Τεύχος 627

ρόνια κ •χ

ρόνια κ •χ

2019

λοφορίας υκ

2005 free press

ολα για την αθηνα! δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

28.11.2019

Σ Ε Ν Ή Θ Α Ι Ο

lifo – 28.11.19 2 lifo – 28.11.19

φωτο: χρηστος σαρρης. all we have (double line)», tim etchells, 2016

Σ Α Μ

ΚΕΡΑΊΕΣ, ΤΣΙΜΈΝΤΟ, ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΊΕΣ, ΦΑΝΆΡΙΑ, ΓΚΡΆΦΙΤΙ, ΛΥΚΑΒΗΤΤΌΣ, ΜΠΛΕ ΑΤΤΙΚΌΣ ΟΥΡΑΝΌΣ ΚΑΙ ΌΛΗ ΕΚΕΊΝΗ Η ΓΛΥΚΙΆ ΟΙΚΕΙΌΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΠΌΛΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΆΜΕ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΎΜΕ.

ΑΘΉΝΑ Nο.1 Αθηναίες και Αθηναίοι από

πάντα, αλλά κι εκείνοι που έγιναν από το πρώτο λεπτό που την αντίκρισαν. Καλλιτέχνες του προγράμματος φιλοξενίας Onassis AiR που δημιουργούν στην οδό Φρυνίχου, χωρίς πίεση χρόνου. Μαθητές από 0 έως 107 ετών στον Νέο Κόσμο, που γυμνάζουν την ψυχή τους στα εκπαιδευτικά προγράμματα του Ιδρύματος Ωνάση. Μελετητές που διαβάζουν Καβάφη κάτω από την Ακρόπολη, στην Ωνάσειο Βιβλιοθήκη. Πολίτες σε τολμηρές συζητήσεις για μεγάλα θέματα και αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα στο Σύνταγμα. Θεατές –χιλιάδες ανώνυμοι, που τα ονόματά τους δεν χωρούν σε αυτό το κείμενο– που ζουν μια Αθήνα τόσο τοπική που γίνεται παγκόσμια, σε απρόσμενες συναντήσεις στις εκδηλώσεις της Στέγης. Όλοι εμείς που χορεύουμε στη Συγγρού, ίσως και ερωτευόμαστε, κάτω από τα νέον φώτα του «ALL WE HAVE». Αθήνα, ένας έρωτας δυνατός.

ΑΘΉΝΑ Νο. 5.256.000 (περίπου όσα

δευτερόλεπτα χωράνε στα 10 χρόνια που υπάρχει η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση) 28.11.19 28.11.19 – lifo – lifo

3

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΊ Το νέο βιβλίο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου

Κυρίως όμως το βιβλίο αυτό είναι ένα tour de force ως προς το ύφος του – με μια γλώσσα μεστή και δωρική, αστραφτερή σαν λάμα και γεμάτη ποιητικές αντηχήσεις. Είναι μια απόλαυση να το διαβάζεις: τόσο το πρώτο μέρος που συγκεφαλαιώνει τις αφηγήσεις του Νησιού, όσο και το δεύτερο μέρος που μιλά για τον ερχομό στη μεγάλη πόλη.

ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ & ΣΤO www.lifoshop.gr 4 lifo – 28.11.19

ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

ας φυσά τώρα

Το νέο βιβλίο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο – δίχως αναστολές και δίχως απολογίες. Με σχεδόν εργαστηριακό βλέμμα καταγράφει την αγριότητα και την ομορφιά που ενυπάρχουν σε κάθε ζωή· τα τεχνάσματα και τα κατά συνθήκην ψεύδη που χύνονται σαν μέλι στην παντόφλα της δημοσιογραφίας και των social media.

210

ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ

28.11.19 – lifo

5

6 lifo – 28.11.19

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ commercial director Πηνελόπη Μουλά διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής

Index #627

13

ΜΕΡΗ

ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

LiFOtaste

διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αrt director Χρήστος Τζοβάρας –––––– εμ π ο ρ ι κο τμ η μ α advertising director Γιώτα Αθανασοπούλου

THE ATHENIANS OF LiFO AT THE BENAKI MUSEUM

digital advertising director Χριστίνα Γιαννοπούλου direct sales director Κώστας Μαντάς chief creative officer Λευτέρης Κεφαλάς direct sales Γιώργος Λυκουργιώτης, Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου digital campaign manager Αγγελική Λάζου client service coordinator Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– σ υ ν ταξ η αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα (Θέατρο), Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Σινεμά), Τάσος Μελεμενίδης (Σινεμά), Γιάννης Κωνσταντινίδης (Εικαστικά), Τίνα Μανδηλαρά (Βιβλίο), Νίκη Μηταρέα (Γεύση), Μερόπη Κοκκίνη, Αναστασία Γαλάνη, Δημήτρης Κυριαζής, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Φιλιώ Ράγκου, Πάνος Σάκκας, Νικόλας Σεβαστάκης, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή

ατελιέ αssistant art director Βανέσσα Φερλέ διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639

παρακαλουμε

ανακυκλωστε

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

–––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo 107 B

ΑΘΗΝΑΊΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΆΔΑΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ Ο δήμαρχος Αθηναίων αφηγείται τη ζωή του.

104

28.11.19 – lifo

7

andreas gursky

aπ ο τ ον σ ταθη τ σαγκ αρ ουσιανο

Editorial

ΑΘΗΝΑΊΟΙ ΕΊΝΑΙ ΌΣΟΙ ΤΗΝ ΑΘΉΝΑ ΑΓΑΠΟΎΝ Προκόβουν οι πόλεις που τις αγαπάνε όσοι τις κατοικούν – όχι εκείνες που τις διχάζουν ο ρατσισμός και το μίσος.

Η στήλη που έχει καθορίσει τη LiFO στα 15 χρόνια που κυκλοφορεί είναι οι «Αθηναίοι». Οι αυτοβιογραφικές αφηγήσεις των προσώπων που ζουν, δουλεύουν και ονειρεύονται σε αυτή την πόλη, φερμένων από διαφορετικούς ανέμους και καταγωγές. Τους πλησιάσαμε με ανοιχτό πνεύμα, καθώς πιστεύουμε στο ισοκρατικό «Έλληνες εισίν οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες». Με ανάλογο τρόπο, θα μπορούσαμε να πούμε «Αθηναίοι είναι όσοι την Αθήνα αγαπούν». Είναι πάνω από 600 οι Αθηναίοι που έχουν μπει στην ομώνυμη στήλη της LiFO. Ποιητές, ράπερ, οικιακοί βοηθοί, σεφ, αρχιτέκτονες, συγγραφείς, τραγουδιστές – χωρίς καμία διάκριση φύλου, φυλής, ηλικίας, σεξουαλικότητας ή τάξης. Στην επιλογή των πορτρέτων που θα δείτε βασικό κριτήριο ήταν η τέχνη της φωτογραφίας πορτρέτου, την οποία καλλιεργήσαμε με επιμονή και άποψη σε δύσκολες οικονομικά εποχές, συνεργαζόμενοι με τους κορυφαίους Έλληνες φωτογράφους. Ζώντας καιρούς κατακλυσμιαίων αλλαγών, που είναι λογικό να προκαλούν φόβο και ανασφάλεια ως προς την ταυτότητα ενός έθνους, ας είναι το νόημα αυτής της έκθεσης διαυγές: προκόβουν οι πόλεις που τις αγαπάνε όσοι τις κατοικούν – όχι εκείνες που τις διχάζουν ο ρατσισμός και το μίσος. Αθηναίοι είναι όσοι την Αθήνα αγαπούν.

www.facebook.com/stathis.tsagar

8 lifo – 28.11.19

28.11.19 – lifo

9

Γιορτάζοντας τα 15 χρόνια επιτυχημένης κυκλοφορίας της στους δρόμους της πόλης, η LiFO παρουσιάζει μια μεγάλη φωτογραφική έκθεση αφιερωμένη στα πρόσωπα που πέρασαν από την πιο διάσημη στήλη της.

10 lifo – 28.11.19

28.11.19 – lifo

11

Μουσείο Μπενάκη / Πειραιώς 138 | Εγκαίνια: Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019, ώρα 20.00 | Διάρκεια: 28 Νοεμβρίου 2019 – 2 Φεβρουαρίου 2020

Η τέχνη του πορτρέτου και αναμνήσεις από τα sessions των «Αθηναίων»

___________ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ:

Με το είδος αυτό

του θράσους που αποκτάς στον δρόμο συντελείται μια μετάλλαξη, αποκτάς άλλη αυτοπεποίθηση, μαθαίνεις να ελίσσεσαι σε οποιεσδήποτε συνθήκες και να ξεπερνάς τις αναστολές σου.

q «Δεν θυμάμαι περιστατικά από τις φωτογραφίσεις, γιατί είναι τέτοια η ένταση της στιγμής, που μετά από κάθε συνάντηση κατεβαίνει ο διακόπτης και σβήνουν όλα. Και είναι πολύ κρίμα, γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφτώ πολλούς μοναδικούς ανθρώπους. Υπάρχει, ωστόσο, κάτι που μπορεί να ειπωθεί για μία φωτογράφιση, λόγω του αστείου τρόπου με τον οποίο εξελίχθηκε, εν αγνοία μου. Ήταν η δεύτερη φορά που πήγαινα στο σπίτι του ποιητή Μιχάλη Γκανά και, για να μην κάνουμε τα ίδια, πρότεινα να βγούμε έξω. Κάναμε τον γύρο του τετραγώνου και στο τέλος σταθήκαμε για λίγο σε μια είσοδο πολυκατοικίας. Αλλά ας αφήσουμε μια αυτόπτη μάρτυρα να διηγηθεί τη συνέχεια:

q “Στο απέναντι διαμέρισμα από το παλιό μου γραφείο μένει ένας ποιητής. Τον χάζευα τέσσερα ολόκληρα χρόνια να βγαίνει στο μπαλκόνι και ήξερα απ’ έξω το πρόγραμμά του. Εκείνη την μέρα μόλις είχα τελειώσει τη δουλειά μου και κατέβαινα, όταν, βγαίνοντας, είδα την πιο απίθανη κινηματογραφική σκηνή: τον Γκανά, τον Στάβερη με το τρίποδό του, που τον γνώριζα εξ όψεως, και το αφεντικό μου με ανασηκωμένα τα μανίκια να τους εξηγεί λεπτομερώς και αναλυτικώς πως επρόκειτο για ιδιωτικό χώρο και θα έπρεπε να είχαν ζητήσει άδεια για να φωτογραφηθούν στην είσοδό του. Δεν με πήρε είδηση κανείς, έκατσα για λίγο, τους παρατηρούσα αθόρυβα και γελούσα μόνη μου. Ύστερα τηλεφώνησα στο γραφείο και εξήγησα ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί, χωρίς, ωστόσο, να δώσει κάποιος την ελάχιστη σημασία. Λίγο καιρό μετά ο ποιητής βραβεύτηκε σε μια εκδήλωση όπου βρέθηκε και το αφεντικό μου. Έκπληκτος τον είδε μπρος του, αυτόν που λίγο καιρό πριν είχε βρίσει. “Η εκδίκηση της γυφτιάς” είπε γελώντας ο ποιητής, ενώ ακόμα διηγούμαστε την ιστορία με τον Στάβερη γελώντας. Πάνε πια εννιά χρόνια”.

q “Είναι σαν να σου μιλάει” λέει ο κόσμος αυθόρμητα για έναν πίνακα, όπως και για μια φωτογραφία. Αυτή την ταύτιση με τη βουβή εικόνα, όσο απλοϊκή κι αν φαίνεται, δεν θα τη διακωμωδούσα. Εξάλλου, αυτό δεν είναι που ψάχνουμε στο βλέμμα του άλλου, να μας μιλήσει, να μας συστηθεί, να μας εμπνεύσει εμπιστοσύνη; Αυτό κανονικά αρκεί. Αλλά υπάρχει ίσως περιθώριο και για κάτι ακόμη. Για ένα ξάφνιασμα, ένα αναπάντεχο στοιχείο παραδοξότητας που αιχμαλωτίζει ακαριαία το βλέμμα και σε κάνει να αμφιβάλεις γι’ αυτό που βλέπεις. Μπορεί να είναι μια ανεπαίσθητη λεπτομέρεια, μια στάση “αφύσικη”, ένας λάθος συγχρονισμός, κάτι ανεπιθύμητο που εισβάλλει στο κάδρο, οτιδήποτε. Αλλά ακόμα κι αν τίποτε απ’ όλα αυτά δεν συμβαίνει και είναι όλα αρμονικά δοσμένα, δεν πρόκειται να αρνηθούμε την ευχαρίστησή μας.

q Τίποτα δεν με προόριζε για τη φωτογραφία πορ-

τρέτου. Αισθανόμουν άνετα μόνο μέσα στην κίνηση της πόλης, εκεί όπου είσαι αόρατος και περιφέρεσαι σαν φάντασμα. Αλλά με το είδος αυτό του θράσους που αποκτάς στον δρόμο συντελείται μια μετάλλαξη, αποκτάς άλλη αυτοπεποίθηση, μαθαίνεις να ελίσσεσαι σε οποιεσδήποτε συνθήκες και να ξεπερνάς τις αναστολές σου. Έπειτα, αν δεν περιορίζεσαι στο στούντιο, είναι τόσα αυτά που μπορείς να αντλήσεις από τον δρόμο και να τα μεταγγίσεις στο πορτρέτο: αντανακλαστικά, χορογραφία, αίσθηση του χώρου, ρεπορταζιακή καταγραφή, ακόμα και ψυχολογική αντίληψη. Το να παρατηρείς τους πολλούς σε φέρνει πιο κοντά στον έναν.

q Σημαντικά είναι όλα τα πορτρέτα των ανθρώπων

φείο των αρχείων σου, διατηρείται, πιο πολύ και από ένα ίχνος, η αόριστη αίσθηση μιας στιγμής και μιας συνάντησης.

q Στην αρχή της φωτογράφισης υπάρχει πάντα μια

ισορροπία τρόμου. Μια βουβή αναμέτρηση όπου ο ένας ζυγίζει τον άλλον. Μπορεί να διαισθανθείς τότε στον αέρα είτε μια προσμονή είτε μια καχυποψία. Συνηθέστερα μια

12 lifo – 28.11.19

φωτο: σταθησ τσαγκαρουσιανοσ

που έχουν χαθεί. Εκεί, στο μικρό προσωπικό νεκροτα-

28.11.19 – lifo

13

ΟΙ _________ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ οφορίας κλ

2019

ρόνια κυ •χ

αμηχανία και μια ανασφάλεια και από τις δυο μεριές. Το καλύτερο είναι να παρουσιάζεσαι σχεδόν “γυμνός”, χωρίς κραυγαλέο εξοπλισμό, χωρίς βοηθούς, μακιγιέρ κ.λπ. και να δημιουργείς μια απλή και καλοπροαίρετη πάντα σχέση. Τότε μόνο το πορτρέτο θα μπορέσει να βγει από ένα προκαθορισμένο πλαίσιο και να οδηγήσει σε μια νέα ισορροπία, στη μύτη ενός διαβήτη, όπου θα έχει συμβεί κάτι το αστάθμιστο και το ενδιαφέρον. Ο ένας θα έχει παρασύρει τον άλλον. Όταν, βέβαια, έχουμε να κάνουμε με κάποιον αντιπαθή —υπάρχουν και τέτοιοι—, είναι νόμιμο να υποκύπτουμε στον πειρασμό της σκανταλιάς. Όλο και κάποια ειρωνική μικρολεπτομέρεια θα γλιστρήσει στο πορτρέτο εν αγνοία του αντιπαθούς.

q Συνήθως δεν επιλέγω τις φωτογραφίες που θα δώσω για ένα θέμα, για να μην μπαίνω στα χωράφια των γραφιστών και να μην έχω προστριβές μαζί τους. Ειδικά όταν έχεις εμπιστοσύνη σε ένα άλλο μάτι, είναι μεγάλη ανακούφιση να παραχωρείς όλα τα φιλμ και να ανακαλύπτεις μετά, στο τυπωμένο χαρτί, με τη χαρά της έκπληξης, την επιλεγμένη φωτογραφία. Αυτό, φυσικά, είναι μάλλον η εξαίρεση παρά ο κανόνας.

q Η προσέγγιση του ανθρώπου που φωτογραφίζω είναι πάντα ακριβώς η ίδια, όποιος και να είναι αυτός. Έχεις να λύσεις πάντα την ίδια εξίσωση. Όποιες κι αν είναι οι διαβαθμίσεις του αδιάφορου, του γοητευτικού, του γνωστού, του άγνωστου, του μισητού, του αγαπημένου.

q Έχω σταματήσει να κάνω πορτρέτα. Σίγουρα έχουν χαθεί κάποιοι αυτοματισμοί, αλλά δεν θα ενεργούσα πολύ διαφορετικά αν μου δινόταν πάλι η ευκαιρία. Αυτό ήταν και το πρόβλημα, ότι από ένα σημείο και μετά έχασα το ενδιαφέρον μου λόγω της επανάληψης. Πάντα μου άρεσε να τοποθετώ τον άνθρωπο μέσα σε ένα περιβάλλον, το δικό του ή οποιοδήποτε άλλο, τυχαίο. Αλλά το μόνο που είχα καταφέρει να εξελίξω ήταν η ταχύτητα με την οποία αντιλαμβανόμουν κάποιες υπάρχουσες δυνητικότητες στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. Θυμάμαι πόσο με αποσυντόνιζε στην αρχή η επιμονή με την οποία μού ζητούσαν να τους “στήνω”, να τους “σκηνοθετώ”, όπως μου έλεγαν. Η αναποφασιστικότητα σ’ αυτές τις περιπτώσεις αποτελεί μειονέκτημα, γιατί καταργεί την εμπιστοσύνη. Και χωρίς την εμπιστοσύνη, έστω αυτήν τη σιωπηρή, δεν λειτουργεί το πορτρέτο. Οπότε, αναγκάστηκα κι εγώ να “σκηνοθετώ”, χωρίς όμως να το δείχνω.

q Αν μιλάμε για τη δημοσιογραφική φωτογραφία, είναι γνωστή η καθοριστική στροφή που πήρε με την περίφημη φωτογραφία της προσυδάτωσης ενός αεροπλάνου στον ποταμό Χάντσον, μια φωτογραφία που μεταδόθηκε αρχικά μέσω Twitter από έναν αυτόπτη μάρτυρα πριν αγοραστεί απ’ όλα τα δημοσιογραφικά πρακτορεία. Έκτοτε, είμαστε όλοι δυνάμει αυτόπτες μάρτυρες, προσδοκώντας το scoop στο κινητό μας. Η ολοένα μεγαλύτερη προτεραιότητα που δίνεται στην καυτή είδηση αντί για τη δημοσιογραφική έρευνα έχει αφυδατώσει και την ερευνητική φωτογραφία. Όλο και πιο δύσκολα θα επιλέξει κάποιος να εμβαθύνει σε ένα θέμα, όλο και πιο δύσκολα θα βρει να το διαθέσει.

q Αναρωτιέμαι πώς θα είναι το τοπίο όταν κοπάσει η ναρκισσιστική αυτή φρενίτιδα της selfie, την οποία εξάλλου βλέπω με συμπάθεια. Ένας κόσμος ραγίζει, πρότυπα και συμπεριφορές κατακρημνίζονται κι αυτό θα έχει επιπτώσεις στο πώς βλέπουμε τον εαυτό μας και πώς τον τοποθετούμε εν μέσω των κατακλυσμιαίων αλλαγών που φαίνεται πως θα ζήσουμε. Η βελόνα έχει αρχίσει ήδη να μετατοπίζεται από το αυτιστικό “εγώ” σε ένα πιο γενναίο και ανοιχτό “εμείς”.

q Το γενικό συμπέρασμα του φίλου μου φωτογράφου Γιώργου Μαρίνου, που βλέπει πράγματα που εμείς δεν βλέπουμε (έχει οδηγήσει μεγάλες εταιρείες στη βελτίωση των μηχανημάτων τους με τις παρατηρήσεις του), είναι ότι οι ψηφιακές κάμερες είναι ασυναγώνιστες στο θέμα της ευκρίνειας, αλλά υστερούν στην τονική απόδοση και στην υφή της φωτογραφίας, σε σχέση με τις αναλογικές. Το διαπίστωσε άλλη μια φορά τυπώνοντας την τωρινή έκθεση της LiFO στο Μπενάκη». Είναι διαφορετικό να βγάζεις κάποιον φωτογραφία για προσωπική ευχαρίστηση και διαφορετικό για δουλειά; Δεν έκανα ποτέ αυτόν τον διαχωρισμό. Η αλήθεια όμως είναι ότι το πορτρέτο που προορίζεται για δημοσίευση σου επιβάλλει μία άλλη πειθαρχία, αυστηρότητα και εγρήγορση.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ:

Όταν φωτογραφίζεις πορτρέτα, είσαι ελεύθερος να κάνεις λάθη που μπορούν να σε πάνε κάπου όπου δεν έχεις φανταστεί. q «Μου είχαν ζητήσει να φωτογραφίσω τον Μιχάλη Δ. σε μια ανοιχτή και όχι θερμαινόμενη πισίνα, σε ένα ξενοδοχείο στη Βουλιαγμένη, καταχείμωνο. Όταν φτάσαμε, έβγαλε το πανωφόρι του και τα παπούτσια του πρώτα, μετά κοίταξε το νερό, απλώς το κοίταξε και μου είπε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μπει μέσα. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή πάτησα το κουμπί του κλείστρου της μηχανής. Ευτυχώς, τους άρεσε η φωτογραφία, την έκαναν εξώφυλλο.

q Δεν ξέρω αν η φωτογράφιση πορτρέτου είναι πρόκληση, είναι όμως μια δουλειά που μου αρέσει πολύ. Μια ευκαιρία να γνωρίσεις ανθρώπους, που μερικές φορές μπορεί και να θαυμάζεις, να μπεις στον προσωπικό τους χώρο και να χαζέψεις χωρίς παρεξήγηση, με μια πολύ καλή δικαιολογία. Η πρόκληση για μένα ίσως είναι ότι είμαι ντροπαλή στην πρώτη επαφή και, τραβώντας πορτρέτα, πας συνέχεια κόντρα σε αυτό. Αλλά είμαι και φοβερά περίεργη —με την καλή έννοια—, θέλω να γνωρίζω ανθρώπους, να βλέπω πώς ζουν, να ακούω τι έχουν να πουν. Είναι σαν να θέλεις να ταξιδέψεις, αλλά να φοβάσαι τα αεροπλάνα.

q Πάντα προτιμούσα να τους φωτογραφίζω με φυσικό φως στον προσωπικό τους χώρο, εκεί όπου ζουν ή δουλεύουν, αλλά πολλές φορές βρισκόμουν σε σκοτεινά δωμάτια. Ειδικά όταν πηγαίνεις σε έναν ζωγράφο, φαντάζεσαι ένα στούντιο με μεγάλα παράθυρα και πολύ φως και συνήθως βρίσκεις ένα σκοτεινό, κλειστό από παντού δωμάτιο, με έναν γλόμπο να κρέμεται από το ταβάνι. Όπως και να ’χει, όμως, λατρεύω το φυσικό φως. Επίσης, όχι styling, όχι επαγγελματικό μακιγιάζ, όχι photoshop.

14 lifo – 28.11.19

ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

Η προσέγγιση του ανθρώπου που φωτογραφίζω είναι πάντα ακριβώς η ίδια, όποιος και να είναι αυτός. Έχεις να λύσεις πάντα την ίδια εξίσωση. Όποιες κι αν είναι οι διαβαθμίσεις του αδιάφορου, του γοητευτικού, του γνωστού, του άγνωστου, του μισητού, του αγαπημένου.

2005

λοφορίας υκ

ρόνια κ •χ

28.11.19 – lifo

15

ΟΙ _________ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ οφορίας κλ

2019

ρόνια κυ •χ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

2005

λοφορίας υκ

ρόνια κ •χ

q Πάντα φωτογραφίζω με φιλμ τα πορτρέτα. Μου αρέσει που δεν βλέπεις τι κάνεις την ώρα που φωτογραφίζεις. Είσαι ελεύθερος να κάνεις λάθη που μπορούν να σε πάνε κάπου όπου δεν έχεις φανταστεί. Λατρεύω τα λάθη. Στην ψηφιακή φωτογραφία η ιδέα του λάθους δεν υπάρχει — αν το δεις, θα το διορθώσεις. Επίσης, ασχολείσαι με αυτόν που έχεις μπροστά σου, όχι με τη φωτογραφία του. Αφού εμφανιστούν τα φιλμ, μπορείς να ασχοληθείς πια με τις φωτογραφίες.

q Ένα από τα πορτρέτα μου που μου αρέσουν πολύ είναι της Όλιας

Λαζαρίδου. Πήγαμε βόλτα με τον σκύλο της στον Λυκαβηττό, ήταν χειμώνας, αλλά καταμεσήμερο, με πολύ έντονο φως. Πολλές φωτογραφίες στέκονταν, αλλά διαλέξαμε αυτήν που ήταν κόντρα στο φως. Είναι μια φωτογραφία που θα μπορούσα να ’χα βγάλει σε μια φίλη μου. Αυτό προσπαθούσα να πετύχω: φωτογραφίες που δεν ήταν στημένες, σαν snapshots, αναμνηστικές. Τα περισσότερα πρόσωπα που φωτογράφισα δεν είχαν κανένα πρόβλημα, η φωτογράφιση είναι μέρος της δουλειάς τους, κάτι που κάνουν συχνά.

q Η μηχανή μου βοηθούσε πολύ.

Όλα τα πορτρέτα έχουν γίνει με μια Rolleiflex του ’56, μια πολύ καλή μηχανή με ωραίο, μαλακό φακό, αλλά και ένα πολύ ωραίο αντικείμενο — έτσι διαλέγω τις φωτογραφικές μηχανές, πρέπει να ’ναι όμορφες (άλλο ένα πρόβλημα της ψηφιακής φωτογραφίας: δεν υπάρχουν όμορφες ψηφιακές μηχανές). Κανείς δεν περίμενε να δει αυτήν τη μηχανή. Χάζευαν και τα φιλμ που είναι διαφορετικά από τα συνηθισμένα και τον τρόπο που φορτώνει το φιλμ. Η μηχανή μου πάντα έσπαγε τον πάγο και λειτουργούσε σαν ηρεμιστικό.

q Ένας-δύο με δυσκόλεψαν. Ο ένας βαριόταν και δεν έκανε καμιά προσπάθεια να συνεργαστεί. Τον ρώτησα αν βαριόταν, μου είπε «ναι» και του ζήτησα να συνεργαστεί μαζί μου για να τελειώσουμε γρηγορότερα. Όταν τραβάς με φιλμ δεν θέλεις να πηγαίνουν χαμένα τα κλικ, γιατί στοιχίζουν πολύ ακριβά. Κάποιος άλλος μου είπε «φτάνει» στο δεύτερο κλικ, με το ζόρι κατάφερα να τραβήξω ένα φιλμ — το φιλμ της Rolleiflex έχει δώδεκα πόζες.

q Συνήθως η επιλογή των φωτογραφιών που θα δώσω δεν είναι δύσκολη, οι καλύτερες φωτογραφίες ξεπετάγονται ανάμεσα στις άλλες. Με τον τρόπο που τραβάω, είμαι τυχερή αν έχω περισσότερες από 3-4 φωτογραφίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

q Συνήθως οι διάσημοι είναι πιο εύκολοι, έχουν φωτογραφηθεί πολλές φορές, έχουν αυτοπεποίθηση και μεγάλη άνεση μπροστά στον φακό. Επίσης, όσο πιο διάσημος ήταν κάποιος, τόσο περισσότερο χρόνο μου έδινε, τόσο περισσότερο συνεργαζόταν μαζί μου. Κάθε φορά που φωτογραφίζω κάποιον είναι σαν να τον συναντάω για πρώτη φορά. Με κάποιους είναι σαν να τους ξέρεις χρόνια, με άλλους δεν υπάρχει καμία επαφή. ολια λαζαριδου

q Η ψηφιακή φωτογραφία άλλαξε πολύ τα πράγματα στην επαγγελματική φωτογραφία, μετά ήρθε η κρίση και τα αποτελείωσε. Δεν είμαι σίγουρη ότι η ψηφιακή φωτογραφία έκανε τα πράγματα πιο εύκολα. Οικονομικά είναι πιο εύκολα υποτίθεται, γλιτώνεις τα έξοδα του φιλμ, αλλά πρέπει να ανανεώνεις τις μηχανές σου όλη την ώρα και να ’χεις δίσκους, κι άλλους δίσκους, και γρήγορα κομπιούτερ με τα τελευταία προγράμματα κ.λπ. Από αυτή την άποψη, με δυσκόλεψε. Η αναλογική, η ψηφιακή, το κινητό, είναι η τεχνική πλευρά της φωτογραφίας, το μέσο για να βγάλεις μια φωτογραφία. Ο καθένας από μας διαλέγει αυτό που τον βολεύει για να βγάλει τις φωτογραφίες του. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ο φωτογράφος, το μάτι του και ο τρόπος που βλέπει τον κόσμο γύρω του». Είναι διαφορετικό να βγάζεις κάποιον φωτογραφία για προσωπική ευχαρίστηση και διαφορετικό για δουλειά; Η μόνη διαφορά είναι ότι στη δουλειά πρέπει, μέσα σε συγκεκριμένο χρόνο που σου δίνεται από τον φωτογραφιζόμενο, να βγάλεις κάποια φωτογραφία που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Όταν φωτογραφίζεις για προσωπική ευχαρίστηση, έχεις όσο χρόνο θέλεις και ατέλειωτο περιθώριο για λάθη. Αν δεν σου αρέσει κάτι, το πετάς και το ξανακάνεις, δεν έχεις κανένα άγχος.

ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ: Η φωτογραφία αγαπάει

τους δύσκολους “λεκέδες”, που τόσο πολλοί φοβούνται, ειδικά αυτήν τη μεταβατική εποχή της αυτοφιλτραρισμένης ψευδοευφορίας. q «Ο Γιάνης Βαρουφάκης, τότε που τον φωτογράφισα πρώτος για τη LiFO –πρoτού γίνει υπουργός–, κουβάλαγε ένα

ρίας • χ φο

20

2019

ορίας • χ οφ

νια κυκλ ρό 05

νια κυκλο ρό

16 lifo – 28.11.19

είδος αμέριμνης δυστυχίας, όπως κάθε νάρκισσος. Μια γοητευτική και αγέρωχη φιγούρα έξω από την αθηναϊκή τριλογία, όπου και πραγματοποιήθηκε η φωτογράφιση, στη χρονική συγκυρία εκείνων των πρώτων μνημονιακών χρόνων που τίποτα γοητευτικό και αγέρωχο δεν είχε επιζήσει. Σκεφτόμουν όλη την ώρα αν έπρεπε να τον αποφυλακίσω από την αντανάκλασή του, μεγεθύνοντάς τον με απανωτά close-ups (δεν υπάρχει τίποτα πιο αποκαλυπτικά ξεγυμνωτικό για έναν νάρκισσο από ένα close-up), ή αν έπρεπε να αποτυπώσω το φωτογενές moonwalking του στην αθηναϊκή τριλογία. Τα έκανα και τα δύο. Βλέποντας τις φωτογραφίες μετά, κατάλαβα γιατί λένε πως το πρόσωπό μας είναι η αυτοβιογραφία μας. Υπήρχε εκεί μπροστά μου όλο το πριν, το τώρα και το μετά. Θυμήθηκα πως κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης μου μιλούσε με πάθος και αυτό το γνώριμο βαρουφακικό mind explosion για τον πολιτικό ως ένα είδος μαραμένου φαρισαίου και για την οικονομία ως μια ξεβρασμένη Μαγδαληνή. Τα επόμενα χρόνια είδα πώς πούλησε την εξουσία και πώς τον πούλησε κι αυτή. Κοιτάζω ξανά τα close-ups που του είχα τραβήξει. Μπα σε καλό του...

q Ένα πορτρέτο για να ξεχωρίζει, κατά τη δική μου άποψη, πρέπει να μην είναι μια στείρα αναπαραγωγή της δημόσιας περσόνας του φωτογραφιζόμενου. Δεν είναι εύκολο, ούτε πάντα εφικτό. Χρόνος, χημεία μεταξύ φωτογράφου και φωτογρα-

Ένας-δύο με δυσκόλεψαν. Ο ένας βαριόταν και δεν έκανε καμιά προσπάθεια να συνεργαστεί. Τον ρώτησα αν βαριόταν, μου είπε «ναι» και του ζήτησα να συνεργαστεί μαζί μου για να τελειώσουμε γρηγορότερα.

28.11.19 – lifo

17

ΟΙ _________ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ οφορίας κλ

2005

2019

λοφορίας υκ

ρόνια κ •χ

ρόνια κυ •χ

q Τι κάνει για μένα τη φωτογραφία πορτρέτου να είναι πρόκληση; Όταν καταφέρνω, από τα υλικά της εσωτερικής κατεδάφισης όπου κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως κλίμακας, τσαλαβουτάει, να του αποδείξω πως η φωτογραφία αγαπάει τους δύσκολους “λεκέδες”, που τόσο πολλοί φοβούνται, ειδικά αυτήν τη μεταβατική εποχή της αυτοφιλτραρισμένης ψευδοευφορίας, και όταν ο φωτογράφος αγαπάει και πραγματικά επικοινωνεί με την υπόγεια κατάσταση της ανθρώπινης φύσης, οπότε οι “λεκέδες” αναδεικνύουν το μεγαλείο που ο καθένας μας κουβαλάει.

q Ένα από τα πιο αγαπημένα μου πορτρέτα των “Αθηναίων” είναι του Σπύρου Στάβερη. Είναι της ηθοποιού Αμαλίας Μουτούση. Σχεδόν παγανιστικά φωτογραφημένη και με την αγαπημένη μου on location εξωστουντιακή λογική που χαρακτηρίζει σχεδόν όλο το έργο του Σπύρου, ποζάρει δίνοντας στη σάρκα της καλοσύνη, εξυπνάδα και το βασικότερο: εικασία και μυστηριακή χαρμολύπη που σε πείθει πως ο ρόχθος κάθε φωτογραφικού ιλίγγου είναι το απαραίτητο απόβαρο αυτής της τελικά βαθιά αγαπητικής διαδικασίας που είναι η φωτογραφία. Όσον αφορά το δικό μου τερέν, αγαπώ ελάχιστα πιο πολύ από τα υπόλοιπα το session με την ηθοποιό και σύζυγο του Γιώργου Λάνθιμου, Aριάν Λαμπέντ, και εκείνο με την ποιήτρια και μεταφράστρια Τζένη Μαστοράκη. Η Aριάν Λαμπέντ διαθέτει μια έμφυτη κομψότητα αλλά και ένα πρωτοφανές ένστικτο που της επιτρέπει να κυλάει ανάμεσα στην ψευδαίσθηση, στη φαντασία και στο αίσθημα της λήψης αταξικά αλλά και θωπευτικά, βίαια αλλά και πρόσφορα. Μαζί της το αόρατο έγινε οικείο. Στην περίπτωση της Τζένης Μαστοράκη καταδυθήκαμε και οι δύο συνωμοτικά, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, σε μια επιθετικά αγαπητική ανταλλαγή παραδοξοτήτων. Οι συγγραφείς γράφουν για να αγαπηθούν. Οι φωτογράφοι φωτογραφίζουν γιατί δεν ξέρουν ν’ αγαπούν αλλιώς. Σ’ εκείνο το υπόγειο γκαράζ στην Κλαυθμώνος όπου έγινε η φωτογράφιση καταλάβαμε και οι δύο πως οι λέξεις και ο φακός είναι αδέρφια. Ενίοτε κρύβουν μέσα τους την πιο άγρια μοναξιά του κόσμου. Όταν όμως συμφιλιώνονται, ζωγραφίζουν μαζί όνειρα, ίσκιους και αινίγματα.

q Είναι κοινό μυστικό πως η κάμερα φοβίζει. Ο χρόνος πριν από τη φωτο-

Υπάρχουν μερικές περιπτώσεις που με δυσκόλεψαν, κυρίως όμως στην ενασχόλησή μου με τη θεατρική φωτογραφία. Οι «Αθηναίοι» υπήρξαν όλοι τους βελούδινα ειλικρινείς φωτογραφικά. Ακόμα και όσοι είχαν κατατρομάξει στην αρχή.

γράφιση για μικρή επαφή, έστω ελάχιστος, πάντα βοηθάει. Τρικ δεν έχω για να κάνω αυτόν που φωτογραφίζεται να νιώσει άνετα, αλλά μια κοινή διαδικασία που ακολουθώ είναι η χορογραφημένη συνενοχή. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται. Συνήθως περιγράφω μια συνθήκη που πιστεύω πως θα βοηθήσει τη διαδικασία. Αν δω κατά τη διάρκειά της πως δεν δουλεύει, αλλάζω τη χορογραφία ανεπαίσθητα, μ’ ένα βλέμμα κι ένα ειλικρινές χαμόγελο. Δεν είναι δύσκολο να σπας τον πάγο. Αρκεί να θυμάσαι πως είναι μεγάλο δώρο να χορεύεις φωτογραφικά με τον άλλο. Ακόμα και στον πάγο.

q Υπάρχουν μερικές περιπτώσεις που με δυσκόλεψαν, κυρίως όμως στην ενασχόλησή μου με τη θεατρική φωτογραφία. Οι “Αθηναίοι” υπήρξαν όλοι τους βελούδινα ειλικρινείς φωτογραφικά. Ακόμα και όσοι είχαν κατατρομάξει στην αρχή.

q Η επιλογή των φωτογραφιών που θα δώσω είναι ένας συγκερασμός αυτού που θέλει εκείνος που σου έχει αναθέσει τη φωτογράφιση, αυτού που αρχικά ο φωτογραφιζόμενος πιστεύει και αυτού του φευγαλέου που, αν είμαι τυχερός, θα το “αιχμαλωτίσω”. Εδώ να σημειώσω πως ο φωτογράφος δεν πρέπει να φοβάται τα λάθη. Καμιά φορά, καλλιτεχνικά είναι ανώτερα από τα “σωστά”.

q Τα ελληνικά media δεν είχαν ποτέ ουσιώδη γνώση και νοιάξιμο, πέραν της ειδησεογραφικής χρήσης, για την καλλιτεχνική φωτογραφία και τη συναρμογή της μαζί τους – εκτός των εξαιρέσεων που προανέφερα. Το κωστοπουλικό σύμπαν αναπόφευκτα αντικατέστησε το παλιακό μοντέλο που επικρατούσε με αναιμικές μιμήσεις των παγκόσμιων συνθηκών. Κατανοητό, αλλά κούφιο και θνησιγενές καλλιτεχνικά, επηρέασε δύο ολόκληρες γενιές στα διάφορα παρεμφερή industries με στρεβλό τρόπο. Ύστερα ήρθε η πρώτη δεκαετία της κρίσης και οι τελετουργικές ρουτίνες κατέρρευσαν μέσα στον ορυμαγδό. Οι κλίμακες άλλαξαν, οι υπάρχουσες δημιουργικές φωνές –όσες άντεξαν– και οι νέες που προστέθηκαν συνεχίζουν, παρά την εξουθένωση. Θέλω να παραμείνω αισιόδοξος, κι ας έχει αλλάξει προς το χειρότερο η κατάσταση.

q Ζούμε σε ενδιαφέροντες και μεταβατικούς καιρούς σε κάθε επίπεδο. Η φωτογραφία είναι αδύνατον να μην επηρεαστεί, όπως και κάθε άλλο καλλιτεχνικό μέσο. Οι selfies δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Η μαζικότητα, ο διαμοιρασμός και το κοινό μάτριξ στο οποίο συμμετέχουμε όλοι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη φάση. Που είναι μόνο η αρχή, γιατί κι αυτό θα αλλάζει φάσεις και πεδία, καθώς θα αλλάζει και η τεχνολογία. Πώς βλέπω, λοιπόν, το μέλλον; Ακόμα πιο ένδοξο ψηφιακά. Μακάρι να παραμείνει η ουσία, είτε τη διαλέξει το πλήθος είτε εμείς.

q Η ψηφιακή κάμερα δεν έχει επηρεάσει καθόλου την ποιότητα της φωτογραφίας. Αυτό που έχει επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα της φωτογραφικής τέχνης είναι το άοκνο και άνοο photoshopping». Είναι διαφορετικό να βγάζεις κάποιον φωτογραφία για προσωπική ευχαρίστηση και διαφορετικό για δουλειά; Μερικές φορές, ναι. Αλλά δεν είναι τόσο διαφορετικό όσο μπορεί να νομίζουμε. Σημασία έχει να επιμένεις ν’ αναζητάς τα πρωταρχικά στοιχεία που σε έκαναν ν’ ασχοληθείς με την τέχνη της φωτογραφίας. Και αυτά μπορεί να είναι χαραγμένα με τον ίδιο ακριβώς ψυχικό παλμό στο χαμόγελο ενός αγοριού που περιμένει το τρένο στον σταθμό Λαρίσης και στις αυλακιές του προσώπου μιας ποιήτριας που ανάβει τσιγάρο σε ένα υπόγειο γκαράζ στην Κλαυθμώνος.

18 lifo – 28.11.19

ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

φιζόμενου, στρεβλή αντίληψη των ελληνικών media για το τι σημαίνει φωτογραφία, που με τη σειρά της έχει επηρεάσει και όσους φωτογραφίζονται. Ανάμεσα στην παλιακή αισθητική του “Φαντάζιο” και τον κακοχωνεμένο glossy κωστοπουλικό μιμητισμό υπάρχει αυτό που με συνέπεια καλλιεργούν αισθητικά η LiFO και ο Τσαγκαρουσιάνος εδώ και πολύ καιρό και που επέτρεψε σε πολλούς από μας να φωτογραφίζουμε τον εσωτερικό πυρετό με κρυφή ένταση και ακαριαία αθωότητα.

28.11.19 – lifo

19

ΟΙ _________ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ οφορίας κλ

2005

2019

λοφορίας υκ

ρόνια κ •χ

ρόνια κυ •χ

ΣΤΆΘΗΣ ΜΑΜΑΛΆΚΗΣ

Σ ΤΆ Θ Η Σ

ΜΑΜΑΛΆΚΗΣ:

Η φωτογραφία πορτρέτου είναι μια στιγμιαία ισορροπία ανάμεσα στο θέμα και τον φωτογράφο. Η διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσεις για να βρεθείς εκεί είναι άγνωστη και πολλές φορές δεν την ανακαλύπτεις. q Δεν θυμάμαι πολλές λεπτομέρειες από τις φωτογραφίσεις των Αθηναίων αλλά από την περιήγηση με τον Νίκο Ναυρίδη στην Ελευσίνα, ανάμεσα στα στάχυα από την εγκατάσταση του έργου του στο Ελαιουργείο. Θυμάμαι το πόσο ευγενικός και απλός ήταν. Από τη συνέντευξη της Κατερίνας Ιατροπούλου στον Θοδωρή Αντωνόπουλο, που προηγήθηκε της φωτογράφισης, θυμάμαι τις αφηγήσεις από την εποχή της χούντας, που με έκαναν να ανατριχιάζω.

q Αυτό που κάνει ένα πορτρέτο να ξεχωρίζει είναι η διαχρονικότητα, το να στέκει μια εικόνα πέρα από το πλαίσιο της συνέντευξης ή οποιασδήποτε ανάγκης καλύπτει τη στιγμή που γίνεται.

q Η φωτογραφία πορτρέτου είναι μια στιγμιαία ισορροπία ανάμεσα στο θέμα και τον φωτογράφο. Η διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσεις για να βρεθείς εκεί είναι άγνωστη και πολλές φορές δεν την ανακαλύπτεις. Εξωγενείς παράγοντες, η κίνηση του ενός ή του άλλου, κάνουν την ισορροπία αυτή αδύνατη. Αυτή είναι η πρόκληση. Είναι διαφορετικό να βγάζεις κάποιον φωτογραφία για προσωπική ευχαρίστηση και διαφορετικό για δουλειά; Για να κάνω ένα πρόσωπο να αισθανθεί άνετα μπροστά στην κάμερα, συνήθως δείχνω πρώτος τις αδυναμίες μου, τη δική μου αγωνία για το αποτέλεσμα. Μερικές φορές γελοιοποιούμαι με την αδεξιότητά μου να κινηθώ στον χώρο. Νομίζω ότι αυτό τους χαλαρώνει, κάνει την προσοχή τους να στραφεί αλλού, να φύγει από την εικόνα του εαυτού τους».

ΠΑΝΤΕΛΉΣ ΖΕΡΒΌΣ:

Η φωτογραφία

πορτρέτου είναι πρόκληση, γιατί πρέπει σε πολύ μικρό διάστημα να δημιουργήσεις μια σχέση με

τον φωτογραφιζόμενο και μέσα από αυτήν να Για μένα, οι

αποδώσεις σε μια στιγμή αυτό που βλέπεις μέσα εικόνες που είναι από αυτήν τη σχέση.

q Θυμάμαι πως, όταν πήγα να φωτογραφίσω τον κ. Βουτσά, ήταν σε άσχημη μέρα. Ήταν πολύ κουρασμένος και είχε κάποιο πρόβλημα υγείας που τον ανάγκαζε να έχει μάσκα οξυγόνου. Ήταν σχεδόν αγνώριστος. Μιλήσαμε λίγο και όταν ήταν έτοιμος, μου είπε “πάμε” και, σαν να γύρισε τον διακόπτη, έγινε ο γνωστός, λαμπερός Βουτσάς. Άλλη φωτογράφιση που μου έμεινε ήταν με την Πατρίτσια Φιλντ, που βγήκαμε στη μέση της Βασιλίσσης Σοφίας. Δεν κώλωσε ούτε στιγμή κι ας κινδυνεύαμε να μας πατήσουν. Επίσης, η φωτογράφιση του Μάλαμα, που έγινε σε ένα μπαρ κοντά στον Σταύρο του Νότου όπου έπαιζε. Ήταν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης με τον Φώτη Βαλλάτο και επειδή δεν είχα πολλές γωνίες, αναγκαζόμουν να τον φωτογραφίζω ανάμεσα από τα ποτήρια.

q Για μένα ένα πορτρέτο ξεχωρίζει αν μου δημιουργεί κάποιο συναίσθημα. Δεν έχει σημασία ποιο συναίσθημα, αρκεί να το δημιουργεί. Η φωτογραφία πορτρέτου είναι πρόκληση, γιατί πρέπει σε πολύ μικρό διάστημα να δημιουργήσεις μια σχέση με τον φωτογραφιζόμενο και μέσα από αυτήν να αποδώσεις σε μια στιγμή αυτό που βλέπεις μέσα από αυτήν τη σχέση. Κάποιες φορές, που υπάρχει χημεία, είναι πιο εύκολο, άλλες είναι πολύ δύσκολο.

q Για μένα, οι εικόνες που είναι σημαντικές είναι αυτές των δικών μου ανθρώπων. Για τα πορτρέτα και τις υπόλοιπες εικόνες, θα κρίνουν άλλοι. Οι “Αθηναίοι” ως πρότζεκτ, όμως, έχουν μια ιδιαίτερη θέση, γιατί είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα καταγραφή μια εποχής της πόλης μας. Είναι διαφορετικό να βγάζεις κάποιον φωτογραφία για προσωπική ευχαρίστηση και διαφορετικό για δουλειά; Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη τεχνική για να χαλαρώνω αυτούς που φωτογραφίζω. Μιλάμε λίγο και προσπαθώ να δημιουργήσω μια κάποια σχέση μαζί τους. Συνήθως, πάντως, χαλαρώνουν όταν καταλάβουν πως ξέρεις τι κάνεις και ότι δεν θα τους ζητήσεις πράγματα ξένα προς αυτούς».

20 lifo – 28.11.19

σημαντικές είναι αυτές των δικών μου ανθρώπων. Για τα πορτρέτα και τις υπόλοιπες εικόνες, θα κρίνουν άλλοι. Οι «Αθηναίοι» ως πρότζεκτ, όμως, έχουν μια ιδιαίτερη θέση, γιατί είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα καταγραφή μιας εποχής της πόλης μας.

28.11.19 – lifo

21

ΟΙ _________ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ οφορίας κλ

2005

2019

λοφορίας υκ

ρόνια κ •χ

ρόνια κυ •χ

πορτρέτου πρέπει να γίνεται με δεξιότητα και

υπομονή. Με δεξιότητα όσον αφορά την τεχνική

και με υπομονή ώστε να μπορέσεις να καταγράψεις τον χαρακτήρα και τις μοναδικές ιδιότητες που έχει ο άνθρωπος που στέκεται απέναντί σου.

ΕΙΡΉΝΗ ΜΙΧΟΠΟΎΛΟΥ

ΕΙΡΉΝΗ ΜΙΧΟΠΟΎΛΟΥ: Η φωτογραφία

q Η φωτογραφία πορτρέτου για τους περισσότερους είναι μια καταγραφή, η εικόνα ενός ατόμου, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Η φωτογραφία πορτρέτου πρέπει να γίνεται με δεξιότητα και υπομονή. Με δεξιότητα όσον αφορά την τεχνική και με υπομονή ώστε να μπορέσεις να καταγράψεις τον χαρακτήρα και τις μοναδικές ιδιότητες που έχει ο άνθρωπος που στέκεται απέναντί σου. Σίγουρα, μέσα σε ένα πορτρέτο συνυπάρχουν δύο χαρακτήρες, αυτός του φωτογραφιζόμενου και ο δικός σου, δηλαδή του φωτογράφου.

q Η φωτογραφία πορτρέτου είναι πρόκληση, γιατί θέλεις να δημιουργήσεις μια εικόνα που να προκαλεί συναίσθημα, κυρίως να βγάζει το συναίσθημα του ανθρώπου που κάθεται απέναντί σου αλλά και το δικό σου τη συγκεκριμένη στιγμή. Επίσης, ανάλογα με το ποια θα είναι η χρήση της φωτογραφίας, μπορεί να χρειάζεται να δείξεις διάφορα skills για τον συγκεκριμένο άνθρωπο.

q Οι περισσότεροι άνθρωποι μπλοκάρουν μπροστά στον φακό και κλείνονται συναισθηματικά, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αφεθούν, να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τη διαδικασία. Η πρόκληση για μένα είναι να καταφέρεις να τους ξεκλειδώσεις, να μπορέσεις να τους χαλαρώσεις και να αφεθούν κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης.

q Όλα τα πορτρέτα που έχω κάνει τα θεωρώ σημαντικά. Ίσως περισσότερο σημαντικά θεωρώ αυτά των ανθρώπων που εγώ θαύμαζα και ήταν τιμή μου να τους φωτογραφίσω, ειδικά αυτών από το εξωτερικό. Είναι διαφορετικό να βγάζεις κάποιον φωτογραφία για προσωπική ευχαρίστηση και διαφορετικό για δουλειά; Για να κάνω αυτούς που φωτογραφίζονται να αισθανθούν άνετα μπροστά στην κάμερα, αρχικά προσπαθώ να μάθω λίγα πράγματα γι’ αυτούς, όσα μπορούν να μου πουν. Χαλαρώνουμε, ακούμε σίγουρα μουσική που ταιριάζει στη φωτογράφιση και αρχίζουμε αργά να μπαίνουμε στο κλίμα με γέλιο, χωρίς φόβο προς την κάμερα. Έχω δυσκολευτεί σε αρκετές φωτογραφίσεις, όπου προσπαθούσα να κρατήσω τις ισορροπίες και ίσως κάποια συναισθηματική φόρτιση προερχόμενη από τον φωτογραφιζόμενο. Παρ’ όλα αυτά, κάθε πορτρέτο είναι για μένα μια ολόκληρη ιστορία που με ανταμείβει πάντα στο τέλος και τη θυμάμαι με αγάπη».

FREDDIE F.

Η φωτογραφία πορτρέτου είναι πρόκληση, γιατί θέλεις να FREDDIE F.: Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη δημιουργήσεις πρόκληση σε οποιοδήποτε πορτρέτο είναι η μια εικόνα που να προκαλεί εμπιστοσύνη. συναίσθημα, κυρίως να βγάζει q Θυμάμαι έντονα τις πολλές φωτογραφίσεις με τον Πάνο Κουτρουμπούση. Την πρώτη φορά που μπήκα στο σπίτι το συναίσθημα του, κατάλαβα ότι θα βγει καλή φωτογραφία. Πέρα από το υπέροχο πρόσωπό του και ένα φοβερά παιδικό ταμπεραμέντο, στο σπίτι υπήρχαν παντού συλλεκτικά παιχνίδια, τέρατα, μάσκες, κρανία, κόμικς και ένας συνδυασμός επίπλων σε στυλ americana, του ανθρώπου art deco και βρετανικού shabby chic. Καθίσαμε και μιλήσαμε αρκετή ώρα και γρήγορα κατάλαβα ότι από τη μια μεταξύ μας που κάθεται δημιουργούνταν μια φιλία και από την άλλη ότι ήταν ζόρικος, τσαμπουκάς, είχε άποψη για τα πάντα. Από σεβασμό δεν ήθελα να τον απογοητεύσω, αλλά καταλάβαινα ότι, έχοντας υπάρξει συγγραφέας, δημιουργός κόμικ, ζωγράφος, περφόρμερ και απέναντί σου αλλά φωτογράφος, κατά κάποιον τρόπο, ίσως δεν θα τα βρίσκαμε αισθητικά και θα απαιτούσε να κάνω κάτι που θα σκηνοθετούσε ο και το δικό σου ίδιος. Μόλις έβγαλα την κάμερα και τράβηξα τις πρώτες δύο φωτογραφίες με το δυνατό φλας που συνηθίζω να χρησιμοποιώ, ο Κουτρουμπούσης σάστισε. «Τι κάνεις εκεί; Γιατί είναι τόσο έντονο το φλας, θα καταστρέψεις όλη την ατμόσφαιρα» μου τη συγκεκριμένη είπε. Του εξήγησα ότι έτσι τραβάω, ότι δημιουργώ δική μου ατμόσφαιρα με δυνατό φλας και έντονα χρώματα και ότι έχω ένα δικό μου στυλ που θα ήθελα να σεβαστεί. «Το πολύ φως δεν είναι καλό, να ξέρεις, είναι σαν μια πυρηνική έκρηξη, μπορεί να στιγμή. τα εξουδετερώσει όλα! Έτσι έγινε στη Χιροσίμα, πρώτα είδαν ένα δυνατό φως και μετά, τίποτα!».

q Γελάσαμε με αυτό που είπε, τον καθησύχασα ότι δεν θα τον εξουδετέρωνα και συνέχισα να τραβάω με το στυλ που ήθελα, ενώ ο ίδιος άρχισε να μπαίνει σε έναν ρόλο σχεδόν εφηβικό, με μορφασμούς και μια ποιότητα που έχω συναντήσει σε λίγους ανθρώπους που έχουν ένα άστρο, κάτι ξεχωριστό και πραγματικά ιδιαίτερο. Όμορφη εμπειρία ήταν και αυτή με την Αλεξίου. Από την πρώτη στιγμή υπήρξε χημεία μεταξύ μας, αν και όλοι με προειδοποίησαν ότι θα υπάρχουν πολλοί γύρω της

22 lifo – 28.11.19

Β

λέποντας με ενθουσιασμό το πρόγραμμα και κοντοστέκοντας στις διαδραστικές δυνατότητες που προσφέρει, βρήκαμε όχι έναν ούτε δύο, αλλά 15 λόγους για να επιλέξουμε την COSMOTE TV για την ψυχαγωγία μας.

1

Η νέα σεζόν του «American Gods», που για άλλη μια φορά θα μας καθηλώσει με τη «Σκιά» του. Αλλά και ο νέος κύκλος της σειράς «Manifest 2», που μοιάζει πολλά υποσχόμενος: Γιατί, άραγε, επιστρέφουμε πάλι στην πτήση 828;

2

Συνεχίζουμε στο COSMOTE SERIES HD με τη νέα σειρά «Hernan» που μας ταξιδεύει στα χρόνια του κονκισταδόρ Hernan Cortés, στο εξωτικό και άγριο τότε Μεξικό. Χμ, και επειδή αγαπάμε την Ιστορία, δεν θα χάσουμε την επόμενη σεζόν της «Britannia» με Ρωμαίους και Κέλτες, και χαμούλης στο τετράγωνο.

Κι αν το κανάλι των σειρών μάς γαργαλάει τη φαντασία, δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για τα κανάλια COSMOTE CINEMA. Πρεμιέρες αλλά και blockbusters για τους αθεράπευτα αμερικανόφιλους.

Δεκαπέντε (15) χρόνια κλείνουμε φέτος και μαζί μας γιορτάζετε όλοι. Aπό αυτήν τη γιορτή δεν θα μπορούσε να λείπει η COSMOTE TV, που, όπως εμείς, έτσι κι αυτή αποτελεί μια hi-end επιλογή για όσους επιθυμούν ποικιλία, ποιότητα, τελευταία trends και μια σύγχρονη σχέση με ό,τι σημαίνει πολιτισμός.

3

Θέλετε πάλι Avengers; Θα έχετε τους τελευταίους! Θέλετε πολυ-οσκαρική μαγεία; Να είναι καλά ο Ντελ Τόρο με το The Shape Of Water. Θέλετε μια πραγματική ιστορία όπου η ζωή ξεπέρασε τη φαντασία; Δείτε το Rocketman και μάθετε τα πάντα για τον ζωντανό μύθο Elton John.

4

Αλλά, πέρα από σειράκηδες και ταινιόπληκτους, υπάρχουν και οι οικογένειες, που συχνά-πυκνά αναρωτιούνται τι να δουν. My dear families, pay attention! Δείτε τον Will Smith ως Τζίνι στον Αladdin αλλά και τη δύναμη που μπορεί να έχει η διαφορετικότητα του Dumbo.

5

Η COSMOTE TV στηρίζει σταθερά και προχωράει δυναμικά στην παραγωγή πρωτότυπου περιεχομένου με το «Έτερος Εγώ - Χαμένες Ψυχές», μια σειρά δολοφονιών που ακολουθούν τους άθλους του Θησέα, τις «Βραδινές Ιστορίες», ένα late night talk show με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Φισφή και εκλεκτούς καλεσμένους, αλλά και τις «Ιστορίες στο Πλεχτό» για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους.

6

Η ώρα του παιδιού συνεχίζεται και στο COMEDY KIDS αυτόν τον Δεκέμβριο. Πρόκειται για το πρώτο TV show στο οποίο συμμετέχουν οι γονείς με τα παιδιά τους, με παιχνίδια γνώσης, ταξίδια στο μέλλον και στο παρελθόν, δοκιμασίες και γονικά προβλήματα που ζητούν παιδικές λύσεις!

7

COSMOTE HISTORY HD, το μοναδικό κανάλι με ντοκιμαντέρ, αφιερωμένο στην Ιστορία, στον πολιτισμό, στις τέχνες, στην επιστήμη και στους τόπους της Ελλάδας, με 18 νέες πρωτότυπες παραγωγές όπως οι: Πρόσωπα και εποχές, Ο μεγάλος πόλεμος - Μακεδονικό μέτωπο (1915-1918) και Λόγος - Αντίλογος.

Μπαίνουμε τώρα στα αθλητικά κανάλια, όπου με το COSMOTE SPORT θα πάρουν φωτιά τα delivery!

8

Η χαρά της μπάλας είναι αποκλειστικά εδώ με UEFA Champions League, UEFA Europa League, Bundesliga, LaLiga Santander, Premier League, Κύπελλο Ελλάδας και πολλά ακόμα.

9

Η μαγεία του μπάσκετ απογειώνεται στο NBA όπου θα χαιρόμαστε τα αδέλφια Αντετοκούνμπο αλλά και τα εγχώρια αστέρια μας στο EKO Basket League. Παναθηναϊκοί και Αεκτζήδες ετοιμαστείτε για μεγάλες στιγμές!

10

Οι λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού θα μυρίσουν τα λάστιχα της Formula 1TM και του ΜotoGPTM.

11

Μετά τον τελευταίο τελικό του Nitto ATP Finals που κέρδισε ο «άγιος» Στέφανος (Τσιτσιπάς) όλοι αγαπήσαμε το τένις. ATP Masters 1000, ATP 500, ATP 250 για τα μάτια σας μόνο.

Πέρα από τα προγράμματα, όμως, στα οποία θα κολλήσετε, δεν πάνε πίσω και οι διαδραστικές δυνατότητες. Γι’ αυτό, για τους τέσσερις last but not least λόγους έχουμε:

12

Δωρεάν On demand υπηρεσία (COSMOTE TV PLUS) για να βλέπεις οn demand, χωρίς ανάσα, back to back, ολόκληρους κύκλους σειρών και ταινίες.

13

Γιατί με την COSMOTE TV μπορείς να παρακολουθήσεις ό,τι θες, εντός και εκτός σπιτιού, όπου κι αν βρίσκεσαι, από το κινητό, το tablet ή το laptop σου.

14

Γιατί ακόμα μπορείς να γυρίζεις τον χρόνο πίσω και να βλέπεις ό,τι έχασες την τελευταία εβδομάδα, χωρίς καμία επιπλέον χρέωση (REPLAY TV).

15

Τέλος, γιατί μπορείς να νοικιάσεις μια ταινία αμέσως μετά την προβολή της στη μεγάλη οθόνη, σε πρώτη προβολή από τον καναπέ σου.

28.11.19 – lifo

23

ΟΙ _________ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ οφορίας κλ

2005

2019

λοφορίας υκ

ρόνια κ •χ

ρόνια κυ •χ

FREDDIE F.

με άποψη και ότι θα έπρεπε να πάω με τα νερά τους. Εγώ, όμως, είχα στο μυαλό μου κάτι λίγο διαφορετικό από αυτό που θα έκανε ένας φωτογράφος με ένα τόσο αναγνωρίσιμο πρόσωπο, ιδιαίτερα με ένα πρόσωπο φοβερά όμορφο, με χείλη που συζητάνε όλοι. Η περίοδος τότε ήταν περίεργη στην Αθήνα: η πόλη καιγόταν κάθε λίγο και λιγάκι και γενικότερα υπήρχε μια ανησυχία και μια αστάθεια. Έπρεπε να τραβήξουμε πορτρέτο για εξώφυλλο και ήθελα κάτι που να αντιπροσωπεύει αυτό που αισθανόμουν από τα βλέμματα του κόσμου που κυκλοφορούσε στους δρόμους εκείνη την περίοδο. Τη ρώτησα αν θα είχε αντίρρηση να καλύψει το στόμα της – εξάλλου, για μένα, τα μάτια της είναι το παράθυρο σε αυτό που είναι η Χάρις Αλεξίου και παραμένουν φοβερά νεανικά. Δεν είχε καμία αντίρρηση κι έτσι κάναμε μια σειρά πορτρέτων που αγάπησα.

q Μου αρέσουν τα πορτρέτα να είναι τραβηγμένα είτε σε προσωπικούς χώρους είτε σε χώρους όπου αισθάνεται

Τώρα πια, επειδή υπάρχουν τόσο πολλές φωτογραφίες καθημερινά, με την πληθώρα των πληροφοριών και των social media, η φωτογραφία θεωρείται ότι πρέπει να έχει έναν παράγοντα «wow». Η φωτογραφία πια ξεχνιέται μετά από μερικές ώρες.

κάποια οικειότητα ο φωτογραφιζόμενος. Πολλές φορές κάθομαι και επεξεργάζομαι το περιβάλλον της φωτογραφίας, τα αντικείμενα που βρίσκονται γύρω από το πρόσωπο – καμιά φορά αυτά σου λένε περισσότερα για κάποιον από ένα τυχαίο κλικ. Αυτό το στοιχείο είναι σημαντικό για μένα, δεν με πολυενδιαφέρουν, δεν μου πολυαρέσουν τα πορτρέτα που έχουν μια αποστειρωμένη, minimal αισθητική. Αυτό πιστεύω πως λειτουργεί στη μόδα ή σε κάποιον που έχει τρομερά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά – σπανίως μου λέει πολλά για την προσωπικότητα κάποιου, που για μένα είναι ο σκοπός ενός πορτρέτου.

q Όταν πρόκειται για δουλειά, δηλαδή ένα πορτρέτο κάποιου προσώπου που γνωρίζεις εκείνη τη στιγμή και προορίζεται για κάποιο έντυπο, η πρόκληση είναι να κάνεις τον φωτογραφιζόμενο να σου ανοιχτεί και να αισθανθεί άνετα μαζί σου στον λίγο χρόνο που έχετε. Πέρα από αυτό, πιστεύω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση σε οποιοδήποτε πορτρέτο είναι η εμπιστοσύνη. Δεν μπορώ να πω ότι θεωρώ κάποιο πορτρέτο σημαντικό, εξάλλου φωτογραφίζω ανθρώπους της τέχνης και της διασκέδασης. Υπάρχουν πορτρέτα που μου αρέσουν, αλλά, εντάξει, μπορεί ο κόσμος να ζήσει και χωρίς αυτά, άρα δεν είναι και τόσο σημαντικά.

q Συνήθως απαιτώ να γίνει η συνέντευξη πριν από τη φωτογράφιση. Κάθομαι και ακούω αυτά που λέγονται και, εάν έχω κάποιες απορίες, τις εκφράζω, προσπαθώ να γίνομαι κάπως προσιτός σε αυτόν που θα φωτογραφηθεί, μετατρέπω τη συνέντευξη σε συζήτηση και λέω πολλά και για τον εαυτό μου. Σπάω τα νεύρα των δημοσιογράφων, διότι, εάν πρόκειται για απομαγνητοφώνηση, η συνέντευξη καταλήγει να διαρκεί ώρες, μ’ εμένα να πετάγομαι κάθε λίγο.

q Δεν μου έχει τύχει ποτέ κάποια ιδιαίτερη δυσκολία, αλλά έχουν υπάρξει δυο περιπτώσεις που προφανώς η φωτογραφία μου δεν άρεσε. Θυμάμαι, είχα πάει στο σπίτι του Αλεξάνδρου Βούλγαρη και, ενώ τον είχα φωτογραφίσει κι άλλες φορές και πίστευα ότι η αισθητική μας ταίριαζε, κατά κάποιον τρόπο, όταν πήρα το έντυπο, η φωτογραφία του ήταν μια παλιότερη του Στάβερη. Δεν ρώτησα τι έγινε για να μη φέρω κανέναν σε δύσκολη θέση, αλλά μάλλον δεν άρεσε η φωτό. Το ίδιο έγινε και με μια ηθοποιό και σκηνοθέτιδα, νομίζω πως τη λένε Άννα Κοκκίνου. Πήγα στο σπίτι της και τη φωτογράφισα. Κατάλαβα νωρίς πως δεν της άρεσε αυτό που έβλεπε. Άλλαζα φακούς, κάμερες, αισθητική και ξέφυγα από αυτό που έκανα συνήθως, διότι έβλεπα ότι δεν ήταν ευχαριστημένη και μου άρεσε πολύ ως άνθρωπος. Τελικά, ενώ εγώ ήμουν ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα, η ίδια διάλεξε μια φωτογραφία της που κρυβόταν πίσω από τη γάτα της και μια άλλη όπου πάλι δεν φαινόταν.

q Θυμάμαι άλλες δύο περιπτώσεις: έναν γνωστό μουσικό που μου είχε πει από το τηλέφωνο ότι ήθελε να σεβαστώ την αισθητική του, η οποία δεν μου άρεσε, γι’ αυτό πρότεινα να βρουν άλλον φωτογράφο, και μια κοπέλα, επίσης φωτογράφο, που ήταν να τη φωτογραφίσω γυμνή, αλλά και δεν μου ταίριαζαν τα πράγματα που μου έλεγε, έτσι εξαφανίστηκα. Έκανε αυτοπορτρέτο, νομίζω.

q Για κάθε θέμα επιλέγω τρεις φωτογραφίες που πιστεύω ότι θα αρέσουν και ταιριάζουν στο έντυπο. Σπάνια σκέφτομαι τι αρέσει σ’ εμένα, γιατί συνήθως δεν είναι εμπορικό και γενικότερα μου αρέσουν οι φωτογραφίες να είναι λίγο απλές, να παίρνουν αξία με τον χρόνο. Όταν φωτογραφίζεις για ένα έντυπο, όμως, η φωτογραφία πρέπει να έχει άλλες αξίες.

q Φέρομαι σε όλους το ίδιο και η αλήθεια είναι ότι δεν με ενδιαφέρει ποιος είναι αυτός που έχω απέναντί μου αλλά το τι μου λέει η φωτογραφία. Την ίδια σημασία και ενδιαφέρον που έδειξα στην Αλεξίου έδειξα και στον Κρητικό που βρήκα στην πλατεία Συντάγματος, πηγαίνοντας σε μια άλλη δουλειά, και τον φωτογράφισα περαστικός για πέντε λεπτά.

q Πλέον οι περισσότερες φωτογραφίες τραβιούνται για να είναι φιλικές προς το Διαδίκτυο, όταν πρόκειται για τα ΜΜΕ. Παλιότερα λάμβανες υπόψη σου μια σελίδα όταν τραβούσες και ήξερες ότι μια φωτογραφία, άσχετα με το εάν φαίνεται επαγγελματική ή ιδιαίτερη, έπαιρνε άλλες διαστάσεις όταν επρόκειτο να τυπωθεί, αποκτούσε ένα κύρος κι αυτό είναι κάτι με το οποίο «έπαιζα» συχνά. Μου άρεσε να τυπώνεται μια φωτογραφία που ο οποιοσδήποτε θεωρούσε ότι μπορούσε να τραβήξει και μόνος του, ήταν ένα ωραίο παιχνίδι που σε έκανε να σκέφτεσαι τι είναι πραγματικά μια καλή φωτογραφία.

q Τώρα πια, επειδή υπάρχουν τόσο πολλές φωτογραφίες καθημερινά, με την πληθώρα των πληροφοριών και των social media, η φωτογραφία θεωρείται ότι πρέπει να έχει έναν παράγοντα «wow». Η φωτογραφία πια ξεχνιέται μετά από μερικές ώρες.

q Έχουν αλλάξει τα πράγματα, έχουν πληθύνει και οι φωτογράφοι, καλοί και κακοί! Σε λίγο καιρό, όμως, πιστεύω πως τα πράγματα θα επιστρέψουν σε κάτι πιο ποιοτικό. Τη φωτογραφία τη βλέπω σαν τη μουσική, το ψηφιακό κάνει τα πράγματα πιο εύκολα και πιο προσβάσιμα στον μέσο άνθρωπο. Το ότι μπορείς να δεις αυτό που τραβάς επιτόπου σημαίνει ότι χρειάζεται λιγότερη γνώση για να βγάλεις κάποιο αποτέλεσμα και ο πειραματισμός με όλα τα ψηφιακά μέσα έχει αφανίσει την αναζήτηση του τι κάνει μια φωτογραφία καλή, αλλά αυτό είναι περιστασιακό. Είναι διαφορετικό να βγάζεις κάποιον φωτογραφία για προσωπική ευχαρίστηση και διαφορετικό για δουλειά; Όχι, όταν είσαι φωτογράφος, είσαι ο «φωτογράφος» για όλες τις περιπτώσεις και όλοι έχουν την απαίτηση να τους βγάλεις ωραίους ή σπουδαίους ή οτιδήποτε. Εγώ, φυσικά, τραβάω σπανίως όταν δεν δουλεύω κι αυτό είναι εκνευριστικό για τους γύρω μου. Ευτυχώς που είναι καλή φωτογράφος η γυναίκα μου κι έτσι έχω φωτογραφίες της κόρης μου.

24 lifo – 28.11.19

28.11.19 – lifo

25

ΟΙ _________ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ οφορίας κλ

2005

2019

λοφορίας υκ

ρόνια κ •χ

ρόνια κυ •χ

ΠΆΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΆΝ:

Όταν φωτογραφίζεις,

διακρίνεις αν πρόκειται για δουλειά ή προσωπική ευχαρίστηση.

q Οι «Αθηναίοι» ήταν πάντα αγαπημένη μου στήλη, οπότε η χαρά μου είναι μεγάλη που τα τελευταία έξι χρόνια από τα συνολικά 15 της διάρκειάς της τη ζω από την άλλη μεριά. Νομίζω, τους έχω διαβάσει σχεδόν όλους, κάποιους τους ξαναδιαβάζω κατά καιρούς· και παλαιότερες συνεντεύξεις, όχι μόνο πρόσωπα που έχω γνωρίσει και φωτογραφίσει. Κάποιες φορές, όταν υπάρχει χρόνος, θα είμαι παρών και στη συνέντευξη, όχι για φωτογραφικό λόγο αλλά επειδή έχει πάντα ενδιαφέρον να ακούς ιστορίες από πρόσωπα που εκτιμάς, που έχεις διαβάσει βιβλία τους, που έχεις ακούσει τη μουσική τους, που έχεις δει παραστάσεις τους. Τις συναντήσεις αυτές τις θεωρώ ανεκτίμητες.

q Πέρα από την ιδιότητά του, έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις τον φωτογραφιζόμενο και ως άνθρωπο, έστω και αυτήν τη λίγη ώρα. Σου αφηγείται τη ζωή του όλη, πού μεγάλωσε και πώς ήταν η γειτονιά του, πού μένει τώρα, ποιοι είναι οι αγαπημένοι του περίπατοι, τι αγαπά και τι όχι στην πόλη του, στην πόλη μας, την Αθήνα. Χαίρομαι όταν ο άλλος δεν το κάνει βιαστικά ή διεκπεραιωτικά αλλά είναι διατεθειμένος να εκτεθεί, να μοιραστεί σκέψεις και ιστορίες, σημαντικές ή μικρές, ανούσιες λεπτομέρειες· αυτό φαίνεται στο κείμενο αλλά και στις φωτογραφίες.

q Το πορτρέτο έχει να κάνει κυρίως με την αλληλεπίδραση της

στιγμής, είναι μια σχέση εμπιστοσύνης, για λίγα λεπτά μοιράζεστε έναν κοινό κόσμο. Μου αρέσουν οι φωτογραφίες όπου δεν διακρίνεται επιτήδευση, που μοιάζει να έχει αποτυπωθεί το φευγαλέο της στιγμής – ούτε πόζα του φωτογραφιζόμενου ούτε τεχνική επίδειξη των ικανοτήτων του φωτογράφου.

Μου αρέσουν οι φωτογραφίες όπου δεν διακρίνεται επιτήδευση, που μοιάζει να έχει αποτυπωθεί το φευγαλέο της στιγμής –– ούτε πόζα του φωτογραφιζόμενου ούτε τεχνική επίδειξη των ικανοτήτων του φωτογράφου.

q Συνήθως δεν προετοιμάζομαι πριν, αν δεν γνωρίζω κάποιον θα διαβάσω σχετικά, αλλά μου αρέσει πολύ το απρόσμενο και η πρώτη

εντύπωση, που είναι συνήθως και η σωστή. Την ώρα της φωτογράφισης, πέρα από ένα γενικό πλαίσιο, δεν μου αρέσει να δίνω οδηγίες, δεν θέλω να κουράζω και προσπαθώ να είμαι γρήγορος. Θα σταματήσω όταν νιώσω ότι το έχουμε ή αν νιώσω ότι ο άλλος δεν είναι πια εκεί. Προσπαθώ η μηχανή να είναι διακριτική και δίνω βάση κυρίως στην επαφή.

q Πέρα από ένα γρήγορο τσεκ κάποιες φορές, τη στιγμή της φωτογράφισης δεν κοιτώ τις φωτογραφίες στην κάμερα ούτε με απασχολεί κάτι περισσότερο από την πραγματικότητα που έχω μπροστά μου. Φεύγοντας, έχω τη γενική αίσθηση, αλλά πρέπει να δω τις εικόνες στον υπολογιστή με ηρεμία. Η διαλογή γίνεται άμεσα, την ίδια μέρα ή τις αμέσως επόμενες ώρες κι αυτό είναι αρκετά δύσκολο, γιατί δεν μεσολαβεί αρκετός χρόνος για να ξεχαστείς από αυτό που έζησες και να δεις ουδέτερα τις φωτογραφίες. Επιλέγω πρωτίστως με βάση το ένστικτο και την αίσθηση που σου μένει από την εικόνα, επίσης με βάση το άρθρο που πρέπει να εικονογραφηθεί. Η τελική επιλογή των εικόνων που θα δημοσιευτούν γίνεται βέβαια από την ομάδα της LiFO, που εμπιστεύομαι απόλυτα. Η τεχνική αρτιότητα της εικόνας με απασχολεί, αλλά δεν είναι προτεραιότητα στην επιλογή.

q Κατά καιρούς έχουμε κάνει πρόσωπα στο ξεκίνημά τους, ακόμα άγνωστα στο ευρύ κοινό, που μετά πέτυχαν, ή άλλους, ήδη διάσημους. Η προσέγγιση σε όλες τις περιπτώσεις είναι ίδια και αυτό εκτιμάται, πιστεύω. Η επαφή γενικότερα με τους ανθρώπους είναι ίδια από μεριάς μου.

q Ως επαγγελματίας φωτογραφίζω λίγα χρόνια, οπότε μεγάλες αλλαγές στα μέσα δεν έχω παρατηρήσει. Η ευκολία χρήσης του κινητού δεν παίζει ρόλο στο αν είναι καλή ή όχι μια φωτογραφία, η συσκευή είναι ένα εργαλείο που πρέπει να ξέρεις γιατί το χρησιμοποιείς. Το ίδιο ισχύει και για το φιλμ. Πολλοί δουλεύουν με φιλμ σήμερα και με το ψηφιακό, το οποίο υπερτερεί σε ταχύτητα και κόστος, ουσιαστικές διαφορές όμως δεν υπάρχουν. Φωτογραφίες και πορτρέτα μεγάλων φωτογράφων επιζούν στον χρόνο, ανεξαρτήτως των τάσεων της εποχής.

q Όταν φωτογραφίζεις, μπαίνεις αυτόματα σε μια συνθήκη, δεν μπορείς να διακρίνεις αν πρόκειται για δουλειά ή προσωπική ευχαρίστηση. Μόνη διαφορά, όταν πρόκειται για δουλειά, είναι ότι βγάζω περισσότερες φωτογραφίες για το αρχείο αλλά και για ασφάλεια.

q Δυσκολίες σίγουρα θα εμφανιστούν, αλλά, αν είσαι νηφάλιος και σε εγρήγορση, τα πάντα αντιμετωπίζονται – ιδιαίτερα προβλήματα δεν έχω συναντήσει. Σίγουρα κάποιες φωτογραφίες έχουν βγει πιο εύκολα από κάποιες άλλες. Ειδικά στις εξωτερικές φωτογραφίσεις μού αρέσει που όλα είναι τελείως ρευστά, το στοιχείο της έκπληξης είναι βασικός παράγοντας. Σημεία από τα οποία έχεις περάσει αμέτρητες φορές και δεν τα παρατηρείς, όταν φωτογραφίζεις εκεί, κάθε γωνιά τους μετατρέπεται σε σκηνικό. Υπάρχουν σημεία και δρόμοι που έχουμε φωτογραφίσει ξανά και ξανά, αλλά πάντα βρίσκεις μια καινούργια οπτική που διαφέρει από την προηγούμενη. Στους χώρους του Εθνικού έχουν γίνει πολλές φωτογραφίσεις. Ο Δημήτρης Μαυρίκιος και η Κάτια Δανδουλάκη φωτογραφήθηκαν στο ίδιο σημείο. Στην ίδια σκηνή κάποια άλλη φορά και ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ενώ με την Έλλη Τρίγγου κινηθήκαμε περισσότερο στους βοηθητικούς χώρους του θεάτρου. Μου

26 lifo – 28.11.19

ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

μπαίνεις αυτόματα σε μια συνθήκη, δεν μπορείς να

200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 Η Τράπεζα Πειραιώς υλοποιεί μια σειρά από δράσεις για να αξιολογήσουμε το παρελθόν και να καθορίσουμε το μέλλον.

Λ

ένε ότι η Ιστορία καθορίζει το μέλλον. Η συμπλήρωση δύο αιώνων από την Επανάσταση του 1821 είναι μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τι είναι η πατρίδα μας και να κινηθούμε προς το μέλλον. Το υλικό από την περίοδο εκείνη είναι ανεξάντλητο και αποτυπώνεται σε μια σειρά από στοιχεία που ξεπερνούν το γραφικό τσαρούχι και την ένδοξη φουστανέλα. Η αποτύπωση των ιστορικών γεγονότων, η επανεξέτασή τους κάτω από το σύγχρονο πρίσμα της επιστήμης, αλλά και η καθημερινότητα των αμάχων και αγωνιστών, η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και τα «δελτία ειδήσεων» των intelligence υπηρεσιών της εποχής, συνθέτουν το παζλ μιας ιστορικής περιόδου κρίσιμης για τη χώρα μας. Αυτά τα στοιχεία συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα Επετειακών Δράσεων που υλοποιεί η Τράπεζα Πειραιώς με αφορμή τον εορτασμό της Επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, σε συνεργασία με κορυφαίους πανεπιστημιακούς, επιστημονικούς και πολιτιστικούς φορείς της χώρας. Στόχος του προγράμματος είναι να προκαλέσει μια ανοιχτή συζήτηση για το παρελθόν αλλά και το μέλλον της Ελλάδας, χωρίς προκαταλήψεις και παρωπίδες. Επιστημονικά συνέδρια και διαλέξεις πάνω σε διαφορετικά θέματα, παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (η όπερα του Παύλου Καρρέρ Δέσπω και οι «Ελληνικοί Χοροί» του Νίκου Σκαλκώτα), εκδόσεις, όπως ποιητικά έργα της περιόδου της Επανάστασης και έργα της διεθνούς

ποιητικής φιλελληνικής παραγωγής, ώστε να αναδειχθεί ο φιλελληνισμός ως βασική παράμετρος επιτυχίας για την Εθνεγερσία. Αυτές οι διαφορετικού ύφους δράσεις περιλαμβάνονται στο επετειακό Πρόγραμμα της Τράπεζας Πειραιώς, ενώ ταυτόχρονα μια πλωτή περιοδεύουσα έκθεση θα μεταφέρει με ιστιοφόρο πολυτιμότατες συλλογές αρχειακού και εθνολογικού χαρακτήρα για την Επανάσταση και τον πρώιμο εθνικό μας βίο. Με αυτόν τον συμβολικό τρόπο η έκθεση θα αναδείξει τη σημασία των ναυτικών δυνάμεων στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, καθώς θα περάσει από 19 ιστορικά νησιά για να καταλήξει στη Χίο, όπου τα εκθέματα θα φιλοξενηθούν στο Μουσείο Μαστίχας Χίου του ΠΙΟΠ για δύο μήνες, πριν ξεκινήσει το ταξίδι της με τελικό προορισμό το Καστελόριζο. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, το ΠΙΟΠ θα διοργανώσει εργαστήρια διαμορφωμένα για νέους από 18 έως 21 ετών στους τόπους δράσης του ιδρύματος (9+2 σημεία), όπου οι συμμετέχοντες θα κληθούν να προβληματιστούν γύρω από τη «δική» τους επανάσταση με άξονες την πρόοδο, τον δυναμισμό και την καινοτόμο διάθεση. Για την υλοποίηση του σημαντικού αυτού προγράμματος η Τράπεζα Πειραιώς συνεργάζεται με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος - Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης, ενώ σημαντικό ρόλο στην υλοποίησή του κατέχει το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τράπεζας Πειραιώς.

28.11.19 – lifo

27

ΟΙ _________ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ οφορίας κλ

2005

2019

λοφορίας υκ

ρόνια κ •χ

ρόνια κυ •χ

ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

Ήταν συγκινητικό το ψάξιμο στα αρχεία για την προετοιμασία των φωτογραφιών της έκθεσης. Πολύ δύσκολα θα επέλεγα κάποιο πορτρέτο, ειδικά με φωτογραφικό κριτήριο ή χαρακτηρίζοντάς το σημαντικό, γιατί κοιτώντας πάλι όλες αυτές τις εικόνες δεν βλέπω φωτογραφίες αλλά ξαναθυμάμαι πρόσωπα και καταστάσεις, γέλια, ιστορίες, ανθρώπους που ξαναείδα μετά ή άλλους που δεν είναι πια στη ζωή.

αρέσει που ανακαλύπτεις σημεία της πόλης όπου δεν έχεις πάει ποτέ, π.χ. η ιδέα της Αφροδίτης Παναγιωτάκου να πάμε στο τελεφερίκ του Λυκαβηττού, ή που με τον Αργυρή Πανταζάρα ανεβήκαμε στη στέγη του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Εξίσου μου αρέσουν και χώροι όπως οι κουζίνες των μεγάλων εστιατορίων αλλά και τα σπίτια που σου έχουν ανοίξει εγκάρδια όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Κάποιες φορές, μια καλή φωτογραφία προκύπτει ή ανακαλύπτεις ένα σημείο που σώζει την κατάσταση. Με τον Μιχάλη Σαράντη βρεθήκαμε βράδυ, μετά την πρόβα, είδαμε μια ενδιαφέρουσα είσοδο πολυκατοικίας, μπήκαμε πιο πολύ διερευνητικά και, ευτυχώς, πετύχαμε τον ανελκυστήρα όπου έγινε η φωτογραφία. Σε συνεντεύξεις/ φωτογραφίσεις που έχουν γίνει μετά τα μεσάνυχτα, όπως με την Ελένη Βιτάλη, σε μεγάλο ξενοδοχείο του κέντρου, αλλά και με τον Θέμη Αδαμαντίδη, η φωτογραφία βγήκε ενώ έπαιζε η εισαγωγή του τραγουδιού στην πίστα. Κατευθείαν μετά το κλικ ξεκίνησε να τραγουδά στο μικρόφωνο.

q Δεν θα ξεχάσω τον Ακύλλα Καραζήση, οι φωτογραφίες του οποίου έγιναν σε έναν τοίχο της Κολοκοτρώνη μέσα σε λίγα λεπτά, τα στούντιο των Παναγιώτη Τέτση, Χρόνη Μπότσογλου, Γιώργου Ρόρρη, Γιάννη Ψυχοπαίδη, Μάκη Θεοφυλακτόπουλου και του Απόστολου Γεωργίου, την Ελένη Φιλίνη στο καμαρίνι της αλλά και στο άδειο πάρκινγκ όπου βγήκαμε μετά, τον φιλικό και γλυκό Γιάννη Σπανό ένα κρύο μεσημέρι στη Φωκίωνος, τη Λήδα Πρωτοψάλτη με τα κόκκινα στο θέατρο Στοά, τον κήπο και το σπίτι του Δήμου Θέου με τις στοίβες των βιβλίων, τον Μάνο Ελευθερίου στο σπίτι με κλειστά τα παντζούρια, γεμάτο βιβλιοθήκες και στο βάθος η Μαρία Κάλλας στη Μαντάμα Μπατερφλάι, τον Θάνο Σαμαρά να βουτά καταχείμωνο στην παγωμένη θάλασσα της Γλυφάδας, τη βόλτα με τον Πετρολούκα Χαλκιά στα πέριξ της Ομόνοιας, την κουλ Μιμή Ντενίση στο σπίτι της, τη Φουρέιρα στο Σύνταγμα και την παρέα κοριτσιών που όρμησε επάνω της μόλις την αντιλήφθηκαν, τον Τζίμη Πανούση, τους γείτονες στο Παγκράτι: τον Τίτο Πατρίκιο, τον οποίο βλέπω κάθε βδομάδα στο σούπερ-μάρκετ, τον αγαπημένο Βασίλη Παπαβασιλείου και τον Δημήτρη Μαρωνίτη, που μέναμε στην ίδια πολυκατοικία.

q Ήταν συγκινητικό το ψάξιμο στα αρχεία για την προετοιμασία των φωτογραφιών της έκθεσης. Πολύ δύσκολα θα επέλεγα κάποιο πορτρέτο, ειδικά με φωτογραφικό κριτήριο ή χαρακτηρίζοντάς το σημαντικό, γιατί κοιτώντας πάλι όλες αυτές τις εικόνες δεν βλέπω φωτογραφίες αλλά ξαναθυμάμαι πρόσωπα και καταστάσεις, γέλια, ιστορίες, ανθρώπους που ξαναείδα μετά ή άλλους που δεν είναι πια στη ζωή. Με συναισθηματικό κριτήριο θα έλεγα τον Νίκο Κούνδουρο. Ήταν ένα πρόσωπο που ανήκει στη δική μου μυθολογία και η γνωριμία όχι μόνο δεν ξεθώριασε αυτή την αίσθηση αλλά την έκανε ακόμα πιο έντονη.

τζιμησ πανουσησ

28 lifo – 28.11.19

28.11.19 – lifo

29

H ________________ ΑΝΑΛΥΣΗ οφορίας κλ

2005

2019

λοφορίας υκ

ρόνια κ •χ

ρόνια κυ •χ

ΝΊΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΟΥ_ερευνητικός

υπότροφος Google, υπότροφος DAAD, υπότροφος Chevening,

επίκουρος

καθηγητής

στο

τμήμα

Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ Τα πρόσωπα,

η πόλη και ο δημοσιογράφος: Η πρόκληση της

διαφορετικής εστίασης και αφήγησης

Οι στήλες αυτές έχουν χαρακτηριστικά επιφυλλίδας, με λόγο μεστό και άμεσο, χωρίς υπαγορευμένες θέσεις και δόγματα. Η μόνη πρόκληση; Η αφήγηση, η ιστορία, και όλα αυτά μέσα στον καθημερινό μας χώρο στην πόλη, στη γειτονιά, ενσωματωμένα δηλαδή στον τόπο και στον χρόνο μας.

30 lifo – 28.11.19

χαρουλα λαμπρακη

q Οι εφημερίδες και ειδικά ο ποιοτικός Τύπος ξεχώριζαν για τις επιφυλλίδες τους, που διακρίνονταν για την αμεσότητα, το ύφος και την ποιότητα του λόγου τους. Ο ρόλος και η σημασία τους μειώθηκαν, καθώς προκρίθηκαν η ταχύτητα, η περιγραφή, ο εντυπωσιασμός. Ωστόσο, η κρίση των ΜΜΕ κατέδειξε την ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε τη δημοσιογραφία, να εφεύρουμε νέους τρόπους αφήγησης και θεματογραφίας, δημιουργώντας μια άλλη σχέση με το κοινό. Μια τέτοια περίπτωση είναι η στήλη για τα πρόσωπα και την πόλη στη LiFO, αποτελώντας ένα πολύ καλό παράδειγμα αξιοποίησης της εμπειρίας αλλά και ανταπόκρισης στις νέες ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί. Δηλαδή η εστίαση σε πρόσωπα καθημερινά, σε πρόσωπα που είναι δίπλα μας, αλλά ταυτόχρονα έχουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία να πουν. Είναι κυρίως πρόσωπα που μέχρι τώρα διέφευγαν την προσοχή των ΜΜΕ, επισκιαζόμενα από τις γνωστές «διασημότητες» που έφερνε στο προσκήνιο μια επιλογή ιδιαίτερα ταυτισμένη με άλλες εποχές, πιθανόν προμνημονιακές. Οι στήλες αυτές έχουν χαρακτηριστικά επιφυλλίδας, με λόγο μεστό και άμεσο, χωρίς υπαγορευμένες θέσεις και δόγματα. Η μόνη πρόκληση; Η αφήγηση, η ιστορία, και όλα αυτά μέσα στον καθημερινό μας χώρο στην πόλη, στη γειτονιά, ενσωματωμένα δηλαδή στον τόπο και στον χρόνο μας. Όχι κάπου μακριά αλλά δίπλα σε αυτό ή σε αυτόν που συναντούμε με το βλέμμα μας, γνωρίζουμε ή δημιουργεί δίπλα μας. Δημοσιογραφία αφηγηματική που αξιοποιεί προϋπάρχουσες καλές πρακτικές, προτείνοντας ταυτόχρονα μια άλλου είδους προσέγγιση. Δημοσιογραφία που εμπλέκει και φωτίζει, που μεταγγίζει εμπειρίες, που γνωστοποιεί πρωτοβουλίες, ιστορίες και όχι πρόσκαιρες εντυπώσεις. Η επιλογή αυτή δημιουργεί άλλη σχέση με την κοινωνία, καθώς δημιουργεί κοινότητες και συνδέσμους μέσα από το καθημερινό, αλλά ταυτόχρονα ξεχωριστό. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται εύκολο είναι απαιτητικό και δύσκολο, καθώς ο δημοσιογράφος πρέπει να εγκαταλείψει προηγούμενες νόρμες και εύκολες καταφυγές, αλλάζοντας τη ματιά του και προσκαλώντας ταυτόχρονα τον αναγνώστη στην αλλαγή αυτήν. Μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση, με έντονα στοιχεία διαλόγου, και προσωποκεντρική, με ειδησεογραφική αξία, με στόχο ο αναγνώστης να είναι σε θέση να συνδέει αβίαστα τις αφηγήσεις των ειδήσεων με ιστορίες που συναντά καθημερινά. Κάθε κομμάτι της αφήγησης να δίνει στους αναγνώστες το αίσθημα ότι γίνονται μάρτυρες των γεγονότων, πολλές φορές ξεπερνώντας τα όρια αυτών, παρουσιάζοντας ευρύτερες απόψεις της πραγματικότητας. Με τον δημοσιογράφο να εξηγεί και να συζητά, επανασυστήνοντάς μας ως κοινότητα ενεργών πολιτών με προσωπικές ιστορίες και παραδείγματα που αποτελούν το διαφορετικό σημαντικό «καθημερινό». Αυτή, εξάλλου, είναι και η πρόκληση για τη δημοσιογραφία και τα ΜΜΕ, να αλλάξουν μαζί με το κοινό τους, και ο πιο άμεσος τρόπος να το κάνουν είναι αναδεικνύοντας αυτό που μέχρι τώρα αγνοούσαν και παραγνώριζαν.

28.11.19 – lifo

31

Είναι περίεργο να σου ζητάει κάποιος να μιλήσεις για τον εαυτό σου και τη μικρή σου ιστορία. Ευτυχώς, ήμουνα πολύ τυχερός, γιατί τη συνέντευξη την έκανε ο φανταστικός Ευθύμης Φιλίππου, που εκείνη την περίοδο κάναμε πολλή παρέα. Την πρώτη φορά που διάβασα τη συνέντευξη ένιωσα ανάμεικτα συναισθήματα, μια και οι μνήμες μου είχαν μεταφερθεί τόσο ποιητικά από τον Ευθύμη. Ήταν σαν να διαβάζω μυθιστόρημα. Αμέσως μετά, όμως, ένιωσα ότι ίσως να είχα κάνει ένα τεράστιο λάθος, εξιστορώντας διάφορες πολύ ΒΑΣΊΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΊΔΗΣ, προσωπικές στιγμές μου. γραφίστας, ιδιοκτήτης Βios, Ρομάντσο Ξαφνικά, από την επόμενη μέρα του δημοσιεύματος, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι μου έστελναν μηνύματα, λέγοντας πόσο τους ξάφνιασε η ιστορία μου. Πολλοί σχολίαζαν ότι περίμεναν κάτι τελείως διαφορετικό και άλλοι μού έλεγαν πόσο ταυτίζονταν και μου έγραφαν παρόμοιες καταστάσεις που είχαν ζήσει και οι ίδιοι στους δρόμους της πόλης. Τις πρώτες μέρες ήταν τόσο ωραίο αλλά και τόσο αγοραφοβικό! Μετά, όμως, η εβδομάδα πέρασε και ήρθαν κι άλλοι «Αθηναίοι», πολλοί, και η κανονικότητα επέστρεψε. Τι ωραίο που είναι να ζεις στην πόλη μας με όλους αυτούς τους μοναδικούς ανθρώπους και τις ιστορίες τους να ζουν γύρω σου.

32 lifo – 28.11.19

28.11.19 – lifo

33

Διαβάζω πάντα με μεγάλο ενδιαφέρον τη στήλη. Τα πρόσωπα, σε συνδυασμό με την εποχή κατά την οποία δίνουν τις συνεντεύξεις, δημιουργούν ουσιαστικά ένα άτυπο ημερολόγιο της ίδιας της πόλης, γεγονός που εγώ βρίσκω αρκετά γοητευτικό. Παρότι με τον M. Hulot δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ, η κουβέντα μας ήταν αρκετά ζεστή και ουσιαστική και όταν τη διάβασα στο χαρτί, ένιωσα ακριβώς όπως είχα νιώσει και στη συνάντησή μας. Ασφαλής, αν και είχα μιλήσει από καρδιάς. Έχω την αίσθηση ότι, για ναΜΙΧΆΛΗΣ πει κάποιος ότιΣΑΡΆΝΤΗΣ, μια ηθοποιός συνέντευξη είναι καλή, παίζει μεγάλο ρόλο ο προσωπικός τόνος που αποπνέει. Δέχτηκα πολύ ωραία σχόλια, όπως και πολύ χαβαλέ (καλοπροαίρετο), καθώς η συνέντευξη συνοδεύτηκε και από εξώφυλλο του τεύχους. Εύχομαι σε όλη τη LiFO κάθε καλό.

Όταν διάβασα τη συνέντευξή μου, ένιωσα εκτεθειμένη. Όλα όσα συγκροτούν την αλήθεια μας –ή νομίζουμε ότι τη συγκροτούν–, από τη στιγμή που θα ειπωθούν, δεν μας ανήκουν. Είναι περίεργο το συναίσθημα να βρίσκεσαι απέναντι στα λόγια σου, που λένε και δεν λένε όσα ήθελες να πεις. Ωστόσο, ο σεβασμός που δείξατε/δείχνετε στη LiFO στους φιλοξενούμενούς σας και στις εξομολογήσεις που τους αποσπάτε αντισταθμίζει το αίσθημα της έκθεσης που, μεταξύ μας, οικειοθελώς γίνεται, άρα κάποια ανάγκη την υπαγόρευσε. ΜΑΡΊΑ ΧΟΎΚΛΗ, Οι αντιδράσεις που είχα ομολογώ πως ήταν δημοσιογράφος παρηγορητικές, συγκινητικές θα έλεγα. Όσο κυνικούς και να μας έχει κάνει το ψηφιακό «σουλατσάρισμα», θα μας αγγίζουν, έστω όσο κρατάει η ανάγνωσή τους, οι ιστορίες των ανθρώπων.

34 lifo – 28.11.19

28.11.19 – lifo

35

Η συνέντευξη στους «Αθηναίους» έγινε πριν από περίπου δέκα χρόνια. Απίστευτο είναι, αλλά νομίζω ότι αντιπροσωπεύει πολύ ζωντανά, πολύ αθώα, αυτά που περιέγραφα. Την ακατέργαστη, μυστικιστική σφριγηλότητα για έναν κόσμο που ανοιγόταν, όλο ερεθίσματα, μαζί με την ανάγκη να τον βιώσω από μακριά. Και όταν διαβάζω σήμερα την αφήγηση αυτή, μου φαίνεται καταιγιστική και ελλειπτική, και αν προσπαθήσω να φέρω στο μυαλό μου πώς συντέθηκε, αυτόν τον κατακερματισμό φέρνω στον νου μου. Που όμως ήταν όλο φρεσκάδα, ρίσκο και, σίγουρα, μια γνήσια άγνοια. Δεν είχα, βέβαια, την ίδια εντύπωση την πρώτη φορά που ήρθα τετ-ατετ με αυτό το αυτοβιογραφικό κείμενο. Ο αυτοματισμός της γραφής πήρε άλλη μορφή όταν τυπώθηκε σε ένα έντυπο που βρισκόταν στα χέρια όλων. Ήταν παράξενη αίσθηση, μάλλον αγχωτική, μάλλον συγκρατημένη. Δεν είχα μετανιώσει γι’ αυτά που είχα γράψει, σκιαγραφώντας τον εαυτό μου, όπως τον καταλάβαινα τότε, μάλλον πετυχημένα. Αλλά δεν έπαυε να είναι μια περίεργη εμπειρία. Τι δουλειά είχα εγώ στη LiFO; Μήπως το είχα παρακάνει; Οι φίλοι μου δεν είχαν την ίδια αίσθηση. Όσοι HOPE, μπορούσαν να με συνδέσουν με την εικαστική μου εικαστικός ύπαρξη, χάρηκαν πολύ. Ήξεραν πόσο σημαντικό ήταν να αυτοπαρουσιαστώ στους «Αθηναίους» και γνώριζαν πως αυτά που είχα γράψει ταίριαζαν με αυτό που έβλεπαν τότε. Ναι, κάποιοι όντως παραξενεύτηκαν, γνωρίζοντας πόσο φειδωλός ήμουν και πόσο δεν χαίρομαι αυτές τις δημόσιες αναλύσεις, ειδικά τις 36 lifo – 28.11.19

28.11.19 – lifo

37

αυτοαναφορικές. Αλλά δεν ήταν αρνητικοί, δεν πίστεψαν ότι ξέφυγα από αυτό που περίμεναν, νομίζω ότι τελικά τους άρεσε που βγήκα λίγο προς τα έξω. Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι γενικά περίεργα με τις συνεντεύξεις, δεν μου αρέσει η προσωπική έκθεση και γενικά δεν αγαπώ να μιλώ για το έργο μου, πόσο μάλλον για μένα, πέρα από αυτό. Νομίζω ότι αυτό προκύπτει ήδη με την αφετηρία της εικαστικής μου πρακτικής και σε μεγάλο βαθμό εξακολουθώ να απέχω από την ευρεία, αναλυτική παρουσίαση αυτών που δημιουργώ. Όχι από καλλιτεχνική επιτήδευση αλλά επειδή νιώθω μάλλον άβολα με την επεξήγηση της χειρονομίας μου. Τουλάχιστον, όταν αυτή γίνεται από μένα. Πηγαίνοντας για τη συνέντευξη, θυμάμαι τη δυσπιστία μου για το αν αξίζει οτιδήποτε μια δική μου εξομολόγηση. Δεν κάνω, άλλωστε, και τίποτε άλλο τραγουδώντας. Φυσικά, ούτε και τώρα μπορώ να ξέρω ΦΟΊΒΟΣ , αν έχουν μια οποιαδήποτε σημασία ΔΕΛΗΒΟΡΙΆΣ όσα τότε είπα. μουσικός Κι όμως, έχω διαβάσει κείμενα σημαντικότατα στους «Αθηναίους», που αποκωδικοποιούν και την πόλη και την ιστορία της και τους αόρατους ιστούς της. Μια φίλη μου στην Ολλανδία, διαβάζοντας το κείμενο τότε, μου ’στειλε ένα mail, αναστενάζοντας που βρισκόταν εκεί και όχι στην Αθήνα. Γιατί η Αθήνα έχει πάντα ένα άχτι και μια κινούμενη ζωή. Τότε κατάλαβα το βαθύτερο παιχνίδι της στήλης. Η ουσία της δεν είναι στην εξομολόγηση του καθενός από μας, αλλά σ’ αυτό που μας επιβάλλει ο τίτλος της. Κάτοικοι μιας πόλης μιλούν και παραλείπουν, φλυαρούν και αποσιωπούν, ενώ η κάμερα σηκώνεται και κοιτάζει ολόκληρη την πόλη. Χαίρομαι που θα δούμε όλα αυτά τα «πλάνα» μαζεμένα.

38 lifo – 28.11.19

___ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Συμμετέχουν οι φωτογράφοι: Σπύρος Στάβερης, Αναστασία Βουτυροπούλου, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie F., Παντελής Ζερβός, Charlie Makkos, Στάθης Μαμαλάκης, Γιάννης Μπουρνιάς, Σωκράτης Σωκράτους, Ειρήνη Μιχοπούλου, Νικος Κατσαρός, Photoharrie, Manteau Stam.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣ

οφορίας κλ

2019

ρόνια κ υ •χ

ΠΟΡΤΡΕΤΑ

2005

λοφορίας υκ

210

ρόνια κ •χ

28.11.19 – lifo

39

ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ

1 ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ

40 lifo – 28.11.19

1

___________

___________________

ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ

2

2 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΗΣ 28.11.19

41

Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Θ . Μ ΑΥ Ρ Ο Γ Ο Ρ Δ ΑΤ Ο Σ

42 lifo – 28.11.19

__________

ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΡΙΑΣ

____

4

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ

5

4 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

3 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

Σ ΤΑΥ Ρ Ο Σ Τ Σ Ι Ω Λ Η Σ

3

6

___

5 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

6 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

7 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

8 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

Φ Ρ Ε Ν Τ Υ Κ Α Ρ Α Μ Π Ο Τ Τ, Α Γ Ν Η Κ Α Ι Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Κ ΑΤ Ζ Ο Υ Ρ Α Κ Η Σ

___

7

ΔΗΜΟΣ ΘΕΟΣ

8

28.11.19 – lifo

43

Α Ρ Η Σ __ Σ Ε Ρ Β Ε ΤΑ Λ Η Σ

9

Γεννήθηκα το 1976 στο Κουκάκι. Εκεί πέρασα όλη μου την παιδική και την εφηβική ζωή. Θυμάμαι με νοσταλγία το Ρόδον, όπου πηγαίναμε και βλέπαμε συναυλίες. Μη με ρωτήσεις ποιες. Δεν θυμάμαι και πολλά από τότε. Ήταν όλα κάπως θολά._______Α.Σ.

9 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

44 lifo – 28.11.19

28.11.19 – lifo

45

Σ Τ Ε Λ Λ Α Κ Α Λ Η Σ Π Ε Ρ ΑΤ Ο Υ

10

_____________________

Ο ΔΥ Σ Σ Ε Α Σ Π Α Π Α Σ Π Η Λ Ι Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

10 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

12 FREDDIE F.

13 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

14 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

15 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΜΥΡΤΩ ΑΛΙΚΑΚΗ 46 lifo – 28.11.19

12

__

ΗΛΙΑΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

__

13

11

11 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

__

14

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ

15

28.11.19 – lifo

47

ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΗΜΟΥ

____ Α Κ Υ Λ Λ Α Σ Κ Α Ρ Α Ζ Η Σ Η Σ _________

16

17

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΝΤΖΑΣ

18

_______________________

16 ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ

17 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

19 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

18 FREDDIE F.

48 lifo – 28.11.19

20 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛ

_________

Ν Ι Κ Ο Σ Σ ΤΑ Μ Π Ο Λ Ι Δ Η Σ

19

___________________________ Μ Α Ρ ΓΑ Ρ Ι ΤΑ Κ Α Ρ Α Π Α Ν Ο Υ

20

ΥΛΟΥ

ΤΗΣ 28.11.19

49

Δ Η Μ Η Τ Ρ Α ΓΑ Λ Α Ν Η

_______

21

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ

21 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

22 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

24 FREDDIE F.

25 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

COTI K.

24

50 lifo – 28.11.19

______

Α ΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑ ΛΤΗ

25

_______

22

______ Δ Η Μ Η Τ Ρ Η Σ Η Μ Ε Λ Λ Ο Σ

ΝΕΝΑ ΜΕΝΤΗ

23 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

26 ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

26

23

28.11.19 – lifo

51

Σ ΤΑΥ Ρ Ο Σ

______ Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Α Κ Η Σ

27

27 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

Καλλιέργησα από μικρός την αντίληψη ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ας πούμε, έβλεπα έναν ληστή στα δικαστήρια, τον περιεργαζόμουν και καταλάβαινα τι άνθρωπος ήταν. Αν ήμουν σπίτι και άκουγα για τον ληστή, θα πίστευα ότι είναι ένα πλάσμα φοβερό και τρομερό. Σιγά-σιγά κατάλαβα ότι κάθε άνθρωπος έχει την αλήθεια του, ότι δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο. Δίκαιο και άδικο. Και αυτό ήταν το βασικό μου όπλο στη δημοσιογραφία._______Σ.Θ.

52 lifo – 28.11.19

insurance awards

δημήτρης προκόπης, founder, managing & creative director

Γ

ια να γράψεις το PR, σου χρειάζονται μόνο δύο γράμματα. Για να καταλάβεις όμως το PR (και ακόμα περισσότερο, για να αντιληφθείς τι σημαίνει), σου χρειάζονται πολλές λέξεις, κάποιες αγγλικές ορολογίες και μια καλή κουβέντα με τον Δημήτρη Προκόπη, ιδιοκτήτη του The Agency PR. Στην περίπτωση αυτή, βέβαια, το PR Αgency γίνεται creative, αφού ο Δημήτρης και η ομάδα του λειτουργούν με έναν τρόπο εμπνευσμένο που καλύπτει όλες τις ανάγκες του πελάτη. Ποιες μπορεί να είναι αυτές; Από τις πιο βασικές μέχρι τις πιο εξειδικευμένες και από τα μεγαλύτερα brands μέχρι τις πιο innovative εταιρείες, το The Agency PR, που κλείνει 5 χρόνια το 2020, έχει να σου προτείνει λύσεις για media planning και buying (με απλά λόγια, να σε προωθήσει σε όλα τα περιοδικά, κανάλια κ.λπ.), συμπεριλαμβάνοντας πλέον και το κομμάτι των social media, απ’ όπου περνάει πια ένα σημαντικό, αν όχι το σημαντικότερο, κομμάτι της σύγχρονης προβολής. Και επειδή ο κόσμος των social έχει αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού, οι influencers (να μια ακόμα αγγλική ορολογία) γίνονται μέρος του PR, και μάλιστα πολύ σημαντικό, που μπορεί να επηρεάσει άμεσα και εντυπωσιακά τη δημοτικότητα ενός brand. Κάτι ακόμα που κάνει το The Agency PR να ξεχωρίζει είναι η προσεκτική επιλογή του influencer που ανταποκρίνεται σε κάθε brand και ταυτίζεται με το κοινό του, ώστε το αποτέλεσμα να είναι ουσιαστικό. Το επαγγελματικό παρελθόν του Δημήτρη (σε Ελλάδα και Νέα Υόρκη) τον κάνει expert στο event management με έναν τρόπο ολοκληρωμένο. Το λογότυπο της εκδήλωσης, οι προσκλήσεις, η σκηνοθεσία και ο τεχνικός εξοπλισμός αλλά και η προβολή, οι καλεσμένοι και το talent booking, όλο το concept που θα σου προτείνει το The Agency PR θα είναι κάθε άλλο παρά βαρετό, δημιουργώντας την κατάλληλη δημοσιότητα. Από εταιρικές εκδηλώσεις, fashion shows και press releases μέχρι πάρτι celebrities ή λανσάρισμα προϊόντων και από τη Unicef και την Johnson and Johnson μέχρι σημαντικά ονόματα διεθνών και ελληνικών επιχειρήσεων, το portfolio του Δημήτρη Προκόπη και του The Agency PR έχει να παρουσιάσει σημαντικές δουλειές που έχουν αφήσει το στίγμα τους στον χώρο. Αυτό το στίγμα αφορά τις δημόσιες σχέσεις στην πιο εμπνευσμένη τους εκδοχή, που ξεπερνά κατά πολύ τα δύο γράμματα, PR.

nefeli georgala, senior account manager. photo credits: panoulis studio

Οι δημόσιες σχέσεις στην πιο εμπνευσμένη εκδοχή τους.

50 χρόνια sotris boutique & opening new store glyfada

ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΠΡΟΚΌΠΗΣ

apostolos mitropoulos, fashion show

211 0168155 theagencypr.gr, FΒ: THE AGENCY, Instagram: theagencypr x@theagencypr.gr

28.11.19 – lifo

53

ΕΥΘΥΜΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

_____ Θ Ε Κ Λ Α Τ Σ Ε Λ Ε Π Η ____

28

29

Κ ΑΤ Ε Ρ Ι Ν Α Κ Α Ι Χ Ρ Υ Σ Η Κ Α Ρ ΥΔ Η

28 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

29 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

30 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

31 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

54 lifo – 28.11.19

30

___

ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ

31

Sodade Το ιστορικό κλαμπ κλείνει 20 χρόνια στη διασκέδαση της Αθήνας κι αυτό είναι λόγος να γιορτάζουμε.

Η

Ιστορία γράφεται εκεί όπου οι άνθρωποι νιώθουν ελεύθεροι και το Sodade έχει γράψει τη δική του ιστορία ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο. Το γεγονός ότι υπήρξε το πρώτο κλαμπ που δημιουργήθηκε στο Γκάζι, ορίζοντας την περιοχή του gay village, ήταν απλώς η αρχή μιας ασταμάτητης πορείας με χαρακτηριστικό το στοιχείο της πρωτοπορίας αλλά και της σταθερότητας. Άλλωστε, φέτος κλείνει 20 χρόνια συνεχούς λειτουργίας κι αυτό σημαίνει πολλά. Η ιδιοκτήτρια Ρένα Καραγκούνη μας μιλά για το ιστορικό κλαμπ που αποτελεί ένα σημαντικό κοινωνικό statement την πόλη.

— Όταν αναλογίζεστε την απόφαση να δημιουργήσετε το Sodade, νιώθετε πως είχατε επίγνωση της πρωτοπορίας που θα έφερνε στη νύχτα; Το Sodade το δημιουργήσαμε μαζί με τη Μαίρη Ψαρουδάκη. Ψάχναμε καιρό να βρούμε καινούργιο χώρο κι έτσι καταλήξαμε στο Γκάζι, μια περιοχή που ήταν τελείως «παρθένα» από πλευράς μαγαζιών εκείνη την εποχή. Είχαμε τους ενδοιασμούς μας, αλλά κάτι μάς έκανε κλικ στο κτίριο της οδού Τριπτολέμου. Όλα τα υπόλοιπα ήρθαν μόνα τους… Η αλήθεια είναι πως το Sodade το κάναμε με πολλή αγάπη κι αυτό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο.

— Ένα κλαμπ, πίσω από το οποίο βρίσκεται η γυναικεία επιχειρηματικότητα. Θεωρείτε ότι αυτό είναι η δική σας προσωπική δήλωση όσον αφορά την ισότητα των φύλων; Η αλήθεια είναι πως τη δεκαετία του ’90, που ξεκινήσαμε εμείς να ασχολούμαστε με αυτήν τη δουλειά, τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για τις γυναίκες επαγγελματίες αυτού του χώρου – άλλωστε, δεν ήμασταν και πολλές. Η αντιμετώπιση από τους άντρες δεν ήταν πολύ «τρυφερή», και φυσικά δεν εννοώ τους πελάτες. Αυτή η κατάσταση έχει αμβλυνθεί μέσα στα χρόνια, αλλά δεν έχει εξαλειφθεί. Δεν ήταν μια συνειδητή δήλωση και απόφαση από τη δική μας πλευρά, ήταν αυτό που αγαπούσαμε και ξέραμε να κάνουμε καλά, άρα δεν υπήρχε περίπτωση να μην το προσπαθήσουμε.

— Πώς γίνεται ένας χώρος διασκέδασης να κάνει το δικό του κοινωνικό statement; Όλη μας η ζωή και ο τρόπος που αποφασίζουμε να τη ζήσουμε είναι ένα πολιτικό statement, από τα ρούχα που φοράμε, τα βιβλία που διαβάζουμε, τους φίλους που επιλέγουμε και τη μουσική που ακούμε μέχρι τους χώρους στους οποίους θα διασκεδάσουμε. Ουσιαστικά, εντάξαμε και οι δύο τη δική μας κοσμοθεωρία στο Sodade και επιτρέψαμε ελεύθερα στους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαστήκαμε να κάνουν το ίδιο. Το Sodade είναι ένας ζωντανός οργανισμός που στηρίζεται σε μια πολύ απλή πραγματικότητα: όλοι είμαστε ίδιοι, όλοι είμαστε ίσοι. Αυτό είναι το δικό μας κοινωνικό statement.

— Ποιες οι διαφορές ανάμεσα στη νυχτερινή Αθήνα του ’99 και στη σημερινή; Η διαφορά στη διάθεση του κόσμου είναι τεράστια. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν μια αλυσίδα προβλημάτων, δεν μπορούν να καταναλώσουν όσο θα ήθελαν, ώστε να νιώσουν ξέγνοιαστοι, να κάνουν κέφι. Επίσης, η τεχνολογία σε ένα μεγάλο βαθμό έχει αποξενώσει τους ανθρώπους. Είναι απίστευτο, αλλά δεν φλερτάρουν! Από την άλλη, είμαι πολύ χαρούμενη που έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε το βασικό συστατικό του Sodade όλα αυτά τα χρόνια, το οποίο είναι η πραγματική διασκέδαση ενάντια στις αντιξοότητες των καιρών και των εποχών.

— Αν μπορούσατε να μεταφέρετε μαγικά το Sodade σε όποια εποχή και πόλη θέλατε, τι θα επιλέγατε; Μακάρι να μπορούσα να κάνω μαγικά, μου αρέσουν πολύ και τα παραμύθια − διαβάζω συχνά. Όμως δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα. Το αγαπώ αυτό το μαγαζί και, ευτυχώς, αυτή μου η αγάπη έχει αντίκρισμα και επιστροφή. Αν το ξεκινούσα αύριο πάλι από την αρχή, θα έκανα ακριβώς το ίδιο, στο ίδιο σημείο, στην ίδια πόλη, με τον ίδιο τρόπο. Το Sodade είναι το δικό μου «παραμύθι» που έγινε πραγματικότητα.

Τριπτολέμου 10, Γκάζι, 210 3468657 FΒ: Sodade2, Instagram: sodade2

28.11.19 – lifo

55

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΚΙΝΟΣ

56 lifo – 28.11.19

32

_____________________ Κ Ω Σ ΤΑ Σ Β Ο Υ Τ Σ Α Σ ______ Γ Ι Α Ν Ν Η Σ Σ ΤΑ Ν Κ Ο ΓΛ Ο Υ ______ 33

34

ΜΙΜΗ ΝΤΕΝΙΣΗ

35

35 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

33 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

34 ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΡΝΙΑΣ

32 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

Σαν την Ελλάδα δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Το εξοχικό του Θεού. Και οι Έλληνες είμαστε απείθαρχοι, κλέφτες, εμφύλιο πόλεμο είχαμε, απατεώνες, κρυψίνοες, τεμπέληδες. Όλα τα καλά έχουμε. Είμαστε, όμως, και αγωνιστές. Δεν τα παρατάμε με τίποτα._______ΚΏΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΆΣ

ΤΗΣ 28.11.19

57

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

36

__ Π Α Ν Α Γ Ι Ω Τ Η Σ Τ Σ Ε Β Α Σ __ Α Γ Γ Ε Λ Ο Σ Π Α Π Α Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Ο Υ __ 37

38

ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

38 ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

36 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

37 FREDDIE F.

Ε Λ Ε Ν Η ___ Β Ι ΤΑ Λ Η 58 lifo – 28.11.19

39 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

40

40 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

39

Soul

CREATIVE AGENCY Το design γίνεται εργαλείο επιχειρηματικότητας. Κι αυτό είναι cool!

E

χεις αναρωτηθεί ποτέ, βλέποντας ένα brand, ποιος το σκέφτηκε και ποια δημιουργική διαδικασία κρύβεται πίσω από αυτό; Ο Παύλος Τσιάπος, managing director της Soul Creative Agency, δίνει απαντήσεις σε αυτά τα υπαρξιακά ερωτήματα, μεταφέροντας λίγη από την καθημερινότητα της δημιουργικής ομάδας που με έδρα την Αθήνα συνεργάζεται με πελάτες απ’ όλο τον κόσμο, από την Αμερική μέχρι την Ιαπωνία. Παρατηρώντας τα trends της παγκόσμιας αγοράς, ταξιδεύοντας και ερευνώντας, η Soul Creative Agency δημιουργεί καινοτόμο branding, σύγχρονα websites και ολοκληρωμένες καμπάνιες, χρησιμοποιώντας το design ως εργαλείο επιχειρηματικότητας που μπορεί να αλλάξει τον τρόπο σκέψης σου. Στις δουλειές της Soul θα βρεις πολύ illustration, γιατί αυτό είναι που κάνει τον σχεδιασμό μοναδικό. Στους ανθρώπους της Soul θα βρεις μια cool διάθεση που κάνει τις δουλειές τους να ξεχωρίζουν και να βραβεύονται.

— Γιατί κάποιος φτάνει στην πόρτα ενός branding and design agency; Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το κάνεις αυτό. Καταρχάς, επειδή θέλεις να τοποθετηθείς ξεκάθαρα στην αγορά στην οποία στοχεύεις και να γίνεις μοναδικός για το κοινό σου. Έπειτα, μπορεί να έχεις ένα πρότζεκτ στο μυαλό σου, αλλά να σου λείπουν η στρατηγική και η δημιουργική υλοποίησή του. Αυτό σημαίνει πως μπορεί να έχεις μια επιχειρηματική ιδέα, αλλά χρειάζεσαι στρατηγική καθοδήγηση. Κάποιες φορές έχεις το brand, αλλά χρειάζεται να επανατοποθετηθεί στην αγορά ή θέλεις το κοινό σου να σε μάθει με τον σωστό τρόπο. Ζητάς τη δημιουργικότητα που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις. Αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που φτάνεις στην πόρτα ενός branding and design agency και άλλοι τόσοι σε κάνουν να τη χτυπήσεις…

— Τι θεωρείτε challenging στο branding και στο design; Challenges, yeah! We love challenges! To rebranding είναι μια μεγάλη πρόκληση, γιατί πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπίες και πρακτικές χρόνων

και να δημιουργήσουμε μια νέα προσωπικότητα. Το ίδιο ισχύει και για την επανατοποθέτηση κάποιου προϊόντος που κουβαλά την ιστορία και την κληρονομιά ενός σημαντικού brand σε μια υπάρχουσα αγορά και πραγματικότητα. Αλλά, γενικά, στο design είναι πάντα challenging να δημιουργήσεις συναισθήματα και δυνατές οπτικές εμπειρίες, είτε μιλάμε για αναλογικά είτε για ψηφιακά μέσα, χωρίς να γίνεσαι γραφικός, περιγραφικός ή κλισέ!

— Θα μπορούσατε να φανταστείτε έναν κόσμο όπου ο πελάτης εγκρίνει αμέσως την πρόταση που του κάνετε; Πολύ εύκολα! Πέρα από την πλάκα όμως, στην πραγματικότητα όχι. Η δουλειά μας βασίζεται στην επικοινωνία με τον πελάτη μας, που θέλουμε να είναι ανοιχτή και συνεχής, ώστε να δημιουργήσουμε εφαρμογές που ικανοποιούν τις ανάγκες του, και είμαστε πολύ ξεκάθαροι σε αυτό. Όταν η επιχειρηματικότητα και η δημιουργικότητα συνδυάζονται σωστά, τα αποτελέσματα είναι σούπερ! (Και μπορεί τότε ο πελάτης να πάρει και την πρώτη πρόταση που θα του κάνεις…)

— Πώς ένα briefing καταλήγει να γίνει ολοκληρωμένο πρότζεκτ; Ένα πολύ καλό brief είναι πάντα η σωστή αρχή! Εκεί θα εντοπίσουμε τα προβλήματα που έχουμε να λύσουμε. Μετά το brief ακολουθεί η στρατηγική και στη συνέχεια πολύ και καλό design! Όλη αυτή η διαδικασία συνοψίζεται σε λίγες γραμμές, αλλά χρειάζεται πολύς χρόνος, ιδέες και ενέργεια για να ολοκληρωθεί ένα πρότζεκτ.

— Πείτε μας για τις βραβεύσεις και τις διακρίσεις της Soul Creative Agency αλλά και για τις περιπτώσεις που νιώσατε ικανοποίηση από ένα πρότζεκτ. Σε κάθε δημιουργικό γραφείο η διάκριση ή ένα βραβείο είναι πάντα κάτι πολύ ικανοποιητικό! Η μεγαλύτερη ικανοποίηση, όμως, έρχεται όταν βλέπεις την ιδέα σου να γίνεται ολοκληρωμένο design, οπτική ταυτότητα, website και να λύνει πραγματικά το πρόβλημα του πελάτη! Αυτό είναι που λύνει και το δικό σου πρόβλημα, που δεν είναι άλλο από το να γουστάρεις τη δουλειά που κάνεις!

souldesign.gr

28.11.19 – lifo

59

ΛΕΥ ΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

41 ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

60 lifo – 28.11.19

41

______________________________________________________________

42 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

___________ Θ Έ Μ Ι Σ Μ Π Α Ζ Ά Κ Α ______________________________________ 42

ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΆΚΟΣ

43

43 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

Ήρθα στην Αθήνα, χωρίς να ξέρω κανέναν, για να κάνω σινεμά. Πήρα το βραβείο στη Θεσσαλονίκη για το Ρεμπέτικο όταν το φεστιβάλ ήταν πραγματικά διαγωνιστικό, με ταινίες που βγαίνανε για πρώτη φορά. Τότε το βραβείο σήμαινε πολλά λεφτά. Με αυτά τα λεφτά έκλεισα δύο εισιτήρια για Ινδία και Νεπάλ._______ΘΈΜΙΣ ΜΠΑΖΆΚΑ ΤΗΣ

28.11.19

61

ΕΛΛΗ ΤΡΙΓΓΟΥ

44

________________________________________

44 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

45 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

48 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

49 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ

62 lifo – 28.11.19

48

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΓΓΕΛΙΔΑΚΗΣ

________________________________________

45

________________

ΑΝΤΖΕΛΑ ΙΣΜΑΗΛΟΥ

49

__________

__________________________

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ

46

__________________________________

46 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

47 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

50 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

51 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

________________________________

Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Κ Ο Υ Μ Ε Ν ΤΑ Κ Η Σ

50

ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ

______________________________

47

ΜΑΡΑ ΔΕΣΥΠΡΗ

51

ΤΗΣ 28.11.19

63

ΓΙΑΝΝΗΣ ΨΥΧΟΠΑΙΔΗΣ

52

_________________________ Ε Υ Η Σ Α Ο Υ Λ Ι Δ Ο Υ ________________________________ 53

52 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

53 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

Μόνο αν διαφυλάττεις την αξιοπρέπειά σου τα πράγματα γίνονται γόνιμα και παραγωγικά. Ένας διαρκής κι επίμονος διάλογος είναι η μοναδική λύση που δίνει μορφή στον βίο. Και η ελπίδα είναι η μόνη αιτία που μας κάνει να είμαστε ακόμη δημιουργικοί._______ΓΙΆΝΝΗΣ ΨΥΧΟΠΑΊΔΗΣ

54 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

55 CHARLIE MAKKOS

64 lifo – 28.11.19

_______

Σ Ω Κ Ρ ΑΤ Η Σ Μ Α Λ Α Μ Α Σ

__________________________________________________________

54

b.

55

ΤΗΣ 28.11.19

65

Δ Η Μ Ή Τ Ρ Η Σ Μ ΑΥ Ρ Ι Κ Ι Ο Σ

56

_______ Κ Ι Κ Η Δ Η Μ Ο Υ Λ Α _______ Μ Α Γ Ι Α Λ Υ Μ Π Ε Ρ Ο Π Ο Υ Λ Ο Υ _____________ 57

58 ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

56 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

57 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

66 lifo – 28.11.19

59 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

58

_______

I D R A K AY N E

59

________

Α Γ Γ Ε Λ Ο Σ Μ Π Ρ ΑΤ Η Σ

____ Λ ΥΔ Ι Α Π Α Π Α Ϊ Ω Α Ν Ν Ο Υ ____ Μ Α Ρ Ω Κ Ο Ν Τ Ο Υ

60

61

62

Δεν στέκομαι καθόλου στο παρελθόν. Είμαι με το ένα πόδι εδώ και το άλλο στο μέλλον. Τα παλιά τα θεωρώ ντεμοντέ. Λατρεύω τους νέους. Καθετί νέο με απασχολεί, μ’ ενδιαφέρει, ζητάω το ανανεωτικό._______ΜΆΡΩ ΚΟΝΤΟΎ

61 CHARLIE MAKKOS

62 FREDDIE F.

60 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΤΗΣ 28.11.19

67

ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΣΟΡΑ

63

_______ Ε Ι Σ Β Ο Λ Ε Α Σ _______ Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Υ _______________ 64

63 ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

64 FREDDIE F.

65 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

66 FREDDIE F.

68 lifo – 28.11.19

65

______

ΕΛΕΝΗ ΡΑΝΤΟΥ

66

_________

ΣΟΦΙΑ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ

67

67 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΤΗΣ 28.11.19

69

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Ν Ο Σ Δ Α Γ Ρ Ι Τ Ζ Ι Κ Ο Σ

68

_______ _________________ ____________________ __________

68 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

69 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΙΟΝY ΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ 70 lifo – 28.11.19

69

70 FREDDIE F.

71 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

_______ Χ Α Ρ Ι Σ Α Λ Ε Ξ Ι Ο Υ _______ Γ Ι Α Ν Ν Ο Σ Π Ε Ρ Λ Ε Γ Κ Α Σ 70

71

____

ΝΕΓΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

72

____

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΕΜΠΕΔΕΛΗ

73

___ Μ Α Ρ Ι Ζ Α Κ Ω Χ ___ Σ ΤΑΥ Ρ Ο Σ Ξ Α Ρ Χ Α Κ Ο Σ

72 ELISABETH ROVIT

73 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

74 ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

75 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

74

ΤΗΣ 28.11.19

75

71

ΚΑΡΥΟΦYΛ ΛΙΑ ΚΑΡΑΜΠΕΤΗ

76

_____________ Θ Α Ν Ο Σ Σ Α Μ Α Ρ Α Σ ________________ ΤΑ Κ Η Σ Σ Π 77

76 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

77 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

78 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

72 lifo – 28.11.19

79 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

ΠΥΡΙΔΑΚΗΣ

78

____________________

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ

79

_________

ΛΗΔΑ ΠΡΩΤΟΨΑ ΛΤΗ

80

80 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΤΗΣ 28.11.19

73

Ν Ι Κ Ο Σ Ν ΑΥ Ρ Ι Δ Η Σ

81

_____________ Π Α Ν Α Γ Ι Ω Τ Η Σ Τ Ε Τ Σ Η Σ ____________ G A R E T H J O N E S ___ 82

83

81 ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

82 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

83 FREDDIE F.

84 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

85 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ 86 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

CACAO ROCKS 74 lifo – 28.11.19

87 ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΔΟΜΕΝΙΚΟΣ

86

_____________ Ε Υ Φ Ρ Ο Σ Υ Ν Η Δ Ο Ξ Ι Α Δ Η

87

__________________

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

84

_________

ΕΡΜΙΡΑ ΓΚΟΡΟ

85

ΤΗΣ 28.11.19

75

ΤΖΕΝΗ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ

88

_____________ Δ Η Μ Η Τ Ρ Η Σ Ν Α Ν Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ ________________ Ρ Ε Ν Η Π Ι Τ ΤΑ Κ Η ____ 89

90

88 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

89 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

90 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

94 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

95 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

96 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΕΛΕΝΗ ΦΟΥΡΕΪΡΑ 76 lifo – 28.11.19

94

_____________________

Ρ Ο Υ Λ Α Π ΑΤ Ε Ρ Α Κ Η

95

______

ΛΙΝΑ ΜΕΝΔΩΝΗ

96

______

Γ Ι Α Ν Ν Η Σ Β Ο Γ Ι ΑΤ Ζ Η Σ

91 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

91

_________

ΜΑΡΙΑ ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑ

92

_________

Α Ρ Λ Ε Τ ΤΑ

93

92 ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

93 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

Δεν υπάρχει ευτυχία διαρκείας. Ευδαιμονία υπάρχει. Υπάρχουν στιγμές ευτυχισμένες, υπάρχει η κατάσταση που τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και με τους γύρω σου. Αυτό χρειάζεται δουλειά και για να το κάνεις πρέπει να έχεις χρόνο. Και ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει χρόνο. Είναι πολύ απασχολημένος με το να συσσωρεύει πράγματα.___ΑΡΛΕΤΤΑ ΤΗΣ 28.11.19

77

ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΑΝΘΟΥΛΗΣ

97

_____________ Λ Ο Υ Ι Ζ Α Α Ρ Κ Ο Υ Μ Α Ν Ε Α ________________ Μ Α Ρ Ι Α Χ Α Ρ Α Μ Η _____ 98

97 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

98 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

99 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

100 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

78 lifo – 28.11.19

99

101 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

______

Ε Λ Ε Ν Η Κ Α Σ ΤΑ Ν Η

100

_________

ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ

101

ΤΗΣ 28.11.19

79

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΡΑ Λ ΑΜΠΙΔΗΣ

102

___________ Β Ε Ρ Α Κ Ρ Ο Υ Σ Κ Α ________ Λ Ο Υ Λ Α Α Ν Α Γ Ν Ω Σ ΤΑ Κ Η ____ 103

104

102 CHARLIE MAKKOS

103 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

104 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

108 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

109 ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

110 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

80 lifo – 28.11.19

108

_____________ Μ ΑΤ Ι Ν Α Σ Τ Ε Β Η ________________ H O P E _____________________ 109

110

_________

____

ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΓΟΥΛΙΩΤΗ

105 FREDDIE F.

105

______

SASKE

106

_______

Ν ΑΤΑ Σ Σ Α Μ Π Ο Φ Ι Λ Ι Ο Υ

106 FREDDIE F.

107

107 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

Η δική μου προσωπική Αθήνα, η πόλη μου μέσα στην πόλη, είναι η Κυψέλη. Τα σύνορα της πόλης μου βρίσκονται στην Κοδριγκτώνος απ' τη μια μεριά, στη Μυτιλήνης απ' την άλλη. Η καρδιά της είναι η πλατεία Κανάρη και κεντρική αρτηρία η Φωκίωνος Νέγρη. Όταν βγαίνω απ' την Κυψέλη, νιώθω σαν να βγαίνω απ' τη χώρα.___ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΚΑΤΟΣ

111 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

Κ ΑΤ Ε Ρ Ι Ν Α Ε ΥΑ Γ Γ Ε Λ ΑΤ Ο Υ

112 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

111

_________

Φ Υ ΤΑ

113 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

112

_________

Β Α Σ Ι Λ Η Κ Ε Κ ΑΤ Ο Σ

113

ΤΗΣ 28.11.19

81

ΑΝΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ

114

_____________ Τ Ζ Ι Ν Α Π Ο Λ Ι Τ Η _________ Χ Ρ Η Σ Τ Ο Σ Λ Ο Υ Λ Η Σ ______________

114 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

116 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

82 lifo – 28.11.19

115

115 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

116

_______________________________

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Ν Ο Σ Τ Ζ Ο Υ Μ Α Σ

117

117 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΗΣ 28.11.19

83

N A LY S S A G R E E N

118 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

84 lifo – 28.11.19

118

_____________ Ν Α Ν Ο Σ Β Α Λ Α Ω Ρ Ι Τ Η Σ _______________________________________ 119

______________ Δ Ο Μ Ν Α Σ Α Μ Ι Ο Υ ___________________ 120

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

121

119 ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

120 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

121 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

122 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

123 FREDDIE F.

124 ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ

ΠΕΓΚΥ ΖΟΥΜΠΟΥΛ ΑΚΗ

122

_____________ Ο Ρ Σ Α Λ Ι Α Π Α Ρ Θ Ε Ν Η _________ Ε ΥΑ Μ Α Ν Ι Δ Α Κ Η 123

124

ΤΗΣ 28.11.19

85

ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ

125

_____________ Ν Ι Κ Ο Σ Κ Ο Υ Ν Δ Ο Υ Ρ Ο Σ _________ Π Α Ο Λ Α Ρ Ε Β Ε Ν Ι Ω Τ Η ___ 126

127

125 FREDDIE F.

126 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

127 CHARLIE MAKKOS

131 ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

132 ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

133 ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

137 PHOTOHARRIE

138 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

139 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

Γ Ι Α Ν Ν Η Σ Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ι Δ Η Σ _____________ Σ Τ Ε Λ Λ Α Γ Κ Ρ Ε Κ Α _________ Ζ Υ Ρ Α Ν Ν Α Ζ ΑΤ Ε Λ Η A M AT E U R B O Y Z _____________ Ο Λ Ι Α Λ Α Ζ Α Ρ Ι Δ Ο Υ _________ Ε Ρ Σ Η Σ Ω Τ Η Ρ Ο Π Ο Υ Λ Ο Υ 131

137

86 lifo – 28.11.19

132

138

133 139

___________ __________

__________

ΑΜΑΛΙΑ ΜΟΥΤΟΥΣΗ

128

_________ Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Π Α Ν Τ Ο Σ __________ 129

Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Δ Ε Λ ΤΑ

128 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

129 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

130 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

134 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

135 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

136 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

140 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

141 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

142 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

130

__ Λ Ε Υ Τ Ε Ρ Η Σ Β Ο Γ Ι ΑΤ Ζ Η Σ _________ Δ Η Μ Η Τ Ρ Η Σ Κ ΑΤΑ Λ Ε Ι Φ Ο Σ __________ Κ Ω Σ Τ Η Σ Μ Α Ρ Α Β Ε Γ Ι Α Σ ___ Ι Ω Α Ν Ν Α Χ ΑΤ Ζ Η Ν Ι Κ Ο Λ Η _________ Μ Α Ι Ρ Η Τ Σ Ω Ν Η __________ Α Λ Κ Η Ζ Ε Η 134

135

140

141

136

142

ΤΗΣ 28.11.19

87

ΜΑΡΙΑ ΧΟΥΚΛΗ

143

_____________ Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Δ Ι Α Λ Ε Γ Μ Ε Ν Ο Σ _________ Ν Ι Κ Ο Σ Κ Α Ρ Α Θ Α Ν Ο Σ ____ 144

145

143 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

144 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

145 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

146 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

88 lifo – 28.11.19

Πάντα το θαύμα αναζητάς, χωρίς να ξέρεις τι είναι, ούτε πότε θα 'ρθει. Μπορείς να δεις το θαύμα παντού, αν και δεν ξέρεις πότε ακριβώς – ούτε καν σε αυτό που ετοιμάζεις. Πολλές φορές λέω στους ηθοποιούς ότι θα ήθελα να δούμε αυτό που κάνουμε ως θαύμα, σαν το μπαχαρικό στο στόμα που άμα σπάσει, δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται.___ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΟΣ

147 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

_________

ΤΖΕΝΗ ΒΑΝΟΥ

146

_________ Μ Α Ν Ω Λ Η Σ ΓΛ Ε Ζ Ο Σ

147

ΤΗΣ 28.11.19

89

ΜΑΚΗΣ ΘΕΟΦΥΛ ΑΚΤΟΠΟΥΛΟΣ

148 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

148

________ Κ ΑΤ Ε Ρ Ι Ν Α Α Γ Γ Ε Λ Α Κ Η Ρ Ο Υ Κ ______ Μ Α Ν Ο Λ Η Σ Κ Ο Ρ Ρ Ε Σ __ 149

149 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

150 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

154 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

155 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

158 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

159 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

150

Θ Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Τ Ε Ρ Ζ Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ ___________ Α Ι Μ Ι Λ Ι Α Γ Ε Ρ Ο Υ Λ Α Ν Ο Υ _____ Κ ΑΤ Ι Α Δ Α Ν Δ Ο Υ Λ Α Κ Η _____________ Φ Ο Ι Β Ο Σ Δ Ε Λ Η Β Ο Ρ Ι Α Σ ______________ 154

158

90 lifo – 28.11.19

155

159

_______

MAD CLIP

151

_________ Λ ΥΔ Ι Α Κ Ο Ν Ι Ο Ρ Δ Ο Υ _________ Δ Η Μ Η Τ Ρ Η Σ Π Α Π Α Ϊ Ω Α Ν Ν Ο Υ 152

151 ΕΒΙΤΑ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ

152 MANTEAU STAM

156 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

157 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

160 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

161 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

153 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

_____ Χ Ρ Ο Ν Η Σ Μ Π Ο Τ Σ Ο ΓΛ Ο Υ ______________________ Α Ν Τ Ζ Ε Λ Α Μ Π Ρ Ο Υ Σ Κ Ο Υ ______ Ρ Α Ν Ι Α Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ι Δ Ο Υ ____________ Γ Ι Α Ν Ν Η Σ Ε Υ Σ ΤΑ Θ Ι Α Δ Η Σ 156

160

153

157

161

ΤΗΣ 28.11.19

91

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΤΕΡΜΑΛΗΣ

162

_______ S U G A H S P A N K ! _________ Μ Α Ρ Ι Α ( C Y B E R ) Κ ΑΤ Σ Ι Κ Α Δ Α Κ Ο Υ _

162 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

92 lifo – 28.11.19

163

164

____________

Α ΛΕΞΙΑ ΚΑ ΛΤΣΙΚΗ

165

_________ Χ Α Ρ Η Σ Φ Ρ Α Γ Κ Ο Υ Λ Η Σ

166

163 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

164 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

165 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

166 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΤΗΣ 28.11.19

93

ΕΒΕΛΥΝ ΣΙΟΥΠΗ

94 lifo – 28.11.19

167

_______ Λ Ε Ν Α Κ Ι Τ Σ Ο Π Ο Υ Λ Ο Υ ____________ Χ Α Ρ Ο Υ Λ Α Λ Α Μ Π Ρ Α Κ Η ______________ 168

169

167 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

168 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

170 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

171 FREDDIE F.

_____

TA K I S

170

__________________ T H E L A S T D R I V E ___________________________ Ν Ι Κ Ο Σ Κ Ο Υ Ρ Η Σ 171

172

169 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

172 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

ΤΗΣ 28.11.19

95

ΕΛΕΝΗ ΦΙΛΙΝΗ

173

__________ Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Ν Ο Υ _________ Δ Η Μ Η Τ Ρ Η Σ Μ Α Ρ Ω Ν Ι Τ Η Σ __ 174

175

173 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

174 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

175 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

178 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

179 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

180 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

182 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

183 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

184 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

Λ Ι Ν Α Ν Ι Κ Ο Λ Α Κ Ο Π Ο Υ Λ Ο Υ _______________________ Τ Ι Τ Ο Σ Π ΑΤ Ρ Ι Κ Ι Ο Σ ______________________________ Σ ΤΑ Θ Η Σ Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ _____________ Π Ε Γ Κ Υ Ρ Ι Γ ΓΑ _________ Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Ρ Ο Ρ Ρ Η Σ ____ 178

179

182

96 lifo – 28.11.19

183

184

___________

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ

176

_________ Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η Π Α Ν Α Γ Ι Ω ΤΑ Κ Ο Υ

177

176 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

181 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

177 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

185 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

186 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

187 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

____ Μ Ε Ν Η Σ Κ Ο Υ Μ Α Ν ΤΑ Ρ Ε Α Σ ____________ Ν Ι Κ Ο Σ Τ Ρ Ι Α Ν ΤΑ Φ Υ Λ Λ Ι Δ Η Σ _______________ Α Ρ Γ Υ Ρ Η Σ Π Α Ν ΤΑ Ζ Α Ρ Α Σ _________ S N I K __________ Γ Ι Α Ν Ν Η Σ Σ Π Α Ν Ο Σ 180

181

185

186

187

ΤΗΣ 28.11.19

97

THE BOY

98 lifo – 28.11.19

189

_______ Θ Ο Δ Ω Ρ Η Σ Κ Ο Υ Τ Σ Ο Γ Ι Α Ν Ν Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ ______ Χ Ρ Η Σ Τ Ο Σ Χ Ω Μ Ε Ν Ι Δ Η Σ ______________ 190

191

189 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

190 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

192 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

193 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

___

ΜΙΧΑ ΛΗΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ

192

________ Β Α Σ Ι Λ Η Σ Δ Ι Ο Σ Κ Ο Υ Ρ Ι Δ Η Σ _______ Θ Α Ν Α Σ Η Σ Β Α Λ Τ Ι Ν Ο Σ 193

194

191 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

194 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

ΤΗΣ 28.11.19

99

ΜΑΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

195

_______ Q U E N T I N __________________ Κ Ο Ρ Α Κ Α Ρ Β Ο Υ Ν Η ____________________ 196

195 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

197

196 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

197 ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

201 CHARLIE MAKKOS

202 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

Σ ΤΑ Μ ΑΤ Η Σ Κ Ρ Α Ο Υ Ν Α Κ Η Σ 100 lifo – 28.11.19

203 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

201

_______ Μ Α Ρ Ι Α Ν ΑΥ Π Λ Ι Ω Τ Ο Υ __________ Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Χ Ρ Ο Ν Α Σ ___________ 202

203

_________

__________

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ

198

____________ Α Ρ Ι Α Ν Λ Α Μ Π Ε Ν Τ ___________ L A R R Y G U S 199

198 ΕΙΡΗΝΗ ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΥ

199 ΠΑΝΜΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

200

200 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

205 ΕΙΡΗΝΗ ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΥ

204 ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

ΑΝΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

206 ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

204

________ Μ Ο Ν Ι Κ Α ___________ Μ Ι Χ Α Λ Η Σ Α Φ Ο Λ Α Ν Ι Ο 205

206

ΤΗΣ 28.11.19

101

ΠΑΝΟΣ (ΠΗΤ) ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΟΥΣΗΣ

209 FREDDIE F.

102 lifo – 28.11.19

209

__________

____________________

ΑΝΝΑ ΜΑΣΧΑ

210

210 CHARLIE MAKKOS

ΤΗΣ 28.11.19

103

στην οδό Στησιχόρου 5, όπου ζήσαμε μέχρι και λίγο μετά τη δολοφονία του πατέρα μου, και στη συνέχεια στο Καλλιμάρμαρο. Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα από τα παιδικά μου χρόνια, το «rosebud» μου, ήταν η μυρωδιά από το νυχτολούλουδο στην είσοδο της πολυκατοικίας. Ακόμα και σήμερα την αναζητώ, επειδή με συνεπαίρνει. Αυτήν τη μυρωδιά αλλά και τις βόλτες στον Εθνικό Κήπο.

q Στην εφηβεία, όλοι μας είμαστε επαναστάτες, με ή χωρίς αιτία. Αμφισβητούμε, αποδομούμε, αποκαθηλώνουμε με πολύ μεγάλη άνεση και, μάλιστα, θεωρούμε ότι το κάνουμε και με μεγάλη μαεστρία. Το ίδιο έκανα κι εγώ. Ήταν πάρα πολύ σημαντικό να κερδίσω την ελευθερία μου, συγκεκριμένα την ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού. Γι’ αυτό και έφυγα πολύ νωρίς από την Ελλάδα, σε ηλικία 16 ετών. Σπούδασα, δούλεψα και ολοκλήρωσα το διδακτορικό μου. Είχα ανάγκη να είμαι κάπου όπου κανείς να μη γνωρίζει, κανένας να μη νοιάζεται για την οικογένειά μου. Αυτή η αδιαφορία ήταν βάλσαμο, για να μπορέσω να σταθώ στα δικά μου πόδια. Έζησα δώδεκα χρόνια σε τέσσερις χώρες και έχτισα τον εαυτό μου. «Και το έργο σου, σα να ’ταν άλλος, κάμε», προτρέπει ο ποιητής.

q Ο Παύλος Μπακογιάννης, ως προσωπικότητα, ανήκει στην Ιστορία. Ευρύτερα γνωστός για τις αρχές και τις αξίες του, το έργο του και το παράδειγμά του. Όμως, για μένα ο Παύλος Μπακογιάννης ήταν ο πατέρας μου. Ο άνθρωπος που με έμαθε να βρίσκω το μονοπάτι, περπατώντας στο βουνό. Εκείνος που μου μετέδιδε το χαμόγελό του και με έμαθε να μη σκιάζομαι, να μη φοβάμαι. Εκείνο το «Πάμε, Κώστα – Πάμε, μπαμπά» ηχεί ακόμα στα αυτιά μου. Από τη μητέρα μου κρατώ τη λεβεντιά, την αγάπη και τον ρομαντισμό της. Μέσα της, ακόμη, αντιδρά πολλές φορές σαν ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι που θέλει να αλλάξει τον κόσμο. Τυχερές οι εγγονές της, γιατί έχουν ένα σπουδαίο πρότυπο.

q Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989 ξυπνήσαμε με την Αλεξία, όπως κάθε πρωί, και ετοιμαστήκαμε για το σχολείο. Εκείνο το πρωινό έγινε κάτι που σπάνια συνέβαινε. Ο πατέρας μας ήταν ήδη ξύπνιος και έφαγε μαζί μας πρωινό. Συνήθως, όταν ξυπνούσε, έφευγε αμέσως από το σπίτι για να πάει στο γραφείο. Όμως, εκείνη την ημέρα, για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, φάγαμε όλοι μαζί πρωινό. Ύστερα, τον φιλήσαμε και τον χαιρετήσαμε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι του είπα πως ήταν αξύριστος. Μπήκαμε στο σχολικό λεωφορείο και στη διάρκεια της διαδρομής, μαζί με την αδερφή μου, ακούσαμε το όνομα του πατέρα μας.

q Ήταν η φωνή του Τέρενς Κουίκ που έλεγε ότι ο πατέρας μας έπεσε θύμα επίθεσης. Φτάσαμε στο σχολείο. Ο διευθυντής κι ένας καθηγητής, να ’ναι καλά όπου κι αν είναι, μας πήγαν στον «Ευαγγελισμό». Για αρκετή ώρα καθόμασταν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Μετά από λίγο, η μητέρα μου μας είπε ότι ο πατέρας μας δεν τα κατάφερε να ζήσει. Ξέρεις κάτι όμως; Ποτέ δεν αισθάνθηκα «θύμα». Ποτέ δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να αισθανθεί κάτι το «ιδιαίτερο». Και βεβαίως δεν προσποιούμαι πως έχω καταφέρει να αναμετρηθώ μ’ αυτή την απώλεια. Δεν νομίζω ότι κανείς απ’ όσους έχουμε χάσει έναν τόσο αγαπημένο μας άνθρωπο μπορεί πραγματικά ποτέ να κλείσει μια τέτοια πληγή. Δεν ξεπερνιέται. Απλώς, μαθαίνεις να ζεις μ’ αυτό.

q Για πάρα πολλά χρόνια όλοι μας είχαμε μυθοποιήσει αυτή την τρομοκρατική οργάνωση. Επικρατούσαν ατελείωτες θεωρίες συνωμοσίας και γράφονταν άπειρες ανοησίες για τη 17η Νοέμβρη. Αλλά η σύλληψή τους αποκάλυψε τη μικρότητά τους. Κάτι ανθρωπάκια που ξεχείλιζαν από μίσος. Στο δικαστήριο, αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν όταν κοίταξα τον Δημήτρη Κουφοντίνα στα μάτια. Συνειδητοποίησα ότι οι ιδεολογίες, ακόμα και οι ιδεοληψίες, ήταν προφάσεις και άλλοθι. Πρόκειται για έναν άνθρωπο ανισόρροπο, διαταραγμένο και ψυχοπαθή. Έναν από τους μεγαλύτερους κατά συρροή δολοφόνους στην ιστορία της χώρας, που όχι μόνο δολοφονούσε πισώπλατα τα θύματά του, δίνοντας ακόμα και χαριστικές βολές, αλλά μετά έβγαινε να το γιορτάσει. Κάποιες φορές, μάλιστα, καθόριζε το πότε θα δολοφονήσει κάποιον με βάση το πρόγραμμα των διακοπών του.

Δήμαρχος Αθηναίων. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο κέντρο της Αθήνας.

ΜΠΑΚΟΓΙΆΝΝΗΣ

q Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1978 και η καταγωγή μου είναι από τη Βελωτά Ευρυτανίας. Μεγάλωσα στο κέντρο,

q Δέκα χρόνια στην αυτοδιοίκηση, έχω μάθει πως, αν θες να πετύχεις, χρειάζεσαι πολλή λογική αλλά και λίγη τρέλα. Στην Αθήνα η δοσολογία αλλάζει. Θέλει περισσότερη τρέλα. Καλείσαι να αντιμετωπίσεις κατεστημένες αντιλήψεις, αβελτηρίες και αυτοματισμούς που κρατάνε την πόλη σε ομηρία. Και, ταυτόχρονα, να παλέψεις με νοοτροπίες που έχουν βαθιές ρίζες. Νομίζουμε πως, επειδή ο καθένας μας βολεύεται και κάνει τη δουλίτσα του, όλοι κάτι κερδίζουμε. Στ’ αλήθεια, όμως, όλοι χάνουμε. Και χάνουμε πολλά. Πάνω απ’ όλα, λοιπόν, χρειάζεται γερό στομάχι. Υπομονή και επιμονή. Και δουλειά. Δουλειά. Δουλειά. Από το πρωί μέχρι το βράδυ, επτά ημέρες την εβδομάδα, αδιάκοπα. Αυτό κάνουμε και το κάνουμε με μια παιδικότητα, χαρά, ενθουσιασμό και πίστη. Σιγά-σιγά, κάτι αλλάζει. Κι ας είναι ένα πλακάκι στην πλατεία Συντάγματος. Ούτε τους πρόποδες του βουνού δεν έχουμε πατήσει, όμως, ακόμα. Και η κορυφή θέλει δρόμο.

AΘΗΝΑΊΟΙ

q Η Αθήνα είναι μια ζωντανή πόλη, η οποία εξελίσσεται, αλλάζει και προοδεύει. Θέλουμε μια πρωτεύουσα που να μην είναι υπερήφανη μόνο για το αρχαίο της μεγαλείο αλλά και για τον σύγχρονο εαυτό της. Σταδιακά, βγαίνουμε από την κρίση. Περάσαμε δέκα πάρα πολύ δύσκολα χρόνια. Ταλαιπωρηθήκαμε. Η πόλη «μάτωσε». Τα σημάδια είναι ακόμη έντονα και ορατά. Όμως η Αθήνα στάθηκε όρθια. Οι Αθηναίοι την κράτησαν όρθια. Όπως λέει και ο The Boy: «Αθήνα, σ’ αγαπάω να της λες». Αυτή είναι η δύναμή της.

q Ο δήμος έχει πλέον έναν νέο ρόλο σε μια νέα εποχή. Καλείται να λειτουργήσει ως καταλύτης μιας ευρύτερης συμμαχίας ανθρώπων, πέρα και πάνω από κόμματα και ιδεολογίες. Μιας συμμαχίας που θα μεταμορφώσει την πόλη. Με συμπράξεις του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Με τη βοήθεια ιδρυμάτων, συλλόγων και σωματείων. Με τη στήριξη των δημοτών. Όσων νοιάζονται, πονάνε και αγαπάνε την Αθήνα. Για να μην αισθάνεται κανείς και σε καμία γειτονιά αόρατος και ξεχασμένος αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης. Η Αθήνα είναι μια αλυσίδα με πάρα πολλούς κρίκους. Είναι τόσο δυνατή όσο ο πιο αδύναμος κρίκος της. Η αισθητική; Μα, είναι υποκειμενική. Και ενέχει κάποια στοιχεία ελιτίστικα, τα οποία εμένα με απωθούν. Το χρώμα, τον ήχο, την αίσθηση της πόλης, τα δίνουν οι άνθρωποι.

q Το μεγάλο στοίχημα για εμάς είναι να επανασυνδέσουμε όχι μόνο λειτουργικά αλλά και νοηματικά το Σύνταγμα με την Ομόνοια και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Να γεφυρώσουμε αυτό το χάσμα που υπάρχει σήμερα στην πόλη. Είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα το γεγονός ότι ολόκληρες περιοχές του κέντρου έχουν αφεθεί και εγκαταλειφθεί. Η Ομόνοια έχει γίνει ένα νοητό τείχος που χωρίζει την Αθήνα στα δύο.

q Το πρότζεκτ του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, η ενοποίησή του, δηλαδή, με τα ιστορικά κτίρια του Μετσοβίου και απέναντι του Ακροπόλ, είναι ίσως το μεγαλύτερο έργο που μπορεί να γίνει στην Αθήνα τον 21ο αιώνα. Είναι αντίστοιχο με την ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων και τις παρεμβάσεις που έγιναν, ειδικά το πρώτο μισό

104 lifo – 28.11.19

απο τον γιάννη πανταζόπουλο φωτογραφιeσ παρισ ταβιτιαν

παύλος μπακογιάννης Ο Παύλος Μπακογιάννης, ως προσωπικότητα, ανήκει στην Ιστορία. Ευρύτερα γνωστός για τις αρχές και τις αξίες του, το έργο του και το παράδειγμά του. Όμως, για μένα ο Παύλος Μπακογιάννης ήταν ο πατέρας μου. Ο άνθρωπος που με έμαθε να βρίσκω το μονοπάτι, περπατώντας στο βουνό. Εκείνος που μου μετέδιδε το χαμόγελό του και με έμαθε να μη σκιάζομαι, να μη φοβάμαι.

28.11.19 – lifo

105

q Στα Εξάρχεια, όσες φορές κι αν χρειαστεί, θα ξαναπάμε. Όπως και σε όλη την Αθήνα. Ο μεγαλύτερός μας εχθρός είναι αυτό το αίσθημα της ματαιότητας. Καθαρίζουμε ένα άγαλμα και λένε: « Έλα, μωρέ, θα το βρομίσουν ξανά». Το ίδιο και σε πολλά άλλα σημεία. Ας δούμε, όμως, ποιος θα κουραστεί πρώτος. Αυτοί που βανδαλίζουν ή εμείς που καθαρίζουμε; Συνεχίζουμε, λοιπόν. Σε όλη την πόλη. Ο δήμος δεν μπορεί να δεχτεί ότι υπάρχουν Αθηναίοι διαφορετικών ταχυτήτων. Πως κάποιοι απολαμβάνουν καλύτερες υπηρεσίες και καλύτερες υποδομές από κάποιους άλλους. Γίνεται μια πολύ συστηματική δουλειά. Απελευθερώνονται κτίρια και αποδίδονται όχι μόνο στους ιδιοκτήτες τους αλλά στις γειτονιές και στην πόλη. Προφανώς, κανείς δεν θέλει μια πρωτεύουσα αποστειρωμένη. Δεν θα μας ταίριαζε άλλωστε. Αλλά δεν θέλουμε και μια Αθήνα μπάχαλο. Σκοπός μας είναι να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε, ακόμα και αν διαφωνούμε. Το συν-ανήκειν είναι το ζητούμενο στην πόλη σήμερα.

q Προσωπικά, θεωρώ ότι θα έχω πετύχει, όταν δεν θα θυμούνται εμένα ή εμάς αλλά τη δουλειά μας. Όταν πάψουμε να λογομαχούμε για το αν ο δήμαρχος είναι καλός ή κακός αλλά για το εάν το έργο είναι σωστό ή λάθος, θετικό ή αρνητικό.

q Για την οικογενειοκρατία, την απάντηση θα τη δώσει η ίδια η ζωή σε τέσσερα χρόνια από σήμερα. Αν θα έχω ανταποκριθεί στις προσδοκίες των Αθηναίων, τιμώντας την εμπιστοσύνη τους. Για να μην ξεχνιόμαστε, όλοι μας είμαστε προσωρινοί. Ερχόμαστε και φεύγουμε. Στην είσοδο του δημαρχείου μπορείς να δεις όλα τα ονόματα όσων έχουν διατελέσει δήμαρχοι. Απ’ αυτούς, λίγοι είναι εκείνοι που ακόμα θυμόμαστε. Αυτό που μετρά είναι τι αφήνεις πίσω σου. Και κρίνεσαι από τη διάρκεια. Δεν τρέχω κατοστάρι, τρέχω μαραθώνιο. Έτσι έγινε και στο Καρπενήσι. Έτσι και στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Από το αποτέλεσμα θα κριθώ.

Κώστας Μπακογιάννης

του 20ού αιώνα, στην Πλάκα και στο Θησείο, και στο Ζάππειο τον 19ο αιώνα. Απαιτούνται όμως γενναίες αποφάσεις. Εδώ δεν χωράνε ημίμετρα, ούτε μπορεί να γίνει μια μικροπολιτική, κοντόφθαλμη διαχείριση του ζητήματος. Ή άλλη μια διευθέτηση. Απαιτεί τολμηρές πρωτοβουλίες και είμαι αισιόδοξος ότι θα τις δούμε να δρομολογούνται.

q Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδεικνύει ήδη, από τους πρώτους μήνες, ότι θα είναι ένας πάρα πολύ καλός πρωθυπουργός, διότι τον ενδιαφέρει η ουσία. Είναι στοχοπροσηλωμένος, συστηματικός και μεθοδικός. Για εμάς, σύμμαχός μας είναι αυτός που είναι δίπλα μας στον αγώνα που δίνουμε για τους Αθηναίους. Όποιος θέλει και όποιος δίνει λύσεις για τη ζωή στην Αθήνα. Όποιος, όμως, θέσει εμπόδια σε αυτή την προσπάθεια θα μας βρει απέναντι, και με σκληρό τρόπο. Γιατί ο δήμος δεν ανήκει στον δήμαρχο και δεν είναι του Μπακογιάννη. Ο δήμος είναι των Αθηναίων, πέρα από κόμματα και ιδεολογίες.

q Είμαι ασύλληπτα υπερήφανος για τη Σία. Παρουσιάζει το κεντρικό δελτίο ειδήσεων τα τελευταία δεκατρία χρόνια. Η ίδια έχει αποδείξει, και το αποδεικνύει καθημερινά, ότι ασκεί το λειτούργημα της δημοσιογραφίας με πάθος και ότι υπερασπίζεται όχι μόνο την ανεξαρτησία αλλά και την αξιοπρέπειά της. Ο καθένας μας κάνει τη δουλειά του. Αυτά τα θέματα είναι πάρα πολύ ξεκάθαρα. Και είναι απόλυτα διακριτά. Άσε που θα είναι η πρώτη που θα μου κάνει κριτική, αυστηρή. Το χειρότερο είναι πως κατά πάσα πιθανότητα θα έχει δίκιο.

q Η πρώτη φορά που γνωριστήκαμε ήταν όταν ήμουν υποψήφιος δήμαρχος Καρπενησίου, το 2010, και με πήραν τηλέφωνο από τον ΣΚΑΪ για να δώσω συνέντευξη στη Σία Κοσιώνη. Τότε ήμουν 32 ετών και, όταν με πήραν για να βγω στον αέρα, έτρεμα σαν το ψάρι. Η Σία έκανε έναν πρόλογο γεμάτο ειρωνεία περί οικογενειοκρατίας. Η αλήθεια είναι ότι με πέρασε πριονοκορδέλα. Βγήκα από τη συνέντευξη δαρμένος. Αυτή ήταν η πρώτη μας επαφή. Μετά από χρόνια γνωριστήκαμε κοινωνικά. Το ένα έφερε το άλλο και φτιάξαμε τον δικό μας κόσμο με πρώτη ύλη την άφθονη αγάπη.

q Την πιο δύσκολη ερώτηση μού την έχει κάνει ο γιος μου, όταν με ρώτησε γιατί χωρίσαμε με τη μητέρα του. Ο μεγαλύτερός μου φόβος; Όλοι οι γονείς μια σκέψη δεν αντέχουμε: να πάθουν κάτι τα παιδιά μας. Κατά τα άλλα, το συναίσθημα του φόβου μού είναι ξένο. Γι’ αυτό και στα 24 μου επέλεξα να πάω αλεξιπτωτιστής στις Ειδικές Δυνάμεις. Άλλωστε, ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.

q Η κινητήρια δύναμή μου είναι οι άνθρωποι αυτής της πόλης. Αισθάνομαι ότι οι Αθηναίοι και οι Αθηναίες μού πρόσφεραν απλόχερα και πολύ γενναιόδωρα την τιμή, μου έδωσαν την ευκαιρία μιας ολόκληρης ζωής. Να αλλάξουμε αυτή την πόλη. Αυτό σε ενεργοποιεί αλλά και σε κρατά ξύπνιο τη νύχτα.

q Η ευτυχία, κατά πάσα πιθανότητα, είναι κάτι που αντιλαμβάνεσαι όταν το χάνεις. Είναι οι στιγμές, αλλά και οι ανάσες που κλέβεις. Η μεγαλύτερη επανάσταση για μένα είναι να διεκδικείς την ελευθερία σου. Ελευθερία είναι να σπας και τοίχους. Να τα βάζεις με τα στερεότυπα και να αμφισβητείς δόγματα. Πολλές φορές, όλα αυτά τα χρόνια, αισθάνομαι ότι περπατώ σε ένα τεντωμένο σχοινί, είτε γιατί δεν μου αρέσει να μου ράβουν ιδεολογικά ή πολιτικά κοστούμια είτε γιατί δεν μπαίνω εύκολα στα κουτάκια κάποιων.

q Είμαι εξίσου υπερήφανος τόσο για τους παππούδες όσο και για τις γιαγιάδες μου. Ο ένας μου παππούς ήταν παπάς, σε ένα μικρό χωριό στην Ευρυτανία. Ο άλλος διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας. Όμως και οι δύο ήταν σε συνεχή επαφή με ανθρώπους και είχαν ένα κοινό στοιχείο. Θεωρούσαν πολύ σημαντικό να αγαπάς τους ανθρώπους, να τους προσφέρεις τον καλύτερό σου εαυτό για να στον προσφέρουν και εκείνοι. Δύο πολύ διαφορετικοί άνθρωποι, οι οποίοι με δίδαξαν, ο καθένας με τον τρόπο του, το πιο ουσιαστικό, τη δύναμη της κατανόησης και της συγχώρεσης. Την αξία της ενσυναίσθησης. Προσπαθώ κι εγώ να το κάνω πράξη.

Κανείς δεν θέλει μια πρωτεύουσα αποστειρωμένη. Δεν θα μας ταίριαζε άλλωστε. Αλλά δεν θέλουμε και μια Αθήνα μπάχαλο. Σκοπός μας είναι να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε, ακόμα και αν διαφωνούμε. Το συν-ανήκειν είναι το ζητούμενο στην πόλη σήμερα.

q Το καταφύγιό μου είναι η αγκαλιά των αγαπημένων μου. Ο άνθρωπος είναι αποτέλεσμα

ΙNFO

athinapsila.gr/ Facebook: Κώστας Μπακογιάννης Instagram: Kostas Bakoyannis

106 lifo – 28.11.19

των επιλογών του, των λαθών του και των συγκρούσεών του. Δεν έχω νιώσει ποτέ την πληρότητα, ούτε την αποζητώ. Όταν νιώθεις πλήρης, επαναπαύεσαι. Δεν ξέρεις πόσο θα ήθελα, για παράδειγμα, να ζει ο πατέρας μου και να με έχει δει δήμαρχο της Αθήνας. Υποθέτω πως θα γελούσε. Θα τον διασκέδαζε. Αν ζούσε, όμως, ο πατέρας μου, δεν θα ήμουν δήμαρχος. Ίσως θα έκανα κάτι εντελώς διαφορετικό. Και, ποιος ξέρει, πιθανόν τότε να είχα βρει και την πληρότητα.

q Δεν είμαι άνθρωπος που θυμώνει ή χάνει εύκολα την ψυχραιμία του. Στη ζωή ισχύει μια πολύ ωραία έκφραση που έχουμε στο Καρπενήσι: «Το ήρεμο ποτάμι τρυπάει το βουνό». Μια φράση για τη ζωή; Ένας κώδικας που ανακάλυψα σ’ ένα υπέροχο βιβλίο: «Ν’ αγαπάς, ν’ αγωνίζεσαι και να ξεχνάς».

Book Lovers

Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book

Book Lovers Τι

Από

θα

διαβάσεις την

αυτόν Τίνα

τον

χειμώνα

Μανδηλαρά 28.11.19 – lifo

107

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

ΛΟ Γ Ο ΤΕ ΧΝ ΊΑ

15 ΣΠΟΥΔΑΊΑ ΒΙΒΛΊΑ ΠΟΥ ΜΌΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΌΡΗΣΑΝ ΚΑΙ ΑΞΊΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΆΣΕΙΣ Ξένοι κλασικοί και σύγχρονοι συγγραφείς που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του εκδοτικού χειμώνα.

Aπό την Tίνα Mανδηλαρά

ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ

ALBERTO MORAVIA

LARRY TREMBLAY

Το ημερολόγιο ενός συγγραφέα

Οι αδιάφοροι

Ο πορτοκαλεώνας

μτφρ. Αλεξάνδρα Ιωαννίδου εκδόσεις Πατάκη

μτφρ. Ελένη Τουλούπη εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

μτφρ. Ευαγγελία Ανδριτσάνου εκδόσεις Αρμός

Ήταν το έργο που, όταν εκδόθηκε, συζητήθηκε περισσότερο και από τα μυθιστορήματα του συγγραφέα − σίγουρα ήταν το αγαπημένο του. Δεν πρόκειται απλώς για το δημιουργικό εργαστήρι του συγγραφέα, όπου ανακαλύπτει κανείς τον τρόπο που ξεδιπλώνεται η τέχνη του, αλλά και για μια ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών για το πώς έβλεπε τα τεκταινόμενα της εποχής του, αποκαλυπτική της κοσμοθεωρίας του. Μέσα από τα κείμενα αυτά ο Ντοστογιέφσκι δεν κατέθετε μόνο τη δική του ματιά για την επικαιρότητα αλλά αποκάλυπτε και την προσωπική του ματιά. Μπορεί να ξεκίνησαν ως στήλη στο περιοδικό «Πολίτης» το 1873, σύντομα όμως εξελίχθηκαν σε ένα καθολικό εγχείρημα προφητικό, ζωντανό και ανεξάντλητο.

Αν και πρωτόλειο, πρόκειται για το σημαντικότερο βιβλίο του σπουδαίου Ιταλού συγγραφέα, καθώς περιγράφει τα πρώτα στάδια του φασισμού και τον κίνδυνο της αδιαφορίας του κόσμου για το νέο καθεστώς. Πρόκειται για τους μετατοπισμένους στην εκδοχή της τραγωδίας και του μυθιστορήματος προβληματισμούς ενός διανοούμενου, όπως τονίζει και ο ίδιος ο Μοράβια σε σχετικό του κείμενο στο τέλος του βιβλίου, έχοντας βαθιά επίγνωση τού ότι «η ιστορία ενός ανθρώπου δεν είναι να είναι αδιάφορος, αλλά να γράψει για κάτι απόλυτο». Γι’ αυτό και ο κεντρικός ήρωας Μικέλε παραπέμπει ευθέως στον Ξένο του Καμί, ο οποίος ωστόσο βιώνει εδώ τον θάνατο του πατέρα του και την παντελή αδιαφορία των οικείων του για τα συνταρακτικά γεγονότα του κοινού βίου.

Ένα πανέμορφο μυθιστόρημα, γραμμένο με τρυφερότητα και λυρισμό, για τα παιδικά τραύματα, την απανθρωπιά του πολέμου και την τέχνη που μπορεί να μεταστοιχειώσει τον βαθύ πόνο σε δημιουργική έκφραση. Οι δίδυμοι Αμέντ και Αζίζ μεγαλώνουν ανάμεσα στις δροσερές πορτοκαλιές της οικογένειας, σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον που σύντομα πρόκειται να μεταμορφωθεί σε τοπίο πολέμου. Με τη γνωστή θεατρικότητα που διακρίνει την ευαίσθητη γραφή του, ο Καναδός σκηνοθέτης και συγγραφέας Λαρί Τρεμπλέ, μετά το αξέχαστο Πίρσινγκ (από εκδόσεις Άγρα, σε μετάφραση Ευαγγελίας Ανδριτσάνου), καταθέτει άλλη μια ελεγεία στον χαμένο ανθρωπισμό.

THOMAS HARDY

Ο δήμαρχος του Κάστερμπριτζ - Η ζωή και ο θάνατος ενός ανθρώπου με χαρακτήρα μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο σειρά Orbis Literae εκδόσεις Gutenberg Το εμβληματικό βιβλίο που συμπληρώνει την τετράδα των αριστουργημάτων του κορυφαίου Βρετανού συγγραφέα μαρτυρά την επιστροφή στο ταπεινό περιβάλλον των παιδικών του χρόνων και στη διαχρονική αντοχή των ανθρώπινων θεμάτων. Είναι, επίσης, το βιβλίο που καθιερώνει τον πρωταγωνιστή του Μάικλ Χέντσαρντ, τον «πιο “ελληνικό” ήρωα της βικτοριανής μυθιστοριογραφίας, καθώς αντιστοιχίζεται ευθέως με τον Οιδίποδα, τον Κρέοντα, τον Αγαμνέμονα και τον Προμηθέα του Αισχύλου (για να αφήσουμε, προς το παρόν, στην άκρη τις ομοιότητές του με τον βιβλικό Κάιν και τον σαιξπηρικό Ληρ)», όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο Ντέιλ Κρέιμερ στην εισαγωγή. Άκρως κατατοπιστικές οι σημειώσεις της μεταφράστριας αλλά και το ειδικό παράρτημα στο τέλος του βιβλίου με κείμενα του Τόμας Χάρντι και με την επεξηγηματική ανάλυση του Μάικλ Μιλγκέιτ για την εξελικτική πορεία του τόπου όπου διαδραματίζεται το μυθιστόρημα, του Ουέσεξ.

108 lifo – 28.11.19

ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΓΟΥΟΛΙΝ

Τα παιδιά του Χάιντεγκερ μτφρ. Μάνος Βασιλάκης Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης Ένας από τους σπουδαιότερους φιλοσόφους του 20ού αιώνα, που αναθεώρησε με τον δικό του τρόπο το ρεύμα της φαινομενολογίας και του υπαρξισμού, υπήρξε ταυτόχρονα και από τους πιο αμφιλεγόμενους, κυρίως λόγω της στενής του σχέσης με τον εθνικοσοσιαλισμό. Μέλος του ναζιστικού κόμματος, ο Μάρτιν Χάιντεγκερ δεν δίστασε να καταγγείλει φοιτητές και καθηγητές, ενώ ποτέ δεν απολογήθηκε για τις αποτρόπαιες αυτές πράξεις. Παρ’ όλα αυτά, οι Εβραίοι φοιτητές του άφησαν το δικό τους αποτύπωμα στην ιστορία της φιλοσοφίας, ο καθένας με τον δικό του, θεωρητικό τρόπο. Η Χάνα Άρεντ, ερωμένη και φοιτήτρια του Χάιντεγκερ, υπήρξε από τους σπουδαιότερους πολιτικούς στοχαστές, όπως και ο φιλόσοφος και μέλος της Σχολής της Φρανκφούρτης Χέρμπερτ Μαρκούζε, ο γνωστός φιλόσοφος του περιβαλλοντισμού Χανς Γιόνας αλλά και ο σπουδαίος Καρλ Λέβιτ. Αυτό το βιβλίο εξετάζει πώς οι διορατικοί αυτοί Εβραίοι διανοούμενοι βίωσαν τη σχέση τους με τον Χάιντεγκερ, ενώ παράλληλα φροντίζει να ρίξει φως στο έργο τους αλλά και σε όλο το πνευματικό κλίμα της εποχής.

ΑΝΤΡΕΙ ΠΛΑΤΟΝΟΦ

Ευτυχισμένη Μόσχα - Δυο νουβέλες μτφρ. Ελένη Μπακοπούλου εκδόσεις Καστανιώτη Ο Αντρέι Πλατόνοβιτς Κλιμέντοφ (το Πλατόνοφ είναι ψευδώνυμο) υπήρξε από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ρωσικής λογοτεχνίας, πάντοτε στα όρια των ιδεών και της έκφρασης και πάντοτε πρωτότυπος και ανατρεπτικός. Ακόμα και ο Στάλιν, ο οποίος δεν ασπαζόταν τις ανατρεπτικές του ιδέες, τον είχε χαρακτηρίσει «ταλαντούχο κάθαρμα», αφού δεν μπορούσε να αντισταθεί στη δύναμη της γραφής του. Όπως γράφει και ο Γιόζεφ Μπρόντσκι στο επίμετρο του βιβλίου: «Διαβάζοντας Πλατόνοφ έχει κανείς την αίσθηση ενός αμείλικτου, ανελέητου παραλογισμού, δομημένου μέσα στη γλώσσα. Στην Ευτυχισμένη Μόσχα ο Πλατόνοφ περιγράφει όχι τόσο τη γνωστή πρωτεύουσα Μόσχα αλλά μια ελκυστική γυναίκα, η οποία ενσαρκώνει τη μετεπαναστατική εποχή στη Σοβιετική Ρωσία. Όσο για τη δεύτερη νουβέλα, την Εκσκαφή, εκεί παρακολουθούμε μια ομάδα εργατών που έχουν αναλάβει τη θεμελίωση του επιβλητικού παμπρολεταριακού οίκου σε μια πόλη που χτίζεται εκ βάθρων, ώστε να υποδεχτεί την κομμουνιστική κοινωνία. Όσο όμως το σκάμμα μεγαλώνει τόσο εμφανίζονται οι αδυναμίες αυτού του ψεύτικου ονείρου και της χαμένης ουτοπίας».

28.11.19 – lifo

109

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

KATERINA TUCKOVA

Οι θεές της Ζίτκοβα μτφρ. Κώστας Τσίβος εκδόσεις Ίκαρος Φέρνοντας εύλογα στον νου τις αντίστοιχα δυναμικές γυναίκες της Χάνα Κεντ, που έρχονται από τα βάθη της Ιστορίας, αντίστοιχα κι αυτές της Τούτσκοβα εμφανίζονται από τα βάθη των αιώνων, για να μας αποκαλύψουν πολλά για το τώρα. Λέγεται ότι στην κορυφή των Λευκών Καρπαθίων κάποιες γυναίκες έχουν κρατήσει τα δικά τους μυστικά για τη γνώση, τη θεραπεία και την πρόβλεψη, διαποτισμένα από τον αέρα μυστικισμού που διαθέτουν όσες αντιπαρατίθενται με τη φύση. Η νεαρή συγγραφέας, αναζητώντας αρχεία και πραγματικά γεγονότα, εντόπισε την ύπαρξη γυναικών που χαρακτηρίζονταν ως αλλόκοτες, τρελές ή θεές, ακριβώς γιατί διαφοροποιούνταν από το περιβάλλον τους, διεκδικώντας μια άλλη, διαφορετική φωνή. Μέσα από την έρευνα που πραγματοποιεί η πρωταγωνίστριά της, η Νόρα, μας φέρνει σε επαφή με τη χαμένη ιστορία της Τσεχίας και τα καλά κρυμμένα μυστικά της, που φτάνουν μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Οι θεωρίες συνωμοσίας, άλλωστε, έχουν πάντοτε πολλά κοινά με την πιο απτή, ρεαλιστική πραγματικότητα.

που έχουν προλάβει ήδη να αφήσουν το ισχυρό τους αποτύπωμα, μιλώντας για έναν άλλο κύκλο ζωής και μια ηρωίδα που σε ακολουθεί για καιρό μετά το τέλος της ανάγνωσης. ΤΟΜΑΣ ΧΑΡΙΣ

Κάρι Μόρα μτφρ. Βεατρίκη Κάντζολα-Σαμπατάκου εκδόσεις Bell Ο συγγραφέας της Σιωπής των Αμνών, που μετέτρεψε τον Χάνιμπαλ Λέκτερ σε αιώνιο πρωταγωνιστή των θρίλερ, επιστρέφει με το επίσης τρομακτικό και άκρως ανατρεπτικό Κάρι Μόρα. Η πρωταγωνίστρια με το εύηχο και άκρως εξωτικό αυτό όνομα είναι μια πανέμορφη Κολομβιανή με ουλές που μαρτυρούν όσα υπέφερε τον καιρό του πολέμου στη χώρα της. Όμως, δεν κατάφερε απλώς να επιβιώσει αλλά οπλίστηκε με την απαραίτητη δύναμη ώστε να καταφέρει να δουλέψει ως επιστάτρια στην τρομακτική βίλα που κάποτε ανήκε στον βασιλιά των καρτέλ Πάμπλο Εσκομπάρ. Στον δρόμο της θα βρεθεί ο αποκρουστικός και, όπως θα αποδειχτεί, εξίσου ευφυής και σατανικός με τον Χάνιμπαλ Λέκτερ, Χανς-Πέτερ Σνάιντερ, ο οποίος έχει αντίστοιχα αποκρουστικές συνήθειες, φέρνοντας άλλο ένα αντίπαλο σθένος στην καρδιά του μυθιστορήματος.

CAROLINE CRIADO-PEREZ

Αόρατες Γυναίκες μτφρ. Κατερίνα Γουλέτη - Βασιλική Μήσιου εκδόσεις Μεταίχμιο Από τα βιβλία που έπρεπε να έχουν εκδοθεί εδώ και καιρό: ρηξικέλευθο, ακριβές, ανατρεπτικό, μιλάει για τις μικρές λεπτομέρειες που αφορούν τη γυναίκα στη δημόσια ζωή, στον ιδιωτικό βίο, ακόμα και σε θέματα ασφάλειας π.χ. οι προδιαγραφές για τις ζώνες ασφαλείας ορίζονται αποκλειστικά με βάση τις διαστάσεις των ανδρών. Όλα αυτά τα δεδομένα συνέλεξε η Βρετανίδα δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Καρολίν Κριάντο-Πέρεζ, γράφοντας ένα εκρηκτικό βιβλίο για την «αόρατη» θέση των γυναικών, π.χ. για την ανύπαρκτη θέση τους δίπλα στον «Άντρα Κυνηγό», στην Αρχαιότητα και στον Μεσαίωνα. Όπως διαβάζουμε σε σχετικό απόσπασμα: «Το έμφυλο κενό δεδομένων δεν αφορά απλώς τη σιωπή. Η σιωπή αυτή, τα κενά αυτά, επιφέρουν συνέπειες. Έχουν αντίκτυπο στις ζωές των γυναικών καθημερινά. Ο αντίκτυπος μπορεί να είναι σχετικά μικρός. Το ρίγος που νιώθουν οι γυναίκες σε γραφεία όπου η θερμοκρασία έχει ρυθμιστεί σύμφωνα με τις ανάγκες του μέσου άντρα, για παράδειγμα». ΝΤΕΛΙΑ ΟΟΥΕΝΣ

Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου εκδόσεις Δώμα Η μικρή Κάια, που ζει ολομόναχη στους βάλτους παρέα με τους γλάρους, τη φύση και τα μυστικά της άμμου, δεν είναι όπως οι άλλες. Μεγαλώνοντας απομονωμένη σε ένα μικρό ψαροχώρι στη Βόρεια Καρολίνα, επικοινωνεί καλύτερα με τα πλάσματα της φύσης, παρατηρώντας όλα τα μυστικά τους και φτιάχνοντας διαφορετικά την ίδια της μοίρα, άλλοτε ελεύθερη, όπως η ίδια, άλλοτε τραγική, όπως ο ασφυκτικός κοινωνικός της περίγυρος. Πανέμορφη, οπλισμένη, για την ακρίβεια, με μια άγρια ομορφιά, καλείται να υπερασπιστεί τον εαυτό της σε οριακές καταστάσεις και να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις εναντίον της − ακόμα και την κατηγορία για φόνο. Αιχμηρός λόγος που κόβει σαν μαχαίρι σε ένα από τα βιβλία

110 lifo – 28.11.19

έμποροι και τα στελέχη της Lacoste, όσοι εργάτες είχαν απομείνει, πλανόδιοι πωλητές και γκομενάκια με τα σορτς», μεταφέροντάς μας εικόνες από το Παρίσι, από το περίκλειστο επαρχιακό περιβάλλον αλλά και από το κοσμοπολίτικο των καφέ.

BENJAMIN CARTER HETT

Ο θάνατος της δημοκρατίας μτφρ. Φωτεινή Πίπη εκδόσεις Διόπτρα Το βιβλίο της χρονιάς, σύμφωνα με την «Daily Telegraph» και τους λονδρέζικους «Times», αφηγείται τη συγκλονιστική ιστορία της Βαϊμάρης και της ανόδου του ναζισμού, θέτοντας το μόνιμο και αυτονόητο ερώτημα «τι μετέτρεψε ένα δημοκρατικό και σοσιαλιστικό κράτος σε προπύργιο του ναζισμού». «Πώς μια δημοκρατική κυβέρνηση επέτρεψε στον Χίτλερ να αδράξει την εξουσία;» είναι η βασική διερώτηση του ιστορικού και ερευνητή Μπέντζαμιν Κάρτερ Χετ, ο οποίος αποκαλύπτει την κρίσιμη και άκρως μυωπική στάση των Γερμανών πολιτικών και του αντικομμουνιστικού τους μένους, που άφησαν χώρο στον Φίρερ να δράσει ανενόχλητος. Ως κορυφαίος μελετητής της Γερμανίας του 20ού αιώνα, ο Μπέντζαμιν Κάρτερ Χετ όχι μόνο φέρνει στο φως άγνωστα στοιχεία αλλά επιμένει ότι αυτή η ξαφνική μετατόπιση είναι ένα ανοιχτό μάθημα για το μέλλον, για τους πολιτικούς, τους ιστορικούς αλλά και για όλους εμάς, τους πολίτες.

NICOLAS MATHIEU

Και μετά από αυτούς τα παιδιά τους μτφρ. Σοφία Διονυσοπούλου επιμέλεια: Κατερίνα Σχινά εκδόσεις Στερέωμα Με το νοσταλγικό και τρυφερό αυτό βιβλίο ο Νικολά Ματιέ αφηγείται την ιστορία μιας Γαλλίας στο μεταίχμιο διαφορετικών εποχών, τόσο στην επαρχία όσο και στα ακριβά προάστια, γεμάτη εικόνες, μνήμες και αντιφάσεις ανάμεσα στην ελευθερία και στην ανάγκη προσαρμογής, στην επανάσταση και στον έρωτα. Φράσεις από τον Βαλερί, ανάκατες με μνήμες από τη ροκ αλλά και τις αλλαγές στη γαλλική κοινωνία της δεκαετίας του ’90, με αποκορύφωμα τη στιγμή της νίκης στο Παγκόσμιο Κύπελλο το ’98. Από τις σελίδες του βραβευμένου με Goncourt το 2018 βιβλίου παρελαύνουν από απογοητευμένοι ψηφοφόροι και μικροαστοί μέχρι «ιδιοκτήτες της Renault,

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

Επιστολές στην αδελφή του Ιωάννα (1934-1939) εισαγωγή-επιμέλεια επιστολών: Γιώργος Δ. Παναγιώτου εκδόσεις Μελάνι «Μπαμπούλι, έχει καθίσει ο διάβολος μέσα μου» γράφει από την Κορυτσά, λίγα μόλις χρόνια πριν από το ξέσπασμα του πολέμου στην αδελφή του ο Γιώργος Σεφέρης, θυμίζοντας τα χαμένα καλοκαίρια. «Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι θέλω να πω. Επειδή η μοναξιά με έκανε πολύ εύθικτο, λέω κάποτε πως δεν μένει καιρός στους ανθρώπους να με προσέξουν. Κι εγώ που ξόδεψα τόσα χρόνια της ζωής μου γυρεύοντας την ακρίβεια» γράφει ο κορυφαίος ποιητής σε μία από τις συγκλονιστικές ανέκδοτες επιστολές που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον πρώτο τόμο − γιατί θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Πρόκειται για τις επιστολές που επιμελείται ο Γιώργος Δ. Παναγιώτου και βρέθηκαν στο Αρχείο Τσάτσου, καλύπτοντας τα έτη 1934-1939.

SHAUN BYTHELL

Το ημερολόγιο ενός βιβλιοπώλη μτφρ. Τάσος Νικογιάννης Εκδόσεις Key Books Είναι προφανές πως όλοι όσοι αγαπάμε τα βιβλία θα θέλαμε να διαβάσουμε το ημερολόγιο ενός βιβλιοπώλη: τι ζητάνε οι πελάτες, τα ευτράπελα και τις παραξενιές τους, πώς μπορεί ο ζωντανός τόπος ενός βιβλιοπωλείου να νικήσει το απρόσωπο περιβάλλον του Amazon ή του ηλεκτρονικού σύμπαντος. Τουλάχιστον, σε αυτό το σπαρταριστό βιβλίο του Σον Μπάιτελ, ιδιοκτήτη του βιβλιοπωλείου του Ουίνγκταουν, του δεύτερου μεγαλύτερου της Σκωτίας, θα βρείτε ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, μαζί με τις προσωπικές εμμονές του αναγνώστη-βιβλιοπώλη-συγγραφέα, όπως το ότι κάποια στιγμή πυροβόλησε οργισμένος με την καραμπίνα ένα Kindle ή τη διαπίστωση ότι δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα από τότε που ο Τζορτζ Όργουελ έγραφε τις δικές του αναμνήσεις από το βιβλιοπωλείο με την «αφθονία των μη διαγνωσμένων τρελών που τριγυρνούν στους δρόμους κι έχουν την τάση να έλκονται από τα βιβλιοπωλεία». ΠΙΕΡ ΛΕΜΕΤΡ

Τα χρώματα της πυρκαγιάς μτφρ. Έφη Κορομηλά εκδόσεις Μίνωας Πρόκειται για τον δεύτερο τόμο μιας τριλογίας που άρχισε με το Καλή αντάμωση, το οποίο χάρισε στον Λεμέτρ το βραβείο Goncourt το 2013. Η Γαλλία του Μεσοπολέμου παρακολουθεί ανίσχυρη τα χρώματα της πυρκαγιάς του φασισμού να ανάβουν σε όλη την Ευρώπη. Σε αυτό το σκηνικό τα δραματικά γεγονότα είναι καταιγιστικά. Ο τραπεζίτης Μαρσέλ Περικούρ βλέπει τον γιο του να αυτοκτονεί και μετά από κάποιο καιρό πεθαίνει και ο ίδιος, αφήνοντας τα ηνία στην κόρη του Μαντλέν. Μόνη της, και με τον άνδρα της στη φυλακή, έχει να αντιμετωπίσει τη μικρόνοια του περίγυρου, αναζητώντας με αγωνία έναν τρόπο να επιβιώσει σε μια Γαλλία που ταλανίζεται από τη διχόνοια, την οικονομική δυστοκία και τα μαύρα χρώματα του φασισμού.

28.11.19 – lifo

111

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

N ON F IC TIO N

ΒΙΟΓΡΑΦΊΕΣ, ΜΑΡΤΥΡΊΕΣ, AUTO-FICTION 14 συναρπαστικά βιογραφικά βιβλία που αξίζει να διαβάσεις.

Aπό την Tίνα Mανδηλαρά

Νίκολα Τέσλα δεν έγραψε ιστορία μόνο ως ο «Προμηθέας του ηλεκτρισμού», ένας από τους πιο διάσημους εγγυητές ενός διαφορετικού μέλλοντος, αλλά και ως μια μυθιστορηματική προσωπικότητα που λάτρεψαν οι στενοί του άνθρωποι και φίλοι, όπως ο Μαρκ Τουέιν, και μίσησαν οι διάσημοι εχθροί του. Γεννημένος σε ένα χωριό της σημερινής Κροατίας, με πατέρα ορθόδοξο ιερέα, ένιωσε από νωρίς τι σημαίνει δυσκολία και απόρριψη. Ακολούθησαν τα χρόνια της Νέας Υόρκης και η γνωστή αντιπαλότητά του με τον Τόμας Έντισον που στιγμάτισε τη ζωή και την ίδια του την καριέρα. Όλα αυτά ξεδιπλώνονται με συγκλονιστική ακρίβεια από τη συναρπαστική πένα του Σέρβου Βλαντίμιρ Πίσταλο (Τέσλα, το πρόσωπο πίσω από τη μάσκα, μτφρ. Χρήστος Γκούβης, εκδόσεις Καστανιώτη), ο οποίος εισχωρεί με επάρκεια στον ψυχισμό του Βαλκάνιου εφευρέτη. Ας μην ξεχνάμε ότι «Τέσλα» σημαίνει το μικρό τσεκούρι με λεπίδα που σχηματίζει ορθή γωνία με τη λαβή.

112 lifo – 28.11.19

Παραδόξως, ο Γκάρεθ Στέντμαν Τζόουνς δεν επιθυμεί να γράψει άλλη μια αποθεωτική ή αποδομητική βιογραφία για τον Καρλ Μαρξ αλλά να δει πώς ο περίφημος θεωρητικός της επανάστασης εξέφρασε την πνευματικότητα και τις ιδέες της εποχής του, όντας ένα αληθινό τέκνο του 19ου αιώνα και όχι του 20ού, που προσπάθησε να τον ερμηνεύσει. Ως εκ τούτου, στην εντυπωσιακή και πολυσέλιδη βιογραφία του με τον τίτλο Καρλ Μαρξ - Μεγαλείο και Ψευδαισθήσεις (μτφρ. Πέτρος Γεωργίου, εκδ. Πατάκη) ο Τζόουνς προσπαθεί να διερευνήσει τον τρόπο που ο γιος ενός Εβραίου προσήλυτου στον χριστιανισμό κατάφερε να αποτυπώσει με τον καλύτερο τρόπο τις αντιφατικές ιδέες της εποχής του και να αφιερώσει όλη του τη ζωή στην κατανόηση ενός κόσμου που άλλαζε και στην ανάγκη να ανταποκριθεί σε αυτές τις αλλαγές. Επομένως, όλοι οι φόβοι και οι προσδοκίες του αιώνα του αποτυπώνονται στις γεμάτες ζέση διακηρύξεις του. Ο Τζόουνς δεν παραλείπει να αναφερθεί και στη δύσκολη προσωπική ζωή του Εβραίου στοχαστή, αφού είδε τα παιδιά του να πεθαίνουν και υπέφερε μέχρι τέλους από την αρρώστια, τη στενοχώρια και τον πόνο.

Από τον Μαρξ περνάμε στον τελευταίο τσάρο, για την ακρίβεια στον Νικόλαο Β’ της δυναστείας των Ρομανόφ, ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον θρόνο, δίνοντας έτσι την αφορμή για μια δραματική ιστορία που έκανε τους Ρομανόφ διάσημους σε όλο τον κόσμο, κυρίως λόγω του τραγικού τους τέλους. Ο Ρόμπερτ Σέρβις, στο βιβλίο του Ο τελευταίος τσάρος (μτφρ. Σώτη Τριανταφύλλου, εκδόσεις Πατάκη), περιγράφει ανάγλυφα όλο το σκηνικό της εποχής, μιλώντας τόσο για το προσωπικό δράμα του Νικολάου Β’ όσο και για τις πολιτικές του προεκτάσεις. Εντρυφώντας σε πλήθος λεπτομερειών και μελετώντας σε βάθος αρχεία, ημερολόγια και αλληλογραφία, μας δίνει ένα ανάγλυφο χρονικό των γεγονότων λίγο πριν από και μετά τη Ρωσική Επανάσταση ή, μάλλον, τη Φεβρουαριανή και την Οκτωβριανή Επανάσταση. Όπως σημειώνει το «Times Literary» για το βιβλίο: «Μέσα στην πληθώρα της βιβλιογραφίας για τους Ρομανόφ, ο Τελευταίος τσάρος ξεχωρίζει με την ακρίβεια, την οξυδέρκεια, την αντικειμενικότητα και τον τρόπο που τοποθετεί μια ιστορία με όλα τα στοιχεία ενός μεγάλου, προσωπικού δράματος μέσα στις ευρύτερες διαστάσεις των συνθηκών της επαναστατημένης Ρωσίας». Στα παρεπόμενα των μεγάλων αλλαγών που προκάλεσε στον κόσμο η επικράτηση του κομμουνισμού συγκαταλέγεται και το παράδοξο καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας, για το οποίο σπάνια μιλάει κανείς. Ακόμα πιο σπάνια, δε, ομολογεί την προσωπική του εμπλοκή και ανάμειξη, όπως κάνει ο Μαξίμ Λέο στο συγκλονιστικό Ψηλά τις καρδιές - Μια οικογένεια στην Ανατολική Γερμανία (μτφρ. Γιώτα Λαγουδάκου, εκδόσεις Δώμα). Το «απόλυτα συναρπαστικό», σύμφωνα με τους «New York Times», βιβλίο του βραβευμένου Μαξίμ Λέο μιλάει για την τεράστια πίστη των ανθρώπων σε άλλου είδους ιδανικά και τις αντίστοιχες ψευδαισθήσεις, τη μητέρα του, την Άννε, που συγκινείται κάθε φορά που κοιτάει πίσω, τον πατέρα του, έναν ατίθασο καλλιτέχνη που δεν άντεχε ούτε τη Λαοκρατική Δημοκρατία αλλά ούτε και τα ασφυχτικά δεδομένα της Δύσης, για τον αντιστασιακό παππού του, για τα όνειρα που βγήκαν όλα πλάνες, για τη λογοκρισία και τα αδιέξοδα του σκληροπυρηνικού κομμουνιστικού καθεστώτος. Αληθινό και σπαρακτικό, μεταφέρει ανάγλυφα το σκηνικό μιας ολόκληρης εποχής. Μια άλλη, διαφορετική κομμουνίστρια ήταν σίγουρα το κορίτσι-φαινόμενο, η Νάντια Κομανέτσι. Στο συναρπαστικό βιβλίο της Λόλα Λαφόν, Η μικρή κομμουνίστρια που δεν χαμογελούσε ποτέ (μτφρ. Καρολίνα Μέρμηγκα, εκδόσεις Μελάνι) ξεδιπλώνεται όλο το χρονικό που έκανε αυτήν τη μαγική Ρουμάνα αθλήτρια να αποθεωθεί από ολόκληρο τον κόσμο, περι-

Λαβύρινθος Βιβλιοπωλείο Αμέτρητοι τίτλοι, που θα σου θυμίσουν τη χαρά της ανάγνωσης.

Μ

πορεί να ακούγεται γραφικό, αλλά το ξεφύλλισμα του βιβλίου δεν θα δώσει ποτέ τη θέση του στην οθόνη. Οι λάτρεις της τεχνολογίας θα τραβάνε τα μαλλιά τους, αλλά σας έχω νέα… Υπάρχουν και οι λάτρεις των βιβλίων και είμαστε πολλοί. Αυτή, μάλιστα, η λατρεία είναι μια εξάρτηση από την οποία δεν θέλεις, και δεν πρέπει, να ξεφύγεις, γιατί είναι ίσως από τις λίγες καλές συνήθειες στις οποίες μπορείς να ενδώσεις άφοβα. Για όλους εκείνους που αγαπούν τον ήχο της σελίδας καθώς γυρίζει, που ακόμα θέλουν να κόβουν με το κοπίδι τις ενωμένες σελίδες και εκτιμούν μια παλιά έκδοση, υπάρχει ο Λαβύρινθος. Αυτό το οικογενειακό βιβλιοπωλείο της οδού Ιπποκράτους που κλείνει το μάτι στους φίλους της ανάγνωσης και τους καλωσορίζει σε έναν χώρο φτιαγμένο ειδικά γι’ αυτούς. Στους διαδρόμους του, που κάθε άλλο παρά λαβύρινθος είναι, θα βρεις περισσότερους από 150.000 τίτλους, νέες κυκλοφορίες αλλά και παλιές εκδόσεις. Οι φανατικοί μπορούν να αναζητήσουν εξαντλημένα από τους εκδοτικούς οίκους βιβλία και να βρουν τίτλους απ’ όλα τα είδη της συγγραφικής τέχνης. Εκτός από τις σπάνιες εκδόσεις, ο Λαβύρινθος διαθέτει ένα μεγάλο section με μεταχειρισμένα βιβλία σε καλή ή και άριστη κατάσταση, τα οποία πωλούνται με έκπτωση 70%. (Πολύ καλή ευκαιρία να συγκεντρώσεις τα αναγνώσματα που θα σε συντροφέψουν τις κρύες μέρες και νύχτες του χειμώνα!) Όποιο κι αν είναι το στυλ σου, δεν υπάρχει περίπτωση να μη φύγεις με ένα χαμόγελο ικανοποίησης για τα νέα σου βιβλία. Ιστορικά από την αρχαία Ελλάδα έως και τη σύγχρονη εποχή, τοπικά αφιερώματα σε διάφορες περιοχές (Πελοπόννησος, Μακεδονία, Θεσσαλία, Κρήτη, όποιο μέρος της Ελλάδας σε ενδιαφέρει θα το βρεις), ελληνική και ξένη λογοτεχνία, ποίηση, πολιτική, παιδικά βιβλία, λευκώματα, λεξικά, θρησκευτικού ενδιαφέροντος, επιστημονικά, ακόμα και πρώτες εκδόσεις του Καζαντζάκη, του Καραγάτση, του Παλαμά, μέχρι και πολύ σπάνιες εκδόσεις των αρχών του 19ου αιώνα. Στον Λαβύρινθο θα βρεις ό,τι φαντάζεσαι και κυρίως ό,τι δεν φαντάζεσαι, μέσα σε έναν χώρο δύο επιπέδων που εντυπωσιάζει με τον αριθμό των αναγνωσμάτων του και σου θυμίζει πως η αυθεντική ψυχαγωγία βρίσκεται ανάμεσα στις σελίδες των βιβλίων.

Ιπποκράτους 108, Νεάπολη, Εξάρχεια, 211 4111212 www. lavyrinthos. net, FB: Βιβλιοπωλείο Λαβύρινθος Ιπποκράτους 108

28.11.19 – lifo

113

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

114 lifo – 28.11.19

γράφοντας παράλληλα ανάγλυφα πώς «ασέλγησε» πάνω της ψυχικά ένα ολόκληρο καθεστώς, οδηγώντας την στα όρια. Υπάρχουν, όμως, κι άλλα βασανισμένα κορίτσια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπως η Τάρα Ουέστοβερ, η οποία νίκησε τα πάντα −προδοσία, πόνο, κακοποίηση, επιβολή− με τη μόρφωση. Η μεταμόρφωσή της σε μια άλλη, η μοναδική της ελπίδα που τελικά της επέτρεψε να ξεφύγει από το καταπιεστικό περιβάλλον των μορμόνων, οφειλόταν στην επιμονή και στη μάθηση. Το χρονικό της στον άλλο κόσμο, των οπλισμένων με ελπίδα, το καταγράφει με τον πιο ειλικρινή και άμεσο τρόπο στη Μορφωμένη (μτφρ. Μαρία Φακίνου, εκδόσεις Ίκαρος), ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό από έναν ακυρωμένο κόσμο στην κατάκτηση της ύπαρξης. Παρότι είναι το πρώτο της βιβλίο, η Ουέστοβερ κατάφερε να κατακτήσει το αναγνωστικό κοινό, έχοντας μεταφραστεί σε 22 χώρες. Επίσης, έχει ψηφιστεί ως Best Memoir στα βραβεία του Goodreads 2018 και βρέθηκε, μεταξύ άλλων διακρίσεων, στη λίστα με τα 10 καλύτερα βιβλία του 2018 των «New York Times». Απόλυτα υπαρξιακή είναι, πάντως, η Βιογραφία του Τσαρλς Μπουκόβσκι (μτφρ. Γιάννης Λειβαδάς, εκδόσεις Εξάντας), όπου ο Μπάρι Μάιλς καταγράφει με ακρίβεια την πηγή έμπνευσης του Μπουκόβσκι, κρατώντας αποστάσεις από τις υπερβολές και τις ανακρίβειες, τον καθαγιασμό ή τη δαιμονοποίηση. Με τα βιώματα που έθρεψαν το παράδοξο σύμπαν του Ντέιβιντ Λιντς, και κυρίως με τις δικές του σκέψεις, τις οποίες ξεδιπλώνει αφήνοντας να ακουστεί η φωνή του, ασχολείται ο υπέροχος Χώρος Ονείρων (μτφρ. Αφροδίτη Γεωργαλιού, εκδόσεις Ροπή). Μέσα από ένα καλειδοσκόπιο αναμνήσεων, σκέψεων και αποσπασμάτων από συνεντεύξεις έρχεται κανείς σε επαφή με το είναι του καλλιτέχνη. Γραμμένες από τη στενή του συνεργάτιδα Κριστίν ΜακΚένα, οι βιογραφικές παρατηρήσεις δίνουν χώρο κυρίως στον λόγο του πρωτοπόρου Λιντς. Σε συνεντεύξεις-βιογραφίες σπουδαίων προσωπικοτήτων βασίστηκε το οδοιπορικό στον κόσμο της δημοσιογράφου Όλγα Μπακομάρου και στην παρακαταθήκη που άφησε στη δημοσιογραφία. Ο τίτλος του Ωσεί παρόντες - 26 συνεντεύξεις (εκδόσεις Αρμός) και το πλήθος των ονομάτων που περιλαμβάνονται στον τόμο είναι ενδεικτικό της αξίας του: Μάνος Χατζιδάκις, Βάσω Κατράκη, Μενέλαος Λουντέμης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Δημήτρης Χορν, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Μάνος Κατράκης, Ελένη Βλάχου, Αλέξης Μινωτής, Ανδρέας Παπανδρέου, Ηλίας Ηλιού, Έλλη Λαμπέτη, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Μελίνα Μερκούρη, Στέλιος Καζαντζίδης, Άκης Πάνου, Αλέξανδρος Ιόλας, Κάρολος Κουν, Νικηφόρος Βρεττάκος, Γιάννης Τσαρούχης, Δημήτρης Μυταράς, Μιχάλης Κακογιάννης, Χρήστος Λαμπράκης, Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Λιλή Ζωγράφου και Ιάκωβος Καμπανέλλης.

6 Ιουνίου, 1944. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, το BBC διακόπτει το πρόγραμμά του και μεταδίδει στίχους ενός ποιήματος του Πολ Βερλέν: «Οι μακροί στεναγμοί των βιολιών του φθινοπώρου λαβώνουν την καρδιά μου μ’ έναν λήθαργο μονότονο». Η μεγαλύτερη μέρα του πολέμου έχει αρχίσει και μαζί μία από τις πιο αιματηρές στην ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: μια επική μάχη με τεράστιες διαστάσεις. Στο βιβλίο του Μίλτον Τζάιλς D-Day, Απόβαση στη Νορμανδία (μτφρ. Χρήστος Καψάλης, εκδόσεις Μίνωας), καταγράφονται για πρώτη φορά οι μαρτυρίες όλων των επιζώντων: του έφηβου Αμερικανού κληρωτού, του επίλεκτου Γερμανού αμυνόμενου, του Γάλλου αντιστασιακού. Για πρώτη φορά, επίσης, περιλαμβάνονται σε βιβλίο οι αυθε-

ντικές αφηγήσεις όλων όσοι ήταν παρόντες και επέζησαν από την κόλαση του πολέμου. Τα τελευταία χρόνια το auto-fiction ακούγεται όλο και συχνότερα στο εξωτερικό αλλά και στα μέρη μας. Ένα από τα βιβλία που καθιέρωσαν την κατηγορία αυτή είναι το Περίγραμμα της γεννημένης στον Καναδά Βρετανίδας συγγραφέως Ρέιτσελ Κασκ. Πρόκειται για μια τριλογία που έτυχε διθυραμβικών σχολίων και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού και πλέον ολοκληρώνεται με τη Μετάβαση και το Κύδος − και τα τρία σε μετάφραση Αθηνάς Δημητριάδου, από τις εκδόσεις Gutenberg. Πρόκειται για την ιστορία της Ρέιτσελ Κασκ, που ακροβατεί μεταξύ προσωπικής εξομολόγησης και μυθιστορήματος. Η συγγραφέας επισκέπτεται την Αθήνα ως εισηγήτρια σεμιναρίων δημιουργικής γραφής. Όλα τα πρόσωπα που συναναστρέφεται κατά τη διάρκεια της παραμονής της εδώ αλλά και οι εμπειρίες της παρελαύνουν ανάκατες με ένα πλήθος εσωτερικών σκέψεων που μετατρέπουν τη βιογραφία σε μυθιστόρημα. Οι μονόλογοι δίνουν το στίγμα, μετασχηματίζοντας το εσωτερικό «περίγραμμα», καταργώντας έτσι τα όρια των λογοτεχνικών κατηγοριών. Το είδος αυτό, ωστόσο, φαίνεται να ανθεί τελευταία και στη χώρα μας: η πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου της Τασούλας Επτακοίλη Κέρμα στον αέρα (Καστανιώτης) καταδεικνύει τη λεπτή απόχρωση του βιώματος και της μυθιστορίας, της οικογενειακής σάγκα και της προσωπικής αφήγησης. Σε έναν βίο, που ειδικά για τις παλιότερες γενιές επιφύλασσε διαρκώς ανατροπές και εκπλήξεις −εδώ, μάλιστα, καλύπτεται ένα φάσμα οκτώ δεκαετιών−, δεν ξέρεις ποτέ από ποια πλευρά θα κάτσει το κέρμα. Τρεις γενιές ανθρώπων, συνολικά δέκα άτομα αφηγούνται τη δική τους ιστορία, αποκαλύπτοντας τελικά σημαντικά κομμάτια για την πορεία της δικής μας ζωής με έναν λόγο που συγκινεί. Αίσθηση έχει κάνει ήδη η σπαρακτική εξομολόγηση-αυτοβιογραφία-autofiction, Είμαι όσα έχω ξεχάσει (Μεταίχμιο) του Ηλία Μαγκλίνη για τους ανίερους θανάτους που τρυπάνε τη

σκέψη, το αιματοβαμμένο παρελθόν, τις μνήμες που καρφώνονται ανελέητα και δεν λένε να φύγουν, καθορίζοντας τη ζωή μας και τις εμμονές μας. Δύο θάνατοι, του παππού και του πατέρα, στοιχειώνουν τον συγγραφέα-εγγονό, ο οποίος εισήλθε κάπως πρώιμα στον αντρικό κόσμο και στον κύκλο του αίματος που ταλανίζει αταβιστικά τους οικογενειακούς κύκλους. Κι όλα αυτά μέσα από τις ιστορίες του παππού, που υπήρξε μια ζωή αγωνιστής, συμμετέχοντας σε πολέμους από τη Μικρασία έως την Αντίσταση, και έμελλε να γίνει αμλετικό φάντασμα, στοιχειώνοντας τον εγγονό, πέφτοντας άδοξα νεκρός, όπως αντίστοιχα νεκρός θα έπεφτε μετά και ο αδελφός της γιαγιάς αλλά και ο πιλότος πατέρας. Ένας κόσμος γεμάτος μνήμες, αλλά κυρίως ένα χρονικό των ανοιχτών πληγών της Ελλάδας και μια καταβύθιση σε έναν κόσμο που ψυχορραγεί καταγράφεται και κυρίως ζωντανεύει και ανασυστήνεται μέσα από έναν λόγο που κόβει, επίσης, σαν μαχαίρι. Πώς είναι, άραγε, να έχεις ζήσει τόσους πολέμους και τώρα, σε καιρό ειρήνης, να νιώθεις ότι ισοπεδώνεσαι από το Brexit; Την απάντηση τη δίνει ο Τζον Λε Καρέ στο πιο αυτοβιογραφικό και εξομολογητικό του βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά με τίτλο Ένας Έντιμος Άνθρωπος (μτφρ. Μαρία Παπανδρέου, εκδόσεις Bell), όπου το alter ego του, ο ήρωάς του, Νατ, ένας σαρανταεπτάχρονος βετεράνος των μυστικών υπηρεσιών, αναγκάζεται να ζήσει σε έναν πλανήτη που παραδίδεται στα χέρια του Τραμπ, του Πούτιν και του Brexit. Ο αγώνας του να σώσει την Ευρώπη που διαλύεται από αυτές τις δυνάμεις δίνει αφορμή στον συγγραφέα να περάσει τις δικές του θέσεις για όσα συμβαίνουν αυτήν τη στιγμή στη χώρα του αλλά και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, υψώνοντας μια φωνή αγωνίας για έναν κόσμο που καταρρέει. Η ίδια η επιμελήτρια του βιβλίου, πάντως, τόνισε πως ο Έντιμος Άνθρωπος συνιστά την πιο ακριβή πολιτική παρέμβαση του Τζον Λε Καρέ στα πράγματα και πως είναι το πλέον αυτοβιογραφικό βιβλίο του.

28.11.19 – lifo

115

Book Lovers

Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book Lovers Book

Book Lovers Book Lovers

Book Lovers Book

Book Lovers Επιλογές Από

116 lifo – 28.11.19

από τη

τη

νέα

Μαρία

εκδοτική

κίνηση

Δρουκοπούλου

28.11.19 – lifo

117

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

→ 05

Lucy Crehan

→ 01

Γκάμπριελ Τάλλεντ

Απόλυτη αγάπη μου Μτφρ.: Κατερίνα Σχινά Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 528

H Τερτλ Άλβεστον, µετά τον θάνατο της µητέρας της, έχει µεγαλώσει υπό την απόλυτη κυριαρχία του πατέρα της, ενός µονοµανούς αντισυστηµικού που προετοιµάζεται για την περιβαλλοντική καταστροφή. Kάποια στιγμή συναντάει τον Τζέικοµπ, που δεν µοιάζει µε κανέναν απ’ όσους ξέρει. Σταδιακά, η Τερτλ αντιλαµβάνεται ότι υπάρχει ένας άλλος κόσµος γύρω της και ότι η ζωή της στο σπίτι δεν είναι βιώσιµη.

01

Φυτώρια Ευφυΐας Μτφρ.: Μαρία Παπαηλιάδη Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης Σελ.: 384 Καρπός τούτης της έρευνας, που συνδυάζει το βίωμα με την απαραίτητη θεωρητική τεκμηρίωση, όπου χρειάζεται, είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση «θεωρίας και πράξης» της εκπαίδευσης, η οποία προσφέρει εξαιρετικά διδάγματα, χρήσιμα σε όσους θέλουν να ξέρουν πώς διαφορετικές κουλτούρες και κοινωνίες προσεγγίζουν την εκπαίδευση ώστε ν’ αντλήσουν ιδέες για τις δικές τους πρακτικές.

05

→ 06

Σώτη Τριανταφύλλου

→ 02

Το λούνα παρκ στο ιερό βουνό

Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας

Το τρίτο βιβλίο μιας εν εξελίξει τετραλογίας για τη Σοβιετική Ένωση. Στο Εργοστάσιο των μολυβιών η ιστορία αρχίζει πριν από την επανάσταση των μπολσεβίκων και τελειώνει τις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου· στις Σπάνιες Γαίες ο κλόουν Πραβιέν Σεργκέγεβιτς Μακάρεφ ζει στην επί Στάλιν βορειοδυτική Ρωσία· στο τρίτο μυθιστόρημα ξετυλίγεται η ιστορία της οικογένειας Νόζατζε και οι τελευταίες μέρες της σοβιετικής Γεωργίας.

Λένα Διβάνη

Εκδόσεις Πατάκη «Διάλεξα τα ζευγάρια που μου κίνησαν την περιέργεια, τα πιο επιδραστικά, τα πιο έντονα. (…) Επί τρία χρόνια που ερευνούσα και έγραφα αυτό το βιβλίο βούτηξα με το κεφάλι στις ζωές τους και κυριολεκτικά τους αγάπησα, προσπαθώντας να δω μέσα από τα μάτια τους (…) να εξανθρωπίσω τις χάρτινες φιγούρες των πρωτοσέλιδων».

→ 03

Κωνσταντία Σωτηρίου

Πικρία χώρα

Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 120 Με την Πικρία χώρα η Κωνσταντία Σωτηρίου ολοκληρώνει την τριλογία που ξεκίνησε µε τα βιβλία Η Αϊσέ πάει διακοπές και Φωνές από χώµα, µε µοτίβο την αφήγηση των γυναικών για την ιστορία του πολέµου στην Κύπρο. Των γυναικών που περίµεναν, που προδόθηκαν, που δεν δικαιώθηκαν.

→ 04

Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 352

06

→ 07

Jane Harper

Άγρια Φύση

Mτφρ.: Χίλντα Παπαδημητρίου Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 448 Πέντε γυναίκες εγκαταλείπουν την άνεση του κλιματιζόμενου εργασιακού τους περιβάλλοντος και ξεκινούν να διασχίσουν ένα πάρκο άγριας φύσης στην αυστραλιανή ενδοχώρα. Στόχος αυτής της πεζοπορίας, να ενισχυθούν οι μεταξύ τους συναδελφικοί δεσμοί. Στο τέλος της διαδρομής όμως θα μείνουν μόνο τέσσερις... Και καθεμία έχει μια ελαφρώς διαφορετική ιστορία για το τι ακριβώς τους συνέβη.

Ισίδωρος Ζουργός

Οι ρετσίνες του βασιλιά

02

Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 456 Το μυθιστόρημα συνομιλεί πότε φανερά και πότε υπόγεια με τον Βασιλιά Ληρ, όπως και με τον χθόνιο πολιτισμό των αμόρφωτων αγροτών του Ραμπελέ στον Γαργαντούα. Στο κείμενο εξυφαίνεται αφενός η σταδιακή αποδόμηση ενός εξουσιαστή πατριάρχη και αφετέρου η αμηχανία και ο τρόμος αυτού του μικρού βασιλιά μπροστά σε έναν κόσμο που αλλάζει με τρομακτικές ταχύτητες.

→ 08

07

David Wallace-Wells

Ακατοίκητη Γη

Mτφρ.: Κωστής Πανσέληνος Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 352 Ο αργός ρυθμός της κλιματικής αλλαγής είναι ένα παραμύθι σχεδόν τόσο ολέθριο όσο και το παραμύθι πως δεν συμβαίνει καν, και μας πλασάρεται μαζί με άλλες αυταπάτες που σκοπό έχουν να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα. Π.χ. ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη πραγματοποιείται μακριά μας και αφορά μόνο τον Αρκτικό Κύκλο.

04 03

118 lifo – 28.11.19

08

28.11.19 – lifo

119

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

→ 05

Thomas Hardy

O δήμαρχος του Κάστερμπριτζ Μτφρ.: Τόνια Κοβαλένκο Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 600

→ 01

Η ιστορία ενός ανθρώπου που χρειάζεται την επαφή με τους άλλους, αλλά παραμένει μόνος γιατί δεν μπορεί να αντέξει τους περιορισμούς που αυτή επιβάλλει. Μια «μελέτη του χαρακτήρα και των πράξεων του ανθρώπου», όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος ο συγγραφέας, και το πιο «ελληνικό» έργο του, μια και ο ήρωας θυμίζει τον Οιδίποδα, τον Κρέοντα κ.ά.

01

Ηλίας Μαγκλίνης

Είμαι όσα έχω ξεχάσει Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 264 Και αν τελικώς η μνήμη δεν είναι άλλο παρά διάσπαρτα νησιά μέσα σε μια απέραντη θάλασσα λήθης; Με άλλα λόγια, μήπως είμαστε όσα έχουμε ξεχάσει; Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής αυτής της αληθινής ιστορίας περνά από το ένα νησί στο άλλο, αναζητώντας τον άνθρωπο που ήταν ο πατέρας του προτού γίνει πατέρας του, τη χώρα του προτού γίνει χώρα του.

→ 06

Ξένο Δέρμα

Mτφρ.: Δέσποινα Δρακάκη Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 792 Μετά τα όσα τραγικά ανέτρεψαν όλες της τις βεβαιότητες, η Κάσι Μάντοξ έχει μετατεθεί από το Τμήμα Ανθρωποκτονιών του Δουβλίνου και δεν προτίθεται να επιστρέψει, μέχρι που ένα έγκλημα τα αλλάζει όλα. Το θύμα τής μοιάζει τρομερά, ενώ το όνομά του, Αλεξάντρα Μάντισον, είναι ένα δικό της ψευδώνυμο. Τώρα θα πρέπει να ξαναμπεί σε ξένο δέρμα, προκειμένου να ανακαλύψει τον δολοφόνο της κοπέλας και την πραγματική της ταυτότητα.

→ 02

Rachel Cusk

Κύδος

Μτφρ.: Αθηνά Δημητριάδου Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 245 Την ώρα που η Ευρώπη αλλάζει, η Ρέιτσελ Κασκ θέτει ζητήματα σχετικά με την οικογένεια, την αγάπη, τη θέση της γυναίκας, το Brexit, τη λογοτεχνία και τις λογοτεχνικές πρακτικές, την προσωπική ταυτότητα. Κυρίως μιλά για την αξία του πόνου, το πώς η απώλεια μπορεί να λειτουργήσει είτε ως τροχοπέδη είτε ως πηγή ανανέωσης.

→ 07

06

Djuna Barnes

Νυχτοδάσος

Μτφρ.: Αργυρώ Μαντόγλου Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 277 Το βιβλίο που καθιέρωσε την Τζούνα Μπαρνς (1892-1982) ως την «Αμερικανίδα Βιρτζίνια Γουλφ». Σύμφωνα με τον T.S. Eliot έχει «μοναδικό ύφος, πανέμορφες διατυπώσεις, ένα λαμπρό πνεύμα (…) συνεχίζει να προκαλεί με τα θέματά του: το πάθος, την παρακμή, τον έρωτα για άτομα του ίδιου φύλου αλλά και τον έρωτα εν γένει, το μίσος, την πλήξη και την αδάμαστη φύση που ελλοχεύει μέσα σε κάθε ανθρώπινο ον».

→ 03

Ομήρου Ιλιάδα του Μιχάλη Γκανά

Εικονογρ.: Σοφία Παρασκευοπούλου Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 288 Μια πρωτότυπη νέα Ιλιάδα, ξαναγραμμένη από έναν σύγχρονο δημιουργό. Ο Μιχάλης Γκανάς ξαναγράφει και ξαναλέει την Ιλιάδα µε τον δικό του τρόπο, βάζοντας μέσα στο κείμενο στοιχεία από την πλούσια γλωσσική και ποιητική µας παράδοση.

→ 08

02

07

500 ποιήματα από την Παλατινή Ανθολογία

→ 04

Μτφρ.: Ανδρέας Λεντάκης Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 484

Bill Bryson

Το Σώμα

Ποιήματα ερωτικά, επιτάφια, σατυρικά, σκωπτικά, αναθηματικά, η Παλατινή ή Ελληνική Ανθολογία βασίζεται σε συλλογή την οποία συνέταξε στις αρχές του 10ου αιώνα ο Βυζαντινός κληρικός και λόγιος Κωνσταντίνος Κεφαλάς από αρχαίες συλλογές επιγραμμάτων και πήρε το όνομά της από την Παλατινή Βιβλιοθήκη της Χαϊδελβέργης, όπου ανακαλύφθηκε το 1606.

Mτφρ.: Γιώργος Μαραγκός Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 512 Ένα βιβλίο-ταξιδιωτικός οδηγός στο ανθρώπινο σώμα. Πλούσιο σε στοιχεία που είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα, παρουσιάζει το θαύμα της ζωής μέσα από τη λειτουργία των διαφόρων μερών του σώματός μας. Επίσης, αναφέρεται στις ασθένειες, στα φάρμακα και στον θάνατο, κάνοντας ιστορική αναδρομή και μια προβολή στο μέλλον, πάντα με θετική διάθεση και χιούμορ.

04 03

120 lifo – 28.11.19

05

Tana French

08

28.11.19 – lifo

121

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

→ 01

Τάχα Χουσεΐν

Η προσευχή του αηδονιού Μτφρ.: Πέρσα Κουμούτση Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 207 «Μια εξαιρετικά γοητευτική ιστορία για την αγάπη και τη συγχώρεση, με προεκτάσεις που αγγίζουν πολλά ηθικά ζητήματα: την αφοσίωση, το αίσθημα της επιβίωσης, το κεφαλαιώδες ζήτημα της δικαιοσύνης, καθώς και εκείνο της χειραφέτησης των γυναικών» όπως γράφει στον πρόλογό της η μεταφράστρια του βιβλίου και παράλληλα «μια ιστορία για την κοινωνική διαστρωμάτωση της Αιγύπτου».

01

→ 05

Πάνος Βαλαβάνης

Ιερά και Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα: Ολυμπία, Δελφοί, Ισθμία, Νεμέα, Αθήνα Εκδόσεις Καπόν Σελ.: 376 Στη νέα, επαυξημένη έκδοση αναδεικνύεται με πληρότητα μια βασική πτυχή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, ο αθλητισμός, και μαζί του οι αγώνες, τα ιερά, οι πόλεις και, κυρίως, το αρχαίο ελληνικό πνεύμα που ενέπνεε τους αθλητές από την εποχή του Ομήρου έως το τέλος της αρχαιότητας.

05

→ 02

Άλις Κάπλαν

Αναζητώντας τον Ξένο Μτφρ.: Νίκος Χαροκόπος Εκδόσεις Καπόν Σελ.: 296 Το μυθιστόρημα του Αλμπέρ Καμί Ο Ξένος συγκαταλέγεται στα εμβληματικά έργα του 20ού αιώνα. Πώς κατάφερε ένας νεαρός, που ξεκίνησε από τις φτωχογειτονιές του Αλγερίου, να δημιουργήσει ένα έργο που άλλαξε τη σύγχρονη λογοτεχνία; Η Άλις Κάπλαν, αξιοποιώντας επιδέξια τα σημειωματάρια του Καμί και αρχειακό υλικό, αναπλάθει τον μοναχικό του αγώνα για την ολοκλήρωση του μυθιστορήματος που τον κατέταξε στους διασημότερους συγγραφείς παγκοσμίως.

→ 03

Άλβιν Μέγιερ

Mην ξεχάσεις το όνομά σου - Τα παιδιά του Άουσβιτς Μτφρ.: Καρίνα Λάμψα - Παυλίνα Δηράνη Εκδόσεις Καπόν Σελ.: 704 Το ξεκίνημα της ζωής τους ήταν ελπιδοφόρο. Ξαφνικά ο πόλεμος σάρωσε τις ζωές τους και έφερε τον εκτοπισμό στο ναζιστικό στρατόπεδο του Άουσβιτς, ενώ ορισμένα παιδιά γεννήθηκαν εκεί. Ο Άλβιν Μέγιερ αναζητούσε αυτά τα παιδιά για δεκαετίες σε ολόκληρο τον κόσμο και εκείνα του αφηγήθηκαν, ορισμένα για πρώτη φορά, τις δοκιμασίες μιας ανεξίτηλα σημαδεμένης παιδικής ηλικίας.

02

→ 06

Γιώργος Πουλημένος - Αχιλλέας Χατζηκωνσταντίνου

H Προκυμαία της Σμύρνης Εκδόσεις Καπόν Σελ.: 396 (Α΄ τόμος), 356 (Β΄ τόμος) Η Προκυμαία της Σμύρνης ήταν το συνώνυμο της προόδου, του κοσμοπολιτισμού και της ευμάρειας των κατοίκων της μητρόπολης του μικρασιατικού ελληνισμού κατά τα 47 χρόνια της λειτουργίας της. Στην παρούσα δίτομη έκδοση τεκμηριώθηκαν και μελετήθηκαν τα 200 και πλέον κτίσματά της μαζί με τις ιστορίες των ενοίκων τους, ζωντανεύοντας έτσι τη χαμένη «χρυσή εποχή» της Σμύρνης.

06

→ 07

Lucio Russo

Προς τι η κλασική παιδεία Μτφρ.: Κούλα Καφετζή Εκδόσεις Δίαυλος Σελ.: 256 Ο Lucio Russo, σε αυτό το αριστοτεχνικό για τη σαφήνεια της διατύπωσης και τη στιβαρότητα των επιχειρημάτων δοκίμιο, δείχνει πως το χρέος της Δύσης κυρίως προς τον αρχαίο ελληνικό αλλά και τον ρωμαϊκό πολιτισμό είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που συνήθως αναγνωρίζεται, διότι αφορά όλες τις πτυχές του πολιτισμού και όχι μόνο εκείνες που σήμερα συγκαταλέγονται στις «ανθρωπιστικές».

→ 08

07

Στέργιος Χατζηκυριακίδης

→ 04

Σκαλωμένοι σε ένα μπαρ

Η Επιστροφή 1822/1823

Οι ήρωες, μια παρέα φιλαράκια στη μικρή τους πόλη. Οι ζωές τους αποτυπωμένες, έμμεσα, άμεσα, μέσα στα μπαρ, μέσα από τα μπαρ. Και γύρω τους η απέθαντη ελληνική επαρχία. Η προσπάθειά τους, ο σκοπός τους ίσως, είναι να τη «βγάλουν καθαρή». Θα τα καταφέρουν άραγε;

Γεώργιος Ι. Γκέκος Εκδόσεις Καπόν Σελ.: 192

04 03

122 lifo – 28.11.19

Μετά την αποτυχία της Επανάστασης στη Μολδοβλαχία το 1821, οι λιγοστοί αγωνιστές του Αλέξανδρου Υψηλάντη ξεκινούν μια μακρά και επίπονη πορεία προς την Ελλάδα. Για πρώτη φορά παρουσιάζονται σε μετάφραση οι προσωπικές μαρτυρίες των αγωνιστών για την οδύσσειά τους, ενώ παράλληλα αναδεικνύεται η συγκινητική και αυθόρμητη συμπαράσταση του ισχυρού φιλελληνικού κινήματος της Ελβετίας.

Εκδόσεις Δίαυλος Σελ.: 264

08

28.11.19 – lifo

123

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

→ 05

Jérôme Ferrari

Κατ’ εικόνα του

Μτφρ.: Έφη Κορομηλά Εκδόσεις Στερέωμα Σελ.: 256

→ 01

Ποια είναι η σχέση της φωτογραφίας με την πραγματικότητα; Ο Ζερόμ Φεραρί γράφει ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα για την αισχρότητα του πολέμου και την ανθρώπινη θηριωδία, για την επώδυνη παραδοξότητα κάθε είδους αναπαραστάσεων, και εξερευνά τους αμφίσημους δεσμούς ανάμεσα στην εικόνα, στη φωτογραφία, στην πραγματικότητα και στον θάνατο.

Alberto Moravia

Οι Αδιάφοροι

Μτφρ.: Ελένη Τουλούπη Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Σελ.: 447 Κλασικό αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το πρώτο μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοράβια, το σημαντικότερο της λογοτεχνικής του καριέρας. Σε αυτό δείχνει με τον πιο γλαφυρό και άμεσο τρόπο ότι ο φασισμός μετατρέπει τον θανάσιμο κίνδυνο της αδιαφορίας σε ένα απόλυτα υπαρξιακό προσωπικό καθεστώς. Το πορτρέτο του Μικέλε παραμένει εμβληματικό μέχρι σήμερα.

01

James Lovegrove

O λαβύρινθος του θανάτου Μτφρ.: Χρήστος Μπαρουξής Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Σελ.: 398

→ 02

Αναβιώνοντας τον κλασικό ήρωα του σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, ο βραβευμένος Βρετανός συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας των «Financial Times», Τζέιμς Λάβγκροουβ, μας μεταφέρει στον αριθμό 221Β της Μπέικερ Στριτ του Λονδίνου όπου κατοικοεδρεύουν ο ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς με τον βοηθό του δρα Γουάτσον. Ο Λαβύρινθος του θανάτου είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα μυστηρίου με εξαιρετικές στιγμές αγωνίας και έντασης.

Camille Aubray

Μαγειρεύοντας για τον Πικάσο Μτφρ.: Γιούλη Δελιοπούλου – Χαριτωμένη Βόντα Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Σελ.: 591 Το Μαγειρεύοντας για τον Πικάσο είναι ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα από μια άγνωστη σχεδόν περίοδο της ζωής του διάσημου ζωγράφου. Με πειστικούς χαρακτήρες, ανάμεσά τους και πολλούς από τους πλέον επιφανείς ιστορικούς κατοίκους της γαλλικής Ριβιέρας, και φόντο τα γραφικά σπίτια της Νότιας Γαλλίας, κερδίζει τον αναγνώστη από τις πρώτες σελίδες.

06

→ 07

Nicolas Mathieu

Και μετά από αυτούς τα παιδιά τους

→ 03

Μτφρ.: Σοφία Διονυσοπούλου Εκδόσεις Στερέωμα Σελ.: 640

Γιάννης Ξανθούλης

Βιβλικοί ήρωες με χαμηλά λιπαρά

Ο Νικολά Ματιέ γράφει το μυθιστόρημα μιας κοιλάδας, μιας εποχής, αλλά και της εφηβείας, αφηγείται την πολιτική ιστορία της νεολαίας που πρέπει να βρει τον δρόμο της σε έναν κόσμο που πεθαίνει. Ένας τόπος ξεχασμένος από τα ταμεία της παγκοσμιοποίησης, πιασμένος ταυτόχρονα στη μέγγενη της νοσταλγίας και της παρακμής, της ευπρέπειας και της οργής.

Εικονογρ.: Θανάσης Δήμου Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Σελ.: 96 Με ανατρεπτική ματιά, υπονομευτική γλώσσα, σαρκασμό και απαράμιλλο χιούμορ, ο Ξανθούλης «βουτάει» στα βιβλικά κείμενα και «ντύνει» με σημερινά χαρακτηριστικά την παραβολή του Άσωτου Υιού, ενώ δίνει φωνή στη γαλοπούλα. Έτσι προκύπτουν δύο ποιητικές ιστορίες: «Ο Σώτος και ο Άσωτος» και «Η κατάρα της γαλοπούλας». Οι πρωταγωνιστές τους, άσχετοι μεταξύ τους, συναντώνται κάτω από τους βιβλικούς αστερισμούς.

07

→ 08

Τζούλια Κάμερον

Ο δρόμος του καλλιτέχνη

02

Μτφρ.: Αναστασία Πάγια Εκδόσεις Key Books Σελ.: 312

→ 04

Το βιβλίο που ρίχνει φως στα μυστικά της δημιουργικής διαδικασίας και σου δείχνει πώς να την εντάξεις στην καθημερινότητά σου. Σου μαθαίνει επίσης να δαμάζεις τον εσωτερικό κριτή σου και να διαλύεις τις αμφιβολίες σχετικά με τον χρόνο, τα χρήματα και την υποστήριξη που χρειάζεσαι για να κυνηγήσεις το όνειρό σου.

Μιχάλης Σπέγγος

Χώρα από χαλκό

Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Σελ.: 670 Θα μπορούσε να είναι το δικό μας «Game of Thrones» χωρίς τα μεταφυσικά του στοιχεία, θα μπορούσε να είναι το δικό μας Η έρημος των Τατάρων του Ντίνο Μπουτζάτι, σε μεγαλύτερη έκταση, ή το Πόλεμος και Ειρήνη του Τολστόι. Δεν είναι τίποτε απ’ όλα αυτά, αλλά ένα εξίσου συναρπαστικό σύμπαν από τον χαρισματικό Μιχάλη Σπέγγο.

08 03

124 lifo – 28.11.19

05

→ 06

04

28.11.19 – lifo

125

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

→ 01

Cheryl Strayed

Να είσαι γενναία

Μτφρ.: Bασίλης Βαρδάκας Εκδόσεις Key Books Σελ.: 154 Εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο έχουν βρει έμπνευση στις λέξεις των βιβλίων της Cheryl Strayed. Η ειλικρίνειά της, το πνεύμα της και η γενναία δόση σκληρής αγάπης που εμπεριέχουν έχουν βοηθήσει πολλούς από αυτούς, ακόμα και στις πιο σκοτεινές ώρες, να κάνουν το επόμενο βήμα και να δείξουν γενναιότητα.

01

Στέλιος Ράμφος

Η αιωνιότητα και ο χρόνος Εκδόσεις Αρμός Σελ.: 176 Η αιωνιότητα προηγείται του χρόνου με το «πριν» και το «μετά». Στον χρόνο τα πάντα περνούν, ενώ στην αιωνιότητα τα πάντα είναι παρόντα. Οι σημερινοί άνθρωποι σκεπτόμαστε τον χρόνο εν χρόνω. Χρόνος είναι η ζωή της ψυχής, το εγχείρημα να υπάρχουμε στη φορά των πραγμάτων και των καταστάσεων ως δημιουργοί της ζωής τους.

→ 02

→ 06

Δώσε και θα πάρεις

Εξουσία και Αθωότητα

Adam Grant

Μτφρ.: Γιώργος Μαραγκός Εκδόσεις Key Books Ο βραβευμένος ερευνητής και καθηγητής του Wharton, Άνταμ Γκραντ, εξετάζει τις κρυφές δυνάμεις που καθορίζουν τον λόγο που κάποιοι ανεβαίνουν τη σκάλα της επιτυχίας, ενώ άλλοι βρίσκονται καθηλωμένοι χαμηλά. Μέσα από πραγματικές ιστορίες, αποκωδικοποιεί το μεγάλο μυστικό: όσοι δίνουν χωρίς να περιμένουν τίποτα σε αντάλλαγμα καταφέρνουν να κατακτούν τη μία κορυφή μετά την άλλη.

Μτφρ.: Γιάννης Ζέρβας Εκδόσεις Αρμός Σελ.: 464 Για να κατανοήσουμε την εξουσία και τις πηγές της βίας, τα ερωτήματα που θα χρειαστεί να θέσουμε είναι βαθύτερα από τα συνήθη. Θα μας απασχολήσει το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Ένα βιβλίο για μια διορατική κατανόηση των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων, του ίδιου μας του εαυτού, των ποικίλων επιλογών μας, αλλά και των βαθύτερων αιτιών κάθε μορφής βίας.

→ 07

To ημερολόγιο ενός βιβλιοπώλη

Ψηφιακός Ανθρωπισμός

Μτφρ.: Τάσος Νικογιάννης Εκδόσεις Key Books Σελ.: 400 Μια εκ των έσω ματιά στον κόσμο του βιβλίου. Από τις δυσκολίες με τους εκκεντρικούς πελάτες και το δικό του προσωπικό μέχρι τα ταξίδια σε παλιές επαύλεις και οίκους πλειστηριασμών. Η έξαψη της απροσδόκητης ανακάλυψης, τα κλασικά βιβλία, οι κρυφοί θησαυροί και οι ρυθμοί της μικρής πόλης μπλέκονται με έξυπνο τρόπο σε ένα βιβλίο για όσους αγαπάνε τα βιβλία.

→ 04

Κρίστοφερ ΜακΝτούγκαλ

Γεννημένοι Ήρωες

Μτφρ.: Ιλάειρα Διονυσοπούλου Εκδόσεις Key Books Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μια ετερόκλητη παρέα αγωνιστών της αντίστασης απήγαγε τον στρατηγό Κράιπε. Για να δώσει μια εξήγηση σε αυτό το σπουδαίο κατόρθωμα, ο ΜακΝτούγκαλ τους ακολουθεί σε όλη την Κρήτη και ανακαλύπτει αρχαίες τεχνικές αντοχής, διατροφής και φυσικής κίνησης που επιβιώνουν μέχρι και σήμερα σε όλο τον κόσμο.

05

Rollo May

→ 03

Shaun Bythell

02

→ 05

06

Θεοφάνης Τάσης Εκδόσεις Αρμός Σελ.: 238

Τα δοκίμια αυτού του βιβλίου στοχεύουν στην περιγραφή της τρέχουσας μορφής της εικονιστικής κοινωνίας και ορισμένων χαρακτηριστικών του εικονιστικού υποκειμένου ως νέου ανθρωπότυπου υπό το πρίσμα ενός ψηφιακού ανθρωπισμού. Ο τελευταίος διερευνά τι συνιστά την ανθρωπινότητα, υπερασπιζόμενος μια σχετική ή ίσως και την ύστατη αυτονομία του ανθρώπου τόσο έναντι των αλγορίθμων όσο και έναντι της ψηφιακής εικόνας εαυτού.

→ 08

Κίτσος Λούης

Ιστορίες Γενετικής

07

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης Σελ.: 224 Τούτες οι ιστορίες εξηγούν ασθένειες του ανθρώπου, αναπτύσσουν τη στενή σχέση φιλίας μεταξύ ανθρώπου και σκύλου, και μας πάνε από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι τα τελευταία επιτεύγματα της επιστήμης, συμπεριλαμβανομένης της γενετικής βάσης της εξέλιξης. Για την κατανόηση του βιβλίου δεν απαιτείται καμία προηγούμενη «θητεία» στη βιολογία.

04 03

126 lifo – 28.11.19

08

28.11.19 – lifo

127

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

→ 05

Ντέλια Όουενς

Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες Μτφρ.: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Εκδόσεις Δώμα Σελ.: 466 Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που μας υπενθυμίζει πως τα παιδικά μας χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, από τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει.

→ 01

Ραφαέλα Ρομανιόλο

Πεπρωμένο

Μτφρ.: Μαρία Οικονομίδου Εκδόσεις Μίνωας Σελ.: 568

01

→ 06

02

Η Ραφαέλα Ρομανιόλο συνθέτει ένα αριστοτεχνικό μυθιστόρημα, την ιστορία μιας θαρραλέας γυναίκας που δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες της. Ρίζες που δεν μπόρεσε ούτε ένας ωκεανός να εξαλείψει. Μια ιστορία για όσους φεύγουν και για όσους μένουν. Το πεπρωμένο παραμένει μυστήριο.

Αν Κάρσον

Έρως ο γλυκόπικρος Μτφρ.: Ανδρονίκη Μελετλίδου Εκδόσεις Δώμα Σελ.: 230

→ 02

Mahir Guven

Μεγάλος Αδερφός Μτφρ.: Λίζυ Τσιριμώκου Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.: 312

→ 07

Ο Mahir Guven εναλλάσσει το ιδιαίτερο χιούμορ με το βάρος που διαμορφώνεται από το ζήτημα της τρομοκρατίας. Εξερευνά τον γεμάτο μοναξιά κόσμο των οδηγών ταξί που αγωνίζονται για την καθημερινή επιβίωση. Δεν ξεχνά όσους έφυγαν στη Συρία για να κάνουν την τζιχάντ: τη στρατολόγηση, τις μάχες, αλλά και την ανέφικτη επιστροφή στη Γαλλία.

Stina Jackson

Ασημένιος Δρόμος Μτφρ.: Βαγγέλης Γιαννίσης Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 344 Εδώ και τρία χρόνια, κάθε βράδυ ο Λελ διασχίζει τον αυτοκινητόδρομο 95, όπου εξαφανίστηκε η κόρη του. Στο χωριό εμφανίζονται δύο νεαρές κοπέλες στην ίδια ηλικία μ’ εκείνη. Η λύση του μυστηρίου και η λύτρωση ίσως είναι κοντά...

→ 03

Colm Tόibin

Σπίτι με ονόματα Μτφρ.: Αθηνά Δημητριάδου Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.: 352

→ 08

Ο διάσημος Ιρλανδός συγγραφέας θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της γενιάς του. Μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και προσφάτως ποιητής, άνθρωπος του πάθους και δεξιοτέχνης του λόγου, λιτός και ακριβής, ασυμβίβαστος και ταυτόχρονα τόσο ευαίσθητος απέναντι στις ανθρώπινες αδυναμίες, σε αυτό το βιβλίο καταπιάνεται με τη θυσία της Ιφιγένειας και όσα επακολούθησαν.

Το κορίτσι και η νύχτα

07

Guillaume Musso

Μτφρ.: Παρασκευή Γεροκώστα Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 368 1992. H Βίνκα εξαφανίζεται με τον καθηγητή Φιλοσοφίας. Δεν θα τους ξαναδεί ποτέ κανείς. Είκοσι πέντε χρόνια μετά, οι τρεις καλύτεροί τους φίλοι θα επισκεφτούν το παλιό τους σχολείο για μια τελευταία φορά... Το μυθιστόρημα έχει κάνει περισσότερες από 1.000.000 πωλήσεις, ενώ ο συγγραφέας είναι ο πιο ευπώλητος στη Γαλλία τα τελευταία δέκα χρόνια.

03

→ 04

Elisabeth Kübler-Ross

08

→ 09

Πλησιάζοντας τον θάνατο

Sebastian Fitzek

Μτφρ.: Βαγγέλης Προβιάς Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.: 448

Το Πείραμα

Μτφρ.: Δέσποινα Κανελλοπούλου Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 336

Η Αμερικανοελβετίδα ψυχίατρος, όπως είναι πολύ γνωστό, εισήγαγε τη θεωρία για τα «πέντε στάδια του πένθους» που διατρέχει ο καταληκτικός ασθενής: άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή. Μέσω συνεντεύξεων και συνομιλιών διαμόρφωσε τη θεωρία της, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς στον χώρο της ψυχιατρικής.

05 04

128 lifo – 28.11.19

06

Στο κλασικό αυτό δοκίμιο, που ήδη συγκαταλέχθηκε από τη Modern Library στα 100 σημαντικότερα μη λογοτεχνικά βιβλία όλων των εποχών, η Αν Κάρσον ανατέμνει το παράδοξο του έρωτα στην αρχαία σκέψη, σε έναν αληθινά σπάνιο συνδυασμό φιλολογικής εμβρίθειας, φιλοσοφικής οξυδέρκειας και ποιητικής ευαισθησίας.

Στην πολυτελή ψυχιατρική κλινική το χιόνι πέφτει πυκνό. Γιατροί και ασθενείς παγιδευμένοι στο εσωτερικό της μαζί με τον Ψυχοθραύστη. Θα καταφέρουν να βρουν διέξοδο; Άλλο ένα best seller του Fitzek που θα συγκλονίσει το αναγνωστικό κοινό με τις ψυχολογικές ανατροπές για τις οποίες φημίζεται ο συγγραφέας.

09

Το Γονεοτροφείο Το νέο βιβλίο του Χρήστου Δασκαλάκη για παιδιά και μεγάλους.

«Τ

ι είναι, άραγε, αυτό το μεγάλο κτίριο στην κορυφή του λόφου; Γιατί κάθονται εκεί οι μεγάλοι πίσω από τα θρανία; Γιατί άνοιξαν οι πόρτες διάπλατα και γέμισε η αυλή με ποδήλατα και οι καρδιές με ελπίδα;» Ο συγγραφέας Χρήστος Δασκαλάκης, μετά το best seller Η χιονονιοφάδα που αγάπησε το καλοκαίρι επιστρέφει με ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους και μας παρασύρει σε μια ανατρεπτική ιστορία για τη δύναμη της οικογένειας, της αγάπης, της αποδοχής και της ασφάλειας. Το Γονεοτροφείο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγκυρα, είναι ένα ενήλικο παραμύθι για παιδιά και ένα παιδικό παραμύθι για ενήλικες που τελικά τους ενώνει όλους ώστε να ξεφυλλίζουν τις σελίδες του με την ανυπομονησία που ταιριάζει σε μια καλή ιστορία. Μια ιστορία γεμάτη χιούμορ, τρυφερότητα, αισιοδοξία και μυρωδιά από μαμά… Όπως λέει ο συγγραφέας: «Πάντα ήθελα να γράψω ένα παραμύθι που να αφορά μικρούς και μεγάλους. Ένα παραμύθι βασισμένο σε προσωπικές εμπειρίες και αναμνήσεις. Ένα παραμύθι για τους γονείς μα και για όσους προσπαθούν συνεχώς, για όσους “απορρίπτονται” ή αμφισβητούνται, για όσους πέφτουν μα σηκώνονται, για όσους ξέρουν να αγαπούν και να υπομένουν… Πάντα ήθελα να γράψω μια ιστορία για όλους εμάς που υπήρξαμε τα “ιδιαίτερα” παιδιά του σχολείου, για μας που είχαμε τόση ανάγκη από αγάπη, από ασφάλεια, από μια αγκαλιά. Μια ιστορία για όσα μας έλειψαν, για όσα μας ωρίμασαν, για όσα έφεραν την ισορροπία στη ζωή μας».

εκδόσεις άγκυρα Εικονογράφηση: Βασίλης Παπατσαρούχας

www. christosdaskalakis.com Ιnstagram: Christos Daskalakis

28.11.19 – lifo

129

Book Lovers Book Lover Book Love Book Lov Book Lo Book L Book Boo Bo B

→ 01

Βλαντίμιρ Πίσταλο

Τέσλα

Mτφρ.: Χρήστος Γκούβης Εκδόσεις Καστανιώτη Σελ.: 528 Ο απόκρυφος κόσμος ενός ανθρώπου στοιχειωμένου από τον θάνατο του μεγαλύτερού του αδερφού, ενός ανθρώπου του οποίου η καχυποψία απέναντι στη θεσμική αρωγή τον οδήγησε στην οικονομική καταστροφή. Μια συναρπαστική ανάπλαση της ζωής και του έργου ενός πρωτοπόρου οραματιστή, που εξακολουθεί να μας εμπνέει και να μας επηρεάζει.

→ 02

Brian Christian - Tom Griffiths

Η αλγοριθμική τέχνη των αποφάσεων

01

Μτφρ.: Αλέξανδρος Χορταράς Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης Σελ.: 408

03

02

Oι Μπράιαν Κρίστιαν και Τομ Γκρίφιθς δείχνουν πώς οι αλγόριθμοι που έχουν αναπτυχθεί για τους υπολογιστές μπορούν να ξεδιαλύνουν και κάποια χαρακτηριστικά ανθρώπινα ερωτήματα. Εξηγούν πώς να βελτιώσουμε τη διαίσθησή μας και πότε να αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη, πώς να αντιμετωπίζουμε τις πολυάριθμες επιλογές που μας κατακλύζουν και πώς να συνδεόμαστε καλύτερα με τους άλλους.

→ 03

Χριστόφορος Κάσδαγλης

1983

Εκδόσεις Καστανιώτη Σελ.: 464 Ο Βλαδίμηρος Δημητριάδης, ο πρωταγωνιστής του Σπλιτ!, επιστρέφει στα είκοσί του χρόνια, στο 1983, «τότε που άρχισαν όλα». Διωγμένος από το σπίτι, συμμετέχει στην κατάληψη της σχολής του, ζει αμλετικά διλήμματα, τζογάρει, συλλαμβάνεται, ερωτεύεται, προσπαθεί να λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα. Όλα αυτά λίγο πριν από την έλευση του οργουελικού 1984.

→ 04

Τασούλα Επτακοίλη

Κέρμα στον αέρα Εκδόσεις Καστανιώτη Σελ.: 144

Οι λέξεις έχουν τη δύναμη να ανοίγουν δρόμους στον χρόνο, να ανασύρουν γεγονότα, συναισθήματα. Με τις λέξεις περιγράφεις τους ανθρώπους που συνάντησες. Οκτώ δεκαετίες. Δέκα πρόσωπα. Μια μέρα στη ζωή καθενός. Στιγμές από την ιστορία μιας οικογένειας. Θα μπορούσε να είναι η δική μου. Θα μπορούσε να είναι η δική σου.

→ 05

John Le Carré

Ένας έντιμος Άνθρωπος Μτφρ.: Μαρία Παπανδρέου Εκδόσεις Bell Σελ.: 360 Ο Νατ, βετεράνος των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, πιστεύει ότι η καριέρα του ως χειριστή πρακτόρων έχει φτάσει στο τέλος της. Όμως, λόγω της ολοένα αυξανόμενης απειλής του Κέντρου Μόσχας, του ανατίθεται μια τελευταία αποστολή. Μια εφιαλτικά ακριβής περιγραφή της εποχής μας, δοσμένη με αμείωτη ένταση από τον σπουδαιότερο χρονικογράφο του καιρού μας.

04

→ 06

M.W. Craven

Μαριονέτες

Μτφρ.: Bαγγέλης Γιαννίσης Εκδόσεις Bell Σελ.: 376 Ένας σίριαλ κίλερ καίει τα θύματά του ζωντανά στους προϊστορικούς λίθινους κύκλους στο Λέικ Ντίστρικτ της Αγγλίας. Δεν αφήνει πίσω του κανένα στοιχείο και η αστυνομία τα έχει χαμένα. Όταν ανακαλύπτει πως το όνομά του έχει χαραχτεί στο απανθρακωμένο πτώμα του τρίτου θύματος, ο ατιμασμένος ντετέκτιβ Ουάσινγκτον Πόου επιστρέφει από τη διαθεσιμότητα και αναλαμβάνει την υπόθεση.

05

→ 07

Νίκος Γκίκας

Η διαθήκη του δολοφόνου Εκδόσεις Bell Σελ.: 360 06

Γίνεται ο χαμός ενός ανθρώπου να γεννά πόνο και συνάμα ελπίδα; Μπορεί κάποιος να προσφέρει με τον θάνατό του όσα δεν μπόρεσε μια ολόκληρη ζωή; Ο αστυνόμος Άρης Δριμός έχει πια λίγο χρόνο για να απαντήσει, λιγότερο ίσως απ’ όσον απαιτεί η ασύλληπτη αλήθεια της «Διαθήκης του δολοφόνου».

→ 08

Λινέα Νταν

Lagom

Μτφρ.: Ελευθερία Τσίτσα Εκδόσεις Μίνωας Σελ.: 168 Το σουηδικό Lagom πρεσβεύει το αρχαιοελληνικό παν μέτρον άριστον. Σε αυτό το βιβλίο θα μάθετε τις βασικές αρχές του Lagom για να μεταμορφώσετε με θετικό τρόπο τη ζωή σας. Το Lagom είναι η μέθοδος που καθιστά την καθημερινότητα λιγότερο περίπλοκη, έχοντας ως στόχο τη δημιουργία μιας χαρούμενης και ισορροπημένης ζωής.

07

08

130 lifo – 28.11.19

week 132

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα

ΑΦΙΕΡΩΜΑ Lifo Choice 13 μέρη που αγαπάμε στην Αθήνα. από th lifo team

140

138

ΘΕΑΤΡΟ Η Λουίζα Αρκουμανέα γράφει για το «Ωραία μου κυρία»

155 ΓΕΥΣΗ

Το «Χάι Λάιφ, Αστικό Μεζεδοπωλείο» και το «Privilege Athens»

ΣΙΝΕΜΑ

Ιστορία Γάμου Μια έντονη και συμπονετική ματιά σε έναν γάμο που διαλύεται και μια οικογένεια που προσπαθεί να μείνει μαζί. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Νόα Μπάουμπακ ξεπέρασε οριστικά το φάντασμα του Γούντι Άλεν και φτιάχνει μια απολαυστική ταινία που καταφέρνει να είναι θεαματικά ισορροπημένη, χωρίς να φαντάζει ποτέ αντικειμενική, δηλαδή εισαγγελικά μοιρασμένη ανάμεσα στα δύο αντιμαχόμενα μέρη/φύλα. Η Ιστορία Γάμου περιλαμβάνει όλο το μενού, αλλά με σοφές δόσεις, μύχιες λεπτομέρειες, ρυθμό και ανάσες, σασπένς που κατευθύνεται στην καρδιά των χαρακτήρων και όχι σε εύκολες ανατροπές, και, κυρίως, καταπληκτικές ερμηνείες από τους Σκάρλετ Τζοχάνσον, Άνταμ Ντράιβερ, Λόρα Ντερν, Τζούλι Χάγκερτι, Άλαν Άλντα, Ρέι Λιότα. ä Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο στη σελ. 134

28.11.19 – lifo

131

topevents

talk

9 week

28 νοε μ β ρ ιου 4 δεκε μ β ρ ιου 2019

απο τη γεωργια παπασταμου

Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός Θραύσματα από μάρμαρο, κομμάτια μιας ιδιότυπης συλλογής από τις μεγάλες πορείες της Αθήνας, αιωρούνται σαν αστρική σκόνη σε νυχτερινό ουρανό στη συμμετοχή του νεαρού εικαστικού στην έκθεση της γκαλερί Can.

Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο έργο που επηρέασε την απόφασή σου να ασχοληθείς με τα εικαστικά; Μια έκθεση με έργα του Ρόθκο και του Μπέικον που είχα δει στο Λονδίνο όταν ήμουν 10 χρονών με είχε συνεπάρει.

1 ΘΕΑΤΡΟ To νερό της Κολωνίας Ο Ευθύμης Φιλίππου, μαζί με την Αργυρώ Χιώτη και την ομάδα Vasistas, παρουσιάζει για πρώτη φορά έργο του στο Εθνικό Θέατρο. Στη σκηνή δημιουργείται ένας υπερβατικός χώρος, ένα «κέντρο διαχείρισης» που εξυπηρετεί την επικοινωνία με τους νεκρούς. Μια ομάδα από γυναικείες φιγούρες που κατοικούν στον χώρο ορίζει τη διαδικασία και χειρίζεται τη μηχανή αποτύπωσης, μοναδικό όργανο επικοινωνίας με τον άλλο κόσμο. Η μηχανή αυτή, σαν άλλο διυλιστήριο, έχει τη δυνατότητα να μετατρέπει τις λέξεις σε κολόνια. 29/11/19-12/1/20, Εθνικό Κοτοπούλη - Ρεξ, Πανεπιστημίου 48, Τετ.-Σάβ. 21:00 , Κυρ.

20:00, εισ.: 5-13 ευρώ

χοσύνθεση και τις παρορμήσεις του. Ο νεαρός καλλιτέχνης δημιουργεί μεγάλων διαστάσεων επιφάνειες με μεικτή τεχνική, στις οποίες πρωταγωνιστούν φλούο ζώα, άλλοτε επιθετικά και άλλοτε ευάλωτα.

20-30/11, Ultra Plain, Κολοκοτρώνη 4, Σύνταγμα, καθημερινά εκτός Δευτέρας και Τετάρτης, 17:00-21:00, είσοδος ελεύθερη

5 ΜΟΥΣΙΚΗ Terry Riley & Gyan Riley

Η ελληνική δισκογραφική Modal Analysis παρουσιάζει τα ταλέντα της στο Temple. Line Up: MΜΜΔ - Mohammad live, Biomass AV live, Sawf live.

Outermost live, Fragedis, ANFS, 3.14, Kondaktor.

30/11, Temple Athens, Ιάκχου 17, 21:00, εισ.: 10 ευρώ

132 lifo – 28.11.19

ΕΚΘΕΣΗ Ανακαλύπτοντας τον Σκαλκώτα Οι επισκέπτες της έκθεσης θα μπορούν να εξερευνήσουν τον ήχο του Σκαλκώτα και να ανακαλύψουν στοιχεία για τη ζωή, την προσωπικότητα και το έργο του μέσα από χειρόγραφες παρτιτούρες, φωτογραφίες, προσωπικές επιστολές, δίσκους και άλλα πολλά ντοκουμέντα από το αρχείο του.

2 DANCE Modal Analysis Showcase

3 ΜΟΥΣΙΚΗ Παιδί Τραύμα & Sonny Touch

STOEP TH PR ES S

Η νεοσύστατη δισκογραφική εταιρεία Veego Records παρουσιάζει στη σκηνή του Death Disco το Παιδί Τραύμα («Μυστικές χορευτικές κινήσεις», «Σαν Ιχθύς») μαζί με τον Sonny Touch («Leave space for the little animals») σε μία από τις σπάνιες πλέον εμφανίσεις του στην Αθήνα. 30/11, Death Disco, Ωγύγου 16 & Λεπενιώτου, Ψυρρή, 21:00, εισ.: 8 ευρώ

«Αρχιερέας» του μινιμαλισμού με επιρροές τόσο από τη σύγχρονη τζαζ όσο και από την ινδική κλασική μουσική, ο Terry Riley θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς συνθέτες και πιανίστες του 20ού αιώνα που έχει επηρεάσει καλλιτέχνες όπως οι Philip Glass, Brian Eno και John Cale. Μαζί με τον γιο του, επίσης καταξιωμένο μουσικό, στήνουν μια παράσταση χαοτικού μινιμαλισμού. 4/12, Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός», πλ. Αγίου Γεωργίου, Καρύτση 8, Αθήνα, 21:30, εισ.: 20-30 ευρώ

4 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Χάρης Βλάχος, Zebrawr

6 ΜΟΥΣΙΚΗ Nalyssa Green

Στη δουλειά του Χάρη Βλάχου λεπτομερείς, χαοτικές ζωγραφιές μεγάλης κλίμακας αποτυπώνουν την ψυ-

Θέρεμιν, συνθεσάιζερ και αιθέρια φωνητικά γεμίζουν το Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Βασίλη & Ελί-

27/11/19-31/1/20, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Τετ.-Παρ. 16:3019:30, Σάβ. 12:30-19:30, είσοδος ελεύθερη

Πες μου λίγα λόγια για τα έργα με τα οποία συμμετέχεις στην έκθεση «The state of emergency has become the rule». Συμμετέχω με δύο έργα: το ένα έχει τίτλο «Liquid Dreams» («Spring in Greece») και το άλλο «We used to care» («Cosmic Dust»). Και τα δύο είναι φωτογραφικά έργα. Το πρώτο έχει μια σύνθεση από λουλούδια της ελληνικής υπαίθρου, τα οποία παραμορφώθηκαν με το χέρι κατά τη διαδικασία της φωτογράφισης, μπροστά από ένα μαύρο φόντο. Το δεύτερο, που μάλλον μοιάζει πιο άμεσα ταιριαστό με το θέμα της έκθεσης, έχει τρεις, διαφορετικού χρώματος πέτρες, θραύσματα μαρμάρου από σκαλιά και πεζοδρόμια πλατειών που είχα συλλέξει μετά από πορείες στην Αθήνα μεταξύ 2010 και 2012, οι οποίες αναπαρίστανται αιωρούμενες, με τα θρύψαλά τους να σχηματίζουν κάτι που μοιάζει με αστρική σκόνη σε νυχτερινό ουρανό. Τη σειρά αυτή την είχα ξεκινήσει ως edition για την Triennial του New Museum «Songs for Sabotage» πριν από δύο χρόνια, ανοίγοντας διάλογο με ένα αντίστοιχο βίντεο που έδειξα στην έκθεση. Αυτό που εμένα με ενδιαφέρει περισσότερο σε αυτή την περίπτωση είναι η αφήγηση που φέρει το ίδιο το υλικό, η ακινητοποιημένη φορτισμένη ενέργειά του και η ιστορία του. Κατά τη γνώμη μου σχετίζεται με αυτήν τη δυναμική ονειρική φαντασίωση μιας αλλαγής, που ως ιδέα υπάρχει σε αρκετά από τα έργα μου. Νιώθεις πως ζούμε σε κατάσταση συνεχούς απειλής έκτακτου συναγερμού; Θα έλεγα πως ζούμε μουδιασμένοι σε μια έκτακτη κατάσταση. Στις μέχρι τώρα δουλειές σου εμφανίζεται συχνά το θέμα του ονείρου, ακόμα και αν πρόκειται για ακυρωμένα όνειρα. Γιατί πιστεύεις ότι σε ελκύει το θέμα; Νομίζω ότι αυτό συνδέεται με την ομορφιά, δηλαδή η θολή εκδήλωση ενός προσωπικού ή συλλογικού οράματος και η ενδεχόμενη επιτυχία ή αποτυχία του. Και είναι κάτι που εντοπίζω ως βασικό χαρακτηριστικό σχεδόν σε κάθε έργο ή καλλιτέχνη που με ελκύει.

Info: «The state of emergency has become the rule», 27/11-18/1, γκαλερί Can, Αναγνωστοπούλου 42, Κολωνάκι, Tρ.-Παρ. 12:00-15:00 & 17:00- 20:00, Σάβ. 12:00-16:00, είσοδος ελεύθερη

ζας Γουλανδρή, στο πλαίσιο της μουσικής ενότητας «Συναισθησία». Η Nalyssa Green και η μπάντα της θα παίξουν κομμάτια από τη δισκογραφία της και για πρώτη φορά θα παρουσιάσουν ζωντανά το νέο ψηφιακό σινγκλ της με τίτλο «Των πικρών υπνωτικών», σε ποίηση Δήμητρας Αγγέλου. 29/11, Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, Ερατοσθένους 13, Παγκράτι, 20:30, εισ.: 12-15 ευρώ

7 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Jonathan Meese

DANCE 10 Χρόνια Cannibal Radio Στα 2 stages του Ρομάντσο ο Cannibal Radio γιορτάζει τα δέκα του χρόνια παρέα με τους Asty Tekk, Khmer, Noff Weezy, a.metz, Echo Flex και πολλούς άλλους.

30/11, Bios.Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Αθήνα, 23:00, εισ.: 6 ευρώ

Pixi To Pixi προσκαλεί τους Trikk, Hunter/Game, Pisetzky και Hill Of Vision στο 6 d.o.g.s.

30/11, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 24:00

Fatima Hajji Το Blend και η Voltage υποδέχονται στο Steam Athens την Ισπανίδα εκπρόσωπο της hard techno, Fatima Hajji. Μαζί της, ο resident Dj του Blend, Mikee και οι Anna V + Olga σε b2b με τη Theoni.

30/11, Steam Athens, Ευρυμέδοντος 3, Αθήνα, 24:00, εισ.: 15 ευρώ

Έργα του Jonathan Meese βρίσκονται σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στο ΜoMA της Νέας Υόρκης, στο Centre Pompidou στο Παρίσι και στη Συλλογή Saatchi. O καλλιτέχνης εκθέτει για δεύτερη φορά στην γκαλερί Bernier πίνακες που ξεχειλίζουν από κολάζ, σλόγκαν και γκράφιτι, ισορροπώντας κάπου ανάμεσα στο χιούμορ και τη βία. 28/11/1911/1/20, Bernier Eliades, Επταχάλκου 11, Θησείο, Τρ.- Παρ. 10:30-18:30, Σάβ. 12:00-16:00, είσοδος ελεύθερη. Εγκαίνια: 28/11, 19:00-22:00

8 ΜΟΥΣΙΚΗ Plaid Πρωτοπόροι της «σκεπτόμενης dance» που γεννήθηκε στα ’90s, οι Plaid κυκλοφόρησαν τον Ιούνιο του 2019 το τελευταίο τους άλμπουμ, με τίτλο «Polymer», μέσω της Warp. Το πειραματικό δίδυμο των Ed Handley και Andy Turner θα εμφανιστεί για μία μόνο βραδιά στο Temple, ενώ τη συναυλία θα ανοίξει η MarcelDune, sound artist και μουσικός με έδρα την Αθήνα. 2/12, Temple Athens, Ιάκχου 17, 21:00, εισ.: 17-23 ευρώ

9 ΠΑΡΤΙ Kangela Tromokratisch Birthday Party

ΧΟΡΟΣ Ο μεγάλος δαμαστής Η εντυπωσιακή παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου, που έκανε πρεμιέρα το 2017 και έκτοτε έχει περιοδεύσει σε όλον τον κόσμο, επιστρέφει στην Αθήνα για δύο βραδιές στο Μέγαρο Μουσικής.

29-30/11, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Χίλτον, 20:00, εισ.: 9-45 ευρώ

Ο drag χαρακτήρας της φαντασίας του Άγγελου Τορτικώλη γεννήθηκε πριν από δύο χρόνια. Από τότε έχει παρουσιάσει περφόρμανς σε φεστιβάλ όπως το ASFA BBQ στη Σχολή Καλών Τεχνών, έχει εμφανιστεί στη σκηνή του Athens Pride και σε queer ποιητικές βραδιές. Αυτό το Σάββατο γιορτάζει τα γενέθλιά του με μια φωτογραφική έκθεση που περιλαμβάνει πορτρέτα του από 25 διαφορετικούς φωτογράφους και ένα εκρηκτικό καμπαρέ με καλεσμένη τη μαντάμ ReveRso από το Βερολίνο. 30/11, Commutism, Κεραμεικού 28, είσοδος ελεύθερη 28.11.19 – lifo

133

σινεμά

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Οι σκιές του Μπρούκλιν Motherless Brooklyn Σκηνοθεσία: Έντουαρντ Νόρτον Πρωταγωνιστούν: Έντουαρντ Νόρτον, Μπρους Γουίλις, Γκούγκου Μπάθα Ρο, Άλεκ Μπόλντουιν

Ιστορία Γάμου Marriage Story

Ένας μοναχικός ιδιωτικός ντετέκτιβ με σύνδρομο Τουρέτ αναλαμβάνει να διαλευκάνει τον φόνο του μέντορα και μοναδικού φίλου του.

Σκηνοθεσία: Νόα Μπάουμπακ Πρωταγωνιστούν: Άνταμ Ντράιβερ, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Λόρα Ντερν, Άλαν Άλντα

week

Σ Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

α πο τον θ οδ ω ρ η κο υτ σογ ιαν νοπου λο

134 lifo – 28.11.19

τους Δεσμούς Διαζυγίου (The Squid and the Whale) εξιστόρησε τον επίσημο χωρισμό των γονιών του, αποσπώντας υποψηφιότητα για Όσκαρ σεναρίου. Στην Ιστορία Γάμου, ο Νόα Μπάουμπακ όχι μόνο θυμήθηκε το δικό του άσχημο διαζύγιο από την Τζένιφερ Τζέισον Λι, πριν από μερικά χρόνια, αλλά πήρε συνεντεύξεις και μαρτυρίες από φίλους και γνωστούς τους, καθώς και από δικηγόρους και συμβούλους, για να εμβαθύνει στο θέμα. Τα καλά νέα είναι πως ο Αμερικανός σκηνοθέτης ξεπέρασε οριστικά το φάντασμα του Γούντι Άλεν – η Νέα Υόρκη, η σκωπτική ματιά στο Λος Άντζελες, το κυμαινόμενο ύφος ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, είναι περιστασιακές, επιφανειακές ομοιότητες. Τα πολύ καλά νέα είναι πως η ταινία του είναι μία από τις καλύτερες στο «είδος», γιατί καταφέρνει να είναι θεαματικά ισορροπημένη, χωρίς να φαντάζει ποτέ αντικειμενική, δηλαδή εισαγγελικά μοιρασμένη ανάμεσα στα δύο αντιμαχόμενα μέρη/ φύλα. Έχουμε δει πολλούς γάμους να ξινίζουν στο σινεμά, ζευγάρια να σκοτώνονται, να φιλιώνουν, να σέρνονται στα δικαστήρια, να βάζουν παιδιά στη μέση, να μελοδραματίζουν ή να τραγωδούν. Η Ιστορία Γάμου περιλαμβάνει όλο το μενού, αλλά με σοφές δόσεις, μύχιες λεπτομέρειες, ρυθμό και ανάσες, σασπένς που κατευθύνεται στην καρδιά των χαρακτήρων και όχι σε εύκολες ανατροπές, και, κυρίως, καταπληκτικές ερμηνείες. Η Σκάρλετ Τζοχάνσον είναι η μεγαλωμένη στο Λος Άντζελες ηθοποιός που ακολουθεί τον σκηνοθέτη του θεάτρου σύζυγό της (Άνταμ Ντράιβερ) στη Νέα Υόρκη, φτιάχνει σοβαρό όνομα εκεί, μεγαλώνουν τον γιο τους και, ενώ όλα δείχνουν πως τα πάνε καλά, εκείνη ζητά διαζύγιο, στην αρχή φιλικά, αλλά, με το που μετακομίζει στη Δυτική Ακτή, πιο επιθετικά, μέσω μιας ικανότατης δικηγόρου (Λόρα Ντερν, απολαυστική). Αντί να δαιμονοποιήσει τους καταλύτες της αντιπαράθεσης, δηλαδή

τους δικηγόρους, ο Μπάουμπακ τους εξανθρωπίζει, χωρίς απαραίτητα να τους εξιδανικεύει, φέρνοντάς τους κοντύτερα στους «πελάτες» τους. Το σύστημα είναι το θηρίο που απειλεί να διαβρώσει τις σχέσεις, και η ταινία υπομονετικά διασχίζει όλα τα στάδια για να φέρει στην επιφάνεια τη χαμένη οικειότητα, τη χημεία που κάποτε λειτούργησε αβίαστα και συμπληρωματικά ανάμεσα στη Νικόλ και τον Τσάρλι. Όλοι αριστεύουν στην ταινία, η Τζούλι Χάγκερτι από την Απίθανη Πτήση στον ρόλο της καλόκαρδης μάνας, η Ντερν με το ανέκδοτο περί γυναίκας και Παναγίας, ο τηλεοπτικός λέοντας αλλά κινηματογραφικά παραγνωρισμένος Άλαν Άλντα, ως πρώτος δικηγόρος του Τσάρλι, χρησιμοποιώντας τον νατουραλισμό του για να απαλύνει το χειρότερο σενάριο, ο Ρέι Λιότα, σκληρό καρύδι στην μπίζνα των διαζυγίων, η Τζοχάνσον, η οποία εμπλουτίζει τη φαρέτρα της όσο περνούν τα χρόνια, αλλά η παράσταση του Άνταμ Ντράιβερ, που σίγουρα θα υπολογιστεί στα βραβεία, συναρπάζει ολοκληρωτικά. Κρατώντας την ψυχραιμία και την ευγένειά του στο μεγαλύτερο μέρος της Ιστορίας Γάμου, σαστίζει με το που χάνει τον έλεγχο και λέει εκείνα τα ακατονόμαστα που τα μετανιώνει πικρά την επόμενη στιγμή, γονυπετής ζητώντας συγγνώμη, λυγίζει συγκινητικά όταν κινδυνεύει να χάσει το παιδί, αλλά αποκαλύπτεται και αποκτά την ανθρωπιά του όταν συνειδητοποιεί πως δεν πορεύεται μόνος του, άρα ο κόσμος δεν ανήκει στο εγωιστικό, αν και γλυκομίλητο, όραμά του. Γι’ αυτό και η ερμηνεία του, σαν παρένθεση μιούζικαλ μετά από ένα ποτό με φίλους, στο «Being Alive» του Στίβεν Σοντχάιμ από το κορυφαίο έργο Company, είναι η απροσδόκητη ψυχή της ταινίας, το μουσικό κλειδί ενός βασικά διαλογικού δράματος, με την κάμερα του Μπάουμπακ να δίνει πάσες στα σωστά σημεία.

VILLAGE MALL 1,6 - ODEON GLYFADA 2 - ODEON MAROUSI 1 - ODEON ESCAPE 4,5

Μια έντονη και συμπονετική ματιά σε έναν γάμο που διαλύεται και μια οικογένεια που προσπαθεί να μείνει μαζί.

Εδώ και 20 χρόνια ο Έντουαρντ Νόρτον προσπαθεί να γυρίσει το υπέροχο αστυνομικό του Τζόναθαν Λέθεμ Motherless Brooklyn, ένα Chinatown της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ χωρίς τις προεκτάσεις της αρχαιοελληνικής τραγωδίας του κορυφαίου σεναρίου του Ρόμπερτ Τάουν. Ο Νόρτον αποφάσισε να μεταφέρει τη δράση από το 1999 στο 1957, αλλάζοντας το end of the century σε λιγότερο επείγουσα, αν και εξίσου σημαντική αίσθηση νουάρ, ποτισμένη με την ατμοσφαιρική τζαζ του πάντα ικανού Ντάνιελ Πέμπερτον, και όλα τα χαρακτηριστικά του είδους, που ο Νόρτον, σε μια σημαντική βελτίωσή του ως σκηνοθέτης πλέον, αξιοποιεί για παλιομοδίτικη ψυχαγωγική αφήγηση και σύγχρονο πολιτικό point. Ο ίδιος υποδύεται τον Λάιονελ Έσρολ, έναν ντετέκτιβ με σύνδρομο Τουρέτ: φορτωμένος εκ γενετής με παλιλαλία και κοπρολαλία, κινητικά τικ και απότομες ακούσιες αντιδράσεις, με έναν αναρχικό μονίμως στο κεφάλι του, που τον κάνει να ακούγεται και να φαίνεται αστείος, ενώ δεν το θέλει καθόλου, όπως λέει με βαριεστημένο τόνο. Μετά τη δολοφονία του αφεντικού του στο ιδιωτικό πρακτορείο παρακολούθησης, αναλαμβάνει να διαλευκάνει μια πολύπλοκη υπόθεση, που εμπλέκει τον διαβόητο και αδίστακτο σύμβουλο πολεοδομίας στη Νέα Υόρκη (Άλεκ Μπόλντουιν), και μια μαύρη ακτιβίστρια (Γκούγκου Μπάθα Ρο), η οποία εργάζεται σε κομβική δημοτική υπηρεσία και εναντιώνεται, όπως και μια σημαντική μερίδα πολιτών, στη μεθόδευση της εκτεταμένης ανάπλασης του Μπρούκλιν. Με το gentrification να αποτελεί ένα τρέχον, αμφίβολων συνεπειών πείραμα που εφαρμόστηκε εις βάρος όχι μόνο του αστικού χαρακτήρα αλλά και των κατοίκων που ξεσπιτώθηκαν με εκβιαστικές διαδικασίες, οι Σκιές του Μπρούκλιν αποκτούν ζωτική επαφή με το σήμερα, την Αμερική ενός Τραμπ-ίσκου λευκού αξιωματούχου, και δικαιώνουν τον Νόρτον για τη χρονική μετάθεση. Κάνοντας συμπαθή ένα απροσδόκητο «λαγωνικό», όπως αντίστοιχα είχε πλανέψει τους θεατές με τον απατηλά τραυλό Άαρον Στάμπλερ στο ντεμπούτο του, 23 χρόνια πριν, στο Primal Fear, ο Νόρτον πλάθει μια σταθερά μέσα από το ασυνήθιστο, όπως κάνει συχνά, λόγω της ερμηνευτικής του ευχέρειας. Γύρω του κινούνται αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες, με αποδοτικότερο το δίπολο του τραχύ και εύγλωττου Μπόλντουιν με τον γεμάτο ένταση και καταπιεσμένο ιδεαλισμό Γουίλεμ Νταφόου. Παρά τη ρετρό αναπαράσταση, τη σωστή κοινωνική της τοποθέτηση και το αξιοπρόσεκτο καστ, η ταινία θυσιάζει τις αρετές της με στραβοτιμονιές στην πλοκή, ειδικά στο δεύτερο μέρος.

VILLAGE RENTI 6,9,14 - VILLAGE MALL 4,5,8,11,13 - VILLAGE PAGRATI 1 - VILLAGE FALIRO 5,8,9 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 4 ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2 - ΑΙΓΛΗ 2 - ΑΝΟΙΞΗ 2 - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 - ΙΝΤΕΑΛ - ΝΑΝΑ 1,3 - ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ - TOWN CINEMAS 1,4

Η Ανιές με τα λόγια της Βαρντά Varda by Agnès Σκηνοθεσία: Ανιές Βαρντά, Ντιντιέ Ρουγκέ Λίγο πριν από τον θάνατό της η Ανιές Βαρντά κάθεται στην καρέκλα του σκηνοθέτη και, χρησιμοποιώντας φωτογραφίες και αποσπάσματα από τις ταινίες της, μιλά η ίδια για το ανορθόδοξο έργο της.

Δεν θα μπορούσε να έχει υποκλιθεί πιο ταιριαστά, για τελευταία φορά στην τεράστια καριέρα της, από αυτό το μάθημα ζωής, μέσα από ένα σεμινάριο για το σινεμά της, η Ανιές Βαρντά, η νονά του σύγχρονου γαλλικού κινηματογράφου. Από την πρώτη ανάμνηση που επέλεξε, τη συνάντηση με έναν άλλον Βαρντά και τον διάλογό τους στο Σαν Φρανσίσκο σε τρεις γλώσσες, ανάμεσά τους και στα ελληνικά, μέχρι την τελική της λέξη, το κύκνειο άσμα της, το Η Ανιές με τα λόγια της Βαρντά, είναι ένα απολαυστικό ντοκιμαντέρ που εξιστορεί, με ονειρική ειλικρίνεια και απαράμιλλη διάθεση (αν και είχε ήδη πατήσει τα 90), την πολυετή περιπέτειά της εντός και εκτός πλατό, τη σημασία της τρανταχτής αποτυχίας και τη συγκυρία της μεγάλης επιτυχίας, το νήμα ανάμεσα στις αποφάσεις και την εκτέλεση των ταινιών της, το αέναο πάντρεμα της εικόνας με την πραγματικότητα. Συνεργάτες της ανακαλούν στιγμές μοναδικές και τις μοιράζονται, και η ίδια μετανιώνει ή υπερθεματίζει, με γλαφυρότητα που δεν παύει ποτέ να αγγίζει, ίσως επειδή δεν ξέχασε ποτέ να είναι τρυφερή, όπως ανέκαθεν αντιμετώπιζε το μέσον στο οποίο μεγαλούργησε βήμα προς βήμα. ΑΑΒΟΡΑ - ΔΙΑΝΑ

Το Χρυσό Γάντι The Golden Glove Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν Πρωταγωνιστούν: Γιόνας Ντάσλερ, Μαργκαρέτε Τίσελ, Χαρκ Μπομ Ένας serial killer σκορπά τον τρόμο στους κατοίκους του Αμβούργου στις αρχές της δεκαετίας του ’70.

Στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Βερολίνου, ο Φατίχ Ακίν μεταφέρει στην οθόνη την πολύκροτη ιστορία του Φριτς Χόνκα, του ανθρώπου που στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 δολοφόνησε πόρνες στο Αμβούργο, τις διαμέλισε και τις στρίμωξε σε έναν αποθηκευτικό χώρο στο μικρό, άθλιο διαμέρισμά του. Κάτω από βαρύ μακιγιάζ και πολλά προσθετικά, ο νεαρός ηθοποιός Γιόνας Ντάσλερ υποδύεται τον ανεπιστρεπτί διαταραγμένο ανειδίκευτο εργάτη σε μια ταινία με επιρροές από τον Λανγκ και τον Μουρνάου, αλλά και το αμερικανικό σινεμά είδους. Το θέμα που ανακύπτει στο Golden Glove δεν είναι το στιλιζάρισμα του πάντα ικανού Ακίν ή η αναπαράσταση των αγαπημένων του ‘70s σε διαφορετικό πλαίσιο, αλλά η επιλογή του να γίνει ειδεχθής και περιγραφικός στην απόπειρά του να μην αποστρέψει το βλέμμα της κάμερας από το αποτρόπαιο και το διαβολικό. Σαφώς ηθελημένα, δείχνει τη βία περίπου όπως φαντάστηκε πως συνέβαινε στην περίπτωση του τερατόμορφου Χόνκα και υπονοεί πολλές διδακτικές παραμέτρους πίσω από το σοκ της εικόνας, με μεγαλύτερη την καταστροφική δύναμη του αλκοόλ, περισσότερο κι από την οδυνηρά χαμηλή θέση της γυναίκας στον μικρόκοσμο εκείνης της γειτονιάς του γερμανικού λιμανιού, με επίκεντρο το φερώνυμο μπαρ «Το Χρυσό Γάντι», όπου σύχναζαν ναυάγια της ζωής και πρώην ναζί. Μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων, μια τρυφερή ιστορία ενηλικίωσης και ένα πολιτικό θρίλερ με την Ντιάν Κρού-

γκερ, ο Γερμανοτούρκος δημιουργός αποδεικνύει πως μπορεί να κάνει ό,τι βάλει με το μυαλό του, αν και όχι πάντα με την ουσία που επιδιώκει. ΔΑΝΑΟΣ 1

Φαντασία Σκηνοθεσία: Αλέξης Καρδαράς Πρωταγωνιστούν: Ρένα Μόρφη, Στέλιος Μάινας, Γιάννης Στάνκογλου, Βίκυ Παπαδοπούλου Μια νεαρή τραγουδίστρια καταφθάνει στην Αθήνα από την επαρχία για να τραγουδήσει στο μαγαζί ενός βετεράνου μπουζουξή. Ένας λαϊκοπόπ τραγουδιστής θα τη συναντήσει και θα την ερωτευτεί παράφορα, αλλάζοντας τις ζωές των τριών για πάντα.

Η Φαντασία είναι ένα ανεπιτήδευτο μελόδραμα βγαλμένο από την αφηγηματική αφέλεια των ’60s, για την Ελλάδα της δεκαετίας του ’90, των μπουζουκιών, του ΠΑΣΟΚ, του ξεσαλώματος – της μεθυσμένης υπερβολής και της ξενυχτισμένης απερισκεψίας που είχε ευζωϊκά σκεπάσει τους πάντες, μέχρι να ξυπνήσουν απότομα στο στυφό hangover του «μαζί τα φάγαμε». Με τον συμβολικό και εύγλωττο τίτλο της, η δραματική ταινία του Αλέξη Καρδαρά παντρεύει τον κόσμο του συνθέτη και μπουζουξή Χρηστάκη (Στέλιος Μάινας), την παλιά φρουρά του λαΐκού τραγουδιού, με τις αναφορές του στον Χιώτη, τον Ζαμπέτα και τον Τσιτσάνη, με εκείνον που αναδυόταν ταχύτατα μέσα από τις ανάγκες του νεοέλληνα για μαζική, σκυλάδικη διασκέδαση και που εκφράζεται από το πλησίασμα δύο διαφορετικών τάσεων, της πίστας και του λαϊκοπόπ. Η Φωτεινή (Ρένα Μόρφη) είναι η όμορφη νέα κοπέλα με την ωραία φωνή που έρχεται από την επαρχία στην Αθήνα και την παίρνει υπό την προστασία του, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ο Χρηστάκης, παλιός φίλος και συνεργάτης της μητέρας της (Βίκυ Παπαδοπούλου), η οποία χάθηκε πρόωρα σε αυτοκινητικό δυστύχημα – ένα συμβάν που η μικρή Φωτεινή, συνοδηγός τη μοιραία στιγμή, δεν ξεπέρασε ποτέ ουσιαστικά. Και ο Κόκκινος (Γιάννης Στάνκογλου) είναι ο νόστιμος μάγκας, παντρεμένος και φτασμένος, που ποθεί τη Φωτεινή από την πρώτη στιγμή που την αντικρίζει, και την κατακτά, με απρόβλεπτες, αρχαιοελληνικές συνέπειες. Η πλοκή, πλημμυρισμένη με βαριές ανατροπές γύρω από ένα τραγικά ειρωνικό ερωτικό τρίγωνο, δεν θα μπορούσε παρά να είναι τραβηγμένη, αν και, προς τιμήν του, ο Καρδαράς δεν διακωμωδεί το είδος, ούτε το μεταχειρίζεται ως πρόφαση για meta σχόλιο. Εκτός από την αίσθηση ψαλιδίσματος ενός μεγαλύτερου υλικού, για την ανάγκη αφηγηματικής οικονομίας, η αδυναμία της ταινίας να πείσει για την αυθεντική της λαϊκότητα είναι η Ρένα Μόρφη: ικανότατη τραγουδίστρια και ελκυστική στο ντεμπούτο της στο σινεμά, κατανοεί την αξιοπρέπεια της Φωτεινής στο επικίνδυνο σύμπαν του πάλκου και της σκοτεινιάς που το περιβάλλει, έχοντας αφομοιώσει το δικό της τραύμα. Ωστόσο, η φωνή της (όπως και το στήσιμό της στη σκηνή) δεν είναι καθαρόαιμα λαϊκή αλλά μάλλον έντεχνη, και οι ερμηνείες της, στις πολύ φροντισμένες διασκευές σε Χρηστάκη, Χιώτη και Μανίσαλη που έχει επιμεληθεί ο γνώστης και υπερταλαντούχος Μίνως Μάτσας, όπως και στο κεντρικό τραγούδι-επωδό της ταινίας, τον «Γυρισμό», δεν στάζουν το απαραίτητο και προδοκώμενο χύμα της πίστας, που θεωρητικά εκπροσωπεί το DNA της Φαντασίας.

VILLAGE RENTI 10,15 - VILLAGE MALL 10 - VILLAGE PAGRATI 2 - VILLAGE FALIRO 2 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3,4 - ODEON MAROUSI 2 - ODEON ESCAPE 6 - ΑΕΛΛΩ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2 - ΑΙΓΛΗ 1,4 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΑΝΟΙΞΗ 1 - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - WEST CITY 1,4 - ΕΛΛΗ ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΝΑΝΑ 3 - ΟΣΚΑΡ - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - TOWN CINEMAS 2 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΑΛΙΚΗ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ - ΟΝΕΙΡΟ - ΖΕΑ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ 1

«Η απόσταση και η ταύτιση με έναν ρόλο είναι ένα λεπτό σχοινί»

Έ

να παιδί που από μικρή ηλικία θέλει να γίνει ηθοποιός γίνεται ένας ενήλικας που ξέρει τι θέλει να κάνει και το κάνει καλά! Ο Ευθύμης Μπαλαγιάννης αποδεικνύει συνεχώς πως το «μικρόβιο» του ηθοποιού εξελίχθηκε σε ταλέντο που έχουμε απολαύσει ήδη στις θεατρικές αλλά και τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Φέτος θα τον δούμε σε τρεις εξαιρετικές παραστάσεις και του ζητήσαμε να μας μιλήσει γι’ αυτές αλλά και για τον «ρόλο» του ηθοποιού.

— Φέτος σας βλέπουμε σε 3 παραστάσεις. Μιλήστε μας γι’ αυτές. Φέτος έχω την ιδιαίτερη τιμή να βρίσκομαι σε τρεις εξαιρετικές παραστάσεις, με έργα που παραμένουν κατά κάποιον τρόπο διαχρονικά και επίκαιρα. Καταρχάς, συνεχίζεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το Παλτό του Νικολάι Βασίλιεβιτς Γκόγκολ σε σκηνοθεσία του Γιώργου Χουλιάρα, στο θέατρο Αργώ. Μια παράσταση που αγαπήθηκε πολύ, ίσως γιατί ο ήρωας, ο Ακάκιος Ακάκιεβιτς, άγγιξε πολλές ψυχές και αισθάνομαι ότι πολλοί έχουν ταυτιστεί μαζί του. Τι κι αν γράφτηκε ενάμιση αιώνα πριν! Όπως ειπώθηκε πολύ εύστοχα, «τα κείμενα του Γκόγκολ σε σαρώνουν με ηρεμία, κόβουν γλυκά, σαν γιαπωνέζικες λεπίδες». Η δεύτερη παράσταση είναι το Μυστικό της κοντέσας Βαλέραινας του Γρηγορίου Ξενόπουλου, σε σκηνοθεσία και δραματουργική μεταγραφή της Ρούλας Πατεράκη στο θέατρο Αργώ, με την Αιμιλία Υψηλάντη στον ομώνυμο ρόλο. Η τρίτη παράσταση, Ήμουν παιδί το ’21 με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, είναι σε κείμενο και σκηνοθεσία της Ειρήνης Ιακώβου, με τον Γιώργο Γιαννόπουλο και τον Θανάση Βισκαδουράκη, στο θέατρο Ακροπόλ.

— Πόσο δύσκολο είναι για έναν ηθοποιό να εναλλάσσει ρόλους; Η συνεχής και διαρκής αναζήτηση ενός ρόλου είναι μια δημιουργική διαδικασία που απαιτεί πλήρη αφοσίωση και σκληρή δουλειά. Αυτό, όμως, είναι το ερέθισμα και το κίνητρο, νομίζω, που προκαλεί αυτή την αστείρευτη ανάγκη και το πάθος που δεν εξαντλούνται ποτέ.

— Με ποια κριτήρια επιλέγετε έναν ρόλο; Όλοι οι ρόλοι είναι σημαντικοί και ξεχωριστοί για μένα, καθένας για άλλους λόγους, και αποτελούν σημαντικούς σταθμούς στη ζωή μου. Αυτό που επιδιώκω όμως πάντα είναι τα «καλά» έργα και οι καλές και δημιουργικές συνεργασίες. Έργα και συνεργασίες που με κάνουν καλύτερο άνθρωπο.

— Σε κάθε ρόλο τι κοινό έχει ο Ευθύμης Μπαλαγιάννης με τον ήρωα που ερμηνεύει; Κάθε ρόλος που ερμηνεύω είναι για μένα μια πρόκληση και υπέρβαση κάποιας πτυχής του εαυτού μου. Η απόσταση και η ταύτιση με έναν ρόλο είναι συνήθως ένα λεπτό σχοινί και με γοητεύει να ακροβατώ κάθε φορά πάνω σε αυτό το μεταίχμιο. Ο Ευθύμης Μπαλαγιάννης είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Έχει συνεργαστεί με πολλούς και σημαντικούς σκηνοθέτες στο θέατρο και την τηλεόραση.

28.11.19 – lifo

135

θέατρο

ΟΡΝΙΘΕΣ 1

2

week

Passinho Carioca: Από τις φαβέλες του Ρίο στους «Όρνιθες» του Καραθάνου στη Στέγη Η βραζιλιάνικη ομάδα χορού πλαισιώνει την ανανεωμένη διανομή στην παράσταση του Νίκου Καραθάνου που επιστρέφει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Λ

ίγες μέρες μετά την έναρξη των προβών οι Douglas Froog Alves De Paula, Tuany Nascimento, Vn Dançarino Brabo, André Oliveira Db, Marlon Brando De Oliveira Santos, μιλούν για τη δική τους Αθήνα, την πόλη που άρχισαν να ανακαλύπτουν και να ερωτεύονται.

α πο τη λου ιζα αρ κο υ μ αν ε α

136 lifo – 28.11.19

— Μπορείς να μας περιγράψεις την Αθήνα με 5 λέξεις; Douglas: Θορυβώδης, όμορφη, ήσυχη, κρύα αλλά και ζεστή την ίδια στιγμή.

Marlon: Απίθανη, διαφορετική, όμορφη, διασκεδαστική, είναι μια πρόκληση. Vinicious: Όμορφη, ενδιαφέρουσα, ήρεμη, θορυβώδης, πανέμορφη.

André: Ηρεμία, διασκέδαση, πρόκληση, Aκρόπολη, θέατρο.

— Μοιάζει η Αθήνα με το Ρίο; Tuany: Μοιάζει. Οι άνθρωποι είναι ζωηροί. Έχει ζωντάνια στον δρόμο όλη τη διάρκεια της μέρας, κίνηση οχημάτων, κινητικότητα ανθρώπων, πολλά μαγαζιά, όπως στο Ρίο. Douglas: Πολύ. Μου αρέσει να βγαίνω τα βράδια και εδώ παρατήρησα ότι οι άνθρωποι βγαίνουν, πάνε στα μπαρ κι αυτό το βρήκα πολύ ωραίο. Mοιάζει πολύ με το Ρίο.

Marlon: Λίγο. Κάποιοι δρόμοι είναι αρκετά στενοί

και μικροί, κάποια σημεία θυμίζουν τις φαβέλες του Ρίο.

André: Έτσι κι έτσι. Έχουν τις διαφορές τους. Υπάρχουν μέρη που μοιάζουν και μέρη που δεν μοιάζουν, αλλά δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο σαν ομοιότητα. Είναι πραγματικά πολύ διαφορετικές.

Vinicious: Στον θόρυβο, στον χαμό που επικρατεί. Και οι άνθρωποι μοιάζουν, γιατί και εδώ έχει και μαύρους και λευκούς. Οι άνθρωποι είναι ευγενικοί, αλλά είναι και θυμωμένοι, όπως και στο Ρίο.

— Ποιος είναι ο ήχος της Αθήνας για σένα; Marlon: Ήσυχος και ταυτόχρονα θορυβώδης, κάποιες στιγμές οι άνθρωποι μιλούν πιο δυνατά και κάποιες άλλες μιλούν πιο λίγο.

— Τι είχες ακούσει για την Αθήνα πριν έρθεις; Tuany: Μόνο τις ιστορίες της μυθολογίας, για τον Δία, τους θεούς.

— Ποια είναι η πρώτη εικόνα της Αθήνας που σου έκανε εντύπωση; Tuany: Η Ακρόπολη, για μένα. Σίγουρα η Ακρόπολη. Douglas: Ο αριθμός των αυτοκινήτων στον δρόμο. Είναι τεράστιος. Οι δρόμοι έχουν πολλή κίνηση.

— Πώς φανταζόσουν την Αθήνα πριν έρθεις; Vinicious: Με ρατσισμό, αλλά δεν είναι έτσι.

Οι Όρνιθες ενώνουν τη βραζιλιάνικη ομάδα χορού Passinho Carioca με τους Νίκο Καραθάνο και Χρήστο Λούλη, οι οποίοι περιστοιχίζονται πλέον από τους Αμαλία Μουτούση, Στεφανία Γουλιώτη, Θανάση Αλευρά, Κλέλια Ρένεση και Μάρθα Φριντζήλα, καθώς και από δώδεκα ακόμα ηθοποιούς, μουσικούς και χορευτές από την Ελλάδα. Παραστάσεις στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (29 & 30/12) και στο διεθνές φεστιβάλ της Λατινικής Αμερικής στο Σαντιάγκο της Χιλής, Santiago a Mil (17-20/1/20), κατόπιν επίσημης πρόσκλησης.

4

3

1. André Oliveira Db 2. Douglas Froog Alves De Paula 3. Vn Dançarino Brabo 4. Marlon Brando De Oliveira Santos 5. Tuany Nascimento

5

28.11.19 – lifo

137

θέατρο

ΩΡΑΊΑ ΜΟΥ ΚΥΡΊΑ καθαρό. Η σκηνοθεσία επιθυμεί να μείνει πιστή στο πνεύμα του πρωτοτύπου, φωτίζοντας τις σκοτεινές και συνήθως παραμελημένες πλευρές του κειμένου του Σο, τη σκληρότητα και τη μελαγχολία που αναπόφευκτα γεννιούνται όταν ένα πλάσμα ξεριζώνεται από την τάξη του και απαρνιέται τη γλώσσα του με σκοπό να «ανέλθει» κοινωνικά. Οι σκηνές όπου η Ελάιζα στριμώχνεται μέσα σε ένα σιδερένιο κλουβί για να δεχτεί τις υποδείξεις του καθηγητή –με το ζόρι παραδείσιο πουλί– λειτουργούν εύγλωττα ως προς τον σκοπό αυτόν, όπως και η σκηνή στις ιπποδρομίες του Άσκοτ, όπου η αναβαπτισμένη πλέον ηρωίδα καλείται, σαν καλοεκπαιδευμένο ζωάκι, να επιδείξει τα πολλαπλά ταλέντα της ενώπιον των αδηφάγων θεατών.

week

Μ

Απότομη προσγείωση σε ένα μεταμοντέρνο σύμπαν Το έργο «Ωραία μου κυρία», το μιούζικαλ των Λέρνερ και Λόου, προσαρμοσμένο από το θεατρικό έργο του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα.

Μ

α πο τη λου ιζ ιζα α αρ κο υ μ αν ε α

138 lifo – 28.11.19

πορεί μια μαραμένη λαχανίδα να μεταλλαχθεί σε τριαντάφυλλο; Μπορεί μια ταπεινή κι αμόρφωτη λουλουδού να μεταμορφωθεί σε δούκισσα; Αν και ακραίο, το πείραμα του καθηγητή Χίγκινς στέφεται με επιτυχία. Η Ελάιζα Ντουλίτλ, το βρομερό κορίτσι που μιλάει την «κακόηχη» διάλεκτο των cockneys, μεταφυτεύεται από τους λασπωμένους δρόμους του Λονδίνου, όπου μεγάλωσε, στην πιο αξιοσέβαστη συνοικία της πόλης, στο θερμοκήπιο καλής ανατροφής του περιβόητου καθηγητή Φωνητικής. Εκεί, υπό το άγρυπνο βλέμμα του, αλλάζει όχι μόνο τους τρόπους της αλλά και το δέρμα της. Καταρχάς κυριολεκτικά, εφόσον την πλένουν και την τρίβουν τόσο επίμονα, ώστε ούτε ο πατέρας της δεν την αναγνωρίζει. Στη συνέχεια μεταφορικά, αφού, ύστερα από έξι μήνες εντατικής εκπαίδευσης στην οικία Χίγκινς, η Ελάιζα εξευγενίζεται τόσο ραγδαία, ώστε ξεγελάει εν μια νυκτί τα μέλη της υψηλής κοινωνίας και τους μεγαλύτερους ειδήμονες της χώρας: στη δεξίωση του πρέσβη όλοι πιστεύουν πως έχουν μπροστά τους μια δούκισσα. Τώρα πια το χαμίνι του Λίσον Γκρόουβ κινείται με σπάνια χάρη, χειρίζεται τα ασημένια μαχαιροπίρουνα σαν μαέστρος τις μπαγκέτες του και παίζει στο πιάνο Μότσαρτ και Μπραμς με την ίδια άνεση που απολαμβάνει το αρωματικό ινδικό τσάι της. Ο ενθουσιασμός του καθηγητή, ασυγκράτητος. Κατάφερε το ακατόρθωτο. «Είναι η σκληρότερη δουλειά που έκανα ποτέ μου! […] Δεν έχετε ιδέα πόσο τρομερά ενδιαφέρον είναι να παίρνεις ένα ανθρώπινο ον και να το μετατρέπεις σε ένα άλλο, αρκετά διαφορετικό ον, αναμορφώνοντας εκ νέου την ομιλία του. Γεμίζεις αυτό το βαθύ χάσμα που χωρίζει τη μία τάξη από την άλλη και τη μία ψυχή από την άλλη». Ωσάν μοντέρνος Πυγμαλίων (αυτός, άλλωστε, είναι και ο τίτλος του πρωτότυπου έργου), ο Χίγκινς πλάθει τη Γαλάτεια των ονείρων του. Παίρνει μια «βωβή» μάζα από τον βούρκο και της δίνει λαλιά. Υιοθετεί έναν παρία και τον εκτοξεύει στην κορυφή του κοινωνικού στερεώματος. Πράγματι σκληρή δουλειά… Η Ελάιζα, από την πλευρά της, δεν είναι τόσο σίγουρη ότι ζει ένα «θαύμα». Μπορεί η ίδια να χτύπησε την πόρτα του καθηγητή, μπορεί μόνη της να ζήτησε την καθοδήγησή του, ουδέ-

ποτε όμως φαντάστηκε τι θα της συνέβαινε σε αυτό το ταξίδι: ότι θα έφτανε να αισθάνεται σαν ένα παιδί σε ξένη χώρα, στη χώρα του Χίγκινς και των ομοίων του. « Έχω ξεχάσει τη δική μου γλώσσα και δεν μπορώ να μιλήσω καμία άλλη πέρα από τη δική σας». Εξόριστη από την ίδια της τη γλώσσα, εκριζωμένη από την τάξη της, εγκλωβισμένη σε μια ψευδαίσθηση, μια δούκισσα με ψυχή λουλουδούς, μια λουλουδού με τρόπους δούκισσας, στέκεται την ίδια στιγμή απρόθυμη να επιστρέψει στον βούρκο από τον οποίο με τόσο κόπο διέφυγε. Νιώθει πραγματικά χαμένη. «Μακάρι να μ’ είχες αφήσει εκεί που με βρήκες» λέει στον μέντορά της. «Πουλούσα λουλούδια, δεν πουλούσα τον εαυτό μου. Τώρα που με έκανες κυρία, δεν μου ταιριάζει να πουλήσω τίποτε άλλο». Παρά τα μακριά γάντια και τα καπέλα, παρά την αλάνθαστη προφορά της, η Ελάιζα θα γίνει πραγματική κυρία μονάχα όταν σταματήσει να «παζαρεύει τη στοργή» του Χίγκινς, εκτελώντας τα «σκυλίσια κόλπα» της. Όταν σταματήσει να φοβάται και γίνει «κυρία» του εαυτού της. Τότε επέρχεται η ύστατη μεταμόρφωση και η πιο σημαντική: η Ελάιζα γίνεται ένας πραγματικός «πύργος δύναμης» που γεννά τον θαυμασμό ακόμη και του ανάλγητου Χίγκινς. Μια πραγματικά «ωραία κυρία», χωρίς «μου», «σου» ή οποιαδήποτε άλλη κτητική αντωνυμία. Δεν είναι τα «στολίδια» του λόγου ή του σώματος αυτά που ορίζουν τη θέση μιας γυναίκας στην κοινωνία. Δεν θα έπρεπε αυτά να της εξασφαλίζουν τον σεβασμό ή την ίση μεταχείριση. Ο Σο επιτίθεται σε όλα τα επιφανειακά σημειολογικά συστήματα και σύμβολα που χρησιμοποιούνται ως μονάδες μέτρησης της κοινωνικής αξίας και αποδοχής του ανθρώπου.* Η σκηνογραφική ιδέα (Λουκία Χουλιάρα) μας παρουσιάζει ένα «θέατρο-μέσα-στο-θέατρο»: το κοινό αντικρίζει μια παλιομοδίτικη σκηνή μιούζικ-χολ, με βαριές κουρτίνες και πολλά λαμπάκια, εκεί όπου η Ελάιζα καλείται να δώσει την ερμηνεία της ζωής της, την ερμηνεία από την οποία θα κριθεί το μέλλον της. Η ζωή είναι ένα καμπαρέ, όπως επιμένει το γνωστό τραγούδι, και όλοι οι συμμετέχοντες καλούνται να υποστηρίξουν του λόγου το αληθές. Οι ήρωες αναγνωρίσιμοι και το διακύβευμα

Τζορτζ Μπέρναρντ Σο Ωραία μου κυρία Λέρνερ & Λόου Μουσική διεύθυνση: Στάθης Σούλης Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ Λεωφ. Συγγρού 364, Καλλιθέα 21, 22, 23, 24, 28, 29, 30 Νοεμβρίου 2019 1, 5, 6, 7, 8, 12, 13, 14, 15, 19, 20, 21, 22, 24, 26, 27, 28, 29, 31 Δεκεμβρίου 2019

ε άλλα λόγια, βρισκόμαστε αρκετά μακριά από τον λαμπερό κόσμο της περίφημης κινηματογραφικής εκδοχής του μιούζικαλ. Το χιούμορ δεν απουσιάζει, αλλά εδώ τα μεγέθη είναι πιο ανθρώπινα και οι αδυναμίες εκτεθειμένες σε κοινή θέα. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει και μια πλαδαρότητα ως προς τη χωροταξία των σωμάτων: διαμοιρασμένα σε χαλαρά υποσύνολα, πότε ενεργοποιημένα και πότε αδρανή, πότε εν κινήσει και πότε χύμα στο πάτωμα, η εντύπωση που δημιουργούν μοιάζει να μην υπακούει σε κάποια ενδιαφέρουσα αρχή οργάνωσης. Η ασυμμετρία τους δεν γοητεύει τις αισθήσεις. Κι ενώ το πρώτο μέρος της παράστασης κυλάει σχετικά ομαλά –και ενίοτε ιδιαιτέρως αργά–, στο δεύτερο μέρος πραγματοποιείται μια αιφνιδιαστική στροφή. Ο θεατής αισθάνεται ξαφνικά σαν να δόθηκε κάποιο παράξενο «σήμα» –την ώρα του διαλείμματος;– και όλα αναποδογύρισαν. Οι άνδρες έγιναν γυναίκες και τα άλογα άνθρωποι. Ο πρότερα ισχυρός Χίγκινς οδηγείται στην εκθήλυνσή του, κουρνιάζει ευάλωτος με την κούκλα-ομοίωμά του, παλιμπαιδίζει φορώντας γυναικεία ρόμπα και ζαρτιέρες. Για την ακρίβεια, όλοι φοράνε ζαρτιέρες. Δυστυχώς, αυτό το «εύρημα», που μόνο ευρηματικό δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς, προσδίδει μια αίσθηση ευκολίας στο εγχείρημα και το ζημιώνει σημαντικά. Δεν αρκούν τα ενδυματολογικά αξεσουάρ για να περάσουμε το «μήνυμα». Δεν γίνεται ξαφνικά να βρισκόμαστε στο κλουβί με τις τρελές. Δηλαδή, από κει που έχουμε μια κλασική προσέγγιση στο πρώτο μέρος, να προσγειωνόμαστε ξαφνικά σε ένα μεταμοντέρνο σύμπαν για το οποίο κανένας δεν μας προετοίμασε τόση ώρα τώρα. Η τριχοτόμηση της Ελάιζα φαντάζει κι αυτή «έμπνευση της στιγμής», που αδυνατεί να μας πείσει, έτσι αργοπορημένα και άγαρμπα όπως παρουσιάζεται. Φελινικές φιγούρες (η εξιδανικευμένη μάνα ντυμένη στα λευκά, η εύσωμη, πληθωρική πόρνη με τα πορτοκαλί μαλλιά), καρέκλες ατάκτως ερριμμένες, ένα vintage κρεβάτι νοσοκομείου, κουρτίνες από άλλες εποχές… Δεν χτίζεται έτσι μια ατμόσφαιρα ονείρου, μια εφιαλτική «πόλη γυναικών», με πρόχειρα, αναφομοίωτα δάνεια και αναφορές που, έτσι όπως επιβάλλονται, υπονομεύουν την προσπάθεια μιας διαφορετικής ανάγνωσης του έργου. Από κει και πέρα, αξίζει να σημειωθεί η εξαιρετική δουλειά που έγινε σε επίπεδο μετάφρασης, τόσο της πρόζας όσο και των στίχων των τραγουδιών. Ο Γιάννος Περλέγκας ως Χίγκινς αποδεικνύει εκ νέου το μοναδικό χάρισμά του να συμπαρασύρει τον θεατή με την πυκνότητα και την ουσία της ερμηνείας του. Σαγηνευτική φωνητικά η Χριστίνα Ασημακοπούλου ως Ελάιζα, άψογα μετρημένη η Ιωάννα Φόρτη ως οικονόμος Πιρς, χαριτωμένος αλλά ενίοτε υπερβολικός ο Μιχάλης Τιτόπουλος ως νευρωτικός συνταγματάρχης Πίκερινγκ. * Lynda Mugglestone

Clock Tick Η Pavlina Styl και ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος ερμηνεύουν ιστορίες για την «αθέατη θέα» μιας ζωής.

Τ

ο Clock Tick είναι μια ιδιαίτερη παράσταση. Μια περφόρμανς. Ένας συνδυασμός θεάτρου, κινηματογράφου, μουσικής και κίνησης που απαντά (ή όχι;) σε υπαρξιακά ερωτήματα της καθημερινής απώλειας. «Έχετε χάσει ποτέ κάτι; Κάποιον; Έχετε χάσει ποτέ έναν αναπτήρα; Το μετρό; Έχετε χάσει ποτέ την αξιοπρέπειά σας; Τα κλειδιά σας; Την αρχή μιας παράστασης την έχετε χάσει ποτέ; Έχετε χάσει ποτέ την ψυχραιμία σας; Τον έρωτα της ζωής σας; Άραγε, πόσες φορές τον έχετε χάσει;» Η περφόρμερ Pavlina Styl επιστρέφει στο El Convento del Arte για να αφηγηθεί τις δικές της ιστορίες. Γνωστή από τον μουσικό χώρο, με ακούσματα από σουίνγκ, τζαζ και καμπαρέ, η Styl εντυπωσιάζει με το μουσικό της ταλέντο για μία ακόμη φορά, ερμηνεύοντας μοναδικά κείμενα που βασίζονται στην προσωπική της διαδρομή μέσα από βιωματικές-προσωπικές εμπειρίες, αλλά και ερωτικές νίκες και ήττες, συνδεδεμένες με τον χρόνο και την «αθέατη θέα» μιας ζωής. Ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος τη συνοδεύει σε αυτό το ταξίδι, όπου ερμηνεύουν με τον δικό τους τρόπο αγαπημένα κομμάτια των Ε. Piaf, P. Kass, J. Brel, D. Bowie, P. Glass, Μ. Δέλτα, Γ. Σπανού, A. Balamendi και πολλών άλλων. Τρεις εξαιρετικοί μουσικοί επί σκηνής διασκευάζουν τις γνώριμες μουσικές, συνδυάζοντας ηλεκτρονικό ήχο, θεατρικά στοιχεία και κινηματογραφική ατμόσφαιρα. Η θεατρική απόδοση είναι της Ερωφίλης Κόκκαλη, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει η Πέμη Ζούνη, με τον δικό της αριστοτεχνικό τρόπο. Μια παράσταση πρωτότυπη, σύγχρονη, πολύπλευρη, εντυπωσιακή όσο και απλή, που θα σε μεταφέρει νοερά σε στιγμές γνωστές και άγνωστες, επιβεβαιώνοντας πως «οι στιγμές μας γλιστρούν, από μπροστά μας περνούν… Οι στιγμές μας γλιστρούν, σαν φιγούρες γερνούν».

Εl Convento del Arte, Βιργινίας Μπενάκη 7, Μεταξουργείο, Αθήνα, 210 5200602 Ημέρες παραστάσεων: Πέμπτη 21, 28/11 & 5, 12, 19/12 Ώρα προσέλευσης: 21:00, ώρα έναρξης: 21:45 Eρμηνεία: pavlina styl και χρήστος κωνσταντόπουλος Σκηνοθεσία: πέμη ζούνη Kείμενα: ερωφίλη κόκκαλη Πιάνο-πλήκτραprogrammingενορχήστρωση:

νίκος καλαντζάκος Βιολί: διονύσης βερβιτσιώτης Ντραμς-κρουστά:

φοίβος άνθης

28.11.19 – lifo

139

LIFO CHOICE 13

ΜΕΡΗ

choice

ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

140 lifo – 28.11.19

choice 28.11.19 – lifo

141

Opera Quarta

choice

Μύρισε Μιλάνο στο κέντρο της Αθήνας. Αν κάτι χαρακτηρίζει τη γείτονα χώρα, είναι οι γεύσεις της, που έχουν αγαπηθεί πολύ και από το δικό μας κοινό, που συνήθως επιμένει ελληνικά. Το πιο συνηθισμένο παράπονο όλων όσοι έχουν ταξιδέψει στην «αιώνια πόλη» – βλέπε Ρώμη– ή έχουν βρεθεί στην καρδιά της μόδας –βλέπε Μιλάνο– είναι ότι δεν βρίσκουν αυθεντική ιταλική κουζίνα, παρ’ όλες τις επιλογές μας σε εγχώριες τρατορίες. Αυτό μέχρι να βρεθείς στην Opera Quarta. Το state of the art εστιατόριο διά χειρός Κούρκουλα - Κοκκίνου (ΚΚ Architects) είναι μια ιδανική επιλογή για γνήσια ιταλική γαστρονομία που θα απογειώσει ένα business lunch, ένα δείπνο με τους αγαπημένους σου αλλά και οποιαδήποτε private εκδήλωση. Και αυτό σε τιμές ιδιαίτερα φιλικές, αν σκεφτεί κανείς ότι με 35 ευρώ μπορεί να επιλέξει από μια μεγάλη γκάμα του καταλόγου, συνοδεία ενός καλού κρασιού. Όταν βρεθείς σε αυτό το όμορφο περιβάλλον και δεις τον κατάλογο, δεν θα ξέρεις τι να πρωτοδοκιμάσεις. Κάποια φανταστική λεπτή τραγανή πίτσα ίσως για αρχή ή μήπως να διαλέξεις κάτι από τα

antipasti; Στη συνέχεια, μη χάσεις τα φρέσκα λινγκουίνι lime, τις φρέσκες παπαρδέλες αλ ταρτούφο ή την αυθεντική καρμπονάρα, εκτός αν προτιμήσεις κάποιο από τα ριζότι (όπως αυτό με την ποικιλία μανιταριών και τη λευκή τρούφα) ή την ταλιάτα από φιλέτο μόσχου. Όσο για το κλείσιμο, δεν μπορείς να μην απολαύσεις το λίγο πειραγμένο τιραμισού, που κερδίζει πάντα τις εντυπώσεις, ή την πανακότα. Αυτό που, επίσης, έχει ενδιαφέρον και πρέπει να βάλεις στη ζωή σου είναι το απεριτίβο, κάτι που συνηθίζουν οι Ιταλοί, αλλά εμείς αγνοούμε τη γοητεία του. Γιατί μπορεί να γνωρίζουμε το Aperol Spritz, αλλά δεν το συνοδεύουμε με τα απαραίτητα πιάτα/ορεκτικά. Κι αυτό ακριβώς είναι ή μπορεί να γίνει η καλύτερη δυνατή επιλογή για ένα after work early drink ή ακόμα και για ένα pre-theater drink. Άλλωστε, είσαι στο κέντρο, όπου οι επιλογές για διασκέδαση είναι αμέτρητες. Γι αυτό, όποια ώρα και μέρα (εκτός Κυριακής) κι αν βρεθείς εκεί όπου χτυπά η καρδιά της πόλης, κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου και ταξίδεψε γευστικά στη σαγηνευτική Ιταλία.

Κριεζώτου 4, κέντρο, 210 3647751, www.opera-quarta.gr

142 lifo – 28.11.19

Ένας χώρος με άρωμα Ιταλίας του ’60 που θα σας δώσει την αίσθηση ότι από κάπου θα πεταχτεί ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι ως Γκουίντο Ανσέλμι, περιμένοντας τη θεά Κλαούντια Καρντινάλε. Ένα ταξίδι στον χρόνο, με εισιτήριο την ευφάνταστη κουζίνα του και, φυσικά, τα signature cocktails που θα συνοδεύσουν μοναδικά είτε κάτι ελαφρύ που θα πάρετε στο μπαρ είτε οτιδήποτε άλλο από τις συναρπαστικές επιλογές που θα βρείτε στο μενού. Το μαγευτικό αυτό ταξίδι θα ξεκινήσει από την είσοδο του ξενοδοχείου Divani Caravel, αναζητώντας τα «μάγια για την καλή τύχη», δηλαδή το JuJu. Εκεί, στο JuJu Bar & Restaurant, υπόσχονται κορυφαίες εμπειρίες φαγητού και διασκέδασης σε έναν χώρο υψηλής αισθητικής, με μια art deco προσέγγιση, όπου το κλασικό συναντάει το μοντέρνο. Μαθαίνουμε άλλωστε ότι το όλο concept του χώρου είναι βασισμένο στην οσκαρική ταινία 8 ½ του Φεντερίκo Φελίνι, κάτι που οι γνώστες θα αντιληφθούν με την είσοδό τους στον χώρο. Εκεί, λοιπόν, που το πραγματικό συναντά το ονειρικό θα βρείτε και τις γαστρονομικές προτάσεις που θα μαγέψουν τον ουρανίσκο σας: το μενού δεν εξαντλείται στη λογική του fine dining αλλά την απογειώνει με έναν σύγχρονο και δημιουργικό τρό-

πο, εμποτισμένο με σουρεάλ στοιχεία. Κάτι που παντρεύεται μοναδικά στο όλο concept του JuJu Bar & Restaurant. Μια και αναφέραμε το μπαρ, να σας πούμε ότι στο ατμοσφαιρικό ξύλινο μπαρ μπορείτε να εξερευνήσετε μικρές ενδιαφέρουσες βρώσιμες προτάσεις, συνοδεία του ποτού, ή, ακόμα καλύτερα, των Signature Surreal Cocktails, εμπνευσμένων από τους πρωταγωνιστές της ταινίας. Αν είστε λάτρεις του κρασιού δε, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχει μια πλούσια γκάμα από εκλεκτές επιλογές από τον ελληνικό και διεθνή αμπελώνα. Αν πάτε μετά τη δουλειά για ένα early drink με συναδέλφους, αν κανονίσετε μια business συνάντηση με συνεργάτες ή ακόμα κι ένα cocktails & bites με φίλους ή τους αγαπημένους σας, να ξέρετε ότι καθημερινά, από τις 18:30 έως τη 01:00, τον χώρο του JuJu Bar & Restaurant ντύνει μουσικά DJ , προσθέτοντας κάτι ακόμα στην ήδη ζεστή ατμόσφαιρα. Όσο για τις Πέμπτες, το νέο concept menu «Burgers & Cocktails» θα σας συναρπάσει με πέντε δημιουργικές προτάσεις λαχταριστών μπέργκερ, διά χειρός του ταλαντούχου σεφ Σάββα Ληχανίδη, και πέντε limitededition cocktails, όπως το Director’s Mule με βότκα και γλυκόξινες νότες lime και ανανά.

choice

Juju

Κινηματογραφική μαγεία στο… πιάτο σας.

Λεωφ. Βασιλέως Αλεξάνδρου 2, Αθήνα, 210 7207000. Μοιραστείτε στο: #jujuathens #jujubarrestaurant #divanicaravel, FΒ & Instagram: jujubarrestaurant 28.11.19 – lifo

143

Croccante

choice

«Κρατς» όπως λέμε Croccante. Το Croccante είναι πιθανόν το μοναδικό μέρος όπου μπορείς να απολαύσεις στα καλύτερά του το απόλυτο food trend που ακούει στο όνομα scrocchiarella. Πρόκειται για μια φρέσκια και χειροποίητη πίτσα που από την πρώτη δαγκωματιά, από το πρώτο «κρατς» της κρούστας, θα σε ταξιδέψει στην αυτοκρατορική Ρώμη. Εκεί, άλλωστε, σε έναν μικρό tradizionale φούρνο της «αιώνιας πόλης», γεννήθηκε η μοναδική αυτή νοστιμιά, η οποία, ως κλασική Ρωμαία που σέβεται τον εαυτό της, αποφάσισε να κατακτήσει τον κόσμο. Η πίτσα scrocchiarella που θα απολαύσεις οφείλει τη μαγεία της στους pizzaiοli του Croccante. Γιατί το μυστικό κρύβεται στη ζύμη που απαιτεί μεγάλη μαεστρία, τεχνική και, φυσικά, μεράκι από τα χέρια των έμπειρων δημιουργών της. Σκέψου μόνο ότι για να μπορέσει η βάση της πίτσας να έχει τραγανή κρούστα με μαλακή καρδιά θα πρέπει το ζυμάρι να περάσει από μια 48ωρη διαδικασία με πολύ πλάσιμο, αρκετή ξεκούραση και μπόλικες φυσαλίδες! Με βάση αυτήν ακριβώς την αριστοτεχνικά φτιαγμένη ζύμη μπορείς να απολαύσεις μικρά γευστικά αριστουργήματα ακόμα και σε κομμάτι. Πέρα από τις 10 signature συνταγές

του Croccante, κάποιες από τις οποίες σε προκαλούν να ξεφύγεις από τα συνηθισμένα, όπως η μοναδική Gorgonzola (που, εκτός των άλλων, έχει και αχλάδι, καρύδι και μέλι), μπορείς να γίνεις ο σεφ του εαυτού σου. Με το «make your own pizza» μπορείς να συνδυάσεις μοναδικά τα καλύτερα υλικά της ιταλικής γαστρονομίας, όπως φρέσκια μοτσαρέλα, γκράνα παντάνο, στρατσιατέλα, γκοργοντζόλα, φοντίνα αλλά και τα καλύτερα αλλαντικά, όπως μορταδέλα Μπολόνια, προσούτο κότο και κρούντο, σπιανάτα πικάντε. Επιπλέον, να σημειωθεί ότι οι εξειδικευμένοι pizzaioli του Croccante θα μεταμορφώσουν για σένα αυτό το αφράτο ζυμάρι και σε 100% χειροποίητο panini, σε απίθανους και πάλι συνδυασμούς! Σε αυτό το all-day spot street απόλαυσης θα σταματήσεις για να χαζέψεις τον μοναδικό φούρνο, να δεις την προετοιμασία των υλικών και να απολαύσεις μια αυθεντική scrocchiarella. Το φρέσκο και γνήσιο, άλλωστε, πάντα κερδίζει και αντέχει στον χρόνο. Το Croccante προσφέρει και καφέ για ένα πρωινό ή απογευματινό διάλειμμα, ενώ μπορείτε να πάρετε την πίτσα σας στο σπίτι, καθώς έχει δυνατότητα take away.

Μιχαήλ Καραολή 2, Δάφνη, 210 9750974, ανοιχτό από τις 07:30

144 lifo – 28.11.19

Ίσως μία από τις πιο όμορφες εικόνες της ελληνικής παράδοσης είναι ο ψαράς που μεταφέρει στην τράτα του την ψαριά της ημέρας, με την κούραση αλλά και τη χαρά για την καλή σοδειά ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, αλλά και με την αίσθηση γαλήνης που σου γεννά η θάλασσα. Αυτή την εικόνα φέρνεις στο μυαλό σου κάθε φορά που βρίσκεσαι στο Καστελόριζο Βάρκιζας, έναν χώρο συνδυασμένο με τη θέα της θάλασσας, εκεί, στο γραφικό λιμανάκι της περιοχής, τη γεύση της ελληνικής παράδοσης και τη φρεσκάδα των γεύσεων που μόλις έφερε ο ψαράς, ο κυρ-Λάζαρος, μετά τη βόλτα στ’ ανοιχτά. Κι όσο αυθεντική είναι αυτή η σκηνή που πολλές φορές θα δεις ζωντανά, άλλο τόσο αυθεντική είναι η ψαροφαγική κουζίνα στο Καστελόριζο, που βασίζεται στην παράδοση της Μεσογείου. Από την περίφημη σαλάτα Καστελόριζο, που περιέχει 14 διαφορετικά φρεσκοκομμένα λαχανικά και παλαιωμένο ξίδι, μέχρι την κλασική πεντανόστιμη κακαβιά, οι προτάσεις του Καστελόριζου απογειώνουν την ιδιαίτερη γεύση της θάλασσας που καταφθάνει με καΐκια από τη Λήμνο, τη Λέρο, τη Χαλκίδα και αλλού. Οι καραβιδοουρές σοτέ, η καραβιδόψιχα, οι ντολμάδες

γεμιστοί με θαλασσινά, τα αχνιστά μύδια, είναι πιάτα που σίγουρα θα δοκιμάσεις, φυσικά μαζί με το φρέσκο ψάρι ημέρας που μαγειρεύεται αριστοτεχνικά σε έναν χώρο ο οποίος εδώ και χρόνια πρωτοπορεί στην ψαροφαγία. Εκτός από το κρανιό, το φαγκρί, τη συναγρίδα και την άγρια τσιπούρα, θα σε καταπλήξουν συνταγές όπως το μυδοπίλαφο, το κριθαρότο με γαριδάκι και, φυσικά, η αριστοτεχνική αστακομακαρονάδα. Επιλεγμένες ετικέτες κρασιών θα ταιριάξουν άψογα με τις γεύσεις, ενώ στα επιδόρπια θα βρεις προτάσεις που θα ολοκληρώσουν τη γευστική εμπειρία. Οι λουκουμάδες μελιού με παγωτό, το σπασμένο μιλφέιγ και η μηλόπιτα γίνονται ιδανικός επίλογος σε ένα ταξίδι με οδηγό την ψαροφαγική γαστρονομία αλλά και την ίδια την ατμόσφαιρα. Τα new country στοιχεία και το άπλετο φυσικό φως δημιουργούν μια αίσθηση ελευθερίας και άνεσης στον χώρο του Καστελόριζου, όπου οι περιμετρικές τζαμαρίες συνδέουν το μέσα με το έξω. Η ζεστασιά και η φιλοξενία, μαζί με τις εξαιρετικές γεύσεις, σε καλούν στη Βάρκιζα, να αγναντεύεις τις βάρκες στο λιμανάκι, καθώς απολαμβάνεις όλο τον χρόνο τον πλούτο της θάλασσας στην πιο ποιοτική εκδοχή του.

choice

Καστελόριζο Βάρκιζας

Μια εμπειρία ψαροφαγίας που ξεκινά από τα δίχτυα του ψαρά και γράφει τη δική της ιστορία από το 1981.

Λεωφόρος Ποσειδώνος, Λιμανάκια Βάρκιζας, 210 9655022 Πλατάνων 2, Κηφισιά, 210 80 01 057 www.kastelorizo.com.gr, FB: kastelorizogroup, Instagram: kastelorizogroup 28.11.19 – lifo

145

Manor I,II & ΙΙ

Οι αίθουσες του Golf Prive γίνονται μέρος του εντυπωσιακού τοπίου και θα φιλοξενήσουν την κάθε σου εκδήλωση. Αν η εκδήλωση που διοργανώνεις αποκτά κάτι από την αισθητική του χώρου, τότε το Golf Prive είναι εκείνη η τοποθεσία που θα δώσει στις ιδιαίτερες στιγμές σου όλη την πολυτέλεια του σχεδιασμού που συνδυάζεται με την απλότητα της φύσης. Πλήρως ανακαινισμένες και εντυπωσιακές, οι αίθουσες Manor I, II και ΙΙΙ θα φιλοξενήσουν στις εγκαταστάσεις του ιστορικού Golf Prive κάθε εκδήλωση, με θέα στη θάλασσα και με το καταπράσινο δάσος να αποτελεί ένα φόντο απαράμιλλης ομορφιάς. Η έπαυλη αποικιακού ύφους, χωρητικότητας 800 ατόμων, δένει αρμονικά με το τοπίο και προσαρμόζεται στις ανάγκες σου, αφού μπορεί να χωριστεί σε τρεις επιμέρους χώρους, ώστε να φιλοξενεί παράλληλα μικρότερες εκδηλώσεις, ενώ ο εξωτερικός χώρος με το μπαλκόνι και τον

ονειρεμένο κήπο μπορεί να υποδεχτεί επιπλέον 2.000 άτομα. Η λειτουργικότητα συνδυάζεται με την αισθητική και η ατμόσφαιρα με το μεγαλείο της φύσης σε έναν χώρο που επιβεβαιώνει χρόνια τώρα τη φήμη του ως μιας ξεχωριστής πρότασης φιλοξενίας εκδηλώσεων. Από το μενού μέχρι τις λεπτομέρειες της διακόσμησης, στο Golf Ρrive θα βρεις μια έμπειρη ομάδα ανθρώπων που θα σε καθοδηγήσουν και θα σου προτείνουν ό,τι καλύτερο για να μείνουν αξέχαστες οι στιγμές που θα ζήσεις εσύ και οι καλεσμένοι σου. Η ιστορία του χώρου και η ενέργεια του τοπίου έρχονται να προστεθούν στα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν μια πρόταση διαφορετική που σε μεταφέρει στην πολυτέλεια άλλων εποχών μέσα από μια σύγχρονη οπτική, για να σου προσφέρει την απόλυτη απόλαυση.

Colonial Restaurant

choice

Γκολφ Γλυφάδας, Κων/νου Καραμανλή, Γλυφάδα, 210 3420002 www.golfprive.gr, FΒ: Golf Prive Glyfada, Instagram: golfpriveglyfada

Το νέο εστιατόριο του Golf Prive σε απόλυτη αρμονία με το μεγαλείο του χώρου. Όταν μια αποικία δημιουργείται από τον τόπο υποδοχής και όταν αυτός ο τόπος είναι από μόνος του ένα μεγαλείο της φύσης δίπλα στη θάλασσα, το αποτέλεσμα είναι ένας μοναδικός συνδυασμός φιλοξενίας. Το Colonial είναι το νέο εστιατόριο του ανανεωμένου Golf Γλυφάδας, που ήρθε για να δέσει αρμονικά με το τοπίο αλλά και την πολυτελή αισθητική του ιστορικού χώρου. Φτιαγμένο με στοιχεία υψηλής αισθητικής που αναδεικνύουν τη φυσική ομορφιά του περιβάλλοντος, αυτός ο all-day χώρος είναι ανοιχτός σε όλους για να φιλοξενήσει τον καφέ, το brunch, το γεύμα ή το ποτό σου, δημιουργώντας στιγμές ηρεμίας με θέα στο πανέμορφο δάσος. Ο πολυβραβευμένος σεφ Γιάννης Μπαξεβάνης, σε συνεργασία με τον σεφ Άγγελο Καραμούζη, βρίσκεται πίσω από το μενού που εμπνέεται από τη μεσογειακή παράδοση, παρουσιάζοντας δημιουργικά πιάτα, βασισμένα στις σύγ-

χρονες τεχνικές και στις ανώτερες πρώτες ύλες με ονομασία προέλευσης. Το ίδιο προσεγμένη είναι η λίστα κρασιών και κοκτέιλ αλλά και τα σνακ που μπορείς να απολαύσεις κάθε στιγμή της ημέρας. Το brunch στο Colonial είναι μια ξεχωριστή πρόταση που έχει απ’ όλα: φύση, ηρεμία και ιδιαίτερες προτάσεις με έντονο το ελληνικό στοιχείο. Το τοστ φτιάχνεται από χωριάτικο καρβέλι, οι τηγανίτες επανέρχονται στην πιο νόστιμη εκδοχή τους με μέλι ή σοκολάτα, η αφράτη μπουγάτσα σε κάνει φανατικό και η τραγανή πίτα Σμύρνης με χοντροκομμένο κιμά από αρνί και μοσχάρι θα σε ενθουσιάσει. Ιδανικός προορισμός για πρωινές οικογενειακές βόλτες (ο περιφραγμένος παιδότοπος θα γίνει ο αγαπημένος των παιδιών), για γεύμα αλλά και για κάθε εκδήλωση που θέλεις να μείνει αξέχαστη. Άλλωστε, το Colonial φροντίζει να κάνει κάθε στιγμή μια εμπειρία που θα θυμάσαι για καιρό.

Γκολφ Γλυφάδας, Κων/νου Καραμανλή, Γλυφάδα, 210 3420002 www.golfprive.gr, FΒ: Golf Prive Glyfada, Instagram: golfpriveglyfada

146 lifo – 28.11.19

Η γαστρονομία είναι από μόνη της μια ολόκληρη γλώσσα. Με τις γνωστές και άγνωστες λέξεις, τους ιδιωματισμούς και όλη τη μαγεία της παράδοσης στην οποία ανήκει. Στο Ramino, ένα αυθεντικό cosy ιταλικό εστιατόριο, η γαστρονομία μιλάει ιταλικά και μάλιστα σε επίπεδο για προχωρημένους, χωρίς να χάνει την επαφή της με τις βάσεις της παραδοσιακής κουζίνας.

To Ramino από το 2015 αποτελεί ένα από τα καλύτερα ιταλικά εστιατόρια της πόλης και αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού, πίσω από τη δημιουργία του βρίσκεται ο όμιλος Καστελόριζο που φροντίζει να προσφέρει ό,τι καλύτερο. Τα ταξίδια της δημιουργικής ομάδας μαζί με τον σεφ Βασίλη Καφαλούκο, που επιμελείται το μενού, γίνονται έμπνευση για νέες ιδέες που εμπλουτίζουν την ατμόσφαιρα αλλά και τις συνταγές του Ramino. Συνταγές στις οποίες η ιταλική παράδοση καταγράφεται γευστικά με έναν εντελώς νέο και σύγχρονο τρόπο. To Vitello Tonnato, η αυθεντική καρμπονάρα της ιταλικής κουζίνας, αλλά και η πίτσα σε οποιαδήποτε εκδοχή της σου επιβεβαιώνουν την ουσία του τίτλου «ιταλικό εστιατόριο». Στο ανανεωμένο χειμωνιάτικο μενού θα βρεις σούπα μινεστρόνε λαχανικών με ζωμό προσούτο και χειροποίητα τορτελίνια, short rib μαγειρεμένο υπομονετικά για 12 ώρες, τη νέα τάση της pizza fritta με βουβαλίσια ρικότα και ντομάτα, αλλά και χειροποίητο μαρινάτο σολομό με πορτοκάλι, παντζάρι και κέτσαπ αγγουριού. Στις προτάσεις των γλυκών που κατέχουν τη δική τους ξεχωριστή θέση θα δοκιμάσεις οπωσδήποτε το αποδομημένο τιραμισού, το

«αεράτο» sponge espresso ή το baba au rum με chiantilli βανίλιας και φρουτοσαλάτα με φρούτα του πάθους. Η ομάδα του Ramino Resto αναζητά συνεχώς τις καλύτερες πρώτες ύλες και γνωρίζει καλά πώς να ανανεώνει το ενδιαφέρον μας μέσα από συνταγές που γίνονται μέρος της ιστορίας του. Μιας ιστορίας που γράφεται εδώ και τέσσερα χρόνια με υψηλή αισθητική και ποιότητα σε κάθε λεπτομέρεια. Στον χώρο εντυπωσιάζουν τα κρεμαστά φυτά και τα στοιχεία της πέτρας και του χαλκού, τα οποία δημιουργούν την cosy ατμόσφαιρα που αναφέρει το όνομά του, για να απολαύσεις κάθε στιγμή σου εκεί. Ιταλική φινέτσα, ρομαντικά στοιχεία και σύγχρονη γαστρονομία συνδυάζονται σε αυτό το σημείο αναφοράς που προσφέρει εδώ και χρόνια μια ξεχωριστή εμπειρία γεύσης.

choice

Ramino

Η σύγχρονη γλώσσα της ιταλικής γαστρονομίας βασίζεται στην παραδοσιακή κουζίνα.

Λ. Δημάρχου Α. Μεταξά 38, Γλυφάδα, 210 8944430 www.raminoresto.gr, FB: raminoresto, Instagram: raminoresto 28.11.19 – lifo

147

Georgios Galifianakis

choice

Φτάνεις στην Αγία Παρασκευή για γλυκό και αξίζει τον κόπο! Τα γλυκά είτε τα λατρεύεις είτε όχι. Σε αυτήν τη σχέση δεν υπάρχουν ημίμετρα και γκρίζες ζώνες. Προσωπικά, ανήκω σίγουρα στην πρώτη κατηγορία, και μάλιστα απενοχοποιημένα, γιατί αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να απολαύσεις ένα καλό γλυκό. Κι όταν λέμε καλό, εννοούμε γεύσεις που πραγματικά σε εντυπωσιάζουν γιατί βασίζονται σε ποιοτικά υλικά και τεχνικές που ξεπερνούν τη διεκπεραίωση της συνταγής. Αυτά αρκούν ως εισαγωγή για την επίσκεψη στο Georgios Galifianakis. Tο θρυλικό ζαχαροπλαστείο στο Πόρτο Ράφτη, που σίγουρα έχεις επισκεφτεί, με τα περίφημα σιροπιαστά και τα μοναδικά παγωτά που σε έχουν κάνει να παραμιλάς, βρίσκεται πλέον και στην Αγία Παρασκευή, μεταφέροντας σε έναν χώρο μοναδικής αισθητικής όλο το πάθος και την αγάπη για τη ζαχαροπλαστική. Καθώς μπαίνεις, ο ψαγμένος σχεδιασμός και ο φωτισμός δίνουν την πρέπουσα σημασία σε κάθε γλυκό της βιτρίνας και μάλιστα με ένα styling τόσο απλό και προσεκτικό, που σου γεννά την εικόνα του ζαχαροπλάστη ο οποίος έχει ασχοληθεί με καθένα κομμάτι ξεχωριστά, δείχνοντάς του προσωπική φροντίδα. Άλλωστε, αυτή η εικόνα είναι που κάνει το Georgios Galifianakis να ξεχωρίζει και μάλλον αυτό εννοεί ο

Μηνάς Γ. Γαλυφιανάκης, που ως δεύτερη γενιά βρίσκεται πίσω από το όλο πρότζεκτ, όταν λέει: «Δεν κάνουμε ζαχαροπλαστική ως επιχείρηση. Είμαστε μέσα σε αυτό. Σε κάθε συνταγή». Η στιγμή της δοκιμής σού επιβεβαιώνει αυτό που είχες ακούσει ή γνώριζες ήδη. Ό,τι κι αν γευτείς, είναι μοναδικό στ’ αλήθεια, όχι μεταφορικά. Το μιλφέιγ με τη χειροποίητη σφολιάτα και την αφράτη κρεμ πατισερί, που δημιουργείται τη στιγμή που θα το παραγγείλεις, η crème brûlée, που ψήνεται αργά, «με τον γαλλικό τρόπο», όπως εξηγεί ο Μηνάς, και «καίγεται» επί τόπου, αλλά και το τιραμισού με την αυθεντική ιταλική συνταγή δεν σου θυμίζουν τίποτε απ’ όσα έχεις δοκιμάσει. Αντιθέτως, δημιουργούν μια νέα γευστική μνήμη που καταγράφεται και σε ακολουθεί πια σαν οδηγός ποιότητας. Γιατί, φυσικά, πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται η ποιότητα, όχι μόνο στα υλικά αλλά και στον τρόπο διαχείρισής τους, ώστε το αποτέλεσμα να είναι αγνό και ουσιαστικό. Ψυχή, πάθος και γνώση συνδυάζονται στα μικρά έργα τέχνης του Georgios Galifianakis που ήρθε στην Αγία Παρασκευή για να φέρει στην καθημερινότητά μας αυθεντικές, elegant δημιουργίες υψηλής ποιότητας.

Georgios Galifianakis. Αγία Παρασκευή: Λεωφ. Μεσογείων 398 & Αιγαίου Πελάγους, 210 6008669. Πόρτο Ράφτη: Λεωφ. Αυλακίου, 22990 76692 www.georgios-galifianakis. gr

148 lifo – 28.11.19

Αν σου ζητήσουν να περιγράψεις την Ελλάδα με λίγες λέξεις, εκτός από τον ήλιο, τη θάλασσα και τη φιλοξενία, θα επιλέξεις και τη λέξη «μεζές». Αυτό το γευστικό κομμάτι της κουλτούρας μας, που αντιπροσωπεύει όχι μόνο το μοίρασμα του φαγητού αλλά και την ανοιχτοσύνη σε όλο της το μεγαλείο. Στο Mezze του ομίλου Καστελόριζο αυτή η φιλοσοφία γίνεται βάση ενός μενού που έχει να σου προσφέρει όλο τον γαστρονομικό πλούτο της Ελλάδας σε πιάτα που θα μπουν στη μέση για να τα δοκιμάσουν όλοι, με χέρια που μπλέκονται το ένα με το άλλο, συναντιούνται κάποιες φορές στο ίδιο πιάτο και αποτυπώνουν όλη την ουσία της απόλαυσης σε ένα γεύμα. Ο χώρος, άνετος, φωτεινός, με στοιχεία minimal country style και τα παστέλ χρώματα να τονίζουν τη ζεστασιά του ξύλου, έχει δημιουργηθεί για την παρέα, προτείνοντας τη φιλοσοφία του μεζεδοπωλείου στην πιο σύγχρονη εκδοχή της. Μια εκδοχή που σου αφήνει χώρο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) για να απολαύσεις την ελληνική φιλοξενία μέσα από πιάτα της «μέσης». Ο νέος χειμωνιάτικος κατάλογος περιλαμβάνει συνταγές που εμπνέεται ο executive chef Βασίλης Καφαλούκος αλλά και ένα section με προτάσεις του σεφ Γρηγόρη Χελμή και σου δίνει τη δυνατότητα να δοκιμάσεις όσο περισσότερα μπορείς: χταπόδι σχάρας που καπνίζεται στον φούρνο, χειροποίητο γαύρο μαρινάτο σε λάδι μαστίχας, κόκορα παστιτσάδα με χοντρό ζυμαρικό και πολλά ακόμα πιάτα της «μέσης». Στις σούβλες θα δεις να παραμένει το ζουμερό κοτόπουλο, το μοσχάρι γάλακτος και ο σολομός,

που εδώ και πέντε χρόνια αποτελούν κάποια από τα πιο ποθητά πιάτα του Mezze, ενώ πλέον θα βρεις λαχταριστό χοιρινό αλλά και σούβλα θαλασσινών με φρέσκο τόνο, γαρίδα, θράψαλο και χταπόδι, που αναδεικνύονται από το μείγμα μπαχαρικών και μυρωδικών. Τα σουτζουκάκια από κοτόπουλο με χειροποίητο πελτέ, μελάσσα και σουσάμι διατηρούν τη δική τους θέση, ενώ, από τον νέο χρόνο, μία φορά τον μήνα ένα pop-up menu που θα επιμελούνται από κοινού οι δύο σεφ θα αποτελεί την έκπληξη του Mezze. Γιατί, τι άλλο είναι το φαγητό από μια έκπληξη γεύσεων, αρωμάτων και συνδυασμών, με τη στεριά και τη θάλασσα να προσφέρουν τα καλύτερα υλικά τους; Το Mezze επαναπροσδιορίζει τον όρο «μεζεδοπωλείο», στήνοντας καθημερινά το κατάλληλο σκηνικό για να απολαύσεις με την παρέα σου τις εξαιρετικές του γεύσεις.

choice

Mezze

Αυθεντικές ελληνικές γεύσεις που μοιράζεσαι σε ένα σύγχρονο μεζεδοπωλείο.

Aγγέλου Μεταξά 34 & Φοίβης 11, 210 8980480 FB: mezzeglyfada, Instagram: mezze_glyfada 28.11.19 – lifo

149

Buba Wonderland

choice

Τα χριστουγεννιάτικα θαύματα ξεκινούν από την Κηφισιά σε μια διαφορετική πολυσυλλεκτική γιορτή για μικρούς και μεγάλους. Όσο και να προσπαθείς να τους αντισταθείς, τα Χριστούγεννα σε φέρνουν λίγο πιο κοντά στην έννοια των θαυμάτων, που δεν είναι τίποτε άλλο από καθημερινές στιγμές που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα. Μια τέτοια ατμόσφαιρα θα ζήσεις στο Buba Bistro Exotique, που την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου θα μεταμορφωθεί σε έναν χώρο θαυμάτων. Το Buba Wonderland | The Community Project θα καταλάβει τον υπέροχο νεοκλασικό χώρο της Κηφισιάς σε ένα γιορτινό πολυσυλλεκτικό event για όλες τις ηλικίες. Στους χώρους του Buba θα βρεις ρούχα, κοσμήματα, τσάντες και γλυκά και θα ανακαλύψεις ιδιαίτερες προτάσεις ασιατικoύ thai και vietnamese street food αλλά και μοναδικά Buba Signature Cocktails. Χριστουγεννιάτικο μπαζάρ, live acts και DJ sets από τη Ρουμπίνη Σταγκουράκη είναι κάποιες από τις εκδηλώσεις που θα ξεκινήσουν από τις 12 το μεσημέρι και θα κορυφωθούν το βράδυ με ένα holiday party, σε συνεργασία με τον Pepper FM, και με ένα φαντασμαγορικό show από τη μοναδική drag queen Holly Grace. Κι όλα αυτά σε μια γιορτή με φιλανθρωπικό χαρακτήρα, αφού το 10% όλων των εσόδων θα διατεθεί στο Μπενάκειο Παιδαγωγικό. Στο Festive Styling & Beauty Corner «You’ve got the look», fashion και beauty bloggers και influencers, σε συνεργασία με τους Karavan Clothing, Manolo Fashion και με μακιγιάζ από τη MAC, θα σου προσφέρουν ένα συναρπαστι-

κό session make-over, βάζοντας μια πινελιά glamour που ταιριάζει στο χριστουγεννιάτικο κλίμα. Στο Spirit Space, στον επάνω χώρο του εστιατορίου, θα βιώσεις μια ολοκληρωμένη εμπειρία από επαγγελματίες παραδοσιακών ασιατικών και ευρωπαϊκών «πανάρχαιων μεθόδων προβλέψεων». Λίγο πριν μπει η νέα χρονιά μπορείς να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει μέσα από tarot readings, I Ching προβλέψεις (κινέζικες αρχαίες παραδόσεις), εσωτερική αστρολογία και energy healing! Τα ζεστά tea infusions από τα Sarista Teas και τα χειροποίητα cupcakes θα συνοδεύσουν την επίσκεψή σου στο Spirit Space και στο μέλλον σου... Από μια τέτοια γιορτή που αφορά τα παιδιά δεν θα μπορούσε να λείπει ένα ολόκληρο section αφιερωμένο σε αυτά. Στο Kids Corner του Buba Wonderland θα προσφέρονται λιχουδιές από το Zuccherino, ενώ τα παιδιά θα μπορούν να παρακολουθήσουν παραστάσεις από το Θέατρο Σκιών του Γιάννη Νταγιάκου ή να απασχοληθούν δημιουργικά, φτιάχνοντας τα δικά τους έργα τέχνης. Μια γιορτή που έχει απ’ όλα θα απλωθεί στους χώρους του Buba Bistro Exotique για να κάνει τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα των ημερών λίγο πιο εξωτική, πιο μυστηριακή και, κυρίως, πιο διασκεδαστική. Το Buba Wonderland | The Community Project θα σε κάνει να πιστέψεις στα μικρά θαύματα που κάνουν καλύτερη την καθημερινότητά σου.

Παπαδιαμάντη 4, Κηφισιά, 210 6231151. 8 Δεκεμβρίου: 12:00 έως αργά bubabistrotexotique. com, FΒ: buba, Instagram: buba_ bistrot_exotique

150 lifo – 28.11.19

Με τους Ιταλούς μοιάζουμε σε πολλά και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε το φαγητό είναι ένα από αυτά τα κοινά στοιχεία. Η αγάπη για τη γεύση και τους συνδυασμούς των υλικών αποτυπώνεται ακόμα και στο πιο γρήγορο γεύμα που θα συνοδεύσει τον καφέ σου (άλλη μεγάλη αγάπη). Το Cappuccio είναι ένα σποτ που εμπνέεται από την ιταλική παράδοση στο γρήγορο φαγητό και παρουσιάζει μια σειρά από σνακ που θα σε ενθουσιάσουν. Εδώ τα ζυμάρια είναι χειροποίητα και φτιάχνονται καθημερινά στο παρασκευαστήριο για να εμπλουτιστούν με ευφάνταστους συνδυασμούς υλικών. Οι πίτσες και τα καλτσόνε προσφέρονται σε διαφορετικές εκδοχές, αλλά πάντα με γνήσια ιταλικά αλλαντικά και τυριά. Οι σαλάτες είναι ολόφρεσκες και οι συνταγές από κλασικές μέχρι πιο περίεργες, ενώ στα ψωμάκια θα βρεις κουλούρια και μπαγκέτες διαφορετικών τύπων αλλά και μπέιγκελ σε πεντανόστιμες προτάσεις (το πιο πιθανό είναι ότι θα τις δοκιμάσεις όλες!). Γιατί στο Cappuccio οι γεύσεις είναι εύκολες, για κάθε στιγμή της ημέρας και ιδιαίτερες όσο πρέπει, για να καταλάβεις τη διαφορά της ιταλικής επιρροής. Τα χειροποίητα γλυκά περιλαμβάνουν από μπάρες (κάποιες χωρίς ζάχαρη) μέχρι τρούφες, που μόνο από την όψη τους θα σε κάνουν να υποκύψεις, αλλά και λαχταριστά κέικ ή ό,τι άλλο ετοιμάζει καθημερινά η ομάδα του Cappuccio. Όσο για τον καφέ, αποτελεί από μόνος του ένα μεγάλο κεφάλαιο, αφού το μονοποικιλιακό χαρμάνι που θα βρεις σε αποκλειστική παραγωγή θα σε κερδίσει με το άρωμα και την

πλούσια γεύση του και θα σε κάνει φανατικό. Ο σχεδιασμός του Cappuccio είναι μοντέρνος και προσεγμένος σε κάθε λεπτομέρεια, με στοιχεία χιουμοριστικά, όπως η «Δημιουργία του Αδάμ» του Μιχαήλ Αγγέλου που φιγουράρει στον τοίχο σε μια νέα εκδοχή… Ο χώρος, που έχει πάρει το όνομά του από την κουκούλα των καπουτσίνων, είναι ένα χαρούμενο και φιλικό ιταλικού στυλ café που, εκτός από take away, μπορεί να φιλοξενήσει κάθε στιγμή της ημέρας αλλά και κάθε όρεξη, με τα ιδιαίτερα σνακ που θα κόλαζαν κι έναν μοναχό!

choice

Cappuccio

Γεύσεις για κάθε στιγμή της ημέρας, που σε βάζουν σε πειρασμό.

Ηλία Ηλιού 30, 210 9010092. FΒ: Cappuccio café

28.11.19 – lifo

151

Agora Riviera

choice

Κυκλαδίτικο σκηνικό στην αθηναϊκή Ριβιέρα για το γεύμα, το δείπνο ή την πιο σημαντική εκδήλωση της ζωής σου. Η νησιωτική ατμόσφαιρα βρίσκεται πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι νομίζεις. Στην καρδιά της αθηναϊκής Ριβιέρας, το Agora Riviera θα σου δώσει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κυκλαδίτικο νησί, απολαμβάνοντας τη θέα στο απέραντο γαλάζιο και στο υπέροχο ηλιοβασίλεμα. Οι γεύσεις, που βασίζονται στην ελληνική ψαροφαγική κουζίνα αλλά και σε επιλογές με κρέας, θα σε μαγέψουν με μια σειρά από προτάσεις. Φρέσκα ψάρια ημέρας, θράψαλα, όστρακα και θαλασσινές συνταγές, όπως μύδια πικάντικα, γιουβέτσι με καραβίδα και μπαρμπούνια σαβόρε, αλλά και επιλογές για κρεατοφάγους θα σε παρασύρουν σε μια εμπειρία όπου οι γεύσεις συνδυάζονται με την υψηλή αισθητική του χώρου και το φόντο του Σαρωνικού. Η ενημερωμένη λίστα με κρασιά και ηδύποτα αλλά και τα πεντανόστιμα επιδόρπια συμπληρώνουν αυτή την εμπειρία με επιλογές όπως η κρέμα μαστίχας, γαρνιρισμένη με κουκουνάρι και τριαντάφυλλο γλυκό του κουταλιού, και το ραβανί με παγωτό καϊμάκι και βύσσινο γλυκό του κουταλιού. Το Agora Riviera, αγαπημένος καλοκαιρινός προορισμός, γίνεται σημείο αναφοράς και για τον χειμώνα μέσα ένα περιβάλλον όπου η ζεστασιά και η θαλπωρή συνδυάζονται με τη lounge μουσική και τον minimal σχεδιασμό, δημιουργώντας το πιο χαλαρό αιγαιοπελαγίτικο σκηνικό για το γεύμα, το δείπνο ή το

ποτό σου. Αυτός ο ιδιαίτερος χώρος που φέρνει την αύρα του νησιού στην καθημερινότητά σου θα φιλοξενήσει με χαμόγελο κάθε οικογενειακή ή φιλική συνάντηση αλλά και τις πιο σημαντικές στιγμές ενός γάμου ή μιας βάφτισης. Ο άπλετος εσωτερικός χώρος, αλλά και ο εξωτερικός με την ανοιγόμενη τέντα συνολικής χωρητικότητας 220 ατόμων, εξασφαλίζουν τη διοργάνωση μιας αξέχαστης γαμήλιας δεξίωσης με θέα τη θάλασσα. Η ομάδας του Agora Riviera θα σε βοηθήσει να επιλέξεις ανάμεσα σε διαφορετικές προτάσεις μενού από την πιο οικονομική μέχρι την πιο ιδιαίτερη, ώστε αυτή η σημαντική μέρα να μείνει αξέχαστη σ' εσένα και τους καλεσμένους σου. Το περιβάλλον, χαλαρό, δροσερό και μαγευτικό, θα δημιουργήσει το τέλειο σκηνικό, φέρνοντας τις Κυκλάδες δίπλα σου. Στις παροχές του Agora Riviera περιλαμβάνονται η μουσική από DJ ή από live μπάντα, καθώς και η δημιουργική απασχόληση για τα παιδιά από επαγγελματίες του χώρου. Οι εξαιρετικές επιλογές γεύσεων, η υψηλή αισθητική του χώρου, η αύρα της τοποθεσίας και η εμπειρία των ανθρώπων του Agora Riviera συνδυάζονται για να εξασφαλίσουν ένα αποτέλεσμα μοναδικό, προσεγμένο στην παραμικρή λεπτομέρεια. Άλλωστε, εδώ, κάθε στιγμή μετράει ως η πιο σημαντική, γι’ αυτό και γίνεται ξεχωριστή εμπειρία.

Ηλίου & Ιούς, Βουλιαγμένη, 210 8961191 FΒ: Agora Riviera Restaurant, Instagram: agorariviera

152 lifo – 28.11.19

Υπάρχουν κάποιοι χώροι φτιαγμένοι για την παρέα, όπως την εννοούμε στην Ελλάδα, που θα βρεθεί γύρω από το τραπέζι για να κουβεντιάσει μεγαλόφωνα, να τσουγκρίσει τα ποτήρια και να φάει αγαπημένα μεζεδάκια (έτσι, με την υποκοριστική τους ονομασία, που κάνει τη γεύση μέρος της διάθεσης). Το ΡΑΚΙ ΜΕΖΕ είναι ακριβώς αυτός ο χώρος που θα σου προσφέρει την αυθεντική φιλοξενία του φιλέματος με γεύσεις της θάλασσας. Το ψαρομεζεδοπωλείο της Καλλιθέας, που ανήκει στον όμιλο Καστελόριζο, δημιουργεί προτάσεις για τη μέση του τραπεζιού με τη γευστική ανωτερότητα των πρώτων υλών του Καστελόριζου και προτείνει πιατάκια (το υποκοριστικό έρχεται αυθόρμητα) που θα συνοδέψουν το κρασί, το τσίπουρο ή τη γνήσια κρητική ρακή. Στις προτάσεις του καταλόγου θα βρεις ειδικά μενού για την παρέα που σου δημιουργούν μια ολοκληρωμένη εμπειρία γεύσης από τις συνταγές της θάλασσας. Σε αυτά ξεχωρίζει το απεριόριστο μενού που περιλαμβάνει φρυγανισμένο ψωμάκι με ελιές και θυμάρι, σαλάτα Καστελόριζο, ντολμαδάκια θαλασσινών, μελιτζάνα καρότσα πολίτικη, γόπα ψητή, μύδια αχνιστά, λινγκουίνι με καλαμάρι, πορτοκαλόπιτα και ρακή ή κρασί. Ακούγονται πολλά; Κι όμως, στο ΡΑΚΙ ΜΕΖΕ η γεύση δεν έχει όριο, γι’ αυτό με το απεριόριστο μενού μπορείς να επαναλάβεις ελεύθερα όποιο πιάτο θέλεις. Και είναι σίγουρο πως όσο κι αν έχεις χορτάσει, θα θέλεις λίγο ακόμα από τις εξαιρετικές θαλασσινές γεύσεις που υπογραφεί ο όμιλος Καστελόριζο σε έναν οικείο χώρο που συνδυάζει

τη σύγχρονη μορφή του μεζεδοπωλείου με λεπτομέρειες από την ελληνική λαογραφία και την παράδοση άλλων δεκαετιών. Οι κουρελούδες με τις οποίες έχουν ντυθεί οι καρέκλες καφενείου, ο τοίχος με τα ξύλινα τελάρα σε ρόλο ραφιών να στηρίζουν τα αποστάγματα και οι μεγάλες γυάλες με τα χρωματιστά γλυκά του κουταλιού σού μεταφέρουν όλη τη ζεστασιά της ελληνικής παράδοσης. Από αυτή την ατμόσφαιρα δεν θα μπορούσε να λείπει η μουσική, με live ρεμπέτικα και ελαφρολαϊκά να συνοδεύουν τα μεζεδάκια και τη ρακή κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή. Αυτές τις μέρες, στο ΡΑΚΙ ΜΕΖΕ θα δεις τον κόσμο να χορεύει και να αφήνεται σε ένα κλίμα αυθεντικής διασκέδασης όπου γεύση, ποτό και μουσική συνδυάζονται για να σου θυμίσουν πώς είναι να διασκεδάζεις με όλες σου τις αισθήσεις.

choice

ΡΑΚΙ ΜΕΖΕ

Μεζεδάκια από τη θάλασσα και ελληνική παράδοση σε έναν χώρο για την παρέα.

Ελευθερίου Βενιζέλου 334, 210 9429 027 FΒ: ΡΑΚΙ ΜΕΖΕ, Instagram: rakimeze_kastelorizo 28.11.19 – lifo

153

154 lifo – 28.11.19

Χάι Λάιφ

«Χ Για οπαδούς των αυθεντικών γεύσεων Στο Privilege Athens.

Ε

ίναι κάποια ονόματα μαγαζιών που έχουν γράψει ιστορία στη νυχτερινή –έως και πρωινή− διασκέδαση της Αθήνας και σε εποχές αρκετά πιο ξέγνοιαστες, έως και χαλαρές, οικονομικά και κοινωνικά. Ένα από αυτά ήταν χωρίς αμφιβολία το Privilege, το οποίο στα ’90s αποτελούσε ορόσημο της παραλιακής διασκέδασης. Στην αναβίωση αυτής της αίγλης ποντάρει τώρα το νέο Privilege, το οποίο μόλις ετοιμάστηκε, αν και τα συστατικά της νέας συνταγής είναι προσαρμοσμένα στο σήμερα. Η παραλιακή έδωσε τη θέση της σε μια πιο σύγχρονη γειτονιά διασκέδασης, το Γκάζι, ο ανοιχτός καλοκαιρινός ουρανός αντικαταστάθηκε από τη μαγευτική θέα στην Ακρόπολη και έναν μίνιμαλ, υποβλητικό σχεδιασμό με αναφορές στην αρχαία Ελλάδα, ενώ η ένταση της διασκέδασης δεν εστιάζει μόνο στη μουσική αλλά και στις οινογαστρονομικές απολαύσεις, με το μενού του να φέρει την υπογραφή γνωστών δημιουργικών σεφ. Αυτή είναι η ταυτότητα του σύγχρονου Privilege, που, ούτως ή άλλως, επιτυγχάνει τον στόχο του, δηλαδή να σου προσφέρει διασκέδαση. Τα υλικά που επέλεξαν οι σχεδιαστές Νότης Χριστοδούλου και Ελένη Ακερμάνογλου είναι μαύροι γρανίτες, σίδερο και καθρέφτες, επιδιώκοντας να δημιουργούσουν μια μυσταγωγική ατμόσφαιρα, στην οποία συμβάλλει και η τεράστια προτομή της θεάς Αθηνάς πάνω από το μπαρ. Η έμφαση που έχει δοθεί στο φαγητό είναι εμφανής, καθώς το μενού έχει την υπογραφή του Νίκου Θωμά, σεφ και ιδιοκτήτη του εστιατορίου Simul, και του Κώστα Τερζούδη. Από το raw bar εξαιρετικά αποδείχτηκαν τόσο το λαβράκι σεβίτσε με κόλιανδρο, μοσχολέμονο, τσίλι και τσιπς φινόκιο (€14) όσο και το μοσχαρίσιο φιλέτο ταρτάρ με κάππαρη, αγγούρι, εσαλότ και αυγό ορτυκιού (€22). Φρέσκια και καλοδουλεμένη ήταν η σαλάτα εποχής με αχλάδι ποσέ, φουντούκια, κατσικίσιο τυρί και βινεγκρέτ γλυκού κρασιού (€13). Στη φιλοσοφία της δημιουργικής μεσογειακής παράδοσης με διεθνείς πινελιές κινήθηκαν πιάτα όπως το χταπόδι με φασόλια βανίλιες, miso, κόλιανδρο, καρότα τουρσί (€15) και το καλαμάρι με παστινάκι, πράσα και σομπρασάδα (€14). Η γνωστή αθηναϊκή σαλάτα δίνεται με μια ειδική εκδοχή του σεφ, στην εμφάνιση της οποίας PRIVILEGE ΆTHENS κυριαρχεί το κόκκινο λάχανο και στη γεύση της ανακαλύπτεις την πεσκανδρίτσα, τη μαγιονέζα, το χέλι, την πίκλα σέλερι και τη βινεγκρέτ εσπεριδοειδών (€17). Η μοσχαρίσια ουρά μπρεζέ με ριγκατόνι, μπεσαμέλ και παρμεζάνα (€23) ήταν μια καλή παραλλαγή του κλασικού παστίτσιου, ενώ το φιλέτο black angus με μανιτάρια σοτέ και βουτυράτο πουρέ πατάτας (50 ευρώ τα 300 γρ.) ικανοποιεί σε ποιότητα και ψήσιμο τους οπαδούς της αυθεντικής κρεατοφαγικής προσέγγισης. Η έμφαση που δίνεται στο κρασί επιβεβαιώνεται τόσο από την καλοφτιαγμένη λίστα όσο και από το «Συμπόσιο της Δευτέρας», όπου ο μουσικός παραγωγός Κώστας Ζήκος θα επιμελείται κάθε Δευτέρα, σε συνεργασία με τους σεφ και με καλεσμένο έναν διαφορετικό παραγωγό κρασιού κάθε φορά, ένα music, food and wine pairing, με ειδικό set menu. Τα κοκτέιλ υπογράφονται από την ομάδα των Lost + Found, που έχει μαζέψει πολλές διεθνείς διακρίσεις. Όλα δείχνουν ότι οι προϋποθέσεις για την επιτυχημένη επιστροφή του Privilege έχουν τεθεί συστηματικά και προσεχτικά. Privilege Athens, Βουτάδων 6, Γκάζι, 2289 200000

άι Λάιφ, Αστικό Μεζεδοπωλείο» είναι το όνομά του και με την πρώτη ματιά καταλαβαίνεις ότι το καινούργιο εστιατόριο που μόλις άνοιξε στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά έχει ξεχωριστή προσωπικότητα. Την επιμέλεια της κουζίνας του Χάι Λαιφ έχει αναλάβει ο γνωστός σεφ Νίκος Φωτιάδης που μας εξηγεί: «Οι μεζέδες είναι μερακλίδικοι, αυθεντικοί, όχι “πειραγμένοι”. Ανακαλύψαμε, μάλιστα, το παλιό μενού του ζυθοπωλείου και κάποιες προτάσεις μού έδωσαν ιδέες, όπως τα συκωτάκια πουλιών, που τα ενισχύω με στάκα και αυγά. Πλέον το παλιό γίνεται μοντέρνο». Η κουζίνα σερβίρει την ποικιλία κρύων ορεκτικών σε ξύλινο δίσκο για να διαλέξεις και είναι τόσο ελκυστικά, που μπαίνεις αμέσως στον πειρασμό να τα δοκιμάσεις όλα. Για το τσιπουράκι ή το ούζο ξεκινάς με ωραιότατη κουτσομούρα μαρινάτη με λεμόνι, σκόρδο και ψιλοκομμένο μαϊντανό (€6), που φτιάχνει με τέχνη η ομάδα της κουζίνας, καθώς και με τα παστά, όπως η παστωμένη μπάφα, που σερβίρεται με τρίμμα από μοσχολέμονο και σπασμένα πιπέρια (€4) − μερακλίδικοι μεζέδες που ανοίγουν την όρεξη. Από τις αλοιφές, δοκιμάσαμε το καλοφτιαγμένο χούμους με καβουρδισμένο κουκουνάρι και κύμινο, που ακούγεται σε κάθε μπουκιά, το οποίο τσιμπολογάς με τις τραγανές αραβικές πιτούλες (€3,90). Ενδιαφέρουσα είναι και η παλέτα με τζατζίκι σε τρεις εκδοχές: κλασικό με ψιλοκομμένο αγγούρι, περσικό με καρότο τριμμένο, μέντα και μια πινελιά κουρκουμά και, τέλος, με μπόλικο άνηθο και σέσκουλο (€5). Οι γεμιστοί κολοκυθανθοί με τυρί, περασμένοι από ελαφρύ κουρκούτι, τρώγονται ευχάριστα (€11,70). Το μενού σε κατευθύνει στο βουνό ή στη θάλασσα και σίγουρα υπάρχουν πολλά πιάτα που θα τραβήξουν την προσοχή σου. Θα δοκιμάσεις οπωσδήποτε το κοκορέτσι φτιαγμένο με θράψαλο και συκώτι πεσκανδρίτσας, τυλιγμένο σε μπόλια και εντεράκι, που σερβίρεται με λαδολέμονο, μουστάρδα και καρεδάκια ντομάτας (€12). Εξαιρετικός μεζές, προτού περάσεις στο συγκλονιστικό πιάτο με τα φρέσκα αρνίσια μυαλά, σοταρισμένα ανάλαφρα σε βούτυρο και σβησμένα με λεμόνι και ρίγανη. Στην κουζίνα μαγειρεύει ο Μανώλης Πέρρος με τέχνη και μαεστρία. Υπομονετικά μαγειρεμένα σε κρασί έρχονται και τα μάγουλα από βουβάλι που είναι απολαυστικά, όπως και τα γλυκάδια με ρίγανη και λεμόνι. Ο Νίκος Φωτιάδης γνωρίζει καλά το «παιχνίδι» των μεζέδων και φροντίζει, με τις προτάσεις του μενού, να κρατήσει το ενδιαφέρον σου. Χάι Λάιφ, πλατεία Κοραή, Καραΐσκου 119, Πειραιάς, 210 4119039

βγες έξω

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ

week

α πό τη ν ίκη μητα ρέα

ΑΙΌΛΟΥ 27 Α, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ, 210 3252335, FΒ: gypsyjungleathens, Ιnstagram: @gypsyjungleathens 28.11.19 – lifo

155

starfax week

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Με την είσοδο του

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Ο Δεκέμβριος ξεκινά με

κυβερνήτη σας Δία στον Αιγόκερω ξεκινά ο Δεκέμβριος και, καθώς θα διανύει για τους επόμενους 12 μήνες τον τομέα των χρημάτων, προβλέπεται θεαματική αύξηση του εισοδήματός σας, κάτι που θα φανεί από τις πρώτες κιόλας μέρες. Ειδικά οι γεννημένοι τις πρώτες ημέρες, που έχετε ταλαιπωρηθεί πολύ το προηγούμενο διάστημα, θα πάρετε μια γερή ανάσα και θα μπορέσετε να σχεδιάσετε το μέλλον σας με περισσότερη σιγουριά. Προσέξτε μόνο την επαναστατική σας διάθεση, που μπορεί να δημιουργήσει εντάσεις στο εργασιακό σας περιβάλλον. Ο Ουρανός φέρνει επίσης σημαντικές αλλαγές στα επαγγελματικά σας και θα εκτιμηθούν οι ιδέες ή τα ταλέντα σας, αρκεί να κρατήσετε τυπικές σχέσεις με εργοδότες και συναδέλφους. Δεν είναι εποχή για να κάνετε φιλίες μέσω της εργασίας, οπότε προσέξτε μην μπερδεύετε την επαγγελματική με την προσωπική σας ζωή. Μην επαναλαμβάνετε τα ίδια λάθη.

την είσοδο του Δία στον Αιγόκερω που φέρνει καλή τύχη, ελπίδα και γενναιοδωρία. Οι προσωπικές σας σχέσεις μπορούν να ενισχυθούν με τη θετική σας στάση, ενώ σας δίνεται η ευκαιρία να αυξήσετε το εισόδημά σας μέσω επενδύσεων. Διανύοντας τον τομέα της καριέρας, δέχεστε ώθηση για πρόοδο και κοινωνική καταξίωση, αρκεί να είστε σίγουροι για τις αποφάσεις που θα πάρετε. Η αισιοδοξία σας είναι αυξημένη, όπως και η ανάγκη σας για περισσότερα χρήματα, ωστόσο η λέξη-κλειδί είναι η «μετριοπάθεια». Εστιάστε την προσοχή σας σε συγκεκριμένο στόχο και προσέξτε τον ενθουσιασμό, που μπορεί να σας οδηγήσει σε λαθεμένες εκτιμήσεις. Ταξίδια και επαφές με το εξωτερικό θα διευρύνουν το δίκτυο των συνεργατών σας και θα συναντήσετε άτομα που θα εκτιμήσουν τις ιδέες σας. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο έχετε κάποια έξοδα που αφορούν μια κληρονομιά ή θέματα Δημοσίου και πρέπει να κρατήσετε άμυνες.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1]

Φέτος είναι η χρονιά σας και θα μπορέσετε, μέσα στους επόμενους μήνες, να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας. Ο Δεκέμβριος ξεκινά με την είσοδο του Δία στο ζώδιό σας και, καθώς είναι ο πλανήτης της τύχης, θα ωφεληθείτε σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Βάλτε στόχους που σε άλλη φάση μπορεί να μην τολμούσατε και κυνηγήστε ευκαιρίες σε διάφορα πεδία, μια και είστε πολυπράγμονες. Αν νιώθετε πως έχετε βαλτώσει σε μια κατάσταση που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά σας, μη χάνετε άλλο χρόνο και κάντε το μεγάλο βήμα που θα σας οδηγήσει στην επιτυχία. Σπουδές, καριέρα, ταξίδια και κοινωνική ζωή αυξάνουν τη δημιουργική σας διάθεση και θα δώσετε περισσότερη έμφαση στα ερωτικά σας, που έχουν μείνει στην άκρη. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο είστε λίγο αμήχανοι μπροστά σε κάποιες αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή σας και ξεσπάτε σε φιλικά σας πρόσωπα που προσπαθούν να σας δώσουν κουράγιο.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Με την είσοδο του Δία στον Αιγόκερω είναι ένα πολύ θετικό ξεκίνημα του μήνα και θα καταφέρετε να απεμπλακείτε από καταστάσεις που σας προκαλούν δυσφορία. Η αισιοδοξία σας θα είναι αυξημένη και αν δουλέψετε με τον εαυτό σας, ώστε να επουλωθούν πληγές του παρελθόντος, θα έχετε καλύτερη ποιότητα ζωής και θα κυνηγήσετε τα όνειρά σας με περισσότερη σιγουριά. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο έρχεστε αντιμέτωποι με απροσδόκητα γεγονότα στον οικογενειακό τομέα και έχετε έντονες εκδικητικές τάσεις απέναντι σε πρόσωπα εξουσίας. Οι του 2ου δεκαημέρου μην προδικάζετε καταστάσεις και μελετήστε προσεχτικά τις επενδύσεις που θέλετε να κάνετε, ώστε να μην έχετε οικονομικές απώλειες. Ερωτικά είστε μεν δραστήριοι, αλλά δεν παίρνετε την ικανοποίηση που αναζητάτε. Ενδεχομένως να μην είστε και τόσο επιλεκτικοί εξαιτίας της πεσμένης σας αυτοεκτίμησης, αυτό όμως είναι κάτι που διορθώνεται. Η ψυχική υποστήριξη ενός ειδικού θα επαναφέρει την πίστη στον εαυτό σας.

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3]

από τη μ αρ ιβ ίκυ καλλέ ρ γ η ( s tar f ax@ l if o. gr )

156 lifo – 28.11.19

Έφτασε ο Δεκέμβριος προτού να το καταλάβετε και μάλλον το έχετε πάρει χαμπάρι από τις στολισμένες βιτρίνες. Ωστόσο, πρέπει να περιμένετε σημαντικές εξελίξεις όσον αφορά τα σχέδιά σας, καθώς εισέρχεται ο Δίας στον Αιγόκερω και ουσιαστικά ξεκινά μια εποχή πολλών κοινωνικών επαφών, κατά την οποία θα προωθηθούν οι ιδέες σας με επιτυχία. Με την αστρική συστάδα που διανύει τον τομέα της φιλίας και της συλλογικής προσπάθειας θα κάνετε καινούργιες παρέες είτε μέσα από μια ομαδική δραστηριότητα είτε μέσω της συμμετοχής σας σε συλλόγους και θα μοιραστείτε το κοινό σας όραμα. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο έχετε κάποια θέματα με οικείους και μπορεί να μην καταφέρετε να τα επιλύσετε στην παρούσα φάση. Αφήστε τον χρόνο να εξομαλύνει τα συναισθήματα και μην αντιδράτε εν θερμώ.

ΛΕΩΝ [23.7/23.8]

Ο Δεκέμβριος ξεκινά με την είσοδο του Δία στον Αιγόκερω και ο πλανήτης της τύχης θα έχει επεκτατικό χαρακτήρα, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός νέου κύκλου, κατά τη διάρκεια του οποίου θα σας δοθούν πολλές ευκαιρίες για επαγγελματική καταξίωση και δημοφιλία. Η καθημερινότητά σας θα είναι πιο ευχάριστη και θα δώσετε έμφαση στην κοινωνική σας ζωή, που έχει μείνει πίσω λόγω προσωπικών και οικονομικών θεμάτων που σας απασχολούν. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο επιλύστε τα προβλήματα στην οικογένεια προτού πάρουν διαστάσεις και προσέξτε τις σχέσεις με πρόσωπα εξουσίας. Η ερωτική ζωή των γεννημένων το 2ο δεκαήμερο είναι στάσιμη, μια και είστε επικεντρωμένοι στην καριέρα σας, κάποια καινούργιες γνωριμίες όμως όλο και θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον σας. Επειδή αυτή την εποχή έχουν μαζευτεί πολλοί πλανήτες στον τομέα της εργασίας, είναι αναμενόμενη η επιτυχία για όλους τους Λέοντες, αρκεί να αρπάξετε εγκαίρως τις ευκαιρίες που θα σας δοθούν απλόχερα.

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Με την είσοδο του Δία

ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Επενδύσεις, δημιουργικότητα, απολαύσεις και ερωτική ζωή υπό τη θετική επιρροή του Δία που εισέρχεται στον Αιγόκερω θα σας δώσουν την ικανοποίηση που προσδοκάτε και θα βελτιώσετε τη ζωή σας. Ο Δεκέμβριος ξεκινά με πολλή αισιοδοξία και διάθεση να βγείτε από καταστάσεις που σας προκαλούν στασιμότητα, ωστόσο θα πρέπει να προσέξετε τον υπέρμετρο ενθουσιασμό που θα σας κάνει να υπερεκτιμήσετε τις δυνατότητές σας. Μην αναλαμβάνετε πολλές υποχρεώσεις και βάλτε όλη σας την ενέργεια σε έναν στόχο. Επίσης, προσέξτε τις υπερβολές με τα έξοδα. Η κοινωνική σας ζωή είναι έντονη, ερωτικές περιπέτειες σας κάνουν να μην υπολογίζετε τι ξοδεύετε και μπορεί να βρεθείτε ξαφνικά σε δυσμενή θέση. Με την πλανητική συστάδα στον Αιγόκερω υπάρχει ποικιλία στα ερωτικά σας και οι πιθανότητες να βρεθείτε σε δίλημμα είναι πολλές. Η απόκτηση ενός παιδιού ή και περισσότερων (μπορεί να αποκτήσετε δίδυμα) θα αλλάξει τη ζωή σας ριζικά.

στον Αιγόκερω ο Δεκέμβριος ξεκινά με τις καλύτερες προοπτικές, καθώς φέρνει προσωπική ανάπτυξη, καλή τύχη και ευτυχία. Είστε πολύ πιο αισιόδοξοι και πρόθυμοι να κυνηγήσετε ευκαιρίες, οπότε είναι ιδανική εποχή για τις σχέσεις, τα ταξίδια, την εκπαίδευση, τις επιχειρήσεις και τα νομικά θέματα. Αξιοποιήστε τα ταλέντα σας για να αυξήσετε το εισόδημά σας και μη διστάσετε να πάρετε ρίσκα. Ο Ουρανός στο ζώδιό σας εντείνει την ανάγκη σας για αλλαγές και πρωτοτυπία και ο ενθουσιασμός θα αποτελέσει την κινητήριο δύναμή σας, όμως, όταν πρόκειται για σχέσεις, πρέπει να κρατήσετε ένα μέτρο, αποφεύγοντας τις παρορμητικές αντιδράσεις. Η κοινωνική σας ζωή είναι έντονη, οι μετακινήσεις σας πολλές και θα κάνετε μια καινούργια γνωριμία που θα προσελκύσει το ερωτικό σας ενδιαφέρον. Οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο προσέξτε πιθανές παρεξηγήσεις με φίλους.

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Ο Δεκέμβριος είναι αντιφατικός μήνας, κυρίως για τους γεννημένους το 1ο δεκαήμερο, καθώς έχετε κάποια προσωπικά θέματα που είναι στον αέρα, με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να εστιάσετε την προσοχή σας σε μακροπρόθεσμα σχέδια. Ωστόσο, με την είσοδο του Δία στον Αιγόκερω η τύχη θα είναι με το μέρος σας και θα μπορέσετε να αυξήσετε το εισόδημά σας είτε μέσω μιας επένδυσης είτε μέσω μιας συνεργασίας, ενώ αρκετοί από εσάς θα ζήσετε έναν μεγάλο έρωτα. Προσέξτε ώστε το κυνήγι του κέρδους να μη γίνει αυτοσκοπός, με αποτέλεσμα να χάσετε το νόημα όλης αυτής της προσπάθειας. Οι πιέσεις της καθημερινότητας αυξάνουν το άγχος, ωστόσο μπορείτε να το καταπολεμήσετε μέσω ασκήσεων αναπνοών, γυμναστικής, εναλλακτικών θεραπειών ή του διαλογισμού. Περιπετειώδης θα είναι η ερωτική σας ζωή με τη συστάδα πλανητών που έχει συγκεντρωθεί στον συγκεκριμένο τομέα και προβλέπονται μπελάδες αν ξεκινήσετε μια παράλληλη σχέση.

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Τύχη και εύνοια στην

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7]

Η επιμονή και οι αμέτρητες προσπάθειες που κάνατε τους τελευταίους μήνες θα αποδώσουν καρπούς και θα καταφέρετε να βάλετε μια τάξη στη ζωή σας γενικότερα. Ο Δεκέμβριος ξεκινά με την είσοδο του Δία στον Αιγόκερω και καθώς θα διανύει τον τομέα των σχέσεων και των συνεργασιών θα μπορέσετε να κλείσετε μια πολύ καλή συμφωνία που θα ανεβάσει το εισόδημά σας κατακόρυφα. Οι μετακινήσεις και οι επαφές είναι πολλές με την πλανητική συστάδα επίσης στον Αιγόκερω και είναι σίγουρο πως θα κερδίσετε τις εντυπώσεις σε επαγγελματικό ή προσωπικό επίπεδο. Ιδανική εποχή για γάμο ή επισημοποίηση της σχέσης σας. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο είστε απογοητευμένοι εξαιτίας ενός πρόσφατου χωρισμού και περνάτε μια φάση μοναχικότητας, ενώ δεν θα λείψουν οι εντάσεις με οικείους και πρέπει να προσέξετε πώς θα διαχειριστείτε τον θυμό σας.

οικογένεια φέρνει ο Δίας με την είσοδό του στον Αιγόκερω και ο Δεκέμβριος ξεκινά με θετικούς οιωνούς. Τους προηγούμενους μήνες καταφέρατε πολλά σε θέματα σπουδών, ενώ εσείς που δώσατε έμφαση σε εμπορικές υποθέσεις μπορείτε πλέον να αφοσιωθείτε στα αγαπημένα σας πρόσωπα και να ασχοληθείτε με τις ανάγκες του σπιτιού. Η ακίνητη περιουσία σας θα αποτελέσει πηγή εσόδων που θα έχουν σταθερή ροή, οπότε επενδύστε στη διαμόρφωση του χώρου που θα εκμεταλλευτείτε, ώστε να ανεβάσετε την αγοραστική του αξία. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο έχετε οικονομικές διαφορές με άτομα με τα οποία μοιράζεστε κοινούς πόρους και μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, πρέπει να αποφύγετε τα ρίσκα. Εσείς του 2ου δεκαημέρου, που αναζητάτε το εύκολο κέρδος, προσέξτε παρακινδυνευμένες ενέργειες, που μπορούν να σας φέρουν αντιμέτωπους με τον νόμο. Θέματα οδήγησης, συνεννοήσεις και μετακινήσεις χρήζουν προσοχής.

Sudoku No 614 1

7

8 6 5 3 7 8

1 9 5

4 7 2

1 3

9 8 1 6 3 4 6

1 4

Η λύση του προηγούμενου 5 1 6 2 8 4

9 8 3 7 6 1

2 7 4 9 5 3

6 9 8 3 7 2

1 3 5 8 4 6

4 2 7 1 9 5

8 6 2 5 3 9

7 5 1 4 2 8

3 4 9 6 1 7

3 5 1 4 2 6 7 9 8 7 4 8 5 9 3 1 6 2 9 2 6 1 7 8 4 3 5

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Ο Δεκέμβριος σας βρίσκει αισιόδοξους και θέλετε να περάσετε όμορφες στιγμές μακριά από τα προβλήματα της καθημερινότητας, κάτι που σας ωθεί στην αναζήτηση νέων πηγών εσόδων. Με την είσοδο του Δία στον Αιγόκερω οι επικοινωνιακές σας δεξιότητες θα είναι άριστες και θα ευνοηθούν θέματα εκπαίδευσης, το εμπόριο και η προώθηση των προϊόντων ή των δεξιοτήτων σας. Ταυτόχρονα, μαζί με τον Δία συμμετέχουν η Αφροδίτη, η Δήμητρα, ο Κρόνος και ο Πλούτωνας, που σημαίνει πως είναι μια περίοδος πάρα πολλών συναντήσεων και επαφών που θα σας ωφελήσουν ποικιλοτρόπως. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο, με τον Άρη στο ζώδιό σας να προκαλεί εσωτερικές συγκρούσεις, αναζητήστε τρόπους για εκτόνωση του θυμού σας.

Studio 24 Δεκελέων 26, Κεραμεικός, 6978 878741 FΒ: babydisco24, Instagram: babydisco24

Το underground του urban street style και το classy nightlife σε έναν χώρο διασκέδασης.

Τ

ο Studio 54 και το Studio 24 τα χωρίζουν 3 δεκάδες, κάποιες δεκαετίες και μια αρκετά μεγάλη γεωγραφική απόσταση. Παρ’ όλα αυτά, το κλαμπ που βρίσκεται στον Κεραμεικό σού θυμίζει την αυθεντικότητα αλλά και όλη την progressive φιλοσοφία του θρυλικού studio της Νέας Υόρκης και όσοι έχουν ψαχτεί λίγο περισσότερο στην παγκόσμια ιστορία του clubbing εδώ θα νιώσουν και τις επιρροές του CBGB και του Hashienta. Γιατί από τον Δεκέμβρη του 2015, που έκανε την εμφάνισή του σε μία από τις πιο «νυχτερινές» περιοχές της Αθήνας, το Studio 24 κατάφερε να

φέρει τη λογική του independent nightlife στο κέντρο της πόλης. Οι χιπ χοπ και trap ήχοι της Παρασκευής και ο συνδυασμός των RnB, ποπ και party anthems του Σαββάτου γίνονται βάση του μουσικού του χαρακτήρα, που ξεχωρίζει για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν απευθύνεται στον μέσο clubber, γιατί ξεφεύγει απ’ οτιδήποτε mainstream και μάλιστα αυθόρμητα, αφού όλο το concept συνοψίζεται στον χαρακτηρισμό «new school disco» ή, για να το πούμε αλλιώς, στο σημείο που πεθαίνει η disco και γεννιέται το club το αποτέλεσμα είναι ένα μαγαζί σαν το Studio 24. Εξάλλου, η διακόσμηση και το creative direction που έχουν αναλάβει ο Αριστοτέλης Καρανάνος και η Αλεξάνδρα Σιαφκού αναδεικνύουν αυτή την ιδέα, προτείνοντας μια φρέσκια ματιά στη Νέα Υόρκη του 1970. Από κει μέχρι τη σημερινή Αθήνα, η απόσταση γεφυρώνεται μέσα από τις μουσικές νύχτες που κρατάνε μέχρι το πρωί, στις οποίες μπορείς απλώς να είσαι ο εαυτός σου, χορεύοντας και περνώντας καλά. Κάθε Σάββατο θα πετύχεις το resident event Episode, με τους Display, Robin και March στα decks να μπλεντάρουν μουσικές τύπου party anthems, ενώ κάθε Παρασκευή το Athens Ghetto είναι ένα μοναδικό rap party με τους March, MNDL, Tony M, Grandbois και Miss Foxy στα decks. Το Studio 24 δεν αποτελεί μόνο meeting point των ψαγμένων clubbers αλλά βρίσκεται και πίσω από μια σειρά εξωτερικών παραγωγών, όπως η διοργάνωση events μεγάλων brands (όπως η Αdidas και η Napapijri) αλλά και events με νέα ταλέντα από την Ελλάδα και το εξωτερικό όπου συμμετέχουν σημαντικοί καλλιτέχνες. Το urban street style και το classy nightlife συνδυάζονται με έναν τρόπο εντελώς μοναδικό, όπως εντελώς μοναδικό είναι το Studio 24 που καταφέρνει να κάνει τέχνη τη νυχτερινή διασκέδαση. Κι αυτό από μόνο του είναι αρκετά καλός λόγος για να αρχίσεις να χορεύεις!

φωτό: akim (https://www. instagram.com/akim. ts98/) άγγελος οζνε (https://www. instagram.com/ io_sono_enzo/)

28.11.19 – lifo

157

No 1 ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ

Πρώτη στην κατηγορία των free press με μεγάλη διαφορά από το επόμενο

Το μοναδικό free press που συμπεριλαμβάνεται στα 15 πιο επιδραστικά ενημερωτικά media της Ελλάδας, σύμφωνα με τη διεθνή μέτρηση του Reuters Το Νο 1 media brand μεταξύ όλων των free press 5.244.961 unique visitors 41.129.542 page views To lifo.gr συνεχίζει τον καλπασμό του με διπλάσια επισκεψιμότητα από τους ανταγωνιστές του Η official page της LiFO είναι η πιο ισχυρή και μοιρασμένη σελίδα των ελληνικών media με 750.000 likes

Η μεγάλη ψηφιακή επιτυχία

ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ διαβάζει LiFO

5.244.961 UNIQUE VISITORS ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019

ΠΟΙΟΤΗΤΑ. ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ. ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ 158 lifo – 28.11.19

28.11.19 – lifo

159

οφορίας λ κ