23.5.2019 ολα για την αθηνα! δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη
free press
ΣΤΟ
Χ Α ΡΤΙ
Τ1ΥΟ ο Ν ΙΑΔΊΚ Βάσει στοιχείων Bari-Focus
ΣΤΟ
Δ
www.lifo.gr Στοιχεία s Google Analytic
2 lifo – 23.5.19
☛ «Ναι, είμαστε ρατσιστές – τέλος στα προσχήματα» έγραφε ο Δημήτρης Πολιτάκης στο προηγούμενο τεύχος, καταλήγοντας σε μια πικρή διαπίστωση. Ο/Η ομόκεντρα επισημαίνει: «Κάποιες σκέψεις για την ερμηνεία αυτού του ρατσισμού. Τους τελευταίους αιώνες, αντίθετα με τους περισσότερους Ευρωπαίους, οι Έλληνες όχι μόνο δεν είχαν αποικίες, για να εξοικειωθούν με Ασιάτες ή Αφρικανούς από τη θέση του κατακτητή, αλλά υπήρξαν υπόδουλοι μιας μουσουλμανικής υπερδύναμης, με όση εχθρότητα μπορεί να έχει εγγραφεί στο κύτταρό τους ως κατακτημένων. Ως εκ τούτου, τους “αλλόφυλους” και τους “αλλόθρησκους” δεν τους βλέπουν όπως οι άλλοι: ούτε με την επιείκεια και κάποιες τύψεις του αλλοτινού δυνάστη ούτε με την “προστατευτική” υπεροψία του μέντορα που τους έχει “εκπολιτίσει”. Όταν στα μέσα του προηγούμενου αιώνα στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Άμστερνταμ ή στις Βρυξέλλες ζούσαν πλήθη Ασιατών ή Αφρικανών, που μιλούσαν άπταιστα τις γλώσσες των χωρών που τους είχαν κατακτήσει, στην Αθήνα δεν έβλεπες ούτε έναν εκπρόσωπο άλλης φυλής. Ούτε έναν, στην κυριολεξία. Μήπως κάτι σημαίνουν αυτά...».
α π ό τ η lif o t ea m
Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.
POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS
feedback605
Ο ΡΑΤΣΙΣΜΌΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ, Η ΜΑΝΤΌΝΑ ΣΤΗ EUROVISION ΚΑΙ ΌΣΑ ΑΓΑΠΆΜΕ ΣΤΑ ΕΞΆΡΧΕΙΑ
*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr
☛ «Η Μαντόνα στη Eurovision: Όλα λάθος!» σχολίαζε η Πωλίν Κόκλα την επομένη της απογοητευτικής εμφάνισης της ποπ σταρ στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού. Ο smurf100 απαντά: «Καταρχάς, νομίζω ότι η κριτική σας απέναντι στην Ντούσκα είναι κάπως υπερβολική. Η Ντούσκα δεν ήταν ούτε από τις δικές μου αγαπημένες, όμως η παρουσίασή της ήταν αξιοπρεπής και δουλεμένη. Τώρα, όσον αφορά τη Μαντόνα, δεν θα διαφωνήσω. Έχει παρουσιάσει πολύ καλύτερα πράγματα. Μου φαίνεται σαν να προσπαθεί με νύχια και με δόντια να παραμείνει relevant και για πάντα νέα, κάτι εκ των πραγμάτων αδύνατο. Οι φωνητικές της ικανότητες ποτέ δεν ήταν καλές, ωστόσο χθες πάτησε συνολικά 0 νότες όσο τραγουδούσε· ήταν σχεδόν μόνιμα εκτός τόνου. Έχει σίγουρα ένα star quality, απλώς αυτό φαινόταν ξεθωριασμένο και κουρασμένο στη χθεσινή της εμφάνιση. Δεν θα σχολιάσω την πολιτική διάσταση του ζητήματος. Ίσως να έχετε δίκιο σε όσα λέτε, χωρίς να είμαι σίγουρος ότι δέχτηκε να εμφανιστεί απλώς για να πάρει το 1,5 εκατ. που της πρόσφεραν. Μπορεί να το έκανε για να επανέλθει το όνομά της στην επικαιρότητα (πράγμα που πέτυχε)». Ο/Η Reveal συμπληρώνει: «Το πρόβλημά της είναι ότι δεν εννοεί να καταλάβει ότι μαζί με εκείνη μεγάλωσε και το κοινό της. Δεν πρόκειται να την παρεξηγήσει κανείς αν δεν είναι “μοντέρνα”, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα. Το νεανικό κοινό, στο οποίο προσπαθεί να απευθυνθεί με κάθε τρόπο (από τα κοστούμια μέχρι τις πλαστικές), έχει άλλα πρότυπα και τη Μαντόνα τη θεωρεί εκτός εποχής. Αν δεν τα καταλάβει αυτά, λοιπόν, θα χάσει και το κοινό που έχει ήδη, εκείνους που την ακολουθούν από τη δεκαετία του ’80, οι οποίοι θα της γυρίσουν την πλάτη, όπως τους τη γυρίζει κι αυτή. Οι καλλιτέχνες που δεν σέβονται το κοινό τους και δεν ξέρουν σε ποιον απευθύνονται στο τέλος μένουν χωρίς κοινό». ☛ «30 λόγους που αγαπάμε ακόμα τα Εξάρχεια» κατέγραψε η ομάδα της LiFO στο μεγάλο αφιέρωμα στην πιο γοητευτική γειτονιά της Αθήνας. Ο Γράφων συμπληρώνει τους δικούς του: «Γιατί στο Φοιτητικό ακούσαμε τα πρώτα “έντεχνα”, όταν παντού έπαιζε μπουζούκι. Γιατί εκεί είχε δισκάδικα να χορτάσουν μάτι και αυτί. Γιατί εκεί έβρισκες βιβλία που δεν υπήρχαν αλλού (π.χ. Σάββα Παύλου). Γιατί η Ίντριγκα έχει Guinness βαρέλι. Γιατί εκεί είχαμε τις πρώτες ψαγμένες συζητήσεις μας (και τις δεύτερες και τις τρίτες, να μη σου πω). Γιατί πηγαίναμε με αιθέριες υπάρξεις για να τις εντυπωσιάσουμε, δηλώνοντας πόσο ψαγμένοι είμαστε. Γιατί εξακολουθεί να έχει ένα συμπαθέστατο δίκτυο ταβερνών (Λεύκα, Πειναλέων, Δούρειος Ίππος, Αυλή). Απλώς να πούμε ότι από το 2008 τα Εξάρχεια είναι σε έναν κατήφορο και τα τελευταία 3-4 χρόνια σε ελεύθερη πτώση». ☛ «Δίκη Χρυσής Αυγής: Νεοναζί γυμνοί στο εδώλιο» ήταν ο τίτλος του άρθρου του guest editor Κωστή Παπαϊωάννου. Ο/Η Citellus citellus αναφέρει: «Η δίκη της Χ.Α. φυσικά και θα έπαιρνε πολύ χρόνο, όποιοι πιστεύουν το αντίθετο δεν έχουν ιδέα από παρόμοιες διαδικασίες. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι σημαντικό μέρος της καθυστέρησης βαρύνει ευθέως την κυβέρνηση και καθόλου τη Δικαιοσύνη, π.χ. όταν δεν υπήρχε αίθουσα ή όταν η δίκη διακόπηκε λόγω έλλειψης θέρμανσης(!). Η δε επίσκεψη της κ. Μπαζιάνα, παρ’ ότι νομότυπη, ήταν λάθος, λίγος σανός στο παχνί των ψηφοφόρων και πολλά βέλη στη φαρέτρα των ναζί».
μαθε πωσ στη σελιδα 11
free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη. 23.5.19 – lifo
3
Index #606
www.lifo.gr
ΣΤΗΛΕΣ
7
Κάννες 2019: Θέμα συνείδησης από ton θοδωρή κουτσογιαννόπουλο
Βλέποντας για πρώτη φορά «Game of Thrones» στο φινάλε του από τον δημήτρη πολιτάκη
8
Μιλώντας, αλλά όχι «καθοδηγώντας»
10
Mama: Ένας ύμνος στο κενό
10
από τον νικολα σεβαστακη
απο τον βασίλη βαμβακα
ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr
εκδοτης
Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ commercial director Πηνελόπη Μουλά διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής
ΘΕΜΑΤΑ
διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης
ΑΦΙΕΡΩΜΑ
διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ 53
σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αrt director Χρήστος Τζοβάρας υπεύθυνη social media Χριστίνα Γαλανοπούλου –––––– ε μπο ρικο τμημα advertising director Γιώτα Αθανασοπούλου digital advertising director Χριστίνα Γιαννοπούλου direct sales director Κώστας Μαντάς direct sales Γιώργος Λυκουργιώτης, Ισιδώρα Γενούζου, Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου digital campaign manager Αγγελική Λάζου client service coordinator Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– συν ταξη αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας
ΕΤΑΙΡΙΚΗ
συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα (Θέατρο), Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Σινεμά), Τάσος Μελεμενίδης (Σινεμά), Γιάννης Κωνσταντινίδης (Εικαστικά), Τίνα Μανδηλαρά (Βιβλίο), Νίκη Μηταρέα (Γεύση), Μερόπη Κοκκίνη, Αναστασία Γαλάνη, Άκης Κατσούδας, Κατερίνα Κοντίνη, Δημήτρης Κυριαζής, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Φιλιώ Ράγκου, Πάνος Σάκκας, Νικόλας Σεβαστάκης, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή –––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος
μαθε πωσ στη σελιδα 11
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ 43
ΟΛΓΑ ΜΠΑΚΟΜΑΡΟΥ
ατελιέ αssistant art director Βανέσσα Φερλέ διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου
16-42 4 lifo – 23.5.19
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ Συνέντευξη στον Θανάση Λάλα.
12
γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639
παρακαλουμε
ανακυκλωστε
23.5.19 – lifo
5
No 1 ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ
Πρώτη στην κατηγορία των free press με μεγάλη διαφορά από το επόμενο
Το μοναδικό free press που συμπεριλαμβάνεται στα 15 πιο επιδραστικά ενημερωτικά media της Ελλάδας, σύμφωνα με τη διεθνή μέτρηση του Reuters, ισοβαθμίζοντας με την «Καθημερινή» και το «Πρώτο Θέμα» Το τέταρτο ισχυρότερο media brand μεταξύ όλων των κατηγοριών 4.150.000 unique visitors 40.000.000 page views To lifo.gr συνεχίζει τον καλπασμό του με διπλάσια επισκεψιμότητα από τους ανταγωνιστές του Η official page της LiFO είναι η πιο ισχυρή και μοιρασμένη σελίδα των ελληνικών media με 724.000 followers
Η μεγάλη ψηφιακή επιτυχία
ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ διαβάζει LiFO
4.150.000 UNIQUE VISITORS ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΜΑΡΤΙΟΣ 2019
ΠΟΙΟΤΗΤΑ. ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ. ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ 6 lifo – 23.5.19
talk of the town
Κάννες 2019: Θέμα συνείδησης Το θέμα του διαχωρισμού του καλλιτέχνη από τον άνθρωπο παραμένει εξαντλητικά αναπάντητο στην ουσία του.
απ ό ton θοδωρή κουτσογ ιαννόπ ουλο
23-29 ΜΑΪΟΥ 2019
T. 606
θ οδωρήσ κου τ σο γ ι αν ν ό πουλοσ — δ η μ η τ ρ η σ π ολι τα κ η σ – ν ι κολ ασ σεβαστακησ – βα σ ί λη σ βα μ βα κ α σ
• Ο Αλέν Ντελόν και οι Κάννες • Όταν το τελευταίο επεισόδιο GOT είναι και το πρώτο σου • Γνώμες πριν από τις εκλογές • Για το «Μama»
Ποιος από τους δύο είχε δίκιο; Ο Μπαουμγκάρτεν, ο οποίος είχε γράψει ότι η αισθητική είναι ο κλάδος της φιλοσοφίας που ασχολείται με το ωραίο; Ή ο Σωκράτης, που είχε πει πως η αισθητική και η ηθική δεν είναι παρά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, της ωφελιμότητας; Της ατζέντας, στην τρέχουσα λίνγκο. Ο Αλέν Ντελόν είναι από εκείνους που δεν χρειάζεται να αποδείξουν την ομορφιά τους. Τουναντίον, πάλεψε να πετύχει πολλά παραπάνω από το αυτόματο διαβατήριο που του έδινε το πρόσωπό του. «Η φάτσα σου, το ταλέντο σου και οι σπουδαίοι σκηνοθέτες σου ευθύνονται για την καριέρα σου» του είπε δακρυσμένη η κόρη του Ανούσκα τη στιγμή που του παρέδιδε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στην κατάμεστη από επευφημούντες θεατές αίθουσα Debussy, στις Κάννες. Χωρίς να απαντήσει στις κατηγορίες που του είχαν μαζέψει οι πολέμιοί του, κυρίως γυναίκες που τον κατηγορούν για βίαιη συμπεριφορά, αλλά και οι δυο γιοι του, ο μεγαλύτερος σταρ από καταβολής γαλλικού κινηματογράφου επέλεξε την κόρη του, που είναι και γυναίκα και παιδί του, για να δείξει εμμέσως πως, αν και μοναχικός λύκος, δεν είναι ολομόναχος στη μεγάλη του βραδιά. Το θέμα του διαχωρισμού του καλλιτέχνη από τον άνθρωπο παραμένει εξαντλητικά αναπάντητο στην ουσία του. Το Φεστιβάλ Καννών, διά στόματος του καλλιτεχνικού του διευθυντή, του Τιερί Φρεμό, πήρε θέση: στον 23.5.19 – lifo
7
PULP FICTION πρόλογό του ο εκλέκτορας ανέφερε (τόλμησε να αναφέρει, όπως διευκρίνισε) το όνομα του Γούντι Άλεν, παλιότερου αποδέκτη του ίδιου βραβείου με τον Ντελόν, κατατάσσοντάς τον στο πάνθεον, ανεξάρτητα από την προσωπική του ζωή. Για τον Φρεμό, το φεστιβάλ είναι ένας τόπος ταινιών, μια αγκαλιά στους δημιουργούς που έχουν κάτι πρωτότυπο και τολμηρό να πουν. Γι’ αυτόν, ο Άλεν ταυτίζεται με τις υπέροχες ταινίες που τον συντρόφεψαν στις σκοτεινές αίθουσες και παρακίνησε το κοινό να συγκεντρωθεί μόνο σε αυτό – όντως, οι θεατές χειροκρότησαν. Ωστόσο, το ίδιο φεστιβάλ, με τον ίδιο διευθυντή, είχε αποβάλει πριν από λίγα χρόνια τον Λαρς φον Τρίερ για δηλώσεις που κατά τον ίδιο ερμηνεύτηκαν ως φιλοναζιστικές και κατά τον σκηνοθέτη και όλους όσοι συντονίζονται με την περσόνα του παρερμηνεύτηκαν ως κυριολεκτικές, αντί για παράδοξα χιουμοριστικές. Ο Δανός δεν έχει φερθεί καλά σε γυναίκες ηθοποιούς, όπως λένε. Αλλά δεν κρίθηκε γι’ αυτό. Εξορίστηκε, μέχρι την περσινή άφεση αμαρτιών, για μια, ας πούμε, πολιτική δήλωση. Ο Ντελόν είναι ακροδεξιός, συντεταγμένος με τον λεπενισμό. Αλλά δεν κρίθηκε γι’ αυτό. Τιμήθηκε για την καριέρα του. Η καριέρα, βέβαια, ενέχει την έννοια της εν γένει στάσης απέναντι σε όλα τα πράγματα, ειδικά μέσα από δημόσιες δηλώσεις και τοποθετήσεις. Συνεπώς, δύο μέτρα και δύο σταθμά, από τα ίδια αφεντικά.
μαθε πωσ στη σελιδα 11
8 lifo – 23.5.19
ε τη βράβευση αυτή, το φεστιβάλ παίρνει απόσταση από το #metoo. Δεν το απορρίπτει, αλλά δεν προσυπογράφει. Η αμερικανική Ακαδημία των Όσκαρ, θυμίζω, διέγραψε πρόσφατα τον Ρόμαν Πολάνσκι από τα μέλη της (δεν είχε άλλον ρόλο πέρα από τη θέση που του εξασφαλίζει το καταστατικό), προφανώς λόγω της πολύ παλιάς συμπεριφοράς του και με νομική αφορμή την επίσης παλιά φυγοδικία του. Ο Πολάνσκι έχει προσφύγει, αλλά τα Όσκαρ εμμένουν. Είναι ο ίδιος θεσμός που είχε δώσει, εκτός από τα δύο Όσκαρ Σκηνοθεσίας, τιμητικό βραβείο στον Ελία Καζάν, ο οποίος είχε καταστρέψει καριέρες επιφανών συναδέλφων του, προδίδοντας ενόρκως τα πολιτικά τους πιστεύω. Το βραβείο αυτό δεν έχει αναιρεθεί. Είμαι σχεδόν σίγουρος πως οι Κάννες, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τον Πολάνσκι και πάντα ανοίγουν τις πόρτες τους για να υποδεχθούν κάθε καινούργια ταινία του, δεν θα βράβευαν ποτέ συνολικά και αναδρομικά έναν καθ’ όλα σπουδαίο καλλιτέχνη όπως ο Καζάν, για πολιτικούς λόγους. Η αισθητική γίνεται εύκολα λάστιχο στα κυβικά της ηθικής ατζέντας του καθενός. Διότι, τελικά, η συνείδηση (η έτερη ακαθόριστη συνθήκη κρίσης) υπαγορεύει τις αποφάσεις. Και στο συγκεκριμένο φεστιβάλ δεν βλέπουμε συχνά ιστορίες θεολογικής αναζήτησης ή θρησκευτικής πόλωσης, ούτε βγαίνει στην επιφάνεια πραγματικό controversy πίστης. Στο επίσημο πρόγραμμα διαγωνίζονται για τον Χρυσό Φοίνικα δύο ταινίες που πραγματεύονται την ελεύθερη βούληση ως διαφορετικές όψεις της θρησκείας και της πίστης. Στο Hidden Life ο Τέρενς Μάλικ μεταφέρει στην οθόνη την πραγματική ιστορία του Φραντς Γιέγκερστετερ (μετέπειτα αναγορευμένου μάρτυρα της Καθολικής Εκκλησίας), ενός Αυστριακού αντιρρησία συνείδησης που αρνήθηκε να ορκιστεί εγγράφως στο όνομα του Χίτλερ, να υπηρετήσει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να σκοτώσει και να εγκαταλείψει χωρίς να βρίσκει αιτία τη γυναίκα και τις τρεις κόρες του και μαζί μια ειδυλλιακή ζωή αγρότη στις Άλπεις. Φόρος τιμής στους «άκλαυτους» αντιστασιακούς τω πνεύματι, που έπεσαν κρυφά, αν και ηρωικά, και δεν τιμήθηκαν για τη δράση τους, ο Μάλικ σκηνοθετεί υψιπετώς, ως συνήθως, μια σεναριακή αφορμή για τον μόνιμο θρήνο της χαμένης αθωότητας, της άρνησης του ανθρώπου σε οτιδήποτε φυσικό και αγνό. Εκτός από τον φασισμό, εναντιώνεται στη συμβιβαστική, ανάρμοστη στάση της Εκκλησίας απέναντι στον πόλεμο, αν και εξιδανικεύει το Ωραίο με τα μάτια (και δυστυχώς όχι με την κάμερα του Εμάνιουελ Λουμπέτσκι, αυτήν τη φορά) του πιστού. Ο Νεαρός Αχμέντ (Young Ahmed) είναι ένας ανήλικος μουσουλμάνος που ζει στο Βέλγιο και έχει υποστεί κανονική πλύση εγκεφάλου από τον τοπικό ιμάμη, σε τέτοιον βαθμό που ζει για να υπηρετεί σκληρά το Κοράνι και δεν διστάζει να επιτεθεί στην κάποτε αγαπημένη του δασκάλα, επειδή εκείνη χρησιμοποίησε ιερούς στίχους μέσα σε τραγούδια στο πλαίσιο σύγχρονης διδακτικής μεθόδου. Εκεί που ο Μάλικ ξεχειλώνει το point του με τρίωρη περιήγηση στα στάχυα, στα βουνά, στις καμπάνες και στα όμορφα πρόσωπα που σπάνε από τον πόλεμο, οι αδελφοί Νταρντέν κρατάνε σφιχτή και γοργή τη μεταμόρφωση του 13χρονου σε θεοφοβούμενο, πολεμοχαρές τέρας που προσδοκά τη μεταθανάτια λύτρωση σε μια κοινωνία «σταυροφόρων και Εβραίων» που τον απειλούν. Πρόκειται για ένα μπερδεμένο παιδί και οι Βέλγοι σκηνοθέτες δεν το ξεχνούν, όσο κι αν μπαίνουν στη θέση του, για να καταλάβουν κι εκείνοι πόσο αστραπιαία αιχμαλωτίζεται μια ψυχή από τη θρησκεία και πόσο βαθιά η συνείδηση μολύνεται από το μικρόβιο του φόβου. Ο Νεαρός Αχμέντ αναμένεται να διχάσει, το Hidden Life όχι ιδιαίτερα. Οι Κάννες αγαπάνε τις προκλήσεις, τα κινηματογραφικά διλήμματα, τα πολιτικά σχόλια για τη σημερινή κοινωνία, κυρίως από σκηνοθέτες που χρησιμοποιούν ξεχωριστή, δοκιμασμένη αισθητική. Προκρίνουν ιστορίες προσωπικής αμφιβολίας και κρίσης συνείδησης. Το φόρτε τους είναι να μην αποκαλύπτουν την όποια ατζέντα πίσω από τις επιλογές: φτιάχνουν το πρόγραμμα και μετά αφήνουν την κριτική επιτροπή να βγάλει τα κάρβουνα από τη φωτιά, με τα βραβεία.
SHORTCUT
Το ίδιο φεστιβάλ, με τον ίδιο διευθυντή, είχε αποβάλει πριν από λίγα χρόνια τον Λαρς φον Τρίερ για δηλώσεις που κατά τον ίδιο ερμηνεύτηκαν ως φιλοναζιστικές και κατά τον σκηνοθέτη και όλους όσοι συντονίζονται με την περσόνα του παρερμηνεύτηκαν ως κυριολεκτικές, αντί για παράδοξα χιουμοριστικές.
απ ό τ ο ν δημ ήτ ρη π ολ ι τάκ η
Βλέποντας για πρώτη φορά «Game of Thrones» στο φινάλε του Φοβόμουν ότι θα μπερδευτώ ακόμα περισσότερο μ’ αυτήν τη βραχύβια, τουριστική παραμονή στο σύμπαν του Γουέστερος, αλλά τελικά κάτι έπιασα, καθώς η σειρά βάδιζε αργά και με ελεγειακούς τόνους προς το αιώνιο σούρουπο.
Υ
πάρχει πιο άκυρη παρηγοριά από το «ποτέ δεν είναι αργά»; Σχεδόν πάντοτε είναι αργά, όλο και πιο αργά… Ειδικά λίγο πριν από το τέλος. Παρ’ όλα αυτά, αποφάσισα να το ασπαστώ προσωρινά ως αξίωμα και να δω το κύκνειο άσμα του «Game of Thrones», χωρίς να έχω δει προηγουμένως ούτε ένα επεισόδιο από τους οκτώ κύκλους της απίστευτα δημοφιλούς σειράς, παρά μόνο κάτι σπαράγματα από δω κι από κει κατά καιρούς σε ξένα σπίτια, ενώ συγχρόνως χάζευα στο κινητό. Κατανοώ ότι η απόφαση αυτή μοιάζει με εκκεντρική εξάσκηση στη ματαιότητα και επίσης προσβάλλει βάναυσα όσους έχουν φάει τόσα χρόνια από τη ζωή τους να ασχολούνται (φανατικά συχνά) όχι απλώς με τα καθέκαστα μιας τηλεοπτικής μυθοπλασίας αλλά με ένα αυτόνομο φαντασιακό σύμπαν – με έναν ολόκληρο παράλληλο κόσμο γεμάτο κώδικες και χαρακτήρες, εντελώς άγνωστους σ’ εμένα. Τι παριστάνεις, δηλαδή, ρε φίλε; Περί άλλα τυρβάζεις σε όλη τη μακρά διαδρομή και εμφανίζεσαι λίγο πριν από τη γραμμή του τερματισμού; Αίσχος! Εσύ δεν είσαι από αυτούς που κάγχαζαν τόσα χρόνια: «Ιπτάμενοι δράκοι και προβιές, ρε παιδιά; Σοβαρά τώρα;». Δίκαιη η αποδοκιμασία, αλλά κι εμείς, που δεν το έχουμε δει, άνθρωποι είμαστε και θέλουμε να συμμετέχουμε (έστω «κλέβοντας», έστω και μέσω κάποιας ώσμωσης στα τελειώματα της ιστορίας) στο μέγα αυτό γεγονός της σύγχρονης ψυχαγωγικής κουλτούρας. Τόσα χρόνια εμφανίζονται τακτικά μπροστά μας πρόσωπα, σλόγκαν και εικόνες μεσαιωνικής παρτούζας που είχαν αποκτήσει, λόγω άγνοιας, περίεργες σημειολογικές διαστάσεις. Ο Τζον Σνόου. Ο Κόκκινος Γάμος. Ο χειμώνας που διαρκώς έρχεται. Η βία και το σεξ. Ο θρόνος που έμοιαζε με έπιπλο/συσκευή ανασκολοπισμού. Αυτός ο πανταχού παρών «νάνος συμβουλάτορας» (κωδικοποιημένα το λέω, στην πραγματικότητα ο Πίτερ Ντίνκλατζ ήταν ένα από τα ελάχιστα μέλη του καστ που αναγνώριζα). Τι παιζόταν; Σε γενικές γραμμές έστω… Γι’ αυτό ακριβώς είπα να κάτσω να δω τουλάχιστον ένα ολόκληρο επεισόδιο και συγκεκριμένα το «γκραν φινάλε», παρ’ ότι γνωρίζω από προηγούμενες εμπειρίες με σειρές στις οποίες είχα επενδύσει συναισθηματικά επί μακρόν ότι τα πολυαναμενόμενα φινάλε αγαπημένων σειρών αποτελούν κατά κανόνα άχαρες τελετές λήξης που μάταια προσπαθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα και να προσφέρουν μια ψευδαίσθηση ολοκλήρωσης στους θεατές που ήδη παρουσιάζουν έντονα συμπτώματα στέρησης. Φοβόμουν ότι θα μπερδευτώ ακόμα περισσότερο μ’ αυτήν τη βραχύβια, τουριστική παραμονή στο σύμπαν του Γουέστερος, αλλά τελικά κάτι έπιασα, μολονότι προς το τέλος άρχισα πάλι να το χάνω και να μην καταλαβαίνω τι διακυβεύεται, καθώς η σειρά βάδιζε αργά και με ελεγειακούς τόνους προς το αιώνιο σούρουπο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μετάνιωσα για τις άσχετες κρυάδες που είχα αμολήσει κατά καιρούς για ξωτικά και δράκους (είχε και ξωτικά η σειρά, εκτός από δράκους; Από το φινάλε δεν κατάλαβα). Η σκηνή όπου εμφανίζεται ο δράκος πίσω από τη βασίλισσα, καθώς εκείνη απευθύνεται, σε διάλεκτο Dothraki, στο απέραντο, αλλά απολύτως συντεταγμένο πλήθος, ήταν συγκλονιστική. Κατά τα λοιπά, σεξ μηδέν, βία ελάχιστη και η αίσθηση πως ό,τι συνταρακτικό ήταν να γίνει, είχε γίνει χωρίς εμένα. Τα φινάλε είναι απόπειρες εκκαθάρισης λογαριασμών, με μισή καρδιά πάντα. Εξού, μάλλον, και κάποιοι «συνταρακτικά» αφηρημένοι διάλογοι, όπως αυτός ανάμεσα στον Τζον Σνόου και στον Τύριον Λάνιστερ: Τ.Σ.: «Ο έρωτας είναι ο θάνατος του καθήκοντος». Τ.Λ.: «Καμιά φορά, όμως, το καθήκον είναι ο θάνατος του έρωτα…».
23.5.19 – lifo
9
ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
GUEST EDITOR
Μιλώντας, αλλά όχι «καθοδηγώντας
Mama: Ένας ύμνος στο κενό
Αρθρογραφία παραμονές εκλογών.
Μια ανάλυση για το μεγάλο χιτ της εποχής.
«Τ
Τ
ην τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές τα κείμενα σε εφημερίδες και περιοδικά είναι υπονομευμένα. Μέσα στην παραζάλη και στην κορύφωση της καμπάνιας γίνονται βορά της περιέργειας ή θύματα της αδιαφορίας. Πήρε θέση ο τάδε; Ποιον ψηφίζει η δείνα; Γιατί δεν μίλησε καθαρά ο άλλος; Λες και γράφοντας μήνες και χρόνια δεν καταλαβαίνει ο αναγνώστης πού «κινείται» ο καθένας μας, πώς πολιτεύεται στον δημόσιο χώρο και με ποιες ιδέες. Αν, φυσικά, έχει πολιτικές ιδέες, διότι δεν υποχρεώνονται όλοι οι γραφιάδες να είναι πολιτικοί συντάκτες ούτε αυτοί οι τελευταίοι να λειτουργούν ως κομματικές φωνές. Δεν θεωρώ λάθος το να δηλώνει κάποιος την εκλογική του προτίμηση. Από την άλλη, όμως, έχω παρατηρήσει αυτά τα χρόνια μια αλλαγή ρόλων. Πολλοί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι έγιναν περισσότερο κομματικοί και λιγότερο δάσκαλοι. Δημοσιογράφοι έγιναν μεταφορείς γραμμών και άφησαν στην άκρη τις ενοχλητικές ερωτήσεις για τα είδωλά τους. Νεότεροι ερευνητές, που θα μπορούσαν να παράγουν γνώση ανεξίθρησκα, στοιχήθηκαν σε στενές πολιτικές πρωτοβουλίες. Υπάρχει μια παράδοση μαχητικής στράτευσης, η κομμουνιστική, που θεωρεί τίτλο τιμής αυτήν τη «δέσμευση». Σε αυτή την παράδοση η αναζήτηση της αλήθειας και της περιγραφής των πραγμάτων υποτάσσεται στην ανώτερη σκοπιμότητα της επανάστασης και της δικής της λογικής. Καλώς! Μπορεί κανείς να διαφωνήσει πλήρως με αυτή την άποψη, αλλά έχει μια δική της συλλογιστική. Δεν είναι, όμως, απαραίτητο να προσκυνούμε αυτήν τη λογική και οι άλλοι. Μπορεί να πιστεύουμε και σε άλλους θεούς: στην αυτονομία της κριτικής φωνής, στο δικαίωμα της έρευνας, στον σεβασμό στον αναγνώστη που ίσως δεν θέλει από εμάς να του πούμε «τι να κάνει». Υπάρχουν, φυσικά, και οι ακροατές, οι αναγνώστες, οι φίλοι, που ζητούν καθοδήγηση στο χάος. Στους καθηγητές στα πανεπιστήμια ασκείται, συχνά, μεγάλη πίεση για να πολιτευτούν, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Όταν, καλή ώρα, γράφουν και κείμενα ιδεών ή λογοτεχνία, η πίεση γίνεται εντονότερη. Δεν θεωρώ σφάλμα ούτε επικρίνω όσους και όσες περνούν τη γραμμή και πολιτεύονται. Ας μην μπερδεύονται, όμως, οι ρόλοι. Ας μην καταργείται η αυτονομία της κρίσης και το δικαίωμα στα ερωτήματα.
Σε αυτή την παράδοση η αναζήτηση της αλήθειας και της περιγραφής των πραγμάτων υποτάσσεται στην ανώτερη σκοπιμότητα της επανάστασης και της δικής της λογικής. Καλώς! Μπορεί κανείς να διαφωνήσει πλήρως με αυτή την άποψη, αλλά έχει μια δική της συλλογιστική.
α π ο τον ν ικολα σ εβα σ τα κη
10 lifo – 23.5.19
Από τις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής οι ευρωπαϊκές είναι, λογικά, οι πιο σημαντικές. Και ας κάνουν τον λιγότερο θόρυβο. Πολλά σημαντικά πράγματα στη ζωή μας περνούν έτσι, χωρίς τη συνείδηση της σημασίας τους. Αφού, λοιπόν, δεν θα αναφερθώ στην ψήφο, μπορώ να σταθώ στα κεντρικά θέματα αυτών των εκλογών. Έτσι όπως συγκλίνουν οι διάφορες κρίσεις στην Ευρώπη, αυτές οι εκλογές κρίνουν το αν θα προχωρήσει το εγχείρημα ή αν θα επιταχυνθεί ο αποσυντονισμός και η παρακμή του. Παρ’ ότι υπάρχει μια άποψη που εξισώνει Μακρόν και Λεπέν, που θεωρεί, ας πούμε, τη φιλελεύθερη δημοκρατία (με τα προβλήματα και τις φοβερές ατέλειές της) σχεδόν άλλη όψη του φασισμού και του ρατσισμού, έχει μεγάλη σημασία το αν θα ενισχυθεί ο ένας ή ο άλλος δρόμος. Έχει σημασία αν θα δυναμώσουν ή θα ξεφουσκώσουν κάπως οι δυνάμεις του εθνικιστικού λαϊκισμού και της δημαγωγίας. Και ποιοι ακριβώς μπορεί να συμβάλουν στην ανάσχεσή τους. Στη χώρα μας δεν έχει υπάρξει σοβαρή συζήτηση γι’ αυτό. Εδώ κυριαρχούν απλώς κάτι αντινεοφιλελεύθερες γενικότητες, είτε η έμφαση στη μάχη κατά του λαϊκισμού. Πολλά μέσα, εκτός εξαιρέσεων, παρουσιάζουν τα ευρωπαϊκά ως μάχη μιας νεοφιλελεύθερης δεξιάς και μιας κοινωνικής αριστεράς, ενώ, αν σταθεί κανείς στις περισσότερες χώρες, αυτή η φωτογραφία δεν λέει πολλά. Διότι, από τη στιγμή που υπάρχει μια νέα δυναμική στα δεξιά, που μπορεί να κινείται και κατά του «νεοφιλελευθερισμού» και υπέρ της προστασίας των λαϊκών στρωμάτων και υπέρ των ισχυρών εθνικών συνόρων, τα διλήμματα που παρουσιάζονται συχνά στην ελληνική δημόσια συζήτηση είναι κακοφτιαγμένα και πονηρά: προορίζονται απλώς για την εθνική κομματική μάχη. Να δούμε, λοιπόν, το μεγάλο κάδρο και να μην έχουμε εμπιστοσύνη στις απλουστεύσεις. Η Ευρώπη είναι εύθραυστη πολιτικά και οι ιδέες και δυνάμεις που ενεργοποιούνται σήμερα δημιουργούν μια διαφορετική πολιτική ήπειρο. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν οι Σαλβίνι και Σία θα αποκτήσουν μεγαλύτερες δυνατότητες για το μπλοκάρισμα της Ευρώπης ή αν θα φυτρώσουν και αξιόλογες αντίρροπες δυνάμεις. Η δική μου αίσθηση είναι πως η ιδέα της μόδας για επιστροφή στην «Ευρώπη των εθνών» είναι το τέλειο αδιέξοδο. Είναι μια ιδέα ήττας και παραίτησης από την ευθύνη της πολιτικής σε συνθήκες αβεβαιότητας και μετάβασης στα καινούργια οικονομικά και τεχνολογικά παραδείγματα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ο ριζοσπαστικός λαϊκισμός θα «χάσει» επειδή όσα λέει και υπόσχεται είναι αδιέξοδα και αέρας κοπανιστός. Αυτός ο εφησυχασμός έχει στοιχίσει πολλά, γιατί και τα αδιέξοδα μπορεί να κυβερνούν ή, μάλλον, να καθορίζουν τη διακυβέρνηση εις βάρος μας. Την Κυριακή, πάντως, θα έχουμε τουλάχιστον μια ιδέα για την κίνηση του εκκρεμούς και για το ελληνικό σκηνικό μέσα σε αυτή την κίνηση.
Έχουμε ένα είδος νεανικής κουλτούρας που από μόνη της αρνείται κάθε ριζοσπαστικότητα, κάθε «υπό», πέρα από το γεγονός ότι εξαίρει τη βία και την παρανομία.
*Αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας και Επικοινωνίας στο ΑΠΘ
απ ο τ ο ν βασί λ η βαμ βακα
ι σημαίνει το “Mama”;» ρώτησε ο Έλληνας πρωθυπουργός σε προεκλογική εκδήλωση έναν από τους δημιουργούς του, τον Υποχθόνιο. Η απάντηση που πήρε («φτιαγμένος») είναι άγνωστο εάν ικανοποίησε τον κ. Τσίπρα και το ιδεολογικό του περιβάλλον, που χρόνια αναζητά στις νεανικές underground πολιτισμικές αναφορές τη χαμένη εργατική τάξη, την αντισυμβατικότητα ενός νέου επαναστατικού υποκειμένου που θα αντιστέκεται στο «παλιό» – έντεχνα απεικονισμένη πρόσφατα στο προεκλογικό σποτ «μην ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ». Μετά την κλασική μελέτη του Dick Hebdige το 1979 για το νόημα του στυλ στις νεανικές υποκουλτούρες ξέρουμε ότι αυτές είναι καταδικασμένες, όσο και αν φέρουν αντισυμβατικά στοιχεία, να ενσωματωθούν στη mainstream μουσική βιομηχανία, στην κοινωνία του θεάματος και της μόδας. Συνέβη σε όλες τις περιπτώσεις: χίπηδες, ροκάδες, πανκιά, χεβι-μεταλάδες, όλες οι νεανικές φυλές που εμφανίστηκαν μεταπολεμικά και ειδικά από τη δεκαετία του ’60 και ύστερα έγιναν υλικό ανανέωσης και πειραματισμού της πλουραλιστικής ποπ κουλτούρας. Ακόμη και αν κάποιοι ρομαντικοί εξ αυτών προσπάθησαν να μείνουν «εκτός συστήματος», οι στυλιστικές, μουσικές και ευρύτερα πολιτισμικές επιρροές τους είναι παρούσες στο δημοκρατικό πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης δημοφιλούς κουλτούρας, άλλοτε απονευρωμένες, άλλοτε δυναμικά συνδιαλεγόμενες με άλλες αισθητικές και κοινωνικές αναφορές. Το ενδιαφέρον με την τεράστια επιτυχία του τραγουδιού «Mama» των Sin Boy, Mad Clip και Υpo είναι ότι κάνει ευρύτερα γνωστό ένα είδος μουσικής που έχει ήδη σημαντική παρουσία στις ΗΠΑ, ένα είδος νεανικής υποκουλτούρας που από τα πριν θέλει να δηλώσει ότι δεν έχει καμία επαναστατική διάθεση, πέρα από την κατάθεση του δικού της μουσικού, στυλιστικού και γλωσσικού κώδικα. Χιπ-χοπ και ραπ είναι εδώ και καιρό τα καλύτερα παιδιά της μουσικής βιομηχανίας διεθνώς. Ακόμα και στην Ελλάδα, τα «μπάνια του λαού» εδώ και χρόνια έχουν ως σάουντρακ στις παραλίες, μεταξύ άλλων δημοφιλών ασμάτων, τις καταγγελτικές δημιουργίες της σκηνής αυτής. Αυτό που ξενίζει πολλούς είναι η μεγάλη επιτυχία του trap, δηλαδή εκείνης της υποκατηγορίας των τραγουδιών της ραπ που επαίρεται για την κουλτούρα της διακίνησης ναρκωτικών και τον πλούτο που αποκομίζουν τα μέλη της. Όχι μόνο γιατί δημιουργούνται λογικές απορίες για την πραγματικότητα των βιωμάτων που περιγράφονται στους στίχους. Όχι μόνο γιατί τα λόγια των τραγουδιών κατακλύζονται από προσβλητικές και ξένες λέξεις. Όχι μόνο γιατί οι μεγαλύτεροι φαν αυτού του είδους τραγουδιών είναι ανήλικα παιδιά και έφηβοι. Όχι μόνο γιατί βρίθουν σεξιστικών αναφορών. Δεν είναι αυτά που σοκάρουν τόσο στην επιτυχία του «Mama» και όλων των παραπλήσιων τραγουδιών. Όλα αυτά έχουν παρατηρηθεί εδώ και καιρό, άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο. Η νεανική έκθεση σε πολιτισμικές εμπειρίες έχει προ πολλού εγκαταλείψει κάθε καθωσπρεπισμό. Από την εποχή που «είδωλα» γίνονταν ο Θέμης Ανδρεάδης, ο Χάρρυ Κλυνν, ο Τζίμης Πανούσης ή τα Ημισκούμπρια –για να αναφέρουμε μόνο μερικές περιπτώσεις–, το νεανικό κοινό, και ιδίως το ανδρικό, επέλεγε να διασκεδάζει με «ελληνικούς» στίχους που ήταν πιο κοντά στη δική του αθυρόστομη γλώσσα, που δεν έφεραν κανένα στοιχείο πολιτικής ορθότητας, που αποκαθήλωναν παραδεδομένες αξίες και πρότυπα. Στην περίπτωση του trap, έχουμε την επαύξηση όλων αυτών των στοιχείων αλλά και τη μελοποίηση ενός επιτηδευμένου κυνισμού άγνωστου στις πολιτικοποιημένες γενιές του παρελθόντος. Αυτό που φέρνει πολλούς σε αμηχανία με τα εκατομμύρια views στο YouTube της trap μουσικής είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα μουσικό ιδίωμα που προέρχεται (πραγματικά ή φαντασιακά) από το κοινωνικό περιθώριο και εξιδανικεύει όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά του «συστήματος», το οποίο όχι μόνο δεν το εχθρεύεται αλλά κάνει τα πάντα –πουλάει την ψυχή του στον διάβολο– για να μπει σε αυτό. Είναι πολύ εύκολη η σημειωτική αποδόμηση αυτού του είδους, που θα έδειχνε την ανακύκλωση μοτίβων και στερεοτύπων στην οποία επιδίδεται, μαζί με την πολύ καλή μίμηση αντίστοιχων ξένων μουσικών και εικονογραφικών στοιχείων. Είναι πολύ εύκολο να δει κανείς μακρινές συγγένειες μεταξύ του trap και του Τραμπ και να το καταγγείλει για τη «φτώχεια» των μηνυμάτων του και τον αυτοσαρκαστικό ή πολλαπλασιαστικό εκχυδαϊσμό του δημόσιου λόγου στον οποίο συμβάλλει, τον ανδροκρατικό υπερκαταναλωτισμό που διαφημίζει. Μέχρι και σαν ένας ξεκουρδισμένος ύμνος στην μητριαρχίας, μπορεί να ακουστεί μεταφορικά. Όμως αυτό στο οποίο κοινωνιολογικά θα έπρεπε κανείς να επιμείνει εμφατικά είναι ότι έχουμε ένα είδος νεανικής κουλτούρας που από μόνη της αρνείται κάθε ριζοσπαστικότητα, κάθε «υπό», πέρα από το γεγονός ότι εξαίρει τη βία και την παρανομία. Έχουμε ένα είδος μουσικής που ξαφνικά γίνεται τρομερά δημοφιλές από τα σχολεία και το Διαδίκτυο μέχρι τα κλαμπ, που σιγοντάρει το κοινωνικό τέλμα, που απεικονίζει μια συνθήκη στην οποία το κοινωνικό περιθώριο απεμπολεί τη λαϊκότητα –με την οποία πολλοί το επένδυσαν– και ταυτίζεται με την τάξη της επιδεικτικής χλιδής. Το τραγούδι μιας «νεολαίας» που διασκεδάζει με την ιδέα ότι η μόνη διέξοδος από την απουσία κάθε κοινωνικής κινητικότητας είναι το έγκλημα. «Όχι, δεν είναι mama», όχι δεν υπάρχει αυθεντικό, είναι όλα «πειραγμένα» τραγουδάει η Ελλάδα του 2019, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνει. Αδύναμη πλέον να ξεδιαλύνει το ακραίο από το mainstream, το μίσος από την αγάπη, το νόμιμο από το παράνομο, το βέβηλο από το ιερό, το πρότυπο από το αντίγραφο, το λαϊκότερο από το κότερο, λικνίζεται στο απόλυτο κενό. Τελικά, ο πρωθυπουργός ίσως να ήξερε πολύ περισσότερα για το «Mama» απ’ όσο φανταζόταν.
23.5.19 – lifo
11
150΄ με την Όλγα Μπακομάρου Η Όλγα Μπακομάρου είναι παλιάς κοπής άνθρωπος. Ο
καθέναν.
σύγχρονος τρόπος ζωής δεν τα κατάφερε μαζί της.
— Λένε όμως ότι στα παιδικά χρόνια κρύβονται οι περισσότερες εξηγήσεις για τα
Όλα τα άλλαξε γύρω, αλλά με την Όλγα δεν τα
μετέπειτα. Και μάλλον έτσι πρέπει να είναι. Αλλά εγώ, σου είπα, δεν θέλω
κατάφερε. Η Όλγα παραμένει ίδια... Μια γυναίκα
να μιλάω γι’ αυτά. Μπορώ μόνο να πω πως, παρ’ ότι ήταν δύσκολα από
που πιστεύει ακόμα στις σχέσεις των ανθρώπων, στην επικοινωνία, στη
οικονομική άποψη, ήταν ευτυχισμένα.
δύναμη της εμπιστοσύνης και των αξιών, στη φιλία, στον έρωτα, στην
— Στην Αθήνα γεννήθηκες και μεγάλωσες; Όχι. Γεννήθηκα σε ένα πανέμορφο
αγάπη, τον βασικό μαγνήτη που μας φέρνει κοντά, στην αναζήτηση της
μέρος, όπου οι πρώτες εικόνες της ζωής μου και των παιδικών μου χρόνων
αλήθειας, αυτό που μας οδηγεί στο να δούμε το πιο «μέσα» των ανθρώπων,
ήταν ένα γαλανό κομμάτι θάλασσας, αυτό ανάμεσα στα Πούλιθρα και τις
στην εντιμότητα, αν θες να σέβεσαι και να σε σέβονται, στη συγγένεια
Σπέτσες. Ο ορίζοντάς μου ήταν η μαγευτική εναλλαγή των χρωμάτων και
των ψυχών, στην πίστη, στην ανοιχτή καρδιά. Η Όλγα Μπακομάρου εί-
του φωτός στο βάθος, οι ελαιώνες που κάτω από το φως του ήλιου μετα-
ναι η γυναίκα που έλεγε «θα κάνω αυτό» και το έκανε... Συνάντησε τα
τρέπονταν σε ασημένιες θάλασσες, τα βότσαλα και τα γυμνά μας πόδια
σπουδαιότερα μυαλά της χώρας, τους πιο ενδιαφέροντες ανθρώπους, και
στην ακρογιαλιά, το τραγούδι των τζιτζικιών, το φεγγάρι που ταξίδευε σε
κατάφερε να δει την πίσω μεριά αυτού που όλοι νομίζουμε ότι γνωρί-
έναν τεράστιο ουρανό ώσπου να χαθεί πίσω από το βουνό.
ζουμε. Δεν απέκτησε ποτέ την οικειότητα που απαιτεί απ’ όλους μας η
— Αυτό είναι η ευτυχία; Δεν μπορώ να μιλήσω για όλους. Για μένα, τα παιδικά
τεχνολογία και τα προϊόντα της. Η Όλγα έχει το laptop που έχουμε όλοι,
μου χρόνια ήταν ευτυχισμένα γιατί είχα δύο υπέροχους γονείς που μας έμα-
το χρησιμοποιεί όταν χρειάζεται, αλλά γράφει με στιλό διαρκείας, κρατάει
θαν, έμενα και τα αδέλφια μου, τι σημαίνει περηφάνια και αξιοπρέπεια.
σημειώσεις στο χαρτί, έχει ένα τετράδιο-σημειωματάριο ταλαιπωρημένο
Καλοσύνη και αγάπη. Πόσο εξαρτάται ο σεβασμός από τον αυτοσεβασμό.
και ανησυχεί πάντα για το τέλειο αποτέλεσμα. Με την Όλγα Μπακομάρου
Μας έμαθαν τι σημαίνει αφοσίωση και θυσία. Έζησα μέσα σε ένα σπίτι
είμαστε πια συγγενείς, της οφείλω πολλά και τη θεωρώ ένα διαμάντι μέσα
όπου ποτέ δεν άκουσα να κουτσομπολεύουν, να μιλάνε και να σχολιάζουν
στη χωματερή όπου ζούμε. Η συνομιλία αυτή έγινε με αφορμή το βιβλίο
τη ζωή των άλλων γύρω μας.
της Ωσεί Παρόντες που εκδόθηκε από τον Αρμό και περιέχει 26 μοναδικής
— Τι θυμάσαι από τη μητέρα σου; Η μάνα μου ήταν ο καλύτερος άνθρωπος που
αξίας συνομιλίες με πρόσωπα που είναι απόντα, αλλά εξακολουθούν να
γνώρισα στη ζωή μου. Νομίζω ότι κάπως έτσι πρέπει να ήταν οι γυναίκες
είναι παρόντα στη ζωή μας. Η συνομιλία μας έγινε στον ενικό και διατή-
που η Εκκλησία ανακήρυσσε «αγίες». Ήσυχη, καρτερική, δοτική, σου
ρησα τον ενικό και στο κείμενο που ακολουθεί.
μιλούσε με τα μάτια. Δεν ξεχνώ ποτέ αυτά τα μάτια, ούτε τα χέρια της, με αποτυπωμένο πάνω τους τον μόχθο από τις δουλειές του σπιτιού. Απέπνε-
— Χάρηκα τόσο πολύ που επιτέλους αποφάσισες να εκδόσεις κάποιες από τις
αν μια αγιότητα για μένα αυτά τα χέρια και σκεφτόμουνα ότι ποτέ δεν θα
μυθικές σου συνεντεύξεις σε βιβλίο. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να φροντίσεις το
τα ξεχνούσα όταν εκείνη θα έφευγε από τη ζωή. Και πράγματι ποτέ δεν τα
πολύτιμο υλικό που έχεις. Συνάντησες ανθρώπους που δεν ζουν πια αλλά αποτε-
ξέχασα. Και αυτή την ώρα που μιλάμε τα έχω μπροστά μου... Η μάνα μου
λούν κολόνες πολιτιστικές, διανοητικές και πνευματικές αυτού του τόπου. Θέλω
ήταν μια γυναίκα που ποτέ δεν πεινούσε όταν καθόμασταν στο τραπέζι, κι
να σε ευχαριστήσω που με αυτή την ευκαιρία δέχτηκες να συνομιλήσουμε. Είναι
ας ήταν νηστική. Δεν πεινούσε, για να φάνε και να χορτάσουν τα παιδιά.
η πρώτη φορά που δίνω συνέντευξη και νιώθω πολύ άγχος. Τώρα σκέφτο-
— Κι ο πατέρας σου τι άνθρωπος ήταν; Ο πατέρας μου ήταν ένας πανέξυπνος
μαι τη θέση των ανθρώπων που τους έπαιρνα συνεντεύξεις. Τελικά είναι
άνθρωπος. Στο Γυμνάσιο τις εκθέσεις τις έγραφε έμμετρα. Ήταν πολύ
δύσκολο, πάρα πολύ δύσκολο, να δίνεις συνέντευξη, πιο δύσκολο από το
δραστήριος, πολύ αυστηρός, αλλά και συναισθηματικός. Αγαπούσε πολύ
να παίρνεις.
τα ζώα. Θυμάμαι ένα υπέροχο άλογο που είχε και το περιποιόταν σαν παιδί
— Ήθελα τόσο πολύ να μιλήσουμε δημόσια. Ήθελα τόσο πολύ να το πω και να το
του. Ήθελε πολύ να σπουδάσουμε, να έχουμε καλύτερη τύχη στη ζωή μας
ακούσουν όλοι, πόσο έχεις καθορίσει, με τις συνεντεύξεις σου, την εξέλιξη του
από εκείνον, που τα όνειρά του τα εξανέμισαν ο πόλεμος και τα σκληρά
δημοσιογραφικού αυτού είδους. Ευχαριστώ. Είναι καλό να ακούς αυτά τα
χρόνια που ακολούθησαν.
λόγια από ανθρώπους που εκτιμάς. Αλλά, ξέρεις, δεν πιστεύω ότι έκανα
— Με τι ασχολούνταν ο πατέρας σου; Ασχολούνταν με τα κτήματα, ελιές,
κάτι ιδιαίτερο. Έκανα αυτό που πίστευα πάντα, όσο καλύτερα μπορούσα.
χαρουπιές, αμπέλια. Είχαν και ένα ελαιοτριβείο, ενώ παράλληλα δούλευε
— Τι ήταν αυτό που ήθελες να πετύχεις κάνοντας συνεντεύξεις; Να δω την αλή-
ως έκτακτος υπάλληλος στο Δημόσιο Ταμείο του Λεωνιδίου.
θεια του προσώπου που συνομιλούσα μαζί του. Εμένα με ενδιέφερε το
— Υπήρξες καλή μαθήτρια; Ήμουν καλή μαθήτρια, έγραφα καλές εκθέσεις.
πρόσωπο, η προσωπικότητα πίσω από την ιδιότητα.
Είχαμε έναν εκπληκτικό δάσκαλο, τον Ευάγγελο Τσεμπελή, που μας έμαθε
— Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, αυτή την κουβέντα μας με πρόθεση να μάθουμε ποια
γράμματα. Μας έμαθε ακόμα τι σημαίνει εργασία, μελέτη, πειθαρχία,
είναι η Όλγα Μπακομάρου, πέρα από αυτό που ξέρουμε. Πού μεγάλωσες; Ποιο
ευθύνη, αλλά και τιμωρία, όταν δεν ήσουν συνεπής στις υποχρεώσεις σου.
ήταν το περιβάλλον όπου έζησες τα παιδικά σου χρόνια; Δεν θέλω να μιλάω για
Ήμουν ένα ελεύθερο παιδί, όσο γινόταν στα πλαίσια του χωριού εκείνης της
τον εαυτό μου και προπάντων για τα παιδικά μου χρόνια.
εποχής, έπαιζα πολύ, όλα τα παιχνίδια, δεν έβλεπα την ώρα να πετάξω την
— Γιατί; Τι φοβάσαι; Δεν φοβάμαι τίποτα... Απλώς τα παιδικά μου χρόνια
τσάντα και να τρέξω στο αλώνι, όπου με περίμεναν τα άλλα παιδιά. Ήμουν
είναι τα «όσια και ιερά» μου... Όχι μόνο για μένα αλλά, νομίζω, για τον
από τους «αρχηγούς»... Ξεθεωνόμασταν στο παιχνίδι, ώσπου ερχόταν η
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ Κατά γενική παραδοχή, είναι η καλύτερη interviewer που υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα. Οι συνεντεύξεις της στη «Γυναίκα» έκαναν πάταγο, φώτισαν αποκαλυπτικά τα επιφανέστερα πρόσωπα της μεταπολεμικής Ελλάδας και έγραψαν ιστορία και οι ίδιες. Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Ωσεί Παρόντες», στο οποίο ανθολογεί 26 από τις καλύτερες συνεντεύξεις της, η Όλγα Μπακομάρου μιλά για πρώτη φορά στη LiFO και στον Θανάση Λάλα.
συνε ν τ ευ ξ η στ ο ν θαναση λ αλ α, φωτ ο γ ραφι εσ: π αρι ς ταβ ι τ ι α ν
12 lifo – 23.5.19
Ποτέ δεν δίναμε να διαβάσουν το κείμενο και να το «διορθώσουν» πριν δημοσιευτεί. Ποτέ. Αυτό ήταν αρχή του περιοδικού και της εφημερίδας για να πάρουμε μια συνέντευξη. Αν αυτό δεν γινόταν δεκτό, δεν γινόταν και η συνέντευξη, όποιο κι αν ήταν το πρόσωπο.
23.5.19 – lifo
13
150
με την ΟΛΓΑ ΜΠΑΚΟΜΑΡΟΥ
TalkoftheTown
Ο Ιόλας νομίζω ότι ήθελε να δημιουργήσει σάλο, αλλά όχι αυτόν τον σάλο, όλη αυτή την κατακραυγή. Φανταζόταν ότι θα εντυπωσιάσει με όλα αυτά που έλεγε, ότι θα εκπλήξει, ότι θα συζητηθεί, γιατί του άρεσε να μιλούν για εκείνον, να είναι στην επικαιρότητα. Φαίνεται ότι αυτήν τη φορά υπολόγισε λάθος.
14 lifo – 23.5.19
νύχτα. Την ημέρα τραγουδούσα ανεβασμένη σε μια ελιά στα Πούλιθρα
— Ποια ήταν η στιγμή που ο Τερζόπουλος σε εμπιστεύτηκε απόλυτα και σου έδωσε
και τα καλοκαίρια στην καρυδιά μας, στα Πελετά, όπου πηγαίναμε για
το ελεύθερο να κάνεις αυτές τις μεγάλες συνεντεύξεις; Η συνέντευξη με την
ξεκαλοκαιριό. Γιατί ο κόσμος δεν είχε ανακαλύψει ακόμα τη θάλασσα τότε.
Αθηνά Παναγούλη, αμέσως μετά τον θάνατο του Αλέκου Παναγούλη, 1η
— Σου άρεσε να τραγουδάς; Πολύ. Τραγουδούσα πολύ.
Μαΐου του 1976. Έφτασα στη Γλυφάδα συγκλονισμένη. Κλεισμένη στο δω-
— Και γιατί δεν έγινες τραγουδίστρια; Ούτε καν το είχα σκεφτεί. Αν με ρω-
μάτιό της, η τραγική μάνα δεν ήθελε να δει κανέναν. Θυμάμαι το πένθος
τούσες τώρα ποια δουλειά θα μου άρεσε να κάνω, εκτός από το γράψιμο,
που τύλιγε το άδειο σπίτι με τον μεγάλο φοίνικα στην αυλή του. Περίμενα
θα σου έλεγα τραγουδίστρια. Μου αρέσει να τραγουδάω και θεωρώ το
ώρες, ώσπου κάποια στιγμή ο μοναδικός άνθρωπος που βρισκόταν εκεί,
τραγούδι ύψιστη μορφή επικοινωνίας.
μια νεαρή γυναίκα, ήρθε και μου είπε ότι η κυρία Αθηνά ήθελε να μου μι-
— Πότε ήρθες στην πόλη; Στην Αθήνα; Τελειώνοντας το Δημοτικό. Μάλλον
λήσει. Κάθισα μαζί της στο σαλόνι. Η συνομιλία μας ήταν μια εμπειρία που
πήγα και μια χρονιά στο Γυμνάσιο και μετά φύγαμε για την πρωτεύουσα.
δεν είχα ποτέ ξανά στη ζωή μου, δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά
Όλη η οικογένεια. Τα κτήματα δεν απέδιδαν πια, το ελαιοτριβείο έκλεισε,
μου όσο κράτησε. Με δάκρυα στα μάτια διάβασαν τη συνέντευξη και στο
ο πατέρας δεν μονιμοποιήθηκε στο Ταμείο κι έτσι πουλήσαμε κάτι κτήματα
γραφείο την επομένη. Ο Τερζόπουλος αφιέρωσε το «Σημείωμα του εκδό-
και με αυτά ανοίξαμε ένα καφέ-ζαχαροπλαστείο στην πρωτεύουσα. Έτσι
τη», ένα συγκλονιστικό κείμενο, σ’ εκείνη τη χαροκαμένη ηρωίδα Μάνα
μεγαλώσαμε και σπουδάσαμε.
του Παναγούλη και σε όλες τις Μάνες της Γης. Στο σημείωμά του ανέφερε
— Έδωσες στο πανεπιστήμιο; Ναι, και μπήκα στη Νομική.
κι έμενα με το όνομά μου και δεν υπήρχε μεγαλύτερη τιμή από αυτό για
— Πώς βρέθηκες να κάνεις δημοσιογραφία; Πώς ξεκίνησε αυτή η περιπέτεια;
έναν συντάκτη του, και μάλιστα νέο στην ηλικία. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος.
Έγραφες πάντα; Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μού άρεσε να διαβάζω
— Τι έκανες πριν πας να πάρεις μια συνέντευξη από ένα πρόσωπο; Προετοιμαζό-
ό,τι έβρισκα μπροστά μου τυπωμένο ακόμα και στον δρόμο, ένα κομματά-
μουν όσο μπορούσα καλύτερα σχετικά με τη δράση, τις ιδέες, τη ζωή του.
κι εφημερίδας που το είχαν παρασύρει τα νερά της βροχής. Ταυτόχρονα,
Συζητούσα και με ανθρώπους του περιβάλλοντός του. Αυτό που γράφω
μου άρεσε και να γράφω. Ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά ακόμα.
στον πρόλογο του βιβλίου μου, ότι ήμουν ευτυχισμένη όταν ξεκινούσα να
— Πώς από τα ποιήματα, τα διηγήματα και τα θεατρικά κατέληξες στη δημοσιο-
συναντήσω ένα από τα πρόσωπα αυτά, να του μιλήσω και να το γνωρίσω,
γραφία; Δεν ξέρω ακριβώς. Αυτό που ξέρω είναι ότι στο Γυμνάσιο, την ώρα
είναι αλήθεια. Γενικά, αισθάνομαι χαρά να μιλάω με τους ανθρώπους,
της γυμναστικής, που δεν συμπαθούσα, κράταγα ένα στιλό για μικρόφωνο
όχι μόνο με τους γνωστούς και διάσημους αλλά με όλους όσους μπορεί
και έπαιρνα συνεντεύξεις από τις συμμαθήτριές μου. Δεν ξέρω πώς μου
να συναντήσει κανείς στην καθημερινότητά του. Και τους μιλώ πάντα με
είχε έρθει και το έκανα αυτό. Ίσως να με είχε επηρεάσει τότε ένα κομμάτι
αγάπη και μετά με περιέργεια. Για μένα, το να συζητώ με τους ανθρώπους
που είχα δει τυχαία στη «Γυναίκα», ξεφυλλίζοντάς την, με τον τίτλο «Γράφει και κεντά το κορίτσι με τη χρυσή πένα». Το κορίτσι αυτό ήταν η Οριάνα Φαλάτσι. Εντυπωσιάστηκα και ένιωσα θαυμασμό με αυτά που διάβασα γι’ αυτήν. — Αλήθεια, στη «Γυναίκα» πώς μπήκες; Την πόρτα μού την άνοιξε ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής, φι-
ήταν και είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. — Σου ζητούσαν οι συνεντευξιαζόμενοι ερωτήσεις από πριν; Ποτέ δεν έδωσα ερωτήσεις. Ήταν θέμα αρχής για τον Ευάγγελο Τερζόπουλο και τη «Γυναίκα» αλλά και την «Ελευθεροτυπία». Προϋπόθεση για να γίνει μια συνέντευξη ήταν η εμπιστοσύνη στο έντυπο
λόλογος και διευθυντής στην Ιταλική Σχολή, ο
και στον δημοσιογράφο. Όλες οι συνεντεύξεις
οποίος παράλληλα εργαζόταν σε φροντιστή-
ήταν ζωντανές, ποτέ μέσω τηλεφώνου ή με
ριο της πλατείας Κάνιγγος, προετοιμάζοντας
mail, που ακούω ότι συνηθίζεται σήμερα.
υποψήφιους φοιτητές. Είχα πάει κι εγώ για
Επίσης, ποτέ δεν δίναμε να διαβάσουν το
λίγους μήνες σε αυτό το φροντιστήριο και
κείμενο και να το «διορθώσουν» πριν δημοσι-
είχα την τύχη να με συμπεριλάβει στα παιδιά
ευτεί. Ποτέ. Αυτό ήταν αρχή του περιοδικού
που είχε ξεχωρίσει και με τα οποία κράτησε
και της εφημερίδας για να πάρουμε μια συνέ-
επαφή και μετά τις εισαγωγικές. Ήταν ένας εκπληκτικός δάσκαλος και άνθρωπος κι εγώ πήγαινα πότε πότε, ως φοιτήτρια πλέον, και τον έβλεπα στην Ιταλική Σχολή. Σε μία από τις συναντήσεις μας του είχα πει ότι θα με ενδιέφερε να εργαστώ ως δημοσιογράφος και ότι σκεφτόμουν τη «Γυναίκα». «Γνωρίζω τον Τερζόπουλο», μου
ντευξη. Αν αυτό δεν γινόταν δεκτό, δεν γινόταν και η συνέντευξη, όποιο κι αν ήταν το πρόσωπο. — Εξαιτίας αυτής της αρχής, έχεις χάσει κάποια συνέντευξη που θα ήθελες πολύ να κάνεις; Ναι, του Φλωράκη για τη «Γυναίκα». Ήθελαν τις ερωτήσεις από πριν και να δώσουν γραπτές απαντήσεις. Αρνηθήκαμε.
είπε και συμπλήρωσε, «τον παίρνω αμέσως τηλέφωνο». Το τηλέφωνο,
— Υπήρχαν άνθρωποι που μετά τη δημοσίευση μιας συνέντευξής τους είχαν πα-
όμως, μιλούσε ασταμάτητα, εκείνος έπρεπε να πάει στο μάθημά του και
ράπονα; Ποτέ. Εκτός από μια συνέντευξη που είχα κάνει με την Αλίκη Βου-
μου ανέθεσε να συνεχίσω εγώ, ώσπου να πιάσω γραμμή. Κάποια στιγμή
γιουκλάκη. Την είχε εξοργίσει η περιγραφή της που έκανα στην εισαγωγή
απάντησε, ο Δεμερτζής μίλησε με τον Τερζόπουλο κι έτσι κλείστηκε το
μου. Δεν ήταν αυτή που ήθελε και που την είχαν συνηθίσει. Εξέφρασε,
ραντεβού.
μάλιστα, τη δυσαρέσκειά της, τόσο προς εμένα όσο και προς τον διευθυντή
— Κι έτσι συνάντησες τον Τερζόπουλο; Ναι. Με δέχτηκε ευγενικά και με
μου στη «Γυναίκα», Ευάγγελο Τερζόπουλο, σε επίσημη δεξίωση της ΕΡΤ,
συμπάθεια. Μου ζήτησε να του πω κάποιες ιδέες και να του προτείνω
στη Μεγάλη Βρετανία, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και πολλούς πολι-
θέματα. Μου ανέθεσε να κάνω κάποια από αυτά. Του τα πήγα, του άρεσαν
τικούς, καλλιτέχνες, ανθρώπους του πνεύματος και των ΜΜΕ παρόντες.
πολύ κι έτσι άρχισα να γράφω στη «Γυναίκα» «με το κομμάτι». Όμως εγώ
Δέκα χρόνια πέρασαν για να ξαναμιλήσουμε με την Αλίκη και δεκατρία
είχα ανάγκη οικονομική και ήθελα κάτι πιο σταθερό. Έτσι, μετά από λίγο
για να της ξαναπάρω συνέντευξη, στην «Ελευθεροτυπία» αυτήν τη φορά.
καιρό τού ζήτησα να μπω στο μισθολόγιο. Εκείνος τότε μου είπε: «Μα,
— Ο Ιόλας μετά τη συνέντευξή του δεν σε πήρε να σου κάνει παράπονα; Όχι.
δεν έχω πού να σε βάλω να καθίσεις». Η «Γυναίκα», πράγματι, ήταν όλη
— Σε ρωτάω γιατί μετά τον σάλο που προκάλεσε αυτή η συνέντευξη ο Ιόλας έλεγε
κι όλη ένας όροφος, «Ερμού 8, όγδοος όροφος», όπως τη λέγαμε. Παρ’
ότι είχες γράψει πράγματα που δεν είχε πει. Όχι. Όλα τα είχε πει. Όλα είναι
όλα αυτά, εγώ δεν έφυγα, εξακολουθούσα να στέκομαι μπροστά του, σαν
καταγεγραμμένα στις κασέτες. Όταν κάτι από τη συνομιλία μας δεν ήθελε
κάτι να περίμενα. Εκείνος τότε, ξαφνιασμένος νομίζω, γύρισε και μου
να δημοσιευτεί, το μαγνητόφωνο έκλεινε. Του απάντησα, λοιπόν, μέσω
είπε: «Μια κοπέλα στο ατελιέ είναι έγκυος και σε τρεις μήνες θα φύγει για
της «Γυναίκας», «τα είχατε πει, κύριε Ιόλα». Και τότε βρήκε να λέει κάτι
να γεννήσει. Έλα τότε να καθίσεις στη θέση της». Πέρασαν οι τρεις μήνες
άλλο, ότι μου είχε ζητήσει και του είχα υποσχεθεί να δει τη συνέντευξη
κι εγώ την ημέρα που ήταν να φύγει η κοπέλα πήγα οκτώ η ώρα με τα
πριν δημοσιευτεί. Φυσικά και δεν μου ζήτησε κάτι τέτοιο, γιατί αν το είχε
χαρτιά μου όλα, έτοιμη για δουλειά. Περίμενα όρθια στην είσοδο αρκετή
ζητήσει δεν θα είχε γίνει η συνέντευξη.
ώρα, χωρίς να μου δίνει κανείς σημασία. Κάποια στιγμή πέρασε ο ίδιος ο
— Τώρα που ξαναδιάβασες τη συνέντευξη για να την εντάξεις στο βιβλίο σου, πώς
Τερζόπουλος, με είδε και μου είπε: «Εσύ τι κάνεις εδώ;». «Είναι η μέρα
σου φάνηκε; Τι είχε αυτή η συνέντευξη που ξεσήκωσε θύελλες; Δεν θα έλεγα
που μου είπατε να έρθω να πιάσω δουλειά». Έμεινε άναυδος. Με κοίταξε
ότι είναι η καλύτερή μου συνέντευξη. Ήταν, όμως, νομίζω, φυσικό που
για λίγο και είπε: «Πήγαινε και κάθισε στη θέση που σου είχα πει». Πήγα
ξεσήκωσε θύελλες, γιατί σε αυτήν ο Ιόλας αποδομούσε τα πάντα. Από
και κάθισα στη θέση της κοπέλας στο ατελιέ. Έτσι, προσλήφθηκα. Έγρα-
τους κορυφαίους ζωγράφους μας, τους πολιτικούς, ανάμεσά τους και τη
φα για όλα, ώσπου κάποια στιγμή κατέληξα να κάνω μόνο συνεντεύξεις.
Μελίνα, ως τον Παρθενώνα. Μόνο το χρήμα εκθείαζε.
Αυτό που ήθελα.
— Αλήθεια, πιστεύεις ότι όταν τα έλεγε αυτά δεν φανταζόταν τον σάλο που θα
μια φραση για καθε προσωπο Στο βιβλίο σου έχεις περιλάβει 26 από τις πολλές συνεντεύξεις που έχεις κάνει. Το στοιχείο που καθόρισε την επιλογή σου είναι ότι όλοι όσοι περιλαμβάνονται σε αυτό είναι απόντες, αλλά παραμένουν «Ωσεί Παρόντες», που είναι και ο τίτλος του βιβλίου σου. Εγώ, λοιπόν, σήμερα, θα σου λέω ένα-ένα τα ονόματα αυτών των σπουδαίων ανθρώπων κι εσύ σε μια φράση θα μου περιγράφεις την αίσθηση που κρατάς από αυτούς ακόμα μέσα σου μετά από τόσα χρόνια. Ας προσπαθήσουμε να παίξουμε και να δούμε τι θα βγει. Μάνος Χατζιδάκις. Το παιχνιδιάρικο γέλιο του. Βάσω Κατράκη. Τα μάτια της, που μιλούσαν. Μενέλαος Λουντέμης. Δεσμώτης του πόνου ως το τέλος. Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Την άνευ ορίων αφέλειά του. Δημήτρης Χορν. Ένας λαϊκός «αριστοκράτης» της διπλανής πόρτας. Αλίκη Βουγιουκλάκη. Αιχμάλωτη του μύθου της. Μάνος Κατράκης. Ένας Άντρας. Ελένη Βλάχου. Η κυρία που λάτρευε τις γάτες. Αλέξης Μινωτής. Την ερημιά του χωρίς την Παξινού, το άλλο του μισό. Ανδρέας Παπανδρέου. Η γοητεία του ήταν αληθινή. Ηλίας Ηλιού. Τη γλυκύτητά του, την ανοιχτή καρδιά του. Έλλη Λαμπέτη. Την περηφάνια της. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Την ψυχραιμία του. Μελίνα Μερκούρη. Μια δύναμη της φύσης. Στέλιος Καζαντζίδης. Δεσμώτης της «μοίρας» του. Άκης Πάνου. Ένας αναρχικός δικής του κοπής. Αλέξανδρος Ιόλας. Την απέραντη μοναξιά του. Κάρολος Κουν. Μαγεία. Νικηφόρος Βρεττάκος. Η ζωή στο χαρακωμένο από βαθιές ρυτίδες πρόσωπό του. Γιάννης Τσαρούχης. Την παιδικότητά του και τη λύπη στα μάτια του. Δημήτρης Μυταράς. Επίμονος κυνηγός των χαμένων Παραδείσων. Μιχάλης Κακογιάννης. Την αγάπη του για την Κύπρο, αξέχαστη πατρίδα και καταφυγή του. Χρήστος Λαμπράκης. Ο Κύριος. Θόδωρος Αγγελόπουλος. Την απλότητά του. Λιλή Ζωγράφου. Η πιο απελευθερωμένη γυναίκα που συνάντησα. Ιάκωβος Καμπανέλλης. Την καλοσύνη στα μάτια του και στο χαμόγελό του.
Πάντα πήγαινα με καλή διάθεση και χαρά να συναντήσω κάποιον. Δεν πήγαινα ούτε για να τον «ανυψώσω» ούτε όμως και για να τον «χαμηλώσω». Δεν πήγαινα να του στήσω κάποια παγίδα. Έχει σημασία αυτό.
προκαλούσαν; Δεν είμαι σίγουρη, νομίζω ότι ήθελε να δημιουργήσει σάλο,
τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το Διαδίκτυο. Τα πρόσωπα δεν ήταν γνωστά
αλλά όχι αυτόν τον σάλο, όλη αυτή την κατακραυγή. Φανταζόταν ότι θα
σε όλους, όπως σήμερα, που ξέρουμε τα πάντα για τη ζωή όλων. Εμένα με
εντυπωσιάσει με όλα αυτά που έλεγε, ότι θα εκπλήξει, ότι θα συζητηθεί,
ενδιέφερε να καταφέρω να βγάλω μια καλή φωτογραφία του ανθρώπου που
γιατί του άρεσε να μιλούν για εκείνον, να είναι στην επικαιρότητα. Φαίνεται
είχα απέναντί μου, αποτυπωμένη με λέξεις. Μάλιστα, ο Αντώνης Σαμαρά-
ότι αυτήν τη φορά υπολόγισε λάθος. Κι εκεί που περίμενε το χειροκρότημα,
κης μου είχε πει κάποτε: «Οι συνεντεύξεις σου είναι μια πιστή φωτογραφία
είδε τους πάντες, ακόμα κι εκείνους που πήγαιναν στα περίφημα πάρτι
αυτών με τους οποίους μιλάς». Τώρα, για κάθε δημόσιο πρόσωπο υπάρχουν
του, να αποστασιοποιούνται και να του γυρίζουν την πλάτη.
χιλιάδες φωτογραφίες και ιστορίες.
— Με τι κριτήρια επέλεγες τα πρόσωπα που πλησίαζες για να μιλήσεις μαζί τους;
— Τι κάνει μια ψυχή και ένα μυαλό να ανοιχτούν και να μιλήσουν; Αυτό που
Πόσο σημαντικά και ενδιαφέροντα ήταν τα πρόσωπα αυτά για μένα, αλλά
μπορώ να σου πω σίγουρα είναι ότι εγώ πάντα πήγαινα με καλή διάθεση
και για τον κόσμο. Πόσο θα ήθελαν οι αναγνώστες να μάθουν κάτι περισ-
και χαρά, όπως σου είπα, να συναντήσω κάποιον. Δεν πήγαινα ούτε για
σότερο γι’ αυτά. Η επιλογή μου γινόταν απ’ όλο το φάσμα των προσώπων
να τον «ανυψώσω» ούτε όμως και για να τον «χαμηλώσω». Δεν πήγαινα
της δημόσιας ζωής. Κατάφερα με πολύ κόπο να πείσω τον Τερζόπουλο
να του στήσω κάποια παγίδα. Έχει σημασία αυτό. Κι αυτό το καταλάβαινε
ότι οι σελίδες της «Γυναίκας» έπρεπε να ανοίξουν και στους πολιτικούς. Η
ο άλλος κι έτσι, σιγά σιγά, ανοιγόταν. Το παν είναι να δημιουργηθεί μια
αρχή έγινε με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ήταν μια «τομή» αυτό για τον
σχέση εμπιστοσύνης για να ανοιχτεί η ψυχή και το μυαλό, που λες κι εσύ.
περιοδικό Τύπο εκείνης της εποχής. Ακολούθησαν κι άλλοι πολιτικοί απ’
— Νιώθεις ότι έχεις ένα ταλέντο να κάνεις τόσο καλές συνεντεύξεις; Τι να σου
όλους τους χώρους. Για τη συνέντευξη του Ηλία Ηλιού, για παράδειγμα,
πω. Δεν ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί.
είχαμε και κάποιες οργισμένες αντιδράσεις, αλλά και δημοσιογράφοι, πο-
— Σήμερα, με ποιον θα ήθελες να μιλήσεις; Τώρα που με ρωτάς, με τον Πούτιν
δοσφαιριστές, ακόμη και εκπρόσωποι της Εκκλησίας − οι πάντες.
ίσως.
— Τα ραντεβού μαζί τους τα έκλεινες μόνη σου; Πώς τους προσέγγιζες; Μόνη
— Με τον Τραμπ; Όχι, δεν μου κινεί το ενδιαφέρον. Περισσότερο από τον
μου, χωρίς παρέμβαση ή βοήθεια από τη διεύθυνση του περιοδικού ή της
Τραμπ θα με ενδιέφερε μια συνέντευξη με τον Πρόεδρο της Βόρειας Κο-
εφημερίδας. Η ίδια τους κυνηγούσα.
ρέας.
— Μετά τη μελέτη σου και την έρευνα γύρω από το πρόσωπο που θα συναντού-
— Από τους Έλληνες; Θα ήθελα να είχα πάρει συνέντευξη από τον Σεφέρη
σες, έφτιαχνες μια σκαλέτα ερωτήσεων που ακολουθούσες κατά τη διάρκεια της
και τον Μανόλη Αναγνωστάκη. Τον Αναγνωστάκη τον είχα συναντήσει,
κουβέντας μαζί του; Δεν είχα ποτέ ερωτήσεις γραμμένες πηγαίνοντας να συ-
αλλά δεν ήταν καλά στην υγεία του όταν πήγα, δυο-τρεις φράσεις μού είχε
ναντήσω ένα πρόσωπο. Απλώς, όπως σου είπα, είχα μελετήσει πολύ καλά
πει και είχαμε κανονίσει να ξαναβρεθούμε. Αλλά δεν προλάβαμε, έφυγε
το πρόσωπο και αφηνόμουν στην κουβέντα μαζί του. Άλλωστε, αν είχα μια
από τη ζωή.
σκαλέτα ερωτήσεων, νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να κάνω τη συνέντευξη.
— Είδες και έζησες πολλά. Ποιο είναι το πιο σημαντικό
— Σήμερα θα μπορούσες να κάνεις αυτές τις ίδιες συνεντεύξεις; Από την άποψη
που έκανες στη ζωή σου; Το παιδί μου. Η υπέροχη
της μορφής. Με ποια πρόσωπα και για ποιους; Εκείνες οι συνεντεύξεις-
κόρη μου, η Ναυσικά, στην οποία αφιερώνω αυτό
πορτρέτα γινόντουσαν σε μια εποχή που δεν κυριαρχούσαν στη ζωή μας η
το βιβλίο μου.
ΙNFO Το βιβλίο της Όλγας Μπακομάρου «Ωσεί Παρόντες 26 συνεντεύξεις» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.
23.5.19 – lifo
15
2019
Τι θα δούμε φέτος στη μεγάλη γιορτή του πολιτισμού της πόλης.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Α) 6-9 ΙΟΥΛΊΟΥ 6/7, 21:00, 7-9/7, 21:00 & 23:00 Με ελληνικούς υπέρτιτλους
16 lifo – 23.5.19
φωτό: stephan glagla
Αν και ακαταπόνητος εραστής της εικόνας, ο Ρομέο Καστελούτσι επιμένει ότι «το θέατρο δεν είναι ούτε εικονογράφηση ούτε απεικόνιση. Το θέατρο θέλει ριζοσπαστικό τρόπο και περιπέτεια». Αυτόν τον ριζοσπαστικό τρόπο αναζητά εδώ και τριάντα οκτώ χρόνια, δηλαδή από τότε που δημιούργησε την περίφημη εταιρεία θεάτρου Societas Raffaello Sanzio μαζί με την αδερφή του Κλαούντια και την Κιάρα Γκουίντι. Όραμα και επιδίωξή του, ένα θέατρο βασισμένο στη σύνθεση όλων των τεχνών. Εικόνες εκρηκτικές, αινιγματικές, φλεγόμενες, βίαιες, εικόνες που θα μπορούσαν κάλλιστα να σταθούν ως ανεξάρτητα έργα τέχνης, κινητοποιούν το κρυπτικό σύμπαν του Καστελούτσι. «Πώς να αναπαραστήσεις ό,τι δεν μπορεί να αναπαρασταθεί;» αναρωτιέται ξανά και ξανά, αντιμέτωπος με ορόσημα του δυτικού πολιτισμού, όπως η Θεία Κωμωδία του Δάντη, αλλά και με θρησκευτικά κείμενα που προσδίδουν μια θεολογική διάσταση στο έργο του. «Πώς να επινοήσεις εκ νέου και να παρουσιάσεις μια τραγωδία στο εδώ και στο τώρα; Πώς να ανυψωθείς και ν’ αφήσεις πίσω σου τον “λευκό θόρυβο” της σύγχρονης κοινωνίας;» Ο πενηνταεννιάχρονος σήμερα Καστελούτσι καταθέτει τη δική του, εντελώς προσωπική ανάγνωση των μυθικών ηρώων της λογοτεχνίας και της θρησκείας. Συχνά οι παραστάσεις του προκαλούν έντονες αντιπαραθέσεις, εφόσον επιδιώκουν μια «ανάποδη» ανάγνωση των κλασικών κειμένων. Ξαναδιαβάζοντας το 1995 την Ορέστεια του Αισχύλου, ο αιρετικός Ιταλός είδε τη μητριαρχία να επικρατεί στο τέλος επί της πατριαρχίας και την Κλυταιμνήστρα να κάθεται θριαμβεύτρια στον θρόνο της. Σ’ εκείνη την πολυσυζητημένη παράσταση, που εκτίναξε παγκοσμίως τη φήμη της Societas Raffaello Sanzio, η συζυγοκτόνος βασίλισσα ήταν μια πραγματικά υπέρβαρη ηθοποιός, επιλογή που συμβόλιζε όχι μόνο τη βουλιμική πείνα της για εξουσία αλλά και το γεγονός ότι η «παρουσία της βάραινε πολύ την τραγωδία», όπως το έθετε ο ίδιος ο Καστελούτσι. Ο Κάιν στη Γένεση (1999) είχε ένα ατροφικό χέρι –η τιμωρία του για τη δολοφονία του Άβελ– και η Εύα, στην ίδια παράσταση, ήταν μια ηθοποιός με μαστεκτομή. Πιο πρόσφατα, τo 2014, ο Αντώνιος στον Ιούλιο Καίσαρα του Σαίξπηρ ερμηνεύθηκε από έναν ηθοποιό που είχε υποστεί τραχειοτομή και δυσκολευόταν να μιλήσει. «Οι ήρωες που υποφέρουν έχουν πλήρη συνείδηση: αυτοί είναι που διαθέτουν γνώση. Το σωματικό τους κέλυφος έχει υποστεί πληθώρα μεταμορφώσεων, οπότε θα συνεχίσουν να αλλάζουν σχήμα όσο καιρό διαρκεί το μαρτύριό τους» σχολιάζει ο ίδιος σχετικά με τις ανατρεπτικές επιλογές των σωματότυπων των ηθοποιών στις παραστάσεις του. Η νέα δημιουργία του Καστελούτσι, La vita nuova, βασίζεται σε ένα πιο σύγχρονο κείμενο, τη φιλοσοφική πραγματεία του Ερνστ Μπλοχ (18851977) με τίτλο Το πνεύμα της ουτοπίας. Η παράσταση πρωτοπαρουσιάστηκε στον παλιό εκθεσιακό χώρο αυτοκινήτων της Citroën στις Βρυξέλλες. Πέντε αδέλφια (τους ερμηνεύουν ερασιτέχνες ηθοποιοί αφρικανικής καταγωγής) συναντιούνται σε ένα μεγάλο, σκονισμένο πάρκινγκ με σκοπό να ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι προς μια καλύτερη ζωή. Νιώθουν αποκομμένοι από τον κόσμο, τις δουλειές τους, την πολιτική και την τέχνη. Η πραγματικότητα φαντάζει φτωχή και αδιάφορη. Eξεγείρονται ενάντια στη δικτατορία των συνηθειών, στον κορεσμό των εμπειριών, στην ασφυξία και στην απώλεια των αισθήσεων. Αντιπαθούν τους καλλιτέχνες, γιατί μιλούν ακατάπαυστα αντί να πράττουν. Τι πρέπει να γίνει; Τα αδέλφια διψούν να μάθουν εκ νέου την τέχνη της ζωής. Μένουν ακίνητα και αφουγκράζονται τη βιολογική πορεία των πραγμάτων, αντί να στέκονται σε ουρές για να δουν εκθέσεις τέχνης. Και καταφεύγουν σε ό,τι υλικό έχουν εύκαιρο: στο εδώ και στο τώρα, στο πάρκινγκ με τα αμάξια και τη σκόνη. Επιθυμούν να μεταμορφώσουν όχι μόνο τις αξίες τους αλλά και τα αντικείμενα γύρω τους. Μια αίσθηση ότι κάτι φρέσκο γεννιέται πλανάται στον αέρα. Τα σιωπηλά αυτοκίνητα κρύβουν την υπόσχεση για ένα νέο μέλλον, που τα αδέλφια, οι προφήτες του πάρκινγκ, καλούνται να ανακαλύψουν. «H πιο τραγική μορφή απώλειας δεν είναι η απώλεια του αισθήματος ασφάλειας αλλά της ικανότητας να φανταστούμε πως τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά» σημειώνει ο Ερνστ Μπλοχ. Για τον μεγάλο Γερμανό μαρξιστή φιλόσοφο και κριτικό του πολιτισμού η ικανότητα του ανθρώπου να προσδώσει εκ νέου νόημα στην ύπαρξή του μέσα από τον αναστοχασμό και τον επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων και των αναγκών του αποτελεί βασική συνθήκη εξέλιξης της ίδιας της ιστορικής και της κοινωνικής πραγματικότητας.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Υ
ä
Ρομέο Καστελούτσι - Η νέα ζωή (La vita nuova)
Λ
Στη νέα δημιουργία του Ιταλού αβανγκάρντ δημιουργού και αγαπημένου του ελληνικού κοινού, που βασίζεται στη φιλοσοφική πραγματεία του Ερνστ Μπλοχ Το πνεύμα της ουτοπίας, πέντε αδέλφια συναντιούνται σε ένα σκονισμένο πάρκινγκ για να ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι προς μια καλύτερη ζωή. από τη λουίζα αρκουμανέα
23.5.19 – lifo 17
Angélica Liddell Γένεσις 6, 6-7
2019
18 lifo – 23.5.19
Η προβοκάτορας Ισπανίδα που χαρακτηρίζει τη δουλειά της «πορνογραφία της ψυχής» παρουσιάζει στο ελληνικό κοινό το τρίτο μέρος της Τριλογίας του απείρου. από τη λουίζα αρκουμανέα ä
Θεωρεί τον εαυτό της αισθητικό τρομοκράτη. Επιδιώκει να ξαναβρεί το νόημα του θεϊκού, τη μεταφυσική διάσταση της ζωής, την επικοινωνία με όσα δεν είναι ορατά ή κατανοητά. Θεωρεί πως η μετατροπή του προσωπικού πόνου σε κάτι όμορφο, μέσα από μια αυστηρή τελετουργία όπου η δοκιμασία του σώματος συναντάται με το κάλλος των εικόνων, θα επιφέρει τον εξαγνισμό του θεατή. Τοποθετώντας το ατομικό «μαρτύριο» στον βωμό της συλλογικής επεξεργασίας, η Λίντελ προσπαθεί να μας κάνει κοινωνούς μιας διαδικασίας υπέρβασης της λογικής, της καθημερινότητας, της ασχήμιας, της ηλιθιότητας, της τακτοποιημένης ζωής. Θα σε κάνω άτρωτο με την ήττα μου ήταν ο τίτλος της προκλητικής παράστασης που ανέβα-
σε πριν από δέκα χρόνια, εμπνευσμένη από τη διάσημη τσελίστρια Ζακλίν ντι Πρε (πέθανε σε ηλικία 42 ετών). Παράλληλα, η Λίντελ καλεί τον θεατή να γίνει ο Αβραάμ που πηγαίνει να θυσιάσει τον Ισαάκ στο όρος Μορία. Να μπει δηλαδή σε εκείνη την ψυχική και νοητική κατάσταση όπου θα είναι διατεθειμένος να βιώσει μια κρίση, μια αποκάλυψη μπροστά στο ακατανόητο. Γεννήθηκε το 1966 στην πόλη Φιγκέρες της Καταλονίας. Σπούδασε ψυχολογία και θέατρο. Άρχισε την καριέρα της ως θεατρική συγγραφέας τη δεκαετία του 1980. Το 1993 ίδρυσε την εταιρεία θεάτρου Atra Bilis, δηλαδή «μέλαινα χολή», στο πλαίσιο της Βασιλικής Σχολής Θεάτρου της Μαδρίτης. Με την ομάδα αυτή έχει γράψει, σκηνοθετήσει και ερμηνεύσει περισσότερα από είκοσι πρωτότυπα έργα. Η ίδια χαρακτηρίζει τη δουλειά της «πορνογραφία της ψυχής». Κάθε φορά που ετοιμάζει κάτι καινούργιο, κλείνεται στον χώρο δοκιμών και δίνεται ολόψυχα στη σφυρηλάτηση της ιδέας της. «Πρέπει να εργαζόμαστε σαν να είμαστε μόνοι στο υπνοδωμάτιό μας, με κλειστή την πόρτα. Να αποχωριζόμαστε τη σεμνότητα... Το σημαντικό είναι η άσεμνη αποκάλυψη». Ερωτικές φαντασιώσεις, παραληρηματικοί μονόλογοι,
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Η) 30-31 ΜΑΐΟΥ 21:00 Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
του γήρατος. «Για ν’ αντέξω την αγωνία που συνοδεύει την απώλεια της νιότης έχω ανάγκη την ποιητική “εκδίκηση”. Με οποιονδήποτε τρόπο…» έχει πει σε παλιότερη συνέντευξή της. Αυτήν τη φορά, η Ισπανίδα καλλιτέχνις έρχεται στην Πειραιώς 260 με το Γένεσις 6, 6-7 που αποτελεί το τρίτο μέρος της Τριλογίας του απείρου. Ο τίτλος αναφέρεται στο πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης και συγκεκριμένα στη στιγμή κατά την οποία ο Θεός αποφασίζει να καταστρέψει τη ζωή στον πλανήτη, έχοντας μετανιώσει που δημιούργησε τον άνθρωπο. Η Λίντελ ξεκινά από τον μύθο της Μήδειας για να φτάσει μέχρι την Παλαιά Διαθήκη, αποτυπώνοντας έναν εξουθενωμένο κόσμο που αδυνατεί πλέον να κάνει υπομονή και επιθυμεί να εξαφανιστεί. Με άλλα λόγια, οι ήρωες αποζητούν να αγγίξουν το ιερό μέσα από την (αυτο)καταστροφή. Mιλώντας για την παράσταση, η ίδια δηλώνει: «Για ακόμα μία φορά εστιάζω σε αυτά που δεν βλέπουμε [...] στις μαύρες τρύπες από τις οποίες δεν μπορεί ούτε το φως να περάσει [...] στην αίσθηση του κενού, τη λαχτάρα μας για αιωνιότητα. Εν ολίγοις, πώς μπορούμε να συνυπάρξουμε με το άπειρο και με τους απογόνους του απείρου; Ίσως ικανοποιώντας μια αρχέγονη ανάγκη για καταστροφή».
φωτό: luca del pia
αυτοτραυματισμοί, αυνανισμοί και πάσης φύσεως προκλητικές δράσεις ανθίζουν στη σκηνή μιας παράστασης της Λίντελ. Το σώμα και ο νους γίνονται αποδεκτά σε όλες τις παραλλαγές τους. Ταυτόχρονα, η πρωτοτυπία και η ένταση των εικόνων που δημιουργεί κόβουν την ανάσα. «Όταν ήμουν εννιά ετών, οι γονείς μου τηλεφώνησαν στο σχολείο μου, επειδή είχα γράψει ένα ποίημα με τίτλο Μοναξιά. Και με πήγαν στον ψυχίατρο. Στα δεκαπέντε μου έγραψα ένα βιβλίο 200 σελίδων, όπου όλοι πεθαίνουν. Δεν μου άρεσε ποτέ αληθινά η ζωή ούτε οι άνθρωποι. Και ούτε εγώ πολυαρέσω στους ανθρώπους». Μια Ερινύα που ήρθε για να στοιχειώσει όλους όσοι βολεύονται στο «πλεόνασμα αξιοπρέπειάς» τους, μια μαινάδα που ονειρεύεται κτηνώδεις σεξουαλικές πράξεις, μια πληγωμένη κόρη που μισεί τη μητέρα της γιατί «όλες οι μάνες είναι σκρόφες, ζυμώνουν τις κόρες τους με τα χειρότερα υλικά του εαυτού τους», μια ερωτευμένη που βιώνει στο διηνεκές την προδοσία, μια γυναίκα που σκάβει ασταμάτητα μέχρι να ματώσει, που βλέπει ολοκάθαρα τη βρoμιά των άλλων επειδή πρώτα την έχει μυρίσει επάνω της και, φυσικά, μια γυναίκα που μεγαλώνει, γερνάει, μαραίνεται. Η ιδέα της ενηλικίωσης, της φθοράς, η μάχη του σώματος με την αγωνία της ύπαρξης, με τον πανικό
23.5.19 – lifo 19
20 lifo – 23.5.19
Boris Charmatz Terrain - infini (άπειρο)
2019
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Δ) 11-14 ΙΟΥΛΊΟΥ 21:00
Μετά το υπέροχο enfant που παρουσιάστηκε στο περσινό φεστιβάλ, ο ταλαντούχος Γάλλος χορογράφος και η ομάδα του παρουσιάζουν σε παγκόσμια πρεμιέρα στην Αθήνα το νέο τους έργο. από τη λουίζα αρκουμανέα
Ο Μπορίς Σαρμάτς είναι αναμφισβήτητα ένας χορογράφος ερωτευμένος με το παράδοξο, με το αντισυμβατικό, με το αναπάντεχο. To 2015 κατέλαβε την κεντρική πλατεία της πόλης Ρεν στη Γαλλία και κάλεσε τους κατοίκους να χορεύουν ασταμάτητα, για 12 ώρες, όλα τα είδη χορού. Χωρίς κανόνες, χωρίς προδιαγραφές, με μοναδική επιθυμία να γεμίσουν τον δημόσιο χώρο με «σήματα, κινήσεις, αναμνήσεις, ενέργεια». Πάνω στο τσιμέντο, χωρίς φώτα, με λίγη μουσική, 16.000 άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι από διάφορες θρησκείες, φυλές και ηλικίες έσμιξαν τυχαία σε αυτό το «πείραμα του παρόντα χρόνου» που αναίρεσε όλες τις διαχωριστικές γραμμές. Μα, ο Σαρμάτς δεν αρέσκεται μόνο να βγάζει τον χορό στους δρόμους ως πράξη απελευθέρωσης και επαναπροσδιορισμού των όρων και των χώρων διεξαγωγής του. Αγαπά να αναρωτιέται τα πιο απίθανα πράγματα και μετά να τα υλοποιεί. Στο Flip Book (2008) αναρωτήθηκε αν μπορεί να φτιάξει κανείς μια παράσταση «αντιγράφοντας» όλες τις εικόνες ενός βιβλίου (συγκεκριμένα, ενός βιβλίου για τον θρυλικό χορογράφο Μερς Κάνινγκχαμ και την ομάδα του). Στο enfant, που είχαμε την τύχη να δούμε πέρσι στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, ο ανήσυχος Γάλλος (γεννηθείς το 1973, στο Σαμπερί) επιχείρησε να ανακαλύψει τι θα συνέβαινε αν οι χορευτές σταματούσαν να κινούνται – αν η ακινησία, η απόλυτη μυϊκή χαλάρωση, γινόταν η συνθήκη παραγωγής μιας χορευτικής σύνθεσης. Τα αποτελέσματα ήταν συναρπαστικά. Φέτος, στη νέα δουλειά του που θα δούμε στην Πειραιώς 260, ο Σαρμάτς φέρνει επί σκηνής μία ακόμα δημιουργική φαντασίωση που τείνει να αναιρέσει τα δεδομένα του χορού. «Τι θα συνέβαινε αν οι χορευτές σταματούσαν να μετρούν;» είναι το νέο ερώτημα που θέτει στην ομάδα του και στους θεατές. Εδώ και αιώνες οι χορευτές μετράνε βήματα μέχρι το 4, το 6 ή το 8, και μετά πάλι από την αρχή. Στις σύγχρονες χορογραφίες χρησιμοποιούνται ενίοτε πιο περίπλοκα συστήματα μέτρησης. Τι θα γινόταν, ωστόσο, αν οι χορευτές μετρούσαν στο διηνεκές; Τι θα συνέβαινε αν οι αριθμοί σηματοδοτούσαν μια εγκατάλειψη, ένα πέρασμα, μια μεταμόρφωση επ’ άπειρον; «Το μέτρημα είναι κάτι που ένας χορευτής μαθαίνει από παιδί, στο πρώτο μάθημα χορού που τον πηγαίνουν» μας είπε ο Σαρμάτς κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαμε μαζί του προ ημερών. «Σταδιακά, το μέτρημα γίνεται για εμάς τους χορευτές ένας τρόπος να οικειοποιηθούμε τον χώρο και τον χρόνο. “ Έξι βήματα και μετά φτάνω στη γωνία”, “Δύο βήματα και μετά πηδάω”, “1, 2, 3, πήδα!”. Έτσι, διαμορφώνεται μια σχέση αγάπης - μίσους με τους αριθμούς». Αυτό το παιχνίδι με τους αριθμούς και τη σημασία τους αρχίζει από το πραγματικό, την καθημερινή ζωή και απλώνεται στις πεδιάδες των μαθηματικών, της Ιστορίας και του ασυνείδητου. Ορισμένοι αριθμοί είναι αφηρημένοι, άλλοι σηματοδοτούν ιστορικές ημερομηνίες, άλλοι τα γενέθλια ενός μέλους της ομάδας. Η αναζήτηση αγγίζει, τελικά, φιλοσοφικές διαστάσεις: τι υπάρχει ανάμεσα στο 0 και στο 1; Ποια κίνηση αντιπροσωπεύει τον αριθμό 0,00001; Το σώμα μοιάζει να είναι πεπερασμένo – η ανθρώπινη κίνηση, όμως, είναι πάνω απ’ όλα μια επ’ άπειρον δυνατότητα. Στο infini οι ερμηνευτές δεν σταματάνε να μετρούν, ο χρόνος παγώνει: δεν σταματάνε να μετρούν ούτε στο 1989, ούτε στο 2015, ούτε στο 2019...
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
ä
23.5.19 – lifo 21
Anne Teresa de Keersmaeker, Jean-Guihen Queyras / Rosas / Εν τω μέσω της ζωής, βρισκόμαστε / 6 Σουίτες για τσέλο του Μπαχ
παρίδη
22 lifo – 23.5.19
ä Πολυβραβευμένη δημιουργός (έχει τιμηθεί με τον Χρυσό Λέοντα στην Μπιενάλε της Βενετίας για το σύνολο του έργου της το 2014), η Αν Τερέζα ντε Κεερσμάκερ έγινε διεθνώς γνωστή με το εμβληματικό Rosas danst Rosas, έργο-σταθμός στην ιστορία του μοντέρνου χορού που ερμήνευσε με την ομάδας της Rosas το 1983. Έκτοτε, δεν έπαψε να διερευνά τα όρια ανάμεσα στον χορό, τη μουσική, τα μαθηματικά, τη γλώσσα, τις εικαστικές τέχνες και τη φύση. Παράλληλα, μέσα από τη δουλειά της στη φημισμένη σχολή P.A.R.T.S. που ίδρυσε το 1995 στις Βρυξέλλες, ανέπτυξε ένα προσωπικό χορογραφικό ύφος που την ανήγαγε σε μία από τις κυριότερες εκπροσώπους του σύγχρονου φλαμανδικού χορού. Το αθηναϊκό κοινό πρωτοείδε τις παραστάσεις της Rosas
φωτό: anne van aerschot
2019
Η κορυφαία Βελγίδα χορογράφος Αν Τερέζα ντε Κεερσμάκερ έρχεται με την ομάδα Rosas για μια μοναδική βραδιά στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. από τον χρήστο
danst Rosas και Το τραγούδι το 2009. Αυτήν τη φορά, στο Ηρώδειο –που η ίδια επέλεξε ως χώρο–, θα παρουσιάσει το έργο Mitten wir im Leben sind mit dem Tod umfangen (Εν τω μέσω της ζωής, βρισκόμαστε στον θάνατο). Ο τίτλος παραπέμπει σε στίχο ψαλμού του Λούθηρου που έχει χαραχτεί στον τάφο της Πίνα Μπάους, στην οποία είναι αφιερωμένη και η παράσταση. Ο διεθνής Τύπος έγραψε ότι πρόκειται για «υπέρτατη στιγμή χάρης και ομορφιάς». Η Κεερσμάκερ, μαζί με τους τέσσερις χορευτές της ομάδας της, συνδιαλέγεται με τις 6 σουίτες για τσέλο του Μπαχ, πετυχαίνοντας το «ιδανικό πάντρεμα ανάμεσα στον Μπαχ και τους Rosas», όπως επίσης έχει γραφτεί. Με την καθοριστική συμβολή του σπουδαίου Γάλλου τσελίστα Ζαν-Γκιγέν Κεράς.
ΗΡΏΔΕΙΟ 2 ΙΟΥΛΊΟΥ 21:00
ä Η Ανδρονίκη Μαραθάκη, μία από τις πιο δυναμικές παρουσίες της νέας γενιάς δημιουργών του χορού, παρουσιάζει ένα παιχνίδι σε δημόσια θέα, ένα παιχνίδι που θέτει ερωτήματα για τη σχέση του χορού και της θέασης, για τις εντάσεις και τις ισορροπίες που γεννά αυτή η παράδοξη σχέση. Τέσσερις ερμηνευτές διαμοιράζουν τον χώρο μιας πλατφόρμας που κινείται και αλλάζει κλίση ανάλογα με την τοποθέτηση και τη μεταφορά του βάρους τους. Δοκιμάζουν τα όριά τους σε μια νέα τάξη πραγμάτων, αφού, ό,τι πιο βέβαιο, το έδαφος, αποσταθεροποιείται και γίνεται μέρος ενός σύμπαντος που ρέει και αλλάζει χώρο, ρυθμό και κινητικότητα. Το παιχνίδι αναπτύσσεται με άξονα το «μαθηματικό» πρόβλημα fair-cake cutting που αναπτύσσεται κατά το μοίρασμα ενός «χώρου», για οτιδήποτε μοιράζεται, από μια τούρτα μέχρι μια εδαφική έκταση ή ένα φάσμα συχνοτήτων, έτσι ώστε όλοι να πάρουν τον «χώρο» που προσωπικά εκτιμούν ότι τους αντιστοιχεί. Δηλαδή μια κατανομή όχι σε ίσα μέρη αλλά σε μέρη κατάλληλα και επαρκή για τις διαφορετικές αξίες και προτιμήσεις του καθενός.
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Ε) 14-15 ΙΟΥΝΊΟΥ 21:00
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
m. hulot
Ανδρονίκη Μαραθάκη It’s not about if you will love me tomorrow_μέρος 2
Ένα παιχνίδι που θέτει ερωτήματα για τη σχέση του χορού και της θέασης, από μια άξια εκπρόσωπο των νέων χορογράφων. από τον
23.5.19 – lifo 23
2019
Μετά τον περσινό Αποχαιρετισμό, ο θίασος από την Κολομβία επιστρέφει στο φεστιβάλ με το σουρεαλιστικό, μαγικό, ποιητικό και πολιτικό όραμα της μεταπολεμικής λατινοαμερικανικής ιστορίας. από τη ματούλα κουστένη
ä
Mapa Teatro Οι αγνοούμενοι (Los Incontados)
Με όση ευαισθησία, ποίηση, θλίψη, σαρκασμό και δόσεις ρεαλισμού μπορεί να σηκώσει ο θεατής, και μέσα σε ένα κλειστοφοβικό σκηνικό, ο κολομβιανός θίασος Mapa Teatro σκιαγραφεί τη ζωή στη σύγχρονη Κολομβία. Η ομάδα που δεν σταματά να διερευνά τη βία στην Κολομβία στο β’ μισό του 20ού αιώνα επιστρατεύει θέατρο, βίντεο, εικαστικά, ιστορία, μύθους και στήνει αλληγορικές φιέστες που αποκαλύπτουν την εύθραυστη ισορροπία μεταξύ γιορτής και βίας, η οποία χαρακτηρίζει τη σύγχρονη κολομβιανή ιστορία. Αυτήν τη φορά, μετά τον Αποχαιρετισμό, που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο περσινό Φεστιβάλ Αθηνών, επιστρέφει με ένα ανατριχιαστικό τρίπτυχο. Τρεις μικρόκοσμοι μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Τρία σκηνικά, το ένα εγκιβωτισμένο στο άλλο. Τρεις διακριτοί χώροι, στον καθένα από τους οποίους ξεδιπλώνεται μια παράξενη ιστορία. Ξεκινούν με τους Αγνοούμενους, όπου μια παρέα παιδιών μαζεύεται γύρω από το ραδιόφωνο, περιμένοντας την αναγγελία μιας επανάστασης που ποτέ δεν έρχεται. Στο δεύτερο μέρος, Οι άγιοι αθώοι, ένα παλιό αφρικανοκολομβιανό τελετουργικό μετατρέπεται σε φρενήρη περφόρμανς, με μασκοφόρους άντρες ντυμένους γυναίκες να παρελαύνουν στους δρόμους. Όσοι από αυτούς αρνούνται να φορέσουν γυναικεία ρούχα και μάσκα... μαστιγώνονται. Τέλος, στο τρίτο μέρος, που ονόμασαν Ομιλία ενός αξιοπρεπούς άντρα, πρωταγωνιστεί το φάντασμα ενός δολοφονημένου νονού της μαφίας των ναρκωτικών που στέλνει πυρετώδη μηνύματα υπέρ της νομιμοποίησης των ναρκωτικών από την κολομβιανή ζούγκλα.
24 lifo – 23.5.19
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Η) 11-12 ΙΟΥΝΊΟΥ 21:00
23.5.19 – lifo 25
Όταν η πόρτα ανοίξει, θα βρεθούμε σε ένα εστιατόριο-παγωμένο αντίγραφο ενός φθηνού εστιατορίου της Άπω Ανατολής, σε έναν μεταιχμιακό χωροχρόνο, κάπου ανάμεσα στη Σαϊγκόν της δεκαετίας του ’50 και το Παρίσι της δεκαετίας του ’90. Η υπόκρουση ακροβατεί, όπως και η κοινωνία, μεταξύ βιετναμέζικης ποπ και γαλλικών chansons. Η Καρολίν Γκιγελά Ενγκιγέν, κόρη και η ίδια Βιετναμέζου μετανάστη στη Γαλλία, εξερευνά τη μετα-αποικιακή ιστορία του Βιετνάμ που από χρόνια αποτελεί μέρος της ταυτότητας και της καλλιτεχνικής της αναζήτησης. Η παράσταση με τίτλο Σαϊγκόν αποτυπώνει πώς ο αγώνας για ανεξαρτησία αντικατοπτρίζεται στη ζωή των βιετναμέζικων οικογενειών, οι οποίες εγκατέλειψαν τη Σαϊγκόν για τη Γαλλία. Το δράμα των αναχωρήσεων και των απέλπιδων επιστροφών, η τραγωδία των ανεκπλήρωτων ελπίδων, η καθημερινότητα που τραυματίζει το όνειρο. Έντεκα χαρακτήρες γαλλικής, βιετναμέζικης ή γαλλο-
φωτό: jean louis fernandez
Caroline Guiela Nguyen Σαϊγκόν
2019
ä
26 lifo – 23.5.19
βιετναμέζικης καταγωγής, όπως ακριβώς και οι ηθοποιοί που τους υποδύονται, διασταυρώνονται επί σκηνής και μοιράζονται τοπία, πρόσωπα, τραγούδια και μια γλώσσα που για ορισμένους επιβιώνει μόνο στις αναμνήσεις τους. Συναντιούνται για φαγητό, πίνουν, χορεύουν, τραγουδάνε, ερωτεύονται, γιορτάζουν τη ζωή, διηγούνται ιστορίες, αποχωρίζονται. Η δράση εκτείνεται μεταξύ του 1956 (πρώτο έτος μετά την ανεξαρτησία του Βιετνάμ) και του 1996 (έτος θανάτου του Φρανσουά Μιτεράν, που υπήρξε ο πρώτος Γάλλος Πρόεδρος που επισκέφθηκε το Βιετνάμ στη σύγχρονη ιστορία του). Το 1956, ένας Γάλλος στρατιώτης ετοιμάζεται να φύγει από την Ινδοκίνα και πείθει τη Βιετναμέζα ερωμένη του να τον ακολουθήσει στη Γαλλία. Στο Παρίσι του 1996 επιτρέπεται για πρώτη φορά στους εξόριστους Βιετναμέζους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Ποιος, όμως, ξέρει τελικά με σιγουριά πού βρίσκεται πλέον η πατρίδα όλων αυτών;
Οι πληγές της μετααποικιακής ιστορίας του Βιετνάμ μέσα από μια συγκινητική, πολυφωνική παραγωγή. από τη ματούλα κουστένη
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Δ) 28-29 ΙΟΥΝΊΟΥ 21:00 Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
Το Φεστιβάλ Αθηνών μάς συστήνει το νέο όνομα του ευρωπαϊκού θεάτρου που πρέπει να γνωρίσουμε. από τον χρήστο
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Δ) 23-24 ΙΟΥΝΊΟΥ 21:00
παρίδη
ä
Το βερολινέζικο περιοδικό «Theater Heute» τον ψήφισε «Καλύτερο Νέο Σκηνοθέτη» το 2014. Ο ιδιοσυγκρασιακός Ελβετός σκηνοθέτης Τομ Λουτς, με επιρροές από τον συμπατριώτη του Κριστόφ Μαρτάλερ, συχνά συνδυάζει στις παραστάσεις του τη μουσική με εικαστικές ιδέες, δημιουργώντας αναπάντεχες ατμοσφαιρικές θεατρικές εγκαταστάσεις. Έχοντας ξεκινήσει ως ηθοποιός και μουσικός, τον απασχολεί συχνά το εφήμερο σε σχέση με την έννοια του χρόνου. Στην παράστασή του Το κορίτσι από το εργοστάσιο της ομίχλης, η οποία συμπεριλήφθηκε φέτος στις 10 καλύτερες της χρονιάς του Theatertreffen - Berliner Festspiele, αποπειράται να τιθασεύσει την ομίχλη για να πει την ιστορία των ανθρώπων μέσα από ένα παραμύθι. Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, βρισκόταν στην άκρη της πόλης ένα μικρό εργοστάσιο το οποίο έφτιαχνε μηχανές ομίχλης, αλλά τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και η επιχείρηση, παρ’ ότι μετρούσε 225 χρόνια λειτουργίας,
είχε αβέβαιο μέλλον. Στην αγωνία τους να το σώσουν, εργοστασιάρχης και εργαζόμενοι δημιούργησαν μια σειρά από ποιητικά όνειρα από ομίχλη: καταρράκτες, φωσφορίζουσες θάλασσες, μουσικούς καπνούς, πλανητικούς δακτυλίους, ομοιώματα διάσημων γλυπτών του Ροντέν και του Τζακομέτι, και το «Νησί των νεκρών» του Ελβετού συμβολιστή ζωγράφου Άρνολντ Μπέκλιν. Όταν ολόκληρη η σκηνή κατακλύζεται από ομίχλη, ακούγεται ένα τρίο εγχόρδων, μια αέναη πρόβα της μπάντας του εργοστασίου. Ο χρόνος ξαφνικά παγώνει. Κι όταν το τοπίο καθαρίζει από την ομίχλη, έχουν εξαφανιστεί τα πάντα. Το εργοστάσιο έχει κλείσει πια και οι μηχανές, μόνες τους, εξακολουθούν να παράγουν ομίχλη και να ονειρεύονται ότι κάποια μέρα θα γίνουν άνθρωποι! Θεατρική μαγεία, ποίηση, εφήμερα φαινόμενα και υποβλητική μουσική κατακλύζουν αυτή την εικαστική-θεατρική εγκατάσταση του οραματιστή δημιουργού.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Thom Luz - Το κορίτσι από το εργοστάσιο της ομίχλης
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
23.5.19 – lifo 27
ΚΛΑΣΙΚΉ ΜΟΥΣΙΚΉ
2019
ä Πέρα από τις μεγάλες εμφανίσεις της Φιλαρμονικής της Βιέννης με σολίστ τον κορυφαίο βιολονίστα Λεωνίδα Καβάκο και του Yo-Yo Ma, στις 17 Ιουνίου θα δούμε την πολυβραβευμένη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λουξεμβούργου και τη δεξιοτέχνη του πιάνου Υuja Wang από την Κίνα. Είναι η πρώτη μεγάλη εμφάνιση της χρονιάς, κατά τη διάρκεια της οποίας θα παιχτούν έργα των Τσαϊκόφσκι, Τζορτζ Γκέρσουιν, Ντμίτρι Σοστακόβιτς και Στραβίνσκι. Στις 21 Ιουνίου ο Αναστάσιος Συμεωνίδης συναντά την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, με την οποία θα ερμηνεύσουν ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στη θάλασσα. Παράλληλα, θα τιμήσουν τον Νίκο Σκαλκώτα, από τον θάνατο του οποίου συμπληρώνονται φέτος 70 χρόνια, παίζοντας ένα από τα τελευταία έργα του. Το λαϊκό μπαλέτο «Θάλασσα» γράφτηκε την περίοδο 1948-49. Είναι ένα πολυεπίπεδο έργο με φανταστικά στοιχεία που χωρίς την παρουσία χορευτών μεταμορφώνεται σε συμφωνική σουίτα. Τη θάλασσα έχουν θέμα και δύο σημαντικά έργα του Μέντελσον, που ο κλασικός συνθέτης εμπνεύστηκε από ένα ταξίδι του στη Σκωτία το 1829: η Εισαγωγή «Εβρίδες» και η «Σκωτική Συμφωνία», μια περιγραφή των ήχων και των διαθέσεων του απέραντου γαλάζιου από την ηρεμία στη θαλασσοταραχή και τούμπαλιν. Στις 24 Ιουνίου, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών με διευθυνητή τον Adrian Prabava ζωντανεύει τις πιο απολαυστικές μουσικές στιγμές του κινηματογραφικού σύμπαντος του Στίβεν Σπίλμπεργκ με πολυβραβευμένα σκορ του Τζέρι Γκόλντσμιθ, του Άλαν Σιλβέστρι και του μέγιστου Τζον Γουίλιαμς. Θα συνοδεύονται από αξέχαστα αποσπάσματα ταινιών και φωτογραφικό υλικό. Στις 9 Ιουλίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Ραβένας, ένας από τους σπουδαιότερους μαέστρους στον κόσμο, ο Riccardo Muti, επιστρέφει μετά από 11 χρόνια στη σκηνή του Ηρωδείου. Μαζί του φέρνει την Ορχήστρα Νέων Luigi Cherubini, ένα σύνολο νεαρών Ιταλών μουσικών που θα συμπράξουν με μουσικούς από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία της ΕΡΤ, τη χορωδία Coro Costanzo Porta, τη Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία του Δήμου Αθηναίων με διευθυντές τους Antonio Greco και Σταύρο Μπερή, για να παρουσιάσουν σε ένα πνεύμα φιλίας και συνεργασίας την «Ωδή στη Χαρά» του Μπετόβεν. Στις 16 Ιουλίου, ένας από τους σημαντικότερους βιρτουόζους του βιολιού, ο Ρώσος Μαξίμ Βενγκέροφ, θα επιδιώξει μια δεξιοτεχνική ανάγνωση του Γιοχάνες Μπραμς, και μάλιστα ενός από τα πιο δύσκολα έργα του για βιολί που έχουν γραφτεί ποτέ. Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί με τη «Συμφωνία του Νέου Κόσμου» του Αντονίν Ντβόρζακ, την οποία ο συνθέτης εμπνεύστηκε από το ταξίδι του στη Νέα Υόρκη. Τέλος, στις 3 Aυγούστου το Φεστιβάλ Αθηνών ενώνει τις δυνάμεις του με την Κινεζική Βιομηχανία Επενδύσεων στον Πολιτισμό (NCII) και παρουσιάζουν μαζί την «Τελετουργία της Αρμονίας» – μουσικοί από όλο τον κόσμο παίζουν για την παγκόσμια ειρήνη. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γερμανός συνθέτης Ένγιοτ Σνάιντερ συναντά τον κορυφαίο σολίστα στην πίκολο τρομπέτα Ότο Σάουτερ και τους Ten of the Best, το κορυφαίο σχήμα με τους καλύτερους τρομπετίστες διεθνώς. Θα ακολουθήσει η Εθνική Ορχήστρα της Κίνας (CNSO) με μαέστρο τον Yan Bozheng και ένα πολύπλευρο ρεπερτόριο, ενώ στη σκηνή θα ανέβει και η φημισμένη Παιδική Χορωδία του Σάλτσμπουργκ. Εκτός από το Ηρώδειο, στο Αστεροσκοπείο Αθηνών, 18-20 Ιουνίου, ο Θοδωρής Οικονόμου παρουσιάζει το «Ανάσα, solo piano», με έργα που κινούνται από τον μινιμαλισμό μέχρι την τζαζ και τον αυτοσχεδιασμό. Τέλος, το Ωδείο Αθηνών, στις 1, 3 και 4 Ιουλίου θα φιλοξενήσει το Young Greek Classics 2019: το τσέλο έχει την τιμητική του σε ένα ιδιαίτερο ρεπερτόριο υψηλών απαιτήσεων με 6 ανερχόμενους και διακριμένους Έλληνες τσελίστες.
Σημαντικές ορχήστρες, διακεκριμένοι μαέστροι και διάσημοι σολίστ θα γεμίσουν με κλασική μουσική το Ηρώδειο όλο το καλοκαίρι. από τη μαρία παππά
17 Ιουνίου Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λουξεμβούργου - Yuja Wang - Gustavo Gimeno: Έργα Τσαϊκόφσκι, Γκέρσουιν, Σοστακόβιτς, Στραβίνσκι Ηρώδειο 21:00 18-20 Ιουνίου Θοδωρής Οικονόμου - Ανάσα solo piano Αστεροσκοπείο Αθηνών 22:00 21 Ιουνίου Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ - Αναστάσιος Συμεωνίδης: Έργα Σκαλκώτα, Μέντελσον και Προκόφιεφ Παγκόσμια ημέρα μουσικής Ηρώδειο 21:00 24 Ιουνίου Κρατική Ορχήστρα Αθηνών - Adrian Prabava: Αφιέρωμα στον Στίβεν Σπίλμπεργκ Σε συνεργασία με το European Film Philharmonic Institute Ηρώδειο 21:00 1, 3, 4 Ιουλίου Young Greek Classics 2019 Αφιέρωμα στο τσέλο / 4 νέοι Έλληνες τσελίστες Ωδείο Αθηνών (Αίθουσα «Άρης Γαρουφαλής») 21:00 9 Ιουλίου Ravenna Festival - Oρχήστρα Νέων Luigi Cherubini Riccardo Muti: Οι δρόμοι της φιλίας (The roads of friendship) Ηρώδειο 21:00 16 Ιουλίου Κρατική Ορχήστρα Αθηνών Μαξίμ Βενγκέροφ - Στέφανος Τσιαλής: Έργα Μπραμς και Ντβόρζακ Ηρώδειο 21:00 3 Αυγούστου Εθνική Ορχήστρα της Κίνας - Παιδική Χορωδία του Σάλτσμπουργκ - Enjott Schneider - Otto Sauter - Ten of the Best: Τελετουργία της Αρμονίας Ηρώδειο 21:00
28 lifo – 23.5.19
Στην Αθήνα οι Έλληνες τον υποδέχονται κάθε φορά σαν ροκ σταρ. Οι διεθνείς σκηνές επιμένουν πως πρόκειται για τον σπουδαιότερο βιολιστή που έβγαλε αυτή η χώρα. Οι κριτικοί υποκλίνονται. Και οι διακρίσεις αποτελούν ρουτίνα. Πολυβραβευμένος στο υψηλότερο επίπεδο του καλλιτεχνικού στίβου, δεξιοτέχνης με σπάνια ποιότητα, διαρκώς παρών στις σημαντικότερες μουσικές αίθουσες του κόσμου, υποψήφιος για Γκράμι και «Artist οf the year» («Καλλιτέχνης της χρονιάς») για το 2014 στην ψηφοφορία του περιοδικού «Gramophone», ο Λεωνίδας Καβάκος επιστρέφει στη σκηνή του Ηρωδείου, όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1984 σε συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ. Στις 22 Ιουνίου, η Συμφωνική Ορχήστρα της Βιέννης υπό την μπαγκέτα του αρχιμουσικού της Φιλίπ Ζορντάν ενώνει τις δυνάμεις της με τον Έλληνα βιολονίστα σε ένα καλοκαιρινό μουσικό γεγονός που έχει σημάνει συναγερμό στους λάτρεις του κλασικού ρεπερτορίου. Το κορυφαίο σύνολο, που ιδρύθηκε το 1900 και έχει συνεργαστεί με θρύλους της μουσικής, όπως οι Ρίχαρντ Στράους, Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ, Χέρμπερτ φον Κάραγιαν, Λέοναρντ Μπερνστάιν, Ζορζ Πρετρ και Bλαντίμιρ Φεντοσέγιεφ, θα ερμηνεύσει μαζί με τον Καβάκο το Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα σε μι ελάσσονα - έργο 64 του Μέντελσον, τη Συμφωνία αρ. 31 σε ρε μείζονα KV 297 (του Παρισιού) του Μότσαρτ και τη
Συμφωνία αρ. 7 σε λα μείζονα - έργο 92 του Μπετόβεν. Μοναδικός συνδυασμός ηρεμίας, σοφίας, μοναδικού ταλέντου και βιρτουοζιτέ, ο 51χρονος βιολονίστας είναι μαθημένος στα δύσκολα. Όπως συχνά γράφουν οι πλέον αυστηροί κριτικοί, το πρόβλημα με τις ερμηνείες του είναι πως «είναι τόσο άψογες που δεν μπορείς να κολλήσεις σε μία μόνο σύνθεση». Πράγματι! Ωστόσο, υπάρχει ένα ακόμα πρόβλημα με τον Καβάκο: ένας δίσκος ή μια συναυλία του δεν φτάνει ποτέ. Πόσο μάλλον που φέτος συμπράττει στο Ηρώδειο με μια ορχήστρα που εμφανίστηκε τελευταία φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών το 1967, υπό τη διεύθυνση του Βόλφγκανγκ Σαβάλις...
Ο Έλληνας βιολονίστας ενώνει τις δυνάμεις του με τη σπουδαία συμφωνική ορχήστρα σε μια βραδιά με έργα των Μέντελσον, Μότσαρτ και Μπετόβεν. από τη ματούλα κουστένη
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Συμφωνική Ορχήστρα της Βιέννης - Λεωνίδας Καβάκος
ä
φωτό: marco borggreve
ΗΡΏΔΕΙΟ 22 ΙΟΥΝΊΟΥ 21:00
23.5.19 – lifo 29
Δυναμικό «παρών» δίνει και φέτος ο σύγχρονος ξένος χορός στο Φεστιβάλ Αθηνών που τα τελευταία χρόνια κρατά πάντα μια σημαντική θέση στις δράσεις του γι’ αυτή την τέχνη, με το αθηναϊκό κοινό να ανταποκρίνεται ενθουσιωδώς. από τον αλέξανδρο διακοσάββα
Compagnie Pernette
Aterballetto - In/Finito
30 lifo – 23.5.19
όμως να αναφέρεται και σε μια ευρύτερη φιλοσοφία ζωής που αντιτίθεται στον καταναλωτισμό και τους κανόνες που επιβάλλει. Η χορογράφος Νόρα Τσιπομίρ με έναν ακόμα ερμηνευτή επί σκηνής ανοίγουν το διεθνές ρεπερτόριο της Πειραιώς με μια παράσταση χορού και μουσικής που εμπνέεται από τα νεανικά της χρόνια στη Ζιμπάμπουε και ερευνά, φυσικά με πανκ ματιά, την έννοια του μέλλοντος, η οποία στην πραγματικότητα είναι ενσωματωμένη στο παρόν. Στο πλαίσιο του Ανοίγματος στην Πόλη, ο γαλλικός θίασος Περνέτ, που περιοδεύοντας εδώ και χρόνια στόχο έχει να κάνει τον σύγχρονο χορό προσβάσιμο σε ετερόκλητα κοινά και ηλικίες, θα βρεθεί στο Πεδίον του Άρεως την Ημέρα της Μουσικής. Εκεί, η χορογράφος Ναταλί Περνέτ θα παρουσιάσει ένα ευρηματικό συλλογικό παιχνίδι με τη συμμετοχή επαγγελματιών και ερασιτεχνών χορευτών, καθώς και της ελληνικής μπάντας Πόλκαρ του Γιώργου Παπαγεωργίου. Από τις πιο αναμενόμενες παραστάσεις του φετινού φεστιβάλ, η δουλειά του Λιβανέζου Ομάρ Ρατζέχ φέρνει το άγνωστο σε πολλούς πρόσωπο του σύγχρονου χορού της Μέσης Ανατολής στην Αθήνα. Έντονα πολιτικός, ο Ρατζέχ αναφέρεται στον μιναρέ του Μεγάλου Τζαμιού στο Χαλέπι, ένα από τα μνημεία της ημι-ισοπεδωμένης πόλης που έχουν καταστραφεί, αντλώντας μνήμες από την παλιότερη καταστροφή της δικής του πατρίδας, της Βηρυτού, σε μια σύνδεση πόλεων και πολιτισμών με κοινό παρονομαστή το παράλογο του πολέμου και την απάθεια που δείχνουμε μπροστά στις εικόνες του. Ένα από τα ανερχόμενα, αλλά ήδη γνωστά ονόματα του πορτογαλικού χορού, ο street dancer Μάρκο ντα Σίλβα Φερέιρα, που αναδείχθηκε νικητής στο «So you think you can dance» της χώρας του, έρχεται στην Αθήνα. Μια μελέτη πάνω στην έννοια της συλλογικότητας που χαρακτηρίζει τον χορό, από τις τελετουργίες της αρχαιότητας μέχρι τις σύγχρονες εκφάνσεις του και το street dance, το Brother υμνεί την ανάγκη για μοίρασμα και τις επιθυμίες που γεννιούνται από αυτή την κοινωνική ένωση. Με τέσσερις δεκαετίες ζωής, η ιταλική ομάδα Aterballetto έχει συνεργαστεί με διάσημα ονόματα απ’ όλο τον κόσμο και στην Αθήνα έρχεται με ένα δίπτυχο: τις χορογραφίες Wolf του παλιού γνώριμου του φεστιβάλ, Ισραηλινού Χόφες Σέχτερ, και Bliss του Σουηδού Γιόχαν Ίνγκερ. Στο πρώτο μέρος οι χορευτές καταλαμβάνονται από μια ζωώδη ενέργεια, ενώ στο δεύτερο εμπνέονται από το διάσημο «Köln Concert» (1975) του Αμερικανού πιανίστα Κιθ Τζάρετ, μια συναυλία που ηχογραφήθηκε και έγινε ο σόλο τζαζ δίσκος με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Μία ημέρα αργότερα, οι Aterballetto θα βγουν στους δρόμους της Αθήνας, ερμηνεύοντας σύντομες χορογραφίες σε αστικούς χώρους με ιστορική σημασία για τις ανάγκες ενός πρωτότυπου πρότζεκτ που ενώνει τις τέχνες του χορού και της φωτογραφίας.
Πειραιώς 260 + Άνοιγμα στην Πόλη Ξένος χορός
2019
ä Το πανκ είναι το γνωστό μουσικό ρεύμα που άνθησε στα ’70s και στα ’80s, μπορεί
30 Μαΐου - 1 Ιουνίου nora chipaumire - #PUNK Πειραιώς 260 (Α) 23:00 21 Ιουνίου Compagnie Pernette - Χορός Περνέτ (Bal Pernette) Με τη συμμετοχή των Polkar Πεδίον του Άρεως 20:00 25-26 Ιουνίου Omar Rajeh - Maqamat #minaret Πειραιώς 260 (Η) 21:00
10 Ιουλίου Fondazione Nazionale della Danza / Aterballetto - Wolf & BLISS Πειραιώς 260 (Η) 21:00 11 Ιουλίου Fondazione Nazionale della Danza / Aterballetto - In/Finito 21:00 Ο χώρος θα ανακοινωθεί
#PUNK
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
29-30 Ιουνίου Marco da Silva Ferreira Brother Πειραιώς 260 (Η) 21:00
23.5.19 – lifo 31
2019
IN SITU Έλενα Αντωνίου
Για τρίτη χρονιά, με ένα ευρύτατο φάσμα εκδηλώσεων σε θέατρο, εικαστικά, λογοτεχνία, συναυλίες, χορό, φιλοσοφικούς περιπάτους, ανοιχτούς διαλόγους και παραστάσεις, πραγματοποιούνται πολυάριθμες δράσεις σε απροσδόκητα σημεία και γωνιές της πόλης, σε γειτονιές, αρχαιολογικούς χώρους, πεζοδρόμους, πλατείες, σχολεία, θερινά σινεμά ή ιστορικά κτίρια, τις οποίες το κοινό μπορεί να παρακολουθήσει με ελεύθερη είσοδο είτε με κάποιο χαμηλό εισιτήριο. από τον γιάννη πανταζόπουλο ä
Το Άνοιγμα στην Πόλη σε Αθήνα και Πειραιά
Η ενότητα του Ανοίγματος στην Πόλη με τις 42 ενέργειες που θα διεξαχθούν σε Αθήνα και Πειραιά συμβάλλει στην ενεργοποίηση των κατοίκων και αποτελεί ένα εγχείρημα στο οποίο το αστικό τοπίο αναδεικνύεται μέσα από την περιπλάνηση, ενώ ο δημόσιος χώρος αναπροσδιορίζει τη σχέση του με τον πολιτισμό. Όπως τόνισε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, αυτή η πολύπλευρη πρωτοβουλία «έχει στόχο να επεκτείνει την εμβέλεια του φεστιβάλ και εκτός των παραδοσιακών του τειχών, καθιστώντας την καλλιτεχνική δημιουργία όχημα για την καλύτερη γνωριμία με την πόλη αλλά και την ενεργοποίηση των συλλογικοτήτων που δρουν σε αυτήν. Ο κόσμος συμμετέχει ενεργά, όχι μόνο λόγω της ελεύθερης εισόδου αλλά, κυρίως, λόγω της προσέγγισης του δημόσιου χώρου μέσα από ένα ιδιαίτερο καλλιτεχνικό βλέμμα, μέσα από τη θεατρική αφήγηση, μέσα από το φίλτρο της λογοτεχνίας, εν τέλει μέσα από το διαφορετικό μοίρασμα μιας γνωστής ή λιγότερο γνωστής
32 lifo – 23.5.19
ιστορίας». Μία από τις πιο ιδιαίτερες αστικές περιηγήσεις είναι εκείνη με το περιοδικό δρόμου «Σχεδία» μέσα από προσωπικές αφηγήσεις των οδηγών, οι οποίοι μεταδίδουν την εμπειρία τους αλλά και την πεποίθηση ότι «στην άκρη του δρόμου πάντα υπάρχει ελπίδα» (2/6-17/7, 11:00). Έτσι, οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να περιπλανηθούν σε μερικές από τις σημαντικότερες κοινωνικές δομές του κέντρου της Αθήνας (συσσίτια, υπνωτήρια, κέντρα απεξάρτησης, κέντρα ημέρας) με οδηγούς νυν και πρώην άστεγους συμπολίτες μας, μέλη του δικτύου διανομής της «Σχεδίας». Στη σειρά «Αθήνα - Τόποι μνήμης» ξεχωρίζουμε τον Περίπατο στη Ρωμαϊκή Αγορά και στη Βιβλιοθήκη του Αδριανού με τον καθηγητή Μανόλη Κορρέ (3/6, 18:15). Θέμα του η συνύπαρξη των πολιτισμών κατά τη διάρκεια των αιώνων μέσα από ένα σύνολο σημαντικών μνημείων, από τα ρωμαϊκά χρόνια μέχρι και την οθωμανική εποχή. Ταυτόχρονα, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από τον θάνατο του μεγάλου λογοτέχνη Στρατή Μυριβήλη (19 Ιουλίου 1969) θα διενεργηθεί ένας λογοτεχνικός περίπατος με τίτλο «Η στράτα του Στράτη στην Αθήνα: Λογοτεχνικός περίπατος στα βήματα του Στράτη Μυριβήλη» (11/6, 18:00). Η αφετηρία θα είναι στο σπίτι του, στην οδό Ερεσσού, με πρόλογο του δημοσιογράφου Ν. Βατόπουλου και τρεις στάσεις σε Εξάρχεια και Νεάπολη, με αναγνώσεις, αποσπάσματα από διηγήματα και επίλογο από τον συγγραφέα Κ. Ακρίβο. Στις 2/7 και ώρα 18:15 θα ξεκινήσει από την πλατεία Ομονοίας μια διαδρομή που θα διασχίσει όλες τις ιστορικές περιόδους της πόλης με τίτλο «Από την Ομόνοια στο Σύνταγμα: Στοές και πλατείες» με τον καθηγητή Παναγιώτη Τουρνικιώτη. Στην πλατφόρμα «Διαφορετικότητα» συναντάμε την εικαστική εγκατάσταση για τους τοξικομανείς του Μεσοπολέμου με τίτλο «Ηλίας Πούλος: Αυτό που δεν βλέπουμε μας κοιτάζει» (Victoria Square Project, 8-30/6, 21:00), η οποία προσκαλεί τον επισκέπτη σε μια συνομιλία με το αποξενωμένο πρόσωπο του εξαρτημένου. Παράλληλα, το κοινό θα μπορεί να παρακολουθήσει το τριήμερο κινηματογραφικών προβολών (Θερινός κινηματογράφος Λαΐς, Amoqa, Beaver) με το φεστιβάλ «Αφροδίτη* η μαγεία της*, το έργο της*, η επιθυμία της*, η δύναμή της*, η φροντίδα της*». Η πλατφόρμα «Αφροδίτη*» επικεντρώνεται στην queer φεμινιστική τέχνη, φέρνοντας σε επαφή τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να προσεγγίσει νέα ακροατήρια στην Αθήνα. Στο διάστημα 27-30/6 στο six d.o.g.s η παράσταση-διάλογος της Βέρας Λάρδη και της Αλεξάνδρας Βασιλείου A New Era(?) / Μια νέα εποχή? επικεντρώνεται στην ομοφοβία, στην αμφιφοβία και στην τρανσφοβία, καθώς και στο πώς τις βιώνουν οι άνθρωποι που είναι ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και τρανς. «Ιστορίες από μια παράλληλη πραγματικότητα» είναι ο τίτλος του ηχητικού περιπάτου με θέμα τη ζωή μετά τα ναρκωτικά που θα διεξαχθεί στο ΚΕΘΕΑ (Πολιτιστικό στέκι ΚΕΘΕΑ, Διάβαση, 23/5-9/7). Άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, πρώην εξαρτημένοι χρήστες ουσιών, μας «ξεναγούν» στον δημόσιο χώρο μέσα από ηχητικές αφηγήσεις και ντοκουμέντα, χαρτογραφώντας με τον δικό τους ιδιότυπο τρόπο την πόλη. Μια παράσταση θεάτρου-ντοκουμέντου, την Κυψέλη New kids on the block, βασισμένη σε συνεντεύξεις κατοίκων της Κυψέλης, έχει αναλάβει να παρουσιάσει ο Παντελής Φλατσούσης (1-4/7, 20:30) στο 15ο Λύκειο Κυψέ-
λης. Φέτος το Φεστιβάλ Αθηνών φιλοξενεί τη δράση «Οι πέτρες μιλούν» (7-14/7, 11:00). Μια πολιτιστική και τουριστική πρωτοβουλία που διοργανώνεται για τρίτη χρονιά από την Ένωση Ξενοδόχων Αθηνών - Αττικής και Αργοσαρωνικού. O λόγος αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, ποιητών και πολιτικών παρουσιάζεται σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά) με τη μορφή θεατρικών δρωμένων σε σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία της Αθήνας. Στον Πειραιά ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περφόρμανς μακράς διάρκειας «In situ» (Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά, 5-10/6, 10:00, 12-13/6, 10:00), στην οποία η χορεύτρια και χορογράφος Έλενα Αντωνίου επιχειρεί να δημιουργήσει ένα ζωντανό έκθεμα στο εδώ και στο τώρα ενός μουσειακού χώρου, όπως και η εικαστική έκθεση «Τα πετεινά» του ποιητή και φωτογράφου Κώστα Ζαφειρόπουλου. Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, 18-25/6, 11:00. Σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά θα πραγματοποιηθεί η παράσταση Ζωή - Η αντίληψη του κόσμου μέσα από το άγγιγμα (Ειδικό Σχολείο Αυτιστικών Πειραιά, 18/6, 11:00). Οι θερμοκρασίες, οι υφές και τα σχήματα θα αποτελέσουν τις συνισταμένες ενός βιωματι-
φωτό: εργαστηρι φωτογραφιασ κεθεα διαβαση
κού έργου, στο πλαίσιο του οποίου οι επισκέπτες θα προσεγγίσουν τον κόσμο μέσα από το άγγιγμα των παιδιών, εκφράζοντας έναν τρόπο «θέασης της ζωής» μέσα από τη δική τους οπτική. Μια ακόμη ενδιαφέρουσα δράση είναι η «Μοναξιά - Η γενναιοδωρία του ανθρώπου που ζει ανέστιος» (Όμιλος για την Unesco, Πειραιώς και Νήσων, 19/6, 19:00). Ένα έργο που στόχο έχει την αναζήτηση της έννοιας της «οικίας», όπως γίνεται αντιληπτή από τα πρόσωπα που την έχουν απολέσει. Στην ίδια λογική εντάσσεται και η «Καρτερία - Η ζωή και η αντοχή της, διαμέσου του χρόνου» στις εργατικές πολυκατοικίες Κοκκινιάς (23/6, 20:00), όπου προσωπικές μαρτυρίες των κατοίκων μπλέκονται με αγαπημένα μουσικά κομμάτια για την ιστορία της περιοχής και, ανοίγοντας διάλογο με το Βιβλίο του Ιώβ (Κεφ. 13, Η καρτερία του Ιώβ), μιλούν για την ανθρώπινη επιμονή στην αναζήτηση της ευτυχίας. Τέλος, συναρπαστική προβλέπεται να είναι και η εμπειρία της επίσκεψης στους χώρους της «Πυξίδας» («Πυξίδα», 21/6, 12:00), κατά τη διάρκεια της οποίας οι οικότροφοι ασθενείς θα παρουσιάσουν επιστολές σε προσφιλή τους πρόσωπα με τίτλο «Βοήθεια - Η προσπάθεια για επικοινωνία μέσα από την ομίχλη της ψυχικής ασθένειας».
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
φωτό: παναγιωτησ μηνασ
Ιστορίες από μια παράλληλη πραγματικότητα
23.5.19 – lifo 33
από τη λουίζα αρκουμανέα ä Η δημόσια, σκανδαλώδης ζωή της «Κανάτας» άρχισε το περασμένο καλοκαίρι, όταν μια ομάδα αυτόχθονων καλλιτεχνών του Καναδά έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στην εφημερίδα «Le Devoir» του Κεμπέκ, παραπονούμενη για την απουσία αυτόχθονων καλλιτεχνών από ένα έργο – μια θεατρική παράσταση– που έλεγε την ιστορία τους. Οι υπογράφοντες υποστήριζαν, δηλαδή, ότι οι συντελεστές της παράστασης δεν τους συμβουλεύτηκαν ούτε έλαβαν υπόψη τη γνώση και γνώμη τους. Ακολούθησε μια πεντάωρη συνάντηση ανάμεσα στον Ρομπέρ Λεπάζ, την Αριάν Μνουσκίν και αξιωματούχους του Μοντρεάλ. Μερικοί εμπλεκόμενοι παραγωγοί αποχώρησαν. Σχέδια για μια διεθνή περιοδεία ακυρώθηκαν. Τότε η Μνουσκίν και ο Λεπάζ ανακοίνωσαν ότι η Κanata θα υλοποιούνταν στο Παρίσι ως μέρος του Festival d’Αutomne με έναν αισθητά μειωμένο προϋπολογισμό (ο Λεπάζ θα δούλευε αμισθί) και μόνο τρεισήμισι εβδομάδες δοκιμών. Το αποτέλεσμα, η Kanata - Επεισόδιο 1ο - Η διαμάχη, μεταφέρει την αντιπαράθεση επί σκηνής, ενσωματώνοντας στη δράση την ιστορία καλλιτεχνών που παρασύρονται από τη δίνη των γεγονότων της πραγματικής ζωής και αγωνίζονται να βρουν τρόπους για να αντιδράσουν μέσα από το έργο τους. Με έναν θίασο 33 ηθοποιών και διάρκεια
δυόμισι ωρών, η Kanata - Επεισόδιο 1ο - Η διαμάχη είναι ένα «συναισθηματικά εξοντωτικό έργο, τρομακτικό σαν αρχαία ελληνική τραγωδία και ενίοτε αρκετά σκληρό για να το παρακολουθήσεις. Είναι επίσης συναρπαστικά όμορφο, κωμικό, λυρικό και γεμάτο κατανόηση για την ανθρώπινη δυστυχία που σου πετάει στο πρόσωπο» σημειώνει η εφημερίδα «Montreal Gazette». Οι εναρκτήριες σκηνές μοιάζουν ονειρικές. Περπατώντας μέσα σε ένα δάσος, ένας άνδρας και μια γυναίκα, επιμελητές μουσείων, σχολιάζουν τις αρετές των πορτρέτων των αυτόχθονων κατοίκων που ζωγράφισαν οι Ευρωπαίοι τον 19ο αιώνα. Μετά, εξαφανίζονται στην ομίχλη. Ένα κανό εισέρχεται στο οπτικό πεδίο μας, μεταφέροντας έναν σκηνοθέτη που αιχμαλωτίζει ήχους της άγριας φύσης στο κασετόφωνό του. Μια μαύρη αρκούδα διασχίζει τη σκηνή, δύο ορεσίβιοι άνδρες ακολουθούν, ενώ η ειδυλλιακή ατμόσφαιρα διαλύεται όταν μια ομάδα ξυλοκόπων μετατρέπει το δάσος σε ξυλεία. Οι ορεσίβιοι σέρνουν μια αυτόχθονα που ουρλιάζει και δίνουν το μωρό της σε έναν παπά. Μεταφερόμαστε στις αρχές του 21ου αιώνα. Ένα ζευγάρι Γάλλων μετακομίζει στο Βανκούβερ. Η γυναίκα είναι ζωγράφος και γίνεται φίλη με μια αυτόχθονα που ζει σε μια φτωχογειτονιά της πόλης. Εκεί περίπου αρχίζει ο καθημερινός εφιάλτης των αυτόχθονων λαών του Καναδά: γυναίκες που εξαφανίζονται και μετά εντοπίζονται δολοφονημένες, ναρκομανείς απελπισμένοι για τη δόση τους, κοινωνικοί λειτουργοί και αστυνομικοί με πενιχρά μέσα στη διάθεσή τους, παιδιά που αρπάζονται από τις κοινότητές τους (μια τακτική που συνεχίστηκε ως τη δεκαετία του 1980). Σήμερα, ο Καναδάς αναγνωρίζει ως αυτόχθονα περίπου 600 Πρώτα Έθνη ή Ινδιάνους, τους Ινουίτ (άλλοτε αποκαλούνταν «Εσκιμώοι») και τους Μετί (φυλή μιγάδων που προέκυψε από την επιμειξία Ινδιάνων και λευκών –κυρίως Γάλλων– αποίκων). Ο σημερινός πληθυσμός των αυτοχθόνων του Καναδά φτάνει περίπου το 1 εκατομμύριο.
Για πρώτη φορά στα 54 χρόνια ζωής του Θεάτρου του Ήλιου, η Αριάν Μνουσκίν παραδίδει τα ηνία του θρυλικού θιάσου σε έναν προσκεκλημένο σκηνοθέτη, τον καταξιωμένο Καναδό Ρομπέρ Λεπάζ. Στην Kanata - Επεισόδιο 1ο - Η διαμάχη ο Λεπάζ κατασκευάζει ένα ποιητικό, σκοτεινό και επικών διαστάσεων σύμπαν, ανατρέχοντας σε 200 χρόνια καναδικής ιστορίας. «Kanata» σημαίνει «χωριό» στη γλώσσα των Ιροκουά και είναι η λέξη που κατέληξε να βαφτίσει ολόκληρη τη χώρα. Η παράσταση με τον διεθνή θίασο του Θεάτρου του Ήλιου –ηθοποιούς από κάθε γωνιά της γης που προσέγγισαν τα Πρώτα Έθνη, αντλώντας από τις δικές τους εμπειρίες– συνιστά ένα εντυπωσιακό μεταθεατρικό σχόλιο του σκηνοθέτη πάνω στη θέση και τον ρόλο του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία. Όσον αφορά την απουσία αυτόχθονων συντελεστών από την παράσταση, η αντιπαράθεση συνεχίζεται. Δύο από τoυς υπογράφοντες την επιστολή προς την εφημερίδα «Le Devoir» βρέθηκαν στην πρώτη παρουσίαση του έργου στο Παρίσι: η σκηνοθέτις Kim O’Bomsawin και η συγγραφέας Maya Cousineau Mollen. «Το πρόβλημα δεν είναι οι ηθοποιοί – ο θίασος θα μπορούσε να παραμείνει ο ίδιος» δήλωσε η O’Bomsawin στη «Montreal Gazette». «Αλλά αν είχαν χρησιμοποιήσει έναν αυτόχθονα συν-συγγραφέα ή συν-σκηνοθέτη, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί το αίσθημα της μη αυθεντικότητας. Μια οπτική γωνία εκ των έσω θα είχε βοηθήσει την ομάδα να εμβαθύνει και να αποφύγει τα στερεότυπα». Με μεγάλη ανυπομονησία περιμένουμε, λοιπόν, την αμφιλεγόμενη αυτή παράσταση που θα έρθει στην Αθήνα μέσα Ιουλίου.
ΜΈΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΉΣ ΑΘΗΝΏΝ 13-15 ΙΟΥΛΊΟΥ 21:00 (13, 15/7) 19:00 (14/7) Με ελληνικούς υπέρτιτλους
34 lifo – 23.5.19
Θέατρο του Ήλιου - Ρομπέρ Λεπάζ - Kanata - Επεισόδιο 1ο - Η διαμάχη
2019
Η πολύπαθη και αμφιλεγόμενη παραγωγή του παριζιάνικου θεατρικού οργανισμού, στην οποία η Αριάν Μνουσκίν παραδίδει για πρώτη φορά τα ηνία σε άλλον σκηνοθέτη, ενσωμάτωσε στη σκηνική δράση τα προβλήματα που αντιμετώπισε και το αποτέλεσμα είναι μία παράσταση που περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία.
Ελληνικό θέατρο
Γι' ακόμα μια χρονιά, το Φεστιβάλ Αθηνών μας συστήνει τις δουλειές νέων, ως επί το πλείστον, Ελλήνων δημιουργών που καταπιάνονται με φιλόδοξα εγχειρήματα της σύγχρονης ελληνικής ή ευρωπαϊκής δραματουργίας. από τον αλέξανδρο διακοσάββα
30 Μαΐου - 2 Ιουνίου C. for Circus Μεταμορφώσεις, του Οβίδιου Πειραιώς 260 (Ε) 21:00
Ερωτευμένα Άλογα
7-10 Ιουνίου Έλενα Καρακούλη Himmelweg (Ο δρόμος για τον ουρανό), του Χουάν Μαγιόργκα Πειραιώς 260 (Ε) 21:00 13-16 Ιουνίου Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων - Χρήστος Θεοδωρίδης - Η τραγωδία του βασιλιά Ριχάρδου Γ’, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ Πειραιώς 260 (Δ) 21:00 18-21 Ιουνίου Γιώργος Παπαγεωργίου Γιαννούλα η Κουλουρού Πειραιώς 260 (Η) 21:00
νούλας της κουλουρούς, που γεννήθηκε τον 19ο αιώνα στην Πάτρα. Η Θεοδώρα Καπράλου υπογράφει ένα νέο θεατρικό έργο που ρίχνει φως στην ντροπιαστική ιστορία εκμετάλλευσης της νοητικής υστέρησης της Γιαννούλας, που μέχρι σήμερα αναβιώνει στην πατρινή Αποκριά, με τη Ματούλα Ζαμάνη να συνθέτει την πρωτότυπη μουσική της παράστασης και με την Έλενα Τοπαλίδου και τον άρτι βραβευθέντα με το φετινό βραβείο «Δημήτρης Χορν», Μιχάλη Συριόπουλο, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Μια θεατρική συνάντηση αυστηρά για δύο υπογράφουν, σκηνοθετούν και ερμηνεύουν η Βάσω Καμαράτου και ο Κώστας Κουτσολέλος, διατηρώντας αυτούσια την ευρηματικότητα που τους χαρακτηρίζει εντός και εκτός σκηνής. Στα Καλοκαιρινά Μπάνια οι δύο ιδιοσυγκρασιακοί ηθοποιοί έρχονται αντιμέτωποι με τη συνθήκη που λέγεται «καλοκαίρι στην Αθήνα», προσπαθώντας να επιβιώσουν από τη ζέστη, τις σκέψεις και τους εαυτούς τους. Το δεύτερο σύγχρονο ισπανικό έργο, αυτήν τη φορά του Καταλανού Εστέβα Σολέρ, που θα δούμε στην Πειραιώς είναι το Κόντρα στην ελευθερία, πρώτο μέρος μιας τριλογίας που περιλαμβάνει επίσης τα Κόντρα στην ισότητα και Κόντρα στην αδελφοσύνη, με βάση τις τρεις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης. Σε αυτό, επτά μονόπρακτα προσεγγίζουν θέματα όπως το προσφυγικό, η κρίση στον γάμο, η παιδοφιλία, τα social media και άλλες πτυχές της σύγχρονης ζωής που καταλήγουν στη μοναξιά. Με διάθεση σχολιασμού της τεράστιας κοινωνικής αλλαγής που έχει επέλθει τις τελευταίες δεκαετίες, ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ασχολείται εδώ με ένα έργο αρκετά κόντρα στη σκηνική του περσόνα. Μια πορεία από το προσωπικό στο συλλογικό είναι οι Ξένες Πόρτες του Μάνου Ελευθερίου, καθώς στο κείμενο που ηχογράφησε λίγο πριν πεθάνει ο μεγάλος στιχουργός και ποιητής ανατέμνει τις αφηγήσεις της γιαγιάς του από τη Σύρο του 20ού αιώνα. Στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Μάνος Καρατζογιάννης θα δούμε τη Νένα Μεντή να καταδύεται γι’ ακόμα μια φορά στο είδος του μονολόγου, όπου έχει διαπρέψει, ακούγοντας πα-
20-23 Ιουνίου Βάσω Καμαράτου - Κώστας Κουτσολέλος - Καλοκαιρινά Μπάνια Πειραιώς 260 (Ε) 21:00 2-5 Ιουλίου Βασίλης Μαυρογεωργίου Κόντρα στην ελευθερία, του Εστέβα Σολέρ Πειραιώς 260 (Ε) 21:00 11-15 Ιουλίου Μάνος Καρατζογιάννης Ξένες Πόρτες, του Μάνου Ελευθερίου Πειραιώς 260 (Ε) 21:00 16-17 Ιουλίου Εν δυνάμει - Ελένη Ευθυμίου Ερωτευμένα Άλογα Πειραιώς 260 (Η) 21:00
ράλληλα μελωδίες και ποιήματα που έχουν συνδεθεί με τον Ελευθερίου και την πατρίδα του. Η κολεκτίβα νέων καλλιτεχνών με και χωρίς αναπηρία Εν δυνάμει κλείνει τον κύκλο των ελληνικών θεατρικών παραγωγών με τον πιο όμορφο τρόπο, με μια παράσταση αφιερωμένη στον έρωτα. Στα Ερωτευμένα Άλογα που σκηνοθετεί η Ελένη Ευθυμίου, οι ερμηνευτές μοιράζονται προσωπικές ιστορίες που αποδεικνύουν πως η ερωτική επιθυμία είναι οικουμενική, αναγκαία και ζωογόνος.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Himmelweg
ä Αυλαία στις ελληνικές θεατρικές παραστάσεις του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών σηκώνει η πολυπληθής θεατρική ομάδα C. for Circus με μια προσέγγιση στις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου πιστή στο ύφος της: μουσικότητα που προκύπτει μέσω φωνών και οργάνων, αυτοσχέδια κινησιολογία, έντονες, πλαστικές εικόνες και μια αναζήτηση αναλογιών ανάμεσα στις ιστορίες του Ρωμαίου ποιητή, τη βία της σημερινής καθημερινότητας και την απάθεια που έχουμε αναπτύξει προς αυτήν. Παραδίπλα, ο Θάνος Σαμαράς μεταφέρει εκ νέου επί σκηνής ένα έργο του Δημήτρη Δημητριάδη, τον Χρύσιππο, αναλαμβάνοντας, εκτός από τη σκηνοθεσία, ένα μεγάλο κομμάτι της παραγωγής (σκηνικά, κοστούμια, φωτισμούς κ.λπ.) και καθοδηγώντας μερικούς εξαιρετικούς ηθοποιούς (διαβάστε περισσότερα στο αντίστοιχο άρθρο του αφιερώματος). Ακολουθώντας την αρκετά δημοφιλή κατά τη φετινή σεζόν τάση μεταφοράς επί σκηνής έργων σύγχρονων Ισπανών δραματουργών, η Έλενα Καρακούλη επιλέγει το Himmelweg του Χουάν Μαγιόργκα και μας μεταφέρει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης κοντά στην Πράγα. Μέσω ενός παιχνιδιού ψευδών εντυπώσεων για τις συνθήκες διαβίωσης των Εβραίων που βασίζεται σε αληθινό ιστορικό περιστατικό, η σκηνοθέτις εξαίρει τον επίκαιρο χαρακτήρα του κειμένου αναφορικά με τη διαδικασία κατασκευής του ψεύδους στις σύγχρονες κοινωνίες. Η δεύτερη θεατρική ομάδα που κατεβαίνει στην Πειραιώς είναι η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, η οποία ερευνά ακόμα ένα έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, την Τραγωδία του βασιλιά Ριχάρδου Γ’. Η μυθική μορφή του άπληστου, αποκρουστικού και ανήθικου ηγέτη εμπνέει την ομάδα για μια παράσταση όπου συνομιλούν ο λόγος, η κίνηση και η μουσική. Τη σκηνοθετική καθοδήγηση των ηθοποιών κρατά ο Χρήστος Θεοδωρίδης. Φρέσκος μετά τη μεγάλη επιτυχία του Αρίστου, ο Γιώργος Παπαγεωργίου γοητεύεται από μία ακόμα αληθινή ιστορία της ελληνικής «παράδοσης», αυτήν της Γιαν-
31 Μαΐου - 4 Ιουνίου Θάνος Σαμαράς - Χρύσιππος, του Δημήτρη Δημητριάδη Πειραιώς 260 (Δ) 21:30
23.5.19 – lifo 35
2019
Ο εικονοκλάστης δημιουργός επιχειρεί μια ενδοσκοπική ματιά στο κλασικό μπαλέτο και ο αφηγητής Larry Gus μας μεταφέρει την εμπειρία του από τις πρόβες. από τον m. hulot
ä
«Για χρόνια πίστευα ότι η δημιουργικότητα, αυτό που ορίζει τον σκληρό πυρήνα της δημιουργικής έκφρασης, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας διαρκής αγώνας ενάντια στις συμπτώσεις, μια αληθινή αποστροφή για όλες τις στοχαστικές διαδικασίες, και κυρίως μια αγκύλωση προς τα μέσα σε σχέση με τη συναναστροφή με άλλους ανθρώπους, μια αιώνια πηγή ερωτηματικών» λέει ο Larry Gus που συμμετέχει ως ο αφηγητής στη Ζιζέλ, ένα από τα αγαπητά και δημοφιλή ρομαντικά μπαλέτα που ανεβαίνει στον χώρο της Πειραιώς 260, στις 5 και 6 Ιουνίου, και αφηγείται μια ακαταμάχητη ερωτική ιστορία με λυτρωτικό, αν και τραγικό τέλος. «Εδώ και μερικές εβδομάδες σχεδόν συμβαίνει το ανάποδο, σαν ο μόνος τρόπος για να ξεκλειδώσει όλο αυτό να είναι το ίδιο το σύνολο όλων των άλλων ανθρώπων και το κλειδί να μην το κρατάει ένας και να το μοιράζει στους άλλους αλλά να είναι μια κατανεμημένη υποδομή που χρειάζεται όλους συγχρόνως για να λειτουργήσει. Είναι πολύ παράξενο και αρχικά ξεκίνησα να γράφω για τις πρόβες της Ζιζέλ του Κώστα Τσιούκα, προσπαθώντας απλώς να είμαι εξαντλητικός (πόσοι άνθρωποι είναι εκεί κάθε μέρα, ποσοι χορεύουν, πόσοι τραγουδάνε, πόσοι βοηθάνε, με ποια σειρά βάζουν τα πόδια τους το ένα δίπλα στο άλλο, προς τα πού στρέφουν το κεφάλι όταν κάνουν μικρούς κύκλους, πόσοι φοράνε παπούτσια και πόσοι όχι, με ποιες κινήσεις αφήνουν τα χέρια τους ελεύθερα, ποια στιγμή ο Άλμπρεχτ κοιτάει αληθινά τα στοιχειά Ουίλις, ποιοι τινάζουν τη μέση τους σε συγκεκριμένες στιγμές, ποιοι πίνουν νερό από τη βρύση). Συγχρόνως, προσπαθούσα να τα βάλω όλα σε μια σειρά, πιστεύοντας ότι ίσως κρύβεται ένα πολύ συγκεκριμένο pattern μέσα σε όλες αυτές τις επιλογές, αλλά, όσο έγραφα, τόσο καταλάβαινα ότι δεν υπάρχει γραμμικότητα κι αυτό δεν έχει να κάνει με μια υποτιθέμενη σειρά επιλογών, γιατί είναι η μόνη φορά που οι επιλογές αυτές τελικά δεν ανήκουν σε κανέναν, και κυρίως όχι σ' εμένα – σίγουρα όχι σ’ εμένα. Και συνειδητοποιώ κάθε επόμενη μέρα ότι εί-
36 lifo – 23.5.19
φωτό: γκελυ καλαμπακα
Κώστας Τσιούκας - Ζιζέλ
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Η) 5-6 ΙΟΥΝΊΟΥ 21:00
μαι ένα αληθινό δοχείο που κάθεται σε μια γωνία και απλώς περιμένω να εκτελέσω με σαφήνεια ορισμένες οδηγίες. Δεν μπορώ να καταλάβω, στ’ αλήθεια, αν είμαι απλώς ένα μέλος αυτού του συνόλου άπειρων επιλογών ή αν είμαι και εγώ ο ίδιος το σύνολο, γιατί μάλλον θα ήθελα να ισχύει ότι κάθε υποσύνολο με άπειρα μέλη είναι και το ίδιο ένα άπειρο σύνολο, οπότε το μόνο που μπορώ να κάνω τελικά είναι απλώς να κοιτάω τα πόδια όλων αυτών που συμμετέχουν στην παράσταση και να τους ξανακοιτάω να χορεύουν ή να τραγουδάνε ή να κάθονται ακίνητοι, και κάθε φορά να νιώθω ότι τα χέρια τους και τα δάχτυλά τους είναι απλώς κλαδιά σε γιγαντιαία δέντρα ατελείωτων επιλογών. Και παρ’ ότι ξέρω ανέκαθεν ότι αυτά τα δέντρα είναι πάντα δικά μου, μόνο δικά μου, αυτήν τη φορά, όταν τους κοιτάω όλους μαζί, ανακουφίζομαι στη σκέψη ότι ο έλεγχος σχεδόν έχει σταματήσει να έχει αληθινή υπόσταση. Και υπάρχουν μόνο άπειρες δυνάμεις προς άπειρες κατευθύνσεις κι εγώ δεν χρειάζεται να κάνω κάτι, παρά μόνο να καταλάβω και να εκτελέσω τις οδηγίες αυτές, που τελικά δεν προέρχονται μέσα από το δέντρο αλλά από τις νοητές προεκτάσεις όλων αυτών των κλαδιών, σαν όλες οι λύσεις για όλα τα προβλήματα να έχουν υπάρξει ήδη, απλώς κανένας μας δεν γνωρίζει πότε θα τις βρει μπροστά του». Ο Κώστας Τσιούκας, εικονοκλάστης δημιουργός με πολύ ιδιαίτερη προσωπική γραφή, επιχειρεί μια ενδοσκοπική ματιά σ’ αυτή την κλασική ιστορία με το κεντροευρωπαϊκό μεσαιωνικό άρωμα, δίνοντάς της μια χροιά πιο σύγχρονη, προσωπική, νοτιοευρωπαϊκή. Μένει πιστός στη δομή του έργου, αλλά προτείνει μια νέα κινησιολογική προσέγγιση και μια ατμόσφαιρα όπου βασικά στοιχεία θα είναι ο φωτισμός και ένα corps de ballet που θα αποτελείται από ομάδα χορευτών και ηθοποιών. Με επιρροές από την goth κουλτούρα, τη νεορομαντική μουσική, τους κλασικoύς ζωγράφους και μια παραληρηματική ποπ αισθητική, ο Τσιούκας φέρνει τη ρομαντική αυτή ιστορία στο σήμερα.
Το εμβληματικό μυθιστόρημα του Τζέφρυ Ευγενίδη ζει ακόμα και διασκευάζεται για τη σκηνή από μία από τις σημαντικότερες παρουσίες του γερμανικού θεάτρου. από την τίνα μανδηλαρά ä Τα ξανθά μαλλιά που περιέβαλλαν με τρόπο απειλητικό και αισθαντικό, όπως ακριβώς οι ηρωίδες του Ευγενίδη στην πρώτη έκδοση του βιβλίου, το εντυπωσιακό εξώφυλλο σε αιχμαλώτιζαν για πάντα, εισάγοντάς σε στον γοητευτικά τρομακτικό τους κόσμο. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, οι Αυτόχειρες Παρθένοι του Τζέφρυ Ευγενίδη θα στοιχειώνουν τα όνειρα, που, από τότε που γράφτηκε το βιβλίο, έπαψαν να είναι αθώα. Γράφοντας το βιβλίο στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο Ελληνοαμερικανός συγγραφέας άνοιξε τον δρόμο για μια σειρά από μυθιστορήματα με άξονα την ταυτότητα, τη σεξουαλικότητα, τον έρωτα και τον θάνατο, θέματα που κανείς δεν έθιγε μέχρι τότε, ειδικά στις άγουρες ηλικίες. Ο προκλητικός τίτλος Αυτόχειρες Παρθένοι (The Virgin Suicides) καθιστά φανερή αυτήν τη σύνδεση, καθώς η ιστορία φέρνει στο φως την υπόθεση της αυτοχειρίας των πέντε κοριτσιών –όλα μέλη της οικογένειας Λίσμπον– που σόκαρε τη συντηρητική κοινότητα του Γκρος Ποντ στο Μίτσιγκαν. Ακριβώς επειδή εκείνες δεν ζουν πλέον για να αφηγηθούν την ιστορία τους, με έναν έξυπνο, πολυφωνικό τρόπο ο Ευγενίδης βάζει τα αγόρια που τις συναναστράφηκαν να καταθέσουν όλα όσα ξέρουν για την ιστορία. Θυμίζοντας έντονα χορό αρχαίας τραγωδίας, οι διαφορετικές τους απόψεις ξεδιπλώνονται με τρόπο εκκωφαντικό, αποκαλύπτοντας τα κρυμμένα σκοτάδια της μικρής κοινότητας. Μέχρι το τέλος, ο (μετα)μοντέρνος, πολυπρισματικός τρόπος του συγγραφέα δεν αφήνει κανέναν στη θέση του, κάνοντας τον αναγνώστη να ανατριχιάσει με τις τρομακτικές λεπτομέρειες, που ενίοτε δίνουν στο μυθιστόρημα τα χαρακτηριστικά ενός θρίλερ, και αφήνοντας την ιστορία ανοιχτή ερμηνευτικά. Αναπόφευκτα, οι Αυτόχειρες Παρθένοι δεν μπορούσαν παρά να τροφοδοτήσουν πολλαπλά την ποπ κουλτούρα, εμπνέοντας τη Σοφία Κόπολα στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο και τρέφοντας παράλληλα κοριτσίστικα, δαντελένια όνειρα. Το αποτέλεσμα ήταν μια μοντέρνα, ολόφρεσκη, πλην όμως φασματική ταινία, με τη μουσική των Air να ντύνει μοναδικά τα πλάνα. Αυτή δεν ήταν η μοναδική μεταφορά του βιβλίου στο σινεμά ή στο θέατρο. Η πολυφωνική αφήγηση δίνει σήμερα το έναυσμα στη Σουζάννε Κέννεντυ, μία από τις σημαντικότερες παρουσίες του γερμανικού θεάτρου, να πειραματιστεί με τον δικό της τρόπο, μεταφέροντας το βιβλίο στον δικό της μετα-παραστατικό κόσμο. Ο Ευγενίδης έμεινε αρκετά χρόνια στο Βερολίνο, επηρεάζοντας με πολλαπλούς τρόπους νέους δημιουργούς που είχαν δει στα συγγραφικά του εγχειρήματα διαφορετικούς τρόπους καλλιτεχνικής προσέγγισης. Με ένα νέο βλέμμα πάνω στο βλέμμα, αφήγηση πάνω στην αφήγηση, η Γερμανίδα δημιουργός κατασκευάζει έναν ασφυκτικό κόσμο που διαμορφώνεται με βάση την ηδονοβλεπτική περιέργεια και την ανοιχτή ερμηνεία όλων όσοι παρακολουθούν τις απελπισμένες ζωές των κοριτσιών. Σε αυτόν φαίνεται να προσιδιάζουν οι μεταφυσικές αναπαραστάσεις των Νεκρών της θιβετιανής Βίβλου και τα κείμενα του Αμερικανού ψυχολόγου και γκουρού του LSD Τίμοθι Λίρι που χρησιμοποιεί η Κέννεντυ. Το έργο αποτελεί συμπαραγωγή της Münchner Kammerspiele και της Volksbühne και θα παρουσιαστεί στην Πειραιώς 260.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
Susanne Kennedy - Αυτόχειρες Παρθένοι
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Η) 4-5 ΙΟΥΛΊΟΥ 21:00
23.5.19 – lifo 37
ComédieFrançaise Ίβο βαν Χόβε - Ηλέκτρα / Ορέστης του Ευριπίδη
2019
Αίμα, λάσπη, βία: Ο κορυφαίος Βέλγος σκηνοθέτης συνεργάζεται με την Comédie-Française σε ένα συναρπαστικό δίπτυχο των τραγωδιών του Ευριπίδη. από τη λουίζα αρκουμανέα
ä Μπορεί μια παράσταση αρχαίου δράματος να είναι ακραία και ταυτόχρονα «κανονική»; Να περιλαμβάνει σκηνές ανατριχιαστικές, σκηνές splatter και ταυτόχρονα να επενδύει στη δύναμη του ποιητικού λόγου και στην ανεπιτήδευτη ωριμότητα των ηθοποιών που απαρτίζουν το δυναμικό του πρώτου θεάτρου της Γαλλίας; Ο εξηντάχρονος Ίβο βαν Χόβε, ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του καιρού μας, επιτυγχάνει ακριβώς αυτήν τη θαυμαστή ισορροπία στην παράσταση Ηλέκτρα / Ορέστης που θα δούμε στην Επίδαυρο. Ο Βέλγος δημιουργός έχει ανεβάσει δύο φορές τις Βάκχες, την Αντιγόνη με τη Ζιλιέτ Μπινός (2014), ενώ έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό σκηνοθετώντας το κύκνειο άσμα του Ντέιβιντ Μπάουι, το μιούζικαλ Lazarus (2015). Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε πέρσι το καλοκαίρι, όταν το Φεστιβάλ Αθηνών φιλοξένησε το εξαιρετικό δίπτυχο Μπέργκμαν με τα έργα Μετά την πρόβα / Περσόνα. Στην παράσταση με τίτλο Ηλέκτρα / Ορέστης, προϊόν της δεύτερης συνεργασίας του Βαν Χόβε με την ComédieFrançaise, τα επεισόδια διαδέχονται αμείλικτα το ένα το άλλο, η σπειροειδής καταβύθιση στον πυρήνα της βαρβαρότητας που πυροδοτεί το έργο εκτυλίσσεται σε ρυθμούς καταιγιστικούς. Κι αν ο έμπειρος σκηνοθέτης χτίζει ένα ψυχολογικό θρίλερ με αρχαίο υλικό, κι αν εισάγει σκηνές ανατριχιαστικής βίας, κι αν βλέπει τους ήρωες ως αποξενωμένους, αποπροσανατολισμένους νέους της εποχής μας, γνωρίζει ταυτόχρονα πώς να συναρμολογήσει ένα καθ' όλα στέρεο οικοδόμημα που σέβεται την υπόσταση του λόγου, την αφηγηματική αναγκαιότητα, τη συμβολική σημασία κάθε αντικειμένου, κοστουμιού ή χειρονομίας. Έτσι, έχουμε μπροστά μας μια αληθινά σύγχρονη πρόταση επάνω στο αρχαίο δράμα. Η ένταση της δράσης, ο εντυπωσιασμός, το πνεύμα πειραματισμού, η τόλμη, η ακρότητα, η βία, η έμφαση στην ψυχοπαθολογία των ηρώων, η μείξη των ειδών, η γόνιμη «ασέβεια» προς την παράδοση, ας μην ξεχνάμε, είναι όλα γνωρίσματα του ίδιου του Ευριπίδη. Πιάνοντας, συνεπώς, το νήμα 25 αιώνες μετά, ο Βέλγος Βαν Χόβε το οδηγεί στη φυσική του προέκταση. Το χάος που απειλεί να διαρρήξει τον πυρήνα, ο φόβος και ο τρόμος μιας επερχόμενης σκοτοδίνης, υπαρξιακής και κοινωνικής, η προοπτική απώλειας κάθε φραγμού που ο πολιτισμός επινόησε προκειμένου να εμποδίσει την παλινδρόμησή μας στο σύμπαν των ενστίκτων, ενσαρκώνονται σκηνικά
38 lifo – 23.5.19
με όρους απόλυτα θεατρικούς και οικείους από διάφορες περιοχές της κουλτούρας μας: μια χθόνια τελετή μύησης, η γκραν γκινιόλ «συνομιλία» της Ηλέκτρας με ένα πτώμα, οι φροϊδικοί συμβολισμοί, η χολιγουντιανή είσοδος της Κλυταιμνήστρας, η γκέι αισθητική του Απόλλωνα, ήχοι ακουστικοί και ηλεκτρονικοί, κοστούμια εμπνευσμένα από τη Μήδεια του Παζολίνι (για τον «κόσμο των ισχυρών») και από τον Στάλκερ του Ταρκόφσκι (για τον «κόσμο των αποκλεισμένων», όπως το θέτει η ενδυματολόγος An D’ Huys).
Άνθρωποι βυθισμένοι στη λάσπη, καλυμμένοι από αίμα, λαχταρούν να προσδώσουν νόημα στη ζωή τους διαμέσου των πιο αρχετυπικών εγκλημάτων. Ο Βαν Χόβε μιλάει για το τώρα, αλλά ταυτόχρονα τον ενδιαφέρει η ευρύτερη εικόνα, οι απαρχές της βίας και όχι μόνο η σύγχρονη έκφανσή της. «Η βία συνιστά κομμάτι κάθε ανθρώπινου όντος: το κακό βρίσκεται μέσα μας» υποστηρίζει. «Η βία είναι η παρόρμηση να καταστρέψουμε τον άλλον, εκείνον που δεν είναι σαν εμάς. Ο άλλος είναι ο εχθρός».
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
φωτό: jan versweyveld
ΑΡΧΑΊΟ ΘΈΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΎΡΟΥ 26-27 ΙΟΥΛΊΟΥ 21:00
23.5.19 – lifo 39
Ζωή Ξανθοπούλου - Μάριος Χάκκας: «Κανένα ρετούς. Θέλω την πραγματικότητα»
ä
«Δε θέλω χρόνο, ζωή θέλω, μ’ όλο που το δεύτερο προϋποθέτει το πρώτο, ζωή να τη σπαταλήσω πίσω από τις φράσεις, ζωή να χτίσω παραγράφους, να οικοδομήσω ένα έργο δίνοντας στον λόγο μια τρίτη διάσταση…» έγραφε σ’ εκείνη την αποχαιρετιστήρια ιστορία του από τον Μπιντέ ο Μάριος Χάκκας, λίγο πριν μας αποχαιρετήσει στα 40 του μόλις χρόνια, χτυπημένος από τον καρκίνο στα νεφρά. Σε αντίθεση, ωστόσο, με τον σύντομο βίο του, το έργο του είναι πλούσιο, γεμάτο διηγήματα, θεατρικά, ποιητικά παραληρήματα, μικρές αυτοσχέδιες λεκτικές περφόρμανς που ακροβατούν ανάμεσα στα είδη και περιβάλλουν το ιδιόμορφο ύφος του με ένα χιούμορ απαράμιλλο και μοναδικό. Αναρχικός εκ φύσεως, αριστερών καταβολών, αλλά από τους συγγραφείς που άσκησαν δριμεία κριτική στους πάσης φύσεως κομματικούς μηχανισμούς, φύσει και θέσει αποσυνάγωγος, ο Χάκκας χάραξε, «σαν τη νυχιά στο πρόσωπο» που περιέγραφε στον Αστερισμό των Διδύμων, τη δική του γραμμή στην ιστορία της λογοτεχνίας. Έφτιαξε τους Έλληνες υπαρξιστές, επηρέασε τους μπιτ, έγινε η πιο δυνατή φωνή της πόλης. Κανένα ρετούς. Θέλω την πραγματικότητα είναι ο τίτλος της παράστασης που θα ανεβεί στην Καισαριανή, στο μέρος που τον έθρεψε και τον διαμόρφωσε, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Αντλώντας υλικό από τον βίο και τα άπαντα του σπουδαίου συγγραφέα και βιωματικού ποιητή που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος, η ηθοποιός και σκηνοθέτις Ζωή Ξανθοπούλου ανέλαβε να υλοποιήσει μια παράσταση στην καρδιά του αστικού κέντρου του Χάκκα, στην πλατεία Εργατικά, με την Αριάδνη Καβαλιέρου και τον Σπύρο Γραμμένο να συμπράττουν στη δραματουργική επεξεργασία, βαδίζοντας πάντα στα χνάρια ενός δημιουργού που μόνο εκείνος μπορούσε να φωνάξει: «φθείροντας την ακμή μου ανάμεσα σε γιασεμιά / γδέρνοντας τον λαιμό μου στους τοίχους / μ’ ένα μπρελόκ που τα κλειδιά του / δεν ταίριαζαν σε καμιά ανθρώπινη πόρτα». Παρ’ ότι δεν χώρεσε στα στεγανά του ελληνικού σύμπαντος, ο Χάκκας ονειρεύτηκε μια Αθήνα και μια Καισαριανή που απλώνονταν μέχρι το Διάστημα, προτού ενσκήψει η αρρώστια, συντρίβοντας τα μαύρα του σπλάχνα.
ΆΝΟΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΠΌΛΗ - ΑΘΉΝΑ ΠΛΑΤΕΊΑ ΕΡΓΑΤΙΚΆ (Τζον Κέννεντυ & Μανωλίδη), ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΉ 6-8 ΙΟΥΝΊΟΥ 20:00
ΗΡΏΔΕΙΟ 30 ΙΟΥΝΊΟΥ 21:00
φωτό: jason bell
τίνα μανδηλαρά
Yo-Yo Ma: 6 σουίτες του Μπαχ για τσέλο
2019
Αντλώντας υλικό από τον βίο και τα άπαντα του σπουδαίου συγγραφέα και βιωματικού ποιητή, η Ζωή Ξανθοπούλου ανεβάζει μια παράσταση στην καρδιά του αστικού κέντρου του Χάκκα, στην πλατεία Εργατικά. από την
ä «Οι σουίτες για τσέλο του Μπαχ υπήρξαν σταθεροί μουσικοί συνοδοιπόροι μου. Εδώ και 60 χρόνια μού χαρίζουν έμπνευση, ανακούφιση και χαρά σε περιόδους άγχους, γιορτής, αλλά και απώλειας. Πόση δύναμη έχει αυτή η μουσική ώστε, ακόμα και σήμερα, 300 χρόνια μετά, εξακολουθεί να μας βοηθάει να ταξιδεύουμε σε δύσκολους καιρούς;». Ο μέγας Γιο-Γιο Μα παραδέχεται την αδυναμία του στον Μπαχ, υποκλίνεται στη γοητεία που του ασκούν οι σουίτες του Γερμανού συνθέτη και κάτι μας λέει πως στις 30 Ιουνίου, που καταφθάνει στην Αθήνα, το Ηρώδειο θα δοκιμάσει τις αντοχές του. Εδώ και περίπου έναν χρόνο ο κορυφαίος τσελίτσας στον κόσμο, ο δεξιοτέχνης με το θεϊκό χάρισμα, σαρώνει 36 εμβληματικές μουσικές σκηνές του πλανήτη και παρουσιάζει ένα μουσικό ταξίδι με τίτλο «Bach Project». Παιδί-ιδιοφυΐα που εξελίχθηκε σε έναν παθιασμένο και αδιανόητο μουσικό, ο Αμερικανός τσελίστας κινεζικής καταγωγής έδωσε τις πρώτες του παραστάσεις σε ηλικία 5 ετών, ενώ, πριν καλά καλά συμπληρώσει τα 7, στάθηκε με το βιολί του απέναντι στους Αμερικανούς Προέδρους Ντουάιτ Αϊζενχάουερ και Τζον Κένεντι και έπαιξε μουσική. Η πορεία του συνεχίστηκε με τον ίδιο μεγαλειώδη τρόπο μέχρι σήμερα, που πάτησε πια τα 63, που τα ηχογραφημένα άλμπουμ του είναι πάνω από 90, που τα κερδισμένα Γκράμι έφτασαν τα 19, που το σπάνιο μουσικό του αποτύπωμα υπάρχει πια μέχρι και στο σινεμά (από το σάουντρακ του Επτά χρόνια στο Θιβέτ ως τα Τίγρης και Δράκος και Αναμνήσεις μιας γκέισας), που μεταξύ των διακρίσεών του βρίσκεται ένα βραβείο Polar, το αμερικανικό Εθνικό Μετάλλιο των Τεχνών, το πτυχίο του από το Χάρβαρντ και μυθιστορηματικά σενάρια σχετικά με τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιεί. Ένα από αυτά λέει πως στα χέρια του εμπιστεύτηκε το δικό της Στραντιβάριους η Ζακλίν ντι Πρε πριν πεθάνει. Και ένα άλλο πως το αγαπημένο του τσέλο, αυτό με το οποίο συνήθως παίζει, είναι κατασκευασμένο από τον Domenico Montagnana το 1733, η αξία του ξεπερνά τα 2,5 εκατομμύρια δολάρια και το ψευδώνυμό του είναι «Petunia»!
Ο βιρτουόζος Αμερικανός κινεζικής καταγωγής τσελίστας παρουσιάζει στο αθηναϊκό κοινό το «Bach Project» του για μία βραδιά. από τη ματούλα κουστένη
40 lifo – 23.5.19
Μετά τον Ευαγγελισμό της Κασσάνδρας, ο ταλαντούχος σκηνοθέτης επιλέγει να μεταφέρει στη σκηνή ξανά ένα έργο του Δημήτρη Δημητριάδη, με μια εξαιρετική διανομή ηθοποιών. από τον χρήστο παρίδη
Χρύσιππος (2008) από την ιστορία της απαγωγής του Χρύσιππου, γιου του Πέλοπα και της νύμφης Αξιόχης, από τον δάσκαλό του Λάιο. Ο μύθος του καθηλωτικής ομορφιάς νέου –ο Ευριπίδης έγραψε την ομώνυμη, χαμένη σήμερα τραγωδία– γίνεται στο έργο αυτό αφορμή για στοχασμό επάνω στη βαθύτερη φύση του έρωτα και στη σχέση μας με αυτόν μέσα από την καθαρά υποκειμενική, δική μας ματιά. Ερωτευόμαστε όντως τον άλλον ή μήπως η ομορφιά είναι παραπλανητική και αντανακλά μια περίπου ναρκισσιστική εμμονή με τον ίδιο μας τον εαυτό; Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θάνος Σαμαράς, που ανέλαβε να σκηνοθετήσει το άπαιχτο μέχρι τώρα έργο του Δημητριάδη, έχει καταλήξει σε μια προσωπική επιβεβαίωση: «Δεν ερωτευόμαστε τους άλλους, αλλά αυτό που βρίσκουμε σε αυτούς, που μας λείπει και ψάχνουμε για εμάς τους ίδιους». Μια συνθήκη που μας οδηγεί σε μια μόνιμη αναζήτηση του απόλυτου, του εξιδανικευμένου «άλλου», ενός ιδανικού εταίρου. Ως εκ τούτου, η πραγματική αναζήτηση δεν είναι άλλη από την απελπισμένη και εμμονική επιμονή σε κάτι εξεζητημένο και πιθανότατα μη πραγματικό. Ποιος είναι αυτός ο ολόχρυσος νέος άντρας, ο Χρύσιππος; Υπάρχει ή κατοικεί αποκλειστικά στη φαντασία μας, στις
αυταπάτες μας; Μήπως υπάρχει μόνο στις παιδικές μας φαντασιώσεις; Και όταν, εν τέλει, νομίζουμε ότι τον βρήκαμε, μήπως είναι σαν να ξαναβλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από ένα είδωλο της αυτάρεσκης αυταπάτης μας, απαλύνοντας τον τρόμο του θανάτου; Αγγίζοντας, μέσω του έρωτα, την αθανασία; Ένα θεατρικό κείμενο τοποθετημένο σε ένα αστικό σαλόνι, όπου ο ιδεατός, αλλά ουσιαστικά ανύπαρκτος Χρύσιππος, φορέας του υπέρτατου κάλλους, γίνεται καταλύτης και αφορμή για να αποκαλυφθούν οι σχέσεις ενός ενοχικού και ανώριμου οικογενειακού περιβάλλοντος, όπως εκείνη μεταξύ μάνας και γιου, απογυμνώνοντας τα στερεότυπα και τις κοινωνικές συμβάσεις από την επιβεβλημένη, αρχετυπική τους ταυτότητα. Ο Θάνος Σαμαράς υπογράφει τη σκηνοθεσία, την κίνηση, τα σκηνικά, τα κοστούμια, τον σχεδιασμό των φωτισμών και του ήχου, και το animation της παράστασης/θεατρικής εγκατάστασης, υπηρετώντας το έργο μέσω μιας άχρονης και συγχρόνως διαχρονικής αισθητικής, η οποία το υπηρετεί απολύτως. Συμμετέχουν σημαντικοί ερμηνευτές της παλιότερης και της νεότερης γενιάς, όπως η Ράνια Οικονομίδου, ο Νίκος Καραθάνος, ο Θανάσης Δόβρης, η Αγγελική Στελλάτου, η Σοφία Κόκκαλη και άλλοι.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
ä Ο Δημήτρης Δημητριάδης εμπνεύστηκε το έργο του
Θάνος Σαμαράς – Χρύσιππος, του Δημήτρη Δημητριάδη
φωτό: θανοσ σαμαρασ
ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 (Δ) 31 ΜΑΐΟΥ 4 ΙΟΥΝΊΟΥ 21:30
23.5.19 – lifo 41
42 lifo – 23.5.19
22 ΙΟΥΝΊΟΥ
Δεσμώτης του ιλίγγου (1958) του Άλφρεντ Χίτσκοκ 9ο Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας
21:30
28-29 ΙΟΥΝΊΟΥ
Μουσικό θέατρο της πρωτοπορίας και αρχαίοι μύθοι Έργα Ξενάκη, Χρήστου, Κουμεντάκη Εθνική Λυρική Σκηνή Εναλλακτική Σκηνή
21:30
5-6 ΙΟΥΛΊΟΥ
Τι θα δούμε φέτος στη Μικρή Επίδαυρο
Η αυλαία ανοίγει στις 22 Ιουνίου με εκδήλωση του 9ου Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας, την προβολή του Δεσμώτη του ιλίγγου (Vertigo, 1958) του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Η ταινία θεωρείται το αριστούργημα της συνολικής φιλμογραφίας του μεγάλου μάστορα του σασπένς και του μυστηρίου, εμπνευσμένο από τον μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης: ένας πρώην αστυνομικός παρασύρεται από μια μυστηριώδη γυναίκα σε μια ψύχωση ζωής και θανάτου. Στις 28 και 29 Ιουνίου η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής παρουσιάζει ένα τρίπτυχο με έργα των Ιάννη Ξενάκη, Γιάννη Χρήστου και Γιώργου Κουμεντάκη. Οι δύο εμβληματικοί πλέον συνθέτες της μουσικής πρωτοπορίας του 20ού αι. ξεκίνησαν την καριέρα, αντλώντας έμπνευση από αρχαίους μύθους και συνθέτοντας μουσική για παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου στην Επίδαυρο. Έτσι, από την εργογραφία του Ξενάκη θα παρουσιαστεί η Κασσάνδρα (1987), το τελευταίο χρονολογικά κομμάτι που συνέθεσε για την Ορέστειά του, και από τον Χρήστου η Αναπαράστασις Ι: Ο βαρύτονος (1968), βασισμένη σε στίχους από τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου. Το πρόγραμμα συμπληρώνει η νεανική όπερα του Κουμεντάκη Έσσεται ήμαρ… (1986, 1995), βασισμένη σε στίχους του Ομήρου. Σκηνοθετούν ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εναλλακτικής Σκηνής Αλέξανδρος Ευκλείδης και ο Έκτορας Λυγίζος, ενώ συμμετέχουν ερμηνευτικά οι Γιάννης Στάνκογλου, Διονύσης Σούρμπης και Μυρσίνη Μαργαρίτη. Επίσης, ο αρχιμουσικός Γιώργος Ζιάβρας, το Ergon ensemble και ο Μαρίνος Τρανουδάκης. Στις 5 και 6 Ιουλίου η Σοφία Πάσχου σκηνοθετεί την παράσταση Θεογονία, ένα μεγάλο γλέντι. Ένα έργο των Patari Project εμπνευσμένο από το επικό ποίημα του Ησίοδου του 7ου αι. π.Χ., όπου περιγράφεται η δημιουργία του κόσμου και η γενεαλογία των θεών της ελληνικής μυθολογίας, ξεκινώντας από το Χάος και φτάνοντας στην ένωση της Γης και του Ουρανού, στους Ολύμπιους Θεούς, στον Προμηθέα, στην Πανδώρα, στην Τιτανομαχία και στον θρίαμβο του Δία επί του Κρόνου. Ένα φαντασμαγορικό σύμπαν επί σκηνής, με τον σοφό πατέρα Δία να πλαισιώνεται από γυναικείες θεότητες. Στις 12 και 13 Ιουλίου η ομάδα χορού Griffόn της Ιωάννας Πορτόλου παρουσιάζει την παράσταση Kaos, αποτέλεσμα του ερευνητικού εργαστηρίου «Χάος & Τάξη» που ξεκίνησε έναν χρόνο πριν στο Λύκειο της Επιδαύρου. Ένα έργο για τον ατέρμονο αγώνα των ανθρώπων να καθιδρύσουν την έννομη τάξη των ορίων, την αρμονία και τις συλλογικότητες παλεύοντας στο χάος μέσα από βιβλικές εικόνες όπου οι Πρωτόπλαστοι περιπλανιούνται στη γη μιας σύγχρονης Βαβέλ. Στις 19 και 20 Ιουλίου ο Δημήτρης Μπογδάνος σκηνοθετεί το βουκολικό ειδύλλιο του Λόγγου Δάφνις + Χλόη. Μία από τις διασημότερες και αρχετυπικές ιστορίες αγάπης όλων των εποχών με φόντο τη φύση της Λέσβου, όπου γράφτηκε, και τη διαρκή εναλλαγή των εποχών που συνοδεύονται από δραματικές ανατροπές. Τη μουσική υπογράφει ο David Lynch και παίζουν ο Γιάννης Φέρτης, η Έλλη Πασπαλά, ο Δημήτρης Πασσάς κ.ά. Στις 26 και 27 Ιουλίου η Έφη Θεοδώρου σκηνοθετεί το αριστούργημα του Ρακίνα, Φαίδρα. Η νέα μετάφραση του Στρατή Πασχάλη θα συμπληρώνεται από ηχογραφημένα θραύσματα του αυθεντικού κειμένου, ερμηνευμένα από ηθοποιούς της σύγχρονης πρωτοποριακής γαλλικής σκηνής. Πρωταγωνιστούν οι Μαρία Σκουλά, Γιάννος Περλέγκας και Γιάννης Παπαδόπουλος. Τέλος, στις 2 και 3 Αυγούστου η Νατάσα Τριανταφύλλη σκηνοθετεί την τραγωδία του Ανδρέα Κάλβου, Οι Δαναΐδες. Υπόδειγμα κλασικιστικού έργου του 1818, αναπαράγει τη φόρμα του αρχαίου προτύπου, αποτίνοντας φόρο τιμής στην πολιτική διάσταση της τραγωδίας. Τη μουσική υπογράφει η Monika και παίζουν ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, η Λένα Παπαληγούρα και ο Άρης Μπαλής.
φαιδρα. φωτό: γκελυ καλαμπακα
2019 ä
Το θέατρο της Μικρής Επιδαύρου υποδέχεται φέτος ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα δράσεων που περιλαμβάνουν θεατρικές παραστάσεις, χορό, συναυλία και κινηματογραφική προβολή. από τον χρήστο παρίδη
Θεογονία, ένα μεγάλο γλέντι Σοφία Πάσχου - Patari Project Εμπνευσμένο από τη Θεογονία του Ησίοδου
21:00
12-13 ΙΟΥΛΊΟΥ
Kaos Ιωάννα Πορτόλου - Ομάδα Χορού Griffón
21:30
19-20 ΙΟΥΛΊΟΥ
Δημήτρης Μπογδάνος Δάφνις + Χλόη Το υπαίθριο ρομάντζο του Λόγγου
21:30
26-27 ΙΟΥΛΊΟΥ
Φαίδρα του Ρακίνα Έφη Θεοδώρου
21:30
2-3 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ
Οι Δαναΐδες του Ανδρέα Κάλβου Νατάσα Τριανταφύλλη
21:30
ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η επίκουρη καθηγήτρια του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ Αικατερίνη Σταυριανέα και ο αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Εταιρικής Ευθύνης Νίκος Αυλώνας μιλούν για τη σημασία και την ανάγκη της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης στις σύγχρονες κοινωνίες. ΑΠΟ TON ΑΚΗ ΚΑΤΣΟΥΔΑ
Ή
δη από τις αρχές του 21ου αιώνα ένας νέος όρος άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του στον επιχειρηματικό κλάδο και να χρησιμοποιείται από τους CEO των εταιρειών παγκοσμίως. «Εταιρική κοινωνική ευθύνη» (ΕΚΕ), δηλαδή στρατηγικές και πολιτικές, σύμφωνα με τις οποίες οι εταιρείες πρέπει πλέον ένα μερίδιο των κερδών τους να το «επιστρέφουν» στην κοινωνία και στους πολίτες. Στην Ελλάδα, η εταιρική κοινωνική ευθύνη άρχισε να γίνεται αισθητή όλο και περισσότερο μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, τότε που τέτοιες δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα πράγματι είχαν μεγάλο αντίκτυπο στην ελληνική κοινωνία, η οποία δοκιμαζόταν. Αν, ωστόσο, αναζητήσει κανείς την ιστορία του συγκεκριμένου όρου, θα αντιληφθεί πως όλη αυτή η φιλοσοφία κοινωνικής προσφοράς από τις επιχειρήσεις ξεκίνησε από το Κραχ του ’29 στις ΗΠΑ, τότε που το πνεύμα της φιλανθρωπίας άρχιζε σταδιακά να αποκτά νομικές, συμβατικές και οργανωτικές προεκτάσεις. Τα πράγματα φάνηκαν να εκτροχιάζονται τριάντα χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν μέλημα των επιχειρήσεων παγκοσμίως ήταν η δημιουργία κέρδους και πλούτου για τους μετόχους τους. Είχε επικρατήσει και μια αγγλική φράση για
23.5.19 – lifo
43
Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη
«Η έννοια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης είναι πολύ σημαντική γιατί αντανακλά την απαίτηση των σύγχρονων πολιτών, όλων μας, να λειτουργούν οι επιχειρήσεις με έναν τρόπο υπεύθυνο και ηθικό, να φέρονται ως ενεργοί πολίτες στις κοινωνίες όπου λειτουργούν, να νιώθουμε ότι μοιράζονται τις ίδιες αξίες μ’ εμάς» τη συγκεκριμένη πρακτική: «Τhe business of business is business». Ο κόσμος, όμως, μετά τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 άρχισε να αλλάζει. Ο πλουραλισμός της πληροφορίας και της γνώσης, οι υπερεθνικές δραστηριότητες των εταιρειών, οι πρακτικές των οποίων στηλιτεύονταν, και κυρίως η κλιματική αλλαγή που φανέρωνε τα πρώτα της σημάδια οδήγησαν πολλές επιχειρήσεις στη θέσπιση επίσημων πολιτικών και δράσεων υπέρ της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. Σταθμός για την εταιρική κοινωνική ευθύνη είναι το 2015, όταν η Ε.Ε. και συγκεκριμένα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε υποχρεωτική για τις εταιρείες τη δημοσιοποίηση των μη-οικονομικών στοιχείων τους, ανάλογα με το μέγεθός τους. Είχε προηγηθεί το 2011 η υιοθέτηση της νέας της στρατηγικής για την εταιρική υπευθυνότητα που συνδύαζε οριζόντιες προσεγγίσεις για την προώθηση της υπεύθυνης επιχειρηματικότητας, με πιο συγκεκριμένες στρατηγικές ανά επιχειρηματικό τομέα. Οι όροι, σύμφωνα με τους οποίους πρέπει να εφαρμόζει μια εταιρεία την ΕΚΕ σήμερα, είναι σαφείς. Το ίδιο και τα πεδία δράσεών τους. Ένα από τα κύρια και πρωταρχικά είναι η λεγόμενη εσωτερική κοινωνική ευθύνη, δηλαδή η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό, στην υγεία και στην ασφάλειά του με στόχο τη δημιουργία ενός καλού εργασιακού περιβάλλοντος και την αύξηση της παραγωγικότητας των υπαλλήλων. Από κει και πέρα, η εταιρική κοινωνική ευθύνη δεν πρέπει να μένει μόνο «εντός και επί τα αυτά» αλλά να νοιάζεται και για το καλό όλων των «ενδιαφερόμενων μερών» της. Ο συγκεκριμένος όρος –stakeholders στα αγγλικά– είναι η θεωρία πάνω στην οποία στηρίζεται το όλο δημιούργημα, σύμφωνα με αρκετούς ακαδημαϊκούς που έχουν ασχοληθεί σχετικά. Κατά τη συγκεκριμένη θεωρία, τα ενδιαφερόμενα μέρη αποτελούν ουσιαστικά το περιβάλλον το οποίο αλληλεπιδρά με την επιχείρηση και ενδιαφέρεται για τις δραστηριότητές της. Αυτό το περιβάλλον μπορεί να ξεκινά από τους εργαζόμενούς της και να φτάνει μέχρι το κράτος, την τοπική κοινωνία ακόμη και τις ομάδες πίεσης, τους διαδηλωτές που ενδέχεται να εξεγείρονται για κάποιο θέμα. Την καλύτερη απάντηση σχετικά με την ΕΚΕ την είχε δώσει στην Ελλάδα, ήδη από τα πρώτα χρόνια ενίσχυσής της στη χώρα, το 2007, ο Νίκος Αναλυτής, ο τότε πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. «Η έννοια της εταιρικής υπευθυνότητας βρίσκει εφαρμογή σε μεγάλο αριθμό ελληνικών επιχειρήσεων. Είναι πλέον γεγονός πως έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι δίχως την αποδοχή της κοινωνίας δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν
44 lifo – 23.5.19
ως επιχειρήσεις. Κατά κάποιον τρόπο, μιλάμε για άδεια κοινωνικής λειτουργίας». Στην Ελλάδα, λίγο πριν από τη θέσπιση των όρων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το 2000, ιδρύθηκε το Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη με τη συμμετοχή δεκατριών ελληνικών επιχειρήσεων και τριών συλλογικών επιχειρηματικών φορέων. Είχε προηγηθεί η Διακήρυξη του Ελληνικού Δικτύου το 1999 και το 1994, επίσης χρονιά-σταθμός για την ΕΚΕ, όταν μια ομάδα Ευρωπαίων επιχειρηματιών και διευθυντών επιχειρήσεων υπέγραψε την Ευρωπαϊκή Διακήρυξη των Επιχειρήσεων κατά του Κοινωνικού Αποκλεισμού με στόχο την ανεύρεση τρόπων για προαγωγή της κοινωνικής τους υπευθυνότητας. Το 2008, μάλιστα, εισήχθη στη χώρα μας από το Ινστιτούτο Εταιρικής Ευθύνης –το οποίο μετρά 13 χρόνια λειτουργίας πια, έχοντας υποστηρίξει περισσότερες από 50 επιχειρήσεις στην ενσωμάτωση της φιλοσοφίας της ΕΚΕ στην επιχειρηματική τους στρατηγική–, ο Δείκτης Εταιρικής Υπευθυνότητας (Corporate Responsibility Index) του βρετανικού Ινστιτούτου Διεθνούς Αναφοράς «Business in the Community» και έτσι κάθε χρόνο βραβεύονται οι 12 επιχειρήσεις που διακρίνονται για τις υψηλές επιδόσεις τους στην εταιρική υπευθυνότητα. Όπως αναφέρει ο Νίκος Αυλώνας, αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Εταιρικής Ευθύνης (CRI) και πρόεδρος του Κέντρου Αειφορίας (CSE), μέσω της ΕΚΕ η εικόνα μιας επιχείρησης μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά, ενώ η συμπεριφορά των καταναλωτών και συνεργατών επηρεάζεται θετικά. «Αυξάνεται η αφοσίωση των εργαζομένων και η προσέλκυση νέων ποιοτικών εργαζομένων, καθώς και η εμπιστοσύνη των επενδυτών. Και όλο αυτό βεβαίως αντικατοπτρίζεται στις οικονομικές επιδόσεις» υποστηρίζει. Αυτό επιβεβαιώνεται, μάλιστα, από πρόσφατη έρευνα του Κέντρου Αειφορίας (CSE) στην Ελλάδα. Σύμφωνα με αυτήν, ο αριθμός των εταιρειών που εξέδωσαν εκθέσεις εταιρικής υπευθυνότητας αυξήθηκε κατά 37% την περίοδο 2012-2016, ενώ οι μισές από αυτές έχουν σχετική στρατηγική και σημείωσαν αύξηση του κύκλου εργασιών τους το 2016 συγκριτικά με το προηγούμενο έτος. Ποιοι είναι οι τομείς δράσης της; Σύμφωνα με τους όρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι τέσσερις. Ένας από αυτούς, η στήριξη της τοπικής κοινωνίας με έργα υποδομής: σχολεία, πολιτιστικά κέντρα, καθαρό περιβάλλον. Μάλιστα, στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης πολυεθνικές εταιρείες αναλαμβάνουν να στηρίξουν ακόμα και τοπικές ποδοσφαιρικές ομάδες. Σημαντική είναι,
επίσης, η σχέση εμπιστοσύνης με τους καταναλωτές και τους προμηθευτές της, η υιοθέτηση διεθνών εργασιακών προτύπων και η στήριξη του επίκαιρου πια περιβαλλοντικού ζητήματος με δενδροφυτεύσεις, καθαρισμούς και κυρίως μέσω της εξοικονόμησης πόρων από τη μηχανή παραγωγής τους. Σύμφωνα με την Αικατερίνη Σταυριανέα, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ στο ΕΚΠΑ, που ασχολείται χρόνια με την ΕΚΕ, πρόκειται για μια έννοια που πρέπει να αντιλαμβανόμαστε όχι απλώς ως κάποια μεμονωμένη πράξη φιλανθρωπίας, χορηγία ή δράση για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά ως κάτι βαθύτερο που συνδέεται με τον προσανατολισμό μιας επιχείρησης. «Με αυτήν τη θεώρηση, η ΕΚΕ μπορεί να συνδεθεί με την ευθύνη που μια επιχείρηση αναλαμβάνει σχετικά με τον αντίκτυπο της στην κοινωνία στην οποία λειτουργεί» συμπληρώνει. Στη χώρα μας, κατά τον κ. Αυλώνα, σημειώθηκε ένα παράδοξο, καθώς η μεγάλη πρόοδος της εταιρικής υπευθυνότητας πραγματοποιήθηκε τα χρόνια της κρίσης, με αύξηση των κοινωνικών κυρίως δράσεων των εταιρειών, οι οποίες συνέβαλαν στην υποστήριξη κοινωνικά ευαίσθητων ομάδων. «Θεωρώ ότι γίνονται κάποια σημαντικά βήματα, αλλά ακόμα έχουμε μέλλον. Σίγουρα οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν περισσότερες δυνατότητες ευελιξίας λόγω μεγέθους, αλλά και οι μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις, υπό συνθήκες, μπορούν να έχουν πολλαπλάσια οφέλη αν πειστούν ότι και μέσω αυτής της οδού μπορούν να διασφαλίσουν την ανάπτυξη και τη βιωσιμότητά τους, ιδίως αν δραστηριοποιούνται μέσω εξαγωγών και στο εξωτερικό ή παράγουν προϊόντα για μεγάλες επιχειρήσεις». Ο ίδιος καταλήγει πως όλο και περισσότερες εταιρείες επενδύουν στην εταιρική υπευθυνότητα και την εντάσσουν στην επιχειρηματική τους στρατηγική, έχοντας πειστεί για τα πλεονεκτήματα που τους προσφέρει, ωστόσο οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν ακόμα δρόμο να διανύσουν προς την κατεύθυνση αυτή. Την ίδια άποψη έχει και η κ. Σταυριανέα, η οποία υποστηρίζει πως η ΕΚΕ είναι ένα θέμα που απασχολεί όλο και περισσότερο τις σύγχρονες κοινωνίες, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και τους πολίτες. «Η έννοια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης είναι πολύ σημαντική γιατί αντανακλά την απαίτηση των σύγχρονων πολιτών, όλων μας, να λειτουργούν οι επιχειρήσεις με έναν τρόπο υπεύθυνο και ηθικό, να φέρονται ως ενεργοί πολίτες στις κοινωνίες όπου λειτουργούν, να νιώθουμε ότι μοιράζονται τις ίδιες αξίες μ’ εμάς».
οταν οι επιχειρησεισ επιστρεφουν το καλο στην κοινωνια
Λ
ένε ότι η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά. Στην πραγματικότητα, η καθαριότητα είναι δικαίωμα, ανάγκη και ελάχιστη ένδειξη ποιότητας ζωής και κανείς μας δεν πρέπει να τη στερείται για λόγους οικονομικούς. Κι όμως, τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες στη χώρα μας έχουν οδηγήσει πολλά νοικοκυριά στο σημείο να μην έχουν ή να μη χρησιμοποιούν πλυντήριο ρούχων λόγω υψηλού κόστους του ρεύματος και του νερού, με αποτέλεσμα να στερούνται την πρόσβαση σε καθαρό ρουχισμό. Το Skip, που το όνομά του είναι συνδεδεμένο με την ελληνική οικογένεια και την καθαριότητα των ρούχων της, πήρε μια πρωτότυπη πρωτοβουλία, δημιουργώντας το 2016 το πρώτο Κοινωνικό Πλυντήριο σε συνεργασία με τον δήμο Αθηναίων. Πρόκειται για μια σταθερή δομή που ιδρύθηκε με έξοδα της εταιρείας και περιλαμβάνει 5 επαγγελματικά πλυντήρια και 5 επαγγελματικά στεγνωτήρια στον Κόμβο Αλληλοβοήθειας του δήμου Αθηναίων. Τα απορρυπαντικά Skip και τα μαλακτικά Cajoline παρέχονται δωρεάν για να καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκες των άπορων δικαιούχων του δήμου Αθηναίων, πραγματοποιώντας, κατά μέσο όρο, 400 πλύσεις
μηνιαίως. Αυτή η δράση είναι κάτι περισσότερο από πρόσβαση σε καθαρά ρούχα. Είναι ένα χέρι βοηθείας σε ανθρώπους που βρέθηκαν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα σε δύσκολη κατάσταση, χωρίς να μπορούν να παρέχουν στην οικογένειά τους αγαθά που μέχρι πρόσφατα ήταν δεδομένα για όλους μας. Το Skip, μέσα από την πρωτοβουλία του κοινωνικού πλυντηρίου Skip, δεν έχει αρκεστεί στη σταθερή αυτή δομή αλλά έχει φροντίσει να βρεθεί και δίπλα σε συνανθρώπους μας που ξαφνικά άλλαξε η καθημερινότητά τους και βρέθηκαν μπροστά σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Σε αυτές τις δυσκολίες το Skip παρείχε τη δική του βοήθεια, δημιουργώντας κινητές μονάδες υποστήριξης. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις, η πλημμύρα στη Μάνδρα και η φονική πυρκαγιά στο Μάτι, δύο περιοχές που έμειναν χωρίς νερό και ρεύμα αρκετές ημέρες, ενώ οι κάτοικοι είχαν να αντιμετωπίσουν, μαζί με το σοκ της καταστροφής, την αδυναμία να εξυπηρετήσουν καθημερινές τους ανάγκες. Από την επόμενη κιόλας μέρα των γεγονότων που μας συγκλόνισαν, το Skip συγκέντρωνε στην κινητή μονάδα του ρούχα τα οποία επέστρεφε καθαρά και στεγνά μετά από δύο ημέρες, ώστε οι άνθρωποι να συνεχίσουν να
Κοινωνικές πλύσεις από το Skip
φοράνε καθαρά ρούχα, τόσο οι ίδιοι όσο και τα παιδιά τους.
ΓΊΝΕ ΚΙ ΕΣΎ ΜΈΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΑΛΥΣΊΔΑΣ ΜΈΣΩ ΤΟΥ #WHITETSHIRTCHALLENGE Κι επειδή αυτές οι πράξεις αλληλεγγύης μάς αφορούν όλους, από τις 19 Μαΐου το Κοινωνικό Πλυντήριο Skip μας καλεί όλους να αποτελέσουμε μέρος της αλυσίδας προσφοράς του. Ο τρόπος είναι απλός και το αποτέλεσμα σημαντικό. Αρκεί να ανεβάσουμε μία φωτογραφία μας στο Instagram με ένα λευκό T-shirt, χρησιμοποιώντας τα hashtags #WhiteTshirtChallenge, #SkipKoinonikoPlintirio και να καλέσουμε έναν φίλο μας να ακολουθήσει το παράδειγμά μας. Για κάθε φωτογραφία που ανεβαίνει, το Κοινωνικό Πλυντήριο Skip θα προσφέρει πλύσεις αγάπης, παρέχοντας δωρεάν τα απορρυπαντικά μιας ολόκληρης χρονιάς στις οικογένειες που στηρίζει το σωματείο «Οι Φίλοι του Παιδιού». Κάπως έτσι η αλυσίδα αλληλεγγύης, βοήθειας και προσφοράς δημιουργείται από όλους εμάς, για να αποδείξει πως η καθαριότητα κάποιες φορές δεν είναι απλώς μισή αρχοντιά αλλά εξαιρετικό δείγμα ανθρωπιάς.
Το Κοινωνικό Πλυντήριο Skip λειτουργεί σε καθημερινή βάση πραγματοποιώντας κατά μέσο όρο 400 πλύσεις μηνιαίως, διατηρώντας τις εγκαταστάσεις του εξοπλισμένες με όλες τις απαραίτητες προμήθειες – απορρυπαντικά ρούχων, μαλακτικά– για την κάλυψη των αναγκών των καθημερινών πλύσεων. Αυτές οι πλύσεις είναι κάτι περισσότερο από πρόσβαση σε καθαρά ρούχα. Είναι ένα χέρι βοηθείας σε ανθρώπους που βρέθηκαν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα σε δύσκολη κατάσταση, χωρίς να μπορούν να παρέχουν στην οικογένειά τους αγαθά που μέχρι πρόσφατα ήταν δεδομένα για όλους μας.
Ένα πλυντήριο που χωρά όλη μας την ανθρωπιά. 23.5.19 – lifo
45
οταν οι επιχειρησεισ επιστρεφουν το καλο στην κοινωνια Οι αλπινίστριες Βανέσα Αρχοντίδου και Χριστίνα Φλαμπούρη, μέσω της πρωτοβουλίας «A woman can be» και με τη στήριξη της KPMG, κατέκτησαν την κορυφή του Έβερεστ! Σιάνα Κυριάκου, Γενική Διευθύντρια & COO της KPMG, δήμαρχος Ραφήνας Πικερμίου Ευάγγελος Μπουρνούς
Η δράση «KPMG Global Cyber Days» απέσπασε το αργυρό βραβείο στα Hellenic Responsible Business Awards.
Η Σιάνα Κυριάκου, Γενική Διευθύντρια και COO της KPMG, ανάμεσα στις αλπινίστριες Βανέσα Αρχοντίδου και Χριστίνα Φλαμπούρη.
Υ
πάρχουν πολλοί τρόποι για να φτάσεις στην κορυφή. Για να την κατακτήσεις όμως υπάρχει μόνο ένας. Και αυτός περιλαμβάνει σκληρή δουλειά και ομαδικότητα. Η KPMG, που περιλαμβάνει αυτά τα δύο στοιχεία στο δομικό DNA της εταιρείας, γίνεται αρωγός της πρώτης ελληνικής ορειβατικής αποστολής στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής της ευθύνης. Η MKO «Α woman can be», που αποτελείται από δύο στελέχη μεγάλων εταιρειών, τη Βανέσα Αρχοντίδου και τη Χριστίνα Φλαμπούρη, συμμετέχει στο πρότζεκτ «7 Summits», θέτοντας και επιτυγχάνοντας τον στόχο για την κατάκτηση του Έβερεστ!
2.500 ΜΑΘΗΤΈΣ ΜΕ ΝΈΑ ΒΙΒΛΊΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΌ ΕΞΟΠΛΙΣΜΌ Η συμβολή της KPMG σε επίπεδο κοινωνικής ευθύνης, όμως, ξεκινά πολύ πριν από την κορυφή. Ξεκινά από το θεμελιώδες υλικό μιας κοινωνίας που είναι η εκπαίδευση. Όπως λέει η Σιάνα Κυριάκου, Γενική Διευθύντρια και COO της KPMG, «Πιστεύουμε στα οφέλη της εκπαίδευσης και της διά βίου μάθησης. Με το δεδομένο αυτό, η εταιρεία στηρίζει και τις εγχώριες ανάγκες ευπαθών ομάδων, πραγματοποιώντας διάφορες δράσεις, ενισχύοντας τόσο την κοινωνία όσο και τη διά βίου μάθηση». Σε διάστημα λίγων μηνών 2.500 μαθητές ωφελήθηκαν από τις δωρεές υπολογιστών σε δημόσια σχολεία της Αττικής, ενώ στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Ραφήνας και Γυμνάσιο - Λύκειο Ραφήνας έχουν πλέον καινούργια βιβλία και βιβλιοθήκες στο πλαίσιο της συνεργασίας της εταιρείας με την Ελληνική Λέσχη Βιβλίου.
ΚΑΘΟΔΗΓΏΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΝΈΟΥΣ Σημαντική πρωτοβουλία αποτελεί και το πρόγραμμα «Εκτός Εργασίας; Εντός Ευκαιρίας» της KPMG που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Innovathens powered by Samsung. Στόχος του προγράμματος είναι η επιμόρφωση μέσα από σεμινάρια ατόμων από διάφορες ηλικιακές ομάδες που αναζητούν εργασία, ώστε να αποκτήσουν περισσότερα εφόδια. Εξάλλου, οι άνθρωποι της KPMG αποδεικνύουν έμπρακτα ότι η φιλοσοφία προσφοράς είναι μέρος της προσωπικότητάς τους, αφού περισσότερα από 20 υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρείας (managers, senior managers και directors) έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα Job Pairs, το οποίο προσφέρει αφιλοκερδώς mentoring σε νέους που έχουν ανάγκη από καθοδήγηση στα πρώτα επαγγελματικά τους βήματα.
ΕΝΗΜΈΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΟΑΣΦΆΛΕΙΑ Η προστασία των παιδιών αποτελεί προτεραιότητα για όλους μας και μέσα σε αυτό το πλαίσιο η KPMG δημιούργησε το πρόγραμμα «KPMG Global Cyber Days» με στόχο την ενημέρωση γονέων και μαθητών για την ασφάλεια στο Διαδίκτυο μέσα από επισκέψεις που πραγματοποίησαν εθελοντικά εμπειρογνώμονες σύμβουλοι της εταιρείας σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία. Το αποτέλεσμα της δράσης αυτής ήταν εξαιρετικά σημαντικό, γεγονός που αποδεικνύεται με τη διάκριση του αργυρού βραβείου από τα Hellenic Responsible Business Awards. Αυτή δεν είναι η πρώτη διάκριση της KPMG, αφού στην αντίστοιχη βράβευση
πριν από έναν χρόνο απέσπασε βραβείο για τη μακροχρόνια κοινωφελή της συνεισφορά στην κοινότητα του Περάματος. Πρόκειται για μια δράση που μετράει 15 και πλέον χρόνια συνεισφοράς και διοργανώνεται δύο φορές τον χρόνο από την εταιρεία, με εθελοντές να στηρίζουν την αγορά, μεταφορά και συσκευασία τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για περισσότερες από 100 οικογένειες, οι οποίες έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση και την έλλειψη θέσεων εργασίας στην περιοχή.
ΚΟΝΤΆ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ Η προσφορά των ανθρώπων της KPMG επεκτείνεται και σε άλλες δράσεις για την κοινωνία, με ενδεικτική την ενίσχυση του πυρόπληκτου δήμου Ραφήνας-Πικερμίου, όπου έχουν βάλει τα θεμέλια για την επισκευή παιδικής χαράς ώστε να ανακουφίσουν την τοπική κοινωνία, ενώ παράλληλα πολλά στελέχη μαγειρεύουν υπό την επίβλεψη γνωστών σεφ και διανέμουν τα τρόφιμα σε συνεργασία με τη ΜΚΟ «Μπορούμε» σε τοπικά κοινωνικά μαγειρεία γειτονικών δήμων. Η εταιρική κοινωνική ευθύνη δεν μπορεί να έχει ουσία αν δεν αποτελεί φιλοσοφία και στάση ζωής. Η μεγαλύτερη επιβράβευση για τους ανθρώπους της KPMG είναι η ικανοποίηση που λαμβάνουν συνεισφέροντας στο κοινό σύνολο, κάνοντας καθημερινά δράσεις προστασίας του περιβάλλοντος, συμμετέχοντας σε δράσεις κοινωνικής υπευθυνότητας και γνωρίζοντας ότι λειτουργούν ως καλό παράδειγμα. Και η δέσμευσή τους είναι να συνεχίσουν σε αυτή την κατεύθυνση.
H φιλοσοφία προσφοράς είναι μέρος της προσωπικότητάς μας Στην KPMG εργαζόμαστε όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία και το περιβάλλον όπου ζούμε και εργαζόμαστε. 46 lifo – 23.5.19
λιγα λογια για την kpmg Η KPMG είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο εταιρειών παροχής ελεγκτικών, φορολογικών, νομικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών. Δραστηριοποιείται σε 153 χώρες και περιοχές και απασχολεί 207.000 άτομα σε εταιρείεςμέλη παγκοσμίως. Οι ανεξάρτητες εταιρείες-μέλη του δικτύου της KPMG είναι συνδεδεμένες με την KPMG International Cooperative (KPMG International), μια ελβετική εταιρεία. Κάθε εταιρεία της KPMG είναι νομικά διακριτή και αυτοτελής οντότητα και αυτοχαρακτηρίζεται ως τέτοια.
23.5.19 – lifo
47
οταν οι επιχειρησεισ επιστρεφουν το καλο στην κοινωνια
Σ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΊΑ ΣΒΏΛΟΥ
την ελληνική φαρμακοβιομηχανία DEMO η προσφορά στον συνάνθρωπο αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα, είναι κομμάτι του DNA της, εξαπλώνεται σε θάλασσα και σε ξηρά, αγγίζει και μεταμορφώνει τη ζωή των ανθρώπων κάθε ηλικίας που χρειάζονται βοήθεια και ενίσχυση και δεν σταματά ούτε λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών. Έτσι, αυτόν τον Μάιο, στο πλαίσιο του προγράμματος Κοινωνικής Υπευθυνότητας της φαρμακοβιομηχανίας με τίτλο «Είναι ευθύνη μας» η DEMO, για έβδομη συνεχόμενη χρονιά, υποστήριξε την Ομάδα Αιγαίου στον επετειακό 25ο Διάπλου του Αιγαίου Πελάγους με στόχο τη βελτίωση της υγείας και της καθημερινότητας των κατοίκων των μικρών και απομακρυσμένων νησιών. Η Ομάδα Αιγαίου πραγματοποίησε πριν από λίγες ημέρες την επετειακή 25η αποστολή της στα αποκομμένα νησιά του Αιγαίου σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, καθώς στη διαδρομή της συνάντησε βροχές και μεγάλες φουρτούνες στο Ικάριο. Νωρίτερα, τον Απρίλιο, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, η θεατρική ομάδα των εργαζομένων της εταιρείας με την ονομασία «panDEMOnium» βρέθηκε για δύο απογεύματα στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων, χαρίζοντας πολλά χαμόγελα και δύναμη στους λιλιπούτειους ασθενείς που δίνουν μάχη για τη ζωή τους. Ξεκινώντας από την πρόσφατη κοινωνική δράση της και σύμφωνα με τη στρατηγική της επιλογή να βρίσκεται διαρκώς κοντά στους κατοίκους της ξεχασμένης νησιωτικής Ελλάδας, η DEMΟ,
ανταποκρινόμενη στο αίτημα της Ομάδας Αιγαίου, δώρισε στο απομακρυσμένο Μαράθι ένα ηλιακό φωτιστικό για το λιμάνι του. Τον Μάρτιο είχε προηγηθεί αποστολή φαρμακευτικών σκευασμάτων και αναλώσιμων στο μικρό νησί για τη θερινή περίοδο. Η υπόλοιπη δωρεά της DEMO διοχετεύτηκε στην υποστήριξη του επετειακού Διάπλου ο οποίος ξεκίνησε το Σάββατο 4 Μαΐου και διήρκεσε 10 ημέρες, μέχρι και τη Δευτέρα 13 Μαΐου. Η Ομάδα Αιγαίου διένυσε περισσότερα από 350 ναυτικά μίλια και επισκέφτηκε πέντε νησιά, τους Φούρνους, τη Θύμαινα, τη Δονούσα, την Αμοργό και το Κουφονήσι. Πριν πιάσει λιμάνι στον τελευταίο της προορισμό, η ομάδα με τους εθελοντές θαλασσόλυκους έκανε μια σύντομη στάση στην Κίναρο και επισκέφθηκε τη μοναδική της κάτοικο, την ηρωική κυρα-Ειρήνη, που φυλάει Θερμοπύλες στο Αιγαίο. Στα νησιά-σταθμούς της Ομάδας Αιγαίου διενεργήθηκαν ιατρικές, αιματολογικές και μικροβιολογικές εξετάσεις των κατοίκων, ενώ παράλληλα δωρίστηκε εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό υλικό στα σχολεία τους, συνοδευόμενο από έργα υποδομής, όπως οι απαραίτητες για τα παιδιά παιδικές χαρές. Τις δράσεις πλαισίωσαν ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, π.χ. παραστάσεις με κινητό πλανητάριο για την κατάκτηση του Διαστήματος και Καραγκιόζη με διδακτικά μηνύματα αγάπης που ενθουσίασαν μικρούς και μεγάλους. Επίσης, στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος των δράσεων του 25ου Διάπλου πραγματοποιήθηκε στην Αμοργό παράσταση για την αποστιγματοποίηση της αναπηρίας με τίτλο Χορεύετε; και τη συμμετοχή
χορευτών σε αναπηρικό αμαξίδιο της σχολής χορού Danzarte. Άλλη μια παράσταση κοινωνικού χαρακτήρα δόθηκε πριν από το Πάσχα, το απόγευμα της Μεγάλης Δευτέρας και της Μεγάλης Τρίτης, στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων, για να ψυχαγωγήσει τους μικρούς ήρωες του νοσοκομείου. Εκεί η θεατρική ομάδα panDEMOnium της DEMO συνεργάστηκε με τη Δράση Δημιουργικής Απασχόλησης του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού», η οποία βρίσκεται καθημερινά στα νοσοκομεία παίδων για να απασχολεί με παιχνίδι και ψυχαγωγικές δραστηριότητες τους μικρούς ασθενείς. Τα δύο αυτά απογεύματα η θεατρική ομάδα panDEMOnium έπαιξε σκηνές κανονικά στημένες με σκηνικά και κουστούμια, από το θεατρικό έργο Οδυσσεβάχ της Ξένιας Καλογεροπούλου, ενώ στο τέλος των παραστάσεων μοίρασε δώρα στα παιδιά, είτε στις αίθουσες είτε στα δωμάτια. Η συγκίνηση, η χαρά αλλά και η αίσθηση πληρότητας που νιώθει κανείς όταν προσφέρει ήταν διάχυτες, καθώς αυτήν τη φορά το χειροκρότημα από παιδιά, γονείς και νοσηλευτές είχε για όλους μια άλλη έννοια. Οι παραστάσεις δόθηκαν τη Μεγάλη Δευτέρα στο τμήμα Αιματολογίας και Ογκολογίας, στο ισόγειο, και τη Μεγάλη Τρίτη στο Κέντρο Ειδικών Θεραπειών, στον 1ο όροφο, και στο Ογκολογικό Τμήμα του Αγλαΐα Κυριακού, στον 2ο όροφο. Η ομάδα panDEMOnium θα συνεχίσει την πορεία της και το 2019-2020 με στόχο να προσφέρει χαρά, συγκίνηση και λίγη ανακούφιση σε μικρούς και μεγάλους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη στήριξης.
Non-stop προσφορά σε θάλασσα και σε ξηρά Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία βάζει πλάτη για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. 48 lifo – 23.5.19
Με την πολυετή στήριξή της στην Ομάδα Αγαίου και τις παραστάσεις της θεατρικής ομάδας PanDEMOnium η DEMO σφραγίζει τη δέσμευσή της να στέκεται πάντα δίπλα στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως είναι οι κάτοικοι των γεωγραφικά απομακρυσμένων περιοχών, οι ηλικιωμένοι, οι χρονίως πάσχοντες και τα παιδιά με σοβαρά νοσήματα, στέλοντας το μήνυμα πως όταν δίνεις, έχεις γεμάτη καρδιά.
οταν οι επιχειρησεισ επιστρεφουν το καλο στην κοινωνια
Τ
ο αποτύπωμα που αφήνουμε σε αυτή ζωή δεν έχει να κάνει μόνο με τις δράσεις που αποτελούν παρακαταθήκη και παράδειγμα προς μίμηση αλλά και με τις δράσεις που στοχεύουν στην προστασία του πλανήτη και ζητούν τη μείωση του αποτυπώματός μας πάνω στη γη. Η Lidl Ελλάς αποτελεί μια εταιρεία με βαθιά συνείδηση αυτής της αρχής και από την πρώτη στιγμή που δραστηριοποιήθηκε στην Ελλάδα άφησε το δικό της αποτύπωμα στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας, θέτοντας στόχους για ένα καλύτερο αύριο. Επενδύοντας πάνω από 1,3 δισ. ευρώ, κατάφερε να εκσυγχρονίσει το δίκτυο των καταστημάτων της, να ενισχύσει τις συνεργασίες της με Έλληνες προμηθευτές και να συμβάλει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε ισχυρούς δεσμούς εμπιστοσύνης με τους καταναλωτές. Όσο για το οικολογικό της αποτύπωμα, αυτό έχει ελαχιστοποιηθεί μέσα από μια σειρά μέτρων που συμφωνούν με τη φιλοσοφία της εταιρείας: «Κάθε μέρα αξίζει να προσπαθούμε περισσότερο». Πιστή στις αξίες της φρεσκάδας, της ποιότητας, της ελληνικότητας και της προσφοράς σε σταθερά χαμηλές τιμές, η Lidl Ελλάς εξακολουθεί να πραγματοποιεί αυστηρούς ποιοτικούς ελέγχους, έχοντας εδώ και 20 χρόνια πρωταρχικό της μέλημα την ασφάλεια και την ικανοποίηση των πελατών της. Η βιωσιμότητα, που είναι συνυφα-
σμένη με την εταιρική κουλτούρα της Lidl Ελλάς, διατρέχει όλες τις ενέργειες, δημιουργώντας ένα γραμμικό σύστημα ολικής ευθύνης. Η μείωση του πλαστικού και της σπατάλης τροφίμων, η προώθηση μιας ισορροπημένης διατροφής με προϊόντα που έχουν βιώσιμα χαρακτηριστικά και η ανακύκλωση υλικών αποτελούν τους βασικούς πυλώνες του προγράμματος ΕΚΕ της εταιρείας, το οποίο διατρέχει και τη φετινή χρονιά τις δράσεις της. Εδώ και έναν χρόνο έχουν αποσυρθεί οριστικά από τα καταστήματά της οι πλαστικές σακούλες µίας χρήσης και έχουν αντικατασταθεί από μια νέα, ανθεκτικότερη σακούλα πολλαπλών χρήσεων, η οποία αποτελείται κατά 80% από ανακυκλωµένα υλικά, άρα είναι 100% ανακυκλώσιµη. Το πάχος των πλαστικών µπουκαλιών αναψυκτικού και του πλαστικού περιβλήµατος του χαρτιού υγείας μειώθηκε, με αποτέλεσμα τη συνολική μείωση άνω των 1.300 τόνων πλαστικού. Εξάλλου, η Lidl Ελλάς, στοχεύοντας στη µείωση του πλαστικού κατά 20% µέχρι το 2025, καταργεί τα πλαστικά µίας χρήσης (καλαµάκια, ποτήρια, πιάτα, µαχαιροπίρουνα και µπατονέτες) έως το τέλος του 2019 και εξασφαλίζει κατά 100% τη χρήση ανακυκλώσιµων υλικών στις συσκευασίες προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας. Η ανακύκλωση αποτελεί προτεραιότητα της εταιρείας, γι’ αυτό από το 2016 λειτουργούν κέντρα ανταποδοτικής ανακύκλωσης σε καταστήματά της, ενώ, ως αποκλειστικός χορηγός, στηρίζει τα δύο πρώτα πανευρωπαϊκά Πάρκα
Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης, στην Αθήνα και στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Και επειδή η διατροφή αποτελεί βασικό στοιχείο για μια καλύτερη ζωή, η Lidl Ελλάς προωθεί τις αξίες της υγιεινής διατροφής, τροποποιώντας τα προϊόντα της ώστε να μην έχουν πρόσθετα υδρογονωμένα λιπαρά, μειώνοντας κατά 20% τη ζάχαρη και το αλάτι σε βασικές κατηγορίες των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας, μειώνοντας τα παρασιτοκτόνα στα νωπά οπωροκηπευτικά της, επιλέγοντας πάντα κακάο πιστοποιημένο από 100% βιώσιμες φυτείες και εμπλουτίζοντας τα ράφια των καταστημάτων της με περισσότερα βιολογικά προϊόντα και προϊόντα gluten και lactose free. Η αίσθηση εταιρικής κοινωνικής ευθύνης της Lidl Ελλάς δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει τον τομέα της εκπαίδευσης. Η εταιρεία στηρίζει για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά το Κέντρο για Χαρισματικά-Ταλαντούχα Παιδιά (CTY Greece) του Κολεγίου Ανατόλια, προσφέροντας χρήματα για υποτροφίες σε περισσότερα από 20 παιδιά και καλύπτοντας το κόστος συμμετοχής τους στα θερινά προγράμματα του CTY Greece. Στο πλαίσιο αυτής της χορηγίας εντάσσεται η οικονομική υποστήριξη του νέου μαθήματος «Νutrition and healthy eating for teens» που θα διδαχθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα και έπειτα θα ταξιδέψει στα κέντρα CTY της Ευρώπης και της Αμερικής και αποτελεί πρωτοβουλία της Lidl Ελλάς.
Κάθε μέρα αξίζει να προσπαθούμε περισσότερο
Οι ολιστικές πρακτικές και δράσεις με στόχο τη μείωση της σπατάλης τροφίμων στα καταστήματα και στις αποθήκες της εταιρείας αποτελούν όχι απλώς πρωτοβουλία αλλά αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, στην οικονομία και στο περιβάλλον, ώστε να μπορούμε όλοι να θέτουμε τον ίδιο κοινό στόχο: ένα καλύτερο αύριο!
H Lidl Ελλάς αφήνει το δικό της αποτύπωμα.
23.5.19 – lifo
49
οταν οι επιχειρησεισ επιστρεφουν το καλο στην κοινωνια
ACS Μεταφέρει δέματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.
Π Κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας/ εργαζόμενο (20082018): -35% Κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας/τ.μ. (20142018): -17% Eκπομπές διοξειδίου του άνθρακα/τ.μ. (2014-2018): -40% Kατανάλωση toner/ εργαζόμενο (20142018): -47% Περιορισμός οδικών μετακινήσεων λόγω e-learning (20142018): 57 εκατ. χιλιόμετρα Kαθαρό οικονομικό όφελος από τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της τράπεζας περίπου 5 εκατ. ευρώ ετησίως.
όσους φυσικούς πόρους χρειάζεται μια τράπεζα για να λειτουργεί και πόσους ρύπους παράγει; Πόσο επιβαρυντικό μπορεί να είναι το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα; Σίγουρα, περισσότερο απ’ ό,τι θα έπρεπε με βάση τους εθνικούς και διεθνείς στόχους για την αντιμετώπιση των κινδύνων από την κλιματική αλλαγή. Οι «πράσινοι» στόχοι και η συνεχής μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος συνιστούν δύο από τις βασικές προτεραιότητες για την Τράπεζα Πειραιώς, η οποία επενδύει συστηματικά στον τομέα αυτό και επιτυγχάνει σημαντικές επιδόσεις με βασικό σύμμαχο τους ίδιους τους εργαζόμενούς της. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η τράπεζα έχει καταναλώσει 35% λιγότερη ηλεκτρική ενέργεια ανά εργαζόμενο από το 2014 έως και το 2018, μειώνοντας αντίστοιχα κατά 40% τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Πάνω από 550.000 kWh παρήχθησαν από φωτοβολταϊκά συστήματα εγκατεστημένα σε 29 καταστήματα (net-metering). Το 2018 πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 4.000 συλλογές υλικών από το σύνολο των καταστημάτων και των κτιρίων διοίκησης σε Αθήνα και περιφέρεια και ανακυκλώθηκαν περίπου 862 τόνοι στερεών αποβλήτων. Επιπλέον, με τη χρήση της Winbank και των ηλεκτρονικών μέσων εξοικονομήθηκαν 800 τόνοι χαρτιού μέσω 140 εκατ. ηλεκτρονικών συναλλαγών. Οι εργαζόμενοι στην τράπεζα την ίδια περίοδο απέφυγαν 57 εκατ. χιλιόμετρα οδικών μετακινήσεων χάρη στα προγράμματα e-learning. Αντίστοιχα, χρησιμοποίησαν 47% λιγότερο toner. Και μέσα σε όλα αυτά, η τράπεζα εξοικονομεί κάθε χρόνο περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ. Ήδη από το 2005 η Τράπεζα Πειραιώς εφαρμόζει και πολιτική πράσινων προμηθειών, επιλέγοντας προϊόντα φιλικά προς το περιβάλλον. Ενδεικτικά αναφέρονται το πιστοποιημένο χαρτί FSC, τα ανακυκλωμένα αναλώσιμα είδη, οι λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας, τα περιβαλλοντικά πιστοποιημένα απορρυπαντικά προϊόντα (eco-label) και οι βιοδιασπώμενες σακούλες. Σχετικά με την προμήθεια αναλώσιμων εκτύπωσης, το 2018 πραγματοποιήθηκε προμήθεια περισσότερων από 25.000 τεμάχια, εκ των οποίων το 53% προήλθε από διαδικασία αναγόμωσης και από το 2014 έως το 2018 η κατανάλωση toner ανά εργαζόμενο έχει μειωθεί κατά 47%.
H ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΉ ΤΗΣ ΤΡΆΠΕΖΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΊΩΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΏΝ ΕΠΙΠΤΏΣΕΩΝ ΑΠΌ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΎΣΣΕΤΑΙ ΜΑΚΡΟΠΡΌΘΕΣΜΑ ΣΕ ΤΈΣΣΕΡΙΣ ΆΞΟΝΕΣ: • Τη σταδιακή μείωση του αποτυπώματος άνθρακα του ομίλου • Τη στήριξη επενδύσεων σε έργα ΑΠΕ και σε έργα εξοικονόμησης ενέργειας • Την αξιολόγηση του κινδύνου που προκύπτει από την κλιματική αλλαγή για τις ελληνικές επιχειρήσεις • Την εξεύρεση λύσεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή των επιχειρήσεων, για τις οποίες η τράπεζα υλοποιεί ειδική στρατηγική
Οι πράσινοι στόχοι της Τράπεζας Πειραιώς Η προστασία του πλανήτη γίνεται προτεραιότητα μέσα από στρατηγικές αποφάσεις, στις οποίες συμμαχούν, πρώτ’ απ’ όλα, οι άνθρωποι. 50 lifo – 23.5.19
H ΆΜΕΣΗ ΑΝΤΑΠΌΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ACS ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΏΣΕΙΣ ΈΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΆΓΚΗΣ
η acs του ομίλου quest Η ACS του Ομίλου Quest δεν μεταφέρει απλώς τα δέματά μας, αποτελώντας ηγέτη στην αγορά των ταχυμεταφορών, αλλά μεταφέρει και το αίσθημα αλληλεγγύης και βοήθειας σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Αξιοποιώντας τα μοναδικά της πλεονεκτήματα, όπως το εκτεταμένο πανελλαδικό δίκτυο καταστημάτων, η ταχύτητα, η οργάνωση και η αξιοπιστία της, η εταιρεία υλοποιεί δράσεις μεγάλης εμβέλειας, είτε με δωρεάν παροχή υπηρεσιών είτε σε συμβολική τιμή, διευκολύνοντας το έργο πολιτών, φορέων και ΜΚΟ για κοινωφελείς σκοπούς.
• Δωρεάν συγκέντρωση και μεταφορά άνω των 43 τόνων δεμάτων απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας για τους πρόσφυγες στα νησιά της Λέσβου, της Χίου, της Κω και της Σάμου, σε συνεργασία με το «Χαμόγελο του Παιδιού» και τους τοπικούς φορείς των νησιών. • Συνεργασία με την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης το 2018 με στόχο τη μεταφορά διασωστικού εξοπλισμού και ειδών πρώτης ανάγκης στα λιμεναρχεία Πάτμου και Σάμου για την υποστήριξη των επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης προσφύγων. • Αξιοποίηση του πανελλαδικού δικτύου καταστημάτων της για τη συγκέντρωση και αποστολή ειδών πρώτης ανάγκης στους πλημμυροπαθείς της δυτικής Αττικής το 2017. • Συγκέντρωση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης στα καταστήματά της πανελλαδικά με στόχο την αποστολή τους στο Κέντρο Διαχείρισης της Περιφέρειας Αττικής για τους πυρόπληκτους της ανατολικής Αττικής.
Α
υτές είναι κάποιες από τις δράσεις της ACS, η οποία γίνεται αρωγός σε κάθε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, μεταφέροντας πολύτιμα δέματα και μαζί την ελπίδα σε ανθρώπους που τη χρειάζονται. Βρίσκεται σταθερά στο πλευρό μη κυβερνητικών οργανώσεων, παρέχοντας υπηρεσίες σε τιμές κόστους ή χορηγώντας κάποιες από τις δράσεις τους. Το «Χαμόγελο του Παιδιού», το ίδρυμα «Κάνε μια ευχή», με το οποίο συνεργάζεται εδώ και χρόνια, η πολιτιστική αστική εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ΠΥΡΝΑ που δημιούργησε το πρόγραμμα «Βιβλία σε ρόδες» με στόχο την ενθάρρυνση του εξωσχολικού διαβάσματος, τα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος και το Ελληνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Εκπαίδευσης για την Οδική Ασφάλεια και την Πρόληψη και Μείωση Τροχαίων Ατυχημάτων «Πάνος Μυλωνάς» είναι κάποιες από τις σταθερές συνεργασίες προσφοράς της ACS. H υπεύθυνη στάση της εταιρείας σε κάθε περίσταση που χρειάζεται τη συμβολή όλων μας είναι αυτή που της χάρισε τη διάκριση του Χρυσού Βραβείου στην κατηγορία «Συνεργασία επιχείρησης με μη κερδοσκοπικές οργανώσεις» στη διοργάνωση Hellenic Responsible Business Awards 2018 αλλά και δύο σημαντικές διακρίσεις στα Bravo Sustainability Awards 2017 και 2018 τόσο για τη συμβολή της στη στήριξη των προσφύγων όσο και για τη συνεργασία της με ΜΚΟ για τη βοήθεια των πλημμυροπαθών της δυτικής Αττικής. Αυτές οι διακρίσεις είναι απλώς μια μικρή αναγνώριση του έργου κοινωνικής ευθύνης, γιατί στην πραγματικότητα είναι το αίσθημα αλληλεγγύης που μετράει περισσότερο και ωθεί την ACS σε πρωτοβουλίες που μπορεί να βοηθήσουν συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.
οταν οι επιχειρησεισ επιστρεφουν το καλο στην κοινωνια
Π
ότε ήταν η τελευταία φορά που ευχήθηκες κάτι; Που έκλεισες τα μάτια σφιχτά και είπες δυνατά τη σκέψη σου, ελπίζοντας πως κάποιος θα σε ακούσει και θα κάνει την ευχή σου πραγματικότητα; Ο μικρός Γιώργος, που λατρεύει το ποδόσφαιρο, ευχήθηκε να παρακολουθήσει ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός. Κι επειδή κάποιες φορές οι παιδικές επιθυμίες είναι πιο ισχυρές και από τις μεγαλύτερες δυσκολίες της ζωής, οι κατάλληλοι άνθρωποι βρίσκονται στο σωστό σημείο την κατάλληλη στιγμή για να πραγματοποιήσουν αυτή την ευχή. Η Ιωάννα Μπερίου, διευθύντρια Εταιρικής Επικοινωνίας της bwin, και η Σάντρα Ζαφειρακοπούλου, γενική διευθύντρια του Μake-A-Wish, συνεργάζονται, αποδεικνύοντας πως η γυναικεία πρωτοβουλία και θέληση γίνονται καταλύτης στην υλοποίηση της παραδειγματικής εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι η πραγματοποίηση των ευχών παιδιών με ανίατες ασθένειες. Η bwin, θεωρώντας την Κοινωνική Υπευθυνότητα αναπόσπαστο κομμάτι του εταιρικού της προφίλ, υποστηρίζει το όραμα του Make-A-Wish Ελλάδος, εκπληρώνοντας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά όσες ευχές αφορούν τον χώρο του αθλητισμού. Έτσι, ο μικρός Γιώργος, που δίνει τον δικό του αγώνα ενάντια σε μια πολύ σοβαρή ασθένεια, ταξίδεψε μαζί με την οικογένειά του στη Βαρκελώνη για να παρακολουθήσουν όλοι μαζί τον αγώνα Barcelona - Liverpool σε VIP θέσεις, στα ημιτελικά του Champions League. Η
ευχή του, που εκπληρώθηκε την Πρωτομαγιά, αποτελεί μια ακόμα ολοκληρωμένη εμπειρία για την οποία φρόντισε η Make-A-Wish με τη βοήθεια της bwin. Αυτή η βοήθεια δεν είναι μια τυπική διαδικασία αλλά προκύπτει από μια βαθιά αίσθηση ευθύνης απέναντι στα μικρά παιδιά και μια έντονη ικανοποίηση κάθε φορά που εκείνα χαμογελούν, καθώς βλέπουν το όνειρό τους να πραγματοποιείται. Η κ. Ιωάννα Μπερίου μας εξηγεί: «Όλοι εμείς στην bwin είμαστε πραγματικά πολύ χαρούμενοι που έχουμε τη δυνατότητα να πραγματοποιούμε ευχές παιδιών, οι οποίες μπορεί να μεταμορφώσουν τη ζωή τους. Ευχές όπως αυτές δεν θα μπορούσαν παρά να μας βρουν αρωγούς και συνοδοιπόρους, ιδίως λόγω και του αθλητικού τους χαρακτήρα. Τα παιδιά δεν πρέπει ποτέ να σταματήσουν να εύχονται και να ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο. Θα είμαστε δίπλα τους με κάθε τρόπο για να φέρουμε ένα χαμόγελο στα πρόσωπά τους και να τα κάνουμε να πιστέψουν ότι τα αδύνατα είναι δυνατά!» Ο μικρός Γιώργος επέστρεψε από το ταξίδι στη Βαρκελώνη τόσο χαρούμενος και, κυρίως, αισιόδοξος για το μέλλον του. Πέρσι επισκέφθηκαν το Camp Nou άλλα δύο παιδιά του Make-A-Wish Ελλάδος, η Μαρία και ο Γιάννης, προκειμένου να παρακολουθήσουν τον αγώνα Barcelona - Valencia σε VIP Players Ζone, ζώντας το δικό τους όνειρο! Η κ. Σάντρα Ζαφειρακοπούλου δήλωσε σχετικά: «Οι ευχές αθλητικού χαρακτήρα είναι πολλές. Για όλους εμάς στο Make-A-Wish η βοήθεια δεν συνίσταται μόνον στην κάλυψη του αντιτίμου των
Κι όμως, κάποιες ευχές πραγματοποιούνται!
εισιτηρίων και του ταξιδιού αλλά και στη δυνατότητα να καλούμε μια εταιρεία και να στέκεται στο πλευρό μας ανά πάσα στιγμή. Τα τελευταία τρία χρόνια, όποτε έχουμε χρειαστεί βοήθεια σε ευχή αθλητικού περιεχομένου, η bwin έχει σταθεί δίπλα μας, καλύπτοντας το κόστος με έναν τρόπο που δείχνει πραγματικό νοιάξιμο. Το να σηκώνεις το τηλέφωνο, να μοιράζεσαι μια ιστορία και, όταν το τηλέφωνο κλείνει, να έχει βρεθεί η λύση δεν είναι αυτονόητο». Τα παιδιά είναι εκείνα που ακόμα εύχονται με τα μάτια κλειστά και ονειρεύονται χωρίς τα φίλτρα που βάζουμε οι ενήλικες, με όλη την αθωότητα και την αφέλεια που τα χαρακτηρίζει. Κι αυτή η αθωότητα είναι που παρακινεί τους ανθρώπους της bwin να σταθούν στο πλευρό της Make-AWish για να μη σταματήσουν ποτέ τα παιδιά να ονειρεύονται, ειδικά όταν η ζωή τούς έχει δείξει το σκληρό της πρόσωπο. Γιατί ακόμα και τότε το χαμόγελο είναι το πιο βασικό τους όπλο για να νικήσουν. Η κ. Ζαφειρακοπούλου περιγράφει τη διαδικασία με τον καλύτερο τρόπο: «Τα παιδιά μεταμορφώνονται μέσα από τη διαδικασία της ευχής. Θυμούνται πώς είναι να ονειρεύονται, να επιθυμούν, να παίζουν, να συναντούν τους φίλους τους, να… ξαναγίνονται παιδιά. Η ευχή δεν εκπληρώνεται σε μία στιγμή, ακολουθεί τον δικό της ανηφορικό δρόμο μέχρι να σχεδιαστεί και να πραγματοποιηθεί. Και σε όλη αυτήν την διαδρομή, το Make-A-Wish Ελλάδος και η bwin προχωρούν χέρι-χέρι, πιασμένοι με το παιδί, ενισχύοντας την προσδοκία του κάθε μέρα».
ιωάννα μπερίου
σάντρα ζαφειρακοπούλου
Η bwin και το Μake-A-Wish Ελλάδος φέρνουν το χαμόγελο στα παιδικά πρόσωπα. 23.5.19 – lifo
51
The good LiFO
Όμως όλα αυτά τα προβλήματα που δυσχεραίνουν την καθημερινότητα των ασθενών αποτελούν μονάχα την κορυφή του παγόβουνου, γιατί οι χρόνιες δερματοπάθειες συνοδεύονται από συννοσηρότητες, δηλαδή πλήττουν κι άλλα όργανα, κι άλλους ιστούς, επειδή κοινός παρονομαστής τους είναι η παρατεταμένη φλεγμονή. Οι έρευνες που έγιναν από την Ελληνική Δερματολογική και Αφροδισιολογική Εταιρεία και τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους επιστημονικούς φορείς έδειξαν ότι οι ασθενείς με ψωρίαση, για παράδειγμα, έχουν αυξημένο κίνδυνο για παχυσαρκία, σακχαρώδη διαβήτη, μεταβολικό σύνδρομο και υπέρταση, παρουσιάζουν αυξημένη θνητότητα από εμφράγματα του μυοκαρδίου και εγκεφαλικά επεισόδια, είναι πιο ευάλωτοι στην κατάθλιψη, έχουν αυξημένη πιθανότητα να εκδηλώσουν αυτοκτονικό ιδεασμό και γενικά έχουν μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Παρόμοιες μελέτες που εστιάζουν στην ποιότητα ζωής των ασθενών και στην επαγγελματική τους αποκατάσταση έχουν κάνει οι σύλλογοι ασθενών «Επιδερμία» και «Καλυψώ», με τα ευρήματα να φανερώνουν τον καταλυτικό κοινωνικό και ψυχολογικό αντίκτυπο της νόσου. Έτσι, οι ασθενείς με ψωρίαση αναφέρουν ότι έχουν ποιότητα ζωής χειρότερη από αυτήν των ασθενών με προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια ή κάποιες μορφές καρκίνου και πως ένα σημαντικό ποσοστό νέων ανθρώπων που νοσεί από ψωρίαση δεν μπορεί να βρει δουλειά ή φοβάται μη χάσει αυτή που έχει ήδη.
Στα χρόνια νοσήματα του δέρματος, η σιωπή δεν είναι χρυσός ΌΤΑΝ ΜΙΑ ΑΣΘΈΝΕΙΑ ΕΊΝΑΙ ΧΡΌΝΙΑ, ΑΠΑΙΤΕΊ ΔΙΆ ΒΊΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ ΚΑΙ ΑΦΉΝΕΙ ΕΜΦΑΝΉ ΣΗΜΆΔΙΑ ΣΤΟ ΔΈΡΜΑ, ΟΡΑΤΆ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΆΛΛΟΥΣ ΔΙΆ ΓΥΜΝΟΎ ΟΦΘΑΛΜΟΎ.
Υγεία
απο thn αλεξια σβωλου
52 lifo – 23.5.19
επιδερμίδα είναι ο μεγαλύτερος σε έκταση ιστός του σώματος, ο φυσικός μας «μανδύας», η ασπίδα μας ενάντια στις περιβαλλοντικές επιθέσεις και ο καθρέφτης της συνολικής μας ευεξίας. Όταν νοσεί, το πρόβλημα γίνεται εμφανές, γι’ αυτό τα χρόνια δερματολογικά νοσήματα, που συνοδεύονται και από σοβαρές συννοσηρότητες, έχουν βαρύ ψυχολογικό και κοινωνικό φορτίο. Τα νοσήματα σαν την ψωρίαση και την κνίδωση δεν τα αντιμετωπίζουμε φορώντας φαρδιά ρούχα με μακριά μανίκια ούτε με το να κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Αντίθετα, πρέπει να βγούμε από το καβούκι μας, να επισκεφθούμε τον δερματολόγο μας, να ακολουθήσουμε τις οδηγίες του και να ανταλλάξουμε εμπειρίες με ανθρώπους που πάσχουν από την ίδια ασθένεια. Στις χρόνιες παθήσεις, η σιωπή δεν είναι πάντοτε χρυσός – μπορεί να αποδειχτεί και παγίδα. Οι χρόνιες φλεγμονώδεις δερματοπάθειες σαν την ψωρίαση και τη χρόνια αυθόρμητη κνίδωση δημιουργούν ορατές βλάβες στο δέρμα και συνοδεύονται από κνησμό, απώλεια της αίσθησης άνεσης, κοκκινίλες και ερε-
θισμούς, σημάδια που συχνά παρερμηνεύονται από τους άλλους ως συμπτώματα μιας μεταδοτικής νόσου. Στην πατρίδα μας εκτιμάται ότι ανάμεσά μας ζουν 240.000 άνθρωποι με ψωρίαση, μια χρόνια δερματοπάθεια που εκδηλώνεται με τις χαρακτηριστικές ψωριαστικές πλάκες στο δέρμα και συχνά συνοδεύεται από ψωρίαση ονύχων και ψωριασική αρθρίτιδα. Παράλληλα, το 40% του ελληνικού πληθυσμού έχει εμφανίσει έστω μία φορά στη ζωή του κνίδωση (ερεθισμό με φαγούρα), ενώ ένα μικρό ποσοστό (περίπου το 1% των Ελλήνων) πάσχει από χρόνια αυθόρμητη κνίδωση, μια άλλη χρόνια δερματοπάθεια, της οποίας τα συμπτώματα διαρκούν τουλάχιστον ενάμιση μήνα. Οι ασθενείς αυτοί ταλαιπωρούνται από τις ενοχλήσεις της πάθησής τους, ενώ ταυτόχρονα νιώθουν αμηχανία και ντροπή για την εικόνα του σώματός τους, με αποτέλεσμα να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και να υφίστανται, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, κοινωνικό αποκλεισμό. Επιπλέον, ακόμα και σήμερα πολλοί άνθρωποι γύρω μας συγχέουν την ψωρίαση με την ψώρα, που είναι μεταδοτική, και θεωρούν ότι κινδυνεύουν να κολλήσουν αν έρθουν σε επαφή με τους ασθενείς.
συνεχής προσπάθεια με σκοπό την καλύτερη κατανόηση της παθογένειας της ψωρίασης και της κνίδωσης έχει οδηγήσει σε εξελίξεις στη δερματολογία και στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για την αντιμετώπιση των δύο νόσων. Οι υπάρχουσες θεραπευτικές επιλογές έχουν στόχο την κατά το δυνατόν γρηγορότερη ύφεση των συμπτωμάτων, τη μακροχρόνια διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενή. Ο δερματολόγος είναι ο ειδικός στη θεραπεία δερματικών παθήσεων όπως η ψωρίαση και η κνίδωση, οπότε η συνεργασία και η ειλικρινής περιγραφή της κατάστασης του ασθενή αποτελούν μονόδρομο για την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας ανά περίπτωση. Στέλνοντας το μήνυμα πως η ψωρίαση και η κνίδωση μπορούν να αντιμετωπιστούν, η Novartis Hellas υλοποιεί την εκστρατεία ενημέρωσης του κοινού #Moirasouto, μέσα από την οποία, με τη δύναμη της εικόνας, καταρρίπτονται τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις που συνοδεύουν τα δύο νοσήματα. Λένε πως μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Έτσι κι εδώ, λοιπόν, με βασικό όχημα το website www.skintolivein.gr/moirasouto, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ανεβάσουν μία φωτογραφία τους, εφαρμόζοντας το φίλτρο που αντιστοιχεί στην ψωρίαση ή στην κνίδωση, και να μοιραστούν το αποτέλεσμα με τους φίλους τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υποστηρίζοντας την προώθηση του μηνύματος της εκστρατείας. Παράλληλα, στο website www.skintolivein.gr παρέχεται αναλυτική ενημέρωση από εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας καθώς και πολύτιμες πληροφορίες για τη διαχείριση των δύο νόσων.
Το αφ δεύ ιέρω τερ μα ο της
Car
O F I L
AY TO στο KIN HT O
σικό α β ς το ω κή, ι η τ ν ί σ κ α αυτο σκεδ α ο ι τ δ ι ι ε α ζ ίναι κ σεγγί ρες ε ο ρ ώ α π ν ς ί ε O ε σ ς LiF ερινή ίς πό μπορ η ε μ υ τ ν η ο α ά θ ι π κ α σε κ στεί άνω ητας ή ματ ι τ π υ γ κ ι ό α ο ο τ ν ρ τ λ ι ε α α φορ ίνητό άτι π α, αν θημερ κ κ τ α ο ι σ κ ι τ α Η δια λ ς υ ν α ια εί ίνητο μά ο μ , κ , τ υ ν ο ό σ ο τ Α κ τ ι ς υ . ατ το α ύστα ρωπο , στική ο θ η συστ α γ ν σ ρ ά ή α υ με τ ονος κή χρ α ρ πό κο ι γ χ τ α γ ο α α λ ύ μ τικά ρ ά σ η υ ν τ ε ο πέ α γ σ » , α ι υ ή α ς σε μ ό τη σ ενείτ πιλογ ι ξ π ε ε ο α ύ ή λ ε ι τ α «φ ταξιδ , πέρ η σωσ ο υ σ ε ο τ ό τ τ ό σ ζί ας να ,τ ί α Ω η ν . μ σ α η ς χ ά ν ώ έ β βιομη , καθ βλημ όσα ο η ε τ α σ β η ι λ α ν π ό ι δ ε . έ κ ε από αυτο τοπία βρείτ διασκ ς ι ά α α α ν ι θ ι κ μ ρ ς ί άτια ι σ ε ε μ α ό δ λ ί κ κ α ε λ ο γ τ τ ε απο ή καλ ης πα νες σ ουμε τ ε ν α ί ρόν. μ ο κ ε α ι ό ρ λ π τ π κ ώ ά ε α ι χ α ν όνομ στον , στις όσο ν ο α χειμω ς τ ι τ τ σ ε σ η ξ ω ι τ ί ρετές ε λ ς ύ α ί ύ ε χ ρ β ξ ο α ι ε κ ω τ ς ου α ες κα π λον, χ ν γιώδη ί Με τι λ ο γ ρ έ ι κ α μένο μ λ ί ι ε μ ρ ο ε δ α κ τ ε λ μ ό δ α ς ν ι κ υ υχρέ α συν ετε γ νδετι τ ψ ζ ί υ τρέχο κ ό ρ σ η π ω ν ρ ση! ς, άρ να γν άνω α ή στο ι α ω π ν ε ν μ α ό γ π ρ ς θ έ ά πρ τι πα ς ζωή λή αν ά παρελ η α κ τ ο ι Κ ι ξ α . τ ο ί νδ αστε ομμά το είν τ κ η ν ν στο έ ο ί α τ κ φ σ αμε αυτο χ όσπα ί ο π ε τ α ί ε ν τ Για δέποτ ίναι α υ Ε ο . ς υ ι σε είς πο μ αναλύ ο τ αι με κ α μ ακό
Το μέ λ είναι… λον τώρα !
ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ ΑΦΙΕΡΏΜΑΤΟΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΡΑΤΣΟΣ
23.5.19 – lifo
53
Car
8 A Τα
ιστ ορι κά μου στη σεί νΕ α υρ
Μουσείο Porsche
YT OK ώπ IN η HT OY Μουσείο BMW
ητο ν ί κ υτο σικό α ι το το βα ο σε α τ ί ισ έσ . Είθ οτελε μας μ ή μας ιες σ ό πο απ να φορικ ξόρμη αι κά κ ε ι α μετ λογής ρχουν ταξίδ ά ε το κάθ σο, υπ πότε σουμε ο ό ρί Ωστ έσεις, α γνω ία της ρ ν ιρ εξα αι για ν ιστο ιβώς τ τη κρ γίνε οντά . Τι α κ ης από κίνησ ο αυτ ύμε; οο ενν
Όσοι έχετε επισκεφτεί κάποιο μουσείο αυτοκινήτου είτε στο εξωτερικό είτε στη χώρα μας, έχετε απολαύσει από κοντά την εξελικτική πορεία, την ιστορία και το όραμα της αυτοκίνησης. Όσοι δεν έχετε βιώσει την εν λόγω εμπειρία, μην το αναβάλλετε άλλο! Εμείς επιλέξαμε τα οκτώ πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα μουσείων αυτοκινήτου στον κόσμο, τα οποία θα σας συναρπάσουν τόσο με την ιστορία όσο και με την πλούσια συλλογή τους, και σας τα παρουσιάζουμε.
Μουσείο Storico Alfa Romeo
Μουσείο
Μουσείο
Μουσείο
Μουσείο
Enzo Ferrari
BMW
Mercedes-Benz
Storico Alfa Romeo
Το Μουσείο Enzo Ferrari βρίσκεται στη Modena της Ιταλίας και από το 2012 μας ξεναγεί σε ένα μοναδικό ταξίδι στα άδυτα της ιστορίας της ιταλικής φίρμας. Το «αλογάκι» της Scuderia σε περιμένει επί της ουσίας στο σπίτι του ιδρυτή της, όπου υπάρχουν προσωπικά του αντικείμενα, ανάμεσα στα οποία μια τεράστια συλλογή με Ferrari όλων των δεκαετιών, σε ένα κτίριο 54.000 τετραγωνικών μέτρων.
54 lifo – 23.5.19
Η premium γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία εγκαινίασε το μουσείο της το 2008 στο Μόναχο. Στις εγκαταστάσεις του ο επισκέπτης βλέπει θρυλικά μοντέλα της BMW, μοτοσικλέτες, έως και αεροπλάνα! Η ιδιαίτερα μεγάλη έκθεση αυτοκινήτων επεκτείνεται σε 25 εκθεσιακούς χώρους, ωστόσο την παράσταση κλέβει το design του μουσείου, το οποίο είναι βγαλμένο από το μέλλον!
Το Μουσείο της Mercedes-Benz σε περιμένει στη Στουτγκάρδη με πάνω από 160 μοντέλα όλων των δεκαετιών, ξεκινώντας από το 1886. Στα 178.000 τετραγωνικά μέτρα της έκθεσης θα μπορέσεις να δεις από κοντά το πρώτο τρίκυκλο στην ιστορία, διαχρονικά μοντέλα από διάσημες προσωπικότητες, ενώ θα έχεις τη δυνατότητα να βρεθείς στον προσομοιωτή του μονοθέσιου του Lewis Hamilton στη Formula 1!
Οι Alfisti είναι γνωστοί για το πάθος τους για τα μοντέλα της ιταλικής φίρμας, οπότε ένα ταξίδι στην Arese της Ιταλίας για μια περιήγηση στο Μουσείο Αυτοκινήτου της Alfa Romeo αποτελεί κάτι παραπάνω από διακαή πόθο. Εκεί θα δεις να ζωντανεύει μπροστά σου η ιστορία της φίρμας, ενώ θα μπορέσεις να κατανοήσεις και να δικαιολογήσεις την υπέρμετρη λατρεία των Alfisti για την αγαπημένη τους μάρκα.
Μουσείο Mercedes-Benz
Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου
Μουσείο Αυτοκινήτου Μιλούζ
Μουσείο Enzo Ferrari
Μουσείο Lamborghini
Μουσείο
Μουσείο
Μουσείο Αυτοκινήτου
Ελληνικό Μουσείο
Lamborghini
Porsche
Μιλούζ
Αυτοκινήτου
Σε σχέση με το όνομα και την ιστορία της ιταλικής φίρμας, το μουσείο της δεν είναι τόσο μεγάλο σε έκταση, ωστόσο η σημασία της εν λόγω έκθεσης δεν μπορεί να μετρηθεί σε τετραγωνικά μέτρα. Έτσι, λοιπόν, στο Μουσείο της Lamborghini θα πραγματοποιήσεις ένα ταξίδι στον χρόνο και θα ενημερωθείς για την εξελικτική πορεία των supercars από πρώτο χέρι!
Η ζωντανή ιστορία της αυτοκίνησης φιλοξενείται στο εντυπωσιακό Μουσείο της Porsche, λίγο έξω από τη Στουτγκάρδη στη Γερμανία. Αποτελεί ένα από τα παλαιότερα μουσεία αυτοκινήτου στην Ευρώπη, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι ανακαινίστηκε το 2009. Στο μουσείο της γερμανικής φίρμας θα απολαύσεις πάνω από 80 αγωνιστικά μοντέλα και δεκάδες σπορ διθέσια, τα οποία σίγουρα θα λατρέψεις, ακόμα κι αν δεν είσαι φαν της Porsche.
Το γαλλικό μουσείο αυτοκινήτου κερδίζει τις εντυπώσεις με τη μεγάλη και ιστορική συλλογή του. Δεκάδες αυτοκίνητα κοσμούν την έκθεση του κρατικού μουσείου, μεταξύ αυτών και η ακριβοθώρητη Bugatti Royale, αρκετά οχήματα της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας, καθώς και μονοθέσια της Formula 1.
Πολλές φορές δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις στο εξωτερικό για να επισκεφτείς ένα αξιόλογο μουσείο αυτοκινήτου. Αυτό συμβαίνει και στη χώρα μας με το Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και διαθέτει πάνω από 110 εκθέματα με οχήματα του 19ου και του 20ού αιώνα.
23.5.19 – lifo
55
Car
αη ς ι ν χρό ίνηση ς α ί ι υτα κτροκ για τ ε λ ο τε λε Τα της η όδρομ νίες, η α ον λύσ ελεί μ ιομηχ λέον β τ .Π απο κινητο ίπεδα α ο π έλ αυτ α τα ε μοντ α να και λ τ κά η σε ό εκτρι ατότη όπιστ κή, ν ι ξι ηλ τα ν τη δυ μια α λλακτ ν υ να έχο φέρου τική ε ότι η ς σ α ός προ ελεσμ γεγον ίας μά ν, τ ο ογ λο απο από τ εχνολ ο μέλ αι τ α κ στ πέρ ξη της θείας άσεις τ υ λι εξέ εί απε εσες σ μ γ οδη ενδιά ίς χωρ ετρα. Έτσ μ ι, ημί σημ φτάσ α ε των ίο η π με στο λε μ μον ελλον ιονότη τ τ τ ετο έλων π ικών α ιμ ο να άζουν υ είνα οι ε Το Infiniti Qs Inspiration αποτελεί τη νέα πρό( ή ταση της ιαπωνικής εταιρείας σχετικά με τον υβρ ι ηλεκ ταιρε σχεδιασμό και το «στήσιμο» ενός σπορ sedan, με κάπ ιδικά τροκί ίες υψηλότερη θέση οδήγησης, ένα πανίσχυρο ηλεν ) οιε κτρικό μοτέρ και μετάδοση της ισχύος και στους ς πε , ενώ ητα ε μ φα σε τέσσερις τροχούς (e-AWD). ρι και νίζον πτώσ Βασισμένο στο DNA της Infiniti, το Qs Inspiration εις ται τα δείχνει τη νέα σχεδιαστική γλώσσα της φίρμας για α ο υ τα μελλοντικά ηλεκτροκίνητα οχήματά της, ενώ χήμ τόν α αντλεί έμπνευση από την τέχνη και τη σύγχρονη τ α. Ε ομα λοι αρχιτεκτονική της Ιαπωνίας. Στο εσωτερικό, η μιπόν μεί νιμαλιστική καμπίνα συνδυάζει την εντυπωσιακή , ς, ο ε ρισ π τεχνική και διαθέτει δύο ξεχωριστές ζώνες. Αρι λ μ έ χικά, ένα οδηγοκεντρικό cockpit, καθώς και ένα πιο ένα α ξαμε ευχάριστο εσωτερικό για τους επιβάτες, το οποίο π ε αξιοποιεί στο έπακρο τις γενναιόδωρες εσωτεριμελ νδιαφ ό τα έρ κές διαστάσεις. λ αυτ οντικά οντα Να σημειωθεί επίσης ότι η αποκάλυψη του Qs ο σ Inspiration συνέπεσε με την ανακοίνωση της και κινητο χέδια κατασκευής του πρώτου από τα ηλεκτροκίνητα τα οχήματα νέας γενιάς της Infiniti, το οποίο παρ βιομηχ των θα κατασκευαστεί στην Κίνα, καθώς, όπως δήα αθέ λωσαν οι άνθρωποι της ιαπωνικής φίρμας, η του νιών κινεζική αγορά σημειώνει τη μεγαλύτερη ανάμε. πτυξη στα ηλεκτρικά οχήματα σε παγκόσμιο
Ele ctr o -κ
ίνη ση
Audi
Η γερμανική φίρμα παρουσίασε πρόσφατα ένα πρωτότυπο βγαλμένο κυριολεκτικά από το «αστικό» μέλλον με την ονομασία Audi AI:ME Concept. Το εντυπωσιακό μοντέλο έχει τη δυνατότητα μεταφοράς 4 επιβατών και επί της ουσίας μάς δίνει μια γεύση από το πώς θα μοιάζουν τα μελλοντικά μοντέλα της Audi. Με μήκος 4,3 μέτρα, πλάτος 1,9 μέτρα, ύψος 1,52 μέτρα και μεταξόνιο 2,77 μέτρα, το Audi AI:ME Concept βασίζεται στην πλατφόρμα MEB του VW Group, ενώ εφοδιάζεται με έναν ηλεκτροκινητήρα απόδοσης 170 ίππων, σε συνεργασία με μια μπαταρία 65 kWh, χωρίς ωστόσο να έχει ανακοινωθεί η αυτονομία του. Παράλληλα, στο Audi AI:ME Concept συναντάμε την αφρόκρεμα των αυτόνομων λειτουργιών (επιπέδου 4) και τεχνητή νοημοσύνη, ενώ στο εξίσου φουτουριστικό εσωτερικό του την παράσταση κλέβουν το εντυπωσιακό τιμόνι, τα διακοσμητικά από ξύλο και η μεγάλη οθόνη, η οποία παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.
Infiniti
επίπεδο και κυρίως στην premium κατηγορία.
56 lifo – 23.5.19
23.5.19 – lifo
57
Car
Honda Ο CEO της Honda, Takahiro Hachigo, ανακοίνωσε ότι η γκάμα της ιαπωνικής φίρμας αναμένεται να αναδιαρθρωθεί τα επόμενα χρόνια, ενώ δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να σταματήσει η παραγωγή μοντέλων, εφόσον κριθεί απαραίτητο. Παράλληλα, τόνισε ότι τα μελλοντικά μοντέλα της Honda θα διαθέτουν υβριδικές εκδόσεις, οι οποίες θα εφοδιάζονται με δύο ηλεκτρικούς κινητήρες. Μάλιστα, ένα εξ αυτών θα μπορούσε να είναι και το νέο Jazz, το οποίο θα πραγματοποιήσει το επίσημο ντεμπούτο του στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο, μετά το καλοκαίρι. Την ίδια στιγμή αναμένεται σημαντική αλλαγή σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη των νέων μοντέλων της Honda με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής και παράλληλη αύξηση της παραγωγικότητας. «Θα μειώσουμε τις εκδόσεις και τον προαιρετικό εξοπλισμό τον οποίο προσφέρουμε στα παγκόσμιας εμβέλειας μοντέλα μας κατά 1/3» δήλωσε χαρακτηριστικά ο CEO της ιαπωνικής φίρμας. Έως το 2025, η Honda ευελπιστεί σε μείωση των εξόδων παραγωγής αυτοκινήτων της τάξης του 10%, με σκοπό να εξοικονομήσει κεφάλαιο το οποίο θα επενδυθεί στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών.
BMW iX3 από το Shenyang (Κίνα) και το 2021 το BMW iNEXT, το οποίο θα κατασκευάζεται στο Dingolfing (Γερμανία), και το BMW i4 από το εργοστάσιο του Μονάχου (Γερμανία). «Η αγορά μας είναι παγκόσμια. Δεν θέλουμε να υποδεικνύουμε στους ανθρώπους τι να κάνουν. Θέλουμε τα προϊόντα μας να εμπνέουν τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η ευέλικτη στρατηγική εξηλεκτρισμού επιβεβαιώνει αυτή την προσέγγιση και μας επιτρέπει να εξυπηρετούμε πολύ διαφορετικές περιοχές του κόσμου, καθώς το λανσάρισμα εναλλακτικών συστημάτων κίνησης προχωρά με διαφορετικό ρυθμό σε κάθε αγορά» τόνισε ο Harald Krüger, πρόεδρος του Δ.Σ. της BMW AG, στην ετήσια γενική συνέλευση της εταιρείας στο Μόναχο.
Ford Με την εποχή των αυτόνομων οχημάτων να βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ, η Ford κατασκεύασε ένα ρομπότ που βοηθάει το προσωπικό της στο εργοστάσιο παραγωγής της Βαλένθια. Το όνομά του είναι «Survival» λόγω της δυνατότητάς του να προσαρμόζεται στο περιβάλλον και να παραδίδει ανταλλακτικά σε ένα από τα εργοστάσια παραγωγής της Ford, έχοντας την ικανότητα όχι μόνο να αποφεύγει εμπόδια και να αλλάζει διαδρομή αν κάτι διακόπτει την πορεία του αλλά και να ακινητοποιείται κάθε φορά που είναι απαραίτητο. Το συγκεκριμένο ρομπότ είναι το πρώτο του είδους του που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό εργοστάσιο της εταιρείας. Η παράδοση ανταλλακτικών και υλικών συγκόλλησης σε διαφορετικούς σταθμούς εργασίας του εργοστασίου αποτελεί μια εργασία πρωταρχικής σημασίας για την αδιάλειπτη παραγωγή των Kuga, Mondeo και S-MAX.
BMW
Μέχρι το 2025 το BMW Group θα διαθέτει τουλάχιστον 25 ηλεκτροκίνητα μοντέλα, από τα οποία τα μισά θα είναι αμιγώς ηλεκτρικά, ενώ μέσα σε δύο χρόνια θα προσφέρει πέντε πλήρως ηλεκτρικά οχήματα μαζικής παραγωγής. Πιο αναλυτικά, πέρα από το BMW i3, θα ξεκινήσει φέτος η παραγωγή του πλήρως ηλεκτρικού MINI στο εργοστάσιο της Οξφόρδης (Μ. Βρετανία). Το 2020 θα ακολουθήσει το πλήρως ηλεκτρικό
Να σημειωθεί ότι ο «Survival» αποτελεί ένα από τα πολλά έξυπνα ρομπότ που χρησιμοποιούνται σε εργοστάσια της Ford, συμπεριλαμβανομένων του «Robutt» και των cobots στην Κολωνία. Το αυτόνομο ρομπότ υιοθετεί την τεχνολογία LiDAR (Light Detection and Ranging) για απεικόνιση του περιβάλλοντος χώρου, τεχνολογία που χρησιμοποιείται και σε πρωτότυπα, αυτόνομα οχήματα της Ford.
e d i elin u G ch i MΗ γκο του υρμέ αυτ πλε υ οκι νήτ ρά ου
Κάποιοι μυημένοι πιθανόν να το γνωρίζουν ήδη, κάποιοι, λιγότεροι, ίσως απλώς να το υποπτεύονται. Σε κάθε περίπτωση, είναι γεγονός ότι ο ετήσιος Οδηγός Michelin για τα κορυφαία εστιατόρια της Ευρώπης προέρχεται από τη γνωστή εταιρεία ελαστικών! Ακούγεται περίεργο ένας κατασκευαστής ελαστικών να απονέμει τόσο σημαντικές διακρίσεις για γκουρμέ εστιατόρια, οι οποίες μάλιστα αποτελούν το διαβατήριο στην επιτυχία για κάθε επίδοξο masterchef, ωστόσο να σας πληροφορήσουμε ότι η κυκλοφορία του εν λόγω οδηγού χρονολογείται από το 1900. Η αρχή είναι προφανές ότι έγινε στη Γαλλία, παρ’ ότι εκείνη την εποχή τα αυτοκίνητα δεν ήταν ακόμη διαδεδομένα, με τη γαλλική εταιρεία να εστιάζει αρχικά στις πωλήσεις ελαστικών για ποδήλατα. Αυτό το στοιχείο δεν αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα για τη Michelin, η οποία προχώρησε σε εκτύπωση 35.000 οδηγών με συμβουλές γύρω από τη χρήση του αυτοκινήτου και πληροφορίες σχετικά με το δίκτυο πρατηρίων βενζίνης κ.ά. Τα εν λόγω έντυπα μοιράστηκαν εντελώς δωρεάν σε αντιπροσώπους και υποψήφιους αγοραστές οχημάτων. Στόχος της Michelin ήταν να δώσει την απαραίτητη ώθηση στις πωλήσεις των αυτοκινήτων, ώστε μελλοντικά να αυξηθεί και η αντίστοιχη ζήτηση για ελαστικά οχημάτων. Θέλοντας, λοιπόν, να πείσει για τη χρησιμότητα ενός αυτοκινήτου, άρχισε να προσθέτει σταδιακά στους οδηγούς της πληροφορίες και συμβουλές σχετικά με ξενοδοχεία και εστιατόρια, δημιουργώντας επίσημα το Michelin Guide το 1923, ενώ από το 1936 τέθηκε σε εφαρμογή το γνωστό σύστημα αξιολόγησης από 1 έως 3 αστέρια. Για την ιστορία, στον φετινό Οδηγό Michelin Main Cities of Europe 2019, τα 2 αστέρια διατήρησε η Σπονδή, ενώ το 1 αστέρι τους διατήρησαν η Hytra, το Botrini’s και το Βαρούλκο Seaside. Τη διάκριση Bib Gourmand διατήρησαν το Αθήρι, το Nolan και το Οικείο, ενώ για πρώτη φορά προτείνεται για Bib Gourmand το 7 Food Sins. Το Bib Gourmand αποτελεί τη διάκριση της Michelin για καλή ποιότητα και φαγητό με καλή αξία. Για Michelin Plate προτείνονται και φέτος τα εστιατόρια GB Roof Garden, Electra Roof Garden, Premiere, 2 Mazi, Cookoovaya, CTC, Sushimou, Vezene και Άνετον, ενώ το 2019 για πρώτη φορά προτάθηκε για Michelin Plate και το Sense. Tο Michelin Plate χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2018 και αναδεικνύει τα εστιατόρια στα οποία οι επιθεωρητές ανακάλυψαν ποιοτικό φαγητό. Με Michelin Plate τιμώνται όλα τα εστιατόρια που περιλαμβάνονται στον Οδηγό Michelin, στα οποία δεν έχουν απονεμηθεί αστέρια ή Bib Gourmand. Σύμφωνα με τον Gwendal Poullennec, international director των Οδηγών Michelin: «Ο Οδηγός Main Cities of Europe καλύπτει 22 χώρες και προτείνει περισσότερα από 1.900 εστιατόρια. Είμαστε πολύ χαρούμενοι, καθώς φέτος προστέθηκαν το Ρέικιαβικ της Ισλανδίας καθώς και το Ζάγκρεμπ και το Ντουμπρόβνικ της Κροατίας, προσφέροντας ακόμα περισσότερες επιλογές στους αναγνώστες μας στην Ευρώπη». Να σημειωθεί ότι συνολικά 7 εστιατόρια σε όλη την Ευρώπη διακρίθηκαν με 2 αστέρια, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε 92. Με μια νέα προσθήκη, τα εστιατόρια με την ανώτατη διάκριση (3 αστέρια) ανέρχονται πλέον σε 23. Επιπλέον, 44 νέα εστιατόρια διακρίθηκαν με 1 αστέρι, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε 382 για φέτος. Στη σύγχρονη εποχή του ο Οδηγός Michelin Main Cities of Europe 2019 κυκλοφορεί στα αγγλικά και απευθύνεται κυρίως σε όσους ταξιδεύουν τακτικά σε όλη την Ευρώπη για επαγγελματικούς λόγους, ενώ, παράλληλα, είναι ιδανικός και για τους απλούς επισκέπτες. Περιλαμβάνει πληροφορίες για κάθε εστιατόριο και ξενοδοχείο και χρηστικές πληροφορίες για την κάθε πόλη, π.χ. χάρτες κ.ά.
58 lifo – 23.5.19
23.5.19 – lifo
59
Car
Opel Crossland X Το νέο Crossland X αποτελεί μια πιο «αστική» και lifestyle επιλο-
γή στην γκάμα της Opel, ενώ, σε σχέση με τα άλλα SUV της οικογένειας «X» (Mokka X και Grandland X), διαθέτει σαφώς πιο συμπαγείς διαστάσεις. Σχεδιαστικά, το Crossland X χαρακτηρίζεται από την αρκετά μοδάτη εμφάνισή του, με το πίσω μέρος να παραπέμπει στον μετρ του είδους ADAM, κυρίως λόγω του χαρακτηριστικού τρικ της οροφής με τη χρωμιωμένη λωρίδα. Η ίδια μοντέρνα εικόνα συνεχίζεται και στο εσωτερικό, ακολουθώντας τον χαρακτήρα που έχει καθιερώσει η Opel σε όλα τα νέα μοντέλα της. Ξεχωρίζει το σύστημα infotainment με τη μεγάλη οθόνη αφής
ΗS UV της επέ λασ Op el ε Τα η Cro Xιτ απο sslan ά τελ d ρει X προ ούν και σύ τά Gr
γχρ and δημ σεις ο lan ν τ οφι ης O ες dX των λή κ p e l στ SUV ατη γ . ορί η α
στην κορυφή της κεντρικής κονσόλας και η σχεδίαση του πίνακα οργάνων και των αεραγωγών. Παρά τον trendy χαρακτήρα του, το νέο Crossland X δεν υπολείπεται σε πρακτικότητα, ενώ ο χώρος των αποσκευών των 410 λίτρων (έως 520 ή και 1.255 λίτρα με πλήρη αναδίπλωση των πίσω καθισμάτων) έρχεται να επιβεβαιώσει το συμπέρασμά μας. Τέλος, ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στον τομέα του εξοπλισμού, o οποίος περιλαμβάνει όλες τις πρόσφατες τεχνολογικές προσθήκες της Opel για την υποβοήθηση του οδηγού, όπως συμβαίνει σε όλα τα μοντέλα της οικογένειας «Χ» και όχι μόνο.
l e p O dX
n a l s X s d o n r a C l d n a r G
Για την κίνηση του Crossland X φροντίζουν δύο μηχανικά σύνο-
λα. Ένας κινητήρας βενζίνης 1,2 λίτρων με απόδοση 83, 110 και 130 ίππους και ένας diesel 1,5 λίτρων με ισχύ 102 και 120 ίππους. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις το νέο μοντέλο της Opel ξεδιπλώνει όλες του τις αρετές, όντας οικονομικό και σβέλτο όσο χρειάζεται, ενώ αποδεικνύεται εξαιρετικά ξεκούραστο και ευκολοδήγητο. Κοινώς, το Opel Crossland X αποτελεί εξαιρετική επιλογή για όσους αναζητούν ένα καθημερινό lifestyle μοντέλο με χαρακτηριστικά crossover, το οποίο διαθέτει μοντέρνα εμφάνιση, πρακτικότητα και τεχνολογία αιχμής.
Opel Grandland X Μετά τα Mokka X και Crossland X, η τριλογία των «X» crossover
της Opel ολοκληρώθηκε με το Grandland X, ενώ η σύγχρονη, δυναμική σχεδίαση του νέου SUV της Opel το κάνει πραγματικά εντυπωσιακό, γεγονός που επιτείνεται από την προαιρετική διχρωμία, με αντίθετη μαύρη οροφή. Μοντέρνες, δυναμικές γραμμές, γοητευτική off-road εμφάνιση και υπερυψωμένη θέση καθισμάτων με άριστη σφαιρική ορατότητα, τεχνολογίες αιχμής, άφθονοι χώροι και άνεση για έως και πέντε ενήλικες αποτελούν τα δυνατά στοιχεία του νέου Grandland X. Η ίδια ποιοτική εικόνα συνεχίζεται στο εσωτερικό του, με τον πί-
νακα οργάνων και την οθόνη αφής να κλέβουν την παράσταση. Στην κεντρική κονσόλα τα χειριστήρια βρίσκονται σε τρεις οριζόντιες ζώνες, για ταχεία και διαισθητική πρόσβαση στις λειτουργίες infotainment, ελέγχου κλιματισμού και πλαισίου. Το μακρύ μεταξόνιο των 2.675 χλστ. δημιουργεί ένα ευρύχωρο περιβάλλον για να φιλοξενηθούν άνετα μέχρι πέντε άτομα, ενώ με χώρο αποσκευών 514 λίτρων (ή έως 1.652 λίτρα, με πλήρη αναδίπλωση των πίσω καθισμάτων) το Grandland X πραγματοποιεί πορεία πρωταθλητισμού στην κατηγορία του. Το Opel Grandland X είναι διαθέσιμο με δύο κινητήρες βενζίνης,
έναν 1.200άρη Turbo άμεσου ψεκασμού με απόδοση 130 ίππους και έναν 1.600άρη Turbo με 180 ίππους. Αμφότεροι συνεργάζονται με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων 6 σχέσεων ή με αυτόματο 8 σχέσεων. Σε ό,τι αφορά τις diesel εκδόσεις, συναντάμε δύο μηχανικά σύνολα πετρελαίου, έναν 1,5 και 2 λίτρων με ισχύ 130 και 177 ίππους αντίστοιχα, ενώ συνδυάζονται με ένα 6τάχυτο μηχανικό κιβώτιο (1,5 λτ.) ή 8τάχυτο αυτόματο κιβώτιο (2 λτ.). Στον δρόμο, το Grandland X κινείται με τον απαιτούμενο δυναμι-
σμό που συνάδει με την εντυπωσιακή του εμφάνιση, προσφέροντας ασφαλή οδηγική συμπεριφορά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτό, μεταξύ άλλων, οφείλεται στο προαιρετικό, ηλεκτρονικό σύστημα IntelliGrip, το οποίο εξασφαλίζει κορυφαία πρόσφυση σε ποικίλες οδηγικές συνθήκες, ενώ ο οδηγός μπορεί να επιλέξει μεταξύ πέντε προγραμμάτων οδήγησης. Τέλος, όπως συμβαίνει σε όλα τα μοντέλα της οικογένειας «X», και
60 lifo – 23.5.19
1 0
της Opel γενικότερα, ο εξοπλισμός είναι κάτι παραπάνω από πλήρης και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, φώτα ημέρας LED, πίσω φώτα LED, Σύστημα αναγνώρισης παρέκκλισης από τη λωρίδα κυκλοφορίας (Lane Departure Warning) βασισμένο σε κάμερα, Σύστημα αναγνώρισης οδικής σήμανσης (Road Sign Recognition), Έξυπνο σύστημα προσαρμογής ταχύτητας Cruise Control, Σύστημα υποβοήθησης εκκίνησης σε ανηφόρα (Hill Start Assist), καθίσματα comfort με ποικίλες δυνατότητες ρύθμισης και διαιρούμενο 40:60 / αναδιπλούμενο πίσω κάθισμα κ.ά.
23.5.19 – lifo
61
Car
Me rce Be de nz sEQ C
Το πρότζεκτ με την ονομασία Ambition2039 αποτελεί τη στρατηγική της Mercedes-Benz για το πώς θα κινηθεί στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Αρχικά, σύμφωνα με το πλάνο της γερμανικής φίρμας, στόχος είναι να περιορίσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε τέτοιο σημείο ώστε να συνδράμει σημαντικά στη μείωση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής. Έτσι, λοιπόν, η Mercedes-Benz ευελπιστεί ότι μέχρι το 2029 τα μισά και πλέον μοντέλα στην γκάμα της θα είναι ηλεκτρικά ή plug-in υβριδικά, ενώ επιδιώκει μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2039! Μέσω του Ambition2039 η γερμανική φίρμα ενεργοποιεί άμεσα τον οικολογικό μηχανισμό της, ξεκινώντας από την αλλαγή των παραγωγικών διαδικασιών στα εργοστάσιά της στην Ευρώπη με το μοντέλο Factory56. Επιπλέον, η Mercedes-Benz, σε συνεργασία με τους προμηθευτές της, θα τους βοηθήσει ώστε να λειτουργούν με όσο το δυνατόν πιο «πράσινες» διαδικασίες παραγωγής για να συνδράμουν κι αυτοί με τη σειρά τους στην προστασία του περιβάλλοντος. Το μέλλον είναι πιο κοντά από ποτέ και περιλαμβάνει ηλεκτρικά και αυτόνομα οχήματα, για παράδειγμα το πρώτο ηλεκτροκίνητο SUV της γερμανικής φίρμας, το οποίο ξεκίνησε ήδη να παράγεται στο εργοστάσιο της Βρέμης.
Mercedes-Benz EQC Το πρώτο μέλος της οικογένειας EQ, η οποία θα περιλαμβάνει όλα τα ηλεκτρικά μοντέλα της γερμανικής εταιρείας, είναι η εντυπωσιακή Mercedes-Benz EQC. Mε μήκος 4,76 μέτρα, προσφέρει άφθονους χώρους στους επιβάτες, πέρα από τη φουτουριστική της εμφάνιση, ενώ διαθέτει χώρο αποσκευών με χωρητικότητα 500 λίτρα για μεταφορά αντικειμένων όλων των ειδών. Σε ό,τι αφορά την ισχύ του πρώτου ηλεκτρικού SUV της Mercedes-Benz, αποδίδει 408 ίππους και 760 Nm ροπής μέσω 2 ηλεκτροκινητήρων, με την αυτονομία να αγγίζει τα 471 χιλιόμετρα, ενώ οι επιδόσεις είναι εξίσου καλές (το 0-100 χλμ./ώρα έρχεται σε 5,1 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα στα 180 χλμ./ώρα).
z n e B s e η d τ e ή c ν r α e λ ς η π M τ ης ν του ντέλων χής τ α λο μο 9, αρ . ν ν ά ω λ 50% τ ο 202 EQC λ έ π μ Τα ια το τόχο τοικά έως τπωσιακή γ ι σ βριδ τυ ε ν χ ε έ υ ν
μα g-in πό τη ρ ί φ lu α ή p ς κ η ή ι ν αν ρικά ομέ μ ρ τ ε γεν Η γ ι ηλεκ ίνα ε να
02
62 lifo – 23.5.19
Στη διάθεση του οδηγού έχει προβλεφθεί επίσης και ένας «οικολογικός βοηθός», ο οποίος τον συμβουλεύει για την επίτευξη της μέγιστης εξοικονόμησης ενέργειας, ενώ η EQC εφοδιάζεται και με σύστημα τετρακίνησης.
CASE revolution Τι εστί CASE; Όπως μας ενημερώνει η MercedesBenz, πρόκειται για τα αρχικά που προέρχονται από τις λέξεις Connected, Autonomous, Shared & Services και Electric. Όλες έχουν να κάνουν με νέες τεχνολογίες στους τομείς της συνδεσιμότητας, της αυτόνομης οδήγησης και των ηλεκτρικών οχημάτων, όπως η Mercedes-Benz EQC, οι οποίοι αναμένεται να μονοπωλήσουν το μέλλον της αυτοκίνησης.
Αποχαιρέτα το smart που ήξερες! Η smart το 2020 κλείνει έναν σημαντικό κύκλο, ο οποίος ξεκίνησε το 1998 και εγκαθίδρυσε μια νέα κατηγορία στην αυτοκίνηση, εκείνη του ευέλικτου, στυλάτου και οικονομικού αυτοκινήτου πόλης. Αυτήν τη στιγμή η smart αποτελεί τη μοναδική μάρκα που προσφέρει όλη την γκάμα μοντέλων της τόσο με κινητήρες βενζίνης όσο και με ηλεκτροκινητήρες. Ωστόσο, το μέλλον αναμένεται αυστηρά ηλεκτροκίνητο και η smart πρόκειται να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό. Για να αποχαιρετήσει την εποχή της συμβατικών κινητήρων, παρουσίασε τη συλλεκτική έκδοση «Urban Shadow», η οποία συνδυάζει τα δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της μάρκας, ήτοι την απόλυτη ευελιξία με τον δυναμικό χαρακτήρα. Tο smart Urban Shadow αποτελεί μια έκδοση με πλούσιο εξοπλισμό που διαθέτει Brabus χαρακτηριστικά στην εξωτερική του εμφάνιση, ενώ είναι διαθέσιμο σε προνομιακή τιμή και διατίθεται στις κλασικές τρεις εκδόσεις της μάρκας: Coupé, Cabrio και ForFour.
23.5.19 – lifo
63
Car
Ένα μοντέλο στο οποίο ποντάρει πολλά η Volkswagen
«Νομίζω ότι το T-Cross αντανακλά εμένα και την προ-
Παράλληλα, διαθέσιμα είναι και τα συστήματα Blind
είναι πλέον διαθέσιμο και στη χώρα μας, έχοντας στις αποσκευές του μια σειρά από πλεονεκτήματα που τονίζουν τον πολύπλευρο χαρακτήρα του σε τομείς όπως η ασφάλεια, η πρακτικότητα και η γενικότερη αισθητική. Σε αυτό το πλαίσιο οι άνθρωποι της γερμανικής φίρμας έχουν φροντίσει να συνεργαστούν με το κατάλληλο πρόσωπο για την πανευρωπαϊκή καμπάνια του ολοκαίνουριου compact SUV.
σωπικότητά μου, με την έννοια ότι είναι διασκεδαστικό, νεανικό, διαφορετικό και ευπροσάρμοστο. Μπορεί να αλλάξει χαρακτήρα από τη μια στιγμή στην άλλη, όσο γρήγορα χρειάζεται. Είναι σβέλτο και κομψό, είναι τα πάντα!» τόνισε χαρακτηριστικά η Delevingne για το νέο compact SUV της Volkswagen.
Spot Sensor και Rear Traffic Alert, καθώς και το Adaptive Cruise Control, ενώ στην περίπτωση πιθανού ατυχήματος το σύστημα πρόληψης και προστασίας των επιβατών κλείνει αυτόματα τα παράθυρα και την οροφή, συσφίγγοντας ταυτόχρονα τις ζώνες ασφαλείας και αυξάνοντας τη δύναμη των φρένων.
Ο λόγος για τη γνωστή ηθοποιό, μοντέλο και τραγου-
δίστρια Cara Delevingne, ιδιαίτερα δημοφιλή στις νεανικές ηλικίες, χάρη στους περίπου 42 εκατομμύρια followers, οι οποίοι την ακολουθούν πιστά σε κάθε της διαδικτυακό βήμα. Κεντρικό μότο της καμπάνιας, η οποία περιλαμβάνει τηλεοπτικό σποτ, διαφημίσεις σε έντυπα και ψηφιακά μέσα, καθώς και παραγωγή περιεχομένου για μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι το hashtag #MoreThan1Thing, περιγράφοντας την πολύπλευρη προσωπικότητα τόσο του νέου Volkswagen T-Cross όσο και της διάσημης πρέσβειράς του. Να υπενθυμίσουμε ότι η Cara Delevingne αποτελεί ένα
από τα πιο γνωστά μοντέλα εδώ και σχεδόν μία δεκαετία, ενώ παράλληλα ακολουθεί μια πετυχημένη πορεία ως τραγουδίστρια, ηθοποιός, ακτιβίστρια και επιχειρηματίας. Στον ελεύθερο χρόνο της απολαμβάνει το surfing, ενώ το μεγάλο της πάθος είναι να παίζει ντραμς και να τραβά φωτογραφίες. Ποια είναι όμως η άποψή της για το νέο Volkwagen T-Cross;
Τι εστί VW T-Cross όμως; Το νέο συμπαγές SUV της
γερμανικής φίρμας διαθέτει σύγχρονη σχεδίαση και νεανικό χαρακτήρα, με την ίδια εικόνα να επικρατεί και στα ενδότερά του, όπου η κομψότητα συνδυάζεται με την πρακτικότητα και τις τεχνολογίες αιχμής. Ο χώρος αποσκευών του νέου T-Cross αποτελεί τον κορυφαίο στην κατηγορία του, προσφέροντας χωρητικότητα 347 λίτρα και πλήρη προσαρμοστικότητα στις εκάστοτε συνθήκες, με την πίσω σειρά καθισμάτων να μετακινείται κατά μήκος, προσφέροντας σημαντική ευελιξία κινήσεων. Η γκάμα των προηγμένων συστημάτων ενεργητικής
και παθητικής ασφάλειας του νέου T-Cross περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το Lane Assist σε συνδυασμό με το Front Assist για επιτήρηση της εμπρός περιοχής, με δυνατότητα αυτόνομης πέδησης σε επείγουσες καταστάσεις με το City emergency braking system (Σύστημα φρεναρίσματος έκτακτης ανάγκης), καθώς και το Pedestrian Monitoring (Λειτουργία Αναγνώρισης Πεζών) και αναγνώριση ποδηλάτων, τα οποία ανήκουν στον βασικό εξοπλισμό του νέου SUV της Volkswagen.
Σε ό,τι αφορά τα μηχανικά σύνολα με τα οποία είναι
διαθέσιμο, συναντάμε τον τρικύλινδρο κινητήρα βενζίνης 1.0 TSI απόδοσης 95 ή 115 ίππων, καθώς και τον 1.6 TDI diesel κινητήρα με ισχύ 95 ίππους. Σε όλες τις περιπτώσεις, τα παραπάνω μοτέρ συνδυάζονται, ανάλογα με την έκδοση, είτε με μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων είτε με το αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη DSG, με την κίνηση να μεταφέρεται αποκλειστικά στους εμπρόσθιους τροχούς, ενώ οι υποψήφιοι αγοραστές έχουν τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ δύο πακέτων εξοπλισμού (Life και Style).
W V ο έ ν To ss στα o a r r C a T- ης C ! τ gne α ι χέρ levin ίρμα De ανική φά την
ερμ αμικ νια γ ν Η ά υ δ π μ ε νησ ϊκή κα pact ί κ m ξε α o π c V. ω ο ρ U έ S υ ν ε ο παν για τ της
3 0 64 lifo – 23.5.19
n e g a s s w o s r k l C o T V
23.5.19 – lifo
65
Car
04
Ησ υντ αγή Το γαλ τ πολ λικό ης ε SUV υσύ π απο νθε ξεχ ιτυ τ λαυ ο χα ωρί χία στι και ρακ ζει μ κ την ε το ς ήα τή ρα ίσ άνε ν ση θηση του, που την στο ν προ σφέ δρόμο ρει.
Το λανσάρισμα του Citroën C3 Aircross έφερε μια αύρα ανανέωσης στην κατηγορία των SUV, όπως συμβαίνει άλλωστε με την πλειονότητα των μοντέλων της γαλλικής φίρμας. Η καινοτόμος σχεδίαση του αμαξώματος, σε συνδυασμό με τις γενναιόδωρες διαστάσεις, συνθέτει ένα εντυπωσιακό και με ιδιαίτερη αισθητική σύνολο που διαθέτει την ικανότητα να «μεταμορφώνεται» ανάλογα με τις απαιτήσεις του ιδιοκτήτη του χάρη στους 90 χρωματικούς συνδυασμούς του αμαξώματος και τους 5 του εσωτερικού.
A
3 C n e s s o r o t r i C irc A
Από μακριά «φωνάζει» ότι είναι Citroën, με τα λεπτά φωτιστικά σώματα εμπρός και την crossover αίσθηση να είναι διάχυτα στο γαλλικό μοντέλο, ενώ εξασφαλίζει κορυφαία άνεση και αίσθηση ευρυχωρίας χάρη στην πανοραμική γυάλινη οροφή και την εξαιρετική ορατότητα περιμετρικά. Παράλληλα, ως εκπρόσωπος του Citroën Advanced Comfort, προσφέρει απαράμιλλους χώρους για τους επιβάτες του και υπέροχη αίσθηση οδικής συμπεριφοράς στον οδηγό του. Στο εσωτερικό του, η τεχνολογία κάνει αισθητή την παρουσία της παντού, ενώ στην κεντρική κονσόλα κυριαρχεί η οθόνη αφής, μέσω της οποίας πραγματοποιούνται οι χειρισμοί του ηχοσυστήματος, του κλιματισμού και των συνδεδεμένων smartphones. Η ευρυχωρία βρίσκεται σε εξαιρετικά επίπεδα, καθώς οι επιβάτες απολαμβάνουν φιλοξενία πέντε αστέρων, με τις δυνατότητες διαμόρφωσης της καμπίνας να παραπέμπουν σε πολυχρηστικό μοντέλο, ενώ ο χώρος των αποσκευών έχει χωρητικότητα 410 λίτρων. Παράλληλα, εφοδιάζεται με 12 προηγμένα συστήματα υποβοήθησης της οδήγησης, στα οποία περιλαμβάνεται το Head Up Display, η τεχνολογία Park Assist και κάμερα οπισθοπορείας Top Rear Vision για εύκολο παρκάρισμα, καθώς και 4 πρωτοποριακές τεχνολογίες συνδεσιμότητας με επιπλέον δυνατότητα ασύρματης, επαγωγικής φόρτισης smartphone κ.ά. Το Citroën C3 Aircross είναι διαθέσιμο με κινητήρα βενζίνης 1,2 λίτρων, απόδοσης 82, 110 ή 130 ίππων, καθώς και με πετρελαιοκινητήρα 1,5 λίτρων, απόδοσης 100 ή 120 ίππων, ο οποίος καλύπτει τις αυστηρότερες προδιαγραφές Euro 6.2. Ο 1.200άρης PureTech προσδίδει επί της ουσίας μία ακόμα πιο προσιτή επιλογή στο γαλλικό μοντέλο, ενώ, μαζί με τον 1.5 BlueHDi, επιτυγχάνουν εξαιρετικές επιδόσεις στον τομέα της μέσης κατανάλωσης. Την ίδια στιγμή, το προηγμένο σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης Grip Control και αυτόματης κατάβασης Hill Descent, με τις επιλογές Standard, Sand, All Road, Snow και ESP-Off, αποτελεί έναν πολύτιμο βοηθό για απρόσκοπτη κίνηση σε κάθε επιφάνεια και ιδανική επιλογή για τους λάτρεις της περιπέτειας σε πιο off-road μονοπάτια. Σε γενικές γραμμές, το Citroën C3 Aircross πετυχαίνει να συνδυάσει με μαεστρία την άνεση σε ό,τι αφορά τους διαθέσιμους χώρους με την αίσθηση άνεσης που αποκομίζει ο οδηγός σε οποιοδήποτε οδικό δίκτυο, προσφέροντας ένα πλήρες και ελκυστικό πακέτο στους υποψήφιους αγοραστές του.
66 lifo – 23.5.19
23.5.19 – lifo
67
Car
E
t f Su i w S i ! zu k ή u χ z ο u π S ε k ο ή Τ κ Sw i ι δ ι ρ β ift στην υ
Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μοντέλα της ελληνικής
αγοράς, το Suzuki Swift, βρίσκεται πλέον στην πιο πρόσφατη και σύγχρονη γενιά του, συνεχίζοντας την άκρως επιτυχημένη εμπορική πορεία των προκατόχων του, προσαρμοσμένο στις επιταγές της εποχής. Για την ιστορία, από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του το ιαπωνικό μοντέλο έχει ξεπεράσει τις 5,4 εκατομμύρια πωλήσεις ανά την υφήλιο, ενώ και στην Ελλάδα η δημοφιλία του παραμένει στα ύψη.
Όλα τα δυνατά σημεία της διαχρονικής εμφάνισης
του Swift έχουν υπερτονιστεί στην τελευταία γενιά του, με αποτέλεσμα η μάσκα να είναι μεγαλύτερη, η οροφή να διαθέτει μεγαλύτερη κλίση προς τα πίσω, τα φωτιστικά σώματα (εμπρός και πίσω) να είναι εντελώς καινούργια και να διαθέτουν τεχνολογία LED, ενώ οι πίσω χειρολαβές είναι «κρυμμένες» ψηλά. Παράλληλα, έχουν διαφοροποιηθεί και οι διαστάσεις του ιαπωνικού μοντέλου, με μήκος 3,8 μέτρα, πλάτος 1,7 μέτρα και ύψος 1,5 μέτρα, ενώ είναι ελαφρύτερο κατά 117 κιλά. Στο εσωτερικό του νέου Swift συνεχίζεται η ίδια
μοντέρνα και ευχάριστη εικόνα. Στην κεντρική κονσόλα ξεχωρίζει η οθόνη αφής των 7 ιντσών, στην οποία δεσπόζει το σύστημα πολυμέσων της Suzuki. Αντίστοιχα, ψηφιακή οθόνη 4,2 ιντσών διαθέτει και ο πίνακας των οργάνων, ενώ, όσον αφορά τους διαθέσιμους χώρους για τους επιβάτες, ικανοποιούν σε κάθε περίπτωση, με πληθώρα θηκών για μικροαντικείμενα, εξαιρετική εργονομία και χώρο αποσκευών με χωρητικότητα 265 λίτρα.
ς, ό μ ισ ο λ π ξο έν ε μ ς ω ρη κληρ ου. ή λ ,π λο υσίμ η ο σ άνι σε ένα ία κα φ μ μ ε ο α ί ν η τ ο ον οπισ ικ ρ ο χ ι ή Σύγ αι αξ σιακ κ πω α ί υ γ τ ολο με εν ν χ τε έτο, πακ
Παράλληλα, μια σειρά από προηγμένα συστήματα
ασφαλείας αποτελούν πολύτιμη χείρα βοηθείας για τον οδηγό, μεταξύ άλλων τα Radar Brake Support, Hill Hold Control, ESP με Traction Control, Brake Assist, το Σύστημα ελέγχου πίεσης ελαστικών, το Σύστημα Αποφυγής Πρόσκρουσης (Dual Sensor Brake Support/DSBS), το Σύστημα προειδοποίησης αλλαγής λωρίδας, το Σύστημα προειδοποίησης εκτροπής αυτοκινήτου, η Αυτόματη λειτουργία μεγάλης σκάλας φώτων (High Beam Assist), το Αdaptive Cruise Control κ.ά. Το Suzuki Swift είναι διαθέσιμο με δύο κινητήρες βενζίνης, τον turbo 1.000άρη Boosterjet, από-
δοσης 112 ίππων, και τον ατμοσφαιρικό Dualjet των 1,2 λίτρων, απόδοσης 90 ίππων, οι οποίοι συνεργάζονται με δύο ειδών αυτόματα κιβώτια (CVT και κανονικό), καθώς και με το υβριδικό σύστημα Suzuki Hybrid ή με το σύστημα τετρακίνησης Suzuki AllGrip (στην έκδοση 1.2 Dualjet). Σε κάθε περίπτωση, αμφότερα τα μηχανικά σύνολα κινούν με άνεση και ασφάλεια το ιαπωνικό μοντέλο και, κυρίως, με την απαραίτητη οικονομία καυσίμου. Η παρουσία του υβριδικού συστήματος Suzuki Hybrid
στον βασικό εξοπλισμό των εκδόσεων 1.2 GLX και 1.0 GLX του Swift αποτελεί εγγύηση για μειωμένη κατανάλωση καυσίμου, καθώς και για την προστασία του περιβάλλοντος. Λειτουργεί παράλληλα και υποστηρικτικά ως προς τον εκάστοτε κινητήρα με τον οποίο συνδυάζεται, ενώ ανακτά ενέργεια μέσω του φρεναρίσματος, την οποία αποθηκεύει σε μια μικρή μπαταρία κάτω από το κάθισμα του οδηγού. Έτσι, λοιπόν, ο κινητήρας λαμβάνει την απαραίτητη «βοήθεια» κατά τη διάρκεια των επιταχύνσεων, ενώ την ίδια στιγμή η κατανάλωση καυσίμου μειώνεται θεαματικά. Το σημαντικότερο ίσως στοιχείο για τις υβριδικές εκ-
δόσεις του Suzuki Swift είναι ότι δεν χρειάζονται καθόλου φόρτιση, καθώς, όπως ήδη αναφέραμε, το σύστημα επαναφορτίζεται κατά την επιβράδυνση, γεγονός που μεταφράζεται σε καθημερινή χρήση εντός και εκτός πόλης χωρίς κανέναν περιορισμό! Και κάπως έτσι το πρόσημο για το Suzuki Swift στην υβριδική εκδοχή του είναι κάτι παραπάνω από θετικό, καθώς συνδυάζει την ευχάριστη εμφάνιση, τον πλήρη εξοπλισμό και την αξιοπιστία σε ένα ολοκληρωμένο από κάθε άποψη πακέτο, με εντυπωσιακή οικονομία καυσίμου.
68 lifo – 23.5.19
05
23.5.19 – lifo
69
PUBLI
Τ
Η καινοτομία και η εξυπηρέτηση στο επίκεντρο της φιλοσοφίας του.
Ι.ΚΤΕΟ Αμφιθέας www. ikteoamfitheas.gr
70 lifo – 23.5.19
ο αυτοκίνητο σού προσφέρει πολλές χαρές αλλά και «άχαρες» στιγμές. Η διαδικασία του ελέγχου ΚΤΕΟ είναι μία από αυτές ή, τουλάχιστον, ήταν μία από αυτές, αφού το ΙΚΤΕΟ Αμφιθέας έχει δημιουργήσει έναν χώρο που βασίζεται στην εξυπηρέτηση του πελάτη. Η διαδικασία του ποιοτικού ελέγχου μετατρέπεται σε μια εμπειρία υψηλών προδιαγραφών που αλλάζει τα δεδομένα στον χώρο. Το ανθρώπινο δυναμικό με την ξεκάθαρη εξειδίκευση παίζει τον πρώτο ρόλο. Η ψηφιακή τεχνολογία με τα πολυκαναλικά συστήματα επικοινωνίας και το σύστημα ενημέρωσης που προσαρμόζεται σε κάθε πελάτη γίνεται σημαντικό εργαλείο, ενώ η καταγραφή ειδικών σχολίων, ιδιαιτεροτήτων ή αναγκών στο μηχανογραφικό σύστημα εξασφαλίζει την πιο εξατομικευμένη εξυπηρέτηση. Εξάλλου, στο ΙΚΤΕΟ Αμφιθέας θα βρεις ένα κουτί παραπόνων που έχει τη μορφή μεγάλου λεωφορείου, pet parking με νερό και τροφή και παιδική γωνιά με δημιουργικές δραστηριότητες σε ένα απολύτως family friendly περιβάλλον. Ο προσεγμένος χώρος αναμονής όπου κυριαρχεί το πράσινο, το πλήθος αναγνωσμάτων, οι αυτόματοι πωλητές προϊόντων και, φυσικά, το δωρεάν Wi-Fi κάνει την παραμονή σας όσο πιο ευχάριστη γίνεται. Οι επαγγελματίες αλλά και οι φοιτητές έχουν τα δικά τους PC corners με φορτιστές κινητών και υπολογιστών στη λογική «Do your work, while we do the rest». Όσο για την τρίτη ηλικία, οι άνθρωποι του ΙΚΤΕΟ θα βρουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά και θα καλωσορίσουν τους μεγαλύτερους σε άνετα καθίσματα, κερνώντας τους ένα ρόφημα, και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις θα αναλάβουν την παραλαβή του οχήματος με την υπηρεσία kteo - delivery. Δεν είναι τυχαίο που το ΙΚΤΕΟ Αμφιθέας βραβεύτηκε στην κατηγορία «Ομάδα της Χρονιάς: Εξυπηρέτηση Πελατών (Μικρός οργανισμός)» για το 2018 στα Εθνικά Βραβεία Εξυπηρέτησης Πελατών, κερδίζοντας, πρώτ’ από όλα, στον ποιοτικό έλεγχο που δέχεται από τους ίδιους τους πελάτες του.
Πέλοπος 33, Π. Φάληρο, T. 210 948 4301
μιss kittin
week ΦΕΣΤΙΒΑΛ
ADD Festival 2019
ΣΙΝΕΜΑ O Παραλίας Η απόλυτη μεταμόρφωση του Μάθιου Μακόναχι από σήμερα στις αίθουσες. από τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο
74
72
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα
73
ΜΟΥΣΙΚΗ Τι θα δούμε στο Τechnopolis Jazz Festival
76
ΓΕΥΣΗ Πού φάγαμε αυτή την εβδομάδα;
Το μεγάλο φεστιβάλ χορευτικής μουσικής που ξεκίνησε πέρσι επιστρέφει με συνεργασία του six d.o.g.s με τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, ενεργοποιώντας κάποιους από τους άδειους εδώ και χρόνια χώρους του κτιριακού συμπλέγματος του αεροδρομίου στο Ελληνικό. Το πάρτι θα αρχίσει στις 6 το απόγευμα και θα διαρκέσει μέχρι νωρίς το επόμενο πρωί. Ανάμεσα στα ονόματα του line up ξεχωρίζουν αυτά των Deep Dish, της (Miss) Kittin και της νέας σταρ της σκηνής Nastia. ä 25/5, Αεροδρόμιο Ελληνικού, 18:00-10:00 το (επόμενο) πρωί, εισ.: 34 ευρώ
topevents
7 ΘΕΑΤΡΟ Η πρώτη αγάπη
10
1 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Σταμάτης Θεοχάρης, Taboo
week
23- 2 9 μ αϊου 2019
Συνδυάζοντας την ποπ αισθητική με μια vintage ομοερωτική-kinky εικονογραφία, ο Σταμάτης Θεοχάρης εστιάζει στα όρια και στη ρευστότητα των έμφυλων ταυτοτήτων, της θηλυκότητας και της αρρενωπότητας, σχολιάζει τους αντρικούς και γυναικείους ρόλους, τις βεβαιότητες και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις σχετικά με αυτούς.
Ενενήντα ολόκληρα χρόνια μετά το πρώτο της ανέβασμα, η οπερέτα του Νίκου Χατζηαποστόλου θα παιχτεί για λίγες μόνο μέρες στη Λυρική, σε σκηνοθεσία του ηθοποιού Προμηθέα Αλειφερόπουλου, γνωστού από τις συμμετοχές του σε διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές. Η Πλάκα και η Καλαμάτα με την αναδυόμενη αστική τάξη, η Αίγλη, το Ζάππειο, ο Απόλλωνας, το Ωδείο Αθηνών και η καθημερινότητα των φοιτητών, γεμάτη πάθη και έριδες, αποτυπώνουν με ζωντάνια το μακρινό 1929. 23, 24, 29-30/5, Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - ΚΠΙΣΝ, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, 20:30, εισ.: 10-20 ευρώ
8 ΦΕΣΤΙΒΑΛ Athens Technopolis Jazz Festival Ο μακροβιότερος μουσικός θεσμός της Αθήνας με ελεύθερη είσοδο γίνεται 19 ετών. Για 7 ημέρες, στη σκηνή της Τεχνόπολης θα εμφανιστούν 21 τζαζ μουσικά σχήματα από 19 χώρες, ενώ το φεστιβάλ πλαισιώνει μια σειρά παράλληλων δράσεων, ομιλίες, workshops, εκθέσεις και το Meet Market. Την πρώτη μέρα ανοίγουν το Petros Klampanis Trio και οι Grey Paris. 27/5-2/6, Τεχνόπολις, Πειραιώς 100, Γκάζι, 21:00, είσοδος ελεύθερη
επιλέχθηκαν από τον ίδιο τον διακεκριμένο συνθέτη. 24/5, Bios. Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, 21:00, εισ.: 8 ευρώ
5 ΧΟΡΟΣ O Medea
2 DANCE The Prudence Tapes
3 ΘΕΑΤΡΟ Το Τέλος Για πρώτη φορά στην Ελλάδα παρουσιάζεται στη σκηνή το Τέλος του Σάμιουελ Μπέκετ με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Καταλειφό στο θέατρο Εμπορικόν για 15 μόνο παραστάσεις. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Σκεύας. 29/5-2/6, Εμπορικόν, Σαρρή 11, Ψυρρή, Τετ., Κυρ. 20:00, Πέμ.-Σάβ. 21:00, εισ.: 15 ευρώ
4 ΜΟΥΣΙΚΗ Κυριάκος Σφέτσας Η δισκογραφική Teranga Beat καλεί τον Κυριάκο Σφέτσα με το συγκρότημά του Greek Fusion Orchestra για να παρουσιάσουν τη νέα τους κυκλοφορία με τίτλο «Greek Fusion Orchestra Vol.2» σε ένα live ιδιαίτερης σημασίας, καθώς η GFO θα εμφανιστεί ζωντανά μπροστά σε κοινό, μετά από 42 χρόνια, αποτελούμενη από νέους μουσικούς που
72 lifo – 23.5.19
ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Καλλιόπη Λεμού, Bound
7/5-1/6, Alma, Υψηλάντου 24, Κολωνάκι, Τρ., Πέμ., Σάβ. 10:00-14:00, Τετ., Παρ. 10:00-14:00 & 18:00-21:00, είσοδος ελεύθερη
Στον κήπο της Λεωνίδου, δίπλα στο skate bowl του Latraac, οι Prudence Tapes φτιάχνουν το ηλεκτρονικό σάουντρακ της βραδιάς. 25/5, Latraac, Λεωνίδου 63-65, 21:00, είσοδος ελεύθερη
STOEP TH S PR ES
Με αναφορές που κυμαίνονται από το voguing και το Χάρλεμ του ’60 μέχρι το κινησιολογικό ιδίωμα της πασαρέλας μόδας και τον μεταμοντέρνο χορό, ο Νεοϋορκέζος χορογράφος Τράγιαλ Χάρελ παρουσιάζει τη δική του, φεμινιστική εκδοχή της Μήδειας σε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη, με τα διλήμματα της εμβληματικής ηρωίδας του Ευριπίδη να μετασχηματίζονται σε προσωπικές αφηγήσεις ενός πενταμελούς Χορού. 30/5-2/6, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, λεωφ. Συγγρού 107-109, 20:30, εισ.: 7-20 ευρώ
H Atopos CVC προβάλλει για πρώτη φορά το νέο φιλμ της Λεμού με τίτλο Bound, καθώς και μια εγκατάσταση από λινούς επιδέσμους, οι οποίοι φέρουν τους στίχους της ποιήτριας Σαπφούς και παρουσιάστηκαν στο κοινό για πρώτη φορά το 2018 στην gallery Gazelli Art House στο Λονδίνο.
9 DANCE Needless Thursdays at Cantina Social Οι resident DJs του αθηναϊκού mobile party καταλαμβάνουν το μικροσκοπικό booth του γνωστού μπαρ στου Ψυρρή. Chevy, Iro και Mr.Z θα εναλλάσσονται κάθε Πέμπτη στα decks με επιλογές από balearic, disco, tropical, boogie, funky, house, electro και όχι μόνο. 23/5, Cantina Social, Λεωκορίου 8, Ψυρρή, 22:00, είσοδος ελεύθερη
10 ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ Benjamin Clementine & His Parisian String Quintet
16/5-21/6, Atopos, Σαλαμίνος 72, Δευτ.Παρ. 11:00-18:30, είσοδος ελεύθερη
6 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Nicholas Egon: 22 τοπία για το Μουσείο Μπενάκη Είκοσι δύο από τα ωραιότερα και αρτιότερα τοπία με λουλούδια του Nicholas Egon εκτίθενται στην Πινακοθήκη Γκίκα, αναδεικνύοντας την εξαιρετική τεχνική και την ιδιαιτερότητα με την οποία ο ζωγράφος προσεγγίζει τo ελληνικό τοπίο. Δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Nicholas, η σύζυγός του Matti δωρίζει τους πίνακές του με την προϋπόθεση να πωληθούν προς όφελος του Μουσείου Μπενάκη. 22/5-20/7, Μουσείο Μπενάκη - Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Κριεζώτου 3, Τετ.- Σάβ. 10:0018:00, εισ.: 5 ευρώ
Μετά την περιοδεία του με τον David Byrne, ο Άγγλος ποιητής, τραγουδιστής και συνθέτης έρχεται για μια συναυλία στην Τεχνόπολη, όπου θα παρουσιάσει τραγούδια από το βραβευμένο με Mercury άλμπουμ του «At least for now» (2015) και το «I tell a fly» (2017). Στη σκηνή θα τον συνοδεύουν πέντε έγχορδα από τη Γαλλία, ανάμεσά τους και η Barbara Le Liepvre στο τσέλο. 25/5, Τεχνόπολις, Πειραιώς 100, Γκάζι, 21:00, εισ.: 20-37 ευρώ
Το πιο ανατρεπτικό jazz line-up στο 19th Athens Technopolis Jazz Festival Μια εβδομάδα με τζαζ μουσική από 21 μουσικά σχήματα, side events και απρόσμενα happenings.
Τ
ο μεγαλύτερο φεστιβάλ τζαζ μουσικής της Ελλάδας –και μακροβιότερος μουσικός θεσμός της Αθήνας –, το Athens Technopolis Jazz Festival, συμπληρώνει φέτος 19 χρόνια ζωής και φιλοξενεί για άλλη μια φορά στη σκηνή της Τεχνόπολης όλες τις τάσεις της σύγχρονης τζαζ από κάθε γωνιά του πλανήτη. Για 7 ημέρες, από τις 27 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου, θα εμφανιστούν 21 μπάντες και σχήματα με διεθνή καριέρα και αναγνώριση, εκπροσωπώντας 19 χώρες, ενώ παράλληλα θα γίνονται δράσεις, ομιλίες, workshops, εκθέσεις και το Meet Market, που απευθύνονται σε κοινό κάθε ηλικίας. Τα πάντα με ελεύθερη είσοδο! Η πρώτη μέρα του φεστιβάλ, Δευτέρα 27/5, είναι αφιερωμένη στη σύγχρονη ελληνική τζαζ σκηνή και παρουσιάζει κάποια από τα πιο καινοτόμα και δημιουργικά γκρουπ της Ελλάδας: το Yako Trio –που αποτελεί το Festival’s pick– θα παρουσιάσει συνθέσεις βασισμένες στο έργο του μουσικού Γιάννη Κωνσταντινίδη, τους πειραματικούς ήχους των Grey Paris, τη νέα πρόταση του φεστιβάλ, και το Petros Klampanis Trio, τους φετινούς μεγάλους νικητές που θα φέρουν τον αέρα της αμερικανικής μεγαλούπολης στο κέντρο της Αθήνας. O Πέτρος Κλαμπάνης είναι ένας Έλληνας μουσικός που τα τελευταία χρόνια έχει ξεχωρίσει στον χώρο της νεοϋορκέζικης τζαζ και έχει μοιραστεί τη σκηνή με μερικούς από τους πιο φημισμένους τζαζίστες της αμερικανικής μεγαλούπολης. Με σπουδές μουσικής σε Αθήνα, Άμστερνταμ και Νέα Υόρκη, έχει να επιδείξει σημαντικά έργα, όπως ο δίσκος του «Minor Dispute» που επιλέχθηκε ανάμεσα στα καλύτερα τζαζ άλμπουμ του 2015 από την Εθνική Δημόσια Ραδιοφωνία των ΗΠΑ (NPR). Το 2017 κυκλοφόρησε το τρίτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο «Chroma» στη νεοϋορκέζικη δισκογραφική εταιρεία Motéma Music, το οποίο είχε ενθουσιώδη σχόλια σε διεθνή και εγχώριο Τύπο. Σύντομα αναμένεται η κυκλοφορία του τέταρτου προσωπικού του δίσκου με τίτλο «Irrationalities», που αποτελεί την πρώτη επίσημη παρουσίαση του Petros Klampanis Trio, με τον Kristjan Randalu στο πιάνο και τον Bodek Janke στα τύμπανα και τα κρουστά. Την Τρίτη 28/5, στη σκηνή θα ανέβουν το ιδιαίτερο σχήμα του Τυνήσιου Wajdi, η M.
Messios Symmetry Band από την Κύπρο και το Gaspar Karoly Trio feat. Krisztina Pocsai από την Ουγγαρία, ενώ στις 29/5 την κεντρική σκηνή της Τεχνόπολης θα καταλάβουν δυναμικά οι Ισπανοί Clara Peya & Vic Moliner, οι Γερμανοί Richard Koch Quartett και ο πολυαναμενόμενος Νεοϋορκέζος συνθέτης, ντράμερ, ακαδημαϊκός και ακτιβιστής Jaimeo Brown από τις ΗΠΑ που θα παρουσιάσει το πρότζεκτ του «Transcendence» μαζί με τους Chris Sholar and Jaleel Shaw. Ο Jaimeo Brown μεγάλωσε σε βίαιο περιβάλλον και ανακάλυψε την πολυπολιτισμικότητα στο χιπ-χοπ της Δυτικής Ακτής, μια σκηνή ανοιχτή στις μειονότητες. Έμπνευσή του υπήρξαν οι DJ Premier, Dr. Dre, J. Dilla, αλλά και οι πρωτεργάτες της τζαζ Miles Davis, John Coltrane και Art Blakey, μαζί με ηχογραφήσεις της αφροαμερικανικής κοινότητας του Τζις Μπεντ στην Αλαμπάμα. Σε όλα αυτά έχει βρει καταφύγιο και «επίκεντρο πνευματικής αφύπνισης» και μέσα από αυτά φτιάχνει τις δικές του μουσικές. Πέρα από τις πολυποίκιλες μουσικές του συνεργασίες, ο Jaimeo κάνει και δεκάδες διαλέξεις σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, αναλύοντας την κοινωνική σημασία της τέχνης.
μουσική
ΦΕΣΤΙΒΑ Λ
week
Τ
ο πρόγραμμα τις επόμενες ημέρες είναι το εξής: στις 30/5 θα εμφανιστούν οι Filip Jers Quartet από τη Σουηδία, οι Αυστριακοί Month of Sundays και οι Ελβετοί Septeto Internacional. Στις 31/5 στη σκηνή έρχονται οι Things I Can’t Control από την Ολλανδία, οι Alfa Collective από την Εσθονία και οι Wojtek Mazolewski Quintet από την Πολωνία, ενώ το Σάββατο 1/6 το κοινό θα έχει την ευκαιρία να διασκεδάσει με τις μουσικές του Helge Lien Trio από τη Νορβηγία, του σχήματος Dainius Pulauskas από τη Λιθουανία και του πολύ αγαπητού στο ελληνικό κοινό συγκροτήματος Mammal Hands από το Ηνωμένο Βασίλειο. Εκπροσωπώντας μια καθαρά nu jazz αντίληψη, το τρίο αυτό από το Μάντσεστερ ανατρέπει την παράδοση που θέλει την τεχνοτροπία της τζαζ να στηρίζεται στα σόλο των οργάνων και ακολουθεί μια δημιουργική δράση συνόλου στις συνθέσεις του. Δημιουργίες γοητευτικές, μελωδικές και ρυθμικές, με μια τρανς ή minimal αίσθηση και εξέλιξη, αιθέριες και σχεδόν πάντα συναρπαστικές, χαρακτηρίζουν τη μουσική των Mammal Hands που αντλεί από ποικίλες πηγές όπως η spiritual jazz, η ινδική μουσική, η folk, η κλασική ή το ροκ. Το φεστιβάλ κλείνει στις 2/6 με τους Ondrej Havelka and his Melody Makers από την Τσεχία, Ernie Hammes από το Λουξεμβούργο και Girls in Airports από τη Δανία, ένα από τα καλύτερα σύγχρονα σύνολα τζαζ που φροντίζουν να κινούνται πέρα από τα όριά της! Αποτελείται από εξαιρετικούς μουσικούς της δανέζικης σκηνής με ambient στοιχεία και μουσική με μεγάλο ενδιαφέρον, πέρα από τα είδη. Οι παράλληλες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν τη φωτογραφική ομάδα της METAPolis με δύο πρωτότυπες εκθέσεις, την «Urban», μια ενδοσκόπηση και πραγμάτευση της ταυτότητας της αστικής φωτογραφία, και την ομαδική «Το Ταξίδι». Επίσης, το Meet Market θα γίνεται όλες τις ημέρες στους χώρους του φεστιβάλ, με 120 περίπτερα και ποικίλες δραστηριότητες για όλες τις ηλικίες. Το #ATJF19 έφτασε! Are you ready to jazz? Ραντεβού στην Τεχνόπολη, εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν! *Για περισσότερα τζαζ νέα: technopolisjazzfestival.com and #JazzBeThere!
23.5.19 – lifo
73
σινεμά
H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Ένας πιστός άνδρας Un homme fidèle Σκηνοθεσία: Λουί Γκαρέλ Πρωταγωνιστούν: Λετίσια Κάστα, Λίλι Ρόουζ Ντεπ, Λουί Γκαρέλ
Ο Παραλίας The Beach Bum
Οκτώ χρόνια μετά τον χωρισμό τους, ο Αμπέλ συναντά ξανά τη Μαριάν στην κηδεία του παλιού κολλητού του και συντρόφου της Μαριάν, Πολ. Ο θάνατος του Πολ του δίνει την ευκαιρία να ξανακερδίσει τη Μαριάν.
Σκηνοθεσία: Χάρμονι Κορίν Πρωταγωνιστούν: Μάθιου Μακόναχι, Τζόνα Χιλ, Σνουπ Ντογκ
Στη δεύτερη σκηνοθετική του απόπειρα, μετά τους Δύο Φίλους, ο Λουί Γκαρέλ υποδύεται τον Αμπέλ, έναν δημοσιογράφο που διστάζει ανάμεσα σε δύο γυναίκες: η Μαριάν (η Λετίσια Κάστα, σύζυγός του στη ζωή) του ανακοινώνει πως είναι έγκυος από τον καλύτερό του φίλο, τον Πολ, και τον εγκαταλείπει. Δέκα χρόνια αργότερα, ο Πολ πεθαίνει ξαφνικά στον ύπνο του και στην κηδεία ο Αμπέλ την πλησιάζει με διακριτική πρόθεση επανένωσης – το πάθος ή δεν έχει σβήσει ή αναζωπυρώνεται με έναν μακάβριο, αν και ανθρώπινο, τρόπο. Το πρόβλημα είναι πως η μικρή αδελφή του Πολ, η Εβ (μια Εύα δεν λείπει ποτέ από τέτοιες περιπτώσεις, ειδικά όταν το σενάριο συνυπογράφει ο εμβληματικός Ζαν-Κλοντ Καριέρ), ενδιαφέρεται ερωτικά για τον Αμπέλ και υπονοεί πως η Μαριάν δηλητηρίασε τον Πολ. Με bonus τον λακωνικό μικρό γιο της Μαριάν και του Πολ, ο χαρακτήρας του Αμπέλ προβιβάζεται σε απρόθυμο πρωταγωνιστή ενός χαμηλόφωνου μυστηρίου που διστάζει ανάμεσα στη δημοσιογραφική του περιέργεια και στην αδυναμία του να διακρίνει καθαρά τη συναισθηματική αλήθεια. Ωστόσο, ο Γκαρέλ δεν βλέπει την ταινία του και το τρίο που σχηματίζεται με όρους νουάρ: έχοντας αποκτήσει μια εξειδίκευση στη nouvelle vague με το πορτρέτο του ως Ζαν-Λικ Γκοντάρ στο Redoutable του Μισέλ Χαζαναβίσιους, ο γιος του Φιλίπ Γκαρέλ, ενός ακόμη εκπροσώπου του ρεύματος, απηχεί την τρυφερότητα ενός Φρανσουά Τριφό για να διασχίσει τις δύσκολες σχέσεις και τις δυνατές γυναίκες, ώστε να φτάσει σε μια πειστική λύση του παζλ.
week
VILLAGE RENTI 16 - VILLAGE MALL 1,6 - ΑΕΛΛΩ 3 ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΑΙΓΛΗ 4 - ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΕΙΟΥ ΘΕΡΙΝΟ ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΛΙΛΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 3 ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - TOWN CINEMAS 4 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ
Καλοκαίρι με τη Μόνικα (1953)
Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p
Κακό
α πο τον θ οδ ω ρ η κο υτ σογ ιαν νοπου λο
74 lifo – 23.5.19
Summer with Monika
Ο
ύτε ένα καρέ από τον Παραλία δεν απολογείται για τη γενναία πρασινο-μπλε-ροζ βουτιά στο εξωτικό κιτς της νότιας Φλόριντα, στα λημέρια του Moondog, ποιητή και ηδονιστή par excellence, ένα διασκεδαστικό κράμα του πραγματικού Μάθιου Μακόναχι στα ατίθασα, ημίγυμνα νιάτα του και του Γούντερσον από την πρώτη του επιτυχία, το Dazed and Confused. Ένας Λεμπόφσκι, με ταλέντο που παρουσίασε στα πρώιμα δείγματα γραφής του, ο Moondog χαίρεται τον ήλιο, τη θάλασσα και το σεξ, αλλά κυρίως αναλώνεται σε κάθε λογής ναρκωτικά, παραπέμποντας χωρίς δεύτερη σκέψη στον Χάντερ Τόμπσον, τον εφευρέτη της ποτισμένης από αλάτι και αλκοόλ συγγραφικής περιπέτειας. Ενισχυμένη από την παρουσία γνωστών ηθοποιών όπως ο Τζόνα Χιλ, ο Ζακ Έφρον και ο Σνουπ Ντογκ, στον ρόλο του Rie, από το Lingerie (παραλλαγή στην περσόνα του φυσικά), η πολύχρωμη, λιγότερο δραματική και περισσότερο κομεντί αποτελεί εξαίρεση στην απαισιοδοξία του έργου του Χάρμονι Κορίν, του παιδιού από τo Kids που μας έχει συνηθίσει σε αρτίστικες απεικονίσεις μιας εφιαλ-
τικής, περιθωριακής americana. Ο Παραλίας μπορεί να μην έχει φεστιβαλική υφή, όπως το Spring Breakers ή το Julien Donkey-Boy, αλλά παραμένει εναλλακτικό στην καρδιά του ως πορτρέτο ενός μοναχικού καλλιτέχνη σε πείσμα του ηλιόλουστου περιτυλίγματος που έχει επιλέξει για την παρατεταμένη κόντρα του με το «προσδόκιμο» των σοβαρών λογοτεχνικών κύκλων. Το σοβαρό πρόβλημα του μονίμως φτιαγμένου «beach bum» είναι η διαμελισμένη του αφήγηση: ως stoner movie, μια παράθεση από πιωμένες βινιέτες που λικνίζονται στους ήχους των ’70s, από τον Τζέρι Ράφερτι και τον Τζίμι Μπάφετ ως τον Γκόρντον Λάιτφουτ και τον Έντι Μάνι, χωρίς να απουσιάζει το ταιριαστό «Key Largo» του Μπέρτι Χίγκινς, που σαλπάρουν χαλαρά στα Keys και περιπλανιούνται ώσπου πέφτει ο ένας πάνω στον άλλον σαν εύθυμα αντηχεία του άναρθρου λόγου τους, η ταινία έχει γούστο ως έναν βαθμό. Αλλά ως ερωτική ιστορία, εμβόλιμη στο γενικό χάσιμο, δεν αγκυροβολεί σε πραγματικό συναίσθημα. VILLAGE RENTI 3 - VILLAGE MALL 1 - ODEON GLYFADA 2 - ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 4 - ODEON STARCITY 9 - ΑΕΛΛΩ 2 - NANA 6
Οι ξεκαρδιστικές περιπέτειες του Moondog, ενός αξιαγάπητου και ασυμβίβαστου συγγραφέα που ζει τη μεγάλη ζωή με τους δικούς του όρους, μη λογαριάζοντας κανόνες και «πρέπει».
Σκηνοθεσια: Ίνγκμαρ Μπέργκμαν Πρωταγωνιστούν: Χάριετ Άντερσον, Λαρς Έκμποργκ Νεαρό ζευγάρι αποφασίζει να αφήσει πίσω τη μίζερη ζωή της πόλης και παίρνει μια βάρκα για ρομαντικές βραδιές κάτω από τα αστέρια. Εκεί θα παντρευτεί και θα κάνει παιδί, χάνοντας σταδιακά την ευδαιμονία για χάρη μιας συμβατικής οικογενειακής ζωής.
Διαβόητο για τη γυμνή σκηνή της Χάριετ Άντερσον, κάτι ανήκουστο για τα δεδομένα της δεκαετίας του ’50, το Καλοκαίρι με τη Μόνικα μόνο για την έκθεση του σώματος δεν θα έπρεπε να σκανδαλίζει. Η ταινία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν αποκαλύπτει ανάγλυφα την ψυχή μιας ανενδοίαστα χειραφετημένης νέας γυναίκας που θέλει να χαρεί τη ζωή της, παρά να την προσπερνά στο πλευρό ενός υπεύθυνου συζύγου, και προτιμά να πλέει ελεύθερη στο αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης, παρά να επιστρέψει στο βαρετό σπιτικό της και να αναθρέψει ένα παιδί που δεν αισθάνεται έτοιμη να φέρει στον κόσμο. Το πρόσωπο της Άντερσον είναι η γυμνή λεπτομέρεια της ταινίας που προβάλλεται σε επανέκδοση. ΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΣΤΟΡ - ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΡΙΝΟ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ
Το πρόβλημά μου είσαι εσύ
Rebelles
En liberté!
Σκηνοθεσία: Αλάν Μοντί Πρωταγωνιστούν: Σεσίλ ντε Φρανς, Γιολάντε Μορό, Όντρεϊ Λαμί
Σκηνοθεσία: Πιερ Σαλβαντορί Πρωταγωνιστούν: Αντέλ Ενέλ, Πιο Μαρμέ, Οντρέ Τοτού
Μια πρώην νικήτρια καλλιστείων μετακομίζει στης μητέρας της και βρίσκει δουλειά σε ένα τοπικό εργοστάσιο, αλλά σκοτώνει κατά λάθος το αφεντικό της. Δύο γυναίκες είναι μάρτυρες. Οι τρεις τους ανακαλύπτουν ότι ο νεκρός έκρυβε μια τεράστια περιουσία, την οποία αποφασίζουν να μοιραστούν.
Μια νεαρή αστυνομικός χάνει τον άντρα της, επίσης αστυνομικό, εν ώρα καθήκοντος και τον τιμάει σαν ήρωα μέχρι που ανακαλύπτει ότι ήταν διεφθαρμένος.
Τρεις γυναίκες βρίσκονται ξαφνικά αντιμέτωπες με μια τσάντα γεμάτη λεφτά, γνωρίζοντας μέσα τους ότι κάποιος θα τα αναζητήσει, όμως αποφασίζουν να πάρουν τη σημαντικότερη απόφαση της ζωής τους και να ρισκάρουν τον όποιο κίνδυνο. Οι επαναστάτριες, όπως τιτλοφορείται η ταινία στα γαλλικά, έχουν ζήσει μια ζωή υπό τη σκιά ανδρών και ουσιαστικά χειραφετούνται με την πράξη τους σε ένα σύντομο αστικό γουέστερν ταραντινικών επιρροών, που κερδίζει χάρη στην πολύ καλή εκτέλεση μιας ιδέας που έχουμε δει ως τώρα αρκετές φορές. Με προεξάρχουσα τη Σεσίλ ντε Φρανς ως πρώην νικήτρια καλλιστείων που γυρνά στην περιοχή της ηττημένη από τη ζωή, το τρίο των γυναικών καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ηττοπάθειας και σιωπής που αντιστρέφεται μέσα από μικρές περιπέτειες γεμάτες μαύρο χιούμορ, όπως η απόπειρα κονσερβοποίησης ενός πτώματος και μιας απότομης έκρηξης βίας που προκύπτει μοιραία μετά την έναρξη αυτού του άτυπου κοινωνικού πολέμου. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΡΙΑΝ ΘΕΡΙΝΟ - CINERAMA - ΔΑΝΑΟΣ 2 - ΙΝΤΕΑΛ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ ΘΕΡΙΝΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΘΕΡΙΝΟ
Το Σουτιέν
Σαν ψάρι έξω από το νερό μοιάζει η πρωταγωνίστρια της ταινίας Αντέλ Ενέλ που, μετά το Άγνωστο Κορίτσι των αδελφών Νταρντέν και μια καριέρα που κινείται στον χώρο του art-house, προσπαθεί να τεστάρει τις δυνάμεις της σε μια καθαρόαιμη κωμωδία. Μια αστυνομικός προσπαθεί να ξαναχτίσει τη ζωή της μετά τον θάνατο του άντρα της εν ώρα υπηρεσίας, ενός σύγχρονου ήρωα, όπως όλοι της υπενθυμίζουν, μέχρι που αντιλαμβάνεται ότι ο τελευταίος ήξερε απλώς να καλύπτει τα νώτα του και ήταν βουτηγμένος στη διαφθορά. Η μεταβολή της εικόνας που έχει για τον ίδιο παρουσιάζεται με το μεταλλαγμένο bedtime story που χρησιμοποιεί για τον γιο της και περιγράφει την τελευταία αποστολή του πατέρα του σε μία από τις λίγες εύστοχες εμπνεύσεις της ταινίας. Στα υπόλοιπα, η ηρωίδα μπλέκει με ένα θύμα του άντρα της και τη σύντροφό του (η Οντρέ Τοτού, εντελώς ανεκμετάλλευτη) που πλήρωσε τη διαφθορά της υπηρεσίας και η πλοκή περιφέρεται ανάμεσα σε δύο υποθέσεις, διασκεδαστικές μεν, αλλά άβολα ενωμένες από τον Πιερ Σαλβαντορί, που δεν βρίσκει τον απαιτούμενο ρυθμό στην παράλληλη αφήγηση που επιλέγει. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΛΟΜΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΒΑΡΚΙΖΑ 3 ΘΕΡΙΝΟ - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 WEST CITY 2 - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΛΑΟΥΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 5 ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ - ΦΙΛΟΘΕΗ ΘΕΡΙΝΟ
The Bra
Everything is wonderful
Σκηνοθεσία: Βέιτ Χέλμερ Πρωταγωνιστούν: Πρέντραγκ Μίκι Μανόλοβιτς Ντενί Λαβάν, Παθ Βέγκα
Σκηνοθεσία: Πία Μέκλερ Πρωταγωνιστούν: Πία Μέκλερ, Τόνια Σωτηρόπουλου
Την τελευταία μέρα πριν από τη συνταξιοδότησή του ένας μηχανοδηγός βρίσκει σκαλωμένο στο τρένο ένα δαντελωτό γαλάζιο σουτιέν και ξεκινά την εμμονική αναζήτηση της ιδιοκτήτριάς του.
Μια Γερμανίδα που πλήττει όλο και περισσότερο με τη φαινομενικά ανέμελη ζωή της στο όμορφο διαμέρισμά της στο Μπρούκλιν αποφασίζει να συγκατοικήσει με μια φίλη της και να βιώσουν μία εβδομάδα ξέφρενου πάρτι όταν διαπιστώνει ότι ο σύζυγός της την απατά.
Από το υπέροχο Tuvalu του 1999, αλλά και πολλές ταινίες μικρού μήκους πριν και μετά από αυτό, ο Γερμανός Βέιτ Χέλμερ έχει δείξει την προτίμησή του σε ένα σινεμά που χάνει κάτι από τη μαγεία του όταν σε αυτό μπαίνει δυναμικά ο λόγος. Αποφασίζοντας κι εδώ να τον παραβλέψει, επενδύει στους φυσικούς ήχους αλλά και στα βλέμματα των χαρακτήρων του, που προδίδουν τα συναισθήματά τους. Ο μηχανοδηγός ήρωάς του τριγυρνά σε ένα χωριό προσπαθώντας να βρει σε ποια γυναίκα ταιριάζει το σουτιέν που παρέσυρε κατά λάθος με το τρένο του και οι σουρεαλιστικές συναντήσεις που έχει μπορούν, χωρίς τη χρήση ούτε μιας λέξης, να πουν πολλά για την ιστορία του και για τη μοναξιά που φαίνεται πως τον έχει καταβάλει. Ο Χέλμερ πασχίζει για ευρήματα που να κάνουν το δύσκολο αυτό εγχείρημα πιο ενδιαφέρον και αποσπά καλές ερμηνείες από τους γνωστούς ηθοποιούς του (Μανόλοβιτς, Λαβάν, Βέγκα), που, έχοντας υπάρξει στο παρελθόν συνεργάτες μεγάλων Ευρωπαίων φορμαλιστών, αγκαλιάζουν την ποιητική ροπή της ταινίας. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΙΓΛΗ 1, 3 ΘΕΡΙΝΟ - ΕΛΛΗΝΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ - ΝΙΡΒΑΝΑ 2 ΡΙΒΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ
Παραφράζοντας τον τίτλο, τίποτα δεν πηγαίνει καλά στην αισθηματική κομεντί της Πία Μέκλερ, που προσπαθεί, μέσα από μία βδομάδα συγκατοίκησης δύο φιλενάδων με διαφορετικά προσωπικά προβλήματα, να μιλήσει για τη σύγχρονη γυναίκα, τις ανάγκες και τις φοβίες της, καταφέρνοντας απλώς να φλυαρεί. Με αφηγηματικό όχημα ένα voice over επηρεασμένο από το «Sex and the City», η ταινία υποφέρει από το ξεκίνημά της κυρίως λόγω της ερασιτεχνικής κατασκευής της (ειδικά στο κομμάτι του ήχου) και μια σειράς σκηνών χωρίς καμία ερμηνευτική καθοδήγηση που εκθέτουν τις δύο πρωταγωνίστριες. Το restart των ηρωίδων τους είναι επιφανειακό, σαν τους διαλόγους τους, γεμάτους ασαφή πίκρα και κλισέ, τους οποίους ακούμε σε πάρκα, μπαρ και δρόμους εντελώς έρημους και απομονωμένους από τη βοή της μεγαλούπολης, που θεωρητικά τις πνίγει και τις οδηγεί σε απόδραση, ήτοι σε ακόμη μεγαλύτερη φλυαρία που κάνει το μικρό σε διάρκεια φιλμ να μοιάζει ατελείωτο.
PUBLI
Σκότωσα το αφεντικό μου
Cannabi Stores
Ήρθαν για να μας προσφέρουν τα οφέλη ενός ξεχωριστού φυτού.
Ε
πειδή οι προκαταλήψεις μόνο πίσω μπορούν να μας πάνε, τα Cannabi Stores θέλουν να αναδείξουν τα οφέλη και τις χρήσεις του ξεχωριστού αυτού φυτού. Η κάνναβη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην παγκόσμια ιστορία της θεραπευτικής, με μια πορεία χιλιάδων ετών που ξεκινά την εποχή του Ιπποκράτη. Η Ελλάδα εισέρχεται, καθυστερημένα, στον ραγδαία αναπτυσσόμενο τομέα της ιατρικής κάνναβης και η αλυσίδα καταστημάτων των Cannabi Stores εξελίσσεται σε πρωταγωνίστρια, με βασικά στοιχεία την ενημέρωση, την πρωτοπορία και την ποιότητα. Πιστοποιημένα προϊόντα ύψιστων προδιαγραφών βιολογικής καλλιέργειας, η μεγαλύτερη ποικιλία σε premium ανθούς τέταρτης έως έκτης γενιάς αλλά και έλαια με βάση το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, πλούσιο σε Ω3 και Ω6 λιπαρά, είναι κάποια από τα προϊόντα που προσφέρουν τα Cannabi Stores, τα οποία συνεργάζονται με εξειδικευμένους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, προσφέροντας τη βέλτιστη ενημέρωση πάνω στη φαρμακευτική κάνναβη, εξατομικευμένα, για τον καθέναν από εμάς. Στην premium γκάμα των προϊόντων έρχονται να προστεθούν waxes, καλλυντικά, σπόροι, κρύσταλλοι, βρώσιμα προϊόντα, όπως αλεύρι, τσάι, ζυμαρικά, μπάρες δημητριακών και πολλά άλλα. Το άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό είναι εκεί για να λύσει κάθε απορία και να μας κατευθύνει στο σωστό προϊόν, ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Επισκεφθείτε σήμερα ένα από τα πολλά καταστήματα Cannabi Stores σε Αθήνα και επαρχία για να ενημερωθείτε και να απολαύσετε τα πολλαπλά οφέλη που προσφέρει αυτό το παρεξηγημένο στην αντίληψη του κόσμου φυτό.
Τηλέφωνο: 210 3242837 www.cannabistores.gr www.cnbstores.com
* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΔΑΝΑΟΣ 1
23.5.19 – lifo
75
γεύση week
TASTY ATHENS
Α
ν γνωρίζεις τη στιχομυθία «Τι είν’ αυτό; - Μανιτάρι μαγικό», τότε θα ξέρεις ότι το μανιτάρι είναι όντως ένας μαγικός μύκητας που στα κατάλληλα χέρια μπορεί να αποκτήσει γεύση που δεν φαντάζεσαι και να συναγωνιστεί επάξια πιάτα κρεατικών, κρατώντας ψηλά τη σημαία της χορτοφαγικής διατροφής. Το Cookoomela είναι το πρώτο παγκοσμίως αυστηρά χορτοφαγικό σουβλατζίδικο που στηρίζει τα πιάτα του σε αυτό το υλικό, φροντίζοντας να τρέφει το σώμα στην κυριολεξία, αφού όλες οι παρασκευές είναι χειροποίητες και βασίζονται στις ολόφρεσκες πρώτες ύλες. Με κύριο υλικό το μανιτάρι, η κουζίνα του Cookoomela στηρίζεται στη μεσογειακή φυτική διατροφή, προσφέροντας γεύσεις φτιαγμένες από ανθρώπους που αγαπούν τη χορτοφαγία και αποφάσισαν να την προσφέρουν ως επιλογή street food. Μετά από εμπειρία 29 ετών στον χώρο της γαστρονομίας και με βασικό συστατικό τα επιλεγμένα υλικά από μικρούς παραγωγούς, οι δημιουργοί του ιδιαίτερου αυτού grill house μαγειρεύουν με αγάπη για να μοιραστούν μαζί μας αγαπημένες γεύσεις. Η φιλοσοφία του Cookoomela ξεκινά από την αναζήτηση προμηθευτών που ακολουθούν οικολογικές πρακτικές και κάνουν πράξη τον σεβασμό στη φύση. Οι προτάσεις που θα βρεις περιλαμβάνουν γύρο μανιταριών σε 4 εκδοχές: red με σάλτσα ντομάτας, yellow με μουστάρδα, green με σάλτσα verde μυρωδικών και brown με χειροποίητη bbq sauce και vegan cheddar. Στα must try βρίσκονται και τα σουτζουκάκια από φακή με σάλτσα ντομάτας και τυρί από αμύγδαλο. Και επειδή η αγάπη για το περιβάλλον και την αλυσίδα της φύσης είναι στάση ζωής, στο Cookoomela χρησιμοποιούνται ανακυκλώσιμες και βιοδιασπώμενες συσκευασίες, καθώς και καθαριστικά φιλικά προς το οικοσύστημα, χωρίς δοκιμαστικές εφαρμογές-πειράματα σε άλλα έμβια όντα. Όσο για το όνομα, σημαίνει «άγριο μανιτάρι» στην τοπική διάλεκτο των ορεινών της Ηπείρου και της Θεσσαλίας και φέρνει λίγη από αυτή την αγνότητα στο κέντρο της Αθήνας.
Cookoomela To πρώτο χορτοφαγικό σουβλατζίδικο βρίσκεται στην Αθήνα.
cookoomela Θεμιστοκλέους 43-45, Αθήνα, 211 1822343, FB: cookoomelagrill, Instagram: cookoomelagrill
76 lifo – 23.5.19
του μήνα μπορεί να έχει αρκετή κούραση εξαιτίας της αύξησης των ευθυνών σας, ταυτόχρονα όμως αυξάνεται και το εισόδημά σας και είναι σίγουρο ότι οι προσπάθειές σας θα πιάσουν τόπο. Ωστόσο, θα πρέπει να αποφύγετε τη βιασύνη και τις σπασμωδικές ενέργειες που μπορούν να σας οδηγήσουν σε εσφαλμένες αποφάσεις. Ευκαιρίες για επέκταση των επιχειρηματικών σας δραστηριοτήτων υπάρχουν πολλές και, επειδή είστε πολυπράγμονες, μπορείτε να ασχοληθείτε με πολλά και διαφορετικά πράγματα, αρκεί να μη χάσετε την μπάλα. Από την Παρασκευή, που θα είναι σε εξάγωνο η Αφροδίτη με Ποσειδώνα και Ερμή, θα ευνοηθούν θέματα καριέρας και θα είναι ιδανική εποχή για να δώσετε έμφαση στην προώθηση νέων ιδεών και προϊόντων. Στον ερωτικό τομέα υπάρχουν στιγμές που νιώθετε ευτυχισμένοι και σίγουροι για τη σχέση σας, αλλά σας λείπει το πάθος και η ένταση. Βάλτε περισσότερο ρομαντισμό στη ζωή σας.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7]
Οι Καρκίνοι θα πρέπει να περιορίσετε τον ενθουσιασμό σας και να είστε πιο ψύχραιμοι όταν ξεκινάτε οτιδήποτε καινούργιο. Μπορεί να είναι ένα εγχείρημα ή μια συνεργασία. Όπως και να 'χει, επειδή είστε επιρρεπείς στην εξιδανίκευση ανθρώπων και καταστάσεων, πρέπει να είστε προσεκτικοί και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Συνεργασίες και επαφές με άτομα διαφορετικής κουλτούρας θα ευνοηθούν, αρκεί να είστε ξεκάθαροι στις συνεννοήσεις σας. Η κοινωνική σας ζωή είναι σε καλό σημείο, ωστόσο οι γεννημένοι το 3ο δεκαήμερο είστε απορροφημένοι με τα σχέδιά σας και έχετε χάσει την επαφή με τους φίλους σας, με αποτέλεσμα να νιώθετε αποξενωμένοι. Μέσα στο Σ/Κ σας δίνεται η ευκαιρία να κάνετε ένα σύντομο ταξίδι και να γεμίσετε τις μπαταρίες σας με πολύ ευχάριστο τρόπο. Με την έναρξη της νέας εβδομάδας προβλέπονται επιτυχίες σε θέματα καριέρας και αύξηση της αναγνωρισιμότητάς σας. Αποφύγετε παρεξηγήσεις με φίλους για την πολιτική.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Φρέσκες ιδέες και
ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Κάποια έκτακτα
ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3]
περιστατικά αυξάνουν τα έξοδά σας, είναι όμως αναπόφευκτα και πρέπει να το πάρετε απόφαση. Η τελευταία εβδομάδα του μήνα θα είναι λίγο ζόρικη εξαιτίας των αυξημένων ευθυνών, θα είναι όμως και πολύ παραγωγική κι έτσι θα πάρετε ικανοποίηση με τα αποτελέσματα των προσπαθειών σας. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο θα διακριθείτε για τις ικανότητες και τα ταλέντα σας και μπορεί να σας κάνουν μια πρόταση συνεργασίας άτομα από το εξωτερικό. Το δίλημμα θα είναι μεγάλο και θα χρειαστείτε τον απαραίτητο χρόνο προκειμένου να πάρετε σωστές αποφάσεις. Ωστόσο, επειδή είναι και μια εποχή κατά την οποία είστε επιρρεπείς σε εξαπατήσεις, φροντίστε να διπλοτσεκάρετε τις πληροφορίες σας και αποφύγετε τις εξιδανικεύσεις. Οι γονείς θα πάρετε μεγάλη χαρά με την πρόοδο των παιδιών σας, ενώ οι ελεύθεροι θα ζήσετε έναν δυνατό έρωτα που θα αλλάξει τις πεποιθήσεις σας.
ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Σας έχει πιάσει καταναλωτική μανία και μάλιστα για αγαθά που δεν σας είναι πολύ απαραίτητα και είναι θέμα χρόνου να ξεφύγετε από τα όρια του προϋπολογισμού σας. Μην ξεχνάτε πως σε λίγες μέρες βγαίνει ο μήνας, που σημαίνει πως τα όρια για σπατάλες στενεύουν. Στον επαγγελματικό τομέα υπάρχουν στιγμές που νιώθετε πιεσμένοι και θέλετε να ξεφύγετε από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, όμως οι συνθήκες δεν σας το επιτρέπουν και θα πρέπει να αρκεστείτε σε σύντομες εκδρομές μέσα στο Σ/Κ, το οποίο, απ’ ό,τι φαίνεται, θα είναι πολύ ευχάριστο. Ένας νέος έρωτας ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς και ίσως, έπειτα από πάρα πολύ καιρό, να έχετε καλό προαίσθημα για το μέλλον της σχέσης. Για τους γονείς είναι μια εποχή που έχετε τις αγωνίες σας για θέματα σπουδών των παιδιών και προσπαθείτε να τους δίνετε κουράγιο, στέκοντας αγόγγυστα στο πλευρό τους.
ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Οι ευθύνες σας αυξάνονται ολοένα και περισσότερο και αρχίζετε να χάνετε την υπομονή σας, καθώς έχετε επιδοθεί σε ένα κυνήγι καθηκόντων και είναι θέμα χρόνου το κλατάρισμα. Ειδικά εσείς που έχετε τη δική σας επιχείρηση και δεν έχετε σταθερό ωράριο είστε ικανοί να δουλεύετε ασταμάτητα, όμως αυτό έχει κόστος στην προσωπική σας ζωή και κυρίως στην ψυχολογία σας. Αφιερώστε χρόνο στην ψυχαγωγία και στην κοινωνική σας ζωή και κρατήστε ένα τέμπο στις δραστηριότητές σας. Τα οικονομικά σας είναι σταθεροποιημένα και δεν έχετε άγχος, οπότε είναι κρίμα να μην απολαμβάνετε τους καρπούς των κόπων σας. Μέσα στο Σ/Κ ενδεχομένως να προκύψουν εντάσεις με οικεία σας πρόσωπα και θα γίνει ένα καλό ξεσκαρτάρισμα στις σχέσεις σας. Τώρα είναι η εποχή που πρέπει να αποβάλετε από πάνω σας καθετί περιττό και να κοιτάξετε πώς θα βελτιώσετε τη ζωή σας. Ταξίδια και νέες γνωριμίες θα ευνοηθούν.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9]
Οι τελευταίες ημέρες του μήνα θα σας φανούν ατελείωτες, καθώς αρχίζει να εξαντλείται ο προϋπολογισμός σας και μέχρι να έχετε πάλι έσοδα θα μεσολαβήσει κάποιος χρόνος. Τα σχέδια και οι φιλοδοξίες σας ενδεχομένως να αποτελέσουν πηγή εντάσεων στην οικογένεια και θα κληθείτε να στηρίξετε με σοβαρά επιχειρήματα την ορθότητα των αποφάσεών σας. Οι γεννημένοι στις αρχές Σεπτεμβρίου προσέξτε, καθώς έχετε βαλθεί να αυξήσετε τα κέρδη σας με κάθε τρόπο και μπορεί να έχετε προβλήματα με τον νόμο. Αποφύγετε τα ρίσκα και την αλαζονεία, που μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες στους πόρους και τη φήμη σας. Για τους γονείς είναι ένα διάστημα που η αγωνία σας είναι αυξημένη σχετικά με θέματα εκπαίδευσης των παιδιών, ωστόσο στέκεστε στο πλευρό τους και στηρίζετε τις προσπάθειές τους. Η ερωτική σας ζωή παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον.
ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Νέοι στόχοι και φιλοδοξίες σάς κάνουν πολύ αισιόδοξους και αν εντείνετε τις προσπάθειές σας, τα αποτελέσματα θα σας δικαιώσουν. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο μπορεί να έχετε κάποια προβλήματα σε θέματα επικοινωνίας και πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί στην έκφραση των απόψεών σας, καθώς η επαναστατική σας διάθεση μπορεί να προκαλέσει αρνητικό κλίμα στη δουλειά σας. Το Σ/Κ θα ενισχυθεί το εισόδημά σας μέσω της εργασίας και θα είναι ένα δυνατό ξεκίνημα για εσάς που ανοίγετε τη δική σας επιχείρηση. Ιδιαίτερη προσοχή σε ποιους μοιράζετε αρμοδιότητες. Αν δεν είστε σίγουροι για την αξιοπιστία τους, μην το ρισκάρετε. Για εσάς που αναζητάτε μια θέση εργασίας είναι ιδανική εποχή να ξεκινήσετε μια συνεργασία σε κάποιο παραθεριστικό θέρετρο, οπότε μη χάνετε τις ελπίδες σας και κυνηγήστε το περισσότερο. Με την Αφροδίτη να αυξάνει τη λίμπιντό σας, η ερωτική σας ζωή γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα.
Sudoku No 597 4 2
3 5 9 8 4
1 2 4
8 3 7
6 3 9
2 7
9 2 7 5 9
9
6 1
Η λύση του προηγούμενου 6 2 9 8 7 1
3 1 8 9 5 4
5 4 7 6 3 2
2 9 5 7 1 8
4 7 3 5 6 9
8 6 1 4 2 3
7 8 6 3 9 5
1 5 4 2 8 7
9 3 2 1 4 6
5 6 9 4 2 7 1 3 8 4 7 1 3 8 9 2 6 5 3 2 8 6 1 5 4 9 7
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Από τις πολλές υποχρεώσεις χάνετε την αίσθηση του χρόνου και μαζί μ’ αυτήν χάνονται και κάποιες καλές ευκαιρίες που μπορούν να βελτιώσουν τα οικονομικά σας, οπότε βάλτε ένα πρόγραμμα και προσπαθήστε να το τηρείτε, ώστε να μη μένουν πίσω οι προσωπικές σας υποθέσεις. Τα έξοδά σας είναι αυξημένα και οι επενδύσεις γίνονται μετ’ εμποδίων, ωστόσο η επιμονή και η διαίσθησή σας σάς οδηγούν σε σωστές αποφάσεις. Στον επαγγελματικό τομέα παιχνίδια εξουσίας και ανταγωνιστικότητα δοκιμάζουν τις αντοχές σας και είναι πολύ πιθανό να αποχωρήσετε από μια κατάσταση που σας προκαλεί δυσαρέσκεια. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες μπορείτε να βελτιώσετε τις μεθόδους σας και να αυξήσετε το ενδιαφέρον του αγοραστικού κοινού μέσω της διαφήμισης και της προώθησης των προϊόντων σας, ενώ παράλληλα μπορείτε να προσθέσετε μια νότα ανανέωσης στον χώρο σας με μερικές έξυπνες παρεμβάσεις που δεν θα σας κοστίσουν πολύ.
γνωριμίες με άτομα διαφορετικής κουλτούρας σάς δίνουν το έναυσμα για να δοκιμάσετε την τύχη σας σε έναν μακρινό προορισμό και δεν σας σταματάει κανείς, ωστόσο οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο μπορεί να αναθεωρήσετε τις αποφάσεις σας αν έχετε μπει στη διαδικασία δημιουργίας οικογένειας. Ιδανική εποχή για ανασυγκρότηση και βελτίωση των μεθόδων σας, αν διαπιστώνετε πως υστερείτε σε σχέση με τους ανταγωνιστές σας. Γενικά, όσο αναζητάτε τρόπους και ασχολείστε εντατικά με τα σχέδιά σας, δεν υπάρχει περίπτωση να μην ευνοηθείτε ποικιλοτρόπως. Η κοινωνική σας ζωή έχει μείνει πίσω λόγω υποχρεώσεων, όμως από την Παρασκευή, που αρχίζουν να βελτιώνονται τα οικονομικά σας, θα δώσετε έμφαση στη φροντίδα του εαυτού σας και θα επιδιώξετε επαφές με φίλους. Πιθανή επανασύνδεση με έναν πρώην έρωτα θα πρέπει να τη σκεφτείτε σοβαρά, ώστε να μη δείτε ξανά το ίδιο έργο. Η τελευταία εβδομάδα του Μαΐου σας βρίσκει κουρασμένους και θα δώσετε έμφαση στις προσωπικές σας ανάγκες, προκειμένου να αναπληρώσετε τις σωματικές και ψυχικές σας δυνάμεις. Θέματα καριέρας μαζί με οικογενειακές υποθέσεις απορροφούν τον περισσότερο χρόνο σας, όμως θα βρεθείτε ένα βήμα πριν από την υπερκόπωση αν δεν προσέξετε. Το Σ/Κ σας δίνεται η ευκαιρία να αλλάξετε παραστάσεις και να κάνετε καινούργιες γνωριμίες που θα φέρουν έναν αέρα ανανέωσης στη ζωή σας. Θέματα παιδιών θα σας δώσουν χαρά και θα αξίζουν οι μέρες αγωνίας, ενώ μπορεί να μπει και μια νέα παρουσία στη ζωή σας που θα εντείνει την ανάγκη σας να βελτιώσετε την εμφάνισή σας. Ξεκινήστε διατροφή και άσκηση και φροντίστε να επιβραβεύετε τον εαυτό σας με αγορές ρούχων, ώστε να παίρνετε κουράγιο και να συνεχίζετε, μέχρι να γίνει τρόπος ζωής. Σχέση/ γάμος είναι σε αρμονία, καλό όμως θα είναι να δώσετε περισσότερη έμφαση στην επικοινωνία και στην ψυχαγωγία με το ταίρι σας.
starfax
ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Η τελευταία εβδομάδα
week
ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Η τελευταία εβδομάδα του Μαΐου είναι εξαιρετική για να ανακαλύψετε νέους τρόπους προκειμένου να βελτιώσετε πρακτικά σας θέματα. Είστε ιδιαίτερα επινοητικοί και μπορείτε να αξιοποιήσετε σωστά τα ταλέντα, τον χρόνο, την ενέργεια και τα χρήματά σας. Η φήμη και η καριέρα σας ευνοούνται με το εξάγωνο Κρόνου - Ποσειδώνα, ενώ από την Παρασκευή κι έπειτα, που συμμετέχουν η Αφροδίτη και ο Ουρανός, θα δείτε σημαντική αύξηση των κερδών σας. Γενικά, είναι μια εποχή με πολλές κοινωνικές επαφές, εκδρομές και ψυχαγωγία, οπότε είστε ικανοποιημένοι με τη ζωή σας και με τις σχέσεις σας, όμως υπάρχει κάτι που σας προκαλεί ενδοιασμούς και μπορεί να αφορά ένα επαγγελματικό ταξίδι ή έναν κύκλο σπουδών στο εξωτερικό. Η Τρίτη και η Τετάρτη θα έχουν αρκετή ένταση και δεν αποκλείεται να δημιουργηθούν προστριβές με άτομα της οικογένειας. Η ερωτική σας ζωή μπορεί να βελτιωθεί αν δώσετε την απαραίτητη προσοχή. ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Νέες ιδέες, προτάσεις και επιχειρηματικά σχέδια σάς κρατούν σε εγρήγορση και είναι μια εβδομάδα με αρκετές ευκαιρίες. Τα οικονομικά σας βελτιώνονται και έχετε την άνεση να οργανώσετε ένα ταξίδι, ωστόσο δεν πρέπει να αμελείτε τις οφειλές σας. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο έχετε κάποια κληρονομικά θέματα των οποίων ο χειρισμός σάς προκαλεί προβληματισμό και προβλέπονται εντάσεις με συγγενείς. Στον ερωτικό τομέα υπάρχουν οι καλές και οι κακές στιγμές λόγω του Άρη που σας κάνει ανυπόμονους και σε ορισμένες φάσεις πιεστικούς, οπότε ρίξτε λίγο τους τόνους και επιστρατεύστε την τρυφερότητά σας. Η κοινωνική σας ζωή είναι σε καλό σημείο και είναι και ένας από τους λόγους που αυξάνουν τα έξοδά σας, ωστόσο απολαμβάνετε τη ζωή και αυτό είναι που μετράει. Μια ερωτική περιπέτεια θα σας βάλει σε σκέψεις και μπορεί να μετοικήσετε στο εξωτερικό.
α πό τη μα ριβίκυ κα λλέργ η (sta rfa x@ lifo .gr)
23.5.19 – lifo
77
α΄ πρόσωπο week
Νικόλας Σεβαστάκης: Γιατί δεν με τράβηξε ποτέ το «Game of Thrones», ενώ με μια άλλη γωνιά της μυθοπλασίας των σειρών συνέβη το αντίθετο; Εννοώ σειρές τύπου «Breaking Βad» ή «Dogs of Berlin»; Δεν ξέρω, ίσως τελικά είναι μόνο προκατάληψη και εκ προοιμίου αρνητική στάση που έχω απέναντι σε όλα τα «μεσαιωνοειδή» και φαντασίας μεταμοντέρνα παραμύθια. Άλλος ρομαντισμός με συγκινεί, όχι αυτός. Πρέπει να διαβάζουμε ποίηση και ν’ ακούμε ποίηση. Να, για παράδειγμα το Μαζί τ’ ακούγαμε (Πατάκης) της Μαρίας Τοπάλη που το παρουσιάσαμε στον Κωνσταντινίδη στη Μητροπόλεως: ποίηση που συνομιλεί με τον Σεφέρη και με τα τραγούδια της γενιάς μου, που μπαίνει σ’ ένα λεωφορείο στην Αθήνα και συλλέγει το μυστήριο της σύγχρονης ζωής. Μπήκε και στη short list για τα βραβεία του «Αναγνώστη».
Γιάννης Κωνσταντινίδης: Η απαγόρευση των Boeing 737-8 MAX και 737-9 MAX στον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο δεν μας διασώζει εκτός Ευρώπης. Ειδικά όταν επιλέγουμε εταιρείες χαμηλού κόστους. Πρέπει, λοιπόν, να ελέγχουμε και τύπο αεροσκάφους στις ιστοσελίδες πώλησης εισιτηρίων. Η πληροφορία αυτή, όμως, συχνά διατηρείται σκοπίμως θολή ή αλλάζει. Γι’ αυτό πρέπει να ελέγχουμε σε τι αεροσκάφος επιβιβαζόμαστε κι αν δεν μας κάνει, να αποβιβαζόμαστε. Για παράδειγμα, στα επικίνδυνα Boeing τα φτερά απολήγουν σε διπλά «φτεράκια» (winglets) αντικριστά, γαμψά και επιθετικούτσικα. Το οπίσθιο χείλος της τουρμπίνας είναι επίσης ύποπτο και επιθετικούτσικο. Γενικότερα, δεν υπάρχει σωτηρία. Όσο εδραιώνεται ο σύγχρονος Μεσαίωνας που θέλει την ανθρώπινη ζωή χαμηλότερης αξίας από το εκάστοτε οικονομικό όφελος, ασφαλέστερο είναι μόνο το να ταξιδεύεις με τα πόδια.
Χρήστος Παρίδης: Σε μια Αθήνα που ασφυκτιά από την επέλαση των τουριστών, που πέφτεις επάνω τους σε κάθε βήμα, διασχίζοντας τους δρόμους του κέντρου, αλλά πλέον και στις πιο απίθανες γειτονιές, όπου κοιμούνται στα νοικιασμένα κρεβάτια των Αθηναίων μέσω Airbnb, δεν ντρέπεσαι μόνο για τα κατεστραμμένα πεζοδρόμια και τους χιλιομανταρισμένους δρόμους αλλά και για το μετρό. Τα Σαββατοκύριακα ιδίως, που τα δρομολόγια είναι αραιά, κόσμος αναρίθμητος συνωστίζεται στις στάσεις Σύνταγμα, Μοναστηράκι, Ακρόπολη, περιμένοντας υπομονετικά 10 έως 20 λεπτά. Κι όταν ο συρμός φτάνει, τα βαγόνια τιγκάρουν σε ντροπιαστικό βαθμό. Αφού θέλουμε τουρισμό, καθώς είναι η μόνη πηγή εσόδων στην Ελλάδα του σήμερα, καιρός να αρχίσουμε να αναβαθμίζουμε τις προσφερόμενες υπηρεσίες.
Θοδωρής Αντωνόπουλος: Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί ένας κομβικός σταθμός του μετρό, όπως αυτός στον Σταθμό Λαρίσης, που συνδέεται με το δίκτυο του ΟΣΕ κι έχει καθημερινά μεγάλη κίνηση από Έλληνες και ξένους επιβάτες, έχει μείνει εδώ και μήνες χωρίς ούτε έναν υπάλληλο, με αποτέλεσμα συχνές ουρές και γκρίνιες στα ηλεκτρονικά εκδοτήρια, αλλά και καμία δυνατότητα εξυπηρέτησης αν χρειαστείς κάτι.
ρώτα την απο τη λενα φουτσιτζη
Aγαπητή Α,μπα: Ο σύντροφός μου δεν με φιλάει ποτέ στο στόμα. Επίσης, στις δύσκολες στιγμές με άφησε μόνη. Αγαπητή Λένα, χρειάζομαι τα φώτα σου! Βρίσκομαι εδώ και τρία χρόνια σε σχέση με ένα παιδί καλό και από πολύ καλή οικογένεια. Περνάμε πολύ καλά, κάνουμε πολλές εκδρομές και εξορμήσεις στη φύση, ωστόσο συναισθηματικά νιώθω πως δεν καλύπτομαι. Έχω σκεφτεί πολλές φορές πως αυτή η σχέση αξίζει μόνο για τις καλές στιγμές, ενώ στις δύσκολες θα είμαι μόνη. Όπως αποδείχτηκε, σε κάποιες δύσκολες καταστάσεις (ακόμα και σε θέματα υγείας) το αγόρι με άφησε να τα βγάλω πέρα μόνη μου. Πολλές φορές έχω εντοπίσει σ’ αυτόν έλλειψη ενσυναίσθησης και στοιχειώδους ανθρώπινης συμπεριφοράς, αλλά πάντα καταλήγω πως μάλλον η δική μου συμπεριφορά προκαλεί αυτή την αντίδραση. Επιπλέον, μια άλλη παράξενη για μένα συμπεριφορά είναι πως ποτέ δεν φιλάει στο στόμα. Έτσι, η ερωτική επαφή γίνεται εντελώς απρόσωπη και χωρίς καθόλου συναίσθημα. Θα ήθελα ν’ ακούσω τη δική σου προσέγγιση σε αυτά που σου περιγράφω, καθώς είμαι πολύ μπερδεμένη! -Lost in translation απαντηση α,μπα
Αγαπητή φίλη, δεν έχεις τη δύναμη να κάνεις κάποιον να μη φέρεται σύμφωνα με τους βασικούς ανθρώπινους κανόνες συμπεριφοράς. Δεν γίνεται να έχεις τόσο καταλυτική επίδραση σε κάποιον ώστε να γίνει απάνθρωπος. Αυτό που περιγράφεις είναι ανατριχιαστικό και μάλλον δεν λες ούτε τα μισά, γιατί αυτήν τη στιγμή ούτε εσύ έχεις την ικανότητα να τα δεις. Διαισθάνομαι ότι πρέπει να αποστασιοποιηθείς από αυτήν τη σχέση το γρηγορότερο δυνατό και για τη συνέχεια δεν ξέρω αν είσαι σε θέση να αναλύσεις τη δική σου συμπεριφορά, τον δικό σου τρόπο λειτουργίας που σε κάνει να συμμετέχεις σε μια ερωτική επαφή που σου φαίνεται απρόσωπη και χωρίς καθόλου συναίσθημα, μετά από τρία χρόνια, με κάποιον που αποκαλείς «καλό παιδί». Εύχομαι ολόψυχα να μη σε τυφλώνει το «από καλή οικογένεια». Δεν μπορώ να πω περισσότερα, γιατί δεν μας λες περισσότερα.
Αγαπητή Α,μπα: Πλέον πρέπει να στηριχτώ στα δικά μου πόδια και δεν θέλω. Δεν θέλω να σταματήσω να είμαι φοιτήτρια. Είμαι 24 χρονών, φοιτήτρια στο Πολυτεχνείο και σε λίγο καιρό παίρνω πτυχίο. Σίγουρα αυτό μου δίνει χαρά, ανταμείβονται οι κόποι μου και τα λοιπά. Η ερώτησή μου είναι αυτή που έκανα και στη μητέρα μου, ενώ καθόμασταν στον καναπέ. «Και τώρα τι ακολουθεί;» Νιώθω ότι μέχρι τώρα είχα έναν ρόλο: μαθήτρια, φοιτήτρια, κόρη. Αλλά συνειδητοποιώ ότι πλέον πρέπει να στηριχτώ στα δικά μου πόδια και φοβάμαι πάρα πολύ. Νιώθω ότι από δω και πέρα η ζωή μου θα αλλάξει και φρικάρω. Ενώ θα έπρεπε να χαίρομαι, δεν μπορώ να αποδεχτώ τη νέα τάξη πραγμάτων. Νιώθω άρνηση για το ότι δεν θα είμαι πλέον φοιτήτρια, γιατί δεν θέλω να είμαι κάτι άλλο. Μου αρέσει η ζωή μου. Δεν θέλω να ξυπνάω πρωί για να πηγαίνω στη δουλειά, να έχω υποχρεώσεις και άγχη, δεν μου λέει κάτι το να βγάζω λεφτά, δεν έχω φιλοδοξίες, δεν θέλω να δεσμευτώ με κάποιον, δεν ονειρεύομαι να αγοράσω σπίτια και να κάνω παιδιά. Φυσικά, ενηλικίωση δεν είναι μόνο αυτά τα πράγματα, αλλά κάθε φορά αυτά γυρίζουν στο μυαλό μου. Ξέρω ότι ακούγονται κάπως αυτά, αλλά γράφω ακριβώς όπως σκέφτομαι. Η ερώτησή μου είναι τι θα μπορούσα να σκεφτώ για να δω τα πράγματα λίγο διαφορετικά. -Purplefish απαντηση α,μπα
μικρές εξομολογήσεισ από τους συντάκτες της lifo
78 lifo – 23.5.19
Γιάννης Πανταζόπουλος: «Αξίζουμε καλύτερα στην Ελλάδα και την Ευρώπη», «δεν γυρίζουμε πίσω», «χαμηλότερους φόρους - καλύτερες δουλειές - περισσότερη ασφάλεια», «τους γυρίζω την πλάτη», είναι μερικές από τις φράσεις που κυριαρχούν στα προεκλογικά spots των κομμάτων εν όψει των εκλογών της Κυριακής 26 Μαΐου. Μια πολιτική διαφήμιση στόχο έχει να παρακινήσει τον αποδέκτη με ένα έξυπνο εύρημα και μια πράξη επικοινωνίας που έχει κάποιον σκοπό. Αντιθέτως, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας οι πολιτικές διαφημίσεις διανθίζονται από φθηνές ατάκες, απεριόριστα κλισέ, έλλειψη φαντασίας και άκρατη συνθηματολογία. Αποτέλεσμα; Η απαξίωση της πολιτικής μέσω της γηπεδικής ορολογίας ενισχύει την άγνοια και δίνει ακόμα περισσότερη τροφή στο τοξικό πολιτικό περιβάλλον.
Αν δεν έχεις τη θέληση, την αγωνία να είσαι ανεξάρτητος άνθρωπος και να μη ζεις στον καναπέ της μαμάς σου, δεν μπορώ εγώ να σου εμφυσήσω αυτήν τη σκέψη. Η ελευθερία είναι το αντάλλαγμα για τις δυσκολίες που αναφέρεις. Η ελευθερία να μην κάνεις παιδιά, να μην αγοράσεις σπίτια και να βρεις μια δουλειά για την οποία δεν θα ξυπνάς το πρωί. Η ελευθερία να μη δεσμευτείς με κάποιον και να μη βγάλεις λεφτά. Η ενηλικίωση δεν είναι να κάνεις αυτά που κάνουν όλοι, αλλά να βρεις τι είναι αυτό που κάνει εσένα ευτυχισμένη, αντί να έχεις έναν προκαθορισμένο ρόλο μαθήτριας, φοιτήτριας, κόρης. Είναι μεγάλη ευθύνη, αλλά είναι η μόνη που έχεις. Είναι κρίμα που δεν έχεις τη φιλοδοξία να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που λέγεται «ζωή». Ελπίζω να είναι ο φόβος που μιλάει, και μόνο αυτό. στειλτε τισ δικεσ σας ερωτησεις και διαβαστε περισσοτερεσ απαντησεισ στο ampa.lifo.gr
23.5.19 – lifo
79