Τεύχος 605

16.5.2019

Τ1ΥΟ ο Ν ΙΑΔΊΚ Βάσει στοιχείων Bari-Focus

free press

ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ADD FESTIVAL

ΣΤΟ

Δ

www.lifo.gr Στοιχεία s Google Analytic

ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ

ΤΗ

ΣΑ ΗΝ Θ ΑΣ

ΨΗ

ΦΙ Ο ΙΟΥ

ΡΣ

ΤΗ

ΝΤ

ΘΡ Ι Ν Χ Α Ν Α ΤΕ Κ

ΠΟ

Η

ολα για την αθηνα! δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

Χ Α ΡΤΙ

ΣΤΟ

ΝΕ

ΑΙ

Π ΙΔΑΥΡΟ

ΟΛ ΕΣ ΟΙ ΕΚ ΔΗ Λ Ω

ΣΕ Ι Σ Γ Ι Α

ΤΗ Δ

Ι ΕΘ

ΝΗ

ΗΜ

ΕΡ Α

Γ ΙΑ

Π ΡΩ

ΤΗ ΦΟΡΑ

Μ ΥΣ Ο

ΕΙ ΩΝ 1 20

30 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΤΑ

9

2 lifo – 16.5.19

☛ Ο Νικόλας Σεβαστάκης έγραφε για τη «Χαμένη λίμπιντο της Ευρώπης», αναφερόμενος στη νέα μόδα των διανοουμένων και πολιτικών να νοσταλγούν τα «μεγάλα πάθη». Ο Ugg-α-μπ-Uggas σχολιάζει: «Όσο η Ευρώπη ομφαλοσκοπεί και λειτουργεί μονομερώς, χωρίς να ακούει τις φωνές και τις διαμαρτυρίες των πολιτών της, μόνο αδιαφορία μπορεί να λάβει». Ο Γράφων απαντά: «Και επειδή έχει αδιαφορήσει για πολλά πολλά χρόνια, οι ακραίοι κερδίζουν έδαφος. Τόσο απλά. Ουδείς λέει την αλήθεια, ότι η Ευρώπη έχει ανταγωνιστικό έλλειμμα έναντι των ανερχόμενων αγορών, ότι γι’ αυτό διεθνή think tanks κατέληξαν στο open borders, για φτηνά, ανταγωνιστικά, εργατικά χέρια. Επειδή ο κόσμος ναι μεν θέλει τα καλά της ανταγωνιστικής οικονομίας (και ως προς αυτό, τους μετανάστες ή “πρόσφυγες” ή πρόσφυγες, διότι δεν είναι διατεθειμένος να ρίξει τον δικό του μισθό για την ανταγωνιστικότητα), αλλά η άκριτη εισδοχή ανθρώπων εντελώς άλλης κουλτούρας γεννά εθνικιστικά αντανακλαστικά. Και αυτό, με τη σειρά του, “πάθη” και “λίμπιντο”». ☛ Η δρ. χημικός, οινολόγος, συγγραφέας και αντεπιστέλλον μέλος της Γεωργικής Ακαδημίας της Γαλλίας Σταυρούλα Κουράκου-Δραγώνα ήταν η Αθηναία της προηγούμενης εβδομάδας και αφηγήθηκε τη ζωή της στον M. Hulot. Ο/Η clippers αναφέρει: «Εξαιρετική, ντρέπομαι που δεν τη γνώριζα και συγχαρητήρια που με αυτές τις συνεντεύξεις μάς συστήνετε τέτοιους ανθρώπους. Πρόσεξα όμως κάτι που επαναλαμβάνεται σε όλο το κείμενο και με εξόργισε. “... ο οποίος με ρώτησε γιατί δεν υπέβαλα αίτηση για υποτροφία σπουδών στη Γαλλία. Του είπα ότι είχα υποβάλει μεν, αλλά η διοίκηση του υπουργείου απάντησε ότι δεν υπήρχαν θέσεις. “Θέσεις υπάρχουν, αλλά τις κρατούν για τους γεωπόνους” σχολίασε θυμωμένος. “Όταν βρισκόμουν στο Moνπελιέ, πληροφορήθηκα από γράμμα συναδέλφων ότι είχε προκηρυχθεί μια θέση μόνιμου χημικού, την οποία, σύμφωνα με όσα φημολογούνταν, είχε ζητήσει το παλάτι και προοριζόταν για χημικό άλλου εργαστηρίου, ο σύζυγος της οποίας ήταν γνωστό πως ανήκε στους βασιλικούς κύκλους. Ξανάπιασα γραφίδα και την επομένη υπέβαλα συστημένη την υποψηφιότητά μου για τη θέση. Η αίτησή μου έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, γιατί η χημικός για την οποία προοριζόταν η θέση δεν είχε κανένα από τα δικά μου τυπικά προσόντα. Τελικά, επικράτησε σολομώντειος λύση: προκηρύχθηκαν δύο θέσεις”. “Όμως, παράγοντες του “κινήματος” ζητούσαν από την αρχή την “κεφαλή” μου. Έτσι, όταν τελείωσε η ελληνική προεδρία στην ΕΟΚ και νόμιζαν ότι δεν με χρειάζονταν πια, μου κοινοποιήθηκε η μετάθεσή μου στο Ινστιτούτο Εδαφολογίας”. Όταν διαβάζεις ότι κάτι τέτοια γίνονται από το ’58 και οι άνθρωποι που έχουν εξουσία συνεχίζουν να αδιαφορούν πλήρως για την αξία αυτών που τοποθετούν σε διάφορες θέσεις, ακόμα και όταν έχουν αποδείξει την αξία τους, ειλικρινά, τι περιμένουμε; Η Ελλάδα προχωράει στον αυτόματο και χάρη σε κάτι ανθρώπους σαν την κ. Κουράκου-Δραγώνα, που με καθαρά ατομική πρωτοβουλία, από πείσμα και αγάπη γι’ αυτό που κάνουν, αδιαφορούν κι εκείνοι παντελώς για τους άχρηστους γύρω τους και κάνουν τη δουλειά τους». ☛ «Φέτα: Πώς και από πού να διαλέξετε την καλύτερη και ποιους μικρούς παραγωγούς αξίζει να δοκιμάσετε»: αυτός ήταν ο τίτλος του άρθρου της Νίκης Μηταρέα για την «πρωταγωνίστρια» του ελληνικού τραπεζιού. Ο Γράφων σημειώνει: «Δυο-τρία ανάλεκτα περί φέτας. Η φέτα είναι τυρί ΠΟΠ. Αυτό σημαίνει όχι μόνο ότι πρέπει να είναι ελληνική αλλά και ότι πρέπει να παράγεται σε συγκεκριμένες περιοχές στην Ελλάδα. Εκτός των περιοχών παραγωγής φέτας έμειναν παραδοσιακές “τυρομάνες”, όπως η Κεφαλονιά. Έτσι, η εκπληκτική φέτα Κεφαλονιάς δεν δικαιούται νομικά τον χαρακτηρισμό “φέτα”, διότι δεν καταχωρίστηκε η Κεφαλονιά στις περιοχές που δικαιούνται να παράγουν φέτα. Η φέτα έχει συγκεκριμένη ποσόστωση αιγοπρόβειου γάλακτος (70%-30%). Ό,τι δεν έχει αυτή την ποσόστωση δεν δικαιούται (και πάλι νομικά) να χαρακτηρίζεται ως φέτα. Έτσι, από τότε που καταχωρίσαμε τη φέτα ως τυρί ΠΟΠ, χάσαμε και τις βουτυράτες φέτες που έχουν περισσότερο πρόβειο γάλα, που είναι πιο λιπαρό. Τρίτον, από την εποχή που η φέτα έγινε ΠΟΠ, τυποποιήθηκε. Αυτό έχει το καλό ότι πλέον μπορούμε να μιλάμε για ένα προϊόν με κοινά χαρακτηριστικά, άρα εξαγώγιμο. Από την άλλη, χάσαμε την ποικιλία της φέτας: πιπεράτη, βουτυράτη, ωριμασμένη, τελεμές, βαρέλι, αρώματα. Φάτε ωραία φέτα με ένα καλό ψωμί να θυμηθείτε γιατί το ψωμοτύρι ήταν βασική τροφή για αιώνες».

α π ό τ η lif o t ea m

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

feedback604

ΤΑ ΜΕΓΆΛΑ ΠΆΘΗ ΤΗΣ ΕΥΡΏΠΗΣ, Η ΦΈΤΑ ΠΟΠ ΚΑΙ Η ΣΤΑΥΡΟΎΛΑ ΚΟΥΡΆΚΟΥ-ΔΡΑΓΏΝΑ

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

φωτογραφία εξωφύλλου

Το δέντρο Βωχίνια η ποικιλόχρους (Bauhinia variegate), που βρίσκεται ανάμεσα στα είδη της χλωρίδας του Εθνικού Κήπου που ψηφιοποιήθηκαν για πρώτη φορά, έτσι όπως το απεικόνισε το 1778 ο Ινδός καλλιτέχνης Shaikh Zain al–Din. Συλλογή Μητροπολιτικού Μουσείου Νέας Υόρκης.

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

16.5.19 – lifo

3

Index #605

www.lifo.gr

ΣΤΗΛΕΣ

Έχουμε πόδια, όχι ρίζες, είμαστε άνθρωποι, όχι δέντρα απο th bibian στεργιου

Ναι, είμαστε ρατσιστές – τέλος στα προσχήματα από τον δημήτρη πολιτάκη

9 10

Ο κόσμος του βιβλίου και η ελληνική ζωή

12

από τον νικολα σεβαστακη

12

Νεοναζί γυμνοί στο εδώλιο από τον κωστη παπαϊωαννου

ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ commercial director Πηνελόπη Μουλά διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης

ΘΕΜΑΤΑ

διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος

10 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ

αrt director Χρήστος Τζοβάρας υπεύθυνη social media Χριστίνα Γαλανοπούλου –––––– ε μπο ρικο τμημα advertising director Γιώτα Αθανασοπούλου

ΓΙΑ ΤΟ ADD FESTIVAL

16

digital advertising director Χριστίνα Γιαννοπούλου direct sales director Κώστας Μαντάς direct sales Γιώργος Λυκουργιώτης, Ισιδώρα Γενούζου, Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου

Η ΚΑΘΡΙΝ ΧΑΝΤΕΡ

digital campaign manager Αγγελική Λάζου

ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ

18

ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ

ΜΟΥΣΕΙΩΝ 2019

20 ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΑΘΗΝΑΊΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

client service coordinator Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– συν ταξη αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα (Θέατρο), Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Σινεμά), Τάσος Μελεμενίδης (Σινεμά), Γιάννης Κωνσταντινίδης (Εικαστικά), Τίνα Μανδηλαρά (Βιβλίο), Νίκη Μηταρέα (Γεύση), Μερόπη Κοκκίνη, Αναστασία Γαλάνη, Άκης Κατσούδας, Κατερίνα Κοντίνη, Δημήτρης Κυριαζής, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Φιλιώ Ράγκου, Πάνος Σάκκας, Νικόλας Σεβαστάκης, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή –––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος ατελιέ αssistant art director Βανέσσα Φερλέ διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά

30 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΑ

διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου

34-43 4 lifo – 16.5.19

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ Ο consultant Valrhona ambassador αφηγείται τη ζωή του.

γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639

28

παρακαλουμε

ανακυκλωστε

16.5.19 – lifo

5

iLoveAthens 6 lifo – 16.5.19

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

platforms project 2019 Eκθεσιακός χώρος «Νίκος Κεσσανλής» Οχτακόσιοι καλλιτέχνες από 17 χώρες συμμετέχουν στη μεγάλη έκθεση της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών που στόχο έχει τη δημιουργία διαύλων επικοινωνίας και συνεργασίας. Το Platforms Project φέτος, για έβδομη φορά, φέρνει κοντά ανεξάρτητες εικαστικές πλατφόρμες απ’ όλο τον κόσμο σε μια προσπάθεια χαρτογράφησης της εικαστικής δράσης αλλά και εικαστικών και θεωρητικών ερωτημάτων που τίθενται διεθνώς.

kunsthalle klein basel, iasonas kampanis, 54 (the funeral of henri rousseau)

16-19/5, ΑΣΚΤ, Πειραιώς 256, Άγ. Ιωάννης Ρέντης, Πέμ.-Κυρ. 12:00-21:00, είσοδος ελεύθερη. Εγκαίνια: 16/5, 19:00

16.5.19 – lifo

7

No 1 ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ

Πρώτη στην κατηγορία των free press με μεγάλη διαφορά από το επόμενο

Το μοναδικό free press που συμπεριλαμβάνεται στα 15 πιο επιδραστικά ενημερωτικά media της Ελλάδας, σύμφωνα με τη διεθνή μέτρηση του Reuters, ισοβαθμίζοντας με την «Καθημερινή» και το «Πρώτο Θέμα» Το τέταρτο ισχυρότερο media brand μεταξύ όλων των κατηγοριών 4.150.000 unique visitors 40.000.000 page views To lifo.gr συνεχίζει τον καλπασμό του με διπλάσια επισκεψιμότητα από τους ανταγωνιστές του Η official page της LiFO είναι η πιο ισχυρή και μοιρασμένη σελίδα των ελληνικών media με 724.000 followers

Η μεγάλη ψηφιακή επιτυχία

ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ διαβάζει LiFO

4.150.000 UNIQUE VISITORS ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2019

ΠΟΙΟΤΗΤΑ. ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ. ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ 8 lifo – 16.5.19

talk of the town

Έχουμε πόδια, όχι ρίζες, είμαστε άνθρωποι, όχι δέντρα Οι ευρωεκλογές χωρίς την Ευρώπη.

απ ό τη βιβιαν στε ργιου

16-22 ΜΑΪΟΥ 2019

T. 605

β ι β ι αν στ εργ ι ου — δημ ητ ρ η σ π ολι τα κ η σ – ν ι κ ολα σ σ ε βα σ τα κ η σ – κωστ ης π απ αϊ ωαν ν ου

• Το αφήγημα της ακροδεξιάς σκέψης • Οι Έλληνες και ο ρατσισμός • Σκέψεις από τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου • Λίγο πριν από τις απολογίες της Χρυσής Αυγής

Είναι σοκαριστικό πόσο λείπει η Ευρώπη από τη συζήτηση που προηγείται των ευρωεκλογών. Ένας σωρός από άσχετα θέματα, προσωπικές επιθέσεις και ανέμπνευστη μιζέρια έχει κατακαθίσει πάνω σε τεράστια ζητήματα που κανείς δεν συζητά και κανείς δεν σχολιάζει. Αναρωτιέμαι πόσοι πολίτες ξέρουν πώς λειτουργεί η Ένωση, τι είναι, τι κάνει, τι αρμοδιότητες έχει. Πόσοι άνθρωποι ξέρουν τι έχει πετύχει. Θα ήλπιζε κανείς ότι πριν από τις εκλογές ο διάλογος θα πήγαινε προς τα κει. Αλλά δεν πήγε. Ούτε για τις αποτυχίες της Ένωσης ακούσαμε. Δεν ακούσαμε όσο θα έπρεπε τη δίκαιη κριτική για την ανικανότητά της να σώσει τους ανθρώπους που πνίγονται στα σύνορά της ή για την αδυναμία της να συνδεθεί με τους ανέργους, τους φτωχούς και τους αποκλεισμένους που ζουν στα κράτη-μέλη. Άλλα θέματα κρίθηκαν σημαντικά στη χώρα μας λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, μικρά θέματα, στο μέγεθος των προσδοκιών μας απ’ την πολιτική. Ακόμα και η συζήτηση για την άνοδο της ακροδεξιάς είναι μια αστεία συζήτηση σε επίπεδο διαπιστώσεων: τα άκρα ανεβαίνουν, φαίνεται 16.5.19 – lifo

9

GUEST EDITOR απειλητικό. Η διαπίστωση δεν ακολουθείται από τίποτε άλλο, από καμία ανάλυση που θα έκανε έναν άνθρωπο να αισθανθεί προσωπικά απειλούμενος από την άνοδο της ακροδεξιάς και προσωπικά εμπλεκόμενος στην προσπάθεια που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό φταίνε εν πολλοίς και τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα που διεκδικούν τις ψήφους μας. Χλιαρά, μαγκωμένα, ντροπαλά. Θέλουν να παραστήσουν τους ανήσυχους φρουρούς της δημοκρατίας, αλλά οι προτεραιότητές τους τα προδίδουν. Τι αντιτάσσουν στην επέλαση των νεοναζί και των φασιστών; Μικρότητες, φαγωμάρα και χυλώδη λογύδρια για το πόσο κακός είναι ο εθνικισμός, επειδή ο εθνικισμός είναι κακός, επειδή! Χωρίς αφήγημα. Χωρίς ιδέες. Χωρίς να μας πουν με σαφήνεια τι παίζεται και τι απειλείται απ’ αυτή την περίφημη άνοδο της ακροδεξιάς.

Α

υτό που έψαχνα και δεν βρήκα στα πολιτικά κόμματα το βρήκα σε δύο πολύ καλά βιβλία. Το ένα αφορά το θέμα της ανόδου των εθνικισμών και την απόρριψη του ενωσιακού εγχειρήματος και λέγεται Εναντίον της αντιδραστικής σκέψης (του Glucksmann, εκδ. Πόλις). Το αφήγημα της ακροδεξιάς ξεδιπλώνεται αριστοτεχνικά στα μάτια μας από έναν συγγραφέα που έχει την ικανότητα και την πειθαρχία, αφού το ξετυλίξει, να το διαλύσει. Μιλάει με έμπνευση, ζωντάνια και καλά επεξεργασμένες σκέψεις για την Ευρώπη και την πατρίδα του, τη Γαλλία. Είναι τόσο καλός στη δημιουργία ενός συγκινητικού, εμπνευσμένου αφηγήματος για την ενωμένη Ευρώπη, που σε κάνει απλώς να θλίβεσαι με την ανικανότητα των πολιτικών να διεγείρουν αντίστοιχα θετικά πάθη για μια καλή ιδέα. Το βιβλίο διερωτάται πότε και πού υπήρξε αυτός ο παράδεισος που ευαγγελίζεται η ακροδεξιά, ο εσωστρεφής, συμπαγής παράδεισος όπου δεν μετακινούμασταν, δεν ψαχνόμασταν, δεν αναζητούσαμε το καλύτερο σε άλλους τόπους ή σε άλλες ταυτότητες. Την τελευταία φορά που η Ευρώπη θέλησε την κάθαρση απ’ το διαφορετικό κανένας παράδεισος δεν προέκυψε, μόνο μια κόλαση βίας: ο πόλεμος. Ο εθνικισμός αντικαθιστά «τα πόδια μας με ρίζες», λέει λίγο-πολύ ο συγγραφέας του βιβλίου και καλεί τη νέα γενιά να ξυπνήσει. Η ιδέα ότι είμαστε το αίμα μας είναι μια νοσηρή φαντασίωση. Στέκομαι στην κινητικότητα, επειδή είναι από τα βασικά στηρίγματα της ιδέας μιας όχι εθνικιστικής Ευρώπης αλλά και επειδή είναι κάτι που εμπνέει, αφού σχετίζεται με την πιθανότητα μιας καλύτερης ζωής αλλού. Είναι περίεργο που κανείς δεν μιλάει πολύ για το πώς η Ε.Ε. κατάφερε να διευκολύνει τόσο πολλούς ανθρώπους να ζήσουν αλλού, να σπουδάσουν, να ταξιδέψουν, να πλουτίσουν σε γνώσεις, χρήματα και εμπειρίες. Ευτυχώς, όμως, βρήκα μια ενημερωμένη πραγμάτευση ζητημάτων κινητικότητας σε ένα βιβλίο. Τόσο το περιεχόμενο όσο και το σχήμα του (είναι κοντόχοντρο) το κάνουν καλό όπλο για όσους θέλουν να επιτεθούν σε ρατσιστές και ξενοφοβικούς. Πολλοί λένε «ναι, όλα καλά, όμως έρχονται Σύριοι, Αλβανοί, Πακιστανοί και μας παίρνουν τα σπίτια και τις δουλειές», «ναι, αλλά πόσοι την πατρίδα μας πάνε και δουλεύουνε στη Γερμανία, στη Μέρκελ» κ.λπ., κ.λπ. Το υπέροχο χοντρό βιβλίο απαντάει. Είναι καλό που έρχονται ξένοι, να έρθουνε κι άλλοι. Είναι καλό να εξασθενούν οι συνοριακοί έλεγχοι, εξαιτίας εγχειρημάτων όπως αυτό της Ε.Ε. Είναι καλό που οι μετανάστες δουλεύουν στο εξωτερικό, αφού κατά κανόνα με τα εμβάσματα, τις γνώσεις και τις προσλαμβάνουσές τους ωφελούν την πατρίδα τους, ενώ παράλληλα, εάν γυρίσουν, γυρίζουν με κεφάλαιο, γνώσεις και προσλαμβάνουσες που δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν εάν ακινητούσαν. Το χοντρό βιβλίο αντιμάχεται την ανώμαλη ιδέα ότι οι άνθρωποι είναι δέντρα. Αν η ευτυχία τους είναι σε κάποιο «αλλού», πρέπει να μπορούν να πάνε εκεί και να την ψάξουν. Εξηγεί ότι η μετανάστευση είναι πολύ παλιά ιστορία και ότι είναι κάτι καλό, χωρίς φυσικά να αγνοεί τις δυσκολίες για τους ίδιους τους μετανάστες και τις προκλήσεις για τα κράτη. Το βιβλίο λέγεται Αυτοί δεν είναι σαν εμάς – Το παρελθόν και το μέλλον της μετανάστευσης (των Goldin, Cameron και Balarajan, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) και κάνει ό,τι απέτυχαν να κάνουν οι πολιτικοί την προεκλογική περίοδο: μιλάει για τα μεγάλα θέματα με θάρρος και δίνει καλοδουλεμένες απαντήσεις.

10 lifo – 16.5.19

SHORTCUT

Την τελευταία φορά που η Ευρώπη θέλησε την κάθαρση απ’ το διαφορετικό κανένας παράδεισος δεν προέκυψε, μόνο μια κόλαση βίας: ο πόλεμος. Ο εθνικισμός αντικαθιστά «τα πόδια μας με ρίζες», λέει ο συγγραφέας του βιβλίου και καλεί τη νέα γενιά να ξυπνήσει. Η ιδέα ότι είμαστε το αίμα μας είναι μια νοσηρή φαντασίωση.

απ ό τ ο ν δημ ήτ ρη π ολ ι τάκ η

Ναι, είμαστε ρατσιστές – τέλος στα προσχήματα Τελευταία, το ερώτημα «είναι οι Έλληνες ρατσιστές;» μοιάζει όχι απλώς ρητορικό αλλά ανεκδοτολογικής υφής, τύπου «είναι ο Πάπας καθολικός;» ή «χέζει η αρκούδα στο δάσος;».

Α

ν επιχειρήσει να γκουγκλάρει κανείς το ζήτημα του ρατσισμού στην Ελλάδα –τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της Κρίσης και της κορύφωσης, στη συνέχεια, του προσφυγικού/μεταναστευτικού αδιεξόδου–, θα το δει να διατυπώνεται κυρίως ως ερώτημα: είναι οι Έλληνες ρατσιστές; Τελευταία, το ερώτημα μοιάζει όχι απλώς ρητορικό αλλά ανεκδοτολογικής υφής, τύπου «είναι ο Πάπας καθολικός;» ή «χέζει η αρκούδα στο δάσος;». Κάποιες κουβέντες, όμως, δεν εκφράζονται σαν ανέκδοτα ή σαν αυτοσαρκασμός, παρ’ ότι μοιάζουν να προέρχονται από ρεπερτόριο stand-up κωμωδίας. Αυτός που λέει με καρτούν αγανάκτηση «εγώ είμαι ρατσιστής; Αυτοί είναι Αλβανοί!» το εννοεί. Όπως κι αυτός που μονολογεί με ένα μονότονο, παραπονιάρικο γρύλισμα στο λεωφορείο: «Αν ήμασταν ρατσιστές, δεν θα μαζεύαμε εδώ πέρα τη σάρα και τη μάρα τόσα χρόνια…». Και δεν είναι μόνο οι σχετικές έρευνες που έρχονται να επιβεβαιώσουν πανηγυρικά το μέγεθος της ρατσιστικής αντίληψης και συμπεριφοράς που παρατηρείται στη χώρα, με πιο πρόσφατη –αλλά και πιο κραυγαλέα– αυτήν του Pew Research Center που μας βγάζει πρωταθλητές στην ξενοφοβία, πάνω και από χώρες με πιο έντονο, υποτίθεται, ρατσιστικό προφίλ, όπως η Ουγγαρία ή η Πολωνία (κοντά μας σ’ αυτόν τον κατήφορο μίσους και προκατάληψης φαίνεται να βαδίζει η Ιταλία, επιβεβαιώνοντας το παλιό κλισέ «ούνα φάτσα ούνα ράτσα»). Το πιο ανησυχητικό συμπέρασμα της συγκεκριμένης έρευνας είναι ότι κατά την τελευταία τετραετία έχει οξυνθεί, πέρα από κάθε δικαιολογία, και εξαπλωθεί σε ακραίο βαθμό η αντίληψη ότι «οι μετανάστες σήμερα επιβαρύνουν τη χώρα μας, επειδή παίρνουν τις δουλειές μας και τις κοινωνικές παροχές» (μετάφραση: «οι αλλοδαποί λεχρίτες μάς κλέβουν και μας σφάζουν, αλλά και τίποτα να μην κάνουν, δεν θέλουμε να τους βλέπουμε μπροστά μας, διότι ενσωματώνουν την κακομοιριά μας και την πτώση μας από τις ψευδαισθήσεις χλιδής και μεγαλείου πριν από τη ραγδαία φτωχοποίηση»). Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι σε τέτοιες έρευνες οι «πολιτισμένες» χώρες –με παράδοση τόσο στον ρατσισμό όσο και στη διαχείριση τέτοιων συμπεριφορών– τη σκαπουλάρουν επειδή ένας μέσος «κοινός παρονομαστής» ντρέπεται να χρησιμοποιήσει «ρητορική μίσους», είναι φανερό ότι στην Ελλάδα τα προσχήματα έχουν στερέψει. Το διαπιστώνει κανείς όποτε βγαίνει από το σπίτι του. Η απέχθεια και η βδελυγμία προς τους «αλλοδαπούς» (ο όρος μπορεί να είναι «τεχνικός», αλλά σχεδόν ποτέ δεν αφορά Σουηδούς ή Ολλανδούς) βρίσκεται στο βλέμμα ή στην άκρη των χειλιών πολύ κόσμου και κοσμάκη. Και δεν πρόκειται, βεβαίως, μόνο για ηλικιωμένους ανθρώπους που έχουν κάποιες δικαιολογίες (όπως λένε, ορθώς νομίζω, και στην Αμερική, «έλα, εντάξει, δεν είναι ρατσιστής-ρατσίστρια, είναι 80 χρονών, προέρχεται από άλλο σύστημα»), με πιο σημαντική ίσως τον βομβαρδισμό ύπουλης και χυδαίας ξενοφοβικής προπαγάνδας που δέχονται από τα ξεφτιλισμένα κανάλια της τηλεόρασης, τα οποία είναι αναγκασμένοι να βλέπουν, μη έχοντας άλλη επιλογή ψυχαγωγίας και ενημέρωσης. Το βλέπεις, το διαισθάνεσαι τριγύρω. Κοντεύουν να απενοχοποιηθούν πλήρως η προκατάληψη και η εχθρική συμπεριφορά (πέρα από τις οργανωμένες επιθέσεις), ειδικά απέναντι στους πιο «εμφανώς» διαφορετικούς (στο χρώμα αλλά και στο θρήσκευμα, τρομάρα μας) μετανάστες που έχουμε «υποδεχτεί». Τεράστιο ζήτημα με άπειρες παραμέτρους (έλλειψη παιδείας, οικονομική πίεση, ψυχοκοινωνικά συμπλέγματα, placebo εθνικισμός, επίκτητες κακομοιριές και παθογένεια κ.λπ., κ.λπ.), τελικά όμως νομίζω πιο ορθά –αν και αφαιρετικά– το είχε διατυπώσει σε μια πρόσφατη συνέντευξή του ο Κώστας Χατζής (ο γνωστός τραγουδιστής και συνθέτης): «Ο Έλληνας είναι ρατσιστής, αλλά χωρίς επίγνωση». Ό,τι κι αν εννοούσε ακριβώς, σωστό ακούγεται.

16.5.19 – lifo

11

ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

GUEST EDITOR

Ο κόσμος του βιβλίου και η ελληνική ζωή

Νεοναζί γυμνοί στο εδώλιο Αρχίζουν οι απολογίες στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Ξ

Mε αφορμή τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου.

εκινούν σε λίγες μέρες οι απολογίες στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Ηχηροί οι τριγμοί, ορατές οι ρωγμές στο εγκληματικό μόρφωμα: καταγγελίες, αποχωρήσεις, αλλαγές συνηγόρων, καρφώματα, απειλές για αποκαλύψεις. Αφλογιστία της υπεράσπισης με μάρτυρες σε άτακτη φυγή ή με επιλεκτική αμνησία. Οι λίγοι που εμφανίστηκαν μάλλον επιβεβαίωσαν τις κατηγορίες. Αναμενόμενες εξελίξεις για μια εγκληματική οργάνωση που παίρνει την κάτω βόλτα. Τώρα πολλοί συνωθούνται στην έξοδο, συνειδητοποιώντας ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, κοιτάει την πάρτη του και ετοιμάζεται να τους πουλήσει. Η δίκη προχωράει κανονικά, παρά τις Κασσάνδρες που μιλάνε για καθυστερήσεις και θεωρίες συνωμοσίας. Το τονίζει διαρκώς η πολιτική αγωγή. Τα μεγέθη τεράστια: παραπομπή 69 προσώπων, μεταξύ αυτών σύσσωμης της κοινοβουλευτικής ομάδας με τη βαριά κατηγορία της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση. Στις 1.109 σελίδες του βουλεύματος περιγράφονται όλα τα αδικήματα από το 2008. Εκατόν πενήντα ήταν μόνο οι μάρτυρες κατηγορίας. Η δικογραφία στην ηλεκτρονική της μορφή ήταν 1,5 TB(!). Όσοι μεμψιμοιρούν, παραγνωρίζουν τι έργο έκανε ως τώρα το δικαστήριο: 360 συνεδριάσεις, εκατοντάδες καταθέσεις, χιλιάδες σελίδες, βίντεο, ηχητικά, σκληροί δίσκοι, φωτογραφίες, μηνύματα κινητών. Παραγνωρίζουν την ακραία κωλυσιεργία της υπεράσπισης, που αδυνατεί πλέον να κρατήσει τον κοινοβουλευτικό ψευτομανδύα: ο κακουργηματικός πυρήνας δεν κρύβεται με τίποτα. Στέκομαι ειδικά στις επιφυλάξεις ανθρώπων σοβαρών, καλόπιστων, με γνήσιο ενδιαφέρον για τη δίκη. Μουρμουρίζουν: γιατί αργεί η δίκη, τι κάνουν; Δυστυχώς, αγνοούν τι γίνεται στο δικαστήριο. Αγνοούν τι έγινε πέρσι στην παρόμοια δίκη του νεοναζιστικού NSU στη Γερμανία: 437 συνεδριάσεις σε 5 χρόνια για 1 βασική κατηγορούμενη! Η καχυποψία κορυφώθηκε με την επίσκεψη της κ. Μπαζιάνα στο δικαστήριο και τη συνάντηση με την κ. Φύσσα. Κατανοητό, οι συμβολικές κινήσεις πάντα επιδέχονται κριτική. Κάποιοι τη χαρακτήρισαν προεκλογική. Κι αυτό κατανοητό, είτε πηγάζει από πίστη στη θεσμική τάξη είτε, πιθανότατα, από αντικυβερνητικό ζήλο. Όταν όμως υποστηρίζεται ότι η συνάντηση της συντρόφου του πρωθυπουργού με τη Μάγδα Φύσσα, μια ανθρώπινη κίνηση, αποτελεί παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας στη δικαστική διαδικασία, τότε αλλάζει το πράγμα. Οι καλόπιστοι σχολιαστές δεν πέφτουν μόνο θύματα της καχυποψίας τους αλλά και υιοθετούν ως «επιχείρημα» ένα από τα τελευταία φύλλα συκής των νεοναζί.

Ο

Ας το πούμε δίχως περιφράσεις: η ελληνική ατμόσφαιρα δεν είναι καθόλου βιβλιόφιλη. Η ελληνική ζωή δεν αποπνέει κάτι πνευματικό: ένα μεγάλο κοινωνικό σώμα έχει μάθει να ζει και να γεμίζει τη ζωή του πέρα και έξω από το βιβλίο, τους συγγραφείς, τα θέματά τους.

α πο τον ν ι κολα σ ε βασ τα κη

12 lifo – 16.5.19

άνθρωπος που περνάει πολλές ώρες σε μια έκθεση βιβλίου, είτε μιλάει σε παρουσιάσεις και συμμετέχει στις συζητήσεις είτε απλώς περιδιαβάζει (κι εδώ το ρήμα αποκτά όλη του τη σημασία), αποκόβεται από τον έξω κόσμο. Αν η έκθεση διαρκεί κάποιες μέρες και αυτός τύχει να βρίσκεται εκεί αρκετές ώρες καθημερινά, αρχίζει μάλλον να πιστεύει πως ό,τι ζει εκεί είναι μια εμπειρία σημαντική και για άλλους, όσους κυκλοφορούν έξω. Η στοιχειώδης, όμως, επαφή και τα πρώτα λόγια που θα ανταλλάξει βγαίνοντας από το κουκούλι τον επαναφέρουν στην τάξη. Συνέρχεται βιαίως. Ο ήλιος, τα πρόσωπα στον δρόμο, η ανοιξιάτικη πλημμυρίδα στα καφέ, επιβεβαιώνουν ότι ο «έγκλειστος» έζησε ένα τεχνητό μικροκλίμα, μια εναλλακτική πραγματικότητα. Αλλά ακόμα και αν έχει πλήρη συνείδηση για τον συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στη μεγάλη κοινωνία και στη μικροκοινωνία στην οποία βυθίστηκε, του προκαλούν πάντοτε εντύπωση όσοι δεν πήραν καν είδηση το γεγονός. Μα πώς δεν έμαθαν το αυτονόητο; Έτσι σκέφτεται, έτσι νιώθουμε για λίγο όλοι οι αποσβολωμένοι. Επιστρέφει έτσι το αιώνιο πρόβλημα της απόστασης ανάμεσα σε θεωρητικώς καταξιωμένους, αλλά μειοψηφικούς προσανατολισμούς και σε αυτό που υπάρχει από την άλλη πλευρά. Ας το πούμε δίχως περιφράσεις: η ελληνική ατμόσφαιρα δεν είναι καθόλου βιβλιόφιλη. Υπάρχουν μερικές χιλιάδες άνθρωποι που διαβάζουν με συνέπεια, τρέχουν στις εκδηλώσεις, κάθονται όρθιοι με τις ώρες να ακούσουν τον Ερίκ Βυϊγιάρ ή τον Σταύρο Ζουμπουλάκη, χιλιάδες γυναίκες και άνδρες που έχουν εντάξει στη ζωή τους αυτή την ιδιαίτερη «εξάρτηση». Η ελληνική ζωή, όμως, δεν αποπνέει κάτι πνευματικό: ένα μεγάλο κοινωνικό σώμα έχει μάθει να ζει και να γεμίζει τη ζωή του πέρα και έξω από το βιβλίο, τους συγγραφείς, τα θέματά τους. Θα πει κανείς, παντού συμβαίνει αυτό. Όχι όμως, δεν ισχύει στον ίδιο βαθμό αυτό το «παντού» και πάντως όχι σε πολλές χώρες της βόρειας και ανατολικής Ευρώπης. Στην ελληνική ζωή διακρίνει κανείς μια ξεχωριστή δόση επιθετικής άγνοιας και νωθρής αυταρέσκειας. Τι εννοώ; Ο πολίτης μπορεί να αισθάνεται πως δεν του λείπει τίποτα, αγνοώντας ένα ολόκληρο «σύμπαν». Δεν το έχει ανάγκη, ούτε πιστεύει πως χάνει κάτι σημαντικό αν δεν τα ξέρει αυτά. Συχνά, μάλιστα, δοκιμάζει το έτοιμο ρούχο του αντιδιανοουμενισμού που του έχει πλέξει η ελληνική ιδεολογία, για παράδειγμα, όταν του έχουν υποβάλει την ιδέα ότι οι συγγραφείς είναι κάτι περίεργοι εθνομηδενιστές ή, από τα αριστερά, ότι η «ελίτ» δεν καταλαβαίνει τις πραγματικές ανάγκες των «από κάτω». Πολλοί, λοιπόν, δανείζονται οτιδήποτε τους αθωώνει, τους δικαιολογεί, τους ελαφρύνει τη συνείδηση ή απλώς κολακεύει την άγνοιά τους. Ξανά: το ελληνικό «έξω», τα τραπεζάκια έξω, η υπαίθρια ή ημιυπαίθρια κατοίκηση, δεν περιέχουν τον κόσμο του βιβλίου. Εδώ πρέπει, πιστεύω, να διακρίνουμε τις αναγνώσεις από τον κόσμο του βιβλίου: οι σύγχρονοι διαβάζουν και γράφουν μαζικά, διαρκώς, σε συνεχή ροή. Συνεννοούνται, διαπληκτίζονται, ανταλλάζουν tweets και μικρά άρθρα ή «μιμίδια» και άλλα υλικά που φυσικά είναι φτιαγμένα από λέξεις. Είμαστε εγγράμματη κοινωνία και μάλιστα, αν πάρουν σάρκα και οστά οι εκπαιδευτικές αλλαγές που προωθεί η παρούσα κυβέρνηση, θα είμαστε και μια κοινωνία καθολικής σχεδόν πανεπιστημοσύνης. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, το χάσμα ανάμεσα στον κόσμο του βιβλίου και τη ζωή μεγαλώνει. Με άλλα λόγια, ο πολλαπλασιασμός των σπουδαστικών, φοιτητικών και τυπικά εγγράμματων πληθυσμών δεν αυξάνει αισθητά το «αναγνωστικό κοινό». Για να αστειευτώ κάπως, το πλήθος (στο οποίο ήταν αφιερωμένο ένα μέρος των εκδηλώσεων της Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη) δεν φαίνεται να συγκινείται από τις εκκλήσεις των διανοουμένων για έξοδό του στο προσκήνιο. Ακόμα και αν δεν είναι το μυθικό λαϊκό πλήθος των αφηγήσεων αλλά ένας κόσμος με πτυχία, με γλώσσες, με ταξίδια, πληροφορίες και μοντέρνα γούστα, παραμένει σε απόσταση από τη βιβλιοσφαίρα. Φυσικά και οι εξαιρέσεις είναι αξιοσημείωτες. Χωρίς αυτές δεν θα επιβίωνε ο κόσμος του βιβλίου, ούτε όσοι και όσες γράφουμε για να διαβαζόμαστε και όχι, ελπίζω, για να λέμε απλώς ότι γράφουμε. Χρειαζόμαστε, όμως, επίγνωση των μεγεθών και των δεδομένων. Να μπορούμε ν’ αντέξουμε το σοκ της πρόσκρουσης με εικόνες που δεν φιλοξενούν τα δικά μας ενδιαφέροντα και γούστα ή τους κώδικες ενδοσυνεννόησης των σιναφιών μας. Να αποφύγουμε –όσο γίνεται αυτό– τον πειρασμό που κυριεύει τα ποίμνια όλων των εκκλησιών να περιφρονούν τους απίστους, τους μη θρησκευόμενους, τους αδιάφορους. Ακόμα όμως και αν προς στιγμήν έρχεται και μας πιάνει η περιφρόνηση, να έχουμε εναλλακτικές και να παίρνουμε αντίμετρα. Οι κόσμοι θα είναι χωριστοί, οι λέξεις συχνά δεν θα συμπίπτουν, τα συναισθήματα θα περιστρέφονται γύρω από ξεχωριστά είδωλα, ονόματα, σύμβολα. Αν έχει, ωστόσο, ένα νόημα ο κόσμος του βιβλίου και οι εκθέσεις του (με όλα τα επιμέρους, που μπορεί να τους ασκήσεις κριτική ή να ζητάς τη διόρθωσή τους), αν έχει μια σημασία, αυτή είναι η ίδια η παρακίνηση για την υπέρβαση των τειχών. Η δημοκρατική εξωστρέφεια και η «αριστοκρατική» εσωστρέφεια μπορούν, κάποτε, να συναντηθούν και να έχει αλλάξει κάτι από την καταθλιπτική τους αποξένωση.

Η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι μια μεγάλη δίκη της ελληνικής Ιστορίας. Μία από τις μεγαλύτερες διεθνώς –ίσως η μεγαλύτερη– δίκες νεοναζί μετά τον πόλεμο.

Ε, λοιπόν, ναι, δεν είναι μυστικό. Από την πρώτη μέρα επιδιώχθηκε να έρθουν στη δίκη πνευματικοί άνθρωποι, καλλιτέχνες, επιστήμονες, συνδικαλιστές. Ήρθαν, μίλησαν, διαχύθηκε η πληροφορία, τονίστηκε το διακύβευμα για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Επιδιώχθηκε να έρθουν και πολιτικοί απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους. Ήρθαν πολλοί, όχι όσοι θα θέλαμε και όχι από την αρχή. Στο κάτω-κάτω, εχθροί της δημοκρατίας δικάζονται. Η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι μια μεγάλη δίκη της ελληνικής Ιστορίας. Μία από τις μεγαλύτερες διεθνώς –ίσως η μεγαλύτερη– δίκες νεοναζί μετά τον πόλεμο. Το έχω ξαναγράψει, αυτή η ιστορική δίκη πρέπει να ενδιαφέρει τις νομικές σχολές: να πάρουν οι καθηγητές τους φοιτητές, να ανηφορίσουν από τη Σόλωνος στην Αλεξάνδρας, να κάνουν μάθημα στην πράξη. Πρέπει να ενδιαφέρει τις σχολές δημοσιογραφίας: να μελετήσουν τη συμπεριφορά των media απέναντι στη δίκη, να κάνουν πρακτική άσκηση σε ένα μεγάλο γεγονός της σύγχρονης πολιτικής και ποινικής ιστορίας της χώρας. Να ενδιαφέρει τα τμήματα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας: να μελετήσουν τα γεγονότα, το πολιτικό πλαίσιο, να ακούσουν την ανάσα της Ιστορίας, να δουν την αποτρόπαιη όψη του νεοναζισμού και τα θύματα όρθια απέναντί του. Μια τέτοια επίσκεψη πολιτών χαρακτηρίστηκε «μουσειακή». Στις ευνομούμενες πολιτείες, λένε, οι πολίτες δεν πηγαίνουν να παρακολουθούν τις δίκες. Εμπιστεύονται το δικαστικό τους σύστημα και ό,τι θέλουν το μαθαίνουν από τα ΜΜΕ. Άρα, περιττό το συνταγματικό δικαίωμα παρουσίας των πολιτών στο δικαστήριο. Να μην πηγαίνουν, να τα μαθαίνουν από τα ΜΜΕ. Όμως οι ίδιοι σχολιαστές γκρινιάζουν πως τα ΜΜΕ δεν παρουσιάζουν τη δίκη. Θέατρο του παραλόγου. Και έφτασε η κινητοποίηση για την ανάδειξη της δίκης να χαρακτηρίζεται παραπολιτική ευαισθησία και αντιφασιστική προπαγάνδα.

απ ό t o n κωστ η π απ αϊ ωαν ν ου

Το πιο ακραίο που ειπώθηκε: οι συμβολικές παρεμβάσεις ίσως δώσουν πάτημα στη Χ.Α. να πει ότι δεν δικάζεται για τις πράξεις αλλά για τις ιδέες της. Κι ας βοά η αίθουσα του δικαστηρίου τέσσερα χρόνια τώρα από τα στοιχεία για τα έργα της εγκληματικής συμμορίας: αίμα, βία, τάγματα εφόδου, εκπαίδευση στα όπλα, ανοιχτή επιβουλή κατά του πολιτεύματος, απειλές, εκβιασμοί. Κι ας αποδεικνύονται η αρχή του αρχηγού, ο ναζιστικός χαρακτήρας, η στρατιωτική δομή, η ιεραρχία, το modus operandi. Κι ας αναγνωρίστηκαν φυσικοί αυτουργοί, κι ας υποδείχτηκαν ηθικοί αυτουργοί. Δεν δικάζονται επειδή ορκίζονταν στη σημαία του Γ’ Ράιχ. Δικάζονται ως συνδικάτο του εγκλήματος για ανθρωποκτονίες, απόπειρες ανθρωποκτονιών, βαριές σκοπούμενες σωματικές βλάβες, εκρήξεις, ληστείες, εκβιάσεις, κατοχή πυροβόλων όπλων και εκρηκτικών, παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών. Να μην πούμε, λοιπόν, ότι ο φασισμός είναι απειλή, γιατί οι νεοναζί θα πουν ότι δικάζονται για ιδέες; Ε, λοιπόν, είναι απολύτως αδιάφορο το τι θα πουν. Κάθε κατηγορούμενος βιαστής, δολοφόνος, ναρκέμπορας ή μαφιόζος λέει ό,τι τον εξυπηρετεί. Στο κάτω-κάτω, δεν είναι προϋπόθεση να συμφωνήσει ο ίδιος για να καταδικαστεί. Εν κατακλείδι: πρώτον, είναι δώρο στους υπόδικους ναζί η συνωμοσιολογία και η γκρίνια. Αυτό θέλουν, να διαχέεται καχυποψία γύρω από την ποινική τους δίωξη. Δεύτερον, ξέρει το δικαστήριο να προστατεύει την ανεξαρτησία του. Και, πάντως, όσοι νοιαζόμαστε για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης πρέπει να ξέρουμε και τα βασικά για τη λειτουργία της. Ένα από αυτά είναι η αρμοδιότητα της ίδιας της διοίκησης των δικαστηρίων για τη διεξαγωγή των δικών. Τρίτον, η δημοκρατία είναι ανεκτική, αλλά μάχεται τους εχθρούς της. Και, τέταρτον, η δίκη είναι ανοιχτή για όλους.

16.5.19 – lifo

13

50 ΧΡΌΝΙΑ

ΠΛΑΙΣΙΟ Με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον Η εταιρεία που έγινε συνώνυμη της ανάπτυξης της τεχνολογίας στην Ελλάδα γιορτάζει τη «χρυσή» της επέτειο και η LiFO καταδύεται στο ξεχωριστό σύμπαν της.

14 lifo – 16.5.19

Α

ν πρέπει να σκεφτούμε μια εταιρεία που είναι συνώνυμη της ανάπτυξης της τεχνολογίας στην Ελλάδα και που εδώ και δεκαετίες μάς παρέχει πρόσβαση σε ό,τι νέο κυκλοφορεί σε έναν αδιάκοπα αναπτυσσόμενο χώρο, αυτή δεν είναι άλλη από το ΠΛΑΙΣΙΟ. Ελάχιστα brand names έχουν καταφέρει να μείνουν πιστά στις προτιμήσεις και να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη του κοινού με τον τρόπο που το έχει πετύχει το ΠΛΑΙΣΙΟ – κι αυτό από μόνο του, ως επίτευγμα, δεν είναι και λίγο! Λίγοι γνωρίζουν ή, μάλλον, θυμούνται ότι το ΠΛΑΙΣΙΟ ιδρύθηκε το 1969, πράγμα που σημαίνει ότι η εταιρεία κλείνει φέτος αισίως 50 χρόνια λειτουργίας. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να μη γιορτάσουν αυτήν τη «χρυσή» επέτειο, εστιάζοντας μάλιστα γι’ ακόμα μία φορά στον άνθρωπο, δηλαδή στους πελάτες του brand και στον τρόπο με τον οποίο η τεχνολογία εν

γένει, αλλά και η συμβολή του ΠΛΑΙΣΙΟΥ στην επικοινωνία και στη διάθεσή της στην Ελλάδα, διαμορφώνουν εδώ και πέντε δεκαετίες τη ζωή και την καθημερινότητά τους. Κι όμως, όλα ξεκίνησαν από ένα μικρό κατάστημα μόλις 12 τετραγωνικών στην οδό Στουρνάρη. Από κει, το ΠΛΑΙΣΙΟ επεκτάθηκε σταθερά και με σιγουριά και έχει φτάσει να διαθέτει σήμερα 24 σημεία πώλησης σε Ελλάδα και Βουλγαρία, αποτελώντας ένα από τα πιο ισχυρά ελληνικά brand names με παρουσία στο Χρηματιστήριο, στο Διαδίκτυο και στα social media. Πριν από λίγους μήνες εγκαινιάστηκε το νέο μεγαθήριο της εταιρείας στην Αγία Παρασκευή, που δεν μπορείς να μη χαζέψεις, στο τέρμα της Μεσογείων, καθώς προσεγγίζεις τον Σταυρό, ενώ παράλληλα διαθέτει το μεγαλύτερο κέντρο συναρμολόγησης υπολογιστών στα Βαλκάνια. Τα νούμερα που αφορούν την εταιρεία

είναι απολύτως ενδεικτικά της σαρωτικής της επιτυχίας: πάνω από 100 βραβεία και διακρίσεις στα 50 χρόνια λειτουργίας, 1,2 εκατ. followers στα social media, 120.000 ημερήσιοι μοναδικοί επισκέπτες στο plaisio.gr, 1.500 εργαζόμενοι, πάνω από 180 τεχνικοί, πάνω από 300 εκατ. ευρώ τζίρος. Ένα άλλο στοιχείο που κάνει το ΠΛΑΙΣΙΟ ασυναγώνιστο στον κλάδο του είναι οι εργασιακές συνθήκες. Είτε πρόκειται για τις κεντρικές εγκαταστάσεις που εδρεύουν στη Μαγούλα, είτε για ένα από τα σημεία πώλησης σε όλη την Ελλάδα, το εργασιακό περιβάλλον είναι, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των εργαζομένων του, ένα από τα καλύτερα της Ελλάδας. Η παραπάνω διαπίστωση διατυπώνεται, εξάλλου, και στην ετήσια έρευνα για τις εταιρείες με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα που διεξάγεται από την Great Places to Work Hellas, όπου το ΠΛΑΙΣΙΟ καταλαμβάνει την τέ-

ταρτη θέση για το 2019, ανάμεσα στις εταιρείες ανω των 250 ατόμων. Οι φωτογραφίες από τα άδυτα των κεντρικών γραφείων στη Μαγούλα και των γραφείων του Κέντρου Εξυπηρέτησης Εταιρικών Πελατών στη Μεταμόρφωση, που εξυπηρετεί πάνω από 330.000 επιχειρήσεις, το πιστοποιούν: διαθέτουν ακόμα και σύγχρονα εξοπλισμένα γυμναστήρια που είναι διαθέσιμα δωρεάν, για όλους τους εργαζόμενους! Φυσικά, οι παροχές στο προσωπικό, όπως είναι γνωστό, δεν σταματούν εκεί: μεταξύ άλ λων δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωροεπιταγές στα παιδιά των εργαζομένων στην έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς και άλλα πολλά. Παράλληλα, το κλίμα ανάμεσα στους εργαζόμενους τονώνεται διαρκώς με τα περιβόητα μεγάλα πάρτι που διοργανώνονται, ενώ κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα όλοι οι εργαζόμενοι λαμβάνουν προσωπικά δώρα.

Απ’ όλα όσα είναι γνωστά για τις πολιτικές και τη στρατηγική της εταιρείας, το πιο αγαπημένο μου στοιχείο ως ενός εξωτερικού παρατηρητή και πελάτη είναι το concept της dream team: κάθε τρίμηνο, οι καλύτεροι εργαζόμενοι απ’ όλα τα τμήματα της εταιρείας, που προκύπτουν από τις αντίστοιχες αξιολογήσεις, επιβραβεύονται για την απόδοσή τους. Πόσο τέλεια ιδέα για την ενίσχυση της αποδοτικότητας και του ευγενούς συναγωνισμού σε έναν εργασιακό χώρο! Και επειδή μια επιτυχημένη εταιρεία δεν μπορεί παρά να έχει διαρκώς το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, το πρόγραμμα πρόσληψης νέων συνεργατών «Εσένα Θέλουμε», μέσω του οποίου το ΠΛΑΙΣΙΟ αναζητά νέα ταλέντα, ενημερώνοντας εκ των έσω όλους όσοι δηλώνουν ενδιαφέρον να εργαστούν στους κύκλους της εταιρείας και ξεναγώντας τους στο σύμπαν της, πιστοποιεί πως τα 50 χρόνια είναι μόνο η αρχή!

16.5.19 – lifo

15

DANCE ± → Ποιοι, πού, πότε; ä ≤ → Τι είναι το Photon ≥ → Έχει ένα πρόγραμμα Με το μότο «Athens, Dance Till Dawn», το ADD Festival, ο χορευτικός θεσμός που ξεκίνησε πέρσι στο six d.o.g.s, επιστρέφει, αυτήν τη φορά σε συνεργασία με τη Στέγη, και ανοίγει έναν ξεχασμένο χώρο, το Αεροδρόμιο του Ελληνικού, για ένα εντυπωσιακό πάρτι το Σάββατο 25 Μαΐου, που ξεκινάει στις 6 το απόγευμα και θα διαρκέσει μέχρι τις 10 το επόμενο πρωί, με μεγάλους καλεσμένους και απροσδόκητες συναυλίες.

Showcase; ä Μια ξεχωριστή σκη-

ειδικό για παιδιά και γονείς.

νή που η ομάδα Κlockwork έχει διαμορφώσει με τέτοιον τρόπο ώστε να φιλοξενήσει το πολυαισθητηριακό πρότζεκτ τους που ονομάζεται «Photon». Ήταν μια ιδέα του Ben Κlock που υλοποιήθηκε πρώτη φορά το 2013. Για τις ανάγκες του επιλέγονται κάθε χρόνο αυστηρά χώροι που φημίζονται για την ιδιαιτερότητά τους. Έχει παρουσιαστεί σε διάφορα σημεία ανά τον πλανήτη και πρόκειται για μια φαντασμαγορική εμπειρία που συνδυάζει τον ήχο, το φως και την αρχιτεκτονική. Στο συγκεκριμένο showcase θα παίξουν ο ιδρυτής του Ben Κlock αλλά και θρύλοι όπως οι DVS1, Etapp Kyle και Marcel Dettmann.

Το ADD δεν ξεχνάει τους μικρούς μας φίλους. Η κολεκτίβα Athens Disco Kidz έχει ετοιμάσει ένα διαδραστικό πρόγραμμα με δωρεάν είσοδο που θα «τρέξει» από τις 6 το απόγευμα και είναι ιδανικό για όλη την οικογένεια. Ηθοποιοί, παιδαγωγοί, εμψυχωτές και DJs ανεβαίνουν σε ένα ειδικό stage και υπόσχονται ατελείωτη διασκέδαση και παχνίδι για μικρούς και μεγάλους που θα διαρκέσει μέχρι τις 9 το βράδυ. Η είσοδος είναι ελεύθερη για τα παιδιά ηλικίας από 3 έως 10 ετών που συνοδεύονται από ενήλικα κάτοχο εισιτηρίου.

→ Θα έχει τέσσερα ειδικά διαμορφωμένα stages. Το Warehouse Stage, το Outdoor Stage, το Outdoor Corner και το Photon Showcase.

→ Tα μεγάλα ονόματα ∂ → Οι Έλληνες του ADD µ ä ä

¥

Οι σκηνές ä

Τρία μεγάλα ονόματα ξεχωρίζουν από το πρόγραμμα του ADD Festival. Οι Deep Dish Ali «Dubfire» Shirazinia και Sharam Tayebi, με καταγωγή από το Ιράν και κύριοι πρωταγωνιστές του progressive house, εμφανίζονται μετά από πολλά χρόνια στην Eλλάδα. Από το Κίεβο με αγάπη πετάει το μεγάλο αστέρι της χορευτικής σκηνής, η Nastia, μία από τις πιο πολυπράγμονες φιγούρες της dance κουλτούρας τα τελευταία χρόνια, που ξεκίνησε από πολύ χαμηλά και πλέον διοργανώνει το δικό της φεστιβάλ στη χώρα της και τρέχει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες δισκογραφικές στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής, την Propaganda. Τέλος, η αγαπημένη του ελληνικού κοινού, η Kittin, η πιο χαμαιλεόντεια παραγωγός της γενιάς της, που ξέρει να μεταμορφώνεται, αλλάζοντας ήχους και στυλ, και να βρίσκεται πάντοτε στην κορυφή.

ä

Την τελευταία διετία η ελληνική ηλεκτρονική σκηνή βρίσκεται στα καλύτερά της, με αρκετά ονόματα να διαπρέπουν στο εξωτερικό. To ΑDD αγκαλιάζει τους Έλληνες καλλιτέχνες κι έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε τον Anatolian Weapons (πρώην Φανταστικοί Ήχοι) μετά τις διθυραμβικές κριτικές που πήρε από τον διεθνή Τύπο για την επερχόμενη κυκλοφορία του «Beats in Space». Η δισκογραφική εταιρεία Into the Light Records έχει την τιμητική της με εμφανίσεις του ιδρυτή της Dynamons (aka Ηλία Πίτσιο) και συναυλίες από τους βετεράνους Δημήτρη Πετσετάκη και Άγγελο Ιωακείμογλου. Ζωντανά θα εμφανιστούν και οι νεοσύστατοι ΗΧΟΤΟΠίΑ και Venus Volcanism & In Atlas, οι Assumers, η κολεκτίβα των Sworr., o Αθηναίος Miltiades και οι Θεσσαλονικείς Tendts. Τέλος, θα έχουμε μια απροσδόκητη εμφάνιση του Mr. Statik με τον Larry Gus στο πιο πειραματικό πρότζεκτ «Territroy», αλλά και τους Discosodoma Soundsystem να φέρνουν την περίφημη queer club night τους σε ένα από τα stages του ADD.

1O ADD

ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΞΈΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ

16 lifo – 16.5.19

απο τη μαρια παππα nastia

→

→ To ΑDD σε αριθμούς ∏ → Πώς να πας ä Η είσοδος ∑ ä Δεκαέξι ώρες χορευτικής και ηλεκτρονικής μουσικής, 4 stages, 30 διεθνείς και εγχώριοι καλλιτέχνες και 1 χώρος για φαγητό με πολλές επιλογές. Το εισιτήριο ξεκινάει από τα 39 ευρώ.

του φεστιβάλ είναι από τη λεωφόρο Ποσειδώνος στην Κεντρική Πύλη του πρώην Δυτικού Αεροδρομίου, στο ύψος του Ολυμπιακού Κέντρου Ξιφασκίας. Ο καλύτερος τρόπος μεταφοράς εκεί είναι το μετρό, ο σταθμός Αργυρούπολη. Στην έξοδο, στο ρεύμα προς Γλυφάδα, θα περιμένουν ειδικά λεωφορεία, τα Beat, για να σας μεταφέρουν δωρεάν στον χώρο. Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να γίνει και η επιστροφή, ανεξάρτητα από την ώρα. Για όσους προτιμήσουν να πάρουν αμάξι, θα υπάρχει ελεύθερος χώρος στάθμευσης μέσα στο συγκρότημα του Ελληνικού, σε κοντινή απόσταση από την είσοδο του φεστιβάλ.

π → Τι είναι το Destroying ±∞ → Δεν ξεχνάμε ότι: ä Elvis; ä Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ,

στους χώρους του θα περιφέρονται οι φανταστικές ανθρωπομορφικές φιγούρες του εικαστικού Γιάννη Βαρελά, όπως τις παρουσίασε στη Στέγη τον Φεβρουάριο του 2016 σε συνεργασία με την γκαλερί Breeder, κάνοντας την ατμόσφαιρα ακόμα πιο εξωπραγματική.

Θα εμφανιστούν, επίσης, γνωστοί indie αγαπημένοι, όπως οι Kiasmos του Οlafur Arnalds και ο Forest Swords. To Pixi, εκτός από το ντουέτο των Γερμανών Ame, θα παρουσιάσει τον Gerd Janson αλλά και τους ατμοσφαιρικούς Ιταλούς Mind Against. Τέλος, θα γίνει ειδική μνεία στο deep house του Christian Löffler.

info → ADD festival 2019ä Line-up: Ame Live | Anatolian Weapons | Angelo Ioakimoglu Live | Assumers Live | Athens Disco Kidz | Christian Löffler Live | Deep Dish | Dimitris Petsetakis Live | Discosodoma Soundsystem | Dynamons | Forest Swords Live | Gerd Janson | ΗΧΟΤΟΠίΑ Live | Kiasmos | Kittin | Miltiades Live | Mind Against | Nastia | Sworr. Live | Tendts Live| Territroy Live | Venus Volcanism & In Atlas Live | Photon Showcase w/ Ben Klock, DVS1, Etapp Kyle, Marcel Dettmann

ä Αεροδρόμιο Ελληνικού (είσοδος από τη λεωφόρο Ποσειδώνος - Κεντρική Πύλη του πρώην Δυτικού Αεροδρομίου, στο ύψος του Ολυμπιακού Κέντρου Ξιφασκίας) | Σάββατο 25 Μαΐου | 6 το απόγευμα - 10 το (επόμενο) πρωί

ä

Εισ.: διαθέσιμα από €39 στο www. addfestival.gr, ενώ από τις 18:00 έως τις 21:00 η είσοδος θα είναι ελεύθερη για τα παιδιά ηλικίας από 3 έως 10 ετών που συνοδεύονται από ενήλικα κάτοχο εισιτηρίου.

FESTIVAL →

25 μαϊου, αεροδρομιο ελληνικου

16.5.19 – lifo

17

ΘΕΑΤΡΟ

Η

Κάθριν Χάντερ είναι κάτι σαν μύθος για τους Έλληνες θεατρόφιλους. Προσωπικά, ανυπομονούσα εδώ και πολύ καιρό να τη δω από κοντά. Όταν, επιτέλους, έγινε αυτή η συνάντηση, ο γλυκός αυτός άνθρωπος μόνο μύθο δεν μου θύμιζε. Χαμογελαστή, πέρα για πέρα ευγενική, καλλιεργημένη όσο λίγοι ηθοποιοί, αξιοπρεπέστατη, απολύτως σεμνή. Τίποτα στη συμπεριφορά της Ελληνίδας ηθοποιού –από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του σύγχρονου βρετανικού θεάτρου, με ένα βραβείο Λόρενς Ολίβιε ανάμεσα σε άλλα που έχει κερδίσει στη σχεδόν σαραντάχρονη καριέρα της– δεν πρόδιδε τη μεγάλη της πορεία. Τη συνάντησα στον χώρο προβών της μαζί με τον σκηνοθέτη Σταύρο Τσακίρη, ο οποίος ετοιμάζει για το Φεστιβάλ Επιδαύρου τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου. Παρών και ο σύζυγός της Μαρτσέλο Μάνι που επιμελείται την κινησιογραφία της παράστασης, ιδρυτικό μέλος της περίφημης Complicité, όπου και γνωρίστηκαν οι δυο τους. Η κ. Χάντερ, μικρόσωμη, με πατερίτσες λόγω ενός ατυχήματος, μόλις είχε απαλλαγεί από τα «δεσμά» του Προμηθέα – θα ερμηνεύσει τον ομώνυμο ρόλο. Μου αφηγείται τα παιδικά της χρόνια στο Λονδίνο. «Πηγαίναμε σε καθολικό δημοτικό σχολείο, μετά σε προτεσταντικό γυμνάσιο, ενώ στο σπίτι μισή φράση ήταν στα ελληνικά και μισή στα αγγλικά. Αυτό το διπλό πολιτιστικό υπόβαθρο ήταν για μένα μια πλούσια εμπειρία. Πάντως, έτσι αγαπήσαμε την Ελλάδα. Έμαθα να αγαπώ τις πέτρες και τη θάλασσα, ενώ οι Άγγλοι λένε “the green and pleasant land” (ο πράσινος και ευχάριστος τόπος). Αγάπησα τη θάλασσα και κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε στα νησιά. Τότε κατάλαβα ότι είναι στο αίμα μου, ότι είμαι Ελληνίδα, και, φυσικά, τη διαφορετική ιδιοσυγκρασία από τους Άγγλους – αλλά αυτά είναι γενικεύσεις. Όταν πρωτογνώρισα τον Μαρτσέλο, παρ’ ότι είναι Ιταλός, με ρωτούσε τρομαγμένος “μα, γιατί φωνάζετε συνεχώς;” και του εξηγούσα ότι απλώς μιλάμε! Νιώθω Ελληνίδα και ήθελα πάρα πολύ να παίξω στην Ελλάδα. Το μεγαλύτερο διάστημα που έχω ζήσει εδώ

ήταν τρεις μήνες, όταν ερωτεύτηκα. Η αδελφή μου, αντιθέτως, έχει ζήσει εδώ και σπούδασε ελληνική φιλολογία». Ως φοιτήτρια την ενδιέφερε πολύ η λογοτεχνία και σκεφτόταν σοβαρά να γίνει διερμηνέας. Με το θέατρο δεν είχε ιδιαίτερες σχέσεις, πέρα από το ότι συχνά την καλούσε να δει πρόβες μια φίλη της. Σιγά-σιγά άρχισε να της προκαλεί το ενδιαφέρον και ξεκίνησε να κάνει βραδινά μαθήματα. «Νομίζω ότι το να είσαι ηθοποιός είναι λίγο σαν ταυτόχρονη διερμηνεία». «Εννοείτε διερμηνέας συναισθημάτων και μύχιων πλευρών ενός χαρακτήρα;» «Ακριβώς!» μου απαντάει και μου αφηγείται πώς ξεκίνησε να παίζει. Σπουδάζοντας θεατρολογία και γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, συμμετείχε στις θεατρικές λέσχες και των δύο σχολών. Έτσι, βρέθηκε να παίζει τη Μαρί από το Στη ζούγκλα των πόλεων του Μπρεχτ και στην Επίσκεψη στον πύργο του Ανούιγ. Η εμπειρία τής αποκάλυψε έναν νέο και απίστευτα γοητευτικό κόσμο. «Κάναμε γενική πρόβα και έβλεπα όλον αυτό τον κόσμο να τρέχει, άλλοι για τα φώτα, άλλοι για τα σκηνικά, άλλοι για τα κοστούμια, τον ήχο. Τόσοι άνθρωποι για έναν σκοπό, για να πούμε μια ιστορία! “Τι ωραίο πράγμα” σκέφτηκα. Αυτό ήταν μια κρίσιμη καμπή για μένα, από κει και πέρα ήθελα να κάνω αυτό!». Και τότε πήγατε στη RADA (Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης). «Ναι, και ήταν μια καλή εποχή. Είχα συμμαθητές τον Κένεθ Μπράνα και άλλους, η Φιόνα Σο ήταν μια τάξη μεγαλύτερη». «Συχνά ακούμε γι’ αυτές τις σημαντικές σχολές, αλλά δεν σημαίνει ότι όλοι οι σπουδαστές γίνονται διάσημοι. Πολλοί, ενώ ξεκινάνε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, δεν κάνουν καριέρα» της λέω. Ποια είναι η γνώμη της; «Νομίζω ότι είναι κάτι που πρέπει να το έχεις πολύ βαθιά μέσα σου, πρέπει να επιμένεις, δεν είναι εύκολο. Η ανιψιά μου τώρα θέλει να γίνει ηθοποιός και καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι να συνεχίσεις. Για να πάρεις έναν καλό ρόλο χρειάζεται σκληρή δουλειά. Έχουμε μια έκφραση στα αγγλικά: “You are as good as your last performance”, δηλαδή είσαι τόσο καλός όσο η τελευταία σου παράσταση». Είναι πράγματι τόσο σκληρή δουλειά; «Είναι ανταγωνιστικό επάγγελμα, πολύ σκληρό. Εγώ νομίζω ότι ήμουν τυχερή. Βρέθηκα στην Complicité

και δεν χρειαζόταν να ψάχνω για δουλειά κάθε τόσο». Ήταν καθοριστικής σημασίας για εσάς; «Βέβαια! Είχα όλη αυτή την κλασική παιδεία από τη RADA: ορθοφωνία, μπαλέτο, ξιφομαχία, διάφορες επιδεξιότητες. Και πηγαίνω στην Complicité, όπου συναντώ μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Ήταν μια επανάσταση το να ερμηνεύεις το έργο μέσα από τη σωματικότητα και τη χρήση του χώρου. Πολύ προοδευτική αυτή η αντιμετώπιση μέσω του σώματος, του χώρου, αλλά και της αφήγησης. Ξαφνικά, βρέθηκα σε ένα καινούργιο σχολείο, όπου την εκπαίδευση της όλης μεθοδολογίας την έκαναν οι νεότεροι ηθοποιοί της ομάδας. Αλλά ήμασταν όλοι συνυπεύθυνοι, υπήρχε μια ομαδικότητα στο χτίσιμο των ρόλων και του έργου, η άποψη του ensemble. Όλοι παίζαμε όλους τους ρόλους, αυτοσχεδιάζοντας ξανά και ξανά και ξανά. Να σου δώσω ένα παράδειγμα: όταν ετοιμάζαμε την Επίσκεψη της γηραιάς κυρίας του Ντίρενματ, χωριστήκαμε σε έξι ομάδες και κάναμε εκατοντάδες αυτοσχεδιασμούς». Για την παράσταση αυτή της απονεμήθηκε το βραβείο Ολίβιε Καλύτερης Ερμηνείας της Χρονιάς. « Ήταν μεγάλη επιτυχία και κάναμε παγκόσμια τουρνέ στην Αυστραλία, στην Αμερική, στο Χονγκ Κονγκ, στην Ευρώπη, μέχρι που μας κάλεσαν να το παρουσιάσουμε στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας. Θεωρώ ότι το βραβείο το πήρα γιατί η παράσταση στο σύνολό της ήταν ουσιαστική. Δεν είχαν ξαναδεί κάτι παρόμοιο στο θέατρο». Η Κάθριν Χάντερ υπερασπίζεται την ομαδικότητα της Complicité με κάθε ευκαιρία. «Εκεί πρώτη φορά έπαιξα μια γριούλα, στο Χειμωνιάτικο Παραμύθι έπαιξα ένα παιδί και έναν γεροβοσκό, γιατί ήμασταν λίγοι. Κι εκεί έμαθα ότι όταν έχεις φαντασία, μπορείς να παίξεις τα πάντα! Έτσι, έπαιξα και το δέντρο, και ένα όχημα Πυροσβεστικής, ό,τι μπορείς να φανταστείς! Αλλάζεις το σώμα σου, και επειδή αυτό το συνάντησα μικρή, όλοι αυτοί οι ρόλοι διεύρυναν τους ορίζοντές μου. Αργότερα έπαιξα κι ένα αυτιστικό παιδί». Στην Complicité έμεινε επτά χρόνια. Άρχισε να σκηνοθετεί η ίδια, έκανε τραγωδία, Κασσάνδρα και Ηλέκτρα με την Κέιτι Μίτσελ, έπαιξε πρώτη Βασιλιά Ληρ, τον ούτως ή άλλως εμβληματικό ρόλο που την οδήγησε σε άλλους σημαντικούς ανδρικούς – και όχι μόνο, βέβαια– ρόλους, όπως ο Ριχάρδος

Γ’, ο Σιρανό, ο Τίμων ο Αθηναίος. Τι την έκανε να δέχεται ανδρικούς ρόλους; «Κι αυτό το οφείλω στην Complicité, όπου, όπως είπα, δεν είχε σημασία αν έπαιζες ένα αγόρι, ένα ψάρι ή έναν πίθηκο. Η ιδέα της μεταμόρφωσης ήταν πρωταρχική. Μου προσφέρθηκε μια νέα γλώσσα». Έχει παίξει μια ολόκληρη σειρά από ιδιόρρυθμους ρόλους, ανάμεσά τους και τους 12 ρόλους του Σκράικερ, ενώ έχει συνεργαστεί πολλές φορές και με τον Πίτερ Μπρουκ. Στην Ελλάδα είναι σχεδόν άγνωστη, εκτός απ’ όσους την είδαν στο Ο πίθηκος του Κάφκα που είχε φέρει εδώ. Οι μικρότεροι σε ηλικία θεατές ίσως την έχουν δει στο Ο Χάρι Πότερ και το Tάγμα του Φοίνικα. Μου ομολογεί ότι δεν έχει παρακολουθήσει ελληνικό θέατρο ποτέ, μόνο μία φορά πριν από χρόνια, όταν ο σύζυγός της έκανε την κίνηση στην Αντιγόνη που ανέβασε ο Κιμούλης. Ήθελε εδώ και καιρό να παίξει στα ελληνικά και φέτος αυτό θα γίνει πραγματικότητα. Αντιμετωπίζει τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα; «Όχι ακριβώς, αλλά όταν μου ήρθε η μετάφραση του Προμηθέα από τον Δημήτρη Δημητριάδη, 9 στις 10 λέξεις μού ήταν άγνωστες! Απελπίστηκα. Αλλά ο Σταύρος μου είπε να μην ανησυχώ. Όταν άρχισα να διαβάζω δυνατά το κείμενο, κατάλαβα ότι το νόημα ακολουθούσε τον ρυθμό και τον ήχο. Το επιβεβαίωσα όταν άκουσα τον Σταύρο να το διαβάζει στα αρχαία. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Σαίξπηρ». «Τι συμβολίζει για εσάς ο Προμηθέας;» «Την πίστη στον άνθρωπο. Ο Δίας αποφάσισε να αφανίσει το ανθρώπινο γένος και ο Προμηθέας είπε “ας δώσουμε μια ευκαιρία στους ανθρώπους”. Αξίζει, λοιπόν, να υπάρχουμε; Βλέπουμε τι συμβαίνει σήμερα με την καταστροφή του πλανήτη. Αυτό το έργο δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο! Λέει κάποια στιγμή ο Προμηθέας “εγκατέστησα μέσα τους τυφλές ελπίδες”, σαν να θέλει να πει ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας». Η Επίδαυρος σας προκαλεί δέος; «Ναι, αλλά αποτελεί και μεγάλη τιμή! Θα παίξω στην Επίδαυρο, λοιπόν, γιατί θέλω να τιμήσω τις ρίζες μου και να δουλέψω με Έλληνες ηθοποιούς. Το βρίσκω υπέροχο και συγκινητικό. Και αυτό το οφείλω στον Σταύρο Τσακίρη, που μου μετέφερε το πάθος και τη γνώση του για το αρχαίο δράμα».

Η μεγάλη ηθοποιός αναλαμβάνει τον ρόλο του Προμηθέα Δεσμώτη στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Σταύρος Τσακίρης για το Φεστιβάλ Επιδαύρου.

Η ΚΑΘΡΙΝ ΧΑΝΤΕΡ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΔΗ ΦΩΤΟ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

18 lifo – 16.5.19

το θαυμα του complicité Εκεί έμαθα ότι όταν έχεις φαντασία, μπορείς να παίξεις τα πάντα! Έτσι, έπαιξα και το δέντρο, και ένα όχημα Πυροσβεστικής, ό,τι μπορείς να φανταστείς! Αλλάζεις το σώμα σου, και επειδή αυτό το συνάντησα μικρή, όλοι αυτοί οι ρόλοι διεύρυναν τους ορίζοντές μου.

16.5.19 – lifo

19

CITY VIBES Στέφανος Ρόκος στο Μουσείο Μπενάκη

ΑΝΟΙΧΤΑ 20 lifo – 16.5.19

ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΚΑΙ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΗΜΕΡΑ ΜΟΥΣΕΙΩΝ 2019.

ΜΟΥΣΕΊΟ ΑΚΡΌΠΟΛΗΣ

Eθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

ΑΠΌ ΤΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΑ ΜΑΛΤΕΠΙΏΤΗ & ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΑ ΝΤΑΒΑΛΟΎΜΗ

Το Μουσείο της Ακρόπολης προσκαλεί τους επισκέπτες του σε ένα πρόγραμμα οικογενειακών δραστηριοτήτων από τις 8 το πρωί έως τα μεσάνυχτα με ελεύθερη είσοδο και εγγραφή 30 λεπτά νωρίτερα από την έναρξη κάθε προγράμματος στο Γραφείο Πληροφοριών. Θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας (έως 20 παιδιά ανά πρόγραμμα). Τα μονόωρα προγράμματα «Παναθήναια με όλες μου τις αισθήσεις» (11:00, 12:00, 17:00) και «Τι απέγινε το θαυμαστό άγαλμα της Αθηνάς από τον Παρθενώνα» (13:00, 14:00, 18:00) απευθύνονται σε παιδιά 3-5 και 6-9 ετών αντίστοιχα, τα οποία μαζί με τους αρχαιολόγους - φροντιστές του μουσείου θα ανακαλύψουν τη ζωή στην αρχαία Ελλάδα. Επιπλέον, από τις 8 το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα θα κυκλοφορήσει αναμνηστικό μετάλλιο που έκοψε το Εθνικό Νομισματοκοπείο με θέμα τους γέρανους της Ακρόπολης και η κασετίνα που το περιλαμβάνει θα είναι διαθέσιμη στο Πωλητήριο του ισογείου. 18/5, πεζόδρομος Δ. Αρεοπαγίτου, Αθήνα, 08:00-00:00, είσοδος ελεύθερη

ΜΟΥΣΕΊΟ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΏΝ Για τη Διεθνή Ημέρα των Μουσείων, το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό από τις 10:00 μέχρι τις 15:00 και διοργανώνει δύο δωρεάν ξεναγήσεις στο μουσείο, στις 12:00 και 13:00. 18/5, Παπαρρηγοπούλου 5-7, Αθήνα, 10:00-15:00, είσοδος ελεύθερη

ΕΒΡΑΪΚΌ ΜΟΥΣΕΊΟ Tην Κυριακή 19 Μαΐου, από τις 10:30 έως και τις 13:30, το Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος προσφέρει δωρεάν είσοδο στο κοινό, καθώς και ειδικά σχεδιασμένο οικογενειακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα με ένα παιχνίδι μνήμης και ζωγραφικής, όπου τα παιδιά θα πρέπει από τυχαίες φωτογραφίες να εντοπίσουν τα αντίστοιχα εκθέματα και να τα μεταφράσουν εικαστικά με ελεύθερο σχέδιο. Παράλληλα με το παιχνίδι «ιστορικής μνήμης» θα πραγματοποιηθεί και εικαστικό εργαστήρι από τον Βασίλη Θαλασσινό. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά Δημοτικού. 19/5, Νίκης 39, Αθήνα, 10:30-13:30, είσοδος ελεύθερη, κρατήσεις στο 210 3225582

Η Διεθνής Ημέρα Μουσείων θεσπίστηκε το 1977 για να τιμάται κάθε χρόνο ο ρόλος των μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία και έκτοτε χιλιάδες πολιτιστικοί φορείς απ’ όλο τον κόσμο συμμετέχουν στους

ΒΥΖΑΝΤΙΝΌ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΌ ΜΟΥΣΕΊΟ

εορτασμούς. Για το 2019, το

Το Σάββατο και την Κυριακή 18 και 19 Μαΐου, από τις 10:00 μέχρι τις 12:00, οι αρχαιολόγοι του μουσείου θα πραγματοποιήσουν δωρεάν ξεναγήσεις στη μόνιμη έκθεση αλλά και εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά ηλικίας 10 έως 12 ετών, χάρη στα οποία θα ανακαλύψουν το μέλλον και το νόημα της παράδοσης μέσα από τα αντικείμενα του μουσείου που αφορούν τη ζωή, τα ταφικά έθιμα, τη λατρεία και την τέχνη. 18-19/5, Βασ. Σοφίας 22, Αθήνα, 10:00-12:00, 213 2139507, είσοδος ελεύθερη

Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) έχει επιλέξει το θέμα «Τα μουσεία ως κόμβοι πολιτισμού: Το μέλλον της παράδοσης» και τιμώμενο ίδρυμα για την Ελλάδα είναι το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΌ ΜΟΥΣΕΊΟ ΦΩΤΑΕΡΊΟΥ

Πιο αναλυτικά, τα προγράμματα των μουσείων εορτασμό περιλαμβάνουν τις παρακάτω δράσεις:

eurokinissi

που συμμετέχουν στον φετινό

Το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου γιορτάζει με μια παράσταση διάρκειας μισής ώρας που θα παιχτεί στις 12:00, 12:30 και 13:00. Η παράσταση με τίτλο «Θεατρικές αφηγήσεις από έναν γκαζιέρη» αφορά την ιστορία ενός γκαζιέρη που ταξιδεύει στον χρόνο, ζωντανεύοντας ιστορίες του εργοστα-

ΜΟΥΣΕΙΑ 16.5.19 – lifo

21

CITY VIBES σίου από την εποχή που λειτουργούσε, και βασίζεται σε αποσπάσματα από το έργο Στην αλλαγή του χρόνου της Αδ. Ξηρίδου και μαρτυρίες εργαζομένων και κατοίκων του Γκαζιού. Συμμετέχουν η ομάδα θεάτρου «Ανεμόμυλοι» και ο Χ. Χριστόπουλος στον ρόλο του γκαζιέρη. 18/5, Κτίριο Παλαιών Φούρνων, Πειραιώς 100, Γκάζι, 12:00-13:30, 210 3475535 & 210 3475518, είσοδος ελεύθερη. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

ΕΘΝΙΚΌ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΌ ΜΟΥΣΕΊΟ Ο εορτασμός της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων θα γίνει την Πέμπτη 16 Μαΐου με τη δίωρη εκπαιδευτική δράση για ενήλικες «Σμιλεύω με τις λέξεις: Προσεγγίζοντας τα εκθέματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου μέσα από τη δημιουργική γραφή», βασισμένη στα εκθέματα της περιοδικής έκθεσης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου». 16/5, 28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) 44, Αθήνα, 16:30-18:30, 213 2144800, είσοδος ελεύθερη. Απαιτείται δήλωση συμμετοχής.

ΜΟΥΣΕΊΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΉΣ ΤΈΧΝΗΣ Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης την Παρασκευή 17 Μαΐου, από τις 18:00 μέχρι τις 20:30, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της έκθεσης παιδικού διαγωνισμού «Φαντάσου τι κρύβει το λυχνάρι!». Την ίδια μέρα θα πραγματοποιηθούν αφηγήσεις, εικαστικές δραστηριότητες και κυνήγι θησαυρού. 17/5, Νεοφύτου Δούκα 4, 18:00-20:30, 210 7228321, είσοδος ελεύθερη Φαντάσου τι κρύβει το λυχνάρι! Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.

ΕΘΝΙΚΌ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΊΟ ΑΘΗΝΏΝ H αστροφυσικός Φιόρη Αναστασία Μεταλληνού οργανώνει το Σάββατο 18 Μαΐου στις 18:00 μία δίωρη ξενάγηση στην έκθεση «Υάδες» της Ελεάννας Μαρτίνου, που θα πραγματοποιήσει η ίδια η ζωγράφος μαζί με την επιμελήτρια της έκθεσης, Νίκη Παπασπύρου. 18/5, Κέντρο Επισκεπτών Θησείου, Λόφος Νυμφών, 18:00-20:00, 210 3490160, είσοδος ελεύθερη. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΠΑΙΔΙΚΌ ΜΟΥΣΕΊΟ Το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο το Σάββατο 18 Μαΐου θα ανοίξει τις πόρτες του σε οικογένειες με παιδιά 5-12 ετών και θα τους δώσει την ευκαιρία να συμμετάσχουν δωρεάν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ο προπαππούς και η προγιαγιά διηγούνται…» από τις 10:00 έως τις 11:00 και από τις 13:00 έως τις 14:00. Μέσα από την παρατήρηση και το παιχνίδι, το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα τους επιτρέψει να ανακαλύψουν στοιχεία από παλιότερες εποχές και να φτιάξουν το δικό τους αντικείμενο όπως ήταν παλιά και όπως είναι σήμερα. Απαιτείται τηλεφωνική κράτηση. 18/5, Κτίριο Ωδείου Αθηνών, Ρηγίλλης & Βασ. Γεωργίου Β’ 1719, από τις 10:00, 210 3312995, είσοδος ελεύθερη

ΕΘΝΙΚΌ ΙΣΤΟΡΙΚΌ ΜΟΥΣΕΊΟ Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο ξεναγεί τους επισκέπτες του στην έκθεση «Ξόμπλια - Πλουμίδια και στολίσματα», την οποία επιμελήθηκε η Ίρις Κρητικού, το Σάββατο 18 Μαΐου στις 11:00. Επίσης, διοργανώνει τα βιωματικά εργαστήρια «Πλουμίδια από χαρτί» με τη Μαρία Διακοδημητρίου και την Τάσσα Γκανίδου και «Τεχνικές και υλικά» με τους Μάριο Βουτσινά, Μαίρη Γαλάνη Κρητικού και Βούλα Καραμπατζάκη, στις 12:30, για παιδιά ηλικίας 5-15 ετών και ενήλικες αντίστοιχα. Όλα τα υλικά παρέχονται από το μουσείο, η είσοδος σε όλα τα προγράμματα είναι ελεύθερη και απαιτείται τηλεφωνική κράτηση πριν από την επίσκεψη. 18/5, Μέγαρο Παλαιάς Βουλής, Σταδίου 13, 11:00, 210 3237617, είσοδος ελεύθερη

22 lifo – 16.5.19

ΊΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΊΔΟΥ ΠΛΑΝΗΤΆΡΙΟ Το Ίδρυμα Ευγενίδου ανοίγει τις πύλες του από τις 20:00 έως τις 00:00 το Σάββατο 18 Μαΐου σε όλους τους φίλους και τις φίλες της επιστήμης και της τεχνολογίας. Η ψηφιακή παράσταση Ζωή στο Σύμπαν μας προσκαλεί σε μια συναρπαστική αναζήτηση της ζωής πέρα από τη Γη στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο, στις 20:30, 21:30 και 22:30 και σε έναν ενδιαφέρoντα διάλογο μεταξύ του δρος Μάνου Κιτσώνα, διευθυντή του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου, και του δημοσιογράφου Πάνου Σάκκα, πριν από την παράσταση. Από τις 20:00 μέχρι τις 23:00, στην αμφιθεατρική Αίθουσα Πειραμάτων, στον δεύτερο όροφο του Athena, η επιστημονική του ομάδα θα πραγματοποιεί «ζωντανές» επιδείξεις πειραμάτων με τίτλο «Εκρηκτική Επιστήμη» και διάρκεια 15 λεπτά, που θα επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Το ίδιο διάστημα θα γίνει και περιήγηση στην έκθεση «Athena - Kέντρο Επιστήμης και Τεχνολογίας» σε δύο ορόφους με 57 διαδραστικά εκθέματα που περιμένουν μικρούς και μεγάλους για να τα εξερευνήσουν και να πειραματιστούν με βασικές αρχές των επιστημών, έννοιες των μαθηματικών αλλά και σύγχρονα τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα. Όσο για τους λάτρεις των αστεριών, από τις 20:00 έως τις 21:30, το Ίδρυμα προσφέρει σε 20 παιδιά Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού ένα πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει αναγνώσεις σχετικές με τους αστερισμούς. Τέλος, 20:00-00:00 μπορούμε να απολαύσουμε την έκθεση εικαστικών «Clouds: Τέχνη και Τεχνολογία» της Ειρήνης Δανιόλου Νεοφύτου και της Ζέττας Αντσακλή. 18/5, λεωφ. Συγγρού 387, 20:00-00:00, είσοδος ελεύθερη και με δελτία εισόδου, κρατήσεις για συμμετοχή στο 210 9469631

ΊΔΡΥΜΑ ΜΕΊΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΎ - ΚΈΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΎ «ΕΛΛΗΝΙΚΌΣ ΚΌΣΜΟΣ» Την Κυριακή 19 Μαΐου το Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» θα έχει δωρεάν ξενάγηση στην έκθεση «The Champion». Πρόκειται για μία ολοκαίνουρια διαδραστική, επιστημονικά σχεδιασμένη έκθεση για τον αθλητισμό, η οποία προσφέρει μία συναρπαστική εμπειρία υψηλής τεχνολογίας για επισκέπτες όλων των ηλικιών. Μπορείτε να επισκεφτείτε την έκθεση τις ώρες λειτουργίας του μουσείου, 10:00-18:00. 19/5, Πειραιώς 254, Ταύρος, από τις 10:00, 212 2540000, είσοδος ελεύθερη

ΜΟΥΣΕΊΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΉ ΦΥΣΙΚΉΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ - ΚΈΝΤΡΟ ΓΑΊΑ Το Σάββατο 18 Μαΐου το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας παρουσιάζει δωρεάν μια σειρά δράσεων οι οποίες απευθύνονται τόσο σε μικρούς όσο και σε μεγάλους. Για πρώτη φορά, φέτος, δίνεται στο κοινό η δυνατότητα παρακολούθησης της εικαστικής έκθεσης με τίτλο «45 χρόνια ζωγραφίζοντας για το μουσείο» της Mireille Bessis. Έπειτα, μέσα από την προβολή «Το φαρμακείο της Φύσης» στις 10:00 και παρέα με τον επιστημονικό υπεύθυνο της προβολής και υπεύθυνο του Βοτανικού Τμήματος του Μουσείου, κ. Δ. Μέρμυγκα, οι επισκέπτες θα λάβουν ενδιαφέρουσες γνώσεις σχετικά με την ιστορία, τη χρήση και τα μοναδικά οφέλη των βοτάνων στην υγεία μας και δεν αποκλείεται να ξαφνιαστούν από το εύρος των ειδών της ελληνικής φύσης και τη μοναδικότητά της. Την ίδια ώρα, στο εργαστήριο ζωγραφικής παιδιά από 3 ετών και πάνω θα δημιουργήσουν εικαστικά έργα με θέμα «Το πρώτο μου φυτολόγιο». Την ίδια μέρα, στις 12:00, θα υπάρξει στον χώρο του Πωλητηρίου η παρουσίαση του βιβλίου «Μία τίγρης στον κήπο» για παιδιά 4 ετών και άνω. 18/5, Λεβίδου 13 & Όθωνος 100, Κηφισιά, από τις 10:00, 210 8015870, είσοδος ελεύθερη

ΜΟΥΣΕΊΟ ΜΠΕΝΆΚΗ Το Σάββατο 18 Μαΐου η είσοδος για το κοινό θα είναι ελεύθερη σε όλα τα κτίρια του Μουσείου Μπενάκη (Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού, Ισλαμικής Τέχνης, Πινακοθήκη Γκίκα, Πειραιώς 138, Μουσείο Παιχνιδιών, Εργαστήρι Γιάννη Παππά), στις μόνιμες και στις περιοδικές εκθέσεις. Θα πραγματοποιηθούν δωρεάν ξεναγήσεις στις εκθέσεις του κτιρίου Πειραιώς 138. Συμπεριλαμβάνονται οι εκθέσεις «Δρόμοι της Αραβίας» στις 13:00, 17:00 και 19:00, «Δημήτρης Κοιλαλούς. CAESURA, Όσο κρατάει μια ανάσα» στις 12:00, 14:00 και 16:00, «Stefanos Rokos.

Nick Cave & The Bad Seeds. No More shall we part. 14 Paintings 17 Years Later» 12:00-14:00, καθώς και τα εγκαίνια της έκθεσης «Κόψε Ράψε Αρχειο-τέκτονα» στις 12:00. Παράλληλα με τις ξεναγήσεις θα πραγματοποιηθεί και συνάντηση με τον ζωγράφο Στέφανο Ρόκο, αλλά και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Στα ίχνη των καραβανιών», ένα ταξίδι στη μακρινή και μυστηριώδη Αραβία για παιδιά 8-14 ετών, 11:0012:00 και 13:00-14:00, στην Πειραιώς 138.

18/5, 11:00-19:00, 210 3453111, είσοδος ελεύθερη

Μουσείο Ακρόπολης

ΜΟΥΣΕΊΟ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΏΝ ΟΜΊΛΟΥ ΟΤΕ Τη Παρασκευή 17, το Σάββατο 18 και την Κυριακή 19 Μαΐου το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών Ομίλου ΟΤΕ διοργανώνει δράσεις για παιδιά ηλικίας 6-12 ετών. Η ξενάγηση στον χώρο θα πραγματοποιηθεί ως εξής: στις 17/5 από 17:30 έως 19:00, στις 18/5 από 14:00 έως 15:30 και από 17:30 έως 19:00, και στις 19/5 από 14:00 έως 15:30. Το εικαστικό εργαστήριο με θέμα «Χρωματίζοντας το παρελθόν», το οποίο απευθύνεται σε παιδιά 8-12 ετών και κατά τη διάρκειά του τα παιδιά θα δημιουργήσουν τα προσωπικά τους άλμπουμ, θα πραγματοποιηθεί: στις 17/5 από 17:30 έως 19:00, στις 18/5 και 19/5 από 10:00 έως 11:30 και από 17:30 έως 19:00. Η μουσειοπαιδαγωγική δράση «Museum in the dark», η οποία καλεί τους επισκέπτες να εξερευνήσουν το μουσείο στο σκοτάδι με τη βοήθεια των φακών του και των νέων τεχνολογιών, θα πραγματοποιηθεί ως εξής: στις 18/5 από 12:00 έως 13:30 για παιδιά 6-8 ετών και στις 19/5 από 17:30 έως 19:00 για παιδιά 9-12 ετών. Το πρόγραμμα «Mystery Museum… Παιχνίδι μυστηρίου στο Μουσείο!» απευθύνεται σε παιδιά 7-12 ετών και μέσα από αυτό μαθαίνουν για την εξέλιξη της επικοινωνίας από την αρχαιότητα έως τους δορυφόρους. Το παιχνίδι θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 19/5, 10:00-11:30 & 12:00-13:30. 17-19/5, Πρωτέως 25, Νέα Κηφισιά, 10:00-19:00, 210 6201999, είσοδος ελεύθερη

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας Κέντρο Γαία

PUBLI

TUK TUK

Η οικολογική οδήγηση έφτασε στην Ελλάδα και γίνεται η πιο διασκεδαστική και funky μετακίνηση. άποιες φορές η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία και η τεχνολογία αναλαμβάνει τον ρόλο του μαγικού ραβδιού που μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου αλλά και την πορεία ολόκληρου του πλανήτη. Το Ε-Tuk είναι μια νέα πρόταση μετακίνησης, εμπνευσμένη από το εθνικό όχημα της Ταϊλάνδης, που ήρθε για μια δημιουργήσει μια funky εικόνα στην καθημερινότητά μας. Ο οικολογικός χαρακτήρας και η 100% ηλεκτρική κίνηση είναι τα στοιχεία πάνω στα οποία βασίστηκε το επαναλανσάρισμά του από το Tuk Tuk Factory της Ολλανδίας, παρουσιάζοντας μια εξελιγμένη μορφή η οποία απαντά στη νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία υπέρ των ηλεκτρικών οχημάτων. Η ενθουσιώδης είσοδος αυτής της τεχνολογικής καινοτομίας στην ευρύτερη αγορά δεν θα μπορούσε να αφήσει τη χώρα μας στη θέση του απλού θεατή, δεδομένου, άλλωστε, ότι αυτήν τη στιγμή το E-Tuk χρησιμοποιείται σε μεγάλες πρωτεύουσες ανά τον πλανήτη ως εργαλείο τουρισμού, promotion και μεταφορών. «Στο πλαίσιο της πράσινης ανάπτυξης και της στροφής προς οικολογικές λύσεις ήταν δεδομένο ότι θα εξαπλωνόταν γενικότερα η ιδέα του ηλεκτρικού οχήματος, ειδικά στον τουρισμό. Βέβαια, το συγκεκριμένο όχημα δεν είναι μόνο ηλεκτρικό αλλά και αθόρυβο. Είναι, επίσης, διαφορετικό και διασκεδαστικό! Όσο για την Ελλάδα, η χώρα μας είναι από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως. Ήταν λοιπόν απλώς θέμα χρόνου να σκαρφιστεί κάποιος την ιδέα και να φτάσουν τα οικολογικά tuk tuk μέχρι εδώ!» λέει ο Γιώργος Παλαμάρης, CEO της Tuk Tuk Hellas. Με μόλις τρεις μήνες ζωή στην ελληνική αγορά, η εταιρεία αποτελείται από νέους ανθρώπους με φρέσκες

ιδέες πάνω στον τομέα της ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα, που συμβάλλουν με τον τρόπο τους ώστε να γίνει πράξη η πράσινη επιχειρηματικότητα που προωθείται τα τελευταία χρόνια ως έννοια και στη χώρα μας. Τα οχήματα που προσφέρονται είναι δύο, το LIMO GT με θέσεις για 5 άτομα, πέραν του οδηγού, και το VENDO GT, το οποίο μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε mini bar, beer bar, coffee truck, bakery truck και πολλά άλλα concepts, ανάλογα με τη χρήση για την οποία προορίζεται. Ο υπερσύγχρονος κινητήρας 7 KW (9 Hp) της Bosch σε συνδυασμό με τις κορυφαίες μπαταρίες Trojan προσφέρουν μια ξεχωριστή οδηγική εμπειρία με μια αμιγώς ηλεκτρική λύση. Μια λύση η οποία ακολουθεί την «τάση της εποχής για ανανέωση των αντικέ προϊόντων με μια πνοή σύγχρονη και άκρως τεχνολογική», όπως σημειώνει η κ. Μαριάννα Παρασκευά, Marketing Manager - Concept Manager της Tuk Tuk Hellas. «Η αναβίωση των ’60s μέσα από τη σύγχρονη ματιά είναι ό,τι πιο hot ως τάση. Το όχημά μας αυτό συμβαδίζει πλήρως με αυτήν τη φιλοσοφία. Ένα ακόμα trend της εποχής είναι η διαμόρφωση οχημάτων για promotional σκοπούς, π.χ. food trucks, mini bars κ.ά. Το VENDO GT μπορεί να κατασκευαστεί και να διαμορφωθεί όπως το έχει ονειρευτεί ο κάθε πελάτης». Μετά τη σαρωτική του παρουσία σε Πορτογαλία, Γαλλία, Ισπανία, Αμερική, Νέα Ζηλανδία και Ιταλία, το Ε-Tuk κατέφθασε στις Κυκλάδες και κυκλοφορεί στη Μύκονο και στη Σαντορίνη για να παρασύρει σε μια άκρως οικολογική και διασκεδαστική βόλτα όσους ενδιαφέρονται να γνωρίσουν το μέλλον της πράσινης μετακίνησης και να εξοικειωθούν με το υπέροχο concept της οικολογικής οδήγησης.

Κάντε την κράτησή σας στην ιστοσελίδα της Tuk Tuk Hellas Tour, https://www. tuktukhellastour. com/, και γνωρίστε σήμερα το αύριο της μετακίνησης.

16.5.19 – lifo

23

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ATH E N S PHO T O WO R L D 2 019 Η φωτογραφική έκθεση που επικεντρώνεται στο έργο του Γιάννη Μπεχράκη και σημαντικών φωτοειδησεογράφων έρχεται για πρώτη φορά στους δημόσιους χώρους του κέντρου της Αθήνας.

ΙNFO ATHENS PHOTO WORLD, 7-16/6, λεπτομέρειες για τις εκθέσεις και τις εκδηλώσεις στο www.apw.gr

24 lifo – 16.5.19

μαρω κουρη

το athens photo world 2019 είναι μια νέα πολιτιστική πρωτοβουλία που αφορά τη φωτογραφία και βασίζεται σε μια ιδέα του Θανάση Σταυράκη, διευθυντή του φωτογραφικού τμήματος του ειδησεογραφικού πρακτορείου Associated Press. Από τις 7 μέχρι τις 16 Ιουνίου το αθηναϊκό κοινό θα γνωρίσει τη δουλειά μερικών από τους καλύτερους σύγχρονους φωτοειδησεογράφους, Έλληνες και ξένους, μέσα από μια σειρά εκθέσεων και δράσεων επικεντρωμένων στο φωτορεπορτάζ και τους πρωταγωνιστές του, που θα γίνουν σε δημόσιους χώρους. Παράλληλα, στο ΚΠΙΣΝ θα παρουσιαστεί η έκθεση του World Press Photo για το 2019. Τα επόμενα τρία χρόνια η ελληνική πρωτεύουσα θα είναι ο πρώτος σταθμός της σημαντικότερης έκθεσης φωτορεπορτάζ στον κόσμο. Ψηφιακές προβολές και μεγάλες τυπωμένες φωτογραφίες θα εκτεθούν σε επιλεγμένα σημεία του αστικού ιστού του κέντρου, επιβλητικές και όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικές, δίνοντας στους περαστικούς τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με δυνατές εικόνες που έχουν βγει από το στενό πλαίσιο μιας οθόνης. Φωτογραφίες που έχουν υπάρξει σημεία ειδησεογραφικής αναφοράς και φωτογράφοι που με τη δουλειά τους έχουν εμπνεύσει νέες γενιές δημιουργών κάνουν την Αθήνα κέντρο του ζωντανού και μαχόμενου φωτορεπορτάζ. Κάθε χρόνο οι φωτογραφίες Ελλήνων και φιλοξενούμενων φωτορεπόρτερ θα αποκαλύπτουν στιγμές της καθημερινότητας διαφορετικών πόλεων του πλανήτη, κοντινών και μακρινών. Φωτογραφίες δημοσιευμένες σε μεγάλα ειδησεογραφικά μέσα και βραβευμένες στους σημαντικότερους διαγωνισμούς παγκοσμίως θα εκτίθενται στο αθηναϊκό κοινό, συνυπογράφοντας τον ενεργό ρόλο και τη δυναμική της ελληνικής πρωτεύουσας στο σύγχρονο διεθνές πολιτιστικό προσκήνιο. Μια σειρά επιλεγμένων φωτογραφιών του πρακτορείου Associated Press μαζί με φωτογραφίες σημαντικών και καταξιωμένων Ελλήνων φωτογράφων, όπως οι Πέτρος Γιαννακούρης, Λουίζα Γκουλιαμάκη, Άλκης Κωνσταντινίδης, Δημήτρης Μιχαλάκης και Νίκος Πηλός μεταξύ πολλών άλλων. Στην εναρκτήρια διοργάνωσή του το Athens Photo World θα τιμήσει με τις εκθέσεις και τις δράσεις του τον Γιάννη Μπεχράκη, εστιάζοντας στο πολυετές, πλούσιο και πολυβραβευμένο έργο του. Οι εργασίες του Athens Photo World είχαν ξεκινήσει ήδη με την πολύτιμη συνεργασία της οργανωτικής ομάδας με τον Γιάννη Μπεχράκη. Οι ιδέες του, η εμπειρία, το έργο και η προσωπικότητά του υπήρξαν πηγή έμπνευσης για τους συντελεστές του Athens Photo World και η διοργάνωση θα τιμά πάντα τη μνήμη και τη συμβολή του στο ελληνικό αλλά και διεθνές φωτορεπορτάζ. Κεντρικό θέμα του Athens Photo World 2019 είναι η «Καθημερινότητα στον κόσμο». Πόλεις, χώρες και στιγμές του πλανήτη, κοντά και μακριά, όλες εκτεθειμένες σε κεντρικά σημεία της Αθήνας, προς τέρψιν των κατοίκων και των επισκεπτών της. Αφήνοντας τους εκθεσιακούς χώρους και τα περιοριστικά ωράρια, οι εκθέσεις του Athens Photo World θα είναι καθημερινά επισκέψιμες από το κοινό όλων των ηλικιών, με ελεύθερη είσοδο. Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν επτά εκθέσεις και έξι εκδηλώσεις με τη συμμετοχή σημαντικών και γνωστών Ελλήνων και ξένων επαγγελματιών, με μακρόχρονη εμπειρία και διαφορετική οπτική ο καθένας. Προσδοκώντας να συμβάλουν ενεργά στην ενίσχυση και στην ενθάρρυνση των νέων φωτορεπόρτερ αλλά και στην υλοποίηση του οράματος του Γιάννη Μπεχράκη, το Athens Photo World και το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος καθιερώνουν δύο ετήσια χρηματικά βραβεία για τους φωτορεπόρτερ στην Ελλάδα και τον κόσμο. Το πρώτο Athens Photo World πραγματοποιείται με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, σε συνεργασία με το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων και με την υποστήριξη του Athens Culture Net, του Εθνικού Κήπου, του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, της Εφορείας Αρχαιοτήτων, της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Αττικής και του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

γιαννησ μπεχρακησ

από τον m. hulot

16.5.19 – lifo

25

khalil hamra

mark schiefelbein

26 lifo – 16.5.19

[Ceiba Casearia]

Κοινό όνομα: Γιούκα η ένδοξη Οικογένεια: Liliaceae Καταγωγή: Ηνωμένες

[Yucca Gloriosa]

Γιούκα

Κοινό όνομα: Ορθόκλαδο ή αρσενικό κυπαρίσσι Οικογένεια: Cupressaceae Καταγωγή: Παραμεσόγειες περιοχές

[Cupressus Sempervirens]

Κυπάρισσος ο Αειθαλής

Κοινό όνομα: Εριόδεντρο Οικογένεια: Bombacaceae Καταγωγή: Ινδίες, Ινδονησία

Κεΐβη η Καισαρείας

Κοινό όνομα: Χαμαίρωπας Καταγωγή: Παραμεσόγειες περιοχές

[Chamaerops Humilis]

Χαμαίρωψ ο Χαμηλός

Κοινό όνομα: Ταξός Οικογένεια: Taxaceae Καταγωγή: Ευρώπη, Δ. Ασία

Ιταμος

[Taxus Baccata]

Κοινό όνομα: Πεύκο των Καναρίων Καταγωγή: Κανάριοι Νήσοι

Κοινό όνομα: Καζουαρίνα Οικογένεια: Casuarinaceae Καταγωγή: Αυστραλία, Ασία

[Pinus Canariensis]

Πεύκη η Κανάριος

Καζουαρίνα η Εκουιζετόφυλλος

16.5.19 – lifo

27

[Bauhinia Variegate]

[Cupressus Sempervirens Var. Horizontalis]

Κυπάρισσος ο αειθαλής

Κοινό όνομα: Οριζοντιόκλαδο ή κυπαρίσσι Οικογένεια: Cupressaceae Καταγωγή: Παραμεσόγειες περιοχές

Δρυς η Ιληξ [Quercus Ilex]

Κοινό όνομα: Αριά, αριός Οικογένεια: Fagaceae Καταγωγή: Ν. Ευρώπη

Οικογένεια: Leguminosae Καταγωγή: Ινδίες

Bωχίνια η ποικιλόχρους

είδος, την ταυτότητα και την τοποθεσία κάθε δέντρου και κάθε θάμνου στον Εθνικό Κήπο που, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, ξεπερνούν τα 6.500 δέντρα και τα 15.000 φυτά και θάμνους». «Ο Εθνικός Κήπος είναι ένα στολίδι κι ένα σπάνιο ιστορικό μνημείο βαυαρικού κήπου του 19ου αιώνα» τονίζει η προϊσταμένη του τμήματος Εθνικού Κήπου κ. Κατερίνα Αγοραστού και συμπληρώνει ότι «για τον προγραμματισμό και την υλοποίηση δράσεων που αποβλέπουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής (δηλαδή στη μείωση των εκπομπών) είναι απαραίτητη η ύπαρξη μιας βάσης δεδομένων. Εκεί αποσκοπεί η χρήση εργαλείων, όπως τα Συστήματα Γεωγραφικών Πληροφοριών (GIS), τα οποία λειτουργούν ως δυναμικές βάσεις δεδομένων για την παρακολούθηση δεικτών, οι αισθητήρες και οι τεχνολογίες σαν το διαδίκτυο των πραγμάτων». Με αυτόν τον τρόπο προωθείται ουσιαστικά η βιώσιμη κινητικότητα στους δημόσιους χώρους. «Μια έξυπνη πόλη πρέπει να εστιάζει στην ανάπτυξη της χρήσης της πληροφορικής τεχνολογίας στο δημόσιο πεδίο» λέει η κ. Μυριβήλη. Πράγματι, ο δήμος Αθηναίων ολοκληρώνει

για πρώτη φορά στον Εθνικό Κήπο την ψηφιακή χαρτογράφηση με GIS όλων των δέντρων και των θάμνων, όπως και των χαρακτηριστικών τους. Σύμφωνα με όσα μας είπε η αντιδήμαρχος Πρασίνου και Ανθεκτικότητας στην Κλιματική Αλλαγή, είναι κάτι που αναμένεται να επεκταθεί και στα υπόλοιπα δέντρα της πόλης, προκειμένου η πρωτεύουσα να θωρακιστεί απέναντι στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Ταυτόχρονα, η καταγραφή συνεπικουρείται και από τη διαδικτυακή πλατφόρμα Inagros Urban, η οποία λειτουργεί πιλοτικά στον Εθνικό Κήπο, συγκεντρώνοντας δεδομένα για την υγρασία και τη θερμοκρασία εδάφους και αέρα μέσω ενός δικτύου αισθητήρων. Είναι γεγονός ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα θα αποτελέσει τη βάση μιας στρατηγικής για τους δημόσιους χώρους και θα συμβάλει ώστε ο δήμος να κατανοήσει πώς πρέπει να βελτιώσει τους χώρους αυτούς και να εφαρμόσει ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου τους. Καταλήγοντας, η κ. Μυριβήλη υπογραμμίζει ότι «η ενίσχυση της ανθεκτικότητας της πόλης συνδέεται άρρηκτα με τη δημιουργία νέων και την αναζωογόνηση υφιστάμενων ανοιχτών και πράσινων δημόσιων χώρων. Οι

πόροι και τα χρήματα είναι, και θα είναι, λιγοστά. Άρα, πρέπει να τα επενδύσουμε με τέτοιον τρόπο ώστε να λύνονται συνδυαστικά πολλά προβλήματα, όχι μόνο για το παρόν αλλά και για το μέλλον. Μια πόλη ανοιχτή στους πολίτες, πράσινη, προετοιμασμένη για τις προκλήσεις του μέλλοντος, αλλά επίσης ζωντανή και συναρπαστική. Γι’ αυτό ανθεκτικότητα σημαίνει το να είσαι προετοιμασμένος και έτοιμος για την αλλαγή και τη μεταμόρφωση. Σε μια περίοδο κατά την οποία η κλιματική αλλαγή αυξάνει τον κίνδυνο ακραίων φαινομένων, οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες αναμένεται να αποτελέσουν μελλοντικά συχνό φαινόμενο για την Αθήνα. Ειδικότερα, προβλέπεται ότι από το 2021 ως το 2050 οι μέσες καλοκαιρινές θερμοκρασίες θα αυξηθούν κατά 2°C, ενώ από το 2071 ως το 2100 αναμένεται να έχουν αυξηθεί μέχρι και 4°C. Σήμερα, περισσότερα από 130.000 δέντρα ιδιοκτησίας του δήμου Αθηναίων μεγαλώνουν εντός των ορίων της πόλης. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει μητρώο των δέντρων αυτών. Οι δημοτικές υπηρεσίες πρέπει να αναπτύξουν μια εφαρμογή που θα καταγράφει τα χαρακτηριστικά του κάθε δέντρου, θέση,

είδος, ηλικία, ταξινόμηση κ.λπ. Αυτού του είδους τα δεδομένα είναι απαραίτητα για ορθή χάραξη πολιτικών σε σχέση με την άνοδο της θερμοκρασίας στην πόλη και τις υπάρχουσες δυνατότητες φυσικού δροσισμού». Κατά την επίσκεψή μας στον Εθνικό Κήπο, η κ. Αγοραστού παρουσίασε στη LiFO όλη την ψηφιακή βάση δεδομένων αλλά και τη χαρτογράφηση που έχει γίνει. Είναι μια πλατφόρμα συλλογής στοιχείων που δίνει τη δυνατότητα εκτίμησης της επικινδυνότητας, ώστε να δίνεται προτεραιότητα στη σωστή διαχείριση. Επίσης, συμπεριλαμβάνονται ειδικές θεματικές κατηγορίες με βάση τις οικογένειες δέντρων, την κατηγορία, το ύψος ή τη διάμετρο. Μέσω του οδηγού αυτού είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε διάφορα ιστορικά και σπάνια δέντρα. Τα δέντρα αυτά συνδέονται άμεσα με την ιστορία του κήπου, έχουν υψηλή περιβαλλοντική και βιολογική αξία. Επομένως, η διαχείριση των συγκεκριμένων αυτών δέντρων θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτική και προσανατολισμένη στην όσο το δυνατόν καλύτερη φυτοϋγειονομική τους κατάσταση καθώς και στην ασφαλή παρουσία τους στον χώρο.

Αυτά είναι τα δέντρα της Αθήνας

Κοινό όνομα: Oυιστέρια η σινική Οικογένεια: Leguminosae Καταγωγή: Κίνα

Γλυσίνα

[Wisteria Sinensis]

Αθήνα είναι μια πυκνοκατοικημένη και άναρχα δομημένη πόλη, στην οποία κυριαρχεί ένα γηρασμένο κτιριακό απόθεμα, κάτι που δημιουργεί υψηλές ενεργειακές απαιτήσεις και επιφάνειες χαμηλής ανακλαστικότητας. Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι παρούσες και εδώ, και πλέον καλούμαστε συχνά να αντιμετωπίσουμε καύσωνες, τοπικές πλημμύρες, την κακή ποιότητα του αέρα. Ο βασικότερος πνεύμονας πρασίνου στο κέντρο της πόλης είναι ο Εθνικός Κήπος. Λόγω της ιδιαίτερης ιστορικής και περιβαλλοντικής του αξίας (πυκνή βλάστηση, φυλλωσιές και σκιερά σημεία), αναδεικνύεται σε βασικό πεδίο υλοποίησης του σχεδίου ανθεκτικότητας απέναντι στην κλιματική αλλαγή. Στο πλαίσιο αυτό, το Τμήμα Εθνικού Κήπου του δήμου Αθηναίων, δουλεύοντας ήδη εντατικά, έχει προχωρήσει στην επικαιροποίηση του τοπογραφικού του κήπου, δηλαδή στην καταγραφή της υπάρχουσας βλάστησης. Όπως επισημαίνει στη LiFO η αντιδήμαρχος Πρασίνου και Ανθεκτικότητας στην Κλιματική Αλλαγή, Λενιώ Μυριβήλη, αυτή η σημαντική πρωτοβουλία «μας επιτρέπει να γνωρίζουμε το

Η

από τον γιαννη πανταζοπουλο φωτογραφιεσ παρισ ταβιτιαν

Ο δήμος Αθηναίων ολοκληρώνει για πρώτη φορά στον Εθνικό Κήπο την ψηφιακή χαρτογράφηση με GIS όλων των δέντρων και των θάμνων, όπως και των χαρακτηριστικών τους.

μαθητής, βαριόμουν εύκολα, ήμουν όμως πολύ καλός στις ξένες γλώσσες, στα αγγλικά, και επειδή είχα στο μυαλό μου τον συνδυασμό «ξενοδοχείο - θάλασσα - ήλιος - τουρισμός» σαν κάτι πολύ καλό, σαν απόλαυση, μου άρεσε η ιδέα να ασχοληθώ με τα τουριστικά επαγγέλματα. Δεν ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω, αλλά ήθελα να ασχοληθώ με αυτό.

q Στα 16 μου οι γονείς μου έκαναν έρευνα αγοράς και κατάλαβαν ότι οτιδήποτε έχει σχέση με φαγητό είχε ζήτηση και ανάπτυξη. Παρ’ ότι κανείς από τους δύο δεν προερχόταν από αυτόν τον χώρο –η μητέρα μου δούλευε ως τραπεζοκόμος σε ένα νοσοκομείο και ο πατέρας μου οδηγός στα λεωφορεία–, κατάλαβαν ότι το κομμάτι της εστίασης πήγαινε καλά και ότι θα είχε μέλλον.

q Δεν είχα καμία επαφή με το φαγητό. Η μητέρα μου μαγείρευε νόστιμα, όχι όμως μεγάλη ποικιλία, γιατί δεν προλάβαινε. Δούλευε, είχε να φροντίσει και το σπίτι και ο χρόνος της ήταν πάρα πολύ περιορισμένος. Και με το γλυκό η επαφή μου ήταν πάρα πολύ λίγη – ως παιδική ανάμνηση έχω τον χαλβά τον σιμιγδαλένιο, λίγο το ρυζόγαλο, τη μουσταλευριά την εποχή του μούστου και στο τσακίρ κέφι, άμα τύχαινε, κανένα κέικ που έφτιαχνε. Το γλυκό στο σπίτι έμπαινε μόνο σε περίοδο γενεθλίων και σε γιορτές, αλλά κι αυτό μετρημένο, ακριβώς όσα άτομα ήμασταν. Ουσιαστικά, ήταν το φαγητό και το γλυκό που ήταν απαραίτητα για να ζήσουμε.

q Πήγα να γραφτώ στη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων στην Ανάβυσσο και όταν ήρθε η ώρα να επιλέξω έναν κλάδο απ’ όλους, είπα «στέλεχος επιχειρήσεων», επειδή είχα δει μια ταμπέλα στη σχολή. Είχα μόλις ξεκινήσει την Α’ Λυκείου –θα την επαναλάμβανα, γιατί είχα μείνει– και επειδή οι γονείς μου ήξεραν ότι δεν ήμουν ένα παιδί που θα καθόταν να διαβάσει, έψαχναν κάτι χειρωνακτικό και πρακτικό, έτσι μου πρότειναν να δοκιμάσω να γίνω ζαχαροπλάστης. Ήμουν πάντοτε υπάκουος, ό,τι και να μου έλεγαν, πιο ήσυχος και λιγότερο αντιρρησίας δεν πιστεύω ότι υπήρχε. Έτσι, έκανα αυτό που μου πρότειναν.

q Ήμουν πολύ τυχερός, γιατί το 1990 που μπήκα στη σχολή ήταν η πρώτη χρονιά που δημιουργήθηκε τμήμα ζαχαροπλαστικής στην Ελλάδα. Μέχρι τότε μάγειρας-ζαχαροπλάστης ήταν κοινή ιδιότητα. Ευτυχώς, είχαμε δύο πολύ καλούς δασκάλους, τον Τάσο Ζησόπουλο και τον Κώστα Παπαναστασίου, σεφ στη «Μεγάλη Βρετανία», που μας έδειξαν την ωραία πλευρά της ζαχαροπλαστικής. Ήταν πολύ μπροστά για την εποχή τους, αυτά που μας έδειχναν, αυτά που μας διηγούνταν, εκτός της πρακτικής πλευράς, οι τεχνικές τους στον πάγκο – μας μετέφεραν πολύ ωραίες εμπειρίες και τα ταξίδια τους. Όλα αυτά τα έπλαθα στο μυαλό μου και μου έδωσαν το έναυσμα να ερωτευτώ τη δουλειά μου, να την κάνω με ευχαρίστηση από κάποιο σημείο κι έπειτα, να μην τη βλέπω απλώς ως ένα επάγγελμα.

q Μετά τη σχολή, επειδή δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να βρω δουλειά, γιατί μικροέδειχνα αρκετά, ξεκίνησα να δουλεύω σε ένα αρτοποιείο-ζαχαροπλαστείο στη γειτονιά μου, στον Χρήστο Αναγνώστου. Έμεινα σ’ εκείνο το μαγαζί εφτά χρόνια και ουσιαστικά εκεί διαμορφώθηκα επαγγελματικά. Εκεί γνώρισα και τον μέντορά μου, τον Σιμόν Ζυλ Δεληγιάννη, τον σπουδαίο pastry chef, τον άνθρωπο που μαζί με τον Στέλιο τον Παρλιάρο ανέβασαν τη ζαχαροπλαστική στην Ελλάδα σε άλλο επίπεδο. Μας έκανε κάποια σεμινάρια στο μαγαζί και άρχισα να λειτουργώ διαφορετικά. Ένα πρωί αποφάσισα να φύγω για τη Γαλλία. Δεν ήξερα πώς, αλλά ήθελα να πάω για να μάθω να δουλεύω σοκολάτα. Πήγα και βρήκα τον Ζυλ στο σπίτι του, του το είπα κι αυτός πρότεινε να με εκπαιδεύσει, να με προετοιμάσει. Τον ρώτησα τι θα κοστίσει αυτό και το ποσό που μου είπε ήταν όλες μου οι οικονομίες. Τα χρήματα που είχα μαζέψει μετά από οκτώ χρόνια δουλειάς ήταν η αμοιβή του Ζυλ για τριών εβδομάδων σεμινάρια. Χωρίς δεύτερη σκέψη τον εμπιστεύτηκα και είπα «εντάξει».

Consultant Pastry Chef, Valrhona ambassador. Γεννήθηκε και ζει στο Γαλάτσι.

ΧΡΟΝΌΠΟΥΛΟΣ

q Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, στο Γαλάτσι. Η καταγωγή μου είναι από την Καλαμάτα. Δεν ήμουν καλός

q Είχα την τύχη να μου κάνει μαθήματα με Valrhona, είχε ξεκινήσει συνεργασία με την Deals και την κ. Μπουστάνη και είχε πάει στη Γαλλία να εκπαιδευτεί. Στην εκπαίδευσή μου εκείνες τις εβδομάδες αυτός ο άνθρωπος μου μετέφερε πολύ περισσότερα πράγματα από τη ζαχαροπλαστική και το πώς δουλεύουμε τη σοκολάτα. Μου μετέφερε εμπειρίες και καταστάσεις που έχουν μεγαλύτερη αξία και σε βοηθάνε πολύ περισσότερο να μπορέσεις να χτίσεις ουσιαστικά πράγματα. Αφού τελειώσαμε τα μαθήματα, μου ζήτησε να μείνω βοηθός του. Για 3,5 χρόνια δούλευα στο Cigale το πρωί και στον Ζυλ από την ώρα που σχόλαγα μέχρι τα ξημερώματα.

q Είχα αρχίσει ήδη να κάνω με τον Ζυλ πολλά ταξίδια στο εξωτερικό και στη Valrhona και εκπαίδευση σε μαγαζιά. Όλες μου τις άδειες και τα ρεπό τα μάζευα και ό,τι χρήματα είχα τα κράταγα, έπαψα να βγαίνω και να κάνω βόλτες. Πλήρωνα και έκανα εκπαίδευση. Καθόμουν και δούλευα αφιλοκερδώς για 15 και 20 μέρες για να μάθω κάτι καινούργιο. Πηγαίνοντας στο εξωτερικό, έβλεπα σε τι επίπεδο είναι ο Γάλλος, ο Ιταλός, ο Ισπανός ζαχαροπλάστης και δεν μπορούσα να δεχτώ ότι θα φτάσω 30-35 χρονών και θα υπάρχει κάποιος καλύτερος από μένα. Εδώ έβλεπα ότι δεν μπορούσα να κάνω τη δουλειά που ήθελα στο επίπεδο που επιθυμούσα.

AΘΗΝΑΊΟΙ

q Μια μέρα γυρνάω από ένα ταξίδι στη Valrhona, μπαίνω στο εργαστήριο, δοκιμάζω μία από τις κρέμες που είχαμε

28 lifo – 16.5.19

φτιάξει, τις οποίες έφιαχνα ήδη τρία χρόνια, μία μους σοκολάτα, και, χωρίς υπερβολή, ένιωσα ότι έτρωγα χώμα. Εκεί ήταν που έγινε το κλικ στο μυαλό και στη γεύση μου, λειτούργησαν όσα είχα μάθει τα προηγούμενα χρόνια, γιατί όλοι μας εκπαιδευόμαστε στη γεύση και στην κουλτούρα συνεχώς. Βγαίνω έξω στο πεζοδρόμιο, κάθομαι σε μια γωνιά και λέω «δουλεύω ήδη δέκα χρόνια και δεν ξέρω τίποτα, πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή». Ένιωσα ότι δέκα χρόνια δεν είχα κάνει τίποτα. Αποφάσισα να ξεκινήσω από το μηδέν. Μάζεψα ό,τι συνταγές είχα μέχρι τότε, τις έκλεισα στη βιβλιοθήκη και ξεκίνησα από την αρχή, σαν να μην είχα κάνει τίποτα. Εκεί άρχισα να συνειδητοποιώ και τις τεχνικές που με είχε μάθει ο Ζυλ, τη φιλοσοφία, αυτά που μου έλεγε.

q Το 2003 μου έρχεται μια πρόταση από τον κ. Κοκοτό, από τα ξενοδοχεία του, το Mare, το Porto και το Peninsula, και δούλεψα μία σεζόν στην Ελούντα, όπου πέρασα καταπληκτικά. Δεν ήταν ούτε εκεί ιδανικά γι’ αυτό που ήθελα επαγγελματικά, αλλά ήταν τόσο ωραία η ζωή στην Κρήτη, στον Άγιο Νικόλαο και στην Ελούντα, που αποφάσισα να μετακομίσω εκεί. Εκείνη τη στιγμή ήρθε στην Κρήτη ο Απόστολος Τραστέλης της Σπονδής. Έκλεισε συμφωνία με τον Γιάννη τον Μπαξεβάνη να αναλάβει τη Χύτρα και σ’ εμένα πρότεινε να αναλάβω το ζαχαροπλαστείο της Σπονδής.

q Αυτά που μου έλεγε για τη Σπονδή, για τα αστέρια Michelin, εγώ τα άκουγα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Σκέφτηκα «ας δοκιμάσω και άμα δεν μου αρέσει, επιστρέφω στην Ελούντα». Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μου έδωσε λευκό υπογεγραμμένο χαρτί για να συμπληρώσω εγώ ό,τι ήθελα σε εξοπλισμό και υλικά, χωρίς περιορισμούς. H εντολή ήταν ξεκάθαρη: «Θέλω μόνο ό,τι καλύτερο, θέλω η Σπονδή να έχει το καλύτερο γλυκό, να μην υπάρχει τίποτα καλύτερο πουθενά στην Ελλάδα». Όταν ξεκινήσαμε το ζαχαροπλαστείο της Σπονδής, ήταν δύο πάγκοι εργασίας και το πάσο, ένα μέτρο επί 60 εκατοστά. Από κει έβγαιναν τα γλυκά. Και ήμασταν εγώ κι ένας εκπαιδευόμενος. Μετά από τρία χρόνια είχα μια ομάδα από τέσσερις ζαχαροπλάστες επαγγελματίες, ούτε μαθητές ούτε εκπαιδευόμενους, και το ζαχαροπλαστείο της Σπονδής, μαζί με το αρτοποιείο, που το στήσαμε λίγο πριν φύγω, ήταν περίπου 100 τετραγωνικά. Όσο διάστημα ήμουν εκεί, ο Απόστολος φρόντισε να κάνει αυτά τα περίφημα φεστιβάλ που πλέον κάνουν όλοι, οπότε την περίοδο 2004-2005

απο τον m. hulot φωτογραφιeσ παρισ ταβιτιαν

καριερα Tη δουλειά μου δεν την έκανα ποτέ για να βγάλω λεφτά. Όπου πήγαινα, παρόλο που ήταν καλύτερα, τα χρήματα ήταν λιγότερα, γιατί μου δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για να κάνω αυτό που ήθελα. Τίποτα δεν είναι ιδανικό, ούτε εύκολο. Είχαν περάσει πάρα πολλά χρόνια που δούλευα και δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι έκανα καριέρα. Δεν ήξερα τι ήταν αυτό, το κατάλαβα μετά τη Σπονδή.

16.5.19 – lifo

29

q Τα πράγματα στη Σπονδή ήταν πάρα πολύ δύσκολα, μετά από τρία χρόνια γεμάτα και έντονα είχα κουραστεί πάρα πολύ. Έτσι, το 2006 πήρα την απόφαση να φύγω. Εκείνη τη χρονιά η «Ελευθεροτυπία» με βράβευσε ως τον καλύτερο ζαχαροπλάστη στην Ελλάδα. Στη Valrhona με ήξεραν ήδη 4 χρόνια, γνώριζα όλον τον κόσμο, πρόσωπα, καταστάσεις, γιατί πήγαινα τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο εκεί. Τότε έρχεται μια πρόταση από τον Φρεντερίκ Μπο να δουλέψω στη σχολή τους στο Παρίσι, αλλά ήμουν τόσο ταλαιπωρημένος, που αρνήθηκα. Ξεκίνησα όμως να δουλεύω για την αντιπρόσωπό τους εδώ, την κ. Μπουστάνη που έχει την Deals, κάνoντας part-time εκπαίδευση και παρουσιάσεις για τη Valrhona σε πελάτες τους.

q Tη δουλειά μου δεν την έκανα ποτέ για να βγάλω λεφτά. Όπου πήγαινα, παρόλο που ήταν καλύτερα, τα χρήματα ήταν λιγότερα, γιατί μου δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για να κάνω αυτό που ήθελα. Τίποτα δεν είναι ιδανικό, ούτε εύκολο. Είχαν περάσει πάρα πολλά χρόνια που δούλευα και δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι έκανα καριέρα. Δεν ήξερα τι ήταν αυτό, το κατάλαβα μετά τη Σπονδή.

q Το κίνητρο για να δουλεύω υπερβολικά ήταν να γίνω τόσο καλός στη δουλειά μου ώστε να βγάζω αρκετά χρήματα και να μη χρειάζεται να δουλεύει η σύζυγός μου. Βλέποντας πόσο πολύ κουράστηκαν οι γονείς μου, που δούλευαν και οι δύο πάρα πολλές ώρες και μετά είχαν και την κούραση του σπιτιού, μη έχοντας χαρεί τη μητέρα μου όπως άλλοι φίλοι και γνωστοί μου, σκεφτόμουν ότι θα ήθελα η γυναίκα μου να μην κουράζεται όσο η μητέρα μου. Όμως ο πρώτος και κύριος λόγος που ξεκίνησα να δουλεύω πολύ και να θέλω να γίνω καλός στη δουλειά μου δεν έχει γίνει ακόμα πραγματικότητα. Από ένα σημείο κι έπειτα έχασα πολύ το μέτρο, έχω δοθεί τόσο πολύ στη δουλειά, που έχω χάσει τη διαχείριση της προσωπικής μου ζωής. Αυτό είναι το τίμημα αν δουλεύεις πάρα πολύ σε κάτι που σε γεμίζει.

Δημήτρης Χρονόπουλος

ήρθαν 10 διάστεροι και τριάστεροι σεφ απ’ όλον τον κόσμο – ανά ενάμιση μήνα είχαμε έναν καλεσμένο. Παράλληλα, δεν σταμάτησα να πηγαίνω στο εξωτερικό, στη Valrhona για εκπαίδευση, σε ζαχαροπλαστεία, εστιατόρια, ξενοδοχεία αντίστοιχα της Σπονδής, για να μπορώ να βλέπω τις πραγματικές συνθήκες και να εκπαιδεύομαι όπως πρέπει.

q Ο Λευτέρης Λαζάρου μου εμπιστεύτηκε το Βαρούλκο ως consultant από το 2008 μέχρι το 2014. Σε όλους τους χώρους όπου γίνεται γλυκό έχω βιώσει την κατάσταση με μεγάλο όγκο παραγωγής και πάρα πολλή δουλειά. Δεν το ξέρω ούτε απ’ το Instagram, απ’ το Facebook, από φωτογραφίες, ούτε επειδή έχω ασχοληθεί έναν-δυο μήνες κάπου και αυτό ήταν. Και την εκπαίδευση που κάνω την κάνω επειδή έχω μάθει μέσα από αυτό. Έχω βρεθεί δίπλα σε τεράστια ονόματα στα καλύτερα μαγαζιά της Ευρώπης και αν κοιτάξω τα αρχεία μου, οι συνταγές που έχω είναι ελάχιστες. Ποτέ δεν κοίταγα τη συνταγή αλλά πώς χρησιμοποιούν τα χέρια τους, τα δάχτυλά τους, την τέχνη τους, πώς το κάνουν, τι συνθήκες επικρατούν στον χώρο, πόσα άτομα δουλεύουν, τι επιπέδου είναι αυτοί οι άνθρωποι.

q Αναλογικά με τον αριθμό των ζαχαροπλαστών και την τεχνική τους κατάρτιση, το γλυκό θα έπρεπε να είναι σε καλύτερο επίπεδο στην Ελλάδα. Δυστυχώς, όμως, επειδή όλα στην Ελλάδα πηγαίνουν με αρκετά αργούς ρυθμούς, δεν υπάρχει ουσιαστική εξέλιξη. Ανά δεκαετία το design αλλάζει και ακολουθεί την εποχή, η ουσιαστική διαφορά όμως στο γλυκό δεν είναι αντίστοιχη. Είναι παρήγορο, όμως, το ότι, ξεκινώντας η Valrhona να εκπαιδεύει ζαχαροπλάστες, άρχισαν να ανεβαίνουν λίγο-λίγο τα πολύ καλά ζαχαροπλαστεία ανά περιοχή. Σήμερα είμαστε σε αρκετά καλό επίπεδο στο γλυκό, αλλά προσωπικά δεν είμαι ικανοποιημένος, θα το ήθελα ακόμα καλύτερο. Ας πούμε ότι είναι δέκα τα καλά μαγαζιά, ενώ θα έπρεπε να είναι είκοσι, και από αυτά τα πέντε είναι εκείνα που κάνουν ουσιαστική δουλειά.

q Η κρίση βοήθησε στο να μπορέσουν να βελτιωθούν τα πράγματα, γιατί ανάγκασε τους επιχειρηματίες και τους ζαχαροπλάστες να επενδύσουν σε καλύτερη πρώτη ύλη και καλύτερο εξοπλισμό. Αυτό συνέβη γιατί ο πελάτης έγινε πιο απαιτητικός και επιλέγει αυστηρά πού θα δώσει τα 4 ευρώ.

q Παίρνοντας τη σκυτάλη η γενιά μου από τον Ζυλ (Δεληγιάννη) και τον Στέλιο (Παρλιάρο), τη δίνουμε σε μια νέα γενιά που εμείς έχουμε προετοιμάσει. Θεωρώ ότι επειδή έχουμε κάνει καλή δουλειά, έχουμε προετοιμάσει ακόμα καλύτερα το έδαφος. Η εκτίμησή μου είναι ότι την επόμενη πενταετία θα ανέβει απότομα το επίπεδο στο γλυκό. Βλέπω τους νέους ανθρώπους που αναλαμβάνουν τα μαγαζιά των γονιών τους και τα αναβαθμίζουν, έχουν περισσότερες γνώσεις και διαφορετική φιλοσοφία.

q Ζητάμε κι έχουμε την απαίτηση από τον κόσμο, όταν βγάζουμε ένα γλυκό με μάνγκο, με γιασεμί, με βιολέτες ή λεβάντες, να του αρέσει, χωρίς να έχει τον χρόνο να το συνηθίσει. Αν του δώσεις του αλλουνού τη λεβάντα, θα σου πει ότι του θυμίζει Soupline –κι εγώ αυτό θα σου έλεγα–, γιατί πολύ απλά δεν το έχει ξαναδεί αυτό το πράγμα. Προσωπικά, μου πήρε τρία χρόνια τουλάχιστον –και είμαι και επαγγελματίας, δίπλα στον καλύτερο, και πήγαινα και ταξίδια στην πηγή, στην καλύτερη σοκολατοβιομηχανία που υπάρχει στον κόσμο– για να αντιληφθώ τι γίνεται και να ξεκινήσω από την αρχή. Πώς έχουμε την απαίτηση από τον καταναλωτή να αλλάξει τα γούστα του; Όταν πήγα για πρώτη φορά στη Γαλλία και μου έφεραν να φάω ταρτάρ ή την μπριζόλα μου ωμή, έκανα εμετό! Όταν όμως ξεκίνησα να δουλεύω στη Σπονδή και είχα πιο άμεση επαφή, έφαγα και το φουαγκρά που δεν είχα ξαναφάει, έφαγα και το ταρτάρ, και μετά, που γύρναγα σπίτι, η κακομοίρα η μητέρα μου μού έφτιαχνε την μπριζόλα, που μέχρι τότε μου άρεσε, και της έλεγα «τι είναι αυτή η σόλα; Δεν μ’ αρέσει». Εκπαιδεύτηκα και αυτό πρέπει να το εξηγούμε στον κόσμο. Περνώντας απ’ όλους τους χώρους της εστίασης για το γλυκό, φεύγοντας από τη Σπονδή κατάλαβα ότι και το ζαχαροπλαστείο πρέπει να προσφέρει την εμπειρία στον πελάτη, σε όποιον το επισκέπτεται, ώστε να πάρει κάτι για την πολύ προσωπική του στιγμή. Όταν του πετάς κάτι στη βιτρίνα και δεν του εξηγείς και δυο πράγματα, είναι πολύ πιο δύσκολο να εκπαιδευτεί.

q Για να μην είναι έτοιμος ο κόσμος, κάτι λάθος κάνουμε εμείς, ως επαγγελματίες. Δεν φταίει. Έχω

Ποτέ δεν κοίταγα τη συνταγή αλλά πώς χρησιμοποιούν τα χέρια τους, τα δάχτυλά τους, την τέχνη τους, πώς το κάνουν, τι συνθήκες επικρατούν στον χώρο, πόσα άτομα δουλεύουν, τι επιπέδου είναι αυτοί οι άνθρωποι.

δουλέψει και με μαργαρίνες, και με υποκατάστατα, και με φυτικές κρέμες γάλακτος, δεν ήξερα από την αρχή πώς δουλεύεις μια καλή πρώτη ύλη. Εκπαιδεύτηκα και έμαθα. Πρέπει να καταλάβει ο καταναλωτής που πιέζει με άσχημο τρόπο τον επιχειρηματία ότι δεν μπορεί να ζητάει μελομακάρονα με λιγότερο από 20 ευρώ το κιλό, γιατί τα υλικά δεν θα είναι καλά – τα καλά υλικά είναι ακριβά. Όπου υπάρχουν υπερβολικά χαμηλές τιμές, καταλαβαίνεις ότι υπάρχει και θέμα.

q Το αγαπημένο μου παραδοσιακό γλυκό είναι το γαλακτομπούρεκο. Μου αρέσει πολύ το Saint Honoré, ένα γαλλικό γλυκό με καραμελωμένα σου σε μια βάση σφολιάτας. Από αυτά που φτιάχνω, αγαπημένη μου είναι μια μους λευκής σοκολάτας, αρωματισμένη με λάιμ, ταρτάρ μάνγκο και φραμπουάζ.

q Το πιο μεγάλο όφελος από τη δουλειά μου είναι το ότι ξυπνάω κάθε μέρα ξεκούραστος ψυχολογικά και κάνω μόνο

ΙNFO

www.dchronopoulos.com Insta: Dimitris Chronopoulos

30 lifo – 16.5.19

πράγματα που με ευχαριστούν. Είμαι πολύ χαρούμενος που έχω γνωρίσει και γνωρίζω κόσμο με τον οποίο κρατάω επαφές όχι μόνο επαγγελματικά αλλά και σε φιλικό επίπεδο. Και νομίζω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία από το να κάνεις ένα επάγγελμα το οποίο είναι και χόμπι σου παράλληλα.

q Η ζωή με έχει μάθει να εκτιμώ και να απολαμβάνω όσα μου δίνει κάποιος, χωρίς να αναζητώ κάτι παραπάνω απ’ ό,τι έχω κερδίσει εκείνη τη στιγμή.

14

MEΡΗ ΓΙΑ NA ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

AUTO

Η MAZDA ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΙ

The good LiFO ΑΦΙΈΡΩΜΑ

Eξάρχεια 16.5.19 – lifo

31

ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ

î

Topshop

The good LiFO

Υπερμέγεθες και χρωματιστό ψάθινο καπέλο. topshop.com

ó

Missbach by Nadia

ö

Εκλεπτυσμένα σκουλαρίκια από τον γνωστό ιταλικό οίκο. idconceptstores.com

Levi’s Αντιανεμικό μπουφάν με τροπικά μοτίβα. www.levi.com

Flower Power

ò

Ιntimissimi

Mια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση που διαθέτει ένα μικρό αγρόκτημα με εποχικά λουλούδια και έχει ένα μεγάλο όραμα.

Κορμάκι από σατέν βισκόζη με μοτίβο που απεικονίζει τροπικούς παπαγάλους. intimissimi.com

Βρίσκεται στην περιοχή του Μαραθώνα και έχει ως αντικείμενο την καλλιέργεια εποχικών λουλουδιών για τη δημιουργία μπουκέτων, με υπαλλήλους κυρίως άτομα με αναπηρία. Τι ακριβώς κάνετε στη Flower Power; Καλλιεργούμε και εμπορευόμαστε ανθοδέσμες με ολόφρεσκα εποχικά λουλούδια που μεγαλώνουν στο κτήμα μας στον Μαραθώνα, όπου εργάζονται κυρίως άτομα με αναπηρία. Αγοράζοντας ένα μπουκέτο από τη Flower Power, δεν αγοράζετε μόνο μια πανέμορφη ανθοδέσμη αλλά στέλνετε και ένα αισιόδοξο μήνυμα κατά του κοινωνικού αποκλεισμού, αφού στηρίζετε τη θέση εργασίας ενός ανθρώπου. Τον βοηθάτε να συμμετέχει ισότιμα στην κοινωνία. Αγοράζοντας ένα μπουκέτο λουλούδια στέλνετε το μήνυμα ότι πρέπει να ξαναβρούμε έναν πιο φυσιολογικό τρόπο ζωής, σε ισορροπία με τη φύση και τους συνανθρώπους μας. Είναι ωραίο που χρησιμοποιείτε ένα τόσο όμορφο μέσο, όπως τα άνθη, για την ένταξη ευάλωτων ανθρώπων στην κοινωνία. Τα λουλούδια αφυπνίζουν την ομορφιά της φύσης και της διαφορετικότητας. Τα άτομα με αναπηρία έχουν μοναδικές δεξιότητες και ικανότητες. Μπορούν να αποδώσουν σε έναν εργασιακό χώρο και να δημιουργήσουν αξία όπως κάθε άνθρωπος, αρκεί να υπάρχει το σωστό πλαίσιο. Ποιος είναι ο στόχος της κοινωνικής συνεταιριστικής σας επιχείρησης; Στόχος της Flower Power είναι το αυτονόητο σε μια προηγμένη κοινωνία: τα άτομα με αναπηρία να έχουν ισότιμη πρόσβαση σε ευκαιρίες εκπαίδευσης και εργασίας, τις ίδιες δυνατότητες προσωπικής εξέλιξης και αυτόνομης διαβίωσης. Στη χώρα μας τα άτομα με αναπηρία ζουν στο περιθώριο. Αντιμετωπίζουν διακρίσεις και αποκλεισμούς. Συχνά δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στην περίθαλψη, στα ΜΜΕ και στο Ίντερνετ, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, σε κτίρια και δημόσιους χώρους. Και μιλάμε για το 10%-15% του πληθυσμού. Επιλέγουμε την ανθοκομία ως μέσο ένταξης των ατόμων με αναπηρία, γιατί η ενασχόληση με τα φυτά επιδρά θεραπευτικά στη σωματική και ψυχική υγεία.

ñ

32 lifo – 16.5.19

Από τη συλλογή Havaianas Game of Thrones.

õ

American Eagle Ανδρικό τζιν σορτσάκι. www.ae.com

Πώς μπορεί να προμηθευτεί κανείς τα μπουκέτα σας; Προς το παρόν, πελάτες μας είναι εταιρείες που εντάσσουν την αγορά ανθοδέσμης στο πρόγραμμα κοινωνικής ευθύνης που διαθέτουν.

ï

Vans Από τη συλλογή Varix WC που εμπνέεται από τα Vans tech skate των τελών της δεκαετίας του ’90. www.vans.eu

kειμενο μεροπη κοκκινη

Personal

Shopper

Ηavaianas

Από τι είδους άνθη αποτελούνται οι ανθοδέσμες σας αυτή την εποχή; Από ευωδιαστά τριαντάφυλλα διαφόρων ειδών και χρωμάτων. flower-power.gr

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ Μελίνα Γκιόλβα Δημιουργός των μαγιό Boogaloo

Πες μου μερικά πράγματα για σένα. Αν και μεγαλωμένη στην Αθηνά, έφυγα από την Ελλάδα πριν από έντεκα χρόνια. Έχω ζήσει στη Βιέννη, στο Παρίσι, στη Σιγκαπούρη και τώρα πια ζω στο Άμστερνταμ. Ξεκίνησα την καριέρα μου από το Investment Banking, αλλά σιγά-σιγά κατέληξα να εργάζομαι στον χώρο της μόδας, που αγαπώ πολύ. Πριν από λίγα χρόνια αποφάσισα να ταξιδέψω για έναν χρόνο non-stop στην Αμερική, κάνοντας ένα ταξίδι που μου άλλαξε τη ζωή. Πώς σου ήρθε η ιδέα να φτιάχνεις μαγιό; Η ιδέα για το Boogaloo γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του 12μηνου ταξιδιού μου στην Κεντρική και Λατινική Αμερική. Είχα μόλις αφήσει τη δουλειά μου στη Σιγκαπούρη –στον χώρο της μόδας– και ξεκίνησα ένα συγκλονιστικό ταξίδι με τελείως αβέβαιο μέλλον και πολύ συγκεκριμένο budget. H αγάπη μου για την ταξιδιωτική φωτογραφία και το πάθος μου για τη μόδα με οδήγησαν στην ιδέα να χτίσω ένα swimwear brand με σκοπό να εμπνεύσω τις γυναίκες να εξερευνήσουν εκτός του comfort zone τους, χωρίς φόβο για το τι έπεται. Γιατί Boogaloo; Η έμπνευση έρχεται από τα ’60s και το latin; Ακριβώς! Το Βοοgaloo ξεκίνησε στα ’60s από Πορτορικανούς, Aφροαμερικανούς και Κουβανούς και είναι ένα πάντρεμα πολλών διαφορετικών ρυθμών και πολιτισμών. Όπως ακριβώς και τα μαγιό μου, που είναι ένα fusion από κουλτούρες, εικόνες και ιστορίες γεμάτες διαφορετικότητα και πολυπολυτισμικότητα.

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

Τα σχέδια των μαγιό σου είναι σαν ένα κολάζ από εικόνες καλοκαιρινές. Μπορείς να μου περιγράψεις μερικές από αυτές; Ναι, όλες οι φωτογραφίες, τις οποίες μπορείς να δεις και online στο boogalooswimwear.com, αντιπροσωπεύουν μια συγκλονιστική εμπειρία, εικόνα ή συναίσθημα που βίωσα κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου και τα οποία θέλω να μοιραστώ. Ας πούμε, το σχέδιο Ninito είναι ένα κολάζ από τρεις φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί στην Παταγονία, στο Ρίο ντε Τζανέιρο και σε ένα ψαροχώρι στη Νικαράγουα. Αν και ζεις στην Ολλανδία, βλέπω ότι τα μαγιό σου παράγονται στην Ελλάδα. Πώς το κάνεις αυτό; Περνώντας πολλές ώρες σε αεροδρόμια και αεροπλάνα, καθώς χρειάζεται να βρίσκομαι παρά πολύ συχνά στην Αθήνα ώστε να παρακολουθώ την παραγωγή. Όμως είναι και ένας πολύ κάλος λόγος να έρχομαι συχνά στην πατρίδα. Τι φοράς σήμερα και πόσο κοστίζει; Μαγιό Boogaloo, δερμάτινο τζάκετ Mango, παπούτσια United Nude και vintage Levis jeans. Όλα αυτά υπολογίζω ότι κοστίζουν γύρω στα 600 ευρώ.

kειμενο μεροπη κοκκινη

Πού πηγαίνεις τώρα; Στο Spitjack για δείπνο. Στο boogalooswimwear.com μπορείτε να βρείτε online τα Boogaloo με δωρεάν αποστολή στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο.

16.5.19 – lifo

33

Kολωνάκι

Εξάρχεια

The good LiFO 34 lifo – 16.5.19

πό την πρώτη στιγμή που κατοικήθηκε, στα μέσα του 19ου αιώνα, από νησιώτες οικοδόμους που έφτασαν στην Αθήνα για να χτίσουν τη νέα πρωτεύουσα, η περιοχή των Εξαρχείων ήταν ένα μέρος αυτόνομο, με δικό του χρώμα και αρχιτεκτονική που θύμιζε τα νησιά τους. Εδώ έρχονταν να μείνουν οι φοιτητές που σπούδαζαν στην πρωτεύουσα, λόγω του Πανεπιστημίου και του Πολυτεχνείου, της Νομικής και του Χημείου που ήταν στη γύρω περιοχή. Κι επειδή όπου υπάρχουν νέοι άνθρωποι υπάρχουν ανησυχίες και εντάσεις, τον Μάιο του 1859 γίνεται στα Εξάρχεια η πρώτη εξέγερση φοιτητών, τα Σκιαδικά. Το 1901, με αφορμή τη μετάφραση του Ευαγγελίου στη δημοτική, οι φοιτητές πραγματοποίησαν διαδηλώσεις με αποτέλεσμα την παραίτηση της κυβέρνησης και του Αρχιεπισκόπου και, κατά διάρκεια της Κατοχής, στη διασταύρωση των οδών Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας, έγινε η κορυφαία αντικατοχική διαδήλωση διαμαρτυρίας για το διάταγμα περί Πολιτικής Επιστράτευσης. Οι συγκρούσεις και οι εξεγέρσεις δεν σταμάτησαν ποτέ. Συνεχίστηκαν στα Δεκεμβριανά, ενώ τον Φεβρουάριο του 1973, κατά τη διάρκεια της χούντας, πραγματοποιήθηκε η πρώτη κατάληψη στη Νομική Σχολή Αθηνών και λίγους μήνες αργότερα συνέβησαν τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου στο Πολυτεχνείο. Στη Μεταπολίτευση τα Εξάρχεια αναδεί-

χθηκαν στην κατεξοχήν «επαναστατική» περιοχή που προσέλκυε, εκτός από τον φοιτητόκοσμο, διανοούμενους, αναρχικούς και αριστερούς, ενώ αποτέλεσε –και αποτελεί– περιοχή όπου στεγάστηκαν τα γραφεία οργανώσεων της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, καθώς και χώρο ζυμώσεων και δράσης για αναρχικές και ακτιβιστικές ομάδες, κολεκτίβες αλλά και κοινωνικά κινήματα και αντιεξουσιαστικές οργανώσεις. «Για την πνευματική ζωή της Αθήνας και τους κοινωνικούς αγώνες κάθε είδους τα Εξάρχεια είναι η πιο σημαντική περιοχή» λέει η Ζ.Φ., ιδιοκτήτρια μαγαζιού της περιοχής, που φοβάται να πει το όνομά της. «Ήταν μια μεσοαστική και μεγαλοαστική γειτονιά, ελκυστική πάντα για την ελευθερία της. Είχε κατοίκους και επισκέπτες διανοούμενους και για πολλά χρόνια η κατάσταση εδώ ήταν ιδανική για να ζήσεις. Είναι στο κέντρο, πας παντού με τα πόδια, έχει νεαρόκοσμο, συγκέντρωνε ανέκαθεν καλλιτέχνες, ηθοποιούς, εικαστικούς, είχε τους πιο πολλούς εκδοτικούς από οποιαδήποτε άλλη περιοχή, έχει μαγαζιά, νυχτερινή ζωή. Τα Εξάρχεια θα μπορούσαν να είναι όντως το Καρτιέ Λατέν ή η Μονμάρτρη της Αθήνας, αλλά σήμερα έχουν χάσει τον χαρακτήρα τους. Η πικρή αλήθεια είναι ότι έχουν γίνει ανυπόφορα, ειδικά αν μένεις σε δρόμους όπου γίνονται επεισόδια, όπως η Στουρνάρη, η Τοσίτσα ή γύρω από την πλατεία. Τελευταία, σκέφτομαι συχνά να κλείσω το μαγαζί και

να μετακομίσω. Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με το μετρό, αν θα βγει στην πλατεία ή όχι, τις εξελίξεις γενικότερα. Η περιοχή ή θα αναβαθμιστεί ή θα καταστραφεί εντελώς». «Τα Εξάρχεια ήταν από τις πιο ασφαλείς και πιο όμορφες περιοχές στην Αθήνα» λέει ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης. «Ένιωθες προστατευμένος, γιατί ο κόσμος ήταν πολιτικοποιημένος, όλα τα λουλούδια άνθιζαν, υπήρχε χαρά, το underground, αποδοχή, αλληλεγγύη, πράγματα που δεν τα έβρισκες πουθενά αλλού. Και, βέβαια, οι αναρχικοί, που υπήρχαν ανέκαθεν στα Εξάρχεια, δεν επέτρεπαν να παρεκτραπεί το πράγμα. Ένιωθες μια θαλπωρή από τους Εξαρχειώτες, τους ανθρώπους που ζούσαν ή έρχονταν εδώ κάθε μέρα. Υπήρχε μια πολύ όμορφη και υγιής κατάσταση, μια κοινωνία υγιής. Τώρα υπάρχει μια τοξικότητα στη γειτονιά. Είναι σαν να έχει χαθεί η μπάλα, γιατί την έχουν εγκαταλείψει όλοι την περιοχή. Έχεις την εντύπωση ότι έχει αφεθεί στη μοίρα της, ότι δεν νοιάζεται κανένας. Όσο σκληρή κι αν ήταν η περιοχή με τον πολιτικό της προσδιορισμό και το underground, δεν είχε καμία σχέση με σήμερα. Είναι πολλοί οι παράγοντες που την οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Πάω τις προάλλες στο ψιλικατζίδικο-ταχυδρομείο όπου πληρώνω τους λογαριασμούς και ήταν κλειστό. Είχε μια ταμπέλα που έγραφε ότι είχε μεταφερθεί στον παρακάτω δρόμο. Πάω, βρίσκω τον ιδιοκτήτη, και μου λέει “άσε, μας πέταξαν όλους

έξω, αγόρασε όλη την πολυκατοικία ένα ισραηλίτικο fund και την απέναντι κάτι Κινέζοι. Εκείνη στην άλλη γωνία την πήρε ένας Έλληνας και τη φτιάχνει για Airbnb”. Υπάρχουν κι αυτά, που σημαίνει ότι υποβαθμίζεται μια ολόκληρη περιοχή και κάποιοι αγοράζουν. Εννοείται ότι τα ενοίκια είναι υψηλά, ο κόσμος φεύγει. Είναι μια περίπτωση όπου όλοι έχουν το δίκιο τους. Και αυτά τα παιδιά στην πλατεία που είναι δίχως στέγη, δίχως νόμο, και πρέπει κάπως να επιβιώσουν, και οι πιτσιρικάδες που τη νύχτα κάνουν συμμορίες και την πέφτουν στον κόσμο, γιατί δεν έχουν βοήθεια, ελπίδα, έγνοια από κανέναν, ενώ θα έπρεπε. Και οι οικογένειες προσφύγων στις καταλήψεις έχουν το δίκιο τους, και οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που τους έρχεται η ΔΕΗ και ο ΕΝΦΙΑ και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Δεν είναι μια κατάσταση άσπρο-μαύρο και δεν μπορεί να τη λύσει η αστυνομία. Χρειάζεται ευαισθησία και πολιτική βούληση για να διευθετηθεί ένα πραγματικό ανθρωπιστικό πρόβλημα που το έχουν όλοι στα Εξάρχεια. Και ο ηλικιωμένος που κάθε μέρα αναπνέει δακρυγόνα, και ο μετανάστης, και ο πρόσφυγας, και ο αναρχικός, και ο κουλτουριάρης, και ο διανοούμενος, και ο μεσοαστός και ο αριστοκράτης – γιατί έχει και αριστοκράτες η περιοχή. Όλοι έχουν το δίκιο τους, είναι μια γειτονιά με ιστορία και χαρακτήρα και τώρα έχει γίνει σαν απόπατος. Εξακολουθούμε να ζούμε εδώ, αλλά γενικά υπάρχει μια μηδενιστική διάθεση.

Παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει, η περιοχή των Εξαρχείων δεν παραιτείται και παραμένει ένα από τα πιο γοητευτικά μέρη του κέντρου.

Δεν ξέρω αν περιμένω κάτι από το κράτος, όλο αυτό το πράγμα μού φαίνεται επίτηδες στημένο έτσι και δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει. Εδώ ο τουρισμός “βουλιάζει” την περιοχή, παρ' όλο το χάλι, και όλοι θέλουν να περνάνε από τα Εξάρχεια, οι πιτσιρικάδες, οι φοιτητές, Έλληνες και ξένοι. Αν αποφασίσει το κράτος ότι θέλει να βγάλει λεφτά από τα Εξάρχεια, σε μια εβδομάδα θα τα λύσουν όλα τα προβλήματα. Στην ουσία εμείς παίζουμε το παιχνίδι τους. Αυτήν τη στιγμή τα Εξάρχεια είναι σαν λίγο μετά από πόλεμο, οι κερδοσκόποι κάνουν μπίζνες και οργιάζουν, είναι η εποχή για χρυσές δουλειές. Σίγουρα, όμως, θα έρθει η στιγμή της ανοικοδόμησης. Οι άνθρωποι που μένουν εδώ θέλουν βοήθεια και πρέπει να βρεθούν λύσεις. Ήρθαν με κλούβες και ΜΑΤ κι έβγαλαν τις οικογένειες από μια κατάληψη και μετά από μία εβδομάδα ξαναμπήκαν – και καλά έκαναν, αφού δεν είχε κανείς λύση. Είναι όλο εφέ, για να δείξουν ότι κάτι γίνεται. Κατά τ’ άλλα, τα ναρκωτικά είναι παντού, το παρεμπόριο, το λαθρεμπόριο, η εγκληματικότητα. Παλιά, που είχαν παρουσία οι αναρχικοί, δεν υπήρχε περίπτωση να την πέφτουν σε κόσμο, να χτυπάνε, να φοβάται μια κοπέλα να κυκλοφορήσει τη νύχτα. Ασχέτως του τι πίστευε η υπόλοιπη Ελλάδα, η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική. Ήταν μια πολύ ασφαλής, όμορφη, πολύχρωμη περιοχή, κυκλοφορούσες άνετα. Τώρα είναι υπό κατάληψη. Τα παιδιά παλεύουν στην πλατεία να διώξουν τα ναρκωτικά, τους εμπόρους, τους dealers κ.λπ. αλλά αυτό το πράγμα δεν παλεύεται με μπουνιές και με σφαλιά-

ρες. Τώρα, προφανώς, παίζεται ένα πολύ πιο χοντρό παιχνίδι, από κάτω. Τα μαγαζιά από την Μπενάκη και κάτω κλείνουν, στην πλατεία έχουν κλείσει τα πιο πολλά, η Τοσίτσα είναι έρημη, σε πιάνει θλίψη. Ευτυχώς που υπάρχει και το πάρκο που έκαναν τα παιδιά στη Ναυαρίνου, όπου πάνε οικογένειες, γιατί δεν παύει να είναι γειτονιά, μένει κόσμος. Τα Εξάρχεια δεν ήταν ποτέ χώρος ασυδοσίας και ανομίας, ήταν μια γειτονιά όπου ναι μεν δεν έμπαινε η αστυνομία και δεν υπήρχε έντονη η παρουσία της εξουσίας και του κράτους, αλλά υπήρχαν κάποιοι που τη φρόντιζαν, τη νοιάζονταν. Τώρα έχει αλλάξει ο χαρακτήρας όσων τα επισκέπτονται, είναι πιτσιρικαρία που έρχεται από τα βόρεια προάστια για να τα σπάσει, να εκτονωθεί. Για να υπάρξει λύση πρέπει να υπάρχουν σχέδια και υποδομές για τους πρόσφυγες που συχνάζουν εδώ. Περνάνε στο λούμπεν, εξαθλιώνονται και θα βγουν στο έγκλημα. Θυμήσου τι έγινε στη Γαλλία, στα προάστια…». Σύμφωνα με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ), στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων υπάρχουν 11.037 ενεργές επιχειρήσεις-μέλη του ΕΒΕΑ και ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος, αν συνυπολογίσει κανείς τις επιχειρήσεις που είναι μέλη άλλων επιμελητηρίων (ΒΕΑ και ΕΕΑ) και αφορούν κυρίως βιοτεχνίες και επαγγελματίες. Τα Εξάρχεια είναι μια περιοχή ζωντανή και στην πραγματικότητα τα μαγαζιά που ανοίγουν τα τελευταία χρόνια είναι περισσότερα από αυτά που κλείνουν, όσο κι αν η εικόνα δείχνει το αντίθετο (το 2017 άνοιξαν 489 νέες επιχειρήσεις και έκλεισαν 298, το 2018 άνοιξαν 648 και έκλεισαν 240 και φέ-

τος, μέχρι στιγμής, έχουν ανοίξει 255 και έχουν κλείσει 91). Είναι μια περιοχή πολύ ελκυστική για τους τουρίστες, στο Airbnb είναι από τις περιζήτητες, έχει μαγαζιά που γεμίζουν τη νύχτα και έντονη ζήτηση στα μεσιτικά γραφεία. «Οι τιμές μακροχρόνιας μίσθωσης παρουσιάζουν μια αύξηση της τάξεως ακόμη και 30% σε σχέση με το παρελθόν (2015-2016)» λέει ο Θέμης Μπάκας, πρόεδρος του Πανελλαδικού Δικτύου Κτηματομεσιτών E-Real Estates. «Το ενδιαφέρον για ενοικίαση στα Εξάρχεια παραμένει αμείωτο, ακόμη και σε εποχές που τα Εξάρχεια χαρακτηρίζονταν “γκέτο”. Δεν είναι λίγοι οι φοιτητές, οι νέοι επαγγελματίες (δικηγόροι κ.λπ.) που αναζητούν στέγη στην περιοχή και είναι πολλοί αυτοί που επιλέγουν να μείνουν στο κέντρο, ειδικότερα στα Εξάρχεια, από άποψη! Πολλοί Κινέζοι, Τούρκοι και Ισραηλινοί επιχειρηματίες και επενδυτές, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, αναζητούν διαμερίσματα στα Εξάρχεια. Αξίζει να αναφέρουμε ότι πολλά σημεία των Εξαρχείων συνορεύουν με το Κολωνάκι, με λίγα μόνο νούμερα της εκάστοτε οδού να τα χωρίζουν από αυτό». «Παρ’ όλα τα μειονεκτήματα, η αλήθεια είναι ότι τα Εξάρχεια είναι μια υπέροχη γειτονιά» λέει ο Θέμης Ραγιάς, συλλέκτης, «με όλους αυτούς τους φοιτητές που βγαίνουν από το Πολυτεχνείο και γεμίζουν τα καφέ. Δεν είναι εύκολο να βρεις ξενοίκιαστο διαμέρισμα, οι τιμές έχουν ακριβύνει, αλλά αυτό μια ένδειξη ότι δεν έχει πεθάνει η γειτονιά. Είναι πολύ ωραία η βιολογική αγορά που υπάρχει στην πλατεία κάθε δεύτερη Κυριακή, το παζάρι της Φιλοζωικής, άνοιξε το

βιβλιοπωλείο Bibliothèque που είναι πάντα φωτισμένο, υπάρχουν οι μικρές επιχειρήσεις φαγητού, η λαϊκή της Καλλιδρομίου με τα καφέ που δεν έχουν χάσει την ιστορική τους σημασία, ωραίες ταβέρνες, ωραία εστιατόρια, δύο θερινοί κινηματογράφοι (το Vox και η Ριβιέρα). Με θυμώνει πολύ, όμως, που εξαφανίστηκαν τα βιβλιοπωλεία από τη Στουρνάρη, οι κρατικές υπηρεσίες, έκλεισε το ταχυδρομείο, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, έφυγαν οι τράπεζες, δεν υπάρχει πουθενά ΑΤΜ – είναι κάτι πεσιμιστικό η υποβάθμιση της περιοχής. Κάποιος θα έπρεπε να την επαναφέρει στις παλιές της δόξες». «Η αισθητική και το vibe των Εξαρχείων ήταν οι λόγοι που άνοιξα εδώ την γκαλερί μου» λέει ο Άγγλος Daniel Peace που άνοιξε πρόσφατα τη Siilk Gallery στην Ιπποκράτους και βλέπει μόνο τη θετική πλευρά της περιοχής γιατί δεν έχει μέτρο σύγκρισης. «Είναι η γειτονιά όπου ήθελα πάντα να ζήσω. Υπάρχει μια αίσθηση ανομίας χωρίς την ανασφάλεια που έχεις σε άλλες πόλεις, μου αρέσουν οι δρόμοι της γιατί παντού αισθάνομαι την ενέργειά της, μου αρέσει που μπορώ να πιω καφέ το πρωί χαλαρά, οργανώνοντας τη δουλειά μου και κάνοντας σχέδια. Έχει μια μοναδική ταυτότητα που δεν έχω βρει πουθενά αλλού. Και παρ’ ότι ακούω συνέχεια παράπονα από τους ντόπιους, εγώ δεν βλέπω μειονεκτήματα…».

16.5.19 – lifo

35

The good LiFO

επιμέλεια

↓

Kολωνάκι Εξάρχεια

LiFO team

36 lifo – 16.5.19

► 01 → Επειδή από πάνω τους δεσπόζει ο «Λυκαβηττός των φτωχών», δηλαδή ο Λόφος του Στρέφη, με εκπληκτική θέα στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας και μερικά από τα πιο όμορφα σπίτια του κέντρου. ► 02 → Επειδή εκεί βρίσκονταν ή βρίσκονται πολλοί εκδοτικοί οίκοι Γκοβόστης, Κοχλίας, Τόπος, Polaris, Φοίνικας, Σαββάλας, Ιάμβλιχος, Άγρα, Ιωλκός, Αύρα, Ωκεανίδα, Gutenberg, Ίνδικτος, Γράμματα, Των Συναδέλφων, Πρωτοπορία, Οδός Πανός, Κ.Ψ.Μ., Απόπειρα, Αλεξάνδρεια, Ωκεανίδα, Καστανιώτη, Εξάρχεια, Κλειδάριθμος κι άλλοι πολλοί) και βιβλιοπωλεία, ανάμεσά τους κάποια ιστορικά, όπως ο Ελεύθερος Τύπος, το Εναλλακτικό και η Πρωτοπορία, καθώς επίσης και «περάσματα», όπως το βιβλιοπωλείο-εκδόσεις Τυφλόμυγα και το βιβλιο-δισκοπωλείο Strange Attractor. ► 03 → Επειδή είναι ελευθερόφρονα, πολυσυλλεκτικά και πολυεθνικά. ► 04 → Επειδή στη γειτονιά αυτή θα βρεις μερικά εξαιρετικά γκράφιτι ΙΝΟ, Sonke, WD, Βασμουλάκη, MORA – ακόμα και παλιά διατηρημένα, όπως του b. και του Taxis), stencils και συνθήματα, καθώς και μια πολύ μεγάλη, και πολύγλωσση, ποικιλία από πολιτικές αφίσες, μερικές από τις οποίες είναι κανονικές εφημερίδες τοίχου. ► 05 → Επειδή στην περιοχή λειτουργούν κάποιοι από τους σημαντικότερους κινηματογράφους της Αθήνας, το Βοξ, το Αλφαβίλ, τα Παναθήναια, η Ριβιέρα, το Εκράν, το Ααβόρα. ► 06 → Επειδή από τις πρώτες μέρες ήταν και είναι μια περιοχή της Αθήνας με έντονη την παρουσία των πνευματικών ανθρώπων. Εδώ έμεναν κορυφαία ονόματα των γραμμάτων και των τεχνών, ο Γιαννούλης Χαλεπάς στην οδό Μαυρομιχάλη, ο Κωστής Παλαμάς στην οδό Πινακωτών (αργότερα έγινε Χαριλάου Τρικούπη), ο Γεώργιος Σουρής, ο Νικόλαος Γύζης, ο Ηλίας Βενέζης, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης, ο Δημήτριος

Φιλιππότης και πολλοί άλλοι που συναντιούνταν σε φιλολογικά καφενεία, στον Μαύρο Γάτο και στον Κοραή. Εδώ ξεκίνησε και το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, μέσα στην Κατοχή, στην οδό Ζωοδόχου Πηγής. ► 07 → Επειδή είναι το καλύτερο μέρος στην Αθήνα για να ψάξεις για βιβλία, παλιά και καινούργια, περιοδικά, βινύλια, CDs και, βέβαια, underground Τύπο. ► 08 → Για το Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο της Ναυαρίνου και την αυτο-οργανωμένη λαϊκή της πλατείας Εξαρχείων. ► 09 → Για τα πολιτικά στέκια-συλλογικά εγχειρήματα, όπως το Nosotros, το K-Vox και το Στέκι Μεταναστών. ► 10 → Για τα νεοκλασικά και τους πεζοδρόμους. Αν βρεθείς στην οδό Παπατσώρη, κοντά στα Παναθήναια, τα ανακαινισμένα (και υπέροχα) νεοκλασικά που βρίσκονται σε παράταξη στον δρόμο σε μεταφέρουν σε μια Αθήνα άλλης εποχής. ► 11 → Για τα μαγαζιά με είδη μοντελισμού που επιμένουν στην Ιπποκράτους. ► 12 → Γιατί είναι η έδρα του Α.Ο. Αστέρα Εξαρχείων που φέτος αυτοανακηρύχθηκε «Πρωταθλητής Κόσμου 2019 – του δικού μας Κόσμου»! ► 13 → Γιατί εδώ συναντάς μερικά από τα πιο ιστορικά κτίρια της Αθήνας: Πολυτεχνείο, Χημείο, Μπλε Πολυκατοικία, οικία Λαπαθιώτη, οικία Βέμπο κ.ά. Άλλωστε, εδώ περπάτησαν ή έζησαν μερικές από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού. ► 14 → Γιατί ο Βάσος Γεώργας τόλμησε να ανοίξει ένα βιβλιοπωλείο στην καρδιά της πλατείας, το Βibliothèque, και, παρ’ όλους τους βανδαλισμούς, εξακολουθεί να το κρατά ανοιχτό και να ομορφαίνει την περιοχή. ► 15 → Για την Καλλιδρομίου με τη σαββατιάτικη λαϊκή αγορά, τα μπαρ της και τις μουριές της. Ένας από τους πιο όμορφους δρόμους του κέντρου, με ιστορία και διάσημους κατοίκους, παλιούς και νέους: τον συνθέτη Νίκο Σκαλκώτα, τον Λεωνίδα Κύρκο, τον σκηνοθέτη Σταύρο Τορνέ, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Νικόλα Άσιμο – που αυτοκτόνησε στο μικρό εποχικό του κατάστημα στην οδό Καλλιδρομίου και Θεμιστοκλέους, όπου και ζούσε στο πατάρι. ► 16 → Για το γειτονικό Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. ► 17 → Επειδή εδώ βρίσκεται η Κοπριά, ένα κατάστημα με φυτά (και όχι απαραίτητα με άνθη) που έχει όλα όσα είδες στο Instagram και ψάχνεις να βρεις. ► 18 → Γιατί εδώ υπάρχει ένα θέατρο που στεγάζεται σε έναν παλιό φούρνο που ανήκε στην οικογένεια Σαντοριναίου. Μάλιστα, έχει διατηρήσει τη φυσιογνωμία του παλιού φούρνου με την πέτρινη καμινάδα επί σκηνής και τον τοίχο του 1935. Από την κεντρική σκηνή του θεάτρου Φούρνος (Μαυρομιχάλη 168) έχουν περάσει σπουδαίοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί, γνωστές σήμερα θεατρικές ομάδες που εκεί έκαναν τα πρώτα τους βήματα, καθώς και μουσικοί που δεν έψαχναν κάποιον να υποστηρίξει τα έργα τους. ► 19 → Γιατί εδώ υπάρχει μια μοναδική μονάδα ανακύκλωσης που μπορεί να μετατρέψει τα πλαστικά μπουκάλια του νερού και τα ποτηράκια του καφέ μίας χρήσης σε καλλιτεχνικές δημιουργί-

ες. Στο Πλαστικουργείο (Ασκληπιού 51) της Δάφνης και του Fran όχι μόνο δεν βλέπουν το πλαστικό ως σκουπίδι αλλά προτρέπουν τον κόσμο να προτιμά να μην καταναλώνει άσκοπα πλαστικό. ► 20 → Γιατί το καφενείο Η Μουριά (Χαριλάου Τρικούπη 87) υπάρχει ακόμα στην ίδια γωνία από το 1915. Σημείο συνάντησης συνταξιούχων αλλά και φοιτητών, εργατών, γιατρών, δικηγόρων, ανέργων, καλλιτεχνών και τώρα τελευταία και τουριστών. Καφέδες, μπίρες και μεζεδάκια μετατρέπουν το μαγαζί σε μια παρέα. ► 21 → Γιατί τα αδέσποτα στα Εξάρχεια έχουν δική τους ομάδα στο Facebook. Tα «Αδέσποτα Εξάρχεια» έχουν βαλθεί να βοηθήσουν στη διάσωση παραμελημένων και κακοποιημένων ζώων, στη στείρωση και υιοθεσία αδέσποτων γατιών και σκυλιών. Στην ουσία, πρόκειται για μια ομάδα κατοίκων ευαισθητοποιημένων στα ζητήματα της μεταχείρισης ζώων. Κατά καιρούς διοργανώνουν και φιλανθρωπικά μπαζάρ στην πλατεία, τα έσοδα των οποίων διατίθενται αποκλειστικά για τη φροντίδα των ζώων. ► 22 → Γιατί εδώ βρίσκεται μία από τις παλιότερες και πιο γνωστές πολυκατοικίες της Αθήνας. Αν και πλέον το εξωτερικό της χρώμα έχει ξεθωριάσει και κάπως γκριζάρει, η Μπλε Πολυκατοικία, που αρχικά ήταν χρώματος βαθύ μπλε του κοβαλτίου, αποτελεί σήμα κατατεθέν της πλατείας. Οικοδομήθηκε πριν από 86 χρόνια βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κυριάκου Παναγιωτάκου, ενός από τους πρωτοπόρους του μοντέρνου κινήματος στην Ελλάδα. Ο Le Corbusier είχε πει για την πολυκατοικία αυτή «c’ est très beau» («είναι πολύ όμορφη»), ενώ εδώ έχουν μείνει αρκετές προσωπικότητες από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών. Όμως, ακόμα και σήμερα, που η εξωτερική της όψη έχει ξεφτίσει, ασκεί ιδιαίτερη γοητεία με τις γραμμές και τις σχεδιαστικές της λεπτομέρειες. ► 23 → Για τα μερακλίδικα κρεοπωλεία της Καλλιδρομίου (ο Γιάννης είναι μεγάλη φίρμα) και τα πολλά μαγαζιά με κρητικά προϊόντα. ► 24 → Γιατί το street food σε αυτήν τη γειτονιά της Αθήνας έχει πάει σε άλλη διάσταση. Μπέργκερ, σάντουιτς, μπαγκέτες, σαλάτες αλλά και τα περίφημα pizza rolls είναι μερικά από τα άψογα εκτελεσμένα και με υψηλής ποιότητας υλικά εδέσματα που μπορείτε να φάτε στο χέρι από το Τalking Breads (Σπ. Τρικούπη 11), πάνω στην πλατεία. Το Microulee (Στουρνάρα 14), από την άλλη, είναι ένα μαγαζί εμπνευσμένο από την Chinatown του Soho, όπου απολαμβάνετε υπέροχα πιάτα της ασιατικής κουζίνας σε πραγματικά χαμηλές τιμές. Η Lacantina (Ζωοδόχου Πηγής 24), αν και έχει σταθερό πόστο, έχει την αντίληψη και την αισθητική καντίνας και λειτουργεί ως μίνι take-away εστιατόριο με γεύσεις απ’ όλες τις γωνιές του κόσμου: φαλάφελ, σούπες, σαλάτες, αλλά και ινδικό κοτόπουλο κάρι, μεξικάνικο chilly

con carne και ιταλικά κεφτεδάκια σε κόκκινη σάλτσα με σος γιαουρτιού. Και για τους vegan, ο χορτοφαγικός πιτόγυρος του Cookoomela Grill με μανιτάρια πορτομπέλο και πλευρώτους. ► 25 → Γιατί εδώ βρίσκονται οι κήποι και το κεντρικό κτίριο της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής (στη Διδότου 6, έναν από τους ωραιότερους δρόμους της Αθήνας). Αν και το κτίριό της οικοδομήθηκε την περίοδο 1872-1873 σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Eugène Troump, λίγοι Αθηναίοι γνωρίζουν την ύπαρξη αυτής της εκπληκτικής όασης. Ευτυχώς, τον τελευταίο καιρό σταδιακά ανοίγει στο κοινό με αφορμή κάποιο γεγονός (εκθέσεις τέχνης, κινηματογραφικά φεστιβάλ). ► 26 → Επειδή στην πλατεία των Εξαρχείων βρίσκονται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, έχοντας επιβιώσει από βανδαλισμούς και επεισόδια, οι «Τρεις Έρωτες», ένας ορειχάλκινος φανοστάτης με τρεις ολόσωμες παιδικές φιγούρες ύψους 1,30 μ., με στεφάνια στα μαλλιά. Χαμηλά στη μεταλλική βάση του γλυπτού υπάρχει η υπογραφή «A. DURENNE / Fondeur à Paris», που δεν δηλώνει το όνομα του καλλιτέχνη αλλά του χυτηρίου που το κατασκεύασε. ► 27 → Γιατί ανοίγουν συνέχεια νέες γκαλερί, όπως η Siilk Gallery στην Ιπποκράτους πρόσφατα, αλλά υπάρχουν και οι σταθερές αξίες, όπως η Cheap Art στη Μεταξά, που παραμένει δυνατή, αλλά και το πιο νέο Hot Wheels πρότζεκτ απέναντι από το Πολυτεχνείο, που διοργανώνει μερικές από τις πιο πρωτοποριακές εκθέσεις της πόλης, και το A-Dash, μια πρωτοβουλία καλλιτεχνών, και το Phoenix στην Ασκληπιού, όπου πάντα «μαγειρεύουν» κάτι ενδιαφέρον. ► 28 → Για τα live-άδικά του. Το An Club στη Σολωμού, με τις χιπ-χοπ και metal συναυλίες, παραμένει ακμαίο και φιλοξενεί τα πιο ανεξάρτητα σχήματα του κόσμου. Το Tres, ένας χώρος που άνοιξε τους τελευταίους μήνες στη Ζωοδόχου Πηγής, φιλοξενεί χιπ-χοπ συναυλίες αλλά και πιο μεγάλα σχήματα, όπως οι Dub Pistols. Τέλος, αν θέλεις οriginal ρεμπέτικα, ο «Άγγελος» είναι το μέρος που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείς. ► 29 → Γιατί έχει μερικά από τα πιο κλασικά μπαρ-στέκια της πόλης με τις καλύτερες μουσικές, όπως ο Ένοικος και το Bοurbon στην Καλλιδρομίου, ο Ρινόκερος στην Ασκληπιού, η ιστορική Ίντριγκα για κρύες μπίρες στον πεζόδρομο της Δερβενίων, ο Μαύρος Γάτος και το Cusco στην Κωλέττη, αλλά και πολλά νέα μπαρ που γρήγορα έγιναν hot spots, όπως το Santarosa και το Nabokov στην Aσκληπιού, και το Mule and the pig στη Ζωοδόχου Πηγής 38 από την ομάδα του Key. ► 30 → Γιατί έχει μερικά από τα πιο ψαγμένα δισκάδικα της πόλης: το Vinyl City ψηλά στην Ιπποκράτους, το Music Machine ή το δισκάδικο που επισκέφτηκε η Lady Gaga στη Διδότου, τον Μικρό Ερωτικό στην Καλλιδρομίου για νοσταλγία και παιχνίδια, το Plan 59 με τα μεταχειρισμένα στη Ζωοδόχου Πηγής, δίπλα ακριβώς από το Old-School Records με την εμμονή στα ’80s. Για σκληρό ήχο, το Metal Era στην Μπενάκη, για πανκ και hardcore το Rhythm Records στη Ζωοδόχου Πηγής και το Art Rat λίγο πιο πάνω για ψυχεδέλεια.

16.5.19 – lifo

37

Optic Culture

The good LiFO

Θα σε κάνει να «φορέσεις» μια διαφορετική οπτική. Αν θυμάσαι ακόμα εκείνη την τσιριχτή φωνή της μαμάς σου να λέει «μην κάθεσαι κοντά στην τηλεόραση, παιδί μου, θα βάλεις γυαλιά…», τώρα μπορείς να της απαντήσεις «τουλάχιστον, φοράω τα πιο ωραία γυαλιά που θα μπορούσες να φανταστείς!». Γιατί το Optic Culture στα Εξάρχεια είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό οπτικοπωλείο. Είναι μια πρόταση στυλ που αφορά όσους αντιμετωπίζουν τα γυαλιά ως ένα αξεσουάρ έκφρασης και διαφορετικότητας. Ο ίδιος ο χώρος, εξάλλου, σε προετοιμάζει για τα προϊόντα που μπορείς να βρεις, αφού το minimal design σε συνδυασμό με τη street κουλτούρα επικρατούν ως άποψη και συμπληρώνονται από τα έργα διάσημων καλλιτεχνών στους τοίχους που σηματοδοτούν τη διαφορετική άποψη του Optic Culture. Μια άποψη που εμπνεύστηκαν ο Γιώργος και η Χρύσα από την εποχή που ήταν φοιτητές οπτικής και οπτομετρίας, θέλοντας να δημι-

ουργήσουν ένα διαφορετικό μαγαζί οπτικών. Και τα κατάφεραν, αφού εδώ μπορείς να βρεις διαφορετικούς σκελετούς απ’ αυτούς που έχεις συνηθίσει και να δημιουργήσεις το δικό σου προσωπικό ύφος που δεν μπορεί να αντιγράψει κανείς, αφού τα περισσότερα γυαλιά είναι μοναδικά και αναντικατάστατα! Το ίδιο μοναδική είναι και η αισθητική που έχει φέρει το Optic Culture στην περιοχή των Εξαρχείων, αποτυπώνοντας μια ολόκληρη κουλτούρα μέσα από τους προσεκτικά διαλεγμένους σκελετούς που προσφέρει. Αυτή την κουλτούρα θα μπορείς να βρεις και online, αφού την 1η Ιουνίου, ημέρα των τέταρτων γενεθλίων του, ανεβαίνει το e-shop, www.opticculture.com. Ανεξάρτητα brands, η συλλογή «Μetronome Εyewear» με χειροποίητα γιαπωνέζικα γυαλιά και τα ξεχωριστά wild sunglasses είναι κάποιες από τις προτάσεις του Optic Culture που θα σε κάνουν να δεις τα πράγματα αλλιώς.

38 lifo – 16.5.19

Αν κάποια στιγμή, ξεκαθαρίζοντας παλιές κούτες, έπεσες πάνω στα πολύχρωμα τουβλάκια που κάποτε ήταν η πρώτη ύλη για μια σειρά από φανταστικές κατασκευές, αν καθημερινά ξετρυπώνεις πίσω από έπιπλα ή κάτω από χαλιά παραπεταμένα κομματάκια πλαστικού που δεν ξέρεις τι να τα κάνεις, τότε θα μπορέσεις να καταλάβεις τη φιλοσοφία στην οποία βασίζεται το Think Bricks. Ένα concept κατάστημα όπου μεταχειρισμένα και καινούργια τουβλάκια μετατρέπονται σε κόσμημα, αξεσουάρ, αντικείμενα για το σπίτι και το γραφείο αλλά και custom κατασκευή. Με όχημα τη φαντασία και με την ανάμνηση του παιδικού αυθορμητισμού, οι δημιουργίες του Think Bricks αξιοποιούν το κλασικό παιχνίδι και αναδεικνύουν τα πολύχρωμα κομματάκια σε πολύτιμη πρώτη ύλη που βρίσκει επιτέλους τον τρόπο να επαναχρησιμοποηθεί!

Ασκληπιού 24, Αθήνα, 215 5653098, FB: ThinkBricks, Instagram: thinkbricks, Shop online: www.etsy.com/ shop/ThinkBricks, www.jamjar.gr/store/thinkbricks

Lacantina

Τα πολύχρωμα κομματάκια που θα πετούσες βρίσκουν τη θέση που τους αξίζει.

φωτογράφος: αngelo_εvans: www.instagram.com/angelo_evans μοντέλο: δήμητρα σμιξιώτη: www.instagram.com/demiecch_/

Think Bricks

Εξάρχεια

Θεμιστοκλέους 49, Εξάρχεια, 210 3803616 www.opticculture.com, FB: OpticCulture, Instagram: @optic_culture

Μένει σταθερή, ενώ εσύ ταξιδεύεις. Η Lacantina είναι σαν ένα γαστρονομικό viewmaster στο κέντρο της Αθήνας που σε ταξιδεύει σε διάφορα σημεία του κόσμου μέσα από τις γεύσεις που προσφέρει. Εμπνευσμένη από τις μετακινούμενες καντίνες του εξωτερικού που βρίσκονται σε κάθε γωνιά της πόλης, σε πάρκα, ποτάμια και κανάλια, η Lacantina προτείνει μια διαφορετική εμπειρία φαγητού με συνταγές από την Ινδία με το εξαιρετικό κοτόπουλο κάρι και τη Μέση Ανατολή με το απίθανο φαλάφελ μέχρι το Μεξικό με τα υπέροχα μπουρίτο. Από την 1η Ιουνίου η Lacantina καλωσορίζει το καλοκαίρι με τη γνωστή ντοματόσουπα γκασπάτσο, την οποία μπορείς να απολαύσεις, όπως όλα τα πιάτα, ακόμα και σε μισή μερίδα, μόνο με €3,80. Όσο για το must που θα σε τραβήξει στη γωνία Κωλέττη και Ζωοδόχου Πηγής, αυτό είναι το δροσερό mohito που απολαμβάνεις ακόμα και σε take away μόνο με €4,50!

Κωλέττη & Ζωοδόχου Πηγής 24, Εξάρχεια, 210 3810542 FΒ: Lacantina street food

Το δέντρο του καφέ

Ένα χαρμάνι από την Ικαρία.

Πρίγκιπας

Πριγκιπικές γεύσεις σε street food.

Λένε πως όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, μπορείς να πετύχεις. Αν, μάλιστα, αγαπάς και αυτούς με τους οποίους το κάνεις, τότε είναι σίγουρο πως όχι μόνο θα πετύχεις αλλά θα ξεχωρίσεις κιόλας. Το Δέντρο του Καφέ είναι ένα σύγχρονο καφεκοπτείο που δεν προσφέρει απλώς μια μεγάλη ποικιλία καφέδων, τσαγιών και βοτάνων, αλλά σ’ τα σερβίρει μέσα σε μια μοναδική ατμόσφαιρα που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Το χιούμορ του Φάνη θα σε «βάλει στόχο» ακόμα κι αν σε βλέπει για πρώτη φορά (είναι από την Ικαρία, οπότε δεν πρέπει να σε εκπλήσσει τίποτα), ενώ το χαμόγελο και η καλή ενέργεια όλης της ομάδας προδίδουν πως το προηγούμενο βράδυ κάπου τα έπιναν όλοι μαζί. Η Ειρήνη, που είναι στο τηλέφωνο, μιλά για τις σχέσεις της με τα υπόλοιπα παιδιά και χαμογελάει. Η Δέσποινα, που είναι στην παρασκευή,

σου περνά τον ενθουσιασμό για όλα αυτά που μαθαίνει μέσα από τις συνεχείς εκπαιδεύσεις. Ο Νίκος, που μπήκε στην παρέα πριν από ενάμιση χρόνο, τα συνοψίζει όλα σε ένα μότο: «Να σέβεσαι την πρώτη ύλη και κατ’ επέκταση αυτόν στον οποίον την προσφέρεις». Και η Ευτυχία, που είναι διανομέας, λατρεύει τις τρούφες και τα κουλουράκια, το ράφι με την ποικιλία τσαγιών και βοτάνων και τα σκυλάκια που μπαίνουν στον pet friendly χώρο. Έναν χώρο που είναι handmade στο μεγαλύτερο μέρος του και όπου, εκτός των άλλων, μπορείς να βρεις μέλια από την Ικαρία και γλυκά του κουταλιού ή μαρμελάδες από τον Συνεταιρισμό Γυναικών του νησιού. Κι όπως λέει η Ευτυχία, το Δέντρο του Καφέ είναι ένα μέρος που θέλεις να του αφιερώσεις το τραγούδι «Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά» της Σοφίας Βέμπο…

Αυτό που λένε ότι τα φαινόμενα απατούν είναι ίσως από τις μεγαλύτερες αλήθειες που επιβεβαιώνουν ότι οι ταμπέλες υπάρχουν για να τις καταργούμε. Ο Πρίγκιπας έρχεται να επισφραγίσει αυτήν τη διαπίστωση, αφού το σουβλάκι, ως βασικό του είδος, δεν είναι το κλασικό street food που θα βρεις αλλού αλλά δίνει μια σειρά από ξεχωριστές γεύσεις που βασίζονται στις εξαιρετικές πρώτες ύλες και στα φρέσκα κρέατα που προέρχονται από διάφορες μικρές φάρμες της χώρας και μαγειρεύονται με μαεστρία για να σε κάνουν να νιώσεις την ουσία του πριγκιπικού γεύματος. Εκτός από τα κλασικά τυλιχτά, εδώ θα βρεις βουβαλίσιο κρέας, μαύρο χοίρο, προβατίνα και συκώτι μοσχαρίσιο γάλακτος, τα οποία προσφέρονται σε μορφή τυλιχτού ή μερίδας, αναδεικνύοντας την ποιότητα των πρώτων υλών. Με μια κουζίνα επηρεασμένη από τη Βόρεια Ελλάδα και τα Βαλκάνια, ο Πρίγκιπας αφήνει το δικό του γευστικό στίγμα στα

Εξάρχεια, τολμώντας με πιάτα όπως καπνιστή πέστροφα ή χέλι από τα Ιωάννινα σε πίτα καλαμποκιού, τα οποία έχουν αναφορά σε πόλεις όπως η Φλώρινα απ’ όπου κατάγεται ο Κωστής που δημιούργησε αυτή την ξεχωριστή ψησταριά. Όπως λέει, «σε περιοχές που βρίσκονται δίπλα σε λίμνες, όπως είναι οι Πρέσπες, το κρέας και το ψάρι βρίσκονται μαζί στο ίδιο τραπέζι». Όσο για τη γεύση που σίγουρα πρέπει να δοκιμάσεις, αυτή είναι τα κεμπαπάκια Φλωρίνης με μοσχαρίσιο, χοιρινό και λίγο πρόβειο κιμά, τα οποία δεν μοιάζουν με τίποτε απ’ όσα έχεις φάει μέχρι σήμερα. Η αλοιφή Αϊβάρ με καταγωγή από τη Σερβία είναι ένα εξαιρετικό ορεκτικό, ενώ το τσίπουρο από τα Γιαννιτσά και το κρασί Αμυνταίου ολοκληρώνουν το γευστικό ταξίδι στον Πρίγκιπα, που πραγματικά θα σε εντυπωσιάσει. Το τυλιχτό street food περνά στην κατηγορία του ποιοτικού εστιατορίου.

Χαρ. Τρικούπη 23, Εξάρχεια, 211 4050070 Instagram: prigkipas.exarcheia, FB: Πριγκιπας Streetfood restaurant

Εξάρχεια

Χαριλάου Τρικούπη 89, 215 5503754 FB: todentrotoukafe

16.5.19 – lifo

39

Salero

The good LiFO

Χρωματιστές γεύσεις που σε ταξιδεύουν στη Μεσόγειο. Κάποιες φορές το μόνο που μπορεί να αλλάξει τη διάθεσή σου είναι τα χρώματα που σπάνε τις αποχρώσεις του γκρίζου και σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι βρήκες μια όαση στο κέντρο της Αθήνας. Αν σε αυτό προσθέσεις τις γεύσεις της μεσογειακής κουζίνας και την ατμόσφαιρα που μοιάζει με ταινία του Αλμοδόβαρ, τότε βρίσκεσαι σίγουρα στο Salero. Ένας χώρος που αποκλείεται να περάσει απαρατήρητος, αφού στεγάζεται σε μια ανακαινισμένη μονοκατοικία στυλ bauhaus του 1930. Κι αφού μπεις στο κλίμα της ιδιαίτερης φιλοξενίας, ακολουθεί μια γευστική εμπειρία με μεσογειακές συνταγές, ποικιλίες τυριών και αλλαντικών, tapas που συναγωνίζονται το ένα το άλλο, δροσερές σαλάτες, μαγειρευτά πιάτα και φρέσκα ψάρια. Όποια επιλογή κι αν κάνεις, οι ετικέτες των κρασιών που προτείνει το Salero την αναδεικνύουν ακόμα

περισσότερο, ενώ ο καλύτερος τρόπος για να ολοκληρώσεις το γευστικό σου ταξίδι είναι κάποιο από τα υπέροχα γλυκά του καταλόγου. Από τη μία το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ η χαλαρή ατμόσφαιρα και η χαρούμενη διάθεση συνοδεύουν κάθε σου στιγμή, ενώ μπορείς να επιλέξεις ένα πλήρες μενού που περιλαμβάνει σούπα ή σαλάτα, κυρίως πιάτο και ένα ποτό με μόλις €12,90. Όσο για το βράδυ, οι μουσικές, που κινούνται από λάτιν μέχρι τζαζ ρυθμούς, γίνονται το κατάλληλο σάουντρακ για να απολαύσεις το ποτό σου και να νιώσεις ότι βρίσκεσαι στο δικό σου στέκι. Αυτή την ατμόσφαιρα μπορείς να μεταφέρεις στο σπίτι σου, αφού η ομάδα του Salero έρχεται και στον χώρο σου για να αναλάβει το catering σε κάθε εκδήλωση που ετοιμάζεις, προσφέροντας τις γεύσεις που θα την κάνουν να ξεχωρίζει.

Εξάρχεια

Ραραού

Βαλτετσίου 51, Εξάρχεια, 210 3813358 www.salero.gr, FB: barsalero

40 lifo – 16.5.19

Μεζέδες και ρακή σε ένα sui generis περιβάλλον! Αν ο Goran Bregovic σε έπαιρνε τηλέφωνο και σου έλεγε ότι βρίσκεται στην Αθήνα και ψάχνει το κατάλληλο μέρος για διασκέδαση, τότε θα έπρεπε οπωσδήποτε να τον στείλεις στη Ραραού, ένα ιδιαίτερο all-day café-μεζεδοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας που λειτουργεί από το πρωί μέχρι το βράδυ, φέρνοντας μια αισθητική gipsy με ρετρό και boho στοιχεία στο πιο urban σημείο της πόλης, τα Εξάρχεια. Μετρώντας μόλις λίγους μήνες ζωής, η Ραραού ξεκίνησε με τη φιλοσοφία του μαγαζιού που θα άρεσε ως στέκι στους ιδιοκτήτες του. Ο Τάσος, η Σάρα και η Κατερίνα, που επιμελήθηκαν με τα χεράκια τους κάθε λεπτομέρεια, δημιούργησαν ένα μέρος φιλικό και οικείο που σε καλωσορίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ με ό,τι μπορεί να τραβάει η όρεξή σου. Καφές, πρωινό, brunch και, φυσικά, μεζεδάκια, όλα φτιαγμένα με αγνά υλικά, βρίσκονται στον κατάλογο που αλλάζει χέρια όλη μέρα, χωρίς να καταργεί καμία επιλογή. Μια

κάρτα-«νομάς» που σου δίνει τη δυνατότητα να φας για ελαφρύ βραδινό μια επιλογή πρωινού, όπως το γιαούρτι με τη χειροποίητη granola. Εκείνο, όμως, που σίγουρα θα σε τραβήξει στη Ραραού είναι η σπιτική κρητική ρακή από μικρό παραγωγό που συνοδεύεται από διάφορα μεζεδάκια τα οποία κοστίζουν κατά μέσο όρο 3 ευρώ και θα συντροφεύσουν τα παρεΐστικα βράδια με σπιτικές γεύσεις και την ευφορία της ρακής. Τα κεμπαπάκια Φλωρίνης, τα γεμιστά μανιτάρια και οι πατάτες με κεφαλοτύρι, κρέμα κασεριού και σαλάμι είναι κάποιες από τις must επιλογές. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι μουσικές της Ραραού που ξεχωρίζουν αλλά και το μοναδικό περιβάλλον που σου δημιουργεί την αίσθηση ότι αυτό το μαγαζί θα μπορούσες να το συναντήσεις σε κάποιον δρόμο του Βερολίνου... Και πού ξέρεις, μπορεί ο Bregovic να κάθεται σε κάποιο τραπεζάκι.

Εμμανουήλ Μπενάκη 69Α, Εξάρχεια, 210 3300237 FB:RaraouCantina, Instagram: raraou_cantina

Mr Bean

Κόκκοι απ’ όλο τον κόσμο στο κέντρο της Αθήνας. Αν ο Άγγλος ήρωας έχει υπάρξει η αγαπημένη σου φιγούρα, τότε το Mr Bean θα σου ακουστεί ενδιαφέρον. Αν ο καφές είναι η λατρεμένη σου συνήθεια, αυτός ο ιδιαίτερος χώρος στα Εξάρχεια θα γίνει το καθημερινό σου στέκι για να πίνεις τον καλύτερο καφέ της ημέρας ή να αγοράσεις την ποικιλία της επιλογής σου για το σπίτι. Με ένα βιομηχανικό design που το κάνει να ξεχωρίζει, το Mr Bean προσφέρει καφέδες απ’ όλα τα μέρη του κόσμου, δοκιμάζοντας χαρμάνια από την Αιθιοπία, την Ινδονησία, τη Νικαράγουα, τη Γουατεμάλα και απ’ οπουδήποτε φυτρώνουν οι πολύτιμοι κόκκοι, εναλλάσσοντας κάθε τόσο τις χώρες προέλευσης, ώστε πάντα να έχει να προτείνει κάτι διαφορετικό. Όσο προσεγμένος είναι ο καφές που θα σου σερβίρουν, το ίδιο εκλεκτός είναι και ο καφές

για το σπίτι που μπορούν να σου αλέσουν επί τόπου οι άνθρωποι στο Mr Bean, όλοι γνώστες της επιστήμης του καφέ, με συνεχή εκπαίδευση και σεμινάρια, για να μπορούν να καλύπτουν τις υψηλές απαιτήσεις των coffee lovers. Εκτός από τις επιλογές σε καφέ, εδώ μπορείς να βρεις σάντουιτς και σαλάτες για το διάλειμμα από τη δουλειά αλλά και χειροποίητα γλυκά για εκείνη τη στιγμή της ημέρας που θέλεις να συνοδεύσεις τον καφέ σου με μια ξεχωριστή γεύση. Οι vegeterians έχουν τις δικές τους επιλογές σε σνακ, ενώ μπορούν να απολαύσουν καφέ με γάλα βρώμης. Όσο για εκείνους που θέλουν να παραγγείλουν στον χώρο τους, το ποδήλατο του Mr Bean πηγαίνει παντού, μεταφέροντας το μήνυμα του specialty coffee ως καθημερινής απόλαυσης.

Γεύσεις από την Ελλάδα με έμπνευση από την Κρήτη. Κάποιοι λένε ότι η Κρήτη είναι μια άλλη Ελλάδα που ξεχωρίζει από την υπόλοιπη χώρα με τον πλούτο της γης, την κουλτούρα αλλά και τους γαστρονομικούς θησαυρούς της. Στον Σαλίγκαρο η Κρήτη ενώνεται με όλη την Ελλάδα μέσα από πιάτα που είναι εμπνευσμένα από την κρητική κουζίνα και ολοκληρώνονται με στοιχεία από διάφορα μέρη του τόπου μας, δημιουργώντας ένα μενού που ξεχωρίζει όχι μόνο για τις γεύσεις αλλά και για τα ονόματα… Η «Μολότοφ», ένα μπουγιουρντί με φέτα ψητή, και οι «Ταλιατέλες κρότου λάμψης» είναι δύο ιδιαίτερα μεζεδάκια για τους λάτρεις του πικάντικου, ενώ το «Μπεργκεράτσι» με μπιφτέκι προβατίνας είναι ένα πιάτο που ξεκίνησε ως πειραματισμός (με λίγο πλάκα) και κατέληξε σε σπεσιαλιτέ με φανατικούς οπαδούς! Στον Σαλίγκαρο όλα τα πιάτα ετοιμάζονται από φρέσκα

Σολωμού 37, Εξάρχεια, 213 0226262 FB: Saligarosexarheia

υλικά, τα οποία καταφθάνουν από μικρούς και εκλεκτούς παραγωγούς. Κάθε συνταγή βασίζεται στον συνδυασμό των ποιοτικών υλικών αλλά και στο ισορροπημένο μαγείρεμα, ώστε να αναδεικνύονται οι γεύσεις. Όσο για την τσικουδιά, αυτή έρχεται από τα Χανιά και είναι βιολογικής καλλιέργειας, όπως άλλωστε το λάδι και οι ελιές, όλα από καλλιέργειες της ομάδας του Σαλίγκαρου. Κι επειδή το φαγητό είναι και πολιτισμός, αυτή η ομάδα είναι μέλος του κινήματος sustainable gastronomy που αφορά τη μείωση του food waste μέσα από τη διαχείριση των πρώτων υλών αλλά και την αποκομιδή των απορριμμάτων. Εξάλλου, στον Σαλίγκαρο η ποιότητα των γεύσεων και η συνοδεία της τσικουδιάς σε βοηθάνε να μειώσεις τα υπολείμματα, αφού στα πιάτα δεν μένει τίποτα.

Εξάρχεια

Σαλίγκαρος

Εμμανουήλ Μπενάκη 20, 210 3810899 FB: Mr Bean Coffee Brewers, Instagram: mrbeancoffeebrewers

16.5.19 – lifo

41

«Ο Γιάννης»

Κρεοπωλείο

The good LiFO

Ένα χαμόγελο που νοστιμίζει το οικογενειακό τραπέζι. Το φαγητό που προσφέρεις στην οικογένειά σου δεν εξαρτάται μόνο από τις μαγειρικές σου ικανότητες ή την επιτυχία των συνταγών αλλά περισσότερο έχει να κάνει με τις πρώτες ύλες. Γιατί αν δεν έχεις πάρει σωστό κρέας, φρέσκο και καθαρό, τότε, όσο μαγικά και να κάνεις πάνω στον πάγκο της κουζίνας σου, το τελικό αποτέλεσμα δεν θα είναι νόστιμο. Το κρεοπωλείο «Ο Γιάννης» στα Εξάρχεια δεν σου προσφέρει απλώς τα πιο ποιοτικά κρέατα, αλλά εδώ και 27 χρόνια σου χαρίζει ένα μεγάλο χαμόγελο που σου φτιάχνει τη διάθεση και σε εμπνέει σε κάθε συνταγή. Σε έναν χώρο που μοιάζει με κοσμηματοπωλείο, όλων των λογιών τα κρέατα είναι τοποθετημένα πίσω από τις βιτρίνες σαν κοσμήματα που θα δώσουν την πολύτιμη γεύση τους σε κάθε γεύμα σου και τα οποία μπορείς να παραγγείλεις να σ' τα φέρουν στον χώρο σου. Τρυφέρες μοσχιδούλες από τα Τρίκαλα και τη Λάρισα, χοιρινά του Μπακρατσά που συνεργάζεται με το Κτηνιατρικό Τμήμα του

Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, κοτόπουλα από την Πίνδο, βιολογικά κρέατα από το Bιoεύμαιος, κατσικάκια και αρνάκια ΠΟΠ Ελασσόνας, κουνέλια, φραγκόκοτες και κοκόρια είναι κάποιες από τις καθημερινές επιλογές για το οικογενειακό τραπέζι, ενώ δεν λείπουν οι πιο ιδιαίτερες προτάσεις, όπως ο μαύρος χοίρος από τα Χαϊντάρια Φαρσάλων, οι ιδιαίτερες κοπές T-bone, rib eye, η flank και skirt steak, η picanha, η tomahawk και η guanciale. Το παρασκευαστήριο του Γιάννη αναλαμβάνει να μεταμορφώσει κάθε είδος κρέατος σε σουβλάκια, ζουμερά μπιφτέκια, λουκάνικα χωρίς συντηρητικά και σύνθετες ουσίες, σεφταλιές, κεμπάπ, κοντοσούβλια, ρολά, «λαδόκολλες», λεπτοκομμένες πανσετούλες, μπριζολάκια και σνίτσελ. Η ροκ μουσική που παίζει συνεχώς και η φιλική σχέση που αποκτάς αμέσως με τη Γωγώ και τον Γιάννη σε κάνουν να αναρωτιέσαι μήπως τελικά η επιτυχία της κάθε συνταγής σου οφείλεται στη δική τους καλή διάθεση.

42 lifo – 16.5.19

Εδώ τραγουδιούνται οι δεκαετίες που αγαπήσαμε. Ακόμα κι αν είσαι fan της ξένης μουσικής, δεν υπάρχει περίπτωση να μη σιγοτραγουδάς κάποια κομμάτια της ελληνικής σκηνής που έρχονται από το παρελθόν και σε έχουν σημαδέψει. Ο Άγιος, στο νεοκλασικό της Διδότου, σου δίνει την ευκαιρία να θυμηθείς τις δεκαετίες από τα ’50s μέχρι τα ’90s με μουσικές επιλογές από ανθρώπους του ραδιοφώνου που γνωρίζουν το καλό ελληνικό τραγούδι. Ποτό, μπάρα, χορός και πολύ-πολύ τραγούδι είναι αυτά που κάνουν τον Άγιο να ξεχωρίζει στη βραδινή διασκέδαση. Λαϊκά, ελαφρολαϊκά και έντεχνα κομμάτια συνοδεύουν το ποτό σου, δημιουργώντας αυθεντικές στιγμές διασκέδασης από Πέμπτη μέχρι Σάββατο, από τις 10 το βράδυ ως τα ξημερώματα. Κι επειδή αυτό το ταξίδι δεν έχει εποχή, ο Άγιος θα είναι ανοιχτός και το καλοκαίρι για νύχτες που θα σου θυμίσουν αυθεντική διασκέδαση.

Διδότου 33 & Ιπποκράτους, 210 3647968, 6932 749597 www.facebook.com/agiosbardidotou

Ιπποπόταμος

Εξάρχεια

«Άγιος»

Καλλιδρομίου 51 & Εμμ. Μπενάκη, Αθήνα, 210 3301230 FB: Κρεοπωλείο-ο-Γιάννης-Εξάρχεια

Ο θρύλος της διασκέδασης ζωντανεύει στο κέντρο της Αθήνας. Αν για σένα διασκέδαση σημαίνει καλή μουσική, μπάρα και ποτό, τότε προορισμός σου είναι ο Ιπποπόταμος. Αυτό το θρυλικό μπαρ που παραμένει πιστό στις αρχές της αυθεντικής νυχτερινής ζωής, εκεί όπου συναντιούνται άνθρωποι από διαφορετικές γενιές με κοινό γνώρισμα την αγάπη για την καλή μουσική και την οικεία ατμόσφαιρα. Ακριβώς στα σύνορα Εξαρχείων και Κολωνακίου, ο Ιπποπόταμος αποτελεί σημείο αναφοράς, αφού φέρνει κοντά τις παρέες των πενηντάρηδων και των 20 plus. Ο πρωινός καφές, οι ιδιαίτερες μπίρες εισαγωγής από μικρές ζυθοποιίες, τα υπέροχα γουακαμόλε, τα σάντουιτς και οι χορταστικές ποικιλίες βρίσκονται ανάμεσα στις επιλογές που σε οδηγούν στον Ιπποπόταμο οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Όσο για το βράδυ, η περίφημη σαγκρία, η πλούσια κάβα ποτών και τα κοκτέιλ με βάση τη ρακή συνοδεύονται από ήχους ροκ, τζαζ, σόουλ και φανκ, ολοκληρώνοντας αυτό που κάνει τον Ιπποπόταμο θρύλο στο κέντρο της Αθήνας.

Δελφών 3Β, Κολωνάκι, 210 3634583, FB ippopotamos ippopotamos

Ρακουμέλ

Τα πιο όμορφα μέρη της Κρήτης στο πιάτο σου. Αν έχεις πάει στην Κρήτη, τότε θα ξέρεις πως, φεύγοντας, μία από τις αναμνήσεις που μένουν είναι το φαγητό της. Κι αν δεν έχεις πάει, τότε μπορείς να ταξιδέψεις εκεί μέσα από τις γεύσεις. Το Ρακουμέλ στα Εξάρχεια είναι ένας χώρος που θα σε μεταφέρει στην «κρήσσα γη» με την ατμόσφαιρα, τις συνταγές και τους ίδιους τους ανθρώπους που θα σε καλοδεχτούν και θα σε περιποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο. Οι συνταγές της Κρητικιάς μαμάς μαγείρισσας δημιουργούν μία σειρά από απολαυστικά πιάτα που σερβίρονται ως μεζέδες, αλλά χορταίνουν σαν μερίδες, αφού στην κρητική φιλοξενία όλα είναι πλούσια και άφθονα. Κλασικές συνταγές, όπως κολοκυθοανθοί, αυγά με στάκα, απάκι, μαραθόπιτα, γαμοπίλαφο με κοτόπουλο αλλά και η περίφημη φάβα του Ρακουμέλ είναι κάποιες από τις επιλογές που συνοδεύονται από την άφθονη ρακή που ρέει στα ποτήρια. Εκτός από τη χύμα

επιλογή, μπορείς να δοκιμάσεις τη μοναστηριακή βιολογική που έρχεται από τη Μονή Τοπλού Σητείας, απ’ όπου βγαίνει και το αγνό ελαιόλαδο που χρησιμοποιείται σε κάθε παρασκευή. Εξάλλου, όλες οι πρώτες ύλες καταφθάνουν ολόφρεσκες από μικρούς παραγωγούς της Κρήτης για να δημιουργήσουν τα πιάτα που θα σου θυμίσουν τις καλοκαιρινές σου διακοπές. Οι κρητικές βραδιές δεν θα μπορούσαν να λείπουν, με live που γίνονται κάθε Τετάρτη με κρητικά ή ρεμπέτικα, ενώ κάθε Σάββατο μεσημέρι το «Λαϊκά και ρακή μετά τη λαϊκή» σε οδηγεί εκεί μετά τη βόλτα σου στη λαϊκή της Καλλιδρομίου. Αν όμως είσαι τυχερός, ίσως πετύχεις κάποια από εκείνες τις αυθόρμητες στιγμές που ένας πελάτης μπορεί να παίξει τη δική του μουσική, αποδεικνύοντας ότι η κρητική ατμόσφαιρα στο Ρακουμέλ είναι μια πληθωρική αγκαλιά που σε κλείνει μέσα της.

Εκεί θα βρεις τα καλύτερα αρτοσκευάσματα της Αθήνας. Το Άρτιστον δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Εδώ και 100 χρόνια είναι το μέρος που θα επισκεφτεί όποιος ψάχνει εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής. Συνδυάζοντας τις γνώσεις και την παράδοση τριών γενεών με την καινοτομία, δημιουργεί για μας καθημερινά μια μεγάλη ποικιλία εδεσμάτων που ξεχωρίζουν τόσο για την ποιότητα όσο και για την καταπληκτική τους γεύση. Το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας του Άριστον είναι οι αγνές και ολόφρεσκες πρώτες ύλες που χρησιμοποιούν καθημερινά, διασφαλίζοντας ότι όλες οι δημιουργίες τους

θα είναι πάντα φρέσκες, με απαράμιλλη γεύση και ασυναγώνιστη ποιότητα. Καθημερινά θα βρεις εκεί μια μεγάλη ποικιλία επιλογών για ένα τέλειο πρωινό, όπως τυρόπιτες, σπανακόπιτες, σάντουιτς κ.ά. Επιπλέον, θα βρεις μια μεγάλη ποικιλία ολόφρεσκων γλυκών, με το πλούσιο σε μαστίχα και μαχλέπι τσουρέκι να ξεχωρίζει και να θεωρείται ένα από τα καλύτερα των Αθηνών. Φυσικά, δεν γίνεται να μη δοκιμάσεις ψωμί από το Άρτιστον. Φτιαγμένο με μεράκι, θυμίζει το παραδοσιακό ψωμί του χωριού και σίγουρα θα γίνει αγαπημένη σου επιλογή.

Σπυρίδωνος Τρικούπη 61, 210 8211029 / Σόλωνος 91, 210 3629489 / Σκουφά 41, 210 3607907 / Χαριλάου Τρικούπη 80, 211 1838071 Facebook: Αρτιστον, Instagram: artiston_bakery, www.artiston.gr

Εξάρχεια

Άρτιστον

Εμμ. Μπενάκη 71, 210 3800506, FB: rakumel, Instagram: rakoumel_exarhia

16.5.19 – lifo

43

The good LiFO

MAZDA Η Mazda επιστρέφει στην Ελλάδα! Ο ΌΜΙΛΟΣ ΣΥΓΓΕΛΊΔΗ, ΜΕΤΆ ΤΙΣ PEUGEOT, CITROËN, OPEL ΚΑΙ DS, ΠΡΟΣΘΈΤΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΚΉ ΕΤΑΙΡΕΊΑ ΣΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΌ ΤΟΥ.

Car

απο τον δημητρη γρατσο

44 lifo – 16.5.19

πολυπόθητη επιστροφή της Mazda στη χώρα μας (μετά από απουσία περίπου 5 ετών) είναι και επίσημα γεγονός, με τις πωλήσεις των μοντέλων της ιαπωνικής φίρμας να ξεκινούν άμεσα. Οι διαπραγματεύσεις των ανθρώπων της Mazda με τον Όμιλο Συγγελίδη είχαν ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό, ενώ η φημολογία για τη μεγάλη επιστροφή είχε κορυφωθεί το τελευταίο διάστημα. Τι προκάλεσε, όμως, την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της συμφωνίας; Όπως φαίνεται, η παράλληλη « μεταγραφή» της Opel στον ίδιο όμιλο, η οποία ολοκληρώθηκε σχετικά πρόσφατα, καθυστέρησε το οριστικό deal μεταξύ των δύο πλευρών, το οποίο εν τέλει επετεύχθη, σκορπίζοντας χαμόγελα στους λάτρεις της ιαπωνικής εταιρείας και όχι μόνο. Για την ιστορία, ο Όμιλος Συγγελίδη, έχοντας στο δυναμικό του ήδη τις Peugeot, Citroën, Opel και DS, με την προσθήκη της Mazda ισχυροποιείται ακόμα περισσότερο, καθώς πρόκειται για μια μάρκα με ιδιαίτερα φανατικό κοινό στη χώρα μας, γεγονός το οποίο φάνηκε ακόμα και σε αυτή την πενταετία της απουσίας της. Έτσι, λοιπόν, ξεκινώντας με τα εγκαίνια ενός καταστήματος-ναυαρχίδα στα νότια προάστια της Αθήνας (λεωφ. Βουλιαγμένης 88-90, πρώην AutoOne), από αυτό το

καλοκαίρι όλοι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν ένα μοντέλο της Mazda. Η εντυπωσιακή γκάμα της περιλαμβάνει το ολοκαίνουριο Mazda3, το διαχρονικό Mazda MX-5, καθώς και τα SUV Mazda CX-3 και CX-5, ενώ δεν θα πρέπει να λησμονούμε και τις σταθερές αξίες μοντέλων όπως τα Mazda 2 και Mazda 6.

O David McGonigle, regional director της Mazda Central and South East Europe, δήλωσε: «Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι με την έναρξη των πωλήσεων των νέων μας οχημάτων στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια λαμβάναμε συνεχώς αιτήματα από ενδιαφερόμενους καταναλωτές για να κάνουμε τα αυτοκίνητά μας ξανά διαθέσιμα στην Ελλάδα και τώρα πιστεύουμε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή. Στον Όμιλο Συγγελίδη βρήκαμε έναν τοπικό συνεργάτη υψηλών προδιαγραφών που κατανοεί το brand μας και θα διασφαλίσει την επιτυχημένη επάνοδο σε μια αγορά στην οποία η Mazda έχει μακρά ιστορία». Ο κ. Πολύχρονης Συγγελίδης, επικεφαλής των επιχειρήσεων Συγγελίδη, σχολίασε: «Είμαστε πολύ ευτυχείς που η Mazda επέλεξε εμάς γι’ αυτό το εγχείρημα, σε αυτήν τη σημαντική στιγμή για το brand. Είμαστε βέβαιοι ότι η μακροχρόνια δέσμευσή μας στην επίτευξη μιας ηγετικής θέσης στην εγχώρια αγορά αυτοκινήτου, παρέχοντας έναν ολοκληρωμένο συνδυασμό προϊόντων και υπη-

ρεσιών και μια εμπειρία υψηλής ποιότητας στους πελάτες μας, θα επιτρέψει σε μια νέα γενιά Ελλήνων να ερωτευθεί τα αυτοκίνητα της Mazda». α σημειωθεί, επίσης, ότι η Mazda εισήλθε στην ελληνική αγορά το 1982, πετυχαίνοντας πωλήσεις άνω των 100.000 οχημάτων στην Ελλάδα, ενώ σήμερα διατηρεί ένα δίκτυο 14 εξουσιοδοτημένων συνεργείων, τα οποία παρέχουν υπηρεσίες service και συντήρησης, και αυθεντικά ανταλλακτικά Mazda σε όλη τη χώρα. Τέλος, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι στο άκουσμα της αποχώρησης της ιαπωνικής φίρμας από την ελληνική αγορά πριν από 5 χρόνια το σοκ ήταν μεγάλο λόγω της δημοφιλίας των μοντέλων της στη χώρα μας, ωστόσο η δυναμική της επάνοδος μέσω του Ομίλου Συγγελίδη αναμένεται να ανανεώσει το εμπορικό ενδιαφέρον τόσο των νέων υποψήφιων αγοραστών όσο και εκείνων που περίμεναν τα ευχάριστα νέα για να αποκτήσουν εκ νέου ένα αυτοκίνητο με την υπογραφή της Mazda.

ΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Η Hyundai είναι πλέον της μόδας

Ν

ιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας, έχοντας τη διάθεση να συνεισφέρω στην πόλη μου δυναμικά με την υποψηφιότητά μου στη δημοκρατική παράταξη «ΑΘΗΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ» του υποψήφιου δημάρχου για την Αθήνα, Παύλου Γερουλάνου. Μέσα από τη δική σας στήριξη και εμπιστοσύνη θα εκπροσωπήσω τη δική σας φωνή στον δήμο της Αθήνας, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για την άμεση αντιμετώπιση και επίλυση των καθημερινών προβλημάτων και προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε και δεν θα πρέπει να αφήνουν κανένα από εμάς απαθή.

Τα βήματα προόδου της κορεάτικης φίρμας στον σχεδιαστικό τομέα είναι κάτι παραπάνω από εμφανή. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, όπως αποδεικνύεται και στην περίπτωση της Hyundai, η οποία τα τελευταία χρόνια διακρίνεται πλέον και για τη σχεδιαστική πρωτοτυπία των μοντέλων της, πέρα από τις αρετές οι οποίες τη χαρακτηρίζουν διαχρονικά. Οπότε δεν προκαλεί έκπληξη για κανέναν η συμμετοχή της στη φετινή Εβδομάδα Σχεδιασμού στο Μιλάνο, καθώς και σε εκδηλώσεις αντίστοιχου περιεχομένου. Στο πλαίσιο του concept «Style Set Free», η κορεάτικη φίρμα παρουσίασε στο κοινό το καινοτόμο όραμά της για τη μελλοντική μετατροπή των οχημάτων σε ατομικούς χώρους διαβίωσης. Παράλληλα, η Hyundai μας σύστησε και το «Smart Docent», έναν ηχητικό οδηγό εκθέσεων, ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί εκτενέστερα σε μελλοντικές εκδηλώσεις της κορεάτικης εταιρείας. Η αλήθεια είναι ότι το μέλλον βρίσκεται πιο κοντά απ’ όσο νομίζουμε και σε αυτό φαίνεται ότι συμφωνούν και οι άνθρωποι της Hyundai.

Αθήνα είναι οι γειτονιές μας, τα αγαπημένα μας στέκια. Πάνω απ’ όλα, όμως, Αθήνα είναι οι άνθρωποί της. Όλοι εμείς που αγωνιούμε για το παρόν της και αγωνιζόμαστε να τη δούμε να γίνεται μια πόλη που μας σέβεται. Οι λύσεις βρίσκονται ανάμεσά μας. Εμείς διαμορφώνουμε τις γειτονιές της, εμείς ζούμε τα προβλήματά της και εμείς γνωρίζουμε τις λύσεις που αναζητούμε να γίνουν πράξη. Προτεραιότητές μου θα είναι η ασφαλής και ήσυχη γειτονιά, η καθαριότητα της πόλης μας, η φροντίδα και η στήριξη των πολιτών μας με ειδικές ανάγκες, των αστέγων και επιτέλους ας κάνουμε κάτι για μια πόλη χωρίς αδέσποτα και χαμένα ζώα.

Θα με τιμούσε ιδιαίτερα αν μου δίνατε μία από τις τρεις ψήφους σας. ΑΘΗΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ

16.5.19 – lifo

45

The good LiFO

Market 46 lifo – 16.5.19

Nestlé NAN Bio: Nέο βιολογικό γάλα 2ης βρεφικής ηλικίας σε σκόνη

Η Coca-Cola στο 4ο Athens Street Food Festival Εάν αναζητάς διαρκώς νέα στέκια για φαγητό στην πόλη, εάν είσαι ο food guide της παρέας σου ή εάν απλώς ξέρεις να εκτιμάς το σωστό street food, δεν έχεις παρά να περάσεις μια βόλτα από το Athens Street Food Festival. Η Coca-Cola, τo brand που είναι συνδεδεμένο με στιγμές απόλαυσης, δεν θα μπορούσε να λείπει από το «the place to be» για τους λάτρεις του φαγητού! Street food με ελληνικό και κοσμοπολίτικο χαρακτήρα παρέα με limited edition εκπλήξεις. Στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Παλιού Αμαξοστάσιου νέες γεύσεις του δρόμου από κάθε γωνιά του πλανήτη σε περιμένουν να τις απολαύσεις, φυσικά παρέα με την αγαπημένη σου CocaCola. Κι αν έχεις sweet tooth, μην ανησυχείς καθόλου, αφού θα υπάρχουν γλυκοί πειρασμοί που θα κάνουν και τους πιο εγκρατείς να λυγίσουν! Το ραντεβού δίνεται και φέτος στον χώρο του Παλιού Αμαξοστάσιου Ο.ΣΥ. στο Γκάζι τα δύο τελευταία Σαββατοκύριακα του Μαΐου (17-19, 24-26/5).

Η L’Oréal αποκαλύπτει την ομορφιά του μέλλοντος Στη Viva Technology Paris η L’Oréal θα παρουσιάσει το όραμά της για το μέλλον της ομορφιάς και της εμπειρίας των καταναλωτών με τίτλο «Limitless Beauty»/«Απεριόριστη Ομορφιά» μέσα από τις τελευταίες καινοτομίες του ομίλου, οι οποίες βασίζονται στην τεχνολογία φωνητικών εντολών, στην τεχνητή νοημοσύνη και στην επαυξημένη πραγματικότητα. Ανάμεσα στις φετινές μεγάλες καινοτομίες, η L’Oréal θα παρουσιάσει το Virtual Hair Advisor, μια εμπειρία που έχει δημιουργηθεί από τη ModiFace, την εταιρεία επαυξημένης πραγματικότητας και τεχνητής νοημοσύνης της. Επίσης, θα παρουσιάσει το SkinConsultAI από τη Vichy, μια ψηφιακή διαγνωστική τεχνολογία επιδερμίδας η οποία έχει αναπτυχθεί σε συνεργασία με δερματολόγους ώστε να ανιχνεύει σημάδια γήρανσης και να παρέχει εξατομικευμένες συμβουλές φροντίδας. Τέλος, το Effaclar - SpotScan από τη La Roche-Posay είναι μια διαδικτυακή εφαρμογή που έχει αναπτυχθεί σε συνεργασία με δερματολόγους για την ανάλυση επιδερμίδας που είναι επιρρεπής σε ακμή.

TO B.U. ΣΟΥ ΘΥΜΊΖΕΙ ΝΑ ΕΊΣΑΙ Ο ΕΑΥΤΌΣ ΣΟΥ ΚΆΘΕ ΣΤΙΓΜΉ Το B.U., το αγαπημένο γυναικείο άρωμα, είναι εδώ κι αυτή την άνοιξη για να σου θυμίσει να είσαι ο απόλυτος εαυτός σου και να ζεις την κάθε στιγμή με ενθουσιασμό. Το Β.U. χαρίζει μια αίσθηση ελευθερίας και πολλαπλών επιλογών μέσα από μια σειρά διαφορετικών αρωμάτων που έχει δημιουργήσει για να ταιριάξουν στο στυλ κάθε κοπέλας. Και φέτος, το B.U. Absolute Me, το B.U. Heartbeat, το B.U. Golden Kiss, το B.U. Rockmantic, το B.U. Trendy και το B.U. Passion προτρέπουν κάθε νέα γυναίκα να αγαπά τον εαυτό της και να τον αποδέχεται χωρίς ενδοιασμό. Το B.U. θέλει να νιώθεις ξεχωριστή, θηλυκή, ενδιαφέρουσα, αληθινή και να ζεις κάθε στιγμή ανάλογα με τις διαθέσεις και τις επιθυμίες σου. Είναι υπέρμαχος της αυτοέκφρασης και υποστηρίζει την αυθεντικότητα σε όλες της τις εκφάνσεις. Γιατί τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το να είσαι ο εαυτός σου! Αυτό είναι που σε κάνει να ξεχωρίζεις, να εξελίσσεσαι και να είσαι εσύ.

Η Nestlé, ως πρωτοπόρος στον χώρο των παιδικών τροφών, αντλεί γνώση από τη φύση και δημιουργεί το νέο βιολογικό γάλα 2ης βρεφικής ηλικίας σε σκόνη, NAN Bio. Oι ειδικοί της Nestlé δημιούργησαν τη νέα σειρά βιολογικού βρεφικού γάλακτος σε σκόνη NAN Bio, επιλέγοντας γάλα υψηλής ποιότητας από φάρμες βιολογικής κτηνοτροφίας και συνδυάζοντάς το με την τεχνολογία του NAN της Nestlé. Το νέο NAN Bio συνδυάζει συστατικά βιολογικής προέλευσης με 150 χρόνια έρευνας και τεχνογνωσίας στη βρεφική διατροφή. Παράγεται στην Ελβετία, στους πρόποδες των Άλπεων, στο πιστοποιημένο για παραγωγή βιολογικών προϊόντων εργοστάσιο της Nestlé, Konolfingen, από γάλα προερχόμενο αποκλειστικά από πιστοποιημένους παραγωγούς βιολογικής κτηνοτροφίας. Οι αγελάδες μεγαλώνουν στο ύπαιθρο και τρέφονται με βιολογικές τροφές, ενώ η εταιρεία διασφαλίζει την άριστη ποιότητα διαβίωσης των ζώων με συνεχείς ελέγχους στις εγκαταστάσεις και στις εκτάσεις. Η παρουσίαση του νέου προϊόντος έγινε στο «Κέντρο της Γης», όπου, σε συνεργασία με την οργάνωση «Μπορούμε», η Nestlé πρόσφερε 100 μερίδες φαγητού σε ευπαθείς ομάδες.

Η ΑΒ Βασιλόπουλος τίμησε τη Γιορτή της Μητέρας στο Παιδικό Μουσείο της Αθήνας Η ΑΒ Βασιλόπουλος, με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας, πραγματοποίησε μια ξεχωριστή γιορτή στο Παιδικό Μουσείο της Αθήνας, αφιερωμένη στη μητέρα, το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή μας. Την Κυριακή 12 Μαΐου περίπου 300 μικρά και μεγαλύτερα μέλη της οικογένειας συμμετείχαν σε μια μεγάλη γιορτή με εκπαιδευτικά προγράμματα και έμαθαν με τον πιο διαδραστικό τρόπο τα πάντα γύρω από την ισορροπημένη διατροφή και την ανακύκλωση. Το πρωτοποριακό έκθεμα Mini Supermarket - «Το ΑΒητάρι της διατροφής» που φιλοξενείται στο Παιδικό Μουσείο της Αθήνας έδωσε στους μικρούς μας φίλους τη δυνατότητα να δημιουργήσουν πεντανόστιμα και υγιεινά γλυκίσματα με τα δικά τους επιλεγμένα υλικά και πολλή αγάπη. Στο πλαίσιο των δράσεων για τη Γιορτή της Μητέρας, τα παιδιά που επισκέφθηκαν το Παιδικό Μουσείο της Αθήνας είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα τον κόσμο της ανακύκλωσης και του upcycling και να κατασκευάσουν φιλικά προς το περιβάλλον δώρα για τις μανούλες τους. Σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, το ειδικό stand της ΑΒ Βασιλόπουλος κερνούσε τα παιδιά φρέσκα φρούτα, μια νέα συνήθεια που περιμένει τους μικρούς μας φίλους να την ανακαλύψουν και στο δίκτυο καταστημάτων της. Επιπλέον, οι μικροί μας φίλοι είχαν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν με τις μανούλες τους στο ειδικά διαμορφωμένο Instagram Frame, δημιουργώντας μια όμορφη οικογενειακή ανάμνηση από τη Γιορτή της Μητέρας.

week ΒΙΒΛΙΟ «Η έρημος των Ταρτάρων» Ένα κλασικό αριστούργημα του Ντίνο Μπουτζάτι με επικαιρικά νοήματα. από την τινα μανδηλαρα

52

48

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα

53

ΓΕΥΣΗ Στο Fine Mess

54

STARFAX Oι αστρολογικές προβλέψεις της εβδόμαδας

ΣΙΝΕΜΑ

John Wick: Κεφάλαιο 3 Έχοντας σκοτώσει ένα σημαντικό μέλος μια μυστήριας διεθνούς αδελφότητας, ο Τζον Γουίκ, και πάλι με μοναδικό σύμμαχο τα όπλα του (αυτήν τη φορά μαζί με τη Χάλι Μπέρι), έχει σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο εναντίον του στο 3ο επεισόδιο της σειράς που έγινε γνωστή για τις υπερβολικές και στυλιζαρισμένες σκηνές βίας. Επικηρυγμένος για 14 εκατομμύρια δολάρια, όπου και να βρεθεί συναντά κι έναν επίδοξο δολοφόνο του. ä Στις αίθουσες από 16/5

topevents

talk

6 week

16- 2 2 μ αϊου 2019

απο τη γεωργια παπασταμου

Ιόλη Ανδρεάδη Η αθέατη πλευρά της καλλιτεχνικής Αθήνας του 1910 ζωντανεύει στο αστυνομικό θρίλερ «Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού» που παρουσιάζεται στο Άσυλο Ανιάτων.

Πώς θα περιέγραφες με λίγα λόγια την παράσταση; Πρόκειται για μια αστυνομική ιστορία φαντασίας που εκτυλίσσεται στο παρόν, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν πριν από έναν αιώνα, τα οποία χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια του έργου με τρόπο συνειρμικό. Ο τόπος διεξαγωγής της παράστασης, μάλιστα, είναι ιδιαιτέρως φορτισμένος γιατί αποτελεί την τελευταία κατοικία του κεντρικού ήρωα του έργου.

1 ΜΟΥΣΙΚΗ Ch-ch-changes: A tribute to David Bowie Πέντε τραγουδιστές ενσαρκώνουν διαφορετικούς «ρόλους» από τη μακρά και πολύπλευρη μουσική πορεία του θρύλου της ροκ, από το «Space Oddity» του 1969 μέχρι το «Blackstar» του 2016, στη μουσική αυτή παράσταση-αφιέρωμα στον Ντέιβιντ Μπόουι. Η Heroes Tribute Band είναι ένα πολυσυλλεκτικό σχήμα που δημιουργήθηκε προς τιμήν του εμβληματικού καλλιτέχνη και αποτελείται από τους: Νεκτάριο Nekk Γεωργιάδη (φωνή), Tolis Fasois (φωνή), Lou is (φωνή), Γιώργο Μπίλιο (φωνή, επιμέλεια προγράμματος), Sugahspank! (φωνή), Γιάννη Δημητριάδη (πιάνο, πλήκτρα), Στέλιο Πασχάλη (τύμπανα), Γιώργο Βασιλάτο (κιθάρες), Mάριο-Λαζ Ιωαννίδη (κιθάρες), Θοδωρή Kαπετανάκο (μπάσο) και Σπύρο Νίκα (σαξόφωνο). 17/5, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Χίλτον, 22:00, εισ.: 7-15 ευρώ

2 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Φίλιππος Θεοδωρίδης, Playground Bay Ο Φίλιππος Θεοδωρίδης παρουσιάζει τη νέα ενότητα έργων του, στην οποία κυριαρχούν η φόρμα και το χρώμα. Έργα αφαιρετικά, με επιρροές από το design, τον μινιμαλισμό, εμφανή διακοσμητικά στοιχεία και επίδραση από μουσικά ακούσματα.

16/5-8/6, Γκαλερί Ζουμπουλάκη, πλ. Κολωνακίου 20, Κολωνάκι, Τρ., Πέμ.-Παρ. 11:00-15:00 &17:00-20:00, Τετ. & Σάβ. 11:00-15:00, είσοδος ελεύθερη. Εγκαίνια: 16/5, 20:00.

3 ΜΟΥΣΙΚΗ Courtney Barnett Αποτυπώνοντας με χιούμορ και ευστροφία το πεζό και το καθημερινό, η τραγουδίστρια, συνθέτρια, στιχουργός και κιθαρίστρια από την Αυστραλία που κυκλοφόρησε το καταπληκτικό ντεμπούτο

48 lifo – 16.5.19

της «Sometimes I sit and think, and sometimes I just think» το 2015, έχει αναδειχτεί σε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες νέες παρουσίες της indie-rock σκηνής. Στην πρώτη της εμφάνιση στην Αθήνα θα παρουσιάσει κομμάτια απ’ όλη τη δισκογραφία της και από την τελευταία της δουλειά «Tell me how you really feel». 16/5, Fuzz Club, Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος (Πειραιώς & Χαμοστέρνας), 20:00, εισ.: 23-28 ευρώ

STOEP TH PR ES S PARTY

4 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Bios Terrace Opening Party Το καλοκαίρι ξεκινά επίσημα σε μία από τις πιο αγαπημένες ταράτσες της Αθήνας. Με εντυπωσιακό revamp και τη γνωστή, πανοραμική θέα στην Ακρόπολη, το rooftop του Bios ανοίγει με το πρώτο μεγάλο πάρτι της σεζόν και τους Bad Spencer και Fantasy στη μουσική.

Αλέκος Φασιανός - Βαγγέλης Χρόνης, 30 χρόνια φιλίας Ζωγραφική και ποίηση Σημαντικά έργα ζωγραφικής, σχέδια, χαρακτικά, καθώς και αντικείμενα από πηλό, μπρούντζο και γυαλί του Αλέκου Φασιανού αποκαλύπτουν το προσωπικό ζωγραφικό του ύφος, τη βαθιά του αναζήτηση για το ωραίο και τη σχέση του με τον ποιητικό κόσμο του Βαγγέλη Χρόνη. Παράλληλα, παρουσιάζεται και το αρχείο του ποιητή με χειρόγραφα, επιστολές, ανέκδοτες φωτογραφίες και πρώτες εκδόσεις.

20/5-29/9, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη, Βασ. Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, Δευτ.-Κυρ. 10:00-18:00, είσοδος ελεύθερη

5 ΜΟΥΣΙΚΗ Michelle Gurevich Η ρωσικής καταγωγής Michelle, κόρη μπαλαρίνας στα περίφημα μπαλέτα Kίροφ και μηχανικού στο

16/5, Bios, Πειραιώς 84, Γκάζι, 21:30, είσοδος ελεύθερη

Πότε και πώς προέκυψε το ενδιαφέρον σου γι’ αυτή την ιστορία; Το καλοκαίρι του 2010 ο Άρης Ασπρούλης μου περιέγραψε την έρευνα που είχε ξεκινήσει προ διετίας για την οικογένεια Ροδοκανάκη. Γοητεύτηκα απίστευτα, με όλες αυτές τις μοναδικές, αποσιωπημένες ιστορίες. Εκείνος συνέχισε τη μελέτη του, ώσπου το 2017 αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα θεατρικό κείμενο πάνω σε αυτό το υλικό. Ποιο ήταν το βασικό στοιχείο που σε τράβηξε σε αυτήν; Το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει τη ζωή κάθε Ροδοκανάκη, αλλά και τον τρόπο που συνδέονται όλοι μαζί οι Ροδοκανάκηδες. Ποια ήταν η οικογένεια Ροδοκανάκη; Πρόκειται για μια οικογένεια ευγενών της Χίου με καταγωγή από το Βυζάντιο. Περιλαμβάνει εμπόρους, τραπεζίτες, ευεργέτες, αναρχικούς, ολυμπιονίκες, ποιητές και επιστήμονες. Η δράση τους είναι γνωστή σε ξακουστά λιμάνια του κόσμου: Αλεξάνδρεια, Σμύρνη, Οδησσός, Κωνσταντινούπολη, Ακαπούλκο, Λιβόρνο, Λίβερπουλ, Μασσαλία. Ο πρώτος καταγεγραμμένος γνωστός Ροδοκανάκης εντοπίζεται τον 17ο αιώνα. Είναι ο Κωνσταντίνος Ροδοκανάκης, ποιητής και αλχημιστής, προσωπικός γιατρός του βασιλιά Καρόλου Β’ της Αγγλίας, ο οποίος έδρασε στο Σόχο του Λονδίνου και έμεινε γνωστός για τη συμβολή του στην καταπολέμηση της πανώλης με το μυστικό σκεύασμα που παρήγαγε ονόματι «Alexicacus Spiritus Mundi» (το αλεξίκακο πνεύμα του κόσμου) αλλά και χάρη στην Greek St που υπάρχει μέχρι σήμερα. Ο τελευταίος γνωστός Ροδοκανάκης ήταν ο πρόεδρος της γνωστής πετρελαϊκής «Total», ο οποίος έχασε τη ζωή του το 2014 κατά την απογείωση του εταιρικού του τζετ από τη Μόσχα με προορισμό το Παρίσι. Έως 31/5, Άσυλο Ανιάτων, Αγίας Ζώνης 39, Κυψέλη, Δευτ., Τετ.-Παρ. 20:30, Σάβ. 18:30 & 20:30, εισ.: 10-13 ευρώ

DANCE

Romantso <3 Kormoranos: Vladimir Ivkovic Ο Κορμοράνος και το Ρομάντσο φέρνουν στην Αθήνα τον Vladimir Ivkovic που έγινε γνωστός μέσα από το DJ residency του στο περίφημο Salon des Amateurs στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας. Εξαιρετικό supporting line-up με τον Anatolian Weapons (με πολυαναμενόμενη νέα κυκλοφορία στην Beats In Space), τη Spivak από την Κύπρο και τον resident Blue Lagoon.

17/5, Bios.Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, 23:30

Λένινγκραντ, μεγάλωσε ακούγοντας τη συλλογή των γονιών της που αποτελούνταν από σοβιετικούς και ευρωπαϊκούς δίσκους των ’70s. Η ιστορία της ξεκίνησε όταν ηχογράφησε στο δωμάτιό της το ντεμπούτο της, «Party Girl». Τώρα, η γνωστή «Chinawoman» έρχεται στο Gagarin στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής της περιοδείας με ήχο που θυμίζει Nico και Leonard Cohen για να αφηγηθεί τις συναισθηματικές, κωμικοτραγικές της ιστορίες.

17/5, Gagarin 205, Λιοσίων 205, 21:00, εισ.: 15-22 ευρώ

6 ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

LIVE Matt Elliott

Σατανερί Τον Μάρτιο του 1930, τρία χρόνια πριν από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και ενώ η μεγάλη οικονομική κρίση έχει ξεκινήσει ήδη, η σατιρική οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, δημιουργού του δημοφιλούς Βαφτιστικού, κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα. Σαν διεστραμμένη διασκευή του Φάουστ από την ανάποδη, η Σατανερί είναι ένα ηθοπλαστικό έργο που εξαίρει την υπεροχή της Κόλασης σε σχέση με τον Παράδεισο και προκρίνει τα οφέλη της σύγχρονης ανηθικότητας έναντι της παραδοσιακής ηθικής. Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη, αποκαθιστά για πρώτη φορά την αυθεντική ενορχήστρωση του 1930.

Ο Βρετανός Matt Elliott που έγινε ευρύτερα γνωστός το 1996 με το «Semtex», ένα από τα πιο σημαντικά drum & bass άλμπουμ των ’90s, επιστρέφει στο six d.o.g.s στο πλαίσιο της μίνι ελληνικής περιοδείας του με σταθμούς σε Αθήνα, Πάτρα και Χανιά.

17/5, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 21:00, εισ.: 12-15 ευρώ

ΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

17-19/5, Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, 20:30, εισ.: 10-20 ευρώ

ΜΠΑΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ • Οικονομολόγος • Υποφήφιος δημοτικός σύμβουλος Δήμου Αθηναίων με τον συνδυασμό «Αθήνα Ψηλά»

Η Αθήνα Αξίζει, Εμείς Μπορούμε, Οι Πολίτες Θέλουν «Ο δήμαρχος οφείλει να είναι υπεύθυνος για όλα και υπόλογος για όλα στην πόλη.»

e-mail: k.mpastas@gmail.com τηλ.: 693 23 56 441 facebook: Κωνσταντίνος Μπάστας site: www.kbastas.gr

Ο Κώστας Μπακογιάννης με την παραπάνω θέση αρχή εισάγει μία νέα αντίληψη, ένα νέο δόγμα που θα μας ακολουθεί σε κάθε μας σκέψη, ενέργεια και δράση. Με αυτήν τη θέση αναγνωρίζουμε και αναλαμβάνουμε την ευθύνη μας και ταυτόχρονα υποδηλώνουμε την αποφασιστικότητά μας να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα σύνθετα προβλήματα που ταλανίζουν τους πολίτες και πληγώνουν καθημερινά την πόλη μας . Για πρώτη φορά έγκαιρα τίθεται στον δημόσιο διάλογο από την παράταξη μας «Αθήνα Ψηλά» ένα αναλυτικό, ρεαλιστικό και πλήρες κοστολογημένο πρόγραμμα που ξεδιπλώνεται σε 12 άξονες με στόχο την ουσιαστική αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής των μόνιμων κατοίκων , των επαγγελματιών και επισκεπτών της πόλης μας. Σε αυτήν την συγκυρία είναι ευτυχές το γεγονός ότι με τη συμβολή όλων σχεδόν των επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων, αναπτύσσεται ένας γόνιμος και ουσιαστικός διάλογος με επίκεντρο τα πραγματικά προβλήματα της πόλης μας (ασφάλεια, παραβατικότητα, προσφυγικό, καθαριότητα, φωτισμός , πράσινο κ.α.). με πνεύμα συνεννόησης και συναίνεσης. Όλα τα παραπάνω δημιουργούν ελπίδα και αισιοδοξία ότι τα καλύτερα για τη ζωή μας και την πόλη μας είναι μπροστά.

16.5.19 – lifo

49

σινεμά

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

John Wick: Chapter 3 - Parabellum Σκηνοθεσία: Τσαντ Σταχέλσκι Πρωταγωνιστούν: Κιάνου Ριβς, Ίαν ΜακΣέιν, Χάλι Μπέρι

Μια αγάπη ανέφικτη Un amour impossible

Ο Τζον Γουίκ σκοτώνει ένα εξέχον μέλος μιας σκιώδους διεθνούς αδελφότητας, επικηρύσσεται για 14 εκατομμύρια δολάρια και, πλέον, σε κάθε του βήμα συναντά κι έναν αποφασισμένο δολοφόνο.

Σκηνοθεσία: Κατρίν Κορσινί Πρωταγωνιστούν: Βιρζινί Εφιρά, Νιλς Σνεντέρ

week

Α

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

α πο τον θ οδ ω ρ η κο υτ σογ ιαν νοπου λο

πό την αρχή της καριέρας της η Κατρίν Κορσινί είχε δείξει πως δεν χαρίζεται σε εραστές που πεισμώνουν και δαγκώνουν: στο Les Amoureux του 1994 η Βιβιάν συναντιέται με τον 15χρονο ετεροθαλή αδελφό της (Πασκάλ Σερβό) μετά από χρόνια σε μια σαρκική ιστορία ταύτισης της επιτακτικής χειραφέτησης με την αμφίσημη σεξουαλικότητα. Το Μια αγάπη ανέφικτη (ένα από τα μεστότερα και πιο ψαγμένα γαλλικά σινερομάντσα των τελευταίων ετών), ενδιαφέρων σύνδεσμος με εκείνη την πρώτη της επιτυχία, ξεκινά με εραστές παθιασμένους, συγχρονισμένους στον έρωτα, αποσυνάγωγους στον χειρισμό και τις προτεραιότητες, τραγικούς και τρυφερούς μαζί, αναπόφευκτα μοιραίους. Συνεχίζει με τη γλυκόπικρη «τιμωρία» τους, τον καρπό του έρωτά τους, την κόρη που μεγάλωσε μόνο με τη μάνα και δεν την αναγνώριζε ο πατέρας για λόγους σαφώς ταξικούς και ασυνάρτητα φιλοσοφικούς. Η Κορσινί μεταφέρει στην οθόνη το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα της Κριστίν Ανγκό και προσπερνά τους σκοπέλους της εύκολης συγκίνησης και τα μονοπάτια του κολλώδους μελό. Εύλογα, ποντάρει στη γυναικεία ματιά πάνω στις σχέσεις αγάπης, αλλά εξετάζει δημιουργικά την ατραπό της προσωπικής ταπείνωσης: η Ρασέλ δεν γνωρίζει πολλά ως όμορφο επαρχιωτάκι στα τέλη του ’50, σαγηνεύεται από τον γόη ποζέρ και σκαλώνει, αδυνατώντας να τοποθετήσει τις επιθυμίες της παράλληλα με τη λογική. Έχει όλα τα φόντα, το μυαλό, την αντίληψη, την καρδιά, αλλά υποκύπτει σε εμπόδια σύμφυτα με τη νοοτροπία της εποχής της. Αν η ταινία έμενε μόνο στο ερωτικό κομμάτι, θα ακολουθούσε μια κλισέ διαδρομή ως τον μανιχαϊσμό του συγκεκριμένου μύθου – καταστροφή ή happy end. Η συνέχεια με την έφηβη κόρη καθρεφτίζει το πρόβλημα που ανέκυψε και αναβλήθηκε συστηματικά, αντί να λυθεί. Η δυναμική ανάμεσα στη μητέρα, τον διακοπτόμενα παρόντα πατέρα και το παιδί της περνά από ψυχαναλυτικά κύματα, με συγκρούσεις και απορρίψεις που έρχονται να υπενθυμίσουν πως ακόμα και αν τα πάθη παγώνουν, οι εκκρεμότητες στοιχειώνουν. Η Βιρζινί Εφιρά προβιβάζεται πανηγυρικά από κομεντιέν σε δραματική ηθοποιό απαιτήσεων, κρατώντας έναν χαρακτήρα με διλήμματα και εκρήξεις στο πέρασμα αρκετών δεκαετιών – αν και κάπως υπερβολική η αυτοπεποίθηση της Κορσινί να μην αλλάξει πρόσωπο ή να μεταμορφώσει, ποντάροντας στην ψυχολογική πειθώ. Οδηγείται από ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας, υφέρπον και διαβρωτικό, που καθορίζει τη θέση και τις διεκδικήσεις της, την ψαλιδίζει, αλλά της δίνει μικρές προθεσμίες να σκεφτεί περισσότερο συμπεριφορές και λάθη. Αυτό είναι ένα από τα προτερήματα του Μια αγάπη ανέφικτη, οι χρονικές ανάσες σε ένα χαώδες υλικό που διασχίζει γεγονότα και εποχές, χωρίς να στριμώχνεται σε αντικειμενική αφήγηση. ΑΙΓΛΗ 4 - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - ΔΙΑΝΑ - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS - ΛΙΛΑ - ΝΑΝΑ 2 ΝΙΡΒΑΝΑ 1

50 lifo – 16.5.19

John Wick: Κεφάλαιο 3

Ο πολύχρονος αγώνας μιας ερωτευμένης όσο και περήφανης μητέρας για την επίσημη αναγνώριση της κόρης της από τον πατέρα της, έναν νέο αριστοκρατικής οικογένειας, στα τέλη της δεκαετίας του ’50.

Το franchise του John Wick είναι μία από τις εξαιρέσεις στον κανόνα που θέλει οι συνέχειες μιας πετυχημένης εμπορικά ταινίας να συμβάλουν στη συρρίκνωση των ιδεών της πάνω σε δομή, περιεχόμενο και φόρμα. Η επιτυχία της πρώτης ταινίας, άλλωστε, που ξεκίνησε και διαδόθηκε ως ένα cult φαινόμενο, δεν ήταν τόσο αναμενόμενη σε μια περίοδο που το όνομα του Κιάνου Ριβς είχε σταματήσει να συγκινεί το box office και λειτούργησε ευεργετικά, καθώς τη συνέχεια ανέλαβε ένας πρώην stunt που βρήκε στη μορφή του Ριβς το πρόσωπο και τον ήρωα που έψαχνε για να δημιουργήσει μια ωδή προς τους συναδέλφους του. Όπως και στο δεύτερο φιλμ, έτσι και σε αυτό, οι ορίζοντες της ταινίας διευρύνονται και ο Τσαντ Σταχέλσκι έχει σημαντικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη. Η δομή που ακολουθεί είναι αυτή της πίστας ενός κλασικού video game, βάζοντας τον χαρακτήρα του Γουίκ μέσα σε μάχες που πριν εκτελεστούν έχουν μελετηθεί λεπτομερώς με γνώμονα μια θεμελιώδη ερώτηση: «με ποιον τρόπο, που δεν έχει υπάρξει ως τώρα, μπορούν να γυριστούν;». Έτσι, απολαμβάνουμε μια εμμονική σπουδή στη χορογραφημένη δράση που πραγματοποιείται συχνά σε χώρους υψηλής αισθητικής, με την ειρωνεία που απορρέει από τη στενή σχέση τέχνης και υποκόσμου. Και όλα αυτά με την ηθική του γουέστερν να ακολουθεί τους πρωταγωνιστές και τις αποφάσεις τους, σε μια Νέα Υόρκη τόσο πηγμένη στο neon, που παραπέμπει απευθείας σε κόμικ μητρόπολη. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 4,7,13,15 - VILLAGE MALL 2,3,4,7,8,14 - VILLAGE PAGRATI 3,4 - VILLAGE FALIRO 1,7,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 2,5 ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 1,4 ODEON STARCITY 1,5,6 - ΑΕΛΛΩ 3,4 - ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΜΥΝΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1,2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - WEST CITY 1,2 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 1,2,5 - ΣΠΟΡΤΙΓΚ - TOWN CINEMAS 1,2 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΑΛΟΜΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΖΕΑ - ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ

Μια απίθανη σχέση Long Shot Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Λεβίν Πρωταγωνιστούν: Σαρλίζ Θερόν, Σεθ Ρόγκεν, Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ Ένας άτυχος και άνεργος δημοσιογράφος καταφέρνει να «ρίξει» την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ που, εκτός από μία από τις πιο ισχυρές γυναίκες στον πλανήτη, ήταν η νταντά του και ο μεγάλος έρωτας των παιδικών του χρόνων.

Με τις ασυγκράτητες ατάκες του Σεθ Ρόγκεν και την παροιμιώδη γοητεία και άνεση με την οποία η Σαρλίζ Θερόν

παίζει τον ρόλο της γυναίκας-θαύμα που ετοιμάζεται για τον Λευκό Οίκο, η Απίθανη Σχέση κυλάει ακολουθώντας βασικούς κανόνες της ρομαντικής κομεντί. Αυτό που φροντίζει να κάνει είναι να μετατρέπει την αντιστροφή των ρόλων, αντλώντας υλικό από δεκάδες φιλμ όπου ένας ισχυρός άντρας κρύβει μια σχέση που δεν θα ήθελε να δημοσιευτεί, σε κάτι που άλλες φορές βγαίνει πηγαία σατιρικό και άλλες βεβιασμένα politically correct, ειδικά στις κρισιμότερες στιγμές της σχέσης μεταξύ ενός εκτός συστήματος δημοσιογράφου και μιας φιλόδοξης πολιτικού. Η συνάντησή τους δημιουργεί όντως σπαρταριστά περιστατικά αλλά και πολλά κλισέ από ένα σημείο κι έπειτα, με έξτρα την απεικόνιση κομβικών και θεσμικών μορφών των ΗΠΑ (Πρόεδρος, καναλάρχης, opinion makers) ως γελοίων σκίτσων ανόητων λευκών - ένα ωραίο αστείο που στη νιοστή του επανάληψη χάνει την όποια του δύναμη. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 6,9 - VILLAGE MALL 6,9,13 - VILLAGE PAGRATI 2 - VILLAGE FALIRO 2,9 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3 - ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 1 - ODEON ESCAPE 6 - ODEON OPERA 1 - ODEON STARCITY 7,9 - ΑΕΛΛΩ 2 - ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 - ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΝΑΝΑ 6 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΤΕΜΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΘΕΡΙΝΟ

Sugartown: Για μια χούφτα ψήφους Σκηνοθεσία: Κίμων Τσακίρης Ο έκπτωτος δήμαρχος Ζαχάρως, Πανταζής Χρονόπουλος, καταφέρνει, μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές, να του επιτραπεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα για το ανώτατο αξίωμα της πόλης. Αποφασισμένος να νικήσει οριστικά τους αντιπάλους του, επιστρατεύει όλα τα όπλα που τον κρατούν 12 χρόνια απόλυτο άρχοντα της περιοχής.

Ο Κίμωνας Τσακίρης ολοκληρώνει μια τριλογία γυρισμένη στη Ζαχάρω Ηλείας, που είτε είχε ως αφορμή ένα χιουμοριστικό γεγονός, όπως η εισαγωγή γυναικών από τη Ρωσία με σκοπό τον γάμο, είτε ένα τραγικό, όπως οι πυρκαγιές στην περιοχή το 2007, στο τέλος εξέταζε το ίδιο πράγμα, την αμφίδρομη σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών. Μακριά από τις απρόσωπες υποσχέσεις και τα ξύλινα λόγια, ο Τσακίρης υπέδειξε με την κάμερά του τον απροκάλυπτο τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η άμεση πελατειακή σχέση ανάμεσα σε ψηφοφόρους και αιρετούς, με την ευθύνη να βαραίνει κυρίως την πρώτη πλευρά, που δεν έχει τη μόρφωση και το όραμα να δει τη μεγαλύτερη εικόνα. Χωρίς να επεκτείνει τους προβληματισμούς του, ο σκηνοθέτης ξανακάνει το ταξίδι στην επαρχία τη στιγμή που η σχέση την οποία καταγγέλλει γίνεται ακόμα πιο αποκρουστική, κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής περιόδου, καταγράφοντας την αισθητική της, που θα έκανε οποιονδήποτε ιδεαλιστή να παρατήσει την όποια ενασχόληση με τα κοινά. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΔΑΝΑΟΣ 2 - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

PUBLI

fiction

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Στα λημέρια των Καννών Μικρά στέκια σε ένα πελώριο φεστιβάλ. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις όταν πρωτοεπισκέπτεσαι έναν τόπο-μύθο της παιδικής σου ηλικίας. Παρέα με τα παιδιά του «Σινεμά» και με καθοδηγητή τον Γιώργο Τζιώτζιο, προσγειώθηκα το 1991 στις Κάννες. Έμενα μερικά χιλιόμετρα πιο μακριά, στο Bocca, για οικονομία.

χωρίς τη σωστή πρόσκληση, και μάλιστα από το πλάι. Το φινάλε, εξίσου επεισοδιακό: το Μπάρτον Φινκ και οι αδελφοί Κοέν σάρωσαν, και ο Λαρς φον Τρίερ έβριζε τον «Εβραίο νάνο» Πολάνσκι που τον περιόρισε σε ένα τεχνικό βραβείο της παρηγοριάς για το Europa.

Είχα δει το Five Heartbeats, που εξιστορούσε, με αλλαγμένα τα ονόματα, την άνοδο του συγκροτήματος Temptations, και την είχα καταβρεί, απορώντας στη συνέχεια γιατί δεν βρέθηκε κανείς να την αγοράσει για την Ελλάδα. Αγνοούσα, φυσικά, το σύνηθες κάζο των μουσικών βιογραφιών στα ταμεία, ειδικά με «μαύρη» μουσική. Για να είμαι δίκαιος, οι περισσότερες από τις ταινίες που μισοείδα ήταν σκουπιδάκια ή αμελητέα προϊόντα, straight to video. Χάσιμο χρόνου!

Καθόλου παράλογο που στην επιστροφή κοιμόμουν δύο μέρες, λες και είχα γυρίσει από την πενθήμερη του λυκείου. Στις Κάννες δεν πρόλαβα να ξεκουραστώ ούτε να κουραστώ, από τη μανία να δω όσο αντέξω, λες και δεν θα ξαναπήγαινα, κάτι που δεν συνηθίζω σε ταξίδια − έχω την πεποίθηση πως θα επιστρέψω, και αποφεύγω τα χτυπητά μνημεία και τα μαρκαρισμένα αξιοθέατα.

Συνεχίζουν να βγαίνουν τέτοιες, και μάλιστα μερικές εταιρείες τις προωθούν με γιγαντοαφίσες πέριξ του Κάρλτον, όχι για να τσιμπήσει ο τυχαίος διανομέας αλλά για υπεραξία, όταν θα τη δουν σε κάποια ψηφιακή πλατφόρμα αργότερα. Ακόμα θυμάμαι τον πυρετό της ανακάλυψης ταινιών σαν κυνήγι θησαυρού στην προ Ιnternet και streaming εποχή. Πρέπει να είχα δει κανονικά 60 ταινίες, ολόκληρες, σε 13 ημέρες. Συν το ξενύχτι για φαγητό, κρασί και ανταλλαγές εντυπώσεων με ποτό στο Petit Carlton πριν από την ασίγαστη μόδα του Petit Majestic, μετά την ολοήμερη παραμονή στις Κάννες (για επιστροφή μέσα στη μέρα ούτε συζήτηση), με μοναδικό διάλειμμα δύο παρτίδες γιαμ, ένα παιχνίδι με πέντε ζάρια και πολύπλοκη βαθμολογία, ανάμεσα στις προβολές, στο πάτωμα του καφέ του Palais de Festival, με τη στραφταλιζέ μοκέτα και το μαύρο ντεκόρ, καθώς το βράδυ μεταμορφωνόταν στο κυριλέ μπαρ του καζίνο. Καπαρντίνα μασούρι, νερά και σάντουιτς, μαζί με τα χαρτιά και τα περιοδικά, σε μια ασήκωτη τσάντα ώμου. Τα bonus πολυτελείας, μετρημένα. Εξαίρεση, το πάρτι για το Μετέωρο βήμα του πελαργού σε μια κομψή βίλα ψηλά στις Κάννες, με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο να συζητά έχοντας τον νου του στο βραβείο, που ήρθε χρόνια αργότερα. Τους σκηνοθέτες, τον Βέντερς και τον Σπάικ Λι, τους βλέπαμε σε casual βόλτες στην Croisette, πριν από την πρόσφατη παρουσία του στρατού, για έξτρα ασφάλεια, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Και βέβαια, το γεγονός του φεστιβάλ, η Μαντόνα, που κατέπλευσε με σκάφος για να παραστεί στην προβολή του In bed with Madonna. Παροξυσμός, και ένας Έλληνας κριτικός έφυγε σηκωτός από τους πάντα αυστηρούς σεκιουριτάδες, γιατί προσπάθησε να μπει

Οι Κάννες όμως δεν είναι τουριστικός προορισμός στα δικά μου μάτια αλλά μια ετήσια εκδρομή στο σινεμά με εκπλήξεις, χαρές και απογοητεύσεις όλων των ταχυτήτων. Αν και προτιμώ τη Βενετία σχεδόν για τα πάντα και σέβομαι την οργάνωση του Βερολίνου, την κάψα των Καννών δεν τη συγκρίνω με τίποτα, ακόμη και τώρα, που το cool έχει αντικαταστήσει τη λαχτάρα, και η σοφή διαλογή είναι ο πιο κατάλληλος οδηγός επιβίωσης, με ένα ρεπό στη μέση του φεστιβάλ, για αποσυμπίεση. Παρά τις γκρίνιες για τον φόρτο και το πρόγραμμα και τους πορτοφολάδες και την πολυκοσμία του πρώτου Σαββατοκύριακου και τις υψηλές τιμές και τον Κεν Λόουτς που δεν λέει να πάρει σύνταξη (δεν λέω, εξαιρετικός, αλλά μπορεί και να τρώει τη θέση ενός νέου μεγάλου ταλέντου!), δεν το αλλάζω με τίποτε, και με τα χρόνια έχω βάλει σημάδια, με στέκια και φίλους, το ιταλικό της Laura, το αυθεντικό αρμένικο και το κρυμμένο γιαπωνέζικο κάτω από τη γέφυρα, το μαγαζί με τις παλιές αφίσες και τα προγράμματα, ως κι ένα δισκάδικο, το μοναδικό πλέον, όπου πέρσι βρήκα το «Casse» του Μορικόνε, μακριά από τη βοή και τα αγριεμένα πλήθη. Για δύο εβδομάδες χάνομαι κάτω από τον ήλιο της Ριβιέρας, που έγραφε και ο Ρότζερ Ίμπερτ, όταν δεν βρίσκομαι μέσα στις αίθουσες που προϋποθέτουν ταλαιπωρία και μπελά, όπως τότε που έχασα το Twin Peaks και με έβαλε με το ζόρι η υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου, η Λουιζέτ Φαρζέτ, γιατί της ορκίστηκα πως είχα συνέντευξη με τον Ντέιβιντ Λιντς. Την αλήθεια είπα, αλλά αυτά δεν γίνονται στον 21ο αιώνα.

Cannabi Stores

Ήρθαν για να μας προσφέρουν τα οφέλη ενός ξεχωριστού φυτού.

Ε

πειδή οι προκαταλήψεις μόνο πίσω μπορούν να μας πάνε, τα Cannabi Stores θέλουν να αναδείξουν τα οφέλη και τις χρήσεις του ξεχωριστού αυτού φυτού. Η κάνναβη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην παγκόσμια ιστορία της θεραπευτικής, με μια πορεία χιλιάδων ετών που ξεκινά την εποχή του Ιπποκράτη. Η Ελλάδα εισέρχεται, καθυστερημένα, στον ραγδαία αναπτυσσόμενο τομέα της ιατρικής κάνναβης και η αλυσίδα καταστημάτων των Cannabi Stores εξελίσσεται σε πρωταγωνίστρια, με βασικά στοιχεία την ενημέρωση, την πρωτοπορία και την ποιότητα. Πιστοποιημένα προϊόντα ύψιστων προδιαγραφών βιολογικής καλλιέργειας, η μεγαλύτερη ποικιλία σε premium ανθούς τέταρτης έως έκτης γενιάς αλλά και έλαια με βάση το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, πλούσιο σε Ω3 και Ω6 λιπαρά, είναι κάποια από τα προϊόντα που προσφέρουν τα Cannabi Stores, τα οποία συνεργάζονται με εξειδικευμένους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, προσφέροντας τη βέλτιστη ενημέρωση πάνω στη φαρμακευτική κάνναβη, εξατομικευμένα, για τον καθέναν από εμάς. Στην premium γκάμα των προϊόντων έρχονται να προστεθούν waxes, καλλυντικά, σπόροι, κρύσταλλοι, βρώσιμα προϊόντα, όπως αλεύρι, τσάι, ζυμαρικά, μπάρες δημητριακών και πολλά άλλα. Το άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό είναι εκεί για να λύσει κάθε απορία και να μας κατευθύνει στο σωστό προϊόν, ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Επισκεφθείτε σήμερα ένα από τα πολλά καταστήματα Cannabi Stores σε Αθήνα και επαρχία για να ενημερωθείτε και να απολαύσετε τα πολλαπλά οφέλη που προσφέρει αυτό το παρεξηγημένο στην αντίληψη του κόσμου φυτό.

Τηλέφωνο: 210 3242837 www.cannabistores.gr www.cnbstores.com

Πριν από μερικά χρόνια, στο πάρτι λήξης των Νυχτών Πρεμιέρας, ένας Άγγλος σκηνοθέτης με ρώτησε αν είχα δει την ταινία του, που βραβεύτηκε κιόλας. «Όχι» απολογούμαι. Έκπληκτος, μου επισημαίνει ότι στην πόλη μου θα όφειλα να την έχω δει. «Κι αν παιζόταν στις Κάννες;» «Ε, ναι, εκεί δεν έχω τι άλλο να κάνω».

16.5.19 – lifo

51

βιβλίο

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ υπάρχει παρά πάγος, πέτρες που μιλάνε μια ξένη γλώσσα, ετοιμαζόμαστε να χαιρετήσουμε έναν φίλο, αλλά το χέρι ξαναπέφτει νωθρό, το χαμόγελο σβήνει, γιατί αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε εντελώς μόνοι».

Π

week «Η έρημος των Ταρτάρων»: Κλασικό αριστούργημα με επικαιρικά νοήματα Το κλασικό μυθιστόρημα του Ντίνο Μπουτζάτι «Η έρημος των Ταρτάρων», που αγάπησαν ο Μπόρχες και ο Κούτσι, μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και λέει πολλά για τους βαρβάρους της εποχής μας.

Τ

απ ό τη ν τ ίν α μα ν δ η λαρ ά

52 lifo – 16.5.19

α μεγάλα μυθιστορήματα δεν γράφονται απλώς για να ξεδιπλώσουν ιστορίες με πλοκή –αυτό το κάνουν πολύ καλύτερα οι ταινίες– αλλά για να ορίσουν τις βαθιές αφηγηματικές συνθήκες που ερμηνεύουν τη ζωή και τον θάνατο. Ενίοτε και για να καταργήσουν όλες τις κραταιές και παραδεδομένες αντιλήψεις για τον χώρο, τον χρόνο, την πλοκή, τους ήρωες. Στη Μεταμόρφωση του Κάφκα έχεις την αίσθηση ότι παρακολουθείς την αδιέξοδη, εξαρχής, πορεία του πρωταγωνιστή προς τον αφανισμό του, το ίδιο και στον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς του Τολστόι ή στο Μαγικό Βουνό του Τόμας Μαν, όπου οι πρωταγωνιστές βαδίζουν με περίσσια εσωτερική βεβαιότητα προς τον θάνατο. Σε μια αντίστοιχη πορεία, που μοιάζει με σκηνικό από αρχαία τραγωδία και σε πολλά σημεία ο πρωταγωνιστής φέρνει στον νου έναν τραγικό Οιδίποδα, ο Τζοβάνι Ντρόγκο, ο νεαρός υπολοχαγός που καταφθάνει στη δική του χτυπημένη από μια άγνωστη κατάρα μικρή πολιτεία, το Οχυρό Μπαστιάνι, βαδίζει νομοτελειακά προς την επιβεβλημένη και επιλεγμένη από τον ίδιο καταστροφή. Τα πάντα προοικονομούν ένα σκηνικό χαμένων ελπίδων και αναμνήσεων, όπου τίποτα δεν είναι ικανό να ανατρέψει την πτώση και το τέλος. Ήδη από τις πρώτες σελίδες του σπουδαίου αλληγορικού μυθιστορήματος Η έρημος των Ταρτάρων –σε μετάφραση και επίμετρο της Μαρίας Οικονομίδου–, όπου τίποτα δεν συμβαίνει ακριβώς επειδή συμβαίνουν τα πάντα, ο Ιταλός συγγραφέας Ντίνο Μπουτζάτι διαμηνύει σε τριτοπρόσωπη αφήγηση διά στόματος ενός τυχαίου προσώπου, ενός ράφτη, το τραγικό τέλος και ορίζει ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό που ακροβατεί ανάμεσα στο όνειρο –ή μήπως εφιάλτη;– και την πραγματικόητα. Η ζωή, άλλωστε, είναι ένας συμβιβασμός ή μια μόνιμη σύγκρουση με τις μεγάλες ιδέες

και συμβαίνει κάποτε ο πιο σύντομος δρόμος να είναι ο μακρύτερος. Από την πρώτη στιγμή που ο πρωταγωνιστής Ντρόγκο καταφθάνει στο οχυρό με τους παράξενους στρατιώτες και τους αλλόκοτους αξιωματικούς και τον συνταγματάρχη, δείχνει να διατρέχει αυτόν τον συντομότερο δρόμο, έστω προσπαθώντας κάθε τόσο να πείσει τον εαυτό του ότι οι εχθροί, δηλαδή οι θρυλικοί Τάρταροι, θα φανούν και θα μεταμορφώσουν την αδιέξοδη καθημερινή πρακτική σε αφορμή για δόξα. Σε ένα παιχνίδι ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις και την ψευδεπίγραφη ερμηνεία της πραγματικότητας, η φαντασίωση εναλλάσσεται με την πιο κυνική σκέψη: τα οράματα για άλογα που τρέχουν προς την ελευθερία που ποτέ δεν έρχεται, οι εσωτερικές ενοράσεις για μεγαλεία που δεν θα είναι ποτέ εκεί, ακόμα και οι προσδοκίες για τον έρωτα που στη μία και μοναδική έξοδο και επιστροφή στην παλιά του ζωή ο ήρωας δεν είναι πια ικανός να νιώσει, αποκτούν μια ονειρική διάσταση που δίνει στο μυθιστόρημα τον ρυθμό και τον τόνο. Κάθε λεπτό που περνάει γίνεται η νότα στο θλιμμένο και λυπητερό τραγούδι του εσωτερικού πένθους, κάθε ήχος που έρχεται απ’ έξω ερμηνεύεται ως ενδεχόμενο απελευθερωτικής εχθρικής επέλασης: «Ο άνεμος που παρέσερνε τον αχό του καταρράκτη, το μυστηριώδες παιχνίδι των αντίλαλων, ο διαφορετικός ήχος της κάθε πέτρας όταν έπεφτε πάνω της το νερό σχημάτιζαν μια ανθρώπινη φωνή, η οποία μιλούσε ακατάπαυστα κι έλεγε λόγια της ζωής μας, που είμαστε πάντα στο τσακ να τα καταλάβουμε κι απεναντίας δεν τα καταλαβαίνουμε ποτέ. Δεν ήταν, λοιπόν, ο στρατιώτης που σιγοτραγουδούσε, όχι ένας άντρας ευαίσθητος στο κρύο, στις τιμωρίες και τον έρωτα, αλλά το εχθρικό βουνό. Τι θλιβερό λάθος, σκέφτηκε ο Ντρόγκο, ίσως όλα είναι έτσι, πιστεύουμε ότι γύρω μας υπάρχουν πλάσματα ίδια μ’ εμάς κι αντιθέτως δεν

ντινο μπουτζατι

Η έρημος των Ταρτάρων Μτφρ.: Μαρία Οικονομίδου Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 296

αρότι στο οχυρό δεν υπάρχουν πραγματικοί φίλοι, αφού κάποια στιγμή ο Ντρόγκο βιώνει την προδοσία, τελικά παραμένει, ίσως γιατί ξέρει πως η ανέφικτη προσδοκία αξίζει περισσότερα από μια αλλόκοτη πραγματικότητα: στο οχυρό ορίζει τα όρια, έχει τον έλεγχο πάνω στις στιγμές, αποκτά ιδιότητα και φτάνει να είναι εξαρτημένος ακόμα και από την απελπισία. Μπροστά σε αυτή την ασφυκτική ισοπέδωση, ωστόσο, οι εποχές, το τοπίο, τα χρώματα, κάθε λεπτό που περνά, αποκτούν μια επική διάσταση και μεταμορφώνονται τελικά σε ποίηση. Έπειτα, όλα θα φανούν διαφορετικά, αν καταφθάσουν κάποια στιγμή οι εχθροί και μετατρέψουν τους στρατιώτες από πειθήνια όντα σε αναγνωρίσιμους ήρωες. Έτσι, ο χρόνος που δεν περνάει μοιάζει με λεπτομέρεια μιας σπουδαίας στιγμής που θα δώσει νόημα στο ασήμαντο και στο φευγαλέο και ενδεχομένως θα ορίσει την αιωνιότητα. Ακριβώς αυτή η προσδοκία της μάχης, όμως, στην οποία πίστεψε ο Ντρόγκο, στάθηκε η αδυναμία του. Όταν κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε αλλαγή του τοπίου μετριέται αποκλειστικά με την προσδοκία των Ταρτάρων, δηλαδή των βαρβάρων που δεν έρχονται, οι απελπισμένοι πρωταγωνιστές στρέφονται κατά του εαυτού τους, όπως συμβαίνει με έναν οργανισμό που έχει υποβληθεί σε μια παρατεταμένη και τεράστια προσπάθεια. Ερμηνεύουν κάθε εξωτερική πληροφορία ως εχθρική κίνηση και όταν κάποια στιγμή ο Λάτσαρι, ένας στρατιώτης του οχυρού, απλώς δεν αναφέρει το σύνθημα, τουφεκίζεται εν ψυχρώ από τον φρουρό. Αλλά και πάλι, ο θάνατός του δεν έχει καμία σημασία, αφού τόσο αυτός όσο και ο επόμενος νεκρός δεν είναι παρά οι τυχεροί που ξέφυγαν από το παιχνίδι της ματαιότητας. Τα πάντα στο οχυρό έχουν τη φύση και την υπόσταση ενός επιβεβλημένου κανόνα που καταντάει εντελώς παράλογος όταν δεν υπάρχει ούτε μάχη, ούτε εισβολείς, ούτε ήρωες. Και εδώ ακριβώς έγκειται η αλληγορική δύναμη ενός βιβλίου που αναφέρεται μεν στην εσωτερική μοναξιά, αλλά αφορμάται από τον παραλογισμό της κατασκευής εχθρών, ψεύτικων μεγαλείων και ηρωικών καταστάσεων: γράφοντας λίγο πριν από το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Ντίνο Μπουτζάτι είχε επίγνωση της επέλασης του φασισμού και της κατασκευής εξωτερικών εχθρών. Ήξερε πως οι Τάρταροι, αυτοί οι αόρατοι εχθροί που ποτέ δεν φτάνουν και κανείς δεν ξέρει αν ποτέ υπήρξαν, συνειρμικά παραπέμπουν στους Τατάρους, δηλαδή στα πολεμοχαρή και βάρβαρα φύλα της Χρυσής Ορδής που έφεραν την καταστροφή στην Ευρώπη τον 13ο αιώνα. Βλέποντας τον φασισμό να προελαύνει στην Ιταλία, ο Ντίνο Μπουτζάτι γράφει ένα συμβολικό, υπαρξιακό και δυνατό μυθιστόρημα για τους βαρβάρους που μπορεί τελικά να είμαστε εμείς οι ίδιοι, για τους ανύπαρκτους εχθρούς που διαρκώς κατασκευάζονται και για τις ματαιωμένες ελπίδες που τρέφουν τέρατα. Ακριβώς για όλους αυτούς τους λόγους η έκδοση αυτού του βιβλίου στις επικίνδυνες εποχές που ζούμε μοιάζει καίρια, αν όχι απαραίτητη, και τα νοήματά του σχετικά με την αλληγορική προσωποποίηση της καθημερινής ποίησης σχεδόν επιβεβλημένα.

Ένα smokehouse στο Κολωνάκι Στο Fine Mess.

Έ

να ταξίδι ατέλειωτων χιλιομέτρων στις ΗΠΑ πυροδότησε την ιδέα που είχαν τα αδέλφια Κωστής και Διονύσης Μπαστιάς και η συνέταιρός τους Παυλίνα Θανοπούλου να φτιάξουν ένα εστιατόριο με κεντρικό θέμα το καπνιστό κρέας. Έτσι προέκυψε το ολοκαίνουριο Fine Mess Smokehouse στο Κολωνάκι. Ο Κωστής Μπαστιάς και η σεφ Έλενα Καπέρδα ταξίδεψαν, δοκίμασαν, ενημερώθηκαν και πειραματίστηκαν στην κουζίνα του σπιτιού τους και αποφάσισαν να μας μεταφέρουν τις εμπειρίες τους μέσα από το Fine Mess. «Είναι ένα smokehouse χωρίς τα αμερικανικά κλισέ και το κιτς» λέει ο Κωστής και προσθέτει με χαμόγελο: «Θελήσαμε να φέρουμε στον τόπο μας αυτή την επιτυχημένη αμερικανική μαγειρική προσέγγιση, το καπνιστό κρέας». Είναι πρόθυμος να σε ξεναγήσει στο βασίλειο της κουζίνας, όπου σε περίοπτη θέση βρίσκονται τα αυθεντικά καπνιστήρια. «Το κάπνισμα σ’ εμάς γίνεται αποκλειστικά στα offset barbecue smokers που σχεδιάσαμε και κατασκευάσαμε μόνο με αποξηραμένα ξύλα οξιάς που επιλέγουμε για τον αρωματικό καπνό τους» εξηγεί ο pitmaster Κωστής Μπαστιάς. Το μενού είναι στημένο με άποψη. Ξεκινά με τα κυρίως, συνεχίζει με ορεκτικά, σαλάτες και, τέλος, τα επιδόρπια. Δοκιμάσαμε αρκετά πιάτα. Το Βrie on fire ήρθε όμορFINE MESS φα καπνισμένο με compote μύρτιλο και αχλάδι – έδενε με το dressing τρούφας και το τραγανό καβουρντισμένο αμύγδαλο (€11). Καλοφτιαγμένα και λιμπιστικά ήρθαν τα slow smoked barbecue glazed χοιρινά παϊδάκια που συνοδεύονται από απολαυστική καπνιστή κρέμα φασολιών, αρωματική coleslaw και κροκέτα με βασιλικό και πανσέτα ιταλική (€16). Τα χειροποίητα νιόκι κολοκύθας συνδυάζονται με κρέμα μασκαρπόνε, φασκόμηλο, καπνισμένη mozzarella di bufalla και καβουρντισμένο φουντούκι (€14). Ένα ντελικάτο πιάτο που αναζητά μια πινελιά γευστικής έντασης. Οπωσδήποτε να δοκιμάσετε τις τριπλοτηγανισμένες πατάτες με ανθό αλατιού και χοντρό πιπέρι (€5). Εμπνευσμένο από τη φιλοσοφία του αυθεντικού Texas barbecue είναι το υπομονετικά καπνισμένο grain-fed Black Angus brisket που σε κερδίζει με το εξαιρετικό του κάπνισμα: είναι ζουμερό, αρωματικό και με πληθωρική γεύση (€19). Τα πιάτα έρχονται όλα μαζί στο τραπέζι και καλό είναι να είσαστε παρέα για να δοκιμάσετε αρκετά και να τα μοιραστείτε. Άλλωστε, αυτή είναι η φιλοσοφία του εστιατορίου, το socializing. Η λίστα κρασιών προσφέρει λίγες επιλογές από τον διεθνή αμπελώνα και αρκετές ετικέτες σε μπίρες. Για το τέλος, γλυκαθείτε με chocolate bon-bon (€9)· η γεύση από την bitter σοκολάτα και η σάλτσα από μάνγκο και passion fruit θα FINE MESS σας συνοδεύει για ώρα. Fine Mess, Σκουφά 73, Κολωνάκι, 211 1155725

βγες έξω

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ

Mai Tai Athens Η αναβίωση της κλασικής μπάρας στο Κολωνάκι.

week

Α

ν σου έχει τύχει αρκετές φορές, τελειώνοντας τη δουλειά να αισθάνεσαι ότι το μόνο που θέλεις είναι ένα ποτό, τότε το Mai Tai Athens είναι εκείνο το μέρος που μπορεί να κάνει την επιθυμία σου πραγματικότητα, και μάλιστα σε ένα περιβάλλον όπου αυτή η στιγμή μπορεί να γίνει η καλύτερη της ημέρας. Ακριβώς μετά από μια δύσκολη μέρα η μπάρα του θα φιλοξενήσει το ποτό αλλά και το συνοδευτικό γεύμα, αναβιώνοντας την παραδοσιακή κολωνακιώτικη συνήθεια που μπορεί να γίνει μέρος της καθημερινότητάς σου. Μια πλήρως ενημερωμένη κάβα ποτών αλλά και μια λίστα από κοκτέιλ συνδυάζονται με πιάτα προσαρμοσμένα στις ανάγκες του bar food, το οποίο έχει επιμεληθεί ο γνωστός σεφ Γιώργος Ηλιού, και συνοδεύονται από μουσικές τζαζ, soul, disco και disco house, που όμως δεν καλύπτουν τις χαλαρές συζητήσεις και την easy busy ατμόσφαιρα. Το Mai Tai Athens ξεκινά από νωρίς το πρωί και μένει ανοιχτό μέχρι τις 2 το πρωί τις καθημερινές και μέχρι τις 3 από Παρασκευή έως Κυριακή. Ποτό, κοκτέιλ και bar food απλώνονται πάνω στο μπαρ για να αναβιώσουν την αυθεντική διασκέδαση. Άλλωστε, σύντομα το Mai Tai Athens θα επεκταθεί στον διπλανό χώρο με τη δημιουργία ενός bistro για ακόμα πιο wine and food oriented βραδιές. Για την ώρα, τα τραπεζάκια έξω είναι το ιδανικό σποτ για ανοιξιάτικα βράδια. Η εμπειρία των Ξαβιέ Μισαηλίδη και Γιάννη Σαμαρά που βρίσκονται πίσω από την κλασική μπάρα του αλλά και η ιστορία του σημείου είναι αυτά που οδήγησαν σε μια εντυπωσιακή αναβίωση του Mai Tai Athens και έφεραν το after office drink στο προσκήνιο της διασκέδασης. Γιατί κάποιες μέρες πρέπει να τελειώνουν με ποτό πριν ξεκινήσει η νύχτα.

MAI TAI ATHENS Πλουτάρχου 18, Κολωνάκι, 210 7291289 FB: maitaiathensbar, Instagram: maitai_athens

απ ό τ η νίκ η μητ αρέ α

16.5.19 – lifo

53

starfax week

από τη μα ρ ιβ ίκυ καλλέ ρ γ η (s tar f ax@ li f o. g r )

54 lifo – 16.5.19

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Η πολυαστρία στο ζώδιό ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Κάτι κάνετε αυτές

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Για εσάς είναι ένα

σας δείχνει έντονη ενασχόληση με προσωπικές σας υποθέσεις. Η σύνοδος Αφροδίτης - Ουρανού σάς κάνει να αναζητάτε την πρωτοτυπία, με αποτέλεσμα να βρίσκεστε σε μια διαρκή κίνηση, οπότε οι πιθανότητες να βρείτε αυτό που ψάχνετε είναι πολλές. Την Πέμπτη ο Άρης περνάει στον Καρκίνο και μέχρι τις 2/7, που θα διανύει τον τομέα της επικοινωνίας, θα δώσετε έμφαση σε εμπορικές υποθέσεις, ενώ θα εκτιμηθούν οι δεξιότητες και τα ταλέντα σας. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό πραγματοποιείται στον τομέα των σχέσεων και των συνεργασιών και θα καταφέρετε να αντεπεξέλθετε στις απαιτήσεις μιας συνεργασίας παίζοντας επί ίσοις όροις. Ενδεχομένως να βγουν στην επιφάνεια κάποια απωθημένα που καλό θα είναι να μην αφήσετε να σας κυριεύσουν. Την Τρίτη εισέρχονται ο Ήλιος κι ο Ερμής στους Διδύμους και ξεκινάει μια περίοδος κατά την οποία θα ευνοηθούν οι διαπραγματεύσεις, οι επενδύσεις και η απόκτηση αγαθών.

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Για εσάς ξεκινάει μια πολύ δυναμική φάση με την είσοδο του Άρη στον Καρκίνο την Πέμπτη και μέχρι τις 2/7, που θα διανύει τον τομέα των πόρων σας, θα μπορέσετε να αυξήσετε το εισόδημά σας, να κάνετε επενδύσεις και να κλείσετε συμφωνίες. Η αποφασιστικότητά σας είναι σύμμαχός σας και είναι σίγουρο πως θα βγείτε κερδισμένοι. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό ολοκληρώνει ένα σημαντικό επαγγελματικό σας εγχείρημα και σας ανοίγει νέους δρόμους με περισσότερες ευκαιρίες, ωστόσο δεν θα λείψουν το άγχος και η κούραση. Μην παραμελείτε την υγεία σας και κάντε τις απαραίτητες εξετάσεις. Με την είσοδο του Ήλιου και του κυβερνήτη σας Ερμή την Τρίτη στο ζώδιό σας οι επικοινωνιακές σας δεξιότητες θα είναι άριστες και η ζωτικότητά σας στα ύψη, πράγμα που σημαίνει πως ξεκινάει μια πολύ παραγωγική φάση με πολλές εκπλήξεις και ευχάριστες εξελίξεις σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Πολύ ευνοϊκή εποχή για εσάς, καθώς μπαίνετε δυναμικά στην αγορά εργασίας και από την Πέμπτη, που εισέρχεται ο Άρης στο ζώδιό σας, θα έχετε πολλή ενέργεια και δυναμισμό, οπότε θα καταφέρετε να φέρετε εις πέρας με επιτυχία επαγγελματικές και προσωπικές σας υποθέσεις. Επειδή θα έχετε και μια επιθετικότητα, φροντίστε να εκτονώνεστε μέσω της άθλησης και να ασχολείστε με δραστηριότητες που απαιτούν σωματική προσπάθεια. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό δίνει έμφαση σε σχέσεις (ερωτικές, οικογενειακές κ.λπ.) και αν υπάρχουν απωθημένα είναι πολύ πιθανό να βγουν στην επιφάνεια. Φροντίστε να αποστασιοποιηθείτε από τα γεγονότα, ώστε να αποφύγετε τις συγκρούσεις. Την Τρίτη εισέρχονται ο Ήλιος και ο Ερμής στους Διδύμους και ουσιαστικά ξεκινάει μια περίοδος κατά την οποία θα δουλέψετε μυστικά και θα δώσετε έμφαση στη βελτίωση του ψυχισμού σας. Εξαιρετική εποχή για να ξεκινήσετε γιόγκα ή ό,τι ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες σας.

ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Σημαντικές εξελίξεις αναμένονται στον επαγγελματικό τομέα, καθώς ο Ήλιος και ο Ερμής κάνουν αρμονικές όψεις με τον Κρόνο και τον Πλούτωνα και έπειτα από ένα μεγάλο διάστημα που νιώθατε ανασφαλείς είστε σίγουροι πως πλέον ξεκινάει μια νέα εποχή για εσάς. Τα οικονομικά σας βελτιώνονται μέσω ενός συνεργάτη, οπότε μπορείτε να βάλετε σε εφαρμογή ένα νέο επιχειρηματικό εγχείρημα. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό μπορεί να ανακινήσει οικογενειακά θέματα και θα πρέπει να δώσετε τόπο στην οργή προκειμένου να αποφύγετε τις εντάσεις. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο, με το τετράγωνο Σελήνης - Πλούτωνα να σας επηρεάζει, προσέξτε ποιους εμπιστεύεστε για την επίλυση ενός διαδικαστικού θέματος, γιατί μπορεί να εξαπατηθείτε. Την Τρίτη εισέρχονται ο Ήλιος και ο Ερμής στους Διδύμους και θα είστε ιδιαίτερα δημοφιλείς, ενώ θα βελτιωθεί η κοινωνική σας ζωή και οι σχέσεις με φίλους.

πολύ ευνοϊκό διάστημα και πραγματικά λάμπετε αυτή την εποχή, καθώς πηγαίνουν αρκετά καλά τα πράγματα στη ζωή σας. Το τρίγωνο του Κρόνου με Ήλιο και Ερμή φέρνει ευχάριστες εξελίξεις που μπορεί να αφορούν μια ερωτική σχέση ή τη δημιουργία οικογένειας και πλέετε σε πελάγη ευτυχίας. Η δημιουργική σας διάθεση είναι στα ύψη και μπορείτε να αυξήσετε το εισόδημά σας μέσω της αξιοποίησης των δεξιοτήτων σας. Την Πέμπτη ο Άρης εισέρχεται στον Καρκίνο και μέχρι τις 2/7, που θα διανύει τον τομέα των συνεργασιών, θα σας δοθούν ευκαιρίες να ξεκινήσετε ένα νέο εγχείρημα, ενώ παράλληλα θα μπορέσετε να κάνετε ενδιαφέρουσες γνωριμίες και να προσεγγίσετε με δυναμισμό ένα άτομο που θα προσελκύσει το ενδιαφέρον σας. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό δίνει έμφαση στην κοινωνική σας ζωή και στις σχέσεις με φίλους, ενώ ευνοεί τις απολαύσεις και την ψυχαγωγία.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Για εσάς που εργάζεστε πάνω σε ένα καινούργιο εγχείρημα είναι ιδανική εποχή, καθώς με το τρίγωνο Ήλιου, Ερμή και Κρόνου ευνοούνται οι συλλογικές δράσεις και η επικοινωνία, οπότε μπορείτε να πετύχετε πολλά με λιγότερο κόπο. Την Πέμπτη εισέρχεται ο Άρης στον Καρκίνο και μέχρι τις 2/7 θα διοχετεύσετε όλη σας την ενέργεια στα επαγγελματικά σας, ενώ είναι ιδανική εποχή για να ξεκινήσετε γυμναστήριο, προκειμένου να βελτιώσετε τη φυσική σας κατάσταση. Ωστόσο, θα πρέπει να είστε προσεχτικοί στη χρήση εργαλείων. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό μπορεί να σημάνει την ολοκλήρωση ενός έργου ή κάτι που θα αφορά την ακίνητη περιουσία σας (ένα δάνειο, μια ανακαίνιση κ.λπ.), ωστόσο είναι πιθανή μια κρίση στις σχέσεις σας, η οποία θα είναι παροδική. Την Τρίτη Ήλιος και Ερμής εισέρχονται στους Διδύμους και θα είναι μια πολύ επικοινωνιακή εποχή με αρκετές στιγμές απολαύσεων.

τις μέρες που έχει σχέση με το εξωτερικό. Μπορεί να οργανώνετε ένα ταξίδι για επαγγελματικούς σκοπούς ή για λόγους σπουδών και είστε σε μια πολύ καλή φάση της ζωής σας. Θέματα παιδιών, η ερωτική σας ζωή και ό,τι αφορά τη δημιουργικότητα ευνοούνται με το τρίγωνο Ήλιου, Κρόνου και Ερμή, ενώ είναι μια πολύ καλή εποχή για να διευθετήσετε διαδικαστικά σας θέματα. Επιτυχίες προβλέπονται σε σπουδές για εσάς που μείνατε επικεντρωμένοι στον στόχο σας. Την Πέμπτη εισέρχεται ο Άρης στον Καρκίνο και μέχρι τις 2/7 η κοινωνική σας ζωή θα είναι έντονη και θα δουλέψετε εντατικά σε ένα ομαδικό εγχείρημα. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό δίνει έμφαση στην επικοινωνία και σε θέματα εκπαίδευσης, ωστόσο μπορεί να υπάρξουν προστριβές με αδέλφια και να δοκιμαστούν οι σχέσεις σας. Την Τρίτη, Ήλιος και Ερμής εισέρχονται στους Διδύμους και αναμένονται σημαντικές εξελίξεις στην καριέρα σας.

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Θέματα σπιτιού θα σας απασχολήσουν τις επόμενες μέρες και, καθώς προβλέπεται αύξηση του εισοδήματός σας μέσω κοινών πόρων, θα μπορέσετε να υλοποιήσετε κάτι σημαντικό. Μπορεί να είναι η αποπληρωμή ενός δανείου, η αγορά ενός ακινήτου ή μια μετακόμιση σε έναν καλύτερο χώρο. Την Πέμπτη εισέρχεται ο Άρης στους Διδύμους και μέχρι τις 2/7, που θα κυβερνά τον τομέα της καριέρας, θα έχετε την απαραίτητη ενέργεια και τον δυναμισμό για να προωθήσετε τη δουλειά σας. Ωστόσο η ανταγωνιστικότητά σας ίσως προκαλέσει κάποιες αντιδράσεις στο εργασιακό σας περιβάλλον. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό ενεργοποιεί οικονομικά θέματα και ενδεχομένως να αναβάλετε κάποια σημαντική αγορά προκειμένου να διευθετήσετε τις οφειλές σας. Την Τρίτη εισέρχονται στους Διδύμους Ήλιος και Ερμής, οπότε θα σας δοθούν ευκαιρίες για να κατακτήσετε τον στόχο σας, που μπορεί να αφορά σπουδές ή ένα ταξίδι στο εξωτερικό.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Αυτή την εποχή έχετε ρίξει όλο το βάρος της προσοχής στην προώθηση των υπηρεσιών σας, οι μετακινήσεις σας είναι συχνές και θα καταφέρετε να κλείσετε μια πολύ καλή εμπορική συμφωνία, ενώ μπορεί να προκύψει και ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Γενικά, είστε υπερδραστήριοι και η αποφασιστικότητά σας θα σας βγάλει ασπροπρόσωπους σε θέματα σπουδών και νομικές υποθέσεις. Την Πέμπτη εισέρχεται ο Άρης στον Καρκίνο και σας κάνει πολύ δυναμικούς, οπότε μπορείτε να κατακτήσετε τους στόχους σας και να έχετε οφέλη μέσω οικονομικών διαπραγματεύσεων. Η Πανσέληνος της Κυριακής στο ζώδιό σας μπορεί να σημάνει την ολοκλήρωση μιας προσωπικής σας υπόθεσης, ωστόσο δεν θα λείψουν κάποιες εσωτερικές συγκρούσεις που θα σας κάνουν ανήσυχους. Ιδιαίτερη προσοχή για πιθανή ένταση στον γάμο σας. Με την είσοδο του Ήλιου και του Ερμή στους Διδύμους θα σας δοθούν ευκαιρίες για επαγγελματική καταξίωση και θα βελτιώσετε τη φυσική σας κατάσταση.

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Πολύ καλή εποχή για τα οικονομικά σας, τα οποία βελτιώνονται σημαντικά με το τρίγωνο Ήλιου, Κρόνου και Ερμή που ενεργοποιεί τον άξονα εργασία - χρήματα: κάτι για το οποίο προσπαθήσατε και απογοητευτήκατε πέρσι τέτοια εποχή τώρα δίνει καρπούς. Την Πέμπτη ο Άρης εισέρχεται στον Καρκίνο και μέχρι τις 2/7, που θα διανύει τον τομέα των κοινών πόρων, θα ασχοληθείτε εντατικά με οικονομικές συναλλαγές, ενώ μπορεί να προκύψει και ένας έρωτας με άτομο από τον χώρο της εργασίας. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό δίνει έμφαση στον τομέα της ψυχικής υγείας και της φυσικής σας κατάστασης και μπορεί να σημάνει την έναρξη μιας εποχής κατά την οποία ανακτάτε την αισιοδοξία σας. Την Τρίτη Ήλιος και Ερμής εισέρχονται στους Διδύμους, δημιουργώντας μια καλή εποχή για συνεργασίες.

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Αυτή την εποχή είστε αεικίνητοι καθώς ασχολείστε με διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα, οι μετακινήσεις σας είναι συχνές και οι επαφές με νέα πρόσωπα σας δίνουν την ευκαιρία να προωθήσετε τις ιδέες και τις υπηρεσίες σας με επιτυχία. Την Πέμπτη ο Άρης εισέρχεται στον Καρκίνο και μέχρι τις 2/7 θα έχετε την απαραίτητη ενέργεια για να ασχοληθείτε με τα παιδιά και την ερωτική σας ζωή. Οι ελεύθεροι δώστε έμφαση στο ερωτικό παιχνίδι, τώρα που ο δυναμισμός σας θα είναι στα ύψη, και σίγουρα θα κερδίσετε τις εντυπώσεις. Η Πανσέληνος της Κυριακής στον Σκορπιό ενεργοποιεί τον τομέα της πνευματικής σας ανάπτυξης και μπορεί να σημάνει την ολοκλήρωση ενός κύκλου σπουδών ή μιας νομικής σας υπόθεσης. Την Τρίτη, με την είσοδο Ήλιου και Ερμή στους Διδύμους, θα ασχοληθείτε με θέματα σπιτιού. Ιδανική εποχή για αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας σας.

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Με την είσοδο του Άρη

Sudoku No 596 2 4 8 6

1

6 7

8

5 3 2 1

9

3 1

6

3

5 9 4 7

3 6 1 5

6

Η λύση του προηγούμενου 1 2 8 9 7 5

6 9 4 1 8 3

5 3 7 2 6 4

4 7 3 6 5 8

8 1 5 7 9 2

9 6 2 4 3 1

7 8 1 3 4 9

3 5 9 8 2 6

2 4 6 5 1 7

4 7 8 2 3 5 6 1 9 6 5 9 1 4 8 2 7 3 3 2 1 9 6 7 5 4 8

στον Καρκίνο την Πέμπτη ξεκινάει ένα διάστημα μέχρι τις 2/7 που θα είστε πολυάσχολοι και οι γεννημένοι τις πρώτες ημέρες θα διοχετεύσετε το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς σας στην οικογένεια και το σπίτι. Η Αφροδίτη σε σύνοδο με τον Ουρανό δείχνει κάποιες μεταβολές στα οικονομικά σας, ωστόσο είναι ευοίωνες οι προβλέψεις, καθώς διανύετε μια πολύ καλή περίοδο όσον αφορά το εισόδημα και τις φιλοδοξίες σας. Ενδεχομένως να νιώθετε κάποια ανησυχία σχετικά με κοινόχρηστους πόρους, η οποία εντείνεται με την Πανσέληνο της Κυριακής στον Σκορπιό, οπότε θα πρέπει να επανεξετάσετε τον προϋπολογισμό σας και ίσως να αλλάξουν οι προτεραιότητές σας. Δηλαδή, μπορεί να αφήσετε στην άκρη τις προσωπικές σας επιθυμίες, προκειμένου να πετύχετε έναν σημαντικό σας στόχο. Την Τρίτη εισέρχονται στους Διδύμους ο Ήλιος και ο Ερμής και ξεκινάει μια πολύ επικοινωνιακή φάση που θα φέρει νέες ευκαιρίες

16.5.19 – lifo

55

α΄ πρόσωπο week

Νικόλας Σεβαστάκης: Η σειρά «Minima» στις εκδόσεις του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, του γνωστού ΜΙΕΤ. Μικρά κείμενα μεγάλης διατρητικής ισχύος, όπως το τελευταίο, αυτό που διάβασα πριν από δύο μέρες, το Η συμμετοχή μας σ’ αυτόν τον πόλεμο του Εβραίου στοχαστή Χανς Γιόνας./ Το πάθος του Ερίκ Βυϊγιάρ στην υπεράσπιση των ιδεών του (με τις οποίες και διαφωνώ). Το πώς αυτό το πάθος απογειώνει τη γραφή του αντί να την υπονομεύει (μιλώ εδώ για το τελευταίο του, το έξοχο 14η Ιουλίου, σε μετάφραση Μανώλη Πιμπλή, εκδόσεις Πόλις). Είμαι βέβαιος πως ο Σπύρος Στάβερης θα ένιωθε σαν στο σπίτι του ακούγοντάς τον!/ Ο πληθωρισμός παρουσιάσεων και εκδηλώσεων στο πλαίσιο της ΔΕΒΘ. Θα ήταν καλύτερα να ήταν λιγότερες και κάποιες τουλάχιστον (από τις μεγάλες συζητήσεις) να είχαν περισσότερο χρόνο.

56 lifo – 16.5.19

απο τη λενα φουτσιτζη

Αγαπητή Α,μπα: Ντρέπομαι να πάω σε ψυχολόγο για ερωτικά ζητήματα. Δεν μπορώ όμως να το ξεπεράσω μόνη μου. Βιώνω μια κατάσταση (ερωτικής φύσεως) την οποία δεν θέλω να μοιραστώ με τους ανθρώπους μου και θα ένιωθα πιο άνετα να μιλήσω σε κάποιον ξένο. Έστω, μόνο να μιλήσω. Το ζω αυτό εδώ και 9 μήνες. Με πνίγει. Δεν μπορώ, πλέον, να το διαχειριστώ. Νιώθω εντελώς χαμένη. Ταυτόχρονα, ντρέπομαι να πάω σε έναν επαγγελματία και να του πω «ναι, γεια σας, είμαι ερωτευμένη με έναν άνθρωπο χωρίς ανταπόκριση και αυτό με σκοτώνει ψυχολογικά», ενώ τόσοι άλλοι άνθρωποι έχουν πιο σοβαρά ζητήματα να λύσουν. Δεν μπορώ, όμως, να το ξεπεράσω μόνη μου. Χρειάζομαι βοήθεια. Θα ήθελα τη συμβουλή σου. απαντηση α,μπα

Γεωργία Παπαστάμου: Μικρό πρόβλημα για τους γονείς που έχουν βγάλει τα παιδιά τους Ντενέρις και Καλίσι (τουλάχιστον 600 μόνο τον τελευταίο χρόνο στις ΗΠΑ) μετά το χτεσινό επεισόδιο του GoT. Από κει που προετοίμαζαν το βλαστάρι τους να γίνει μια δίκαιη, γενναία βασίλισσα, στρίψαμε ελαφρώς προς τη θεία που την πέφτει στο ανίψι της και βάζει φωτιά στο σπίτι.

Χρήστος Παρίδης: Βρέθηκα στο Δίκτυο Μεταναστριών «Μέλισσα» της πλατείας Βικτωρίας με αφορμή το βίντεο της Marwa Arsanios «Ποιος φοβάται την ιδεολογία; Μέρος 2» στο πλαίσιο του Fast Forward Festival 6 της Στέγης. Υπέροχος και ζεστός χώρος, όπου γυναίκες πρόσφυγες και μετανάστριες από χώρες ξένες προς την κουλτούρα μας δημιουργούν και συνυπάρχουν. «Τι συμβαίνει όταν κάθε βράδυ επιστρέφουν στους συζύγους τους και στις θρησκευτικές και κοινωνικές προκαταλήψεις;» ρώτησα τη διευθύντρια του δικτύου. Κοντοστάθηκε και μου απάντησε: «Καλή ερώτηση. Δεν είναι εύκολη η προσαρμογή, αλλά έχουν την παρότρυνση γυναικών που ζούνε χρόνια εδώ. Και ξέρετε; Θέλουν πραγματικά να μάθουν και να προοδεύσουν, να καλυτερέψουν τη ζωή τους. Αλλά, όντως, δεν είναι εύκολο γι’ αυτές».

Άρης Δημοκίδης: Μετά από 6 χρόνια κυκλοφόρησε ένα νέο βιβλίο μου απ’ τη σειρά «Αόρατοι Ρεπόρτερ». Λέγεται Η κατάρα της χαμένης Ατλαντίδας. Όσα παιδιά και προέφηβοι διάβαζαν Αόρατους Ρεπόρτερ (που πρωτοκυκλοφόρησαν το 2009), τώρα θα τελειώνουν ίσως τον στρατό ή το πανεπιστήμιο! Δεν πιστεύω πως θα νοσταλγήσουν την παιδική τους ηλικία και πως θα ενδιαφερθούν να διαβάσουν την Κατάρα της χαμένης Ατλαντίδας – είναι πολύ μικροί ακόμα για νοσταλγίες, η ανάγκη για παλιμπαιδισμό έρχεται αργότερα. Ελπίζω, όμως, πως τα σημερινά παιδιά θα αγαπήσουν τους «Ρεπόρτερ» όσο τα παλιά.

μικρές εξομολογήσεισ από τους συντάκτες της lifo

ρώτα την

Θοδωρής Αντωνόπουλος: Κάποιος θα πρέπει να πληροφορήσει διάφορους υποψήφιους πρωθυπουργούς, δημάρχους, περιφερειάρχες, βουλευτές, ευρωβουλευτές κ.λπ. ότι τον καθημερινό άνθρωπο λίγο τον μέλει ποιος είναι ο πιο τσαμπουκάς, ο πιο ετοιμόλογος, ο πιο συκοφάντης ή ο πιο «γάτος» – έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένο λίγο-πολύ το πλαίσιο στο οποίο θα πορευτούν. Μήτε τα πολλά ταξίματα τον πείθουν πια. Τις υποσχέσεις και τις ελπίδες τις προτιμά χειροπιαστές, τη συνέπεια και το ήθος σας θα τα εκτιμήσει περισσότερο από τις ιδέες τις παχιές ή τη «μαγκιά» σας, δικαίωμα ξανά στο όνειρο και σε μια πιο αξιοπρεπή ζωή είναι το στοίχημα το δικό του.

Αν πας σε έναν ψυχολόγο και του πεις ένα πρόβλημα που δεν είναι σοβαρό (κατά τα λεγόμενά σου), τα σοβαρά προβλήματα των άλλων ανθρώπων θα γίνουν πιο εύκολα; Θα μειωθούν; Αν πας σε έναν ψυχολόγο και του πεις ένα πρόβλημα που δεν είναι σοβαρό (κατά τη γνώμη σου), τότε οι άνθρωποι που έχουν σοβαρά προβλήματα θα έχουν λιγότερες ευκαιρίες να τα λύσουν; Τι σημασία έχει το πού κατατάσσεται το δικό σου πρόβλημα στην παγκόσμια κατάταξη προβλημάτων; Αν ήταν όπως τα λες, ποιος θα είχε δικαίωμα να πάει σε ψυχολόγο; Ποιο είναι το επίπεδο της απόλυτης δυστυχίας; Στη φυλακή; Σε στρατόπεδο συγκέντρωσης; Μέσα σε πόλεμο; Σε πόλεμο σε κατάσταση πολιορκίας και εξάπλωση χολέρας; Με ταυτόχρονη επίθεση εξωγήινων; Και αφανισμό της γης από την κλιματική αλλαγή; Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς ένα πρόβλημα, πας σε ψυχολόγο. Είναι η μόνη λύση. Αν φαίνεται «απλό», τότε από κάτω κρύβονται άλλα που δεν είναι καθόλου απλά και δεν μπορείς να τα δεις. Γι’ αυτό πρέπει να πας σε ψυχολόγο.

Αγαπητή Α,μπα: Είμαι 21 και οι γύρω μου με πιέζουν να κάνω σεξ. Η μητέρα μου νομίζει ότι θα μείνω μόνη Στα 21 μου, χωρίς να έχω καμία σεξουαλική επαφή μέχρι στιγμής και καμία σχέση στο ενεργητικό μου, νιώθω συνεχή πίεση από τον κοινωνικό μου περίγυρο. Αυτό το τεράστιο φορτίο ότι η γυναίκα είναι προορισμένη να γίνει σύζυγος και μητέρα είναι πολύ ξεπερασμένη. Φαίνεται όμως ότι μόνο εγώ έχω αυτή την άποψη. Δεν έχω επιδιώξει πότε στη ζωή μου να κάνω κάτι με κάποιον κι όμως η μητέρα μου ανησυχεί ότι θα μείνω για πάντα μόνη με αυτήν τη συμπεριφορά. Τελικά το σεξ είναι υπερτιμημένο, όπως και μια ερωτική σχέση; -Ουράνιο τόξο απαντηση α,μπα

Όχι, δεν είναι υπερτιμημένο ούτε το σεξ ούτε οι ερωτικές σχέσεις. Είναι διαφορετικό το τι θα έπρεπε να είναι ξεπερασμένο κατά τη γνώμη σου και τι είναι όντως ξεπερασμένο. Η ιδέα ότι η γυναίκα προορίζεται για σύζυγος και μητέρα θα έπρεπε να είναι ξεπερασμένη. Δεν είναι. Για την ώρα, είναι κυρίαρχη. Όμως δεν είσαι η μόνη που πιστεύει ότι θα έπρεπε να είναι ξεπερασμένη. Όχι μόνο δεν είσαι η μόνη αλλά το έγραψες απευθυνόμενη σε ένα ολόκληρο site που διαβάζουν χιλιάδες και στην πλειονότητά τους συμφωνούν μαζί σου. Οπότε, ίσως είσαι η μόνη στον περίγυρό σου που το πιστεύει. Αυτό σημαίνει ότι βρίσκεσαι στον λάθος περίγυρο. Πρέπει να βρεις τον τρόπο να βρεθείς ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν παρόμοια φιλοσοφία ζωής, αλλιώς η ζωή είναι πολύ μοναχική. Δεν κατάλαβα αν δεν είχες σχέση ως τώρα επειδή δεν ήθελες. Λες ότι δεν το έχεις επιδιώξει, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Δεν ξέρω και τι σημαίνει το «δεν το επιδίωξα, αλλά η μαμά μου πιστεύει ότι μπλα μπλα». Αν δεν σκοπεύεις να το επιδιώξεις ποτέ, τότε, ναι, είναι πιθανό να μη δημιουργήσεις ποτέ σχέση. Δεν δημιουργούνται από μόνες τους οι σχέσεις. Δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος να φοβάσαι κάτι, εξαρτάται από το τι θέλεις. Νομίζω ότι είσαι λίγο μπερδεμένη με το τι θέλεις, γι’ αυτό είναι μπερδεμένο αυτό που γράφεις. Η ερωτική σχέση δεν ισούται με γάμο. Το σεξ δεν ισούται με παιδιά. Δεν έχω καταλάβει τι συνιστά ευτυχία για σένα. Αν εσύ ξέρεις, εμάς μας περισσεύει, αλλά πρέπει να ξέρεις η ίδια τι θέλεις στη ζωή σου και πώς θα βρεθείς ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν παρόμοια στάση ζωής.

στειλτε τισ δικεσ σας ερωτησεις και διαβαστε περισσοτερεσ απαντησεισ στο ampa.lifo.gr