28.5.2020 FREE PRESS
ολα για την αθηνα! δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη
O ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΙΩΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
αφιέρωμα ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
υπη στην έντ έκδοση
ΛΙ
ΣΕ
8 ΕΤ Ο
Θ
Εγκαινιάζοντας τη βιβλιοφιλική κοινότητα της LiFO στην έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ WWW.LIFOSHOP.GR
ΕΝ
λα
λέσχη ανάγνωσης
ΙΟΥΝΙΟΣ ΒΙΒΛΊΑ ΓΙΑ ΗΛΙΌΛΟΥΣΤΕΣ ΧΏΡΕΣ, ΉΡΩΕΣ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΟΝ ΚΑΥΤΌ ΉΛΙΟ, ΤΑΞΊΔΙA ΣΤΗ ΜΕΣΌΓΕΙΟ
ΔΟ
cus Bari Πηγή: Fo 2020
2 lifo – 28.5.20
8 ΣΤΗΛΕΣ Οι προτεραιότητες, οι αδυναμίες και τα προβλήματα που περνάνε κάτω από τα ραντάρ του Μαξίμου από τh βασιλικη σιουτη
index
Πολαρόιντ, απόγευμα στην Πατησίων απο τον κωστη παπαϊωαννου
Στις πόσες επανεκκινήσεις καιγόμαστε; από τον δημήτρη πολιτάκη
Ο κακός λύκος και το όραμα μιας κοινωνίας μελισσών από τη βιβιαν στεργιου
15
ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΒΙΒΛΙΟ
www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr
εκδοτης
Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ commercial director Πηνελόπη Μουλά διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αrt director Χρήστος Τζοβάρας –––––– εμπορ ικ ο τμημα advertising director Γιώτα Αθανασοπούλου digital advertising director Ρένα Κροκίδα direct sales director Κώστας Μαντάς chief creative officer Λευτέρης Κεφαλάς direct sales Γιώργος Λυκουργιώτης, Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου senior digital campaign manager Ελένη Γκοβάτσου digital campaign manager Αγγελική Λάζου
37
NEEΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
12 Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΙΩΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
51
GOOD LIFO
Τα ποδήλατα επέστρεψαν στην Αθήνα «Eίναι μύθος το ότι η Αθήνα δεν είναι κατάλληλη για ποδήλατο».
client service coordinator Ξένια Στασινοπούλου (xenia@lifo.gr) –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Άγγελος Παπαστεργίου, Σπύρος Γκατζούνας –––––– σ υνταξη αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα (Θέατρο), Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (Σινεμά), Τάσος Μελεμενίδης (Σινεμά), Γιάννης Κωνσταντινίδης (Εικαστικά), Τίνα Μανδηλαρά (Βιβλίο), Νίκη Μηταρέα (Γεύση), Μερόπη Κοκκίνη, Δημήτρης Κυριαζής, Γλυκερία Μπασδέκη, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γεωργία Παπαστάμου, Μαρία Παππά, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Νικόλας Σεβαστάκης, Κορίνα Φαρμακόρη, Λένα Φουτσιτζή newsroom Πάνος Σάκκας (Αρχισυνταξία) Φιλιώ Ράγκου, Κατερίνα Αγριμανάκη, Ρούλα Βλασσοπούλου, Αναστασία Γαλάνη, Διονύσης Νοταράκης, Μαρία Νικολαΐδου, –––––– φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie f., Αναστασία Βουτυροπούλου, Γιώργος Αδάμος ατελιέ αssistant art director Βανέσσα Φερλέ διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μπέτυ Σπανοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Άλκηστις Γκούμα, Βασίλης Κοτρωνάκης διανομή Άκης Ιωάννου γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639
55 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
παρακαλουμε
ανακυκλωστε 28.5.20 – lifo
3
Feedback
Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΣΥΖΗΤΗΘΗΚΕ
Ποιοι και γιατί πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας για την πανδημία;
Α ΠΟ Ψ ΕΙ Σ
Οι γκάφες του Νίκου Δένδια
Ο ιός που κατασκευάστηκε σε εργαστήριο, οι ψεύτικοι νεκροί, οι νεκροί που μας κρύβουν, οι γιατροί-ηθοποιοί, η πρόθεση του Μπιλ Γκέιτς να μας τσιπάρει, το ήδη έτοιμο εμβόλιο και αρκετές, ακόμα πιο εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας κατακλύζουν τις τελευταίες εβδομάδες τα social media – σε ορισμένες περιπτώσεις και τα παραδοσιακά ΜΜΕ.
Η Βασιλική Σιούτη για τους κακούς χειρισμούς του υπουργού Εξωτερικών σχετικά με την κατάσταση στον Έβρο.
του γιάννη γορανίτη
Το Θέατρο της Δευτέρας Ο Χρήστος Παρίδης σε μια αναδρομή στην ιστορία της εκπομπής που έμαθε το θέατρο στους Έλληνες. Mία ολόκληρη γενιά έμαθε το παγκόσμιο θέατρο και το κλασικό ρεπερτόριο χάρη σε μια τηλεοπτική εκπομπή. Και παράλληλα, μία ολόκληρη φουρνιά νέων ηθοποιών, που αργότερα κυριάρχησαν στη ζωή μας, έγινε γνωστή στο πανελλήνιο χάρη στις θεατρικές παραστάσεις της παλιάς ασπρόμαυρης ΕΡΤ που, αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση, δημιούργησε το «Θέατρο της Δευτέρας», oυσιαστικά εξέλιξη του θεάτρου στο ραδιόφωνο, που επίσης γαλούχησε για δεκαετίες τους Έλληνες.
4 lifo – 28.5.20
ti δ ι α β α σ α με αυ τη την εβ δομ α δ α σ το
ΠΟΛ Ι Τ Ι Σ Μ ΟΣ
Όπως προκύπτει από τις πρώτες σχετικές επιστημονικές μελέτες, αλλά και από την καθημερινή εμπειρία όλων μας, το πανδημικό κύμα που σαρώνει τον πλανήτη συνοδεύεται και από ένα τσουνάμι θεωριών συνωμοσίας. Σε αντίθεση με το παρελθόν, μάλιστα, οι θεωρίες αυτές αναπαράγονται από πολύ περισσότερους ανθρώπους. Μια προσπάθεια χαρτογράφησης της ταχύτητας διάδοσης των θεωριών συνωμοσίας απέδειξε ότι μεταδίδονται ταχύτερα από τον ίδιο τον ιό. Ειδικά από αυτούς που δηλώνουν προγραμματικά «δεν είμαι συνωμοσιολόγος, αλλά...». Αμέσως μετά το «αλλά» ξεκινάει το πρόβλημα, το οποίο αλληλοτροφοδοτείται με τις επιπτώσεις της συνακόλουθης κοινωνικο-οικονομικής κρίσης. Όσο πιο αδύναμοι και ανασφαλείς αισθάνονται οι άνθρωποι, τόσο πιο πιθανό είναι να πιστέψουν αστήρικτες θεωρίες και αστικούς μύθους. Διαχρονικά, άλλωστε, οι πιο ευάλωτοι σε θεωρίες συνωμοσίας είναι οι πλέον αδύναμοι και ανασφαλείς αλλά και όσοι αναζητούν μια απλουστευτική εξήγηση σε δυσερμήνευτα γεγονότα. Ειδικά όταν βιώνουν χαοτικές και περίπλοκες καταστάσεις. Έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι σε συνθήκες αβεβαιότητας τα άτομα είναι πολύ πιο δεκτικά σε πληροφορίες που υποδεικνύουν «ενόχους» για την κατάσταση (πολιτικούς, επιστήμονες, εκπροσώπους θεσμικών οργάνων). Ακόμα και αν οι πληροφορίες δεν αποδεικνύονται ή σκεπάζονται από ένα πέπλο μυστηρίου. Η ανάγκη ψυχολογικής αποσυμπίεσης και διοχέτευσης αρνητικών συναισθημάτων προς έναν στόχο αποδεικνύεται ισχυρότερη της ανάγκης για αναζήτηση της τεκμηρίωσης. Ο θυμός που νιώθουμε τότε προς αυτούς τους «ισχυρούς ηθοποιούς» συνοδεύεται από ένα αίσθημα αποτελεσματικότητας (εμπιστοσύνη στην ικανότητα κάποιου να πλοηγείται αποτελεσματικά στον κόσμο), αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα να αναλάβουμε δράση, συμμετέχοντας πολιτικά, διαμαρτυρόμενοι ή, σε περίπτωση ιατρικής κατάστασης ενός αγαπημένου προσώπου, ίσως καταθέτοντας αγωγή. Μία από τις κυρίαρχες αφηγήσεις που διαδόθηκαν ευρέως στους κόλπους των συνωμοσιολόγων αλλά και σε πιο mainstream κοινά τις πρώτες ημέρες της εγχώριας επιδημίας βασιζόταν στην παραδοχή ότι η κυβέρνηση και οι επιστήμονες ψεύδονταν για τον αριθμό των νεκρών, προκειμένου να μας «κλειδώσουν μέσα». Στα κοινωνικά δίκτυα σέρνονταν επί εβδομάδες δήθεν αποκαλύψεις γιατρών και νοσηλευτών ότι δεν υπάρχουν ασθενείς με Covid και ότι όλα αυτά δεν είναι παρά τηλεοπτικό σόου. Παρότι η φημολογία δεν στηριζόταν σε οποιοδήποτε στοιχείο, συνέχιζε να ισχυροποιείται, θεμελιωμένη στα συναισθήματα του φόβου και της ανασφάλειας που ήταν διάχυτα στην ελληνική κοινωνία. Οι τίτλοι «κάτι μας κρύβουν» και «δείτε το πριν το κατεβάσουν» δεν περιορίζονταν πια σε περιθωριακά sites αλλά αποτελούσαν αντικείμενο συζήτησης στα WhatsApp, στα Ζoom και στα τηλεφωνήματα με συγγενείς και φίλους. Και ίσως οι φήμες αυτές να μην απάλυναν το αίσθημα του φόβου αλλά δημιουργούσαν μια ψευδαίσθηση γνώσης και ελέγχου της κατάστασης.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜΑΚΗΣ Από τον Κορυδαλλό στα Γρεβενά και πίσω στα υπόγεια της αντιτρομοκρατικής.
Η Γεωργία Παπαστάμου συγκέντρωσε συνταγές με λίγα υλικά που πρότειναν οι celebrity chefs το προηγούμενο διάστημα στα social media.
page
Γιατί, εν μέσω πανδημίας, τόσο μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού στρέφεται στη συνωμοσιολογία και τα ψεύδη, αντί να εμπιστευτεί την επιστήμη; Τι καθιστά τόσο ελκυστικές τις ψευδείς και κατασκευασμένες ειδήσεις και γιατί μπορούν να γίνουν επικίνδυνες για την ατομική υγεία και την κοινωνική συνοχή;
gr
Οι ελληνικές Αρχές αρνούνται κατηγορηματικά ότι έχει γίνει οποιαδήποτε κατάληψη ελληνικού εδάφους από τους Τούρκους στον Έβρο, όπως ισχυρίζονται κάποια δημοσιεύματα και συμμερίζονται κόμματα της αντιπολίτευσης. Όμως, οι ατυχείς δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, που επιχείρησε να υποβαθμίσει το θέμα, μιλώντας για «λίγες δεκάδες μέτρα», πυροδότησαν το πολιτικό κλίμα, προκαλώντας έντονη κριτική ακόμα και στη βάση του κυβερνώντος κόμματος. Ο κ. Δένδιας, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους στο κρατικό ραδιόφωνο, παραδέχτηκε ότι οι Τούρκοι αμφισβητούν τα σύνορα στον Έβρο σε κάποιο σημείο, καθώς και ότι προσπάθησε να αποσιωπήσει το θέμα, γιατί αυτά, κατά τη γνώμη του, λύνονται χωρίς δημοσιότητα, ενώ δεν ενημέρωσε κανέναν για το περιεχόμενο του διαβήματος που έκανε στην Τουρκία.
εύκολες συνταγές από διάσημους σεφ
1
«Μπριζόλες» κουνουπιδιού με θυμάρι Του Yotam Ottolenghi
2
Μαρούλι σοτέ Του David Chang
3
Τετράγωνα μπισκότα «Greta» Της Christina Tosi
4
Πίτσα χωρίς κόρα Της Nigella Lawson
Ο Πάνος Σάκκας μίλησε με τον Αθανάσιο Καμπαγιάννη, δικηγόρο του Βασίλη Δημάκη, για τον αγώνα του να σπουδάσει μέσα από τη φυλακή. Το Σάββατο ο Βασίλης Δημάκης ανακοίνωσε πως ξεκινά πάλι απεργία πείνας και δίψας, διεκδικώντας αυτό που είχε κερδίσει με τις επιδόσεις του μέσα από το κελί του στις φυλακές Κορυδαλλού: πρόσβαση στις σπουδές του. Γιατί αναγκάζεται να κάνει ξανά απεργία πείνας, αφού επέστρεψε στον Κορυδαλλό; Τι συνέβη και μεταφέρθηκε στις Φυλακές Γρεβενών; Γιατί δεν έχει γυρίσει στο κελί του και στα βιβλία του ώστε να προετοιμαστεί για την εξεταστική, αφού έχει παρέλθει ο χρόνος της επιβεβλημένης καραντίνας; Ο δικηγόρος του Βασίλη Δημάκη, Αθανάσιος Καμπαγιάννης, μίλησε στο LiFO.gr για όσα έχουν γίνει τις τελευταίες εβδομάδες – από την ειρηνική κινητοποίηση στις Φυλακές Κορυδαλλού λόγω κορωνοϊού έως την επιστροφή σε άλλη πτέρυγα των φυλακών, χωρίς το προσδοκώμενο για εκείνον αποτέλεσμα. «Αν είχε τίτλο αυτό το ρεπορτάζ, θα ήταν πώς το επιτελικό κράτος και το ψηφιακό κράτος μάς λέει ότι δεν διαθέτει ένα λάπτοπ και ένα USB στικάκι για να παρακολουθήσει ένας κρατούμενος τα τηλεμαθήματα της σχολής του» λέει ο κ. Καμπαγιάννης.
5
Τραγανό τηγανητό αυγό Του Frank Prisinzano
28.5.20 – lifo
5
Πίσω στο πόστο τους, με χαμόγελο I
σως ένα από τα πιο ωραία μότο που άκουσα την περίοδο της καραντίνας ήταν το «κλεισμένοι, αλλά όχι κλειστοί». Και το βρήκα πολύ αληθινό, γιατί, πέρα από τον εγκλεισμό και το lockdown, υπάρχει και η διάθεση που φτιάχνει ο καθένας μόνος του. Όταν η διάθεση είναι ανοιχτή, όταν η σκέψη γίνεται αισιόδοξη, τότε μπορεί το χαμόγελό σου να γιατρέψει τα πάντα. Ακόμα και μια πανδημία… Τώρα που οι περισσότεροι γυρίσαμε στη δουλειά και σε μια καθημερινότητα που προσπαθεί να φτάσει την προηγούμενη, εκείνη που είχαμε προτού ο κορωνοϊός μπει στη ζωή μας, κοιτάζουμε γύρω μας για να βρούμε αυτό το χαμόγελο και στους άλλους ανθρώπους (λες και, αν τα ενώσουμε, μπορεί και να ξορκίσουμε το κακό…). Η γειτονιά, αυτή η μικρή κοινωνία, είναι η πρώτη που φιλοξενεί τις βόλτες μας και εκεί συναντάς τα πρώτα χαμόγελα, ανταλλάσσεις τις πρώτες λέξεις, για να καταλήξεις στην ευχή «καλά να είμαστε…». Άλλωστε, οι άνθρωποι δεν είναι που δημιουργούν τις συνθήκες της ίδιας της ζωής; Οι καθημερινοί άνθρωποι. Ανάμεσά τους και ο λαχειοπώλης της γειτονιάς που θα σε εμπνεύσει να ονειρευτείς, έστω για λίγο, όλα αυτά που θα ήθελες να κάνεις, οι άνθρωποι πίσω από τον πάγκο του πρακτορείου που σε υποδέχονται με χαρά, θυμίζοντάς σου πως κάποιες φορές οι πιο απλές συνήθειες είναι εκείνες που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή σου. Αυτούς τους ανθρώπους, την οικογένεια του ΟΠΑΠ, αναζήτησε ο φακός της LiFO σε ένα φωτογραφικό ρεπορτάζ που εκφράζει την επιστροφή σε τρόπους διασκέδασης που έχουμε αγαπήσει. Τους βρήκαμε στις γειτονιές, στο κέντρο της πόλης, έτοιμους να μας υποδεχτούν, και μάλιστα με τρόπο ασφαλή και λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Η καθημερινότητά τους ενώνεται με τη δική μας και το χαμόγελό τους αποδεικνύει τη χαρά για την επιστροφή σε αυτή την καθημερινότητα. Οι λαχειοπώλες που επέστρεψαν στον δρόμο για να μας θυμίσουν πως κανείς δεν μπορεί να βάλει λουκέτο στην ελπίδα. Οι πράκτορες που μετέτρεψαν τους χώρους τους σε ένα περιβάλλον ασφαλές, χωρίς τραπέζια, αλλά που εκπέμπει ένα μεγάλο καλωσόρισμα, όχι μόνο στους επισκέπτες αλλά και στη νέα αρχή, καλώντας μας όλους να ξαναβρούμε την αισιοδοξία μας. Αυτή η αισιοδοξία βρίσκεται στο DNA όλων μας. Στο ρεπορτάζ της LiFO η νέα γενιά συναντά την πιο παλιά και μαζί μάς αποδεικνύουν πως η ανθρώπινη σχέση δεν έχει να κάνει μόνο με τη σωματική επαφή. Έχει να κάνει με το νοιάξιμο, όταν κάποιος φροντίζει να είμαστε ασφαλείς, και ταυτόχρονα με αυτό το κλείσιμο του ματιού που γίνεται αντίδοτο στην απογοήτευση. Που μαρτυρά πως η ζωή μπορεί να είναι ευχάριστη, αν είμαστε ανοιχτοί ο ένας στον άλλον. Και αυτό από μόνο του μπορεί να είναι μια αγκαλιά διαφορετικής μορφής, αλλά τόσο ουσιαστική, όσο η ανάγκη που έχουμε για επαφή. Τα χαμόγελα που συναντήσαμε στο κέντρο της πόλης μάς έδωσαν αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε. Ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη και την ευχή πως «όλα θα πάνε καλά!». Καμία καραντίνα δεν είναι αρκετή για να ακυρώσει αυτή την ουσιαστική επαφή.
6 lifo – 28.5.20
Ο φακός της LiFO βγήκε στις γειτονιές, μπήκε στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ και απαθανάτισε τους ανθρώπους που άνοιξαν πριν από λίγες ημέρες τα καταστήματά τους.
28.5.20 – lifo
7
talk town
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ
Οι προτεραιότητες, οι αδυναμίες και τα προβλήματα που περνάνε κάτω από τα ραντάρ του Μαξίμου Οι αστοχίες των οικονομικών υπουργείων, οι δυσκολίες στη διδασκαλία εξ αποστάσεως και η αισιοδοξία για τον τουρισμό.
α πό τh βα σ ι λι κη σ ιου τη
ο έκλεισε με κατηγορηματικό τρόπο το θέμα των εκλογών ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρόσφατη συνέντευξή του και δεν φαίνεται να μπλοφάρει, αν και, όσο η επιδημία υποχωρεί, έχει την πολυτέλεια να το σκέφτεται. Στο θέμα του ανασχηματισμού, ωστόσο, δεν ήταν εξίσου κατηγορηματικός. Τον απέκλεισε για τώρα, όχι για αργότερα. Όπως έχουμε ξαναπεί, στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ο βασικός σχεδιασμός σχεδόν κάθε τομέα του κυβερνητικού έργου γίνεται στο Μαξίμου από τον ίδιο και τους συνεργάτες του. Οι υπουργοί παίρνουν τις κατευθύνσεις και συχνά «έτοιμη δουλειά». Κάποιοι υποστηρίζουν, ίσως με μια δόση υπερβολής, ότι οι υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουν περίπου ρόλο γενικού γραμματέα. Δηλαδή, κυρίως διεκπεραιώνουν και ελάχιστα σχεδιάζουν μόνοι τους. Άλλοι λένε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης διοικεί σαν CEO πολυεθνικής, που, αν γίνει η «στραβή», θα τα ρίξει στους υφισταμένους. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια αρκετά συγκεντρωτική κυβέρνηση που θα ήθελε να λειτουργεί με βάση το μοντέλο του Λευκού Οίκου, κάτι που επιδίωξε και ο Γιώργος Παπανδρέου όταν ήταν πρωθυπουργός, αλλά έμεινε στα σχέδια τότε. Ο σχεδιασμός της οικονομίας γίνεται εξαρχής με την επίβλεψη του πρωθυπουργού στο Μαξίμου, το ίδιο και η ψηφιακή διακυβέρνηση. Πρόκειται για δύο τομείς στους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης δίνει μεγάλη σημασία και είναι αρκετά ικανοποιημένος από τους υπουργούς που έχει επιλέξει, καθώς εκτιμά ότι υλοποιούν επαρκώς τον σχεδιασμό του. Στα πιο μικρά θέματα όμως, ειδικά των οικονομικών υπουργείων, υπάρχουν συχνά αστοχίες, παραλείψεις και γκάφες που στοιχίζουν μεν στην κυβέρνηση, αλλά είναι κάτω από τα ραντάρ του Μαξίμου. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το περίφημο «κοινωνικό μέρισμα» των Χριστουγέννων. Ένα έκτακτο επίδομα που, με βάση τα κριτήρια που είχε θέσει η κυβέρνηση, το δικαιούνταν ένας αριθμός πολιτών, αλλά από αδυναμία του σχεδιασμού του υπουργείου το έλαβαν πολύ λιγότεροι. Στη συνέχεια, εξήγγειλαν μεν τη διόρθωσή του μέσω ενστάσεων, αλλά τελικά χιλιάδες αιτούντες –άνεργοι και ανάπηροι– που το δικαιούνταν δεν το έλαβαν ποτέ, ούτε ασχολήθηκε κανείς μαζί τους για να τους δώσει οποιαδήποτε εξήγηση. Όπως ποτέ κανείς δεν έδωσε την παραμικρή εξήγηση γι’ αυτό το μίνι φιάσκο, που αφορά ωστόσο μια κατηγορία οικονομικά ευάλωτων ατόμων, για τα οποία κάθε κυβέρνηση οφείλει να δείχνει ευαισθησία και όχι να τα εμπαίζει. Δυσαρέσκεια υπάρχει και από το μέτρο της μείωσης των ενοικίων, μέσω του οποίου κάποιοι υποχρεώνονται να αναλάβουν μέρος του κόστους της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης. Αυτό το μέτρο πλήττει και πολλούς μικροϊδιοκτήτες με χαμηλά εισοδήματα. Κάποιοι εκμισθώνουν απλώς ένα μικρό ακίνητο για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, χωρίς το οποίο μπορεί να μην τα έβγαζαν πέρα. Υπάρχουν άνεργοι που ζουν από το εισόδημα που τους προσφέρει η εκμίσθωση ενός διαμερίσματος ή καταστήματος, για
τους οποίους η μείωση του ενοικίου ισοδυναμεί με αφαίρεση απαραίτητων βασικών πόρων. Αυτά και άλλα παρόμοια μοιάζει να θεωρούνται «παράπλευρες απώλειες», για τις οποίες δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Παράπλευρη απώλεια είναι και οι μαθητές που έμειναν σπίτι και δεν μπορούν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους, καθώς το υπουργείο Παιδείας δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στην πρόκληση που του αντιστοιχούσε στην πανδημία. Μέσα στους δύο αυτούς μήνες δεν μπόρεσε ούτε να βελτιώσει τα υπάρχοντα (και εξαιρετικά ανεπαρκή) μέσα για διδασκαλία εξ αποστάσεως στη δημόσια παιδεία. Κάποια δημόσια σχολεία που λειτούργησαν άψογα στην πανδημία αφορούν είτε εξαιρέσεις είτε μαγική επικοινωνιακή εικόνα. Ένα από τα βασικά ζητούμενα τώρα είναι εάν θα τα καταφέρει το υπουργείο Παιδείας να είναι έτοιμο το φθινόπωρο σε ενδεχόμενη έξαρση της πανδημίας. Τον τουρισμό τον έχει πάρει επάνω του σε μεγάλο βαθμό το Μαξίμου και είναι αρκετά αισιόδοξοι ότι η ζημιά θα είναι μικρότερη από αυτήν που προβλεπόταν αρχικά. Ωστόσο, δεν είναι καθαρό τι θα γίνει με τους εργαζόμενους που απασχολούσε κάθε χρόνο ο τουρισμός και ειδικά με όσους δεν καταφέρουν να βρουν εργασία, αν κάποια ξενοδοχεία δεν ανοίξουν.
Παράπλευρη απώλεια είναι και οι μαθητές που έμειναν σπίτι και δεν μπορούν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους, καθώς το υπουργείο Παιδείας δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στην πρόκληση που του αντιστοιχούσε στην πανδημία.
8 lifo – 28.5.20
Σ
την υγεία, ο πρωθυπουργός αναγνώρισε πρόσφατα τη σημασία ενός ισχυρού δημόσιου συστήματος υγείας και έχει δηλώσει ότι η εμπειρία της πανδημίας τον έκανε να αλλάξει γνώμη. Μένει να φανεί στην πράξη πώς εννοεί ότι θα φτιάξει ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Στην αρχή της θητείας του, πάντως, η υγεία δεν ήταν στις προτεραιότητές του και δεν γνώριζε πολλά για την κατάσταση στο ΕΣΥ. Η πανδημία τον ανάγκασε να τα μάθει. Σημαντικός ήταν και ο ρόλος του Σωτήρη Τσιόδρα σε αυτό, ο οποίος του μετέφερε τις σημαντικότερες αδυναμίες μέσα από τα μάτια ενός νοσοκομειακού γιατρού του Δημοσίου που έρχεται αντιμέτωπος με την καθημερινότητα των προβλημάτων και δεν είναι απλώς ένας καθηγητής που γνωρίζει τα ζητήματα μόνο θεωρητικά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι η συνεργασία με τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα θα συνεχιστεί και ότι θα είναι επιστημονικός του σύμβουλος. Μειωμένα αντανακλαστικά και κακός συντονισμός παρατηρείται και σε κάποιους τομείς της Εξωτερικής Πολιτικής, της Άμυνας, της Δημόσιας Τάξης και της Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου, ένα πεδίο στο οποίο θα κριθούν πολλά το επόμενο διάστημα. Όσον αφορά τους ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος, πολλά από τα ζητήματα στο πεδίο αυτό έχουν και πολιτικό κόστος. Στα μικρότερης σημασίας, αλλά από εκείνα που αναστατώνουν την εκλογική βάση της ΝΔ και όχι μόνο, είναι και η Επιτροπή για το 2021 (με επικεφαλής τη Γιάννα Αγγελοπούλου), η διαχείριση της οποίας μοιάζει να εξελίσσεται σε φιάσκο και έχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών και αντιδράσεων. Πρόβλημα πολυτελείας ίσως, θα έλεγε κανείς, αλλά, ειδικά αυτή την περίοδο, έχει ενοχλήσει πολλούς και προστίθεται σε άλλες δυσαρέσκειες.
Όλη η Ελλάδα διαβάζει LiFO
8.357.000 UNIQUE VISITORS στην ψηφιακή έκδοση ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΑΡΤΙΟΣ 2020
αναγνωσιμοτητα εντυπησ εκδοσησ
LiFO 136,6 ATHENS VOICE
125,6
πη έντυ στην οση έκδ us Bari : Foc Πηγή
Στην κορυφή, αλλά με ποιότητα
28.5.20 – lifo
9
talk town
aπό τον κωστη παπαϊωαννου
10 lifo – 28.5.20
GUEST EDITOR
SHORTCUT
Πολαρόιντ, απόγευμα στην Πατησίων
Στις πόσες επανεκκινήσεις καιγόμαστε;
Τα όμορφα παιδιά στα πεζοδρόμια. α απογεύματα ο δρόμος γεμίζει παιδιά. Κορίτσια κι αγόρια, μικρά και μεγάλα, εφηβάκια που πάνε σχολείο ή έχουν τελειώσει, νέοι που σπουδάζουν ή δεν σπουδάζουν, αράζουν, δουλεύουν ή ψάχνουν δουλειά. Η ώρα περνάει, κλείνουν τα μαγαζιά, άνθρωποι κουρασμένοι με χάρτινες μάσκες περιμένουν τρόλεϊ και λεωφορεία στις στάσεις. Ανάμεσά τους κυκλοφορούν τα παιδιά στην Πατησίων. Τα κορίτσια αφήνουν το άρωμά τους στη στάση και μπαίνουν στο λεωφορείο. Τα αγόρια καπνίζουν και τις κοιτάζουν, γερμένα σε μια κολόνα. Στο Άλσος κάνουν βόλτα ζευγάρια βαλκάνια και υποσαχάρια, τρεις Πολωνοί στο πάρκο της Κύπρου πίνουν μπίρες. Μπίρες νωχελικές, της Πατησίων. Ο ήλιος βουλιάζει στα τζάμια από πάνω τους. Ένα κορίτσι με γκρι φόρμα και αθλητικά πληκτρολογεί μήνυμα με πονηρό χαμόγελο, καθώς περιμένει να κατουρήσει ο σκύλος της στο δέντρο. Μια παρέα σε καφάσια έξω από το πακιστανικό κουρείο. Αγόρια κάνουν ντελίβερι. Μεσήλικες γυρνάνε με μια νάιλον σακούλα με ψωμί, φρούτα, γάλα, σουβλάκια. Περνάνε τον δρόμο αγόρια, γελάνε δυνατά, φωνάζουν «μαλάκα» και σπρώχνονται με θέρμη άγαρμπη. Ένα κορίτσι part-time στον Βασιλόπουλο κατεβαίνει ορεξάτη απ’ τη Φωκίωνος. Κι έρχονται από απέναντι άλλα παιδιά, με την μπάλα μπάσκετ να σκάει στην άσφαλτο. Κι ένα από αυτά πετάει μια κουβέντα στα δυο κορίτσια που κάθονται σε ένα σκαλάκι στη Λέλας Καραγιάννη και ψάχνουν δουλειά. Κουράστηκαν. «Απόφοιτες ΑΕΙ/ΤΕΙ/ΙΕΚ με προϋπηρεσία στον τομέα των πωλήσεων, ομαδικό πνεύμα, μεθοδικότητα, συνέπεια στην επίτευξη στόχων, άριστες επικοινωνιακές, οργανωτικές ικανότητες, άριστη χρήση Η/Υ, πολύ καλή γνώση αγγλικής γλώσσας». Στη στοά δυο κοπέλες καπνίζουν στην είσοδο του φωτοτυπάδικου. Η μία απλώνει το χέρι να δει η φίλη της τα βαμμένα νύχια. Και στον κάθετο δυο πιτσιρικάδες με σκέιτ χάνονται προς την Αχαρνών, ενώ μαύρο μυρίζει απ’ τον ημιώροφο. Και πιο πέρα τρεις μικρές Αφρικανούλες στέκονται με την πλάτη στον τοίχο. Η ψηλή με τα ράστα τραγουδάει χιτάκια. «Να προσέχεις / όποιον δρόμο κι αν περάσεις / μην ξεχάσεις να μου στείλεις όταν φτάσεις». Οι άλλες δύο ψιλοχορεύουν δίπλα της. Και μετά την Aγίου Mελετίου, εκεί όπου η Πατησίων στενεύει, άλλα τρία κορίτσια περπατάνε και σταματάνε και περπατάνε πάλι. Μιλάνε για αγόρια. Το καταλαβαίνεις με τη μία. Ντυθήκανε ωραία, σαν να είχαν να βγουν από τον Μάρτιο. Είναι αλλιώς τώρα. Το έξω είναι πιο έξω. Μεγάλα παιδιά, μικροί ενήλικες. Δουλεύουν σε γραφεία και μαγαζιά και αποθήκες και call centers και γραμματείες φροντιστηρίων και φτηνά ρουχάδικα. Σε Μarks & Spencer και Ζara και κινητές τηλεφωνίες και κούριερ. Πηγαινοέρχονται σε πόστα με ελάχιστα λεφτά και ωραία ονόματα: customer assistants και call center agents και sales representatives και εκπρόσωποι ανάπτυξης πελατολογίου. Από δουλειά σε άλλη δουλειά, λίγη ανεργία, πολλή ανεργία, μερική απασχόληση, ευέλικτη απασχόληση, λίγες ώρες, λίγες μέρες, καθόλου μέρες. Δίνουν ραντεβού σε πάρκα και καφετέριες και πλατείες. Σπουδάζουν Φιλοσοφική ή Πάντειο, αισθητική και μαγειρική στα ΙΕΚ, θέλουν να γίνουν γραφίστες και προγραμματιστές και μπαρίστας. Θέλουν να τελειώσουν τα αγγλικά και να πάρουν πιστοποίηση στους υπολογιστές μήπως βγει καμιά προκήρυξη. Ένα κορίτσι δούλευε σε δικηγορικό γραφείο, αλλά δεν άντεχε άλλο τον δικηγόρο πίσω της όλη την ώρα. Και όλες έχουν τέτοιες ιστορίες να πουν. Και τώρα στέκονται, με καφέ από το Έβερεστ και το Coffeeway. Η μία παίζει μουσική, μένει με τον φίλο της, θέλει να χωρίσει και το αναβάλλει για τα λεφτά. Η άλλη μένει ακόμα με μπαμπά και μαμά, ρετιρέ γωνία με Πιπίνου. Η τρίτη, χαμηλά Αριστοτέλους, με τη γιαγιά της. Κάτι αγόρια αράζουν στο περίπτερο στην Κολιάτσου όπου δουλεύει ο κολλητός τους. Γύρισε και μένει με τους δικούς του, ο μόνος από την παρέα που είχε πιάσει σπίτι δικό του. Στο κτήμα Δρακόπουλου παιδιά μιλάνε μία και δύο και πέντε γλώσσες, καθένα τη δική του, αλλά όλα μαζί συνεννοούνται μόνο ελληνικά. Τα νέα αθηναιάκια. Γελάνε και ιδρώνουν και βρίζουν και κοπανάνε την μπάλα. Και στο παγκάκι δυο κορίτσια αμίλητα, η μία ταξιδεύει στο κινητό και η άλλη έχει αφαιρεθεί να κοιτά την κίνηση. Φορά λευκή ποδιά, μόλις τέλειωσε η βάρδια στην Παμμακάριστο. Είναι λυπημένη η φίλη της, πάλι διάβασε «Αξιόπιστος συνεργάτης στη Θεσσαλονίκη ζητάει κοπέλα νεαρή Ελληνίδα, πανελλαδική κάλυψη. Η κοπέλα θα πρέπει να έχει παρουσία ανάλογη του συνεργάτη και να παρουσιάζεται στους πελάτες της εταιρείας με κομψή και όχι ακραία εμφάνιση». Όλο τέτοια διαβάζει κι έχει σκοτεινιάσει το μούτρο της. Και μετά σκύβει η λυπημένη και λέει κάτι στη φίλη της στο αυτί. Και σκάνε και οι δυο στα γέλια και αγκαλιάζονται και μένουν έτσι αγκαλιά. Τα παιδιά στην Πατησίων βγήκαν από την καραντίνα ακόμα πιο όμορφα. Περπατώ αόρατος, φαντάζομαι τις ιστορίες τους, σαν πολαρόιντ της στιγμής.
Το καλοκαίρι αναμένεται, αν όχι καυτό, σίγουρα μακρύ και περίεργο. Και γεμάτο αχαρτογράφητα ναρκοπέδια διαφόρων ειδών που απαιτούν την καλλιέργεια νέων δεξιοτήτων στη διαχείριση του χώρου, της κοινωνικότητας, της επαφής.
από τον δημήτρη πολιτάκη
Η πλατεία της Ομόνοιας, ακόμα και με αυτήν τη φτηνή κατασκευή συνθετικής αναβίωσης του «εμβληματικού» της σιντριβανιού, μοιάζει σαφώς προτιμότερη και πιο ανθρώπινη από το γκρίζο καθαρτήριο ψυχών που στεγαζόταν εκεί τα τελευταία χρόνια.
υνεπής με την άχρονη λούπα που βιώσαμε κατά τη high season του lockdown, o καιρός μοιάζει να κάνει αναστροφή και να επιστρέφει στο μεταίχμιο μεταξύ χειμώνα και άνοιξης την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Συγχρόνως, ανοίγουν πειραματικά οι χώροι εστίασης, με τους θαμώνες να ξανασυστήνονται στα στέκια, αναζητώντας νέους τρόπους εγγύτητας (μετά από κάνα δυο ποτά, τα σώματα μοιάζουν να συμπεριφέρονται σύμφωνα με την ανοσία –και την αμνησία– της αγέλης), ενώ για κάποιους δεν φαίνεται να έχει καταλαγιάσει η νοσταλγία για τις μέρες του εσώκλειστου δέους, της ησυχίας, της αβεβαιότητας και της απομόνωσης, όταν όλα έμοιαζαν μοναδικά και απόκοσμα. Για άλλους, πάλι –που αποτελούν και την πλειονότητα μάλλον–, εκείνες οι μέρες ήταν μια έκτακτη περίσταση, μια νοσηρή πολυτέλεια, ένα περίεργο μακρινό όνειρο, και μόνο όταν βλέπουν ανθρώπους με μάσκες στον δρόμο και στα καταστήματα συνειδητοποιούν ότι πράγματι αυτή η πανδημία συνέβη και εξακολουθεί να σέρνεται τριγύρω μας. Όσο κι αν ο περιορισμένος αριθμός των θυμάτων στη χώρα μας βάζει ακόμα και σώφρονες ανθρώπους στον πειρασμό μιας συνωμοσιολογικού τύπου αντίληψης για τη φύση και το περιεχόμενό της (είδαμε, άλλωστε, και μια αγρίως ελευθεριακή και ξεσαλωμένη αισθητικά εκδοχή μιας τέτοιας νοοτροπίας στο περιβόητο, χονδροειδώς «καίριο» φιλμάκι της Λένας Κιτσοπούλου). Μια τέτοια αντίληψη δεν περιλαμβάνει, όμως, τους εύλογους προβληματισμούς και τις αντιδράσεις για τα μέτρα και τις αποφάσεις που ανακοινώνονται χωρίς συζήτηση, με αποδέκτη ένα μουδιασμένο κοινό, και αφορούν τη χρήση του ευάλωτου δημόσιου χώρου, είτε πρόκειται για το κέντρο της πόλης στο πλαίσιο του σχεδίου που αποκαλείται ελαφρώς δυσοίωνα «Ο Μεγάλος Περίπατος» είτε για τις παραλίες της χώρας, με τη νέα νομοθεσία περί τουριστικής ανάπτυξης που κατοχυρώνει την αύξηση στο µέγιστο εµβαδόν αιγιαλού «που δύναται να παραχωρηθεί προς χρήση για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουοµένους ή την αναψυχή του κοινού». Τούτου λεχθέντος, η πλατεία της Ομόνοιας, ακόμα και με αυτήν τη φτηνή κατασκευή συνθετικής αναβίωσης του «εμβληματικού» της σιντριβανιού, μοιάζει σαφώς προτιμότερη και πιο ανθρώπινη από το γκρίζο καθαρτήριο ψυχών που στεγαζόταν εκεί τα τελευταία χρόνια. Καλύτερο το κιτς από τη βαριά κατάθλιψη, ασχέτως του αν στη γύρω περιοχή το θέαμα παραμένει αβάσταχτα θλιβερό. Μπορεί τα μέτρα αυτά να ξεκινάνε με γνώμονα την προστασία της δημόσιας υγείας και τον περιορισμό της οικονομικής καταστροφής εν όψει τουριστικής περιόδου, δύσκολο όμως να μην τα εκλάβει κάποιος και ως πρόβα τζενεράλε μιας νέας πίστας που θα εδραιώσει κάποιους από τους χειρότερους συλλογικούς φόβους μας. Θα μας καταπιούν τα τραπεζοκαθίσματα; Θα χάσουμε τα πάρκα και τις πλατείες πάνω που εκτιμήσαμε για πρώτη φορά αυτούς τους χώρους στη διάρκεια της κλειστής εστίασης; Θα κατοχυρωθούμε οριστικά πλέον και διά παντός ως πεδίο αέναων πειραματισμών αρπακολλατζίδικης επιχειρηματικότητας και τουριστικής ανάπτυξης; Το καλοκαίρι αναμένεται, αν όχι καυτό, σίγουρα μακρύ και περίεργο. Και γεμάτο αχαρτογράφητα ναρκοπέδια διαφόρων ειδών που απαιτούν την καλλιέργεια νέων δεξιοτήτων στη διαχείριση του χώρου, της κοινωνικότητας, της επαφής. Το βέβαιο είναι ότι πάλι δεν θα προλάβουμε να βαρεθούμε, αλλά ούτε και να χαλαρώσουμε ή να «γεμίσουμε τις μπαταρίες» για την (πολλοστή) επανεκκίνηση που θα ακολουθήσει τον Σεπτέμβρη.
GUEST EDITOR
Ο κακός λύκος και το όραμα μιας κοινωνίας μελισσών
Γρηγόρης Ερμού 13, Σύνταγμα / Ερμού 78, Σύνταγμα / Καραγιώργη Σερβίας 4, Σύνταγμα / Κοραή 4, Σύνταγμα / Λεωφ. Βουλιαγμένης 56 & Ιασoνίδου, Ελληνικό / Αγίων Ασωμάτων 9, Θησείο / Σιβιτανίδου 21, Καλλιθέα / Συγγρού 72, Κουκάκι / Λαγουμιτζή 68, Νέος Κόσμος / Ιερά Οδός 278, Χαϊδάρι
Mία εξαιρετική αγόρευση του Θανάση Καμπαγιάννη στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Στις δίκες δεν δικάζονται ιδέες. Ούτε πρέπει και ούτε γίνεται. Καταδικάζονται πρόσωπα για συγκεκριμένες αξιόποινες πράξεις. Αν μια ιδέα ηττηθεί στο δικαστήριο, αλλά όχι στην κοινωνία, η απονομιμοποίησή της είναι, φοβάμαι, προσωρινή.
Η Βίβιαν Στεργίου είναι συγγραφέας και νομικός.
Ιερά Οδός 261, 25ης Μαρτίου & Ξάνθου, Αιγάλεω / Λεωφ. Πεντέλης 39, Βριλήσσια / Λεωφ. Παπανδρέου 33, Ιωαννίνων 4, Γλάδστωνος 3, Ηλιούπολη / Λεωφ. Κηφισού 94, Αιγάλεω / Καλαμβόκη 2 & Λεωφ. Δημοκρατίας, Μελίσσια / Λεωφ. Βουλιαγμένης 69 & Μένωνος, Μετς / Λεωφ. Ειρήνης 48 & Κοραή, Πεύκη / Λεωφ.Μαραθώνος 22, Πικέρμι / Ηλιουπόλεως 134 & Κασσιόπης 3, Υμηττός / Περικλέους 56, Χολαργός
Πού θα βρείτε την έντυπη LiFO
α πό τη βι β ι α ν σ τεργι ου
νας πελιδνός νεοναζί και μια παχιά ελληνική σημαία. Σειρές βιβλίων απ’ αυτά τα αδιάβαστα – background σε βαρυσήμαντες δηλώσεις. Φόβοι για «εξισλαμισμό» της χώρας και της Ευρώπης. Φωνή που με κόπο κρατιέται να μην υψωθεί επιθετικά. Απόφαση για επάνοδο σε ένα σίγουρο μέλλον, χωρίς ξένους και χωρίς προβλήματα, με τους επιστήμονες στο επίκεντρο, όπου, υποθέτουμε, θα σκεπάζουν με γραφήματα και ύφος αυθεντίας τον ρατσισμό και την ανομολόγητη επιθυμία κάποια θέματα να μένουν εκτός δημοκρατικού διαλόγου, ανέλεγκτα, σαν θείες εντολές. Αγωνιώδες κάλεσμα για εθνικιστική αφύπνιση. Ο υπόδικος νεοναζί Κασιδιάρης γεμίζει την οθόνη του κινητού μου για λίγα λεπτά. Αηδιασμένη, το κλείνω. Από το 2015 δικάζεται η Χρυσή Αυγή. Διαβάζω γι’ αυτό στο Με τις μέλισσες ή με τους λύκους – Αγόρευση στη δίκη της Χρυσής Αυγής του Θανάση Καμπαγιάννη (εκδόσεις Αντίποδες), εκπροσώπου των Αιγύπτιων ψαράδων. Η εξαιρετική αγόρευση εκθέτει τον εθνικοσοσιαλιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης. Την παρομοιάζει με αγέλη λύκων που χυμάει σε αθώα θύματα. Η δίκη δεν έχει τραβήξει την προσοχή που θα ’πρεπε. Οι δημοκρατικοί πολίτες δείχνουν αδικαιολόγητη αμεριμνησία. Ήδη πριν από το ξέσπασμα της κρίσης του Covid-19 μια περίεργη γλώσσα έγινε συχνή. Στελέχη του κυβερνώντος κόμματος και δημοσιογράφοι δεν ντράπηκαν να χρησιμοποιήσουν λεκτικό υπερ-εθνικιστικό. Επιστρατεύτηκαν εκφράσεις που προδίδουν, αν όχι αποκρουστική ιδεολογία, τουλάχιστον κάποια ανομολόγητη πίστη στην ιδέα ότι έτσι στοιβαγμένοι οι μετανάστες εκπίπτουν της ιδιότητας του ανθρώπου. Λέξεις ακραίες διοχετεύτηκαν από επίσημα χείλη στον δημόσιο διάλογο και τον δηλητηρίασαν. Έγιναν καθημερινές. Αναφορές σε «εισβολείς» και «υγειονομικές βόμβες» απάλυναν την ανάγκη για ανθρωπιά μέσα μας ακριβώς πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας. Ιδέες περί «εξισλαμισμού» διαδόθηκαν. Δεν τις καταδικάσαμε όπως τους άξιζε. Αντίθετα, με αφορμή τις συνεχιζόμενες κρίσεις, πολλοί έσπευσαν να απαλλάξουν τους πολίτες από ενοχές με το παράδειγμά τους. Γιατί να νιώθουν κακοί ή άκομψοι όταν μεταχειρίζονται ακραίο λεξιλόγιο για θαλασσοπνιγμένους, ενώ μπορούν να αυτοπαρουσιάζονται ως ακομπλεξάριστα ειλικρινείς, ως άνθρωποι που λένε τα πράγματα «όπως είναι»; Οι αναστολές έφυγαν. Η ανθρωπιά βαφτίστηκε «ευαισθησία» και τα ρατσιστικά ξεσπάσματα «διανοουμένων» κατά μουσουλμάνων άσκηση στην ελεύθερη σκέψη. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι εξοικείωναν για καιρό το κοινό τους με τη φυλετική ανωτερότητα. Δηλαδή χρησιμοποιούσαν, και έτσι νομιμοποιούσαν, γλώσσα και εκφράσεις που «εξυγιαίνουν» ακραίες ιδέες, τις κανονικοποιούν και τις εντάσσουν στο mainstream, κάνοντάς τες να φαίνονται λιγότερο φοβερές. Δεν τους είπε κανείς τίποτα. Ένας πολιτικός του κυβερνώντος κόμματος, μάλιστα, με σαφείς θέσεις περί «εξισλαμισμού» και συνεργασία με εκδότη βιβλίων ναζιστικού περιεχομένου, διορίστηκε υπεύθυνος προσφυγικής δομής(!). Αυτήν τη δυστυχώς οικεία γλώσσα μιας κανονικοποιημένης φυλετικής ανωτερότητας ήρθε να ξεσηκώσει ο κατηγορούμενος ναζί, αμέσως μετά το lockdown. Ο κατηγορούμενος στο νέο του «κίνημα» μιλάει περί αντικατάστασης. Δεν πρωτοτυπεί. Σε ναζιστικά κείμενα συζητιέται εκτενώς πώς κάποιοι άνθρωποι είναι υπάνθρωποι, ζιζάνια που μολύνουν την υγιή χλόη της γης μας, άρα πρέπει να εξολοθρεύονται. Σύγχρονοι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι λευκοί ημίτρελοι, που με πυρσούς, σημαίες και γυάλινο βλέμμα παρελαύνουν, φωνάζοντας «δεν θα μας αντικαταστήσετε», συνδέουν την ιδέα της ανωτερότητας της ράτσας με τη σκοπούμενη, υποτίθεται, αντικατάσταση από μετανάστες, πρόσφυγες, μελαμψούς. Η ακροδεξιά ιδεολογία μουδιάζει διάφορες «ευαισθησίες» σε διαφορετικούς ανθρώπους. Έτσι, ο καθένας κάμπτει λίγο ή πολύ, συστηματικά ή περιστασιακά, τις ηθικές του αντιστάσεις για να αφήσει το κακό να περάσει. Στο Με τις μέλισσες ή με τους λύκους ο κ. Καμπαγιάννης αναλύει την ιδεολογική κατήχηση των μελών της Χρυσής Αυγής και τον σχηματισμό σφιχτών ομάδων κρούσης. Πάντως, δεν χρειάζεται όλοι να δέρνουν Αιγύπτιους αλιεργάτες για να πετυχαίνει ο ναζισμός νίκες. Κάποιοι αρκεί να χειροκροτούν. Άλλοι να πηγαίνουν σε εκδηλώσεις. Άλλοι αρκεί να μεταχειρίζονται ναζιστικό λεκτικό και να το εξαγνίζουν έτσι. Για τους περισσότερους πολίτες η δουλειά είναι πανεύκολη: αρκεί να αδιαφορούν. Στις δίκες δεν δικάζονται ιδέες. Ούτε πρέπει και ούτε γίνεται. Καταδικάζονται πρόσωπα για συγκεκριμένες αξιόποινες πράξεις. Αν μια ιδέα ηττηθεί στο δικαστήριο, αλλά όχι στην κοινωνία, η απονομιμοποίησή της είναι, φοβάμαι, προσωρινή. Στο ερώτημα, λοιπόν, που θέτει ο κ. Καμπαγιάννης, «με τις μέλισσες ή με τους λύκους;», με την κοινωνία των μελισσών, της συνεργασίας, της προσφοράς ή με τη βία, δεν καλείται να απαντήσει μόνο το δικαστήριο στη δίκη αλλά και όλοι εμείς. Και όχι μία φορά. Συνέχεια. Ας μη γελιόμαστε. Δεν είναι μόνο ο κατηγορούμενος Κασιδιάρης που μας καλεί να πάρουμε θέση κόντρα στην ανθρωπιά μας ως κακός λύκος που τρώγεται να δαγκώσει. Είναι κι άλλοι. Κι ας φορούν κοστούμια πάνω απ’ τις γούνες τους.
ΑB Βασιλόπουλος
LIDL Ιερά Οδός 319 & Ψαρρών, Αιγάλεω / Αγίου Νικολάου 52-54, Ίλιον / Λεωφ. Βουλιαγμένης 323-325, Άγιος Δημήτριος / Σεβαστουπόλεως 133, Αμπελόκηποι / Πατησίων 318-320, Άνω Πατήσια / Λεωφ. Βουλιαγμένης 87, Γλυφάδα / Λεωφ. Ελευθερίου Βενιζέλου 79, Καλλιθέα / Γ. Αβέρωφ 36 & Μακελαράκη, Νέα Ιωνία / Κωνσταντινουπόλεως 1 & Λεωφ. Κηφισού, Περιστέρι / Αγίου Αλεξάνδρου 5759, Φάληρο
Μέσω του Wolt, στα: Bake My Day, Μυστρά 112, Γλυφάδα / Bufala Gelato, Αρτέμιδος 1, Γλυφάδα / Paul, Κύπρου 68, Γλυφάδα / Pure Juice Bar, Γιαννιτσοπούλου 10, Γλυφάδα / Emi’s Cupcakes, Καρνεάδου 7, Κολωνάκι / Home Burger, Βησσαρίωνος 9, Κολωνάκι / Nakama, Μασσαλίας 5, Κολωνάκι / The Juice Bar, Σόλωνος 69, Κολωνάκι / Amygdalo Shop, Επιμενίδου 1, Μοναστηράκι / Davinci Gelato, Αδριανού 50, Πλάκα / Amandine’s Bagels, Νίκης 13, Σύνταγμα / Etnico, Κολοκοτρώνη 22, Σύνταγμα / F Café, Περικλέους 17, Σύνταγμα / Pax Burgers, Αιόλου 34, Σύνταγμα / Pizza Dal Professore, Βουλής 7, Σύνταγμα / Smak, Ρόμβης 21, Σύνταγμα / Koi Sushi Bar, Απόλλωνος 1, Σύνταγμα / Mama Tierra, Ακαδημίας 84, Σύνταγμα / Milk Box, Κολοκοτρώνη 39, Σύνταγμα / Al Pino, Παπανικολή 66, Χαλάνδρι / Cheap Sheep, Κολοκοτρώνη 15 / Chop & Roll, Χαϊμαντά 19, Χαλάνδρι / Home Burger, Παλαιολόγου 99, Χαλάνδρι / Lolo’s Atene, Εθνικής Αντιστάσεως 3Α, Χαλάνδρι / Pink Elephant, Σωκράτους 4Α, Χαλάνδρι / Solo Gelato, Ανδρέα Παπανδρέου 44, Χαλάνδρι / Ψαράκια & Θαλασσινά, Κώστα Βάρναλη 5, Χαλάνδρι / Cinque Wine & Deli, Αγαθάρχου 15, Ψυρρή
Μέσω του E-Food στα υποκαταστήματα του Big Bad Wolf: 17ης Νοεμβρίου 6-10, Μελίσσια / Ελευθερίου Βενιζέλου 52, Νέα Σμύρνη / Πατησίων 58 & Λεωφ. Αλεξάνδρας, Πεδίον του Άρεως / Λ. Μεσογείων 202, Χολαργός / Υμηττού 77, Παγκράτι / Ελευθερίου Βενιζέλου 78, Καλλιθέα / Σωτήρος Διός 39, Πασαλιμάνι / Θηβών 393, Αιγάλεω Tο efood είναι η υπηρεσία delivery φαγητού στην Ελλάδα μέσω της οποίας μπορεί κανείς να παραγγείλει από 7.500 καταστήματα σε 90 πόλεις της Ελλάδας με τρία απλά βήματα: προσθήκη, καλάθι, αποστολή. #efoodgr https://www.e-food.gr
Mon Kulur
Λεωφ. Μεσογείων 435, Αγία Παρασκευή / Λεωφ. Αλεξάνδρας 215, Αμπελόκηποι / Παπαδιαμαντοπούλου 140, Γουδί / Μεγ. Αλεξάνδρου 8, Δάφνη / Λεωφ. Παπάγου 83, Ζωγράφου / Παπαδιαμαντοπούλου 31, Ιλίσια / Ερμού 15, Μαρούσι / 3ης Σεπτεμβρίου 18, Ομόνοια
Coffee Lab
Πανόρμου 74, Αμπελόκηποι / Ακαδημίας 62, Εξάρχεια / Μαρασλή 21, Ευαγγελισμός / Πατησίων 174, Κυψέλη / Γυφτοπούλου 9, Χαλάνδρι
Αιγάλεω: Qwaha, Μάρκου Μπότσαρη 1, Αιγάλεω Αμπελόκηποι: Κινητή Κρεπερί, Πανόρμου 82, Αμπελόκηποι Γλυφάδα: Βιβλιοτοπία, Λαζαράκη 21-23, Γλυφάδα / Ice Roll, Γιαννιτσοπούλου 2 Εξάρχεια: Μεταίχμιο, Ιπποκράτους 118 / Πατάκης, Ακαδημίας 65 / Επί Λέξει, Ακαδημίας 32 / Πρωτοπορία, Γραβιάς 3-5 Ζωγράφου: Βιβλιόσημο, Ζωγράφου 8 Θησείο: Λεμόνι, Ηρακλειδών 22 Καλλιθέα: Baker’s, Αραπάκη 90, Πλατεία Δαβάκη / Passagio Café, Ελ. Βενιζέλου 143 Κηφισιά: Ευριπίδης, Λεωφ. Κηφισίας 310 Κολωνάκι: Booktique, Πατριάρχου Ιωακείμ 21 & Λουκιανού / Gutenberg, Διδότου 37 / Πολιτεία, Ασκληπιού 1-3 / Free Thinking Zone, Σκουφά 64 & Δελφών / Γιώργος Σαζεΐδης Κομμωτήριο, Αναγνωστοπούλου 53 / Flatmates Hairdressing, Αναγνωστοπούλου 41 / Flatmates Hairdressing, Ασκληπιού 1-3 & Ακαδημίας / Sen Michel, Ηροδότου 15 & Καψάλη Κορυδαλλός: Coffeeology, Ταξιαρχών 16 Κυψέλη: Σπιτικό, Πατησίων 97 & Δεριγνί / Σπιτικό, Πατησίων 142 & Χανίων Μαρούσι: Goody’s, Λεωφ. Κησισίας 46 Μοναστηράκι: Kalimeres, Τάκη 14 Νέα Σμύρνη: Βιβλιοτοπία, 25ης Μαρτίου 9 / Κουκίδα, Ομήρου 61 & Τροίας 4 Νέος Κόσμος: Cappuccio, Ηλία Ηλιού 30 Παγκράτι: Εκλεκτή, Αστυδάμαντος 15 / Frater & Soror, Αμύντα 6 Πειραιάς: Περί Καφέ, Ακτή Ποσειδώνος 18 / Eighteen Screen, Τζαβέλλα 88 Σύνταγμα: Ιανός, Σταδίου 24 / Περί Καφέ, Μητροπόλεως 3 / Sen Michel, Πανεπιστημίου 25 / The Body Shop, Ερμού & Βουλής Φιλαδέλφεια: Hot Hot, Βρυούλων 5 Χαλάνδρι: Ευριπίδης, Α. Παπανδρέου 11 / Hole, Λεωφ. Πεντέλης 142 Ψυχικό: Barbberia, Δ. Βασιλείου 5, Νέο Ψυχικό / Biftekakia & Souvlakia, Λεωφ. Κηφισίας 202 / Χαρτόπολις, Δ. Βασιλείου 1 & Λεωφ. Κηφισίας / Χατζής, Λεωφ. Κηφισίας 196 28.5.20 – lifo
11
άγριος και βουνίσιος. Μεγάλωσα την εποχή του πολέμου, της Κατοχής και του Εμφυλίου. Από τα παιδικά μου χρόνια μού έχουν αποτυπωθεί πολύ έντονα τραγικές εικόνες σκληρής βιαιότητας. Ο ξυλοδαρμός ήταν καθημερινή πρακτική στο χωριό. Χειροδικίες στο σπίτι, στη γειτονιά, όπως και στο σχολείο. Δεν τολμούσες να αντιμιλήσεις στον δάσκαλο και σε έδερνε χωρίς να φέρεις αντιρρήσεις. Ήμουν ο τρίτος από το τέλος μιας δωδεκαμελούς πολύτεκνης οικογένειας. Ήμασταν δέκα παιδιά: οκτώ αγόρια, δύο κορίτσια. Τη μητέρα μου δεν τη θυμάμαι ποτέ να κοιμάται. Μια βασανισμένη γυναίκα που βρισκόταν σε διαρκή κινητικότητα. Καταπιανόταν συνεχώς με δουλειές. Διέθετε εκείνη τη σοφία του αγράμματου. Πάντα λιτοδίαιτη, μια ζωή κρατημένη από τη θρησκευτική πίστη –άλλωστε ήταν μοναχοκόρη παπά–, στην οποία με εντυπωσίαζαν διαρκώς οι ερωτικοσεξουαλικές της φαντασιώσεις. Ο πατέρας μου, μια λεβέντικη φυσιογνωμία, ήταν για κείνην ο ένας και μοναδικός άντρας της ζωής της. Στέρεες και δυνατές προσωπικότητες. Μαζί διατηρούσαν μια ταβέρνα ονόματι «Ο Γκιώνης», όπου πολλά βράδια στήνονταν γλέντια με χορούς και τραγούδια.
q Όταν ήμουν δώδεκα ετών, μετακομίσαμε οικογενειακώς στην Αθήνα. Όλα εξελίσσονταν μπροστά μου μέσα από τα μάτια ενός νεαρού χωριατόπαιδου που αφυπνίζεται σιγά σιγά σε μια Αθήνα που απλωνόταν και αλλοιωνόταν, για να χωρέσει όλους αυτούς που εγκατέλειπαν την επαρχία. Εκείνα τα χρόνια έκανα δουλειές του ποδαριού. Τα αδέρφια μου νοίκιαζαν τρία περίπτερα στην πλατεία Κουμουνδούρου. Εκεί ανακάλυψα έναν άγνωστο κόσμο. Ως ένας ανυποψίαστος έφηβος ήρθα αντιμέτωπος με τα θετικά και τα αρνητικά, γιατί μην ξεχνάμε ότι οι περιπτεράδες, μαζί με τους θυρωρούς και τους ταξιτζήδες, ήταν χαφιέδες της αστυνομίας. Για μένα, τα πανεπιστήμια ήταν τα βιβλία μου. Έκλεβα χρήματα από το παντελόνι του αδερφού μου για να αγοράσω βιβλία από ένα υπόγειο στο Μοναστηράκι. Έκτοτε η ανάγνωση παραμένει το μεγάλο μου πάθος.
q Ο σκοπός είναι βασική προϋπόθεση για να επιτύχεις, γιατί όταν στοχεύεις ψηλά, είναι σίγουρο ότι θα βρεις το μπόι σου. Έτσι κι εγώ, πάντοτε ήθελα να γίνω δημοσιογράφος ή συγγραφέας. Στη δημοσιογραφία μπήκα το 1964, έχοντας μια εμμονή στο πολιτιστικό ή καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Διέθετα πολύ μεράκι και αγάπη κι είχα ένα δέος γι’ αυτό το επάγγελμα, αλλά και τους ανθρώπους του. Έως το 1967 εργαζόμουν στην εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή». Άμισθος τους πρώτους μήνες. Ο αρχισυντάκτης ήταν από την αρχή σαφής: «Είμαστε μια φτωχή εφημερίδα – δεν υπάρχει περίπτωση να πάρεις χρήματα, γιατί δεν υπάρχουν». Ζήτησα, και μου έγινε η χάρη, να ασχοληθώ με τα καλλιτεχνικά. Και τότε βρέθηκα ανάμεσα σε μια σπουδαία παρέα. Ήταν κυρίως κινηματογραφιστές που είχαν σπουδάσει στο Παρίσι, κι επειδή δεν είχαν ακόμη τη δυνατότητα να κάνουν ταινίες, βιοπορίζονταν γράφοντας κριτικές και κάνοντας μεταφράσεις. Ήταν η Τώνια Μαρκετάκη, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Βασίλης Ραφαηλίδης, ο Φώτος Λαμπρινός. Και από δημοσιογράφους ο Φώντας Λάδης και η Βεατρίκη Σπηλιάδη. Εγώ ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές – μέχρι και τσιγάρα τούς αγόραζα. Επίσης, ακολουθούσα τους δημοσιογράφους, παρατηρούσα και ρωτούσα λεπτομέρειες. Τον Ιανουάριο του 1965 με έβαλαν στο μισθολόγιο και σε περίπου έναν χρόνο, με την αποχώρηση της Μαρκετάκη και του Λάδη, και καθώς είχα μάθει όλη τη διαδικασία της έκδοσης, μου ανέθεσαν την ευθύνη των καλλιτεχνικών.
Δημοσιογράφος συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Δημητσάνα Αρκαδίας, μένει στην Αγία Παρασκευή.
ΓΚΙΏΝΗΣ
q Γεννήθηκα το 1939 στη Δημητσάνα της Αρκαδίας, ένα ιστορικό χωριό της Πελοποννήσου. Τόπος ορεινός,
q Στη συνέχεια βρέθηκα στο εξωτερικό, λόγω χούντας, αρχικά στη Γαλλία και μετέπειτα στον Καναδά, όπου έμεινα μέχρι το 1973, ως συνεργάτης σε ελληνόφωνα έντυπα. Συνεκδότης με τον Φώντα Λάδη του περιοδικού «Τετράδιο» από το 1974 έως το 1976. Επίσης, στην «Αυγή» για έναν χρόνο (1974-1975) και στην «Ελευθεροτυπία» από την έκδοσή της, το 1975, μέχρι το 2011 –πάντα στα πολιτιστικά–, ενώ για εφτά χρόνια, το διάστημα 1976-1983, ήμουν στο ρεπορτάζ της τηλεοπτικής εκπομπής «Παρασκήνιο».
q Ανήκω στους δημοσιογράφους που είχαν την καλή τύχη να εργάζονται στην «Ελευθεροτυπία» –όλοι ήθελαν να δουλέψουν σε αυτό το μαγαζί–, δίπλα σε κορυφές της ελληνικής δημοσιογραφίας. Τότε ο κόσμος τούς γνώριζε από τα γραπτά τους και όχι από την εικόνα τους. Ήταν, κατά την εκτίμησή μου, τα καλύτερα της δουλειάς μας, πριν πάρει την κάτω βόλτα.
q Η «Ελευθεροτυπία» ήταν μια ανοιχτή εφημερίδα και μια προοδευτική απάντηση της εποχής. Φτιάχτηκε από ένα μείγμα ανθρώπων που προέρχονταν από τη «Μεσημβρινή», την «Απογευματινή», αλλά και δημοσιογράφων που συνέβαλαν πλήρως στην πολυφωνία της. Στον βαθμό που ήμασταν καλά πληροφορημένοι, η εφημερίδα μάς επέτρεπε να έχουμε διαφορετική άποψη. Ο εκδότης μας, Κίτσος Τεγόπουλος, έλεγε: «Κατά την κρίση σου». Δεν μας είπε ποτέ «μη γράψεις γι’ αυτόν ή εκείνον». Ένας άνθρωπος συζητήσιμος, που σε άκουγε και έδινε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανεξάρτητη γνώμη. Όταν, πολλές φορές, του έκαναν παράπονα γι’ αυτά που έγραφα, μου έλεγε: «Ενημέρωσέ με κι εμένα, βρε παιδί μου, μη νομίζουν ότι δεν διαβάζω την εφημερίδα».
AΘΗΝΑΊΟΙ
q Πολυάριθμα τα επιτεύγματα της «Ελευθεροτυπίας»: το καινούργιο που έφερε στον ελληνικό Τύπο, οι «πρωτιές»
12 lifo – 28.5.20
και, κυρίως, η απέραντη αίσθηση ελευθερίας. Ειδικότερα για το τελευταίο, θεωρώ τιμή μου το γεγονός ότι ο μακροβιότερος διευθυντής της, Σεραφείμ Φυντανίδης, ο οποίος ούτε αυτός υπαγόρευε στους συντάκτες να γράψουν ή να μη γράψουν κάτι υπέρ ή κατά, στο βιβλίο του 31 Αξέχαστα Χρόνια επικαλείται «τη δική μου μαρτυρία» για την ελευθερία που υπήρχε στην εφημερίδα. Φανταστείτε ότι το καλλιτεχνικό τμήμα, που είχα αναλάβει ως αρχισυντάκτης και στο οποίο έδινε τεράστια έμφαση η εφημερίδα, ήταν από τα πολυπληθέστερα, με είκοσι συντάκτες, δέκα ρεπόρτερ και δέκα κριτικούς, που κάλυπταν όλους τους καλλιτεχνικούς χώρους. Ήταν πολύ ωραία, ήμασταν μια οικογένεια. Περνώντας πρόσφατα από τα έρημα γραφεία στον Νέο Κόσμο με έπιασε μια μελαγχολία για τη δύση αυτής της εφημερίδας.
q Ως δημοσιογράφος, δεν μου άρεσε να αδικώ κάποιον. Όλοι είχαμε την αίσθηση ότι προσφέραμε κάτι σε αυτό το πράγμα που λέγεται πολιτισμός. Δεν ήθελα να βγω στη σύνταξη ποτέ. Τη θεωρούσα προθάλαμο του θανάτου. Αλλά στην Ελλάδα όλα στηρίζονται στις μονάδες. Έτσι, αφού πέθανε ο Τεγόπουλος, «έφυγε» ο Φυντανίδης και κάποια στιγμή είδα και τη νέα ιδιοκτήτρια του μαγαζιού, τη Μάνια Τεγοπούλου, να εισβάλλει ως οδοστρωτήρας, αποφάσισα να φύγω. Η μεγάλη μάστιγα σε αυτόν τον τόπο είναι οι μεσάζοντες και οι ανεπαρκείς κληρονόμοι.
q Φρόντισα να απέχω απ’ όσους με έβλεπαν ως διεκπεραιωτή των δημοσίων σχέσεών τους. Δεν με ενδιέφερε ποτέ η δημοσιοσχετίστικη ειδησεογραφία και η κολακεία, αλλά η προβολή και η υπεράσπιση μιας καλής δουλειάς, η αποκάλυψη, το σχόλιο και η ψυχαγωγία. Θεωρώ ότι καίριο πλήγμα στο πολιτιστικό ρεπορτάζ έχουν φέρει τα γραφεία δημοσίων σχέσεων, τα επονομαζόμενα δελτία Τύπου και οι «κατά παραγγελία» συνεντεύξεις.
q Στις μέρες μας δεν υπάρχουν εκδότες σαν τον Τεγόπουλο, τον Λαμπράκη, τη Βλάχου, τον Μπότση, τον Κόκκα, τον Αθανασιάδη, που μόνο με εκδόσεις ασχολούνταν. Τώρα, στον χώρο των ΜΜΕ έχουν εισαχθεί κυρίως επιχειρηματίες, που χρησιμοποιούν τον Τύπο ως μοχλό πίεσης για τις δουλειές τους. Όταν διαθέτεις έναν τηλεοπτικό σταθμό, μια ποδοσφαιρική ομάδα και δυο εφημερίδες, προφανώς είσαι κυβέρνηση. Διαθέτεις τεράστια ισχύ, σε τέτοιον βαθμό που το τελευταίο πράγμα που σε ενδιαφέρει είναι η ενημέρωση.
απο τον γιάννη πανταζόπουλο φωτογραφιeσ: παρισ ταβιτιαν
τυποσ Τώρα, στον χώρο των ΜΜΕ έχουν εισαχθεί κυρίως επιχειρηματίες, που χρησιμοποιούν τον Τύπο ως μοχλό πίεσης για τις δουλειές τους. Όταν διαθέτεις έναν τηλεοπτικό σταθμό, μια ποδοσφαιρική ομάδα και δυο εφημερίδες, προφανώς είσαι κυβέρνηση. Διαθέτεις τεράστια ισχύ, σε τέτοιον βαθμό που το τελευταίο πράγμα που σε ενδιαφέρει είναι η ενημέρωση.
28.5.20 – lifo
13
έντυπα. Είναι δέσμιοι της υπερπληροφόρησης. Σήμερα όλοι δηλώνουν δημοσιογράφοι. Στα χρόνια τα δικά μου οι εφημερίδες ήταν δεκατέσσερις συν δύο αθλητικές. Σήμερα αποτελούν ένα ατέλειωτο σούπερ μάρκετ. Επιλέγεις την εφημερίδα ρωτώντας τον περιπτερά ποιες προσφορές συνοδεύουν την έκδοση. Μάλιστα, μου έκανε εντύπωση αυτές τις μέρες ότι έδιναν δώρο μάσκες. Αστειότητες. Και, φυσικά, όταν λες ότι είσαι δημοσιογράφος, η πρώτη ερώτηση που σου κάνουν είναι «σε ποιο κανάλι δουλεύεις;». Χάθηκε το κύρος και η αίγλη του επαγγέλματος. Πάντα ήμουν μαθητής. Για μένα, η εφημερίδα αποτελεί ένα σχολείο. Και ο δημοσιογράφος πρέπει να έχει συνείδηση της αποστολής του, να εκπαιδεύεται διαρκώς και να ξεχωρίζει για το δικό του, προσωπικό ύφος. Να μην εκμεταλλεύεται τη δυνατότητα που του δίνεται να έχει τον τελευταίο λόγο.
q Κατά τη διάρκεια της δημοσιογραφικής μου πορείας στην «Ελευθεροτυπία» υπήρξαν φορές που ζητήθηκε η απόλυσή μου. Για παράδειγμα, ο Μάνος Χατζιδάκις, ένας άνθρωπος της προσφοράς, ο οποίος γνώρισε μια δόξα που ξεπέρασε τα στενά όρια αυτού του τόπου και έγινε από τα ελάχιστα σημεία αναφοράς της Ελλάδας, είχε ενοχληθεί κάποτε γιατί υπερασπιζόμουν ένα νομοσχέδιο που έγινε νόμος αργότερα και αφορούσε τα πνευματικά δικαιώματα. Μάλιστα, είχε προχωρήσει σε παρεμβάσεις ακόμη και στη διεύθυνση της εφημερίδας, ζητώντας την απόλυσή μου. Επιπροσθέτως, γνωρίζοντας ότι έχω παντρέψει τον Γιώργο Νταλάρα, σημείωνε σαρκαστικά ότι «ευνοώ» τις κουμπαριές μου. Τότε είχα ένα «υστερόγραφο» στην εφημερίδα κι έγραψα: «Αν νομίζει ο κ. Χατζιδάκις ότι με το να γίνουμε κουμπάροι θα έχει καλύτερη μεταχείριση, ευχαρίστως να τον παντρέψω».
Δημήτρης Γκιώνης
q Η σημερινή εποχή είναι τελείως διαφορετική από τη δική μου. Διαφορετικά τα πρότυπα. Ελάχιστοι διαβάζουν
q Μια άλλη φορά, όταν εκδότης ήταν ο Θανάσης Τεγόπουλος, ήθελε με το ζόρι να μου φορτώσει στο τμήμα του καθημερινού φύλλου έναν γνωστό κριτικό τέχνης. Όμως δεν του είχα καμία εμπιστοσύνη, παρά τις ικανότητές του. Επίσης, ήμουν ενάντια στο να έχουν στήλη άνθρωποι που δεν είναι επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Κάποια στιγμή με φωνάζει ο Φυντανίδης για να μου πει ότι ο Θανάσης Τεγόπουλος ήθελε να του παραχωρήσω μια σελίδα. Επέμεινα στη διαφωνία μου. Με καλεί στο γραφείο του ο Τεγόπουλος και εξακολουθεί να μου ζητά –και με αυστηρό ύφος– να δώσω μια σελίδα σε αυτόν τον κριτικό, για να σχολιάζει την επικαιρότητα ποικιλοτρόπως, ως άλλος Μποστ. Του απάντησα «θα το κάνω μόνο αν με διατάξετε». Αργότερα με παραδέχτηκε ο Τεγόπουλος, αφού εκείνος ήταν από τους πρώτους που έφυγαν για να πάνε στον «Ελεύθερο Τύπο», όταν τον αγόρασε η Γιάννα Αγγελοπούλου.
q Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά τεράστιες προσωπικότητες και να κάνω περισσότερες από 1.000 συνεντεύξεις. Δύο πρόσωπα που ξεχωρίζω στη διάρκεια των ετών είναι η Μελίνα Μερκούρη και ο Μίκης Θεοδωράκης. Η καλύτερη δημοσιογραφική αποστολή ήταν το ταξίδι στην Κούβα το 1981 και στη Νικαράγουα μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη. Ήταν τότε οι Σαντινίστας. Ζήσαμε μια αξέχαστη εμπειρία και γνωρίσαμε τον Φιντέλ Κάστρο. Ένα θηρίο, ο μεγαλύτερος επαναστάτης. Βγάλαμε φωτογραφίες μαζί του, γιατί κανείς δεν θα πίστευε ότι τον γνωρίσαμε. Με τον Μίκη, φυσικά, δεν έλειψαν και οι εντάσεις με αφορμή δημοσιεύματά μου και υπήρχαν περίοδοι που κάναμε πολλά χρόνια να μιλήσουμε. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αναγνωρίζω το τεράστιο έργο του, την παρρησία του και τη διαύγεια της σκέψης του.
q Ο πολιτισμός ήταν πάντα στο πολιτικό περιθώριο. Στον τόπο μας οι σημαντικότερες αξίες θα έπρεπε να είναι ο πολιτισμός, ο τουρισμός και ο αθλητισμός. Καμία κυβέρνηση δεν νοιάστηκε για τον πολιτισμό, με εξαίρεση τη Μελίνα Μερκούρη, την –επί οκτώ χρόνια– πρώτη και μακροβιότερη γυναίκα υπουργό Πολιτισμού, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Και αυτό χάρη στην προσωπική της αίγλη, διεθνώς. Από καταβολής του, το υπουργείο αυτό, που η Μελίνα το χαρακτήριζε «βαριά βιομηχανία» και έκτοτε το επαναλαμβάνουν πολλοί, σιτιζόταν, και εξακολουθεί να σιτίζεται, με τη μισή περίπου μονάδα του κρατικού προϋπολογισμού. Άκαρποι οι αγώνες της να φτάσει στη μία μονάδα – «τότε θα μπορούσαν να γίνουν θαυμάσια έργα» έλεγε. Σε μια συνέντευξη που της είχα πάρει για την «Ελευθεροτυπία», το 1982, τον πρώτο χρόνο της ως υπουργού Πολιτισμού, μου είχε πει: «Εγώ πιστεύω ότι το υπουργείο Πολιτισμού, το θέλουμε - δεν το θέλουμε, παίζει έναν τεράστιο ρόλο στην προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό και πιστεύω ότι μπορεί και μεγάλα αιτήματα μεγάλης εθνικής σημασίας να προωθήσει».
q Παραμένω οπαδός της ρομαντικής αριστεράς, που, δυστυχώς, δεν υπάρχει σήμερα. Η αριστερά δεν είναι πλέον αυτό που ήταν κάποτε. Γνώρισα κατά καιρούς αριστερούς με δεξιά συμπεριφορά και δεξιούς με αριστερή αντίληψη. Στην ελληνική κοινωνία με δυσαρεστεί η απουσία αγωγής. Είμαστε ένας λαός ανάγωγων. Από τον ακατανόητο εκνευρισμό στις καθημερινές διαδρομές, το ύψωμα ενός τοίχου για να κόψει τη δική σου θέα, μέχρι την έλλειψη διάθεσης να ευχαριστήσεις και να σεβαστείς τον άλλον. Ζούμε σε μια πόλη όπου δεν ξέρεις ποιος κατοικεί δίπλα σου. Κανένα ενδιαφέρον για τον διπλανό, μια αδιαφορία, αλλά και μια τάση για αποξένωση. Ωστόσο, την Αθήνα την αγαπώ, γιατί είναι το μέρος που μου έδωσε τη δυνατότητα να γίνω αυτό που ήθελα.
q Ποτέ δεν έκανα μεγάλη ζωή. Δεν πίνω, δεν καπνίζω και δεν οδηγώ. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα οφίτσια. Ήμουν πάντοτε χαμηλών τόνων. Στους ανθρώπους εκτιμώ την εντιμότητα, τη συνέπεια και το χιούμορ. Και στη ζωή θεωρώ ότι μετρούν πολύ οι φιλικές σχέσεις. Άλλωστε, τους φίλους τούς επιλέγεις. Με ενοχλεί η αχαριστία. Και πληγώθηκα, κυρίως από ανθρώπους που βοήθησα. Αλλά δεν βαριέσαι...
Θεωρώ ότι καίριο πλήγμα στο πολιτιστικό ρεπορτάζ έχουν φέρει τα γραφεία δημοσίων σχέσεων, τα επονομαζόμενα δελτία Τύπου και οι «κατά παραγγελία» συνεντεύξεις.
q «Ποτέ δεν με απασχόλησαν τα αναπάντητα ερωτήματα: η ύπαρξη του Θεού, η μετά θάνατον ζωή. Δεν μπορώ να αποδείξω ούτε την ύπαρξη ούτε την ανυπαρξία τους» έλεγε η Έλλη Αλεξίου και το ασπάζομαι πλήρως. Σέβομαι την πίστη του άλλου, αρκεί κι ο άλλος να μη μου επιβάλλει αυτό που πρεσβεύει. Με τη σύζυγό μου, Μαρία, γνωριστήκαμε και παντρευτήκαμε στον Καναδά. Είμαστε μαζί 49 χρόνια και έχουμε αποκτήσει έναν γιο. Η ανοχή και οι αμοιβαίες υποχωρήσεις είναι το πολύτιμο μυστικό μιας πολυετούς σχέσης. Με τη γυναίκα μου δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ. Σήμερα δεν υπάρχει αποτύπωμα στις ανθρώπινες σχέσεις. Η ηλεκτρονική εποχή έχει αφανίσει τη μνήμη.
q Με τρομάζει η ανημποριά, η καθήλωση, το γήρας, η φθορά, αλλά όχι ο θάνατος. Για να θυμηθώ πάλι κάτι
ΙNFO
Το βιβλίο του Δημήτρη Γκιώνη, Για τέσσερις λόγους... – Ο Καζαντζάκης - Μια μητέρα - Αγάπη χειρόγραφη - Ένας γάτος, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγκυρα.
14 lifo – 28.5.20
που έλεγε η «γερόντισσά» μου, Έλλη Αλεξίου: «Γεννήθηκα, μεγάλωσα, πρέπει να “φεύγω”. Δηλαδή, αν μου έλεγες ότι θα μείνω αθάνατη, θα το έβλεπα σαν ένα παράδοξο φαινόμενο: να μείνω αθάνατη για να κάνω τι;». Εξακολουθώ να γράφω, να γυμνάζομαι και να διαβάζω. Από αυτά αντλώ δύναμη. Εξάλλου τα δυσκολότερα χρόνια του βίου μου τα πέρασα συντροφιά με τα βιβλία. Έκανα περισσότερα απ’ όσα ήθελα. Έμαθα ότι το πρώτιστο στην πορεία της ζωής μας είναι η ηθική ακεραιότητα, η ειλικρίνεια και η εντιμότητα. Και να είσαι χρήσιμος έναντι των άλλων.
αφιέρωμα
19 ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ Δ Ι Α ΒΑΣΟΥ Μ Ε ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
28.5.20 – lifo
15
ΣΠΑΝΙΟΣ
William Carlos Williams Ο Ουίλιαμ Κάρλος Ουίλιαμς μπορεί να έχει μεταφραστεί ελάχιστα στα ελληνικά, αλλά είναι ένας σπουδαίος ποιητής και συγγραφέας που αφηγείται ιστορίες με τρόπο μοναδικό. Μοναδικό είναι επίσης το βιβλίο του Ιστορίες ενός γιατρού, ανθολογημένες από τον Robert Coles (Αρμός), στο οποίο ξεδιπλώνει με μεγάλη συγγραφική μαεστρία την ταυτόχρονη ευαισθησία και σκληρότητα της ιατρικής στις φτωχές εργατικές κοινότητες της Αμερικής και μας αποκαλύπτει την εικόνα μιας πλευράς της χώρας του αποκλεισμένης από το αμερικανικό όνειρο. Οι Ιστορίες ενός γιατρού αποτελούνται από δεκατρείς από τις ιστορίες του Ουίλιαμς (τις εμπειρίες του ως γιατρού), έξι ποιήματα και ένα κεφάλαιο από την αυτοβιογραφία του, που συνδέει τους κόσμους της ιατρικής και της λογοτεχνίας, μια εισαγωγή του Robert Coles και μια τελευταία σημείωση του γιου του Ουίλιαμ για τον διάσημο πατέρα του. Πέρα από υψηλή λογοτεχνία, οι Ιστορίες ενός γιατρού είναι μια μαρτυρία γραμμένη από έναν γιατρό που νοιαζόταν για τους ανθρώπους και ήξερε να διακρίνει όλες τις αποχρώσεις της ανθρωπιάς, των αντοχών και των ορίων τους στον εαυτό του και στους άλλους. Χωρίς διακρίσεις και χωρίς υποκρισίες.
συγγραφεασ
William Carlos Williams τιτλοσ
Ιστορίες ενός γιατρού μεταφραση Ειρήνη Παπαθανασίου πρόλογος Γιάννης Ζέρβας εκδοσεισ Αρμός
1 16 lifo – 28.5.20
artwork απο την ομωνυμη ταινια
— M. Hulot
2 Το κλασικό βιβλίο του Χάντερ Σ. Τόμσον για την αναζήτηση του αμερικανικού ονείρου επανεκδίδεται. «Είχε φτάσει η στιγμή για μια αγωνιώδη επανεκτίμηση της όλης σκηνής» λέει ο αφηγητής της γεμάτης παραισθητικές εκρήξεις δημοσιογραφικής νουβέλας του Χάντερ Σ. Τόμσον, που αρχικά δημοσιεύτηκε στις σελίδες του περιοδικού «Rolling Stone» το 1971. Είχε φτάσει ο καιρός να αναμετρηθεί και πάλι ο γκουρού της λεγόμενης gonzo δημοσιογραφίας με την «κτηνώδη πραγματικότητα» του αμερικανικού ονείρου και τις σπαταλημένες υποσχέσεις της αντικουλτούρας των ’60s. Το βιβλίο είναι μια μυθοπλαστική εν μέρει εκδοχή των δύο ταξιδιών που έκανε ο Τόμσον παρέα με τον φίλο του Όσκαρ Ζέτα Ακόστα από το Λος Άντζελες στο Λας Βέγκας, φορτωμένοι με ναρκωτικές ουσίες, κυριολεκτικά όλων των ειδών. Το χάος που συμβαίνει στο πέρασμά τους λειτουργεί στον αναγνώστη ως υπερηχητικό ταξίδι στα πιο περίεργα σκηνικά που μπορεί να διανοηθεί κανείς, ενώ στο προσκήνιο παραμονεύει διαρκώς η πραγματικότητα μιας χώρας και μιας κουλτούρας σε αποσύνθεση, να προσπαθεί να απεμπλακεί επιτέλους από τον εφιάλτη του Βιετνάμ. Μία από τις πιο ενθουσιώδεις αποτιμήσεις της κληρονομιάς του βιβλίου ανήκει στον Άντονι Μπουρντέν, ο οποίος είχε δηλώσει για την αγρίως γλαφυρή και συναρπαστικά υπερβολική πρόζα του Τόμσον: «Μου έδειξε έναν νέο τρόπο να βλέπω και να σκέφτομαι τα πράγματα… έναν νέο τρόπο ζωής. Συγχρόνως, μου κληροδότησε μια εφ’ όρου ζωής αγάπη για το μελόδραμα, τα σχήματα υπερβολής, την έντονη εικονογραφία και τον πληγωμένο ρομαντισμό». — Δημήτρης Πολιτάκης
Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΔΎΟ ΠΌΛΕΩΝ ΤΟΥ Ντίκενς ΣΕ ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
συγγραφεασ
Χάντερ Σ. Τόμπσον τιτλοσ
Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας
Φόβος και Παράνοια ΣΤΟ ΛΑΣ ΒΈΓΚΑΣ μεταφραση Αλέξης Καλοφωλιάς εκδοσεισ Πατάκη
« Ήταν οι καλύτεροι καιροί, ήταν οι χειρότεροι καιροί, ήταν η εποχή της σοφίας, ήταν η εποχή της ανοησίας, ήταν τα χρόνια της πίστης, ήταν τα χρόνια της δυσπιστίας, ήταν η εποχή του Φωτός, ήταν η εποχή του Σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας, ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε τα πάντα μπροστά μας, δεν είχαμε τίποτα μπροστά μας, πηγαίναμε όλοι γραμμή για τον Παράδεισο, πηγαίναμε γραμμή όλοι προς την αντίθετη κατεύθυνση – κοντολογίς, η περίοδος εκείνη έμοιαζε τόσο πολύ με την τωρινή, που κάποιες από τις πιο θορυβώδεις αρχές της επέμεναν, για καλό ή για κακό, να γίνεται αντιληπτή με ακραίες αντιθέσεις μονάχα». Η εμβληματική αυτή αρχή, σε ωραία απόδοση από τον Μιχάλη Μακρόπουλο, έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία της λογοτεχνίας, μετατρέποντας το μνημειώδες αυτό έργο του Ντίκενς σε ανάγνωσμα κλασικό. Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτό που καθιστά την Ιστορία δύο πόλεων κατεξοχήν συμβολικό μυθιστόρημα για τις πολεμικές, ερωτικές ή κοινωνικές συγκρούσεις: είναι ότι συνιστά το κρεσέντο του δημιουργικού οίστρου του συγγραφέα, αλλά και της εσωτερικής του αγανάκτησης, κάτι που έκανε τον κριτικό Χάρολντ Μπλουμ να το θεωρήσει διαφορετικό από τα υπόλοιπα μυθιστορήματα χαρακτήρων του Ντίκενς και άλλους στρατευμένους συγγραφείς, όπως ο Όργουελ, να γράψουν σελίδες για την πολυεπίπεδη επίδρασή του. Το έργο, που γράφτηκε σε συνέχειες το 1859, μιλάει για τις ματωμένες μέρες του πολέμου, τόσο στην Αγγλία όσο και στη Γαλλία, την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης και τις πολυεπίπεδες συνέπειές του στην προσωπικότητα και στη μοίρα των ηρώων. — Τίνα Μανδηλαρά
3
συγγραφεασ
Τσαρλς Ντίκενς τιτλοσ
Ιστορία δύο πόλεων μεταφραση Μιχάλης Μακρόπουλος εκδοσεισ Ψυχογιός 28.5.20 – lifo
17
ΤΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΌ, ΒΡΑΒΕΥΜΈΝΟ ΜΥΘΙΣΤΌΡΗΜΑ ΤΗΣ
Bernardine Evaristo
συγγραφεασ
Bernardine Evaristo τιτλοσ
Κορίτσι, Γυναίκα, Άλλο μεταφραση Ρένα Χατχούτ εκδοσεισ Gutenberg
4 18 lifo – 28.5.20
Για πρώτη φορά μαύρη γυναίκα κερδίζει το βραβείο Booker, σπάζοντας όχι μόνο το φράγμα των προκαταλήψεων αλλά και όλων των στοιχημάτων, που ελάχιστα υπολόγισαν τη νίκη της: μετά τον περίφημο Γαλατά της Άννα Μπερνς –το οποίο κυκλοφορεί επίσης από τον Gutenberg– η Λονδρέζα νιγηριανής καταγωγής Εβαρίστο κέρδισε το πρόσφατο, πολυσυζητημένο βραβείο για ένα εντυπωσιακό, πολυφωνικό μυθιστόρημα. «Ένα μυθιστόρημα για τις καθημερινές μάχες σύγχρονων γυναικών διαφόρων ηλικιών και κοινωνικών τάξεων, αλλά και την αγάπη, τη χαρά και τη φαντασία» σύμφωνα με την «Guardian», ένα βιβλίο που μέσα από την πρωτοποριακή του πρόζα και το ξεδίπλωμα δώδεκα διαφορετικών φωνών αποδεικνύει τι σημαίνει να είσαι «μαύρη, γυναίκα στη Βρετανία τα τελευταία 100 χρόνια». Για την ακρίβεια, οι φωνές αντιστοιχούν στις ιστορίες δώδεκα γυναικών, κυρίως μαύρων, πρώτης και δεύτερης γενιάς μεταναστών στη Μεγάλη Βρετανία: άλλες πολύ νέες, άλλες μεσήλικες, άλλες ηλικιωμένες, πλούσιες και φτωχές, με διαφορετικούς χαρακτήρες, διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, διαφορετική παιδεία, διαφορετικά επαγγέλματα και φιλοδοξίες, έχουν βιώσει από μικρή ηλικία τις κοινωνικές διακρίσεις, τη ρατσιστική συμπεριφορά, τις καθημερινές δυσκολίες σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη κοινωνία. Με τον δικό της τρόπο η καθεμιά αναδιφά το παρελθόν σε ένα παιχνίδι αυτεπίγνωσης, ελπίδας και απελπισίας, προσπαθώντας να προσδιορίσει όχι μόνο την περιπλεγμένη της ταυτότητα αλλά και τον τρόπο που προσδοκά και σχεδιάζει εφεξής το μέλλον. Με το βιβλίο αυτό η Εβαρίστο κέρδισε την εκτίμηση κοινού και κριτικών, κατακτώντας τελικά –εξ ημισείας με τη Μάργκαρετ Άτγουντ– την ύψιστη διάκριση του βραβείου Booker. Κόρη λευκής Αγγλίδας και Νιγηριανού, η Εβαρίστο γεννήθηκε το 1959 και μεγάλωσε στο Λονδίνο, όπου ζει και σήμερα διδάσκοντας δημιουργική γραφή και κερδίζοντας πλήθος βραβεία.
— Τίνα Μανδηλαρά
συγγραφεασ
Τζέφρυ Ευγενίδης τιτλοσ
Αυτόχειρες Παρθένοι μεταφραση Άννα Παπασταύρου εκδοσεισ Πατάκη
Λίγα λογοτεχνικά ξεκινήματα (και λίγες κινηματογραφικές μεταφορές τους) έχουν αφήσει τόσο ισχυρό αποτύπωμα στην generation X και στους millennials όσο οι Αυτόχειρες Παρθένοι του Τζέφρυ Ευγενίδη. Η ιστορία των πέντε αδερφών Λίσμπον, που αυτοκτονούν «θεαματικά» όλες στη διάρκεια ενός χρόνου στη νωχελική ’70s suburbia του Ντιτρόιτ, σύστησε στα ’90s μία από τις πιο ηχηρές φωνές της σύγχρονης αμερικανικής λογοτεχνίας, έστρωσε τον δρόμο για τον θρίαμβο (και το Πούλιτζερ) που θα ακολουθούσε μερικά χρόνια μετά με το Middlesex, έστησε την κινηματογραφική καριέρα της Σοφία Κόπολα, ενώ το σάουντρακ των Air που έντυσε την ταινία της στοίχειωσε μια για πάντα την απόδοση της εφηβείας στη μεγάλη οθόνη. Τώρα, το ντεμπούτο του Ευγενίδη είναι έτοιμο να συνδιαλαγεί εκ νέου με το ελληνικό κοινό, καθώς ο Πατάκης, που από καιρό εκδίδει τα βιβλία του, προχώρησε σε νέα μετάφραση, την οποία υπογράφει η Άννα Παπασταύρου. Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που η κ. Παπασταύρου καταδύεται στο σύμπαν του Ευγενίδη. Αρχής γενομένης από τη δική της μετάφραση του Middlesex (2005), που αναθεωρήθηκε από την ίδια προτού επανεκδοθεί το 2014 από τον Πατάκη, και στη συνέχεια, έχοντας αναλάβει το τρίτο του μυθιστόρημα, το Σενάριο Γάμου (2012), τη συλλογή διηγημάτων με τίτλο Δελτία Παραπόνων (2018), αλλά και την ανθολογία του με κείμενα σπουδαίων συγγραφέων για τον έρωτα και πρόλογο του ίδιου, με τίτλο Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε (2009), η μεταφράστρια επιστρέφει τώρα στη νεότητα του συγγραφέα, ακολουθώντας μια πορεία ελαφρώς αντίστροφη ως προς τη συγγραφική του ωριμότητα. Η γλώσσα του Ευγενίδη, όπως επιβεβαιώνει η κ. Παπασταύρου, είναι πολύ προσωπική και πλούσια, επειδή είναι ένας άνθρωπος με καταβολές από πολλές μεριές του πλανήτη: έχει καταγωγή ελληνική, μικρασιατική και έχει ζήσει στην Αμερική και στη Γερμανία, στοιχεία που αντανακλώνται στην προσωπικότητά του. «Βέβαια, η γραφή του είναι αμερικανική. Ακριβώς επειδή είναι ένας άνθρωπος πολύ διαβασμένος, έχει στοιχεία που πρέπει να τα αναζητήσει και να τα ανακαλύψει κανείς, ειδικά στο Middlesex, που περιείχε ζητήματα ιατρικής και ταυτότητας φύλου». Οι Αυτόχειρες Παρθένοι, όμως, είναι ένα βιβλίο πολύ διαφορετικό από το Middlesex –που ήταν πιο βαθύ, πιο δυσπρόσιτο, ενδεχομένως– και πιο μεγάλο σε έκταση. Έχοντας εκδοθεί όταν ο συγγραφέας ήταν μόλις 33 ετών, φέρει το στίγμα της νεότητας του Ευγενίδη, σύμφωνα με την κ. Παπασταύρου. « Έχει γραφτεί από έναν νέο άνθρωπο και μιλά για νέους ανθρώπους, και μάλιστα σε ένα περιβάλλον από αυτά τα ασφυκτικά οικογενειακά που μπορεί κανείς να δει όχι μόνο στην Αμερική αλλά και στην Ελλάδα. Έχει πολλά στοιχεία που το κάνουν προσιτό και αγαπητό στο ελληνικό κοινό, παρότι το θέμα του είναι πολύ σκοτεινό. Περιλαμβάνει όλες αυτές τις βαθιές ανησυχίες των νέων και μπορεί κανείς να βρει τον εαυτό του μέσα σε αυτό, ζητήματα που τον απασχολούν – φυσικά όχι για να οδηγηθεί σε ακραίες λύσεις αλλά, ίσα-ίσα, κατασταλάζοντας, να δει πόσο ανώφελα και ανούσια είναι τα αίτια που οδηγούν κάποιον σε μια απονενοημένη πράξη και να ανασκευάσει, να πιστέψει στην αξία της ζωής. Δείχνει το δέσιμο αυτών των πέντε κοριτσιών και την απόλυτη ανάγκη τους για μια φυσιολογική ζωή που δεν μπόρεσαν να έχουν, την ασφυξία που ένιωθαν με τη συμπεριφορά του πατέρα και την υποκρισία του κοινωνικού περίγυρου. Από κει και πέρα, η γλώσσα είναι κι εδώ περίτεχνη, δηλαδή δεν είναι η γλώσσα ενός νεαρού, πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Είναι μια απόλαυση να ερμηνεύω και να μεταφέρω τη γλώσσα του Τζέφρυ Ευγενίδη». — Αλέξανδρος Διακοσάββας
ñ Στιγμιότυπο από την ομώνυμη ταινία που σκηνοθέτησε η Σοφία Κόπολα.
5
«Αυτόχειρες Παρθένοι»
ΤΟ ΘΡΥΛΙΚΌ ΝΤΕΜΠΟΎΤΟ ΤΟΥ ΤΖΈΦΡΥ ΕΥΓΕΝΊΔΗ ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΙ ΣΕ ΝΈΑ ΜΕΤΆΦΡΑΣΗ 28.5.20 – lifo
19
Η ΥΠΌΓΕΙΑ ΔΎΝΑΜΗ ΤΗΣ Χαν Γκανγκ
συγγραφεασ
Χαν Γκανγκ τιτλοσ
Η Χορτοφάγος μεταφραση Αμαλία Τζιώτη εκδοσεισ Καστανιώτη
Η Γιονγκ Χίε –μια ξεκάθαρα θηλυκή εκδοχή του Γκρέγκορ Σάμσα– είναι από τις γυναίκες που δεν θα έδιναν ποτέ κανένα δικαίωμα στην άκρως ελεγκτική κοινωνία, στον σύζυγο, στην οικογένεια: παντρεμένη με έναν σκληρά εργαζόμενο άντρα, μέση νοικοκυρά χωρίς μεγάλες ανησυχίες, επιδερμική αναγνώστρια βιβλίων. Μέχρι που κάποια στιγμή βλέπει ένα όνειρο, το οποίο σταδιακά μετατρέπεται σε εμμονικό εφιάλτη, και αποφασίζει να γίνει χορτοφάγος, φτάνοντας σε μια μέρα να πετάξει όλα τα αποθέματα του κρέατος, δερμάτινα είδη κ.λπ. και να καταστεί έτσι μια μοναχική αποσυνάγωγος για ένα περιβάλλον το οποίο αρνείται να κατανοήσει και να δεχτεί την απόφασή της. Ο σύζυγος απορεί, ο πατέρας της αντιδρά με βία, το περιβάλλον της εξανίσταται και μόνο ο αδερφός της, ως εκκεντρικός καλλιτέχνης, δείχνει να εμπνέεται από αυτήν τη βιο-φασματική μετατροπή της σε κομμάτι της φύσης-δέντρο, όπως θα ήθελε να είναι η ίδια. Η ιστορία καταλήγει σε μια ιδιωτική κλινική, όπου η απονενοημένη πλέον χορτοφάγος συνομιλεί με τα μόνα στοιχεία που είναι ικανά να την καταλάβουν: τα στοιχειά της φύσης και τα δέντρα. Η ανάγκη της βραβευμένης με Booker συγγραφέως Χαν Γκανγκ να μιλήσει μετωνυμικά ή μέσα από τη λογοτεχνία για μια κοινωνία που φέρει το ανθρωποφαγικό στίγμα στους κόλπους της με τα διαρκή φαινόμενα βίας και τη μετάλλαξή της σε μια υστεροκαπιταλιστική χώρα χωρίς ξεκάθαρη ταυτότητα (βλέπε και τη νοτιοκορεατική ταινία Παράσιτα) είναι παραπάνω από ξεκάθαρη και δίνει το στίγμα μιας λογοτεχνίας εναργούς, πολύτροπης, αν και υπόγειας, δυνατής και με τον εσωτερικό ρυθμό που λείπει από τα πολύβουα, και τις περισσότερες φορές χωρίς λόγο, μυθιστορήματα της Δύσης. Από τις εκδόσεις που περιμέναμε. — Τίνα Μανδηλαρά
7
Σπαρακτικές ΑΦΗΓΉΣΕΙΣ
6 20 lifo – 28.5.20
Μαχαιριά στο στομάχι ή καλύτερα στο υπογάστριο της αμερικανικής κοινωνίας, που έχει θάψει στα αρχεία της ανάλογες ιστορίες ρατσισμού, στέλνοντας στη φυλακή ή στο εκτελεστικό απόσπασμα αμέτρητους έγχρωμους, είναι αυτό το συγκλονιστικό ανάγνωσμα που διαβάζεται ως ντοκουμέντο αλλά και ως σπαρακτική ακτινογραφία του ρατσισμού – ακόμα και ως πατρογονία. Πρόκειται για την πραγματική ιστορία της αθώωσης των δολοφόνων του Έμετ Τιλ με ουσιαστικό επιχείρημα ότι ο πατέρας του δολοφονηθέντος είχε καταδικαστεί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για βιασμό. Αλλά δεν είναι η μόνη περίπτωση εύκολης και άδικης καταδίκης, καθώς ήταν σύνηθες, χωρίς ξεκάθαρα αποδεικτικά στοιχεία και με μοναδική ένδειξη το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι ήταν μαύροι, τέκνα παράνομων ή άλλων, αντίστοιχα άδικα καταδικασμένων προγόνων, τα δικαστήρια να διαιωνίζουν τον φαύλο κύκλο της κοινωνικής και σωματικής εξόντωσης. Αναλαμβάνοντας, επομένως, τον ρόλο του ερευνητή, ο Αφροαμερικανός συγγραφέας Τζον Έντγκαρ Γουάιντμαν ανασύρει από τα αρχεία άγνωστα στοιχεία της υπόθεσης, επισημαίνοντας προς τους αναγνώστες: «Για την περίπτωση που δεν το θυμάστε, σας θυμίζω ότι το 1955 ο Έμετ Τιλ, δεκατεσσάρων χρόνων, κι αυτός τότε, πήρε το τρένο από το Σικάγο για να πάει να δει κάποιους δικούς του στο Μισισίπι. Μερικές βδομάδες αργότερα ένα άλλο τρένο έφερε πίσω στο Σικάγο το πτώμα του. Ο Έμετ Λούις Τιλ δολοφονήθηκε επειδή ήταν έγχρωμος και υποτίθεται ότι είχε εκδηλώσει τον θαυμασμό του σε μια λευκή κυρία σφυρίζοντας». Χωρίς να έχει σκοπό να εξωραΐσει την οικογενειακή ιστορία του Τιλ, ο συγγραφέας-αφηγητής σκάβει στα αρχεία μιας υπόθεσης ανασύροντας στοιχεία συγκλονιστικά, όχι μόνο για την αμερικανική κοινωνία, τις αρχές και τις προκαταλήψεις, αλλά και για την ίδια την αμλετική σχέση του πατέρα με τον γιο. — Τίνα Μανδηλαρά
συγγραφεασ
John Edgar Wideman τιτλοσ
Γράφοντας για να σώσω μια ζωή – Ο φάκελος Λούις Τιλ μεταφραση Αθηνά Δημητριάδου εκδοσεισ Πόλις
συγγραφεασ
Soren Sveistrap τιτλοσ
Ο Καστανάνθρωπος μεταφραση Βαγγέλης Γιαννίσης εκδοσεισ Διόπτρα
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, το σκανδιναβικό νουάρ (Nordic/ Scandinavian noir), ακόμα και όταν χρησιμοποιεί όλα τα κλισέ του είδους, ασκεί μια μοναδική γοητεία, είτε πρόκειται για λογοτεχνία είτε για μικρή ή μεγάλη οθόνη. Το κλίμα, το σκανδιναβικό σκοτάδι και, κυρίως, η ψυχοσύνθεση των πρωταγωνιστών έχουν αναγάγει αυτό το γεωγραφικό subgenre σε πρωταγωνιστή στις προτιμήσεις του κοινού – με ισχυρό fanbase και στη χώρα μας. Από κινηματογραφικά αριστουργήματα, όπως το Άσε το κακό να μπει του Τόμας Άλφρεντσον, μέχρι το απόλυτο εκδοτικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα Τζo Nέσμπο ή την τριλογία του Στιγκ Λάρσον, τα παραδείγματα είναι πολλά – και οι περισσότερες προσπάθειες αμερικανοποίησής τους φαντάζουν εκ προοιμίου αποτυχημένες, σαν κανένας μη Σκανδιναβός να μην είναι ικανός να πιάσει την «ουσία» του φαινομένου. Στο τηλεοπτικό μέτωπο, το «Killing» («Forbrydelsen») είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα σειράς που συνέβαλε, στα τέλη των ’00s, στη θεμελίωση της σχέσης του κοινού με το σκανδιναβικό μυστήριο. Η βραβευμένη με BAFTA δημιουργία του Δανού σεναριογράφου Σόρεν Σβέιστραπ, που έκανε πρεμιέρα τον Ιανουάριο του 2007 στη δανέζικη δημόσια τηλεόραση, παρουσίαζε σε κάθε επεισόδιο ένα 24ωρο από την αστυνομική έρευνα μιας υπόθεσης φόνου. Η επιτυχία της σειράς οδήγησε, φυσικά, στο ομώνυμο αμερικανικό ριμέικ της Fox, που μετέφερε τη δράση, από την Κοπεγχάγη, στο Σιάτλ. Μερικά χρόνια αργότερα, το 2017, η πολυαναμενόμενη κινηματογραφική μεταφορά του Χιονάνθρωπου του Νορβηγού Τζο Νέσμπο στο Χόλιγουντ, με τον Μάικλ Φασμπέντερ στον ρόλο του θρυλικού ντετέκτιβ Χάρι Χόλε, έμελλε, δυστυχώς, να πέσει στο κενό, εισπρακτικά και καλλιτεχνικά – παρότι σκηνοθέτης ήταν ο προαναφερθείς Σουηδός Τόμας Άλφρεντσον και στη σεναριακή τριάδα περιλαμβανόταν και ο Σβέιστραπ, η παραγωγή ήταν μάλλον προβληματική εξαρχής και απέτυχε σε όλα τα επίπεδα. Τώρα, όμως, φαίνεται πως ο Σβέιστραπ ανασύνταξε πλήρως τις δυνάμεις του για να συστηθεί στο κοινό εκ νέου, ως συγγραφέας αυτήν τη φορά (διακαής πόθος του απ’ όταν σπούδαζε λογοτεχνία, στα τέλη των ’80s), με το ντεμπούτο του, που τιτλοφορείται Ο Καστανάνθρωπος και μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Διόπτρα, σε μετάφραση Βαγγέλη Γιαννίση. «Συνειδητοποίησα ότι μου είχε λείψει να είμαι ο εαυτός μου, να μη βασίζομαι σε ηθοποιούς, παραγωγούς και σκηνοθέτες» έχει δηλώσει σχετικά με τη λογοτεχνική στροφή του, που μάλιστα συνέπεσε με μια κατάρρευση, λόγω άγχους, την περίοδο που έγραφε παράλληλα σενάρια για ταινίες και σειρές. Η κούκλα του τίτλου, φτιαγμένη από σπίρτα και δύο κάστανα, δεν είναι άλλη από τη μακάβρια υπογραφή που αφήνει ένας serial killer δίπλα στα θύματά του στην Κοπεγχάγη. «Κάτι στην προσωπικότητα των Σκανδιναβών ταιριάζει πολύ με το crime novel. Είμαστε πολύ φιλόξενοι και πολιτισμένοι, αλλά δεν είμαστε οι πιο ανοιχτόκαρδοι άνθρωποι στον κόσμο. Ακόμα κι αν η υπερθέρμανση του πλανήτη λιώσει όλο το χιόνι στη Δανία και στη Σουηδία, θα εξακολουθήσουμε να έχουμε αυτή την ισχυρή παράδοση» έχει σχολιάσει ο συγγραφέας σχετικά με την απήχηση του σκανδιναβικού νουάρ. Κοφτή γραφή, γρήγορες και συνεχείς ανατροπές, η εντελώς κινηματογραφική χρήση του ενεστώτα στην αφήγηση και η μαεστρική δημιουργία ανατριχιαστικής ατμόσφαιρας υπόσχονται ένα page-turner για γερά νεύρα, που, όπως όλα δείχνουν, θα διαβαστεί πολύ φέτος το καλοκαίρι. — Αλέξανδρος Διακοσάββας
Ο ΚΑΣΤΑΝΆΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ
8
Σόρεν Σβέιστραπ
Ο Δανός δημιουργός του τηλεοπτικού «The Killing» επανασυστήνεται με το ανατριχιαστικό μυθιστορηματικό του ντεμπούτο. 28.5.20 – lifo
21
Φεμινισμός:
9
22 lifo – 28.5.20
ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΠΑΡΕΛΘΌΝ ΚΑΙ ΠΑΡΌΝ ΕΝΌΣ ΚΙΝΉΜΑΤΟΣ
Ελλάδα
Την πιο μοιραία, την πιο αρχαία ιστορία του κόσμου «που βάφτηκε στο αίμα και στο ψέμα» επέλεξε να αφηγηθεί ο Χρήστος Χωμενίδης στο καινούργιο του μυθιστόρημα Ο βασιλιάς της (Πατάκης), βάζοντας τον πιο παρεξηγημένο πρωταγωνιστή της, τον Μενέλαο, να εξιστορεί και να δικαιολογεί τις πράξεις του με τον δικό του, συναρπαστικό τρόπο. Η αρπαγή της Ελένης από τον Πάρη, η εκστρατεία ολόκληρου του ελληνικού στόλου, η καταστροφή μιας θρυλικής πόλης, αλλά και η επαναφορά της στη Σπάρτη, για να ξαναγίνει δίπλα του βασίλισσα, γίνονται το μοτίβο για να ακουστούν οι δικές του αλήθειες, απαντώντας στο πανάρχαιο, φιλοσοφικό ερώτημα «τι σημαίνει “αγαπάω”;». Με το ερώτημα «είναι τελικώς η αγάπη η μέγιστη πλάνη ή, μήπως, ο ύψιστος σκοπός;» ασχολείται και η Ευγενία Φακίνου, που επιστρέφει με τα Γράμματα στη Χιονάτη (Καστανιώτης). Μια γυναίκα με ασυνήθιστη εμφάνιση φτάνει σ’ ένα χωριό που ερημώνει λόγω κατολισθήσεων, επιλέγει ένα απομονωμένο σπίτι και, αναμένοντας το «άλλο χιόνι», παρασύρεται σε αναπάντεχες περιπέτειες: θα συναντήσει έναν σπουδαίο και οργισμένο ποιητή, θα παραστεί ψυχρή σαν άγαλμα σε έναν απρόσμενο γάμο αλά Κουστουρίτσα, θα βρεθεί με τα «ρετάλια» του παλιού κοινόβιου και θα συγκλονιστεί από ένα αμίλητο κορίτσι που φέρνει η χιονοθύελλα, τη Χιονάτη. Στο νέο του βιβλίο Ουρανός απ’ άλλους τόπους (Πατάκης) ο Σωτήρης Δημητρίου γράφει για τον γενέθλιο τόπο του, την Ήπειρο των αυθεντικών ανθρώπων, της σκληρής ζωής, του ζωντανού ιδιώματος. Μια μεγάλη αφήγηση σε α’ πρόσωπο από άλλους τόπους, όπου οι άνθρωποι πάλεψαν με την πέτρα, τα αυστηρά ήθη και την κλειστή κοινωνία για να επιβιώσουν κυριολεκτικά και ψυχικά. Στη γενέτειρά του επιστρέφει και ο ήρωας της νέας νουβέλας του Γιάννη Μακριδάκη, Ενάμισι δευτερόλεπτο φως (Βιβλιοπωλείον της Εστίας). Αψηφώντας την πατρική κατάρα, ο δημοφιλής μετεωρολόγος Μάριος Τσόχος, γιος φαροφύλακα, επιστρέφει στον τόπο όπου γεννήθηκε, κινημένος από ερωτική ελπίδα. Έρχεται αντιμέτωπος με ένα άγνωστο, μιαρό παρελθόν και με την τοπική κοινωνία, που τον θεωρεί στιγματισμένο. Οι αναλαμπές του φάρου, στα έγκατα του οποίου περνάει μια κρίσιμη νύχτα, φωτίζουν διακεκομμένα την έως τώρα ύπαρξή του και τον αναγεννούν. Φωνές ανθρώπων από τρεις διαφορετικές γενιές Ελλήνων και μεταναστών που ζουν χρόνια στη χώρα μας ακούγονται στο νέο βιβλίο της Σοφίας Νικολαΐδου, Το χρυσό βραχιόλι (Μεταίχμιο), αληθινές μαρτυρίες που φωτίζουν μοναδικά το εθνικό απωθημένο των Ελλήνων, την πανεπιστημιακή εκπαίδευση ως εισιτήριο για έναν καλύτερο τρόπο ζωής. Αληθινοί άνθρωποι, από τα χωριά του Έβρου ως τον κάμπο της Λάρισας, και από τη Φλώρινα μέχρι την Κρήτη, οι πρώτοι από την οικογένειά τους που σπούδασαν και φόρεσαν «χρυσό βραχιόλι», απέκτησαν δηλαδή το πολυπόθητο πτυχίο, αφηγούνται τις — M. Hulot δικές τους ιστορίες και ξεδιπλώνουν έντονες εικόνες.
συγγραφεασ
Deborah Cameron τιτλοσ
Φεμινισμός μεταφραση Φιλώτας Δήτσας εκδοσεισ Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
1 0
Το βιβλίο της Ντέμπορα Κάμερον κάνει μια συνοπτική αναδρομή στην ιστορία του φεμινιστικού κινήματος. «Ο φεμινισμός», έγραφε η Μαρί Σίαρ το 1986, «είναι η ριζοσπαστική ιδέα ότι οι γυναίκες είναι άνθρωποι». Με άλλα λόγια, οι γυναίκες πρέπει να έχουν δύναμη, αυτενέργεια, ελευθερία, να ελέγχουν οι ίδιες το σώμα τους, να είναι ισότιμες με τους άνδρες. Όμως, ακόμα και σήμερα, ύστερα από πολλές δεκαετίες αγώνων, οι γυναίκες εξακολουθούν να διαδηλώνουν, να διαμαρτύρονται, να γράφουν και να μιλούν, διεκδικώντας τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Για να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό, πρέπει να κατανοήσουμε πρώτα πώς εμφανίστηκε το φεμινιστικό κίνημα και σε τι αποσκοπεί. Το βιβλίο της Ντέμπορα Κάμερον, κοινωνιογλωσσoλόγου, καθηγήτριας Γλωσσολογίας και Επικοινωνίας στο Κολέγιο Γούστερ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, λειτουργεί ως ασφαλής οδηγός σε αυτή την αναζήτηση, κάνοντας μια συνοπτική αναδρομή στην ιστορία του φεμινιστικού κινήματος και εξετάζοντας με σαφήνεια τις ποικίλες πτυχές και βλέψεις του. Η Κάμερον ξεδιαλύνει το κουβάρι των φεμινιστικών συζητήσεων, κατανέμοντάς τες σε έξι θεματικές –ανδρική κυριαρχία, δικαιώματα, εργασία, κοινωνική κατασκευή της θηλυκότητας, σεξ και κουλτούρα– και εκθέτοντας τους βασικούς προβληματισμούς και τα κυριότερα επιχειρήματα με ενάργεια και αμεσότητα. Η παρουσίαση καλύπτει όλους τους ιστορικούς «φεμινισμούς», ξεκινώντας από τους αγώνες για τη γυναικεία ψήφο τον 19ο αιώνα και φτάνοντας μέχρι το λεγόμενο «τέταρτο κύμα». Την εποχή του #metoo, του μισθολογικού χάσματος ανδρών και γυναικών, της διαδικτυακής παρενόχλησης και του ανησυχητικά μεγάλου αριθμού γυναικοκτονιών, ο φεμινισμός, ένα από τα σημαντικότερα διανοητικά, πολιτισμικά και πολιτικά κινήματα του σύγχρονου κόσμου, παραμένει επίκαιρος όσο ποτέ. — M. Hulot
F 28.5.20 – lifo
23
1 1 συγγραφεασ
Όλγκα Τοκάρτσουκ τιτλοσ
Πλάνητες μεταφραση Αλεξάνδρα Ιωαννίδου εκδοσεισ Καστανιώτη
24 lifo – 28.5.20
«Η ιστορία των ταξιδιών μου δεν είναι παρά μια ιστορία ανεπάρκειας» γράφει με τόνο εξομολογητικό η Όλγκα Τοκάρτσουκ στην αρχή του πολυσυζητημένου – πολύ πριν πάρει το βραβείο Νόμπελ– βιβλίου της Πλάνητες που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Οι ίδιες εκδόσεις μάς είχαν χαρίσει και το συγκλονιστικό Αρχέγονο και άλλοι καιροί –και πάλι σε μετάφραση της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου–, το οποίο καθιέρωσε την Τοκάρτσουκ ως συγγραφέα και έδωσε το στίγμα της πολυεπίπεδης αφήγησης και των «μυθιστορημάτωναστερισμών» που επιδιώκει να στήσει ως φωτεινά σήμαντρα στους πολυεπίπεδους λογοτεχνικούς κόσμους. Άλλωστε, κάπως έτσι βλέπει τη λογοτεχνία και η ίδια: σαν αιώνια περιπλάνηση μεταξύ αφηγήσεων και εξερεύνησης, στοχασμών και εξομολογητικών εξάρσεων, ως ένα ατελείωτο ξεδίπλωμα από ατελεύτητες ιστορίες και σύμπαντα. Εξού και εν προκειμένω μπορούμε να περιπλανηθούμε στον 17ο αιώνα, για να δούμε την ανατομία ενός κόσμου αλλά και του κομμένου ποδιού του Ολλανδού Φίλιππου Φερχέιεν, στον 18ο αιώνα, όπου θα ακούσουμε την ιστορία ενός σκλάβου που τον ταρίχευσαν μετά θάνατον και τον έστειλαν στην Αυστρία, ενώ στον 19ο αιώνα αρκεί να ακολουθήσουμε το ταξίδι της καρδιάς του Σοπέν από το Παρίσι προς τη Βαρσοβία! Φυσικά, δεν μπορούν να λείπουν οι περιπλανήσεις στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα, όλη αυτή η ατελείωτη διαδρομή ανάμεσα σε πλάσματα και καταστάσεις τις οποίες ορίζει η ίδια η συγγραφέας, κρατώντας τον μίτο της αφήγησης ως μοναδική Αριάδνη και ξετυλίγοντάς τον με τρόπο μαγικό. Ταυτόχρονα, ορίζει και το δικό της μέτρο ως προσώπου και ως ιδανικής ταξιδιώτισσας που πάντοτε την παρακινούσε η περιέργεια: «Τα δικά μου συμπτώματα έγκεινται στο ότι με τραβάει οτιδήποτε είναι χαλασμένο, ατελές, σπασμένο, ραγισμένο. Με ενδιαφέρουν σε οποιαδήποτε μορφή τα λάθη της δημιουργίας, τα αδιέξοδα. Αυτό που έπρεπε να αναπτυχθεί, αλλά για κάποιον λόγο παρέμεινε ατελές, ή και το αντίθετο – το υπερβολικά ανεπτυγμένο. Καθετί που ξεφεύγει από τη νόρμα, καθετί που είναι πολύ μικρό ή πολύ μεγάλο, φουσκωμένο ή ατελές, τερατώδες και αποκρουστικό. Οι μορφές που δεν υπακούνε στη συμμετρία, που πολλαπλασιάζονται, αναπτύσσονται προς τα πλάγια, βλασταίνουν ή, αντιθέτως, συμπυκνώνουν τα πολλά σε ένα». — Τίνα Μανδηλαρα
OΙ «ΠΛΆΝΗΤΕΣ» ΤΗΣ
Όλγκα Τοκάρτσουκ
1 2 Όλα τα βιβλία της σειράς κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα σε μετάφραση Ανδριάνας Σακκά.
ΜΑΘΑΊΝΟΝΤΑΣ ΑΠΌ ΤΟΝ
Osho
Πολλοί από εμάς γνωρίσαμε τον μυστηριώδη χαρακτήρα του «Bhagawan» Rajneesh ή αλλιώς Osho μέσω του ντοκιμαντέρ Wild Wild Country του Netflix. Το ντοκιμαντέρ δημιούργησε μια εικόνα στο μυαλό μας για την κοινότητα των Ραζνίς, που εγκαταστάθηκαν τη δεκαετία του ’80 σε μια περιοχή του Όρεγκον των ΗΠΑ, και τον ηγέτη της, ειδικά μετά την αποκάλυψη ότι τα μέλη της άρχισαν να παρεκτρέπονται στο όνομα της ιδεολογίας τους, δηλητηριάζοντας 750 άτομα από τα γύρω χωριά, έτσι ώστε να μην παρευρεθούν στο δημοψήφισμα που αφορούσε την απομάκρυνσή τους από την περιοχή. Ωστόσο, πριν συμβούν όλα αυτά, ο Τσάντρα Μοχάν Ζαΐν, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, υπήρξε καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Ινδίας, ενώ έπειτα ίδρυσε την κοινότητά του στην Πούνα της Ινδίας. Η διδασκαλία του επικεντρώθηκε στη σημασία του διαλογισμού, στην αγάπη για τη δημιουργικότητα και την ευδαιμονία, στοιχεία που ενυπάρχουν στον άνθρωπο και τα οποία χάνει όταν εντάσσεται σε ένα σύστημα που αποτελείται από στατικά πιστεύω, αυστηρές θρησκευτικές παραδόσεις και κοινωνικοποίηση μέσα σε αυστηρό νομικό πλαίσιο. Ο Osho είχε πει: «Χωρίς τον διαλογισμό δεν θα μάθετε τα μυστικά της ζωής, θα τη γνωρίσετε μόνο επιφανειακά». Το βιβλίο του Ένα μάθημα διαλογισμού: 21 ημέρες για τη συνειδητότητα κυκλοφορεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από τις εκδόσεις Διόπτρα. Το υπερδραστήριο μυαλό του 21ου αιώνα δυσκολεύεται όταν προσπαθεί να χαλαρώσει και να βυθιστεί σε μια εμπειρία σιωπής και συνειδητότητας. Για να αντιμετωπίσει, λοιπόν, τις προκλήσεις του σύγχρονου μυαλού, ο Osho, ένας από τους πιο πρωτοποριακούς στοχαστές της εποχής μας, ανέπτυξε νέες τεχνικές διαλογισμού. Κάθε μέρα μαθαίνουμε μια νέα πλευρά της διαλογιστικής ζωής, που ακολουθείται από μια απλή τεχνική πρακτικού διαλογισμού και συνειδητοποίησης. Έπειτα από κάθε εμπειρία μπορούμε να αναλογιστούμε το συνοδευτικό απόσπασμα της ημέρας ή να χρησιμοποιήσουμε τον χώρο που προσφέρεται για σημειώσεις. Κατά την εφαρμογή των τεχνικών, ο Osho μοιράζεται μαζί μας τις μοναδικές του γνώσεις για την αγάπη, τον θυμό, τη χαλάρωση και πολλά ακόμα θέματα, με σκοπό να μας καθοδηγήσει προς ένα τοπίο εσωτερικής αποδοχής, χαράς και ενσυνειδητότητας. Το βιβλίο Ένα Μάθημα Διαλογισμού μάς παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίον μπορούμε να ανακτήσουμε τη διαλογιστική φύση με την οποία ερχόμαστε στον κόσμο, αλλά χάνουμε με την πάροδο του χρόνου, καθώς μυούμαστε στις νόρμες που επιβάλλει η κοινωνία. Εκτός από αυτό, στην ίδια σειρά έχουν εκδοθεί μέχρι στιγμής το Βιβλίο της κατανόησης - Χάραξε τον δικό σου δρόμο προς την ελευθερία, το Τι είναι η αγάπη - Πώς να αγαπάς με ενσυναίσθηση και να σχετίζεσαι χωρίς φόβο και το Συναισθηματική ευδαιμονία - Μετατρέποντας τον φόβο, τον θυμό και τη ζήλια σε δημιουργική ενέργεια. Όπως σημειώνει ο ίδιος σε ένα από αυτά: «Δεν πιστεύω στην πίστη. Η δική μου προσέγγιση είναι η γνώση και αυτή είναι μία εντελώς διαφορετική διάσταση. Ξεκινά από την αμφιβολία, δεν ξεκινά από την πίστη. Τη στιγμή που θα πιστέψετε σε κάτι, θα σταματήσετε να ερευνάτε. Η πίστη είναι ένα από τα μεγαλύτερα δηλητήρια που καταστρέφουν την ανθρώπινη νοημοσύνη. Όλες οι θρησκείες βασίζονται στην πίστη. Μόνο η επιστήμη βασίζεται στην αμφιβολία: όμως εγώ θα ήθελα και η έρευνα της θρησκείας να είναι επιστημονική, να βασίζεται στην αμφιβολία, ώστε να μη χρειάζεται να πιστεύουμε, αλλά να μπορέσουμε μια μέρα να γνωρίσουμε την αλήθεια της ύπαρξής μας και ολόκληρου του σύμπαντος». — Αλέξανδρος Διακοσάββας 28.5.20 – lifo
25
ΤΟ non-fiction ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Τα τελευταία χρόνια η μεγάλη έκρηξη στις κυκλοφορίες του είδους που οι Αγγλοσάξονες ονομάζουν «non-fiction» έκανε δημοφιλές έναν νέο τύπο βιβλίου, αυτόν που ασχολείται με θέματα ανθρωπολογικού ενδιαφέροντος, με την ιστορία του ανθρώπου και την επιστήμη γενικά, αλλά και πιο ειδικά, με τόσο μεγάλο εύρος θεματικών ενοτήτων, που είναι δύσκολο να ταξινομηθεί ακόμα και στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Ως «ΙστορίαΑνθρωπολογία-Εθνολογία» μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ουσιαστικά ή άτυπα πολλά από τα επιστημονικά βιβλία που κυκλοφορούν (τα οποία, στην πραγματικότητα, είναι «επιστημονική λογοτεχνία» ή «αφηγηματικά δοκίμια», όπως τα βιβλία του καθηγητή Γιουβάλ Νώε Χαράρι, του πιο δημοφιλούς non fiction συγγραφέα παγκοσμίως την τελευταία δεκαετία), από το Sapiens: Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου και το Homo Deus: Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος μέχρι το 21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα (και τα τρία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια), που αναφέρονται στην ιστορία του ανθρώπινου γένους και τον οραματισμό ενός δυστοπικού μέλλοντος, όπου ο έμφρων άνθρωπος θα αντικατασταθεί από τον άνθρωπο-θεό και τις προκλήσεις του παρόντος αντίστοιχα. Με το μέλλον της ανθρωπότητας ασχολείται και ο Βρετανός John Higgs στο νέο του, αισιόδοξο βιβλίο Το μέλλον αρχίζει εδώ και τώρα: Περιπέτειες στον 21ο αιώνα» (Μεταίχμιο), που μας καλεί να ανακαλύψουμε γιατί δεν πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στις προβλέψεις της επιστημονικής φαντασίας, γιατί η φύση δεν είναι τόσο αβοήθητη όσο υποθέτουμε και γιατί η δύναμη που μας ωθεί να δημιουργήσουμε δεν θα αυτοματοποιηθεί ποτέ. Στο προηγούμενο βιβλίο του, Ο αιώνας των μεγάλων αλλαγών - Κατανοώντας τις αντιφάσεις και τις προκλήσεις του 20ού αιώνα» (Μεταίχμιο), είχε κάνει μια εναλλακτική εξιστόρηση ενός αιώνα αμφιλεγόμενου, του οποίου οι συνέπειες φαίνονται σε κάθε τομέα της σύγχρονης καθημερινότητας. Ένα βιβλίο που προσφέρει μια νέα οπτική του αντίκτυπου της ανθρώπινης δραστηριότητας στον πλανήτη μας και ένα ξεχωριστό ταξίδι στη σχέση μας με το σκοτάδι, την ταφή και όσα κείτονται κάτω από την επιφάνεια τόσο του τόπου όσο και του νου είναι η Υπογαία του Ρόμπερτ Μακφάρλαν (Μεταίχμιο), ένα από τα πιο φιλόδοξα αφηγηματικά δοκίμια της εποχής μας. Τους νόμους της φύσης προσπαθεί να εξηγήσει με απλό και κατανοητό τρόπο, αλλά και χιούμορ, ο κορυφαίος νομπελίστας φυσικός Richard Feynman στο βιβλίο του Ο χαρακτήρας του φυσικού νόμου (Πανεπιστημιακές
26 lifo – 28.5.20
Εκδόσεις Κρήτης), ενώ ο Ιταλός γιατρός και ανθρωπολόγος Τσεζάρε Λομπρόζο, στον Εγκληματία Άνθρωπο (Κάκτος), μελετάει τη συμπεριφορά των φυτών και κυρίως των ζώων στις εκδηλώσεις της εγκληματικής κληρονομικότητας, στα εγκλήματα των αγρίων, στην παραβατικότητα της παιδικής ηλικίας, στις επιδράσεις του περιβάλλοντος και στα αποτελέσματα της αγωγής του ποινικού κολασμού σε μία από τις πιο σοβαρές μελέτες που έχουν γίνει για το τι ωθεί κάποιον να αποκτήσει εγκληματική συμπεριφορά. Ένα από τα πολύ ξεχωριστά βιβλία που έχουν γραφτεί για την κατανόηση του ανθρώπινου σώματος και των λειτουργιών του είναι το Σώμα: Ένας ταξιδιωτικός οδηγός του Bill Bryson (Μεταίχμιο), ένα απολαυστικό και εμπεριστατωμένο εγχειρίδιο για να κατανοήσει κανείς πώς λειτουργεί, πώς αυτοθεραπεύεται και πώς μπορεί να «χαλάσει» το πιο πολύτιμο «εργαλείο» μας. Εξαιρετικό (και πολύ χρήσιμο) ανάγνωσμα είναι, επίσης, το βιβλίο του Gottfried Schatz Βιολογία, ένας κήπος γεμάτος θαύματα (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), που δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «γιατί δεν είμαστε σκλάβοι των γονιδίων μας και σε τι διαφέρουμε από τους χιμπατζήδες; Πώς μετατρέπεται σε αχαλίνωτο Δον Ζουάν ένας μονογαμικός αρουραίος και πώς επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας ουσίες όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη ή η κοκαΐνη; Γιατί στον πόλεμο κατά των μικροβίων χαμένοι θα είμαστε πάντα εμείς; Τι πληροφορίες μάς δίνουν για τη ζωή σε άλλους πλανήτες οι διαστημοσυσκευές που έχουμε στείλει;», μεταφέροντάς μας στον αόρατο κήπο της μοριακής και κυτταρικής βιολογίας, της βιοχημείας και της γενετικής, στον κήπο της αυτογνωσίας μας. Τέλος, ο Θρίαμβος της αδικίας των Saez Emmanuel και Zucman Gabriel (Πόλις) είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο με υπότιτλο «Πώς οι πλούσιοι αποφεύγουν τους φόρους και πώς θα τους κάνουμε να πληρώσουν». Στην Αμερική οι ανισότητες έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο, εξαιτίας ενός απολύτως άδικου φορολογικού συστήματος. Για πρώτη φορά εδώ και εκατό χρόνια οι Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι πληρώνουν τους λιγότερους φόρους –ανάλογα με τα εισοδήματά τους– σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα, ενώ οι Αμερικανοί της εργατικής τάξης πληρώνουν τους περισσότερους. Ο Θρίαμβος της Αδικίας, έργο δύο οικονομολόγων που έφεραν επανάσταση στη μελέτη των ανισοτήτων, εξετάζει διεξοδικά και με ακρίβεια αυτήν τη μεγάλη και δραματική ανατροπή.
— M. Hulot
1 3
η ονειρικη εικονογραφηση του βιβλιου «υπογαια»
Ο άνθρωπος, η φύση, η επιστήμη, στο επίκεντρο στα βιβλία σπουδαίων συγγραφέων.
1 4 κόμικς
ΤΑ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΎΝ ΠΟΤΈ Μια επιλογή από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία της κατηγορίας, που μόλις κυκλοφόρησαν. Η πανδημία μπορεί να χτύπησε τα μεγάλα φεστιβάλ κόμικς στα οποία παρουσιάζονται οι σημαντικότερες κυκλοφορίες της χρονιάς –το Comicdom Con, π.χ., θα μεταφερθεί τον Σεπτέμβριο– αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι εκδοτικοί έμειναν άπραγοι αυτό το διάστημα. Ο Πατάκης ετοιμάζει την Kόκκινη Ρόζα της Βρετανίδας Kate Evans, τη βιογραφία της Ρόζας Λούξεμπουργκ σε μορφή κόμικ, που είχε απέσπασε διθυραμβικά σχόλια όταν εκδόθηκε το 2015. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του μαρξισμού και από τις θρυλικές φεμινιστικές φιγούρες του 20ού αιώνα, που ενέπνευσε αρκετούς καλλιτέχνες και αγωνιστές. Οικονομολόγος, με αγάπη για τις γάτες αλλά και για την αριστερά, που πάλεψε για τα πιστεύω της και εκτελέστηκε σε ηλικία 47 ετών, το 1919. Είναι ένα έργο αγάπης της συγγραφέως και εικονογράφου Kate Evans, η οποία εξετάζει όλες τις προσωπικές στιγμές της ζωής της Λούξεμπουργκ. Εκδίδεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, σε μετάφραση Σώτης Τριανταφύλλου. Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφόρησε η νέα δουλειά του Θανάση Πέτρου, με τίτλο Οι όμηροι του Γκαίρλιτς, που διηγείται μια άγνωστη πλευρά της νεοελληνικής ιστορίας, ξεχασμένη στο πέρασμα του χρόνου: κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, περίπου 7.000 στρατιώτες του Δ’ Σώματος Στρατού, που έδρευε στη Μακεδονία, μεταφέρθηκαν και παρέμειναν αιχμάλωτοι για δύο χρόνια στη γερμανική πόλη Γκαίρλιτς. Τέλος, οι εκδόσεις Jemma παρουσιάζουν όχι μία αλλά τέσσερις νέες κυκλοφορίες. Το Αγαπημένο μου Μπορντέλο της Ελένας Μοσχίδη, σε εικονογράφηση της Έλενας Ναβροζίδου, εξετάζει τη ζωή των σεξεργατριών ανά τους αιώνες, μέσα από τη λογοτεχνία αλλά και συζητήσεις με γυναίκες που δουλεύουν σήμερα σε οίκους ανοχής. Η λέξη «strannik» στα ρωσικά σημαίνει «περιπλανώμενος», έτσι και το ομώνυμο κόμικ των Anna Rakhmanko και Mikkel Sommer περιγράφει την ιστορία ενός άστεγου, γερασμένου πυγμάχου. Κυκλοφορεί, επίσης, ο πολυαναμενόμενος τέταρτος τόμος του 1800 του Θανάση Καραμπάλιου με τίτλο Χακί, ενώ για τους φαν του κωμικού στριπ η ανθολογία της σειράς Scary Tales του Πάνου Ζάχαρη. — Μαρία Παππά 28.5.20 – lifo
27
Η Αλιέντε ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ H Χιλιανή συγγραφέας τοποθετεί τους ήρωες του νέου της βιβλίου στο πλοίο Winnipeg που ναύλωσε ο Πάμπλο Νερούδα για να σώσει τους Ισπανούς από τη βία του εμφύλιου πολέμου. Τέλη της δεκαετίας του ’30 η Ισπανία συγκλονίζεται από έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στους εθνικιστές του Φράνκο και τους δημοκρατικούς. Κατά τη διάρκειά του ξεδιπλώνεται η επική αφήγηση του νέου βιβλίου της Ιζαμπέλ Αλιέντε που θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι από τις εκδόσεις Ψυχογιός με τον τίτλο Μακρύ πέταλο από θάλασσα. Πρόκειται για μια καθηλωτική ιστορία αγάπης, η οποία ξεκινά στους ωκεανούς και καταλήγει στη χώρα της Νότιας Αμερικής που καταλαμβάνει μια στενή παραλιακή λωρίδα μεταξύ των Άνδεων και του Ειρηνικού Ωκεανού, τη Χιλή. Η γνωστή συγγραφέας εμπνέεται από τα συγκεκριμένα ιστορικοπολιτικά γεγονότα και συνθέτει ένα αριστοτεχνικό μυθιστόρημα, το οποίο, χρονικά, φτάνει ως και την περίοδο της πτώσης του Πινοσέτ. Να θυμίσουμε ότι η Ιζαμπέλ Αλιέντε –από τις πολυδιαβασμένες συγγραφείς στον κόσμο– είναι ανιψιά του Προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε. Η πλοκή ξεκινά καταμεσής του Ισπανικού Εμφυλίου, όταν ο ασκούμενος γιατρός Βίκτορ Νταλμάου κρατά μια ανθρώπινη καρδιά στα χέρια του. Οι μνήμες από τις βιαιότητες στην Ισπανία είναι ακόμα νωπές και οι πολιτικές αναταραχές κυριαρχούν. Μεταξύ των ανθρώπων του προσφυγικού κύματος που άφησαν πίσω τους την πόλη της Βαρκελώνης είναι και η δεύτερη ηρωίδα του βιβλίου, Ροσέρ Μπρουγκέρα, μια νεαρή πιανίστρια, χήρα και έγκυος στο πρώτο της παιδί, μοναδικός στόχος της οποίας είναι η επιβίωση. Ο αδελφός του νεκρού αρραβωνιαστικού της, Βίκτορ, της προσφέρει μια «ευκαιρία»: να παντρευτούν, αν και κανένας από τους δύο δεν θέλει κάτι τέτοιο, ως μια λύση που θα τους επέτρεπε να επιζήσουν. Η απόφασή τους να συνάψουν αυτή την παράξενη γαμήλια συμφωνία θα σημαδέψει για πάντα τη ζωή τους. Έτσι, ξεκινούν ένα ταξίδι ελπίδας προς τη Χιλή. Τo 1939 ο νομπελίστας ποιητής Πάμπλο Νερούδα ήταν ειδικός πρόξενος στο Παρίσι για το θέμα της ισπανικής μετανάστευσης. Μπροστά του είχε ένα τιτάνιο έργο, αφού έπρεπε να χρηματοδοτήσει και να ετοιμάσει ένα πλοίο, να διαλέξει τους μετανάστες και να τους βρει τα χρήματα που απαιτούσε η κυβέρνηση προκειμένου να είναι βέβαιο ότι θα είχαν τα προς το ζην, σε περίπτωση που δεν είχαν συγγενείς ή φίλους στη Χιλή για να τους υποδεχτούν και να τους βοηθήσουν. Τρία εκατομμύρια σε χιλιανό νόμισμα έπρεπε να κατατεθούν στην Κεντρική Τράπεζα πριν από την επιβίβασή τους στο πλοίο. Έτσι, κατάφερε να βοηθήσει περίπου 2.000 Ισπανούς πρόσφυγες του Εμφυλίου να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή στη Χιλή, ναυλώνοντας το πλοίο Winnipeg. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Νερούδα περιέγραψε τη λατινοαμερικανική χώρα ως ένα «μακρύ πέταλο από θάλασσα και κρασί και χιόνι…» με «μια κορδέλα από άσπρο και μαύρο αφρό», αυτό όμως δεν θα βοηθούσε και πολύ τους εκπατρισμένους να καταλάβουν ποιος ήταν ο προορισμός τους. Στον χάρτη, η Χιλή φαίνεται στενή και μακρινή. Ο Πάμπλο Νερούδα τους αποχαιρέτησε κουνώντας ένα μαντίλι, μέχρι που χάθηκαν απ’ τα μάτια του. Χρόνια αργότερα, θα έγραφε για εκείνη την ημέρα: «Ας σβήσουν οι κριτικοί όλη μου την ποίηση, αν θέλουν. Αυτό το ποίημα, όμως, που θυμάμαι σήμερα, κανένας δεν θα μπορέσει ποτέ να μου το σβήσει». Στις 3 Σεπτεμβρίου 1939, ημέρα άφιξης των Ισπανών εξόριστων στη Χιλή, ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη. Έτσι, συντίθεται ένα μωσαϊκό χαρακτήρων, υφαίνοντας μια καταιγιστική εξιστόρηση. Πρόκειται για μια συναρπαστική τοιχογραφία του πολέμου, με τις οικογενειακές συμφορές, τους αποχωρισμούς, τον ξεριζωμό από την πατρίδα αλλά και τη μάχη της επιβίωσης δεμένα αρμονικά και με λογοτεχνική μαεστρία. Το νέο βιβλίο της Ιζαμπέλ Αλιέντε «Μακρύ πέταλο από θάλασσα» θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ψυχογιός στις 2 Ιουλίου.
— Γιάννης Πανταζόπουλος
28 lifo – 28.5.20
1 5 συγγραφεασ
Ιζαμπέλ Αλιέντε τιτλοσ
Μακρύ πέταλο από θάλασσα μεταφραση Βασιλική Κνήτου εκδοσεισ Ψυχογιός
Οι εκδόσεις Gutenberg μού έκαναν την τιμή να μου εμπιστευτούν τη μετάφραση του τελευταίου δώρου που πρόσφερε ο τροβαδούρος Leonard Cohen στους πείσμονες ρομαντικούς της ανθρωπότητας, τον τόμο The Flame (Η Φλόγα). Το έργο απαρτίζεται από τρία μέρη: Ποιήματα, Στίχους (από τα τέσσερα τελευταία άλμπουμ του Cohen) και Σημειωματάρια. Επίσης, το βιβλίο κοσμείται από πολλές ζωγραφιές του τροβαδούρου, που συνήθως εικονογραφούν ένα ποίημα ή έναν στίχο.
Πάμπλο Νερούδα και Ιζαμπέλ Αλιέντε.
Είναι σημαντικό τούτο το δώρο, δείχνει την ακράδαντη επιμονή του Cohen στο κάλλος, την πνευματικότητα, τον ρομαντισμό, τον λυρικό βίο. Τα Σημειωματάρια αποτελούν ένα είδος εργαστηρίου του καλλιτέχνη, φανερώνουν μύχιες πτυχές του που βρήκαν δίοδο προς τα τραγούδια και τα ποιήματά του. Ο Cohen έγραφε μανιωδώς, καθημερινά
αποτύπωνε στιγμές και σκηνές, θραύσματα ονείρων και μνήμες. Η σκιά της Ύδρας απλώνεται σε πολλές ποιητικές εγγραφές στα ημερολόγια του τροβαδούρου. Το χιούμορ του, πάντα λεπτό, βελούδινο, διακριτικό, δεν λείπει, ενώ συνδυάζεται με μια δημιουργική μελαγχολία, με μια βαθιά γνώση της Ιστορίας, με καταβυθίσεις στο παρελθόν της ανθρωπότητας. Με την παλλόμενη ευαισθησία του, ο Cohen μιλάει για σκληρά, δυσάρεστα, ακόμα και φρικαλέα γεγονότα, για προσωπικές τραγωδίες, για δύσκολους αποχαιρετισμούς, αλλά πάντα είναι με τη μεριά μιας συγκρατημένης και συγκροτημένης αισιοδοξίας, πάντα είναι με τη μεριά της κατάφασης στη ζωή, καθώς παρέμεινε ως το τέλος ένας διάκονος της δοτικότητας, ένας εραστής του έρωτος, ένας ωραίος εμμονικός της ευμορφίας. Καθώς διαβάζουμε τη Φλόγα είναι σαν να ακούμε ταυτόχρονα τη φωνή του να
μας ψιθυρίζει μελωδικά κάθε του λέξη. Ακόμα και τα, ας πούμε, πρόχειρα σκαριφήματα στα Σημειωματάριά του είναι ποιητικά και ρυθμικά, ενέχουν τωόντι μελωδία, ενώ συνάμα φέρνουν στον νου του αναγνώστη εικόνες υψηλού λυρικού κάλλους και μεγάλης ηδύτητας. Φρόντισα, μεταφράζοντας κάθε λέξη του Cohen, να διατηρήσω τη μελωδικότητά του, να μείνω (όσο γίνεται) πιστός στην ηδύτητα, στη μελαγχολία, στην αισθαντικότητα και στον λυρισμό του. Θαρρώ ότι τα κατάφερα και ότι οι αναγνώστες θα απολαύσουν τον λόγο του τροβαδούρου και θα συγκινηθούν από την τόσο ευαίσθητη ματιά του σε πράγματα άλλοτε απαλά και γλυκά και άλλοτε σκληρά και πικρά. Το βιβλίο αναμένεται να κυκλοφορήσει πριν το τέλος Ιουνίου.
1 Leonard Cohen 6
Η ΦΛΌΓΑ ΤΟΥ
Ο μεταφραστής του βιβλίου Γιώργος- Ίκαρος Μπαμπασάκης καταγράφει την εμπειρία της αναμέτρησής του με το έργο του Cohen.
28.5.20 – lifo
29
Π Ρ ΟΔ Η Μ ΟΣ ΙΕΥ Σ Η
Η ΝΌΣΟΣ ΤΟΥ μικρού θεού Το πρώτο μέρος μιας νέας σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων της Ευτυχίας Γιαννάκη
— Γιάννης Πανταζόπουλος
1 7 30 lifo – 28.5.20
Α Π ΌΣ Π ΑΣ Μ Α Β Ι ΒΛ Ί ΟΥ [...] Ο βυθός ήταν ανακατεμένος. Οι βορειοδυτικοί άνεμοι σφυροκοπούσαν το νησί εδώ και δυο μέρες. Όσο περνούσε η ώρα η ανάσα του δυσκόλευε, το ίδιο και οι κινήσεις του. Μίκραινε, χανόταν. Ο ήλιος ένα αστέρι που έσβηνε για όποιον βουτούσε στα σαράντα μέτρα και ο φακός του ίσα που κατάφερνε να ανοίξει μια τρύπα ελάχιστα μέτρα μπροστά του. Μια σπείρα χωρίς άκρη. Υποθαλάσσιες δυνάμεις αναστάτωναν την άμμο δίπλα του. Κάτι φοβερό θα συνέβαινε, το ένιωθε. Οι πνεύμονές του δυο σφουγγάρια που διαλύονταν. Βούλιαζε μόνος, παλαντζάροντας στην υγρή κοιλιά που τον κατάπινε αργά, αλλά σταθερά. Ούτε ίσκιος ούτε μυρωδιά. Ψύχος. Ένα χάος με παράξενη βαρύτητα, απάνθρωπο, τίγκα στις φυσαλίδες αζώτου με τη νόσο των δυτών να παραμονεύει. Ένα ευρύχωρο αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται κανείς μόνος. Ένας απότομος βόμβος διαπέρασε τα τύμπανά του. Αν κάρφωνε το κεφάλι του σε τοίχο θα πονούσε λιγότερο. Ήταν πιωμένος. Ποια νόσος
των δυτών, η νόσος των ηλιθίων, σκέφτηκε. Ποιος ξανοίγεται με τέτοιον αέρα και ποιος βουτάει μεθυσμένος; Εμβοή, ακανόνιστοι χτύποι καρδιάς, λάμψη και μετά, ένα πέπλο. Αναρωτήθηκε αν θα την ξανάβλεπε. Οι δυνάμεις του συνθλίβονταν στην πίεση του υδάτινου όγκου. Τη φαντάστηκε να τον περιμένει για ώρες κολλημένη στο παράθυρο της κουζίνας με πρόσωπο αλλοιωμένο από την αγωνία. Στο μυαλό του στριφογύρισε το γιασεμί που τύλιγε την πέργκολα στην αυλή του σπιτιού τους, με τα λευκά του πέταλα και τη μυρωδιά τους, την ατέρμονη κίνηση και τις σκιές τους, όπως έτρεμαν και σκορπίζονταν τις τελευταίες μέρες στις αιφνίδιες ριπές του ανέμου, αφήνοντας στη θέση τους μικρές τρύπες να χάσκουν στο κενό. Το ήξερε πως ο θάνατός του θα σήμαινε και τον δικό της θάνατο. Ήταν η άγκυρά της, άλλωστε κάθε παιδί είναι μια άγκυρα στο χάος. Αν χανόταν, θα χανόταν και η ίδια. Εξακολούθησε να κολυμπάει αποπροσανατολισμένος. Ο χρόνος του ψαλιδιζόταν. Του φάνηκε ότι δυο ασημένιες μουρμούρες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους προτού τον προσπεράσουν. Τι παράδοξο, ο κόσμος του διαλυόταν μέσα σε στρόβιλο κι αυτός κολλούσε σε σκέψεις για ψάρια που συνεννοούνται με το βλέμμα. Το βάρος μπερδευόταν με την ελαφρότητα και ο τρόμος επιστράτευε το αστείο. Ασάφεια. Ρεύματα που συγκρούονταν δίπλα του, παράξενα σχήματα στην άμμο, φύκια που έτρεμαν, ψάρια φουσκωμένα σαν μπαλόνια. Ψευδαίσθηση, ένας
ρευστός γρίφος με ανύπαρκτα πλάσματα του βυθού να αιωρούνται μπροστά του ασπόνδυλα, με τα μάτια τους εξογκωμένα στο σκοτάδι. Πηχτός φόβος ως αποτέλεσμα πηχτής βλακείας. Η τελευταία σταθερή εικόνα που συγκράτησε πριν να βουτήξει ήταν το σκάφος του, ένα Gallart 13.5 MS, μοντέλο του 1980, σαν καινούριο, αγορασμένο από δεύτερο χέρι με αιματηρές οικονομίες λίγους μόλις μήνες μετά την κατασκευή του. Πόσες δουλειές σχεδίαζε να κάνει με το καινούριο σκάφος του και πόσες είχε κάνει ήδη με μέσα μηδενικά πριν από την Μπαμπαλού, παίζοντας το κεφάλι του κορόνα γράμματα; Χανόταν στον βυθό και το μόνο που σκεφτόταν ήταν ότι αγαπούσε εκείνο το σκαρί με το αστείο όνομα που χόρευε στα κύματα. Τίποτα δεν θα γινόταν χωρίς την Μπαμπαλού, τίποτα δεν θα γινόταν αν δεν δενόταν με τα αντικείμενα πολύ περισσότερο απ’ ό,τι με τους ανθρώπους. Τα αντικείμενα ήταν οι δικές του άγκυρες στο τρικυμισμένο χάος, η θεραπεία της ύλης, όπως έλεγε. Το ήξερε πως αν κατάφερνε να βγει ζωντανός η μνήμη θα πριόνιζε τα συμβάντα κι όλα θα συρρικνώνονταν σε μια ιστορία ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλες. Πολύ μπλα μπλα προορισμένο να εξανεμιστεί. Ακόμη και ο ίδιος θα σκέβρωνε για να χωρέσει στην αφήγησή του κι ας ήταν ο πρωταγωνιστής της. Οι πάντες μικραίνουν για να χωρέσουν σε μια ιστορία που παραμένει αιωνίως μεγαλύτερη από τους ίδιους. Η ιστορία του ήταν ότι εκείνη την ώρα δυσκολευόταν να ορίσει τις κινήσεις του. Γνώριζε πως δεν γινόταν να τα παρατήσει, είχε ρίξει ένα σωρό λεφτά στο σκάφος, είχε πειράξει την καρίνα του γι’ αυτήν τη δουλειά, οι άλλοι στο εξωτερικό τον περίμεναν, έκανε όνειρα, θ’ αγόραζε επιτέλους τα συλλεκτικά γυαλιά ηλίου Cartier με σκελετό χρυσό 18 καρατίων που τα λιγουρευόταν μήνες, θα κατάφερνε να φύγει από τη χώρα. Η αστραφτερή Μπαμπαλού ήταν η μόνη σανίδα σωτηρίας κι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη αγάπη του. Είχε το παρατσούκλι της μάνας του. Οι περισσότεροι νόμιζαν ότι το σκάφος πήρε το όνομα της μάνας, στην πραγματικότητα όμως η μάνα του άλλαξε όνομα αφότου αγοράστηκε το σκάφος. Ήταν απόγευμα, στο σπίτι τους στο νησί κατέστρωνε μεγαλεπήβολα σχέδια κοιτάζοντας τη λεπτή γραμμή του ορίζοντα ή μάλλον πέρα από τον ορίζοντα, πέρα από κάθε λεπτή γραμμή. Η μάνα του έπλενε πιάτα, κοιτάζοντας την ίδια ακριβώς σχισμή, παγιδευμένη κι αυτή ανάμεσα στα επίγεια και τα ουράνια, κολλημένη πάντα δίπλα του. Από δω και πέρα θα σε φωνάζω Μπαμπαλού, της δήλωσε αποφασιστικά. Στο άκουσμα της παράξενης λέξης ο νεροχύτης γέμισε αίμα. Ένα ποτήρι έσπασε στην αριστερή της παλάμη και δυο μικρά γυαλάκια καρφώθηκαν στον δείκτη της. Το κόψιμο ήταν γλυκό.
συγγραφεασ
Ευτυχία Γιαννάκη τιτλοσ
Η νόσος του μικρού θεού εκδοσεισ Ίκαρος
εικονογραφηση εξωφυλλου: the brood
Η Νόσος του μικρού θεού είναι το πρώτο μέρος μιας νέας σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων της Ευτυχίας Γιαννάκη με τον γενικό τίτλο «Η τριλογία του βυθού» και σηματοδοτεί την επιστροφή της στο σκοτεινό και εύπλαστο σύμπαν του αστυνόμου Χάρη Κόκκινου. Πάρος. Κυκλάδες. Αθήνα. Ζυρίχη. Καλοκαίρι 2018. Μια γυναίκα εντοπίζεται νεκρή στο σκάφος της στο νότιο άκρο της Πάρου. Ο αστυνόμος Χάρης Κόκκινος θα εμπλακεί σε μια υπόθεση που θα τον αναγκάσει να βουτήξει στη μικρή κοινωνία του νησιού, στο σκοτεινό παρελθόν της, σε παράξενα σουβενίρ και σε κυκλώματα αρχαιοκαπηλίας, σε οικογένειες που αποτελούν το τέλειο εγκληματολογικό εργαστήριο και τελικά στον δικό του βυθό, εκεί όπου το φως μπλέκεται με το σκοτάδι. Η ιστορία του βιβλίου πυροδοτείται με την ανεύρεση του πτώματος στο σκάφος. Η συγγραφέας σημειώνει στη LIFO: «Εστιάζω στη Μεσόγειο, στην καρδιά των Κυκλάδων, που γίνεται ο υδάτινος καθρέφτης της Ευρώπης, μέσω ενός παρελθόντος που εξακολουθεί να μας πέφτει βαρύ και ενός παρόντος που διαρκώς μεταβάλλεται, σαν μια θάλασσα σε αιώνια κίνηση, στην οποία βουτάμε περισσότερο ή λιγότερο προετοιμασμένοι. Με ενδιαφέρει αυτό το αιώνιο ταξίδι, η βουτιά στη ζωή, ο έρωτας ως μάχη ενάντια στον θάνατο. Με ενδιαφέρει, με λίγα λόγια, η επικράτεια του φωτός, η μικρή ή η μεγαλύτερη αναλαμπή που δικαιολογεί αυτό το συναρπαστικό ταξίδι και όλες τις σκοτεινές μάχες μας. Ο κύκλος της μεγάλης ιστορίας που καταπίνει όλες τις μικρές ιστορίες μας. Λένε ότι οι ζωντανοί είναι μια μικρή εξαίρεση στον μεγάλο κανόνα των νεκρών. Προσπαθούμε να ζήσουμε ξεχνώντας τον, μα δεν τον ξεχνάμε».
λεσχη αναγνωσησ ιουνιοσ 2020
8
filtheo78@gmail.com
Τον πρώτο μας συλλεκτικό σελιδοδείκτη, που μπορείτε να τον αποκτήσετε δωρεάν με κάθε αγορά βιβλίου από το LifoShop, φιλοτέχνησε ο εικαστικός Φίλιππος Θεοδωρίδης.
ο σελιδοδείκτης του μήνα
διπλωστε εδω διπλωστε εδω
λεσχη αναγνωσησ ιουνιοσ 2020
1
περισσοτερα στο www.lifoshop.gr
tα βιβλία επέλεξαν οι: Τίνα Μανδηλαρά, M. Hulot, Νικόλας Σεβαστάκης, Δημήτρης Πολιτάκης, Μιχάλης Μιχαήλ, Γιάννης Πανταζόπουλος, Αλέξανδρος Διακοσάββας, Θοδωρής Αντωνόπουλος, Κορίνα Φαρμακόρη, Χρήστος Παρίδης, Μαρία Δρουκοπούλου
βιβλία για ηλιόλουστες χώρες, ήρωες κάτω από τον καυτό ήλιο, ταξίδια στη Μεσόγειο.
ιουνίοσ
Το κοινό σημείο που ενώνει τα βιβλία που βρίσκονται στην πρώτη λίστα της LiFΟ είναι η Μεσόγειος. Το καθαρό φως, η μία «ηλιακή φιλοσοφία», που ο Ελύτης ονόμαζε «ηλιακή μεταφυσική» και ο Καμύ συνέδεσε με τη διπλή φύση των πραγμάτων, το καθαρό φως που καίει τα φτερά, αλλά ταυτόχρονα δίνει ενέργεια και ζωή, ο καυτός ήλιος της Σκιάθου του Παπαδιαμάντη αλλά και της «αιώνιας Σικελίας» του Λαμπεντούζα που βρέχεται από το κύμα. Η θάλασσα, που βρίσκεται «σε απόσταση χαδιού» και συνδέει κάθε ιστορία και κάθε μετακίνηση που περιγράφεται στα βιβλία, από τον Όμηρο και το ταξίδι του Οδυσσέα προς την Ιθάκη, τα ταξίδια του Μέντελσον και του Φρίλι με οδηγό την Οδύσσεια, τις Σπέτσες του Μάγου του Τζων Φώουλς, την αναζήτηση της ευτυχίας στο Καλοκαίρι του Καμύ, τον ολοκληρωτικό καλοκαιρινό έρωτα στο βιβλίο του André Aciman, το νησί στο τοσκανικό αρχιπέλαγος όπου έζησε φυλακισμένος ο Κόμης Μοντεχρίστος και το πολυεθνικό νησί με τον νέο Μεσσία της Μαργαρίτας Καραπάνου μέχρι τις περιηγήσεις και τα χρονικά του Σατωβριάνδου και του Φέρμορ στη Στερεά Ελλάδα και στην Πελοπόννησο, τα ερημικά τοπία της Βόρειας Αφρικής του Μπόουλς, με τους βεδουίνους κάτω από τον ίσκιο της σκηνής να βλέπουν το καραβάνι να περνάει σε μια λουσμένη στο φως λούπα αιωνιότητας. Η ποικιλία των βιβλίων που προτείνει η LiFO στους αναγνώστες της μετά τη μεγάλη περίοδο εγκλεισμού και μοναχικότητας, εγκαινιάζοντας μια νέα λογοτεχνική ενότητα, είναι μια διέξοδος για τον μεσογειακό πόθο για καλοκαίρι, ήλιο και ταξίδι και ευχόμαστε να ικανοποιήσει, έστω και νοητά, όσα χάθηκαν και θα αργήσουν να επιστρέψουν εκεί που ήταν πριν.
λέσχη ανάγνωσης
διπλωσ
Δ 1
Τ 2
Τ 3
Π 4
Π 5
Σ 6
Κ 7
Δ 8
Τ 9
Τ 10
Π 11
Π 12
Σ 13
Κ 14
Δ 15
Τ 16
Τ 17
ιουνίοσ 2020
Π 18
Π 19
Σ 20
Κ 21
Δ 22
Τ 23
Τ 24
Π 25
Π 26
Σ 27
βιβλία για ηλιόλουστες χώρες, ήρωες κάτω από τον καυτό ήλιο, ταξίδια στη Μεσόγειο. Το καλοκαίρι και τα ελληνικά τοπία που περιγράφει ο Πάτρικ Λη Φέρμορ στα βιβλία του γίνονται αριστουργηματικές εικόνες μέσα από τον φωτογραφικό φακό της συντρόφου του, Τζόαν Λη Φέρμορ. Τις φωτογραφίες της Τζόαν Λη Φέρμορ είχαμε τη χαρά να δούμε στην έκθεση «Τζόαν Λη Φέρμορ, φωτογράφος και αγαπημένη» το 2018 στο Μουσείο Μπενάκη. © Joan Leigh Fermor Estate
Κ 28
Δ 29
Τ 30
διπλωσ
στε εδω
λέσχη ανάγνωσης
στε εδω
Αλμπέρ Καμύ, Το καλοκαίρι. μετάφραση: Ν. Καρακίτσου- Ντουζέ, Μ. Κασαμπάλογλου-Ρομπλέν σελίδες: 127 ~ Πατάκης || Το Καλοκαίρι είναι μια συλλογή δοκιμίων, γραμμένων από το 1939 έως και το 1953, με κοινό συνδετικό άξονα τον ήλιο της Μεσογείου, τις αναμνήσεις του Καμύ από την Αλγερία, τις τραγωδίες της Ευρώπης –την ανθρωπότητα που ασφυκτιά κάτω από τις δικτατορίες, αιμορραγεί από τους πολέμους, ξεψυχά στα μίση–, αλλά και την ομορφιά, για την οποία, όπως ο ίδιος λέει, «οι Έλληνες πήραν τα άρματα». Με ύφος λιτό, που αρμόζει στο μεσογειακό καλοκαίρι, και γλώσσα απολαυστική αναζητά το πιο αναγκαίο στη ζωή: το φως και την ευτυχία. Τζων Φώουλς, Ο Μάγος. μετάφραση: Φαίδων Ταμβακάκης σελίδες: 775 ~ Εστία || Το πρώτο βιβλίο που έγραψε ο Φώουλς σε νεαρή ηλικία –και ξαναέγραψε τη δεκαετία του ’70, διορθώνοντας τις ατέλειες του αρχικού κειμένου– είναι ένας ύμνος στην αισθησιακή ένταση των ελληνικών νησιών, όπου τα σώματα σφύζουν από ενέργεια και παραισθησίες κάτω απ’ τον δυνατό ήλιο. Ο 25χρονος Νίκολας Ερφ φτάνει από την Αγγλία σε ένα ελληνικό νησί (την επινοημένη νήσο Φράξο) για να δουλέψει ως καθηγητής αγγλικών σε ένα σχολείο. Σε ένα φυσικό τοπίο που θεωρεί «μαγευτικό» και στοιχειωμένο γνωρίζει τον αινιγματικό Μορίς Κόγχι, ζει αλλεπάλληλες περιπέτειες που σχεδόν τον τρελαίνουν, μετέωρος ανάμεσα στην πραγματικότητα και το ψέμα, ερωτεύεται, πάσχει και αναστοχάζεται εις βάθος τον εαυτό του και το νόημα της ζωής. Επιπλέον, ο Μάγος είναι ένα αντιπολεμικό μανιφέστο που καταγράφει τη μεταπολεμική αλλά και την κατοχική Ελλάδα και περιγράφει τους κατοίκους και το τοπίο μιας χώρας χαμένης στον χρόνο.
Μαργαρίτα Καραπάνου, Ο Υπνοβάτης σελίδες: 246 ~ Καστανιώτης || Σε ένα ελληνικό νησί γεμάτο εκκεντρικούς καλλιτέχνες που ψάχνουν την έμπνευση, ο Θεός, απογοητευμένος και προδομένος από την εξέλιξη του ανθρώπινου γένους, αποφασίζει να στείλει έναν καινούργιο Μεσσία κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή τους –τον Θεό που θα τους άξιζε– με έναν ανορθόδοξο τρόπο: σκύβει πάνω από το νησί και κάνει εμετό. Το ελληνικό νησί, μικρόκοσμος της σημερινής Ελλάδας και γενικότερα του σύγχρονου πολιτισμού, είναι ένας πύργος της Βαβέλ, όπου οι γλώσσες, οι ανθρώπινες σχέσεις, τα φύλα, συγχέονται. Ο Μανόλης, ο νέος Μεσσίας, περνάει σ’ αυτόν τον χώρο σαν υπνοβάτης, αγνοώντας μέχρι τέλους τη θεϊκή του φύση. Μια αριστουργηματική απεικόνιση του διαλυμένου κόσμου μας, αιχμηρή και απεγνωσμένα κωμική, αλλά και γεμάτη συμπόνια, σε ένα βιβλίο παράξενα ανθεκτικό, που διαβάζεται και ξαναδιαβάζεται από γενιά σε γενιά, έχοντας αποκτήσει cult status.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ήτον πνοή, ίνδαλμα αφάνταστον, όνειρον... μελέτη - κείμενα: Αγγέλα Καστρινάκη σελίδες:440 ~ Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης || Στα ερωτικά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, που σχεδόν όλα διαδραματίζονται καλοκαίρι πλάι στη θάλασσα (ή ολόγυρα στη λίμνη), τα όμορφα κοράσια δεν είναι πάντα «όνειρο στο κύμα», αλλά και επικίνδυνα στοιχειά του νερού. Και οι νεαροί άντρες, εκστατικοί μπροστά στο ίνδαλμα της ομορφιάς, κρύβουν κάποτε μέσα τους τη βία του αρπακτικού, ακόμα και τον ίδιο τον Διάβολο. Η θάλασσα και η λίμνη, η φωτιά, τα λουλούδια, οι σπηλιές, τα άστρα και η σελήνη δεν είναι μονάχα διάκοσμος του φυσικού κόσμου αλλά αποτελούν και σημεία που οδηγούν στο βαθύτερο νόημά του. Τα κείμενα που περιέχονται στο βιβλίο αυτό είναι εξαιρετικής αφηγηματικής τέχνης, περιγράφουν με ένταση, πυκνότητα, μυστικό παλμό και χάρη τον έρωτα που πυρπολεί τον άνθρωπο και τον τρελαίνει, καθώς και την απάρνηση του πάθους, με το μεγαλείο και τη μελαγχολία της. Εκτός από το Όνειρο στο κύμα, περιέχονται τα Ολόγυρα στη λίμνη, Η νοσταλγός, Έρως-ήρως, Η Φαρμακολύτρια και η
4
μελέτη της Αγγέλας Καστρινάκη « Έρως νάρκισσος, έρως θείος: Όψεις του έρωτα στο έργο του Παπαδιαμάντη», που επιχειρεί να φωτίσει τα αινιγματικά παπαδιαμαντικά κείμενα με οδηγό τα πανανθρώπινα και τα χριστιανικά σύμβολα.
André Aciman, Να με φωνάζεις με τ’ όνομά σου μετάφραση: Νίκος Α. Μάντης σελίδες: 325 ~ Μεταίχμιο || Πριν διαβάσει κανείς το βιβλίο, αναπόφευκτα θα φέρει στο μυαλό του τις πάμφωτες, καλοκαιρινές εικόνες της δημοφιλούς κινηματογραφικής μεταφοράς του. Αλλά το βιβλίο δεν χρειάζεται υποστήριξη. Είναι ένα από τα πιο ερωτικά και τρυφερά βιβλία που έχουν γραφτεί μεταπολεμικά, με τον καθηγητή Ιστορίας Έλιο να αναπολεί ένα καλοκαίρι του στην ιταλική Ριβιέρα των ’80s, όταν, ως 17χρονος έφηβος, ερωτεύτηκε παράφορα τον Όλιβερ, έναν 24χρονο Αμερικανό ερευνητή, φτάνοντας σε τέτοιο σημείο σύνδεσης ώστε να «δανειστούν» ο ένας το όνομα του άλλου. Απροετοίμαστοι για τις συνέπειες της αμοιβαίας έλξης, οι ατέλειωτες καλοκαιρινές μέρες τούς παρασύρουν σε εναλλασσόμενα ρεύματα εμμονής, σαγήνης και πόθου. Αψηφώντας τους κινδύνους, οι δυο τους συγκλίνουν προς κάτι που φοβούνται ότι δεν θα ξαναβρούν ποτέ: την απόλυτη σύνδεση με έναν άλλον άνθρωπο. Το καλοκαίρι που τραγουδάει και βομβίζει σε κάθε σελίδα της ιστορίας επιτείνει την αίσθηση του χαμένου παραδείσου, που είναι κάθε περασμένος έρωτας.
Σατωβριάνδος, Οδοιπορικό του 1806: Πελοπόννησος - Αττική - Σμύρνη - Κωνσταντινούπολη μετάφραση - επίμετρο: Αριστέα Κομνηνέλλη πρόλογος: Τάκης Θεοδωρόπουλος Σελίδες: 264 ~ Μεταίχ-
μιο || Τον Αύγουστο του 1806, πίσω από τους υδρατμούς μιας ζεστής μέρας, ο φιλέλληνας Γάλλος λογοτέχνης και θεμελιωτής του γαλλικού ρομαντισμού Σατωβριάνδος θα δει τις ακτές της «Κορφού» (κατοπινής Κέρκυρας). Το πλοίο του έχει ακινητοποιηθεί από την απόλυτη νηνεμία κι αυτός θα απολαύσει από το κατάστρωμα το «πρώτο ηλιοβασίλεμα και την πρώτη νύχτα κάτω από τον ουρανό της Ελλάδας». Έχοντας κάνει κτήμα του την αρχαία γραμματεία, θα διακρίνει στη φωτιά που έχουν ανάψει οι ψαράδες στην απέναντι ακτή «τις Νύμφες να βάζουν φωτιά στο πλοίο του Τηλέμαχου». Από κει θα συνεχίσει καταγράφοντας γλαφυρά την περιήγησή του στην Πελοπόννησο και στην Αττική των αρχών του 19ου αιώνα κατά τη διάρκεια του μεγάλου του ταξιδιού από το Παρίσι στην Ανατολή. Λίγα χρόνια πριν από την Επανάσταση του 1821 ο Σατωβριάνδος, μαζί με έναν γενίτσαρο και έναν Μιλανέζο έμπορο, θα περιηγηθεί στις κοιλάδες και στα βουνά του άδενδρου Μοριά: στη μοναξιά της Αρκαδίας, στις ερημιές του Άργους, της Κορίνθου, των Μεγάρων, αλλά και της κάποτε ένδοξης Σπάρτης, συναντώντας παντού αρχαία μνημεία ανάμεσα σε σύγχρονα ερείπια, μαζί με τη φτώχεια και τη δυστυχία ενός λαού που υποφέρει από τον κατακτητή. Στην πλούσια γη της Αττικής, όπου «το κλίμα επιδρά στην αισθητική», θα διαπιστώσει με λύπη πως οι Έλληνες κάτοικοι έχουν αποκοπεί από την ιστορική τους μνήμη και πως ο αρχαίος πολιτισμός διεκόπη βίαια, χωρίς ιστορική συνέχεια. Στο ταξίδι του από την Τζια στη Σμύρνη θα συνοψίσει το ελληνικό του οδοιπορικό σε μια πικρή σκέψη: η Ελλάδα μπορεί να απελευθερωθεί, αλλά το σημάδι απ’ τα δεσμά της δεν θα σβήσει εύκολα.
Όμηρος, Οδύσσεια, Ραψωδία Μ μετάφραση: Δημήτρης Μαρωνίτης σελίδες: 57 ~ Στιγμή || Η δωδέκατη ραψωδία σε μετάφραση Δημήτρη Μαρωνίτη είναι τοποθετημένη στο κέντρο της Μεσογείου, στο κέντρο του έπους και στο κέντρο του καλοκαιριού. Ο πολύπλαγκτος Οδυσσέας, επιστρέφοντας από τον Κάτω Κόσμο, περνά πάλι από το νησί της Κίρκης, όπου του δίνει συμβουλές για να αντιμετωπίσει τα εμπόδια που θα βρει στον δρόμο του. Το πλοίο περνά από το νησί των Σειρήνων και μετά από το θανατερό στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης. Φτάνοντας στη
διπλωστε εδω
λεσχη αναγνωσησ ιουνιοσ 2020
Θρινακία, το νησί του Ήλιου, οι άντρες, υποκύπτοντας στην πείνα τους, σφάζουν και τρώνε κάποια από τα ιερά βόδια, παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις του Τειρεσία και της Κίρκης. Ο Ήλιος εξαγριώνεται και ζητά από τον Δία να σηκώσει θύελλα και να χτυπήσει με κεραυνό το πλοίο. Όλοι οι σύντροφοι του Οδυσσέα χάνονται και αυτός φτάνει, άθλιος ναυαγός, στην Ωγυγία, το νησί της Καλυψώς. Πολλά έχουν ειπωθεί γι’ αυτή τη μετάφραση, κανείς δεν αμφισβήτησε ότι διαβάζεται σαν τραγούδι.
John Freely, Ταξιδεύοντας στη Μεσόγειο με τον Όμηρο Μετάφραση: Τιτίνα Σπερελάκη Σελίδες: 440 ~ Μεταίχμιο || Ο Αμερικανός συγγραφέας Τζον Φρίλι συνδέει με απολαυστικό τρόπο το παρελθόν με το σήμερα, ξανακάνοντας το ομηρικό ταξίδι, που ξεκινάει από την Τροία, περνάει από τα Κύθηρα και την Κρήτη και φτάνει στη Λιβύη, στη Σικελία και στη Νάπολη, για να καταλήξει στη σημερινή Ιθάκη. Με άξονα το ίδιο το ομηρικό κείμενο και με πηγές από τον Θουκυδίδη, τον Ηρόδοτο, τον Παυσανία και τον Στράβωνα μέχρι τους σύγχρονους περιηγητές και τους μύθους, ο Φρίλι επιχειρεί να καταγράψει ποια ακριβώς ήταν τα μέρη απ’ όπου πέρασε ο Οδυσσέας και από πού κατάγονταν οι υπόλοιποι ήρωες της Ιλιάδας. Ένα βιβλίο απίστευτα γοητευτικό.
επιτυχημένος συγγραφέας, ταξιδεύει στη Βενετία για παραθερισμό. Στη διάρκεια ενός γεύματος στο ξενοδοχείο την προσοχή του τραβάει ένα εξαιρετικά όμορφο αγόρι. Σύντομα οι μέρες του αρχίζουν να περιστρέφονται γύρω από το πότε θα το ξαναδεί και αγνοεί τις δυσοίωνες φήμες που κυκλοφορούν ότι ένας λοιμός εξαπλώνεται στην πόλη. Ο Θάνατος στη Βενετία είναι μια αριστουργηματική ιστορία του 1912 για την εμμονή, την αγωνία του δημιουργού και την άβυσσο του τέλους. Κυρίως, είναι ένα εκπληκτικής δεξιοτεχνίας χρονικό της παρακμής, κάθε είδους. Ο Τόμας Μαν αναλύει και καταγράφει με ακρίβεια τις τάσεις της εποχής του, τις αγωνίες της ωριμότητας, την άβυσσο του θανάτου, που περισσότερο από καθέναν βιώνει και αισθάνεται ο καλλιτέχνης, ο δημιουργός.
Paul Bowles, Τσάι στη Σαχάρα μετάφραση: Νίκος Α. Μάντης σελίδες: 448 ~ Μεταίχμιο || Ο ανελέητος ήλιος της ερήμου και ο ουρανός της Βόρειας Αφρικής, που μοιάζει να αντανακλά το φως, για ορισμένους Δυτικούς λειτούργησαν ως καθρέφτης του εσωτερικού τους spleen. Σε αυτό το μοναδικό βιβλίο, του οποίου ο πρωτότυπος τίτλος, Under the sheltering sky, είναι ακριβώς αυτή η έννοια, δύο «καταραμένοι» Αμερικανοί με ασήκωτες αποσκευές, ο Πορτ και η Κιτ Μόρσμπερι, διαρκώς ανικανοποίητοι και απολύτως υπερόπτες, ταξιδεύουν με σκοπό να διασχίσουν την έρημο της Αλγερίας, όπου ο Πορτ συναρπάζεται από την ιδέα της διαρκούς μετακίνησης, ενώ οι παράξενες συνθήκες οδηγούν την Κιτ στα όρια της καταστροφής. Η πρωτόγονη φύση, που σαγηνεύει αλλά και διαβρώνει, η ομορφιά του τοπίου και, παράλληλα, η τρομακτική συνειδητοποίηση της απομάκρυνσης από τις αστικές συνήθειες συνθέτουν «μια πραγματική αλληγορία της πνευματικής περιπέτειας στην οποία αποδύεται ο συνειδητοποιημένος άνθρωπος της εποχής μας».
Alexandre Dumas, Ο Κόμης Μοντεχρίστος (2 τόμοι) Μετάφραση: Ωρίων Αρκομάνης Σελίδες: 2.183 (2 τόμοι) ~ Gutenberg || Με σκηνικό το μεσογειακό τοπίο του νησιού Μοντεχρίστο στο τοσκανικό αρχιπέλαγος, δασωμένο, ηλιοφώτιστο, δροσερό, o διαχρονικά δημοφιλής Κόμης Μοντεχρίστος είναι ένας ήρωας με τα μυθικά χαρακτηριστικά του υπερανθρώπου. Φυλακισμένος άδικα από νεαρή ηλικία για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε, μέσα από τη διαρκή πάλη του καλού και του κακού, την «κινηματογραφική» δράση και συγκινήσεις, δραπετεύει και βρίσκει τον θησαυρό που του αναφέρει ένας συγκρατούμενός του, παίρνοντας εκδίκηση απ’ όσους τον αδίκησαν. Ο ανυπότακτος ήρωας του ακραιφνούς ρομαντισμού παλεύει μέχρις εσχάτων με τον πόνο και το σκοτάδι της βασανισμένης του ψυχής μέχρι να βρει την ποθούμενη λύτρωση και δικαίωση, όπως την εννοεί ο ίδιος. Αποδεσμευμένος από κανόνες και περιορισμούς, απολαμβάνοντας την πλήρη ελευθερία κινήσεων που του παρέχει το χρήμα μαζί με τη γνώση, φτάνει μέχρι το τέλος, αλλά, στο μεταξύ, έχει επιτρέψει στον εαυτό του να δείξει έλεος, όταν οι περιστάσεις εμπλέκουν και τα αθώα τέκνα των τιμωρουμένων. Η πλήρης εκδοχή του μυθιστορήματος σε δύο τόμους, 1.000 σελίδων έκαστος, χωρίς καμία συντόμευση, περικοπή ή λογοκρισία.
|| Με αφορμή ένα σεμινάριο με θέμα την Οδύσσεια, ο Ντάνιελ Μέντελσον παρασύρει τον 81χρονο πατέρα του Τζέι σε μια κρουαζιέρα στη Μεσόγειο, στα ίχνη των θρυλικών ταξιδιών του Οδυσσέα. Αποδεικνύεται μια περιπέτεια βαθιά συναισθηματική, όσο και πνευματική, που του δίνει την «τελευταία ευκαιρία» να γνωρίσει τη μεγάλη λογοτεχνία που παραμέλησε στα νιάτα του – αλλά, πάνω απ’ όλα, να καταλάβει καλύτερα τον γιο του. Το διπλό αυτό ταξίδι επιτρέπει και στον Ντάνιελ να έρθει πιο κοντά στην αλήθεια του εαυτού του και να κατανοήσει, επιτέλους, τον τόσο δύσκολο πατέρα του. Καθώς ο Μέντελσον οδηγεί το χρονικό του προς τη σπαρακτική του κορύφωση, διαχρονικά θέματα, όπως η εξαπάτηση και η αναγνώριση, ο γάμος και τα παιδιά, οι χαρές του ταξιδιού και το νόημα της πατρίδας, μπλέκονται στην αφήγηση με τα γεγονότα και τις αξίες της ίδιας της Οδύσσειας.
ένα έπος μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Σελίδες: 486 ~ Πατάκης
Ντάνιελ Μέντελσον, Μια Οδύσσεια. Ένας πατέρας, ένας γιος,
Thomas Mann, Θάνατος στη Βενετία μετάφραση: Βασίλης Τσαλής Σελίδες: 128 ~ Μεταίχμιο || Ο πενηντάχρονος Γκούσταφ Άσενμπαχ,
|| Το βιβλίο του Βρετανού συγγραφέα και φιλέλληνα και ενός «από τους σπουδαιότερους Βρετανούς περιηγητές», που έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Καρδαμύλη, σε ένα από τα πιο ωραία σπίτια πλάι στη θάλασσα, είναι μια συναρπαστική αφήγηση της ιστορίας της Μάνης και της νότιας Πελοποννήσου, που μέχρι τότε ελάχιστοι ξένοι, αλλά και Έλληνες, είχαν επισκεφτεί. Μεταφρασμένο από τον προσωπικό του φίλο –και πρώην πρωθυπουργό– Τζαννή Τζαννετάκη, το βιβλίο του Φέρμορ ακολουθεί την ιστορική διαδρομή τόπου και ανθρώπων και βυθίζεται στη γοητεία των μύθων τους, καταγράφει έθιμα και περιπέτειες πειρατών, το κλάμα του Ορφέα για την Ευρυδίκη, ιστορίες που προκύπτουν από απομεινάρια αρχαίων ναών και ερειπωμένων κάστρων, τα ξωκλήσια, τα φτωχικά σπίτια των ντόπιων με την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο, τον Πάρη και την Ελένη, εκεί όπου «χιλιάδες χρόνια πριν, εκείνος ο σπουδαίος και εμπρηστικός μήνας του μέλιτος άρχισε ανάμεσα στους ψίθυρους και τα μάραθα».
γραφίες: Ιωάννα Λη Φέρμορ εικονογράφηση: Τζων Κράξτον ~ Κέδρος
Πάτρικ Λη Φέρμορ, Μάνη μετάφραση: Τζαννής Τζαννετάκης φωτο-
Κάφκα σελίδες: 120 ~ Στιγμή || Ο Τομάζι ντι Λαμπεντούζα διηγείται τη θαμβωτική ιστορία ενός αυστηρού ελληνιστή καθηγητή, ο οποίος, απομονωμένος το καλοκαίρι της πρώτης του νεότητας σε ένα έρημο ακρογιάλι της Σικελίας, γνώρισε τον θεϊκό έρωτα της σειρήνας Λίγειας και την «κτηνώδη χαρά της ύπαρξης», σμίγοντας μαζί της μέσα στα νερά. Η «αιώνια Σικελία» και το φυσικό μεγαλείο της είναι το σκηνικό της αλλόκοσμης αυτής ερωτικής ιστορίας, όπου η μαγεία έχει κάτι χειροπιαστό και το αρχέγονο ζωώδες ένστικτο κυριαρχεί: κυριευμένος από πνευματική και σωματική ηδονή, ο καθηγητής Λα Τσιούρα παραδίνεται ολοκληρωτικά και για πάντα στο θείο πλάσμα – και ο Λαμπεντούζα ανακαλεί την ιδανική χώρα της αρχαίας ελληνικής παράδοσης.
γεια μετάφραση: Νάσος Βαγενάς, Τζένη Μαστοράκη πρόλογος: Φραντς
Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα - Έδγαρ Άλλαν Πόου, Λί-
5 λεσχη αναγνωσησ ιουνιοσ 2020
διπλωστε εδω
Η ΆΝΝΑ, ΣΟΡΌΡ... ΤΗΣ Αυτό το αμυδρό φως που κάνει τα πρόσωπα να λάμπουν, το πάθος που δίνει ζωή στα χρώματα και στις ψυχές και σε στοιχειώνει μέχρι τον θάνατο, όλα αυτά είναι κρυμμένα στο αριστούργημα της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Άννα, σορόρ..., αλλά και στον πίνακα του Ελ Γκρέκο, στον οποίο παρέπεμπε ο αρχικός τίτλος του μυθιστορήματος, D’ aprés Greco. Γεμάτο μεταφυσικές δοξασίες και μια ανιμαλιστική πνοή που διατρέχει τα περισσότερα έργα της Γιουρσενάρ, από τις Φωτιές και τα Απομνημονεύματα του Αδριανού έως την Ηλέκτρα και τα Διηγήματα της Ανατολής, το Άννα, σορόρ... αφηγείται τον έρωτα ανάμεσα σε δύο αδέλφια στην αυλή του αντιβασιλέα της Νάπολης τον 16ο αιώνα. Η συγγραφέας δεν διστάζει έτσι να εξομολογηθεί και τον δικό της έρωτα προς τον αδελφό της, αλλά και την ίδια της τη μούσα, θέτοντας τα ερωτήματα για τους μεγάλους έρωτες που μας πιάνουν σαν μέγγενη και δεν μας αφήνουν ποτέ. Τα αιώνια πάθη και τα μεγάλα βιβλία, όπως το Σορόρ, που ήταν από τα πρώτα που την καθόρισαν, παραμένουν, άλλωστε, άσβηστα: «Γεύτηκα για πρώτη φορά το υπέρτατο προνόμιο του μυθιστοριογράφου, το να χάνεσαι ολόκληρος μέσα στους χαρακτήρες σου ή να αφήνεις να σε στοιχειώνουν» γράφει η ίδια στο επίμετρο του βιβλίου. Πώς, αλλιώς, θα μπορούσε να είναι η σχέση της με τους ίδιους της τους ήρωες αν όχι αιμομικτική, ποια είναι η ομοούσια δύναμη που την κατευθύνει προς τη γραφή, αν όχι η γραφή η ίδια; Ξεχωρίζει η πάντοτε υπέροχα κεντημένη γλώσσα της Γιουρσενάρ σε απόδοση Σπύρου Γιανναρά, που καθιστά το Σορόρ ένα από τα μεγάλα μυθιστορήματα της Γαλλοβελγίδας συγγραφέως.
Γιουρσενάρ
— Τίνα Μανδηλαρά
συγγραφεασ
Marguerite Yourcenar τιτλοσ
Άννα, σορόρ... μεταφραση Σπύρος Γιανναράς εκδοσεισ Άγρα
1 8 28.5.20 – lifo
35
1 9 36 lifo – 28.5.20
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΕΙΏΔΗΣ Σαντορίνη
Oι φωτογραφίες του Ρόμπερτ Μακέιμπ σε ένα υπέροχο λεύκωμα από τις εκδόσεις Πατάκη. Σήμερα η Σαντορίνη αριθμεί περίπου 2,5 εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο. Όμως, όταν ο φωτογράφος Ρόμπερτ Μακέιμπ και ο αδερφός του έφτασαν εκεί, το 1954, ήταν οι μόνοι επισκέπτες στο νησί. Σε αυτήν τη συλλογή των εκπληκτικών φωτογραφιών των δεκαετιών του 1950 και του 1960 ο Μακέιμπ καταγράφει τη σκληρή, αλλά συχνά και ρομαντική, ζωή μιας εποχής που δεν γυρνάει πίσω, μια και οι αλλαγές που έγιναν στο νησί ήταν ραγδαίες και αμείλικτες. Η επαφή του Μακέιμπ με τη χώρα μας ξεκίνησε όταν σπούδαζε στο Πρίνστον μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του. Ο δεύτερος είχε φίλο έναν Έλληνα, τον Πέτρο Νομικό, με καταγωγή από τη Σαντορίνη, ο οποίος τους προσκάλεσε να έρθουν για δέκα ημέρες στην Ελλάδα. «Όταν ο Τσαρλς κι εγώ πρωτοφτάσαμε στο νησί, μας είπαν ότι ο πληθυσμός του ανερχόταν σε περίπου 12.000 κατοίκους, κυρίως αγροτικές οικογένειες που καλλιεργούσαν σταφύλια, ντομάτες ή στάρι –επίσης, ψαράδες, λατόμους και ναυτικούς, που δούλευαν ως μούτσοι– ή καπετάνιοι σε πλοία που γύριζαν ολάκερο τον κόσμο υπό ελληνική σημαία. […] Ανεβήκαμε στα Φηρά, την πρωτεύουσα τον νησιού –244 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας–, μέσω ενός κουραστικού κλιμακωτού,
σχεδόν κάθετου, πέτρινου μονοπατιού – τα μουλάρια στα οποία καθόμασταν έγδερναν –επίτηδες, λες– τα γόνατά μας πάνω στους τραχείς τοίχους. (Λένε πως στην υπόλοιπη Ελλάδα απειλούσαν τα μουλάρια τους να πάρουν τα πόδια τους, αλλιώς θα τα έστελναν στη Σαντορίνη.) Φτάνοντας στα Φηρά, καταλάβαμε ότι τα χωριά που βλέπαμε δεν ήταν μόνο μια λεπτή λωρίδα χτισμάτων στην άκρη της Καλντέρας, αλλά εκτείνονταν και προς τα πίσω, στη ράχη τον αρχαίου ηφαιστείου. Πολύ γρήγορα συνειδητοποιήσαμε ότι ήμασταν οι μοναδικοί επισκέπτες τον νησιού. Αυτό ακούγεται εξωπραγματικό σήμερα, αλλά το 1954 δεν ήταν διόλου παράξενο να είσαι ο μοναδικός επισκέπτης σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί. Εκείνη τη χρονιά κατέφθασαν 8ο.οοο επισκέπτες σε ολόκληρη τη χώρα» σημειώνει ο Μακέιμπ στον πρόλογο του λευκώματος. Οι φωτογραφίες του συμπληρώνονται από δύο δοκίμια της δημοσιογράφου Μαργαρίτας Πουρνάρα. Το ένα με ποιητικό ύφος ανακαλεί την παιδική ηλικία της γιαγιάς της στη Σαντορίνη και το άλλο εξηγεί τις γεωλογικές δυνάμεις που έδωσαν σε αυτό το ηφαιστειακό νησί τη δραματική του μορφή. — Μερόπη Κοκκίνη
συγγραφεασ
Robert A. McCabe Mαργαρίτα Πουρνάρα τιτλοσ
Σαντορίνη μεταφραση Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη εκδοσεισ Πατάκη
ΕΠ Ι Μ Ε Λ ΕΙ Α : Μ ΑΡ Ί Α ΔΡ ΟΥ ΚΟΠΟΎΛΟΥ
ΡΟΧΑ ΒΙΒΛΊΑ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ
62 ΥΠ
ΠΟΥ ΜΌΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΌΡΗΣΑΝ
BOOK LOVERS
BOO
28.5.20 – lifo
37
ERS 1
ΤΖΟΡΤΖ ΠΕΛΕΚΆΝΟΣ
Ο άντρας που επέστρεψε Μτφρ.: Αντώνης Καλοκύρης Εκδόσεις Πατάκη Στο νέο μυθιστόρημα του διάσημου και υποψήφιου για Emmy συγγραφέα Τζορτζ Πελεκάνος ένας πρώην εγκληματίας έχει να επιλέξει ανάμεσα στον άντρα που τον βοήθησε να αποφυλακιστεί και στη γυναίκα που του έδειξε έναν άλλον δρόμο στη ζωή. Γεμάτο με περίπλοκα ηθικά διλήμματα, δράση και εκπλήξεις, γραμμένο από έναν αναγνωρισμένο μετρ της αφήγησης, ζωντανεύει την Ουάσινγκτον μέσα από μια ιστορία δύσκολων επιλογών.
01
2 ΤΖΈΗΜΣ ΤΖΌΫΣ
Επικίνδυνη γραφή - Σκέψεις για τη ζωή, την τέχνη, τη λογοτεχνία Μτφρ.: Άννα Παπασταύρου Εκδόσεις Πατάκη Το βιβλίο συγκεντρώνει τις απόψεις του Τζόυς για τη συγγραφή, αφήνοντας να αναδυθεί απ’ όλα αυτά η αναμφισβήτητη επικαιρότητά τους. Παρουσιάζει το πανόραμα της σκέψης του Τζόυς για την τέχνη και τη λογοτεχνία και κατά συνέπεια εισάγει τον αναγνώστη στα κυριότερα έργα του συγγραφέα μέσα από την κατανόηση αυτού που εκείνος εννοούσε μιλώντας για «συγγραφή» και του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόταν τη μορφή του συγγραφέα ή του καλλιτέχνη γενικά.
3 RODERICK BEATON
Ελλάδα - Βιογραφία ενός σύγχρονου έθνους Μτφρ.: Μενέλαος Αστερίου Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 576 Στη διάρκεια των τελευταίων τριακοσίων ετών ένα σύγχρονο έθνος οικοδομήθηκε στη βάση, κυριολεκτικά σχεδόν, των ερειπίων ενός εξαφανισμένου πολιτισμού. Η ιστορία του ελληνικού έθνους-κράτους, αλλά κυρίως, και πιο ουσιαστικά, η ιστορία της συλλογικής ταυτότητας που συνοδεύει το έθνοςκράτος, των γεγονότων και της υψηλής πολιτικής, αλλά και η ιστορία της κουλτούρας και των τεχνών, των ανθρώπων και των ιδεών.
02
4 ΓΚΡΑΧΑM ΓΚΡΗΝ
Ο ανθρώπινος παράγοντας Μτφρ.: Αχιλλέας Κυριακίδης Εκδόσεις Πόλις
04
03
38 lifo – 28.5.20
Συναγερμός στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Μια διαρροή πληροφοριών πυροδοτεί κλίμα καχυποψίας, διάχυτης ανησυχίας και έντασης, ενώ διεξάγονται συνεχείς έλεγχοι ασφαλείας. Ο Γκρην επιστρέφει στον κόσμο των κατασκόπων και της προδοσίας για να πλέξει το εγκώμιο της ανυπακοής και να δείξει με οξυδερκή και ευαίσθητο τρόπο σε ποια τραγωδία μπορεί να καταλήξει η αδιάλλακτη και άκαμπτη εφαρμογή της έννοιας του «εθνικού συμφέροντος».
5 ΖΟΈΛ ΝΤΙΚΈΡ
Η εξαφάνιση της Στέφανι Μέιλερ Μτφρ.: Γιάννης Στρίγγος Εκδόσεις Πατάκη Στις αρχές του καλοκαιριού του 2014, είκοσι χρόνια μετά το κλείσιμο μιας πολύκροτης και πολύνεκρης υπόθεσης, μια δημοσιογράφος, η Στέφανι Μέιλερ, ανακαλύπτει πως ο δράστης δεν ήταν εκείνος που ενοχοποιήθηκε τελικά. Στη συνέχεια, τα ίχνη της χάνονται υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Τι είχε ανακαλύψει; Και, κυρίως, τι συνέβη στ’ αλήθεια στην Όρφια;
05
6 ΣΑΝΤΡΌΝΕ ΝΤΑΤΣΙΈΡΙ
Ο Άγγελος
Μτφρ.: Μαρία Οικονομίδου Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 560 Όταν η αστυνομική υποδιευθύντρια Κολόμπα Καζέλι καλείται να αναλάβει μια δύσκολη υπόθεση, την ευθύνη για την οποία έχει αναλάβει ο ISIS, καταλαβαίνει ότι κάτι δεν κολλάει και συνειδητοποιεί ότι το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ζητήσει τη βοήθεια του ανθρώπου που καταφέρνει να βλέπει μέσα από την ομίχλη των ψεμάτων και της παραπλάνησης: του Ντάντε Τόρρε.
06
7 ΖΑΝ-ΠΩΛ ΝΤΥΜΠΟΥΆ
Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο Μτφρ.: Μαρία Γαβαλά Εκδόσεις Δώμα Σελ.: 265 Ιστορία διαποτισμένη από ένα πνεύμα ανοχής και κατανόησης για τις αδυναμίες των ανθρώπων και τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να χαραμίσουν τη ζωή τους, και από ένα βαθύ αίσθημα δικαιοσύνης, που εξεγείρεται ενάντια στην απανθρωπιά.
8
07
ΖΑΝ-ΠΩΛ ΣΑΡΤΡ
Ο υπαρξισμός είναι ένας ανθρωπισμός Μτφρ.: Αντώνης Χατζημωυσής Εκδόσεις Δώμα Σελ.: 101 Ο Σαρτρ έδωσε τη διάλεξη «Ο υπαρξισμός είναι ένας ανθρωπισμός» τον Οκτώβριο του 1945, θέλοντας να παρουσιάσει σε συνοπτική μορφή τις βασικές θέσεις της φιλοσοφίας του και να την υπερασπιστεί απέναντι σε ορισμένες συχνές παρανοήσεις. Η διάλεξη δόθηκε από στήθους και κυκλοφόρησε ως βιβλίο λίγο αργότερα, ελάχιστα επανεπεξεργασμένη.
08
9 EDGAR CABANAS / ΕVA ILLOUZ
Ευτυχιοκρατία
Μτφρ.: Βασιλική Πέτσα Εκδόσεις Πόλις Ζούμε σ’ έναν κόσμο που επιδιώκει την ευτυχία. Το να είναι κανείς ευτυχισμένος έχει γίνει όχι μόνο σκοπός ζωής αλλά και δικαίωμα και υποχρέωση. Ως αρωγός στην κατάκτηση αυτού του επιθυμητού στόχου αναδύθηκε μια καινούργια επιστήμη, η Θετική Ψυχολογία. Στο παρόν βιβλίο, οι συγγραφείς ανιχνεύουν τις απαρχές αυτής της νέας «επιστήμης» και διερευνούν τις επιπτώσεις ενός από τα πιο συναρπαστικά και ανησυχητικά φαινόμενα του αιώνα μας.
09
28.5.20 – lifo
39
01
05
THOMAS ERIKSON
LUCINDA RILEY
Ανάμεσα σε ηλίθιους
Η Κόρη του Ήλιου
Μτφρ.: Ανδριάνα Σακκά Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 368
Μτφρ.: Σοφία Τάπα Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 968
Ο Τhomas Erikson μας εξηγεί ότι υπάρχουν τέσσερις βασικοί τύποι συμπεριφοράς που προσδιορίζουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε και αντιλαμβανόμαστε τους γύρω μας. Η κατανόηση του προτύπου συμπεριφοράς ενός ατόμου αποτελεί το κλειδί της επιτυχημένης επικοινωνίας. Έτσι, θα κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, θα τελειοποιήσουμε την επικοινωνία και τις κοινωνικές μας δεξιότητες, θα διαχειριστούμε τις συγκρούσεις με αυτοπεποίθηση και, γενικά, θα αλλάξουμε τον τρόπο αλληλεπίδρασης με τους άλλους ανθρώπους.
Η συγγραφέας µάς ταξιδεύει από το Μανχάταν στις µαγευτικές αχανείς πεδιάδες της Αφρικής, στο σύμπαν που με τόση επιτυχία έχει δημιουργήσει. H σειρά, που έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές και έχει συνεπάρει εκατομμύρια αναγνώστες, συνδυάζει με μοναδικό τρόπο ιστορικά στοιχεία και μυθοπλασία. Ανακαλύψτε τον εαυτό σας στην καρδιά της ιστορίας.
06 ΘΟΔΩΡΉΣ ΣΠΗΛΙΏΤΗΣ ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΠΑΠΑΔΉΜΑΣ
Grow
02
Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 496
01
SEBASTIAN FITZEK
Μια συγγραφική προσπάθεια συλλογικής εμπειρίας ανθρώπων που βρίσκονται σε καίριες και σημαντικές θέσεις ευθύνης ή ηγεσίας ομάδων. Στελέχη κορυφαίων επιχειρήσεων μοιράζονται τις πολύτιμες εμπειρίες και τη γνώση τους, θέλοντας να δώσουν το παράδειγμα και να βοηθήσουν τους άλλους να μάθουν πώς να ηγούνται, πώς να φτάσουν στον στόχο τους αλλά και πώς να συμπεριφέρονται.
Ο Τρόφιμος
Μτφρ.: Δέσποινα Κανελλοπούλου Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 432 Ο μικρός Μαξ εξαφανίστηκε πριν από έναν χρόνο. Μόνο ο δράστης γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη στο αγόρι. Έχει ομολογήσει ήδη δύο αποτρόπαιες δολοφονίες παιδιών, αλλά τώρα είναι φυλακισμένος στην πτέρυγα υψίστης ασφαλείας ενός ψυχιατρείου και αρνείται να μιλήσει. Στον πατέρα του Μαξ απομένει μονάχα ένας τρόπος να μάθει επιτέλους την αλήθεια. Πρέπει να γίνει ο ίδιος τρόφιμος.
SEBASTIAN FAULKS
Η ηχώ του Παρισιού Μτφρ.: Κλαίρη Παπαμιχαήλ Εκδόσεις Κλειδάριθμος Σελ.: 400
JENNIFER DONNELLY
Ένα ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα για τις χαμένες ψυχές στη γαλλική πρωτεύουσα. Η ιστορία του διαδραματίζεται με φόντο το Παρίσι – μια πόλη σε κάθε σε κτίριο της οποίας φαίνεται να αντηχεί ένα κρυφό παρελθόν. Με μεγάλη πρωτοτυπία μάς κάνει να αναρωτηθούμε πόσα χρειάζεται να ξέρουμε ώστε να ζήσουμε μια ζωή που να αξίζει.
Η άλλη Σταχτοπούτα Μτφρ.: Μαρία-Ρόζα Τραϊκόγλου Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 552 Για όποιον ένιωσε έστω μία φορά στη ζωή του ότι δεν είναι αρκετός: η αποδοχή του εαυτού, η δύναμη της γυναίκας και της αγάπης είναι μερικά από τα κομβικά σημεία στην ιστορία της Σταχτοπούτας. Θυμίζοντας τις πιο σκοτεινές, παλιότερες εκδοχές της, η Jennifer Donnelly μας δείχνει ότι η εμφάνιση είναι κάτι υποκειμενικό και με τη μοναδική γραφή της στέλνει έναν παραγκωνισμένο χαρακτήρα σε ένα ταξίδι λύτρωσης, επαναπροσδιορίζοντας την έννοια της ομορφιάς.
08
07
GUNNAR KAISER
Κάτω από το δέρμα Μτφρ.: Βασίλης Τσαλής Εκδόσεις Κλειδάριθμος Σελ.: 616
04 ΑΛΚΥΌΝΗ ΠΑΠΑΔΆΚΗ
Κόντρα στο κύμα Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 360
02
OOK 04
03
40 lifo – 28.5.20
06
07
03
Πολυγραφότατη, ευρηματική, ταλαντούχα, με μια πορεία σεμνή και αθόρυβη, δεν έπαψε ποτέ να μοιράζεται με τον αναγνώστη το πηγαία λυρικό και αντισυμβατικό ύφος της. Διαβάζοντάς την, αισθάνεσαι την ψυχή που κρύβει η πένα της, χαρακτηριστικό που κάνει τους αναγνώστες της να παραμένουν πεισματικά πιστοί στα μυθιστορήματά της. Γράφει για ό,τι αγγίζει την ψυχή της και με τη δύναμη της πένας της αγγίζει τη δική μας.
05
Νέα Υόρκη, τέλος της δεκαετίας του ’60. Ο Τζόναθαν Ρόζεν γνωρίζει τον βιβλιόφιλο Γιόζεφ Άιζενσταϊν που θα τον φέρει σε επαφή με τον κόσμο της τέχνης και του πνεύματος, διδάσκοντάς τον την τέχνη της ερωτικής αποπλάνησης. Μια ιστορία που παρασύρει τον αναγνώστη στον σκοτεινό κόσμο των βιβλίων, ταξιδεύοντάς τον από τη Νέα Υόρκη του ‘69 στο Βερολίνο και από την εποχή του Μεσοπολέμου στην πτώση του Τείχους. 08
09 ANTONIO G. ITURBE
Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς Μτφρ.: Αγγελική Βασιλάκου Εκδόσεις Κλειδάριθμος Σελ.: 528 Η Ντίτα Κράους αφηγείται την εμπειρία της από το Άουσβιτς. Θυμάται τη φρίκη και κυρίως τον Φρέντι Χιρς, που έχτισε μυστικά ένα σχολείο. Οι ναζί δεν το ήξεραν. Όπως δεν γνώριζαν και την ύπαρξη της μικρότερης, κρυμμένης και παράνομης δημόσιας βιβλιοθήκης που υπήρξε ποτέ. Περιλάμβανε έξι «ομιλούντα» βιβλία και οκτώ τυπωμένα. Τα τελευταία, η νεαρή Ντίτα τα έκρυβε κάτω από το φόρεμά της με κίνδυνο της ζωής της.
09
28.5.20 – lifo
41
VERS 01
ΣΤΡΆΤΟΣ ΜΥΡΟΓΙΆΝΝΗΣ
Μυθομανίες
Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 200
Τι σχέση έχει ο Σαίξπηρ με τον Αδαμάντιο Κοραή ή τον Νεύτωνα; Μια συλλογή διηγημάτων που μας ταξιδεύει από την Αναγέννηση μέχρι τον 19ο αιώνα, με πρωταγωνιστές ιστορικά πρόσωπα αλλά και φανταστικούς ήρωες, οι οποίοι κινούνται σε μια ατμόσφαιρα μυστηρίου. Η αφήγηση κινείται στα όρια μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας και κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος για τη φύση των πραγμάτων και την εξέλιξη του μυστηρίου.
01
02 NONA FERΝΆNDEZ SILANES
Space Invaders
Μτφρ.: Κώστας Αθανασίου Εκδόσεις Gutenberg Χιλή 1980: Σε ένα σχολείο του Σαντιάγο έρχεται να φοιτήσει η δεκάχρονη Εστρέγια, κόρη στελέχους της κυβέρνησης Πινοτσέτ. Θα εξαφανιστεί μυστηριωδώς λίγο καιρό αργότερα. Είκοσι πέντε χρόνια μετά, όνειρα και αναμνήσεις στοιχειώνουν τους συμμαθητές της, τη γενιά που μεγάλωσε σε μια χώρα βυθισμένη στον τρόμο. Η Fernandez θεωρείται μία από τις κορυφαίες συγγραφείς της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας των τελευταίων τριάντα χρόνων. Μεταξύ άλλων, την είχε υποστηρίξει θερμά ένας άλλος μεγάλος Χιλιανός συγγραφέας, ο Ρομπέρτο Μπολάνιο.
03 ΤΆΣΟΣ ΓΑΛΆΤΗΣ
O κάλλιστος κόσμος Εκδόσεις Gutenberg Σελ.: 755 Ο Τάσος Γαλάτης συναντιέται και ταυτίζεται συναισθητικά με τους σπουδαίους προγόνους του, τους ανώνυμους των μύθων και της Ιστορίας: από τον τυφλό Οιδίποδα μέχρι τα ξυπόλυτα παιδιά του Ηράκλειτου, τους τελευταίους Βυζαντινούς και τους ήρωες του Εικοσιένα. Με πρόσχημα τη δική του οδοιπορία –Φάληρο, Καλογρέζα, Νέα Ιωνία– ανασταίνει τους ήρωές του, τα δράματα και τα θύματα του αιώνα του· προσφέρει άσυλο στους άστεγους και περιθωριακούς, στους άμοιρους μετανάστες και στα αδέσποτα ζώα.
02
04
03
42 lifo – 28.5.20
ΚΩΣΤΉΣ ΠΑΠΑΓΙΏΡΓΗΣ
Τα βιβλία των άλλων 1 Έλληνες συγγραφείς Εισαγωγή: Δημήτρης Καράμπελας Επιλογή κειμένων: Γιάννης Αστερής Δημήτρης Καράμπελας Εκδόσεις Καστανιώτη Παράλληλα με τα καθαυτό δοκίμιά του, ο Κωστής Παπαγιώργης επισκόπησε για τέσσερις σχεδόν δεκαετίες (19752014) την εγχώρια πνευματική ζωή με κριτικά άρθρα και σημειώματα στον περιοδικό και ηλεκτρονικό Τύπο. Ο τόμος παρουσιάζει για πρώτη φορά μιαν εκτεταμένη επιλογή κειμένων του για την παλιότερη και σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία.
05
06 ΡΈΑ ΓΑΛΑΝΆΚΗ
Διηγήματα
Εκδόσεις Καστανιώτη Σ’ αυτό το βιβλίο συγκεντρώνονται όλα τα διηγήματα (1984-2018) της Ρέας Γαλανάκη, η οποία, εκτός από το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1999), έχει τιμηθεί και με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (2005). Έντεκα διηγήματα, έντεκα διαφορετικές ματιές στην πραγματικότητα και τον μύθο, στα αισθήματα και τα πάθη, στο όνειρο ή την τιμωρία, στα σύνορα μνήμης και λήθης. Και στα άλλα σύνορα, όμως, αυτά που ενώνουν, που χωρίζουν, που σημαίνουν πόλεμο και προσφυγιά.
06
07 MARGUERITE YOURCENAR
Άννα, σορόρ…
Μτφρ.: Σπύρος Γιανναράς Εκδόσεις Άγρα Σελ.: 144 «... Πρωτογράφτηκε σε διάστημα μερικών εβδομάδων την άνοιξη του 1925, στη διάρκεια μιας παραμονής στη Νάπολη και αμέσως μετά την επιστροφή μου από εκεί – αυτό εξηγεί ίσως το γεγονός ότι η περιπέτεια του αδερφού και της αδερφής λαμβάνει χώρα και λύση κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας. Ξαναδουλεύτηκε το 1935. Όσο για το Anna, soror..., ο τίτλος κατά το πρότυπο του Γκρέκο του ταιριάζει αρκετά καλά, ως έμμεση αναφορά στον σπασμωδικό και τρεμάμενο τρόπο του μεγάλου ζωγράφου από το Τολέδο (…)».
07
08
ANDREW RIDKER
ΜΙΧΑΉΛ ΜΠΟΥΛΓΚΆΚΟΦ ΓΕΒΓΚΈΝΙ ΖΑΜΙΆΤΙΝ
Μτφρ.: Σοφία Τάπα Εκδόσεις Κλειδάριθμος Σελ.: 456
Μτφρ.: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου Εκδόσεις Άγρα Σελ.: 144
Ο Άρθουρ Άλτερ, κακοπληρωμένος καθηγητής σε ένα πανεπιστήμιο του Μιζούρι, βρίσκεται σε αδιέξοδο. Δυσκολεύεται να αποπληρώσει το δάνειο του σπιτιού του και τα παιδιά του έχουν διακόψει κάθε επαφή μαζί του. Σκέφτεται τη μικρή περιουσία, για την οποία δεν είχε ιδέα, που η γυναίκα του κληροδότησε απευθείας στα παιδιά τους όταν πέθανε. Η καθηλωτική ιστορία μιας οικογένειας με τη διεισδυτικότητα και το σκοτεινό χιούμορ ενός λαμπρού, νέου συγγραφέα.
Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ και ο Γεβγκένι Ζαμιάτιν ασφυκτιούν στα χρόνια του Στάλιν στη Σοβιετική Ένωση. Τα έργα τους απαγορεύονται, χάνουν τις δουλειές τους και υποφέρουν. Γράφουν απευθείας στον τρομακτικό ηγέτη, ζητώντας το πολυπόθητο διαβατήριο για να φύγουν για κάποιο διάστημα στο εξωτερικό. Ο Ζαμιάτιν το αποσπά, ο Μπουλγκάκοφ όχι, και πεθαίνει τραγικά το 1940. Τα έργα τους θα εκδοθούν στη Ρωσία μετά τη δεκαετία του 1980.
Οι Αλτρουιστές
04
05
Επιστολές στον Στάλιν
08
28.5.20 – lifo
43
01 Γ. ΜΠΡΟΥΣ ΚΆΜΕΡΟΝ
Ο δρόμος του γυρισμού
05
Μτφρ.: Θεοδώρα Δαρβίρη Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 360
ΤΣΑΡΛΣ ΝΤΊΚΕΝΣ
Ιστορία δύο πόλεων
Όταν ο Λούκας Ρέι σώζει ένα κουταβάκι, την Μπέλα, δεν ξέρει ακόμη πως η ζωή του θ’ αλλάξει για πάντα: Ο Δρόμος του Γυρισμού δεν είναι απλώς η ιστορία ενός γενναίου σκύλου που αναζητά το αφεντικό του· είναι μια ιστορία για το τι μας δένει μ’ αυτούς που αγαπάμε και τι είμαστε ικανοί να κάνουμε στο όνομα αυτής της αγάπης. Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα που έγινε μπεστ σέλερ και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο.
Μτφρ.: Μιχάλης Μακρόπουλος Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 552 Το Λονδίνο και το Παρίσι, στη δίνη της Γαλλικής Επανάστασης, διατρέχουν με τους ανθρώπους τους την επική αυτή αφήγηση, αναδεικνύοντας με μοναδικό τρόπο πώς η Ιστορία μπορεί να διαλύσει τον ανθρώπινο βίο, τα ανθρώπινα πάθη, τις επιθυμίες και τα όνειρα κάθε ατόμου. Η Ιστορία δύο πόλεων παραμένει μια μεγάλη στιγμή στην ιστορία της λογοτεχνίας και ένα από τα πλέον αγαπημένα έργα του Ντίκενς.
02 ΚΡΙΣΤΊΝ ΜΆΝΓΚΑΝ
Κάτω από τον ήλιο της Ταγγέρης
06
01
Μτφρ.: Κατερίνα Καπνίση Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 352
ΦΟΊΒΟΣ Ι. ΙΩΑΝΝΊΔΗΣ
Μια ζωή γεμάτη Εκδόσεις Καστανιώτη
Ο τελευταίος άνθρωπος που περίμενε να δει η Άλις Σίπλεϊ στην Ταγγέρη ήταν η Λούσι Μέισον. Κάποτε ήταν αχώριστες, αλλά από εκείνο το ατύχημα στο Μπένινγκτον δεν ξαναμίλησαν ποτέ. Τώρα η παλιά της συγκάτοικος στεκόταν μπροστά της, δείχνοντας πως ήθελε να ξαναγίνουν όλα όπως πριν. Είναι καλή ιδέα όμως; Ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα μυστηρίου με φόντο μια γοητευτική, εξωτική χώρα, τόσο καλοφτιαγμένο, που θα σας κόψει την ανάσα.
Ο Φοίβος Ιωαννίδης, ο «μάγκας της Δημοκρατίας», φωτίζει με μοναδικό τρόπο την ιστορία της Ελλάδας από τον Μεσοπόλεμο ως τις αρχές του 21ου αιώνα. Από τα παιδικά του χρόνια μέχρι τα χρόνια της πολιτικής, ο Ιωαννίδης καταγράφει όχι μόνο τα προσωπικά του βιώματα αλλά και την ιστορία της Ελλάδας, έτσι όπως αυτός τη βίωσε.
06
07
03
PATRICIO PRON
Αύριο θα μας λένε αλλιώς
ARMAND D’ANGOUR
Μτφρ.: Μαρία Παλαιολόγου Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.: 312
Ερωτευμένος Σωκράτης Μτφρ.: Χαράλαμπος Μαγουλάς Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 216
Ο χωρισμός ενός ζευγαριού αποκαλύπτει πολλά για τη χώρα, τη στιγμή και την ίδια την ιδέα της συνύπαρξης. Γονείς που συνυπάρχουν από υποχρέωση, πειράματα προσωπικής ανάπτυξης, τεχνολογία που διεισδύει στα πάντα. Εκείνη κι Εκείνος, ήδη κοντά στα σαράντα, αρχίζουν να αποδέχονται τη νέα κατάσταση πραγμάτων με μια μυστηριώδη νοσταλγία που ενδεχομένως να τους επανασυνδέσει.
Σε αυτή την ανατρεπτική βιογραφία, ο Αρμάν ντ’ Ανγκούρ διερευνά τα πάθη και τα κίνητρα του νεαρού Σωκράτη, καταδεικνύοντας πώς ο έρωτας τον διαμόρφωσε στον φιλόσοφο που προοριζόταν να γίνει. Σκιαγραφεί έναν Σωκράτη που δεν έχουμε ξαναδεί: ηρωικό πολεμιστή, παλαιστή και χορευτή – και παθιασμένο εραστή. Και αποκαλύπτει ποια ήταν η γυναίκα που ο ίδιος ισχυριζόταν ότι τον ενέπνευσε να αναπτύξει τις ιδέες που αιχμαλωτίζουν τη σκέψη μας εδώ και 2.500 χρόνια.
07
08 ΠΑΎΛΟΣ ΣΟΎΡΛΑΣ
Ρυθμίζοντας τα του βίου
04
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης Σε ποιον βαθµό ο νοµοθέτης νοµιµοποιείται ή και οφείλει να παρέµβει µε τη θέσπιση νόµων ώστε να ρυθµίσει ζητήµατα των βιολογικών, βιοτεχνολογικών και βιοϊατρικών ερευνών; Εξετάζονται συστηµατικά τα ηθικά ερωτήµατα ή και διλήµµατα που συνδέονται µε τη νοµοθετική επέµβαση στα ζητήµατα αυτά, τα είδη των επιχειρηµάτων που πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι συχνά αντίρροπες ηθικές αρχές που πρέπει να ικανοποιηθούν.
ΣΑΜ ΛΌΪΝΤ
Το Δάσος της Μνήμης Μτφρ.: Αύγουστος Κορτώ Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 480 Όταν ο Ελάιτζα πέφτει πάνω στη δεκατριάχρονη Ελίσα στο δάσος όπου την κρύβει ο απαγωγέας της, αρνείται να ειδοποιήσει την αστυνομία. Ποτέ δεν είχε έναν φίλο. Δεν θέλει να φύγει η Ελίσα. Βέβαια, ξέρει πώς μπορεί να τελειώσει όλο αυτό. Η Ελίσα δεν είναι το πρώτο κοριτσάκι που βρίσκει στο Δάσος της Μνήμης. Ένα θρίλερ που θα σας κρατήσει με κομμένη την ανάσα από την αρχή μέχρι το τέλος.
05
02
BOOK 08
09
JAMES LOVEGROVE
Sherlock Holmes: Οι θεοί του πολέμου Μτφρ.: Χρήστος Μπαρουξής Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Σελ.: 368
04
03
Ο Σέρλοκ Χολμς και ο πιστός φίλος του δρ. Γουάτσον βρίσκονται αντιμέτωποι με ακόμα μία σκοτεινή ιστορία. Ο βραβευμένος Βρετανός συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας αναβιώνει τους πρωταγωνιστές που έπλασε ο σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ στα τέλη του 19ου αιώνα.
09
44 lifo – 28.5.20
K
28.5.20 – lifo
45
LOVER 05
RANDALL D. LAW
01
ΘΟΔΩΡΉΣ ΚΑΛΛΙΦΑΤΊΔΗΣ
Αγάπη και ξενιτιά Εκδόσεις Κείμενα Σελ.: 304
Λόγω πολιτικών φρονημάτων ο Χρήστος αναγκάζεται να φύγει από την Ελλάδα. Στη Σουηδία σπουδάζει και δουλεύει ταυτόχρονα για να μπορέσει να ζήσει. Κατά τη διάρκεια της πτυχιακής του μελέτης για τον Αριστοτέλη και την Κάθαρση ερωτεύεται μια παντρεμένη φωτογράφο. Η εξέλιξη αυτής της σχέσης είναι ο πυρήνας βάσει του οποίου ο συγγραφέας στήνει ένα μυθιστόρημα με τα θέματα που δεν έχουν πάψει να τον απασχολούν σε όλη του τη ζωή: την ξενιτιά και την αγάπη.
01
02
ΚΑΤΕΡΊΝΑ ΧΑΝΔΡΙΝΟΎ
Κόρκυρα
Εκδόσεις Κείμενα Σελ.: 96 Μια πορεία αναζήτησης στις μνήμες και τις καταβολές. Ένα ανάπτυγμα σε ελεύθερη πρόζα του «Sins of my father» του Tom Waits με την ελπίδα και την πίστη οι κληρονομημένες αμαρτίες των γονέων να παιδεύουν τα τέκνα, όπως παιδεύει ένας καλά κρυμμένος θησαυρός. Η ανάγκη για επιστροφή στο πατρικό ως μια βασική δυσκολία και επιμονή της συγγραφέως να συναντήσει ουσιαστικά και βαθιά τα κύματα αυτών που αρχετυπικά και πάντα αναχωρούν από το σπίτι αυτό, για να βρεθούν στο «κέντρο» του κόσμου.
03 ΠΈΤΡΟΣ ΜΆΡΚΑΡΗΣ
Ο φόνος είναι χρήμα Εκδόσεις Κείμενα Σελ.: 304 Αθήνα 2019. Οι ανισότητες ολοένα μεγαλώνουν. Η πολιτική ηγεσία αναστατώνεται από τους φόνους ξένων επενδυτών. Μοναδικό κοινό στοιχείο ένα τραγούδι. Ο αστυνόμος Κώστας Χαρίτος καλείται να εξιχνιάσει τα εγκλήματα που έγιναν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ταυτόχρονα, σε ένα άλλο σημείο της πόλης, ένα κίνημα γεννιέται, το «κίνημα των φτωχών». Στο 13ο του μυθιστόρημα ο διεθνής συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης προσφέρει μια έκπληξη στους αναγνώστες του: ο αστυνόμος Χαρίτος δεν είναι ο μόνος πρωταγωνιστής...
04
02
ΦΊΛΙΠΠΟΣ Κ. ΒΑΣΙΛΌΓΙΑΝΝΗΣ
Αυτονομία και βιοηθικός εξαναγκασμός Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
04
03
46 lifo – 28.5.20
Είναι άραγε νοµιµοποιηµένη, σε µια φιλελεύθερη δηµοκρατία, η άσκηση κρατικού εξαναγκασµού σε ζητήµατα βιοηθικής; Το βιβλίο αυτό αναζητά τους λόγους του βιοηθικού εξαναγκασµού στην ηθική της αυτονοµίας. Ο αναγνώστης καλείται να αναστοχαστεί ο ίδιος τη βασιµότητα του σχετικού φιλοσοφικού προβληµατισµού από το εσωτερικό των θεµελιωδών ηθικών και πολιτικών αρχών που καθιστούν δυνατή τη συµβίωσή µας σε θεσµικές συνθήκες ελευθερίας και ισότητας, εν όψει όµως των πλέον δυσεπίλυτων περιπτώσεων ερµηνείας και εφαρµογής τους.
Τρομοκρατία: Μια παγκόσμια ιστορία Μτφρ.: Φιλώτας Δήτσας Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Το βιβλίο αυτό προσεγγίζει την τρομοκρατία ως τακτική, ως στρατηγική και ως γλωσσική ή κοινωνική κατασκευή, εντάσσοντας το τρομοκρατικό συμβάν στα κοινωνικοπολιτικά συμφραζόμενά του. Αποσκοπεί στο να προσφέρει στον αναγνώστη μια κατανοητή και περιεκτική ιστορία της τρομοκρατίας, στην οποία παρουσιάζονται τόσο οι κεντρικοί δρώντες και οι μείζονες οργανώσεις όσο και οι σημαντικότερες πολιτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές και οικονομικές παράμετροι των πράξεών τους.
05
06
JOHN KILLIAN
Αγριότοπος Εκδόσεις Bell
Ο Ντέμιαν Τζόουνς δεν είχε ξαναβρεθεί στον Αγριότοπο των Εκατό Μιλίων του Μέιν, μία από τις πιο γοητευτικές και ταυτόχρονα πιο δύσκολες και απαιτητικές διαδρομές σε βουνό. Όμως είχε πάρει την απόφαση να κάνει αυτό το δεκαήμερο ταξίδι, όσο επικίνδυνο κι αν ήταν. Αυτό που δεν μπορούσε να υπολογίσει ήταν οι άνθρωποι-πουλιά που είναι εκεί για να σκοτώσουν με φρικτούς τρόπους. Αν θέλεις να σωθείς, πρέπει να φτάσεις στα άκρα.
06
07 CHRIS CARTER
Έναν προς έναν Μτφρ.: Βαγγέλης Γιαννίσης Εκδόσεις Bell Ο ντετέκτιβ Χάντερ δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα που τον στέλνει σε μια διεύθυνση στο Διαδίκτυο. Πρόκειται για τη ζωντανή μετάδοση της δολοφονίας ενός αγνώστου. Η Αστυνομία του Λος Άντζελες και το FBI θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να εντοπίσουν τα ηλεκτρονικά ίχνη του δράστη, αλλά, προτού αρχίσει η έρευνα, ο δολοφόνος ξαναχτυπά.
07
08 JEFFREY ARCHER
Αιχμάλωτος της τύχης Μτφρ.: Σαμάνθα Κωνσταντέα Εκδόσεις Bell Αν ο Ντάνι Κάρτραϊτ είχε κάνει πρόταση γάμου στην Μπεθ Γουίλσον μία μέρα πριν ή μία μέρα μετά, δεν θα βρισκόταν ξαφνικά κατηγορούμενος για φόνο. Ο Ντάνι καταδικάζεται σε είκοσι δύο χρόνια κάθειρξη και στέλνεται σε φυλακή υψίστης ασφαλείας. Αλλά οι άνθρωποι που κατέστρεψαν τον Ντάνι έχουν υποτιμήσει τη δίψα του για εκδίκηση. Κάποια στιγμή, θα βρεθούν να παλεύουν για την ίδια τους τη ζωή...
08
09 THORNTON WILDER
Καμπάλα
Εκδόσεις Αλεξάνδρεια Το πρώτο αυτό μυθιστόρημα του Γουάιλντερ τον καθιέρωσε ως έναν από τους δεξιοτέχνες στυλίστες της γενιάς του. Παρότι φοβόταν μήπως τα μυθιστορήματά του κριθούν «ωραία, αλλά άχρηστα», η κομψότητα της γραφής του καλύπτει μια πιο στιβαρή πρόθεση: «Στο πρώτο μου μυθιστόρημα άρχισα να σκέφτομαι πως η αγάπη αρκεί για να μας συμφιλιώσει με τη δυσκολία της ζωής».
09
R
28.5.20 – lifo
47
S
05 ΜΙΧΆΛΗΣ ΔΕΝΑΞΆΣ
Ούτε Ρωμιός ούτε Τούρκος Εκδόσεις Αρμός Σελ.: 200
01
Ένα βιωματικό αφήγημα που μας ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη του 1964. Τα ανέμελα παιδικά χρόνια του συγγραφέα διακόπτονται όταν η οικογένειά του έρχεται στην Αθήνα το 1964 λόγω των διωγμών. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως παιδί να προσαρμοστεί σε ένα νέο περιβάλλον, τα μετέπειτα χρόνια στην Αθήνα και ο στιγματισμός του Τούρκου. Περιέχει φωτογραφικό σεργιάνι στην Πόλη και ταξιδιωτικές οδηγίες, πληροφορίες και προτάσεις για την Κωνσταντινούπολη.
GUY HERMET
Ιστορία των εθνών και του εθνικισμού στην Ευρώπη Μτφρ.: Αλεξάνδρα Νεστοροπούλου Εκδόσεις Πεδίο Σελ.: 448 Οι ισχυροί εθνικοί δεσμοί εμφανίστηκαν πρόσφατα ή παλιά; Ποιοι υπήρξαν οι οικονομικοί, πολιτισμικοί ή πολιτικοί μηχανισμοί που πυροδότησαν την εθνικιστική μανία στη Δύση και στην Ανατολή της Ευρώπης; Εδώ παρουσιάζονται τα ιστορικά στοιχεία που μας επιτρέπουν να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ερωτήματα χωρίς βεβιασμένες εκτιμήσεις. Εξετάζει, επίσης, τις απόψεις που προσπάθησαν να ξεδιαλύνουν τα περίπλοκα εθνικά πάθη που θεωρούσαμε ξεχασμένα, αλλά αναστατώνουν πάλι την Ευρώπη.
06 ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ Γ. ΔΗΜΗΝΆΣ
Η τελευταία εξομολόγηση
01
Εκδόσεις Αρμός Σελ.: 416 Η πιστή καταγραφή της περιπετειώδους ζωής μιας χαρισματικής έφηβης που, θέλοντας να απελευθερωθεί από τον ασφυκτικό κλοιό του οικογενειακού περιβάλλοντός της, ξεπέρασε κάθε όριο και κατέστρεψε ένα λαμπρό μέλλον που προδιαγραφόταν για εκείνη ως αριστούχο φοιτήτρια της Ιατρικής Σχολής. Το βιβλίο μπορεί να αποτελέσει έναν πολύτιμο οδηγό για γονείς, εκπαιδευτικούς, νομικούς, γιατρούς, αλλά και για εφήβους, στην αντιμετώπιση των πολυδιάστατων προβλημάτων της εφηβείας.
02 HERBERT MARCUSE
Ο μονοΔΙΑΣΤΑΤΟΣ άνθρωπος Μτφρ.: Κατερίνα Γούλα Εκδόσεις Πεδίο Σελ.: 448 Ο μονοΔΙΑΣΤΑΤΟΣ Άνθρωπος του Μαρκούζε είναι ένα από τα εμβληματικά και πολυδιαβασμένα βιβλία του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Με την πρώτη κιόλας έκδοσή του, το 1964, αναγνωρίστηκε ως εξέχουσα κριτική τοποθέτηση στο κατεστημένο σύστημα. Το έργο άσκησε τεράστια επίδραση στα φοιτητικά και νεανικά κινήματα της δεκαετίας του 1960, ενώ ο συγγραφέας του αναδείχτηκε σε ιδεολογικό γκουρού.
ΜΆΡΩ ΒΑΜΒΟΥΝΆΚΗ
Η φιλία είναι και δεν είναι παντοτινή Εκδόσεις Αρμός Σελ.: 256 «Ο άνθρωπος που αδιακρίτως λέει “ναι” μπορεί να βολεύει τους άλλους, να τον χρησιμοποιούν, όμως δεν τον εκτιμούν». Πρόκειται για ένα βιβλίο καμωμένο από αναρτήσεις στο χρονολόγιο του Facebook της συγγραφέως, για μια σχετικά εκτεταμένη εισαγωγή στις εικονικές αλλά και γνήσιες σχέσεις μέσα στο Διαδίκτυο και στις γνήσιες αλλά και εικονικές σχέσεις της «πραγματικής» μας ζωής.
ΜΙΧΆΛΗΣ ΜΑΡΙΌΡΑΣ
Ισλάμ - Αναζητώντας τρόπους με τους μουσουλμάνους Εκδόσεις Πεδίο Σελ.: 511
ALDO CAROTENUTO
Έρως και πάθος Μτφρ.: Κούλα Καφετζή Εκδόσεις Δίαυλος Σελ.: 240
Η ανάλυση του συγραφέα εντάσσεται στο θεωρητικό πλαίσιο της ψυχολογίας του ασυνειδήτου. Προσεγγίζει με ευαισθησία και λεπτότητα τη φαινομενολογία της ερωτικής εμπειρίας, προσπαθεί να κατανοήσει τα αίτια, συχνά υποσυνείδητα και ανιχνεύει τις πρωταρχικές εμπειρίες στιςε οποίες εδράζονται, τονίζοντας την αμφιθυμία της ερωτικής εμπειρίας.
02
M. SCOTT PECK
Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος
08
09
Μτφρ.: Σοφία Ανδρεοπούλου Εκδόσεις Πεδίο Σελ.: 462
48 lifo – 28.5.20
07
08
04
Ένα κλασικό πλέον βιβλίο που μας παρουσιάζει έναν διαφορετικό τρόπο να βλέπουμε τη ζωή, τον εαυτό μας και τους άλλους. Οι εμβριθείς ιδέες, τα ζωντανά παραδείγματα, οι συναρπαστικές ιστορίες και τα τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε σε βάθος τον τρόπο με τον οποίον μπορούμε να διαχειριστούμε τα προβλήματά μας, να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας και να βρούμε εσωτερική γαλήνη.
06
07
03
Σε μια εποχή έντονων μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών από μουσουλμανικούς πληθυσμούς, ο Μιχάλης Μαριόρας, ειδικός στο Ισλάμ, με όπλο τον ψύχραιμο και αντικειμενικό επιστημονικό λόγο επιχειρεί να αναδείξει τρόπους κατανόησης της θρησκείας του Ισλάμ, φωτίζοντας τις αντιλήψεις, τη φιλοσοφία, την πνευματικότητα και τον πολιτισμό των μουσουλμανικών λαών. Με αυτό το βιβλίο φιλοδοξεί να συμβάλει στην κατανόηση και αντιμετώπιση φαινομένων όπως η ισλαμοφοβία, η ξενοφοβία, οι ρατσιστικές συμπεριφορές και οι θρησκευτικές διακρίσεις.
05
ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΠΑΝΑΓΆΚΟΣ
Τα μαθηματικά αινίγματα του θείου Αριστοτέλη Εκδόσεις Δίαυλος Σελ.: 88
04 03
Υπάρχουν, στ’ αλήθεια, αδελφοί αριθμοί; Μήπως υπάρχουν και δίδυμοι; Τι είναι οι αριθμητικές ακολουθίες και τι σχέση έχουν με τα κουνέλια; Αυτά και πολλά ακόμα θα ανακαλύψει ο Αλέξανδρος στο ξεχωριστό ταξίδι που θα κάνει με τον αγαπημένο του θείο, Αριστοτέλη, ο οποίος θα του δώσει ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσει το υπέροχο ταξίδι του στον κόσμο των μαθηματικών!
09
28.5.20 – lifo
49
01 ΡΌΜΠΕΡΤ ΒΑΝ ΓΚΟΎΛΙΚ
Μυστηριώδεις φόνοι στη λίμνη Μτφρ.: Χριστιάννα Σαμαρά Εκδόσεις Μίνωας Σελ.: 392
02
Ο Δικαστής Τι διορίζεται επίτροπος στη Χαν-γιουάν, μια πόλη όπου η αισθησιακή απόλαυση συμπλέκεται με το σκοτεινό μυστήριο και ο Δικαστής έρχεται αντιμέτωπος με τον αιφνίδιο θάνατο μιας χορεύτριας. Αμέσως μόλις ξεκινά την έρευνα, έρχεται στο δικαστήριο μία ακόμα μυστηριώδης υπόθεση. Τα πράγματα θα πάρουν ανεξέλεγκτη τροπή όταν ο Δικαστής Τι βρεθεί μπλεγμένος στον δαιδαλώδη ιστό μιας καταχθόνιας συνωμοσίας που μόνο ο ίδιος, με τη συλλογιστική του ικανότητα, θα μπορέσει να λύσει.
02
03
ΒΕΞ ΚΙΝΓΚ
Θετική ενέργεια, υπέροχη ζωή Μτφρ.: Νοέλα Ελιασά Εκδόσεις Μίνωας Σελ.: 296
01 04
«Ιστορίες από την άλλη όχθη» του Γιώργου Πολυμενάκου
Καθημερινές αφηγήσεις που σκιαγραφούν μια ολόκληρη εποχή.
Ο «Ιστορίες από την άλλη όχθη» του Γιώργου Πολυμενάκου, εκδόσεις Απόπειρα
50 lifo – 28.5.20
ι εκδόσεις Απόπειρα παρουσιάζουν την πρώτη συγγραφική προσπάθεια του Γιώργου Πολυμενάκου με τον τίτλο Ιστορίες από την άλλη όχθη. Ο γνωστός στιχουργός, χρησιμοποιώντας το α’ πρόσωπο, συνθέτει ιστορίες «από την άλλη όχθη μιας άχρηστης αφθονίας. Ιστορίες γεμάτες δακρυσμένα χαμόγελα». Με έναν τρόπο γραφής άμεσο, σε βοηθάει να ταυτιστείς με τους ήρωες, ενώ ταυτόχρονα σε ξεναγεί σε μια εποχή που μοιάζει εξαιρετικά οικεία. Ιστορίες για ένα παιδί που χάθηκε, κυνηγώντας τον Απαγορευμένο Καρπό. Για ένα σπίτι που δεν υπήρχε. Για μια επιταγή χωρίς ποσό και ημερομηνία. Για έναν τοίχο που έπεσε. Για ένα τατουάζ που πεθαίνει πάνω σε έναν γερασμένο πισινό. Για έναν Ζαφείρη Μελά που δεν είχαμε. Μέσα από 15 αυτοβιογραφικές αφηγήσεις ο στιχουργός-συγγραφέας επιχειρεί να μιλήσει για τους γύρω, την εποχή του και, καταγράφοντας απλές ιστορίες που δεν περιλαμβάνουν σπουδαία γεγονότα, αναδεικνύει τη σπουδαιότητα της καθημερινότητας. Όπως γράφει ο συγγραφέας Τάκης Γεράρδης: «Ακόμη και σε κάποια πολύ σοβαρά θέματα που διηγείται ο αφηγητής, το χιούμορ, ο σαρκασμός και, κυρίως, ο αυτοσαρκασμός κυριαρχούν και βγαίνει πολύ γέλιο. Ένα γέλιο που μπορεί, την επόμενη στιγμή, να παγώσει στα χείλη σου…»
Ένα από τα σημαντικότερα βιβλία αυτοβελτίωσης που θα κυκλοφορήσουν, αφού είναι γραμμένο από έναν άνθρωπο που βίωσε δύσκολα παιδικά χρόνια, αλλά κατάφερε να είναι σήμερα σύμβουλος χιλιάδων ανθρώπων που τον ακολουθούν και παίρνουν ως παράδειγμα την αποφασιστικότητα και τη δύναμή του. Ο Βεξ Κινγκ μας δείχνει τρόπους για να μεταμορφώσουμε τα αρνητικά συναισθήματα σε θετικά, μας μαθαίνει πώς να αγαπάμε τον εαυτό μας και πώς να ξεπεράσουμε τους φόβους μας.
03 ΣΠΎΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥΛΆΚΗΣ
Η Νύχτα της Αλήθειας Εκδόσεις Μίνωας Σελ.: 496 Εκεί όπου ακροβατεί ο έρωτας με το μίσος, η πίστη με την απιστία και το χρήμα έχει τη δύναμη να καθορίσει τις ζωές, η ανθρωπιά θα βρει έδαφος να ανθήσει σαν ένα ξεχωριστό λουλούδι. Η Ιθάκη και τα βουνά της Ευρυτανίας γίνονται ο καμβάς για τις πιο συναισθηματικές πινελιές και η Νύχτα της Αλήθειας κρύβει στον ουρανό της μόλις τρία αστέρια. Τρία ολόχρυσα αστέρια.
04 ΡΌΜΠΕΡΤ ΒΑΝ ΓΚΟΎΛΙΚ
Φόνοι στον δρόμο του μεταξιού Μτφρ.: Χριστιάννα Σαμαρά Εκδόσεις Μίνωας Σελ.: 308
663 μ.Χ. Ο Δικαστής Τι μόλις διορίστηκε επίτροπος στην περιφέρεια του Πενγκ-λάι. Φτάνοντας, ξεκινάει αμέσως την έρευνα για την εξιχνίαση της δολοφονίας του προκατόχου του. Τα πράγματα περιπλέκονται λόγω της εξαφάνισης του προϊσταμένου των υπαλλήλων του δικαστηρίου αλλά και της εξαφάνισης της συζύγου ενός πλούσιου πλοιοκτήτη της περιοχής. Ταυτόχρονα, συμβαίνουν διάφορα, φαινομενικά ασύνδετα γεγονότα. Τι μπορεί να τα συνδέει;
05 ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΠΑΠΑΪΩΆΝΝΟΥ
Dead Rockers Society Εκδόσεις Αρμός Σελ.: 416 Όσοι μεγαλώσαμε με τον ροκ ήχο συνάψαμε μιαν άτυπη σύμβαση με τους ήρωές του. Ένα αντιηρωικό hall of fame, η ζωή των μελών του οποίου γίνεται συνήγορος θανάτου, ενός θανάτου που την ίδια ώρα διαμεσολαβεί για να διασώσει την πρώτη ύλη που μας κρατά ζωντανούς και εμπνευσμένους.
06
05
DAVID SEDARIS
Καλυψώ
Μτφρ.: Μυρσίνη Γκανά Εκδόσεις Μελάνι Σελ.: 292 Οι αναγνώστες παρακολουθούν τη ζωή του συγγραφέα μέσα από το «αυτοβιογραφικό διήγημα» και ξέρουν ότι πάντα θα γελάσουν με τη λοξή ματιά του στις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές, αλλά και θα σταθούν άφωνοι μπροστά στο χιούμορ του. Κρίσεις μέσης ηλικίας, θάνατοι και ανησυχίες που, διαβάζοντάς τα, γελάς.
07
06
ΔΗΜΉΤΡΗΣ Ε. ΦΙΛΙΠΠΉΣ
Ισπανικός Εμφύλιος (1936-1939) Βιβλιοπωλείον της Εστίας Σελ.: 224
Ο Ισπανικός Εμφύλιος ανέδειξε τον διχασμό της Ισπανίας. Ο φρανκισμός μακροημέρευσε και η μετάβαση στη δημοκρατία επιτεύχθηκε χάρη στη «συμφωνία της σιωπής», ενώ η Μεταπολίτευση εδραιώθηκε «in absentia της ιστορικής μνήμης». Με αφορμή το καταλανικό ζήτημα, επέστρεψε η απειλή της διαίρεσης.
08
07
ΜΙΣΈΛ ΦΟΥΚΏ
Για την κυβέρνηση των ζωντανών Μτφρ.: Γ. Καράμπελας, Π. Μπουρλάκης Βιβλιοπωλείον της Εστίας Σελ.: 656 Παραδόσεις που δόθηκαν στο Κολέγιο της Γαλλίας το πρώτο τρίμηνο του 1980, όπου ο Φουκώ συνεχίζει την ιστορία των «καθεστώτων αλήθειας» που διαπερνά το σύνολο της διδασκαλίας του, δίνοντάς της μια στροφή: η διερεύνησή του περνά στο πεδίο των πρακτικών και των τεχνικών του εαυτού.
08
09
ANTONIO LOBO ANTUNES
Ώσπου οι πέτρες να γίνουν ελαφρύτερες απ' το νερό Μτφρ.: Μαρία Παπαδήμα Εκδόσεις Πόλις
Ένας ανθυπολοχαγός επιστρέφει από τον πόλεμο της Ανγκόλας με ένα ορφανό παιδί που θα αναθρέψει σαν δικό του. Σαράντα χρόνια μετά, μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του θα πάνε στο παλιό οικογενειακό σπίτι για τα χοιροσφάγια. Όμως δεν θα αδειάσει μονάχα το ζώο από το αίμα του.
09
The good LiFO
«ΕΊΝΑΙ ΜΎΘΟΣ ΤΟ ΌΤΙ Η ΑΘΉΝΑ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΚΑΤΆΛΛΗΛΗ ΓΙΑ ΠΟΔΉΛΑΤΟ»
CITY VIBES
Τα ποδήλατα στην Αθήνα 28.5.20 – lifo
51
The good LiFO κειμενο: μεροπη κοκκινη φωτογραφιεσ: παρισ ταβιτιαν
52 lifo – 28.5.20
Τα ποδήλατα επέστρεψαν στην Αθήνα Τώρα που οι καθημερινές μας μετακινήσεις άλλαξαν λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, το ποδήλατο φαντάζει το ιδανικό μέσο αστικής μετακίνησης.
Πριν από ελάχιστους μήνες ήταν απολύτως φυσιολογικό να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον μέσα σε έναν γεμάτο συρμό του τρένου ή του μετρό ή να στοιβαζόμαστε, πολλές φορές σαν σαρδέλες, μέσα σε κάποιο ασφυκτικά γεμάτο λεωφορείο. Όμως, σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει από την πανδημία του κορωνοϊού, αυτές οι καταστάσεις προκαλούν στρες σε πολλούς από εμάς. Ακόμα και μετά τη λήξη της καραντίνας ο αριθμός των ανθρώπων που μετακινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς (ΜΜΜ) έχει μειωθεί πολύ – ήρθε άλλωστε και ως σύσταση από τους ειδικούς να αποφεύγουμε, όσοι μπορούμε, τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας. Έτσι, βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να περπατούν στον δρόμο για να πάνε στις δουλειές τους, ενώ πολλοί είτε ξαναθυμήθηκαν τα ποδήλατά τους, που έμεναν παροπλισμένα σε κάποια αποθήκη, είτε πήραν την απόφαση να αγοράσουν ένα ποδήλατο, επενδύοντας πολλές φορές και σε επιλογές σχετικά δαπανηρές. Η στροφή προς το ποδήλατο, ωστόσο, δεν είναι μόνο ελληνική υπόθεση. Είναι κάτι που συμβαίνει αυτήν τη στιγμή παγκοσμίως. Κάποιες πρωτεύουσες της Ευρώπης και της Αμερικής ξεκινούν να φτιάχνουν χιλιόμετρα ποδηλατικών διαδρομών –στο Παρίσι έχει ανακοινωθεί η δημιουργία μιας τεράστιας διαδρομής που καλύπτει 650 χλμ.– ώστε να στρέψουν τον κόσμο στην ποδηλασία, όχι μόνο διότι ο συνωστισμός στα ΜΜΜ μπορεί να είναι παράγοντας διασποράς του ιού αλλά και ως προσπάθεια δημιουργίας ενός πιο πράσινου μέλλοντος. Όμως και στα μέρη μας έγινε τελευταία μια πολύ αξιόλογη κίνηση. Πριν από περίπου δύο εβδομάδες, στις 11 Μαΐου, ψηφίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων ο «Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας», ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δράσεων για τη βιώσιμη κινητικότητα στο κέντρο της πόλης που θα δίνει στους πολίτες την ευκαιρία για βάδιση με τήρηση των αποστάσεων ασφαλείας αλλά και για ποδηλασία. Πρόκειται για ένα σχέδιο που έρχεται, θα έλεγε κανείς, στον αντίποδα της άστοχης παρότρυνσης –και αυτός είναι ένας ευγενικός χαρακτηρισμός– που ήρθε από το υπουργείο Μεταφορών να χρησιμοποιούμε περισσότερο τα αυτοκίνητά μας προκειμένου να αποφεύγουμε τα ΜΜΜ, να παρκάρουμε ελεύθερα στην περιοχή του κέντρου και να μπαίνουμε άφοβα στον δακτύλιο, καθώς η λειτουργία του έχει ανασταλεί. Και όμως, τον τελευταίο καιρό οι περισσότε-
ροι από εμάς είχαμε την ευκαιρία να δούμε (και να απολαύσουμε) πώς θα μπορούσε να είναι η Αθήνα με λιγότερα αυτοκίνητα: χωρίς μποτιλιαρίσματα, θόρυβο και καυσαέριο. Είδαμε τις γειτονιές να ζωντανεύουν, τις πλατείες και τα πάρκα, που μέχρι πρότινος είχαμε απαξιώσει, να αποκτούν κι αυτά ζωή, ενώ αφουγκραστήκαμε ακόμα και την άγρια φύση που ζει στην πόλη, αφού οι ήχοι των πουλιών ακούγονταν επιτέλους καθαρά. Κοντολογίς, είδαμε τους Αθηναίους να κατακλύζουν επιτέλους τον δημόσιο χώρο, δίχως τα αυτοκίνητά τους, για να κάνουν τη βόλτα τους, να αθληθούν ή να ποδηλατήσουν. «Όπως πριν, με την οικονομική κρίση, αλλά και έπειτα, με την άνθηση του τουρισμού και την προώθηση της Αθήνας ως χιπ τουριστικού προορισμού (βλ. τα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για την Αθήνα ως το νέο Βερολίνο), έτσι και τώρα έχουμε μια τρομερή ευκαιρία. Στις προηγούμενες περιπτώσεις, δυστυχώς, φάνηκε ότι δεν σταθήκαμε αρκετά ώριμοι ώστε να κάνουμε την αλλαγή. Όμως τώρα ο κορωνοϊός έχει φέρει μια απίστευτη συγκυρία. Έχουμε ζήσει ένα έμπρακτο παράδειγμα του πώς θα μπορούσε να είναι η Αθήνα δίχως την αλόγιστη χρήση των αυτοκινήτων και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας που συνεπάγεται αυτό» λέει ο Άγις Κολύβας, ακτιβιστής ποδηλάτης και ιδιοκτήτης του καταστήματος ποδηλάτων και bike café 48Χ17 Cycles στο Κουκάκι. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι είναι μύθος το ότι η Αθήνα δεν είναι κατάλληλη για ποδήλατο. Αντίθετα, η μεγάλη πυκνότητα κατοίκησής της σημαίνει ότι οι τοπικές δουλειές και εξυπηρετήσεις των πολιτών βρίσκονται κοντά στον τόπο κατοικίας τους. Τότε, ποιος είναι ο λόγος που μέχρι πρότινος βλέπαμε ελάχιστους ποδηλάτες στους δρόμους της πόλης; Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Αθήνα είναι μια επικίνδυνη πόλη για ποδήλατο. Η εξήγηση που δίνει ο Άγις είναι κάπως διαφορετική: «Αυτό συνέβαινε επειδή αφιερώναμε τον λιγοστό δημόσιο χώρο στην εξυπηρέτηση
«Για να δώσεις χώρο σε κάποιον, πρέπει να τον πάρεις από κάποιον άλλον, ειδικά σε μια πόλη σαν την Αθήνα, που είναι τόσο πυκνοκατοικημένη. Και δεν συζητάμε μόνο για το ποδήλατο αλλά για τον δημόσιο χώρο εν γένει». «O κορωνοϊός έχει φέρει μια απίστευτη συγκυρία. Έχουμε ζήσει ένα έμπρακτο παράδειγμα του πώς θα μπορούσε να είναι η Αθήνα δίχως την αλόγιστη χρήση των αυτοκινήτων και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας που συνεπάγεται αυτό».
του αυτοκινήτου. Η κρίση του κορωνοϊού μάς έδειξε ότι ο κόσμος και θέλει και μπορεί να βγει με ποδήλατο, αν αισθάνεται ασφαλής. Είναι μύθος, λοιπόν, ότι η Αθήνα δεν είναι μια πόλη που ενδείκνυται για ποδηλασία». Το ενδιαφέρον, πάντως, είναι ότι οι ίδιοι οι Αθηναίοι δεν έχουν απαιτήσει μέχρι τώρα τη δημιουργία κάποιου μεγάλου δικτύου ποδηλατοδρόμων. Αν και οι ποδηλατικές κοινότητες διεκδικούν εδώ και χρόνια τη δημιουργία ποδηλατικών διαδρομών μέσα στην πόλη, ακόμα κι αυτές φαίνεται να κατανοούν ότι δεν μπορεί να γκρεμιστεί και να ξαναφτιαχτεί η Αθήνα από την αρχή. Αυτό που υποστηρίζουν είναι ότι το πρόβλημα είναι τα αυτοκίνητα. «Δηλαδή πρέπει να αφαιρεθεί κάτι από την εξίσωση και όχι να προστεθεί. Για να δώσεις χώρο σε κάποιον, πρέπει να τον πάρεις από κάποιον άλλον, ειδικά σε μια πόλη σαν την Αθήνα, που είναι τόσο πυκνοκατοικημένη. Και δεν συζητάμε μόνο για το ποδήλατο αλλά για τον δημόσιο χώρο εν γένει» λέει ο Άγις, που είδε τις πωλήσεις σε ποδήλατα να αυξάνονται κατακόρυφα μέσα στην κρίση της πανδημίας, αλλά και μεγαλύτερη ζήτηση σε σέρβις ή επιδιόρθωση παροπλισμένων ποδηλάτων. Κατά τον ίδιο, η Αθήνα δεν είναι ούτε η καλύτερη αλλά ούτε η χειρότερη πόλη στον κόσμο για να χρησιμοποιήσει κάποιος το ποδήλατό του. «Αν θέλεις να βρεις χειρότερη πόλη, στρέψε το βλέμμα προς κάποιες πόλεις των ΗΠΑ, όπως η Ατλάντα, ή πόλεις που είναι γεμάτες πλακόστρωτα, αλλά και πόλεις στην Ασία, όπως το Ανόι, όπου όμως ακόμα κι εκεί ο κόσμος κάνει πολύ ποδήλατο. Ή πήγαινε στην Κίνα. Επίσης, το θέμα του καιρού είναι πολύ σημαντικό. Στη χώρα μας μπορείς να κινηθείς με πο-
δήλατο οκτώ μήνες τον χρόνο χωρίς κανένα πρόβλημα. Οι μέρες με βροχοπτώσεις που μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα είναι ελάχιστες. Σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις οι άνθρωποι που ποδηλατούν χρειάζονται ολόκληρο εξοπλισμό και προγραμματισμό, τσεκάροντας την πρόγνωση του καιρού κάθε τόσο προτού χρησιμοποιήσουν το ποδήλατό τους, αλλά τους βλέπεις ότι δεν το εγκαταλείπουν ποτέ. Επιπλέον, η Αθήνα δεν έχει πολλές ανηφοροκατηφόρες. Δεν είναι όπως η Λωζάννη ή το Σιάτλ. Μπορείς να κάνεις τεράστιες αποστάσεις, όπως, για παράδειγμα, Αιγάλεω - Νέο Ψυχικό, χωρίς να συναντήσεις κάποια ιδιαίτερη ανηφόρα. Η πόλη έχει κάποιες γούβες, τις οποίες όμως, αν τις χειριστείς σωστά, μπορείς να βρεις τρόπο να τις ξεπεράσεις και να φτιάξεις μια διαδρομή που θα σε εξυπηρετεί καλύτερα. Με λίγα λόγια, υπάρχουν εναλλακτικές. Ακόμα κι αυτές οι ανηφόρες που μπορεί να συναντήσει κανείς κάνουν τις διαδρομές πιο συναρπαστικές. Αν είσαι πιο έμπειρος ποδηλάτης, οι εντελώς επίπεδες πόλεις, όπως το Βερολίνο ή το Λονδίνο, είναι κάπως βαρετές μετά από κάποιο διάστημα. Τέλος, η Αθήνα είναι μια όμορφη πόλη για ποδηλασία και μπορείς να τη δεις αλλιώς πάνω στο ποδήλατό σου. Το πρόβλημα της Αθήνας ξαναλέω ότι είναι τα πολλά αυτοκίνητα και το μποτιλιάρισμα που δημιουργούν, όπως και η ασυδοσία των οδηγών τους» καταλήγει. Πάντως, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου, τα ποδήλατα κοντεύουν να τελειώσουν στα εργοστάσια της Κίνας, εκεί όπου κυρίως κατασκευάζονται, μια και η στροφή προς το ποδήλατο ως μέσο μεταφοράς είναι παγκόσμια. Μήπως έχει έρθει η ώρα να αναζητήσουμε ένα ποδήλατο;
28.5.20 – lifo
53
The good LiFO
Bike culture Όλα όσα πρέπει να ξέρεις για τις ποδηλατικές ομάδες στην Αθήνα και τα σημεία συνάντησής τους. Σασμάν
Ελληνικά brevets
48x17 Cycles
Το Σασμάν είναι ένα πρότζεκτ για την κουλτούρα του ποδηλάτου, σε όποια μορφή μπορείς να φανταστείς, διοργανώνοντας φεμινιστικές κοινότητες ατόμων που αγαπούν το ποδήλατο –και το περιβάλλον– ξεκινώντας από Ρόδο και Αθήνα, ενώ η δράση του πρόκειται να επεκταθεί και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ο σκοπός των δράσεών του είναι να δημιουργήσει ασφαλείς χώρους για γυναίκες, queer και trans, μέσα από τη δημιουργία κοινοτήτων όπου τα άτομα μαθαίνουν το ένα από το άλλο και φτιάχνουν/επισκευάζουν πράγματα με τα χέρια τους (σύμφωνα με τη φιλοσοφία Φτιάξ’ το Μόνη σου - Do It Yourself). «Επικεντρωνόμαστε στην κουλτούρα του ποδηλάτου, διότι κάνοντας ποδήλατο μειώνουμε το ανθρακικό αποτύπωμά μας σε αυτόν τον κόσμο, ενισχύουμε το περιβάλλον, κάνουμε σωματική άσκηση και βοηθάμε στην αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας. Τα εργαστήρια επισκευής ποδηλάτων που προσφέρουμε είναι κυρίως για γυναίκες, γιατί θεωρούμε ότι δεν υπάρχει πουθενά ένας ασφαλής χώρος γι’ αυτές όπου μπορούν να μάθουν από άλλες γυναίκες, να νιώσουν άνετα και να πάρουν τον χρόνο τους για να εξοικειωθούν με εργαλεία και εξοπλισμό» λένε οι ίδιες οι εμπνεύστριες του πρότζεκτ. www. sazman.gr
Τα brevets (μπρεβέ) είναι ποδηλατικοί αγώνες υπεραποστάσεων που ξεκινούν από τα 200 και φτάνουν μέχρι και τα 1.200 χιλιόμετρα. Είναι ένα είδος ποδηλασίας μη ανταγωνιστικής, χωρίς εξωτερική βοήθεια και με χρονικό περιορισμό. Ξεκινούν από διαδρομές 200 χλμ. με 13,5 ώρες χρόνο περιορισμού, 300 χλμ. με 20 ώρες, 400 χλμ. με 27 ώρες, 600 χλμ. με 40 ώρες και 1.000 χλμ. με 75 ώρες περιορισμό. Υπάρχουν και τα πολύ μεγάλα brevets, των 1.200 χλμ., όπου οι συμμετέχοντες πρέπει να τερματίσουν σε 90 ώρες ή λιγότερο. Tο απόλυτο brevet είναι το Παρίσι - Βρέστη - Παρίσι, συνολικού μήκους περίπου 1.200 χλμ., το οποίο διοργανώνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Οι λόγοι που πολλοί ποδηλάτες αγαπούν τα brevets είναι οι όμορφες διαδρομές τους, η καλή παρέα, η πρόκληση της ολοκλήρωσης μιας υπεραπόστασης. Και όλα τα παραπάνω χωρίς το άγχος και την πίεση ενός αγώνα. Τα brevets ανοίγουν όλο και περισσότερο στο ευρύ κοινό, ενώ ανάμεσα σε αυτά που γίνονται σε όλη την Ελλάδα διοργανώνεται και το brevet της Αττικής. Μια εύκολη διαδρομή, με πολλές οδούς διαφυγής, ιδανική για να λάβει κάποιος το βάπτισμα του πυρός στις υπεραποστάσεις. Στη χώρα μας η Λέσχη Ποδηλατικού Τουρισμού Ελλάδας - Audax Randonneurs Grèce είναι ο φορέας διαχείρισης των brevets και βρίσκεται στην Αθήνα. brevets.gr
Ο χώρος του 48x17 Cycles αποτελεί σημείο συνάντησης των ανθρώπων που απαρτίζουν την ποδηλατική κοινότητα της Αθήνας, παρέχοντας εξειδικευμένες υπηρεσίες στην κατασκευή custom ποδηλάτων, καθώς και μια προσεκτικά επιλεγμένη γκάμα τεχνικών ρούχων και αξεσουάρ από ανεξάρτητες αλλά και καταξιωμένες εταιρείες του χώρου. Ανανεωμένο και ανακαινισμένο πρόσφατα, στη Βεΐκου 2 στο Κουκάκι, λειτουργεί και ως ποδηλατικό κατάστημα, με επιλεγμένα αξεσουάρ και περιφερειακά, μοναδικά frame buildings και προσωποποιημένες υπηρεσίες, αλλά και ως χώρος για εξαιρετικό καφέ, ποτό και ιδιαίτερα σνακ από το πρωί μέχρι το βράδυ. Στον νέο... παλιό χώρο μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, συνοδευόμενο με λαχταριστές λιχουδιές και χαζεύοντας κλασικά frames & custom builds. Με ωραία μουσική, ιδιαίτερο μενού από «ελληνικά» tacos και «άφθονη» μπίρα ή κοκτέιλ, οι φίλοι του ποδηλάτου συζητούν τα ποδηλατικά δρώμενα, διαβάζουν βιβλία και περιοδικά, συναντιούνται με φίλους και κανονίζουν να συμμετάσχουν σε ποδηλατικές βόλτες, προπονήσεις, ακόμη και εκδρομές στην ελληνική ύπαιθρο. Βεΐκου 2, Μακρυγιάννη, www.48x17.com
Φίλοι του Ποδηλάτου Πρόκειται για την παλαιότερη ποδηλατική ομάδα στη χώρα μας, η οποία δημιουργήθηκε το 1986 με στόχο την προώθηση της χρήσης του ποδηλάτου ως μέσου καθημερινής μετακίνησης, ψυχαγωγίας και τουρισμού. Από τότε οι Φίλοι του Ποδηλάτου Αθηνών συναντιούνται ανελλιπώς κάθε Τρίτη βράδυ στην Επταχάλκου 3 στο Θησείο, σε έναν χώρο ανοιχτό σε οποιονδήποτε αγαπάει το ποδήλατο και τους ποδηλάτες. Συγχρόνως με τις εκδηλώσεις για τη χρήση του ποδηλάτου στην πόλη, οι Φίλοι του Ποδηλάτου διοργανώνουν κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο ποδηλατικές εκδρομές σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και πολυήμερες εξορμήσεις εντός και εκτός συνόρων. Η συμμετοχή στις εκδρομές και στις δραστηριότητες των Φίλων του Ποδηλάτου είναι δωρεάν και οι ενδιαφερόμενοι ενημερώνονται από το τριμηνιαίο πρόγραμμα εκδρομών που αναρτάται στο site της ομάδας. www.filoipodilatou.gr
Vintage Bicycle Salon Όλη η ποδηλατική κοινότητα φαίνεται να εκτιμά τον Γιώργο Πολυμήλη για το μεράκι, την αγάπη και τις ικανότητές του στην αναπαλαίωση του ποδηλάτου. Ο Γιώργος διατηρεί εδώ και χρόνια το μικρό του ποδηλατάδικο στη λεωφόρο Αλεξάνδρας απέναντι από το Πεδίον του Άρεως, όπου φροντίζει να ξαναδώσει ζωή στα vintage ποδήλατα που πέφτουν στα χέρια του. Λ. Αλεξάνδρας 28, 210 8819434
54 lifo – 28.5.20
Ble Cycling Club Το Ble Cycling Club ιδρύθηκε και λειτουργεί από ανθρώπους που αγαπούν το ποδήλατο και την ποδηλασία και επιδιώκουν την ανάπτυξη και προώθηση της ποδηλασίας σε όλες της τις μορφές. «Διευκρινίζουμε πως δεν είμαστε αθλητικό σωματείο (αν και οι περισσότεροι από μας είμαστε και μέλη κάποιου αθλητικού, ποδηλατικού σωματείου)» σημειώνουν οι ίδιοι. Ανάμεσα στους στόχους της ομάδας είναι να διοργανώνει τουλάχιστον δύο μεγάλες και τουλάχιστον τέσσερις μικρότερες ποδηλατικές διοργανώσεις (brevets, ποδηλατοτουριστικά events, εκδρομές, άλλες εκδηλώσεις προώθησης κ.λπ.) κάθε χρόνο. www. blecyclingclub.gr
Ποδηλατώ στον Κεραμεικό «Μου αρέσει να κατασκευάζω χρήσιμα ποδήλατα, για άτομα που εκτιμούν όχι μόνο την αισθητική αλλά και τη λειτουργικότητα. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιώ παλιούς ατσάλινους σκελετούς, τους βάφω και δημιουργώ ένα ολοκαίνουριο ποδήλατο χρησιμοποιώντας vintage ή καινούργια πράγματα, με στόχο κάτι μοναδικό και προσωπικό» σημειώνει ο Στηβ Καλλίγερος, που διατηρεί ένα πολύ μικρό ποδηλατάδικο στον Κεραμεικό. Εκεί μπορείς να επισκευάσεις ή να αναβαθμίσεις το ποδήλατό σου, είτε με τη βοήθεια του Στηβ να φτιάξεις το ποδήλατο των ονείρων σου, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σου. Μεγάλου Αλεξάνδρου 124, 6938 195916, www. podilatw.com
ΜBike Το MBike αποτελεί μια πλατφόρμα επικοινωνίας και δράσεων για το ποδήλατο και δημιουργήθηκε στην Αθήνα το 1999. Διαθέτει το περιοδικό «MBike», το οποίο κυκλοφορεί πανελλαδικά από τότε, το portal για το ποδήλατο www.mbike.gr, ενώ αποτελεί τον βασικό διοργανωτή εκδηλώσεων όπως το Athens Bike Festival (www.bikefestival. gr) και το Athens Bike Weekend. Διοργανώνει αγώνες, ποδηλατικές δράσεις, δράσεις ευαισθητοποίησης για το ποδήλατο αλλά και μαθήματα ποδηλάτου για παιδιά και ενήλικες. www.mbike.gr
ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ Οι ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ είναι μια ανοιχτή συνέλευση ποδηλατών και ποδηλατισσών στην Αθήνα η οποία προσπαθεί με ακτιβιστικούς, και όχι μόνο, τρόπους να προωθήσει τη χρήση του ποδηλάτου στην πόλη μας. Πρόκειται στην ουσία για το μεγαλύτερο και αρχαιότερο κινηματικό γκρουπ. Τα πιο σημαντικά αιτήματά τους είναι να επιτραπεί η μεταφορά ποδηλάτων από το μετρό (κάτι το οποίο έχουν καταφέρει), να υλοποιηθεί δίκτυο ποδηλατοδρόμων (κάτι το οποίο ακόμη παλεύουν) και να αλλάξει ο αναχρονιστικός ΚΟΚ. www.podilates.gr
week ΓΕΥΣΗ So So So Φανταστικό ράμεν στην Απόλλωνος. απο τη aφροδιτη σακκα
58
56
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο μπορείς να δεις online τις επόμενες μέρες
60
STARFAX Τι λένε τα άστρα για αυτή την εβδομάδα
62
DO THE RIGHT THING Γαϊδουροχώρα: Εκεί όπου τα γαϊδούρια ζουν ευτυχισμένα
ΘΕΑΤΡΟ
Καθαρή Πόλη Η μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία, Καθαρή Πόλη, του Ανέστη Αζά και του Πρόδρομου Τσινικόρη, που από το 2016 έχει φιλοξενηθεί σε περισσότερες από 35 πόλεις του κόσμου, κάνει ψηφιακή πρεμιέρα στις 26/5, εγκαινιάζοντας την «ψηφιακή» ανταλλαγή παραστάσεων της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση με το σπουδαίο γερμανικό θέατρο Kammerspiele του Μονάχου. Ως θέατρο της πραγματικότητας, η Καθαρή Πόλη διερευνά την έννοια του «καθαρού» ως πυλώνα της ρατσιστικής ιδεολογίας και ανιχνεύει τα στερεότυπα μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες εκείνων που είναι ειδικοί σε θέματα καθαριότητας: τις μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας. Πέντε πραγματικές καθαρίστριες από διαφορετικές χώρες (Αλβανία, πρώην Σοβιετική Ένωση, Νότια Αφρική), καθηγήτριες πανεπιστημίου μέχρι αρχιτεκτόνισσες, μητέρες και αγωνίστριες αφηγούνται τις ιστορίες τους. ä Θα υπάρχει διαθέσιμη από τις 26/5 και για 24 ώρες στο https:// www.muenchner-kammerspiele. de/inszenierung/europoly-cleancity
topevents
5 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Anthropocene οn Hold
9 week 28 μ αϊου 3 ι ο υ ν ιου 20 20
Ο πολιτιστικός οργανισμός PCAI διοργανώνει, μέσω του καναλιού του στο YouTube, τη διαδικτυακή έκθεση «Anthropocene on Hold» («Ανθρωπόκαινος σε Αναμονή»), στην οποία συμμετέχουν 20 διεθνείς εικαστικοί και video artists με έργα για την πανδημία
και την επίδρασή της στο περιβάλλον και στην κλιματική αλλαγή. Η «ανθρωπόκαινος» διαδόθηκε ως περιβαλλοντικός όρος στις αρχές του 21ου αιώνα και αποτελεί μια προτεινόμενη γεωλογική εποχή, η οποία ξεκινά με την έναρξη σημαντικών επιπτώσεων από την ανθρώπινη δραστηριότητα στη γεωλογία και στα οικοσυστήματα της Γης. Έως 31/12, στο κανάλι του PCAI στο YouTube
6 ΜΟΥΣΕΙΑ Close Ups
STOEP TH S PR ES 1 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Οι γάτες στην Iστορία της Tέχνης
3 ΘΕΑΤΡΟ Άμλετ
Το Universal Museum of Art (UMA) διοργανώνει μια διαδικτυακή έκθεση αφιερωμένη στις γάτες και τις απεικονίσεις τους σε έργα τέχνης, από πίνακες του Ρενουάρ και του Géricault μέχρι τις διάσημες αφίσες για παραστάσεις καμπαρέ του Ροντόλφ Σάλις. http://www.the-uma.org/exhibition/cats_in_ art_history/
31/5, 20:30, snfcc.org
Ο Γιάννης Χουβαρδάς, με έναν σπουδαίο θίασο και τη νέα μετάφραση του Διονύση Καψάλη, κατέθεσε το 2015 τη δική του ανάγνωση στο ποιητικό αριστούργημα του Σαίξπηρ. «Μέσα σ’ αυτό το παγωμένο σύμπαν», σημειώνει ο σκηνοθέτης, «όπου κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από κανέναν και τίποτα, εκτυλίσσεται η ιστορία μιας γενιάς που συνθλίβεται από τα θλιβερά λάθη της προηγούμενης και τη δική της ανεξέλεγκτη εσωστρέφεια». 3/6, 21:00, στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση
56 lifo – 28.5.20
Δημήτρης Χατζής: Αϊ-Γιώργης Με τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Αργυρώς Χιώτη και σε ερμηνεία των Μανώλη Μαυροματάκη και Ηρώς Μπέζου παρουσιάζεται ο Αϊ-Γιώργης, ένα από τα κορυφαία διηγήματα του Δημήτρη Χατζή.
2 ΣΥΝΑΥΛΙΑ Παύλος Παυλίδης
Ένας από τους δημοφιλέστερους εκπροσώπους της ελληνικής ροκ σκηνής επιστρέφει στο ΚΠΙΣΝ για να παρουσιάσει ένα ιδιαίτερο πρότζεκτ που ετοίμασε την περίοδο της καραντίνας ειδικά γι’ αυτήν τη διαδικτυακή συναυλία. 29/5, 21:00, στο snfcc.org/ pavlidis & στη σελίδα του ΚΠΙΣΝ στο Facebook @SNFCC
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ
4 ΧΟΡΟΣ New York City Ballet Η ανοιξιάτικη σεζόν του Μπαλέτου της Νέας Υόρκης μπορεί να ακυρώθηκε, όμως οι προβολές παλαιότερων παραστάσεών του συνεχίζονται για άλλη μία εβδομάδα, μέχρι τις 31 Μαΐου. Μη χάσετε τη χορογραφία του σπουδαίου Ζορζ Μπαλανσίν στο Donizetti Variations. 26-31/5, στο nycballet.com
Η νέα σειρά βίντεο με τίτλο Close Ups ρίχνει φως σε επιλεγμένα αντικείμενα του Μουσείου Μπενάκη και αφηγείται τις ιστορίες τους και τις ιστορίες ανθρώπων που συνδέονται με αυτά. Στο πρώτο επεισόδιο, η Ειρήνη Παπαγεωργίου, επιμελήτρια του τμήματος Προϊστορικών, Αρχαίων Ελληνικών και Ρωμαϊκών Συλλογών του Μουσείου Μπενάκη, μιλά για μια ξεχωριστή μελαμβαφή πυξίδα, ενώ στο δεύτερο επεισόδιο, με αφορμή την προτομή του Αντώνη Μπενάκη, ο Τάσος Σακελλαρόπουλος, υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, αναφέρεται στη ζωή και το έργο του δημιουργού και ιδρυτή του μουσείου. benaki.org
7 ΟΠΕΡΑ Σαλώμη
Το έργο που έκανε διάσημο τον Στράους στον κόσμο της όπερας παρουσιάζει αυτή την εβδομάδα η Metropolital Opera της Νέας Υόρκης. Η σεξουαλικότητα, το πάθος, η νεκροφιλία, αλλά και η πιο μοντέρνα μουσική που είχε γράψει μέχρι τότε ο συνθέτης, συντάραξαν το κοινό το 1905. Η Σαλώμη του βασίζεται στη γερμανική μετάφραση του ομώνυμου θεατρικού έργου του Όσκαρ Ουάιλντ από τη Χέντβιγκ Λάχμαν. 31/5, metopera.org, κάθε παράσταση είναι διαθέσιμη για 20 ώρες
8 ΘΕΑΤΡΟ This House Τους παιδαριώδεις τσακωμούς και τις σοβινιστικές συμπεριφορές της πολιτικής σφαίρας εξερευνά στην κωμωδία του This House, η οποία διαδραματίζεται στο εσωτερικό της βρετανικής Βουλής των ’70s, o θεατρικός συγγραφέας Τζέιμς Γκράχαμ. 28/5, 21:00, στο κανάλι του National Theatre στο YouTube (διαθέσιμο μέχρι τις 4 Ιουνίου)
ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ
9 ΣΥΝΑΥΛΙΑ Σαβίνα Γιαννάτου West Side Story
ΘΕΑΤΡΟ
Fat men in skirts Δείτε το έργο του Αμερικανού Nicky Silver όπως το παρουσίασε ο Τόμας Όστερμαϊερ το 1996 στο Baracke. 2/6, schaubuehne.de
Με τη Σαβίνα Γιαννάτου συνεχίζεται η διαδικτυακή σειρά συναυλιών του ΚΠΙΣΝ. Την ερμηνεύτρια συνοδεύει στο πιάνο ο εξαιρετικός πιανίστας της τζαζ Σπύρος Μάνεσης, ο οποίος έχει διασκευάσει και τα τραγούδια της συναυλίας και πρόσφατα εμφανίστηκε μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη στην ίδια σειρά συναυλιών. 30/5, 21:00, στο snfcc.org/yannatou & στη σελίδα του ΚΠΙΣΝ στο Facebook @SNFCC
Το θρυλικό μιούζικαλ του Λέοναρντ Μπέρνσταϊν έρχεται αυτή την εβδομάδα στις online προβολές του Μεγάρου Μουσικής. Συμμετέχει πολυμελής θίασος νεαρών τραγουδιστών, χορευτών και ηθοποιών, με πρωταγωνιστές τη Μαρίνα Σάττι, τον Γιάννη Καλύβα, τον Ιάσονα Μανδηλά και την Ελένη Σταμίδου. Στη διεύθυνση της ορχήστρας ο Γιώργος Πέτρου, ο οποίος σκηνοθέτησε την παράσταση από κοινού με τον Αμερικανό Τζον Τοντ. 31/5, 21:00, megarononline.gr
28.5.20 – lifo
57
γεύση
STREET FOOD
week
So So So: Φανταστικό ramen στην Απόλλωνος Εδώ και περίπου έναν χρόνο έχει καταφέρει να φέρει μερικές από τις πιο αυθεντικές γεύσεις της ιαπωνικής γαστρονομίας στο στενό της Απόλλωνος, στο Σύνταγμα, διαμορφώνοντας ένα νέο street food trend στο αθηναϊκό κοινό.
Η α πο τη ν αφρ οδ ίτη σάκ κ α
58 lifo – 28.5.20
σούπα ramen δεν βασίζεται σε μια μεμονωμένη συνταγή, αντίθετα γεννήθηκε μέσα από αναρίθμητες διαφορετικές εκδοχές των πέντε βασικών συνδυασμών της [men (νουντλς), dashi (ζωμός), tare (η «πηγή» του αλατιού)], των συστατικών που λειτουργούν ως toppings και λίπος ή λάδι. Η ιστορία των ramen είναι μεγάλη και πολύπλοκη – υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με την προέλευσή τους, με την πιο δημοφιλή να τοποθετείται στο λιμάνι της Γιοκοχάμα,
στην Ιαπωνία, γύρω στον 19ο αιώνα. Λέγεται πως Κινέζοι έμποροι που εγκαταστάθηκαν στα μεγάλα λιμάνια της χώρας ήταν εκείνοι που εισήγαγαν το πιάτο στην ιαπωνική κουλτούρα και είναι υπεύθυνοι για τη διάδοσή του. Το πρώτο εστιατόριο με ramen, ονόματι Rairaiken, άνοιξε στη γειτονιά Asakusa του Τόκιο το 1910, σερβίροντάς τα ως έναν συνδυασμό των κινεζικών νουντλς με την ιαπωνική κουζίνα. Από τότε, κάθε περιοχή της Ιαπωνίας έχει αποκτήσει τη δική της τοπική εκδοχή ramen, που αντικατοπτρίζει το κλίμα,
ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: Γιώργος Αδάμος
το περιβάλλον και την κουζίνα της. Αρκετούς αιώνες μετά, τα ramen έχουν κατακτήσει την καρδιά κάθε foodie και λάτρη της ιαπωνικής κουζίνας (και μη), αποτελώντας ίσως το μεγαλύτερο food craze που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Πλέον, από τα κουτούκια με τις ιδιαίτερες συνταγές στα στενά του Τόκιο, τα αυθεντικά ramen βρίσκονται πιο κοντά μας από ποτέ, στο κέντρο της Αθήνας. Από τις έξι το απόγευμα μέχρι τις δύο τα ξημερώματα που είναι ανοιχτό το So So So Ramen οι λάτρεις τoυ είδους κατακλύζουν όχι μόνο τα τραπέζια έξω από το εστιατόριο αλλά και τα πεζοδρόμια κατά μήκος της Απόλλωνος. Καθισμένοι στο πεζοδρόμιο, όρθιοι, στο πεζούλι ή σε κάποιο σκαλοπάτι, κόσμος κάθε ηλικίας απολαμβάνει τις ενδιαφέρουσες γευστικές εκδοχές των ιαπωνικών ramen, αποδεικνύοντας πως το νέο αυτό food trend ήρθε για να μείνει. Το So So So Ramen, εδώ και περίπου έναν χρόνο, έχει καταφέρει να φέρει μερικές από τις πιο αυθεντικές γεύσεις της ιαπωνικής γαστρονομίας στο στενό της Απόλλωνος, στο Σύνταγμα, διαμορφώνοντας ένα νέο street food trend στο αθηναϊκό κοινό. Ο Χρήστος Σουρλίγκας, ιδιοκτήτης του Koi Sushi Bar, βρίσκεται πίσω από το μικρό και διακριτικό So So So, που όμως δύσκολα θα προσπεράσεις χωρίς να σου κάνει εντύπωση ο κόσμος που βρίσκεται απ’ έξω καθημερινά, αφοσιωμένος στα ζεστά
Τα νουντλς, όπως και κάθε ζωμός που θα απολαύσει κανείς στο So So So, παρασκευάζονται από την αρχή σε ένα εργαστήρι στην Αθήνα, όπου γίνεται επεξεργασία των φρέσκων λαχανικών και των υπόλοιπων συστατικών. νουντλς και στην τέχνη των chopsticks. Έχοντας ήδη μεγάλη εμπειρία στη συγκεκριμένη κουζίνα, ο Χρήστος Σουρλίγκας ταξίδεψε στην Ιαπωνία με σκοπό να παρακολουθήσει μαθήματα σχετικά με την ιδιαίτερη τέχνη των ramen και, επιστρέφοντας, έκανε αμέσως το επόμενό του βήμα. Στο So So So, όπως μας είπε, θα βρει κανείς φρέσκα νουντλς σε διάφορες παραλλαγές, με κοτόπουλο, μοσχάρι, χοιρινό, αλλά και vegetarian επιλογές. Το μενού αλλάζει τακτικά, προσφέροντας διαφορετικές επιλογές ανά περίοδο, με κοινό στοιχείο την αυθεντική γεύση του παραδοσιακού αυτού πιάτου. Τα νουντλς, όπως και κάθε ζωμός που θα απολαύσει κανείς στο So So So, παρασκευάζονται από την αρχή σε ένα εργαστήρι στην Αθήνα, όπου γίνεται επεξεργασία των φρέσκων λαχανικών και των υπόλοιπων συστατικών. Αυτός είναι, άλλωστε, ένας από τους λόγους που ο κόσμος τα αγαπάει τόσο πολύ – πλέον, η επιθυμία για ποιοτικό και χειροποίητο φαγητό φαίνεται να είναι πιο έντονη από ποτέ. Όσο για τις προτιμήσεις του κόσμου, υπάρχει μια ιδιαίτερη τάση στις πικάντικες γεύσεις, συγκεκριμένα τo Spicy Miso Beef ramen του So So So είναι το πιο δημοφιλές πιάτο στο μενού. Ramen νουντλς με μοσχαρίσιο κιμά, καλαμπόκι, αυγό, μπαμπού, naruto, πάστα τσίλι και ζωμό βοδινού αποτελούν τη συνταγή της επιτυχίας (και της απόλαυσης) για το
So So So Απόλλωνος 1 sososoramen.com Καθημερινά 18:00-2:00
αθηναϊκό κοινό. Παράλληλα, τo Tonkotsu ramen (το πρώτο πιάτο που θα βρει κανείς στο μενού του So So So αυτή την περίοδο) βρίσκεται ανάμεσα στις πρώτες επιλογές του κοινού παγκοσμίως, με έναν συνδυασμό από ramen νουντλς, χοιρινό, μπαμπού, αυγό, φρέσκο κρεμμυδάκι και ζωμό χοιρινού. Νωρίς το βραδάκι, μάγειρες, σερβιτόροι και υπάλληλοι από γειτονικά μαγαζιά θα περάσουν να φάνε το γεύμα τους μετά τη βάρδια και να πουν μερικές κουβέντες λίγο πριν ξεκινήσει η επόμενη φουρνιά, που θα κάνει στάση για ένα νόστιμο και χορταστικό γεύμα στα βαθιά μπολ του So So So. Μάλιστα, όπως μας είπε ο Χρήστος Σουρλίγκας, υπάρχουν και πολλά παιδιά που παρακολουθούν γιαπωνέζικα καρτούν, τα οποία δείχνουν ramen, και αναζητούν, μαζί με τους γονείς τους, τον νόστιμο ζωμό με τα νουντλς, ενώ συγχρόνως ταξιδιώτες από διάφορα μέρη και ενδιαφέρον για τη γαστρονομία συμπληρώνουν το ποικιλόμορφο κοινό που βρίσκεται καθημερινά στην Απόλλωνος 1. Ακόμα και το packaging των ramen στο So So So έχει τη δική του... προσωπικότητα. Ξεκινώντας πρόσφατα την υπηρεσία take away, μπορεί οποιοσδήποτε να παραλάβει τα ramen του σε γυάλινα βαζάκια (νουντλς και ζωμός ξεχωριστά), είτε για να τα απολαύσει στο χέρι, είτε στο πεζοδρόμιο έξω από το So So So, είτε στο σπίτι του, στην ιδανική θερμοκρασία. Πέ-
ρα από το οικολογικό όφελος, επιστρέφοντας τα γυάλινα βαζάκια στο κατάστημα, μπορεί κανείς να κερδίσει και έκπτωση στην επόμενη παραγγελία του. Εκτός από τα Tonkotsu και Spicy Miso Beef, αυτήν τη στιγμή στο μενού του So So So Ramen θα βρείτε τα Soyu Chicken, ramen νουντλς με κοτόπουλο, ολόκληρο αυγό, μπαμπού, φρέσκο και ξερό κρεμμύδι, φύκι και ζωμό κοτόπουλου, αλλά και τα Tsukemen, ramen νουντλς με χοιρινό, μπαμπού, φρέσκο κρεμμύδι, φύκι, αυγό, άσπρο λάχανο και ζωμό κοτόπουλου. Επιπλέον, θα βρείτε τα Vegetarian, με ramen νουντλς, μανιτάρια, σπαράγγια, φρέσκα κρεμμυδάκια, αυγό, καλαμπόκι, φύκι, μπαμπού και ζωμό λαχανικών. Στα ορεκτικά, θα βρείτε τα edamame beans, αλατισμένα φασόλια σόγιας, όπως και το Aburi Chashu, την επιλογή με ψητό χοιρινό και σος τεριγιάκι. Καθώς πάντα υπάρχει λίγος χώρος για γλυκό, το ιαπωνικό Cream Soda θα σας ανταμείψει κατάλληλα. Τέλος, μπορείτε να συνοδεύσετε τα ramen σας με μια επιλογή από ιδιαίτερες και προσεκτικά διαλεγμένες μπίρες και αναψυκτικά. Σε λίγο καιρό πρόκειται να ανοίξει και το δεύτερο So So So Ramen στο Μοναστηράκι, σε νέο σημείο, όπου θα μπορούμε να φάμε τη σούπα ramen μας κάνοντας θόρυβο – γιατί εκεί, λένε, είναι το μυστικό της απόλαυσής της. 28.5.20 – lifo
59
starfax week
ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Με την είσοδο του Ερμή ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Με την είσοδο του Ερμή
ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Τα οικονομικά σας
στον Καρκίνο τελειώνει ο μήνας και θα δώσετε έμφαση σε οικογενειακά σας θέματα και σε ό,τι αφορά την επιχείρησή σας. Οι γεννημένοι το 1ο και 2ο δεκαήμερο πρέπει να αναπληρώσετε τον χαμένο χρόνο προηγούμενων μηνών και οι ευθύνες σας είναι αυξημένες, κάτι που μπορεί να προκαλέσει άγχος και εντάσεις με πρόσωπα από τον χώρο της εργασίας. Η κοινωνική σας ζωή είναι το τελευταίο που σας απασχολεί, καθώς προέχουν οι στόχοι σας και περνάτε ένα διάστημα μοναχικότητας. Ο Ιούνιος ξεκινά με θετικούς οιωνούς για τον τομέα της καριέρας και θα διακριθείτε για τις δεξιότητές σας, ενώ μπορεί να προκύψει μια συνεργασία που θα αυξήσει το εισόδημά σας. Η ερωτική σχέση με έναν Σκορπιό δίνει το πάθος και την ένταση που αναζητάτε, όμως η ζήλια και η έλλειψη εμπιστοσύνης του ερωτικού σας συντρόφου θα δοκιμάσουν την υπομονή σας.
θα αποτελέσουν το επίκεντρο του ενδιαφέροντός σας με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο και είναι μια καλή εποχή για να αναζητήσετε μια νέα πηγή εσόδων, προκειμένου να αυξήσετε το εισόδημά σας. Φόροι, κοινοί πόροι, κληρονομικές υποθέσεις, αρχίζουν να μπαίνουν σε μια τάξη, αλλά θα πρέπει να κάνετε και ορισμένες περικοπές, προκειμένου να καλύψετε τις ανάγκες σας. Ο Ιούνιος ξεκινά με κάποιες θετικές εξελίξεις που θα αφορούν μια καινούργια συνεργασία και πολλοί από εσάς θα συνδυάσετε τη δουλειά με την ψυχαγωγία. Καινούργιες γνωριμίες μέσα από τον επαγγελματικό σας κύκλο θα σας δώσουν ώθηση για να υλοποιήσετε τα σχέδιά σας και θα διακριθείτε για τις δεξιότητές σας. Η ερωτική σας ζωή μπορεί να μη σας απασχολεί ιδιαίτερα, σύντομα όμως θα έχετε μια συνάντηση που θα κινήσει το ενδιαφέρον σας. Η σχέση ή ο γάμος σας είναι σε αρμονία.
ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Ο μήνας τελειώνει με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο που ενεργοποιεί τον τομέα της επικοινωνίας και θα συναντήσετε νέα πρόσωπα, που θα σας δώσουν ώθηση για να υλοποιήσετε τα σχέδιά σας. Ιδανική εποχή για να προωθήσετε τις ιδέες και τις υπηρεσίες σας και για να ασχοληθείτε με θέματα εκπαίδευσης. Η ειλικρίνεια και η αμεσότητά σας θα δημιουργήσουν θετικές εντυπώσεις στη δουλειά σας, ενδεχομένως όμως σε κάποια οικεία σας πρόσωπα να μην αρέσουν οι αλήθειες που θα τους πείτε. Οι γεννημένοι το 1ο και 2ο δεκαήμερο έχετε μια τάση για υπερβολές με τα χρήματά σας και πρέπει να βάλετε ένα μέτρο. Απολαύσεις και ψυχαγωγία, καθώς και αγορές για τα παιδιά, αυξάνουν τα έξοδά σας. Ακατάλληλη εποχή για επενδύσεις και ρίσκα. Ο Ιούνιος ξεκινά με τη βελτίωση των οικονομικών σας και με προοπτικές για έναν καινούργιο έρωτα.
ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Ο μήνας τελειώνει με αρκετό άγχος για τα οικονομικά σας με την είσοδο του κυβερνήτη σας Ερμή στον Καρκίνο. Τώρα ξεκινά ένα διάστημα πολλών υποχρεώσεων και θα αναζητήσετε νέες ευκαιρίες, ωστόσο πρέπει να αποφύγετε τη βιασύνη και να αντιμετωπίσετε με ψυχραιμία τα γεγονότα. Τους γεννημένους το 1ο δεκαήμερο σας περιμένουν κάποια θετικά νέα που θα αφορούν κοινούς πόρους, αλλά θα πρέπει να κρατήσετε άμυνες. Όσον αφορά την καριέρα και τη φήμη σας, επειδή είστε επιρρεπείς σε εξιδανικεύσεις, κρατήστε μικρό καλάθι και βασιστείτε στις δυνάμεις σας. Θέματα σπουδών σάς έχουν απογοητεύσει επειδή χάσατε την επαφή με το αντικείμενό σας, είναι όμως ιδανική εποχή για να εντείνετε τις προσπάθειές σας, οπότε μην τα παρατάτε. Ο Ιούνιος σας βρίσκει αποφασισμένους να βελτιώσετε την ερωτική σας ζωή και η γνωριμία με άτομο από μακριά θα σας βγάλει από το αισθηματικό τέλμα ενός πρόσφατου χωρισμού.
α πό τη μ αρ ιβ ίκυ κα λλέ ρ γ η (st ar f ax@ li f o. g r )
60 lifo – 28.5.20
ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Με την είσοδο του Ερμή στο ζώδιό σας σάς αποχαιρετά ο μήνας και ξεκινά ένα πολύ επικοινωνιακό διάστημα για εσάς, κατά το οποίο θα έχετε γρήγορα αντανακλαστικά και θα μπορέσετε να αξιοποιήσετε τις ευκαιρίες που θα σας δοθούν. Σύντομα ταξίδια και συχνές επαφές με το εξωτερικό θα σας δώσουν τη δυνατότητα να αναπτύξετε το δίκτυο των συνεργατών σας, αλλά θα πρέπει να προσέξετε πολύ αν πρόκειται να επενδύσετε χρήματα σε μια καινούργια επιχειρηματική προσπάθεια. Η σταδιοδρομία είναι ένα ζήτημα που απασχολεί τους γεννημένους το 1ο και 2ο δεκαήμερο, αλλά, καθώς είστε σε σύγχυση, δεν μπορείτε να κατακτήσετε τον στόχο σας. Και ενώ έχετε όλα τα φόντα για να βελτιώσετε την ερωτική σας ζωή, νιώθετε έξω από τα νερά σας και αφήνετε τις ευκαιρίες να πηγαίνουν χαμένες. Ο Ιούνιος σας βρίσκει πιο αισιόδοξους και πρόθυμους για νέες γνωριμίες.
στον Καρκίνο μια περίοδος μυστικοπάθειας ξεκινά για τους γεννημένους το 1ο δεκαήμερο και θα σας απασχολήσουν οι διαπροσωπικές σας σχέσεις. Είναι η εποχή που είστε πιο μετρημένοι στα λόγια σας και κρατάτε αποστάσεις από το παρασκήνιο που επικρατεί στον επαγγελματικό τομέα, όμως δεν θα λείψουν οι εντάσεις και οι παρεξηγήσεις με πρόσωπα του περιβάλλοντός σας. Τα έξοδα των γεννημένων το 2ο δεκαήμερο είναι αυξημένα εξαιτίας της ακόρεστης ανάγκης σας για απολαύσεις, με αποτέλεσμα να μένουν πίσω σημαντικοί στόχοι σας. Μια ερωτική σχέση με άτομο από τον εργασιακό σας χώρο φέρνει αέρα ανανέωσης σ’ εσάς του 3ου δεκαημέρου. Τώρα που έχετε κίνητρο ασχοληθείτε με τη φυσική σας κατάσταση. Κόψτε τις βλαβερές συνήθειες και γυμναστείτε. Ο Ιούνιος ξεκινά με κάποιες θετικές εξελίξεις στα επαγγελματικά σας, αλλά θα πρέπει να προσέξετε τις σχέσεις με πρόσωπα εξουσίας.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1]
Με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο κλείνει ο μήνας και ξεκινά μια περίοδος κατά την οποία θα σας απασχολήσουν οι σχέσεις σας. Συνεργασίες και ένωση δυνάμεων θα έχουν αίσια αποτελέσματα, αρκεί να είστε ευέλικτοι. Στον επαγγελματικό τομέα υπάρχει έντονο παρασκήνιο και αν δεν παίξετε σωστά το παιχνίδι της διπλωματίας, θα έχετε απώλειες. Προσέξτε με ποιους συντάσσεστε και μη θεωρείτε απαραίτητα δυνατούς όσους σας τάζουν πολλά, καθώς υπάρχει κίνδυνος να επωφεληθούν από εσάς και να σας παρατήσουν στα κρύα του λουτρού. Ο Ιούνιος ξεκινά με έντονη κοινωνική ζωή και με κάποιες περιπέτειες στα ερωτικά σας, ωστόσο δεν θα σας προβληματίσουν και πολύ. Η ανάγκη σας για ανεξαρτησία σάς κάνει ξεκάθαρους απέναντι στους άλλους και δεν υπάρχουν απαιτήσεις, δεν αποκλείεται όμως να ερωτευτείτε παράφορα και να αλλάξετε πεποιθήσεις. Προσέξτε τις υποσχέσεις που θα δώσετε, ώστε να μην εκτεθείτε.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Οι τελευταίες μέρες του μήνα θα σας φανούν ατελείωτες εξαιτίας των οικονομικών σας υποχρεώσεων και θα είστε αγχωμένοι, ωστόσο με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο η διάθεσή σας αρχίζει να αλλάζει και γίνεστε πιο επικοινωνιακοί. Στον επαγγελματικό τομέα ο Κρόνος απαιτεί περισσότερη προσπάθεια από τους γεννημένους το 1ο δεκαήμερο και οι πιέσεις είναι αναπόφευκτες, έχετε όμως το ψυχικό σθένος για να τα καταφέρετε. Οι διαπροσωπικές σας σχέσεις θα σας απασχολήσουν αν νιώσετε πως δεν εκτιμώνται οι κόποι σας, ωστόσο δεν είναι κατάλληλη εποχή για διεκδικήσεις και εντάσεις. Η ερωτική σας ζωή δεν ικανοποιεί τις προσδοκίες σας και έχετε χάσει τη διάθεση για φλερτ, αλλά ένα νέο πρόσωπο που μπαίνει στη ζωή σας θα σας κάνει να αναθεωρήσετε. Ο Ιούνιος είναι πιο απαιτητικός μήνας όσον αφορά τους στόχους σας και θα ζοριστείτε μέχρι να βρείτε τους ρυθμούς σας.
ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10]
ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Ο επαγγελματικός τομέας ενεργοποιείται με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο και ο μήνας κλείνει με πολλές μετακινήσεις και επαφές για επαγγελματικούς σκοπούς. Οι άριστες επικοινωνιακές σας δεξιότητες σας δίνουν το προβάδισμα και θα σταθείτε αντάξιοι στον ανταγωνισμό, όμως πρέπει να αποφύγετε τις παρορμητικές ενέργειες που θα δημιουργήσουν εχθρικό κλίμα. Ο Ιούνιος ξεκινά με τη βελτίωση των οικονομικών σας μέσω της εργασίας και είναι ιδανική εποχή για να ασχοληθείτε με το σπίτι και τον κήπο σας, προκειμένου να δημιουργήσετε μια καλοκαιρινή ατμόσφαιρα στον χώρο σας. Φυτέψτε λουλούδια και λαχανικά και μην ξεχνάτε πως η ενασχόληση με την κηπουρική είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία. Ερωτικά είστε λίγο πεσμένοι, επειδή σας απασχολεί τι θα πει ο περίγυρός σας για μια ερωτική σας σχέση, και ο μόνος τρόπος για να ζήσετε τον έρωτά σας είναι η αδιαφορία για τη γνώμη του κόσμου.
Με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο, που κλείνει τον μήνα, ενεργοποιείται ο τομέας των φιλοδοξιών σας και, καθώς ενισχύονται η διπλωματικότητα και οι επικοινωνιακές σας δεξιότητες, μπορείτε να πετύχετε πολλά. Τώρα είναι η εποχή που πρέπει να βάλετε τα δυνατά σας, καθώς στις 18/6 ο Ερμής γυρίζει ανάδρομος και μπορεί να προκαλέσει κάποια εμπόδια. Επικοινωνήστε τις ιδέες σας, αναζητήστε τρόπους για να υλοποιήσετε τα σχέδιά σας και βελτιώστε το επαγγελματικό σας προφίλ. Κάποιες θετικές εξελίξεις που θα αφορούν τα επαγγελματικά σας ή ένα ταξίδι στο εξωτερικό έρχονται με το ξεκίνημα του Ιουνίου και θα είστε σε διαρκή εγρήγορση, αλλά θα πρέπει να προσέξετε, ώστε να μην υπερβείτε τις δυνάμεις σας. Η ερωτική σας ζωή έχει σκαμπανεβάσματα και δεν είστε σίγουροι για τα συναισθήματά σας – είναι και η καθημερινή σας ρουτίνα που δεν βοηθά να βρείτε τους ρυθμούς σας, ωστόσο θα είναι παροδική η φάση αυτή.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11]
Με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο κλείνει ο μήνας και, καθώς ενεργοποιείται ο τομέας της πνευματικής σας ανάπτυξης, είναι ιδανική εποχή για να ασχοληθείτε με τις σπουδές. Ταξίδια, νομικά και διαδικαστικά θέματα θα αποτελέσουν βασικό σας μέλημα και θα καταφέρετε να βάλετε σε τάξη εκκρεμότητες. Συλλογικές δράσεις θα σας δώσουν την ευκαιρία να κάνετε καινούργιες γνωριμίες και δεν αποκλείεται να κινήσει το ενδιαφέρον σας κάποιο άτομο με το οποίο θα έχετε κοινά ενδιαφέροντα. Ο Ιούνιος σας βρίσκει δημιουργικούς και αισιόδοξους, οι εξορμήσεις σας σε παραλίες θα είναι συχνές και η ερωτική σας διάθεση σε υψηλά επίπεδα. Ένα ζήτημα που μπορεί να σας απασχολεί είναι η βελτίωση της εμφάνισής σας, αλλά θα πρέπει να αποφύγετε τις υπερβολές και να τηρήσετε ένα ισορροπημένο διατροφικό πρόγραμμα σε συνδυασμό με άσκηση.
ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Ο μήνας σάς αποχαιρετά
Sudoku No 644 1 3
9
2
5
9 2 7 8
6
7 8
7 9 3 6
7
1 1
8 3 5 2 1
9 4
7
Η λύση του προηγούμενου 3 9 6 8 7 1
2 8 5 3 4 9
1 7 4 6 2 5
9 4 7 5 6 8
5 6 2 1 3 7
8 3 1 4 9 2
4 2 3 9 1 6
7 5 9 2 8 4
6 1 8 7 5 3
5 1 3 2 4 7 8 6 9 4 6 9 1 8 5 7 3 2 2 7 8 3 9 6 5 1 4
με την είσοδο του Ερμή στον Καρκίνο και ουσιαστικά ξεκινά μια πολύ δημιουργική φάση, όπου δεν θα λείψουν οι ευκαιρίες για να προωθήσετε τη δουλειά σας. Η ψυχαγωγία θα αποτελέσει βασική σας ανάγκη έπειτα από ένα μεγάλο διάστημα εγκλεισμού και εκεί μπορεί να χάσετε τον έλεγχο με τη διαχείριση των χρημάτων σας. Ωστόσο, η κοινωνική σας ζωή θα σας δώσει την ευκαιρία να διευρύνετε τον κύκλο των γνωριμιών σας και θα ωφεληθείτε σε επαγγελματικό ή προσωπικό επίπεδο. Ο Ιούνιος ξεκινά με πολύ τρέξιμο και άγχος, το οποίο θα είναι εποικοδομητικό αν διαχειριστείτε σωστά τον χρόνο σας. Θέματα εκπαίδευσης των παιδιών θα σας προβληματίσουν και θα έρθετε σε αντιπαράθεση με όσους δεν ασπαστούν τις ανησυχίες σας. Η γνωριμία με ένα άτομο διαφορετικής κουλτούρας θα εντείνει την ανάγκη σας για ταξίδια και περιπέτεια.
Green Art Ένα μπουτίκ φυτοπωλείο που ανθίζει στο Περιστέρι!
Α
ν η ενασχόληση με τα φυτά είναι μια μεγάλη αγάπη, τότε χρειάζεσαι έναν τόπο λατρείας για να μπορείς ελεύθερα να εκφραστείς, να χαζέψεις, να επιλέξεις αλλά και να μιλήσεις για τα φυτά, τα λουλούδια και τα κηπευτικά. Το Green Art είναι ένα φυτοπωλείο μπουτίκ, κι αν αυτό σου ακούγεται «περίεργο», αρκεί μια βόλτα στο Περιστέρι, στη συμβολή των οδών Θηβών και Πελασγίας, για να ανακαλύψεις τη φιλοσοφία πίσω από αυτό το μικρό, αλλά άψογα ενημερωμένο φυτώριο. Ο προσεγμένος εξωτερικός χώρος σού δίνει την αίσθηση πως βρίσκεσαι σε μια τεράστια αυλή γεμάτη λουλούδια και δεν ξέρεις πού να πρωτοκοιτάξεις. Εκτός από τα αγαπημένα και γνωστά είδη, θα βρεις πολλές, σπάνιες και ιδιαίτερες ποικιλίες που σίγουρα θα τραβήξουν το βλέμμα σου. Ακόμα κι αν αναζητάς μεγάλα δέντρα, όπως oι μουριές, oι φοίνικες, τα πλατάνια ή οι κέδροι, το Green Art θα σου βρει ακριβώς αυτό που ζητάς. Στον εσωτερικό χώρο το στυλ είναι διαφορετικό, αλλά η φιλοσοφία ίδια, αφού κι εδώ σε ενθουσιάζουν τα λουλούδια εσωτερικού χώρου, από τα πιο γνωστά μέχρι τα πιο σπάνια ή πιο παλιά, όπως τα «αυτιά του ελέφαντα» (όταν το δεις, θα καταλάβεις ότι είναι!). Έπειτα, οι τροπικές μονστέρες, οι εξωτικές κέντιες και οι επιβλητικές δράκαινες θα σε βάλουν στο δίλημμα για το τι να διαλέξεις. Η ομάδα γεωπόνων του Green Art μπορεί να σε συμβουλέψει κατάλληλα και να σου προσφέρει όλη τη βοήθεια που θα χρειαστεί για τη φροντίδα και την περιποίηση των φυτών σου. Απ’ την άλλη, τα κηπευτικά, αυτή η μεγάλη κατηγορία που περιλαμβάνει αρωματικά και λαχανικά, βρίσκονται σε αφθονία όλον τον χρόνο και προσφέρονται ανάλογα με την εποχή, ώστε να έχεις πάντα τη δική σου, μικρή ή μεγάλη σοδειά! Με εισαγωγές απευθείας από Ελλάδα και Ιταλία, το Green Art εδώ και 11 χρόνια εκφράζει την αγάπη για την κηπουρική, όχι μόνο στέλνοντας φυτά σε όλα τα μέρη της Ελλάδας μέσα από το e-shop, greenartstore.gr, αλλά και προσφέροντας υπηρεσίες διαμόρφωσης εξωτερικού χώρου-τοπίου σε ιδιωτικούς και επαγγελματικούς χώρους. Κι όλο αυτό γίνεται με φροντίδα, εμπειρία και πολλή τέχνη.
Πελασγίας 14Β & Θηβών, Περιστέρι, 210 5772806 greenartstore.gr, Facebook: Green Art, Instagram: greenart_store
28.5.20 – lifo
61
thing
Η μη κερδοσκοπική εταιρεία Γαϊδουροχώρα και το Ελληνικό Κέντρο για το Γαϊδούρι εργάζονται για την αλλαγή της νοοτροπίας μας απέναντι σε αυτό το απίθανο ζώο.
the
Οι λεπτομέρειες για το πρόγραμμα των αναδοχών βρίσκονται στο site του κέντρου, hellenicdonkeycenter.gr. Επίσης, αναλυτικά τα προγράμματα που αφορούν τις επισκέψεις τόσο των σχολείων όσο και των ιδιωτών περιγράφονται στο site της Γαϊδουροχώρας, gaidourohora.gr.
Πώς να βοηθήσεις αυτούς που βοηθούν
α πο th μ ερ οπη κο κκιν η
62 lifo – 28.5.20
Γαϊδουροχώρα: Εδώ όπου τα γαϊδούρια ζουν ευτυχισμένα ια όσους δεν γνωρίζουν, η Γαϊδουροχώρα βρίσκεται σε ένα κτήμα 5,5 στρεμμάτων στους πρόποδες του Υμηττού, σε ένα πολύ όμορφο φυσικό τοπίο, γεμάτο αμυγδαλιές, ελιές και μπόλικο θυμάρι. Μέσα σε αυτό βρίσκεται ένα κοπάδι γαϊδουράκια που βρίσκει φροντίδα και ευχαρίστηση από τα μέλη της ομάδας που εργάζεται για την προστασία του εν λόγω ζώου. Η εικόνα που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε από τα γαϊδούρια είναι να στέκουν για ώρες ακίνητα, δεμένα σε κάποιο χωράφι, ή παραφορτωμένα να ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια κάποιου νησιού κάτω από τον καυτό ήλιο. Θα πιστεύατε ποτέ ότι είναι ζώα παιχνιδιάρικα, τρυφερά, ευγενικά, κοινωνικά και γεμάτα περιέργεια και θα μπορούσαν να γίνουν ο καλύτερος σύντροφος του ανθρώπου για περιπάτους μέσα στη φύση, χαλαρές αθλητικές δραστηριότητες, αλλά και θεραπευτικές διαδικασίες (asinotherapy); Και όμως. Η Τατιάνα Παπαμόσχου και ο Δημήτρης Στουπάκης οραματίστηκαν έναν χώρο μέσα στον οποίο θα μπορούσαν να φροντίζουν τόσο για την ευζωία όσο και για την αποκατάσταση των γαϊδουριών που βρίσκονται σε ανάγκη, μια και συνήθως οι συνθήκες εργασίας αλλά και ζωής γι’ αυτά τα παρεξηγημένα ζώα δεν είναι οι ενδεδειγμένες για το είδος τους στη χώρα μας, ενώ ταυτόχρονα θέλησαν να ξανασυστήσουν αυτό το ιδιαίτερο ζώο στον κόσμο. «Ιδρύσαμε τη μη κερδοσκοπική εταιρεία Γαϊδουροχώρα ως έναν χώρο γνωριμίας, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, επισκέψιμο από ιδιώτες αλλά και από σχολεία. Οι επισκέψεις αυτές χρηματοδοτούν τη δράση του Ελληνικού Κέντρου για το Γαϊδούρι, που είναι το τμήμα της εταιρείας που ασχολείται, μεριμνά και φροντίζει γαϊδουράκια που τυγχάνουν κακοποίησης, παραμέλησης ή και εγκατάλειψης» λένε οι εμπνευστές του εγχειρήματος. Αυτήν τη στιγμή στη Γαϊδουροχώρα φιλοξενούνται 16 γαϊδουράκια, που προέρχονται απ’ όλη την Ελλάδα. «Δεδομένου ότι λειτουργούμε σαν ένα προσωρινό καταφύγιο και χώρος αποκατάστασης, κατά καιρούς έχουν φιλοξενηθεί ζώα που πλέον έχουν υιοθετηθεί σε νέα σπίτια» εξηγούν. Παίρνοντας ως παράδειγμα τη δράση φορέων του εξωτερικού που εδώ και δεκαετίες έχουν εντάξει τη συμμετοχή των γαϊδουριών σε υποστηρικτικές και θεραπευτικές διαδικασίες, η ομάδα προσπαθεί να εισαγάγει κάτι τέτοιο και στη χώρα μας. «Παρότι υπάρχει προκατάληψη γι’ αυτό το τόσο ευγενικό ζώο, έχουμε ήδη συνεργασία με ειδικά ιδρύματα που μας επισκέπτονται συστηματικά αλλά και περιπτώσεις ιδιωτικών συνεδριών, όπου ο ειδικός επιστημονικός συνεργάτης μας επιμελείται, καθοδηγεί και εποπτεύει. Τα ιδιαίτερα και μοναδικά χαρακτηριστικά του γαϊδουριού το καθιστούν εξαιρετικό συνεργάτη σε περιπτώσεις ατόμων με αναπηρίες, όπου ο θεραπευτής βρίσκει λαμπρό πεδίο δράσης. Κάτι που επίσης κάνουμε με τα γαϊδουράκια μας είναι βόλτες στη γύρω αγροτική περιοχή ή ακόμη και στον Υμηττό, περπατώντας δίπλα τους και έχοντας έτσι την ευκαιρία να μπούμε στον κόσμο τους, στον τρόπο σκέψης τους, αλλά και να αναπτύξουμε τεχνικές και δεξιότητες συνεργασίας μαζί τους. Οι επισκέπτες μας το περιγράφουν ως μοναδική εμπειρία στη ζωή τους» λένε οι ιδιοκτήτες του χώρου. «Συχνά απευθύνονται σ’ εμάς άνθρωποι που ενδιαφέρονται να υιοθετήσουν κάποιο γαϊδουράκι στο κτήμα τους, είτε ως ζώο συντροφιάς είτε για κάποιες ελαφριές αγροτικές εργασίες, ερασιτεχνικού προσανατολισμού. Αφού πρώτα τους συμβουλεύσουμε πως θα πρέπει να του εξασφαλίσουν την κατάλληλη παρέα, ιδανικά ακόμη ένα γαϊδούρι, τους εκπαιδεύουμε, τόσο σε θέματα χειρισμού όσο και σε θέματα ευζωίας. Πρέπει να μπορούν να καταλάβουν τι τους “λέει” το ζώο τους, να διαβάσουν τα όποια συμπτώματα αδιαθεσίας που μπορεί να προκύψουν και να κρύβουν κάτι σοβαρό, όπως και να μπορούν να του παρέχουν τις πρώτες βοήθειες. Δεν είναι εύκολη διαδικασία και υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που αρνηθήκαμε να δώσουμε ζώα για υιοθεσία, επειδή οι ενδιαφερόμενοι δεν κέρδισαν την εμπιστοσύνη μας. Σε καμία περίπτωση δεν δίνουμε ζώα για αναπαραγωγή ή εντατική εργασία (π.χ. σε τουριστικές περιοχές για μετακίνηση τουριστών). Τα γαϊδουράκια δεν πρέπει να μεταφέρουν φορτία που ξεπερνούν το 25% του σωματικού τους βάρους. Έτσι, τα περισσότερα δεν είναι κατάλληλα για τη μεταφορά ανθρώπων σε τουριστικούς προορισμούς, άσχετα με το αν αυτό ακόμη συμβαίνει για ευνόητους λόγους» εξηγούν. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα που πραγματοποιούνται κατά τις επισκέψεις των σχολικών ομάδων έχουν μεγάλη απήχηση και έχουν δεχτεί διθυραμβικά σχόλια από μικρούς και μεγάλους. Μέχρι τώρα ήταν ικανά να στηρίξουν οικονομικά τη δουλειά που κάνουν οι άνθρωποι της Γαϊδουροχώρας. Οι περιπτώσεις όμως γαϊδουριών που βρίσκονται σε ανάγκη αυξάνονται συνεχώς. Από την άλλη, φέτος, με τα περιοριστικά μέτρα λόγω κορωνοϊού, οι σχολικές επισκέψεις ακυρώθηκαν και ουσιαστικά η χρηματοδότηση της δουλειάς του κέντρου χάθηκε. Προκειμένου να συνεχιστεί η προσπάθεια, έχουν στήσει και ένα πρόγραμμα εικονικών υιοθεσιών/αναδοχών, όπου όποιος θέλει μπορεί να βοηθήσει οικονομικά, λαμβάνοντας ανταποδοτικά κάποια προνόμια, τόσο σε επισκέψεις όσο και σε αναμνηστικά της προσφοράς του. Οι λεπτομέρειες για το πρόγραμμα των αναδοχών βρίσκονται στο site του κέντρου, hellenicdonkeycenter.gr. Αναλυτικά τα προγράμματα που αφορούν τις επισκέψεις τόσο των σχολείων όσο και των ιδιωτών περιγράφονται στο site της Γαϊδουροχώρας, gaidourohora.gr.
28.5.20 – lifo
63
Tο νέο τεύχος της δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ www.lifoshop.gr