκτρα του Θάνου Παπακωνσταντίνου ήταν σαφώς η πιο συζητημένη παράσταση των φετινών Επιδαυρίων, με τις εντυπώσεις να κυμαίνονται από την αποθέωση και τον ενθουσιασμό μέχρι την πλήρη απόρριψη. Ο ταλαντούχος σκηνοθέτης τόλμησε να ντύσει την τραγωδία του Σοφοκλή με έναν «κλινικό Μεσαίωνα» και άφησε ξεκάθαρο στίγμα. Στη συνέχεια, μετά τη στενόχωρη ματαίωση της προγραμματισμένης για τις αρχές του 2019 Μαρίας Στιούαρτ λόγω τραυματισμού της Αμαλίας Μουτούση, καταπιάνεται γι’ ακόμα μια φορά με το είδος της όπερας, σκηνοθετώντας τους Στοιχειωμένους του Δημήτρη Μαραμή, ένα νέο μουσικό δράμα σε πρωτότυπο λιμπρέτο του Σωτήρη Τριβιζά, όπου συναντιούνται τρεις παραλογές: το Γεφύρι της Άρτας, το Τραγούδι του νεκρού αδελφού και το Στοιχειό της Χάρμαινας (28/2-2/3, Μέγαρο Μουσικής). Η Μαρία Πανουργιά αναλαμβάνει να καταδυθεί στη ζούγκλα του οικογενειακού σαλονιού για τη φετινή «χριστουγεννιάτικη» παράσταση της Στέγης, επιλέγοντας το διάσημο και πολυδιασκευασμένο έργο του Έντουαρντ Άλμπι Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;. Στη νέα της σκηνοθετική δουλειά, μετά το περσινό Ο θρύλος του Αγίου Κάρτακ και το μικρό λουλούδι, που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών, η πολυπράγμων καλλιτέχνις αναλαμβάνει να καθοδηγήσει τα μεγάλα ερμηνευτικά ταλέντα των Κωνσταντίνου Αβαρικιώτη και Λένας Κιτσοπούλου στους ρόλους του πρωταγωνιστικού ζεύγους, ενώ στις αρχές του 2019 επιστρέφει στη σκηνογραφία και στην ενδυματολογία και συνεργάζεται με τον Χάρη Φραγκούλη στη σκηνοθετική του εκδοχή του Οθέλλου του Σαίξπηρ (Υπόγειο Θεάτρου Τέχνης, από 25/2). Με μακρά θητεία στα ελληνικά μπουλούκια με την ομάδα Χώρος (πιο πρόσφατη δουλειά τους τα Ανεμοδαρμένα Ύψη της Μπροντέ σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα, όπου είχε αναλάβει τη δραματουργική επεξεργασία του κειμένου), η Έλενα Μαυρίδου δεν δίστασε να αναμετρηθεί

με τον ογκόλιθο του Μπέκετ στην πρώτη σόλο σκηνοθετική της δουλειά. Φυσικά, η βερσιόν της στο Περιμένοντας τον Γκοντό φέρει μερικά από τα χαρακτηριστικά της αισθητικής της, όπως οι μάσκες και η προσέγγιση του σκηνικού χώρου με μια ονειρική διάθεση. Η ίδια θα επιστρέψει σύντομα στην υποκριτική, καθώς έχει αναλάβει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στον Βόιτσεκ που σκηνοθετεί η Κατερίνα Ευαγγελάτου. Εν τω μεταξύ, η Ευαγγελάτου, αφού έκανε ένα μικρό διάλειμμα μετά την περσινή της ενασχόλησή του με την όπερα, το Ζ του Βασίλη Βασιλικού και το αρχαίο δράμα με την Άλκηστη του Ευριπίδη, επιστρέφει στην αγαπημένη της ξένη κλασική δραματουργία. Ενώ η Κωμωδία των παρεξηγήσεων του Σαίξπηρ βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη, η ίδια θα προτείνει μια νέα διασκευή του Βόιτσεκ του Μπίχνερ, βασισμένη στη μετάφραση του εκλιπόντος πατέρα της Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, κατεβαίνοντας ξανά, τρία χρόνια μετά τον Φάουστ, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (από 22/2). Παράλληλα, έχει ανακοινωθεί ήδη πως την επόμενη θεατρική σεζόν θα δούμε τον Άμλετ του Σαίξπηρ σε δική της σκηνοθεσία. Ο νεότερος της παρέας, ο Δημήτρης Καραντζάς, φαίνεται πως αυτήν τη στιγμή είναι και ο πιο πολυάσχολος. Ο σκηνοθέτης που κατάφερε να καταξιωθεί από πολύ μικρή ηλικία και μέσα σε μία πενταετία, έπειτα από τολμηρές συνεργασίες με τους μεγαλύτερους θεατρικούς οργανισμούς της χώρας, μετά την περσινή διπλή του ενασχόληση με το σύγχρονο ελληνικό έργο (Με δύναμη από την Κηφισιά των Κεχαΐδη και Χαβιαρά στο Θέατρο Νέου Κόσμου και Ρομπ του Ευθύμη Φιλίππου στη Στέγη), φέτος εντυπωσιάζει (αλλά και διχάζει) με την προσέγγισή του στον Γυάλινο Κόσμο του Τενεσί Ουίλιαμς στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας. Στη συνέχεια, θα στραφεί στον Ίψεν και τους Βρικόλακές του, καθοδηγώντας, όπως πάντα, μια εντυπωσιακή διανομή ηθοποιών (από 22/2 στο Θέατρο Τέχνης). Γι’ αργότερα έχουν ανακοινωθεί ήδη τα δύο πρότζεκτ του: η καλοκαιρινή κάθοδός του στην Επίδαυρο, για πρώτη φορά με αριστοφανική κωμωδία, τις Νεφέλες, καθώς και μια νέα ελληνική όπερα, παραγγελία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, βασισμένη στην Πάπισσα Ιωάννα του Ροΐδη, προορισμένη για την επόμενη σεζόν.

Αλέξανδρος Διακοσάββας

ΤΟ SINGLE MALT SCOTCH WHISKY CARDHU ΥΨΏΝΕΙ ΤΟ ΠΟΤΉΡΙ ΚΑΙ ΕΎΧΕΤΑΙ «ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ, LIFO»!

CARDHU: Ό,ΤΙ ΑΞΊΖΕΙ, ΔΙΑΡΚΕΊ Ένα ουίσκι που γιορτάζει ό,τι αξίζει και διαρκεί στον χρόνο.

ο εμβληματικό Cardhu Single Malt Scotch Whisky με τη ζεστασιά και την αυθεντικότητα της μεταξένιας γεύσης του, μια απαλή, γεμάτη γεύση με γλυκές αναφορές βανίλιας, σε μια τέλεια ισορροπία με τον φρουτώδη χαρακτήρα του, ενσωματώνει τις αξίες των σχέσεων που αξίζει να διαρκούν στον χρόνο. Μικρές και μεγάλες συντροφιές βρίσκονται, αναπολούν τη χρονιά ή τις χρονιές που πέρασαν μαζί, έστω και για λίγο, και σχεδιάζουν τα κοινά μελλοντικά τους σχέδια που θα τους σμίξουν ίσως γι’ ακόμα περισσότερο. Και θα είναι στιγμές που θα αξίζει να θυμηθούν. Και να ονειρευτούν. Μαζί. Πιστό στο ειλικρινές, ζεστό και γενναιόδωρο πνεύμα φιλοξενίας που δίδαξε η δημιουργός του Helen Cumming, το Cardhu Single Malt Scotch Whisky ενισχύει τη χαρά τού να βρίσκεσαι με ανθρώπους που είναι κοντά σου και αποτελεί την κλασική αφορμή να βρεθούν αγαπημένα πρόσωπα σε μια περίοδο που το «μαζί» έχει μεγαλύτερη σημασία από ποτέ. Cardhu. Ό,τι αξίζει, διαρκεί!

6.12.18 – lifo

ΕΠΕΙΔΉ

οι drag queens από το

RUPAUL’S DRAG RACE έριξαν άφθονο πολιτικοποιημένο

GLITTER στις νύχτες μας

ο 2018 ήταν η χρονιά που η κουλτούρα του drag εδραιώθηκε επιτέλους σοβαρά και στην Ελλάδα. Από ένα είδος τέχνης και διασκέδασης που αφορούσε σχεδόν αποκλειστικά ένα μέρος της LGBTQI+ κοινότητας, πλέον το drag εξελίσσεται και στη χώρα μας, ακολουθώντας τις διεθνείς τάσεις, με νέες εγχώριες queens να ξεπηδούν συνεχώς, ενώ όλο και περισσότερα αθηναϊκά μαγαζιά φιλοξενούν επιτυχημένες drag βραδιές με τα λαμπερά και συνήθως έντονα πολιτικοποιημένα σόου τους, καθώς το κοινό αρχίζει να τα αγαπά και να τα αναζητά ολοένα και περισσότερο. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια το μόνο μαγαζί στην Αθήνα όπου μπορούσες να παρακολουθήσεις αυθεντικό, old-school drag ήταν οι κραταιές «Κούκλες» στο Κουκάκι, που έδειξαν τον δρόμο. Πλέον, τους τελευταίους δύο μήνες φτάσαμε να μας έχουν επισκεφθεί δύο εξαιρετικά δημοφιλείς drag queens από το Μπρούκλιν, πρώην συμμετέχουσες στο διάσημο ριάλιτι «RuPaul’s Drag Race» του VH1, ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που μύησε το διεθνές mainstream κοινό στο drag, έχοντας ολοκληρώσει πλέον 10 σεζόν και 3 All Stars βερσιόν και κερδίζοντας βραβεία Εmmy τα τελευταία δύο χρόνια. Η Thorgy Thor και η Aja, προερχόμενες από το γνωστό ετήσιο Drag Festival Bushwig του Μπρούκλιν, επιφύλαξαν δύο εντελώς διαφορετικά σόου στο αθηναϊκό κοινό, η πρώτη βασιζόμενη σε ξεκαρδιστικές μιμήσεις και lip syncs σε είδωλα όπως η Γουίτνεϊ Χιούστον και η Μαράια Κάρεϊ, και η δεύτερη παρουσιάζοντας μερικά από τα πολύ δυναμικά hardcore rap κομμάτια της. Το ρίσκο ήταν μεγάλο για τους διοργανωτές, καθώς τα κασέ αυτών των καλλιτεχνών δεν είναι μικρά, ωστόσο το κοινό φάνηκε να ανταποκρίνεται. Παράλληλα, οι δικές μας queens χωρίζονται σε ομάδες, τους λεγόμενους «οίκους», η κουλτούρα του voguing εξαπλώνεται, τα clubkids της πόλης κυκλοφορούν από πάρτι σε πάρτι ντυμένα με τα πιο extravagant outfits και, βέβαια, όλη η drag κοινότητα αναζητά δικαιοσύνη για τη δολοφονία μίας από τις πιο αγαπημένες εκπροσώπους της, της Zackie Oh (Ζακ Κωστόπουλος), μέσω μιας τέχνης που είναι ξεκάθαρα πολιτική από την ίδια της τη φύση.

Αλέξανδρος Διακοσάββας

30 lifo – 6.12.18

ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ ΕΎΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗ LIFO ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ

Ο ΜΑΤ ΧΈΙΓΚ ΥΠΌΣΧΕΤΑΙ ΜΑΓΕΜΈΝΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ

ιαβάζουμε τα τρία χριστουγεννιάτικα μυθιστορήματα ενός από τους πιο γνωστούς Άγγλους συγγραφείς. Πώς είναι η ζωή στη Χώρα των Ξωτικών; Θα καταφέρει η μικρή Αμάλια να πραγματοποιήσει την ευχή της; Θα βοηθήσει ο Πατέρας Χριστούγεννα να πραγματοποιηθεί το όνειρό της; Την αληθινή ιστορία του Πατέρα Χριστούγεννα την ξέρεις; Τα τρία βιβλία του Ματ Χέιγκ σε ταξιδεύουν στον χιονισμένο και πολύχρωμο κόσμο των Χριστουγέννων μέσα από τρεις πανέμορφες ιστορίες, με τη βοήθεια των υπέροχων εικονογραφήσεων του Κρις Μόουλντ. Καθόλου τυχαίες, λοιπόν, οι διθυραμβικές κριτικές από «Guardian» και «Sunday Times», ενώ τα τρία βιβλία έχουν χαρακτηριστεί ως «η πιο επίκαιρη και αθάνατη χριστουγεννιάτικη ιστορία που έχει εκδοθεί εδώ και δεκαετίες». Μην το χάσετε! www.patakis.gr

6.12.18 – lifo

13 Η ΚΥΨΈΛΗ είναι η πιο πολύχρωμη και πολυπολιτισμική γειτονιά της Αθήνας. Τα χρόνια της κρίσης η πυκνοκατοικημένη συνοικία έχει συνδέσει το όνομά της με εικόνες εγκατάλειψης, παραμέλησης και αδιαφορίας. Όμως, το τελευταίο διάστημα μικρές ή μεγάλες ψηφίδες την έχουν μετατρέψει σε μια περιοχή διαρκούς κινητικότητας με όλα τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς. Αρκετοί επιστρέφουν από τα προάστια και ανακαινίζουν εκ νέου τα παλιά τους σπίτια, ενώ οι περισσότεροι κάτοικοι θα σου πουν πως η Κυψέλη ζωντανεύει ξανά και διαθέτει σημεία στα οποία «χτυπά» και πάλι ο παλμός της πόλης. Ενδεικτικά, ο θρυλικός πεζόδρομος της Φωκίωνος Νέγρη και η πλατεία Αγίου Γεωργίου έχουν κερδίσει το στοίχημα της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας. Επίσης, ένα εξαιρετικής ομορφιάς διατηρητέο κτίριο του 1923, η κατοικία της αγωνίστριας Λέλας Καραγιάννη, έχει δώσει νέα πνοή στην τοπική κοινωνία με τη δημιουργία ενός πολυεπίπεδου χώρου που προσφέρει εκπαιδευτικές και επιμορ-

ΕΠΕΙΔΉ φέτος

ΚΟΙΤΆΞΑΜΕ ΞΑΝΑ

προς την ΌΜΟΡΦΗ ΚΥΨΈΛΗ

32 lifo – 6.12.18

φωτικές δράσεις σχετικές με τη νέα τεχνολογία και την επιχειρηματικότητα, ανοιχτού για όλους, ανεξαρτήτως προέλευσης. Την ίδια στιγμή, στη γειτονική Δημοτική Αγορά πραγματοποιούνται εκθέσεις φωτογραφίας, συναυλίες, εργαστήρια, δράσεις, μαθήματα ξένων γλωσσών και ανοιχτές βραδιές για τους πολίτες. Στον χώρο αυτό έχει δημιουργηθεί μια νέα κοιτίδα πολιτισμού όπου εφαρμόζεται ένα νέο, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα μοντέλο συνεργασίας του δήμου Αθηναίων με διαχειριστή το Impact Hub Athens. Κύρια επιδίωξη είναι όλοι να ζήσουν την θετική εμπειρία της καθημερινής λειτουργίας της Αγοράς. Οι κάτοικοι της Κυψέλης, της Αθήνας γενικότερα, και οι επισκέπτες της θα γνωρίσουν την Αγορά και θα έρθουν σε επαφή με τα νέα καταστήματα και τους διαχειριστές τους. Θα βρουν νέα προϊόντα, ωραίες ιδέες για δώρα, λουλούδια, παιχνίδια, ρούχα, εκλεκτά τρόφιμα – κάθε αγορά έχει θετικό κοινωνικό αντίκτυπο. Με αυτό τον τρόπο η Αγορά αναδεικνύεται σε σημείο που προάγει την κοινωνική συνοχή, τη συνεργασία και τη συνδημιουργία, σε ένα καινοτόμο και πρότυπο μοντέλο με βασικούς άξονες τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την κοινωνική καινοτομία, την επιχειρηματικότητα και την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας. Επιπλέον, εδώ και λίγες μέρες αναβιώνει το ανακαινισμένο θέατρο Άλσος στο πολύπαθο Πεδίον του Άρεως. Το ιστορικό «κτίριο Οικονομίδη», όπως μετονομάστηκε, είναι έτοιμο και προορίζεται για χώρος αναψυχής, εστίασης και πολιτισμού. Έτσι, το Πεδίον του Άρεως μετατρέπεται σταδιακά σε έναν ανοιχτό δημόσιο χώρο ψυχαγωγίας και πρασίνου. Η Κυψέλη έχει αναπτύξει μια νέα δυναμική, η οποία, σε συνδυασμό με την επικείμενη κατασκευή σταθμών του μετρό, αναμένεται να απογειώσει την περιοχή.

Γιάννης Πανταζόπουλος

ΕΠΕΙΔΗ

ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ

φτιάχνουν πλέον τόσο καλή

ΜΟΥΣΙΚΉ

(και τα βίντεο μόνοι τους)

Ο Οδυσσέας Τζιρίτας δημιουργεί στο δωμάτιό του πειραματική ηλεκτρονική μουσική που τη συνοδεύει με πολύ όμορφα χειροποίητα βίντεο. Ανήκει στη γενιά των πιτσιρικάδων (είναι 17) που με μοναδικό εξοπλισμό τον υπολογιστή, μία κάρτα ήχου και ένα midi-keyboard ηχογραφούν κομμάτια ολομόναχοι και τα ανεβάζουν στο YouTube. Τα βίντεό του είναι μια συρραφή από αποσπάσματα ταινιών, ντοκιμαντέρ ή ακόμα και παλιές διαφημίσεις που αγαπάει. Για τον ίδιο, τα βίντεο είναι αναπόσπαστο μέρος της μουσικής και σε αυτά αποτυπώνει τις εικόνες που έχει στο μυαλό του όταν συνθέτει τα κομμάτια. Όταν δεν διαβάζει για τις Πανελλήνιες, γράφει συνεχώς νέα μουσική και, μάλιστα, πρόσφατα «ανέβασε» ένα EP με τίτλο «Cynophobia» (ο φόβος για τα σκυλιά), στο οποίο συγκέντρωσε τέσσερις από τις πιο ενδιαφέρουσες δουλειές του. Άγγελος Κλειτσίκας

ΤΟ ΘΈΑΤΡΟ ΓΚΛΌΡΙΑ ΕΎΧΕΤΑΙ ΣΤΗ LIFO ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΘΈΑΤΡΟ ΓΚΛΌΡΙΑ: ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΩΝ ΔΈΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΎ

ο εμβληματικό έργο του JeanMichel Guenassia για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε παγκόσμια πρώτη. Ο Jean-Michel Guenassia, συγγραφέας της τεράστιας επιτυχίας Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων, μας αποκαλύπτει μια ανατρεπτική εκδοχή για την τελευταία περίοδο ενός από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών, του Βίνσεντ βαν Γκογκ. Η Ελένη Ερήμου υπογράφει τη θεατρική απόδοση του υπέροχου μυθιστορήματος του Guenassia και επιλέγει έναν εκλεκτό θίασο για να φέρει στη σκηνή τις σκοτεινές, συγκλονιστικές ημέρες μιας ιδιοφυΐας, έτσι όπως τις περιγράφει στο βιβλίο του ο Γάλλος συγγραφέας.

Κείμενο: Jean-Michel Guenassia Μετάφραση: Ειρήνη Αποστολάκη Θεατρική απόδοση: Ελένη Ερήμου - Κώστας Παπαπέτρου Δραματουργία: Αντώνης Γαλέος Σκηνοθεσία: Michael Seibel Σκηνικό-κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά Μουσική: Κώστας Χαριτάτος Κίνηση: Έλενα Κουρκούλη Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος Motion graphics: Βαγγέλης Καλαϊτζής Βοηθός σκηνοθέτη: Γιάννης Μπόγρης Art work: Λουκάς Μελάς Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης Παραγωγή: ΦΙΛΟΘΕΑΤΟΝ Α.Ε. Ερμηνεύουν: Ελένη Ερήμου, Δημήτρης Καλαντζής, Αντώνης Ραμπαούνης, Ελένη Δαφνή, Γιάννης Μπόγρης Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Παρ.-Σάβ. 21:00, Κυρ. 19:15 Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr

Βαν Γκογκ - Το βαλς των δέντρων και του ουρανού, του Jean-Michel Guenassia Θέατρο Γκλόρια, Ιπποκράτους 7, 210 3600832 Στάση μετρό «Πανεπιστήμιο»

6.12.18 – lifo

14 ΕΠΕΙΔΉ φέτος από τις γκαλερί μας πέρασε η διάσημη

διαβόητη (και μπαγιάτικη) ερώτηση «αν η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο» έμενε πάντα «μισοαπαντημένη». Κι αυτό άφηνε κάθε φορά μια γεύση ταγκή. Εξάλλου, δεν υπήρξε ούτε στιγμή αρκετά ελκυστική η ιδέα μιας αναμέτρησης της Αθήνας με ένα τόσο ισχυρό πρότυπο στο αιμοβόρικο σύμπαν της σύγχρονης τέχνης. Κι εκτός αυτού, η μανία να υπάγονται όλα στην κλίμακα που ορίζουν το μέγεθος, τα μέτρα και τα σταθμά του εκάστοτε κυρίαρχου του παιχνιδιού είναι κι αυτή παραπλανητική, επειδή περιορίζει την ορατότητα προς όποιον νεόβγαλτο «παίκτη» διεκδικεί «προσωπικό στυλ». Η πρώτη χαρά, λοιπόν, καταγράφεται επειδή έπαψε να τίθεται αυτή η ερώτηση. Η δεύτερη, με τη συνειδητοποίηση ότι, εντός του 2018, διαψεύστηκαν οι Κασσάνδρες που διατείνονταν πως μετά την documenta 14 η Αθήνα θα εξέπεμπε μηδενικά εικαστικά σήματα. Και, φυσικά, η μεγαλύτερη χαρά γεννιέται από τη διαπίστωση ότι

34 lifo – 6.12.18

γίνονται εδώ εκθέσεις σύγχρονης τέχνης που έχουν υψηλό κύρος και αντικείμενο διεθνούς εμβέλειας και είναι άξιες να κινητοποιήσουν το ενδιαφέρον ακόμα και εκτός των συνόρων μας. Δύο παραδείγματα είναι η έκθεση έργων της Jenny Saville, από τη Συλλογή Γ. Οικονόμου, και η (επίσης μικρή και πολύ έξυπνα περιεκτική) έκθεση έργων του George Condo στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Θα ήταν λάθος να μην αναφερθεί και η Biennale της Αθήνας, χάριν της οποίας ήρθε ως εδώ τόσο μεγάλο πλήθος δημοσιογράφων και καλλιτεχνών. Κι έτσι, η νέα χρονιά θα ξεκινήσει με περισσότερη αισιοδοξία ότι θα δούμε την Αθήνα να αποτελεί προορισμό αγνών επισκεπτών που θα φτάνουν εδώ προκειμένου να δουν εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, επειδή αυτές θα τους έχουν «γυαλίσει» από μακριά και θα αποδεικνύονται πραγματικά αξιόλογες.

Γιάννης Κωνσταντινίδης

JENNY SAVILLE, ο GEORGE CONDO και πολλοί ακόμα ξένοι

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΊ ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΕΣ της σύγχρονης τέχνης

ΤΟ FORGET ME NOT ΕΎΧΕΤΑΙ ΣΤΗ LIFO ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ

FORGET ME NOT, ΤΑ ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΔΕΊΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΎΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΞΈΝΟΥ DESIGN

τεγάζεται στο πρώτο σπίτι όπου έμεινε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην Αθήνα, στην Αδριανού 100, και έχει δημιουργήσει από την πρώτη μέρα λειτουργίας του μια νέα σκηνή στον χώρο του ελληνικού design. Στους δύο ορόφους του πανέμορφου καταστήματος θα βρείτε μοναδικά αντικείμενα από την Ελλάδα και το εξωτερικό, όλα έργα σύγχρονων designers. Προτιμήστε το για ξεχωριστά δώρα που κάνουν τη διαφορά. Στα γενέθλιά μας το Forget Me Not μάς χαρίζει ένα φανταστικό τρισδιάστατο μηνιαίο ημερολόγιο γραφείου. Ένα βάζο με δώδεκα μοναδικά πολύχρωμα ημερολόγια σε σχήμα λουλουδιών, ένα για κάθε μήνα του χρόνου. Ξεδιπλώστε ένα λουλούδι τον μήνα και γεμίστε χρώμα τη νέα χρονιά!

Αδριανού 100, Πλάκα, Αθήνα, 210 3253740 FB: ForgetMeNotAthens forgetmenotathens@ gmail.com www. ForgetMeNotAthens.gr @ForgetMeNotAthens

6.12.18 – lifo

Αθήνα χόρεψε πολύ δυνατά και φέτος υπό τους ήχους μεγάλων ονομάτων που εμφανίστηκαν στη χώρα μας, κάνοντας ακόμα πιο αισθητή την παρουσία της στον χάρτη του παγκόσμιου κλάμπινγκ. Ναι, οι εποχές είναι δύσκολες και η κρίση φυσικά έχει «χτυπήσει» όλους τους τομείς, ακόμα και τη διασκέδαση. Μέσα στο 2018 διαπιστώσαμε πως οι διάφοροι χώροι/promoters αποφάσισαν –με το δεδομένο ρίσκο– πως το αντίδοτο σε αυτό δεν είναι το να μαζευτείς και να παίξεις εκ του ασφαλούς, αλλά να ανεβάσεις τον πήχη. Τεράστια ονόματα έκαναν το πέρασμά τους φέτος σε μικρά και μεγάλα πάρτι. Αρχικά, είχαμε την ευτυχία να (ξανα)δούμε και να ακούσουμε θρυλικές μορφές που έχουν προσφέρει πολλά στην ιστορία και στην εξέλιξη της ηλεκτρονικής/dance μουσικής. Οι Africa Bambaataa, DJ Hell, Slam, Andrew Weatherall, Sven Vath, Little Louie Vega, John Digweed, Skin (Skunk Anansie), Kevin Saunderson, Carl Craig, Dave Clarke, Danny Tenaglia και Ben Sims κατάφεραν να βγάλουν από το σπίτι τους παλιούς κλάμπερ αλλά και να συγκεντρώσουν τη νέα γενιά που έχει όρεξη να μάθει. Αρκετά και τα εξαιρετικά live performances που προσφέρουν κάτι διαφορετικό, με τους Stephan Bodzin, Booka Shade, Rodriguez Jr. και Giorgia Angiuli να αφήνουν φοβερές εντυπώσεις. Από την άλλη πλευρά, τα DJ sets από αγαπημένες μπάντες όπως οι Röyksopp, Hot Chip, Faithless (Sister Bliss) και ο Andy Butler των Hercules And Love Affair, απέδειξαν ότι το έχουν και πίσω από τα decks. Αξιοσημείωτες και οι μετακλήσεις/διοργανώσεις μεγάλων event brands από το εξωτερικό για πρώτη φορά στην Ελλάδα – τα Afterlife και Elrow εντυπωσίασαν με τις παραγωγές τους. Στις πολύ σημαντικές στιγμές του 2018 και η πρώτη διοργάνωση του ADD Festival με ονόματα-μεγαθήρια του χώρου, η συγκινητική επανένωση των Στέρεο Νόβα για μία συναυλία και το 3D show των Kraftwerk στην Αθήνα. Aπό την Αθήνα πέρασαν φέτος, ενδεικτικά, οι Sam Paganini, Joseph Capriati, Kittin, Amelie Lens, Reinier Zonneveld, Adriatique, Blond:ish, Julian Jeweil, Magdalena, Peggy Gou, Avalon Emerson, Red Axes, Magda, Apparat, ARTBAT, Maceo Plex, Solomun, Nina Kraviz, Adam Beyer, Alan Fitzpatrick, Kruder & Dorfmeister, Claptone. Η χρονιά κλείνει με Nicole Moudaber, Chris Liebing, Charlotte de Witte, Pig & Dan, Erol Alkan, Luigi Madonna, το Plisskën Festival κ.ά. Πάμε για ένα ακόμα πιο δυνατό 2019!

Φώφη Τσεσμελή

36 lifo – 6.12.18

ΕΠΕΙΔΉ έγινε ΧΑΜΟΣ στα CLUBS και στα

STAGES της πόλης

ΤΟ DOS HERMANOS ΕΎΧΕΤΑΙ ΣΤΗ LIFO ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ

DOS HERMANOS: ΕΞΩΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΚOΥΖΙΝΑ

ο πρώτο μεξικάνικο εστιατόριο της Αθήνας θα σε ταξιδέψει στις γειτονιές του Μεξικού, εκεί όπου οι άνθρωποι ξέρουν να διασκεδάζουν και να απολαμβάνουν το καταπληκτικό φαγητό της χώρας τους. Στην πολύχρωμη σάλα του, με φόντο το βλέμμα της Φρίντα Κάλο, θα απολαύσετε αυθεντική μεξικάνικη κουζίνα με επιλεγμένα υλικά και αληθινή γνώση μίας από τις πιο ιδιαίτερες και γευστικές κουζίνες του κόσμου. Για τα γενέθλιά μας ο chef patron Peter Maragos δημιούργησε παραδοσιακές enchiladas που αναδίδουν αυθεντικές μυρωδιές μεξικάνικης φαμίλιας και το κοκτέιλ «Viva Mexico» με Tequila Reposado, raspberry liqueur, ancho chilly liqueur, χυμό lime και αρωματικά bitters. Gracias, chef! Κυριαζή 24, Κηφισιά, 210 8087906, www. doshermanos.gr, FΒ: Dos Hermanos.gr, Ιnstagram: @doshermanos.gr

6.12.18 – lifo

ΕΠΕΙΔΉ υπάρχουν κάποια μαγαζιά που είναι το

ΤΈΛΕΙΟ ΣΚΗΝΙΚΌ

για τους φανατικούς του INSTAGRAM Είναι τα μέρη που βλέπουμε συχνότερα στις οθόνες των κινητών μας κι αυτό είτε γιατί έχουν ωραία γλυκά, που γίνονται τέλεια stories, είτε γιατί είναι ωραία διακοσμημένα, δημιουργώντας το τέλειο φόντο για τις αναρτήσεις μας, είτε γιατί έχουν εντελώς φωτογενή κοκτέιλ και πιάτα. Συνήθως τα πιο instagram-ικά μέρη κρύβουν «μαγικές γωνιές» ή έχουν αυτό το «κάτι» που αξίζει να απαθανατιστεί. Ρίξτε μια ματιά στα πιο πολυφωτογραφημένα μέρη στο αθηναϊκό Instagram. Στο Dickie Dee το παγωτό μηχανής συνοδεύεται με μαλλί της γριάς, στο Rabbit Punch το σκανδιναβικό ντιζάιν δημιουργεί το τέλειο σκηνικό τύπου Wes Anderson, τα γλυκά είναι τόσο λαχταριστά στο Ohh Boy και δείχνουν τέλεια μέσα στο κατάλευκο σκηνικό, η ταπετσαρία με τα φλαμίνγκο στο Κάιν είναι το τέλειο φόντο, ο ροζ τοίχος στο Beauty killed the beast αλλά και η ροζ τουαλέτα στο Third Place είναι τα απόλυτα hits, όπως και η αποικιοκρατική διακόσμηση με τους ζωγραφισμένους τοίχους και τους πολυελαίους στο Juan Rodriguez.

Μερόπη Κοκκίνη

ΕΠΕΙΔΉ μπορείς να βρεις

ΣΠΆΝΙΑ ΒΙΒΛΊΑ

από δεύτερο χέρι ακόμα και στα

ΠΕΡΊΠΤΕΡΑ

ριγυρίζοντας στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στις γειτονιές του (Παγκράτι, Κυψέλη, Κουκάκι κ.α.), όλο και πιο συχνά πέφτεις πια πάνω σε second hand βιβλία. Ίσως, μάλιστα, να πρόκειται για το πιο κοινό και συγκριτικά πιο φθηνό second hand είδος. Δεν είναι μόνο τα γνωστά παζάρια (στο Μοναστηράκι, των Ρακοσυλλεκτών κ.ά.), όπου τα βιβλία αποτελούν, μέσα στον συνολικότερο όγκο της δουλειάς, ένα πολύ βασικό υλικό, δεν είναι καν τα σχετικά παλαιοπωλεία και λοιπά καταστήματα που εμπορεύονται βιβλία αποκλειστικά από δεύτερο χέρι (πολλά απ’ αυτά βρίσκονται στην περιοχή των Εξαρχείων και της Νεάπολης, αλλά όχι μόνο), είναι και τα δεκάδες περίπτερα και ψιλικατζίδικα που στις προθήκες τους, ή σε καφάσια και χαρτόκουτα, ή σε πρόχειρα φτιαγμένες και συνήθως υπαίθριες βιβλιοθήκες αραδιάζουν εκατοντάδες τόμους κυρίως παλαιών αλλά και πιο πρόσφατων εκδόσεων. Το θέμα «βιβλίο» είναι πολύ μεγάλη ιστορία – μεγάλες ιστορίες, δηλαδή, είναι από μόνα τους τα θέματα «καινούργιο βιβλίο» και «μεταχειρισμένο βιβλίο». Αν αφήσουμε το καινούργιο κατά μέρος, το μεταχειρισμένο έρχεται να καλύψει μια πολύ βασική ανάγκη των βιβλιόφιλων: το γεγονός πως χιλιάδες τίτλοι, ακόμα και πολύ πρόσφατοι (δεν συζητάμε καν για τις παλιές εκδόσεις), βρίσκονται έξω από τα προγράμματα επανεκδόσεων των διαφόρων οίκων. Πολλά βιβλία που τυπώθηκαν την τελευταία δεκαετία, για παράδειγμα, θεωρούνται ή είναι πλέον εξαντλημένα (στην πηγή τους) κι έτσι ο μόνος τρόπος για να τα εντοπίσεις είναι να τα ψάξεις στο Διαδίκτυο (στα σχετικά sites) αλλά και, κυρίως, στα γνωστά spots. Η μαγεία, δε, του επιτόπιου ψαξίματος δεν μπορεί να συγκριθεί με καμιά διαδικτυακή – και το ξέρουν αυτό πολύ καλά οι βιβλιόφιλοι. Οι λόγοι είναι πολλοί και μάλλον προφανείς. Κατά πρώτον, ένα πολύ μικρό μέρος του second hand βιβλίου είναι αναρτημένο στο Ίντερνετ. Δεύτερον, το ψάξιμο δεν τελειώνει ποτέ σε δυο-τρεις τίτλους. Ψάχνεις για κάτι πολύ συγκεκριμένο, αλλά τελικά βρίσκεις κάτι άλλο που μπορεί να σε ικανοποιεί περισσότερο. Τρίτον, έχεις άμεση επαφή με τους πωλητές, οπότε μπορείς να πετύχεις ακόμα πιο καλές τιμές. Τέταρτον, θα συναντήσεις άλλους βιβλιόφιλους, με τους οποίους πιθανώς να πιάσεις κουβέντα, ν’ ανταλλάξεις βιβλία κ.λπ. Το ψάξιμο στα «second hand» είναι παλιός θεσμός (και όχι μόνο για τα βιβλία) που ισχυροποιήθηκε ακόμα περισσότερο μέσα στην κρίση.

Φώντας Τρούσας

38 lifo – 6.12.18

ΤΟ BRUNELLO ΕΎΧΕΤΑΙ ΣΤΗ LIFO ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ

BRUNELLO, ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΜΑΣ WINE BISTRO

ία από τις σημαντικότερες αφίξεις της χρονιάς, το wine bistro Βrunello, εξακολουθεί να χαρίζει καθημερινά στιγμές απόλαυσης στους εκλεκτικούς πελάτες του μέσα από μια εξαιρετική οινική λίστα αλλά και τα αριστοτεχνικά φτιαγμένα φαγητά που προτείνει για lunch ή dinner, όπως το pizzetti με φρέσκα μανιτάρια και μαύρη τρούφα και την πράσινη σαλάτα με κολοκυθόσπορο. Το Βrunello μπήκε αμέσως στα κλασικά μέρη της πόλης! Brunello, Λουκιανού 21Β, Κολωνάκι, 210 7248889 FB:BrunelloAnticaEnoteca Instagram: @Brunelloanticaenoteca

6.12.18 – lifo

H Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, ένας από τους σημαντικότερους φορείς πολιτισμού της χώρας, στήριξε και φέτος έμπρακτα την ισότητα και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της LGBTQI+ κοινότητας. Η ελληνική κοινωνία προχωρά με αργά αλλά σταθερά βήματα προς την αποδοχή της διαφορετικότητας και την κατάκτηση ίσων δικαιωμάτων για

τα άτομα της LGBTQI+ κοινότητας, όμως, παράλληλα, περιστατικά όπως η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου υπενθυμίζουν ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να διανυθούν ακόμα μεγαλύτερες αποστάσεις. Το Ίδρυμα Ωνάση και η Στέγη έχουν αποδείξει έμπρακτα τα προηγούμενα χρόνια τη στήριξή τους στην κοινότητα και την ευαισθησία τους σε ζητήματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, με αποκορύφωμα τη φετινή χρονιά και δύο σημαντικές κινήσεις: τη συνδιοργάνωση με τη Θετική Φωνή της καμπάνιας «I’m Positive», με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα AIDS, καθώς και τη δημιουργία του βίντεο όπου η διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, απαντούσε σε «άβολες» σχετικές ερωτήσεις που της έθεταν δύο έφηβοι με αφορμή το Athens Pride. Η συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης τη βραδιά έναρξης του «I’m Positive» ανάμεσα στη μητέρα ενός οροθετικού, ένα ορο-διαφορετικό ζευγάρι, ένα άτομο που λαμβάνει την προληπτική φαρμακευτική αγωγή για τον ιό HIV (PrEP) και τη συντονίστρια Έλενα Ακρίτα ήταν αρκούντως διαφωτιστική ως προς τις πρόσφατες εξελίξεις, ενώ η βραδιά εξελίχθηκε σε μια μεγάλη και ελπιδοφόρα γιορτή. Λίγους μήνες πριν, το βίντεο με τις ερωτήσεις στην Αφροδίτη Παναγιωτάκου είχε προκαλέσει συζητήσεις για την τόλμη και την ακρίβεια προσέγγισης σε όλα τα σχετικά ζητήματα. Πόσο μεγάλο, όμως, ήταν το ρίσκο που πήρε το Ίδρυμα Ωνάση αλλά και η ίδια η κ. Παναγιωτάκου, σε προσωπικό επίπεδο και ως διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος, με αυτές τις κινήσεις και πόσο σημαντικό είναι οι πολιτιστικοί μας φορείς να παίρνουν έμπρακτα θέση και να μην ακολουθούν τη βολική «ουδετερότητα»; Η θέση της κ. Παναγιωτάκου είναι σαφής: «Δεν νιώσαμε να παίρνουμε κανένα ρίσκο, στηρίζοντας τα αυτονόητα. Δεν νιώσαμε να διακινδυνεύουμε τίποτα. Αλήθεια, τι ακριβώς να διακινδυνεύσουμε; Τη γενική αποδοχή; Την κανονικότητα; Μα, δεν υπάρχουμε για να είμαστε αρεστοί. Ο λόγος ύπαρξης του Ιδρύματος Ωνάση είναι να πυροδοτεί συζητήσεις για τα αυτονόητα που δεν είναι δεδομένα. Είμαστε ένα κοινωφελές ίδρυμα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αξιοποιούμε τους τομείς στους οποίους δραστηριοποιούμαστε, τον πολιτισμό, την παιδεία, την υγεία, ως οχήματα για τα θέματα που είναι πάντα σημαντικά: την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό σημαίνει κοινωφέλεια. Ας σκεφτούμε το ρίσκο που παίρνει μια κοινωνία που προτιμά τη σιωπή, που κινείται στην ύποπτη, δήθεν αθώα ουδετερότητα. Λες και η ουδετερότητα δεν είναι μορφή αποδοχής ενός συστήματος που υψώνει το δάχτυλο και με βεβαιότητα διατρανώνει, μέσω ορισμών, τι είναι φυσιολογικό και τι όχι, τι είναι σωστό και τι όχι. Τι μπορείς να είσαι, τι σου απαγορεύει η κοινωνία να νιώθεις, τι μπορεί να σου αρέσει και τι όχι. Στην περίπτωση του “Ι’m Positive” κάναμε μια εκστρατεία αποδοχής, ενημέρωσης και παιδείας σε συνεργασία με τη Θετική Φωνή. Θέλαμε να νικήσουμε την άγνοια και τις προκαταλήψεις. Πόσοι από εμάς δεν έχουμε ακούσει, είτε ξεκάθαρα είτε με μισόλογα, “καλά να πάθει, με τέτοια ζωή που έκανε, τι περίμενες;”. Πρέπει, λοιπόν, να μιλάμε. Και όσοι έχουμε τη δυνατότητα ή τη δύναμη να το κάνουμε, έχουμε αυξημένες ευθύνες. Όχι διδάσκοντας ούτε επιβάλλοντας, αλλά δημιουργώντας τα δεδομένα ενός διαλόγου που μπορεί να λειτουργήσει ως πλατφόρμα ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης, άρσης των στρεβλών εντυπώσεων, ιδεατά με κλονισμό βεβαιοτήτων. Δεν ξέρω αν θέλει αρετή και τόλμη η στάση μας τόσα χρόνια. Αλλά, στην πραγματικότητα, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Είναι θέμα θέσης που έγινε φύση. Νιώθω μεγάλη τύχη να εργάζομαι στο Ίδρυμα Ωνάση και να είμαι μέλος μιας τέτοιας ομάδας που θεωρεί αυτονόητη υποχρέωση να μιλήσουμε για τον Ζακ. Για τον Ζακ που λίγους μήνες πριν έπαιρνε μέρος στην παράστα-

ΕΠΕΙΔΉ

τα μεγάλα πολιτιστικά ιδρύματα

ΦΈΡΘΗΚΑΝ ΑΝΟΙΧΤΌΜΥΑΛΑ δίχως να υπολογίσουν το

ΡΙΣΚΟ

40 lifo – 6.12.18

ση Faster than light και κυκλοφορούσε ανάμεσά μας στο εστιατόριο του προσωπικού της Στέγης. Το να πάρουμε θέση υπέρ της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και της παιδείας στα social media της Στέγης είναι κάτι που με κάνει να νιώθω περήφανη και ταυτόχρονα να συνειδητοποιώ πως κάνουμε απλώς το αυτονόητο. Καλώς ή κακώς, όταν μιλά ένας φορέας όπως το Ίδρυμα Ωνάση, ο κόσμος ακούει. Ακούει πιο πολύ απ’ ό,τι αν λέγαμε την άποψή μας ως ένας “πολιτιστικός οργανισμός”. Παίρνουμε θέση ως ένα ίδρυμα που επενδύει στην παιδεία, στην υγεία, που χτίζει νοσοκομεία, που υπάρχει εδώ και 45 χρόνια και που νιώθει την ανάγκη να λάβει μέρος στην καθημερινότητα μέσα αλλά και πέρα από παραστάσεις και καλλιτεχνικές εμπειρίες. Αλίμονο αν πολιτισμός σημαίνει μόνο καλές τέχνες. Αλίμονο αν παιδεία σημαίνει μόνο εκπαιδευτικές δράσεις. Όλα είναι θέμα παιδείας. Είναι θέμα πολιτικής υπόστασης, λοιπόν, όχι μόνο το να μην κλείνεις τα αυτιά σου αλλά και το να μην ανοίγεις το στόμα σου. Κι αν το κόστος της ελευθερίας είναι το να πρέπει να μπεις σε διάλογο με ανθρώπους με τους οποίους διαφωνείς, πρέπει να το κάνεις. Κι αν στο τέλος δεν βρεθεί κοινός τόπος, τότε αποφασίζεις ότι έχεις επιλέξει και τους εχθρούς σου μαζί με τους φίλους σου». Αλέξανδρος Διακοσάββας

ΤΟ HEΤEROCLITO ΕΎΧΕΤΑΙ ΣΤΗ LIFO ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ

ΤΟ HETEROCLITO ΟΙΝΟΠΟΙΕΊ ΈΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ ΚΡΑΣΊ

πό τη χερσόνησο της Παλικής στη δυτική Κεφαλονιά με το χαρακτηριστικό αργιλώδες έδαφος επιλέξαμε (η ομάδα του heteroclito) να οινοποιήσουμε με τον Σαρρή Π. την τοπική ποικιλία Βοστιλίδι από ένα παλαιό αμπελοτόπι. Υποδείξαμε στον αμπελουργό ήπια καλλιέργεια, ακολουθήσαμε φυσική οινοποίηση με ελάχιστα θειώδη και το κρασί παρέμεινε σε χρησιμοποιημένο βαρέλι για έναν χρόνο. Αποτέλεσμα, μία πρόταση από ποιοτική πρώτη ύλη με ελάχιστη παρέμβαση, που αποτυπώνει την οινική παράδοση του τόπου και την αγάπη μας για αυθεντική γεύση. Αρώματα πυρηνόκαρπων φρούτων με νότες βανίλιας και καραμέλας βουτύρου. Στόμα με χαρακτήρα εσπεριδοειδών και ξηρών καρπών, τονισμένη οξύτητα και μακρά επίγευση. Την ετικέτα του Blind Date σχεδίασε ο Νίκος Πανίδης.

Δοκιμάστε

το Βlind Date και θαυμάστε μία από τις ωραιότερες ετικέτες που κυκλοφορούν. BLIND DATE Παλική, Κεφαλονιά Σαρρής Π. / Βοστιλίδι / 13% vol / 2017

heteroclito Φωκίωνος & Πετράκη, 210 3239406 www.heteroclito.gr FB: heteroclito-cave-bar-a-vin Instagram: @heteroclitoathens

6.12.18 – lifo

να από τα μεγαλύτερα μνημεία των Αθηνών, γνωστό στην αρχαία γραμματεία ως «χρόνου μέγα αγώνισμα», το Ιερό του Ολυμπίου Διός στην περιοχή του Ιλισού, στην κορυφή σχεδόν της λεωφόρου Συγγρού, συζητιέται μέχρι σήμερα για εντελώς λάθος λόγους. Κατά την παράδοση, ο αρχαιότερος ναός χτίστηκε από τον Δευκαλίωνα, γενάρχη των Ελλήνων, διότι εκεί υπήρχε το χάσμα γης απ’ όπου είχε απορρεύσει το νερό του κατακλυσμού. Ο ναός πρωτοχτίστηκε μάλλον από τον Πεισίστρατο προς τα μέσα του 6ου αι. π.Χ. Είχε τη μορφή περίπτερου ναού και σε μέγεθος ξεπερνούσε τον τότε ναό της Αθηνάς στην Ακρόπολη, αντανακλώντας την υπερηφάνεια της εξουσίας του επίγειου άρχοντα. Στα τέλη του 6ου αι. π.Χ. οι Πεισιστρατίδες έθεσαν σε εφαρμογή το μεγαλεπήβολο σχέδιο ανέγερσης ενός νέου, πελώριων διαστάσεων δωρικού ναού του Δία, που θα ανταγωνιζόταν τους σύγχρονους ναούς της Ιωνίας στην άλλη πλευρά του Αιγαίου (Ηραίο της Σάμου, Αρτεμίσιο της Εφέσου). Όταν το 510 π.Χ. ο Ιππίας εκδιώχθηκε από την Αθήνα, ο ναός είχε φτάσει μόλις μέχρι το ύψος του στυλοβάτη. Η νεοσύστατη δημοκρατία εγκατέλειψε αμέσως τις εργασίες του μεγαλομανούς πειράματος των τυράννων. Σπόνδυλοι των κιόνων χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του Θεμιστόκλειου Τείχους, καθώς ο ναός θεωρήθηκε μνημείο της αλαζονείας των τυράννων παρά μια ιερή ιδιοκτησία του Δία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αριστοτέλης τον χρησιμοποιεί στα Πολιτικά του ως παράδειγμα του πώς οι τύραννοι απασχολούν τους πολίτες, ώστε να μην έχουν καιρό να συνωμοτούν εναντίον τους. Η οικοδόμησή του συνεχίστηκε από τον βασιλιά της Συρίας Αντίοχο Δ’ τον Επιφανή, σε σχέδια του Ρωμαίου αρχιτέκτονα Κοσσούτιου, το 174 π.Χ., στις ίδιες διαστάσεις και αναλογίες με του πεισιστράτειου αλλά από πεντελικό μάρμαρο, σε κορινθιακό ρυθμό, μέχρι τον ξαφνικό θάνατο του πρώτου, αργότερα από τον Αύγουστο και αποπερατώθηκε, τελικά, από τον φιλέλληνα και κυρίως φιλαθήναιο αυτοκράτορα Αδριανό, ο οποίος και τον εγκαινίασε το 131/132 μ.Χ., 600 ολόκληρα

42 lifo – 6.12.18

χρόνια μετά τον Πεισίστρατο. (Ο αδριάνειος ναός, από τους μεγαλύτερους του αρχαίου κόσμου, είχε μήκος 110,35 μ., πλάτος 43,68 μ., ενώ 48 κίονες στέκονταν σε τριπλή σειρά κάτω από τα αετώματα και 56 σε διπλή σειρά στα άκρα. Καθένας από αυτούς είχε ύψος λίγο πάνω από τα 17 μ. και ζύγιζε γύρω στους 360 τόνους. Δέσποζε στο μέσο ενός μεγάλου ορθογώνιου περιβόλου με πρόπυλο στα βόρεια. Ο σηκός στέγαζε ένα χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία κολοσσιαίων διαστάσεων κι έναν ανδριάντα του αυτοκράτορα Αδριανού που λατρεύονταν εδώ ως σύμβωμοι, ενώ πλήθος αγαλμάτων και αναθημάτων στόλιζαν τον περίβολο). Οι Αθηναίοι ως αντίδωρο έχτισαν σε παρακείμενη θέση την Πύλη του Αδριανού, ένα αυτοτελές αψιδόμορφο κτίσμα που λειτούργησε ως θριαμβικό τόξο για την είσοδο του αυτοκράτορα στον περίβολο. Έτσι, μέσα σε αυτόν το ναό, τον οποίο ίδρυσαν ως μνημείο στις πύλες της δημοκρατικής Αθήνας ένας τύραννος, ένας άρχοντας κι ένας αυτοκράτορας, ενυπάρχουν τρεις εποχές: η τόλμη της αρχαϊκής εποχής, το έντονο συναίσθημα που κατακτά γη και ουρανό, η υπέροχη δύναμη και η μεγαλειώδης μορφή της ελληνιστικής τέχνης, αλλά και το ισορροπημένο εσωτερικό μεγαλείο της κλασικής μορφής. Παρ’ όλα αυτά, το Ολυμπιείο μοιάζει με έναν ξένο που έχασε τον δρόμο του στη σκιά της Ακρόπολης. Από το 500 μ.Χ. ο ναός σταδιακά ερειπώθηκε και οι κολόνες, ύψους άνω των 17 μ., άρχισαν να πέφτουν. Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα όρθιες στέκονταν μόλις 16 από τις 104(!). Μια φοβερή καταιγίδα το 1852 έριξε άλλη μία, η οποία κείται στην ίδια θέση μέχρι σήμερα. Τότε, ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, επηρεασμένος από το γεγονός, έγραψε το ποίημα «Προς την υπό λαίλαπος δεινής κρημνισθείσαν στήλην του Oλυμπίου Διός». Και έτσι ξεκίνησε η σύγχυση. Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε αν πρέπει να λέμε «οι στήλες του Ολυμπίου Διός» ή (το σωστό) «οι στύλοι του Ολυμπίου Διός». Πέγκυ Ρίγγα

ΕΠΕΙΔΉ δίπλα μας είναι

ΜΟΝΑΔΙΚΆ ΜΈΡΗ όπως το

ΟΛΥΜΠΙΕΊΟ

ΤΟ JACKAROO ΕΎΧΕΤΑΙ ΣΤΗ LIFO ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ

TO NEO ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ TALK OF THE TOWN

Μιχάλης Μαντζουράνης (Μπάρμπεεκιου) έκανε το θαύμα του για μία ακόμα φορά... Το Jackaroo είναι ο ορισμός του street food, αφού μετράει μόνο λίγους μήνες ζωής κι έχει γίνει ήδη talk of the town με τα μοναδικά και πρωτότυπα σάντουίτς του! Ναι, καλά διαβάσατε! Απίστευτα σάντουιτς cook to order αμερικανικού τύπου, με κρέατα (cheesesteaks), με τηγανητές γαρίδες (po boys), με χειροποίητα meatballs, το Βuffalo Fried Chicken που είναι ήδη top seller, με χειροποίητο τηγανητό κοτόπουλο κ.λπ... Όμως, επειδή ο Μιχάλης είναι γνωστός για την αγάπη του στα oversize foods, μας κάνει δώρο το Mega Beef Sandwich με 5 μπιφτέκια, 5 τσένταρ, 6 φέτες μπέικον, 3 τηγανητά αυγά, ντομάτα, άισμπεργκ, πίκλες, mac mac sauce και μία ολόκληρη μερίδα από τηγανητές πατάτες σε χειροποίητο ψωμί 30 εκατοστών! Χρόνια πολλά, LifΟ!

Σωτήρος Διός 45, Πειραιάς Τρίτη-Κυριακή 18:00-03:00 FB: jackaroosandwiches Instagram: @jackaroo_sandwiches

6.12.18 – lifo

ΕΠΕΙΔΉ η ΣΥΓΓΡΟΥ

20 Από το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα η λεωφόρος Συγγρού είναι ο οδικός άξονας που συνδέει το κέντρο της πρωτεύουσας με το παραλιακό μέτωπο. Το μεγαλύτερο τμήμα της κατασκευής της χρηματοδοτήθηκε από τον Ανδρέα Συγγρό, γι’ αυτό και φέρει το όνομά του. Ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος ταχείας κυκλοφορίας ήταν για πολλά χρόνια ένας κακόφημος δρόμος. Οίκοι ανοχής, «πιάτσα», κέντρα διασκέδασης, παραβατικές συμπεριφορές αλλά και «λουκέτα» συνέθεταν μια γνώριμη εικόνα. Ωστόσο, εδώ και λίγο καιρό η λεωφόρος έχει μεταβληθεί σε ένα νέο σημείο αναφοράς, με προοπτικές και πολλαπλούς μετασχηματισμούς. Νέα πολυτελή ξενοδοχεία που συνδυάζουν τη μεγαλοπρεπή αρχιτεκτονική με το πρωτοποριακό design, όπως τα Athens Marriot, B4B Athens 365, Athens Avenue, Athenaeum Palace, Grand Hyatt, Niche Hotel και το Coco Mat Athens BC Hotel, φουτουριστικά κτίρια μεγάλης κλίμακας, επαγγελματικοί χώροι, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με τη Νέα Λυρική Σκηνή και την Εθνική Βιβλιοθήκη, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μουσείο της Ακρόπολης και η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, εντυπωσιακά γραφεία ιδιωτικών εταιρειών, κινηματογράφων, μουσικών

44 lifo – 6.12.18

σκηνών, ιατρικών κέντρων αλλά και ιδρύματα, όπως το Ευγενίδειο, ή πανεπιστήμια, όπως το Πάντειο, συμβάλλουν στη συνεχή ανανέωση του πληθυσμού της περιοχής. Η γειτνίασή της με ιστορικούς αρχαιολογικούς χώρους, με περιοχές σαν το Κουκάκι, τη Νέα Σμύρνη και την Καλλιθέα, καθεμία με το δικό της προφίλ, αλλά και η ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου βοηθούν στην αναγέννηση της κεντρικής αρτηρίας που συνδέει την πόλη με τη θάλασσα, το αστικό με το κλασικό και το παρελθόν με το μέλλον. Ξεκάθαρα, η Συγγρού έχει μεταβληθεί σε μια αστική λεωφόρο δημόσιας επικοινωνίας, στην οποία ανθούν ο συνεδριακός τουρισμός, ο πολιτισμός, η γαστρονομία, η οικονομία της ψηφιακής πλατφόρμας, η σύγχρονη αρχιτεκτονική και η επιχειρηματικότητα. Η ιδιωτική πρωτοβουλία, με τις κατάλληλες παρεμβάσεις και τον σωστό σχεδιασμό, έχει ενισχύσει σημαντικά την εικόνα της, δημιουργώντας τις συνθήκες εκείνες που ταιριάζουν απόλυτα σε έναν μητροπολιτικό και μοντέρνο αυτοκινητόδρομο. Η λεωφόρος Συγγρού είναι ένα μείγμα εξωστρέφειας, τουριστικού -πόλου έλξης και καινοτομίας. Το νέο ηχηρό trend στον πολεοδομικό χάρτη της Αθήνας έχει μετατραπεί σε μια λεωφόρο πέντε αστέρων. Γιάννης Πανταζόπουλος

γίνεται ξανά ο ΠΙΟ

ΖΩΝΤΑΝΌΣ ΔΡΌΜΟΣ της πόλης

ΤΟ HOLY GINGER ΕΎΧΕΤΑΙ ΣΤΗ LIFO ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ

HOLY GINGER ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ!

Συνταγή Παγώνουμε ένα ποτήρι κοκτέιλ Martini, πετάμε τον πάγο και ψεκάζουμε το ποτήρι με παλαιωμένο βερμούτ. Στο σέικερ βάζουμε Holy Ginger (45 ml) και gin (45 ml). Σουρώνουμε και σερβίρουμε.

τιάχνεται με μέλι ανθέων, φρεσκοστυμμένο χυμό πιπερόριζας και φυσικό χυμό λεμονιών. Είναι ένα πλούσιο, τονωτικό, υγιεινό, μη αλκοολούχο ποτό που θα σας αναζωογονήσει και θα κάνει καλό στον οργανισμό σας. Η ομάδα του Holy Ginger δουλεύει με αγάπη και δημιουργεί ένα πρωτοποριακό προϊόν που ταιριάζει στον σύγχρονο τρόπο ζωής. Μπορούμε να το απολαύσουμε με πάγο σε χαμηλό ποτήρι, ως ποτό, με ανθρακούχο νερό ως αναψυκτικό, ως υλικό νοστιμιάς στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική αλλά και ως κοκτέιλ! Για τα γενέθλιά μας το Holy Ginger κερνάει το απίθανο «Holy Ginger Martini» που έφτιαξε ο bartender Μάνος Αντωνιάδης και χαρίζει στους αναγνώστες μας τη συνταγή του.

Προσθέτουμε 2 πρέζες κανέλα τριμμένη. Διακοσμούμε με ένα ξυλαράκι κανέλας και μια φυσαλίδα (physalis).

FΒ: HolyGinger.gr Instagram: @holy_ginger_alcohol_free Site (υπό κατασκευή): holyginger.gr e-mail: info@holyginger.gr 211 4006303, 211 4126281

6.12.18 – lifo

Επειδή δεν πήγαν όλα τόσο χάλια όσο (σχεδόν δικαίως) πιστεύεις. Τα παραλέμε; Μπορεί. Έχουμε, όμως, ανάγκη από λίγα καλά νέα που θα μας δώσουν κουράγιο. Μπορεί, λοιπόν, αυτήν τη χρονιά να ζήσαμε καταστροφικές πυρκαγιές, να έχουμε θρηνήσει θύματα, να είδαμε για άλλη μια φορά την αδικία να βασιλεύει στην Αθήνα, τους «κακούς» να επιστρέφουν και τους φίλους μας να χάνονται σε ένα βράδυ. Μπορεί να έχουμε γκρινιάξει όσο ποτέ για τα σκουπίδια, τον θόρυβο, το καυσαέριο, τις άσχημες πλατείες, τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια και άλλα πολλά που είναι αληθινά προβλήματα μιας πόλης που αγριεύει μέρα με τη μέρα. Ωστόσο, υπήρξαν και κάποια πράγματα που πήγαν καλά. Τουλάχιστον, έτσι λένε οι αριθμοί.

71%

Επίδαυρο και

€

102.560

με το βραβείο «Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Καινοτομίας 2018».

46 lifo – 6.12.18

Το

72%

παραλίες με γαλάζια σημαία στην Αττική το 2018, παραπάνω συγκριτικά με το 2017.

2,2% 96% αύξηση στην πληρότητα των ξενοδοχείων της πόλης.

των επισκεπτών θα πρότεινε σε κάποιον άλλον να επισκεφθεί την Αθήνα.

14.248.662 επισκέπτες από το εξωτερικό ήρθαν φέτος στην πόλη μας,

δρομείς,

των Αθηναίων είναι ικανοποιημένο με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

20 4

θεατές στο Ηρώδειο.

σχέση με προηγούμενη έρευνα.

4.000 περισσότεροι σε σχέση με το 2017.

14,2%

περισσότεροι συγκριτικά με το 2017.

άτομα επισκέφθηκαν τα μουσεία της Αττικής.

1.007.781 άνθρωποι επισκέφθηκαν το Μουσείο Ακρόπολης,

96.727

περισσότεροι συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2017.

325.164

93.409 θεατές στην

Στον φετινό Mαραθώνιο συμμετείχαν

1,53εκατ.

Το Φεστιβάλ Αθηνών ήταν και φέτος sold out με:

Το των Αθηναίων είναι ικανοποιημένο με τη ζωή στην Αθήνα, 15% περισσότεροι σε

55.000

1.000.000

ΚΕΡΔΊΣΑΜΕ

άνθρωποι επισκέφθηκαν το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο,

10.612

περισσότεροι συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2017.

ΤΟ COOKIELAND ΕΎΧΕΤΑΙ ΣΤΗ LIFO ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ

ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΖΑΧΑΡΗ

να από τα καλύτερα σημεία στην καρδιά της Αθήνας για να απολαύσεις λαχταριστή φρεσκοψημένη βάφλα που ψήνεται στη στιγμή είναι το Cookieland. Γευτείτε την με πραλίνα και χειροποίητο μπισκότο παραγωγής μας ή προσθέτοντας το χειροποίητο παγωτό gelato –παραγωγής μας, σε πάνω από 20 γεύσεις που εναλλάσσονται τακτικά–, τα πιο φρέσκα και λαχταριστά γαλλικά μακαρόν και ό,τι άλλο topping φανταστείτε. Το Cookieland έκανε το ντεμπούτο του το 2000 ως εργαστήριο ζαχαροπλαστικής και ζαχαροπλαστείο και από το 2012 έχει αποκτήσει στην «καρδιά» του κέντρου της Αθήνας, Ερμού και Καπνικαρέας, το δεύτερό του κατάστημα, που είναι καθιστικό café patisserie σε γαλλικό vintage ύφος. Φυσικά, οι δηµιουργίες της Cookieland δεν περιορίζονται στα µπισκότα και στο χειροποίητο παγωτό gelato αλλά περιλαµβάνουν και παραδοσιακά σιροπιαστά γλυκά, πάστες, τάρτες και αλµυρές δημιουργίες.

Βελγική φρεσκοψημένη βάφλα με πραλίνα φουντουκιού, τριμμένο χειροποίητο μπισκότο παραγωγής μας, παγωτό gelato επίσης παραγωγής μας, και στο ντεκόρ γαλλικά μακαρόν.

Cookieland: Καπνικαρέας 3, Αθήνα, 211 0121416 Παπαδιαμαντοπούλου 150, Ζωγράφου, 210 7771695

6.12.18 – lifo

υβέρνησης στην Ελλάδα, ένα δείγμα ότι δ δημοφιλέ κνευριστικό τελευταία, ότι «ναι, αλλά προέχουν άλλα πράγματα». Όχι, δεν προέχουν άλλα πράγ

), αλλά, τέλος πάντων, ας μην επαναπαυτούμε. Ειδικά εμείς, που ασχολούμαστε με τα έναν-έναν τη θέση τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα διαπιστώσεις και διαφωνίες. Ή και το άλλο, το πολύ αιώματα οσχέδιο, το να

φέρεσα

το προσδιορίσεις.

μου

να σύμφωνο ζευγάρια, ας πούμε, δεν κοστίζει ούτε ευρώ, ούτε δραχμή, ούτε όποιο άλλο νόμισμα θες. Είναι θέμα, καθαρά, πολιτικής βούλησης. Άρα δεν μπορείς να μου πεις «προέχει η οικονομία», εφόσον δεν θα σου κοστίσει τ ατά μου. Έχω βγάλε ng. Δεν έχω κάνει ποτέ τίπ ς, κάνω κάτι σει. Λίγο μετά τις σπουδές, άρχισα να ασχολούμαι γενικά με τον ακτιβισμό πάνω σε θέματα LGBTQ, HIV και οροθετικότητας, ως LGBTQ άτομο και οροθετικός ο ίδ λησή μου με

ποια χρόνια αργότερα κ point, από ασχολούμεν ξου ην τιμή να μου προτείνουν να δουλέψω εκεί, οπότε κάνω κάτι που θα έκανα τζάμπα και που μου αρέσει. Είναι κάτι που δεν μπορεί να πει πολύς κόσμος για τη δουλειά του, άρα νιώθω πάρα πολύ τυχερός ως προς αυτό. πάνω. Κα άρα πολύ ν εαυτό, αισθανόμουν διαφορετικός. Εντάξει, στα 6, στα 8 δεν ξέρεις καν

ζεις με αγορίστικα παιχνίδ

Αποσπάσματα από συνεντεύξεις που δόθηκαν στη Δανάη Νάντια Λοΐζου-Μάνσκε στις 26.02.2015 (frapress.gr) και στη Μαρία Καμάνη στις 08.02.2017 (3pointmagazine.gr)

θεωρώ πως, ε πω, όμως, ήμουν τυχερός γιατί ποτέ δεν με πίεσαν για

48 lifo – 6.12.18

πό τα άλλα αγόρια, δεν έβρισκα σημεία α. Με ρωτούσε ο πατέρας μου «γιατί δεν κάνεις παρέα με αγόρια;» και απαντούσα «επειδή τα αγόρια είναι χαζ ν διαχωρισμό μέσα μου. Μεγαλώνοντας σιγά-σιγά και ανακαλύπτοντας τη σεξουαλικότητά μου, κατάφερα να προσδιορίσω τι ήταν αυτό που με έκανε να αισθάν την εφηβεί το είχα συνειδητ υτό», αρνούνται ν

Ζακ, θα μας λείψεις αλλά θα έχουμε πάντα τα λόγια σου

κή Φωνή,

κάνει βαθμό. με αγόρια, πρέπει να π

κάνει ποτέ τίποτε από τα δύο, κλασικά! Δεν παραπονιέμαι όμως, κάνω κάτι που μ’ αρέσει. Λ

ου είχα γνωρίσει, δο

φτιάξουν, με σκέφτηκαν και μου έκαναν την τιμή να μου προτείνουν να δουλέψω εκεί, οπότε κάνω κάτι που θα έκανα τζάμπα και που μου αρέσει. Είναι κάτι που δεν ολύ τυχερός ως προς αυτό. ταρχάς, αυτό το βίωνα από πάρα πολύ μικρή ηλικία, διότι, όσο αν τη λέξη «γκέι» ή τι είναι σεξουαλικότητα, δεν μπορείς ν ίσεις.

ς γιατί ποτέ δεν με πίεσαν για κάτι. Δηλαδή, ποτέ δεν μου είπαν «πρέπει

αρέα

πό τα άλλα αγόρια, δεν έβρισκα σημεία επαφής ή έκανα πάντα παρέα μόνο με κορίτσια. Με ρωτούσε ο πατέρας μου «γιατί δεν κάνεις παρέα με αγόρια;» και απαντούσα «επειδή τα αγ Δηλαδή είχα οντας σιγά-σιγά και ανακαλύπτοντας ορίσω τι ήταν αυτό που με έκανε να αισθάνομαι τόσο διαφο ο ήξεραν. Πάντα ξέρουν νομίζω, ή σχεδόν πάντα. Απλώς εθελοτυφλούν σε μεγάλο

υμε να αυξάν

λέπε, π.χ., την αύξηση ομοφοβικών και τρανσφοβικών επιθέσεων που έχουν ελευταία χρόνια αυξάνονται έντονα και οι «υπέρ» και οι «κατά»,

ει και μέσα στην κοινότητά μας, η οποία, δυστυχώς, δεν εξαιρείται πλήρως. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, δεν συνδέονται άμεσα, άρα ρεί για έναν από τους δύο. Την προκατάληψη μπορείς να τη συναντήσεις και εκτ ινότητας

ν με πλήγωνε τόσο πολύ γιατί είχα παράλληλα την υποστήριξη των ανθρώπων που πραγματικά με ενδιέφερε η γνώμη τους, οπότε αυτό κάπως το ισορροπούσε το πράγμα. Όχι ότι ευχαρίστω

α τους οποίους αντιμετωπίζει κανείς ρατσισμό. Μπορεί και γ αρκετά έντονη. Τα τελευταία χρόνια νομίζω ότι συμβαίνει ένα περίεργο πρ Από την άλλη, όμως, βλέπουμε να ανεβαίνει περισσό

αθαν τελευταίοι, όπως γίνετα

αν και θεωρώ πως, εντάξει, το ήξεραν. Πάντα ξέρουν νομίζω, ή σχεδόν πάντα. Απλώς

ίστικα παιχνίδια, δεν πρέπει να φέρεσαι . Δεν με πλ κολο. Αλλά το έκανε πιο

το δώσεις στο πιάτο, α

όλο αυτό. Και λόγω της ανόδου της ακροδεξιάς και λόγ την τωρινή είδαμε πολύ μεγάλη αύξηση σε κρούσματα βίας στον δρόμο αλλά και θεσμικές διακρίσεις. ένα άλλο, αρκετά μεγάλο, θεωρώ, μέρος της κοινωνίας άρχισε να συνειδητοποιεί ότι «χρειάζεται να υποστηρίξω κάποια πράγματα και χρειάζεται να μιλή στο να βρίσκουμε υποστηρικτές και εκτός της κοινότητάς μας. Π να ερχόμαστε σε επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους ή ομάδες πληθυσμού που δεν ξέρουμε, καθώς και στο να πηγαίνουμε σε αντίστοιχες εκδηλώ εκπομπές, τίποτα δεν μπορεί ν α πας και ναν άνθρωπο –και μπορεί να μην έχεις μιλήσει ποτ ην ανήκει στην ε σε μια εκδήλωση, είτε αυτό είναι ένα pride, είτε μια διαμαρτυρία, είτε μια ομιλία. Αλλά μη μείνεις στο «κάθομαι και διαβάζω ένα κείμενο», πήγαινε να το βιώσεις και από κοντά. Γιατί το βίωμα μπορεί να σε βοηθήσει όσο τίποτε άλλο να α νατό πράγμα και πιστεύω πάρα πολύ σε αυτό. Και γι’ αυτό θεωρώ τερη φυσική παρουσία. Μέσα στο νται τόσες άλλες, δεν είναι μόνο το pride. τήρα που έ πιο εύκολο έτσι, διότι άλλο να πεις σε κάποιον «έλα, κάτσε σε μια καρέκλα ν’ ακούσεις μ που θα έχει μουσική, χορό, και θα μάθεις ίσως και πέντε πρά γίνονται ομιλίες, στις οποίες βέβαια δεν πάει ο πολύς κόσμος, που προτιμά να συμμετάσχει μόνο στην πορεία και κατά κύριο λόγο επιλέγει να παρευρεθεί στο άλλο κομμάτι, αυτό της διασκέδασης μο, άρα χρειάζεται. τι έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση, το ότι έφυγε η προηγούμενη και όλα αυτά. Πρέπει, όμως, να προσέχουμε ώστε να μην αρχίσουμε να τα βλέπουμε όλα ρόδινα και να θεωρούμε ότι λύσα ώρα έχουμε την κυβέρνηση που έχουμε, ας κάτσουμε σπίτια μας και θα φροντίσει αυτή για όλα». Οπότε, με και στις πορείες και στις συγκεντρώσεις (που για πρώτ υπέρ της ται όλος ο κόσμος στο σπίτι του και απλώς περιμένει να κάνει η κυβέρνηση τα πάντα), αλλά, τέλος πάντων, ικά εμείς, που ασχολούμαστε με τα LGBTQ δικαιώματα, γιατί είναι ένα κομμάτι όχι ιδιαίτερα δημοφιλές και γιατί οι άνθρωποι που πάνε τώρα στις πο ς, αν τους ρωτήσεις έναν-έναν τη θέ αιώματα, θα διαπιστώσεις κα κλασικό και εκνευριστικό τελευταία, ότι «ναι, αλλά προ ατα». Όχι, δεν προέχουν άλλα τι προέχει η οικονομία, γιατί τα δικαιώματα δεν κοστίζουν τίποτα. Το έδιο, το να περάσε αν πολιτικό γάμο και τεκνοθεσία για τα ομόφ ει ούτε ευρώ, ούτε δραχμή, ούτε όποιο Άρα δεν μπορε «προέχει η οικονομία», εφόσον δεν θα σου κοστίσει τίποτα. Ίσα-ίσα, εμένα μου κοστίζει το ου. Έχω βγάλει δύο διαφορετικές σχολές, δραματική και Marketing. Δεν έχω κάν απονιέμαι όμως, κάνω κάτι που άρχισα να ασχολούμαι γενι , HIV και οροθετικότητας, ως LGBTQ άτομο κ σή μου με α αργότερα και η δουλειά στο Checkpoint, από ανθρώπους που είχα γνωρίσει, δ ς εθελοντικά στη Θετική Φωνή, ασχολούμενος με τον HIV γενικά. Κάποια στιγμή, όταν ήταν να το φτιάξο έκαναν την τιμή να μου προτείνουν να δουλέψω εκεί, οπότε κάνω κάτι που θα έκανα ος για τη δουλειά του, άρα ύ τυχερός ως προς αυτό. λα πολλ τό το βίωνα α ότι, όσο θυμάμαι τον εα μουν διαφορετικός. Εντάξει, στα 6, στα 8 δεν ξέρεις κα ή τι είναι σεξουαλικότητα, δεν μπορείς να το προσδιορίσεις. θα ότι κάτι είχα διαφορετικό από τα άλλα αγόρια, δεν έβρισκα σημεία επαφής ή έκανα πάντα παρέα σια. Με ρωτούσε ο πατέρας μου «γιατί δεν κάνεις παρέα με αγ ύσα «επειδή τα αγόρι ισμό μέσα μου. Μεγαλώνοντας σιγά-σιγά και ανακαλύπτοντας ου, κατάφερα να προσδιορίσω τι ήταν αυτό που με έκανε να αισθάνομαι τόσο διαφορε λη ηλικία, από την εφηβεία και υνειδητοποιήσει και αφετέρου άρχισα και να το λέω σιγά-σιγά. ύνται να το συνειδητοποιήσουν. Και πριν τους το πω, όμως, ήμουν τυχερός γιατί ποτέ δεν με πίεσαν για κάτι. Δηλαδή, ποτέ δεν μου είπαν «πρέπει να κάνεις παρέα με αγόρια, πρέπε έ η γειτονιά και από άλλους συγγενεί την υποστήριξη των ανθρώπων που πραγματικά με ενδιέφερε η γνώμη τους, οπότε αυτό κάπως το ισορροπούσε το πράγμα. Όχι ότι ευχαρίστως αντιμετώπισα τα όποια προβ

διαφορετικά πράγματα, δεν ήσεις και εκ

ράγματα και χρειάζεται να μιλήσω ενάντια στην αδικία». Το να μιλάμε εμείς, τα άτομα που τη βιώνουμε, μας βοηθά

ι η βία, βλέπε, π.χ., την αύξ οφοβικών και τρανσφοβικών επιθέσεων ναι περίεργο που τα τελευταία χρόνια αυξάνονται έντονα και οι ατά», δηλαδή έχ λη αύξηση σε κρούσματα β σμικές διακρίσεις.

απέναντι στα LGBTQ άτομα είναι ακόμα αρκετά έντονες, όπως και το στίγμα του HIV που υπάρχει και μέσα στην κ , δυστυχώς, δεν εξαιρείται πλήρως. ο άσχετοι μεταξύ τους λόγοι για τους οποίους αντιμετωπίζει κανείς ρατσ ι για τους δύο ταυτόχρονα, μπορεί για έναν από τους δύο. Την προκατάληψ η. Τα τελευταία χρόνια νομίζω ότι συμβαίνει ένα περίεργο πράγμα ραφεί τα , βλέπουμε να ανεβα . Και λόγω της ανόδου της ακροδεξιάς και λόγω της κυβέρνησης που εί

και στο να πηγαίνουμε σε αντίστοιχες εκδηλώσεις. Γιατί όσο και να διαβάζεις πράγματα,

πεις εκπομπές, τίπο το να πας ε έναν άνθρωπο –και ρεί να μην έχεις μιλήσει ποτέ με άτομο που να μην ανήκει στην ίδια κοινωνική ομάδα μ’ μια διαμαρτυρία, είτε μια ομιλία. Αλλά μη μείνεις στο «κάθομαι και διαβάζω ήγαινε να το βιώσεις και από κοντά. Γιατί το βίωμα μπορεί να σε βοηθήσει όσο τίποτε άλλο να αλλάξεις ή να αποκτ μα και πιστεύω πάρα πολύ σε αυτό. Και γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει να γίνονται εκδηλώ τόν μεγαλύτερη φυ σία. Μέσα στ

όχρονα, μέρος της κοινωνίας άρχισε να συνειδητοποιεί ό στο να βρίσκουμε υποστηρικτές και εκτός της κοινότητάς μας. πάρα πολύ στο να βρίσκουμε τρόπους να ερχόμαστε σε επαφή με διαφορετικούς

Για μένα, το pride καλώς έχει τον χαρακ ίναι και πιο εύκολο έτ τι άλλο να πεις σε κάποιον μια καρέκλα ν’ ακούσεις μια ο ε μια πορεία που θα έχει μουσική, χορό, και θα μάθεις ίσως και πέντε ονται ομιλίες, στις οποίες βέβαια δεν πάει ο πολύς κόσμος, πο χει μόνο στην π ριο λόγο επιλέγει να παρευρεθεί στο άλλ αι. βέρνηση, το ότι έφυγε η προηγούμενη και όλα αυτά. Πρέπει, όμως, να προσέχουμε ώστε να μην αρχίσουμε να τα βλέπουμε ό

Το καλό είναι προφανές, δηλαδή το ότι έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση, το ότι έφυγε η προηγούμενη και όλα αυτά. Πρέπει, όμως, να προσέχουμε ώστε να μην αρχίσουμε να τα βλέπουμε όλα ρόδινα και να θεωρούμε ότι α όλα». Οπότε, ναι, να χαρούμε, ναι, να το διασκεδάσουμε, να πάμ ια πρώτη φορά γίνονται συγκεντρώσεις

6.12.18 – lifo

50 lifo – 6.12.18

Ζακ, θα μας λείψεις, αλλά θα έχουμε πάντα τα λόγια σου

χω βγάλει δύο διαφορετικές σχολές, δραματική και Marketing. Δεν έχω κάνει ποτέ τίποτε από τα δύο, κλασικά! Δεν παραπονιέμαι όμως, κάνω κάτι που μ’ αρέσει. Λίγο μετά τις σπουδές, άρχισα να ασχολούμαι γενικά με τον ακτιβισμό πάνω σε θέματα LGBTQ, HIV και οροθετικότητας, ως LGBTQ άτομο και οροθετικός ο ίδιος. Μέσα από την ενασχόλησή μου με αυτά προέκυψε κάποια χρόνια αργότερα και η δουλειά στο Checkpoint, από ανθρώπους που είχα γνωρίσει, δουλεύοντας εθελοντικά στη Θετική Φωνή, ασχολούμενος με τον HIV γενικά. Κάποια στιγμή, όταν ήταν να το φτιάξουν, με σκέφτηκαν και μου έκαναν την τιμή να μου προτείνουν να δουλέψω εκεί, οπότε κάνω κάτι που θα έκανα τζάμπα και που μου αρέσει. Είναι κάτι που δεν μπορεί να πει πολύς κόσμος για τη δουλειά του, άρα νιώθω πάρα πολύ τυχερός ως προς αυτό. Ήθελα πολλά παραπάνω. Καταρχάς, αυτό το βίωνα από πάρα πολύ μικρή ηλικία, διότι, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, αισθανόμουν διαφορετικός. Εντάξει, στα 6, στα 8, δεν ξέρεις καν τη λέξη «γκέι» ή τι είναι σεξουαλικότητα, δεν μπορείς να το προσδιορίσεις. Αλλά ένιωθα ότι κάτι είχα διαφορετικό από τα άλλα αγόρια, δεν έβρισκα σημεία επαφής ή έκανα πάντα παρέα μόνο με κορίτσια. Με ρωτούσε ο πατέρας μου «γιατί δεν κάνεις παρέα με αγόρια;» και απαντούσα «επειδή τα αγόρια είναι χαζά». Δηλαδή είχα κάνει τον διαχωρισμό μέσα μου. Μεγαλώνοντας σιγά-σιγά και ανακαλύπτοντας τη σεξουαλικότητά μου, κατάφερα να προσδιορίσω τι ήταν αυτό που με έκανε να αισθάνομαι τόσο διαφορετικός. Σε πιο μεγάλη ηλικία, από την εφηβεία και μετά, αφενός το είχα συνειδητοποιήσει και αφετέρου άρχισα και να το λέω σιγά-σιγά. Οι γονείς μου το έμαθαν τελευταίοι, όπως γίνεται σχεδόν πάντα, αν και θεωρώ πως, εντάξει, το ήξεραν. Πάντα ξέρουν νομίζω, ή σχεδόν πάντα. Απλώς εθελοτυφλούν σε μεγάλο βαθμό. Αν δεν τους το δώσεις στο πιάτο, αν δεν τους πεις «κοίτα, είμαι αυτό», αρνούνται να το συνειδητοποιήσουν. Και πριν τους το πω, όμως, ήμουν τυχερός, γιατί ποτέ δεν με πίεσαν για κάτι. Δηλαδή, ποτέ δεν μου είπαν «πρέπει να κάνεις παρέα με αγόρια, πρέπει να παίζεις με αγορίστικα παιχνίδια, δεν πρέπει να φέρεσαι έτσι». Σίγουρα υπήρχε κράξιμο στο σχολείο, κουτσομπολιό στη γειτονιά και από άλλους συγγενείς που, χωρίς να ξέρουν, άκουγαν γύρω-γύρω διάφορα και τα συζητούσαν. Ωστόσο, αυτό δεν με επηρέασε. Δεν με πλήγωνε τόσο πολύ, γιατί είχα παράλληλα την υποστήριξη των ανθρώπων που πραγματικά με ενδιέφερε η γνώμη τους, οπότε αυτό κάπως το ισορροπούσε το πράγμα. Όχι ότι ευχαρίστως αντιμετώπισα τα όποια προβλήματα, δεν λέω ότι ήταν εύκολο. Αλλά το έκανε πιο εύκολο το ότι είχα κάποια υποστήριξη, ότι δεν ήμουν τελείως μόνος μου σε αυτό. Οι διακρίσεις απέναντι στα LGBTQ άτομα είναι ακόμα αρκετά έντονες, όπως και το στίγμα του HIV που υπάρχει και μέσα στην κοινότητά μας, η οποία, δυστυχώς, δεν εξαιρείται πλήρως. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, δεν συνδέονται άμεσα, άρα μπορεί να είναι δύο άσχετοι μεταξύ τους λόγοι για τους οποίους αντιμετωπίζει κανείς ρατσισμό. Μπορεί και για τους δύο ταυτόχρονα, μπορεί για έναν από τους δύο. Την προκατάληψη μπορείς να τη συναντήσεις και εκτός της LGBTQ κοινότητας και μέσα σε αυτήν, και είναι αρκετά έντονη. Τα τελευταία χρόνια νομίζω ότι συμβαίνει ένα περίεργο πράγμα. Από τη μια βλέπουμε να αυξάνονται οι διακρίσεις και η βία, βλέπε, π.χ., την αύξηση ομοφοβικών και τρανσφοβικών επιθέσεων που έχουν καταγραφεί τα τελευταία δυο-τρία χρόνια. Από την άλλη, όμως, βλέπουμε να ανεβαίνει περισσότερο και η υποστήριξη. Είναι περίεργο που τα τελευταία χρόνια αυξάνονται έντονα και οι «υπέρ» και οι «κατά», δηλαδή έχει δημιουργηθεί μια πόλωση γύρω απ’ όλο αυτό. Και λόγω της ανόδου της ακροδεξιάς και λόγω της κυβέρνησης που είχαμε πριν από την τωρινή είδαμε πολύ μεγάλη αύξηση σε κρούσματα βίας στον δρόμο αλλά και θεσμικές διακρίσεις. Ταυτόχρονα, ένα άλλο, αρκετά μεγάλο, θεωρώ, μέρος της κοινωνίας άρχισε να συνειδητοποιεί ότι «χρειάζεται να υποστηρίξω κάποια πράγματα και χρειάζεται να μιλήσω ενάντια στην αδικία». Το να μιλάμε εμείς, τα άτομα που τη βιώνουμε, μας βοηθά στο να βρίσκουμε υποστηρικτές και εκτός της κοινότητάς μας. Πιστεύω πάρα πολύ στο να βρίσκουμε τρόπους να ερχόμαστε σε επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους ή ομάδες πληθυσμού που δεν ξέρουμε, καθώς και στο να πηγαίνουμε σε αντίστοιχες εκδηλώσεις. Γιατί όσο και να διαβάζεις πράγματα, όσο και να βλέπεις εκπομπές, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το βίωμα, το να πας και να μιλήσεις με έναν άνθρωπο –και μπορεί να μην έχεις μιλήσει ποτέ με άτομο που να μην ανήκει στην ίδια κοινωνική ομάδα μ’ εσένα–, είτε σε μια εκδήλωση, είτε αυτό είναι ένα pride, είτε μια διαμαρτυρία, είτε μια ομιλία. Αλλά μη μείνεις στο «κάθομαι και διαβάζω ένα κείμενο», πήγαινε να το βιώσεις και από κοντά. Γιατί το βίωμα μπορεί να σε βοηθήσει όσο τίποτε άλλο να αλλάξεις ή να αποκτήσεις γνώμη για πράγματα. Είναι πολύ δυνατό πράγμα και πιστεύω πάρα πολύ σε αυτό. Και γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει να γίνονται εκδηλώσεις με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη φυσική παρουσία. Μέσα στον χρόνο, εξάλλου, πραγματοποιούνται τόσες άλλες, δεν είναι μόνο το pride. Για μένα, το pride καλώς έχει τον χαρακτήρα που έχει. Είναι και πιο εύκολο έτσι, διότι άλλο να πεις σε κάποιον «έλα, κάτσε σε μια καρέκλα ν’ ακούσεις μια ομιλία» και άλλο «έλα σε μια πορεία που θα έχει μουσική, χορό, και θα μάθεις ίσως και πέντε πράγματα». Στο pride πάντα γίνονται ομιλίες, στις οποίες βέβαια δεν πάει ο πολύς κόσμος, που προτιμά να συμμετάσχει μόνο στην πορεία και κατά κύριο λόγο επιλέγει να παρευρεθεί στο άλλο κομμάτι, αυτό της διασκέδασης, που, αν δεν το ’χε, δεν θα είχε και τον κόσμο, άρα χρειάζεται. Το καλό είναι προφανές, δηλαδή το ότι έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση, το ότι έφυγε η προηγούμενη και όλα αυτά. Πρέπει, όμως, να προσέχουμε, ώστε να μην αρχίσουμε να τα βλέπουμε όλα ρόδινα και να θεωρούμε ότι λύσαμε τα πάντα και ότι «οk, αφού τώρα έχουμε την κυβέρνηση που έχουμε, ας κάτσουμε σπίτια μας και θα φροντίσει αυτή για όλα». Οπότε, ναι, να χαρούμε, ναι, να το διασκεδάσουμε, να πάμε και στις πορείες και στις συγκεντρώσεις (που για πρώτη φορά γίνονται συγκεντρώσεις υπέρ της κυβέρνησης στην Ελλάδα, ένα δείγμα ότι δεν κάθεται όλος ο κόσμος στο σπίτι του και απλώς περιμένει να κάνει η κυβέρνηση τα πάντα), αλλά, τέλος πάντων, ας μην επαναπαυτούμε. Ειδικά εμείς, που ασχολούμαστε με τα LGBTQ δικαιώματα, γιατί είναι ένα κομμάτι όχι ιδιαίτερα δημοφιλές και γιατί οι άνθρωποι που πάνε τώρα στις πορείες υπέρ της κυβέρνησης, αν τους ρωτήσεις έναν-έναν τη θέση τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα διαπιστώσεις και διαφωνίες. Ή και το άλλο, το πολύ κλασικό και εκνευριστικό τελευταία, ότι «ναι, αλλά προέχουν άλλα πράγματα». Όχι, δεν προέχουν άλλα πράγματα. Δεν μπορείς να μου πεις ότι προέχει η οικονομία, γιατί τα δικαιώματα δεν κοστίζουν τίποτα. Το να υπογράψεις ένα νομοσχέδιο, το να περάσεις ένα σύμφωνο συμβίωσης ή έναν πολιτικό γάμο και τεκνοθεσία για τα ομόφυλα ζευγάρια, ας πούμε, δεν κοστίζει ούτε ευρώ, ούτε δραχμή, ούτε όποιο άλλο νόμισμα θες. Είναι θέμα, καθαρά, πολιτικής βούλησης. Άρα δεν μπορείς να μου πεις «προέχει η οικονομία», εφόσον δεν θα σου κοστίσει τίποτα. Ίσα-ίσα, εμένα μου κοστίζει το να συνεχίσω να στερούμαι τα δικαιώματά μου. Πηγή: https://frapress.gr

έχτηκα τις προάλλες μια παρ’ ολίγον επίθεση, παρόλο που ξέφυγα. Καθώς περπατούσα στον δρόμο, ήταν μια παρέα, 4-5 άντρες. Αρχικά, άκουσα κάποιον να φωνάζει «έλα δω, ρε» και γύρισα το κεφάλι μου να κοιτάξω. Μόλις γύρισα, κάποιος μου φώναξε «θα σε σκοτώσουμε, πούστη». Μόλις το άκουσα, άρχισα να τρέχω – ευτυχώς, όταν είσαι σαν κι εμένα, μαθαίνεις να τρέχεις γρήγορα για να ξεφεύγεις από τέτοιες καταστάσεις, εάν χρειαστεί. Έτσι κατάφερα να ξεφύγω και δεν δέχτηκα σωματική επίθεση ή κάτι χειρότερο. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά. Σωματική επίθεση είχα δεχτεί το 2012 και από κει και πέρα στραβά βλέμματα, σχόλια, κράξιμο. Μπορεί να σου φωνάξουν ή να σου πουν κάτι στον δρόμο κι αυτό είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Από τη μια, σίγουρα υπάρχει εξέλιξη, έχουν γίνει βήματα, τουλάχιστον σε νομικό πλαίσιο, με το σύμφωνο συμβίωσης, τους αντιρατσιστικούς νόμους κ.λπ., από την άλλη, όμως, ακόμα στα ΜΜΕ ακούμε ομοφοβικές δηλώσεις σαν να μην τρέχει τίποτα. Επίσης, στον δρόμο κινδυνεύεις αν κουνιέσαι λίγο παραπάνω ή βάφεσαι ή είσαι εμφανώς γκέι, τρανς ή λεσβία. Οπότε, καλοί οι νόμοι, χρειάζονται, αλλά από άποψη κοινωνίας και καθημερινότητας, νομίζω ότι έχουμε πάρα πολλή δουλειά ακόμα. Για μένα, το στενόχωρο είναι ότι μπορεί να βρίσκεσαι ανάμεσα και σ’ άλλο κόσμο, ο οποίος όμως δεν αντιδρά, όπως συνέβη τις δύο τελευταίες φορές που απειλήθηκε η σωματική μου ακεραιότητα. Δηλαδή, εάν με ρωτούσες τι θα ήθελα να αλλάξω στην κοινωνία, επειδή οι φασίστες δεν θα πάψουν να είναι φασίστες, θα ήταν, όταν βλέπει κανείς κάποιον να δέχεται επίθεση, να μην αδιαφορεί. Δεν λέω να παίξεις ξύλο, γιατί ούτε εγώ το έχω με το ξύλο, αλλά μπορείς να βάλεις μια φωνή. Να κάνεις κάτι, να αντιδράσεις με κάποιον τρόπο. Για παράδειγμα, όταν ανάρτησα στο Facebook το περιστατικό με την επίθεση που δέχτηκα, είχα θεωρητική αλληλεγγύη και συμπαράσταση. Όμως σκεφτόμουν: «Όλοι εσείς, όταν βλέπετε κάτι τέτοιο στον δρόμο, γιατί δεν κάνετε κάτι;». Μπορεί να είναι φόβος, αλλά σίγουρα έχουμε μάθει να είμαστε αδιάφοροι, έχουμε λίγο τη νοοτροπία του «δεν μπλέκω». Θα έπρεπε, όμως, να μάθουμε να κινητοποιούμαστε, γιατί αύριο μπορεί να τύχει σ’ εσένα, στο παιδί σου, στον φίλο σου, και τότε, φαντάζομαι, θα ήθελες κάποιος να βοηθήσει. Ένας νόμος δεν είναι ποτέ αρκετός για να αλλάξει την αντίληψη της κοινωνίας. Θα βοηθήσει, αλλά ένα χαρτί δεν φέρνει την άνοιξη. Δηλαδή, όταν μου επιτέθηκαν, εάν έβγαζα τον νόμο σε χαρτί και τον έδειχνα σε αυτούς που με απείλησαν, θα σταματούσαν να με τραμπουκίζουν; Όχι! Οπότε το ζήτημα είναι τι κάνει η κοινωνία και οι άνθρωποί της καθημερινά και σε αυτό το επίπεδο έχουμε μείνει αρκετά πίσω. Θέλω να πιστεύω πως θα αλλάξει, γιατί απλώς δεν θέλω να απελπιστώ σε τέτοιον βαθμό που να σκέφτομαι πως δεν θα γίνει ποτέ τίποτα. Δεν πιστεύω πως θα φτάσει η γενιά μας στο ιδεατό, αλλά γίνονται βήματα. Μικρά μεν, αλλά γίνονται. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα για να αλλάξει η νοοτροπία και η αντίληψη μιας ολόκληρης κοινωνίας που ζει με τις φοβίες και τα στερεότυπά της. Υπάρχουν ελλείψεις και προβλήματα ακόμα και στη δική μας κοινότητα. Αυτό που είπα πριν για την κοινωνία, ότι επικρατεί ο παρτακισμός, το βλέπεις ακόμα και σ’ εμάς. Ακόμα και στον ακτιβιστικό χώρο, όπου έχουμε έναν θεωρητικό στόχο, υπάρχουν οργανώσεις που μάχονται για τον ίδιο σκοπό, αλλά τσακώνονται μεταξύ τους. Δηλαδή, εάν εμείς δεν μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας, πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο; Για να δώσω ένα παράδειγμα, όταν μίλησα στην κοινότητα για την επίθεση που δέχτηκα, κάποια άτομα με ρώτησαν εάν ήμουν βαμμένος ή «in drag». Αυτό έχει από πίσω ένα «προκάλεσες;». Γιατί πρέπει να το ρωτήσεις αυτό, τι σημασία έχει; Δηλαδή θα ήταν πιο δικαιολογημένο εάν έλεγα ότι ήμουν βαμμένος ή φορούσα περούκα; Αυτό δικαιολογεί μια επίθεση; Είναι αντίστοιχο με τις γυναίκες που βιάζονται και μετά τις ρωτούν τι φορούσαν. Άλλο ένα παράδειγμα, ίσως πιο αθώο, αλλά επίσης προβληματικό, είναι όταν σου λένε «να προσέχεις». Έλαβα δεκάδες μηνύματα «να προσέχεις». Να προσέχω τι; Να μην είμαι ο εαυτός μου; Τι σημαίνει να προσέχω; Να μην προκαλώ; Να μην είμαι εγώ; Με αυτή την έννοια, δεν μπορώ να προσέχω! Αρνούμαι! Να σου πω την αλήθεια, πιο πολύ ρατσισμό έχω δεχτεί για το drag. Ίσως γιατί είναι πιο εμφανές. Δεν το γράφει στο κούτελό μου ότι είμαι οροθετικός, ενώ, εάν με δεις ως drag queen, ντυμένο και βαμμένο, είναι εμφανές. Επίσης, επειδή δηλώνω οροθετικός και τσούλα, και πάλι μπορεί ν’ ακούσω ότι «αφού δηλώνεις τσούλα, τα ’θελε ο κώλος σου». Αφού πας με πολλούς, πήγαινες και λίγο γυρεύοντας. Γενικά, κατηγορούν πολύ τους οροθετικούς ότι εκείνοι δεν πρόσεξαν, ότι εκείνοι έκαναν κάτι λάθος, εφόσον κόλλησαν. Ακόμα και να μην ήταν από ατύχημα, μπορεί να έσπασε το προφυλακτικό, ακόμα και να μη φόρεσες προφυλακτικό μια φορά, άνθρωπος είσαι, μπορεί να έκανες ένα λάθος ή μπορεί να έκρινες λάθος έναν άνθρωπο και να τον εμπιστεύτηκες ενώ δεν έπρεπε – δεν σημαίνει ότι φταις, δεν σημαίνει ότι πρέπει να κατηγορείσαι. Να λένε ένα «εντάξει, μωρέ, εφόσον έκανες κι εσύ έτσι, καλά να πάθεις». Θα μπορούσε να συμβεί στον οποιονδήποτε. Πολύς κόσμος λέει τώρα: «Πο πο, αυξήθηκαν οι γκέι». Δεν αυξηθήκαμε! Ξεθαρρέψαμε κάπως περισσότερο. Γίναμε πιο ορατοί! Το ίδιο πιστεύω ότι έγινε και με τη Χρυσή Αυγή και με τον ρατσισμό. Από τότε που μπήκε στη Βουλή η Χρυσή Αυγή, νομιμοποιήθηκε το να μην είναι ο ρατσισμός μόνο στο μυαλό κάποιων ανθρώπων αλλά και να τον εκφράζουν είτε λεκτικά είτε με σωματικές επιθέσεις. Είδαμε πολύ μεγάλη άνοδο σε τέτοιου είδους επιθέσεις με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Ήρθα στην Αθήνα το 2004, έχω περπατήσει στην Αθήνα χέρι-χέρι με τον σύντροφό μου, είμαι εμφανώς γκέι και η πρώτη φορά που δέχτηκα επίθεση ήταν το 2012, όταν μπήκε η Χρυσή Αυγή στη Βουλή. Δεν το θεωρώ τυχαίο. Οπότε, δεν αυξήθηκαν οι γκέι, οι τρανς και οι λεσβίες, απλώς αυξήθηκε η ορατότητά τους, και με τις νομικές εξελίξεις γύρω από το σύμφωνο, έγινε το ίδιο και από την ανάποδη. Εάν επαγγέλλεσαι καλλιτέχνης, είναι πολυτέλεια να ζεις από αυτό. Πριν από την κρίση υπήρχαν περισσότερες ευκαιρίες, αν και πάντα ήταν δύσκολα. Τώρα θεωρείται υπερβολή ακόμα και να το ονειρευτείς! Οπότε, εάν το κάνεις, πρέπει αναγκαστικά να βάλεις λεφτά από την τσέπη σου ή ίσως να κάνεις και μια δεύτερη ή τρίτη δουλειά που δεν θες ή που δεν θα έκανες, αν δεν χρειαζόταν. Βλέπουμε πολύ νέο κόσμο να φεύγει από την Ελλάδα, γιατί δεν βρίσκει εδώ δουλειά. Οπότε, ναι… η οικονομική κρίση μάς στερεί πολύ μεγάλο μέρος των ονείρων μας. Θα ήθελα να μπορώ να κάνω drag και να ζω μόνο από αυτό, δεδομένων των συνθηκών και της οικονομικής κρίσης και του ότι είναι ένα νέο είδος τέχνης στην Ελλάδα, που δεν έχει αποκτήσει ακόμα το κοινό του. Πηγή: http://3pointmagazine.gr

ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΤΗΝ

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΜΑΣ ΞΕΝΑΓΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ & 13 ΜΑΓΑΖΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΑ 6.12.18– lifo

«Η ΚΗΦΙΣΙΆ ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΉ ΚΑΙ ΥΠΈΡΟΧΗ ΚΗΠΟΎΠΟΛΗ» Ο ΔΉΜΑΡΧΟΣ ΚΗΦΙΣΙΆΣ ΜΙΛΆ ΣΤΗ LIFO.

ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ

πάρχουν περιοχές που ξεχωρίζουν για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, την ποιότητα ζωής και το κάλλος τους. Η Κηφισιά συγκαταλέγεται στα κορυφαία προάστια της Αττικής και γοητεύει ως μια περιπατητική καταπράσινη περιοχή που διαθέτει εξαιρετικό κλίμα, αρχοντικά που κεντρίζουν το βλέμμα του επισκέπτη και μια εμπορική αγορά υψηλής αισθητικής. Ένας αγαπημένος προορισμός για όλα τα γούστα με ιδανικές διαδρομές και εξαιρετικούς ποδηλατόδρομους, που συνδυάζει αρμονικά το παραδοσιακό με το σύγχρονο. Βέβαια, παρά το επιτυχημένο μοντέλο ανάπτυξής της, παραμένουν κάποια προβλήματα, όπως η στάθμευση, το κυκλοφοριακό ή και τοπικά θέματα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Στο πλαίσιο του αφιερώματός μας, ο δήμαρχος Κηφισιάς, Γιώργος Θωμάκος, παραχωρεί συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη LiFO και μιλά για τις καινοτομίες, τα έργα και τις δράσεις, τα προβλήματα, τον «Κλεισθένη», αλλά και τι αγαπά στην Κηφισιά. — Ο δήμος Κηφισιάς απέσπασε πρόσφατα τρία χρυσά βραβεία. Ένα από αυτά αφορά τη δράση «Ξαναζούν τα αρχοντικά». Μιλήστε μας γι’ αυτή την πρωτοβουλία. Τα τελευταία δύο χρόνια φέραμε στην επιφάνεια τον κρυμμένο θησαυρό της πόλης μας, που δεν είναι άλλος από τα περίπου 180 χαρακτηρισμένα διατηρητέα αρχοντικά του 18ου, του 19ου και του 20ού αιώνα. Μάλιστα, εκπροσωπούν αρχιτεκτονικά ρεύματα διαφορετικών περιόδων και ο συνδυασμός αυτός είναι

52 lifo – 6.12.18

ίσως μοναδικός στον κόσμο. Έχουμε οργανώσει σημαντικές εξορμήσεις και το ενδιαφέρον αποτυπώνεται στο γεγονός ότι οι λίστες συμμετοχής συμπληρώνονται σχεδόν αμέσως. Κάθε φορά ξεναγούνται πεντακόσιοι άνθρωποι, στους οποίους δίνουμε την ευκαιρία να ακούσουν την ιστορία της πόλης μας και να μάθουν για την ποικιλία των αρχιτεκτονικών ρυθμών και επιρροών της. Οι δράσεις αυτές πραγματοποιούνται με ιστορικούς, ξεναγούς ή αρχιτέκτονες και οι ψηλές μάντρες των αρχοντικών ανοίγουν, ώστε οι περιπατητές να μπουν στις αυλές τους και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και στο εσωτερικό τους. Πρόκειται για ένα ταξίδι στον χρόνο, μοιραζόμαστε μνήμες και ιστορίες της καθημερινότητας του παρελθόντος που θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές. — Ποια πρωτοποριακή ιδέα εφαρμόσατε στη διάρκεια της θητείας σας; Ο δήμος Κηφισιάς είναι σταθερά προσανατολισμένος στην ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών, οι οποίες βοηθούν τους δημότες και τους επισκέπτες να απολαύσουν ακόμα περισσότερο την καθημερινότητά τους στην πόλη μας. Γι’ αυτό και στον χώρο της καινοτομίας ο δήμος μας είναι από τους πρωτοστάτες. Ενδεικτικά να αναφέρω τον συμμετοχικό προϋπολογισμό, τις συνοικιακές συνελεύσεις αλλά και την εισαγωγή προγραμμάτων νεανικής επιχειρηματικότητας, στα οποία μπορούν να υποστηριχτούν οι πρωτότυπες ιδέες νέων ανθρώπων, οι οποίοι, μέσα από μια σειρά επιχειρηματικών εργαστηρίων που οργανώνει ο δήμος μας, μπορούν να αποκτήσουν γνώ-

Το «έξυπνο παγκάκι» είναι μια καινοτομία που εντάσσεται στις ολοκληρωμένες δράσεις «Έξυπνης Πόλης» του δήμου Κηφισιάς. Διαθέτει ενσωματωμένες κυψέλες που μετατρέπουν την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική.

σεις και εφόδια προκειμένου να προωθήσουν τα προϊόντα τους και να δουν τις ιδέες τους να γίνονται πράξη. Το βασικότερο είναι πως τους προσφέρεται η δυνατότητα να σταθούν στα πόδια τους και να εφαρμόσουν τα πρωτότυπα σχέδιά τους. Επίσης, προμηθευτήκαμε και τοποθετήσαμε έξυπνα «ηλιακά παγκάκια» σε έξι σημεία των δημοτικών ενοτήτων Κηφισιάς, Νέας Ερυθραίας και Εκάλης. Το «έξυπνο παγκάκι» είναι μια καινοτομία που εντάσσεται στις ολοκληρωμένες δράσεις « Έξυπνης Πόλης» του δήμου Κηφισιάς. Διαθέτει ενσωματωμένες κυψέλες που μετατρέπουν την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική, ενώ παράλληλα διαθέτουν δύο θύρες USB, ώστε ο καθένας να μπορεί να φορτίσει οποιαδήποτε ηλεκτρική συσκευή, και μία θύρα επαγωγικής φόρτισης, μέσω της οποίας η φόρτιση μπορεί να γίνει χωρίς καλώδιο, εφόσον τα κινητά διαθέτουν αντίστοιχη τεχνολογία. Εντυπωσιακή είναι η παρουσία τους το βράδυ, όταν πέφτει το φως του ήλιου, καθώς φωτίζονται με μπλε χρώμα. Επιπλέον, υπάρχει ένας αισθητήρας, ώστε, σε περίπτωση βροχής, τα παγκάκια να απενεργοποιούνται, αποφεύγοντας έτσι την άσκοπη κατανάλωση ενέργειας. Διατηρώντας τα βασικά χαρακτηριστικά της ταυτότητας της Κηφισιάς, προσπαθούμε να εντάξουμε δράσεις ήπιας ανάπτυξης και σύγχρονης τεχνολογίας. — Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο δήμος είναι ότι κάποιες ημέρες, τις ώρες αιχμής, υπάρχει έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα και επικρατεί αναρχία στο παρκάρισμα. Τι σκοπεύετε να κάνετε; Πρώτα απ’ όλα, επαναφέραμε την ελεγχόμενη στάθμευση στο εμπορικό κέντρο της Κηφισιάς, η οποία είχε καταργηθεί πριν από κάποια χρόνια. Αυτό έφερε μια σχετική ανακούφιση, χωρίς, φυσικά, να δίνει την οριστική λύση, εναλλάσσοντας τις θέσεις στάθμευσης. Έχουμε κάνει προσπάθειες –και συνεχίζουμε– να βρούμε έναν ιδιωτικό χώρο που θα μπορούμε να τον μισθώσουμε, αλλά αυτή η ενέργεια ακόμα δεν έχει αποφέρει καρπούς. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του ότι οι ιδιώτες μισθώνουν τους χώρους στάθμευσης για μεγάλες περιόδους και οι ιδιοκτήτες τους ανανεώνουν αμέσως τις μισθώσεις. Πλησιάσαμε κάποιους, αλλά είχαν προλάβει να κάνουν

παναγιωτησ καρετσοσ

την ανανέωση. Επίσης, προσπαθούμε, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Χατζηκώστα, να εκμεταλλευτούμε τον χώρο που βρίσκεται έξω από το Μουσείο Γουλανδρή, στην οδό Λεβίδου, αλλά δυστυχώς υπάρχουν νομικά προβλήματα χρήσης. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι εύκολη η λύση, ούτε και διαφαίνεται κάποια στον ορίζοντα. Παράλληλα, η Δημοτική Αστυνομία είναι υποστελεχωμένη, το έμψυχο δυναμικό της απαρτίζεται από έξι άτομα μόνο και αυτό δημιουργεί ακόμα περισσότερα εμπόδια ως προς την εξεύρεση κάποιας λύσης. Την ίδια στιγμή, όπως έχουμε διαπιστώσει, ο κόσμος δεν έχει στραφεί στο πάρκινγκ που βρίσκεται δίπλα στο άλσος, το οποίο προβλέπεται να περάσει στην κυριότητα του δήμου σε περίπου είκοσι χρόνια. — Υπάρχουν σοβαρές διαμαρτυρίες από μόνιμους κατοίκους για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Έχετε λάβει κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης; Πράγματι, παρά το γεγονός ότι προωθούμε ενεργά την επιχειρηματικότητα, δεν θεωρούμε ότι η άναρχη, αβασάνιστη και παράνομη ανάπτυξη των προηγούμενων ετών σε χώρους όπου αυτό δεν επιτρεπόταν, με τη χρήση μάλιστα καταχρηστικών αδειών που είχαν πάρει διαστάσεις «βιομηχανίας», συνεισφέρει στην ανάπτυξη της πόλης. Η Κηφισιά διαθέτει μια αξιοζήλευτη αγορά και θεωρείται ένας καταναλωτικός προορισμός υψηλού επιπέδου, πάντοτε με κριτήρια ήπιας αναψυχής. Γι’ αυτό δεν δεχόμαστε η πόλη μας να μετατραπεί σε ένα απέραντο διασκεδαστήριο, σε μια «μπαρούπολη» ή μια «ταβερνούπολη». Με δύσκολες αποφάσεις και έντονες αντιδράσεις πετύχαμε τη διατήρηση του παραδοσιακού της χαρακτήρα, ο οποίος προστατεύεται από ειδικό διάταγμα. Απλώς, κατά το παρελθόν το διάταγμα αυτό καταστρατηγήθηκε από συμφέροντα που είχαν διεισδύσει στον δήμο. — Επειδή Κηφισιά δεν είναι μόνο το κέντρο αλλά και οι εργατικές κατοικίες κάτω από τον Ηλεκτρικό π.χ., τι απαντάτε στις κατηγορίες για δρόμους που πλημμυρίζουν, για τον ελλιπή φωτισμό αλλά και για τα θέματα αποχέτευσης που έχουν επισημάνει οι κάτοικοι; Κάθε χρόνο ο δήμος μας δημοπρατεί διαγωνισμούς για τον ηλεκτροφωτισμό,

τα πεζοδρόμια και τη διάνοιξη οδών. Ήδη, πολλά τμήματα έχουν ηλεκτροφωτιστεί, αλλά είναι αλήθεια ότι οι διαδικασίες προχωρούν με αργούς ρυθμούς λόγω γραφειοκρατικών εμποδίων. Επομένως, ο δημότης καθυστερεί να δει το τελικό αποτέλεσμα. Μπορώ να σας πω ότι έως το τέλος του χρόνου θα έχουμε υπογράψει άλλη μια σύμβαση στον τομέα του ηλεκτροφωτισμού και το επόμενο έτος προβλέπονται άλλες δύο εργολαβίες. Οι πολίτες θα δουν πρακτικό αποτέλεσμα, αλλά χρειάζεται να δείξουν κατανόηση εξαιτίας των χρονοβόρων διαδικασιών και των ενστάσεων, επειδή κυριαρχεί το εκδικητικό κυνηγητό ορισμένων εργολάβων. Η αποχέτευση είναι διαφορετικό θέμα και έχουμε ολοκληρώσει ήδη δύο αποχετευτικά έργα στις περιοχές των Αδαμών και της Εκάλης. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν πάνω από 150 συνδέσεις αγωγών, ενώ το επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται η δημοπράτηση μίας ακόμη εργολαβίας. Βέβαια, υπάρχουν περιοχές που μέχρι στιγμής δεν έχουν αγωγούς, αλλά βρίσκονται στη φάση προγραμματισμού. Όσον αφορά τον τομέα των αντιπλημμυρικών έργων, η κατάσταση είναι πιο δύσκολη, αφού για ένα τέτοιο έργο απαιτείται πολυετής προετοιμασία που μας δυσκολεύει σε επίπεδο χρηματοδότησης, δημοπράτησης και υλοποίησης. Είναι χρήσιμο να γνωρίζουν οι πολίτες ότι οι πόροι για τα αντιπλημμυρικά έργα προέρχονται αποκλειστικά από την περιφέρεια, όχι από τον δήμο, η οποία δέχεται άλλα περίπου πενήντα αιτήματα από τους άλλους δήμους του Λεκανοπεδίου. Φυσικά, η περιφέρεια θέτει και τα δικά της κριτήρια, που πολλές φορές μπορεί να είναι «έγχρωμα» – αντιλαμβάνεστε πλήρως τι εννοώ. — Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε με τη συνένωση της Κηφισιάς με όμορες περιοχές, όπως η Νέα Ερυθραία και η Εκάλη; Ο δήμος διογκώθηκε, με αποτέλεσμα να είμαστε τρίτοι από πλευράς έκτασης. Η καθημερινότητα ανατρέπεται από τα εκατοντάδες αιτήματα που καταφθάνουν στο δημαρχείο και πολλά από αυτά είναι επείγοντα. Είναι διαφορετικό να διαχειρίζεσαι μία πόλη και διαφορετικό τρεις. Ο όγκος εργασίας είναι δύσκολα διαχειρίσιμος. Για να απαντήσω, όμως, ευθέως, το μεγάλο πρόβλημα είναι

Η Κηφισιά διαθέτει μια αξιοζήλευτη αγορά και θεωρείται ένας καταναλωτικός προορισμός υψηλού επιπέδου, πάντοτε με κριτήρια ήπιας αναψυχής. Γι’ αυτό δεν δεχόμαστε η πόλη μας να μετατραπεί σε ένα απέραντο διασκεδαστήριο, σε μια «μπαρούπολη» ή μια «ταβερνούπολη».

πανελλαδικό και καθολικό και αφορά το σύνολο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αυτό που μας αλυσοδένει είναι η γραφειοκρατία. Ακόμα και ο τελευταίος εργολάβος μπορεί να κάνει ένσταση και να καθυστερήσει ένα έργο. Είναι προβλήματα που μας γονατίζουν, παρότι έχουμε τη βούληση και την οικονομική δυνατότητα ως δήμος. Αυτά τα τέσσερα χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί πενήντα τέσσερις διαγωνισμοί μεσαίων και μεγάλων έργων. Ταυτόχρονα, να αναφέρουμε ότι ο «Κλεισθένης» μας προβληματίζει, κρίνουμε, δε, ότι η πρώτη εφαρμογή του θα είναι τραυματική. Η τοπική αυτοδιοίκηση χρειαζόταν ένα πιο αναλογικό σύστημα, αλλά όχι την απλή αναλογική. Δεν υπάρχει κουλτούρα συνεργασιών, με αποτέλεσμα να βασίζονται πλέον στη συναλλαγή, να είναι βραχύβιες και ο δήμαρχος να γίνεται επαίτης, παρακαλώντας για συναίνεση. — Τι είναι αυτό που αγαπάτε στην Κηφισιά; Είτε τη διασχίζεις με τα πόδια είτε κυκλοφορείς με το αυτοκίνητο, νομίζω ότι η Κηφισιά διαθέτει ένα βασικό προτέρημα. Αυτός ο σχηματισμός θόλων από τα ενωμένα πλατάνια που μπορούν πολλοί να θαυμάσουν στους δρόμους της πόλης μας είναι μια μαγική εικόνα. Επιπλέον, με έλκει η πλούσια πολιτιστική και πνευματική ζωή που μας προσφέρει μια ποιοτική ψυχαγωγία και αναψυχή. — Τι ξεχωρίζει την Κηφισιά από τους άλλους δήμους; Είναι μια ξεχωριστή και υπέροχη κηπούπολη. Εκτός της ύπαρξης του δημοτικού και περιαστικού πρασίνου, κάθε σπίτι διαθέτει από έναν κήπο. Οι ζωογόνοι πνεύμονες της Πεντέλης και της Πάρνηθας, το ρέμα του Κηφισού, το δάσος της Εκάλης, το οικολογικό πάρκο της Νέας Ερυθραίας, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που κάνουν τον δήμο μας να είναι αρκετά τυχερός και προικισμένος. Πολλοί μάς χαρακτηρίζουν «Ελβετία της Ελλάδας», ίσως είναι υπερβολικοί. Όμως, εξ αφορμής των επικείμενων γιορτών έχουμε στολίσει όλη την πόλη κι έχουμε βάλει μουσική στους εμπορικούς δρόμους, πλησιάζοντας, κατ’ αυτό τον τρόπο, την όψη διαφόρων κεντροευρωπαϊκών πόλεων.

6.12.18– lifo

ΒΆΡΣΟΣ

Μύρισε Χριστούγεννα στον Βάρσο! Περνώντας το κατώφλι του ιστορικού ζαχαροπλαστείου στην Κηφισιά, σε κατακλύζει η μυρωδιά από φρέσκο βούτυρο και κανέλα. Τα ταψιά με τα φρεσκοψημένα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες πάνε κι έρχονται, σχηματίζοντας λαχταριστά γλυκά «βουναλάκια» που σε προκαλούν να δοκιμάσεις. Με ιστορία που μετρά 127 χρόνια, ο Βάρσος συνεχίζει την ίδια γλυκιά παράδοση που τον έκανε ονομαστό και, όπως πάντα, την περίοδο των Χριστουγέννων ετοιμάζει τα γλυκά που με καμάρι θα κεράσεις φίλους και οικογένεια, σαν να τα έχεις φτιάξει εσύ. Απ’ τα φημισμένα του μελομακάρονα που λιώνουν στο στόμα και τους τραγανούς κου-

ραμπιέδες μέχρι τις παραδοσιακές δίπλες και τη βασιλόπιτα που φτιάχνεται όπως παλιά, με μαγιά, εδώ θα βρεις τα κατεξοχήν γλυκά των ημερών στην καλύτερη εκδοχή τους. Και για όσους αγαπούν τη σοκολάτα, η φετινή χριστουγεννιάτική αποκάλυψη λέγεται «κορμός» και «πουτίγκα». Extra tip: Οι νοικοκυρές ξέρουν ότι εδώ θα βρουν τα φημισμένα μαρεγκάκια, τις μαρέγκες-πλάκες ή φωλιές, την πλούσια και μεστή σε γεύση σαντιγί αλλά και εκλεκτά καραμελωμένα αμύγδαλα και φιστίκια για να δώσουν το κάτι παραπάνω στα σπιτικά γλυκά τους.

BUTCHER’S BURGER & BUTCHER’S STEAK HOUSE

Κασσαβέτη 5, Κηφισιά, 210 8012472, www.varsos.gr FB: facebook.com/Βάρσος-Κηφισιά-Varsos-Kifisia

54 lifo – 6.12.18

Το μπέργκερ σε άλλη διάσταση. Η οικογένεια Αλαφούζου έχει μεγάλη ιστορία στον χώρο των κρεάτων, καθώς έχει δική της φάρμα και κρεοπωλεία που έχουν μεγαλώσει τέσσερις γενιές και θα μεγαλώσουν πολλές ακόμα. Το πρώτο, λοιπόν, Butcher’s Burger στο Χαλάνδρι δεν εξέπληξε κανέναν. Αυτό, όμως, που άφησε όλους άφωνους ήταν η τρομερή ευστοχία στη δημιουργία μπέργκερ και η διάθεση που υπήρχε να δημιουργηθεί ένα μενού που θα εξιτάρει ακόμα και τους πιο επίμονους λάτρεις του είδους. Έχοντας στη διάθεσή τους τα πιο ποιοτικά και αγνά κρέατα και με σύμμαχους ενημερωμένους σεφ, η επιτυχία ήταν σίγουρη. Έτσι, στην οικογένεια προστέθηκαν άλλα δύο Butcher’s Burger, στο Περιστέρι και στην Κηφισιά, για να μπορούν όλοι να γεύονται τα

επικά μπέργκερ για τα οποία μιλάει όλη η πόλη. Φυσικά, θα έχετε ακούσει για το XXXL μπέργκερ με 1.200 γρ. κιμά, το οποίο πρωταγωνιστεί σε παρέες με φίλους, αλλά και για τα καταπληκτικά βουβαλίσια μπιφτέκια ή τo σταβλίσιο steak ωρίμανσης 30 ή 60 ημερών, που ξετρελαίνει όλους με το ζουμερό και πεντανόστιμο κρέας του. Στα μεγάλα πλεονεκτήματα των Butcher’s Burger να προσθέσουμε τις 15 χειροποίητες σος από τα πιο αγνά υλικά που φτιάχνονται στο κάθε κατάστημα από τους σεφ για να απογειώσουν τη γεύση αλλά και τα σπιτικά ψωμάκια, μπριός-χωριάτικο-κλασικό, που έρχονται και τελειοποιούν το αποτέλεσμα. Εννοείται ότι τα Butcher’s Burger έχουν και delivery για σπιτικά γευστικά πάρτι χωρίς προηγούμενο!

Πλατεία Κεφαλαρίου Κολοκοτρώνη 37, Κηφισιά, 210 8089000 / Αιμίλιου Βεάκη 41, Περιστέρι, 210 5766662 / Αγίας Παρασκευής 17, Χαλάνδρι, 210 6890500 FB: Butcher’s Burger & Butcher’s Steak House, www.butchersburger-steak.gr

6.12.18– lifo

CHAPTER RESTAURANT

Η ξεχωριστή και αυθεντική γεύση της απλότητας. Βρίσκεται στο κέντρο της Κηφισιάς και δημιουργήθηκε για να ορίσει ένα νέο κεφάλαιο γεύσης που θα περιγράφει με ακρίβεια την πολύτιμη αίσθηση που σου αφήνει το απλό, καλομαγειρεμένο φαγητό. Και όταν λέμε απλό δεν εννοούμε, φυσικά, το απλοϊκό αλλά εκείνο το φαγητό που ξέρεις ότι μαγειρεύεται για σένα τη στιγμή που το παραγγέλνεις, με τα πιο αγνά υλικά και τις καλύτερες πρώτες ύλες. Τα πάντα στο Chapter είναι homemade και νόστιμα. Ένα πλήρες μενού, χωρίς φλυαρίες, από δροσερές σαλάτες και γευστικά ορεκτικά μέχρι ζουμερά κρέατα και γλυκά που ολοκληρώνουν ιδανικά κάθε γεύμα. Και όλα αυτά σε έναν ζεστό και φιλόξενο χώρο όπου επικρατούν ο σεβασμός και η αγάπη προς τον πελάτη. Για την ακρίβεια,

εμείς στο Chapter δεν νιώσαμε στιγμή πως είμαστε πελάτες. Περισσότερο αισθανθήκαμε ότι βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο τραπέζι με φίλους, στην αρχή του οποίου απολαύσαμε μια σούπα κόκκινης κολοκύθας με ginger, μετά μια πράσινη ζεστή σαλάτα και ένα πεϊνιρλί με σύγκλινο Μάνης μπλεγμένο με κασέρι Ηπείρου, ενώ για κυρίως διαλέξαμε ένα Αρνάκι της Μαμάς που μας ταξίδεψε στην παιδική μας ηλικία. Θα ήταν μεγάλο ατόπημα να μη μιλήσουμε για τα λαχταριστά γλυκά (δοκιμάστε το millefeuille με τα καραμελωμένα αχλάδια και θα μας θυμηθείτε) αλλά και για την ενημερωμένη wine list με επιλογές που ταιριάζουν υπέροχα σε όλες τις γεύσεις. Η επόμενη επίσκεψή μας θα είναι στο κυριακάτιο brunch! Θα σας δούμε εκεί.

φωτο: γιώτα εφραιμίδου

BLACK CAT

Πλατεία Αγ. Δημητρίου 17, Κηφισιά, 210 8016208, www.chapter.gr

56 lifo – 6.12.18

All day coffee, food & fun! Υπάρχουν κάποια μαγαζιά που προορίζονται για στέκια ή που καταφέρνουν να συγκεντρώνουν τον κόσμο τους από το πρωί έως το βράδυ, σαν σε μια πιστή σχέση που δεν χάνει ποτέ το πάθος της. Το Black Cat είναι ένα από αυτά. Cosy περιβάλλον με προσεγμένες λεπτομέρειες (αγαπήσαμε το γκράφιτι-ζούγκλα του Βασίλη Μιχόπουλου) που σε βοηθάει να χαλαρώσεις και να απολαύσεις ακόμα πιο άνετα τα λαχταριστά πιάτα του μενού, που είναι μια ωδή στο brunch αλλά και σε ό,τι περιγράφει το simple food που έχει φτιαχτεί με μεράκι και προσοχή. Το Black Cat είναι το ιδανικό μέρος για να κάνεις ένα διάλειμμα από τη δουλειά και να πιεις έναν ζεστό καφέ που θα συνοδεύσεις με μια νόστιμη μπαγκέτα ή το σημείο όπου θα συ-

ναντηθείς με την παρέα σου για να απολαύσεις κάτι στα γρήγορα, ανάμεσα στα ψώνια. Βέβαια, εκεί που θα μπορέσεις να ζήσεις την πραγματική εμπειρία του είναι τα after office drinks, όπου οι επιλογές τόσο σε κοκτέιλ όσο και σε κρασιά είναι όσες χρειάζεσαι για να αφήσεις πίσω σου μια δύσκολη μέρα. Αγαπημένα μας πιάτα; Δίχως σκέψη, τα Benedict του Πέτρου Συρίγου, τα σοκολατένια και γενναιόδωρα pancakes, η χορταστική και εύγεστη πίτσα αλλά και οι healthy επιλογές, όπως το γιαούρτι με γκρανόλα, οι τορτίγιες και οι πλούσιες σαλάτες. Το Black Cat είναι το νέο στέκι μας στα βόρεια προάστια και ένας από τους λόγους για να πηγαίνουμε στην Κηφισιά. Μια επίσκεψη αρκεί να κάνει κι εσάς θαμώνες.

Κυριαζή 9, Κηφισιά, 216 8098855 FB: BLACK-CAT, Instagram: @blackcatthebar

SEMIRAMIS φωτο: γιωργοσ αδαμοσ

Πέντε αστέρια που αλλάζουν την all day εμπειρία απόλαυσης. Η διαμονή στην Κηφισιά έχει πέντε αστέρια και την υπογραφή του ομίλου Yes Hotels. Το Semiramis Hotel προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία φιλοξενίας σε όλους τους χώρους του, είτε πρόκειται να φιλοξενήσει ταξιδιώτες που αναζητούν ποιοτική διαμονή είτε επισκέπτες του lounge bar ή του εστιατορίου. Τα 51 δωμάτια με την προσεγμένη, μοντέρνα διακόσμηση και τις αμέτρητες ανέσεις θα ικανοποιήσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό φιλοξενούμενο που θέλει να νιώσει την ουσία της άνεσης και της περιποίησης. Εκτός, όμως, από τους επισκέπτες του Semiramis, το lounge του πεντάστερου χώρου είναι ανοιχτό σε όλους από το πρωί μέχρι το βράδυ, αποτελώντας ένα all day spot, όπου ο καφές, οι γεύσεις και τα κοκτέιλ διαδέχονται το ένα το άλλο, προσφέροντας μοναδικές στιγμές χαλάρωσης. Το νέο μενού του πρωινού αλλά και all day πιάτων σε εκπλήσσει ευχάριστα, προσφέροντας επιλογές από το πρωί μέχρι το βράδυ που δεν αφήνουν ασυγκίνητο ούτε τον πιο κοσμογυρισμένο foodie. Δημιουργίες εμπνευσμένες από τις διεθνείς γαστρονομικές τάσεις συνοδεύονται από έναν εξαιρετικό κατάλογο κρασιών αλλά και ποτών. Πλούσιο πρωινό για το ξεκίνημα της ημέρας, δροσερές σαλάτες και ιδιαίτερα πιάτα για το μεσημεριανό lunch break αλλά και after office drinks που κλείνουν ευχάριστα την ημέρα σε ένα περιβάλλον που σε ξεκουράζει από την πρώτη στιγμή.

Όσο για το δείπνο, οι προτάσεις του Freud Oriental είναι από αυτές που πρέπει να δοκιμάσεις, καθώς η νέα σεζόν βρίσκει το ατμοσφαιρικό all day restaurant του Semiramis και το κολωνακιώτικο εστιατόριο γιαπωνέζικης κουζίνας να συνυπάρχουν κάτω από την ίδια στέγη. Η minimal γευστική κουλτούρα της γιαπωνέζικης κουζίνας συναντά τη δημιουργική μεσογειακή διατροφή στο meeting point του Κεφαλαρίου. Εξαιρετικά πιάτα με άρωμα και γεύση Ανατολής σού μένουν αξέχαστα και σε ταξιδεύουν σε μέρη εξωτικά. Ιδανική επιλογή για ένα ρομαντικό δείπνο, μια καθημερινή έξοδο για φαγητό ή ένα επαγγελματικό δείπνο, το Freud Oriental μπορεί να φιλοξενήσει οποιαδήποτε στιγμή σας, προφέροντας μοναδική γεύση στην κατάλληλη ατμόσφαιρα. Για το τέλος της ημέρας ή, αλλιώς, την αρχή της νύχτας, το μπαρ του Semiramis σού προσφέρει δροσιστικά signature cocktails αλλά και μια πλήρη κάβα από ποτά που καλύπτουν κάθε γούστο. Το Semiramis είναι εδώ για να φιλοξενήσει περαστικούς, ταξιδιώτες και όσους αναζητούν ιδιαίτερες στιγμές σε ένα χαλαρό περιβάλλον όπου η άνεση, η ποιότητα, η γεύση και η απόλαυση συναντιούνται, δημιουργώντας μια μοναδική εμπειρία, την εμπειρία Semiramis!

Χαριλάου Τρικούπη 48, Κεφαλάρι, Κηφισιά, +30 210 6284400, info@semiramisathens.com, Freud Oriental, 210 6231181, www.yeshotels.gr 6.12.18– lifo

ΤΑ ΑΛΏΝΙΑ

Ο πιο παλιός φούρνος της Κηφισιάς μεταμορφώθηκε σε χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Αν περάσεις αυτές τις μέρες από την οδό Αγίου Τρύφωνος, θα πέσεις πάνω σε ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Είναι τα «Αλώνια», ο πιο ιστορικός φούρνος της Κηφισιάς, που φόρεσε τα γιορτινά του και μεταμορφώθηκε σε ένα χριστουγεννιάτικο όνειρο! Όλος χτισμένος από πέτρα το 1932, είναι ο πιο παλιός φούρνος και το όνομά του δεν είναι τυχαίο. «Αλώνια» λέγανε οι παλιοί την περιοχή αυτή γιατί κάποτε εδώ βρίσκονταν τα αλώνια όπου γινόταν η διαλογή του σιταριού πριν αλεστεί στους μύλους. Έχει, λοιπόν, μια ιστορία πίσω του αυτός ο φούρνος και σήμερα συνεχίζει να την αφηγείται το ίδιο παραδοσιακά και αγνά όπως και τότε. Δεν θα σου πούμε για το υπέροχο ζυμωτό ψωμί τους με προζύμι που φτιάχνεται ακόμα με τον παραδοσιακό τρόπο ούτε για τις υπόλοιπες χειροποίητες λιχουδιές που θα βρεις εκεί, γιατί αυτές

τις νόστιμες ιστορίες τις ανακαλύπτει ο καθένας μόνος του. Αυτό που αρκεί να ξέρεις είναι ότι μέσα σε αυτόν το φούρνο κρύβονται τα αληθινά ονειρεμένα Χριστούγεννα. Αφού, λοιπόν, χαζέψεις την υπέροχα στολισμένη βιτρίνα του, πέρασε στο εσωτερικό του για να ανακαλύψεις όλα όσα θα φέρουν μια αξέχαστη γλύκα στο γιορτινό τραπέζι σου. Τα καλύτερα μελομακάρονα των φετινών γιορτών, κουραμπιέδες-μπουκίτσες που μοσχοβολούν βούτυρο και σπιτική στοργή, φοβερές δίπλες, παραδοσιακό χριστόψωμο, εντυπωσιακοί χριστουγεννιάτικοι κορμοί και απίθανα σοκολατάκια. Κι αν θες αυτήν τη χρονιά να κερδίσεις τις εντυπώσεις με τη βασιλόπιτα, κάνε την παραγγελία σου από τώρα, γιατί αυτές οι βασιλόπιτες σε δύο εκδοχές (κέικ ή τσουρέκι), με σοκολάτα γάλακτος ή λευκή να περιχύνεται από πάνω τους, έναν μικρό χαμό τον κάνουν.

BUFFALO WINGS & RINGS

Αγίου Τρύφωνος 24, Κηφισιά, 210 6230020 / Αισώπου 21 & Μ. Αλεξάνδρου, Περιστέρι, 210 5729377

Sports & lifestyle restaurant για οπαδικές, γευστικές εμπειρίες. Δεν μοιάζει με κανένα άλλο, γι’ αυτό ξεχωρίζει. Δημιουργημένο από ανήσυχα πνεύματα που αγαπούν τον παγκόσμιο αθλητισμό αλλά και το καλό φαγητό, το Buffalo Wings & Rings είναι ο τόπος όπου θα συγκεντρωθούν οι λάτρεις των σπορ, σε ένα δυναμικό club. Στον προσεγμένο χώρο του υπάρχουν 32 οθόνες, η μία εκ των οποίων 81 ιντσών, που μεταδίδουν παγκόσμια αθλητικά events για να μπορούν μικροί και μεγάλοι να παρακολουθούν με άνεση μεγάλες στιγμές του αθλητισμού, ενώ η κουζίνα του είναι εξαιρετική, έχει επιρροές από κλασικές αμερικανικές και μεξικάνικες συνταγές και προορίζεται για εκείνους που θέλουν να έχουν ικανοποιημένες και χορτάτες όλες τις αισθήσεις τους. Συγκεκριμένα, το μενού που έχει επιμεληθεί ο γνωστός σεφ Elliot Jablonsky περιλαμ-

βάνει λαχταριστά μπέγκερ, πλούσιες σαλάτες, nachos, quesadillas και ό,τι άλλο βάζει ο νους, ενώ οι φτερούγες και τα onion rings είναι κάθε φορά μια μικρή επίσκεψη στον παράδεισο της γεύσης. Τα εξαιρετικά πιάτα συνοδεύονται από κλασικά κοκτέιλ που φτιάχνουν βραβευμένοι barmen, ενώ υπάρχουν πολλές επιλογές από μπίρες, milkshakes, χυμούς και soft drinks. Και επειδή είναι ωραίο να υπάρχουν εστιατόρια που αγαπούν και φροντίζουν τα παιδιά, το Buffalo Wings & Rings κάθε Κυριακή επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις στους μικρούς του φίλους. Αν και πολλοί πιστεύουν ότι τα αθλητικά είναι αντρική υπόθεση, αυτό το εστιατόριο φιλοδοξεί και πρόκειται να κάνει μεγάλους fun του παρέες και οικογένειες. Εμάς, τουλάχιστον, μας έχει κερδίσει!

Χαριλάου Τρικούπη 127, Νέα Ερυθραία, 210 6206625 www buffalowingsandrings.gr, FB: BuffaloAthens, Instagram: @buffaloathens

58 lifo – 6.12.18

DOS HERMANOS φωτο: γιωργοσ αδαμοσ

Τι γεύση έχουν τα Χριστούγεννα στο καλύτερο μεξικάνικο της Αθήνας; Στην καρδιά της η Κηφισιά κρατάει ένα από τα πιο αγαπημένα εστιατόρια της Αθήνας. Για να το βρεις, δεν έχεις παρά να ακολουθήσεις τις εξωτικές μυρωδιές που θα σε βγάλουν στην οδό Κυριαζή. Εδώ μεγαλουργεί το Dos Hermanos ήδη από το 1992, όταν και πρωτόμαθε στους Αθηναίους τι γεύση έχει η αυθεντική μεξικάνικη κουζίνα. Εκρηκτικά χρώματα, μουσικές με λατίνα καρδιά, η Φρίντα Κάλο σε πρώτο πλάνο και παραδοσιακά αντικείμενα φερμένα από την πόλη του Μεξικού σού δίνουν μια πρώτη γεύση απ’ ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει. Κι αυτό δεν είναι μόνο τα μυστικά της μεξικάνικης κουλτούρας αλλά και μία από τις νοστιμότερες εμπειρίες της ζωής σου. Αυτές τις μέρες το Dos Hermanos ντύνει τη μεξικάνικη ψυχή του στα χρώματα της γιορτής και σου δίνει έναν παραπάνω λόγο να το ανακαλύψεις. Κάτσε στη «χιονισμένη» σάλα και κοίτα μια στιγμή την οροφή. Έχεις ξαναδεί ποτέ τόσο λαμπερά αστέρια να κρέμονται από πάνω σου; Κάτω από αυτό τον έναστρο ουρανό και υπό το φως των χριστουγεννιάτικων φώτων ήρθε η ώρα να μάθεις κι εσύ γιατί η Κηφισιά αγαπάει τόσο αυτό το εστιατόριο. Μπες στο κλίμα, διαλέγοντας μία από τις φημισμένες Margaritas του Dos Hermanos – είναι οι καλύτερες της Αθήνας! Έπειτα, άνοιξε την πόρτα που θα σε

βγάλει σε μια τυπική γειτονιά του Μεξικού: ζουμερά fajitas και οι πιο νόστιμες enchiladas του κόσμου είναι τα must – και είσαι μόνο στην αρχή. Ο chef patron Peter Maragos έχει πολλές ακόμα συνταγές για να σε μυήσει σε αυτό τον πολύχρωμο κόσμο και σε όλες χρησιμοποιεί τις καλύτερες πρώτες ύλες, μεξικάνικα μπαχαρικά, καθώς και πιπεριές τσίλι που φέρνει κατευθείαν από το Μεξικό. Πρέπει να ξέρεις ότι το Dos Hermanos δεν χάνει ποτέ ευκαιρία για μεξικάνικο γλέντι. Έτσι, εκτός από τα φαντασμαγορικά live salsa parties του, που γίνονται κάθε Παρασκευή και Σάββατο, ζωντανεύει και όλες τις παραδοσιακές μεξικάνικες γιορτές. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να μη γιορτάσει τα Χριστούγεννα με τον μοναδικό, αυθεντικά μεξικάνικο τρόπο του. Αν θες να ζήσεις ένα διαφορετικό ρεβεγιόν, δεν έχεις παρά να το επισκεφθείς την παραμονή των Χριστουγέννων αλλά και της Πρωτοχρονιάς. Δύο ταυτόχρονα live (ένα σε κάθε επίπεδο του Dos Hermanos) για να διαλέξεις, δύο πλούσια, εορταστικά και απολύτως λαχταριστά μενού (ειδικά σχεδιασμένα για το ρεβεγιόν των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς) για να σε καλομάθουν σε μια πεντανόστιμη εμπειρία. Πώς να τη χάσεις;

Κυριαζή 24, Κηφισιά, 210 8087906, www.doshermanos.gr FΒ: Dos Hermanos.gr, Ιnstagram: doshermanos.gr 6.12.18– lifo

SALMATANIS

Ένας αιώνας γεύσης στο ίδιο σημείο της Κηφισιάς. Κάποιες φορές η φράση «ένας αιώνας ιστορία» δεν είναι απλώς τρόπος του λέγειν, αλλά μια πραγματικότητα που έχει τη δική της ιστορία. Η πορεία του Salmatanis έχει γραφτεί με πολύ μεράκι και αγάπη και ξεκινά από το 1920 στο ίδιο σημείο της Κηφισιάς. Μια μπακαλοταβέρνα που έγινε εστιατόριο και λειτουργεί πλέον από την τέταρτη γενιά, διατηρώντας πάντα την υψηλή ποιότητα στα υλικά και δημιουργώντας πιάτα από την ελληνική μεσογειακή κουζίνα. Το κυνήγι παραμένει σταθερή αξία, ενώ τα μαγειρευτά, τα εκλεκτά ψητά και τα premium κρέατα που μπορείς να δοκιμάσεις κάνουν το Salmatanis σημείο αναφοράς. Συνταγές με ιδιαίτερα υλικά, όπως τα πέντε είδη φρέσκων άγριων μανιταριών, αλλά και παραδοσιακά πιάτα με μοντέρνα στοιχεία κάνουν τη διαφορά και έχουν όλα την υπογραφή του σεφ Μάριου Σαλματά-

νη. Όσο για το ποτό σου, μπορείς δοκιμάσεις το εξαιρετικό χύμα κρασί ή να επιλέξεις ανάμεσα σε 60 ετικέτες. Κι επειδή κάποιες φορές δεν αρκεί μόνο ο «οίνος για να ευφρανθεί η καρδία», κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή μπορείς να διασκεδάσεις αυθεντικά με το live έντεχνο και λαϊκό πρόγραμμα του Salmatanis. Αν, πάλι, επιθυμείς ένα ήσυχο περιβάλλον, στη νέα ξεχωριστή αίθουσα μπορείς να απολαύσεις με ηρεμία το γεύμα σου. Άλλωστε, ο χώρος, που έχει ανακαινιστεί πρόσφατα, μπορεί να φιλοξενήσει τόσο ένα οικογενειακό τραπέζι όσο και την έξοδο της παρέας, καθώς και ένα μεγάλο εταιρικό ή επαγγελματικό γεύμα, προσφέροντας ιδιωτικό πάρκινγκ για μεγαλύτερη εξυπηρέτηση. Το αναμμένο τζάκι του Salmatanis καίει όλο τον χειμώνα και μας περιμένει.

Κάθε μέρα Παρασκευή, κάθε μέρα απόλαυση! Τα TGI Fridays στην Κηφισιά είναι πλέον το κλασικό spot που μας περιμένει από νωρίς το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ με fashion πιάτα και νέες προτάσεις, όπως η Fridays IPA, η επετειακή μπίρα περιορισμένης παραγωγής που παράγεται στο ΑΘΗΝΕΟ, αλλά και οι δροσερές Orange & Walnut Salad και Quinoa Super Salad. Οι συνταγές των αγαπημένων handcrafted burgers εμπλουτίζονται με το Goat Cheese & Truffle Burger, όπου συνδυάζονται μερικά από τα πιο λαχταριστά φρεσκομαγειρεμένα υλικά, ενώ το πικάντικο Chicken Quesadilla απευθύνεται στους hot τύπους της μεξικάνικης κουζίνας. Οι vegeterian της παρέας έχουν πλέον το δικό τους Veggie Fajitas, ενώ οι λάτρεις των κοκτέιλ πρέπει να δοκιμάσουν τα νέα Banoffee Margarita και Blood Orange Margarita, το Cucumber Mule, Forest Gin N’Tonic ή το φρουτώδες Brumble. Κάθε μέρα μια αμερικανική εμπειρία γεύσης, μεξικάνικα πιάτα ή ξεχωριστά κοκτέιλ μάς φτιάχνουν τη διάθεση στο γνωστό σημείο της Κηφισιάς!

Aκολούθησε τα TGI Fridays™ εδώ: FB: tgi.fridays.greece Instagram: @tgifridaysgr,Twitter: TGIFridaysGR, YouTube: www.youtube.com/channel/UCspeuttC8fELiNQekDVI CmQ?disable_polymer=true

60 lifo – 6.12.18

KASTRI BISTRO

TGI FRIDAYS

Συγγρού 18, Κηφισιά, +30 210 8015394, www.salmatanis.gr Ανοιχτά: Τετάρτη - Σάββατο βράδυ. Κυριακή μεσημέρι,αργίες και εορτές μεσημέρι με live πρόγραμμα.

Η αρμονία της φύσης και ο εκλεπτυσμένος χώρος γίνονται ένα. Στο Kastri Bistro το καταπράσινο περιβάλλον συνδέεται με τον εσωτερικό χώρο μέσα από τις περιμετρικές τζαμαρίες και την αποσπώμενη οροφή, δημιουργώντας από την πρώτη στιγμή την ατμόσφαιρα ηρεμίας που προσφέρει η ίδια η φύση. Το μοναστηριακό τραπέζι δεσπόζει στον χώρο της Macelleria για ιδιωτικές στιγμές με επιλογές από ξεχωριστά κρασιά. Από νωρίς το πρωί στο Kastri Bistro μπορείς να βρεις εκλεκτά χαρμάνια καφέ ή να απολαύσεις ένα ξεχωριστό ελαφρύ γεύμα, ενώ το βράδυ η ατμόσφαιρα αλλάζει για να ταιριάξει με τα premium ποτά και τα signature cocktails που σερβίρoνται στο μπαρ. H μεσογειακή δημιουργική κουζίνα βρίσκει τη δική της θέση στο Domotel Kastri με εξαιρετικά πιάτα, όπου οι εκλεκτές ελληνικές πρώτες ύλες συνδυάζονται με ιδιαίτερα υλικά από το εξωτερικό.

Ελ. Βενιζέλου 154 & Ρωμυλίας, 210 3507100 kastri@domotel.gr

ZAMBRI

Εδώδιμο, αν και αποικιακό. Η ατμόσφαιρα είναι εξωτική, ονειρική και κατάλληλη για όλους εκείνους που θέλουν να δραπετεύσουν από την πραγματικότητά τους, να κάνουν ένα μικρό ταξίδι, να χαλαρώσουν ή να βρουν τρόπο για να ονειρευτούν. Το Zambri δημιουργήθηκε από τον Γιώργο Παντελούκα της GJP Design & Construction σε ένα παλιό αρχοντικό που είχε στεγάσει ήδη επικά μαγαζιά, όπως το Beau Brummel και το Chateau, με σκοπό να προσφέρει ένα διάλειμμα γεμάτο χρώματα, γεύσεις και εικόνες σε όλους όσοι το επισκέπτονται. Εκμεταλλευόμενο τον υπέροχο κήπο του, ο αρχιτέκτονας φαντάστηκε και υλοποίησε υπέροχους κρεμαστούς κήπους που σε προδιαθέτουν για ώρες γευστικής απόλαυσης και μοιράσματος όμορφων στιγμών. Έτσι, είτε βρίσκεσαι έξω είτε μέσα, με το εσωτερικό να αντιγράφει την εξωτερική φιλοσοφία και τα

φυσικά υλικά να κάνουν ένα υπέροχο μπέρδεμα, βρίσκεσαι να κρατάς έναν υπέροχο καφέ στο χέρι ή να λικνίζεσαι με ένα κοκτέιλ στους ορόφους ή να μοιράζεσαι ένα τέλειο δείπνο με γεύσεις που σε ικανοποιούν, σε χορταίνουν και σε κάνουν να θέλεις κι άλλο ή να ανυπομονείς για λίγο ακόμα. Σας προτείνουμε να το επισκεφτείτε πολλές και διαφορετικές ώρες της μέρας. Να γευτείτε το υπέροχο brunch του, να οργανώσετε εκεί ένα δείπνο με φίλους ή να μαζέψετε την οικογένειά σας μεσημέρι Κυριακής για ένα γεύμα που θα σας μείνει αξέχαστο. Μην ξεχάσετε να κλείσετε από νωρίς τραπέζι. Αν, μάλιστα, μπορέσετε να κάτσετε κοντά στο εσωτερικό αίθριο, η μέρα αυτή θα σας μείνει πραγματικά αξέχαστη. Extra Tip: Δοκιμάστε τα pancakes σε συνδυασμό με μυρωδάτο καφέ. Θα σας φτιάξει την ημέρα!

HACHIKO SUSHI & TALES

Ζambri, Αγίου Δημητρίου 9, Κηφισιά, 210 623 0063 , FB: Zambri.Kifisia

Γιαπωνέζικα παραμύθια με ξεχωριστή γεύση! H γιαπωνέζικη κουλτούρα ή σ’ αρέσει ή δεν σ’ αρέσει. Όμως το Hachiko Sushi & Tales θα το λατρέψεις οπωσδήποτε, ακόμα και αν μέχρι τώρα δεν ήσουν φαν του σούσι. Γιατί εδώ το αντιπροσωπευτικό πιάτο της Ιαπωνίας σερβίρεται στην καλύτερή του εκδοχή και σε κερδίζει όχι μόνο λόγω γεύσης αλλά και λόγω ατμόσφαιρας. Το Hachiko Sushi & Tales είναι μια γαστρονομική πρόταση που πρέπει να δοκιμάσεις οπωσδήποτε γιατί προσφέρει αυτό το διαφορετικό που ψάχνεις για να σπάσεις τη ρουτίνα. Αυθεντικές γιαπωνέζικες γεύσεις και εμπνευσμένοι συνδυασμοί πιάτων σε ένα μίνιμαλ περιβάλλον που αφηγείται ιστορίες της Άπω Ανατολής. Το ασπρόμαυρο background και υλικά όπως το μάρμαρο και το μέταλλο επικρατούν σε έναν χώρο όπου όλα είναι προσεγμένα στη λεπτομέρεια. Άλλωστε, αυτή είναι η φιλο-

σοφία του σούσι… Η γεύση έχει να κάνει με την τελειότητα της τεχνικής. Τα signature cocktails της ομάδας 3dots & a Dash συμπληρώνουν το μενού και προσφέρονται για after office drink ή για συνοδεία ενός ξεχωριστού γεύματος. Εκτός από τη γεύση, στο Hachiko Sushi & Tales θα σε εκπλήξει ο τρόπος που σερβίρονται τα πιάτα. Η αφαιρετική αισθητική του food styling ολοκληρώνει τη γαστρονομική εμπειρία στο γνωστό πια spot της Κηφισιάς. Ζεστό και οικείο, σε ταξιδεύει σε γευστικά ταξίδια, δημιουργώντας κάθε φορά την ανάγκη να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό. Η fusion κουζίνα στα καλύτερά της συνδυάζεται μοναδικά με το έντονο ασιατικό στοιχείο των κοκτέιλ και αποδεικνύει ότι κάποιες φορές η δημιουργία περνάει μέσα από την αφαίρεση.

Λεωφόρος Κηφισίας, Ν. Ψυχικό, 211 4112211, FB: HachikoSushiTales, Instagram: @explore. Ώρες Λειτουργίας: Δευτ.-Κυρ. 12:00 - 01:00 6.12.18– lifo

Έχουμε 1,5°C διορiα Την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου στέλνουμε μήνυμα για το κλίμα στο κέντρο της Αθήνας

λοι έχουμε δει τις αλλαγές του κλίματος και βλέπουμε τον τρόπο που έχει αλλάξει και στη χώρα μας. Αν διαβάσουμε, όμως, την επιστημονική άποψη, τότε όχι απλώς θα ανησυχήσουμε αλλά θα τρομάξουμε. Όλοι γνωρίζουμε ότι η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός και ότι όχι μόνο επηρεάζει τη ζωή μας αλλά αποτελεί και τη μεγαλύτερη απειλή για το μέλλον της χώρας μας. Οι επόμενες γενιές θα ζήσουν σε μια Ελλάδα με ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οποία αυξάνονται συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Εκείνο που ίσως δεν γνωρίζαμε μέχρι τώρα είναι ότι έχουμε μόλις 12 χρόνια για να σώσουμε το κλίμα της Γης και να συγκρατήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη στον 1,5°C… Αν έως τότε δεν μειώσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στο μισό, η κλιματική αλλαγή θα ακολουθήσει μια ανεξέλεγκτη και εφιαλτική πορεία. Αυτή η πορεία θα παρασύρει και την Ελλάδα, η οποία δεν συντάσσεται με τις χώρες που λαμβάνουν ουσιαστική δράση, αλλά ετοιμάζει πολιτικές οι οποίες αγνοούν τις δραματικές εκκλήσεις της επιστήμης και του ΟΗΕ. Γι’ αυτόν το λόγο, την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου ενώνουμε τις φωνές μας με χιλιάδων πολιτών απ’ όλο τον κόσμο, οι οποίοι θα βγουν στους δρόμους ζητώντας από τις κυβερνήσεις τους το αυτονόητο: να λάβουν άμεσα μέτρα μείωσης των επικίνδυνων εκπομπών στα επίπεδα που επιτάσσει η επιστήμη. Η «Δράση για το Κλίμα: Έχουμε 1,5°C διορία» θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της 24ης Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Κλίμα. Στόχος μας είναι

62 lifo – 6.12.18

να δείξουμε ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε είναι σίγουρα ένας κοινός αγώνας, γιατί από εμάς εξαρτάται το αν θα αποκτήσουμε καθαρό πλανήτη, με δικαιοσύνη και ισότητα. Φορείς, οργανώσεις, κοινότητες, κινήματα, πρωτοβουλίες και, φυσικά, όλοι οι απλοί πολίτες που ενδιαφερόμαστε για το μέλλον των παιδιών μας θα είμαστε εκεί για να δώσουμε το παρών και να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει. Το μέλλον μας ορίζεται από τις ενωμένες φωνές μας και την απόφαση να πάρουμε στα χέρια μας την ίδια μας τη ζωή. Για τη «Δράση για το Κλίμα: Έχουμε 1,5°C διορία» θα συγκεντρωθούμε στην Ακρόπολη και θα καταλήξουμε στην πλατεία Συντάγματος μέσα από μια διαδρομή με αισιοδοξία και παλμό, η οποία θα συνοδεύεται από μουσική και δραστηριότητες με επιμορφωτικό και διασκεδαστικό χαρακτήρα. Την ίδια στιγμή, σε όλες τις χώρες του κόσμου οι πολίτες θα βρίσκονται στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, φωνάζοντας για ένα καλύτερο αύριο σε έναν πλανήτη με βιώσιμο περιβάλλον. Οι φωνές όλων μας θα γίνουν μια μεγάλη έκκληση που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου συναντιόμαστε στις 11:00 στο μετρό «Ακρόπολη» και περπατάμε στο κέντρο της Αθήνας για το κλίμα! Για περισσότερες πληροφορίες: Ελληνικό γραφείο Greenpeace, 2103806374, www.greenpeace.gr

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα.

ΣΙΝΕΜΑ Ρομέν Γαβράς

ΓΕΥΣΗ

STARFAX

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για τη Λιμνοθάλασσα - Πώς ο Αριστοτέλης επινόησε την επιστήμη.

Η Νίκη Μηταρέα για το Ζεϊμπέκικο και το Novak Athens Towers.

Όλες οι νέες αστρολογικές προβλέψεις.

σελιδα

ΣΙΝΕΜΑ

Ο καλλιτέχνης που αποτύπωσε μοναδικά τη βία στα σύγχρονα αστικά κέντρα επιχειρεί ένα δύσκολο χατ-τρικ με μια γκανγκστερική κωμωδία. Από τον Άκη Καπράνο

σελιδα

ΒΙΒΛΙΟ

Κλέφτες Καταστημάτων

Η ταινία που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών είναι ένα ακόμη αριστούργημα του κορυφαίου Γιαπωνέζου σκηνοθέτη Χιροκάζου Κόρε-Έντα, το οποίο η πρόεδρος της επιτροπής, Κέιτ Μπλάνσετ, στην τελετή της βράβευσης ανακοίνωσε με τη φράση «Μας παρέσυρε εντελώς η ταινία, το πόσο οι ερμηνείες ακολουθούν αβίαστα το σκηνοθετικό όραμα». Η πολυσύνθετη ιστορία βαθιάς ευαισθησίας και απρόβλεπτης εξέλιξης αφορά μια πολυμελή οικογένεια «πορτοφολάδων» που τα βγάζουν δύσκολα πέρα κάνοντας μικροπαρανομίες. Παρ’ όλες τις δυσκολίες τους, αποφασίζουν να δώσουν καταφύγιο και να κάνουν μέλος της οικογένειας ένα κοριτσάκι που συναντούν ένα βράδυ ταλαιπωρημένο στον δρόμο. Με οδηγό ένα αληθινά αριστοτεχνικό σενάριο που είναι γεμάτο κρίσιμες λεπτομέρειες και απρόσμενες ανατροπές, ο Χιροκάζου Κόρε-Έντα συνθέτει, μέσα από μια «οικογενειακή» ιστορία τοποθετημένη στις παρυφές της κοινωνίας, ένα συνταρακτικό κοινωνικό πορτρέτο των δύσκολων καιρών μας και μαζί μια αριστουργηματική σπουδή πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, στην αληθινή έννοια των δεσμών και στα συστατικά εκείνα που μας κάνουν αληθινούς ανθρώπους. Ένας βαθιά συγκινητικός ύμνος, τελικά, στην ανθρωπιά που κρύβεται ίσως στα πιο απρόσμενα μέρη. ä Από τις 6 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους από την One from the Heart 6.12.18 – lifo

απο τη γεωργια παπασταμου

SmallTalk

TopEvents

7 64 lifo – 6.12.18

Μια σύντομη συζήτηση με τον Ελληνοβενεζολάνο σχεδιαστή μόδας που επιλέχθηκε από το Not Just A Label, τη διαδικτυακή πλατφόρμα που πρωτολάνσαρε ονόματα όπως η Μαίρη Κατράντζου.

Πώς έχουν επηρεάσει οι σπουδές σου στην Αρχιτεκτονική τα ρούχα που φτιάχνεις; Η αρχιτεκτονική και η μόδα έχουν την ίδια γλώσσα, τις ίδιες ρίζες, ασχολούνται με τη λειτουργικότητα και την ομορφιά. Η διαφορά είναι στην κλίμακα. Αν έπρεπε να διαλέξω μια βασική επιρροή, είναι η προσοχή στην κατασκευαστική λεπτομέρεια.

1. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Άγγελος Πλέσσας, Karma Mechanics Ποιες είναι οι συνέπειες του να ζεις σε ένα περιβάλλον όπου σχεδόν όλα όσα κάνουμε αφήνουν ένα ψηφιακό ίχνος, από την απλή επικοινωνία μέχρι και τη χρήση οικιακών συσκευών; Η νέα έκθεση του Άγγελου Πλέσσα, χωρισμένη σε κομμάτια αφιερωμένα στην επιστήμη, στη φύση και στην πνευματικότητα, περιλαμβάνει ιστοσελίδες, χειροποίητα ραφτά, βίντεο, οικιακές συσκευές και αυθόρμητες τελετουργίες που διερευνούν ερωτήματα αυτού του είδους. ä7/12/18-26/1/19, The Breeder, Ιάσονος 45, Μεταξουργείο, Τρ.Παρ. 12:00-20:00, Σάβ. 12:00-18:00, είσοδος ελεύθερη. Εγκαίνια: 7/12, 20:00-22:00

Magnus Eroticus: Μεταγραφή για μπαρόκ σύνολο

ΔEK.

Anastasio Giannoutsos

Ποια είναι η καταγωγή σου; Η μητέρα μου είναι από τη Βενεζουέλα, όπου και γεννήθηκα. Μεγάλωσα στην Ελλάδα και σπούδασα Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στον Βόλο. Στη συνέχεια μετακόμισα στο Μαϊάμι, για να σπουδάσω μόδα. Πλέον ζω εκεί και έρχομαι στην Ελλάδα με κάθε ευκαιρία.

της και εικαστικός Ανδρέας Λινός, μαζί με ομάδα μουσικών. ä6-7/12, Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, 18:30 & 20:30, εισ.: 15-25 ευρώ

3. ΘΕΑΤΡΟ Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;

Ο «Μεγάλος Ερωτικός» συναντά το αγγλικό μπαρόκ. H Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ φιλοξενεί μια μουσική και ποιητική προσαρμογή του εμβληματικού έργου του Μάνου Χατζιδάκι για αναγεννησιακά όργανα και τραγουδιστές σε ελισαβετιανό στίχο. Την πρωτότυπη αυτή ανάγνωση παρουσιάζει ο γκαμπίστας, σκηνοθέ-

STOEP TH PR ES S ΜΟΥΣΙΚΗ Winter Plisskën Festival

2. ΜΟΥΣΙΚΗ

6–12

THE FACE

Η Μαρία Πανουργιά ανεβάζει το θρυλικό έργο του Έντουαρντ Άλμπι στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, τοποθετώντας το σε ένα «ταριχευμένο» αστικό σαλόνι, με τον Κωνσταντίνο Αβαρικιώτη, τη Λένα Κιτσοπούλου, τον Γιάννη Παπαδόπουλο και τη Στέλλα Βογιατζάκη στους κεντρικούς ρόλους. Ένα κοινωνικό κάλεσμα για ποτό θα μετατραπεί για τα δύο ζευγάρια της παράστασης σε μια ιλιγγιώδη βραδιά λεκτικών επιθέσεων και τρομερών αποκαλύψεων. ä12-30/12, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, λεωφ. Συγγρού 107-109, Τετ.-Κυρ. 21:00, εισ.: 7-15 ευρώ

4. ΜΟΥΣΙΚΗ Arve Henriksen & Jannis Anastasakis Επηρεασμένος από τον ήχο του shakuhachi flute (παραδοσιακό πνευστό της Ιαπωνίας), τον βουδισμό και

Το Plisskën φέρνει τον David August για την πρώτη ζωντανή εμφάνισή του στην Ελλάδα, μαζί με τρία δυνατά ονόματα της σύγχρονης ηλεκτρονικής σκηνής: τον Lindstrøm, τον Pantha Du Prince και τον Nathan Fake. Μαζί τους οι Object Blue, Elena Colombi, η Debonair, η Sama’, η Lokier και οι Black Athena. 8/12, Main Stage: Piraeus 117 Academy, Πειραιώς 117 & Αquarium: Wave Athens, Ηρακλειδών 61, 19:30, εισ.: 33 ευρώ

Τι σε έκανε να προτιμήσεις τη μόδα από την αρχιτεκτονική; Δεν αισθάνομαι ότι εγκατέλειψα την αρχιτεκτονική. Όταν σχεδιάζω, είμαι αρχιτέκτονας, αλλά αυτό που αγαπώ στη μόδα είναι ότι μπορώ να δω τα αποτελέσματα γρηγορότερα και έχω τον έλεγχο και τη δυνατότητα να δημιουργώ κάτι με τα χέρια μου. Η σειρά σου που κέρδισε αρκετά βραβεία αποτυπώνει αεροφωτογραφίες από διάφορες παραλίες του κόσμου σε ρούχα. Πώς σου ήρθε η ιδέα; Από παιδί με γοήτευε το να κοιτάω από το παράθυρο του αεροπλάνου τα τοπία, τα χρώματα και τον τρόπο που φαίνεται η θάλασσα από ψηλά. Η συγκεκριμένη σειρά ήταν εμπνευσμένη από την όμορφη πόλη του Μαϊάμι. Θέλω σύντομα να κάνω και μια συλλογή με ελληνικές παραλίες. Πώς σε επέλεξε το Not Just A Label και τι σημαίνει αυτό για σένα; Νομίζω ότι τα τρία βραβεία που κέρδισε η παραπάνω συλλογή ήταν αυτό που τράβηξε την προσοχή των ανθρώπων του Not Just A Label. Μου πρότειναν να αντιπροσωπεύσω το Μαϊάμι ως ανερχόμενος σχεδιαστής. Εννοείται πως με χαροποιεί πάρα πολύ το γεγονός ότι εκτίμησαν τη σκληρή δουλειά που κάνω. Αυτήν τη στιγμή τι ετοιμάζεις; Μου αρέσει πολύ να χρησιμοποιώ ασυνήθιστα υλικά στα ρούχα, να συνδυάζω στοιχεία από την αρχιτεκτονική με τη μόδα κι έτσι να προκύπτουν νέες υφές. Δεν είναι λίγες οι φορές που νιώθω να μου έρχεται μεγαλύτερη έμπνευση μέσα σε μαγαζιά με χρώματα και σιδηρικά παρά σε υφασματάδικα. Τα τελευταία μου κομμάτια τα έφτιαξα πλέκοντας ελαστικά χταπόδια και χρησιμοποιώντας αδιάβροχο PVC. Instagram: @anastasiogiannoutsos

DANCE M. Hulot’s Greek Rap Show Μια βραδιά με τη new school πλευρά του ελληνικού ραπ. Νέες κυκλοφορίες από την πιο ενδιαφέρουσα πλευρά της σημερινής ελληνικής ποπ (με την κυριολεκτική σημασία της λέξης).

την παραδοσιακή μουσική της Νορβηγίας, ο παγκοσμίου φήμης Νορβηγός τρομπετίστας Arve Henriksen συναντά τον Έλληνα κιθαρίστα Γιάννη Αναστασάκη στα φετινά St Paul’s Sessions. Ο μουσικός, που το 2009 πήρε τη διάκριση «European Jazz Musician of the year», ασχολείται τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο με τη σύγχρονη και ηλεκτρονική μουσική. ä7/12, Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Παύλου, Φιλελλήνων 27 & Σιμωνίδου, 21:00, εισ.: 18 ευρώ

ΕΠΙKIΝΔΥΝΕΣ ΛEΞΕΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

5. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Νέα Αποκτήματα. 2017-2018

8/12, Bios, Πειραιώς 84, Γκάζι, 22:00, είσοδος ελεύθερη

Habeat Records: Efdemin Το Habeat Records προσκαλεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Γερμανό βετεράνο DJ και παραγωγό Efdemin. Μαζί του ο resident των habeat showcases Outermost, γνωστός και ως Miltiades, ο Kera, ιδιοκτήτης του Astron Bar, και ο πρωτοεμφανιζόμενος Mavridis. 7/12, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 24:00, εισ.: 10 ευρώ

Η Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) παρουσιάζει μια έκθεση με επιλογή από τα έργα που αποκτήθηκαν από το 2017 έως το 2018. Βασικός πυρήνας των νέων αποκτημάτων της συλλογής του μουσείου αποτελεί η προσφορά 68 συνολικά έργων από τον συλλέκτη Δάκη Ιωάννου. Ανάμεσα στους συμμετέχοντες καλλιτέχνες οι Δημήτρης Αντωνίτσης, Αλέξανδρος Γεωργίου, Γιώργος Λάππας, Ντιάννα Μαγκανιά, Μίλτος Μανέτας, Βανέσα Μπίκροφτ κ.ά.ä4/12/18-20/1/19, ΕΜΣΤ, λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή (πρώην εργοστάσιο Φιξ), Τρ.-Κυρ. 11:00-19:00, εισ.: 3-5 ευρώ

6. ΜΟΥΣΙΚΗ Kikagaku Moyo

5 Years Phormix: Traxx Γνωστός για το μοναδικό του ύφος, ένα πέρασμα από πειραματικούς σε απροσδιόριστους ήχους, και τις συνεργασίες του με δισκογραφικές όπως οι Gigolo, Relief, L.I.E.S., Muzique, M/O/S και Crème, ο Traxx έρχεται καλεσμένος της ομάδας Phormix. 8/12, Bios.Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, 22:00, εισ.: 8 ευρώ

The Kids Are Alright: Erol Alkan Το The Kids Are Alright επιστρέφει στο six d.o.g.s με έναν από τους πιο τακτικούς καλεσμένους της σειράς, τον Erol Alkan. Το opening αναλαμβάνει το ντουέτο Digital Riot και το κλείσιμο ο Blue Lagoon.

ΘΕΑΤΡΟ Χριστουγεννιάτικη Ιστορία Ο πιο γνωστός ήρωας του Τσαρλς Ντίκενς, ο Εμπενέζερ Σκρουτζ, έρχεται αυτά τα Χριστούγεννα στο Εθνικό, σε ένα μιούζικαλ με την υπογραφή του Γιάννη Μόσχου και πρωτότυπη μουσική από τον Θοδωρή Οικονόμου.

Από τα πλέον ανερχόμενα ονόματα της παγκόσμιας ψυχεδελικής σκηνής, οι Ιάπωνες psych rockers έρχονται στην Αθήνα για ένα live γεμάτο ενέργεια. Οι Kikagaku Moyo σχηματίστηκαν στο Tokyo το 2012. Το όνομά τους σημαίνει «γεωμετρικά μοτίβα» στα γιαπωνέζικα και ο ήχος τους συνδυάζει στοιχεία krautrock, acid folk και ινδικών ragas, με έντονη αυτοσχεδιαστική διάθεση. ä7/12, Fuzz Club, Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος (Πειραιώς & Χαμοστέρνας), 20:00, εισ.: 19-25 ευρώ

7. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Κρήτη. Αναδυόμενες πόλεις: Απτέρα - Ελεύθερνα - Κνωσός

8/12-27/1, Εθνικό Κοτοπούλη-Ρεξ, Πανεπιστημίου 48, Tετ., Κυρ. 19:00, Πέμ.-Σάβ. 20:30, εισ.: 13-18 ευρώ

Μανόν Μία από τις διασημότερες όπερες του γαλλικού ρεπερτορίου, η Μανόν του Μασνέ, επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή αλλά και στην αθηναϊκή σκηνή μετά από 52 χρόνια απουσίας, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου. 12, 14, 16, 19, 21, 23, 26, 30/12, Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής - ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, 19:30, εισ.: 15-90 ευρώ

πολλαπλή και ταυτόχρονη παρουσίαση 30 απαγορευμένων κειμένων, από 30 αναγνώστες – συγγραφείς, σκηνοθέτες, μουσικούς, δημοσιογράφους και εραστές των ωραίων κειμένων−, σε 30 βιβλιοπωλεία της Αθήνας και του Πειραιά, πραγματοποιείται την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου, στις 7 μ.μ., δημιουργώντας μια πολυφωνική χορωδία που στέλνει το μήνυμα της ελευθερίας της δημιουργικής έκφρασης. Πρόκειται για μια δράση-συνεργασία τoυ Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά με την «Αθήνα 2018 - Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου», για μια νύχτα αφιερωμένη στην ελευθερία της έκφρασης. Με αυτήν τη δράση «προτείνουμε μια διαδοχή ιδεών μέσα από την απαγόρευση. Μια διαδοχή συνόρων της ανθρώπινης γνώσης όταν προσπαθεί να διαβάσει τον κόσμο» σημειώνει ο

Νίκος Διαμαντής, καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΘΠ γι’ αυτή την πρωτοβουλία. Λέξεις ενοχλητικές. Λέξεις που κυνηγήθηκαν, λέξεις που σφαγιάστηκαν από το ψαλίδι της πολιτικής, θρησκευτικής, κομματικής λογοκρισίας. Λέξεις που δεν έφυγαν ποτέ από το έρκος των οδόντων για λόγους «ηθικούς», πολιτικούς, ψυχολογικούς, υπαρξιακούς, συμφεροντολογικούς. Λέξεις που αποσιωπήθηκαν για λόγους προσωπικής προστασίας, υποψιών, μισαλλοδοξίας, οικονομικών συμφερόντων. Λέξεις-καρφιά, λέξεις-στιλέτα, λέξεις που πλήγωσαν και πληγώσανε. Αλλά και λέξεις που δεν άντεξε να τις εκφέρει ο ίδιος ο δημιουργός τους και μείνανε για χρόνια στο συρτάρι. Λέξεις, φράσεις, σπαράγματα, κείμενα που μας αποκαλύφθηκαν μετά από χρόνια, όταν οι εποχές άλλαξαν, ή μετά τον θάνατο του δημιουργού τους. Κι άλλα που καταργήθηκαν, αποσιωπήθηκαν, κυνηγήθηκαν, ακρωτηριάστηκαν. Ποιήματα, στίχοι, τραγούδια, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα… βιβλία που πέρασαν στον κατάλογο των απαγορευμένων και οι συγγραφείς τους στιγματίστηκαν θα ακουστούν την ίδια ώρα, την ίδια μέρα, σε διαφορετικές γωνιές του Λεκανοπεδίου ως μια ηχηρή υπενθύμιση ότι ο λόγος έχει τη δύναμη να επεκτείνει την επικράτεια του ανθρώπινου… ακόμα και μέσα στις φλόγες. Την επιμέλεια της παρέμβασης έχουν οι: Μαρία Κουλούρη, Νίκος Κουρμουλής, Χρήστος Χρυσόπουλος και Γιάννης Μπασκόζος

30ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕIΑ 30ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ 30ΚΕIΜΕΝΑ

8/12, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 24:00, εισ.: 10 ευρώ

K-pop & K-hip hop party Τα K-Events, διοργανωτές επιτυχημένων βραδιών K-pop και K-hip-hop σε ολόκληρη την Ευρώπη έρχονται στην Αθήνα. 9/12, An Club, Σολωμού 13-15, Εξάρχεια, 15:00, εισ.: 20 ευρώ

Τρεις πόλεις της αρχαίας Κρήτης ζωντανεύουν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Η έκθεση περιγράφει τη ζωή τριών πόλεων, της Απτέρας, της Ελεύθερνας και της Κνωσού, από τη γέννησή τους, το πώς εξελίχθηκαν με το πέρασμα του χρόνου, την εγκατάλειψή τους, καθώς και το τι ήρθε στο φως από τις νεότερες ανασκαφές και έρευνες.ä12/12/18-30/4/19, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Νεοφύτου Δούκα 4, Κολωνάκι. Δευτ., Τετ., Παρ.-Σάβ. 10:00-17:00, Πέμ. 10:00-20:00, Κυρ. 11:00-17:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 7 Μ.Μ. 6.12.18 – lifo

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

Κλέφτες καταστημάτων

Κακό

Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ The Frontrunner Σκηνοθεσία: Τζέισον Ράιτμαν Πρωταγωνιστούν: Χιου Τζάκμαν, Βέρα Φαρμίγκα

Shoplifters

Η άνοδος και η πτώση του Gary Hart που προπορευόταν στη διεκδίκηση της προεδρίας των Δημοκρατικών το 1988, μέχρι που η καμπάνια του στιγματίστηκε.

Ένα ζευγάρι ζει σε ένα σπιτάκι, σε φτωχική γειτονιά του Τόκιο. Συγκατοικεί με μια υπέργηρη που τσοντάρει με ένα μικρό, σταθερό εισόδημα, με αντάλλαγμα τη φροντίδα και την παρέα. Αν και δουλεύουν, για να τα βγάλουν πέρα κλέβουν σούπερ-μάρκετ και ψιλικατζίδικα. Χρησιμοποιούν για κάλυψη ένα αγόρι που έχουν μυήσει στην τεχνική. Ένα κρύο βράδυ βλέπουν ένα κοριτσάκι μόνο και προφανώς εγκαταλελειμμένο σε ένα σπίτι, στην ίδια συνοικία, και το περιμαζεύουν επειδή το λυπούνται. Σταδιακά, το δασκαλεύουν να συμμετέχει στα κόλπα τους και γίνεται κι αυτό μέλος του νοικοκυριού. Συνθέτοντας περίτεχνα μια ανθολογία της θεματικής του γύρω από τις εύθραυστες, ελάχιστα παγιωμένες οικογενειακές σχέσεις, ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Χιροκάζου Κόρε-έντα πλάθει ένα πρωτεϊκό σπιτικό που αποκαλύπτεται στο πέρασμα του χρόνου. Τα σχήματα αλλάζουν, το ίδιο και η δυναμική των δεσμών ανάμεσα στα παλιά και στα νέα μέλη, και μόνο μετά από δραματικά περιστατικά ενήλικοι και μικροί είναι σε θέση να αρθρώσουν τις λέξεις που χαρακτηρίζουν τους εξ αίματος δεσμούς και που στην αρχή μόνο προσποιούνταν πως κατέχουν. Η ευάλωτη ισορροπία της επιβίωσης κλονίζεται σε τρεις περιπτώσεις: με έναν θάνατο, μια πτώση και μια σύλληψη. Ο Κόρε-έντα υπονοεί ένα ντικενσιανό πλαίσιο ανέχειας και ανομίας, όπου ο άνδρας του σπιτιού, αδύναμος, ανασφαλής αλλά και τρυφερός και ευγενικός,

66 lifo – 6.12.18

ως άλλος Φάγκιν, δείχνει στα δυο πιτσιρίκια τον τρόπο της μικροκλοπής και τους εκπαιδεύει ως κλέφτες καταστημάτων, ωστόσο οι εικόνες του, λουσμένες με δυνατό, λευκό φως, έχουν μεγάλη αισθητική απόσταση από το βικτωριανό Λονδίνο. Οι κοινωνικές παράμετροι έχουν αλλάξει και το σχόλιο του Κόρε-έντα για τη φτωχή, ήσυχη πλευρά μιας εκρηκτικά πλούσιας πόλης εντάσσεται οργανικά στον στοχασμό του για την ουσία της ανθρώπινης επαφής. Η ετερόκλητη, όχι όμως δυσλειτουργική «μπάντα» των ηρώων συνιστά μια ιδιόμορφη παρέα ορφανών που ζουν στο όριο, σίγουρα στερούνται επιλογών, ζουν την κάθε τους μέρα με πλάνα εκ των ενόντων, αλλά καταφέρνουν, φευγαλέα και εγκάρδια, να χαίρονται στο ξέφωτο της ανασφάλειας και των προβλημάτων, μερικές φορές σαν μια οικογένεια που τα έχει όλα. Κρίνοντας σοφά και ψύχραιμα, η επιτροπή του Φεστιβάλ Καννών τίμησε με Χρυσό Φοίνικα τους Κλέφτες Καταστημάτων, προσπερνώντας τις πιο flashy και προφανείς «καταγγελίες» της Ναντίν Λαμπάκι και του Σπάικ Λι, επιβραβεύοντας έτσι έναν δημιουργό που εμπνέεται από το ύφος και τα θέματα του κλασικού σινεμά της χώρας του και ειδικεύεται στα υπόκωφα, αιώνια διλήμματα της οικογένειας και της ευμετάβλητης έννοιας και δυναμικής της. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΔΙΑΝΑ - ΕΛΛΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Μια φτωχή οικογένεια που τα βγάζει πέρα με λίγες δουλειές και μικροκλοπές παίρνει ένα κορίτσι υπό την προστασία της μέχρι που ένα απρόβλεπτο γεγονός αποκαλύπτει κρυμμένα μυστικά και βάζει σε κίνδυνο τους δεσμούς που τους ενώνουν.

Κινηματογράφος

Σκηνοθεσία: Χιροκάζου Κόρε-έντα Πρωταγωνιστούν: Κίριν Κίκι, Λίλι Φράνκι

Το 1988, ο υποψήφιος με το κόμμα των Δημοκρατικών και φαβορί για την προεδρία των ΗΠΑ, έχασε το χρίσμα επειδή είχε εξωσυζυγικές σχέσεις. Η ταινία του Τζέισον Ράιτμαν έχει διαφορετική τοποθέτηση: κάτω από την πίεση της επερχόμενης ήττας, ο Χαρτ αποσύρθηκε από την κούρσα γιατί αρνήθηκε να το παραδεχτεί μπροστά στις επίμονες ερωτήσεις των ξαναμμένων δημοσιογράφων που μέχρι τότε τον αντιμετώπιζαν ως έναν ακόμη πολιτικό. Ταυτόχρονα, τοποθετεί τη μεταστροφή των media προς το αγοραίο κυνήγι του σκανδάλου σε βάρος της πραγματικής είδησης. Όπως επισημαίνει κι ένας βετεράνος ρεπόρτερ της «Washington Post», με το που ανέλαβε καθήκοντα ο Λίντον Τζόνσον προειδοποίησε τους δημοσιογράφους που κάλυπταν τις κινήσεις του πως από την πόρτα της κρεβατοκάμαράς του θα παρέλαυναν πολλές γυναίκες και τους ζήτησε να τον τιμήσουν με διακριτικότητα ανάλογη της εχεμύθειας με την οποία προφύλαξαν επί τόσα χρόνια τον Τζον Κένεντι – κι εκείνοι το έκαναν. Ο Χαρτ υπήρξε το πρώτο θύμα, όταν ένα ανώνυμο τηλεφώνημα ενημέρωσε έναν ρουτινιάρη γραφιά της «Miami Herald» πως μια νέα γυναίκα είχε σχέσεις με τον Χαρτ. Η Ντόνα Ριντ, όπως φαίνεται στην ταινία, ήταν ένα μοντέλο που πάσχιζε να πείσει ότι ήταν σοβαρό και μορφωμένο και ο Γκάρι Χαρτ (ο οποίος σήμερα είναι 82 ετών και ζει πάντα μαζί με την εδώ και 60 χρόνια σύζυγό του) προσποιήθηκε αρχικά πως η αποκάλυψη ήταν αναστρέψιμη και ισχυριζόταν σθεναρά πως η προσωπική του ζωή δεν αφορά κανέναν. Είχε δίκιο, αλλά η περίφημη κοινή γνώμη, αυτό το ανεξήγητο θηρίο που καθορίζεται από τους κυματισμούς του συντηρητισμού, τις ορέξεις του Τύπου και το DNA του κοινωνικού ιστού, είχε διαφορετική άποψη, εξισώνοντας τις ικανότητες κρίσης του αρχηγού με τη δημόσια εικόνα του αλλά και με την ικανότητά του να ομολογήσει τα πάντα, εφόσον ερωτηθεί. Ο Υποψήφιος, ένα αξιοπρεπές δράμα στη μακρά παράδοση του κινηματογραφικού στοχασμού των Αμερικανών κινηματογραφιστών πάνω στις πολιτικές τους αξίες, προβάλλει τα ολισθήματα του παρελθόντος στο σήμερα, καλύπτοντας και τις δύο πλευρές, χωρίς πυγμή ή εξάρσεις, αλλά με διακριτικό χειρισμό. VILLAGE RENTI 18 - VILLAGE MALL 6 - VILLAGE PAGRATI 3 - VILLAGE FALIRO 5 - ODEON ESCAPE 5 - ODEON STARCITY 2 - ΑΕΛΛΩ 1,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 ΑΝΟΙΞΗ 1 - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΝΑΝΑ 3 - ΟΣΚΑΡ TOWN CINEMAS 3 - ΖΕΑ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ 1

Ο ΓΚΡΙΝΤΣ Σκηνοθεσία: Γιάροου Τσένεϊ, Σκοτ Μόσεϊ Ακούγονται: Γ. Καπουτζίδης, Έ. Παπαθεοδώρου Ένας αξιολάτρευτος γκρινιάρης, που ζει με μόνη συντροφιά τον πιστό του σκύλο Μαξ, αποφασίζει να ντυθεί Άγιος Βασίλης για να κλέψει τα Χριστούγεννα!

Πολλά χρόνια μετά τη live-action μεταφορά του παραμυθιού του Θίοντορ Γκάιζερ, γνωστού ως Dr. Seuss (Ζόις ήθελε να προφέρουν το λογοτεχνικό του παρατσούκλι), ο Γκριντς έρχεται στον σωστό του τόνο, μακριά από τη μανιακή ερμηνεία που παρέσυρε τον Ρον Χάουαρντ σε μια παραμορφωτική, παράξενα έκκεντρη σκηνοθεσία της γλυκόξινης γιορτινής ιστορίας. Ο πράσινος, τριχωτός απόκληρος που ζει στο περιθώριο μιας κοινότητας καλόκαρδων «ανθρώπων», σε μια σπηλιά πάνω από τη Whoville, παρέα με ένα αδιαμαρτύρητα πειθήνιο σκυλάκι, προσπαθεί να κλέψει τα Χριστούγεννα, προκαλώντας σοκ, ρεφάροντας έτσι τα τραυματικά παιδικά του χρόνια. Ως γνωστόν, η μαύρη του καρδιά θα μαλακώσει και η Illumination, η εταιρεία κινουμένων σχεδίων πίσω από τους Απαισιότατους, που έχει την τεχνογνωσία να μεταμορφώνει κακούς και αρνάκια, βρίσκεται σε γνώριμο έδαφος. Σέβεται την ιδιαιτερότητα του τόνου του Seuss και πλαισιώνει τον Γκριντς με πολύ ευχάριστους συνοδοιπόρους στο απονενοημένο του «έγκλημα». VILLAGE RENTI 1,4,7,1415,20 - VILLAGE MALL 2,5,7,8,9,10,11 - VILLAGE FALIRO 1,6,7 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,3,5 - VILLAGE PAGRATI 2,4 - ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 3 - ODEON ESCAPE 1,4,5,7 - ODEON STARCITY 6,7 - ΑΕΛΛΩ 1,3 - ΑΙΓΛΗ 2 ΑΝΟΙΞΗ 1 - ΒΑΡΚΙΖΑ 1,2 - CINERAMA - WEST 1,4 - ΔΙΑΝΑ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΝΑΝΑ 2,4 - ΟΣΚΑΡ - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - TOWN CINEMAS 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1,2 ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ - ΖΕΑ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥ ΑΝΗΚΕΙ Le monde est a toi Σκηνοθεσία: Ρομέν Γαβράς Πρωταγωνιστούν: Καρίμ Λεκλού, Ιζαμπέλ Ατζανί, Βενσάν Κασέλ Ένας μικροκακοποιός χρειάζεται λεφτά για να μπει στον ίσιο δρόμο και αναλαμβάνει μια τελευταία δουλειά στην Ισπανία, όπου όλα πηγαίνουν στραβά.

Ικανότατος κινηματογραφιστής, δοκιμασμένος σε illustration διαφημίσεις και άρτια βιντεοκλίπ, ο Ρομέν Γαβράς πειράζει την περιπέτεια με επίκεντρο ένα μεγάλο κόλπο, πηγαίνοντάς την προς την κωμωδία παρά προς το νουάρ. Το Ο κόσμος σού ανήκει κινείται στον μικρόκοσμο των Βορειοαφρικανών κακοποιών των παρισινών προαστίων και ο ήρωας, ο Φρανσουά (ο Καρίμ Νικλού από τον Προφήτη), μπορεί να έχει έναν μπερδεμένο συνεταίρο και δύο τσιράκια με το ίδιο όνομα (Μοχάμεντ), αλλά ανακόπτεται διακαώς από τον έρωτά του για μια νέα γυναίκα και αναστέλλεται συνεχώς από την αδιόρθωτη τζογαδόρισσα, μεγάλη ψεύτρα, ακόμη μεγαλύτερη κλέφτρα και ακατανίκητα επιδειξιομανή μητέρα του, την Ντανί, η οποία κατασπατάλησε τις οικονομίες του και τώρα επιμένει να τον βοηθήσει σε μια υπερφιλόδοξη ληστεία. Η ταινία είναι ευχάριστη και αφρώδης, φλασάτη και γυαλισμένη, σε πείσμα των ρεαλιστικών, «βρόμικων» αντίστοιχων της γαλλικής παράδοσης στο είδος, αλλά την παράσταση κλέβει η θρυλική Ιζαμπέλ Ατζανί. Για την κάτοχο 5 βραβείων Σεζάρ και δις υποψήφια για Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου, για την Αντέλ Ουγκό και την Καμίγ Κλοντέλ, ο Ρότζερ Ίμπερτ είχε επισημάνει πως, πέρα από τα τέλεια χαρακτηριστικά της, υπάρχει η παράξενη αίσθηση πως το πρόσωπό της κινείται σε άλλη διάσταση. Τώρα που στα 63 της χρόνια το πρόσωπό της έχει, εξίσου παράξενα, επανέλθει στα προ 40ετίας χαρακτηριστικά του, δείχνει πόσο έξυπνα μπορεί να αφεθεί στη σάτιρα, διατηρώντας τον αέρα της αιώνιας ντίβας. Έχοντας, μάλιστα, έρθει κοντά στις ρίζες της (παίζει μια Γαλλίδα από το Μαγκρέμπ, και στην πραγματικότητα είναι Αλγερινή από τον πατέρα και Γερμανίδα από τη μητέρα της), ερμηνεύει με γούστο και ελεγχόμενη υπερβολή, αποβάλλοντας φιτίλια υστερίας και υπερδραμα-

τικότητας, δίνοντας έξτρα ενέργεια σε όλες τις σκηνές της.

ΦΟΝΙΚΈΣ ΜΗΧΑΝΈΣ

ΑΒΑΝΑ - ΑΣΤΟΡ - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 - CINERAMA - ΙΛΙΟΝ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 1,2 ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ

Σκηνοθεσία: Κρίστιαν Ρίβερς Πρωταγωνιστούν: Χ. Γουίβινγκ, Στ. Λανγκ

ΤΟ ΒΛΈΜΜΑ ΤΟΥ ΌΡΣΟΝ ΓΟΥΈΛΣ Σκηνοθεσία: Μαρκ Κάζινς Όταν η κόρη του Όρσον Γουέλς αποφασίζει να φέρει για πρώτη φορά στο φως τα αρχεία του πατέρα της, ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σύγχρονους σκηνοθέτες δέχεται την πρόσκληση.

Ο Μάρκ Κάζινς είναι ένας από τους γνωστότερους σύγχρονους κριτικούς-ακτιβιστές του σινεμά, που δεν έμεινε μόνο στη δύναμη της πένας του αλλά παρουσιάζει δουλειές πάνω στη φόρμα του ντοκιμαντέρ με θέματα σινεφιλικού και ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος. Το ταξίδι του στην πολυσχιδή προσωπικότητα του Όρσον Γουέλς είναι παράλληλα και ένα ερωτικό γράμμα προς την τέχνη του ίδιου, με τον δημιουργό να του απευθύνεται κατά τη διάρκεια της ταινίας, αφηγούμενος σε δεύτερο πρόσωπο, έχοντας πρόσβαση σε σχέδια του Γουέλς, μέσω των οποίων ξαναχτίζει το παζλ της καριέρας του. Το παιχνίδι αυτό της ανακατασκευής παραπέμπει, φυσικά, στον Πολίτη Κέιν που ορίζει αυτή την αφήγηση και χάρη στην ευαισθησία με την οποία παρουσιάζεται αλλά και την πηγαία αγάπη του Κάζινς για το αντικείμενο της έρευνάς του αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με όποιο άλλο ντοκιμαντέρ έχει γίνει ως σήμερα για μία από τις μεγαλύτερες μορφές της Έβδομης Τέχνης. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΣΤΥ

Χρόνια μετά τον «πόλεμο των 60 λεπτών», οι πόλεις γυρνούν γύρω από γιγάντιους τροχούς που επιτίθενται σε μικρότερες πόλεις.

Ο Φίλιπ Ριβ έγραψε τις Φονικές Μηχανές το 2001, μετά από χρόνια προσπαθειών, με τον ίδιο να δηλώνει ως βασική επιρροή του τον Πόλεμο των Κόσμων του Γουέλς. Το σύμπαν που έφτιαξε, πάντως, θυμίζει περισσότερο μια άλλη, λιγότερο προβεβλημένη ιστορία του Γουέλς, το Shape of things to come, δεδομένου ότι η Ιστορία σπανίως αποτελεί μάθημα για τους ηγέτες του μέλλοντος. Το εύρημα που είχε ήταν πως στο μέλλον δεν θα κινούνται οι άνθρωποι προς τις πόλεις, αλλά οι ίδιες οι πόλεις, που θα καταπίνουν τις μικρότερες, δημιουργώντας έναν νέου είδους ιμπεριαλισμό. Όσα έγραψε, που δεν ξεφεύγουν από τα κλισέ της σύγχρονης young adult λογοτεχνίας, προσέλκυσαν το ενδιαφέρον του Πίτερ Τζάκσον που μαζί με τον υπεύθυνο εφέ στο King Kong ανέλαβαν μια δύσκολη αποστολή, να αποδώσουν κινηματογραφικά τη δράση που συμβαίνει κυρίως σε ένα αχανές, «βρόμικο» περιβάλλον, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη σύσταση του κάδρου. Το αποτέλεσμα είναι μάλλον αξιοθαύμαστο, με μια ποικιλία μαχών να γυρίζεται με γνώμονα την ισορροπία, όμως το πρόβλημα της δουλειάς τους έγκειται αλλού. Η ταινία μοιάζει με πολλές μαζί, αφού υπάρχουν τουλάχιστον δύο υποπλοκές που θα στήριζαν άνετα ξεχωριστά φιλμ και υπεράριθμοι βασικοί ήρωες με δικό τους παρελθόν που στριμώχνεται σε μια πολύ πυκνή αφήγηση, η οποία φορτώνεται ακόμη περισσότερο όσο πλησιάζει

η μεγάλη μάχη του φινάλε. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 1,5,8,20 - VILLAGE MALL 2,4,7,8,10,13,14 - VILLAGE PAGRATI 5 - VILLAGE FALIRO 4,7,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2 - ODEON ESCAPE 6 - ODEON STARCITY 5,7 - ΑΕΛΛΩ 1,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΝΟΙΞΗ 2 - WEST CITY 1 - ΝΑΝΑ 1,2,4 - TOWN CINEMAS 1 - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ - ΖΕΑ

KURSK Σκηνοθεσία: Τόμας Βίντερμπεργκ Πρωταγωνιστούν: Κ. Φερθ, Μ. Σένερτς Η ιστορία ενός ρωσικού πυρηνικού υποβρυχίου που βυθίστηκε στη θάλασσα του Μπάρεντς το 2000.

Η δραματοποιημένη αφήγηση των γεγονότων που οδήγησαν στην τραγωδία του υποβρυχίου Κουρσκ το 2000 γίνεται μία από τις πιο εύκολες ταινίες στην καριέρα του Δανού Τόμας Βίντερμπεργκ, καθώς εστιάζει σε δύο βασικές παραμέτρους του συμβάντος: στον κυνισμό των ανώτερων στελεχών του ρωσικού στρατού που προτιμά να δει του στρατιώτες του νεκρούς παρά να σώζονται από άλλη χώρα και στον ηρωισμό των εγκλωβισμένων στο υποβρύχιο, που δίνουν μια πιο ιδεαλιστική διάσταση στην έννοια «πατριωτισμός». Χαμένο κάπου στην υπερβολή των ερμηνειών και τον αναμενόμενο διδακτισμό που απορρέει από τα γεγονότα, το φιλμ είναι μεν μια ψύχραιμη καταγραφή όσων έγιναν αλλά τίποτα περισσότερο. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 9 - VILLAGE MALL 3,13,14 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 6,9 - VILLAGE AG.DIMITIOS 3 - ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 1 - ODEON ESCAPE 3 - ODEON OPERA 1 - ODEON STARCITY 1,3 - ΑΒΑΝΑ - ΑΕΛΛΩ 2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΝΑΝΑ 5 - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 2 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΣΙΝΕΑΚ

ΠΡΟΣΕΥΧΉΣΟΥ ΠΡΙΝ ΠΕΘΆΝΕΙΣ Σκηνοθεσία: Ζαν-Στεφάν Σοβέρ Πρωταγωνιστούν: Τζο Κόουλ, Μπίλι Μουρ, Βιθάγια Πάνσρινγκαρμ H αληθινή ιστορία ενός νεαρού μποξέρ που οδηγείται σε μία από τις πιο κακόφημες φυλακές της Ταϊλάνδης και αρχίζει να εκπαιδεύεται στη φονική πολεμική τέχνη Μουάι Τάι, μια διαδικασία που θα τον κάνει να ανακαλύψει την έννοια της φιλίας.

Πολλοί βιρτουόζοι προσπάθησαν στο παρελθόν να εντυπωσιάσουν διηγούμενοι ιστορίες μέσω μονοπλάνου, ώστε να μεταφέρεται στον θεατή η αίσθηση της συνέχειας, λίγοι όμως κατάφεραν να αποδώσουν με επάρκεια το δεύτερο. Αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό που πετυχαίνει ο Ζαν-Στεφάν Σοβέρ που, παρά τα δεκάδες cut στο μοντάζ του, καταφέρνει να φτιάξει μια αφήγηση που μοιάζει συνεχόμενη, σαν να συμβαίνει μέσα σε 90 λεπτά πραγματικού χρόνου. Έχοντας ως υλικό τα απομνημονεύματα ενός εθισμένου στα ναρκωτικά μποξέρ που βρίσκεται σε φυλακή-κολαστήριο της Ταϊλάνδης, δεν ενδιαφέρεται για καταγγελίες και ηρωισμούς. Παρουσιάζει ένα αποκρουστικό θέαμα, χωρίς να ωραιοποιεί τίποτα και με έναν εξαιρετικό πρωταγωνιστή (Τζο Κόουλ) φτιάχνει μια ταινία επιβίωσης σε ένα ασαφές πλαίσιο χρόνου, δοσμένη στο κοινό ως κάτι το απρόσμενα συμπαγές. Το φιλμ του είναι δύσκολο στην παρακολούθηση, μια επίπονη καταβύθιση σε μια επίγεια κόλαση, τα γερά στομάχια όμως θα μπορέσουν δουν μια σύγχρονη ιστορία υπέρβασης πίσω από τις σκληρές εικόνες. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 19 - ODEON ESCAPE 2 - ODEON STARCITY 4 - NANA 6 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2

6.12.18 – lifo

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ

Ρομέν Γαβράς: «Αν οι γκάνγκστερ είχαν ευφυΐα, θα ήταν επιστήμονες!» Ο καλλιτέχνης που αποτύπωσε μοναδικά τη βία στα σύγχρονα αστικά κέντρα επιχειρεί ένα δύσκολο χατ-τρικ με μια γκανγκστερική κωμωδία. Από τον Άκη Καπράνο

Κινηματογράφος

68 lifo – 6.12.18

ταν είσαι γιoς του Κώστα Γαβρά και γυρίζεις διαφημιστικά, κάποιος θα πει πως έχεις «χάσει» τον προσανατολισμό σου. Ο Ρομέν Γαβράς, όμως, απέδειξε, με κάθε του δουλειά, πως είναι ένας συνεπέστατος καλλιτέχνης, που, μάλιστα, αποτύπωσε μοναδικά τη σύγχυση και τη βία που επικρατούν στα σύγχρονα αστικά κέντρα, κάτι εξαιρετικά επίκαιρο σήμερα: Οι εικόνες από τις διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων θα μπορούσαν να προέρχονται από τα βιντεοκλίπ που γύρισε για τους Justice, τον Jay-Z, τον Kanye West και τη M.I.A. Η τελευταία, μάλιστα, όταν τον επέλεξε, του είπε «έχεις το ελεύθερο να καταστρέψεις την καριέρα μου» – τέτοια είναι η φήμη του! Με το Ο κόσμος σου ανήκει ο Γαβράς επιχειρεί ένα δύσκολο χατ-τρικ, μια γκανγκστερική κωμωδία, που λειτουργεί χάρη στον ρυθμό της αλλά και τις κεντρικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών – και ο Γαβράς έχει δίκιο όταν λέει πως δεν έχουμε δει ποτέ μια τέτοια Ιζαμπέλ Ατζανί στο σινεμά. Η, δε, κουβέντα μας έγινε στα αγγλικά, αλλά έχωσε και πολλά «γαλλικά» κατά τη διάρκειά της… — Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κανείς βγαίνοντας από την ταινία σας είναι η ερμηνεία της Ιζαμπέλ Ατζανί. Την έχετε δει ποτέ να παίζει έτσι; Η Ατζανί έχει ένα φυσικό χάρισμα στην κωμωδία, αν και κάναμε πολλές πρόβες. Αγαπηθήκαμε τόσο, που αποφασίσαμε να συνεργαζόμαστε σταθερά. Κάθε φορά που θα κάνω μια ταινία, η Ιζαμπέλ θα είναι «μέσα», έστω και σε μικρό ρόλο. Να σας πω την αλήθεια, νομίζω πως μετά το Μια γυναίκα δαιμονισμένη του Ζουλάφσκι μπορεί να παίξει τα πάντα! (γέλια) — Είχε πει πολλά εναντίον του τότε, αλλά μετά τη βράβευση στις Κάννες τα γύρισε λίγο. Ναι, μετά είπε πως η συνεργασία μαζί του την απελευθέρωσε ως ηθοποιό αλλά και ως γυναίκα. Κοιτάξτε,

οι ηθοποιοί είναι αξιοθαύμαστα πλάσματα. Και μένα, η μεγάλη μου αγωνία επιστρέφοντας στο σινεμά –γιατί είχα να κάνω ταινία οκτώ χρόνια– ήταν αυτή, πώς θα δουλέψω ξανά με ηθοποιούς. Ε, σκεφτείτε πως ήθελα να κάνω και κωμωδία… — Δύσκολο είδος. Πολύ! Γιατί δεν είναι τυπική κωμωδία, φαρσικού χαρακτήρα ας πούμε. Έπρεπε να βρούμε τη φωνή της, την τονικότητά της, γιατί μιλάμε για ένα χιούμορ που κρύβεται στις λεπτομέρειες, στον «αέρα». Εξού και οι πολλές πρόβες. Ε, εκεί η Ιζαμπέλ μας «ανατίναξε» όλους. Σκεφτείτε πως κάναμε πρόβες σε σκηνές εκτός σεναρίου, σκηνές που στήναμε επιτόπου, ακριβώς επειδή γνωρίζαμε πλέον τόσο καλά τους χαρακτήρες αλλά και τη γραμμή πλεύσης που θέλαμε να ακολουθήσουμε. Στο τέλος, πηγαίναμε μαζί για ψώνια και αγοράζαμε φορέματα Versace για τον χαρακτήρα της. — «Πειράζετε» τους ηθοποιούς σας στις πρόβες; Τεστάρετε τα όριά τους; Τους ψυχολογείς πρώτα. Αλλά, ναι, είναι μια μέθοδος που προτιμώ. Μου αρέσει να τους εκπλήσσω, να τους φέρνω αντιμέτωπους με προκλήσεις που δεν περιμένουν. Αλλά η Ιζαμπέλ είναι ατρόμητη! Δεν έκανε πίσω σε τίποτα! Και ο Βενσάν Κασέλ είναι της ίδιας «πάστας», ήρθε στο set με τα γυαλιά και τα ψεύτικα δόντια, είχε βάλει φακούς επαφής, ήταν εντελώς μεταμορφωμένος. Όλα ήταν δική του έμπνευση. — Είδα μια κοινή σας συνέντευξη στις Κάννες, όπου τον πειράζατε και του είπατε «ψάχναμε καλύτερο ηθοποιό, μα καταλήξαμε σ’ εσένα». Α, το είδατε αυτό, ε; Ο Βενσάν είναι φίλος χρόνια και εννοείται πως ήταν ο πρώτος που σκέφτηκα όταν έγραφα τον ρόλο. Γι’ αυτό, άλλωστε, τον εμπιστεύτηκα τόσο πολύ. Σκεφτείτε πως, ουσιαστικά, του έδωσα μονάχα μία οδηγία. — Ποια ήταν αυτή; Του είπα να παίξει σαν πρωταγωνιστής σε μια κακή αστυνομική τηλεταινία! (γέλια)

Το «Ζ» είναι μία από τις πιο καθηλωτικές ταινίες που έχω δει ποτέ. Και να σας πω κάτι; Ο κόσμος που πήγε να δει το «Ζ» πήγε να δει ένα θρίλερ, όχι μια πολιτική ταινία. Αυτό τους τράβηξε στην αίθουσα, κοροϊδευόμαστε τώρα;

— Ομολογώ πως δεν έχω δει πολλές γαλλικές. Α, είναι πολύ αστείες. Σκεφτείτε λίγο πώς παρουσιάζονται οι γκάνγκστερ στα φτηνά βιντεοκλίπ της hip-hop σκηνής και θα μπείτε στο πνεύμα. Ξέρετε, αυτή η αγοραία αντίληψη του τι είναι cool, που επί της ουσίας είναι το ακριβώς αντίθετο. — Έχετε κάνει και πολλά βιντεοκλίπ ο ίδιος. Να σας πω την αλήθεια, δεν ξέρω τι είναι cool, το αναγνωρίζω μόνο όταν το βλέπω, αλλά δύσκολα το αναπαράγω. Δεν είναι περίεργο; Μοιάζει με έναν κώδικα που δεν μπορείς να σπάσεις. Μπορείς να το προσπαθήσεις όμως, αναγνωρίζοντας τις αδιόρατες αλλαγές στη μόδα, παραμένοντας ενήμερος για τις μουσικές τάσεις, χρησιμοποιώντας νέες ατάκες που «αρπάζεις» από την πιτσιρικαρία, αλλά πάντα κάτι θα σου διαφεύγει. Είναι όπως πολλά άλλα πράγματα, τελικά, ή το ’χεις ή δεν το ’χεις – σαν το μουσικό αυτί. — Τελικά, είναι cool να είσαι γκάνγκστερ; Από την προσωπική μου εμπειρία μαζί τους, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως δεν είναι καθόλου. — Όμως ο Πατσίνο στον «Σημαδεμένο» για πολλούς είναι ο ορισμός του cool. Γι’ αυτό και η δική μου ταινία είναι πιο ρεαλιστική από τον Σημαδεμένο! Κοιτάξτε, μην παρεξηγηθώ, λατρεύω την ταινία του Ντε Πάλμα, λατρεύω και τον Νονό, αγαπώ πολύ αυτό το σινεμά, αλλά ακριβώς επειδή πρόκειται για αριστουργήματα ο κόσμος θαρρεί πως αυτή είναι όντως η ζωή ενός γκάνγκστερ. — Και οι ταινίες του Μελβίλ; Αυτές κι αν δεν έχουν σχέση! Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο άχαρη. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε τι εννοώ: σε όλες τις ταινίες που βλέπουμε οι γκάνγκστερ είναι πανέξυπνοι, σωστά; Ε, αν οι γκάνγκστερ είχαν τέτοια ευφυΐα στην πραγματικότητα, δεν θα ήταν γκάνγκστερ, θα ήταν επιστήμονες! Έτσι, έβαλα αυτές τις ταινίες που αναφέραμε λίγο στην άκρη και επέστρεψα στις ιταλικές πικρές κωμωδίες του ’60. — Θυμήθηκα τις πρώτες ελληνικές κριτικές για το «Ζ» του πατέρα σας, του Κώστα Γαβρά, που τον κατηγορούσαν πως επί της ουσίας οι ταινίες του ήταν περισσότερο ψυχαγωγικές παρά πολιτικές… (γέλια) Αλήθεια; Θεέ μου, είναι τόσο ειρωνικό αυτό που μου λέτε! Σ’ εμένα λένε «μα, γιατί δεν κάνεις πολιτικές ταινίες, όπως αυτές που έκανε ο πατέρας σου;». Το Ζ είναι μία από τις πιο καθηλωτικές ταινίες που έχω δει ποτέ. Και να σας πω κάτι; Ο κόσμος που πήγε να δει το Ζ πήγε να δει ένα θρίλερ, όχι μια πολιτική ταινία. Αυτό τους τράβηξε στην αίθουσα, κοροϊδευόμαστε τώρα; Και αυτή η επιλογή ήταν, ταυτοχρόνως, μια πολιτική πράξη! Ήταν ένα τρικ, ένα κόλπο: θα φέρω τον κόσμο στις αίθουσες για να τον ψυχαγωγήσω και, ταυτόχρονα, θα τους πω κάτι σημαντικό, κάτι που θέλω να ακούσουν. — Μπορείτε να τους «τραβήξετε» στην αίθουσα και με το τρικ της «πρόκλησης». Ναι, αλλά τι σημαίνει να είσαι «προκλητικός»; — Δεν ξέρω, σας έχουν κατηγορήσει και γι’ αυτό, όπως και τον Γκασπάρ Νοέ. Μια ταινία είναι «προκλητική» για χίλιους διαφορετικούς λόγους. Εξαρτάται πάντα από το ποιος τη βλέπει. Εμένα, ας πούμε, με σοκάρουν πράγματα στο σινεμά που δεν σοκάρουν άλλους θεατές. Να, προηγουμένως μιλούσαμε για το 8½ του Φελίνι. Έχετε δει το Nine του Ρομπ Μάρσαλ; Ε, να πάρεις την ταινία του Φελίνι και να την καταντήσεις έτσι, αυτό είναι σοκαριστικό! Ξέρετε τι είναι ακόμα πιο σοκαριστικό; Οι ταινίες με «μηνύματα», με ηθικά διδάγματα. Και η δική μου ταινία δεν έχει τέτοια, γιατί ο ήρωάς της είναι ένας άνθρωπος της εποχής που ζούμε. Δεν έχει όνειρα για το μέλλον.

6.12.18 – lifo

Συγγραφική ομάδα: Ιερώνυμος Πολλάτος, Γεράσιμος Μιχελής, Σέβη Ματσακίδου Σκηνοθεσία: Χρήστος Σουγάρης Δραματουργική επεξεργασία: Σέβη Ματσακίδου, Χρήστος Σουγάρης και ο θίασος Σκηνικά: Γιάννης Θεοδωράκης Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα Κίνηση: Γεωργία Αβασκαντήρα Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας Σχεδιασμός φωτισμού: Τάσος Παλαιορούτας Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Καστρησίου Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου Βίντεο: Σταύρος Συμεωνίδης Μακιγιάζ: Κατερίνα Μιχαλούτσου Παραγωγή: Τα Ταξιδιάρικα Πουλιά Παίζουν: Γεράσιμος Μιχελής, Μαίρη Σαουσοπούλου, Τζίνη Παπαδοπούλου, Διονύσης Μπουλάς, Χρήστος Σταθούσης, Διονυσία Σακελλαρίου

Hotel Marina

Μια παράσταση για τους αγνώστους που σημαδεύουν τη ζωή μας.

Πόσες φορές δεν έχεις βρεθεί σε ένα ξενοδοχείο όπου διασταυρώνεσαι με αγνώστους, προσπαθώντας να μαντέψεις την ιστορία του καθενός! Στο Hotel Marina συμβαίνει ακριβώς αυτό, περαστικοί συναντιούνται τυχαία και έρχονται κοντά, δημιουργώντας μια ιστορία, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η αγάπη. Μια παράσταση που βασίζεται σε φανταστικά γεγονότα, αλλά παίζεται από αληθινούς χαρακτήρες. Το λόμπι, το μπαρ, τα δωμάτια του ξενοδοχείου, γίνονται σκηνικό μέσα στο οποίο συναντιούνται και συνδιαλέγονται διαφορετικοί επισκέπτες με ίδιες επιθυμίες. Μοναδικό τους κοινό το ότι φιλοξενούνται στο ίδιο ξενοδοχείο, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή. Η τυχαία συνεύρεση των χαρακτήρων στο Hotel Marina θα γίνει η αφορμή για μεγάλες αποκαλύψεις. Μυστικά και ψέματα χρόνια κρυμμένα, ανασφάλειες, όνειρα και μια κοινή ανάγκη. Όλοι τους λαχταρούν την αγάπη και όλοι χρειάζονται την αποδοχή του ενός από τον άλλον, όπως είναι, γι’ αυτό που είναι. To Hotel Marina σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη ανεβαίνει στο Από Μηχανής Θέατρο κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, στην Πάνω Σκηνή.

Ακαδήμου 13 Μεταξουργείο, 210 5232097 Κάθε Δευτέρα και Τρίτη, 21:00, Πάνω Σκηνή Τιμές εισιτηρίων: 14 (κανονικό) / €8 (φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ) / €5 (ατέλεια) Προπώληση εισιτηρίων μέσω του δικτύου ticket365.gr: www. ticket365.gr/ parastaseis/14993-hotelmarina

Κείμενο: Λέων Τολστόι Μετάφραση από τα ρωσικά: Παύλος Στεφάνου Θεατρική διασκευήσκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη Σκηνικά-κοστούμια: Νίκος Κασαπάκης Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα Φωτογραφίες: Γιώργος Σακκάς Γραφιστική επιμέλεια: Γιάννης Στιβανάκης Promo video: Κώστας Γεραμπίνης Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού Παραγωγή: A PRIORI www.a-priori.gr Παίζουν οι: Γιώργος Γαλίτης & Θανάσης Κουρλαμπάς

Θέατρο

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Κάθε Δευτέρα & Τρίτη, 21:30

70 lifo – 6.12.18

Πληροφορίες-κρατήσεις: Θέατρο Αλκμήνη Αλκμήνης 8-12, Γκάζι, 210 3428650 Γενική είσοδος: €14 (φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ), €10 Προπώληση εισιτηρίων: Θέατρο Αλκμήνη, www. viva.gr ή τηλεφωνικώς στο 11876 (viva)

Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς

Μια παράσταση γεμάτη ζωή στο θέατρο Αλκμήνη! Ο Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς, το έργο μέσα από το οποίο ο Λ. Τολστόι επιχειρεί ένα προσκύνημα στον θάνατο, ανεβαίνει σε πανελλήνια πρώτη στο θέατρο Αλκμήνη, σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. Η ιστορία βασίζεται στο αληθινό γεγονός του θανάτου του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνίκοφ, όπως το διηγήθηκε στον ίδιο τον Τολστόι η μητέρα του, και θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά και ώριμα έργα του συγγραφέα. Οι ηθοποιοί Γιώργος Γαλίτης και Θανάσης Κουρλαμπάς, στην πρώτη τους συνεργασία, ενσαρκώνουν όλους τους ρόλους του διηγήματος, ξετυλίγοντας την γκάμα της υποκριτικής τους τέχνης, εναλλάσσοντας το κωμικό με το δραματικό σε ένα θεατρικό παιχνίδι που αντιτίθεται στον τίτλο, αφού είναι γεμάτο ζωή! «Σκοπός της ζωής δεν είναι να εξυπηρετεί την κατώτερη ζωική φύση, αλλά τη φωτεινή δύναμη που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και βοηθάει τον άνθρωπο να αναγνωρίζει το αγαθό», Λέων Τολστόι

Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία Το διαχρονικό παραμύθι ζωντανεύει στο θέατρο Διάνα. Οι ιστορίες που συνοδεύουν τα Χριστούγεννα είναι πολλές, αλλά υπάρχει μία που πρέπει να ακούσεις και κυρίως να δεις. Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Κάρολου Ντίκενς, με πρωταγωνιστή τον Εμπενίζε Σκρουτζ, ανεβαίνει στο Θέατρο Διάνα σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, η οποία υπογράφει και τη θεατρική διασκευή. Παραμένοντας πιστή στο πρωτότυπο κείμενο που έχει μεταφράσει η Μαρία Σ. Μπλάνα, η παράσταση απευθύνεται σε θεατές από 8 έως 108 ετών, αφού τα μηνύματα που προβάλλει αποτελούν διδαχή για τους μικρούς και υπενθύμιση για τους μεγάλους. Ένα διαχρονικό παραμύθι που, όπως επισημαίνει και ο συγγραφέας, «… μακάρι να μας στοιχειώσει για πάντα». Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο εξαιρετικός Θανάσης Κουρλαμπάς. Μαζί του ένας 15μελής θίασος, ενώ σε ρόλο-έκπληξη ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης!

Κείμενο: Κάρολος Ντίκενς Μετάφραση: Μαρία Σ. Μπλάνα Διασκευή-σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη Σκηνικά-επιμέλεια κοστουμιών: Πολυτίμη Μαχαίρα Πρωτότυπη μουσική: Αρετή & Ιωάννα Σπανομάρκου Κίνηση-χορογραφίες: Χριστίνα Φωτεινάκη Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα Make-up artist - special effects: Ράνια Γιαννάκη Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα & Κωνσταντίνος Μουταφτσής Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ρασσιάς Γραφιστική επιμέλεια: Γιάννης Στιβανάκης Video: Robin Beer 3d mapping: Ερατώ Τζαβάρα Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού (A-PRIORI) Παραγωγή: A PRIORI www.apriori.gr Παίζουν: Θανάσης Κουρλαμπάς, Ορέστης Τρίκας, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Τατιάνα Μελίδου, Νίκος Βατικιώτης, Κωνσταντίνος Μπάζας, Παναγιώτα Χαϊδεμένου, Κατερίνα Κωνσταντέλλου, Αλεξία Στολιδάκη, Μελισσάνθη Ρεγκούκου, Γιάννης Φιλίππου, Βαγγέλης Ζάπας, Βασίλης Φακανάς, Άννα Μάγκου Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Από 10/11 έως 13/1 Κάθε Κυριακή, 12:00 & 15:00 Μέρος των εσόδων διατίθεται στην Κιβωτό του Κόσμου Θέατρο ΔΙΑΝΑ Ιπποκράτους 7 21 0362 6596

6.12.18 – lifo

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Η ατελείωτη, υπέροχη λιμνοθάλασσα του Αριστοτέλη Προσπαθώντας να κάνει τις επιστήμες και τον Αριστοτέλη κατανοητούς στο ευρύ κοινό, ο βιολόγος και καθηγητής του Imperial College, Αρμάν Μαρί Λερουά, γράφει ένα υπέροχο βιβλίο για τη συνέχεια των όντων και των επιστημών με φόντο την απέραντη λιμνοθάλασσα της Καλλονής, στη Μυτιλήνη.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

72 lifo – 6.12.18

έχρι τώρα πιστεύαμε ότι η Βιολογία είναι ένας εξειδικευμένος κλάδος που αναφέρεται σε ειδικά πειράματα και συμπεράσματα, καθόλου προσβάσιμος στο ευρύ κοινό. Αντίστοιχα, πάλι, θεωρούσαμε πως ο Αριστοτέλης είναι πολύ απόμακρος για όλους όσοι δεν παρακολουθούν επιτυχώς τους λογικούς αλλά και αντιφατικούς συνειρμούς του. Κι όμως, ο Αρμάν Μαρί Λερουά, ένας αυστηρός, κατά τα άλλα, επιστήμονας, καθηγητής Εξελικτικής Αναπτυξιακής Βιολογίας στο περίφημο Imperial College του Λονδίνου, συνέγραψε ένα υπέροχο βιβλίο που όχι μόνο καθιστά κατανοητό τον Αριστοτέλη ως πατέρα των επιστημών και της Βιολογίας αλλά μετατρέπει τις διαπιστώσεις του σε πραγματική αναγνωστική απόλαυση. Γιατί όποιος διαβάζει τη μαγική Λιμνοθάλασσα - Πώς ο Αριστοτέλης επινόησε την επιστήμη του Αρμάν Μαρί Λερουά που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ροπή, οι οποίες πραγματικά έχουν συμβάλει στην εξοικείωση του αναγνωστικού κοινού με μια σειρά από αυστηρά επιστημονικά κείμενα, ανιχνεύει πίσω από τις όμορφες περιγραφές του τις μαγικές επιρροές της αριστοτελικής σκέψης ως απελευθέρωσης του νου από τις προκαταλήψεις, την ουσιαστική συμβολή της πολιτισμικής θεωρίας (βλέπε σχολή των Ανάλ) στην εκ νέου ανάγνωση του ρόλου της Μεσογείου αλλά και την ουσιαστική επισκόπηση του κόσμου ως μιας ατελείωτης συναρμογής διαπιστώσεων, συμβολικών αναγνώσεων, ποιητικών αναφορών και, κυρίως,

ομορφιάς. Ναι, ομορφιάς. Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, το κεραυνοβολημένο από την ατελείωτη ωραιότητα του φυσικού πλούτου βλέμμα του Λερουά μένει ενεό απέναντι στη συγκλονιστική παρουσία τόσων αποκαλύψεων που άντεξαν στον χρόνο και επέβαλαν με την αλήθεια τους την αξία τού να γινόμαστε οι διαρκώς σύγχρονοι Χριστόφοροι Κολόμβοι στην αχανή και αθέατη terra incognita της γνώσης. Σίγουρα δεν είναι σύνηθες να βλέπεις έναν επιστήμονα αλλά και βαθύ γνώστη των Αρχαίων Ελληνικών και της ποίησης να περιδιαβαίνει με άνεση στο θάμβος τόσων πληροφοριών και να τις κάνει δικές του με αγάπη, μεταδίδοντάς τες, στη συνέχεια, ακόμα και στον πιο ανίδεο αναγνώστη, τον οποίο καθιστά, με αυτό τον τρόπο, παντοδύναμο (το αρχέγονο στοίχημα της γνώσης!). Με άλλα λόγια, ο Λερουά από τη μια πασχίζει να εξηγήσει το πλέον κρίσιμο επιστημονικά διακύβευμα και από την άλλη αφήνεται να παρασυρθεί ο ίδιος από την ανεξήγητη επιβολή της ομορφιάς των διαρκών αποκαλύψεων που κρατούν από την Αρχαιότητα, όπως οι αλχημιστές της Αναγέννησης και οι καλλιτέχνες φιλόσοφοι (βλέπε Λεονάρντο ντα Βίντσι). Όσο και αν αντιτίθεται στην ευκολία που έχει ο Πλάτωνας να παραδίδεται στο ανερμήνευτο, μοιάζει εξίσου ανοιχτός στη μαγική σκέψη, μπερδεύοντας, για παράδειγμα, μοναδικά τις αρχαίες ερμηνείες για τις προφητείες που συνδέονταν με τα εντόσθια των ανθρώπων και των ζώων,

armand marie leroi

Η Λιμνοθάλασσα Πώς ο Αριστοτέλης επινόησε την επιστήμη Μτφρ.: Έμιλυ Κρητικού, Αιμιλία-Αλεξάνδρα Κρητικού Εκδόσεις Ροπή Σελ.: 560

ανιχνεύοντας συγκεκριμένες τελετουργίες που μετρούν, αιώνες τώρα, στα ίδια μέρη. Και αυτά δεν είναι άλλα από συγκεκριμένους τόπους που επισκέφθηκε ο Αριστοτέλης, με πρώτο απ’ όλους το νησί της Λέσβου και την περιοχή της Καλλονής. Στην απέραντη αυτή λιμνοθάλασσα ο Σταγειρίτης φιλόσοφος ανίχνευσε τη βασική πηγή των επιστημονικών περιγραφών του και εντόπισε τα είδη στα οποία βάσισε τις διαπιστώσεις του, δίνοντας το έναυσμα στον Λερουά, αιώνες αργότερα, να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι ότι, για παράδειγμα, το αριστοτελικόν «όργανον» παραμένει εξίσου ανεξίτηλο με τα περισσότερα από τα είδη που περιγράφει, τα οποία συνεχίζουν να ζουν και να συμπεριφέρονται με ανάλογο τρόπο. «Απ’ όλα τα μέρη του ανατολικού Αιγαίου όπου έζησε ο Αριστοτέλης, η Λέσβος είναι το πιο όμορφο» γράφει με τρομερή ευκρίνεια στο βιβλίο ο Λερουά. «Εδώ, όπως πουθενά αλλού, σε αυτά τα παράλια με τη γυμνή, ψημένη γη, ο φυσικός κόσμος είναι πλουσιοπάροχα παρών και ελκυστικός: και όσον αφορά τη Λέσβο, πουθενά τόσο πολύ όσο στην Καλλονή. Το να κατηφορίζεις ένα ανοιξιάτικο πρωινό προς την αποβάθρα σε ένα από τα χωριά που είναι διασκορπισμένα στις ακτές της Καλλονής σημαίνει να βλέπεις το Περί τα ζώα ιστορίαι να ζωντανεύει. Μπορεί κανείς να δει τα ψάρια που αναφέρει ο Αριστοτέλης –πέρκα, σκορπιός, σπάρος και κέφαλος– πεταμένα με ανοιχτό το στόμα στις καρότσες των αγροτικών αυτοκινήτων και, τουλάχιστον όσον αφορά τα συγκεκριμένα, μπορείτε ακόμα και να χρησιμοποιήσετε τις περιγραφές, εάν θελήσετε να αγοράσετε μερικά για να τα ψήσετε. Μπορείτε, επίσης, να αγοράσετε έναν κουβά γεμάτο σουπιές και, ακολουθώντας το κείμενό του, να προχωρήσετε στην ανατομή τους. Μπορείτε να γείρετε στην άκρη της αποβάθρας, να σκύψετε και να βγάλετε από τη θάλασσα ασκίδια, θαλάσσιες ανεμώνες, αγγούρια της θάλασσας, πεταλίδες και καβούρια – τα περιγράφει όλα. Τα αμπάρια στις ψαρόβαρκες είναι γεμάτα με όστρακα και θήκες αυγών από πορφύρες που κατακλύζουν τον πυθμένα της λιμνοθάλασσας, των οποίων οι αναπαραγωγικές συνήθειες τον προβλημάτισαν πολύ. Μπορεί κανείς να περπατήσει κατά μήκος των ελών δίπλα στις αλυκές και να δει βουτηχτάρια, πάπιες, χαλκόκοτες, ερωδιούς και καλαμοκανάδες, των οποίων η ανατομία και οι συνήθειες τον είχαν τόσο γοητεύσει. Μπορεί να δει ευρωπαϊκούς μελισσοφάγους, τα πιο όμορφα από τα αποδημητικά πουλιά, με το φτέρωμά τους στα χρώματα του τιρκουάζ, του χρυσού, του πράσινου και της ώχρας, να φωλιάζουν στις αμμοσύρτεις, όπως ακριβώς το περιγράφει και ο ίδιος. Ο Τόμπσον το απέδωσε ως εξής: «“Αυτός που θα περάσει ένα ήσυχο καλοκαίρι δίπλα σε αυτήν τη λιμνοθάλασσα και θα βρει εκεί όλο τον φυσικό πλούτο, όσσον Λέσβος... εντός εέργει (σ.σ. απ’ όσους κατοικούν στη Λέσβο), έχοντας στα πόδια του τα πλάσματα που ο Αριστοτέλης γνώρισε και αγάπησε, θα είναι ένας τυχερός φυσιοδίφης”. Το έκανα. Έχει δίκιο». Εύσημα, τέλος, πρέπει να δοθούν στις μεταφράστριες Αιμιλία-Αλεξάνδρα Κρητικού και Έμιλυ Κρητικού –τον πρόλογο υπογράφει ο Στασινός Σταυριανέας– που κατάφεραν να φέρουν εις πέρας τη μετάφραση ενός κειμένου πλούσιου σε επιστημονικούς όρους, διατηρώντας παράλληλα ολοζώντανη την προφορικότητα της αφήγησης ενός δασκάλου που ξέρει ότι η μεταδοτικότητα απαιτεί έναν λόγο εύληπτο και λαγαρό.

6.12.18 – lifo

LEONARDO DA VINCI

Εικαστικά

500 Years of Genius

74 lifo – 6.12.18

Τρεις μεγάλες εκθέσεις για τη ζωή και το έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι ενώνονται στην Αθήνα για πρώτη φορά, δημιουργώντας μια έκθεση-σταθμό.

εταιρεία παραγωγής Λάβρυς, μετά τη διαδραστική έκθεση «Van Gogh Alive - The Experience» που θαύμασαν περισσότεροι από 200.000 επισκέπτες στην Αθήνα, επανέρχεται και παρουσιάζει, σε συνεργασία με την Grande Exhibitions, το «Leonardo da Vinci - 500 Years of Genius». Ένα εμβληματικό κτίριο του κέντρου της Αθήνας, το Παλιό Αμαξοστάσιο του ΟΣΥ στο Γκάζι, μεταμορφώθηκε για να φιλοξενήσει αυτήν τη μοναδική εμπειρία. Με τη συνδρομή του Μουσείου Leonardo da Vinci στη Ρώμη, του Ινστιτούτου Lumière Technology στο Παρίσι αλλά και ειδικών από Ιταλία και Γαλλία, το «Leonardo da Vinci - 500 Years of Genius» επιδεικνύει το πλήρες φάσμα των επιτευγμάτων του Λεονάρντο, τιμώντας έτσι τη μεγαλύτερη διάνοια όλων των εποχών, 500 χρόνια μετά τον θάνατό του. Τρεις εκθέσεις ενώθηκαν στην πιο ολοκληρωμένη έκθεση που έγινε ποτέ στον κόσμο για τον Λεονάρντο ντα Βίντσι, δίνοντας στους επισκέπτες την ευκαιρία να θαυμάσουν:

ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΙΚΈΣ ΕΦΕΥΡΈΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΕΟΝΆΡΝΤΟ Εβδομήντα πέντε μοντέλα των εφευρέσεών του, αναπαραγωγές σε φυσικό μέγεθος, διαδραστικές μηχανές, αντίγραφα των περίφημων κωδίκων του και συνολικά πάνω από 200 εκθέματα, σχεδιασμένα σε συνεργασία με το Μουσείο Leonardo da Vinci της Ρώμης.

DA VINCI ALIVE - THE EXPERIENCE Μια καθηλωτική οπτικοακουστική, βιωματική εμπειρία που παρουσιάζει τη ζωή και το έργο αυτού του μεγάλου καλλιτέχνη και εφευρέτη.

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΆ ΤΗΣ ΜΌΝΑ ΛΊΖΑ Τα μυστικά του πιο διάσημου έργου τέχνης στον κόσμο αποκαλύπτονται για πρώτη φορά από τον Pascal Cotte και το Lumière Technology Institute. Μια λεπτομερής επιστημονική ανάλυση και παρουσίαση του αινιγματικού αυτού πίνακα. Η έκθεση είναι ένα μοναδικό ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο, που δίνει στον επισκέπτη την ευκαιρία να ανακαλύψει την εκπληκτική ζωή και το έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι και να διεισδύσει στο μυαλό του απόλυτου Homo universalis, του ανθρώπου που έθεσε τα θεμέλια για κάποιες από τις σημαντικότερες εφευρέσεις της ανθρωπότητας, όπως το αεροπλάνο, το αυτοκίνητο, το υποβρύχιο, το αλεξίπτωτο και το ποδήλατο. Εν συντομία, η έκθεση θα περιέχει: πάνω από 200 μοναδικά εκθέματα του Μουσείου Leonardo da Vinci της Ρώμης, 75 αντίγραφα των μηχανικών εφευρέσεων του Ντα Βίντσι, 17 θεματικές ενότητες, όπου αναδεικνύεται το πλήρες φάσμα του έργου του Λεονάρντο, διαδραστικές εμπειρίες που ενθαρρύνουν τη γνώση διά της αφής, κατανοητές επεξηγήσεις των θεωριών και των έργων του Ντα Βίντσι, ανάλυση και ιστορικό περιεχόμενο των βασικών έργων του Ντα Βίντσι με τη χρήση διαδραστικών και διασκεδαστικών τεχνολογιών, αντιπαραβολή του έργου του Λεονάρντο ντα Βίντσι και των σύγχρονων τεχνολογιών και μηχανικών εφαρμογών, χρήση της διαδραστικής και βιωματικής τεχνολογίας SENSORY4™. Η έκθεση «Leonardo da Vinci – 500 Years of Genius» είναι μια εκπαιδευτική, ενημερωτική και ταυτόχρονα άκρως ψυχαγωγική εμπειρία για μικρούς και μεγάλους!

ΙNFO

leonardo da vinci 500 years of genius Παλιό Αμαξοστάσιο ΟΣΥ, Πειραιώς & Ερμού, Γκάζι 30/11/18 - 31/3/19 Ωράριο λειτουργίας: 13:30-23:00 καθημερινά Σαββατοκύριακο 10:00-23:00 (τελευταία είσοδος: 21:00) Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr, 11876 Τιμές εισιτηρίων: Από 12 ευρώ Παρέχονται εκπτωτικά οικογενειακά πακέτα εισιτηρίων, καθώς και η δυνατότητα ξενάγησης. Ειδικές τιμές για γκρουπ άνω των 20 ατόμων. Η είσοδος στην έκθεση επιτρέπεται σε παιδιά άνω των 4 ετών. Πληροφορίες: www.leonardodavinci.gr, 210 7258510 6.12.18 – lifo

TASTE OF THE WEEK

με γιαούρτι, κεφίρ, πλιγούρι και δυόσμο (€9). Από τις σάλτσες επιλογής του καταλόγου δοκιμάσαμε την παραδοσιακή σάλτσα ντομάτας με αγριοκύμινο, μοσχοσίταρο και μπούκοβο. Για τα τυλιχτά υπάρχουν αρκετές επιλογές, από απλό χοιρινό και κοτόπουλο μέχρι μαύρο χοίρο με ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανό και κάποια από τις σάλτσες επιλογής. Δώσαμε υπόσχεση στο εαυτό μας να δοκιμάσουμε σε άλλη επίσκεψη τα κεμπαπάκια από ελληνικό μαύρο χοίρο που συνοδεύονται με πίτα και ψητά λαχανικά, καθώς και το χοιρινό μπριζολάκι με βότανα που γίνεται στα κάρβουνα. Το τσομπάνικο γιαούρτι με γλυκό κουταλιού βάζει την ταιριαστή σφραγίδα του για το κλείσιμο του δείπνου. Στο Ζεϊμπέκικο θα φας καλά, με τις καλές μουσικές επιλογές από παλιά και νεότερα λαϊκά ακούσματα να δίνουν τον ευχάριστο τόνο στην παρέα. ☛ Ζεϊμπέκικο, Φραγκοπούλου 22 & Μ. Μπότσαρη, Κάτω Κηφισιά, 210 8074330

Σύγχρονο σουβλάκι και all day ελληνική κουζίνα ☛ Ζεϊμπέκικο ☛ Novak

samos vin doux

aπο τη νικη μηταρεα

Βγεςέξωεπιτέλους

Το σαμιώτικο κρασί, ειδικά το γλυκό, αποτελεί έναν από τους κυριότερους πρεσβευτές της Ελλάδας στο εξωτερικό. To Samos Vin Doux του ΕΟΣ Σάμου, το γλυκό αυτό Μοσχάτο, εντυπωσίασε τον Andy Howard, διακεκριμένο Βρετανό master of wine, ο οποίος το κατέταξε στα worth buying κρασιά. Το Samos Vin Doux τοποθετήθηκε στις κάβες των φημισμένων πολυκαταστημάτων Waitrose. Είναι ένα ξεχωριστό γλυκό κρασί. Στο ποτήρι εντυπωσιάζουν οι χρυσαφένιες πορτοκαλί αποχρώσεις και στη μύτη τα έντονα ανθικά αρώματα Μοσχάτου. Σταφίδες και ξύσμα πορτοκαλιού αποκαλύπτονται στο στόμα.

76 lifo – 6.12.18

impetus

r Το εστιατόριο Ζεϊμπέκικο στην Κάτω Κηφισιά στηρίζει τη φιλοσοφία του στο κλασικό ελληνικό έδεσμα, το σουβλάκι. Τα αδέλφια Γιώργος και Κώστας Τσιλιγκίρη, έχοντας πολύχρονη εμπειρία στα premium και dry aged κρέατα μέσα από τα εστιατόριά τους «Τηλέμαχος», δίνουν μια μερακλίδικη άποψη του προσφιλούς ελληνικού street food. Το νέο μαγαζί τους, το Ζεϊμπέκικο, είναι προφανές ότι θέλει να είναι ένα σουβλατζίδικο με σύγχρονο περιτύλιγμα. «Επιθυμία μας ήταν να προβάλουμε το εθνικό μας σουβλάκι, αναβαθμίζοντας την ποιότητά του, προσφέροντάς το σε ένα αισθητικά άρτιο περιβάλλον, αλλά διατηρώντας οικονομικές τιμές» υποστηρίζει ο Γιώργος Τσιλιγκίρης. Το μενού σε βάζει αμέσως δυνατά στο παιχνίδι με κρεατικά από ελληνικό μαύρο χοίρο, ελληνικό πρόβατο και με λιχουδιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Ο χώρος είναι έτσι διαμορφωμένος ώστε σε μια πλευρά υπάρχει το «σουβλάκι μπαρ» για ένα τυλιχτό ή καλαμάκι με μια μπίρα στα όρθια. Ξεκίνημα με καπνιστή μελιτζανοσάλατα της «ερήμου», ενισχυμένη με ταχίΖΕΪΜΠΈΚΙΚΟ νι, που τρώγεται ευχάριστα (€5). Ωραιότατη η βυζαντινή βοτανοσαλάτα με ψιλοκομμένο αγγουράκι, ρόδι, βότανα και ντρέσινγκ φτιαγμένο από πετιμέζι ροδιού και λεμόνι (€4,50). Από τον ξυλόφουρνο βγαίνει το πικάντικο λαχματζούν σε μικρά πιτάκια, με βοδινό και αρνίσιο κιμά που δροσίζεται με ντιπ γιαουρτιού, αρωματισμένο με άνηθο (8). Απολαυστική κάθε μπουκιά, με ευχάριστο κάψιμο. Ακολούθησαν τα καλαμάκια από ελληνικό αρνάκι γάλακτος (3 τμχ/2,85 ευρώ) και Greco Negro μαύρο χοίρο, ιδανικά ψημένα ώστε να διατηρούν τους χυμούς τους. Ταίριαζε όμορφα από δίπλα η σάλτσα παπρικάνα, φτιαγμένη με γιαούρτι, πάπρικα και φέτα. Ο μερακλίδικος γύρος είναι το «must» πιάτο του εστιατορίου. Είναι φτιαγμένος από ελληνικό πρόβατο, λεπτοκομμένος, ζουμερός, με πλούσια και απολαυστική γεύση που συνοδεύεται από ξεροψημένη πίτα, ντομάτα, κρεμμύδι, ψιλοκομμένο μαϊντανό και σάλτσα ποντιακής καταγωγής

Στο οινοποιείο Τιτάκη, στους Κουνάβους του Νομού Ηρακλείου, η οινολόγος Μαρία Τιτάκη οινοποιεί με τέχνη το κρασί Impetus που σημαίνει «ώθηση», «ορμή». Ένα κρασί με διακρίσεις που αντανακλά τη δυναμική των δύο σπουδαίων κρητικών ποικιλιών που συμμετέχουν σε αυτό, του Βιδιανού, που χαρίζει αρώματα εσπεριδοειδών, αχλαδιού και βερίκοκου, και της αρωματικής ποικιλίας Malvazia aromatica με νότες εξωτικών φρούτων. Στο ποτήρι έχει κρυστάλλινη όψη, στο στόμα είναι απολαυστική η δροσιστική του οξύτητα, ενώ η ζωντάνια του υποστηρίζεται από ένα χορταστικό σώμα. Συνοδεύει απολαυστικά θαλασσινά, λιπαρά ψάρια ψητά, πράσινες σαλάτες και φίνα τυριά.

r Θα μπορούσες να πεις ότι ένας ακόμη all day χώρος ήρθε να προστεθεί στο αθηναϊκό σκηνικό της εστίασης. Όταν όμως ανακαλύψεις το ολοκαίνουργιο, κρυμμένο στην άκρη της στοάς του Πύργου Αθηνών, Novak, πείθεσαι ότι πράγματι έλειπε από το πλούσιο, πολυφωνικό και πολυγευστικό τοπίο της Αθήνας. Το Novak κερδίζει τα εύσημα. Τι σημαίνει; «Καινούργιο» στα σέρβικα. Ένας χώρος του «κουτιού» που συνδυάζει χαρακτηριστικά που μπορεί να τα συναντάς μεμονωμένα, αλλά δύσκολα θα τα βρεις να συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο. Ένα όμορφο σκηνικό, όπως το ονειρεύτηκαν οι ιδιοκτήτες του, ένας ιπτάμενος της πολεμικής αεροπορίας και bartender, ο Γαβριήλ, και ένας ταξιδεμένος ηλεκτρολόγος μηχανικός, ο Σωτήρης. Η αρχιτέκτονας Αλεξάνδρα Νικολάου (Workroom 2) έστησε ένα όμορφο σκηνικό στον άνετο χώρο. Ο NOVAK σεφ Γιάννης Κουτσώνης μαγειρεύει με κέφι πιάτα χωρίς φιοριτούρες και εξάρσεις, ετοιμάζει εξαιρετικά χειροποίητα ψωμιά που έρχονται ζεστά στο τραπέζι με βούτυρο και σος πιπεριάς μέσα σε κρυστάλλινο μπολάκι, βγαλμένο από τη σερβάντα της γιαγιάς. Ωραίος ο συνδυασμός στη σαλάτα με τα ζεστά ντοματίνια, που βγάζουν γλύκα και συνοδεύουν το επτάζυμο παξιμάδι μαζί με τυρί ανεβατό και πέστο σταμναγκάθι (€9). Η σαλάτα με μαριναρισμένα αγκιναράκια, φύλλα ρόκας πασπαλισμένα με σουσάμι, ανθότυρο και βινεγκρέτ ταχίνι τρώγεται ευχάριστα (€9). Από τα ορεκτικά, τιμήσαμε τη χορτόπιτα που φτιάχνεται με χειροποίητο φύλλο, έχει σχήμα ρολάκι, γεμίζεται με άγρια χόρτα και φέτα και ψήνεται στη σχάρα (€7). Τα αλμυρά λουκουμαδάκια σερβίρονται σε μαύρη πιατελίτσα NOVAK και συνοδεύονται με μαρμελάδα ντομάτας και αφρό μαστίχας (€7,50). Το παιχνίδι αλμυρού-γλυκού ισορροπεί ιδανικά στον ουρανίσκο. Ο τραχανάς δουλεύεται μαστόρικα με σύγκλινο Μάνης, ντοματάκια κονφί και γαρνίρεται με μους φέτας (€12). Πληθωρική γεύση, με επίγευση διακριτικά καπνιστή από το σύγκλινο. Η κολοκύθα, το υλικό της εποχής, δίνει την αφορμή για το ριζότο που ενισχύεται με σιρόπι κρασιού και μαύρη τρούφα (€13,50). Ένα πιάτο γευστικό, στο οποίο η τρούφα ευωδιάζει και καλύπτει απόλυτα και τις διαθέσεις των vegan. Η ταλιάτα από μοσχαρίσιο Tri-Tip ήρθε ψημένη σωστά, όπως ακριβώς τη ζητήσαμε, χυμώδης και λεπτοκομμένη (€18). Η συνοδευτική πράσινη σαλάτα και οι χρυσαφένιες τηγανητές πατάτες με τη φλοίδα τους ήταν απολαυστικές. Για το τέλος, επιδόρπιο λεμόνι με κρεμέ λεμόνι, κραμπλ αμυγδάλου, ιταλική μαρέγκα και σιρόπι δυόσμου (€8). Ενδιαφέρουσα οινική λίστα με εξαιρετικές προτάσεις από τον ελληνικό αμπελώνα. Μαζί με την κομψή διακόσμηση, την εξαιρετική μπάρα, τις ωραίες μουσικές και τις πολλές του προσωπικότητες, το Novak ολοκληρώνει το παζλ ενός πραγματικά επιτυχημένου χώρου. ☛ Novak Athens Towers, Πυρρή Αγγέλου 5, Πύργος Αθηνών, 210 7481446 NOVAK

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Η Νέα Σελήνη της

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Η επικοινωνία με

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Οι επόμενες μέρες

Παρασκευής στο ζώδιό σας είναι κάτι αντίστοιχο με την Πρωτοχρονιά και είναι ιδανική στιγμή για κάθε είδους νέα ξεκινήματα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Όμως, επειδή κάνει τετράγωνο με τη σύνοδο Άρη - Ποσειδώνα που πραγματοποιείται στον οίκο της οικογένειας, προσέξτε μην εξαπατηθείτε από κάποιους που θα σας τάξουν την επίλυση θεμάτων που αφορούν την ακίνητη περιουσία σας. Τα οικονομικά σας βελτιώνονται από την Κυριακή κι έπειτα, αλλά θα αποτελέσουν πηγή εντάσεων με το ταίρι σας αν κάνετε σπατάλες, προκειμένου να ικανοποιήσετε την ανάγκη σας για απολαύσεις και ψυχαγωγία. Οι γονείς δεν είναι απαραίτητο να κάνετε τα πιο παράλογα χατίρια των παιδιών. Κρατήστε ένα μέτρο, γιατί αργότερα η στάση σας θα γυρίσει μπούμερανγκ. Σχέσεις με ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας θα είναι σε αρμονία.

το ταίρι σας και με τα παιδιά βελτιώνεται από την Πέμπτη που επιστρέφει ο Ερμής στον Σκορπιό σε ορθή πορεία. Τώρα ξεκινάει για εσάς μια φάση κατά την οποία θα δώσετε έμφαση σε επαφές που θα προωθήσουν τα ταλέντα και τις δημιουργίες σας και θα ευνοηθούν οι δημόσιες σχέσεις και ό,τι έχει να κάνει με την ψυχαγωγία. Η Νέα Σελήνη της Παρασκευής στον Τοξότη φέρνει ευκαιρίες και είναι ιδανική εποχή για να ξεκινήσετε μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα και να ασχοληθείτε με τη φυσική σας κατάσταση, κόβοντας αρχικά βλαβερές συνήθειες. Ωστόσο, επειδή είναι σε τετράγωνο με τη σύνοδο Άρη - Ποσειδώνα, πρέπει να αποφύγετε χαρισματικά άτομα που θα σας παρουσιάσουν ρόδινες τις προοπτικές για επαγγελματική καταξίωση ή για την επιτυχή έκβαση ενός νομικού ζητήματος. Μπορεί να επενδύσετε χρήματα σε ανύπαρκτες επιχειρήσεις ή να κάνετε μια ακριβή αγορά που θα αποδειχτεί απάτη.

θα είναι καθοριστικής σημασίας για τα οικονομικά σας και αν αλλάξετε τον τρόπο διαχείρισης των πόρων σας, θα πετύχετε πολλά. Η Νέα Σελήνη της Παρασκευής στον Τοξότη θα ευνοήσει τις επενδύσεις και τα νέα επιχειρηματικά σας σχέδια, αρκεί να είστε προσγειωμένοι, δίχως παράλογες απαιτήσεις από τον εαυτό σας ή τους άλλους. Στον ερωτικό τομέα προβλέπονται θύελλες αν επενδύσετε συναισθηματικά σε μια καινούργια γνωριμία που θα αποδειχτεί κίβδηλη, καθώς θα είστε το τρίτο πρόσωπο και θα πέσετε από τα σύννεφα. Η εκδικητικότητά σας θα είναι ανεξέλεγκτη και μπορεί να πάρει η μπάλα πρόσωπα που δεν ευθύνονται για τις καταστάσεις που βιώνετε. Στον επαγγελματικό τομέα επικρατεί ασάφεια και μπορεί να το ρίξετε στο φαγητό, αν είστε απογοητευμένοι. Προτιμήστε δραστηριότητες που δεν θα επιβαρύνουν τον οργανισμό σας, όπως επαφές με φίλους, βόλτες, αθλητισμό ή σεξ.

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Ιδανική εποχή για την υλο-

ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Η επιστροφή του Ερμή

ποίηση ενός νέου εγχειρήματος, καθώς έχετε πολύ καλές πλανητικές όψεις στον τομέα των μελλοντικών σας σχεδίων και θα είναι επιτυχείς οι προσπάθειές σας. Μπορείτε να διευρύνετε τους ορίζοντές σας, να γνωρίσετε καινούργια μέρη και πρόσωπα διαφορετικής κουλτούρας ή να επεκτείνετε τις επιχειρηματικές σας δραστηριότητες. Η Νέα Σελήνη της Παρασκευής στον Τοξότη ευνοεί τα νέα ξεκινήματα, ενώ παράλληλα δίνει μια αναζωογονητική έκρηξη ενέργειας και πρωτοβουλίας. Ωστόσο, επειδή η σύνοδος Άρη - Ποσειδώνα κάνει τετράγωνο με τον Ήλιο, θα είναι πρόσφορο το έδαφος για εξαπατήσεις, συγκρούσεις και εκδίκηση. Η γενναιοδωρία σας θα προκαλέσει θετικές εντυπώσεις και μπορεί να σας προτείνουν συμμετοχή σε μια εθελοντική ομάδα, μέσα από την οποία είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθεί μια δυνατή ερωτική σχέση. Ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην ξεφύγετε από τα όρια του προϋπολογισμού σας.

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Με την επιστροφή του κυβερνήτη σας Ερμή στον Σκορπιό σε ορθή πορεία οι επικοινωνιακές σας δεξιότητες θα είναι στα ύψη και θα έχετε το πάνω χέρι στις επιχειρηματικές διαπραγματεύσεις. Επαφές με πρόσωπα από το εργασιακό σας περιβάλλον θα ευνοηθούν και θα μπορέσετε να πείσετε σχετικά με μια καινούργια ιδέα ή για τις ικανότητες και τα ταλέντα σας, αν σας καλέσουν σε μία συνέντευξη. Η Νέα Σελήνη της Παρασκευής στον Τοξότη θα φέρει ευχάριστες εξελίξεις στον τομέα των συνεργασιών και των διαπροσωπικών σας σχέσεων, όμως επειδή θα είναι σε τετράγωνο με τη σύνοδο Άρη - Ποσειδώνα μπορεί να υπερεκτιμήσετε τις δυνατότητές σας και να δώσετε υποσχέσεις που δεν θα τηρήσετε. Ιδιαίτερη προσοχή οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο, καθώς υπάρχει κίνδυνος να εξαπατηθείτε από πρόσωπα εξουσίας που θα σας τάξουν ένα καλύτερο μέλλον. Εσείς του 3ου βλέπετε ερωτικά πλέον ένα φιλικό σας πρόσωπο.

StarFax

Η Νέα Σελήνη στον Τοξότη θα τονώσει τη φαντασία και τη δημιουργικότητά σας, ενώ ταυτόχρονα θα είστε πιο αισθησιακοί. Ωστόσο, επειδή είναι σε τετράγωνο με τη σύνοδο Άρη - Ποσειδώνα, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με ανταγωνιστικές ενέργειες ατόμων που θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους. Ιδιαίτερη προσοχή σε εξαπατήσεις. Πολλοί θα σας πλησιάσουν υποσχόμενοι πως θα έχουν λύση για τα προβλήματά σας, ενώ μπορεί να απογοητευτείτε από μια ερωτική σχέση στην οποία επενδύσατε και στην πορεία διαπιστώσατε πως υπήρχε οικονομικό συμφέρον. Ακατάλληλη εποχή για επιχειρηματικές συναλλαγές. Μέσα από ένα ταξίδι θα γνωρίσετε ένα άτομο που θα σας κάνει να αλλάξετε πεποιθήσεις περί δεσμεύσεων, όμως μη βιαστείτε να δώσετε υποσχέσεις. Αν κάνετε μια αναδρομή πίσω στον Ιούλιο, θα καταλάβετε αν πιάσατε τους στόχους σας σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και θα μπορέσετε να αποφύγετε τα ίδια λάθη.

α πό τη μ αρι βίκυ κα λλέρ γη (starf a x@lif o.g r)

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5]

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Αυτή την εποχή εί-

στον Σκορπιό σε ορθή πορεία θα ευνοήσει την επικοινωνία με την οικογένεια, ενώ θα είναι μια καλή στιγμή για να ασχοληθείτε με την επιχείρησή σας, δίνοντας έμφαση στη διαφήμιση. Οι γεννημένοι το 3ο δεκαήμερο μπορεί να αλλάξετε γνώμη για τα μελλοντικά σας σχέδια (ταξίδια, σπουδές) και να έρθετε σε κόντρα με άντρες της οικογένειας. Η Νέα Σελήνη της Παρασκευής στον Τοξότη ναι μεν ευνοεί καινούργιες ερωτικές σχέσεις, τις απολαύσεις και την απόκτηση παιδιού, επειδή όμως κάνει τετράγωνο με τη σύνοδο Άρη - Ποσειδώνα δεν θα λείψουν οι εντάσεις, καθώς θα επικρατεί ένα εκρηκτικό κλίμα που θα αυξάνει την έξαψη, αλλά θα σας προκαλεί έντονο θυμό. Επίσης, μη βιαστείτε να ενθουσιαστείτε με έναν θυελλώδη έρωτα που θα σας δώσει υποσχέσεις από τις πρώτες στιγμές της γνωριμίας σας. Θα είναι ψεύτικες. Εξασκήστε τα ταλέντα σας και αξιοποιήστε τη γοητεία σας.

ναι αυξημένες οι ευθύνες σας και στην προσπάθειά σας να συνδυάσετε τις επαγγελματικές με τις προσωπικές σας υποχρεώσεις δεν θα λείψουν οι εντάσεις με οικεία σας πρόσωπα. Η Νέα Σελήνη την Παρασκευή μπορεί να σας προκαλέσει μελαγχολία και, καθώς κορυφώνεται η σύνοδος Άρη - Ποσειδώνα στους Ιχθύς, θα προκύψουν προβλήματα επικοινωνιακού χαρακτήρα. Προσέξτε τις εμπορικές σας συναλλαγές και τις μετακινήσεις σας. Ο ρομαντισμός σας θα σας κάνει πιο τολμηρούς και θα μπορέσετε να εκφράσετε τις ερωτικές σας προθέσεις σε ένα νέο πρόσωπο που μπαίνει στη ζωή σας, οπότε είναι πολύ πιθανό να βρείτε το άλλο σας μισό το προσεχές διάστημα. Σε γενικές γραμμές, είστε αρκετά καλά και έχετε την ευχέρεια να περάσετε χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα, ενισχύοντας τις σχέσεις σας. Ιδανική εποχή για να βρεθείτε με συγγενείς, (αδέλφια, ανίψια κ.λπ.) και να κοινωνικοποιηθείτε περισσότερο. Μην ξεχνάτε να διασκεδάζετε.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Την Πέμπτη επι-

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Κάτι πάτε να ξεκι-

στρέφει ο κυβερνήτης σας Ερμής στον Σκορπιό σε ορθή πορεία, που σημαίνει πως ξεκινάει μια θετική περίοδος για εμπορικές συναλλαγές και κοντινές μετακινήσεις, θέματα εκπαίδευσης και σύσφιξη σχέσεων με οικεία πρόσωπα. Μπορεί το προηγούμενο διάστημα να χάσατε την επαφή με το περιβάλλον σας, τώρα όμως επανέρχεστε δριμύτεροι και θα αναπληρώσετε τυχόν κενά. Η Νέα Σελήνη της Παρασκευής στον Τοξότη μπορεί να φέρει έναν αέρα ανανέωσης στο σπίτι και θα είναι ιδανική εποχή για να ασχοληθείτε με τον στολισμό του χώρου σας. Ιδιαίτερη προσοχή στα ερωτικά σας – μη βιάζεστε να ανταλλάξετε όρκους με έναν πρόσφατο έρωτα, μια και θα είναι αμφίβολες οι εξελίξεις. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο μπορεί να έρθετε σε ρήξη με οικεία σας πρόσωπα, αν αποδοκιμάσουν τη σχέση σας, καλύτερα όμως να ακούσετε τη συμβουλή τους, καθώς θα έχουν πιο αντικειμενική κρίση από εσάς.

νήσετε και διαδικαστικά κολλήματα προκαλούν καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να πηγαίνουν πίσω οι υποθέσεις σας. Την Πέμπτη, ο Ερμής στον Σκορπιό επιστρέφει σε ορθή πορεία και θα αρχίσουν να μπαίνουν σε μια σειρά τα επαγγελματικά σας θέματα, οπότε θα μπορέσετε να βάλετε σε εφαρμογή ένα νέο εγχείρημα. Η Νέα Σελήνη της Παρασκευής στον Τοξότη ευνοεί καινούργια ξεκινήματα, αρκεί να είναι συγκεκριμένος ο στόχος σας και μελετημένες οι κινήσεις σας. Οικογένεια και θέματα σπιτιού θα είναι βασικό σας μέλημα και θα είναι ιδανική ευκαιρία να εξασκήσετε τα ταλέντα σας μαζί με τα παιδιά. Μπορείτε να φτιάξετε στολίδια ή κάποια δωράκια για αγαπημένα πρόσωπα, να διακοσμήσετε τον χώρο σας και να αφιερώσετε χρόνο στις σχέσεις σας. Η ερωτική σας ζωή θα μπορούσε να είναι καλύτερη αν δίνατε περισσότερη προσοχή στις ανάγκες του συντρόφου σας. Οι ελεύθεροι δεν έχετε παράπονο. Είστε περιζήτητοι αυτές τις μέρες.

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Η επιστροφή του Ερμή

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Με την επιστροφή του Ερμή στον Σκορπιό σε ορθή πορεία οι στόχοι σας γίνονται πιο ξεκάθαροι και είναι ιδανική εποχή για να ξεκινήσετε μια επιχειρηματική δραστηριότητα ή να πραγματοποιήσετε ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Την Παρασκευή η Νέα Σελήνη στον Τοξότη ευνοεί την εφαρμογή των σχεδίων σας, ενώ ταυτόχρονα φέρνει ευκαιρίες για να ενισχύσετε το εισόδημά σας. Τα έξοδά σας είναι αυξημένα, καθώς είναι η εποχή που κάνετε πολλές αγορές για το σπίτι και την οικογένεια και μπορείτε πολύ εύκολα να ξεφύγετε από τα όρια του προϋπολογισμού σας. Οι σχέσεις σας είναι σε αρμονία, περνάτε όμορφα με αγαπημένα πρόσωπα και αναζητάτε την επαφή, καθώς δεν λείπουν οι στιγμές που σας πιάνει μελαγχολία λόγω ημερών. Η κοινωνική σας ζωή μπορεί να ανεβάσει την ψυχολογία σας και πρέπει να αφιερώσετε περισσότερο χρόνο στην ψυχαγωγία. Καινούργιες γνωριμίες και νέοι έρωτες θα βελτιώσουν τον ψυχισμό σας.

στον Σκορπιό σε ορθή πορεία θα οξύνει την κριτική σας σκέψη κι έτσι θα καταφέρετε να αποφύγετε μια συνεργασία που θα σας οδηγούσε σε οικονομική κατάρρευση. Την Παρασκευή η Νέα Σελήνη στον Τοξότη θα ευνοήσει τη διεύρυνση των γνώσεών σας και τη σύσφιξη σχέσεων με οικεία πρόσωπα, αλλά θα πρέπει να είστε πολύ επιφυλακτικοί απέναντι σε όσους παρουσιάσουν ρόδινες τις προοπτικές στον επαγγελματικό τομέα. Επίσης, αν περιμένετε τα αποτελέσματα εξετάσεων που έχουν σχέση με την υγεία σας, πάρτε και μια δεύτερη γνώμη. Μπορεί να μη γίνει σωστή διάγνωση ή να προκύψει κάποιο μπέρδεμα. Στον ερωτικό τομέα θα είναι θετικές οι εξελίξεις. Θα κάνετε μια καινούργια γνωριμία μέσα από μια σύντομη απόδραση με φίλους και θα νιώσετε αναζωογονημένοι. Μπορεί να σας φανεί πολύ καλή για να είναι αληθινή όλη αυτή η κατάσταση, ωστόσο δεν πρέπει να σκέφτεστε αρνητικά.

Sudoku No 576 3 2

4 3 2

3 1 7 1

1 2

8 2

5 7

6 4

Η λύση του προηγούμενου 4 5 6 3 2 7

2 1 7 9 4 8

3 9 8 5 1 6

1 7 5 6 3 2

9 6 3 4 8 5

8 4 2 1 7 9

5 8 1 7 9 4

7 3 9 2 6 1

6 2 4 8 5 3

1 6 7 4 2 5 3 8 9 9 3 4 8 7 6 2 5 1 8 5 2 9 1 3 6 4 7

6.12.18 – lifo

06—12.12.2018

TheLiFOTeamPicks

aπό ό σα ζήσα μ ε την προηγ ο ύμεν η ε βδομάδ α

78 lifo – 6.12.18

Έχετε σκεφτεί ποτέ πως όταν κοιτάμε τον ουρανό, ουσιαστικά βλέπουμε το παρελθόν; Ούτε κι εγώ θα το είχα συνειδητοποιήσει αν δεν μιλούσα μ’ έναν αστρονόμο που έχει αφιερώσει τη ζωή του στην παρατήρηση των αστεριών. Άστρα που έχουν εκραγεί πριν από εκατοντάδες χρόνια στο σύμπαν, αλλά σήμερα φτάνει το φως τους στη γη. Κάποιοι μιλάνε για μηχανή του χρόνου. Είναι ίσως η μοναδική φορά που μπορείς πράγματι ν’ ανοίξεις τα μάτια σου και να δεις το παρελθόν. Μπροστά σου!

Το ξέρω ότι θα γκρινιάξω γι’ άλλη μια φορά, αλλά αυτή η υπερβολική βιασύνη με την οποία σπεύδουμε να μπούμε σε χριστουγεννιάτικο mood όλο και νωρίτερα έχει αρχίσει να με εκνευρίζει. Παρότι αγαπώ τα Χριστούγεννα.

Όταν είσαι η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το σημαντικότερο ποδοσφαιρικό βραβείο στον κόσμο, τι περιμένεις να σε ρωτήσουν τη στιγμή που ανεβαίνεις στη σκηνή να το παραλάβεις; Κάτι για την προσπάθειά σου, για όσα έχεις καταφέρει, κάτι σχετικό με το ποδόσφαιρο τέλος πάντων; Λάθος. Αυτό που σε ρωτάνε είναι αν θέλεις να κουνήσεις τον κώλο σου πάνω στη σκηνή. Πριν από λίγες μέρες η Ada Hegerberg, νικήτρια του πρώτου «Ballon d’ Or» που απονεμήθηκε σε γυναίκα (καθώς μόλις φέτος προστέθηκε η γυναικεία κατηγορία), άκουσε αυτό ακριβώς από τον DJ Martin Solveig, που ήταν εκεί για να κάνει την απονομή: «Θέλεις να χορέψεις; Ξέρεις να κάνεις twerk;».

Άκης Κατσούδας

Κορίνα Φαρμακόρη

Γεωργία Παπαστάμου

Βαγγέλης Λιακόγκονας

Χρήστος Παρίδης

Άγγελος Κλειτσίκας

Ευτυχώς, κόπασε ο θόρυβος της σαχλής κόντρας της προηγούμενης εβδομάδας. Έχοντας να επιλέξω ανάμεσα στον ρατσιστή, προσβλητικό για πληθώρα κοινωνικών ομάδων και ευτελή καλλιτεχνικά «κωμικό» Σεφερλή και στην καταθέτουσα επί σειρά ετών εμπνευσμένη (σπανίως κακοπροαίρετη) κριτική γραφή Ακρίτα, η οποία ωστόσο δεν έχει υπογράψει μόνο προϊόντα διανόησης και διδακτισμού αλλά και τηλεοπτικά εύπεπτα έργα, θα διαλέξω τη φωνή εκείνη που, ανεξαρτήτως διαδρομής, προέλευσης και επωνύμου, θα κάνει το εξής ένα: δεν θα αποζητά εύσημα... Γιατί, απλώς, τα εύσημα μόνο κερδίζονται. Ας λείπει η ανούσια σπατάλη χρόνου σε ελιτίστικες ίντριγκες. Άραγε, γίνεται;

Είχα χρόνια να επισκεφθώ τη Λευκωσία και βρέθηκα για λίγο εκεί. Μου έκανε θετική εντύπωση το πόσο εύκολα περνάς πια στα Κατεχόμενα. Η ιστορική και πλέον εμπορική οδός Λήδρας οδηγεί στη μία από τις πέντε πύλες κατά μήκος της «πράσινης γραμμής», απ’ όπου περνάς στην «απέναντι» πλευρά της πόλης. Κι έτσι, μέσα σε ελάχιστα λεπτά, με έναν γρήγορο έλεγχο ταυτότητας στην είσοδο της τουρκοκρατούμενης επικράτειας, βρέθηκα στην Ανατολή. Μόλις είχε πέσει τo σκοτάδι και χάθηκα μέσα στα σοκάκια και στα μεϊντάνια. Μουντίλα, σκονισμένα κτίρια, ερειπωμένα σπίτια, σκοτεινοί δρόμοι, καφενεία και κουρεία γεμάτα άντρες κάθε ηλικίας, καμία γυναίκα. Σαν να είχα διακτινιστεί ξαφνικά σε λαϊκή συνοικία της Πόλης ή, μάλλον, σε τουρκική επαρχία. Ένα καζίνο με αμπαλάζ κακόγουστου φωτισμού μού υπενθύμισε πού βρισκόμουν.

Το highlight της εβδομάδας μου ήταν με διαφορά το γαμοπίλαφο με βραστό κρέας, το κατσικάκι γάλακτος, η φάβα και τα χορτοπιτάκια που έφαγα στο κρητικό καφενείο Μίτος στην Καλλιθέα. Η ατμόσφαιρα παραπέμπει σε παλιακό καταγώγι επαρχίας και το αυθεντικό, σκληροπυρηνικό κρητικό φαγητό που ετοιμάζουν ο Μανώλης και η οικογένειά του είναι απλώς θεϊκό. Οι θεόμουρλοι θαμώνες είναι μια διαφορετική ιστορία από μόνοι τους.

Είναι μέρες που οι δουλειές πηγαίνουν πρίμα, είσαι η λιακάδα της μάνας σου και η ψυχή του πάρτι και όλα. Είναι κι άλλες, όμως, που το πράγμα δεν τραβάει με τίποτα, δεν σώζεται από πουθενά, όλα ένα φιάσκο. Κι εκεί ξεχωρίζεις τον συναισθηματικά τσιγκούνη από αυτόν με το περίσσευμα που θα σώσει την παρτίδα. Στη δουλειά, στο τραπέζι που χάλασε επειδή κάηκε το φαΐ, σ’ έναν φιλικό καβγά που θα διαλύσει την παρέα. Όχι, δεν είναι κρίση ρομαντισμού, αλλά δεν θα παραστήσω και την τυφλή: είναι σαν να μας έχουν τελειώσει οι ζωούλες και κυκλοφορούμε άψυχοι στην πόλη. Μπορεί και να φταίνε οι γιορτές που πλησιάζουν και μ’ ενοχλεί λίγο παραπάνω…

Ως ρετρό τύπος γενικά, μου αρέσει να βλέπω παλιές ταινίες. Μία που από καιρό ήθελα να δω αλλά τώρα τα κατάφερα τελικά είναι το Brief Encounter του Ντέιβιντ Λιν. Τυπικά μελόδραμα, ουσιαστικά όμως από τις περιπτώσεις που εξηγούν με τον δικό τους τρόπο γιατί κάθε είδος έχει ξεχωριστό λόγο ύπαρξης και μπορεί, αν υπηρετηθεί σωστά, να δώσει το μάξιμουμ. Μια ιστορία σε ανθρώπινα μέτρα, συναίσθημα που πνίγει τους πρωταγωνιστές, όχι τους θεατές, σε μια ιστορία ειπωμένη το 1945, που θα μπορούσε όμως να συμβεί και τώρα, όποια μέρα, όποια ώρα. Γιατί τίποτα στη ζωή δεν είναι ευθύγραμμο, αρκεί να κοιτάξεις λίγο καλύτερα δίπλα σου…

Χριστίνα Γαλανοπούλου

Μαρία Δρουκοπούλου

Θοδωρής Αντωνόπουλος

Γιάννης Κωνσταντινίδης

Νικόλας Σεβαστάκης

«Μούγκα» από τα τοπικά ΜΜΕ αλλά και από τους διάφορους λαλίστατους επικριτές της βίας «απ’ όπου κι αν προέρχεται» –σκίζουν ιμάτια, βλέπεις, μόνο για καμιά κατάληψη ή καμιά σπασμένη βιτρίνα– για την εν ψυχρώ δολοφονία του 63χρονου Αλβανού εργάτη γης Πετρίτ Ζίφλε στη Λευκίμμη Κέρκυρας από ένα ντόπιο απόβρασμαμέλος της Χ.Α. ύστερα από διαπληκτισμό που προκάλεσε ο δράστης με τις ρατσιστικές και εθνικιστικές του κορόνες. Και είναι ακριβώς –κι έτσι ήτανε ανέκαθεν– η σιωπή, η ανοχή ή και η σιωπηλή συγκατάβαση μεγάλου μέρους της κοινωνίας που οπλίζει τα χέρια των ναζί δολοφόνων.

Τα ναρκωτικά και η αύξηση των αυτοκτονιών έριξαν το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ στο χαμηλότερο επίπεδο της σύγχρονης ιστορίας τους. Οι άνδρες ελπίζουν πια στα 76,1 έτη ζωής και οι Αμερικανίδες στα 81,1. Ο μίζερος μέσος όρος του 2017 διαμορφώνεται στα 78,6 έτη. Κι όμως, οι Αμερικανοί έχουν επιλύσει πρακτικά και ηθικά διλήμματα που στην Ευρώπη συνιστούν ακόμα χαίνουσες πληγές για την ψυχραιμία. Γιατί, λοιπόν, 70.000 θάνατοι από overdose; Η γεωγραφική κατανομή τους φανερώνει εξάπλωση βάσει περιρρέουσας απανθρωπιάς: πεθαίνουν περισσότεροι ναρκομανείς από την απελπισία των μεγαλουπόλεων και την παρακμή των παραδοσιακών βιομηχανικών ζωνών. Επειδή προτιμούν φτηνιάρικα συνθετικά οπιοειδή, που απλώς είναι φρικτά. Η ζωή και ο θάνατος κοστίζουν ολοένα και φθηνότερα στο Φαρ Ουέστ, όσο κι αν ανθεί η οικονομία του.

Τον θυμάμαι να περνάει το φανάρι της Πανεπιστημίου με τα χέρια σταυρωμένα πίσω και το δερμάτινο σακάκι να ανεμίζει (είχε πάντα κάτι επικό η περπατησιά του, πολύ διαφορετική από άλλων ποιητών). Τα Μείζονα Ποιητικά του Μιχάλη Κατσαρού – αυτός ήταν– έρχονται τώρα από τις εκδόσεις Τόπος, με επιμέλεια του Άρη Μαραγκόπουλου. Ζηλεύω και δεν ζηλεύω όσους ταξιδεύουν συχνά. Eίτε πρέπει να είναι πολύ πρακτικοί άνθρωποι και να ξέρουν να αποταμιεύουν είτε να έχουν κάποια άνεση. Πάντως, αν μπορούσα, θα επισκεπτόμουν ξανά την αγαπημένη Πράγα, για να πάω κυρίως σε συνοικίες και γωνιές εκτός του υπέροχου, αλλά ακραία τουριστικού κέντρου. Διάφορες αναποδιές –υγείας, απωλειών, βλαβών στα υδραυλικά κ.λπ.– έχουν αρχίσει να κλονίζουν τον ορθολογισμό μου. Παραφράζοντας το «μήπως μας ψεκάζουν», αναρωτιέμαι μήπως «μας ματιάζουν».

Το μόνο που δείχνει το τόσο μίσος και η άρνηση για το trap είναι το πόσο έχουν γεράσει ορισμένοι ακροατές. Μαρία Παππά

Η δολοφονία της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο είναι μια φρικτή είδηση. Οι δράστες είναι δύο άνδρες 19 και 21 ετών και το κίνητρο πιθανολογείται ότι είναι σεξουαλικό. Εκτός του ότι έχουμε φτάσει στο σημείο δύο νέοι άνθρωποι να σκοτώνουν έναν άλλο νέο άνθρωπο, διαπιστώσαμε γι’ άλλη μια φορά ότι η λέξη «ψόφος» είχε πάλι την τιμητική της. Παρακολούθησα τους γονείς της κοπέλας και αναλογιζόμουν τι θα σκέφτονταν αν έβλεπαν όσα γράφτηκαν για την κόρη τους. Αβίαστα διατυπώνονται λέξεις όπως «λαθρολάγνα σκρόφα» για μια κοπέλα που πέθανε στα 22 της χρόνια. Δυστυχώς, το χυδαιόμετρο της ελληνικής κοινωνίας έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Κι ο ψόφος έχει αναχθεί στην ύψιστη ψηφιακή ιδεολογία. Γιάννης Πανταζόπουλος

Τίνα Μανδηλαρά Δεν ξέρω αν ήταν το ότι βρέθηκα μπροστά στους πανέμορφους πίνακες του Μόραλη – από τα πρώτα σεζανικά πορτρέτα μέχρι τον διάχυτο ερωτισμό στα αφαιρετικά του– που με συγκλόνισε ή η σκέψη ότι εκείνη η παρέα – Μόραλης, Τσαρούχης, Ελύτης, Σεφέρης, Χατζιδάκις– τρεφόταν από την ίδια αστείρευτη πηγή της έμπνευσης και φαντασιωνόταν έναν κόσμο ανοιχτό, όμορφο και αδυσώπητα μοντέρνο. Δεν έχω κρατήσει ποτέ άλλο παράδειγμα στην αθηναϊκή και στην ελληνική επικράτεια που να άλλαξε τόσο τον τρόπο που σκεφτόμαστε και ζούμε. Συγχαρητήρια στο Μπενάκη και στον επιμελητή Νίκο Παΐσιο, τον οποίο είχα την τύχη να έχω για ξεναγό, γι’ αυτό το εξαίσιο δώρο σε όλους μας.

6.12.18 – lifo