Τεύχος 592

7.2.2019 free press

ολα για την αθηνα! δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

5 NEA ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΟΥΤΟΠΙΑ Ή U-TURN; H TΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ BITCOIN

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤΙ

Τ1ΥΟ ο Ν ΙΑΔΊΚ Βάσει στοιχείων Bari-Focus

ΣΤΟ

Δ

www.lifo.gr Στοιχεία s Google Analytic

H ηρωική μοναξιά του

Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗ LIFO ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ

2 lifo – 7.2.19

☛ Το cover story του προηγούμενου τεύχους της LiFO ερευνούσε την «καθημερινή κόλαση ενός εκπαιδευτικού». Το ρεπορτάζ του M. Hulot με ιστορίες από την καθημερινότητα δασκάλων και εκπαιδευτικών προκάλεσε αίσθηση, συζητήθηκε, αναμεταδόθηκε και σχολιάστηκε πολύ. Η Μάνα Κουράγιο γράφει: «Δυστυχώς, ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα. Διδάσκω από το 2001, έχω περάσει και από ιδιωτικό και από δημόσια σχολεία. Αυτό που ισχύει είναι το “κάθε πέρσι και καλύτερα”. Έχω δουλέψει σε σχολείο όπου μαθητής ήρθε με όπλο και έκανε σκοποβολή στο προαύλιο, σε άλλο όπου μαθητής έσπασε τη μύτη συμμαθητή του με ένα πόδι από καρέκλα, σε άλλο όπου οι μαθητές (συγγνώμη γι’ αυτό) έφτυναν ανεξέλεγκτα τους τοίχους και δεν τολμούσες να ακουμπήσεις. Η ατιμωρησία είναι η μόνη υπεύθυνη». Η Domus συμπληρώνει: «Πριν από κάποιο διάστημα, όταν είπα στους μαθητές μου ότι μπορούν να πάρουν μόνο μία κόλλα Α4 για να ζωγραφίσουν, μου απάντησαν “αφού εμείς τα αγοράζουμε, όσα θέλουμε θα πάρουμε”. Όταν το σχολείο δεν είναι αυτόνομο και παρακαλάει τον σύλλογο γονέων για τα αυτονόητα, λογικό είναι να κάνουν κουμάντο». Ο/Η Lumidy σχολιάζει: «Πολύ ενδιαφέρον άρθρο και παράλληλα εξοργιστικό για το πώς έχουν τα πράγματα. Λείπει η πειθαρχία. Λείπει η επιβολή κανόνων απ’ τον δάσκαλο. Η εξουσία πρέπει να βρίσκεται στα χέρια του δασκάλου/καθηγητή και όχι του γονέα. Πόσο μάλλον του παιδιού, που δεν ξέρει πού πάνε τα τέσσερα. Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι το γεγονός της μονιμότητας. Δεν γίνεται πάνω που οι σχέσεις καθηγητή - μαθητή γίνονται πιο καλές και βρίσκεις τα “κουμπιά” της τάξης, να σε στέλνουν να δαμάσεις έναν άλλον όχλο. Μέσα απ’ αυτό το άρθρο και τις προσωπικές μας εμπειρίες μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε το πρόβλημα που υπάρχει ακόμα με τον σεξισμό, το body shaming, την απαξίωση του συνανθρώπου, ακόμα και στις πολύ νεαρές ηλικίες. Το άλλο πρόβλημα που εμφανίστηκε μέσα στα χρόνια είναι ότι με τον ντόρο που έγινε με το bullying, η κατάχρηση της λέξης και των καταγγελιών έχει φέρει τα πράγματα στα άκρα. Θεωρούμε bullying το να επιπλήξεις τον μαθητή την ώρα που κάνεις μάθημα. Είμαστε σοβαροί; Χρησιμοποιούμε κάτι τόσο σημαντικό για κάτι τόσο ασήμαντο;». Η LaCallas αναφέρει: «Ευχαριστώ πολύ για το άρθρο αυτό. Διαβάζοντάς το ένιωσα ότι δεν είμαι τελείως μόνη στον καθημερινό αγώνα μου στον χώρο της εκπαίδευσης, μια και, απ’ ό,τι φαίνεται, όλα όσα αναφέρει τα ζούνε και πολλοί άλλοι εκπαιδευτικοί, δυστυχώς». Ο Takis καταλήγει: «Πολύ ωραία και σωστά τα λέει το άρθρο. Για όλα όσα αναφέρονται φταίνε τρεις παράγοντες: 1) Οι γονείς: Η διαπαιδαγώγηση του παιδιού ξεκινάει από το σπίτι. Ο γονέας πολλές φορές δεν έχει καθόλου χρόνο να ασχοληθεί με το παιδί του, ή είναι πολύ μαλθακός, ή για διάφορους λόγους δεν του διδάσκει κάποιες αρχές. Τα παιδιά δεν γνωρίζουν τι είναι σωστό και τι λάθος, παραδειγματίζονται και λαμβάνουν πρότυπα και αρχές από τους γονείς τους. 2) Το υπουργείο: Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι εκπαιδευτικοί, εκτός από τη μετάδοση γνώσεων, είναι και παιδαγωγοί. Και, ναι, θα πρέπει να χρησιμοποιούν τρόπους συμμόρφωσης των νεαρών παραβατών, ασφαλώς όχι σωματική βία. Με διάφορες μεθόδους θα πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά να μάθουν ότι υπάρχουν όρια, των οποίων η παράβαση έχει συνέπειες. 3) Οι εκπαιδευτικοί: Δυστυχώς, κάποιοι μπορούν να επιβληθούν καλύτερα από κάποιους άλλους. Αν σου πάρουν τον αέρα, τότε δύσκολα μπορείς να τον ανακτήσεις!» Ο/η granita lemoni συμφωνεί: «Ας αναλάβουν, επιτέλους, όλοι τις ευθύνες τους! Και οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί και το κράτος και, φυσικά, οι ίδιοι οι μαθητές (σε μεγαλύτερες ηλικίες). Πολλοί γονείς είναι απαράδεκτοι και μεγάλη μερίδα παιδιών εντελώς χωρίς όρια. Όμως όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι εντάξει; Περιφρουρούν τα όριά τους; Μαθαίνουν στους μαθητές τον σεβασμό; Όταν “ψαρεύουν” μαθητές για ιδιαίτερα (τακτική προσφιλέστατη από τα μαθητικά μου χρόνια), θέτουν τα όριά τους; Όταν προσβάλλουν μέσα στην τάξη παιδιά με χυδαίους χαρακτηρισμούς (κι έχω ακούσει αρκετά τέτοια περιστατικά λόγω επαγγέλματος), προάγουν τον σεβασμό; Από την άλλη, οι γονείς θέτουν όρια στα παιδιά τους; Τα μαθαίνουν να είναι ευγενικά και να δείχνουν σεβασμό; Ασχολούνται μαζί τους ή τα περιμένουν όλα από το σχολείο; Η πολιτεία πού είναι σε όλα αυτά; Εκπαιδεύει τους δασκάλους; Τους ελέγχει; Από την άλλη, έχει οργανώσει σωστούς συλλόγους διδασκόντων, αλλά και γονέων και κηδεμόνων, ώστε να περιφρουρούνται τα δικαιώματα τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των γονέων και των μαθητών;».

α π ό τ η lif o t ea m

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

feedback591

ΠΟΙΟΙ ΕΥΘΎΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ ΚΌΛΑΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ;

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

7.2.19 – lifo

3

aπ ο τ ον σ ταθη τ σαγκ αρ ουσιανο

Editorial

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ εμπορική διεύθυνση εντυπησ εκδοσησ Δήμητρα Πασομένου εμπορική διεύθυνση ψηφιακησ εκδοσησ Πηνελόπη Μουλά διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αrt director Χρήστος Τζοβάρας

ΜΑΡΓΚΕΡΊΤ ΓΙΟΥΡΣΕΝΆΡ: ΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΛΈΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΚΑΙ ΠΏΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΆΜΕ Σε μια σύντομη επιστολή της προς τον Ζαν-Πολ Αλαρντέν η μεγάλη συγγραφέας εκφράζει λιτά τον κορυφαίο κανόνα της επικοινωνίας (και πιο καταστρατηγημένο).

υπεύθυνη social media Χριστίνα Γαλανοπούλου –––––– ε μπο ρικο τμημα διευθυντής ελευθερησ αγορασ Κώστας Μαντάς (kmantas@lifo.gr) digital advertising director Χριστίνα Γιαννοπούλου yπεύθυνoi διαφήμισης direct market Γιώργος Λυκουργιώτης (likourgiotis@lifo.gr), Ισιδώρα Γενούζου (isidora@lifo.gr), Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου (ktriantafyllou@lifo.gr) senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου digital campaign manager Γιάννης Παπαϊωάννου

Πετίτ Πλαιζάνς Νορθήστ Χάρμπορ Μαίην 04622 ΗΠΑ 5 Φεβρουαρίου 1970

Κύριε, Τα δύο ερωτήματα τα οποία θέτει το ερωτηματολόγιό σας είναι ευρύτατα και πολυσύνθετα. Επιχειρώ να απαντήσω όσο το δυνατόν πιο περιεκτικά:

Τι πρέπει να λέμε στους ανθρώπους; Πρώτα-πρώτα, την αλήθεια για όλα τα θέματα. Η υποχρέωση να λέμε την αλήθεια και να την κάνουμε πράξη ισχύει για όλους, από τον δημοσιογράφο που πληρώνεται για να μεταδίδει την αλήθεια της επικαιρότητας ως τον ποιητή στον οποίο πέφτει ο κλήρος να εκφράζει μιαν αιώνια αλήθεια. Είναι εξίσου επιβεβλημένη για τον μυθιστοριογράφο που έχει τα εφόδια να αποδώσει μιαν ανθρώπινη αλήθεια και για τον φιλόσοφο που πασχίζει να καταστήσει τις λέξεις αγωγούς μιας αφηρημένης αλήθειας. Το αισθητικό κάλλος από τη μια πλευρά και οι αξίες της συμπάθειας και της αγάπης από την άλλη, σημεία στα οποία επιμένει το ερωτηματολόγιό σας, έχουν νόημα μόνο εφόσον εκκινούν από την υποχρέωσή μας να μην ψευδόμαστε ποτέ είτε από οκνηρία, είτε από συμφέρον, είτε από ματαιοδοξία, είτε από δειλία.

Πώς να τους μιλάμε; Απλά, ξεκάθαρα, δίχως κανενός είδους κοινοτοπίες, δίχως παραχωρήσεις στην οκνηρία του αναγνώστη, αλλά συνάμα και δίχως σκόπιμες ασάφειες, δίχως ψεύτικες κομψότητες, δίχως επιτηδευμένη εκλαΐκευση, δίχως συνθηματικά ιδιώματα του σχολείου, της εκκλησίας, της κυβερνητικής ομάδας, δίχως παραχωρήσεις προς τη μόδα του σήμερα που θα φαντάζει γελοία αύριο, δίχως την επιθυμία να προκαλέσουμε μόνο και μόνο για την ηδονή της πρόκλησης αλλά και δίχως τον ενδοιασμό να το πράξουμε αν το κρίνουμε χρήσιμο, δίχως να θυσιάσουμε τίποτε από τις πολυπλοκότητες, τα γεγονότα ή τις σκέψεις, πασχίζοντας όμως να τα παρουσιάσουμε με τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια. Η λογοτεχνική και ανθρώπινη αξία ενός συγγραφέα, παραδόξως δε και η ποιότητα του ύφους του, αποτιμώνται σε μεγάλο βαθμό με γνώμονα την ικανότητά του να εκφράζει το ουσιώδες.

Εγκάρδια δική σας, Μαργκερίτ Γιουρσενάρ

(Για την αντιγραφή: Στάθης Τσ.) www.facebook.com/stathis.tsagar

4 lifo – 7.2.19

yποδοχή διαφήμισης & συντονισμός Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη, Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– συν ταξη αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα, Αναστασία Γαλάνη, Δημήτρης Καβατζικλής, Ευθύμης Κάλφας, Άκης Κατσούδας, Άγγελος Κλειτσίκας, Μερόπη Κοκκίνη, Κατερίνα Κοντίνη, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Δημήτρης Κυριαζής, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Ανδρέας Λουκάκος, Τάσος Μελεμενίδης, Τίνα Μανδηλαρά, Νίκη Μηταρέα, Πάνος Μιχαήλ, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Μαρίνα Πετρίδου, Δημήτρης Πολιτάκης, Φιλιώ Ράγκου, Πάνος Σάκκας, Ειρήνη Σαρλή-Θεοφυλακτοπούλου, Νικόλας Σεβαστάκης, Βασιλική Σιούτη, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή –––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος ατελιέ αssistant art director Βανέσσα Φερλέ διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639

παρακαλουμε

ανακυκλωστε

7.2.19 – lifo

5

No 1

FocusΒari 2018: Κορυφαίο free press της Ελλάδας με σχεδόν ΔΙΠΛΑΣΙΑ διαφορά από το επόμενο Τέταρτο πιο ισχυρό media brand της Ελλάδας

Πρώτη στην κατηγορία των free press με διπλάσια διαφορά από τον επόμενο

3.200.000 unique visitors 36.000.000 page views To lifo.gr συνεχίζει τον καλπασμό του με υπερτριπλάσια επισκεψιμότητα από τον ανταγωνιστή του Η official page της LiFO είναι η πιο ισχυρή και μοιρασμένη σελίδα των ελληνικών media με 724.000 followers

1. ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

1.410.800

2. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

1.186.900

3. REAL NEWS

1.008.700

4. LIFO

959.900

5. ΒΗΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

831.600

6. ATHENS VOICE

571.300

7. ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

563.900

Athens Voice

571.300

Το τέταρτο ισχυρότερο media brand μεταξύ όλων των κατηγοριών

959.900

Το μοναδικό free press που συμπεριλαμβάνεται στα 15 πιο επιδραστικά ενημερωτικά media της Ελλάδας,σύμφωνα με τη διεθνή μέτρηση του Reuters, ισοβαθμίζοντας με την «Καθημερινή» και το «Πρώτο Θέμα»

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕDIA BRANDS

Πηγή: Focus-Bari, Έρευνα ΒΑRI S.M.A.R.T. / ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ/ Ιανουάριος - Ιούνιος 2018, Κοινό: Άντρες-Γυναίκες 13-74 ετών, Σύνολο Ελλάδας

6 lifo – 7.2.19

talk of the town

Οι δύο ασημαντότητες Πώς διαχειριζόμαστε την ανοησία που διαιωνίζει τη χαμηλή πολιτική και τη ναρκισσιστική πιάτσα της επικαιρότητας.

7–13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019

T. 592

ν ι κ ολ ασ σεβαστακησ — βασ ι λι κ η σ ι ουτ η— δ η μ η τ ρ η σ π ολι τα κ η σ — κ ωστ ησ π απ αϊ ωαν ν ου

• Οι δύο ασημαντότητες • Τοπίο πολιτικής παρακμής • 15 χρόνια Facebook: Ό,τι πιο κοντινό στη Μέρα της Μαρμότας • Φωτιά θα πέσει να μας κάψει

Προς το τέλος του μυθιστορήματος του Κούντερα Η γιορτή της ασημαντότητας, ένας από τους ήρωες πλέκει το εγκώμιο της ασημαντότητας. Είναι η ίδια η ουσία της ύπαρξης, λέει. Και δεν πρέπει απλά να την αναγνωρίσουμε αλλά και να μάθουμε να την αγαπάμε. Έτσι απευθύνεται σ’ εμάς τους αναγνώστες το ωραίο κείμενο του Γαλλοτσέχου συγγραφέα. Όταν μιλάμε για λογοτεχνία, και ιδίως για τη μοντέρνα λογοτεχνία, είναι προφανές αυτό το άνοιγμα στα ασήμαντα. Ο ήρωας του Κούντερα βλέπει, για παράδειγμα, τα παιδιά που παίζουν στο πάρκο ή εκθειάζει τον αφαλό της γυναίκας και στέκεται εκεί: στην ομορφιά που υπάρχει άνευ λόγου, σε μορφές ζωής και παρουσίες που δεν προσποιούνται κάτι άλλο από αυτό που είναι. Αναδύονται και πεθαίνουν, έρχονται και φεύγουν. Θα μπορούσε κανείς να δει όλο το «πρόγραμμα» της νεότερης τέχνης σε αυτήν τη φιλοξενία του ασήμαντου, φιλοξενία που εννοείται πως δεν είναι ανιδιοτελής: 7.2.19 – lifo

7

ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

οι συγγραφείς και οι καλλιτέχνες έχουν, ως γνωστόν, την ιδιοτέλεια του ανιχνευτή, αυτού που συχνά παίρνει στο κατόπι αγνώστους και εκμεταλλεύεται ξένα πεπρωμένα. Πώς; Με τη φαντασία ή με λοξοδρομήσεις της παρατήρησης, κυρίως όμως με τη βοήθεια της γλώσσας, που πολλαπλασιάζει, ούτως ή άλλως, τα καθημερινά θαύματα. Τι γίνεται, όμως, με αυτά τα άλλα ασήμαντα που μπορεί να μας καταδυναστεύουν και να θρονιάζονται στο κέντρο της εξουσίας; Με τις ασημαντότητες που έχουν λόγο στις ζωές μας μέσα από φαιδρά λόγια, θλιβερές χειρονομίες, πολιτικά σκανδαλώδεις συμπεριφορές; Σκεφτόμουν, ας πούμε, την έρημη την γκαζόζα που δοξάστηκε αυτές τις μέρες. Την έφερε ως παράδειγμα ένας βουλευτής που πριν από κάποιο καιρό, ανεβασμένος σε κάποιο βάθρο, ενωνόταν εκστασιασμένα με την ιαχή του πλήθους για το «μπουρδέλο τη Βουλή». Και αναλογίζομαι αυτές τις ώρες και όλα όσα τραυματίζουν κάθε σοβαρότητα στα κοινοβουλευτικά πράγματα. Φαινομενικά γραφικά στιγμιότυπα γίνονται πια μια κινούμενη άμμος όπου βουλιάζει το σχόλιό μας. Και μέσα σε αυτό το βούλιαγμα βλέπει κανείς πετάγματα φανατισμού που επιχειρούν να μιμηθούν το πάθος – ενώ, τις περισσότερες φορές, είναι ρόλοι και σκηνοθετημένοι πόλεμοι.

E

α π ο τον νι κολα σ εβασ τακη

8 lifo – 7.2.19

χω την εντύπωση πως αυτές οι δύο εκδοχές ασημαντότητας, αυτή του συγγραφέα και από την άλλη η σαχλαμάρα που μας εξουθενώνει, δεν συναντιούνται πουθενά. Το ένα ασήμαντο είναι μια ελαφρότητα που σώζει κάτι από την ανθρωπιά (ακόμα και σε συνθήκες όπου κυριαρχεί το κακό και η βαρβαρότητα). Το άλλο ασήμαντο είναι η ανοησία που διαιωνίζει τη χαμηλή πολιτική, τη ναρκισσιστική πιάτσα της επικαιρότητας και την αναπαραγωγή παραπολιτικών της τουίτ. Η μια ασημαντότητα προέρχεται κατευθείαν από το γέλιο του Ραμπελέ, την αιχμή του Βολτέρου ή τον πικρό καγχασμό του Νίτσε. Η άλλη είναι απλώς επινόηση της μεταμεσονύχτιας ζώνης εκείνης της τηλεόρασης των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του ’90, η οποία, με κάποιον τρόπο, μεταφυτεύτηκε στα πολιτικά ήθη του τελευταίου καιρού. Η σύγκριση και μόνο είναι βέβηλη. Γιατί το ασήμαντο της τέχνης φροντίζει τα αφανή της ζωής. Ενώ η πολιτική ασημαντότητα αξιώνει εξουσία και, πάντως, σπεύδει να καταλάβει το κέντρο της σκηνής. Κάποιοι υπάρχουν πλέον μοσχοπουλώντας την ασημαντότητά τους και θεωρώντας ότι η δημοκρατία τούς έχει δώσει το δικαίωμα (και, πράγματι, η ψήφος τούς έφερε στα πράγματα). Το θέμα είναι ότι αυτό το κακό αστείο γεννά απέχθεια και αντανακλαστικά άρνησης. Είναι έτσι μεγάλος ο πειρασμός να επιλέξει κανείς τις συνομιλίες της τέχνης με τα δικά της ασήμαντα (που, βεβαίως, τα μεταμορφώνει και τα φανερώνει σ’ εμάς ως πολύτιμα). Μόνο που εδώ θα κάναμε ένα λάθος. Γιατί δεν πρέπει να αφήσουμε την κακή ασημαντότητα να ασκεί εξουσία, καθορίζοντας την «ημερήσια διάταξη». Το δίλημμα ανάμεσα στον αηδιασμένο αναχωρητισμό και την κριτική συμμετοχή θα λύνεται πάντα υπέρ της δεύτερης. Η αηδία ήταν μια κάποια λύσις σε καιρούς δικτατορίας. Ειδικά για όσους δεν μπορούσαν ή δεν είχαν το θάρρος να κάνουν κάτι παραπάνω. Η δημοκρατία, με όλες τις φαιδρότητες και τις ματαιώσεις που τη σημαδεύουν στις εποχές των παράξενων υβριδίων, δεν χρειάζεται την αηδία μας όσο μια πιο σοφή –στα μέτρα του δυνατού– χρήση των εργαλείων της. Αυτό πια σημαίνει μέτωπο με όλα όσα μετατρέπουν τη δημοκρατία, το Κοινοβούλιο και τους θεσμούς σε φάρσα.

Δεν πρέπει να αφήσουμε την κακή ασημαντότητα να ασκεί εξουσία. Το δίλημμα ανάμεσα στον αηδιασμένο αναχωρητισμό και την κριτική συμμετοχή θα λύνεται πάντα υπέρ της δεύτερης.

ΦΩΝH ΛΑΟY

ΤZAΚΥ ΑΜΠΟΥΛΙΜEΝ Μιλήσαμε με την Advocacy Officer του Generation 2.0 RED, ενός οργανισμού που προωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα και τη διαφορετικότητα, σχετικά με κάποια νέα, ανησυχητικά κρούσματα ρατσισμού στην ελληνική τηλεόραση. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή Μπορείτε να μας περιγράψετε με δυο λόγια το περιστατικό; Στην εκπομπή «Ευτυχείτε» της Κατερίνας Καινούργιου, η οποία προβάλλεται στο κανάλι Open Beyond, και συγκεκριμένα στη στήλη «Διλήμματα», την Παρασκευή 25/1/19 εμφανίστηκε λευκή ηθοποιός βαμμένη με μαύρη μπογιά για να υποδυθεί γυναίκα αφρικανικής καταγωγής. Απόσπασμα του σκετς προβλήθηκε στην εκπομπή του Νίκου Μουτσινά «Για την παρέα» στο ίδιο κανάλι. Και στις δύο εκπομπές οι παρουσιαστές, καθώς και οι συνεργάτες τους, φάνηκαν να διασκεδάζουν με το γεγονός. Τι σας ενόχλησε περισσότερο; Το να βάφει κανείς το πρόσωπό του για να υποδυθεί ένα άτομο με πιο σκούρο χρώμα δέρματος δεν είναι μια αθώα κίνηση. Ονομάζεται «blackface» και εγγράφεται στο πλαίσιο μιας άκρως προσβλητικής παράδοσης φυλετικών στερεοτύπων, η οποία έπαιξε και συνεχίζει ακόμα και σήμερα να παίζει σημαντικό ρόλο στη διάδοση ρατσιστικών αντιλήψεων και συμπεριφορών απέναντι σε ανθρώπους της μαύρης φυλής παγκοσμίως. Σαν να μην αρκούσε αυτό, όμως, προκειμένου να υποδυθεί τη γυναίκα αφρικανικής καταγωγής, η συγκεκριμένη ηθοποιός φόρεσε ένα εφαρμοστό λεοπάρ ρούχο, υιοθετώντας το στερεότυπο της υπερσεξουαλικής μαύρης γυναίκας της ζούγκλας. Γιατί πρέπει να ενοχλούνται όλοι με το blackface; Το blackface ξεκίνησε ως μια αμερικανική μορφή ψυχαγωγίας εις βάρος των μαύρων την εποχή της σκλαβιάς. Παρότι το blackface στα ελληνικά δεδομένα δεν έχει ενοχοποιηθεί όπως θα ’πρεπε και συνεχίζει να χρησιμοποιείται, δεν παύει να είναι άκρως προσβλητικό και ρατσιστικό, ενώ δεν αποτελεί, και ούτε πρόκειται ποτέ, αποδεκτό τρόπο απεικόνισης ενός μαύρου ατόμου. Το να μην έχει κάποιος εικόνα της αμερικανικής ιστορίας ή, συγκεκριμένα, της ιστορίας του blackface δεν αποτελεί δικαιολογία. Οποιοσδήποτε μπορεί να καταλάβει, και χωρίς το συγκεκριμένο πλαίσιο, ότι η συγκεκριμένη πρακτική είναι εξευτελιστική. Όποιοι επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν το blackface είναι συνεργοί σε μια εξαιρετικά ρατσιστική πράξη απανθρωποποίησης και στη διάδοση στερεοτύπων που ενισχύουν την ιδέα ότι οι μαύροι άνθρωποι είναι άξιοι γελοιοποίησης και χλευασμού. Η σκέψη και μόνο ότι η συγκεκριμένη πρακτική συνδέεται άμεσα με τις καθημερινές πρακτικές μίσους και καταπίεσης μιας ολόκληρης φυλής θα έπρεπε να είναι αρκετή για να εμποδίσει τη χρήση της. Έχετε υπ’ όψιν σας κι άλλα ανάλογα περιστατικά στην ελληνική τηλεόραση το τελευταίο διάστημα; Το πιο πρόσφατο περιστατικό που έρχεται στον νου μου είναι από το «My style rocks!» (ΣΚΑΪ, 24/11/17), όπου μια παίκτρια υποδύθηκε την Grace Jones με blackface. Ο Μάρκος Σεφερλής το 2014 εμφανίστηκε με blackface σε μια εκπομπή για να υποδεχτεί τον ZeRaw των VEGAS. Πιο παλιά ακόμα, τον Ιούνιο του 2013, στο «Your face sounds familiar» του ΑΝΤ1 χρησιμοποιήθηκε blackface από τραγουδίστρια προκειμένου να υποδυθεί τον Stevie Wonder. Ποια είναι η διαδικασία από δω και πέρα όσον αφορά την καταγγελία; Τι αναμένετε; Η καταγγελία υποβλήθηκε στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης από την ένωση Generation 2.0 for Rights, Equality & Diversity και το Πολιτιστικό Κέντρο Αφρικανικής Τέχνης και Πολιτισμών ANASA. Αναμένουμε την επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων, καθώς και μια δημόσια απάντηση από τους αρμόδιους. Αν και περιστατικά blackface στη δημόσια τηλεόραση δεν είναι καινούργια στην Ελλάδα, δεν έχει υπάρξει δημόσια συζήτηση σχετικά. Επομένως, η ανταπόκριση του ΕΣΡ σε αυτό το θέμα θα είναι πολύ σημαντική και για τα ίδια τα άτομα αφρικανικής καταγωγής, τα οποία προσβάλλονται, αλλά και για την κοινωνία γενικότερα.

ΠΟΛΙΤΙΚΟ 7ΗΜΕΡΟ

Τοπίο πολιτικής παρακμής Εικονική κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Α

από τh βασ ι λι κη σ ι ου τη

πό την αρχή της ελληνικής κρίσης και το πρώτο μνημόνιο το πολιτικό τοπίο είχε αρχίσει να μοιάζει με κινούμενη άμμο. Τα μεγάλα κόμματα συρρικνώθηκαν, τα μικρά διογκώθηκαν, νεοναζιστές μπήκαν στη Βουλή, καινούργια κόμματα εμφανίστηκαν και άλλα εξαφανίστηκαν, ενώ γραφικές προσωπικότητες που κάποτε έβλεπες μόνο στην trash tv βρέθηκαν στο Κοινοβούλιο να εκπροσωπούν τους πολίτες της χώρας. Δέκα χρόνια μετά, η πολιτική ρευστότητα συνεχίζεται, χωρίς να έχει εμφανιστεί τίποτα νέο, απλώς ανακατεύοντας ξανά και ξανά τα ίδια φθαρμένα υλικά. Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας επιβεβαιώνουν πλήρως τους πολιτικούς αναλυτές που μιλούν εδώ και καιρό για «εικονική κοινοβουλευτική δημοκρατία». Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση Τσίπρα είναι μια κυβέρνηση μειοψηφίας, καθώς στηρίζεται πλέον σε ένα μόνο κόμμα, στο οποίο ο ελληνικός λαός δεν έδωσε ποτέ εντολή αυτοδυναμίας. Από τη στιγμή που το κόμμα των ΑΝ.ΕΛ. αποχώρησε και πέρασε στην αντιπολίτευση, έχει πρόβλημα πολιτικής νομιμοποίησης. Αυτό, όμως, δεν προβλημάτισε ποτέ το κυβερνητικό επιτελείο. Το μόνο που το απασχόλησε ήταν να ξεπεραστούν τα πρακτικά εμπόδια στη Βουλή, ώστε να περνάνε τα νομοσχέδια με 151 βουλευτές. Αυτό δεν γινόταν χωρίς να διαλυθεί η κοινοβουλευτική ομάδα του Πάνου Καμμένου, ο οποίος όμως απειλούσε την κυβέρνηση ότι, αν το κάνουν, δεν θα προλάβουν να πάνε στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Βρέθηκε έτσι, για άλλη μια φορά, λύση-τέχνασμα. Οι έξι βουλευτές, που εδώ και μήνες είναι σε συνεννόηση με την κυβέρνηση (Έλενα Κουντουρά, Βασίλης Κόκκαλης, Κατερίνα Παπακώστα, Σπύρος Δανέλλης, Κώστας Ζουράρις και Θανάσης Παπαχριστόπουλος), ζήτησαν με επιστολή από τον πρόεδρο της Βουλής να προσμετράται η ψήφος τους σε αυτές του ΣΥΡΙΖΑ. Πέρα από τα θεσμικά ζητήματα, υπάρχει σαφώς και θέμα πολιτικής ηθικής, το οποίο επισήμαναν πολλά στελέχη της αντιπολίτευσης, καθώς οι έξι βουλευτές εξελέγησαν με άλλα κόμματα και βρίσκονται σε άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες. Το πλέον πρωτοφανές, ωστόσο, είναι η εκ των προτέρων εκχώρηση της ψήφου τους σε νομοσχέδια που δεν έχουν δει ακόμα. Οι βουλευτές, σύμφωνα με το Σύνταγμα, ψηφίζουν κατά συνείδηση και ακόμα κι αυτοί του κυβερνώντος κόμματος μπορούν να καταψηφίσουν έναν νόμο με τον οποίο διαφωνούν. Οι εν λόγω έξι, όμως, δίνουν λευκή επιταγή στην κυβέρνηση και δεσμεύονται να ψηφίζουν «ναι σε όλα», χωρίς να ξέρουν καν τι πρόκειται να έρθει προς ψήφιση. Οι έξι επιστολές που έστειλαν στη Βουλή είναι περίπου ίδιες, καθώς ένας από αυτούς παραδέχτηκε ότι γράφτηκε καθ’ υπόδειξιν του Μεγάρου Μαξίμου. Η μοναδική που διέφερε, πλην της κατακλείδας, ήταν της Κατερίνας Παπακώστα, που χρειάστηκε δύο σελίδες για να αιτιολογήσει την απόφασή της, συνοδεύοντάς τη με βαρύγδουπες φράσεις όπως «... Θεωρώ καθήκον και υποχρέωσή μου, όπως πρέσβευε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής...», ενώ όλοι οι υπόλοιποι έγραψαν απλώς διεκπεραιωτικά σε 4-5 σειρές ότι ζητούν

η ψήφος τους να προσμετράται σε αυτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Θ. Παπαχριστόπουλος των ΑΝ.ΕΛ., που ορκιζόταν ότι θα παρέδιδε την έδρα την περασμένη Παρασκευή, ζήτησε παράταση, ο Τέρενς Κουίκ και η Μαρίνα Χρυσοβελώνη, αν και σκληροί δεξιοί μέχρι πρότινος, προσπαθούν να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο Σπύρος Δανέλλης, που πριν από λίγες μέρες δήλωνε πως η στήριξή του στην κυβέρνηση είναι μόνο για τη Συμφωνία των Πρεσπών, τώρα δέχεται να ψηφίζει «ναι» σε όσα νομοσχέδια θα φέρει, χωρίς να τα έχει δει καν. Η φράση της εβδομάδας που πέρασε είναι μάλλον του Πάνου Καμμένου, που είπε: «Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη να έχει (σ.σ. ο Τσίπρας) 151 βουλευτές, αλλά θα έπρεπε αυτοί οι βουλευτές να εξαγοραστούν από τους Ανεξάρτητους Έλληνες; Δεν υπήρχανε άλλοι, από το ΠΑΣΟΚ ή από το Ποτάμι;». Τα λόγια αυτά αντανακλούν πλήρως την κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ο Καμμένος εξακολουθεί να προβληματίζει το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να «κάνει τη δουλειά του», χωρίς όμως να «απασφαλίσει τον Πάνο». Τον φοβούνται γιατί

γνωρίζει πράγματα που δεν θα ήθελαν να βγουν στη δημοσιότητα, όπως ισχυρίζονται πολλοί; Τα κυβερνητικά στελέχη το αρνούνται και λένε ότι απλώς είναι ενοχλητικό να φωνάζει και προτιμούν να τον κρατάνε ήσυχο. Ο Καμμένος, πάλι, εφαρμόζει για την ώρα την τακτική «μια στο καρφί και μια στο πέταλο», καθώς το παζάρι με τον Τσίπρα στο παρασκήνιο συνεχίζεται και, παρότι ο τελευταίος απάντησε εκνευρισμένος στη Νέα Δημοκρατία ότι δεν εκβιάζεται, τα πραγματικά περιστατικά δείχνουν ότι δεν θα ρισκάρει εύκολα μια ρήξη με τον πρώην συνέταιρό του. Άλλωστε, ο Τσίπρας αυτό που ήθελε το πέτυχε: να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς να πέσει η κυβέρνηση. Αντιθέτως, ο Καμμένος αντιλήφθηκε εκ των υστέρων ότι την έχει πατήσει, γι’ αυτό και δήλωσε ότι εξαπατήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα. Τι εννοεί ακριβώς; Ο αρχηγός των ΑΝ.ΕΛ. αναφέρεται κυρίως στους χρόνους που είχαν συμφωνήσει με τον πρωθυπουργό. Είναι αλήθεια ότι ο Τσίπρας του είχε πει πως θα καθυστερούσε να φέρει τη Συμφωνία των Πρεσπών, κάπου τον Μάρτιο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτό θα ήταν λίγο πριν από τις εκλογές. Άρα ο Καμμένος δεν είχε να χάσει και πολλά. Για την ακρίβεια, δεν είχε να χάσει σχεδόν τίποτα, πάρα μόνο λίγες μέρες εξουσίας. Ο Τσίπρας, όμως, τον αιφνιδίασε, φέρνοντάς την όσο πιο σύντομα γινόταν (μια εξήγηση είναι οι πιέσεις που δεχόταν από την Ε.Ε. γι’ αυτό), και μάλιστα παίρνοντάς του τους βουλευτές και αφήνοντάς τον χωρίς κοινοβουλευτική ομάδα. Κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν ότι ο Καμμένος είχε συμφωνήσει να «δανείσει» βουλευτές του στον πρωθυπουργό, εάν δεν έβρισκε από αλλού όσους χρειαζόταν, και ότι ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. ήταν αυτός που δεν τα είχε υπολογίσει καλά και τώρα διαμαρτύρεται. Πηγές των ΑΝ.ΕΛ. επισημαίνουν, ωστόσο, ότι είναι άλλο να τον αφήνουν χωρίς βουλευτές κι εκτός κυβέρνησης για δέκα μήνες (αν οι εκλογές γίνουν τον Οκτώβριο, όπως θέλει ο Τσίπρας) κι άλλο για έναν μήνα (αν έφερνε τη Συμφωνία τον Μάρτιο και πήγαινε σε εθνικές εκλογές τον Μάιο). Στο Μαξίμου δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δεν φοβούνται καθόλου τον Πάνο Καμμένο. Πηγές προσκείμενες στους ΑΝ.ΕΛ., όμως, άφηναν να διαρρεύσει αυτές τις μέρες ότι ο περιβόητος Μανώλης Πετσίτης που εμφανιζόταν ως συνεργάτης του Μεγάρου Μαξίμου –και ερευνά πλέον η Δικαιοσύνη– έχει επισκεφθεί μαζί με τον (υπόδικο και καταδικασμένο) επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη το δικηγορικό γραφείο της συζύγου του Πάνου Καμμένου. Προειδοποιητικά πυρά; Θα δείξει. Στο Μέγαρο Μαξίμου, πάντως, μπορεί να λένε αλήθεια ότι δεν φοβούνται τον Πάνο Καμμένο, αλλά είναι βέβαιο ότι αυτό δεν ισχύει για την υπόθεση Πετσίτη και όσα μπορεί να ξετυλίξει το κουβάρι αυτό.

Η φράση της εβδομάδας που πέρασε είναι μάλλον του Πάνου Καμμένου, που είπε: «Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη να έχει (σ.σ. ο Τσίπρας) 151 βουλευτές, αλλά θα έπρεπε αυτοί οι βουλευτές να εξαγοραστούν από τους Ανεξάρτητους Έλληνες; Δεν υπήρχανε άλλοι, από το ΠΑΣΟΚ ή από το Ποτάμι;».

7.2.19 – lifo

9

SHORTCUT

GUEST EDITOR

15 χρόνια Facebook: Ό,τι πιο κοντινό στη Μέρα της Μαρμότας

Φωτιά θα πέσει να μας κάψει Το συνεχές του ηθικού πανικού.

Σ

Τώρα που θα ξεκινήσει και επίσημα η προεκλογική περίοδος, θα σου πω εγώ πόσο κοντά θα έρθουμε και τι ωραία αλληλεπίδραση θα εκτυλιχθεί στον μηχανισμό «σύνδεσης» που μας έμπλεξες, κύριε Ζούκερμπεργκ!

Δ

εκαπέντε χρόνια, λέει, κλείνει το Facebook από την εγκατάστασή του στις ζωές των ανθρώπων ως κοινωνικού δικτύου που προωθεί –όχι με το αζημίωτο φυσικά, αντιθέτως– την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία, παρότι η αίσθηση μοναχικότητας, εμμονής, εντεταλμένης υπηρεσίας και παραμιλητού που προκαλούν πολλές αναρτήσεις των πιο τακτικών μάλιστα χρηστών του είναι πιο έντονη από ποτέ, ειδικά στις συνθήκες ακραίας πολιτικής πόλωσης που επικρατούν στη χώρα μας αλλά και παντού πλέον. Μπήκα αργά σχετικά στο πανηγύρι, αλλά μου φαίνεται ότι έχουν περάσει αιώνες από το διάστημα της βασικής εκπαίδευσης σχετικά με τις νόρμες, τους κανόνες συμπεριφοράς και τα αλγοριθμικά τερτίπια του μέσου. Πέντε χρόνια θα συμπληρώσω (Θεού θέλοντος) στην πλατφόρμα τον ερχόμενο Μάιο, έπρεπε όμως να μπω στον λογαριασμό μου για να το τσεκάρω – και τρία να μου έλεγες, και οκτώ, θα το πίστευα.

Μετά τις αλλεπάλληλες καταγγελίες για ένα σωρό ατασθαλίες και σκάνδαλα που έκαναν το 2018 την πιο δύσκολη χρονιά για την ολοκληρωτικά δημοφιλή πλατφόρμα, το Facebook ανακοίνωσε πριν από μερικούς μήνες τη διαδικασία ανακαίνισής του με ένα τηλεοπτικό spot που είχε τίτλο «Εδώ Μαζί».

α π ό τον δ η μήτρη πολ ι τά κη

10 lifo – 7.2.19

Είναι αυτό το εξωχρονικό ύφασμα του μέσου και η τελετουργική του διάσταση που διατηρείται ακόμα και μετά από μακροχρόνια χρήση, όταν έχει καταστεί άλλο ένα κομμάτι μιας καθημερινής ψυχαγωγικής/ενημερωτικής ρουτίνας ελεύθερου ωραρίου, που το κάνει να μοιάζει σαν να υπήρχε από πάντα ή σαν να πρόκειται για συλλογικό όνειρο από το οποίο ξυπνάμε και μετά το ξαναβλέπουμε, όπως στη Μέρα της Μαρμότας. Μπορεί να μη θυμόμουν πότε ακριβώς «υπέκυψα» στις σειρήνες των κοινωνικών δικτύων, θυμόμουν όμως σίγουρα ότι ήταν πολύ πιο μετά από τότε που είδα την ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ Το κοινωνικό δίκτυο (The Social Network) που κυκλοφόρησε το 2010, λουσμένη σ’ ένα περίεργο λυκόφως, και παρουσίαζε μέσα από το σενάριο του διάσημου λεξιπλόκου Άαρον Σόρκιν τις συνθήκες γέννησης της πλατφόρμας από τον φοιτητή ακόμα τότε Μαρκ Ζούκερμπεργκ.

Πώς, δηλαδή, ένα συμπλεγματικό σπασικλάκι που ήθελε καταρχάς να εκθέσει εκείνες ειδικά τις συμφοιτήτριές του στο Χάρβαρντ που δεν θα του καθόντουσαν ποτέ, ούτε σ’ αυτό ούτε σε οποιοδήποτε παράλληλο σύμπαν, ακόμα κι αν μπορούσαν να δουν σε μαγική γυάλα το μέλλον του ως μεγιστάνα της τεχνολογίας, χτύπησε τεράστια φλέβα και η αφαίμαξη δεν έχει τέλος. Μετά τις αλλεπάλληλες καταγγελίες για ένα σωρό ατασθαλίες και σκάνδαλα που έκαναν το 2018 την πιο δύσκολη χρονιά για την ολοκληρωτικά δημοφιλή πλατφόρμα, το Facebook ανακοίνωσε πριν από μερικούς μήνες τη διαδικασία ανακαίνισής του με ένα τηλεοπτικό spot που είχε τίτλο «Εδώ Μαζί» και μετέφερε το αναμορφωμένο μήνυμα: «Ήρθαμε εδώ για τους φίλους. Μετά γνωρίσαμε τους φίλους των φίλων. Μετά οι παλιοί φίλοι από το σχολείο, η μαμά μας, οι πρώην και το αφεντικό μας ενώθηκαν για μας ευχηθούν “ευτυχισμένα γενέθλια”. Και βρήκαμε κι άλλους σαν κι εμάς. Μετά, όμως, συνέβη κάτι. Ξαφνικά, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με spam, clickbait, fake news και παραβίαση δεδομένων. Αυτό όμως θα αλλάξει. Από τώρα και στο εξής, το Facebook θα κάνει τα πάντα για να επιστρέψουμε όλοι σ’ αυτό που έκανε το Facebook τόσο ιδιαίτερο: στους φίλους. Διότι, όταν αυτό το μέρος επιτελεί τον προορισμό του, ερχόμαστε όλοι λίγο πιο κοντά». Τώρα που θα ξεκινήσει και επίσημα η προεκλογική περίοδος, θα σου πω εγώ πόσο κοντά θα έρθουμε και τι ωραία αλληλεπίδραση θα εκτυλιχθεί στον μηχανισμό σύνδεσης που μας έμπλεξες, κύριε Ζούκερμπεργκ!

τα ’80s ο πολιτικός γάμος και η αποποινικοποίηση της μοιχείας έβαζαν βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας, θα γινόμασταν Σόδομα και Γόμορα. Μετά, η κατάργηση της σχολικής ποδιάς τραυμάτιζε το κύρος του σχολείου: η νεολαία θα βουλιάξει, οι μαθήτριες θα καλλωπίζονται, τα αγόρια θα ξεμυαλίζονται. Στα ’90s ήρθε το τέλος του κόσμου με το θρήσκευμα στις ταυτότητες: αφελληνισμός, προδοσία, 666, «Ελλάς σημαίνει Ορθοδοξία», ο Χριστόδουλος με το λάβαρο της Αγίας Λαύρας. Μετά, το έθνος κινδύνευσε από τον αλλοδαπό σημαιοφόρο που κρατούσε τα εθνικά σύμβολα. Έπειτα, πήγαν να αλλάξουν τα σχολικά βιβλία. Ξεσηκωθήκαμε, είναι σαν να αλλάζει το Ευαγγέλιο, η Αγία Γραφή, ο Εθνικός Ύμνος και οι Δέκα Εντολές μαζί. Κάτω τα χέρια από την Ιστορία μας, τα σχολικά βιβλία είναι θεόπεμπτα, χαραγμένα στο μάρμαρο. Κι ύστερα ήρθε ο νόμος για την ιθαγένεια. Νυν υπέρ πάντων. Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι, και δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ. Και αφού ξεμπλέξαμε και μ’ αυτό, ήρθε το σύμφωνο συμβίωσης και μετά η ταυτότητα φύλου. Συντέλεια. Θα μας κάνουν όλους γκέι, θα αλλάζουν τα αγόρια φύλο για να γλιτώνουν τον στρατό ή γιατί τους το είπαν οι εξωγήινοι στον Υμηττό. «Ζούμε εποχή εκπούστευσης και εκπουτάνευσης του έθνους. Σπεκουλαδόροι κίναιδοι διευθύνουν τη χώρα μας» που ανέκραξε με τη γλώσσα των δασκάλων του γένους και ο μακαρίτης Σαράντος Καργάκος. Η χώρα ζει με συχνότητα θαυμαστή τελετουργικά επαναλαμβανόμενους πανικούς. Βιώνει ηθικές συντριβές, στις ακραίες περιπτώσεις αντικρίζει το επερχόμενο τέλος της. Κάθε τόσο εξαπλώνεται νέο αίσθημα φόβου, κάτι κακό απειλεί την κοινωνική ευημερία. Ο ηθικός πανικός αρχικά αφορούσε συγκεκριμένες ομάδες που τρομοκρατούσαν τον μέσο πολίτη, απειλώντας κυρίαρχες αξίες και την κατεστημένη ηθική τάξη (τον όρο εισήγαγε ο Stanley Cohen για να εξηγήσει τις φοβικές αντιδράσεις απέναντι στην άγρια νεολαία του Brighton στα ’60s). Γρήγορα περάσαμε στην ακραία εχθρότητα προς καθετί που θεωρείται σοβαρός κίνδυνος, σαν να μας απειλεί μια φυσική καταστροφή. Και, βέβαια, τα ΜΜΕ πουλάνε ηθικό πανικό με κάθε ευκαιρία. Οι φορείς της αντιδραστικής σκέψης οργανώνουν εκστρατείες, φουσκώνουν στερεότυπα, ενισχύουν τις προϋπάρχουσες διαιρετικές γραμμές με βάση φυλές, θρησκείες, φύλο, σεξουαλικές ταυτότητες ή κοινωνικές τάξεις. Δουλειά τους είναι να μεγαλώνουν το χάσμα ανάμεσα στη φαντασιακή ένταση της συλλογικής απειλής και στην πραγματικότητα. Ποντάρουν στην έντονη κλιμάκωση: αρχική ανακάλυψη της απειλής – ραγδαία άνοδος – κορύφωση – μείωση ή απότομη εξαφάνιση του φόβου. Η δουλειά έγινε. Τι απέγινε ο μαζικός πανικός για το θρήσκευμα στις ταυτότητες; Δεν έχει καμιά σημασία. Το βασικό είναι πως απέφερε απτά οφέλη στους εμπνευστές του –εκκλησιαστικούς, πολιτικούς, μιντιακούς– και διέχυσε ένα αίσθημα ήττας, υποχώρησης, διαρκούς κινδύνου για την εθνική υπόσταση. Δεν είναι ελληνικό προνόμιο. Περνάνε κι αλλού ηθικούς πανικούς: επιδημίες, συμμορίες νέων, μετανάστες, σατανιστές, εγκληματικότητα, βία των video games, τρομοκρατία. Και σ’ εμάς παλιά η ψήφος των γυναικών ήταν επικίνδυνη επειδή «δι’ όλου του μηνός τελούσιν άπαντα τα θήλεα εις πνευματικήν και συναισθηματικήν ανισορροπίαν». Και πιο πριν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες έφερναν την καταστροφή και ο εκδότης του «Πρωινού Τύπου» πρότεινε να φορέσουν οι πρόσφυγες κίτρινα περιβραχιόνια για να τους ξεχωρίζουν και να τους αποφεύγουν οι Έλληνες. Σήμερα, με τη Συμφωνία των Πρεσπών έρχεται νέα συντέλεια. Θα χάσουμε το όνομα, τη γλώσσα, την εθνότητα, τη Θεσσαλονίκη, τα προϊόντα μας. Από τα σχολικά βιβλία θα διαγραφεί ο Παύλος Μελάς, όποιος τραγουδάει «Μακεδονία ξακουστή» θα διώκεται. Η Αλίκη στη Χώρα των Fake News. Αλήθεια και επιστήμη είναι ό,τι συμφέρει το έθνος. Συμφέρον του έθνους είναι η περιχαράκωση, ο συλλογικός αυτοοικτιρμός. Τρία σε ένα: και επιβάλλουμε στους γείτονες να αλλάξουν όνομα και βγαίνουμε από το αδιέξοδο και νιώθουμε ηττημένοι. Τριπλό τζάκποτ. Ο φόβος πουλάει. Το πέρασμα σε πιο ανοιχτές επιλογές, είτε αυτές αφορούν τον ατομικό βίο είτε συλλογικά ταυτοτικά ζητήματα, δεν είναι εύκολο. Και η υπεράσπισή του φέρνει ηθικό στιγματισμό και λεκτικό λιντσάρισμα. Ο άλλος είναι εθνομηδενιστής, βλάσφημος, πουλημένος, μειοδότης ή ανήθικος, ανάλογα με την περίσταση. Είναι το πρόσωπο του κακού. Οι φορείς του πανικού, οι έμποροι του φόβου, ξέρουν καλά το παιχνίδι: «Ο τόνος Αποκάλυψης, η οπτική μιας ηπείρου που έχει χάσει τη φύση της, το αφήγημα μιας συλλογικής αυτοκτονίας, το αντιδραστικό ήθος…» γράφει ο Raphaël Glucksmann (Εναντίον της αντιδραστικής σκέψης, εκδ. Πόλις).

Κι ύστερα ήρθε ο νόμος για την ιθαγένεια. Νυν υπέρ πάντων. Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι, και δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ. Και αφού ξεμπλέξαμε και μ’ αυτό, ήρθε το σύμφωνο συμβίωσης και μετά η ταυτότητα φύλου. Συντέλεια.

απ ό t o n κωστ η π απ αϊ ωαν ν ου

7.2.19 – lifo

11

ΜΟΥΣΙΚΗ

Δ

εν είναι η πρώτη φορά που ο Γιώργης Χριστοδούλου συναντάει την Ανδριάνα Μπάμπαλη στη σκηνή. Έχουν ξαναπαίξει μαζί (η τελευταία φορά ήταν την περασμένη άνοιξη στο Μικρό Παλλάς), έχουν κάνει άπειρα σχέδια κι έχουν ξεκινήσει μαζί πρότζεκτ που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, αλλά, πάνω απ’ όλα, έχουν μια φιλία που μετράει πάνω από 15 χρόνια κι αυτό φαίνεται στο μουσικό πρόγραμμα «Δύο σαν ένα» που παρουσιάζουν στο Γυάλινο Up Stage, κεντρική ιδέα του οποίου είναι τα ντουέτα. « Έχουμε φτιάξει μια μουσική βραδιά, μια συναυλία, στην οποία τον πρώτο λόγο έχουν τα τραγούδια» λένε. «Αφηγούμαστε και λίγες ιστορίες, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι φτιάξαμε ένα πρόγραμμα που είναι μισό-μισό, από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι παίζουν μαζί, αλλά όταν πηγαίνεις να τους δεις, καθένας κάνει το μέρος του και στο τέλος βγαίνουν και λένε μαζί δύο τραγούδια. Όλο το δικό μας πρόγραμμα είναι ντουέτα και διφωνίες, δεν έχει δικό του μέρος ο καθένας. Υπάρχουν ολόκληρα τραγούδια που είναι και οι δύο φωνές μαζί – πώς ήταν οι Simon & Garfunkel; Ή, πιο πρόσφατα, οι Kings of Convenience; Παλιότερα συνηθιζόταν αυτό, τώρα δεν θέλει να συνεργαστεί ο κόσμος, βαριέται, και τα ντουέτα γίνονται στο πλαίσιο μιας συνεργασίας, σαν αρπαχτή. Ή γίνονται για promo και πολύ εμπορικά πράγματα». Αναφέρουν τη συνεργασία του Μισέλ Λεγκράν με τη Νάνα Μούσχουρη και τα «Τραγούδια της χθεσινής μέρας» των Γαλάνη-Αλεξίου. «Κάπως έτσι είναι και το δικό μας πρόγραμμα, μια ευκαιρία να πούμε κάποια τραγούδια που συνήθως δεν ακούγονται ή είναι φθαρμένα από την πολλή χρήση, όπως το “Όχι, δεν πρέπει να συναντηθούμε” του Χρονά και του Μαρκόπουλου, ένα πολύ ωραίο τραγούδι που έχει καταχωριστεί στην κατηγορία του πολιτικού τραγουδιού χωρίς να είναι, γιατί είναι ερωτικό τραγούδι. Για την ακρίβεια, ένα από τα πρώτα gay τραγούδια στην ελληνική δισκογραφία. Βέβαια, έχουν αλλάξει τους στίχους του ποιήματος (τη λέξη “καπότες” την έχουν κάνει “κονσέρβες”)». « Ένα τραγούδι που ήταν για μένα ταμπού ήταν το “Πιο καλή η μοναξιά” του Πάριου, που, χωρίς την παραπάνω μελούρα, είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι» λέει ο Γιώργης. «Είναι το πιο αγαπητό της παράστασης, συμμετέχει όλος ο κόσμος τραγουδώντας. Είναι εντυπωσιακή η ανταπόκρισή του σε αυτό. Αυτά τα τραγούδια των ’80s, τα οποία ο κόσμος συνδύασε με διάφορα, ειδικά μετά το 2011 με τη βαθιά ύφεση, ήταν πολύ ωραία, παρόλο που κατηγορήσαμε πολύ εκείνη την εποχή». «Στο πρόγραμμά μας έχουμε το “Της μιας δραχμής τα γιασεμιά” του Αττίκ», προσθέτει η Ανδριάνα, «και το “Sound of Silence” των Simon & Garfunkel, αλλά υπάρχουν και πιο σύγχρονα κομμάτια, το “Πάρε, πασά μου, την οδοντόβουρτσά μου” π.χ., το οποίο σε δεύτερο επίπεδο έχει και κάτι άλλο να σου πει, γιατί γράφτηκε την εποχή που ήταν σε έξαρση το Aids και η Ελένη Δήμου είχε ζητήσει από τη Μαριανίνα Κριεζή να φτιάξουν ένα τραγούδι γι’ αυτό, για την οδοντόβουρτσα που δεν τη μοιράζεσαι ποτέ». «Όταν συνεργαζόμαστε, ξέρουμε ότι αυτό που θα πούμε θα το απενοχοποιήσουμε» λέει ο Γιώργης. «Λέμε και μία Βουγιουκλάκη, το “Τράβα μπρος”, γιατί έτσι θέλουμε... Στόχος μας είναι να κάνουμε έναν δίσκο ολόκληρο με διφωνίες και ντουέτα, να μείνει, γιατί θεωρούμε ότι αυτήν τη στιγμή υπάρχει ένα κενό. Δεν είναι εύκολο να το κάνεις αυτό με κάποιον αν δεν είναι φίλος σου. Κι είναι πολύ δύσκολο να συνυπάρχεις με τον άλλο στη σκηνή, πρέπει και οι δύο να κάνουν πίσω, ειδικά στις διφωνίες. Δεν είναι δυνατόν να είναι τέλειο το κομμάτι και για τους δύο. Επίσης, δεν είναι δυνατόν ν’ αρχίσεις να ουρλιάζεις πάνω από τον άλλο – μου το έχουν κάνει πολλές φορές σε live. Πρέπει να τον ακούς και να αποφεύγεις τον φωνητικό σου ναρκισσισμό, για να μπορείτε να είστε μαζί και το αποτέλεσμα να είναι ηχητικά ωραίο. Αυτό το έχουμε καταφέρει με την Ανδριάνα. Έχω τραγουδήσει και με μεγάλους τραγουδιστές, που στο τέλος πετάνε μια κορόνα και σε καπελώνουν κι αυτό είναι στα όρια του κακόγουστου…».

12 lifo –

7.2.19

Η ΑΝΔΡΙΆΝΑ ΜΠΆΜΠΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΓΙΏΡΓΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΎΛΟΥ ΈΧΟΥΝ ΕΤΟΙΜΆΣΕΙ ΈΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΌ ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ ΜΕ ΚΟΜΜΆΤΙΑ ΓΝΩΣΤΆ ΚΑΙ ΚΛΑΣΙΚΆ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΆΖΟΥΝ ΜΑΖΊ, ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΡΧΉ ΜΈΧΡΙ ΤΟ ΤΈΛΟΣ. ΑΠΟ ΤΟΝ M. HULOT, ΦΩΤΟ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΙNFO «Δύο σαν ένα», Παρασκευή, 8/2, Γυάλινο Μουσικό Θέατρο (Συγγρού 143, Νέα Σμύρνη). Τους συνοδεύουν ο Χάρης Σταυρακάκης στο πιάνο και στο ακορντεόν και ο Θάνος Κολοκυθάς στο ηλεκτρικό μπάσο και στην κιθάρα.

7.2.19 – lifo

13

URBAN LAB

Τ

Athens BC Hotel

ο τελευταίο διάστημα παρατηρείται στην πρωτεύουσα μια στροφή στη δημιουργία νέων πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων. Τα συνεχόμενα ρεκόρ που κατακτά στον τουρισμό η Ελλάδα, και ειδικότερα η Αθήνα, ενισχύουν τις προοπτικές κι έχουν αναγάγει την πόλη σε έναν αυτοτελή και ανταγωνιστικό διεθνή προορισμό. Το άλμα αυτό έχει συμβάλει σημαντικά στην ανάδειξη νέων αναπτυξιακών και επενδυτικών ευκαιριών καθώς και στη διαμόρφωση καινοτόμων επιχειρηματικών δεδομένων, με την παροχή φιλοξενίας υψηλής ποιότητας και εστιάζοντας στην κάλυψη των τουριστικών αναγκών. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, οι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις το 2018 στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» ξεπέρασαν τις 5.700.000, ένα εκατομμύριο περισσότερες συγκριτικά με το 2017. Είναι φανερό ότι η ανταγωνιστική θέση της Αθήνας στην ευρωπαϊκή τουριστική αγορά έχει δημιουργήσει μια ευνοϊκή συγκυρία κι έχει συνεισφέρει καταλυτικά στη έντονη δραστηριοποίηση του ξενοδοχειακού κλάδου. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι εγχώριοι και διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι επικεντρώνουν το επενδυτικό ενδιαφέρον τους στην πρωτεύουσα, προχωρούν σε ανακαινίσεις εγκαταλελειμμένων κτιρίων και δημιουργούν πρωτοποριακά πρότζεκτ, αναβαθμίζοντας, ουσιαστικά, το ιστορικό κέντρο της πόλης. Στο αφιέρωμα που ακολουθεί παρουσιάζουμε τις πέντε νέες ξενοδοχειακές αφίξεις σε εμβληματικά σημεία της Αθήνας που μεταβάλλουν τη φυσιογνωμία της αστικής γεωγραφίας.

ATHENS BC HOTEL

Το αρχιτεκτονικό γραφείο της Elastic Architects πραγματοποίησε την αρχιτεκτονική μελέτη για το γειτονικό σύγχρονο ξενοδοχείο της CΟCO-MAT, Athens BC Hotel, στη διασταύρωση της οδού Φαλήρου με την πάροδο Συγγρού, στο Κουκάκι. Τα κύρια χαρακτηριστικά του σχεδιασμού του αναδεικνύονται μέσω της ανεμπόδιστης θέας των δωματίων, των αρχαιολογικών ευρημάτων και της χρήσης φυσικών υλικών. Μάλιστα, τα αρχαιολογικά ευρήματα δεσπόζουν στην είσοδο του ξενοδοχείου, προβάλλοντας τον ιστορικό χαρακτήρα της περιοχής. Είναι ενδεικτικό ότι το κτίριο, η εξωτερική όψη του οποίου αποκαλύφθηκε αυτές τις μέρες, στρέφεται ελαφρώς προς το γειτονικό μουσείο αλλά και τον Βράχο της Ακρόπολης, ώστε να υπάρχει θέα προς ένα ιστορικό και ένα σύγχρονο μνημείο. Επίσης, η επιλογή του ξύλου ως κυρίαρχου υλικού, που δεν είναι σύνηθες κατασκευαστικά στην Αθήνα, εξυπηρετεί μια γήινη αρχιτεκτονική προσέγγιση, εν αντιθέσει με την πλειονότητα των κτιρίων της πρωτεύουσας.

Niche Hotel Στη συμβολή της λεωφόρου Συγγρού με την οδό Βούρβαχη, στο ύψος του Μουσείου της Ακρόπολης, ετοιμάζεται να ανοίξει τις πύλες του το νέο 5άστερο ξενοδοχείο Niche Hotel, ένα έργο που φέρει και αυτό τις υπογραφές του αρχιτεκτονικού γραφείου Elastic Architects, της Ρίας Βογιατζή και του Αλέξανδρου Ξένου. Η κομβική θέση ήταν αυτή που συνέβαλε καθοριστικά στην ανέγερση της ξενοδοχειακής μονάδας, αφού βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τους περισσότερους σημαντικούς ιστορικούς χώρους της Αθήνας. Το πρώην επταώροφο κτίριο γραφείων μετατράπηκε σε ένα ξενοδοχείο 37 δωματίων, με τον αριθμό των κλινών να φτάνει τις 73. Περιτριγυρισμένο από κτίρια γραφείων και πολυκατοικίες, τα περισσότερα από τα οποία χτίστηκαν τη δεκαετία του ’60 και του ’70, το υπάρχον κτίριο είναι αντιπροσωπευτικό της ελληνικής μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής. Χρησιμοποιώντας ως βασικά υλικά το γυαλί και το αλουμίνιο, σε συνδυασμό με τη μαρμάρινη επένδυση, επενδύει σε φυσικά υλικά με σύγχρονη επεξεργασία προκειμένου να επιτευχθεί η αντοχή στον χρόνο και στην ατμοσφαιρική ρύπανση.

Πέντε νέα ξενοδοχεία αναβαθμίζουν το κέντρο της Αθήνας ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΊ ΌΜΙΛΟΙ ΕΠΙΚΕΝΤΡΏΝΟΥΝ ΤΟ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΌ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΎΟΥΣΑ, ΠΡΟΧΩΡΟΎΝ ΣΕ ΑΝΑΚΑΙΝΊΣΕΙΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΈΝΩΝ ΚΤΙΡΊΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΎΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΆ ΠΡΌΤΖΕΚΤ. ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ 14 lifo – 7.2.19

ELIA ERMOU ATHENS HOTEL

Ergon House Athens

NICHE HOTEL

ERGON HOUSE ATHENS

Το πρώτο παγκοσμίως foodie ξενοδοχείο είναι πλέον γεγονός στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας από τον όμιλο Ergon. Το κτίριο, που βρίσκεται στην οδό Μητροπόλεως 23, πολύ κοντά στην πλατεία Συντάγματος, όπου μέχρι πριν από λίγα χρόνια στεγαζόταν το ισπανικό Ινστιτούτο Θερβάντες, μετατρέπεται σε ένα boutique ξενοδοχείο που απευθύνεται στους λάτρεις της γαστρονομίας. Ουσιαστικά, προβλέπεται ότι θα συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τους τομείς της εστίασης και της φιλοξενίας, δημιουργώντας μια σκεπαστή αγορά τροφίμων, από την οποία οι επισκέπτες-πελάτες θα έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν διάφορα προϊόντα, όπως κρέας, ψάρια ή φρούτα. Παράλληλα, θα διαθέτει 38 δωμάτια, ενώ οι κοινόχρηστοι χώροι του ξενοδοχείου θα έχουν βασικό θέμα τη γαστρονομία, προσφέροντας με αυτό τον τρόπο μια καινοτόμο βιωματική εμπειρία εστίασης και διαμονής.

Academia of Athens Hotel Την ίδια στιγμή, σ’ έναν άλλον κεντρικό δρόμο, την οδό Ακαδημίας, κατασκευάζεται ένα νέο 5άστερο ξενοδοχείο από το αρχιτεκτονικό γραφείο MT Architects. Στο κλειστό εδώ και πολλά χρόνια κτίριο στη συμβολή των οδών Ακαδημίας και Ομήρου αναμένεται να λειτουργήσει εντός του έτους ένα υπερπολυτελές κτίσμα που θα περιλαμβάνει 60 πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια και roof garden με θέα την Ακρόπολη. Το ακίνητο ιδιοκτησιακά ανήκει στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο και η δικαιοδοσία του στον ΕΦΚΑ, μισθώθηκε δε από τον λιβανέζικο όμιλο Yazbeck. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Academia of Athens έχει ενταχθεί στο δίκτυο της αλυσίδας «Autograph Collection» του ομίλου Marriott και τη διαχείρισή του έχουν αναλάβει από κοινού η Shaner Italia και η ελληνική CS Hospitality.

Elia Ermou Athens Hotel Στις νέες αφίξεις συγκαταλέγεται και το πρωτοποριακό Elia Ermou Athens Hotel, το οποίο ξεκίνησε ήδη τη λειτουργία του στην ομώνυμη οδό, μόλις 150 μέτρα από την πλατεία Συντάγματος. Το νέο 4άστερο αθηναϊκό ξενοδοχείο με παροχές υψηλών υπηρεσιών, με 123 δωμάτια και εννέα σουίτες, ολοκλήρωσε πλήρως την ανακατασκευή των κτιρίων του και απευθύνεται στους πολυάριθμους επισκέπτες της πόλης. Το βασικό προνόμιο της θέσης του, στον πιο εμπορικό δρόμο της Αθήνας, μόλις 300 μέτρα από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και σε ίση απόσταση από τον σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα και τον Εθνικό Κήπο, προσελκύει το τουριστικό ενδιαφέρον. Επίσης, το Athens View Balcοn στον τελευταίο όροφο προσφέρει ξεχωριστή θέα προς τον Βράχο της Ακρόπολης αλλά και τον λόφο του Λυκαβηττού. Τέλος, εκτός από το εστιατόριο, το all-day bar και ο χώρος στάθμευσης 50 θέσεων έρχονται να καλύψουν όλες τις ανάγκες του επισκέπτη του νέου πολυτελούς δημιουργήματος στην καρδιά της Αθήνας.

ACADEMIA OF ATHENS HOTEL

7.2.19 – lifo

15

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

R E—THIN K IN G ΕNVI RON ME N T Μια ομαδική έκθεση με θέμα το περιβάλλον στη ΔΛ Gallery. Η έκθεση «Re-thinking Environment», που ξεκινάει την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου στη ΔΛ Gallery σε επιμέλεια της Νίνας Κασσιανού, εστιάζει σε ζητήματα που σχετίζονται με τη φύση και την ανθρωπότητα και συμβάλλει στη συζήτηση που γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο γύρω από την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Εξερευνά την αλλαγή του φυσικού και αστικού περιβάλλοντος και αναδεικνύει την ανάγκη μιας ευρύτερης και πιο αποτελεσματικής αντιμετώπισης της υποβάθμισής του. Στην έκθεση συμμετέχουν οι: Γιώργος Γιατρομανωλάκης, Χριστόφορος Δουλγέρης, Ανάργυρος Δρόλαπας, Κώστας Ορδόλης, Γιάννης Τζώρτζης, Έφη Χαλιορή, Πάνος Χαραλαμπίδης & Μαίρη Χαιρετάκη, Julia Braun, Lisa Hoffmann, Magda Hueckel, Katrin Koenning, Diana Lelonek (φωτό) και η Beba Stoppani με φωτογραφίες και βίντεο εγκαταστάσεις.

ΙNFO ΔΛ Gallery, Μεσολογγίου 55A, Πειραιάς. Εγκαίνια: 8/2, στις 20:00. Έως τις 4/5. Ώρες λειτουργίας: Τετ., Σάβ. 12:00-17:00, Πέμ.-Παρ. 12:0019:00. Με ελεύθερη είσοδο.

16 lifo – 7.2.19

7.2.19 – lifo

17

CITY VIBES

5.4.18 18 lifo – 7.2.19

BLOCKCHAIN

Ουτοπια n U-Turn ΑΠΟ ΤΟΝ M. HULOT

ΙNFO 9-10 & 16-17.2.19 Εντός & εκτός Στέγης Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, λεωφ. Συγγρού 107 Η είσοδος είναι δωρεάν και τηρείται σειρά προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν από κάθε εκδήλωση.

Η

τεχνολογία blockchain βρίσκεται πίσω από το ψηφιακό νόμισμα Bitcoin, ένα λογισμικό ανοιχτού κώδικα που εμφάνισε ο μυστηριώδης Satoshi Nakamoto το 2009 εν μέσω της οικονομικής κρίσης και έχει φέρει τα πάνω κάτω στο χρήμα όπως το ξέρουμε. Θα μπορούσαμε να την περιγράψουμε ως ένα κρυπτογραφημένο ψηφιακό λογιστικό φύλλο που μοιράζεται μεταξύ των χρηστών του, καταγράφοντας οικονομικά στοιχεία και συναλλαγές, συμβόλαια και αμοιβαίες συμφωνίες, χωρίς τη μεσολάβηση ενός κεντρικού διαχειριστή, όπως είναι οι τράπεζες. Αν και το blockchain έχει κατά κύριο λόγο υιοθετηθεί από επενδυτές και επιχειρηματίες, χρησιμοποιείται εκτενώς και από κοινότητες που διερευνούν ριζοσπαστικές και εναλλακτικές χρήσεις του στις τέχνες, τη μουσική, τα μέσα και τα συστήματα διακυβέρνησης. Η νέα αυτή τεχνολογία εγείρει πολιτικά και ηθικά ερωτήματα, καθώς από τη μια συμβάλλει στην κοινωνική αμοιβαιότητα και καταργεί τους διαμεσολαβητές, ενώ από την άλλη αποτελεί επενδυτική ευκαιρία για μια νέα ελίτ, αυτήν της ψηφιακής οικονομίας. Το Ουτοπία ή U-Turn είναι ένα φεστιβάλ, το πρώτο στην Αθήνα, που βλέπει με μια κριτική ματιά την τεχνολογία που βρίσκεται πίσω από το bitcoin. Δεν είναι ένα συνέδριο για ειδικούς ή για το πώς να κάνεις γρήγορα και εύκολα χρήματα. Είναι διαρθρωμένο σε τέσσερις μέρες-ενότητες κατά τις οποίες θα πραγματοποιηθεί μια εισαγωγή στην τεχνολογία του blockchain και της πολιτικής στην ψηφιακή εποχή, η εφαρμογή της σε κοινωνικό αλλά και σε καλλιτεχνικό επίπεδο και, τέλος, μια κριτική του όλου πράγματος. Θα μιλήσουν κοινωνιολόγοι, ερευνητές, άμεσα εμπλεκόμενοι με την τεχνολογία, χάκερ και καλλιτέχνες. Από το πρόγραμμα ξεχωρίζουν οι ομιλίες της Saskia Sassen, που θα θέσει τη γενικότερη εικόνα για τη χρήση δικτύων επικοινωνίας και αλληλοβοήθειας σε επίπεδο γειτονιάς, του Benjamin H Bratton, που θα αναπτύξει το αν υπάρχει κάτι καινοτόμο στην τεχνολογία

blockchain, τoυ Jaromil Rojo, που θα μιλήσει για το τέλος στο ταμπού του χρήματος, του Mat Liston, που θα αναφερθεί στην κρυπτοθρησκεία που μόλις ξεκίνησε, του Mat Dryhurst, με θέμα τα βιώσιμα κτίρια όπου καταναλώνεται η κουλτούρα στις μητροπόλεις, και της Jemima Kelly των «Financial Times», που θα ασκήσει κριτική στην τεχνολογία. Αυτό που δεν θα έπρεπε να χάσει κανείς είναι το cryptorave, το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για ένα conceptual έργο τέχνης, ένα κοινωνικό πείραμα, που γίνεται πρώτη φορά στην Ελλάδα. Πραγματοποιείται από τις ομάδες !Mediengruppe Bitnik και Omsk και συμμετέχουν οι Arpanet (πρώην Drexciya, Dopplereffekt, οι πρωτοπόροι ηλεκτρονικής μουσικής από το Detroit), Amnesia Scanner, Bill Kouligas, Voltnoi και M.E.S.H. Το link για να βγάλεις εισιτήριο αλλά και η τοποθεσία όπου θα γίνει θα ανακοινωθεί στο site της Στέγης (http://www. sgt.gr/gre/SPG2234). Στο πρόγραμμα περιλαμβάνεται επίσης μια ειδική παρουσίαση ενός πρότζεκτ των Amnesia Scanner, του AS WiFi, που διευρύνει τη ζωντανή εμπειρία, συνδέοντας τους χρήστες μέσω του Oracle, του στοιχείου τεχνητής νοημοσύνης της μπάντας, και επιτρέποντάς τους να κερδίσουν κρυπτομάρκες, με τις οποίες μπορούν να κατεβάσουν ακυκλοφόρητη μουσική τους. Πρόκειται για ένα πρότζεκτ που συλλαμβάνει το μέλλον της μουσικής, χρησιμοποιώντας αποκεντρωμένες πλατφόρμες στο Διαδίκτυο.

5.4.18 7.2.19 – lifo

19

q Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη το 1952 και μέχρι τα 19 μου έμεινα εκεί, στην ίδια γειτονιά. Ο πατέρας μου, ο οποίος δεν ζούσε μαζί μας –οι γονείς μου χώρισαν αρκετά νωρίς–, ήταν μουσικός, πιανίστας, και τη μουσική τη θυμάμαι στο σπίτι από μωρό. Ο πατριός μου ήταν επίσης ένας άνθρωπος που του άρεσε η τέχνη, κυρίως η μουσική και η λογοτεχνία. Η πρώτη μου επαφή με τα εικαστικά ήταν οι πίνακες που υπήρχαν στο σπίτι. Γενικά, πάντα με τραβούσε η εικόνα, με ενδιέφερε – οι φωτογραφίες, όχι αναγκαστικά πίνακες. Δεν διάβαζα καθόλου, δεν άντεχα να διαβάσω γράμματα, ούτε μία φράση, αλλά άνοιγα παλιές εγκυκλοπαίδειες και έβλεπα τις εικόνες. Ακόμα και στα Μίκι Μάους προτιμούσα να βλέπω μόνο τα σκίτσα. Είχαμε και κάποια βιβλία τέχνης στο σπίτι, αλλά από τους πίνακες έγινε η ζημιά.

απο τον m. hulot. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

q Συμπτωματικά, στη Σκόπελο, όπου παραθέριζα, ενδιαφέρθηκε ένας Ιταλός καθηγητής, άσχετος με ζωγραφική, να με πάρει στη Φλωρεντία, έτσι βρέθηκα στην Καλών Τεχνών εκεί, όπου πήδησα δυο χρόνια, γιατί έβλεπαν ότι ζωγράφιζα ήδη και δεν είχαν κανέναν λόγο να με ταλαιπωρήσουν. Δεν με είδαν ποτέ να δουλεύω στη σχολή, απλώς πήγαινα και δήλωνα την παρουσία μου, ήταν πάρα πολύ εντάξει σε αυτό το θέμα. Δεν είχε αλλάξει και τίποτα στην ουσία, στη Φλωρεντία έκανα ακριβώς αυτό που έκανα και στην Ελλάδα, ζωγράφιζα μόνος μου. Μετά, γύρισα στην Ελλάδα έξι μήνες, και μετά πήγα πάλι στην Ιταλία με τη φίλη μου, αυτήν τη φορά ως συνοδός. Και πάλι δούλευα, ζωγράφιζα στο διαμέρισμα όπου μέναμε. Έμεινα εκεί μέχρι το 1980, μετά χώρισα και γύρισα στην Ελλάδα.

q Γυρνώντας στην Ελλάδα, παντρεύτηκα και πήγαμε με τη γυναίκα μου να μείνουμε στη Σκόπελο. Στο νησί πήγαινα από το 1959, από 7 χρονών, και ήταν πάντα στο μυαλό μου ως το μέρος όπου ήθελα να πάω και να μείνω. Στη Σκόπελο ζωγράφιζα όπως ζωγράφιζα στην Ιταλία, σε ένα λίγο μεγαλύτερο δωμάτιο, αλλά σε ένα απέραντο κτήμα. Το εργαστήριο είχε μια μεγάλη πόρτα και έβγαινα έξω για να βλέπω το έργο μου από απόσταση. Πολλές φορές το ακουμπούσα σε ένα δέντρο και είχα ακόμα περισσότερο χώρο, κάτι που είναι πολύ σημαντικό όταν κάνεις μεγάλα έργα: τα βλέπεις από μακριά κι έτσι μπορείς να τα διορθώνεις. Γενικά, όταν κάνω κάτι βαριέμαι να κάνω κάτι άλλο ταυτόχρονα και στη Σκόπελο ήταν μια χαρά, ζωγράφιζα, δεν είχα κανέναν πάνω από το κεφάλι μου, δεν με ρώταγαν και πολύ τι κάνω. Δεν ξέρω τι φαντάζονταν – ότι τρώω τα χρήματα της γυναίκας μου; Εν μέρει ήταν αλήθεια, γιατί με αυτά ζούσαμε. Συμπλήρωνα κι εγώ κάτι, βέβαια. Ήταν πολύ ωραία, ζούσαμε σε ένα περιβάλλον που για να το έχεις στην Αθήνα, κυρίως αυτό το επίπεδο ζωής, έπρεπε να είσαι εκατομμυριούχος. Εκεί το είχαμε τσάμπα. Έφυγα για την Αθήνα το 2006, γιατί προέκυψε ένα συναισθηματικό θέμα και δεν γινόταν να μείνω πια εκεί.

q Είναι τέτοιος ο χαρακτήρας μου που, ακόμα και να γύριζα πίσω τον χρόνο, θα έκανα τα ίδια. Και τώρα επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη, πάλι μπλέκομαι και κάνω τις ίδιες μαλακίες. Μακάρι να μπορούσα να κερδίσω μερικές δεκαετίες, αλλά με την προϋπόθεση να γύριζαν στο παρελθόν και οι άνθρωποι που ζουν μαζί μου. Αυτό πολύ ευχαρίστως θα το έκανα, κι ας έκανα πάλι τα ίδια λάθη.

q Όταν οι άνθρωποι βρεθούν μπροστά στον Άγιο Πέτρο, δεν υπάρχουν αστεία, ψάχνουν να δουν αν θα πάνε στον παράδεισο ή στην κόλαση. Κάπως έτσι είναι και όταν ζωγραφίζεις, μπορεί όλοι να σου λένε «μπράβο» και «τι ωραία που είναι», αλλά συνήθως είσαι κακόπιστος απέναντι σε αυτό που κάνεις και πρέπει να το περάσεις από χίλια κόσκινα, μέχρι αηδίας. Ακόμα και ένα έργο του Ντελακρουά, ένα αριστούργημα, αν ξεχάσεις ποιος το έφτιαξε και το δεις σαν δικό σου, θα κάνεις σίγουρα διορθώσεις. Θα αρχίσεις να το αμφισβητείς, θα δεις ότι η ουρά του αλόγου μοιάζει με λουκάνικο και θα θέλεις να την αλλάξεις. Όταν όμως βλέπεις το έργο κάποιου άλλου και είναι σημαντικό, δεν έχεις κανένα πρόβλημα. Βέβαια, αυτό μπορεί να έχει να κάνει με τον χαρακτήρα σου, αλλά σ’ εμένα λειτουργεί πάρα πολύ, γιατί είμαι καχύποπτος. Αισθάνομαι μεγάλη ευθύνη και τ’ ακούω βερεσέ όταν λέει κάποιος ότι δεν τον ενδιαφέρει η υστεροφημία. Δεν μπορείς να δουλεύεις για το τώρα και να μη δουλεύεις για το αύριο, δεν γίνεται. Είναι ωραία να μη φοβάσαι τον θάνατο, μπορεί να μην τον σκέφτεσαι συνειδητά, αλλά τον σκέφτεσαι υποσυνείδητα, και πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ότι γεμίσαμε τον κόσμο αντικείμενα. Γεμίζουμε με αυτά ολόκληρα σπίτια, τα οποία, όταν τα γκρεμίσουν, θα γεμίσουμε σκουπίδια, μπάζα, μπετά, τσιμέντα σπασμένα, οι μπαταρίες θα γεμίσουν τον κόσμο μόλυβδο. Και τα μουσεία θα γεμίσουν με έργα που δεν θα ξέρουμε τι να τα κάνουμε.

q Η τέχνη είναι ένα πράγμα μελαγχολικό, έτσι τη σκέφτομαι. Στη μουσική μου αρέσουν πάρα πολύ τα βόρεια, τα Βαλκάνια, που έχουν ημιτόνια πολύ πιο μελαγχολικά, όχι τόσο πολύ τα νησιώτικα. Γενικά, δεν θα υπήρχε η τέχνη αν ο άνθρωπος δεν είχε αγωνία, αλλά και η αγωνία κρύβει μια θλίψη, μια μελαγχολία. Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη ζωή κάθεται και ζωγραφίζει. Ένας τρόπος για να με αποτρέψεις από το να πάω στο μπουντρούμι να ζωγραφίσω είναι να μου πεις ότι υπάρχει μια κούκλα εκεί παρακάτω που σε θέλει – τα παρατάω αμέσως και τρέχω. Επειδή όμως είναι απίθανο να συμβεί, πάω κάτω και ζωγραφίζω με το δάκρυ στο μάτι. Όταν τυχαίνει κάτι πάρα πολύ καλό που έχει να κάνει με τη ζωή την ίδια, όχι με την τέχνη, όλοι μας παρατάμε τις δουλειές μας και πάμε να το βιώσουμε. Δεν υπάρχουν ηλικίες στο μυαλό, μόνο στο σώμα. Φαντάζομαι ότι κι αυτοί στα σπήλαια που ζωγράφιζαν τα βόδια ήθελαν να τα «πιάσουν», είχαν το πρόβλημα της επιβίωσης, άρα ήταν ένα παράπονο και μια ανάγκη να τα ζωγραφίσουν, μια αγωνία. Χωρίς αγωνία και πόνο δεν θα υπήρχε τέχνη. Ακόμα κι όταν έχεις χαρά, υπάρχει η αγωνία μην τη χάσεις. Η ζωή είναι δύσκολη. Μια χασούρα είναι, απ’ την αρχή.

20 lifo – 7.2.19

ΖΩΓΡΆΦΟΣ. ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ, ΖΕΙ ΣΤΗ ΒΟΎΛΑ.

πήγα στη Βιέννη για να σπουδάσω αρχιτεκτονική. Τη ζωγραφική δεν ήθελα να τη σπουδάσω, γιατί αντιλήφθηκα από πολύ νωρίς ότι το σχολείο δεν σου δίνει βάσεις κι αυτό που είχα αποφασίσει να κάνω δεν ήθελα να το μάθω με τις υποδείξεις κάποιου άλλου. Στη Βιέννη πέρασα δύο χρόνια δυστυχίας γιατί η πόλη ήταν πάρα πολύ βαριά εκείνη την εποχή, ήταν σχεδόν στα όρια του Ανατολικού Μπλοκ, μια χώρα της δυτικής Ευρώπης με πάρα πολλές επιρροές ακόμα από τη Σοβιετική Ένωση. Δεν με ενδιέφερε καθόλου αυτό που σπούδαζα και η σχολή ήταν αρκετά σκληρή. Έπρεπε να πηγαίνουμε στις 9 το πρωί και να φεύγουμε στις 7 το βράδυ. Αν ξεκινούσα τώρα, κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν, αλλά και στη Βιέννη έκανα ό,τι έκανα από μικρός, ζωγράφιζα, και περίμενα την ώρα και τη στιγμή που θα έλεγα στους δικούς μου ότι τα παρατάω. Η μάνα μου ήταν στο κρεβάτι όταν της το ανακοίνωσα. Ήταν βράδυ και είχαν ξαπλώσει με τον πατριό μου για να κοιμηθούν. Μόλις το άκουσε, σκεπάστηκε με την κουβέρτα, δεν ήξερε πώς να αντιδράσει. Μετά μου ζήτησαν να σπουδάσω ζωγραφική για να πάρω ένα χαρτί, κι έπρεπε να δώσω εξετάσεις στην Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχασα μερικές μέρες το καλοκαίρι κάνοντας φροντιστήριο, το παρακολούθησα, αλλά ήταν αδύνατο να μπω σε αυτό το λούκι. Έδωσα εξετάσεις και απέτυχα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

q Η μάνα μου έλεγε ότι έπρεπε να έχω ένα «βραχιόλι», ένα σίγουρο επάγγελμα, και μετά ας έκανα ό,τι ήθελα. Έτσι,

o έρωτας με γάμησε Όλη μου η πορεία από αυτόν εξαρτάται, οι κινήσεις μου έχουν να κάνουν με τον έρωτα, αυτός με κινεί γεωγραφικά.

7.2.19 – lifo

21

q Γενικά, τις γυναίκες τις σέβομαι πιο πολύ από τους άντρες, γιατί το γελοίο του αντρικού κόσμου το γνωρίζω πολύ καλύτερα. Οπότε, μπορώ να μιλήσω με μεγαλύτερη υπευθυνότητα απέναντι στον άντρα, είμαι πολύ πιο αντικειμενικός, γιατί τον γνωρίζω. Αν δεις τα έργα μου, δεν γελοιοποιώ καμία γυναίκα, τη χρησιμοποιώ για να φανεί η αδυναμία των αντρών.

q Η κατάσταση στην τέχνη είναι, γενικά, απελπιστική. Επειδή πουλάς αέρα κοπανιστό ως καλλιτέχνης, επειδή δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια –κι αν υπάρχουν είναι στον αέρα–, έχει να κάνει με τη διάθεση του άλλου, με τον χαρακτήρα του, δεν είναι όπως ένας φυσικός ή μαθηματικός που πάει κάπου με τα πτυχία του, του κάνουν δέκα ερωτήσεις και απαντάει. Εδώ ο καθένας θα δει το έργο σου με την αντίληψή του, δεν υπάρχει αυτό που λένε καθαρή αντικειμενική ματιά, είναι μια κατάσταση πάρα πολύ δύσκολη. Ήταν πάντα μια κατάσταση πάρα πολύ δύσκολη, αλλά το θέμα είναι ότι τώρα οι νέοι άνθρωποι θέλουν να μπουν σε έναν επαγγελματικό χώρο. Η χώρα αλλάζει, για να κάνεις οτιδήποτε πρέπει να πληρώσεις. Σε μικρή ηλικία δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα μπορούσα να βγάλω λεφτά από τη ζωγραφική. Δεν σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα να βγάλω χρήματα από κάτι που μου αρέσει, θεωρούσα υπερβολή το να κάνω κάτι και να με πληρώνουν κι από πάνω. Την εποχή που ξεκινούσα εγώ υπήρχαν λίγες γκαλερί, υπήρχαν οι λεγόμενοι καταξιωμένοι καλλιτέχνες που ήταν λιγάκι σαν τους μητροπολίτες και ήταν αδύνατο να πλησιάσεις. Αλλά δεν μας ενδιέφερε και τόσο, ήταν χαμένο το παιχνίδι, ήμασταν «καμένοι» εξαρχής, οπότε δεν ήταν τόσο μεγάλη η αγωνία.

q Προφανώς και έχω πλάσει κι έναν μύθο, ότι έχω επιλέξει να είμαι μόνος και ότι δεν θα με καταλάβουν έτσι κι αλλιώς. Άμα δεν φτιάξεις αυτό το ηρωικό περιβάλλον, δεν προχωράς, ό,τι κι αν κάνεις. Πρέπει να σκέφτεσαι και ότι είσαι ένας παρεξηγημένος καλλιτέχνης, ότι το έργο σου δεν το έχουν καταλάβει ακόμα και ότι κάποια στιγμή, σε έναν αόριστο χρόνο, θα το καταλάβουν.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

q Τώρα, μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα και να υπάρχουν επιμελητές, νέα παιδιά που σπούδασαν στο εξωτερικό και καλλιτέχνες από σχολές ή αυτοδίδακτοι, που έχουν ανάγκη να μπουν κάπου, να βρουν μια γκαλερί, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Είναι πολλοί οι καλλιτέχνες, είναι καλύτερο το επίπεδο ασυζητητί. Άνοιξαν τα μάτια πολλών, αλλά ακόμα και οι αξιόλογοι καλλιτέχνες δεν μπορούν να πλάσουν έναν μύθο, δεν σου επιτρέπει η χώρα πια να σκέφτεσαι έτσι. Είναι σε κατάθλιψη, η κοινωνία περνά κρίση, και η μόνη λύση γι’ αυτά τα παιδιά είναι να διοριστούν ως εκπαιδευτικοί σε κάποιο πανεπιστήμιο, στη δευτεροβάθμια ή στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι πολύ περιορισμένος ο χώρος, είναι πολύ περιορισμένοι οι συλλέκτες, ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Δεν τους αξίζει τέτοια ατυχία. Ίσως να έχουν σκεφτεί μια λύση που δεν την ξέρω εγώ, να έχουν βρει μια συναισθηματική ή ψυχολογική διέξοδο, αλλά βλέπω ότι αδικούνται οι νέοι καλλιτέχνες, παιδιά με ικανότητες που θα ήθελα πολύ να τις είχα. Τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι; Αυτό που έχω να τους προτείνω είναι να φύγουν από την Αθήνα, να μείνουν σε κάποιο νησί ή στην επαρχία, όπου είναι λιγότερα τα έξοδα και μπορούν να αφοσιωθούν στη ζωγραφική. Είναι άσχημο να πρέπει να φύγεις από την Ελλάδα για να επιβιώσεις. Αυτοί που κάνουν ζωγραφική θα πρέπει να έχουν πάντα το όνειρο, είναι το μόνο που σε τρέφει. Tο να διδάσκεις σε σχολείο και να ζωγραφίζεις παράλληλα είναι μια χαρά, κάν’ το.

Προφανώς και έχω πλάσει κι έναν μύθο, ότι έχω επιλέξει να είμαι μόνος και ότι δεν θα με καταλάβουν έτσι κι αλλιώς. Άμα δεν φτιάξεις αυτό το ηρωικό περιβάλλον, δεν προχωράς, ό,τι κι αν κάνεις. Πρέπει να σκέφτεσαι και ότι είσαι ένας παρεξηγημένος καλλιτέχνης, ότι το έργο σου δεν το έχουν καταλάβει ακόμα και ότι κάποια στιγμή, σε έναν αόριστο χρόνο, θα το καταλάβουν.

q Λεφτά από τη ζωγραφική άρχισα να βγάζω στα 50 μου. Όταν έκανα την πρώτη ατομική μου στην Αθήνα, είπα: «Εγώ με αυτούς τους γέρους δεν θέλω να έχω σχέσεις». Τρόμαξα ότι θα εντασσόμουν σε ένα γεροντικό περιβάλλον. Ήμουν πιτσιρικάς και τον κύκλο των ακαδημαϊκών τον έβλεπα και μου σηκωνόταν η τρίχα. Μου άρεσε ο Φρανκ Ζάππα, μου άρεσε η τζαζ, και σε αυτό το περιβάλλον ήταν σαν να γέρασα ξαφνικά. Είπα «άσ’ το» και έκανα 17 χρόνια να οργανώσω άλλη ατομική. Και σώθηκα, γιατί είχα την πολυτέλεια να μην το κάνω. Το ’76 ήμουν 24 χρονών, ζούσα στην Ιταλία και όταν γύρισα δεν είχα καμία σχέση με γκαλερί. Γενικά, στην πορεία μου την επαγγελματική είχα πρόβλημα με τις επαφές, ήταν κάτι πολύ βαρετό, βαριόμουν τις διαδικασίες, να πηγαίνω να βρίσκω κόσμο… Έκανα μια προσπάθεια και για πέντε χρόνια λαχάνιαζα, μέχρι να ξανάρθει το οξυγόνο. Δεν είχα φίλους καλλιτέχνες, δεν ήμουν σε έναν χώρο εικαστικών, οι φίλοι μου ήταν άσχετοι με τον χώρο. Είχα φίλους γέλιου, όχι φίλους πάνω στην τέχνη. Ήμουν αυτό που ήμουν και ήθελα πολύ γέλιο. Η φιλοδοξία με έπιανε ανά πενταετία, έκανα μια προσπάθεια, αποτύγχανα και πήγαινα ξανά πίσω. Πάντα, όμως, ζωγράφιζα.

q Το πιο μεγάλο όφελος από τη ζωγραφική είναι το ότι με βοήθησε να διαπιστώσω πως είμαι το ίδιο μαλάκας, το αν είμαι πετυχημένος ή όχι, καταξιωμένος ή όχι, δεν παίζει ρόλο. Δεν έχω αλλάξει καθόλου, οι μαλακίες παραμένουν οι ίδιες. Κατάλαβα ότι, τελικά, η επιτυχία δεν επηρεάζει τον άνθρωπο προς το καλύτερο.

q Αυτό τον καιρό με ενοχλεί πιο πολύ ο Τσίπρας. Πάρα πολύ, μάλιστα. Όχι η αριστερά, αν και δεν θυμάμαι πια τι είναι αριστερά, το έχω ξεχάσει. Κάνει ό,τι έχει μάθει να κάνει. Κάπως έτσι αυτοί οι άνθρωποι επιβίωσαν μέσα στο ίδιο τους το κόμμα. Πώς είναι οι καραβανάδες που κάνουν καψόνια, που έχουν μάθει να παραμερίζει ο ένας τον άλλον; Ο Τσίπρας είναι η πεμπτουσία αυτού του πράγματος, ψάχνει λόγο για να κάνει καψόνια. Ξέρει πώς να καλύπτει τα πάντα μέσα από ένα λόμπι και με ενοχλεί πολύ το ότι δεν θα επιτρέψει ποτέ στον Έλληνα να πει «άντε, ρε γαμώτο, να το κάνω αλλιώς, δεν μας πήγε καλά έτσι». Διαιωνίζει την αθλιότητα και τα κακά χαρακτηριστικά του. Αυτό έκανε και ο Αντρέας, πήρε και ό,τι σκατό είχαμε και το ανέδειξε, κι έφτιαξε τον εαυτό του, το κόμμα. Ο Τσίπρας πάει να κάνει ακριβώς το ίδιο μια εποχή που είναι ακόμα χειρότερη από τότε. Πάει να φτωχοποιήσει τους Έλληνες, να χάσουν οποιαδήποτε ελπίδα. Κι όταν χάνεις κάθε ελπίδα, από τον αριστερό περιμένεις να σου δώσει ένα κομμάτι ξερό ψωμί. Στο μυαλό του Έλληνα η αριστερά είναι καλή και η δεξιά είναι κακή, στο μυαλό ολωνών μας. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να υποφέρει ο διπλανός και άνθρωποι που δεν τους ενδιαφέρει αν υποφέρει ο διπλανός, εμείς το έχουμε πει αριστερά και δεξιά. Όταν έχεις χάσει κάθε ελπίδα κι έχεις βολευτεί στη φτώχεια σου, το ελάχιστο σου φαίνεται εντάξει, καλύτερο από το τίποτα. Εκεί που ο Αντρέας έλεγε «κανένα γκαρσόνι και όλοι θα βγάλουν λεφτά», ο Τσίπρας λέει «όλοι φτωχοί και μην ασχολείστε, θα τα κανονίσω εγώ τα υπόλοιπα». Μια κωλοτρυπίδα είμαστε, πόσο να υψώσεις το ανάστημα. Αλλά δεν μπορείς να λες τόσο ψέμα και να αντιμετωπίζεις τον κόσμο σαν βλάκα. Θέλει φτύσιμο γι’ αυτά που υποσχέθηκε, όχι γι’ αυτά που έκανε.

q Ο έρωτας με γάμησε. Όλη μου η πορεία από αυτόν εξαρτάται, οι κινήσεις μου έχουν να κάνουν με τον έρωτα, αυτός με κινεί γεωγραφικά. Είχα τεράστιο έρωτα για τη γυναίκα μου, ήταν η γυναίκα που ερωτεύτηκα πιο πολύ, και μετά χώρισα γιατί ερωτεύτηκα μια άλλη γυναίκα.

q Έχω πάψει να κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Με τα χρόνια κατάλαβα ότι δεν έχει αλλάξει σ’ εμένα τίποτα, διαπίστωσα ότι ακόμα δεν έχω ωριμάσει, έχω παραμείνει ένα ώριμο παιδί. Και κατάλαβα ότι κάποια πράγματα είναι απαγορευτικά, το γαμημένο το μάτι βλέπει μπροστά, δεν βλέπει κάτω...

22 lifo – 7.2.19

ΙNFO

O Aπόστολος Γεωργίου συμμετέχει αυτή την περίοδο στην ομαδική έκθεση «Ψυχοσάββατο Μέρος 1» στην γκαλερί Rodeo, Πολυδεύκους 41, Πειραιάς. www. rodeo-gallery.com

592

MΟΔΑ

Μ’ αγαπά ή δεν μ’ αγαπά; Ο χρόνος θα δείξει! Η νέα σειρά της Swatch με προτάσεις για την Hμέρα των Eρωτευμένων.

H

Α Ρ Ο Γ Α

ΤheGOODLIFO

τησ δασ α εβδομ

Είστε τρελά ερωτευμένοι; Φωνάξτε το ή δείξτε το ξεκάθαρα με ένα από τα ρολόγια της Swatch που κυκλοφορούν ειδικά για την Hμέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Η Hμέρα των Eρωτευμένων πλησιάζει και η Swatch, γι’ ακόμα μία χρονιά, μας προετοιμάζει αναλόγως. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τρία μοντέλα ρολογιών μάς δίνουν την ευκαιρία να γεμίσουμε την ημέρα αυτή με ρομαντισμό και αγάπη! Μ’ αγαπά ή δεν μ’ αγαπά; Ένα είναι σίγουρο, θα υπάρχει άφθονη αγάπη στον καρπό σας! Επιλέξτε μεταξύ δύο μοντέλων Gent σε ροζ και φούξια αποχρώσεις ή ενός γλυκύτατου μοντέλου Lady, πλημμυρισμένου με πολύχρωμες καρδιές σε ολόλευκο φόντο. Χαρίστε στο αγαπημένο σας πρόσωπο το δώρο του χρόνου, τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά, με ένα ρολόι Swatch!

7.2.19 – lifo

23

ô

Yamamay

TINE'S N E L A V AL SPECI

Διαφανές body με βαθύ ντεκολτέ και ανοιχτή πλάτη και σέξι σουτιέν με δαντέλα από τη συλλογή της Yamamay για το St. Valentine’s 2019. yamamay.com

ò

Antria Prasinou Jewellery Από τη συλλογή Simplicity μενταγιόν από ασήμι οξειδωμένο 925, χρυσό Κ14, μπριγιάν και πράσινο αμέθυστο. www.antriaprasinou. com

ò

JOUR Δείξε την αγάπη σου με ένα ζευγάρι σκουλαρίκια από ασήμι 925 με επιχρύσωμα. Ελ. Βενιζέλου Καλλιθέα, 210 9579754, www.jour.gr

ô

Swarovski Δαχτυλίδι από τη Swarovski, που αποπνέει λαμπερό και σύγχρονο ρομαντισμό. swarovski.com

ö

Constantinos Papadoukas Βραχιόλι σε ασήμι 925, επιχρυσωμένο, από τη συλλογή Serifos Collection. www.cpapadoukas.com

ô

Marks & Spencer

ΤheGOODLIFO

Για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, και όχι μόνο, ακαταμάχητες επιλογές σε εσώρουχα στα Marks & Spencer.

î

Tiffany& Co. Το νέο μοναδικό άρωμα Eau de Parfum Intense αποτελεί μια πλούσια και ακόμα πιο έντονη εκδοχή του κλασικού αρώματος του οίκου.

24 lifo – 7.2.19

ö

Fran & Lili Φλοράλ μάξι φόρεμα Milkwhite. Ερμού 64 (εντός στοάς, στον 1ο όροφο), Μοναστηράκι, Αθήνα, 210 3258545. www.franandlili.gr

kειμενο μεροπη κοκκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ

Πώς και φοράς μπλουζάκι Ferrari; Είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια. Γιατί; Επειδή είναι ένα ρούχο που έχει συγκεκριμένη χρήση, ωστόσο μου αρέσει να το φοράω ως απλό Τ-shirt. Όλο αυτό περιέχει μια δόση ειρωνείας που μου αρέσει. Πώς θα χαρακτήριζες το στυλ σου; Θα έλεγα ότι επηρεάζομαι έντονα από την underground techno σκηνή. Έχεις κάποιο κόλλημα με τη Mercedes; Ρωτάω διότι έχεις το σήμα της στο Instagram και, απ’ ό,τι βλέπω, το φοράς κιόλας σήμερα. Είναι θέμα αισθητικής προσέγγισης, αλλά θα μπορούσες να το πεις και προσωρινό κόλλημα. Ποιος είναι ο «Jerry Scott’s»; Ένας χαρακτήρας που δημιούργησα όταν ξεκίνησα το πρώτο μου fashion blog στην ηλικία των δεκατεσσάρων. Προέκυψε από την ανάγκη μου να ξεφύγω από τη ζωή στην επαρχία. Έκτοτε, έχει γίνει ένα μ’ εμένα και τον χρησιμοποιώ σε πολλές από τις συνεργασίες μου ως συνδικαιούχο. Από πού κατάγεσαι; Από την Αλεξανδρούπολη. Τι σχέση έχεις με τη μόδα; Θα έλεγα, ψυχωτική. Από πολύ μικρή ηλικία βρισκόμουν σε συνεχή διαμάχη με τους γονείς μου για το τι θα φορέσω. Ακόμα και σήμερα επιμένω τόσο πολύ στη λεπτομέρεια, με αποτέλεσμα να μην είμαι ποτέ ευχαριστημένος με τα ρούχα μου. Από πού ψωνίζεις συνήθως; Συνήθως από thrift shops, ωστόσο πιστεύω πως η ομορφιά του στυλ είναι σύγκλιση πολλών διαφορετικών στοιχείων. Τι δεν θα φορούσες με τίποτα; Τα ρούχα του κλασικού τυπά που τα σπάει στα μπουζούκια κάθε Σαββατόβραδο.

JERRY SCOTT΄S Φοιτητής Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης

Τι σου αρέσει στην Αθήνα αυτήν τη στιγμή; Η πολυχρωμία της και η αντιθετική σύνδεση μεγαλούπολης - γειτονιάς. Τι φοράς σήμερα και πόσο κοστίζει; Μπλούζα Ferrari (€10), παντελόνι Adidas (€70), μπανάνα (€5), παπούτσια New Rock (€200).

7.2.19 – lifo

25

TINE'S N E L A V AL SPECI

9

ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ

jeffrey archer

pierre louϋs

Κορόνα κερδίζεις

Η γυναίκα και το νευρόσπαστο

Μτφρ.: Χριστίνα Ριζοπούλου Εκδόσεις Bell

Μτφρ.: Κλαιρ Νεβέ, Εύη Σιούγγαρη Εκδόσεις Μεταίχμιο

Όταν ο πατέρας του δολοφονείται από την Κα-Γκε-Μπε, ο Αλεξάντερ Καρπιένκο και η μητέρα του πρέπει να δραπετεύσουν από τη Ρωσία. Οι επιλογές είναι δύο, Αμερική ή Μεγάλη Βρετανία. Ο Αλεξάντερ αποφασίζει να το παίξει κορόνα-γράμματα. Στη διάρκεια της επικής ιστορίας του, όμως, αντιλαμβάνεται πως πρέπει να αντιμετωπίσει το παρελθόν που άφησε στη Ρωσία.

Σεβίλλη, 1896: Στη διάρκεια του καρναβαλιού ο Γάλλος Αντρέ Στεβενόλ, αναζητώντας μια ερωτική περιπέτεια, συναντά την Κοντσίτα Περέθ. Η γνωριμία τους θα σημάνει την καταβύθισή του σε μια βασανιστική ερωτική περιπέτεια, στην οποία θα έχει τον ρόλο της μαριονέτας, του νευρόσπαστου, στα χέρια της μοιραίας αυτής γυναίκας…

από τη μαρια δρουκοπουλου

ΤheGOODLIFO

Επιλογές με αφορμή την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

gena showalter

andré aciman

Άγρια νύχτα

Να με φωνάζεις με τ’ όνομά σου

Eκδόσεις Bell

Εκδόσεις Bell

Δύο άνθρωποι διαφορετικοί που θα συναντηθούν στο βαγόνι ενός άδειου τρένου και θα βυθιστούν σ’ έναν εφιάλτη που μυρίζει λιβάνι, χιόνι και αίμα. Η ελληνική επαρχία γίνεται ο καμβάς για ένα μυθιστόρημα λαογραφικού τρόμου και φαντασίας που θα σας συναρπάσει, αφηγούμενο μια ιστορία απώλειας και αγάπης.

Η Άσλιν Ντάροου βασανίζεται από φωνές του παρελθόντος. Για να τις αντιμετωπίσει πηγαίνει στη Βουδαπέστη αναζητώντας βοήθεια από κάποιους άντρες που λέγεται πως έχουν υπερφυσικές ικανότητες. Όταν βρίσκεται στην αγκαλιά του Μάντοξ, του πιο επικίνδυνου απ’ όλους, το ακατανίκητο πάθος τούς φέρνει όλο και πιο κοντά στον όλεθρο.

Μτφρ.: Νίκος Α. Μάντης Εκδόσεις Μεταίχμιο

κωνσταντινοσ κελλησ Άγιοι Τίποτα

Ο Έλιο, ένας δεκαεπτάχρονος στο κατώφλι της ενηλικίωσης. Ο Όλιβερ, ένας νεαρός ερευνητής, φιλοξενούµενος για το καλοκαίρι στο σπίτι των γονιών του Έλιο. Οι δυο τους θα ζήσουν ένα αιφνίδιο, παράφορο ειδύλλιο µε φόντο την Ιταλία της δεκαετίας του ’80, συγκλίνοντας προς κάτι που φοβούνται ότι δεν θα ξαναβρούν ποτέ: την απόλυτη σύνδεση.

GB ROOF GARDEN RESTAURANT ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΝΙΑ

♥

O θεός Έρωτας ρίχνει τα βέλη του στο πιο όμορφο σημείο της Αθήνας.

Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, Βασιλέως Γεωργίου Α’ 1, +30 210 3330766, www.grandebretagne.gr

26 lifo – 7.2.19

Υ

πάρχουν ορισμένες γιορτές μέσα στον χρόνο που αποτελούν μια πολύ καλή αφορμή για κάτι διαφορετικό, ακόμα κι αν μέχρι τώρα περνούσαν απαρατήρητες μέσα στην καθημερινότητά σου. Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου είναι μια μέρα που σου θυμίζει πόσο όμορφο είναι να είσαι ερωτευμένος και, κυρίως, πόσο εξαιρετικό είναι να το γιορτάζεις με ιδιαίτερο τρόπο. Και τι πιο ιδιαίτερο από τη θέα του εστιατορίου GB Roof Garden του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία, που σου προσφέρει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου! Γιατί κάποιες φορές όλα έχουν να κάνουν με το πώς τα βλέπεις και αυτή η οπτική μπορεί να αλλάξει για λίγο την πραγματικότητα. Το μενού που ετοιμάζει το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία για την Ημέρα των Ερωτευμένων σε παρασύρει σίγουρα εκτός πραγματικότητας, αφού μπορείς να το απολαύσεις στο πιο ρομαντικό μέρος της πόλης. Μαριναρισμένο βασιλικό καβούρι, σαλάτα αρωματικών βοτάνων και σούπα από κεράσια κάνουν την αρχή, για να ακολουθήσει λαβράκι στον ατμό, tortellini με θαλασσινά, λαχανικά και ζωμό από σαφράν και λεμονόχορτο, φιλέτο μόσχου με πουρέ μαϊντανόριζας με μήλο, τερίνα από παντζάρι και καραμελωμένο ζωμό βαλσάμικου. Στο κλείσιμο σε περιμένει mousse bitter σοκολάτας 64% σε biscuit moelleux και compote βατόμουρο με litchi, αρωματισμένη με τριαντάφυλλο. Κι αν όλα αυτά ακούγονται μακριά από την καθημερινότητά σου, αυτό ακριβώς σε περιμένει στο εστιατόριο GB Roof Garden στις 14 Φεβρουαρίου. Μια βραδιά εντελώς διαφορετική, που σου υπόσχεται πως ακόμα κι αν αντιστέκεσαι σθεναρά στη γιορτή του Βαλεντίνου, μέχρι το τέλος του δείπνου θα νιώσεις ξανά ερωτευμένος. Άλλωστε, αυτός δεν είναι ο σκοπός αυτής της μέρας;

julian barnes

alain badiou- nicola truong

Η μοναδική ιστορία

Εγκώμιο για τον έρωτα

Μτφρ.: Κατερίνα Σχινά Εκδόσεις Μεταίχμιο

Μτφρ.: Φώτης Σιατίτσας, Δημήτρις Βεργέτης Εκδόσεις Πατάκη

Ο πρώτος έρωτας έχει συνέπειες που κρατούν μια ολόκληρη ζωή, όμως ο Πολ, στα δεκαεννιά του, δεν μπορεί να το γνωρίζει. Νιώθει περήφανος που η σχέση του καταπατά τις κοινωνικές συμβάσεις και αναστατώνει τα ήθη της μικρής του πόλης. Μεγαλώνοντας, οι απαιτήσεις αυτού του έρωτα γίνονται πολύ βαρύτερες απ’ όσο θα μπορούσε να προβλέψει.

Τι είναι ο έρωτας και τι διακυβεύεται σε μια ερωτική συνάντηση; Ο Badiou δίνει μια πρωτόγνωρη απάντηση: ανασκευάζει με τρόπο ιδιαίτερα πειστικό τις καθιερωμένες απαντήσεις. Αναδεικνύει ότι ο έρωτας έχει δομή συμβάντος και αποτελεί υπέρβαση του χάσματος των δύο φύλων, η οποία ωστόσο δεν αίρει την ασυμμετρία των έμφυλων υποκειμενικών στάσεων.

αλαίν ντε μποττόν

πασκάλ μπρυκνέρ

Μικρή φιλοσοφία του έρωτα

Το παράδοξο του έρωτα

Μτφρ.: Γιάννης Ανδρέου Εκδόσεις Πατάκη

Μτφρ.: Σώτη Τριανταφύλλου Εκδόσεις Πατάκη

Ένα πρωτότυπο ερωτικό μυθιστόρημα που περιγράφει με χαριτωμένο τρόπο το πώς ζούμε κι ερωτευόμαστε σήμερα. Περνώντας από τον Αριστοτέλη στον Βιτγκενστάιν και στον Γκράουτσο Μαρξ, και από την Ιστορία στη θρησκεία, ο συγγραφέας χαρτογραφεί την πορεία μιας ερωτικής σχέσης από το πρώτο φιλί ως τους καβγάδες και τη συμφιλίωση, από την τρυφερότητα ως την απομάκρυνση.

Πώς ο έρωτας που µας ενώνει μπορεί να συνδυαστεί µε την ελευθερία που µας χωρίζει; Ο συγγραφέας διηγείται, μέσα από τις μεταμορφώσεις του γάμου και του ερωτισμού, την αντίσταση του συναισθήματος σε κανόνες. Οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν προοδεύσει, αλλά δεν έχει προοδεύσει ο έρωτας: αυτό είναι το καλό νέο του 21ου αιώνα.

7.2.19 – lifo

27

TINE'S N E L A V AL SPECI

Νέες Valentine γεύσεις από την Kayak Ένας νέος εξωτικός συνδυασμός που θα δώσει άλλη αίσθηση σε αυτή την ημέρα πάθους. Το White Chocolate Passion είναι η νέα γεύση παγωτού της Κayak που συνδυάζει εκρηκτικά τη λευκή σοκολάτα με το passion fruit. Η μέρα μπορεί να απογειωθεί ακόμα περισσότερο με ένα βελούδινο γλυκό, όπως το φημισμένο Red Velvet Tower Cake με πολλαπλές λαχταριστές στρώσεις cake και βελούδινου τυριού κρέμας. Mια γεύση τόσο εμμονικά απολαυστική, που σε εθίζει ακόμα περισσότερο στον κόσμο της απόλυτης απόλαυσης. Το Kayak Choco White Passion και το Red Velvet θα συμπληρώσουν γευστικά την ημέρα, παρασύροντας εσάς και όσους αγαπάτε σε νέους γευστικούς ορίζοντες, επιμένοντας στα εκλεκτότερα υλικά, στη χειροποίητη ποιότητα και στην οικογενειακή παράδοση ετών.

BRITISH AMERICAN TOBACCO HELLAS: ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΉ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΌΛΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΤΟ 2019 H εταιρεία British American Tobacco Hellas ανακηρύχθηκε «Κορυφαίος Εργοδότης 2019» για τις άριστες εργασιακές συνθήκες και πρακτικές της. H διεθνής διάκριση από το ανεξάρτητο ινστιτούτο «Top Employer» αποδεικνύει έμπρακτα την αξία που δίνει ο όμιλος στην απασχόληση και στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Η εταιρεία, που αποτελεί σήμερα έναν από τους πλέον αναγνωρίσιμους και ποιοτικούς εργοδότες στην Ελλάδα, προχωρά στη δημιουργία 250 νέων θέσεων εργασίας μέχρι το τέλος του 2019 ως αποτέλεσμα της έλευσης των προϊόντων επόμενης γενιάς του ομίλου στην ελληνική αγορά. Παράλληλα, συνεχίζει να επενδύει στους ανθρώπους της με παροχές και μπόνους, με προγράμματα εκπαίδευσης και προσωπικής ανάπτυξης καθώς και με τη δημιουργία ενός μοντέρνου και φιλικού εργασιακού περιβάλλοντος, με έμφαση στην καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες.ορίζοντες, επιμένοντας στα εκλεκτότερα υλικά, τη χειροποίητη ποιότητα και την οικογενειακή παράδοση ετών.

Η ιεροτελεστία του μπάνιου απογειώνεται με τα νέα shower gels της σειράς Extraits de Cologne!

ΤheGOODLIFO

O οίκος αρωματοποιίας Roger & Gallet είναι αφοσιωμένος στη δημιουργία αρωμάτων που με την απίστευτη φρεσκάδα και την εκπληκτική τους ένταση διεγείρουν τις αισθήσεις. Κάθε άρωμα αποτελείται από μια παλέτα εξαίσιων φυσικών συστατικών, γνωστών για την αρωματική τους ποιότητα. Τα Extraits de Cologne είναι μια συλλογή χαρούμενων, φωτεινών, λαμπερών αρωμάτων που συνδυάζουν την απαράμιλλη φρεσκάδα της υπογραφής ενός cologne με τη μακράς διάρκειας ένταση ενός eau de parfum. Επειδή η σωστή ιεροτελεστία για τη φροντίδα του σώματος ξεκινάει από το μπάνιο, ο Οίκος Roger & Gallet συμπληρώνει τη σειρά με τα νέα Extrait de Cologne Shower Gels που διαθέτουν φυτική βάση εμπλουτισμένη με aloe vera. Μοναδικά αφρόλουτρα που υπόσχονται να μετατρέψουν την καθημερινή σου περιποίηση σε πολυτέλεια. Καθαρίζουν απαλά, ενώ ο πλούσιος ενυδατικός αφρός αφήνει απαλή και μεταξένια την επιδερμίδα.

Τσίπουρο Οικογένειας Αποστολάκη από τον Βόλο Το Τσίπουρο της Οικογένειας Αποστολάκη αποστάζεται στο Κρόκιο Μαγνησίας, στον Παγασητικό Κόλπο, 30 χλμ. νοτιοδυτικά του Βόλου, από μια ελληνική οικογενειακή επιχείρηση με σύγχρονα πρότυπα και ISO. Από το 1954, η Οικογένεια Αποστολάκη των Θεσσαλών αποσταγματοποιών από τον Βόλο, με φροντίδα και αγάπη για τη γη και το αμπέλι, συνεχίζει την παράδοση στην καλλιέργεια των μοναδικών αμπελοοινικών ποικιλιών της περιοχής και δημιουργεί, ακολουθώντας την παράδοση και τις παλιές συνταγές, αποστάγματα μοναδικής ποιότητας. Η αποκλειστικά φυσική απόσταξη του τσίπουρου της Οικογένειας Αποστολάκη γίνεται με τέχνη, υπομονή και εμπειρία τριών γενεών. Η μυστική, παλιά συνταγή του εξασφαλίζει σ’ αυτό το τσίπουρο τη μοναδική του γεύση και την ιδιαίτερη προσωπικότητά του, που τη διαμορφώνουν η επιλογή των ποικιλιών, ο αρμονικός συνδυασμός τους, οι συνθήκες ζύμωσης, η αναλογία των συστατικών, η πολλαπλή απόσταξη και η εμπειρία της οικογένειας των Θεσσαλών αποσταγματοποιών. Αυτά είναι τα συστατικά για ένα εξαιρετικής ποιότητας τσίπουρο, το Τσίπουρο της Οικογένειας Αποστολάκη, με ελαφριά γεύση και πλούσιο άρωμα, χωρίς γλυκάνισο για τους μερακλήδες ή αρωματισμένο με γλυκάνισο για όσους αγαπούν αυτό το άρωμα.

«Δόκιμον»: Οι «θησαυροί» της αγιορείτικης γης στην υπηρεσία της υγείας και της ομορφιάς Η σειρά καλλυντικών «Δόκιμον» είναι η νέα πρόταση για τη σύγχρονη γυναίκα που θέλει να διατηρήσει τη νεότητά της, την υγεία της επιδερμίδας της και τη λάμψη του προσώπου της με φυσικά προϊόντα που προέρχονται από την άγρια βλάστηση της αγιορείτικης γης. Πολύτιμα βότανα, όπως χαμομήλι, καλέντουλα, μέλι, εχινάκεια, λεβάντα, πρόπολη, ευκάλυπτος και τσουκνίδα, γνωστά από τα βάθη των αιώνων για τις ευεργετικές τους ιδιότητες και την πολύτιμη προσφορά τους στην υγεία του ανθρώπου, καλλιεργούνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην «παρθένα» αγιορείτικη γη για να γίνουν σήμερα σύμμαχοι κάθε γυναίκας που αγαπά την υγεία της επιδερμίδα της. Η εταιρεία «Eucosmia», χρησιμοποιώντας ένα σύμπλεγμα αγνών, δοκιμασμένων βοτάνων, βασισμένο στις αρχαίες τεχνικές, δημιούργησε 35 υπέροχα προϊόντα με την επωνυμία Δόκιμον. www.eucosmia.com.

Η ΑΒ Βασιλόπουλος γιορτάζει τα 80 χρόνια και τα αφιερώνει σ’ εσάς Η ΑΒ Βασιλόπουλος συμπληρώνει φέτος 80 χρόνια ιστορικής διαδρομής και δυναμικής παρουσίας στην ελληνική αγορά τροφίμων. Γιορτάζει 80 χρόνια αφιερωμένα σε όλους τους επιχειρηματικούς και κοινωνικούς εταίρους που την οδήγησαν στην κορυφή: στους πελάτες της, που την επιλέγουν και την εμπιστεύονται καθημερινά, στους προμηθευτές της, που με μεράκι προσφέρουν τα πιο εκλεκτά προϊόντα τους, στην ελληνική κοινωνία, όπου δραστηριοποιείται και αναπτύσσεται για να δημιουργεί ένα καλύτερο αύριο για όλους, και, φυσικά, στην οικογένεια της ΑΒ που μεγαλώνει και σήμερα αριθμεί περισσότερα από 14.000 μέλη. Το 2019, ένα έτος-σταθμός για την εταιρεία, η ΑΒ Βασιλόπουλος το αφιερώνει σε όλους εσάς μέσα από μια μεγάλη σειρά ενεργειών και εορτασμών με επετειακό πρόσημο.

week ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Μια σπάνια συλλογή έρχεται στην Αθήνα ΣΙΝΕΜΑ

Απαγορευμένες Συναντήσεις Η δεύτερη ταινία του Παλαιστίνιου Μουαγιάντ Αλάγιαν είναι ένα ερωτικό χρονικό που παίρνει κοινωνικές διαστάσεις και εξελίσσεται σε δικαστικό δράμα με πολλαπλές συνέπειες. από τον θοδωρή κουτσογιαννόπουλο

32

30

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα.

34

ΒΓΕΣ ΕΞΩ Τα πάντα για το τσίπουρο από τη Νίκη Μηταρέα.

44

ΘΕΑΤΡΟ Τα «Δάση στα γόνατα» από τη Λουίζα Αρκουμανέα.

Περισσότερα από ενενήντα σημαντικά έργα ελληνικής ζωγραφικής από το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου έρχονται στο Μουσείο Θεοχαράκη. Μία από τις σημαντικότερες συλλογές έργων τέχνης της χώρας, αυτή του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου, θα φιλοξενείται στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη στο πλαίσιο της έκθεσης «Πολύτιμα έργα ζωγραφικής από το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου» από τις 11 του μήνα. Θα διαρκέσει μέχρι τις 12 Μαΐου και θα περιλαμβάνει περισσότερα από 90 σημαντικά έργα ελληνικής ζωγραφικής, κυρίως του 20ού αιώνα. Στα αριστουργήματα της συλλογής περιλαμβάνεται η περίφημη «Αντάμωση Ερωτόκριτου και Αρετούσας» του Θεόφιλου, ο «Αϊβαλιώτης Καπετάνιος» του Φώτη Κόντογλου, ο «Αξιωματικός της Αεροπορίας Καταθέτων Στέφανον» του Γιάννη Τσαρούχη, το «Καθιστό γυμνό» του Γιάννη Μόραλη, το «Τοπίο με καταρράκτες» του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, το «Τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας» και το «Μοναστηράκι» του Σπύρου Βασιλείου. Σημαντικοί είναι και οι πίνακες των εξπρεσιονιστών ζωγράφων, όπως η «Προσωπογραφία του ζωγράφου Waldmüller» του Γιώργου Μπουζιάνη και οι «Μάσκες» του Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη. Επίσης, έργα των μεγάλων ανανεωτών της ελληνικής τέχνης, π.χ. του Κωνσταντίνου Μαλέα, του Κωνσταντίνου Παρθένη, του Νικόλαου Λύτρα και του Σπύρου Παπαλουκά, καθώς και πιο σύγχρονων καλλιτεχνών σαν τον Βλάσση Κανιάρη, τον Αλέξη Ακριθάκη κ.ά. ä Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, 11/2-12/5. Ωράριο λειτουργίας: Δευτ.-Τετ., Παρ.Κυρ. 10:00-18:00, Πέμ. 10:00-20:00

7.2.19 – lifo

29

topevents

talk

9 week

7-13 φ εβρ ου αρ ιου 20 1 9

απο τη γεωργια παπασταμου

Θεμιστοκλής Καρποδίνης

φωτό: γιώργος στριφτάρης

Ο ηθοποιός που γνωρίσαμε μέσα από παραστάσεις του Σκουρλέτη και του Οικονομίδη μόλις κυκλοφόρησε έναν ρεμπέτικο δίσκο.

Τι είναι, αλήθεια, οι «Κοντραμπατζήδες», που έδωσαν τον τίτλο στο άλμπουμ; Κοντραμπατζήδες ήταν όσοι έκαναν κοντραμπάντο, δηλαδή λαθρεμπόριο, μέσω θαλάσσης, κυρίως στα νησιά και στα παράλια της Μικράς Ασίας. Ήταν μια κάστα ανθρώπων θαρραλέων, με δικό τους κώδικα τιμής, πολλοί από τους οποίους έγιναν γνωστοί για τις αγαθοεργίες τους και τη φιλολαϊκή τους δράση. Τι περιλαμβάνει ο δίσκος και ποιος ήταν ο βασικός λόγος που αποφάσισες να τον κάνεις; Ο δίσκος περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια, στην πλειοψηφία τους προπολεμικά ρεμπέ-

1 ΣΥΝΑΥΛΙΑ Algiers Δύσκολο να χαρακτηρίσεις τον ήχο των Algiers: afrogospel, post-punk, ένα μείγμα σόουλ με κιθάρες. Γνήσια παιδιά μιας εποχής γεμάτης αβεβαιότητα και ραγδαίες εξελίξεις, είναι έντονα πολιτικοποιημένοι και γράφουν αιχμηρούς στίχους, αντλώντας τις επιρροές τους από καλλιτέχνες όπως οι Clash και οι Suicide, ο Afrika Bambaata και οι Public Enemy.

9/2, Temple Athens, Ιάκχου 17, 20:30, εισ.: 1520 ευρώ

Μαζί του εμφανίζεται o resident του Vault 88, Cirkle.

8/2, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 24:00, εισ.: 10-15 ευρώ

4 ΘΕΑΤΡΟ Ο Εκκλησιαστής

Μύρτος

To 1991 o Andrew Weatherall, ως παραγωγός, οδήγησε τους Primal Scream σε ένα από τα πιο καθοριστικά άλμπουμ στην ιστορία της βρετανικής ποπ, το «Screamadelica», καταργώντας τα όρια μεταξύ του ροκ και της χορευτικής μουσικής. Είναι ένας από τους πιο εκλεκτικούς DJs όλων των εποχών. Με την ίδια άνεση που κάνει τους ανθρώπους να χορεύουν, μπορεί να τον ακούσετε σε ένα rockabilly ή dub set. Το άλμπουμ «Qualia» προστέθηκε στην προσωπική του δισκογραφία το 2017, μαζί με δύο EPs που κυκλοφόρησαν την περσινή χρονιά. 10/2, Κέντρο Πολιτισμού - Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, πάρκο Σταύρος Νιάρχος, Ευριπίδου & Δοϊράνης, 21:00, είσοδος ελεύθερη

Ένα από τα κορυφαία ονόματα της παγκόσμιας techno σκηνής εγκαινιάζει τα events του Vault 88 τη νέα χρονιά. Ο Tommy Four Seven είναι ένας από τους πιο ευρηματικούς καλλιτέχνες του είδους με πλούσια δισκογραφία σε εταιρείες όπως η CLR και η Electric Deluxe αλλά και ιθύνων νους σε βραδιές όπως η «47», που δίνουν βήμα σε νέους καλλιτέχνες.

30 lifo – 7.2.19

ΘΕΑΤΡΟ Το 1939, σε μια ελληνική κωμόπολη, ο Μύρτος, οκτώ χρονών, κοιμάται εκ γενετής. Απέναντί του, η ευυπόληπτη οικογένεια Γαβριήλ, μια οικογένεια με μια κόρη φυλακισμένη λόγω αναπηρίας, μια μάνα που θεωρεί την ασχήμια αμάρτημα, έναν πατέρα επιρρεπή στη μοιχεία, μια υπηρέτρια που της σκοτώνουν το νόθο παιδί της, έναν ευνούχο, θρησκόληπτο υποτακτικό που παλεύει να καλύψει τις «βρομιές» τους.

2 ΜΟΥΣΙΚΗ Andrew Weatherall

3 DANCE Vault 88: Tommy Four Seven & Cirkle

STOEP TH S PR ES

Mετά από δύο κύκλους παραστάσεων στο Bios, ο Εκκλησιαστής, σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντωνόπουλου, παρουσιάζεται στον χώρο της Αγγλικανικής Εκκλησίας του Αγίου Παύλου για τρεις μόνο παραστάσεις. Γραμμένο γύρω στο 450-180 π.Χ., το «αμαρτωλό» βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης ακολουθεί τις σκέψεις του βασιλιά της Ιερουσαλήμ πάνω στο νόημα της ζωής και τη ματαιότητα της ύπαρξης και έχει επηρεάσει βαθιά τη δυτική λογοτεχνία. Συχνά έχει χαρακτηριστεί απαισιόδοξο και σκοτεινό, αλλά και «η πιο δυνατή έκφραση της ζωής του ανθρώπου πάνω στη γη».

7-9/2, Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Παύλου, Φιλελλήνων 27 & Σιμωνίδου, 21:00, εισ.: 8-12 ευρώ

8/2-21/4, Θέατρο του Νέου Κόσμου (Δώμα), Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Φιξ, Τετ.Σάβ. 21:15, Κυρ.19:00, εισ.: 10-15 ευρώ

τικα αγαπημένων συνθετών, όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Κώστας Ρούκουνας, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Δημήτρης Σέμσης, ο Κώστας Σκαρβέλης κ.ά. Ένας λόγος που αποφάσισα να τον κάνω είναι η ανάγκη μου να ερμηνεύσω με τον δικό μου τρόπο αγαπημένα τραγούδια και να μείνουν στη δισκογραφία. Ένας άλλος βασικός λόγος είναι γιατί το ρεμπέτικο μπορεί να γεννήθηκε σε άλλη εποχή, μπορεί να υμνεί περιθωριακές συμπεριφορές του υποκόσμου και να αναφέρεται σε άλλον ηθικό κώδικα από τον σημερινό, όμως ποτέ δεν σταμάτησε να εμπεριέχει την αντίσταση στις δυσκολίες και την όρεξη για ζωή, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη σήμερα. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου στίχος από ρεμπέτικο τραγούδι; Δύσκολο να ξεχωρίσω μόνο έναν. Αγαπημένος μου πολύ είναι ένας από το «Μην ορκίζεσαι, βρε ψεύτρα»: «… και τα μάτια σου ακόμα, σαν μου ρίξουν μια ματιά, φαίνουνται από το χρώμα, πως γεμάτα είναι ψευτιά». Πες μου μερικούς ανθρώπους που θεωρείς σημερινούς μάγκες. Για μένα η μαγκιά έχει αποκλειστικά αρνητική χροιά. Παρόλο που συχνά χρησιμοποιούμε τη λέξη με άλλον τόνο στη φωνή για να την ελαφρύνουμε απ’ ό,τι τη βαραίνει και να προβάλουμε μεμονωμένα την επιδεξιότητα ή την τόλμη κάποιου, η πραγματική της σημασία περιέχει και τα αθέμιτα μέσα και τη διαφθορά. «Μαγκιά» σημαίνει επίδειξη ισχύος. Ο μάγκας ανήκει στον υπόκοσμο. Είναι επιτήδειος, πονηρός, διεφθαρμένος και επιστρατεύει τη γοητεία του για να καταφέρει τους σκοπούς του. Είναι, όμως, έτοιμος να δεχτεί τις συνέπειες. Προκαλεί, αλλά δεν φεύγει. Αυτόν θεωρώ μάγκα. Υπάρχει και ο τζάμπα μάγκας, που μόνο προκαλεί, αλλά κιοτεύει. Του λείπει η πραγματική τόλμη και η γοητεία. Υπάρχουν αρκετοί αληθινοί μάγκες σήμερα. Έχω γνωρίσει μερικούς. Ο δίσκος «Κοντραμπατζήδες» πωλείται στο Music Corner και στον Ιανό (Αθήνα & Θεσσαλονίκη). Η παρουσίαση θα γίνει τη Δευτέρα 11/2, στις 20:00, στην Κληματαριά (πλατεία Θεάτρου 2).

5 ΜΟΥΣΙΚΗ Τα τραγούδια της αμαρτίας / Παίδες επί Κολωνώ / Κοινός Βίος

8 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Σωκράτης Σωκράτους, Αυτή η θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος

Τρία σπουδαία, σχεδόν άγνωστα έργα του Μάνου Χατζιδάκι αποκαλύπτονται στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής: ο «Κοινός Βίος», ένα έργο πάνω σε τέσσερα ποιήματα του Γιώργου Χρονά, το οποίο εκδόθηκε το 1999 στον δίσκο «Μάνος Χατζιδάκις 2000 Μ.Χ.», οι «Παίδες επί Κολωνώ», μια «σκηνική καντάτα» σε στίχους Νίκου Γκάτσου, Μιχάλη Μπουρμπούλη και του συνθέτη, και τα «Τραγούδια της αμαρτίας», ένας κύκλος τραγουδιών σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου και Γιώργου Χρονά, ο οποίος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην παράσταση-σταθμός Ενός λεπτού σιγή (1995) της Ομάδας Εδάφους του Δημήτρη Παπαϊωάννου. 9-14/2, Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, 20:30, εισ.: 15-25 ευρώ

9 ΘΕΑΤΡΟ Ιταλική Νύχτα

DANCE γλετzair GL37 H ομάδα διαδραστικών mobile parties προσγειώνεται στο Faust αυτή την Πέμπτη.

7/2, Faust, Καλαμιωτου 11 & Αθηναΐδος 12, 22:30

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ

Mister Enarto

6 ΠΑΡΤΙ United We Dance

Bazooka Στην πρώτη τους συναυλία για τη νέα χρονιά οι Bazooka παίζουν το «Zero Hits», την πιο δυνατή μέχρι τώρα δουλειά τους, η οποία κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα από την Inner Ear. Μαζί τους οι Bonnie Nettles.

Ο Polatof του Street Outdoors, o Chevy από το Needless, o Lex και ο Bonso, το 1/2 του δημοφιλούς διδύμου Gus & Bonso, σε μια βραδιά με electronic disco, electro, house και tech house. 9/2, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 24:00, εισ.: 5 ευρώ

7 ΠΑΡΤΙ Live Adult Entertainment H Lower Parts και η Live Adult Entertainment καταλαμβάνουν το υπόγειο του Ρομάντσου και ό,τι γίνει στο υπόγειο θα μείνει στο υπόγειο. Line up: DJ Loser, DJ Astrapi, Deejay Sex, G-Empire, Nasty-Tekk. 9/2, Bios. Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, 23:30, είσοδος ελεύθερη

Συλλέκτης μουσικής και λάτρης του βινυλίου, ο Mister Enarto παίζει μουσική περισσότερο από δύο δεκαετίες στην Αθήνα, χωρίς να περιορίζεται από είδη και ταμπέλες.

Προσεγγίζοντας τα ζητήματα της ερείπωσης, καταστροφής και εκτόπισης, αλλά και της αναζήτησης και δημιουργίας μιας πατρίδας, η νέα έκθεση του Σωκράτη Σωκράτους περιλαμβάνει γλυπτά, εγκαταστάσεις και φωτογραφίες που ξεκινούν έναν διάλογο σχετικά με τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης, με τον καλλιτέχνη να κινείται από το σκοτάδι στο φως και από τα ερείπια στην ελπίδα. 7/2-9/3, The Breeder, Ιάσονος 45, Μεταξουργείο, Τρ.-Παρ. 12:00-20:00, Σάβ. 12:00-18:00. Εγκαίνια: 7/2, 20:00-22:00

9/2, Gagarin 205, Λιοσίων 205, 21:00, εισ.: 8-10 ευρώ

8/2, Bios, Πειραιώς 84, Γκάζι, 22:00, είσοδος ελεύθερη

Το έργο που έδωσε το βραβείο Κλάιστ στον Έντεν φον Χόρβατ μεταφράζεται και ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας, από τον Παντελή Φλατσούση. Γραμμένη το 1931, η Ιταλική Νύχτα πραγματεύεται ευθέως την άνοδο του ναζιστικού κόμματος στη Γερμανία του Μεσοπόλεμου, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις σε όλο το πολιτικό φάσμα. 13/2-19/4, Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας - Β’ Σκηνή, Κεφαλληνίας 16, Κυψέλη, Τετ. 20:00 & Πέμ. 21:00, εισ.: 5-15 ευρώ

Dancevacuum

Δημιουργική αλληλεπίδραση σε έναν εναλλακτικό χώρο. Το Κέντρο Χορού Dancevacuum αποτελεί έναν χώρο έκφρασης με επίκεντρο τον σύγχρονο χορό. Από το 2012 που δημιουργήθηκε από τη χορογράφο Βίκυ Βασιλοπούλου παρουσιάζει τις παραστάσεις της ομάδας χορού Dancevacuum, καθώς και τη δουλειά νέων χορευτών, ενώ παράλληλα φιλοξενεί εργαστήρια και σεμινάρια από χορογράφους και χορευτές που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ καλλιτεχνών, η επαφή του κοινού με νέες προσεγγίσεις και η δυνατότητα συμμετοχής όλων των κοινωνικών ομάδων είναι τα στοιχεία εκείνα που χαρακτηρίζουν τον εναλλακτικό αυτόν χώρο. Για όλα τα υπόλοιπα μας μιλάει η κ. Βίκυ Βασιλοπούλου. Σε ποιους απευθύνεται το Dancevacuum; Σε ενήλικες και παιδιά που θέλουν να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο του σύγχρονου χορού, καθώς και σε επαγγελματίες χορευτές που επιθυμούν να διευρύνουν το κινησιολογικό τους λεξιλόγιο.

Ανταποκρίνεται ο κόσμος του Χαλανδρίου στις δράσεις σας; Ναι, ιδιαίτερα σε αυτές που αφορούν τα παιδιά. Κατά καιρούς, δε, έχουμε δεχτεί την υποστήριξη του δήμου Χαλανδρίου, καθώς και άλλων φορέων της περιοχής μέσω συνεργασιών σε εκπαιδευτικά προγράμματα. Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον; Ελπίζουμε ο χώρος να γίνει γνωστός σε ένα ευρύτερο κοινό και να καταφέρουμε να αποτελέσουμε έναν κόμβο πολιτισμού και δημιουργικής αλληλεπίδρασης. Το Dancevacuum διοργανώνει: Σταθερούς κύκλους εργαστηρίων (σύγχρονος χορός, δημιουργικός χορός, Feldenkrais, Axis Syllabus, Body Mind Centering, Contact Improvisation, αφρικανικός χορός, Υoga κ.ά.), εξειδικευμένα σεμινάρια χορού και θεάτρου, performances χορού και θεάτρου, παραστάσεις και εργαστήρια για παιδιά.

Διογένους 42, Χαλάνδρι, 210 6819648, FB: dancevacuum, Instagram: dancevacuum, www.dancevacuum.gr 7.2.19 – lifo

31

σινεμά

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Hattrick

Απαγορευμένες Συναντήσεις The reports on Sarah and Saleem

Σκηνοθεσία: Μουαγιάντ Αλάγιαν Πρωταγωνιστούν: Μάισα Αμπντ Ελχαντί, Μοχάμαντ Έιντ

week

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

α πο τον θ οδ ω ρ η κο υτ σογ ιαν νοπου λο

Η

δεύτερη ταινία του Παλαιστίνιου Μουαγιάντ Αλάγιαν είναι ένα ερωτικό χρονικό που παίρνει κοινωνικές διαστάσεις και εξελίσσεται σε δικαστικό δράμα με πολλαπλές συνέπειες. Βαθιά ιστορική, βαριά συμβολική και έκρυθμα διχαστική, η Ιερουσαλήμ λειτουργεί οργανικά ως γεωπολιτική και αισθηματική «αρένα» για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας Παλαιστίνιος που διαμένει στην ανατολική πλευρά της πόλης και μια Ισραηλινή που κατοικεί στη δυτική πλευρά. Ο Σαλέμ και η Σάρα ισορροπούν το πάθος τους με τη φαινομενική αρμονία των οικογενειών τους: εκείνος κάνει παραδόσεις, έχει έγκυο γυναίκα, εκείνη, ιδιοκτήτρια καφετέριας, έχει έναν σοβαρό συνταγματάρχη σύζυγο και μια μικρή κόρη. Οι απαγορευμένες συναντήσεις τους διακόπτονται όταν ένας καβγάς σε ένα μπαρ στη Βηθλεέμ (στη δυτική όχθη, υπό παλαιστινιακό καθεστώς) προκαλεί τη σύλληψη του Σαλέμ με εσφαλμένες κατηγορίες. Ο μικρότερος μπελάς είναι η αποκάλυψη της σχέσης τους κι ενώ ο Αλάγιαν διατηρεί το ενδιαφέρον του προσωπικού ιστού μέσα από γρήγορες αναδρομές στον χρόνο, περνά έντεχνα και πιο διακριτικά από τον Ντουεΐρι, στην περσινή, λιβανέζικη Προσβολή, στην πολιτική έκλυση της αγιάτρευτης έριδας μέσα από αφήγηση ψυχολογικού θρίλερ. Επιπρόσθετα, ο τρόπος που οι δύο εραστές αντιμετωπίζουν το βίαιο ξύπνημα από την ουτοπία του έρωτα στη νοσηρή πραγματικότητα δείχνει ανάγλυφα ποιος βλέπει τον εαυτό του ως θύμα των περιστάσεων και ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη με ψυχραιμία. Παρασκηνιακά, αξιοσημείωτη είναι η παρουσία Ισραηλινών ηθοποιών σε μια συμπαραγωγή Παλαιστίνης-Μεξικού, με ολλανδική και γερμανική οικονομική συμμετοχή. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ-ΑΤΛΑΝΤΙΣ 2-CINERAMA-ΔΙΑΝΑ-ΙΝΤΕΑΛΚΗΦΙΣΙΑ 1,2-ΝΙΡΒΑΝΑ 2

32 lifo – 7.2.19

Το γύρισμα της τύχης

Μια απαγορευμένη ερωτική σχέση στην καρδιά της διχασμένης Ιερουσαλήμ πυροδοτεί ένα μπαράζ απρόβλεπτων εξελίξεων.

Σκηνοθεσία: Ραμτίν Λαβάφι Πρωταγωνιστούν: Αμίρ Τζαντίντι, Παρινάζ Ιζαντιάρ, Σάμπερ Αμπάρ Δύο ζευγάρια φεύγουν μετά από ένα πάρτι και, ενώ βγάζουν φωτογραφίες, χτυπούν κάτι, αλλά κανείς δεν θέλει να βγει και να δει τι συνέβη. Συμφωνούν να πάνε κάπου ήσυχα και να αποφασίσουν από κοινού τι να κάνουν.

Ο Ασγκάρ Φαραντί δεν είναι ο μόνος Ιρανός σκηνοθέτης που αφουγκράζεται μια βαθιά σύγχυση στη μεσαία τάξη της χώρας του και γνωρίζει πώς να δραματοποιήσει προβληματικές σχέσεις, καθώς κι ένα χάσμα ανάμεσα στην επιθυμία για κάτι διαφορετικό και το αδιόρατο πέπλο της κοινωνικής συντήρησης. Ο Ραμτίν Λαβάφι ξεπερνά το γνωστό θέμα της αποξένωσης και ακουμπά, με πολύ διάλογο και ευδιάκριτη θεατρικότητα, το ψυχικό έλλειμμα σε μια παρέα τεσσάρων ανθρώπων, οι οποίοι, επιστρέφοντας από ένα πάρτι, χτυπούν κάποιον με το αυτοκίνητο, δεν σταματούν και στη συνέχεια οχυρώνονται σε ένα σπίτι. Με κλειστές τις πόρτες, αλλά με αναμμένη την τηλεόραση, συντονισμένοι σε ένα κρίσιμο, όπως αποδεικνύεται στο φινάλε, ποδοσφαιρικό ντέρμπι, ταλαντεύονται ανάμεσα στις ενοχές για τις ποινικές συνέπειες του δυστυχήματος που προκάλεσαν και την εγωιστική, όσο και ανθρώπινη τάση της συγκάλυψης, από τη στιγμή που, μάλλον, δεν υπήρξαν μάρτυρες στο συμβάν. Το Γύρισμα της τύχης, που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, είναι κυρίως ένα ψυχολογικό θρίλερ σεναρίου και όχι δράσης, που κλιμακώνει την ένταση στο φινάλε, εσωτερικεύει τις ηθικές συγκρούσεις και κλείνει με μια γλυκιά αντίστιξη: τις «Γυμνοπαιδίες» του Ερίκ Σατί και το κλάμα ενός αναπόφευκτου χωρισμού. ΑΣΤΥ-ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ

Ψυχρή Καταδίωξη Cold Pursuit Σκηνοθεσία: Χανς Πέτερ Μόλαντ Πρωταγωνιστούν: Λίαμ Νίσον, Τομ Μπέιτμαν, Έιμι Ρόσουμ

Ένας οδηγός εκχιονιστικού μηχανήματος θέλει να εκδικηθεί τους εμπόρους ναρκωτικών που θεωρεί πως σκότωσαν τον γιο του.

Ο Νορβηγός σκηνοθέτης Χανς Πέτερ Μόλαντ κάνει την αγγλόφωνη εκδοχή της δικής του ταινίας Με σειρά εξαφάνισης σε εντελώς αμερικανικό σκηνικό, διατηρώντας επακριβώς τους χαρακτήρες, τη μινιμαλιστική δράση και το παγωμένο φόντο. Ο οδηγός του εκχιονιστικού αυτήν τη φορά είναι ο Λίαμ Νίσον, ο λακωνικός Νελς, που χάνει τον γιο του από μοιραίο overdose και, εξοπλισμένος με βαριά όπλα και μηχανήματα, ξεπαστρεύει το καρτέλ ναρκωτικών που ευθύνεται για τον θάνατό του. Η τελετουργία των υποψήφιων θυμάτων που μετατρέπονται σε εξαφανισμένα πτώματα εξακολουθεί να καθορίζει τη δομή του έργου και το πνεύμα μιας πολύ μαύρης σκανδιναβικής κωμωδίας διαπνέει το δράμα που ενισχύεται από το στοιχείο των Ινδιάνων στο μίξερ της εκδίκησης απέναντι στο ψυχοπαθές αφεντικό, τον αυτουργό του λουτρού αίματος πάνω στο απάτητο χιόνι της εξιλέωσης. Η Ψυχρή Καταδίωξη διαθέτει πάντα τις αρετές στο καθαρό στυλ και την υπολογισμένη δραματουργία της, αν και η άκαρδη εκτέλεση επισκιάζει τον λόγο ύπαρξής της. Το less is more ταιριάζει καλύτερα στον Νίσον της υπερβολικής, παραλλαγής στη νιοστή, Αρπαγής και των παραφυάδων της.

VILLAGE RENTI 4,11,15,20-VILLAGE MALL 3,4,5,7,13-VILLAGE PAGRATI 4-VILLAGE FALIRO 1,6,9-VILLAGE AG.DIMITRIOS 2,5-ODEON MAROUSI 2-ODEON ESCAPE 3,5-ODEON STARCITY 2,5,6-ΑΕΛΛΩ 1,3-ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1-ΑΙΓΛΗ 2-ΒΑΡΚΙΖΑ 1,2-WEST CITY 2-NANA 4,5,6-TOWN CINEMAS 1,2ZEA

Η κλεμμένη πριγκίπισσα The Stolen Princess Σκηνοθεσία: Όλεχ Μαλαμούζ Δανείζουν τη φωνή τους οι: Παύλος Πιέρρος, Πηνελόπη Σκαλκώτου, Γιώργος Σκουφής Ο Ρούσλαν, ένας περιπλανώμενος καλλιτέχνης που ονειρεύεται να γίνει κάποτε ιππότης, συναντά την όμορφη Μίλα και την ερωτεύεται πριν συνειδητοποιήσει ότι είναι η κόρη του βασιλιά.

Φτιαγμένη στην Ουκρανία, για μια γενιά, όμως, που μεγαλώνει σε όλο τον κόσμο με το Nickelodeon ή αντίστοιχα παιδικά κανάλια, η ιστορία για την πριγκίπισσα που την έκλεψε ένας κακός μάγος και προσπαθεί να τη σώσει ένας ταπεινός τροβαδούρος θα μπορούσε να έχει φτιαχτεί οπουδήποτε αλλού, καθώς δεν ενδιαφέρεται για τη χρήση του φολκλόρ. Αντιθέτως, προσπαθεί να πιαστεί από ασφαλή μονοπάτια, εντελώς αντίθετα από αυτά που συναντά ο ήρωάς της, ένα παλαιικό πρότυπο νέου που υποφέρει από έλλειψη αυτοπεποίθησης μέχρι να αντιληφθεί τις αληθινές του δυνάμεις. Αρκετά sets, όσα και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Ρούσλαν στο μαγικό του ταξίδι, με μερικά από αυτά να είναι ικανά να κρατήσουν το ενδιαφέρον παιδιών μικρών ηλικιών, σχεδόν αποκλειστικό target group της ταινίας, καθώς οι μεγαλύτεροι μάλλον θα υποφέρουν. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 4,5-VILLAGE MALL 5,8-VILLAGE PAGRATI 1-VILLAGE FALIRO 1,4-VILLAGE AG.DIMITRIOS 4-ODEON ESCAPE 7-ODEON STARCITY 9-ΑΕΛΛΩ 1-ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2-ΑΝΟΙΞΗ 1-WEST CITY 3-ΚΗΦΙΣΙΑ 1-ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1-ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ-ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1-TOWN CINEMAS 3-ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1-ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ-ΟΝΕΙΡΟ -ΖΕΑ

7.2.19 – lifo

33

βγες έξω

TASTE OF THE WEEK

Α

πό τους πρώτους μήνες του φθινοπώρου, της περιόδου που έπεται του τρύγου των αμπελιών, τα «καζάνια» σε όλη την Ελλάδα παίρνουν φωτιά. Το διαφανές δυνατό ποτό που παράγεται με διαδικασίες απόσταξης που αποτελούν κληρονομιά κάθε οικογένειας είναι έτοιμο να προσφέρει απόλαυση στις παρέες και να κρατήσει ζεστή τη διάθεση τις κρύες χειμωνιάτικες ημέρες που έρχονται. Η σπιτική παραγωγή απέχει από τους τρόπους που χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη βιομηχανική διαδικασία, αλλά τα «καζανέματα» που γίνονται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, όπου υπάρχει οινοπαραγωγή, κρατούν ζωντανή την παράδοση πολλών αιώνων. Και ο κάθε τεχνίτης-«ρακιντζής» περηφανεύεται πως ξέρει το καλά φυλαγμένο μυστικό, κληρονομιά από τον πατέρα και τον παππού του, για τα μυρωδικά που θα προσθέσει στην απόσταξη όπως και για την ένταση της φωτιάς στο καζάνι, που θα δώσουν την ιδανική γεύση. Τσίπουρο, τσικουδιά, σούμα ή ρακή είναι διαφορετικές ονομασίες για το ίδιο ποτό. «Τσίπουρα» είναι η ονομασία για τα στέμφυλα και χρησιμοποιείται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Στην Κρήτη τα ονομάζουν «τσίκουδα». Η «ρακή», πάλι, είναι μια ονομασία που χάνεται στα μπλεγμένα μονοπάτια της κοινής ελληνοτουρκικής παράδοσης. «Raki» ήταν το περίφημο ποτό που είχε κατακτήσει όλους τους οντάδες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αλλά και αυτή η ονομασία έχει με τη σειρά της τις ρίζες της στην αρχαιοελληνική λέξη «ραξ» (γεν. ραγός) που αναφέρεται στη ρώγα του σταφυλιού. Ράκη, άλλωστε, είναι μια άλλη ελληνική ονομασία για τα στέμφυλα, τις φλούδες του σταφυλιού. Η raki τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας φτιαχνόταν από Έλληνες της Αλεξάνδρειας, της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης. Καλές επιδόσεις στη συγκεκριμένη παραγωγή είχαν, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, και οι μοναχοί του Αγίου Όρους από τον 14ο αι. Στα χνάρια της raki βρίσκεται το σημερινό τσίπουρο, ενώ από τις εμπορικές και παραγωγικές διαδικασίες εκείνης της εποχής προέκυψε το σημερινό ούζο, που ο τρόπος παραγωγής του είναι διαφορετικός από του τσίπουρου. Το τσίπουρο είναι συνήθως απόσταγμα από στέμφυλα, δηλαδή από τα ράκη των σταφυλιών που μένουν μετά το πάτημα και την εξαγωγή του μούστου για την παραγωγή κρασιού. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε οινόπνευμα. Στον αποστακτήρα προστίθενται αρωματικές ύλες σε διάφορες αναλογίες, αν και υπάρχει τσίπουρο χωρίς καμία άλλη πρόσμειξη. Χρησιμοποιείται ο γλυκάνισος, ο μάραθος, κυρίως στη Μακεδονία και στη Θεσσαλία, η μαστίχα Χίου, τα χαρούπια, τα σύκα. Στην Κρήτη συνηθίζονται τα φύλλα καρυδιάς. Ο γλυκάνισος είναι αυτός που κάνει το τσίπουρο να «γαλανώνει», γιατί ασπρίζει με την προσθήκη νερού. Στην Κρήτη δεν χρησιμοποιείται καθόλου, γι’ αυτό και η τσικουδιά δεν γαλανώνει ποτέ.

week

ΟΙ ΤΆΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΆΛΩΣΗ

Η Όσα πρέπει να ξέρεις για το τσίπουρο aπο τη νικη μηταρεα

34 lifo – 7.2.19

Το τσίπουρο είναι η πλέον χαρακτηριστική ελληνική υπογραφή στην παραγωγή ποτών. Είναι δεμένο με μια μακρά παράδοση, αλλά καταφέρνει να διατηρείται στην επικαιρότητα. Έχει την πρώτη θέση στα τραπέζια της παρέας σε όλη την Ελλάδα και του ανήκει ο πρώτος λόγος στη συνοδεία του ελληνικού μεζέ.

σύγχρονη παραγωγή του εμφιαλωμένου τσίπουρου έχει καταφέρει να ανεβάσει την ποιότητα και τις τεχνικές σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Αντί για τα στέμφυλα, σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιείται αυτούσιος ο καρπός της αμπέλου κι έχουν φτιαχτεί αποστάγματα με την ιδιαίτερη γεύση διαφόρων ποικιλιών σταφυλιών. Έλληνες αποσταγματοποιοί με ξεχωριστή και σχολαστική οινοποίηση και με τη βοήθεια της οικογενειακής τέχνης στην απόσταξη έχουν καταφέρει να φυλακίσουν αρώματα και γεύσεις της ποικιλίας που το γέννησε. Έτσι, υπάρχουν αποστάγματα από Ροδίτη, Μοσχάτο, Ξινόμαυρο, Cabernet Sauvignon και Μαλαγουζιά. «Οι σύγχρονοι άμβυκες και η στήλη πολλαπλής απόσταξης βοηθούν τη διαδικασία απόσταξης και δίνουν αρωματικά χαρακτηριστικά περισσότερο ευχάριστα» σχολιάζει ο Θάνος Καραθάνος, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Οινολόγων και αποσταγματοποιός. Σε ό,τι αφορά την επιλογή των ποικιλιών για την απόσταξη ο κ. Καραθάνος λέει: « Έχει καθιερωθεί η τάση να παράγονται αποστάγματα από συγκεκριμένες ποικιλίες σταφυλιών, και μάλιστα να γίνεται

μια ειδική κατηγορία τσίπουρου είναι το παλαιωμένο Ο κ. Καραθάνος σχολιάζει: «Για το παλαιωμένο τσίπουρο γίνονται έρευνες και δοκιμάζονται βαρέλια με διαφορετικών ειδών δρύινα ξύλα για την παλαίωσή του. Έχουμε πλέον μακροχρόνιες παλαιώσεις, από 1 έως 5 χρόνια. Το παλαιωμένο τσίπουρο δεν παραπέμπει στο παραδοσιακό, το χρώμα του θυμίζει ουίσκι ή κονιάκ και είναι χρυσό ή χάλκινο. Συνδυάζει τα αρώματα του σταφυλιού με αυτά της παλαίωσης, που είναι μπαχαρικά και σοκολάτα. Καταναλώνεται ως digestive ή στο μπαρ και δεν συνδυάζεται με τους παραδοσιακούς μεζέδες. Ταιριάζει με καπνιστά εδέσματα, γλυκά και σοκολάτα».

μονοποικιλιακή επιλογή, ώστε να αναπτύσσονται συγκεκριμένα αρωματικά χαρακτηριστικά. Η πιο διαδεδομένη ποικιλία είναι το Μαύρο Μοσχάτο ή Μοσχάτο Τυρνάβου που κυριαρχεί στη Θεσσαλία. Επίσης, συχνά συμμετέχουν και οι ποικιλίες Ροδίτης και Μαλαγουζιά». Όπως σημειώνει, η κατανάλωση του εμφιαλωμένου τσίπουρου έχει αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια κι αυτό γιατί η ποιοτική παραγωγή του εμφιαλωμένου προσελκύει καταναλωτές από άλλα ποτά. «Επίσης, πολλά τσιπουράδικα λειτουργούν πλέον και σε περιοχές που δεν είχαν παράδοση και τα βρίσκουμε ακόμα και στα αστικά κέντρα. Το τσίπουρο έχει πολλές δυνατότητες ως ποτό. Είναι ποιοτικό και γίνεται από αρωματικά σταφύλια. Παραμένει, ωστόσο, σχετικά άγνωστο διεθνώς, σε βαθμό δυσανάλογο προς την ποιότητά του. Ωστόσο, η κατάσταση αυτή αλλάζει, καθώς οι ξένοι επισκέπτες αρχίζουν να το μαθαίνουν ως ελληνικό ποτό». Ιδιαίτερα σημαντική για την ανάδειξη της ελληνικής παραγωγής μπορεί να αποδειχθεί η τάση που έχει αρχίσει να αναπτύσσεται στο εξωτερικό, η οποία αναδεικνύει τα μικρά αποστακτήρια με την ποιοτική παραγωγή που είναι επισκέψιμα. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, κυρίως σε Αγγλία, Ολλανδία και Γερμανία. «Οι πολλές μικρές ελληνικές αποσταγματοποιίες θα μπορούσαν να αποκομίσουν σημαντικά οφέλη από αυτή την εξέλιξη» αναφέρει ο κ. Καραθάνος.

ΤΑΙΡΙΆΣΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΖΈΔΕΣ

Η

γεύση του τσίπουρου και ο αρωματικός χαρακτήρας του μπορούν να έχουν διάφορες αποχρώσεις. Μπορούν να δώσουν τσίπουρο ήπιο ή περισσότερο επιθετικό, απαλό ή πληθωρικό, με αρώματα φρούτων, άγριων βοτάνων έως νότες τριαντάφυλλου. Ανεξάρτητα από τους διαφορετικούς χαρακτήρες που αποκαλύπτει η γεύση του τσίπουρου, πίνεται δροσερό στους 10-15°C, ποτέ παγωμένο, γιατί χάνει τα αρώματά του. Το ταίριασμά του με το φαγητό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο. Ο αείμνηστος Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος, πατριάρχης της ελληνικής παραγωγής τσίπουρου και φανατικός θιασώτης της καλής παρέας και του ποτού, έλεγε ότι «οι εντάσεις της γεύσης του μεζέ πρέπει να είναι ανάλογες των απαιτήσεων που έχει ένα τόσο δυνατό και κυριαρχικό ποτό». Θυμηθείτε την ένταση των μεζέδων στα τσιπουράδικα του Βόλου και τους συνδυασμούς της τσικουδιάς στην Κρήτη. Οι μεζέδες ποικίλλουν. Στο γλυκανισάτο τσίπουρο ταιριάζουν αλμυρά, θαλασσινά, αυγοτάραχο και σκληρά κίτρινα τυριά, αν πάλι είναι «άνευ», αναζητά καπνιστά ψάρια, τουρσιά, μαύρες πικρές ελιές, λουκάνικο. Οι οδηγίες από πεπειραμένους αποσταγματοποιούς για το εδεσματολόγιο της ποτοκατάνυξης αναφέρουν: «Το τσίπουρο συνοδεύει γήινους μεζέδες και το ούζο θαλασσινούς». Όμως τα κλασικά τσιπουράδικα με τα αναρίθμητα πιάτα δεν γνωρίζουν περιορισμούς, ούτε και τα διάφορα καφενεία στην ελληνική περιφέρεια που σερβίρουν τσίπουρο με ποικιλία μεζέδων. Συνήθως, η εντοπιότητα παίζει τον ρόλο της. Θάλασσα και βουνό προσφέρουν τα δικά τους ξεχωριστά εδέσματα για το τσίπουρο. Όμως σχεδόν όλοι οι μεζέδες πάνε με το τσίπουρο. Από μια απλή ελιά έως τα καπνιστά ψαρικά και από μια ψητή πατάτα έως τα ντολμαδάκια, τις καυτερές πιπεριές και τα τουρσιά με μπούκοβο, όλα παίρνουν μια καλή θέση δίπλα στο τσίπουρο. Και, βέβαια, όταν βρεθεί κανείς στα αυθεντικά τσιπουράδικα του Βόλου, πρέπει να συνοδεύσει το τσίπουρο με τσιτσίραβλα και κρίταμα τουρσί, «μπρασκοουρές», δηλαδή ουρές πεσκανδρίτσας τηγανητές με συνοδεία σκορδαλιάς, και με κολιτσάνους στο τηγάνι, που είναι φυτά τα οποία αναπτύσσονται στο θαλασσινό νερό και διαθέτουν όλη τη νοστιμιά της θαλασσινής άλμης. Τα μεστά λουκάνικα της Θεσσαλίας και η γραβιέρα Αγράφων συνδυάζονται ωραία με το τσίπουρο. Στη Μακεδονία οι τσιπουρομεζέδες είναι πικάντικοι. Οι επιθετικές γεύσεις ταιριάζουν στο τσίπουρο. Ιδανικά το συνοδεύουν οι μελιτζάνες τουρσί γεμιστές με καρότο, πράσινη ή κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης γεμιστή με λάχανο, το παστό ψάρι, το χαβιάρι του ψαριού γριβάδι που μαγειρεύεται με σκόρδο, το τυρί Μπάτσος, σκληρό αλμυρό κεφαλοτύρι που γίνεται εξαιρετικό σαγανάκι. Στην Ήπειρο, πάλι, το τσίπουρο συντροφεύει τα γλέντια και τα πανηγύρια και κάθε νοικοκυρά φροντίζει να σερβίρει τα κατάλληλα ορεκτικά, όπως μελιτζάνες γεμιστές στο ξίδι και ελιές, ζουμερό πρόβειο κοντοσούβλι, αλλά και «τσουμπλέκι», που είναι κεφτέδες με μπόλικα κρεμμύδια στον φούρνο. Στην Κρήτη την τσικουδιά συνοδεύουν από ωμά φύλλα από την καρδιά αγκινάρας, ωμά κουκιά, παπούλες και οφτή πατάτα μέχρι απάκι και παλαιωμένη γραβιέρα.

7.2.19 – lifo

35

36 lifo – 7.2.19

7.2.19 – lifo

37

Χολαργός

Lucca

10 ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΖΩΗ Δεν είναι διαφορετικό, γι’ αυτό είναι μοναδικό. Κι όμως, το mainstream μπορεί να είναι διαφορετικό… Κυρίως όταν το διαφορετικό γίνεται κοινό και μονότονο. Το Lucca, αποφεύγοντας τον τίτλο του «εναλλακτικού», καινοτομεί μέσα στη φιλοσοφία της απλότητας ακριβώς επειδή ό,τι κάνει το κάνει με τον πιο ξεχωριστό τρόπο. Αυτό, άλλωστε, το αντιλαμβάνεσαι από την πρώτη στιγμή που θα γευτείς τον πρωινό σου καφέ του κορυφαίου brand του χώρου, Kudu Coffee Roasters. Η εξαιρετική μαεστρία του barista Φάνη Ζέρβα, που δημιουργεί στη χειροποίητη, καλογυαλισμένη San Remo μηχανή του, ολοκληρώνει το αποτέλεσμα της απόλαυσης, ενώ το πλούσιο μενού brunch σε πείθει ότι βρίσκεσαι στο σωστό «μη εναλλακτικό μέρος»… Αυγά σε διάφορα στυλ, φυσικοί χυμοί και smoothies, μπέργκερ με ψωμί που ζυμώνεται

in house, club sandwich και πέντε διαφορετικές πίτσες με χειροποίητη λεπτή ζύμη είναι κάποιες από τις επιλογές του καταλόγου που θα ανεβάσουν τη γευστική σου εμπειρία. Όσο για τη βραδινή πλευρά του Lucca, η μπάρα είναι το σημείο αναφοράς που θα σε κρατήσει κοντά της για ένα ποτό ή ένα απολαυστικό κοκτέιλ. Κι όταν λέμε ότι θα σε κρατήσει κοντά της, εννοούμε μέχρι τη στιγμή που η μουσική θα σε κάνει να σηκωθείς από τη θέση σου και να θυμηθείς πώς είναι η πραγματική διασκέδαση. Αυτή η διασκέδαση που δεν έχει την ταμπέλα του «διαφορετικού», παρά μόνο το αίσθημα του οικείου και τη βεβαιότητα ότι επιτέλους βρήκες το στέκι, που, χωρίς υπερβολές, είναι πάντα εκεί για εσένα και την παρέα σου!

Μεσογείων 250, Χολαργός, 210 6549002, FB: lucca.athens, Instagram: lucca . athens

38 lifo – 7.2.19

Αν δεν έχεις κάνει έστω ένα μικρό τατουάζ στο σώμα σου είναι δύσκολο να καταλάβεις αυτόν το μαγικό συνδυασμό συναισθημάτων που περιλαμβάνει την αναζήτηση, την απόφαση, τον ευχάριστο πόνο, την ικανοποίηση και τελικά την αίσθηση της μονιμότητας για το σχέδιο που θα γίνει μέρος του κορμιού σου. Σε αυτό το μαγικό ταξίδι σε συνοδεύει το Uncle Chronis Tattoo, ένα studio Tattoo και Body Piercing, όπου οι βελόνες, τα μελάνια και τα χρώματα γίνονται εργαλεία που ζωγραφίζουν πάνω στον πιο όμορφο καμβά, το ανθρώπινο σώμα. Με απόλυτο σεβασμό απέναντι σε κάθε πελάτη, οι tattoo artists θα σχεδιάσουν αυτό που επιθυμείς και θα το αποτυπώσουν με μοναδικό τρόπο, σημαδεύοντας τη στιγμή, το μήνυμα και, τελικά, το δικό σου προσωπικό συναίσθημα. Σε έναν χώρο όπου τηρούνται με αυστηρότητα νοσοκομειακές συνθήκες αποστείρωσης μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε επτά διαφορετικούς καλλιτέχνες, ανάλογα με το στυλ που επιθυμείς, και να μοιραστείς μαζί τους το σχέδιο που ονειρεύεσαι. Εξάλλου, τα custom designs είναι τα αγαπημένα του Uncle Chronis Tattoo, αφού πρόκειται για σχέδια εντελώς προσωπικά, που δεν επαναλαμβάνονται. Κάποια από τα

μέλη της ομάδας των tattoo artists είναι από τους παλιότερους στον χώρο και φέρνουν μαζί τους το ταλέντο, την έμπνευση και την εμπειρία που τους κάνει μοναδικούς «συνεργούς» σε αυτήν τη διαδικασία που είναι σίγουρο πως θα θυμάσαι για όλη σου τη ζωή. Εξάλλου, κάθε τατουάζ έχει τη δική του ιστορία, την οποία αφηγείσαι για χρόνια, κάθε φορά που αποκαλύπτεται αυτή η μικρή ή μεγάλη ζωγραφιά πάνω στο σώμα σου. Σε αυτή την αφήγηση το Uncle Chronis Tattoo έχει τον δικό του πρωταγωνιστικό ρόλο, αφού στόχος του είναι το χαμόγελο, όταν αντικρίζεις το νέο σου τατουάζ. Εξάλλου, εδώ το body art αντιμετωπίζεται ως ένας τρόπος έκφρασης και μια ιδιαίτερη πνευματική και σωματική εμπειρία που έχει τις ρίζες του σε αρχαίες τεχνικές. Από το 2011 μέχρι σήμερα οι καλλιτέχνες του Uncle Chronis Tattoo μένουν πιστοί σε αυτήν τη φιλοσοφία, δημιουργώντας σχέδια και σημαδεύοντας με την τέχνη τους το σώμα αλλά και το συναίσθημά μας. Μαζί με τα σχέδια tattoo, μπορείς να επιλέξεις από μια μεγάλη συλλογή merch UCT, η οποία περιλαμβάνει Τ-shirts, καπέλα και τσάντες που εκφράζουν το μοναδικό στυλ Uncle Chronis.

Χολαργός

Uncle Chronis Tattoo and Body Piercing

Ουδέν μονιμότερον της τέχνης…

Φανερωμένης 7, Χολαργός, 211 4007736, www.unclechronis.com, FB: UncleChronisTattoo, Instagram: unclechronistattoo 7.2.19 – lifo

39

Bootleg

Ακούγεται απαγορευμένο, αλλά απολαμβάνεις ελεύθερα. Αν οι μεγαλύτερες απολαύσεις βρίσκονται στα απαγορευμένα, τότε το Bootleg δικαιολογεί το όνομά του που έχει να κάνει με την παράνομη διακίνηση αλκοόλ στην Αμερική του 19ου αιώνα. Ένας χώρος με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και ανήσυχο πνεύμα, το οποίο εκφράζεται με κάθε τρόπο. Από νωρίς το πρωί με εξαιρετικό καφέ και ροφήματα, το Bootleg υπόσχεται την ποιότητα που όλοι αναζητάμε, προτείνοντας εξαιρετικές επιλογές για brunch και ψαγμένες γεύσεις που ακολουθούν τις νέες τάσεις σε σνακ, σαλάτες, finger food και mini burgers οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Κι επειδή το στέκι του Χολαργού έχει ένα όνομα να διατηρήσει, οι ετικέτες των ποτών και ο νέος, ανανεωμένος κατάλογος κοκτέιλ που είναι στα σκαριά δικαιολογούν τη φήμη που το ακολουθεί. Η μεγάλη, εντυπωσιακή μπάρα και οι ενημερωμένοι bartenders δημιουργούν το

κατάλληλο σκηνικό για να απολαύσεις κάποιο από τα classic cocktails ή τις signature συνταγές του Bootleg από νωρίς το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ. Διάφορες επιλογές από bar food για συνοδευτικά σε κρατάνε καρφωμένο στα άνετα δερμάτινα σκαμπό, ενώ τα μουσικά ακούσματα ντύνουν τη βραδιά με τον καλύτερο τρόπο. Με ιδιαίτερη βαρύτητα στη μουσική από γνωστούς DJs, το Bootleg κάθε τόσο διοργανώνει live events με μπάντες ή sets μουσικών παραγωγών που ταιριάζουν με τη φιλοσοφία του μαγαζιού. Τους επόμενους μήνες στα decks του Bootleg θα βρίσκονται μία φορά τον μήνα δύο παραγωγοί του Εν Λευκώ, συνοδεύοντας με τον δικό τους τρόπο τα εξαιρετικά κοκτέιλ και κυρίως την ανάγκη μας για αυθεντική διασκέδαση. Αν αυτό ακούγεται απαγορευμένο, τότε πρέπει οπωσδήποτε να το ζήσεις!

White Spoon

Φανερωμένης 8, Χολαργός, 210 6511288, www.bootlegathens.gr, FΒ: Bootleg Athens, Instagram: Bootleg Athens

Το all day στέκι που δεν θα βαρεθείς ποτέ. Υπάρχουν μαγαζιά που σε αυτά ξέρεις πως θα περάσεις πολύ μεγάλο μέρος της ζωής σου. Ένα απ’ αυτά είναι σίγουρα το White Spoon, το οποίο από την πρώτη μέρα λειτουργίας του κατάφερε να γίνει το hot-spot όχι μόνο του Χολαργού αλλά και όλης της πόλης. Ένα από τα δυνατά χαρτιά του μαγαζιού είναι η φιλοξενία του αλλά και το προσεγμένο μενού, που καλύπτει όλα τα γούστα. Διάσημο πια το brunch του, μας παρακινεί να κάνουμε όλες μας τις συναντήσεις στους υπέροχους πάγκους του και να ξεκινάμε τη μέρα μας δυναμικά, με λαχταριστά pancakes σε διάφορες γεύσεις, χορταστικές ομελέτες ή υπέροχο γιαουρτόμελο που μας γεμίζει ενέργεια. Το ίδιο καλά περνάμε και με το υπόλοιπο μενού του, με επικές σαλάτες, huge burgers και μελετημένα sandwiches, που ποτέ δεν ξέρουμε

ποιο να πρωτοδιαλέξουμε. Για παράδειγμα, πώς μπορείς να αρκεστείς στο Pull Meat Sandwich και να παραβλέψεις το άλλο με το prosciutto, πώς μπορείς να αρνηθείς τη φανταστική μακαρονάδα με μανιτάρια και σύγκλινο Μάνης; Συγκλονιστική γεύση έχουν και οι πίτσες, οι οποίες είναι αυτό που χρειάζεσαι στα after office drinks σου, αλλά και τα γλυκά που συνοδεύουν τέλεια όλα τα ροφήματα. Βέβαια, στο White Spoon θα πηγαίνουμε πάντα και για να καθόμαστε άνετα στο μπαρ, απολαμβάνοντας τα κοκτέιλ του. Ένα μενού προσεγμένο στη λεπτομέρεια, με υπέροχες γεύσεις που ποτέ δεν απογοήτευσαν κανέναν και συνοδεία τις καλύτερες μουσικές των πιο διάσημων DJs της πόλης. Τι άλλο να πούμε γι’ αυτό to μαγαζί! Αν ήταν έρωτας, θα ήταν για πάντα.

Λεωφ. Μεσογείων 234 & Βεντούρη 1, Χολαργός, 210 6533645, FB: White Spoon

40 lifo – 7.2.19

Cucina & Vino

Aperio

Το νέο ιταλικό εστιατόριο στον Χολαργό είναι πολύ περισσότερα από ένα εστιατόριο της πόλης. Δεν είναι μαζί μας πολύ καιρό, αλλά έκανε μια εντυπωσιακή εκκίνηση κι αυτό του έδωσε ώθηση για να καταφέρει πολλά και να προσελκύσει κόσμο απ’ όλη την Αθήνα. Η αλήθεια είναι ότι το Aperio είναι πολύ καλό για να μην κολλήσεις μαζί του. Στην πραγματικότητα, θέλεις να το ζεις όλη την ημέρα. Να ξεκινάς από το πρωί και να φτάνει αργά το βράδυ και να μην το βαριέσαι ποτέ. Γι’ αυτό, φυσικά, ευθύνεται πρώτα απ’ όλα το προσεγμένο περιβάλλον του αλλά και το τέλειο φως του. Είναι ωραίο να είναι χειμώνας, να χαλαρώνεις σε κάποιο από τα άνετα τραπέζια του, να σε λούζει ο ήλιος και να απολαμβάνεις το brunch του με επιλογές όπως pancakes με mascarpone, πεντανόστιμα αυγά Benedict με prosciutto San Daniele ή frittata με σπαράγγια,

σπανάκι και καπνιστή πανσέτα. Και όλα αυτά πίνοντας αρωματικό καφέ από τα καλύτερα χαρμάνια, ζεστή σοκολάτα ή εκλεκτό τσάι σε διάφορες γεύσεις. Βέβαια, το ίδιο καλά περνάμε και το βράδυ. Αρχικά, γιατί αγαπάμε την κουζίνα του και το μετρημένο μενού που δεν χάνεται σε άπειρες επιλογές, αλλά έχει δημιουργηθεί για να αποδίδει φόρο τιμής στη γειτονική χώρα, και στη συνέχεια γιατί το Aperio έχει μια πολύ δυνατή μπάρα όπου λατρεύουμε να καθόμαστε και να απολαμβάνουμε τα κοκτέιλ του. Την Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου στο Aperio θα εμφανιστεί live η αγαπημένη μας μπάντα Mottet. Με λίγα λόγια, έχουμε έναν ακόμα λόγο να μη θέλουμε να αποχωριστούμε στιγμή το μαγαζί.

Νέα εμπειρία comfort food που «βγάζει γλώσσα» στην ποτοαπαγόρευση. Κι όμως, η ποτοαπαγόρευση μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης για έναν χώρο όπου επικρατεί μια εντυπωσιακή μαρμάρινη μπάρα πάνω στην οποία οι επιλεγμένες ετικέτες κρασιού εναλλάσσονται με τα κλασικά ποτά ή τα ξεχωριστά κοκτέιλ. Το Henhouse είναι το νέο «αδερφάκι» του Bootleg και ονομάστηκε έτσι από την Έσθερ Κλαρκ, την περιβόητη Henhouse Bootlegger, η οποία έμεινε στην ιστορία επειδή την εποχή της ποτοαπαγόρευσης έκρυβε μεγάλες ποσότητες παράνομου αλκοόλ σε φωλιές στο κοτέτσι του σπιτιού της. Με moto το «Eat, Drink & Relax», το Henhouse εννοεί αυτό που λέει, δημιουργώντας μια ξεχωριστή εμπειρία αυθεντικού αμερικανικού comfort φαγητού σε ένα εντυπωσιακό περιβάλλον. Οι εξαιρετικές πρώτες ύλες και η υπογραφή της σεφ Βασιλικής Πολυχρονοπούλου βρίσκονται πίσω από ένα μενού που συναντά τη

σύγχρονη γαστρονομία με προτάσεις για κάθε στιγμή της ημέρας. Η χοιρινή πανσέτα, σιγομαγειρεμένη με φρέσκα μυρωδικά, που συνοδεύεται από πουρέ καρότου, σάλτσα από ρούμι και λάδι από σχοινόπρασο, τα μπέργκερ με χειροποίητο ψωμάκι, το φιλέτο λαβράκι με σούπα βελουτέ πράσου και baby καρότα σχάρας, τα χειροποίητα νιόκι ρικότας με σάλτσα κόκκινου κρασιού, η κλασική συνταγή σπαγγέτι με κεφτεδάκια, το ριζότο άγριων μανιταριών, το τρυφερό Rib-Eye και η New York Steak είναι μερικά από τα πιάτα που θα σε εντυπωσιάσουν, ενώ τα σπιτικά γλυκά θα κλείσουν το γεύμα σου με τον πιο υπέροχο τρόπο. Το comfort food συνδυάζεται μοναδικά μέσα σε ένα περιβάλλον μπιστρό και η εμπειρία ολοκληρώνεται με ήχους jazz, bossa nova και swing.

Χολαργός

Henhouse

Μεσογείων 258, Χολαργός, 210 6542002, FB: Aperio cucina & vino, Instagram: aperio_athens

Φανερωμένης 8, Χολαργός, 210 6565573 www.henhouseathens.gr, FΒ: Henhouse Athens, Instagram: Henhouse Athens 7.2.19 – lifo

41

Floyd

All day love for more. Βρίσκεται στον Χολαργό, μόλις 8 λεπτά από το μετρό, πράγμα που μας αρέσει πολύ γιατί έτσι το επισκεπτόμαστε γρήγορα και εύκολα απ’ όπου κι αν βρισκόμαστε. Και η αλήθεια είναι ότι θέλουμε να πηγαίνουμε συχνά στο Floyd γιατί έχει έναν τρόπο να μας κάνει να μη βαριόμαστε ποτέ. Αρχικά, λατρεύουμε τον καφέ και το πεντανόστιμο brunch του, γι’ αυτό είναι από τις πρώτες επιλογές μας τα πρωινά. Παράλληλα, δεν χάνουμε ευκαιρία να κάνουμε βραδινές εξορμήσεις στο μπαρ του για να δοκιμάζουμε τα κοκτέιλ του αλλά και να ακούμε τις υπέροχες μουσικές από γνωστούς DJs της πόλης. Αυτό, όμως, που αγαπάμε περισσότερο σε αυτό είναι η προσεγμένη και άρτια μελετημένη κουζίνα του, στην οποία σεφ είναι ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος. Με τις καλύτερες πρώτες ύλες και σκοπό τα πιάτα να ικανοποιούν όλα τα γούστα,

το Floyd μας προσφέρει υπέροχες γεύσεις, με αγαπημένες μας το Bomb Burger που χορταίνει ακόμα και τους πιο καλοφαγάδες, τα κεφτεδάκια με ούζο που μοιάζουν να έχουν ξεφύγει από κάποια χρονομηχανή και την κουζίνα της γιαγιάς, τη σαλάτα με παντζάρι, φινόκιο, ξινή κρέμα lime και καρύδια και, φυσικά, το Rib Eye Black Angus, που, όταν είναι πιάτο ημέρας, ακούγονται πολλοί αναστεναγμοί απόλαυσης σε όλα τα τραπέζια. Φυσικά, θα ήταν μεγάλο φάουλ μας να μην αναφέρουμε το απίστευτο προφιτερόλ με κρέμα espresso που ταιριάζει ιδανικά σε έναν χώρο ο οποίος έχει χτίσει τη δική του ιστορία γύρω από τον καφέ. Επισκεφθείτε το με την πρώτη ευκαιρία, είτε με την οικογένειά σας είτε με φίλους. Το Floyd είναι ανοιχτό σε όλους και όλους τους φιλοξενεί με τον καλύτερο τρόπο.

Tortilleria

Floyd, Περικλέους & Κεραμεικού, Χολαργός, 2106565115, FB: FLOYD

Hot-spot hot γεύσεων! Αν στην ερώτηση «ποιο είναι το συστατικό που δεν λείπει ποτέ από την κουζίνα σας;» η απάντηση είναι η «καυτερή πιπεριά», τότε το Tortilleria απαντά στην απορία «πού θα βρω πραγματικό μεξικανικό φαγητό», και μάλιστα σε φιλοσοφία street food. Με καταγωγή που πατά στους δρόμους του Μεξικού, εδώ είναι το κατάλληλο στέκι για όσους αναζητάνε πικάντικες γεύσεις που σε μεταφέρουν σε μέρη μακρινά, παρουσιάζοντας τις πιο χαρακτηριστικές συνταγές της μεξικανικής κουζίνας. Άλλωστε, τα περισσότερα πιάτα στο Tortilleria ετοιμάζονται με συμβουλές από ντόπιες μαγείρισσες που μεταφέρουν στον Χολαργό λίγη από τη σπιρτάδα του τόπου τους. Στα must αυτής της γευσιγνωσίας βρίσκονται τα tacos, τα burritos , οι tortilles , τα nachos που σερβίρονται και σε μερίδα, με μια σειρά επιλογών ανάμεσα σε χοιρινό, κοτόπουλο, μοσχάρι ή

κιμά. Γιατί στην Tortilleria εσύ διαλέγεις τη βάση και τα υλικά που επιθυμείς, ανάλογα με το πόσο καυτερό θέλεις το γεύμα σου! Τα φρέσκα κρέατα, η ποιότητα των υλικών και οι αυθεντικές μεξικανικές συνταγές είναι τα συστατικά που κάνουν την Tortilleria hot spot (στην κυριολεξία) για τους λάτρεις του είδους. Εκτός από take away, μπορείς να παραγγείλεις το πιάτο που επιθυμείς στον χώρο σου, αφού στην Tortilleria λειτουργεί καθημερινά delivery για να φέρνει το Μεξικό εκεί όπου βρίσκεσαι. Όσο για τους λάτρεις των ψητών γεύσεων, η νέα προσθήκη Carne Asada αφορά τα ψητά φιλετίνια από χοιρινό ή κοτόπουλο που θα ενθουσιάσουν όσο και τα μαγειρευτά. Ό,τι κι αν επιλέξετε, η Tortilleria θα γίνει ο καλύτερος amigo της γευστικής σας αναζήτησης!

Φανερωμένης 3, Χολαργός, 211 4000568 FB: Tortilleria, Instagram: _tortilleria_

42 lifo – 7.2.19

Φυσαρμόνικα

Οι γεύσεις της Ελλάδας συγκεντρώνονται σε μία κουζίνα. Το ότι η Ελλάδα παράγει μια σειρά από γαστρονομικά προϊόντα που συνθέτουν την ξεχωριστή κουζίνα του τόπου μας είναι γνωστό. Πώς θα σου φαινόταν, όμως, να συγκεντρώνονταν όλα αυτά τα υλικά σε έναν χώρο, δημιουργώντας ιδιαίτερες συνταγές που μυρίζουν παράδοση, με μικρές παρεμβάσεις σύγχρονης μαγειρικής; Η Φυσαρμόνικα διαλέγει τα πιο εκλεκτά υλικά από διάφορα μέρη της χώρας και δημιουργεί μια σειρά από γευστικές προτάσεις σε ένα μενού που ανανεώνεται συνεχώς, αφού βασίζεται στη φρεσκάδα και στην εποχικότητα των πρώτων υλών. Ο τραγανός καβουρμάς Σερρών με κρέμα μουστάρδας και πίκλες σιναπόσπορου και η παραδοσιακή κρητική καρμπονάρα με σκιουφιχτά μακαρόνια, ψιλοκομμένο λουκάνικο Σφακίων και τριμμένη γραβιέρα είναι κάποιες από τις χαρακτηριστικές επιλογές του μενού της Φυσαρμόνικας, οι οποίες συνοδεύ-

ονται από χύμα κρασί Νεμέας ή κάποιο από τα εμφιαλωμένα μπουκάλια που προτείνονται στο νέο μενού με επιλεγμένες ετικέτες του ελληνικού αμπελώνα. Όσο για το τέλος του γεύματος, προτείνονται καθημερινά φρέσκα χειροποίητα γλυκά, όπως το μιλφέιγ με παγωτό βανίλια, μπισκότο, σοκολάτα και crème patisserie, που είναι αρκετό για 4 άτομα. Εξάλλου, οι γευστικές εκπλήξεις είναι καθημερινές, με πιάτα ημέρας που ετοιμάζονται εκτός μενού όποια μέρα κι αν πας. Πριν πας, καλό είναι να κάνεις την κράτησή σου, επιλέγοντας ανάμεσα στον εσωτερικό χώρο μη καπνιστών ή την κλειστή αυλή που λειτουργεί χειμώνα-καλοκαίρι. Ό,τι κι αν επιλέξεις, θα ανακαλύψεις πως ο μοντέρνος χώρος της Φυσαρμόνικας αντανακλά τη φιλοσοφία της κουζίνας, που είναι μια σύγχρονη εκδοχή της παράδοσης με σημείο αναφοράς όλα τα μέρη της Ελλάδας.

Αυτός ο λύκος αλλάζει ό,τι ήξερες για το γρήγορο φαγητό. Αν στα παραμύθια ο μεγάλος κακός λύκος ήταν πάντα ο κακός ήρωας, στη γεύση της ενήλικης απόλαυσης ο Big Bad Wolf είναι ένα παραμύθι με πιάτα που δεν θα μπορούσαν να είναι πιο αληθινά. Ένα σύγχρονο ψητοπωλείο με τυλιχτές νοστιμιές σε κάθε λογής πίτα και με μια επιλογή από ζουμερά κρέατα για κάθε γούστο. Το παραδοσιακό σουβλάκι εξελίσσεται και η πίτα ανεβαίνει επίπεδο στη γαστρονομική μας αναζήτηση σε 7 καταστήματα σε όλη την Αθήνα. Εδώ μπορείς να βρεις παραδοσιακή πίτα, τορτίγια αλλά και μια σειρά από απίθανα μπέργκερ, όλα με συνταγές που τα κάνουν μοναδικά. Οι λάτρεις του club sandwich θα απολαύσουν μία από τις καλύτερες εκδοχές του και οι πιο ψαγμένοι της ψητής απόλαυσης θα ενθουσιαστούν με τις αφράτες και τραγανές φωλιές πίτας pitapot που βγαίνουν σε 7 διαφορετικούς λαχταριστούς

συνδυασμούς. Κι επειδή αυτός ο κακός λύκος έχει μια σύγχρονη άποψη πάνω στη γεύση, δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει τη νέα τάση της γαστρονομίας, γι’ αυτό δημιούργησε ένα vegan menu με διάφορες εκδοχές, χρησιμοποιώντας την αυθεντική remoulade vegan sauce. Τα φρέσκα υλικά που παραλαμβάνονται καθημερινά στα καταστήματα Big Bad Wolf και η ιδιαίτερη προσοχή στην ποιότητα αλλά και στην εξυπηρέτηση φέρνουν στην καθημερινότητά μας μια άλλη κουλτούρα ψητοπωλείου με προτάσεις τις οποίες μπορούμε να απολαύσουμε στο μοντέρνο περιβάλλον του ή στον χώρο μας με take away ή με παραγγελία delivery που έρχεται σε όποιο σημείο κι αν βρισκόμαστε. Αυτός ο κακός λύκος είναι ο ήρωας της δικής μας απόλαυσης!

Χολαργός: Λεωφ. Μεσογείων 202, 210 6565570 Μελίσσια, Νέα Σμύρνη, Αθήνα, Παγκράτι, Καλλιθέα, Πειραιάς www.tbbw.gr, FB: tbbw.gr

Χολαργός

Big Bad Wolf

Λεωφ. Μεσογείων 180, Παπάγος - Χολαργός, 210 6564388, FB: fysarmonika, Instagram: #fysarmonika, Ανοιχτό: Δευτ.-Κυρ. 08:00 π.μ. - 02:00 π.μ.

7.2.19 – lifo

43

θέατρο

ΤΑ ΔΆΣΗ ΣΤΑ ΓΌΝΑΤΑ

week

Π

Το παλαιόν των ημερών μυστικό των ψευτοαγίων Η ποιητική ακολουθία του Άκη Δήμου, εμπνευσμένη από τον «Παλαιό των Ημερών» του Μάτεσι, σκηνοθετημένη από τον Γιάννη Σκουρλέτη, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Α

α πο τη λου ιζα αρ κο υ μ αν ε α

44 lifo – 7.2.19

γύρτης ή άγιος; Και τα δύο αρχίζουν από «αγ-». Όπως η αγάπη. Αυτό είναι το τρίπτυχο του έργου: θρησκεία, έρωτας, προδοσία. Στην ορεινή Αρκαδία, στην εκπνοή του 19ου αιώνα, μας ταξιδεύει ο Παλαιός των Ημερών του Μάτεσι και ο Άκης Δήμου ακολουθεί συγκινημένος τον νεκρό πρόγονό του σε αυτό το θαυματοχτυπημένο σύμπαν. Εκεί όπου οι βρικόλακες, τα ξωτικά και τα βοτάνια συγκατοικούν με το λιβάνι, τα κόλλυβα και τους παπάδες. Εκεί όπου γυμνόστηθες αγίες αναδύονται από τα χώματα και λευκοντυμένες νεκρομάνες ανυψώνονται και πετούνε τις νύχτες στα κρυφά. Εκεί όπου το παγανιστικό παρελθόν σμίγει με το χριστιανικό παρόν και τα σώματα μαραζώνουν υπό το βάρος μιας ανήμπορης πίστης που οδηγεί στον θάνατο, στην παράλυση, στην υποταγή του πνεύματος, στην άρνηση των οικογενειακών δεσμών. Μιας πίστης αποστεγνωμένης που αναζητά το θαύμα για να ξεδιψάσει – τι κι αν είναι ψεύτικο, δεν πειράζει, η προσδοκία του φλογίζει την αναμονή, σπάει τη μονοτονία, επιφέρει την ελπίδα μιας, έστω, ανύπαρκτης σωτηρίας. Περιμένοντας κάτι που δεν έρχεται ποτέ, οι άνθρωποι εγκαταλείπουν το βιος τους, περιφέρονται σαν φαντάσματα και κοκαλώνουν σαν ζητιάνοι, με το χέρι προτεταμένο και άδειο, παραπλανημένοι ως την τελευταία τους ανάσα. Η θρησκεία εξαθλιώνει, το αληθινό θαύμα βρίσκεται αλλού. Ο Έρωτας είναι ο Παλαιός των Ημερών και η τελετουργία του σώματος η μόνη που εξυψώνει στα ουράνια. Ο Ελισσαίος και ο Ζάγρος, το ζεύγος των ψευτοαγίων που διανύει τα ορεινά χωριά σκορπίζοντας το θάμβος με το κάλλος τους, μονάχα αυτοί ανακαλύπτουν σταδιακά την αλήθεια: «Μπορεί αυτό το αγκάλιασμα, εδώ και τώρα, μπορεί αυτό να είναι το μυστικό του Θεού, το παλαιόν των ημερών μυστικό, σκέφτηκε ο

Ελισσαίος και παραδόθηκε. Και το αγκάλιασμα το βρήκε ομορφότερο από το μυστικό του Θεού και από τον Θεό τον ίδιο» γράφει ο Μάτεσις στο εξαιρετικό μυθιστόρημά του. Ο ένας τροφοδοτεί την πίστη του άλλου, τον δυναμώνει, τον τρέφει, τον αποθεώνει. Κλειδωμένοι μαζί σε μια ατέρμονη παραφορά, γίνονται αμνός και ποιμένας, υιός και πατήρ, αδιάσπαστοι στην αγάπη τους, φωτεινοί και ζηλευτοί απ’ όλους τους χωρικούς που τους ακολουθούν μαγεμένοι, αγνοώντας ότι στην πραγματικότητα οι «δύο Πρόδρομοι» δεν επιτελούν κανένα θαύμα αλλά είναι οι ίδιοι ένα θαύμα. Ένα θαύμα που θα τε-

λειώσει επειδή πρέπει να τελειώσει, επειδή δεν αντέχεται διά παντός, η παντοδυναμία εξαντλεί τα μέλη και την ψυχή, κι εξάλλου η αποκαθήλωση είναι η λήξη του μαρτυρίου, και ο αμνός πρέπει να σφαγιαστεί επειδή δεν ήταν τελικά τόσο αγνός, κανένας δεν μπορεί να είναι τόσο αγνός, φέρει μέσα του τον σπόρο της προδοσίας και η προδοσία δεν συγχωρείται από τον Παλαιό των Ημερών. Ο υιός πρέπει να σταυρωθεί, η τίμια κεφαλή να αποτμηθεί. Έτσι τελειώνει η ιστορία, η λήξη είναι πάντα αποχαιρετισμός, ο υιός πρέπει να ζήσει χωρίς τον Πατέρα, μακριά από την αγκαλιά του, μόνος. Εμπνεόμενος από τον Μάτεσι, ο Άκης Δήμου συνθέτει μια δική του ποιητική ακολουθία. Ζωντανεύει θεατρικά τον πυρήνα του μυθιστορήματος, ανασταίνει τρεις από τους ήρωες του πρωτοτύπου (τον Ελισσαίο, τον Ζάγρο και τη σύζυγό του Ελένη), ενώ προσθέτει έναν τέταρτο, τον Τιμολέοντα, τον περιφερόμενο θεατρίνο, αυτόν που έχει την τέχνη του θρησκεία και γυρνά και διηγείται όλα όσα έχουν διαδραματιστεί, μα οι άνθρωποι τα κρύβουν. ρόκειται για ένα κείμενο αφαιρετικό, πυκνό, εξόχως ποιητικό, που προσφέρεται για τη γέννηση μιας πλούσιας σκηνικής συνομιλίας με τους νεκρούς – παλαιούς και τωρινούς, θνητούς και θείους. Το υποβλητικό σκηνικό σύμπαν που δημιούργησε ο σκηνογράφος Κωνσταντίνος Σκουρλέτης εγείρει ένα γοητευτικό «τέμπλο» ελληνικότητας (σήμα κατατεθέν της ομάδας bijoux de kant). Ένα τραπέζι δεσπόζει στο κέντρο της σκηνής κι ένας ημίγυμνος νέος –ο αμνός που θα σφαγιασθεί– κείτεται εκεί ακίνητος, λουσμένος με ροδοπέταλα. Πολύχρωμα λαμπιόνια κρέμονται στ’ αριστερά, ένας φωτεινός σταυρός από νέον στα δεξιά και όλα τα σύνεργα της «λειτουργίας» συγκεντρωμένα διακριτικά στο πίσω μέρος του σκηνικού, κάτω από μια μικρή τοπιογραφία. Κάθε λεπτομέρεια που συνθέτει την όψη του εγχειρήματος είναι πραγματικά άψογα επιλεγμένη και εναρμονισμένη με το σύνολο: τα βαριά δαχτυλίδια του Ελισσαίου, τα λευκά βαμβακερά εσώρουχα της Ελένης, τα ανακατεμένα μαλλιά του Ζάγρου, η μαύρη φουστανέλα του Τιμολέοντα… Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την ερμηνεία του κειμένου από τους ηθοποιούς (Αλέκος Συσσοβίτης, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιώργος Κοψιδάς, Ντένης Μακρής): η εκφορά του λόγου φαντάζει μάλλον ακατέργαστη. Τα νόηματα δεν ξεπηδούν, οι εικόνες δεν σχηματίζονται, οι αισθήσεις μας δεν αφυπνίζονται, η αφήγηση δεν αποκτά υπόσταση. Δεν καταφέρνουμε να εισχωρήσουμε στον κόσμο αυτόν, να μοιραστούμε τη μεταφυσική του έρωτα, να κοινωνήσουμε αυτή την άλλη θρησκεία που προτάσσουν οι λέξεις και που καλούνται να υπηρετήσουν τα σώματα. Δεν υπάρχει καμία χημεία, ψυχική ή σαρκική, ανάμεσα στον Ελισσαίο και στον Ζάγρο, ουδέποτε αισθανόμαστε την ισχυρή ένταση της σχέσης τους, μένουμε με σχήματα και ωραίες τοποθετήσεις που μοιάζουν διεκπεραιωτικές, χωρίς εσωτερικό κίνητρο ή πεποίθηση. Όταν η στατικότητα κυριαρχεί, όλο το βάρος το επωμίζεται ο λόγος: αυτός θα κινήσει τα νήματα, αυτός θα μας ανυψώσει και θα μας κατακρημνίσει, αυτός θα μας συνεπάρει στην ουσία της τελετουργικής πράξης. Εφόσον, όμως, αυτός εκπορεύεται χωρίς πειθώ, χωρίς πίστη, εφόσον δεν μεταδίδει τα πάθη που διατυπώνει, τότε μένει να αιωρείται κούφιος και στεγνός, άχαρο στολίδι που κάποιος κρέμασε στ’ αυτιά μας.

Άκης Δήμου Τα δάση στα γόνατα Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης Πρωταγωνιστούν: Αλέκος Συσσοβίτης, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιώργος Κοψιδάς, Ντένης Μακρής ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Κάτω Χώρος Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Φιξ, 210 9212900 Δευτ. 21:15, Τρ. 21:15, εισ.: 10-13 ευρώ

αρχίσει να ησυχάζετε με τα επαγγελματικά σας θα ασχοληθείτε με οικονομικές υποθέσεις και θα είναι ένα αρκετά παραγωγικό διάστημα για εσάς. Την Κυριακή εισέρχεται ο Ερμής στους Ιχθύς και μέχρι τις 28 Μαρτίου, που θα διανύει τον τομέα των αποκτημάτων σας, θα είναι μια καλή εποχή για επενδύσεις, αγοραπωλησίες και επιχειρηματικά ρίσκα, αρκεί να είναι μελετημένα σωστά. Εμπορικές συμφωνίες, μετακινήσεις με στόχο την προώθηση των υπηρεσιών ή των προϊόντων σας θα ευνοηθούν και θα ενισχύσουν το εισόδημά σας, οπότε θα πραγματοποιήσετε επιθυμίες που θα είναι μέσα σε λογικό πλαίσιο. Οι συναντήσεις με την οικογένεια θα είναι πιο συχνές, καθώς προβλέπεται μια πολύ ευχάριστη είδηση που θα σας φέρει όλους ακόμα πιο κοντά. Την Τετάρτη καλύτερα να αποφύγετε οικονομικές συναλλαγές με φίλους, καθώς είναι πολύ πιθανό να μην τα βρείτε στην πορεία και να χαλάσετε τις καρδιές σας.

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Με την είσοδο του Ερμή στο ζώδιό σας ξεκινάει μια πολύ επικοινωνιακή φάση, οι ιδέες σας για να βελτιώσετε τη ζωή σας θα είναι πολλές, όμως θα πρέπει να προσέξετε την ανυπομονησία που σας πιάνει και δεν σας αφήνει να σκεφτείτε λογικά. Ενδεχομένως να αλλάξουν τα σχέδιά σας αν διαπιστώσετε πως δεν ικανοποιούν τις προσδοκίες σας και θα είστε σε συνεχή αναζήτηση νέων κατευθύνσεων, οπότε σίγουρα κάτι καλό θα προκύψει για εσάς που δεν παραιτείστε από τις προσπάθειές σας. Μέχρι τις 28 Μαρτίου που θα παραμείνει στο ζώδιό σας θα κάνετε πολλές διαπραγματεύσεις, επενδύσεις ή αγορές και γενικά θα σας πιάσει μια καταναλωτική μανία που θα πρέπει να κοντρολάρετε οπωσδήποτε. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο προσπαθήστε να επιλύσετε τα θέματά σας με την οικογένεια, ώστε να αποφύγετε τη ρήξη στις σχέσεις σας. Απωθημένα που κρατάτε μέσα σας μπορεί να πυροδοτήσουν έντονες συγκρούσεις.

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Οι επόμενες μέρες θα είναι αρκετά ήπιες όσον αφορά θέματα της εργασίας και της καθημερινότητας, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής σας θα είναι στραμμένο σε διαδικαστικά θέματα και στην υλοποίηση ενός σχεδίου. Η κοινωνική σας ζωή βελτιώνεται αισθητά και η ψυχολογία σας θα είναι στα ύψη. Η Παρασκευή θα είναι μία από τις καλύτερες μέρες για να ασχοληθείτε με θέματα σπουδών ή για να κάνετε ένα ταξίδι στο εξωτερικό, λόγω του εξαγώνου Ήλιου - Δία που φέρνει εύνοια στα σχέδιά σας. Την Κυριακή, περνάει ο Ερμής στους Ιχθύς και η φαντασία σας θα καλπάζει, οπότε μέχρι τις 28 Μαρτίου θα είναι ιδανική εποχή για να ασχοληθείτε με τα ταλέντα σας και να ανακαλύψετε νέα, δημιουργικά μονοπάτια. Την Τετάρτη, που πραγματοποιείται η σύνοδος Άρη - Ουρανού στο ζώδιό σας, μπορεί να αποφασίσετε κάποιες ξαφνικές αλλαγές, όμως θα πρέπει να αποφύγετε τις σπασμωδικές ενέργειες.

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Είστε σε μια κατάσταση συνεχούς εγρήγορσης με τον Άρη να διανύει τον 12ο οίκο σας και, ενώ είστε εξαντλημένοι από τους ρυθμούς της καθημερινότητας, είναι δύσκολο να χαλαρώσετε και να ξεκουραστείτε. Την Παρασκευή, το εξάγωνο Ήλιου - Δία θα ευνοήσει τα οικονομικά των γεννημένων το 2ο δεκαήμερο, ενώ εσείς του 3ου, που επηρεάζεστε από τα εξάγωνα του Ερμή με Άρη και Ουρανό, θα μπορέσετε να βάλετε σε εφαρμογή ένα καινούργιο εγχείρημα. Τα οικονομικά σας χρήζουν προσοχής, καθώς έχετε μια τάση να ξοδεύετε πολλά σε απολαύσεις και αγορές για τον εαυτό σας, οπότε θα πρέπει να αλλάξετε τακτική, προτού εξαντλήσετε τον προϋπολογισμό σας. Με την είσοδο του Ερμή στους Ιχθύς την Παρασκευή ξεκινάει μια εποχή έντονης κοινωνικής ζωής και πολλών γνωριμιών, οπότε μέχρι τις 28 Μαρτίου θα είναι ένα πολύ ευχάριστο διάστημα για εσάς. Αποφύγετε τις οικονομικές δοσοληψίες με φίλους, καθώς προβλέπονται εντάσεις.

Sudoku No 583 8 9 7 6

5 2 1

1 3

7

5 9 1 6 7 8

4

9 1

2 9

4 7 2 1

3

Η λύση του προηγούμενου 6 1 8 5 7 4

5 9 7 2 6 3

2 4 3 8 1 9

4 8 6 7 3 2

3 2 5 4 9 1

1 7 9 6 5 8

9 6 4 3 2 7

8 5 2 1 4 6

7 3 1 9 8 5

9 8 7 1 6 4 5 3 2 3 4 5 9 8 2 1 7 6 2 1 6 5 7 3 8 9 4

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Η εβδομάδα θα είναι αρκετά αποδοτική, καθώς προβλέπονται πολλά ταξίδια και επαφές με άτομα με τα οποία θα συζητήσετε τα επιχειρηματικά σας σχέδια, με αποκορύφωμα την Παρασκευή, οπότε πραγματοποιείται το εξάγωνο Ερμή - Άρη και Ουρανού. Γενικά, είστε σε πολύ δημιουργική φάση και από την Κυριακή, που περνάει ο Ερμής στους Ιχθύς (στον τομέα της καριέρας και των φιλοδοξιών σας), θα μπορέσετε να υλοποιήσετε ένα μεγαλόπνοο σχέδιο και να απαλλαγείτε από πολλά άγχη. Πολλές οι αλλαγές που βιώνετε, ωστόσο γίνονται για καλό και θα το διαπιστώσετε πολύ σύντομα. Η Τετάρτη θα είναι μια δύσκολη μέρα για τους γεννημένους το 3ο δεκαήμερο όσον αφορά σχέσεις με φιλικά πρόσωπα, εξαιτίας της συνόδου Άρη - Ουρανού, και μπορεί να συμβούν γεγονότα που θα δοκιμάσουν την υπομονή σας. Εσείς του 1ου μπορεί να έρθετε σε έντονη κόντρα με πρόσωπα εξουσίας, οπότε επιστρατεύστε την ψυχραιμία σας

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Οι Καρκίνοι είστε ή του ύψους ή του βάθους όσον αφορά επαγγελματικές προσπάθειες και κυνήγι ευκαιριών. Μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να είστε υπερδραστήριοι και να μην προλαβαίνετε τις επαφές και τις συνεννοήσεις και μπορεί ξαφνικά να σας πιάσει άρνηση, με αποτέλεσμα να αποφεύγετε την ενασχόληση με σημαντικά θέματα. Ωστόσο, τις επόμενες μέρες πρόκειται να γίνουν σημαντικές αλλαγές στον τομέα της καριέρας και των οικονομικών, που σημαίνει πως δεν πρέπει να χαθεί πολύτιμος χρόνος σε θέματα οργάνωσης. Την Κυριακή, εισέρχεται ο Ερμής στους Ιχθύς και μέχρι τις 28 Μαρτίου, που θα διανύει των τομέα των ταξιδιών και της γνώσης, θα έχετε την ευχέρεια να κάνετε πολλές συναντήσεις με πρόσωπα με τα οποία μπορεί να συνεργαστείτε, να ξεκινήσετε έναν νέο κύκλο σπουδών και γενικά να διευρύνετε τους ορίζοντές σας. Ιδιαίτερη προσοχή σε θέματα υγείας. Θωρακίστε τον οργανισμό σας με φρούτα και λαχανικά.

ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Δώστε έμφαση σε επαφές με το εξωτερικό εσείς που αναζητάτε μια νέα επαγγελματική απασχόληση, καθώς είναι ένα ευνοϊκό διάστημα για ταξίδια και θέματα σπουδών και μπορεί να ζήσετε αρκετό καιρό σε μια ξένη χώρα οι γεννημένοι το 3ο δεκαήμερο. Οι αλλαγές που συμβαίνουν είναι προς όφελός σας και πρέπει να τις υποδεχτείτε με χαρά, όσο κι αν σας φαίνεται βουνό το πρακτικό κομμάτι της υπόθεσης. Την Κυριακή εισέρχεται ο Ερμής στους Ιχθύς και μέχρι τις 28 Μαρτίου, που θα διανύει τον τομέα χρήμα - έρωτας, θα έχετε την ευχέρεια να τακτοποιήσετε κληρονομικά και φοροτεχνικά ζητήματα και να ασχοληθείτε περισσότερο με την ερωτική σας ζωή, μια και τα οικονομικά σας είναι σε καλό δρόμο. Η Τετάρτη θα είναι μια μέρα κατά τη οποία θα δοκιμαστεί η υπομονή σας εξαιτίας κάποιων ανατροπών στα σχέδιά σας, ενώ δεν αποκλείεται να δημιουργηθούν ίντριγκες με φιλικό σας πρόσωπο για ερωτικά θέματα.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Θέματα της καθημερινότητας θα σας απασχολήσουν το προσεχές διάστημα και θα είναι μια καλή εποχή για να ασχοληθείτε με την οργάνωση των πλάνων σας, καθώς προβλέπεται αύξηση του εισοδήματός σας μέσω τρίτων. Μια θετική είδηση που θα αφορά την υγεία θα σας κινητοποιήσει και θα γίνετε ακόμα πιο δραστήριοι οι γεννημένοι το 3ο δεκαήμερο, προσέξτε όμως μην το παρακάνετε επειδή θα νιώθετε ακμαίοι. Την Κυριακή εισέρχεται ο κυβερνήτης σας Ερμής στους Ιχθύς και καθώς θα διανύει τον τομέα σχέσεων - συνεργασιών θα μπορέσετε να προωθήσετε τις δεξιότητες και τα ταλέντα σας και μπορεί να ξεκινήσει μια πολλά υποσχόμενη συνεργασία. Μέχρι τις 28 Μαρτίου θα είναι ένα πολύ επικοινωνιακό διάστημα και θα μπορέσετε να βελτιώσετε ακόμα και τη σχέση σας, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στην επικοινωνία με το ταίρι σας. Την Τετάρτη προσέξτε πιθανή σύγκρουση μέσα στην οικογένεια οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο.

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Σχέσεις και συνεργασίες θα αποτελέσουν το επίκεντρο του ενδιαφέροντός σας και μέχρι το Σάββατο θα είστε κάπως αφηρημένοι και απόμακροι, επειδή θα σας απασχολούν τα ερωτικά σας. Από την Κυριακή, που εισέρχεται ο Ερμής στους Ιχθύς, θα έχετε περισσότερες επαφές με άτομα από τον χώρο της εργασίας. Μέχρι τις 28 Μαρτίου θα είναι μια καλή εποχή για να δώσετε συνέντευξη, να στείλετε βιογραφικά και, γενικά, να προωθήσετε τις υπηρεσίες και τις δεξιότητές σας. Σημαντικές εξελίξεις για τους γεννημένους το 3ο δεκαήμερο, που θα έχουν σχέση με μια καινούργια συνεργασία ή ακόμη και με γάμο. Είναι πολύ πιθανό το ταίρι σας να σας κάνει πρόταση για γάμο ή για συμβίωση και αυτό θα είναι ένα μεγάλο βήμα για εσάς. Η δημιουργία οικογένειας είναι κάτι που σκέφτεστε έντονα και οι πιθανότητες απόκτησης ενός παιδιού είναι πολλές. Ιδιαίτερη προσοχή την Τετάρτη σε θέματα οδήγησης.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Συνεχίζει να σας απασχολεί ένα ζήτημα ακίνητης περιουσίας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι κάτι ανησυχητικό. Ενδεχομένως να είστε προβληματισμένοι σχετικά με την τιμή πώλησης ή ενοικίασης ενός ακινήτου και να κάνετε την απαραίτητη έρευνα μέχρι να καταλήξετε. Γενικά, είναι μια καλή εποχή για τα οικονομικά σας, αφού στον επαγγελματικό τομέα υπάρχει μια σταθερή πορεία και από την Κυριακή, που εισέρχεται ο Ερμής στους Ιχθύς, θα έχετε περισσότερο χρόνο για να ασχοληθείτε με τα παιδιά και την ερωτική σας ζωή. Οι ελεύθεροι εκμεταλλευτείτε αυτό το ευνοϊκό διάστημα για να κάνετε γνωριμίες ή για να πλησιάσετε το πρόσωπο που έχει κερδίσει το ενδιαφέρον σας – μην κολλάτε σε στερεότυπα που προκαλούν στασιμότητα στη ζωή σας. Οι γονείς θα αφοσιωθείτε στα παιδιά και δεν θα έχετε πολύ προσωπικό χρόνο, όμως θα πλέετε σε πελάγη ευτυχίας εσείς που καλωσορίζετε ένα νέο μέλος στην οικογένεια.

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Αυτή την εποχή έχετε πολλές συναντήσεις με άτομα με τα οποία συζητάτε τα επιχειρηματικά σας σχέδια και γίνονται αρκετά καινούργια πράγματα στον επαγγελματικό τομέα. Η επιμονή και η αποφασιστικότητά σας σάς έχουν βγάλει ασπροπρόσωπους και τώρα πλέον είστε πιο ήσυχοι, το κυριότερο όμως είναι ότι έχετε λιγότερο άγχος. Οι ευθύνες σας θα είναι αυξημένες, όμως για εσάς είναι προτιμότερο να τρέχετε, παρά να μένετε άπραγοι, και παίρνετε αρκετή ικανοποίηση από την επίτευξη των στόχων σας. Την Κυριακή, που εισέρχεται ο Ερμής στους Ιχθύς, ξεκινάει μια φάση κατά την οποία το ενδιαφέρον σας θα είναι στραμμένο στην οικογένεια και έτσι θα αναπληρώσετε κενά προηγούμενων εβδομάδων. Ιδανική εποχή για να διαπραγματευτείτε σχετικά με την πώληση ενός ακινήτου, για να ρυθμίσετε οφειλές ή για να κλείσετε μια καινούργια εμπορική συμφωνία. Η Τετάρτη θα είναι ημέρα-παγίδα για τις σχέσεις σας και πρέπει να είστε προσεχτικοί.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Μπορεί να έχετε περάσει ένα μεγάλο διάστημα μοναχικότητας (περίπου 2 μηνών), από την Κυριακή όμως που εισέρχεται ο Ερμής στους Ιχθύς ξεκινάει μια εποχή πολλών μετακινήσεων και επαφών και δεν θα προλαβαίνετε να κλείνετε ραντεβού με συνεργάτες και οικεία σας πρόσωπα. Οι μαθησιακές σας ικανότητες θα είναι σε υψηλά επίπεδα, οπότε θα τα καταφέρετε πολύ καλά σε θέματα σπουδών, παράλληλα όμως θα ευνοηθεί και το εμπόριο, οι συναλλαγές με άτομα από μακριά και ό,τι έχει να κάνει με την επικοινωνία. Οι γεννημένοι το 3ο δεκαήμερο, που μπορεί να πέρασαν μια κρίση στις σχέσεις με τα αδέλφια τους, μπορείτε να επιλύσετε τις διαφορές σας και να ξαναβρείτε τις χαμένες ισορροπίες. Επειδή η προσοχή σας είναι στραμμένη σε θέματα της καθημερινότητας και στην οικογένεια, έχετε αφήσει στην άκρη την ερωτική σας ζωή και, αργά ή γρήγορα, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με την γκρίνια του ερωτικού σας συντρόφου.

starfax

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Τώρα που έχετε

week

α πό τη μα ριβίκυ κα λλέργ η (sta rfa x@ lifo .gr)

7.2.19 – lifo

45

α΄ πρόσωπο week

Μιχάλης Μιχαήλ: Το στρες μάς αρρωσταίνει, λέει το ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ Heal που προβάλλεται στο Netflix. Η δυτική ιατρική δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις ασθένειες, μπορεί να γιατρέψει τα συμπτώματα. Αν θες να ζεις μακριά από αρρώστιες, βρες τρόπους να αποβάλλεις το άγχος και τις έγνοιες. Περνούν από την οθόνη ολιστικοί γιατροί, θεραπευτές, ψυχολόγοι και ασθενείς που γλίτωσαν από του χάρου τα δόντια. Ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι, δυστυχώς. Τουλάχιστον, αυτό έχει την εντιμότητα να το πει το ντοκιμαντέρ και έτσι ακριβώς είναι.

Αλέξανδρος Διακοσάββας: «Δεν πήγε ο Λάνθιμος στο Χόλιγουντ, αλλά το Χόλιγουντ στον Λάνθιμο». Tα επιτεύγματά του στην Ευνοούμενη είναι πολλά: ανανεώνει ένα ολόκληρο είδος, αυτό της ταινίας εποχής, μας το σερβίρει με τον πιο σύγχρονο τρόπο, απεκδύεται τον σεναριακό σουρεαλισμό του Ευθύμη Φιλίππου που έγινε συνώνυμος της ως τώρα καριέρας του, κοιτά συνεπώς προς ένα ευρύτερο κοινό, αλλά ταυτόχρονα παραμένει με έναν μοναδικό τρόπο 100% Λάνθιμος. Και ίσως το σημαντικότερο: κάνει το πιο ουσιαστικό, φεμινιστικό, πολιτικό statement μέσα στον κυκεώνα politically correct ηλιθιότητας που ζούμε τα τελευταία χρόνια.

Νικόλας Σεβαστάκης: Ακούγοντας το «Τhings we never did» των Sad lovers and Giants για άλλη μια φορά, επιβεβαίωσα το κριτήριο: το να διαρκεί η μουσική συγκίνηση που προορίζεται, κανονικά, για το εφήμερο (όπως πιστεύουμε πως συμβαίνει σε όλη την επικράτεια της ποπ, ακόμα και στις πιο σοβαρές γωνιές της). Κρατώντας σημειώσεις για ένα καινούργιο πολιτικό δοκίμιο και περιμένοντας τις διορθώσεις του μυθιστορήματος. Γεμάτος χρόνος. Η συνέντευξη του δικηγόρου Ερίκ Ντιπόν Μορετί στο «L’Obs» για την υπερ-ηθικολογία των καιρών. Μια διαφορετική προσέγγιση στις δημόσιες προκλήσεις της εποχής, διαφορετική τόσο από τους δεξιούς επικριτές της «πολιτικής ορθότητας» όσο και από κάποιους ζηλωτές υπερασπιστές της.

Γιάννης Κωνσταντινίδης: Στο Βερολίνο οι Αρχές κατάσχεσαν, ως πλαστές, τρεις ακουαρέλες με την υπογραφή «Αδόλφος Χίτλερ» που διετίθεντο σε πλειστηριασμό. Το μάλλον αδιάφορο περιστατικό ανασύρει στην επιφάνεια τα εξής ενδιαφέροντα θέματα: α) κυκλοφορούν στην αγορά μερικές εκατοντάδες έως και μερικές χιλιάδες έργα που αποδίδονται στον Χίτλερ. Υποτίθεται ότι τα φιλοτέχνησε όταν ζούσε ως ζωγράφος, «προτού στραφεί στην πολιτική», β) στη Γερμανία απαγορεύεται η διάθεση έργων τέχνης με σύμβολα της ναζιστικής περιόδου. Τα έργα του Χίτλερ, όμως, είναι κοινότοπες τοπιογραφίες σε δήθεν ρομαντικό στυλ, γ) η αξία πώλησής τους σε δημοπρασίες αγγίζει ακόμα και το εκατονταπλάσιο της αρχικής τους εκτίμησης. Αυτό επιβεβαιώνει ότι ο νους προτιμά να συνδέει εικόνες με την ιδεοληψία που τον διακατέχει, ακόμα και μέσα από τα πιο «αθώα» σύμβολα.

μικρές εξομολογήσεισ από τους συντάκτες της lifo

46 lifo – 7.2.19

Γιάννης Πανταζόπουλος: Κυριακή απόγευμα και έξω από τον κινηματογράφο Odeon Όπερα έχουν σχηματιστεί ουρές για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, Η Ευνοούμενη. Ένα εξαιρετικό φιλμ με αριστουργηματική σκηνοθεσία και σπουδαίες ερμηνείες. Ίντριγκες, σκοτεινές συνωμοσίες και τρίγωνα εξουσίας με απώτερο σκοπό την εύνοια της βασίλισσας Άννας στις αρχές του 18ου αιώνα. Μια αμιγώς βρετανική ταινία την οποία, αν δεν την είχε σκηνοθετήσει ο ταλαντούχος Έλληνας και δεν ήταν υποψήφια για δέκα Όσκαρ, είμαι σίγουρος ότι θα την παρακολουθούσαν ελάχιστοι.

Με William και James Blake μπροστά στο «Φάντασμα των Ψύλλων» ΑΠΟ ΤΟΝ Μ. HULOT

Σ

ε μια εμπειρία που άνετα μπορώ να αποκαλέσω «αποκαλυπτική», μέσα στην αίθουσα με τα έργα του William Blake στην Tate Britain του Λονδίνου συνειδητοποιώ αργοπορημένα γιατί ο Jonathan Jones (ο «αιρετικός» κριτικός τέχνης της «Guardian») τον έχει χαρακτηρίσει «με διαφορά τον πιο σπουδαίο καλλιτέχνη που έβγαλε ποτέ η Βρετανία». Είμαι μπροστά στο «Φάντασμα των Ψύλλων» ακούγοντας το «Barefoot in the Park» από τον νέο δίσκο του…

James Blake και ανατριχίλες διαπερνούν τη σπονδυλική μου στήλη, παρόλο που δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η Rosalia. Ο μικρών διαστάσεων μακάβριος πίνακας που δείχνει ένα τρομακτικό, βαμπιρικό πλάσμα λουσμένο στο φως ενός (ζωγραφισμένου) αστεριού πάνω σε σκηνή θεάτρου, ένα υβρίδιο ανθρώπου και ψύλλου που κρατάει ένα ξύλινο δοχείο στο αριστερό χέρι, είναι φουλ gothic, παρόλο που η σκοτεινή έκφραση βαθιάς οδύνης του πλάσματος έχει κάτι το κωμικό. Η εσκεμμένα «υπερ-μοντέρνα» και μελοδραματική μουσική του James Blake (που, παραδόξως, έθαψε στην κριτική του το Pitchfork) συμπληρώνει το αλλόκοτο britishness που δημιουργείται σε συνδυασμό με τις εικόνες – μόνο που τα τραγούδια του ξεκινούν από διαφορετική αφετηρία: από τον έρωτά του για τη «σέξι καμηλοπάρδαλη» του «The Good Place», την Jameela Jamil, την πρώην ραδιοφωνική παραγωγό της πρωινής ζώνης του Radio One που έγινε σεναριογράφος, ηθοποιός και ακτιβίστρια (η καμπάνια της #iweigh στο Instagram «τρέχει» ακόμα) και σήμερα ζει μαζί με τον James στο Λος Άντζελες. Η πορεία τους από το 2015 εξελίσσεται παράλληλα με τη σχέση τους και ο James από Βρετανός παραγωγός της dubstep έγινε νεορομαντικός τραγουδιστής και συνθέτης και εκπρόσωπος ενός ολόκληρου είδους που το χαρακτηρίζουν «blubstep» – και στην πραγματικότητα είναι ποπ με χαλαρό beat και κλαψιάρικο φαλτσέτο. Το «Φάντασμα των Ψύλλων» δημιουργήθηκε σε μία από τις μυστικιστικές τελετές του William Blake, όταν, σύμφωνα με τον κολλητό του, John Varley —ο οποίος άφησε πίσω του σημειώσεις για τον τρόπο που δούλευε ο φίλος του—, τον επισκέφτηκε το φάντασμα ενός ψύλλου που του εξήγησε ότι τα πιο θανατηφόρα έντομα στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι οι αναστημένες ψυχές ανδρών που είναι επιρρεπείς στις κραιπάλες.

Π

αθιασμένος με το υπερφυσικό, ο William Blake ισχυριζόταν ότι έβλεπε οράματα καθημερινά από τότε που ήταν παιδί και μαζί με τον John Varley καλούσαν πνεύματα, τα οποία, μαζί με τη λατρεία του για το «θείο», κυριαρχούν στα έργα που ζωγράφισε. Την εποχή του οι ιδιοσυγκρασιακές απόψεις του χαρακτηρίστηκαν «σημάδια παραφροσύνης» και, παρόλο που το έργο του αγνοήθηκε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, σήμερα τα πρώιμα ρομαντικά ποιήματά του και οι ζωγραφιές του θεωρούνται βαθιά επιρροή για τους καλλιτέχνες του ρομαντισμού. Ο William Blake ήταν φανατικός χριστιανός, έβλεπε όμως με απέχθεια όλες τις μορφές της οργανωμένης θρησκείας και τηρούσε εχθρική στάση έναντι της Εκκλησίας της Αγγλίας, επηρεασμένος από τα ιδανικά των επαναστάσεων στη Γαλλία και στην Αμερική. Έζησε όλη του τη ζωή σε συνθήκες φτώχειας, επειδή οι αριστοκράτες και τα ακαδημαϊκά ιδρύματα του 18ου και του 19ου αιώνα τον περιφρονούσαν και τον χλεύαζαν για σχεδόν 200 χρόνια. Και παρόλο που έγινε γνωστός κυρίως για τα ποιήματά του, οι ζωγραφιές και τα χαρακτικά του είναι αυτά που τον τοποθετούν ανάμεσα στους πιο σπουδαίους Βρετανούς καλλιτέχνες όλων των εποχών (στη λίστα του BBC είναι στο νούμερο 38). Σήμερα θεωρείται ιδιοφυΐα, κυρίως για την «πεφωτισμένη εκτύπωση», μια πρωτότυπη τεχνική που είχε επινοήσει, στην οποία συνδύαζε τη ζωγραφική, τη χαρακτική και την ποίηση, εμπνευσμένος από ένα όραμα του νεκρού αδελφού του. Ο James, από την άλλη, κατάφερε να έχει από την αρχή την αναγνώριση της κριτικής και μια πολύ πετυχημένη πορεία – στα 30 του είναι ήδη μεγάλο όνομα και ό,τι κι αν κάνει πλέον είναι καλλιτεχνικό γεγονός. Στο νέο (υπερφορτωμένο με συνεργασίες) άλμπουμ του προσεγγίζει την αφροαμερικανική σόουλ μέσα από τον φουτουριστικό ήχο και τα φωνητικά του Moses Sumney, το μεταμοντέρνο φλαμέγκο της υπερ-trendy Rosalia, το τραπ μέσα από τον Travis Scott και τους Metro Booming και το (παραδοσιακό;) χιπ-χοπ του Andre 3000, στοιχεία που μπορούν να κάνουν ένα άλμπουμ με το ζόρι σύγχρονο αλλά και εμπορικό. Η ουσία είναι ότι αν αντέξεις να ακούσεις από την αρχή μέχρι το τέλος την κλάψα του, που απλώνεται σε 12 κομμάτια (και αρέσει σε ανθρώπους που δεν αντέχουν το autotune, τρομάρα τους, επειδή ο James κλαίει με πιο cool τρόπο), το «Assume Form» είναι ένα καλό άλμπουμ, αλλά ο James δεν είναι πια ο νεαρός auteur της dance που κάποτε ονειρευόταν να αλλάξει τη ροή της μουσικής. Το Pitchfork τον «τιμώρησε» με ένα 5,8, αλλά η «Guardian» τον λατρεύει, έκανε μάλιστα διπλή κριτική στο νέο άλμπουμ του (με τον Petridis να του δίνει 4 αστέρια, «παρ’ όλα τα μειονεκτήματα της φωνής του»), ο «Observer» του αφιέρωσε δύο ολοσέλιδα για να σχολιάσει λεπτομερώς τα κομμάτια, αποδίδοντας στον James εύσημα για τον «μοντέρνο ρομαντισμό» που διαχέεται στο άλμπουμ, και από τα πιο πολλά μεγάλα μέσα μαζεύει «άριστα». Ο William Blake χρειάστηκε δύο αιώνες για να έχει τέτοια αναγνώριση. Και είναι πολύ πιθανό, αν πεις στον μέσο πιτσιρικά στην Αγγλία τη λέξη «Blake», να φέρει πρώτα στο μυαλό του τον James…

EVERYONE

Τ

ο εμβληματικό sneaker των adidas Originals έρχεται με φόρα από το παρελθόν και κατακτά το μέλλον. «Τόλμη - απλότητα - vintage αισθητική»: το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει το επαναλανσάρισμα του θρυλικού Continental 80 είναι αυτό που ζητά σήμερα κάθε ενημερωμένος sneakerhead για να ξεχωρίζει στις street εμφανίσεις του. Τα adidas Originals το γνωρίζουν καλά, γι’ αυτό υποδέχονται ξανά το iconic item του παρελθόντος και, όπως πάντα, δείχνουν τον δρόμο στο επόμενο level του street style. Αντλώντας έμπνευση από τα κλασικά training παπούτσια των ’80s, διατηρώντας τον minimal σχεδιασμό και την ευελιξία, στοιχεία που το έκαναν τόσο δημοφιλές, και επενδύοντας σε νέες, τολμηρές αποχρώσεις για κάθε περίσταση, το Continental 80 είναι εδώ για να μονοπωλήσει τα βλέμματα τη φετινή άνοιξη και το καλοκαίρι και για να μας υπενθυμίσει ότι η απλότητα είναι συχνά από μόνη της ένα τολμηρό statement. Άλλωστε, είναι challenging να είσαι «only for everyone».

ONLY FOR

ΠΌΣΟ ΤΟΛΜΗΡΉ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΓΊΝΕΙ Η ΑΠΛΌΤΗΤΑ;

CONTINENTAL 80 Ανακάλυψε το Continental 80 στο adidas Originals store (Αθηναΐδος 5 & Καλαμιώτου, Αθήνα), σε επιλεγμένα sneaker stores και στο adidas.gr. facebook.com/adidasoriginals || instagram.com/adidasoriginals

7.2.19 – lifo

47