Τεύχος 607

30.5.2019 free press

ολα για την αθηνα! δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

120΄

Ο ΗΛΙΑΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΜΕ ΤON ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

RELEASE ATHENS 2019

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤΙ

Τ1ΥΟ ο Ν ΙΑΔΊΚ Βάσει στοιχείων Bari-Focus

ΣΤΟ

Δ

www.lifo.gr Στοιχεία s Google Analytic

ΠΟΙΟ ΦΑΓΗΤΌ ΣΟΎ ΦΈΡΝΕΙ ΔΆΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΆΤΙΑ; 19 ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ

4 lifo – 30.5.19

☛ Στο άρθρο του με τίτλο «Οι Έλληνες 17χρονοι στον πλανήτη “Εκλογές”: Τι λένε, τι ψηφίζουν...» ο Άκης Κατσούδας μίλησε με τέσσερις 17χρονους λίγο προτού βρεθούν για πρώτη φορά στις κάλπες. O Anonymous Guest αναφέρει: «Μια χαρά τα λένε τα παιδιά, μπράβο τους! Πολύ θετική και η στάση που κρατάνε απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Τελικά, έκανε κι ένα καλό αυτή η παράταξη: πείθει κάποιους να πάνε να ψηφίσουν υπό τον φόβο της ανόδου της. Έγινε πολύς ντόρος για την ψήφο από τα 17. Κι όμως, ήταν καινοτομία. Τα παιδιά καλά σκέφτονται, καλύτερα απ’ ό,τι οι γονείς τους όταν ήταν στην ηλικία τους, τη δεκαετία του ’80 ας πούμε. Ας μην υποτιμούμε τους 17άρηδες τόσο πολύ. Θα έχουν ενδιαφέρον φέτος. Αυτοί και όσοι είναι έως 22 ετών έχουν δύναμη στα χέρια τους. Έχουν χρόνια να γίνουν εκλογές, σχεδόν εξαντλήθηκε η συνταγματική θητεία, συσσωρεύτηκαν μισό εκατομμύριο νεαροί που ψηφίζουν για πρώτη φορά. Σωστό είναι το ότι δεν τους δίνονται κι άλλα δικαιώματα στα 17, αλλά είναι λίγα, π.χ. η πρόσβαση στο αλκοόλ, και δεν είναι και τόσο αναγκαία». ☛ «Κάννες 2019: Θέμα συνείδησης» έγραφε ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος αναφορικά με το διφορούμενο ζήτημα της βράβευσης του Αλέν Ντελόν με τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών. Ο/Η rentrerprise σχολιάζει: «Το ερώτημα που θα έπρεπε να τίθεται είναι όχι εάν διαχωρίζουμε τον δημιουργό από το έργο – φυσικά και δεν τα διαχωρίζουμε: ένα έργο είναι προϊόν του δημιουργού του, τα προτερήματα ή τα ελαττώματα του δημιουργού καθρεφτίζονται στο έργο του. Αυτό που έχει σημασία να αναρωτηθούμε είναι εάν οι Κάννες, ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, οφείλουν να παίζουν τον ρόλο του δικαστή. Κατά την προσωπική μου γνώμη, όχι, δεν οφείλουν, ούτε τους αρμόζει αυτός ο ρόλος. Εάν το Φεστιβάλ των Καννών θέλει να βραβεύσει τον Aλέν Ντελόν ή τον Γούντι Άλεν για την προσφορά τους στο πεδίο του κινηματογράφου, δεν είναι υποχρεωμένο να παίζει προηγουμένως τον ρόλο του ντετέκτιβ ή του αστυφύλακα, προκειμένου να εξιχνιάσει εάν οι κατηγορίες εναντίον των καλλιτεχνών αυτών είναι βάσιμες ή όχι, ή εάν οι καλλιτέχνες αυτοί είναι ένοχοι για κάποιο ποινικό αδίκημα, κακούργημα ή έγκλημα. Ούτε αστυφύλακας της ηθικής είναι το φεστιβάλ, ώστε να εξετάζει πόσο ηθική είναι η συμπεριφορά του ενός ή του άλλου καλλιτέχνη απέναντι στη γυναίκα ή στην οικογένειά του». ☛ «“Mama”: Ένας ύμνος στο κενό» ήταν ο τίτλος του άρθρου του Βασίλη Βαμβακά σχετικά με το viral hit του Sin Boy. Η Ζέα σημειώνει: «Ενδιαφέρουσα η προσέγγιση, η οποία επικεντρώνεται στις κοινωνιολογικές προεκτάσεις της σύγχρονης τραπ κουλτούρας στην Ελλάδα. Ωστόσο, ας μη μας διαφεύγουν δύο εξίσου σημαντικά στοιχεία: 1. Ο Θεόδωρος Agustin Gega/Sin Βoy, ο οποίος έχει δημιουργήσει το τραγούδι, στις τελευταίες του δουλειές έκανε ανέλπιστα καλή ποπ. Οι αναφορές στην τραπ είναι εμφανείς, όμως οι τελευταίες του δουλειές είναι ποπ με τον τρόπο που και ο Drake είναι ποπ. Και μουσικά μπορεί κανείς να δει τη διάθεση για πειραματισμό και τη χρήση, για παράδειγμα, πεντατονικής κλίμακας σε κομμάτι του. Επίσης, ως περφόρμερ έχει πολλές δυνατότητες, ίσως περισσότερες από οποιονδήποτε άντρα περφόρμερ αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα (κρίνοντας, εννοείται, συνολικά, από τα τελευταία κομμάτια του). 2. Προσωπικά, αυτό που παρατηρώ ως στενόχωρο δεν είναι η ανάδυση της τραπ ελληνικής κουλτούρας ή η χρήση οποιουδήποτε λεξιλογίου στην ψυχαγωγία (δεν μιλάμε για πολιτική). Μπορεί κανείς να ακούει τραπ ή ρεμπέτικα που κάποτε εκμαύλιζαν την καθωσπρέπει τάξη, να θαυμάζει καλλιτέχνες που μπαινοβγαίνουν σε διάφορα ιδρύματα και να απολαμβάνει “έναν ύμνο στο κενό” με μια αναστοχαστική ή και ανάλαφρη διάθεση. Μάλιστα, η δημοφιλής κουλτούρα λειτουργεί συνήθως εκτονωτικά σε σχέση με πολλές αφανείς καταπιέσεις (η καταπίεση της σεξουαλικότητας έκανε να αναδυθεί μια γενιά ψυχαγωγών με διάθεση να προκαλέσει και η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να προκαλέσει ένα κύμα ψυχαγωγίας με διάθεση να σοκάρει, κάτι που είναι εμφανές σε πολλούς εικαστικούς καλλιτέχνες). Αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι δεν βλέπω περισσότερα άρθρα σαν αυτό του κ. Βαμβακά, που να αναλύουν με ουσιαστικό τρόπο σημαντικές έννοιες, φωτίζοντας διαφορετικές πλευρές, όπως η υποκουλτούρα και οι εκφράσεις του viral. Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία οι έφηβοι, που έτσι κι αλλιώς ακούνε το κομμάτι, αλλά και οι υπόλοιποι, ψάχνοντας για τον Sin Βoy (διότι αυτός είναι η κινητήρια δύναμη στη συγκεκριμένη περίπτωση), να μπορέσουν να έρθουν σε επαφή με σημαντικές οπτικές».

α π ό τ η lif o t ea m

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

feedback606

ΟΙ 17ΧΡΟΝΟΙ ΣΤΙΣ ΚΆΛΠΕΣ, Ο ΤΙΜΗΤΙΚΌΣ ΧΡΥΣΌΣ ΦΟΊΝΙΚΑΣ ΤΟΥ ΑΛΈΝ ΝΤΕΛΌΝ ΚΑΙ ΤΟ «MAMA» ΤΟΥ SIN BOY

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

εικονογραφηση εξωφύλλου

Stephen Frykholm © MoMA

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

30.5.19 – lifo

5

Index #607

www.lifo.gr

ΣΤΗΛΕΣ

11

Ευρωεκλογές 2019

από τον νικολα σεβαστακη

Δύο φοίνικες και ένα αριστούργημα από τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

13

ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος

Φινάλε κύκλου ή φινάλε σειράς οι επερχόμενες εκλογές;

12

από τον δημήτρη πολιτάκη

γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ commercial director Πηνελόπη Μουλά διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης

ΘΕΜΑΤΑ

διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος

120 ΛΕΠΤΑ ΜΕ ΤΟΝ

αrt director Χρήστος Τζοβάρας –––––– ε μπο ρικο τμημα advertising director Γιώτα Αθανασοπούλου

ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

digital advertising director Χριστίνα Γιαννοπούλου

16

direct sales director Κώστας Μαντάς direct sales Γιώργος Λυκουργιώτης, Ισιδώρα Γενούζου, Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου digital campaign manager Αγγελική Λάζου client service coordinator Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– συν ταξη αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

ΓΙΑ ΤΟ RELEASE ATHENS 2019

23 ΑΘΗΝΑΊΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα (Θέατρο), Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Σινεμά), Τάσος Μελεμενίδης (Σινεμά), Γιάννης Κωνσταντινίδης (Εικαστικά), Τίνα Μανδηλαρά (Βιβλίο), Νίκη Μηταρέα (Γεύση), Μερόπη Κοκκίνη, Αναστασία Γαλάνη, Άκης Κατσούδας, Κατερίνα Κοντίνη, Δημήτρης Κυριαζής, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Φιλιώ Ράγκου, Πάνος Σάκκας, Νικόλας Σεβαστάκης, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή –––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος ατελιέ αssistant art director Βανέσσα Φερλέ διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου

30-82 6 lifo – 30.5.19

ΗΛΙΑΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ Ο αγαπημένος σεφ αφηγείται τη ζωή του.

γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου ––––––

48

κωδικος εντυπου 7639

παρακαλουμε

ανακυκλωστε

30.5.19 – lifo

7

iLoveAthens 8 lifo – 30.5.19

30.5.19 – lifo

9

εργο τησ ιωαννασ πανταζοπουλου. ευγενικη παραχωρηση τησ γκαλερι ileana tounta contemporary art center

Α.Antonopoulou.Art

emfylo-ποιείν / to construct the gender

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Η ομάδα καλλιτεχνών που συμμετέχει στη νέα έκθεση της γκαλερί Αντωνοπούλου ασχολείται με τη διαφορετικότητα, τους ρόλους και τις ταυτότητες των φύλων, με τη μελέτη της σεξουαλικότητας γενικότερα. Σχολιάζοντας καυστικά αυτά που η κοινωνία θεωρεί προφανή, στοχάζονται και δημιουργούν με βάση το κατά πόσο το φύλο είναι εν τέλει, μερικώς ή ολικώς, μια κατασκευή της ανθρώπινης διανόησης.

Έως 26/7, Α.Antonopoulou.Art, Αριστοφάνους 20, Ψυρρή, Τετ.-Παρ. 14:00-20:00, Σάβ. 12:0016:00, είσοδος ελεύθερη

10 lifo – 30.5.19

talk of the town

Ευρωεκλογές 2019 Ηττήθηκε η παρδαλή κατάσταση που μερικοί παρατηρητές ονόμασαν κόμμα εν κινήσει.

απ ο τον νικολ α σε βαστακη

30 ΜΑΪΟΥ - 5 IOYNIOY 2019

T. 607

ν ι κ ολ ασ σεβαστακησ – δη μ η τ ρ η σ π ολι τα κ η σ

• Το τέλος του «όπως παλιά» και του «σαν άλλοτε» • Παρακολουθώντας τις ευρωεκλογές από τον καναπέ • Ένας ελληνικός χρυσός Φοίνικας και το «Lighthouse»

Στις ευρωπαϊκές εκλογές αποτυπώθηκαν οι διαφορετικοί κοινωνικοί και πολιτισμικοί κόσμοι που έχουν σχηματιστεί τα τελευταία χρόνια. Η παλιά τάξη συρρικνώνεται, οι κληρονομημένες ιστορικές ταυτότητες χάνουν έδαφος. Δεν είναι όμως ένας ο νικητής. Δεν είναι ένα κύμα λαϊκισμού που αμφισβητεί τα οχυρά της θεσμικής δεξιάς και της συμβατικής αριστεράς αλλά πολυποίκιλες δυνάμεις που κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις. Από τη μια, η διαμαρτυρία των πληβείων και ενός τμήματος της μεσαίας τάξης βρίσκει κανάλια έκφρασης μέσα από μια παρδαλή ριζοσπαστική δεξιά και κάποιες ισχυρές προσωπικότητές της. Από την άλλη, η ανασύνθεση των μορφωμένων μεσαίων στρωμάτων και καινούργιες αναζητήσεις στρέφονται σε οικολογικούς και φιλελεύθερους σχηματισμούς. Από το ένα μέρος, η προστασία συγκεκριμένων τρόπων ζωής και η επιθετικότητα απέναντι σε ό,τι φαντάζει «διαλυτικό». Από το άλλο, η κλίμακα των φιλελεύθερων αξιών και η υπεράσπιση του φιλόδοξου ευρωπαϊκού σχεδίου, αλλά με αλλαγές στη σύστασή του. Η Ελλάδα, από αυτή την άποψη, κινείται σε έναν δικό της χρό30.5.19 – lifo

11

ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ νο. Το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα (που ουσιαστικά έχει διαδεχτεί τον ΣΥΡΙΖΑ κι ας διατηρεί ακόμα την ίδια ονομασία) δανείστηκε πολλά στοιχεία και από τα δύο σύμπαντα. Η καμπάνια του αγκιστρώθηκε στο επιθετικό λαϊκιστικό δίπολο ελίτ ή λαός, λίγοι ή πολλοί, διεφθαρμένοι και καθαροί. Παράλληλα, όμως, αλίευσε και από τις άλλες περιοχές, ανατρέχοντας σε επιμέρους δικαιωματικά και θέματα της ανοιχτής κοινωνίας. Όλα αυτά, ωστόσο, γλίστρησαν κάτω από έναν αρχηγισμό με αιχμή το άμεσο όφελος, τις παροχές και τις διευκολύνσεις. Οι ομάδες προσεγγίστηκαν ως ωφελούμενοι κάποιου προγράμματος, που όφειλαν με τη σειρά τους να χρωστούν ευγνωμοσύνη στην εξουσία και στον ίδιο τον δωρητή πρωθυπουργό. ο κοινωνικό κράτος μεταφράστηκε έτσι σε μια σχέση παρόχου και αδύναμου πελάτη – είτε μιλούμε για συνταξιούχους, είτε για τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, είτε για τους μαθητές Λυκείου κ.λπ. Συνθήματα εθνικιστικά (όπως η διαρκής καταγγελία του Μάνφρεντ Βέμπερ και εμμέσως του Μητσοτάκη ως ανθελλήνων) συνυπήρξαν με τον διεθνισμό των Πρεσπών, τα δικαιώματα με τη ρητορική για τις σάπιες ελίτ και τη φυλάκισή τους. Η cultural left συρράφτηκε πρόχειρα με το ήθος Πολάκη και τη συνεχή πια μίμηση των παλαιοπαπανδρεϊκών αξάν στις προεκλογικές ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό τώρα ηττήθηκε. Ηττήθηκε η παρδαλή κατάσταση που μερικοί παρατηρητές ονόμασαν κόμμα εν κινήσει. Κάτι που στην Ευρώπη θα ήταν και Σαλβίνι και Δημοκρατικό Κόμμα και Πράσινοι (πουθενά όμως δεν θα το δούμε να κατεβαίνει ως ενιαία παράταξη), εδώ πήγε να γίνει μια ευέλικτη πολιτική ευκαιριών. Έχουμε, λοιπόν, τη μεγάλη πρόσκρουση στον τοίχο της πραγματικότητας. Είναι, μάλιστα, η κίνηση των πολλών που έφερε αυτή την ήττα. Στις φιλελεύθερες δημοκρατίες οι πολλοί είναι απλώς η εκλογική πλειοψηφία. Και στην απόφαση αυτής της πλειοψηφίας να μην αποδεχτεί τη θέση της στο δίλημμα «πολλοί εναντίον λίγων», «λαός εναντίον ελίτ» κρύβεται, νομίζω, το ξεχωριστό ενδιαφέρον της περασμένης Κυριακής. Η δική μου αίσθηση είναι ότι αυτό που απορρίφθηκε δεν ήταν κάποια κρούσματα αλαζονείας ή κάποια πρόσωπα και ένα στυλ δημόσιου λόγου. Ούτε ήταν απλώς πλευρές μιας φορολογικής πολιτικής ή άλλων ενοχλητικών πλευρών της κυβερνητικής πολιτικής. Υπήρχαν, μην ξεχνάμε, και πολλές άλλες πλευρές βολικές και πάντως όχι ιδιαίτερα οχληρές. Αποδοκιμάστηκε έντονα η ιδιότυπη αδηφαγία του ΣΥΡΙΖΑ να μιλά όλες τις γλώσσες και να τσιμπά απ’ όλα τα δόγματα. Σε όλη την Ευρώπη, είπαμε, υπάρχουν τάσεις είτε προς την αστική δημοκρατική ανασύνθεση (πράσινες, σοσιαλδημοκρατικές, φιλελεύθερες πολιτικές) είτε προς τον εθνικιστικό ριζοσπαστισμό (Σαλβίνι, Όρμπαν κ.λπ.). Στη δική μας περίπτωση ζήσαμε μια πρωτοφανή προσπάθεια ενσωμάτωσης όλων αυτών στο ίδιο πλαίσιο. Τα σύμβολα της ιστορικής αριστερής ρωμιοσύνης εναλλάχθηκαν με ωμότητα με πολιτικές των δικαιωμάτων, αντινεοφιλελεύθερη θεωρία, λεκτική απανθρωπιά. Οι πολλοί ένιωσαν εν τέλει ότι αυτή η εξουσία που τους εγκωμιάζει και τους δίνει μετ’ επιτάσεως δώρα δεν στέκεται κάπου. Κάποιος που θέλει να είναι τόσο πολλά πράγματα την ίδια στιγμή παύει να εμπνέει εμπιστοσύνη. Χαρακτηριστικό ήταν εδώ το σποτάκι με τις προσωπικότητες και τις στιγμές της ελληνικής Ιστορίας όπου εμφανίστηκαν ως γενεαλογικές αναφορές οι πιο αντίθετες στιγμές της αστικής και αντιαστικής Ελλάδας. Και τώρα έρχεται όντως ένας κίνδυνος. Όχι όμως με την αστεία και χοντροκομμένη μορφή που έχει πάρει στα φιλοκυβερνητικά μέσα (παρακράτος, ξερονήσια, Πινοτσέτ κ.λπ.) αλλά ως πρόβλημα προσανατολισμού της πολιτικής στις κοινωνίες της ανασφάλειας. Ο δεξιός κίνδυνος έρχεται από τα κάτω, από μια νέα κοινωνική ζήτηση για υπαρξιακές βεβαιότητες. Δεν είναι ο Άδωνις, ο Βορίδης ή όποιος άλλος εικονογραφεί την κακή δεξιά στη φαντασία των Ελλήνων αριστερών ψηφοφόρων. Ξαναπάω, λοιπόν, στα ευρωπαϊκά. Είναι προφανές πως υπάρχουν κυματισμοί και απειλές. Περισσότερο η απειλή των τριβών και της ασυνεννόητης αστάθειας και τελικά της αδρανοποίησης στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Υπάρχουν φαντασμαγορικοί λαϊκισμοί και απεχθείς ρατσισμοί και νεοφασισμοί που μπορούν να δηλητηριάσουν τη ζωή σε μια δημοκρατική χώρα. Πώς κουμπώνει η δική μας περιπέτεια –εν αναμονή των καλοκαιρινών εκλογών πια– στη σύνθετη ευρωπαϊκή χορογραφία; Μπορεί να υπάρξουν εναλλακτικές ανάμεσα στην ήττα του «αριστερού λαϊκισμού» και στους Πατούληδες και άλλους Τζιτζικώστες που παρεπιδημούν στην ελληνική συντηρητική παράταξη; Αυτό, φυσικά, είναι ένα ερώτημα που μπορεί να απαντηθεί μετά τις εκλογές, και μάλιστα σε κάποιο βάθος χρόνου. Η δική μου απάντηση ίσως να μην ενδιαφέρει άλλωστε. Η μοναδική βεβαιότητα που έχουμε είναι ότι οι πολιτικές και πολιτισμικές μεταλλαγές συνεχίζονται και καμία κανονικότητα δεν θα είναι «όπως πριν». Το «όπως παλιά» ή το «σαν άλλοτε» έχουν χαθεί οριστικά και γι’ αυτό μάλλον φυτρώνουν παντού τερατώδεις και γραφικές απομιμήσεις τους.

12 lifo – 30.5.19

SHORTCUT

Φινάλε κύκλου ή φινάλε σειράς οι επερχόμενες εκλογές; Ο δεξιός κίνδυνος έρχεται από τα κάτω, από μια νέα κοινωνική ζήτηση για υπαρξιακές βεβαιότητες. Δεν είναι ο Άδωνις, ο Βορίδης ή όποιος άλλος εικονογραφεί την κακή δεξιά στη φαντασία των Ελλήνων αριστερών ψηφοφόρων.

απ ό τ ο ν δημ ήτ ρη π ολ ι τάκ η

Καταρχάς, ας χαρούμε για τη μεγάλη πτώση των νεοναζί αλλά και για τη χαμηλή επίδραση των παραπλανητικών «αντηχείων» των social media.

Γ

ια διάφορους λόγους δεν είχα επενδύσει συναισθηματικά σε αυτές τις «ευρωπαϊκές» / αυτοδιοικητικές εκλογές και δεν νομίζω ότι θα αλλάξει αυτό στο σύντομο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τις εθνικές, οι οποίες μένει να αποδειχτεί αν θα αποτελέσουν φινάλε κύκλου ή φινάλε σειράς. Βούλιαξα για λίγο πιο βαθιά στον καναπέ μου, βλέποντας στα τηλεοπτικά πάνελ φυσιογνωμίες από λησμονημένους κύκλους επεισοδίων του πολιτικού μας σίριαλ, όπως ο Ρουσόπουλος ή ο Τζουμάκας («σαν να μην πέρασε μια μέρα»), αλλά γενικά προτίμησα να μείνω σε κάποια θετικά ή, έστω, παρήγορα συμπεράσματα. Φάνηκε, καταρχάς, εκ του αποτελέσματος πόσο παραπλανητικό και πόσο βαθιά επιπόλαιο είναι το αντηχείο των «μέσων κοινωνικής δικτύωσης» και πόσο περιορισμένης απήχησης οι κατά φαντασίαν influencers ενός αυτάρεσκου μικρόκοσμου που διάγει βίο μακάριο εκτός κοινωνίας. Είχε, λόγου χάρη, εμφανιστεί την εβδομάδα πριν από τις εκλογές μια «δημοσκόπηση» τύπου «παίζω και μαθαίνω πού ανήκω κομματικά» στα social media, στην οποία όλοι όσοι δεν κινούνται ιδεολογικά στα άκρα του πολιτικού φάσματος και αυτοπροσδιορίζονται (γενικώς και αορίστως) ως αριστεροί, κεντροαριστεροί, κεντροδεξιοί, σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθεροι –τουτέστιν προοδευτικοί, μετριοπαθείς, κοσμοπολίτες, με εντελώς αφηρημένα κριτήρια πάντα– βγήκαν (βγήκαμε) από το τεστ «Ποτάμι», και μάλιστα με συντριπτικά ποσοστά. «Ποτάμι». Άστεγο και μετέωρο, στοιχειώνει την ύστερη αυτή περίοδο της κρίσης σαν κενό σύμβολο, πουκάμισο αδειανό, συνώνυμο μιας αφ’ υψηλού προδιάθεσης, συνώνυμο του τίποτα εν τέλει, έμβλημα του καταποντισμού μιας κεντρώας αντίληψης, προερχόμενης από άλλους καιρούς, τόσο πρόσφατους και συγχρόνως τόσο μακρινούς. Άλλο παράδειγμα της τρικυμίας σε σφηνάκι που χαρακτηρίζει τις πολιτικές/προεκλογικές ζυμώσεις και διενέξεις στα «σόσιαλ» η περίπτωση αυτής της νεαρής «επιφανούς» υποψήφιας με τον συνδυασμό του Π. Γερουλάνου, της Μαρίας Καλογεροπούλου, η οποία, τελούσα διαρκώς εν πλήρη συγχύσει, είχε αναστατώσει τις οθόνες και τα πληκτρολόγια με τις σπαρταριστά «δικαιωματικές» αναρτήσεις της. Σούργελο ή όχι, θα περίμενε ίσως κάποιος ότι όλη αυτή η φασαρία θα εξαργυρωνόταν σε ψήφους (έχουν υπερψηφιστεί, εξάλλου, πολύ χειρότερες και πιο επικίνδυνες «γραφικές» περιπτώσεις). Τελικά, τζίφος. 16η και με το ζόρι. Τα social media κάνουν δουλειά ως κατακραυγή, σπανίως ως υποστήριξη – με θετικά αποτελέσματα κάποιες φορές. Όπως η κατακραυγή που οδήγησε στη διαγραφή αυτού του εκτρώματος –(πρώην) γραμματέα Οργανωτικού της ΝΔ– που έγραψε τη χυδαία ανάρτηση για την Κούνεβα. Είναι χιλιάδες, πάντως, οι αντίστοιχοι «Μπολσονάροι» στη ΝΔ και όποιος πιστεύει το αντίθετο πλανάται πλάνην οικτρά. Επιχειρήθηκε πάντως –μέσω υπολογισμών, συμψηφισμών και αθροισμάτων της ακροδεξιάς στο σύνολό της αλλά και του υψηλού ποσοστού των νεοναζί στους πολύ νέους– να προσγειωθεί η χαρά για τη μεγάλη πτώση της Χ.Α. Αφήστε να χαρούμε και για κάτι όλοι μαζί, ρε παιδιά. Δεν είναι το ίδιο τα εγκληματικά μαύρα τάγματα εφόδου (εξού και η «χουλιγκανική», «περιθωριακή» γοητεία που εξακολουθεί να διατηρεί σε 18χρονους και 20χρονους το χρυσαυγίτικο «κίνημα») με τους καρατερίστες τηλεπωλητές (την ώρα που εμείς του Ίντερνετ και των social media και του Netflix δηλώνουμε με στόμφο ότι δεν παρακολουθούμε ποτέ ελληνική τηλεόραση), τους αφρίζοντες εθνικιστές, τους επαγγελματίες μακεδονομάχους και πάσης φύσεως απολογητές της χούντας. Ξέρω, δεν είναι ακριβώς αθώα περίπτωση τύποι σαν τον Βελόπουλο (προερχόμενος κι αυτός από το φυτώριο κανονικοποίησης χουντόσπορων του ΛΑΟΣ), αλλά επιμένω ότι δεν είναι καθόλου το ίδιο με τα μαύρα σκυλιά του πολέμου. Εξάλλου, κάποιος έπρεπε να αντικαταστήσει εν μέρει και τον Λεβέντη, ο οποίος πάντως απεδείχθη ανθεκτικότατος και μακροβιότατος τόσα χρόνια στο πολιτικό προσκήνιο, οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Μαζί του γεράσαμε (θλιβερό, αλλά πραγματικό).

PULP FICTION

Δύο φοίνικες και ένα αριστούργημα Η Κορέα και η Ελλάδα απέσπασαν Χρυσό Φοίνικα για πρώτη φορά στις κατηγορίες τους και το Lighthouse έγινε το απόλυτο buzz του 72ου Φεστιβάλ Καννών.

Ο

Παρκ Τσαν Γουκ έφτασε μια ανάσα από τον Φοίνικα το 2003 με το Oldboy, αλλά ο πρόεδρος και δηλωμένος οπαδός του Κουέντιν Ταραντίνο και η επιτροπή του προτίμησαν τον Μάικλ Μουρ και το Fahrenheit 9/11. Φέτος η Κορέα κερδίζει για πρώτη φορά το κορυφαίο βραβείο του φεστιβάλ με μια συναρπαστική δραματική σάτιρα, το Parasite, από έναν καταξιωμένο, καλλιτεχνικά θαρραλέο και εμπορικά πολύ επιτυχημένο σκηνοθέτη που χειρίζεται mood και χαρακτήρες με μαεστρία και ποικιλία. Ο Μπονγκ Τζουν Χο γεννήθηκε στην Νταεγού, προέρχεται από φιλότεχνη οικογένεια, θαύμαζε τον Χου Χσιάο Χσιεν, τον Έντουαρντ Γιανγκ και τον Σοχέι Ιμαμούρα στα νεανικά του χρόνια και έγινε γνωστός εκτός Κορέας με τον εντυπωσιακό τρόμο του Host και τη δεξιοτεχνική φαντασία του Snowpiercer, που είχε κάνει πρεμιέρα με φρενίτιδα για τους φανατικούς που δεν έβρισκαν εισιτήριο στη μοναδική προβολή στο Panorama Special του Φεστιβάλ Βερολίνου. Πρόπερσι ήρθε στις Κάννες με το Okja, και πάλι με την Τίλντα Σουίντον, αλλά δεν έκανε αίσθηση. Το Parasite είναι η ιστορία μιας άπορης τετραμελούς οικογένειας που μπαίνει με ψέματα σε ένα πλουσιόσπιτο, υπηρετώντας σε ισάριθμα οικιακά πόστα ένα ανδρόγυνο και τον ανήλικο γιο τους. Ο μπαμπάς οδηγεί, η μητέρα μαγειρεύει, ο γιος διδάσκει και η κόρη ψυχαναλύει. Τα οικονομικώς άνετα αφεντικά τούς πιστεύουν με ευγνωμοσύνη. Οι προηγούμενοι «υπηρέτες» εκδιώκονται με σχετικό δόλο. Ωστόσο, ο ένοικος του μυστικού υπογείου της έπαυλης δυναμιτίζει το κόλπο και οι φτωχοδιάβολοι που δεν παριστάνουν ακριβώς κάποιους άλλους, αλλά δεν έχουν διαφορετικό τρόπο να βρουν εργασία, τα βρίσκουν σκούρα από τη μία στιγμή στην άλλη – όσο smooth είναι η εισβολή τους τόσο άτσαλη και αιματοβαμμένη γίνεται η ηρωική τους έξοδος από την πολυτελή παγίδα που έστησαν μόνοι τους. Ο Χο ενορχηστρώνει μια καταπληκτική κλιμάκωση καταστάσεων, κρατώντας τον απόλυτο σκηνοθετικό έλεγχο. Η ταινία του, ποτισμένη με το γνωστό μαύρο χιούμορ, ωρολογιακά μετρημένη και με αιχμή του δόρατος τον μόνιμο πρωταγωνιστή του Σονγκ Κανγκ Χο, είναι μια ταξική παραβολή σε μια χώρα διαφημισμένης ευημερίας, θεαματικά αντίθετη σε στυλ και χειρισμό από τον περσινό Χρυσό Φοίνικα του Χιροκάζου Κορεέντα, το Shoplifters, με ήρωες ανθρώπινα παράσιτα που ανασύρονται από την αφάνεια και το χαμόσπιτό τους όπως-όπως για μια προσωρινή θέση στον ήλιο. Σε μια επιτροπή με σκηνοθέτες με έντονη υπογραφή, όπως ο Ινιάριτου, ο Λάνθιμος και η Ράιχαρτ, το fun σινεμά με νόημα του Μπονγκ Τζουν Χο αποδείχτηκε πως δεν θα περνούσε καθόλου απαρατήρητο. Μετά τον Χρυσό Φοίνικα του Θόδωρου Αγγελόπουλου ήρθε η σειρά του

Ο Ντέιβιντ Έγκερς έφτιαξε το όνομά του με το «Witch», αλλά εδώ απογειώνεται με ένα κολασμένο ντελίριο τρέλας και παράνοιας, γεμάτο μυθολογικές και λογοτεχνικές αναφορές, τερτίπια του μυαλού και παιχνίδια εξουσίας, γοργόνες και εφιάλτες, ιδρώτα και θάνατο.

Βασίλη Κεκάτου για τον δικό του, στην κατηγορία των ταινιών μικρού μήκους –συν έναν δεύτερο, αν και ανεπίσημο, το Queer Palm– για την τρυφερή, ευαίσθητη σπουδή του πάνω στη μοναξιά και το πλησίασμα, το Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς, βασισμένο σε οικογενειακά βιώματα. Σε αυτό το 8λεπτο κομψοτέχνημα που γυρίστηκε σε δύο βραδιές σε ένα απομακρυσμένο βενζινάδικο, δύο νέοι άνδρες, ένας περαστικός κι ένας άλλος, που δείχνει να έχει ξεμείνει, παζαρεύουν τα 22,50 ευρώ που στοιχίζει η επιστροφή. Το τι διαμείβεται ανάμεσα στις γραμμές και τα λόγια τους έχει μια βαρύνουσα και ταυτόχρονα παιγνιώδη σπουδαιότητα και αυτό που καταφέρνει ο Έλληνας σκηνοθέτης, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του και τη διοργάνωση των θερινών προβολών στις παραλίες της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Κεφαλονιάς, είναι η αβίαστη μετατροπή μιας λανθάνουσας, macho επιθετικότητας σε ουσιαστική κατανόηση. Το φινάλε πάνω στη μηχανή, αξέχαστο, δίνει νέα διάσταση στους νυχτερινούς δρόμους της αγάπης. Ανυπομονούμε για τη συνέχεια του Έλληνα σκηνοθέτη, που ενδεχομένως να είναι η διεύρυνση του ίδιου θέματος σε μεγάλου μήκους.

O

λοι όσοι είδαν με ιδιαίτερο κόπο (γιατί οι ουρές έφταναν τα 300 μέτρα από τις δύο πλευρές της εισόδου της αίθουσας Croisette) το Lighthouse δεν κατάλαβαν για ποιον λόγο ο Τιερί Φρεμό και η παρέα του, που προφανώς το είχαν δει στην προκριματική διαδικασία, το απέρριψαν από το επίσημο διαγωνιστικό και συμπεριλήφθηκε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών. Ήταν η ταινία που εξερράγη και συζητήθηκε όσο καμία άλλη στο ευρύτερο πλαίσιο του φεστιβάλ, με εξαίρεση την περίπτωση Ταραντίνο, αλλά με bonus το στοιχείο της έκπληξης και της πρωτοτυπίας. Ο Ντέιβιντ Έγκερς έφτιαξε το όνομά του με το Witch, αλλά εδώ απογειώνεται με ένα κολασμένο ντελίριο τρέλας και παράνοιας, γεμάτο μυθολογικές και λογοτεχνικές αναφορές, τερτίπια του μυαλού και παιχνίδια εξουσίας, γοργόνες και εφιάλτες, ιδρώτα και θάνατο. Ασπρόμαυρο, σχεδόν τετράγωνο, γυρισμένο σε 35άρι φιλμ, το φαντασματικό horror του 36χρονου σκηνοθέτη λειτουργεί και ως θεατρικό δωματίου, με τους δύο φαροφύλακες, εξαίσια ερμηνευμένους από τον Γουίλεμ Νταφόου και τον Ρόμπερτ Πάτινσον, εγκλωβισμένους σε ένα σισύφειο κυνήγι με τον χρόνο και την άγρια φύση, καθώς και ως κατάβαση στον Άδη, χωρίς επιστροφή. Εικαστικά, το κιαροσκούρο του Έγκερς προσθέτει συνεχώς ατμόσφαιρα στη μινιμαλιστική πλοκή, την ίδια στιγμή που ο πεισματάρης, σαδιστής Νταφόου προκαλεί τον νεαρό βοηθό του σε μια εξέλιξη ανοιχτή και ανατρεπτική. Ο Φάρος τιμήθηκε με το βραβείο Fipresci για τα παράλληλα τμήματα, η εταιρεία παραγωγής Α24 σκοράρει για πρώτη φορά στις Κάννες και βάζει πλώρη για μια σεζόν με έξτρα βραβεία και εμείς είδαμε μία από τις καλύτερες ταινίες ever στις Κάννες, που δεν μπόρεσαν να συναγωνιστούν για τον Χρυσό Φοίνικα προφανώς από μια χρόνια anti-genre εμμονή.

από ton θ οδω ρ ή κ ουτ σ ο γ ι α ν ν ό π ουλο 30.5.19 – lifo

13

Ο ΟΠΑΠ δημιουργεί την πρώτη διαδραστική υπόγεια διάβαση

Λ

ένε ότι η ζωή δεν πρέπει να είναι μια εναλλαγή ανάμεσα σε άσπρο και μαύρο αλλά μια παλέτα από αποχρώσεις του γκρίζου. Aυτός ο συμβολισμός έχει τα δικά του νοήματα, αλλά στην καθημερινότητα οι αποχρώσεις αυτές είναι που δημιουργούν ένα σκηνικό άτονο που απλώς φιλοξενεί συνηθισμένες διαδρομές, μηχανικές κινήσεις και ανέκφραστα πρόσωπα. Το κέντρο της Αθήνας είναι χρωματισμένο σε γκρι τόνους ή, μάλλον, αποχρωματισμένο, δημιουργώντας μια αίσθηση ρουτίνας που δεν διακόπτεται από καμία χρωματιστή πινελιά. Αυτή η πινελιά δεν αποτελεί απλώς ανάγκη αισθητικής αναβάθμισης αλλά ποιότητα στην καθημερινότητα όλων μας, καθώς περνάμε τους δρόμους, τρέχουμε στα πεζοδρόμια και κατεβαίνουμε στις υπόγειες διαβάσεις. Μια τέτοια υπόγεια διάβαση στη λεωφόρο Κηφισίας, στο ύψος του ΟΑΚΑ, ήταν η έμπνευση για μια ξεχωριστή δράση. Ο ΟΠΑΠ τη μεταμόρφωσε πλήρως δημιουργώντας την πρώτη διαδραστική υπόγεια διάβαση της πόλης. Ο street artist b., τα έργα του οποίου βρίσκονται σε διάφορα σημεία της Αθήνας αλλά και πόλεων του εξωτερικού, δημιούργησε ένα πολύχρωμο έργο, αντιπροσωπευτικό του προσωπικού του στυλ, όπου κυριαρχούν τα έντονα χρώματα, σουρεαλιστικές απεικονίσεις και στοιχεία εμπνευσμένα από το αστικό τοπίο, τα οποία εμπλουτίζονται με τροπικές εικόνες. Η διάβαση πλέον δεν θυμίζει σε τίποτα την γκρίζα κατασκευή που είχαμε συνηθίσει, αντίθετα παρασύρει τους περαστικούς σε έναν άλλο κόσμο, γεμάτο χρώματα, φώτα νέον και μουσική. Γιατί η πρωτοβουλία του ΟΠΑΠ δεν σταματά στο έργο του street artist b. Ένας μουσικός πίνακας με ήχους κρουστών καλεί όλους τους περαστικούς να δημιουργήσουν τους δικούς τους ρυθμούς, διακόπτοντας για λίγο τη συνηθισμένη μας διαδρομή. Φώτα νέον που ανάβουν με το πάτημα ενός κουμπιού και φωτισμός που αλλάζει με την κίνηση ανεβάζουν καθημερινά τη διασκέδαση βοηθώντας τον κόσμο να αφήσει για λίγο πίσω τους ρυθμούς της πιεστικής καθημερινότητας.

Η νέα υπόγεια διάβαση εγκαινιάστηκε το Σάββατο 11 Μαΐου σε μια ειδική εκδήλωση με δώρα και εκπλήξεις για όλους και θα βρίσκεται εκεί, για να μας αποδείξει ότι το χρώμα και η διασκέδαση μπορούν να αλλάξουν την καθημερινότητά μας. Χρώματα και σχέδια στους τοίχους. Ο street artist b. ανέλαβε να δημιουργήσει ένα έργο που ξεπηδά αναπάντεχα μπροστά σου, καθώς κατεβαίνεις στην υπόγεια διάβαση. Φώτα νέον. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη δεις τη φωτεινή επιγραφή από πορτοκαλί νέον που σε καλεί να σηκώσεις το βλέμμα από τον δρόμο και να παίξεις.

14 lifo – 30.5.19

Μια πινελιά χρώματος κα διασκέδαση στην πόλη

street artist b. Γεννήθηκε το 1982. Ξεκίνησε να ασχολείται με το γκράφιτι το 1996. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας. Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε μια σειρά από διεθνή φεστιβάλ και εκθέσεις. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως street artist. Στο στούντιο «thisismybworld» δουλεύει πάνω σε ένα ευρύ φάσμα πρότζεκτ, ενώ ταυτόχρονα ταξιδεύει για να ζωγραφίζει τοίχους σε όλο τον κόσμο. Οι πολύχρωμες εικόνες του αποτυπώνουν τον κόσμο με το δικό του προσωπικό ύφος. Πρόσφατα συνεργάστηκε με τον ΟΠΑΠ για τηνμεταμόρφωση της υπόγειας διάβασης στη λεωφόρο Κηφισίας.

αι ης

διαδραστικά παιχνίδια Παίξε στον μουσικό πίνακα, φτιάχνοντας τη δική σου μουσική, και εκφράσου με έναν μοναδικό τρόπο. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη δεις τη φωτεινή επιγραφή από πορτοκαλί νέον που σε καλεί να σηκώσεις το βλέμμα από τον δρόμο και να παίξεις. Η διάβαση στη λεωφόρο Κηφισίας έγινε μια κάψουλα που μας παρασύρει σε έναν άλλον κόσμο.

30.5.19 – lifo

15

— Τι σηματοδοτεί το τόσο υψηλό ποσο-

θα είναι πάρα πολύ δύσκολα και απαιτητικά. Τέσσερα χρό-

στό που λάβατε στον πρώτο γύρο; Αναμ-

νια στα οποία θα χρειαστεί να υπερβούμε εαυτούς, όχι μόνο

φίβολα, πρόκειται για ύψιστη τιμή

κόμματα και ιδεολογίες, να χτίσουμε συμμαχίες από κάτω

όταν τόσες δεκάδες χιλιάδες άνθρω-

προς τα πάνω, αν θέλουμε να δούμε κάτι να αλλάζει σε αυτή

ποι προσέρχονται στην κάλπη και ρίχνουν ένα ψηφοδέλτιο

την πόλη. Με συνεργασίες και συναινέσεις.

με το όνομά σου. Σου δημιουργεί δέος. Αυτό το ποσοστό έχει

— Ποια ήταν τα σημεία που έπεισαν ένα τόσο υψηλό ποσοστό των

ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Κάθε ψήφος είναι μία εντολή,

Αθηναίων να σας ψηφίσει; Υποθέτω ότι κάθε άνθρωπος πείστη-

κάθε ψήφος είναι μία υποχρέωση και κάθε ψήφος είναι μία

κε από κάτι διαφορετικό. Ενδεχομένως θα έλεγα ότι έπαιξαν

ευθύνη. Συνεχίζουμε με την ίδια ζέση και τον ίδιο ενθουσια-

καθοριστικό ρόλο τέσσερα σημεία. Πρώτον, ο συνδυασμός.

σμό. Μετά την πρώτη Κυριακή το κοντέρ μηδενίζει. Απευθύ-

Μια ομάδα εξαιρετικών ανθρώπων, αλλά και ο πλέον υπερ-

νουμε, λοιπόν, μια πρόσκληση σε όλους τους Αθηναίους και

κομματικός και πολυσυλλεκτικός συνδυασμός που έχει ποτέ

σε όλες τις Αθηναίες, απ’ όπου και αν προέρχονται, όποια και

δοκιμαστεί στην Αθήνα. Δεύτερον, ο δημόσιος λόγος μας.

αν είναι η παράταξή τους, όποιο και αν είναι το κόμμα τους,

Θετικός και αυτοδιοικητικός, με ένα ολοκληρωμένο και κο-

να ενώσουν τη δύναμή τους με τη δική μας και να γίνουν

στολογημένο πρόγραμμα. Τρίτον, επιμείναμε στην ατζέντα

κομμάτι της αλλαγής που θέλουμε να φέρουμε στην πόλη

των Αθηναίων, η οποία είναι ξεκάθαρη. Κρατήσαμε την κε-

μας. Μια πόλη που, όσο και αν αυτό ακούγεται ουτοπικό,

ντρική πολιτική σκηνή μακριά από τον αγώνα μας. Αν θέλετε

μπορεί να μας ενώνει και να μας συμφιλιώνει όλους.

να συζητήσετε για τη Βόρεια Κορέα ή για τα μνημόνια, πηγαίνετε αλλού. Εμείς έχουμε πεζοδρόμια να φτιάξουμε και

— Μήπως το 42% δείχνει ότι υπάρχει κι ένας άλλος δρόμος, εκείνος

σκουπίδια να μαζέψουμε. Και, τέταρτον, αντισταθήκαμε

της πολιτικής χωρίς κραυγές; Το ελπίζω. Να είμαστε όμως πάρα

στον λαϊκισμό, στον διχασμό, στη διχόνοια, και επιμέναμε να

πολύ προσεκτικοί, ακριβείς και δίκαιοι. Γιατί δεν είναι μόνο

προτάσσουμε τον πολιτικό πολιτισμό. Μείναμε στο «εμείς».

το 42%. Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε και τα ποσοστά

— Συζητήθηκε αρκετά η επίθεση που έγινε στο εκλογικό σας κέ-

των υπόλοιπων συνυποψηφίων, του Νάσου Ηλιόπουλου, του

ντρο. Πώς το σχολιάζετε; Εκείνο το βράδυ κάποια «κουφοντι-

Παύλου Γερουλάνου, του Νίκου Σοφιανού, αλλά και άλλων,

νάκια» πέρασαν μπροστά από το περίπτερό μας φωνάζοντας

όπως, για παράδειγμα, του Γιώργου Βουλγαράκη και του Βα-

χυδαία συνθήματα για τον τάφο του πατέρα μου κι έπειτα

σίλη Καπερνάρου. Όλοι κάναμε έναν εξαιρετικά πολιτισμένο

βανδάλισαν τo περίπτερό μας. Προφανώς αυτό το γεγονός

προεκλογικό αγώνα. Είναι πάρα πολύ εύκολο να υποκύπτεις

μού ξυπνά έντονα συναισθήματα οργής και αγανάκτησης.

στον πειρασμό και να διολισθαίνεις σε μια στείρα και άγονη

Αλλά περισσότερο με εξόργισε το ότι οι εθελοντές μας, όλοι

αντιπαράθεση, όπως και να συμμετέχεις σε κοκορομαχίες.

νέα παιδιά, που πιστεύουν σε αυτό το διαφορετικό που πάμε

Υπάρχει η άποψη ότι ο τηλεθεατής, ο αναγνώστης στο δια-

να κάνουμε, αναγκάστηκαν να φύγουν από το περίπτερο.

δίκτυο, αυτό θέλει: αίμα και σπέρμα. Διαφωνώ. Πιστεύω

Επομένως, το ζήτημα δεν είναι προσωπικό. Δεν έχει να κάνει

ειλικρινά ότι η κοινωνία απαιτεί από εμάς τον καλύτερό μας

μ’ εμένα. Δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι το όνομα του

εαυτό. Αν κάνω λάθος, τότε είναι θέμα χρόνου να φάω τα

δολοφόνου του πατέρα μου γράφτηκε πάνω στο περίπτερό

μούτρα μου. Γιατί, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορώ να γίνω κάτι

μας. Αλλά έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβανόμαστε τη

άλλο από αυτό που είμαι.

ζωή μας σε αυτή την πόλη. Έχει να κάνει με το αν είμαστε

— Επίσης, δεχτήκατε πολλές επιθέσεις, αλλά προτιμήσατε να μην

διατεθειμένοι για οποιονδήποτε λόγο –ιδεολογικό, ιδεολη-

απαντήσετε. Πράγματι, ήταν πολλές και συνεχίζουν κάποιες

πτικό, πολιτικό, πολιτικάντικο– να αποδεχτούμε ή να συμ-

από αυτές, ακόμα και σήμερα που μιλάμε. Δεν σημαίνει

βιβαστούμε με τη βία, το μίσος, την κακοποίηση, απ’ όπου

ότι τελείωσαν με τον πρώτο γύρο. Και είναι αλήθεια πως

κι αν προέρχεται αυτή. Σήμερα είμαι εγώ, επειδή κάποιος

υπήρξαν μερικές που με ενόχλησαν. Όμως το θέμα δεν εί-

διαφωνεί πολιτικά μαζί μου. Αύριο μπορεί να είναι μια νεαρή

ναι τι κάνουν οι άλλοι αλλά τι κάνεις εσύ. Δεν μπορείς να

κοπέλα ή ένα αγόρι για κάτι που φοράει. Μεθαύριο μπορεί

επιτρέψεις σε οποιονδήποτε άλλον να ορίζει τη δική σου

να είναι ένας άντρας ή μια γυναίκα για τις σεξουαλικές τους

πορεία. Δεν μπορείς να επιτρέψεις σε οποιονδήποτε άλλον

επιλογές. Όλοι μας, όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά, πρέπει

να επιλέγει τις μάχες που εσύ θέλεις να δώσεις. Ειδικά όταν

να βάλουμε στην άκρη τις θεμιτές, πολλές φορές, πολιτικές

σε ενδιαφέρει η επόμενη μέρα, όταν σε ενδιαφέρει το αύριο.

μας διαφορές και να συμφωνήσουμε στην ανάγκη να δώσου-

Η αντίληψη ότι οι εκλογές αρχίζουν και τελειώνουν με την

με τη μάχη για την ελευθερία από τον φόβο. Είναι αναγκαία

κάλπη είναι όχι απλώς άστοχη αλλά και λανθασμένη. Όλοι

προϋπόθεση για τη συνύπαρξή μας.

μας έχουμε τέσσερα χρόνια μπροστά μας, όπου και αν μας

— Έχετε εξηγήσει γιατί αυτοί οι άνθρωποι έχουν τόσο

κατατάξει ο κόσμος. Τέσσερα χρόνια τα οποία αντικειμενικά

μίσος για τον πατέρα σας; Επίσης, οι μπογιές έξω από

Οι πολίτες δεν συγχωρούν την αλαζονεία

120

με τον ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

Ο υποψήφιος για τον δήμο Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης κατέγραψε μια άνετη νίκη και με υψηλό ποσοστό στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Λίγο πριν από τον δεύτερο γύρο παραχωρεί στη LiFO μια μεγάλη συνέντευξη και απαντά ανοιχτά για όλους και για όλα. Σχολιάζει τις πολιτικές εξελίξεις, μιλά για την επίθεση στο εκλογικό του κέντρο, τον Δημήτρη Κουφοντίνα, τους συνυποψηφίους του, τις δύσκολες στιγμές της προεκλογικής περιόδου, αλλά και για τη σύζυγο και τα παιδιά του. απ ό τ ο ν γ ι άν ν η π αν ταζ ό π ουλο

16 lifo – 30.5.19

Εκείνο το βράδυ κάποια «κουφοντινάκια» πέρασαν μπροστά από το περίπτερό μας φωνάζοντας χυδαία συνθήματα για τον τάφο του πατέρα μου κι έπειτα βανδάλισαν τo περίπτερό μας. Προφανώς αυτό το γεγονός μού ξυπνά έντονα συναισθήματα οργής και αγανάκτησης. Αλλά περισσότερο με εξόργισε το ότι οι εθελοντές μας, όλοι νέα παιδιά, που πιστεύουν σε αυτό το διαφορετικό που πάμε να κάνουμε, αναγκάστηκαν να φύγουν από το περίπτερο.

φωτ ο γ ραφι εσ: π αρι ς ταβ ι τ ι αν 30.5.19 – lifo

17

120

Ποτέ δεν «αγόρασα» την άποψη περί ηθικού πλεονεκτήματος. Δηλαδή; Επειδή κάποιοι είναι αριστεροί ή επειδή κάποιοι είναι δεξιοί είναι εξ ορισμού καλύτεροι άνθρωποι; Είναι εξ ορισμού καλύτεροι πατεράδες, καλύτερες μανάδες, καλύτεροι φίλοι, καλύτερες φίλες, καλύτεροι εραστές; Όλο αυτό είναι μια τεχνητή κατασκευή.

18 lifo – 30.5.19

με τον ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ το Κοινοβούλιο δείχνουν εικόνα ευρωπαϊκής πόλης;

τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

Επειδή πολλοί μασάμε τα λόγια μας, θέλω να εί-

— Σας ξένισε το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της χώρας απευθύνεται στον ενι-

μαι ξεκάθαρος. Άλλωστε ο βρεγμένος τη βροχή

κό στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μιλάει στον πληθυντικό

δεν τη φοβάται. Δεν αντιμετωπίζουμε κάποιους

για τον Δημήτρη Κουφοντίνα; Θα μπορούσα να σας πω πάρα, μα πάρα

ανθρώπους οι οποίοι μοιράζονται κάποιες ιδέες, κάποιες αξίες, που μπο-

πολλά για τον πρωθυπουργό, για ένα κομμάτι της κυβέρνησης και για

ρεί να είναι ίδιες ή διαφορετικές από τις δικές μας. Αντιμετωπίζουμε

ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ ως προς το πώς διαχειρίζονται την τρομοκρατία

οργανωμένες ομάδες που είναι συγκοινωνούντα δοχεία με το οργανωμένο

και γενικότερα πώς αντιμετωπίζουν τη βία σε αυτήν τη χώρα. Δεν θα το

έγκλημα, που συμμετέχουν ενεργά στη διακίνηση ναρκωτικών, όπλων

κάνω όμως. Και δεν θα το κάνω γιατί πιστεύω πραγματικά ότι όταν εμείς

και ανθρώπων. Πρόκειται για το ίδιο νήμα που συνδέει τον βανδαλισμό

μπαίνουμε σε μια τέτοια αντιπαράθεση, ακόμα και αν κάποιοι από τους

στη Βουλή με το παρεμπόριο στην ΑΣΟΕΕ, όπως και με αυτό που γίνεται

μεν ή τους δε έχουν δίκιο, είναι βούτυρο στο ψωμί του κάθε Κουφοντίνα.

σήμερα στα Εξάρχεια, στα οποία 35.000 κάτοικοι κρατούνται σε ομηρία

Όταν, λοιπόν, λες ότι πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι σε αυτήν τη μάχη,

και βρίσκονται σε απελπισία. Και είναι το ίδιο νήμα που συνδέει όλα αυτά

πρέπει να το κάνουμε πράξη χωρίς αστερίσκους, χωρίς υποσημειώσεις

μ’ εκείνους που θεωρούν ότι μπορούν να τρομοκρατούν, να εκβιάζουν

και χωρίς συμψηφισμούς.

και να απειλούν μια ολόκληρη πολιτεία μόνο και μόνο για να μπορεί ο

— Η συντριπτική νίκη της ΝΔ ήταν μια προσωπική ήττα του πρωθυπουργού;

Κουφοντίνας να κάνει την επόμενή του βόλτα, αλλά και τουρισμό, στα

Λίγο με ενδιαφέρει αν ηττήθηκε κάποιος. Πιο πολύ με ενδιαφέρει ποιος

σημεία όπου διέπραξε τα εγκλήματά του. Άρα το ζήτημα δεν επιδέχεται

νίκησε. Και, νομίζω, νίκησε η δίψα για αλλαγή. Νομίζω ότι νίκησε η

ψυχολογική ή ψυχαναλυτική ερμηνεία. Σε καμία περίπτωση. Το ζήτημά

δίψα για κάτι άλλο, κάτι αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο. Έτσι είναι η πολιτική,

μας αφορά όλους και το πώς εμείς όλοι στεκόμαστε όρθιοι απέναντι σε

η δημοκρατία, κάνει κύκλους. Και διαφεύγει πολλές φορές από τους

αυτό. Πρέπει να φοβίσουμε τον φόβο. Γιατί έχουμε καταφέρει αυτοί οι

ενοίκους του Μαξίμου πως «ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει». Καλό θα είναι

λίγοι, οι ελάχιστοι, κάτι ανθρωπάκια, να έχουν μπει και να παίζουν μέσα

να το θυμόμαστε όλοι μας απ’ οποιαδήποτε πολιτική θέση, αυτό το οποίο

στο μυαλό μας.

οι πολίτες ποτέ δεν συγχωρούν –και πολύ σωστά αν με ρωτάτε– είναι η

— Την επόμενη Δευτέρα, δηλαδή, αυτό θα τελειώσει για την Αθήνα; Όχι. Τη

αλαζονεία.

Δευτέρα το πρωί η Αθήνα θα είναι όπως ήταν την Κυριακή το βράδυ.

— Χάθηκε το ηθικό πλεονέκτημα του Αλέξη Τσίπρα; Ποτέ δεν «αγόρασα»

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και ο δήμαρχος δεν είναι ούτε υπουργός Προστασίας του Πολίτη ούτε σερίφης. Να το υπογραμμίσω. Αυτό που αλλάζει είναι ότι από τη Δευτέρα το πρωί θα αρχίσει μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια και ένας πάρα

την άποψη περί ηθικού πλεονεκτήματος. Δηλαδή; Επειδή κάποιοι είναι αριστεροί ή επειδή κάποιοι είναι δεξιοί είναι εξ ορισμού καλύτεροι άνθρωποι; Είναι εξ ορισμού καλύτεροι πατεράδες, καλύτερες μανάδες, καλύτεροι φίλοι, καλύτερες φίλες,

πολύ μεγάλος αγώνας, συμβολικός και

καλύτεροι εραστές; Όλο αυτό είναι μια

πολιτικός και κοινωνικός, αλλά και

τεχνητή κατασκευή η οποία μπορεί να

ουσιαστικός. Για μια άλλη πόλη, με

λειτούργησε πολιτικά αποτελεσματι-

άλλη νοοτροπία. Ο δήμαρχος της

κά για ένα χρονικό διάστημα, αλλά

Αθήνας, της πρωτεύουσας της χώ-

στην πραγματικότητα είναι άλλο

ρας, της πόλης των πόλεων, έχει

ένα αποπροσανατολιστικό ψέμα.

βεβαίως –και αυτή είναι η δουλειά

— Υπήρξαν άνθρωποι, όχι μόνο από

του– ατέλειωτες πρακτικές υπο-

τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και μέσα από το

χρεώσεις, από την αποχέτευση και

κόμμα της ΝΔ, που υποτίμησαν τον

το πράσινο μέχρι την καθαριότητα

Κυριάκο Μητσοτάκη. Συμφωνείτε; Και

και την παιδική χαρά. Έχει όμως και

τι σημασία έχει αυτό; Σημασία έχει η

ένα ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο. Την

κοινωνία. Σημασία έχει ότι ο κόσμος

υποχρέωση να σηματοδοτεί το κάτι

τον αναγνωρίζει, τον εμπιστεύεται και

άλλο, το καινούργιο, το καλό.

— Έχετε πει ότι η ασφάλεια δεν είναι θέμα ιδεολογικό. Ναι. Αυτό είναι το προφανές. Δεν υπάρχει δεξιά και αριστερή ασφάλεια και εμμένω σε αυτό. Η ασφάλεια είναι δικαίωμα όλων και δεν μπορούμε να την πολιτικοποιούμε και να την ιδεολογικοποιούμε.

του δίνει αέρα στα πανιά του να προχωρήσει μπροστά. Αυτό είναι που έχει κερδίσει με το σπαθί του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μέσα από πολλές δυσκολίες και μάχες, και έχει όλες τις δυνατότητες σήμερα να σφραγίσει την πορεία αυτής της χώρας τα επόμενα χρόνια.

Γιατί όσο εμείς μεταξύ μας μπορούμε να παίζουμε πολιτικά παιχνίδια και

— Πώς εξηγείτε ότι ο εκλογικός χάρτης έγινε μπλε; Ναι, και; Ο χάρτης έγινε

να τσακωνόμαστε στα τηλεπαράθυρα, η πόλη παραδίδεται στο σκοτάδι.

μπλε. Το θέμα είναι τι γίνεται την επόμενη μέρα. Το θέμα είναι τι σημαί-

— Το βράδυ της επίθεσης στο εκλογικό σας κέντρο δηλώσατε «να παρακαλάνε

νει αυτό για όλους εμάς. Το θέμα είναι τι θα κάνει η επόμενη κυβέρνηση.

να μη βγω δήμαρχος». Τι σημαίνει αυτή η δήλωση; Ότι δεν ξέρουν πού έχουν

Ξέρετε, ο χάρτης μπορεί να γίνει σήμερα μπλε, όπως ήταν προχθές, και

μπλέξει. Θα γίνω πολύ κακός μπελάς, κακό σπυρί αν θέλετε, όχι μόνο

μπορεί μεθαύριο να γίνει πολύχρωμος. Έχεις σήμερα μια ΝΔ η οποία

σε αυτούς αλλά σε οποιονδήποτε θεωρεί ότι μπορεί να ασκήσει βία πάνω

δείχνει να έχει μάθει από το παρελθόν. Μια άλλη ΝΔ. Μια νέα ΝΔ, η

σε έναν Αθηναίο, σε μια Αθηναία, πάνω στην ίδια μας την πόλη. Με

οποία κερδίζει, κάθε μέρα που περνάει, την εμπιστοσύνη ολοένα και

όποιο μέσο και αν διαθέτω. Ο δήμαρχος είναι υπεύθυνος για όλα και

περισσότερων Ελλήνων. Βεβαίως, αυτό σημαίνει ότι έχει και ένα τεράστιο

είναι υπόλογος σε όλους.

βάρος, να μη διαψεύσει όλους αυτούς που την ψηφίσαν ή θα την ψηφί-

— Σε μια μελλοντική άδεια του Κουφοντίνα στην οποία ο Κώστας Μπακογιάννης

σουν ή σκέφτονται να την ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές. Προσωπικά,

έχει εκλεγεί δήμαρχος, τι γίνεται; Ας μην το προσωποποιούμε. Το ζήτημα δεν

πιστεύω ότι δεν θα τους διαψεύσει. Πιστεύω ότι θα μπορούμε να είμαστε

είναι τι θα κάνω εγώ, η μητέρα μου, η αδερφή μου, το ζήτημα δεν είναι

περήφανοι για την ψήφο μας.

τι θα κάνουν τα δικά μας παιδιά. Το ζήτημα δεν είναι ούτε οι μανάδες, οι

— Τι αφήνει πίσω της αυτή η κυβέρνηση; Μετά από πέντε χρόνια που κυβερ-

πατεράδες, τα αδέρφια, οι γυναίκες ή τα παιδιά όλων των άλλων θυμάτων

νά η μακροβιότερη κυβέρνηση των μνημονίων; Έτσι δεν έχει χαρακτηρι-

του Κουφοντίνα. Όχι. Το ζήτημα είναι πώς αντιλαμβανόμαστε όλοι εμείς

στεί; Σίγουρα, ελπίζω να αφήσουμε όλοι πίσω μας όλα αυτά τα κακά της

αυτή την πόλη. Είναι η πόλη του «ό,τι να ’ναι». Γιατί καθόμαστε και μι-

Μεταπολίτευσης τα οποία έχει ενσωματώσει αυτή η κυβέρνηση και αυτό

λάμε για την ασφάλεια. Ο δήμος ως προς την πρόληψη, η κυβέρνηση ως

το κόμμα: τον παλαιοκομματισμό, το «εμείς ή εσείς» ή, ακόμα χειρότερα,

προς την καταστολή. Αναφερόμαστε σε κρούσματα εγκληματικότητας,

το «εμείς ή κανείς», τον κρατισμό, τη δημαγωγία και το ψέμα. Όλα αυτά

ανομίας και παραβατικότητας. Μα, όταν η ίδια η πολιτεία δεν μπορεί να

που, για να είμαστε δίκαιοι, κατά καιρούς έχουν εμποτίσει σε έναν βαθμό

κρατήσει στη φυλακή τον μεγαλύτερο serial killer των τελευταίων δεκα-

όλα τα κόμματα. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, όμως, αυτή η κυβέρ-

ετιών, ποιο μήνυμα στέλνει στον έμπορο ναρκωτικών, στον ληστή, στον

νηση κατάφερε να ιδρυματοποιηθεί και να τα υιοθετήσει στον μέγιστο

βιαστή; Δεν είναι σαν να λέει «εντάξει, δεν πειράζει. Να ’μαστε καλά»;

βαθμό. Τώρα, βέβαια, έχουμε μια ευκαιρία να κάνουμε μια νέα αρχή.

Νομίζω, πάντως, ότι η εικόνα του Δημήτρη Κουφοντίνα να σουλατσάρει

— Η πρώτη θέση του Στέλιου Κυμπουρόπουλου ακυρώνει το ύφος Πολάκη; Ε,

στο κέντρο της Αθήνας προσέβαλε –και δεν χρησιμοποιώ τυχαία τη λέξη–

ναι. Λέτε να μην έλαβαν το μήνυμα; Και εύχομαι όλο το πολιτικό σύστη-

Πριν

PUBLI

Η Trident συνεχίζει να δ ίνει γεύση στη στιγμή σου... και στην καθημερινότητά σου!

Πριν

Μετά Μετά

Μετά

Πριν

Μετά

Α

ν ακολουθώντας την καθημερινή σου διαδρομή κοντοστάθηκες για να καταλάβεις τι έχει αλλάξει στο σημείο που μέχρι χθες αποτελούσε μέρος της αστικής ρουτίνας, τότε μάλλον βρέθηκες σε κάποιο από εκείνα τα σημεία που άγγιξε η γεύση της Τrident. Μέσα από την ενέργεια «δίνει γεύση στη στιγμή σου», η οποία συνεχίζεται, η όψη των πόλεων αλλάζει και μάλιστα με τη δική σου βοήθεια. Ο διαγωνισμός της Trident, που θα διαρκέσει μέχρι τις 18/6, μας καλεί όλους να συμμετάσχουμε σε μια προσπάθεια να αλλάξουμε την άχρωμη καθημερινότητά μας

Πώς;

Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να φωτογραφίσεις ένα πακέτο Trident μπροστά από ένα σημείο της πόλης που χρειάζεται χρώμα και φαντασία. Στέλνεις τη φωτογραφία σου στο messenger της Trident ή την ανεβάζεις στο www.tridentdineigefsi.gr. Με κάθε φωτογραφία που στέλνεις, παίρνεις μέρος στον μεγάλο διαγωνισμό που μοιράζει πλούσια δώρα σε πενήντα τυχερούς. Οι κληρώσεις συνεχίζονται και τα μέρη της Αθήνας που έχουν αλλάξει εικόνα βρίσκονται ήδη μπροστά σου!

Πού;

Το πάρκο της Μεταμόρφωσης έγινε μια φωτεινή γωνιά για «διάβασμα», δίνοντας ζωή στην παιδική χαρά. Στην κεντρική πλατεία του Χαλανδρίου το γκρίζο φόντο απέκτησε νέα πνοή. Τα σκαλιά στην περιοχή του Χολαργού σε οδηγούν στον ουρανό με όχημα τα πολύχρωμα αερόστατα. Ενώ στη μάντρα του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος οι πολύχρωμες φούσκες φέρνουν μια πνοή παιδικότητας στην καθημερινότητά μας, υποδηλώνοντας ότι η Trident πέρασε από το σημείο... αφήνοντας λίγη από τη γεύση της!

Ποιοι;

Ο διάσημος Έλληνας street artist Same84 καθώς και σπουδαστές της Σχολής Βακαλό βρίσκονται πίσω από τα σχέδια που αλλάζουν την εικόνα των πόλεων, συμμετέχοντας σε αυτή την ενέργεια που στόχο έχει να χρωματίσει πλατείες, πεζοδρόμους, πάρκα και δρόμους σε διάφορα σημεία της Ελλάδας.

Πριν

Γιατί;

Γιατί η αισθητική πρέπει να γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Και η καθημερινότητα είναι η ζωή στην πόλη, οι διαδρομές ανάμεσα σε σημεία που μπορούν να μεταμορφωθούν και να μας δώσουν λίγη καλλιτεχνική έμπνευση.

H Trident «δίνει γεύση στη στιγμή σου» και σε καλεί να πάρεις μέρος σε έναν διαγωνισμό που μπορεί να σε κάνει να ζήσεις αλλιώς στην πόλη κάθε σου στιγμή!

Η δική σου συμμετοχή μπορεί να βοηθήσει να αλλάξουν τα άχρωμα σημεία της πόλης όπου ζεις! Πρότεινε κι εσύ εκείνα τα μέρη που χρειάζονται γεύση, φωτογραφίζοντας το αγαπημένο σου πακέτο Trident σε κάποιο από αυτά. Για περισσότερες πληροφορίες μπες στο www.tridentdineigefsi.gr

Οι κληρώσεις συνεχίζονται, ενώ ο διαγωνισμός θα είναι σε ισχύ έως τις 18/6. Δικαίωμα συμμετοχής από 16 ετών και άνω.

30.5.19 – lifo

19

120

Τη Χρυσή Αυγή δεν την πολεμάς με τα likes στο Facebook ή με αναρτήσεις, δεν την πολεμάς γράφοντας «σεντόνια» με το πληκτρολόγιο. Τη Χρυσή Αυγή την πολεμάς στην πράξη, στις γειτονιές. Με τις υποδομές και με τις υπηρεσίες που προσφέρεις. Υπάρχουν σήμερα περιοχές ολόκληρες του δήμου λες και έχει κατέβει ο διακόπτης.

με τον ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ μα, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, να καταλάβει ότι δεν

πραγματικό εργαλείο πάνω στο οποίο μπορούμε να βασιστούμε και με το

μπορούν να δηλητηριάζουν το πηγάδι από το

οποίο μπορούμε να πορευτούμε. Δεν έχουμε κανένα άλλοθι. Δεν έχουμε

οποίο πίνουν νερό. Ο διχασμός, η τοξικότητα,

καμία δικαιολογία να μην πατήσουμε γκάζι από την πρώτη στιγμή.

ο «πολακισμός» –γιατί να συμφωνήσουμε ότι

— Σε ένα πιθανό σενάριο, σύμφωνα με τα εκλογικά αποτελέσματα, ο Κυριάκος

είναι η απόλυτη προσωποποίηση όλων αυτών– μας οδηγεί προς τα πίσω.

Μητσοτάκης θα είναι πρωθυπουργός, ο Γιώργος Πατούλης περιφερειάρχης και

Τέτοιες συμπεριφορές ο κόσμος τις τιμωρεί.

ο Κώστας Μπακογιάννης δήμαρχος. Είναι ένα σενάριο καλής συνεργασίας; Ή ο

— Θεωρείτε, δηλαδή, ότι ηττήθηκε η «πολιτική της μαγκιάς»; Ας ξεπεράσουμε

Κώστας Μπακογιάννης έχει σκοπό να αντιδρά όπου χρειάζεται; Βρίσκομαι στην

το γνωστό σχήμα «να έρθουν οι καλοί, να φύγουν οι κακοί, να έρθει το

αυτοδιοίκηση εδώ και μία δεκαετία. Και σε αυτά τα δέκα χρόνια έχου-

φως, να διώξει το σκοτάδι». Δεν είναι αυτό το ζητούμενο σήμερα. Η χώρα

με αλλάξει πρωθυπουργούς, υπουργούς και κυβερνήσεις. Κάποιες από

μας βρίσκεται σε μετάβαση. Βγαίνουμε, όπως βγαίνουμε, σερνόμενοι,

τις κυβερνήσεις τις είχα ψηφίσει, κάποιες δεν τις είχα ψηφίσει. Κάποια

από τα μνημόνια. Όμως όλη αυτή η δεκάχρονη κρίση έχει αφήσει τερά-

κόμματα που είχαν εξουσία τα στήριζα, κάποια δεν τα στήριζα. Όμως

στιες ανοιχτές πληγές. Και το βλέπουμε αυτό στους νέους και στις νέες.

πάντα για μένα το αποκλειστικό και μοναδικό κριτήριο ήταν ποιος βοη-

Τα ποσοστά της συμμετοχής στις εκλογές των 17άρηδων, των 18άρηδων,

θάει και ποιος στηρίζει τη δική μας δουλειά. Ο σύμμαχος των Αθηναίων,

ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Μιλάμε για παιδιά τα οποία έχουν βιώσει

ο σύμμαχος στον αγώνα που θέλουμε να δώσουμε για τους Αθηναίους,

στα σπίτια τους, στις οικογένειές τους, πικρίες, απογοητεύσεις, συμ-

θα είναι και δικός μας σύμμαχος. Θα είναι φίλος, θα είναι αδερφός.

βιβασμούς. Μιλάμε για παιδιά στα οποία εμείς κάναμε μία πάρα πολύ

Όποιος θέσει εμπόδια σε αυτή την προσπάθεια θα μας βρει απέναντι και

μεγάλη προσπάθεια τις τελευταίες εβδομάδες να απευθυνθούμε. Όχι για

με σκληρό τρόπο.

να τους κουνήσουμε το δάχτυλο. Ούτε για να τους πούμε τι πρέπει να

— Σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως το βράδυ των εκλογών η σύνδεση στο εκλογικό

κάνουν. Αλλά για να μιλήσουμε μαζί τους, να τους ακούσουμε, για το

κέντρο από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων που παρουσιάζει η Σία Κοσιώνη. Τι

τι λένε για την Αθήνα που ονειρεύονται ή, τέλος πάντων, για την Αθήνα

απαντάτε; Ο καθένας μας κάνει τη δουλειά του. Αυτά τα έχουμε πάρα

που απαιτούν ή για την Αθήνα που θέλουν. Και αυτό που μου έκανε

πολύ ξεκάθαρα. Και είναι πάρα πολύ διακριτά. Από κει και πέρα, αν με

πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση όλες αυτές τις εβδομάδες είναι πως όταν

ρωτάτε, ελπίζω τα επόμενα χρόνια να δίνω λιγότερη τροφή στα δελτία και

ανοίξεις κουβέντα στα παιδιά αυτά για τα «μεγάλα και αιώνια», για τα

να κάνω περισσότερη δουλειά στα πεζοδρόμια και στις πλατείες, γιατί από

πολιτικά διακυβεύματα, είναι πιο κλειδωμένα. Όταν τους μιλάς για την

κει θα κριθεί ο επόμενος δήμαρχος. Όχι από τα λόγια ή από την ωραία

καθημερινότητά τους, απελευθερώνονται και ανοίγονται. Είτε κάποιος

την εικόνα. Θα κριθεί από τα έργα και αυτό είναι που μετράει στο τέλος

έχει ψηφίσει εμένα είτε κάποιος έχει ψηφίσει κάποιον άλλον, αυτό είναι

της ημέρας. Αυτό που αφήνει ως παρακαταθήκη. Όλα τα άλλα έρχονται

ένας σπινθήρας για όλους μας.

και φεύγουν.

— Βέβαια, όπως είδαμε, στις ηλικίες 17-24 ένα σημαντικό ποσοστό ψήφισε Χρυ-

— Κάποιοι, όμως, μπορεί να επικαλεστούν έναν αντιδεοντολογικό λόγο. Για

σή Αυγή. Είναι ένας λόγος παραπάνω να καταλάβουμε ότι πάμε προς τη

να επικαλεστούν έναν αντιδεοντολογικό λόγο πρέπει να έχουν μια αιτία

λάθος κατεύθυνση. Τη Χρυσή Αυγή δεν την πολεμάς με τα likes στο

ή έστω μια αφορμή. Η Σία βρίσκεται στην παρουσίαση του κεντρικού

Facebook ή με αναρτήσεις, δεν την πολεμάς γράφοντας «σεντόνια» με

δελτίου ειδήσεων του ΣΚΑΪ εδώ και 13 χρόνια. Αν δεν κάνω λάθος, το

το πληκτρολόγιο. Τη Χρυσή Αυγή την πολεμάς στην πράξη, στις γειτο-

πρώτο debate πολιτικών αρχηγών στο οποίο μετείχε ήταν το 2009 με τον

νιές. Με τις υποδομές και με τις υπηρεσίες που προσφέρεις. Υπάρχουν

Κώστα Καραμανλή, τον Γιώργο Παπανδρέου και τότε με τον Αλαβάνο,

σήμερα περιοχές ολόκληρες του δήμου λες και έχει κατέβει ο διακόπτης.

πριν ακόμα αναλάβει ο Τσίπρας. Θέλω να πω ότι έχει αποδείξει, και το

Προφανώς, ειδικά για εμάς, στον δήμο της Αθήνας, το στοίχημα είναι

αποδεικνύει καθημερινά, ότι ασκεί το λειτούργημα της δημοσιογραφίας

πάρα πολύ μεγάλο, ώστε να αισθανθούν αυτά τα παιδιά, οι γονείς τους, οι

με πάθος, με αυταπάρνηση, και ότι υπερασπίζεται την ανεξαρτησία της

παππούδες τους, μικροί και μεγάλοι, κομμάτια μιας πόλης. Μιας πόλης

και την αξιοπρέπειά της. Όλα τα άλλα είναι «να ’χαμε να λέγαμε».

που δεν τους αντιμετωπίζει σαν να είναι αόρατοι και εξαφανισμένοι. Μιας

— Έχετε μπει στη διαδικασία να εξηγήσετε στα παιδιά σας, όταν ακούν στα δελτία

πόλης που τους ακούει, τους συναισθάνεται και ταυτίζεται μαζί τους.

τις επιθέσεις, για εσάς και τον πατέρα σας; Φυσικά. Δεν το γλίτωσα. Τα μεγάλα

— Το 10% του Κασιδιάρη πώς το κρίνετε ως εκλογική καταγραφή; Σημαίνει ότι

μου τα παιδιά είναι 12 και 10, η μικρή μου η κόρη είναι 6 και ο μικρός

ο αγώνας είναι διαρκής. Και αλίμονό μας, επειδή, ευτυχώς, τα ποσοστά

είναι πολύ μωρό. Τα μεγάλα με ρώτησαν. Γιατί βλέπουν ειδήσεις. Και η

της Χρυσής Αυγής είναι σαφώς μικρότερα σε αυτές τις εκλογές σε σχέση

αλήθεια είναι ότι ήταν πάρα πολύ δύσκολη η συζήτηση, γιατί δεν είμαι της

με τις προηγούμενες, αν θεωρήσουμε πως τελειώσαμε.

λογικής ότι πρέπει να κρύβεις κάτι από τα παιδιά. Είναι τρομερά δύσκολο,

— Συνεχίζετε στον δεύτερο γύρο με τον Νάσο Ηλιόπουλο. Τι θα θέλατε να του

και μάλλον ψυχοφθόρο, να κάνεις μια τέτοια συζήτηση και να προσπαθείς

πείτε μέσω της συνέντευξής μας; Ευχαριστώ πολύ για έναν πολύ αξιοπρεπή,

να εξηγήσεις τα ανεξήγητα. Να μην κρύβεις τίποτα, ταυτόχρονα όμως

έντιμο και καθαρό αγώνα, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Ευχαριστώ πολύ

να προσπαθείς να καταλαγιάσεις τον όποιον φόβο, αγωνία και ανησυχία

γιατί μέσα απ’ όλα αυτά τα ατελείωτα debates που έχουμε κάνει γνωριστή-

αισθάνονται τα παιδιά για τη ζωή τους.

καμε κιόλας. Δεν το κρύβω ότι ο Νάσος μού είναι πολύ συμπαθής. Και,

— Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της προεκλογικής περιόδου; Ήταν μια

παρά τις αντικειμενικές πολιτικές και ιδεολογικές μας διαφορές, νομίζω

νύχτα, που δεν το δημοσιοποιήσαμε, όταν βγήκαμε και περπατήσαμε

ότι την επόμενη μέρα μαζί και με τον Παύλο, τον Νίκο, μαζί με όλες τις

με μια ομάδα η οποία κάνει street work για να βοηθήσει τους ναρκο-

παρατάξεις που εκπροσωπούνται σε αυτό το συμβούλιο, μπορούμε να

μανείς στην Αθήνα. Ό,τι και να λέμε, αν δεν το βιώσεις, δεν μπορείς

κάνουμε δουλειά.

να καταλάβεις το δράμα αυτών των ανθρώπων, αλλά και την απόλυτη

— Ο Παύλος Γερουλάνος έμεινε εκτός δεύτερου γύρου. Είχατε δεχτεί αρκετές

παράδοση μιας πολιτείας η οποία προσποιείται ότι μπορεί απλώς να

επιθέσεις από τον ίδιο. Ο Παύλος, ναι, υπήρξαν αρκετές φορές που… γρα-

σπρώξει το πρόβλημα κάτω από το χαλί.

τζουνούσε. Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση ότι αυτό έγινε εσκεμμένα,

— Αυτή είναι η εικόνα που θα αντιμετωπίσετε. Ναι. Όπως είναι και το πρόβλη-

άλλωστε δεν υπερέβη τα εσκαμμένα. Σε καμία περίπτωση. Ίσα ίσα, νο-

μα των αστέγων. Σε μια άλλη βόλτα που κάναμε μια νύχτα, που επίσης

μίζω ότι πρέπει να του αναγνωρίσουμε τον πολιτισμό του, την κουλτούρα

δεν δημοσιοποιήσαμε, περπατήσαμε με μια άλλη οργάνωση, η οποία

του και την παιδεία του. Είναι ένας εξαιρετικά αξιοπρεπής άνθρωπος.

κάνει street work για τους αστέγους. Εκεί συνειδητοποιείς τις ανοιχτές

Άρα, όλα αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι. Δεν πρέπει να κρατάμε ο ένας

πληγές της πόλης, οι οποίες, δυστυχώς, χρόνο με τον χρόνο ανοίγουν όλο

στον άλλον μικροπρέπειες και κακίες. Νομίζω ότι δεν το αξίζουν ούτε οι

και περισσότερο. Ξέρεις, δεν έχω αυταπάτες, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν

Αθηναίοι και οι Αθηναίες, που σου λένε «καλά όλα αυτά, είπατε ό,τι εί-

μάγοι, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν μαγικά ραβδιά, δεν βαυκαλίζομαι ότι

πατε, κάνατε ό,τι κάνατε, τώρα στρωθείτε κάτω, καθίστε σε ένα τραπέζι,

τα προβλήματα λύνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Όμως, ειλικρινά,

συνεργαστείτε και κάντε τη δουλειά σας».

πιστεύω ότι όταν πολλοί από εμάς ενώσουμε τις δυνάμεις μας, με σχέδιο

— Την 1η Σεπτεμβρίου τι θα είναι αυτό που θα πράξετε ως πρώτη κίνηση; Τον

και στοχοθεσία, μπορούμε σιγά σιγά να ξεκινήσουμε να θεραπεύουμε

φίλο μου τον Άγγελο Παπαδημητρίου, ο οποίος μας τίμησε με το να είναι

τα πράγματα.

υποψήφιός μας, όταν τον ρώτησαν ποιο πρέπει να είναι το πρώτο πράγμα

— Και η στιγμή που θυμώσατε; Δεν είμαι άνθρωπος που θυμώνει ή χάνει την

που θα κάνει ο Μπακογιάννης, η απάντηση ήταν: «Να πάρει κιλά» (γέ-

ψυχραιμία του. Έχω μια αρχή. Στη ζωή ισχύει μια πολύ ωραία έκφραση

λια). Πέρα από την πλάκα, νομίζω ότι το ζητούμενο είναι η καθημερινό-

που έχουμε στο Καρπενήσι: το ήρεμο ποτάμι τρυ-

τητα, η ασφάλεια, η καθαριότητα, το φως και το πράσινο. Είναι όλα αυτά

πάει το βουνό.

τα μικρά που τελικά είναι μεγάλα. Την 1η Σεπτεμβρίου προτεραιότητα έχει η λάντζα. Έχουμε την τύχη να έχουμε ένα επιχειρησιακό σχέδιο, ένα

20 lifo – 30.5.19

Δεν είμαι άνθρωπος που θυμώνει ή χάνει την ψυχραιμία του. Έχω μια αρχή. Στη ζωή ισχύει μια πολύ ωραία έκφραση που έχουμε στο Καρπενήσι: το ήρεμο ποτάμι τρυπάει το βουνό.

Μ Ο ARLIN GRAFF

Η HAVAIANAS ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΕΊ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΌΤΗΤΑ Η LiFO βρέθηκε στη Λισαβόνα, όπου έγινε το λανσάρισμα των τριών νέων μοντέλων Havaianas, καθώς και ενός τεράστιου mural που φιλοτέχνησε ο διάσημος Βραζιλιάνος street artist Arlin Graff για τη συνεργασία του δημοφιλούς brand με το μη κερδοσκοπικό ινστιτούτο οικολογικής έρευνας IPÊ. Από τον Αλέξανδρο Διακοσάββα

όλις αντικρίζεις το τεράστιο mural του Arlin Graff που δεσπόζει σε έναν τοίχο πολυώροφου κτιρίου στα προάστια της Λισαβόνας, σου κόβεται η ανάσα. Η δουλειά που κατάφερε να τελειώσει μέσα σε έξι μόνο μέρες ο Βραζιλιάνος σούπερ σταρ της street art συνδυάζει όλα όσα κάνουν ένα έργο τέχνης μαγικό: υψηλή αισθητική, σημασία στη λεπτομέρεια, πολλαπλά επίπεδα μηνυμάτων και πολιτικής φόρτισης. Ο Arlin επέλεξε τον παπαγάλο μακάο, ένα από τα τρία ζώα της βραζιλιάνικης πανίδας που φιλοτέχνησε για λογαριασμό της νέας συλλογής Havaianas IPÊ, προϊόντος της συνεργασίας του brand με το ινστιτούτο οικολογικής έρευνας IPÊ. Πρόκειται για μια συνέργεια που αριθμεί ήδη 15 χρόνια ζωής, το 7% των εσόδων από τις συλλογές της οποίας διατίθεται στους σκοπούς του ινστιτούτου. Ωστόσο, όπως παραδέχτηκαν αργότερα η συνιδρύτρια και διευθύντρια του IPÊ Suzana Padua, και ο πρόεδρος της Havaianas EMEA, Guillaume Prou, είναι μια winwin κατάσταση τόσο για το δημοφιλές βραζιλιάνικο brand όσο και για το σημαντικό βραζιλιάνικο μη κερδοσκοπικό ίδρυμα. «Αισθάνομαι τιμή και περηφάνια που επελέγην γι’ αυτήν τη συλλογή. Είναι υπέροχο που θέλουν να επικοινωνήσουν το θέμα της βιοποικιλότητας μέσω της street art» δηλώνει ο Arlin Graff, μόλις τον συναντώ στο λόμπι του ξενοδοχείου της Λισαβόνας όπου έχουμε εγκατασταθεί με αφορμή τα εγκαίνια του έργου του και το μεγάλο πάρτι που θα ακολουθούσε στο κλαμπ Ferroviario το ίδιο απόγευμα. «Δεν κάναμε επίσημο business meeting όταν έλαβα την πρόσκληση, ήταν περισσότερο μια “βραζιλιάνικη συζήτηση”. Μου είπαν ότι τους αρέσει πολύ η δουλειά μου. Επέλεξα αυτά τα τρία ζώα γιατί τα συνδέω με προσωπικές ιστορίες από την παιδική μου ηλικία. Θέλαμε ειδικά τον μακάο για το mural, γιατί έχει λαμπερά, έντονα χρώματα και θα έκανε ωραία αντίθεση με το αστικό, τσιμεντένιο τοπίο της περιοχής». Ο Arlin Graff γεννήθηκε σε ένα χωριό κοντά στο Σάο Πάολο και πλέον μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στη μεγαλούπολη της Βραζιλίας και τη Νέα Υόρκη, δύο πόλεις που θεωρεί ότι βρίσκονται κοντά αναφορικά με τη street art. Με τη δουλειά του έχει καταφέρει να καταλύσει τα όρια ανάμεσα στην τέχνη του δρόμου και τις καλές τέχνες, αφού μουσεία και γκαλερί σε όλο τον κόσμο εκθέτουν τα έργα του. «Στον δρόμο δεν υπάρχουν εμπόδια ανάμεσα στην τέχνη και το κοινό. Μπορώ να τους εξηγήσω

ανά πάσα στιγμή τι κάνω, τι εννοώ, υπάρχει ελευθερία έκφρασης. Η street art είναι παντοδύναμη». Οι παππούδες του Arlin είχαν φάρμα και ο ίδιος, ως παιδί, βρισκόταν πολύ κοντά στη φύση και τα ζώα. «Χρησιμοποιώ αυτές τις ζούγκλες από τσιμέντο για να βάζω εκεί τα ζώα μου. Κάθε χρόνο που επιστρέφω στα μέρη όπου μεγάλωσα, βλέπω όλο και λιγότερα ζώα. Αυτό που θέλω να υπενθυμίζω συνέχεια στον κόσμο είναι ότι μας απομένει πολύ λίγος χρόνος και πρέπει να αλλάξουμε». «Είμαι πολύ περήφανη για το μοντέλο συνεργασίας μεταξύ του IPÊ και της Havaianas» αναφέρει στη συνέχεια, με ειλικρινή χαρά, η Suzana Padua. «Από τη μια, εκείνοι, ενώ αποσκοπούν στο κέρδος ως εμπορικό brand, συμβάλλουν παράλληλα σε κάτι άλλο, μεγαλύτερο, που είναι επίσης σημαντικό, και δίνουν σ’ εμάς τη δυνατότητα για υψηλότερους στόχους. Εξάλλου, είναι τόσο cool να συνεργάζεσαι με ένα brand που είναι cool! Από την άλλη, άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο φορούν μια σαγιονάρα με αυτά τα ζώα-σύμβολα, τον μακάο, το τζάγκουαρ, και μαθαίνουν περισσότερα γι’ αυτά. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Οι Βραζιλιάνοι πρέπει να είναι περήφανοι για τη βιοποικιλότητα της χώρας τους, που δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Ως IPÊ δουλεύουμε σε μια περιοχή του Αμαζονίου που καλύπτει έκταση διπλάσια από αυτήν της Γερμανίας. Προσπαθούμε να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο σε διεθνές επίπεδο για τη σημασία της φύσης. Χωρίς τη φύση δεν θα επιβιώσουμε. Χθες ο Arlin μου εξηγούσε πως όταν ζωγραφίζει ένα μικροσκοπικό πουλί, όπως ο μακάο, σε έναν τοίχο, αυτό γίνεται τεράστιο και τραβά την προσοχή. Πάντα θεωρούσα ότι η ηθική και η αισθητική συνδέονται. Όταν κάτι είναι τόσο όμορφο, θες να το προστατεύσεις». Ο Guillaume Prou παραδέχεται ότι μόλις είδαν τα σχέδια του Arlin συνειδητοποίησαν πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μιλήσουν για τέτοια σημαντικά ζητήματα ή να επικοινωνήσουν την πολυετή συνεργασία τους με το IPÊ. «Είμαστε στο σημείο όπου συνδέονται η μακροχρόνια συνέργεια της Havaianas με το IPÊ, αλλά και η αγάπη της Havaianas για την τέχνη, και μας δίνεται η ευκαιρία να αφηγηθούμε την ιστορία από την αρχή. Αυτές οι συλλογές είναι πάντα πολύ επιτυχημένες στην Ευρώπη γιατί αντικατοπτρίζουν το νόημα του brand στη συνείδηση των Ευρωπαίων καταναλωτών, είναι πολύ "βραζιλιάνικες". Είχαμε και στο παρελθόν όμορφα σχέδια, αλλά ποτέ κάτι τόσο τέλειο!».

30.5.19 – lifo

21

22 lifo – 30.5.19

Damian «Jr. Gong» Marley Hooverphonic

Οδ�γό� Επιβίωσ�� Release Athens 2019

ΟΣΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΝΙΑ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ RELEASE FESTIVAL 2019.

Iggy Pop

ΑΠΌ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

30.5.19 – lifo

23

Για τους φαν της ρέγκε μουσικής: Στις 7/6 το φεστιβάλ ξεκινάει επίσημα με μια ημέρα αφιερωμένη στους ήχους της Τζαμάικας και φέρνει τον πιο διάσημο γιο του Bob Marley, τον Damian «Jr. Gong» Marley, με την πολυμελή μπάντα του, τους θρυλικούς Third World, την ανερχόμενη Βρετανίδα Hollie Cook (κόρη του Paul Cook των Sex Pistols) και την tropical pop της, τους Gobey & P-Gial και DJ set από τον Junior SP. Για τους φαν του σκληρού ήχου: Στις 14/6 οι Manowar έρχονται στην Αθήνα στο πλαίσιο της Final Battle World Tour και υπόσχονται επικές στιγμές. Μαζί τους οι Ιταλοί πρωτοπόροι Rhapsody of Fire και οι ατμοσφαιρικοί μέταλ ήχοι των Imperia από τον ευρωπαϊκό Βορρά. Στις 19/6 έχει stoner rock με τους Αμερικανούς Clutch, που εμφανίζονται για πρώτη φορά σε ανοιχτό φεστιβάλ, και πιο garage rock με τους Black Rebel Motorcycle Club. Δεν λείπουν οι δικοί μας Planet of Zeus, Godsleep και Whereswilder, για να γίνει πιο εκρηκτικό το σύνολο. Στις 24/6 θα εμφανιστεί ένα συγκρότημα-θρύλος του grunge, οι Alice in Chains. Νωρίτερα η σκηνή θα φιλοξενήσει πιο stoner ονόματα, όπως οι σταθερά ανερχόμενοι 1000mods, οι Αμερικανοί Fu Manchu αλλά και οι Puta Volcano και Monovine. Τέλος, στις 30/6 θα ανέβουν στη σκηνή οι κορυφαίοι Disturbed μαζί με τους Anthrax, σε έναν ιδανικό συνδυασμό του σύγχρονου με το κλασικό thrash μέταλ αντίστοιχα, ενώ η μέρα θα έχει ξεκινήσει με prog-metal/hard rock από τους δικούς μας SiXforNine, Need και Breath after Coma. Για τους φαν της ροκ μουσικής: Στις 8/6 είναι η βραδιά του καταιγιστικού Iggy Pop, ενός από τα μεγαλύτερα συναυλιακά ονόματα που μας επισκέπτονται αυτό το καλοκαίρι. Πριν

24 lifo – 30.5.19

από τον Iggy, το κοινό θα ζεστάνουν οι γνωστοί και μη εξαιρεταίοι James, που έχουν νέο άλμπουμ στις αποσκευές τους, και ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ονόματα της νέας πανκ σκηνής της Βρετανίας, οι Shame. Πρώτες στη σκηνή θα εμφανιστούν δύο από τις καλύτερες ροκ μπάντες της εγχώριας σκηνής, οι Noise Figures και οι Dark Rags. Στις 16/6, ένα ακόμα ιστορικό όνομα θα εμφανιστεί στο πλαίσιο του Release Athens, οι New Order, που θα ερμηνεύσουν αξέχαστες επιτυχίες τους, όπως τα «True Faith» και «Blue Monday». Μεγάλη έκπληξη είναι και η συμμετοχή του πρώην κιθαρίστα των Smiths, Johnny Marr. Στην ίδια παρέα θα προστεθούν οι Morcheeba αλλά και οι Fontaines D.C. που φέτος κυκλοφόρησαν ίσως την καλύτερη δουλειά τους, που ήδη συζητιέται στους indie κύκλους ως ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς. Από ελληνικής πλευράς, συμμετέχουν οι ηλεκτρονικοί Τa Toy Boy από τη Θεσσαλονίκη. Για πιο ποπ και ηλεκτρονικές καταστάσεις: Στις 23/6 θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε έναν από τους πιο πετυχημένους καλλιτέχνες στον κόσμο την τελευταία δεκαετία. Ο Ιρλανδός Hozier έρχεται στην Αθήνα για να αποδείξει ότι δεν είναι μόνο ένα ακόμη onehit wonder λόγω του «Take me to church». Στον αντίποδα, μια σπουδαία κυρία της pop electronica, η Rόisin Murphy, οι Βέλγοι Hooverphonic και οι JoyCut από τη γειτονική Ιταλία. Για τους φαν του χιπ χοπ: Στις 21/6 το Release Athens προσκαλεί ένα από τα επιδραστικότερα ονόματα του είδους. Οι Cypress Hill θα βάλουν φωτιά στην πλατεία Νερού παρέα με τον DUB FX και τους δικούς μας ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ, 12ο Πίθηκο, Anser x Enversor και Νέγρο του Μοριά.

Alice in Chains

Line-up

Ποιοι, πού, πότε; Το Release Athens ξεκίνησε το 2016, γιορτάζοντας τα 10 χρόνια δημιουργικής παρουσίας του Fuzz Live Music Club. Από την αρχή γίνεται στην ίδια τοποθεσία, στην πλατεία Νερού, στο Δέλτα του Φαλήρου. Φέτος κλείνει τον τρίτο χρόνο του και θα διαρκέσει 9 ημέρες τον Ιούνιο. Οι ημερομηνίες είναι 7-8/6, 14, 16, 19, 21, 23-24/6 και 30/6. Κάθε μέρα οι πόρτες του θα ανοίγουν στις 5 το απόγευμα. Υπάρχει συνεχής ενημέρωση από τα social media του φεστιβάλ (Facebook, Instagram, Twitter) για το πρόγραμμα και τις ώρες εμφάνισης των καλλιτεχνών ανά ημέρα.

Shame

Nέγρος του Μοριά

Release Athens 2019

Το Release Athens, το μεγαλύτερο μουσικό φεστιβάλ της Αθήνας, επιστρέφει δυναμικά και ανεβάζει τον πήχη στο συναυλιακό καλοκαίρι της πόλης. Για 9 ξεχωριστές ημέρες του Ιουνίου η πλατεία Νερού θα γεμίσει μουσική που θα ικανοποιήσει τα γούστα και του πιο απαιτητικού μουσικόφιλου. Αν κάτι το χαρακτηρίζει και φέτος είναι το εντυπωσιακό (και τεράστιο) lineup του, με σταθερές αξίες για το ελληνικό κοινό αλλά και εκπλήξεις με συγκροτήματα και καλλιτέχνες που θα παίξουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Hozier

CITY VIBE Οδ�γό� Επιβίωσ��

30.5.19 – lifo

25

Roisin Murphy

Οδ�γό� Επιβίωσ�� Release Athens 2019

Cypress Hill

CITY VIBE

ΤΟ RELEASE ΑTHENS ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΎΣ

9 1 1

ημέρες

43 1

καλλιτέχνες

αναμνηστικό δώρο

32 -150 ευρώ

Πώς να πάω;

Πολλές και διάφορες επιλογές, όμως η πιο εύκολη παραμένει το λεωφορείο, με τις γραμμές A1, B1, B2, 217, 550 (στάση Φόρος). Διαφορετικά, με μετρό κατεβαίνεις στον σταθμό Συγγρού - Φιξ και μετά παίρνεις λεωφορείο, τις γραμμές Β2 και 550 (στάση Φόρος). Με τον Hλεκτρικό κατεβαίνεις στον σταθμό Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και μετά παίρνεις είτε λεωφορείο (γραμμές 217, Α1, Β1 - στάση Φόρος) είτε τραμ (γραμμές Αριστοτέλης 4 ή Θουκυδίδης 3 - στάση Δέλτα Φαλήρου). Με τραμ παίρνεις τη γραμμή 3 (από ΣΕΦ ή Βούλα - Γλυφάδα) και τη γραμμή 4 (από ΣΕΦ ή Σύνταγμα) και κατεβαίνεις στη στάση Δέλτα Φαλήρου.

Τι συμβαίνει με τα εισιτήρια;

Οι τιμές των εισιτηρίων διαφοροποιούνται ανάλογα με την ημέρα και κυμαίνονται από 32 έως 48 ευρώ. Οι ειδικές προσφορές και η προπώληση έχουν τελειώσει σε αυτό το σημείο της διοργάνωσης. Μπορεί κάποιος να τα προμηθευτεί online από το επίσημο site του Release και από το viva.gr, αλλά και τηλεφωνικά στο 11876. Επίσης, μπορεί να τα βρει στα καταστήματα Reload Stores, Seven Spots, Wind, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης - Evripidis Bookstores, στον πολυχώρο Yoleni’s Hellas, στο Viva Kiosk Συντάγματος και στο Viva Spot Τεχνόπολης (μέσα στον χώρο της Τεχνόπολης).

VIPs: Τα VIPs μπορεί να κοστίζουν πιο ακρι-

ΙNFO Λεπτομέρειες για κάθε μέρα και περισσότερες πληροφορίες στο releaseathens.gr.

26 lifo – 30.5.19

βά (100-80 ευρώ), αλλά για πρώτη φορά σε αθηναϊκό φεστιβάλ προσφέρουν μια σειρά από προνόμια και υπηρεσίες που δικαιολογούν την τιμή τους. Βγαίνουν σε περιορισμένο αριθμό και στην τιμή τους περιλαμβάνουν ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή, διαμορφω-

Τι είναι το αναμνηστικό δώρο; Κάθε χρόνο στην είσοδό του το Release Athens προσφέρει δωρεάν σε όλους τους επισκέπτες του ένα έγχρωμο συλλεκτικό hard copy εισιτήριο.

Hollie Cook

πάνω από

Disturbed, Alice in Chains, Shame, Hollie Cook, Hozier

μένη με stands και stools για όλους, open bar, προτεραιότητα πρόσβασης στον χώρο, ιδιωτικό πάρκινγκ, ξεχωριστές τουαλέτες και ειδικό αναμνηστικό δώρο του φεστιβάλ.

Χρήσιμες πληροφορίες:

Στο Release Athens υπάρχει ειδική μέριμνα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Aν κάποιος αισθανθεί αδυναμία ή χτυπήσει, θα υπάρχουν Πρώτες Βοήθειες σε προσβάσιμο και ορατό σημείο. Επίσης, καντίνες με φαγητό και ποτό. Οι χημικές τουαλέτες μπορούν να εξυπηρετήσουν χιλιάδες θεατές και είναι χωρισμένες σε γυναικών και ανδρών. Σε περίπτωση χαμηλής έντασης ή έντονων βροχοπτώσεων, το φεστιβάλ θα διεξαχθεί κανονικά. Το φεστιβάλ θα ματαιωθεί μόνο εφόσον συμβούν ακραία φαινόμενα. Σε αυτή την περίπτωση, θα επιστραφεί το αντίτιμο του εισιτηρίου. Σε άτομα που βρίσκονται υπό την επήρεια αλκοόλ ή άλλων ουσιών δεν θα επιτρέπεται η είσοδος.

Τα highlights της LIFO:

Όσοι πάνε από νωρίς πρέπει να τσεκάρουν οπωσδήποτε μικρότερους καλλιτέχνες, όπως οι Fontaines D.C., Shame και Hollie Cook. Από μεγαλύτερα ονόματα, δεν βλέπουμε συχνά στη χώρα μας καλλιτέχνες όπως ο Damian “Jr. Gong” Marley, οι Alice in Chains, ο Hozier και οι Disturbed. Οι νοσταλγοί είναι αδύνατον να χάσουν ονόματα όπως οι New Order, o Ιggy Pop και οι Cypress Hill.

New Order

stage

Έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα: Damian «Jr. Gong» Marley,

Morcheeba

τοποθεσία

30.5.19 – lifo

27

VINIETA

5.4.18 28 lifo – 30.5.19

Onassis Stegi Pride

Faster than light

Βγες και πες

Ζακ / Zackie Oh -

Week

31/5-2/6, Μικρή Σκηνή,

3/6, Μικρή Σκηνή, 20:00

Κυκλοφορία βιβλίου

31/5-8/6

21:00

Είσοδος ελεύθερη με

8/6, Athens Pride, Περί-

Εντός & εκτός Στέγης

Η είσοδος είναι δωρεάν

δελτία εισόδου. Θα

πτερο Στέγης Ιδρύματος

Ιδρύματος Ωνάση (Συγ-

και θα τηρηθεί σειρά

τηρηθεί σειρά προτεραι-

Ωνάση, πλατεία Συντάγ-

γρού 107)

προτεραιότητας.

ότητας.

ματος

https://www.onassis.

Δυνατότητα προκρά-

https://www.onassis.

https://www.onassis.

org/el/whats-on/

τησης θέσεων στο

org/whats-on/onassis-

org/el/whats-on/

onassis-stegi-pride-week

infotickets@sgt.gr (με

stegi-pride-week/

onassis-stegi-pride-

όνομα, επώνυμο και

vgeskaipes

week/zak-zackie-oh

αριθμό του κινητού τηλεφώνου). Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν από την εκδήλωση. https://www.onassis. org/el/whats-on/fasterlight-2

Onassis Stegi Pride Week

Η

Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση υποστηρίζει και φέτος το Athens Pride, διοργανώνοντας μια σειρά από δράσεις που θα διεξαχθούν κατά τη διάρκεια του Pride Week. Η Στέγη είναι ο μοναδικός μεγάλος πολιτιστικός φορέας της Ελλάδας που όχι μόνο είναι εμπράκτως υποστηρικτής του αθηναϊκού Φεστιβάλ Υπερηφάνειας εδώ και κάποια χρόνια αλλά παράλληλα, καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, εντάσσει στο πρόγραμμά της εκδηλώσεις που εστιάζουν στην LGBTQ+ κοινότητα, παίρνοντας θέση απέναντι σε αυτονόητα κοινωνικά ζητήματα, αμφισβητώντας τα στερεότυπα που επιβάλλει η ετεροκανονικότητα και υπενθυμίζοντας τον σεβασμό προς τη διαφορετικότητα που κάθε σύγχρονος θεσμός πολιτισμού θα έπρεπε να επιδεικνύει. Καθώς το φετινό, 15ο Athens Pride με σύνθημα «Ο δρόμος έχει τη δική μας ιστορία» είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου, που δολοφονήθηκε πριν από λίγους μήνες στο κέντρο της Αθήνας, η Στέγη δεν θα μπορούσε παρά να συνδέσει τις δράσεις της φετινής Onassis Stegi Pride Week με τον αγαπημένο ακτιβιστή και drag περφόρμερ. Άλλωστε, ο Ζακ, λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, είχε συμμετάσχει σε περφόρμανς που είχε διεξαχθεί στη Στέγη. Ξεκινώντας από την Παρασκευή 31 Μαΐου και μέχρι την Κυριακή 2 Ιουνίου θα προβάλλεται με ελεύθερη είσοδο στη Μικρή Σκηνή το ντοκιμαντέρ Faster than light των Kentaro Kumanomido και Thomas Anthony Owen. Στην εικαστική μεγάλου μήκους ταινία των δύο σκηνοθετών συμμετέχουν μέλη της ελληνικής LGBTQI+ κοινότητας, ανάμεσα στα οποία και ο Ζακ, ενώ το αποτέλεσμα είναι σαφώς επηρεασμένο από τη βίαιη και ξαφνική απώλειά του, που συνέπεσε με την παραγωγή της. Η προβολή της ταινίας θα συνοδεύεται από shows καλλιτεχνών της εγχώριας drag σκηνής, ολοκληρώνοντας ένα πολυμεσικό πρότζεκτ που είχε ξεκινήσει στη Στέγη τον Ιούνιο του 2018. «Βγες και πες την ιστορία σου» μας καλεί η καμπάνια #vgeskaipes που παρουσιάζεται στη Μικρή Σκηνή της Στέγης τη Δευτέρα 3 Ιουνίου. Bullying, ομοφοβία, τρανσφοβία, λεκτική ή ενδοοικογενειακή βία: όλα αυτά τα φαινόμενα εντείνουν το αίσθημα ανασφάλειας που καθημερινά νιώθουν πολλοί άνθρωποι, είτε ανήκουν στην LGBTQI+ κοινότητα είτε όχι. Η καμπάνια τούς καλεί να μιλήσουν ανοιχτά, να περιγράψουν την ιστορία τους, ξορκίζοντας τον φόβο και την απειλή, συμμετέχοντας έτσι σε ένα μωσαϊκό αφηγήσεων και βιωμάτων που θα αποτελέσει το υλικό μιας σπονδυλωτής ταινίας με αφορμή τη διαφορετικότητα. Η ταινία θα γυριστεί σε παραγωγή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου. Η Στέγη, βέβαια, θα βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος στις 8 Ιουνίου, ημέρα διεξαγωγής του Athens Pride, με το περίπτερό της, που θα φέρει περήφανα το ουράνιο τόξο. Εκεί θα μοιράζεται υλικό ενημέρωσης για τη μέθοδο προφύλαξης PrEP ενάντια στον ιό HIV. Η δράση γίνεται σε συνέχεια της εκδήλωσης «I’m Positive» που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» στη Στέγη τον Νοέμβριο του 2018. Παράλληλα, στο περίπτερο θα είναι διαθέσιμο προς πώληση το βιβλίο Ζακ / Zackie Oh που συνεκδίδει η Στέγη με τις εκδόσεις Το Ροδακιό. Το βιβλίο ξεκίνησε το 2016 ως ένα πρότζεκτ κειμενικής και φωτογραφικής αφήγησης της πραγματικότητας του Ζακ Κωστόπουλου από τη δημοσιογράφο Μαρία Λουκά και τον φωτογράφο Αλέξανδρο και τελικά εκδίδεται μετά τη δολοφονία του. Τα έσοδα από τις πωλήσεις του θα διατεθούν για την οικονομική στήριξη του δικαστικού αγώνα που δίνει η οικογένεια του Ζακ.

Για ακόμα μία χρονιά η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση υποστηρίζει έμπρακτα το Athens Pride και την LGBTQI+ κοινότητα με μια σειρά από ουσιαστικές δράσεις.

30.5.19 5.4.18 – lifo

29

ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ: SMA RAG DA, CACAO ROCKS, ΓΙΏΡΓΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΎΛΟΥ, ΆΓΓΕΛΟΣ ΜΠΡΆΤΗΣ, ΕΛΈΝΗ ΟΥΖΟΥΝΊΔΟΥ, ΈΛΙΣ ΚΙΣ, ΜΑΡΊΣΣΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΊΔΟΥ, ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΑΡΑΝΤΖΆΣ, ΣΟΦΊΑ ΜΟΥΤΊΔΟΥ, ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΡΌΚΟΣ, ΓΩΓΏ ΔΕΛΟΓΙΆΝΝΗ, NALYSSA GREEN, ΦΏΤΗΣ ΣΕΡΓΟΥΛΌΠΟΥΛΟΣ, ΡΈΝΑ ΟΡΟΚΛΟΎ, ΕΥΡΙΠΊΔΗΣ ΣΑΜΠΆΤΗΣ, ΘΆΛΕΙΑ ΤΣΙΧΛΆΚΗ, ΓΙΟΎΛΗ ΕΠΤΑΚΟΊΛΗ, ΙΆΚΩΒΟΣ ΑΠΈΡΓΗΣ, ΕΥΡΙΠΊΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΊΔΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ FREDDIE F.

30 lifo – 30.5.19

Ποιο φαγητό σού φέρνει δάκρυα στα μάτια;

ΖΗΤΉΣΑΜΕ ΑΠΌ 19 ΑΘΗΝΑΊΟΥΣ ΦΊΛΟΥΣ ΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΠΟΙO ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΌ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΡΈΣΕΙ ΜΈΧΡΙ ΔΑΚΡΎΩΝ – ΠΟΥ ΣΥΝΔΈΕΤΑΙ ΜΕ ΣΤΙΓΜΈΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΉΣ ΕΥΤΥΧΊΑΣ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ, ΚΑΤΆ ΚΆΠΟΙΟΝ ΤΡΌΠΟ, Η ΔΙΚΉ ΤΟΥΣ ΜΑΝΤΛΈΝ.

30.5.19 – lifo

31

Taste

«Στο μαγειρείο, αν έχει καλή κοτόσουπα, παίρνεις την κοτόσουπα. Αν έχει καλή ψαρόσουπα, αλλά έχει και κοτόσουπα, παίρνεις την κοτόσουπα» Nalyssa Green

μουσικός

H Κοτόσουπα Κάθε σούπα είναι ψυχοθεραπευτική. Μαλακώνει συναισθήματα, ενυδατώνει κόμπους λύπης και άγχους. Ζεσταίνει το μέσα μας, το υλικό και το άυλο. Δεν είναι τυχαίο που στις κηδείες σερβίρουν ψαρόσουπα. Μια φορά, σε μια κηδεία, μια ψαρόσουπα με παρηγόρησε όσο κανείς και τίποτα. Η κοτόσουπα, όμως, είναι για μένα η βασίλισσα της σούπας. Η μαγική κοτόσουπα. Η θαλπωρή η ίδια σε γεύση. Η κλασική κοτόσουπα, αυτή με την οποία με έθρεψε η γιαγιά μου, αυτή ακριβώς που προσπαθώ να φτιάχνω κι εγώ. Αυγοκομμένη, με λίγες πατατούλες, λίγα καροτάκια και λίγο ρύζι. Απλή, θρεπτική, οικεία, όμορφη. Με κάνει να νιώθω ότι βρίσκομαι σπίτι μου. Ότι είμαι μέσα σε μια αγκαλιά. Ασφαλής και ικανοποιημένη. Η κοτόσουπα δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει. Είναι αυτή που είναι. Με ταπεινοφροσύνη. Δεν έχει κάτι το φαντασμαγορικό. Είναι εκεί για σένα. Να σε στηρίξει, να ικανοποιήσει τις ανάγκες σου. Να ηρεμήσει και να χορτάσει το μέσα σου. Επίσης, είναι φαγητό σχετικά απλό στην παρασκευή του, οπότε και έξω εύκολα θα τη βρεις σε καλό επίπεδο. Δύσκολα θα είναι χάλια και κάποιες φορές είναι αριστούργημα. ( Ένας φίλος μου λέει: «Στο μαγειρείο, αν έχει καλή κοτόσουπα, παίρνεις την κοτόσουπα. Αν έχει καλή ψαρόσουπα, αλλά έχει και κοτόσουπα, παίρνεις την κοτόσουπα»). Δεν ξέρω αν μπορώ να βρω τις λέξεις που μπορούν να περιγράψουν ακριβώς αυτό το συναίσθημα που μου δημιουργεί το συγκεκριμένο φαγητό. Είναι σαν να μου χαρίζει μια χαρά απλή, βασική, που συνδέεται με τα πρωτόγονα στοιχεία της ύπαρξης. Μια χαρά ζωτική. Ήρεμη, χωρίς εξάρσεις. Βουτάω σε μια θάλασσα κοτόσουπας, με κλειστά μάτια, και επιπλέω μακάρια. Αιώνιος επιφανειακός αστερίας ανάμεσα σε κομματάκια

32 lifo – 30.5.19

φτιάχνει η ίδια αλλά στην πραγματικότητα το αγοράζει κρυφά από κάποιον ανεπτυγμένο εξωγήινο πολιτισμό με ειδίκευση στα γλυκά. Πλάκα-πλάκα, δεν την έχω δει ποτέ να το φτιάχνει…

κοτόπουλο και κόκκους ρυζιού. Να χαμογελώ με μύτη πλήρη από τη μυρωδιά της ευτυχίας: λεμόνι και αγάπη. Πήρα μια βαθιά αναπνοή και μπήκα κάτω από την επιφάνεια. Για πάντα εκεί, αν μπορούσα. Χωρίς χρόνο και χώρο ακριβή, σε πηχτή ησυχία. Σσσσ….

Ελένη Ουζουνίδου

Sma Rag Da

ηθοποιός

μουσικός

Το εκμέκ της μαμάς μου Η μαμά μου, γενικά, δεν είναι από αυτές τις μαμάδες που πειραματίζονται και πολύ στην κουζίνα. Ξέρει δέκα-δώδεκα βασικά φαγητά, δύο ειδών τούρτες και τρία κέικ και φτιάχνει αυτά σε rotation. Τα φτιάχνει, όμως, όλα άψογα. Νομίζω πως το 95% των φαγητών και των γλυκών είναι από το τέλειο βιβλιαράκι συνταγών που έδιναν μαζί με το iconic πλέον Τhermomix, το αντίστοιχο του Lada Niva σε μαγειρική συσκευή. Η μαμά μου, λοιπόν, έχει κάποια στάνταρ πράγματα που ετοιμάζει σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Κάθε φορά που πηγαίνω στην Πάτρα μού φτιάχνει μία ορισμένη μακαρονάδα που ξέρει ότι μου αρέσει κι ένα ταψί εκμέκ. Γενικά, δεν είμαι καν του εκμέκ, αλλά το συγκεκριμένο είναι ό,τι πιο δροσερό και ελαφρύ έχω φάει σε γλυκό. Η βάση είναι με σιροπιασμένη φρυγανιά, από πάνω έχει δύο στρώσεις λευκής παραδεισένιας κρέμας (η μία κρέμα πατισερί και η άλλη σαντιγί, αν δεν κάνω λάθος) και από πάνω καβουρδισμένο αμύγδαλο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Δεν έχει σημασία αν η επίσκεψή μου στο σπίτι πρόκειται να διαρκέσει δύο ώρες ή πέντε μέρες, όσο κι αν μείνω, όταν φύγω, δεν θα ’χει μείνει ίχνος. Είναι σαν να τρώω αέρα, κατεβαίνει για πλάκα. Μέχρι στιγμής δεν έχω δοκιμάσει κανένα άλλο σαν της μαμάς μου − να ξέρετε, η φάση στο εκμέκ είναι φρυγανιά, όχι κανταΐφι. Έχω μια θεωρία πως δεν το

Τα ντολμαδάκια γιαλαντζί

Τα ντολμαδάκια γιαλαντζί

Nalyssa Green

Ανοιξιάτικο το φαγητό που με συγκινεί μέχρι δακρύων... τα ντολμαδάκια γιαλαντζί. Δηλαδή ψεύτικα, χωρίς κρέας, χωρίς κιμά, αλλά με μπόλικα φρέσκα μυρωδικά. Τρία πράσινα, δυόσμος, μαϊντανός, άνηθος, αλλά και ξερό και φρέσκο κρεμμύδι, ρυζάκι και αμπελόφυλλα. Εκεί στον Βορρά, στην Κομοτηνή όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, μέχρι και τον Ιούνιο έχει λίγη ψυχρούλα. Προς το τέλος του Μαΐου, που αρχίζει ο καιρός να ανοίγει, όταν ήμουν ακόμα μαθήτρια παραδοσιακά πραγματοποιούνταν οι ημερήσιες σχολικές εκδρομές. Πότε στο βουνό της Νυμφαίας, πότε στα ποτάμια, στις λίμνες, στις παραλίες. Η φύση οργίαζε, τα μάτια μου δεν χόρταιναν τα χρώματα, οι μυρωδιές αδιανόητες, κάθε φορά ήταν μια μικρή επίσκεψη στον παράδεισο. Προς το μεσημεράκι, όμως, θα πεινούσαμε, οπότε παίρναμε μαζί και το κολατσιό μας σε ταπεράκια. Το δικό μου το ταπεράκι είχε πάντα γιαλαντζί ντολμαδάκια, παραπάνω από δύο μερίδες, διότι ήμουν −και είμαι− φαγανό παιδάκι, και κεφτεδάκια, όλα φτιαγμένα απ’ τη μαμά μου (φοβερή μαγείρισσα). Κάθε φορά, λοιπόν, που είτε μου στέλνει εκείνη ή φτιάχνω εγώ και

30.5.19 – lifo

33

Taste «Το δωμάτιό μου ήταν στη σοφίτα του σπιτιού, πάνω ακριβώς απ' την κουζίνα. Όποτε μου ερχόταν η μυρωδιά απ' το βούτυρο, τη ζάχαρη και τα αυγά, κατέβαινα τρέχοντας, βουτούσα τα δάχτυλά μου στη ζύμη πριν μπει στον φούρνο και τη δοκίμαζα ωμή»

τα δοκιμάζω αυτομάτως γυρίζω πίσω στον χρόνο, σ’ αυτές τις σχολικές εκδρομές, που μετά το κύλισμα στα χώματα, τα σκαρφαλώματα στα δέντρα, την κατασκευή στεφανιών με αγριολούλουδα και το ξέφρενο παιχνίδι, ευτυχισμένη έτρωγα τα ντολμαδάκια μου και η γεύση τους ήταν τόσο εναρμονισμένη με το φυσικό περιβάλλον. Λοιπόν, έχω φρέσκα αμπελόφυλλα, ξεκινάω την ιεροτελεστία του τυλίγματος.

Cacao Rocks εικαστικός

Το Galette Charentaise Με το φαγητό δεν είχα ιδιαίτερη σχέση, έτρωγα ό,τι μου σέρβιραν, εκτός από μανιτάρια πλευρώτους, στα οποία έχω δυσανεξία. Στην ενήλικη ζωή μου για έξι χρόνια έτρωγα στην πανεπιστημιακή λέσχη, μετά έναν χρόνο στον στρατό και μετά πολύ φτηνό street food για κάποια χρόνια. Αν και παραμένω λιτοδίαιτος, τον τελευταίο καιρό, λόγω και του αδελφού Αριστοτέλη, που είναι σεφ στην Κέρκυρα, έχω αρχίσει να γίνομαι εκλεκτικός. Αποφεύγω το «βρόμικο» και έχω αρχίσει να εκτιμώ το καλό φαγητό και τις καλές πρώτες ύλες. Το μόνο φαγητό που μπορούμε να πούμε πως με συγκινεί είναι, φυσικά, της μητέρας μου. Η μητέρα μου, αν και πάρα πολύ καλή μαγείρισσα, δεν μπορώ να πω πως μαγείρευε πολύ. Προτιμούσε να διαβάζει και να περιποιείται τον κήπο. Είναι Γαλλίδα και, γενικά, οι Γαλλίδες μαμάδες

Η κουρκουτόπιτα

Cacao Rocks

είναι το άκρως αντίθετο απ’ τις Ελληνίδες. Όταν τα παιδιά τους μπαίνουν στην εφηβεία τα αφήνουν ελεύθερα να κάνουν ό,τι θέλουν αλλά και να είναι υπεύθυνα για τον εαυτό τους και, φυσικά, να μαγειρεύουν. Εγώ δεν ήμουν ποτέ καλός στη μαγειρική, αλλά απ’ τα δώδεκά μου ήξερα να κάνω μακαρονάδα, ομελέτα, φακές, ρεβίθια, μηλόπιτα και Galette Charentaise (Γκαλέτ Σαροντέζ). H Galette Charentaise είναι ένα γλυκό. Στο σπίτι το λέγαμε Gâteau de Tairé (Γκατό ντε Τερέ).

Tairé είναι το χωριό του παππού μου, ένα χωριουδάκι κοντά στην πόλη La Rochelle, στα παράλια του Ατλαντικού. Εκεί όπου γύριζαν το τηλεπαιχνίδι «Fort Boyard», αν το θυμάται κανείς, αυτό με τον Φερεντίνο και τις τίγρεις. Το συγκεκριμένο γλυκό το έχω φάει μόνο σε σπίτι, είναι η αλήθεια, πουθενά έξω. Ήταν το δικό μας brunch της Κυριακής. Το δωμάτιό μου ήταν στη σοφίτα του σπιτιού, πάνω ακριβώς απ’ την κουζίνα. Όποτε μου ερχόταν η μυρωδιά απ’ το βούτυρο, τη ζάχαρη και τα αυγά, κατέβαινα τρέχοντας, βουτούσα τα δάχτυλά μου στη ζύμη πριν μπει στον φούρνο και τη δοκίμαζα ωμή. Νομίζω ότι αυτή η γεύση και η μυρωδιά είναι από τα μόνα πράγματα που μπορεί να με συγκινήσουν, για συναισθηματικούς, κυρίως, λόγους. Η συνταγή για την Galette Charentaise είναι πολύ εύκολη και πάει πολύ με μερέντα ή μαρμελάδα από κάστανο. Α, και μια συμβουλή απ’ τη μητέρα μου για το brunch, που έχει γίνει της μόδας στην Ελλάδα με 50 χρόνια καθυστέρηση, όπως λέει. Το Croque Madame θέλει και αβοκάντο.

Σοφία Μουτίδου ηθοποιός

Το παστίτσιο της μαμάς Δύο είναι τα φαγητά που μου αρέσουν περισσότερο απ’ όλα, τα μαγειρεύω καλύτερα απ’ όλα και, τέλος,

34 lifo – 30.5.19

με συγκινούν περισσότερο απ’ όλα. Το παστίτσιο και τα ντολμαδάκια γιαλαντζί. Είναι αυτά που η μαμά μου έκανε άριστα και ήταν και τα κυριακάτικά μας. Τις Κυριακές που έκανε παστίτσιο ήταν σαν γιορτή. Εννοείται πως βοηθούσα κι εγώ και για επιβράβευση με άφηνε να γλείφω την μπεσαμέλ που περίσσευε στην κατσαρόλα! Η ωραιότερη μπεσαμέλ στη Γη! Όλα αυτά τα υλικά, λάδι, αλεύρι, γάλα και μετά φρυγανιά και κεφαλοτύρι, δημιουργούσαν μια μυρωδιά που εντυπώθηκε στη μνήμη μου. Μαζί εντυπώθηκαν και δύο φράσεις της μαμάς μου. Η μία ήταν «τι φασαριατζίδικο φαΐ, Θεέ μου!» και η άλλη «ποιος πλένει τώρα όλα αυτά τα πιάτα!». Αφού τρώγαμε το μεσημέρι, συνεχίζαμε με τον μπαμπά μου το βράδυ αργά, που βγάζαμε το ταψί από τον φούρνο, το ακουμπούσαμε πάνω στην κουζίνα, ανάβαμε και το φωτάκι του απορροφητήρα και σαν κλέφτες τρώγαμε τα καψαλισμένα μακαρόνια. Τα ντολμαδάκια γιαλαντζί ήταν ιεροτελεστία. Μου φαίνονταν λίγο μαγικά! Ήθελα τόσο πολύ να τυλίγω, αλλά η μαμά μου δεν με άφηνε να χαλάσω την όψη του αριστουργήματός της. Πράγματι, τα τύλιγε σαν πουράκια, στενόμακρα και άριστα. Εγώ ξεδιάλεγα τα αμπελόφυλλα και τα κρέμαγα σαν πετσέτες γύρω από την κατσαρόλα, για να παίρνει η μαμά και να τυλίγει. Και της έκανα πάνω από 20 φορές την ίδια ερώτηση: « Εγώ τώρα βοηθάω, μαμά;». Άκουγα πάντα την ίδια απάντηση, «χωρίς εσένα δεν θα ’χα φτιάξει ούτε τα μισά», κι έπαιρνα μια ικανοποίηση πάνω απ’ το μπόι μου. Στο τέλος τύλιγα κι εγώ κάνα-δύο, λίγο άτσαλα, και λέγαμε «αυτά είναι της Σοφούλας». Ύστερα από 40 χρόνια, κάθε φορά που φτιάχνω αυτά τα δύο φαγητά σκέφτομαι την κουζίνα στη Θεσσαλονίκη και τη μαμά μου. Ποτέ δεν κατάφερα να τα κάνω πουράκια τα ντολμαδάκια. Αλλά από γεύση είναι φανταστικά. Κι αυτά και το παστίτσιο μου. Που για να γλιτώσω την ταλαιπωρία και την αγανάκτηση της μαμάς έμαθα να το φτιάχνω με ένα σκεύος.

30.5.19 – lifo

35

Taste Γιώργης Χριστοδούλου μουσικός

Το φαγητό «πάει κι έρχεται» Στο υπόγειο μιας πολυκατοικίας του ’30, στην οδό Σαριπόλου, στο Μουσείο, μαγειρεύονταν κάποια Σαββατοκύριακα στα τέλη της δεκαετίας του ’80 φαγητά και γλυκά που δεν θα έβρισκες πουθενά στην πόλη. Κι εγώ μετρούσα τις μέρες ή, καμιά φορά, και τις εβδομάδες μέχρι να μπορέσω επιτέλους όχι μόνο να τα γευτώ αλλά και να παρακολουθήσω κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον, τον τρόπο παρασκευής τους. Μεγαλωμένος τα περισσότερα από τα μισά παιδικά μου χρόνια σε ένα οικοτροφείο, έτρωγα μαζί με τους υπόλοιπους ό,τι μας έδιναν: ψωμί του στρατού, μακαρόνια με κιμά, μια λιγδερή πίτσα με ζυμάρι 5 εκατοστών κ.ά. Τα Σαββατοκύριακα, λοιπόν, που τύχαινε να φιλοξενηθώ στο σπίτι της θείας Χριστίνας στο Μουσείο ισοδυναμούσαν με πέντε παιδικά πάρτι. Η κουζίνα στο υπόγειο μετατρεπόταν σε ατελιέ με δεκάδες χαρτιά, εφημερίδες για τα κολάζ, νερόκολλες, μαγικά ψαλίδια με δοντάκια, νερομπογιές, πινέλα, όλα αραδιασμένα πάνω στο μεγάλο τραπέζι. Εκεί, με επικεφαλής τη φοβερή και τρομερή θεία φτιάχναμε από γαντόκουκλες μέχρι χειροποίητα τετράδια. Πριν φτάσει μεσημέρι, η εμψυχώτρια-οικοδέσποινα έκανε τις πρώτες τις σκέψεις φωναχτά: «Για να δούμε, τι θα φτιάξουμε σήμερα;». Και τότε άρχιζε το πανηγύρι. Κανένα φαγητό δεν έμοιαζε ποτέ με κάτι γνώριμο. Σούπες δικής της έμπνευσης, «ψεύτικες μαγειρίτσες», σουφλέ που κανείς δεν μπορούσε να υποπτευτεί τι έχουν μέσα, γεύσεις από την Ισπανία και τη Χιλή (έτσι έλεγε κι εμείς την πιστεύαμε) και γλυκά απροσδιόριστα, όλα πεντανόστιμα και φτιαγμένα αυτοσχεδιαστικά με υλικά και παράξενα μπαχάρια που έβγαιναν από τα ντουλάπια. Το μαγείρεμα ήταν μια ολόκληρη παράσταση. «Θεία, πώς θα το πούμε αυτό το φαγητό;». Εκείνη, πάντα αυστηρή με τον εαυτό της, δοκίμαζε λίγο και κάποιες φορές έλεγε: «Χμ, θα μπορούσε να ήταν πιο καλό, αλλά θα το διορθώσω. Γι’ αυτό, θα το πούμε “Φαγητό πάει κι έρχεται”». Λοιπόν, εκείνα τα φαγητά ήταν φτιαγμένα μόνο για μας και ακόμα δεν ξέρω τι νοστίμιζε τόσο πολύ τις συνταγές της: το ξύλινο τραπέζι με τις ζωγραφιές που καμία σχέση δεν είχε με τραπεζαρία οικοτροφείου, το υπόγειο-καταφύγιο ή εκείνο το χαριτωμένο όνομα «πάει κι έρχεται»;

Άγγελος Μπράτης σχεδιαστής μόδας

Τα μακαρόνια

Στην ερώτηση ποιο είναι το μυστικό της ομορφιάς σας, η Σοφία Λόρεν πάντοτε απαντούσε: «Ό,τι βλέπετε το οφείλω στα μακαρόνια!». Ταυτίζομαι. Όχι για την ομορφιά, αλλά γενικά. Έχω μεγαλώσει με μακαρόνια, αν δεν υπήρχαν αυτά μάλλον θα πέθαινα από ασιτία. Όταν ήμουν μικρός δεν μου άρεσε σχεδόν τίποτα, εκτός από τα μακαρόνια, ήμουν πολύ περίεργος με το φαγητό. Τα έτρωγα σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, με σάλτσες κ.λπ., αλλά τα αγαπημένα μου ήταν αυτά που έτρωγα με τον παππού τον Βαγγέλη, σκέτα, με πολύ μαύρο πιπέρι και τριμμένη γραβιέρα. Η αποκάλυψή ήρθε στο πρώτο μου ταξίδι στη Ρώμη, 18 χρονών, όπου έφαγα παραδοσιακή ιταλική καρμπονάρα. Μα, τι αίσθηση ήταν αυτή! Τι γεύση θεϊκή! Έπειτα από μερικά χρόνια μετακόμισα μόνιμα στη Ρώμη, όπου έζησα 9 χρόνια κι έπειτα άλλα 3 στο Μιλάνο. Όλα αυτά τα χρόνια γύρισα σχεδόν όλη την Ιταλία, απ’ άκρη σ’ άκρη, και δοκίμασα πάρα πολλές καρμπονάρες. Έμαθα να την κάνω και μόνος μου, μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, που γινόταν ομελέτα. Για να είναι καλή, πρέπει η υφή της να είναι βελούδινη, να χρησιμοποιήσεις μόνο ολόφρεσκα αυγά εκτός ψυγείου, κριτσανιστή

36 lifo – 30.5.19

πανσέτα από guanciale (το σβήνω με λίγο λευκό κρασί), πολύ φρεσκοτριμμένο πιπέρι και παρμεζάνα. Το μυστικό είναι να κρατήσεις λίγο νερό από τα μακαρόνια που βράζουν και το πιο σημαντικό η ταχύτητα και η θερμοκρασία όταν ρίξεις τα αυγά και τα ανακατέψεις με τα μακαρόνια. Είναι τόσο απλό, αλλά τόσο πλούσιο και υπέροχο πιάτο. Ωχ, πείνασα! Πάω να ετοιμάσω μία και να καλέσω τους φίλους μου να φάμε όλοι παρέα. Είναι το αγαπημένο τους.

Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθέτης

Η τούρτα σοκολάτα

Η τούρτα σοκολάτα της γιαγιάς μου είναι μια μνήμη που ανά πάσα στιγμή μπορεί να με κάνει να κλάψω. Ήταν μια πολύ ελαφριά τούρτα με καβουρδισμένα αμύγδαλα και κομματάκια σοκολάτας από πάνω, και ένα αδιανόητο παντεσπάνι. Την έκανε πάντα στα γενέθλια και τη γιορτή μου. Ήταν πεντανόστιμη. Έκτοτε τη φτιάχνουν άλλοι συγγενείς, φίλοι οικογενειακοί και πάντα με κάνει να κλαίω. Και για τη γεύση και για την απώλειά της και για την απώλεια της παιδικής ηλικίας που μου θυμίζει. Εξάλλου, νομίζω ότι οι γεύσεις που σου εντυπώνονται συνδέονται πάντα με μια βαθιά μνήμη.

Έλις Κις δημοσιογράφος

Η σοκολάτα

Λένε ότι στη ζωή ένα από τα πολυτιμότερα πράγματα είναι ένας καλός σύντροφος. Εκείνος που θα σου δείξει αφοσίωση, που θα επιμείνει, που θα σε διεκδικήσει, αν χρειαστεί, εκείνος που δεν θα σου είναι ποτέ αδιάφορος. Ένας τέτοιος σύντροφος είναι για μένα η σοκολάτα. Μπορεί να είναι θέμα DNA −οι γονείς μου διατηρούσαν πάντα στενότατες σχέσεις μαζί της− ή να οφείλεται στο γεγονός ότι άφησα την ψυχανάλυση στη μέση. Όπως και να ’χει, η σοκολάτα παραμένει σταθερός συνοδοιπόρος. Η σκέψη της και μόνο μπορεί να μου δώσει ιδιαίτερη ενέργεια − αν γνωρίζω ότι κάποιο κομμάτι της βρίσκεται κάπου στο σπίτι, δεν αποκλείεται να σηκωθώ λίγο νωρίτερα το πρωί. Έχει, επίσης, την ικανότητα να μου χαρίζει αισιοδοξία: όπως σ’ ένα εστιατόριο, όταν η πρώτη ματιά στο μενού (που πέφτει πάντα στα γλυκά) μου προσφέρει γραπτή εγγύηση ότι η βραδιά θα κλείσει με προφιτερόλ και όχι με τάρτα ραβέντι. Τη σοκολάτα την αγαπώ για την ευλυγισία της. Γιατί είναι η λαμπερή πρωταγωνίστρια ενός εκλέρ στο Maison du Chocolat στο Παρίσι, αλλά και υπέροχη σε δεύτερο ρόλο, όταν αγκαλιάζει την άκρη ενός τραγανού βουτήματος με γέμιση μαρμελάδα βερίκοκο. Και, βέβαια, δεν μπορώ παρά να τη λατρεύω για τις τόσες όμορφες αναμνήσεις, όπως η τιτάνια μονομαχία ανάμεσα στην τρούφα του ζαχαροπλαστείου Κανδηλώρου στην πλατεία Αμερικής και εκείνη του Delice, τότε πίσω από το Χίλτον, όταν ήμουν μικρή. Ή αργότερα, τα «ατομικά» μπολ μερέντας που με την κολλητή μου εκσφενδονίζαμε πίσω από τον καναπέ, όταν ξαφνικά έρχονταν οι γονείς της κάποιο Σάββατο βράδυ, αλλά και η Nutella που χρησιμοποίησα ως θεραπεία το πρώτο Σαββατοκύριακο της φοιτητικής μου χρονιάς στην Μπολόνια της Ιταλίας, όταν μου έτυχε μια ωτίτιδα. Δύσκολα ξεχνιούνται και οι λατρεμένες σοκολατίνες-ποντικάκια σε γωνιακό ζαχαροπλαστείο στη Νάουσα της Πάρου στις διακοπές με φίλους, αλλά και ένα θεαματικό δώρο Αγίου Βαλεντίνου, ένα μεγάλο κουτί με 50 KitKat, το οποίο συνοδευόταν από ένα μικρότερο, που περιείχε συμπαθή σκουλαρίκια Christian Dior. Και η ιστορία συνεχίζεται (και επαναλαμβάνεται): παιδί έκρυβα τις Lacta από τη μαμά μου, τώρα κρύβω (με λιγότερες ενοχές, λόγω της εκδοχής στέβια) σοκοφρέτες από την κόρη μου, όπως κι εκείνη μου κρύβει τα δικά της Maltesers. Σήμερα

είμαι κατοχυρωμένη και επιστημονικά. Είναι πλέον γνωστό ότι η σοκολάτα (ok, σε «καθαρή» μορφή bitter) έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ενώ μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιολογικών παθήσεων. Μένω ήσυχη, λοιπόν, γιατί η σοκολάτα καλύπτει ένα μεγάλο κομμάτι της προσωπικής διατροφικής μου πυραμίδας. Σας είπα ότι το αγαπημένο μου «φρούτο» είναι το Terry’s Chocolate Orange;

Ευριπίδης Σαμπάτης μουσικός

Οι λαχανοντολμάδες της θείας Φλώρας Αν και δεν το έχω δύσκολο να κλάψω, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο φαγητό που να μου φέρνει δάκρυα στα μάτια, εκτός φυσικά κι αν είναι τίγκα στο τσίλι και στο μπούκοβο. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια φαγητά που μου ξυπνάνε μνήμες παιδικές, λειτουργώντας σαν εκείνη την περίφημη σκηνή από το Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Προυστ. Ίσως το πιο έντονα συναισθηματικό φαγητό για μένα είναι οι λαχανοντολμάδες, φτιαγμένοι με τον πολίτικο τρόπο, με μπόλικο αυγολέμονο. Είναι από τα αγαπημένα μου πιάτα από τότε που ήμουν παιδί. Θεωρητικά, θα μπορούσε άνετα να είναι ένα φαγητό που μου προκαλεί κάπως αναγούλα, λόγω της υφής των βρασμένων λαχανόφυλλων, όμως ήταν η σπεσιαλιτέ της τότε αγαπημένης μου θείας Φλώρας και το καταβρόχθιζα με πάθος. Τους έφτιαχνε με μια πλούσια, κρεμώδη, λεμονάτη σάλτσα με πολλά μπαχαρικά και είχαν μια γεύση Ανατολής που έμοιαζε εξωτική στον ουρανίσκο μου και με έκανε να ονειρεύομαι βόλτες στις όχθες του Βοσπόρου, μπροστά από τζαμιά και σαράγια. Η Φλώρα ήταν η σύζυγος του Ευριπίδη, του αγαπημένου θείου της μαμάς μου και νονού μου, από τον οποίο πήρα και το όνομά μου. Ήταν μια γυναίκα λαϊκή, θρήσκα και κουτσομπόλα, πολύ διαφορετική από τις άλλες γυναίκες της οικογένειας της μαμάς μου, όλες μορφωμένες και προοδευτικές Μικρασιάτισσες, αλλά εγώ περνούσα καταπληκτικά μαζί της. Ταΐζαμε μαζί τις γάτες της πίσω αυλής, κάναμε κηπουρική, βλέπαμε σαπουνόπερες, διαβάζαμε βίους αγίων, λύναμε σταυρόλεξα και, φυσικά, τρώγαμε τις λιχουδιές που έφτιαχνε με περίσσιο μεράκι, όλες συνταγές κωνσταντινουπολίτικες, με μπόλικα μυρωδικά και σάλτσες. Εγώ διασκέδαζα πολύ με το να της πηγαίνω κόντρα όσον αφορούσε το θρησκευτικό θέμα, καθότι έχω άθεους γονείς, και, εκτός από το ότι συνεχώς αμφισβητούσα τον χριστιανισμό, έφτανα στο σημείο να επινοώ προσευχές στον Βούδα και να τις λέω μπροστά της γονατιστός. Έξαλλη γινόταν και με απειλούσε να μου τρίψει το στόμα με τις καυτερές πιπεριές που καλλιεργούσε κατά κόρον στον κήπο της. Μια μέρα, με αφορμή τη δίκη για τον βιασμό της Καρολάιν στο σίριαλ «Τόλμη και Γοητεία», τη ρώτησα τι σήμαινε αυτή η λέξη. Μου είπε: «Είναι όταν ένας άντρας αναγκάζει μια γυναίκα να κάνει κάτι που δεν θέλει». Ρώτησα αν θα ήταν βιασμός να την αναγκάσω να με πάει στην παιδική χαρά εφόσον αυτή δεν θέλει και αν θα με περάσουν κι εμένα από δίκη, μου τα μάσησε λίγο ότι δεν είναι ακριβώς έτσι και μετά κάπως τράβηξε την προσοχή μου σε κάτι άλλο για να ξεφύγει από αυτό το επίμαχο θέμα που εγώ τόσο διακαώς ήθελα να συζητήσω. Μεγαλώνοντας, η σχέση μας άλλαξε. Όσο πιο πολύ μεγαλώναμε εγώ και η αδελφή μου, τόσο πιο πολύ νιώθαμε ότι μας αντιπαθεί, μας έριχνε μπηχτές όλη την ώρα, μίλαγε άσχημα για την οικογένειά μας. Πέρασαν τα χρόνια και μια μέρα σχεδόν με έπιασε στα πράσα να κοιμάμαι με το τότε αγόρι μου στο άδειο σπίτι του παππού μου. Μια άλλη μέρα, μπήκε απροειδοποίητα στο σπίτι των γονιών μου μετά από ένα μεγάλο πάρτι που είχα κάνει εκεί και βρήκε ένα χάος, με κόσμο να κοιμάται σε καναπέδες και κρεβάτια, με ξύπνησε έξαλλη και καβγαδίσαμε. Το ποτήρι ξεχείλισε τη μέρα που

«Έχω μεγαλώσει με μακαρόνια, αν δεν υπήρχαν αυτά μάλλον θα πέθαινα από ασιτία. Όταν ήμουν μικρός δεν μου άρεσε σχεδόν τίποτα, εκτός από τα μακαρόνια, ήμουν πολύ περίεργος με το φαγητό»

«Μεγαλωμένος τα περισσότερα από τα μισά παιδικά μου χρόνια σε ένα οικοτροφείο, έτρωγα μαζί με τους υπόλοιπους ό,τι μας έδιναν: ψωμί του στρατού, μακαρόνια με κιμά, μια λιγδερή πίτσα με ζυμάρι 5 εκατοστών»

Άγγελος Μπράτης

Γιώργης Χριστοδούλου

«Η τούρτα σοκολάτα της γιαγιάς μου ήταν πεντανόστιμη. Έκτοτε τη φτιάχνουν άλλοι συγγενείς, φίλοι οικογενειακοί και πάντα με κάνει να κλαίω. Και για τη γεύση και για την απώλειά της και για την απώλεια της παιδικής ηλικίας που μου θυμίζει»

«Ίσως το πιο έντονα συναισθηματικό φαγητό για μένα είναι οι λαχανοντολμάδες, φτιαγμένοι με τον πολίτικο τρόπο, με μπόλικο αυγολέμονο. Είναι από τα αγαπημένα μου πιάτα από τότε που ήμουν παιδί. Ηταν η σπεσιαλιτέ της τότε αγαπημένης μου θείας Φλώρας και το καταβρόχθιζα με πάθος.» Ευριπίδης Σαμπάτης

Δημήτρης Καραντζάς

30.5.19 – lifo

37

Taste «Απλώς τρίβει τις ντομάτες στον χοντρό τρίφτη, δεν κάνει τίποτε άλλο. Ούτε κρεμμύδια, ούτε πιπεριές, ούτε τίποτα. Τις βάζει σε δυνατό τηγάνι, με καλό ελαιόλαδο, μανάκι, αλάτι και ρίγανη, αφήνει να πιουν τα νερά τους, σπάει τα αυγά με τον πορτοκαλί κρόκο και, ταρατατά τατά, magic happens!»

την άκουσα να μαλώνει με τον θείο μου και να βρίζει φρικτά όλη μας την οικογένεια. Δεν της ξαναμίλησα για χρόνια. Ούτε έτρωγα λαχανοντολμάδες πουθενά και ποτέ, δεν ήθελα να τους βλέπω ούτε ζωγραφιστούς, μου έφερναν αναγούλα πια. Λίγο πριν πεθάνει, η Φλώρα ζήτησε συγγνώμη από τη μαμά μου κι εγώ πήγα να τη δω επιτέλους. Έκανε σαν τρελή από τη χαρά της όταν με είδε κι εγώ έκλαψα πολύ όταν βγήκα από το δωμάτιο. Από τότε οι λαχανοντολμάδες ξανάγιναν ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά. Τους παραγγέλνω στα μαγειρεία και τους τρώω αργά, πασχίζοντας να βρω στη γεύση τους κάτι από τα παιδικά μου χρόνια και την τότε υπέροχη σχέση μου με τη Φλώρα. Καμιά φορά νομίζω πως τη βλέπω στην πίσω αυλή του προσφυγικού σπιτιού της στη Νέα Φιλαδέλφεια, ανάμεσα σε βασιλικούς και πιπερίτσες μεσα σε λαδοτενεκέδες, να με φωνάζει: « Έλα, βρε, να χαϊδέψεις το γατάκι που μας μαζεύτηκε, δες τι καλό που είναι. Αχ, τζιέρι μου, κοιτά πώς του αρέσει εδώ, στο λαιμουδάκι του...».

Γωγώ Δελογιάννη σεφ

Ο καγιανάς της γιαγιάς μου Καλοκαίρι στο χωριό, σε ένα μικρό χωριό έξω από το Άργος. Ο παππούς, κατά τις 12 το μεσημέρι, γυρίζει από το χωράφι, ψηλός κι αγέρωχος, όπως είναι μέχρι και σήμερα, με κουβάδες ζαρζαβάτια στα χέρια του. Μια αγκαλιά ώριμες ντομάτες πάνω πάνω στον κουβά, για να μη χαλάσουν, ξεχω-

38 lifo – 30.5.19

Οι κεφτέδες

Γωγώ Δελογιάννη

ρίζονται και πλένονται με την καθοδήγηση της γιαγιάς: «Καθαρά, καθαρά, Γωγούλα, θα τις φάμε με τη φλούδα». Η γιαγιά, φοβερή μαγείρισσα, όπως είναι μέχρι και σήμερα, ελέγχει αν τις έπλυνα καλά και αρχίζει το μαγείρεμα. Απλώς τρίβει τις ντομάτες στον χοντρό τρίφτη, δεν κάνει τίποτε άλλο. Ούτε κρεμμύδια, ούτε πιπεριές, ούτε τίποτα. Τις βάζει σε δυνατό τηγάνι, με καλό ελαιόλαδο, μανάκι, αλάτι και ρίγανη, αφήνει να πιουν τα νερά τους, σπάει τα αυγά με τον πορτοκαλί κρόκο και, ταρατατά τατά, magic happens! Kαγιανάς, μυρωδάτος κι αχνιστός στα βαθιά πιάτα, κάτω απ’ το χαγιάτι, στη σκιά, με το κρύο νερό να ιδρώνει στα ποτήρια, το ζυμωτό ψωμί του ξυλόφουρνου, τη φέτα λαδορίγανη κι ένα βουνό τηγανητά κολοκυθάκια στο κέντρο του τραπεζιού. Ιεροτελεστία που επαναλαμβάνεται με ευλάβεια τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, απαρέγκλιτα. Ακόμα και σήμερα, που δεν έχω χαγιάτι και τις ντομάτες δεν μπορεί να μου τις τρίβει η γιαγιά, την ιεροτελεστία της μίας φοράς την εβδομάδα, που μου θυμίζει πώς είναι να είσαι παιδί στα 32 σου, δεν τη χαλάω.

Ευριπίδης Αποστολίδης διευθυντής εστιατορίων

Οι λαχανοντολμάδες της θείας Όλγας Αν έπρεπε να πιέσω το εαυτό μου για να προσδιορίσω την εποχή που ένιωσα τα πρώτα σκιρτήματα για τη γαστρονομία, θα πρέπει να πάω αρκετά πίσω, στη Θεσσαλονίκη, τη δεκαετία του ’80. Ο πατέρας και η μητέρα μου εργάζονταν καθημερινά στο καθαριστήριό τους στην οδό Σωκράτους, στο σπίτι χρέη νοικοκυράς εκτελούσε η θεία Όλγα, η αδελφή του πατέρα μου. Μικρασιάτισσα, βασανισμένη γυναίκα, ξεριζωμένη, την πάντρεψαν μικρή, έζησε σε μια κάμαρα στην Άνω Πόλη με τον άντρα της, τον έχασε νωρίς και αφοσιώθηκε σ’ εμάς, στον αδελφό μου, τον Σοφοκλή, κι εμένα. Δεύτερη μάνα μας, η Λωξάντρα του σπιτιού. Τι έφτιαχναν τα χέρια της και δεν έμεινε βαθιά χαραγμένο στην καρδιά μας; Τα πάντα. Αλλά, αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιο πιάτο που να μου θυμίζει εκείνη την εποχή, αυτό είναι οι λαχανοντολμάδες της θείας Όλγας, οι οποίοι, όλως παραδόξως, ήταν κοκκινιστοί, με φρέσκια ντομάτα και ελάχιστη «τσούσκα πιπεριά», όπως έλεγε. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που τους δοκίμασα. Άλλο φαγητό πραγματικά δεν με είχε προβληματίσει τόσο. Αυτός ο μικρός κύλινδρος από λαχανόφυλλο έκρυβε μια τρυφερή, ελαφρά πικάντικη, κρεάτινη γεύση, αγκαλιασμένη από μια αέρινη ντοματένια γλύκα και κάθε πιρουνιά ήταν μια γευστική πρόκληση. Κάθε φορά που είχαμε λαχαντολμάδες στο σπίτι μοσχοβολούσε όλη η γειτονιά, και μάλιστα, όταν έμπαινα σπίτι, άνοιγα την κατσαρόλα και από την επιθυμία να πλημμυρίσει το στόμα μου από τη συμπυκνωμένη γεύση τους δεν προλάβαινα να πάρω

30.5.19 – lifo

39

Taste «Καλαμποκίσιο ζεστό ψωμί, κομμένο με το χέρι, με λάδι - αλάτι - ρίγανη, ένα κρεμμύδι κομμένο στα τέσσερα και μια ντομάτα να τη δαγκώνω όπως είναι και να τρέχουν τα ζουμιά» Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου

πιάτο, η πρώτη δοκιμή γινόταν κατευθείαν από την κατσαρόλα. Εκείνη την περίοδο πιστεύω ότι άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει φινέτσα στο φαγητό κι έτσι ξεκίνησε ο έρωτάς μου με τη μαγειρική. Προσπάθησα αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια να φτιάξω αυτό το πιάτο, εις μάτην, υπήρχε μια τεράστια ακρίβεια στη μαγειρική της θείας Όλγας που δεν μπόρεσα να πλησιάσω ποτέ. Πάντα βρισκόμουν χιλιόμετρα μακριά, η τεχνική της είχε την ακρίβεια μιας σύνθεσης του Μπετόβεν. Μάλιστα, πριν από λίγα χρόνια, όταν έτυχε να δοκιμάσω ένα είδος γαλλικού λαχανοντολμά από τα χέρια ενός σπουδαίου τριάστερου σεφ, σκέφτηκα ότι θα ήθελα πολύ να ζούσε η θεία Όλγα για να του ετοιμάσει με τον δικό της, μοναδικό τρόπο λίγους από εκείνους τους εκμαυλιστικούς της λαχανοντολμάδες και να τους προσφέρω στον σεφ. Ακόμα έχω τη βεβαιότητα ότι θα μου ζήταγε να του γράψω τη «recette». Εις μνήμην της θείας μου της Όλγας

Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου ηθοποιός

Το ζεστό ψωμί

Καλαμποκίσιο ζεστό ψωμί, κομμένο με το χέρι, με λάδι - αλάτι - ρίγανη, ένα κρεμμύδι κομμένο στα τέσσερα και μια ντομάτα να τη δαγκώνω όπως είναι και να τρέχουν τα ζουμιά. Και μόνο που το γράφω πεταρίζει το στομάχι μου, φτερουγίζει η καρδιά μου και βουρκώνω.

40 lifo – 30.5.19

Φώτης Σεργουλόπουλος επιχειρηματίας, παρουσιαστής

Οι κεφτέδες

Έχοντας στο μυαλό μου αυτούς τους κεφτέδες, είμαι σίγουρος ότι ισχύουν όλα αυτά τα μαγικά φίλτρα που φτιάχνονται στα παραμύθια και σκοπό έχουν να σε μαγέψουν και να κατακτήσουν την ψυχή σου. Από τη στιγμή που έμπαινα στο σπίτι με τη σάκα μου στο χέρι, άρχιζαν να με μαγεύουν οι μυρωδιές που έρχονταν από την κουζίνα και σαν υπνωτισμένο με οδηγούσαν στην ποδιά της γιαγιά μου, να τρίβομαι σαν πεινασμένη γάτα και να γουρλώνω τα μάτια, περιμένοντας να κρυώσει ο πρώτος καυτός κεφτές για να τον κατεβάσω σχεδόν αμάσητο. Η γιαγιά μου, όταν πέθανε, άφησε κληρονομιά αυτήν τη μυστική συνταγή στη μητέρα μου, η οποία με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, με την ίδια στάση πάνω από το τηγάνι, γυρνάει αέναα τους κεφτέδες σε ένα λάδι που αφρίζει και τους ροδίζει, ενώ τους στοιβάζει σε βουνό μέσα σε ένα βαθύ μπολ με μπόλικο χαρτί στον πάτο. Η αλήθεια είναι ότι σε όποιο εστιατόριο πάω και έχει στον κατάλογο κεφτέδες θα παραγγείλω μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσω, ξανά και ξανά, ότι δεν είναι σαν της μάνας μου. Όταν καμιά φορά μπορεί να είμαι πιεσμένος συναισθηματικά, ευάλωτος και θέλω κάτι να με στηρίξει, θα πάρω τηλέφωνο τη μάνα μου και θα τους παραγγείλω. Ποτέ δεν έχει φέρει αντίρρηση και όταν πάω να τους πάρω, έτοιμους και αχνιστούς, θα έχει πάντα το ύφος της ικανοποίησης, της νίκης και την πεποίθηση πως, ό,τι κι αν συμβεί, με ένα πιάτο κεφτέδες μπορεί να με κάνει ό,τι θέλει. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια σκεφτόμουν ότι αυτή η γεύση πρέπει να χαθεί όταν θα φύγει για πάντα η μάνα μου, να μην ξανάρθει

ποτέ αυτή η μυρωδιά και να θαφτεί βαθιά στη μνήμη μου, ώστε κανένας τυμβωρύχος να μην την ξαναφέρει στο φως, κλέβοντας τη συνταγή για άλλους. Όμως τις προάλλες, όταν συνειδητοποίησα ότι αυτή η μαγική γεύση έχει την ίδια επίδραση στον γιο μου, χαζεύοντάς τον να απολαμβάνει με το ύφος μου τον ίδιο κεφτέ που ποιος ξέρει πόσες γενιές πίσω πάει, αποφάσισα να μάθω να τον φτιάχνω και με φαντάστηκα να στέκομαι κι εγώ στην ίδια στάση πάνω από το τηγάνι και να κυλάω τους κεφτέδες στο λάδι που αφρίζει και, ενώ τα χέρια μου θα τρέμουν, να τους στοιβάζω σε ένα βουνό στο πλάι της κουζίνας, με τον γιο μου δίπλα μου να με έχει περάσει στο μπόι και να τους αρπάζει σιωπηλά και λαίμαργα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ζητήσει ακόμα τη συνταγή από τη μάνα μου κι αυτό μου φέρνει δάκρυα στα μάτια.

Ρένα Οροκλού ζαχαροπλάστρια

Η γιαγιά και το ιμάμ Είχα την τύχη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου να έχω μια υπέροχη γιαγιά δίπλα μου. Η γιαγιά μου πάλι, από την πλευρά της, ήταν δύο πολύ σπουδαία πράγματα. Ερωτευμένη με τον παππού μου και καταπληκτική μαγείρισσα. Τα έκανε και τα δύο τόσο έντονα που είναι αδύνατον να τα ξεχωρίσεις ή να τα ξεχάσεις. Και απ’ όλα αυτά τα αξέχαστα, ένα πράγμα μού έχει καρφωθεί στη μνήμη, το ιμάμ μπαϊλντί της. Αυτό το τόσο απλό φαγητό στα χέρια της γινόταν ένα ποίημα. Σίγουρα, ποίημα… Υλικά μετρημένα στο ένα χέρι. Μελιτζάνες, πολλά κρεμμύδια, πολύ λαδάκι, φρέσκια ντομάτα, μαϊντανός κι ένα μικρό μυστικό: όλα κομμένα στο χέρι και μαγειρεμένα αργά και βασανιστικά μέχρι να μελώσουν και να γίνουν το πιο νόστιμο πράγμα στον κόσμο. Η γιαγιά, για να μας κάνει να το μάθουμε να το τρώμε από μικρά, έκρυβε μέσα του, εκεί στην

30.5.19 – lifo

41

Taste κρεμμυδάτη γέμιση, κομματάκια από τυρί. Συνήθως κεφαλοτύρι, εκτός αν ο παππούς τής είχε φέρει από την αγορά του Πειραιά αυτό το συριανό τυρί που αγαπούσε, το Σαν Μιχάλη. Αυτά τα τυράκια, λοιπόν, στο μισό τους μέρος μαλακά και με όλη τη γεύση της γέμισης και στο άλλο μισό ξεροψημένα και κρατσανιστά, έτσι όπως ξεπρόβαλλαν στο πάνω μέρος της μελιτζάνας, θα έπρεπε να έχουν βραβευτεί ως το μικρότερο πράγμα στον πλανήτη που όταν το σκέφτεσαι θέλεις να βάλεις τα κλάματα. Από συγκίνηση, από νοσταλγία, από νοστιμιά, από αγάπη. Δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοιο βραβείο. Αν υπάρξει ποτέ, θέλω να το πάρει η γιαγιά μου. Και ίσως να του δώσουμε και το όνομά της.

εικαστικός

Η κουρκουτόπιτα Τα περισσότερα οργανωμένα επαναλαμβανόμενα πλούσια φαγοπότια της ζωής μου τα έχω περάσει Κυριακές με όλη την οικογένειά μου στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού μου. Από τότε που γεννήθηκα μέχρι περίπου τα φοιτητικά μου χρόνια μαζευόμασταν κάθε εβδομάδα στο στρογγυλό τραπέζι στο σπίτι τους, στην πλατεία Εξαρχείων, στην πολυκατοικία απέναντι από το Βοξ, και τρώγαμε δεκάδες πιάτα μαγειρεμένα από τη Γιαννιώτισσα γιαγιά, υπό την επίβλεψη του Μετσοβίτη παππού μου. Ντολμαδάκια με αμπελόφυλλο, λαχανοντολμάδες, ντομάτες γεμιστές, κεφτεδάκια, ψάρι μαγιονέζα, σαλάτες, χόρτα. Και πολλές ηπειρώτικες πίτες, καθώς, ως γνωστόν, η Ήπειρος φημίζεται για τις πίτες της. Πρωταγωνιστές στο κυριακάτικο τσιμπούσι ήταν η τυρόπιτα, η σπανακόπιτα, η πρασόπιτα, η κοτόπιτα, η μπατσαριά, η πισπιλίτα, η κασάτα και η κουρκουτόπιτα. Θα επιλέξω ως το αγαπημένο μου έδεσμα την απλή, τραγανή κουρκουτόπιτα της γιαγιάς, με αλεύρι και τυρί και ένα καταπληκτικό χρυσαφί χρώμα που πρέπει κάποια στιγμή να ζωγραφίσω. Από το ταψί διάλεγα πάντα τις γωνίες και, δυστυχώς, όσες φορές και να έχω ξαναφάει κουρκουτόπιτα στα Γιάννενα, στο Μέτσοβο, στα Ζαγοροχώρια, από τον πατέρα μου, τη θεία μου ή άλλους συγγενείς, κανείς δεν έχει καταφέρει να φτάσει τη γεύση που με έχει στιγματίσει. Η κουρκουτόπιτα μου έμαθε ότι, δυστυχώς, μερικά σημαντικά πράγματα στη ζωή αναγκαστικά, από κάποια στιγμή και μετά, γίνονται μια αναντικατάστατη ανάμνηση.

Θάλεια Τσιχλάκη δημοσιογράφος γεύσης

Το φαγητό των μύθων

Αν είχα μια ξεκάθαρη απάντηση να δώσω, ίσως να μην είχα κάνει ποτέ τη δουλειά που κάνω σήμερα. Από μικρή ένιωθα να με ιντριγκάρουν περισσότερο οι ιστορίες που έπλαθα στο μυαλό μου για το φαγητό παρά το φαγητό καθαυτό. Θυμάμαι που με γοήτευε να βλέπω τις πράσινες πέρλες του αρακά να κυλάνε στο μπολ, καθώς ανοίγαμε με τη μάνα μου τα λουβιά για να τις ελευθερώσουμε. Τις είχα αναγορεύσει «μαργαριτάρια» και με φανταζόμουν να τις στολίζομαι, δεμένες σε κάποιο φυτικό γιορντάνι. Έτσι αγάπησα τον αρακά με τ’ αγκιναροκούκια, του οποίου η γλύκα συνδυάζεται με τη λανθάνουσα πίκρα της αγκινάρας και τη μυελώδη της υφή, που κοντράρει το όξινο των λεμονιών. Βλέποντας κάποτε τη γιαγιά μου να φτιάχνει ένα ασπίκ (μια πηχτή) και νιώθοντας τα αρώματα του ζεστού ζωμού να με τυλίγουν, άρχισα να φαντάζομαι τη ζελατίνα που έπηζε σαν ένα γυάλινο παλάτι απ’ όπου θα ήταν πια αδύνατον να δραπετεύσουν τα «ωραία κοιμώμενα» μυριστικά, τα ψιλοκομμένα κυβάκια των λαχανικών και του βοδινού. Όποτε μοιραζόμουν με τους φίλους μου τις πεταλίδες που μάζευα από τα βράχια της παραλίας τούς παραμύθιαζα, λέγοντας πως,

42 lifo – 30.5.19

ο καγιανάς της γιαγιάς μου

Στέφανος Ρόκος

αν τις φάμε ωμές, θα καταφέρουμε να νικήσουμε τον μυθικό Κράκεν – αν τυχόν εμφανιζόταν στον κόλπο της Βουλιαγμένης. Προφανώς, ήμουν η μόνη που έχαψε το παραμύθι, γιατί ακόμα νιώθω μια έξαρση κάθε που πίνω τη θάλασσα μέσα από ένα ωμό στρείδι. Ακόμα και τα κεφτεδάκια, που εξ ορισμού τα λατρεύουν όλα τα παιδιά γιατί μοσχοβολάνε δυόσμο μόλις δαγκώσεις την τραγανή τους κρούστα, δεν θα μου φαινόντουσαν το ίδιο γοητευτικά, αν δεν τα είχα συνδυάσει με έναν οικογενειακό μύθο που ήθελε κάποια ξαδέλφια της προγιαγιάς μας να δένουν ένα πιρούνι σε ένα καλάμι και να τα κλέβουν από την καμινάδα, καρφώνοντάς τα απευθείας από το τηγάνι που κόχλαζε πάνω στην παραστιά. Η μυθοπλασία του φαγητού με έκανε να αναζητώ με πείσμα το αφήγημα του μάγειρα πίσω από κάθε συνταγή, λόγια ή μη, και ταυτόχρονα να γοητεύομαι, για παράδειγμα, με τις γυναίκες στη Νέα Αρτάκη που «κεντάνε» τα όνειρά τους, σχηματίζοντας περίπλοκα πλουμίδια πάνω στα αμυγδαλωτά του αρραβώνα. Το φαγητό για μένα δεν αρκεί να είναι χορταστικό ή καθησυχαστικό, πρέπει να έχει κάτι να σου πει, κάτι να μεταδώσει, πρέπει να σε φέρνει σε επαφή με τη γη από την οποία ξεκίνησε για να φτάσει μέχρι το πιάτο σου. Γι’ αυτό και αγαπώ τις γήινες, πρωτόγονες γεύσεις, τα μανιτάρια, τα χόρτα και το ζεστό ζουμί τους.

Γιούλη Επτακοίλη αρχισυντάκτρια εφημερίδας «η καθημερινή»

Τα κοκκινιστά συκωτάκια Ακολουθεί κοινοτοπία: H μαμά μου μαγείρευε υπέροχα. Πάντως, είναι αλήθεια. Ό,τι έφτιαχνε, από ένα απλό γιαχνί μέχρι πιο πολύπλοκα πιάτα, ξεχείλιζε νοστιμιά. Μη φανταστείτε γκουρμεδιές, ήταν η εποχή που στο εικονοστάσι του σπιτιού, πλάι στα στέφανα και τις εικόνες, θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται η μαγειρική της Χρύσας Παραδείση, ενώ η κουζινομηχανή Kenwood, που μόλις είχε μπει στο σπίτι, ήταν κάτι σαν τοτέμ. Θυμάμαι, την πρώτη φορά που οι γονείς μου την έβαλαν σε λειτουργία είχε μαζευτεί όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι της κουζίνας και αμίλητοι παρακολουθούσαμε το... θαύμα. Τότε, λοιπόν, στο πλαίσιο των μαγειρικών της πειραματισμών, η μαμά είχε ανακαλύψει ένα πιάτο που δεν έλειπε ποτέ από τα γιορτινά τραπέζια: συκωτάκια με κόκκινη σάλτσα. Θυμάμαι βήμα-βήμα πώς τα έφτιαχνε. Το μοσχαρίσιο συκώτι έμπαινε στο γάλα για να φύγουν οι βαριές μυρωδιές και να μαλακώσει. Μετά το έκοβε σε κύβους και το τσιγάριζε. Το έβγαζε από την κατσαρόλα για να τσιγαρίσει το κρεμμύδι μαζί με λίγο πελτέ ντομάτας. Έσβηνε με κρασί και έριχνε τη φρεσκοτριμμένη

ντομάτα, πάντα χωρίς σπόρια και φλούδα και πάντα με μια τζούρα ζάχαρη. Άφηνε να πάρει λίγες βράσεις, έβαζε ξανά μέσα τα συκωτάκια, αλάτι-πιπέρι και προς το τέλος πασπάλιζε με λίγο μαϊντανό. Δεν θυμάμαι μόνο πώς τα έφτιαχνε, θυμάμαι και το βλέμμα που μου έριχνε όταν πήγαινα να δοκιμάσω απ’ την κατσαρόλα. «Δεν θα μείνει τίποτα για τους καλεσμένους» μουρμούριζε, αλλά με μια ικανοποίηση στο πρόσωπο. Όταν της έλεγα ότι δεν έχω φάει τίποτα πιο νόστιμο, ήταν σαν να της χάριζα τον κόσμο. Τέτοια τρέλα είχε με τη μαγειρική. Ναι, λοιπόν, αυτή η γεύση που θυμάμαι, τα ζουμερά συκωτάκια, η σάλτσα ντομάτας, γλυκιά και τόσο δα ξινούτσικη, το βουτυράτο πιλάφι που τα συνόδευε, η μαμά στην κουζίνα να κάνει δέκα δουλειές ταυτόχρονα, το άσπρο, κεντητό στο χέρι τραπεζομάντιλο, που ήταν από νωρίς στρωμένο για να υποδεχτεί τους καλεσμένους, όλα αυτά μαζί… φέρνουν δάκρυα. Άλλωστε, ποτέ δεν ήταν μόνο το φαγητό!

Ιάκωβος Απέργης σεφ

Σαββατοκύριακο στον παππού και στη γιαγιά Κλείνω τα μάτια μου και αναπολώ εκείνα τα Σαββατοκύριακα που περνούσα με τον παππού και τη γιαγιά, ξεκινώντας ένα υπέροχο ταξίδι γεύσεων και αρωμάτων. Σχεδόν αυτόματα με παρασύρει η μυρωδιά της κανέλας, της δάφνης και η πλούσια γεύση της φρέσκιας ντομάτας που αγκάλιαζαν το τρυφερό και ζουμερό κοτόπουλο, το οποίο κατέληγε στο πιάτο μου συνοδευόμενο από τηγανητές πατάτες. Αυτές οι πατάτες, όμως, ήταν διαφορετικές, ξεχώριζαν στη γεύση γιατί τηγανίζονταν σε εστία γκαζιού. Το φαγητό στον παππού και στη γιαγιά δεν είχε μόνο γεύση, δεν ικανοποιούσε απλώς την «πείνα» μου αλλά ήταν αποτέλεσμα αγάπης και φροντίδας. Το φαγητό για μένα είναι μια ολόκληρη διαδικασία, συνδυάζει πρόσωπα, τόπο και συναισθήματα, από αυτά που σε γεμίζουν χαρά και αγάπη για τους ανθρώπους με τους οποίους τα μοιράζεσαι. Η γιαγιά και ο παππούς είναι ξεχωριστά πρόσωπα για τους περισσότερους, όταν είμαστε μαζί τους κάθε μας επιθυμία είναι διαταγή άμεσης εκτέλεσης με απεριόριστη αγάπη. Κάπως έτσι, λοιπόν, έχει αποτυπωθεί στη μνήμη μου αυτό το φαγητό, το «κοτόπουλο κοκκινιστό με τηγανητές πατάτες». Μέχρι και σήμερα έχω την εικόνα του παππού μου να με περιμένει για να σεργιανίσουμε στην αγορά και να αγοράσουμε τα υλικά για το αγαπημένο μου φαγητό. Θυμάμαι να με κρατά σφιχτά από το χέρι με καμάρι, να τριγυρίζουμε στα Καμίνια και να μου μιλά με τον μοναδικό του τρόπο, λύνοντας με υπομονή κάθε απορία μου. Γυρίζοντας στο σπίτι, η γιαγιά μάς περίμενε στην πόρτα με την ποδιά της και σχεδόν τρέχοντας έμπαινε στην κουζίνα της, στο βασίλειό της, και με τα μαγικά, σμυρναίικα χέρια της αλλά και την περισσή αγάπη της ετοίμαζε το φαγητό μας. Άλλωστε, η νοστιμιά του φαγητού πηγάζει από την αγάπη που βάζουμε στην παρασκευή του. Όταν ερχόταν η ώρα να τηγανιστούν οι πατάτες, τότε ήταν που παραμόνευα, καθ’ υπόδειξη του παππού, να ξεκλέψω λίγες πατάτες φρεσκοτηγανισμένες, πριν σερβίρουμε το φαγητό, και τότε η γιαγιά με μάλωνε, με μισή καρδιά, γιατί φοβόταν μήπως μου κόψουν την όρεξη, αλλά το πιάτο πάντα άδειαζε και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, γιατί ήταν πάντα πεντανόστιμο. Στιγμές ανεκτίμητες, ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη μου, που, αναπολώντας τες, χαμογελώ πλατιά. Αισθάνομαι τυχερός που τις έζησα και συνδύασα με αυτές συναισθήματα, γεύσεις και αρώματα που με συντροφεύουν μέχρι και σήμερα.

PUBLI

LE MONDE

Ένας κόσμος εκπαίδευσης που σε προετοιμάζει για τον κόσμο του μέλλοντός σου.

O κόσμος είναι μεγαλύτερος απ’ όσο φαντάζεμπορείς να εργαστείς με επιτυχία σε οποιοδήποτε σαι και ένας εκπαιδευτικό όμιλος με αυτό το όνομα τουριστικό γραφείο, φυσικό ή ηλεκτρονικό, ή ακόμα μπορεί να σ’ τον δείξει μέσα από τα επαγγέλματα του και να δημιουργήσεις το δικό σου και κυρίως να μπορείς να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του πελάτη για τη μέλλοντος. Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος LE MONDE, μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, σου δημιουργία ενός ονειρεμένου ταξιδιού. προσφέρει την απόλυτη εξειδίκευση στον τουρισμό Η τέχνη του σεφ είναι αυτή που κατακτάς στο και τη γαστρονομία μέσα από μια σειρά εκπαιδευτικών πρόγραμμα Chef - Τεχνικός Μαγειρικής Τέχνης - Αρπρογραμμάτων που οδηγούν σε σημαντικούς τίτλους χιμάγειρας. Ένα πρόγραμμα που συνδυάζει γνώσεις σπουδών, ικανούς να σου ανοίξουν τις πόρτες του τεχνικές και οργανωτικές με στόχο τη διοίκηση μιας τουριστικού και επισιτιστικού κλάδου. οργανωμένης κουζίνας, τη δημιουργία των γευστικών Μέσα σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις ο Εκπαισυνδυασμών, την οργάνωση των προμηθειών και την δευτικός Όμιλος LE MONDE θα σε φέρει σε επαφή με επίβλεψη της υγιεινής και της ασφάλειας στον χώρο την ουσία της μάθησης, καθώς δίνεται ιδιαίτερη έμτης κουζίνας. φαση στα εργαστηριακά μαθήματα, ενώ το διδακτικό Στο ίδιο μοτίβο κινείται και το πρόγραμμα Pastry προσωπικό αποτελείται από επιλεγμένους επαγγελμαChef - Τεχνικός Αρτοποιίας - Ζαχαροπλαστικής που τίες που συνδυάζουν την ακαδημαϊκή κατάρτιση με σε προετοιμάζει για οποιαδήποτε επιχείρηση εστίτη μακρόχρονη εμπειρία σε διακεκριμένες τουριστιασης, ξενοδοχείο, εργαστήριο ζαχαροπλαστικής κές επιχειρήσεις. Εξάλλου, το Γραφείο Επαγή catering, δημιουργώντας γλυκίσματα με γελματικής Σταδιοδρομίας συνδέει τους έμφαση στη λεπτομέρεια και πολύ καλή Αρκετοί απ σπουδαστές με επιχειρήσεις σε Ελλάδα γνώση των τεχνικών ζαχαροπλαστικής. ό τους πλέον κατα και εξωτερικό, ενώ πολλοί απόφοιτοι Και επειδή η εκπαίδευση δεν τεξιωμένους Έλληνες σε επιλέγουν να συνεχίσουν τις σπουδές λειώνει ποτέ, στο Κέντρο Διά Βίου φ σήμερα είναι απόφ τους σε ελβετικές, γαλλικές σχολές Μάθησης LE MONDE μπορείς να οιτοι του Εκπαιδευτι και βρετανικά πανεπιστήμια μετά το βρεις μια σειρά από προγράμματα κού Ομίλο υ LE MONDE. διετές πρόγραμμα φοίτησης του Εκμετεκπαίδευσης για αποφοίτους παιδευτικού Οργανισμού LE MONDE. τουριστικών ειδικοτήτων και νέους Αρκεί να επιλέξεις ανάμεσα στις σύγχροεπαγγελματίες όπως Eurochef, Advanced νες ειδικότητες των προγραμμάτων για να Professional Programme in Culinary Arts βρεθείς στην αγορά του τουριστικού κλάδου, κατέ(Athens - Paris), Europastry Chef, Food & Beverage χοντας όχι μόνο τη θεωρία αλλά και την απαιτούμενη Management. Αλλά και προγράμματα επαγγελμαπρακτική της ειδικότητάς σου. τικής εξειδίκευσης στον επισιτιστικό τομέα όπως Το πρόγραμμα Hotel Management - Τεχνικός Bar & Restaurant Management, Sommelier, Barista Advanced Course και Bartender. Τουριστικών Μονάδων & Επιχειρήσεων Φιλοξενίας προετοιμάζει στελέχη τουριστικών και ξενοδοχειαΟ Εκπαιδευτικός Όμιλος LE MONDE φιλοξενεί τους κών μονάδων, τα οποία μπορούν να απασχοληθούν σε σπουδαστές του σε έναν χώρο υψηλών προδιαγραόλους τους τομείς, από τη reception, το εστιατόριο, φών, προσφέροντας την απαραίτητη υλικοτεχνική την οργάνωση ημερίδων και εκδηλώσεων, προσωυποδομή, τη στήριξη και το επίπεδο γνώσεων που πικών ή εταιρικών, και τη διαχείριση θεμάτων των απαιτεί η σύγχρονη αγορά του τουριστικού τομέα. ορόφων μέχρι το marketing και το τμήμα πωλήσεων. Το πιο σημαντικό είναι ότι θέτει ως στόχο τη διασύνΕπιλέγοντας το πρόγραμμα Tourism Management δεση των σπουδαστών με επιχειρήσεις του κλάδου - Στέλεχος Διοίκησης & Οικονομίας στον τομέα του ώστε να συμβάλει ουσιαστικά όχι μόνο στην εκπαιτουρισμού, αποκτάς βαθιά γνώση του διεθνούς τουδευτική τους εμπειρία αλλά και στην επαγγελματική ριστικού τοπίου που συνεχώς εξελίσσεται, ώστε να τους εξέλιξη.

Θεσσαλονίκης 45, Μοσχάτο, 210 4830500 www.lemonde.edu.gr, www.lemondecentre.gr, https://www.facebook.com/LE.MONDE.Institute/

30.5.19 – lifo

43

Taste ια όσους παρακολουθούσαν τους τελευταίους μήνες το «ΜasterChef», η Σπυριδούλα Καραμπουτάκη ήταν ίσως το πιο αντιπαθητικό πρόσωπο στα ελληνικά social media. Από την αρχή του παιχνιδιού τη χαρακτήριζαν «σκληρή και αδίστακτη» (της απέδιδαν κι άλλα, πολύ χειρότερα επίθετα) και μέχρι το τέλος έχτισε την τηλεοπτική εικόνα μιας bitch που ήταν επικριτική απέναντι στους συμπαίκτες της, αυστηρή και αποφασισμένη να νικήσει. Και νίκησε! Μπορεί να μην κέρδισε το βραβείο, αλλά κατάφερε να φτάσει στον τελικό, να γίνει η πρώτη γυναίκα που έφτασε μέχρι την τελική αναμέτρηση και, προς μεγάλη έκπληξη όλων, να ανατρέψει την εικόνα της «κακιάς» που είχε δημιουργήσει. Στην πρώτη βόλτα της στους δρόμους της Αθήνας μετά τον τελικό οι αντιδράσεις του κόσμου είναι απρόσμενες, όλοι θέλουν να βγάλουν μαζί της selfie, ένας ποδηλάτης της φώναξε από μακριά «Σπυριδούλα, σ’ αγαπάω» και οι ηλικιωμένες κυρίες γύρω από τη Μητρόπολη πλησίασαν για να την παρατηρήσουν από κοντά. «Είναι αληθινή κοκκινομάλλα» λέει μία στη διπλανή της. Η ίδια δεν έχει συναίσθηση του τι έχει δημιουργήσει, πόσο γνωστή είναι σε ένα μεγάλο μέρος του κοινού και τι είδε ο κόσμος στα 86 αυτά επεισόδια που μέσα από τις οθόνες έμπαινε στο σπίτι του. Έχει φτάσει μόλις από τη Νέα Ιωνία του Βόλου, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, με σχέδια να μείνει μόνιμα στην Αθήνα. «Μέχρι να κατέβω για το “ΜasterChef”, δεν είχα φύγει καθόλου από τον Βόλο» λέει. «Πήγα σε μια σχολή μαγειρικής στην πόλη, ιδιωτική, και την πρώτη χρονιά με πήρε ο σεφ που ήταν καθηγητής στη σχολή στο μοναδικό πεντάστερο ξενοδοχείο του Βόλου. Έμεινα εκεί πέντε χρόνια. Μπήκα μαθήτρια και βγήκα Α’ μαγείρισσα. Βγήκα για το “ΜasterChef”. Πάντα είχα την καλύτερη σχέση με το φαγητό. Η μαμά μου μαγειρεύει πολύ ωραία, αλλά είχαμε ανέκαθεν και τσιπουράδικο. Οι γονείς μου το άνοιξαν έναν χρόνο πριν γεννηθώ. Στην αρχή ήταν ένα μικρό, της γειτονιάς, και μετά ένα πιο μεγάλο, με το ίδιο όνομα, “Διόνυσος”. Εκεί ξεκίνησα να μπαίνω στην κουζίνα και να τους ενοχλώ, από την ΣΤ’ Δημοτικού ήμουν στα πόδια τους, να μαγειρεύω τα τσιπουροπαστά, σαγανάκια, καλαμαράκια τηγανητά, χταπόδια, πολλά ψάρια, ελληνική κουζίνα, που έχει πολλά κοινά με τα τάπας και τα πίντσος της Ισπανίας. Το τσιπουράδικο είναι ένα μαγαζί που δεν έχει κέρδος, οι Βολιώτες μπαίνουν μέσα, γιατί με ένα τσίπουρο, που το πουλάς 3 ευρώ, σερβίρεις δύο πιάτα. Ο πελάτης μπορεί να καθίσει να πίνει και να τρώει για ώρες και ο τελικός λογαριασμός να είναι πολύ μικρός. Είναι κουλτούρα, όμως, που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Κι ανοίγουν νέα συνέχεια, δεν ξέρω πόσα τσιπουράδικα έχουμε στον Βόλο. Σε κάθε στενάκι υπάρχει από ένα τουλάχιστον». Της ζητάω να μας πει τις δικές της προτιμήσεις, ενώ ποζάρει έξω από τη Μητρόπολη. Είναι η πρώτη φορά που φωτογραφίζεται και λέει ότι νιώθει λίγο άβολα, αλλά φαίνεται ότι ξέρει πολύ καλά τι να κάνει. «Ο Κάβουρας, από τα παραδοσιακά, με σκορδαλιά και τζατζίκι τούμπανο, το Μεζέν, που έχει μεγάλη ποικιλία από τσίπουρα αλλά και μεζέδες που τους καπνίζουν μόνοι τους, το Ακρωτήρι, στη Νέα Ιωνία, αν θέλεις να δεις πολύ κόσμο και να φας ωραία ο Ζήκος, που είναι και δικοί μου άνθρωποι» λέει. «Αν ερχόσουν στον Βόλο, θα σε πήγαινα σίγουρα για πεϊνιρλί και πατάτες ουγγαρέζα στο Πάτα Ούγκα, στο κέντρο, και για πάστα φούρνου και φραπόγαλο με αυγό στη Μινέρβα. Και σε ένα

ΣΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΤΗΣ ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΜΕΤΆ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΌ ΤΟΥ «ΜASTERCHEF» Η ΣΠΥΡΙΔΟΎΛΑ ΑΠΟΚΑΛΎΠΤΕΙ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌ ΕΑΥΤΌ ΤΗΣ από τon m. hulot φωτογραφιεσ παρισ ταβιτιαν

44 lifo – 30.5.19

από τα μαγαζιά που έχουν οι γυναίκες του Συνεταιρισμού για γλυκά του κουταλιού. Είναι μια πανέμορφη πόλη ο Βόλος», λέει, «και τώρα, με τους κυκλικούς κόμβους και τα λουλούδια στα παρτέρια και τις κρεμαστές γλάστρες, έχει γίνει ακόμα πιο όμορφος. Αξίζει να πας στις 5 η ώρα το πρωί στα ψαράδικα, ν’ ακούσεις να φωνάζουν όπως η Βουγιουκλάκη “ψάρια πουλάω”. Είναι ό,τι πιο ωραίο, γιατί όλοι οι τσιπουράδες εκείνη την ώρα βγαίνουν για να προλάβουν τα φρέσκα. Ειδικά στη Νέα Ιωνία, όπου βρίσκονται τα πιο παραδοσιακά, βγαίνουν πολύ πρωί οι άνθρωποι. Έχουμε και το Πήλιο, που έχει άπειρα υλικά. Προχθές, που πήγα για ιππασία στο βουνό, βρήκα άγριες φράουλες, δύο διαφορετικές ποικιλίες, μαντζουράνες, βαλεριάνες, ρίγανη, θυμάρι, δεντρολίβανο δίπλα στο κύμα». έει ότι είχε δηλώσει συμμετοχή σε όλα τα «ΜasterChef», αλλά φέτος ήταν η χρονιά της. Στο πρώτο, που τη δέχτηκαν, δεν πήγε γιατί «κώλωσε», στο περσινό, που ήθελε να πάει, δεν την πήραν, ενώ φέτος χρειάστηκε να κάνουν οι φίλοι της και δεύτερη αίτηση για να φτάσει στις οντισιόν. «Αυτό που περίμενα όταν μπήκα ήταν να μου προσφέρει πολλές γνώσεις», εξηγεί, «αλλά οι κριτές είπαν ότι “εδώ δεν είναι σχολείο, είναι ένας διαγωνισμός, εσύ πρέπει να δείξεις πράγματα”. Όμως μας έδειξαν πάρα πολλά και μάθαινες ακόμα και από τον διπλανό σου. Ο Πάνος έκανε τους καλύτερους πουρέδες, έφταναν δέκα λεπτά να σου εξηγήσει πώς δουλεύει το βούτυρο για να πάρεις κάτι – γενικά μόνο κέρδος είχες». «Είχες συναίσθηση του τι εικόνα έβγαζες προς τα έξω;» «Όταν ήμουν μέσα στο παιχνίδι, όχι, δεν είχα ιδέα, γιατί δεν είχα επαφή με τον έξω κόσμο. Και, φυσικά, δεν ήταν σκηνοθετημένο, γιατί το άκουσα κι αυτό. Το μόνο που σου έλεγε ο σκηνοθέτης ήταν πού έπρεπε να μπει η κατσαρόλα για να είναι πιο ωραίο το πλάνο». Της ζητάω να μου σχολιάσει τις αντιδράσεις του κόσμου και πώς αισθάνθηκε όταν έμαθε ότι είχε γίνει η «villain» του παιχνιδιού, η «εκνευριστική κοκκινομάλλα» που για πολλούς ήταν η «απόλυτη bitch». «Μήπως όλο αυτό ήταν ένας ρόλος που τον έπαιξες πολύ πετυχημένα;» «Όχι, όχι, δεν ήταν τίποτα μελετημένο», λέει, «τουλάχιστον από μένα. Είναι ένας διαγωνισμός που χτίζεται πάνω σε χαρακτήρες και δεν ξέρεις τι επιλέγουν να δείξουν από αυτά που λες και κάνεις στη διάρκεια ενός 24ώρου. Όπως φαντάζεσαι, όταν ζεις σε ένα σπίτι με πολλά άλλα παιδιά, δεν είσαι μόνο ένα πράγμα, υπάρχουν και εκνευρισμοί, και ωραίες στιγμές, και φιλίες, και σίγουρα δεν ταιριάζεις το ίδιο με όλους. Δεν είχαμε ιδέα τι εικόνα βγάζαμε προς τα έξω και τι σχολίαζε ο κόσμος για μας, γιατί η μόνη επικοινωνία που είχαμε με τους δικούς μας –μία φορά τον μήνα– ήταν σε ανοιχτή ακρόαση και, πριν μιλήσουμε εμείς, η παραγωγή είχε μιλήσει ήδη μαζί τους. Δεν επιτρεπόταν να μας πουν τίποτα για το παιχνίδι. Κατάλαβα τι είχα προκαλέσει βγαίνοντας. Κοίτα, μπήκα στο “ΜasterChef” με τη λογική να φτάσω στον τελικό, να δείξω ότι και μια γυναίκα μπορεί να γίνει masterchef, δεν είχα στο μυαλό μου να γίνω bitch, απλώς το κακό μ’ εμένα είναι ότι είμαι υπερβολικά αυθόρμητη κι επίσης πολλές φορές δεν σκέφτομαι. Ξέρεις τι θα άλλαζα; Τον τρόπο που έλεγα μερικά πράγματα, γιατί είναι διαφορετικό να πω στον Πάρι (σ.σ. ο φωτογράφος) π.χ. “αυτή η φωτογραφία δεν μου άρεσε, μπορείς να μου βγάλεις άλλη μία;” και διαφορετικό “πο πο, πώς με έβγαλες έτσι, είναι μαλακία, βγάλε με άλλη μία και τελείωνε”. Αυτό έκανα στο παιχνίδι. Δεν θα άλλαζα τις δηλώσεις, θα άλλαζα τον τρόπο που τις έκανα. Ξέρω ότι υπήρχε πολύς κόσμος που ήθελε να με δείρει, ειδικά στο επεισόδιο με τον τοίχο, όπου απλώς ούρλιαζα. Το είδα επειδή με έβαλε ο φίλος μου να το δω και έκρυψα το πρόσωπό μου με τα δυο χέρια μου απ’ την ντροπή. Στις δοκιμασίες έβγαινε ένταση που δεν μπορούσες να ελέγξεις. Εκεί έβγαιναν όλα». «Καλύτερα κακός ή αδιάφορος;» «Νομίζω ότι κανείς δεν θέλει να είναι κακός, αλλά είναι καλύτερο από το να είσαι αδιάφορος, ειδικά όταν ασχολείσαι με τη μαγειρική. Επίσης, τι σημαίνει κακός; Μπορείς να κρίνεις έναν

άνθρωπο από μερικές στιγμές; Ήταν 15 ώρες γύρισμα την ημέρα και βλέπατε μιάμιση ώρα. Επέλεγαν ό,τι είχε ενδιαφέρον για να συνεχίσεις να βλέπεις το παιχνίδι. Την ώρα της μαγειρικής ερχόταν η κάμερα για να κάνουμε δηλώσεις, αλλά όλα τα υπόλοιπα γράφονταν στο τέλος της μαγειρικής. Υπήρχαν δημοσιογράφοι που κράταγαν σημειώσεις και όταν μπαίναμε στα booths μάς έκαναν ερωτήσεις. Μετά έκοβαν και έραβαν στο μοντάζ. Μπορούσαν να σε βγάλουν όσο καλή ή όσο κακή ήθελαν. Αυτό είναι η τηλεόραση, αλλά έχει σημασία και τι τους δίνεις. Αν έλεγα κάθε μέρα “σας αγαπώ”, δεν θα μπορούσαν να με βγάλουν κακιά. Έδωσα κι εγώ τροφή για να μπορούν να το κάνουν, τσεκούρωνα. Δεν γινόταν όμως να μη σχολιάσω τις μαλακίες που έκανε ο καθένας στις ομαδικές δοκιμασίες. Δεν είχα τίποτα προσωπικό με κανένα από τα παιδιά, δεν είπα ποτέ ότι κάποιος είναι βλάκας ή κακός χαρακτήρας, όλα αφορούσαν τη μαγειρική. Φάνηκα υπερβολική και κακιά, αλλά κακιά δεν είμαι...». «Ποιος πίστευες ότι θα έπαιρνε το βραβείο;» «Ο Πάνος ή ο Τάσος. Με έκραξαν επειδή είπα ότι είχα ανάγκη τα λεφτά του βραβείου για να πληρώσω τα χρέη μου, όταν όλη η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή έχει χρέη. Ήθελα να συνεχίσω τη ζωή μου, να τη φτιάξω λίγο καλύτερη. Δεν μπορούσα να πω ψέματα. Δεν το έκανα για να με λυπηθεί κανείς». «Αισθάνεσαι νικήτρια;» «Χωρίς να θέλω να επισκιάσω τον Μανώλη, ναι, αισθάνομαι νικήτρια, γιατί ο στόχος μου ήταν να φτάσω στον τελικό. Ο χώρος της μαγειρικής είναι ανδροκρατούμενος, αλλά θα αλλάξει αυτό. Όχι επειδή το λέω εγώ αλλά γιατί όλο και περισσότερες γυναίκες

Αν έλεγα κάθε μέρα «σας αγαπώ», δεν θα μπορούσαν να με βγάλουν κακιά. Έδωσα κι εγώ τροφή για να μπορούν να το κάνουν, τσεκούρωνα. Δεν γινόταν όμως να μη σχολιάσω τις μαλακίες που έκανε ο καθένας στις ομαδικές δοκιμασίες.

πηγαίνουν σε σχολές και θέλουν πολύ να αναλάβουν αυτόν τον χώρο. Και θα έπρεπε να παίζουν στα ίσα. Η νέα γενιά μαγείρων ξέρει πολλά πράγματα, πιο πολλά από τις προηγούμενες γενιές, γιατί υπάρχει το Ίντερνετ, μπορείς να βρεις και να ψάξεις το οτιδήποτε. Υπάρχουν βιβλία. Έχει γίνει της μόδας να γίνεσαι σεφ και υπάρχουν πολλοί γονείς που πιέζουν τα παιδιά τους να πάνε σε σχολές μαγειρικής γιατί βλέπουν ότι είναι μια δουλειά με μέλλον, αν δεν το αγαπάς αυτό, όμως, δεν μπορείς να γίνεις καλός μάγειρας. Μπορείς να μαγειρέψεις, αλλά δεν θα βγάλεις την ψυχή σου στο πιάτο. Μου αρέσει πολύ κάποιος που θα φάει το φαγητό μου να πει “πο πο, τι μου θύμισες!” ή “ήταν πάρα πολύ νόστιμο”. Το χειρότερο που μπορείς να πεις σε μάγειρα, όταν σε ρωτήσει πώς είναι το φαγητό, είναι “χόρτασα”. Είναι κακό να το πεις αυτό, γιατί και με τα πατατάκια από το περίπτερο χορταίνεις. ταν είσαι σεφ, η πιο μεγάλη δυσκολία είναι να οργανώσεις την ομάδα σου. Αρχικά, να βρεις ανθρώπους που σου κάνουν ως χαρακτήρες, αλλά και μαγειρικά, και μετά να τους οργανώσεις. Τα ξεσπάσματα που έχουν οι μάγειρες είναι τρομακτικά, γιατί υπάρχει τρομερή πίεση και η θερμοκρασία είναι πάρα πολύ υψηλή. Λέμε ότι ο μάγειρας είναι το πιο νευρικό και το πιο σεξουαλικό επάγγελμα λόγω της θερμοκρασίας που υπάρχει μέσα στην κουζίνα. Το φαγητό που μου φέρνει μνήμες είναι ο τραχανάς. Είναι το φαγητό που έτρωγα κάθε βράδυ στο σπίτι, ό,τι φαγητό και να είχε η μάνα μου. Της έλεγα να μου φτιάξει τραχανά, σκέτο, με λίγο τυρί. Τρώω τα πάντα, εκτός από ελιές. Μου αρέσει να κάνω ποδήλατο, να χορεύω, από τσάμικα μέχρι κιζόμπα, μου αρέσει το κολύμπι, η ξάπλα στην παραλία, τα ταξίδια, παρόλο που δεν είχα τη δυνατότητα να κάνω κανένα μέχρι τώρα. Ελπίζω να τα φέρει έτσι η ζωή από δω και πέρα που να έχω τη δυνατότητα να ταξιδέψω. Δεν είχα πάει ποτέ στο εξωτερικό και το “ΜasterChef” μου έδωσε την ευκαιρία να έχω την πρώτη μου εμπειρία. Πέταξα με αεροπλάνο, όταν πήγαμε στη Γαλλία, και για πρώτη φορά χέστηκα πάνω μου. Ήταν πολύ ωραία στη Γαλλία, αλλά στην Ισπανία ήταν άλλη φάση. Ήταν και από τους προορισμούς όπου ήθελα να πάω –αυτή και η Σουηδία– και μαγεύτηκα. Από τα ποδήλατα στους δρόμους και στη θάλασσα μέχρι το φαγητό. Μπαίνεις σε κάθε μαγαζί κι έχουν όλα τα πιάτα στημένα πάνω στους πάγκους, περνάς, παίρνεις με 2 ευρώ ένα και τρως ό,τι θέλεις. Είναι πανέξυπνοι οι άνθρωποι, δίπλα στο απλό έχουν δέκα εστιατόρια με αστέρια Michelin. Μου αρέσουν πολύ τα γλυκά, μπορώ να τρέφομαι μόνο με γλυκά και να μην τρώω καθόλου αλμυρά. Μου αρέσει πάρα πολύ η λευκή σοκολάτα, πεθαίνω για το προφιτερόλ, μου αρέσει ό,τι έχει να κάνει με μπισκότο, τα παγωτά – μου αρέσει πολύ να φτιάχνω παγωτά. Από φαγητό, μου αρέσει οτιδήποτε αυγοκόβεις, οι λαχανοντολμάδες, τα κολοκυθάκια, μου αρέσουν πάρα πολύ και τα χτένια. Μου αρέσει, επίσης, να ασχολούμαι πολύ με ψάρια, γιατί είναι ζωντανά, τα μαγειρεύεις μόλις τα πιάσεις. Η ιδανική συνέχεια θα ήταν μια καλή πρόταση για δουλειά. Έχω σκοπό να μετακομίσω στην Αθήνα μόνιμα, να μείνω σε ένα σπίτι με μπαλκόνι για να έχω λουλούδια. Τα λατρεύω τα λουλούδια. Θα μου άρεσε και ο χώρος της τηλεόρασης πάρα πολύ, κάποια εκπομπή για φαγητό. Πάνω απ’ όλα, όμως, είμαι μαγείρισσα κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Το πιο μεγάλο μου σοκ όταν περπάτησα για πρώτη φορά στους δρόμους της Αθήνας ήταν οι άνθρωποι που ζουν στον δρόμο. Με ενοχλεί το ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι χωρίς στέγη…». «Τελικά, θα παντρευτείς;» «Θα παντρευτώ, ναι, απλώς δεν ξέρω πότε. Είχαμε ορίσει τις 8 Ιουνίου, αλλά, απ’ ό,τι καταλαβαίνεις, δεν προλαβαίνουμε. Από Σεπτέμβριο, Οκτώβριο, θα το κανονίσουμε…». Φεύγοντας από τη συνάντηση, σκέφτομαι ότι η Σπυριδούλα από κοντά δεν είχε καμία σχέση με τη Σπυριδούλα των memes…

30.5.19 – lifo

45

επειδή ο πατέρας μου, μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, έπασχε από βαριάς μορφής φυματίωση. Είχε περάσει ένα διάστημα στο σανατόριο της Πεντέλης και, επειδή έπρεπε να κατοικήσουμε σε μια περιοχή με ξηρό κλίμα, πήγαμε στην Πεύκη. Όμως η υγεία του επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα να πεθάνει όταν ήμουν σε πολύ μικρή ηλικία. Έτσι, η μητέρα μου αποφάσισε να μετακομίσουμε στο κέντρο και συγκεκριμένα στην Κυψέλη. Άλλωστε, εκεί ζούσε και η οικογένειά της.

q Ο πατέρας μου ήταν ναυλομεσίτης. Η απουσία του ήταν κάτι που με επηρέασε σημαντικά, πιθανόν μου δημιούργησε και ανασφάλειες. Το περιβάλλον στο οποίο ζούσα είχε μόνο γυναίκες. Βέβαια, ένα φυσιολογικό παιδί διαμορφώνεται από τις παραινέσεις των γονιών του. Όταν χάνεις τον πατέρα σου στην ηλικία των τεσσάρων ετών, δημιουργείται ένα κενό. Ίσως γι’ αυτό δεν αγάπησα ποτέ το ποδόσφαιρο, μάλλον επειδή κανείς δεν με μύησε σε αυτό. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, φρόντισα να ξεπεράσω όλες τις αβεβαιότητες. Η μητέρα μου ήταν ένας στοργικός άνθρωπος, τρυφερή και αναντίρρητα μαχήτρια της ζωής. Χαιρόταν πολύ με τις επιτυχίες και τη δημοτικότητά μου. Την έχασα πριν από τρία χρόνια. Έφυγε ήσυχα σε βαθιά γεράματα, έχοντας δίπλα της εμένα και τον αδερφό μου.

q Από τα παιδικά μου χρόνια δεν θα ξεχάσω το ατελείωτο παιχνίδι στις αλάνες και στους δρόμους. Μια άλλη εποχή, στην οποία κυριαρχούσαν η μπάλα, το ποδήλατο και τα χειρωνακτικά παιχνίδια. Τότε που το κυριακάτικο τραπέζι ήταν ιεροτελεστία. Σε αυτό συζητούσες, μοιραζόσουν και συμμετείχες. Η Αθήνα είναι η πόλη μου. Κυκλοφορώ ακόμα παντού, περπατώ και, όταν μπορώ, επιστρέφω στη γειτονιά μου, στους δρόμους και στους ανθρώπους της. Εξακολουθεί να με γοητεύει η ατμόσφαιρα του μικρόκοσμου κάθε πόλης.

q Σπούδασα Οικονομικά στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή και εργάστηκα για πολλά χρόνια ως υψηλόβαθμο στέλεχος σε πολυεθνικές εταιρείες. Ύστερα από αρκετές εμπειρίες, μετά τα σαράντα, ασχολήθηκα με τη γαστρονομία. Από τότε έχω γράψει δεκαεπτά βιβλία, παρουσίασα πολλές εκπομπές και ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο και, φυσικά, έχω γράψει σε πάρα πολλά μέσα ενημέρωσης.

q Η μαγειρική μού άρεσε πάντα. Είναι μια σπουδαία τέχνη και πρέπει να διαθέτεις ταλέντο για να πετύχεις. Το φαγητό είναι πρωτίστως θρέψη και δευτερευόντως απόλαυση. Είναι πεπτική διαδικασία, αλλά κι αυτό που προετοιμάζεται για να προσφέρει μία από τις ανθρώπινες ηδονές. Είναι συναίσθημα. Γι’ αυτό και λατρεύω την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, τη σοφία της, την ευρηματικότητά της και την ασύγκριτη προσφορά της. Το αγαπημένο μου φαΐ είναι οι γεμιστές ντομάτες, τις οποίες κάνω με δυόσμο, κορινθιακές σταφίδες και κουκουνάρι. Το φαγητό που μου φέρνει δάκρυα στα μάτια είναι μια ζεστή, παρηγορητική κοτόσουπα. Ήπια, λίγο ξινή, μεστή και θρεπτική. Με συγκινεί γιατί διαθέτει τη θαλπωρή. Την έχω ταυτίσει με το κρύο και τον χειμώνα. Έχεις επιστρέψει στο σπίτι, είσαι βρεγμένος, σίγουρα κάποιος σε έχει βρίσει στον δρόμο και, γυρίζοντας, σε περιμένει μια σούπα που έρχεται να ισορροπήσει τα πάντα. Αυτό το φαγητό λειτουργεί ως μια ζεστή και τρυφερή αγκαλιά.

q Σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες σχολές μαγειρικής από τις οποίες αποφοιτούν χιλιάδες άτομα, εκ των οποίων

Σεφ. Γεννήθηκε στην Πεύκη, μένει στον Διόνυσο.

ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

q Γεννήθηκα στην Πεύκη την περίοδο που ονομαζόταν «Μαγκουφάνα». Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου μέναμε εκεί

ελάχιστα δραστηριοποιούνται επαγγελματικά. Η μαγειρική δεν είναι παιχνίδι, απαιτεί κόπο, κούραση, προσήλωση, φαντασία, συστολή και επιμονή. Και είναι λυπηρό το ότι πολλά από αυτά τα παιδιά πηγαίνουν σε αυτές τις σχολές επειδή έτσι θέλουν οι γονείς τους. Ή διότι θεωρούν ότι κι εκείνα θα ακολουθήσουν την καριέρα διάσημων σεφ των τατουάζ και της τηλεόρασης, γνωρίζοντας τη δόξα. Ένας ατελείωτος μιμητισμός, στον οποίο έχουν παίξει ρόλο οι εκπομπές μαγειρικής.

q Στο παρελθόν ήμουν κι εγώ κριτής σε αντίστοιχη τηλεοπτική εκπομπή. Αλλά το ζητούμενο τότε ήταν διαφορετικό. Αναμφίβολα, τo «MasterChef» ήταν μια τεράστια επιτυχία, στο οποίο όμως επικράτησε η ίντριγκα και οι εικόνες της υψηλής μαγειρικής. Λόγω της δομής του, που με ενοχλούσε, υπήρξαν αρκετές φορές που άλλαξα κανάλι. Ακολουθεί την ξένη συνταγή, στην οποία οι κριτές φορούν ακουστικά στα αυτιά κι εκεί τους λένε τι θα πουν. Θα μου άρεσε αν έβλεπα να κατευθύνουν τους παίκτες σε μια ρεαλιστική μαγειρική. Είμαι εραστής της απλότητας. Αν, λοιπόν, πήγαινα ως guest, δεν θα τους έδινα ένα πιάτο, μόνο υλικά, και θα τους ζητούσα να μου φτιάξουν ένα στιφάδο. Επομένως, η νοοτροπία μου είναι εντελώς διαφορετική.

q Στους νέους επίδοξους μάγειρες θα έδινα τη συμβουλή ότι χωρίς πάθος δεν μπορείς να πετύχεις. Είναι το απαραίτητο συστατικό της εξέλιξης προκειμένου κάθε πρωί να ξυπνάς χαρούμενος και ευδιάθετος, να αγαπάς αυτό που κάνεις. Χαίρομαι που κατάφερα να κάνω πολύ κόσμο να ξεφοβηθεί την κουζίνα, ειδικά τους άνδρες, που θεωρούσαν τη μαγειρική ταμπού.

q Καλό φαγητό σημαίνει εξαιρετικές πρώτες ύλες και άψογος συνδυασμός των υλικών. Ένα καλό εστιατόριο δεν είναι απαραίτητο να είναι και ακριβό. Το κυνήγι των διακρίσεων και των βραβεύσεων έχει ξεφύγει στη χώρα μας. Μάλιστα, συναντάς ακόμα και το φαινόμενο να δίνεις χρήματα προκειμένου να βραβευτείς. Ή να σε καλούν για αξιολόγηση εστιατορίων χωρίς καν να τα δεις.

AΘΗΝΑΊΟΙ

q Το «Μπουκιά και συχώριο» ήταν εξαιρετικά δύσκολη δουλειά, αλλά είχα πολύτιμους συνεργάτες, όπως ο Κώστας

46 lifo – 30.5.19

Αυγέρης στη σκηνοθεσία. Ήταν μια εκπομπή ιστορικού ενδιαφέροντος, στην οποία παρουσιάζαμε την κουζίνα της Ελλάδας και άλλων κρατών. Γεωγραφία, Ιστορία, μαγειρική και ανθρωπολογία μέσα σε μια εκπομπή που απαιτούσε πολύ διάβασμα, βιβλιογραφική έρευνα και υψηλό κόστος. Έκτοτε, προσπάθησαν πολλοί να μας αντιγράψουν. Ανεπιτυχώς.

q Η τηλεόραση έχει φθηνύνει. Σήμερα, ένας σεφ, αν πάει μια πρόταση σε ένα κανάλι, θα του πουν «βρες τους σπόνσορες και φέρ' τη δωρεάν για να τοποθετήσουν τις δικές τους διαφημίσεις». Με αποτέλεσμα, αν ο χορηγός σου έχει, για παράδειγμα, εταιρεία που παράγει ζαμπόν, εσύ να χρειάζεται να βρεις τρόπους να τοποθετήσεις το ζαμπόν στις συνταγές σου, ακόμα και αν μαγειρεύεις σαρδέλες με ντομάτα. Ήμουν ευτυχής που δούλεψα στις «καθαρές» εποχές της τηλεόρασης, σε περιόδους ελευθερίας, οπότε η ποιότητα δεν επιδεχόταν εκπτώσεις.

q Η ελληνική κοινωνία καταρρέει. Αξίες ετών έχουν καταστραφεί. Πριν από το 2010 δεν είχαμε σχεδόν καθόλου λαϊκά συσσίτια, σήμερα υπάρχουν χιλιάδες. Είναι δραματική η κατάληξη να παίρνεις από τον κόσμο όλα του τα χρήματα και να του δίνεις ένα πιάτο φαγητό για να μην οδηγηθεί σε ακραίες λύσεις. Δεν νομίζω όμως ότι φταίει ο ελληνικός λαός γι’ αυτό, παρά μια μικρή ομάδα, η οποία κατάκλεψε τα ταμεία του Δημοσίου. Συγκεκριμένα, αυτή η ομάδα χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: νοσοκομεία, εξοπλισμοί και εργολαβίες.

q Θυμάμαι μια μέρα που βρισκόμουν σε ένα σχολείο και άκουγα τους καθηγητές να συζητούν πότε θα βγουν στη σύνταξη, πόσες μέρες αναρρωτικής άδειας δικαιούνται και πόσες αργίες είχε ακόμα το έτος. Κατέληξαν ότι από τις 365 μέρες, εργάζονταν τις μισές. Αυτό το θεωρούσαν μαγκιά, αλλά πρόκειται για μια καταστροφική νοοτροπία. Εκπαιδευτικοί, αστυνομικοί και δικαστικοί πρέπει να εξετάζονται με ψυχιατρικά τεστ, διότι πρόκειται για επαγγέλματα στις τάξεις των οποίων μπορεί να βρίσκονται άνθρωποι ικανοί να καταστρέψουν μια ολόκληρη κοινωνία.

απο τον γιάννη πανταζόπουλο φωτογραφιeσ παρισ ταβιτιαν

νοοτροπια Θυμάμαι μια μέρα που βρισκόμουν σε ένα σχολείο και άκουγα τους καθηγητές να συζητούν πότε θα βγουν στη σύνταξη, πόσες μέρες αναρρωτικής άδειας δικαιούνται και πόσες αργίες είχε ακόμα το έτος. Κατέληξαν ότι από τις 365 μέρες, εργάζονταν τις μισές. Αυτό το θεωρούσαν μαγκιά, αλλά πρόκειται για μια καταστροφική νοοτροπία.

30.5.19 – lifo

47

αφορούν όλους και εκτελούνται ερήμην μας. Για παράδειγμα, η κλιματική αλλαγή περνά εντελώς απαρατήρητη ως θέμα, όπως και η υπεραλίευση.

q Δυστυχώς, στις εκλογές προσέρχονται πολλοί στην κάλπη χωρίς να γνωρίζουν καν τους υποψηφίους του κόμματος που θα επιλέξουν. Χαρακτηριστικό είναι ότι, ενώ υπάρχουν άνθρωποι ικανοί, διακεκριμένοι, αποτελεσματικοί, ο κόσμος ψηφίζει τα ηχηρά ονόματα της showbiz και του lifestyle. Και αναρωτιέμαι πώς αυτά τα πρόσωπα γνωρίζουν τα κρίσιμα ευρωπαϊκά θέματα. Κι εμένα μου έχουν ζητήσει να είμαι υποψήφιος και είμαι σίγουρος ότι λόγω της αναγνωρισιμότητας θα είχα εκλεγεί. Αλλά δεν δέχτηκα, επειδή δεν γνωρίζω σε βάθος τα θέματα της Ευρώπης. Χρειάζεται τιμιότητα και παλικαριά. Αλλά είναι παχυλές οι αμοιβές, γι’ αυτό αποτελούν θελκτικό παράγοντα.

q Το κυρίαρχο πρόβλημα στην κοινωνία μας είναι η αμφίδρομη έλλειψη εμπιστοσύνης. Ανάμεσα στο κράτος και τους πολίτες έχει δημιουργηθεί ένα χάσμα. Για πολλούς είναι θέμα επιβίωσης. Όταν το κράτος επιβάλλει υψηλό φόρο στον χώρο της εστίασης, αρκετοί επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν, ώστε να μην κλείσουν τις επιχειρήσεις τους. Υποσχέσεις, παραπλάνηση και διαψεύσεις από το πολιτικό σύστημα έχουν μεγεθύνει αυτή την απόσταση. Πάντως, ακόμα και στις προσωπικές μας σχέσεις δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.

Ηλίας Μαμαλάκης

q Ο ελληνικός λαός δεν γνωρίζει ότι σε κέντρα όπως το Ευρωκοινοβούλιο λαμβάνονται κρίσιμες αποφάσεις που μας

q Η οικονομική κρίση μάς έμαθε να μην υπερκαταναλώνουμε. Οι εποχές που έμπαινες στο σούπερ μάρκετ και αγόραζες αφειδώς και χωρίς μέτρο έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Πλέον ελέγχουμε, επιλέγουμε στοχευμένα και περιορίζουμε τις δευτερεύουσες ανάγκες. Ακόμα κι εγώ κάποτε έβγαινα καθημερινά, τώρα μπορεί και να μη βγω καθόλου από το σπίτι. Αλλά δεν με ενοχλεί, αξιοποιώ τον χρόνο μου δημιουργικά, βλέπω ταινίες, σειρές, διαβάζω βιβλία.

q Αγαπώ πολύ τα ταξίδια. Είναι τρόπος ζωής. Έχω επισκεφθεί ήδη 63 κράτη. Το ταξίδι εμπεριέχει το στοιχείο της αναζήτησης, μικρές ή μεγάλες περιπέτειες, γνώση, κοινωνικότητα, χαρές και λύπες. Ακόμα και στην Αθήνα, όταν χρειάζεται να μείνω αρκετές μέρες, παίρνω το φεριμπότ και πηγαίνω στη Σαλαμίνα και νομίζω ότι έχω βρεθεί αλλού. Με μαγεύουν οι άνθρωποι, ο πολιτισμός, το τοπίο και, φυσικά, η τοπική κουζίνα. Αν ξεχώριζα ένα μέρος, σίγουρα θα ήταν ο αραβικός κόσμος και η Μέση Ανατολή. Έχω πάει σε όλη τη Βόρεια Αφρική, στην Ιορδανία, στη Συρία, στον Λίβανο και στα Εμιράτα. Όλα αυτά τα μέρη έχουν μια ασύλληπτη γοητεία, το φαγητό, οι άνθρωποι, οι πολλαπλές ιστορίες, οι παραδόσεις του τόπου.

q Λίγοι γνωρίζουν ότι συμμετέχω ως εθελοντής στις κοινότητες «Εν Δράσει» του ΚΕΘΕΑ. Είναι μια ξεχωριστή εμπειρία να μαγειρεύεις σε σωφρονιστικά ιδρύματα. Μάλιστα, έχουμε γράψει κι ένα βιβλίο, στο οποίο περιλαμβάνονται αγαπημένες συνταγές κρατουμένων. Μέσα από τις συνταγές τους οι άνθρωποι αφηγούνται προσωπικές ιστορίες, αναμνήσεις που έρχονται μέσα από τις γεύσεις και τα αρώματα. Το καθημερινό φαγητό και η μαγειρική μάς ενώνει και μας υπενθυμίζει πόσο κομβικά είναι η δημιουργία, η προσπάθεια, η φροντίδα, το μεράκι, η επικοινωνία και το μοίρασμα.

q Όταν μπαίνεις στην κουζίνα των φυλακών, δίνεις στους κρατουμένους ένα έναυσμα. Είναι μια ανιδιοτελής προσφορά. Μαγειρεύουμε ως ομάδα κουζίνας, χωρίς ιεραρχία. Ο καθένας αναλαμβάνει ένα καθήκον. Η δομή, οι χώροι, οι μυρωδιές και οι κοινότητες της φυλακής σού δείχνουν μια άλλη όψη της γαστρονομίας, εκείνη που αναζητά μια ευκαιρία ελεύθερης έκφρασης.

q Ως μέντορα έχω τη Δανή συγγραφέα Κάρεν Μπλίξεν, η οποία είναι γνωστή για το Πέρα από την Αφρική και το Δείπνο της Μπαμπέτ. Έζησε μόνη της στην Αφρική, τη θεωρώ μια ερωτεύσιμη γυναίκα με τρομερή θέληση και ζωή γεμάτη περιπέτειες. Επίσης, μου αρέσει πολύ η Ιστορία, ειδικά η προεπαναστατική περίοδος, γι’ αυτό είχα κάνει και τη σειρά ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ3 Χώματα με Ιστορία, στην οποία παρουσιάζονταν διάφορες περιπλανήσεις σε άγνωστες πτυχές της Ιστορίας.

q Πλησίασα τον θάνατο όταν λόγω ενός ατυχήματος βρέθηκα με ένα αιμάτωμα στο κρανίο. Προήλθε από πέσιμο και μου είχαν δώσει ένα περιθώριο λίγων ημερών ζωής. Στην αρχή το αντιμετώπισα με χιούμορ. Έβαζα χαρτιά υγείας γύρω από το κεφάλι μου και έλεγα «να, έτσι θα είμαι μετά το χειρουργείο». Όταν μετά την εγχείρηση συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί, έκλαιγα για ώρες με λυγμούς.

q Η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου ήταν όταν έχασα την πρώτη μου σύζυγο, τη Στέλλα. Ήμασταν μαζί τριάντα οκτώ χρόνια. Γνωριστήκαμε ως συμφοιτητές και ζήσαμε μια υπέροχη κοινή ζωή. Μια γενναία και δοτική γυναίκα. Έδωσε μια τεράστια μάχη με την καταραμένη αρρώστια του καρκίνου. Ήθελε να ζήσει και πίστευε ότι η κατάστασή της θα βελτιωνόταν, αλλά η αλήθεια ήταν διαφορετική. Την αγαπούσα πάρα πολύ και θα την αγαπώ.

q Η απώλεια είναι ένας εγκεφαλικός πόνος. Οι άνθρωποί μας ποτέ δεν πεθαίνουν, γιατί ζουν μέσα στις αναμνήσεις μας. Η κοσμοθεωρία που έχω λέει ότι το σύμπαν απαρτίζεται από τις ψυχές των ανθρώπων. Κατά κάποιον τρόπο, η προσέγγισή μου στηρίζεται σε ένα είδος σύνδεσης μεταξύ αστρονομίας και μεταφυσικής. Πιστεύω στον Θεό, αλλά όχι με τη στενή χριστιανική έννοια. Ο Θεός είναι παντού. Είμαστε εμείς. Γι’ αυτό πιστεύω ότι μπορείς να προσευχηθείς ακόμα και δίπλα σε έναν κάδο σκουπιδιών.

q Με τη δεύτερη σύζυγό μου, την Ντορίτα, γνωριστήκαμε το 2011 και παντρευτήκαμε έναν χρόνο μετά. Στην αρχή συζητούσαμε πολύ. Ποτέ δεν βαρέθηκε ο ένας τον άλλον, κι έτσι αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί. Κι εκείνη είχε χάσει τον άνδρα της το 2000 και έχει τρία παιδιά, τα οποία αγαπώ πολύ, με αποτέλεσμα να γίνω πατέρας σε όψιμη ηλικία.

q Δεν με τρομάζει ο θάνατος, παρά μόνο εκείνο το τέλος που επέρχεται με σωματικό πόνο. Και το

ΙNFO

Το τελευταίο βιβλίο του Ηλία Μαμαλάκη Η Μύρτις και η μελόπιτα - Μια μέρα στην αρχαία Αθήνα με οδηγό την Μύρτιδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.

48 lifo – 30.5.19

Όταν μπαίνεις στην κουζίνα των φυλακών, δίνεις στους κρατουμένους ένα έναυσμα. Είναι μια ανιδιοτελής προσφορά. Η δομή, οι χώροι, οι μυρωδιές και οι κοινότητες της φυλακής σού δείχνουν μια άλλη όψη της γαστρονομίας, εκείνη που αναζητά μια ευκαιρία ελεύθερης έκφρασης.

λέω επειδή το έχω δει με τα μάτια μου. Η ευτυχία είναι στιγμιαία. Ο έρωτας, για να τον ζήσεις, απαιτεί την ανεμελιά της νεότητας. Κι έπειτα, είτε κάποια στιγμή ολοκληρώνεται είτε μετεξελίσσεται σε αγάπη. Ευτυχώς, έχω το προνόμιο να έχω αγαπηθεί πολύ στη ζωή μου. Κι αν για κάτι έχω μετανιώσει, είναι για τις δικές μου κακές συμπεριφορές απέναντι σε άλλους ανθρώπους. Θυμώνω επειδή δεν ανέχομαι το ψέμα, την κοροϊδία και τη βλακεία. Εκεί γίνομαι σκληρός, αλλά στη συνέχεια το μετανιώνω.

q Έχω ζήσει πολλές ζωές. Νιώθω πλήρης. Αμέτρητες εμπειρίες και αλλεπάλληλα ταξίδια στον χώρο, στον χρόνο και στη γεύση. Αλλά ακόμα κάνω σχέδια και ονειρεύομαι. Το πιο σημαντικό στη ζωή μας είναι η υγεία. Μπορεί πολλές φορές να ξεχνάμε πόσο σημαντική είναι ή να κάνουμε κατάχρηση του όρου, αλλά να θυμάστε ότι ποτέ δεν είναι δεδομένη.

PUBLI

Μ

ETOILE

ε σύγχρονες εγκαταστάσεις στην καρδιά της Αθήνας, 10 χρόνια εμπειρία στον χώρο της εκπαίδευσης και κορυφαίο εκπαιδευτικό προσωπικό, η Etoile είναι σήμερα η πλέον εξειδικευμένη σχολή για τη γαστρονομία και τον τουρισμό και πρώτη επιλογή όσων θέλουν να κυνηγήσουν την επαγγελματική επιτυχία στις ειδικότητες chef, pastry chef και hotel management. Με αφορμή τα 10 χρόνια λειτουργίας της Etoile, ο κ. Γεώργιος Γιαννόπουλος, εμπνευστής και ιδιοκτήτης της, μας μίλησε για το μυστικό της επιτυχίας αλλά και το όραμα της σχολής.

Όταν η επαγγελματική επιτυχία στον κόσμο της γαστρονομίας και του τουρισμού έχει γεύση Etoile O Γεώργιος Γιαννόπουλος, εμπνευστής και ιδιοκτήτης της Etoile.

— Δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια οι σπουδές στη γαστρονομία και τον τουρισμό γνωρίζουν άνθηση, οι σχολές που προσφέρουν σπουδές σε αυτή την κατεύθυνση είναι αρκετές. Γιατί όμως οι σπουδαστές επιλέγουν την Εtoile; Αυτό που βλέπουμε στην πράξη είναι ότι το βασικό μας πλεονέκτημα είναι η εξασφάλιση μιας πολλά υποσχόμενης επαγγελματικής πορείας σε όλους τους σπουδαστές μας. Κι αυτό είναι εφικτό, καθώς όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα στην Etoile (επιπέδου ΙΕΚ αλλά και επαγγελματικά προγράμματα από το Κέντρο Διά Bίου Μάθησης) φέρουν κύρος και πιστοποιήσεις ποιότητας, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο (π.χ. World Chefs Association Recognition of Quality Culinary Education).

— Πού οφείλεται το γεγονός ότι οι απόφοιτοι της Etoile βρίσκονται σήμερα σε καλές θέσεις εργασίας, κάνοντας αυτό που έχουν ονειρευτεί; Από τη μια, υπάρχει ένα εκτεταμένο δίκτυο συνεργατών σε Ελλάδα και εξωτερικό που εξασφαλίζει ότι οι σπουδαστές, πριν ακόμα αποφοιτήσουν, θα μπορέσουν να κάνουν την έμμισθη πρακτική τους άσκηση σε μεγάλους ομίλους της επιλογής τους. Aπο την άλλη, και οι ίδιοι έχουν αποκτήσει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και τεχνογνωσία για να διεκδικήσουν θέσεις υψηλών απαιτήσεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι μετά την ολοκλήρωση της πρακτικής άσκησης οι σπουδαστές μας παραμένουν στους ομίλους όπου προσλαμβάνονται ως επαγγελματίες. Ηλία Ηλιού 81, Αθήνα, 210 9271130, https://etoile.edu.gr

30.5.19 – lifo

49

προτάσεις για να φας καλά στην Αθήνα! Η γαστρονομική σκηνή της πόλης ζει μεγάλες στιγμές, με καινούργια και κλασικά μαγαζιά να σερβίρουν ό,τι πιο νόστιμο έχουμε δοκιμάσει μέχρι σήμερα.

50 lifo – 30.5.19

Αν η ιστορία ενός τόπου ορίζει το μέλλον του, τότε αυτή η αρχή βρίσκει εφαρμογή σε κάθε έκφραση της παράδοσης, ακόμα και στη γαστρονομία. Το εστιατόριο Λυκόβρυση είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση ιστορικής παρουσίας, ενδεικτικής της καινούργιας εποχής που εδώ και λίγους μήνες δίνει μια νέα πνοή στο αγαπημένο στέκι της αστικής Αθήνας. Ο νέος κατάλογος εμπλουτίζεται με τη δημιουργική ματιά του executive chef Παύλου Κυριάκη και του head chef Γιώργου Ρουσσάκη, παρουσιάζοντας μια σειρά από πιάτα εμπνευσμένα από Μεσόγειο, Ιταλία και, φυσικά, την Ελλάδα. Με βάση τα φρέσκα υλικά εποχής που δίνει η φύση του τόπου μας, οι ελληνικές παραδοσιακές συνταγές συστήνονται εκ νέου με έναν τρόπο σύγχρονο και ταυτόχρονα απόλυτα οικείο στη γευστική μας αναζήτηση. Η τάρτα σπανάκι με τη γαλλική πατ μπριζέ, τον γλυκό τραχανά, το κατσικίσιο τυρί και τα χόρτα εποχής είναι μια εξαιρετική εισαγωγή στην comfort κουζίνα της Λυκόβρυσης. Στα κυρίως πιάτα, τα χτένια σε κρούστα από μυρωδικά με τη συνοδεία προσούτο και παρμεζάνας είναι μια επιλογή στην οποία η κουζίνα της Ελλάδας συναντά τις γεύσεις της Ιταλίας σε έναν αρμονικό συνδυασμό. Η σφυρίδα φρικασέ με αφρό αυγολέμονο και τα χειροποίητα λαζάνια με ραγού μοσχαράκι και αφρό από τυρί μετσοβόνε είναι εξαιρετικές επιλογές, ενδεικτικές της δημιουργικής ματιάς των σεφ, ενώ οι κλασικές ιταλικές πίτσες με λευκή κρέμα από ελληνικά τυριά ή με ελληνικές κανθαρέλες σε μια vegetarian εκδοχή αποτελούν προτάσεις που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις.

Η Λυκόβρυση, πιστή στην αρχή της υψηλής ποιότητας, αποτελεί εκείνο το κλασικό σημείο στο κέντρο της Αθήνας όπου ξέρεις ότι θα απολαύσεις από το πρωί έναν από τους καλύτερους καφέδες της πόλης, συνεχίζοντας οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας με γεύσεις που αποδεικνύουν αυθεντική φροντίδα αλλά και σεβασμό στο παρελθόν του ονόματος που φιγουράρει στο ίδιο σημείο από το 1969. Έχοντας φιλοξενήσει διαφορετικές γενιές στον χώρο της, αποτελεί το στέκι όπου θα νιώσεις από την πρώτη στιγμή την οικειότητα και τη χαλαρή διάθεση που είναι απαραίτητα συστατικά κάθε στιγμή που θέλεις να αποδράσεις από την πιεσμένη καθημερινότητα του κέντρου. Κυρίως, όμως, θα νιώσεις την αγάπη και τη φιλική εξυπηρέτηση που θα σε κάνουν να επιστρέφεις ξανά και ξανά, όπως ακριβώς σε έναν παλιό γνώριμο που κάθε τόσο θέλεις να συναντάς.

Πλατεία Φιλικής Εταιρείας 8, 210 3616712 FB: Lykovrisi Athens, Instagram: lykovrisi_athens

Taste

Λυκόβρυση

Μια ιστορία γαστρονομίας που συνεχίζεται με τον πιο δημιουργικό αλλά και οικείο τρόπο.

30.5.19 – lifo

51

Taste

Tudor Hall

Γευστικό ταξίδι στα Δωδεκάνησα.

52 lifo – 30.5.19

Από την Κάλυμνο στη Ρόδο και από την Κάρπαθο στους Λειψούς και στη Χάλκη σε αρμενίζει το νόστιμο ταξίδι στα Δωδεκάνησα με πλοηγό το εστιατόριο Tudor Hall του King George Hotel. Αρώματα καλοκαιριού και η θέα της φωτισμένης Ακρόπολης συμπληρώνουν ιδανικά την εμπειρία. Το γοητευτικό περιβάλλον με την περίσσια αρχοντιά και η φιλοξενία του ευγενικού προσωπικού αναλαμβάνουν να σου κρατήσουν συντροφιά καθ’ όλη τη διάρκεια του δείπνου σου. Ο chef de cuisine Αλέξανδρος Κοσκινάς θα σε ξεναγήσει στη συναρπαστική κουζίνα των Δωδεκανήσων με ένα μενού οικείο, καλοφτιαγμένο, με φροντισμένη επιτήδευση, που σε καλεί να χαλαρώσεις και να το απολαύσεις. Ο Αλέξανδρος διατηρεί μια κουζίνα αξιώσεων που εμπνέεται από τις παραδοσιακές συνταγές και την πλούσια γαστρονομική παράδοση των νησιών και μοσχοβολά θρούμπι, δυόσμο, ελαιόλαδο, ελληνική θάλασσα και φρεσκάδα. Αυτές είναι οι ρίζες μας. Η γευστική πυξίδα δείχνει πρώτο προορισμό την Κάλυμνο, το νησί των σφουγγαράδων, και την παραδοσιακή σαλάτα μιρμιζέλι, κρίθινη κουλούρα με κλασική χωριάτικη σαλάτα που ενισχύεται γευστικά από μελιτζάνα, κοπανιστή και παστές σαρδέλες. Το ελληνικό καλοκαίρι στο πιάτο σου, σε κάθε αρωματική μπουκιά. Τα ροδίτικα πιταρούδια είναι από τα πιο διάσημα νησιώτικα εδέσματα και φτιάχνονται με αρωματικά βότανα, μυρωδικά, ντομάτα, κρεμμύδι, περνούν από ένα διακριτικό τηγάνι και σερβίρονται με μια πινελιά δροσερό γιαούρτι και φουντίτσες άνηθο. Προκαλούν με το δυναμικό άρωμά τους. Από τους Λειψούς, το νησάκι της θεάς Καλυψώς, είναι εμπνευσμένο

το πιάτο με τους ρεβιθοκεφτέδες που ευωδιάζουν από τον πλούτο των μυρωδικών και μαγεύουν με τη χρυσαφένια κρούστα τους. Το μεγαλείο της απλότητας και της δεξιοτεχνίας του σεφ αποκαλύπτεται στο πιάτο της Καρπάθου με το χταπόδι που μαγειρεύεται στον φούρνο με πατάτες κυδωνάτες και απογειώνεται από το θρούμπι και το λεμόνι. Στο γιορτινό τραπέζι της ατμοσφαιρικής Πάτμου θα σε φιλέψουν κατσικάκι καπαμά που εδώ ο σεφ ετοιμάζει με μαεστρία και σερβίρει με ντομάτα, κανέλα και χοντρό μακαρόνι. Το απολαμβάνεις με μεγάλες μπουκιές. Η απόλαυση κορυφώνεται γλυκά από το παγωτό μελεκούνι με μπαχαρικά, ενισχυμένο με πορτοκάλι και χιονάτο αμύγδαλο από το νησί της Χάλκης, τον λιλιπούτειο παράδεισο των Δωδεκανήσων. Ο Αλέξανδρος Κοσκινάς πατάει με αυτοπεποίθηση στην παράδοση των δωδεκανησιακών συνταγών και μαγειρεύει με σύγχρονη ματιά έξι πιάτα που προσφέρουν μια συναρπαστική γευστική εμπειρία. Φαγητό που σε κάνει να καμαρώνεις για τον τόπο σου.

Tudor Hall, King George Hotel, Βασ. Γεωργίου Α' 3, Σύνταγμα, 210 3330265

Αν όλη η Ελλάδα μπορούσε να χωρέσει σ’ ένα πιάτο, η θάλασσά της θα χρειαζόταν ένα ξεχωριστό κομμάτι για να αναδείξει τα πλούσια δώρα της. Αυτά τα δώρα γίνονται πραγματικός θησαυρός στην κουζίνα του Καστελόριζου Βάρκιζας που σε περιμένει να τον ανακαλύψεις σαν ένα πολύτιμο σεντούκι που βρίσκεται στον βυθό της Μεσογείου. Ο τόπος αυτός γίνεται έμπνευση για μια σειρά από δημιουργίες που βασίζονται στα ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά, αλλά και στην επιδεξιότητα που απαιτεί το μαγείρεμά τους. H ντελικάτη γεύση της πρώτης ύλης παντρεύεται αρμονικά με τις χειροποίητες παρασκευές, επιβεβαιώνοντας ότι η θάλασσα έχει τη δική της μοναδική γεύση. Η εμπειρία στο Καστελόριζο ξεκινά από τις δροσερές σαλάτες, όπως αυτή με την καπνιστή πέστροφα, πιπεριές Φλωρίνης, ντοματίνια και ξύσμα lime, και περνάει σε μια σειρά από ορεκτικά που δημιουργούν την κατάλληλη εισαγωγή (εξαιρετικό το ψητό χαλούμι με ξερά σύκα, δυόσμο και φρέσκο πιπέρι) για να καταλήξει στα δίχτυα του ψαρά, που διαμορφώνουν τα κυρίως πιάτα. Από το καλοψημένο φαγκρί, συναγρίδα ή σφυρίδα μέχρι το εντυπωσιακό καλαμάρι γεμιστό με γραβιέρα και τον «βασιλιά» αστακό, οι γεύσεις σε εντυπωσιάζουν με τη λεπτότητα των χειρισμών στο μαγείρεμα αλλά και με την παρουσίασή τους. Μια σειρά από επιλεγμένες ετικέτες κρασιών συνοδεύει τις γεύσεις του καταλόγου, ενώ στο φινάλε γλυκές επιλογές, όπως οι λουκουμάδες ή το σπασμένο μιλφέιγ με παγωτό, γίνονται μέρος μια εμπειρίας που

σε σημαδεύει και σου θυμίζει τις ομορφιές του τόπου μας. Εξάλλου, το Καστελόριζο Βάρκιζας στο γραφικό λιμανάκι που θυμίζει νησί γίνεται ο πιο κατάλληλος προορισμός για τους καλοκαιρινούς μήνες που αναζητάς τη θαλασσινή αύρα και την ηρεμία του ορίζοντα. Μέσα σε έναν χώρο υψηλής αισθητικής που παραμένει οικείος και φιλόξενος η ελληνική θάλασσα αναδεικνύεται σε γαστρονομικό παράδεισο. Εξάλλου, για τις πιο urban βόλτες υπάρχει το Καστελόριζο στην Κηφισιά, που μπορεί να σε μεταφέρει στο λιμανάκι της Βάρκιζας μέσα από τις γεύσεις του. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να κλείσεις τα μάτια και να νιώσεις την αυθεντικότητα των γεύσεων. Γεύσεις που σε ταξιδεύουν στ’ ανοιχτά με τη βάρκα του ψαρά.

Λεωφόρος Ποσειδώνος, Λιμανάκια Βάρκιζας, 210 9655022 Πλατάνων 2, Κηφισιά, 210 8001057, www.kastelorizo.com.gr, FB: kastelorizogroup, Instagram: kastelorizogroup

Taste

Καστελόριζο Βάρκιζας

Το σεντούκι με τον θησαυρό βρίσκεται στον βυθό της θάλασσας.

30.5.19 – lifo

53

To Kreas

Έχει και το όνομα και τη χάρη στις εκλεκτές γεύσεις. Αν το όνομα λέει κάτι για το ποιος είσαι, τότε το Κreas έχει επιλέξει την πιο κατάλληλη ονομασία για να περιγράψει μια μικρή Μέκκα αφιερωμένη στην πιο εκλεκτή εκδοχή της πρώτης ύλης που όλοι αγαπάμε. Γιατί το κρέας μπορεί να υπάρχει στην καθημερινή μας διατροφή, αλλά αυτό που θα γευτείς στο στέκι των Πετραλώνων δεν έχει καμία σχέση με όσα έχεις συνηθίσει μέχρι σήμερα. Οι ιδιαίτερες κοπές, η εξαιρετική ποιότητα κρεάτων και ο φούρνος Josper, στον οποίο οφείλεται ένα μεγάλο κομμάτι της εκλεκτής γεύσης, είναι τα βασικά στοιχεία που δημιουργούν πιάτα που θα λατρέψεις. T-Bone, πικάνια black angus, tomahawk, New York steak, chuck flap αλλά και μοσχαράκι ραγού ή χοιρινό κότσι για δύο είναι κάποιες από τις must επιλογές, ενώ οι πιο «ψαγμένοι» δεν πρέπει να αφήσουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν ταρτάρ

31 ημερών ωρίμανσης που σερβίρεται με τζίντζερ, φρέσκο κρεμμυδάκι, ρόκα και flakes παρμεζάνας. Όποιο κρέας κι αν επιλέξεις, θα το συνοδεύσεις με κάποιο από τα προσεγμένα ορεκτικά ή τις δροσιστικές σαλάτες (must είναι η επιλογή με κουλούρι Θεσσαλονίκης) κι αν είσαι τυχερός θα πέσεις σε μέρα με εξαιρετικό κρέας από αγριογούρουνο ή μαύρο χοίρο, ανάλογα την εποχή. Σε έναν χώρο που αποθεώνει την απόλαυση του κρέατος, προσέχοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια του πιάτου, θα νιώσεις την άνεση και την οικειότητα που θα σου φτιάξουν τη διάθεση. Το καλοκαίρι η υπέροχη ταράτσα της μονοκατοικίας που φιλοξενεί τo Kreas θα σε μεταφέρει μακριά από τους δρόμους της Αθήνας (στην κυριολεξία), δημιουργώντας το κατάλληλο σκηνικό για μια γαστρονομική εμπειρία που θα σε κάνει φανατικό οπαδό!

Δημοφώντος 96, Άνω Πετράλωνα, 210 3247028 FB: tokreasmeatspirits

KGrill στη Βούλα

Περήφανος υποστηρικτής των κρεατοφάγων (και όχι μόνο).

Taste

Όταν σε ρωτάνε «ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;» και το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό είναι ένα καλοψημένο κρέας, τότε ανήκεις στην κατηγορία του κρεατοφάγου και μπορείς να είσαι περήφανος γι’ αυτό! Το ίδιο περήφανα σε υποδέχεται το KGrill Βούλας σε έναν χώρο αφιερωμένο σε κάθε είδος κρέατος, από τα πιο κλασικά μέχρι τα πιο ιδιαίτερα, που όμως γίνονται γρήγορα κλασική επιλογή. Με τη σφραγίδα του Ομίλου Καστελόριζο να εγγυάται τη γαστρονομική εμπειρία, το KGrill Βούλας ψήνει στα κάρβουνα παραδοσιακό σουβλάκι σε καλαμάκι ή πίτα, ζουμερό κοτόπουλο, νόστιµο κεµπάπ, χωριάτικο λουκάνικο και χοιρινά µπριζολάκια που επιβεβαιώνουν τον όρο «κρεατοφαγείο». Εξάλλου, η μεγάλη σειρά κρεατικών δεν σταματά εκεί, αφού η εκλεκτή πικάνια είναι από τα πιάτα που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις, όπως άλλωστε και τα μοσχομυριστά μοσχαρίσια μπιφτέκια με αυγά

54 lifo – 30.5.19

μάτια, το λαχταριστό γιαουρτλού κεμπάπ και η λεμονοριγανάτη τηγανιά κοτόπουλου. Κι επειδή το φαγητό δεν πρέπει να μας διχάζει αλλά να μας ενώνει, στο KGril Βούλας θα βρεις εμπνευσμένες επιλογές vegetarian πιάτων που θα σε κάνουν να νιώσεις τη φρεσκάδα της ελληνικής φύσης. Οι δροσερές σαλάτες είναι must συνοδευτικά, αναδεικνύοντας τον άψογο συνδυασμό των υλικών. Η ποιότητα των πρώτων υλών και η δεξιοτεχνία στο ψήσιμο φιλοξενούνται σε έναν φωτεινό χώρο με έντονο το φυσικό στοιχείο, όπου κάθε λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά στη γαστρονομική απόλαυση. Τα παιδικά καθίσματα που είναι διαθέσιμα και τα τραπέζια πάνω στην πλατεία της Βούλας δημιουργούν ένα απολύτως family friendly περιβάλλον, για κάθε στιγμή της ημέρας. Το όνομα του KGrill Βούλας απαντά στην ερώτηση «ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;».

Βασιλέως Παύλου 78, Βούλα, 210 8994040, kgrillvoula.gr, FB: kgrillvoula, Instagram: kgrillvoula

Αν η κουζίνα είναι μέρος της ελληνικής κουλτούρας, τότε ο μεζές είναι δομικό στοιχείο της που προδίδει το ταμπεραμέντο του λαού μας. Το Όμικρον Μεζέ του Ομίλου Καστελόριζο αναδεικνύει αυτό το στοιχείο μέσα από πιάτα που βασίζονται στην παράδοση του τόπου μας και συνδυάζονται με τη δημιουργική γαστρονομία και το εκλεπτυσμένο food styling. To μενού επιμελείται ο σεφ Μιχάλης Ζάχαρης σε συνεργασία με τον σεφ Γρηγόρη Χέλμη από το Μεζέν του Βόλου σε ρόλο consulting, παρουσιάζοντας μια σειρά από αναπάντεχους μεζέδες με κοινό χαρακτηριστικό τα εποχικά υλικά, την εμπειρία του Ομίλου Καστελόριζο και τους συνεχείς πειραματισμούς που καταλήγουν σε γευστικές προτάσεις. Η ελληνική γη με τους θησαυρούς της και η θάλασσα με τα πολύτιμα δώρα της γίνονται πηγή έμπνευσης αλλά και υλικών που το καθένα στην εποχή του δημιουργεί ξεχωριστά πιάτα. Οι δροσερές σαλάτες που συνδυάζουν λαχανικά εποχής με φρούτα, καρπούς, τυρί και μέλι, κάνοντας αναφορά στην αρχαία ελληνική κουζίνα, θα σας εκπλήξουν, δημιουργώντας την κατάλληλη εισαγωγή για ό,τι ακολουθεί. Το χειροποίητο απάκι και σύγκλινο από το inhouse καπνιστήριο, ο γύρος από τόνο ή αστακό, οι σεφταλιές μπακαλιάρου και το κοκορέτσι με θράψαλο είναι από τις δυνατές προτάσεις, προσφέροντας έναν συνδυασμό θαλασσινών και κρεατικών που

σε ταξιδεύει στα tapas της Ισπανίας και του San Sebastian. Όσο για το κλείσιμο, αυτό δεν θα μπορούσε παρά να περιλαμβάνει χειροποίητα γλυκά, όπως το cheesecake με ελληνικά τυριά, σοκολάτα και γλυκό τοματίνι ή η σούπα πάβλοβας με φρέσκα φρούτα και καραμελωμένη βιολέτα, αγαπημένο γλυκό της πριγκίπισσας Σίσι. Αν προσθέσεις σε όλα αυτά το πάθος και την αγάπη για τη γαστρονομία αλλά και τη βαθιά γνώση των ανθρώπων του Όμικρον Μεζέ, τότε μπορείς να καταλάβεις ότι αυτό το δημιουργικό μεζεδοπωλείο θα σε κάνει να ξεχάσεις ό,τι ήξερες μέχρι τώρα για τα πιάτα που συνοδεύουν το ούζο ή το τσίπουρο. Και όλα αυτά μπροστά στα μάτια σου, καθώς μπορείς να καθίσεις στην μπάρα της ανοιχτής κουζίνας, ή, τώρα που καλοκαιριάζει, στην όμορφη και μεγάλη αυλή με τα μυρωδικά. Όσο για τα αποστάγματα, το μενού περιλαμβάνει δεκάδες επιλογές σε ετικέτες για τσίπουρο, ούζο ή κρασί υπό την επιμέλεια του Ανδρέα Διακοδημήτρη (επίσης από το Μεζέν του Βόλου) που θα συνοδεύσουν ιδανικά τη γαστρονομική εμπειρία του μεζέ. Το Όμικρον Μεζέ αποτελεί ένα elegant περιβάλλον που θα σε κάνει να νιώσεις τη γοητεία της πολυτέλειας, χωρίς να υπολείπεται σε οικειότητα και αυθεντική φροντίδα, αναθεωρώντας όσα πίστευες για την κατηγορία «μεζεδοπωλείο».

Δρόσου 1, Κηφισιά, 210 6202475 FB: Omikronmeze, Instagram: omikronmeze

Taste

Όμικρον Μεζέ

Δημιουργικά πιάτα που συνδυάζουν τη γη και τη θάλασσα του τόπου μας.

30.5.19 – lifo

55

Taste 56 lifo – 30.5.19

Αν σου έλεγαν ότι ο δανέζικος μινιμαλισμός βρίσκει τη θέση που του ταιριάζει σε μια παραδοσιακή πλατεία με παγκάκια, ίσως να νόμιζες ότι μιλάμε για ταινία του Λαρς φον Τρίερ. Αυτή την ενδιαφέρουσα αντίθεση φέρνει το Park Bench στην καταπράσινη πλατεία Ελπίδας. Οι δύο σεφ, Στέλιος Φαρφαράς και Δημήτρης Σούτσος, δημιούργησαν το πιο χαλαρό gastropub στέκι στην περιοχή όπου μεγάλωσαν, προτείνοντας πιάτα φτιαγμένα με ολόφρεσκα υλικά και πολλή αγάπη, αλλά και αυτοσχεδιάζοντας, ανάλογα με τη διάθεση, απαντώντας δημιουργικά στο «φτιάξε ό,τι θέλεις» που ακούγεται κάθε τόσο από τους πελάτες του Park Bench. Εξάλλου, η ιδέα της ανοιχτής κουζίνας είχε στόχο την αλληλεπίδραση με τον κόσμο, αποδεικνύοντας ότι η μαγειρική είναι μια work in progress διαδικασία που εμπνέεται από τη στιγμή. Στον χώρο όπου το minimal συνδυάζεται με το ρετρό μπορείς να απολαύσεις ένα ιδιαίτερο brunch μαζί με τον καφέ σου, να κάνεις ενα σύντομο lunch break για μπέργκερ και μπίρα ή να απολαύσεις ένα after office spritz ή κάποιο από τα κοκτέιλ, συνοδεύοντάς τα με ένα πλατό από εξαιρετικά και πολύ πρωτότυπα σούσι (όπως αυτό με το λαβράκι ή με τον γαύρο). Aν είσαι φαν του κρασιού, η μικρή αλλά ψαγμένη λίστα κρασιών που συνεχώς ανανεώνεται θα σε φέρει σε επα-

φή με λιγότερο γνωστούς παραγωγούς. Όσο για τα πιάτα του μενού, εκεί θα συναντήσεις ένα πεντανόστιμο mix & match δημιουργικής ελληνικής και διεθνούς κουζίνας, βασισμένης στα φρέσκα εποχικά προϊόντα του τόπου μας και στη σύγχρονη γαστρονομία. Οι κροκέτες τραχανά με χταπόδι, κρέμα φέτας και βινεγκρέτ βερίκοκου, οι γαρίδες με ταραμά, ψωμάκι χαρουπιού και πίκλα παντζαριού και το καλαμάρι με φάβα, κρέμα κάππαρης και κρεμμύδι τουρσί είναι μια πολύ καλή εισαγωγή στον δημιουργικό κόσμο των δύο σεφ.Το μοσχάρι Oyster Blade (που λιώνει στο στόμα) με μανιτάρια, baby πατάτες και γκοργκοντζόλα και το αρνί με πουρέ αγκινάρας, σπαράγγια, πατάτα baby και σάλτσα κάππαρης είναι κάποιες από τις επιλογές που σου μένουν αξέχαστες. Εξάλλου, οι σεφ ετοιμάζουν για το καλοκαίρι ένα πιο θαλασσινό μενού με νέα πιάτα, όπως το λαβράκι με αλμύρα, κολοκυθάκι σοτέ, ντοματίνια κονφί και σάλτσα κάππαρης, το οποίο μπορείς να απολαμβάνεις πλέον και στα τραπεζάκια στη family friendly πλατεία. H τάρτα λεμόνι με μαρέγκα ή τα choux με κρέμα βανίλιας, σάλτσα σοκολάτας και ξηρούς καρπούς είναι must try γλυκά του Park Bench, ενός χώρου που αναδεικνύει τον αυτοσχεδιασμό ως απαραίτητο συστατικό της γαστρονομίας.

Πραμάντων 10, Αθήνα, 212 1065303 FB: ParkBench, Instagram: parkbench.ath

Taste

Park Bench

Αυτοσχεδιασμός και χαλαρή διάθεση σε μια πλατεία με παγκάκια.

30.5.19 – lifo

57

Italus

Μια ιστορία steet food για βασιλιάδες.

Taste

Δεν ξέρω αν ο Ίταλος, ο Έλληνας βασιλιάς της Σικελίας που έδωσε το όνομά του στην Ιταλία έτρωγε καλά, πάντως στο μαγαζί που φέρει το όνομά του είναι σίγουρο πως θα φας βασιλικά! Το Italus εδώ και περίπου δύο χρόνια σού προσφέρει μια γαστρονομική εκδοχή του street food, εμπνευσμένη από τη γειτονική χώρα, μέσα από ένα μενού που επιμελείται ο food blogger Cool Artisan ή, αλλιώς, Γαβριήλ Νικολαΐδης. Οι ιδέες, φρέσκες όσο και τα υλικά, συνδυάζονται με την εμπειρία του, δημιουργώντας μια σειρά από αναπάντεχες προτάσεις. Στο νέο μενού του Italus θα βρεις το Ρulled Βeef Βurger, βασισμένο στο αργομαγειρεμένο κρέας και στην κουζίνα των νότιων Πολιτειών των ΗΠΑ, αλλά και το Beyond Burger, ένα 100% plant based μπιφτέκι που θα διχάσει αλλά και θα ενώσει vegan και κρεατοφάγους κάτω από την ίδια… γεύση. Άλλωστε, οι υγιεινές εκπλήξεις της γαστρονομίας παίρνουν μορφή με τα νέα gluten free χειροποίητα ψωμάκια σε δύο

58 lifo – 30.5.19

λαχταριστές και υγιεινές εκδοχές, με χούμους και ψητά λαχανικά ή με φιλέτο κοτόπουλο και vegan μοτσαρέλα, ενώ οι δροσερές σαλάτες με φρέσκα λαχανικά, όπως οι superfood, και citrus αποτελούν από μόνες τους εξαιρετικό γεύμα. Φυσικά, στις σταθερές επιλογές παραμένει ο καφές, που σερβίρεται στη λαχταριστή choco cup, η οποία πλέον προσφέρεται και σε γεύση ruby σοκολάτας, ενώ οι συνταγές των αυγών έχουν καθιερώσει το Italus ως καθημερινό brunch προορισμό (η Croque Madame Italus έχει παίξει τον δικό της καταλυτικό ρόλο). Και επειδή στις ρίζες του Ιταλού βρίσκεται το ποιοτικό γλυκό, το cannoli στην πιο αυθεντική του μορφή σε περιμένει οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας (ή της νύχτας). Άλλωστε, από το απόγευμα και μετά μπορείς να απολαύσεις το κλασικό aperitivo ή κάποιο από τα νέα κοκτέιλ που οδηγούν τις κλασικές συνταγές ένα βήμα πιο πέρα. Το Italus γίνεται η στάση που θα ανεβάσεις στο επόμενο instastory σου!

Ελευθερίου Βενιζέλου 104, Καλλιθέα, 210 9512341 www.italus.gr, FB: ItalusKingMythPlace, Instagram: italus_kingmythplace

Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι για να ορίσει καθένας τη διασκέδασή του. Υπάρχει όμως και ένα κοινό στοιχείο το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε μαγνητίσει, δημιουργώντας μια πραγματικά ξεχωριστή στιγμή απόλαυσης. Η θέα της Ακρόπολης είναι αυτό που αντικρίζεις στο roof garden του Zillers και σε κάνει να νιώθεις ότι αποτελείς μέρος μιας καρτ ποστάλ που περιγράφει την πιο όμορφη πλευρά της διασκέδασης στο κέντρο της Αθήνας. Ένας μίνιμαλ χώρος με ανεμπόδιστη οπτική στον ιστορικό βράχο και όπου το βιομηχανικό design είναι τέτοιο που δεν σου αποσπά την προσοχή από το υπέροχο background. Από τον πρωινό καφέ μέχρι το βραδινό ποτό, το roof garden του Zillers είναι εκείνος ο εύκολος και προσβάσιμος χώρος που μπορεί να κάνει τις στιγμές σου μοναδικές. Οι γεύσεις που επιμελείται η σεφ Κωνσταντίνα Φάκλαρη συνοδεύουν κάθε σου στιγμή μέσα από πιάτα που αντλούν έμπνευση από την ελληνική παράδοση, ενώ ταυτόχρονα πρεσβεύουν τη σύγχρονη εκδοχή της γαστρονομίας. Εξαιρετική επιλογή οι γίγαντες ελέφαντες Πρεσπών με αυγοτάραχο Μεσολογγίου, άνηθο και lime, όπου το κλασικό όσπριο γίνεται βάση για ένα δημιουργικό πιάτο. Το αρνάκι

με τραχανά από βουβαλίσιο γάλα, μελιτζάνα και τηγανητά γλυκάδια κάνει τη δική του αναφορά στο κυριακάτικο τραπέζι, προσφέροντας μια γεύση που δεν θυμίζει σε τίποτα ό,τι γνώριζες μέχρι σήμερα. Στις ιδιαίτερες γεύσεις ανήκει και η επιλογή baby πατάτες με καπνιστό χέλι, ρέβα, sour cream και κρεμμυδάκι τουρσί. H γαστρονομική εμπειρία στο Zillers ολοκληρώνεται με τα χειροποίητα γλυκά, όπου τα υψηλής ποιότητας υλικά συναντιούνται σε ενδιαφέροντες συνδυασμούς. Το choux με κρέμα καφέ, καραμελωμένα φουντούκια, σάλτσα σοκολάτας και handmade παγωτό κάρδαμο είναι από τις προτάσεις που θα σε ενθουσιάσουν. Το ίδιο θα σε ενθουσιάσει η ατμόσφαιρα του χώρου, είτε πίνεις τον καφέ σου, είτε απολαμβάνεις τις γεύσεις, είτε το ποτό σου στο εσωτερικό ή στην υπέροχη βεράντα. Η φωτισμένη Ακρόπολη συνοδεύει τα δροσιστικά κοκτέιλ μέσα από ένα concept menu, όπου κάθε πρόταση συνδυάζεται με ένα σημείο της Αθήνας. Όποιο κι αν επιλέξεις, αρκεί να κοιτάξεις τη θέα που απλώνεται απέναντί σου για να αισθανθείς ότι εσύ τουλάχιστον βρίσκεσαι στο καλύτερο σημείο της πόλης και το απολαμβάνεις με όλες σου τις αισθήσεις.

Μητροπόλεως 54, Αθήνα, 210 3222277, thezillersathenshotel.com FB: TheZillersAthens, Instagram: thezillersathens

Taste

Zillers roof garden

Εδώ βρίσκεσαι στην κορυφή της απόλαυσης.

30.5.19 – lifo

59

Balcony

H αστική Αθήνα του παρελθόντος συναντά τη σύγχρονη γαστρονομία. Το μπαλκόνι στην παλιά αστική Αθήνα ήταν σημείο επικοινωνίας με τον διπλανό, τον περαστικό ή τον γείτονα από απέναντι. To Balcony, που στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτίριο του 19ου αιώνα, φέρει αυτό το χαρακτηριστικό, ενώ παραμένει ένα σημείο συνάντησης οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας σε έναν χώρο ανακαινισμένο και ιδιαίτερα προσεγμένο στην παραμικρή λεπτομέρεια. Στο μενού του θα συναντήσεις παραδοσιακές συνταγές της ελληνικής κουζίνας εκτελεσμένες με έναν τρόπο δημιουργικό, που βασίζεται στη σύγχρονη γαστρονομία. Ο σεφ Γιώργος Ιωάννου ετοιμάζει τις νέες προτάσεις που μπορείς να απολαύσεις σε έναν υπέροχο εξωτερικό χώρο ο οποίος σε ταξιδεύει στο παρελθόν με τον πιο μοντέρνο τρόπο. Το φρικασέ θαλασσινών με κρέμα αυγολέμονου, η τσιπούρα με ντολμά λαχανικών, πουρέ αγκινάρας και τζελ λεμονιού και ο μπακαλιάρος με

αλμυρίκι, πουρέ παντζαριού, ταραμά από καπνιστό χέλι και αφρό μοσχολέμονου είναι από τα πιάτα που θα σε ενθουσιάσουν και τα οποία θα συνοδεύσεις με κάποια από τις επιλεγμένες ετικέτες κρασιού του ελληνικού αμπελώνα ή τις ελληνικές μπίρες που παράγονται από μικροζυθοποιίες της χώρας. Στο φινάλε του γεύματος επιβάλλεται η αποδομημένη πάβλοβα με μαρέγκα, κρέμα λευκής σοκολάτας, γιαούρτι και σορμπέ αγριοκέρασο ή ένα εκμέκ ραβανί με κρέμα μαστίχας, σαντιγί βανίλιας, τραγανό φαγόπυρο και σορμπέ μανταρίνι. Οι ελληνικές πρώτες ύλες, που καταφθάνουν φρέσκες στο Balcony, συνθέτοντας ένα μενού που συνεχώς αλλάζει, ανάλογα την εποχή, και η παράδοση, που αποτελεί πηγή έμπνευσης, δημιουργούν έναν χώρο που σε μεταφέρει στην παλιά αστική Αθήνα, προσφέροντας την αυθεντική φιλοξενία εκείνης της εποχής.

Βεΐκου 1, 211 4118437 balconyathens.com, FB: balconyathens

Neuf

To καινούργιο είναι καθημερινή πρόταση.

Taste

Το Νeuf δεν είναι πια καινούργιο. Γιατί όταν ένα μαγαζί γίνεται στέκι και σημείο αναφοράς για όσους αναζητούν στο κέντρο της Αθήνας μια πινελιά ευρωπαϊκή, αλλά με έντονη τη δροσιά της Μεσογείου, τότε δεν μπορείς να πεις ότι αυτό το σημείο ακόμα προσπαθεί να πείσει για την αισθητική και τη διαφορετικότητά του. Το Neuf μας έχει πείσει εδώ και καιρό. Το πραγματικό μυστικό του all day bistro bar με αυτό το όνομα, όμως, είναι πως κάθε τόσο έχει να προτείνει κάτι καινούργιο που θα σε ενθουσιάσει. Για το καλοκαίρι που μόλις ξεκίνησε επιβάλλεται να δοκιμάσεις τους νέους παγωμένους καφέδες με λίγο αλκοόλ σε απρόβλεπτους συνδυασμούς: Campari, Βaileys και σαντιγί, ουίσκι με σπιτικό σιρόπι μελιού και espresso σε κολονάτο ποτήρι ή μαύρο ρούμι με σπιτικό σιρόπι ανανά, γάλα και μια φέτα ανανά γαρνίρισμα! Οι λάτρεις της μπίρας, εκτός από τις ιδιαίτερες ετικέτες του

60 lifo – 30.5.19

μενού, θα πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσουν τη νέα draft μπίρα Hofbrau σε lager και Weiss, την οποία παρουσιάζει υπερήφανα το Neuf ως αποκλειστικός αντιπρόσωπός της στην περιοχή. Θα τη συνοδεύσουν με λουκάνικο αυθεντικής βαυαρικής συνταγής –από την ίδια τη ΗΑ– αλλά και με μια σειρά από κοσμοπολίτικα πιάτα. Καθημερινά θα βρεις ωραία μπέργκερ και πεντανόστιμα μικρά πιάτα με φτερούγες κοτόπουλου ή chicken lollipops (κρεατικά, πουλερικά και αυγά από τη Φάρμα Μπράλου) δίπλα στη θεϊκή κις λορέν ή στο ρατατούιγ, αλλά και στα παραδοσιακά ελληνικά πιάτα ημέρας. Όσο για τα καλοκαιρινά βράδια, τα premium cocktails επιβάλλονται στον εξωτερικό χώρο του Neuf με τα boho στοιχεία και την κουνιστή πολυθρόνα. Mια πρόταση γεύσης, χαλάρωσης και διασκέδασης που έχει πάντα κάτι νέο να προσφέρει.

Αρχελάου 9, Παγκράτι, 210 7223724 FB: bistrobarneuf, Instagram: neuf_bistrobar

Αν το σκεφτείς, η λέξη «μεζέ» και «μαζί» μοιάζουν τόσο πολύ, που η μία θα μπορούσε να είναι παρήχηση της άλλης. Και επειδή σ’ αυτήν τη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο, ο μεζές είναι η κατεξοχήν έκφραση του μαζί, της παρέας και του μοιράσματος. Αυτό το μοίρασμα υπηρετεί με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο τα τελευταία πέντε χρόνια το Μezze στη Γλυφάδα, συστήνοντας εκ νέου την κουλτούρα του ελληνικού παρεΐστικου γεύματος σε ένα σύγχρονο περιβάλλον με στοιχεία country style και χρωματιστές πινελιές. Με ένα μενού που βασίζεται στην ελληνική παράδοση και με βασικό συστατικό τα πλούσια δώρα της ελληνικής φύσης, συνδυάζει γη και θάλασσα σε γευστικές προτάσεις που σερβίρονται στη μέση του τραπεζιού. Η σαλάτα με το καλαμάρι και τα μαυρομάτικα φασόλια, οι φακές που αρωματίζονται με λάιμ και τζίντζερ, η χοιρινή τηγανιά, το καβουροπίλαφο και οι παπαρδέλες με τα μάγουλα μόσχου είναι κάποιες από τις δημιουργίες του Mezze που θυμίζουν την κουζίνα της μαμάς. Κλασικό πιάτο που φτιάχνεται για μοίρασμα είναι οι ατομικές σούβλες με σολομό, κοτόπουλο

φιλέτο ή μοσχαράκι γάλακτος, που αναδεικνύονται η καθεμιά από το δικό της συνοδευτικό για να δημιουργήσουν το κατάλληλο σκηνικό πάνω στο οποίο θα υψωθούν τα ποτήρια για να ακουστεί το χαρακτηριστικό «γεια μας» του ελληνικού γεύματος. Μια ενημερωμένη λίστα με ετικέτες από εμφιαλωμένα κρασιά, τσίπουρο ή ρακή, καθώς και χύμα επιλογές, ολοκληρώνουν τη γαστρονομική εκδοχή της ελληνικής παράδοσης που πρεσβεύει το Mezze στη Γλυφάδα, φέροντας την υπογραφή του Ομίλου Καστελόριζο ως εγγύηση ποιότητας και υψηλής αισθητικής. Οι ψαρομεζέδες συναντούν τα πιάτα των κρεατικών για να αποδείξουν ότι ο συνδυασμός γης και θάλασσας είναι τόσο αρμονικός όσο η ίδια η φύση και το σύγχρονο ολοκληρώνει το παραδοσιακό στοιχείο των συνταγών, δημιουργώντας την οικεία αίσθηση που σε γυρίζει στο παρελθόν και στις γνώριμες στιγμές γύρω από το οικογενειακό τραπέζι. Το Mezze στη Γλυφάδα είναι εκείνο το μέρος όπου όλοι οι καλοί χωράνε στο ίδιο τραπέζι για να μοιραστούν τα πιάτα, το ποτό και τις ιστορίες τους.

Aγγέλου Μεταξά 34 & Φοίβης 11, Γλυφάδα, 210 8980480 FB: mezzeglyfada, Instagram: mezze_glyfada

Taste

Mezze

Το «μαζί» της ελληνικής γαστρονομίας.

30.5.19 – lifo

61

BarBara Que

Η αυθεντική γεύση που δεν καρυκεύεται. Αν σε κάποιες κουζίνες τα μυρωδικά είναι απαραίτητo συμπλήρωμα γεύσης, στην κουζίνα του BarΒara Que τα μυρωδικά δεν έχουν καμία θέση, γιατί η πρώτη ύλη είναι τέτοια που πρέπει να την απολαμβάνεις «απείραχτη», για να σου προσφέρει την πλούσια νοστιμιά της. Το μοσχάρι Black Angus, που θεωρείται (και όχι αδίκως) το καλύτερο στον κόσμο, γίνεται το βασικό συστατικό που δημιουργεί διαφορετικά μπέργκερ αλλά και steaks για τους λάτρεις της ξεχωριστής του γεύσης. Κι όταν μιλάμε για γεύση, στο BarΒara Que εννοούμε ό,τι καλύτερο μπορεί να σου δώσει το εξαιρετικό κρέας που εισάγεται από την Αμερική και την Αυστραλία, και μάλιστα από φάρμες με ζώα ελευθέρας βοσκής που μεγαλώνουν με αγνές τροφές. Το αποτέλεσμα είναι πιάτα από κοπές πικάνια, rib eye, tagliata, ribroast, strip loin και tomahawk αλλά και μπέργκερ με πλούσια «κρεατένια» γεύση από το μπιφτέκι που ψήνεται χωρίς κανένα πρόσθε-

το στη γεύση του. Εκτός από τα κλασικά πιάτα, για τα οποία επιστρέφεις στο Barbara Que, οι νέες προτάσεις περιλαμβάνουν το Old Boy με μαγιονέζα Wasabi, κινέζικο μανιτάρι, ντομάτα, φέτα μπέικον, chutney mango και τσένταρ παλαιωμένο με ουίσκι, καθώς και το Sweet Love με ρόκα, ντομάτα, καραμελωμένα κρεμμύδια, Philadelphia και sweet chili sauce. Οι φρέσκες πατάτες και οι χειροποίητες σος συνοδεύουν κάθε επιλογή σου. Όσο για τον χώρο, το ψηλό ταβάνι και οι τζαμαρίες που ανοίγουν δημιουργούν ένα ευχάριστο μπέρδεμα ανάμεσα στο μέσα και στο έξω, αφού, όπου και να καθίσεις, έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μια αγαπημένη αυλή. Τα εκλεκτά κρασιά που μπορείς να απολαύσεις ακόμα και σε ποτήρι και τα κοκτέιλ που σε περιμένουν στην μπάρα του BarΒara Que ολοκληρώνουν τη γευστική σου εμπειρία. Μια εμπειρία που αποδεικνύει ότι η αυθεντικότητα δεν χρειάζεται καρυκεύματα.

Εθνικής Αντιστάσεως 27, Βριλήσσια, 213 0349058 FB: BarBara Que, Instagram: Barbara_que_

Στης Έλλης

Ελληνική φιλοξενία σε μια αυλή με γεύσεις.

Taste

Αν έπρεπε να αποτυπώσεις με κάποιον τρόπο την ελληνική φιλοξενία, μπορεί και να ζωγράφιζες ένα ζευγάρι που ανοίγει την αυλή του και ετοιμάζει για τους καλεσμένους του ό,τι πιο νόστιμο μπορεί να δημιουργήσει στην κουζίνα του. Αυτό το ζευγάρι είναι η Έλλη και ο Χρήστος και η αυλή είναι ο υπέροχος κήπος της Έλλης. Με μια ιστορία που ξεκινά από τη δεκαετία του ’60, το εστιατόριο της Αγίας Παρασκευής μένει πιστό στην παράδοση της αυθεντικής φιλοξενίας, με τη δεύτερη και τρίτη γενιά να προσφέρει με την ίδια αγάπη πιάτα της ελληνικής κουζίνας μέσα από μια σύγχρονη ματιά. Αυτή η ματιά εξακολουθεί να δίνει βάση στην υψηλή ποιότητα των υλικών αλλά και στη χειροποίητη φροντίδα που κρύβεται πίσω από κάθε πιάτο. Με πρώτες ύλες που προέρχονται από το οικογενειακό μποστάνι, οι άνθρωποι της «Έλλης» θα

62 lifo – 30.5.19

μοιραστούν μαζί σου όχι μόνο τις εξαιρετικές γεύσεις αλλά και έναν ολάνθιστο κήπο που θα σε παρασύρει μακριά από την πραγματικότητα της Αθήνας. Το λευκό χαλίκι και τα νερά του μικρού καταρράκτη θα σου μεταδώσουν τη χαλαρότητα και την ηρεμία της φύσης, ενώ οι γεύσεις από τα ορεκτικά και τις σαλάτες μέχρι τα ψητά ή τα μαγειρευτά πιάτα ημέρας θα σε κάνουν να θυμηθείς την ουσία της ελληνικής παράδοσης. Μια ουσία που παραμένει εξόχως υγιεινή, αφού όλες οι συνταγές δίνουν βάση στα θρεπτικά συστατικά αλλά και στην απόλαυση, θυμίζοντας το κυριακάτικο τραπέζι της ελληνικής οικογένειας. Ιδανικό για οποιαδήποτε εκδήλωση ή business lunch στον κλειστό ή ανοιχτό του χώρο, το εστιατόριο «Στης Έλλης» έχει κάτι από τον ρομαντισμό της παλιάς εποχής μαζί με τη σύγχρονη άποψη πάνω στο ποιοτικό φαγητό.

Aγίας Τριάδoς 57, Αγία Παρασκευή, 210 6082005 stisellis.gr, FB: stisellis

Υπάρχουν ορισμένα μέρη που σε γυρνούν στο παρελθόν όχι μόνο λόγω της ιστορίας τους αλλά και λόγω της φιλοσοφίας τους, που έχει κάτι από την οικειότητα περασμένων δεκαετιών. Ο Βυρίνης είναι εκείνο το σημείο που παραμένει σταθερά στο κέντρο της Αθήνας από το 1940, προσφέροντας τις γεύσεις της ελληνικής κουζίνας με όλη την αγάπη και τον σεβασμό που χαρακτήριζαν τον χώρο από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε. Η τρίτη γενιά που βρίσκεται πίσω από το ιστορικό όνομα διατηρεί τη φιλοσοφία της σπιτικής φιλοξενίας, ανοίγοντας τις πόρτες σε έναν πολυσυλλεκτικό κόσμο και στρώνοντας το τραπέζι όπως ακριβώς οι νοικοκυρές της παλιάς αστικής Αθήνας για τους καλεσμένους τους. Ο Βυρίνης αποτελεί ιδανικό μεσημεριανό διάλειμμα από τη δουλειά και ιδανικό σημείο για να μεταφέρεις τη δουλειά σου, αφού εδώ μπορείς να αράξεις μετά το μεσημεριανό σου γεύμα και να συνεχίσεις τις επαγγελματικές υποχρεώσεις σε ένα περιβάλλον άκρως φιλικό και οικείο. Ειδικά ο ανοιχτός καταπράσινος κήπος μπορεί να σε φιλοξενήσει οποιαδήποτε στιγμή, μεσημέρι ή βράδυ, και να σε παρασύρει μακριά από το γκρίζο τοπίο της πόλης. Το σουβλάκι από αγριόχοιρο, μια σειρά από μαγειρευτά, όπως το αρνάκι λαδορίγανη ή οι μελιτζάνες ιμάμ και οι περίφημοι λαχανοντολμάδες με τη συνταγή της γιαγιάς, είναι μόνο μια ένδειξη των γεύσεων που μπορείς να απολαύσεις, και μάλιστα σε μερίδες εξόχως χορταστικές. Οι πρώτες ύλες που έρχονται από προσεκτικά επιλεγμένους προμηθευτές καθορίζουν

εδώ και χρόνια την ποιότητα των πιάτων, ενώ το χύμα κρασί από διαφορετικούς παραγωγούς συνοδεύει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο κάθε στιγμή στον Βυρίνη. Σε έναν χώρο που διατηρεί το παραδοσιακό ύφος της παλιάς εποχής και έχει φιλοξενήσει όλη την αριστοκρατική Αθήνα, εκείνο που ξεχωρίζει είναι η ευγένεια και το τακτ, που σε κερδίζουν και σε κάνουν να νιώθεις σαν ένας σημαντικός καλεσμένος. Γιατί εδώ όλοι οι πελάτες βρίσκουν ένα μεγάλο χαμόγελο και μια διάθεση που διατηρεί τον ρομαντισμό του παλιού, απαντώντας με τον δικό του τρόπο στον κυνισμό που κυνηγά την καθημερινότητά μας. Ο Βυρίνης είναι το σημείο εκείνο που θα σε καλοδεχτεί από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ, για να σου αποδείξει ότι η αριστοκρατία δεν ορίζεται από την οικονομική επιφάνεια.

Αρχιμήδους 11, Παγκράτι, 210 7012153 FB: Vyrinis Greek Tavern.gr, Ιnstagram: vyrinisgreektavern

Taste

Βυρίνης

Ένα ιστορικό όνομα γεύσεων που απαντά με τη ζεστασιά του στους ρυθμούς της σύγχρονης καθημερινότητας.

30.5.19 – lifo

63

Café Boheme

Η μποέμικη αισθητική συναντά τη δημιουργική κουζίνα. Όταν σκέφτεσαι πού θα πας και αυθόρμητα σου έρχεται στο μυαλό ένα συγκεκριμένο μέρος, τότε μπορείς να είσαι χαρούμενος, γιατί ανήκεις στην κατηγορία εκείνων που έχουν το δικό τους στέκι. Το Café Boheme είναι ακριβώς αυτό, το στέκι του κέντρου όπου διαφορετικές παρέες ανθρώπων συναντιούνται σε διπλανά τραπέζια, απολαμβάνοντας τις εξαιρετικές γεύσεις αλλά και την μποέμικη ατμόσφαιρα του γνωστού κολωνακιώτικου spot. Μέσα σε ένα κλασικό περιβάλλον που θυμίζει αριστοκρατική Αθήνα ο σεφ Άλκης Κάρο παρουσιάζει ένα μενού βασισμένο στις μεσογειακές συνταγές αλλά και στα ολόφρεσκα υλικά που καταφθάνουν καθημερινά στο Boheme για να δημιουργήσουν μοναδικά πιάτα. Η περίφημη τραγανή πίτσα, και μάλιστα στην εκδοχή boheme, με φύλλα από ρόκα και σπανάκι, φλοίδες παρμεζάνας και ντοματίνια,

είναι από τις must try επιλογές, ενώ το ριζότο σπανάκι με κατσικίσιο τυρί και καβουρδισμένο κουκουνάρι είναι ιδανικό για ένα ελαφρύ lunch break. Άλλωστε, οι γεύσεις στο Café Boheme διαδέχονται η μία την άλλη μέχρι το βράδυ, με το λαβράκι σοτέ, τον ψητό σολομό και τα ζουμερά φιλέτα rib eye ή πικάνια να φιγουράρουν σε δημιουργικές συνθέσεις που ταιριάζουν με την elegant αισθητική του χώρου. Καθημερινά τα πιάτα ημέρας είναι μια γευστική έκπληξη, χωρίς να λείπουν οι επιλογές σε λαδερά ή όσπρια με τη ματιά της δημιουργικής κουζίνας. Οι επιλεγμένες ετικέτες κρασιών συνοδεύουν ιδανικά τις γεύσεις, ενώ το βράδυ τα κοκτέιλ παίρνουν τη δική τους θέση στη μεγάλη μπάρα του Café Boheme και οι DJs στα decks αποδεικνύουν ότι εδώ η λέξη «διασκέδαση» βρίσκει την αυθεντική της εκδοχή.

Ομήρου 36, Κολωνάκι, 210 3608018 FB: CafeBohemeAthens, Instagram: cafebohemeathens

Collage

Μια πρόταση γαστρονομίας που δημιουργεί τη δική της τέχνη.

Taste

Όταν μιλάμε για την τέχνη του collage, δύο πράγματα μας έρχονται στο μυαλό. Οι διαφορετικές τεχνοτροπίες που συνδέονται σε έναν καμβά ή οι διαφορετικές στιγμές απόλαυσης που συνδυάζονται στο ίδιο σημείο στο κέντρο της Αθήνας. Το Collage είναι εκείνο το στέκι από το οποίο θα περάσεις για τον καφέ και το πρωινό σου ή θα σταματήσεις για ένα lunch break με παγωμένη μπίρα, επιλέγοντας ανάμεσα σε μια σαλάτα, ένα από τα ζουμερά μπέργκερ, την τραγανή πίτσα ή ένα εξαιρετικό πιάτο ριζότο. Κυρίως, όμως, είναι εκείνο το σημείο που το βράδυ θα σου προσφέρει, μέσα από ένα εστιατορικό μενού, μια γαστρονομική απόλαυση εμπνευσμένη από την περιοχή της Μεσογείου. Ο σεφ Σπύρος Μαραβέλιας, που έχει τη συνολική επιμέλεια των γεύσεων, παρουσιάζει προτάσεις όπου τα φρέσκα υλικά συνδυάζονται με τη δημιουργική μαγειρική για να προσφέρουν εξαιρετικά πιάτα. Τα dumplings με αρωματικά βότανα και χώμα ελιάς είναι μια ενδεικτική εισαγωγή στις γεύσεις που ακολουθούν, ενώ η

64 lifo – 30.5.19

σαλάτα με τατάκι σολομού, τραγανά λαχανικά και σάλτσα εσπεριδοειδών συνοδεύει εξαιρετικά το γεύμα σου. Τα μοσχαρίσια μάγουλα μπρεζέ με χειροποίητο νιόκι πατάτας, τραγανό φύλλο και αφρό πατάτας με τρούφα ή ο φρέσκος τόνος με υφές παντζαριού είναι κάποιες από τις επιλογές του νέου μενού που αποδεικνύουν ότι το Collage φέρνει μια εξαιρετική πρόταση γαστρονομίας στον πεζόδρομο δίπλα στην ιστορική εκκλησία της Καπνικαρέας. Για το κλείσιμο, ο σεφ παρουσιάζει ένα γλυκό από εύπλαστη σοκολάτα Valrhona με σάλτσα από βατόμουρο και φρούτα του δάσους, συνδυασμένη με χειροποίητο παγωτό brownies, ενώ το μοναδικό (κυριολεκτικά, αφού δεν θα το βρεις αλλού) ελληνικό τιραμισού με τσουρέκι, κρέμα μαστίχας Χίου, σάλτσα καραμέλα καφέ και παγωτό τσουρέκι πραλίνα αποτελεί από μόνο του λόγο για να επισκεφτείς το καλοκαιρινό Collage και να αφεθείς στην τέχνη της γαστρονομικής απόλαυσης που θα σου προσφέρει.

Καπνικαρέας 3 & Ερμού, 210 3232060 www.collageathens.com, FB: CollageAthens, Instagram: collageathens

Η ελληνική παραδοσιακή κουζίνα βασίζεται σε συνταγές που έρχονται από το παρελθόν, στα φρέσκα υλικά, στο μεράκι και κυρίως στην έννοια του μοιράσματος. Πόσες φορές δεν έχεις βρεθεί με την παρέα σου γύρω από ένα τραπέζι, όπου οι μεζέδες διαδέχονται ο ένας τον άλλον, για να ενώσουν στη γεύση τους τα αστεία, τις ιστορίες, τις ευχές και, φυσικά, την απόλαυση μετά από κάθε μπουκιά; Η Κυβέλη στην πλ. Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη είναι ένα τέτοιο σημείο, όπου τα μεζεδάκια γίνονται αφορμή για τις πιο όμορφες παρεΐστικες στιγμές και το μοίρασμα παίζει τον δικό του σημαντικό ρόλο. Βασισμένο στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα, το μενού περιλαμβάνει πιάτα για τη μέση αλλά και ατομικές μερίδες που αναδεικνύουν τα φρέσκα υλικά του τόπου μας και το μεράκι των ανθρώπων της Κυβέλης, που σε περιποιούνται με οδηγό την ελληνική φιλοξενία. Οι κολοθυκοκεφτέδες είναι από τα πιάτα που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις, ενώ δεν πρέπει να παραλείψεις την τυροκαυτερή, η οποία είναι χειροποίητη, όπως και όλες οι αλοιφές. Περίφημο το μοσχαρίσιο συκώτι αλλά και το κοτόπουλο χαρακίρι που σερβίρεται... κρεμασμένο και εντυπωσιάζει τόσο

Επτανήσου 15, Κυψέλη, 210 8219406 FΒ: kivelirest

σε γεύση όσο και σε εμφάνιση. Μαζί με τα πιάτα του μενού θα βρεις καθημερινά συνταγές ημέρας που θυμίζουν κυριακάτικο τραπέζι στο σπίτι της μαμάς, όπως γιουβέτσι, αρνάκι φούρνου ή ρολό γεμιστό. Τη δική τους εξαιρετική θέση κατέχουν στην Κυβέλη και τα ψαρικά με διάφορα πιάτα θαλασσινών στον κατάλογο, αλλά και τα ψάρια ημέρας στις έξτρα επιλογές. Οι πατάτες, φυσικά, είναι κομμένες στο χέρι (σήμα κατατεθέν για ένα ποιοτικό μεζεδοπωλείο), ενώ δεν λειπουν και κάποια λίγο πιο «πειραγμένα» μεζεδάκια, όπως το ταλαγάνι με μαρμελάδα ή η φέτα με μέλι και σπόρους παπαρούνας. Όσο για το ποτό σου, η παγωμένη μπίρα (εκτός από τις γνωστές ετικέτες, θα βρεις και κάποιες επιλεγμένες από μικρές ζυθοποιίες) ή το κρασί είναι κάποιες από τις διαθέσιμες επιλογές, αλλά το πιο πιθανό είναι πως θα ενδώσεις στο τσίπουρο που σε κερνάει η Κυβέλη μόλις καθίσεις στο τραπέζι, ένα γλυκόπιοτο απόσταγμα από Μοσχάτο Αμβούργου και Ροδίτη από την Πρέβεζα. Τα καινούργια τραπεζάκια στην πλατεία Αγίου Γεωργίου φτιάχτηκαν για να φιλοξενήσουν τις καλοκαιρινές βραδιές σου σε ένα οικείο στέκι που σε κερδίζει με την αυθεντικότητά του.

Taste

Κυβέλη

Δημιουργεί γεύσεις που μοιράζεσαι.

30.5.19 – lifo

65

Frankie

Tailor-made μαγειρική μέσα σε ένα καταπράσινο δάσος. Αν η γεύση είναι προσωπική υπόθεση, τότε και η δημιουργία ενός πιάτου πρέπει να εμπνέεται από τη στιγμή αλλά και από τον τελικό αποδέκτη. Στο Frankie, το γνωστό πλέον spot του Χαϊδαρίου, που αποτελεί γαστρονομικό προορισμό λίγο πιο πέρα από το κέντρο της Αθήνας, ο σεφ Άγγελος Γκιόκας βάζει την υπογραφή του στο ανανεωμένο μενού, παρουσιάζοντας γεύσεις της μεσογειακής fusion κουζίνας. Με βάση τα πιο εκλεκτά υλικά, που καταφθάνουν ολόφρεσκα καθημερινά, αλλά και το ταλέντο του, ο σεφ μαγειρεύει για κάθε πελάτη σε μια tailor-made φιλοσοφία που αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα που έχει απέναντί του. Η γαστρονομική εμπειρία γίνεται μια διαδραστική διαδικασία που δημιουργεί μοναδικά πιάτα. Οι τρεις εκδοχές του μεσογειακού ριζότο, με δημητριακά, χαλούμι ή φραγκοστάφυλο, είναι ιδανικές για να ξεκινήσεις το γεύμα σου, ενώ στο

πιάτο ημέρας μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε εξειδικευμένα κρέατα, όπως ο μαύρος χοίρος, ή να δοκιμάσεις κάποια από τις ιδιαίτερες κοπές, όπως η γαλλική ή η πικάνια, και φυσικά να γευτείς την αυθεντική νοστιμιά που προσφέρουν τα κρέατα ωρίμανσης. Στο κλείσιμο του γεύματος, οι γλυκές προτάσεις θα σε ενθουσιάσουν, με το New York Cheesecake να αποτελεί ιδανική επιλογή. H μοντέρνα αισθητική του χώρου, που έχει σχεδιαστεί σε πλήρη αρμονία με το καταπράσινο Δάσος Χαϊδαρίου που τον περιβάλλει, συνδυάζεται με το φυσικό φως για να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα φιλική οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, ιδανική ως γαστρονομικός προορισμός αλλά και ως εναλλακτικό working place. Το Frankie είναι το σημείο απόδρασης που βρίσκεται τόσο κοντά σου ώστε να μπορείς να το απολαμβάνεις όποτε έχεις ανάγκη κάτι διαφορετικό στη διασκέδασή σου.

Γεωργ. Παπανδρέου 57, Δάσος Χαϊδαρίου, 210 5321882

Royal Souvlaki

Παραδοσιακά βασιλικό γεύμα.

Taste

Τι ορίζει ένα βασιλικό γεύμα; Η ποιότητα, η γεύση και οι premium συνταγές. Αν είναι έτσι, τότε το σουβλάκι μπορεί να είναι όντως μια απόλαυση υψηλών προδιαγραφών που ορίζει τη δική του γαστρονομική εμπειρία. Το Royal Souvlaki είναι εδώ για να αποδείξει ότι το τυλιχτό καλαμάκι έχει τη δική του τέχνη, και μάλιστα μια τέχνη που μπορείς να απολαμβάνεις καθημερινά, όποια ώρα το επιθυμείς. Εκτός από το παραδοσιακό καλαμάκι, χοιρινό, κοτόπουλο ή μοσχάρι, εδώ θα βρεις και ξεχωριστές προτάσεις, όπως καλαμάκι από στρουθοκάμηλο, προβατίνα ή και γαρίδα. Τα ολόφρεσκα υλικά, οι ιδιαίτερες σος που συνοδεύουν κάθε επιλογή και, φυσικά, τα αφράτα ζυμαράκια, λευκά ή ολικής, δημιουργούν πιάτα χορταστικά που πηγαίνουν την παραδοσιακή γεύση του ψητού λίγο πιο πέρα. Στο Royal Souvlaki θα βρεις μια σειρά από μαγειρευτά αντιπροσωπευτικά της

66 lifo – 30.5.19

ελληνικής κουζίνας, αλλά και ζυμαρικά, σούπες και παιδικό μενού που μπορείς να απολαύσεις στα δύο καταστήματα, στην Ερμού και στα Ιλίσια, ή στον χώρο σου, με ένα τηλέφωνο. Από το μενού δεν λείπουν vegetarian προτάσεις, όπως το υπέροχο μπιφτέκι λαχανικών, ενώ κάθε γεύμα ολοκληρώνεται με κάποιο από τα λαχταριστά γλυκά του καταλόγου, όπως το σουφλέ σοκολάτας ή η πανακότα. Το Royal Souvlaki είναι ιδανική επιλογή για τη βραδινή σου έξοδο ή για μια βραδιά με φίλους στο σπίτι, προσφέροντας λίγη από τη βασιλική του γεύση οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας σου. Αν, μάλιστα, παραγγείλεις online, θα έχεις 10% έκπτωση σε κάθε παραγγελία. Από νωρίς το πρωί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες θα βρεις τις ιδιαίτερες προτάσεις του Royal Souvlaki στα δύο σημεία της Αθήνας ή στην… πόρτα σου.

Λεωφ. Βασιλέως Αλεξάνδρου 1, Ιλίσια (πλησίον Χίλτον), 210 7298778, FB: royalsouvlaki.ilisia, Instagram: royalsouvlaki.ilisia / Ερμού & Αιόλου, κέντρο, 210 3315873, FB: royalsouvlaki.ermou, Instagram: royalsouvlaki.ermou. www.royalsouvlaki.gr

Ο κακός λύκος, αυτός ο αδικημένος ήρωας των παιδικών παραμυθιών, επιτέλους αποκαθίσταται στα μάτια της ενήλικης ζωής μας και βρίσκει τη θέση που του αρμόζει στη γαστρονομική αναζήτηση του street food. O Big Bad Wolf δεν είναι ένα σημείο γρήγορου φαγητού. Είναι επτά σημεία απόλαυσης με γεύσεις που βασίζονται στην ποιότητα των πρώτων υλών που επιλέγονται προσεκτικά από πιστοποιημένους προμηθευτές και συνδυάζονται με φαντασία και έμπνευση για να δημιουργήσουν τις γευστικές συνταγές του «Λύκου». Το σουβλάκι και το μπέργκερ γίνονται leaders σε ένα εμπνευσμένο μενού που έχει απ’ όλα, για όλους! Εκτός από τα κλασικά τυλιχτά, εδώ μπορείς να απολαύσεις τη μοναδική πίτα pitapot σε επτά διαφορετικούς συνδυασμούς, καθώς και τα περίφημα club sandwiches που θα σε ενθουσιάσουν. Όσο για τα μπέργκερ, οι επιλογές είναι πολλές και όλες βασίζονται στο αφράτο ψωμί, τα καλοψημένα μπιφτέκια και τις premium σος που τα συνοδεύουν. Το Summer Delight είναι το entry του καλοκαιριού, ενώ στον νέο κατάλογο θα βρεις μια σειρά από

vegan πιάτα με την αυθεντική remoulade σος που απαντούν σε έναν νέο τρόπο ζωής αλλά και γαστρονομικής εμπειρίας. Η αδιαπραγμάτευτη ποιότητα και η φιλική εξυπηρέτηση είναι εκείνα τα στοιχεία που θα διαπιστώσεις από την πρώτη στιγμή και θα καταλάβεις πώς ο Big Bad Wolf μέσα σε λίγα χρόνια έγινε συνώνυμο του γρήγορου φαγητού και συνεχώς αναπτύσσεται, φέρνοντας μια νέα κουλτούρα στον χώρο. Το τηλεφωνικό κέντρο σού δίνει τη δυνατότητα να παραγγείλεις απ’ όπου κι αν βρίσκεσαι, ενώ το online σύστημα delivery σου προσφέρει 10% έκπτωση με κάθε παραγγελία σου. Αν, πάλι, βρεθείς σε κάποιο Big Bad Wolf, μπορείς να απολαύσεις τη γεύση που επιθυμείς σε έναν πεντακάθαρο χώρο που ορίζει το σύγχρονο ψητοπωλείο. Τα 240 άτομα που αποτελούν την ομάδα του «Λύκου» είναι εκεί για να σε κάνουν να νιώσεις τη φιλοξενία και τη φροντίδα που κρύβεται πίσω από κάθε λεπτομέρεια. Ο Μεγάλος Κακός Λύκος κάνει βόλτες σε όλη την Αθήνα και χτίζει μια άλλη φήμη που δεν σχετίζεται με τα παραμύθια αλλά με τις παραμυθένιες γεύσεις.

Αθήνα, Μελίσσια, Νέα Σμύρνη, Χολαργός, Παγκράτι, Καλλιθέα, Πειραιάς Τηλ. κέντρο 211 100 100 1, www.tbbw.gr, FB: tbbw.gr, Ιnstagram: tbbw.gr

Taste

The Big Bad Wolf

O λύκος που οδηγεί το street food.

30.5.19 – lifo

67

Taste 68 lifo – 30.5.19

Η λέξη «φινέτσα» είναι ιταλική και δεν είμαι σίγουρη ότι μπορεί να μεταφραστεί με ακρίβεια σε κάποια άλλη γλώσσα. Μπορεί όμως να μεταφραστεί μέσα από την ατμόσφαιρα και τη γεύση της ιταλικής παράδοσης, εκεί όπου ο ρομαντισμός και το ταμπεραμέντο συναντιούνται για να δημιουργήσουν γαστρονομικά αριστουργήματα. Αυτά τα αριστουργήματα ετοιμάζει ο σεφ Βασίλης Καφαλούκος στο νέο μενού του Ramino, παρουσιάζοντας χαρακτηριστικά πιάτα της ιταλικής γαστρονομίας μέσα από σύγχρονες τεχνικές. Το progressive food styling έρχεται σε ενδιαφέρουσα αντίθεση με τον ρομαντισμό του χώρου, όπου το στοιχείο του χαλκού επικρατεί για να ορίσει την έννοια cosy resto. H ποιότητα των υλικών είναι η καλύτερη που μπορεί να επιλέξει κανείς και το ταλέντο του σεφ συνδυάζεται με μια μακρόχρονη εμπειρία που του επιτρέπει να πειραματιστεί και να δημιουργήσει μοναδικές συνταγές. Το Vitello tonnato παρουσιάζεται σε μια νέα εκδοχή, με το μοσχαρίσιο φιλέτο να έχει ψηθεί σε κενό αέρος και να συνοδεύεται από κρέμα τόνου και χαβιάρι αγγουριού. Το ταρτάρ συνδυάζεται με τηγανητή μαγιονέζα και φρέσκια τρούφα. Τα χειροποίητα τορτελόνι γεμίζονται με στρατσιατέλα μοτσαρέλας. Τα Caesar flavored arancini

με ρυζοκροκέτες και κοτόπουλο δημιουργούν έναν απρόσμενο συνδυασμό και η Pizza Zucca σε ενθουσιάζει με την κρέμα κολοκύθας που συνοδεύει την εξαιρετική πανσέτα. Άλλωστε, τα περισσότερα αλλαντικά στο Ramino είναι χειροποίητα και καπνίζονται in house για να αναδείξουν όλη τη γεύση και το άρωμά τους. Όσο για τα υπόλοιπα υλικά, όλα καταφθάνουν ολόφρεσκα, ενώ κάποιες ιδιαίτερες πρώτες ύλες εισάγονται αποκλειστικά από περιοχές της Ιταλίας για να δώσουν την αυθεντικότητα της καταγωγής τους στα πιάτα του μενού. Στο κλείσιμο του γεύματος μην παραλείψεις κάποιο από τα γλυκά, που είναι εξίσου εντυπωσιακά. (Αν προτιμήσεις τιραμισού, θα σερβιριστείς ένα γλαστράκι που μοσχοβολά espresso, crumble μόκα και κρέμα μασκαρπόνε.) Σε έναν χώρο όπου η ιταλική παράδοση συνδυάζεται με τη σύγχρονη εκδοχή της γαστρονομίας, ο Όμιλος Καστελόριζο υπογράφει την ποιότητα και την υψηλή αισθητική ως στοιχεία αδιαπραγμάτευτα. Στο Ramino Cosy Italian Resto, το αγαπημένο ιταλικό των Νοτίων και όχι μόνο, θα βρεις ένα σύγχρονο μενού που συμπληρώνει αρμονικά τον ρομαντισμό της ιταλικής ατμόσφαιρας, δίνοντας τον δικό του ορισμό στη λέξη «φινέτσα».

Λεωφ. Δημάρχου Α. Μεταξά 38, Γλυφάδα, 210 8944430 www.raminoresto.gr, FB: raminoresto, Instagram: raminoresto

Taste

Ramino

Γεύσεις και αισθητική που ορίζουν την ιταλική φινέτσα.

30.5.19 – lifo

69

Tre Sorelle

Ένα concept διασκέδασης με έμπνευση από την Ιταλία. Όταν μια ιδέα βασίζεται στην πρωτοτυπία και όχι στο αμπαλαρισμένο copy paste, όταν είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στον τρόπο που ζούμε σήμερα και όταν υλοποιείται με μεγάλη προσοχή, μακριά από την προχειρότητα, τότε αυτή η ιδέα μπορεί να απολαύσει την επιτυχία της αυθεντικής έμπνευσης. Το Tre Sorelle είναι η αθηναϊκή συνέχεια του θεσσαλονικιώτικου Pizza Poselli και φέρνει στο Παγκράτι την αισθητική της ιταλικής πιτσαρίας στην πιο elegant εκδοχή της. Με ένα μενού που περιλαμβάνει 10 προτάσεις πίτσας, οι οποίες συνεχώς ανανεώνονται, και μια λίστα κοκτέιλ με classic και signature επιλογές, το Tre Sorelle αποτελεί το ξεχωριστό concept spot όπου μπορείς να συνοδεύσεις το ποτό σου με εξαιρετικές γεύσεις που βασίζονται στην ιταλική παράδοση και εμπλουτίζονται με την ποιότητα των ολόφρεσκων υλικών σε αναπάντεχους συνδυασμούς. Το ζυμάρι που ωριμάζει για 48 ώρες και η χειροποίητη προζύμη δημιουργούν από μόνα τους τη διαφορά

στη γεύση της κάθε συνταγής. Η πίτσα Πάρμα, με σάλτσα ντομάτας, φρέσκια μοτσαρέλα, ρικότα και σαλάμι βετριτσίνα, και η Ταρτούφο, με φρέσκια μοτσαρέλα, τρούφα, ντοματίνια, βουβαλίσια μοτσαρέλα και βασιλικό, είναι από τις must επιλογές, ενώ η Πεσκετέριαν, με ζυμάρι ενεργού άνθρακα και ελαφριά σάλτσα ντομάτας με γαρίδες, ημίλιαστα ντοματίνια, μουστάρδα, αρωματικά και ρόκα, αποκαλύπτει μια νέα πρόταση της ιταλικής γαστρονομίας. Όλες οι πίτσες ψήνονται στον ιταλικό χτιστό φούρνο στους 450 βαθμούς για 90 δευτερόλεπτα, διατηρώντας την αυθεντική γεύση των ιταλικών υλικών και την τραγανή υφή του ιδιαίτερου ζυμαριού. Όσο για τα ποτά, αυτά καταλαμβάνουν τη δική τους θέση στην μπάρα, είτε πρόκειται για ένα κλασικό aperitivo Spritz είτε για ένα signature cocktail με φρουτώδη γεύση. Ό,τι κι αν επιλέξεις, το Tre Sorelle θα σ’ το σερβίρει σωστά, υποστηρίζοντας ότι αυτή η ιδέα ήρθε για να κάνει τη διαφορά στην καθημερινή σου διασκέδαση.

Αρχελάου 19, Παγκράτι, 211 4072172 FB: tresorellepizza, Instagram: tre_sorelle_pizza

Granello

Φωτιά και φυσική προζύμη αλλάζουν την έννοια του street food.

Taste

Η κουζίνα είναι ένας τόπος δημιουργίας και έκφρασης. Και όταν δεν περιλαμβάνει αυτά τα δύο στοιχεία, τότε μάλλον... θα πρέπει να αλλάξεις κουζίνα. Αυτό έκανε ο Κυριάκος Λιοδάκης όσο βρισκόταν στο εξωτερικό, για να ανακαλύψει τελικά ότι ο ξυλόφουρνος αποτελεί ένα γαστρονομικό εργαλείο που μπορεί να κάνει τη διαφορά στη γεύση. Η φωτιά και η φυσική προζύμη είναι εκείνα τα στοιχεία που κάνουν την Granello Pizza να ξεχωρίζει και να δημιουργεί τη δική της πρόταση στον χώρο του street food. Βάση είναι τα φρέσκα υλικά που έρχονται από διαφορετικά μέρη, ανάλογα με τον ρόλο που παίζουν σε κάθε συνταγή. Αλλαντικά και τυριά από την Ιταλία, λάδι από τη Μάνη, τρούφα από ένα χωριό έξω από τη Λαμία και φρέσκα λαχανικά από έναν μικρό παραγωγό της γειτονιάς, όλα συναντιούνται στη φιλοσοφία της υψηλής ποιότητας. Η Piccante Pizza με mozzarella, παρμεζάνα, πικάντικο σαλάμι, μέλι με chili και

70 lifo – 30.5.19

φρέσκο βασιλικό και η Truffa με μανιτάρια και μαύρη αυθεντική τρούφα είναι από τις προτάσεις που θα σε κάνουν να αναθεωρήσεις την έννοια του street food, ενώ κάποιες από τις συνταγές προσφέρονται και σε κομμάτι, αν θέλεις κυριολεκτικά να τις απολαύσεις περπατώντας στον δρόμο. Όλες οι πίτσες φτιάχνονται με τη ζύμη από φρέσκια προζύμη (την οποία ανανεώνει καθημερινά ο Κυριάκος με όλη την απαραίτητη φροντίδα που χρειάζεται ένας ζωντανός οργανισμός) και η γεύση τους είναι ξεχωριστή χάρη σε αυτήν τη φροντίδα. Στο βάθος του Granello θα δεις το ανοιχτό παρασκευαστήριο με τον εντυπωσιακό χειροποίητο ξυλόφουρνο που έχει κατασκευαστεί στη Νάπολη μετά από ειδική παραγγελία και αποτελεί ένα πραγματικό κόσμημα σε ένα πεντακάθαρο και ευχάριστο περιβάλλον. Άλλωστε, στο Granello η ευχαρίστηση του σεφ μετατρέπεται σε ευχαρίστηση για τον καθέναν από εμάς.

Περικλέους 18, Αθήνα, 210 3226542 FB: granellopizza, Instagram: granellopizza

L’ Artigiano

Το νέο talk of the town, το πρώτο dine in κατάστημα της L’ Artigiano. Το νέο talk of the town, το πρώτο dine in κατάστημα της L’ Artigiano στην Ακρόπολη, εκεί όπου χτυπά η καρδιά της πόλης, υποδέχεται από νωρίς το πρωί μέχρι το βράδυ το κοινό που θέλει να απολαύσει μια ξεχωριστή γευστική εμπειρία. Με κίνητρο το πάθος και τη δημιουργικότητα, το μενού του καταστήματος προσφέρει νέες γεύσεις, διευρύνοντας την απόλαυση. Ο φιλόξενος, ζεστός και συνάμα μοντέρνος χώρος του καταστήματος με χωρητικότητα 30 ατόμων διαθέτει αρχιτεκτονικό σχεδιασμό που υιοθετεί όλα τα στοιχεία του casual dining με open space κουζίνα. Το εμπλουτισμένο μενού περιλαμβάνει επιλογές πρωινού και καφέ, γευ-

στικά σνακ, όπως μπρουσκέτες και τσιαπάτες με βάση τη χαρακτηριστική χειροποίητη ζύμη L’ Artigiano που ωριμάζει φυσικά για 24 ώρες, ξεχωριστές ομελέτες με αλλαντικά και τυριά, αλλά και την τραγανή και φρεσκοψημμένη φοκάτσια, ακολουθώντας τη φιλοσοφία της L’ Artigiano για ιδιαίτερες προτάσεις με ποιοτικές πρώτες ύλες. Από το μενού δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν οι χαρακτηριστικές και άκρως απολαυστικές πίτσες της L’ Artigiano αλλά και οι περίφημες ιταλικές μακαρονάδες της που, συνδυάζοντας ποιοτικά υλικά, υπόσχονται υψηλή απόλαυση μέσα από εμπνευσμένα, μοντέρνα και δημιουργικά πιάτα.

Συγγρού 1 & Αθανασίου Διάκου 20, Αθήνα, 210 9233303 www.l’artigiano.gr, www.facebook.com/lartigiano.gr

Λένε πως η υπομονή είναι μεγάλη αρετή στη ζωή. Η αλήθεια είναι πως το ίδιο ισχύει και για τη γεύση και μια παρέα από τη Δράμα το γνωρίζει καλά. Η Μαίρη, ο Μηνάς, ο Άκης και η Σάντυ, μετά τις περιπλανήσεις τους εντός και εκτός Ελλάδας, αποφάσισαν να δημιουργήσουν το smak., ένα ιδιαίτερο street food point που επανασυστήνει το γνωστό μας πεϊνιρλί, με μια εντελώς διαφορετική ζύμη αργής ωρίμανσης, βασισμένο στη ναπολιτάνικη σχολή πίτσας. Το smak. αποτελεί περίτρανη απόδειξη του το πώς η υπομονή που κρύβεται πίσω από κάθε ζυμαράκι αλλά και η επιμονή με τους αμέτρητους πειραματισμούς μπορούν να δημιουργήσουν μια νέα πρόταση γρήγορου φαγητού. Το γεγονός ότι για το ζυμάρι δεν χρησιμοποιείται λάδι ή βούτυρο είναι η πρώτη και βασική διαφορά που αντιλαμβάνεσαι όχι μόνο με την πρώτη αλλά και με την τελευταία μπουκιά, αφού η ανάλαφρη

Ρόμβης 21, Αθήνα, 211 4097046 FB: ψ, Instagram: smakathens

γεύση σε εκπλήσσει ευχάριστα. Όσο για τις συνταγές, αυτές ετοιμάζονται μπροστά στα μάτια σου τη στιγμή που παραγγέλνεις και ψήνονται σε φούρνο με ειδική πέτρα. Τρία λεπτά είναι αρκετά για να κρατήσεις στα χέρια σου κάποια από τις εξαιρετικές προτάσεις του smak., οι οποίες περιλαμβάνουν παραδοσιακά πεϊνιρλί με mix τυριών και σουτζούκι Δράμας, αλλά και πιο ιδιαίτερους συνδυασμούς, όπως κρέμα τρούφας, μανιτάρια Πορτομπέλο και φύλλα σπανάκι ή χούμους παντζαριού, μυρωδικά και σος γιαουρτιού. Στα new entries είναι το πεϊνιρλί με καλαμάκι κοτόπουλο, τυριά, λεμόνι και ρίγανη, ενώ στις γλυκές παραλλαγές ξεχωρίζει η επιλογή με ρικότα, μέλι και χειροποίητο γλυκό πορτοκάλι. Το smak. στη Ρόμβης είναι εκείνο το μέρος που σε κάνει να αισθάνεσαι πως η παρέα σου ανάβει τον φούρνο κάθε πρωί για να μαγειρέψει κάτι ιδιαίτερο και σε περιμένει να το δοκιμάσεις.

Taste

smak.

Από καλαμάκι μέχρι κρέμα τρούφας, το street food σερβίρεται σε… ναπολιτάνικο πεϊνιρλί.

30.5.19 – lifo

71

Κάρολος wine bar food

Ταξίδι στον ελληνικό αμπελώνα μέσα σε μια ’60s ατμόσφαιρα.

Taste

Αν ο Κυνόδοντας του Λάνθιμου δίχασε το κοινό, το wine bar Κάρολος, που η διακόσμησή του θυμίζει ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη, μάλλον ενώνει στον χώρο του όσους αγαπούν το καλό ελληνικό κρασί και τις διαφορετικές γεύσεις με τις οποίες μπορούν να το συνοδεύσουν. Η ’60s ατμόσφαιρα με την επίπλωση που σου δημιουργεί μια οικειότητα είναι η πρώτη εικόνα που σου κάνει εντύπωση μόλις περάσεις την πράσινη αυλή και συνειδητοποιήσεις ότι αυτό το wine bar στέκεται μακριά από το mainstream και πολύ καλά κάνει. Οι ετικέτες των κρασιών σε ταξιδεύουν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και σου συστήνουν παραγωγούς που αξίζει να γνωρίσεις μέσα από έναν κατάλογο με εξαιρετικές επιλογές. Αλλά και οι γεύσεις που προτείνει ο Κάρολος προέρχονται από διαφορετικά μέρη του τόπου μας, αποδεικνύοντας πως η ελληνι-

72 lifo – 30.5.19

κή γαστρονομία έχει να ανταγωνιστεί μόνο τον εαυτό της. Τυριά από τις Κυκλάδες συνδυάζονται με αλλαντικά από τη Βόρεια Ελλάδα, ενώ εξαιρετική επιλογή είναι η κρεμώδης φάβα με σκουμπρί και λάιμ, το γαλάκτωμα πατάτας με καπνιστή πανσέτα και τρουφόλαδο, καθώς και οι μπρουσκέτες με ψωμί της πέτρας από τη Χαλκίδα. Τα μουσικά ακούσματα του Κάρολου συμφωνούν με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα αλλά και τη φιλοσοφία του χώρου που σε υποδέχεται από το πρωί για έναν απολαυστικό καφέ μέχρι το βράδυ για ένα ποτήρι καλό ελληνικό κρασί ή δροσιστικά κοκτέιλ. Το Κάρολος wine bar food μισοκρύβεται στο αίθριο του εμπορικού κέντρου στην οδό Ομήρου, σαν να σου κλείνει το μάτι ακριβώς πριν το ανακαλύψεις και γίνει το στέκι σου στην περιοχή της Νέας Σμύρνης.

Ομήρου 41-43, Νέα Σμύρνη, 212 1065556 karoloswinebar.gr, FB: Κάρολος, Instagram: karoloswinebar

Το heteroclito είναι ο απόλυτος οινικός προορισμός στο κέντρο της Αθήνας. Δημιουργήθηκε το 2012 για να συστήσει σε όσους αγαπούν το κρασί τις γηγενείς ποικιλίες αμπέλου και τον κρυμμένο πλούτο της ελληνικής γης. Γρήγορα αναγνωρίστηκε διεθνώς από έγκυρα περιοδικά και opinion makers κρασιού. Στην κάβα του heteroclito θα βρείτε περισσότερες από 200 ελληνικές ετικέτες, ορισμένες, εξαιρετικά περιορισμένης παραγωγής, με έμφαση σε κρασιά για τα οποία ακολουθήθηκαν ήπιες μέθοδοι καλλιέργειας και οινοποίησης (natural wines). Γιατί η ποιότητα καθορίζεται πρωτίστως από

την πρώτη ύλη και η ανθρώπινη διαχείριση της φύσης παράγει καλύτερο αποτέλεσμα.

To δημοφιλες wine bar «μεγάλωσε» φέτος με ένα νέο χώρο ακριβώς δίπλα από τον γνωστό. Εδώ, θα βρείτε μια διαφορετική οινική λίστα που δεν περιορίζεται στον ελληνικό αμπελώνα, καθώς και μια μικρή επιλογή από κρύα πιάτα. Η ομάδα του heteroclito πρόθυμα θα λύσει κάθε απορία και θα σας βοηθήσει να επιλέξετε το κρασί που σας ταιριάζει. Όλες τις ετικέτες μπορείτε να τις αγοράσετε για το σπίτι, με τιμές κάβας. Το κρασί στο heteroclito είναι χαρά, γνώση και προσιτή απόλαυση.

heteroclito cave & bar a vin, Φωκίωνος 2 & Πετράκη (απέναντι από τη Μητρόπολη) Καθημερινά από τις 12:30, Κυριακή από τις 18:00 Στο heteroclito δεν γίνονται κρατήσεις. First come, first served.

Taste

heteroclito

Ένα από τα πιο επιδραστικά wine bars της πόλης.

30.5.19 – lifo

73

Λαχταριστά και πίτες Αφράτα choux, πολυώροφα κέικ, παραδοσιακές συνταγές. Υπάρχει κάτι για όλους όσοι αγαπούν τη ζαχαροπλαστική και την αρτοποιία.

74 lifo – 30.5.19

Αν ο σουρεαλισμός ως κίνημα ορίζει αυτό που βρίσκεται πέρα από τη φαντασία, τότε το Choureal δικαίως ονομάστηκε έτσι, αφού προσφέρει γεύσεις που ξεπερνούν τη φαντασία και σε μεταφέρουν σε περιοχές του ονείρου. Όπως πολύ καλά μπορείς να καταλάβεις, το κλασικό choux γίνεται βάση για μια σειρά από γλυκά που τιμούν τη γαλλική ζαχαροπλαστική αλλά και τον Γάλλο chef pâtissier Avice, ο οποίος πρώτος παρουσίασε αυτή την ιδιαίτερη ζύμη που φουσκώνει με τη θερμότητα, διατηρώντας αρκετό χώρο στο εσωτερικό της για τη βελούδινη crème pâtissière. Στο Choureal η συνταγή είναι κλασική, αλλά οι πειραματισμοί και οι δοκιμές τελειοποίησαν αυτό τουλάχιστον που είχαν στο μυαλό τους ο Μάιλς και η Αλίκη όταν άνοιξαν το πρώτο κατάστημα στη Θεσσαλονίκη. Τα choux au caramel, στην πιο αυθεντική τους μορφή και φτιαγμένα με τις καλύτερες πρώτες ύλες, μοσχοβολούν φρέσκο βούτυρο και βανίλια Μαδαγασκάρης, και έχουν επικάλυψη τραγανή, αληθινή καραμέλα. Το προφιτερόλ φτιάχνεται την ώρα που το παραγγέλνεις, με τα χειροποίητα choux που φουρνίζονται όλη μέρα, την ανάλαφρη crème pâtissière και τη σάλτσα σοκολάτας της επιλογής σου. Ειδικά για το καλοκαίρι, το προφιτερόλ γεμίζεται με κάποια από τις χειροποίητες γεύσεις παγωτού που ετοιμάζει η ομάδα του Choureal και ολοκληρώνεται με σάλτσα σοκολάτας που ως βάση της έχει την αυθεντική Valrhona σε ποικιλία γευστικών τόνων.

Passion fruit, λεμόνι, πραλίνα είναι κάποιες από τις επιλογές που δημιουργούνται όχι μόνο για το

προφιτερόλ αλλά και για τα λαχταριστά εκλέρ σε διαφορετικές παραλλαγές, ανάλογα με τη γέμιση, το γλάσο ή τη σος σοκολάτας που χρησιμοποιείται κάθε φορά. Κι επειδή οι ξεχωριστές γεύσεις ορίζονται από τη φρεσκάδα, αυτά τα εκλεράκια ετοιμάζονται καθημερινά και πρέπει να τα προλάβεις μέχρι το απόγευμα, γιατί μετά μάλλον δεν θα τα βρεις… Η γαλλική φιλοσοφία και ατμόσφαιρα του Choureal συνδυάζεται με τη φροντίδα και την ιδιαίτερη αγάπη των δημιουργών του, οι οποίοι πάντα λάτρευαν το προφιτερόλ και κατάφεραν να το κάνουν επιχειρηματικό concept που έφτασε και στην Αθήνα πριν από λίγους μήνες. Η ποιότητα των πρώτων υλών, που είναι αδιαπραγμάτευτη, και η διάθεση των ανθρώπων του να γίνονται συνεχώς καλύτεροι είναι εκείνα τα στοιχεία που κάνουν το Choureal την πιο ρεαλιστική απόλαυση που μπορείς να συναντήσεις στο κέντρο της Αθήνας.

Ερμού 18 & Διομείας 2, Σύνταγμα, 210 3317883 choureal.gr, FB: choureal.profiterole, Instagram: choureal_profiterole

Taste

Choureal

Το σουρεαλιστικό πάντρεμα γαλλικής και ελληνικής ζαχαροπλαστικής.

30.5.19 – lifo

75

Dimitris Economides

Becoming the pastritect. Με σπουδές στις καλές τέχνες και τη ζαχαροπλαστική και μεγάλη επαγγελματική εμπειρία που, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει επιτυχημένες συνεργασίες με βραβευμένα εστιατόρια και ξενοδοχεία, θέση καθηγητή σε σχολή ζαχαροπλαστικής αλλά και το δικό του ζαχαροπλαστείο, ο Δημήτρης Οικονομίδης είναι ένας επαγγελματίας που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο φίνο γούστο και στις εκλεκτές, λεπτοδουλεμένες δημιουργίες. Τα βραβεία, οι τίτλοι και η αναγνώριση δεν ορίζουν τόσο την προσωπικότητα του Δημήτρη Οικονομίδη όσο ο τρόπος με τον οποίο ο ίδιος αντιμετωπίζει το προϊόν του, ως αρχιτεκτόνημα. Κάθε σχέδιο πρέπει να έχει από πίσω του μια ιδέα. Κάθε γλυκό πρέπει να βασίζεται σε ποιοτική πρώτη ύλη. Κάθε παρασκευή πρέπει να γίνεται επιμελώς και

με φροντίδα. Ο τίτλος pastritect προέκυψε από αυτήν ακριβώς την αρχή που έχει ο pastry chef να ντύνει την έμπνευσή του με μεθοδικότητα, ανάγοντας τη ζαχαροπλαστική σε τέχνη που επικοινωνεί με την επιστήμη και αφήνει προσωπικό στίγμα. Το όραμα του Δημήτρη Οικονομίδη συναντάει την τεχνική του σε έναν νέο χώρο στο Ψυχικό, ο οποίος συνδυάζει την υψηλή αισθητική με την άρτια πρακτική απόδοση. Το νέο κατάστημα, δημιουργημένο σαν μοντέρνος ύμνος στην αστική Αθήνα, με αναφορές σε κλασικά και σύγχρονα στοιχεία, φιλοδοξεί να αποτελέσει μια δημιουργική πύλη προς την εκλεπτυσμένη γεύση. Για τον pastritect ένα γλυκό δεν είναι απλώς μια τυχαία στιγμή απόλαυσης αλλά μια πολύπλευρη εμπειρία με νόημα και σκοπό.

Kηφισίας 340, Νέο Ψυχικό Dimitriseconomides.com

Fillo

Η αυθεντική γαστρονομία γεννιέται στα χωριά της Ελλάδας.

Taste

Σου έχει τύχει ποτέ να κάνεις διακοπές και να προσπαθείς να σκεφτείς ένα επιτυχημένο επιχειρηματικό πλάνο; Οι δημιουργοί του Fillo (πρώην τραπεζικοί), πάντως, εμπνεύστηκαν σε κάποια επίσκεψή τους στα Τρίκαλα μια ιδέα που φέρνει στο κέντρο της Αθήνας γεύσεις από διάφορα χωριά του τόπου μας, μαζί με την παράδοση και τη λαογραφία που κρύβονται πίσω από αυτές. Καθημερινά καταφθάνουν από συνεταιρισμούς γυναικών πίτες που έχουν φτιάξει με τα χεράκια τους και με τα φρέσκα υλικά της ελληνικής υπαίθρου και βρίσκουν τη θέση τους στη βιτρίνα του Fillo. Η Διποταμιά Καστοριάς, η Ραιδεστός Θεσσαλονίκης, η Τιθορέα Ρούμελης, το Καρπενήσι, τα Γιάννενα και τα Τρίκαλα είναι οι τόποι καταγωγής των προϊόντων που θα βρεις και θα σε κάνουν να θυμηθείς πόση ομορφιά κρύβεται στα μικρά χωριά της Ελλάδας. Γιατί αυτή η συνεργασία μοσχοβολά φρεσκάδα, ενώ

76 lifo – 30.5.19

ταυτόχρονα συμβάλλει στην οικονομία των ελληνικών χωριών, στηρίζοντας του γυναικείους συνεταιρισμούς. Η κρεμμυδόπιτα με νεροκρέμμυδα από την Καστοριά, η τσουκνιδόπιτα από τη Φλώρινα, η κοτόπιτα από τα Γιάννενα, η κιμαδόπιτα που έρχεται από το Πήλιο και θυμίζει το παραδοσιακό λουκάνικο της περιοχής, η γλυκιά κολοκυθόπιτα και η γαλατόπιτα από τα Τρίκαλα είναι κάποιες από τις ιδιαίτερες γεύσεις που εναλλάσσονται ανάλογα με την εποχή και τα υλικά. Τα πιο όμορφα μέρη του τόπου μας προσφέρουν τις παραδοσιακές τους συνταγές, θυμίζοντάς μας ότι η ελληνική γαστρονομία ξεκινά από τα πιο ταπεινά μέρη. Το Fillo, που πρόσφατα δημιούργησε το πρώτο του franchise κατάστημα στην Καλλιθέα, αποτελεί μια ιδέα που ένωσε τη γεύση με την οικονομία και φέρνει λίγη από την αγνότητα της ελληνικής υπαίθρου στην καθημερινότητα της πόλης.

Καραγιώργη Σερβίας 12-14, 210 3215373 / Θησέως 91, Καλλιθέα, 211 1826116 FB: Fillo στο Σύνταγμα, FB: Fillo kallitheas, www.fillo-cafe.gr

Όταν συναντάς ένα πραγματικά ιδιαίτερο μαγαζί, πρέπει να μιλήσεις με τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από αυτό για να καταλάβεις τι και πώς. Το Things in Jars σε ταξιδεύει με την πρώτη ματιά σε σοκολατερί των αρχών του 19ου αιώνα όχι μόνο μέσα από την αισθητική του χώρου, που έχει επιμεληθεί ο Άλεξ Πετράκης, αλλά και μέσα από τα σερβίτσια που μοιάζουν βγαλμένα από τον μπουφέ της αγαπημένης σου γιαγιάς. Οι τοίχοι, φιλοτεχνημένοι από ομάδα καλλιτεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών, προσθέτουν το στοιχείο της φύσης και προδίδουν την αγάπη των ανθρώπων του Things in Jars για την καλή ζωή. Ο Χρήστος και η Κατερίνα γνωρίστηκαν ως μάγειρες στο Βαρούλκο και όταν αποφάσισαν να φτιάξουν κάτι δικό τους ένωσαν τις γνώσεις, την αγάπη και την τρέλα τους, δημιουργώντας σπιτικές γεύσεις υψηλής γαστρονομίας. Τα ζουμερά cupcakes με τις λογιών βουτυρόκρεμες, οι τάρτες, όπου τα υλικά συνδυάζονται σε ένα sweet pairing, τα ροφήματα από σοκολάτα Valrhona και οι ποικιλίες τσαγιών που συνοδεύουν άψογα όποια επιλογή σε γλυκό είναι κάποιες από τις απολαυστικές προτάσεις που εμπλουτίζονται φυσικά από vegan επιλογές αλλά και υγιεινούς χυμούς. (Εδώ θα βρεις 7 διαφορετικές γεύσεις χυμών ψυχρής έκθλιψης

με το label Things in Jars, που διατηρούνται 30 μέρες εντός ψυγείου). Η Κατερίνα αναλαμβάνει να ετοιμάσει όποια τούρτα φανταστείς σε μια ευρωπαϊκή εκδοχή του κλασικού αμερικανικού ή αγγλικού birthday cake. Στα new entries έρχεται να προστεθεί το μενού brunch με συνταγές που έχουν πειραχτεί κατάλληλα για να ταιριάξουν με τη δημιουργικότητα και το πάθος του Χρήστου.

Croque Μonsieur και Μadame με γαλλικό κρουασάν, ελαφριά μπεσαμέλ, cotto αλλαντικό, αυγό ποσέ στην εκδοχή Μadame, αυγά Μπένεντικτ σε αφράτο ψωμί μπριός και steak sandwich με μοσχαρίσια ταλιάτα είναι κάποιες από τις αλμυρές επιλογές. Όσο για τα γλυκά πιάτα, 3 επιλογές σε pancakes, τάρτες λέμον, βανίλια, λάιμ και μια ακόμα καθημερινή έκπληξη συμπληρώνουν την εμπειρία brunch που μπορείς να γευτείς από Παρασκευή έως Κυριακή. Και επειδή, όπως λέει ο Χρήστος, «όλοι φάγαμε ξύλο μικροί για να πιούμε ένα ελαφρύ αλκοολούχο με το πρωινό μας... (lol)», τα Spritz με τρία διαφορετικά λικέρ και ημιαφρώδη οίνο συνοδεύουν εξαιρετικά τα πιάτα πρωινού που προτείνει το Things in Jars. Ένας χώρος που σε κάνει να ξεχαστείς για λίγο και σου δίνει την ενέργεια να συνεχίσεις την ημέρα σου με πιο θετική διάθεση!

Πετράκη 30, Αθήνα, 210 3249945 FB: thingsinjarsgr, Instagram: thingsinjarsgr

Taste

Things in Jars

Οι πιο όμορφες στιγμές κλείνονται σε βαζάκια.

30.5.19 – lifo

77

Αθήνα Ταξίδια σε κάθε γωνιά της Γης με τη βοήθεια των αθηναϊκών εστιατορίων.

78 lifo – 30.5.19

«Kinjo» στα ιαπωνικά σημαίνει γειτονιά. Το Kinjo Restobar ήρθε στη γειτονιά των Βριλησσίων ως μια νέα πρόταση ασιατικής γαστρονομίας για να καλύψει ένα κενό γεύσης και να δημιουργήσει νέα δεδομένα στη βραδινή διασκέδαση. Ο σεφ Νίκος Πολυτάκος, με εξειδίκευση στην ιαπωνική κουζίνα, δημιουργεί πιάτα εμπνευσμένα από κλασικές συνταγές που εμπλουτίζονται με fusion λεπτομέρειες και δημιουργεί μια σειρά από προτάσεις που θα σε ενθουσιάσουν. Στον νέο κατάλογο θα βρεις το εξαιρετικό Nasu Dengaku με ψητή μελιτζάνα και miso sauce αλλά και το must-try Smoked Trout Roll, που είναι uramaki με καπνιστή πέστροφα και ταραμά. Οι λάτρεις του nigiri και του sashimi μπορούν να απολαύσουν την αγαπημένη τους γεύση με ψάρια που καταφθάνουν ολόφρεσκα στο Kinjo, ενώ καθημερινά υπάρχουν προτάσεις ημέρας που θα σε εκπλήξουν, όπως η καραβίδα nigiri

και το χταπόδι sashimi. Στον εσωτερικό χώρο, που ακολουθεί πιστά τις καθαρές γραμμές της ιαπωνικής αισθητικής, επικρατούν τα elegant στοιχεία του ξύλου και του γκρίζου γρανίτη, ενώ ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι τα χειροποίητα φωτιστικά origami που κρέμονται απ’ την οροφή. Όποια στιγμή κι αν βρεθείς στο Kinjo, θα απολαύσεις ιδιαίτερα signature cocktails που ακολουθούν τη φιλοσοφία του χώρου. Για τις καλοκαιρινές βραδιές τα Fuji Mountain και Asian Spritz είναι ιδανικές επιλογές. Άλλωστε, ο κήπος με το μεγάλο ξύλινο τραπέζι και τα ψηλά bamboo έχει ανοίξει για να φιλοξενήσει τις ζεστές βραδιές του καλοκαιριού, ενώ ο νέος κατάλογος είναι γεμάτος από προτάσεις που ταιριάζουν με την εποχή. Το Kinjo Japanese Restobar αποδεικνύει πως η γαστρονομία μπορεί να σε ταξιδέψει στην άλλη άκρη του πλανήτη με όχημα ένα μέρος που βρίσκεται στη γειτονιά σου.

Πετράκη 30, Αθήνα, 210 3249945 FB: thingsinjarsgr Instagram: thingsinjarsgr

Taste

Kinjo

Ταξίδι σε μια μακρινή γειτονιά της Ιαπωνίας.

30.5.19 – lifo

79

Dos Hermanos

Το πιο νόστιμο μεξικάνικο φαγητό της πόλης. Κάπου σε αυτή την πόλη υπάρχει μια γυάλινη πόρτα. Αν την ανοίξεις, θα σε πάει σε μια χώρα πολύ μακριά από τη δική μας, που τη λένε Μεξικό. Το Dos Hermanos, το πρώτο μεξικάνικο της Αθήνας, δεν είναι απλώς ένα εστιατόριο. Περισσότερο μοιάζει με μια τυπική γειτονιά του Μεξικού. Εδώ οι άνθρωποι γελάνε, χορεύουν και απολαμβάνουν ένα μυστικό της ευτυχίας: το νόστιμο φαγητό. Με φόντο το βλέμμα της Φρίντα Κάλο, κάτσε στην πολύχρωμη σάλα και ανακάλυψε όλη τη μαγεία της αυθεντικής μεξικάνικης κουζίνας. Άρχισε με ό,τι δεν πρέπει ποτέ να λείπει από ένα μεξικάνικο γεύμα, τα fajitas! Μαριναρισμένα σε chili μοσχαρίσια φιλετάκια, ψημένα στη σχάρα με τρίχρωμες πιπεριές, σερβίρονται σε καυτό μαντεμένιο σκεύος μαζί με μαλακές tortillas και πολλά μυστικά. Αν σου αρέσουν οι φλογερές γεύσεις όμως, διάλεξε

τραγανά chimichangas με γέμιση από πικάντικο κιμά ή το κοτόπουλο Mole de Poblano με σοκολάτα και chili, ένα παραδοσιακό μεξικάνικο πιάτο σωστή υπερπαραγωγή! Ταιριάζει υπέροχα με μία (ή και δύο!) από τις καλύτερες Margaritas της πόλης. Και μετά; Τι θα έλεγες να ζήσεις μια μοναδική εμπειρία γευσιγνωσίας, επιλέγοντας ανάμεσα σε 100 διαφορετικές ετικέτες τεκίλας, και να δοκιμάσεις βραβευμένα κοκτέιλ (ζήτα το «Dos Hermanos» και το «Mexican Mama») που κλείνουν όλο το Μεξικό στο ποτήρι σου!

Tip: Το Summer Salsa Party την Παρασκευή 7 Ιουνίου με απίστευτο χορευτικό show, live μουσική και κοκτέιλ με 6 ευρώ είναι μόνο μερικές από τις εκπλήξεις που μας περιμένουν στο Dos Hermanos το φετινό καλοκαίρι.

Κυριαζή 24, Κηφισιά, 210 8087906 www.doshermanos.gr, FΒ: doshermanos.gr, Ιnstagram:@doshermanos.gr

Microulee

Γαστρονομικά αριστουργήματα ασιατικής καταγωγής σε take away.

Taste

Αν θυμάσαι τα ανέκδοτα με τον Bruce Lee, τότε θα εκτιμήσεις από την πρώτη στιγμή τον αυτοσαρκασμό του Microulee, που αστειεύεται μόνο με το όνομά του και όχι με τις γεύσεις. Γιατί σε αυτό το tiny spot των 30 τετραγωνικών ετοιμάζονται καθημερινά πάνω από 40 πιάτα της ασιατικής κουζίνας και προσφέρονται με πολλή αγάπη αλλά και βαθιά γνώση της κινέζικης και ιαπωνικής γαστρονομίας. Με έμπνευση την Chinatown του Soho στο Λονδίνο, οι δημιουργοί του Microulee αποφάσισαν να φέρουν στο κέντρο της Αθήνας τα αυθεντικά ορεκτικά, το ρύζι, τα noodles, τις σούπες, τα bao buns, τα ramen και το sushi που παρασκευάζονται με φρέσκα υλικά που καταφθάνουν καθημερινά στην κουζίνα του αλλά και με πρώτες ύλες που εισάγονται από Κίνα, Σιγκαπούρη και Ιαπωνία.

80 lifo – 30.5.19

Το μίνι εστιατόριο με τον ξεχωριστό μπουφέ για take away σου δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις την προετοιμασία του γεύματός σου, αποκαλύπτοντας μια ολόκληρη κουλτούρα που έρχεται από την άλλη πλευρά του πλανήτη για να κατακτήσει τους Αθηναίους. Στο καινούργιο του μενού θα βρεις το Pad Τhai, που είναι noodles ρυζιού με γαρίδες, λαχανικά, φιστίκια, κόλιανδρο, τόφου και λάιμ, τα ολόφρεσκα bao buns, το Ramen Shrimps και το best seller, noodles με κοτόπουλο και sweet chili sauce. Μικρό, αλλά θαυματουργό, το Microulee έχει καταφέρει να ανατρέψει τον κανόνα περί μεγέθους και να δημιουργήσει το δικό του φανατικό κοινό που αναζητά στο take away μια ποιοτική γαστρονομική εμπειρία, που κάθε άλλο παρά ανέκδοτο είναι…

Στουρνάρα 14, Εξάρχεια, 210 3800672 FB: microulee, Instagram: microulee

Πήγαμε, δοκιμάσαμε, μείναμε με το στόμα ανοιχτό (αφού το κλείσαμε για να μασήσουμε): το αινιγματικό Madame Phu Man Chu είναι το instant hit του κέντρου! Για την ιστορία, το νέο διαμαντάκι της Πραξιτέλους είναι αποτέλεσμα της καρμικής συνάντησης του Γάλλου αρχιτέκτονα Luc, του Βιετναμέζου celebrity chef Vu Ding Hung και του Κωνσταντίνου (τον ξέρεις από το πάλαι ποτέ λατρεμένο Guru και το Buba στην Κηφισιά)! Λατρέψαμε την κλασική σούπα Pho, «σημαιοφόρο» της βιετναμέζικης γαστρονομίας, που έχει ως βάση έναν yummy μοσχαρίσιο ζωμό, ωμές λεπτές φέτες από μοσχάρι (ή χοιρινό/γαρίδες) που ψήνονται επί τόπου, noodles και λαχανικά! Τα ρολάκια με φύλλα μουστάρδας (γεμιστά με καπνιστό χοιρινό, γαρίδες και noodles ρυζιού), τα μοσχαρίσια καλαμάκια μαριναρισμένα με lemongrass και το χειροποίητο χρυσαφένιο τόφου (κρυφή

σπιτική συνταγή του σεφ) είναι μόνο μερικά απ’ όσα μας ενθουσίασαν! Στα must συγκαταλέγεται και το ψάρι με κουρκουμά, τσίλι και lemongrass, αλλά το πιο βασικό είναι ότι μπορείς να επιλέξεις degustation μενού 8 πιάτων. Η επιλογή του μότο «Établissement Familial» (οικογενειακή επιχείρηση) δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο «monsieur Hung», όπως τον αποκαλεί η υπόλοιπη Phu Man Chu οικογένειά του, δηλώνει ότι αποστολή του είναι να μυήσει το αθηναϊκό κοινό στη μαγεία της βιετναμέζικης κουζίνας! Και το καταφέρνει περίφημα!

Extra tip: Από Δευτέρα μέχρι Σάββατο είναι πλέον ανοιχτό και για lunch (Κυριακές μόνο dinner από τις 6 και μετά)! Ζήτα οπωσδήποτε να σου πουν τα πιάτα ημέρας!

Madame Phu Man Chu, Πραξιτέλους 36 & Σκουλενίου 4, 210 3231366 FB: madamephumanchu, Instagram: madamephumanchu

Taste

Madame Phu Man Chu

From Vietnam with love!

30.5.19 – lifo

81

TGI Fridays

TM

Tα Superfood Bowls αλλάζουν τη διατροφική αξία του καθημερινού μας γεύματος. Η νέα τάση της εποχής μιλά για τη διατροφική αξία των γευμάτων μας και τα TGI Fridays™ δεν θα μπορούσαν να μείνουν μακριά από το ρεύμα αυτό που ήρθε στη χώρα μας για να μας συστήσει το well being. Αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία πίσω από τα Superfood Bowls που προτείνουν ένα πλήρες γεύμα από λαχανικά, πρωτεΐνη, καλούς υδατάνθρακες, καλά λιπαρά και σιτηρά σε ένα μπολ. Το Ginger Green Bowl, με ζεστή τρίχρωμη κινόα, μπρόκολο στη σχάρα, αβοκάντο, καβουρδισμένα αμύγδαλα, φρέσκια

μέντα, μαριναρισμένα ψητά ντοματίνια και ginger dressing, το Power Bowl, με σιτάρι, γλυκοπατάτα, μαριναρισμένα ψητά τοματίνια, φύτρες φασολιού και peanut butter sauce, και το Farmers Bowl, με ζεστή τρίχρωμη κινόα, μπρόκολο στη σχάρα, λάχανο, γλυκοπατάτα, φρέσκια μέντα, καβουρδισμένα αμύγδαλα και tangy lemon dressing, αποτελούν τις νέες ιδανικές προτάσεις γευμάτων που ενισχύουν τον οργανισμό μας, διατηρώντας τη γεύση που εγγυάται το όνομα TGI Fridays™.

FB: tgi.fridays.greece, Instagram: tgifridaysgr

Αργουδέλης

Η παράδοση πιο απολαυστική από ποτέ.

Taste

Υπάρχουν ορισμένα προϊόντα που βασίζουν τη γεύση τους στην παράδοση και το μεράκι. H βιοτεχνία Αργουδέλης έχει μια ιστορία 100 ετών στην παραγωγή ταχινιού από εκλεκτά σουσάμια και στη δημιουργία χειροποίητου χαλβά και παραδοσιακών γλυκών. Τα καλοκαιρινά πρωινά γίνονται πιο απολαυστικά με μια σειρά προτάσεις που βασίζονται στην υγιεινή διατροφή και, φυσικά, στην απόλαυση! Ταχίνι σε διάφορες εκδοχές για πρωινό που χαρίζει ευεξία, χαλβάς και

82 lifo – 30.5.19

μαρμελάδα χωρίς προσθήκη ζάχαρης αλλά και παραδοσιακά λουκούμια. Οι βανίλιες «υποβρύχια» σε 5 ανάλαφρες γεύσεις μάς γυρίζουν στα παιδικά μας χρόνια και είναι το ιδανικό κέρασμα χωρίς λιπαρά, ενώ τα γλυκά του κουταλιού αποτελούν το ιδανικό συνοδευτικό για το παγωτό ή το γιαούρτι σου. Η προσοχή στις πρώτες ύλες, η μοναδική γεύση και η διαχρονικότητα χάρισαν στην εταιρεία βραβείο ποιότητας 2018 από τον «Γαστρονόμο» (βραβείο «Εύη Βουτσινά»).

Διατίθενται σε επιλεγμένα σημεία πώλησης και στο www.ebloko.gr Πρατήριο λιανικής: Δ. Γούναρη 31-33, Πειραιάς, 210 4812880 www.argoudelis.com, FB & Instagram: Argoudelis.halva

HEALTH ΜΎΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΉΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΎΡΙΣΜΑ

HEALTH ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ KAI ΧΡΌΝΙΕΣ ΔΕΡΜΑΤΟΠΆΘΕΙΕΣ

The good LiFO Energy Boost από τη Swatch Μια θεματική ενότητα φρέσκια και ζουμερή σαν φρούτο του καλοκαιριού. Έχοντας ήδη παρουσιάσει τις πρώτες θεματικές ενότητες της συλλογής Spring/Summer 2019, με μοντέλα που ανεβάζουν τον δείκτη του στυλ έτσι ακριβώς όπως ανεβαίνει ο δείκτης θερμοκρασίας, η Swatch ανανεώνει το στυλ μας, μοιράζοντας απλόχερα θετικά vibes και προετοιμάζοντάς μας για την πιο hot σεζόν του χρόνου. Πρώτη φορά τα φρούτα δείχνουν τόσο στυλάτα. Η θεματική ενότητα Energy Boost μάς ανοίγει την όρεξη για καλοκαιρινές περιπέτειες, με ρολόγια σε έντονα χρώματα και αναπάντεχα σχέδια γεμάτα θετική ενέργεια. Για εμάς, οι φρεσκοστυμμένοι χυμοί και τα smoothies δεν είναι απλώς ένα ακόμη trend – είναι μια δήλωση στυλ που θα φορέσουμε στον καρπό μας. Τα νέα μοντέλα της Swatch αναζωογονούν το look και τη διάθεσή μας, γεμίζοντάς μας με την απαραίτητη δόση ενέργειας για το πολυαναμενόμενο καλοκαίρι που έχουμε μπροστά μας. Κάθε θεματική ενότητα της συλλογής Spring/Summer 2019 της Swatch είναι φτιαγμένη για εκείνους που τολμούν να αγνοούν τα συνηθισμένα και ψάχνουν διέξοδο για την προσωπική τους μεταμόρφωση. Άλλωστε, ποιος ξέρει πού θα τον οδηγήσει η επόμενη ιστορία στυλιστικής εξέλιξης της αγαπημένης ελβετικής μάρκας! Για περισσότερες πληροφορίες www.swatch.com/el_gr

30.5.19 – lifo

83

The good LiFO

Οι καλοκαιρινές παγίδες της δίαιτας Είναι μύθος πως όλα τα λιπαρά συστατικά στα τρόφιμα παχαίνουν. Αυτό ισχύει για τα κακά κορεσμένα λίπη, όχι όμως για τα καλά ω3 λιπαρά (για παράδειγμα, των ψαριών) που μας βοηθούν να χάσουμε κιλά.

Μύθοι και αλήθειες για τον ήλιο, το μαύρισμα και την έλλειψη βιταμίνης D ΌΤΑΝ ΦΟΡΆΜΕ ΑΝΤΗΛΙΑΚΌ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΌΜΑΣΤΕ ΑΠ’ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΕΡΜΑΤΙΚΟΎΣ ΚΑΡΚΊΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΙΏΝΕΤΑΙ ΚΑΤΆ 40% Ο ΚΊΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΠΆΘΟΥΜΕ ΜΕΛΆΝΩΜΑ, ΕΝΏ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΎΟΥΜΕ ΑΠΌ ΈΛΛΕΙΨΗ ΒΙΤΑΜΊΝΗΣ D, ΌΠΩΣ ΦΑΝΕΡΏΝΕΙ ΠΡΌΣΦΑΤΗ ΈΡΕΥΝΑ.

Health

απ ό τη ν αλεξ ία σβώλου

84 lifo – 30.5.19

ούμε σε μια ηλιόλουστη χώρα, ακούμε πολλά για τον καρκίνο του δέρματος και όμως το 20% των Ελλήνων επιμένει να μη βάζει αντηλιακό, όπως προκύπτει από τα ευρήματα της περσινής εβδομάδας ενημέρωσης για τους δερματικούς καρκίνους, δηλαδή της καμπάνιας που υλοποιεί κάθε χρόνο η Ελληνική Δερματολογική και Αφροδισιολογική Εταιρεία (ΕΔΑΕ). «Τα τελευταία χρόνια κυκλοφόρησε ένας μύθος ότι η χρήση αντηλιακού προκαλεί ανεπάρκεια βιταμίνης D, κάτι που πλέον διαψεύδεται από τις νέες μελέτες, οπότε δεν έχουμε καμία δικαιολογία να βγαίνουμε απροστάτευτοι στον ήλιο» τονίζει ο καθηγητής Δερματολογίας Δημήτρης Ρηγόπουλος, πρόεδρος της ΕΔΑΕ. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, στην Ελλάδα καταγράφονται ετησίως περίπου 220 περιστατικά μελανώματος (της πιο επιθετικής μορφής δερματικού καρκίνου) και πολλοί περισσότεροι μη μελανωματικοί καρκίνοι, δηλαδή βασικοκυτταρικά και ακανθοκυτταρικά καρκινώματα, τα οποία είναι πιο συχνά στους ανθρώπους της επαρχίας που εργάζονται ως γεωργοί ή ψαράδες και είναι μονίμως εκτεθειμένοι στην ηλιακή ακτινοβολία. Με τη φετινή της εκστρατεία, που υλοποιείται από 3 έως 7 Ιουνίου με την υποστήριξη της Avene, η ΕΔΑΕ μας προτρέπει να δούμε τον ήλιο SUN FILO, δίνοντας βάρος στην πρόληψη, καθώς η συστηματική χρήση του αντηλιακού μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος κατά 40%. Ο αναπληρωτής καθηγητής Δερματολογίας Αλέξανδρος Κατούλης υπενθυμίζει πως τα παιδιά έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη προστασίας, καθώς τα επαναλαμβανόμενα εγκαύματα στην παιδική ηλικία διπλασιάζουν

τον κίνδυνο για μελάνωμα, ενώ όσοι κάνουν συστηματικά σολάριουμ κινδυνεύουν οκτώ φορές περισσότερο! Η επιθυμία για μαύρισμα δεν χρειάζεται να απειλεί τη υγεία μας, καθώς ένας ακόμα διαδεδομένος μύθος είναι πως, αν φοράμε αντηλιακό, δεν μαυρίζουμε. Στην πραγματικότητα, μαυρίζουμε σταδιακά και με ασφάλεια, αλλά δεν καιγόμαστε ούτε κινδυνεύουμε να υποστούμε αλλοιώσεις στο DNA των δερματικών κυττάρων από τη UVB ακτινοβολία που είναι αποδεδειγμένα ισχυρό καρκινογόνο. Τι μας λένε, όμως, οι επισημάνσεις πάνω στη συσκευασία του αντηλιακού; Ο δείκτης SPF δείχνει πόσο παρατείνεται το διάστημα μέχρι να κοκκινίσει το δέρμα από τον ήλιο, όταν φοράμε αντηλιακό. Έτσι, ο δείκτης SPF 30 σημαίνει πως αν κοκκινίζουμε στον ήλιο μέσα σε 10 λεπτά, με το αντηλιακό θα κοκκινίσουμε σε 30x10=300 λεπτά, δηλαδή σε 5 ώρες. Ωστόσο, όλα τα αντηλιακά χρειάζονται ανανέωση κάθε 2 ώρες, γιατί ο ιδρώτας, η ζέστη και το θαλασσινό νερό αλλοιώνουν τα αντηλιακά φίλτρα και τα καθιστούν ανενεργά. Σε ό,τι αφορά τη σύνθεση των αντηλιακών, οι ειδικοί συνιστούν να προτιμούμε τα φυσικά φίλτρα από τα χημικά, ειδικά για τα παιδιά και τα άτομα με ευαίσθητη και αλλεργική επιδερμίδα. Στη διάρκεια της Εβδομάδας Υπεύθυνης Συμπεριφοράς Απέναντι στον Ήλιο «Sun Filos», η ΕΔΑΕ προσφέρει δωρεάν δερματολογικές εξετάσεις για όλους, ενώ θα υλοποιηθεί και εκστρατεία/αποστολή ενημέρωσης και δωρεάν εξετάσεων στις Μικρές Κυκλάδες. Για περισσότερες πληροφορίες, καλούμε τον αριθμό 215 2158523.

Τη δεκαετία του '90 μεσουρανούσε στα περιοδικά μόδας το top model Elle MacPherson, την οποία ο κόσμος αποκαλούσε «The Body» για το τέλειο σώμα της. Από τότε μέχρι σήμερα το μυστικό για άψογη σιλουέτα είναι πάντα η σωστή διατροφή και η άσκηση, αλλά στο μεσοδιάστημα μάθαμε πολλά καινούργια πράγματα για τις παγίδες και τους μύθους της δίαιτας. Έτσι, λοιπόν, οι νέες έρευνες δείχνουν πως τα ωφέλιμα λιπαρά συστατικά είναι απαραίτητα στη διατροφή όχι μόνο γιατί προστατεύουν την καρδιά και τα αγγεία αλλά κι επειδή μας βοηθούν να κάψουμε λίπος, ενεργοποιώντας τη διαδικασία της λιπόλυσης, όπως εξηγεί ο κλινικός διαιτολόγοςδιατροφολόγος Γιάννης Χρύσου. «Επίσης, εκτενείς έρευνες για τη βιταμίνη D, τον απόλυτο “ρυθμιστή” του ανοσοποιητικού μας συστήματος, φανερώνουν πως η έλλειψή της μπλοκάρει το αδυνάτισμα και οδηγεί σε αναποτελεσματικές δίαιτες, ενώ την ίδια ώρα φαίνεται πως καλύτερες πηγές βιταμίνης D είναι τα εμπλουτισμένα τρόφιμα και τα διατροφικά συμπληρώματα, όσον αφορά τη σύνθεσή της στο δέρμα, από την ηλιακή ακτινοβολία» προσθέτει ο γιατρός Δημήτρης Τσουκαλάς, ειδικός στην επιστήμη της μεταβολομικής. Συνεπώς, η σωστή διατροφή για την ταχύτερη και οριστική απώλεια των περιττών κιλών πρέπει να στηρίζεται στα ψάρια, στα λαχανικά, στα δημητριακά ολικής άλεσης, στο low fat γάλα και γιαούρτι, στα φρούτα, στους ανάλατους ξηρούς καρπούς και στο άπαχο κρέας. Οι σαλάτες αποτελούν μια καλή επιλογή για ελαφριά γεύματα, αρκεί να μην κολυμπούν σε λιπαρές σάλτσες και να μην είναι καλυμμένες με παχυντικά τυριά ή μπέικον ή τηγανισμένα κρουτόν. Προσοχή στα τηγανητά (πατάτες, κολοκυθάκια, καλαμαράκια κ.λπ.), τα οποία αφενός παχαίνουν, αφετέρου είναι βλαβερά αν έχουν τηγανιστεί σε βαριά οξειδωμένα λάδια, και στα παγωτά με τα πλούσια σε θερμίδες και χρώματα toppings. Αντίθετα, ένα ξυλάκι βανίλια ή σοκολάτα (ειδικά αν είναι 0% σε ζάχαρη) ή μια μπάλα γρανίτα (0% σε λίπος) δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Καλοκαιρινός οδηγός υγείας για τις χρόνιες δερματοπάθειες ΠΑΝ ΜΈΤΡΟΝ ΆΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΉΛΙΟ, ΣΤΙΣ ΧΡΌΝΙΕΣ ΔΕΡΜΑΤΟΠΆΘΕΙΕΣ ήλιος αποτελεί πηγή ζωής και είναι απαραίτητος για την υγεία και την καλή ψυχολογία. Όπως τονίζει η δερματολόγος-αφροδισιολόγος Χρύσα Ζησίμου: «Το να ξαπλώνεις στον ήλιο το καλοκαίρι είναι βάλσαμο, σε βοηθά να πετάξεις από πάνω σου όλο το στρες και τη μιζέρια της πόλης και της ρουτίνας. Αλλά, όπως συμβαίνει με όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή, υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο ευεργέτημα και την καταστροφή». Στη συνέντευξη που ακολουθεί η ειδικός δίνει πολύτιμες συμβουλές για την αντιμετώπιση των χρόνιων δερματολογικών νοσημάτων που το καλοκαίρι, με τα λεπτά και αέρινα ρούχα, δεν μπορούν να κρυφτούν.

— Ποια είναι τα χρόνια δερματολογικά νοσήματα που ταλαιπωρούν ανθρώπους σε νεαρές ηλικίες; Η κνίδωση είναι μία από τις πιο συχνές σοβαρές δερματικές νόσους. Αν και τα αίτια δεν είναι πάντα γνωστά, επιβαρύνει την ποιότητα ζωής των ασθενών, δυσκολεύοντας σημαντικά την καθημερινότητά τους. Επίσης, αρκετά διαδεδομένη είναι η ψωρίαση. Πρόκειται για μια χρόνια αυτοάνοση νόσο που επηρεάζει

περίπου 200.000 ασθενείς στην Ελλάδα και χαρακτηρίζεται από παχιές και εκτεταμένες δερματικές βλάβες (πλάκες) που συνήθως προκαλούν αποφολίδωση, κνησμό και πόνο.

— Τα νοσήματα αυτά εμφανίζουν προτίμηση στο φύλο; Ενδέχεται να ξεκινούν και από την παιδική ηλικία; Στην ψωρίαση η μέση ηλικία των ασθενών κατά τη διάγνωση της νόσου είναι τα 28 χρόνια και συνήθως πρωτοεμφανίζεται μεταξύ 15 και 35 ετών. Είναι δυνατόν όμως να παρουσιαστεί και στην τρίτη ηλικία, σε μικρά παιδιά, ακόμα και σε νεογέννητα. Η ψωρίαση στα βρέφη, πάντως, είναι σπάνια. Ο αριθμός των γυναικών που πάσχουν από χρόνια αυθόρμητη κνίδωση είναι σχεδόν διπλάσιος από των ανδρών και η νόσος είναι συχνότερη σε άτομα μεταξύ 20 και 40 ετών.

— Ο καλοκαιρινός ήλιος είναι φίλος ή εχθρός των χρόνιων δερματολογικών νοσημάτων; Η δράση του φυσικού ηλιακού φωτός στην ψωρίαση είναι καλά τεκμηριωμένη. Η υπεριώδης (UV) ακτινοβολία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μέτριων προς σοβαρών περιπτώσεων ψωρίασης, οι οποίες παρουσιάζουν ανθεκτικότητα στις τοπικές θεραπείες. Το ελαφρύ μαύρισμα κάνει καλό! Ο ήλιος και το ζεστό νερό βελτιώ-

Χρύσα Ζησίμου

α πό την α λεξία σβώλο υ

Health

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΧΡΎΣΑΣ ΖΗΣΊΜΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΛΌΓΟΥ-ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΌΓΟΥ

νουν την ψωρίαση, εκτός εάν το δέρμα είναι πολύ ξεφλουδισμένο. Στην περίπτωση αυτή η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία επιδεινώνει την ασθένεια. Αντίθετα, ο ήλιος δεν ενδείκνυται στην ηλιακή κνίδωση, μια σχετικά σπάνια μορφή κνίδωσης που αποτελεί το 0,5% όλων των χρόνιων κνιδώσεων. Η ηλιακή κνίδωση εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες και νεαρούς ενήλικες, στα εκτεθειμένα στον ήλιο (ακάλυπτα) σημεία του δέρματος ή στα σημεία που καλύπτονται από διαφανή ρούχα. Δευτερόλεπτα ή λεπτά μετά την έκθεση το δέρμα γίνεται εξέρυθρο (κόκκινο) και οιδηματώδες (πρησμένο), ενώ συνυπάρχει φαγούρα και αίσθημα καύσου (καψίματος). Η πάθηση προκαλείται από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου. Απαραίτητη για την αντιμετώπιση της πάθησης είναι η χρήση αντηλιακού με υψηλό δείκτη προστασίας (50+) και η σταδιακή επαναλαμβανόμενη έκθεση στο ηλιακό φως, που μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη καλής ανοχής στον ήλιο.

— Επειδή το καλοκαίρι τα ρούχα είναι πιο λεπτά, πολλοί ασθενείς νιώθουν «εκτεθειμένοι» κι αυτό τους δημιουργεί αμηχανία. Ποιες είναι οι νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις που βοηθούν ώστε να καθαρίσει τελείως η επιδερμίδα τους; Επειδή η ψωρίαση είναι μια χρόνια πάθηση που απαιτεί μακροχρόνια παρακολούθηση και συνεργασία με τον θεράποντα γιατρό αλλά και μακροχρόνια θεραπευτική αντιμετώπιση, ο γιατρός πρέπει να συμφωνήσει με τον ασθενή σε μια στρατηγική αντιμετώπισής της. Η θεραπευτική αυτή στρατηγική εξατομικεύεται για κάθε ασθενή και συνυπολογίζει τη βαρύτητα, την έκταση και τη μορφή της νόσου, καθώς και την ανταπόκριση του ασθενή σε προηγούμενες θεραπείες. Παράλληλα, θα αξιολογηθεί η δυνατότητα χορήγησή της από πλευράς ανοχής και ασφάλειας της προς επιλογήν θεραπείας (π.χ. αν υπάρχουν αντενδείξεις για μια συγκεκριμένη κατηγορία φαρμάκων ή ιστορικό που να αποκλείει κάποιες επιλογές). Κατά τη χορήγηση μίας συγκεκριμένης θεραπείας, λαμβάνεται επίσης υπ’ όψιν η ηλικία και η ψυχολογική κατάσταση του ασθενή. Οι υπάρχουσες θεραπευτικές προσεγγίσεις ταξινομούνται σε τρεις βασικές κατηγορίες: την τοπική θεραπεία, τη φωτοθεραπεία και τη χορήγηση, είτε από το στόμα είτε σε ενέσιμη μορφή, φαρμάκων που στοχεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτά τα τελευταία συνιστούν τη συστηματική θεραπεία. Σήμερα, πλέον, οι ασθενείς που ζουν με χρόνια νοσήματα όπως η ψωρίαση και η ψωριασική αρθρίτιδα στην Ελλάδα έχουν πρόσβαση σε καινοτόμες και ιδιαίτερα αποτελεσματικές θεραπείες. Και η εμπειρία μάς επιτρέπει να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι, γιατί έχουμε πλέον αποτελεσματικά και ασφαλή φάρμακα. Στην περίπτωση της κνίδωσης, η καλύτερη θεραπεία είναι η ανεύρεση του αιτίου και η απάλειψή του, πράγμα συνήθως δύσκολο. Ο δερματολόγος θα σας γράψει αντιισταμινικά χάπια. Εδώ χρειάζεται συνεργασία με τον γιατρό, γιατί κανένα αντιισταμινικό δεν είναι εξατομικευμένο κι έτσι ο γιατρός πιθανόν να χρειαστεί να δοκιμάσει περισσότερα από ένα ή διαφορετικούς συνδυασμούς. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί και κορτιζόνη ή ακόμα και αδρεναλίνη. Προσοχή: αν ταυτόχρονα με τις δερματικές βλάβες παρουσιάσετε βραχνάδα και δύσπνοια, κατευθυνθείτε γρήγορα στο πλησιέστερο νοσοκομείο.

30.5.19 – lifo

85

86 lifo – 30.5.19

week ΜΟΥΣΙΚΗ Midori Takada φιλολογικός σύλλογος «παρνασσός»

88

72

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα

74

ΣΙΝΕΜΑ Οι ταινίες της εβδομάδας

76

ΒΙΒΛΙΟ Ο «Φρανκενστάιν» επανακυκλοφορεί

ΣΙΝΕΜΑ

Rocketman Με φτερά, πούπουλα, στρας και κέρατα ο Έλτον Τζον περνάει την πόρτα ενός κέντρου αποτοξίνωσης, δηλώνοντας αλκοολικός, βουλιμικός και εθισμένος στην κοκαΐνη, στο σεξ και στα ψώνια, στην πρώτη σκηνή του επικού μιούζικαλ Rocketman που αφηγείται τα πρώτα χρόνια της καριέρας του καλλιτέχνη και την άνοδό του προς την κορυφή. Η ξέφρενη ροκ όπερα του Ντέξτερ Φλέτσερ ακολουθεί το ταξίδι της μεταμόρφωσης του Ρέτζιναλντ Ντουάιτ από ντροπαλό πιανίστα στον παγκόσμιο σταρ Έλτον Τζον, φέροντας μάλιστα την έγκριση του τελευταίου, ο οποίος επόπτευσε και ενέκρινε όλα τα στάδια της δημιουργίας της.. ä Στις αίθουσες από 30/5

topevents

talk

8 week 30 μ αϊου 5 ι ου ν ιου 20 1 9

απο τη γεωργια παπασταμου

Μαριάννα Ιγνατάκη Μια σύντομη κουβέντα με την εικαστικό που έχει γεμίσει την γκαλερί Can με «μαλλιανθρώπους», περίτεχνες φιγούρες κατασκευασμένες από μαλλιά, με αναφορές στην κινεζική φιλοσοφία.

Ποια είναι η πιο έντονη παιδική σου ανάμνηση; Οι περισσότερες παιδικές μου αναμνήσεις είναι ήρεμες και χαρούμενες. Έχω, όμως, και μια πολύ τρομακτική, όταν συνειδητοποίησα πρώτη φορά τι είναι θάνατος και άρχισα να φαντάζομαι τον εαυτό μου κλεισμένο μέσα σε ένα φέρετρο, να προσπαθώ να κινηθώ και να μην μπορώ, ενώ το φέρετρο ταξίδευε στο Διάστημα.

STOEP TH PR ES S ΧΟΡΟΣ 1 ΜΟΥΣΙΚΗ Chickn

4 ΠΑΡΤΙ Romantso Rooftop Opening

Ψυχεδελικοί και απρόβλεπτοι, οι Chickn είναι ένα σχήμα που από το 2012, που δημιουργήθηκε, διαρκώς εξελίσσεται. Συνδυάζοντας το κλασικό με το πειραματικό ροκ, o ήχος τους αναμειγνύει jazz, funk και post-punk στοιχεία σε ένα απόλυτα ψυχεδελικό πλαίσιο με ρετρό αναφορές από περασμένες δεκαετίες. Έχουν κυκλοφορήσει κασέτες, τρία singles και δύο άλμπουμ, ενώ έχουν πραγματοποιήσει τέσσερις ευρωπαϊκές περιοδείες και έχουν εμφανιστεί δίπλα στους Ty Segall, Moon Duo, Underground Youth και Thor Harris (SWANS). 1/6, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, πάρκο Σταύρος Νιάρχος, Ευριπίδου & Δοϊράνης, 21:00, είσοδος ελεύθερη

Η θερμοκρασία ανεβαίνει και η ταράτσα στο Ρομάντσο ανοίγει. Αυτό το Σάββατο τα πάρτι ξεκινάνε με ένα 12ωρο event σε τρεις σκηνές που θα αρχίσει νωρίς το απόγευμα στην ταράτσα με early drinks, μπίρες και κοκτέιλ και θα συνεχιστεί στα ενδότερα του κτιρίου. Το line up θα έχει Κεμάλ, Dynamons, Bekha Mujiri και Terra Exotica στην ταράτσα, Roman & Saradis σε ένα πεντάωρο set στο κεντρικό stage και τους Andreas Palmer, Fro, Reaktiv, Bleid και Grξta στο club stage. 1/6, Bios. Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, από τις 19:00

Με σημείο εκκίνησης το έργο του «αιρετικού» ψυχαναλυτή Βίλχελμ Ράιχ, η ομάδα A(r) CT παρουσιάζει μια περφόρμανς σε χορογραφία της Ελένης Παπαϊωάννου, με κύριους χαρακτήρες τρεις καθημερινούς ανθρώπους που ζουν με την ψευδαίσθηση πως είναι ελεύθεροι.

5 ΜΟΥΣΙΚΗ Midori Takada

1-16/6, Από Μηχανής Θέατρο, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, Σάβ.-Κυρ. (1, 2, 8, 9/6) 21:00 & 15-16/6, 18:00, εισ.: 5-10 ευρώ

2 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Storgia: Zoodochou Pigis Για είκοσι ημέρες, εννέα καταστήματα επί της οδού Ζωοδόχου Πηγής ανάμεσα στις οδούς Ανδρέα Μεταξά και Καλλιδρομίου θα λειτουργήσουν ταυτόχρονα και ως εκθεσιακοί χώροι, φιλοξενώντας έργα σύγχρονων καλλιτεχνών. Οι δημιουργοί καλούνται να ακολουθήσουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του εκάστοτε χώρου και να εγκαταστήσουν σε αυτόν «εφήμερα εικαστικά οικοσυστήματα». Έως 12/6, Ζωοδόχου Πηγής, Εξάρχεια

3 ΜΟΥΣΙΚΗ Βλαντίμιρ Φεντοσέγιεφ & KOA Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υποδέχεται τον διεθνώς καταξιωμένο μαέστρο Βλαντίμιρ Φεντοσέγιεφ. Το πλούσιο πρόγραμμα της βραδιάς θα εστιάσει στη ρωσική δημιουργία με τις συνθέσεις των Μόντεστ Μούσοργκσκι, Αντρέι Εσπάι και Ντμίτρι Σοστακόβιτς. 1/6, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Χίλτον, 21:00, εισ.: 7-45 ευρώ

88 lifo – 30.5.19

Η Γιαπωνέζα πρωτοπόρος της ambient έκανε παγκόσμια αίσθηση όταν δύο άλμπουμ της, το μινιμαλιστικό αριστούργημα «Through the looking glass» (1981) και το «Lunar Cruise», επανακυκλοφόρησαν το 2017. Το πρώτο, έχοντας περάσει σχεδόν απαρατήρητο από τον υπόλοιπο κόσμο την εποχή που πρωτοβγήκε στην αγορά, απέκτησε μέσα στα χρόνια μεγάλη φήμη και τα σπάνια αντίτυπά του είχαν φτάσει να πουλιούνται μέχρι και 700 ευρώ. Σήμερα, η Takada συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους καλλιτέχνες κρουστών στον κόσμο. 2/6, Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός», πλ. Αγίου Γεωργίου, Καρύτση 8, Αθήνα, 21:30, εισ.: 17-25 ευρώ

Κοίτα, ανθρωπάκο

Τι ενέπνευσε τον τίτλο της έκθεσης; O τίτλος («Σε ένα βαθύ, σκοτεινό δάσος έπλεκαν τα γένια ερωτευμένων παπαγάλων») προέκυψε από μια εικόνα που έχω διαρκώς στο μυαλό μου όταν δουλεύω: περίεργα, μυστηριώδη όντα που χορεύουν ξέφρενα μέσα σε ένα σκοτεινό δάσος, σαν να βρίσκονται σε μια μορφή έκστασης. Το κομμάτι του παπαγάλου προέκυψε από μια σκηνή που διάβασα στο βιβλίο του Enrique Vila-Matas Στο Κάσελ δεν υπάρχει λογική, στην οποία το αφεντικό ενός παπαγάλου τον σκοτώνει γιατί δεν μπορούσε να του πει «σ’ αγαπώ». Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον σου για τη χρήση των μαλλιών στην τέχνη σου; Στις ασιατικές κουλτούρες που με ενδιαφέρουν, και ειδικά στην κινεζική, που την έζησα περισσότερο, φαίνεται ότι τα μαλλιά, τα νύχια και γενικότερα οι απολήξεις έχουν μια ιδιαίτερη σημασία. Ο Κομφούκιος έλεγε ότι είναι προσβολή να κόβει κάποιος τα νύχια και τα μαλλιά του, γιατί δεν ανήκουν σε αυτόν αλλά στους προγόνους του. Χαρακτηριστικά είναι τα περίτεχνα χτενίσματα των ηθοποιών στην κινεζική όπερα και περιοχές όπως το χωριό Huang Luo, όπου οι γυναίκες αφήνουν ακόμα τα μαλλιά τους πολύ μακριά. Επίσης, στα ιαπωνικά και κορεατικά θρίλερ που μου αρέσουν πολύ, τα μαλλιά παίζουν σημαντικό ρόλο, αποκτώντας τρομακτική χροιά. Πες μου λίγα λόγια για το συναίσθημα του τρόμου και την ενασχόλησή σου με αυτό. Το συναίσθημα του τρόμου με απασχολεί στη δουλειά μου σε συνδυασμό με την έννοια του παράδοξου και το σκοτεινό χιούμορ. Καταλαβαίνω ότι πολλά από τα έργα μου μπορεί να φανούν σε κάποιον τρομακτικά, αλλά για μένα κινούνται μάλλον στο πλαίσιο του κωμικοτραγικού. Εννοώ ότι σε κάθε έργο υπάρχουν αντιθετικά στοιχεία που δεν του επιτρέπουν να γίνει ούτε απόλυτα τρομακτικό, ούτε ερωτικό, ούτε τραγικό, ούτε αστείο, και αυτή η ανατροπή είναι ακριβώς που με ενδιαφέρει. Έως 8/6, γκαλερί Can, Αναγνωστοπούλου 42, Κολωνάκι, Τρ.-Παρ. 12:00-15:00 & 17:00-20:00, Σάβ. 12:00-16:00, είσοδος ελεύθερη

6 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Μελίνα Φακίτσα, Bloom in progress

Αντλώντας εικόνες από τις βοτανικές εικονογραφήσεις του 17ου και 18ου αιώνα, όπου τα φυτά παρουσιάζονται στην τελειότερη εκδοχή τους, και συνδυάζοντάς τες με εικόνες τέλειων σωμάτων 3D ανατομίας, η Ελληνονορβηγίδα visual artist παρουσιάζει ένα πρότζεκτ με βάση τη διάδραση. Ένας κεντρικός γλυπτός όγκος περιβάλλεται από μικρότερα γλυπτά, ενώ το κοινό καλείται να τα τοποθετήσει όπου και όπως θέλει. 30/5-6/6, ΤAF, Νορμανού 5, Μοναστηράκι, Τρ.-Κυρ. 12:00-20:00, είσοδος ελεύθερη

DANCE

7 ΜΟΥΣΙΚΗ Nalyssa Green

Erick Morillo O Κολομβιανοαμερικανός Erick Morillo επιστρέφει στο Bolivar Beach Bar. Μαζί του οι Έλληνες DJs Agent Greg και Chris Child.

1/6, Bolivar Beach Bar, Ακτή του Ήλιου, Άλιμος, 21:00, εισ.: 10 ευρώ

ΘΕΑΤΡΟ

Ο Πύργος Κάποιος κύριος Κ. φτάνει στο χωριό που βρίσκεται κάτω από την κυριαρχία του Πύργου, πιστεύοντας ότι έχει προσληφθεί ως Χωρομέτρης. Τα παράλογα γεγονότα διαδέχονται ασταμάτητα το ένα το άλλο, ενώ ο φόβος και η ανησυχία διαρκώς αυξάνονται στο έργο του Κάφκα που αντικατοπτρίζει μοναδικά την αποξένωση και το άγχος του 20ού αιώνα.

29/5-16/6, Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας, Ευμολπιδών 45, Γκάζι, Τετ.-Κυρ. 21:15, εισ.: 10-15 ευρώ

Break Up! It’s summer! Η Lou και o Sunkissed διαλέγουν τη μουσική στην ταράτσα του Bios με θέα την Ακρόπολη.

1/6, Bios, Πειραιώς 84, Γκάζι, 21:30, είσοδος ελεύθερη

Gulliver Party Ο ηθοποιός, τραγουδιστής και περφόρμερ Jerome Kaluta και ο γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός Πάνος Σουρούνης διαλέγουν τη μουσική στη στοά της Κολοκοτρώνη πίσω από την παλιά Βουλή.

31/5, Gulliver Athens Bar, Κολοκοτρώνη 11, 21:00

Synapson / Olga Kouklaki Tο hot ντουέτο της electro, nu disco και deep house γαλλικής σκηνής, μετά την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας πριν από τρία χρόνια στο πλευρό του αγαπημένου The Avener, επιστρέφουν για ένα DJ set στο Roof Stage του Gazarte, έχοντας στο πλευρό τους την Όλγα Κουκλάκη.

2/6, Gazarte, Βουτάδων 32-34, Γκάζι, 21:30, εισ.: 15 ευρώ

Αυτοδίδακτη σε πλήκτρα, κιθάρα, ακορντεόν και θέρεμιν, η συνθέτις, τραγουδοποιός και τραγουδίστρια που πρόσφατα κυκλοφόρησε τον πρώτο της ελληνόφωνο δίσκο με τίτλο «Μπλουμ» θα εμφανιστεί στα «Πανοραμικά Σκαλιά» του ΚΠΙΣΝ το τελευταίο βράδυ του Μαΐου για μια συναυλία με ατμοσφαιρικά φωνητικά και έντονα ηλεκτρονικά στοιχεία. 31/5, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, πάρκο Σταύρος Νιάρχος, Ευριπίδου & Δοϊράνης, 21:00, είσοδος ελεύθερη

8 ΜΟΥΣΙΚΗ & ΠΟΙΗΣΗ Όλια Λαζαρίδου - Μελίνα Τανάγρη

Στον Κήπο του Μεγάρου η Όλια Λαζαρίδου και η Μελίνα Τανάγρη παρουσιάζουν μια βραδιά ποίησης και μουσικής αφιερωμένη στον Βίκο Ναχμία, ψυχοθεραπευτή, σκηνοθέτη και γνώστη του εσωτερισμού της Ανατολής. Θα ακουστούν στίχοι του Πέρση ποιητή Τζελαλεντίν Ρουμί και του λογοτέχνη Ράινερ Μαρία Ρίλκε σε μετάφραση του Ναχμία, καθώς και αγαπημένα τραγούδια του τελευταίου. Στην κιθάρα, ο Δημήτρης Παπαλάμπρου. 5/6, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών- Κήπος, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Χίλτον, 21:00, είσοδος ελεύθερη 30.5.19 – lifo

89

σινεμά

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Όνειρα σε ψηλοτάκουνες γόβες Dumplin’

Rocketman

Σκηνοθεσία: Αν Φλέτσερ Πρωταγωνιστούν: Ντανιέλ Μακντόναλντ, Τζένιφερ Άνιστον

Σκηνοθεσία: Ντέξτερ Φλέτσερ Πρωταγωνιστούν: Τάρον Έτζερτον, Ρίτσαρντ Μάντεν, Μπράις Ντάλας Χάουαρντ

Μια ευτραφής teenager, με μητέρα μια Τεξανή πρώην εστεμμένη σε καλλιστεία, καθώς και με μια επίσης ευτραφή, εύθυμη θεία που δεν ζει πια και της έμαθε τα άπαντα της Ντόλι Πάρτον, αποφασίζει να λάβει μέρος σε καλλιστεία.

Η ταινία δεν υπόσχεται τίποτα παραπάνω από μια παραβολή αυτοπεποίθησης και ενδυνάμωσης στο πλαίσιο της young adult κατεύθυνσης προς την αποκατάσταση της διαφορετικότητας. Κι όμως, η κομεντί της Αν Φλέτσερ βγάζει από το γλυκερό της καπέλο ένα ωραίο μυστικό στα μισά της ιστορίας της κόρης που η μαμά επιμένει να φωνάζει, χαριτωμένα, «λουκουμάκι» και στέλνει τη μικρή, μαζί με τις αντισυμβατικές φίλες της, στα καλλιστεία με τη βοήθεια μιας παρέας από συνειδητοποιημένες τρανς! Το σύνολο δεν αλλάζει δραματικά, αλλά ο πόνος του κλισέ μετριάζεται – και η ανθολογία της Ντόλι Πάρτον ακούγεται απνευστί.

week

Ο

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

α πο τον θ οδ ω ρ η κο υτ σογ ιαν νοπου λο

90 lifo – 30.5.19

συνδετικός κρίκος που ενώνει το Bohemian Rhapsody με το Rocketman είναι εμφανής: ο Ντέξτερ Φλέτσερ, που σκηνοθέτησε εξ ολοκλήρου το δεύτερο και μάζεψε τα κομμάτια που άφησε ο Μπράιαν Σίνγκερ στο πρώτο (αν και ήταν εκείνος που επρόκειτο να το γυρίσει αρχικά), δίνει ενέργεια και ζωτικότητα σε μια βιογραφία που εξιστορεί το ταπεινό ξεκίνημα ενός παθιασμένου original και τον απογειώνει αγιογραφικά στη στρατόσφαιρα του ειδώλου της ροκ. Από κει και πέρα αρχίζουν οι διαφορές. Ο Έλτον Τζον είναι ζωντανός και μια χαρά, παρά τις μικρές δυσκολίες στην κίνηση, και επόπτευσε από τη γέννησή του το πρότζεκτ, φροντίζοντας να μην παραλειφθούν από τη λογοκρισία οι ακατάλληλες σκηνές που καθόρισαν την εκτόξευσή του στη χρυσή πενταετία της παντοδυναμίας του και στάθηκαν η ευχή και η κατάρα που τον οδήγησαν στη λυτρωτικά ισορροπημένη ζωή που ζει σήμερα. Το Rocketman δεν ποζάρει ως δράμα με εμβόλιμες σκηνές μουσικής αλλά στήνεται χωρίς ενδοιασμούς ως μιούζικαλ έτοιμο για τη θεατρική του μεταφορά – τα μουσικοχορευτικά κομμάτια μοιάζουν με ξεσπάσματα συνθετικής και στιχουργικής έμπνευσης στο ύφος του Grease, αλλά με το ειδικό βάρος ενός πιανίστα και τραγουδιστή που βίωσε τα πάντα και τα εξέφρασε πολύ προσωπικά, αγγίζοντας εκατομμύρια ανθρώπους. Στο ξεκίνημα, ο Τζον μπουκάρει σε ένα πολυτελές κέντρο αποτοξίνωσης ντυμένος με την εξωφρενική πανοπλία του (φτερά, πούπουλα, παρδαλότης in extremis), αποφασισμένος να δώσει ένα τέλος στην κατρακύλα του ποτού και των ουσιών. Ο στόχος είναι να συμφιλιωθεί με το παιδί που δεν αγαπήθηκε από τους γονείς του (με εξαίρεση τη γιαγιά) και δεν κατάφερε να βρει ζεστασιά στις πρώτες του σχέσεις, ειδικά στον σεξουαλικό-επαγγελματικό του δεσμό με τον υπολογιστικό, εκμεταλλευτή μάνατζέρ του Τζον Ριντ (ο Ρίτσαρντ Μάντεν από το «Game of Thrones»), ο οποίος μάλιστα ανέλαβε και τους Queen παράλληλα τη δεκαετία του ’70. Με χρονικές αναδρομές, συναντάμε τον μικρό Ρέτζιναλντ Ντουάιτ, με έναν πατέρα ψυχρό και μια συνοικιακά glamorous μητέρα εντελώς απασχολημένη με τον εαυτό της, να μαθαίνει πιάνο και να αναπολεί την εξιδανικευμένη παιδική του ηλικία με λύπη αλλά και ενδιαφέροντα ξεσπάσματα απόδρασης στο

«The bitch is back» και τους καβγάδες στο τοπικό μπαρ στο «Saturday night is alright for fighting». Η σχέση του με τον στιχουργό Μπέρνι Τόπιν (ο Τζέιμι Μπελ του Μπίλι Έλιοτ) παραμένει η συναισθηματική άγκυρα της ταινίας μέσα από τους κλυδωνισμούς και το υπερβολικό lifestyle της αμερικανικής περιόδου και λειτουργεί καλύτερα από τις υπόλοιπες που σκετσάρουν, παρά εμβαθύνουν, τον χαρακτήρα του. Το σκαρίφημα του υπέροχου «Your Song» είναι, όπως αναμενόταν άλλωστε, μία από τις πιο συγκινητικές και τρυφερές στιγμές της ταινίας. Ο Τάρον Έτζερτον, όπως και ο Ράμι Μάλεκ στο Bohemian, συλλαμβάνει απόλυτα μια τρελή, εξωγήινη περσόνα που κοπανιέται στα πλήκτρα και προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του και τους άλλους πως δεν έχει καμία σχέση με το αγόρι που άφησε πίσω του. Στις σκηνικές του παραστάσεις ίπταται και μεθά, βουτά με δύναμη στο τρανς και ταυτίζεται με έναν φανταστικό Άγγλο καουμπόη. Στις στιγμές της μοναξιάς, ο Έτζερτον, ο οποίος τραγούδησε πολύ σωστά με τη δική του φωνή, μένει δραματικά μετέωρος. Ενώ ο Φλέτσερ ελέγχει με μπρίο το καρναβαλικό πουσάρισμα της πλοκής, φαίνεται να κολλάει τα κομμάτια του παζλ που ο ίδιος ο Έλτον Τζον θέλησε να παρουσιάσει ως ενδεδειγμένο – όταν ένας καλλιτέχνης ευλογεί και εμπλέκεται, τα οφέλη συνήθως ισοφαρίζουν τις παγίδες. Το Rocketman, ευτυχώς, δεν ξεπατικώνει με ευλάβεια τις αξέχαστες εμφανίσεις του Τζον, από το εμβληματικό του ντεμπούτο στο Trobadour στο Λος Άντζελες μέχρι το σκάλωμα στα τέλη της πρώτης του δεκαετίας. Εφορμά από τη γνωστή εικονογραφία και συνθέτει κινηματογραφικές σκηνές όπου αντιπαλεύουν η πρωτοφανής, μεταδοτική διάθεση του Τζον να μοιραστεί ένα φανταστικό, απελευθερωμένο σύμπαν με την προσωπική του απογοήτευση που έπνιγε στην υποκρισία και στην ασταμάτητη σειρά εξαρτήσεων – όπως μας πληροφορεί στο φινάλε, μόνο το shopping διατήρησε αλώβητο!

VILLAGE RENTI ΘΕΡΙΝΟ,9,12,17,19 - VILLAGE MALL 5,13 - VILLAGE PAGRATI 4 - VILLAGE FALIRO 1,9 VILLAGE AG.DIMITRIOS 4 - ODEON GLYFADA 1,3 ΘΕΡΙΝΗ - ODEON MAROUSI 1 - ODEON ESCAPE 6,7 ODEON STARCITY 3,5,10 - ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ,4 - ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΕΙΟΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΒΟΞ ΘΕΡΙΝΟ - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - WEST CITY 3 - ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 2,3 - ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΕΛ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΟΡΦΕΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ ΘΕΡΙΝΟ

H χωρίς λογοκρισία ανθρώπινη ιστορία του σερ Έλτον Τζον για την πορεία του προς την κορυφή, βασισμένη σε μια αληθινή φαντασίωση.

ODEON STARCITY 2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 - ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ ΦΙΛΟΘΕΗ ΘΕΡΙΝΟ

Γκοτζίλα II: Ο Βασιλιάς των Τεράτων Godzilla: King of the Monsters Σκηνοθεσία: Μάικλ Ντόχερτι Πρωταγωνιστούν: Βέρα Φαρμίγκα, Κάιλ Τσάντλερ, Μίλι Μπόμπι Μπράουν Οι προσπάθειες της Monarch, μιας μυστικής ζωολογικής ομάδας, να παρακολουθεί από κοντά την εξέλιξη και τη δράση μυθικών πλασμάτων που ζουν στον βυθό της θάλασσας.

Το μακροβιότερο movie franchise στην ιστορία του κινηματογράφου επιστρέφει με τη δράση που του στέρησε η πιο λυρική εκδοχή του Γκάρεθ Έντουαρντς από το 2014. Ο Γκοτζίλα αποτελεί μήλον της έριδος για μια κρυφο-φιλοζωική εταιρεία, τη Monarch, και όσους πιστεύουν πως είναι μεγάλη απειλή για την ανθρωπότητα, παρά τις φιλάνθρωπες τάσεις που επέδειξε στις προ τριετίας μάχες του με τους τεράστιους ομολόγους του. Το εκδικητικό παραλήρημα του πρωτότυπου Γκοτζίλα, της εμβληματικής και εν τέλει πολιτικής ταινίας του Ισίρο Χόντα από το 1954 ενάντια στις βόμβες που ενόχλησαν τις υποβρύχιες βόλτες του στα βαθιά νερά του Ειρηνικού, έχει αντικατασταθεί από άλλες προτεραιότητες και κυρίως από το ξεπάστρεμα ενός παντοδύναμου, τρικέφαλου τέρατος που, παρά την εμφάνισή του, δεν είναι συγγενής με τους συμμάχους του. Το μήνυμα εδώ είναι ξεκάθαρα οικολογικό και ο σκηνοθέτης Μάικλ Ντόχερτι, ο οποίος αφιέρωσε την ταινία στους δύο «ηθοποιούς» που φορούσαν τη λαστιχένια στολή του πρωτότυπου Γκοτζίλα και απεβίωσαν πολύ πρόσφατα, πετάει το μπαλάκι της ευθύνης στους φιλότιμους, αλλά πλανεμένους επιστήμονες και στους στρατιωτικούς που καλούνται να λάβουν επιχειρησιακά ρίσκα για να σώσουν τον πλανήτη. Το απίστευτο είναι πώς, με τόση ακτινοβολία και ραδιενέργεια, καταφέρνουν να ζήσουν πάνω από τα πρώτα δέκα λεπτά, πόσο μάλλον να πάρουν τις σωστές αποφάσεις.

VILLAGE RENTI 4,7,15,20 - VILLAGE MALL 2,3,4,7,10,14 VILLAGE PAGRATI 5 - VILLAGE FALIRO 5,6,7,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2 - ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 3,5,8ΘΕΡΙΝΗ - ODEON STARCITY 1,4,6,7,9 ΑΕΛΛΩ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΑΙΓΛΗ 4 - ΑΝΕΣΙΣ ΘΕΡΙΝΟ WEST CITY 2 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ - ΝΑΝΑ 4,5 - TOWN CINEMAS 1,2,3 ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΕΞ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ ΖΕΑ - ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ

Smuggling Hendrix Σκηνοθεσία: Μάριος Πιπερίδης Πρωταγωνιστούν: Αδάμ Βουσδούκος, Fatih Al, Βίκυ Παπαδοπούλου Το σχέδιο του Γιάννη να φύγει από την Κύπρο ανατρέπεται όταν ο σκύλος του, ο Τζίμι, διασχίζει τη Νεκρή Ζώνη που χωρίζει τις ελεύθερες περιοχές από τα Κατεχόμενα.

Σε αντίθεση με το πολυκινηματογραφημένο Βερολίνο του «τείχους της ντροπής», για το οποίο η νεότερη γενιά έμαθε και μέσα από ταινίες και σειρές, η Λευκωσία, που ζει εδώ και χρόνια έναν αντίστοιχο παραλογισμό, έχει απασχολήσει ελάχιστους σκηνοθέτες. Τα σημεία ελέγχου μέσα στην πόλη που σε οδηγούν από τη μία πλευρά στην άλλη έγιναν μέρος της καθημερινότητας των κατοίκων της και, πέρα από τον θλιβερό συμβολισμό τους, περιφρουρούν μια σειρά από κανονισμούς που μπορεί να οδηγήσουν σε κωμικοτραγικές καταστάσεις. Σαν αυτή στην οποία βρίσκεται ο τυχοδιώκτης ήρωας (άνετος και πειστικός ο Βουσδούκος του Soul Kitchen), που, ενώ φαίνεται να έχει ετοιμάσει ένα ουτοπικό σχέδιο εξόδου από τη χώρα, παγιδεύεται όταν ο σκύλος του περνά ανενόχλητος τα όρια και, σύμφωνα με τον νόμο, δεν μπορεί να επιστρέψει πίσω. Μοιραία ψάχνει παράνομη λύση και έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με την άλλη πλευρά, χωρίς καμία διάθεση σύγκλισης απόψεων. Οι περιπέτειές του παρασύρουν κι άλλους, με την ταινία να δημιουργεί μια ετερόκλητη τετράδα, τα μέλη της οποίας έχουν ένα μόνο κοινό γνώρισμα, την πεποίθηση πως για όλα φταίνε οι άλλοι, άποψη που υιοθετούν από προσωπικά βιώματα και την έχουν μετατρέψει πλέον σε πολιτική θέση. Ο Πιπερίδης εύστοχα δεν προσπαθεί να λύσει το Κυπριακό (κυριολεκτικά και μεταφορικά), παρά τις νύξεις που πετά με σχετικές με το θέμα ειδήσεις, ούτε προτείνει αφελή φιλειρηνικά ευχολόγια για το τέλος, μένοντας πιστός στην κωμική προσπάθεια καταγραφής του παραλόγου που ο ίδιος τυγχάνει να βλέπει όλη του τη ζωή. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΥΝΤΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΡΙΑΝ ΘΕΡΙΝΟ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1,3ΘΕΡΙΝΗ - CINERAMA - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΔΙΑΝΑ - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΛΑΟΥΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΛΙΛΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΝΑΝΑ 6 - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ - ΦΛΕΡΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΧΛΟΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ

Αποκαλύψεις El Desentierro Σκηνοθεσία: Νάτσο Ρουιπέρεζ Πρωταγωνιστούν: Λεονάρντο Σμπαράλια, Χαν Κορνέτ, Μίτσελ Νοέρ Όταν o Ζόρντι επιστρέφει στο χωριό όπου μεγάλωσε, μαθαίνει ότι ο πατέρας του δεν είναι θαμμένος στο νεκροταφείο του χωριού. Αμέσως μετά διαπιστώνει ότι η Βέρα, μια νεαρή κοπέλα που υποτίθεται ότι είχε σκοτωθεί μαζί με τον πατέρα του, είναι ακόμα ζωντανή.

Η μαζική παραγωγή αστυνομικών ιστοριών μυστηρίου από την Ισπανία μετά την παγκόσμια εμπορική επιτυχία που είχαν αρκετές από αυτές έχει και την προφανή συνέπεια της δημιουργίας ταινιών που απλώς ανήκουν στο είδος, αλλά υπολείπονται σε ποιότητα και, κυρίως, μυστήριο. Οι Αποκαλύψεις έχουν τα βασικά στοιχεία εκκίνησης, με μια καλά κρυμμένη ιστορία από το παρελθόν, υποτιθέμενους νεκρούς που ζουν ακόμη και ένα τοπικό πολιτικό σκάνδαλο που αποκαλύπτεται σταδιακά, όμως πάσχουν πραγματικά σε θέματα ρυθμού και μοντάζ, εξαφανίζοντας από νωρίς την όποια υποψία σασπένς. Τα δύο ξαδέρφια που ξεκινούν μια έρευνα με αφορμή την εξα-

PUBLI

Αναζητώντας τον Χέντριξ

φάνιση αγαπημένων τους προσώπων μπλέκουν σε ένα γαϊτανάκι απειλών, επαναλαμβανόμενων ερωτήσεων και αφηγηματικών κύκλων μέχρι να ξετυλίξουν την υπόθεση που γεμίζει ονόματα και πολλούς συμπληρωματικούς χαρακτήρες, χωρίς να είναι τόσο μπερδεμένη στην πραγματικότητα. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΑΙΓΛΗ 1,3ΘΕΡΙΝΗ - ΒΑΡΚΙΖΑ 2,3ΘΕΡΙΝΗ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΡΙΝΟ

ΜΑ Σκηνοθεσία: Τέιτ Τέιλορ Πρωταγωνιστούν: Οκτάβια Σπένσερ, Νταϊάνα Σίλβερς, Τζουλιέτ Λιούις, Λιουκ Έβανς Μια μοναχική γυναίκα βοηθά μια παρέα εφήβων να αγοράσει αλκοόλ, ενώ τους παραχωρεί και το υπόγειό της, θέτει όμως μια σειρά από κανόνες που μετατρέπουν τη διασκέδαση των παιδιών σε εφιάλτη.

Σε αυτό το χαμηλού προϋπολογισμού θρίλερ ψύχωσης και εκδίκησης η Οκτάβια Σπένσερ συνεργάζεται ξανά με τον σκηνοθέτη που της χάρισε το Όσκαρ στις Υπηρέτριες και υποδύεται μια βοηθό κτηνιάτρου στο Οχάιο, η οποία βοηθάει μια παρέα 16χρονων ντόπιων να αγοράσει ποτά και σταδιακά τους προσφέρει το υπόγειο του σπιτιού της για να διασκεδάζουν, προφασιζόμενη πως είναι περισσότερο ασφαλές από τις βόλτες με αυτοκίνητο υπό την επήρεια αλκοόλ. Αποκαλύπτεται, μέσα από αναδρομές στη δική της εφηβική ηλικία, πως ένα τραυματικό γεγονός στο σχολείο στάθηκε καθοριστικός παράγοντας που ουσιαστικά δεν την άφησε ποτέ να ξεπεράσει το πέρασμα στην ενηλικίωση, με επικίνδυνες παρενέργειες που ο Τέιλορ αραδιάζει με άρρυθμη μπαναλιτέ και αναληθοφανέστατα σεναριακά στρογγυλέματα.

VILLAGE RENTI 13,14 - VILLAGE MALL 8 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 2 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3 - ODEON MAROUSI 3 - ODEON ESCAPE 4 - ODEON STARCITY 5 - ΑΕΛΛΩ 2,3 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΝΕΣΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΝΟΙΞΗ - ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - NANA 1,3 - TOWN CINEMAS 4 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ,2 - ΦΛΕΡΥ ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΛΕΞ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΜΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ - ΑΣΤΕΡΙ ΘΕΡΙΝΟ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ - ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΚΗΠΟΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΟ

Τριστάνα Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ Πρωταγωνιστούν: Κατρίν Ντενέβ, Φερνάντο Ρέι, Φράνκο Νέρο Η ιστορία μιας διαταραγμένης, ψυχικά και σωματικά, σχέσης, στον πυρήνα της οποίας, εκτός από άρρωστο ερωτικό πάθος, υπάρχει ανταγωνισμός, εξευτελισμός και ταπείνωση εκατέρωθεν.

Η Ισπανία του Φράνκο έφτανε προς το τέλος της και το απεχθές υβρίδιο μιας ωφελιμιστικής και άκρως πατριαρχικής κοινωνίας που είχε φτιαχτεί αποτέλεσε ουσιαστικά το υλικό μιας ταινίας που από οποιονδήποτε άλλον θα οδηγούσε σε ένα δακρύβρεχτο μελόδραμα. Αντιθέτως, η Τριστάνα του δαιμόνιου σουρεαλιστή ήταν περισσότερο μια διαρκής ειρωνεία απέναντι σε μια χώρα που αργούσε να απορροφήσει τις αλλαγές που γίνονταν στην υπόλοιπη δυτική Ευρώπη και διατηρούνταν με βάση ένα σύστημα γερασμένο και απεχθές, σαν την παρακμιακή μορφή του Φερνάντο Ρέι, ενός άθεου που κατέληξε να έχει μοναδική παρέα κληρικούς. Η νεαρή Τριστάνα (έξοχη η Ντενέβ) γίνεται από θύμα θύτης, προσπαθεί να εκδικηθεί τον άνθρωπο που την ατίμασε, ενώ θεωρητικά την προστάτευε, και γύρω της ο Μπουνιουέλ μοιάζει να διασκεδάζει με μια σειρά λυρικών εικόνων που υμνούν την αλληλοεξόντωση, την ανθρωποφαγία και τον σαδομαζοχισμό.

Cannabi Stores

Ήρθαν για να μας προσφέρουν τα οφέλη ενός ξεχωριστού φυτού.

Ε

πειδή οι προκαταλήψεις μόνο πίσω μπορούν να μας πάνε, τα Cannabi Stores θέλουν να αναδείξουν τα οφέλη και τις χρήσεις του ξεχωριστού αυτού φυτού. Η κάνναβη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην παγκόσμια ιστορία της θεραπευτικής, με μια πορεία χιλιάδων ετών που ξεκινά την εποχή του Ιπποκράτη. Η Ελλάδα εισέρχεται, καθυστερημένα, στον ραγδαία αναπτυσσόμενο τομέα της ιατρικής κάνναβης και η αλυσίδα καταστημάτων των Cannabi Stores εξελίσσεται σε πρωταγωνίστρια, με βασικά στοιχεία την ενημέρωση, την πρωτοπορία και την ποιότητα. Πιστοποιημένα προϊόντα ύψιστων προδιαγραφών βιολογικής καλλιέργειας, η μεγαλύτερη ποικιλία σε premium ανθούς τέταρτης έως έκτης γενιάς αλλά και έλαια με βάση το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, πλούσιο σε Ω3 και Ω6 λιπαρά, είναι κάποια από τα προϊόντα που προσφέρουν τα Cannabi Stores, τα οποία συνεργάζονται με εξειδικευμένους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, προσφέροντας τη βέλτιστη ενημέρωση πάνω στη φαρμακευτική κάνναβη, εξατομικευμένα, για τον καθέναν από εμάς. Στην premium γκάμα των προϊόντων έρχονται να προστεθούν waxes, καλλυντικά, σπόροι, κρύσταλλοι, βρώσιμα προϊόντα, όπως αλεύρι, τσάι, ζυμαρικά, μπάρες δημητριακών και πολλά άλλα. Το άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό είναι εκεί για να λύσει κάθε απορία και να μας κατευθύνει στο σωστό προϊόν, ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Επισκεφθείτε σήμερα ένα από τα πολλά καταστήματα Cannabi Stores σε Αθήνα και επαρχία για να ενημερωθείτε και να απολαύσετε τα πολλαπλά οφέλη που προσφέρει αυτό το παρεξηγημένο στην αντίληψη του κόσμου φυτό.

Τηλέφωνο: 210 3242837 www.cannabistores.gr www.cnbstores.com

* Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη ΟΑΣΙΣ ΘΕΡΙΝΟ - ΡΙΒΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ

30.5.19 – lifo

91

βιβλίο

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ με την αποκρουστική όψη του. Ζώντας, επομένως, ανάμεσα σε ανθρώπους, μαθαίνοντας τη σκέψη και τις αντιδράσεις τους, σταδιακά μετατρέπεται σε δολοφόνο – αντίστοιχα ο δόκτωρ Φρανκενστάιν καταλήγει, από φιλόδοξος φοιτητής, κυνικός δημιουργός, χωρίς συμπόνια. Το παιχνίδι της αυτεπίγνωσης έχει, τελικά, διπλή φύση και αφορά και τους δύο μέσα από αυτό το αντικαθρέφτισμα του ενός μέσα στον άλλον, που άνοιξε δρόμους στη λογοτεχνία, εμπνέοντας από τον Σωσία του Ντοστογιέφσκι μέχρι τους διφυείς ήρωες του Μπόρχες. Έτσι, ξεπερνιέται η κοινότοπη μάχη μεταξύ καλού και κακού, επιβεβαιώνοντας το πλατωνικό και άκρως φιλοσοφικό «ουδείς εκών κακός», απόσταγμα της ελευθεριακής συνείδησης που πρέσβευε η ρομαντική φιλοσοφία, και η ίδια η συγγραφέας.

week

Α Ποιος ήταν, τελικά, ο Φρανκενστάιν; Η νέα έκδοση του κλασικού αριστουργήματος της Μέρι Σέλεϊ «Φρανκενστάιν» από τις εκδόσεις Ψυχογιός μας κάνει και πάλι να αναρωτιόμαστε ποιο ήταν στην πραγματικότητα το τέρας, ποια η σχέση του με τον δόκτορα Φρανκενστάιν και γιατί εξακολουθεί να μας στοιχειώνει ακόμα και σήμερα.

Τ

απ ό τη ν τ ίν α μα ν δ η λαρ ά

92 lifo – 30.5.19

ο δημιούργημα της Σέλεϊ μοιάζει κάπως σαν το τέρας που δημιούργησε ο δόκτωρ Φρανκενστάιν στο εργαστήριό του: όχι μόνο ξεπέρασε σε φήμη το βιβλίο που ξεκίνησε απλώς σαν ένα παιχνίδι αλλά στιγμάτισε τη φαντασιοκοπία του δυτικού πολιτισμού όσον αφορά τα όρια της δημιουργίας, του καλού και του κακού, της συνείδησης. Προορισμένος να θυμίζει ότι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου είναι, τελικά, ο ίδιος του ο εαυτός και παίρνοντας το όνομα από αυτό του δημιουργού του, ο Φρανκενστάιν καιροφυλακτεί πίσω από τις φράσεις και στις σκέψεις, έχοντας παρεισφρήσει στη λαϊκή φρασεολογία και στη συλλογική έκφραση. Κι όμως, διαβάζοντας το κλασικό αριστούργημα της Μέρι Σέλεϊ, που κυκλοφορεί σε νέα, ωραία, μοντέρνα και στα μέτρα της εποχής μετάφραση από την Κατερίνα Σχινά, με πρόλογο της ίδιας και επίμετρο της Τζόις Κάρολ Όουτς –στην επίσης νέα σειρά των κλασικών από τις εκδόσεις Ψυχογιός που επιμελείται ο Ηλίας Μαγκλίνης–, ανακαλύπτει κανείς πολλές εκφάνσεις στην κλιμακωτή διάρθρωση αυτού του υπέροχου ποιητικού αφηγήματος που σπάει τις κατηγορίες. Ακολουθώντας την επιστολική μορφή, μια συνήθη αφηγηματική τακτική της εποχής, φαίνεται να ακροβατεί ιδανικά ανάμεσα στο ποιητικό έργο και στο μυθιστόρημα, ακολουθώντας στη συνέχεια τη λογική του μονολόγου αλλά και του γρήγορου διαλόγου (στην υπέροχη σκηνή της αντιπαράθεσης του δόκτορος με το τέρας). Όλες οι εξιστορήσεις, ωστόσο, καταλήγουν στην ανίχνευση, έστω και φασματικά, αυτού που πάντοτε φοβόμαστε και παραμονεύει στις σκέψεις, στις μνήμες και στις επιθυμίες μας και που στο βιβλίο αναδεικνύεται ως όραμα, εμμονή, όνειρο ή εφιάλτης. Ας μην ξεχνάμε, αντίστοιχα, ότι το εν λόγω μυθιστόρημα ήταν αποτέλεσμα ενός αυθόρμητου συγγραφικού παιχνιδιού που έστησαν στο σαλόνι του λόρδου Μπάιρον η Σέλεϊ, ο άντρας της Πέρσι Σέλεϊ, η ετεροθαλής αδελφή της και ερωμένη του Μπάιρον, Κλερ Κλέρμοντ και ο

Τζον Γουίλιαμ Πολιντόρι, σκαρώνοντας ιστορίες για φαντάσματα εκείνο το «υγρό και θλιβερό» καλοκαίρι του 1816 που συνευρέθηκαν στο σπίτι του στην Ελβετία. Εκεί, η νεαρή συγγραφέας μεταμορφώθηκε, όπως το τέρας της, σε θηλυκό Προμηθέα. Εξού και ότι τα πάντα μπορούν να αποκτήσουν διαστάσεις μυθικές στα μαγικά χέρια της, από τη στιγμή που εκείνη ουσιαστικά συνομιλεί με το δικό της αμλετικό φάντασμα, έχοντας παράλληλα στο μυαλό της σπουδαίους περιπλανώμενους, όπως ο Δον Κιχώτης, στον οποίον αναφέρεται με σαφήνεια, τις γοτθικές ατμόσφαιρες του Πόε, τους κακούς από τις τραγωδίες του Σαίξπηρ ή τα γραπτά του Λιούις Στίβενσον και τα σπουδαία ποιήματα του Δάντη, του αγαπημένου της Πέρσι Σέλεϊ και του φίλου τους λόρδου Μπάιρον. Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, το τέρας δεν γεννήθηκε με σκοπό να εκδικείται ή να δολοφονεί, όπως τα αντίστοιχα κτήνη της φανταστικής λογοτεχνίας – βλέπε τον Δράκουλα του Στόκερ. Αν, λοιπόν, σε αντίστοιχα έργα της εποχής, όπως ο Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος του Τσαρλς Μάτσουριν, το κακό παραμονεύει, στη δράση του Φρανκενστάιν αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή του το μαθαίνουν οι άνθρωποι ή επειδή η έλλειψη αγάπης εξαντλεί όλα τα περιθώρια για καλοσύνη. Απόδειξη ότι στο δεύτερο εγχείρημα του δόκτορος Φρανκενστάιν –που μένει ημιτελές, άλλο ένα ξαστόχημα– ο ίδιος προσπαθεί να δημιουργήσει μια σύντροφο για το τέρας, προκειμένου να κατευνάσει μέσα του την ανάγκη για εκδίκηση ή τον φθόνο. Ο αναγνώστης, παρακολουθώντας για πολλές σελίδες το αλλόκοτο πλάσμα να περιπλανιέται σε διαφορετικά τοπία, όπου μαθαίνει να κυνηγάει την τροφή του, να σκέφτεται, να μιλάει και να ανάβει φωτιά –πάλι ο Προμηθέας–, δείχνει εν τέλει να το συμπονά. Ειδικά όταν το τέρας, σε μια έκρηξη φροντίδας, μαζεύει τα βράδια ξύλα για να βοηθήσει μια φτωχή οικογένεια, αντί να κοιμάται, μέχρι που κάποια στιγμή αναγκάζεται να εμφανιστεί ενώπιόν τους: ο τυφλός παππούς τον αποδέχεται, όχι όμως και τα υπόλοιπα μέλη, που τρομάζουν

μέρι σέλεϊ

Φρανκενστάιν Μτφρ.: Κατερίνα Σχινά Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 352

ντίστοιχα, πάλι, το ευφυές παιχνίδι της αντιπαράθεσης ανάμεσα στους δυο ανταγωνιστές δίνει την ευκαιρία στην τολμηρή για τα ήθη της εποχής Σέλεϊ να ξεδιπλώσει το περιγραφικό της ταλέντο, καθώς, κυνηγώντας τον δημιουργό του, ο αλλόκοτος Προμηθέας πρωτοαντικρίζει τον κόσμο και τη φυσική μαγεία του. Ανακαλύπτοντας τη «γαλήνια σιωπή της αίθουσας του θρόνου της αυτοκρατορικής φύσης» δείχνει να γοητεύεται από τις ομορφιές της κοιλάδας του Σαμονί, τα πανύψηλα βουνά που περιβάλλουν το φαράγγι του Αρβ, το μεγαλοπρεπές Λευκό Όρος και, καθώς διασχίζει σχεδόν όλη την κεντρική ευρωπαϊκή ήπειρο, από τις παγωμένες λίμνες έως τους «θαλερούς αμπελώνες σε καταπράσινους λόφους», μεταφέρει όλο αυτό το θάμβος και στον αναγνώστη. Βλέποντας τη φύση να κρέμεται από πάνω του και να τον ξεπερνά –μονάχα αυτή, μαζί με την παλλόμενη ανάσα της ελευθερίας που τον τυλίγει–, φτάνει να εκσφενδονίζεται σαν ένας άγγελος που ολοκλήρωσε την πορεία του και τώρα επιστρέφει στη γη μεταμορφωμένος σε δαίμονα. Η αντίστροφη πορεία από το ονειρικό κομμάτι που απογειώνει την αφήγηση στον απτό ρεαλισμό, που κάνει την καρδιά του τέρατος να σκορπίζεται με τα λιωμένα της συντρίμμια μέσα στα άψυχα εργαστήρια, είναι παραπάνω από εμφανής. Όσα διδάγματα κι αν μετέφεραν, λοιπόν, οι επιστήμες που αποθεώνονταν κάπου εκεί στις αρχές του 19ου αιώνα αλλά και ο γαλβανισμός και τα μυστικά της αλχημείας, αυτό που οι συγγραφείς και οι φιλόσοφοι δεν κατάφεραν να εξηγήσουν –κι αυτό η ίδια η Μέρι Σέλεϊ το ενστερνίζεται βαθιά– είναι η ανθρώπινη μοναξιά και η δυστυχία. Βλέποντας η συγγραφέας τη ζωή της να γίνεται κομμάτια, χάνοντας τα μωρά της το ένα μετά το άλλο, αλλά και τον σύζυγό της σε ναυτικό ατύχημα στην Αδριατική, δεν μπορούσε να μη νιώθει την απόλυτη ματαιότητα και τεράστιο τρόμο μπροστά στην υπέρτατη αγάπη που ένιωσε ή μπροστά στο μεγάλο της ταλέντο –απαγορευμένο τότε στις γυναίκες– και στο βιβλίο που γέννησε με τόσο κόπο: «Αλίμονο! Γιατί ο άνθρωπος να κομπάζει για ευαισθησίες ανώτερες από εκείνες του θηρίου, εάν αυτές τον καθιστούν πιο ευάλωτο; Αν οι ανάγκες μας περιορίζονταν σε όσες επιτάσσουν η πείνα, η δίψα, το ένστικτο της αναπαραγωγής, ίσως ήμασταν σχεδόν ελεύθεροι: τώρα, όμως, μας παρασύρει κάθε άνεμος που φυσά και μια τυχαία λέξη ή εικόνα την οποία αυτή η λέξη ενδέχεται να γεννήσει μέσα μας». Η λέξη που γεννιέται τρομάζει κάθε συγγραφέα, θυμίζοντας πως η πραγματική ζωή βρίσκεται τελικά στις ρίζες της, τοποθετημένη βαθιά σε αυτά τα κύτταρα που μας κάνουν να είμαστε, πάνω και πέρα απ’ όλα, άνθρωποι. Γιατί το τέρας, τελικά, είμαστε εμείς οι ίδιοι.

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Θέματα ακίνητης περιουσίας και νομικές υποθέσεις θα σας απασχολήσουν, ωστόσο θα καταφέρετε να τα επιλύσετε, καθώς προβλέπεται αύξηση του εισοδήματός σας μέσω τρίτων ή μέσω μιας παράλληλης απασχόλησης. Η Νέα Σελήνη της Τρίτης στους Διδύμους δίνει ευκαιρίες για πνευματική ανάπτυξη και είναι ιδανική εποχή για να ξεκινήσετε έναν κύκλο σπουδών, για να ταξιδέψετε και να διευρύνετε τους ορίζοντές σας. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο έχετε κάποια θέματα στην οικογένεια που μπορεί να εκδηλωθούν ανά πάσα στιγμή και καλό θα είναι να τα συζητήσετε, ώστε να αποφύγετε τα δράματα. Η ερωτική σας ζωή είναι σε αρμονία, εσείς απολαμβάνετε την τρυφερότητα του συντρόφου σας και οι ελεύθεροι μπορείτε να κατακτήσετε το άτομο που σας ενδιαφέρει με την ευγένεια και το χιούμορ σας. Την Τετάρτη, που εισέρχεται ο Ερμής στον Καρκίνο, ξεκινάει μια περίοδος κατά την οποία μπορείτε να ικανοποιήσετε τις φιλοδοξίες σας.

τη Νέα Σελήνη στο ζώδιό σας και είστε από τους πολύ τυχερούς, καθώς σας δίνεται η ευκαιρία να κάνετε μια επανεκκίνηση στη ζωή σας σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, θέτοντας νέους στόχους και αφήνοντας πίσω ό,τι αποτελεί περιττό φορτίο. Στον τομέα των συνεργασιών, ο Δίας, με τον επεκτατικό του χαρακτήρα, ευνοεί τα νέα ξεκινήματα, όμως πρέπει να είστε προσεχτικοί και να αποφύγετε τη βιασύνη, που μπορεί να σας οδηγήσει σε εσφαλμένες εκτιμήσεις. Η σχέση ή ο γάμος σας μπορεί να περνάει μια κρίση αν είστε μακριά από το ταίρι σας, μπορείτε όμως μέσα στο Σ/Κ να αφιερώσετε χρόνο στην προσωπική σας ζωή και να επαναφέρετε τις ισορροπίες. Την Τετάρτη εισέρχεται ο κυβερνήτης σας Ερμής στον Καρκίνο και μέχρι τις 26/6, που θα διανύει τον τομέα των χρημάτων, θα είναι ιδανική εποχή για διαπραγματεύσεις και εμπορικές συμφωνίες.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Οι Καρκίνοι είστε

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Ο μήνας ξεκινάει

αγχωμένοι με τα οικονομικά σας, ωστόσο υπάρχουν κάποιες καλές προοπτικές για την ενίσχυση του εισοδήματός σας, αρκεί να τις αξιοποιήσετε, αποφεύγοντας την υπερεκτίμηση καταστάσεων. Δώστε έμφαση στην προώθηση των ιδεών σας και στο κυνήγι ευκαιριών τώρα που η τύχη είναι με το μέρος σας. Η ενασχόληση με τη φυσική σας κατάσταση αυξάνει τα επίπεδα της ενέργειάς σας και βελτιώνει την εικόνα σας, όμως πρέπει να αποφύγετε τις υπερβολές με τις δίαιτες και να προτιμήσετε ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής που θα καλύπτει τις ανάγκες του οργανισμού σας. Η Νέα Σελήνη της Τρίτης στους Διδύμους σάς καλεί να δουλέψετε με τον εαυτό σας προκειμένου να επουλώσετε παλιές πληγές και είναι μια καλή στιγμή για να δώσετε έμφαση στην τόνωση του ψυχισμού σας, μέσω παροχής συμβουλών και αλλαγής προτεραιοτήτων. Την Τετάρτη εισέρχεται ο Ερμής στο ζώδιό σας και τελειώνει η φάση εσωστρέφειας.

ΛΕΩΝ [23.7/23.8]

με τη Νέα Σελήνη στους Διδύμους την Τρίτη, που φέρνει έσοδα μέσω κοινών πόρων, και είναι ιδανική στιγμή για να βάλετε μια τάξη σε λογαριασμούς και θέματα Δημοσίου. Επίσης, μπορείτε να ξεκινήσετε μια νέα ερωτική σχέση που θα έχει διάρκεια και καλή πορεία. Ωστόσο, πρέπει να αποφύγετε τις υπερβολές με τα ρίσκα και τις επενδύσεις, καθώς είναι αμφίβολη η εξέλιξή τους, και γενικά να είστε πιο προσεχτικοί στις επιλογές σας, καθώς έχετε μια τάση για αναζήτηση γρήγορου κέρδους χωρίς να υπολογίζετε τις συνέπειες. Η ερωτική σας ζωή, οι απολαύσεις και θέματα παιδιών αυξάνουν τα έξοδά σας, οπότε κάντε λίγο κράτει, γιατί μπορεί να εξαντλήσετε τον προϋπολογισμό σας πολύ σύντομα. Η είσοδος του Ερμή την Τετάρτη στον Καρκίνο σηματοδοτεί την έναρξη ενός κύκλου κατά τον οποίο θα ταξιδεύετε συχνά για επαγγελματικούς σκοπούς ή μπορεί να ξεκινήσετε τις σπουδές σας στο εξωτερικό και να γνωρίσετε τον έρωτα της ζωής σας.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Αισιόδοξο ξεκί-

Οι Τοξότες θα δώσετε έμφαση σε οικονομικά σας θέματα και σε πιθανές συνεργασίες και την Τρίτη, με τη Νέα Σελήνη στους Διδύμους να δίνει ευκαιρίες για επαγγελματική πρόοδο, θα είναι ιδανική στιγμή για να ξεκινήσετε ένα νέο εγχείρημα σε συνεργασία με άτομα που έχουν τα απαραίτητα φόντα. Επίσης, είναι μια πάρα πολύ καλή στιγμή για γάμο, καθώς η Σελήνη κυβερνά τον τομέα της σχέσης σας και μπορείτε να έχετε μια ομαλή πορεία με το ταίρι σας, αρκεί να είστε κατασταλαγμένοι. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο προσέξτε τις σπατάλες και μην αμελείτε τις οφειλές σας, γιατί θα τις βρείτε μπροστά σας. Η ερωτική σας ζωή αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με αποτέλεσμα να κάνετε υπέρογκα έξοδα σε ρούχα και απολαύσεις. Με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο την Τετάρτη και μέχρι τις 26/6, που θα κυβερνά τον τομέα των κοινών πόρων και του έρωτα, θα έχετε αρκετές επιτυχίες.

Ο Ιούνιος σας βρίσκει αποφασισμένους να βελτιώσετε τη ζωή σας, έτσι η ανταγωνιστικότητά σας θα σας κάνει μεν να ξεχωρίσετε, αλλά θα δημιουργήσει αντιπαλότητες στον χώρο της εργασίας και δεν θα λείψουν οι εντάσεις. Ωστόσο, οι επιτυχίες δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν και θα μείνετε ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα των προσπαθειών σας. Με τη Νέα Σελήνη της Τρίτης στους Διδύμους ξεκινάει ένας κύκλος έντονης κοινωνικής ζωής και είναι ιδανική στιγμή για να βάλετε νέους στόχους, δίνοντας έμφαση στη συλλογική προσπάθεια. Καινούργια πρόσωπα μπαίνουν στη ζωή σας και μπορεί να βρείτε τον έρωτα σε ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Με τον Δία να κυβερνά τον τομέα του έρωτα και των παιδιών, οι πιθανότητες για απόκτηση παιδιού και δημιουργία οικογένειας είναι πολλές, όπως πολλά είναι και τα έξοδά σας για απολαύσεις και ψυχαγωγία, γι’ αυτό πρέπει να τα κοντρολάρετε.

νημα του μήνα με τη Νέα Σελήνη της Τρίτης στους Διδύμους και είναι ιδανική εποχή για να κάνετε ένα νέο βήμα στην καριέρα σας, μια και δεν θα λείψουν οι ευκαιρίες για επέκταση των επιχειρηματικών σας δραστηριοτήτων. Δώστε έμφαση στην ενίσχυση της αναγνωρισιμότητάς σας μέσω της βελτίωσης του επαγγελματικού σας προφίλ και της προώθησης των υπηρεσιών και των δεξιοτήτων σας. Οι γεννημένοι το 3ο δεκαήμερο προσέξτε τις υπερβολές με το ξόδεμα των πόρων σας σε θέματα σπιτιού. Μπορεί να κάνετε μια μετακόμιση ή ανακαίνιση και τα έξοδα να ξεφύγουν, οπότε μην ανοίγεστε πολύ. Επίσης, προσπαθήστε να αποφύγετε εντάσεις με ηλικιωμένους και δείξτε περισσότερη κατανόηση αν σας κάνουν παράπονα. Την Τετάρτη, με την είσοδο του κυβερνήτη σας Ερμή στον Καρκίνο, ουσιαστικά ξεκινάει μια εποχή έντονης κοινωνικής ζωής και πολλών επαφών με άτομα που θα υποστηρίξουν τις ιδέες σας.

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12]

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Για εσάς ξεκινά-

Sudoku No 598 6 9 2 5 1 8 9 6 5 4 7 3 2 6 7 1 9 8 7 3 9 2 8 6

9 5 1 3 2

Η λύση του προηγούμενου 4 2 1 8 9 5

6 8 9 3 7 1

3 5 7 6 4 2

5 9 8 2 3 7

2 7 4 5 1 6

1 6 3 9 8 4

7 1 6 4 2 8

9 4 5 1 6 3

8 3 2 7 5 9

7 5 1 6 9 2 3 8 4 3 4 9 1 8 7 5 2 6 6 2 8 4 3 5 9 7 1

ει μια εποχή πολλών ευκαιριών για επαγγελματική καταξίωση, καθώς την Τρίτη η Νέα Σελήνη στους Διδύμους κυβερνά τον τομέα της εργασίας και της υγείας, οπότε είναι ιδανική στιγμή για καινούργια εγχειρήματα και για τη βελτίωση της φυσικής σας κατάστασης. Ωστόσο, πρέπει να αποφύγετε τις υπερβολές με τις δίαιτες και να απευθυνθείτε σε έναν διατροφολόγο. Τώρα που μπαίνουμε πλέον επίσημα στο καλοκαίρι μπορείτε να αθληθείτε στη θάλασσα και τα αποτελέσματα να φανούν άμεσα στη σιλουέτα σας. Η ερωτική σας ζωή, με την Αφροδίτη να αυξάνει την τρυφερότητά σας, είναι σε καλό σημείο και είναι ιδανική εποχή για δημιουργία οικογένειας. Την Τετάρτη εισέρχεται ο Ερμής στον Καρκίνο και μέχρι τις 26/6, που θα διανύει τον τομέα των σχέσεων, θα σας δοθούν ευκαιρίες για συνεργασίες και για τη βελτίωση της σχέσης σας.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Με τη Νέα Σελήνη της Τρίτης στους Διδύμους το καλοκαίρι ξεκινάει πολύ θετικά για την ερωτική σας ζωή και είναι ιδανική στιγμή για να δημιουργήσετε μια σχέση ή ακόμα και οικογένεια, αν είστε κατασταλαγμένοι. Επίσης, μπορείτε να κάνετε μια επένδυση που θα αυξήσει τα κέρδη σας ή να εξασκήσετε τα ταλέντα σας και να προωθήσετε με επιτυχία το έργο σας. Γενικά, είστε σε μια πολύ δημιουργική φάση και απολαμβάνετε τη ζωή και τον έρωτα, ενώ οι γονείς δίνετε περισσότερη έμφαση σε θέματα παιδιών. Η κοινωνική σας ζωή είναι έντονη και μπορεί να κάνετε υπερβολές με το ξόδεμα των χρημάτων σας, οπότε έχετε τον νου σας και φανείτε προνοητικοί. Με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο την Τετάρτη και μέχρι τις 26/6, που θα κυβερνά τον τομέα της εργασίας, θα έχετε πολλές επαφές και συναντήσεις που θα συμβάλουν στην επαγγελματική σας καταξίωση.

starfax

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Ο Ιούνιος ξεκινάει με

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Το καλοκαίρι ξεκινάει με τη Νέα Σελήνη στους Διδύμους και, καθώς πραγματοποιείται στον τομέα του σπιτιού, είναι ιδανική στιγμή για να αξιοποιήσετε την ακίνητη περιουσία σας ή για να βελτιώσετε τον χώρο σας και να βάλετε μια καλοκαιρινή πινελιά με φωτεινά χρώματα που θα δημιουργήσουν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο έχετε αφοσιωθεί σε θέματα καριέρας, με αποτέλεσμα να έχει μείνει πίσω η προσωπική σας ζωή, και θα πρέπει να της αφιερώσετε περισσότερο χρόνο, προτού δημιουργηθούν προβλήματα στη σχέση σας. Με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο την Τετάρτη και μέχρι τις 26/6 θα είναι μια πολύ επικοινωνιακή περίοδος και θα έχετε τη δυνατότητα να φλερτάρετε και να βιώσετε έντονες ερωτικές στιγμές που θα σας μείνουν αξέχαστες. Οι γονείς θα ασχοληθείτε περισσότερο με τα παιδιά και, περνώντας ποιοτικό χρόνο μαζί τους, θα ανακαλύψετε νέες δεξιότητες που θα σας δώσουν χαρά.

week

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Ο Ιούνιος ξεκινάει με τη Νέα Σελήνη της Τρίτης στους Διδύμους και, καθώς ενεργοποιείται ο τομέας της επικοινωνίας, οι μετακινήσεις σας θα είναι πολλές και θα ευνοηθούν θέματα εκπαίδευσης, το εμπόριο και η προώθηση υπηρεσιών/προϊόντων. Οι γεννημένοι το 2ο και 3ο δεκαήμερο, με τις αντιθέσεις του Δία με Ήλιο, Σελήνη και Ερμή, θα έχετε μια δυσκολία αυτοσυγκέντρωσης και η υπερβολική γενναιοδωρία σας θα έχει αντίκτυπο στο πορτοφόλι σας, αν δεν επικρατήσει η κοινή λογική. Ωστόσο, θα υπάρξουν ευκαιρίες για πνευματική ανάπτυξη και επέκταση των δραστηριοτήτων σας, αλλά θα πρέπει να είστε προσγειωμένοι και να αποφύγετε την εξιδανίκευση καταστάσεων λόγω υπερβολικής αισιοδοξίας. Την Τετάρτη εισέρχεται ο Ερμής στον Καρκίνο και μέχρι τις 26/6, που θα κυβερνά τον τομέα της οικογένειας, θα δώσετε έμφαση στην επικοινωνία με τα αγαπημένα σας πρόσωπα, σε θέματα ακίνητης περιουσίας, ενώ μπορεί να μετακομίσετε σε έναν καλύτερο χώρο.

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Με τη Νέα Σελήνη της Τρίτης στους Διδύμους ο Ιούνιος ξεκινάει με θετικούς οιωνούς, καθώς σας δίνεται η ευκαιρία να αυξήσετε το εισόδημά σας και να επεκτείνετε τις επιχειρηματικές σας δραστηριότητες, αλλά θα πρέπει να τακτοποιήσετε και οφειλές προς το Δημόσιο, που σημαίνει πως για κάποιο διάστημα θα πρέπει να ελαττώσετε τις απολαύσεις και τις πολυτέλειες. Η ερωτική σας ζωή παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον, όμως έχετε μια υπερβολή όταν ενθουσιάζεστε με κάποιον κι αυτό προκαλεί αρνητικές εντυπώσεις, οπότε θα πρέπει να είστε πιο μετρημένοι στα λόγια και στις ενέργειές σας. Την Τετάρτη εισέρχεται ο Ερμής στον Καρκίνο και μέχρι τις 26/6, που θα κυβερνά τον τομέα της επικοινωνίας, θα είναι ιδανική εποχή για μετακινήσεις, προώθηση υπηρεσιών και εμπόριο, ενώ θα ευνοηθεί και η σύσφιξη σχέσεων με οικεία σας πρόσωπα (αδέλφια κ.λπ.). Θέματα σπουδών θα δοκιμάσουν τις αντοχές σας, αλλά θα βγείτε ασπροπρόσωποι.

α πό τη μα ριβίκυ κα λλέργ η (sta rfa x@ lifo .gr)

30.5.19 – lifo

93

α΄ πρόσωπο week

Γεωργία Παπαστάμου: Η ηχορρύπανση είναι πιο επικίνδυνη απ’ όσο νομίζουμε, διαβάζω. Άνθρωποι που ζουν κοντά σε μέρη με δυνατούς ήχους κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό να εμφανίσουν καρδιακές παθήσεις, αρτηριακή υπέρταση, προβλήματα στον ύπνο τους αλλά και προβλήματα συγκέντρωσης. Παιδιά στην Ερμού που λέτε εδώ και μήνες τη «Μισιρλού», σ’ εσάς μιλάω!

Γιάννης Κωνσταντινίδης: Υπό τους ήχους της Μασσαλιώτιδας και με σαμπάνια γιόρτασε η αντιπαθής μέγαιρα Μαρίν Λεπέν την πρόκρισή της στις ευρωεκλογές. Η νίκη της αποτελεί δείγμα της δύναμης των τεχνικών του μάρκετινγκ, όταν τις στρατολογεί έξυπνα η λαϊκιστική δημαγωγία. Γιατί η ψυχρή και μπάσα Μαρίν δεν εξαργύρωσε μόνο το rebranding του μορμολύκειου-κόμματός της αλλά και τον σφετερισμό όρων από τη ρητορική των οικολόγων. Με πρώτο και «λαμπρότερο» τον όρο «τοπικό», που αντικατέστησε στον δημόσιο λόγο της τη λέξη «εθνικό». Κι έτσι γοήτευσε κάποιους που, ως τότε, ανατρίχιαζαν με τη μασίφ παράτα εθνικισμού. Μικρή παραφωνία η επιλογή του κοσμικού κέντρου «Το Φοινικόδασος» για το μετεκλογικό γλέντι: δεν ηχεί καθόλου «τοπικό». Αντίθετα, με ντεκόρ σε στυλ τροπικάλ φανερώνει, με διαστροφική χαρά, τη φυσική ροπή της Μαρίν προς την εξαπάτηση του όχλου.

Μαρία Παππά: Πρώτα η Eurovision, μετά και πιο πριν το «Game of Thrones», τώρα οι εκλογές. Από τις στιγμές που θέλεις μα πάρεις τα όρη και τα βουνά και να βροντοφωνάξεις: «Ελληνικό Facebook, σκάσε!».

Χρήστος Παρίδης: Το βράδυ της Παρασκευής, προπαραμονή εκλογών, η Ζωοδόχου Πηγής στα Εξάρχεια είχε κατακλυστεί από νέα παιδιά που μπαινόβγαιναν στα δέκα καταστήματα, μικροεπιχειρήσεις και κολεκτίβες όπου δέκα εννέα εικαστικοί εξέθεταν έργα τους στο πλαίσιο της ομαδικής έκθεσης «Storgia: Zoodochou Pigis». Έχοντας υπ’ όψιν τους τον χαρακτήρα των μαγαζιών, τα έργα που οι καλλιτέχνες δημιούργησαν ειδικά για την περίσταση αντανακλούσαν την αισθητική και τη δραστηριότητα του εκάστοτε χώρου. Λίγο πριν από το κλείσιμο της βραδιάς στήθηκε κι ένα πάρτι έξω από ένα μίνι μάρκετ που συμμετέχει και ήταν υπέροχο να βλέπεις νέα, χαμογελαστά πρόσωπα να χαίρονται τη ζωή και την έναρξη του καλοκαιριού, μια ζεστή βραδιά, με μια τόσο ωραία αφορμή.

Άννα Κόκορη: Την Κυριακή το βράδυ πήρα τον Ηλεκτρικό να γυρίσω σπίτι. Κουρασμένη, δεν έδωσα πολλή σημασία δίπλα μου. Μία κυρία, δύο ηλικιωμένοι, τρία κορίτσια και ένας άστεγος μισοπεθαμένος στο βαγόνι. Στην επόμενη στάση μπήκε ένας τοξικομανής. Μας μιλούσε, ζητούσε λεφτά. Κανείς μας δεν γύρισε να τον κοιτάξει. Μόνο ο άστεγος ανασηκώθηκε λίγο από την καρέκλα του, έψαξε τις τσέπες, έβγαλε λίγα ψιλά, του είπε να πλησιάσει και του έδωσε τα μισά. Δεν ξέρω αν ήταν συνεννοημένοι, πάντως, αν δεν ήταν, τότε σίγουρα πρέπει να αρχίσουμε να συνεννοούμαστε εμείς λιγάκι μεταξύ μας.

ρώτα την απο τη λενα φουτσιτζη

Αγαπητή «Α,μπα»: Θέλουμε παιδιά, αλλά φοβόμαστε ότι θα χάσουμε την ελευθερία μας. Το να μεγαλώνεις παιδί είναι ένας αδιάκοπος αγώνας. Μόλις επέστρεψα σπίτι μετά από Σαββατοκύριακο στο σπίτι πολύ αγαπημένης μου ξαδέρφης με τα παιδιά της, 5 και 1 ετών. Είναι και τα δύο πολύ καλά, ήρεμα, ο μεγάλος έχει πρόγραμμα, είναι ευγενικός, υπακούει σε κανόνες και ο μικρός γκρινιάζει ελάχιστα, είναι χαμογελαστός και επικοινωνιακός. Η ξαδέρφη μου ζει μόνη της τον περισσότερο καιρό, ο άντρας της λείπει στο εξωτερικό με τη δουλειά του πάνω από τον μισό μήνα. Ενώ πέρασα ωραία, παίξαμε, γελάσαμε, πήγαμε βόλτες, γύρισα νιώθοντας κουρασμένη! Κάποιες λίγες στιγμές ένιωθα ότι θέλω απλώς να χαλαρώσω λίγο με το κινητό ή την τηλεόραση (και μπορούσα να το κάνω). Αυτό που σκέφτομαι είναι πόσο της βγάζω το καπέλο της ξαδέρφης! Πόσο δύσκολο και κουραστικό πράγμα είναι να πρέπει να έχεις συνεχώς οργάνωση και πρόγραμμα, πόσο τέλειος συντονισμός πρέπει να γίνει για μια απλή βόλτα: τι σνακ θα πάρω για τον καθέναν, πώς θα κατέβουμε και θα μπούμε με ασφάλεια στο αμάξι, πώς θα κουβαλήσεις το καρότσι κ.λπ. Μετά, ποιον θα βάλεις πρώτα για μπάνιο, παράλληλα να έχεις στον νου σου να ετοιμάσεις φαΐ για τον καθέναν κ.λπ., κ.λπ. Το απόγευμα παιχνίδι, δραστηριότητες, καμιά δουλειά στο σπίτι. Ένας αδιάκοπος αγώνας. Δεν βάζω την πολύ συχνή πιθανότητα τα παιδιά να είναι λίγο πιο δύσκολα, γκρινιάρικα, απαιτητικά. Δεν συνεχίζω, οι μάνες τα ξέρετε ήδη. Είμαι 34, σε μια πολύ καλή σχέση εδώ και 3 χρόνια, θα θέλαμε και οι δύο να κάνουμε παιδιά κάποτε, αλλά μας πιάνει τρόμος στην ιδέα να μην έχουμε τον χρόνο ξεκούρασης, ηρεμίας και ξεγνοιασιάς που έχουμε και απολαμβάνουμε τόσο πολύ τώρα. Και λέμε, οk, αργότερα. Και σκέφτομαι: αργότερα πότε; Μήπως υπάρχουν και κάποια βιολογικά όρια; Μήπως αργότερα θα είμαστε εντάξει με το να χάσουμε την ελευθερία μας; Μπερδεύομαι και αγχώνομαι, γιατί στ’ αλήθεια θα ’θελα –και θα θέλαμε– παιδιά.

- Και χωρίς και με παιδιά! απαντηση α,μπα

Ε, ναι, φυσικά υπάρχουν βιολογικά όρια. Ναι, αργότερα μπορεί να είσαστε εντάξει με το να χάσετε την ελευθερία σας. Αν σας πιάνει τρόμος, μάλλον δεν είναι καλή ιδέα να τα κάνετε τώρα. Δεν υπάρχει κανένας κανόνας ότι πρέπει να κάνετε δύο, πάντως. Ούτε είναι υποχρεωτικό να λείπει ο άντρας τον μισό μήνα ούτε είναι υποχρεωτικό να τα μεγαλώνει μόνη της η μάνα. Υπάρχουν παιδικοί σταθμοί, νταντάδες. Και κάποτε μεγαλώνουν τα παιδιά, δεν είναι για πάντα μωρά. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να έχει κανείς οικογένεια, για να είναι γονιός. Δεν αντιλέγω, είναι τρομερά δύσκολο, χάνεις ηρεμία, χάνεις ξεγνοιασιά. Τι θα πει «στ’ αλήθεια θα ’θελα παιδιά;». Αν σε τρομοκρατεί η απώλεια της ξεγνοιασιάς σου (που το σέβομαι πάρα πολύ), δεν ξέρω αν στ’ αλήθεια θέλεις παιδιά, πώς να σου το πω, δεν είναι ακριβής η δήλωση. Μοιάζει περισσότερο «στ’ αλήθεια, μου αρέσει η ιδέα ενός παιδιού, αλλά όχι η πραγματικότητα ενός παιδιού». Μήπως θα σε βοηθούσε να πεις «δεν ξέρω αν θέλω παιδιά» ή «δεν θέλω παιδιά τώρα»; Δεν είναι κακό να κάνεις μια ενδιάμεση δήλωση. Ρωτάς αν θα σου περάσουν οι ενδοιασμοί μέσα στο χρονικό όριο που είναι οk να κάνεις προσπάθειες και δεν θεωρείσαι ηλικιωμένη για τέτοια. Η απάντηση είναι δεν ξέρω. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα σου περάσουν. Μπορεί να είσαι πάντα στο ενδιάμεσο και να μην ξεκαθαρίσει ποτέ μέσα σου. Ακόμα και αν κάνεις παιδιά τελικά, ακόμα και τότε.

Αγαπητή «Α,μπα»: Πώς γίνεται να λέει ότι με αγαπάει, ενώ είναι με άλλη; Με τον πρώην μου βρισκόμαστε και κάνουμε σεξ. Έχω χωρίσει με έναν τύπο μετά από δύο χρόνια σχέσης. Αυτός με χώρισε δηλαδή και μετά από μήνες σιωπής και πόνου αρχίσαμε να βρισκόμαστε κάνοντας σεξ και λέγοντας πόσο πολύ αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Κάποια στιγμή, μετά από δύο βδομάδες, υποψιάστηκα ότι αυτός έχει σχέση. (Είπαμε να το πάρουμε χαλαρά, αλλά δεν σήκωνε τηλέφωνα πάντα και απαντούσε με καθυστέρηση.) Έπαθα σοκ. Στο σπίτι του δεν υπάρχει ούτε ένα σημάδι (ούτε ένα λαστιχάκι). Εάν δεν τον ρωτούσα απευθείας για επιβεβαίωση, για να μου πει «ναι, είμαι με άλλη», θα πίστευα πως παραλογίζομαι. Δεν μου είπε καμία λεπτομέρεια, πέραν του ότι του την έχουν γνωρίσει κάποιοι φίλοι του. Και συνεχίζουμε να βρισκόμαστε αραιά και πού, να κάνουμε σεξ και να λέμε πόσο αγαπιόμαστε. Μέχρι εκεί. Έχω κάνει ένα τρελό πισωγύρισμα και τον σκέφτομαι ασταμάτητα. Και ενώ κάθε φορά λέω να ξεκόψω, μετά ξαναβρισκόμαστε. Πώς γίνεται να λέει πως με αγαπάει και να κάνουμε υπέροχο σεξ, ενώ είναι με άλλη; Ή μάλλον πώς γίνεται να έχει γνωρίσει μια κοπέλα, να είναι στις αρχές της σχέσης τους και να μου λέει ότι με αγαπάει και πως του λείπει το σεξ μαζί μου; Ξέρω ότι ένας άνθρωπος μπορεί να είναι με δύο εραστές/ερωμένες ταυτόχρονα, αλλά εν προκειμένω χωρίσαμε στο ενδιάμεσο. απαντηση α,μπα

μικρές εξομολογήσεισ από τους συντάκτες της lifo

94 lifo – 30.5.19

Άρης Δημοκίδης: Να έξι τρόποι με τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μειώσει κάπως τη διαφορά στις επερχόμενες εθνικές εκλογές: 1. Να σταματήσει να υποτιμά με θράσος τη νοημοσύνη των ψηφοφόρων. 2. Να αρχίσει να λέει αλήθειες.

3. Να κάνει αυτοκριτική και να πει και καμιά συγγνώμη. 4. Να κάνει εκλεκτικό ξεσκαρτάρισμα υποψηφίων. Αρκετά με την ετερόκλητη σαβούρα αριβιστών. 5. Να φτιάξει ένα πρόγραμμα για την ανάπτυξη της χώρας και όχι μόνο για το πώς θα κερδίσει την ψήφο μας. 6. Το σημαντικότερο: να του φύγει η μαγκιά (και ο Πολάκης, αν γίνεται).

Οπότε; Γίνεται να λέει πως σε αγαπάει και να κάνει σεξ μαζί σου ενώ είναι με άλλη, επειδή σε αγαπάει και του αρέσει το σεξ μαζί σου, αλλά δεν θέλει να είναι μαζί σου. Πραγματικά, δεν είναι περίπλοκο. Δεν θέλει να τα έχει μαζί σου. Η αγάπη και το καλό σεξ δεν οδηγούν υποχρεωτικά σε σχέση. Είναι μια καλή αφετηρία, αλλά δεν είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη. Χρειάζονται κι άλλα πράγματα, πολλά ακόμα (κοινωνική συμβατότητα, κοινό όραμα ευτυχίας, ψυχική συμβατότητα, κοινοί στόχοι και πολλά ακόμα). Αν ρωτήσεις «μα, γιατί;», η απάντηση βρίσκεται στους λόγους που τον έκαναν να σου πει να χωρίσετε. Είναι οι δικοί του λόγοι. Δεν είναι απαραίτητο να τους καταλάβεις, ούτε χρειάζεται να τους συμμερίζεσαι. Αρκεί που τους έχει ο ίδιος. στειλτε τισ δικεσ σας ερωτησεις και διαβαστε περισσοτερεσ απαντησεισ στο ampa.lifo.gr

30.5.19 – lifo

95