Τεύχος 729 by Dyo Deka S.A.

729 ολα για την αθηνα! δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ. κυκλοφορει καθε πεμπτη

free press 26.5.2022

Νο ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ Πηγή: Focus Bari 2021

BODIES, DREAMS, AND DATA Η ΣΤΈΓΗ ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΙ ΣΤΟ ΠΕΔΊΟΝ ΤΟΥ ΆΡΕΩΣ

2 lifo – 26.5.22

6 ΣΤΗΛΕΣ

index729

βασιλική σιουτη

πολιτικο επταημερο γιάννησ πανταζόπουλοσ

talking points

δημήτρης πολιτάκησ

shortcut

νικολασ σεβαστακησ

ασκησεισ αναπνοησ δημήτρησ π. σωτηρόπουλοσ

αθηναιος ομηρος

ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΕΧΝΗ

PLÁSMATA:

BODIES, DREAMS, AND DATA

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ εμπορικη διευθυνση Ρένα Κροκίδα media project director Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας αρχισυνταξία podcasts Μερόπη Κοκκίνη διευθυντρια ampa.lifo.gr Χριστίνα Γαλανοπούλου ––––––

ε μ π ο ρ ι κ ο τμ ημ α advertising director Ξένια Στασινοπούλου direct sales director Κώστας Μαντάς senior advertising manager Άννα Λαπαρδάγια direct sales Γιώργος Λυκουργιώτης, Ευθύμης Παχής

στο εξωφύλλο : DIVIDED, SpY © PINELOPI GERASIMOU

advertising manager Δημήτρης Βουκελάτος (dvoukelatos@lifo.gr)

Η ΕΙΡΉΝΗ ΒΟΥΡΛΟΎΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΘΗΝΑΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑ taste.

ΑΦ ΙΕ ΡΩ ΜΑ

/ TI ΚΑ Ι ΠΩ Σ ΤΡ ΩΜ Ε ΤΩ ΡΑ /

advertising coordinator Κατερίνα Κουρμούζη (kkourmouzi@lifo.gr) senior digital campaign manager Αντώνης Ζωγράφος digital campaign manager Γιώργος Γιαννή commercial creative director Λευτέρης Κεφαλάς –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Άγγελος Παπαστεργίου –––––– σ υ ν τα ξη συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα, Γιάννης Βασιλείου, Ευτύχης Βαρδουλάκης, Ματίνα Καλτάκη, Ματούλα Κουστένη, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Τίνα Μανδηλαρά, Νίκος Μπακουνάκης, Γλυκερία Μπασδέκη, Αργυρώ Μποζώνη, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Μαρία Παππά, Ζωή Παρασίδη, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Αφροδίτη Σακκά, Νικόλας Σεβαστάκης, Φώτης Σεργουλόπουλος, Βασιλική Σιούτη, Βίβιαν Στεργίου, Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος, Δέσποινα Τριβόλη, Κορίνα Φαρμακόρη, Γιώργος Ψωμιάδης –––––– αrt director Βανέσσα Φερλέ, Μαργαρίτα Καμαριώτη

07-10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 ΖΑΠΠΕΙΟ

ατελιέ αssistant art director Μπιάνκα Σαμαρά φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie F., Γιώργος Αδάμος διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μυρτώ Αθανασοπούλου –––––– λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης, Άκης Ιωάννου, Έφη Ηλιοπούλου γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639

ΣΕΛ. 9

παρακαλουμε

ανακυκλωστε 26.5.22 – lifo

Feedback

ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΜΠΟΎΡΑΣ: «Είδα πόλεις που λάτρεψα να σωριάζονται και φίλους να δολοφονούνται εν ψυχρώ»

ΜΟΥΣΙΚΗ

Kendrick Lamar: Είναι το «Mr. Morale and the Big Steppers» το καλύτερο άλμπουμ του 2022;

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΛΙΤΑΚΗ

Προ αμνημονεύτων ετών είχα πάρει για το περιοδικό «Symbol» μια μικρή διά ζώσης συνέντευξη από τον Μπρους Γουίλις, με διαφορά το πιο διάσημο πρόσωπο που είχα συναντήσει ποτέ από κοντά, με εξαίρεση ίσως λίγα χρόνια πριν που είχα βρεθεί δίπλα στη Λένι Ρίφενσταλ όταν είχε έρθει για την ελληνική έκδοση της αυτοβιογραφίας της που είχε τίτλο Άγριος Αιώνας. Ο Μπρους Γουίλις είχε βρεθεί τότε στην Αθήνα για τα εγκαίνια μαγαζιού της αλυσίδας Planet Hollywood (δεν φτούρησε για πολύ) που είχε λανσάρει ο ίδιος μαζί με τον Σιλβέστερ Σταλόνε και τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ (το στάτους των οποίων ως σούπερ σταρ ταινιών δράσης είχε καταφέρει, με κάποιο τρόπο και πέρα από κάθε πρόβλεψη, να αποκτήσει και ο ίδιος παρά το μικρό του δέμας, που έμοιαζε ακόμα πιο μικρό από κοντά) και στο πλαίσιο αυτό είχε δώσει και κάνα-δυο συνεντεύξεις σε επιλεγμένα μέσα.

4 lifo – 26.5.22

LiFO.gr

Μια συνάντηση με τον Μπρους Γουίλις πριν από χρόνια

Από τους Πολέμους του Κόλπου και τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο μέχρι τη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και την Ουκρανία, περιοχές στα θέματα των οποίων έχει εντρυφήσει και ως κοινωνικός ανθρωπολόγος, ο συνομιλητής μου έχει διακριθεί όσο λίγοι Έλληνες συνάδελφοί του στο πολεμικό ρεπορτάζ. Ένα ρεπορτάζ που σταδιακά εγκατέλειψε, στρεφόμενος στην κοινωνική και ανθρωπολογική έρευνα, καθώς «η “mainstream” φωτοειδησεογραφία έχει γίνει πια περισσότερο θέαμα παρά ουσία, καλλιεργώντας τον κυνισμό, την απάθεια και την αποδοχή». Η μακροχρόνια εμπειρία του όμως δεν τον γλίτωσε από το σοκ ενός πολέμου μεγάλης κλίμακας τόσο κοντά στην Ευρώπη, ενός πολέμου στον οποίο είδε αγαπημένα του μέρη να καταστρέφονται και ανθρώπους δικούς του να γίνονται πρόσφυγες ή να σκοτώνονται, όπως ο δολοφονημένος τον Απρίλιο στη Μαριούπολη Λιθουανός σκηνοθέτης Mάντας Kβενταραβίσιους, με τον οποίο είχαν στενή συνεργασία. Ο Δημήτρης είχε αναλάβει το ανθρωπολογικό κομμάτι του ερευνητικού του ντοκιμαντέρ Mariupolis I, το δεύτερο μέρος του οποίου παρουσιάστηκε φέτος στις ειδικές προβολές του Φεστιβάλ των Καννών – αυτά μάλιστα δεν είναι τα μόνα ντοκιμαντέρ με αναφορές στην Ουκρανία στα οποία συμμετείχε τα τελευταία χρόνια. Σκυμμένοι πάνω από οθόνες, κείμενα, φωτογραφίες, βιβλία και χάρτες στο «λημέρι» του στον Άγιο Ιωάννη και ανταλλάσσοντας απόψεις, που όχι σπάνια δημιουργούσαν αντιπαράθεση, προκειμένου να προσεγγίσουμε διαλεκτικά την αλήθεια για το τι συμβαίνει τελικά στην Ουκρανία –μια αλήθεια που γνώρισε από πρώτο χέρι όλη την προηγούμενη δεκαετία–, πιάσαμε να μιλάμε για τη ρωσική εισβολή και τις αιτίες της, για την ιστορία της Ουκρανίας και των ρωσο-ουκρανικών σχέσεων, την εξέγερση του Μαϊντάν το 2014, η οποία και πυροδότησε τον πόλεμο που ζούμε τώρα, για ζητήματα διακρίσεων, δικαιωμάτων και δημόσιας υγείας επίσης. Για βολικούς μύθους και άβολες αλήθειες, για αλληλοτροφοδοτούμενους εθνικισμούς και ναζιστικά «φαντάσματα», για τον Πίτερ Μπρίγκελ και τον Καβάφη, για τη βαρβαρότητα και τον παραλογισμό αυτού και κάθε πολέμου τον οποίο ενισχύει η μετατροπή του σε θέαμα και καταναλωτικό προϊόν αλλά και για τον εξίσου σκληρό πόλεμο της λογοκρισίας, της προπαγάνδας και της παραπληροφόρησης που συνοδεύει κάθε ένοπλη σύρραξη ειδικά από το Βιετνάμ και μετά, καθώς εκεί συνέβη «ο τελευταίος πόλεμος όπου η δημοσιογραφία σεβάστηκε πραγματικά τον ρόλο της». Διότι μπορεί ο ίδιος να ήθελε πια να αλλάξει αντικείμενο –η τελευταία του ερευνητική ταινία-ντοκιμαντέρ Being an Islander με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, του Fitzwilliam Museum και του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, όπου δίνει επίσης διαλέξεις, όπως και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα, αφορά την κοινωνική και πολιτιστική ταυτότητα της Σίφνου–, αλλά έλα που οι εξελίξεις τον κάλεσαν «πίσω στο καθήκον», με διαφορετική πια ιδιότητα και συλλογιστική.

ΟΘΟΝΕΣ Erika Lust: Η σκηνοθέτιδα ερωτικών ταινιών που θέλει να αλλάξει την αντίληψή μας για το πορνό Με αφορμή την επίσκεψή της στην Αθήνα ως ομιλήτριας στο TEDxAthens 2022, η Σουηδή σκηνοθέτιδα και παραγωγός adult ταινιών εξηγεί πώς έθεσε τους δικούς της κανόνες σε μια βιομηχανία χτισμένη για να ικανοποιεί τους άνδρες.

pageviews

ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

ti δ ι α β α σ α με αυ τη την εβ δομ α δ α σ το

DAILY

podcasts που αξίζει να ακούσετε

Μια αποκαλυπτική συζήτηση με τον διακεκριμένο φωτορεπόρτερ και κοινωνικό ανθρωπολόγο για τις «άβολες αλήθειες» και τα «βολικά ψέματα» του πολέμου στην Ουκρανία αλλά και κάθε πολέμου.

ΤΟΥ M. HULOT

Τις πρώτες λέξεις που ακούγονται στο πολυαναμενόμενο άλμπουμ του Λαμάρ «Mr. Morale and the Big Steppers» τις λέει η (πρώην;) σύντροφός του και μητέρα των δύο παιδιών του Whitney Alford: «Ελπίζω να βρεις λίγη γαλήνη σε αυτήν τη ζωή». Μελωδικά, σαν να τραγουδάει ύμνο ή προσευχή. Στο τραγούδι «Ενωμένοι στη θλίψη», σε έναν αγχωτικό καταιγισμό φράσεων, ο Κέντρικ Λαμάρ επανασυστήνεται στο κοινό του, ένα κοινό που τον έχει χρίσει τα τελευταία χρόνια σωτήρα του ραπ και ηγέτη μιας γενιάς, αποκαλύπτοντας ότι δεν είναι αυτός που πιστεύουν ή θα ήθελαν να είναι.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ακολουθήστε τα podcasts της LiFO στην Apple, στο Spotify ή στην Google.

Τι γυρεύει ο Λάκης Γαβαλάς στα παλιά του λημέρια στον Κορυδαλλό; «THE REVIEW» ΜΕ ΤΟΝ ΧΡHΣΤΟ ΠΑΡIΔΗ & ΤΟΝ ΓΙAΝΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝIΔΗ

Οι αμοιβές, οι συνθήκες και η πίεση που δέχεται η Ελένη, ως εποχιακή σερβιτόρα ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΚΟΚΟΡΗ

Η Ελένη Τσαλιγοπούλου στο πρώτο της podcast «ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» ΤΗΣ ΑΡΓΥΡΩΣ ΜΠΟΖΩΝΗ

Η σκληρή αλήθεια για τον Αλέξανδρο Ιόλα «ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ

ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ

«Περιγράφω τον εαυτό μου ως μια κινηματογραφίστρια ανεξάρτητων ερωτικών ταινιών που δημιουργεί sex-positive adult σινεμά, απεικονίζοντας ιστορίες με σεξ και χαρακτήρες με τους οποίους μπορούμε να συνδεθούμε, προσφέροντας μια πιο ανοιχτή κινηματογραφική εναλλακτική από το mainstream πορνό μαζικής παραγωγής», έτσι μας συστήνεται η Σουηδή σκηνοθέτιδα ερωτικών ταινιών Erika Lust, λίγες ώρες πριν έρθει στην Ελλάδα ως ομιλήτρια στο TEDxAthens 2022 (Σάββατο 28 Μαΐου, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος), σίγουρα ένα από τα highlights της φετινής διοργάνωσης. Με έδρα, εδώ και αρκετά χρόνια, τη Βαρκελώνη, η Erika Lust χτίζει το δικό της όραμα πάνω στον ερωτικό κινηματογράφο και τις ταινίες πορνό μέσα από άκρως δημοκρατικές διαδικασίες, όπου όλοι μπορούν να συμμετάσχουν, ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας και ηλικίας. Διευθύνει μια σειρά από sites και στούντιο παραγωγής και θέλει όλοι να πληρώνονται και να αντιμετωπίζονται δίκαια και ισότιμα.

Οι γνωστές και άγνωστες επιτυχίες του ελληνοαμερικανικού λόμπι «LIFO POLITICS» ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ

26.5.22 – lifo

talkofthetown

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ

Ο Ερντογάν, ως διαρκής μπελάς για τη Δύση, απαιτεί από την Ελλάδα να μην αξιοποιεί τις συμμαχίες της Δεν σταματά να δημιουργεί προβλήματα, αψηφώντας το διεθνές δίκαιο, ο Ταγίπ Ερντογάν, που αναδεικνύεται στον μεγάλο troublemaker του ΝΑΤΟ και της ανατολικής Μεσογείου.

26 ΜΑΪΟΥ— 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022 Νο 729 • Η αυτοκτονία αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου στους νέους κάτω των 20 ετών • Απαράβατος Σόρος • Monkeypox ή γιατί ο Ζαν Μποντριγιάρ είχε, εν μέρει, δίκιο • Δημόσιος χώρος, αποικίες και ιδιωτικά άσυλα 6 lifo – 26.5.22

απ ό τ h βασι λ ι κη σιου τ η

Μετά τα εμπόδια που έβαλε στη Σουηδία και στη Φινλανδία, οι οποίες ζητούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, και μετά τα παζάρια που έβαλε τον υπουργό των Εξωτερικών του να κάνει στον Άντονι Μπλίνκεν, ο Ταγίπ Ερντογάν δηλώνει τώρα ότι σταματά κάθε διάλογο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και κατηγορεί την Ελλάδα ότι φιλοξενεί τρομοκράτες, όπως αποκαλεί όσους διώκονται από το τουρκικό καθεστώς και δικαιούνται άσυλο. Δηλαδή τους διωκόμενους Κούρδους, αριστερούς και όλους τους οπαδούς του πρώην συνεργάτη του και νυν εχθρού του Φετουλάχ Γκιουλέν που ζει στις ΗΠΑ, για τον οποίο ισχυρίζεται ότι βρίσκεται πίσω από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Ο Ερντογάν, με καθυστέρηση κάποιων ημερών, αντέδρασε έντονα στην παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο αμερικανικό Κογκρέσο και τον κατηγόρησε επειδή ζήτησε από τις ΗΠΑ να μην πουλήσουν μαχητικά αεροσκάφη F-16 στην Τουρκία. Δηλαδή επειδή έκανε το αυτονόητο για μια χώρα που η Τουρκία απειλεί επισήμως με πόλεμο και θέλει εξελιγμένα πολεμικά αεροσκάφη για να τα χρησιμοποιήσει (και) εναντίον της. Όπως κάνει ήδη με αυτά που διαθέτει, παραβιάζοντας τον ελληνικό εναέριο χώρο με εξαιρετικά προκλητικό και επικίνδυνο τρόπο τις τελευταίες μέρες. Η Τουρκία δεν υπήρξε ποτέ ανεκτική σε καταστάσεις λιγότερο σημαντικές από αυτές που δημιουργεί η ίδια. Το 2015 κατέρριψε ένα ρωσικό αεροπλάνο στον εναέριο χώρο της Συρίας όπου αυτό επιχειρούσε, επειδή, όπως ισχυρίστηκε, είχε παραβιάσει προηγουμένως τον δικό της εναέριο χώρο για μόλις δεκαεπτά δευτερόλεπτα. Τι προκάλεσε τόσο πολύ την οργή του Ερντογάν εναντίον του Μητσοτάκη; Η φράση του πρωθυπουργού προς τους Αμερικανούς γερουσιαστές και αντιπροσώπους όταν τους είπε πως «το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται το ΝΑΤΟ σε μια εποχή που η προσοχή μας επικεντρώνεται στο να βοηθήσουμε την Ουκρανία να νικήσει την επιθετικότητα της Ρωσίας είναι μια άλλη πηγή αστάθειας στη νοτιοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ» και το «σας ζητώ να το λάβετε αυτό υπ’ όψιν σας, όταν λαμβάνετε αποφάσεις για τις αμυντικές προμήθειες που αφορούν την ανατολική Μεσό-

26.5.22 – lifo

TALKING POINTS

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ γειο». Η ενημέρωση που έκανε ο πρωθυπουργός στους γερουσιαστές και αντιπροσώπους των ΗΠΑ (όπου ο Ερντογάν δεν προσκαλείται), καθώς και η δήλωση αυτή –για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγόρησε ότι ήταν ήπια– έγινε η αιτία να θυμώσει ο Τούρκος Πρόεδρος (κάτι όχι δύσκολο) και να δηλώσει ότι δεν υπάρχει πλέον Μητσοτάκης γι’ αυτόν και δεν θα δεχτεί να τον ξανασυναντήσει. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, έχοντας εντολή από το Μαξίμου να συνεχίσει να απαντά σε χαμηλούς τόνους, σύμφωνα με την κυβερνητική γραμμή, δήλωσε απλώς ότι η Αθήνα «δεν θα μπει σε αντιπαράθεση με την ηγεσία της Τουρκίας». Ο Ερντογάν επιμένει όμως να αντιμετωπίζει κάθε Έλληνα πρωθυπουργό με τον οποίο συζητά όλα αυτά τα χρόνια σαν να είναι μια «κοκκινοσκουφίτσα» που θέλει να ξεμοναχιάσει, ζητώντας επίμονα κάθε φορά (όπως έκανε και στην τελευταία συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη) «να μη φέρουμε τρίτους ανάμεσά μας». Όταν λέει τρίτους, εννοεί την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, δηλαδή τους συμμάχους της Ελλάδας, τους οποίους ζητά να αφήνει απέξω, σαν μην τους έχει. Και κάθε φορά που η Ελλάδα ενημερώνει τους συμμάχους της, ο Ερντογάν απαντά επιθετικά, όπως τώρα.

α πό τh βα σι λι κη σ ιου τη

talkofthetown

«Η αυτοκτονία αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου στους νέους κάτω των 20 ετών» α π ό τ ο ν γ ι ά ν ν η π α ν τα ζ ό π ουλο

ΟΙ ΧΛΙΑΡΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ Κι ενώ κανένας δεν έπεσε από τα σύννεφα με τις αντιδράσεις του Ερντογάν, δυσάρεστη έκπληξη προκάλεσαν οι πολύ χλιαρές αντιδράσεις τόσο της Ε.Ε. όσο και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η εκπρόσωπος της Κομισιόν δήλωσε πως «ο σεβασμός προς τους γείτονες και οι σχέσεις καλής γειτονίας αποτελούν τη βάση για εποικοδομητική συνεργασία με την Ε.Ε.» και ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι συνεχίζουν να ενθαρρύνουν «όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ να εργάζονται από κοινού για τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή». Παρά τους μπελάδες στους οποίους βάζει κάθε τόσο τη Δύση και το ΝΑΤΟ ο Ερντογάν και παρά τις απειλές και τις παραβιάσεις, μπορεί να χάνει σε αξιοπιστία, αλλά ακόμα και στην κυβέρνηση Μπάιντεν στο τέλος κυριαρχεί η αντίληψη ότι η Τουρκία δεν πρέπει να χαθεί. Παραδοσιακά η στάση των ΗΠΑ είναι να κρατά ισορροπία μεταξύ των δύο συμμαχικών κρατών, παρότι το ένα μόνο απειλεί την κυριαρχία του άλλου και προσπαθεί να επιβάλλει τις δηλωμένες επεκτατικές βλέψεις του. Ο Τζο Μπάιντεν δεν ήθελε να εκνευρίσει τον Ερντογάν και σε αυτό αποδίδεται και το γεγονός ότι κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ απέφυγε να κάνει ακόμα και την τυπική δήλωση-ευχή περί επίλυσης του Κυπριακού, κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο. Ο Ερντογάν, προκειμένου να συναινέσει στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, δεν σταματά να παζαρεύει ή να απαιτεί ανταλλάγματα, όπως η διακοπή της στήριξης των ΗΠΑ στους Κούρδους της βόρειας Συρίας και η άρση του εμπάργκο για την αγορά F-35 και F-16, ενώ δεν σταματά να διεκδικεί και τη συνεκμετάλλευση του πλούτου που βρίσκεται στην ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

8 lifo – 26.5.22

ΜΥΡΣΙΝΗ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Σε αντίθεση με τη δυσάρεστη έκπληξη των δηλώσεων των εκπροσώπων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της Κομισιόν, ασυνήθιστη ήταν η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που δεν αξιοποίησε το θέμα για να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση, αλλά έστρεψε τα βέλη στον Ερντογάν. «Οι δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου για διακοπή του διαλόγου με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας είναι απολύτως απαράδεκτες και καταδικαστέες» ανέφεραν, προσθέτοντας ότι αναμένουν «την αντίδραση των συμμάχων και εταίρων μας που δεν μπορεί για μια ακόμη φορά να βασίζεται σε ίσες αποστάσεις και λόγια χωρίς αντίκρισμα αλλά σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας». Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, Νάντια Γιαννακοπούλου, κατά την ομιλία της στην ολομέλεια της Βουλής ανέφερε ότι ο πρόεδρος του κόμματος Νίκος Ανδρουλάκης έχει κατ’ επανάληψιν τονίσει πως «είναι αδιανόητο άλλα ευρωπαϊκά κράτη να συνεχίζουν να εξοπλίζουν την Τουρκία που απειλεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, που αποτελεί διεθνή ταραξία, που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, που έχει θέσει casus belli εναντίον ενός άλλου κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ. Το ίδιο πρέπει να αναλογιστούν και οι ΗΠΑ σε σχέση με την αναβάθμιση των F-16». Την Τετάρτη, από το οικονομικό φόρουμ του Νταβός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε στον Ταγίπ Ερντογάν τη στάση του απέναντι σε όσα είπε ο Τούρκος Πρόεδρος σχετικά με το ότι πρέπει να συζητάνε μόνοι τους και να αφήνουν έξω τους τρίτους. Κάτι στο οποίο, όπως είπε, νόμιζε ότι ο πρωθυπουργός είχε συμφωνήσει: «Δεν θα γίνουμε ποτέ εμείς εκείνοι που δεν θα θέλουν να μιλάνε με τους γείτονές τους, αλλά αν ο Πρόεδρος Ερντογάν πιστεύει ότι δεν θα υπερασπιστώ την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και δεν θα κάνω γνωστό στον κόσμο ότι η Τουρκία συμπεριφέρεται αναθεωρητικά, κάνει λάθος».

Η βία στα σχολεία, το bullying και τα παιδιά-θύματα. Μιλά στη LiFO η κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια.

Παρά τους μπελάδες στους οποίους βάζει κάθε τόσο τη Δύση και το ΝΑΤΟ ο Ερντογάν και παρά τις απειλές και τις παραβιάσεις, μπορεί να χάνει σε αξιοπιστία, αλλά ακόμα και στην κυβέρνηση Μπάιντεν στο τέλος κυριαρχεί η αντίληψη ότι η Τουρκία δεν πρέπει να χαθεί.

Γιατί ένα παιδί γίνεται θύμα bullying; Το θύμα της βίας μπορεί να μη διαφέρει σε τίποτα από τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας, όμως συχνά χαρακτηρίζεται από εσωστρέφεια, βαθιά ριζωμένα αισθήματα ντροπής, τάσεις απομόνωσης, συναισθηματική αναστολή και χαμηλή αυτοεκτίμηση (η οποία υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο μέσα από την βία που υφίσταται). Ενδεχομένως να έχει ένα ανεπιθύμητο φυσικό χαρακτηριστικό, ή να μοιάζει αδύναμο, ή να ντύνεται και να μιλάει με έναν μη αποδεκτό από τα άλλα παιδιά τρόπο. Χαρακτηριστικά, οι ομοφυλόφιλοι ή αμφιφυλόφιλοι έφηβοι γίνονται θύματα bullying δύο με τρεις φορές συχνότερα απ’ ό,τι οι ετεροφυλόφιλοι συμμαθητές τους. Οι ντροπαλοί, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και κοινωνικά αποσυρμένοι έφηβοι επίσης αποτελούν εύκολους στόχους σχολικού εκφοβισμού, ενώ οι έφηβοι με μαθησιακές και συναισθηματικές δυσκολίες στοχοποιούνται συχνά. Το παιδί-θύμα συχνά δείχνει μια φαινομενική ανοχή στη βία που υφίσταται λόγω μιας εγγενούς παθητικότητας που δυστυχώς το καθιστά εύκολο στόχο. Η ανοχή αυτή όμως δεν είναι αληθινή, καθότι αποτελεί παρενέργεια της ολοένα και πιο αποδυναμωμένης εικόνας του εαυτού του, καθώς και του φόβου που νιώθει, που το καθιστούν ανήμπορο να αντιδράσει. Το παιδί σταδιακά στιγματίζεται, φοβάται ολοένα και περισσότερο, με αποτέλεσμα να κλείνεται στον εαυτό του και να βυθίζεται σε μια επίπονη απομόνωση. Η σιωπή του παιδιού-θύματος είναι ο σημαντικότερος λόγος που συντηρεί τον σχολικό εκφοβισμό. Γιατί ένα παιδί αυτοκτονεί; «Δεν υπάρχει παρά μονάχα ένα φιλοσοφικό πρόβλημα πραγματικά σοβαρό, το πρόβλημα της αυτοκτονίας. Τη στιγμή που αποφασίζεις πως η ζωή αξίζει ή δεν αξίζει τον κόπο να τη ζήσεις απαντάς στο βασικό ερώτημα της φιλοσοφίας», έγραφε ο Αλμπέρ Καμί. Η αυτοκτονία αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου στους νέους κάτω των είκοσι ετών, ενώ εκείνοι που κάνουν ανεπιτυχείς απόπειρες να τερματίσουν τη ζωή τους είναι αμέτρητοι. Φυσικά, κανένα γεγονός δεν είναι αρκετό από μόνο του για να απαντηθεί το διαταρακτικό «γιατί». Αθροιστικά, όμως, φαίνεται ότι τα χρόνια και δυσεπίλυτα προβλήματα της πρώιμης οικογένειας αυξάνουν την πιθανότητα αυτοκτονίας για έναν ευάλωτο ψυχικά έφηβο. Όταν ο έφηβος περιστοιχίζεται από βία μαθαίνει ότι η (αυτο)επιθετικότητα αποτελεί λύση στα προβλήματα της ζωής. Επιπλέον, το χρόνιο παθολογικό άγχος, οι βαθιά εδραιωμένες υπαρξιακές καταθλιπτικές πεποιθήσεις (π.χ. «Γιατί να ζει κανείς;», «Η ζωή δεν αξίζει), το βίωμα χρόνιου bullying, η έντονη αίσθηση ανημποριάς, απόγνωσης και αδυναμίας προβολής στο μέλλον και η ύπαρξη κατάθλιψης αποτελούν μερικές αιτίες. Τι οδηγεί έναν μαθητή στη βία; Η επιβεβαίωση; Αρχικά, το πρώιμο οικογενειακό περιβάλλον. Πολλοί θύτες αποτελούν οι ίδιοι θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ψυχολογικής η σωματικής. Συχνά πρόκειται για παραμελημένα παιδιά με ανεπαρκή γονεϊκή κηδεμονία, απουσία αληθινής αγάπης και υποστήριξης στο σπίτι και έλλειψη βασικής οριοθέτησης και κατεύθυνσης ως προς τη θεμιτή κοινωνική συμπεριφορά. Τα παιδιά αυτά συχνά δεν ξέρουν πώς να νιώσουν, πώς να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, πώς να φερθούν, πώς να συναισθανθούν, μπορεί κανείς ποτέ να μην τους έχει δείξει τον τρόπο. Τα παιδιά αυτά μιμούνται και αντιγράφουν από τους γονείς τους απαξιωτικές και βίαιες συμπεριφορές.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο lifo.gr.

Taste of Athens ΤΟ ΠΙΟ ΓΕΥΣΤΙΚΌ ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΆΚΡΩΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΉ ΕΚΔΟΧΉ!

ο μεγαλύτερο γαστρονομικό event της χώρας επιστρέφει ανανεωμένο στο Ζάππειο Μέγαρο, πιο νόστιμο, πιο καλοκαιρινό και πιο γεμάτο από ποτέ! Το Taste of Athens έρχεται για πρώτη φορά στην καρδιά του καλοκαιριού και μας καλεί σε μια εμπειρία που περιλαμβάνει γεύσεις, μουσική, δράσεις και πολλές νόστιμες εκπλήξεις. Συντονισμένο με τις τάσεις αλλά και τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής, το φεστιβάλ γεύσης φέτος θα αναφερθεί, μεταξύ άλλων, στην κυκλική οικονομία, στη φιλοσοφία μηδενικών απορριμμάτων (zero-waste) και στην ενίσχυση της ισότιμης Περισσότερες εκπροσώπησης των δύο φύλων. πληροφορίες Για τέσσερις ημέρες, από τις 7 έως τις 10 Ιουλίου, το Ζάππειο & εισιτήρια στο μετατρέπεται σε προορισμό απόλαυσης και διασκέδασης για https:// μικρούς και μεγάλους. Μερικά από τα καλύτερα εστιατόρια της tasteofathens.gr χώρας σε προσκαλούν στην pop-up εκδοχή τους για να σου σερβίρουν ένα ειδικό μενού γευσιγνωσίας με μερικά από τα signature Facebook: @ πιάτα τους σε προνομιακές τιμές (3, 6, 9 και 12 ευρώ). Αν μάλιστα TasteofAthensOfficial επιλέξεις το VIP εισιτήριο, σε περιμένει το VIP Business Lounge Instagram: by AEGEAN με welcome drink και κέρασμα, προσωπικό service, @taste_of _athens αποκλειστικά happenings και πολλά άλλα.

Στη σκηνή του Taste Theater by Grundig | Kotsovolos αγαπημένοι άνδρες και γυναίκες σεφ μαγειρεύουν ζωντανά και μοιράζονται τα μυστικά και την εμπειρία τους στα Cooking Masterclasses. Sustainability και μαγειρική, zero food waste συνταγές, οι πιο σύγχρονες τάσεις στη γαστρονομία αλλά και ιστορίες που μας εμπνέουν παρουσιάζονται με τη μορφή Taste Talks! Όσο για τους μικρούς foodies, θα βρουν τον δικό τους χώρο στο Kids Zone του φεστιβάλ με εκπαιδευτικές θεματικές ενότητες και δημιουργικές δραστηριότητες από τη Nannuka, παιχνίδι, ειδικά lunch boxes και πολλές ακόμη εκπλήξεις! Ο παλμός του Taste of Athens χτυπά ακόμα πιο δυνατά με το πλούσιο μουσικό πρόγραμμα που συνοδεύει το φεστιβάλ. Live εμφανίσεις-έκπληξη σε περιμένουν την Πέμπτη, ενώ κάθε μέρα ανεβαίνουν στη σκηνή αγαπημένα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής: The Swingin’ Cats (8/7), Onirama (9/7) και η αγαπημένη Μαρίνα Σάττι (10/7). DJ sets από τους παραγωγούς του En Lefko 87.7 θα σε παρασύρουν σε αυτήν τη φιέστα των γεύσεων που φέτος έρχεται πιο ανεβασμένη από ποτέ. Κορυφαίοι σεφ, εμβληματικά πιάτα, διαδραστικά δρώμενα και ένα δυνατό πρόγραμμα μουσικής και διασκέδασης είναι το φετινό «μενού» του Taste of Athens που έχει στόχο να αναδείξει ακόμα περισσότερο την Αθήνα και την Ελλάδα σε παγκόσμιο γαστρονομικό προορισμό!

07-10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 ΖΑΠΠΕΙΟ 26.5.22 – lifo

α π ό τον δ ημήτρη πολι τά κη

talkofthetown

Σπανίως στη σύγχρονη ιστορία έχει συγκεντρώσει πάνω του ένα πρόσωπο τόσο πολλές και τόσο αντικρουόμενες ιδιότητες: χρηματιστής, επενδυτής, δισεκατομμυριούχος, φιλάνθρωπος, ευεργέτης, οικονομολόγος [...]

10 lifo – 26.5.22

SHORTCUT

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ

Απαράβατος Σόρος

Monkeypox ή γιατί ο Ζαν Μποντριγιάρ είχε, εν μέρει, δίκιο

Ο σατανικός υπερήρωας των πιο μαζικών θεωριών συνωμοσίας.

ίχαμε κι εμείς τους φόβους μας ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να κάνει μετάσταση και να κλιμακωθεί σε κάτι άλλο, ακόμα φρικτότερο και πολύ πιο οικουμενικό, αν όμως έχει και ο Τζορτζ Σόρος την ίδια δυσοίωνη αίσθηση, τα πράγματα μοιάζουν να είναι πολύ σκούρα, πραγματικά. «Η ρωσική εισβολή απειλεί να γίνει η αρχή του τρίτου παγκοσμίου πολέμου» δήλωσε χθες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (ή Μαυσωλείο) του Νταβός, γεγονός που θα σημάνει «το τέλος του πολιτισμού όπως τον ξέρουμε» (αλλιώτικα, βέβαια, ξέραμε τον πολιτισμό πριν τα κάνει όλα ίσωμα η τεχνολογία και το ίντερνετ, αλλά, άμα γίνει ο πλανήτης σκηνικό του Μαντ Μαξ, στην καλύτερη περίπτωση, τίποτε από όλα αυτά δεν θα έχει σημασία). Είπε επίσης ότι «η εισβολή στην Ουκρανία δεν ήρθε από το πουθενά», ότι «ο κόσμος έχει εμπλακεί σε μια σύγκρουση ανάμεσα σε δύο διαμετρικά αντίθετα συστήματα διακυβέρνησης» (της ανοιχτής και της κλειστής κοινωνίας), ότι η «η παλίρροια άρχισε να αλλάζει κατεύθυνση εις βάρος των ανοιχτών κοινωνιών μετά την 11η Σεπτεμβρίου» και ότι πλέον «τα καταπιεστικά καθεστώτα επελαύνουν», με τη Ρωσία και την Κίνα να αποτελούν τις «μέγιστες απειλές» όχι μόνο για τη Δύση αλλά για την ανθρωπότητα γενικώς. Και, σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν δεν επαληθευτούν τα χειρότερα σενάρια, πάμε για παγκόσμια οικονομική ύφεση οξυτάτης μορφής και δεν μας σώζει τίποτα (ούτε καν η δική του θεωρία περί της έμφυτης «αντανακλαστικότητας» των αγορών). Κάτι έχουμε αντιληφθεί σχετικώς. Άλλο όμως να τα λέμε και να τα γράφουμε μεταξύ μας και άλλο να τα λέει χύμα μια τόσο ποικιλοτρόπως εμβληματική και σχεδόν μεσσιανική φιγούρα σαν τον Σόρος, που προκαλεί ένα δέος τόσο σ’ εκείνους που τον συγκαταλέγουν στη «σωστή πλευρά της ιστορίας» όσο και στα πλήθη που τον έχουν αναγάγει σε (υπερ)ήρωα των πιο επικών και μαζικών θεωριών συνωμοσίας. Σπανίως στη σύγχρονη ιστορία έχει συγκεντρώσει πάνω του ένα πρόσωπο τόσο πολλές και τόσο αντικρουόμενες ιδιότητες: χρηματιστής, επενδυτής, δισεκατομμυριούχος, φιλάνθρωπος, ευεργέτης, οικονομολόγος, φιλόσοφος, ινστρούχτορας των πάντων, γκουρού, αλλά και κερδοσκόπος, διαφθορέας, αρχιμασόνος, νεφελίμ, σιωνιστής, σατανάς, αντίχριστος (Εβραίος, βασικά). Και, φυσικά, επίσης ανθέλληνας, φιλότουρκος, φιλοσκοπιανός. Ο περιούσιος εχθρός του περιούσιου γένους. Μέχρι κάποια εποχή, μάλιστα, μέχρι και πολύ πρόσφατα, μπορούσες να δεις στο ελληνικό ίντερνετ να κλίνεται ελληνοπρεπώς το επίθετό του: ο Σόρος, του Σόρου, αλλά και (μεταφορικά) οι «Σόροι», για όσους μοιράζονται και επιχειρούν να εφαρμόσουν αντίστοιχες ιδέες, αντιλήψεις και πρακτικές. Στο βιβλίο του, πάντως, με τίτλο Το στοίχημα για την Ευρώπη (εκδόσεις Πατάκης, 2014) έλεγε ότι «οι άνθρωποι που εξαπάτησαν την Ε.Ε. εκ μέρους της Ελλάδας δεν είναι εκείνοι που υφίστανται τις συνέπειες. Οι ένοχοι έχουν πιθανώς καταθέσει τα χρήματά τους στην Ελβετία».

Η έλξη προς τις σκοτεινές προγνώσεις και τα σύγχρονα αδιέξοδα.

απ ό τ ο ν ν ι κόλ α σεβαστάκη

Ο «κορεσμός» του σεξ γέννησε ως ειρωνική και καταστροφική απόκριση έναν ιό που έκανε επίφοβο και τρομακτικό το σεξ, μέχρι που η επιστήμη βρήκε τα εργαλεία και τις φαρμακευτικές απαντήσεις που άλλαξαν τον χαρακτήρα της ασθένειας.

άνε τριάντα χρόνια τώρα που, διαβάζοντας διάφορους πολιτισμικούς «τρομοκράτες» συγγραφείς, είχαμε αντιτάξει στις σκέψεις τους την επιθυμία για ορθολογικές και βάσιμες ελπίδες. Στις περιγραφές ενός κόσμου εκτροπών και ακραίων φαινομένων, αντιπαραβάλαμε τους στέρεους θεσμούς, τα συστήματα διεθνούς συνεργασίας, τα κεκτημένα της δημοκρατικής νεωτερικότητας. Στις προφητείες ενός μέλλοντος με πανικόβλητες μητροπόλεις και ανεξέλεγκτους παράγοντες τοποθετούσαμε τους ελέγχους και τα αντίβαρα της δημοκρατικής ζωής με τη βοήθεια νέων επιστημονικών και κοινωνικών εργαλείων. Και ο λόγος γι’ αυτό ήταν γιατί πιστεύαμε στην προτεραιότητα της πολιτικής, θεωρώντας, ας πούμε, ότι όλη αυτή η ρητορεία των ανιχνευτών του πολιτισμικού και βιολογικού κινδύνου ήταν μια χαριτωμένη εκκεντρικότητα ή μια αντανάκλαση ενός νεοφιλελεύθερου no future. Από μια άποψη είχαμε δίκιο. Ο απαισιόδοξος τόνος και ένας σχετικός μηδενιστικός οίστρος στη διανόηση φάνηκε ενίοτε ως βαρετή, αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Η έλξη προς τις σκοτεινές προγνώσεις έγινε συχνά μια απόλυτα προβλέψιμη πανεπιστημιακή φρασεολογία που στηρίζεται στην επιδεικτική κατανάλωση των κρίσεων και στην αδυναμία πραγματικής εξήγησης των καινούργιων κοινωνικών συνθηκών. Στο κάτω-κάτω, μάθαμε πως οι κοινωνίες μας είναι πάντα άξιες υπεράσπισης από τους ολοκληρωτικούς εχθρούς τους ή από εκείνους που υποτιμούν περιφρονητικά όσα ευεργετικά έχουμε κατακτήσει μέσα στον χρόνο. Όμως, από μια άλλη άποψη, φαίνεται πως αυτό που ο μακαρίτης ο Ζαν Μποντριγιάρ ονόμαζε λογική του ιού (viral) είναι εδώ και παράγει μια σειρά παγκόσμιων απειλών. Δεν ξέρουμε αν θα έχουμε –πριν καν «τελειώσει» ο Covid– μια νέα πανδημία. Οι επιστήμονες αμφιβάλλουν προς το παρόν για το ενδεχόμενο η «ευλογιά των πιθήκων» να αποτελέσει ένα αντίστοιχης έκτασης και έντασης πρόβλημα. Το γεγονός όμως πως αυτή η νέα ασθένεια συνδέθηκε ήδη με τη σεξουαλικότητα και κάποιες ερωτικές πρακτικές μάς ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, στην περίοδο των μέσων της δεκαετίας του ’80 και στο ΑIDS. Τότε, για τη γενεαλογία του AIDS είχε προβληθεί η ένταση και η ακρότητα της σεξουαλικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του ’70: ο «κορεσμός» του σεξ γέννησε ως ειρωνική και καταστροφική απόκριση έναν ιό που έκανε επίφοβο και τρομακτικό το σεξ, μέχρι που η επιστήμη βρήκε τα εργαλεία και τις φαρμακευτικές απαντήσεις που άλλαξαν τον χαρακτήρα της ασθένειας. Σήμερα, και αφού προηγήθηκαν οι εμπειρίες των περιορισμών και των lockdowns για δυο χρόνια, αναρωτιόμαστε μήπως η επιστροφή στην εμπύρετη κοινωνικότητα και στις σεξουαλικές της εκδοχές γεννούν μια νέα επιδημία. Φυσικά, απ’ όσα λέγονται, η συγκεκριμένη ευλογιά υπάρχει ήδη από δεκαετίες, επομένως δεν είναι πρόσφατη υπόθεση. Ο ιός έχει ανιχνευθεί σε πιθήκους στη Δανία το 1958 και σε ανθρώπους στην περιοχή του Κονγκό ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’70. Οι ηλικίες των πενήντα και άνω, όσοι/-ες έχουμε το σημάδι της «βατσίνας» ψηλά στο μπράτσο, θα έχουμε έναν βαθμό προστασίας. Φαίνεται όμως πως πάλι ένας ιός «εκμεταλλεύεται» την κινητικότητα, τις ελευθερίες και τους παγκοσμιοποιημένους τρόπους ζωής. Ενώ υπήρχε σε στάσιμη μορφή και γεωγραφικά καθηλωμένος στην υποσαχάρια Αφρική, γίνεται ευρωπαϊκός και παγκόσμιος με ταχύτατους ρυθμούς. Όσο και αν οι κρίσεις –και η ενεργειακή–ευνόησαν την αναστροφή της παγκοσμιοποίησης, αυτή η τελευταία έχει πάντα με το μέρος της τις επιθυμίες και τις δυνατότητες των συγχρόνων. Η οικονομική καθήλωση δεν εμποδίζει την οργιαστική εκτίναξη των τουριστικών ρευμάτων, πράγμα που δείχνει πως τα συστήματα ενέργειας των παθών βρίσκουν τρόπο να ξεγελούν την υλική μιζέρια που επιστρέφει άλλοτε ως κατάσταση και άλλοτε ως ανησυχία. Η Σούζαν Σόνταγκ στο δοκίμιό της Η νόσος ως μεταφορά έλεγε ότι δεν μπορούμε να έχουμε συγχρόνως δύο νόσους ως οχήματα του κινδύνου και του κακού. Οι ασθένειες διαδέχονται η μία την άλλη και μαζί τους ένα φορτίο νοημάτων, φαντασίας και φόβων που κι αυτοί αλλάζουν ανάλογα με το αν η ασθένεια είναι «μυστηριώδης» ή πιο εξηγήσιμη, αν διαθέτουμε εμβόλιο γι’ αυτήν ή όχι. Το ερώτημα είναι αν αυτή η διαδοχή θα γίνει πραγματικά μια διαρκής, δίχως χρονικά κενά παρουσία πλανητικών απειλών. Αυτό δείχνει να είναι το καινούργιο της τωρινής κατάστασης: η μια κρίση έρχεται κολλητά και μέσα στην άλλη, ο καινούργιος συναγερμός ηχεί μέσα στο ενεργοποιημένο σύστημα συναγερμού για κάτι άλλο, πριν αυτό το άλλο παλιώσει ή περάσει. Η ροή αγωνιωδών συμβάντων μοιάζει να αντιγράφει πιστά τους κύκλους των τηλεοπτικών σειρών, όπου ο ένας κύκλος έρχεται αμέσως μετά τον άλλον, παρουσιάζοντας νέα πρόσωπα του κακού. Εμείς, λοιπόν, που πριν από δεκαετίες σκεφτόμασταν τον κόσμο ως διαδοχή ιστορικών σταδίων, βλέπουμε τώρα μια παγκοσμιότητα με πολλούς σε έξαρση ιούς: όχι μόνο τον κορωνοϊό και τον ανερχόμενο monkeypox αλλά και τον ιό του ακραίου, φονικού αναθεωρητισμού και τον ιό της δημοκρατικής κόπωσης ή τον ιό των fake news και της δικής τους ανεμπόδιστης υπερμεταδοτικότητας. Βεβαίως, ο Μποντριγιάρ είχε μαζί του τη δύναμη της κοινωνιολογικής του φαντασίας. Επειδή ως μηδενιστής αδιαφορούσε για την πολιτική του δικαίωση ως χρήσιμου δημόσιου διανοούμενου, μπορούσε να υπερβάλλει ελεύθερα δίχως καμιά έγνοια μην και απογοητεύσει ή τρομάξει τον αναγνώστη του. Άλλωστε μάλλον απολάμβανε το σπλάτερ της θεωρίας, ενώ οι δημοκράτες και πολιτικοί διανοούμενοι το σιχαίνονται. Στη δική μας συγκυρία, όπου ξανασκεφτόμαστε ηθικά –και συχνά ηθικολογώντας σαν τους νεότερους–, φοβόμαστε να παραδεχτούμε ότι τελικά εκείνος μιλούσε για τους τωρινούς και αυριανούς κόσμους: για τις εποχές όπου, έχοντας αφήσει πίσω την ελεγχόμενη αβεβαιότητα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη και πιο άγρια αβεβαιότητα. Κάθε πολιτική προϋποθέτει ότι κρατούμε υπό έλεγχο τις απειλές, ότι η συνείδηση είναι πιο δυνατή από το σώμα, ότι τα σχέδια έχουν την ικανότητα να ισοσταθμίσουν το χάος. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι οι εναλλαγές ιών και κρίσεων που μιμούνται τα κύματα μιας επιδημίας θα ανακόπτονται και θα αναχαιτίζονται. Έχει εν τέλει σημασία να μη δικαιωθεί ο Μποντριγιάρ, ακόμα και αν είχε περιγράψει με έξυπνα τρομακτικό τρόπο πολλά από τα αδιέξοδά μας.

συνε ν τ ευ ξ η: αργ υ ρω μ π ο ζ ων η, φωτ ο γ ραφι εσ: π αρι ς ταβι τ ι α ν

95 λεπτα με th

Γαλήνη Χατζηπασχάλη Η Μήδεια του έργου του Μποστ στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Γιάννης Καλαβριανός θέλει να πετάξει από πάνω της τη θλίψη. όση ώρα προσπαθούμε να συνεννοηθούμε με τη Γαλήνη Χατζηπασχάλη για να κλείσουμε το ραντεβού για τη συνέντευξη ακούω παιδικές φωνές και διάφορες οδηγίες. Με κάμποσες μικρές αλλαγές, καταφέραμε να βρούμε χρόνο, μετά από ένα rapid test και πριν πάει στις πρόβες για τη Μήδεια του Μποστ που σκηνοθετεί ο Γιάννης Καλαβριανός, όπου εκείνη υποδύεται την περίφημη και θεότρελη ηρωίδα. Συναντιόμαστε σε ένα διάλειμμα μιας μέρας που φαίνεται βουνό, αλλά η Γαλήνη, ως μητέρα τριών παιδιών, έχει τον τρόπο να το κάνει να φαίνεται πεδιάδα. Στη συνάντησή μας δεν καθυστέρησε ούτε λεπτό. Η συζήτηση ξεκίνησε από την οικογένεια για να φτάσει στη Μήδεια και ο πρώτος άνθρωπος για τον οποίο θέλησε να μιλήσει ήταν η μητέρα της. Δεν μπορούσα να της χαλάσω χατίρι. «Λοιπόν, αυτό που θέλω να πω είναι ότι η μάνα είναι μάνα. Τα πρώτα

χρόνια για ένα παιδί είναι πολύ σημαντικά, όπως όλοι γνωρίζουμε. Τότε θέλει τα μάτια των γονιών για να δει τον κόσμο. Κάνω αυτή την παρένθεση για να μιλήσω για τη μάνα μου, γιατί αυτό είναι ένα θέμα που με απασχολεί αυτή την περίοδο που θα γίνω Μήδεια στο θέατρο και ταυτόχρονα είμαι μάνα τριών παιδιών και πρέπει να δίνω το “παρών” στην οικογένειά μου, να τους δίνω την αγκαλιά που χρειάζονται. Δεν θα μπορούσα να δουλεύω, αν η μάνα μου δεν στήριζε την “επιλογή” μου να κάνω οικογένεια». — Γιατί αυτή την επιλογή τη βάζεις σε εισαγωγικά; Γιατί νομίζω ότι η ζωή είναι πιο μεγάλη από τις επιλογές μας. Δεν το κρύβω, από μικρή ήθελα να κάνω οικογένεια με πολλά παιδιά, δεν με σκεφτόμουν μόνη, αλλά αυτό είναι και ένα λαχείο, το να βρεις έναν άνθρωπο με τον οποίο να μπορέσεις να κάνεις οικογένεια. — Είσαστε νέοι, έχετε τρία παιδιά. Θα έκανες κι άλλα; Με τον Πάνο φτιάξαμε 26.5.22 – lifo

95 λεπτά με τη Γαλήνη Χατζηπασχάλη

talkofthetown

«Μήδεια» του Μποστ από το Εθνικό Θέατρο, 8 & 9 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός Παίζουν: Γιώργος Γλάστρας (Τροφός), Θανάσης Δήμου (Οιδίποδας), Άνδρη Θεοδότου (Αντιγόνη), Στέλιος Ιακωβίδης (Ευριπίδης), Θανάσης Ισιδώρου (Ψαράς), Σύρμω Κεκέ (Καλόγρια), Μαρία Κοσκινά (Κορυφαία), Φανή Παναγιωτίδου (Εξάγγελος), Γιώργος Σαββίδης (Καλόγερος), Σταύρος Σβήγκος (Ιάσονας), Γαλήνη Χατζηπασχάλη (Μήδεια) Χορός: Μαρία Κωνσταντά, Ειρήνη Μακρή, Λυγερή Μητροπούλου, Ελπίδα Νικολάου, Κατερίνα Πατσιάνη, Ματίνα Περγιουδάκη, Μαριάμ Ρουχάτζε , Θεοδοσία Σαββάκη Νιόβη Χαραλάμπους

12 lifo – 26.5.22

το σπίτι μας όταν ήμασταν τριάντα χρονών. Κάναμε τις τρέλες μας στην αρχή, όταν μείναμε μαζί, και μετά είπαμε να ξεκινήσουμε τη «βιομηχανία παιδιών». Γέννες - θηλασμοί, γέννες - θηλασμοί και πάει λέγοντας. Μεγάλωσα, νομίζω, πια και το θεωρώ πιο φρόνιμο να φρενάρω. Ο άντρας μου, που είναι πιο σώφρων, κοιτάει και όλο το υπόλοιπο κομμάτι, το οικονομικό, το θέμα της κούρασης, των αντοχών, των υποχρεώσεων που πολλαπλασιάζονται. Είναι κάπως παρακινδυνευμένο να κάνουμε και τέταρτο παιδί. Εγώ, ας πούμε, κινούμαι πιο πολύ με το συναίσθημα, αν ήμουν πιο νέα, μπορεί και να τον έπειθα για ένα ακόμα. — Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια; Γεννήθηκα στην Αθήνα, ο πατέρας μου ήταν γιατρός στο Παίδων και η μητέρα μου νοσοκόμα. Γνωρίστηκαν και μετακόμισαν στην Αλεξανδρούπολη, τον τόπο της μάνας μου, για να κάνει αγροτικό ο πατέρας μου, και εκεί έμειναν. Δούλευαν στο ΕΣΥ, εδραιώθηκαν πολύ καλά. Στην Κύπρο πηγαίναμε πολύ συχνά, στα ξαδέλφια μας, με τα οποία έχουμε σχέση μεγάλης αγάπης. Είναι ένα περίεργο σημείο στον χάρτη η Κύπρος, όχι εύκολο, το νιώθεις και με τους ανθρώπους. Μπορεί να σε απωθήσει ή να τη λατρέψεις. Κάποτε μου είχε πει ένας φίλος μου ότι οι καλύτεροι άνθρωποι στον κόσμο είναι μια ειδική ράτσα Κυπρίων, στους οποίους εύχομαι να ανήκω κι εγώ. — Τα παιδιά σου σού θυμίζουν την παιδική σου ηλικία; Βλέπω μεγάλες ομοιότητες. Άλλωστε, καθρεφτίζεται ο εαυτός σου σε αυτά, κάποια πράγματα είναι γραμμένα και στο DNA. Μοιάζω πολύ στην πλευρά του πατέρα μου, όπως το Κατερινάκι μου μοιάζει σ’ εμένα. Για παράδειγμα, όπως εκείνη τώρα, έτσι κι εγώ χρησιμοποιούσα τον έναν αδελφό μου για να τρελάνω τον άλλον, κι αυτό μου έδινε μεγάλη χαρά και μεγάλη δύναμη. Τα αδέλφια μου με λάτρευαν και πάντα το ανέχονταν όλο αυτό. — Και ηθοποιός ήθελες να γίνεις από μικρή; Πάντα ήθελα. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Ρένα Βλαχοπούλου ήταν οι μεγάλες μου αγάπες, θέατρο δεν είχα δει ποτέ. Είδα πολύ αργά, στο γυμνάσιο, όταν είχα αποφασίσει ότι θα γινόμουν ηθοποιός. Το Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο είναι η αγαπημένη μου ταινία. Μου άρεσε πολύ να κάνω μικρές παραστάσεις, να λέω αστεία και να γελάνε οι άλλοι, ήθελα να έχω κοινό και το είπα γρήγορα, θα γίνω ηθοποιός. Αυτά όλα σε πρώτο επίπεδο, γιατί δεν είχα ιδέα για τη διαδικασία, πώς φτάνεις να παίζεις σε μια ταινία. Βέβαια, δεν καταλάβαινα ούτε ένιωθα την ανάγκη να γίνω ηθοποιός για να είμαι διάσημη. Αυτό ισχύει μέχρι σήμερα. — Δηλαδή τώρα που θα πας στην Επίδαυρο τι σε απασχολεί; Κοίτα, ενώ μου αρέσει πολύ η Επίδαυρος, δεν έχω πάει πολλές φορές, μόνο τρεις. Από την πρώτη φορά που έπαιξα εκεί κατάλαβα ότι αυτό το θέατρο είναι μαγικό. Εκεί που λες «ωχ, τι θα γίνει, πώς θα παίξω, τόσος κόσμος», μόλις μπαίνεις νομίζεις ότι είναι όλοι μια παρέα, το δημιουργεί ο χώρος αυτό. Όμως αυτήν τη διαδικασία, το ότι μια παράσταση ετοιμάζεται να ανέβει στην Επίδαυρο –σημειωτέον ότι θα παιχτεί και σε άλλα μέρη–, το πλασάρισμά της ως μιας παράστασης που φτιάχνουμε για την Επίδαυρο, όπου πάμε μία εβδομάδα πριν και κάνουμε πρόβες, δίνοντάς τους ένα άλλο βάρος, δεν το καταλαβαίνω. Όταν γίνω υπουργός Πολιτισμού, θα απαγορεύσω να πηγαίνουν οι παραστάσεις στην Επίδαυρο για πρόβα. Μόνο μία μέρα θα επιτρέπεται να πάνε, όπως σε όλες τις πιάτσες. Θα πηγαίνεις, θα κάνεις μία πρόβα και θα παίζεις. Την Επίδαυρο τη θεωρώ μία ακόμα πιάτσα. Και αυτό γιατί πιστεύω ότι είναι λίγο υποκριτικό να δίνεις μια βαρύτητα σε έναν χώρο που δεν τη χρειάζεται, ότι προετοιμάζεται ένα ολόκληρο σύστημα για να γίνει κάτι φοβερό εκεί. Το βαραίνεις τόσο πολύ, που χάνει τη λαϊκότητά του. Για μένα είναι κάτι πολύ σημαντικό να υπάρχει λαϊκότητα στην τέχνη. Μου αρέσει το λαϊκό τραγούδι, οτιδήποτε λαϊκό, γιατί αυτό το κατανοώ, το άλλο δεν το καταλαβαίνω και δεν το γνωρίζω. — Θέλεις να μου πεις τι σκέφτεσαι όταν φτιάχνεις έναν ρόλο, χαρακτήρες που είναι και ακραίοι και πολύ διαφορετικοί από σένα και εξωφρενικοί σχεδόν; Θα σου πω τι πιστεύω αυτήν τη στιγμή, γιατί αν κάνουμε μια συνέντευξη σε είκοσι χρόνια, μπορεί να σου πω άλλα, πιο ωραία ή αλλιώτικα. Λοιπόν, αυτό που είναι για μένα η μανιέρα μου –γιατί και το ταλέντο είναι μια σειρά από ευκολίες–, η ευκολία μου υποκριτικά, σκηνικά, είναι η ευχαρίστηση που νιώθω όταν αποβλακώνομαι, ψαρεύοντας μέσα στο μυαλό μου στην τύχη.

Ακολουθώ τη γραμμή του κειμένου, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα, πρέπει να βρεις έναν πυρήνα. Ο πυρήνας είναι πάντα για μένα ο ίδιος, νομίζω, όχι η αθωότητα αλλά η βλακεία, κι αυτό το λέω επειδή η βλακεία έχει να κάνει περισσότερο με την κωμωδία – η αθωότητα είναι πιο εξευγενισμένη. Η βλακεία, η ανοησία, αυτό που το ανθρώπινο μυαλό νομίζει ότι ξέρει τα πάντα, αυτό με ξετρελαίνει. Εκεί που ψάχνω, εκεί που νομίζω ότι τα ξέρω όλα και τελικά δεν ξέρω τίποτα. Αυτός είναι ο πυρήνας για ό,τι δημιουργώ στην πρόβα, γιατί η πρόβα είναι η μεγάλη δημιουργία του καλλιτέχνη, η στιγμή που κάνω τη βουτιά στην ανοησία τη μεγάλη. Το 'χω και ως γονίδιο αυτό, είχανε μια πλευρά τέτοια η μάνα μου, η γιαγιά μου, που νόμιζες ότι ήταν ανόητες. Και έλεγα κι εγώ ως παιδί, «είναι δυνατό να λες τέτοια βλακεία;». Και το καταλάβαινα συγχρόνως ότι κάτι γινόταν και δεν το εννοούσαν, το χρησιμοποιούσαν απλώς για να φτιάξουν τον ρόλο τους στη ζωή. Η βλακεία είναι η μεγάλη μου έμπνευση και για έναν ακόμα λόγο, γιατί δεν με κουράζει, δεν κάνω την υπερπροσπάθεια, οπότε όλα βγαίνουν αβίαστα. Δεν βιάζω ούτε το συναίσθημα ούτε το σώμα μου. Αν ιδρώσω, αισθάνομαι ότι κάνω κάτι λάθος. — Ποια θεωρείς απαραίτητα εργαλεία; Υπάρχουν κάποια που θεωρώ απαραίτητα, τη δυνατή φωνή, τα πλασαρίσματα, π.χ. να μην κρύβεσαι από το φως, αυτά. Και πάντα να σε ευχαριστεί ο ρόλος που κάνεις. Ό,τι άλλο και να σου πω θα είναι ψέμα. Και όταν το σύστημα είναι λίγο τρελό, περνάω κι εγώ πολύ ωραία και κάπως σουρεαλιστικά. — Ας πάμε, λοιπόν, και στη «Μήδεια». Θα προτιμούσες, ας πούμε, τη «Μήδεια» την «κανονική», του Ευριπίδη, ή αυτή του Μποστ; Με την «κανονική» μπήκα στις εξετάσεις της σχολής του Κρατικού – θράσος. Προτιμώ του Μποστ. Ο ηθοποιός, μετά την πρόβα, φέρει και το βάρος της. Εγώ, σε αυτήν τη φάση της ζωής μου, επειδή έχω και οικογένεια, θέλω να είμαι χαρούμενη και να μεταδίδεται αυτό. Γι’ αυτό προτιμώ να παίζω σε πιο ανάλαφρα πράγματα. Το άλλο θα μου φέρει θλίψη που δεν μπορώ να πετάξω από πάνω μου εύκολα. Το καλό με το θέατρο είναι ότι όλα έχουν ημερομηνία λήξης και αυτό είναι το όνειρο στη δουλειά, το εφήμερο. — Η «Μήδεια» αυτή τι είναι; Αυτή είναι τρελή, τελείως, είναι σουρεαλιστικό το κείμενο, καταπληκτικό, τα λέει όλα από μόνο του, δεν χρειάζεται να κάνεις και πολλά. Με τον δεκαπεντασύλλαβο υπάρχει ρυθμός που είναι βασικό συστατικό της κωμωδίας. Είναι απίστευτα ολοκληρωμένο έργο, οπότε δεν σου μένει παρά να το τρελάνεις λίγο κι εσύ μέσα στην απόλυτη βλακεία, αυτή είναι η φύση η ανθρώπινη, η καταπληκτική. Κι αυτό είναι τέλειο, πολύ απελευθερωτικό. Δηλαδή λέει «θα κάνω ένα έγκλημα, κάτι να τον πονέσει» και εννοεί ότι θα σφάξει τα παιδιά, τόσο απλά. Ή μιλάει πολύ ανοιχτά για την παιδεραστία – από τη μια γελάς, από την άλλη μαγκώνεσαι. — Το σκέφτεσαι αυτό για τα παιδιά σου; Το σκέφτομαι, αλλά όπως το σκέφτονται όλοι οι γονείς, και των παιδιών που υπήρξαν θύματα. Το σκέφτομαι ως κάτι που είναι μακριά από μένα. Έχω τα μάτια μου ανοιχτά για να αποτρέψω ό,τι κακό μπορεί να συμβεί, αλλά, δυστυχώς, μερικές φορές δεν μπορείς να το προλάβεις. — Το αποδέχεται ένας γονιός; Αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Δεν θες να το αποδεχτείς. Δεν το καταλαβαίνω βέβαια αυτό, αλλά δεν θέλω και να το κρίνω εύκολα. Πρέπει να έχεις το σθένος να το αποδεχτείς, να ξεμπλέξεις το κουβάρι για να βοηθήσεις το παιδί σου, όσο κι αν έχεις ενοχές ή πονάς. — Μα αυτό δεν συμβαίνει και με τα γκέι παιδιά; Δεν θέλουν να το παραδεχτούν οι γονείς, αλλά ευτυχώς είναι όλο και λιγότεροι σήμερα. Κοίταξε, όλους τους γονείς τούς απασχολεί αυτό με έναν τρόπο, κι εγώ το έχω συζητήσει με τον άντρα μου. Για μένα ένα είναι το σίγουρο, αν το παιδί σου είναι γκέι, κάτι πρέπει να κάνεις. Απαγορεύεται να κάνεις ότι δεν το βλέπεις, πρέπει να μιλήσεις, να του δημιουργήσεις πλέγμα προστασίας, να καταλάβεις τη ζωή του και να μην αγνοήσεις την πραγματικότητά του. Να του δείξεις με λόγια και πράξεις ότι είσαι μαζί του, τέλος. Είμαι απόλυτη σε αυτό. Και να μην καταλαβαίνεις κάτι, δεν πειράζει. Ένα έχουμε να πούμε οι γονείς: «Είμαι μαζί σου και όπως σε βλέπω να παίρνεις τον δρόμο σου, θα είμαι εδώ».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο lifo.gr.

Η βλακεία είναι η μεγάλη μου έμπνευση και για έναν ακόμα λόγο, γιατί δεν με κουράζει, δεν κάνω την υπερπροσπάθεια, οπότε όλα βγαίνουν αβίαστα. Δεν βιάζω ούτε το συναίσθημα ούτε το σώμα μου. Αν ιδρώσω, αισθάνομαι ότι κάνω κάτι λάθος.

26.5.22 – lifo

ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΟΜΗΡΟΣ

Δημόσιος χώρος, αποικίες και ιδιωτικά άσυλα Η ιστορία ενός υποταγμένου κράτους.

απ ό τ ο ν δημ ήτ ρη π . σωτ ηρό π ουλο

Είναι, στην ουσία, μια κοινοτοπία του κακού, την οποία οργανώνουν, προς όφελός τους και εις βάρος όλων των υπολοίπων, κανονικοί άνθρωποι απλώς και μόνο «γιατί μπορούν».

Ο Δ.Π. Σωτηρόπουλος είναι καθηγητής Σύγχρονης Πολιτικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και γραμματέας σύνταξης της «Νέας

talkofthetown

Εστίας»

14 lifo – 26.5.22

ε τους πρώτους τουρίστες να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στο κέντρο της Αθήνας και με τα τραπεζοκαθίσματα των μαγαζιών της εστίασης να έχουν καταλάβει, με πρόσχημα τον κορωνοϊό και με την ανοχή της πολιτείας, όλα τα πεζοδρόμια, τις πλατείες και τους ελεύθερους χώρους, η πόλη έχει μετατραπεί πλέον σε κάτι εντελώς αφιλόξενο για τους γηγενείς κατοίκους της και τους απλούς ανθρώπους της. Ο πεζός υποφέρει, οι γονείς με το βρεφικό καροτσάκι αναγκάζονται να κατέβουν στον δρόμο και να εκτεθούν έτσι σε κίνδυνο, στα ΑμεΑ ουσιαστικά απαγορεύεται η διέλευση από τα πεζοδρόμια. Πρόκειται στην κυριολεξία για μια εφόρμηση των λογής ιδιωτικών συμφερόντων στον δημόσιο χώρο με σκοπό την κατάληψή του και την οικονομική εκμετάλλευσή του, χωρίς καμία άδεια, χωρίς κανέναν κανόνα και χωρίς κανένα αντίτιμο από την πλευρά των καταπατητών. Στην Ελλάδα, όταν αναφερόμαστε σε «ιδιωτικά συμφέροντα», συνήθως φτιάχνουμε μια φαντασίωση ότι αυτό αφορά γιγάντιες πολυεθνικές, πανίσχυρους οργανισμούς και φρικτούς «νεοφιλελεύθερους» καπιταλιστές που έρχονται εδώ να αγοράσουν «φθηνά». Μόνο που σε τούτη την περίπτωση οι εκμεταλλευτές είναι όλος αυτός ο ωκεανός των μικρομάγαζων ο οποίος χαρακτηρίζει διαχρονικά τον ελληνικό οικογενειακό μικροκαπιταλισμό. Και δεν αγοράζουν τον δημόσιο χώρο απλώς φθηνά. Τον καταπατούν εντελώς δωρεάν, τζάμπα. Είναι, στην ουσία, μια κοινοτοπία του κακού, την οποία οργανώνουν, προς όφελός τους και εις βάρος όλων των υπολοίπων, κανονικοί άνθρωποι απλώς και μόνο «γιατί μπορούν». Μόνο και μόνο διότι καμία δημόσια αρχή δεν είναι διατεθειμένη να τους στενοχωρήσει ώστε να αποδοθεί ξανά στους πολίτες εκείνο που ανήκει σε όλους, επειδή ακριβώς δεν μπορεί να ανήκει σε κανέναν: ο δημόσιος χώρος. Φαίνεται, συνεπώς, ότι αν και το ελληνικό κράτος ουδέποτε υπήρξε αποικιακό ή θύμα αποικιοκρατίας το ίδιο, δεν στερείται αποικιακής και κατακτητικής κουλτούρας. Οι πολίτες του βιώνουν μια χαρά τον καθημερινό «ιμπεριαλισμό» του μαγαζάτορα που παράνομα και απροκάλυπτα δεν μοιάζει να έχει καμιά αναστολή να προσθέσει μερικά ακόμα ζωτικά μέτρα δημόσιου χώρου στο μαγαζί του, άρα μερικά παραπάνω ευρώ στην τσέπη του. Δεν υπάρχει μόνο ο ιμπεριαλισμός των «φονιάδων των λαών» αλλά και ο απλός των κατακτητών της πόλης μας. Ωστόσο, δεν πρέπει να είμαστε άδικοι με τους μικρέμπορους. Δεν είναι οι μόνοι στη δημόσια σφαίρα με αυτή την αποικιακή λογική. Δηλαδή δεν είναι οι μόνοι που έχουν διαμορφώσει για τον εαυτό τους και τη δουλειά τους ιδιόμορφα άσυλα όπου ο νόμος του κράτους δεν μπορεί να επιβληθεί και να ισχύσει. Πλήθος άλλων δημόσιων ή ιδιωτικών οργανισμών στη χώρα έχουν καταφέρει για ποικίλους λόγους να επιβάλουν την άποψη ότι γι’ αυτούς ισχύει κάτι άλλο σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους. Επί δεκαετία, για παράδειγμα, και με πρόσχημα ένα αυταρχικό παρελθόν, τα πανεπιστήμιά μας είχαν πείσει την πολιτική εξουσία και την κοινή γνώμη ότι το άσυλο που ίσχυε στους χώρους τους αναφορικά με την ελεύθερη κυκλοφορία ιδεών εν τέλει επεκτεινόταν και σε κάθε παράνομη πράξη που μπορεί να συνέβαινε εκεί: από την πώληση ναρκωτικών μέχρι τη μόνιμη κατάληψη αιθουσών του από «συλλογικότητες» ή τους τραμπουκισμούς από ομάδες που συχνά δεν αποτελούνταν καν από φοιτητές. Όποιος βρισκόταν ή κατέφευγε στην επικράτεια του ιδρύματος, αυτομάτως έχαιρε «ασυλίας», ό,τι φρικτό κι αν είχε κάνει σχεδόν. Η αστυνομία δεν είχε ελεύθερη πρόσβαση εκεί ή είχε μόνο αν έπαιρνε την άδεια των ιδρυματικών αρχών. Γιατί, άραγε, να μη φαντασιώνεται μετά κάτι αντίστοιχο π.χ. μια ολόκληρη γειτονιά της πόλης μας, διεκδικώντας για τον εαυτό της την επιβολή ενός ιδιότυπου «ασύλου» στα πολεοδομικά της όρια; Σκεφτείτε ποια είναι η μόνη γειτονιά του κέντρου της Αθήνας όπου δεν ίσχυσε ποτέ η ελεγχόμενη στάθμευση και θα διαπιστώσετε ότι δεν το φαντασιώνεται απλώς αλλά μπορεί να το εφαρμόζει κιόλας. Ήταν και είναι εν τέλει τέτοια η δύναμη αυτής της αυθαίρετης ερμηνείας περί ασύλου που ακόμα και όταν αυτό καταργήθηκε, συνέχιζε να επανέρχεται στον δημόσιο διάλογο ως η μόνη προστασία των ΑΕΙ μας και οποιουδήποτε οργανισμού από τον «αυταρχισμό» του κράτους. Φαίνεται, μάλιστα, ότι η ιδέα είναι τόσο θελκτική που έχει βάλει κι άλλους σε πειρασμό να την επικαλούνται, κυρίως όταν έχουν φορέσει μόνοι τους το ράσο της ηθικής. Για χρόνια, ας πούμε, τα λογιστήρια των πολιτικών κομμάτων έχαιραν ενός τέτοιου ασύλου, ενώ και σήμερα ακόμα σε ένα μικρό κόμμα το ΣΔΟΕ δεν «δικαιούται» πρόσβαση απλώς και μόνο επειδή αυτοχαρακτηρίζεται «ιστορικό». Αρκεί γενικώς να επικαλείσαι τις καλές σου προθέσεις στην Ελλάδα για να τίθεσαι αυτομάτως εκτός της δικαιοδοσίας του νόμου. Προσφάτως, ένα ίδρυμα ΝΠΙΔ –με φιλανθρωπική δράση που πράγματι κανείς δεν θα διανοούνταν να αμφισβητήσει– διαμαρτυρήθηκε έντονα διότι το κράτος αποφάσισε επιτέλους να θέσει κανόνες στη λειτουργία τέτοιων δομών. Δηλαδή να κάνει αυτό που έχει όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να κάνει. Κι όμως, αν κρίνω από την αντίδραση της κοινής γνώμης, αρκεί να δηλώνεις υπεράνω ηθικής για να κερδίζεις και την ασυλία του κοινού. Και το κράτος πού είναι σε όλα αυτά; Θυμάμαι κάποτε, σε μια σχετική ερώτηση, ένας φοιτητής μου είχε σχολιάσει: «Μα το κράτος είμαστε εμείς». Είχε εν μέρει δίκιο. Όσο το κράτος μας και οι πολιτικοί διαχειριστές του επιτρέπουν στα ιδιωτικά συμφέροντα κάθε τύπου να το αποικίζουν και να του επιβάλλουν τη βούλησή τους, τότε το δημόσιο συμφέρον θα υποτάσσεται μονίμως στο επί μέρους ιδιωτικό. Αντιθέτως, αν έχει τη διάθεση (διότι ουδόλως στερείται των μέσων) να πάψει να ανέχεται την εσωτερική αποικιοκρατία βαλκανικής κοπής που έχουν επιβάλει διάφοροι κλεφταρματολοί στο όνομα της ηθικής (τους) ή της έκτακτης ανάγκης, τότε το κράτος θα είναι όντως «με εμάς», δηλαδή με το 99,9% των πολιτών του.

26.5.22 – lifo

Η tech start-up με αφετηρία την Αμερική και την Ελλάδα που βοηθά στην ανάπτυξη νέων θεραπειών μέσω τεχνητής νοημοσύνης Μιλήσαμε με τους ανθρώπους της εταιρείας για όλα όσα συμβάλλουν στην επιτυχία της, τη σημασία τού να εργάζεσαι σε ένα σύγχρονο περιβάλλον και, φυσικά, το όραμά τους για το μέλλον. Δημήτρης Σκαλτσάς, CO-FOUNDER & CEO

ΑΠO ΤΗΝ ΑΦΡΟΔIΤΗ ΣΑΚΚA

16 lifo – 26.5.22

ε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς έχουμε πλέον τη δυνατότητα να δώσουμε λύσεις σε προβλήματα που μέχρι σήμερα ενδεχομένως να μην ήταν εφικτό να επιλυθούν. Ειδικότερα στον τομέα της υγείας, η ανάγκη για καινοτομία είναι μεγαλύτερη από ποτέ, πόσο μάλλον όταν ο πλανήτης μας αντιμετωπίζει ασθένειες για τις οποίες ακόμη δεν υπάρχουν θεραπείες. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έχουμε ανάγκη από ανθρώπους και εταιρείες με μοναδικό όραμα αλλά και εξειδικευμένες τεχνολογικές γνώσεις που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Μία από αυτές τις εταιρείες είναι η Intelligencia.ai, η οποία έχει έναν πολύ σημαντικό στόχο, να προσφέρει νέες θεραπείες σε ασθενείς πιο γρήγορα και αποτελεσματικά, εφαρμόζοντας την Επιστήμη της Ανάλυσης Δεδομένων στην Ανάπτυξη Φαρμάκων. Χρησιμοποιώντας την τεχνηκή νοημοσύνη, η Intelligencia.ai αναζητά αποτελεσματικές θεραπείες που θα μπορέσουν να αλλάξουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Ένας από τους λόγους, όμως, που η Intelligencia.ai έχει καταφέρει να ξεχωρίσει είναι πως τόσο το όραμα όσο και η φιλοσοφία της έχουν έναν πολύ σημαντικό παρονομαστή, τον άνθρωπο. Η ομάδα τους πλέον αριθμεί περίπου 80 μέλη και οι άνθρωποί της συμβάλλουν αποφασιστικά στην επιτυχημένη πορεία της ως μιας γρήγορα ανα-

πτυσσόμενης εταιρείας που έχει επενδύσει στην ποικιλομορφία και στην ευελιξία. Με βάση τη Νέα Υόρκη και την Αθήνα και με συνεργάτες σε χώρες όπως η Μ. Βρετανία, οι άνθρωποι της Intelligencia.ai εργάζονται καθημερινά για να λύσουν προβλήματα και να δημιουργήσουν έναν θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία με τη δύναμη της τεχνολογίας και τη βιώσιμη νοοτροπία. Με το 60% των μελών της να είναι γυναίκες και με μια εργασιακή κουλτούρα που βασίζεται στην αποδοχή και στη συνεργασία, βρίσκεται αυτήν τη στιγμή ανάμεσα στις εταιρείες τεχνολογίας που κάνουν τη διαφορά. Καθώς η Intelligencia.ai αναζητά νέα «μυαλά» με ανησυχίες και όραμα για έναν καλύτερο κόσμο, εμείς μιλήσαμε με τον Δημήτρη Σκαλτσά, συνιδρυτή και CEO της, καθώς και με άλλους ανθρώπους που αποτελούν την κινητήριο δύναμη της εταιρείας, για όλα όσα συμβάλλουν στην επιτυχία της, τη σημασία του να εργάζεσαι σε ένα σύγχρονο περιβάλλον και, φυσικά, το όραμά τους για το μέλλον. — Πείτε μας λίγα λόγια για την Intelligencia. Πώς ξεκίνησε η ιδέα; Ποια ήταν τα πρώτα σας βήματα;

(δημήτρης σκαλτσάς, co-founder & ceo): Ιδρύσαμε την Intelligencia το φθινόπωρο του 2017 μαζί με τον Βαγγέλη Βεργέτη με σκοπό να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης στον χώρο της ανάπτυξης νέων φαρμάκων. Τα πρώτα μας βήματα τα κάναμε από ένα co-working

space στο Mανχάταν στη Νέα Υόρκη και πολύ σύντομα ήρθε στην ομάδα και ο Γεράσιμος Λιαρόπουλος, με τον οποίο βάλαμε τα θεμέλια για την τεχνολογία μας. Έκτοτε έχουμε διανύσει μια αρκετά μεγάλη διαδρομή και είχαμε την καλή τύχη να συνεργαστούμε με εξαιρετικούς ανθρώπους. — Πώς έχει εξελιχθεί το όραμά σας μέχρι σήμερα;

Βαγγέλης Βεργέτης CO-FOUNDER & EXECUTIVE DIRECTOR

δημήτρης: H Intelligencia είναι πρωτοπόρος στον χώρο μας. Ξεκινήσαμε να αξιολογήσουμε την πιθανότητα επιτυχίας νέων θεραπειών στο στάδιο της κλινικής ανάπτυξης και να βοηθήσουμε να φτάσουν σημαντικές θεραπείες γρηγορότερα στους ασθενείς. Ενδιάμεσα ο Covid έστρεψε την παγκόσμια προσοχή στον χώρο μας, καθώς η ανάγκη για καλύτερη χρήση δεδομένων και τεχνολογίες όπως η δική μας είναι μεγάλη. Ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι λιγότερο από το 10% των φαρμάκων που αναπτύσσονται λαμβάνει τελικά έγκριση από τις ρυθμιστικές αρχές. (βιολέττα, cpo): Αυτήν τη στιγμή συνεργαζόμαστε με μερικές από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες παγκοσμίως. Το user feedback τροφοδοτεί τη σκέψη μας προϊοντικά και βοηθά να αναπτύξουμε περαιτέρω την τεχνολογία μας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ένα μέρος της καρδιάς της Intelligencia χτυπάει στην Ελλάδα. Η ομάδα μας εδώ αριθμεί πλέον πάνω από 50 ανθρώπους, εστιάζοντας στην ανάπτυξη της τεχνολογίας μας-product. Και αυτό ήταν από την αρχή ένα κομμάτι του οράματός

μας, να συμβάλουμε κι εμείς στην άνθηση της χώρας ως technology start-up hub.

να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, διότι η ομάδα μας έχει φτιαχτεί με την προοπτική διεθνούς παρουσίας, άρα υπήρχαν ανέκαθεν άτομα που εργάζονταν εντός και εκτός Ελλάδας. Αυτό πλέον έχει ενισχυθεί και ο καθένας επιλέγει να εργαστεί από όποιο μέρος επιθυμεί. Επομένως, η μέση μέρα εργασίας περιλαμβάνει κατά ένα μεγάλο ποσοστό την online επικοινωνία για επαγγελματικούς αλλά και για team-building λόγους. Το work ethic της Intelligencia μπορεί να χαρακτηριστεί ως εξής: «Strive for excellence while caring for each other». Η Intelligencia προσπαθεί με κάθε τρόπο να διευκολύνει και να ενισχύσει την επαγγελματική ανάπτυξη των μελών της, αλλά πάντα έχει ως γνώμονα το work-life integration. Γι’ αυτό και το πρώτο πράγμα που αναζητά σε υποψήφια νέα μέλη της ομάδας είναι το κίνητρο να ξεχωρίσουν, καθώς και να φέρουν τη δική τους θετική ενέργεια στην ομάδα.

— Τι είναι αυτό που κάνει την Intelligencia να ξεχωρίζει στον τομέα του Data Science και της Τεχνολογίας;

(g e r ry l i a r o p o u l o s , d i r e c t o r o f data science, alberto benroubi, data scientist/engineer): Στην Intelligencia έχουμε καταφέρει να συνθέσουμε μια εξαιρετική ομάδα ανθρώπων από διάφορους τομείς, όπως η Βιολογία, η Πληροφορική και το Engineering, ώστε να έχουμε μια πιο ολιστική προσέγγιση στο κομμάτι των δεδομένων που διαχειριζόμαστε. Η ομάδα του Data Science στην Intelligencia αλληλεπιδρά πολύ στενά με την ομάδα των βιολόγων ώστε να κατανοήσουν σε βάθος τα βιολογικά και όχι μόνο δεδομένα που θα χρησιμοποιηθούν μετέπειτα στις τεχνικές των προβλέψεων. Πιστεύουμε ότι ένας εξαιρετικός data scientist είναι αυτός που έχει όχι μόνο πολύ καλή γνώση των αλγορίθμων και των τεχνικών machine learning αλλά βρίσκεται και πολύ κοντά στα δεδομένα ώστε να μπορέσει να τα χρησιμοποιήσει καταλλήλως και να βγάλει αξιόπιστα αποτελέσματα. Σε έναν ταχύτατα εξελισσόμενο τομέα, όπως είναι η τεχνολογία και το Data Science ειδικότερα, η συνεργασία και το open culture της Intelligencia μάς επιτρέπουν να πειραματιζόμαστε και να υιοθετούμε γρήγορα τις τελευταίες εξελίξεις της τεχνολογίας ώστε να προσφέρουμε ένα πολύ ελκυστικό και ανταγωνιστικό προϊόν που ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς μας χρήστες. — Τι προσπαθεί να πετύχει η Intelligencia στον τομέα της υγείας; Πώς φαντάζεστε το μέλλον;

(elena valkana, senior growth associate): Η Intelligencia επικεντρώνεται στην αξιολόγηση της πιθανότητας επιτυχίας στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων, η οποία παραδοσιακά είναι μια εξαιρετικά χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία με μεγάλο ποσοστό αποτυχίας. Συνδυάζουμε βιοϊατρικά / κλινικά / βιολογικά δεδομένα με την τεχνητή νοημοσύνη που δίνει τη δυνατότητα σε φαρμακευτικές, εταιρείες βιοτεχνολογίας και ακαδημαϊκά ερευνητικά κέντρα να βρουν νέες θεραπείες γρηγορότερα, με απώτερο σκοπό να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Κοιτάζοντας στο μέλλον, θέλουμε να

— Ποια πιστεύετε πως είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της Intelligencia ως τώρα; Ποιοι είναι οι στόχοι σας για το μέλλον;

αξιοποιήσουμε στο έπακρο τον τεράστιο όγκο δεδομένων που υπάρχει και να έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά στη θεραπεία όλων των ασθενειών. — Πώς είναι μια ημέρα σε μια tech start-up; Ποιο είναι το work ethic της εταιρείας, τι αναζητάτε σε έναν υποψήφιο;

(maria georganaki, director of product, andreas dimakakos, director of clinical data): Οι tech start-ups χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη ευελιξία και γρηγορότερους ρυθμούς σε σχέση με άλλου είδους εταιρείες. Παρ’ όλα αυτά, μιλώντας για το 2022 συγκεκριμένα, ο παράγοντας «πανδημία» έχει επιφέρει αλλαγές στον σύγχρονο τρόπο εργασίας παγκοσμίως. Η Intelligencia δεν δυσκολεύτηκε καθόλου

(δημήτρης): Μέχρι στιγμής έχουμε πρωτοστατήσει στη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης και στην ανάπτυξη φαρμάκων, συνεργαζόμαστε με μεγάλες εταιρείες, έχουμε εξασφαλίσει σημαντική χρηματοδότηση για την περαιτέρω ανάπτυξή μας και έχουμε αναδειχθεί από το Forbes σε μία από τις 50 πιο υποσχόμενες εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης στην Αμερική. Θέλουμε να είμαστε μια τεχνολογική εταιρεία-σημείο αναφοράς στον χώρο μας παγκοσμίως. (rezzan kose, coo): Οι άνθρωποι που βρίσκονται στον πυρήνα αυτού που κάνουμε και η ομάδα μας είναι ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία μας. Έχουμε καταφέρει να είμαστε μια πολυπολιτισμική ομάδα με ισχυρή κουλτούρα που βασίζεται σε αξίες όπως η αξιοκρατία, η δικαιοσύνη, η ευγένεια και η συνεργασία. Οι εταιρείες, εν τέλει, είναι οι άνθρωποί τους, ειδικά σε ένα start-up environment που εξελίσσεται ταχύτατα. Θέλουμε ο κόσμος που είμαστε στην εταιρεία να χαιρόμαστε, να αναπτυσσόμαστε και κάποια στιγμή να κοιτάξουμε πίσω και να είμαστε περήφανοι για ό,τι χτίσαμε.

LinkedIn: https://www. linkedin.com/ company/ intelligencia-ai/

26.5.22 – lifo

18 lifo – 26.5.22

26.5.22 – lifo

20 lifo – 26.5.22

orbital

ΤΙ ΝΑ ΜΗ ΧAΣΕΙΣ ΣΤΟ ΦΕΤΙΝO

ADD

BINIETA ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΔΎΟ ΑΠΑΝΩΤΈΣ ΑΚΥΡΏΣΕΙΣ ΛΌΓΩ ΠΑΝΔΗΜΊΑΣ, ΤΟ ADD FESTIVAL ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΙ ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑΙΏΣ 260 ΣΤΙΣ 27 ΚΑΙ 28 ΜΑΐΟΥ, ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΌ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΟ ΑΠΌ ΠΟΤΈ, ΕΓΚΑΙΝΙΆΖΟΝΤΑΣ ΈΤΣΙ ΤΟ ΦΕΤΙΝΌ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΧΟΡΕΥΤΙΚΌ ΤΡΌΠΟ. ΤΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΌ LINE-UP ΤΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΆΝΕΙ ΣΑΡΆΝΤΑ ΤΡΕΙΣ ΑΝΕΡΧΌΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΞΙΩΜΈΝΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΊΣ ΚΑΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΕΣ ΑΠΌ ΌΛΟ ΤΟ ΦΆΣΜΑ ΤΗΣ HOUSE, TECHNO, FREESTYLE, EXPERIMENTAL ΚΑΙ NUJAZZ, ΜΕ ΟΝΌΜΑΤΑ-ΘΡΎΛΟΥΣ ΤΗΣ ELECTRONICA, ΠΟΥ ΈΓΡΑΨΑΝ ΚΑΙ ΓΡΆΦΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ. ΣΥΝΟΛΙΚΆ

FESTIVAL

ΘΑ ΔΙΑΡΚΈΣΕΙ ΤΡΙΆΝΤΑ ΔΎΟ ΏΡΕΣ, ΟΙ ΠΌΡΤΕΣ ΘΑ ΑΝΟΊΞΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΠΤΆ ΤΟ ΑΠΌΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΗΧΕΊΑ ΘΑ ΚΛΕΊΣΟΥΝ ΣΤΙΣ ΈΝΤΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΊ – ΧΟΡΌΣ ΜΈΧΡΙ ΠΡΩΊΑΣ, ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ. ΘΑ ΈΧΕΙ ΤΡΕΙΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΈΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΈΣ ΣΚΗΝΈΣ, ΕΙΔΙΚΆ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΈΝΟΥΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΎΣ ΧΏΡΟΥΣ (LOUNGE AREAS, COCKTAIL BARS ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΥΛΛΕΚΤΙΚΌ FOOD COURT ΥΠΌ ΤΗΝ ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ ΤΟΥ SIX D.O.G.S) ΚΑΙ ΤΑ ΥΨΗΛΌΤΕΡΑ ΣΤΆΝΤΑΡ ΠΑΡΑΓΩΓΉΣ ΉΧΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΌΝΑΣ. ΔΙΑΛΈΞΑΜΕ ΤΑ HIGHLIGHTS ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΧΆΣΕΙ ΚΑΝΕΊΣ ΑΠΌ ΤΟ ΦΕΤΙΝΌ ΠΟΛΥΣΥΛΛΕΚΤΙΚΌ ΠΡΌΓΡΑΜΜΆ ΤΟΥ.

26.5.22 – lifo

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ORBITAL

DJ SHADOW

FLOATING POINTS

Ένα από τα συγκροτήματα της βρετανικής rave σκηνής που καθόρισαν τη βρετανική electronica, οι Orbital μεσουράνησαν τη δεκαετία του ’90. Τα αδέρφια Phil και Paul Hartnoll κυκλοφόρησαν το «Chime», το πρώτο τους κομμάτι, το 1989 και έγιναν οι underground ήρωες της τότε ηλεκτρονικής σκηνής, πριν κατακτήσουν το mainstream με μια σειρά από άλμπουμ-ορόσημα τα επόμενα χρόνια. Το 2004 αποφάσισαν να διαλύσουν το γκρουπ. Επέστρεψαν στη μουσική το 2017. Το 1994 το NME τους έχρισε το καλύτερο live act όλων των εποχών, μια φήμη που τους ακολουθεί μέχρι σήμερα, με τις εμφανίσεις τους να ξεχωρίζουν για τον έντονο αυτοσχεδιαστικό τους χαρακτήρα.

Δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις για τον κορυφαίο DJ Shadow που καθόρισε τον ήχο της χιπ- χοπ σκηνής της Ελλάδας και όλου του πλανήτη με τον τρόπο που σάμπλαρε τα κομμάτια του. Η καριέρα του απογειώθηκε με το αριστουργηματικό ντεμπούτο του «Endtroducing...» που κυκλοφόρησε το 1996. Ο Joshua Paul Davis γεννήθηκε στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας και ξεκίνησε τη μουσική πορεία του σαν DJ στα πάρτι του πανεπιστημίου όπου σπούδασε. Με το πολύπλευρο στυλ που ανακάτευε τα πάντα, από φανκ, ροκ, χιπ-χοπ, ambient, τζαζ και σόουλ μέχρι βινύλια που έβρισκε στα αζήτητα, οι πρώιμες δουλειές του πλησίαζαν περισσότερο στον ήχο του Μπρίστολ και στο trip hop των Massive Attack και των Portishead. Ο Davis φημίζεται για την τεράστια δισκοθήκη του, που αριθμεί πάνω από 60.000 δίσκους, και η εμφάνισή του στην Αθήνα είναι από τις πολυαναμενόμενες του φετινού καλοκαιριού.

Στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του πετυχαίνουμε τον Sam Shepherd, αλλιώς Floating Points. Είναι η τέταρτη φορά που επισκέπτεται τη χώρα μας. Έχει ξανάρθει το 2009, το 2011 και το 2019, αλλά φέτος η εμφάνισή του αναμένεται εκρηκτική, μια και έχει στις αποσκευές του ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2021. Η τρίτη κατά σειρά δουλειά του, που έχει τίτλο «Promises», μια συνεργασία με τον θρυλικό τζαζ σαξοφωνίστα Pharoah Sanders και τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου, κυκλοφόρησε πέρσι και πήρε διθυραμβικές κριτικές.

PLANETARY ASSAULT SYSTEMS

Παρασκευή 27/5: Ancient Methods, Apollonia, Clubkid, DEERISLND, DJ Shadow, Egyptian Lover, Floating Points, Gerd Janson, Hector Oaks, Hunee, KiNK Live, Kobosil, Madame X, Nicolas Lutz, Pangaea, Rebekah, Reign of Time, RSN, Salin, tINI, Wallis, Zoo Roo

Αν και γεννήθηκε το 1968, ενώ η πρώιμη acid house σκηνή ήταν στα σπάργανα, ο Luke Slater το γύρισε στο techno από την αρχή της δεκαετίας του ’90, έχοντας μια πορεία δεκαπέντε και πλέον χρόνων στη βρετανική techno σκηνή. Τα κομμάτια του «Love» και «All Exhale» γνώρισαν μεγάλη εμπορική επιτυχία γύρω στα τέλη των ’90s.

PANTHA DU PRINCE O Γερμανός Hendrik Weber, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Pantha du Prince, προέχεται από τη σκηνή της «σκληρής» house και της minimal techno. Άρχισε να χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο ψευδώνυμο το 2002, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο του 12ιντσο «Nowhere». Τα κομμάτια του ξεχωρίζουν επειδή ενσωματώνει σε αυτά ακουστικά στοιχεία και πειραγμένα field recordings αλλά και shoegaze αναφορές από γκρουπ όπως οι Chills, oι My Bloody Valentine και Slowdive.

ANCIENT METHODS

Παλιός γνώριμος της αθηναϊκής νύχτας, ο Greg Broussard ή, αλλιώς, Αιγύπτιος Εραστής, επανέρχεται στην πόλη που τόσο πολύ τον έχει αγαπήσει. Ένας από τους πρωτοπόρους της ραπ και electro σκηνής που συνήθιζε να παίζει σε χορούς που μάζευαν πάνω από 10.000 κόσμο τη δεκαετία του ’80. Αν και περισσότερο γνωστός για μερικά αξέχαστα 12ιντσα, όποιος έχει παρευρεθεί σε set του γνωρίζει από πρώτο χέρι το αστείρευτο fun αλλά και τους τόνους ιδρώτα που έχει χύσει, μια και ο βασικός σκοπός του είναι να μην αφήσει κανέναν από την αίθουσα χωρίς να χορεύει.

Πειραιώς 260 (Α, Β, Πλατεία), 27-28/5, 19:00

MADAM X Μία από τις πιο δυναμικές παρουσίες και γοητευτικές προσωπικότητες, η Madam x προέρχεται από την underground κλαμπ σκηνή του Μάντσεστερ και είναι γνωστή μέσα από τις ιδιαίτερες και γεμάτες ενέργεια εκπομπές της στο BBC Radio 1, στο Rinse FM, στο NTS και τελευταία στο Movement Radio. Κρύβεται επίσης πίσω από την ανεξάρτητη δισκογραφική Kaizen.

Ο Pangaea, κατά κόσμον Kevin McAuley, ξεπήδησε σε αρκετά νεαρή ηλικία από το dubstep στα ’00s, για να εξελιχθεί σε ένα από τα σημαντικότερα ονόματα της διεθνούς techno σκηνής σήμερα. Μαζί με τους David Kennedy (aka Ramadanman, Pearson Sound) και Ben UFO ίδρυσαν το επιδραστικό label Hessle Audio to 2007. Κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του «Drum Play» το 2016.

floating points

pangaea

pantha du prince

egyptian lover planetary assault systems

madam x

22 lifo – 26.5.22

Ένας από τους παλιούς residents του Berghain –παίζει εκεί από το 2005–, ο Ben Klock, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του μοντέρνου techno κινήματος που προέρχεται από το Βερολίνο. Θεωρείται ένας από τους πιο περιζήτητους DJs και παραγωγούς της γενιάς του, με τη σπάνια ικανότητα που διαθέτει να προσαρμόζει το στυλ της μουσικής του στην εκάστοτε περίσταση, χωρίς να χάνει καθόλου τη συναισθηματική φόρτιση και τη θέρμη που χαρακτηρίζει κάθε εμφάνισή του.

PANGAEA

ADD FESTIVAL

Ancient Methods ονομάζεται το πρότζεκτ του Ολλανδού Michael Wollenhaupt. Με τη μουσική του να ακροβατεί μεταξύ σκοτεινού techno και φανκ, θεωρείται ένας από τους βασικούς εκφραστές του ήχου που αποκαλείται πια industrial techno και με τα sets του μας δίνει μια πρόγευση για το πού μπορεί να φτάσει ηχητικά.

EGYPTIAN LOVER

BEN KLOCK

Σάββατο 28/5: a.metz, Adiel, Anetha, Always Late, Ben Klock, Cirkle, Colin Benders Live, Edward, Francesco Del Garda, I Hate Models, Jonn, KAS:ST, Massimiliano Pagliara, Mind Against, Orbital Live, Pantha du Prince Live A/V, Petre Inspirescu, Planetary Assault Systems Live, Street Outdoors Soundsystem, Tiga, Traumer.

26.5.22 – lifo

ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΕΧΝΗ

24 lifo – 26.5.22

PLÁSMATA: Κάνοντας μια νυχτερινή βόλτα στο Πεδίον του Άρεως ανάμεσα στα έργα της (θαυμάσιας) έκθεσης ψηφιακής τέχνης «Pl smata: Bodies, Dreams, and Data» που διοργανώνει η Στέγη έναν χρόνο μετά το «You and AI», συνειδητοποιείς πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος γύρω μας (ο φυσικός αλλά και το αόρατο τεχνοσύμπαν το οποίο μας έχει αφομοιώσει, χωρίς να μπορούμε να αντισταθούμε). Πόσο έχει αλλάξει η ανθρωπογεωγραφία του πάρκου, πόσο έχει αλλάξει το πάρκο, πόσο έχουν αλλάξει και τα ερεθίσματα και τα μέσα που χρησιμοποιεί κάποιος/-α για να κάνει τέχνη. Κυρίως, όμως, πόσο έχει αλλάξει η ίδια η τέχνη. Τα μεγάλου μεγέθους έργα που είναι τοποθετημένα σε σημεία του πάρκου και σε καλούν να τα ανακαλύψεις είναι πραγματικά ένας νέος κόσμος που ίσως κάποιος/-α να χρειάζεται γλωσσάρι για να τον αποκωδικοποιήσει, αλλά, από την άλλη, μπορεί να μη χρειάζεται και τίποτα, γιατί είναι τόσο δυνατά, που ακόμα κι αν δεν διαβάσεις τις πληροφορίες ή δεν σκανάρεις το QR code, είναι αδύνατο να σε αφήσουν ανεπηρέαστo/-η. Παράδειγμα αποτελεί το τεραστίων διαστάσεων «Quantum Memories» του Refik Anadol που σε υποδέχεται μπροστά στο άγαλμα του Κωνσταντίνου, ένα βίντεο με περισσότερες από διακόσια εκατομμύρια εικόνες ανοιχτής πρόσβασης με θέμα τη φύση που μεταβάλλεται συνεχώς. Ή το απίθανο «Χάπινες» του Dries Verhoeven, μια εγκατάσταση που είναι από τα highlights μιας έκθεσης που έχει κυρίως highlights! Ένα ρομπότ που μοιάζει με άνθρωπο –και έχει βρει στέγη σ’ ένα μικρό τσιμεντένιο κτίριο που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε φαρμακείο και δημόσια τουαλέτα– μας μιλά για φάρμακα, παυσίπονα και αντικαταθλιπτικά, χάπια που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να μεταβάλουμε τη συναισθηματική μας πραγματικότητα. Τα περισσότερα από τα είκοσι πέντε συνολικά διεθνή έργα που βρίσκονται διάσπαρτα σε σημεία του πάρκου, τα οποία παραμένουν ως επί το πλείστον άγνωστα στο ευρύ κοινό, είναι συναρπαστικά, συγκινητικά, επώδυνα αλλά και διασκεδαστικά, τόσο εντυπωσιακά που είναι αδύνατο να τα προσπεράσεις χωρίς να σταθείς να τα παρατηρήσεις, χωρίς να σε αγγίξουν και να σε προβληματίσουν. Από τον τεράστιο κόκκινο πλανήτη «DIVIDED: SpY» του «Αμερικανού Banksy», μια τεράστια, φωτεινή σφαίρα με έντονο κόκκινο χρώμα, χωρισμένη σε δύο μέρη που μεταμορφώνει τον χώρο γύρω της, και το «Another Moon» των Kimchi and Chips, μια εγκατάσταση από σαράντα φωτοβολταϊκά πάνελ και προβολείς λέιζερ που συλλέγουν ηλιακή ενέργεια κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη νύχτα δημιουργούν στον ουρανό ένα δεύτερο φεγγάρι, μέχρι το «We live in an ocean of air» της κολεκτίβας Marshmallow Laser Feast, που δημιουργεί ένα καθηλωτικό βίντεο με μια γιγαντιαία σεκόγια να στέκει αγέρωχη τη στιγμή που όλα τα συστατικά της ζωής ξεχύνονται γύρω της. Στο «VINE 2.0» το Alternative Limb Project κατασκευάζει ένα τεχνητό άκρο, ένα πλοκάμι-υβρίδιο χλωρίδας και πανίδας, ένα φορέσιμο έργο εμπνευσμένο από φυτά αυτού του πλανήτη, το οποίο μπορεί να κινείται απαλά και οργανικά καθώς λυγίζει. Η Μαρία Παπαδημητρίου παρουσιάζει το «Diamond of Otherness - Kaleidoscope of the motions of the soul», ένα τεράστιο πρισματικό διαμάντι, ένα κουβούκλιο καλυμμένο από καθρέφτες που αποτυπώνει και παραμορφώνει την πραγματικότητα γύρω του, καλώντας μας να

συναντήσουμε τον εαυτό σου ως κάποιος άλλος. Πολύ δυνατές στιγμές είναι τα τρία βίντεο που αποτελούν το «Bots» των Eva & Franco Mattes, που δείχνουν πώς θα ήταν η ζωή μας στο διαδίκτυο χωρίς το αόρατο εργατικό δυναμικό που «καθαρίζει» τις διαδικτυακές πλατφόρμες από υβριστικό, κακοποιητικό και βίαιο περιεχόμενο. Μια Ελληνίδα, μία Τουρκάλα και μία Αράβισσα αφηγούνται ιστορίες, ενώ προσποιούνται πως δίνουν οδηγίες μακιγιάζ, μια μέθοδος που συνηθίζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την αποφυγή της λογοκρισίας. Τα βίντεο του «Virtual Embalming» του Frederik Heyman, που θέτει το ερώτημα «Πώς θα θέλατε να μοιάζει το αιώνιο εικονικό σας σώμα;» είναι συγκλονιστικά. Μια τεχνολογία αιχμής, το 3D scanning, χρησιμοποιείται για την εικονική «ταρίχευση» της Isabelle Huppert, της Kim Peers και της Michèle Lamy που απαθανατίζονται μέσα στις υπέρτατες φαντασιώσεις τους, σε ένα ψηφιακό μνημείο. Το «SHOWstudio» προβάλλει δεκατέσσερις ταινίες από το αρχείο του φωτογράφου μόδας Nick Knight. Η εγκατάσταση «Breathing Pavilion» του Ekene Ijeoma προσκαλεί τους συμμετέχοντες να συγχρονίσουν την αναπνοή τους μέσα σε έναν κύκλο που ορίζουν φωτεινές, φουσκωτές στήλες οι οποίες πάλλονται στον ρυθμό της ανάσας του καλλιτέχνη. Το «Frank» της Cecilie Waagner Falkenstr m είναι μια διαδραστική τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης, στην οποία ένα προσαρμοσμένο λογισμικό δίνει απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις που του κάνεις. «Πάντα προτιμούσαμε τα πεδία από τα πάρκα. Εδώ, όμως, βρήκαμε και τα δύο», λέει η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, διευθύντρια Πολιτισμού Ιδρύματος Ωνάση, curatorial director της έκθεσης «Pl smata: Bodies, Dreams, and Data». «Γιατί, πώς να αντισταθείς στην ανάγκη της βόλτας, στην επιθυμία της ελαφρότητας, στην αναζήτηση της παρηγορητικής ομορφιάς; Μα, πάνω απ’ όλα, πώς να αντισταθείς στη συνεύρεση, στη συνύπαρξη, στη μαγεία του πλήθους; Γι’ αυτό αγαπάμε το Πεδίον του Άρεως. Γιατί εκεί καταλαβαίνεις τι σημαίνει πόλη, τι σημαίνει να είσαι ένας από τους πολλούς αγνώστους που βρέθηκαν εδώ, στην Αθήνα, απ’ όλα τα μέρη του κόσμου. Και όσο διαφορετικές κι αν είναι οι αφετηρίες μας, υπάρχουν οι κοινές ανάγκες και επιθυμίες που μας συνδέουν. Η βόλτα με τα παιδιά, η κουβέντα, το ανέφελο χάζι, το χέρι-χέρι και η αγκαλιά, η σκέψη που βρίσκει χώρο στο παγκάκι. Άνθρωποι όλοι, αλλιώτικοι και ωραίοι, πλάσματα. Κι έτσι φτάσαμε εδώ, στα Pl smata. Το πλάσμα, ούτε στερεό, ούτε υγρό μα ούτε και αέριο, αλλά η τέταρτη κατάσταση της ύλης που επιτρέπει τη δημιουργία ηλεκτρομαγνητικού πεδίου για να επιτυγχάνεται η σύνδεση. Το πλάσμα, έτσι όπως προκύπτει από το αίμα μας ως θεραπευτικό όπλο της σύγχρονης ιατρικής. Το πλάσμα ως υπέροχο δημιούργημα, πέρα από το φύλο, το μέγεθος, τη φυλή. Έχοντας όλα αυτά στο μυαλό μας, δημιουργήσαμε στο Πεδίον του Άρεως ένα ψηφιακό πεδίο όπου αναπνέουμε μαζί με την τέχνη. Γιατί η τέχνη έχει τη μαγική ιδιότητα να λειτουργεί καλύτερα εκεί όπου δεν κυκλοφορεί συνήθως. Και ο δημόσιος χώρος τής δίνει τη δυνατότητα να συνομιλήσει μ’ εμάς, τους πολλούς, τους ανυποψίαστους. Να μας αιφνιδιάσει, να μας εκπλήξει, να μας κάνει να σκεφτούμε αλλιώς, να μας απαλλάξει από βεβαιότητες, να μας απαλύνει φόβους, να μας παρηγορήσει».

Η έκθεση «Pl smata: Bodies, Dreams, and Data» στο Πεδίον του Άρεως θα διαρκέσει έως τις 10 Ιουλίου με ελεύθερη είσοδο. Η έκθεση είναι ανοιχτή όλη την ημέρα, αλλά για να απολαύσεις όλα τα έργα πρέπει να έχει νυχτώσει καλά.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Morehshin Allahyari, The Alternative Limb Project, Refik Anadol, Frederik Heyman, Ekene Ijeoma, Keiken x Clifford Sage, Kimchi and Chips, Nick Knight (SHOWStudio), LaTurbo Avedon, Marshmallow Laser Feast, Eva & Franco Mattes, Christian Mio Locklair, Matthew Niederhauser, Elie Zananiri, John Fitzgerald, NOWNESS, Tony Oursler, Μαρία Παπαδημητρίου, Εύα Παπαμαργαρίτη, Annie Saunders, Andrew Schneider, Emma O’Halloran, OpenEndedGroup, SpY, SUPERFLEX, Dries Verhoeven, Cecilie Waagner Falkenstrøm, Saya Woolfalk, Liam Young

Συντελεστές: Curatorial Direction: Αφροδίτη Παναγιωτάκου Επιμέλεια: Ειρήνη Μιρένα Παπαδημητρίου, FutureEverything Εκτελεστική διεύθυνση, επιστημονικός σύμβουλος: Πρόδρομος Τσιαβός

BODIES, DREAMS, AND DATA

Η ΣΤΈΓΗ ΠΑΡΟΥΣΙΆΖΕΙ ΜΙΑ ΈΚΘΕΣΗ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ ΨΗΦΙΑΚΆ ΈΡΓΑ ΣΤΟ ΠΕΔΊΟΝ ΤΟΥ ΆΡΕΩΣ, ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΆ ΤΟ ΣΏΜΑ, ΤΟ ΔΙΚΌ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΆΛΛΟ: ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΌ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΌ, ΤΟ ΑΝΘΡΏΠΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗ ΑΝΘΡΏΠΙΝΟ, ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΆ ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΌ. ΑΠΌ ΤΟΝ M. HULOT

Plásmata: REFIK ANADOL_QUANTUM MEMORIES - PROBABILITY © PINELOPI GERASIMOU 26.5.22 – lifo

BINIETA ΤΕΧΝΗ ΨΗΦΙΑΚΗ Plásmata: MARIA PAPADIMITRIOU_DIAMOND OF OTHERNESS - KALEIDOSCOPE OF THE MOTIONS OF THE SOUL © STELIOS TZETZIAS

Plásmata: MATTHEW NIEDERHAUSER, ELIE ZANANIRI, JOHN FITZGERALD_POLYMORPHIC © STELIOS TZETZIAS

26 lifo – 26.5.22

Plásmata: THE ALTERNATIVE LIMB PROJECT_VINE 2.0 © STELIOS TZETZIAS

Plásmata: MOREHSHIN ALLAHYARI_‫تعلط هام‬، MOON-FACED © STELIOS TZETZIAS

26.5.22 – lifo

με ρωτάνε καθημερινά από πού είμαι. Και στην Ινδονησία, που είναι ένας παράδεισος και έχω μεγάλη οικογένεια, με ρωτούν το ίδιο. Από τα μέρη που έχω ζήσει, η Νέα Υόρκη έγινε σπίτι μου κατευθείαν, είναι το μόνο μέρος όπου δεν σε ρωτάνε από πού είσαι, νιώθεις ελεύθερος.

q Όταν μεγάλωνα, οι ξένοι στην Αθήνα ήταν λιγότεροι. Ως μισή Ασιάτισσα αισθανόμουν ξένη, στον δρόμο τα πράγματα ήταν λίγο δύσκολα, παρόλο που το περιβάλλον μου μού έδινε πολλή αγάπη και προστασία. Ο ρατσισμός δεν ήταν σκληρός, αλλά υπήρχε κάτι στην ατμόσφαιρα, και από την εμπειρία μου θα σου πω ότι δεν έχει καμία σημασία σε ποια κοινωνική τάξη ανήκεις. Ο ρατσισμός, για παράδειγμα, υπάρχει και στο ακριβό ιδιωτικό και στο δημόσιο σχολείο και στις παρέες. Είναι μια στάση, μια συμπεριφορά. Ωστόσο έκανα πάρα πολλούς φίλους – έκανα φίλους όπου κι αν έζησα. Νομίζω ότι στα ζητήματα αποδοχής του ξένου η Ελλάδα έχει κάνει πολλά βήματα, είμαστε καλύτερα, αλλά θέλει ακόμα πολλή δουλειά.

q Τραυλίζω από μωρό, από τριών ετών, είναι κάτι νευρολογικό. Όταν ήμουν μικρή, που το τραύλισμα ήταν και πιο έντονο, υπήρχαν στιγμές που δυσκολευόμουν. Αισθανόμουν λίγο μειονεκτικά που δεν μπορούσα να πω αυτά που ήθελα. Άρχισα, λοιπόν, να γράφω ιστορίες σε τετράδια, δουλεύοντας τη φαντασία μου –αυτή χρησιμοποιώ και τώρα–, έκανα πολύ χορό και έτσι έβρισκα πολλούς τρόπους, δικούς μου, να εκφράζομαι. Αργότερα, με τη φωτογραφία, ανακάλυψα άλλη μια προέκταση της δημιουργικής μου πλευράς και έκφρασης.

q Στους ανθρώπους που συμβαίνει αυτό θα ήθελα να πω να είναι δυνατοί και να μην κάνουν πίσω, να έχουν πείσμα. Είναι κάποια παιδιά που έχω γνωρίσει στη λογοθεραπεία αλλά και άλλος κόσμος που εξαιτίας του τραυλισμού δεν έχουν ακολουθήσει τα όνειρά τους, δεν βγαίνουν έξω, δεν κοινωνικοποιούνται, έτσι όμως αλλάζει η ζωή τους και όχι προς το καλύτερο. Πιστεύω ότι δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα τελικά και αν προσπαθήσεις να κάνεις ασκήσεις και θεραπεία, όλα βελτιώνονται. Εμένα αυτό ακριβώς μού άλλαξε τη ζωή, μου έδωσε πολλά θετικά, με έκανε δημιουργική και με έμαθε να εκφράζομαι με πολλά άλλα εργαλεία εκτός από την ομιλία. Δεν έχει εμποδίσει την προσωπική μου ζωή, είναι μέρος της, όπως και της ταυτότητάς μου.

q Ο παππούς μου Ανδρέας Βουρλούμης ήταν ζωγράφος της Αθήνας. Αγαπούσε πολύ την Αθήνα και έκανε σκίτσα διαρκώς, όπως ανέπνεε. Είχε ένα στούντιο στο Παγκράτι και περπατώντας μέχρι το σπίτι του στην οδό Τσακάλωφ ζωγράφιζε σε ένα μπλοκάκι. Όταν πέθανε, βρήκαμε χιλιάδες τέτοια σχέδια με την Αθήνα και τους ανθρώπους της. Ήμασταν συνέχεια μαζί όταν ήμουν μικρή, με ενθάρρυνε, ήταν ευγενικός και αυτό θέλω να του το ανταποδώσω με τον τρόπο μου, με το πρότζεκτ που κάνω τώρα στο ΕΜΣΤ. Επίσης, θα ήθελα μια καινούργια γενιά και ένα άλλο κοινό να γνωρίσει τη δουλειά του.

q Έτσι άρχισα να παίρνω ένα σχέδιό του που μου άρεσε, να κάνω κι εγώ περιπάτους, όπως εκείνος, και να φωτογραφίζω θέματα που νομίζω θα του άρεσαν. Έβλεπα σε ποιον πίνακα ταίριαζε η φωτογραφία μου και πολλές φορές ήξερα ποιος ακριβώς ήταν από το αρχείο του.

q Στην αρχή έκανα μια φωτογραφία πιο «ταιριαστή», αλλά στη συνέχεια απελευθερώθηκα και δημιουργήθηκε και κάτι πιο αφηρημένο. Κάποια ζεύγη έχουν κοινό χρώμα ή μορφή, αλλά πιο πολύ αυτό που ενδιαφέρει είναι το αίσθημα που θέλω να αποδώσω, η καθημερινότητα· ο παππούς μου ήθελε, αποδίδοντας την καθημερινότητα, να αποδώσει το συναίσθημα των ανθρώπων. Αυτοί οι διάλογοι που θα παρουσιάσω αποτελούνται από τριάντα τρία ζεύγη φωτογραφιών και ζωγραφικών έργων και έχουν τον τίτλο «Στον ίδιο χώρο». Όπως ο παππούς μου έκανε σκίτσα, εγώ τράβηξα τις φωτογραφίες με το κινητό· είναι ο τρόπος να σκιτσάρεις σήμερα και μπορεί τα μέσα να διαφέρουν, αλλά ο σκοπός είναι κοινός. Είναι σαν να δημιουργώ μια γέφυρα μεταξύ της μεταπολεμικής Αθήνας, όπως την κατέγραψε ο παππούς μου με γρήγορα σχέδια, και της πόλης, όπως είναι σήμερα, με στοιχεία αλλαγμένα και διαχρονικά, από την αρχιτεκτονική και το τοπίο ως τη ζωή των κατοίκων της. Αυτό το πρότζεκτ το ξεκίνησα το 2014, όταν το περιοδικό «New Υorker» μού ζήτησε να αναλάβω τον λογαριασμό τους στο Instagram. Σου έδιναν το κείμενο κι εσύ ανέβαζες ό,τι ήθελες, τη φωτογραφία σου. Μετά σταμάτησα, ξεκίνησα ξανά και η ιδέα εξελίχθηκε.

Φωτογράφος. Γεννήθηκε στο Ψυχικό, κατοικεί στη Νεάπολη. Πιστεύει ότι η Αθήνα είναι η πιο όμορφη πόλη στον κόσμο.

ΕΙΡΉΝΗ ΒΟΥΡΛΟΎΜΗ

q Γεννήθηκα το 1979 στην Αθήνα. Ο πατέρας μου είναι Έλληνας και η μητέρα μου από την Ινδονησία. Μέχρι σήμερα

q Τον τίτλο τον εμπνεύστηκα από το ποίημα του Καβάφη «Στον ίδιο χώρο». Χαρακτηρίζει την προσέγγιση του παππού μου, τελικά και τη δική μου: ένας αέναος περιπατητής και παρατηρητής της πόλης που την αισθάνεται αποτυπώνοντάς τη σε ένα μπλοκάκι ή μια φωτογραφία. Πάντα μου αρέσει να λέω αυτό το σύντομο ποίημα, που είναι για μένα μια σύνοψη του πώς βλέπω τα πράγματα γύρω μου, και με συγκλονίζει το ότι ένας άλλος παρατηρητής, ένας μέγιστος ποιητής, αντιλαμβάνεται την πόλη με αυτόν τον τρόπο.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

q Εδώ στην Ελλάδα πήγα σε αγγλικό σχολείο και όταν έφυγα για τη Νέα Υόρκη να σπουδάσω Κοινωνιολογία ο πα-

28 lifo – 26.5.22

τέρας μου μού έδωσε την παλιά του κάμερα. Μου άρεσε πολύ να περπατάω στην πόλη και να τραβάω φωτογραφίες. Είχα γνωρίσει έναν κύριο που ήταν ποιητής. Ήταν τυφλός, αλλά είχε ένα στούντιο, όπου πήγαιναν φοιτητές και καλλιτέχνες, και στο σαλόνι του είχε μια μικρή γκαλερί. Μου είπε ότι δεν μπορούσε να δει τα έργα μου, αλλά του είχαν πει οι άλλοι ότι φωτογράφιζα καλά και μου πρότεινε να κάνω μια έκθεση, την πρώτη μου.

q Ενώ σπούδαζα Κοινωνιολογία μπορούσα να κάνω και ένα δεύτερο πτυχίο, έτσι άρχισα να κάνω φωτογραφία στο Parsons School of Design. Δεν ήμουν σίγουρη, όμως, αν ήθελα να γίνω φωτογράφος και έκανα μεταπτυχιακό στο Κολούμπια στη δημοσιογραφία. Όταν τελείωσα, έκανα ένα σεμινάριο φωτορεπορτάζ στο Μεξικό και το αγάπησα τόσο πολύ, που έμεινα. Τότε αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω φωτορεπόρτερ, ιδιότητα που συνδυάζει και τα δύο, και τη φωτογραφία και τη δημοσιογραφία. Έχω συνεργαστεί με μεγάλα μέσα, όπως οι «New York Times», η «Guardian», η «Wall Street Journal» και οι «Financial Times», κυρίως για θέματα που σχετίζονται με την προσφυγική κρίση αλλά και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Πιο πριν είχα ξεκινήσει να δουλεύω σε μικρές εφημερίδες στο Κουίνς και στο Μπρούκλιν και εκεί κατάλαβα τι ήθελα να κάνω και τι όχι.

q Από τα φωτορεπορτάζ που θυμάμαι είναι η κάλυψη της υπόθεσης του Μπέρνι Μάντοφ, ενός απατεώνα και εμπνευστή της πιο κερδοφόρας «πυραμίδας» στην ιστορία. Υπήρξε πρόεδρος του χρηματιστηρίου Nasdaq και έφαγε τα χρήματα των επενδυτών προκαλώντας τεράστιο σκάνδαλο. Ακόμα και σήμερα θεωρείται από τους πλουσιότερους εγκληματίες. Έπρεπε, λοιπόν, να είμαι έξω από το σπίτι του τα ξημερώματα, από τις 5 το πρωί, περιμένοντας να βγει για να πάει στο δικαστήριο, και ήταν χάλια γιατί δεν μου άρεσε καθόλου που έπρεπε να πηγαίνω και να στήνομαι σαν κοράκι. Από τα καλά της δουλειάς που θυμάμαι στην Αμερική ήταν τα θέματα που έκανα όταν ξεκίνησα στο τμήμα «Metro» των ΝΥΤ και είχα πολλές αναθέσεις στην πόλη. Ήταν πολύ πλούσια θέματα, όπως αυτό με τους μουσικούς στο μετρό, που μου άρεσε πολύ. Σήμερα τα σκέφτομαι και νομίζω ότι συνέβησαν σε μια προηγούμενη ζωή.

q Επέστρεψα στην Ελλάδα το 2011, για να δουλέψω ως ξένη ανταποκρίτρια. Αρχικά κάλυπτα την οικονομική κρίση για λογαριασμό των μέσων στα οποία εργαζόμουν. Μετά ήρθε το προσφυγικό και δεν ξανάφυγα.

απο τhν αργυρώ μποζώνη φωτογραφιeσ: παρισ ταβιτιαν

παναγια η γοργονα Στη Λέσβο πηγαινοερχόμουν μέχρι το 2019, έτσι αποφάσισα να κάνω κάτι προσωπικό, μια σειρά φωτογραφική βασισμένη στο βιβλίο του Στρατή Μυριβήλη Η Παναγιά η Γοργόνα. Μάλιστα έδωσα στο πρότζεκτ τον ίδιο τίτλο, γιατί το βιβλίο μιλάει για μια άλλη προσφυγιά, των Ελλήνων της Μικρασίας που φτάνουν σε ένα ακρογιάλι, σε ένα ψαροχώρι της ελεύθερης πατρίδας, ξεριζωμένοι και με όνειρο να κάνουν ρίζες στα πατρογονικά χώματα.

26.5.22 – lifo

Ειρήνη Βουρλούμη, «Στον ίδιο χώρο». Ένας φωτογραφικός διάλογος με τον ζωγράφο Ανδρέα Βουρλούμη. Επιμέλεια: Σταμάτης Σχιζάκης Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή) 17/6-30/10

q Ήταν χάλια η Αθήνα, σκοτεινή, βρόμικη. Άρχισα να δουλεύω για τους ΝΥΤ, στέλνοντας φωτογραφίες που αποτύπωναν την κρίση. Είχαν δυο-τρεις ανταποκριτές που πηγαινοέρχονταν και κάναμε μαζί όλα τα θέματα, από πολιτικούς μέχρι οικογένειες που είχαν θέματα σοβαρά, ανθρώπους που είχαν χάσει τα χρήματά τους και είχαν καταστραφεί οι δουλειές τους. Οι ΝΥΤ έκαναν πολλά θέματα για την Ελλάδα. Φυσικά, υπήρχαν και πολλά breaking news, και τότε και στα επόμενα χρόνια, π.χ. με όλα αυτά που έγιναν με το δημοψήφισμα το 2015.

q Τότε πήρα την απόφαση να μείνω εδώ και γιατί με αυτή την κατάσταση το φωτορεπορτάζ έχει πολλή δουλειά, πολλή και ενδιαφέρουσα εικόνα. Η οικονομική κρίση είναι κάτι πολύ δύσκολο να το δείξεις, ειδικά στο εξωτερικό. Ήμουνα κάθε μέρα στο Σύνταγμα, κάθε μέρα γινόταν διαδήλωση. Είχα φτάσει στο σημείο να ξέρω και πότε θα πέσει η πρώτη πέτρα, σε ποια γωνία και τι θα επακολουθήσει. Ήταν κάτι πολύ παράξενο, σαν ένα σόου, που ήταν και πολύ κουραστικό.

q Αυτό το κομμάτι της δουλειάς με επηρέαζε πρώτα απ’ όλα γιατί ήμουν Ελληνίδα και με πονούσε αυτό που συνέβαινε στον διπλανό μου, στη χώρα μου – ίσως σε άλλους ξένους ανταποκριτές να φαινόταν και λίγο εξωτικό. Ευτυχώς, οι ΝΥΤ ήταν καλοί στον τρόπο που κάλυπταν το θέμα και πιο αντικειμενικοί, είχαν κόσμο για να διασταυρώνουν κάθε είδηση.

q Τότε αποφάσισα να κάνω το «In Waiting», στην ουσία μια εξέταση της Αθήνας και του ρόλου της ως φυσικού σκηνικού της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Οι φωτογραφίσεις έγιναν κυρίως στους εσωτερικούς χώρους κυβερνητικών κτιρίων, ιδρυμάτων και σχολείων, σε οικείους μικρόκοσμους όπου υπήρχε μια κιτς αισθητική αλλά και μια σουρεαλιστική ατμόσφαιρα, και αποτελούσαν τη δημόσια σκηνή της αναγκαστικής επαναδιαπραγμάτευσης της ελληνικής ταυτότητας.

q Αυτό το πρότζεκτ το έκανα στον ελεύθερο χρόνο μου, σε φιλμ, γιατί η οικονομική κρίση έχει τόση ένταση και ταχύτητα, που ως φωτορεπόρτερ «βαράγαμε» διαρκώς σε ψηφιακό, δουλεύαμε ακατάπαυστα. Ήταν πολύ σκληρό να πηγαίνεις να φωτογραφίζεις τον κόσμο στις ουρές, στα ΑΤΜ, στις πέντε τα ξημερώματα, γιατί κι εγώ ήμουν μία από αυτούς που έπαιρναν χρήματα από το μηχάνημα. Αυτή η δουλειά μου, το ότι έμπαινα και φωτογράφιζα χώρους γυμνούς, με λιτή αισθητική, που μπορεί να μην τους παρατηρούμε ή να φαίνονται ασήμαντοι, με ηρέμησε. Έχεις μόνο δώδεκα καρέ και πρέπει να σκεφτείς, να κατεβάσεις τους τόνους και να δεις τις αποχρώσεις του θέματος, τους χώρους αυτούς να υπάρχουν σε αναμονή του μέλλοντός μας.

q Μετά άρχισε το προσφυγικό, έτσι πήγα στη Λέσβο, για πρώτη φορά με τη «Wall Street Journal», και μετά άρχισα να πηγαίνω μόνη μου. Έμεινα πολύ καιρό στη Σκάλα και σήμερα λέω με υπερηφάνεια ότι έχω μια οικογένεια εκεί, φίλους, έκανα άλλη μια ρίζα. Η Σκάλα είναι το πιο όμορφο χωριό που έχω δει στη ζωή μου, σαν καρτ ποστάλ, ένα μέρος υπέροχο. Αυτό που συνέβη ήταν τρομερά δύσκολο για τους κατοίκους, υπήρχαν μέρες που έφταναν και δύο χιλιάδες άνθρωποι με τις βάρκες.

ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ Ειρήνη Βουρλούμη

ΙNFO

q Πολλοί με ρωτάνε πώς έχω βγάλει πέρα ψυχικά αυτή την κατάσταση. Είναι δύσκολο, αλλά όταν είσαι εκεί, σε αυτές τις συνθήκες, είσαι ευγνώμων που είσαι καλά, που δεν υποφέρεις όπως εκείνοι. Όταν ήμουν στη Λέσβο είχα πάρει πολλές αναθέσεις. Με το που έφταναν τα πλοία όλοι οι φωτογράφοι πέφταμε επάνω τους και κάποια στιγμή δεν το άντεξα, το σταμάτησα αυτό. Είχα ένα αυτοκίνητο και έπαιρνα τις εγκύους και τα παιδάκια και τους πήγαινα στο πρώτο camp. Προσπαθούσα να βοηθήσω, όπως έκαναν και πολλοί εθελοντές και όλοι οι φωτογράφοι που ήμασταν εκεί. Όταν είχε φουρτούνα, μπαίναμε στη θάλασσα να βγάλουμε τους ανθρώπους, όπως και οι ντόπιοι, που ήταν οι πρώτοι που βοηθούσαν. Έβγαζαν τα ρούχα τους και τα έδιναν, έδιναν τροφή – αυτά συνέβαιναν τους πρώτους τέσσερις μήνες, που η κυβέρνηση δεν υπήρχε πουθενά.

q Αφότου κυκλοφόρησε η φωτογραφία του νεκρού παιδιού στην παραλία και το είδε όλος ο κόσμος, ήρθαν σιγά σιγά οι ξένοι, πολλές ΜΚΟ να βοηθήσουν αλλά και άλλες που ήταν τρομερά αναξιόπιστες, ζήσαμε τρελά σκηνικά, ήταν όλοι παγιδευμένοι σε μια κατάσταση. Εκεί συνέβη και κάτι συμβολικό, για μένα τουλάχιστον: ο πρώτος πρόσφυγας που συνάντησα ήταν ένας φωτογράφος από τη Συρία.

q Η Μόρια, το 2015, είναι από το πιο δύσκολα φωτορεπορτάζ που έχω κάνει, δεν πίστευα ότι μπορούσε να είναι τόσο χάλια. Θυμάμαι, έβρεχε δύο μέρες συνεχώς και τα παιδιά ήταν στη βροχή, σε σοκ, απλώς στέκονταν εκεί και έκλαιγαν. Το τρελό με τη Μόρια είναι ότι αντί η κατάσταση να γίνεται καλύτερη, χειροτέρευε. Εκεί κατάλαβα ότι κανένας δεν νοιάζεται αν ο κόσμος είναι καλά, σκεφτόμουν ότι ήθελαν να είναι χάλια για να μην ενθαρρύνονται οι επόμενοι να πάνε εκεί. Είχαν δυο γιατρούς από το UNCR για δύο χιλιάδες ανθρώπους, δεν είχαν αρκετό φαγητό, δεν είχαν τουαλέτες, υπήρχε σεξουαλική βία, ήταν ένας εφιάλτης. Έχω πάει σε πολλά άλλα στρατόπεδα, αλλά η Μόρια ήταν το χειρότερο.

q Στη Λέσβο πηγαινοερχόμουν μέχρι το 2019, έτσι αποφάσισα να κάνω κάτι προσωπικό, μια σειρά φωτογραφική βασισμένη στο βιβλίο του Στρατή Μυριβήλη Η Παναγιά η Γοργόνα. Μάλιστα έδωσα στο πρότζεκτ τον ίδιο τίτλο, γιατί το βιβλίο μιλάει για μια άλλη προσφυγιά, των Ελλήνων της Μικρασίας που φτάνουν σε ένα ακρογιάλι, σε ένα ψαροχώρι της ελεύθερης πατρίδας, ξεριζωμένοι και με όνειρο να κάνουν ρίζες στα πατρογονικά χώματα. Ήθελα να πω μια ιστορία γι’ αυτόν τον πληθυσμό του χωριού που προέρχεται απευθείας από πρόσφυγες της ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που έγινε πριν από έναν αιώνα. Με το προσφυγικό, οι άνθρωποι αυτοί είδαν όχι μόνο τη ζωή τους να διαταράσσεται αλλά αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν τις αναμνήσεις των δικών τους οικογενειακών ιστοριών. Ξεκίνησα το έργο που στυλιστικά καθοδηγείται από τη μαγική ρεαλιστική αφήγηση του κειμένου, ενώ εξετάζει την επανάληψη της μαζικής μεταβατικής κίνησης σε αυτή την ακτογραμμή και τον ρόλο που παίζει η κοινωνική μνήμη στη μονιμότητα του τοπίου, αμφισβητώντας το ότι τα φυσικά περιβάλλοντα μπορεί να αποτελούν συνεχή στάδια σε διαφορετικές καταστάσεις μετατόπισης.

q Λίγο πριν από την πανδημία είχα ξεκινήσει την πρώτη μου ταινία, ένα υβριδικό ντοκιμαντέρ με-

Πολλοί με ρωτάνε πώς έχω βγάλει πέρα ψυχικά αυτή την κατάσταση. Είναι δύσκολο, αλλά όταν είσαι εκεί, σε αυτές τις συνθήκες, είσαι ευγνώμων που είσαι καλά, που δεν υποφέρεις όπως εκείνοι.

γάλου μήκους, ένα πορτρέτο της Αθήνας μέσα από τα μάτια ενός οδηγού ταξί, του μεγαλύτερου σε ηλικία στην Αθήνα, που πάει κάθε μέρα στον Παρθενώνα και ακούει την κουκουβάγια, που είναι κι αυτή ένας χαρακτήρας ο οποίος συμβολίζει και την Αθήνα. Έχουμε κάνει αρκετά γυρίσματα, ένα μέρος τους έγινε και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Πρόκειται για μια ταινία περίπλοκη, με τρεις χαρακτήρες, για τη δημιουργία της οποίας ήθελα να πάρω τον χώρο και τον χρόνο μου. Θα έχει τίτλο Τα μυστικά της κουκουβάγιας. Είμαστε ακόμα στη φάση της παραγωγής, θα είναι έτοιμη το 2023. Ο δεύτερος ταξιτζής είναι τραγουδιστής και ο τρίτος ηθοποιός από την Αφρική.

q Η Αθήνα είναι μια πόλη που αγαπάω, περπατάω πολύ, φωτογραφίζω, για μένα είναι η καλύτερη στον κόσμο, έχει μυαλό, έχει πνεύμα, έχει καρδιά, είναι ακόμα βρόμικη, αλλά αυτά μου αρέσουν· ο κόσμος της έχει ταμπεραμέντο, είναι δυναμικός. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι αλλάζει πολύ γρήγορα, υιοθετούμε μια χιπστεροαισθητική και σε καφέ και μπαρ, με αποτέλεσμα να χάνουμε τα δικά μας καφενεία και τους φούρνους, τα μαγαζάκια μας. Αυτό με ενοχλεί πολύ, όπως και το ότι με την οικονομική κρίση πουλήσαμε τα πάντα ως χώρα, ακόμα και τα σπίτια μας. Και με ανησυχεί πολύ το ότι οι μόνοι που μπορούν να νοικιάσουν ή να αγοράσουν σπίτι στο κέντρο θα είναι οι επενδυτές. Εμένα, που μένω στη Νεάπολη, μόνο το κουδούνι δεν μου έχουν χτυπήσει για να με ρωτήσουν αν πουλάω το σπίτι μου. Αλλά είναι η πόλη μου και εδώ θέλω να ζω.

30 lifo – 26.5.22

729

ΣΙΝΕΜΑ Οι νέες ταινίες της εβδομάδας

ΒΙΒΛΙΟ Η σπουδαιότητα του «Εφήβου» του Ντοστογιέφσκι

ΜΟΥΣΙΚΗ Sam Ryder

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Επιστημολογίες του Ήλιου Πώς μπορεί να ερμηνευτεί μια συνάντηση κάτω από ένα τόσο παράδοξο και συνάμα τόσο οικείο τίτλο; Τι μπορεί να συμβαίνει σε μια έκθεση όπου επικρατεί ο ήλιος ως κινητήρια δύναμη και μαζί ως ένας υπαρξιακός τόπος; Είναι άραγε η φυσική συνθήκη του φωτός το σημείο εκκίνησης για τις/τους καλλιτέχνιδες/-ες που συμπαρουσιάζουν τη δουλειά τους στον κοινό χώρο της αίθουσας Ρεβέκκα Καμχή ή είναι, ίσως, ο βαθμός εγγύτητας των περιοχών στις οποίες συνελήφθησαν και δημιουργήθηκαν τα έργα τους; Η ομαδική έκθεση σε επιμέλεια της Μαρίνας Φωκίδη περιλαμβάνει έργα της Ζόε Πολ, υφαντά πάνω σε σχάρες από παλιά ψυγεία, πορτρέτα ζώων του Ιάσονα Καμπάνη παρμένα από ελληνικά μωσαϊκά και ζωφόρους, ζωόμορφα κεραμικά, γλυπτά και βάζα της Γιούγκοεξπορτ, γλυπτές μάσκες του Πάνου Προφήτη που θυμίζουν την εικονογραφία των αρχαίων ελληνικών αμφορέων και αφηρημένες κατασκευές της Ελένης Κοτσώνη, φτιαγμένες από κομμάτια εικόνων, αναδημιουργώντας μια αφήγηση που υπάρχει στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Αίθουσα τέχνης Ρεβέκκα Καμχή, Λεωνίδου 9, Μεταξουργείο, έως 9/9

ιάσονας καμπάνης, δίας, 2022, ακρυλικό σε μουσαμά, επιστημολογίες του ήλιου, ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και τησ γκαλερί ρεβεκκα καμχή.

26.5.22 – lifo

the week

5 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Ατομική έκθεση της Berta Fischer στην γκαλερί Bernier/Eliades

Η Bernier/Eliades φιλοξενεί μέχρι και τις 15 Ιουνίου τα ιδιαίτερα γλυπτά της Berta Fischer. Η Γερμανίδα καλλιτέχνις από το Βέλγιο έχει παρουσιάσει ήδη τα έργα της σε εκθέσεις στη Γερμανία, στη Δανία και στη Νέα Υόρκη. Τα γλυπτά της είναι φτιαγμένα από ακρυλικό γυαλί, συχνά στολίζονται με σχοινιά και κλωστές και μοιάζουν σχεδόν ρευστά, ενώ οι νέον λεπτομέρειές τους τούς προσδίδουν μοντέρνο χαρακτήρα. 18/5-15/7, Bernier/Eliades Γκαλερί, Επταχάλκου 11

STOEP TH S PR ES

ΜΟΥΣΙΚΗ 26 maϊoy 1 i o y n ιου 20 22

1 ΜΟΥΣΙΚΗ Imany στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών Στη νέα της παράσταση με τίτλο «Vodoo Cello» η καταξιωμένη Imany παρουσιάζει μια σειρά από σπουδαία τραγούδια της ποπ μουσικής καλλιτεχνών όπως οι Nina Simone, Radiohead, Cat Stevens, Donna Summer, Madonna, Ed Sheeran, Bob Marley κ.ά., με έναν εντελώς νέο τρόπο, μόνο με έγχορδα και φωνή, καταργώντας σύνορα και αντιλήψεις.

διαχρονικότητα του έργου τους, να κρατήσουν συντροφιά, να παρηγορήσουν, να εμπνεύσουν και να συνεχίσουν το δικό τους καλλιτεχνικό ταξίδι. 28/5, Θέατρο Πέτρας, Ίλιον-Πετρούπολη, είσοδος: 20 ευρώ

4 ΦΕΣΤΙΒΑΛ Athens Digital Arts Festival

27/5, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, είσοδος: 1370 ευρώ

2 ΜΟΥΣΙΚΗ Ο Nick Waterhouse στο Piraeus Club Academy Ο Nick Waterhouse ανταποδίδει την αγάπη του ελληνικού κοινού, προσθέτοντας μια special εμφάνιση την Παρασκευή 27 Μαΐου στο Piraeus Club Academy. Με το καινούργιο του άλμπουμ «Promenade Blue» χτίζει ατμοσφαιρικά μουσικά τοπία γεμάτα μπλουζ, τζαζ, R&B και rock’n’roll ρυθμούς και υπόσχεται να μεταφέρει το κοινό του στα ’50s και στα ’60s. 27/5, Piraeus Club Academy, Πειραιώς 117, είσοδος: 30-40 ευρώ

απο τισ naσια κανδηλωρουρεντζεποπουλου & μαρκελλα μιχαηλ

32 lifo – 26.5.22

3 ΜΟΥΣΙΚΗ Πυξ Λαξ «Καλοκαίρι 2022» στο θέατρο Πέτρας Με μια μοναδική συναυλία το Σάββατο 28 Μαΐου στο θέατρο Πέτρας οι Πυξ Λαξ επιστρέφουν με νέα τραγούδια, όχι μόνο για να κερδίσουν ξανά τις καρδιές των θαυμαστών τους αλλά και για να αποδείξουν τη

Το 18ο Athens Digital Arts Festival έρχεται στην πλατεία Κοτζιά από τις 26/5 μέχρι τις 29/5. Η φετινή θεματική του είναι η ρετροφουτουριστική αισθητική και εμπνευστές του συγκεκριμένου πρότζεκτ ο Ηλίας Χατζηχριστοδούλου, ιδρυτής του φεστιβάλ, και η Έλλη-Άννα Περιστεράκη, που έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση. Στο πλαίσιο του What’s Up Music Doubles θα συναντηθούν στη σκηνή του ADAF Stage καλλιτέχνες από διαφορετικά ρεύματα, είδη μουσικής και χρονικές περιόδους. Την Πέμπτη 26/5 τη σκηνή μοιράζονται οι Μαρίνα Σάττι x Jeph Vanger και οι Καίτη Γαρμπή x Someone Who Isn’t Me. Την Παρασκευή 27/5 οι IOTA PHI x VASSILINA, το Σάββατο 28/5 οι Pan Pan x Καλλιόπη Μητροπούλου και οι Λένα Πλάτωνος x Die Arkitekt. Την Κυριακή 29/5 το φεστιβάλ κλείνουν οι Νίκος Τουλιάτος x Στέλιος Γιαννουλάκης και οι DJ Rico x Κάτια Πάσχου. 26-29/5, πλατεία Κοτζιά, είσοδος ελεύθερη

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Μουσείο Μπενάκη Η ΚΟΑ, μέσα από τις παρτιτούρες των Μότσαρτ, Σούμαν, Πουλένκ και Λουτασλάφσκι, οδηγεί το κοινό από την ανυπαρξία και τη σιωπή, τη σύλληψη, την έμπνευση και τη σύγκρουση μέχρι τη γονιμοποίηση και την τελική καλλιτεχνική δημιουργία. Σε αυτή την αναζήτηση θα συμβάλουν η Ελένη Νταφέκα στο πιάνο και ο Λαέρτης Κοκολάνης στο βιολί. Πριν από τη συναυλία της ΚΟΑ θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση στην ισλαμική συλλογή του μουσείου από την επιμελήτρια Μίνα Μωραΐτου.

6 ΜΟΥΣΙΚΗ All-day DJ sets στο ξέφωτο του ΚΠΙΣΝ Αυτό το Σαββατοκύριακο το ξέφωτο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος υποδέχεται το Generations Family Festival 2022 που συστήνει τη νέα γενιά στις μουσικές τάσεις της προηγούμενης. Το μουσικό line-up ξεκινά από τις έντεκα το πρωί με τα μεγάλα ονόματα, με τους Βρετανούς DJs Andy Smith, Dan Donovan και Queen Bee να εμφανίζονται μετά τη δύση του ηλίου. Επιπλέον, DJs της freestyle ελληνικής σκηνής, όπως οι Blend Mishkin, Anna Mystic, Junior SP., Palov, Kill Emil, BNC, Dimitris Lilis και George Garavellos, έρχονται για ένα ρυθμικό line-up με χιπ χοπ, dub/reggae ως breaks και χορευτική electronica. 28-29/5, Ξέφωτο, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, είσοδος ελεύθερη

7 ΜΟΥΣΙΚΗ Το «Para Siempre» του 12ου Πίθηκου στο ANODOS live stage Ένας από τους πιο παραγωγικούς και πρωτοπόρους καλλιτέχνες του ελληνικού χιπ-χοπ, ειλικρινής εκφραστής των ανησυχιών μιας γενιάς που ακόμα παλεύει ώστε να μη χαρακτηριστεί «χαμένη» και μιας άλλης, νεότερης, που δυσκολεύεται να δει το μέλλον της.

30/5, Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, Αγ. Ασωμάτων 22 & Διπύλου 12, είσοδος: 9 ευρώ

Ο νέος, έκτος κατά σειρά δίσκος του με τίτλο «Para Siempre» είναι αφιερωμένος στη μνήμη δύο πολύ κοντινών του φίλων που έφυγαν μέσα στο 2020, του Pyroh και του Delou. Μαζί του στη σκηνή ο DJ Waif στα πικάπ, η Πελίνα, οι τρομπετίστες Captain P, ο Αχιλλέας, ο Κώστας από τους Bad Movies στα τύμπανα, καθώς και αρκετοί καλεσμένοι, παλιοί και νέοι συνεργάτες. 27/5, ANODOS live stage, Πειραιώς 183, είσοδος: 12 ευρώ

ΣΙΝΕΜΑ «Color Wheel» των Alex Ross Perry και Carlen Altman, στο rooftop του Bios Η ασπρόμαυρη ταινία Color Wheel (2011) των Alex Ross Perry και Carlen Altman θα προβληθεί στην ταράτσα του Bios στο πλαίσιο αφιερώματος στο ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά που διοργανώνει το Kino Athens. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με τον Alex Ross Perry και τον ιδρυτή και διευθυντή του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου Jacob Moe.

8 ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ «Διασχίζω τον κόσμο και φλέγομαι: Η ιστορία των Magic de Spell» στον Μικρόκοσμο Ο Βόρις Καραγιάννης και ο Μιχάλης Λαμπριανίδης παρουσιάζουν το ντοκιμαντέρ Διασχίζω τον κόσμο και φλέγομαι: Η ιστορία των Magic de Spell που επιχειρεί να καταγράψει την πορεία του μακροβιότερου ελληνικού ροκ συγκροτήματος μέσα από δεκάδες συνεντεύξεις και ανέκδοτο αρχειακό υλικό. Μετά το τέλος της προβολής θα ακολουθήσει συζήτηση που θα συντονίσει ο μουσικός δημοσιογράφος Γιάννης Αλεξίου. Το πάνελ της συζήτησης θα συμπεριλάβει τους δημιουργούς του ντοκιμαντέρ αλλά και μουσικούς των Magic de Spell όλων των εποχών, όπως ο Θοδωρής Βλαχάκης, ο Ηλίας Ασλάνογλου και ο Γιώργος Σκαρλάτος, οι οποίοι θα απαντήσουν σε ερωτήσεις.

26/5, Bios Pireos84, Πειραιώς 84, είσοδος ελεύθερη

1/6, Μικρόκοσμος, Λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 106, είσοδος: 7,5 ευρώ

the week

EKΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΑΡΊΖΟΣ ξηροί καρποί Tραγανές γεύσεις που κρατάνε την ποιότητα του παρελθόντος.

Αρίζος είναι ένα από τα παλιότερα ξηροκαρπάδικα της Αθήνας. Η ιστορία του ξεκινά το 1970, όταν ο παππούς Σταύρος ήρθε από την Αυστραλία και άρχισε να ψάχνει τους πιο ποιοτικούς ξηρούς καρπούς για το μαγαζί του. Από τότε ο χρόνος έχει σταματήσει στον Αρίζο και η μαζικότητα της εποχής δεν τον έχει αγγίζει. Η ποιότητα παραμένει σταθερή αξία, οι συνεργάτες ίδιοι και οι φανατικοί πελάτες περνάνε από γενιά σε γενιά, γνωρίζοντας πως εδώ θα βρουν ό,τι καλύτερο. Οι ξηροί καρποί, με best seller το φιστίκι Αιγίνης, το αράπικο, τα καρύδια και τα αμύγδαλα, αλατίζονται και καβουρδίζονται στο εργαστήρι και προσφέρονται ολόφρεσκοι, αναδίδοντας σε όλο το τετράγωνο τις μυρωδιές τους. Εδώ θα βρεις ποιοτικά super foods, φρεσκοκομμένο καφέ από το καφεκοπτείο και μια σειρά από σοκολατάκια και ζαχαρώδη. Αλλά θα βρεις κι ένα μεγάλο χαμόγελο από τους ανθρώπους του Αρίζου που γνωρίζουν τους πελάτες τους και έχουν μια «καλημέρα» για τον καθένα αλά παλαιά!

Πίνδου 22, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2521620, Facebook: Αρίζος-Ξηροί καρποί

26.5.22 – lifo

Σινεμά

απο toν θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Τop Gun: Maverick Η σπάνια περίπτωση ενός sequel σκάλες ανώτερου από το πρωτότυπο. ΣΥΝΟΨΗ: Αντιμετωπίζοντας ένα αβέβαιο μέλλον αλ-

λά και τα φαντάσματα του παρελθόντος, ο Μάβερικ, ένας από τους καλύτερους ιπτάμενους του Ναυτικού των ΗΠΑ, βρίσκει τον εαυτό του σε μια πάλη ενάντια στους πιο σκοτεινούς του φόβους, με αποκορύφωμα μια αποστολή που απαιτεί την έσχατη θυσία από εκείνους που θα επιλεχθούν για να τη ζήσουν.

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο Κακό

34 lifo – 26.5.22

ολλά έχουν αλλάξει από το πρώτο Top Gun στην κοινωνία, στην επικοινωνία, στο σινεμά. Σχεδόν όλα, εκτός από τον Τομ Κρουζ. Όχι μόνο εμφανισιακά (υπάρχουν στιγμές στο Maverick, εκεί όπου παίζει μπάλα στην παραλία με τους «νεοσύλλεκτους» με φόντο το χρυσό ηλιοβασίλεμα, πάνω στη μηχανή, εκεί που σκάει περπατώντας με το βήμα του παλιού και μπαρουτοκαπνισμένου στο κλασικό μπαρ και, φυσικά, στο σήμα κατατεθέν αγωνιστικό του τρέξιμο, που νομίζεις πως ο χρόνος έχει σταματήσει στο 1986) αλλά και στη διάθεση και στη στάση του απέναντι στο είδος που ίσως μόνο εκείνος γνωρίζει και ελέγχει πλέον απόλυτα, καθώς και στον τρόπο που μπαίνει σε κάθε στροφή και ανεβάζει ταχύτητες δράσης ή κατεβάζει τόνους για τα συναισθηματικά ξέφωτα. Σκάλες ανώτερο από το κολοσσιαία επιτυχημένο πρωτότυπο του Τόνι Σκοτ, το sequel καταφέρνει να διατηρήσει ακέραια τα στοιχεία που δημιούργησαν τον μύθο της ταινίας και του πρωταγωνιστή της από την πρώτη κιόλας στιγμή. Οι ήχοι από το «Danger Zone» του Κένι Λόγκινς εξαπολύονται και πάλι ανάμεσα στις εκρηκτικές καύσεις των αεροσκαφών, οι γραμματοσειρές παραπέμπουν σε μια ’80s νοσταλγία και ο Πιτ «Μάβερικ» Μίτσελ έχει μείνει περίπου εκεί που τον αφήσαμε. Δεν έχει παντρευτεί, δεν έχει κάνει παιδιά, δεν έχει πάρει προαγωγή, αν και έχει διακριθεί για τις υπηρεσίες του, και εξακολουθεί να τε-

στάρει τα όρια των μηχανών και της ζωής του, δοκιμάζοντας σε ένα ολοκαίνουριο σκάφος ταχύτητες της τάξης των 10 mach, πενταπλάσιες των προηγούμενων που είχαμε δει. Δεν έχει πρόβλημα να πετάξει στα σκουπίδια μια κρατική επένδυση εκατομμυρίων για να αποδείξει σε εκείνους που θέλουν να ψαλιδίσουν το πειραματικό πρόγραμμα πως κάνουν λάθος. Όπως είχε πει, και το επαναλαμβάνει στη συνέχεια της ταινίας, «μη σκέφτεσαι, κάν’ το». Ο παλιός του ανταγωνιστής, ο Τομ «Ice» Καζάνσκι (Βαλ Κίλμερ, σε ένα συγκινητικό cameo), τον καλεί πίσω στη βάση των Top Gun γιατί ξέρει πως είναι ο μόνος που μπορεί να διδάξει την ομάδα των νεότερων πιλότων πώς να αντεπεξέλθουν σε μια αποστολή σε εχθρικό έδαφος για να εξουδετερώσουν βάσεις με εμπλουτισμένο ουράνιο. Ο διάστερος ναύαρχος Τσέστερ Κέιν (Εντ Χάρις, τέλειος) χαίρεται που τον ξεφορτώνεται και οι νέοι του διοικητές, ειδικά ο αντιναύαρχος Μπο Σίμπσον (Τζον Χαμ, που ακόμη δεν έχει βρει τον ρόλο που θα διαδεχθεί τους «Mad Men») αναρωτιέται γιατί ο (ακόμη) λοχαγός Μίτσελ δεν είναι ανώτερός του, δεν έχει πάρει τον βαθμό του ναυάρχου και δεν έχει στεριώσει στα υψηλά κλιμάκια της στρατιωτικής ηγεσίας – αν και ξέρει τη σύνθετη απάντηση. Όλοι υποψιάζονται πως αυτό είναι το τελευταίο πόστο γι’ αυτή την ασυμβίβαστη, αποσυνάγωγη ιδιοφυΐα των αιθέρων, αλλά η κατάσταση γίνεται προσωπική γιατί ανάμεσα στους υποψηφίους για το τάγμα επίθεσης είναι και ο Μπράντλεϊ «Rooster» Μπράντσο, ο γιος του αγαπημένου φίλου του Μίτσελ, Νικ «Goose» Μπράντσο, που έχασε τη ζωή του στο πίσω κάθισμα μιας άτυχης πτήσης – είναι το παιδάκι που βλέπουμε στις σκηνές, με μητέρα τη Μεγκ Ράιαν, που επίσης «έχει πεθάνει» στο καινούργιο σενάριο. Τέσσερα χρόνια πριν ο Μίτσελ είχε ανακόψει την πορεία του

INFO TOP GUN: MAVERICK ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ:

Τζόζεφ Κοζίνσκι ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟYΝ:

Τομ Κρουζ, Τζένιφερ Κόνελι, Μάιλς Τέλερ, Εντ Χάρις

νεαρού Μπράντλεϊ μετά από παραίνεση της μητέρας του, η οποία τον όρκισε να μην του το αποκαλύψει, καθώς φοβόταν μήπως τον χάσει, όπως και τον σύζυγό της. Κρατώντας το μυστικό, ο Μίτσελ έγινε άθελά του εχθρός του Μπράντλεϊ και οι δυο τους μετά βίας μιλιούνται στα μαθήματα και τις δοκιμαστικές πτήσεις. Η ιστορία επαναλαμβάνεται όταν ο Τζέικ «Hangman» Σερέζιν γίνεται η νέμεση του Μπράντλεϊ ως ικανότατος και υποψήφιος alpha male του κοπαδιού, όπως ακριβώς πριν από τρεις και πλέον δεκαετίες ο Iceman απέναντι στον ψυχολογικά ασταθέστερο Μάβερικ. Και για να μην ξεχνάμε την άγκυρα, η Τζένιφερ Κόνελι είναι η νέα Κέλι Μαγκίλις της ταινίας, ιδιοκτήτρια του μπαρ, κόρη ναυάρχου, ευκατάστατη, χωρισμένη, με έφηβη κόρη, παλιό φλερτ του Μίτσελ και ερωτικά ενδιαφερόμενη ακόμη, με αμοιβαία τα αισθήματα και αβέβαιη τη δέσμευση – κάτι που γνωρίζει πολύ καλά, γι’ αυτό κρατά χαμηλά τις προσδοκίες και υψηλά την ειρωνεία. Ο στόχος της ταινίας δεν είναι οι Ρώσοι αλλά μια αόριστη εχθρική δύναμη που διατηρεί την ανωνυμία της. Ο ξεχειλισμένος πατριωτισμός της ταινίας του Σκοτ χαμηλώνει τόνους και ενώ είναι σαφές πως παρακολουθούμε μια ταινία έμπλεη από αστερόεσσες που κυματίζουν υπερήφανες, το θέμα δεν είναι στην ψυχροπολεμική πόλωση και τον εθνικό φανατισμό. Το Top Gun: Maverick γίνεται μια γιορταστική αλληγορία για τον κινηματογράφο, την απόλαυση και τη μοναδική εμπειρία του σε 10 mach, αν χρειαστεί. Ο εχθρός, που δεν είναι πια εύκολο να οριστεί, είναι ο ευτελισμός της μικρής και φτηνής εικόνας, των ήχων που συγκεντρώνονται στα ακουστικά αντί να συμβάλλουν στον δίωρο κυκλώνα του πλήρους θεάματος που δεν σε αφήνει να σηκωθείς από την καρέκλα ή να τολμήσεις να τον διακόψεις. Ο Πιτ Μίτσελ μπορεί να είναι απογοητευμένος και βαρύς από τη θεσμική απόρριψη της μεθοδολογίας του και τα αντικειμενικά εξήντα του χρόνια, αλλά ο Τομ Κρουζ δεν το βάζει κάτω, δεν προδίδει το όνειρο του παραπάνω βήματος και δεν έχει χάσει τον άξονα και τη δύναμή του, ό,τι κι αν έχει μεσολαβήσει. Όπως και στην ταινία, πέρασε μια μεγάλη περίοδο αμφισβήτησης και μπήκε στο μικροσκόπιο για τις θρησκευτικές του αντιλήψεις, μερικές πολύ άστοχες δηλώσεις και το συνηθισμένο οικογενειακό κουτσομπολιό των tabloids, ειδικά μετά το διαβόητο χοροπήδημά του στον καναπέ της Όπρα Γουίνφρι. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, άφησε πίσω του τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις (Μανόλια, Μάτια ερμητικά κλειστά) και αφοσιώθηκε στην τελειοποίηση του τεχνολογικού θρίλερ, έχοντας ως εφαλτήριο τις Επικίνδυνες Αποστολές, αγκαζάροντας τον βραβευμένο με Όσκαρ για τους Συνήθεις Υπόπτους Κρίστοφερ Μακουόρι ως αποκλειστικό σεναριογράφο και καλλιτεχνικό σύμβουλο σε ό,τι ασχοληθεί. Όπως και ο Μίτσελ, δεν τον ενδιαφέρει να διδάσκει, δηλαδή να σκηνοθετεί (το έχει κάνει μόνο μία φορά, αν δεν απατώμαι, για ένα επεισόδιο του τηλεοπτικού «Fallen Angels» από τα ‘90s), αλλά μόνο να παίζει. Αντίθετα με την εικόνα του ατομιστή που βγάζει, πιστεύει ακράδαντα στο συλλογικό αποτέλεσμα και η ενθαρρυντική συνεργατικότητά του έχει λάβει θρυλικές διαστάσεις. Στην ερώτηση γιατί κάνει ο ίδιος τον κασκαντέρ, απαντά «κανείς δεν ρώτησε τον Τζιν Κέλι γιατί εκτελεί ο ίδιος τις χορογραφίες στις ταινίες του». Στις Κάννες έγινε δεκτός με απανωτά standing ovations και έναν αέρα υποδοχής ήρωα, του

ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ «Τελευταίου Μονομάχου» απέναντι σε ένα σύστημα κατακερματισμού και ακύρωσης του σινεμά όπως το γνωρίζουμε. VILLAGE RENTI 4,7,8,10,11,20–VILLAGE MALL 2,4,5,7,8,10,13,14–VILLAGE PAGRATI 1,4,5– VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2,5–ODEON ESCAPE 1,3,4,5,6,7,8ΘΕΡΙΝΗ–ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ,1,4–ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΕΙΟΥ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΛΕΚΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΡΚΑΔΙΑ ΘΕΡΙΝΟ– ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΘΕΡΙΝΟ–ΕΛΛΗΝΙΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ–ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 ΘΕΡΙΝΟ–ΝΑΝΑ 1,2,4,6–ΠΑΛΑΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΘΕΡΙΝΟ–TOWN CINEMAS 1,2,4– ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ,1–ΑΛΣΟΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΡΤΕΜΙΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΕΛΛΩ ΡΑΦΗΝΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ–TYMVOS 2 ΘΕΡΙΝΗ–ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΜΑΡΙΕΛ ΘΕΡΙΝΟ– ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΟΡΦΕΑΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΚΕΚΡΩΨ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ–ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΚΗΠΟΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ ΘΕΡΙΝΟ– ΣΙΝΕ ΝΙΚΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΠΕΡΑΜΑ–ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ

To Θαύμα ΜIRACLE

ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ:

νης αρσενικής ψυχοσύνθεσής του. Η θέση της γυναίκας στον «θαυμαστό» κόσμο μας, η απουσία(;) του Θεού, το θαύμα και η έννοιά του διερευνώνται και αναδεικνύονται μέσα από μια υποβλητική ταινία, η οποία υιοθετεί την αισθητική του επονομαζόμενου ρουμανικού νέου κύματος, όπως τη σύστησαν σκηνοθέτες σαν τον Μουνγκίου και τον Πορουμπόιου, και αξιοποιεί το ιδιότυπο σασπένς που γεννιέται μέσα από την κατάδειξη της διαδικασίας, τη σύμπτωση φιλμικού και πραγματικού χρόνου και τη διαλογική σύγκρουση. Aπό τον Γιάννη Βασιλείου ΔΙΑΝΑ–ΚΑΡΜΕΝ ΘΕΡΙΝΟ–ΛΑΟΥΡΑ ΘΕΡΙΝΟ– ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΡΙΝΟ– ΦΛΕΡΥ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΛΟΜΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΡΙΝΟ

Ίκαρος και Δαίδαλος ICARUS

Μπόγκνταν Τζοτζ Απέτρι Ιοάνα Μπουγκαρίν, Εμάνουελ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:

Πάρβου ΣΥΝΟΨΗ: Η Χριστίνα, μια νεαρή μοναχή, φεύγει κρυ-

φά από το απομονωμένο μοναστήρι της για να φροντίσει ένα σοβαρό προσωπικό της ζήτημα. Η αινιγματική περιπλάνηση της νεαρής καλόγριας όμως δεν αποδίδει καρπούς, καθώς δεν βρίσκει τον άνθρωπο που ψάχνει. Επιστρέφοντας άπρακτη στο μοναστήρι, η μοίρα τής επιφυλάσσει μια απροσδόκητη εξέλιξη. Το Μiracle δεν είναι η feelgood ταινία της χρονιάς. Συνιστά μια δύσκολη προβολή, ο τίτλος του είναι ειρωνικός και εκπροσωπεί ένα μηδενιστικό όραμα, στο οποίο παρακολουθούμε κυρίως έργα ανθρώπων. Είναι όμως μια ταινία με πολύ ιδιαίτερη δομή, καθώς περίπου στη μέση η αφήγηση αλλάζει ρότα με ένα εξαιρετικό σενάριο που ξετυλίγει μεθοδικά τα περισσότερα μυστικά του, αλλά αφήνει και το στοιχείο της αμφιβολίας, ώστε να εξυπηρετήσει τη θεολογική αναζήτησή του. Το φιλμ ξεκινά με μια δεκαεννιάχρονη μοναχή να επιβιβάζεται σε ταξί με κατεύθυνση το νοσοκομείο. Σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής της συναντά άνδρες που (νομίζουν πως) γνωρίζουν τα πάντα, που την προσβάλλουν και αποφασίζουν εκείνοι γι’ αυτή. Από την αρχή μέχρι το τέλος κανείς δεν νοιάζεται ουσιαστικά για την ίδια. Ακόμα κι ο Θεός, αν υπάρχει, σε μια εξαιρετικά σκληρή σκηνή θα φέρει βροχή που λειτουργεί είτε ως στείρα εκδήλωση αποδοκιμασίας είτε στερεί την πιθανότητα σωτηρίας – δεν κάνει να γράψουμε περισσότερα. Όποια από τις δύο εκδοχές κι αν διαλέξουμε, η ουσία είναι ότι δεν βοηθά το δοκιμαζόμενο τέκνο του. Ας μην ξεχνάμε, δε, ότι στο χριστιανικό σύστημα που πλάσαμε επιφυλάξαμε για τη γυναίκα μια θέση που εναλλάσσεται μεταξύ της αγίας και της πόρνης, ανάλογα με τη συμπεριφορά της απέναντι στο ανδρικό φύλο, και έπειτα ξεμπερδέψαμε μαζί της – είχαμε πολύ πιο σοβαρά (και αρσενικά) ζητήματα για να ασχοληθούμε. Χαρακτηριστικά, ένας ήρωας στο έργο τής αποδίδει και της αφαιρεί την ιδιότητα της μοναχής όποτε τον συμφέρει, με κίνητρα που κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν εντελώς ιδιοτελή και αφορούν περισσότερο την εξισορρόπηση της ταραγμέ-

ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ:

Κάρλο Βόνγκελε

ΣΥΝΟΨΗ: Κάθε γωνιά της Κρήτης αποτελεί παιδική

χαρά για τον Ίκαρο, τον γιο του μεγάλου εφευρέτη Δαίδαλου. Μια μέρα, κατά τη διάρκεια μιας εξερεύνησης κοντά στο παλάτι της Κνωσού, ο Ίκαρος κάνει μια περίεργη ανακάλυψη: ένα παιδί με κεφάλι ταύρου είναι κλειδωμένο σε μια αυλή με εντολή του βασιλιά. Κρυφά από τον πατέρα του, ο Ίκαρος θα γίνει φίλος με τον νεαρό Μινώταυρο. Η κοσμογονία της ελληνικής μυθολογίας προσφέρει απεριόριστο υλικό για κινηματογραφική δημιουργία. Με την εξαίρεση των ομηρικών επών, όμως, οι περισσότερες ιστορίες της λειτουργούν ως παραβολές. Θα πρέπει ο δημιουργός να επεκτείνει και να αναπτύξει τη (στοιχειώδη) δραματουργία, προκειμένου να στηρίξει μια ταινία μεγάλου μήκους. Ο Κάρλο Βόνγκελε αντλεί έμπνευση από την ιστορία του Δαίδαλου και του Ίκαρου, προσώπων που μετέχουν στο γνώριμο δράμα του Μινώταυρου, αλλά έχουν και τη δική τους ιστορία μέσα στην ελληνική μυθολογία, με τον γιο του πολυμήχανου εφευρέτη να πετά ψηλά προς τον ήλιο, παρά την προειδοποίηση του πατέρα του. Η ταινία του Βόνγκελε εφευρίσκει μια φιλική, σχεδόν ομοερωτική σχέση μεταξύ του νεαρού Ίκαρου και του Μινώταυρου, μέσω της οποίας επιχειρεί και μια διαφορετική ανάγνωση του εν λόγω μύθου, δίνοντας στο τραγικό φινάλε του τελευταίου μια καταπραϋντική νότα. Πλην αυτού, αφηγείται την ιστορία περίπου όπως την ξέρουμε, χωρίς πολλά ευρήματα. Προς τιμήν του δεν απαλείφει τα σεξουαλικά στοιχεία του μύθου, αλλά τα παραθέτει με έναν τρόπο πιο κατάλληλο για το παιδικό κοινό, στο οποίο απευθύνεται. Η δύναμή της βρίσκεται στο animation της, το οποίο, αν και ψηφιακό, αφήνει την αίσθηση του δισδιάστατου, είναι καμωμένο με μια πιο κομιξάδικη λογική απ’ ό,τι ο μέσος σημερινός εκπρόσωπος του είδους και συνδυάζεται αρμονικά με μελωδίες του Βιβάλντι. Aπό τον Γιάννη Βασιλείου VILLAGE RENTI 1,5,6,7–VILLAGE MALL 4,12–VILLAGE PAGRATI 2,5–VILLAGE AG.DIMITRIOS 3–ΑΕΛΛΩ 2–ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2–CINERAMA–ΔΙΑΝΑ–ΝΑΝΑ 2– ΣΟΦΙΑ–TOWN CINEMAS 2–ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2–ΦΙΛΙΠ ΘΕΡΙΝΟ–ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ 1

26.5.22 – lifo

Βιβλίο

Η σπουδαιότητα του «Εφήβου» του Ντοστογιέφσκι Εκδοτικό γεγονός της χρονιάς συνιστά η πολυαναμενόμενη έκδοση του «Εφήβου» των 800 σελίδων(!) του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, του πιο μοντέρνου και απελευθερωμένου ίσως έργου του. Μια πρώτη, αποκλειστική παρουσίαση του βιβλίου από τη LiFO.

απο την τινα μανδηλαρα

36 lifo – 26.5.22

ε αντίθεση με ό,τι προοιωνίζεται ο τίτλος του, ο Έφηβος δεν είναι ένα βιβλίο για το άγουρο ακόμα στάδιο της ζωής ούτε ένα μυθιστόρημα μαθητείας από αυτά που επικρατούν στην ευρωπαϊκή και αμερικανική λογοτεχνία. Αντίθετα, ο πολύπλοκος χαρακτήρας του πρωταγωνιστή, του 21χρονου Αρκάντι Μακάροβιτς Ντολγκορούκι, δεν καταφέρνει εύκολα να βρει τη θέση του στην αυγή ενός νέου ρωσικού κόσμου που μόλις έχει κλείσει το κεφάλαιο της δουλοπαροικίας και δίνει μύριες αιτίες στους νέους για να χαθούν, όπως ο ίδιος, σε έναν κόσμο ρηχό, όπου επικρατούν η απληστία και η αδυναμία διάκρισης μεταξύ του καλού και του κακού. Γραμμένο το 1875, δηλαδή λίγο πριν από τους Αδελφούς Καραμάζοφ, ο Έφηβος κατά κάποιον τρόπο προοικονομεί τον ανθρωπότυπο του επαναστατημένου Αλιόσα που θα δούμε να πρωταγωνιστεί στο επόμενο μυθιστόρημα, ενώ ταυτόχρονα φέρει έντονα εντός του τους επιβλητικούς χαρακτήρες που συναντάμε στα προηγούμενα ντοστογιεφσκικά μυθιστορήματα, τα γοητευτικά αποτυπώματα του ορμητικού Σταυρόγκιν, που εδώ βρίσκουμε στον Βερσίλοφ, και τις μύχιες αρετές του καλοκάθαγου προσκυνητή, μιας γεροντικής εκδοχής του πρίγκιπα Μίσκιν, που συναντάμε στο πρόσωπο του θετού πατέρα του

Ντολγκορούκι, Μακάρ Ιβάνοβιτς. Κυρίως όμως το βιβλίο ανιχνεύει τις προϋποθέσεις μιας δαντικής κόλασης βγαλμένης κατευθείαν από τα υπόγεια και τα ασφυχτικά δωμάτια, όπου συμβαίνουν υπαρξιακές συζητήσεις, κρυφές συνομιλίες, φονικές σχεδόν αντιπαραθέσεις, ακόμα και αυτοκτονίες. Η κεντρική διαφορά είναι ότι το τραγικό αντισταθμίζεται για πρώτη φορά από ένα έντονο νεανικό χιούμορ αλλά και από μια ελευθεριακή, σχεδόν σαιξπηρικού τύπου ατμόσφαιρα που δεν απαντά σε κανένα σχεδόν έργο του Ντοστογιέφσκι, καθώς οι αφηγηματικές αρχές του, για τις οποίες τόσο έντονα τον κατηγόρησαν, εδώ είναι πολύ πιο χαλαρές. Αυτή όμως είναι η κύρια αρετή του Εφήβου και το μεγαλείο του. Σημαντικό ρόλο στο σημείο αυτό φαίνεται να διαδραματίζει η πρωτοπρόσωπη γραφή που απελευθερώνει εκφραστικά και νοηματικά το άκρως φιλόδοξο κείμενο (ο Ντοστογιέφσκι έλεγε ότι στον Έφηβο κρύβονται τέσσερα βιβλία, κάτι που φαίνεται και από τις σημειώσεις του). Και μόνο η άμεση παραδοχή, στην αρχή κιόλας του μυθιστορήματος, ότι ο δικός του Έφηβος δεν μιλάει και δεν γράφει ως λογοτέχνης – «δεν θέλω να γίνω λογοτέχνης και το να περιγράφω τα εσώψυχά μου και τις ωραίες περιγραφές συναισθημάτων στις λογοτεχνικές αγορές θα

φιόντορ ντοστογιέφσκι Έφηβος Μτφρ.: Ελένη Βαροπούλου Εκδόσεις Άγρα Σελ.: 800

το θεωρούσα απρέπεια και ντροπή»– αρκεί για να καταδείξει εξαρχής τις προθέσεις του συγγραφέα. Ο Ντοστογιέφσκι, μέσω του ήρωά του, απελευθερώνεται, αποδομεί τις αρχές της εξιστόρησης, εμπλέκοντας τον ακραίο ρεαλισμό με τα μελοδραματικά γεγονότα, γίνεται αγύρτης και πολυπρόσωπος, αμφισβητεί το υπάρχον και κυρίως τινάζει στον αέρα μια ρωσική λογοτεχνική παράδοση που ήταν άκρως τακτοποιημένη πίσω από τις μεγάλες οικογενειακές σάγκες και τα μεγαλόπνοα, άκρως φροντισμένα, λυρικά σχήματα. Αν ο Τολστόι και ο Τουργκένιεφ μιλούσαν για τις μεγάλες παραδοσιακές οικογένειες της ρωσικής υπαίθρου, ο Ντοστογιέφσκι εδώ φέρνει στο φως μια διαλυμένη οικογένεια του αστικού κόσμου της Πετρούπολης, της πόλης που κατεξοχήν απηχεί τις άδοξες περιπλανήσεις κάθε ασώτου. Τα εξωραΐστικά στρογγυλέματα εκλείπουν στο μισοσκόταδο της πάντοτε καλυμμένης από την ομίχλη Πετρούπολης, όπου περιπλανιέται άλλοτε μεθυσμένος, άλλοτε ταπεινωμένος και με καθόλου χρήματα ο πρωταγωνιστής Αρκάντι Ντολγκορούκι, ως flâneur σε μια αφιλόξενη στα μάτια του πόλη, που, όπως συμβαίνει κατεξοχήν στον Πλάτωνα, άλλοτε μαθαίνει και άλλοτε εκδικείται. Ακριβώς, όμως, επειδή δεν έχει τίποτα να χάσει, ο ήρωας έχει το θάρρος που πηγάζει από μια έντονη σαδομαζοχιστική τάση να αυτοσυστήνεται ως Αρκάντι Μακάροβιτς Ντολγκορούκι, γιος ενός δουλοπάροικου με πριγκιπικό όνομα και νόθο παιδί του πρώην αφεντικού του, Βερσίλοφ, και της υπηρέτριάς του της Σόνιας, έχοντας βαθιά επίγνωση πως ούτε η εξωτερική του εμφάνιση ήταν ποτέ ένα από τα πλεονεκτήματά του ούτε και ο χαρακτήρας του. Εν ολίγοις, αυτό που φαίνεται αρχικά να τον κινητοποιεί είναι η ακραία φιλοδοξία του, η «ιδέα», όπως την αποκαλεί, που έχει να γίνει ένας νέος Ρότσιλντ, ώστε με τα πολλά χρήματα να αποκτήσει τη δύναμη και την εξουσία που του λείπoυν. Μόνο που, όπως συμβαίνει σε ανάλογες ντοστογιεφσκικές περιπτώσεις, σκοντάφτει διαρκώς σε έναν κόσμο γεμάτο απατεώνες, όπως ο Γάλλος λακές Λαμπέρτ, ή σε μοιραίες, τρελές γυναίκες, όπως η Κατερίνα Νικολάγιεβνα, την οποία επιθυμούν ταυτόχρονα ο ίδιος και ο πατέρας του, αλλά κυρίως στον ίδιο τον αντιφατικό, ακραίο και επιθετικό χαρακτήρα του. Εξού και, ενώ αποφασίζει να ζήσει με εγκράτεια, έχοντας στην κατοχή του μόλις δύο κοστούμια και τρώγοντας ελάχιστα, παρασύρεται πολύ εύκολα από το πάθος του τζόγου και εμπλέκεται σε μια κατάσταση έμμεσου εκβιασμού. Όλα ξεκινούν όταν η ωραία χήρα του στρατηγού Αχμάκοβ και κόρη του ηλικιωμένου πρίγκιπα Σοκόλσκι, Κατερίνα Νικολάγιεβνα, σε μια στιγμή απελπισίας γράφει ένα γράμμα, όπου θέτει υπό αμφισβήτηση την επάρκεια του πατέρα της να διαχειριστεί τα οικονομικά του. Την επομένη, βέβαια, από φόβο μήπως πέσει στα χέρια του πατέρα της και την αποκληρώσει, το μετανιώνει. Χωρίς η ίδια να το γνωρίζει, το γράμμα καταλήγει στα χέρια του Αρκάντι, ο οποίος το ράβει στο εσωτερικό του παλτού του, μόνο που μια σειρά από γεγονότα φέρνουν σταδιακά στο φως την αλήθεια και καθώς το γράμμα έχει κλαπεί εν αγνοία του, το αντικείμενο του εκβιασμού φτάνει να γίνει όπλο θανάτου. Ωστόσο, είναι τεράστιο το διάστημα που θα διανύσει ο νεαρός ονειροπόλος αλλά και μισάνθρωπος Αρκάντι μέχρι να συνειδητοποιήσει το «όπλο» που είχε ραμμένο πάνω του, δίνοντας πλείστες αφορμές στον συγγραφέα, μέσα από τις μετατοπίσεις του πρωταγωνιστή

του, να γίνει άλλοτε κυνικός και διαστροφικά εξομολογητικός –στην αρχή είναι έντονες οι επιρροές από τον παραληρηματικό λόγο του Ρουσό αλλά και από τις ρομαντικές ενορασιακές στιγμές του Σίλερ– και άλλοτε υπερβολικά δραματικός και ποιητικά απελπισμένος, διατηρώντας το προνομιακό δικαίωμα του παιχνιδιού και αντιμετωπίζοντας, όντως, τους εναλλασσόμενους ρόλους και τις διαρκείς μεταμορφώσεις των χαρακτήρων του βιβλίου σαν μια ατελείωτη παρτίδα πόκερ. Μερικές φορές έχει κανείς την αίσθηση ότι πολλά περιστατικά, όπως η αυτοκτονία του Κραφτ, την οποία κρυφακούει, δεν εκπλήσσουν μόνο τον Ντολγκορούκι αλλά και τον ίδιο τον συγγραφέα. Επιπλέον, η έντονη αυτή τάση της ακραίας προφορικότητας, που γίνεται ενίοτε γοητευτικά παραληρηματική, αντισταθμίζεται από τις επιστολικές παρεμβολές που επιτρέπουν στον Ντοστογιέφσκι να αποκαλύψει τα βασικά χαρακτηριστικά των υπόλοιπων πρωταγωνιστών, καθιστώντας έτσι τον Έφηβο ένα άκρως πρωτοποριακό μυθιστόρημα, ακόμα και στις πιο αμήχανες στιγμές του. Πρόκειται, εν ολίγοις, για ένα απολύτως μοντέρνο έργο, ακόμα και στην περίπτωση των πιο συντηρητικών διακηρύξεών του, κάτι που αναδεικνύει με τον πλέον κατάλληλο τρόπο η ζωντανή και άκρως επικαιροποιημένη στα σημερινά γλωσσικά μέτρα νέα μετάφραση της Ελένης Βαροπούλου από τις εκδόσεις Άγρα. Οι υποσημειώσεις της είναι άκρως κατατοπιστικές, παρεμβαίνοντας εκεί όπου πρέπει ώστε να αποσαφηνιστούν τα σκοτεινά σημεία, να επισημανθούν οι όποιες

ασυνέπειες και να σχολιαστούν σε μια συγκεκριμένη στιγμή υπό δεδομένο φιλοσοφικό αλλά και ιστορικό πρίσμα. Κυρίως, όμως, αυτό που φαίνεται να απασχολεί κατά κόρον τον Ντοστογιέφσκι στον Έφηβο, όπως και στα υπόλοιπα έργα του, είναι το μόνιμο ερώτημα της ελευθερίας, καθώς αυτή η κλασική περίπτωση του εμμονικού αντιήρωα καταδεικνύει ότι η ανθρώπινη βούληση δεν πρόκειται ποτέ να φτάσει στην απόλυτη ελευθερία «αν δεν τρυπήσει τον τοίχο», όπως επαναλάμβανε διαρκώς ο Αχάαβ και όπως επισήμανε πολύ σοφά ο Τζορτζ Στάινερ στο Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι (μτφρ. Κώστας Σπαθαράκης), τονίζοντας πως «πολύ πριν από τους υπαρξιστές επιγόνους του, ο άνθρωπος από το Υπόγειο εγκωμιάζει το μεγαλείο του παραλόγου» – ένας άνθρωπος του Υπογείου είναι και ο Έφηβος. Επομένως, το φιλοσοφικό απόλυτο δεν μπορεί να εκφραστεί από τις λογικές εξηγήσεις, οι οποίες εξαντλούνται όχι μόνο μπροστά στο παράλογο της ύπαρξης αλλά κυρίως στα όρια των λέξεων. Ο μυστικισμός που διαπερνά κάθε κόχη του ντοστογιεφσκικού κόσμου είναι προφανής όχι μόνο στο διαρκές παραλήρημα αλλά και στην πιο απλή μεταφορά που διαπερνά κάθε εκφραστικό μέσο στον Έφηβο, όπως αυτή όπου μια σκληρή πέτρα παραπέμπει στο ανέφικτο της ουτοπίας ή στην ομορφιά ενός πίνακα που απεικονίζει το φρούδο της ευτυχίας σε αυτή την επίγεια ζωή, π.χ. ο «Άκις και Γαλάτεια» του Κλοντ Λορέν που «συναντάει» ο Βερσίλοφ στη Δρέσδη. Πρόκειται για άλλη μια παράδοξη συνάντηση-ονειροπόληση με

Πρόκειται, εν ολίγοις, για ένα απολύτως μοντέρνο έργο, ακόμα και στην περίπτωση των πιο συντηρητικών διακηρύξεών του.

τον ίδιο πίνακα που βρίσκουμε στην «Εξομολόγηση» του Στραβόγκιν στους Δαιμονισμένους αλλά και στο «Όνειρο ενός γελοίου», μια απτή απόδειξη της εικονοπλαστικής δεινότητας του Ντοστογιέφσκι και της καίριας σημασίας που διαδραματίζουν ηθικά στο έργο του η ομορφιά και οι κυρίαρχες εικόνες. Αυτή η επιστροφή στον παραδείσιο κόσμο του ελληνικού αρχιπελάγους, την οποία αναδεικνύει ο συγκεκριμένος πίνακας, με το φως να καταυγάζει κάθε ερωτική λεπτομέρεια, καθώς «οι θεοί είχαν κατέβει από τα ουράνια και είχαν σμίξει με τους ανθρώπους», φέρει τον τίτλο «Χρυσή Εποχή» και είναι η στιγμή της υπέρλαμπρης αποκάλυψης που αρκεί για να σαρώσει το διαρκές σκοτάδι. Άλλωστε, τι νόημα θα είχε η λογοτεχνία αν ο λογοτέχνης-δημιουργός δεν μπορούσε να καταστεί ο ενδιάμεσος μεταξύ της θείας και της θνητής παρουσίας, του σκοταδιού και του φωτός; Εδώ, θαρρεί κανείς, αρχίζει και τελειώνει η αποστολή του Ντοστογιέφσκι, που δεν είναι παρά ένα δυναμικό σάλτο μορτάλε στο χάος ή, όπως σημειώνει και ο Ζορζ Νιβά στην εξαίσια εισαγωγή της συγκεκριμένης έκδοσης του Εφήβου, η αποκάλυψη «του κατακερματισμού του κόσμου» και του «εκφυλισμού», τόσο εμφανής και στις μέρες μας. Ποτέ άλλοτε το «όμοιέ μου, αδελφέ μου» του Μποντλέρ δεν βρήκε το απόλυτο αντίστοιχο παρά στον χαμένο αδελφό του Αρκάντι, που δεν είναι άλλος από τον αναγνώστη, ο οποίος υψώνει με αγωνία τον δικό του καθρέφτη και μας καλεί να δούμε στα άδυτα τη δική μας ψυχής, σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Βιβλίο

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

26.5.22 – lifo

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ

Μουσική

INFO https://www. instagram.com/ samhairwolfryder/?hl=el

Sam Ryder: Από το TikTok και τη Eurovision στην κορυφή των τσαρτ To «Spaceman» εμπόδισε τον Kendrick Lamar να φτάσει στην κορυφή.

από τη μαρια παππα

38 lifo – 26.5.22

α TikTok του Sam Ryder είναι από τα πιο διασκεδαστικά που πετυχαίνεις στην κινέζικη πλατφόρμα. Βλέπεις έναν χαμογελαστό νεο-χίπη με ξανθό μακρύ μαλλί (ό,τι πρέπει για διαφήμιση σαμπουάν), κάτασπρα δόντια και κάμποσα τατουάζ που προσπαθεί να τραγουδήσει κομμάτια όπως το «Say my name» των Destiny’s Child με φωνή καμπάνα. Στην αρχή δεν θα πετύχει ακριβώς στον τόνο και θα διακόψει το κομμάτι για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να το πιάσει από την αρχή. Η προσπάθειά του σε κάνει κι εσένα να χαμογελάς. Μετά περνάς στα σχόλια και στην απορία ενός φαν του, που τον ρωτά πού έμαθε να τραγουδάει τόσο καλά και ο Ryder του απαντά ότι οφείλει τα πάντα στους Iron Maiden, και πραγματικά ξεκαρδίζεσαι. Έτσι εξηγείται και η κατάξανθη μακριά χαίτη, υποθέτω. Αυτή η αφοπλιστική του ειλικρίνεια είναι που κάνει τον Sam Ryder τόσο γοητευτικό. Μπορεί η Ουκρανία να κέρδισε τη φετινή

Eurovision για λόγους άσχετους με τον διαγωνισμό, όμως ο Sam από το Έσεξ είναι ο νικητής της καρδιάς αρκετών, μόνο και μόνο χάρη στην εμφάνισή του, ακόμα κι αν πήρε τη δεύτερη θέση. Καταρχάς, απάλλαξε τη Βρετανία από την κατάρα των τελευταίων θέσεων που την κυνηγούσε για δεκαετίες και κάπως απέδειξε ότι δεν τους μισεί η μισή Ευρώπη – για να μην πούμε όλη. Και το τραγούδι του, όμως, το «Spaceman», μια μείξη David Bowie και Elton John, δεν ήταν καθόλου κακό, αντίθετα ήταν ιδανικό για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό. Όχι ότι στενοχωρήθηκε που δεν κέρδισε. Τουναντίον, δήλωσε ότι η ανακοίνωση της νίκης των Kalush Orchestra τον έκανε να νιώσει περήφανος. Γενικά, ο Sam Ryder φαίνεται να ξεχειλίζει από αισιοδοξία. Είναι σπάνιο και φαίνεται κάπως παράξενο. Δεν παίρνει καθόλου τον εαυτό του στα σοβαρά και δεν τον ενδιαφέρει να φαίνεται κουλ. Μάλιστα, άνετα μπορεί να θεωρηθεί η επιτομή του αντι-κούλ. Στην πρό-

σφατη συνέντευξή του στην «Guardian», π.χ., δεν διστάζει να παρομοιάσει τον εαυτό του με γκόλντεν ριτρίβερ. Μάλιστα, η συντάκτρια του άρθρου αρχικά είναι τόσο καχύποπτη με τη φωτεινή του προσωπικότητα, που τον χαρακτηρίζει, όχι με κολακευτική διάθεση, ως έναν μοντέρνο Ιησού. Ο Sam Ryder, όμως, έχει τη στόφα των ανθρώπων που σου φτιάχνουν τη διάθεση με όσα λένε και δεν ακούγεται καθόλου ψεύτικος όταν αφηγείται τη ζωή του. Γεννήθηκε το 1989 στο Έσεξ. Η μητέρα του είναι οδοντίατρος και ο πατέρας του ξυλουργός. Δεν προέρχεται από μουσικό περιβάλλον, αλλά άρχισε να τραγουδάει από μικρός. Στα έντεκα, όταν είδε live τους Sum 41, την καναδέζικη ποπ-πανκ μπάντα, αποφάσισε να ασχοληθεί με τη μουσική. Οι γονείς του τον ενθάρρυναν από την αρχή, δεν ήθελαν να μπουν εμπόδιο στο όνειρο του γιου τους. Όλη του η οικογένεια ήταν φαν της Eurovision. Λόγω των Lordi, που κέρδισαν τον διαγωνισμό στην Ελλάδα το 2006, αποφάσισε να μάθει κιθάρα. Στα δεκαεννιά του, το 2009, σχημάτισε την πρώτη του μπάντα, τους Morning After. Κατάφεραν να βγάλουν δύο άλμπουμ, που όμως δεν έκαναν επιτυχία. Χάρη στην αγάπη του για τη μουσική επέμεινε. Το γκρουπ διαλύθηκε το 2013 και ο ίδιος έκανε ένα πέρασμα από τους Καναδούς glam rockers Blessed by a Broken Heart. Εν ολίγοις, η καριέρα του ήταν στάσιμη για αρκετό διάστημα. Το μυστικό της επιτυχίας του, όμως, όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος, ήταν το ότι έκανε άλλες δουλειές και δεν βιοποριζόταν από τη μουσική. Είναι πολύ βασικό, προσωπικά το έχω δει να συμβαίνει με νέους και ταλαντούχους μουσικούς που στο τέλος αναγκάζονται να τα παρατήσουν, επειδή κάπως πρέπει να ζήσουν. Ο Ryder δούλεψε σε οικοδομές, βοηθώντας τον πατέρα του. Ταυτόχρονα, άνοιξαν με τη σύντροφό του –με την οποία διατηρεί μακροχρόνια σχέση– ένα vegan καφέ. Κάποια στιγμή οι γονείς του τον παρακίνησαν να αρχίσει να τραγουδάει σε γάμους, κάτι που θα τον βοηθούσε και οικονομικά και θα του επέτρεπε να διατηρήσει τη σχέση του με τη μουσική. «Θυμάμαι, στον πρώτο γάμο που έπαιξα, έκλεισα τα μάτια μου και σκέφτηκα “τα πήγα υπέροχα, τους άρεσε”. Μόλις τα άνοιξα, είδα ότι κανείς δεν έδινε σημασία. Όλοι ήταν μαζί με τους φίλους τους και την οικογένειά τους, ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής τους. Εγώ ήμουν εκεί για την ατμόσφαιρα. Το γκρουπ δεν ήταν το κέντρο της προσοχής. Αν κάποιος κλέβει την παράσταση, είναι οι σερβιτόροι. Εκεί κατάλαβα ότι η χαρά μου πρέπει να είναι εσωτερική και να μην εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες. Αυτό μού άλλαξε τη ζωή, μου έδειξε πού πρέπει να αναζητώ την ευτυχία – όχι μέσα σε ένα δωμάτιο γεμάτο ανθρώπους». Οι γάμοι πήγαιναν καλά, μέχρι που ήρθε ο Covid-19, οπότε έφτιαξε ένα προφίλ στο TikTok για να περνάει τον χρόνο του. Δεν χρειαζόταν τη Eurovision για να γίνει διάσημος. Ήταν ήδη σταρ με περίπου δώδεκα εκατομμύρια followers. Μετά τη Eurovision, το «Spaceman» ανέβηκε στη δεύτερη θέση των βρετανικών τσαρτ, εκτοπίζοντας μέχρι και τον Kendrick Lamar, και κυνηγάει επικίνδυνα την πρωτιά από τον Harry Styles. Ο τελευταίος Βρετανός που είχε καταφέρει κάτι ανάλογο ήταν ο Johnny Logan τη δεκαετία του ’80 – ο οποίος ήταν Ιρλανδός. Φαίνεται ότι ο Sam Ryder και η θετική του ενέργεια ήταν κάτι που είχε ανάγκη όλος ο κόσμος ή η Βρετανία στην προκειμένη περίπτωση.

26.5.22 – lifo

Έρευνα Focus Bari Iούνιος - Δεκέμβριος 2021

LiFO 646,8

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ (Σάββατο) 594,4 ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ (Σάββατο) 504,2 ATHENS VOICE (Πέμπτη) 456,5 ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ (Σάββατο) 407,1

More*

H LiFO τέταρτη μεταξύ όλων των εντύπων (κυριακάτικων και εβδομαδιαίων) στην Αττική ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ 391,1 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ) 384,2 ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 288,7 LiFO 287,9 REAL NEWS 271,5

* Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της νέας Focus-Bari, η LiFO κατέγραψε περαιτέρω αύξηση της διαφοράς από το σύνολο του ανταγωνισμού και διατηρεί την απόλυτη κυριαρχία στα νεανικά κοινά - ανδρικά και γυναικεία.

Με αύξηση της διαφοράς από το σύνολο του ανταγωνισμού και απόλυτη κυριαρχία στα νεανικά κοινά - ανδρικά και γυναικεία.*

Νο

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ

Η LiFO πρώτη μεταξύ όλων των εβδομαδιαίων εντύπων

taste.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ / TI ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΡΩΜΕ ΤΩΡΑ/

2 lifo – 26.5.22

26.5.22 – lifo

LiFO_taste. 1. ΤO ΨΩΜΊ ΣΤΗ ΜΈΣΗ ΤΟΥ ΓΕΎΜΑΤΟΣ 2. ΣΠΕΣΙΑΛ ΠΙΤΣΑ ΑΛΛΙΩΣ 3. BAO BUNS ARE BACK IN TOWN 4. ΤΑ SANDOS ΉΡΘΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΊΝΟΥΝ 5. ΟΔΌΣ ΠΕΤΡΆΚΗ – Η ΝΈΑ ΠΙΆΤΣΑ 6. ΚΑΛΆ ΨΑΡΙΚΆ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΆΛΑΣΣΑ 7. ΤΟ ΣΕΒΊΤΣΕ ΕΊΝΑΙ ΠΑΝΤΟΎ 8. ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ MISO, ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΎΡΟ ΣΚΌΡΔΟ 9. NOSE TO TAIL, Η ΑΠΌΛΥΤΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΉ ΤΆΣΗ 10. ΚΟΚΤΈΙΛ ΑΠΌ LEFTOVERS 11. ΑΘΗΝΑΪΚΆ SPRITZ 12. TAPROOMS ΠΑΝΤΟΥ 13. ΑΥΞΆΝΟΝΤΑΙ ΤΑ GASTRO-BISTRO 14. ΤΡΏΜΕ ΠΑΝΕΤΌΝΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ 15. ΚΆΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΆ ΚΑΙ ΈΝΑ COOKIE 16. ΠΡΩΤΌΤΥΠΑ ΠΑΓΩΤΑ 17.

ΤΟ ΤΗΓΑΝΗΤΌ ΚΟΤΌΠΟΥΛΟ ΕΊΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΌ 18. ΠΟΙΟΤΙΚΆ TACOS 19. ΤΑ ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΦΑΓΗΤΟΎ ΕΠΈΣΤΡΕΨΑΝ 20. ΣΟΥΒΛΆΚΙ ΧΩΡΊΣ ΠΑΤΆΤΑ 21. ΓΛΥΚΆ ME ΔΙΕΘΝΕΊΣ ΕΠΙΡΡΟΈΣ 22. WINE BARS – ΤΑ ΠΙΟ ΩΡΑΊΑ ΜΠΙΣΤΡΌ 23. ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΈΣ ΜΑΣ ΈΞΩ ΔΙΑΦΈΡΟΥΝ

ΛΙΝΟΥ ΣΟΥΜΠΑΣΗΣ & ΣΙΑ ΟΕ

4 lifo – 26.5.22

έτσι_τρώμε_τώρα

ΓΙΑ ΤΗ ΜΌΔΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΆΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΊΓΟΥΡΑ ΘΑ ΈΧΕΤΕ ΑΚΟΎΣΕΙ ΠΟΛΛΟΎΣ ΝΑ ΛΈΝΕ ΌΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΟΡΟΎΝ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΝΝΟΟΎΝ. ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΌΜΩΣ ΤΟ ΊΔΙΟ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΌ; ΜΆΛΛΟΝ ΌΧΙ. ΑΥΤΈΣ ΕΊΝΑΙ ΟΙ 23 ΤΆΣΕΙΣ ΠΟΥ ΟΡΊΖΟΥΝ ΤΏΡΑ ΤΟ ΠΏΣ ΤΡΏΜΕ ΣΤΗΝ ΑΘΉΝΑ (ΚΑΙ ΌΧΙ ΜΌΝΟ), ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΡΈΣΟΥΝ. ΑΠΌ ΤΗ ZΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

26.5.22 – lifo

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

TYLER'S

1 Τα fine dining εστιατόρια φέρνουν το ψωμί στη μέση του γεύματος Μη σας κάνει εντύπωση αν, ενώ τσεκάρετε τα μενού στα fine dining εστιατόρια της πόλης, προκειμένου να επιλέξετε ποιο θα επισκεφθείτε, δείτε να γράφει «ψωμί» ενδιαμέσως. Πρόκειται για ένα στοιχείο της σύγχρονης nordic κουζίνας που πρωτοπαρουσίασε το Funky Gourmet στην Αθήνα, όταν πριν από μερικά χρόνια σέρβιρε ένα χειροποίητο κουλούρι Θεσσαλονίκης συνδυασμένο με αλάτι Κυθήρων και ανθόγαλα από την Κρήτη, μαζί με μια φρέσκια και αρωματική μπίρα. Σήμερα ξαναβρίσκουμε αυτή την τάση στη γευστική αλληλουχία που δημιουργούν κορυφαίοι σεφ της πόλης. Για παράδειγμα, όταν σερβίρει το ψωμί του βασισμένο στη συνταγή του κρητικού εφτάζυμου και δεμένο με roux, σαν τα japanese milk bread rolls, στα μισά του γεύματος, o Παύλος Κυριάκης και η ομάδα της σάλας του εξηγούν ότι, καθώς έρχεται πριν από το κυρίως γεύμα, το ψάρι, τον αστακό και το κρέας, σκοπός είναι να συνοδεύσει με τα αρώματά του ιδανικά όσα πιάτα θα ακολουθήσουν.

2 Η σπέσιαλ πίτσα σημαίνει πλέον κάτι άλλο Η Αθήνα έχει την καλύτερη πίτσα ever – μπορεί κανείς να ισχυριστεί το αντίθετο; Oι απαιτήσεις μας από τις πιτσαρίες της πόλης είναι αυξημένες, αφού σχεδόν σε κάθε γειτονιά έχει εμφανιστεί (και καλώς) από ένα μαγαζί με θολωτό φούρνο, το οποίο επιχειρεί να ακολουθήσει τον δρόμο που έδειξαν οι Ναπολιτάνοι για το πιο δημοφιλές παγκοσμίως απότοκο της cucina povera. Οι νέοι pizzaioli της πόλης δουλεύουν με καλά μελετημένα και ωριμασμένα ζυμάρια που αρταίνονται με premium και ΠΟΠ ιταλικές πρώτες ύλες, και όχι μόνο. Τώρα που ξέρουμε τι πάει να πει neoneapolitan style και να διαχωρίζουμε τις κλασικές συνταγές από τις

6 lifo – 26.5.22

νεότερες, κάποιοι ειδικοί επί του θέματος έχουν ξαναρχίσει να χρησιμοποιούν τον όρο «σπέσιαλ», που ακόμα και αν σας γυρνάει στα ’90s, καμία σχέση δεν έχει με όσα τρώγαμε τότε. Μαζί με τις σταθερές αξίες της μαργαρίτας και της μαρινάρας, πλέον βρίσκουμε εμπνευσμένες πληθωρικές συνταγές όπως μια πίτσα carbonara με μοτσαρέλα fior di latte, αυγό, καπνιστή πανσέτα και κρέμα παρμεζάνα ή μία με μελιτζάνα, κρεμμύδι, crispy onion, παρμεζάνα, πεκορίνο και ξύγαλο κρέμα, βασισμένη στα παπουτσάκια.

3 Bao buns are back in town Τα bao ή baozi, τα μαλακά και αφράτα ψωμάκια ατμού που πρωτοεμφανίστηκαν στην Κίνα, απαντούν με διάφορες ονομασίες και παραλλαγές –στο σχήμα, στο πώς και με τι γεμίζονται– στην Ιαπωνία, στην Ταϊλάνδη, στην Ινδονησία, στη Σιγκαπούρη, στη Μαλαισία και στο Βιετνάμ. «Είναι περίεργο να είσαι “διάσημος” για κάτι πολύ συγκεκριμένο. Μπορείς να φανταστείς ότι είσαι ο Νιλ Ντάιαμοντ και να πρέπει να τραγουδάς το “Cracklin’ Rosie” κάθε φορά που βγαίνεις στη σκηνή για το υπόλοιπο της ζωής σου; Εγώ δεν μπορώ», έγραφε το 2009 o Ντέιβιντ Τσανγκ στο βιβλίο μαγειρικής Momofuku για το pork bun του εστιατορίου του που είχε κατακτήσει τη Νέα Υόρκη ήδη από το 2004. Αυτό το πιάτο δεν βγήκε ποτέ από το μενού του δημοφιλούς σεφ, στο Μεγάλο Μήλο άρχισαν να δημιουργούνται κι άλλα μαγαζιά που πόνταραν σε αυτό, η μόδα του εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Στην Αθήνα το προσπάθησαν πολλοί, αλλά ελάχιστοι κατάφεραν να το κάνουν συνώνυμο της κουζίνας τους. Από κει που κουραστήκαμε να το βρίσκουμε ακόμα και σε μενού μεζεδοπωλείου σε ορεινό χωριό απομακρυσμένου νησιού, κάποιοι το επαναπροσδιόρισαν και το φτιάχνουν σωστό, γεμίζοντάς το με crispy γαρίδες, με πάπια confit, με τραγανό κοτόπουλο, με μοσχάρι (σαν άλλο cheeseburger), με κροκέτα τραχανά (ως μια vegan επιλογή), με διάφορες πίκλες και χειροποίητες σος.

26.5.22 – lifo

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

4 Μήπως τα sandos ήρθαν για να μείνουν; Εκτός από την παραδοσιακή ιαπωνική κουζίνα, υπάρχει και η yoshoku, ένας όρος-ομπρέλα για τη fusion πλευρά της, κάτω από την οποία μπαίνουν όλα τα φαγητά με δυτικές επιρροές. Σε αυτά ανήκουν τα sandos, δηλαδή τα ιαπωνικά σάντουιτς, με πιο διαδεδομένο συνδυασμό γεύσεων το pork katsu που (μάλλον) πρωτοφτιάχτηκε το 1899 ως ένας φόρος τιμής στο σνίτσελ και ως μια ασιατική απάντηση στο bologna sandwich, και περιέχει παναρισμένη χοιρινή μπριζόλα, ψιλοκομμένο λάχανο και tonkatsu sauce (μια ιαπωνική μπάρμπεκιου σος). Πλέον, τα sandos αποτελούν παγκόσμια τάση, τα social media έχουν γεμίσει με αυτά, έχουν γραφτεί λίστες για τα καλύτερα που μπορεί να βρει κανείς σε πόλεις όπως το Λος Άντζελες. Στην Αθήνα, τα σάντουιτς που κλείνονται σε αφράτο, μαλακό milk bread, που κόβονται γεωμετρικά και τοποθετούνται σε κουτιά γυρισμένα έτσι ώστε να φαίνονται τα χρώματα των υλικών τους εμφανίστηκαν σε περίοδο καραντίνας και από τότε εξαπλώνονται στην πόλη. Τα βρίσκουμε σε μερικά από τα καλύτερα casual εστιατόρια και στις πλατφόρμες διανομής φαγητού που τα ανέδειξαν, όταν δεν μπορούσαμε να φάμε έξω.

5 Οδός Πετράκη – Η νέα πιάτσα εξόδου στην καρδιά του κέντρου Δύο παλαιοπωλεία, ένα μαγαζί που εμπορευόταν απλίκες, μια παλιά μπουτίκ πλεκτών ρούχων, ένα ανθοπωλείο, ένα κομμωτήριο, ένα κατάστημα με εσώρουχα και καλσόν από άλλη δεκαετία· στις αρχές των ’10s αυτά συναντούσε κανείς στις βιτρίνες της Πετράκη και της Φωκίωνος, περπατώντας στους δυο μικρούς πεζόδρομους που γειτονεύουν με

την Ερμού. Τον δρόμο για να στηθεί η πιάτσα εξόδου άνοιξε πριν από δέκα χρόνια το Heteroclito, το wine bar του κέντρου που στεγάζεται σε ένα κτίριο του 1957 στη γωνία που σχηματίζουν οι δύο πεζόδρομοι και έμαθε την Αθήνα τι πάει να πει φυσικό κρασί, φιλοξενώντας τις «ανήσυχες» προσπάθειες των Ελλήνων οινοποιών. Πλέον, στην οδό Πετράκη σερβίρονται poke bowls και sandos, μαργαρίτες και κοκτέιλ με zero waste τεχνικές, σούπα pho και άλλα βιετναμέζικα πιάτα που έχει λατρέψει η Αθήνα, ενώ τα τραπέζια είναι διαρκώς γεμάτα. Εκεί βρίσκουμε επίσης ψωμί ολικής άλεσης και σπανακόπιτα από τον ιστορικό φούρνο της Πνύκας, και κομψά γλυκά από το new age ζαχαροπλαστείο του δρόμου.

6 Τρώμε καλά ψαρικά, αν και δεν είμαστε κοντά στη θάλασσα Από κει που μόλις έπιαναν οι πρώτες ζέστες ψάχναμε πού θα φάμε ποιοτικούς ψαρομεζέδες χωρίς πολλά κατεψυγμένα και όσο πιο κοντά στη θάλασσα γινόταν, πλέον στο κέντρο (με την ευρύτερη έννοια) της Αθήνας έχουν αυξηθεί τα εστιατόρια που, επικεντρωμένα στην ποιοτική ψαροφαγία, έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό. Τα εστιατόρια αυτά δουλεύουν με ό,τι πιάσουν τα δίχτυα των ψαράδων τους, οπότε συνεχώς έχουν να προτείνουν και κάτι διαφορετικό, εκμεταλλεύονται το ψάρι, τα θαλασσινά και τα όστρακα με δημιουργικούς, αλλά όχι εξεζητημένους τρόπους. Τα προσφέρουν ωμά, τα παστώνουν και τα καπνίζουν, τα κάνουν σαβόρο, βγάζουν γόπα και ταραμά, σιφναίικη ρεβιθάδα, ρίχνουν καραβιδάκι στο τηγάνι με σκόρδο. Υπάρχει πλέον και το μέρος που, στην καρδιά του κέντρου, σερβίρει όστρακα στην μπάρα και μας καλεί να τα συνδυάσουμε με προσιτές σαμπάνιες.

NFC NOLAN 8 lifo – 26.5.22

Origami boutique residences

Ένας νέος χώρος που ξεδιπλώνει την έννοια της φιλοξενίας.

άντα πίστευα ότι η έννοια της φιλοξενίας στην Ελλάδα είναι μια υπόθεση κουλτούρας, μια δεξιότητα που τρέχει στο DNA μας και αποδεικνύεται κάθε τόσο μέσα από χώρους που πραγματικά κάνουν τη διαφορά. Όταν όμως βρίσκεσαι σε έναν τέτοιο χώρο, η εμπειρία ξεπερνά όσα σκεφτόσουν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Η διαμονή στο Origami είναι μια τέτοια εμπειρία. Το νέο boutique hotel που δημιούργησαν στο Ναύπλιο η Ιωάννα και ο Ιωάννης, αφήνοντας πίσω τους τα δέκα χρόνια που έζησαν στην Ολλανδία, είναι η επιτομή της luxury φιλοξενίας. Και σε αυτή την περίπτωση η λέξη «luxury» δεν συνδέεται με φλύαρες πολυτέλειες, αλλά με το ακριβώς αντίθετο, έναν μινιμαλισμό υψηλής αισθητικής που απευθύνεται πρώτα-πρώτα στον νου και στην ψυχή σου και μετά στο βλέμμα σου. Από την πρώτη στιγμή που αντικρίζεις το Origami –ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του είναι μοναδικός– ηρεμεί αρχικά το μέσα σου και μετά ανακαλύπτεις σιγά σιγά λεπτομέρειες που εντυπωσιάζουν. Άλλωστε, το όνομα από μόνο του φέρνει στο μυαλό σου την έννοια του ξεδιπλώματος. Κι αυτό που ξεδιπλώνεται είναι η φιλοξενία με όλη τη σημασία της λέξης, η χαλαρωτική διάθεση, η ανάπαυση και η απόλαυση. Έξι ευρύχωρα δωμάτια, όλα σουίτες από 42 έως 65 τ.μ., σου προσφέρουν την απόλυτη άνεση και την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε έναν οικείο χώρο. Η επίπλωση σύγχρονη, καλαίσθητη, προσεγμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Τα κρεβάτια μελετημένα ώστε ο ύπνος σου να είναι αληθινά ξεκούραστος και ο εξοπλισμός τέτοιος ώστε να μη σου λείπει τίποτα. Κι αυτά είναι μόνο τα βασικά. Γιατί στο Origami θα βρεις ιδιωτική πισίνα ή ταράτσα με θέα αλλά και μια σειρά από υπηρεσίες που κάνουν κάθε στιγμή να μετράει. Το σίγουρο είναι ότι αυτές οι διακοπές θα σου μείνουν αξέχαστες. Εξάλλου, οι ιδιοκτήτες, που ασχολούνται προσωπικά με τη φιλοξενία σου, φροντίζουν γι’ αυτό με κάθε τρόπο. Από την άψογη καθαριότητα μέχρι τις γεύσεις του εκπληκτικού πρωινού, όλα όσα ζήσαμε στο Origami ήταν μια εμπειρία μοναδική. Η γειτονιά, ήσυχη, συμβάλλει με τον τρόπο της στην ξεκούραση, ενώ το κέντρο του Ναυπλίου βρίσκεται σε απόσταση 10’ με τα πόδια. Εξίσου κοντά και οι αρχαιολογικοί χώροι της πόλης που από μόνη της είναι ένας must προορισμός. Αν είσαι από αυτούς που δεν έχουν πάει στο Ναύπλιο ή θέλουν να το επισκεφτούν ξανά, το Origami γίνεται μια καλή αφορμή να βρεθείς σε αυτήν τη γωνιά της Πελοποννήσου για να νιώσεις την απόλυτη αίσθηση φιλοξενίας. www.origamiboutiqueresidences.com, Ιnstagram: origami.boutique.residences

26.5.22 – lifo

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

7 Το σεβίτσε είναι παντού Τη δεκαετία του 1980, ο Περουβιανός ποιητής, συγγραφέας και κριτικός γεύσης Ροδόλφο Ινοστρόζα χρησιμοποιεί τη λέξη «Nikkei» και επινοεί έναν νέο γαστρονομικό όρο για να περιγράψει τη συνάντηση της Ιαπωνίας με το Περού στο φαγητό, το πάντρεμα των ασιατικών τεχνικών με τα αρώματα και τη λατινοαμερικάνικη πρώτη ύλη σε μια κουζίνα. Η επέλαση της συγκεκριμένης κουζίνας δεν είναι κάτι πολύ καινούργιο για την πόλη μας. Αλλά αν κάτι έμεινε από αυτή, εξαπλώθηκε και μπήκε στα μενού ακόμα και της πιο κλασικής ψαροταβέρνας, είναι το σεβίτσε, το φρέσκο ωμό ψάρι, μαριναρισμένο και σερβιρισμένο μέσα σε χυμό από φρέσκα εσπεριδοειδή, με πιπεριά τσίλι, ψιλοκομμένη σε ροδέλες. Πλέον είναι πανεύκολο να το βρείτε και να το απολαύσετε στην Αθήνα, σε διάφορες ευφάνταστες παραλλαγές. Μάλιστα, ένα νέο και δημοφιλές μαγαζί-προορισμός στο Θησείο μετατρέπεται κάθε Κυριακή σε περουβιανή cevicheria.

8 Όπως και το miso, και το μαύρο σκόρδο Η πάστα με την έντονη αλμυρή γεύση προκύπτει συνήθως από φασόλια σόγιας, θαλασσινό αλάτι, κριθάρι ή ρύζι. Το χρώμα της, το άρωμά της και η γεύση της ποικίλλουν, με βάση την αναλογία της σόγιας προς το koji (μύκητας που ενεργοποιεί τη ζύμωση), τον χρόνο και τις συνθήκες ζύμωσης. Κυκλοφορεί και το λευκό, πιο γλυκό, miso που έχει υποστεί λιγότερη ζύμωση, αλλά και το πιο χειμωνιάτικο, στο οποίο κυριαρχεί η σόγια – είναι δυνατότερο λόγω της πιο μακράς ζύμωσής του. Σε κάθε του εκδοχή, το miso που πρωτοχρησιμοποιήθηκε στην Ιαπωνία μπορεί να απογειώσει ακόμα και το πιο αδιάφορο πιάτο. Όσο για το μαύρο σκόρδο, κατάγεται επίσης από την Ιαπωνία και χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα στην Κορέα και στην Ταϊλάνδη πριν διαδοθεί παντού στον κόσμο. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα τυπικό λευκό σκόρδο που έχει διατηρηθεί για πολλές εβδομάδες σε περιβάλλον με χαμηλή θερμοκρασία και υψηλή υγρασία προκειμένου να ζυμωθεί. Καθώς και τα δύο δίνουν μια umami διάσταση στα πιάτα, χρησι-

μοποιούνται από σάλτσες, μαρινάδες και σούπες μέχρι γλυκά. Είμαι σίγουρη ότι αν τρώτε αρκετά έξω στην Αθήνα και δεν είστε λάτρεις μόνο της κλασικής ταβέρνας, όλο και σε κάποιο μενού θα τα πετύχετε. Ρίξτε μια προσεκτική ματιά στους καταλόγους και θα με θυμηθείτε.

9 Nose to tail, η απόλυτη γαστρονομική τάση Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι νέοι σημαντικοί σεφ ψάχνουν τρόπους να αξιοποιήσουν καθετί που μπαίνει στην κουζίνα τους, σερβίροντας δημιουργικά κοπές κρέατος που μέχρι πρόσφατα αντιμετωπίζονταν ως δεύτερες και τρίτες, ξύνοντας τις ραχοκοκαλιές των ψαριών και χρησιμοποιώντας ακόμα και τα αυγά μιας σφυρίδας σε πιάτο. Αυτός ο ευρηματικός τρόπος αποφυγής του food waste είθισται να συνδυάζεται με τη farm to table φιλοσοφία, με την εποχικότητα και ό,τι προσφέρει ο τόπος, με βιώσιμες πρακτικές που καθορίζουν όλο το μενού ενός εστιατορίου που μπορεί να ξαναγράφεται δυο και τρεις φορές μέσα στην ίδια εβδομάδα.

10 Τα κοκτέιλ μας φτιάχνονται από leftovers Ο καφές που μένει στο group μιας εσπρεσιέρας θα γίνει σιρόπι, μια μπανανόφλουδα θα δώσει άρωμα σε ένα ουίσκι, τα κουκούτσια ενός μήλου θα αρωματίσουν μια σόδα, τα περισσεύματα ενός καλαμποκιού, μαζί με στημένα λάιμ και γκρέιπφρουτ, θα αποξηρανθούν και θα μπουν στο χείλος ενός ποτηριού μιας κλασικής Ρaloma· ένας φρέσκος χυμός θα αξιοποιηθεί σε σφηνάκια πριν μπαγιατέψει, από τις κούπες πορτοκαλιού θα προκύψουν ελαιοσάκχαρα. Η zero waste φιλοσοφία έχει επηρεάσει και συμπαρασύρει τις μπάρες της πόλης. Ρωτήστε στα νέα, ψαγμένα βραδινά της στέκια πώς ακριβώς έχει φτιαχτεί το κοκτέιλ σας, θα εκπλαγείτε από τους τρόπους που έχουν βρει ώστε να μην πετιέται τίποτα.

GRASSHOPPERS

10 lifo – 26.5.22

NAIF

26.5.22 – lifo

BAR IN FRONT OF THE BAR

12 lifo – 26.5.22

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

11 Πίνουμε αθηναϊκά spritz, πέρα από τα κλασικά Eίναι πολύ πιθανό την επόμενη φορά που θα επισκεφτείτε κάποιο από τα πολλά και ωραία μπαρ της πόλης να ζητήσετε ένα Aperol ή ένα Campari spritz και να σας πουν «δεν έχουμε από αυτά, αλλά φτιάχνουμε ένα δικό μας με τα χ συστατικά», πάντα με χαμηλούς αλκοολικούς βαθμούς, ιδανικό για να καταναλωθεί νωρίς. Πριν δυσανασχετήσετε που σας βγάζουν από τη βολή σας, δώστε τους μια ευκαιρία, (συνήθως) το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει. Ας πούμε, ένα δικό μου πολύ αγαπημένο που σερβίρεται στην πιάτσα πίσω από τη Στέγη σπάει την πικράδα του κατακόκκινου ιταλικού απεριτίφ με λικέρ ροδάκινο, και αυτό το μικρό twist κάνει τη διαφορά.

12 H Αθήνα γέμισε taprooms Το 2019 εμφανίστηκε στο Κουκάκι το πρώτο αθηναϊκό taproom από «gypsy brewers» ή «νομάδες μικροζυθοποιούς», δηλαδή από μια παρέα που μπορεί να μην έχει τις δικές της εγκαταστάσεις για να φτιάξει μπίρα, αλλά έχει αφοσιωθεί σε αυτήν και φιλοξενείται αλλού για να παράγει τις ιδέες της. Δύο χρόνια μετά, λίγο πιο πάνω, έστησε τις δικές της κάνουλες μια ακόμα μικροζυθοποιία. Έπειτα εμφανίστηκε ένα ακόμα taproom σε ένα παλιό σιδηρουργείο των νοτίων προαστίων και άλλο ένα μικρότερο στην Κυψέλη. Όπως φαίνεται, η craft προσέγγιση στην μπίρα και η κοινότητα που έχει δημιουργηθεί γύρω από αυτή δυναμώνουν στην πόλη.

13 Αυξάνονται και τα gastro-bistro Σφιχτά μενού, κουζίνες που αναδεικνύουν τους πιο αξιόλογους μικρούς παραγωγούς, με τιμονιέρηδες εκείνους που προτιμούν τον όρο «μάγειρας» από αυτόν του/της σεφ. Τα μενού τους αλλάζουν συνέχεια, αφού διαμορφώνονται από τα διαθέσιμα υλικά κάθε εποχής, οι ιδέες τους είναι δημιουργικές, αλλά δίνουν κατανοητά πιάτα, οι λίστες κρασιών τους είναι προσεγμένες και προσανατολισμένες στα κρασιά ήπιων παρεμβάσεων. Είτε τα πούμε γαστρομαγειρεία, είτε γαστροταβερνές, είτε gastro-bistro, αυτά είναι τα καινούργια εστιατόρια που κλέβουν τις εντυπώσεις, έχοντας ένα χαλαρό περιβάλλον και αντιμετωπίζοντας τη γαστρονομία απλά, αλλά καθόλου απλοϊκά.

TRIFLE ΓΙΑΟΥΡΤΙΟΥ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΕ ΦΡΟΥΤΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ

ι ΔΩΔΩΝΗ LOVERS αγαπούν τις γεύσεις, τα χρώματα και τα αρώματα. Αν μάλιστα συνδυάζονται και τα τρία σε ένα φανταστικό γλυκό, ακόμα καλύτερα! Η ΔΩΔΩΝΗ μάς δίνει μια συνταγή για ένα ελαφρύ επιδόρπιο που απολαμβάνει ελεύθερα όλη η οικογένεια. Με απλά υλικά και σε λίγο χρόνο δημιουργούμε το απόλυτα δροσιστικό trifle γιαουρτιού που θα γίνει το must του καλοκαιριού!

14 Τρώμε πανετόνε και το καλοκαίρι

ΧΡΟΝΟΣ: 6 ΩΡΕΣ

ΥΛΙΚΑ: • 12 μπισκότα Digestive • 30 γρ. φρέσκο βούτυρο αγελάδος ΔΩΔΩΝΗ, λιωμένο • 6 κ.σ. μαρμελάδα φράουλα ή φρούτα του δάσους

Όποιον και να ρωτήσετε απ’ όσους το φτιάχνουν, θα σας πει ότι είναι από τα πιο απαιτητικά πράγματα που του έχουν συμβεί στην πορεία του στη ζαχαροπλαστική. Πρόκειται για ένα γλυκό μπελαλίδικο, που θέλει προζύμι, πολύωρο ζύμωμα και ωρίμανση, υπολογισμένες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας για να πετύχει. Οι ίδιοι που πρέπει να ελέγχουν όλα τα παραπάνω θα σας πουν ότι έχουν αφιερώσει μέρες, μήνες ολόκληρους σε δοκιμές και προσπάθειες που δεν φούσκωσαν ποτέ, γιατί πολύ απλά είδαν το πανετόνε ως πρόκληση. Καθώς το χριστουγεννιάτικο αφράτο κέικ δεν είναι πλέον υπόθεση μόνο της Ιταλίας αλλά έχει κατακτήσει τον κόσμο, μπορούμε πλέον να το βρούμε και στην Αθήνα, μάλιστα κάποιοι το προσφέρουν όλο τον χρόνο, είτε κλασικό με σταφίδες, ζαχαρωμένο πορτοκάλι, ρούμι και κονιάκ, είτε στις δικές τους, πρωτότυπες εκδοχές, όπως αυτή με τη σοκολάτα gianduja, τα καραμελωμένα φουντούκια, την αλμυρή καραμέλα και τον ανθό αλατιού.

για τη γέμιση γιαουρτιού

• 300 γρ. γιαούρτι ΔΩΔΩΝΗ Στραγγιστό • 3 κ.σ. μέλι • 3 κ.γ. ζελατίνη σκόνη • 50 ml φρέσκο γάλα ΔΩΔΩΝΗ • Φρούτα του δάσους ή φράουλες • Φρέσκα φύλλα βασιλικού ή μέντας, για γαρνίρισμα ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: > Χτυπάω στον πολυκόφτη τα μπισκότα να θρυμματιστούν.

Created by

Προσθέτω το λιωμένο φρέσκο βούτυρο αγελάδος ΔΩΔΩΝΗ και τα αλέθω μαζί. > Για τη γέμιση γιαουρτιού μουλιάζω τη ζελατίνη στο γάλα για 10 λεπτά. Ζεσταίνω το διάλυμα και ανακατεύω καλά να διαλυθεί η ζελατίνη. > Σε ένα μπολ ενσωματώνω το γιαούρτι με το μέλι. Αφού κρυώσει λίγο το διάλυμα της ζελατίνης, το ρίχνω μέσα στο μπολ με το γιαούρτι και τα ανακατεύω καλά.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ: > Για το στήσιμο παίρνω δύο ποτήρια και

ANTONIS SELEKOS

βάζω στη βάση τους μια στρώση από τα μπισκότα. > Πάνω τους απλώνω τη γέμιση γιαουρτιού και συνεχίζω καλύπτοντάς τη με μαρμελάδα. > Β άζω τα ποτήρια στο ψυγείο για 4-5 ώρες. > Γαρνίρω με διάφορα φρούτα και λίγα φύλλα μέντας ή βασιλικού και είναι έτοιμα για σερβίρισμα.

26.5.22 – lifo

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

15 Σε κάθε γειτονιά ψήνεται και ένα cookie

17 Το τηγανητό κοτόπουλο είναι παντού και είναι φανταστικό

Τραγανά απ’ έξω και μαλακά από μέσα, τα κλασικά american cookies τα βρίσκαμε μέχρι πρόσφατα στα milkshake bars που έκαναν την εμφάνισή τους πριν από μερικά χρόνια στην πόλη. Αν και πρόκειται για μπισκότα σε μέγεθος γεύματος, λίγοι είναι εκείνοι που θα τους αντισταθούν. Ξεφεύγοντας από τα «παραδοσιακά» με τις σταγόνες σοκολάτας, άρχισαν να πειραματίζονται με τη ζύμη τους και οι πιο κορυφαίοι ζαχαροπλάστες της πόλης, προσφέροντάς τα με toppings και γεμίσεις που ακολουθούν την εποχικότητα, με φιστίκι Αιγίνης, γαρνιρισμένα με κρέμα καφέ, με διπλή και τριπλή σοκολάτα, ενώ πρόσφατα ανακάλυψα και μια αλμυρή εκδοχή τους με παρμεζάνα, τσένταρ, θυμάρι και γέμιση cream cheese. Τα συναντάμε και στα πιο ψαγμένα, ποιοτικά καφέ, ενώ κυκλοφορούν και σε vegan εκδοχή.

Από το ga xao του Βιετνάμ και το ιαπωνικό chicken katsu που αγάπησαν πρόσφατα οι Αθηναίοι μέχρι το αυστριακό backhendl και το côtelette de volaille που συναντά κανείς στη Ρωσία και στην Ουκρανία, είναι πολλά τα μέρη του κόσμου που τηγανίζουν το κοτόπουλο σε μια δική τους εκδοχή. Το προσεκτικό φιλετάρισμα σε μέγεθος μπουκιάς, το εικοσιτετράωρο μαρινάρισμα που το κάνει τόσο μαλακό, το ζουμερό, ανάλαφρο, αλλά τραγανό πανάρισμα, η μαγιονέζα με τις τρεις διαφορετικές οξύτητες, η σαλάτα με τα πιπεράτα φύλλα και τη homemade πίκλα αγγούρι είναι η διαδικασία που ακολουθεί ένα από τα σημαντικά εστιατόρια της πόλης για να σερβίρει τηγανητό κοτόπουλο. Φυσικά, δεν θα το βρείτε μόνο εκεί, αφού είναι πολλές οι διευθύνσεις στην Αθήνα που το προσφέρουν τραγανό και εθιστικά νόστιμο, πιο street και ως γέμιση σε μπέργκερ. Οι λάτρεις του δεν μπορούν να παραπονιούνται.

16 Το παγωτό έχει πιο πρωτότυπη γεύση από ποτέ Πλέον, οι «απλές» γεύσεις φτιάχνονται με αυθεντική, φυσική, βανίλια Μαδαγασκάρης ή σοκολάτα gianduja, αλλά βρίσκουμε κι άλλες, signature, όπως το φιστίκι Αιγίνης με ανθό αλατιού, η λευκή καραμελωμένη σοκολάτα με passion fruit και crumble κακάο, το καϊμάκι με τσουρέκι και καραμελωμένα βύσσινα – γεύσεις που προσφέρονται σε ένα από τα καλύτερα new age ζαχαροπλαστεία της πόλης στη Γλυφάδα. Κάθε περιοχή έχει το δικό της μέρος για ποιοτικό χειροποίητο παγωτό – θυμάμαι ακόμα τη μυρωδιά από ψημένο φιστίκι και φρέσκια φράουλα σε αυτό που έστησε την πρώτη ανοιχτή κουζίνα παγωτού της Αθήνας στο Κουκάκι. Οι νέες γεύσεις δεν έχουν πρόσθετα, σταθεροποιητές και συντηρητικά, φτιάχνονται με καλό γάλα και βιολογικές πρώτες ύλες, ωριμάζουν μέχρι να δέσουν και να μας δροσίσουν μια μέρα μετά.

18 To νέο μεξικάνικο είναι αφιερωμένο στα χειροποίητα, ποιοτικά tacos Μπορεί κάποιος να πει πως το tacos al pastor είναι για τους Μεξικανούς ό,τι είναι για εμάς το σουβλάκι, αλλά εκείνοι απολαμβάνουν το εθνικό τους street food από το πρωί, αξημέρωτα μερικές φορές, πριν πάνε στη δουλειά. Ο γύρος τους, που ψήνεται σε κάθετη σούβλα, το «trompo», έφτασε στο Μεξικό πριν από περίπου εκατό χρόνια με τους Αρμένιους και τους Λιβανέζους, ενώ οι ντόπιοι τού έβαλαν δεκάδες μπαχαρικά, τη μαρινάδα και τις πιπεριές. Οι τορτίγιες για τα tacos και τη quesadilla ανοίγονται πλέον σε αυτοσχέδιες πρέσες, κάποιοι τις φτιάχνουν από καλαμπόκι, χωρίς καθόλου αλεύρι, και παρακολουθούν το στιγμιαίο τους φούσκωμα πάνω στο μαντέμι. Μήπως επιτέλους έφτασε η στιγμή να φάμε πραγματικό, υπερ-γκουρμέ μεξικάνικο;

OURSE 14 lifo – 26.5.22

ΛΕΥΤΕΡΗΣ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ

LUCINDA

BLUE OYSTER

PONCHO TACOS

ANNIE FINE COOKING

JERAR 26.5.22 – lifo

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

ΠΛΑΪ

19 Τα φεστιβάλ φαγητού επέστρεψαν Το Athens Street Food Festival,το οποίο εδώ και χρόνια έχει αναδείξει πολλές pop up ιδέες που γίνονται μαγαζιά, προσφέροντας φαγητό στο χέρι, βρίσκεται αυτή την εβδομάδα στο τελευταίο του τριήμερο στο Παλιό Αμαξοστάσιο του ΟΣΥ στο Γκάζι, ενώ παράλληλα τρέχει το Athens Cocktail Week, στο πλαίσιο του οποίου παραπάνω από σαράντα κορυφαία μπαρ της πόλης προτείνουν δύο signature κοκτέιλ τους σε προνομιακή τιμή. Τον Ιούλιο περιμένουμε να δοκιμάσουμε το φεστιβαλικό μενού δέκα κορυφαίων εστιατορίων στο Ζάππειο, τον Σεπτέμβρη η Αγορά του ΟΑΚΑ στο Μαρούσι θα μετατραπεί σε σημείο συνάντησης για τους απανταχού burger lovers στο Burger Fest 2022. Αυτό που κάποτε μπορεί να έκανε κάποιους να ξεφυσάνε, το να περιμένουν δηλαδή σε ουρές για να παραγγείλουν και να παραλάβουν το φαγητό και το ποτό τους, νομίζω ότι μετά την κλεισούρα που έφερε η πανδημία θα τους φανεί μια fun διαδικασία.

20 Το σουβλάκι χωρίς πατάτα μπορεί να γίνει κανόνας Τώρα που η τιμή του ηλιέλαιου έχει διπλασιαστεί και ό,τι τηγανητό είναι πιο ακριβό από ποτέ, νομίζω πως θα έρθει η στιγμή που θα δικαιωθούν εκείνοι που αρνούνται να βάλουν πατάτα στο σουβλάκι τους, τα πιο παραδοσιακά σουβλατζίδικα της πόλης που κρατάνε απαράλλαχτη εδώ και δεκαετίες τη συνταγή της επιτυχίας τους, τα νέα που πιστεύουν ότι η πατάτα καλύπτει τη γεύση του ποιοτικού τους κρέατος και θέλουν να ακολουθήσουν τον δρόμο που έδειξαν οι παλιοί.

21 Πλέον, τα γλυκά της Αθήνας έχουν διεθνείς επιρροές Από κει που σε αυτή την πόλη η μόνη ζαχαροπλαστική που αναγνωρίζαμε ως υψηλή ήταν η γαλλική (και είναι), πλέον οι pastry chefs αρχίζουν

16 lifo – 26.5.22

να ψάχνονται με τα dough desserts, κάνοντας τους Αθηναίους να αναζητούν pasteis de nata, τα πορτογαλικά ταρτάκια με την crispy σφολιάτα και την ελαφρώς καμένη κρέμα, και σωστό καμένο, βάσκικο τσιζκέικ. Γιατί όχι;

22 Τα wine bars εξελίσσονται στα πιο ωραία μπιστρό της πόλης Προζυμένιο ψωμί με αρωματικό βούτυρο και χούμους παστινάκι με φουντούκι, φρέσκο κρεμμυδάκι tempura με ταραμοσαλάτα και μια wedge salad από iceberg, με εγχώριο μπλε τυρί και καπνιστό χοιρινό Μάνης, καρπάτσιο μόσχου με κρέμα από χρένο και παλαιωμένη γκούντα, χειροποίητες ταλιατέλες με άγριο σκόρδο, μια porchetta με salsa verde. Αυτά είναι όσα νόστιμα συνάντησα πριν από μερικές μέρες σε ένα από τα wine bars της πόλης που, εκτός από το ότι διαθέτουν φοβερές κάβες, έχουν βάλει στις κουζίνες τους σεφ με βιογραφικό και ωραίες ιδέες, έτσι που δεν θα ξαναπιούμε ποτέ ξεροσφύρι.

23 Οι Κυριακές μας έξω διαφέρουν Ένα νέο στέκι στο Κουκάκι, που κινείται μεταξύ καφενείου και μπαρ, κάθε Κυριακή μεσημέρι μετατρέπεται σε ουζερί νέας κοπής. Το talk of the town μπαρ της Κυψέλης που, αντί για ξηρούς καρπούς, μας βγάζει τηγανητούς γίγαντες για να συνοδεύσουμε το ποτό μας ετοιμάζει στο κλείσιμο της εβδομάδας ένα πιο «μεσημεριανό μενού». Ένα απλό εστιατόριο στου Ψυρρή ποντάρει σε συνταγές που κάποτε σερβίρονταν στα αστικά εστιατόρια –τα οποία πλέον έχουν εκλείψει– και θυμίζουν κυριακάτικα τραπέζια. Όπως κάποιες παλιές ταβέρνες της πόλης ετοιμάζουν τη σπεσιαλιτέ τους την Κυριακή, έτσι και οι νέες αφίξεις θέλουν να μας προσφέρουν κάτι διαφορετικό πριν έρθει ακόμα μία Δευτέρα.

taste

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

48 μέρη για να φας και να πιεις καλά στην Αθήνα

ΥΨΗΛΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ, STREET FOOD ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ (ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ) ΑΘΗΝΑ!

από τη λινα ιντζεγιαννη φωτο: γιωργοσ ξανθινακησ εικονογραφηση: bianka

26.5.22 – lifo

resto_love

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

ΦΙΝΕΤΣΑ, ΝΟΣΤΙΜΙΑ, ΓΟΥΣΤΟ ΚΑΙ ΥΨΗΛΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. 18 lifo – 26.5.22

Nomads

T A S T E

Μπίρα, φαγητό, χορός, διαμονή σε concept που θα σε εντυπωσιάσει. Καθώς η γαστρονομική σκηνή της Αθήνας συνεχώς εξελίσσεται, ανεβάζοντας το επίπεδο της εμπειρίας, είναι ακόμα πιο δύσκολο να σε εντυπωσιάσει πραγματικά ένας νέος χώρος. Το Nomads δεν κλέβει απλώς τις εντυπώσεις αλλά καταφέρνει να σου δημιουργήσει αληθινή έξαψη, μια λαχτάρα να ανακαλύψεις κάθε γωνιά του και μαζί κάθε στοιχείο της φιλοσοφίας του. Το όνομά του συνδέει την έννοια του νομά, που κινείται συνεχώς, με τους nomad brewers, που ζυθοποιούν σε διαφορετικό κάθε φορά ζυθοποιείο. Έτσι εκφράζει αυτή η resto pub την ταυτότητά της, που αντικατοπτρίζει τη λίστα ζύθων που επιμελείται ο Σπύρος Μηλιώτης. Στην beer list του Nomads φιγουράρουν 24 taps, 35 φιάλες και κουτάκια, αλλά και guest ετικέτες από όλες τις κατηγορίες. Ανάμεσά τους τέσσερα in house taps (lager, pils, weiss και A.P.A.) που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις. Στην κουζίνα ο σεφ Αντώνης Κερτούσας δημιουργεί πιάτα εμπνευσμένα από διαφορετικά μέρη του κόσμου με ποιοτικές πρώτες ύλες και εκλεκτά κρέατα που σιγομαγειρεύονται και αποτελούν μια γευστική πανδαισία. Buffalo chicken wings, λαχταριστά μπέργκερ –

must try το Black Angus–, λουκάνικα σχάρας, slow cooked short ribs, είναι ανάμεσα στις επιλογές που δεν πρέπει να χάσεις. Δεν είναι, όμως, μόνο οι γεύσεις που κάνουν το Nomads ένα exceptional concept. Είναι η πολυμορφικότητα του χώρου –τον έχει επιμεληθεί ο art director Νίκος Γύλος–, όπου μπορείς να αράξεις με την παρέα σου στα αναπαυτικά σεπαρέ, στο μοναστηριακό τραπέζι στο κέντρο του μαγαζιού ή στην τεράστια ξύλινη μπάρα, αλλά και να χορέψεις στη λογική «dance yourself out» στο υπόγειο stage που θα κάνει opening με τους Daddy’s Work Blues Σάββατο 4 Ιουνίου. Η σκηνή του υπογείου θα φιλοξενεί live με ελληνικές μπάντες και μουσικά events και η μουσική θα ακούγεται με ηχεία και στο ισόγειο. Άλλωστε, η λογική είναι τύπου «bar in bar» και μια σκάλα στο βάθος θα σε οδηγεί στο stage του υπογείου. Στον δεύτερο όροφο έχουν δημιουργηθεί τα ether lofts που νοικιάζονται σε επισκέπτες και ταξιδιώτες, εκφράζοντας με έναν ακόμα τρόπο τη nomads φιλοσοφία. Φιλοξενία, γεύσεις, ζύθοι και live μουσικές: κάπως έτσι ολοκληρώνεται το στήσιμο ενός concept που ήρθε για να μας προκαλέσει ένα αυθόρμητο «ουάου»!

Ερμού 135, Θησείο, 6936 660260 Facebook: Nomads Athens, Instagram: nomads_athens 26.5.22 – lifo

Amaya

Itameshi κουζίνα και καλοκαιρινά κοκτέιλ σε έναν μίνιμαλ κήπο. Αυτό που εκτιμάμε περισσότερο στη γαστρονομική σκηνή της Αθήνας είναι εκείνες οι προτάσεις που τολμούν κάτι ιδιαίτερο, κάτι διαφορετικό που καταφέρνει να σε συγκινήσει με γεύσεις πρωτόγνωρες. Το Amaya έφερε στο Μικρολίμανο την παράδοση της itameshi κουζίνας και μας ταξιδεύει μέσα από αυτήν στην Ιαπωνία και στην κουζίνα που δημιούργησαν οι Ιταλοί μετανάστες, συνδυάζοντας δύο γαστρονομικές κουλτούρες. Eίναι εντυπωσιακό να μαθαίνεις πώς ένας λαός ενσωμάτωσε τις οικείες του γεύσεις σε μια άλλη κουζίνα. Ακόμα πιο εντυπωσιακό το να γεύεσαι τα πιάτα που δημιουργεί στο Amaya o σεφ Χρύσανθος Μανωλόπουλος. Καθώς ζεσταίνει ο καιρός, το μαγιάτικο καρπάτσιο με τραγανό φαγόπυρο, παπαρουνόσπορο, yuzu, αβοκάντο και chili είναι μια δροσερή επιλογή, όπως άλλωστε και το εξαιρετικό ταρτάρ γαρίδας με ταραμά και αυγοτάραχο ξιφία. Στο Amaya θα βρεις ιδιαίτερες προτάσεις bar bites για να συνοδεύσεις τα signature

cocktails του Teo Σπυρόπουλου, απολαμβάνοντας μια εμπειρία όπου πρωταγωνιστούν ο ιαπωνικός μινιμαλισμός και τα λεπτά χαρακτηριστικά της γεύσης. Ανάμεσα στις νέες προτάσεις της cocktail list θα βρεις τα «Into the deep» με ρούμι, πεπόνι, καρύδα, ανανά και λάιμ που μοιάζει με δροσιστική βουτιά, το Narita, με βότκα, passion fruit, macadamia, σουμάδα και λάιμ, τροπικό και αρωματικό, αλλά και το Βlossom με τζιν, Amaro, Italian bitter, κεράσι, κόκκινο βερμούτ και λευκή σοκολάτα, που είναι μια έκρηξη γεύσεων. Με επιρροές που ισορροπούν ανάμεσα στο ιταλικό ταμπεραμέντο και την ιαπωνική αφαίρεση, ο χώρος είναι η απόλυτη έκφραση της «ανοιχτοσύνης» και γίνεται ιδανικό σημείο για βραδινές συναντήσεις γεμάτες από γεύσεις και μείξεις που θα σε εκπλήξουν. Ειδικά τώρα που ο καταπράσινος κήπος μάς υποδέχεται με καλοκαιρινή διάθεση, το Amaya φέρνει στις ζεστές νύχτες μας κάτι από την ουσιαστική απλότητα της Ασίας.

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

20 lifo – 26.5.22

Lost Athens

Ακτή Δηλαβέρη 1, Πειραιάς, 210 4100127-8, www.amaya.com.gr, Facebook: Amaya Itameshi Cuisine, Instragram: amaya_itameshi_cuisine

Βρήκαμε τη χαμένη Αθήνα τη γεύσης. Το Lost Athens ξέρει πολύ καλά τι θέλει να πει με το όνομά του. Η χαμένη Αθήνα, εκείνη η πόλη της αυθεντικής διασκέδασης, της απλότητας, που μπορεί να υπερηφανεύεται για τον αυθορμητισμό του ελληνικού ταμπεραμέντου αλλά και την πολυτέλεια της ευρωπαϊκής της ταυτότητας, αυτή η Αθήνα που τόσο μας λείπει –γιατί, οk, κάπου χάθηκε στον δρόμο– επιστρέφει στο στέκι του Παγκρατίου. Το Lost Athens με το μότο «enjoy your fucking dinner» σου λέει αυτό που λαχταράς να ακούσεις, αλλά κανένας δεν τολμά να ξεστομίσει. Βγες, διασκέδασε, κάνε το φαγητό αφορμή για συναντήσεις, ανακάλυψε γεύσεις και τελικά απλώς απόλαυσε αυτό που σου προσφέρεται. Κι εδώ, αυτό που σου προσφέρεται είναι συνταγές με διεθνείς επιρροές, χωρίς επιτήδευση και δηθενιές. Νόστιμα πιάτα, φτιαγμένα με άριστες πρώτες ύλες και με ένα twist που θα βρεις μόνο

στην κουζίνα του Lost Athens. Το μενού αυτού του καλοκαιριού περιλαμβάνει όλα όσα αγαπήσαμε σε μια κάρτα μικρή, αλλά άκρως ουσιαστική. Το Stay Lost Cheeseburger που έγινε ορόσημο, τα λαζάνια με ραγού μανιταριών, μπεσαμέλ από αγκινάρα Ιερουσαλήμ και τρούφα που ξεπερνούν ό,τι ήξερες γι’ αυτό το αγαπημένο πιάτο και τα Linguine Napoli με μπουράτα που εξυμνούν τη νοστιμιά της απλότητας είναι εκείνα που πρέπει να δοκιμάσεις –αν δεν το έχεις κάνει ήδη– για να καταλάβεις τη μαγειρική κουλτούρα που έχει να παρουσιάσει το Lost Athens. Η λίστα με τα φυσικά κρασιά από τον ελληνικό αμπελώνα συμπληρώνει την εμπειρία με έναν τρόπο που δεν σε αφήνει ασυγκίνητο. Τόσο απλά, τόσο εύκολα θα βρεις καθημερινά στο Lost Athens εκείνον τον χώρο όπου η απόλαυση των γεύσεων γίνεται πιο απενοχοποιημένη από ποτέ. Fuck yeah!

Αρχελάου 7, Παγκράτι, 210 7230832 www.lostathens.gr, Instagram: Lost Athens

Amigos

T A S T E

Life has no flavour without your Amigos! Στο Μεξικό το φαγητό το απoλαμβάνεις καλύτερα όταν το απολαμβάνεις παρέα με τους amigos σου κι αυτό ισχύει και για τις margaritas, που είναι το official ποτό της παρέας όχι μόνο στο Μεξικό αλλά και στα Amigos Mexican Bar Restaurants, που είναι σαν Μεξικό! Τα Amigos μας κρατάνε συντροφιά εδώ και 27 ολόκληρα χρόνια. Μας «τύλιξαν» από το πρώτο κιόλας burrito και από τότε ξεκίνησε η μύησή μας στις αυθεντικές γεύσεις της Mεξικάνικης κουζίνας. Fajitas, enchiladas, tacos, burritos και το πιο αφράτο γουακαμόλε της πόλης είναι μόνο μερικά από τα παραδοσιακά μεξικάνικα εδέσματα που απολαμβάνουμε καθημερινά στα Amigos από τα «manos» του Ιωσήφ-José Συκιανάκη. Eπίσης, στον «hot» κατάλογο, που κυκλοφορεί και συνδυάζει ποιοτικό street food με μεξικάνικη παράδοση, ο chef παίζει τις πιπεριές στα δάχτυλα. «Mexican Chili Peppers και η γεύση αποκτάει άλλο νόημα, amigo», δηλώνει χωρίς περιθώριο αμφισβήτησης. Δοκίμασε και θα τον θυμηθείς: soft tacos carne al pastor, με λεπτοκομμένες φέτες χοιρινού μαριναρισμένου με μεξικάνικες πιπεριές ancho και guajillo, συνοδεία κύβων φρέσκου ανανά, σεβίτσε με μαριναρισμένες γαρίδες σε χυμούς μανταρινιού και lime που σερβίρεται με μάνγκο, στικ κολοκυθιού, πιπεριά chili, κόλιανδρο και μεξικάνικη πίκλα κρεμμυδιού.

Τέλος, μην παραλείψεις να δοκιμάσεις τα φημισμένα «postres» (μεξικάνικες γλυκολιχουδιές) και τις Εnchiladas Veganos με salsa verde από πράσινα tomatillos και γέμιση κολοκύθα και μεξικάνικα μαύρα φασόλια, ακόμα κι αν δεν είσαι vegan. Στα Amigos, εκτός από τις δημιουργίες της κουζίνας του Ιωσήφ Συκιανάκη, θα λατρέψεις και την πιο αυθεντική tequileria όχι μόνο των νοτίων προαστίων αλλά και ολόκληρης της Αθήνας. Εδώ η τεκίλα θα σε κάνει σίγουρα happy με εκλεκτές ετικέτες και τις καλύτερες margaritas της πόλης που φτιάχνονται εδώ, hecho en Amigos! Όσο για τα live salsa party, έχουν επανέλθει δριμύτερα από τις αρχές Μαΐου (κάθε Τετάρτη στο Amigos Νέας Σμύρνης και κάθε Πέμπτη στη Γλυφάδα), για να ξαναβρούμε τους αγαπημένους μας companeros, την Αναστασία, τον Τσιάγκο, τον Ανδρέα, τον Javier και την υπόλοιπη παρέα που τόσο μας είχε λείψει. Τώρα επίσης που καλοκαίριασε είναι ευκαιρία να διαλέξεις ένα δροσερό σημείο κάπου ανάμεσα στα 750 τ.μ. του εξωτερικού χώρου και του κήπου για να αράξεις με την παρέα σου σε ένα περιβάλλον μεξικάνικης όασης γιατί, όπως λέμε στα Amigos, «mi jardin es tu jardin». Για περισσότερες πληροφορίες αλλά και special tips μπορείς να επισκεφθείς το ανανεωμένο www.amigos.gr.

Κύπρου 65Α, Γλυφάδα, 210 8983167 / Μεγάλου Αλεξάνδρου 70, Νέα Σμύρνη, 210 9332220, www.amigos.gr, Facebook: Amigos Mexican Bar Restaurants, Instagram: amigos.mexican 26.5.22 – lifo

Prosopa

Απογευματινή στάση για after office drink σε ένα πανέμορφο σκηνικό. Με το που ζεσταίνει ο καιρός, σου έρχονται στο μυαλό στιγμές που έχεις νοσταλγήσει σε σημεία της Αθήνας όπου η άνοιξη βρίσκει καταφύγιο και ξεφεύγει από τους ρυθμούς της πόλης. Το Prosopa είναι ένα από εκείνα τα στέκια που περιμένουμε πώς και πώς να βγάλει τα τραπεζάκια του στην πλατεία απέναντι από την εκκλησία του Μεγάλου Βασιλείου και να μας καλοδεχτεί σε μια τροπική, καταπράσινη ατμόσφαιρα. Αυτή η πρόσκληση ισχύει από το απόγευμα, αφού το σημείο είναι ιδανικό για καθημερινή after office βόλτα με δροσιστικό Αperol ή κάποιο afternoon cocktail από τη signature λίστα, που θα το συνοδεύσει γευστικά μια πρόταση finger food, όπως το καταπληκτικό pizzeti blanco με μανιτάρια και κρέμα, όπως ορίζει η αυθεντική γαλλική συνταγή. Εξαιρετικές και οι προτάσεις κρασιών που θα βρεις για να διώξεις από πάνω σου την ένταση της ημέρας. Η λίστα περι-

λαμβάνει εκλεκτές ετικέτες του ελληνικού και ξένου αμπελώνα αλλά και αφρώδη κρασιά που σερβίρονται και σε ποτήρι. Μπορείς να σκεφτείς κάτι πιο απολαυστικό για τα ανοιξιάτικα απογεύματα στο κέντρο της πόλης; Αν, πάλι, αναζητάς μια γευστική εμπειρία για τις βραδινές συναντήσεις, το μενού στο Prosopa έχει ανανεωθεί και, ακολουθώντας την εποχή, περιλαμβάνει ανάλαφρες και εξόχως ποιοτικές προτάσεις, όπως το σεβίτσε τσιπούρας, το λαβράκι σοτέ με λαχανικά και το χταπόδι με ψητή ταραμοσαλάτα. Φυσικά, δεν λείπουν τα πιάτα που έχουμε αγαπήσει, ούτε και η παρεΐστικη διάθεση. Αυτή είναι που σε φέρνει στο Prosopa, είτε έχεις όρεξη για τσιμπολόγημα και κρασάκι είτε θέλεις να ζήσεις μια γαστρονομική βραδιά που πραγματικά σε εντυπωσιάζει. Αυτές οι σταθερές αξίες κάνουν την Αθήνα ακόμα πιο όμορφη την άνοιξη.

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

22 lifo – 26.5.22

Κατσούρμπος

Μεγάλου Βασιλείου 52, 210 3413433, www.prosopa.gr, Facebook: prosoparesto, Instagram: prosopa_restaurant

Η αυθεντική κρητική κουζίνα γράφει το δικό της κεφάλαιο στη γεύση της Αθήνας. Όταν μιλάμε για γεύση, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την κρητική κουζίνα που αποτελεί από μόνη της ένα κεφάλαιο στη γαστρονομία της χώρας μας. Αυτό το τόσο σημαντικό κομμάτι της ελληνικής παράδοσης αναβιώνει από το 2005 στον Κατσούρμπο. Το εστιατόριο του Παγκρατίου στρώνει και φέτος τα τραπέζια του στην πλατεία Προσκόπων και υπόσχεται να σε ξεναγήσει στις αυθεντικές συνταγές της Μεγαλονήσου. Βασικό και αδιαπραγμάτευτο συστατικό του καταλόγου του είναι η ποιότητα των υλικών που καταφθάνουν από μικροπαραγωγούς της Κρήτης και δημιουργούν μοναδικά πιάτα. Άλλωστε, η πλούσια παραγωγή εκείνης της γης είναι που κάνει τη διαφορά σε κάθε συνταγή, σε συνδυασμό φυσικά με την ομάδα της κουζίνας που ετοιμάζει κάθε πιάτο με μεράκι και φροντίδα σπιτική. Από πού να πρωτοξεκινήσεις τη γευστική δοκιμή στον Κατσούρμπο;

Χοχλιοί μπουρμπουριστοί, αυγά με στάκα, αρνάκι με σταμναγκάθι, γαμοπίλαφο με ζυγούρι και στακοβούτυρο είναι κάποια από τα πιάτα που θα πρέπει να γευτείς οπωσδήποτε. Για να δροσίσεις το γεύμα σου μπορείς να το συνοδεύσεις με τη σαλάτα Παπούδια με ανάμεικτα όσπρια ελληνικής παραγωγής, φρέσκο κρεμμύδι, άνηθο, ξίδι από κρασί Μαρουβά και χοιρινό καπνιστό απάκι και, φυσικά, μην παραλείψεις τον αυθεντικό κριθαρένιο ντάκο σε κρητική μαρινάδα που δεν μοιάζει με ό,τι έχεις δοκιμάσει μέχρι σήμερα. Η εκπληκτική κρητική ρακή του Κατσούρμπου συνδυάζεται τέλεια με τις γεύσεις και συμπληρώνει αυτό το γευστικό ταξίδι στην Κρήτη. Ο Κατσούρμπος, που παίρνει το όνομά του από τον ήρωα της αναγεννησιακής κωμωδίας του Γεωργίου Χορτάτση, σηματοδοτεί εδώ και χρόνια την αναγέννηση της κρητικής κουζίνας και όχι άδικα.

Αμύντα 2, Παγκράτι, 210 722 2167 Facebook: Κατσούρμπος, Instagram: katsourbos

Βασίλαινας

T A S T E

Μια οικεία γευστική εμπειρία σε περιμένει στο πάρκο Μαδρίτης. Εκατό χρόνια δεν τα λες και λίγα! Ένας αιώνας που ο Βασίλαινας γράφει τη δική του ιστορία στη γεύση της Αθήνας, και τη γράφει παρέα με όλους εκείνους τους ανθρώπους, από τους επώνυμους μέχρι τους απλούς θαμώνες, οι οποίοι πέρασαν την πόρτα του και επιστρέφουν ξανά και ξανά, απολαμβάνοντας μια elegant ατμόσφαιρα που ταυτόχρονα τη νιώθεις τόσο οικεία! Ειδικά τώρα που ο καιρός ζέστανε, το υπέροχο πάρκο Μαδρίτης γίνεται ένα καταπράσινο τοπίο σε μία από τις πιο όμορφες γειτονιές του κέντρου και ο Βασίλαινας στήνει εδώ το δικό του summer feeling σκηνικό με πρωταγωνιστές τις εκλεκτές γεύσεις του. Ο σεφ Μάνος Γαρνέλης, με μακρά εμπειρία στη γαστρονομία της ψαροφαγίας, κάνει καθημερινά τη βόλτα του στην αγορά για να επιλέξει τις καλύτερες πρώτες ύλες της εποχής που θα μετουσιώσει σε δημιουργικά πιάτα της ελληνικής κουζίνας. Μεσημεριανός προορισμός για ένα light lunch ή βραδινό, σημείο συνάντησης για μια dining εμπειρία, ο Βασίλαινας είναι η σταθερή αξία που κάνει τη γαστρονομία προσιτή καθημερινή συνήθεια. Οι γεύσεις που θα σε συγκινήσουν είναι πολλές! Τα μπαρμπούνια σαβόρο σε κρούστα με ντομάτα και παλαιωμένο ξίδι είναι ένα άκρως καλοκαιρινό πιάτο που μυρίζει θάλασσα. Το ψητό καλαμάρι με φάβα, γλυκόξινο σταμναγκάθι, μελάνι σουπιάς και σουτζούκι είναι μια εξαιρετική πρόταση όπου οι γεύσεις διαδέχονται η μία την άλλη, προκαλώντας την έκπληξη της πρώτης φοράς! Αλλά και οι γεύσεις της στεριάς απογειώνο-

νται στο μενού του Βασίλαινα. Πρέπει να δοκιμάσεις το τρυφερό αρνάκι picanha, που συνοδεύεται από πλιγούρι, μελιτζάνα, harissa και σάλτσα σταφίδας με λεμόνι, αλλά και το κόντρα φιλέτο με νιόκι τραχανά, καρίκι Τήνου, παντζάρι και μανιτάρια εποχής, που επανασυστήνει την ελληνική παράδοση. Για τις στιγμές που αναζητάς ένα ελαφρύ πιάτο να συνοδεύσει το δροσερό κρασάκι σου, το ταρτάρ τόνου με καπνιστή μαγιονέζα και πίκλες ή το λαβράκι καρπάτσιο με λάιμ, τσίλι και τρούφα είναι ο τέλειος συνδυασμός – μην παραλείψεις τη φοβερή ταραμοσαλάτα του Βασίλαινα, που θα γίνει σημείο συνάντησης για όλη την παρέα! Eξαιρετική πρόταση αποτελεί και το value for money μενού γευσιγνωσίας που θα σας δώσει τη δυνατότητα να δοκιμάσετε τα πιο αντιπροσωπευτικά πιάτα του εστιατορίου με wine pairing. Η εντυπωσιακή walk-in κάβα των κρασιών, με έμφαση στον ελληνικό αμπελώνα, είναι ένα σημείο στον χώρο που σε τραβάει σαν μαγνήτης για να επιλέξεις το κρασί που θα συνοδεύσει το γεύμα σου. Οι ετικέτες είναι εκλεκτές και ταιριάζουν σε κάθε περίσταση, από την πιο casual μέχρι την πιο exceptional. Εξάλλου, ο Βασίλαινας, που ξεκίνησε από τις φτωχογειτονιές του Πειραιά, γνωρίζει πολύ καλά πώς να συνδυάζει την απλότητα με μια γευστική εμπειρία υψηλής αισθητικής. Αυτό είναι που αγαπάμε περισσότερο σε αυτό το ιστορικό όνομα. Αυτό είναι που μας κάνει να επιστρέφουμε με τα δικά μας παιδιά εκεί όπου τρώγαμε εμείς ως παιδιά.

Βρασίδα 13, περιοχή Χίλτον, 210 7210501, www.vassilenas.gr, Facebook: VassilenasRestaurant, Instagram: vassilenasrestaurant 26.5.22 – lifo

IT restaurant

Η ενδιάμεση στάση από το γραφείο στο σπίτι. Το IT μας έμαθε τι είναι healthy food πριν ακόμα το healthy γίνει τάση. Το food spot του κέντρου κλείνει φέτος 9 χρόνια –τουλάχιστον στην εστιατορική μορφή του– και παραμένει πιστό σε μια γαστρονομική φιλοσοφία που συνοψίζεται σε τρεις λέξεις: healthy comfort food. Καθεμία από αυτές έχει τη δική της βαρύτητα και μια αλήθεια που κάνει το IT καθημερινή στάση για brunch, lunch break ή βραδινό γεύμα. Ο σεφ Χάρης Αντωνόπουλος δημιουργεί μια σειρά από προτάσεις όπου επικρατούν η εποχικότητα των ολόφρεσκων υλικών και, φυσικά, οι τοπικές πρώτες ύλες. Στον πρωινό κατάλογο τα βιολογικά αυγά γίνονται βάση για πεντανόστιμες συνταγές, ιδανικές για το ξεκίνημα της ημέρας. Ανάμεσά τους η ομελέτα με μυζήθρα και σάλτσα ελληνικής σαλάτας, που φέρνει έναν νησιώτικο αέρα στο Κολωνάκι, αλλά και το φανταστικό french toast με τσουρέκι. Στο food menu η δουλειά που έχει γίνει είναι εξίσου εξαιρετική με πιάτα που σε δροσί-

ζουν και σου ξυπνάνε γευστικά το μυαλό και την ψυχή. Μπρουσκέτα με κρέμα μελιτζάνας και τηνιακή μυζήθρα, γιαούρτι στραγγιστό Labneh με μυρωδικά, μελάσα ροδιού, zaatar και προζυμένια κρουτόν, σεβίτσε λευκού ψαριού με γάλα καρύδας, γλυκοπατάτα, κόλιανδρο, τσίλι και εσπεριδοειδή, νουντλς –ακόμα και εδώ χρησιμοποιείται ελληνικός φιδές– με καρότο, αγγούρι, edamame, κέιλ, ραπανάκι και dressing ταχίνι: αυτές είναι κάποιες από τις breathtaking επιλογές του μενού, που φυσικά συνδυάζονται καταπληκτικά με κάποιο κρασί από τη wine list, όπου ο ελληνικός αμπελώνας αντιπροσωπεύεται επάξια. Εκείνο που λατρεύουμε στο ΙΤ είναι ότι δίνει μεγάλη σημασία σε όλους εμάς που δεν μπορούμε να κλείσουμε το γεύμα μας χωρίς επιδόρπιο. Γι’ αυτό φέτος παρουσιάζει έναν ανανεωμένο κατάλογο με δροσερές, ανάλαφρες παρασκευές που ευωδιάζουν αρώματα εποχής. Αν κάτι μπορείς να πεις γι’ αυτό το στέκι, είναι μόνο «This is IT!»

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

24 lifo – 26.5.22

Ella Urban Greek Cuisine

Σκουφά 29, Κολωνάκι, 210 3635773, www.itrestaurant.gr, Facebook: It, Instagram: it_restaurant

Εδώ φυλάσσεται η ελληνική μαγειρική παράδοση. Στην Ελλάδα η γεύση δεν είναι μια απλή υπόθεση. Είναι σαν να κρατάς στα χέρια σου μια βαριά κληρονομιά, έναν θησαυρό που σου άφησαν οι προηγούμενες γενιές μέσα σ’ ένα σεντούκι κι εσύ οφείλεις να τον προστατεύσεις από τη φθορά με κάθε σύγχρονο μέσο, για να δείχνει κάθε φορά όλο και καλύτερος. Αυτό κάνει εδώ και χρόνια η Νένα Ισμυρνόγλου κι αυτό παρουσιάζει στην κουζίνα του Ella. Ο χώρος του κέντρου που πήρε το όνομά του από την ελληνική μυθολογία (η Έλλα ήταν κόρη του Αθάμα και της Νεφέλης) τιμά τα θαύματα της ελληνικής κουζίνας μέσα από ένα μενού βασισμένο στις εξαιρετικές πρώτες ύλες της φύσης μας, ενώ ταυτόχρονα η νοστιμιά της σπιτικής μαγειρικής ξυπνά την απόλυτη οικειότητα σε κάθε πιάτο. Ένας τέτοιος χώρος δεν θα μπορούσε να μην είναι φιλόξενο και ανοιχτός σε όλους, αφού εκεί μπορείς να νιώσεις την άνεση να φας όσο θέλεις και

όπως θέλεις, χωρίς κανόνες και τυπικότητες. Το μενού της σεφ βασίζεται στη μεσογειακή και ελληνική μαγειρική παράδοση με χειροποίητες πίτες και δροσερές σαλάτες αλλά και με μαγειρευτά που εναλλάσσονται ανάλογα με την εποχή. Φέτος το Ella επεκτάθηκε για να μπορεί να καλωσορίσει ακόμα περισσότερους λάτρεις της ελληνικής κουζίνας και απέκτησε έναν ξυλόφουρνο απ’ όπου βγαίνουν καθημερινά μικρές εκπλήξεις γεύσης ως πιάτα ημέρας. Τα πιτάκια Καισαρείας με κασέρι Μυτιλήνης και παστουρμά είναι must try. Εξαιρετική πρόταση το ζυγούρι γιουβέτσι με γαλομυζήθρα και αρωματικά βότανα, ενώ στη σχάρα ψήνονται ζουμερές προτάσεις που θα σε ενθουσιάσουν. Από το πρωί για καφέ, το μεσημέρι για ελαφρύ lunch break, μέχρι το βράδυ για ένα γευστικό dinner, το Ella γίνεται σημείο συνάντησης με τον πλούτο της ελληνικής μαγειρικής παράδοσης.

Μητροπόλεως 26, Σύνταγμα, 210 3315547 Facebook: Ella Athens, Instagram: Ella Athens

PIZZA BAR

La Nonna

Αυτό το ιταλικό μπιστρό είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεσαι μετά τη δουλειά. Αν μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά σε ρωτούσαν «τι θα ήθελες τώρα;», το πιο πιθανό είναι να απαντούσες «ένα δροσιστικό ποτό και ένα κομμάτι πίτσα». Δεν υπάρχει πιο οικείος και χαλαρωτικός συνδυασμός από αυτές τις δυο αγαπημένες γεύσεις. Αν μάλιστα μπορείς να τις απολαύσεις σε έναν χώρο με σούπερ αισθητική, μοντέρνα, urban ατμόσφαιρα και νόστιμα πιάτα, έχεις βρει το after office στέκι σου. To La Nonna Pizza Bar βρίσκεται στο Μετς και είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι για ένα απογευματινό κοκτέιλ ή τη βραδινή βόλτα στο κέντρο της Αθήνας. Οι ιταλικές γεύσεις πρωταγωνιστούν στο μενού με πίτσες, καλτσόνε και πεϊνιρλί να δημιουργούνται από το ίδιο αυθεντικό ιταλικό ζυμάρι του La Nonna και συνδυάζονται με μια σειρά από εκλεκτά υλικά, τυριά και αλλαντικά που έρχονται από την Ιταλία. Οι προτάσεις του μενού είναι εκείνες που ξέρουμε από την ιταλική

παράδοση, αλλά εδώ η γεύση τους είναι από τις καλύτερες που θα συναντήσεις. Εκτός από την κλασική Margherita και τη Margherita Bufalo –basic πιάτα που δεν σε απογοητεύουν ποτέ!–, πρέπει να δοκιμάσεις την Tartufo με σάλτσα από ντοματίνια, μοτσαρέλα, πάστα τρούφας και λάδι τρούφας, αλλά και τη Spicy Ηerbs με σάλτσα από ντοματίνια, μοτσαρέλα, μπούκοβο και μείγμα φρέσκων μυρωδικών. Τα κοκτέιλ ακολουθούν πιστά το επίπεδο ποιότητας που θα συναντήσεις στο La Nonna. Μια λίστα με classic και signature μείξεις για να διαλέξεις εκείνο που θα σε δροσίσει τα καλοκαιρινά απογεύματα και τις ζεστές νύχτες. Η παρεΐστικη διάθεση και το χαμόγελο των ανθρώπων είναι ακόμα ένας λόγος να βρεθείς στο La Nonna που έχει ανοίξει τις μεγάλες τζαμαρίες, έχει στρώσει τα τραπεζάκια του έξω και δημιουργεί ένα σημείο συνάντησης όπου ξεχνάς την πίεση της καθημερινότητας.

T A S T E

Carnivorus

Αναπαύσεως 11, Μετς, 210 922 4627 Facebook: La Nonna Pizza Bar, Instagram: lanonnapizzabar

Βρήκαμε ένα αληθινό εστιατόριο κρέατος που τιμά την ουσία της γεύσης. Η φράση «εστιατόριο κρέατος» είναι τόσο σαφής και ξεκάθαρη όσο η φιλοσοφία του Carnivorus. Αν μέχρι τώρα οι συνδηλώσεις του κρέατος ήταν σχεδόν πάντα φορτωμένες με τις «βαριές» εικόνες του χασάπικου και της ταβέρνας, το Carnivorus ήρθε για να ανατρέψει τον μαξιμαλισμό της κατηγορίας και να τοποθετήσει στη θέση του έναν έξυπνο μινιμαλισμό. Στο νέο εστιατόριο κρέατος της Νέας Ιωνίας επικρατεί μια αρχιτεκτονική και διακοσμητική λογική καθαρότητας και λιτότητας που αποσκοπεί στη μοντέρνα προσέγγιση της κρεατοφαγίας ως αισθητικής. Το ίδιο ισχύει και για το μενού. Όχι εκτεταμένο, αλλά ζουμερό, με ντόπια κρέατα, σαλάτες, αλοιφές και άλλα συνοδευτικά, τιμά το κρέας με τον πιο απλό και ταυτόχρονα νόστιμο τρόπο. Κοπές αλλά και κοτόπουλο στη σούβλα, κοντοσούβλι και γουρνοπούλα, όλα όσα πρέπει να βρεις σε ένα εστιατόριο

κρέατος είναι εδώ, ψημένα όπως πρέπει, λαχταριστά και νόστιμα. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στο Carnivorus είναι πως τολμά να σου προσφέρει μια εμπειρία σχεδόν σπαρτιάτικη. Όπως το πραγματικά καλό κρέας δεν χρειάζεται πολλά συνοδευτικά στοιχεία, έτσι και το εστιατόριο κρέατος βασίζεται στην ουσία του και αυτή μιλάει από μόνη της. Το Carnivorus φτιάχτηκε με άξονα τις γευστικές ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου και του αστικού περιβάλλοντος που διαρκώς διευρύνεται. Εδώ η αίσθηση της πληρότητας ικανοποιεί και τη γεύση αλλά και την κλινική αισθητική ενός κινηματογραφικού, weird σκηνικού. Και όλα αυτά συμβαίνουν εντός και εκτός, στην πιο δροσερή αυλή που μπορείς να επιθυμήσεις τις ζεστές μέρες και νύχτες του καλοκαιριού. To Carnivorus είναι ακριβώς αυτό που λέει: εστιατόριο κρέατος από τα λίγα.

Κασταμονής 144, Νέα Ιωνία, 211 182 44 448, www.carnivorus.gr, Instagram: carnivorus.athens, Facebook: carnivorus.athens 26.5.22 – lifo

γλυκό

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΕΜΑΤΟ ΠΑΓΩΤΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΑ ΓΛΥΚΑ. 26 lifo – 26.5.22

Chillbox

T A S T E

Στα Chillbox δημιουργείς τη δική σου γευστική ευτυχία! Το φούξια τετράγωνο κουτάκι χωράει όλες τις γεύσεις που λαχταράς. Ok, όλοι συμφωνούμε πως η ευτυχία είναι υποκειμενική έννοια. Αλλά, αλήθεια τώρα, υπάρχουν ορισμένες αντικειμενικά ευτυχισμένες στιγμές. Κάποιες από αυτές μάλιστα έχουν φούξια χρώμα και το σχήμα του γνωστού τετράγωνου κουτιού των Chillbox. Κι επειδή λένε ότι την ευτυχία πρέπει να την κυνηγάς, να τη δημιουργείς εσύ ο ίδιος, εδώ μπορείς να υλοποιήσεις άνετα αυτήν τη συμβουλή και να γευτείς μια αληθινή DIY εμπειρία χαράς! Κάθε επίσκεψη στα Chillbox είναι μια ευκαιρία να δοκιμάσεις μια καινούργια πρόταση ή να επιστρέψεις στις γνώριμες και αγαπημένες γεύσεις. Ό,τι κι αν αποφασίσεις, είναι στο χέρι σου να φτιάξεις τον συνδυασμό που επιθυμείς, επιλέγοντας ανάμεσα σε 28 γεύσεις παγωτού, 4 γεύσεις frozen yogurt και, φυσικά, το topping που σου κάνει κλικ από μια πληθώρα επιλογών. Μόλις κάνεις ένα πέρασμα με το βλέμμα σου τη βιτρίνα με τις προτάσεις των Chillbox, είναι σίγουρο ότι θα μπεις σε ένα παιχνίδι συνδυασμών που οδηγεί στην απόλυτη mouth watering εμπειρία! Καθώς χαζεύεις τα λαχταριστά παγωτά δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις για να φτιάξεις το δικό σου φούξια κουτάκι ευτυχίας. Να κινηθείς στα κλασικά; Βανίλια, σοκολάτα φράουλα και μπισκότο; Να τολμήσεις γλυκές προτάσεις όπως οι πέρλες πορτοκαλιού και

το μύρτιλο; Ή να παραδοθείς στη λατρεία της σοκολάτας σε κάποια από τις διαφορετικές εκδοχές της, όπως η τζιαντούγια, η πραλίνα Rocher και η τριλογία σοκολάτας; Το μοναδικό DIY concept στα Chillbox σου δίνει την ευκαιρία να δοκιμάσεις απ’ όλα, κάνοντας έναν καταδικό σου συνδυασμό που έχει τη γεύση της αληθινής λαχτάρας! Το frozen yogurt των Chillbox, φυσικά, παραμένει ένας από τους βασικούς λόγους για να επισκεφτείς το πιο κοντινό σου κατάστημα – μέσα από μια μεγάλη αλυσίδα franchise, είναι σίγουρο ότι θα βρεις αυτό που θα γίνει δικό σου στέκι απόλαυσης! Πεντανόστιμο, με χαμηλά λιπαρά και πλούσιο σε φυτικές ίνες, προσφέρεται σε τέσσερις μοναδικές γεύσεις. Φυσική, βανίλια Μαδαγασκάρης, μπισκότο και πραλίνα συνδυάζονται όπως επιθυμείς στο κουτάκι που θα φιλοξενήσει αυτήν τη γευστική πανδαισία και συμπληρώνονται με το topping που θέλεις. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή που κρατάς το παγωμένο φούξια κουτάκι μπορείς να νιώσεις ελεύθερα την απόλυτη χαρά – και αυτό είναι αντικειμενικό! Άλλωστε, αυτός είναι ο στόχος των Chillbox. Όχι απλώς να προσφέρουν παγωτό ή παγωμένο γιαούρτι αλλά μικρά τσιμπήματα ευτυχίας που ξεκινούν από τη γεύση και παρασύρουν όλες τις αισθήσεις.

https://chillbox.gr/franchise/, Facebook: @ChillboxFrozenYogurt, Instagram: @chillboxgreece, TikTok: @chillboxgreece 26.5.22 – lifo

Marell Patisserie

Γαλλική ζαχαροπλαστική με σπιτική φροντίδα. Η ιστορία έχει ως εξής: η κυρία Κατερίνα έχει φούρνο, έχει όμως και τρέλα με τη γαλλική ζαχαροπλαστική. Η κυρία Κατερίνα αποφασίζει να κάνει την τρέλα της επιχειρηματική ιδέα. Κάπου εκεί μπαίνει στο σκηνικό ο Γάλλος σεφ Μπενουά. Με τη δική του βοήθεια δημιουργεί ένα ζαχαροπλαστείο ή μάλλον μια patisserie, όπως ακριβώς την ονειρευόταν. Την ονομάζει Marell γιατί Μαρία και Ελένη λένε τις δυο της κόρες. Μέχρι εδώ νομίζεις ότι πρόκειται για ένα σενάριο γαλλικής κομεντί από εκείνα που σε κάνουν να χαμογελάς με τη ζωντάνια και το πάθος των πρωταγωνιστών. Και η αλήθεια είναι ότι στο Marell το πάθος για την καλή ζαχαροπλαστική, την ποιότητα και τη σπιτική φροντίδα γίνεται η βάση για κάθε δημιουργία. Μια οικογενειακή επιχείρηση όπου όλοι λατρεύουν αυτό που κάνουν, και το κάνουν καλά! Η νέα γενιά, η Ελένη, η Μαρία και ο άντρας της ο Θανάσης, συνεργάζονται άψογα με την κυρία Κατερίνα,

αφού «όλα περνάνε από τα δικά της χέρια», όπως λένε οι κόρες της. Το αποτέλεσμα είναι ένα από τα καλύτερα προφιτερόλ γάλακτος που θα δοκιμάσεις ever: συγκλονιστικό Paris Βrest, φανταστική crème brûlée και μια σειρά ακόμα από γλυκά που μοσχομυρίζουν αγνά υλικά και μαμαδίστικη περιποίηση. Η τούρτα μπισκότο του Marell είναι must have για κάθε πάρτι –παιδικό ή όχι– με μια συνταγή που κρατάει εδώ και χρόνια και με τη μορφή που θέλεις, χάρη στην τέχνη της ζαχαρόπαστας που γνωρίζει καλά η ομάδα. Το ίδιο ακαταμάχητα και τα μπισκοτάκια βουτύρου για παιδιά, που τα τσακίζουν και οι μεγάλοι! Στο Marell μπορείς να ζητήσεις ολοκληρωμένο catering για γάμο, βάφτιση ή όποια άλλη εκδήλωση θέλεις και να είσαι σίγουρος ότι όλα γίνονται σπιτικά, νόστιμα και άκρως ποιοτικά. Και κάτι ακόμα: όλα γίνονται και με μια δόση τρέλας που κάνει κάθε γεύση ακόμα πιο λαχταριστή!

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

28 lifo – 26.5.22

Loukoumania

Ηρώων Πολυτεχνείου 8- 10, Ηλιούπολη, 210 994 6966 Facebook: Marell Pastry, Instagram:marellpatisserie

Η αλυσίδα που αναβιώνει το ελληνικό γλυκάκι ήρθε στο Χαϊδάρι. Όταν ακούς τη λέξη λουκουμάδες, σου έρχονται στο μυαλό αναμνήσεις από τότε που ήσουν παιδί και αυτό το γλυκό ήταν η έκπληξη του Σαββατόβραδου. Γιατί οι λουκουμάδες ήταν πάντα μια ιδιαίτερη γεύση που μέσα από την απλότητά της σε έκανε να λαχταράς τη μελωμένη νοστιμιά της. Στη Loukoumania αναβιώνουν αναμνήσεις από το παρελθόν, καθώς οι λουκουμάδες επανασυστήνονται τόσο στην παραδοσιακή τους μορφή όσο και σε new age προτάσεις που σε προκαλούν να τις δοκιμάσεις. Τραγανές εξωτερικά και αφράτες στο εσωτερικό, οι ζυμαρένιες μπάλες που έχουμε λατρέψει παρουσιάζονται στην κλασική συνταγή με μέλι, με σοκολάτα –μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε γάλακτος, υγείας ή λευκή– αλλά και με φράουλα, Bueno και πολλές άλλες σoς, και με το topping που επιθυμείς,

π.χ. με ξηρούς καρπούς, πολύχρωμη τρούφα, μπισκότο και ό,τι άλλο φαντάζεσαι. Φανταστική πρόταση και οι γεμιστοί λουκουμάδες (σοκολάτα, μπανάνα, κρέμα Βαυαρίας, Bueno, ανάμεσα σε άλλες επιλογές) αλλά και ο συνδυασμός με τo premium παγωτό που θα βρεις στη Loukoumania. Όμως εκείνο που θα σε κάνει φανατικό είναι το Louksilaki, που μοιάζει με καλαμάκι από λουκουμάδες της επιλογής σου και μπορείς να απολαύσεις στο χέρι ως το απόλυτο street dessert, και μάλιστα με ελληνική καταγωγή. Αξίζει να δοκιμάσεις και τις αλμυρές γεύσεις με Philadelphia, μέλι και καρύδι, αλλά και εκείνη με τη γραβιέρα Κρήτης, μέλι και μαύρο σουσάμι. Στη Loukoumania θα νιώσεις ξανά τη χαρά μιας αυθεντικής γεύσης που έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές και επιστρέφει στα καλύτερά της.

Καραϊσκάκη 63, Χαΐδάρι, 210 5818918 Facebook, Instagram: loukoumania_haidari

KAYAK

T A S T E

Δύο νέες γεύσεις λιώνουν για εσένα κι εσύ γι’ αυτές! Λίγες σχέσεις είναι πραγματικά αμοιβαίες στη ζωή. Υπάρχει όμως μια σχέση, μια σταθερή αξία –τη λες και μεγάλη αγάπη– στην οποία ο ένας λιώνει για τον άλλο. Εσύ λιώνεις για τη γεύση ενός αυθεντικού, μοναδικού, βελούδινου, δροσιστικού παγωτού κι εκείνο λιώνει για σένα από την πρώτη στιγμή που πέφτει το βλέμμα σου πάνω του! Πες μου ότι αυτή σκηνή δεν σε κάνει από μόνη της να ανυπομονείς να κρατήσεις στα χέρια σου την αγαπημένη σου γεύση Kayak που φέτος το καλοκαίρι θέτει ευθαρσώς την ερώτηση: «Εσύ για τι λιώνεις περισσότερο;» Μα φυσικά για μία από τις δεκάδες γεύσεις που έχεις λατρέψει σε κάποια από τις Kayak Boutique που βρίσκονται μοιρασμένες σε διαφορετικά σημεία της Αθήνας αλλά και της Ελλάδας. Κάθε επίσκεψη είναι και μια mouthwatering εμπειρία που σε κάνει να λιώνεις από λαχτάρα για όλες εκείνες τις προτάσεις που χρόνια τώρα επιλέγεις με κλειστά μάτια αλλά και για τις νέες συνταγές που περιμένεις κάθε καλοκαίρι. Μικρές γευστικές εκπλήξεις που ξυπνάνε μέσα σου την ανεμελιά των καλοκαιρινών διακοπών μετά το σχολείο! Φέτος, οι γεύσεις που λιώνουν για σένα είναι δύο ανατρεπτικές συνταγές, εμπνευσμένες από το ελληνικό καλοκαίρι και τα παραμύθια της Ανατολής! Το Μαντολάτο σε ταξιδεύει στα νησιά του Ιονίου με την καταπράσινη φύση και τα

γαλαζοπράσινα νερά. Εκεί το γλυκό αυτό έχει την τιμητική του και τα Kayak αναδεικνύουν τη μοναδική νοστιμιά του μέσα από τη νέα πρόταση του καταλόγου τους. Μία από τις πιο παραδοσιακές λιχουδιές της Ελλάδας μετατρέπεται σε λαχταριστό παγωτό κρέμα και αλλάζει την εμπειρία του καλοκαιριού. Ο Χουρμάς με σοκολάτα είναι η δεύτερη γεύση των Kayak που θα μιλήσει φέτος στη γευστική σου αναζήτηση για κάτι πραγματικά διαφορετικό. Ο χουρμάς, αυτό το super fruit με τις θρεπτικές ιδιότητες που όλοι γνωρίζουμε, έρχεται από τα βάθη Μεσοποταμίας, εκεί όπου οι χουρμάδες αφθονούν. Η μοναδική γεύση του συνδυάζεται με σοκολάτα και προσφέρει μια άκρως ανατρεπτική, παγωμένη απόλαυση που θα γίνει must αυτού του καλοκαιριού! Τα Kayak ταξιδεύουν φέτος από τη Δύση της Ελλάδας μέχρι τα βάθη της Ανατολής και θα σε παρασύρουν σε αυτήν τη διαδρομή μέσα από τις δύο νέες γεύσεις που θα λατρέψεις! Δίπλα σε όλες τις φανταστικές προτάσεις λαχταριστού παγωτού το Μαντολάτο και ο Χουρμάς έρχονται να σε συνοδεύσουν τις ζεστές μέρες όταν το μόνο που ζητάς είναι η παγωμένη απόλαυση Kayak. Κι αυτή θα σε βρει όπου κι αν είσαι, αφού με ένα κλικ, μέσω της Wolt σε επιλεγμένα καταστήματα ή μέσω του e-shop της Kayak (https://kayak.gr/) μπορείς να έχεις στον χώρο σου το αγαπημένο σου παγωτό. Γίνεται να μη λιώνεις γι’ αυτό;

KAYAK BOUTIQUES: Γλυφάδα, Ψυχικό, Golden Hall, Καπνικαρέα, The Mall Athens, Πλάκα, Smart Park, Aia, Μύκονος, Χανιά, Costa Navarino, Τζια, Κεφαλονιά, Σαντορίνη 26.5.22 – lifo

Taste 30 lifo – 26.5.22

Το Πρώτο γαλακτομπούρεκο Chez Estelle

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

Η γλυκιά πλευρά της ελληνικής παράδοσης βρίσκεται εδώ.

Ένα bistro-ζαχαροπλαστείο που έχει γεύση γαλλικής φινέτσας.

Μιλώντας για το Πρώτο, δεν μπορείς να μη λαχταρήσεις ένα κομμάτι γαλακτομπούρεκο! Γιατί αυτό το εμβληματικό γλυκό της ελληνικής παράδοσης συνδέεται απόλυτα με το όνομα που ξεκίνησε από τη Γλυφάδα, δημιουργώντας φανατικούς λάτρεις της δικής του μοναδικής εκδοχής. Βασισμένο στη συνταγή της γιαγιάς, που έχει εξελιχθεί μέσα στα χρόνια, το γαλακτομπούρεκο στο Πρώτο είναι μια σοβαρή υπόθεση και o Άγγελος Κροκίδας, ιδρυτής της επιχείρησης, το γνωρίζει καλά! Σοβαρή γιατί εκπροσωπεί επάξια τη γλυκιά πλευρά της ελληνικής γεύσης αλλά και γιατί οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται είναι άκρως εκλεκτές και η ποιότητα αδιαπραγμάτευτη. Ελαφριά, βελούδινη κρέμα, τραγανό φύλλο, σιρόπι που δεν καλύπτει τη γεύση και το άρωμα του φρέσκου βουτύρου είναι όλα όσα σου «σκάνε» στο στόμα, καθώς απολαμβάνεις την πρώτη μπουκιά. Ακολουθούν κι άλλες μπουκιές, κι άλλες δοκιμές, κι άλλες λαχταριστές εκπλήξεις. Το ρυζό-

γαλο φούρνου έχει τους δικούς του θαυμαστές –και όχι άδικα–, αφού η τραγανή κρούστα του αποκαλύπτει μια απαλή κρέμα με έντονη γεύση. Το σάμαλι με μαστίχα Χίου αναβιώνει άλλες δεκαετίες, αποδεικνύοντας ότι οι γεύσεις του παρελθόντος είναι πιο σύγχρονες από ποτέ. Η καραμελόπιτα, το ραβανί, η καρυδόπιτα, είναι ανάμεσα σε εκείνες τις προτάσεις που θα πάρεις οπωσδήποτε μαζί σου φεύγοντας. Φυσικά, οι λάτρεις της σοκολάτας θα μαγευτούν από την αφράτη σοκολατόπιτα που θα βρουν στο Πρώτο, ενώ όσοι είναι της λογικής «μια μπουκίτσα θέλω να γλυκαθώ», θα υποκύψουν στα φοβερά σαραγλάκια όπου φύλλο και κρέμα ισορροπούν μοναδικά! Το Πρώτο, μετά τη Γούναρη 4 στο Ελληνικό, βρίσκεται στη Δραπετσώνα και τώρα την Καλλιθέα και το Μοσχάτο, για να μπορεί να μοιράζει απλόχερα τις υπέροχες γεύσεις του σε ακόμα περισσότερους λάτρεις της ελληνικής παράδοσης. Όπως λέει και ο κύριος Άγγελος, «με τα γλυκά μας μεγαλώνουν μωρά!»

Γούναρη 4, Ελληνικό / Εθ. Αντιστάσεως 57, Δραπετσώνα / Δημοσθένους 209, Καλλιθέα / Στρατηγού Μακρυγιάννη 22, Μοσχάτο Facebook: ΤΟ ΠΡΩΤΟ γαλακτομπούρεκο, Instagram: toprwto

Το Chez Estelle είναι τόσο γλυκό όσο και οι γεύσεις που προσφέρει. Ένα bistro-ζαχαροπλαστείο όπου η Στέλλα Σαράφη δημιουργεί καθημερινά γλυκά της γαλλικής ζαχαροπλαστικής που τόσο αγαπάει. Με βάση τις καλύτερες πρώτες ύλες –εδώ οι σοκολάτες είναι γερμανικής και γαλλικής προέλευσης και το βούτυρο αγελάδος επίσης από τη Γαλλία– και με κεντρική φιλοσοφία «όλα από την αρχή» όλες οι παρασκευές γίνονται στο εργαστήριο και οι βιτρίνες του Chez Estelle γεμίζουν καθημερινά με ατομικά γλυκάκια που από το στήσιμο και μόνο σε προκαλούν να τα γευτείς. Και μόλις το κάνεις, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι μόνο η όψη τους αλλά και η νοστιμιά τους που τα κάνει να ξεχωρίζουν. Ο συνδυασμός των γεύσεων είναι μια διαδικασία που η Στέλλα γνωρίζει καλά και τολμά να δοκιμάζει δικά της εξαιρετικά twists ακόμα και σε παραδοσιακές

συνταγές της γαλλικής patisserie. Στα must try η lemon pie με αφρό λεμονιού που την κάνει ακόμα πιο ανάλαφρη και δροσιστική, αλλά και η καταπληκτική μους σαμπάνια με μαστίχα και αφρό φράουλας. Φυσικά, δεν λείπουν τα κλασικά μακαρόν σε τέσσερις επιλογές, εσπρέσο, φιστίκι Αιγίνης, φράουλα και λεμόνι με παπαρουνόσπορο, το επίσης εμβληματικό baba au rum και το Paris Brest με πραλίνα αμυγδάλου, κρέμα τυρί και φρούτο Cassis. Καθώς το καλοκαίρι πλησιάζει, δεν θα αντισταθείς στο χειροποίητο παγωτό που προσφέρεται σε 4 διαφορετικές γεύσεις – το μαστιχωτό καϊμάκι που μοσχομυρίζει σαλέπι είναι πραγματικά φανταστικό! Στο Chez Estelle η vintage διακόσμηση έρχεται να συμπληρώσει τις γεύσεις μέσα σε έναν χώρο που φιλοξενεί την επιθυμία για γλυκό τόσο καλά, που θέλεις να φωνάξεις «oh la la»!

Γρηγορίου Κυδωνίων 4, 211 4090629 Facebook: Chez Estelle Treats & Sweets, Instagram: chez_estelle

Βάρσος

T A S T E

Γλυκό και παγωτό στον πιο όμορφο κήπο των βoρείων προαστίων. Ο Βάρσος γίνεται προορισμός και για το καλοκαίρι, αφού τα λαχταριστά του παγωτά είναι η γεύση που νοσταλγείς μόλις αρχίσουν οι πρώτες ζέστες. Εδώ όλες οι προτάσεις βασίζονται στη γνωστή ποιότητα που συνοδεύει το όνομα Βάρσος, στην αγνότητα των πρώτων υλών αλλά και στις συνταγές που κάνουν κάθε γεύση ξεχωριστή. Σοκολάτα, κρέμα, μόκα, πραλίνα, φιστίκι, καραμέλα, είναι κάποιες από τις κλασικές επιλογές, οι οποίες φτιάχνονται με φρέσκο αγελαδινό γάλα. Η πλούσια και μεστή τους γεύση σε κάνει να κλείνεις τα μάτια με την πρώτη κουταλιά και να αφήνεσαι σε αυτή την απόλαυση που φέρνει αναμνήσεις από τα παιδικά σου χρόνια. Φανταστικό και το παραδοσιακό καϊμάκι από πρόβειο γάλα, καθώς και μια σειρά από νόστιμες επιλογές που θα βρεις μόνο στον Βάρσο: το περίφημο παρφέ του –σε σοκολάτα ή κρέμα–, το μοναδικό κασάτο –σοκολά-

τα, κρέμα και ενδιάμεσα σαντιγί με κεράσι–, το κλασικό Σικάγο, που εδώ έχει τη δική του μυστική συνταγή, αλλά και το Σπέσιαλ Βάρσος, που πρέπει να δοκιμάσεις οπωσδήποτε για να νιώσεις την αληθινή λαχτάρα για παγωτό, όπως τότε που ήσουν πιτσιρίκι. Τα ελαφριά σορμπέ, αποκλειστικά από φρέσκα φρούτα, είναι η πρόταση για τους vegan και όχι μόνο! Και επειδή η πιο όμορφη εμπειρία είναι παγωτάκι σε μια αυλή, ο ομορφότερος κήπος των βορείων προαστίων βρίσκεται στο πίσω μέρος του Βάρσου και σε καλοδέχεται για τις πιο δροσιστικές στιγμές του καλοκαιριού. Κάτω από τα πλατάνια του θα απολαύσεις ένα πραγματικά υπέροχο πρωινό μαζί με τον καφέ σου, το απογευματινό γλυκό ή το παγωτό σου. Κι αυτός ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος να προσφέρεις στον εαυτό σου μια εμπειρία αληθινής χαράς μέσα στο καλοκαίρι!

Κασαβέτη 5, Κηφισιά, 210 8012472, www.varsos.gr, Facebook: Βάρσος Κηφισιά - Varsos Kifisia, Instagram: varsos_kifisia_1892 26.5.22 – lifo

all_day

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

ΣΤΑ ΠΙΟ BUZZING ΣΤΕΚΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. 32 lifo – 26.5.22

TGI Fridays

T A S T E

Το καλοκαίρι έφτασε στα TGI Fridays™ Ετοιμάσου για μοναδικές στιγμές με νέες γευστικές προτάσεις και δροσιστικά signature cocktails! Καθώς ανοίγει ο καιρός, τα TGI Fridays™ γίνονται προορισμός και μας δίνουν ακόμα περισσότερες αφορμές για να βρεθούμε στις καλοκαιρινές τους αυλές ή στην urban ατμόσφαιρα των αγαπημένων καταστημάτων του κέντρου. Στα νέα λαχταριστά πιάτα πρωταγωνιστούν σταθερά οι premium πρώτες ύλες και η μαεστρία των σεφ που αναδεικνύουν μοναδικά τις αυθεντικές Fridays™ συνταγές. Εδώ οι διατροφικές τάσεις και τα trends της εποχής γίνονται οδηγός για τη δημιουργία νέων, άκρως νόστιμων και θρεπτικών προτάσεων. Must try τα bowls με υπερτροφές, ένα σούπερ υγιεινό και ενεργειακά δυναμωτικό γεύμα που το καλοκαίρι γίνεται ακόμα πιο δημοφιλές. Φέτος, η σειρά αυτών των healthy meals εμπλουτίζεται με μια νέα, δροσερή και απίστευτα γευστική πρόταση, το Mexican Bowl με φέτες αβοκάντο, κόκκινα φασόλια, καλαμπόκι, spanish rice, creamy chipotle coleslaw, pico de gallo, ντοματίνια, ανθότυρο και aioli sriracha. Συμπληρώνεται με τη δική σου επιλογή ανάμεσα σε ψητές γαρίδες, μοσχαρίσιο κρέας, ψητό κοτόπουλο ή σολομό στη σχάρα, και αποτελεί τον τέλειο συνδυασμό για ένα υγιεινό και ενδυναμωτικό πιάτο! Και επειδή η ζέστη ευνοεί τους Mexican lovers, τώρα είναι η κατάλληλη εποχή να ζήσεις αυτή την ατμόσφαιρα σε μία από τις πανέμορφες αυλές των TGI Fridays™, απολαμβάνοντας tex mex επιλογές, όπως τα chicken fajitas που

σερβίρονται σε καυτό μαντεμένιο σκεύος αλλά και τα Steak fajitas για όσους δεν αποχωρίζονται το τρυφερό μοσχαρίσιο κρέας στη σχάρα, μαριναρισμένο σε fajita marinade. Φυσικά, το μενού περιλαμβάνει επιλογές σε burritos όπως το veggie burrito ή και το chicken burrito με κοτόπουλο σχάρας. Μη χάσεις την εμπειρία που λέγεται Chips & Guacamole με φρέσκο guacamole που φτιάχνεται καθημερινά από τους σεφ με αβοκάντο και pico de gallo. Φυσικά, οι λάτρεις των μπέργκερ θα βρουν όλες τις αγαπημένες τους γεύσεις, αλλά αυτό το καλοκαίρι η απόλυτη πρόταση των TGI Fridays™ είναι το νέο Philly Cheesesteak Burger με 100% φρέσκο μοσχαρίσιο μπιφτέκι και τρυφερό μοσχαρίσιο κρέας στη σχάρα, τυρί τσένταρ, σοταρισμένα κρεμμύδια και λιωμένη queso cheese sauce σε αφράτο, ολόφρεσκο ψωμάκι. Η καλοκαιρινή εμπειρία στα TGI Fridays™ ολοκληρώνεται με τα signature cocktails που θα απολαμβάνεις ξανά και ξανά! Διάλεξε ανάμεσα σε Fridays™ Classic Margarita, The Best Fridays™ Margarita, Mango Margarita ή Caribbean Rum Punch. Αν αναζητάς κάτι πιο spicy, δοκίμασε την Pink Chili Margarita ή τη Spicy Pineapple Margarita. Επέλεξε ένα από τα αγαπημένα summer spots της Κηφισιάς, της Γλυφάδας ή τον υπέροχο κήπο της Μαρίνας Φλοίσβου, εναλλακτικά την πιο urban οδό Καπνικαρέας, και απόλαυσε το καλοκαίρι γευστικά στα TGI Fridays™!

Facebook: TGI Fridays Greece, Instagram: tgifridaysgr, Youtube: TGI Fridays Greece 26.5.22 – lifo

Noah

Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να χορεύει σε happy vibes; Μπορεί! Το Noah έκλεισε 3 χρόνια. Και τι ωραία χρόνια! Γεμάτα χαρούμενες φάτσες, γαστρονομικές εκπλήξεις και ανεβασμένα vibes, από εκείνα που ο Βασίλης Στεφανάκης και η ομάδα του ξέρουν πολύ καλά να δημιουργούν. Στο Noah θα πας από το πρωί για breakfast και brunch, μέχρι το βράδυ για dinner και δροσιστικά κοκτέιλ. Οι σεφ Ηλέκτρα Ρήγκου και Ελένη Σαράντη αναλαμβάνουν να σε μαγέψουν με τρία διαφορετικά μενού, ένα για κάθε στιγμή της ημέρας. Στην κάρτα του πρωινού, τα Muhammara eggs με σάλτσα φρέσκιας ντομάτας και ξινή κρέμα είναι μια πεντανόστιμη πρόταση και το Cinnamon roll με κάρδαμο και κρέμα τυριού, ένα από τα καλύτερα που έχεις φάει. Κάθε μεσημέρι το Noah σε καλεί να πάρεις μια ανάσα από την πίεση («Take a moment to breathe», όπως γράφει το μεσημεριανό μενού). Το Tikka Masala Burger με κοτόπουλο ταντούρι, χαρίσα, κρέμα τυριού και μάνγκο ή

το Pesto Noodle Bowl με γαρίδες ταντούρι, πέστο, φιστίκι και τσίλι είναι στις must try επιλογές για ένα ελαφρύ γεύμα. Όσο για τη βραδινή εκδοχή της κουζίνας, εδώ η έμπνευση απογειώνεται με πιάτα όπως το Black Tagliolini (αυγοτάραχο, αχινός, βούτυρο αντζούγιας) ή το Rib Eye με μπαμπαγκανούς και yakiniku. Γεύσεις που σε ταξιδεύουν σε άγνωστα μονοπάτια της γαστρονομίας και συνοδεύονται από τις οινικές ετικέτες που έχει επιλέξει ο Νίκος Λουκάκης. Η wine list χωρίζεται ανάλογα με την ποικιλία των κρασιών, δημιουργώντας κι αυτή έναν ιδιαίτερο τρόπο ξενάγησης στον κόσμο του κρασιού. Το ίδιο δημιουργικές είναι και οι μείξεις του Βασίλη Νικήτα που φέτος είναι πιο καλοκαιρινές από ποτέ, συνδυάζοντας αρώματα Ελλάδας, Ασίας και Βόρειας Αμερικής. Στο Noah κάθε μέρα θα πετύχεις κι ένα διαφορετικό μουσικό event, γιατί μόνο έτσι ολοκληρώνεται ο στόχος του· να σε κάνει να περνάς καλά!

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

34 lifo – 26.5.22

Diego

Πάρκο Ελευθερίας, Μέγαρο Μουσικής, 210 7233419 www.noahlife.gr, Instagram: noah.athens

Βρήκαμε την αληθινή χαρά μέσα από γεύσεις της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας. Το Θησείο, εκεί ακριβώς όπου ξεκινάει η πανέμορφη Αδριανού, μετατρέπεται σε πολύχρωμη γειτονιά που νομίζεις ότι κινείται μέρα-νύχτα σε ρυθμούς που παίζουν με πνευστά και τύμπανα μουσικοί του δρόμου. Και μπορεί αυτή η εικόνα να είναι μια οφθαλμαπάτη, αλλά εκείνο που είναι άκρως αληθινό, ζωντανό και πολύχρωμο είναι το Diego, το νέο food spot που ήρθε για να φέρει στο κέντρο της Αθήνας την πληθωρική κουλτούρα του Βιετνάμ και του Περού. Με ένα concept που κινείται ανάμεσα σε ομπρέλες παραλίας, πλαστικά σκαμπό και βελούδινους καναπέδες, η γευστική πρόταση του Diego είναι γεμάτη από εντάσεις και χρώματα. Η σεφ Ελένη Σαράντη δημιουργεί ένα μενού που εκφράζει με το δικό του μοναδικό τρόπο την έννοια του fine street food. Σεβίτσε με χτένια, πίκλες από κόκκινο κρεμμύδι και βατόμουρο, ταρτάρ με στρείδι, μάνγκο και φρούτα του πάθους και

φανταστικά dumplings με μοσχάρι, καρότο και χειροποίητο κίμτσι είναι κάποιες από τις γεύσεις που θα σε ταξιδέψουν σε μια γαστρονομία που προκαλεί χαρά! Πόσο καιρό έχεις να το νιώσεις αυτό; Στο Diego η χαρά κρατά όλη μέρα και όλη νύχτα, αφού μόλις πέσει ο ήλιος ο εσωτερικός κήπος μετατρέπεται σε μπαρ για να απολαύσεις τα κοκτέιλ που έχει επιμεληθεί ο Βασίλης Νικήτας. Εξωτικά στοιχεία, έντονες γεύσεις και δροσιστικοί συνδυασμοί φρέσκων φρούτων πρωταγωνιστούν στις μείξεις που, σημειωτέον, μπορείς να απολαύσεις από νωρίς συνοδεύοντας τα πιάτα του μενού. Μη χάσεις τις Κυριακές στην Αδριανού 1, οπότε η κουζίνα μετατρέπεται σε cevicheria με φανταστικά πιάτα που συνοδεύονται από τα φυσικά κρασιά της wine list ή κάποιο κοκτέιλ. Η αυθόρμητη διάθεση από τις γειτονιές της Μπανγκόκ είναι μια εμπειρία που ζεις καθημερινά στο Diego.

Αδριανού 1, 210 3239353 www.diegoath.gr, Instagram: diego.athens

Napolitivo

T A S T E

Γεύσεις και άρωμα Νάπολης στη Μαρίνα Φλοίσβου. Στα νότια προάστια της Αθήνας κάνει στάση ο Νότος της Ιταλίας. Το Napolitivo εκφράζει με το όνομά του μια αγαπημένη συνήθεια των Ιταλών, το aperitivo, και μια λατρεμένη επιλογή όλων των καλοφαγάδων, τη ναπολιτάνικη πίτσα. Μιλάμε για αυθεντική Pizza Napoletana που ψήνεται σε ξυλόφουρνο κατασκευασμένο με τούβλο από τον Βεζούβιο. Μάλιστα, το εστιατόριο έχει πιστοποιηθεί από το Associazione Verace Pizza Napoletana (AVPN). Η εξειδίκευση, όμως, δεν τελειώνει εδώ. Οι pizzaiolos του Napolitivo εκπαιδεύτηκαν στη Νάπολη από καταξιωμένους maestros που τους μετέδωσαν τόσο τα μυστικά όσο και το πάθος τους για την τέλεια πίτσα που πραγματικά ξυπνάει τις αισθήσεις. Η ελαφριά της ζύμη είναι αυτή που την κάνει να ξεχωρίζει, καθώς ωριμάζει 12 με 24 ώρες πριν ψηθεί στους 480°C. Αυτή η ιεροτελεστία καταλήγει σε μια ποικιλία γευστικών προτάσεων, όπως οι αγαπημένες Margherita και Prosciutto e Funghi με φρέσκια μοτσαρέλα και μανιτάρια, η πικάντικη Diavola με το ιταλικό αλειφόμενο λουκάνικο nduja και η Pistacchio e Mortadella με κρέμα pesto φιστικιού, τριμμένο φιστίκι και μορταδέλα για τους πιο ψαγμένους. Στο μενού του Napolitivo θα βρεις και φανταστική pasta που μυρίζει Ιταλία. Must try τα Linguine Bolognese με μοσχαρίσιο κιμά με καρότι και σέλερι,

κρέμα παρμεζάνας και θυμάρι για έξτρα αρωματικό αποτέλεσμα και σίγουρα τα Linguine con Gamberetti με γαρίδες, λαχανικά και άρωμα φρέσκου βασιλικού! Στις σπεσιαλιτέ του Napolitivo και οι πέννες Pollo e Funghi, με τον αγαπημένο συνδυασμό κοτόπουλου με μανιτάρια πλευρώτους να απογειώνεται με λάδι τρούφας, λευκό κρασί και κρέμα γάλακτος. Τα αρωματικά aperitivo συμπληρώνουν τη γευστική εμπειρία. Εκτός από το κλασικό Aperol Spritz, θα ενθουσιαστείς με το Campari Spritz, ένα εξαιρετικό twist με έντονα αρώματα εσπεριδοειδών. Για κάτι ακόμα πιο δροσιστικό δοκίμασε το Garibaldi με χυμό πορτοκάλι και σαγκουίνι ή το Hugo Spritz με δυόσμο και elderflower liquer. Αποτελώντας προορισμό από το πρωί για αρωματικό εσπρέσο, το spot με το νοτιοϊταλιάνικο χρώμα έχει να σου προτείνει ένα καταπληκτικό brunch αλά ιταλικά. Στις λαχταριστές επιλογές περιλαμβάνονται τα Uova al Forno, ιταλική εκδοχή των scrambled eggs με salsiccia, που ψήνονται στον ξυλόφουρνο με αυθεντική σάλτσα Napoletana, αλλά και τα αφράτα Pancakes Tiramisù που δεν θα βρεις αλλού! Αν, λοιπόν, θέλεις να ζήσεις μια αυθεντική εμπειρία dolce vita, αρκεί να φτάσεις μέχρι τη Μαρίνα Φλοίσβου για να απολαύσεις αγαπημένες ναπολιτάνικες γεύσεις με θέα τη θάλασσα και αληθινό άρωμα Ιταλίας.

Μαρίνα Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο, 210 9840112 Facebook: Napolitivo, Instagram: @napolitivo 26.5.22 – lifo

Lit Athens

Κάπως έτσι ονειρευόμαστε την Αθήνα. Πώς θα σου φαινόταν αν με έναν τρόπο μαγικό η Αθήνα γινόταν ξαφνικά ένας απέραντος χώρος διασκέδασης; Με γωνιές όπου κάποιοι απολαμβάνουν το γεύμα τους, σε ένα άλλο σημείο κάποιοι χορεύουν πίνοντας κοκτέιλ και λίγο πιο πέρα άλλοι ξεκουράζονται; Πρόσθεσε σε αυτή την ουτοπική εικόνα μια γερή δόση από design, σύγχρονη γαστρονομία και πολλά χρώματα κι έχεις μια ιδέα από το Lit, το νέο concept που ήρθε στο Θησείο για να φέρει μαζί του ακτίνες φωτός στο κέντρο της πόλης. Το Studio Μateriality έχει σχεδιάσει έναν πολυεπίπεδο χώρο όπου χωράνε όλοι και όλα. Κυρίως, όμως, χωράει η εξαιρετική άποψη για τη γεύση. Εδώ υπάρχει ένα απαραβίαστο τρίπτυχο, ένα μανιφέστο που λέει πως ό,τι σερβίρεται «είτε το φτιάχνουμε μόνοι μας, είτε είναι οργανικό/βιολογικό, είτε premium ποιότητας». Εννοείται ότι η all day ταυτότητα του Lit περιλαμβάνει ένα μενού που ξεκινά με φανταστικό brunch και healthy

επιλογές που θυμίζουν μαμαδίστικη κουζίνα. Ανάμεσα στις προτάσεις με αβγά, μόνο βιολογικά, θα βρεις τα ποσέ με κρέμα γραβιέρας και σπανάκι αλλά και παραδοσιακό καγιανά, ενώ πρέπει να δοκιμάσεις τις δυο ομελέτες με κολοκυθάκι και μορταδέλα που είναι απλώς θεϊκές! Ξεχωριστό το πλατό με χειροποίητο κουλούρι Θεσσαλονίκης που σερβίρεται σε αλμυρή εκδοχή με ελληνικά τυριά και αλλαντικά ή σε γλυκιά με χειροποίητες μαρμελάδες. Στο lunch menu με γεύσεις των ’80s και ’90s θα βρεις τα εκπληκτικά παπουτσάκια με ταρτάρ μοσχαριού, ψητή μελιτζάνα, κρέμα μελιτζάνας και καπνιστή μπεσαμέλ. Στο Lit Lab του επάνω ορόφου γίνονται συνεχώς πειραματισμοί για την cocktail list που είναι εξίσου ιδιαίτερη με παραλλαγές σε κλασικές μείξεις και signature προτάσεις. Κοκτέιλ, γεύσεις, φιλοξενία και αυθεντική διασκέδαση συνδέονται σε αυτόν τον χώρο που εκφράζει την πιο ιδανική εκδοχή της Αθήνας.

φωτό: αλεξάνδρα μήτσιου

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

36 lifo – 26.5.22

Spitaki café bistro

Θησείου 15, 6981 387375 Facebook: Lit Athens, Instagram: lit.athens

Νόστιμες γεύσεις όλη μέρα στα στενά της Νέας Ιωνίας. Το Spitaki café bistro είναι μία από τις κορυφαίες επιλογές στα σοκάκια της Νέας Ιωνίας που σε καλεί να το ανακαλύψεις κάθε φορά που αναζητάς αυτό το κάτι διαφορετικό ανάμεσα στα στέκια της Αθήνας. Ειδικά τώρα, που η ζέστη του καλοκαιριού σε παρασύρει και θέλεις να βρίσκεσαι συνεχώς εκτός σπιτιού, αυτό το café bistro είναι must για να απολαύσεις τον πρωινό καφέ σου με τη συνοδεία ενός γευστικού brunch. Αυγόφετες με κατίκι Δομοκού, χωριάτικο λουκάνικο, ρόκα και καραμελωμένο ντοματίνι, pancakes με κοτόπουλο πανέ, τυρί κρέμα, καραμελωμένο μπέικον και maple syrup, οpen sandwich με σoτέ μπρόκολο, κολοκύθι, ντομάτα, τριμμένο καρότο, φυτικό τυρί και vegan mayo, αλλά και σκυριανή πίτα με καραμελωμένα ντοματίνια, ανθότυρο, ρόκα, μέλι και καβουρδισμένο

σουσάμι για τους vegan είναι κάποιες από τις προτάσεις που ετοιμάζει η ομάδα της κουζίνας, βάζοντας όλη την εμπειρία και το μεράκι της. Το ίδιο προσεγμένες και γευστικές είναι και οι προτάσεις του μεσημεριανού μενού που θα τις απολαύσεις συνδυάζοντάς τες με ένα δροσιστικό ποτήρι κρασί. Ανάμεσα στα γευστικά ορεκτικά, τις σαλάτες και τα πιάτα της sharing φιλοσοφίας ξεχωρίζουν το κοτόπουλο πανέ γεμιστό με τυρί προσούτο και πέστο βασιλικού, που συνοδεύεται από μαρμελάδα ντομάτας, αλλά και το μπιφτέκι γεμιστό με μπλε τυρί και μπέικον που συνδυάζεται με side από ψητά λαχανικά και καραμελωμένο πορτοκάλι. Το Spitaki cafe bistro είναι το all-day food spot της Νέας Ιωνίας που θα σου χαρίσει μια cozy εμπειρία τόσο ιδιαίτερη όσο οι γεύσεις του.

Αγίου Βασιλείου 13, Νέα Ιωνία, 210 2710164, www.spitakicafebistro.gr, Facebook: Spitaki Cafe Bistro, Instagram: spitakicafebistro

The Brunchers

T A S T E

Ένας χώρος δημιουργεί εκπληκτικές γεύσεις για όσους νιώθουν brunchers. Το Cosa Nostra το θυμάσαι, δεν μπορεί… Εκεί έχουμε ζήσει κάποιες από τις πιο έντονες στιγμές μας, φτιάχνοντας αναμνήσεις που δεν νομίζω να τις ξεχάσουμε ποτέ! Αυτά ακριβώς τα vibes αναβιώνουν στον ίδιο χώρο του Ψυρρή με ένα στέκι που, όπως λέει και το όνομά του, εκφράζει ένα ολόκληρο community. Το Brunchers ήρθε να γίνει προορισμός για όλους εμάς που αγαπάμε τη συνήθεια του brunch και εδώ επιτέλους το βρίσκουμε αποκλειστικά και στην καλύτερη εκδοχή του. To concept των ιδιοκτητών–με χρόνια εμπειρίας σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις– έχει να κάνει με την εξειδίκευση. Κι αυτή εκφράζεται τόσο στον τρόπο λειτουργίας –το The Brunchers μένει ανοιχτό από τις 8 μέχρι τις 4 καθημερινά και μέχρι τις 5 τα Σαββατοκύριακα– όσο και στο μενού που έχει αναλάβει ο Ιωσήφ Συκιανάκης. Ο αγαπημένος σεφ (Cavo Paradiso, Barba Rossa) δημιουργεί γευστικές προτάσεις που φωνάζουν «we are the brunchers». Και όπως συμβαίνει στις αληθινά αξιόλογες γαστρονομικές προσπάθειες, ο κατάλογος περιλαμβάνει λίγα και εκλεκτά πιάτα, το καθένα με τη δική του μοναδική νοστιμιά. Ανάμεσα στις συνταγές με αυγά θα βρεις τα κλασικά Βenedict σε τρεις παραλλαγές, αλλά και τα Brunchers που πρέπει οπωσ-

δήποτε να δοκιμάσεις, όπως και τα Royal Avocado Eggs που τερματίζουν την απόλαυση. Τρεις προτάσεις ζυμαρικών –must try τα μοσχαρίσια μάγουλα–, τρεις πίτσες –ξεχωρίζει εκείνη με το λάδι μαύρης τρούφας, καθώς και επιλεγμένες γλυκές προτάσεις, όπως τα pancakes red velvet και το cheese cake τιραμισού–, συμπληρώνονται από προτάσεις soft tacos με φοβερή χειροποίητη γουακαμόλε. Φυσικά, δεν λείπουν οι δροσερές σαλάτες σε συνδυασμούς αληθινά θρεπτικούς. Πρέπει να δοκιμάσεις τη Super Foods με δάκρυα ροδιού, κάσιους, κινόα, άγριο ρύζι και κατσικίσιο τυρί που απογειώνει την κατηγορία. Οι vegan, και όχι μόνο, θα ενθουσιαστούν με το avocado toast, ενώ πολύ σοφά υπάρχει και παιδικό μενού για τους μικρούς brunchers. Άλλωστε, εδώ οι πρώτες ύλες είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να συναντήσεις. Στo Brunchers θα συνοδεύσεις τη γευστική εμπειρία που υπογράφει ο Ιωσήφ Συκιανάκης με τα κοκτέιλ που έχει επιμεληθεί η Cava Νέκταρ. Όλα αυτά σε έναν χώρο με απίστευτη ενέργεια –η ιστορία του την επιβεβαιώνει– που όπως φαίνεται, θα δημιουργήσει στα στενά της Αγίας Θέκλας μια νέα τάξη πραγμάτων, όπου οι brunchers θα βρουν τη θέση που τους αξίζει!

Αγίας Θέκλας 5, Ψυρρή, 6972 536303 Instagram: thebrunchers_athens, Facebook: TheBrunchers 26.5.22 – lifo

Atisbar

Μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα που γίνεται all-day προορισμός. Το Αtisbar δεν περιέχει τη λέξη bar κι αυτή είναι η πρώτη ανατροπή που επιφυλάσσει. Το όνομά του στα ισπανικά σημαίνει «ατενίζω» – μα πόσο ωραίο συναίσθημα είναι αυτό;– και αυτό τα λέει όλα. Ο χώρος που σχεδιάστηκε από τους Toolbox ήρθε να προσθέσει έναν κοσμοπολίτικο χαρακτήρα στην περιοχή του Αμαρουσίου, αγκαλιάζοντας όλες τις ηλικίες και συνδυάζοντας ιδανικά το επίσημο με το καθημερινό. Ξεχωρίζει για την εκλεπτυσμένη και διακριτική του ατμόσφαιρα αλλά και για τη γευστική και προσεγμένη κουζίνα του, γι’ αυτό από το πρωί και μέχρι αργά το βράδυ δίνει συνεχώς αφορμές να το επισκεφτείς για εξαιρετικό καφέ, brunch, business lunch, δείπνο ή έξοδο για απεριτίφ και ποτό. Για το Atisbar ο καφές είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Με την υπογραφή της TAF, προέρχεται από specialty ποικιλίες 100% Arabica και η παραγωγή του υπακούει πιστά στους κανόνες της βιωσιμότητας. Ανάμεσα στις επιλογές του μενού θα βρεις τη must try πρόταση Fish & Chips με φρέσκο

λαβράκι σε τραγανή κρούστα τεμπούρα αλλά και την ισπανική pinsa chorizo με ντομάτα San Marzano, μοτσαρέλα, chorizo και sriracha. Ο χώρος, που γοητεύει με την ευγένεια και την κομψότητά του, το μοναδικό στυλ των σερβιτόρων και την κουζίνα με το μεσογειακό ταμπεραμέντο, γίνεται και ιδανικό σημείο για after office drink. Η μπάρα σερβίρει εξαιρετικά signature cocktails με την υπογραφή του Παναγιώτη Βλάχου. Πρέπει να δοκιμάσεις το Honey Fig με βότκα, λάιμ, μέλι και μαρμελάδα σύκου, αλλά και το Hibiscus, που θυμίζει κάτι από λουκούμι και περιέχει ουίσκι, λικέρ ιβίσκου, λάιμ, τριαντάφυλλο, βανίλια και αλατόνερο! Η λίστα κρασιών περιλαμβάνει επιλογές από τον ελληνικό αμπελώνα, ενώ το σέρβις δεν επιτρέπει ούτε στιγμή αμήχανης αναμονής. Κάθε μέρα οι DJs του Atisbar εναλλάσσονται, δημιουργώντας από νωρίς μια διαφορετική ατμόσφαιρα με ήχους που κινούνται από soul και funk μέχρι εκλεπτυσμένη electro disco. Δευτ.-Παρ. 8:00-1:00

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

38 lifo – 26.5.22

Νερατζιά

Φραγκοκλησιάς 3Α, Μαρούσι, 210 6180025 Facebook: Atisbar Athens, Instagram: atisbar_ath

All-day γεύσεις σε μια ηλιόλουστη ατμόσφαιρα. Στη Νερατζιά έχεις απολαύσει ένα από τα καλύτερα πρωινά ή brunch (ανάλογα με το πόσο πρωινός τύπος είσαι). Κι αν δεν το έχεις κάνει ακόμα, πρέπει σίγουρα να μπεις στο κλαμπ όσων έχουμε αγαπήσει το ξεκίνημα της ημέρας στη γωνία Ζαν Μωρεάς και Βεΐκου στο Κουκάκι. Όμως εδώ οι γεύσεις συνεχίζουν να σε εκπλήσσουν κάθε στιγμή που αναζητάς κάτι ιδιαίτερο. Η νεοκλασική αισθητική της Νερατζιάς φιλοξενεί ήρεμα lunch breaks, με κρασάκι –η wine list είναι μια προσεγμένη αποτύπωση του οινικού κόσμου–και την ηλιόλουστη ατμόσφαιρα να σου φτιάχνουν τη διάθεση για το υπόλοιπο της ημέρας. Όσο για τη βραδινή της εικόνα, αυτή είναι βγαλμένη από την αριστοκρατική Αθήνα και σε μεταφέρει σε μια άλλη εποχή αυθεντικότητας. Ο σεφ Παναγιώτης Ράπτης δημιουργεί ένα μενού απόλυτα ταιριαστό στην υψηλή αισθητική της Νερατζιάς με πιάτα από premium

υλικά που γίνονται μεσημέρι και βράδυ μια γευστική εμπειρία. Οι παπαρδέλες με μανιτάρια, κρέμα γάλακτος, προσούτο και λάδι τρούφας είναι μια ελαφριά πρόταση που θα σε εκπλήξει με τη λεπτότητα της γεύσης της. Εξαιρετικό και το ψαρονέφρι με σάλτσα μανιταριών και ρύζι μπασμάτι ανάμεικτο με αγριόρυζο. Στη Νερατζιά η all-day απόλαυση δεν αφορά μόνο το μενού του φαγητού αλλά και την cocktail list, όπου ο Ali Yassine και ο Αυγουστίνος Γαλιάσος υπογράφουν μια σειρά από φανταστικές προτάσεις –must try το True Faith και το Zen Approach–, όπου ο συνδυασμός των αρωματικών υλικών και των αποσταγμάτων γίνεται μια εμπνευσμένη νέα προσέγγιση στην κατηγορία all-day cocktail. Ναι, είναι αλήθεια, στη Νερατζιά μπορείς από νωρίς να συνδυάσεις πιάτα και κοκτέιλ, απολαμβάνοντας μια μοναδική pairing εμπειρία στην πιο όμορφη γειτονιά της Αθήνας.

Ζαν Μωρέας 6 & Βεΐκου, 210 9243025 Facebook: Neratzia, Instagram: neratzia.gr

Lot 51

T A S T E

Μoναδικό pairing ανάμεσα σε γεύσεις και καφέ σε μια τροπική πλατεία. Το Lot51 είναι από μόνο του ένα αφιέρωμα στη γεύση. Από τον αρωματικό καφέ Area 51 μέχρι τα βραδινά κοκτέιλ, όλα έχουν ένα διαφορετικό touch που δεν σε αφήνει αδιάφορο. Ειδικά τώρα το καλοκαίρι η πλατεία Βραζιλίας αποκτά τροπική ατμόσφαιρα και μπορεί κάποια στιγμή να νιώσεις ότι σε πιτσιλάνε κύματα από κάποια εξωτική παραλία. Το νέο μενού είναι το ίδιο απολαυστικό με όσα έχουμε δοκιμάσει μέχρι σήμερα και σε προσκαλεί σε ένα φανταστικό pairing ανάμεσα σε καφέ και πιάτα. Πρέπει να δοκιμάσεις το french toast που φτιάχνεται με ψωμάκι μπριός και περιχύνεται με σάλτσα σοκολάτας αλλά και το «καμένο» Basque Cheescake, μια βάσκικη εκδοχή του αγαπημένου γλυκού, με μούρα. Για να ζήσεις την απόλυτη γευστική εμπειρία συνδύασε τις νέες γλυκές νοστιμιές με κάποιο από τα specialty blends ή με τον μοναδικό Cold

Brew Lot51, ένα ρόφημα από εκλεκτούς κόκκους Arabica σε κουτάκι ready to drink, ώστε να μπορείς να πάρεις μαζί σου τη specialty γεύση του! Οι στιγμές στο Lot51 διαδέχονται η μία την άλλη –όπως όταν είσαι σε μια παραλία και δεν θέλεις να φύγεις ούτε αργά το βράδυ–, με προτάσεις για κάθε όρεξη. To Calzone με λουκάνικο μαύρου χοίρου, βασιλικό και σάλτσα ντομάτας αλλά και το Chilli Dog με μπριός, μοσχαρίσιο κιμά και λουκάνικο είναι στα new entries που προτείνει το Lot51 κι αυτός είναι αρκετά καλός λόγος για να τα δοκιμάσεις. Το βράδυ παίρνουν τη θέση τους στα τραπεζάκια τα long drinks και τα signature cocktails του μπαρ, αλλάζοντας όλη την ατμόσφαιρα. Κάθε βράδυ η πλατεία Βραζιλίας γεμίζει με χαρούμενες φάτσες που φέρνουν το καλοκαίρι στο κέντρο της Αθήνας. Αν τις δεις, ακολούθησε τα vibes και δεν θα χάσεις.

Παπαδιαμαντοπούλου 24Β, Ιλίσια, 6937 337066 Facebook: LOT51, Instagram: lot.51 26.5.22 – lifo

hotel_resto

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΆ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥ «ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ» ΣΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ. 40 lifo – 26.5.22

e&o Athens

T A S T E

Πανασιατική γαστρονομία και σύγχρονo design συναντιούνται στο roof top του Athens Marriott Hotel. Η υψηλή γεύση γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακή όταν την απολαμβάνεις σε ένα rooftop με θέα την Αθήνα. Το e&o Athens, το απόλυτο meeting point για τους λάτρεις της πανασιατικής κουζίνας, γίνεται ακαταμάχητος προορισμός και αυτό το καλοκαίρι. Προσφέροντας μια εμπειρία που ξεδιπλώνεται στην ταράτσα του Athens Marriott Hotel, συνδυάζει το σύγχρονο design με μοναδικά γαστρονομικά πιάτα και καταφέρνει να μιλήσει σε όλες τις αισθήσεις σου. Το μενού παρουσιάζει προτάσεις καινοτόμες, αλλά απλές, με γεύσεις ενδιαφέρουσες που κερδίζουν τις εντυπώσεις χάρη στην οπτική και γαστρονομική αισθητική τους. Fusion πιάτα εμπνευσμένα από την Κίνα, την Ιαπωνία και την Ταϊλάνδη σηκώνουν φέτος τον πήχη ακόμα πιο ψηλά, καθώς προκαλούν την αυθεντική συγκίνηση που νιώθεις όταν γεύεσαι κάτι πραγματικά ιδιαίτερο. Οι φρέσκες πρώτες ύλες απ’ όλο τον κόσμο και τα premium

υλικά πρωταγωνιστούν σε κάθε συνταγή που μέσα από τη γνώση και την εμπειρία της ομάδας του e&o Athens μετατρέπεται σε υπέροχη δημιουργία. Εκτός από τα εξαιρετικά sushi και sashimi, στον κατάλογο θα βρεις προτάσεις που σε ταξιδεύουν στη μαγειρική παράδοση της Ανατολής. Το γλωσσάρι της ασιατικής κουζίνας που περιλαμβάνει το μενού θα γίνει οδηγός σου σε αυτό το ταξίδι. Ο κατάλογος των κοκτέιλ, το ίδιο συναρπαστικός, παρουσιάζει μια μεγάλη ποικιλία από σάκε και βραβευμένα ιαπωνικά ουίσκι για να συνοδεύσεις τις γεύσεις στο e&o Athens. Ατμόσφαιρα που δημιουργεί μια αξέχαστη αίσθηση χάρη στη θέα που φτάνει από τη θάλασσα μέχρι τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της πόλης και η πανασιατική γαστρονομία στα καλύτερά της είναι ο συνδυασμός που θα μαγέψει και φέτος το αθηναϊκό κοινό και όχι μόνο σε ένα σημείο όπου το ταβάνι είναι ο αττικός ουρανός.

Λεωφ. Συγγρού 385, 210 9471234 & 210 9471000, www.eandoathens.com, Facebook: e&o Athens, Instagram: eandoathens 26.5.22 – lifo

Taste 42 lifo – 26.5.22

Ivis 4 restaurant

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

Ηρεμία, γεύσεις και απολαύσεις σε έναν μαγευτικό κήπο στου Ψυρρή. Τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις το ελληνικό καλοκαίρι; Η δροσιά ενός κήπου, η νοστιμιά των γνώριμων γεύσεων, η φρουτώδης μαγεία ενός τροπικού κοκτέιλ. Όλα αυτά μαζί συνδυάζονται στην καλοκαιρινή εκδοχή του Ivis 4 στην περιοχή του Ψυρρή που ανοίγει τις πόρτες του μυστικού του κήπου και σε υποδέχεται σε ένα αναπάντεχα καλοκαιρινό σημείο του κέντρου! Εκεί η καθημερινότητα και το άγχος της «τρώνε πόρτα» και σε αφήνουν στην ησυχία σου να απολαύσεις τις γεύσεις που έρχονται από την κουζίνα αλλά και από τη μεγάλη μπάρα. Ο σεφ Γιάννης Λουκάκος –λατρεμένος για τον τρόπο που κάνει το απλό, καθημερινό να μοιάζει με γαστρονομική αποκάλυψη– δημιουργεί ένα all-day μενού που μπορείς να απολαύσεις από το πρωί μέχρι το βράδυ. Η ημέρα σου μπορεί να ξεκινήσει με ένα καταπληκτικό brunch και αρωματικό καφέ σε αυτό το secret green spot. Στο ίδιο σημείο όμως

επιστρέφεις για μεσημεριανό διάλειμμα ή για βραδινή βόλτα που θα καταλήξει –trust me– με κοκτέιλ που θα διαδέχονται το ένα το άλλο. Τα πιάτα που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις είναι μάλλον όλα, αλλά επειδή θα πρέπει να διαλέξεις, μην αμελήσεις το burger (greek style) ή to φαλάφελ για τους vegetarian. Στα ορεκτικά θα βρεις τον λατρεμένο μουσακά με αφράτη μπεσαμέλ σε μια εκδοχή που δεν έχεις ξαναγευτεί, το ριζότο καθως και το ταλαγάνι με μαρμελάδα. Η εμπειρία ολοκληρώνεται με τα signature cocktails του Ivis4. Φανταστικές προτάσεις με ελληνικά αποστάγματα ή premium ποτά που μπορείς να απολαύσεις και take away με μόνο €5-7! Εξάλλου, όλα τα πιάτα έρχονται στον χώρο σου μέσω e-food, Wolt και box για να τα γεύεσαι όπου κι αν είσαι! Το Ivis 4 είναι το must visit σημείο του καλοκαιριού και γίνεται ιδανικός χώρος για εκδηλώσεις που οι καλεσμένοι σου θα θυμούνται για καιρό!

Ήβης 4, Ψυρρή, 210 3213340 Facebook: ivis4restaurant, Instagram: ivis4restaurant

Academias Hotel

ΝYX JAPANESE FUSION BAR & RESTAURANT ΚΑΙ PLATO BAR & LOUNGE

PLATO BAR & LOUNGE

ΝΥΧ JAPANESE FUSION RESTAURANT

T A S T E

Δύο μοναδικοί χώροι αλλάζουν το καλοκαίρι στο κέντρο της Αθήνας. To ξενοδοχείο Academias Hotel εμπνέεται από την αρχαία αθηναϊκή σοφία και διάνοια, προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία φιλοξενίας. Αυτή η εμπειρία δεν αφορά μόνο τη διαμονή στα πολυτελή δωμάτιά του αλλά και τη γαστρονομική απόλαυση σε δύο χώρους που ακολουθούν πιστά τη σχεδιαστική και conceptual φιλοσοφία του. ΝΥΧ JAPANESE FUSION RESTAURANT Στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου σε περιμένει μια γαστρονομική εμπειρία που συνδυάζεται με τη μοναδική θέα στη βραδινή Αθήνα. Ο executive chef Δημήτρης Κότσαλης δημιουργεί ένα μενού όπου πρωταγωνιστεί η κουζίνα της Ιαπωνίας μαζί με στοιχεία από Περού και Μεξικό αλλά και κάποιες μεσογειακές νότες. Εμπνευσμένες προτάσεις που θα απολαύσεις από νωρίς σε μια after office βόλτα μέχρι το βράδυ, σε μια εμπειρία άκρως σαγηνευτική! Το signature sushi αλλά και το μοναδικό σεβίτσε λαβράκι, μαριναρισμένο σε yuzu και passion fruit, είναι ανάμεσα στα must try πιάτα και συνδυάζονται άψογα με τα δημιουργικά κοκτέιλ της λίστας. Η Another Paloma(!) αλλά και το Tears of Negroni με λικέρ μαστίχα Skinos, μείγμα βερμούτ και Campari είναι οι προτάσεις του καλοκαιριού. Ένα καλοκαίρι που γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό, καθώς απολαμβάνεις τη θέα της ολόφωτης Ακρόπολης, τις γεύσεις του ΝΥΧ Japanese Fusion Restaurant και τις μουσικές από τα live DJ sets κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο. Τι άλλο μπορεί να κάνει αυτή την πόλη πιο όμορφη; PLATO BAR & LOUNGE To lounge bar του Academias Hotel αποτελεί προορισμό από νωρίς το πρωί για φρεσκοαλεσμένο καφέ προσφέροντας ατμόσφαιρα

elegant ηρεμίας. Ιδανική επιλογή για καλοκαιρινά lunches με ένα δροσερό ποτήρι κρασί αλλά και βραδινές γαστρονομικές περιηγήσεις που συνοδεύονται από signature cocktails, το Plato Bar & Lounge γίνεται σημείο αναφοράς του κέντρου. Στο μενού o ταλαντούχος executive chef Δημήτρης Κότσαλης και η ομάδα του δημιουργούν μια πανδαισία από οικείες γεύσεις μέσα από μια σύγχρονη ματιά που τις κάνει άκρως ελκυστικές. Η crusted αγκινάρα με σος Ολαντέζ και φρέσκα κόκκινα μούρα, το ταρτάρ με φιλέτο Sirloin, πίκλα εσαλότ και ελληνικό λάδι μαύρης τρούφας και η ολόδροση σαλάτα Panzanella με παντζάρια Chioggia, κίτρινες ντομάτες, ψωμάκι bao ban και καψαλισμένο κατσικίσιο τυρί είναι κάποιες από τις εκλεκτές προτάσεις του μενού που πρέπει να γευτείς! Στη wine list θα βρεις την κατάλληλη ετικέτα που κάνει άψογο pairing με τις γεύσεις που επιλέγεις. Αλλά, αν θέλεις μια εμπειρία ακόμα πιο έντονη, μπορείς να αφεθείς στη μαγεία των signature cocktails που προτείνει ο bartender. Στο Lychee in Mediterranean forest η κρητική τσικουδιά συναντά την κινέζικη φιλοσοφία, ενώ το μοναδικό Historia de Un Amor-Μetaxa, αρωματισμένο με κακάο και βούτυρο, είναι φτιαγμένο για να μας θυμίζει την πρώτη μας αγάπη! Στο Plato Bar & Lounge, από το πρωί μέχρι το βράδυ, κάθε στιγμή είναι μια νέα μοναδική ανάμνηση!

Ακαδημίας 38 & Ομήρου, 210 3670000, www.academiashotel.com, Instagram: Academias Hotel, NYX Japanese Fusion Gastrobar 26.5.22 – lifo

καλά_κρασιά

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

ΣΤΑ WINE BARS KAI TIΣ ΚΑΒΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. 44 lifo – 26.5.22

Salina Wine Bistrot

Ζεις μια εμπειρία pairing, ενώ νιώθεις την αλμύρα στο πρόσωπό σου. Το όνομα Salina θυμίζει αλάτι. Κι αυτή η σύνδεση δεν είναι τυχαία, αφού αυτό το wine bistrot είναι πάνω στη θάλασσα και σε προκαλεί να γευτείς την αλμύρα στον αέρα! Σε ένα πιο απομονωμένο σημείο της παραλίας Βραχατίου θα βρεις τον απόλυτο προορισμό, ειδικά αν είσαι από εκείνους που αγαπούν το κύμα και το καλό κρασί. Το Salina Wine Bistrot προσφέρει μια λίστα που περιλαμβάνει 120 ετικέτες του ελληνικού αμπελώνα. Μάλιστα, το ενδιαφέρον είναι πως ο κατάλογος χωρίζεται στα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας και αποτελεί ένα concept βασισμένο στην ελληνική πρώτη ύλη! Το ίδιο concept εφαρμόζεται σε όλα τα πιάτα αλλά και όλα τα αποστάγματα. Το μενού συνδέει τις γεύσεις με την επιλογή κρασιού, δημιουργώντας πάντα ένα wine pairing που αναδεικνύει κάθε ετικέτα ώστε να σε ταξιδέψει γευστικά! Στην κουζίνα κρύων πιάτων θα βρεις κυρίως ψάρια ημέρας σε αριστοτεχνικές κοπές καρπάτσιο και σεβί-

τσε, σε συνεργασία πάντα με τους ντόπιους ψαράδες. Τυριά και αλλαντικά απ’ όλη την Ελλάδα, που ίσως δεν έχεις ξαναδοκιμάσει, συστήνονται στα πιάτα ημέρας, προσφέροντας την ευκαιρία να δοκιμάσεις κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Όλα αυτά συνδυάζονται υπέροχα σε έναν μίνιμαλ χώρο που εχουν επιμεληθεί οι 202 Architects, συμβάλλοντας στη συνολική εμπειρία. Οι άνθρωποι του Salina Wine Bistrot, ως λάτρεις του κρασιού, δεν θα μπορούσαν να μην εκτιμούν την τέχνη σε κάθε της έκφραση. Γι’ αυτό ο χώρος αναδεικνύεται από έργα της P Bechrakis και τα υπέροχα κεραμικά πιατάκια είναι φτιαγμένα από τα χέρια της Marias Alexiou. Στο Salina η καλή αισθητική διατρέχει κάθε λεπτομέρεια, από τις γεύσεις μέχρι τον σχεδιασμό, ώστε να απολαμβάνεις μοναδικές στιγμές αληθινής απόλαυσης.

T A S T E

* Το μενού του Salina επιμελείται ο sommelier Mάριος Χασούρας.

WINE BAR FOOD

Κάρολος

Ανδρέα Λαζανά & Μόραλη, Βραχάτι Κορινθίας, 6948 673224 Facebook: Salina Wine Bistrot, Instagram: salina_winebistrot

Σου θυμίζει τη χαρά να ανακαλύπτεις ένα στέκι που διαφέρει από τα άλλα. O Κάρολος είναι ένα wine bar που ακυρώνει το mainstream και επιμένει να κάνει αυτό που ξέρει καλά. Σου προσφέρει την επιλογή να ζήσεις όμορφες στιγμές, από εκείνες που με κάποιον τρόπο σε αγγίζουν βαθιά μέσα στην αυθεντικότητά τους. Οι Ghost Designers έχουν συνδυάσει στον σχεδιασμό του χώρου τη σκανδιναβική natural φιλοσοφία με τα ελληνικά ’60s και η μουσική ακολουθεί με ήχους από εκείνη τη δεκαετία. Αυτή η συνύπαρξη είναι η πρώτη εντύπωση που σε κάνει να νιώθεις ότι αυτός ο χώρος έχει κάτι ενδιαφέρον να σου πει. Και σoυ τα λέει όλα μέσα από μια λίστα κρασιών κυρίως από τον ελληνικό αμπελώνα αλλά και με πιάτα που συνοδεύουν τις οινικές επιλογές αναδεικνύοντας τα προϊόντα του τόπου μας. Η λεπτή και τραγανή pinsa φτιάχνεται από ζυμάρι αργής ωρίμανσης 36 ωρών και μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε έξι διαφορετικούς συνδυασμούς.

Ανάμεσα στα πιάτα που θα μπουν στη μέση θα βρεις τη σαλάτα με τριμμένο χαρουπένιο παξιμάδι, buffala και pesto βασιλικού, τη φάβα με τσάτνεϊ μήλου-κρεμμυδιού και κάππαρη, τα σκιουφιχτά με πέστο φιστίκι, την εξαιρετική ταλιάτα μόσχου και, φυσικά, μια εκλεκτή ποικιλία από τυριά και αλλαντικά για ένα μοναδικό pairing που συνδέει αξιόλογους Έλληνες οινοπαραγωγούς με παραδοσιακές γεύσεις δημιουργικά δοσμένες. Η καταπράσινη αυλή γίνεται ιδανικό σποτ από το απόγευμα, ενώ, όσο προχωράει η βραδιά, τα κοκτέιλ παίρνουν τη θέση που τους αξίζει πάνω στα τραπεζάκια και συνοδεύουν –ή συνοδεύονται από– γευστικές προτάσεις. Στο αίθριο του εμπορικού κέντρου στην οδό Ομήρου ο Κάρολος είναι το wine bar που θα ανακαλύψεις και μετά από καιρό θα νιώσεις την αυθεντική χαρά που σου επιφυλάσσει μια τέτοια ανακάλυψη!

Ομήρου 41-43, Νέα Σμύρνη, 212 1065556, karoloswinebar.gr, Facebook: Κάρολος, Instagram: karoloswinebar 26.5.22 – lifo

Κτήμα Τέχνη Οίνου

Παράγει κρασιά κομψά, που ξεχωρίζουν για τη φινέτσα τους. Στην καρδιά μίας από τις σπουδαιότερες οινοπαραγωγικές περιοχές της χώρας, τη Δράμα, και στο μοναδικό terroir της το κτήμα Τέχνη Οίνου παράγει κρασιά κομψά που ξεχωρίζουν για τη φινέτσα τους. Κάθε χρόνο συγκεντρώνουν δεκάδες βραβεία σε διαγωνισμούς σε όλο τον κόσμο και ήδη από τους φετινούς στους οποίους έχει συμμετάσχει έχει αποσπάσει 11 χρυσά βραβεία, αποδεικνύοντας το υψηλό επίπεδο ποιότητας. Τα κρασιά φέρουν την υπογραφή του οινολόγου Άκη Παπαδόπουλου.

Δίνοντας αρχικά έμφαση σε γαλλικές ποικιλίες, αξιοποιώντας στη συνέχεια τις δυνατότητες εμβληματικών ελληνικών ποικιλιών και διερευνώντας τις δυνατότητες νέων και πολλές φορές «δύσκολων» και «ιδιότροπων», όπως οι ιταλικές Sangiovese, Nebbiolo, η πορτογαλική Touriga Nacional και το βορειοελλαδίτικο Ξινόμαυρο, στους αμπελώνες καλλιεργούνται σήμερα επίσης Sauvignon Blanc, Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Merlot, Syrah, καθώς και Ασύρτικο, Μαλαγουζιά, Αγιωργίτικο, Λημνιώνα και Μαυροδάφνη.

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

46 lifo – 26.5.22

Drink Pink

Wineartestate.com, Facebook: Wine Art Estate - Κτήμα Τέχνη Οίνου, Instagram: wine_art_estate

Η έκθεση ροζέ οίνων έρχεται στο Ζάππειο Μέγαρο και μας καλεί σε μια ιδιαίτερη οινογνωσία. Τα ροζέ κρασιά που αποτελούν διεθνή τάση κερδίζουν συνεχώς έδαφος και στην Ελλάδα, χάρη στην ανάλαφρη γεύση τους αλλά και το μοναδικό pairing που προσφέρουν με την ελληνική κουζίνα. Η έκθεση «Drink Pink» παρουσιάζει στην Αθήνα 150 από τους καλύτερους ερυθρωπούς οίνους της αγοράς και μας καλεί να ανακαλύψουμε τα γευστικά και αρωματικά τους χαρακτηριστικά και να επιλέξουμε τα ροζέ κρασιά που θα μας συνοδεύσουν αυτό το καλοκαίρι. Την Κυριακή 29 Μαΐου, στον εμβληματικό χώρο του Ζαππείου Μεγάρου, οι επισκέπτες θα μπορούν να σερβιριστούν μόνοι τους το κρασί της επιλογής τους, ανατρέχοντας στον κατάλογο της έκθεσης για πληροφορίες που αφορούν το στυλ του κρασιού, τον τρόπο παραγωγής του και το πώς συνδυάζεται με διάφορα εδέσματα. Ταυτόχρονα, έμπειροι οινοχόοι θα είναι παρόντες για να προσφέρουν τις γνώσεις τους, να δώσουν επιπλέον εξηγήσεις και να φροντίσουν για τη σωστή παρουσίαση των κρασιών.

Ανάμεσα στα περίπου 150 ροζέ κρασιά από την Ελλάδα και το εξωτερικό οι οινόφιλοι θα βρουν πολλές νέες κυκλοφορίες εσοδείας 2021, αφού η συγκεκριμένη κατηγορία οίνων εμφανίζει ιδιαίτερη δυναμική στην αγορά, ενώ στις συμμετοχές από άλλες χώρες περιλαμβάνονται και celebrity-ετικέτες παγκόσμιας εμπορικής επιτυχίας. Εξάλλου, η τάση της ελληνικής παραγωγής στρέφεται προς ακόμα πιο προσεγμένα ροζέ υψηλής ποιότητας, συχνά σε ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις εμπνευσμένες από τα αντίστοιχα γαλλικά κρασιά της Προβηγκίας, ένα στυλ που κάνει θραύση σε όλα τα ελληνικά νησιά. Φρέσκα και ελαφριά σαν τα λευκά, αλλά με γευστικά στοιχεία και από τα κόκκινα, τα ροζέ κρασιά θεωρούνται ιδιαίτερα ευπροσάρμοστα στις γευστικές απαιτήσεις και ταιριάζουν με πάρα πολλά πιάτα της ελληνικής κουζίνας. Θα έχουμε την ευκαιρία να τα γνωρίσουμε την Κυριακή 29 Μαΐου σε μια οινογνωσία με χρώμα ερυθρωπό!

Drink Pink Rosé Wine Extravaganza 2022, 210 7660560, www.drinkpink.gr, Facebook: Oenorama, Twitter: @Oenorama

Τανίνη αγάπη μου

T A S T E

Σε αυτόν τον πολύχρωμο χώρο θα ερωτευτείς το ελληνικό κρασί. Αν το σκεφτείς, το κρασί είναι το ποτό που έχει συνδεθεί περισσότερο με το γλέντι της παρέας, τη χαρά της ελληνικής οικογένειας και με εκείνα τα αμέτρητα «άντε, γεια μας» σε κάθε τσούγκρισμα. Όλα αυτά επιβεβαιώνονται στο Τανίνη αγάπη μου που ήρθε στα σύνορα Νεάπολης-Εξαρχείων για να προσφέρει έναν χώρο που τιμά τον ελληνικό αμπελώνα και τον προσφέρει σε οινικές γευσιγνωσίες πιο προσιτές και οικείες από ποτέ. Εδώ θα βρεις έναν μεγάλο κατάλογο κρασιών με έμφαση στα φυσικά από βιολογικούς και βιοδυναμικούς αμπελώνες και ταυτόχρονα μια ομάδα ανθρώπων που θα σε ξεναγήσουν στον κόσμο του κρασιού, ώστε να ανακαλύψεις ποιο είναι εκείνο που σου ταιριάζει. Κι αλήθεια, μόλις το ανακαλύψεις θα γευτείς έναν κόσμο που συνδέεται απόλυτα με την ελληνική κουλτού-

ρα αλλά και με περιοχές του τόπου μας όπου ταξιδεύεις μέσα από τα γευστικά χαρακτηριστικά του κάθε οίνου. Εκείνο που κάνει την Τανίνη αγαπημένο σημείο συνάντησης είναι πως κάθε ετικέτα σερβίρεται είτε σε μπουκάλι είτε σε ποτήρι και μπορείς να τη συνοδεύσεις με μια σειρά από μεσογειακές γεύσεις που πρωταγωνιστούν στο μενού. Και εδώ τα ελληνικά υλικά συνδυάζονται σε μικρά θαύματα που κάνουν άψογο pairing με το κρασί σου. Στο υπόγειο της οδού Μεθώνης λειτουργεί και η κάβα, απ’ όπου μπορείς να προμηθευτείς τα κρασιά της Τανίνης για το σπίτι ή για δώρο σε κάποιον φίλο. Ο χώρος, που μοιάζει με μια καταπράσινη, ποπ φαντασίωση στο κέντρο, είναι το σημείο όπου ακόμα κι αν πας ως απλός οινόφιλος, σίγουρα θα φύγεις παθιασμένος λάτρης του ελληνικού οίνου.

Ιπποκράτους 91 & Μεθώνης, www.taniniagapimou.gr, Facebook: Τανίνη αγάπη μου, Instagram: tanini_agapi_mou 26.5.22 – lifo

μεζεδοπωλεία

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

ΟΙ ΝΑΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ. 48 lifo – 26.5.22

ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΊΟ

Κυβέλη

T A S T E

Και αυτή την άνοιξη δίνουμε ραντεβού στα τραπεζάκια της πλατείας. Η Κυβέλη είναι ένα αληθινό στέκι. Είναι το όνομα που σου έρχεται πρώτο στο μυαλό όταν θέλεις να περάσεις καλά χωρίς να ρισκάρεις, όταν θέλεις κάνεις μια αυθόρμητη βόλτα χωρίς να ψαχτείς πολύ και, φυσικά, όταν θέλεις να απολαύσεις αυθεντικές γεύσεις. Η Κυβέλη σου ξυπνά πάντα μια αίσθηση ζεστασιάς και σε καλεί κοντά της σε μία από τις πιο όμορφες γειτονιές του κέντρου για να σου χαρίσει απλόχερα όλα όσα γνωρίζει πολύ καλά. Ο σεφ Γιώργος Κόντας μετατρέπει σε αναπάντεχες εκπλήξεις τα πιάτα της ελληνικής παράδοσης, αποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει όριο στη γαστρονομία του τόπου μας. Αρκεί η αυθεντική αγάπη για τις συνταγές που έρχονται από διάφορα μέρη της χώρας αλλά και για τις πρώτες ύλες που καταφθάνουν ολόφρεσκες και αποτυπώνουν στα αρώματά τους κάθε εποχή. Στην Κυβέλη τα πιάτα μπορούν να μπουν στη μέση και να δώσουν αφορμή για συναντήσεις παρεΐστικες ή να γίνουν ατομικές απολαύσεις που σε κάνουν να κοιτάς το πιάτο του άλλου,

λαχταρώντας να δοκιμάσεις και το δικό του φαγητό. Ταμπουλέ με μαύρες φακές, ρέγγα σχάρας με λεμονάτα φασόλια Πιάζ, ψαρονέφρι σοτέ, κριθαρότο κοτόπουλο και σκιουφιχτά με φιλετάκια χοιρινά είναι κάποιες από τις προτάσεις που θα συνοδεύσεις με κρασάκι, μπιρίτσα ή με το τρομερό τσίπουρο που έρχεται από μικρό παραγωγό της Πρέβεζας. Οι σαλάτες, δροσερές και ολόφρεσκες, είναι must λόγω εποχής και πηγαίνουν τέλεια με τα πιάτα. Η Κυβέλη, με φρέσκα σαλατικά, ψητό μανούρι, ξηρούς καρπούς, σύκα και σάλτσα με μέλι και πορτοκάλι, είναι σίγουρη επιλογή. Φυσικά, δεν λείπουν τα πιάτα ημέρας που εκφράζουν την έμπνευση του σεφ σε συνδυασμό με κάθε εποχή και τα δώρα της φύσης. Ό,τι κι αν επιλέξεις, τα τραπεζάκια στην πλ. Αγίου Γεωργίου έχουν στηθεί για να φιλοξενήσουν τις πιο όμορφες στιγμές και αυτής της άνοιξης. Εξάλλου, κάθε εποχή στην Κυβέλη έχει ένα διαφορετικό χρώμα, αλλά πάντα την έννοια της σταθερής αξίας που διαρκεί στον χρόνο.

Επτανήσου 15, πλ. Αγ. Γεωργίου, Κυψέλη, Delivery: 210 821 9406 Facebook: Κυβέλη, Instagram: kyveli_kypseli 26.5.22 – lifo

Ζαμανφού

Θυμάσαι πώς είναι να απολαμβάνεις χωρίς να σε νοιάζει τίποτα; Μάλλον η λογική του je m’ en fous είναι η απάντηση στη δύσκολη καθημερινότητα και το Ζαμανφού σου το θυμίζει με τον καλύτερο τρόπο μέσα από τις γεύσεις και μια ατμόσφαιρα που σε κάνει να χαμογελάς αυθόρμητα. Ένα bistro-τσιπουράδικο από αυτά που δεν συναντάς εύκολα και μόλις τα ανακαλύψεις γίνεσαι σταθερός πελάτης. Στο Ζαμανφού η κουζίνα βγάζει απ’ όλα τα καλά, γεύσεις της στεριάς και της θάλασσας, που όσο ανοίγει ο καιρός γίνονται ιδανικό συνοδευτικό για κρασάκι, μπιρίτσα ή κάποιο απόσταγμα. Ανάμεσα στα must try θα βρεις το καλαμάρι ψητό με μους σπανάκι και βινεγκρέτ τσιμιτσούρι, το καταπληκτικό κριθαρότο καβουριού, το χέλι με ρελίζ αγγουριού και το σεβίτσε λαβράκι. Στις meat loving επιλογές ξεχωρίζει το μοσχαρίσιο ταρτάρ, το μοσχαρίσιο φιλέτο με πουρέ παστινάκι, το συκώτι ταλιάτα αλλά και

το ψαρονέφρι μαύρου χοίρου. Κι επειδή λένε ότι ένα μενού φαίνεται στις σαλάτες του, να ξέρεις ότι εδώ θα βρεις δροσερές και ολόφρεσκες επιλογές, ιδανικές για καλοκαιρινές βόλτες – σε λίγες μέρες έρχεται μια φανταστική σαλάτα με πεπόνι και τυρί Σαν Μιχάλη, σπεκ μαύρου χοίρου και βινεγκρέτ μέντας που θυμίζει ελληνικό καλοκαίρι των παιδικών σου χρόνων! Όσο για την drinking πλευρά του Ζαμανφού, στην κάβα πρωταγωνιστούν μπίρες από μικρές ελληνικές ζυθοποιίες και ετικέτες κρασιών από μικρούς παραγωγούς του ελληνικού αμπελώνα. Βάλ’ τα όλα αυτά μαζί σε έναν χώρο με vintage πινελιές και πολύ πολύ πράσινο και έχεις την απόλυτη συνταγή χαλαρωτικής απόλαυσης που σε κάνει να ξεχνάς την καθημερινή πίεση. Ή, ακόμα καλύτερα, σε κάνει να νιώθεις την έννοια του ζαμανφού, και μάλιστα χωρίς ενοχές!

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

50 lifo – 26.5.22

Κισσός

Παναγή Τσαλδάρη 26, Μελίσσια, 210 804 4114 Facebook: Ζαμανφού, Instagram: zamanfou2020

Σε αυτή την αυλή μαγειρεύει η νοικοκυρά για τους καλεσμένους της. Ο κισσός σού θυμίζει εικόνες από την αυλή της γιαγιάς στο χωριό, εκεί όπου όλα ήταν πάντα φυσικά, αγνά και φιλόξενα, εκεί όπου η ντομάτα είχε αληθινή γεύση και μεθυστικό άρωμα και το πιο νόστιμο γλυκό ήταν το ζυμωτό ψωμί με ζάχαρη και λάδι. Αυτές οι αναμνήσεις σού ξυπνάνε αυθόρμητα μόλις βρεθείς στην αυλή του Κισσού στο Χαλάνδρι. Τραπεζάκια στρωμένα με καρό τραπεζομάντιλα, λουλούδια να ξεπροβάλλουν από παντού και μυρωδιές από σπιτικό φαγητό να σου σπάνε τη μύτη. Σε αυτό το σκηνικό θα ζήσεις μια μαμαδίστικη εμπειρία γεύσης. Και το «μαμαδίστικη» δεν απέχει και πολύ από την αλήθεια, αφού η κυρία Μαρία είναι η μαμά-νοικοκυρά που ετοιμάζει τα καλύτερα πιάτα της για να ευχαριστήσει τους καλεσμένους της – και το κάνει ακούραστα από το 1986. Στον Κισσό συμβαίνει αυτό ακριβώς. Δεν νιώθεις πελάτης αλλά καλεσμένος σε φιλικό σπίτι. Το μενού, φυσικά, μοιάζει βγαλμένο από τα κυριακάτικα

γεύματα της παιδικής σου ηλικίας. Φανταστικοί ντολμάδες, βακαλάος με αριστοτεχνική σκορδαλιά, κεφτέδες με πατατούλες κομμένες στο χέρι, μοσχομυριστά σουτζουκάκια αλλά και μια σειρά από ψητά στα κάρβουνα. Όλα συνοδεύονται τέλεια από δροσερές σαλάτες και αλείμματα – πρέπει να δοκιμάσεις τη μελιτζανοσαλάτα και το δροσερό τζατζίκι. Φυσικά, μην παραλείψεις τα λουκάνικα που μπαίνουν στη μέση σαν μεζές. Το κρασάκι ρέει στα ποτήρια και η αυλή του Κισσού γίνεται ένα σκηνικό αυθεντικής απόλαυσης made in Greece.Το μεσημεριανό μενού ανανεώνεται κάθε εβδομάδα με πιάτα ελαφριά και εύκολα – θα βρεις από κοτόπουλο με μακαρόνια μέχρι γίγαντες, ανάλογα με την εποχή. Κι αν δεν μπορείς να πας μέχρι τον Κισσό, έρχεται εκείνος σ’ εσένα με την υπηρεσία delivery. Ακόμα κι έτσι, η γευστική εμπειρία έχει πάντα το άρωμα της σπιτικής φροντίδας.

Ρούμελης 28, Χαλάνδρι, 210 6840288 Facebook: Kissos tavern, Instagram: kissos_tavern

Καραμανλίδικα του Φάνη

Ένα κεφάλαιο στη γεύση της Αθήνας που έρχεται από τα βάθη της Ανατολής.

Μπεμπέκα

Μια νοικοκυρά μαγειρεύει για να φας στην αυλή του σπιτιού της.

Εκεί, στο κάτω μέρος της Ερμού, νομίζεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει. Ότι αν γυρίσεις το βλέμμα, θα αντικρίσεις κατοίκους της Καππαδοκίας, αυτούς που αργότερα ονομάστηκαν Καραμανλήδες, να παστώνουν με μαεστρία τα κρέατα για να τα προσφέρουν στους ταξιδευτές. Γιατί εδώ, στα Καραμανλίδικα του Φάνη, δεν αναβιώνουν απλώς συνταγές, τεχνικές και γεύσεις από το παρελθόν, αναβιώνει το ίδιο το παρελθόν με όλη τη γευστική του κουλτούρα που έρχεται από την Ανατολή και κάνει στάση στο κέντρο της Αθήνας. Στα Καραμανλίδικα θα βεβαιωθείς –αν είχες ποτέ αμφιβολία – ότι η γαστρονομία της Ελλάδας είναι βαθιά επηρεασμένη από εκείνες τις μοναδικές συνταγές που έφεραν μαζί τους οι Ανατολίτες, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο. Εδώ θα τις βρεις όλες στην πιο αυθεντική μορφή τους. Στα Καραμανλίδικα μπορείς να αγοράσεις από το Παντοπωλείο αλλαντικά ωρίμανσης, τυριά από ποικιλίες ΠΟΠ, τσίπουρα παλαίωσης, βιοδυναμικά κρασιά αλλά και χειροποίητα γλυκά και εδέσματα που έχουν όλα τη δική τους ιστορία. Φυσικά και θα δοκιμάσεις τον εκλεκτό καραμανλίδικο παστουρμά και σουτζούκι, τα αυθεντικά καραμανλίδικα λουκάνικα αλλά και τα προϊόντα ωρίμανσης που φέρνουν στο τραπέζι σου ένα άρωμα εντελώς ξεχωριστό. Κι αφού επιτέλους ζέστανε ο καιρός, άνοιξε και το «Αίθριο» της οδού Ευριπίδου για να σε υπο-

δεχτεί και φέτος σε μια πανέμορφη ταράτσα με ανοιγόμενη οροφή, όπου, ανάμεσα στα πολύχρωμα λουλούδια και στα καταπράσινα φυτά, θα γευτείς τα πιατάκια του Μεζετζίδικου: ιτσλί κεφτέ καραμανλίδικο με σος γιαουρτιού να σε δροσίζει, παστιρμαδοπιτάκια καραμανλίδικα στην πιο παραδοσιακή τους μορφή, καβουρμάς βοδινός με πατάτες, πιπεριές και το άρωμα του άνηθου που ταιριάζει τέλεια. Βέβαια, θα βρεις και θαλασσινές επιλογές, όπως το καπνιστό χέλι από την Άρτα ή η καπνιστή τσιροσαλάτα Κομοτηνής. Στα Καραμανλίδικα γράφεται ένα κεφάλαιο γεύσης που καταλαμβάνει τη δική του ξεχωριστή θέση στη γαστρονομία της Αθήνας.

T A S T E

• Εργαστήρι - Εστιατόριο: Ερμού 119, 210 3219119, www.karamanlidika.gr • Εδεσματοπωλείο: Σωκράτους 1 & Ευριπίδου, 210 3254184 • Παντοπωλείο: Ευριπίδου 41, eshop.karamanlidika.gr • Facebook: Karamanlidika - Tα Καραμανλίδικα του Φάνη • Instagram: ta_karamanlidika_tou_fani

Η παλιά μονοκατοικία στα στενά του Χαλανδρίου είναι ένα με τη γειτονιά, αφού χρονολογείται από το 1908. Το ίδιο συνδεδεμένη με την περιοχή είναι και η Μπεμπέκα, που φέτος έκλεισε 10 χρόνια. Μια δεκαετία γεμάτη γεύσεις, στιγμές και αρώματα από ελληνική παράδοση. Η μαμαδίστικη φροντίδα είναι αυτή που θα βρεις σε κάθε πιάτο της Μπεμπέκας και ίσως αυτό είναι το μυστικό που κάνει τις γεύσεις τόσο νόστιμες. Αυτό, και οι εξαιρετικές πρώτες ύλες και οι συνταγές που έρχονται από διάφορα μέρη του τόπου μας, τιμώντας τη γαστρονομική παράδοση που μας χαρίζει η φύση. Στην κουζίνα η κυρία Δέσποινα –η μαμά της οικογένειας αλλά και μαμά για όσους απολαμβάνουμε τα φαγητά της– ετοιμάζει κοκκινιστή γίδα από την Εύβοια που σερβίρεται με παπαρδέλες, σπλήνα μοσχαρίσια γεμιστή με σκόρδο –μια συνταγή που έρχεται από τη Μυτιλήνη–, τραχανοπιτάκια Σκύρου

με φέτα, μέλι και κανέλα και ένα σωρό νοστιμιές που δεν θα βρεις εύκολα κάπου αλλού. Πρέπει να δοκιμάσεις την κρύα κολοκυθόσουπα, ιδανική για τις καλοκαιρινές βραδιές, την μπριζόλα Τόμαχοκ, και φυσικά να γευτείς την καρπουζένια σαλάτα με φρέσκο καρπούζι, φέτα και φύλλα δυόσμου, που ξυπνά γευστικές αναμνήσεις. Η σπιτική βυσσινάδα, η μαστίχα υποβρύχιο και το χειροποίητο μιλφέιγ συμπληρώνουν την εμπειρία στην Μπεμπέκα, που είναι ό,τι πιο αυθεντικό μπορείς να ζήσεις. Ο κήπος με το πέτρινο φουρνάκι, τις πορτοκαλιές και τους βασιλικούς θυμίζει την αυλή ενός φιλικού σπιτιού που έχει πάντα τις πόρτες του ανοιχτές και η νοικοκυρά είναι έτοιμη να σου βγάλει τα καλύτερα φαγητά της για να δοκιμάσεις. Και, πίστεψέ με, θα τα δοκιμάσεις ξανά και ξανά, γιατί την αγνότητα των γεύσεων δεν τη χορταίνεις εύκολα. * Είναι ανοιχτά και τα μεσημέρια.

Διονύσου 16, Χαλάνδρι, 210 6854880 Facebook: Μπεμπέκα, Instagram: mpempeka 26.5.22 – lifo

Taste 52 lifo – 26.5.22

Μαρίκα

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

Η ξαδέλφη της Μπεμπέκας ήρθε και σερβίρει από το πρωί αυθεντικές ιταλικές γεύσεις. H Μαρίκα είναι πραγματική Ιταλίδα. Μια αριστοκράτισσα που διάλεξε μια κλασάτη μονοκατοικία του Χαλανδρίου, κοντά στην ξαδέλφη της την Μπεμπέκα, για να στεγάσει όλη της την αγάπη για την ιταλική κουζίνα. Ναι, μπαίνοντας στο νέο στέκι της περιοχής αισθάνεσαι ότι η Μαρίκα είναι μια νοικοκυρά που μαγειρεύει για σένα τις καλύτερες συνταγές της ιταλικής παράδοσης. Τον χειμώνα σε υποδέχεται σε μια σάλα που μοιάζει με το σαλόνι ενός φιλικού σπιτιού, με στρωμένα χαλιά και το τζάκι αναμμένο. Το καλοκαίρι σε σερβίρει σε μια αυλή φανταστική, με ένα ξύλινο μπαράκι να κλέβει τα βλέμματα και τις γεύσεις να κλέβουν την καρδιά σου. Στον χώρο, που είναι all day, θα ξεκινήσεις από το πρωί με αρωματικό καφέ και ένα καταπληκτικό brunch που δεν μοιάζει με τα άλλα. Ιταλικά panini, ομελέτες –φανταστική η πρόταση με μανιτάρια και τρούφα– και ζυμαρένια λουκουμαδάκια bambolini με ρικότα και λιωμένη σοκολάτα!

Στο μενού θα βρεις μια σειρά από επιλογές ζυμαρικών η μία καλύτερη από την άλλη και πίτσα με χειροποίητο, φυσικά, ζυμάρι –πρέπει να δοκιμάσεις την Bianca! Ο ολάνθιστος κήπος στην πίσω μεριά της μονοκατοικίας γίνεται ιδανικό secret spot για κάθε στιγμή της ημέρας. Μην παραλείψεις να δοκιμάσεις τη σαλάτα γκοργκοντζόλα με πεπόνι, αμύγδαλο και βινεγκρέτ μελιού, τη δροσερή ντοματόσουπα με κρέμα ρικότα και σχοινόπρασο και την αυθεντική καρμπονάρα με γκουαντσιάλε και αυγό. Το γεύμα σου κλείνει με επιδόρπια, όπως το γλυκό ριζότο Αμαρέτο ή η μους σοκολάτας με χειροποίητες μαρέγκες, αλμυρή καραμέλα, μασκαρπόνε, ροζ πιπέρι και φύλλα δυόσμου. Από τις 10 το πρωί έως αργά το βράδυ η Μαρίκα σε καλωσορίζει σε έναν χώρο με ιταλικό ταμπεραμέντο για να σου παρουσιάσει την casual πλευρά της ιταλικής γαστρονομίας με όλη τη σπιτική φροντίδα που κάνει την εμπειρία μοναδική!

Αγίας Παρασκευής 109, Χαλάνδρι, 210 6891116 Facebook: Μαρίκα, Instagram: marikatrattoriastinavli

street_food

ΑΦΙΕΡΩΜΑ_taste.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ BURGERS, PIZZA ΚAI ETHNIC ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ! 26.5.22 – lifo

THESSBAO

Ήρθε στην Αθήνα η εμπειρία fine street food που κατέκτησε τη Θεσσαλονίκη. To concept που ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη έχει κατακτήσει ήδη το κοινό της Αθήνας μέσα από αυτή την εντελώς ανατρεπτική και αυθεντική πρόταση, σύμφωνα με την οποία «η γαστρονομία τρώγεται με το χέρι». Γιατί αρκεί να πιάσεις στα χεράκια σου τα φανταστικά bao που έχουν εμπνευστεί οι σεφ Δημήτρης Παμπόρης και Γιάννης Πατέικας, οι οποίοι, μαζί με τον Γιάννη Ζιάγκα από το βραβευμένο Μανιτάρι της Θεσσαλονίκης, δημιούργησαν το Thessbao. Τα αφράτα ψωμάκια που φτιάχνονται καθημερινά στην κουζίνα χωράνε μέσα τους γεύσεις υψηλής κουζίνας, οι οποίες αναδεικνύονται ακριβώς όπως πρέπει! Για να καταλάβεις το επίπεδο της μαγειρικής τέχνης που απαιτείται για κάθε bao, αρκεί να ρίξεις μια ματιά στην τεράστια κουζίνα του street food spot στην οδό Περικλέους. Τα υπόλοιπα τα αντιλαμβάνεσαι στην πρώτη δοκιμή που σε μεταφέρει γευστικά στην Ασία, ενώ δεν λείπουν οι ελλη-

νικές επιρροές με ολόφρεσκα υλικά εποχής. Ο κατάλογος χωρίζεται στα basics, στα best sellers και στα vegetarian και, για να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να δοκιμάσεις απ’ όλα! Το bao με μοσχαρίσιο μάγουλο κοκκινιστό, λαχανικά και κρέμα μπαχαρικών, εκείνο με τις crispy γαρίδες με πάνκο, spicy μαγιονέζα με sriracha, λαχανικά και spread αβοκάντο αλλά και το vegan με γύρο μανιταριών, τζατζίκι με αβοκάντο και λάδι κάνναβης είναι μια καλή αρχή! Αν θέλεις όμως να νιώσεις ότι αληθινά ψάχνεσαι για κάτι διαφορετικό, θα πρέπει να διαλέξεις μια πρόταση από τα Taste Maker. Εδώ θα βρεις πάπια Πεκίνου κονφί, τραγανά λαχανικά, Thessbao κέτσαπ και φιστίκι αράπικο αλλά και τον γύρο κοτόπουλο Japanese style με Thessbao sauce, ραπανάκι και ποπκόρν. Γεύσεις που μετατρέπουν το street food σε αληθινά fine εμπειρία και επιτέλους μας επιτρέπουν να τρώμε με τα χέρια μια εξαιρετική κουζίνα που τόσο μας αρέσει!

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

54 lifo – 26.5.22

13 Sweet & Salty

Περικλέους 30-32, Σύνταγμα, 210 3214717 Θεσσαλονίκη: Καλαποθήκη 3 & Λώρη Μαργαρίτη 11 www.thessbao.gr, Facebook: @Thessbao, Instagram: @thessbao

Γλυκές και αλμυρές συνταγές σε έναν χώρο που θα σε κάνει να χαμογελάς. Το γρήγορο φαγητό ονομάζεται έτσι γιατί δεν χρειάζεται να περιμένεις πολύ από τη στιγμή που θα παραγγείλεις. Κατά τ’ άλλα, όλη η ιδέα, το στήσιμο και η προετοιμασία κάθε άλλο παρά γρήγορη είναι και το 13 Sweet & Salty το αποδεικνύει καθημερινά. Μια πρόταση street food που χωρίζεται στα δύο, αλλά δεν διχάζεται, αφού εδώ οι γλυκές προτάσεις εναλλάσσονται αρμονικά με τις αλμυρές και σε καλούν να τις ανακαλύψεις όλες! Στη γωνιά με μπλε και ροζ ετοιμάζονται ολόφρεσκα, χειροποίητα ντόνατ στα οποία δύσκολα θα αντισταθείς. Με επικάλυψη ζάχαρης, σοκολάτας ή με πολύχρωμο κας κας, συγκινούν μικρούς και μεγάλους που ξαναγίνονται παιδιά από την πρώτη κιόλας μπουκιά! Ακολούθησε το φως της επιγραφής Loukoumades και άφησε την ομάδα του 13 Sweet & Salty να αναλάβει τα υπόλοιπα. Εσύ απλώς απόλαυσε τις ζυμαρένιες μπαλίτσες με επικάλυψη σοκολάτας ή με

οποιοδήποτε άλλο topping επιλέξεις. Στην άλλη πλευρά επικρατεί ο συνδυασμός μαύρο με κίτρινο και είναι η γωνιά με τις αλμυρές προτάσεις. Εδώ ο μεγάλος πρωταγωνιστής είναι το pizza burger, μια ιδιοφυής γευστική ανακάλυψη για όσους λατρεύουν και τα δύο είδη! Διαφορετικές προτάσεις με συνδυασμούς άκρως ποιοτικών υλικών γίνονται καθημερινή συνήθεια που δεν θέλεις –και δεν χρειάζεται– να κόψεις, αφού εδώ το street food έχει τη φροντίδα που του αξίζει! Μην παραλείψεις τα πληθωρικά hot dogs ή τα ζουμερά μπέργκερ σε αφράτο ψωμάκι που θα σε κάνουν να παραμιλάς. Οι vegan αλλά και όσοι αναζητούν πιο healthy επιλογές θα βρουν προτάσεις, καθώς το 13 Sweet & Salty έχει συνταγές άκρως γευστικές και θρεπτικές. Με λίγα λόγια, ένα street food spot που τα έχει όλα και σου τα προσφέρει με ένα μεγάλο χαμόγελο!

25ης Μαρτίου, Χολαργός, 210 6519239 Facebook: 13 Sweet & Salty, Instagram: 13sweet.salty

Funky Panda

T A S T E

To street food της Αθήνας μόλις έγινε funky! Και μόνο που ακούς το όνομα Funky Panda, θέλεις να χαμογελάσεις αυθόρμητα. Γιατί τόσο το funky όσο και το panda σού φέρνουν μια χαρά που σου ανοίγει την όρεξη. Μάλλον αυτό το συναίσθημα είχαν στο μυαλό τους η Σοφία και ο Μάξιμος, ο γιος της, δημιουργώντας αυτό το εντελώς καινούργιο street food spot με άρωμα Ασίας και φιλοσοφία ελληνικής περιποίησης. Το Funky Panda άνοιξε τον Ιανουάριο του 2022 για να αλλάξει όσα γνωρίζαμε για το bao ή, μάλλον, για να μας το γνωρίσει εξαρχής στην καλύτερη εκδοχή του. Οι ποιοτικές πρώτες ύλες φροντίζουν για την ανωτερότητα της γεύσης και η άκρως χειροποίητη φροντίδα είναι αυτή που κάνει τη διαφορά σε κάθε συνταγή. Ολόφρεσκο, λοιπόν, και χειροποίητο bao είναι αυτό που θα βρεις στο Funky Panda, και μάλιστα σε μια λογική value for money που κάνει αυτή την επιλογή καθημερινή συνήθεια. Τα Biiig Funky Bao Buns είναι one of a kind και θα δυσκολευτείς να επιλέξεις – αλλά ακόμα κι αυτό είναι ένα ευχάριστο δίλημμα. Θα δοκιμάσεις οπωσδήποτε το γνωστό Funky Ρeanuts Big Bao με τραγανά φιλέτα κοτόπουλου, φιστικοβούτυρο, sweet

chilli, τριμμένο φιστίκι και chips onions, αλλά και το Sweet Pig με γλυκόξινη χοιρινή πανσέτα slow cooked, καραμελωμένα κρεμμύδια, φινιρίσματα με BBQ και cheddar sauce, αγγούρι και καρότο. Για τους vegan υπάρχει το φανταστικό Vegan Panda Big Bao με πλευρώτους μανιτάρι τεμπούρα, δροσερό αγγούρι και πίκλες τζίντζερ, ενώ οι λάτρεις των θαλασσινών θα ξεκινήσουν τη γευστική δοκιμή από το Big Bao Αsian Shrimp με μεγάλες γαρίδες τεμπούρα μέσα σε αφράτο bao bun, τζίντζερ, μαγιονέζα sweet chilli, chips onions, κινέζικο λάχανο, καρότο, αγγούρι και vegan mayo. Στο μενού θα βρεις φανταστικά noodles, όπου διαλέγεις τη βάση και στη συνέχεια το υλικό που θέλεις για να δώσεις το δικό σου twist με τη σος που επιθυμείς! Εξαιρετικά και τα Funky Boxes με fish and chips, crispy chicken ή New York chicken, που γίνονται ιδανική πρόταση για ένα ελαφρύ και νόστιμο γεύμα. Πάντως, ό,τι κι αν διαλέξεις είναι δεδομένες η άριστη ποιότητα και η ξεχωριστή γεύση. Αυτήν τη γεύση θα βρεις σύντομα σε διάφορα σημεία της Αθήνας, γιατί τόση χαρά πρέπει να μοιράζεται!

Λεωφόρος Αθηνών 110, 210 5122700 Facebook: Funky Panda - Food Bar, Instagram: funkypanda_greece 26.5.22 – lifo

Tyler's

Ασιατικά bao προσγειώνονται στο κέντρο, κατευθείαν από το monkey space. Αν είσαι φαν του Fight Club (αλήθεια τώρα, παίζει να μην είσαι;), το Tyler’s θα μιλήσει στην καρδιά σου. Εντάξει, θα μιλήσει και στη γεύση σου, αλλά ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Και στα βασικά είναι η ιδέα ενός απόλυτου, core street food spot που φτιάχνει φανταστικά bao, εμπνευσμένα από την ασιατική κουζίνα, και μάλιστα σε μια μορφή σαντουιτσένια που δεν έχεις συνηθίσει. Και το Tyler’s έχει ειδικότητα σε αυτό, να σε ξεβολεύει από τα συνηθισμένα και να σε βάζει στο monkey universe του Tyler Durden από την αγαπημένη ταινία του ’99. Αν θέλεις να ανακαλύψεις το σύμπαν του Tyler’s, μπορείς να ξεκινήσεις από το bao Trahanas, ένα vegetarian πιάτο με κροκέτα τραχανά, romesco sauce, γαλλική σαλάτα και chili που θα σε ενθουσιάσει. Το Bao shrimp με γαρίδα, kimchi λάχανο, mayo chili, bonito flakes και gin, αλλά και οι επιλο-

γές με κοτόπουλο, miso honey, μαγιονέζα με γιαούρτι και wasabi ή με μοσχάρι τσένταρ, sriracha ketchup και πίκλα αγγούρι είναι στις must try επιλογές. Εξαιρετική η γεύση και του Bao duck με hoisin sauce, φουντούκι, φινόκιο πίκλα, πράσινο μήλο και chives. Αν είσαι ορκισμένος burger lover, θα πρέπει να δοκιμάσεις τα δυο buns με πατατόψωμο –το ένα έχει μοσχαρίσιο κιμά και το άλλο κοτόπουλο Korean style– και θα γνωρίσεις έναν νέο κόσμο γεύσης σε αυτή την κατηγορία. Αυτός ο κόσμος είναι το street food που μόλις έφερε το Tyler’s στο κέντρο της Αθήνας και σύντομα θα το βρεις σε δύο ακόμα σημεία. Το απολαμβάνεις με take away ή delivery – το μενού βρίσκεται και στις πλατφόρμες delivery. Κι όπως φεύγεις, μην ξεχάσεις να πάρεις μαζί κάποιο από τα μηνύματα του Tyler’s, όπως το «If you see the golden monkey, make a wish!».

Taste

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

56 lifo – 26.5.22

Πλαστός & Κρεμμυδόπιτα

Αρχελάου 14, Παγκράτι, 211 4184068 www.tylersbao.com, Instagram: tylers.bao

Μύκονος και Θεσσαλία συναντιούνται στην απλότητα της γευστικής παράδοσης. Συνήθως ακούς για Αθηναίους που ανοίγουν μαγαζιά στη Μύκονο. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, ένας Μυκονιάτης αποφάσισε να φέρει στην Αθήνα την παράδοση του νησιού του και να τη συνδυάσει με την κουζίνα του Θεσσαλικού Kάμπου. Αυτό από μόνο του είναι μοναδικό. Ο Νίκος Αντωνόπουλος δημιούργησε το πρότζεκτ Πλαστός & Κρεμμυδόπιτα, αποκαλύπτοντας από το όνομα κιόλας αυτό που μπορείς να περιμένεις. Καθημερινά οι παραδοσιακές σιδερένιες γάστρες στρώνονται με χειροποίητο φύλλο (για την ακρίβεια με 12 φύλλα κάτω και 12 επάνω) και γεμίζονται με ολόφρεσκα υλικά εποχής από μικρούς παραγωγούς. Ανάμεσά τους πρωταγωνιστούν η τυροβολιά και η κοπανιστή Μυκόνου που κάνουν τις συνταγές να ξεχωρίζουν και να φέρνουν αέρα κυκλαδίτικο στο Παλαιό Φάληρο. Μαζί με τις γάστρες που φουρνίζονται στα κάρβουνα θα βρεις παραδοσιακό θεσσαλικό πλαστό με χυλό από καλαμποκάλευρο και τις

ίδιες, άκρως ποιοτικές πρώτες ύλες. Ό,τι κι αν επιλέξεις, θα είναι τόσο γνήσιο γευστικά όσο επιβάλλει η πίτα ως σύμβολο της ελληνικής παραδοσιακής γαστρονομίας. Φυσικά, πρέπει να δοκιμάσεις την κρεμμυδόπιτα και την καλοκαιρινή ντοματόπιτα με τυροβολιά και κοπανιστή Μυκόνου, καθώς και την ανάλαφρη τυρόπιτα με ανθότυρο και φύλλο, της οποίας η ζύμη έχει φτιαχτεί με τα υγρά της ντομάτας. Στις γλυκές προτάσεις θα βρεις τη μελόπιτα –λαχταριστή, με τη μορφή τάρτας– αλλά και τη γαλατόπιτα, που μοσχομυρίζει χάρη στα φρέσκα, αγνά υλικά. Στο Πλαστός & Κρεμμυδόπιτα όλα φτιάχνονται την ίδια μέρα και αν τραβάει η όρεξή σου κάτι συγκεκριμένο, μπορείς να το παραγγείλεις και σε 2 ωρίτσες να περάσεις να πάρεις το ταψάκι σου. Και μη γελιέσαι από τα σύγχρονα trends. Εδώ τα πράγματα μένουν απλά, παραδοσιακά και μετρημένα, όπως τα φύλλα σε κάθε πιτούλα που θα απολαύσεις.

Κνωσού 5, Παλαιό Φάληρο, 210 9596230, plastos.gr, Facebook: Πλαστός & Κρεμμυδόπιτα, Instagram: plastos_kremmidopita

What The Food

T A S T E

Ένα street food project που θα σε κάνει να πεις «wtf?». Πόσες φορές δεν έχεις ευχηθεί, πηγαίνοντας για βόλτα στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος, να είχες ένα ωραίο street γεύμα για να τη συνοδεύσεις; Η ομάδα του Warehouse ετοίμασε ένα street food project που θα σε ενθουσιάσει. Το What The Food είναι πραγματικά αυτό που θα σε κάνει να πεις «τι στο καλό;» γιατί το μενού που ετοιμάζει ο σεφ Βασίλης Γεωγλερής είναι κάτι παραπάνω από καλό! Μια σειρά από προτάσεις για πίτσα με χειροποίητο ζυμάρι, νόστιμες επιλογές για πάστα, μπέργκερ με χειροποίητο μπιφτέκι μέσα σε αφράτο ψωμάκι μπριός και πανίνι είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές του μενού. Πρέπει να δοκιμάσεις το Avocado Chicken Burger με φιλέτο κοτόπουλο panko, γουακαμόλε, mayo, τσένταρ, ντομάτα και iceberg, την πίτσα WTF με ντομάτα, μοτσαρέλα, μπέικον, μανιτάρια,

πράσινη πιπεριά και καπνιστό χοιρομέρι, αλλά και τα Linguine Tartufo με μανιτάρια, σκόρδο, κρέμα γάλακτος, κρέμα μαύρης τρούφας, μαύρο πιπέρι και σχοινόπρασο. Δεν λείπουν οι δροσερές σαλάτες, οι vegan και vegetarian επιλογές, αλλά και λαχταριστά γλυκά για τους λάτρεις του είδους – must try το συγκλονιστικό Calzone Carioca με πραλίνα, μπισκότο, τυρί κρέμα, καρύδια και μιξ μπαχαρικών με κακάο! Είτε επιλέξεις κάποια από τις γεύσεις για πικνίκ στο πάρκο, στο χέρι ή για το σπίτι, το What The Food είναι μονόδρομος. Μια street εμπειρία με συνταγές comfort που σύντομα θα βρίσκεται και σε νέο κατάστημα στα Εξάρχεια, στην οδό Μαυρομιχάλη 40, σχεδόν δίπλα στο σημείο όπου ξεκίνησε το Warehouse το 2014. Γιατί κύκλους δεν κάνει μόνο η ζωή αλλά και η επιτυχία!

Πεισίστρατου 4-6, Καλλιθέα, www.warehouse.gr/what-the-food, Facebook: @whatthefoodgr, Instagram: @whatthefoodgr 26.5.22 – lifo