Τεύχος 599

free press

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤΙ

Τ1ΥΟ ο Ν ΙΑΔΊΚ Βάσει στοιχείων Bari-Focus

ΣΤΟ

Δ

www.lifo.gr Στοιχεία s Google Analytic

βαγγέλης παπαμιχαήλ Δέχτηκε τρεις φορές επίθεση από χρυσαυγίτες στο Πέραμα και στη Σαλαμίνα

Α

rb

e

ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΜΙΛΟΥN ΣΤΗ LIFO

Φ r Gr Ανδ Ι Ε Ρ sh Ω o o ρ ι Μ op m κό Α s in g

«Δεν φοβόμαστε ούτε ζητάμε εκδίκηση, απαιτούμε όμως δικαιοσύνη» Ba

ολα για την αθηνα! δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

28.3.2019

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

2 lifo – 28.3.19

☛ «Ο ελληνικός αντισημιτισμός και η συνωμοσία του αίματος» ήταν ο τίτλος του άρθρου του guest editor Κωστή Παπαϊωάννου που δημοσιεύτηκε στο προηγούμενο τεύχος της LiFO. Ο Μαύρος Γάτος σχολιάζει: «Το να είσαι κατά της πολιτικής που ακολουθεί το Ισραήλ δεν σε καθιστά αυτόματα αντισημίτη. Προσωπικά, είμαι απόλυτα εχθρός των αντισημιτών, απόλυτα αντίθετος με την πολιτική που ακολουθεί το Ισραήλ, η οποία έχει αρχίσει να θυμίζει αυτήν του απαρτχάιντ, πράγμα που μου επιτρέπει να έχω τη μεγαλύτερη δυνατή εκτίμηση και θαυμασμό για τους Ισραηλινούς ακτιβιστές που μάχονται για την ειρήνη, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, καθώς και του διεθνούς δικαίου. Εξάλλου, και πολλοί Αμερικανοεβραίοι έχουν αρχίσει να αμφισβητούν την πολιτική του Ισραήλ: είναι αντισημίτες κι αυτοί;». Ο SMURFakos συμπληρώνει: «Είμαστε Νο1 στον αντισημιτισμό. Το χειρότερο, δε, είναι ότι, σε αντίθεση με πολλές χώρες της δυτικής Ευρώπης, όπου ο αντισημιτισμός προέρχεται κυρίως απ’ τους μουσουλμάνους, συν κάποια λίγα περιθωριακά ακραία (δεξιά και αριστερά) στοιχεία, στην Ελλάδα είναι mainstream στον κανονικό πληθυσμό και την Εκκλησία. Sad...». ☛ O Νικόλας Σεβαστάκης έγραψε για τους «Ιππότες της Αποκάλυψης και την ακροδεξιά φαντασία της καταστροφής» με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση στη Νέα Ζηλανδία. Ο Citellus citellus αναφέρει: «Πολύ εύστοχο άρθρο. Τι είναι η Αποκάλυψη; Για τον πιστό είναι μια “ιστορική βεβαιότητα”. Άρα αυτός δεν έχει μπροστά του μεγάλα ηθικά διλήμματα: είναι ένα γρανάζι, ένας απλός, πλην όμως redpilled υπηρέτης. Το σχέδιο απλώς υπάρχει και θα πραγματοποιηθεί με ή χωρίς αυτόν, αργά ή γρήγορα. Για τον τζιχαντιστή το σχέδιο είναι θεόπνευστο, για τον ναζιστή είναι ο νόμος της φύσης που επιβάλλει την κατίσχυση των ισχυρών επί των αδυνάμων, για τον αριστεριστή τρομοκράτη η αναπόφευκτη πορεία της Ιστορίας προς μια ουτοπική κοινωνία. Είναι παρόμοια η λογική αυτών που πιστεύουν στην προφητεία ότι οι Ρώσοι θα κάνουν γενοκτονία στην Πόλη και θα μας τη δώσουν πεσκέσι. Μπορεί να το ονειρεύονται, αλλά ελάχιστοι θα ήθελαν να αναλάβουν προσωπικά το ηθικό βάρος της εξόντωσης 15 εκατ. ανθρώπων. Αν, όμως, δεν το σχεδιάσουμε εμείς, αλλά είναι θεϊκό σχέδιο; Με αυτό το loophole μπορείς ταυτόχρονα να λαχταράς κάτι απάνθρωπο και να συνεχίζεις να θεωρείς τον εαυτό σου καλό άνθρωπο». ☛ Στο ανάλογης θεματικής άρθρο του Δημήτρη Πολιτάκη με τίτλο «Μακελάρηδες, τρομοκράτες και φονταμενταλιστές», ο Γράφων σημειώνει: « Ένα πολύ βασικό κλειδί φρονώ ότι είναι η κουλτούρα της μη βίας. Δεν αναφέρομαι σε κάτι βαθύ, επιπέδου Γκάντι ή Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Αναφέρομαι σε απλά πράγματα. Τη βία, όπου και να τη συναντάμε, πρέπει να τη θεωρούμε εκτός πολιτισμού, εκτός διαλόγου. Μη-επιλογή. Τη φυσική βία ή την απειλή αυτής. Όχι τις πολιτικές απόψεις. Οι πολιτικές απόψεις, για όσους το αγνοούν, αναφέρονται στο πώς κάθε κυρίαρχη και αυτεξούσια οργανωμένη κοινωνία (σ.σ. κράτος) θέλει να οργανώσει τη ζωή των μελών της. Οι άνθρωποι ας έχουν τις απόψεις που έχουν. Ας εκτονώνονται λεκτικά, αποκηρύσσοντας, πάντα, τη βία. Υπάρχει ένα σαφές όριο: άλλο πράγμα οι πολιτικές απόψεις (όσο και αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε) και άλλο οι απόψεις που προτρέπουν σε φυσική βία. Όποιος τα τσουβαλιάζει όλα τροφοδοτεί τους (εκάστοτε) απέναντι. Αλλά αυτός ακριβώς είναι ο στόχος πολλών, η πόλωση. Πώς, αν είμαστε ήδη στο ένα άκρο, θα έχουμε εμείς ταυτότητα; Αν δεν φτιάξουμε κι άλλους απέναντι; Το μεγαλύτερο κόστος σε μια δημοκρατία είναι η αποδοχή της ύπαρξης διαφορετικών απόψεων, της σύνθεσης αυτών. Αλλά φαίνεται ότι οι νεοέλληνες είναι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, εξοστρακίζουν όποιον έχει άλλη άποψη (διότι αυτή ήταν η έννοια του εξοστρακισμού). Δημοκρατία δεν σημαίνει να ανεχόμαστε ανθρώπους άλλων φυλών, θρησκειών ή σεξουαλικού προσανατολισμού – αυτό είναι αποτέλεσμά της. Δημοκρατία είναι να ανεχόμαστε ανθρώπους άλλων απόψεων. Η δημοκρατική διαδικασία προϋποθέτει διαφορετικές απόψεις. Άλλο το 2019, άλλο το 1999 κι άλλο το 1984». ☛ Στη νέα στήλη του με τίτλο «Pulp Fiction», ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος έγραψε για το Ενήλικοι στο δωμάτιο, το τολμηρό νέο εγχείρημα του Κώστα Γαβρά. Ο/Η Meva53 έχει αντιρρήσεις: «Η είδηση της νέας ταινίας του μου δημιούργησε περίεργα συναισθήματα και μια πίκρα μαζί, κι αυτό γιατί μοιάζει να υιοθετεί την “αλήθεια” του Βαρουφάκη, πράγμα που έχει φανεί και σε συνεντεύξεις που έχει δώσει. Όπως γράφει και ο κ. Κουτσογιαννόπουλος, “θα αντιμετωπιστεί με την αντίδραση που αρμόζει στο κύρος του” κι εμείς πρέπει να περιμένουμε την ταινία. Όμως αναρωτιέμαι, δεν τον ενόχλησε η απίστευτη έπαρση αυτού του ανθρώπου;».

α π ό τ η lif o t ea m

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

feedback598

ΟΙ ΙΠΠΌΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΆΛΥΨΗΣ, Ο ΕΛΛΗΝΙΚΌΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΌΣ ΚΑΙ Η ΝΈΑ ΤΑΙΝΊΑ ΤΟΥ ΓΑΒΡΆ

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

28.3.19 – lifo

3

aπ ο τ ον σ ταθη τ σαγκ αρ ουσιανο

Editorial

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ commercial director Πηνελόπη Μουλά διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αrt director Χρήστος Τζοβάρας υπεύθυνη social media Χριστίνα Γαλανοπούλου –––––– ε μπο ρικο τμημα advertising director Γιώτα Αθανασοπούλου digital advertising director Χριστίνα Γιαννοπούλου direct sales director Κώστας Μαντάς

ΤΙ ΕΊΝΑΙ Η ΑΠΕΛΠΙΣΊΑ, ΚΑΤΆ ΤΟΝ ΜΠΡΕΤΌΝ Γνωρίζω την απελπισία σε γενικές γραμμές. Η απελπισία δεν διαθέτει φτερά, δεν κάθεται απαραιτήτως σε ένα ξεστρωμένο τραπέζι, σε μια βεράντα, στην ακροθαλασσιά. Είναι η απελπισία και όχι η επιστροφή μιας ποσότητας ασήμαντων γεγονότων, όπως οι σπόροι που αφήνουν κατά το σούρουπο ένα σκαμμένο αυλάκι για ένα άλλο. Δεν είναι τα βρύα κάτω από μια πέτρα ή το ποτήρι από το οποίο πίνουμε. Είναι ένα πλοίο διάτρητο από χιόνι, εάν θέλετε, σαν τα πουλιά που πέφτουν και το αίμα τους δεν έχει την παραμικρή πυκνότητα. Γνωρίζω την απελπισία σε γενικές γραμμές. Ένα πολύ μικρό σχήμα οριοθετημένο από κοσμήματα στα μαλλιά. Αυτό είναι η απελπισία. Ένα μαργαριταρένιο περιδέραιο για το οποίο δεν μπορούμε να βρούμε κάποιο κούμπωμα και η ύπαρξη του οποίου δεν κρέμεται ούτε από μια κλωστή, να τι είναι η απελπισία. Για τα υπόλοιπα ούτε που θέλουμε να γίνεται λόγος. Έτσι και αρχίσουμε δεν μπορούμε να πάψουμε να απελπιζόμαστε. Εγώ απελπίζομαι από το αμπαζούρ γύρω στις 4 η ώρα, απελπίζομαι από τη βεντάλια γύρω στα μεσάνυχτα, απελπίζομαι από το τσιγάρο που καπνίζουν οι καταδικασμένοι σε θάνατο. Γνωρίζω την απελπισία σε γενικές γραμμές. Η απελπισία δεν έχει καρδιά, το χέρι μου όμως μένει πάντα πάνω στη λαχανιασμένη απελπισία, στην απελπισία οι καθρέφτες της οποίας δεν μας λένε ποτέ εάν είναι πεθαμένη. Βιώνω αυτή την απελπισία που με γοητεύει. Μου αρέσει αυτή η γαλάζια μύγα που πετά στον ουρανό την ώρα που τα αστέρια σιγοτραγουδούν. Γνωρίζω σε γενικές γραμμές την απελπισία με μακριές λεπτές εκπλήξεις, την απελπισία της υπερηφάνειας, την απελπισία της οργής. Σηκώνομαι κάθε μέρα όπως όλος ο κόσμος και απλώνω τα χέρια μου πάνω σε μια ταπετσαρία με λουλούδια, δε θυμάμαι τίποτα και ανακαλύπτω, πάντοτε με απελπισία, τα ωραία ξεριζωμένα δέντρα της νύχτας. Ο αέρας της νύχτας είναι ωραίος σαν τυμπανόξυλα. Κάνει έναν καιρικό καιρό. Γνωρίζω την απελπισία σε γενικές γραμμές. Είναι σαν τον άνεμο της κουρτίνας που μου δίνει την ευκαιρία να επανορθώσω. Μπορείς να σκεφθείς κάποια παρόμοια απελπισία! Φωτιά! Α, πάλι ξαναέρχονται... Βοήθεια! Να τοι που πέφτουν από τη σκάλα. Και οι αγγελίες της εφημερίδας και οι φωτεινές διαφημίσεις κατά μήκος του καναλιού. Σωρός από άμμο, άντε από κει, παλιοσωρέ, από την άμμο! Σε γενικές γραμμές η απελπισία δεν έχει καμία σημασία. Είναι μια αγγαρεία από δέντρα που πάνε πάλι να σχηματίσουν ένα δάσος, είναι μια αγγαρεία από αστέρια που πάνε πάλι να δημιουργήσουν μια μέρα λιγότερη, είναι μια αγγαρεία από όλο και λιγότερες μέρες που πάνε πάλι να αποτελέσουν τη ζωή μου.

Περιέχεται στον τόμο «Αντρέ Μπρετόν, Γαιόφως και άλλα ποιήματα (1916-1936)», μτφρ. Σωτήρης Λιόντος, εκδ. Ύψιλον. Εξαντλημένο.

direct sales Γιώργος Λυκουργιώτης, Ισιδώρα Γενούζου, Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου digital campaign manager Γιάννης Παπαϊωάννου client service coordinator Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη, Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– συν ταξη αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα (Θέατρο), Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Σινεμά), Τάσος Μελεμενίδης (Σινεμά), Γιάννης Κωνσταντινίδης (Εικαστικά), Τίνα Μανδηλαρά (Βιβλίο), Νίκη Μηταρέα (Γεύση), Μερόπη Κοκκίνη, Αναστασία Γαλάνη, Άκης Κατσούδας, Κατερίνα Κοντίνη, Δημήτρης Κυριαζής, Πάνος Μιχαήλ, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Φιλιώ Ράγκου, Πάνος Σάκκας, Νικόλας Σεβαστάκης, Βασιλική Σιούτη, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή –––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος ατελιέ αssistant art director Βανέσσα Φερλέ διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639

φωτογραφία εξωφύλλου

Πάρις Ταβιτιάν www.facebook.com/stathis.tsagar

4 lifo – 28.3.19

παρακαλουμε

ανακυκλωστε

28.3.19 – lifo

5

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ

No 1

Focus-Βari 2018: Κορυφαίο free press της Ελλάδας με σχεδόν ΔΙΠΛΑΣΙΑ

διαφορά από το επόμενο

Πρώτη στην κατηγορία των free press με διπλάσια διαφορά από τον επόμενο

4.000.000 unique visitors 40.000.000 page views To lifo.gr συνεχίζει τον καλπασμό του με υπερτριπλάσια επισκεψιμότητα από τον ανταγωνιστή του Η official page της LiFO είναι η πιο ισχυρή και μοιρασμένη σελίδα των ελληνικών media με 724.000 followers

Athens Voice

571.300

Το τέταρτο ισχυρότερο media brand μεταξύ όλων των κατηγοριών

Οι επίσημες κάρτες της έρευνας από τη Focus-Bari

959.900

Το μοναδικό free press που συμπεριλαμβάνεται στα 15 πιο επιδραστικά ενημερωτικά media της Ελλάδας, σύμφωνα με τη διεθνή μέτρηση του Reuters, ισοβαθμίζοντας με την «Καθημερινή» και το «Πρώτο Θέμα»

Πηγή: Focus-Bari, Έρευνα ΒΑRI S.M.A.R.T. / ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΤΥΠΟΣ/ Ιανουάριος - Ιούνιος 2018, Κοινό: Άντρες-Γυναίκες 13-74 ετών, Σύνολο Ελλάδας

6 lifo – 28.3.19

talk of the town

«Fortnite» και τα δολοφονικά παιχνίδια του εξτρεμισμού Mία σκοτεινή ιστορία.

28 ΜΑΡΤΙΟΥ - 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

T. 599

βασι λ ησ βαμ βακ ασ – δημ η τ ρ η σ π ολι τα κ η σ – ν ι κ ολα σ σ ε βα σ τα κ η σ

• Πόσο επικίνδυνα είναι τα video games; • Τι είναι η ποίηση; • Η περίπτωση του Τσέζαρε Μπατίστι

Η φρικιαστική τρομοκρατική πράξη που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Ζηλανδία με πρωταγωνιστή τον ακροδεξιό Μπρέντον Τάραντ έφερε έμμεσα στο προσκήνιο, μεταξύ άλλων, το ζήτημα των βίαιων video games και την επίδραση που μπορεί να έχουν τόσο στους νεότερους όσο και στους μεγαλύτερους χρήστες τους. Το γεγονός μάλιστα ότι ο Τάραντ δήλωσε φανατικός παίχτης του «Fortnite», του πιο δημοφιλούς διαδικτυακού πολεμικού παιχνιδιού σε όλες τις ηλικίες αυτή την εποχή, επανέφερε με ακόμα μεγαλύτερη ένταση μια συζήτηση που ήδη έχει αρχίσει να κατακλύζει τα διεθνή και ελληνικά μέσα. Μήπως η ιδέα της ζωντανής μετάδοσης της δολοφονίας 49 ανθρώπων και του τραυματισμού δεκάδων άλλων ήταν αποτέλεσμα της «shoot ’em up» σκηνογραφίας που έχουν εισαγάγει και διαδώσει παντού τα video games τύπου «Fortnite»; Είναι απολύτως προφανές ότι η ακροδεξιά ισλαμοφοβική ιδεολογία του Τάραντ βρήκε τον ιδανικό τρόπο αναμετάδοσης της τρομοκρατικής της διάθεσης μέσα από την αισθητική της ατομικής στόχευσης απρόσωπων εχθρών που τα παιχνίδια αυτά καλλιεργούν.

28.3.19 – lifo

7

GUEST EDITOR

Διασκεδάζουν και παίζουν όπως συνέβαινε και τις εποχές πριν από τα video games, όταν τα παιδιά παίζανε «πόλεμο» ή «κλέφτες και αστυνόμους», ξέροντας ότι υποδύονται απλώς ρόλους από τους οποίους την επόμενη στιγμή μπορούν να βγουν.

*Επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας και Επικοινωνίας στο ΑΠΘ

α π ο τον βα σ ί λη βα μ βακα

8 lifo – 28.3.19

SHORTCUT

Η υποκειμενική αφήγηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για μια αποτρόπαια τρομοκρατική πράξη δεν επιλέγεται, άλλωστε, πρώτη φορά από τον ακροδεξιό Τάραντ. Ήδη υιοθετείται από τους τρομοκράτες του ISIS, στους οποίους ο Τάραντ φαίνεται να απαντά με αυτήν του την επιλογή. Από το 2001 (βλ. Δίδυμοι Πύργοι) κι ύστερα κάθε τρομοκρατική πράξη, ανεξάρτητα από το ιδεολογικό της πρόσημο, έρχεται να «υλοποιήσει» αναπαραστάσεις που είχαμε καλά φυλαγμένες στον κόσμο της τηλεοπτικής, κινηματογραφικής ή video game μυθοπλασίας και να τις ζωντανέψει στον χώρο των μέσων εξατομικευμένης επικοινωνίας, όπως είναι τα social media. Ακόμα και στην Ελλάδα, η light τρομοκρατία του Ρουβίκωνα μιμείται την αισθητική του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου και των αποκαλυπτικών του ρεπορτάζ μέσω κρυφής κάμερας, αναρτώντας στο YouTube βίντεο από φοβισμένους γιατρούς, αστυνομικούς κ.ά. που έχουν δεχτεί την επίθεσή του.

Τι είναι η ποίηση στον 21ο αιώνα; Ο Λόρενς Φερλινγκέτι στα 100 Πώς να του φαίνεται, άραγε, του διάσημου Αμερικανού ποιητή το γεγονός ότι γεννήθηκε τη χρονιά της ποτοαπαγόρευσης και τώρα παρατηρεί τη ζωή στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα;

H

φιλολογία στον χώρο της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας των μέσων επικοινωνίας για τις επιδράσεις των αναπαραστάσεων της βίας που συχνά κατακλύζουν τον κόσμο της ψυχαγωγίας είναι πολύ μεγάλη. Όπως είναι σύνηθες στο πεδίο των κοινωνικών επιστημών, δεν υπάρχει μία μόνο προσέγγιση στο ζήτημα ούτε ένα συμπέρασμα. Εντούτοις, υπάρχει μια αρκετά σημαντική παράδοση στον χώρο των μελετών με κοινωνιολογικές προσλαμβάνουσες που βλέπει ότι όσο αυξάνει ο αριθμός της εικονικής βίας, τόσο η πραγματική βία σε καθαρά ποσοτικούς όρους μειώνεται. Σύμφωνα με αυτήν τη θεώρηση, ο πολιτισμός και ειδικά οι πιο δημοφιλείς εκδοχές του, από το ποδόσφαιρο μέχρι τα χολιγουντιανά blockbusters και από τα μυθιστορηματικά θρίλερ μέχρι τα ρεαλιστικά video games πολέμου, μεταφέρουν την υπάρχουσα επιθετικότητα όλων των ανθρώπων σε ένα φανταστικό επίπεδο και μειώνουν (εκτονώνουν) την πραγματική της εκδήλωση.

Στις διάφορες εκδοχές της βίαιης μυθοπλασίας-ψυχαγωγίας «ζούμε» τους βίαιους εαυτούς που όλοι κρύβουμε και δεν χρειάζεται να πάρουμε τα πραγματικά όπλα για να καταλάβουμε πόσο κακοί είμαστε ή πόσο πολύ φοβόμαστε τη σκιά του διπλανού μας. Τα παιχνίδια όπως το «Fortnite» εκπαιδεύουν τα παιδιά, ιδίως τα αγόρια, σε αυτή την ειρηνόφιλη τελικά κοινωνία από πολύ μικρή ηλικία μέσα από τον εικονικό πόλεμο. Ανεξάρτητα από το σημαντικό γεγονός ότι υπάρχει η συχνότατη παραβίαση του ηλικιακού κανόνα που το ίδιο το παιχνίδι βάζει (επιτρέπεται για παιδιά άνω των 12 ετών), η πολεμική συνθήκη στην οποία καλεί τους παίχτες του να μπουν έχει μια αντι-βίαιη λογική. Οι πρωταγωνιστές είναι ουσιαστικά καρτούν-σούπερ ήρωες, δεν υπάρχουν αίματα και ακραίες σκηνές βίας, οι μάχες με «κουφά» όπλα προκαλούν συχνά το γέλιο και την αίσθηση του paintball παρά του πολέμου με πραγματικές σφαίρες. Οι μικροί ή μεγάλοι επίδοξοι πιστολέρο δεν τα βάζουν με μια απρόσωπη μηχανή (κομπιούτερ) αλλά με άλλους διαδικτυακούς παίχτες ή φίλους με τους οποίους συζητάνε, βρίζονται, πειράζονται – με κάποιους όρους κοινωνικοποιούνται. Διασκεδάζουν και παίζουν όπως συνέβαινε και τις εποχές πριν από τα video games, όταν τα παιδιά παίζανε «πόλεμο» ή «κλέφτες και αστυνόμους», ξέροντας ότι υποδύονται απλώς ρόλους από τους οποίους την επόμενη στιγμή μπορούν να βγουν. Πρόβλημα σημαντικό πιθανότατα μπορεί να προκύψει από την κατάχρηση των παιχνιδιών αυτών από τους παίχτες τους και το γεγονός ότι οι άπειρες ώρες που συχνά αφιερώνονται σε αυτά θολώνουν τα όρια μεταξύ πραγματικής και φανταστικής κατάστασης. Όμως το πιο κρίσιμο ερώτημα είναι τι γίνεται όταν χρήστες με συγκεκριμένες εξτρεμιστικές ιδεολογικές επιρροές ή ψυχολογικές διαταραχές έρχονται σε επαφή με αυτά. Ακόμη και σε παιχνίδια όπως το «Fortnite», που αφαιρεί από τη βία κάθε ρεαλισμό της, καθιστώντας την άκακη και αστεία, το προϋπάρχον ιδεολογικό φίλτρο του κάθε χρήστη είναι αυτό που μπορεί να το μετατρέψει σε μια δυνητική πλατφόρμα εκπαίδευσης του πραγματικού θανάτου, όπως το έκανε ο Τάραντ. Ο εξτρεμισμός κάθε μορφής που θέλει να κάνει τους εφιάλτες πραγματικότητα μπορεί να οδηγήσει σε δολοφονικά παιχνίδια. Όχι το αντίθετο.

Π

ώς να είναι, άραγε, το να εκπληρώνει κανείς την κλασική ευχή και να τα εκατοστίζει τελικά μια ωραία ημέρα; Ο Λόρενς Φερλινγκέτι, ο γνωστός Αμερικανός ποιητής και ιδρυτής του βιβλιοπωλείου και εκδοτικού οίκου City Lights –ορόσημου για την πόλη του Σαν Φρανσίσκο και τη λεγόμενη μπιτ φιλολογία–, μπήκε σ’ αυτή την επίλεκτη λέσχη των υπεραιωνόβιων πριν από λίγες μέρες. Πώς να του φαίνεται, άραγε, το γεγονός ότι γεννήθηκε τη χρονιά της ποτοαπαγόρευσης και τώρα παρατηρεί τη ζωή στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα; Σηκώνει ακόμα ποίηση η εποχή μας; Στην αυγή ακριβώς του τρέχοντος αιώνα, το 2000, είχε γράψει στην εφημερίδα «San Francisco Gate» ένα κείμενο επ’ αυτού, μια λιτανεία πιθανών ορισμών, νέων και παλιών, της ποίησης – ουσιαστικά ένα μεγάλο ποίημα με τίτλο «Τι είναι η ποίηση;». Ιδού ένα απόσπασμα που μετέφρασα (δεν ξέρω «τι είναι η ποίηση», το βέβαιο είναι όμως ότι χάνει πάντα στη μετάφραση)… «Δίχως αμφιβολία, υπάρχουν τόσοι ορισμοί της ποίησης όσα και ποιήματα. Ίσως και περισσότεροι, από τη στιγμή που φαίνεται να υπάρχουν πιο πολλοί καθηγητές και κριτικοί ποίησης παρά ποιητές. Υπάρχει, ίσως, ανάγκη στον νέο αιώνα για νέους ορισμούς.

Η ποίηση είναι η φωνή της εναντίωσης στη σπατάλη των λέξεων και στην τρελή πληθώρα των μέσων.

απ ό τ ο ν δημ ήτ ρη π ολ ι τάκ η

Ίσως, πάλι, να αντέχουν ακόμα οι παλιοί ορισμοί. Ρισκάροντας να δεχτώ τη χλεύη των μεταμοντέρνων διανοούμενων, θα θέσω υπό τη δοκιμή του 21ου αιώνα κάποιους από τους παλιούς μου, μαζί με κάποιους από τους νέους: Η ποίηση είναι οι ειδήσεις από τα σύνορα της συνείδησης. Η ποίηση είναι η κραυγή που βγάζουμε όταν ξυπνάμε απότομα σ’ ένα σκοτεινό δάσος στο μέσο του ταξιδιού της ζωής μας.

H ποίηση είναι το χρυσόχαρτο της φαντασίας. Πρέπει να λάμπει και να σε μισο-τυφλώνει. Η ποίηση είναι ο ήλιος που κυλάει ανάμεσα στα βρόχια του πρωινού. Η ποίηση είναι λευκές νύχτες και στόματα πόθου. Η ποίηση γίνεται από φωτοστέφανα που λιώνουν στον ωκεανό του ήχου. Η ποίηση είναι η γλώσσα της πιάτσας των αγγέλων και των διαβόλων. Η ποίηση είναι ένας καναπές με τυφλούς τραγουδιστές που έχουν αφήσει παράμερα τα μπαστούνια τους. Η ποίηση είναι η αναρχία των αισθήσεων που βγάζει νόημα. Η ποίηση είναι η φωνή του τέταρτου ενικού προσώπου. Η ποίηση είναι η φωνή της εναντίωσης στη σπατάλη των λέξεων και στην τρελή πληθώρα των μέσων. Η ποίηση είναι αυτό που υπάρχει ανάμεσα στις γραμμές. Η ποίηση δημιουργείται με τις συλλαβές των ονείρων. Η ποίηση είναι οι απόμακρες φωνές σε μια παραλία τη νύχτα. Η ποίηση είναι ένας Άραβας που κουβαλάει πολύχρωμα χαλιά και κλουβιά πουλιών στους δρόμους μιας μεγάλης μητρόπολης. Η ποίηση είναι οι σκέψεις στο μαξιλάρι μετά τη συνουσία. Η ποίηση είναι ο διάλογος των αγαλμάτων. Η ποίηση είναι ο ήχος του καλοκαιριού στη βροχή και των ανθρώπων που γελάνε πίσω από κλειστές γρίλιες σ’ ένα στενό δρομάκι. Η ποίηση είναι ένα ψηλό σπίτι που αντηχεί όλες τις φωνές που είπαν κάποτε κάτι τρελό ή κάτι υπέροχο. Η ποίηση είναι φτιαγμένη από σκέψεις της νύχτας. Αν απαγκιστρωθεί από την ψευδαίσθηση, δεν απαρνιέται πριν από την αυγή. Η ποίηση δημιουργείται αφού εξατμιστεί το υγρό γέλιο της νιότης. Η ποίηση δεν είναι μόνο ηρωίνη, άλογα και Ρεμπό. Είναι επίσης ο ψίθυρος των ελεφάντων και οι ανίσχυρες προσευχές των επιβατών αεροπλάνων όταν σφίγγουν τη ζώνη για την τελική κάθοδο…»

ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Ο δολοφόνος και το ψέμα Με αφορμή την περίπτωση του Τσέζαρε Μπατίστι.

Ο

Τσέζαρε Μπατίστι, κάποτε μέλος των Ένοπλων Προλετάριων για τον Κομμουνισμό στην εποχή της τρομοκρατίας ή αλλιώς στα «χρόνια του μολυβιού» στην Ιταλία, συνελήφθη στα τέλη της δεκαετίας του ’70, δραπέτευσε και έζησε για καιρό προστατευμένος στη Γαλλία, όπου είχαν στηθεί αφανείς δομές για τους παράνομους της Ιταλίας και άλλων χωρών. Συχνά, όπως έχει γίνει γνωστό από δικαστικές έρευνες δεκαετιών, υπό την υψηλή εποπτεία πολλών μυστικών υπηρεσιών Ανατολής και Δύσης. Αργότερα, ο Μπατίστι έζησε στο Μεξικό, μα εν τέλει βρήκε καταφύγιο στη Βραζιλία, όπου ο Λούλα του απένειμε χάρη την τελευταία μέρα της προεδρίας του! Τέλος, ήρθε στα πράγματα ο ακροδεξιός Μπολσονάρο και ο Μπατίστι εγκατέλειψε τη Βραζιλία με τελευταίο σταθμό, πριν από τη σύλληψή του, τη Βολιβία του Μοράλες. Ο Μοράλες, μάλιστα, δέχτηκε σκαιές επιθέσεις γιατί, όπως έγραψαν οι τιμητές του, άφησε να πιάσουν τον Μπατίστι. Τα προηγούμενα χρόνια ο Μπατίστι είχε γίνει γνωστός ως συγγραφέας νουάρ μυθιστορημάτων και βεβαίως διακήρυσσε την αθωότητά του, αποδεχόμενος απλώς τη συμμετοχή του στους PAC, όπως ήταν τα αρχικά της οργάνωσής του. Στις κατά καιρούς αναμοχλεύσεις του θέματος της έκδοσης στην Ιταλία, δεκάδες προσωπικότητες του προοδευτικού και αριστερού χώρου κινητοποιήθηκαν, έγραψαν κείμενα, μάζεψαν υπογραφές ή έκαναν παραστάσεις διαμαρτυρίας. Ο φιλελεύθερος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί (ο οποίος είχε υπερασπιστεί με πάθος και τον κάποτε φυγόδικο Τόνι Νέγκρι) είχε βρει στον Μπατίστι τον δικό του Φραντς Φανόν, ενώ τα γνωστά ονόματα της διεθνούς ριζοσπαστικής αριστεράς διατράνωναν το δίκαιο του αιτήματος του φυγόδικου. Κάτω τα χέρια, λοιπόν, από τον Μπατίστι, είναι ένας συγγραφέας, κάποιος που «άφησε πίσω» του το παρελθόν. Το θέμα των δολοφονιών έβγαινε από τη συζήτηση. Τώρα, όμως, ο Μπατίστι ομολόγησε την ενοχή του. Δολοφόνησε ο ίδιος έναν αστυνομικό και έναν φύλακα, ενώ συμμετείχε σε ληστεία με θύμα έναν κρεοπώλη και στον σχεδιασμό μιας επίθεσης που άφησε στην αναπηρική πολυθρόνα τον δεκατετράχρονο γιο ενός κοσμηματοπώλη. Όλα αυτά το 1978 και το 1979. Ο Μπατίστι ζητάει τώρα «συγγνώμη» από τις οικογένειες και δηλώνει ότι τότε ήταν ένας άλλος, ένας «στρατιώτης». Στέκομαι σε αυτή την ιστορία γιατί συνιστά άλλη μια πτυχή του τραγικού στον αιώνα που πέρασε. Αυτό το τραγικό αφορά τα τερατώδη ψέματα που ειπώθηκαν στο όνομα της ιδεολογίας, τις σοβαρές ευθύνες διανοουμένων και ανθρώπων του πανεπιστημίου για την κάλυψη και το τείχος προστασίας για διάφορες πολύ σκοτεινές περιπτώσεις, τις συγγνώμες, φυσικά, που ήρθαν αργά. Αναρωτιέμαι, για παράδειγμα, πώς θα χειριζόταν εδώ, σ’ εμάς, αντίστοιχες ανατροπές και αποκαλύψεις ειδικά ένας χώρος που πιστεύει πάντα πως όλα ή σχεδόν όλα είναι άθλιες κατασκευές για να κηλιδωθούν αθώοι άνθρωποι.

Προφανώς και οι ιδέες αλλάζουν και οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να επινοούν, εκ νέου, τον εαυτό τους και τη σχέση τους με τον κόσμο, τη δημοκρατία και τη ζωή. Υπάρχουν, όμως, τα θύματα. Αυτά δεν εξαλείφονται ούτε σβήνονται σαν άσχημες αναμνήσεις.

Επιστρέφει, επίσης, ένα ακόμα ερώτημα, που αφορά ειδικά τους συγγραφείς, τους διανοούμενους, τους ανθρώπους που έχτισαν στη ζωή τους ένα πνευματικό προφίλ. Για ποιον λόγο η επαινετή θητεία κάποιου/-ας στα γράμματα και στις τέχνες να τον αθωώνει, να τον καθιστά, εκ προοιμίου, άσχετο με το έγκλημα; Από δεκαετίες έχει καλλιεργηθεί ο γελοίος μύθος ότι ένας συγγραφέας με κοινωνικές ευαισθησίες, ένας αντιφασίστας ή κοντά στους αδύναμους καλλιτέχνης, είναι φιγούρα εξ ορισμού καλή και ότι για κάθε κακό ευθύνονται πάντα άλλοι, κάποιοι ακαλλιέργητοι και αποτυχημένοι επαγγελματικά άνθρωποι. Ντροπιαστικές δικαιολογίες όλες αυτές (και μάλιστα γαρνιρισμένες με τον πιο παραδοσιακό εστέτ ελιτισμό), μα ικανές να εμφανίζονται ως πειστικοί λόγοι για να «ξεπλένονται» οι αμαρτίες κάποιων. Η περίπτωση Μπατίστι, έτσι όπως εξελίχθηκε, έχει όμως και μία επιπλέον ανατριχιαστική όψη. Για τον ίδιο κυρίως. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να δίνει συνεντεύξεις, να παράγει συγγραφικά, να ζει κανονικά και να κινητοποιεί, μάλιστα, τους μηχανισμούς αλληλεγγύης για τον εαυτό του, έχοντας δολοφονήσει; Είναι απλώς μια εμπειρία συναισθηματικής αποξήρανσης, η υψηλή τέχνη της αυτοσυντήρησης ή μια παράδοξη συνέχιση της συνωμοτικής ζωής, μοιρασμένης ανάμεσα σε δημόσια ψέματα και κρυφές αλήθειες; Εκτός αν ισχύει πράγματι ότι κάθε άνθρωπος είναι πολλές εποχές, ηλικίες και στρατεύσεις – δίχως καμιά ουσιώδη ενότητα, παρά μόνο ένα σώμα που γερνάει. Η συνείδηση όμως; Προφανώς και οι ιδέες αλλάζουν και οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να επινοούν, εκ νέου, τον εαυτό τους και τη σχέση τους με τον κόσμο, τη δημοκρατία και τη ζωή. Η δημοκρατία, μάλιστα, πρέπει να είναι μια συνθήκη που ενθαρρύνει την ηθική επανατοποθέτηση των ανθρώπων, τις βαθιές αναθεωρήσεις και τις αυτοκριτικές ουσίας. Υπάρχουν, όμως, τα θύματα. Αυτά δεν εξαλείφονται ούτε σβήνονται σαν άσχημες αναμνήσεις. Φυσικά, ο Μπατίστι δεν είναι ο μοναδικός. Δείχνει, όμως, πως επί χρόνια πολλοί δέχτηκαν να τους κοροϊδεύουν ή κάτι ακόμη χειρότερο: γνώριζαν ή υποπτεύονταν την αλήθεια, μα επέλεξαν να κάνουν τους ανήξερους και να οχυρωθούν πίσω από τον μύθο της πολιτικής δίωξης του αθώου ανατρεπτικού. Καμπάνιες ολόκληρες στήθηκαν πάνω σε συνειδητά ψεύδη ή, στην καλύτερη περίπτωση, στην ευπιστία και στην πολιτική μωρία. Τα βασικά ερωτήματα μιας εποχής έχουν απαντηθεί, αν και κάποια παραμένουν ακόμα δίχως παραλήπτη. Πολλά στέκονται σαν ουρές ενός άλλου αιώνα, ανεπιθύμητες και ενοχλητικές για όσους τα έζησαν, άγνωστες και αδιάφορες στους νεότερους. Ο Μπατίστι, όμως, μόλις είπε την αλήθεια –στα εξήντα τέσσερά του– δολοφόνησε ξανά: αυτήν τη φορά τους υπερασπιστές του και όσους φρόντισαν, από καιρό, να τον αγκαλιάσουν πρόθυμα και δίχως να προβληματιστούν. Αυτοί τώρα πρέπει να βρουν τις λέξεις που θα τους κρύψουν. Αν και φοβάμαι πως δεν θα τους απασχολήσει για πολύ το θέμα.

απ ο τ ο ν ν ι κ ολ α σεβαστακ η 28.3.19 – lifo

9

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2019

Όποιος λέει ότι μπορεί να αλλάξει την Αθήνα, λέει ψέματα

14.3.19 10 lifo – 28.3.19

ΝΙΚΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

Ο ΥΠΟΨΉΦΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΉΜΟ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ ΝΊΚΟΣ ΣΟΦΙΑΝΌΣ ΜΙΛΆ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΆΝΕΙ ΤΟ ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΆΤΑΞΉΣ ΤΟΥ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΥΣ ΘΕΩΡΕΊ ΉΡΩΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑΣ.

Αθήνα χρειάζεται έναν δήμαρχο που θα ελαφρύνει από τέλη και χαράτσια την πλειοψηφία των δημοτών και όχι δήμαρχο-υπηρέτη των κυβερνήσεων, των επιχειρήσεων και των ΜΚΟ» λέει ο υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας, μέλος του Π.Γ. της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση, Νίκος Σοφιανός, καθώς περνώ το κατώφλι του όμορφου νεοκλασικού που στεγάζει τα γραφεία της παράταξης. Μέχρι να φτάσω στην οδό Παλαιολόγου 10, οι εικόνες που είδα στη γειτονική πλατεία Βάθη ήταν θλιβερές. Παραμέληση, εγκατάλειψη, πορνεία, εμπόριο και χρήση ναρκωτικών στην παλιά αστική γειτονιά της Αθήνας που δεν υπάρχει πια στην ημερήσια διάταξη της προεκλογικής ατζέντας. «Όποιος λέει ότι μπορεί να αλλάξει την Αθήνα, λέει ψέματα. Όλα αυτά είναι προεκλογικές μπαρούφες που ξεχνιούνται την επόμενη μέρα» προσθέτει ο κ. Σοφιανός πριν ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας και συμπληρώνει: «Εμείς προτιμάμε να δώσουμε τη μάχη στηρίζοντας λαϊκά αιτήματα, διεκδικώντας μέτρα, πιέζοντας για λύσεις - ανάσες στη δύσκολη καθημερινότητα του λαού μας, που επηρεάζεται από την πολιτική του δήμου. Φέραμε για συζήτηση δεκάδες αιτήματα κατοίκων, αποσπώντας αρκετά συχνά επιμέρους λύσεις. Για παράδειγμα, τασσόμαστε ξεκάθαρα υπέρ της κατάργησης του αίσχους της ελεγχόμενης στάθμευσης. Επίσης, δουλειά του δήμου είναι να φροντίσει τις γειτονιές της πόλης με όλες τις υπηρεσίες του, που οι Αθηναίοι πληρώνουν ακριβά. Η αποκομιδή των σκουπιδιών, ο ηλεκτροφωτισμός, τα σχολεία, οι παιδικοί σταθμοί και οι υπηρεσίες του δήμου προϋποθέτουν έναν δήμαρχο ο οποίος θα δουλεύει για την καθημερινότητα του εργαζομένου και θα ελαφρύνει το λεηλατημένο του εισόδημα».

— Πείτε μου μια βασική ανάγκη της πόλης σήμερα. Οι ανάγκες είναι περισσότερες από μία και αφορούν την καθημερινότητα των κατοίκων. Για παράδειγμα, είναι ζητούμενο για εμάς να καταργηθεί η υψηλή φορολογία και να δοθεί μεγάλη σημασία στην καθαριότητα, στον φωτισμό και στο πράσινο, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μόνον αν συγκρουστείς με τις πολιτικές που υποθήκευσαν ελεύθερους χώρους, όπως η Ακαδημία Πλάτωνος, το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή ή η περιοχή του Προμπονά. Η ανατροπή που έχουν ανάγκη οι νέοι, οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, η φτωχολογιά της Αθήνας, θα έρθει από τα κάτω, με οργάνωση και αγώνα παντού. Χορτάσαμε στον δήμο από σωτήρες, ικανά πρόσωπα, δυνατά ονόματα, υποψήφιους επισκέπτες, που οι περισσότεροι ήρθαν για να φύγουν.

— Έχετε δηλώσει ότι γίνεται ένα μεγάλο πάρτι των ΜΚΟ στις κοινωνικές δομές. Πού βασίζετε αυτή σας τη δήλωση; Αυτό είναι ένα από τα σταθερά θέματα που έχουμε αναδείξει. Η φτώχεια μεγαλώνει, η ανεργία φουντώνει και υπάρχει ανέχεια. Το 23% του πληθυσμού αποτελείται από μετανάστες, οι οποίοι ζουν σε συνθήκες αντίστοιχες με αυτές υπό τις οποίες ζει η εργατική-λαϊκή οικογένεια των Αθηναίων. Γίνεται ένα όργιο δράσης δεκάδων ΜΚΟ στον δήμο, οι οποίες λυμαίνονται υπηρεσίες, κτίρια και λειτουργίες, εισπράττοντας εκατομμύρια από κάθε λογής προγράμματα. Πρόκειται για επιχειρήσεις και όχι φιλανθρωπικές οργανώσεις. Δεν μπορεί η διαχείριση του προσφυγικού και μεταναστευτικού πληθυσμού να γίνεται από τις ΜΚΟ. Δεν μιλάμε για τη δυνατότητα της εθελοντικής προσφοράς, μιλάμε για το «πάρτι». Εμείς λέμε ότι υπάρχουν δημοτικοί και δημόσιοι φορείς όπου πρέπει να διοχετεύονται όλα τα λεφτά και μέσα από εκεί να διαμορφωθούν οι όροι χρηματοδότησής τους. Αντ’ αυτού, όλα τα κονδύλια που

πρέπει να διοχετευτούν στις κοινωνικές δομές των δήμων πηγαίνουν κατευθείαν σε ΜΚΟ.

— Ως προς το θέμα της αντιμετώπισης των ναρκωτικών, γιατί διαφωνείτε με τη λειτουργία των Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης; Τα ναρκωτικά είναι ένα σοβαρό κοινωνικό και πολυπαραγοντικό πρόβλημα. Είναι υποκριτικό το ενδιαφέρον για την προστασία των χρηστών, τη στιγμή που με τη λειτουργία τέτοιων χώρων υπονομεύονται στην πράξη το κίνητρο και η δυνατότητα των τοξικοεξαρτημένων στην απεξάρτηση και στην κοινωνική επανένταξη. Οι Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης είναι μια επικίνδυνη κλιμάκωση της πολιτικής της λεγόμενης «μείωσης της βλάβης», που έχει αποτύχει ήδη. Αναφέρω ενδεικτικά τον παροπλισμό των επτά κέντρων πρόληψης του δήμου, την υποβάθμιση των προγραμμάτων πρόληψης, την υποστελέχωση - υποχρηματοδότηση των θεραπευτικών κοινοτήτων, την απουσία στήριξης της απεξάρτησης, τα ελάχιστα προγράμματα street work και το μοίρασμα μεθαδόνης χωρίς εξατομικευμένη παρακολούθηση. Εμείς, λοιπόν, απαιτούμε πρόληψη - θεραπεία - επανένταξη και όχι «χώρους εποπτευόμενου θανάτου» ή δημιουργία «χώρων χρήσης ζωντανών νεκρών». Αφού γέμισαν τον τόπο με προγράμματα χορήγησης υποκατάστατων, συντήρησαν την εξάρτηση και διαμόρφωσαν νέες πιάτσες γύρω τους, διαφήμισαν την κάνναβη στήνοντας καμπάνιες για τα οφέλη της στην υγεία και στην οικονομία και χασισογιορτές, τώρα κινούνται στη λογική η οποία μαντρώνει τους χρήστες, αντιμετωπίζοντάς τους ως «ξοφλημένους», για να μη χαλά το τουριστικό προϊόν που θέλουν να πουλήσουν. Πρόκειται για έναν συμβιβασμό με τα ναρκωτικά και όχι φροντίδα προς τον χρήστη. Γνωρίζουμε ότι πολιτικά μόνο εμείς είμαστε αντίθετοι, όμως η πολιτική τους δεν έχει περάσει στον κόσμο.

— Υπάρχει λύση για τα Εξάρχεια; Η στοχοποίηση μιας περιοχής σε μια προεκλογική αντιπαράθεση εμάς δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Επομένως, το «Νόμος και Τάξη» είναι λάθος. Αναμφισβήτητα, ο δήμος απουσιάζει από την περιοχή. Παραμένει αδιάφορος και θεατής. Εμείς υποστηρίζουμε ότι είναι δουλειά της αστυνομίας να αντιμετωπίσει το έγκλημα, τα ναρκωτικά, τις συμμορίες. Όπως είναι ευθύνη του δήμου να καθαρίζει, να φροντίζει, να έχει ή να ανοίξει δομές στην περιοχή. Πρέπει να δοθεί μια ανάσα στους επαγγελματίες της συνοικίας, αλλά και να στηριχτεί η δύσκολη καθημερινότητα των κατοίκων.

— Το θέμα του Airbnb εισχώρησε για πρώτη φορά στην προεκλογική ατζέντα των δημοτικών εκλογών. Ποια είναι η άποψή σας; Μιλάμε για μια επαγγελματική και επιχειρηματική δραστηριότητα, αφού οι κατοικίες αυτές μετατρέπονται σε επαγγελματική στέγη. Η δική μας άποψη είναι ότι οι βραχυχρόνιες μισθώσεις πρέπει να φορολογούνται ως επαγγελματική στέγη. Τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί μιλούν για τζίρο 2 δισ. ευρώ και για εκτίναξη των μεταβιβάσεων ακινήτων στην Αθήνα. Ειδικά στην πόλη μας, το 55% των βραχυχρόνιων μισθώσεων ελέγχεται από επιχειρηματίες που αγοράζουν άμεσα ακόμα και ολόκληρες πολυκατοικίες ή χτίζουν πολυκατοικίες για Airbnb. Πάγια θέση μας είναι να φορολογηθούν από τον δήμο με τον συντελεστή επαγγελματικής στέγης, δηλαδή από 1,55 ευρώ/τ.μ., που είναι σήμερα η κατοικία, σε 6,2 ευρώ/τ.μ., που είναι η επαγγελματική στέγη. Επίσης, να πληρώνεται το τέλος παρεπιδημούντων που πρέπει να αποδίδουν τα ξενοδοχεία και δεν εισπράττεται από τον δήμο. Αυτά τα μέτρα, εκτός από την απόδοση εσόδων στον δήμο από μια επιχειρηματική δράση που σήμερα δεν πληρώνει, θα αποθαρρύνουν και τους μεμονωμένους ιδιοκτήτες, που έτσι δεν θα αξιοποιούν το ακίνητό τους με βραχυχρόνια μίσθωση, προτιμώντας τελικά τη μακροχρόνια,

ώστε να καλύπτονται και οι ανάγκες των ενοικιαστών.

— Έχετε εκλεγεί δήμαρχος της Αθήνας και μέλη του ΚΚΕ κρεμούν ένα πανό στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν. Πώς αντιδράτε; Πιθανόν να προλάβαινε ο δήμος Αθηναίων το ΚΚΕ, τοποθετώντας πανό για τα εγκλήματα που γίνονται σε βάρος του εισοδήματος των εργαζομένων με την ψήφιση των μνημονίων.

— Θα πηγαίνατε στο Athens Pride του ερχόμενου Ιουνίου; Είστε υπέρ ή κατά της διεξαγωγής του; Από τη στιγμή που ζητάει άδεια από τον δήμο Αθηναίων, εννοείται ότι δικαιούται να την πάρει και επομένως θα πραγματοποιηθεί. Μόνο στη Χρυσή Αυγή θεωρούμε ότι δεν πρέπει να δίνεται άδεια.

— Για παράδειγμα, ο κ. Καμίνης υποστηρίζει δημόσια το Pride και παρευρίσκεται ο ίδιος στην παρέλαση. Εγώ δεν θα συμμετάσχω, διότι θεωρώ ότι η σεξουαλική επιλογή όλων των ανθρώπων είναι σεβαστή, αλλά δεν είναι λόγος για να διαδηλώνεις. Πιστεύω ότι μπορείς να διαδηλώσεις για τα δικαιώματά σου στην πόλη, την ανεργία, τα εργασιακά ή για να εκφράσεις την αλληλεγγύη σου. Όμως η σεξουαλική σου επιλογή είναι προσωπική υπόθεση που πρέπει να γίνεται σεβαστή και απαιτώ να αντιμετωπίζεται κάθε εκφοβισμός και ρατσισμός απέναντί της, ακόμη και ποινικά.

— Η κατάσταση με τα τραπεζοκαθίσματα δεν θεωρείτε ότι έχει ξεφύγει πέρα από κάθε όριο; Δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις όλη την Αθήνα ως ενιαίο σύνολο. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να φορολογείς το ίδιο το καφενείο στα Σεπόλια με την καφετέρια στο Κολωνάκι. Κι όμως, φορολογούνται με τους ίδιους όρους. Υπάρχουν επαγγελματίες στις γειτονιές, στους δρόμους της Αθήνας, που δεν μπορούν να πληρώσουν. Επίσης, δεν μπορεί να ταυτίζεις τη νόμιμη χρήση του κοινόχρηστου χώρου με την παραβατική συμπεριφορά. Επομένως, πρέπει να μειωθούν τα ποσά για τα τέλη των τραπεζοκαθισμάτων και να καταργηθεί το απαράδεκτο καθεστώς προπληρωμής των τελών κατάληψης κοινόχρηστων χώρων με τραπεζοκαθίσματα από τους καταστηματάρχες της Αθήνας. Είναι ένα μέτρο που δεν έχει λογική, παρά μόνο εισπρακτικό χαρακτήρα. Πρέπει να επανέλθουμε στο καθεστώς με το οποίο λειτουργούσε ο δήμος τα προηγούμενα χρόνια. Προφανώς, υπάρχουν και επιβαρημένες περιοχές, όπως το Κουκάκι, το Παγκράτι ή το Κολωνάκι. Αλλά να πούμε ότι υπάρχουν και περιοχές στις οποίες θέλουμε τραπεζοκαθίσματα. Υπάρχουν πολλές πλατείες, πάρκα, λόφοι και δημόσιοι χώροι που τα χρειάζονται, γιατί τις ζωντανεύουν και λειτουργούν αποτρεπτικά ως προς το αίσθημα ανασφάλειας και την παραβατικότητα. Η δημοτική αστυνομία, πάντως, μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση της παράνομης συμπεριφοράς των καταστηματαρχών.

— Ποιοι είναι οι ήρωες της καθημερινότητας; Ο εργαζόμενος και ο άνεργος, οι άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου, όλοι εκείνοι που προσπαθούν καθημερινά να κρατήσουν όρθια αυτή την πόλη.

Στους δήμους όπου υπάρχουν κομμουνιστές δήμαρχοι υπάρχει συνέπεια λόγων και έργων. Τι δήμαρχο θέλει η Αθήνα; Έναν υπηρέτη κυβερνήσεων, ελιτίστικων και μεταμοντέρνων προσεγγίσεων ή υπηρέτη του λαού και της καθημερινότητας; 28.3.19 – lifo

11

ΜΟΥΣΙΚΗ

Courtney Barnett — 16/5, Fuzz club Την πρώτη πραγματικά μεγάλη συναυλία της σεζόν θα την κάνει η Courtney Barnett από τη Μελβούρνη. Η Αυστραλία φημίζεται για τη ροκ σκηνή της της δεκαετίας του ’80 και η Barnett θεωρείται από τις πιο άξιες απογόνους της. Ταυτόχρονα, είναι από τις ταλαντούχες και ανερχόμενες τραγουδοποιούς σήμερα. Το ροκ δεν πεθαίνει, απλώς μεταλλάσσεται.

12 lifo – 28.3.19

ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ, ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΤΩΝ.

LIVE

ΑΠΌ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΠΌΜΕΝΟΥΣ ΜΉΝΕΣ 28.3.19 – lifo

13

ΜΟΥΣΙΚΗ HOZIER

Don Letts — 13/4 ΚΠΙΣΝ Σκηνοθέτης, μουσικός, ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ, o πολυσχιδής Don Letts είναι μία από τις φιγούρες-κλειδιά του βρετανικού πανκ. Ο άνθρωπος που σύστησε τη ρέγκε σε μια ολόκληρη γενιά μουσικών, σκηνοθέτησε τα βίντεο των Clash και έφτιαξε τους Big Audio Dynamite έρχεται για ένα μοναδικό DJ set στην Αθήνα.

Dub Pistols — 3/5 Tres Athens Τo ska είναι από τις πιο uplifting μουσικές που υπάρχουν και οι Dub Pistols του Barry Ashworth είναι από τους πιο άξιους σύγχρονους εκπροσώπους του είδους. Ιδανική μπάντα για πάρτι, έχουν αφήσει εποχή στην urban σκηνή της Βρετανίας, φτιάχνοντας ένα εκρηκτικό μείγμα από dub μέχρι χιπ-χοπ και ρέγκε.

Scarra Mucci — 10/5 Gagarin205 Ο Blend Mishkin, για να γιορτάσει την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ, προσκαλεί έναν θρύλο τραγουδιστή της ρέγκε. Ο Scarra Mucci είναι ένας «πρόεδρος» των dancehalls στην Τζαμάικα. Τραγουδάει με ένα ιδιαίτερο στυλ που έχει κατατακτήσει την Ευρώπη και φέρνει μαζί του στην Αθήνα.

στις αποσκευές του, πήρε πάλι εξαιρετικές κριτικές και κατέκτησε για μία ακόμη φορά την κορυφή των charts.

Andrew Bird (summer nostos) —

23/6 ΚΠΙΣΝ Υπήρξε ένα από τα πιο ελπιδοφόρα και φωτεινά ονόματα της σύγχρονης folk τραγουδοποιίας στις αρχές των ’00s. Φέτος είναι και πάλι η χρονιά του, μια και ξαναβρίσκεται στην επικαιρότητα με ένα νέο, εξαιρετικό άλμπουμ που χαρακτηρίστηκε η καλύτερη δουλειά του ως τώρα και με αρκετή όρεξη, όπως όλα δείχνουν.

Neneh Cherry (summer nostos) —

25/6 ΚΠΙΣΝ Για πρώτη φορά σόλο στην Αθήνα. Η επίδραση της Cherry στη μουσική και το ασυμβίβαστο πνεύμα της ήταν τόσο καθοριστικά, που την έκαναν ένα από τα σύμβολα των ’90s. Για χρόνια ασχολιόταν περισσότερο με την οικογένειά της και πέρσι συνεργάστηκε για μία ακόμη φορά με τον Four Tet σε έναν εξαιρετικό δίσκο.

Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός Σπάνια βλέ-

Iggy Pop

(release athens) — 8/6 Πλατεία Νερού Ο Iggy Pop είναι ένας από τους

λατρεμένους καλλιτέχνες του ελληνικού κοινού και εγγύηση για ένα θέαμα γεμάτο ζωώδη ενέργεια και παλμό, που παραμένει κορυφαίο και αναλλοίωτο όσα χρόνια κι αν περάσουν. Την ίδια μέρα νωρίτερα παίζουν οι Shame, από τα ανερχόμενα ταλέντα της πανκ βρετανικής αναβίωσης.

New Order athens) —

IGGY POP

(release

16/6 Πλατεία

Νερού Μετά από μακροχρόνια δικαστική διαμάχη που τους ήθελε χωριστά και στα μαχαίρια, τα ξαναβρήκαν. Το ιστορικό ηλεκτρονικό γκρουπ των ’80s επιστρέφει επιτέλους στην ενεργό δράση έπειτα από αρκετό καιρό. Μία από τις εκπλήξεις του φετινού συναυλιακού καλοκαιριού. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα μαλώσουν ποτέ ξανά.

Cypress Hill (release athens) —

21/6, Πλατεία Νερού Είναι ένα από τα δημοφιλέστερα old-school ραπ συγκροτήματα στον κόσμο και το πρώτο latino χιπ-χοπ γκρουπ που άφησε το στίγμα του στη σκηνή της Δυτικής Ακτής. Είναι η πρώτη φορά που θα δώσουν συναυλία στην Ελλάδα και το μοναδικό μεγάλο όνομα από τον χώρο της χιπ-χοπ που θα δούμε φέτος το καλοκαίρι.

Hozier

(release athens) — 23/6, Πλατεία Νερού Γνωστός για το «Take me to church», ένα από τα πιο πολυπαιγμένα τραγούδια της δεκαετίας που διανύουμε, ο συμπαθής Ιρλανδός απέδειξε φέτος ότι δεν είναι καθόλου τυχαίος, ούτε ένα ακόμη one-hit wonder. Με φρέσκο άλμπουμ

14 lifo – 28.3.19

Giorgio Moroder

(plissken 2019)

— 27/6 Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων Ίσως το σπουδαιότερο όνομα που θα δούμε στα μέρη μας αυτό το καλοκαίρι. Ο «μπαμπάς» της disco και των σάουντρακ της δεκαετίας του ’80 σε μια εμφάνιση που δεν γίνεται να χάσεις. Ο 78χρονος Moroder επηρέασε τη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική όσο κανείς άλλος και είναι από τους τελευταίους εν ζωή συνθέτες της γενιάς του.

Dead Can Dance (φεστιβάλ αθηνών)

— 3/7 Ηρώδειο Αναμένεται να είναι μια μοναδική εμπειρία η εμφάνιση των Dead Can Dance, πρωτοπόρων του νεοκλασικού dark ήχου, στο Ηρώδειο. Αγαπούν την Ελλάδα, γι’ αυτό έδωσαν το όνομα ενός θεού του Ολύμπου στην τελευταία τους δουλειά. Στο «Dionysus» συνεχίζουν το μοναχικό τους ταξίδι σε μυστηριακούς και κατανυκτικούς ήχους, όπως όταν πρωτοξεκίνησαν.

DJ Snake (primer festival)

Midori Takada (JP) — 2/6

πεις τέτοιους καλλιτέχνες στην Ελλάδα. Η Τakada αποτελεί ένα αίνιγμα για την ηλεκτρονική μουσική σκηνή. Αν και έφτιαχνε ηλεκτρονική μουσική με ανορθόδοξο τρόπο στα ’80s, έπρεπε να περάσουν πάνω από τρεις δεκαετίες για να αναγνωριστεί ως καινοτόμος και πρωτοπόρος συνθέτρια και να την ανακαλύψει ένα νεότερο εναλλακτικό κοινό που σήμερα την αποθεώνει.

LIVE

THE BLACK MADONNA

The Black Madonna (plissken 2019)

— 26/6, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων Η Black Madonna είναι από τα πιο περιζήτητα ονόματα στον χώρο της dance μουσικής. Από την underground rave σκηνή στο Σικάγο μέχρι τα πιο μεγάλα κλαμπ του κόσμου, θεμελίωσε τη φήμη της ως της πιο συναρπαστικής DJ αυτήν τη στιγμή. Παράλληλα, είναι από τους σημαντικότερους πρεσβευτές της διαφορετικότητας στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή.

Loreena McKennitt 27/6 Ηρώδειο Μία από τις πιο ιδιαί(φεστιβάλ αθηνών) —

τερες εκπροσώπους της κέλτικης παράδοσης έρχεται στην Αθήνα για μια μαγική συναυλία στο Ηρώδειο. Δεν θα μπορούσε να βρει πιο μυθικό χώρο για να ερμηνεύσει τα ονειρικά τραγούδια της, που αντλούν από παραδόσεις και θρύλους απ’ όλο τον κόσμο αλλά και από σπουδαία κλασικά λογοτεχνικά έργα αλλοτινών καιρών.

Low (summer nostos) —

27/6, ΚΠΙΣΝ Πέρσι κυκλοφόρησαν τον πιο σημαντικό δίσκο της καριέρας τους και έρχονται ακριβώς την ώρα που πρέπει στην Αθήνα. Το «Double Negative» ήταν ένα από τα πιο «θυμωμένα» και πολιτικά άλμπουμ του 2018 και δίκαια φιγουράριζε σχεδόν σε όλες τις λίστες με τα καλύτερα σε υψηλή θέση. Καθόλου άσχημα για ένα σπουδαίο ’90s γκρουπ που επαναπροσδιόρισε τον ήχο του έστω και κάπως καθυστερημένα.

— 10/7 Πλατεία Νερού Ποιος δεν ενθουσιάστηκε πέρσι το καλοκαίρι με το τεράστιο hit «Taki Taki» που ένωσε τους Cardi B, Οzuna και Selena Gomez; Ο DJ Snake είναι από τα κρυφά χαρτιά της γαλλικής χορευτικής μουσικής. Ήταν πίσω και από την παραγωγή του «Born this way» της Lady Gaga και είναι από τα πιο απροσδόκητα ονόματα που εμφανίζονται το φετινό καλοκαίρι.

Slayer (athens rock festival) — 13/7 Λεωφόρος Η τελευταία φορά που θα έχει κάποιος την ευκαιρία να δει ένα καταιγιστικό live των φοβερών Slayer, που ανακοίνωσαν ότι αποσύρονται μετά από αυτή την περιοδεία τους. Ένα νεοσύστατο φεστιβάλ και μια συναυλία που θα διεξαχθεί στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας με support τους Rotting Christ. Ιστορικές στιγμές!

The Cure

(ejekt festival)

— 17/7 Πλατεία Νερού Οι Cure είναι ίσως το σημαντικότερο συγκρότημα των ’80s μαζί με τους Depeche Mode και τους U2. Είχαν περίπου 10 χρόνια να περάσουν από την Αθήνα. Επιτέλους έρχονται, με μια μικρή καθυστέρηση, και ανακοίνωσαν πρόσφατα ότι ετοιμάζουν καινούργιο υλικό. Λέτε να πάρουμε μια γεύση άραγε κι εδώ;

Khruangbin (ejekt festival) —

17/7 Πλατεία Νερού Την ίδια μέρα με τους Cure παίζει και μια τεξανή μπάντα που έχει κλέψει την καρδιά του ελληνικού ραδιοφώνου. Το γκρουπ με το όνομα που σημαίνει «αεροπλάνο» στα ταϊλανδέζικα και τις εκλεκτικές επιρροές είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έχουν ξεχωρίσει από τη χαοτική και ανέμπνευστη σημερινή ροκ σκηνή.

NENEH CHERRY

DJ SNAKE

Α

Να πώς η αναμονή σε μία στάση λεωφορείου μπορεί να γίνει διασκεδαστική Εσύ πώς περνάς τον χρόνο σου στη στάση του λεωφορείου;

ν κάθε λεπτό μοιάζει κλεμμένο από τον ύπνο ή τη διασκέδασή σου, σου έχω πολύ καλά νέα. Γιατί ένα νέο παιχνίδι θα σε κάνει να δεις κάθε λεπτό αναμονής με άλλο μάτι! Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή. Μια που τα γραφεία της LiFO βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας, η αναμονή για το λεωφορείο έχει γίνει μέρος της καθημερινής μου ρουτίνας. Κι ενώ αυτά τα λίγα λεπτά είναι πάντα η πιο άχαρη ώρα της ημέρας, πριν από λίγες μέρες κάτι άλλαξε!

Β

λέπεις, εδώ και λίγο καιρό μια απλή στάση λεωφορείου μάς υπενθυμίζει πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της διασκέδασης στην καθημερινότητά μας: η άκρως πολύχρωμη και διαδραστική στάση «Κριεζώτου» στην οδό Πανεπιστημίου. Η γνώριμη και συνήθως γκρίζα στάση λεωφορείου ντύθηκε με χρώματα και εξοπλίστηκε με μια οθόνη αφής που σε προσκαλεί να παίξεις το πιο διασκεδαστικό και εύκολο παιχνίδι!

Ά

λλωστε, αυτές οι μικρές εκπλήξεις που σπάνε τη ρουτίνα της καθημερινότητας έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τη διάθεση και ολόκληρη την ημέρα μας!

28.3.19 – lifo

15

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Τα Θύματα της Χρυσής Αυγής

Πέντε θύματα επιθέσεων των «ταγμάτων εφόδου» μιλούν γι’ αυτή την τραυματική, κυριολεκτικά και μεταφορικά, εμπειρία, καταγγέλλοντας σθεναρά την εγκληματική δράση της Χ.Α. και αξιώνοντας δικαιοσύνη.

Ο

από τον θοδωρή αντωνόπουλο φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν

16 lifo – 28.3.19

δεύει, επιτέλους, προς το τέλος της η «μαραθώνια» δίκη της Χ.Α. (ξεκινούν οσονούπω οι απολογίες των συνολικά 69 κατηγορουμένων). Είθε ο αρχηγός και τα πρωτοκλασάτα στελέχη της να «γιορτάσουν» το 2020 τα τριαντάχρονα από την ίδρυσή της πίσω από τα σίδερα και –εξίσου σημαντικό– να παραμείνουν για πολύ καιρό εκεί. Τα ενοχοποιητικά στοιχεία είναι συντριπτικά, τα εκατοντάδες θύματα επιθέσεων ήδη απ’ όταν ήταν μια περιθωριακή οργάνωση –μετανάστες, πρόσφυγες, αντιφασίστες, ιδεολογικοί τους αντίπαλοι αλλά και άνθρωποι που είχαν απλώς «λάθος» εμφάνιση, χρώμα, φυλή ή και σεξουαλικότητα, εκπρόσωποι των ΜΜΕ επίσης– ζητάνε επιτακτικά δικαίωση. Για τους δολοφονημένους Παύλο Φύσσα και Σαχζάτ Λουκμάν καταρχάς και για όλους όσοι στοχοποιήθηκαν από τη συμμορία του Μιχαλολιάκου όλα αυτά τα χρόνια, οργανωμένα ή ευκαιριακά, μεμονωμένα ή συλλογικά. Αν η ευρεία δημοσιοποίηση της δίκης και η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σε αυτό τουλάχιστον το στάδιο είναι παραπάνω από επιτακτική, ένας τρόπος να επιτευχθεί αυτό είναι μέσα από τις αφηγήσεις των ίδιων των θυμάτων της. Όχι για το συναισθηματικό της υπόθεσης αλλά για την κατάδειξη ακριβώς του εγκληματικού χαρακτήρα μιας εξαρχής δομημένης σε στρατιωτικά πρότυπα λούμπεν ναζιστικής οργάνωσης που η είσοδός της στη Βουλή, αντί να τη «σοβαρέψει», την αποθράσυνε ακόμα περισσότερο. Όχι, βέβαια, πως ευθύνεται αποκλειστικά αυτή –«βρήκε κι έκανε», που λένε–, εκείνο που προέχει όμως τώρα είναι η νομική, ηθική και πολιτική απονομιμοποίηση της Χ.Α. και μαζί της όλων όσοι οραματίζονται αίματα, τιμές, σβάστικες και Νταχάου. Πέντε άνθρωποι που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα χρυσαυγίτικα «τάγματα εφόδου» σε διαφορετικές χρονικές περιόδους –δύο πολιτικοί ακτιβιστές, ένας φωτορεπόρτερ, ένας αλλοδαπός εικονολήπτης κι ένας εργαζόμενος μετανάστης, οι τρεις εξ αυτών μάλιστα αρκετά πρόσφατα– μίλησαν στη LiFΟ γι’ αυτήν τη σίγουρα τραυματική εμπειρία, για τον αντίκτυπο και τις συνέπειές της, κάνοντας ταυτόχρονα κάποιες εκτιμήσεις τόσο για τη δίκη όσο και για το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικότερα ο ναζιστικός εφιάλτης. Ο λόγος σε αυτούς:

—Αμπουζίντ Εμπάρακ Αλιεργάτης

H

ταν 12 Ιουνίου του ’12, γύρω στις 3.30 το μεσημέρι, κι εγώ είχα ξαπλώσει σε ένα στρώμα στην ταράτσα του σπιτιού που νοικιάζαμε με άλλους τρεις συμπατριώτες στο Ικόνιο, επειδή έκανε πολλή ζέστη. Αφού μίλησα κάποια ώρα στο τηλέφωνο με τη γυναίκα και τα παιδιά μου στην Αίγυπτο, έπεσα να κοιμηθώ, έχοντας ωστόσο την αίσθηση ότι κάποιος με παρακολουθεί. Είχαμε λόγους να ανησυχούμε. Την εποχή εκείνη οι χρυσαυγίτες αλωνίζανε στην περιοχή και μας είχαν στοχοποιήσει εμάς τους μετανάστες αλιεργάτες. Είχα σχεδόν αποκοιμηθεί όταν ξαφνικά εμφανίστηκαν γύρω μου 15-20 μαυροντυμένα άτομα –είχαν έρθει με μηχανάκια κι είχαν πηδήξει στην ταράτσα από το ύψωμα που εφαπτόταν με τον φράκτη στην πίσω πλευρά του σπιτιού– κι άρχισαν να με χτυπάνε άγρια με ξύλα και λοστούς. Φωνάζανε και διάφορα, μάλλον βρισιές, που όμως δεν καταλάβαινα, γιατί δεν γνώριζα ακόμα καλά ελληνικά. Μετά τα πρώτα χτυπήματα λιποθύμησα και όταν συνήλθα πια, βρισκόμουν στην εντατική. Είχα σπάσει το σαγόνι μου σε τρία σημεία –ακόμα έχω λάμες–, σπασμένη μύτη, ανοιγμένο κεφάλι, θλάση πνεύμονα, μώλωπες παντού. Λίγο πριν εντοπίσουν εμένα, είχαν επιτεθεί στους συγκατοίκους μου. Προσπάθησαν να σπάσουν την πόρτα του σπιτιού –παραμένει σπασμένη από τότε– και έριξαν δακρυγόνο. Ευτυχώς, δεν κατάφεραν να μπουν. Σπάσανε επίσης ό,τι τροχοφόρο βρισκόταν σταθμευμένο απέξω. Η αστυνομία συνέλαβε έξι άτομα, μαζί και μια σχεδόν έφηβη κοπέλα, που τα θύματα της επίθεσης τους αναγνωρίσαμε ως δράστες – οι οποίοι δράστες είχαν επιπλέον το θράσος να μας μηνύσουν για ψευδομαρτυρία! Μου στοίχισε πολύ εκείνη η εμπειρία, μου άφησε σημάδια στο σώμα, την ψυχή και το μυαλό. Λίγο το ’χεις να ξαπλώνεις μετά από μία ακόμα κουραστική μέρα στη δουλειά και να ξυπνάς στο νοσοκομείο, σακατεμένος; Πήρε καιρό να συνέλθω, χώρια τα τραύματα και τα χαμένα μεροκάματα... Είχαμε βγει σε πολλά ξένα κανάλια, καθώς επίσης στην αιγυπτιακή τηλεόραση. Αρχικά δίσταζα, όμως ο θυμός μου ήταν μεγαλύτερος από τον φόβο μου. Έχω καταθέσει για όλα αυτά στη δίκη της Χ.Α. από το ’16. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν έβλεπα σήμερα τους δράστες, καλύτερα όμως γι’ αυτούς να μην τους συναντούσα! Το σίγουρο είναι πως θέλω να τους δω στη φυλακή, τόσο αυτούς που επιτέθηκαν σ’ εμάς όσο και όσους έκαναν ανάλογες δολοφονικές επιθέσεις. Ελπίζω κι εύχομαι να τιμωρηθούν παραδειγματικά για όλα τα εγκλήματά τους, γιατί, όσο δεν συμβαίνει αυτό, ο κίνδυνος παραμένει κι αυτοί αποθρασύνονται.

Ο θυμός μου ήταν μεγαλύτερος από τον φόβο μου 28.3.19 – lifo

17

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Η

πιο σοβαρή επίθεση που υπέστην έγινε στις 15/9/18 στην αφετηρία των λεωφορείων στο Πέραμα, ώρα 18:20. Ελάχιστα λεπτά αφότου αποβιβάστηκα από το καραβάκι που ερχόταν από Σαλαμίνα, μπαίνοντας στο δρομάκι της αφετηρίας, ένα άγνωστος τύπος ήρθε καταπάνω μου και μ’ έπιασε από τον λαιμό πετώντας με στο έδαφος, χωρίς να προηγηθεί καμία λογομαχία ή αντιπαράθεση. Μόλις έπεσα, άρχισε να με χτυπάει στο κεφάλι με μπουνιές λέγοντας: «Το Πέραμα κι η Σαλαμίνα ανήκουν στη Χρυσή Αυγή, συριζαίοι είστε τελειωμένοι!». Σχεδόν αμέσως κατέφθασε και δεύτερο άτομο από την αντίθετη κατεύθυνση, ώστε να με εμποδίσει να ξεφύγω. Άρχισε κι εκείνος να με βρίζει και να με χτυπά, επαναλαμβάνοντας φωναχτά πως οι δύο περιοχές «ανήκουν» στη Χ.Α. Από αυτόν δέχτηκα και το σφοδρότερο χτύπημα, μια γερή κλοτσιά στο κεφάλι. Φορούσε, μάλιστα, μπότα στρατιωτικού τύπου, με σίδερο μπροστά... Αμέσως μετά ο πρώτος με άρπαξε από τα μαλλιά, επιχειρώντας να μου χτυπήσει το κεφάλι κάτω, στην άσφαλτο – ευτυχώς, κατάφερα να βάλω τα χέρια μου μπροστά, αποφεύγοντας τα χειρότερα... Αμέσως μετά εξαφανίστηκαν. Το όλο σκηνικό δεν κράτησε πάνω από 2 λεπτά, συνέβη δε σε ένα σημείο γεμάτο κόσμο, με δεκάδες περαστικά αυτοκίνητα και μια αφετηρία όπου βρίσκονταν αρκετοί άνθρωποι. Στο νοσοκομείο ενημερώθηκα πως τα χτυπήματα στο κεφάλι και ειδικά αυτό που προήλθε από την κλοτσιά με την μπότα, προκαλώντας αιμάτωμα, ήταν αρκετά σοβαρά. Ξέρεις, μου έχουν επιτεθεί άλλες δύο φορές στη Σαλαμίνα, την οποία η Χ.Α. θεωρεί «κάστρο» της. Η πρώτη συνέβη στις 14/9/17 έξω από το ΕΠ.ΑΛ., οπότε επιτέθηκε σ’ εμένα κι έναν φίλο από την οργάνωση ΟΡΜΑ ο σχολικός φύλακας, γνωστός χρυσαυγίτης της περιοχής, ενώ κάναμε αφισοκόλληση για την επέτειο της δολοφονίας Φύσσα. Η δεύτερη, στις 11/12/17, όταν, καθώς περπατούσα σε κεντρικό δρόμο της πόλης, με αναγνώρισε άλλος ντόπιος χρυσαυγίτης κι άρχισε να ουρλιάζει «αυτός είναι, μην τον αφήσετε να γλιτώσει!». Εμφανίστηκαν τότε και με πήραν στο κυνήγι 15-20 άτομα με ρόπαλα και λοστούς, έχοντας επικεφαλής γνωστό μέλος της Κ.Ε. της Χ.Α., ξάδερφο του σχολικού φύλακα και του τοπικού πυρηνάρχη τους. Πρόλαβα να καταφύγω σε ένα μαγαζί ώσπου να έρθει η αστυνομία, όταν όμως βγήκα ο εν λόγω επικεφαλής, δείχνοντάς με μπροστά σε τουλάχιστον δέκα αστυνομικούς, φώναξε «εσύ δεν θα φύγεις ζωντανός από τη Σαλαμίνα!». Η τελευταία εμπειρία ήταν, εντούτοις, αρκετά διδακτική, γιατί, όσο προετοιμασμένος κι αν είσαι, αλλιώς είναι να χτυπηθείς σε μια πολιτική κινητοποίηση ή δράση κι αλλιώς σε ενέδρα, που για να συμβεί ξέρεις καλά πως προηγήθηκαν εντολές από κάποιο υψηλόβαθμο στέλεχος, άρα έχεις στοχοποιηθεί από τον εγκληματικό μηχανισμό της. Τέλος, αναφορικά με τους δράστες, το μόνο που θα έλεγα είναι πως τους λυπάμαι. Πραγματικά, όμως.

—Βαγγέλης Παπαμιχαήλ Ιδιωτικός υπάλληλος 18 lifo – 28.3.19

Δέχτηκα μια γερή κλοτσιά στο κεφάλι από μπότα στρατιωτικού τύπου, με σίδερο μπροστά

Η

Ανησυχώ διαρκώς ποιος είναι πίσω μου

επίθεση έγινε τον Μάρτιο του ’96, σε εξόρμηση της εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη», εις βάρος 5 μελών της τότε ΟΣΕ –τώρα ΣΕΚ–, στη Φωκίωνος Νέγρη. Αιφνιδιαστικά, πισώπλατα, 20-25 χρυσαυγίτες με ρόπαλα και καδρόνια μάς επιτέθηκαν, βρίζοντας και φωνάζοντας τα γνωστά συνθήματα τύπου «αίμα, τιμή...», «κουμμούνια, θα πεθάνετε» κ.λπ. Δεν κράτησε πάνω από 2-3 λεπτά, αρκούσαν όμως για ένα πολύ σφοδρό χτύπημα. Ξεκίνησαν από μένα, γιατί φώναζα στην ντουντούκα τα επίκαιρα πολιτικά ζητήματα, νομίζοντας ότι είμαι ο αρχηγός... Με χτυπούσαν 6-7 άτομα με ρόπαλα, δίνοντάς μου γροθιές και κλοτσιές, και στη συνέχεια οι υπόλοιποι άρχισαν να χτυπούν τους συντρόφους μου, ώσπου κάποιος «βαθμοφόρος» έδωσε το σύνθημα κι εξαφανίστηκαν με στρατιωτική πειθαρχία... Καταλήξαμε στον Ερυθρό Σταυρό με δεκάδες ράμματα, κυρίως στο κεφάλι, μώλωπες παντού – εγώ έσπασα και το χέρι μου στην προσπάθειά μου να καλυφθώ. Στο νοσοκομείο ήρθε η αστυνομία και έγιναν μηνύσεις. Ύστερα από 5-6 αναβολές καταδικάστηκαν εν τέλει το 2001 δύο από τους δράστες με ποινή φυλάκισης ενός χρόνου κι άλλος ένας με δύο χρόνια. Ήταν η πρώτη φορά που δράστες τέτοιων επιθέσεων καταδικάζονταν ως μέλη νεοναζιστικής οργάνωσης. Εκτός του ότι με εξόργισε, η επίθεση εκείνη δεν είχε άλλη συνέπεια στο περιβάλλον ή την προσωπική μου ζωή. Το μοναδικό «κουσούρι» που άφησε είναι ότι ακριβώς επειδή το χτύπημα ήταν πισώπλατο, ανησυχώ διαρκώς ποιος είναι πίσω μου... διαβάζω π.χ. εφημερίδες στο περίπτερο κι αν σταθεί κάποιος πίσω μου, να διαβάσει κι αυτός, τρελαίνομαι... Δεν θα τους συγχωρούσα, εννοείται, όχι γιατί θέλω εκδίκηση αλλά επειδή αυτό που μου κάνανε το έχουν κάνει δεκάδες ή και εκατοντάδες φορές σε άλλους. Είναι πάρα πολλά τα περιστατικά επιθέσεων, μαχαιρωμάτων, ρατσιστικής βίας, ακόμα και δολοφονιών... Πολλά μάλιστα δεν έχουν γνωστοποιηθεί, είτε λόγω φόβου του παθόντος είτε λόγω ηθελημένης μη καταγραφής από την αστυνομία. Οι υπόδικοι χρυσαυγίτες πρέπει αναμφίβολα να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει. Να μπουν για τα καλά στη φυλακή σαν εγκληματική οργάνωση, να τεθούν εκτός νόμου, να απομονωθούν φυσικά και πολιτικά και να επιστρέψουν το συντομότερο στους υπονόμους της Ιστορίας! Να κλείσουν, δε, άμεσα όλα τα γραφεία τους – δεν είναι καν πολιτικά γραφεία αλλά εκκολαπτήρια μίσους, οπλοστάσια και ορμητήρια δολοφονικών επιθέσεων. Επιπλέον, πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό να τελειώσει η δίκη –και να υπάρξει, εννοείται, καταδίκη– πριν από τις εθνικές εκλογές. Θα κάνει τεράστια διαφορά και θα τους προκαλέσει μεγάλη κρίση το να βρίσκεται εκείνη την περίοδο όλη η ηγεσία της Χ.Α., μαζί με τα «πρωτοπαλίκαρα», πίσω από τα σίδερα.

—Νίκος Κουράκης Ζωγράφος, εκπαιδευτικός Εικαστικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση

28.3.19 – lifo

19

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

—Κωστής Νταντάμης Φωτογράφος, ανταποκριτής ξένων μέσων

Θρασύδειλoι ήτανε, λούμπεν υπόκοσμος 20 lifo – 28.3.19

Τ

ην 20ή Ιανουαρίου, ημέρα της επεισοδιακής συγκέντρωσης για το μακεδονικό, είχα πάει με άλλους συναδέλφους από νωρίς στην πλατεία Συντάγματος να καλύψουμε τα γεγονότα. Ήμουν στο κάτω μέρος, μπροστά στην εξέδρα, όταν ξέσπασαν τα πρώτα επεισόδια μπροστά στον Άγνωστο. Έσπευσα τότε και τράβηξα κάποια στιγμιότυπα στη συμβολή της λεωφόρου Αμαλίας με τη Βασιλίσσης Σοφίας και είπαμε με τον συνάδελφο Νίκο Παλαιολόγο να πάμε μέχρι τα γραφεία του πρακτορείου Sooc για «ανασύνταξη», καθώς φαινόταν ότι το πράγμα είχε μέλλον. Πράγματι, επιστρέφοντας στο ίδιο σημείο κατά τις 14:00, τα επεισόδια συνεχίζονταν με πρωταγωνιστές διάφορες ομάδες μαυροφορεμένων τύπων, με καλυμμένα χαρακτηριστικά οι περισσότεροι και εθνικιστικά σύμβολα στα ρούχα τους – κανονικές «ομάδες κρούσης» όπως αποδείχτηκε, οι οποίες έδιναν πια τον κυρίαρχο τόνο στη συγκέντρωση. Βλέπω τότε μέσα στους καπνούς και τα δακρυγόνα μια τέτοια ομάδα να χτυπάει έναν πεσμένο ΜΑΤατζή και ξέροντας ότι θα ήταν ρίσκο, πάω και φωτογραφίζω τη σκηνή από κοντά. Στιγμές αργότερα, και ενώ βρισκόμουν στα θαμνάκια δίπλα στο αριστερό φυλάκιο όπως βλέπεις τη Βουλή, πετάγονται δύο τύποι μπροστά μου κι ένας έρχεται από πίσω –«φασιστοχουλιγκάνους» θα τους χαρακτήριζα και, από την προφορά, μάλλον Βορειοελλαδίτες–, απαιτώντας επιτακτικά το φιλμ της κάμερας, την οποία ήδη μου τραβούσαν βίαια. Έβαλα τις φωνές και τότε ένας με ακάλυπτο πρόσωπο που έμοιαζε να κάνει τον αρχηγό άρχισε να με χτυπά με το ρόπαλο που κρατούσε στο κεφάλι. Ευτυχώς, φορούσα κράνος καθώς και μάσκα για τα χημικά, μπήκαν στη μέση κι άλλοι συνάδελφοι και με πήραν μαζί, οι δράστες όμως είχαν «ξαφρίσει» ήδη τη φωτογραφική μου μηχανή... Υπόψη, δε, ότι λίγο πριν από το συμβάν μια φωνή στα μεγάφωνα κατηγορούσε τα ΜΜΕ ότι είναι «πουλημένα» και «παραπληροφορούν», δίνοντας ενδεχομένως το «σύνθημα» για επιθέσεις σε δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ, επιθέσεις που ήταν ίσως προσχεδιασμένες, παρ’ ότι προσωπικά δεν είχα κανενός είδους «προηγούμενο» με χρυσαυγίτες. Μετά το πρώτο σοκ, πίστεψα ότι είχα γλιτώσει τουλάχιστον τα χειρότερα, όταν, έχοντας φτάσει τροχάδην σχεδόν στη λεωφόρο Αμαλίας, δέχτηκα δεύτερη επίθεση, από άλλη ομάδα, πιο άγρια αυτήν τη φορά. Με ρίξανε κάτω και με κοπανούσαν με ό,τι είχαν, μου βγάλανε κιόλας το κράνος κι άρχισαν να με χτυπούν με ρόπαλα στο κεφάλι, που προσπαθούσα πλέον να το προστατέψω με τα χέρια. Κανείς απ’ όσους έβλεπαν τη σκηνή δεν έκανε το παραμικρό, ενώ και οι αστυνομικοί που στέκονταν λίγο παραπέρα παρακολουθούσαν απαθείς. Ταυτόχρονα, μου άρπαξαν ό,τι άλλο είχα στην τσάντα, μια δεύτερη κάμερα, φακούς, σχεδόν όλο τον εξοπλισμό μου. Κάποια στιγμή, κι ενώ ήμουν μέσα στα αίματα, ευτυχώς σταμάτησαν, ενώ ένας απ’ αυτούς μου έδωσε ένα κουτί χαρτομάντιλα «γιατί θα τα χρειαστείς, παλιομαλάκα». Ήρθαν συνάδελφοι, ήρθε και το ΕΚΑΒ, πήγα να μου ράψουν το κεφάλι γιατί μου το είχαν ανοίξει σε δύο σημεία. Χρειάστηκα έξι ράμματα στο ένα κι εφτά στο άλλο. Θρασύδειλα κωλόπαιδα ήτανε, λούμπεν υπόκοσμος, ξεφτίλες που θα έπρεπε να ντρέπονται. Ναι, έκανα καταγγελία, χωρίς βέβαια να ελπίζω και πολλά. Εντούτοις, δεν ήταν αυτοί που με φόβισαν αλλά η όλη ατμόσφαιρα μεθοδευμένης βίας που επικρατούσε στο Σύνταγμα την ημέρα εκείνη, σε συνδυασμό με την προκλητική απραξία της αστυνομίας. Δεν θυμάμαι να έχω ξαναζήσει τέτοιο σκηνικό... Δεν είναι καν πια μόνο η Χ.Α., έχει βγάλει πολλά «παρακλάδια» που δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα. Πολύ φοβάμαι, μάλιστα, ότι και στη δίκη θα τη βγάλουν «καθαρή», θα θυσιάσουν κάποιους για να διασωθούν η οργάνωση και ο αρχηγός. Μακάρι, βέβαια, να λαθεύω, μακάρι να υπάρξουν καταδίκες και πολιτική βούληση τέτοια που να μην αφήσει ξανά τους χρυσαυγίτες σε χλωρό κλαρί. Είναι εξωφρενικό μια κοινοβουλευτική δημοκρατία να ανέχεται τέτοιες εγκληματικές οργανώσεις.

Β

ρισκόμουν στο Σύνταγμα για να καλύψω το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία της 20ής Ιανουαρίου. Στεκόμουν με το πατίνι μου στη γωνία Πανεπιστημίου και Κριεζώτου, τραβώντας στιγμιότυπα με το κινητό μου, όταν ξαφνικά ακούω «εσύ δεν είσαι, ρε, που έκανες το ντοκιμαντέρ;». Προτού συνειδητοποιήσω τι γίνεται, πέντε-έξι χρυσαυγίτες, οι περισσότεροι με καλυμμένα πρόσωπα, με κυκλώνουν κι αρχίζουν να με χτυπούν με γροθιές όπου έβρισκαν, κυρίως στο κεφάλι. Μου έσκισαν το χείλος, το αριστερό βλέφαρο, μου προκάλεσαν κακώσεις και μώλωπες, χωρίς κανείς από τους παρευρισκόμενους στη συγκέντρωση πολίτες να αντιδράσει, ώσπου επενέβη η αστυνομία, χωρίς βέβαια να προβεί σε συλλήψεις... Μου έσπασαν το μαγνητόφωνο (διασώθηκε όμως η κάρτα, όπου είναι ηχογραφημένη η επίθεση), μου άρπαξαν, όπως κατάλαβα μετά, ένα δεύτερο κινητό που είχα στον σάκο μου μαζί με ακουστικά, σημειώσεις και προσωπικά έγγραφα. Κατέληξα στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες. Ευτυχώς, δεν ήταν στοχευμένη η επίθεση, γιατί θα ήταν χειρότερη, αλλά ευκαιριακή – στην ίδια συγκέντρωση χτύπησαν κι άλλους ανθρώπους των ΜΜΕ. Το ντοκιμαντέρ στο οποίο αναφέρονταν ήταν, βέβαια, το Χρυσή Αυγή - Προσωπική Υπόθεση της Angélique Kourounis (2016), του οποίου είμαι ένας εκ των δύο σεναριογράφων. Μάλιστα, η Angélique ήταν μαζί μου την ημέρα εκείνη, ευτυχώς στεκόταν λίγο παραπίσω. Δεν ήταν η πρώτη φορά που μας επετίθεντο, στα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ εκείνου είχαμε αποφύγει τα χειρότερα, γιατί είχαμε τη «διακριτική ανοχή» κάποιων πρωτοκλασάτων στελεχών τους που προσδοκούσαν δημοσιότητα, όταν όμως προβλήθηκε και αντιλήφθηκαν τι ταινία κάναμε, μπήκαμε για τα καλά στη «μαύρη λίστα»! Ήταν σίγουρα μια τραυματική εμπειρία που δεν άφησα να περάσει έτσι, υπέβαλα μήνυση κατ’ αγνώστων. Στην Ασφάλεια μου έδειξαν σε φωτογραφίες υπόπτων μέχρι και τον Νίκο Ρωμανό, ακόμα και μετανάστες, όχι όμως κάποιον από τους θύτες. Εκείνο που πραγματικά με συγκίνησε ήταν το κύμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης που εκδηλώθηκε εξαρχής στην Ελλάδα και όχι μόνο, ακόμα και από ανθρώπους με τους οποίους κάποτε είχαμε απλώς συνεργαστεί. Εξακολουθώ, εντούτοις, να θεωρώ απαράδεκτο το πώς μπόρεσε να ριζώσει τόσο καλά στην Ελλάδα, διεκδικώντας δημόσιο λόγο και ρόλο, ένα ξεκάθαρα νεοναζιστικό κόμμα, κάτι αδιανόητο οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη σε τέτοιο βαθμό. Δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι όχι μόνο προέβαιναν συστηματικά σε ρατσιστικές επιθέσεις αλλά ότι τις διαφήμιζαν κιόλας ανενόχλητοι σε ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα. Όντας κιόλας Γερμανός στην καταγωγή, έχω ιδιαίτερη ευαισθησία με το θέμα. Το διάστημα πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ειδικά, οπότε η δράση τους βρισκόταν στο αποκορύφωμά της, ήταν σαν να ζούσα live όλα όσα διάβαζα στο σχολείο για τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης! Όσον αφορά τη δίκη της Χ.Α., εύχομαι κι ελπίζω να αποδοθεί δικαιοσύνη. Η πολιτική αγωγή κάνει εξαιρετική δουλειά, δυστυχώς όμως η δημοσιογραφική κάλυψη είναι πολύ περιορισμένη. Εννοείται, βέβαια, πως η ιστορία αυτή, αντί να μας φοβίσει με την Angélique, μας πείσμωσε ακόμα περισσότερο, ώστε να ολοκληρώσουμε το επόμενο ντοκιμαντέρ μας για τη Χ.Α. Γίνεται κι αυτό με crowdfunding και εστιάζει στο πώς μπορεί να αντιδράσει αποτελεσματικά η κοινωνία σε τέτοια φαινόμενα από πολιτική, θεσμική και πολιτιστική σκοπιά.

—Thomas Iacobi Ηχολήπτης, εικονολήπτης, ανταποκριτής γαλλικών ΜΜΕ

Πώς μπόρεσε να ριζώσει τόσο καλά στην Ελλάδα ένα ξεκάθαρα νεοναζιστικό κόμμα;

28.3.19 – lifo

21

ΤΑ Τ ΡΑ ΓΟ ΎΔ Ι Α ΤΟΥ N ICK CA V E ΈΓΙ ΝΑΝ ΠΊ Ν Α Κ Ε Σ

ΦΩΤΟ: SARAH LOWE

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Ο Έλληνας ζωγράφος Στέφανος Ρόκος και ο Αυστραλός μουσικός μιλούν αποκλειστικά στη LiFO για τη συνεργασία τους στο πρωτότυπο πρότζεκτ εικαστικής προσέγγισης του δίσκου «No more shall we part» που εκτίθεται στο Μουσείο Μπενάκη. από τον αλέξανδρο διακοσάββα οταν κάνουμε λόγο για οπτικοποίηση τραγουδιών, το μυαλό μας πηγαίνει συνήθως στα βιντεοκλίπ, τον συνηθέστερο τρόπο οπτικής απόδοσης της μουσικής. Να όμως που ο ζωγράφος Στέφανος Ρόκος αποφάσισε να προσεγγίσει εικαστικά, μέσω της δικής του τέχνης, ένα αγαπημένο του άλμπουμ από τα παλιά, το «No more shall we part» του Nick Cave και των Bad Seeds, και τώρα τα 14 νέα έργα του (όσα και τα αντίστοιχα τραγούδια του δίσκου συν τα 2 b-sides της ειδικής έκδοσης) ετοιμάζονται να συναντήσουν το κοινό του Μουσείου Μπενάκη. «Το άλμπουμ αυτό είχε μεγάλο αντίκτυπο στην προσωπική μου ζωή, καθώς και στην καλλιτεχνική μου εξέλιξη, από το 2001 που κυκλοφόρησε» εξηγεί ο καλλιτέχνης. «Την εποχή εκείνη, προσπαθώντας να σώσω μια σχέση που είχε καταρρεύσει ήδη και ψάχνοντας ικανοποιητικές απαντήσεις σε διάφορα υπαρξιακά ερωτήματα που πολύ συχνά με βασανίζουν ακόμα, ένιωσα να ταυτίζομαι με τις βασικές ιδέες που πραγματεύεται το άλμπουμ, τον Θεό και τον Έρωτα. Παράλληλα, οραματιζόμουν μια ζωγραφική εικόνα για κάθε τραγούδι και μέσα στην αφέλειά μου έναν γάμο με την κοπέλα που αγαπούσα». Το «No more shall we part» είναι για πολλούς ένας πολύ αγαπημένος δίσκος της αυστραλιανής μπάντας που προέκυψε μετά από μια ζοφερή προσωπική περίοδο του Cave, ο οποίος πάλευε τότε με τους εθισμούς του στην ηρωίνη και το αλκοόλ. Μπήκε ο Ρόκος στη διαδικασία να αποδώσει αυτή την ιδιαιτερότητα της εποχής κατά την οποία γράφτηκαν τα τραγούδια, τόσα χρόνια αργότερα, ή κινήθηκε με αποκλειστικό γνώμονα την προσωπική του οπτική σε αυτά; «Νομίζω πως αν αυτό το εγχείρημα θεωρηθεί επιτυχημένο σε βάθος χρόνου, θα οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι δεν επιχείρησα να αποδώσω ζωγραφικά οποιαδήποτε προσωπική κατάσταση του Nick Cave» απαντά. «Αντιθέτως, κάθε στίχος και κάθε συναίσθημα που μου προκλήθηκε κατά τις αμέτρητες ακροάσεις του άλμπουμ όλα αυτά τα χρόνια είναι απολύτως φιλτραρισμένα μέσα από τα δικά μου βιώματα». «Με συναρπάζει η παράξενη, οραματική τέχνη του Στέφανου Ρόκου – οι άτακτες, υπερ-κορεσμένες περιοχές της μνήμης, οι μεγάλοι, συχνά κενοί καμβάδες, ο ξαφνικός ερωτισμός, τα επαναλαμβανόμενα ονειρικά μοτίβα, εικόνες παρόμοιες που μετακινούνται από πίνακα σε πίνακα» δηλώνει ο Nick Cave στη LiFO, έχοντας δώσει την ευλογία του για το πρότζεκτ, χωρίς την παραμικρή επεμβατική διάθεση. «Όλα αυτά είναι πολύ κοντά στον τρόπο που γράφω τραγούδια. Νομίζω ότι, υπό αυτό το πρίσμα, έχουμε μια συγγένεια ως καλλιτέχνες. Κατανοώ τους πίνακες και νιώθω πολύ κοντά τους, σαν να είναι ένα οπτικό αντίστοιχο των συχνά λοξών και αποσπασματικών στίχων μου. Ειδικά η εμμονή (του Στέφανου) στη λεπτομέρεια και η κατακερματισμένη αφήγηση, στοιχεία που σκοντάφτουν σε ορθάνοιχτο χώρο. Ο Στέφανος είναι σοβαρός και αφοσιωμένος ζωγράφος, που μέσα από τη διαδικασία της δουλειάς του έχει εξελιχθεί σε αγαπητό φίλο. Ήταν τιμή μου που δούλεψα μαζί του» καταλήγει. Ο ζωγράφος ανακαλεί μία από τις συναντήσεις τους, όταν ο Cave πλησίασε για να δει από κοντά το έργο που έφτιαξε για το τραγούδι του «Grief came riding», το οποίο απεικονίζει μια μεγάλη μαύρη γέφυρα. Τότε ο Αυστραλός γύρισε και του είπε: «Ξέρεις κάτι; Ακριβώς την ίδια εικόνα μ’ αυτήν που ζωγράφισες, με τα ίδια χρώματα και την ίδια ατμόσφαιρα, έβλεπα κι εγώ όταν έγραφα το τραγούδι. Ένιωθα τα ίδια συναισθήματα. Η μόνη διαφορά είναι ότι, αν και στεκόμουν στην ίδια όχθη, κοιτούσα τη γέφυρα από άλλη οπτική γωνία».

ΙNFO Stefanos Rokos: Nick Cave & The Bad Seeds - «No more shall we part / 14 paintings 17 years later», Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138 Εγκαίνια: 3/4, 20:00, Διάρκεια: 4/4-19/5 Ώρες λειτουργίας: Πέμ., Κυρ. 10:00-18:00, Παρ.-Σάβ. 10:00-22:00 Εισιτήρια: €3-6

22 lifo – 28.3.19

ο εκσυγχρονισµός του πολέµου Λάδι σε καµβά, 200x230 εκ., 1999 (Συλλογή Εθνικής Πινακοθήκης, Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου)

28.3.19 – lifo

23

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Λίγο πριν από το Microsoft Summit που πραγματοποιείται τον Μάιο στην Αθήνα, η γυναίκα που βρίσκεται στο τιμόνι της εταιρείας για την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Μάλτα μοιράζεται με τη LiFO όλα όσα θα φέρει η τεχνολογία στο μέλλον.

— Μπορεί να κινδυνεύσει η δημοκρατία από την πρόοδο και τη χρήση της τεχνολογίας; Η τεχνολογία είναι ένα εργαλείο. Ένα εργαλείο ικανό, ωστόσο, να αμβλύνει ή να οξύνει κοινωνικά φαινόμενα, ανάλογα με τον τρόπο που χρησιμοποιείται. Έχει εισχωρήσει σε ευαίσθητους τομείς της ανθρώπινης ύπαρξης και οι απαντήσεις έχουν γίνει περίπλοκες. Εκτιμώ ότι η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από την τεχνολογία, αλλά από τις κοινωνικές ανισότητες, καθώς και από την επακόλουθη άνιση κατανομή του «τεχνολογικού πλούτου». Σε πολλά μέρη του κόσμου οι άνθρωποι παλεύουν ακόμα για τα βασικά τους δικαιώματα, όπως είναι η τροφή, η στέγη και η ιατρική περίθαλψη. Την ίδια στιγμή η τεχνολογία τροφοδοτεί μια νέα ψηφιακή οικονομία, γεμάτη υποσχέσεις για τους ανθρώπους και την κοινωνία. Αλλά σε πολλούς δεν θα δοθεί ποτέ η ευκαιρία να βιώσουν τα οφέλη της. Είναι ορατός ο κίνδυνος για τη δημιουργία δύο νέων κοινωνικών τάξεων: των ψηφιακά αναλφάβητων και εκείνων που θα έχουν κατακτήσει την τεχνολογική γνώση. Είναι, λοιπόν, ευθύνη μας να διασφαλίσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι θα επωφεληθούν από την πρόοδο και την εξέλιξη της τεχνολογίας και ότι θα έχουν τις γνώσεις για να τη χρησιμοποιήσουν. Να μπορέσουμε την υπεραξία που παράγεται να τη διανείμουμε δίκαια, ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία ενός σύγχρονου μεσαίωνα. Να γκρεμίσουμε τα ψηφιακά τείχη και, ουσιαστικά, να καταστήσουμε προσβάσιμες τις ψηφιακές δεξιότητες σε όλους. Η συνεχής αύξηση της χρήσης του Internet είναι από μόνη της ένα εργαλείο δημοκρατίας. Ξαφνικά, άνθρωποι που δεν είχαν καμία πρόσβαση στη γνώση και στην εκπαίδευση απέκτησαν ίσες ευκαιρίες με άλλους οι οποίοι, για φυλετικούς, εθνικούς ή γεωγραφικούς λόγους, βρίσκονταν σε προνομιακή θέση. Αξίζει να θυμίσουμε ότι η Microsoft πριν από 40 χρόνια εκδημοκράτισε την τεχνολογία, κατασκευάζοντας τον προσωπικό υπολογιστή. Αυτό εξακολουθούμε να κάνουμε και σήμερα. Να δημιουργούμε προϊόντα προσβάσιμα, οικονομικά και ευρείας χρήσης, με απώτερο σκοπό τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων. Η δική μας προσέγγιση είναι ξεκάθαρη: η τεχνολογία είναι ένα ισχυρό εργαλείο στην υπηρεσία του καλού, σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, και είναι υποχρέωσή μας να διασφαλίσουμε ότι ο καθένας έχει πρόσβαση στις ευκαιρίες που προσφέρει.

— Πού αναμένεται να επηρεάσει τη ζωή μας η τεχνητή νοημοσύνη; Με μια λέξη; Παντού. Θεωρώ ότι ήδη βιώνουμε τις αλλαγές. Μόλις πρόσφατα ανακοινώθηκε, για παράδειγμα, ότι η αναγνώριση λόγου έφτασε σε ποσοστό 95% της ανθρώπινης ικανότητας. Ήδη το Skype translator παρέχει αυτόματη μετάφραση σε 70 γλώσσες. Η χρήση των γνωστικών υπηρεσιών γίνεται ολοένα και πιο ευρεία. Αξίζει να αναφέρω μια εφαρμογή που ανέπτυξε η Microsoft σε μια τσέχικη τράπεζα, η οποία χρησιμοποιεί αναγνώριση προσώπου. Η εφαρμογή αυτή μπορεί

24 lifo – 28.3.19

ΙNFO To Microsoft Summit θα πραγματοποιηθεί στις 14 Μαΐου στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Περισσότερες πληροφορίες στο https:// www.microsoft.com/elgr/mssummit

ΠΈΓΚΥ ΑΝΤΩΝΆΚΟΥ Η CEO ΤΗΣ MICROSOFT ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΜΙΛΆΕΙ ΣΤΗ LIFO ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ

άμεσα να καταγράφει τις εκφράσεις των πελατών, να τις αναλύει και να βγάζει συμπεράσματα για τον βαθμό ικανοποίησής τους. Αλλά και στον τομέα της ιατρικής, με τα Hololens, δηλαδή συσκευές μεικτής πραγματικότητας, οι χειρουργοί μπορούν πλέον να βλέπουν τρισδιάστατες τομογραφίες του ασθενή την ώρα της επέμβασης, παρακολουθώντας με εξαιρετική ακρίβεια και λεπτομέρεια τους ιστούς, τα κόκαλα και τις φλέβες του. Με αυτή την τεχνική μειώνεται σημαντικά ο χρόνος μιας επέμβασης, ενώ οι γιατροί αποκτούν μεγαλύτερη ακρίβεια στις κινήσεις τους και άρα μεγαλύτερη επιτυχία. Όσον αφορά τα driverless cars, ακόμα και αν γίνει κάποιο ατύχημα, αυτό δεν θα επαναληφθεί ποτέ, υπό τις ίδιες συνθήκες, καθώς όλα τα υπόλοιπα οχήματα θα έχουν μάθει από αυτό και θα έχουν διορθώσει το λάθος.

— Η ψηφιακή ανάπτυξη δεξιοτήτων μπορεί να μειώσει τα υψηλά ποσοστά ανεργίας ή δημιουργεί αντίθετο αποτέλεσμα; Αναλογιστείτε ότι το 70% των επαγγελμάτων των επόμενων δεκαετιών δεν έχει ακόμη δημιουργηθεί. Και αυτό δημιουργεί προβληματισμό για τα παιδιά που μεγαλώνουν τώρα, καθώς δεν γνωρίζουν με τι θα ασχοληθούν μελλοντικά. Το μοντέλο «σπουδάζω - εργάζομαι - συνταξιοδοτούμαι» έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του, ενώ αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής. Θα πρέπει συνεχώς να γίνεσαι μέτοχος της διά βίου μάθησης και να επενδύεις σε αυτήν τη στάση ζωής. Λένε ότι οι «αναλφάβητοι του μέλλοντος» θα είναι εκείνοι που δεν θα μπορούν να «ξεμάθουν» όσα έχουν ήδη μάθει, για να εκπαιδευτούν στα νέα δεδομένα. Το μόνο, λοιπόν, που μπορούμε να αναφέρουμε είναι ότι σίγουρα τα περισσότερα από τα επαγγέλματα του μέλλοντος θα σχετίζονται με την τεχνολογία. Για παράδειγμα, όπως πιθανολογείται, ο χειριστής drones θα είναι ένα από τα περιζήτητα επαγγέλματα των επόμενων ετών. Αδιαμφισβήτητα η αγορά εργασίας θα υποστεί σημαντικές μεταβολές. Ταυτόχρονα, οι πολίτες πρέπει να αποκτούν τις δεξιότητες εκείνες που θα τους βοηθήσουν στην αγορά εργασίας. Εμείς, ως Microsoft στην Ελλάδα, προχωρήσαμε σε συνεργασία με τον δήμο της Αθήνας για τη δημιουργία του προγράμματος START. Το πρόγραμμα αυτό, που προσφέρει δωρεάν μαθήματα βασικών και προχωρημένων δεξιοτήτων, γεννήθηκε για να θεραπεύσει ένα σύγχρονο πρόβλημα, τον ψηφιακό αναλφαβητισμό. Μετατρέψαμε ένα «νεκρό» κτίριο, την Οικία της Λέλας Καραγιάννη, που παρέμενε κλειστό επί σειρά ετών, σε μια ζωντανή κυψέλη γνώσης. Έναν χρόνο μετά, πάνω από 3.000 συμπολίτες μας εκπαιδεύτηκαν. Δεν αποκλείσαμε κανέναν. Και ήταν μια ιδιαίτερα συγκινητική έκπληξη όταν είδαμε τους ηλικιωμένους της Κάτω Κυψέλης να γράφονται και να παρακολουθούν μαθήματα Word, PowerPoint, social media. Η σύνδεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας είναι επίσης κρίσιμη. Πρόσφατα εγκαινιάσαμε, σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο, τον Κόμβο Ψηφιακής Καινοτομίας. Πιστεύουμε στη δύναμη των τολμηρών συνεργασιών. Η συνεργασία μεταξύ μιας εταιρείας τεχνολογίας και ενός πανεπιστημίου δεν είναι πλέον ταμπού και θα βοηθήσει τους φοιτητές, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς, μέσα από hackathons, σεμινάρια, διαλέξεις, να έρθουν σε επαφή με τις τελευταίες εφαρμοσμένες τεχνολογικές εξελίξεις, ακριβώς τη στιγμή που συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά και να έρθουν σε επαφή με εξειδικευμένους επαγγελματίες και πρωτοπόρους της τεχνολογίας.

— Μπορούν οι υπολογιστές να αντικαταστήσουν τον άνθρωπο; Επίσης, είναι ικανοί να δώσουν λύση σε ασθένειες όπως ο καρκίνος; Σε λίγους μήνες, τον Μάιο, στο Microsoft Summit θα γνωρίσουμε από κοντά μια σπουδαία προσωπικότητα, τον Garry Kasparov. Είναι ο πρώτος σκακιστής

στην ιστορία που ηττήθηκε από την τεχνητή νοημοσύνη σ’ εκείνον τον περίφημο αγώνα του 1997. Ξεχωρίζω μία ατάκα του από το παρελθόν: «Υπάρχει ένα βασικό στοιχείο το οποίο δεν μπορεί να μετρηθεί ή να αναλυθεί από καμία συσκευή: η δύναμη της διαίσθησης και η ικανότητα να την αξιοποιούμε και να τη χρησιμοποιούμε με τον καλύτερο τρόπο. Εκεί κρύβεται και το μυστικό της επιτυχίας». Οι υπολογιστές δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσουν τον άνθρωπο – και δεν το επιθυμούμε. Οι άνθρωποι διαθέτουν μια μοναδική πολυπλοκότητα, που δεν μπορεί να αντιγραφεί από καμία μηχανή. Νιώθουμε, πονάμε, αγαπάμε, έχουμε ελαττώματα και προβλήματα. Άρα, είναι δύσκολο να δημιουργηθεί ένα ψηφιακό αντίγραφό μας. Σκοπός της τεχνολογίας είναι να ενισχύσει τις ανθρώπινες δυνατότητες. Να μας απελευθερώσει χρόνο για πιο ποιοτικές δουλειές. Να μας δίνει ακριβή στοιχεία, γρήγορα και εύκολα. Και, ναι, να συντελεί στη αντιμετώπιση ασθενειών, όπως ο καρκίνος. Στη Microsoft, για παράδειγμα, έχουμε ένα πρόγραμμα, το Inner Eye, όπου ένας αλγόριθμος μπορεί να διαβάσει χιλιάδες μαγνητικές τομογραφίες προκειμένου να διαγνώσει με ακρίβεια, μέσα σε μερικά λεπτά, την ύπαρξη ενός όγκου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος αλγόριθμος είναι σε θέση να αντικαταστήσει τον γιατρό, παρά μόνο να αποτελέσει ένα εργαλείο στα χέρια του για ένα καλύτερο αποτέλεσμα.

— Τι είναι αυτό που σας έχει μάθει η ενασχόλησή σας με την τεχνολογία; O Σάτια Ναντέλα έχει πει ότι «η τεχνολογία δεν σέβεται καθόλου την παράδοση, παρά μόνο την καινοτομία». Κατά συνέπεια, είναι καλό να μην επαναπαύεσαι στο παρελθόν, αλλά σταθερά να βελτιώνεσαι και να εξελίσσεσαι. Όπως λέει κι ένας αγαπημένος μου συγγραφέας, «η δυνατότητα που μας δίνεται για μάθηση είναι δώρο, η ικανότητα που μας δίνεται για μάθηση είναι δεξιότητα και η θέληση για μάθηση είναι απλά επιλογή».

— Υπάρχει κάτι που μας έμαθε, ως κοινωνία, η κρίση; Ευελπιστώ ότι αυτό που μας έμαθε είναι πως δεν είμαστε μια απομονωμένη οικονομία, ούτε μια περιχαρακωμένη κοινωνία. Νομίζω ότι επιβάλλεται να γίνουμε –και θα γίνουμε– περισσότερο εξωστρεφείς. Ο ανταγωνισμός είναι παγκόσμιος, όπως και κατ’ επέκταση η αξιοποίηση των ευκαιριών. Εκτιμώ ότι η κρίση μάς οδήγησε στην έξοδο από το «καβούκι» μας και μας έδωσε τη δυνατότητα να κοιτάξουμε λίγο πιο σφαιρικά τον κόσμο. Μοιάζει δύσκολο επί του παρόντος να αντιληφθούμε τις αλλαγές. Θα τις δούμε όμως να συμβαίνουν τα επόμενα χρόνια.

— Πώς μπορεί να ευνοηθεί η επιχειρηματικότητα κατά την περίοδο οικονομικής κρίσης; Το σημαντικό είναι να επενδύεις στην καινοτομία. Το 2008, στο ξεκίνημα της «κρίσης», δημιουργήσαμε το Ελληνικό Κέντρο Καινοτομίας, το οποίο εγκαινιάστηκε από τον Μπιλ Γκέιτς κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ελλάδα, σε μια περίοδο που δεν είχαν διαμορφωθεί οι τάσεις που παρακολουθούμε σήμερα. Στόχος του ήταν η υποστήριξη της καινοτομίας και της τεχνολογικής επιχειρηματικότητας (start-ups) στη χώρα. Επομένως, αυτό που απαιτείται είναι να παρακολουθείς τις παγκόσμιες εξελίξεις και να τις προσαρμόζεις σε εγχώριο επίπεδο, με την ελπίδα να επηρεάσεις, να εμπνεύσεις και να στηρίξεις ιδέες, σκέψεις και αλλαγές σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η στροφή προς την τεχνητή νοημοσύνη. Στατιστικά, στην Κίνα θα έχουν απορροφηθεί 7 δισ. έως το 2030 για την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, υπολογίζοντας παράλληλα σε μια βιομηχανία που θα αποφέρει 150 δισ. Η Αγγλία χρηματοδοτεί πάνω από 1.000 διδακτορικά που σχετίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη, η Σαουδική Αραβία

απέκτησε ομώνυμο υπουργείο και η Πορτογαλία αναμένεται να δει αύξηση του ΑΕΠ της τάξης του 14% τα επόμενα 15 χρόνια, η οποία θα οφείλεται στην υιοθέτηση τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης. Εδώ υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία, που η χώρα μας δεν πρέπει να χάσει. Θα μοιραστώ μαζί σας και το προσωπικό μου όραμα: ως χώρα μπορούμε να παράγουμε καινοτομία και τεχνητή νοημοσύνη, και όχι μόνο να καταναλώνουμε όλα όσα δεχόμαστε από τις υπόλοιπες χώρες. Υπάρχουν εξαιρετικοί νέοι άνθρωποι, δυνατά μυαλά, που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν. Επιπρόσθετα, να υποστηριχθούν ιδέες που θα συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη, αλλά και στην αξιοποίηση του εξαιρετικού ταλέντου που έχουμε στην Ελλάδα. Θεωρώ επιβεβλημένη την επένδυση στην τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης, ως ένα μέσο ανάπτυξης, αύξησης της παραγωγικότητας και μείωσης του κόστους.

— Έχετε δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση και πώς σχολιάζετε το κίνημα #metoo; Όχι, ευτυχώς. Ίσως ήμουν τυχερή. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό το γεγονός πως στο #metoo είδαμε πολλά πρόσωπα τα οποία γνώριζαν και δεν μιλούσαν. Σε αυτό το θέμα ο ρόλος των social media ήταν καταλυτικός. Τροποποίησε πλήρως την επικρατούσα κατάσταση και συνέβαλε στη μείωση των διαφόρων σχολίων, πειραγμάτων και των αστεϊσμών που γίνονται στους εργασιακούς χώρους εναντίον των γυναικών. Και στην εταιρεία που διευθύνω σας διαβεβαιώνω ότι υπάρχει μηδενική ανοχή σε τέτοιου είδους συμπεριφορές. Είναι θέμα κουλτούρας, αλλά ταυτόχρονα δίνουμε τα εργαλεία σε όποια εργαζόμενη ή όποιον εργαζόμενο θεωρήσει ότι θίγεται η αξιοπρέπειά της/του να το δηλώσει με ασφάλεια και πλήρη προστασία.

— Ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά μιας γυναίκας που επιλέγει τον δρόμο της καριέρας και την επαγγελματική κορυφή; Όλα είναι θέμα ισορροπίας και επιλογών. Προκειμένου να είσαι ένα ολοκληρωμένο άτομο, χρειάζεται να ισορροπείς ανάμεσα στην καριέρα και την προσωπική ζωή. Προφανώς, υπάρχουν στιγμές που δεν μπορείς να τα εναρμονίσεις όπως επιθυμείς. Αλλά η προσπάθεια είναι απαραίτητη προς αυτή την κατεύθυνση. Πρόσφατα μου κέντρισε το ενδιαφέρον μια έρευνα που έδειχνε το ποσοστό ανδρών και γυναικών που ασχολούνται με τις οικιακές εργασίες. Στη Μεγάλη Βρετανία το ποσοστό των ανδρών κυμαινόταν στο 50% και στις γυναίκες στο 85%. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης το ποσοστό που αντιστοιχεί στις γυναίκες κινείται περίπου στο 70%-80%. Αυτό που διαφοροποιείται είναι το ποσοστό των ανδρών. Η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση, με συμμετοχή των ανδρών σε ένα ποσοστό μόλις 16%. Αυτό είναι ένα παλιό κοινωνικό πρότυπο που πρέπει να αλλάξει. Διαφορετικά, δεν θα υπάρξει η ισορροπία για την οποία μιλάμε.

— Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο ισχυρό εφόδιο για έναν νέο την περίοδο αυτή; Οι γνώσεις, η προϋπηρεσία ή η εξειδίκευση; Η προσωπική στάση ζωής, το ομαδικό πνεύμα, η μεθοδικότητα, η ευελιξία, η ανάπτυξη της συνεργασίας, της συναδελφικότητας, της εμπιστοσύνης και της σύμπραξης. Η όρεξη για μάθηση, η φιλοπεριέργεια και το να διαθέτεις μια ευρεία γκάμα ενδιαφερόντων. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο εφόδιο και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα είναι να φέρεσαι και να νιώθεις πολίτης του κόσμου. Ένας ελεύθερος και ολοκληρωμένος άνθρωπος, πρόθυμος διαμορφωτής της πορείας σου.

— Τι θεωρείτε σημαντικό στη ζωή; Να αισθάνεσαι δημιουργικός και να αξιοποιείς στο έπακρο κάθε μέρα της ζωής σου. Ειδικότερα, όταν βρίσκεσαι σε θέσεις ευθύνης, επειδή όλα όσα πράττεις έχουν αντίκτυπο, να αφήσεις τον κόσμο λίγο καλύτερο απ’ ό,τι τον βρήκες.

28.3.19 – lifo

25

ημένη. Θυμάμαι δύο πανέμορφους γονείς, υγεία, χαρά, ομορφιά, έρωτα, παιχνίδια και γλέντια. Δεν μας έλειπε τίποτα, χάρη στη μεγάλη σταφιδοβιομηχανία του παππού μου. Ζούσαμε σαν πρίγκιπες. Σαν να είχα κερδίσει τον πρώτο αριθμό του λαχείου – το λέω και ντρέπομαι που μου έλαχαν τέτοια παιδικά χρόνια. Οι γονείς μου ήταν υπέροχοι, είχαν τόση καλοσύνη, τέτοια προσωπικότητα, που δεν πίεζαν ποτέ τα παιδιά τους, ήταν ανοιχτοί σε καθετί. Κι εγώ ήμουν ένα παιδί σκοτεινό, όχι σαν τον αδελφό μου, που ήταν καλό παιδί. Έκρυβα τέτοια σκοτάδια, που αν είχα κακούς γονείς, τώρα θα ήμουν ή στο χώμα ή στη φυλακή. Η χάρη των γονιών μου με βοήθησε να μην καταστραφώ, με την παρουσία τους και μόνο.

q Ένα πράγμα που μου έχει αποτυπωθεί από εκείνα τα χρόνια ήταν που το παιδί της γυναίκας που μας έπλενε τα ρούχα, συνομήλικός μου γύρω στα 6, είχε κερδίσει στο απορρυπαντικό ΚΛΙΝ ένα πλαστικό ινδιανάκι. Κι ενώ είχα άπειρα, τα καλύτερα παιχνίδια –ο πατέρας μου φρόντιζε και μου έφερναν παιχνίδια από τη Σουηδία και τη Νορβηγία–, μου άρεσε περισσότερο εκείνο το πλαστικό ινδιανάκι. Του είπα: «Πάρε όλα τα παιχνίδια μου και δώσε μου εμένα αυτό». Εκείνο μου απάντησε: «Θα κάνεις κάτι ακόμα, θα κατεβάσεις το βρακάκι σου και θα κάνεις μια στροφή». Το έκανα και του έδωσα όλα μου τα παιχνίδια. Αφού το ινδιανάκι μού ζέσταινε την ψυχή.

q Το 1967 όλα αυτά χάθηκαν. Με την κατάρρευση της Ελλάδας και τον ερχομό της χούντας ήρθε η οικονομική καταστροφή της οικογένειάς μου. Οι δικοί μου, καθώς είχαν μεγαλώσει με χρήματα, νόμιζαν ότι ο πλούτος είναι κάτι φυσικό, ότι ποτέ δεν θα τους λείψει – ενώ ο πλούτος είναι κάτι που το διαπραγματεύεσαι κάθε στιγμή. Σε ένα απόγευμα έχασαν όλα τους τα χρήματα. Τους έφαγαν λάχανο. Αυτό έσωσε όλη την οικογένεια. Μετακομίσαμε στη Στυλίδα και το γεγονός ότι πήγαμε σε μια κοινωνία μεγάλης φτώχειας και είδα τον πόνο και την ανέχεια με έκανε αυτό που είμαι σήμερα. Η ζωή μας δεν άλλαξε, δηλαδή το βιοτικό μας επίπεδο συνέχισε να είναι αυτό που ήταν και πριν, αλλά για έναν καλλιτέχνη η αλλαγή status και τόπου είναι ένας ωραίος τρόπος να ανθήσουν τα ταλέντα του. Όταν είδα ότι οι γονείς μου παρέμεναν ευτυχισμένοι και αγαπημένοι χωρίς να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας τους, κατάλαβα ότι δεν είχα τίποτα να φοβηθώ. Ο πατέρας μου έλεγε, και δαιμόνιζε τη μάνα μου: « Έλα μωρέ, τι είχαμε, τι χάσαμε». Αυτή η διεκδίκηση της ευτυχίας μού έδωσε ακόμα μεγαλύτερη πίστη στη ζωή. Αυτή η περίοδος στη Στυλίδα, ενάμισης χρόνος σε έναν ξένο τόπο, με διαμόρφωσε ως καλλιτέχνη.

q Στην Αθήνα, όπου εγκατασταθήκαμε οριστικά το ’68, υπήρχε πάντα σπίτι, στην οδό Σπετσών 12. Κάθε Δευτέρα ερχόμασταν να δούμε το πρόγραμμα του Σινεάκ. Θυμάμαι ότι, πολλές φορές, μας έλεγε η μητέρα μου, φοβερά ενοχλημένη: «Πάμε να αλλάξουμε θέσεις». Προφανώς, κάποιοι εφαψίες έβαζαν χέρι στις κυρίες που συνόδευαν τα παιδιά τους. Βλέπαμε και θέατρο. Οι γονείς μας δεν ήθελαν να μας αφήσουν ανενημέρωτους σε ό,τι είχε να κάνει με τον πολιτισμό. Θυμάμαι ακόμα την παράσταση Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια με την Αλκαίου και τον Φυσσούν. Παιδί ακόμα τραγούδησα πρώτη φορά στο Green Park του Οικονομίδη και αποθεώθηκα. Ήταν το πρώτο μου χειροκρότημα.

q Ήμουν σε έναν θερινό κινηματογράφο στο Κιάτο και άκουσα το τραγούδι «Της αγάπης μου το περιβόλι». Το ερμήνευαν είτε η Μαρινέλλα με τον Καζαντζίδη είτε η Πόλυ Πάνου, δεν θυμάμαι καθαρά. Αλλά θυμάμαι ότι με το που το άκουσα, έπαθα ρεύση. Να πάθω κάτι τέτοιο, που ήμουν ένα ντροπαλό παιδάκι τότε! Μου το προκάλεσε, όμως, το συγκεκριμένο τραγούδι. Στην 4η Γυμνασίου πήγα στην Αθήνα να αγοράσω δίσκους. Αγόρασα έναν του Ανταμό, έναν της Αρλέτας, έναν της Μούσχουρη, τη Μαίρη Πόπινς και έναν δίσκο της Μπέλλου. Πάω σπίτι και βάζω να ακούσω την Μπέλλου και βλέπω τη μάνα μου με babydoll ροζ με πουά να κλαίει με λυγμούς και να μου λέει: «Ποιος παλιάνθρωπος σου το έκανε, πού έχεις μπλέξει, παιδί μου;».

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΊΟΥ

q Γεννήθηκα στο Κιάτο, το καλοκαίρι του 1952. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ένα όνειρο, η ευτυχία προσωποποι-

Εικαστικός, ηθοποιός, τραγουδιστής. Γεννήθηκε στο Κιάτο, ζει στα Εξάρχεια.

AΘΗΝΑΊΟΙ

q Όχι μόνο δεν ενοχλήθηκαν ποτέ από κάτι που έκανα αλλά ο πατέρας μου, ο ταξιδεμένος και καλλιεργημένος αυτός άνθρωπος, στα γεράματά του, πριν πεθάνει, μου έλεγε: «Πώς τα κατάφερες, πόσο θα ήθελα να έχω ζήσει τη δική σου ζωή». Ποια ζωή; Δούλευα, ζωγράφιζα, τραγουδούσα, είχα μια μεγάλη χαρά. Καθώς είχα την αίσθηση ότι θα κατρακυλούσα, διατηρούσα την κρυφή ελπίδα ότι οι γονείς μου θα έφευγαν γρήγορα –έφυγαν και οι δύο σε βαθιά γεράματα– και ότι δεν θα έβλεπαν το χάλι μου. Ήμουν σίγουρος ότι θα αποτύγχανα στη ζωή μου. Γι’ αυτό και έδωσα στα ψέματα στην Ιατρική, για να κάνω τη χάρη στον πατέρα μου. Αλλά ήξερα ότι ως καλλιτέχνης θα καταστρεφόμουν και δεν ήθελα να το δουν αυτό. Για να κοροϊδέψω τον χρόνο μου πήγα στη Σχολή Βακαλό. Τότε ήμουν ένα αθώο παιδί και ήρθα σε επαφή με την Ελένη Βακαλό, αυτήν τη σοφή γυναίκα που με καθόρισε. Είχα φτιάξει κάτι απλά πράγματα και μου είπε: «Ξέρεις ότι στην Αμερική αυτήν τη στιγμή κάνουν ακριβώς αυτό που κάνεις κι εσύ; Υπάρχει αυτό που είναι τέχνη, αυτό που δεν είναι τέχνη και το ανάμεσό τους. Αυτό κάνεις εσύ». Έκτοτε, δεν με άφησε από τα μάτια της και μου έδωσε όλα τα εφόδια για να κάνω τέχνη. Παράλληλα, η φίλη μου και συμμαθήτριά μου Στέλλα Γκρανιά μου άνοιξε τον χώρο της αριστερής διανόησης.

q Αν είναι κάτι που δεν μου αρέσει, δεν το κάνω. Είχε κανονίσει ο Λαζάνης ειδική ακρόαση να με δει ο Κουν και όταν πήγα αρνήθηκα να τους δείξω οτιδήποτε. Τους είπα: «Δεν μπορώ να δώσω εξετάσεις, πάρτε με να σας κάνω δουλειές, ζωγραφίζω, τραγουδάω, κουβαλάω». Στον ίδιο χώρο όπου τώρα παίζω. Απηύδησαν μαζί μου και έφυγα. Πέρασα και από τη Σχολή Κατσέλη, όπου πήγα για σκηνοθεσία, παράλληλα με τη Βακαλό. Αλλά ούτε εκεί βρήκα αυτό που ήθελα. Έμεινα έναν χρόνο, ώσπου μια μέρα πήρα τη Χαρούλα Αλεξίου, που ήταν συμμαθήτριά μου, από το χέρι και φύγαμε.

q Από μικρός ήμουν συμπαθής, χωρίς να χρειάζεται να κάνω παραχωρήσεις. Παντού μου μιλούσαν ευγενικά. Δεν έκανα τίποτα που να προσβάλλει τους άλλους. Θυμάμαι στην κατάληψη της Νομικής που πέταγα σάντουιτς σε φίλους μου που ήταν μέσα. Επειδή είχα αυτήν τη χάρη, δεν με έπιαναν οι αστυνομικοί, με άφηναν να περνάω. Μερικούς μήνες μετά, στο Πολυτεχνείο, πήγα να πάρω τον αδελφό μου, που ήταν μικρότερος, και για δευτερόλεπτα δεν μας πέτυχε μια ριπή από σφαίρες στην Αλεξάνδρας. Ίσως να μην την είχαμε γλιτώσει. Πάντως, οι κυρίες στην πλατεία Αμερικής ήταν εκνευρισμένες με τα γεγονότα και έλεγαν: «Τι πράγματα είναι αυτά; Θέλουμε την ησυχία μας». Πέρα από τους συνειδητοποιημένους αριστερούς, η πλειοψηφία του κόσμου ήταν σιωπηρά υπέρ της χούντας.

απο τον χρηστο παριδη φωτογραφιeσ παρισ ταβιτιαν

26 lifo – 28.3.19

i love athens Μακριά από την Αθήνα είμαι δυστυχισμένος. Το Κιάτο είναι η μυθολογία μου και η Αθήνα η ιστορία μου.

28.3.19 – lifo

27

σκαρφιστεί έναν τρόπο να το αποφύγω, με είδε ένας ξάδερφος, ντράπηκα και πήγα. Αλλά μου βγήκε σε καλό. Κατατάχθηκα στη Σάμο, όπου γνώρισα τον μεγάλο αγγειοπλάστη Κοντορούδα και τη γυναίκα του και άρχισα να μελετάω κεραμική. Πέρναγα υπέροχα και δεν είχα λόγο να βάλω μέσο να φύγω, κάτι που προσπαθούσε απεγνωσμένα η μητέρα μου και σχεδόν το πέτυχε. Στη Σάμο συνάντησα την πρώτη σημαντική προσωπικότητα στη ζωή μου, τον ποιητή Ρίτσο και τη γυναίκα του Φαλλίτσα, γιατρό και ιεραπόστολο.

q Με το που επιστρέφω, πιάνω δουλειά στο διαφημιστικό γραφείο του νονού μου, τη Λάμδα Άλφα, και μέσα σε έναν χρόνο γίνομαι από τους καλύτερους γραφίστες της Αθήνας. Νοικιάζω διαμέρισμα στην πλατεία Παπαδιαμάντη για να είμαι κοντά στο σπίτι της Βακαλό, όπου ήμουν κάθε βράδυ και απ’ όπου περνούσαν όλοι οι ποιητές και οι καλλιτέχνες. Αγοράζω φούρνο και αρχίζω να κάνω τα πρώτα μου κεραμικά-γλυπτά. Μια μέρα έρχεται από το σπίτι η Ελένη (σ.σ. Βακαλό) με την Τζούλια Δημακοπούλου των Νέων Μορφών για να δει τα κεραμικά μου, η οποία μου είπε: «Ρε μάγκα, αυτή μπορεί να είναι και η έκθεση της χρονιάς». Όταν, εν τέλει, την κάναμε, με τον τίτλο «Το ροκ Ροκοκό», ήταν πράγματι η έκθεση της χρονιάς! Πέρασαν οι πάντες.

q Τότε γνώρισα τον Σπυρόπουλο και τον Μαυροΐδη. Με είχαν επιλέξει οι Γερμανοί το ’93 να συμμετάσχω στην Μπιενάλε της Βενετίας και μου έλεγε ο Σπυρόπουλος «θα σε πικράνουν, παιδί μου» και του απαντούσα «εγώ δεν πικραίνομαι». Ο δε Μαυροΐδης μου έδειχνε μια απίστευτη, μέχρι παρεξηγήσεως λατρεία. Έτσι, πέρασα πολλά χρόνια στο ατελιέ του.

Άγγελος Παπαδημητρίου

q Στρατό δεν σκόπευα να πάω, ήταν 30 μήνες τότε και κανένας φίλος μου δεν πήγε. Κι εκεί που είχα

q Η μπιενάλε ήταν μεγάλη επιτυχία και άρχισα να πουλάω πανάκριβα τα γλυπτά μου. Είχα ανακαλύψει αυτό το «ανάμεσα» που έλεγε η Βακαλό μέσα από το κιτς, που ήταν για μένα η καύσιμη ύλη. Σαν να μη μου έφτανε αυτό, μου έρχεται η πρόταση από τη Μελίνα Τανάγρη να κάνω μαζί της μια περιοδεία ως τραγουδιστής. Ανέκαθεν μελετούσα καθημερινά το ελληνικό τραγούδι, από Μπιθικώτση μέχρι Στέλλα Γκρέκα. Τότε ήταν που με είδε ο Χουρμουζιάδης της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης της Θεσσαλονίκης και με πήρε να κάνω τον Μαλβόλιο στη Δωδεκάτη Νύχτα. Αμέσως μετά με πήρε ο μέγιστος Βουτσινάς και με έκανε πρωταγωνιστή στις Νεφέλες – έτσι έπαιξα στην Επίδαυρο. Τον ρωτούσαν «γιατί φέρνεις έναν ζωγράφο να παίξει;» και τους απαντούσε «κάντε μου το ένα δέκατο αυτού που κάνει αυτός και τον διώχνω αμέσως».

q Όταν μου πρότεινε ο Αλέξανδρος Ρήγας ρόλο στους «Στάβλους της Εριέτας Ζαΐμη», ζήτησα από μια φίλη μου να με συμβουλέψει. Μου είπε: «Μην μπλέκεις, είναι άλλος κόσμος από τον δικό μας, ζήτα ένα μεγάλο ποσό για να σε απορρίψουν». Ζήτησα ένα μυθικό ποσό και μου το έδωσαν! Δεν ήξερα τι να κάνω από την απελπισία μου, αλλά τελικά το έκανα και σημείωσε τεράστια επιτυχία. Τα λεφτά ήταν τόσο πολλά, που από ενοχή τα έδινα από δω κι από κει σε φίλους και έκανα ατέλειωτα τραπεζώματα. Ακολούθησαν οι «Μέλισσες» του Κουτσομύτη με τη Μαρινέλλα, αλλά και το παιχνίδι «Φορτ Μπουαγιάρ».

q Δεν σταμάτησα την εικαστική μου δραστηριότητα, πήρα διαζύγιο από αυτήν. Άρχισα να ανακαλύπτω το θέατρο, να παίζω δίπλα σε μεγάλες και μεγάλους ηθοποιούς. Έπαιξα στο Μικρόβιο του έρωτα στη Λυρική, στο Αναζητώντας τον Αττίκ με τη Ζωζώ Σαπουντζάκη στο Badminton, τραγούδησα με τη Στέλλα Γκρέκα, αλλά η ευτυχέστερη συνάντησή μου ήταν ο Νίκος Καραθάνος, που με πήρε στον Συρανό. Έκτοτε είμαστε ομάδα και μπορώ να πω ότι αυτός ο άνθρωπος μου άλλαξε τη ζωή. Είναι σημαντικό για μένα να μου δώσει ο άλλος μια φόρα. Όπως τώρα ο Χάρης Φραγκούλης στον Οθέλλο. Μ’ αρέσει να δουλεύω με νέα παιδιά. Μία από τις ωραιότερες συνεργασίες μου ήταν όταν κάναμε τα Άγρια Αγόρια με τον Σάκη Παπακωνσταντίνου και τη Λουίζα Αρκουμανέα, όπως και με την Κίρκη Καραλή, με την οποία έκανα τη Γαβριέλα. Αλλά τι να πω και για τον Πάνο Κούτρα που με πήρε στο Ξενία, ρόλο για τον οποίο βραβεύτηκα κι από πάνω! Είχα ήδη ένα βραβείο για το μουσικό θέατρο και ένα για τα εικαστικά. Υπήρξα πολύ τυχερός στα καλλιτεχνικά μου, εφόσον δεν είχα τύχη στα αισθηματικά μου. Αλλά τύχη είναι και ότι ενώ έκανα ριψοκίνδυνη ζωή, είμαι ακόμα ζωντανός. Ήμασταν παιδιά ακόμα κι ένας φίλος μου μού έλεγε πόσο δυστυχισμένος ένιωθε που ήταν ομοφυλόφιλος. Του είπα: «Νομίζεις ότι ένα κορίτσι ή ένα straight αγόρι έχει λιγότερα βάσανα; Πιστεύω όχι, όλοι έχουμε τα ίδια βάσανα. Όλοι το ίδιο είμαστε».

q Μακριά από την Αθήνα είμαι δυστυχισμένος. Το Κιάτο είναι η μυθολογία μου και η Αθήνα η ιστορία μου. Θυμάμαι που όταν ήμουν μικρός η θεία μου η Νταίζη μου έλεγε: «Πρόσεχε, μην πας ποτέ στην Ομόνοια, κυκλοφορούν παλιάνθρωποι εκεί». Η Ομόνοια σήμερα είναι η αυλή μου. Καθημερινά περπατάω μεταξύ Ομόνοιας, Εξαρχείων και Αγίου Κωνσταντίνου. Βλέπω τους βασανισμένους αυτούς ανθρώπους, τους πρόσφυγες, και λυπάμαι πολύ.

q Πάντοτε έλεγα ότι δύο πράγματα δεν θέλω να κάνω, να διδάξω και να μπω στην πολιτική. Έτυχε να με προσεγγίσει αυτό το νέο παιδί, ο Κώστας Μπακογιάννης, και να μου προτείνει να κατέβω υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον συνδυασμό του. Ήξερα τον πατέρα του από τα περιοδικά και πήγα για να του πω ότι είμαι ένας σοβαρός καλλιτέχνης που έχει εκτεθεί πολύ. Μου απάντησε ότι αυτό ακριβώς θέλει! Κι έτσι δέχτηκα. Ένας λόγος είναι γιατί πιστεύω ότι πρέπει να σταματήσει αυτό το μίσος των δεξιών και των αριστερών, ένα μίσος που δεν το καταλαβαίνω. Με ενδιαφέρει πολύ η συμφιλίωση και πιστεύω ότι ο Μπακογιάννης μπορεί να μας ενώσει. Γιατί είμαστε όλοι ίδιοι. Οι άξιοι φαίνονται.

q Πήρα κινητό στα 65 μου και μπήκα στο Facebook, όπου κάθε βράδυ ξενυχτάω για

ΙNFO

Αυτή την περίοδο ο Άγγελος Παπαδημητρίου συμμετέχει στην παράσταση Οθέλλος του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ που σκηνοθετεί ο Χάρης Φραγκούλης (Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν - Υπόγειο). Επίσης, έχει μόλις εκδώσει το βιβλίο λάϊκ (Ποταμός).

28 lifo – 28.3.19

Θυμάμαι που όταν ήμουν μικρός η θεία μου η Νταίζη μου έλεγε: «Πρόσεχε, μην πας ποτέ στην Ομόνοια, κυκλοφορούν παλιάνθρωποι εκεί». Η Ομόνοια σήμερα είναι η αυλή μου. Καθημερινά περπατάω μεταξύ Ομόνοιας, Εξαρχείων και Αγίου Κωνσταντίνου. Βλέπω τους βασανισμένους αυτούς ανθρώπους, τους πρόσφυγες, και λυπάμαι πολύ.

να γράψω με πολλή δουλειά τα κείμενά μου. Οι εκδόσεις Ποταμός τα έκαναν βιβλίο με τίτλο λάϊκ. Παράλληλα, έκανα και κοινωνικό αγώνα. Ξεσκέπασα την κλοπή με τα πενταψήφια, το έγραψαν παντού και πήρα τα λεφτά μου πίσω. Βοήθησα, νομίζω, και με την καθαρίστρια που απέλυσαν. Πιστεύω ότι μπορούμε να διεκδικούμε τα πάντα με ευγένεια. Δεν μπορώ να βρίζω. Για μένα, η πιο αιχμηρή και πιο πρωτοποριακή στάση ζωής σήμερα είναι η αγάπη για τη δημοκρατία και για τον κοινό νου.

GROOMING ΑΝΔΡΙΚΉ ΠΕΡΙΠΟΊΗΣΗ

5 ΑΘΗΝΑΊΟΙ ΜΙΛΟΎΝ ΣΤΗ LIFO

The good LiFO ΑΦΙΈΡΩΜΑ

8 Barbershops που αγαπάμε

28.3.19 – lifo

29

Barber Ηouse

The good LiFO

Σε αυτόν τον χώρο ο άνδρας γίνεται πρωταγωνιστής. Μπορεί οι γυναίκες να θεωρούνται το αδύναμο φύλο, αλλά οι άνδρες είναι σίγουρα το αδικημένο, τουλάχιστον σε κάποιους τομείς τους οποίους η σύγχρονη γυναίκα έχει κατακτήσει ολοκληρωτικά, εξού και χαρακτηρίζονται αμιγώς γυναικείοι. Το Barber House δημιουργήθηκε πριν από 8 χρόνια για να προσφέρει στους άνδρες έναν χώρο όπου πρωταγωνιστούν εκείνοι και οι δικές τους ανάγκες ή επιθυμίες. Πριν ακόμα τα barbershops γίνουν μόδα, ο Θοδωρής Κακούρης, που ήδη μετράει 16 χρόνια εμπειρίας, τοποθέτησε το ανδρικό κούρεμα στο σημείο που του αναλογεί και πλέον, μετά από συνεχή εξειδίκευση, ενημέρωση και αισθητική αναβάθμιση, προσφέρει στο ανακαινισμένο Barber House, μαζί με την ομάδα του, μια σειρά από υπηρεσίες που φέρνουν τον άνδρα στο προσκήνιο. Κλασικά κουρέματα, αλλά και όλα

τα νέα trends, περιποίηση και σχήμα γενειάδας ή παραδοσιακό ιταλικό ξύρισμα είναι κάποιες από τις απολαύσεις που δικαιούται ο σύγχρονος άνδρας, ενώ η Black Mask αποτελεί αυτό το έξτρα δωράκι που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου για να νιώσεις πραγματική ανανέωση. Σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει κλασικό αμερικανικό barbershop, όλη η διακόσμηση εμπνέεται από τη δύναμη του ανδρικού φύλου και δημιουργεί μια vintage αισθητική με brutal αίσθηση. Όσο για τη μουσική, θα ακούσεις κυρίως electronica, deep house, trip hop και alternative rock που εκφράζουν και το στυλ της ομάδας του Barber House. Αυτή η ομάδα θα σου προτείνει εκείνο που ταιριάζει καλύτερα στο ύφος, στο lifestyle και στη δική σου, ξεχωριστή προσωπικότητα. Γιατί, τελικά, όταν επιλέγεις κούρεμα, επιλέγεις και το ποιος θέλεις να είσαι.

30 lifo – 28.3.19

Hood Branded A.C. Barbershop

Grooming

Αιτωλίας, 30 Γεράκας, 211 4065213 FB: www.barberhouse.gr, Instagram: barber-house

Ένας ανδρικός προορισμός περιποίησης και χαλάρωσης. Αν υπάρχει ένα πράγμα που καθορίζει περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο την εμφάνισή μας, αυτό είναι τα μαλλιά. Για τους άντρες, βέβαια, μετράει και ο παράγοντας μούσι/γενειάδα ή ό,τι επιλέγει ο καθένας. Η περιποίησή τους δεν είναι απλή υπόθεση, αλλά έχει σημασία σε ποια χέρια θα αφεθείς και εν τέλει θα εμπιστευτείς την εικόνα σου. Το Hood Branded A.C. Barbershop είναι ένας καθαρά αντρικός προορισμός ομορφιάς και περιποίησης που απευθύνεται σε κάθε άντρα που αναζητά υψηλές υπηρεσίες grooming και κομμωτικής από εξειδικευμένους

ανθρώπους και δεν αρκείται σε όσα προσφέρουν τα μεικτά κομμωτήρια. Η έμπειρη ομάδα του Hood Branded A.C. Barbershop προσφέρει αποκλειστικά κλασικά κουρέματα, παραδοσιακό ξύρισμα και περιποίηση γενειάδας, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε προσώπου. Κούρεμα ή ξύρισμα, κάθε υπηρεσία παρέχεται με έμφαση στη λεπτομέρεια και διαρκεί περίπου 45-50 λεπτά για το καλύτερο αποτέλεσμα, προσφέροντας μια συνολική εμπειρία χαλάρωσης και φροντίδας. Οπότε, καλό θα ήταν, προτού αποφασίσετε να το επισκεφθείτε, να κλείσετε ένα ραντεβού.

Πίνδου 20, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2583437, www.facebook.com/ HoodBrandedAC

Rooster’s Barbershop Athens

Η αναβίωση μιας τέχνης μόνο για άνδρες. Αν κάποτε το ξύρισμα ήταν μια καθημερινή αγγαρεία, πλέον μπορεί να γίνει μια απολαυστική διαδικασία, αρκεί η φαλτσέτα να βρίσκεται στα χέρια αυτών που ξέρουν. Μια ομάδα ειδικών βρίσκεται πίσω από το Rooster’s Barbershop που μέσα από μια σειρά υπηρεσιών επαναφέρει τον άνδρα στο φυσικό του περιβάλλον, που δεν είναι άλλο από το μπαρμπέρικο. Γιατί, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όπως κι αν ονομαστούν οι υπηρεσίες και όποια στροφή κι αν πάρουν οι τάσεις της μόδας, αυτός θα είναι πάντα ο χώρος συνάντησης των ανδρών, όχι μόνο για να τους προσφέρει κούρεμα και ξύρισμα αλλά και για να τους θυμίζει ότι οι πιο σημαντικές συζητήσεις «μεταξύ ανδρών» γίνονταν πάντα στην καρέκλα του μπαρμπέρη. Αυτή η ατμόσφαιρα του παρελθόντος αναβιώνει στο Rooster’s Barbershop μέσα από μια vintage Americana αισθητική,

εμπνευσμένη από το παρελθόν. Όσο για το παρόν, αυτό εκφράζεται με κάθε τρόπο, αφού όλες οι σύγχρονες τάσεις της μόδας συνδυάζονται με το παραδοσιακό για να δημιουργήσουν ανδρικά κουρέματα, να περιποιηθούν τη γενειάδα και να προσφέρουν παραδοσιακό ξύρισμα με φαλτσέτα, εφαρμόζοντας ζεστές και κρύες κομπρέσες. Και η περιποίηση δεν τελειώνει εδώ, γιατί στο Rooster’s Barbershop η ιεροτελεστία της ολοκληρώνεται με ένα αναζωογονητικό μασάζ στον αυχένα και στους ώμους που σε ξεκουράζει απ’ όλη την καθημερινότητα. Στο Rooster’s μπορεί κάποιος να χαλαρώσει πριν ή μετά το κούρεμα/ ξύρισμα, απολαμβάνοντας τον εσπρέσο ή την κρύα μπίρα του και ακούγοντας funk, soul ή rock ‘n’ roll μουσικές, για να νιώσει ότι το barbering δεν είναι μια υπηρεσία αλλά ένας ολόκληρος τρόπος ζωής.

Μια ατμόσφαιρα από το παρελθόν που φροντίζει τον άνδρα του σήμερα. Αν έχεις δει τη σειρά «Peaky Blinders» (λατρεμένος ο Cillian Murphy), τότε έχεις μια ιδέα για την αγγλική ατμόσφαιρα των μέσων του προηγούμενου αιώνα. Τότε που οι άνδρες συναντιούνταν στο μπαρμπέρικο και συζητούσαν για πόλεμο, πολιτική και οικονομία, τυλιγμένοι με τη λευκή πετσέτα του μπαρμπέρη. Όλη αυτή η εικόνα αναβιώνει με έναν σύγχρονο τρόπο στο Peaky Barbers, και μάλιστα στην πιο αυθεντική της μορφή. Δύο αδέρφια, ο Γιώργος και ο Ανδρέας, και μαζί τους ο Πέτρος, βρίσκονται πίσω από το μπαρμπέρικο που σε μεταφέρει σε άλλες εποχές μέσα από τη ρετρό διακόσμηση, ενώ ταυτόχρονα σου προσφέρει όλες τις υπηρεσίες που απαιτεί η σύγχρονη εποχή. Άλλωστε, στη δική τους φιλοσοφία επικρατεί η άποψη ότι ο άνδρας δεν θέλει απλώς να κόψει τα μαλλιά

του αλλά να ζήσει μια εμπειρία περιποίησης που θα τον ξεκουράσει και θα τον χαλαρώσει, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή του στο barbershop. Οι ιστορίες και οι συζητήσεις είναι μέρος της διαδικασίας, ενώ ο αρωματικός εσπρέσο ή ένα ποτήρι ουίσκι συντροφεύουν την παραμονή σου στο Peaky Barbers με τον καλύτερο τρόπο. Τα κουρέματα, κλασικά ή new age, η περιποίηση της γενειάδας, το σχήμα ή το ξύρισμα γίνονται κομμάτι μιας ιεροτελεστίας με πρωταγωνιστή τον άνδρα και τις δικές του επιθυμίες. Η ομάδα του Peaky Barbers φροντίζει κάθε λεπτομέρεια, από την πούδρα μέχρι την κολόνια στο τέλος, ώστε η ευχαρίστηση να ξεφεύγει από το απλό κούρεμα ή ξύρισμα. Όσο για την ευχαρίστηση των barbers, αυτή έρχεται από το χαμόγελο του κάθε πελάτη μόλις σηκωθεί από την καρέκλα!

Βεΐκου 46Α, Κουκάκι, 210 9245521, FB: peaky_barbers_athens, Instagram: www.peaky-barbers-athens.business.site

Grooming

Peaky Barbers

Λεωφόρος Αλεξάνδρας 209, 210 6432581 www.roostersbarbershop.gr, FΒ: roosters.barbershop.athens, Instagram: roosters_barbershop_athens

28.3.19 – lifo

31

Paul’s Barbershop

The good LiFO

Ένα σύγχρονο meeting point με όλη την αυθεντικότητα του παρελθόντος. Το ανδρικό κούρεμα δεν είναι μια απλή υπόθεση. Είναι μια ιεροτελεστία που φέρνει στοιχεία από το παρελθόν στον σύγχρονο τρόπο ζωής, συνδυάζοντας την αναβίωση της μόδας περασμένων δεκαετιών με τη σύγχρονη αισθητική. Στο Paul’s Barbershop αυτός ο συνδυασμός γίνεται με τον πιο ιδιαίτερο τρόπο, αφού στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτίριο του 1870, το οποίο ανακαινίστηκε με σεβασμό στην παλιά αρχιτεκτονική, δημιουργώντας έναν χώρο που θυμίζει ανδρική λέσχη στην πιο αυθεντική της μορφή. Το ξύλο και το δέρμα που επικρατούν στον χώρο γίνονται μέρος μιας ατμόσφαιρας που σε γυρίζει στη δεκαετία του 1930 μέσα από μια εμπειρία περιποίησης που ξεφεύγει από το απλό κούρεμα ή ξύρισμα. Εξάλλου, πίσω από τo Paul’s Barbershop βρίσκεται η τέχνη 30 ετών του Μιχάλη Φουστέρη που πέρασε στον γιο του

Παύλο την αγάπη για τη δουλειά αλλά και την ανάγκη για συνεχή ενημέρωση και εξειδίκευση πάνω σε ό,τι αφορά το barbering. Με μια σειρά από υπηρεσίες όπου το κλασικό συνδυάζεται με τις νέες τάσεις, το Paul’s Barbershop προσφέρει παραδοσιακά και μοντέρνα κουρέματα, είδη ξυρίσματος, περιποίηση γενειάδας, περιποίηση άκρων, τεχνικές αποτρίχωσης αλλά και premium πακέτα περιποίησης που αφορούν τον σύγχρονο άντρα. Εκείνο τον άνδρα που θέλει να νιώθει όμορφα και να ξεφεύγει κάθε τόσο από τους απαιτητικούς ρυθμούς της καθημερινότητας, προσφέροντας στον εαυτό του την περιποίηση που επιθυμεί σε έναν χώρο που εμπνέεται από τα παλιά στέκια. Αυτό είναι το Paul’s Barbershop. Ένα σύγχρονο meeting point με όλα τα χαρακτηριστικά της αυθεντικότητας που έρχεται από το παρελθόν.

32 lifo – 28.3.19

Kerk’s Barbershop

Grooming

Υψηλάντου 167, Πειραιάς, 210 4120208 www.paulsbarber.gr, FB: PaulsBarbershop.gr, Instagram: Paul’s Barbershop

Η ανδρική περιποίηση ακούει ροκ και σε ταξιδεύει στην Αγγλία του ’50. Τελικά, για να πετύχει μια επιχειρηματική ιδέα πρέπει να απαντά από μόνη της στις ανάγκες και στις επιθυμίες του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από αυτήν. Η ομάδα του Kerk’s Barbershop ήθελε έναν χώρο όπου ένας άνδρας θα μπορούσε να ξεφύγει από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, να χαλαρώσει και να απολαύσει την περιποίηση από ανθρώπους που πραγματικά αγαπούν αυτό που κάνουν. Με τέτοιες προϋποθέσεις ούτε η κρίση δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο, αφού το Kerk’s Barbershop, παρ’ ότι άνοιξε σε μια δύσκολη περίοδο, πριν από πέντε χρόνια κατάφερε να δημιουργήσει φανατικό πελατολόγιο που κυμαίνεται από 3 έως 93 ετών, με πιο βασικούς πελάτες τις ηλικίες 16-46. Σε μια ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε παλιό κλασικό barbershop αγγλικού τύπου μπορείς να απολαύσεις κούρεμα ή ξύρισμα που ακολουθεί τις τελευταίες τάσεις της μόδας, αλλά κυρίως την

τάση της δικής σου τρίχας, η οποία κατευθύνει και τις προτάσεις που σου κάνει η ομάδα του Kerk’s Barbershop. Γιατί εδώ η συνεχής ενημέρωση, ο εξοπλισμός και το μεράκι σού δημιουργούν την αίσθηση ότι μπορείς να αφεθείς στα χέρια των ειδικών και να απολαύσεις μια εμπειρία που δεν αφορά μόνο τα μαλλιά ή τη γενειάδα σου αλλά και τη διάθεσή σου. Τα vintage έπιπλα, τα ρετρό κάδρα στους τοίχους και οι ροκ ήχοι γίνονται ιδανικό σκηνικό και συμπληρώνονται από τη γρήγορη και φιλική εξυπηρέτηση, τις προσιτές τιμές και, φυσικά, το άψογο αποτέλεσμα που σε κάνει να δείχνεις «στην τρίχα».

Extra tip: Επειδή η περιποίηση συνεχίζεται και στο σπίτι, ζητήστε από την ομάδα του Kerk’s Barbershop εξειδικευμένα προϊόντα για την περιποίηση των μαλλιών και της γενειάδας.

Πανόρμου 11-13, Αθήνα, 213 0336422 www.facebook.com/kerksbarbershop

Cutlers

Το barbering γίνεται περιποίηση αρσενικού γένους. Όσο οι γυναίκες βρίσκονται στους δικούς τους χώρους περιποίησης, κάνοντας συζητήσεις για όσα ένας άνδρας δεν μπορεί να παρακολουθήσει, άλλο τόσο οι άνδρες δικαιούνται το δικό τους μερίδιο στη φροντίδα, και μάλιστα σε χώρους που από την πρώτη ματιά ξεχωρίζουν ως αποκλειστικά αρσενικού γένους. Το Cutlers προστέθηκε πρόσφατα σε αυτούς τους χώρους για να κάνει τη διαφορά στα barbershops, καθώς ο άνδρας μπορεί να διαλέξει ανάμεσα σε ένα κλασικό ή new age κούρεμα, να αφήσει τους ειδικούς να περιποιηθούν τη γενειάδα του, να απολαύσει ξύρισμα με ζεστές πετσέτες, μάσκες, και όλα αυτά σε μια ατμόσφαιρα βγαλμένη από τις ευρωπαϊκές πόλεις του προηγούμενου αιώνα, διακοσμημένη με αντικείμενα που μπορεί να δώσουν την αφορμή για συζητήσεις που αφορούν ταξίδια, αθλήματα και ανδρικές συνήθειες.

Άλλωστε, αυτός δεν ήταν ανέκαθεν ο ρόλος του barbershop; Μια εμπειρία περιποίησης, κατά τη διάρκεια της οποίας οι άνδρες μπορούν να νιώσουν χαλαροί ώστε να μιλήσουν, να γελάσουν και να ξεφύγουν από την καθημερινότητα, απολαμβάνοντας έναν εσπρέσο ή ένα ουίσκι από το mini bar του Cutlers. Το σήμα του, που έχει σκαλιστεί στον τοίχο από τον γλύπτη Γιάννη Γκούζο, γίνεται σήμα κατατεθέν ενός χώρου όπου το παρελθόν συναντά το παρόν για να προσφέρει ό,τι πιο νέο κυκλοφορεί στο barbering μέσα από μια ομάδα ανθρώπων που περισσότερο απ’ όλα αγαπούν αυτό που κάνουν και το κάνουν με τον καλύτερο τρόπο. Όλες οι ηλικίες, όλα τα στυλ και όλες οι επιθυμίες έχουν τη δική τους θέση στο Cutlers. Εκεί οι καθρέφτες γίνονται η απεικόνιση αυτού που θα ήθελες να είσαι και η ομάδα του Cutlers φροντίζει γι’ αυτό.

Barbering, fashion, trends. Αν κάποτε το μπαρμπέρικο στην Ελλάδα ήταν ένας χώρος που εξυπηρετούσε την ανάγκη του άνδρα για κούρεμα και ξύρισμα, πλέον έχει εξελιχθεί σε έναν χώρο που ικανοποιεί όχι μόνο τις ανάγκες αλλά και τις επιθυμίες του σύγχρονου άνδρα για μια συνολική εμπειρία περιποίησης αλλά και στυλ. Το Sharps εδώ και τέσσερα χρόνια αποτελεί έναν χώρο ιδιαίτερο, όπου συναντιούνται όλες οι υπηρεσίες του παραδοσιακού barbershop με τις σύγχρονες τάσεις της μόδας για να δημιουργήσουν μια σειρά προτάσεων που αφορούν την ανδρική εικόνα. Μια δυνατή ομάδα εννέα ανθρώπων που έχουν δέσει μεταξύ τους σαν μια παρέα που περνάει καλά, ενώ σε περιποιείται, θα σε ακούσει και θα σου προτείνει αυτό που ταιριάζει περισσότερο στο ύφος σου, ενώ ταυτόχρονα θα σε κάνει να νιώσεις μέλος της παρέας τους. Το Sharps προσφέρει κούρεμα και ξύρισμα, περιποίηση

γενειάδας, ζεστές πετσέτες ή black mask που θα σε ανανεώσει αλλά και όσα μπορεί να χρειάζεσαι. Το Sharps, όμως, είναι κάτι περισσότερο από barbershop. Είναι μια φιλοσοφία που φέρνει προτάσεις σε ιδιαίτερα ρούχα, vintage τσάντες, καπέλα με το λογότυπό του και καλλυντικά περιποίησης, όλα διαλεγμένα με μεγάλη προσοχή και έμφαση στο διαφορετικό. Το περίεργο, το ιδιαίτερο, αυτό που θα σε κάνει να ενθουσιαστείς, βρίσκει τη δική του θέση στο Sharps και το κάνει μοναδικό στο είδος του, αφού μοναδικές είναι και οι ιδέες του Λευτέρη Φαραώ που βρίσκεται πίσω από αυτό, δίνοντας σάρκα και οστά σε όσα «κολλήματα» τον ακολουθούν από τότε που ήταν μικρός. Με ύφος που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, γίνεται γρήγορα το δικό σου μέρος χαλάρωσης, ενώ σε μεταφέρει στην Αγγλία του παρελθόντος μέσα από μια συνολική εμπειρία μόδας και περιποίησης.

Λεωφ. Φιλαδέλφειας 80, Αχαρνές, 210 2402022 FB: Sharps Barbershop, Instagram: sharpsbarbershop

Grooming

Sharps

Λεωφόρος Πεντέλης 98, Βριλήσσια, 210 8048048 FB: cutlers barbershop

28.3.19 – lifo

33

The good LiFO

5

ΑΝΔΡΙΚΉ ΠΕΡΙΠΟΊΗΣΗ

ΑΘΗΝΑΊΟΙ ΜΙΛΟΎΝ ΣΤΗ LIFO

Κίμων Φραγκάκης Δημοσιογράφος και δημιουργός του andro.gr Ασχολείστε με την περιποίηση του εαυτού σας; Όχι ιδιαίτερα. Μέχρι προσφάτως αυτό ήταν ένα ταμπού για τους άνδρες. Τι πιστεύετε ότι έχει αλλάξει; Έχει απενοχοποιηθεί πλήρως η φάση, αλλά δεν είναι ωραίο πράγμα η κοκεταρία στον άνδρα. Ο άνδρας πρέπει να είναι καθαρός και σένιος. Δεν χρειάζεται πολλά φρου-φρου και αρώματα. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε διαφορετικά από τους μπαμπάδες μας είναι να βάζουμε αντηλιακό. Επίσης, καλό είναι, μετά τα 40, να βάζουμε και ενυδατική κρεμούλα. Περιγράψτε μου μια ιεροτελεστία περιποίησης που ακολουθείτε συχνά. Καμιά φορά πάω στο χαμάμ. Αυτή είναι μια σοβαρή περιποίηση, ειδικά αν ολοκληρώνεται με μασάζ. Ποια είναι τα προϊόντα που έχετε πάντα στο ντουλαπάκι του μπάνιου σας; Οδοντικό νήμα. Ποια είναι η πιο πολυτελής επένδυση που έχετε κάνει για την περιποίησή σας; Έχω ένα καλό πινέλο ξυρίσματος με τρίχα ασβού.

Grooming

Διατηρείτε ακόμα μουστάκι. Γιατί; Διότι πάνω μου μοιάζει παλιομοδίτικο και όχι χιπστεράδικο.

34 lifo – 28.3.19

Έχετε μπαρμπέρη; Σας αρέσουν τα μπαρμπέρικα νέας γενιάς; Από μικρός πήγαινα σε μπαρμπέρη. Συγκεκριμένα, στο «Κουρείον ο Αντώνης» στη Στοά Σπυρομήλιου. Εκεί κουρευόταν όλη η παλιά Αθήνα. Υπέροχο στέκι, «εκκλησία». Είχε τρεις κουρείς, τον Αντώνη, τον Πάρη, που με κούρευε, και τον Δημοσθένη. Έχει κλείσει εδώ και καιρό. Σήμερα δεν κουρεύομαι σε μπαρμπέρικο, περιέργως πηγαίνω σε γυναικείο κομμωτήριο. Με περιποιείται ο Σταμάτης Καραΐσκος που έχει το Sadhu Hair. Είναι κορυφαίος, γι’ αυτό πάω μέχρι την Καστέλλα, όπου βρίσκεται. Η όλη ιστορία με τα νέα μπαρμπέρικα έχει και μια κωμική διάσταση, λόγω της υπερβολής. Σέβομαι, πάντως, τον Παναγιώτη Γρηγορίου, που ξεκίνησε την τάση με το 1900, τον Γιάννη Σακελλαράκη, που διατηρεί το σοβαρό DON, και τον Κωνσταντίνο Κουτρούμπα, που κάνει καταπληκτικό ξύρισμα με φαλτσέτα στο μπαρμπέρικο του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία, μια εμπειρία που αξίζει να ζήσει κανείς. Τι γνώμη έχετε για την τάση με τους «μουσάτους»; Καθαριότητα να υπάρχει. Σας αρέσει να σας λένε ότι είστε κομψός; Μου αρέσει, αλλά δεν θέλω να ταυτίζομαι με αυτό, του στυλ «ο κομψός Φραγκάκης, ο δανδής κ.λπ.». Έχω άλλα ενδιαφέροντα. Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας στυλ; No nonsense.

Μπάμπης Μελικίδης Δημιουργός του THE B.MAG, της διμηνιαίας συνδρομητικής έκδοσης που μοιράζεται σε μπαρμπέρικα σε όλη την Ελλάδα (http://www. thebmag.gr), ενώ πρόσφατα εξέδωσε το βιβλίο «Ο απόλυτος οδηγός περιποίησης για τον σύγχρονο τζέντλεμαν» (books@epsilon6.eu) Ασχολείστε με την περιποίηση του εαυτού σας; Ασφαλώς. Μια περιποιημένη εμφάνιση αφήνει καλύτερες εντυπώσεις και ανεβάζει το ηθικό, όπως και να ’χει. Πόσο εξοικειωμένοι είναι οι άνδρες με την περιποίηση του εαυτού τους; Έχουν απενοχοποιηθεί; Κάποια στιγμή στη ζωή τους όλοι οι άνδρες χρειάστηκε να περιποιηθούν το πρόσωπο, τα μαλλιά ή τη γενειάδα τους. Περιγράψτε μου μια ιεροτελεστία περιποίησης που ακολουθείτε καθημερινά. Διατηρώ πολλά χρόνια γενειάδα. Αυτό με βάζει με κάποιον τρόπο σε μια τακτική ρουτίνα. Χρησιμοποιώ πρωί και βράδυ σαμπουάν για γένια που φρεσκάρει και καθαρίζει τις τρίχες και μία φορά τον μήνα ειδικό scrub για να καθαρίσω την επιδερμίδα κάτω από το μούσι. Κάθε πρωί, επίσης, κάνω ένα ελαφρύ χτένισμα με ειδική ξύλινη χτένα, με αραιά δόντια. Μετά, βάζω 3-4 σταγόνες λάδι με αρωματικά έλαια και κερί για να φτιάξω το μουστάκι. Και, φυσικά, μία φορά τον μήνα θα περάσω μια βόλτα από τον μπαρμπέρη μου για μια full-service περιποίηση. Ποια είναι τα προϊόντα που έχετε πάντα στο ντουλαπάκι του μπάνιου σας; Σαμπουάν και λάδι για τα γένια δεν λείπουν ποτέ. Ποια είναι η πιο πολυτελής επένδυση που έχετε κάνει για την περιποίησή σας; Η πιο πολυτελής, όχι με οικονομικό κριτήριο αλλά σε επίπεδο απόλαυσης, επένδυση είναι η μισή ώρα που θα περάσω στη βαριά, σκαλιστή πολυθρόνα του μπαρμπέρη μου. Εκεί, η περιποίηση με την καυτή πετσέτα και το μασάζ προσώπου με τα αιθέρια έλαια μέχρι το τελείωμα στα άκρα με το ξυράφι μετατρέπεται σε ένα δώρο στον εαυτό μου. Τι γνώμη έχετε για την τάση με τους «μουσάτους»; Θεωρώ ότι δεν πρόκειται απλώς για τάση. Οι γενειοφόροι ήρθαν για να μείνουν. Σας αρέσει να σας λένε ότι είστε κομψός; Φυσικά, αλλά ελπίζω πάντα να είναι για τη συμπεριφορά μου και όχι για τα ρούχα μου. Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας στυλ; Το μαλλί του «τρελού» καλλιτέχνη και το μούσι.

Πάνος Πολυχρονόπουλος

Ιωάννης Κοροβέσης

Δικηγόρος

Δημιουργός του bitterbooze.com και bartender στο μπαρ Borsalino στην Κολοκοτρώνη

Πόσο εξοικειωμένοι είναι οι άνδρες με την περιποίηση του εαυτού τους; Την έχουν απενοχοποιήσει; Η αλήθεια είναι ότι κυρίως παλαιότερα η περιποίηση του προσώπου και του σώματος του άνδρα ήταν ταμπού και γι’ αυτόν τον λόγο οι άνδρες απέφευγαν να μιλάνε ανοιχτά για το προφανές, ότι δηλαδή οι περισσότεροι αφιερώνουμε κάποιον χρόνο για την προσωπική μας φροντίδα. Θεωρώ ότι σταδιακά, και κυρίως από το τέλος της δεκαετίας του ’90, οι άνδρες άρχισαν να αισθάνονται πιο άνετα με το εν λόγω ζήτημα. Προς αυτή την κατεύθυνση βοήθησαν αρχικά οι εφημερίδες και τα περιοδικά και στη συνέχεια ο ηλεκτρονικός Τύπος και τα social media, τα οποία παρουσίαζαν την περιποίηση και τη φροντίδα ενός άνδρα ως ένα φυσιολογικό –όπως και είναι– κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Πιστεύω ότι πλέον η μεγαλύτερη μερίδα των ανδρών είναι εξοικειωμένη και απενοχοποιημένη όσον αφορά την περιποίηση του εαυτού τους, γι’ αυτό οι μεγάλες εταιρείες καλλυντικών παράγουν προϊόντα που απευθύνονται αποκλειστικά σε άνδρες και αφορούν την ανδρική περιποίηση. Περιγράψτε μου μια ιεροτελεστία περιποίησης που ακολουθείτε καθημερινά. Δεδομένου ότι εργάζομαι αρκετές ώρες την ημέρα, κυρίως τις βραδινές, πριν κοιμηθώ αφιερώνω χρόνο στον εαυτό μου και πρόκειται πραγματικά για μια μόνιμη ιεροτελεστία, η οποία πλέον είναι σχεδόν αυτοματοποιημένη. Ξεκινάω με το πλύσιμο του προσώπου μου με κάποιο υποαλλεργικό κρεμοσάπουνο και στη συνέχεια χρησιμοποιώ μια ενυδατική κρέμα προσώπου και κάποιες φορές ένα ξηρό λάδι περιποίησης για τα γένια. Ποια είναι τα προϊόντα που έχετε πάντα στο ντουλαπάκι του μπάνιου σας; Τα βασικά, για παράδειγμα οδοντόκρεμα, αποσμητικό, άρωμα, ενυδατική κρέμα, μηχανή τριμαρίσματος και ξυριστική μηχανή. Ποια είναι η πιο πολυτελής επένδυση που έχετε κάνει για την περιποίησή σας; Θεωρώ ότι η πιο δαπανηρή επένδυση που έχω κάνει είναι η απόκτηση επαγγελματικής μηχανής ξυρίσματος, αλλά, πέρα από την τιμή της, δεν κατάλαβα τη διαφορά από τις κοινές μηχανές. Έχετε μπαρμπέρη; Σας αρέσουν τα μπαρμπέρικα νέας γενιάς; Δεν έχω κάποιον μπαρμπέρη που επισκέπτομαι συχνά, ωστόσο κατά καιρούς πηγαίνω σε μπαρμπέρικα νέας γενιάς. Από αισθητικής άποψης τα βρίσκω αρκετά ελκυστικά, διότι ο χώρος είναι συνήθως προσεγμένος και καθαρός, ωστόσο θεωρώ ότι τα καταστήματα αυτά απευθύνονται κυρίως στο ανδρικό κοινό που επιθυμεί παραδοσιακό ξύρισμα, δηλαδή αυτό που γίνεται με τη χρήση της διπλής λεπίδας (φαλτσέτας), οπότε απαιτείται ιδιαίτερη τέχνη και τεχνική. Τι γνώμη έχετε για την τάση με τους «μουσάτους»; Έχουμε καταλάβει εδώ και μία δεκαετία την ελληνική κοινωνία και συνεχίζουμε να αυξανόμαστε. Η αλήθεια είναι ότι είναι εξαιρετικά βολικό για έναν άνδρα να μη χρειάζεται να ξυρίζεται σε καθημερινή βάση για να πάει στη δουλειά του ή για να θεωρείται ευπρεπής. Επομένως, η μόδα των μουσάτων μάς διευκολύνει, καθώς ο χρόνος για την περιποίηση του μουσιού ή της γενειάδας είναι πολύ λιγότερος από τον χρόνο που θα δαπανούσαμε αν ξυριζόμασταν καθημερινά. Σας αρέσει να σας λένε ότι είστε κομψός; Νομίζω ότι καθένας κολακεύεται όταν λαμβάνει θετικά σχόλια για την εξωτερική του εικόνα, κι αυτό γιατί αισθάνεται θελκτικός. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι ο σκοπός της προσωπικής μας περιποίησης πρέπει να είναι αποκλειστικά αυτός. Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας στυλ; Λόγω της εργασίας μου ως δικηγόρου χρειάζεται να είναι προσεγμένο το στυλ μου σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Σε γενικές γραμμές, αποφεύγω τις φλυαρίες και την υπερβολή των πολύ μοδάτων ρούχων, καθώς θεωρώ ότι δεν πηγαίνουν και δεν αντικατοπτρίζουν πιστά την προσωπικότητά μου.

Ασχολείστε με την περιποίηση του εαυτού σας; Ασχολούμαι, στο πλαίσιο της σωστής υγιεινής και φροντίδας. Μέχρι προσφάτως αυτό ήταν ένα ταμπού για τους άνδρες. Τι πιστεύετε ότι έχει αλλάξει; Ευτυχώς, αρκετά από τα πρότυπα του παρελθόντος θεωρούνται πλέον απαρχαιωμένα και παρωχημένα. Η τάση του μετροσέξουαλ έχει βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση, παρ’ όλα αυτά η αρρενωπότητα, ευτυχώς, δεν σημαίνει πλέον μπόχα και απλυσιά. Περιγράψτε μου μια ιεροτελεστία περιποίησης που ακολουθείτε καθημερινά. Δυστυχώς, το φορτωμένο μου πρόγραμμα δεν μου έχει επιτρέψει μέχρι τώρα να εντάξω μια ιεροτελεστία περιποίησης στην καθημερινότητά μου. Ωστόσο, ξυρίζομαι με ξυράφι δύο φορές την εβδομάδα μόνος μου και μία φορά τον μήνα σε μπαρμπέρικο. Και συνδυάζω το ξύρισμα εκεί με το κούρεμα. Στο μαλλί μου δεν χρησιμοποιώ κάποιο προϊόν στρωσίματος, το κάνω με τα χέρια μου. Παλιότερα είχα πάντα στην τσέπη του σακακιού μου μια σπαστή τσατσάρα. Δυστυχώς, την έχασα κάποια στιγμή. Πάλι καλά, μου θυμίσατε πως πρέπει να αγοράσω μία. Ποια είναι τα προϊόντα που έχετε πάντα στο ντουλαπάκι του μπάνιου σας; Ένα ξυράφι Gillette για συχνή χρήση με ανταλλακτικά, φαλτσέτα για τις μέρες που έχω χρόνο, πινέλο και σαπούνι, τη Sartorial κρέμα της Penhaligon’s για μετά το ξύρισμα τον χειμώνα και την after shave lotion της Acqua di Parma για τους θερινούς μήνες. Ποια είναι η πιο πολυτελής επένδυση που έχετε κάνει για την περιποίησή σας; Η φαλτσέτα μου. Έχετε μπαρμπέρη; Σας αρέσουν τα μπαρμπέρικα νέας γενιάς; Φυσικά και έχω τον μπαρμπέρη μου. Εμπιστεύομαι απόλυτα τον Αγιάντ και τον Μοχάμεντ από το Barber Shop 1900 και το 1920 αντίστοιχα. Μετά το ξύρισμα περιποιούνται με κλωστή τις τρίχες του προσώπου και των αυτιών. Η όλη ιεροτελεστία είναι μια αληθινή πολυτέλεια που με αναζωογονεί. Τι γνώμη έχετε για την τάση με τους «μουσάτους»; Not my thing! Ένα ανδρικό πρόσωπο πρέπει να είναι ξυρισμένο, κατά τη γνώμη μου, παρ’ ότι στο παρελθόν διατηρούσα μουστάκι. Σε κάθε περίπτωση, οφείλει να είναι περιποιημένο. Σας αρέσει να σας λένε ότι είστε κομψός; Μου αρέσει να αισθάνομαι κομψός. Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας στυλ; Διακριτικότητα, ευγένεια και καθαρότητα στη συμπεριφορά.

Grooming

Ασχολείστε με την περιποίηση του εαυτού σας; Σχεδόν σε καθημερινή βάση ασχολούμαι με τη φροντίδα του προσώπου μου και αρκετά συχνά περιποιούμαι τα γένια μου, καθώς θεωρώ ότι και τα δύο είναι σημαντικά για την εξωτερική εικόνα και την υγεία της επιδερμίδας ενός άνδρα.

Θεόδωρος Κολοφωτιάς Αρχιτέκτονας Ασχολείστε με την περιποίηση του εαυτού σας; Ναι. Μέχρι προσφάτως αυτό ήταν ένα ταμπού για τους άνδρες. Τι πιστεύετε ότι έχει αλλάξει; Πλέον έχουν ξεπεραστεί αυτά τα ταμπού. Ο σύγχρονος άνδρας καταλαβαίνει ότι για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις καθημερινές προκλήσεις πρέπει να είναι προστατευμένος. Μια ενυδατική/αντηλιακή κρέμα προσώπου δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Περιγράψτε μου μια ιεροτελεστία περιποίησης που ακολουθείτε καθημερινά. Το πρωί, αφού έχω κάνει κρύο ντους που μου δίνει την απαραίτητη ενέργεια αλλά και σύσφιξη σώματος και έχω πλύνει δόντια και τα σχετικά, θα βάλω κρέμα ημέρας με αντηλιακή προστασία και ένα eye balm προσεκτικά κάτω από τα μάτια. Στη συνέχεια, ένα λαδάκι με συγκλονιστικό άρωμα κάνναβης που ενυδατώνει τα γένια και τα μαλακώνει. Επειδή έχει όντως πολύ ωραία αίσθηση, πολλές φορές μπορεί να είναι και το μοναδικό άρωμα που θα επιλέξω για την ημέρα. Αλλιώς, ψεκάζομαι δύο φορές και φύγαμε.

Ποια είναι τα προϊόντα που έχετε πάντα στο ντουλαπάκι του μπάνιου σας; Οδοντόπαστα, κρέμα ημέρας και matte paste για τα μαλλιά. Ποια είναι η πιο πολυτελής επένδυση που έχετε κάνει για την περιποίησή σας; Λέιζερ για την πλάτη. Έχετε μπαρμπέρη; Σας αρέσουν τα μπαρμπέρικα νέας γενιάς; Έχω συγκεκριμένο μπαρμπέρη και πάντα τον συμβουλεύομαι για προϊόντα σχετικά με τα μούσια και τα μαλλιά. Ευτυχώς, έχουν οι ίδιοι να μου προτείνουν τα καλύτερα και τα αγοράζω από κει. Τι γνώμη έχετε για την τάση με τους «μουσάτους»; Keep it calm, we rule the world! Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας στυλ; Tα κοκκινωπά μούσια μου και η αρκετά έντονη τριχοφυΐα στο στήθος.

28.3.19 – lifo

35

4

The good LiFO

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΓΙΑ SMOOTHIES

Τι καλύτερο από το να ξεκινάτε την ημέρα σας με ένα γευστικό smoothie που αποτελεί μια δροσερή πηγή βιταμινών, ενώ παράλληλα προσφέρει ένα «κοκτέιλ» από πολύτιμα για την υγεία μέταλλα. Όταν η καθημερινότητα σας «τρέχει», έχετε ανάγκη από ένα smooth ξύπνημα κι ένα γρήγορο θρεπτικό πρωινό, για να μη φεύγετε για το γραφείο με άδειο στομάχι. Η διατροφολόγος και καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής Δέσποινα-Νέλλη Πλατανίτη εξηγεί ότι τα smoothies είναι βιταμινούχες «βόμβες» για τον οργανισμό, καθώς είναι πλούσια σε νερό, ηλεκτρολύτες, μέταλλα και βιταμίνες. Επιπλέον, είναι ιδανικά για ανοιξιάτικη αποτοξίνωση και ενεργειακή επανεκκίνηση του οργανισμού. Οι βασικότεροι ηλεκτρολύτες στα smoothies είναι το μαγνήσιο, το κάλιο, το νάτριο, το χλώριο, το ασβέστιο και ο φώσφορος, ενώ επιδρούν ευεργετικά στη φυσιολογική καρδιακή λειτουργία, στη μεταφορά του οξυγόνου στους ιστούς, στη διατήρηση των αποθεμάτων νερού του σώματος, στην πήξη του αίματος, στις νευρικές ώσεις και στις μυϊκές συσπάσεις. Από την άλλη, η ανεπαρκής πρόσληψή τους έχει συσχετιστεί με μυϊκές κράμπες, μειωμένη μυϊκή και σωματική απόδοση, καρδιακή αρρυθμία και απώλεια όρεξης. Για όσους θέλουν να πειραματιστούν στην κουζίνα με φρούτα (φρέσκα ή κατεψυγμένα), λαχανικά, γάλα, γιαούρτι και πάγο, η διατροφολόγος προτείνει τέσσερις συνταγές.

Smoothie με ακτινίδιο & σπανάκι 1 φλ. αγγούρι με τη φλούδα του 1 μεγάλη μπανάνα 2 καθαρισμένα ακτινίδια 2 χούφτες φρέσκο σπανάκι

Yπάρχει, τελικά, κάποιο μυστικό για μακροζωία; Καθημερινά tips & tricks για να πατήσετε τα 100.

Health

απ ό τη ν αλεξ ία σβώλου

36 lifo – 28.3.19

μακροζωία υπήρξε ανέκαθεν το Άγιο Δισκοπότηρο της ιατρικής έρευνας, καθώς οι άνθρωποι επιθυμούν να ζήσουν, αν όχι για πάντα, τουλάχιστον πολλά χρόνια, διατηρώντας την υγεία και την ευεξία τους. Σήμερα, πλέον, μετά από πολυετείς έρευνες που στην πατρίδα μας υλοποιήθηκαν από τον διαπρεπή καθηγητή Ιατρικής δρα Γιώργο Χρούσο και την ομάδα του, γνωρίζουμε πως η βιολογική ηλικία του ανθρώπου έχει ημερομηνία λήξης περίπου στα 150 χρόνια και πως με τη βοήθεια των προηγμένων τεχνικών της αναγεννητικής ιατρικής (δηλαδή τις θεραπείες με βλαστοκύτταρα και την τεχνολογία των τελομερών) θα μπορούσαμε να φτάσουμε τα 180 χρόνια και να γίνουμε σύγχρονοι Μαθουσάλες. Γιατί, όμως, ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο ξεπερνούν τα 100; «Επειδή το χρόνιο, αδιάλειπτο, οξειδωτικό στρες, στο οποίο εκτιθέμεθα καθημερινά, προκαλεί εκτεταμένη φλεγμονή σε όλους τους ιστούς του σώματος, που εκδηλώνεται με τη μορφή των πιο γνωστών εκφυλιστικών παθήσεων, όπως οι καρδιοπάθειες, ο καρκίνος και η άνοια, που μας σκοτώνουν πρόωρα» απαντά στην ερώτηση του ενός εκατομμυρίου ο δρ. Χρούσος. Συνεπώς, αν μπορούσαμε να περιορίσουμε τη χρόνια φλεγμονή, θα ζούσαμε περισσότερο και καλύτερα, όπως ακριβώς στα παραμύθια. Σε αυτήν τη γωνιά του κόσμου τα αληθινά μυστικά για τη μακροζωία, που προστατεύουν από το οξειδωτικό στρες και τη χρόνια φλεγμονή, μας έρχονται ζεστά-ζεστά από το νησί της Ικαρίας, όπου η Καρδιολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Αθηνών πραγματοποίησε μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη. Τα αποτελέσματά της έγιναν πρωτοσέλιδο στο περιοδικό «New York Times» και ανέδειξαν το μικρό και απομονωμένο νησί του ανατολικού Αιγαίου σε μία από τις πέντε μπλε ζώνες (περιοχές

μακροζωίας) του πλανήτη. Αποκωδικοποιώντας όσα έμαθαν οι γιατροί του Ιπποκράτειου από τις καθημερινές συνήθειες των Ικαριωτών, συντάσσουμε για τους αναγνώστες της LiFO τον καθημερινό οδηγό μακροζωίας με quick fixes για καλύτερη ζωή. Να πίνετε καφέ, ελληνικό κατά προτίμηση, γιατί βρέθηκε πως μαλακώνει το ενδοθήλιο των αγγείων και προστατεύει από την αθηροσκλήρωση. Μαζί με τον καφέ, να απολαμβάνετε αψεφήματα βοτάνων (τσάι, δίκταμο, φασκόμηλο, χαμομήλι, τίλιο, μέντα κ.λπ.), γιατί είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Να τρώτε λίγο, το πολύ φαγητό βλάπτει. Προτιμήστε τα ψάρια, τα λαχανικά και τα όσπρια και μειώστε το κόκκινο κρέας, τα λιπαρά τυριά, το πλήρες γάλα και γιαούρτι. Προτιμήστε προϊόντα ολικής άλεσης, αποφύγετε το επιτραπέζιο αλάτι και την επιτραπέζια ζάχαρη και φροντίστε να ξεδιψάτε με νερό. Στο μαγείρεμα, χρησιμοποιήστε γάστρα, σχάρα, κατσαρόλα και αποφύγετε το τηγάνι. Τα τηγανητά είναι «βόμβες» ελεύθερων ριζών που προκαλούν οξειδωτικό στρες. Περπατήστε όσο περισσότερο μπορείτε, τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα, και ξεκολλήστε από τον καναπέ, το κομπιούτερ, το tablet. Αποκτήστε ένα κατοικίδιο, γιατί όλες οι μελέτες δείχνουν πως οι άνθρωποι που μεγαλώνουν παρέα με ζώα έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα και δεν παθαίνουν αλλεργίες. Αν σας αρέσει το κολύμπι, γίνετε χειμερινοί κολυμβητές, δεν θα αρρωσταίνετε ποτέ. Επίσης, βάλτε στη ζωή σας το γέλιο και αντιμετωπίστε με θετική ενέργεια τα προβλήματα. Κρατήστε μακριά τους τοξικούς ανθρώπους, ζήστε κοντά στην ύπαιθρο και φροντίστε τα απογεύματα να παίρνετε πού και πού κανέναν υπνάκο. Η σιέστα επιμηκύνει τη ζωή, το ίδιο και το σεξ. Και αν είστε εργένηδες/ εργένισσες, παντρευτείτε. Οι παντρεμένοι ζουν περισσότερο!

Smoothie με βρώμη, μπανάνα & αμύγδαλα N της κούπας νιφάδες βρώμης 1 ώριμη μπανάνα M κουταλάκι του γλυκού σκόνη κανέλας N φλ. ωμά αμύγδαλα M φλ. φρέσκο γάλα ή φρέσκος χυμός πορτοκαλιού

Smoothie με καρότο, πορτοκάλι, μπανάνα M φλ. του τσαγιού χυμός πορτοκάλι 1 φλ. του τσαγιού μπανάνα σε κομμάτια παγωμένη 1 φλ. του τσαγιού καρότο σε κομμάτια M φλ. του τσαγιού γιαούρτι 1 κ.σ. μέλι

Smoothie με kale (λαχανίδα) & μπανάνα 1 παγωμένη μπανάνα 1 φλ. αμυγδαλόγαλα 1 φλ. kale (λαχανίδα)

aisha devi ©emile barret

week ΣΙΝΕΜΑ Ντάμπο Ο Τιμ Μπέρτον σκηνοθετεί μοναδικά την ιστορία του νεογέννητου ελέφαντα με τα υπερμεγέθη αυτιά που ανακαλύπτει ότι μπορεί να πετάξει. από τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

40

38

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα.

43

ΒΙΒΛΙΟ Ποιος είναι ο «Γαλατάς» που κέρδισε το βραβείο Booker.

44

ΓΕΥΣΗ Στον Χάνο και στο Lucca.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Borderline Festival Από τη Βηρυτό στην Αθήνα ταξιδεύει το ένατο Borderline Festival της Στέγης, εξερευνώντας πρωτοποριακές μουσικές που ενώνουν τη Δύση με την Ανατολή. Σε συνεργασία με το φεστιβάλ της Βηρυτού, το Irtijal, το Borderline παρουσιάζει ακόμα ένα περιπετειώδες πρόγραμμα εντός και εκτός Στέγης, με σκοπό να διευρύνει τους ηχητικούς μας ορίζοντες. Στο πλαίσιό του θα παρουσιαστούν συμπράξεις ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών, εγκαταστάσεις, DJ sets, προβολές και ομιλίες πάνω στις σύγχρονες, καινοτόμες τάσεις της μουσικής και της sound art. Στο επίκεντρο βρίσκονται πάντα ο πειραματισμός και η αλληλεπίδραση τυχαίου και προετοιμασμένου, μουσικών και κοινού. ä 3-7/4, εντός και εκτός Στέγης

topevents

talk

7

week

28 μ αρ tioy 3 a πρ ιλιου 20 1 9

απο τη γεωργια παπασταμου

Στέφανος Φίλιππος Διαμαντόπουλος O Έλληνας frontman των Καλιφορνέζων afro-latin Adamas μας συστήνεται λίγο πριν από την πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα.

Σε ποιο σημείο βρίσκονται οι Adamas αυτόν τον καιρό και σε ποιο ο Φίλιππος; Γεωγραφικά, αυτή την εποχή οι Αdamas βρίσκονται σε δύο διαφορετικά σημεία του πλανήτη (με σχεδόν το ίδιο γεωγραφικό μήκος ωστόσο). Τα 3/4 στην Καλιφόρνια και το 1/4 στην Αθήνα. Κυκλοφορήσαμε το δεύτερο single μας με τίτλο «Change it» στις 26 Μαρτίου και θα κάνουμε μια σειρά από εμφανίσεις στην Ελλάδα και στην Καλιφόρνια, ενώ στο τέλος Απριλίου κυκλοφορούμε το πρώτο μας EP με τίτλο «Liminal».

1 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Κωνσταντίνος Πάτσιος, Τhe scrambled papers theory Συνεχίζοντας να χρησιμοποιεί αναγνωρίσιμα μοτίβα από κλασικά έργα της ιστορίας της τέχνης με προσθήκες και αναμείξεις που γεννούν νέες παραστατικές αξίες, ο Κωνσταντίνος Πάτσιος εκθέτει στην γκαλερί Alma έργα μεγάλων διαστάσεων. Πρόσωπα, τοπία και σύμβολα, αναγνωρίσιμα ή υπαινικτικά, εμπλουτίζονται με τις ζωγραφικές του παρεμβάσεις και παραπέμπουν σε ιστορικές αναφορές, σχολιάζουν ή δημιουργούν συμβολικές αλληγορίες. 28/34/5, γκαλερί Alma, Υψηλάντου 24, Κολωνάκι, Τρ., Πέμ., Σάβ. 10:00-14:00, Τετ., Παρ. 10:0014:00, 18:00-21:00,είσοδος ελεύθερη. Εγκαίνια: 28/3, 19:30.

2 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Έργα που αναδεικνύουν το ύφασμα του καναπέ

Σύμφωνα με το βιβλίο Η ελληνική τέχνη από το Α έως το Ω, οι σκληροπυρηνικοί του εικαστικού κόσμου δεν εγκρίνουν τα έργα τα οποία «αντί να προβληματίζουν τον θεατή, αναδεικνύουν το ύφασμα του καναπέ». Η Αλεξάνδρα Κολλάρου, επιμελήτρια και συγγραφέας του βιβλίου, καλεί 18 καλλιτέχνες που ξεχωρίζει για την εικαστική τους ιδιαιτερότητα να δημιουργήσουν έργα με αφετηρία αυτήν τη φράση. 28/3-20/4, 9 Εννέα, Κέας 9, πλ. Κολιάτσου, Τρ.-Παρ. 18:0020:30, Σάβ. 12:00-15:30, και κατόπιν ραντεβού, είσοδος ελεύθερη

38 lifo – 28.3.19

3 ΣΥΝΑΥΛΙΑ Jaakko Eino Kalevi

STOEP TH S PR ES ΜΟΥΣΙΚΗ Lubomyr Melnyk

Ο Φινλανδός Jaakko Eino Kalevi, με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του «Out of Touch», του τρίτου προσωπικού του δίσκου, ολοκληρώνει τη μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία του στην Αθήνα. Εμπνευσμένο σε μεγάλο βαθμό από τον καιρό που πέρασε στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια με σποραδικές, αλλά τακτικές επισκέψεις (μια σχέση που ξεκίνησε λίγο πριν από τη ραδιοφωνική επιτυχία του «No End» και την εμφάνισή του στο Plisskën του 2015), το «Out οf Touch» εμπλούτισε τη δισκογραφία του με εξαιρετικές ποπ μελωδίες. Τη βραδιά θα ανοίξει ο Γάλλος Guillaume Marietta της Born Bad Records. 30/3, Bios. Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, 21:00, εισ.: 8-12 ευρώ

4 ΣΥΝΑΥΛΙΑ Nick Waterhouse Ο 33χρονος μουσικός, συνθέτης, παραγωγός και ερμηνευτής από την Καλιφόρνια ξαναφέρνει στη χώρα μας τη δική του cool μείξη από rhythm & blues, rock ‘n’ roll, soul και pop, σε συνδυασμό με τη vintage αισθητική που χαρακτηρίζει τα πάντα στη μουσική και την εμφάνισή του, στήνοντας ένα πάρτι-ταξίδι στα ’50s και στα ’60s. Στη συναυλία στο Fuzz θα ακούσουμε για πρώτη φορά ζωντανά υλικό από τον τέ-

Πιανίστας, συνθέτης και «εφευρέτης» της continuous music (μια τεχνική για το πιάνο που απαιτεί υψηλού επιπέδου δεξιότητες), ο Ουκρανός Lubomyr Melnyk από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 μέχρι και σήμερα έχει ηχογραφήσει παραπάνω από 120 δίσκους, τους περισσότερους για σόλο ή διπλά πιάνα, και έχει δημιουργήσει νέα συναρπαστικά ηχητικά μονοπάτια για τη μοντέρνα μουσική.

3-4/4, Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, πλ. Αγίου Γεωργίου, Καρύτση 8, Αθήνα, 21:00, εισ.: 20-30 ευρώ

Φίλιππε, γιατί επέλεξες να πας στο L.A.; Ήταν το πιο μακρινό μέρος στο οποίο μπορούσα να φτάσω για να κυνηγήσω το πάθος μου. Επίσης, από κει ξεκίνησαν ή καταξιώθηκαν πολλοί από τους ήρωές μου. Και, φυσικά, χάρη στον καιρό. Ονειρευόμουν μια απέραντη άνοιξη, ασχέτως του ότι βρέχει συνέχεια τα τελευταία χρόνια! Πώς άρχισες να συνεργάζεσαι με καλλιτέχνες όπως ο βραβευμένος με Grammy Alberto Lopez; Τον γνώρισα μέσω των Monophonics, τυχαία θα έλεγα, μία εβδομάδα μετά την άφιξή μου στο Λος Άντζελες. Έγραψα τα πρώτα demos, τα έστειλα στον Alberto, μου είπε πως του άρεσαν. Όταν πλέον πήγα για να το παλέψω κανονικά το 2015, ο Albertο κάλεσε τον David Goodwin και τον Evan Greer να δουλέψουμε μαζί κι έτσι δημιουργήθηκαν οι Αdamas. Πώς σκέφτηκες αρχικά τους Adamas; Σαν ένα αμάλγαμα από το διονυσιακό στοιχείο που μοιράζονται οι Doors, o Fela Kuti και τα πανηγύρια του τόπου όπου μεγάλωσα. Τι σκέφτεσαι τώρα που έρχεσαι να παρουσιάσεις τη δουλειά σου στην Ελλάδα; Τα γνωστά: αν θα αρέσει, αν θα πάει καλά, αν θα περάσει καλά ο κόσμος, αν θα καταλάβει τα κομμάτια. Επίσης, τι θα φορέσω στο ΑΝ Club και τέτοια. Θα γυρνούσες ποτέ στην Ελλάδα; Έχω ήδη γυρίσει και ξαναφύγει. Δεν με φοβίζει ο τόπος πλέον, ούτε θεωρώ ότι εγκατέλειψα κάτι ή πως έφυγα. Είμαι και εδώ και εκεί. Με τι ασχολιόσουν στην Ελλάδα πριν φύγεις για το εξωτερικό; Ήμουν πωλητής φιαλών υγραερίου. Ήταν επικίνδυνη δουλειά, προτίμησα να κυνηγήσω το όνειρό μου.

29/3: Capital, Βλαχούτση 7, Άρτα, 21:30 / 31/3: Καφωδείο, Ιουστινιανού 3 & Ελ. Βενιζέλου 45, Θεσσαλονίκη, 20:30, εισ.: 4 ευρώ / 3/4: ΑΝ Club, Σολωμού 13, Αθήνα, 20:30, εισ.: 5 ευρώ

ταρτο δίσκο του μαζί με όλα εκείνα τα τραγούδια που τον έκαναν γνωστό τα τελευταία χρόνια. 30/3, Fuzz Club, Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος (Πειραιώς & Χαμοστέρνας), 20:00, εισ.: 23-28 ευρώ

5 ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ Blank-Out

DANCE Modular Expansion: The Advent Η δισκογραφική Modular Expansion υποδέχεται στο Steam τον Cisco Ferreira, γνωστό ως The Advent. Σημαντική φυσιογνωμία της techno, o Ferreira έχει κυκλοφορήσει techno classics στην Internal και στην Tresor, αλλά και στην Gigolo Records του DJ Hell.

29/3, Steam Athens, Ευρυμέδοντος 3, Αθήνα, 23:00

Pixi: Mano Le Tough, Love Over Entropy Μετά την περσινή εμφάνιση στο Add Festival, ο Ιρλανδός house DJ και παραγωγός Mano Le Tough έρχεται ξανά στην Αθήνα. Μαζί του σε μια live εμφάνιση ο Ολλανδός παραγωγός, Love Over Entropy, αλλά και ο resident DJ του Pixi, Mark_K. 30/3, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 23:00, εισ.: 15-20 ευρώ

Romantso & Kormoranos: Team Spirit 5 Hara Kiri, Sofronis, Blue Lagoon, Winjer, SRJ, wemustbeinlove, διαλέγουν τη μουσική στο πέμπτο πάρτι που διοργανώνουν από κοινού το Ρομάντσο και ο Κορμοράνος.

30/3, Bios. Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, 23:30, είσοδος ελεύθερη

Εμπνευσμένος από μια εμβληματική μορφή του φεμινισμού αλλά και του κινήματος κατά του απαρτχάιντ, τη Nοτιοαφρικανή ποιήτρια Ίνγκριντ Γιόνκερ, ο Michel van der Aa φέρνει στο Μέγαρο ένα ποιητικό multimedia έργο που συνδυάζει τη σκηνική με τη 3-D κινηματογραφική δράση. Η σοπράνο Katherine Manley τραγουδά live πάνω στη σκηνή, ενώ ο βαρύτονος Roderick Williams ερμηνεύει τον ρόλο του στην ταινία που προβάλλεται ταυτόχρονα σε διάφορα επίπεδα της σκηνής. Tην ίδια στιγμή, οι δύο πρωταγωνιστές συνδιαλέγονται με τη Χορωδία Δωματίου της Ολλανδίας και με την προηχογραφημένη μουσική του πολυβραβευμένου Ολλανδού συνθέτη. 3031/3, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Χίλτον, 20:00, εισ.: 8-40 ευρώ

6 ΣΥΝΑΥΛΙΑ Κωνσταντίνος Βήτα Μετά από έναν δίσκο και μία μοναδική συναυλία που ξάφνιασε και συγκίνησε στην αρχή του περασμένου καλοκαιριού με τους Στέρεο Νόβα, ο Κωνσταντίνος Βήτα επιστρέφει στις προσωπικές του μουσικές. Πειραματικός αλλά ταυτόχρονα οικείος, επιστρέφει με μια σύντομη περιοδεία που θα τον φέρει για πρώτη φορά στη σκηνή του Piraeus 117 Academy για να παρουσιάσει καινούργιο υλικό (από το νέο του digital ΕΡ «Περίεργη Ώρα» που περιλαμβάνει πέντε τραγούδια και κυκλοφορεί από την puzzlemusik) αλλά και τραγούδια απ’ όλη του τη δισκογραφία. 30/3, Piraeus 117, Πειραιώς 117, 19:00, εισ.: 12-14 ευρώ

7 ΠΑΡΤΙ 5 yrs Phormix: Helena Hauff

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΘΕΑΤΡΟ

Μίμοι Με τους ανθρώπινους τύπους του, μαστροπούς, δασκάλους, βιοτέχνες, την ατμόσφαιρα της πολιτείας, τον θόρυβο των δρόμων της, τα μαγαζιά, τα δικαστήρια, τα σχολεία και τα κακόφημα σπίτια της, το σύμπαν των σατιρικών Μίμων του Ηρώνδα έρχεται πληθωρικό και υποκριτικά ακραίο στο θέατρο Σφενδόνη, σε σκηνοθεσία Άννας Κοκκίνου.

29/3-21/4, Σφενδόνη, Μακρή 4, Μακρυγιάννη, Τετ. 20:00, Πέμ.-Σάβ.

21:00, Κυρ. 18:30, εισ.: 10-15 ευρώ

Selfie: Στο βάθος πίσω η πόλη Μια σκηνική σύνθεση για τη μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από τα μάτια τριών εμβληματικών συγγραφέων της Θεσσαλονίκης, του Βασίλη Βασιλικού, του Γιώργου Ιωάννου και του Νίκου-Γαβριήλ Πεντζίκη, ανεβάζει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Ακύλλας Καραζήσης.

Γιορτάζοντας πέντε χρόνια παρουσίας, η μουσική πλατφόρμα Phormix προσκαλεί στο 6 d.o.g.s και πάλι τη Γερμανίδα DJ και παραγωγό Helena Hauff. Με έδρα της το Αμβούργο, έγινε γνωστή για τα λιτά electro και techno tracks που φτιάχνει αποκλειστικά με αναλογικό εξοπλισμό, αντλώντας έμπνευση από acid house, ΕΒΜ και industrial μουσική, ενώ πλέον εμφανίζεται ως headliner στα μεγαλύτερα μουσικά φεστιβάλ του πλανήτη. Μαζί της θα είναι ο Αμερικανός μουσικός παραγωγός Steve Summers για μια live εμφάνιση και ο ιδρυτής και resident DJ του Phormix, Morah. 29/3, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 24:00, εισ.: 10 ευρώ

29/3-15/5, Εθνικό Θέατρο - Πειραματική Σκηνή, Πανεπιστημίου 48, Τετ.-Σάβ. 21:00, Κυρ.

20:00, εισ.: 5-13 ευρώ

Η δυναμική του Ελληνικού Λόγου στο Θέατρο

Ανοιχτά μαθήματα θεάτρου για όλες τις ηλικίες από τον Μάρτιο έως τον Μάιο. Με ελεύθερη είσοδο!

10 νεοελληνικά κείμενα, 3 κεντρικές παραστάσεις, 7 θεατρικά αναλόγια, σε ένα ζωντανό, δημιουργικό και ξεχωριστό «Μάθημα Θεάτρου».

Τ

ο ΔΘΠ για δεύτερη χρονιά καλεί το κοινό σε ανοιχτές πρόβες θεάτρου, με σημαντικά ελληνικά θεατρικά έργα, εξαιρετικούς σκηνοθέτες και ένα δυναμικό επιτελείο ηθοποιών. Μέσα από τις ανοιχτές πρόβες το κοινό γνωρίζει τη διαδικασία της θεατρικής πράξης στο σύνολό της, ζει την εμπειρία της θεατρικής πρακτικής, ανακαλύπτει πώς χτίζεται μια θεατρική παράσταση, συνομιλεί με συγγραφείς, κείμενα, σκηνοθέτες και ηθοποιούς, όλους όσοι συνεργάζονται στο χτίσιμο μιας θεατρικής παράστασης. Επίσης, το κοινό γνωρίζει τους χώρους εργασίας του θεάτρου (μέρη της σκηνής, μηχανισμούς, σταγκόνια, τραμπουκέτα, κουίντες κ.λπ.) και εξοικειώνεται με τους επαγγελματίες του θεάτρου και τους ρόλους (θεατρικά πρόσωπα και δραματουργία) που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της θεατρικής πράξης. Σας περιμένουμε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στις ανοιχτές πρόβες. «Ο στρατηγός κάνει φασαρία στην πλατεία» μάκη τσίτα

«Με δύναμη από την Κηφισιά» κεχαΐδη - χαβιαρά

«O φονιάς» μ. ευθυμιάδη

Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη

Σκηνοθεσία: Νίκος Διαμαντής

Τα δέκα μονόπρακτα που αποτελούν το έργο θέτουν καίρια ζητήματα τόσο για τις σχέσεις των ανθρώπων μέσα στην κοινωνία όσο και για το ουσιαστικό γεφύρωμα αυτών των χασματικών ανθρώπινων επαφών.

Την ανάλαφρη καθημερινότητα τεσσάρων γυναικών των βορείων προαστίων της δεκαετίας του ’90 περιγράφει το ευφρόσυνα κωμικό και υπόγεια δηκτικό αυτό έργο.

Αρχές δεκαετίας του ’80. Μια μέρα με βροχή, σε ένα μικροαστικό σπίτι τέσσερις ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με το ένοχο παρελθόν τους, κρυμμένοι πίσω από μάσκες και ταυτότητες σε ένα παιχνίδι ρόλων και ευθυνών.

Aνοιχτές πρόβες 27/3, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00 28/3, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00 5/3, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00 6/4, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00 8/4, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00

Ανοιχτές Πρόβες 3/4, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00 4/4, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00 9/4, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00

Σκηνοθεσία: Κίρκη Κάραλη

Ανοιχτές πρόβες 29/3, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00 31/3, 10:00-12:00 ή 12.00-14:00 1/4, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00 2/4, 10:00-12:00 ή 12:00-14:00 Στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνεται ο κύκλος θεατρικών αναλογίων

Κρατήσεις θέσεων στο τηλέφωνο 210 4143356, 210 4143310 Εmail: festivalneoellinikouergou@gmail.com

28.3.19 – lifo

39

σινεμά

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Dumbo

Σκηνοθεσία: Τιμ Μπέρτον Πρωταγωνιστούν: Κόλιν Φάρελ, Μάικλ Κίτον, Ντάνι ντε Βίτο, Έβα Γκριν

week

Χ Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

α πο τον θ οδ ω ρ η κο υτ σογ ιαν νοπου λο

VILLAGE RENTI 1,4,5,7,8,9,10-VILLAGE MALL 2,5,7,8,10,11,14- VILLAGE PAGRATI 2,4,5-VILLAGE FALIRO 1,2,7,8-VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2,3,5-ODEON GLYFADA 1,2-ODEON MAROUSI 1,3-ODEON ESCAPE 1,2,3,4,5,6-ODEON STARCITY 2,5,7,9-ΑΕΛΛΩ 2,3,4-ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2-ΑΙΓΛΗ 1,2-ΑΝΟΙΞΗ 1,2-ΒΑΡΚΙΖΑ 1,2- CINERAMA-WEST CITY 1,2-ΚΗΦΙΣΙΑ 1,2-ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS-ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1-ΝΑΝΑ 1,2,3,4,5-ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ-ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1-TOWN CINEMAS 1,3-ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1,2-ΑΡΤΕΜΙΣ-ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ-ΟΝΕΙΡΟ -ΖΕΑ

40 lifo – 28.3.19

Mektoub, my love, canto uno Σκηνοθεσία: Αμπντελατίφ Κεσίς Πρωταγωνιστούν: Σαΐν Μπουμεντίν, Οφελί Μπο

Ντάμπο

ωρίς να εγκαταλείψει τη φόρμουλα του πρωτότυπου Ντάμπο, του κινουμένου σχεδίου του 1941, η Disney χτυπάει διάνα με τη διασκευή και ανάπτυξη από τον Τιμ Μπέρτον, στην καλύτερή του στιγμή εδώ και χρόνια. Το ελεφαντάκι παραμένει αξιαγάπητο και στην ψηφιακή του αναπαράσταση – διατηρεί τα τεράστια αυτιά και τα παρατηρητικά, γαλάζια μάτια του. Αποκομμένο από νωρίς από τη μητέρα του, την κ. Τζάμπο, βρίσκεται ορφανό στο τσίρκο του Μαξ Μέντιτσι, αλλά όχι παραμελημένο, αφού το προσέχουν τα δύο, επίσης ορφανά από μητέρα, παιδιά του βετεράνου του πολέμου και παλιού ιππέα της επιχείρησης, του Χολτ Φάριερ, ο οποίος επιστρέφει με ένα χέρι και πεσμένα τα φτερά. Το τσίρκο τα φέρνει δύσκολα βόλτα, αλλά μόλις εξαπλώνεται η φήμη πως ο Ντάμπο, με το που φτερνιστεί, μυρίζοντας ένα φτερό, πετάει κανονικά, ο προβληματικός κ. Βαντεβίρ, μαζί με την προστατευόμενή του, την ισορροπίστρια Κολέτ Μαρσάν (φυσικά, απλή συνωνυμία με την υποψήφια για Όσκαρ μπαλαρίνα και ηθοποιό του Μουλέν Ρουζ του Τζον Χιούστον), εξαγοράζει δολίως το μαγαζάκι του Μέντιτσι στο ονειρεμένο του πάρκο, την Dreamland, εντάσσοντας τον θίασο στο δυναμικό του. Αιχμή του δόρατος του πολυθεματικού, τεχνολογικά προηγμένου για το 1919, οπότε εκτυλίσσεται η υπόθεση, λούνα παρκ είναι ο μικρός ελέφαντας, μέχρι που η ατραξιόν του δεν είναι τόσο πειθήνια, για πολλούς λόγους. Ο Μπέρτον τολμά να χρίσει πρωταγωνιστή-κακό έναν χαρακτήρα που μοιάζει πολύ με τον Γουόλτ Ντίσνεϊ: ο Βαντεβίρ του Μάικλ Κίτον παρουσιάζεται ως αδίστακτος και δίγλωσσος, ένας showman της επικοινωνίας που δρα ως καρχαρίας και καταπίνει ό,τι βρεθεί στο διάβα του για να πλάσει μια αξεπέραστη ουτοπία και να αφήσει εποχή. Πολύ έξυπνα, ο Αμερικανός δημιουργός των παραμυθιών with a twist διατηρεί τις υγιείς αποστάσεις από το κακό και προεκτείνει τη γνωστή και αγαπητή ιστορία του Ντάμπο πέρα από το μικρό κέλυφος της πρώτης ταινίας. Με οικολογικό περιεχόμενο και μεγάλη καρδιά, εικαστικά συμπαγές και τεχνικά θεαματικό, το φιλμ του είναι ένα αφοπλιστικό μελόδραμα και ταυτόχρονα δράμα σχέσεων, όπου όλοι οι ηθοποιοί δένουν αρμονικά, σαν να είναι μέλη του θιάσου Μέντιτσι εδώ και πολλά χρόνια – και είναι η ολοκλήρωση της ιδιόμορφης τριλογίας ανάμεσα στον Μάικλ Κίτον και τον Ντάνι ντε Βίτο σε ταινίες του Μπέρτον, μετά τον δεύτερο Batman και το Big Fish, Απίθανες Ιστορίες, με τον Ντε Βίτο, παραδόξως, σε ρόλο καλού.

Μεκτούμπ, αγάπη μου

Ο ιδιοκτήτης του τσίρκου προσλαμβάνει έναν άντρα για να φροντίζει έναν νεογέννητο ελέφαντα με υπερμεγέθη αυτιά που τον κάνουν περίγελο του τσίρκου. Όταν τα παιδιά του ανακαλύπτουν πως ο Ντάμπο μπορεί να πετάξει, ένας αδίστακτος επιχειρηματίας και μια ακροβάτισσα επιδιώκουν να τον κάνουν σταρ του τσίρκου.

Το καλοκαίρι του 1994 ένας νεαρός σεναριογράφος επιστρέφει στη γενέτειρά του μετά από έναν χρόνο διαμονής στο Παρίσι και περνάει τον καιρό του ανάμεσα στο τυνησιακό εστιατόριο των γονιών του, τα διάφορα μπαρ και, βέβαια, την παραλία.

Ο σπουδαίος Αμπντελατίφ Κεσίς επιστρέφει με τον πρόλογο μιας επικείμενης τριλογίας. Αυτό το τρίωρο, ασυμμάζευτο και ενίοτε μεθυστικό πρώτο μέρος, το canto uno, διαδραματίζεται χαλαρά στη μεσογειακή γαλλική πόλη Σετ, σε μια αραβική γειτονιά. Γενέτειρα και ζωντανή μνήμη των καλοκαιριών του Σαΐν, ενός νέου που επιστρέφει από το Παρίσι με αμφίβολα σχέδια για το μέλλον του (θα γίνει φωτογράφος, σεναριογράφος, ποιος ξέρει;), η λουτρόπολη φιλοξενεί τους έρωτες και τις παρεξηγήσεις μιας παρέας και των οικογενειών τους σε ένα ιδιότυπο «τυνήσιο marivaudage», όπου η αγάπη εκφέρεται με εναλλαγές και μεταπτώσεις, ελαφρότητα και πικρία το 1994, λίγο πριν ο κόσμος βαρύνει και οι προτεραιότητες αλλάξουν ριζικά. Με ηδυπαθείς προθέσεις και αυτοβιογραφική διάθεση, ο Κεσίς στήνει θεόρατες σεκάνς και τουλάχιστον τρεις από αυτές (η γέννηση των αμνών, ο διονυσιακός χορός με έμφαση στα γυναικεία οπίσθια και το υπέροχο απογευματινό μπάνιο στη θάλασσα) μένουν αξέχαστες, σε ένα σκηνικό που παραπέμπει στο Κουσκούς και με θεματική που πηγάζει από την πρώτη του ταινία, το L’ Esquive. Μιλά για την περιπλάνηση μιας ευαίσθητης ψυχής ανάμεσα στο παιδικό παρελθόν και στο άδηλο μέλλον, την άρνηση της ενηλικίωσης από έναν μαζεμένο άντρα σε ένα επεισόδιο αναζήτησης του μεκτούμπ, δηλαδή του «γραμμένου» του, έναν χαρακτήρα αξιοπρεπή και ζορισμένο, φύση επιρρεπή στην ανάληψη ευθυνών και στην πίστη στις σχέσεις και τους ανθρώπους. Η συνέχεια επί της οθόνης του Φεστιβάλ των Καννών, με το δεύτερο μέρος, το Ιντερμέτσο. ΑΝΔΟΡΑ-ΑΣΤΟΡ

Ευτυχισμένος Λάζαρος Felice Lazzaro Σκηνοθεσία: Αλίτσε Ρορβάχερ Πρωταγωνιστούν: Αντριάνο Ταρντιόλο, Λούκα Τσικοβάνι, Άλμπα Ρορβάχερ Ένας ευγενικός Ιταλός αγρότης και η οικογένειά του πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης μιας βαρόνης καπνού.

Ένας σύγχρονος άγιος μετακομίζει, πένητας και ταπεινός, από το χωριό στην πόλη για να βρει τον συνομήλικο, επίσης νεαρό αφέντη του, για να τηρήσει τον λόγο του. Η αφέλειά του αφοπλίζει, τρυπάει τον χρόνο, τον κυνισμό, την πονηριά. Ο Λάζαρος ανοίγει τα μάτια του πλατιά, σαν ανεξίκακο παιδί, και καθρεφτίζει την αφήγηση της Αλίτσε

Ρορβάχερ, η οποία και πάλι αναρωτιέται αν τα μοντέρνα θαύματα έχουν θέση σε έναν κόσμο που μπορεί και να μην τα πάρει καν χαμπάρι. Η αφήγησή της είναι μια ανθρώπινη σερπαντίνα, (ηθελημένα), ποτέ αρκετά αιχμηρή, μακροσκελής: ξεκινά από μια παραλλαγή του Πρίγκιπα και του Φτωχού, περνάει στην περίπτωση της επίμορτης αγροληψίας, της εκμετάλλευσης και της ψυχολογικής άρνησης, φιλτράρει με βιωματικά στοιχεία την ταινία και σχολιάζει την ευγένεια ως πεισματάρικη αντίσταση στον μηδενισμό. Η Ρορβάχερ εξελίσσεται σε ανάδελφη δημιουργική φωνή στο ευρωπαϊκό σινεμά. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ-ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1-ΔΙΑΝΑ-ΙΝΤΕΑΛΚΗΦΙΣΙΑ 2-ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ-ΝΙΡΒΑΝΑ 2

Κωδικός Κολιμπρί Hummingbird Ρroject Σκηνοθεσία: Κιμ Νγκουέν Πρωταγωνιστούν: Τζέσι Άιζεμπεργκ, Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, Σάλμα Χάγιεκ Δύο ξαδέρφια από τη Νέα Υόρκη ονειρεύονται να φτιάξουν μια οπτική ίνα που θα καλύπτει την απόσταση από το Κάνσας μέχρι το Νιου Τζέρζι και θα τους προσφέρει εκατομμύρια, αλλά τους εμποδίζει μια παρανοϊκή επενδύτρια και πρώην εργοδότριά τους.

Ο Κωδικός Κολιμπρί συνορεύει με το Μεγάλο Σορτάρισμα, αλλά διαφέρει σημαντικά στο στυλ και την ταχύτητα: ο Άνταμ Μακέι σπάει το οικονομικό θρίλερ για τη Wall Street με τον γνώριμο τρόπο της ενσωμάτωσης του stand up comedy στη δραματουργία πολλαπλών χαρακτήρων, ενώ ο Καναδός Κιμ Νγκουέν αρνείται να κλειστεί στο κλειστοφοβικό σύμπαν μιας εταιρείας που ψάχνει με φρενίτιδα τον τρόπο να επινοήσει το ταχύτερο δυνατό σύστημα διαβίβασης πληροφοριών σε υψηλή συχνότητα για το χρηματιστήριο, τοποθετώντας τους χαρακτήρες του σε πανοραμικές τοποθεσίες στα Απαλάχια Όρη, κάθιδρους από αγωνία και απεγνωσμένους στο κυνήγι του χρόνου, σε μια διαδρομή με συνεχείς ανατροπές. Η εμπιστοσύνη δοκιμάζεται, η δεοντολογία καταπατάται συνεχώς και ο Νγκουέν επιμένει στον ανθρώπινο παράγοντα. Οι δύο πρωταγωνιστές δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί. Ο Τζέσι Άιζεμπεργκ είναι ο εμμονικός οραματιστής με την τοξική φιλοδοξία και το απωθημένο να αποδείξει στον πατέρα του πως αξίζει και ο μεταμορφωμένος Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, ο nerd εξάδελφός του, η ιδιοφυΐα που καταδιώκεται από ενοχές, τη Σάλμα Χάγιεκ (το αδίστακτο αφεντικό που εγκατέλειψε) και μια κρυφή επιθυμία να ζήσει μακριά από την τρέλα, με την οικογένεια και τα τεχνολογικά μαστορέματά του. Ενώ το σενάριο του Νγκουέν διατηρεί το ενδιαφέρον, δίνοντας έμφαση στην «αναλογική» πλευρά μιας ανελέητα ανταγωνιστικής αρένας, η σκηνοθεσία αυξομειώνει το τέμπο, αμβλύνοντας την αιχμή που συνεχώς φυτρώνει από τις καταστάσεις.

VILLAGE RENTI 18-VILLAGE MALL 6-VILLAGE FALIRO 4,9-ODEON GLYFADA 1,2-ODEON MAROUSI 1-ODEON ESCAPE 2,6-ODEON STARCITY 10-ΑΒΑΝΑ-ΑΕΛΛΩ 3-ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1-WEST CITY 3,4-NANA 5-ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ -ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1

Ο καθηγητής και ο τρελός The professor and the madman Σκηνοθεσία: Φαρχάντ Σαφίνια Πρωταγωνιστούν: Μελ Γκίμπσον, Σον Πεν Ένας καθηγητής αρχίζει να συγκεντρώνει ορισμούς με αφορμή την πρώτη έκδοση του Λεξικού της Οξφόρδης για την αγγλική γλώσσα και λαμβάνει πάνω από 10.000 λήμματα από έναν τρόφιμο σε άσυλο φρενοβλαβών εγκληματιών.

Επί χρόνια ο Μελ Γκίμπσον ονειρευόταν την ιδανική αφήγηση της περίπτωσης του Τζέιμς Μάρεϊ, Σκωτσέζου φιλολόγου που στις αρχές του 20ού αιώνα ανέλαβε να συντάξει το περίφημο Λεξικό της Οξφόρδης. Έφερε σκηνοθέτη της προτίμησής του, τον Φαρχάντ Σαφίνια, προσέλκυσε δυνατούς ηθοποιούς, με τον Σον Πεν να ενσαρκώνει έναν Αμερικανό γιατρό που καταδικάστηκε για φόνο και κλείστηκε σε άσυλο όταν άρχισε να πάσχει από σοβαρές μανίες καταδίωξης, και είδε το όραμά του να γκρεμίζεται όταν συγκρούστηκε με την εταιρεία παραγωγής σε μερικά κρίσιμα γι’ αυτόν θέματα, όπως οι τοποθεσίες γυρισμάτων και ο προϋπολογισμός – ο Σαφίνια υπογράφει με ψευδώνυμο και ο Γκίμπσον έσυρε τη Voltage στα δικαστήρια, αλλά δεν δικαιώθηκε από ένα σημείο κι έπειτα. Δεν νομίζω πως το πρόβλημα βρίσκεται στο αν μερικές σκηνές γυρίστηκαν στο κολέγιο Trinity αντί στην αυθεντική Οξφόρδη. Η παράλληλη ιστορία του ταπεινού και φιλότιμου Μάρεϊ που συγκρούεται με το δυσκοίλιο Βυζάντιο των αρχόντων των αγγλικών γραμμάτων, με εκείνη του ιδιοφυούς τρελού που χάνει τα λογικά του, αλλά ως διά μαγείας και εντελώς εθελοντικά βοηθά ανυπολόγιστα το προβληματικό υπερσύγγραμμα, συμπίπτουν με υπερβάλλουσα πρόθεση και επίπεδη έκφραση, ειδικά σε σύγκριση με το πολύ συγγενές Ένας υπέροχος άνθρωπος του Ρον Χάουαρντ. Η πίστη του Τζέιμς Μάρεϊ στον Θεό και στο θαύμα που χρειάζεται για την ολοκλήρωση ενός μεγαλειώδους έργου, γεμάτου εμπόδια και δοκιμασίες, εξηγεί εν μέρει τον ενθουσιασμό του Γκίμπσον για το story.

VILLAGE RENTI 17-VILLAGE MALL 12-ΑΕΛΛΩ 4-ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2-ΑΙΓΛΗ 1-ΑΝΟΙΞΗ 1-CINERAMA-ΚΗΦΙΣΙΑ 1-ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1-ΝΑΝΑ 3-ΟΣΚΑΡ-ΣΠΟΡΤΙΓΚ 2-TOWN CINEMAS 1,2,4-ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1-ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ-ΟΝΑΡ

Ο Άγγελος El Angel Σκηνοθεσία: Λούις Ορτέγκα Πρωταγωνιστούν: Λορέντσο Φέρο, Τσίνο Νταρίν, Σεσίλια Ροθ Ένας έφηβος κρύβει πίσω από το αγγελικό του πρόσωπο ένα σύνολο από ληστείες και δολοφονίες.

Μαύρος Άγγελος ονομαζόταν ο Κάρλος Ρομπλέδο Πουτς, ο teenager φονιάς με παρουσιαστικό χερουβείμ και ένστικτα σατανικά: ο Καρλίτο πρόλαβε να ληστέψει, να βιάσει και να σκοτώσει

11 άτομα μέσα σε ισάριθμους μήνες, από το 1971 μέχρι το 1972, ώσπου συνελήφθη από δική του αμέλεια και συνεχίζει να εκτίει ισόβια, όντας πλέον ο μακροβιότερος φυλακισμένος στην ιστορία της Αργεντινής – και δεν προβλέπεται να αφεθεί ελεύθερος, ποτέ. Γυρισμένη με γούστο και αρτιότητα, η ταινία Ο Άγγελος, που έκανε πρεμιέρα στο Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών, έχει δύο βασικά και αξεπέραστα προβλήματα:ο νεαρός πρωταγωνιστής, ο Λορέντσο Φέρο, διαθέτει την ομοιότητα και τίποτε άλλο, πράγμα θεμελιώδες σε μια ερμηνεία που απαιτεί πολλή δουλειά εσωτερικής δύναμης (και μοχθηρίας) με πολύ λίγες πληροφορίες, που αγγίζουν τη σφαίρα της υπόθεσης, καθώς τα κίνητρα για τη μεταμόρφωση ενός παιδιού από ισορροπημένο, μικροαστικό, οικογενειακό περιβάλλον σε τέρας παραμένουν σκοτεινά και δυσανάγνωστα. Επίσης, η εικασία της ομοφυλοφιλίας του, που εκφράζεται σε φαντασιακές σκηνές, μοιάζει αυθαίρετη και ξεκομμένη. Βρίσκεται στο μυαλό του σκηνοθέτη Λούις Ορτέγκα και του παραγωγού Πέδρο Αλμοδόβαρ, και δεν αφορά την ίδια την ταινία. Ο οπισθοδρομικός συντηρητικός Τύπος της εποχής απέδωσε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, χωρίς να έχει στοιχεία, στις εγκληματικές του δράσεις, ενώ ο Ορτέγκα τον ερμηνεύει αντίστροφα, ως μοναδική πηγή ανθρωπιάς, πιθανολογώντας. Αλλά δεν λειτουργεί οργανικά, αντίθετα αποσταθεροποιεί.

ODEON STARCITY 5-ΑΙΓΛΗ 2-ΑΤΛΑΝΤΙΣ 2-ΕΛΛΗ-ΚΗΦΙΣΙΑ 2-ΣΙΝΕΑΚ

Επιστροφή στην κορυφή Back to the top Σκηνοθεσία: Στρατής Χατζηελενούδας Η ιστορία ζωής του 33χρονου Λεωνίδα, ο οποίος, παρ’ ότι καθηλώνεται σε αναπηρικό αμαξίδιο μετά από ατύχημα, αποφασίζει να ανέβει στην κορυφή του Ολύμπου.

Σε αντιστοιχία με το Free Solo της προηγούμενης εβδομάδας, ένα ντοκιμαντέρ, από τη χώρα μας αυτήν τη φορά, προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί η ηθική ικανοποίηση και το πείσμα αρκούν για να βάλει κάποιος σε κίνδυνο τη ζωή του, βγάζοντάς τον από την ασφάλεια του σπιτιού του. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο ξεκάθαρα, καθώς είναι σαφές από το ξεκίνημα ότι η ηττοπάθεια δεν αποτελεί επιλογή για τον 33χρονο Λεωνίδα, από τη στιγμή που ένα ατύχημα τον καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο, κάτι που για έναν άνθρωπο γεμάτο ενέργεια μοιάζει με καταδίκη. Έχοντας ανέβει και προ του ατυχήματος στην κορυφή του Ολύμπου, συμμετέχει σε ένα ομαδικό στοίχημα που τον θέλει να γίνεται ο πρώτος που θα ανέβει με το αμαξίδιό του εκεί ψηλά, ένα δύσκολο εγχείρημα για όλη την ομάδα του. Το ντοκιμαντέρ γρήγορα δείχνει πως αποτελεί περισσότερο μια γλυκιά αποτύπωση των συναισθημάτων όλων των μελών της ομάδας παρά μια ενδοσκόπηση, εγχείρημα βέβαια διόλου ευκαταφρόνητο βάσει των συνθηκών της ανάβασης. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη

fiction

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Streaming μέχρι τελικής πτώσης Τι ακριβώς επιδιώκει το Netflix με το άνοιγμα στο σινεμά; Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ πολεμάει το Netflix και παζαρεύει ευρύτερο παράθυρο για τις ταινίες του στις αίθουσες, ενώ όλοι αναρωτιούνται γιατί η γιγαντιαία πλατφόρμα ανοίγεται ντελικάτα, όπως με το Ρόμα, ή θορυβωδώς, όπως στην περίπτωση του Ιρλανδού, προς το σινεμά. Επειδή αγαπάει (και) την τέχνη; Δύσκολο να αποδειχτεί. Γιατί θέλει να γοητεύσει ένα πιο αντιστασιακό, σινεφίλ κοινό; The more, the better, συνεπώς δεν το αποκλείουμε. Στην προσπάθειά της να βρει περιεχόμενο; Με τέτοια μανία να προσφέρει ποικιλομορφία και ποσότητα, εννοείται. Διακαώς, ωστόσο, το Netflix θέλει να προλάβει τα γεγονότα. Που δεν είναι άλλα από την άφιξη του Disney+. Όσοι κοιτάζουν την αγορά με περιέργεια και ανησυχία, γνωρίζουν πως τα ερωτήματα για τη χρησιμότητα του Ρόμα και του Ιρλανδού σε μια πλατφόρμα που καθημερινά γεμίζει με προϊόντα είναι δευτερεύοντα. Σχεδόν όλα τα στούντιο έχουν ένα τηλεπικοινωνιακό αφεντικό, τη Viacom ή την AT&T. Παρέχουν θελκτικά πακέτα για να συνδυάσουν γρήγορες ταχύτητες και μπόλικη τροφή στους δέκτες, ένα οικόσιτο Shangri-La, και να είσαι μέσα στα πράγματα, αντί να τα κυνηγάς έξω από το σπίτι σου. Το Netflix, από την άλλη, μαζεύει από πολλούς και παράγει αβέρτα, θυμίζοντας το πάλαι ποτέ μικρό κι ευγενικό πολυκατάστημα που εξελίχθηκε σε αχανές σούπερ-μάρκετ που προσκαλεί τρανταχτά ονόματα για απανωτά εγκαίνια. Ένα από τα μεγάλα του πλεονεκτήματα; Η χαμηλή τιμή που, στη διαίρεση, το κάνει προσβάσιμο σε όλα τα σπίτια. Τόσο, που σε χρόνο-ρεκόρ απέκτησε το watercooler effect: στη χώρα μας δεν ρωτάνε πια τι κατέβασες αλλά τι είδες χθες στο Netflix. Τώρα θα τα βρει σκούρα. Το Disney+, χωρίς να έχει δεσμευτεί με ακρίβεια, υπόσχεται ακόμα χαμηλότερη συνδρομή και δεν χρειάζεται καν να συστηθεί. Σταδιακά αποσύρει τις ταινίες του από το Netflix και κλείνει το παράθυρο συνεργασιών, καθώς τις κρατάει για το μεγάλο του λανσάρισμα, που ο πρόεδρος Μπόμπ Άιγκερ τοποθετεί στα τέλη του 2019, σε απόλυτη προτεραιότητα. Θα περιλαμβάνει όλη τη Marvel, τους Πολέμους των Άστρων που έγιναν, που έρχονται, συν τα παράγωγά τους, την Pixar, που είναι θησαυρός, τα παιδικά, που αποτελούν τη μα-

γιά, και όλες τις παραγωγές με σήμα το ποντίκι. Αλλά και τα remakes που σχεδιάζονται με τηλεοπτικά επεισόδια πασίγνωστων κινηματογραφικών «μαγαζιών» (δεν φαντάζεστε πόσα…). Επιπρόσθετα, παραγγελιές όπως το Diary of a female President, που πρέπει να είναι μια ντισνεϊκής έμπνευσης αντιπολίτευση στον Τραμπ, πιο ενήλικο περιεχόμενο που θα περνάει μέσα από το «Hulu», τα αθλητικά διά του ESPN+, καθώς και το θέαμα που προσφέρει το National Geographic. Και πέρα από το niche, ας μην ξεχνάμε τη Fox του 20ού και του 21ου αιώνα. Εξού τα 70 και πλέον δισ. που ξοδεύτηκαν για την εξαγορά της. Μιλάμε για αρχειακό θησαυρό προς εκμετάλλευση και μελλοντικά σχέδια που ήδη εκπονούνται. Ακόμη δεν έχει γίνει τίποτε πρακτικά, ίσως γιατί οι λεπτομέρειες θα καθοριστούν από το πολύπλοκο οργανόγραμμα και νέες υπηρεσίες που ξεφυτρώνουν ανά πάσα στιγμή. Ο λόγος που η Disney περιμένει τόσο καιρό να ξεκινήσει είναι ενδεχομένως η τεχνολογική πιστοποίηση και εφαρμογή της τέλειας λειτουργίας της πλατφόρμας, εκτός από τα logistics. Όταν όμως εμφανιστεί στο ψηφιακό προσκήνιο, θα είναι το βαρύτερο πυροβολικό που έχει δει μέχρι στιγμής η τιτανομαχία του streaming. Με το πιο γνωστό σήμα κατατεθέν και άπειρες δυνατότητες για πυροδότηση παλιών, δοκιμασμένων συνταγών. Ο κόσμος δηλώνει κουρασμένος από τις συνδρομές. Έχει να πληρώσει και την μπάλα την ντόπια (γιατί οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται), και την καλή, τη διεθνή. Από την άλλη, αναζητά όλο και λιγότερο, και εντελώς στοχευμένα, το θέαμα στην ελεύθερη αγορά, στον καθαρό αέρα της κλειστής αίθουσας. Εκτός αν τον βρίσκει τσάμπα, ξέρετε πού. Οι ειρωνείες προστίθενται: οι κινηματογραφικές παραγωγές πολλαπλασιάζονται, αλλά η theatrical προθεσμία τους μειώνεται, γιατί απευθύνονται βασικά στο κοινό του καναπέ. Η διαφορά της επίπτωσης που θα έχει κάτι τέτοιο σε μια χώρα όπως η Ελλάδα είναι η ριζωμένη συνήθεια να ΜΗΝ πηγαίνουμε σινεμά, παρά μόνο κατά περίπτωση και ανάλογα με τις διαθέσεις του καιρού και της παρέας. Στον πόλεμο ανάμεσα στους νέους γίγαντες των home media σίγουρα θα πληγωθεί το Netflix, αλλά το μεγάλο θύμα θα είναι η αίθουσα, που δεν ξέρει να διαχειριστεί σωστά το κοινό της.

ΤΡΙΑΝΟΝ

28.3.19 – lifo

41

Στιγμιαία Οικογένεια

Η Τρύπα

Πόλη υπό κατοχή

Ελεύθερο Θέμα

Instant Family

The hole in the ground

Captive State

Free Subject

Σκηνοθεσία: Σον Άντερς Πρωταγωνιστούν: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Ρόουζ Μπερν, Οκτάβια Σπένσερ

Σκηνοθεσία: Λι Κρόνιν Πρωταγωνιστούν: Σίνα Κέρσλεϊκ, Τζέιμς Κουίν Μάρκι

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Γουάιατ Πρωταγωνιστούν: Άστον Σάντερς, Βέρα Φαρμίγκα, Τζον Γκούντμαν

Σκηνοθεσία: Στέλλα Θεοδωράκη Πρωταγωνιστούν: Θεοδώρα Τζήμου, Αντώνης Καρυστινός, Λάζαρος Γεωργακόπουλος

Ένα ζευγάρι υιοθετεί 3 αδέρφια και προσπαθεί να μάθει τι σημαίνει να είσαι γονιός, με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα.

Μητέρα και γιος μετακομίζουν στο απομονωμένο καινούργιο τους σπίτι σε μια επαρχιακή πόλη, ελπίζοντας να κάνουν μια καινούργια αρχή, όμως τελικά αντιμετωπίζουν μια αλλόκοτη γειτόνισσα, μια προσωρινή εξαφάνιση και μια μυστηριώδη τρύπα στο έδαφος.

Η ζωή αυτών που αντιστάθηκαν και αυτών που συνεργάστηκαν σε μια γειτονιά του Σικάγο που βρίσκεται εδώ και μία δεκαετία υπό κατοχή από μια εξωγήινη δύναμη.

Μια καθηγήτρια σε σχολή Καλών Τεχνών δίνει στους οκτώ φοιτητές της μια άσκηση ελεύθερου θέματος με σκοπό τη βαθύτερη ωρίμανσή τους σε μια περίοδο κρίσης.

Αν μετά από λίγη ώρα θέασης η ταινία σάς φανεί ως ένας έμμεσος τρόπος διαφήμισης και γνωριμίας με τους κρατικούς μηχανισμούς της υιοθεσίας στις ΗΠΑ, δεν πέφτετε έξω, αφού στο τέλος της υπάρχει και προώθηση των ιστοσελίδων στις οποίες κάποιος πρέπει να απευθυνθεί αν θέλει να υιοθετήσει ένα ή περισσότερα παιδιά. Αυτή όμως η χολιγουντιανού στυλ κοινωνική προσφορά, με όλες τις ωραιοποιήσεις και απλοποιήσεις, δίνεται στο κοινό με αυξημένη την αίσθηση του χιούμορ, το οποίο συχνά μπλέκεται αρκετά δημιουργικά με το συναίσθημα. Ο Σον Άντερς (Daddy’s Home) δεν ξεχνά ότι η προτεραιότητά του είναι να φτιάξει μια ψυχαγωγική ταινία, οι Μαρκ Γουόλμπεργκ και Ρόουζ Μπερν ανταποκρίνονται και το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι ξεκαρδιστικό, αλλά τουλάχιστον απέχει από την άβολη διαπίστωση ότι παρακολουθείς μια διαρκή τοποθέτηση προϊόντων, όπου το προϊόν είναι οι μειονότητες της χώρας. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 15-VILLAGE MALL 9-VILLAGE PAGRATI 1-VILLAGE FALIRO 5,9-VILLAGE AG.DIMITRIOS 4-ODEON GLYFADA 2-ODEON MAROUSI 2-ODEON ESCAPE 5,7-ODEON STARCITY 3-ΕΜΠΑΣΣΥ-ΝΑΝΑ 6-ΑΡΤΕΜΙΣ-ΣΙΝΕΑΚ

42 lifo – 28.3.19

Δυνατή και συγκροτημένη στην εκτέλεσή της, αλλά εντελώς μινιμαλιστική στη σύλληψη της κεντρικής της ιδέας, η Τρύπα μοιάζει να συγγενεύει με το αυστραλέζικο Babadook που είδαμε πριν από λίγα χρόνια σε ό,τι αφορά την απόσταση που υπάρχει ανάμεσα σε μια μητέρα και τον γιο της και τη μετατροπή της σε ένα είδος κινηματογραφικής απειλής. Το σύμπαν της ταινίας είναι αποκλειστικά κινηματογραφικό, από το απομονωμένο σπίτι ως τις αιτίες της μετακόμισης σε αυτό, που δεν εξηγούνται και βολεύουν περισσότερο την πλοκή παρά την όποια λογική ή το χτίσιμο των ηρώων. Η ταινία «ξυπνά» με την ανακάλυψη μιας μυστηριώδους τρύπας στο δάσος, την επιρροή που έχει στη σχέση των δύο και την ανάγκη για τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης τους, όλα δοσμένα από τη σκοπιά ενός καλού μαθητή του είδους, που όμως δεν έχει αποκτήσει ακόμη δική του φωνή. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 19-VILLAGE MALL 11-VILLAGE PAGRATI 2-VILLAGE FALIRO 2-VILLAGE AG.DIMITRIOS 3-ODEON ESCAPE 5-ODEON STARCITY 9-ΑΕΛΛΩ 2-ΑΝΟΙΞΗ 2-WEST CITY 4-ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2-ΝΑΝΑ 4-ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2-ΖΕΑ

Υπέρμετρα φιλόδοξο και μόνο τμηματικά ολοκληρωμένο, το φιλμ του Ρόμπερτ Γουάιατ (The Gambler) προσπαθεί από την αρχή να διαφοροποιηθεί από ταινίες σχετικές με εισβολή εξωγήινων, αλλά προχωρά έχοντας ως στόχο μόνο αυτό, κουβαλώντας μαζί του στην πορεία αναξιοποίητους χαρακτήρες και σεναριακά κενά. Η ιστορία εξετάζει το «μετά» μιας επίθεσης εξωγήινων με έμφαση στο Σικάγο και μια περιοχή του, όπου οι Αρχές φαίνεται να τα έχουν βρει με τον νέο κατακτητή και μια μικρή ομάδα επαναστατών ενσαρκώνει την ανθρώπινη μάχη για επιβίωση και ελευθερία. Ο Γουάιατ φτιάχνει μικρά πρότζεκτ μέσα στην ταινία του με συμβολισμούς για τη δύναμη της εξουσίας και χρησιμοποιεί το εύρημα των εξωγήινων περισσότερο ως αφορμή, όμως σταδιακά κάνει περισσότερο ασαφές και δυσνόητο το πρωτογενές υλικό του, που μοιάζει αντιστοίχως υπό κατοχή από μια πολύ μεγαλύτερη και ολίγον υπερφίαλη ιδέα. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 16-VILLAGE MALL 1-WEST CITY 2-ODEON ESCAPE 4-ODEON STARCITY 2-ΝΑΝΑ 2

Ένα work-in-progress,κινηματογραφημένο με δημιουργική ελευθερία που καταλήγει σε μια ταινία σαν work-inprogress, το Ελεύθερο Θέμα παρακολουθεί την εξέλιξη της εργασίας μιας ομάδας φοιτητών σχολής Καλών Τεχνών, τους οποίους η καθηγήτριά τους (Θεοδώρα Τζήμου) καλεί να εξερευνήσουν τα όρια της ελευθερίας στη σύγχρονη κοινωνία. Και όσο ασαφές μπορεί να ακούγεται αυτό, άλλο τόσο δύσκολη αποδεικνύεται η μετατροπή του σε ένα συμπαγές σενάριο, καθώς η ορμή των φοιτητών γεννά ένα πολυποίκιλο περιεχόμενο που στόχο έχει να παλέψει για τη δική του ελευθερία, μακριά από τις συμβάσεις μιας δεδομένης κινηματογραφικής φόρμας. Και ενώ η φόρμα διατηρεί επιτυχώς μια επαναστατική διάθεση, το περιεχόμενο ρέπει προς τη φθηνή και τυφλή καταγγελία προς κάθε κατεύθυνση, παρασύροντας έτσι τους ηθοποιούς αλλά και όλο το εγχείρημα προς πολύ πιο συντηρητικούς δρόμους. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

Ποιος είναι ο Γαλατάς που κέρδισε το βραβείο Booker Η LifΟ αποκαλύπτει τα μυστικά του πολυσυζητημένου βιβλίου που κέρδισε το κοινό και τις κριτικές και απέσπασε το βραβείο Booker 2018, έχοντας στο επίκεντρο το φλεγόμενο Μπέλφαστ της δεκαετίας του ’70, και κυκλοφορεί αυτές τις μέρες στα ελληνικά από τη σειρά Aldina των εκδόσεων Gutenberg.

Α

πό την πρώτη κόλας πρόταση, την πρώτη εντυπωσιακή παράγραφο, η βραβευμένη με το Booker 2018 Άννα Μπερνς αποφασίζει να κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς με τον αναγνώστη, ακονίζοντας τα αφηγηματικά της μαχαίρια: «Η ΜΕΡΑ που ο Τάδε ΜακΤάδε μου ’χωσε το μπιστόλι στο στήθος και με είπε παλιοκόριτσο και φοβέρισε ότι θα μου την ανάψει ήταν η ίδια μέρα που σκοτώθηκε ο γαλατάς. Τον είχε πυροβολήσει κάποια από τις στρατιωτικές περιπόλους κι εμένα καθόλου δεν μ’ είχε πειράξει που είχαν πυροβολήσει αυτό τον άντρα». Η κατάληξη της ιστορίας που αποκαλύπτεται ήδη από την αρχή του βιβλίου, της φημολογούμενης δηλαδή σχέσης της πρωταγωνίστριας με τον επονομαζόμενο «γαλατά» –ψευδώνυμο ουσιαστικά του αρχηγού των παραστρατιωτικών που ελέγχουν την πόλη–, συνίσταται στην οδυνηρή διαπίστωση μιας πλανώμενης απειλής και ενός (όχι και τόσο) απροσδόκητου θανάτου. Τα πάντα εδώ μοιάζουν φασματικά ή αμφιλεγόμενα, βγαλμένα από τη φαντασία των ανθρώπων που έχουν μάθει να ελέγχουν και να ελέγχονται, ξεδιπλώνοντας συνωμοσίες, ρεβανσιστικά σενάρια και επικίνδυνες φήμες. Όταν το κριτήριο δεν είναι η αλήθεια αλλά ο θάνατος και η ταυτότητα ισοπεδώνεται από τα σενάρια που τη συνοδεύουν, η αποκάλυψη των πραγματικών ονομάτων δεν έχει καμία σημασία: η πρωταγωνίστρια του βιβλίου αποκαλείται έτσι «μεσαία αδελφή», ο μάτσο διεκδικητής «Γαλατάς», ο αφιλεγόμενος εραστής «ίσως φίλος», η μητέρα «Μα». Ούτε οι τόποι ούτε οι δρόμοι κατονομάζονται, όπως τελικά ούτε καν τα ίδια τα συναισθήματα, αφού κανείς δεν έχει δικαίωμα στην πόλη αυτή να ελπίζει, να πονάει ή να αγαπάει. Και όμως, ο αναγνώστης εύκολα αντιλαμβάνεται από τις περιγραφές –ιδού ο αποκαλυπτικός ρόλος της λογοτεχνίας– ότι πρόκειται για το Μπέλφαστ της δεκαετίας του ’70, τόπο καταγωγής της συγγραφέως, όπου όλοι υποπτεύονται τους πάντες και η αθωότητα πεθαίνει προτού καν οριστεί. Καθώς τα παιδιά

κυκλοφορούν ανάμεσα σε τεμαχισμένα πτώματα, βομβαρδισμένα αυτοκίνητα και αποκεφαλισμένα ζώα, δεν μπορούν να ελπίζουν ούτε να ονειρεύονται. Οι ρόλοι τους είναι προδιαγεγραμμένοι, με τα αγόρια να προαλείφονται για πολεμιστές και τις γυναίκες για στωικές σύντροφοι ή ύποπτες ερωμένες. Η ενηλικίωση είναι εκ των πραγμάτων άγρια και τα σενάρια αντίστασης σχεδόν μηδαμινά, ειδικά για τη 18χρονη πρωταγωνίστρια, μέλος κι αυτή μιας πολύτεκνης ιρλανδικής οικογένειας που ζει τολμώντας να κάνει τη διαφορά με τη φαντασία. Το μόνο μέσο αντίστασης που έχει σε μια πόλη όπου οι μνήμες και ο θάνατος παραμονεύουν παντού, όπου τα πάρκα είναι γεμάτα βομβαρδισμένες εκκλησίες και οι διαδρομές οριοθετημένες και ελεγχόμενες από κάμερες, γείτονες, «εθνικούς», «παραστρατιωτικούς» και «ενωσίτες», είναι ότι μπορεί να διαβάζει: όχι με τον συνηθισμένο τρόπο αλλά καθώς περπατά, επιδεικνύοντας μέσα από αυτή την πρωτόγνωρη επαναστατική πράξη τη διάθεσή της να αντιταχθεί στους κανόνες που δεν επιβάλλονται μόνο από τους εχθρούς της πόλης «πέρα από το νερό», οι οποίοι σκορπούν τον θάνατο, αλλά και από μέσα. Έτσι, ένα καθήκον ελέγχου, ένα πανοπτικόν αλά Φουκό, με μάτια και κάμερες που παραμονεύουν σε κάθε βήμα, απλώνεται πάνω στις ψυχές, τα σώματα και τις επιθυμίες, καταργώντας τις αμφισημίες. Η αμφιβολία κάνει την πρωταγωνίστρια-«μεσαία αδελφή» μια άτυπη ηρωίδα που εκτίθεται για όλους –«Το “Δεν ξέρω λοιπόν” ήταν η τρισύλλαβη άμυνά μου στις επιθέσεις των ερωτήσεων»–, καθώς αμφισβητεί διαρκώς τα θέσφατα που όλες οι πλευρές επιβάλλουν στην πόλη και στον εαυτό τους. Δεν εγκαταλείπει, όμως, ούτε την τρυφερότητα, αφού τολμά να κουβαλήσει στα αθώα χέρια της ένα γατίσιο κεφάλι, κατάλοιπο των βομβαρδισμών, αναζητώντας μέρος για να το θάψει, μετατρεπόμενη σε άλλη μια Αντιγόνη, άλλη μια έφηβη που ξέρει τους συμβολισμούς που είχαν οι Έλληνες, πηγαίνοντας κόντρα στον κυρίαρχο νόμο όχι με το πτώμα του αδελφού της αλλά με ένα ακέφαλο γατί.

αnna burns Γαλατάς

Μτφρ.: Μαρία Αγγελίδου Εκδόσεις Gutenberg

πό το σημείο αυτό και ύστερα η «μεσαία αδελφή» είναι υπόλογη για τα πάντα. Η ίδια, ωστόσο, δεν απολογείται, ξέροντας, όπως θα έλεγε και ο Νίτσε, πως η ενοχοποίηση είναι η αρχή της μνησικακίας, παρά τολμά να σκέφτεται φωναχτά, με τον λόγο της να απλώνεται στις σελίδες σαν πολυβόλο μέσα από μακρόσυρτες περιόδους και ατελείωτες συνδετικές προτάσεις – το μοναδικό ίσως καταιγιστικό όπλο μιας ασθματικής πρωτοπρόσωπης αφήγησης που έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να αποδίδει δικαιοσύνη εκεί όπου όλοι αναζητούν ενόχους και φταίχτες. Όσο για την προσωπική της ιστορία, δηλαδή αυτήν της υποτιθέμενης σχέσης με τον Γαλατά, γίνεται το θέατρο του κόσμου, αποκαλύπτοντας τη δική της δυνατότητα προκλητικής αμφισημίας. Οι ανατριχίλες που νιώθει η πρωταγωνίστρια-«μεσαία αδελφή» όταν την πλησιάζει ο αποκρουστικός, κατά τα άλλα, γι’ αυτήν Γαλατάς, η αναστάτωση που της προκαλεί, ώστε να ποτίζει κάθε της σκέψη, εξωθώντας την στο να διακόψει τις επαφές με τον «ίσως φίλο», ύστερα από τις ελάχιστες συνευρέσεις τους, εξαγγέλλει μια διαφορετική σχέση με την επιθυμία. Η ίδια μετατρέπεται έτσι σταδιακά σε μια άτυπη μυθιστορηματική ηρωίδα του 19ου αιώνα που είναι η μεγάλη της αδυναμία. Γι’ αυτό, λοιπόν, τελικά η ηρωίδα αρνείται να συμμορφωθεί: εξακολουθεί να περπατά με τον Γαλατά, έστω και αν του αντιστέκεται, να πηγαίνει στην «περιοχή με τα κόκκινα φώτα» με τον «ίσως φίλο», να διεκδικεί την ασυνείδητη σεξουαλικότητά της. Κυρίως, όμως, να επιβάλλει τη βούλησή της εκεί όπου ακόμα και η φαντασία μοιάζει να είναι απαγορευμένη ή ελεγχόμενη. Μία από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές του βιβλίου είναι όταν, κόντρα σε όλες τις ασχήμιες, αφήνεται να την αιφνιδιάσει η ομορφιά ενός αγάλματος, της καλόγριας Τερέζας της Άβιλα, με τους στροβιλισμούς των πτυχώσεων και τον άγγελο με το βέλος, με τις κρυφές υποδηλώσεις της ομορφιάς και της γύμνιας. Αλλά η τολμηρή επαφή της με την ομορφιά δεν τελειώνει εδώ, αφού μονάχα αυτή τολμάει να χαζεύει τα ηλιοβασιλέματα σε μια πόλη όπου επικρατεί το μαύρο και κανείς δεν δύναται ή δεν επιτρέπεται να ξεχωρίσει τη λαμπρότητα και τα χρώματα που καταυγάζει ο ήλιος. Εξού και ότι, σε αντίθεση με τους συμμαθητές της από την τάξη των Γαλλικών, ξέρει ότι ο ουρανός δεν είναι μόνο γαλάζιος: «Ακόμα και τότε, παρόλο πια που στον ουρανό έβλεπα περισσότερα από τα τρία αποδεκτά ουράνια χρώματα –το γαλανό (του ουρανού της μέρας), το μαύρο (του ουρανού της νύχτας) και το άσπρο (σύννεφα)–, ακόμα και τότε κράτησα το στόμα μου κλειστό. Και τώρα δεν το παραδέχονταν ούτε οι άλλοι στην τάξη – όλοι τους μεγαλύτεροι από μένα, κάποιοι μάλιστα τριαντάρηδες και βάλε. Ήταν η σύμβαση: να μην παραδέχεται κανείς λεπτομέρειες, γιατί η παραδοχή τέτοιων λεπτομερειών θα σήμαινε επιλογή, και η επιλογή θα σήμαινε ευθύνη, και ευθύνη θα σήμαινε βάρος... Κι αν, τελικά, δεν μπορούσαμε να το σηκώσουμε αυτό το βάρος; Αν δεν καταφέρναμε να τα βγάλουμε πέρα με τις συνέπειες στην περίπτωση που θα βλέπαμε περισσότερα απ’ όσα μπορούσαμε να κουμαντάρουμε; Ακόμα χειρότερα: τι θα κάναμε αν ήταν ωραίο, ό,τι κι αν ήταν αυτό, αν μας άρεσε, αν το συνηθίζαμε και το χαιρόμασταν, αν φτάναμε να το ’χουμε ανάγκη – κι ύστερα το χάναμε ή μας το παίρνανε και δεν μας το ξαναδίνανε ποτέ; Καλύτερα να μην το δοκιμάσουμε καθόλου, αυτό ήταν το συναίσθημα που υπερίσχυσε, κι έτσι το γαλανό ήταν το χρώμα που θα είχε ο ουρανός μας». Εξαιρετική η μετάφραση του πολύπλευρου Γαλατά από τη Μαρία Αγγελίδου.

βιβλίο

Α

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

week

α πό την τίνα μα ν δ ηλα ρά

28.3.19 – lifo

43

βγες έξω

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ

Lucca

Τ

week Νέα άφιξη στην οδό Νίκης. Στον ολοκαίνουριο Χάνο.

Σ

α πό τη ν ίκη μηταρ έ α

44 lifo – 28.3.19

της οδό Νίκης, στην καρδιά της Αθήνας, άνοιξε ένας καλόγουστος, ευχάριστος, μοντέρνος, με ωραία αύρα χώρος, που διαθέτει θαλασσινές γεύσεις. Το έστησαν ο Θανάσης Τσιέλος μαζί με την ομάδα της αλυσίδας «Τζίτζικας και Μέρμηγκας», κάνοντας το επόμενο βήμα του πετυχημένου μεζεδοπωλείου στη γαστρονομική σκηνή της πόλης. Πιάτα με γεύσεις οικείες και δημιουργικές πινελιές, χωρίς φιοριτούρες και ακροβατισμούς. Αφρός είναι η μους λευκού ταραμά που ανοίγει την όρεξη και τον δρόμο για τη σαλάτα νισουάζ σε μοντέρνα εκδοχή. Μου αρέσει που σερβίρεται με φρέσκο τόνο ελάχιστα περασμένο από τη φωτιά, τραγανά πράσινα φασολάκια, πατάτες βραστές, δροσερά φύλλα σαλάτας, ντοματίνια, ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι και αυγά ορτυκιού (€9,80). Σε κάθε μπουκιά απολαμβάνεις τη φρεσκάδα των υλικών, που τα αγκαλιάζει λαδολέμονο με ωραία οξύτητα. Από ΧΆΝΟΣ τη λίστα με τα όστρακα, τα στρείδια με σάλτσα μάνγκο και ψιλοκομμένο τσίλι είναι χάρμα οφθαλμών και γεύσης (€3,90). Η φρεσκάδα από το στρείδι συνδυάζεται υπέροχα με το μάνγκο και το τσίλι δίνει το κάτι παραπάνω. Ωραιότατο το σεβίτσε μπαρμπουνάκι που μαρινάρεται σε χυμό ροδιού και σερβίρεται με κύβους αβοκάντο, κόλιανδρο και ψιλοκομμένο τσίλι (€14). Από τα μεζεδάκια που προτείνει ο κατάλογος, η κροκέτα καβουριού και καραβίδας σε πείθει για την τέχνη του τηγανιού και απολαμβάνεις κάθε νόστιμη μπουκιά (€9,20). Αξίζει να δοκιμάσετε το καλαμάρι spicy που μαρινάρεται σε πιπέρι καγιέν, μυρωδικά και σπόρους ντομάτας (€13,80). ΧΆΝΟΣ Ψήνεται ιδανικά και είναι θαυμάσιο. Είναι ξεκάθαρο πως ο σεφ Θανάσης Σούλης έχει ταλέντο και φαντασία. Φαίνεται και από το φιλέτο σφυρίδας που μαγειρεύεται με σέσκουλα και αγκινάρες σε σάλτσα από κυδώνια της θάλασσας (€19,50). Ένα πιάτο ευχάριστο, ισορροπημένο, που ξεχειλίζει από νοστιμιά. Υπάρχει άποψη και μεράκι για το θαλασσινό φαγητό, που συνοδεύεται από ενδιαφέρουσα οινική λίστα με αρκετές προτάσεις σε ποτήρι που έχει επιμεληθεί ο βραβευμένος ως ο καλύτερος Έλληνας σομελιέ Άρης Σκλαβενίτης. Οι καλές προθέσεις του εστιατορίου φαίνονται ακόμα και στο σέρβις, το οποίο είναι ταγμένο, θαρρείς, στην υπηρεσία καθεμιάς επιθυμίας σου. Η βελούδινη κρέμα λεμονιού κάνει παιχνίδια με τα τραγανά φύλλα κρούστας και τη σάλτσα κόκκινων φρούτων (€5,90) και η διακριτική γλύκα της σφραγίζει όπως πρέπει την ψαροφαγία. Το εστιατόριο Χάνος αξίζει να μπει στην ατζέντα σου. Χάνος, Νίκης 23, ΣύνταγΧΆΝΟΣ μα, 210 3316158

ο καινούργιο Lucca στον Χολαργό έχει καταφέρει να προσελκύσει κοινό κάθε ηλικίας, γεγονός που επιβεβαιώνει την all-day ιδιότητά του και τις επιλογές του. Ο κατάλογος δίνει πολλές επιλογές για πιάτα που θα μοιραστείς με την παρέα σου αλλά και για προτάσεις που θα συνοδεύσουν το ποτό ή το κρασί σου. Λαχταριστές είναι και οι πατάτες τσιπς κομμένες σε λεπτές ροδέλες, πασπαλισμένες με παρμεζάνα και ταιριαστό συνοδό τη μαγιονέζα με τρούφα (€4,50). Όταν κάνεις την αρχή, κολλάς. Πολύ καλή η σαλάτα κινόα που βγαίνει από το τσέρκι σε σχήμα μπακλαβά και ενισχύεται με φιλέτο κοτόπουλο, μους αβοκάντο, πολύχρωLUCCA μες πιπεριές ψιλοκομμένες, ρόκα και βινεγκρέτ γκότζι μπέρι (€9). Στην κάρτα φιγουράρουν έξι πίτσες από το κλασικό ρεπερτόριο αλλά και δύο προτάσεις σε πεϊνιρλί, μία από τις οποίες είναι με μπέικον, ντομάτα, γραβιέρα και δροσιστικά ντοματίνια (€6,50). Τα μπέργκερ που σερβιρίστηκαν σε διπλανό τραπέζι ήταν τεράστια και ξεχείλιζαν. Υπάρχει, όμως, και η πρόταση με τα μικρά μπέργκερ που αφήνουν περιθώριο να δοκιμάσεις κι άλλα πιάτα. Ήρθαν τρία μπέργκερ στη μερίδα που δεν τα λες και μικρά, με ψωμί μπριός που γλύκιζε, μοσχαρίσιο μπιφτέκι, τσένταρ, ντομάτα, iceberg, πίκλα αγγουριού και μαγιονέζα (€10). Από τις τέσσερις προτάσεις για κυρίως επιλέξαμε να δοκιμάσουμε το Tagliata Steak Black Angus US που ήρθε ψημένο όπως το ζητήσαμε και συνοδευόταν από πατάτες τηγανητές και σάλτσα chimichurri (€19). Οι φίλοι των γλυκών μπορούν να επιλέξουν από κλασικό brownie με παγωτό βανίλια και σάλτσα σοκολάτα (€6) μέχρι εκμέκ με τσουρέκι, κρέμα πατισερί, παγωτό καϊμάκι και βύσσινο (€7). Lucca, Μεσογείων 250,

Χολαργός, 210 6549002

ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Με τον Ήλιο να διανύει τον

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Είστε σε μια φάση

πλέον, θα νιώθετε μια εσωτερική ισορροπία και θα δώσετε έμφαση στην ψυχική σας ευεξία. Η ικανότητά σας να παραμένετε ψύχραιμοι απέναντι στις προκλήσεις θα συμβάλει στη λήψη σωστών αποφάσεων. Ιδανική εποχή για να βελτιώσετε τις σχέσεις σας, καθώς μπορείτε να δείτε τις δύο πλευρές της ιστορίας με δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο. Οι στενές σχέσεις σας μπορούν να αναπτυχθούν μέσω ισχυρών συναισθηματικών δεσμών και αμοιβαίου σεβασμού. Την Κυριακή εισέρχεται ο Άρης στους Διδύμους και μέχρι τις 16/5, που θα διανύει τον τομέα της επικοινωνίας, θα ρίξετε το βάρος της προσοχής σας στην προώθηση των υπηρεσιών σας, θα διαπραγματευτείτε νέες συμφωνίες και θα ασχοληθείτε με θέματα εκπαίδευσης. Όσον αφορά τη σχέση σας, μπορεί να προκύψουν θέματα εμπιστοσύνης ή έλλειψης σεβασμού και θα χρειαστεί να δουλέψετε περισσότερο. Οι ελεύθεροι επιστρατεύστε τον ερωτισμό σας.

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Τις επόμενες μέρες θα εστιάσετε στην κοινωνική σας ζωή. Την Πέμπτη επιστρέφει ο Ερμής σε ορθόδρομη πορεία και η αυξημένη δημοτικότητα καθιστά εύκολη τη δημιουργία νέων φιλικών σχέσεων. Η γοητεία σας θα προσελκύσει την προσοχή πιθανών εραστών και θα έχετε κάποιες ευχάριστες στιγμές μέσω του φλερτ. Ιδανική στιγμή για να δώσετε έμφαση στην ερωτική σας ζωή, ελεύθεροι και μη. Την Κυριακή εισέρχεται ο Άρης στους Διδύμους και μέχρι τις 16/5, που θα διανύει τον τομέα των χρημάτων, θα ασχοληθείτε κυρίως με τα οικονομικά σας και δεν αποκλείεται να βρείτε μια νέα πηγή εσόδων που θα έχει να κάνει με τα ταλέντα και τις δεξιότητές σας. Αν έχετε κάποια κλίση, μη διστάσετε να την αξιοποιήσετε επαγγελματικά. Διαπραγματεύσεις, ακριβές αγορές ή η εφαρμογή ενός σχεδίου απαιτούν μεθοδευμένες ενέργειες και αποφυγή ωραιοποίησης καταστάσεων.

9ο οίκο σας είναι μια καλή στιγμή για περιπετειώδεις αναζητήσεις, μακρινά ταξίδια και βελτίωση των γνώσεών σας, ενώ με τη συμμετοχή της Δήμητρας θα ευνοηθεί η ερωτική σας ζωή και οι σχέσεις με τα παιδιά. Την Πέμπτη η επιστροφή του Ερμή σε ορθόδρομη πορεία θα συμβάλει στο ξεκαθάρισμα θεμάτων ακίνητης περιουσίας και διαδικαστικών υποθέσεων κι έτσι θα έχετε καθαρό νου για να ρίξετε το βάρος της προσοχής στους στόχους σας. Την Κυριακή ο Άρης εισέρχεται στους Διδύμους και μέχρι τις 16/5, που θα διανύει τον τομέα της φιλίας και της συλλογικής προσπάθειας, θα σας δοθεί η ευκαιρία να εργαστείτε για την επίτευξη του στόχου σας σε συνεργασία με τους άλλους. Έντονη κοινωνική ζωή και νέες γνωριμίες θα διευρύνουν τον κύκλο σας, ενώ παράλληλα θα βελτιωθεί και η ερωτική σας ζωή, καθώς η λίμπιντό σας θα είναι στα ύψη.

δημιουργικότητας και προκύπτουν συνεχώς νέες ιδέες. Η επιστροφή του Ερμή σε ορθόδρομη πορεία την Πέμπτη σάς βοηθά να αξιολογήσετε σωστά θέματα που αφορούν το σπίτι και την ακίνητη περιουσία σας και είναι ιδανική εποχή για αγοραπωλησίες ακινήτων. Παράλληλα, μπορείτε να βελτιώσετε τις σχέσεις σας με την οικογένεια και να αφήσετε παλιές δυσάρεστες υποθέσεις στο χρονοντούλαπο. Την Κυριακή εισέρχεται ο Άρης στους Διδύμους και μέχρι τις 16/5, που θα διανύει τον τομέα των σχέσεων και των συνεργασιών, θα έχετε πολλές συναντήσεις με δυνητικούς συνεργάτες, ενώ θα μπορέσετε να διαπραγματευτείτε και να πείσετε τους συνομιλητές σας σχετικά με μια καινούργια επένδυση. Σχέση/γάμος χρήζει προσοχής, καθώς το πάθος θα είναι κορυφωμένο.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Σχέσεις και συνεργασίες μπορούν να γίνουν πιο ξεκάθαρες με την επιστροφή του κυβερνήτη σας Ερμή σε ορθόδρομη πορεία την Πέμπτη, ενώ θα ευνοηθούν και επαφές με δυνητικούς συνεργάτες. Ιδανική εποχή για νέες εμπορικές προσπάθειες και για οργάνωση της επιχείρησής σας, καθώς φεύγουν πολλά διαδικαστικά ζητήματα από το μυαλό σας και έχετε περισσότερο χρόνο για να ασχοληθείτε εντατικά με τα έργα σας. Η συμμετοχή της Αφροδίτης στον τομέα των σχέσεων εντείνει την ανάγκη σας να φροντίσετε τους άλλους και ευνοεί την επίλυση παρεξηγήσεων και κάθε είδους προβλημάτων με οικεία σας πρόσωπα. Την Κυριακή ο φλογερός Άρης εισέρχεται στους ευέλικτους Διδύμους και μέχρι τις 16/5, που θα διανύει τον τομέα της φήμης και της καριέρας, θα είναι ιδανική εποχή για να αυξήσετε την αναγνωρισιμότητά σας και να θέσετε σε εφαρμογή ένα μεγαλόπνοο εγχείρημα. Η αντοχή σας θα είναι αυξημένη και θα δώσετε έμφαση στα ερωτικά σας.

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Με την επιστροφή του

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Θα σας δοθεί η ευκαι-

Ερμή σε ορθόδρομη πορεία την Πέμπτη αρχίζει να ξεκαθαρίζει το τοπίο στον επαγγελματικό τομέα και θα έχετε την άνεση να διορθώσετε τα κακώς κείμενα, καθώς η πνευματική σας διαύγεια και η αντικειμενική σας κρίση θα είναι σε υψηλά επίπεδα. Ταυτόχρονα, είναι και η Αφροδίτη που ευνοεί τη σύσφιξη σχέσεων με τους συνεργάτες σας, τους συναδέλφους ή τους εργοδότες σας και μπορείτε, μέσω κοινής συνεννόησης, να δουλέψετε πάνω σε νέες ιδέες που θα σας δώσουν το προβάδισμα. Με την είσοδο του Άρη στους Διδύμους την Κυριακή ξεκινάει μια περίοδος έντονης ενασχόλησης με θέματα σπουδών, ενδεχομένως να κάνετε ένα ταξίδι για εμπορικούς σκοπούς και μέχρι τις 16/5, που θα παραμείνει εκεί, θα είναι ιδανική εποχή για να ξεκινήσετε ένα σεμινάριο, έναν νέο κύκλο σπουδών, καθώς και για να κλείσετε νομικές σας υποθέσεις. Επαγγέλματα που σχετίζονται με τον νόμο θα ευνοηθούν πολύ.

ρία για νέες συνεργασίες και κοινωνικές δραστηριότητες. Την Πέμπτη επιστρέφει ο κυβερνήτης σας Ερμής σε ορθόδρομη πορεία, βοηθώντας σας να λάβετε σωστές αποφάσεις για τη σταδιοδρομία σας, και η Αφροδίτη θα τονώσει τη φήμη και θα ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες σας. Η κρίση σας θα είναι ξεκάθαρη κι έτσι θα αποφύγετε πιθανές κακοτοπιές που μπορούν να φρενάρουν τις ενέργειές σας. Επανεξετάστε προσεχτικά όλα τα δεδομένα αν πρόκειται να ξεκινήσετε τη δική σας επιχείρηση και μη βιάζεστε για την εφαρμογή ενός νέου εγχειρήματος. Είναι προτιμότερο να κινηθείτε με πιο αργούς ρυθμούς, προκειμένου να μην έχετε προβλήματα στο μέλλον. Την Κυριακή εισέρχεται ο Άρης στο ζώδιό σας και, καθώς ενεργοποιείται ο τομέας της προσωπικότητας, θα έχετε την απαραίτητη ενέργεια για να κυνηγήσετε τους στόχους σας σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Ιδιαίτερη προσοχή σε τραυματισμούς από τη χρήση μηχανημάτων.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Ο Ήλιος, ενεργο-

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Η επιστροφή του Ερμή σε ορθόδρομη πορεία την Πέμπτη δίνει σαφήνεια στη σκέψη σας και θα ευνοήσει θέματα εκπαίδευσης, ταξίδια και νομικές υποθέσεις. Είναι μια εποχή που μπορείτε να υλοποιήσετε τα σχέδιά σας, αρκεί να είναι ξεκάθαροι οι στόχοι σας και να μην ενθουσιάζεστε με νέες ιδέες αν δεν έχετε εξετάσει όλες τις παραμέτρους. Συνεργασίες με το εξωτερικό και ό,τι έχει να κάνει με την καριέρα και τις φιλοδοξίες σας θα ευνοηθούν και γενικά είναι ένα πολύ δημιουργικό διάστημα για εσάς. Την Κυριακή ο Άρης εισέρχεται στους Διδύμους ενεργοποιώντας τον τομέα των μυστικών και των εχθρών, οπότε θα πρέπει να κρατήσετε σιγή ιχθύος για τα σχέδιά σας. Στην παρούσα φάση είναι πολύ σημαντικό να έχετε σαφές σχέδιο δράσης, καθώς έτσι θα καταφέρετε να εξοικονομήσετε χρόνο και δυνάμεις. Σχέση/ γάμος μπορεί να τονωθεί με το τρίγωνο του Άρη - Πλούτωνα και θα βελτιωθεί η ερωτική σας ζωή.

Sudoku No 590 9 8

3 4

2

6 1 5

5 3 8

6 5

8 4

4 1

8

2 3

7 8

2

7 2

3 8

Η λύση του προηγούμενου 1 5 4 3 2 6

6 9 3 8 7 1

8 2 7 9 5 4

5 6 2 7 4 9

7 8 1 6 3 2

3 4 9 5 1 8

4 3 8 2 9 7

9 1 6 4 8 5

2 7 5 1 6 3

7 5 1 8 4 2 6 3 9 9 4 6 3 5 7 1 2 8 8 2 3 1 9 6 5 7 4

ποιώντας τον τομέα της εργασίας, ενισχύει τις δεξιότητές σας και σας δίνει την ευκαιρία να διακριθείτε, ώστε να έχετε το προβάδισμα σε σχέση με τους ανταγωνιστές σας. Ο Ερμής επιστρέφει την Πέμπτη σε ορθόδρομη πορεία και θα έχετε την ευχέρεια να κάνετε σωστές επιλογές σε θέματα επενδύσεων, ωστόσο πρέπει να είστε προσεχτικοί σε θέματα παιδιών και σε ό,τι αφορά τα ερωτικά σας. Πιθανή επιστροφή ενός πρώην έρωτα θα αναταράξει τη σχέση ή τον γάμο σας και θα πρέπει να διαχειριστείτε τα γεγονότα με νηφαλιότητα και ψυχραιμία. Την Κυριακή, με την είσοδο του Άρη στους Διδύμους, ουσιαστικά ξεκινάει μια φάση κατά την οποία θα δώσετε έμφαση σε οικονομικές υποθέσεις. Μέχρι τις 16/5, που θα διανύει τον τομέα χρήμα - έρωτας, θα σας απασχολήσουν οι κοινοί πόροι με τους συνεργάτες σας, η κοινή ιδιοκτησία, κληρονομιές, φόροι και ένα σχετικό άγχος θα το έχετε. Η ερωτική σας ζωή κρύβει εκπλήξεις.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Αυτή την εποχή το βάρος της προσοχής σας είναι στραμμένο σε θέματα επικοινωνίας και σε ό,τι έχει να κάνει με τα επαγγελματικά σας και από την Πέμπτη, που επανέρχεται ο Ερμής σε ορθόδρομη πορεία, μπορείτε να ενισχύσετε τις σχέσεις με οικεία σας πρόσωπα (αδέλφια, πεθερικά, γείτονες), να προωθήσετε τις δεξιότητες και τα ταλέντα σας ή να αναζητήσετε χρηματοδότες για την υλοποίηση μιας επιχειρηματικής σας ιδέας. Μετακινήσεις και θέματα εκπαίδευσης θα φέρουν θετικά αποτελέσματα και θα μείνετε αρκετά ικανοποιημένοι. Με την είσοδο του Άρη στους Διδύμους την Κυριακή ξεκινάει ένα διάστημα έντονης δραστηριοποίησης και, καθώς ενεργοποιείται ο επαγγελματικός τομέας, θα μπορέσετε να βάλετε σε εφαρμογή τα σχέδιά σας, ενώ θα σας δοθεί η ευκαιρία να διεκδικήσετε μια καλύτερη θέση εργασίας. Ιδιαίτερη προσοχή όσοι χειρίζεστε εργαλεία. Επειδή η ένταση θα είναι αυξημένη, φροντίστε να εκτονωθείτε στον αθλητισμό, ώστε να αποφύγετε τις συγκρούσεις με το ταίρι σας.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Οικονομικές υποθέσεις θα σας απασχολήσουν το προσεχές διάστημα και είναι μια καλή εποχή για διαπραγματεύσεις και κλείσιμο εμπορικών συμφωνιών, καθώς ο Ερμής γυρίζει σε ορθόδρομη πορεία την Πέμπτη, οπότε οι συνεννοήσεις σας θα είναι ξεκάθαρες, ενώ οι απαιτήσεις σας σαφείς. Μια νέα δημιουργική απασχόληση μπορεί να αυξήσει το εισόδημά σας ή μπορεί να εισπράξετε χρήματα από την πώληση ενός περιουσιακού σας στοιχείου. Όπως και να έχει, πρέπει να αποφύγετε την άσκοπη σπατάλη χρημάτων, γιατί το προηγούμενο διάστημα βγήκατε εκτός προϋπολογισμού. Την Κυριακή ο Άρης εισέρχεται στους Διδύμους και μέχρι τις 16/5, που θα διανύει τον τομέα των παιδιών και του έρωτα, θα είναι ιδανική εποχή για να δώσετε έμφαση στο φλερτ και στη δημιουργία οικογένειας, όσοι το έχετε στα άμεσα σχέδιά σας. Ψυχαγωγία, απολαύσεις και ενασχόληση με τα παιδιά θα διεκδικήσουν αρκετό από τον χρόνο σας. Αποφύγετε ριψοκίνδυνες σχέσεις.

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Αυτή την εποχή μπορείτε να ασχοληθείτε με τους μακροπρόθεσμους στόχους σας και να οργανωθείτε, ωστόσο πρέπει να είστε υπομονετικοί. Η επιστροφή του Ερμή σε ορθόδρομη πορεία θα ξεκαθαρίσει θέματα που αφορούν την προσωπική σας πορεία και ευτυχία και θα σας δώσει την ευκαιρία να αξιολογήσετε σωστά τα σχέδιά σας, να επιλύσετε παρεξηγήσεις με συνεργάτες και αγαπημένα πρόσωπα, δίνοντας έμφαση στην ερωτική σας ζωή. Η είσοδος του Άρη στους Διδύμους ενεργοποιεί τον τομέα σπίτι - οικογένεια και μέχρι τις 16/5, που θα διανύει τον συγκεκριμένο οίκο σας, θα μπορέσετε να επιλύσετε θέματα ακίνητης περιουσίας, να διαπραγματευτείτε για αγοραπωλησίες ακινήτων ή να ξεκινήσετε τη δική σας επιχείρηση. Επίσης, μπορείτε να ασχοληθείτε με την ανανέωση του χώρου σας, ώστε να δημιουργήσετε μια πιο ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα. Η ερωτική σας ζωή χρήζει τόνωσης. Ένα σύντομο ταξίδι θα βελτιώσει τη σχέση ή τον γάμο σας.

starfax

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Με τον Ερμή ορθόδρομο

week

α πό τη μα ριβίκυ κα λλέργ η (sta rfa x@ lifo .gr)

28.3.19 – lifo

45

Φωτογράφισε ένα οποιoδήποτε πακέτο Trident μπροστά από ένα σημείο που θέλει «γεύση».

O διαγωνισμός ισχύει από 18.3 έως 18.6. Δικαίωμα συμμετοχής: από 16 ετών και άνω.

Διεκδίκησε μοναδικά δώρα.

Στείλε τη φωτογραφία στο Messenger της Trident ή ανέβασέ την στο tridentdineigefsi.gr

Τέσσερις κληρώσεις θα αναδείξουν 50 τυχερούς. Πάρε κι εσύ μέρος στον διαγωνισμό!

Η Trident δίνει γεύση στη στιγμή σου

Η διαδικασία συμμετοχής είναι απλή και διασκεδαστική. Αρκεί να φωτογραφίσεις ένα οποιοδήποτε πακέτο Trident μπροστά από ένα σημείο που θεωρείς ότι χρειάζεται χρώμα και να στείλεις τη φωτογραφία στο Messenger της Trident ή να την ανεβάσεις στο www. tridentdineigefsi.gr. Κάθε φωτογραφία μπορεί να είναι το επόμενο σημείο που θα μεταμορφωθεί, αποκτώντας μια νέα, πιο χρωματιστή γεύση, χάρη στη δική σου συμβολή. Άλλωστε, με την αποστολή κάθε φωτογραφίας συμμετέχεις στον διαγωνισμό της Trident που δίνει τη δυνατότητα σε πενήντα τυχερούς να κερδίσουν μοναδικά δώρα μέσα από 4 κληρώσεις που θα πραγματοποιηθούν μέχρι τέλη Ιουνίου. Το πιο σημαντικό δώρο, όμως, είναι πως μπορείς να γίνεις μέρος μιας προσπάθειας που αφορά την πόλη σου, την καθημερινότητά σου και την καθημερινότητα των γύρω σου. Γιατί το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να συνηθίσουμε την απουσία αισθητικής. Κι αυτό σημαίνει μια ζωή χωρίς έμπνευση, χωρίς δημιουργία. Η Trident σου δίνει την ευκαιρία να αλλάξεις όσα δεν σου αρέσουν, να κάνεις τη διαφορά, να δώσεις γεύση στην κάθε στιγμή σου και κυρίως να δεις εκείνο τον εγκαταλελειμμένο τοίχο με άλλα μάτια.

➽

Η σχέση που έχει η δημιουργία με την έμπνευση μοιάζει με εκείνη που έχει η κότα με το αυγό. Δεν ξέρεις ακριβώς ποια προκαλεί ποια, εκείνο που ξέρεις σίγουρα, όμως, είναι πως η έμπνευση, είτε ως αφορμή είτε ως αποτέλεσμα, είναι αυτό που λείπει περισσότερο από την καθημερινότητά μας. Και αυτή η καθημερινότητα περιλαμβάνει, πρώτα απ’ όλα, τις πόλεις στις οποίες ζούμε. Πόλεις άχρωμες, με γειτονιές παρατημένες και σημεία χωρίς συναίσθημα και αισθητική. Κι όμως, μια μικρή λεπτομέρεια ατέλειας μπορεί να γίνει κομμάτι καλλιτεχνικής δημιουργίας, αρκεί να σου δοθεί η κατάλληλη έμπνευση. Και η νέα ενέργεια της Trident φροντίζει ακριβώς γι’ αυτό. Να σου δώσει την έμπνευση ώστε να δεις την καθημερινότητα με άλλο μάτι. Μπορεί η ρωγμή στον τοίχο μιας εγκαταλελειμμένης πολυκατοικίας να γίνει η πύλη για έναν άλλον, πολύχρωμο κόσμο; Μπορεί αυτός ο κόσμος να έχει γεύση και άρωμα; Μπορεί να είναι ο κόσμος σου; Η Trident δίνει τη γεύση που λείπει από την πόλη όπου ζεις, φέρνοντας χρώμα στα πιο αναπάντεχα σημεία και μεταμορφώνοντας τις αστικές εικόνες σε καλλιτεχνική δημιουργία. Ο διάσημος Έλληνας street artist Same84, καθώς και σπουδαστές της σχολής Βακαλό συμμετέχουν σε αυτή την ενέργεια που στόχο έχει να χρωματίσει πλατείες, πεζόδρομους, πάρκα και δρόμους σε διάφορες πόλεις και να ξαναφέρει την αισθητική στην καθημερινότητά μας. Αυτή η καθημερινότητα δεν μπορεί να αλλάξει, αν δεν βοηθήσουμε όλοι. Γι’ αυτό η Trident μάς καλεί να συμμετάσχουμε σε αυτή την προσπάθεια ενεργά, με το να αναδείξουμε σημεία που θεωρούμε ότι χρειάζονται μια άλλη «γεύση».