Τεύχος 735

735

auto free press 7.7.2022

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ Πηγή: Focus Bari 2021

ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΊΑ ΘΕΆΤΡΟΥ – 104 ΛΕΠΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΕΥΗ ΣΑΟΥΛΙΔΟΥ – Η ΓΩΓΩ ΔΕΛΟΓΙΑΝΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΘΗΝΑΙΑ ΤΗΣ EΒΔΟΜΑΔΑΣ

AΦΙΕΡΩΜΑ

Νο

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

ολα για την αθηνα! δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ. κυκλοφορει καθε πεμπτη

KAΛΑΜΑΤΑ – ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

2 lifo – 7.7.22

8 ΣΤΗΛΕΣ

index735

βασιλική σιουτη

πολιτικο επταημερο δημήτρης πολιτάκησ

shortcut

νικολασ σεβαστακησ

ασκησεισ αναπνοησ δεσποινα τριβολη

footnotes

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικός διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ

βιβιαν στεργιου

εμπορικη διευθυνση Ρένα Κροκίδα

no filter

διευθυντής lifo.gr Θανάσης Χαραμής διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος αρχισυνταξία Αλέξανδρος Διακοσάββας αρχισυνταξία podcasts Μερόπη Κοκκίνη αρχισυνταξια newsroom Πάνος Σάκκας

16

104 ΛΕΠΤΆ ΜΕ ΤΗΝ ΕΎΗ ΣΑΟΥΛΊΔΟΥ

ε μ πο ρ ι κ ο τμ ημ α advertising director Ξένια Στασινοπούλου direct sales director Κώστας Μαντάς

ΘΕΜΑ

20

διευθυντρια ampa.lifo.gr Χριστίνα Γαλανοπούλου ––––––

Πλατεία Θεάτρου

senior advertising manager Άννα Λαπαρδάγια direct sales Γιώργος Λυκουργιώτης, Ευθύμης Παχής advertising manager Δημήτρης Βουκελάτος (dvoukelatos@lifo.gr) advertising coordinator Κατερίνα Κουρμούζη (kkourmouzi@lifo.gr) head of creative Βασίλης Καψάσκης senior digital campaign manager Αντώνης Ζωγράφος digital campaign manager Γιώργος Γιαννή commercial creative director Λευτέρης Κεφαλάς –––––– ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr Άγγελος Παπαστεργίου ––––––

26

εικονογραφηση εξωφύλλου βιανκα

31

Η ΓΩΓΏ ΔΕΛΟΓΙΆΝΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΘΗΝΑΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

autoLiFO

Οι νέες τάσεις στην αυτοκίνηση

ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ

70 55

συ νταξ η συντακτικη ομαδα Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα, Γιάννης Βασιλείου, Ευτύχης Βαρδουλάκης, Ματίνα Καλτάκη, Ματούλα Κουστένη, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Τίνα Μανδηλαρά, Νίκος Μπακουνάκης, Γλυκερία Μπασδέκη, Αργυρώ Μποζώνη, Γιάννης Πανταζόπουλος, Στεφανία Παπαδημητρίου, Σταυρούλα Παπασπύρου, Μαρία Παππά, Ζωή Παρασίδη, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Αφροδίτη Σακκά, Νικόλας Σεβαστάκης, Φώτης Σεργουλόπουλος, Βασιλική Σιούτη, Βίβιαν Στεργίου, Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος, Δέσποινα Τριβόλη, Κορίνα Φαρμακόρη, Γιώργος Ψωμιάδης newsroom Κατερίνα Αγριμανάκη, Ρούλα Βλασσοπούλου (βοηθοί αρχισυντάκτη), Κλέλια Γιαρίμογλου, Ελισάβετ Δαπόντε, Σόφη Ζιώγου, Δημήτρης Μακκός, Ευτυχία Μιλέτση, Φιλιώ Ράγκου –––––– αrt director Βανέσσα Φερλέ, Μαργαρίτα Καμαριώτη ατελιέ αssistant art director Μπιάνκα Σαμαρά φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie F., Γιώργος Αδάμος, Γιώργος Ξανθινάκης διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά

ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΕΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΓΕΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ.

επιμελεια κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μυρτώ Αθανασοπούλου

+

λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος

FOOD & DRINK GUIDE

––––––

λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης, Άκης Ιωάννου, Έφη Ηλιοπούλου γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– κωδικος εντυπου 7639

παρακαλουμε

ανακυκλωστε 7.7.22 – lifo

3

Feedback

5

ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ

Ο ΛΕΞ ΚΑΙ ΟΙ ΆΛΛΟΙ

ΒΙΒΛΙΟ

Σε μια χώρα που το ραδιόφωνό μας είναι κατάντια και τα live που θεωρούνται άξια λόγου αφορούν κυρίως ανθρώπους άνω των πενήντα, να λέμε και ευτυχώς που υπάρχει ένας ΛΕΞ που τον αποδέχονται όλοι και τον βλέπουν ως τον αντίποδα, τον μεσσία του ελληνικού ραπ που θα σώσει τα παιδιά μας από την ηθική καταστροφή.

Πώς συμπεριφέρονται οι Κινέζοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα

podcasts που αξίζει να ακούσετε

TOY M. HULOT

Η δοξολογία της διάσημης βίας ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Μέχρι χθες, όσες φορές κι αν είχε συλληφθεί ή απασχολήσει τις Αρχές ο Θέμης Αδαμαντίδης – κυρίως για περιστατικά παράνομου τζόγου, κάποτε για τον ξυλοδαρμό του από αγνώστους και ακόμα πιο παλιά για μια υπόθεση επίθεσης πρώην συντρόφου του στον καλλιτεχνικό του μάνατζερ–, πάντα οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης κυμαίνονταν από τον αστεϊσμό στα memes και από τη συμπαράσταση στη λύπη. Από χθες, που ο τραγουδιστής καταγγέλλεται από δύο γυναίκες για συστηματική έμφυλη βία, με καταθέσεις και αποκαλύψεις γεμάτες από σοβαρά περιστατικά επαναλαμβανόμενης βιαιοπραγίας –τα οποία πλέον καλείται να αξιολογήσει η ελληνική Δικαιοσύνη– παρατηρείται κάτι που μοιάζει με δοξολογία της διάσημης βίας και στηρίζεται από τη μία στη διαδρομή του τραγουδιστή και από την άλλη στην καταγωγή και στην εξωτερική εμφάνιση των καταγγελλουσών.

4 lifo – 7.7.22

LiFO.gr

AMPA

ti δ ι α β α σ α με αυ τη την εβ δομ α δ α σ το

Τα Κινέζικα μαρτύρια είναι ένα βιβλίο με ιστορίες Κινέζων ταξιδιωτών βασισμένο στις μαρτυρίες ενός ανθρώπου που τους συναναστρέφεται εδώ και δέκα χρόνια και τους έχει γνωρίσει από την καλή και από την ανάποδη. Οι δέκα (αστείες) ιστορίες του βιβλίου είναι μικρές οδύσσειες ταξιδιωτών, τα δικά τους «μαρτύρια», αλλά και των ανθρώπων που τους συνοδεύουν, των MSG, των «Mandarin Speaking Guides», «κεφαλαιώδους σημασίας για ένα ταξιδιωτικό γραφείο που φέρνει Κινέζους τουρίστες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο», όπως λέει ο συγγραφέας τους Αντώνης Ιορδάνογλου.

pageviews

ΤΟΥ M. HULOT

Τα δύο προηγούμενα Σαββατοκύριακα στην Αθήνα, στo OAKA, έγιναν δύο φεστιβάλ που μάζεψαν από 50.000 νεαρά άτομα το καθένα, το Waterboom Festival με «βδελύγματα της τραπ» (Trannos, Light, Rack, Hawk, Toquel, Saske, Immune, Thug Slime), που για τους θεματοφύλακες της ηθικής στην Ελλάδα δεν αξίζουν καν αναφορά, και το Colours Day Festival, που επίσης δεν ήταν άξιο αναφοράς, γιατί το line-up του δεν ήταν αρκούντως ποιοτικό για να γίνει review. Το κοινό τους ήταν 15χρονα και 16χρονα που διασκέδασαν απενοχοποιημένα («απενοχοποίηση» είναι η λέξη κλειδί, γιατί πρόκειται για μια γενιά που όντως έχει απενοχοποιήσει και τις λέξεις και τους ήχους και τις μουσικές κατηγορίες, και δεν έχει ιδέα για τη διαφορά μεταξύ «ποιότητας» και «trend») – τα 15χρονα πόσταραν για δέκα μέρες βίντεο με τον Light και τον Tranno, που έγιναν τα πιο δημοφιλή στις τάσεις του ελληνικού TikTok. Αυτός ο κόσμος ο «αξιοκατάκριτος» και ο «απαράδεκτης αισθητικής» για τα ελληνικά μέσα (όλα, παραδοσιακά και social) είναι ένα παράλληλο σύμπαν που δρα χωρίς να δίνει μία για το μπουνίδι στα βραβεία Μad (Mad τα λένε, δεν τα λένε και relax ή tranquillity) ή για τα σχόλια που μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον από εκείνη την αποφράδα νύχτα που έκανε απαγορευμένο το τραπ. Ίσα ίσα που κάθε αναφορά στους «τράπερ» τους κάνει να τους αποζητούν ακόμα πιο πολύ και να ταυτίζονται ακόμα περισσότερο μαζί τους. Για να μη γράφω άλλα ακατανόητα και αφοριστικά, ας πούμε ότι αυτό το κοινό –που είναι το παρόν και το μέλλον της χώρας– ούτε κινδύνεψε ούτε κινδυνεύει από το τραπ. Αυτό που κινδυνεύει από το παράλληλο σύμπαν των 15χρονων είναι μάλλον όλα τα παραδοσιακά μέσα που έχουν χάσει αυτό το κοινό ανεπιστρεπτί. Ειδικά η κατάσταση στο ελληνικό ραδιόφωνο είναι μη αναστρέψιμη και σε μερικά χρόνια θα είναι τόσο παρελθόν όσο και η κασέτα, όχι επειδή τα παιδιά έφυγαν μακριά του (και δεν θα ξαναγυρίσουν ποτέ) αλλά επειδή το ίδιο τα έδιωξε με τη μουσική της παλαιολιθικής περιόδου που παίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ – επειδή η μουσική στην Ελλάδα σταμάτησε στο 2000. Το 2000 είναι μια χρονιά-σταθμός για κάποιον ανεξήγητο λόγο, γιατί τότε τραβήχτηκε μια νοητή γραμμή και όλα στη μουσική χωρίστηκαν σε πριν από το 2000 (άρα καλή και άξια να μπει στο airplay, ακόμα και αν είναι ένα άθλιο ρέμιξ, του ρεμίξ, ω ρεμίξ) και μετά, οπότε ξεκίνησε η κατρακύλα της μουσικής (ειδικά της ποπ), χάθηκε η μελωδία(!) και τα χιτ είναι όλα ΓΤΣ (ok, ανάξια λόγου).

Ακολουθήστε τα podcasts της LiFO στην Apple, στο Spotify ή στην Google.

1

Η ξεχασμένη ηρωίδα που νομιμοποίησε τις αμβλώσεις στην Ελλάδα «ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ

2

Ποια είναι τα πιο εξωφρενικά αιτήματα των πλουσίων της Μυκόνου; Μια concierge απαντά ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΚΟΚΟΡΗ

3

Ο Tsolimon κάνει τη ζωή του τραγούδια «ΝΕΟ ΑΙΜΑ» ΤΟΥ M. HULOT

4

ΑΠΩΛΕΙΕΣ

Η απενοχοποίηση της γυναικείας μασχάλης

Η ευχή και η κατάρα της Ντένης Μαρκορά

ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΚΟΚΟΡΗ

Η Ντίνα Κώνστα ήταν η Ντένη Μαρκορά και συγχρόνως είναι η φωνή που ακούγεται στο ραδιόφωνο να λέει κάθε τόσο τη φράση «Εκατόν πέντε και πέντε – στο Κόκκινο», ενώ από πίσω παίζει η Διεθνής. ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΛΙΤΑΚΗ

Παρακολουθώντας στα social media τη μακρά λιτανεία των αποχαιρετισμών στην Ντίνα Κώνστα, θα νόμιζε κανείς ότι έφυγε από τη ζωή όχι ένα υπαρκτό πρόσωπο (και μια σπουδαία και πολυσύνθετη ηθοποιός) αλλά ένας φανταστικός χαρακτήρας που δεν μπορεί να πεθάνει, αφού κατοικεί για πάντα στην ασφάλεια της μυθοπλασίας. Ή του μύθου, γιατί μυθικές σχεδόν διαστάσεις είχε λάβει ο ρόλος της Ντένης Μαρκορά, τον οποίο αποθέωσε η Ντίνα Κώνστα στην άξια και βαθιά δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Δύο Ξένοι» των Ρήγα - Αποστόλου, που σηματοδότησε μια κάποια ακμή της ιδιωτικής τηλεόρασης στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 (κι όμως, όσο κι αν μας φαίνεται ενδεχομένως ασύλληπτο, στις 21 Ιουνίου συμπληρώθηκαν είκοσι τρία συναπτά έτη από την προβολή του τελευταίου επεισοδίου).

5

Η Μαρία Φαραντούρη σε μια συναρπαστική αφήγηση της ζωής της «ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» ΤΗΣ ΑΡΓΥΡΩΣ ΜΠΟΖΩΝΗ

7.7.22 – lifo

5

λεπτομερεια από το εργο «λουόμενες», πριν απο το 1919. λάδι σε καμβά, 114 x 130 εκ. δωρεά σοφίας παρθένη. εθνική πινακοθήκη-μουσείο αλεξάνδρου σούτσου αρ. έργου 6504

iLoveAthens 6 lifo – 7.7.22

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

κωνσταντίνος παρθένης: η ιδανική ελλάδα της ζωγραφικής του Νέα Εθνική Πινακοθήκη

Έως 28/11 Λεωφ. Βασιλέως Κωνσταντίνου 50

Η πρώτη ολοκληρωμένη αναδρομική έκθεση (με 150 πίνακες) που αφιερώνεται στο έργο ενός από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της νεοελληνικής τέχνης με σκοπό να τιμήσει και να φωτίσει τη σύνθετη, υψηλόφρονα και βαθιά ελληνική δημιουργία του. Για πρώτη φορά οι επιλογές από τις συλλογές του μουσείου, που συμπληρώνονται με σημαντικά έργα από ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές, παρουσιάζουν με νηφαλιότητα, ευκρίνεια και απλότητα την πορεία και την εξέλιξη του ζωγραφικού του έργου.

7.7.22 – lifo

7

talkofthetown 7—13 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 Νο 735 • Ο Τομ Κρουζ στα 60 • Τα νησιά της δημοκρατίας • Τι τρώνε οι ήρωες στις τηλεοπτικές σειρές • Περνώ και μόνη μου καλά 8 lifo – 7.7.22

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ

Αυλαία στη Βουλή με προεκλογικό κλίμα και τοξικότητα Συντηρούν το κλίμα της σκανδαλολογίας για τη Novartis η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το φιάσκο που εκθέτει και τους δύο.

απ ό τ h βασιλ ικη σιουτ η

Το φιάσκο της Novartis, που οδηγείται στην απόλυτη και προκλητική ατιμωρησία, παρότι με ευθύνη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ κυριάρχησε στην πολιτική ζωή του τόπου επί πέντε χρόνια είτε ως το «μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών» είτε ως «σκευωρία», εκθέτει πλέον και τα δύο κόμματα. Πριν από τρία χρόνια η ίδια η εισαγγελέας Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη έβαζε στο αρχείο τη δικογραφία για την υπόθεση της Novartis που αφορούσε τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και ακολούθησαν αρχειοθετήσεις και για τους άλλους πολιτικούς. Πριν από δύο χρόνια το θέμα «Novartis Hellas» έκλεινε για τις ΗΠΑ, αποδεικνύοντας την αναξιοπιστία όσων δημόσια ισχυρίζονταν ότι το FBI είχε βρει αποδείξεις και τραπεζικούς λογαριασμούς Ελλήνων πολιτικών στην Ελβετία που στοιχειοθετούσαν τον χρηματισμό τους και από ώρα σε ώρα θα τα αποκάλυπταν (αλλά δεν το έκαναν ποτέ). Και τώρα, το Δικαστικό Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου με βούλευμά του παραπέμπει τον κ. Παπαγγελόπουλο και την κυρία Τουλουπάκη για άλλα αδικήματα, αφήνοντας τις κατηγορίες για την σκευωρία εκτός. Η χώρα διχάστηκε επί πέντε χρόνια από την κόντρα κυβέρνησης - αντιπολίτευσης για το θέμα της Novartis και το ερώτημα ήταν αν επρόκειτο για σκάνδαλο ή σκευωρία. Η ελληνική Δικαιοσύνη όμως αποφάσισε ότι τελικά δεν ήταν τίποτε από τα δύο. Όχι όμως μόνο η ελληνική Δικαιοσύνη αλλά και το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Οι αλληλοκατηγορίες είναι εντελώς επιφανειακές και προσχηματικές πλέον, κάνοντας πολλούς να μιλούν για συγκάλυψη. Ο Αλέξης Τσίπρας ισχυρίστηκε στη Βουλή ότι «το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου διέλυσε με πάταγο όλο το κατασκευασμένο αφήγημα περί σκευωρίας» και «την προσπάθεια της ΝΔ να λασπώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους». Δηλαδή περίπου ό,τι είχε πει και η ΝΔ όταν αρχειοθετήθηκαν οι κατηγορίες για τα στελέχη της. Ο Τσίπρας μάλιστα, όπως και άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, απαίτησε να ζητήσουν και συγγνώμη, όπως απαιτούσαν αντίστοιχα και της ΝΔ όταν «δικαιώθηκαν». Κι ενώ το φιάσκο είναι προφανές, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στη Βουλή να δώσει συνέχεια στο σκάνδαλο, λέγοντας «εμείς θα το πάμε μέχρι τέλους, κ. Μητσοτάκη». Βέβαια, αποζημίωση από τη Novartis δεν είχε ζητήσει καν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και αγωγή κατά της Novartis κατάθεσε μόλις τον περασμένο μήνα το ελληνικό Δημόσιο. Παρότι η εξέλιξη της υπόθεσης απογοήτευσε την κοινή γνώμη και σχεδόν κανείς δεν ασχολείται πια, οι πολιτικοί, προφανώς για να ρίξουν στάχτη στα μάτια, φροντίζουν να συντηρούν ακόμα το κλίμα της σκανδαλολογίας. Έτσι, όταν ο πρωθυπουργός την Τετάρτη ρώτησε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ αν θέλει να τον βάλει φυλακή, μετά από τη δήλωσή του για συνέχιση, κάποιος από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φώναξε ότι θα τους βάλουν όλους φυλακή, όχι μόνο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και ο πρωθυπουργός απάντησε ότι αυτό δεν θα γίνει, διότι δεν θα ξαναβγούν στην κυβέρνηση. Σύμφωνα με το βούλευμα, πάντως, η παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου για κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος είναι ομόφωνη και το αδίκημα της μη αποστολής στη Βουλή των καταγγελιών του ΚΙΝ.ΑΛ. για την υπόθεση της Novartis και τον Παναγιώτη Κουρουμπλή ούτε ασήμαντη είναι ούτε τον δικαιώνει. Ο κ. Παπαγγελόπουλος, άλλωστε, παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο και για παράβαση καθήκοντος, λόγω των πιέσεων και των παρεμβάσεων που φέρεται να άσκησε στην εισαγγελέα Ελένη Ράικου, όταν χειριζόταν τον φάκελο της

7.7.22 – lifo

9

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ

απ ό τ h βασι λ ι κη σι ου τ η

talkofthetown

Η τελευταία συζήτηση αρχηγών στη Βουλή την Τετάρτη δεν έβγαλε ειδήσεις. Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι θα κάνει εκλογές στο τέλος της τετραετίας.

10 lifo – 7.7.22

Novartis, και στους εισαγγελείς Παναγιώτη Αθανασίου και Γεωργία Τσατάνη για υποθέσεις επιχειρηματιών. Η εμφάνιση του πρωθυπουργού στο Ευρωκοινοβούλιο την Τρίτη έγινε κι αυτή αντικείμενο κριτικής από τον Αλέξη Τσίπρα στη συζήτηση για την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης στην Βουλή, ο οποίος μίλησε για «στραπάτσο». «Βρεθήκατε απολογούμενος σε άδεια έδρανα για τις ντροπιαστικές επιδόσεις της πατρίδας μας επί της διακυβέρνησής σας στα ζητήματα του κράτους δικαίου και της ελευθεροτυπίας» του είπε, με τον πρωθυπουργό να του απαντά ότι όταν είχε μιλήσει εκείνος στην Ευρωβουλή, το 2018, ήταν πιο άδεια και παρουσίασε φωτογραφία από την αίθουσα της ολομέλειας τότε. Το πόσο γεμάτη ή άδεια ήταν η αίθουσα της ολομέλειας δεν είναι σοβαρό θέμα βέβαια, όμως αυτό ήταν που κυρίως ανέδειξε η αντιπολίτευση την περασμένη Τρίτη, με ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να πρωταγωνιστούν. Μια κριτική εντελώς επιφανειακή δηλαδή, που βολεύει πολύ και την κυβέρνηση. Ο κ. Μητσοτάκης στο Ευρωκοινοβούλιο ρωτήθηκε για την κατάσταση της ελευθεροτυπίας στα ελληνικά ΜΜΕ, αλλά απάντησε ότι η έρευνα που παρουσιάζει την Ελλάδα χαμηλά στη σχετική λίστα είναι μιας ΜΚΟ που υπαινίχθηκε ότι είναι αναξιόπιστη. Επίσης, με μια κίνηση που θύμιζε δεκαετία του ’80 και τις ξεπερασμένες επικοινωνιακές τακτικές της εποχής τύπου Λαλιώτη, έδειξε δύο αντίγραφα από πρωτοσέλιδα της κομματικής εφημερίδας «Αυγή» και της δεξιάς εφημερίδας «Δημοκρατία», για να αποδείξει ότι ο Τύπος στην Ελλάδα είναι ελεύθερος να γράφει ό,τι θέλει εναντίον της κυβέρνησης.

Τ

ο άλλο θέμα για το οποίο ρωτήθηκε (και στην ουσία κατηγορήθηκε), όπως αναμενόταν, ήταν για τις επαναπροωθήσεις μεταναστών και προσφύγων που έρχονται παράνομα από την Τουρκία. Την ερώτηση του την έκανε η Πράσινη Ολλανδή ευρωβουλευτής Tineke Strik, η οποία πρωταγωνιστεί εδώ και καιρό στις επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας για το θέμα αυτό, με το οποίο ασχολείται σε τακτική βάση, ζητώντας ανοιχτά θαλάσσια σύνορα. Ο πρωθυπουργός τής απάντησε αμυντικά, λέγοντάς της περίπου ότι αναπαράγει την τουρκική προπαγάνδα, επισημαίνοντας ότι όλες αυτές οι βάρκες έρχονται από την Τουρκία, η οποία υποστηρίζεται οικονομικά από την Ε.Ε. για να μην επιτρέπει κάτι τέτοιο, και ότι δεν μπορεί ο τουρκικός μηχανισμός να μη γνωρίζει τι συμβαίνει. Σε αντίθεση με την ομιλία του στο αμερικανικό κογκρέσο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν φάνηκε πολύ καλά προετοιμασμένος για την εμφάνισή του στην Ευρωβουλή και έχασε την ευκαιρία να μιλήσει με ειλικρίνεια και πειθώ για τα θέματα που καίνε την Ελλάδα, όπως τα ελληνοτουρκικά και το προσφυγικό - μεταναστευτικό. Ακόμα και σε αυτό απάντησε με την υπόθεση ότι «δεν μπορεί η Τουρκία να μη γνωρίζει ότι οι βάρκες αυτές φεύγουν από τις ακτές της», ένα όχι και τόσο ακλόνητο επιχείρημα, όταν υπάρχουν φωτογραφίες και βίντεο που δείχνουν τουρκικές ακταιωρούς να συνοδεύουν τις βάρκες των διακινητών και των δουλεμπόρων, σπρώχνοντάς τες στα ελληνικά ύδατα, βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές των μεταναστών και προσφύγων. Στο εσωτερικό της χώρας, πάντως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει υποστηρίξει, σχετικά πρόσφατα, ότι η Ελλάδα χρειάζεται τους μετανάστες και για το δημογραφικό, αλλά κυρίως για να καλύψουν θέσεις εργασίας και γιατί χρειάζονται εργατικά χέρια για να παράγουν κέρδη, όπως έχει πει. Έχει υποσχεθεί μάλιστα σε επιχειρηματίες που τον πιέζουν ότι θα φέρει σύντομα νομοθετική ρύθμιση για να δοθεί άδεια εργασίας στους μετανάστες που σήμερα βρίσκονται παράνομα στη χώρα, ώστε να αποκτήσουν νομιμότητα και να μπορέσουν να εργαστούν στον τουρισμό και στον αγροτικό τομέα, αλλά και στις κατασκευές, καθώς αυτοί είναι οι κλάδοι που αναζητούν «χέρια». Η τελευταία συζήτηση αρχηγών στη Βουλή την Τετάρτη δεν έβγαλε ειδήσεις. Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι θα κάνει εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης του είπε ότι δεν τον πιστεύει. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ξέρει αν μπορεί να πιστέψει ή όχι τον πρωθυπουργό και ο ίδιος, ενώ αρνείται σταθερά ότι θα κάνει πρόωρες εκλογές, κατά καιρούς αφήνει χαραμάδες, προκαλώντας σύγχυση. Κατά τ’ άλλα, η συζήτηση στη Βουλή εξελίχθηκε σε άλλη μία «κοκορομαχία», με τον πρωθυπουργό και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αλληλοκατηγορούνται και να διαψεύδει ο ένας τον άλλον. Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στο δίλημμα που θα θέσει στις εκλογές, με ποιον μπορεί να αντέξει η χώρα τις πολλαπλές κρίσεις που έρχονται και ποιος είναι αυτός που εγγυάται σταθερότητα και ασφάλεια.

7.7.22 – lifo

11

α π ό τον δ ημήτρη πολι τά κη

talkofthetown

Ακόμα και όταν επιχειρεί σε συνεντεύξεις να παρουσιαστεί ως ένα κανονικό άτομο με κανονικά προβλήματα, καταλήγει να μοιάζει με cyborg που απαγγέλλει προγραμματισμένη ομιλία.

12 lifo – 7.7.22

SHORTCUT

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ

Ο Τομ Κρουζ στα 60

Τα νησιά της δημοκρατίας

Κάποτε το πρόβλημα ήταν η τυραννία των συντριπτικών πλειοψηφιών, τώρα κινδυνεύουμε από αλαζονικά νησιά (ή και μικρονησίδες) που φαντάζονται πως μπορούν να υπαγορεύσουν τους όρους τους σε όλους τους υπόλοιπους.

Εκτός των άλλων, είναι ο τελευταίος σταρ που θα καταδεχτεί να «ξεπέσει» στις τηλεοπτικές πλατφόρμες, στην πολτώδη μάζα του «περιεχομένου» και στη δίνη του streaming αλγόριθμου. Δεν είναι και λίγο.

Τ

α εξήντα έκλεισε, λοιπόν, προχθές ο στοιχειωμένα αειθαλής Τομ Κρουζ και μπορεί να θεωρείται πλέον βαμπίρ, ρομπότ, Übermensch των σαϊεντολόγων, μοναδικό σχεδόν τοτέμ ενός περασμένου Χόλιγουντ, κατά καιρούς όμως, ειδικά εκεί γύρω στην αλλαγή του αιώνα, είχε κάνει τον κόπο να αποδείξει ότι διαθέτει και μια ερμηνευτική γκάμα που δεν μπορεί να φτάσει κανένας Τζόνι Ντεπ και κανένας Μπραντ Πιτ. Ειδικά σε ταινίες σπουδαίων δημιουργών όπως το Magnolia του Πολ Τόμας Άντερσον, το Collateral του Μάικλ Μαν ή το Minority Report του Στίβεν Σπίλμπεργκ, μεταξύ άλλων, για να μην κάνουμε λόγο για τη μνημειωδώς σπαρταριστή «σπέσιαλ γκεστ σταρ» εμφάνισή του στην κωμωδία Tropic Thunder. Εδώ και αρκετά χρόνια έχει περιοριστεί στη ζώνη ασφαλείας που φαίνεται να αποτελούν γι’ αυτόν οι μεγάλες ταινίες δράσης οι οποίες δεν χωράνε στις μικρές οθόνες, το βέβαιο όμως είναι ότι εδώ και καιρό αποτελεί, όπως πανηγυρικά απέδειξε πρόσφατα ο θρίαμβος του Top Gun: Maverick στο παγκόσμιο box office, τον τελευταίο οικουμενικό κινηματογραφικό σταρ που υπερβαίνει γλώσσες, κουλτούρες και σύνορα. «Πάμε να δούμε Τομ Κρουζ» λέει ο κόσμος το 2022, και για ποιον άλλον σταρ μπορεί να ειπωθεί κάτι αντίστοιχο σε μια εποχή που στις ακριβές υπερπαραγωγές δράσης μετράνε μόνο οι καρτούν χαρακτήρες και όχι οι ηθοποιοί που τους υποδύονται (το κοινό πάει να δει το καινούργιο Batman ή το καινούργιο Spider Man, ασχέτως του ποιος υποδύεται κάθε φορά τον μασκοφορεμένο ήρωα); Ήταν είκοσι τεσσάρων όταν βγήκε το πρώτο Top Gun και τώρα που βγήκε το δεύτερο (που ήταν η 45η ταινία του) είναι εξήντα χρονών πια, αλλά, πέρα από την αναλλοίωτη στον χρόνο φυσιογνωμία, είναι σαν να μην έχει μετακινηθεί καθόλου από το βάθρο/μαυσωλείο όπου αναρριχήθηκε τότε. Είναι επίσης ο τελευταίος σταρ του Χόλιγουντ που θα καταδεχτεί να «ξεπέσει» στις τηλεοπτικές πλατφόρμες, στην πολτώδη μάζα του «περιεχομένου» και στη δίνη του streaming αλγόριθμου. «Κάνω ταινίες αποκλειστικά για τη μεγάλη οθόνη», ξεκαθάρισε πρόσφατα. Όπως είχε πει πρόσφατα και ο Γουίκ Γκόντφρεϊ, πρώην πρόεδρος της Paramount, «ο Τομ Κρουζ τρώει, κοιμάται και ονειρεύεται μέσα στη δουλειά – τίποτε άλλο δεν μπορεί να του αποσπάσει την προσοχή». Από την άλλη, δεν πρέπει να υπάρχει άλλος σταρ τέτοιου μεγέθους και τόσο μαζικής δημοτικότητας που να εμφανίζεται τόσο ακραία μυστικοπαθής και παθολογικά κρυψίνους σε ό,τι έχει να κάνει με την ιδιωτική του ζωή. Ακόμα και όταν επιχειρεί σε συνεντεύξεις να παρουσιαστεί ως ένα κανονικό άτομο με κανονικά προβλήματα, καταλήγει να μοιάζει με cyborg που απαγγέλλει προγραμματισμένη ομιλία. Φυσικά, δεν επιτρέπεται καν να τον ρωτήσει κανείς για τις επίσημες ρομαντικές συνδέσεις του που κατέρρευσαν τόσο θεαματικά – από τη Νικόλ Κίντμαν ως την Κέιτι Χολμς. Όμως είναι αυτή ακριβώς η ανεξιχνίαστη υπόθεση («ποιος είναι τελικά ο Τομ Κρουζ;») που τον κάνει να είναι ο τελευταίος αξιόπιστος σταρ ενός συστήματος και μιας εποχής που θα τελειώσει μαζί του.

απ ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

Λέγεται πως μέσα από την έξαρση των πολιτισμικών πολέμων ενός δεξιού και ενός αριστερού «στρατοπέδου» μπορεί να γεννηθεί η μία ή άλλη εκλογική πλειοψηφία για την πολιτική εξουσία. Η ιδέα είναι πως οι συμβιβασμοί είναι χρήσιμοι μόνο στο εσωτερικό κάθε στρατοπέδου και όχι ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα.

Έ

βλεπα πρόσφατα ένα βίντεο όπου ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ σχολιάζει την εσωτερική εκλογή που οργάνωσαν οι οικολόγοι, αναζητώντας μια δική τους «κατάλληλη» υποψηφιότητα για τη γαλλική προεδρία. Έπειτα απ’ όλα όσα έχουν μεσολαβήσει από αυτή την εκπομπή του 2021 και την απόφαση του γαλλικού οικολογικού κόμματος να προσκολληθεί στο «κύμα» του Ζαν-Λικ Μελανσόν, το θέμα του ποιος ήταν ο καταλληλότερος για μια οικολογική υποψηφιότητα έχει ξεπεραστεί. Άλλωστε ποιον ενδιαφέρουν τέτοιες λεπτομέρειες τον ελληνικό Ιούλιο του ’22 με την ακρίβεια, μια νέα παγκόσμια κρίση και έναν ευρωπαϊκό πόλεμο να συνεχίζεται; Παρ’ όλα αυτά, έχουν τη σημασία τους οι σκέψεις του Κον-Μπεντίτ για ένα ζήτημα που υπερβαίνει τους οικολόγους, τη γαλλική πολιτική σκηνή ή τα στενά εκλογικά σενάρια εδώ κι εκεί. Ο παλαίμαχος του Μάη του ’68 (μα από χρόνια θιασώτης ενός οικολογικού πραγματισμού που ξεσηκώνει κύματα θυμού στους πιο πιστούς της γενιάς του) αναφέρει κάποια στιγμή τα πολιτικά νησιά και τις μικρότερες πολιτικές νησίδες. Υπάρχουν, ας πούμε, μεσαίου μεγέθους νησιά και διάσπαρτες μικρονησίδες στην πολιτική. Υπονοεί, σαφώς, πως δεν συναντάμε πια μεγάλες πολιτικές στεριές ή ηπείρους. Υπήρξαν τέτοιες μεγάλες στεριές στο παρελθόν, λ.χ. ο γκολισμός και ο κομμουνισμός στη μεταπολεμική Γαλλία ή έπειτα ο σοσιαλιστικός γαλαξίας του Φρανσουά Μιτεράν. Διαμόρφωσαν τη μεγάλη Ιστορία και όχι απλώς τα μικροεπεισόδια μιας πολιτικής καθημερινότητας. Το γεγονός είναι πως σπανίζουν πια οι μεγάλες πλειοψηφίες που τις χρειάζεται κανείς είτε για να κάνει μεταρρυθμίσεις είτε για να προωθήσει φιλόδοξες ρήξεις και ριζοσπαστικούς μετασχηματισμούς. Σχολιάζοντας, λοιπόν, τη νίκη (στις εσωτερικές κομματικές εκλογές των οικολόγων) της οικο-φεμινίστριας και ριζοσπάστριας Σαντρίν Ρουσό, ο Κον Μπεντίτ αναγνώρισε ότι πρόκειται για νίκη μέσα σ’ έναν μικρόκοσμο, σε μια περιορισμένη περιοχή της γαλλικής πολιτικής ενδοχώρας. Με ποιον τρόπο όμως οι νησίδες και τα νησιά μπορούν να αντιληφθούν την ιδέα του συμβιβασμού και να εκπροσωπήσουν μεγάλα λαϊκά ρεύματα; Φεύγοντας τώρα από τις κουβέντες του εβδομηνταπεντάχρονου Κον-Μπεντίτ, υποθέτω ότι η ιδέα της οικοδόμησης μεγάλων «πλειοψηφικών δυναμικών» έχει σήμερα έναν δηλητηριώδη εχθρό. Εχθρός δεν είναι τόσο οι διαφορές στα προγράμματα και στις θέσεις των κομμάτων όσο τα πολιτισμικά χάσματα μεταξύ των ποικίλων ακροατηρίων. Οι αντιμαχόμενες κοινότητες των οπαδών ασκούν πίεση και έχουν πια τη δύναμη να παραλύουν και να φοβίζουν τους εκπροσώπους, τους βουλευτές, τις επαγγελματικές κομματικές ελίτ. Θρίαμβος της δημοκρατίας, θα αναφωνήσει κανείς. Μήπως δεν είχε γίνει θέμα –ιδίως στα πρώτα «μνημονιακά» χρόνια– η λειψή νομιμοποίηση των επιμέρους αποφάσεων και των πολιτικών επιλογών; Αν οι πολιτικοί πρέπει τώρα να προσέχουν και να υπολογίζουν στα σοβαρά τα συναισθήματα των ανθρώπων της «βάσης», δεν είναι αυτό δημοκρατική πρόοδος, ένα βήμα από τις ολιγαρχίες στις πιο ζωντανές δημοκρατικές κοινότητες του μέλλοντος; Ας συμφωνήσουμε πως τα συναισθήματα και τα πάθη δεν μπορούν να ξεριζωθούν από την πολιτική. Πάντα η πολιτική διαχειριζόταν σύμβολα, ταυτότητες, μορφές θυμού και εκδοχές λατρείας, συμπάθειες και αντιπάθειες. Δεν ήταν ποτέ αποκλειστικώς προγραμματική και λογική υπόθεση προτάσεων και αριθμημένων σημείων. Σε αυτό έχουν δίκιο όσοι και όσες ασκούν κριτική σε ορισμένες στεγνές και κάπως αφ’ υψηλού εκδοχές ορθολογισμού που ταυτίζουν την πολιτική με το βασίλειο ενός νοικοκυρεμένου κοινού νου. Όμως το πρόβλημα που επισήμανε ο Κον-Μπεντίτ σε σχέση ιδίως με ορισμένες εκδοχές ριζοσπαστικής πολιτικής (που φυσικά δεν αφορά μόνο αυτές) είναι κάτι άλλο: το πολιτισμικό χάσμα και τα συναισθήματα απέχθειας που καλλιεργούνται μεταξύ των followers στην πολιτική αρένα κάνει εξ ορισμού ισχνή και εύθραυστη τη μεγάλη πλειοψηφία. Τώρα η ηθική ή πολιτισμική διαφορά και η έκφραση της εναντίωσης γίνεται βασική, αν όχι μοναδική ταυτότητα κάποιου που ασχολείται με το πολιτικό παίγνιο. Η διαφορετικότητα έχει γίνει αυτοσκοπός και από ένα σημείο και μετά μια πηγή απόλαυσης για άτομα και κοινότητες που έχουν χάσει από την οπτική τους την έννοια μιας ενιαίας χώρας, μιας κοινής πατρίδας, μιας συνταγματικής κοινότητας. Και αυτό βλέπουμε σήμερα στην επικράτεια των πολιτικών παθών όπως εκφράζονται υπερτονισμένα και σε παροξυσμό στην ψηφιακή αγορά: τα πολιτισμικά χάσματα και τα αντιθετικά συναισθήματα δεν επιτρέπουν στην πολιτική να μάθει μια κουλτούρα συμβιβασμών. Οι μειοψηφικοί στρατοί ευελπιστούν να γίνουν μεγαλύτεροι, αλλά δεν μπορούν να ονειρευτούν μεγάλες δημοκρατικές πλειοψηφίες. Φυσικά, λέγεται πως μέσα από την έξαρση των πολιτισμικών πολέμων ενός δεξιού και ενός αριστερού «στρατοπέδου» μπορεί να γεννηθεί η μία ή άλλη εκλογική πλειοψηφία για την πολιτική εξουσία. Η ιδέα είναι πως οι συμβιβασμοί είναι χρήσιμοι μόνο στο εσωτερικό κάθε στρατοπέδου και όχι ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα. Υποτίθεται ότι έτσι, μέσα από την αποδέσμευση των πολιτισμικών συγκρούσεων, θα καλλιεργηθεί το πάθος για την πολιτική και τη δημοκρατία. Επιτρέποντας όμως στα συναισθήματα και ιδίως σε μια πολιτισμική απέχθεια για τον άλλο να δυναμώσουν και να απλωθούν μέσα στον εκάστοτε «χώρο μας», αυξάνουμε μεν τη συσπείρωση των δικών μας, μα υπονομεύουμε συγχρόνως την αίσθηση της δημοκρατικής κοινότητας. Αποδεχόμαστε, λοιπόν, το ρίσκο να μην μπορούν να γεννηθούν ισχυρές πλειοψηφίες παρά μόνο οριακοί εμπόλεμοι στρατοί μέσα σε θάλασσες αποχής και αδιαφορίας. Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού θα είναι «αλλού» και ούτε θα τους αφορούν τα δράματα των κομμάτων και των ανάπηρων πλειοψηφιών. Μπορούμε όμως να πούμε (και ο Κον-Μπεντίτ το ίδιο ουσιαστικά λέει) πως κανένας «επιμέρους λαός» δεν επαρκεί από μόνος του. Καμιά νησίδα δεν μπορεί να έχει την αξίωση να αλλάξει τη ζωή της πλειονότητας, ιδίως αν περιφρονεί και δεν μπορεί καν να επικοινωνήσει με τους άλλους λαούς, με τα υπόλοιπα νησιά της πολιτικής. Η δημοκρατία είναι ένα αρχιπέλαγος όπου, εκτός από τις μοναδικές ταυτότητες των νησιών της, υπάρχει και η χώρα και ένα κεντρικό πέλαγος που συνδέει μικρές και μεγάλες κοινότητες, επιμέρους σχέδια και λόγους. Μπορεί η πολιτική των προγραμμάτων να είναι αδύναμη ή θολή για τους ανθρώπους, να απασχολεί περισσότερο τους επαγγελματίες, τους λογογράφους, τα στενά επιτελεία. Έχει όμως κάτι καλό που δεν το διαθέτει καθόλου η πολιτική των ταυτοτήτων και της δημοκρατίας των συναισθημάτων: μπορεί να αναθεωρήσει σημεία, να σβήσει και να προσθέσει, να «ξεχάσει» και να υπερβεί συνθήματα και σχέδια. Αντιθέτως, η ριζοσπαστικοποίηση των αμοιβαία περιφρονημένων ταυτοτήτων (που στηρίζεται πια κυρίως στην απέχθεια, σε μια πολιτική αναφυλαξία) δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω και σπανίως αναθεωρεί ή επανεξετάζει επιλογές. Τα πάθη είναι συγκινητικά και ενίοτε μεγαλειώδη, αλλά σπανίως κάνουν αυτοκριτική ή ξανασκέφτονται δύο φορές μια θέση, μια κουβέντα, μια απόφαση. Στις μέρες μας, που η βεβαιότητα έχει περάσει από τα στέρεα δόγματα στα προσωπικά συναισθήματα με τρόπο βίαιο και συχνά «ανισόρροπο», δεν μπορούμε να το ξεχνάμε αυτό. Κάποτε το πρόβλημα ήταν η τυραννία των συντριπτικών πλειοψηφιών, τώρα κινδυνεύουμε από αλαζονικά νησιά (ή και μικρονησίδες) που φαντάζονται πως μπορούν να υπαγορεύσουν τους όρους τους σε όλους τους υπόλοιπους.

7.7.22 – lifo

13

FOOTNOTES

NO FILTER

Τι τρώνε οι ήρωες στις τηλεοπτικές σειρές

Περνώ και μόνη μου καλά Μοναχικοί ταξιδιώτες στην Αθήνα.

Από το γκαμπαγκούλ στο μοσχαράκι σαντιγιόν.

α π ό τη δ ε σποι να τρ ι β ολη

talkofthetown

Η κουζίνα στο «Original Beef of Chicagoland» είναι ένα κλειστοφοβικό χάος – οι μάγειρες επικοινωνούν με ουρλιαχτά, οι τουαλέτες χαλάνε, τα μαχαίρια δεν κόβουν, όλοι βογκάνε ιδρωμένοι πάνω από τα πιάτα.

14 lifo – 7.7.22

Σ

τη νέα σειρά «Τhe Βear» του συνδρομητικού καναλιού FX, ο Carmy, ένας νέος, βραβευμένος σεφ που δούλευε σε εστιατόριο αξιώσεων στη Νέα Υόρκη, γυρνά στο Σικάγο μετά την αυτοκτονία του αδελφού του για να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, ένα σαντουιτσάδικο με την πνευματώδη ονομασία «Original Beef of Chicagoland». Η πλοκή θυμίζει λίγο την ταινία Chef με τον Τζον Φαβρό που φεύγει κακήν κακώς από ένα «καλό» εστιατόριο, ξεκινά να δουλεύει σε food truck και βρίσκει την ευτυχία στην απλή ζωή, φτιάχνοντας σάντουιτς (το γεγονός ότι ο Φαβρό έχει πρώην/νυν γυναίκα τη Σοφία Βεργκάρα και κάνει και κάτι με τη Σκάρλετ Γιόχανσον λέει πολλά για το Χόλιγουντ). Κάπου εκεί τελειώνουν και οι ομοιότητες. Η κουζίνα στο Original Beef of Chicagoland είναι ένα κλειστοφοβικό χάος – οι μάγειρες επικοινωνούν με ουρλιαχτά, οι τουαλέτες χαλάνε, τα μαχαίρια δεν κόβουν, όλοι βογκάνε ιδρωμένοι πάνω από τα πιάτα. Ο σεφ πουλάει τα παλιά του vintage ρούχα για να αγοράσει κρέας γιατί το μαγαζί είναι χρεωμένο ως τον λαιμό, έχει ψυχικά τραύματα από το bullying που έχει υποστεί σε κουζίνες εστιατορίων πέντε αστέρων και το βράδυ, όταν γυρίζει σπίτι μόνος του, τρώει σαν παιδί της Γ’ Δημοτικού φιστικοβούτυρο και μαρμελάδα σε άσπρο φτηνό ψωμί του τοστ. Η σειρά δεν αφορά τόσο το φαγητό όσο το παρασκήνιο των εστιατορίων, έναν κόσμο γεμάτο αίμα, δάκρυα και ιδρώτα (και κάποια ναρκωτικά, για την αλητεία) που έκανε πρώτος διάσημο στο ευρύ κοινό ο Άντονι Μπουρντέν στο Κουζίνα Εμπιστευτικό είκοσι δύο χρόνια πριν. Κι αυτή ήταν μόνο η αρχή μιας πραγματικής μανίας με τους σεφ και το παρασκήνιο της κουζίνας. Ίσως η μόνη σειρά που έχει δώσει στο φαγητό τη θέση που του αξίζει, που δεν το αντιμετωπίζει δηλαδή ως κάτι διαδικαστικό που κάνουν οι ήρωες κατά τη διάρκεια των σκηνών ή ως μια επαγγελματική απασχόληση, είναι το «Sopranos». Το φαγητό στους «Sopranos» (είναι η καλύτερη σειρά των τελευταίων είκοσι χρόνων; Δεν ξέρω. Είναι πάντως σίγουρα ένα αριστούργημα) είναι τόσο σημαντικό όσο και οι βασικοί πρωταγωνιστές της. Δεκαπέντε χρόνια μετά το τελευταίο επεισόδιο, το Sopranos family cookbook αγοράζεται ακόμα, το ίντερνετ είναι γεμάτο με συνταγές και explainers για τα αγαπημένα πιάτα του Tοny Soprano («Τι είναι το gabagool;») και διαφημίσεις για food tours στο Νιου Τζέρζι για να φάει κανείς στα αγαπημένα μέρη των πρωταγωνιστών. Δεν είναι μόνο πως το φαγητό είναι παντού –οι ήρωες μαγειρεύουν, βρίσκονται στο εστιατόριο Vesuvio και τρώνε ακατάπαυστα έως και κέτσαπ κατευθείαν από το φακελάκι– ούτε πως κάποιος λέει το αστείο «είναι τόσο χοντρή που η ομάδα αίματός της είναι η σάλτσα ραγού». Εδώ η ανάγκη για φαγητό αναδεικνύει κάτι σχεδόν πρωτόγονο και επίπονο: ο Τόνι Σοπράνο τρώει δημητριακά από το κουτί, φιστικοβούτυρο κατευθείαν από το βαζάκι, μπάρμπεκιου, πικάντικα σάντουιτς, μακαρόνια, ξέχειλες σακούλες με πατατάκια, σούσι μέχρι να νιώσει ναυτία. Η λαιμαργία εδώ είναι λαιμαργία για τη ζωή την ίδια σε όλη της την υπερβολή – ένα πραγματικό θανάσιμο αμάρτημα. Αντίθετα, στις περισσότερες ελληνικές σειρές το φαγητό είναι μια απλή υποσημείωση. Με μοναδική εξαίρεση την «Τούρτα της μαμάς» που παίζεται τώρα στην ΕΡΤ 1, όπου η food blogger Ευανθία, την οποία ερμηνεύει η Καίτη Κωσταντίνου, μαγειρεύει τα πάντα για όλη την εκκεντρική και μεγάλη οικογένειά της, από θρακιώτικες συνταγές μέχρι ινδικά και το φαγητό είναι συνήθως ένας τρόπος να περάσει η ώρα ή να βγούνε έξω οι ήρωες, σε κάποιο εστιατόριο. Στην «Ντόλτσε Βίτα» η κόρη Ντορίτα, που είναι vegetarian «και οικολόγος», αντιμετωπίζεται σχεδόν ως γραφική από την οικογένεια η οποία τρώει τα παραδοσιακά που μαγειρεύει η οικιακή βοηθός Ασπασία: γιουβέτσι, αρνάκι στον φούρνο, σουπιές με σπανάκι, μπακαλιάρο και γαύρο. Οι ήρωες τρώνε στο ταβερνάκι του κυρ-Ηλία μεζέδες, χωριάτικη αλλά και σπλήνα. Παραδοσιακά, αλλά λίγο πιο «εργένικα» μαγειρεύει και η οικιακή βοηθός Φλώρα (Χρυσούλα Διαβάτη) για τον Κωνσταντίνο Μαρκορά: μακαρόνια, στραπατσάδα, παϊδάκια με πατάτες τηγανητές. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα της αντίληψης που υπήρχε για το φαγητό στις αρχές της δεκαετίας του ’90 μπορεί να βρει κανείς στους «Απαράδεκτους». Όλοι βρίζουν τη Δήμητρα που θα έπρεπε (γιατί, μην ξεχνάμε, είναι και «νοικοκυρά»), αλλά δεν μαγειρεύει καλά (ρεβίθια νερόβραστα, μοσχάρι σαντιγιόν, μια κατσίκα που είναι λύσσα στο αλάτι). Κυρίως, βέβαια, οι «Απαράδεκτοι», ως γνήσια τέκνα της Μεταπολίτευσης, φλερτάρουν έντονα με την μπουρζουαζία κι αυτό φαίνεται έντονα και στο φαγητό που τρώνε ή προσφέρουν. Διοργανώνουν σουαρέ υπό την υψηλή εποπτεία του Κονσταντέν (Κωσταντίνος Τζούμας) και οι «διανοούμενοι» (ανάμεσα τους και ο γλύπτης Βαρόγκας) δεν θέλουν να φάνε σολομό, που είναι χάλια, αλλά καταλήγουν να τρώνε γαρδούμπες και τζατζίκι. Σε άλλο επεισόδιο η Βάνα Καρούλου Λέκκα απαγγέλλει ποίηση, ενώ όλοι τρώνε σουβλάκια. Υπάρχει πάντα η αντίληψη ότι ο κόσμος θέλει τα «απλά, τα ταβερνιάρικα» και όχι περίπλοκες συνταγές που τρώνε οι «διανοούμενοι». Κάποια στιγμή αποφασίζουν να πάνε σε ένα «καλό» εστιατόριο. Τα πιάτα του καλού εστιατορίου θυμίζουν ρετρό ιταλικό με ολίγη από Κύπρο: Βεζούβιος, σκαλοπίνια πιτσαγιόλο(;), μπιφτέκια και φλαούνες. Μόνο που ο Γιάννης εξεγείρεται γιατί στο μενού δεν υπάρχουν φαρφάλες. «Δεν τρως καλά σε αυτά τα μέρη, σας τα ’λεγα εγώ να πάμε σε μια ταβερνούλα», λέει τελικά ο Σπύρος, θυμίζοντάς μας, για άλλη μια φορά, πόσο μπάρμπας είναι. *Ευχαριστώ τη Ναταλί για την πολύτιμη βοήθειά της.

απ ό τ η β ι β ι αν στ εργ ι ου

Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες, influencers, hostels και σχετική πληροφόρηση, που πλέον η Ευρώπη φαντάζει εύκολη και ασφαλής πίστα γι’ αυτόν τον τύπο ταξιδιού.

Η Βίβιαν Στεργίου είναι συγγραφέας και νομικός.

Τ

η Δευτέρα το πρωί είναι άχαρο σημείο το Σύνταγμα. Εκτός από τα κατασκευαστικά έργα-βασανιστήριο έχει κι αυτήν τη ζέστη που σε λιώνει. Ακολουθώ έναν backpacker περίπου 20κάτι, που με ασύρματα ακουστικά κόβει βόλτες κοντά στην Παλιά Βουλή. Φοράει αυτά τα λεπτά μπουφάν με πολλές τσέπες που βοηθούν τους ψυχαναγκαστικούς να ταξιδεύουν μόνοι και ταυτόχρονα να τρώνε μικρές, προσωπικές φρίκες τσεκάροντας διαρκώς όλα τα προσωπικά τους αντικείμενα. Μοιάζει να πηγαίνει τελείως στα χαμένα, δεν βγάζει κινητό και καταλήγει να κάτσει κάπου μέτρια. Δεν είναι το καλύτερο καφέ της περιοχής. Υπάρχουν ανώτερα μέρη. Ε, και; Θα το θυμάται σαν κάτι που ανακάλυψε μόνος, περπατώντας χωρίς σχέδιο, σε ένα άγνωστο μέρος, μια Δευτέρα που δεν δούλευε. Το «solo travelling» είναι μόδα εδώ και χρόνια. Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες, influencers, hostels και σχετική πληροφόρηση, που πλέον η Ευρώπη φαντάζει εύκολη και ασφαλής πίστα γι’ αυτόν τον τύπο ταξιδιού. Το μοναχικό προσκύνημα σε άγνωστες πόλεις μπορεί επιπλέον να είναι και χαμηλού κόστους, εάν ψάξει κανείς καλά. Το κέντρο μαζεύει μοναχικούς ταξιδιώτες. Και εάν η Αθήνα δεν είχε άθλια μέσα μαζικής μεταφοράς ή εξασφάλιζε περισσότερη ασφάλεια, φωτισμό, καθαριότητα στις φθηνές/ενδιαφέρουσες για τους νέους περιοχές (βλ. Βικτώρια), μάλλον θα μάζευε ακόμη περισσότερους. Τους χρειαζόμαστε. Δεν είναι αυτοί που αφήνουν μεγάλα ποσά όπου πάνε, αλλά πλουτίζουν με άλλον τρόπο την πόλη. Κοντοστέκονται στα πιο απροσδόκητα μέρη με μια άνεση και μια γαλήνη που μπορείς να έχεις μόνο μετά από ώρες μοναχικής περιπλάνησης. Γίνονται άθελά τους αφηγητές σε κάποιο ηχητικό, στους ντόπιους που θα τους μιλήσουν στον δρόμο ή στο μπαρ, στον ίδιο τους τον εαυτό, που είναι και η παρέα τους. Συνδέονται με τις πόλεις με έναν τρόπο πολύ προσωπικό. Και προσδίδουν σε άχαρα σημεία μιαν άλλη αίσθηση, ασύγκριτα πιο γοητευτική και μελαγχολική από αυτήν των τουριστών-γκρουπ ή των τουριστών-νέο ζευγάρι. Στην καλύτερη εκδοχή τους οι μοναχικοί ταξιδιώτες είναι και αναγνώστες. Κάθονται μόνοι τους σε πεζούλια, παγκάκια ή πέριξ της Ακρόπολης ή (στις περιπτώσεις ακραίας αφραγκίας) στον καναπέ του hostel τους και το ζουν (υπάρχουν μερικά ιδιαίτερα βρομιάρικα και άλλα πολύ χίπστερ και περιποιημένα hostels στο κέντρο της Αθήνας). Πέτυχα δύο που μου έκαναν εντύπωση. Ο ένας καθόταν σε ένα αδιανόητα τουριστικό μαγαζί κοντά στην Πλάκα, απ’ αυτά που έχουν μεγάλες φωτογραφίες με τοστ και χυμό πορτοκάλι πλάι στην είσοδο. Κι εκεί διάβαζε. Αφέθηκα να φανταστώ ότι είναι κάποιος που δεν αναζητά τις (ανύπαρκτες) βέλτιστες συνθήκες, άρα ευτυχεί εύκολα. Η άλλη καθόταν στον Εθνικό Κήπο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια είναι πιο ασφαλής και πολυσύχναστος. Μύριζε αντηλιακό και είχε όλο το στυλ του ανθρώπου που νιώθει καλά τώρα. Άλλωστε δεν είναι το μοναχικό ταξίδι μια κλασική (επιδεικτική σχεδόν) απόδειξη αυτάρκειας; Δεν υποδηλώνει ότι αντέχουμε τον εαυτό μας; Στη χειρότερη εκδοχή τους οι μοναχικοί ταξιδιώτες είναι με το σέλφι στικ στο χέρι. Πέτυχα τις προάλλες μια τέτοια youtuber στην Πλάκα. Αυτοκινηματογραφούμενη, βαμμένη σαν να μην είχε τριάντα πέντε βαθμούς υπό σκιά, κάλπαζε και ανέλυε. Επιδείκνυε στο κοινό της το μικρό κομμάτι της Αθήνας που φαινόταν πίσω από το πρόσωπό της. Μιλώντας με διάφορα εικοσάχρονα από το εξωτερικό που κατοικοεδρεύουν σε μέρη χαοτικά, βρόμικα, πολυσύχναστα και που αποτελούν πηγή έμπνευσης πέριξ της Ομόνοιας, στις παρυφές της Κυψέλης, στα Εξάρχεια («προς Αλεξάνδρας για πιο φθηνά») ή στο βαθύ Μεταξουργείο, προσπάθησα να καταλάβω αν τους αρέσει και τι. Ήταν ενθουσιώδεις (εκτός απ’ όταν έπρεπε να πούμε για τα μέσα μεταφοράς ή για την καθαριότητα). Τα ευρήματά μου περιλαμβάνουν τα αγαπημένα υλικά του αθηναϊκού σουρεάλ. Οικεία σαπίλα, συνδυασμός αστικής φθοράς και αρχαίων μνημείων, αδιανόητο φαγητό, χαμηλές τιμές (ναι, όταν έρχεσαι από το Σίδνεϊ), ζωντανός, φιλικός κόσμος που βγαίνει έξω και το κλασικό, «πάντα κάτι συμβαίνει και μπορεί να είναι και δωρεάν ή φθηνό». Ωραία πόλη, όντως. Μακάρι να μη γίνει όλο το κέντρο Airbnb και όσα κάνουμε experience.

KEEP WALKING TOUR BY JOHNNIE WALKER Όλα όσα ζήσαμε στην πιο ξεχωριστή μουσική εμπειρία του φετινού καλοκαιριού. Τέσσερα μοναδικά live sessions με τους Theodore & Danai Nielsen, Deaf Radio, Sworr. και The Steams έδωσαν το έναυσμα για μια δυναμική συναυλιακή σεζόν.

A

υτό είναι το καλοκαίρι που θα ζήσουμε ξανά μοναδικές συναυλίες και live εμφανίσεις που μας είχαν λείψει εδώ και πολύ καιρό. To Johnnie Walker, παραμένοντας πιστό στην εξέλιξη και στο μότο του Keep Walking, στηρίζει έμπρακτα τη live μουσική, όσους δουλεύουν ακούραστα πίσω από τα σκηνή και τα φώτα για να γίνει πραγματικότητα μια συναυλία αλλά και ανερχόμενους καλλιτέχνες και μπάντες. Οι Theodore & Danai Nielsen, Deaf Radio, Sworr. και The Steams έδωσαν το έναυσμα για μια δυναμική συναυλιακή σεζόν με το KEEP WALKING TOUR BY JOHNNIE WALKER live sessions! Τέσσερις συναυλίες σε χώρους-ορόσημα της αθηναϊκής μουσικής σκηνής έφεραν κοντά πλήθος κόσμου για να ανακαλύψει νέα ακούσματα και καλλιτέχνες και παράλληλα να απολαύσει τα Johnnie Walker Highball cocktails, Johnnie & Lemon και Johnnie & Ginger. Τέσσερις συναυλίες, 1.200 άτομα, ανεβασμένη διάθεση, χαμογελαστά πρόσωπα, μπόλικος χορός και παρέες φίλων να χαίρονται τα live sessions του KEEP WALKING TOUR BY JOHNNIE WALKER, απολαμβάνοντας δροσερά Johnnie Walker Highball Cocktails, Johnnie & Lemon και Johnnie & Ginger.

KEEP WALKING TOUR BY JOHNNIE WALKER, μια μουσική γιορτή που καλωσόρισε το καλοκαίρι με τον πιο όμορφο τρόπο!

7.7.22 – lifo

15

talkofthetown

104 με την

Εύη Σαουλίδου συνε ντε υξη: αργ υρώ μπ οζ ών η

Μία από τις πιο αξιόλογες ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου επιστρέφει φέτος το καλοκαίρι στην Επίδαυρο με τον «Αίαντα» που σκηνοθετεί ο Αργύρης Ξάφης για το Εθνικό Θέατρο.

ο οράτιος λέει για την τέκμησσα, την αφοσιωμένη σύζυγο του αυτόχειρα πρωταγωνιστή της τραγωδίας του Σοφοκλή Αίας, ότι αυτός «αιχμαλωτίστηκε» από την ομορφιά της. Σύζυγος του θυμωμένου και αδικημένου, κατά την άποψή του, ήρωα του Τρωϊκού Πολέμου, προσπαθεί ολόψυχα να τον μεταπείσει, να τον κρατήσει στη ζωή, να τον αποτρέψει από έναν θάνατο που για εκείνη θα «είναι πικρός, γι’ αυτόν ευφροσύνη». Την αφοσιωμένη αυτή σύζυγο που συμπονά τον ταραγμένο και με σκοτισμένο νου ήρωα υποδύεται η Εύη Σαουλίδου, μία από τις πιο αξιόλογες ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου, η οποία φτάνει με το ποδήλατο στη συνάντησή μας αυτό το ζεστό μεσημέρι, λίγο πριν πάει στην πρόβα της. «Αίμα, ιδρώτας, βιαιοπραγίες, ηρωισμοί και βιασμοί, αυτός ήταν ο κόσμος και ο Τρωικός Πόλεμος. Από μια άποψη είναι και τυχερή αυτή η γυναίκα που την ερωτεύθηκε ο Αίαντας και έκανε ένα παιδί μαζί της, τον Ευρυσάκη, μετέπειτα βασιλιά της Κύπρου, και γλίτωσε από άλλα δεινά. Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς τον λόγο που η Τέκμησσα δεν θέλει να πεθάνει ο Αίαντας, αν είναι ερωτευμένη ή αν αναλογίζεται ποια θα είναι η μοίρα της μετά τον θάνατό του – προφανώς αβέβαιη και πολύ προβληματική. Έτσι, στην προσπάθειά της να εισακουστεί, του παραθέτει

16 lifo – 7.7.22

7.7.22 – lifo

17

104 λεπτά με την Εύη Σαουλίδου

«Αίας» του Σοφοκλή Μετάφραση: Νίκος Παναγιωτόπουλος Σκηνοθεσία: Αργύρης Ξάφης Παίζουν (αλφαβητικά): Δημήτρης Ήμελλος, Δέσποινα Κούρτη, Τάσος Μικέλης, Γιάννης Νταλιάνης, Εύη Σαουλίδου, Στάθης Σταμουλακάτος, Χρίστος Στυλιανού, Νίκος Χατζόπουλος

talkofthetown

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 29-30/7, 21:00

18 lifo – 7.7.22

όλα τα επιχειρήματα που μπορεί να σκεφτεί, τις επιπτώσεις που θα έχει η πράξη του στους γονείς του, στο παιδί τους. Του μιλάει ακόμα και για τη μεταξύ τους αγάπη και την ηδονή. Δεν μπορείς εύκολα να καταλάβεις αυτές τις γυναίκες, γιατί τοποθετούνται σε πλαίσια που φανερά εμείς δεν γνωρίζουμε. Σε άλλα μέρη του κόσμου υπάρχουν γυναίκες που δεν έχουν το δικαίωμα επιλογής, δεν μπορούν να ξεφύγουν από τη μοίρα τους, οπότε θα πρέπει να ανατρέξεις και σε τέτοιους κόσμους για να βρεις αναφορές. Βέβαια, υπάρχει και το συναισθηματικό κομμάτι, το ότι κάποιος μπροστά σου επιλέγει τον θάνατο αντί για εσένα – «πετάγεσαι από την παλιά του αγάπη», λέει. Ο Αργύρης Ξάφης έχει επιλέξει το κομμάτι του θρήνου που έβαλε στην αρχή της παράστασης να είναι πιο στωικό, «σχεδόν σαν να καταλαβαίνεις την επιλογή αυτού του ανθρώπου και αυτό που συνέβη». Δεν είναι η πρώτη φορά που η Εύη παίζει στην Επίδαυρο. Όπως λέει, «θα μπορούσαμε να κάνουμε πρόβες περισσότερο καιρό, όπως και για κάθε παράσταση. Εδώ υπάρχει μια έξτρα τεχνική δυσκολία επειδή πρέπει να ανοίξεις την αντίληψή σου για να αντιληφθείς το νόημα όσων λέγονται. Πώς θα γίνει αυτή η φωνή να μεταφέρει το νόημα χωρίς να γίνει σκληρή και ξύλινη, να βάλουμε ένα γκάζι στη φωνή; Είναι σαν να τρέχεις μαραθώνιο σε πολύ περιορισμένο χρόνο». Μιλώντας για το βιβλίο που κρατά στα χέρια της, τη Γνώση του πόνου του Carlo Gadda, η συζήτηση πηγαίνει στη μελέτη. Η Εύη θεωρεί τον εαυτό της τυχερό – οι γονείς της ήταν άνθρωποι λαϊκοί, ωστόσο η μητέρα της ρώτησε τη φιλόλογο ξαδέλφη της και έφτιαξε βιβλιοθήκη στο σπίτι τους, για να υπάρχει για τα παιδιά της κάτι άλλο από αυτό που έμαθε εκείνη ως παιδί, κάτι καλύτερο. Έτσι ξεκίνησε να διαβάζει από την εγκυκλοπαίδεια του Χάρη Πάτση μέχρι Λουντέμη και Ζωρζ Σαρή – στα εννιά της, σε ένα πανηγύρι, έπεσε στα χέρια της το πρώτο βιβλίο φανταστικής λογοτεχνίας του Λάβκραφτ. « Έχω ανάγκη να μελετάω, να παίρνω τον χρόνο μου. Όταν τρώμε χρειαζόμαστε περίπου τρεις ώρες για να χωνέψουμε, έτσι και για να μελετήσουμε ουσιαστικά χρειαζόμαστε χρόνο. Ο βαθμός κατανόησης αυτού που διαβάζουμε είναι ανάλογος του χρόνου που του αφιερώνουμε. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται όσο διαρκούν οι παραστάσεις έτσι κι αλλιώς, ξυπνάω μερικές φορές και σκέφτομαι μια λέξη που δεν την καταλαβαίνω και τότε μπορεί να στείλω ένα μήνυμα στον Νίκο Παναγιωτόπουλο, τον ποιητή και μεταφραστή του Αίαντα, να του πω αυτό που με προβληματίζει. Δεν είμαι μανιακή αλλά μου αρέσει να καταφεύγω σε αυτού του είδους τις σκέψεις, να παιδεύω το μυαλό μου με μια διαδικασία πιο δημιουργική, αντί να σκέφτομαι όσα δυσάρεστα συμβαίνουν». Η καραντίνα την επηρέασε πολύ, δεν βγαίνει πια όσο παλιότερα μετά τις παραστάσεις, όπως συνήθιζε. Τα θέατρα ήταν κλειστά, υπήρχε οικονομική δυσπραγία, αλλά όπως λέει, «μου άρεσε να μένω σπίτι, εξοικειώθηκα με αυτό, είχα άλλη συγκέντρωση, άλλη ησυχία, ήταν εποικοδομητικός ο χρόνος που περνούσα στη βόλτα με τον σκύλο μου, ξεριζώνοντας αγριόχορτα από τις γλάστρες – προσπαθώ να το διατηρήσω αυτό. Δουλεύω λιγότερο κι αυτό έχει μια επίπτωση στα οικονομικά μου, αλλά είναι κάτι που κάνω συνειδητά πια, κατάλαβα τι σημαίνει να λες μια λέξη και να έχεις άπλετο χρόνο να εμβαθύνεις. Η εντύπωση ότι το σώμα σου έχει ασχοληθεί με αυτό που πάει να κάνει σου δίνει μια άλλη πίστη στα πράγματα. Το ξεχνάμε το σώμα μας αναγκαστικά όταν πρέπει να είμαστε σε πολλά μέρη ταυτόχρονα και να φέρουμε σε πέρας διαφορετικές καταστάσεις και ρόλους. Αυτό βέβαια το πληρώνεις». Μετά την καραντίνα παρατήρησε πως κάτι έχει αλλάξει εμφανώς στον τρόπο που επιλέγει τις δουλειές στις οποίες θα συμμετέχει. «Μέχρι τώρα πίστευα ότι είμαστε –και ίσως ένα κομμάτι μου ακόμα το πιστεύει– κάτι άλλο. Ότι η ενασχόληση με αυτά τα κείμενα, με διαδικασίες που προϋποθέτουν την επαφή και την κατανόηση, που έχουν βάθος και σε πάνε σε άλλα επίπεδα αναγκαστικά μας έφερναν σε μια προνομιακή θέση σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Ταυτόχρονα, βέβαια, βλέπω ότι είμαστε μια μικροκοινωνία που έχει τις αδυναμίες της, τον ανταγωνισμό της. Το προηγούμενο διάστημα χάθηκαν λίγο η ταυτότητα και η ιδιότητά μας, ζήσαμε την πλήρη απαξίωση με έναν τρόπο που μας έδωσε να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε λόγο ύπαρξης. Σίγουρα όταν διακυβεύεται η υγεία

προσδιορίζονται αλλιώς οι ρόλοι, ωστόσο εγώ βίωσα ένα σοκ. Συνειδητοποίησα ότι οι κοινωνίες μπορούν να ζήσουν και χωρίς εμάς, ότι όχι μόνο δεν είμαστε η πρώτη τους επιλογή αλλά ότι δεν φαίνεται να είμαστε και αναγκαίοι. Το θέατρο με το οποίο κατά κύριο λόγο ασχολούμαι εγώ έχει έναν λόγο ύπαρξης με την έννοια της κοινωνικής λειτουργίας: θα πας, θα δεις, θα κοινωνικοποιηθείς, θα μιλήσεις γι’ αυτό που είδες. Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση, του τι σημαίνει αυτό που βλέπω, και αυτό βάλλεται, πιστεύω. Είναι λίγο δύσκολο να το ξαναβρούμε αυτό, την ικανότητα να μας αγγίξει ένα έργο τέχνης, είτε κινηματογραφικό είτε εικαστικό. Υπάρχει μια αγκύλωση εκατέρωθεν, δεν μπορεί να βρεθεί εύκολα ο στόχος, να μοιραστείς το συναίσθημα που νιώθεις με τον θεατή που διψά να το ακουμπήσει – εννοώ αυτό που απασχολεί τον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια, τη μοναξιά, τη δικαιοσύνη, την αγάπη, συναισθήματα και αναπηρίες και αδιέξοδα. Δεν μπορείς να πεις “είμαστε μαζί σε αυτό”, δεν υπάρχει το “κοίτα εγώ τι νιώθω”». Μιλάμε για το θέατρο στην εποχή μας και συμφωνούμε ότι βρισκόμαστε στον αιώνα των δημιουργών, «αυτό καμιά φορά μπορεί να μας ρίξει σε βαριά σκοτούρα, σε μεγάλη λακκούβα, γιατί έτσι μπορεί να λείψει αυτό το μοίρασμα που λέγαμε», εξηγεί. Φαίνεται σχεδόν απίστευτο ότι η Εύη κάνει θέατρο σχεδόν είκοσι πέντε χρόνια. Γεννήθηκε στην Καβάλα, εκεί μεγάλωσε, έφτιαχνε ιστορίες με εγκλήματα από τρεισήμισι χρονών, έριχνε κέτσαπ στο πάτωμα σαν αίμα. Φοίτησε στο Πολυκλαδικό, που ακόμα και σήμερα θεωρεί σπουδαίο θεσμό, κάτι ωραίο και σημαντικό. Εκεί έκανε θέατρο, εκεί ανακάλυψε την πλευρά του χαρακτήρα της που θέλει να τα κοροϊδεύει όλα, ότι κάθε πράγμα, την ώρα που συμβαίνει, έχει άπειρες πλευρές, μεταξύ αυτών και μια κωμικοτραγική. Αν και δεν είχε δει ποτέ θέατρο, ήρθαν οι Μαθητικοί Αγώνες Θεάτρου που της πήραν τα μυαλά. Έδωσε κρυφά από τους γονείς της εξετάσεις στη δραματική του Εθνικού, κόπηκε, έδωσε στο ΚΘΒΕ και εκεί φοίτησε σε μια περίοδο που η σχολή ζούσε μια αναγέννηση. Τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους μετά τις Νύφες του Παντελή Βούλγαρη – εκεί πήγε τυχαία, συνοδεύοντας έναν φίλο της, και την είδε ο Παντελής Βούλγαρης. Στη συνέχεια, ο Λευτέρης Βογιατζής την είδε στην ταινία και την πήρε στην παράσταση Μπέλλα Βενέτσια. Από κει και μετά, το ένα έφερε το άλλο. «Αισθάνομαι σαν ένα παιδάκι που του έχουν κάνει τη χάρη και ασχολείται με την τρέλα του, με το σπασμένο του ποδήλατο», λέει. «Φροντίζω να ασχολούμαι μέσα μου πολύ σοβαρά με κάτι που μου δίνει μεγάλη χαρά. Αν δεν υπάρχει αυτή η χαρά, δεν γεμίζω, θέλω να παίζω πολύ σοβαρά το παιχνίδι μου, όπως τα παιδιά. Έχω μεγάλη περιέργεια για τα πράγματα, για τα πάντα, δεν μπορώ να σταματήσω να αναρωτιέμαι, είναι ένα από τα πράγματα που με χαρακτηρίζουν. Ωστόσο πολύ πρόσφατα άρχισα να ανακαλύπτω ότι υπάρχει ένα πλεονέκτημα όταν αφήνεις τα πράγματα να περνάνε από δίπλα σου χωρίς να τα σταματάς, να τα ερευνάς και να αναλώνεσαι σε ερωτήσεις. Αυτό το πλεονέκτημα δεν πρέπει να το συγχέουμε με την απάθεια ή με έναν μικροαστισμό, αλλά με την ελευθερία που μας παρέχει το να μην πρέπει να ελέγχουμε τα πάντα». Αυτή η στάση είναι και ένας λόγος ύπαρξης, «αδύνατο να ζήσουμε χωρίς αγάπη, είναι τόσο δύσκολο να συμβεί αλλά και τόσο απάνθρωπο όταν συμβαίνει, δεν βγαίνει η ζωή σε αυτή την κοινωνία αλλιώς». Όταν μιλά για τους παιδικούς της φίλους το πρόσωπό της φωτίζεται, σε αυτούς μπορεί να μιλήσει και για την πιο κρυφή της σκέψη, μεγαλώνοντας έβαλε και ένα έξτρα φίλτρο στη σχέση τους για να μην τους πληγώνει, να μην τους επιβαρύνει επικαλούμενη την ειλικρίνεια που κάποτε θεωρούσε προσόν της, αλλά σήμερα τη νοθεύει με χαρά και μια γενναία δόση έγνοιας και τρυφερότητας. Όπως μιλάει για τις σχέσεις που μοιάζουν με έναν ανοιχτό ορίζοντα, μου περιγράφει ένα μοτίβο των παιδικών της χρόνων: με τον πατέρα της, που είχε φορτηγό, κάθε Σαββατοκύριακο ταξίδευαν, γύριζαν τα χωριά κι εκείνη έβλεπε την άσφαλτο να φεύγει, τα δέντρα, τα λιβάδια, την αλληλουχία του τοπίου και μια ομορφιά αιώνια, διαρκή και ποθητή, μια ομορφιά απροσποίητη και φυσική, που η ανάμνησή της ξεπλένει τα μάτια της.

Το προηγούμενο διάστημα χάθηκαν λίγο η ταυτότητα και η ιδιότητά μας, ζήσαμε την πλήρη απαξίωση με έναν τρόπο που μας έδωσε να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε λόγο ύπαρξης. Σίγουρα όταν διακυβεύεται η υγεία προσδιορίζονται αλλιώς οι ρόλοι, ωστόσο εγώ βίωσα ένα σοκ.

7.7.22 – lifo

19

URBAN ΜΊΑ ΑΠΌ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΌΤΕΡΕΣ ΠΛΑΤΕΊΕΣ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ ΠΟΥ ΕΊΧΕ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΤΕΊ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΕΊ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΧΡΌΝΙΑ ΈΧΕΙ ΑΡΧΊΣΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΜΙΑ ΔΕΎΤΕΡΗ ΖΩΉ. ΧΆΡΗ ΣΕ ΕΚΕΊΝΟΥΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΆΝΕ ΜΑΓΑΖΙΆ ΑΙΩΝΌΒΙΑ, ΣΕ ΑΥΤΟΎΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΆΖΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΎΣ ΜΕΖΈΔΕΣ ΚΑΙ TANDOORI ΠΙΆΤΑ, ΜΕ ΝΈΕΣ ΑΦΊΞΕΙΣ ΠΟΥ ΚΆΝΟΥΝ ΚΆΠΟΙΟΥΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΑΘΗΝΑΊΟΥΣ ΝΑ ΧΟΡΕΎΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΝΥΧΤΟΎΝ ΕΚΕΊ. ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

Σοφο

κλέο

υς

Μενά

νδρο

υ

Pak Taka Tak

πλατεία θεάτρου

Kληματαριά

PTX

ρου Dosa House

Δίπορτο

ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ

20 lifo – 7.7.22

Ευρυ

πίδο

υ

Βαρβάκειος

ς

Της Θεάτρου το στέκι

άτου

Θεάτ

Σωκρ

Selina

Διπλάρειος

ΣΤΗΝ

ΠΛΑΤΕΊΑ ΘΕΆΤΡΟΥ 7.7.22 – lifo

21

URBAN Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΊΑΣ Το όνομά της προέκυψε από το πρώτο λιθόχτιστο χειμερινό θέατρο της Αθήνας που βρισκόταν εκεί, το θέατρο Μπούκουρα, που χτίστηκε μεταξύ 1838 και 1839 και παρέμενε για πολλά χρόνια το μοναδικό του είδους του στην πόλη, αφού ο Ιωσήφ Καμιλιέρι είχε καταφέρει να συμφωνήσει με το ελληνικό δημόσιο πως δεν θα ανεγειρόταν άλλο θέατρο στην πόλη για τα επόμενα πέντε χρόνια. Εκεί ανέβαιναν κυρίως ιταλικά μελοδράματα, έως το 1899 που κατεδαφίστηκε. Το θέατρο Μπούκουρα έχει ενδιαφέρουσα ιστορία, αφού ο Ιταλός θεατρώνης δεν κατάφερε να το ολοκληρώσει, παρά το οικόπεδο που του παραχωρήθηκε και το δάνειο που του χορηγήθηκε, έτσι πέρασε στα χέρια του συμπατριώτη του Β. Σανσόνι, ο οποίος, για να ολοκληρώσει την ανοικοδόμησή του, προπώλησε τα θεωρεία κι έτσι το θέατρο άνοιξε έχοντας πολλούς ιδιοκτήτες. Εσωτερικά είχε ωοειδές σχήμα, στην πραγματικότητα ήταν περισσότερο ξύλινο παρά λίθινο, φωτιζόταν με κεριά και είχε VIP είσοδο για τους βασιλείς. Όπως αναφέρεται στο βιβλίο Αθήνα - Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία του Θανάση Γιοχάλα και της Τόνιας Καφετζάκη (εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας), το θέατρο εγκαινιάστηκε με επισημότητα τον Ιανουάριο του 1840 με το έργο Λουτσία ντι Λαμερμούρ του Ντονιτσέτι που ανέβασε ιταλικός θίασος. «Η πρωταγωνίστρια Ρίτα Μπάσσο καταγοήτευσε τους Αθηναίους, προκαλώντας πλήθος ξεκαρδιστικών ερωτικών εκδηλώσεων, καβγάδες επωνύμων αντεραστών αλλά και την οικονομική χρεοκοπία θαυμαστών της. Έτσι προκάλεσε τον ανταγωνισμό του τότε Δημάρχου Αθηναίων Δ. Καλλιφρονά με τον Άγγλο πρεσβευτή Εδμόνδο Λάιονς. Ο πρέσβης, δίνοντας δεξίωση στην αγγλική πρεσβεία προς τιμήν της Μπάσσο, εξαίρεσε επιδεικτικά τον δήμαρχο. Ο δήμαρχος απάντησε στην προσβολή, απαγορεύοντας στον φανοκόρο να ανάψει το μοναδικό φανάρι του δρόμου της πρεσβείας και δίνοντας στον νεροκράτη την εντολή να διακόψει την παροχή νερού στην πρεσβεία. Διαμαρτυρόμενος ο Άγγλος πρέσβης, μέσω του γραμματέως του, έλαβε την απάντηση: “Περίεργο, ο εξοχότατος γνωρίζει ότι υπάρχει δήμαρχος στην Αθήνα;”». Και είναι αρκετά ακόμα τα ευτράπελα που έχουν καταγραφεί γύρω από το θέατρο στο οποίο έπαιξε και η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός, η Αικατερίνη Παναγιώτου, με τους ντελάληδες να διαλαλούν την εμφάνιση της λέγοντας «τρέξατε… τρέξατε… απόψε στο θέατρο τη γυναίκα θα υποδυθεί αληθινή γυναίκα». Μετά τη χρεοκοπία του Σανσόνι το θέατρο πέρασε με πλειστηριασμό στα χέρια του Σπετσιώτη και αγωνιστή του 1821 Ιωάννη Μπούκουρα, με το όνομα του οποίου έμεινε και στην ιστορία της πόλης.

ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΕΣ ΑΝΆΠΛΑΣΗΣ Στην ιστορία που γράφεται τώρα στην πόλη, η πλατεία Θεάτρου μοιάζει ξεχασμένη από κάποιους Αθηναίους που θεωρούν, όσους την επισκέπτονται, τολμηρούς. Και αν κανείς ανοίξει το πρώτο αποτέλεσμα στην αναζήτηση του Google, αυτό της Wikipedia, θα διαβάσει ότι «η πλατεία σήμερα συγκαταλέγεται στις πλέον υποβαθμισμένες της Αθήνας και είναι στέκι τοξικομανών». Το θέμα είναι ότι πρόκειται για μια πλατεία που βρίσκεται μια ανάσα μακριά από το δημαρχείο της πόλης, πέρα από το παρελθόν της, λοιπόν, η τοποθεσία της καθιστά ακόμα πιο παράλογη την επί σειρά ετών εγκατάλειψη και την απαξίωσή της. Σύμφωνα με την τελευταία σχετική ανακοίνωση του δήμου Αθηναίων για την ανάπλασή της, «γύρω από τη Διπλάρειο Σχολή που δεσπόζει στην

22 lifo – 7.7.22

πλατεία οι αρχιτεκτονικοί χειρισμοί θα έχουν ως βάση τις πεζοδρομήσεις των οδών Θεάτρου και Διπλάρη. Με το έργο αυτό επιτυγχάνεται η αισθητική και περιβαλλοντική αναβάθμιση του χώρου, η ανάδειξη των πολιτιστικών στοιχείων της περιοχής, η απόδοση και προσβασιμότητα του δημόσιου χώρου στους πεζούς, η δημιουργία εκείνων των λειτουργικών συνθηκών που θα ευνοήσουν την ενδυνάμωση της χρήσης κατοικίας στην περιοχή καθώς και της αίσθησης ασφάλειας των κατοίκων και των περαστικών σε όλη τη διάρκεια του 24ώρου. Ουσιαστικά, η ανανεωμένη πλατεία Θεάτρου θα μπορεί να λειτουργεί ως ένας εσωτερικός κήπος στο πυκνοκατοικημένο κέντρο της Αθήνας». Ο προϋπολογισμός του έργου, που χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκούς πόρους, ανέρχεται σε 1.900.000.00 ευρώ. Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί. Όπως και πολλά σημεία του κέντρου της Αθήνας, η πλατεία Θεάτρου έχει στ’ αλήθεια ανάγκη από καθαριότητα, χρειάζεται κυριολεκτικά σκούπα και όχι επιχειρήσεις που έχουν βαφτιστεί έτσι. Μαζί με τα παλιά της μαγαζιά, που έχουν καταφέρει να μείνουν όρθια από τους πολέμους, να φτάσουν μέχρι την περίοδο της οικονομικής κρίσης και να την ξεπεράσουν θα πρέπει να διατηρηθούν και όλες αυτές οι προσπάθειες των μεταναστών που ρίζωσαν και έδωσαν χρώμα στην περιοχή, τα μπακάλικα και τα μαγαζιά που έχουν να δείξουν κάτι διαφορετικό στην πόλη, προσφέροντας αυθεντικές συνταγές του τόπου τους, πολλές από τις οποίες είναι εθιστικά νόστιμες.

Σύμφωνα ΤΟ ΘΡΥΛΙΚΌ ΔΊΠΟΡΤΟ με την Εκεί όπου τελειώνει η λαχαναγορά της Βαρβακείου, επιβιώνει ένα από τα πιο παλιά ματελευταία γειρεία της πόλης. Το Δίπορτο (Σωκράτους 9 & Θεάτρου) λειτουργεί στο υπόγειο ενός σχετική νεοκλασικού απ’ όταν χτίστηκε το κτίριο το ανακοίνωση 1887. Ταμπέλα δεν έχει, αλλά είναι πολύ εύκολο να το εντοπίσει κανείς –το έχουν γράψει του δήμου τόσοι ξένοι οδηγοί, από τους πιο εναλλακτικούς μέχρι εκείνους που έχουν τα πιο βασικά Αθηναίων πράγματα για να δει κανείς στην Αθήνα–, έτσι για την που σίγουρα θα δείτε κόσμο να σκύβει στις σκάλες του τα μεσημέρια να δει μήπως άδειαανάπλασή σε κανένα από τα λιγοστά τραπέζια του. Αν τη της, «γύρω μέρα που το επισκεφθείτε φοράτε σανδάλια, να κατεβείτε τα σκαλιά του προσεκτικά, με από τη πλαγιαστά βήματα. Για τους επισκέπτες της πόλης αλλά και Διπλάρειο για πολλούς ντόπιους, το μαγαζί είναι πλέον Σχολή που θρύλος, ενώ υπάρχει και ένας αστικός μύθος γύρω από αυτό, σύμφωνα με τον οποίο, η δεσπόζει «υπόγεια ταβέρνα» στην οποία αναφέρεται στην πλατεία ο Βάρναλης στο ποίημα «Οι Μοιραίοι» είναι αυτή, με τα βαρέλια που είναι γεμάτα ρετσίοι αρχινα και δεν λειτουργούν απλώς διακοσμητικά, με τον μαρμάρινο νεροχύτη σήμα-κατατεθέν, τεκτονικοί με το vintage ψυγείο Ιζόλα και τη λαδόκολλα που στρώνει αντί τραπεζομάντιλου. Τελευταίχειρισμοί ος κουμανταδόρος στο Δίπορτο, που πήρε το θα έχουν όνομά του από τις δύο εισόδους του, είναι ο Δημήτρης Κολολιός ή κυρ-Μήτσος, όπως τον ως βάση ξέρουν όλοι, που έχει μεγαλώσει εκεί μέσα, τις πεζοαφού σερβίρει στο μαγαζί απ’ όταν ήταν έφηβος. Το έχει αφήσει όπως το παρέλαβε από δρομήσεις τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του το 1991, ίδιο και απαράλλαχτο. των οδών Ούτε το φαγητό του πείραξε ποτέ. Εκτός Θεάτρου και από ταμπέλα δεν έχει ούτε μενού, έχει πάντα μετρημένα πιάτα, έξι-εφτά την ημέρα, μεταξύ Διπλάρη». αυτών είναι το γιουβέτσι, η έντονα πιπεράτη ρεβιθάδα, τα κολοκυθάκια με πατάτες γιαχνί και το ψητό ψαράκι από την αγορά. Επειδή δεν σερβίρει τυριά και αλλαντικά, μας επιτρέπει να φέρνουμε τα δικά μας. Το μαγαζί που πρέπει να έχει γραφτεί σε ταξιδιωτικούς οδηγούς και κείμενα με tips για την Αθήνα τόσες φορές

όσες και η Ακρόπολη είναι σήμερα ένα χωνευτήρι που χορταίνει από τους επαγγελματίες της αγοράς και τους υπομονετικούς τουρίστες μέχρι τη hip ιντελιγκέντσια της πόλης που διατείνεται ότι αναζητά την αυθεντικότητα στα πράγματα και σίγουρα τη βρίσκει εκεί.

ΜΕΖΈΔΕΣ ΚΑΙ ΈΘΝΙΚ ΓΕΎΣΕΙΣ Στο απέναντι πεζοδρόμιο ο Χρήστος Βαρέσης έχει ξεκουραστεί μόνο μία μέρα φέτος από Γενάρη και μετά, όταν έκλεισε το μαγαζί την Κυριακή του Πάσχα. Όλες τις υπόλοιπες τις έχει περάσει σε ένα διαρκώς γεμάτο μαγαζί. Έστησε το «Της Θεάτρου το στέκι» (Θεάτρου 7) το 1999 μαζί με τον αδελφό του, στα είκοσι τέσσερά του χρόνια, το ξεκίνησαν ως αναψυκτήριο με καφέ και σάντουιτς για «πακέτο», όταν η πλατεία Θεάτρου είχε ακόμα δημόσιες υπηρεσίες και τράπεζες, δηλαδή υπαλλήλους που μπορούσαν να εξυπηρετήσουν. Όταν αυτοί οι εργαζόμενοι έφυγαν από κει βρήκαν άλλον τρόπο για να εξελίξουν το μαγαζί τους και να φέρουν κόσμο. Άρχισαν να φτιάχνουν στη μικρή τους κουζίνα μεζέδες και μικρές ποικιλίες για τους εργαζόμενους της Αγοράς και για όσους έρχονταν σε αυτή για τα ψώνια τους και ήθελαν να κάνουν μια στάση για ουζάκι. Θα δείτε παρέες να μοιράζονται τηγανητό καλαμαράκι και σαρδέλες ακόμα και δύο ώρες πριν φτάσει τυπικά το μεσημέρι, γκρουπ τουριστών να ζητάνε κολοκυθοκεφτέδες που σερβίρονται με τζατζίκι, ενώ όσοι ξέρουν παίρνουν πάντα μία κεφτέδες – ένας καλοφαγάς και κοσμογυρισμένος φίλος μου τους έχει ανάγει στους «καλύτερους του γαλαξία», είναι πράγματι πολύ καλοί. Οι τιμές του είναι κάτι παραπάνω από τίμιες, ενώ μπορείτε να διαλέξετε και με το μάτι, αφού πολλά απ’ όσα ετοιμάζονται καθημερινά στο καφενείο βγαίνουν σε βιτρίνα. Να πάρετε και γίγαντες και ρεβίθια για τη μέση.

Dosa λέγεται το δημοφιλές πρωινό και street food από τη νότια Ινδία που έχει για βάση του κριτσανιστές κρέπες από ζυμωμένο ρύζι και φακές. Δίπλα στο «Της Θεάτρου το στέκι», λοιπόν, θα βρείτε ένα μικροσκοπικό ινδικό εστιατόριο, το Dosa House (Θεάτρου 3), που σερβίρει αυτές τις κρέπες με αλμυρές γεμίσεις αλλά και πιάτα με χρώματα και αρώματα που πια γνωρίζουν καλά οι Αθηναίοι, π.χ. samosas λαχανικών, κοτόπουλο tikka masala μαριναρισμένο και μαγειρεμένο σε μείγμα από μπαχαρικά, πικάντικα κρεμμύδια και κόκκινη σάλτσα ντομάτας, πιάτα που βγαίνουν από τον παραδοσιακό φούρνο tandoor, πληθωρικές συνταγές με αρνί και κρεμώδεις σάλτσες, προβατίνα με σπανάκι και σος κάρι. Αν είστε περαστικοί από την πλατεία και δεν έχετε χρόνο για πολλά, μπορείτε να προμηθευτείτε από κει ένα χορταστικό ινδικό «σουβλάκι» στο χέρι με κομμάτια κοτόπουλο, αρνίσιο κεμπάπ ή φαλάφελ σε πίτα naan.

Bέβαια, αυτό που στην Αθήνα ονομάζουμε καταχρηστικά ινδική κουζίνα είναι το φαγητό μιας συγκεκριμένης περιοχής. Από την έβδομη σε έκταση μεγαλύτερη χώρα του κόσμου έχουμε δοκιμάσει κυρίως τη γευστική παράδοση της περιοχής του Παντζάμπ, της εύφορης κοιλάδας που όταν μοιράστηκε το 1947 μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν προκλήθηκε ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης, τόσο εσωτερικά όσο και προς το εξωτερικό, που κατευθύνθηκε αρχικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, έπειτα σε βρετανικές αποικίες, όπως ο Καναδάς και το Χονγκ Κονγκ, και μετά σε όλο τον κόσμο. Συνεπώς, μη σας κάνει εντύπωση αν κάποιες λέξεις στον κατάλογο του πακιστανικού εστιατορίου Pak Taka Tak (πλατεία Θεάτρου 24) σας φανούν ίδιες με αυτές που βρίσκεται σε καταλόγους ινδικών. Αν πρέπει να δοκιμάσετε μία μόνο από τις έθνικ προτάσεις της πλατεί-

διπορτο

PTX

βαρβακειοσ

selina

σωκρατουσ & θεατρου

pak taka tak

της θεάτρου το στέκι 7.7.22 – lifo

23

URBAN ας, κατευθυνθείτε εκεί. Και αν έχετε άγνωστες λέξεις και ψάχνετε τι μπορεί να είναι το karahi gosht, ένα πλούσιο κάρι που φτιάχνεται με αρνί σιγομαγειρεμένο σε παχύρρευστη σάλτσα, μπορείτε να επιλέξετε με το μάτι από τα πιάτα που βγαίνουν στη βιτρίνα του ή, ακόμα καλύτερα, ρίχνοντας μια ματιά σε όσα έχουν παραγγείλει τα γύρω τραπέζια. Μαζί με τα πιάτα που μαγειρεύονται και σερβίρονται στο μαντεμένιο σκεύος karahi θα σας φέρουν και πίτες naan και δροσιστική σάλτσα ραΐτα για να ισορροπήσετε το πικάντικο και το καυτερό στοιχείο. Το φαγητό του είναι πεντανόστιμο και ο λογαριασμός που θα σας έρθει θα σας εκπλήξει ευχάριστα.

Η ΑΙΩΝΌΒΙΑ ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΆ Άλλο ένα κλασικό στέκι της πλατείας Θεάτρου, που είναι σχεδόν αιωνόβιο, το είδα πολύ πρόσφατα να γίνεται μία από τις στάσεις ενός τριήμερου μπάτσελορ, ενώ έχει φιλοξενήσει και το τραπέζι ενός νεόνυμφου ζευγαριού. Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα ήταν το καφενείο που εξυπηρετούσε τις τελετές του Ιερού Ναού Αγ. Ιωάννη μέχρι που το 1927 πήρε το όνομα που έχει μέχρι σήμερα και μετατράπηκε σε οινομαγειρείο. Όπως συνέβαινε και στο Δίπορτο που λειτουργεί μέχρι σήμερα, έτσι και στην Κληματαριά (Θεάτρου 2) οι άνθρωποι της Αγοράς, οι έμποροι, οι τσαγκάρηδες, οι τεχνίτες του Ψυρρή που ασχολούνταν με το δέρμα χόρταιναν με φασολάδα και ρέγγα, και έπιναν κρασί που έβγαινε από τα δρύινα βαρέλια τα οποία αποτελούν ακόμα κομμάτι του χώρου. Τη δεκαετία του ’60 επιχειρήθηκε η πρώτη αλλαγή ονόματος του καταστήματος, μετονομάστηκε σε «Νέο Κοσμικό» και αργότερα σε «Νέα αγορά», αλλά κανένα από τα δύο δεν έπιασε. Στο αρχείο της Κληματαριάς υπήρχε

κληματαρια

24 lifo – 7.7.22

έγγραφο σύμφωνα με το οποίο ο πρώτος της ιδιοκτήτης, ο Γεροδήμος, είχε δεχθεί μηνύσεις από τη Χωροφυλακή γιατί είχε μετατρέψει το μαγαζί σε «διασκεδαστήριο», από το οποίο είχαν περάσει κορυφαίες φιγούρες του ρεμπέτικου, όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου. Το αρχείο αυτό κάηκε στην πυρκαγιά του 2005, αλλά το μαγαζί πρόλαβε να το πάρει στα χέρια του ο σημερινός ιδιοκτήτης της ταβέρνας Περικλής Σπυρίδων, που αναβίωσε το μουσικό της πάλκο, όντας και ο ίδιος μουσικός. Την ξαναέχτισε από την αρχή μετά την καταστροφή με τη βοήθεια του ζωγράφου και αγιογράφου Τάσου Ρήγα που επιμελήθηκε τα χρώματα, ζωντάνεψε την πέτρα και τους πεσμένους σοβάδες του κτιρίου με σεβασμό στο παρελθόν και την αρχική αισθητική του. Η Κληματαριά είναι μια ταβέρνα για να χορτάσετε με κλασικά ελληνικά πιάτα, να ακούσετε ζωντανή μουσική, να νιώσετε λες και βρίσκεστε σε μια ξεχασμένη από τον χρόνο σκεπαστή αυλή. Να δοκιμάσετε το φημισμένο της κότσι που θα δείτε να σερβίρουν στα πιάτα από τις γάστρες που έχουν τοποθετηθεί στην είσοδο.

ΝΈΕΣ ΑΦΊΞΕΙΣ Όσο για τις πιο πρόσφατες αφίξεις, στην πλατεία Θεάτρου στήθηκε ένα μαγαζί ιδανικό για όσους και μόνο στο άκουσμα της λέξης «ταράτσα» σκέφτονται αυτομάτως «τουριστική». Η ταράτσα του Selina Athens (Θεάτρου 8) θα μας δίνει από φέτος το καλοκαίρι πολλές αφορμές για να ανέβουμε σε αυτήν, εκτός από την απαράμιλλη θέα της. Έχει ένα από τα πιο προνομιακά κάδρα στην Ακρόπολη, το σκηνικό από κει πάνω είναι 360 μοιρών, άκρως urban –αυτό είναι το πιο ωραίο κομμάτι του–, ενώ το μάτι φτάνει μέχρι θάλασσα. Από εναλλακτικά μπάρμπεκιου και βραδιές αφιε-

ρωμένες στα φυσικά κρασιά μέχρι προβολές ταινιών που θα επηρεάζουν όσα σερβίρονται στο μπαρ και DJ sets για να χορέψουμε και όχι μόνο να γκρουβάρουμε, στοιχηματίζω ότι στο Rooftop θα βγαίνουν από δω και πέρα όλο και περισσότερο οι Αθηναίοι, οι οποίοι θα μπλέκονται στον χώρο μαζί με αυτούς που δουλεύουν remotely στην πόλη ή την έχουν επιλέξει ως στάση των διακοπών τους. Σε ένα βίντεο του ΥouTube από το 2019, που περιλάμβανε μια στάση για φαγητό στην πλατεία Θεάτρου, η ξεναγός μάς συμβουλεύει να βρεθούμε εκεί με το φως της μέρας, όχι πολύ αργά το βράδυ. Από αφηγήσεις ξέρω ότι η περιοχή είχε έντονη βραδινή κίνηση από τα μέσα του ’90 μέχρι το 2009, όταν λειτουργούσε εκεί ένα από τα πρώτα bar restaurant με ταϊλανδέζικη κουζίνα, φιλοξενώντας ένα χαρμάνι ανθρώπων, τους καλλιτέχνες και τα παιδιά του κέντρου, τους στυλάτους και τους χύμα, όσους αγαπούσαν τους τζαζ ήχους που έβγαιναν από το πατάρι του. Πλέον, στον χώρο του θρυλικού Guru Bar έχει στηθεί ένας queer πολυχώρος, το PTX (πλατεία Θεάτρου 10), που, χωρισμένος σε τέσσερα επίπεδα, μας έχει συστηθεί προς το παρόν ως κλαμπ, προσκαλώντας μουσικούς και παραγωγούς από το εξωτερικό και το εσωτερικό, αλλά και ως γκαλερί. Από Σεπτέμβρη θα ανακοινώσει και την πρωινή του λειτουργία, στην οποία θα περιλαμβάνεται και ένα καφέ, με στόχο να αποτελέσει co-working μέρος συνάντησης. Με την αισθητική του να εμπνέεται από χώρους όπως το βερολινέζικο OHM, το All Club στη Σανγκάη και το Café Oto στο Λονδίνο, μέσα σε λίγους μήνες το PTX κατάφερε να γίνει hot spot, ένα από αυτά τα μέρη που αν πας πριν από τις δύο το βράδυ, «σκουπίζεις». Και κάπως έτσι η πλατεία Θεάτρου έγινε ξανά late night προορισμός.

7.7.22 – lifo

25

q Γεννήθηκα στην Αθήνα, στα Σεπόλια, τελείωσα το δημοτικό εκεί και μετά μετακομίσαμε στο Άργος, όπου είναι το πατρικό του πατέρα μου, για καλύτερη ποιότητα ζωής. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον υγιές, με δυο γονείς που αγαπιούνταν –και ακόμα αγαπιούνται– και δύο ακόμα αδερφές.

q Από πολύ μικρή ήθελα να γίνω δικηγόρος, δικαστής. Με αφορούσε από τότε το κομμάτι της Δικαιοσύνης και ακόμα με αφορά, προσπαθώ πάντα στη ζωή να είμαι δίκαιη με όλους, και με μένα. Το όνειρό μου, όμως, όταν ήμουν δεκατεσσάρων-δεκαπέντε χρονών, ήταν να κάνω το Μπούρτζι στο Ναύπλιο εστιατόριο. Αποφάσισα έτσι να γίνω δικηγόρος, με σκοπό όμως στα σαράντα μου να έχω βγάλει αρκετά λεφτά ώστε να ανοίξω εστιατόριο. Το 2000 ήταν κάτι που γινόταν, τώρα ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο, ωστόσο έχω ακόμα το όνειρο για το Μπούρτζι.

Σεφ. Γεννήθηκε στα Σεπόλια, ζει στο Μεταξουργείο.

δωμάτιο όπου ήταν η σόμπα και άκουγα μέσα στον ύπνο μου τον ήχο που κάνει το χέρι μέσα στο ζυμάρι, αυτό το «χλουπ». Τότε ξυπνούσα, σηκωνόμουν και έπρεπε οπωσδήποτε να ζυμώσω. Ήμουν πέντε-έξι χρονών και έβαζα τα καρβελάκια ένα-ένα στην πινακωτή, τα σκέπαζα με τις κουβέρτες και μετά, πριν πάμε τα ψωμιά στον φούρνο, φτιάχναμε τηγανόψωμα. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην ακολουθήσω όλη τη διαδικασία. Ρίχναμε τα ψωμιά με φτυάρι στον ξυλόφουρνο και όταν τα βγάζαμε, καθαρίζαμε τις στάχτες με βρεγμένο πανί.

q Η σχέση μου με το φαγητό ξεκίνησε όταν δώδεκα χρονών έβραζα ρύζι ή το κριθαράκι για το κοκκινιστό κρέας που είχε φτιάξει η μαμά μου. Δεν τηγάνιζα πατάτες γιατί φοβόμουν, αλλά τις έψηνα, για να συνοδεύσω το κυρίως φαγητό. Έκοβα σαλάτα, έστρωνα το τραπέζι και γύρω στα δεκαπέντε έφτιαξα μόνη μου μια ολοκληρωμένη μακαρονάδα και για τους πέντε μας, υπολογίζοντας την ποσότητα για να χορτάσουμε. Η μακαρονάδα έγινε μπριζόλες με πατάτες, μπιφτέκια με πατάτες και μετά άρχισα να φτιάχνω φασολάκια, αρακά, φακές. Στα δεκαοχτώ έφτιαχνα γεμιστά αξιώσεων. Όταν έδωσα Πανελλήνιες, είπα «θα πάω στη σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων, αφού είμαι καλή στη μαγειρική», παρότι μου άρεσε και η Νομική. Έπεσαν όλοι πάνω μου, γονείς, καθηγητές, «όχι, αφού πιάνεις τα μόρια της Νομικής, είναι κρίμα να μην πας», και πήγα Νομική. Ωστόσο ποτέ δεν έπαψα να θέλω να μαγειρεύω και να ανοίξω εστιατόριο.

q Η σημερινή κοινωνία, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί χρονικά, ζει με το delivery. Και τα πιτσιρίκια έχουν συνηθίσει σε αυτό. Στο σπίτι μου δεν θυμάμαι να τρώγαμε απ’ έξω, μία φορά στις δεκαπέντε μέρες παίρναμε σουβλάκια και καμιά φορά, αν δεν προλάβαινε η μάνα μου να μαγειρέψει, παίρναμε από μια ψησταριά ένα ολόκληρο ψητό κοτόπουλο, βράζαμε λαχανικά ή φτιάχναμε μια σαλάτα κι αυτό ήταν το φαγητό μας το «απ’ έξω». Κι εγώ, αν δεν πάω να φάω σε ένα από τα μαγαζιά μου, παραγγέλνω, αλλά και στα μαγαζιά μου τρώω συνήθως μια μακαρονάδα με τυρί, ρύζι με γιαούρτι ή ρύζι με κοτόπουλο. Αυτά είναι τα αγαπημένα μου φαγητά. Το delivery που παίζει σήμερα στις οικογένειες, δυστυχώς, μπορεί να στερήσει τη γαστρονομική μνήμη. Ωστόσο, οι μάγειρες αυτήν τη στιγμή, και οι πολύ νεότεροι από μένα, ασχολούνται τόσο πολύ με το ελληνικό προϊόν και τον ελληνικό τρόπο παρασκευής, που πιστεύω ότι κάπως σώζεται η κατάσταση. Αν σε δέκα χρόνια η γευστική μνήμη ενός δεκαπεντάχρονου ανακαλείται με το να τρώει noodles ή katsu sando, εκεί κάπου θα έχει χαθεί η μπάλα.

q Θεωρώ ότι η δικαιοσύνη –και εννοώ την εσωτερική δικαιοσύνη του καθενός μας– θα έπρεπε να ορίζει τον κόσμο,

ΓΩΓΏ ΔΕΛΟΓΙΆΝΝΗ

q Η πρώτη μου ανάμνηση σε σχέση με το φαγητό είναι η γιαγιά μου να ζυμώνει στο σπίτι της. Κοιμόμουν στο

αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Η νομική είναι φανταστική επιστήμη, αλλά η καθημερινότητά της, η δουλειά, είναι χάλια. Μια μέρα συνέβη κάτι πολύ ακραίο. Μού έστειλε μια συνάδελφος από Θεσσαλονίκη μια υπόθεση που ένας μπαμπάς είχε πάρει το παιδί του για Σαββατοκύριακο και δεν το έφερε πίσω και η μαμά θεωρούσε ότι το είχε απαγάγει – όντως το είχε απαγάγει. Η μαμά του παιδιού με πήρε απελπισμένη, κλαίγοντας, κι εγώ, προσπαθώντας να περιφρουρήσω τον χώρο και τον χρόνο μου, της είπα «δεν μπορώ να κάνω κάτι τώρα, πάρε με αύριο, σε ώρες γραφείου». Και σκεφτόμουν όλο το βράδυ ότι πρώτον δεν είμαι αυτός ο άνθρωπος και δεύτερον ότι δεν θέλω να γίνω αυτός ο άνθρωπος. Το πρωί που σηκώθηκα είπα «τέλος για μένα η δικηγορία». Συστεγαζόμασταν με δυο φίλες σε ένα γραφείο στη Σκουφά και έκανα πολλές μέρες να τους το πω γιατί κώλωνα, αλλά εν τέλει τους είπα «θα φύγω και θα πάω να κυνηγήσω το όνειρό μου». Έτσι κι έγινε. Με στήριξαν φουλ και αυτές και αρκετοί ακόμα φίλοι, κάποιοι άλλοι όμως όχι, γιατί είχαν τους δικούς τους ενδοιασμούς, και αυτό τότε με είχε πειράξει πολύ. Οι γονείς μου ήταν έξαλλοι, ο πατέρας μου έλεγε «θ’ αφήσεις το γραφείο και θα πας να πλένεις ταψιά;» κι εγώ του απαντούσα «μπαμπά, δεν τα πλένω τα ταψιά, τα γεμίζω» – «το ίδιο είναι!». Τότε κατέβηκα στο Άργος και γράφτηκα στη σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων και με τους γονείς μου οριακά δεν μιλούσαμε για δύο μήνες. Δεν ήθελαν με τίποτα, αλλά κατάλαβαν ότι εγώ το ήθελα πάρα πολύ και ότι το δικό μου θα περνούσε, γιατί εγώ θα όριζα τη ζωή μου. Αφού είδαν ότι πήγαινα καλά, ότι μου άρεσε και ήμουν χαρούμενη, ηρέμησαν.

q Το πρώτο μαγαζί όπου δούλεψα και έμαθα πολλά πράγματα ήταν η Fuga στο Μέγαρο Μουσικής. Τρομερή

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

εμπειρία. Πριν από αυτό είχα δουλέψει σε ένα catering με δυο φοβερούς σεφ, όπου έμαθα πολύ καλά τις ποσότητες, αλλά στη Fuga έμαθα να κάνω πράγματα που ήταν επιστήμη. Είχα χτυπήσει ό,τι πόρτες είχα και δεν είχα, πήγα σε όλους τους γνωστούς μου ζητώντας δουλειά. Στη Fuga μου έκαναν δοκιμαστικό επί δέκα μέρες, με τέντωσαν και μετά μου είπαν «έλα, σε θέλουμε». Και πήγα πριν ακόμα τελειώσω τη σχολή. Πολλές φορές κι εγώ, όταν έχω την άνεση να πάρω κάποιον που δεν είναι μάγειρας, όταν μου περισσεύουν χέρια, το κάνω. Δεν μου έχει βγει άσχημα μέχρι στιγμής.

26 lifo – 7.7.22

q Οι συνθήκες είναι γενικά δύσκολες σε μια επαγγελματική κουζίνα. Τα έμφυλα στερεότυπα δεν φεύγουν απ’ αυτήν γιατί δεν φεύγουν ούτε απ’ την κοινωνία, η κουζίνα αντικατοπτρίζει τη μεγάλη εικόνα. Παίζουν πάρα πολλά, αλλά το πιο άσχημο απ’ όλα είναι μια έμφυτη υποτίμηση με την οποία αντιμετωπίζουν οι άντρες τις γυναίκες όταν αυτές είναι ανώτερές τους. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην κουζίνα, συμβαίνει παντού. Στο μαγαζί στο οποίο κάνω consulting ο ιδιοκτήτης βρήκε έναν σεφ σαράντα πέντε χρονών με τεράστια εμπειρία, κάνουμε ραντεβού όλοι μαζί, όλα ok, και μετά έρχεται και μου φέρνει το μενού μου και μου λέει «αυτές είναι οι αλλαγές που θα κάνω». Τις διαβάζω, του λέω «εσείς θα είστε εκεί, εσείς έχετε τον τελικό λόγο και την ευθύνη, αν πιστεύετε ότι αυτές οι αλλαγές πρέπει να γίνουν, θα τις δοκιμάσουμε όλοι μαζί, να δούμε αν χρειάζονται και με χαρά να τις κάνουμε». Φεύγουμε από το ραντεβού και λέω στον ιδιοκτήτη «αυτός ο άνθρωπος δεν θα έρθει να δουλέψει, γιατί πιστεύει ότι θα έρθει να δουλεύει για μένα, κάτω από μένα». Μου λέει «σιγά, το έχουμε συμφωνήσει, έχουμε δώσει χέρια». Το ίδιο βράδυ μού στέλνει μήνυμα και μου λέει «είχες δίκιο, παραιτήθηκε!».

q Όταν δούλευα στο Costa Navarino είχαμε είκοσι έναν sous-chefs, δεκαεννιά άντρες και δύο γυναίκες, κι αυτές ζαχαροπλάστριες. Η κουζίνα είναι φτιαγμένη έτσι που δυσκολεύει τις γυναίκες σωματικά, οπότε ήταν λαμπρό πεδίο δόξης για τους άντρες. Όταν η γυναίκα συνάδελφός σου δεν μπορεί να σηκώσει την κατσαρόλα, ενώ εσύ μπορείς, μάνι-μάνι στα μάτια του σεφ είσαι πιο ικανός μάγειρας, οπότε ανελίσσεσαι γρηγορότερα. Οι κουζίνες είναι φτιαγμένες για άντρες. Εγώ, που δεν θεωρούμαι κοντή γυναίκα, δεν φτάνω τα πίσω μάτια, αν έχω κατσαρόλι ή τηγάνι μπροστά, το πίσω μάτι δεν το φτάνω. Όλα τα ανθρωπομετρικά, σε όλες τις δουλειές, είναι μετρημένα πάνω σε άντρες, είναι όλα εξήντα πόντους, όσο πιάνει ένας άντρας. Οπότε, μοιραία, οι γυναίκες πήγαν πιο πίσω στις κουζίνες, ακριβώς επειδή η σωματοδομή τους δεν τις ευνοεί, έτσι επαναπαύθηκαν οι άντρες ότι εκείνοι θα κάνουν πάντα κουμάντο. Όταν άρχισαν οι γυναίκες να εργάζονται σκληρά, εξίσου με τους άντρες συναδέλφους τους, και να χαραμίζουν την προσωπική τους ζωή

απο τον m.hulot φωτογραφιeσ: παρισ ταβιτιαν

νεα εποχη Ένας φίλος μου που είναι drag ήρθε ένα βράδυ μετά τη δουλειά στο μαγαζί για να φάει και μετά από δυο μέρες μου έστειλε μήνυμα «η Γαλιάντρα είναι το μόνο μαγαζί της Αθήνας όπου μπήκα με γόβα, μούσια, βαμμένα νύχια, περπατώντας στα χαλίκια, και δεν με κοίταξε κανένας περίεργα». Είναι πολύ σημαντικό για μένα αυτό.

7.7.22 – lifo

27

q Ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός είναι πανταχού παρών, πολύ ύπουλος και επικίνδυνος. Σιχαίνομαι που το λέω, αλλά δεν υπάρχει καμία μας που να μην τον φέρει έστω και λίγο. Γιατί οι μαμάδες μας και οι γιαγιάδες μας, οι θειάδες μας, οι φίλες μας που είναι τα πρότυπά μας, όλες οι κλώσες που περιβάλλουμε η μία την άλλη –γιατί έχουμε μεγαλώσει ως κλώσες–, έχουμε βαθιά ριζωμένο στο DNA μας το ζιζάνιο της πατριαρχίας. Κι αυτή η ρίζα, όσο και να την καίμε και να την πετάμε, ξαναβγαίνει. Μια τύπισσα που έχει το δικό μου κορμί, που δεν είναι ένα κορμί που το βλέπει ο άλλος και το λιμπίζεται, θα δει κάποια που είναι σαράντα κιλά πιο αδύνατη και έχει μεγάλα μπούτια και θα πει «ρε φίλε, πώς βγήκε έτσι στην παραλία;». Ακόμα κι αν δεν το πει δυνατά, θα το σκεφτεί. Και για μένα λένε το ίδιο όλοι και το ξέρω, γι’ αυτό προσπαθώ να μην κάνω τέτοιες σκέψεις, αλλά όσο και να λέω «το κορίτσι είναι γαμώ και θα κάνει ό,τι θέλει και με αυτά τα μπούτια και με αυτά τα βυζιά και με τον κώλο έξω, και κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει», έχει περάσει από το μυαλό μου. Γιατί μου έχει περάσει στο DNA ότι πρέπει να είσαι ψηλή, ξανθιά, καλλίγραμμη και να τα έχεις όλα ξέσκεπα, αλλιώς να είσαι σεμνή και χαμηλοβλεπούσα και να κάθεσαι σπίτι σου και να μεγαλώνεις τα παιδιά σου.

q Από την άλλη, είναι ενθαρρυντικό το ότι τα νέα παιδιά αλλάζουν εντελώς την κατάσταση. Ένας φίλος μου που είναι drag ήρθε ένα βράδυ μετά τη δουλειά στο μαγαζί για να φάει και μετά από δυο μέρες μου έστειλε μήνυμα «η Γαλιάντρα είναι το μόνο μαγαζί της Αθήνας όπου μπήκα με γόβα, μούσια, βαμμένα νύχια, περπατώντας στα χαλίκια, και δεν με κοίταξε κανένας περίεργα». Είναι πολύ σημαντικό για μένα αυτό, όπως και το ότι τα μικρά παιδιά μεγαλώνουν χωρίς στερεότυπα. Μου έλεγε μια φίλη μου που έχει μια δεκατριάχρονη κόρη ότι έβλεπε ένα συγκρότημα στην τηλεόραση με τραγουδιστή και τραγουδίστρια και της είπε «μαμά, μου αρέσουν και οι δύο, νομίζω ότι μου αρέσουν και οι άντρες και οι γυναίκες» κι αυτή η σούπερ cool μάνα της λέει «εντάξει παιδί μου, it’s ok». Το ότι δεκατριών χρονών κορίτσι είχε την άνεση να το πει στη μαμά του, ενώ αυτό δεν συνέβαινε πριν, και εκείνη το βρήκε ok, μου αρέσει πάρα πολύ, με φτιάχνει, μου δίνει ελπίδα.

ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ Γωγώ Δελογιάννη

ή την οικογενειακή για λίγη παραπάνω καριέρα, τότε άρχισαν να βγαίνουν μαζί μπροστά. Αυτήν τη στιγμή έχουμε τρομερές γυναίκες μαγείρισσες, όμως κανείς δεν τις ξέρει, γιατί δεν είναι προβεβλημένο το πρότυπο της γυναίκας στην επαγγελματική κουζίνα. Δεν είναι μαθημένο το μάτι. Επίσης, τα μαγαζιά πολύ δύσκολα επιλέγουν γυναίκες σεφ, αν κι εγώ λυσσάω να έχω κορίτσια στις κουζίνες. Όταν βάλαμε αγγελία για τη Γαλιάντρα, μας έστειλαν δεκατρία αγόρια και δύο κορίτσια, αυτή είναι ποσόστωση, γιατί είναι αποθαρρυντικές οι δεκαέξι ώρες της κουζίνας για μια γυναίκα, το ότι δεν θα μεγαλώσεις τα παιδιά σου εσύ και θα σ’ τα μεγαλώσει η μάνα σου. Αλλιώς πρέπει να αφήσεις τη δουλειά της καριέρας, της δημιουργικότητας και της χαράς και να πας μαγείρισσα σε παιδικό σταθμό. Η κοινωνία δεν είναι διαμορφωμένη έτσι που μια γυναίκα, όποια δουλειά κι αν κάνει, να μπορεί να μεγαλώσει το παιδί της παράλληλα με την εργασία της. Δεν υπάρχουν εστιατόρια που να κρατάνε τα παιδιά των εργαζομένων, όπως στη Δανία, με δημιουργική απασχόληση. Όποιο επάγγελμα απαιτεί να θυσιάσεις προσωπικό χρόνο απευθύνεται κυρίως σε άντρες.

q Αυτήν τη στιγμή στα εστιατόρια ζούμε την απόλυτη κατρακύλα γιατί οι πρώτες ύλες είναι στον Θεό κι αυτή η κούρσα δεν σταματάει. Ταυτόχρονα η βενζίνη είναι πανάκριβη, οπότε μοιραία ο κόσμος κωλώνει να αγοράσει, και για ένα εστιατόριο σαν το δικό μου, που δεν είναι ακριβό, έχει ένα μέσο κουβέρ είκοσι δύο-είκοσι πέντε ευρώ, αυτό είναι απελπιστικό. Έρχονται οι άνθρωποι και πίνουν μια μπίρα, ένα κρασί, τρώνε ένα πιάτο και φεύγουν. Οι καταναλώσεις που χρειάζεται ένα εστιατόριο για να ζήσει δεν γίνονται, παρότι το μαγαζί είναι γεμάτο. Και απ’ ό,τι ξέρω είναι παντού τα ίδια. Ο κόσμος φοβάται να καταναλώσει, με ίδια επισκεψιμότητα στα μαγαζιά ο τζίρος είναι 25% κάτω.

q Παράτησα τη ζωή και τη δουλειά που είχα, μια καλή δουλειά, για να κάνω κάτι που απευθύνεται σε όλους και έτσι όπως πάμε εμείς, που κάνουμε εστίαση, οδηγούμαστε μαθηματικά να κάνουμε κάτι που αφορά μόνο την ελίτ. Κι αυτό δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν το θέλω. Τα μαγαζιά είναι γεμάτα και δεν βγαίνουν τα νούμερα. Τα κεφτεδάκια από μοσχίδα Κερκίνης τα χρεώνουμε επτάμισι ευρώ τη μερίδα, όχι δεκατέσσερα, είναι καντίνα. Μπορώ να πάρω κατεψυγμένο γαλλικό μοσχάρι με τεσσεράμισι ευρώ το κιλό, αλλά συνεχίζω να παίρνω μοσχίδα Κερκίνης, δεν ρίχνω την ποιότητα. Χίλιες φορές να κλείσω το μαγαζί. Δεν μπορώ να βάλω υλικό που δεν θα μπορώ να το δώσω στο βαφτιστηράκι μου που είναι τριών χρονών και στα παιδιά των φίλων μου. Θέλω να είναι φρέσκο και καθαρό. Όταν κοστολογώ στα μαγαζιά μου σκέφτομαι ως πελάτης, αλλά αυτό με κάνει κακή επιχειρηματία. Δεν μπορώ να δουλεύω δεκαέξι ώρες κάθε μέρα και να σκέφτομαι αν θα έχω να πάω διακοπές το καλοκαίρι. Και είμαι μόνη μου με ένα σκυλί. Λούσα δεν κάνω, λεφτά δεν χαλάω, έχω ένα καλό αυτοκίνητο με leasing, το σκυλί μου τρώει μια καλή τροφή και κάνω και μια ακριβή ψυχοθεραπεία, τίποτε άλλο. Δεν γίνεται να μην μπορώ να ζήσω με δυο μαγαζιά τα οποία είναι γεμάτα. Είμαι καλή επιχειρηματίας για τον πελάτη, αλλά κακή για μένα, αυτό δείχνουν τα νούμερα που δεν βγαίνουν. Γιατί δεν δέχομαι να μην πάρει κάποιος όλα τα ένσημα, δεν δέχομαι να μην πάρει τις προσαυξήσεις του, να μην πάρει τα νυχτερινά του, αλλά και καλή ποιότητα, και καλός εργοδότης, και καλός επιχειρηματίας προς τον πελάτη, προς το κράτος και προς το κέρδος δεν γίνεται. Κάτι απ’ όλα πρέπει να μπλοκαριστεί. Συγκεκριμένα, δύο απ’ τα πέντε, αν θέλεις να επιβιώσεις. Δεν μπορούν να είναι όλοι χαρούμενοι, δυστυχώς.

q Η ποιότητα του φαγητού που τρώμε στην Αθήνα έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια και έχει συμπαρασύρει μαζί της και το κόστος – λογικό το βρίσκω μέχρι ενός σημείου. Η ποιότητα του φαγητού που δίνουν τα εστιατόρια έχει ανέβει, αλλά υπάρχουν και κάποια που σταθερά εμμένουν στη σαπίλα και για κάποιον λόγο έχουν πάντα δουλειά.

q Το πιο μεγάλο μου όφελος από την ασχολία μου με τη μαγειρική είναι ότι όσο περνάει ο καιρός και

ΙNFO

Μπορείτε να δοκιμάσετε όσα μαγειρεύει η Γωγώ Δελογιάννη στην Αθήνα στη Στοά Φιξ (Στοά Φιξ @ mosaikon, Κολοκοτρώνη 61, Σύνταγμα) και στη Γαλιάντρα (Γιατράκου 4, Μεταξουργείο).

αποκτώ αυτοπεποίθηση στην κουζίνα, βλέπω ότι ο τρόπος που αντιμετωπίζω τους ανθρώπους που δουλεύουν μαζί μου και είναι υφιστάμενοί μου είναι πολύ πιο χαλαρός και άνετος. Όσο ήμουν πιο ανασφαλής, θεωρούσα ότι αν λίγο παρεκκλίναμε από αυτά που είχα πει, δεν θα βγαίναμε σωστοί, γιατί δεν ήξερα να διορθώσω τα πράγματα. Σήμερα, που ξέρω να τα διορθώσω, νιώθω μια ηρεμία. Και έχοντας καταλάβει αυτό, το έχω κάνει adapt σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου. Η ενασχόλησή μου με τη μαγειρική κάπως με έχει κάνει πιο cool τύπισσα.

q Μου αρέσει πάρα πολύ να παίζω με τα Lego μου. Έχω μια τεράστια συλλογή από παλιά Lego και παίρνω spare τουβλάκια, παίρνω βάσεις και χτίζω μόνη μου. Το πιο χαρούμενο και κατευναστικό πράγμα που γινόταν την περίοδο της καραντίνας στη ζωή μου ήταν το «κλακ» που κάνει το ένα Lego με το άλλο όταν κουμπώνουν, γιατί ξέρεις ότι όσο παλιά ή καινούργια και να είναι, πάντα θα ενωθούν και θα είναι εκεί, αυτό είναι μια βεβαιότητα. Δεν υπάρχει ευτυχία, σχεδόν πουθενά, οπότε πρέπει να την εφεύρουμε μόνοι μας, να τη βρίσκουμε όπου και όπως μπορεί ο καθένας, γιατί, στ’ αλήθεια, μόνοι μας τη φτιάχνουμε. Η αγαπημένη μου ασχολία είναι να φτιάχνω αυτοκίνητα από Lego με το βαφτιστήρι μου, μου αρέσει να βλέπω τη θάλασσα, μου φτιάχνει το κέφι, δεν με νοιάζει να μπω ούτε να είμαι κοντά, θέλω να τη βλέπω. Μου αρέσει πάρα πολύ και να βρίσκομαι με φίλους και να σχεδιάζουμε τη ζωή μας από κοινού.

q Η ζωή με έχει μάθει δύο πράγματα: «it is what it is» και «shit happens». Αυτά τα δύο.

28 lifo – 7.7.22

Παίζουν πάρα πολλά, αλλά το πιο άσχημο απ’ όλα είναι μια έμφυτη υποτίμηση με την οποία αντιμετωπίζουν οι άντρες τις γυναίκες όταν αυτές είναι ανώτερές τους. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην κουζίνα, συμβαίνει παντού.

7.7.22 – lifo

29

30 lifo – 7.7.22

aL

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΠΙΤΣΙΝΗ

Οι νέες τάσεις στην αυτοκίνηση

autoLiFO

Το αυτοκίνητο αλλάζει μορφή και μετατρέπεται σταδιακά σε έναν τεράστιο ηλεκτρονικό υπολογιστή κορυφαίων προδιαγραφών που θα μας εξυπηρετεί αθόρυβα χωρίς να επιβαρύνει το περιβάλλον με ρύπους. Πρόκειται για τάσεις που διαμορφώνουν ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο στις μετακινήσεις μας, συνθέτοντας το παζλ της νέας, πράσινης και βιώσιμης κινητικότητας. Το αφιέρωμα της LiFO καταγράφει ορισμένες από αυτές, οι οποίες αναμένεται να αλλάξουν ριζικά την καθημερινότητά μας, και παρουσιάζει κορυφαία μοντέλα με οικολογικά χαρακτηριστικά και λειτουργίες που θωρακίζουν τους επιβάτες τους και αναβαθμίζουν κάθε διαδρομή, μετατρέποντάς τη από μια απλή διεκπεραίωση σε μια ευχάριστη εμπειρία.

7.7.22 – lifo

31

32 lifo – 7.7.22

7.7.22 – lifo

33

Η

Nέο Opel Astra

autoLiFO

Opel, στην περίπτωση του νέου Astra, διαφύλαξε ως κόρη οφθαλμού τις γερμανικές καταβολές της, καθώς το δημοφιλές μοντέλο της σχεδιάστηκε, εξελίχθηκε και παράγεται στο ιστορικό εργοστάσιο και έδρα της μάρκας στο Ρίσελσχαϊμ της Γερμανίας. Το Astra νέας γενιάς ενσωματώνει τις πιο προηγμένες τεχνολογίες και εκλεπτυσμένα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά που θα τα συναντήσουμε και στα μελλοντικά μοντέλα της Οpel. Δεν είναι σύμπτωση, λοιπόν, ότι λανσάρεται και σε plug-in υβριδική έκδοση συστημικής ισχύος 180 ίππων με μέση κατανάλωση μόλις 1,1 λίτρο αμόλυβδης στα 100 χλμ., την οποία θα ακολουθήσει το 2023 το αμιγώς ηλεκτροκίνητο Astra-e. Ένα από τα σημαντικότερα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του νέου Opel Astra παραμένει η μεγάλη γκάμα τεχνολογικά προηγμένων κινητήρων Turbo βενζίνης και πετρελαίου, που διακρίνονται για την αξιοπιστία και τις αποδόσεις τους, ένα εξαιρετικά χαμηλό κόστος χρήσης και μειωμένες εκπομπές ρύπων. Το βενζινοκίνητο μηχανικό σύνολο των 1,2 λίτρων αποδίδει 110 ή 130 ίππους, ο άκρως οικονομικός πετρελαιοκινητήρας των 1,5 λίτρων έχει 130 ίππους ισχύ και αμφότεροι διαθέτουν λειτουργία Start and Stop, ενώ συνδυάζονται στάνταρ με ένα ακριβέστατο και «γρήγορο» μηχανικό κιβώτιο έξι σχέσεων ή με ένα υπερσύγχρονο αυτόματο οκτατάχυτο. Σε αντίθεση με πολλούς ανταγωνιστές της, που αποφεύγουν τις τολμηρές αισθητικές λύσεις στη mainstream κατηγορία των συμπαγών οικογενειακών μοντέλων, η Opel επέλεξε ως σημείο αναφοράς το πρωτότυπο Vizor, το οποίο αποτυπώνει τη νέα σχεδιαστική φιλοσοφία της. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη μάσκα του Astra νέας γενιάς, η οποία μας προϊδεάζει για την οπτική εικόνα των μελλοντικών μοντέλων της Opel. Συνολικότερα, όμως, το πρώτο μέλος της οικογένειας της Opel στην compact κατηγορία με τεχνολογία επαναφόρτισης της μπαταρίας

ΤΟ ΝΕΟ OPEL ASTRA ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ ΜΟΝΤΕΛΟ ΧΑΡΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ, ΤΟ ΤΟΛΜΗΡΟ DESIGN, ΤΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ, ΤΙΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΧΑΜΗΛΟ ΚΟΣΤΟΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ.

ΚΑΙΝΟΤΌΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΌ ΑΝΕΞΑΡΤΉΤΩΣ ΈΚΔΟΣΗΣ 34 lifo – 7.7.22

πείθει με τις κομψές και καθαρές γραμμές του αμαξώματός του χωρίς περιττά στοιχεία και με σαφώς περισσότερο δυναμισμό από ποτέ. Ο συγκεκριμένος σχεδιασμός προβάλλει ιδανικά την πρωτοποριακή αύρα του Astra, η οποία αντανακλάται στις προηγμένες τεχνολογίες και στα καινοτόμα συστήματα υποστήριξης του οδηγού που καθιερώνει στην κατηγορία του. Κορυφαίο παράδειγμα αποτελεί το νέας γενιάς σύστημα φωτισμού Intelli-Lux LED Pixel με 168 επιμέρους στοιχεία που φωτίζουν στοχευμένα τα σημεία του δρόμου όπου εστιάζει περισσότερο ο οδηγός, το οποίο λανσαρίστηκε στα μεγαλύτερα μοντέλα της Opel, δηλαδή στο πολυτελές σεντάν Insignia και στο συναρπαστικό οικογενειακό SUV Grandland. Ένα κβαντικό άλμα συνιστά το εσωτερικό του νέου Astra, το οποίο κόβει τον ομφάλιο λώρο με το παρελθόν και ενσωματώνει το πλήρως ψηφιακό cockpit Pure Panel αντί των προηγούμενων αναλογικών οργάνων. Μεγάλες οθόνες αφής φροντίζουν για εύκολη και άμεση διαχείριση των λειτουργιών των πολυάριθμων συστημάτων του Astra νέας γενιάς, αν και ορισμένες βασικές ρυθμίσεις, όπως ο κλιματισμός, εξακολουθούν και γίνονται μέσω περιστροφικών διακοπτών. Το νέο Astra είναι το διαισθητικότερο και χρηστικότερο μοντέλο στην πολύχρονη ιστορία της Opel, προσφέροντας μια ανεπανάληπτη εμπειρία διεπαφής ανθρώπου και μηχανής (ΗΜΙ) χάρη στα μοντέρνα και ευανάγνωστα γραφικά του Pure Panel. Συνεχίζει επίσης την παράδοση της Opel να εξελίσσει εξαιρετικά άνετα, εργονομικά καθίσματα με τη σφραγίδα ποιότητας AGR και υποστηρίζει υποδειγματικά τον οδηγό με προηγμένα συστήματα, όπως το Intelli-Vision που διαθέτει τέσσερις κάμερες υψηλής ευκρίνειας που παρέχουν οπτική 360° σε πραγματικό χρόνο και το εξαιρετικά πρακτικό και άκρως ενημερωτικό Head-up Display. Το νέο Astra εκφράζει το γερμανικό DNA, προσφέρει προηγμένες τεχνολογίες, καλύπτει τις ανάγκες του υποψήφιου αγοραστή με μια μεγάλη επιλογή κινητήρων και ξεχωρίζει με το πολύ ελκυστικό ντιζάιν του.

7.7.22 – lifo

35

Η πρόεδρος του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς» (ΙΟΑΣ) περιγράφει τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισε από την πρώτη στιγμή ίδρυσης του ΙΟΑΣ, αναφέρει ορισμένες εμβληματικές δράσεις του, εξηγεί ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο στους ελληνικούς δρόμους και εκφράζει το παράπονό της για την απουσία της πολιτείας από δράσεις σχετικές με τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στη χώρα μας.

36 lifo – 7.7.22

autoLiFO

Bασιλική Μυλωνά: Έκανε τη θλίψη όραμα — Φέτος συμπληρώθηκαν 17 χρόνια λειτουργίας του ΙΟΑΣ. Πώς θα περιγράφατε αυτή την περίοδο; Ως οργανισμός έχουμε μια ιδιαιτερότητα: ξεκινήσαμε με ένα τέλος, το άδικο τέλος του γιου μου Πάνου Μυλωνά, ο οποίος στις 22 Μαρτίου του 2004, σε ηλικία 22 ετών, έχασε τη ζωή του σε τροχαία σύγκρουση όταν ένας ασυνείδητος οδηγός βρέθηκε στον δρόμο του στην τότε Εθνική Οδό Κορίνθου-Πατρών. Ο Πάνος ήταν τεταρτοετής φοιτητής, ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος νέος, με αγάπη για το αυτοκίνητο. Ο χαμός του ξεσήκωσε μια θύελλα διαμαρτυρίας μεταξύ των φίλων και συμφοιτητών του, των καθηγητών του, του Τύπου του αυτοκινήτου (αρθρογραφούσε και ο ίδιος σε αυτόν και ήταν ο νεότερος διαπιστευμένος δημοσιογράφος WRC στην Ευρώπη) αλλά και από απλούς πολίτες οι οποίοι, με αφορμή τον θάνατο ενός νέου, είπαν «φτάνει πια». Η θλίψη και η οργή έγιναν όραμα, ιδέα που βρήκε κι άλλους υποστηρικτές, δημιουργώντας ένα δίκτυο 3.000 εθελοντών σε όλη την Ελλάδα. Και ήρθαν κι άλλοι δίπλα μας, από τον κόσμο των μεταφορών, των επιχειρήσεων, της πολιτείας, της Κοινωνίας των Πολιτών, για να δουλέψουμε μαζί. Και τα μηνύματά μας έφτασαν παντού: σε περισσότερους από 250.000 μαθητές που εκπαιδεύσαμε και σε περισσότερους από 7 εκατομμύρια πολίτες που με κάποιον τρόπο συμμετείχαν ή παρακολούθησαν τις καμπάνιες μας όλα αυτά τα χρόνια. Θλίψη, οργή, όραμα, πείσμα, προσπάθεια, ενότητα, επιτυχία, είναι λέξεις που περιγράφουν αυτή την πορεία. Ακολουθεί αναγνώριση και εφησυχασμός; Σε καμία περίπτωση!

— Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε στην αρχή, μπαίνοντας σε έναν άγνωστο σε σας χώρο; Τεράστιες δυσκολίες και αποθαρρυντικές. Ήταν σοκαριστικό που ξεκινώντας, όταν έστειλα το καταστατικό μας για να ενημερώσω τους αρμόδιους φορείς (υπάρχουν πολλοί συναρμόδιοι συνήθως, δεν υπάρχει υπευθυνότητα ούτε λογοδοσία), ζητώντας συναντήσεις για συνεργασία, μου επαναλάμβαναν: «Άδικα χάνετε τον χρόνο σας, δεν γίνεται τίποτα σε αυτήν τη χώρα». Κάποια στιγμή όμως αντέδρασα απαντώντας: «Αν δεν προσπαθήσεις, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα γίνει τίποτα. Δεν αξίζει να προσπαθήσουμε για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όταν τόσες ζωές χάνονται στον δρόμο;». Αυτό με πείσμωσε και σκεφτόμουν πως αυτός ο άδικος θάνατος θα μπορούσε να γίνει αφορμή να σωθούν άλλοι, κυρίως νέοι άνθρωποι. Με ενδυνάμωσε η ανταπόκριση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου που με δέχτηκε στο Προεδρικό Μέγαρο αμέσως μόλις ζήτησα ακρόαση, όταν δεν είχαμε ανταπόκριση από πρόσωπα στα οποία απευθύνθηκαν συμφοιτητές και συνεργάτες του Πάνου, όπως και η ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Πατρών να αποτελέσει ιδρυτικό μέλος του ινστιτούτου μαζί με άλλους φορείς κύρους που ακολούθησαν. Ο αγώνας έτσι ξεκίνησε με γερές βάσεις, στόχο, όραμα και πρόγραμμα δράσης από τον πρώτο κιόλας χρόνο.

— Τι μερίδιο αντιστοιχεί ξεχωριστά σε οδηγούς, υποδομές και οχήματα για την εικόνα των δρόμων μας; Για ποσοστό μεγαλύτερο του 90% των τροχαίων δυστυχημάτων ευθύνεται αποκλειστικά ή είναι συνυπεύθυνος ο άνθρωπος. Αυτό μας δείχνει ότι αν ο άνθρωπος είχε κάνει τις κατάλληλες ενέργειες τα περισσότερα θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Και βέβαια, η εικόνα στους δρόμους μας, με επιθετικές και παραβατικές συμπεριφορές, είναι κάτι που μας θλίβει και μας κινητοποιεί γιατί έχει αποδειχθεί και μέσα από έρευνες πως οι Έλληνες μπορούν να αλλάξουν, και αλλάζουν, κάτω από κατάλληλες συνθήκες.

— Θα αποτολμούσατε μια σύγκριση μεταξύ Δυτικής Ευρώπης και Ελλάδας όσον αφορά την οδική ασφάλεια; Αναλύοντας τα στοιχεία για συγκεκριμένες ομάδες χρηστών του οδικού δικτύου, προκύπτει ότι το 2019 περισσότεροι από τους μισούς θανάτους από τροχαία στην Ελλάδα αφορούσαν σε ευάλωτους χρήστες του οδικού δικτύου (πεζούς, οδηγούς ποδηλάτων και μοτοσικλετιστές). Το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο από αυτό που παρατηρείται στην Ε.Ε. συνολικά. Ειδικά για τους μοτοσικλετιστές, το 2020 το ποσοστό των θανάτων μοτοσικλετιστών επί του συνόλου των θανάτων από τροχαίες συγκρούσεις έφτασε το 32,2% για την Ελλάδα, τοποθετώντας τη στην πρώτη θέση σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Πέρα από τους μοτοσικλετιστές, έμφαση πρέπει να δοθεί και στην προστασία και βελτίωση των παρεχόμενων υποδομών για πεζούς και ποδηλάτες/-ισσες με στόχο την ασφάλειά τους αλλά και την προώθηση εναλλακτικών και πιο βιώσιμων τρόπων μετακίνησης.

— Περιγράψτε μας ορισμένες από τις εμβληματικότερες δράσεις του ΙΟΑΣ. Οι καμπάνιες μας έχουν σκοπό να ενημερώσουν το κοινό για νέους ή λιγότερο γνωστούς κανόνες, να ευαισθητοποιήσουν σχετικά με διάφορα προβλήματα ή να πείσουν τον πληθυσμό (ή κάποια υποομάδα του) να απέχει από επικίνδυνες συμπεριφορές και να υιοθετήσει άλλες, ασφαλείς, όταν κινείται στον δρόμο. Ορισμένες από τις σημαντικότερες δράσεις του ινστιτούτου είναι οι παρακάτω: ΝΥΧΤΑ ΧΩΡΙΣ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ Ετήσια εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τις επιπτώσεις της κατανάλωσης αλκοόλ κατά την οδήγηση. ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Διοργανώνεται επί 15 συνεχή χρόνια σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων (ΣΕΣ) και με τη στήριξη πλήθους άλλων φορέων και οργανώσεων.

CLEAN UP - SAFETY DAYS - «ΚΑΘΑΡΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ - ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΙ ΔΡΟΜΟΙ» Εκστρατεία δράσης, ενημέρωσης και ενεργοποίησης πολιτών για την αποκατάσταση και βελτίωση πινακίδων οδικής σήμανσης που έχουν υποστεί βανδαλισμούς στην Αττική.

«PIT STOP ΣΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ!» Πρωτότυπη δράση ενημέρωσης που έχει ως στόχο να αφυπνίσει και να ενημερώσει τους οδηγούς σχετικά με βασικά σημεία ελέγχου του οχήματος αλλά και την αξία της πρόληψης. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ Από το 2017 το ΙΟΑΣ συνδιοργανώνει, σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, τον πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό ψηφιακής δημιουργίας για την οδική ασφάλεια «Οδική Ασφάλεια Παντού και Πάντα!».

— Πώς θα χαρακτηρίζατε τη συμβολή των εθελοντών στις εκδηλώσεις του ΙΟΑΣ και πώς μπορεί να συνδράμει κάποιος στο έργο σας; Στο δίκτυο των περισσότερων από 3.600 εθελοντών του ινστιτούτου είναι πολύ εύκολο να ενταχθεί όποιος πολίτης ενδιαφέρεται να προσφέρει στο όραμά μας «για έναν κόσμο χωρίς τροχαία δυστυχήματα», επικοινωνώντας ηλεκτρονικά, μέσω της φόρμας που υπάρχει στην ιστοσελίδα μας www.ioas.gr είτε με τηλεφωνική επικοινωνία στο τμήμα διαχείρισης εθελοντών στο τηλέφωνο 2108620150.

— Αποκαλύψτε μας μια ανεκπλήρωτη επιθυμία σας που θα βοηθούσε ώστε να μην τραυματίζονται και να μη χάνονται τόσες ζωές στους ελληνικούς δρόμους. Θα επιθυμούσα περισσότερη συμμετοχή στην ενίσχυση του έργου του ινστιτούτου από συγκεκριμένες δομές της πολιτείας, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη με αντίστοιχους οργανισμούς. Αυτό, δυστυχώς, δεν συμβαίνει στον τόπο μας και η μέχρι σήμερα στήριξη και χρηματοδότηση του έργου μας βασίζεται μόνο στα μέλη μας, στον ιδιωτικό τομέα και στην προσφορά των εθελοντών μας.

7.7.22 – lifo

37

autoLiFO

Στην ιστορία της αυτοκίνησης έχουν λανσαριστεί κατά καιρούς υπέροχα οχήματα, φτιαγμένα ειδικά για χαλαρές, ανέμελες καλοκαιρινές διακοπές και με υψηλό δείκτη απόλαυσης.

BEACH BUGGY

ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΤΑ MAINSTREAM ΜΟΝΤΕΛΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, ωστόσο το αλατοπίπερο της αυτοκίνησης το ανακαλύπτουμε συνήθως στις πολύ ειδικές κατηγορίες. Μια τέτοια, και σχετικά άγνωστη στο ευρύτερο κοινό, αποτελούν τα beach cars, όπως έχει καθιερωθεί να ονομάζονται κάποια αυτοκίνητα με ιδανικές προδιαγραφές για καλοκαιρινές εξορμήσεις και για βόλτες στην παραλία. Συνήθως βασίζονται σε οικονομικά mini, από τα οποία αφαιρούνται με διάφορες αλχημείες οι οροφές και αποκτούν ένα πιο… τουριστικό σαλόνι, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι επιβάτες προστατεύονται από τον καυτό ήλιο με τεντόπανα! Κάποιες εταιρείες προσπάθησαν να επαναφέρουν τα beach cars στη μόδα και εφοδίασαν τις νέες δημιουργίες τους με ηλεκτροκινητήρες και σύγχρονες τεχνολογίες, ωστόσο το εγχείρημά τους δεν πέτυχε. Σε κάθε περίπτωση, τα κλασικά «αυτοκίνητα παραλίας» εξακολουθούν να παραμένουν λατρεμένα και η χρυσή πεντάδα που επιλέξαμε εξηγεί τους λόγους.

FIAT 500 JOLLY

5 μοντέλα με άρωμα καλοκαιρινό

Fiat 500 Jolly του 1957

Η Ghia ανέλαβε τη φαινομενικά αδύνατη αποστολή της μετάλλαξης του σεμνού και λαϊκού Fiat 500 σε ένα πολυτελές αυτοκίνητο που θα το ερωτεύονταν οι πλούσιοι εραστές των τεσσάρων τροχών. Τελικά τα κατάφερε, κόβοντας από το αμάξωμα του 500 τη μεταλλική οροφή, μετακινώντας τις πόρτες του και προσθέτοντας μια μουσαμαδένια κουκούλα σαν ομπρέλα θαλάσσης. Αναπόσπαστο μέρος αυτού του πακέτου ήταν και τα καθίσματα από ενισχυμένη ψάθα που έκαναν το Fiat 500 Jolly ένα από τα γνωστότερα beach cars στον πλανήτη. Οι Ιταλοί τού έδωσαν το πολύ εύστοχο παρατσούκλι «spiaggina», δηλαδή ξαπλώστρα, ενώ το κουκλίστικο μοντελάκι κυκλοφόρησε και σε μια μεγαλύτερη εκδοχή ως Fiat 600 Jolly.

Το όνομά του ταυτίζεται με το καλοκαίρι όπως το καρπούζι και η μυρωδιά του αντηλιακού, ενώ είναι ένα από τα διασημότερα beach cars όλων των εποχών, με εξαιρετικές πωλήσεις κυρίως στις ΗΠΑ. Για να ακριβολογούμε, προπάτορας όλων των beach buggies ήταν το μοντέλο Meyers Manx του καλλιτέχνη και ναυπηγού σκαφών Μπρους Μέγιερς. Ο τελευταίος δημιούργησε το ιδανικό όχημα για βόλτες σε αμμόλοφους και παραλίες, χρησιμοποιώντας μηχανικά μέρη της Volkswagen, μεταξύ των οποίων και ο τετρακύλινδρος αερόψυκτος κινητήρας του θρυλικού σκαραβαίου. Το Mayers Manx έγινε πολύ δημοφιλές στις ηλιόλουστες περιοχές των ΗΠΑ, όπως η Καλιφόρνια και η Φλόριντα, ενώ στην πορεία κυκλοφόρησαν από εκατοντάδες άλλους κατασκευαστές αντίγραφά του αλλά και κιτ συναρμολόγησης.

ΜINI MOKE

Beach Buggy του 1964

Μini Moke του 1964

CITRON MEHARI

Το Moke βασιζόταν στο Mini πρώτης γενιάς και ο δημιουργός του σερ Άλεκ Ισιγόνης το προόριζε αρχικά για τις ανάγκες του βρετανικού στρατού. Ωστόσο το Moke απορρίφθηκε από τους στρατιωτικούς επειδή η απόσταση του αμαξώματός του από το έδαφος κρίθηκε πολύ μικρή, έτσι ο Ισιγόνης σκέφτηκε να το εξελίξει σε ένα όχημα αναψυχής που ισορροπούσε μεταξύ ενός αστικού mini και ενός μοντέλου για την παραλία. Το μικρό σε διαστάσεις, τεχνολογικά απλό και οδηγικά ευχάριστο Moke βρήκε μεγάλη ανταπόκριση κυρίως στις ζεστές περιοχές του πλανήτη, επωφελήθηκε και αξιοποίησε και το ίδιο αρκετές από τις πολλές αναβαθμίσεις του Mini, ενώ αποσύρθηκε με ψηλά το κεφάλι το 1993.

To Citroën Mehari ήταν ένα από τα ελάχιστα beach cars με μαζικό χαρακτήρα. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα Citroën 2CV ντυμένο με πλαστικά κρεμαστά μέρη τοποθετημένα πάνω σε έναν μεταλλικό σκελετό. Αποστολή του δεν ήταν να διασκεδάζει τους επιβάτες του αλλά να εξυπηρετεί ανάγκες σε καθημερινή και σκληρή χρήση, γι’ αυτό και δεν ξενίζει το γεγονός ότι ο γαλλικός στρατός είχε αγοράσεις χιλιάδες τέτοια μοντέλα. Το τελευταίο Citroën Mehari βγήκε από το εργοστάσιο το 1987, αφού οι πωλήσεις του είχαν φτάσει περίπου τις 145.000 μονάδες.

Renault Twingo De Plage της δεκαετίας του ’90

Η εταιρεία κατασκευής αμαξωμάτων Vernagallo είχε την έμπνευση να μετατρέψει το καινοτόμο Renault Twingo πρώτης γενιάς σε ένα πολύ ιδιαίτερο beach buggy με φινέτσα και πολλές δυνατότητες εξατομίκευσης, ανάλογα με τις επιθυμίες κάθε πελάτη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε αντικατάσταση της μεταλλικής οροφής με μαλακή κουκούλα, την αφαίρεση των θυρών και τη δυνατότητα διαμόρφωσης του εσωτερικού με ναυτικά σχεδιαστικά στοιχεία (navy look). Η υποδοχή του αγοραστικού κοινού δεν ήταν η αναμενόμενη και το Renault Twingo De Plage ολοκλήρωσε άδοξα τη δεκαετία του ’90 τον κύκλο του, έχοντας πουλήσει ελάχιστα κομμάτια.

38 lifo – 7.7.22

RENAULT TWINGO DE PLAGE

Citroën Mehari του 1968

ΝΕΟ SKODA FABIA: ΆΛΛΟ ΕΠΊΠΕΔΟ

Το Fabia ξεχωρίζει με την ευρυχωρία, τις σύγχρονες τεχνολογίες του και την πληθώρα έξυπνων λύσεων, ενώ εκπλήσσει ευχάριστα με τις προσιτές τιμές του.

Τ

o Fabia αποτελούσε ανέκαθεν ένα «τίμιο» μον τέ λο και σημαν τικό πυλώνα ανάπτυξης της Skoda, το οποίο σπάει εδώ και πάνω από μία δεκαετία το ένα ρεκόρ πωλήσεων μετά το άλλο. Το μοντέλο νέας γενιάς, ωστόσο, έχει όλες τις προϋποθέσεις όχι μόνο για μια αξιοπρεπή εμπορική πορεία αλλά και για να εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς στη δημοφιλή κατηγορία supermini, όπου ανεβάζει πολύ ψηλά τον πήχη με τα πληθωρικά προσόντα του. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι μεγάλοι χώροι για τους επιβάτες και τις αποσκευές τους, ο μοντέρνος και απέριττος σχεδιασμός του αμαξώματος, οι προηγμένες τεχνολογίες σε συνδυασμό με σπιρτόζους και οικονομικούς κινητήρες βενζίνης και πολυάριθμες έξυπνες λύσεις προς επιβεβαίωση του σλόγκαν της Skoda «Simply Clever», δηλαδή «Απλά Έξυπνη». Πρόκειται για πρωτότυπες και πρακτικές λεπτομέρειες, όπως η ενσωματωμένη ομπρελοθήκη στην πόρτα του οδηγού και η ξύστρα πάγου στην τάπα του ρεζερβουάρ, οι οποίες ωστόσο μπορεί να κάνουν τη διαφορά και να σε βγάλουν από μια ενδεχόμενη δύσκολη κατάσταση. Εννοείται ότι το νέο Skoda Fabia προσφέρει πολύ περισσότερους λόγους για να το επιλέξεις, ανάμεσα στους οποίους είναι και η αισθητική ανάδειξη των πλούσιων προσόντων του μέσω ενός εντυπωσιακά όμορφου αμαξώματος με μήκος 4,11 μ. και πλάτος 1,78 μ. και έντονα δυναμικά σχεδιαστικά

στοιχεία, όπως οι χαρακτηριστικές ακμές, οι σύγχρονοι και αποτελεσματικοί προβολείς τεχνολογίας LED και τα έντονα νεύρα σε τμήματα της λαμαρίνας. Ένα από τα δυνατότερα όπλα του μοντέρνου supermini είναι χωρίς αμφιβολία ο ευρύχωρος θάλαμος επιβατών χωρίς επώδυνους συμβιβασμούς για εύσωμους επιβάτες αλλά και ο όγκος του πορτ-μπαγκάζ που αυξήθηκε κατά 50 λίτρα και αγγίζει πλέον τα 380. Αυτό σημαίνει ότι το νέο Skoda Fabia μπορεί πρακτικά να καλύψει τον ρόλο του πρώτου αυτοκινήτου μιας μέσης οικογένειας. Καθοριστική σε αυτό είναι και η στιβαρότητά του στον δρόμο, όπως και τα χαμηλά επίπεδα θορύβων ακόμα και σε υψηλές ταχύτητες.

Η ολική αναβάθμιση του συμπαγούς μοντέλου αποτυπώνεται εύγλωττα στο cockpit, όπου η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εμφανής, ενώ μέχρι και οι εκδόσεις με τη βασική οθόνη αφής 8 ιντσών προσφέρουν ασύρματη σύνδεση του κινητού με τις ιντερνετικές πλατφόρμες Apple CarPlay και Android Auto. Αύρα προηγμένης τεχνολογίας φέρνουν ο προαιρετικός ψηφιακός πίνακας οργάνων με display 10,25 ιντσών και το αναβαθμισμένο σύστημα πολυμέσων με αναγνώριση φωνητικών εντολών και διαχείριση με νεύματα των χεριών, που συνδυάζεται με οθόνη υψηλής ανάλυσης 9,2 ιντσών. Η απόφαση της Skoda να εξοπλίσει το Fabia τέταρτης γενιάς αποκλειστικά με βενζινοκινητήρες εκφράζει και σε μηχανολογικό επίπεδο τη φιλοσοφία «Simply Clever», έχοντας ως αποτέλεσμα αξιόπιστες και αποδοτικές λύσεις χωρίς υπερβολικό κόστος παραγωγής, το οποίο θα επιβάρυνε τον τελικό καταναλωτή. Οι υποψήφιοι αγοραστές μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο οικονομικούς και σπιρτόζους βενζινοκινητήρες ενός λίτρου, έναν ατμοσφαιρικό με 80 άλογα και έναν Turbo με 110, εξατάχυτο μηχανικό κιβώτιο ή προαιρετικά αυτόματο επτά σχέσεων DSG τεχνολογίας διπλού συμπλέκτη. Πρόκειται για προτάσεις με πελατοκεντρικό χαρακτήρα, καθώς η κατανάλωση του νέου Fabia με 110 ίππους και χειροκίνητο κιβώτιο περιορίζεται στα 5,1 λίτρα αμόλυβδης ανά 100 χλμ., όση δηλαδή και η αντίστοιχη ενός ήπιου υβριδικού supermini, ενώ πρέπει να τονίσουμε ότι οι χαμηλές εκπομπές ρύπων εξασφαλίζουν σε όλες τις χειροκίνητες εκδόσεις απεριόριστη κυκλοφορία στον πράσινο δακτύλιο της Αθήνας.

7.7.22 – lifo

39

autoLiFO

Ο καύσωνας κουράζει εύκολα και μας κάνει επιρρεπείς σε συγκεκριμένα «εποχικά» λάθη όταν οδηγούμε. Εμείς επιλέξαμε ορισμένα που μοιάζουν με πταίσματα, ωστόσο μπορεί να αποδειχθούν αρκετά σοβαρά.

4.

κάτω από το προβλεπόμενο όριο. Γενικότερα, το θέμα της πίεσης των ελαστικών θέλει προσοχή το καλοκαίρι, αφού στις διακοπές το αυτοκίνητό μας μεταφέρει συχνά πλήρες φορτίο επιβατών και αποσκευών, οπότε πρέπει να την προσαρμόσουμε σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

4. Δεν καθαρίζουμε καλά τα σκοτωμένα έντομα

Μετά από σχετικά μεγάλες διαδρομές το παρμπρίζ του αυτοκινήτου γεμίζει με σκοτωμένα μυγάκια και άλλα έντομα. Ο καθαρισμός τους με τα πιτσιλιστήρια και τους υαλοκαθαριστήρες δεν αρκεί και πρέπει να γίνεται με άφθονο νερό και ένα σφουγγάρι ώστε να έχουμε καλή ορατότητα, ιδίως στο σκοτάδι. Επίσης απαιτείται τακτικό πλύσιμο ολόκληρου του αυτοκινήτου για να απομακρύνονται τα σκοτωμένα έντομα και να μη μένουν για μεγάλο διάστημα στη λαμαρίνα, γιατί έτσι αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια πάνω της.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ ΣΕ ΚΑΚΟ ΜΠΕΛΑ για τους οδηγούς, αφού οι συνήθως υψηλές θερμοκρασίες απαιτούν ιδιαίτερη αντιμετώπιση, ενώ προκαλούν εύκολα κούραση, αν δεν δημιουργήσουμε τις σωστές συνθήκες μέσα στο αυτοκίνητό μας. Εκτός από αυτονόητες συμβουλές, λοιπόν, όπως το να παρκάρουμε σε σκιά, υπάρχουν ορισμένες άλλες, φαινομενικά «αθώες» λεπτομέρειες που χρειάζεται να προσέχουμε κατά την οδήγηση, όταν βράζει η άσφαλτος, για να μην μπλέξουμε σε περιπέτειες. Δείτε έξι από τα χαρακτηριστικότερα λάθη της καλοκαιρινής οδήγησης και πώς μπορούμε να τα αποφύγουμε.

1.

2.

3.

1. Δεν εξαερίζουμε σωστά το εσωτερικό

Ειδικά στα παλιότερα και στα μικρότερα μοντέλα που είναι σταθμευμένα στον ήλιο το ερ-κοντίσιον χρειάζεται αρκετή ώρα μέχρι να δροσίσει το εσωτερικό. Πρώτο μας μέλημα είναι να κατεβάσουμε την υψηλή θερμορασία, για να οδηγήσουμε πιο άνετα και συγκεντρωμένα. Ξεκινάμε, λοιπόν, έχοντας ανοίξει όλα τα παράθυρα, επειδή ο αέρας στο εσωτερικό δροσίζεται γρηγορότερα όταν το όχημα κινείται, και τα κλείνουμε στην πορεία, για να αποδώσει σωστά το ερ-κοντίσιον. Οι οδηγοί των ηλεκτρικών και των Plug-in υβριδικών μοντέλων είναι πιο τυχεροί, επειδή στα περισσότερα από αυτά μπορείς να θέσεις τον κλιματισμό σε λειτουργία με τηλεχειρισμό, πριν φτάσεις σε αυτό.

2. Οδηγούμε με σαγιονάρες ή ξυπόλυτοι

Ο απόλυτος έλεγχος του αυτοκινήτου αποτελεί έναν από τους βασικότερους κανόνες της ασφαλούς οδήγησης. Για να τον πετύχουμε, απαγορεύεται διά ροπάλου να φοράμε σαγιονάρες, χαλαρά πέδιλα, ψηλά τακούνια ή, ακόμη χειρότερα, να οδηγούμε ξυπόλυτοι, οπότε είναι πολύ δύσκολο να φρενάρουμε σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πρόκειται μάλιστα για μια παράβαση που τιμωρείται και με βάση τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.

3. Λάθος πίεση αέρα στα ελαστικά

Αν μετρήσουμε την πίεση του αέρα σε συνθήκες καύσωνα και με ζεστά ελαστικά, θα δούμε ότι είναι αρκετά υψηλότερη από την κανονική. Αυτό ωστόσο είναι αναμενόμενο και δεν πρέπει να μας οδηγήσει στην εσφαλμένη εντύπωση ότι πρέπει να βγάλουμε λίγο αέρα και να χαμηλώσουμε την πίεση, επειδή σε πιο δροσερό περιβάλλον και με κρύα λάστιχα θα πέσει

40 lifo – 7.7.22

6 λάθη που κάνουμε όταν οδηγούμε το καλοκαίρι

5.

5. Ξεχνάμε παιδιά και σκυλιά μέσα στο αυτοκίνητο

Δεν αφήνουμε ούτε για ελάχιστα λεπτά μέσα στο αυτοκίνητο μικρό παιδί ή το σκυλί όταν επικρατούν συνθήκες καύσωνα, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να πάθουν θερμοπληξία. Αυτό ισχύει ακόμη και αν το αυτοκίνητο είναι σταθμευμένο σε σκιά ή πιστεύουμε ότι δεν είναι τόσο δυνατός ο ήλιος, επειδή το εσωτερικό ενός αυτοκινήτου ανεβάζει γρήγορα θερμοκρασίες, σαν θερμοκήπιο. Η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται ούτε με φιμέ τζάμια ούτε αφήνοντας μια χαραμάδα ανοιχτά τα παράθυρα.

6.

6. Κάνουμε το αυτοκίνητο ψυγείο

Πολύ σημαντική είναι η ρύθμιση του ερ-κοντίσιον το καλοκαίρι, επειδή αρκετοί οδηγοί επιλέγουν υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες, μετατρέποντας το σαλόνι του οχήματος σε ψυγείο. Η κατάσταση επιδεινώνεται, όταν η κατεύθυνση της ροής του αέρα ρυθμίζεται πάνω στα ιδρωμένα σώματα, οπότε αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος να κρυώσουμε ή –ακόμη χειρότερα– να πάθουμε ψύξη μέσα στο κατακαλόκαιρο.

καμπίνας, να παρακολουθείς την πίεση των ελαστικών και να λαμβάνεις ειδοποιήσεις για την κατάσταση του οχήματος.

H εικόνα της Mach-E στον δρόμο επιβεβαιώνει από τα πρώτα χιλιόμετρα συμβίωσης μαζί της ότι αποτελεί γνήσιο τέκνο της οικογένειας Mustang με τα προσόντα ενός αμιγώς ηλεκτρικού SUV. Οι υποψήφιοι αγοραστές έχουν πληθώρα επιλογών μεταξύ μπαταριών χωρητικότητας 75 και 98 kWh και ηλεκτροκινητήρων 269, 294, 351 και 487 ίππων στην έκδοση GT, οι οποίοι συνδυάζονται είτε με κίνηση στους πίσω τροχούς είτε με τετρακίνηση και σε όλες τις περιπτώσεις με 1-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο με εξαιρετικά άμεση απόκριση στο γκάζι. Το αθόρυβο, ηλεκτροκίνητο άτι της Ford καλπάζει εντυπωσιακά γρήγορα με το παραμικρό άγγιγμα του δεξιού πεντάλ, καθώς η επιτάχυνση από στάση έως 100 χλμ./ώρα πραγματοποιείται στην περίπτωση της τετρακίνητης Mach-E GT των 487 ίππων σε 3,7’’, ενώ η μεσαία έκδοση των 351 ίππων χρειάζεται κάτι παραπάνω από 5 δευτερόλεπτα και οι μικρότερες είναι μόλις ένα δευτερόλεπτο πιο αργές.

Τ

ο όνομα «Ford Mustang» δεν συνδεόταν μέχρι πρόσφατα κατά κανέναν τρόπο με την ηλεκτροκίνηση και τα οικογενειακά μοντέλα. Με τη Mustang Mach-E άλλαξαν ριζικά τα δεδομένα, καθώς η Ford κατάφερε να δημιουργήσει ένα 100% ηλεκτρικό σπορ SUV οικογενειακών προδιαγραφών με την απολαυστική οδική συμπεριφορά και τις συναρπαστικές επιδόσεις, οι οποίες χαρακτήριζαν ανέκαθεν όλες τις γενιές του εμβληματικού μοντέλου με σήμα το άτι. Το πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο της Ford εντυπωσιάζει οπτικά με τις αεροδυναμικές γραμμές ενός σπορ κουπέ και τα γονίδια ενός SUV, όπως αποτυπώνονται στην ελαφρά αυξημένη απόσταση από το οδόστρωμα και στους εντυπωσιακούς εσωτερικούς χώρους. Στα συν της Ford Mustang Mach-E καταγράφεται χωρίς αμφιβολία και ο ικανοποιητικότατος χώρος αποσκευών 402 λίτρων, όπως επίσης ένας επιπρόσθετος κάτω από το μπροστινό καπό με 100 λίτρα όγκο, στον οποίο μπορεί να αποθηκευτούν για παράδειγμα τα καλώδια φόρτισης. Τα δύο κυρίαρχα στοιχεία μέσα στον θάλαμο επιβατών είναι η μεγάλη, κεντρικά τοποθετημένη οθόνη των 15,5 ιντσών σε σχήμα tablet και το λογότυπο στο τιμόνι του αυτοκινήτου.

Τη στυλιστικά άψογη εικόνα συμπληρώνουν τα ποιοτικά υλικά, οι προσεκτικά επιλεγμένες επενδύσεις με τις καλαίσθητες κόκκινες ραφές και τα διακριτικά ηχεία του καταπληκτικού ηχοσυστήματος Βang and Olufsen. Η συνδεσιμότητα ανήκει στα δυνατότερα χαρτιά της Mustang Mach-E. Οι λύσεις είναι πολλές και ο ιδιοκτήτης της είναι βέβαιος ότι πάντα θα απολαμβάνει τις πιο σύγχρονες υπηρεσίες, μέσω των ασφαλών ασύρματων ενημερώσεων (over-the-air updates) που προσφέρουν βελτιώσεις, από την ενημέρωση του λογισμικού SYNC 4A μέχρι αναβαθμίσεις που βελτιώνουν την ποιότητα, την ικανότητα και τη διαχείριση του οχήματος. Οι περισσότερες από αυτές τις ενημερώσεις εγκαθίστανται αυτόματα, χάρη στην τεχνολογία που συνδέεται στο Cloud, ενώ μεγαλύτερες ενημερώσεις μπορούν να εγκατασταθούν μέσω Wi-Fi. Εξάλλου η ειδικά εξελιγμένη για τη Mustang Mach-E λειτουργία «Ιntelligent Range» εγγυάται ανέμελες και χωρίς άγχος διαδρομές, καθώς εμφανίζει την υπολειπόμενη απόσταση οδήγησης και τους δημόσιους σταθμούς φόρτισης στον δρόμο σας, ενώ προβλέπεται δωρεάν πρόσβαση στο FordPass Charging Network με προνομιακές εκπτώσεις στους σταθμούς φόρτισης των δικτύων NewMotion και IONITY. Η Mustang Mach-E προσφέρει μέσω της εφαρμογής Fordpass κορυφαία επίπεδα συνδεσιμότητας, αλλά και τη δυνατότητα –μεταξύ άλλων– να ρυθμίζεις τη θερμοκρασία της

FORD MUSTANG MACH-E: HΛΕΚΤΡΙΚΌ SUV ΜΕ ΓΟΝΊΔΙΑ MUSCLE-CAR

Οι μεγάλες αυτονομίες της ηλεκτρικής Ford Mustang Mach-E, που έχουν επιβεβαιωθεί στην πράξη μέσα από πληθώρα ανεξάρτητων δοκιμών, αναβαθμίζουν τον τουριστικό χαρακτήρα της και κάνουν εφικτά ακόμη και μεγάλα ταξίδια με ελάχιστες στάσεις για τη φόρτιση της μπαταρίας της. Να αναφέρουμε ενδεικτικά, ότι στις πισωκίνητες εκδόσεις μπορεί να αγγίξει η αυτονομία της Mustang Mach-E τα 610 χιλιόμετρα και στις 4Χ4 τα 540 χιλιόμετρα, ενώ σε πρόγραμμα ταχυφόρτισης γεμίζει η μπαταρία από 10% έως 80% σε περίπου 45 λεπτά ή –αν βιάζεστε–αρκεί ένα δεκάλεπτο για να αντλήσετε ενέργεια για 100 έως 110 επιπρόσθετα χιλιόμετρα και να συνεχίσετε χωρίς καθυστέρηση μέχρι τον τελικό προορισμό σας.

To πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο της Ford είναι μια γνήσια Mustang υψηλών επιδόσεων, που συνδυάζονται με κορυφαία συνδεσιμότητα και την εφαρμογή FordPass, που λύνει τα χέρια του οδηγού.

7.7.22 – lifo

41

Ξεχάστε τις φαρδιές ζάντες και τις σπορ αναρτήσεις και επενδύστε σε ορισμένα αξεσουάρ τα οποία θα αναβαθμίσουν την άνεση και την ασφάλεια κατά τις μετακινήσεις σας, ενώ θα σας προφυλάξουν από μικροχτυπήματα.

autoLiFO

Tα απαραίτητα αξεσουάρ ενός σύγχρονου αυτοκινήτου

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΞΕΣΟΥΑΡ του αναβαθμισμένου εξοπλισμού ενός καινούργιου αυτοκινήτου ήταν οι φαρδύτερες ζάντες αλουμινίου, τα δερμάτινα καθίσματα, ένα ποιοτικό ηχοσύστημα, οι ηλεκτρικά ρυθμιζόμενοι εξωτερικοί καθρέπτες κ.λπ. Ωστόσο τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά, αφού τα μοντέλα νέας γενιάς βγαίνουν από το εργοστάσιο ήδη με πλούσιο εξοπλισμό, ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν την ευκαιρία να επιλέξουμε από μια σειρά εξαιρετικά χρήσιμων αξεσουάρ που αναβαθμίζουν την άνεση και την ασφάλεια του οχήματος, ενώ ανεβάζουν και τη μεταπωλητική του αξία όταν φτάσει η ώρα του αποχωρισμού. Δείτε τι προτείνουμε να υπάρχει στη λίστα παραγγελίας του νέου σας Ι.Χ.

Προβολείς Matrix-LED

H νυχτερινή οδήγηση είναι δύσκολη και κουραστική και οι προβολείς MatrixLED αποτελούν ένα πραγματικό κβαντικό άλμα ασφάλειας σε σχέση με το παρελθόν, αφού φωτίζουν καταπληκτικά τον δρόμο, κατευθύνουν τη δέσμη στοχευμένα στις στροφές και δεν τυφλώνουν τους άλλους οδηγούς που κινούνται αντίθετα και μπροστά μας. Εξαιρετικά χρήσιμη είναι και η αυτόματη αλλαγή μεταξύ της μεσαίας και της μεγάλης σκάλας των προβολέων, που συμβάλλει στη χαλάρωση του οδηγού. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στα μοντέλα τελευταίας γενιάς, όπου οι προβολείς Matrix-LED δουλεύουν αποδοτικότερα και οι αλλαγές σκάλας γίνονται στα ιδανικά χρονικά σημεία και όχι με καθυστέρηση, όπως συνέβαινε παλιότερα.

Ηead-up Display

Η οθόνη προβολής κρίσιμων και χρήσιμων πληροφοριών στο μπροστινό παρμπρίζ λύνει τα χέρια μας και βοηθά τον οδηγό να επικεντρώνεται στην κυκλοφορία, χωρίς να αποσπάται η προσοχή του στην κονσόλα και στο cockpit. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η προβολή του GPS μπροστά και στο ύψος των ματιών μας, καθώς έχουν συμβεί πάμπολλα ατυχήματα με οδηγούς που κοιτούσαν τη διαδρομή στην κεντρική οθόνη του συστήματος πολυμέσων και δεν πρόσεχαν τον δρόμο.

Αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων

Η αυξημένη κυκλοφορία και τα αμέτρητα stop and go στις καθημερινές διαδρομές μας κάνουν πλέον την επιλογή ενός αυτόματου κιβώτιου ταχυτήτων σχεδόν μονόδρομο. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα σύγχρονα αυτόματα σασμάν δεν έχουν καμία σχέση με τα παλαιότερα, αφού αλλάζουν πλέον αστραπιαία σχέσεις, δεν παθαίνουν εύκολα βλάβη, δεν ανεβάζουν σημαντικά την κατανάλωση καυσίμου και η οικονομική επιβάρυνση σε σχέση με ένα αντίστοιχο μοντέλο με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων δεν κρίνεται απαγορευτική. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι κάποιες μάρκες προσφέρουν ορισμένα μοντέλα τους στάνταρ με αυτόματο σασμάν και ότι τα συγκεκριμένα κιβώτια κατακτούν ολοένα μεγαλύτερο μερίδιο στις πωλήσεις καινούργιων Ι.Χ. σε βάρος των μηχανικών σασμάν.

42 lifo – 7.7.22

Σύστημα ειδοποίησης νεκρής γωνίας

Ένας μεγάλος αριθμός τροχαίων ατυχημάτων οφείλεται στην αβλεψία οδηγών που ξεκίνησαν να προσπερνούν χωρίς να έχουν ελέγξει απολύτως τον καθρέφτη και την κυκλοφορία των επερχόμενων οχημάτων. Λύση σε αυτό το πρόβλημα δίνουν τα συστήματα ηχητικής και οπτικής ειδοποίησης του οδηγού όταν επιχειρεί να ξεκινήσει τη διαδικασία προσπέρασης, ενώ βρίσκεται κάποιο άλλο όχημα «κρυμμένο» στη νεκρή γωνία.

Κάμερα 360 μοιρών

Τα σύγχρονα αυτοκίνητα έχουν σχεδιαστεί αεροδυναμικά, όμως οι γραμμές τους κάνουν δυσδιάκριτα στον οδηγό τα όρια του αμαξώματος, δυσκολεύουν το παρκάρισμα και ευθύνονται συχνά για μικροτρακαρίσματα πάνω σε σταθμευμένα οχήματα, κολονάκια κ.λπ. Το πανοραμικό σύστημα καμερών 360 μοιρών επιτρέπει στον οδηγό να ελέγχει απόλυτα τον περιβάλλοντα χώρο του αυτοκινήτου του και να αποφεύγει έτσι μικροχτυπήματα που μπορεί να τον υποχρεώσουν σε δαπανηρές επισκευές.

ροσαρμοζόμενο cruise Π control

Το Adaptive Cruise Control αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο σύστημα, ιδίως όταν κινούμαστε σε αυτοκινητόδρομους και σε διαδρομές με μεγάλες ευθείες και όχι στην πόλη ή σε σημεία με πολλές στροφές. Ο οδηγός επιλέγει την ταχύτητα κίνησης του αυτοκινήτου και το προσαρμοζόμενο cruise control τη διατηρεί χωρίς να χρειάζεται να πατάμε το γκάζι, ενώ το σύστημα τηρεί τις αποστάσεις ασφαλείας όταν ανιχνεύσει ένα προπορευόμενο όχημα και επιταχύνει ξανά στην προεπιλεγμένη ταχύτητα όταν αυτό φύγει από μπροστά μας.

Άνοιγμα των θυρών χωρίς κλειδί

Το επονομαζόμενο keyless system κλειδώνει και ξεκλειδώνει αυτόματα και χωρίς κλειδί τις πόρτες μόλις πλησιάσουμε ή απομακρυνθούμε από το όχημα. Πρόκειται για μια πολύ πρακτική λειτουργία, ιδιαίτερα όταν κρατάμε διάφορα αντικείμενα στα χέρια μας. Κάποιοι θα σκεφτούν ότι δεν είναι και τόσο απαραίτητο, όσοι όμως καλόμαθαν με το κeyless system δηλώνουν κατηγορηματικά ότι πρόκειται για μiα πολύ έξυπνη και χρήσιμη επένδυση.

7.7.22 – lifo

43

Η ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΗ ΝΕΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ωστόσο στην πραγματικότητα μετρά πάνω από έναν αιώνα ζωής. Είναι ενδεικτικό ότι στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα προτιμούσαν οι έτσι κι αλλιώς πλούσιοι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων τα ηλεκτρικά μοντέλα, επειδή δεν χρειάζονταν μανιβέλα και έπαιρναν εύκολα και άκοπα μπροστά, με μίζα. Λίγο μετά το 1900, περίπου τα 4 στα 10 αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στις ΗΠΑ ήταν ηλεκτρικά, ενώ κάτι ανάλογο ίσχυε και για τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές πόλεις. Το σημείο καμπής για την αλλαγή των ισορροπιών εντοπίζεται το 1912, οπότε άρχισε ο μαζικός εξοπλισμός και των βενζινοκίνητων μοντέλων με μίζες, σημαίνοντας ουσιαστικά το τέλος των ηλεκτροκίνητων οχημάτων λόγω της χαμηλής αυτονομίας τους και της ανυπαρξίας υποδομών φόρτισης.

O Πόλεμος του Κόλπου επανέφερε στο προσκήνιο την ηλεκτροκίνηση

Από κει και μετά το ηλεκτρικό αυτοκίνητο μπήκε στο περιθώριο για πολλές δεκαετίες και άρχισε να δείχνει τα πρώτα σημεία ζωής τη δεκαετία του ’90 με τη θέσπιση αυστηρών περιβαλλοντικών νόμων στην Καλιφόρνια και αργότερα, λόγω του Πολέμου του Κόλπου, οπότε οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να απεξαρτηθούν σταδιακά από το αραβικό πετρέλαιο. Περί τα μέσα της δεκαετίας του ’90 είχαμε ένα σημαντικό πρώτο δείγμα γραφής με το ηλεκτροκίνητο EV1 της General Motors, με συνολική παραγωγή 1.117 μονάδων που διατέθηκαν αποκλειστικά σε επιλεγμένους πελάτες με τη μέθοδο της μακροχρόνιας μίσθωσης (leasing). Το εγχείρημα ολοκληρώθηκε μετά από τρία χρόνια εξαιτίας της αδυναμίας της GM να εγγυηθεί την ασφαλή λειτουργία των EV1 εξαιτίας προβλημάτων στην παραγωγή κρίσιμων και απαραίτητων εξαρτημάτων.

Το Toyota Prius του 1997 ήταν το πρώτο υβριδικό μοντέλο μαζικής παραγωγής

Η ηλεκτροκίνηση, πάντως, μπήκε στη ζώη μας το 1997 με το πρώτο υβριδικό μοντέλο μαζικής παραγωγής, το Toyota Prius. Το ιαπωνικό μοντέλο έκανε πάταγο, έγινε συνώνυμο της πράσινης κινητικότητας και διαφημίστηκε ανέξοδα από διάσημους κατόχους του, όπως ο σταρ του Χόλιγουντ Λεονάρντο ντι Κάπριο. Η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης για μοντέλα πολύ χαμηλών και μηδενικών ρύπων οδήγησε και τον γαλλικό όμιλο PSA στη μετατροπή περίπου 10.000 μοντέλων Citroën Saxo και Berlingo και Peugeot 106 και Partner σε ηλεκτρικά που διατέθηκαν με επιτυχία το διάστημα 1995-2005 σε επιλεγμένες ευρωπαϊκές χώρες.

Η πολυκύμαντη ιστορία της ηλεκτροκίνησης 44 lifo – 7.7.22

Το Tesla Roadster απέδειξε ότι ένα αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο μπορεί να είναι διασκεδαστικό

ΗΛΕΚΤΡΙΚΌ ΌΧΗΜΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΉΣ ΧΡΉΣΗΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΈΣ ΤΟΥ 20ΟΎ ΑΙΏΝΑ

Πάνω από έναν αιώνα ιστορίας μετρούν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που επί δεκαετίες είχαν πέσει στην αφάνεια, ωστόσο επανήλθαν δυναμικά στο προσκήνιο και φαίνεται ότι θα κυριαρχήσουν στο μέλλον.

autoLiFO

Το 2008 καταγράφεται το σημαντικότερο γεγονός στην ιστορία της ηλεκτροκίνησης με το λανσάρισμα του αμιγώς ηλεκτρικού Tesla Roadster από μια άγνωστη μέχρι τότε καλιφορνέζικη μάρκα, που έμελλε να αναδειχθεί σε πραγματικό game changer. Το εκρηκτικό μοντέλο ακύρωσε στερεότυπα όπως ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι βαρετά και απευθύνονται σε σκληροπυρηνικούς οικολόγους, ενώ το δεύτερο χτύπημα της Tesla ήρθε το 2012 με τη λιμουζίνα Model S. Από τότε έως σήμερα η Tesla πρωτοπορεί με τη μεγάλη αυτονομία των μοντέλων της, τη γρήγορη και απλή φόρτισή τους και τις προηγμένες τεχνολογίες τους με σήμα κατατεθέν την τεράστια οθόνη αφής σε σχήμα ταμπλέτας, που τη μιμήθηκαν πολλοί άλλοι ανταγωνιστές της.

Η ΒΜW i3 έγραψε ιστορία με το φουτουριστικό σχήμα της και την ευρεία χρήση ανακυκλωμένων υλικών

Σημαντικό ήταν και το λανσάρισμα της ηλεκτρικής BMW i3 χάρη στον φουτουριστικό σχεδιασμό του αμαξώματος από ανθρακονήματα, τη χρήση υλικών προερχόμενων από ανακύκλωση αλλά και την ευρωπαϊκή της καταγωγή. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε πλέον ένα μπαράζ παρουσίασης αμιγώς ηλεκτρικών και υβριδικών νέων μοντέλων, πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν ανακοινώσει την απόλυτη στροφή τους σε οχήματα μηδενικών ρύπων, ενώ η Ε.Ε. και μεμονωμένες χώρες και πόλεις δίνουν μόνο μερικά χρόνια ζωής στα Ι.Χ. και στα ελαφρά επαγγελματικά βανάκια με κινητήρες εσωτερικής καύσης. Και έπεται συνέχεια, αφού η αυτόνομη οδήγηση και η κατασκευή ρομποτικών οχημάτων μπορούν να υλοποιηθούν μόνο σε συνδυασμό με την ηλεκτροκίνηση, ενώ τα μελλοντικά μοντέλα της συγκεκριμένης τεχνολογίας θα διαθέτουν εντυπωσιακές προδιαγραφές και αυτονομία άνω των 1.000 χιλιομέτρων!

ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΌ ΜΈΛΛΟΝ ΤΗΣ NISSAN

Η Nissan θα λανσάρει το 2022 έξι «εξηλεκτρισμένα» μοντέλα με 3 καινοτόμες τεχνολογίες. ΙΔΙΚΟ TO ΥΒΡ

Η

Νissan βάζει τα θεμέλια για ένα βιώσιμο μέλλον, λανσάροντας στα τέλη καλοκαριού - αρχές φθινoπώρου το υβριδικό Juke, τις e-POWER εκδόσεις στο Qashqai και στο ολοκαίνουργιο X-Trail, αλλά και το αμιγώς ηλεκτρικό coupe crossover Ariya. Με αυτά τα φρέσκα μοντέλα, η Nissan εισέρχεται δυναμικά σε μια εξαιρετική, θετική τροχιά νέων μοντέλων και πρωτοποριακών τεχνολογιών. Η δημοφιλής ιαπωνική μάρκα προσφέρει τρεις διαφορετικές επιλογές ηλεκτροκίνησης με μείγματα κινητήριων συνόλων, τα οποία έχουν ως κοινό σημείο αναφοράς την οδηγική απόλαυση χωρίς παραχωρήσεις και συμβιβασμούς, ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις και στις δυνατότητες όλων των πελατών της. Η λύση της υβριδικής τεχνολογίας εφαρμόζεται στο JUKE Hybrid που λειτουργεί για τους υποψήφιους αγοραστές ως ολοκληρωμένη

ΟΚ ΑΙΝ TO ΟΛ

N ΟΥΡΙΟ

IS

A I E- P AS H Q SA N Q

OWER

«εισαγωγή» στον θαυμαστό κόσμο της ηλεκτροκίνησης, αναβαθμίζει τις επιδόσεις του συμπαγούς crossover με ισχύ που φτάνει τα 145PS, αυξάνει τον δείκτη οδηγικής απόλαυσης και ταυτόχρονα μειώνει αισθητά την κατανάλωση καυσίμου και τις εκπομπές ρύπων. Ιδιαίτερα χρήσιμο είναι το σύστημα e-Pedal Step που επιβραδύνει αυτόματα σε ταχύτητες έως 5 χλμ./ ώρα, όταν πάρει ο οδηγός το πόδι από το γκάζι,

οπότε γίνονται πιο ξεκούραστες οι διαδρομές σε συνθήκες πυκνής κυκλοφορίας και ανακτάται περισσότερη ενέργεια για αποθήκευση στην μπαταρία. Η δεύτερη πρόταση της Nissan για βιώσιμη κινητικότητα υλοποιείται με τους κινητήρες μοναδικής τεχνολογίας e-POWER, με τους οποίους εφοδιάζονται τα ολοκαίνουργια Qashqai και X-Trail, και προσφέρουν τα πλεονεκτήματα της εξ ολοκλήρου ηλεκτρικής οδήγησης, χωρίς να απαιτείται επαναφόρτιση της μπαταρίας με πρίζα. Την κίνηση στους τροχούς αναλαμβάνει ένας ηλεκτροκινητήρας άμεσων και γραμμικών επιταχύνσεων, ενώ η φόρτιση της μπαταρίας γίνεται από έναν μικρό κινητήρα εσωτερικής καύσης. Τα αποτελέσματα στην πράξη είναι θεαματικά, καθώς με ισχύ που φτάνει τα 190PS, το Nissan Qashqai

e-POWER πετυχαίνει κατανάλωση αντίστοιχη ενός πετρελαιοκίνητου μοντέλου, με τα οδηγικά του χαρακτηριστικά να προσομοιάζουν σε εκείνα ενός ηλεκτρικού οχήματος, το οποίο ωστόσο δεν χρειάζεται να μπει στην πρίζα. Αντίστοιχης τεχνολογίας είναι και το επίσης ολοκαίνουριο Χ-Τrail e-POWER, στο οποίο έχει προστεθεί και η πλέον προηγμένη τεχνολογία ελέγχου των τροχών e-4ΟRCE της Νissan. Οι δύο ηλεκτροκινητήρες εγγυώνται ασυναγώνιστη άνεση οδήγησης και ελαχιστοποιούν τις βυθίσεις του αμαξώματος, ενώ το σύστημα τετρακίνησης e-4ORCE εντοπίζει την ιδανική

NISSAN

JUKE H

YBRID

γραμμή οδήγησης σε κάθε είδους οδόστρωμα, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξει οδηγικό στυλ αυτός που κάθεται πίσω από το τιμόνι. Μια άλλη τριάδα μοντέλων, που βασίζεται στη βαθιά και πολύχρονη τεχνογνωσία της Nissan, εγγυάται την απόλυτη οδηγική ευχαρίστηση σε συνθήκες αμιγούς ηλεκτροκίνησης. Την πρωτοκαθεδρία κατέχει φυσικά εδώ το Nissan LEAF που δικαιούται τον επίζηλο τίτλο του πρώτου 100% ηλεκτρικού μοντέλου μαζικής παραγωγής, από το οποίο έχουν πουληθεί μέχρι σήμερα περίπου 600.000 μονάδες με πάνω από 9 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα να έχουν διανυθεί συνολικά. Το LEAF παραμένει ένα άκρως ανταγωνιστικό και σύγχρονο ηλεκτρικό αυτοκίνητο με πυλώνες τον χαρακτηριστικό σχεδιασμό, την εξαιρετική συνδεσιμότητα και τους αποδοτικούς κινητήρες του. Με το Αriya η Nissan ανοίγει ένα νέο συναρπαστικό κεφάλαιο στη στρατηγική εξηλεκτρισμού της. Το πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό coupécrossover εγκαινιάζει την έξυπνη πλατφόρμα CMF-EV της ιαπωνικής μάρκας αποκλειστικά για μοντέλα μηδενικών ρύπων, έχει χαραγμένο μέσα του το DNA της Nissan και εντυπωσιάζει με τις επιδόσεις του που φτάνουν τα 306PS και την ασυναγώνιστη ευρυχωρία του. Κερασάκι στην τούρτα αποτελεί και εδώ ο εφοδιασμός του οχήματος με δύο ηλεκτροκινητήρες και το σύστημα τετρακίνησης e-4ORCE για ιδανική ισορροπία δύναμης και ελέγχου. Το ολοκαίνουριο Townstar θέτει νέα πρότυπα στην κατηγορία των αμιγώς ηλεκτρικών ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων της Nissan και συνδυάζει την αποτελεσματικότητα με την πρακτικότητα, ενώ ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων με μια αυτονομία της τάξης των 300 χιλιομέτρων και μια δέσμη άνω των 20 τεχνολογικών χαρακτηριστικών. Έτσι αποδεικνύεται ιδανικό και για ταχυμεταφορές αγαθών και προϊόντων στην πόλη, βάζοντας το δικό του λιθαράκι στη βιώσιμη λειτουργία των επιχειρήσεων.

ΙΓΩΣ TO ΑΜ

ISS ΡΙΚΟ N Η Λ ΕΚ Τ

AN AR

IYA

7.7.22 – lifo

45

ROY LICHTENSTEIN, IN THE CAR (SOMETIMES DRIVING), 1963

Το αυτοκίνητο έγινε πηγή έμπνευσης για πολλούς διάσημους καλλιτέχνες, που αποτύπωσαν στα έργα τους την αγάπη τους για τους τέσσερις τροχούς αλλά και τους προβληματισμούς τους για την ατμοσφαιρική ρύπανση και τα τροχαία δυστυχήματα.

autoLiFO

Όταν η τέχνη συναντά το αυτοκίνητο 46 lifo – 7.7.22

ΠΟΡΤΡΈΤΟ ΤΟΥ ΦΩΤΟΓΡΆΦΟΥ MAN RAY ΣΕ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΊΑΣ ΤΟΥ 1920

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΖΙΚΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ και η ανάδειξή του σε σύμβολο κοινωνικής καταξίωσης κέντρισαν το ενδιαφέρον εικαστικών καλλιτεχνών, οι οποίοι του έδωσαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια σειρά εμβληματικών έργων τους. Τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα κυρίως οι αγώνες και τα γρήγορα αυτοκίνητα που συμμετείχαν σε αυτούς λειτούργησαν ως μαγνήτες για τους εκφραστές του κινήματος του μοντερνισμού, οι οποίοι δεν δίστασαν να χαρακτηρίσουν τα οχήματα της εποχής ωραιότερα από το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης. Ακόμα και ο διάσημος αρχιτέκτονας Λε Κορμπιζιέ εκδήλωσε το 1923 τη λατρεία του για το αυτοκίνητο στο βιβλίο Vers une architecture, όπου το συγκρίνει με τον Παρθενώνα, ενώ ο φωτογράφος Man Ray και ο υπερρεαλιστής ζωγράφος Μax Ernst αποτύπωσαν σε χαρτί και σε καμβά γρανάζια, ελαστικά και άλλα χαρακτηριστικά στοιχεία ενός οχήματος με φόντο συνήθως την πόλη.

Ο Andy Warhol έκανε τη μεγάλη ανατροπή

Στον Μεσοπόλεμο το αυτοκίνητο διατήρησε το status του απαγορευμένου καρπού, αφού απευθυνόταν αποκλειστικά στα μέλη της υψηλής κοινωνίας, όμως αυτό άλλαξε δραματικά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την αλματώδη άνοδο της οικονομίας. Τότε άρχισαν να κυκλοφορούν τα πρώτα οικονομικά και προσιτά μοντέλα που θεοποιούνται στα μάτια των καταναλωτών και γίνονται σύμβολα ευμάρειας και κοινωνικής ανόδου. Μέχρι που τη δεκαετία του ’60 εμφανίζεται ο Andy Warhol για να γκρεμίσει αυτό το σύμβολο από το βάθρο του με την εμβληματική φωτογραφική συλλογή «Car Crash». Ο ιδρυτής της pop art χρησιμοποίησε ασπρόμαυρες φωτογραφίες από δημοσιεύματα με τροχαία δυστυχήματα και νεκρούς μπροστά από διαλυμένα οχήματα, τις μεγέθυνε και τις επεξεργάστηκε, μετατρέποντάς τες σε έγχρωμες, ώστε να σοκάρει τους πολίτες με την απάθεια της κοινωνίας και να καταδείξει τον κιτρινισμό των εφημερίδων της εποχής, που πρόσφεραν αίμα για να πουλήσουν φύλλα.

7.7.22 – lifo

47

autoLiFO

ΠΑΡΑΦΟΥΣΚΩΜΈΝΟ ΜΟΝΤΈΛΟ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΉΣ «FAT CAR» ΤΟΥ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΎ ERWIN WURM

H επεξεργασμένη φωτογραφία του Warhol από θανατηφόρο δυστύχημα με τίτλο «5 Deaths»

καλλιτέχνες που διέλυαν αυτοκίνητα και παρουσίαζαν το αποτέλεσμα των βανδαλισμών τους για να χτυπήσουν το καμπανάκι στην κοινωνία όσον αφορά την έξαρση της βίας.

H στάση του Warhol γέννησε ένα καλλιτεχνικό κίνημα με κριτική διάθεση απέναντι στο αυτοκίνητο, η οποία εκφραζόταν όχι μόνο με έργα σύγχρονης τέχνης αλλά και με πρωτότυπες εκδηλώσεις και παρεμβάσεις. Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος αυτού του ρεύματος είναι ο Γερμανός Wolf Vostell που σκηνοθέτησε, μεταξύ άλλων, τη σφοδρή σύγκρουση ενός τρένου με αυτοκίνητο, ενώ το 1969 τσιμέντωσε ένα Opel Kapitan και το άφησε επί μήνες σε κεντρικό σημείο της Κολονίας, θέλοντας να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο σχετικά με την κυκλοφοριακή συμφόρηση και τις αρνητικές παρενέργειές της στη ζωή μας.

To μπετοναρισμένο Opel Kapitan του Wolf Vostell στο κέντρο της πόλης της Κολονίας

H ΒΜW ήταν η πρώτη μάρκα που σκέφτηκε να αναβαθμίσει το αυτοκίνητο σε φορέα τέχνης, αναθέτοντας σε διάσημους καλλιτέχνες να αξιοποιήσουν τα μοντέλα της ως καμβά. Η κολεξιόν «Art Car» της βαυαρικής μάρκας πρωτοπαρουσιάστηκε το 1975 και στην πορεία διευρύνθηκε με δημιουργίες μεγάλων ονομάτων της τέχνης, όπως οι Roy Lichtenstein, Andy Warhol και Frank Stella, που προσέδωσαν μουσειακή αξία σε ενδιαφέροντα μοντέλα της BMW. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 εμφανίστηκαν

48 lifo – 7.7.22

H ΒMW M6 GT3 της συλλογής «Art Car» διά χειρός Roy Lichtenstein

Όπως φαίνεται, το αυτοκίνητο αποτελεί ιδανικό μέσο για να περάσουν και οι πιο σύγχρονοι καλλιτέχνες μηνύματα που συνδέονται με τον σημερινό τρόπο ζωής, στερεότυπα και κυρίαρχες αντιλήψεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Αυστριακού Erwin Wurm, ο οποίος επέλεξε μια σαρκαστική προσέγγιση στη συλλογή «Fat Car» που απαρτίζεται από παραφουσκωμένα μοντέλα. Στόχος του Wurm δεν είναι η παχυσαρκία αλλά η επιδειξιομανία που κυριαρχεί στην εποχή μας και εκφράζεται σε πολλές περιπτώσεις μέσα από την οδήγηση μοντέλων με επιβλητικές διαστάσεις και μεγάλο όγκο. Φυσικά, στο μέλλον θα δούμε κι άλλες μορφές τέχνης με πρωταγωνιστή το αυτοκίνητο, οι οποίες θα προσαρμοστούν στις κοινωνικές προεκτάσεις των νέων τεχνολογιών, όπως η ηλεκτροκίνηση και η αυτόνομη οδήγηση με ρομποτικά οχήματα.

Η

Peugeot έκανε κίνηση ματ με το καινούργιο 208. Οι Γάλλοι έδωσαν μεγάλη σημασία στον σχεδιασμό του αυτοκινήτου και το αποτέλεσμα τούς δικαίωσε απόλυτα, αφού παρουσίασαν το ομορφότερο supermini που κυκλοφορεί αυτήν τη στιγμή στην αγορά και συνδυάζει τον ελκυστικό σχεδιασμό με πολυάριθμα προσόντα.To πεντάθυρο μοντέλο έχει κερδίσει πολλές διεθνείς διακρίσεις και βραβεία για το εκλεπτυσμένο ντιζάιν του και έχει ψηφιστεί, μεταξύ άλλων, Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς 2020 και Αυτοκίνητο της Χρονιάς 2020 για την Ελλάδα. Το νέο 208 βασίζεται στη νέα πλατφόρμα CMP του ομίλου Stellantis, που προσφέρει αυξημένη ακαμψία με ταυτόχρονη μείωση του βάρους για μεγαλύτερη αντοχή, πιο σπιρτόζες επιδόσεις και εξαιρετικά πατήματα στον δρόμο. Όσον αφορά το αισθητικό σκέλος, το νέο 208 δύσκολα βρίσκει αντίπαλο. Με το συγκεκριμένο μοντέλο η Peugeot διαμόρφωσε μια νέα σχεδιαστική ταυτότητα που αποδεικνύεται χάρμα οφθαλμών από όποια πλευρά κι αν

τη δεις. Πολύ έξυπνα έχουν ενσωματωθεί στοιχεία που το κάνουν μοναδικό και ταυτόχρονα παραπέμπουν στα βασικά χαρακτηριστικά της μάρκας, όπως τα φώτα ημέρας, τα οποία θυμίζουν κυνόδοντες λιονταριού, δηλαδή του λογότυπου της Peugeot, και τα εμπρός και πίσω φωτιστικά σώματα που είναι χωρισμένα σε τρία κάθετα τμήματα και επίσης προσομοιάζουν σε σημάδια από τα νύχια του βασιλιά της ζούγκλας. Η έμπνευση των σχεδιαστών του 208 δεν σταμάτησε φυσικά στο εξωτερικό αλλά συνεχίστηκε με την ίδια ένταση και στο εσωτερικό, που είναι αντίστοιχα φρέσκο, νεανικό και ποιοτικό. Εδώ κυριαρχεί, φυσικά, το 3D i-Cockpit της Peugeot που αποτελεί καινοτομία και κατοχυρωμένη πατέντα της γαλλικής μάρκας. Ο συγκεκριμένος ψηφιακός πίνακας οργάνων και η ευρεία οθόνη του συστήματος infotainment, αμφότερα 10 ιντσών, σε μεταφέρουν με τις μοναδικές τους δυνατότητες στο μέλλον της αυτοκίνησης. Οι διαφορετικές διαμορφώσεις του πίνακα οργάνων σε συνδυασμό με τους τρεις βασικούς χρωματισμούς επιτρέπουν πλήθος συνδυασμών, ενώ οι piano black επενδύσεις των πλαστικών συνθέτουν μια εικόνα πολυτέλειας που δεν συναντάμε συχνά στην κατηγορία.

Οδηγώντας το νέο Peugeot 208, ο οδηγός αντιλαμβάνεται αμέσως ότι η όμορφη εμφάνιση συνοδεύεται και από μηχανολογική ουσία. Η πλατφόρμα CMP δίνει κορυφαία οδηγικά χαρακτηριστικά και η ποιότητα κύλισης είναι εξαιρετική, κυρίως στον ανοιχτό δρόμο, που το 208 είναι απόλυτα σταθερό και πολύ ήσυχο. Το πανέμορφο supermini δεν θα προβληματίσει ποτέ τον οδηγό του, καθώς τα περιθώρια πρόσφυσης είναι μεγάλα, οι κλίσεις στις στροφές μικρές και οι απότομες αντιδράσεις ανύπαρκτες. Σύμμαχος του οδηγού αποδεικνύονται και τα πολυάριθμα συστήματα ασφάλειας που υπάρχουν ήδη από τη βασική έκδοση (Lane Keep Assist, Forward Collision Alert, Automatic Emergency Braking, Cruise Control κ.ά.). Μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα του 208 είναι χωρίς αμφιβολία η πλήρης γκάμα κινητήρων βενζίνης, πετρελαίου αλλά και οι αμιγώς ηλεκτροκίνητες εκδόσεις του. Έτσι ο υποψήφιος αγοραστής μπορεί να βρει με σιγουριά το μοντέλο που ανταποκρίνεται στις δυνατότητες και τις ανάγκες του. Οι βενζινοκινητήρες της σειράς PureTech έχουν αναδειχτεί πολλές φορές «κινητήρες της χρονιάς» σε εκδόσεις ισχύος 100 και 130 ίππων, ενώ τεχνολογικά προηγμένοι και άκρως οικονομικοί σε κατανάλωση είναι οι diesel κινητήρες BlueHDi στα 1,5 λίτρα, με ισχύ 100 ή 130 ίππους. Όλοι οι κινητή-

ρες συνδυάζονται είτε με χειροκίνητο κιβώτιο έξι σχέσεων είτε με αυτόματο EAT8. Υπάρχει επίσης η πολύ ενδιαφέρουσα αμιγώς ηλεκτρική έκδοση e-208 με αυτονομία του ηλεκτρικού που είναι έως 362km, που αποδίδει 136 ίππους και ροπή 260 Nm και συνδυάζεται με αυτόματη μετάδοση της κίνησης στους εμπρός τροχούς. Όλοι όσοι βλέπουν, λοιπόν, το 208 είναι λογικό να το θέλουν και η Peugeot φρόντισε σε κάθε περίπτωση να υπάρχει στην γκάμα της μια έκδοση που να τους καλύπτει απόλυτα.

PEUGEOT 208: Ο ΒΑΣΙΛΙΆΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΏΝ

Είναι όμορφο, είναι σύγχρονο και έχει μια έκδοση για τον καθένα. Το Peugeot 208 είναι το αυτοκίνητο που θέλεις, επειδή σου προσφέρει ακριβώς ό,τι σου αρέσει και χρειάζεσαι.

7.7.22 – lifo

49

autoLiFO Η ευρωπαϊκή οδηγία για απαγόρευση των πωλήσεων Ι.Χ. με κινητήρες εσωτερικής καύσης θα τεθεί το 2035 σε ισχύ, όμως πολλές μάρκες αυτοκινήτων αλλά και κράτη-μέλη της Ε.Ε. το κάνουν ήδη πράξη.

Γρηγορότερη από την Ε.Ε. η αυτοκινητοβιομηχανία

ΘΈΣΕΙΣ ΣΤΆΘΜΕΥΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΏΝ ΟΧΗΜΆΤΩΝ ΣΤΟ ΌΣΛΟ ΤΗΣ ΝΟΡΒΗΓΊΑΣ

H ΓΑΛΛΙΚΉ DS AUTOMOBILES ΘΑ ΕΊΝΑΙ Η ΠΡΏΤΗ ΜΑΖΙΚΉ ΜΆΡΚΑ, ΜΕΤΆ ΤΗΝ TESLA ΦΥΣΙΚΆ, Η ΟΠΟΊΑ ΑΠΌ ΤΟ 2024 ΘΑ ΈΧΕΙ ΕΞΗΛΕΚΤΡΊΣΕΙ ΠΛΉΡΩΣ ΌΛΗ ΤΗΝ ΓΚΆΜΑ ΤΗΣ

50 lifo – 7.7.22

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕ ΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ την οριστική απαγόρευση των πωλήσεων επιβατικών και ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης από το 2035 και μετά, ωστόσο η πορεία προς την υλοποίηση της συγκεκριμένης απόφασης είναι αρκετά πολύπλοκη και χρονοβόρα. Αρχικά θα διαπραγματευτεί χωριστά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ενδεχόμενες προσαρμογές και αλλαγές και μετά χρειάζεται η έγκριση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αν υπάρχουν δυσκολίες στις διαπραγματεύσεις με χώρες με σημαντική αυτοκινητοβιομηχανία, θα πρέπει να υπερψηφίζει κάθε φορά το Ευρωκοινοβούλιο οποιαδήποτε νέα αλλαγή και προσθήκη προκύπτει. Φυσικά καιροφυλακτεί πάντα η πιθανότητα του βέτο από ένα ή περισσότερα κράτη-μέλη είτε λόγω διαφωνίας είτε στο πλαίσιο ενός παζαριού ανταλλαγμάτων. Όλα αυτά ωστόσο αφήνουν αδιάφορες μεγάλες εταιρείες αυτοκινήτων αλλά και χώρες της Ε.Ε. που έχουν εξαγγείλει ήδη αντίστοιχες απαγορεύσεις στις πωλήσεις μοντέλων με κινητήρες εσωτερικής καύσης αρκετά νωρίτερα από την Ε.Ε. Ανάμεσά τους βρίσκεται και η χώρας μας, όπου, σύμφωνα με σχετικά πρόσφατη κυβερνητική απόφαση, θα μπει τέλος στα μοντέλα βενζίνης και πετρελαίου από το 2030, ενώ και τα νέα ταξί της Αθήνας από το 2025 θα είναι υποχρεωτικά ηλεκτροκίνητα! Το ίδιο χρονικό ορόσημο έχουν εξαγγείλει και μια σειρά από άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε., όπως η Ολλανδία, η Ιρλανδία, η Σουηδία, η Σλοβενία, αλλά και η Μεγάλη Βρετανία, παρά το Brexit. Θα πρέπει ωστόσο να δώσουν μάχες με την Κομισιόν, επειδή τέτοιου είδους μονόπλευρες ενέργειες αντιβαίνουν στο Κοινοτικό Δίκαιο, οπότε έχουμε μπροστά μας μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδο. Πρωτοπόρος παραμένει για μια ακόμη φορά η Νορβηγία, όπου η απαγόρευση θα ισχύσει ήδη από το 2025, ενώ σε διάφορες μεγάλες πόλεις όπως το Παρίσι, το Άμστερνταμ κ.ά., θα αποκλειστεί τα επόμενα χρόνια η κυκλοφορία μοντέλων πετρελαίου και βενζίνης. Ισπανία και Γαλλία σκοπεύουν να βάλουν τέρμα στα Ι.Χ. και στα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα εσωτερικής καύσης το 2040, ενώ η Γερμανία το 2050, ωστόσο στο Βερολίνο γίνονται ήδη ενδοκυβερνητικές συζητήσεις στις οποίες πρωτοστατεί το κόμμα των Πρασίνων που επιδιώκει να εναρμονιστεί η χώρα με την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για το 2035. Εξαιρετικό ενδιαφέρον εμφανίζει όμως και το στρατόπεδο των κατασκευαστών που προετοιμάζεται μεθοδικά για την επόμενη ημέρα, καθώς των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Η αυτοκινητοβιομηχανία καλείται να κάνει τη μετάβαση από τις συμβατικές τεχνολογίες στην ηλεκτροκίνηση έγκαιρα και όχι την τελευταία στιγμή, καθώς οι ευρωπαϊκές απαγορεύσεις προκαλούν ήδη διλήμματα στο αγοραστικό κοινό σχετικά με την επιλογή του καινούργιου του αυτοκινήτου. Αυτές οι κινήσεις αναμένεται να ενταθούν

πολύ περισσότερο όσο πλησιάζουμε προς το καθοριστικό έτος 2035. Οι δύο μεγαλύτεροι αυτοκινητιστικοί όμιλοι στον κόσμο είναι προς το παρόν λίγο πιο συντηρητικοί. Ο όμιλος Volkswagen θα εξηλεκτρίσει πλήρως τον στόλο όλων των εταιρειών του το διάστημα από το 2032 μέχρι 2035, ενώ η Toyota σκοπεύει να κάνει το ίδιο έως το 2040, με τους Ιάπωνες να δίνουν μεγάλη έμφαση στα υδρογονοκίνητα μοντέλα μηδενικών ρύπων. Η γκάμα της γαλλικής DS θα απαρτίζεται από το 2024 από αμιγώς ηλεκτροκίνητα μοντέλα και η Jaguar θα τη μιμηθεί το 2025, ενώ το 2028 θα μπουν στο πράσινο κλαμπ των εταιρειών αυτοκινήτου η Citroën, η Opel και η Peugeot, που ανήκουν στον νεοσύστατο όμιλο της Stellantis. Το 2030 θα επιταχυνθεί η συγκεκριμένη διαδικασία μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση ως αποκλειστική τεχνολογία με την ένταξη σε αυτήν των Fiat, Bentley, Ford, Mercedes, Lexus, Volvo, RollsRoyce. Η ΜΙΝΙ θα ακολουθήσει στις αρχές της δεκαετίας του 2030, το 2035 θα έχουν εξηλεκτριστεί πλήρως οι General Motors, Ηyundai και το 2040 αποτελεί το έτος-ορόσημο για τη Honda. Δεν έχουν ανοίξει ακόμη τα χαρτιά τους αρκετές μάρκες, μεταξύ των οποίων η BMW, η Kia, η Renault, η Skoda και η Nissan. Ωστόσο εκτιμάται ότι το αργότερο έως τα μέσα της επόμενης δεκαετίας θα απαρτίζονται και οι δικοί τους στόλοι από 100% ηλεκτροκίνητα μοντέλα.

7.7.22 – lifo

51

H

Avis Easy Leasing

autoLiFO

πληθώρα προσφορών, τα ψιλά γράμματα στα συμβόλαια και οι πολύπλοκες και χρονοβόρες διαδικασίες κάνουν την απόκτηση ενός καινούργιου αυτοκινήτου μια δύσκολη υπόθεση με παγίδες για τον τελικό καταναλωτή. Η Avis αλλάζει αυτά τα δεδομένα, φέρνοντας για πρώτη φορά την καινοτόμα υπηρεσία Avis Easy Leasing, που αποτελεί τον πιο ευέλικτο και εύκολο τρόπο για να αποκτήσει ο ιδιώτης ή επαγγελματίας πελάτης, με γρήγορες online διαδικασίες, ένα αυτοκίνητο στα μέτρα του, ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του.

ΠΑΡΟΧΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΑ

Το Avis Easy Leasing απαλλάσσει τον χρήστη από δυσάρεστες εκπλήξεις, πραγματοποιείται με όρους απόλυτης διαφάνειας και με μια σειρά δελεαστικών προνομίων. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα αποτελεί σίγουρα το σταθερό μηνιαίο μίσθωμα που έχει προκαθοριστεί από τον πελάτη και ισχύει για όλη τη διάρκεια του συμβολαίου του, την ίδια στιγμή που οι συνεχείς αυξήσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες ανατρέπουν τον προϋπολογισμό των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Τα οφέλη ωστόσο είναι πολλαπλά, αφού στο σταθερό μηνιαίο μίσθωμα περιλαμβάνονται όλα τα σημαντικά κόστη χρήσης ενός αυτοκινήτου, εκτός των καυσίμων. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τη συντήρηση και την επισκευή του οχήματος εύκολα και γρήγορα, είτε με τηλεφωνικό είτε με οnline ραντεβού, για την πλήρη ασφαλιστική κάλυψη του οχήματος, συμπεριλαμβανομένης της οδικής βοήθειας, τα τέλη κυκλοφορίας και την αλλαγή ελαστικών. Εξαιρετικά σημαντικό προνόμιο είναι και η προσωρινή αντικατάσταση του οχήματος με άλλο σε περίπτωση που χρειαστεί να μπει στο συνεργείο.

ΟΡΟΙ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ

Το ανανεωμένο site της Avis, myavis.gr, δίνει στον ενδιαφερόμενο χρήστη οnline πρόσβαση σε μια μεγάλη γκάμα αυτοκινήτων και του

επιτρέπει να επιλέξει και να διαμορφώσει μέσω της ενότητας Avis Easy Leasing τα χαρακτηριστικά του συμβολαίου του. Έτσι, μπορεί να εξατομικεύσει, πάντα οnline, τη διάρκεια του συμβολαίου του και να διευκρινίσει αν επιθυμεί να πληρώσει προκαταβολή ή όχι, ενώ ταυτόχρονα επιλέγει το χρώμα του αυτοκινήτου από τις διαθέσιμες επιλογές και πόσες χιλιάδες χιλιόμετρα εκτιμά ότι θα διανύει με το συγκεκριμένο όχημα κάθε χρόνο. Μόλις ολοκληρωθεί αυτή η απλή οnline διαδικασία, ο υποψήφιος χρήστης ενημερώνεται άμεσα για τη διαθεσιμότητα του μοντέλου με τα χαρακτηριστικά της επιλογής του, καθώς και για τον εκτιμώμενο χρόνο παράδοσης, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια περίοδο όπου οι αναβολές και οι μεγάλες καθυστερήσεις στις παραλαβές καινούργιων αυτοκινήτων τείνουν, δυστυχώς, να γίνουν κανόνας.

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ

Μετά τη διαμόρφωση των όρων του συμβολαίου και την επιλογή του κατάλληλου αυτοκινήτου μέσω του ανανεωμένου site www.myavis.gr, ο ενδιαφερόμενος προχωρά στην υποβολή των απαιτούμενων δικαιολογητικών. Χάρη στο πρόγραμμα Avis Easy Leasing δεν χρειάζεται να αποστείλει έγγραφα ή να επισκεφθεί κάποιο φυσικό κατάστημα, αφού και οι συγκεκριμένες διαδικασίες υποβολής δικαιολογητικών και ελέγχου της οικονομικής κατάστασης πραγματοποιούνται απλά και γρήγορα οnline, ενώ προβλέπεται ακόμα και ηλεκτρονική υπογραφή (eSignature) σε απολύτως ασφαλές περιβάλλον.

ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΕΛΙΞΙΑ

Η ευελιξία του Avis Easy Leasing αποτυπώνεται και στους τρόπους πληρωμής, η οποία μπορεί να γίνει παραδοσιακά, με κατάθεση των χρημάτων, ηλεκτρονικά, με χρήση RF Code ασφαλείας, αλλά και με κάθε είδους κάρτα. Ο πελάτης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο την εξέλιξη του αιτήματός του σε όλα τα στάδια της διαδικασίας ελέγχου και έγκρισης, ενώ μπορεί να βλέπει online σε ποια φάση βρίσκεται η παραγγελία του και πότε ολοκληρώνεται η παραγωγή του οχήματός του στο εργοστάσιο.

ΤΟ AVIS EASY LEASING ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΜΕ ΕΥΕΛΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΦΕΣ ΟNLINE ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.

AΠΟΚΤΉΣΤΕ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ ΑΠΛΆ ΚΑΙ ΓΡΉΓΟΡΑ 52 lifo – 7.7.22

7.7.22 – lifo

53

54 lifo – 7.7.22

735

ΧΟΡΟΣ

28ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας Οι καλλιτέχνες που θα πάρουν μέρος στο φετινό πρόγραμμα που θα διαρκέσει από τις 15 έως τις 24 Ιουλίου φτάνουν στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα από δέκα χώρες, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Μοζαμβίκη, την Ελβετία, την Ιταλία, την Ουγγαρία και την Κύπρο. Κορυφαία αυτήν τη χρονιά είναι η συνεργασία με το Sadler’s Wells του Λονδίνου, έναν από τους μεγαλύτερους οργανισμούς χορού παγκοσμίως, με ιστορία τριών αιώνων. Η παράστασή Neighbours είναι η πρώτη διεθνής συμπαραγωγή του φεστιβάλ. Ακολουθεί το Triptych: The missing door, The lost room and The hidden floor των Peeping Tom και η Sonoma, μια δημιουργία της ψυχής της ισπανικής ομάδας χορού La Veronal, Marcos Morau. Στο Black Box, την Εναλλακτική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας θα παρουσιαστούν εννιά έργα από πέντε ελληνικές και τέσσερις ξένες ομάδες, ενώ στην πλατεία της Καλαμάτας, θα υπάρχουν κάθε βράδυ πολλές χορευτικές παραστάσεις με ελεύθερη είσοδο. Παρουσίαση στη σελ. 60

56

THE WEEK Όσα ξεκινάνε αυτή την εβδομάδα

58

ΣΙΝΕΜΑ Οι νέες ταινίες της εβδομάδας

60

ΧΟΡΟΣ Δέκα μέρες γεμάτες χορό στην Καλαμάτα

la veronal_sonoma. credits: anna fàbrega sonoma

62

ΜΟΥΣΙΚΗ Η απρόσμενη κυριαρχία της Kate Bush

64

ΒΙΒΛΙΟ Ο Σωκράτης ως ρομαντικός ήρωας

7.7.22 – lifo

55

νερά με μια γαλλοελβετική, πολλά υποσχόμενη παραγωγή που απορροφά τους κραδασμούς του παρόντος. Με όχημα την ιδέα του θρήνου, η δημιουργός εξερευνά τη δική της αυθεντικά γυναικεία και πολιτική φωνή σε ένα χορογραφικό σόλο που ζητά να ξορκίσει την κατάθλιψη μιας εποχής ολόκληρης.

tomorrow-comes-the-harvest_delos-©pinelopi-gerasimou-for-onassis-culture

the week

8 & 9/7, Πειραιώς 260, Χώρος Ε, 21:00

6 ΦΕΣΤΙΒΑΛ Sin Boy, Tiësto και Tyga στο Primer Festival 2022 O διασημότερος DJ όλων των εποχών Tiësto και ο σούπερ σταρ της διεθνούς ραπ σκηνής Tyga είναι oι δύο μεγάλοι headliners του φετινού Primer Music Festival που θα διεξαχθεί στις 8 και 9 Ιουλίου στην Πλατεία Νερού. Μαζί τους ένα πολύ δυνατό πρόγραμμα από σημερινούς και δημοφιλείς ράπερ και DJs που κάνουν το διήμερο από τα κορυφαία του καλοκαιριού: Sin Boy και Rina, Saske και Hawk, Display με FY, Kareem Kalokoh & Kid Young, Ofili, Steve Onamanshow, Robin, Melo, Sonny Fodera, Jan Blomqvist, Agent Greg, Playmen, Kid Angelo B2B non Grata 8-9/7, Πλατεία Νερού, 52 ευρώ/διήμερο, Παρασκευή: 30-85 ευρώ (VIP) & Σάββατο: 45-115 ευρώ (VIP)

STOEP TH S PR ES

7 ΜΟΥΣΙΚΗ 20 Χρόνια Βήτα Πεις, 100ή ζωντανή εμφάνιση

ΦΕΣΤΙΒΑΛ K-Pop World Festival 2022!

7-13 ι ου λιου 2 0 22

1 ΜΟΥΣΙΚΗ Jeff Mills, Tomorrow Comes The Harvest Ο Jeff Mills, από τους κορυφαίους καλλιτέχνες της παγκόσμιας techno, παρουσιάζει για πρώτη φορά ζωντανά σε αθηναϊκό κοινό το πρωτοποριακό του πρότζεκτ Tomorrow Comes The Harvest, μια αυτοσχεδιαστική σύλληψη που δημιούργησε το 2018 με τον Tony Allen, θρύλο της afro jazz και ντράμερ του Fela Kuti.

την ευρηματικότητά του μουσικούς τόπους λαϊκών και κλασικών παραδόσεων από τη δυτική Αφρική ως τη Μογγολία.

11/7, Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, 21:00, είσοδος: 15 ευρώ

4 ΜΟΥΣΙΚΗ Η Laurie Anderson στη σκιά της Ακρόπολης

12/7, Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, 21:00, είσοδος: 28-70 ευρώ

7-10/7, Ζάππειο, το πρόγραμμα αναλυτικά στο tasteofathens.gr

3 ΜΟΥΣΙΚΗ Ο Ross Daly στο Ηρώδειο με 40 χρόνια «Λαβύρινθο» απο τη lifo team

56 lifo – 7.7.22

Η συναυλία προς τιμήν του κορυφαίου μουσικοσυνθέτη στο Ηρώδειο έρχεται να γιορτάσει όλη αυτή την πορεία και την προσφορά του στην ελληνική και παγκόσμια μουσική σκηνή. Δημιουργός του όρου «σύγχρονη τροπική μουσική», συνένωσε με

9/7, 19:00, Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο «Μίκης Θεοδωράκης», λεωφ. Κύπρου 68, Αργυρούπολη, είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας

Μια βραδιά γιορτής για τα 20 χρόνια του θρυλικού ραπ συγκροτήματος με εκλεκτούς καλεσμένους: 12ο Πίθηκο, Μικρό Κλέφτη, Εισβολέα, Εθισμό X Golden Child, Immune, Dani Gambino X DJTheBoy, StylMo, Κανών, Phyrosun, Ricta, ΝΤΜ. Η εκατοστή εμφάνιση θα είναι ιστορική.

9/7, Ολυμπιακό Κέντρο Αντισφαίρισης Αθήνας, 18:00, είσοδος: 12 ευρώ

8 ΘΕΑΤΡΟ Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη στο Θέατρο Βράχων

2 ΦΕΣΤΙΒΑΛ Taste of Athens 2022 Το μεγαλύτερο γαστρονομικό φεστιβάλ της χώρας έρχεται ξανά στο Ζάππειο για 4 ημέρες γεμάτες γεύση, διασκέδαση και απόλαυση, με δέκα από τα πιο hot εστιατόρια της πόλης, κορυφαίους σεφ και εμβληματικά πιάτα μαζί με DJ sets από τον En Lefko 87.7 αλλά και μια live συναυλία κάθε βράδυ από τους Swingin’ Cats, τους Onirama και τη Mαρίνα Σάττι, παιχνίδια για τα παιδιά και άλλα πολλά.

Μετά από δύο χρόνια αναμονής η κορεάτικη πρεσβεία διοργανώνει ένα μεγάλο φεστιβάλ σε στυλ διαγωνισμού με τους συμμετέχοντες να έχουν τη δυνατότητα να τραγουδήσουν και να χορέψουν το αγαπημένο τους k-pop κομμάτι.

Πρωτοποριακή περφόρμερ, ποιήτρια, τραγουδίστρια και μουσικός, η Laurie Anderson παραμένει ακατάτακτη, παντρεύοντας την καταγγελία με την ποίηση, το αίτημα της χειραφέτησης με το σπάσιμο κάθε κανόνα και την αναζήτηση της απόλυτης ελευθερίας στην τέχνη. Το κοινό του φεστιβάλ θα έχει φέτος την ευκαιρία να την απολαύσει σε μία ακόμη περφόρμανς στο Ηρώδειο με καλεσμένο τον σπουδαίο τσελίστα Rubin Kodheli.

10/7, Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, 21:00, είσοδος: 25-80 ευρώ

5 ΧΟΡΟΣ Mourn Baby Mourn Η Ελληνίδα Κατερίνα Ανδρέου ταράζει και πάλι τα

Η προσπάθεια του Αριστοφάνη να παρωδήσει τον μεγάλο Ευριπίδη με βάση τη συμπεριφορά των Αθηναίων γυναικών στη διάρκεια μιας μεγάλης μυστικιστικής γιορτής αποκλειστικά γυναικείας, των Θεσμοφορίων. Σε μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη, σκηνοθεσία του Γιάννη Μπέζου και μουσική του Φοίβου Δεληβοριά και πρωταγωνιστές τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη, τη Φωτεινή Μπαξεβάνη, τον Λαέρτη Μαλκότση, τη Νίκη Σερέτη και άλλους αξιόλογους ηθοποιούς.

11/7, Θέατρο Βράχων, 21:00, είσοδος: 20, 15 ευρώ (μειωμένο)

9 ΜΟΥΣΙΚΗ Οι Sonic Convergence στην Πειραιώς 260 Ο Χρήστος Χατζής, ο Χρήστος Ραφαηλίδης, ο Πέτρος Κλαμπάνης και ο Αντώνης Σουσάμογλου

αναμειγνύουν τις συνθέσεις και τη δεξιοτεχνία τους σε μια κοινή μουσική γλώσσα που υπερβαίνει τις ταξινομήσεις. Αυτή είναι η γλώσσα των Sonic Convergence όπως τη μιλούν οι κορυφαίοι μουσικοί της σε μια αναπάντεχη ηχητική συνομιλία.

13/7, Πειραιώς 260, Χώρος Η, 21:00, είσοδος: 3 ευρώ

ΠΑΡΤΙ

10 ΠΑΡΤΙ The Return of the Joker, Boris Brejca

the week

EKΔΗΛΩΣΕΙΣ

Chaos Το Chaos επιστρέφει μετά από δύο χρόνια απουσίας με ένα μεγάλο ανοιχτό event σε έναν χώρο στη βιομηχανική περιοχή του Βοτανικού και εντυπωσιακό lineup με τους Ancient Methods, Choronzon, Morah, ANFS και Figkott.

9/7, 22:30, Ορφέως 126, Βοτανικός, είσοδος: 10-12 ευρώ

Chardonnay Single Vineyard «Κούτσουρα Νο 6»

Ο πιο hot καλλιτέχνης της ηλεκτρονικής μουσικής στον πλανήτη Boris Brejcha επιστρέφει στο Bolivar για το μεγαλύτερο dance event του καλοκαιριού 8/7, Bolivar Beach Bar, λεωφ. Ποσειδώνος, Άλιμος

11 ΘΕΑΤΡΟ Farm Fatale Ο διεθνής Γάλλος δημιουργός Φιλίπ Κεν, γνωστός για τις υβριδικές-εικαστικές παραστάσεις του, οραματίζεται ένα εξωφρενικό όσο και γοητευτικό σύμπαν που κατοικείται από ευγενείς ονειροπόλους ακτιβιστές και λακωνικούς σχολιαστές της πραγματικότητάς μας. Μια μετα-αποκαλυπτική συνθήκη στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον: πέντε σκιάχτρα που έχουν μείνει χωρίς δουλειά λόγω της κλιματικής αλλαγής αποφασίζουν να συγκροτήσουν μια νέα κοινότητα.

10-11/7, Πειραιώς 260, Χώρος Η, 21:00

12 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Επιστημολογίες του Ήλιου στην γκαλερί Ρεβέκκα Καμχή

ΠΑΡΤΙ

Ένα μοναδικό κρασί από επιλεγμένο αμπελοτόπι, καρπός του συναρπαστικού terroir της Αιγιάλειας.είου Ρούβαλη

Α

Club Amane Ένα καλοκαιρινό ξεφάντωμα με ατελείωτο χορό και εμφανίσεις από τους Isabella Lovestory, Xiao Quan, DJ Lederrick, Joao Lagrima de Ouro, Chico Naral, Foxy, Evita Manji (DJ Set) και DJ Loser.

8-9/7, 21:00, Ορφέως 126, Βοτανικός, είσοδος: 12 ευρώ

#newrelease #limited_edition #rouvalis_ oenotheque #slopesofAigialeia

Ομαδική έκθεση σε επιμέλεια Μαρίνας Φωκίδη, η οποία συγκεντρώνει καλλιτέχνες που μεγάλωσαν σε τόπους και χώρες όπου ο ήλιος, δηλαδή το φως, ασκεί καθοριστικό ρόλο στο genius loci, το «πνεύμα του τόπου». Ο Ιάσονας Καμπάνης, ο Πάνος Προφήτης, η Zoe Paul, η Ελένη Κοτσώνη και η Irena Haiduk, μεγαλωμένοι και μεγαλωμένες στην Αθήνα, τα Κύθηρα, τον Παρνασσό, τη Ρόδο και τη νότια Αφρική και το Βελιγράδι, δημιουργούν έχοντας ως αναφορά το παρελθόν των τόπων τους και με όλα όσα κουβαλάει αυτό –μύθους, συνήθειες, ιστορία, πολιτικές και οικονομικές ιδιαιτερότητες–, ενώ παίρνουν τη σκυτάλη της παράδοσης από τους μάστορες που με τη σειρά τους κάποτε συνέχισαν παλιότερες τεχνικές. Έως 9/9, Αίθουσα τέχνης Ρεβέκκα Καμχή, Λεωνίδου 9, Μεταξουργείο

ιγιάλεια: Ορεινοί όγκοι, πεζούλες-μπαλκόνια που βλέπουν στον Κορινθιακό, μικροί, δύσβατοι κλήροι με την κλίση του εδάφους να ξεπερνά το 30% και υψόμετρο που φτάνει μέχρι και τα 1.100 μέτρα. Εδώ τίποτα δεν είναι εύκολο και βιαστικό. Ο τόπος καθοδηγεί την καλλιέργεια με σεβασμό στους κύκλους και στους ρυθμούς της φύσης. Γοητευμένοι από το συναρπαστικό terroir της Αιγιάλειας, η Θεοδώρα Ρούβαλη και ο Antonio Ruiz Panego, δυο οινοποιοί με πολύτιμη διεθνή εμπειρία, δημιουργούν με αφοσίωση, τέχνη και γνώση κρασιά με προσωπικότητα που αντανακλά την ποικιλία και τον τόπο. Δίνουν έμφαση στην αμπελουργία και στην αειφόρο βιολογική καλλιέργεια και δημιουργούν έναν πρότυπο αμπελώνα, τον πιο ορεινό της Ελλάδας, στο Σύρραχο, πάνω από το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού. Το βαρυτικό οινοποιείο τους, ένα από τα λίγα παγκοσμίως, ακολουθεί την κλίση της πλαγιάς και εξασφαλίζει ήπιες και αργές διαδικασίες που αξιοποιούν τη δύναμη της βαρύτητας. Εστιάζουν είτε σε αυτόχθονες ποικιλίες της περιοχής, όπως ο ορεινός ερυθρωπός Ροδίτης, η μαυροδάφνη Τσιγκέλω, η Κυδωνίτσα, το Λαγόρθι και το Ασύρτικο, είτε σε διεθνείς ποικιλίες που έχουν προσαρμοστεί άριστα στις ορεινές επικλινείς πλαγιές της Αιγιάλειας (Riesling, Viognier, Chardonnay, Cabernet Franc, Cabernet Sauvignon). Ανάμεσα στους πολλούς μικρούς κλήρους, η Θεοδώρα και ο Antonio επιλέγουν το αμπελοτόπι με το όνομα «Κούτσουρα Νο 6» στα 850 μέτρα υψόμετρο. Εκεί, βαθιά ριζωμένα στο χώμα της ορεινής αυτής γης, τα παλιά κλήματα Chardonnay δίνουν τους πιο πολύτιμους καρπούς τους, με χειρωνακτική φροντίδα για το κάθε κλήμα ξεχωριστά, βιολογική καλλιέργεια και μικρές αποδόσεις. Και όταν έρθει η ώρα, το κρασί επιστρέφει πάλι στη γη. Η βαρυτική οινοποίησή του εξασφαλίζει μια αργή κάθοδο με φυσική και αβίαστη ροή. Το κρασί ωριμάζει για 12 μήνες με τις λεπτές οινολάσπες του σε δρύινα γαλλικά βαρέλια και για τουλάχιστον άλλους 12 μήνες, μετά την εμφιάλωση, στην υπόγεια κάβα του οινοποιείου. Διαμορφώνει έτσι μια πληθωρική και λαμπερή προσωπικότητα που συνδυάζει αρμονικά τα αρώματα των εσπεριδοειδών με νότες μελιού, φουντουκιού, μανιταριών και βουτύρου. Το Chardonnay Single Vineyard είναι το πρώτο από μια σειρά σπάνιων κρασιών της Οινοθήκης Ρούβαλη. Κρασιά ιδιαίτερης φροντίδας από επιλεγμένα αμπελοτόπια που έχουν κάτι διαφορετικό να μας αφηγηθούν σε λίγες, μοναδικές φιάλες.

7.7.22 – lifo

57

Σινεμά

της και απορεί όταν κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν έχει πιάσει τα προειδοποιητικά της σήματα. Κάτι μεταξύ Ζιλιέτ Μπινός και Σοφί Μαρσό, η Εφιρά αναπτύσσει μεθοδικά ένα οξύμωρο μοιραίας ξανθιάς της διπλανής πόρτας που ο Χίτσκοκ θα έβρισκε πολύ ενδιαφέρουσα στη σημερινή, πιο πεζή και ρεαλιστική εποχή. ΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΔΑΦΝΗ ΘΕΡΙΝΟ–ΚΑΡΜΕΝ ΘΕΡΙΝΟ– ΛΑΪΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΡΙΝΟ– ΦΛΕΡΡΥ ΘΕΡΙΝΟ

Ασανσέρ για δολοφόνους (1958) ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD

ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ: Λουί Μαλ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Ζαν Μορό, Μορίς Ρονέ, Λίνο Βε-

ντούρα ΣΥΝΟΨΗ: Οι παράνομοι εραστές Φλοράνς και Ζιλιέν

Το μυστικό της Μαντλίν Κόλινς

απο toν θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Η Βιρζινί Εφιρά υποδύεται μια Γαλλίδα παγιδευμένη σε μια διπλή ζωή στο ψυχολογικό δράμα του Αντουάν Μπαρό. Μια νέα γυναίκα ζει διπλή ζωή. Με τον πλούσιο Μελβίλ στη Γαλλία είναι γνωστή ως Μαργκό και έχει αποκτήσει δυο γιους. Με τον Αμπντέλ στην Ελβετία είναι η Ζιντίτ και έχουν μια κόρη. Εγκλωβισμένη στα ψέματα και στα μυστικά της, αρχίζει να βγαίνει εκτός ελέγχου. ΣΥΝΟΨΗ:

Σ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο Κακό

58 lifo – 7.7.22

ε μια συνθήκη διπλής ζωής τοποθετεί την αντι-ηρωίδα του βραδυφλεγούς δράματος Το μυστικό της Μαντλίν Κόλινς ο Αντουάν Μπαρό στην τρίτη του μεγάλου μήκους ταινία, σε δικό του, πρωτότυπο σενάριο. Η Ζιντίτ είναι παντρεμένη με τον επιτυχημένο διευθυντή ορχήστρας Μελβίλ και ζει στη Γαλλία ως Μαργκό Σοριανό, φαινομενικά ανέφελα, αστικά, κοσμικά και ωραία, αν και σταδιακά ο μεγαλύτερος από τους δυο γιους της, Ζορίς, διαισθάνεται πως κάτι δεν πάει καλά. Παράλληλα, μεγαλώνει ένα κοριτσάκι, τη Νινόν, με τον νεότερό της Αμπντέλ στην Ελβετία. Τη συναντάμε για πρώτη φορά σε ένα κατάστημα όπου ετοιμάζεται να προβάρει ένα φόρεμα, λιποθυμά, συνέρχεται και αποχωρώντας υποβασταζόμενη, σωριάζεται αιμόφυρτη. Είναι μια πάθηση που την ταλαιπωρεί, υπόταση, όπως η ίδια ισχυρίζεται, όταν της συμβαίνει ξανά ένα παρόμοιο περιστατικό, ή μια ψυχοσωματική αντίδραση σε μια σειρά μυστικών που καλείται να επικαλύψει σχηματίζοντας μια χιονοστιβάδα μέσα από ένα ατελείωτο πηγαινέλα μεταξύ των δύο χωρών, κάνοντας παράλληλα μια απαιτητική δουλειά διερμηνείας. Το μυστικό του δραματικού θρίλερ είναι η πρωταγωνίστρια Βιρζινί Εφιρά. Η Γαλλίδα ηθοποιός που προέρχεται από την ψυχαγωγική τηλεόραση και αρχικά δοκιμάστηκε με επιτυχία στις ανώδυνες κωμωδίες κυριαρχεί σε μια ποικιλία ειδών και ρόλων την τελευταία πενταετία, αρχής γενομένης με τη βραβευμένη Ντελφίν του Le Grand Bain, φτιαγμένη από τον Ζιλ Λελούς και την παρέα του. Η δραματική της στροφή και η παραγωγικότατη περίοδος που διανύει (σαν να μην μπορεί να πει όχι στις προκλήσεις) έχει φτάσει στο απόγειο με το ρίσκο της «αγίας» Μπενεντέτα του Βερχόφεν, τη συμμετοχή της στο υπερτιμημένο Adieu les cons του Αλμπέρ Ντιποντέλ, τις εμφανίσεις της στα μεγάλα φεστιβάλ, με διπλή παρουσία στις

πρόσφατες Κάννες και το Δεκαπεθήμερο των Σκηνοθετών με τις ταινίες του Σερζ Μποζόν και της Αν Βινοκούρ, και τους δυο αιχμηρότερους δραματικούς ρόλους της καριέρας της στο επερχόμενο En attendant Bojangles του Ρεζίς Ρουενσάρ και στο Μυστικό της Μαντλίν Κόλινς αντίστοιχα. Η συγκράτηση της μεταδοτικής της ενέργειας και ο έλεγχος των εκφράσεων στο γήινο πρόσωπό της αντισταθμίζουν τέλεια το αίνιγμα που ανανεώνεται σε κάθε απόκρουση της αντικειμενικής αλήθειας που αντιμετωπίζει οργανωμένα. Αντίστοιχα, τα ψέματα που γεννά για να διατηρήσει το δίπορτο της παράδοξης καθημερινότητάς της προχωρούν όλο και πιο βαθιά τις εστίες που επισκέπτεται. Ποθεί ειλικρινώς τον Αμπντέλ και θαυμάζει αυθεντικά τον Μελβίλ. Αν και έχει σημασία η μηχανική της απόκρυψης που έχει εφεύρει, ακόμα πιο ιδιαίτερη είναι η ματιά του Μπαρό στις μικρές στιγμές που φανερώνει την οικειότητα με τους άνδρες της επί δύο ζωής της. Στη διπλή της υπόσταση η υπεκφυγή ανταγωνίζεται γενναία την επιθυμία της να το ζήσει μέχρι τέλους. Γνωρίζει πώς να καθησυχάζει τα αγόρια της, ειδικά τον Ζορίς (σε μια σκηνή που υποπτεύεται πως έχει ερωτευθεί χωρίς ανταπόκριση έναν συμμαθητή του, του αντιγυρίζει πως και οι δυο ανακαλύπτουν συνεχώς πράγματα για τον άλλον) και πάσχει όταν βρίσκεται μακριά από το μικρό κορίτσι που κλαίει όταν η μαμά του δεν είναι τόσο συχνά στο σπίτι για να της διαβάσει το αγαπημένο της παραμύθι και να την καληνυχτίσει. Πώς όμως είναι δυνατό να έχει μια κόρη μικρότερη από τα δυο αγόρια της; Γίνεται να έχει περάσει περίπου εννέα μήνες μακριά από την κύρια οικογένειά της, χωρίς κανείς να έχει καταλάβει τίποτε; Επιπρόσθετα, οι γονείς της είναι άνθρωποι του κόσμου (ένα μικρό θαύμα η Ζακλίν Μπισέ σε έναν ρόλο που θα ελπίζαμε να είναι πιο μεστός) και λογικά θα το είχαν αντιληφθεί. Η Ζιντίτ/Μαργκό κινείται κάτω από το ραντάρ και υπάρχει κάτι στις κινήσεις και το σλάλομ στη φαντασιακή πραγματικότητα που εκλιπαρεί να αποκαλυφθεί. Το δείχνει με τη σταδιακή της κατάρρευση και στον μοναδικό της αμυντικό μηχανισμό αναδιπλώνεται και συνεχίζει προς μια συνειδητοποιημένη επιβίωση – κάνει διάγνωση ως ψυχαναλύτρια του εαυτού

INFO MADELEINE COLLINS ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ:

Αντουάν Μπαρό ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟYΝ:

Βιρζινί Εφιρά, Κιμ Γκουτιέρες, Ζακλίν Μπισέ

καταστρώνουν ένα σχέδιο για να σκοτώσουν τον σύζυγο της Φλοράνς, έναν πλούσιο Γάλλο βιομήχανο που είναι επίσης το αφεντικό του Ζιλιέν. Όμως η δολοφονική πλεκτάνη αρχίζει να γυρνά εναντίον τους, όταν ο ένας από τους δύο παγιδεύεται σε ασανσέρ. Η είσοδος του Λουί Μαλ στο παγκόσμιο σινεμά είναι μυθιστορηματική: παραμένει ο νεότερος σκηνοθέτης που απέσπασε το κορυφαίο βραβείο του Φεστιβάλ Καννών, όταν στα είκοσι τρία του χρόνια συνυπέγραψε τον Κόσμο της Σιωπής με τον Ζακ Ιβ Κουστό. Την αμέσως επόμενη χρονιά, και ενώ θα μπορούσε να «διατάξει» κινηματογραφικά όποιο στόρι επιθυμούσε χάρη στη δύναμη της αναγνώρισης που κέρδισε, μαθήτευσε δίπλα στον Ρομπέρ Μπρεσόν, βοηθώντας τον στο Un condamné à mort s’est echappé, και το 1958 διασκεύασε μια pulp νουβέλα του Νοέλ Καλέφ που τοποθετείται με παρρησία μεταξύ του κλασικού γαλλικού νουάρ και της ανανεωτικής φόρμας του νέου κύματος –που, να μην το ξεχνάμε, βασίστηκε πολύ στους Αμερικανούς του είδους όπως δείχνουν το Με κομμένη την ανάσα και το Πυροβολείτε τον πιανίστα– με σκοπό να ανακατέψει τους κώδικες. Από ένστικτο, ο ακόμη νεότατος Μαλ πήρε αποστάσεις από τον Γκοντάρ, τον Τριφό και τους ομοϊδεάτες τους, και συνέχισε στον δικό του ρυθμό, με μια αξιοζήλευτη ποικιλία. Το Ασανσέρ για δολοφόνους ξεδιπλώνει τη στάνταρ τριπλέτα: η μοιραία Φλοράνς συνωμοτεί για να ξεφορτωθεί τον σύζυγό της με τον αλεξιπτωτιστή εραστή της Ζιλιάν και ο επιθεωρητής Σεριέ αναλαμβάνει την υπόθεση. Ο Ανελκυστήρας για το ικρίωμα, όπως είναι η αυτολεξεί μετάφραση μιας ταινίας που διαδραματίζεται προτού η γκιλοτίνα περάσει οριστικά στην Ιστορία (άρα το ρίσκο ενός φόνου είναι ακόμη εντονότερο), εντυπωσιάζει με τον ρεαλισμό και τη μελαγχολία του. Ο οπερατέρ Ανρί Ντεκαέ φωτίζει συχνά τη σκληρά εργαζόμενη, αλλά άγνωστη ως τότε Ζαν Μορό χωρίς μακιγιάζ, μόνο με τις αντανακλάσεις της νύχτας στην πόλη, και ο Μάιλς Ντέιβις αυτοσχεδιάζει μαζί με τέσσερις μουσικούς ένα σκορ που έμελλε να μείνει αθάνατο και να επηρεάσει όχι μόνο το ύφος του σάουντρακ αλλά και την τζαζ όπως τη γνωρίζουμε. Ένα σκληρό και ανελέητο φλερτ με τον θάνατο, όχι τέλειο στον νουάρ μηχανισμό του, αλλά μοναδικό στη μείξη πάθους και μοναξιάς. ΑΝΟΙΞΙΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΕΚΡΑΝ ΘΕΡΙΝΟ–ΟΑΣΙΣ ΘΕΡΙΝΟ– ΡΙΒΙΕΡΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΜΙΚΟ ΘΕΡΙΝΟ

ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ Μαχαίρι στο νερό (1962) KNIFE IN THE WATER

ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ: Ρόμαν Πολάνσκι ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Λεόν Nιέμτζικ, Γιολάντα Oυμέκα,

Zίγκμουντ Mαλάνοβιτς ΣΥΝΟΨΗ: Ο Αντρέι αποφασίζει να απολαύσει με τη γυ-

ναίκα του Κριστίν το Σαββατοκύριακο με το ιστιοπλοϊκό τους. Στον δρόμο συναντούν έναν νεαρό φοιτητή που ο Αντρέι επιπόλαια καλεί μαζί τους. Ο νεαρός δέχεται την πρόσκληση, μόνο που η ατμόσφαιρα σύντομα γίνεται εκρηκτική. Το Palace, που είχε γυριστεί πριν από μερικούς μήνες στο Γκστάαντ με πρωταγωνιστές τον Μίκι Ρουρκ και τον Χοακίμ ντε Αλμέιδα, είναι η πρώτη ταινία του Πολάνσκι που για λόγους τους οποίους λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε απέτυχε να βρει Γάλλους χρηματοδότες, μετά το ντεμπούτο του, ακριβώς εξήντα χρόνια πριν, με το Μαχαίρι στο Νερό, επίσης με τον Γιέρζι Σκολιμόφσκι συν-σεναριογράφο – μία από τις πιο εντυπωσιακές πρώτες ταινίες σκηνοθέτη στην ιστορία του σινεμά. Ο νεαρός Πολάνσκι είχε αναζητήσει την τύχη του στο Παρίσι και ήταν έτοιμος να αλλάξει το σετάρισμα του ψυχολογικού θρίλερ του, αλλά έλαβε κάποιες διαβεβαιώσεις πως με μερικές προσθήκες κοινωνικής ευαισθησίας οι πολωνικές Αρχές θα έκαμπταν τις αντιστάσεις τους προς μια θεματική που έβρισκαν πολύ δυτική για τα γούστα και τα δεδομένα της προπαγάνδας τους. Το κλειστοφοβικό δράμα, που προτάθηκε για ξενόγλωσσο Όσκαρ και έδωσε αμέσως το διαβατήριο στο παιδί-θαύμα από τη σχολή του Λοτζ για μια καριέρα απαράμιλλη, πάντα ιδιότυπα και αξεδιάλυτα συνδεδεμένη με τα περιστατικά που τον σημάδεψαν και συνέχισαν να διαμορφώνουν τις συνθήκες της προσωπικής του ζωής. Στο Μαχαίρι στο νερό ένα ζευγάρι περιμαζεύει και παίρνει μαζί του έναν αυθάδη, ανώνυμο περιπλανώμενο που δεν έχει να χάσει τίποτε (μία από τις μυριάδες παραλλαγές του σκηνοθέτη στις ιστορίες που διηγήθηκε, από τον Πιανίστα ως τον Όλιβερ Τουίστ) σε μια περιπετειώδη τσάρκα με σκάφος σε λίμνη, κάτω από καιρικές αλλαγές και αυξομειώσεις ατμόσφαιρας και τόνου, σε μια πάλη ταξικής εξουσίας, απωθημένης σεξουαλικότητας και κυριαρχίας του υπερφίαλου ανδρικού εγώ σε περιορισμένους χώρους. Το ταλέντο του ξεχείλιζε, η τεχνική μαεστρία στη μοναδική ταινία που γύρισε στη μητρική του γλώσσα είναι παρούσα σε όλα τα πλάνα και η μουσική του αξέχαστου Κριστόφ Κομέντα υπογραμμίζει την απειλή. ΒΟΞ ΘΕΡΙΝΟ–ΜΑΧΑΙΡΙ ΘΕΡΙΝΟ–ΟΑΣΙΣ ΘΕΡΙΝΟ

Τhor: Love and Thunder

Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα υποδεχτούν οι φαν των ταινιών της Marvel το Thor: Love and Thunder, μια ταινία που από την αρχή μέχρι τις καθιερωμένες post credits σκηνές της ασχολείται αποκλειστικά με τον μύθο του Θορ και μοιάζει να αδιαφορεί για τη γενικότερη εικόνα του MCU. Η ταινία ξεκινά με μια βιβλική εικόνα. Ένας εξαντλημένος, αφυδατωμένος άντρας περπατά στην αχανή έρημο, κρατώντας στα χέρια του την κόρη του και ικετεύοντας τους θεούς να στείλουν τρoφή και νερό. Δεν είναι spoiler να αναφέρουμε ότι οι ικεσίες του μένουν αναπάντητες κι αυτό τον μετατρέπει στον Γκορ, μοχθηρή ύπαρξη με στόχο να εξολοθρεύσει όλους τους θεούς. Μοιραία η εκδικητική του πορεία θα τον φέρει στο μονοπάτι του Θορ. Κι αν τα παραπάνω ακούγονται σοβαρά, ο Θορ του Τάικα Γουαϊτίτι ουδεμία σχέση έχει με τον Θορ του Μπράνα. Ίσως να τον θυμίζει μόνο στις πιο δραματικές στιγμές του Κρίστιαν Μπέιλ. Ως ταινία του Γουαϊτίτι, όμως, η αυτοπαρωδική διάθεση και το χιούμορ του παραλόγου πρωταγωνιστούν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι στο Thor: Ragnarok, την προηγούμενη κατάθεση του Νεοζηλανδού σκηνοθέτη πάνω στις περιπέτειες του Ασγκαρντιανού θεού της Marvel. Η ταινία του Γουαϊτίτι αγκαλιάζει θερμά τον σαχλαμαρισμό και την εξυπνάδα, κινούμενη συχνά σε python-ικά μονοπάτια. Θέλει να σε κάνει να γελάσεις, προσπαθεί πολύ γι’ αυτό και ακόμα και τις φορές που δεν το πετυχαίνει, θα επανορθώσει επαναφέροντας το γκαγκ με τις κατσίκες, το οποίο για μας λειτουργεί πάντα αποτελεσματικά. Σε επίπεδο θεάματος, παραπέμπει εικονογραφικά σε glam metal αισθητική και σε ταινίες επικής και επιστημονικής φαντασίας των ’80s, όπως ο Flash Gordon. Τα δημοφιλέστερα χιτ των Guns ‘n’ Roses χρησιμοποιούνται όπως τα τραγούδια των Queen στο cult φιλμ του Μάικ Χότζες, με το ηρωικό θεματάκι του φορμαρισμένου το τελευταίο διάστημα Μάικλ Τζιακίνο να σιγοντάρει ταιριαστά τα ανδραγαθήματα των ηρώων. Ο φακός του Γουαϊτίτι βλέπει τους ήρωες με δέος, είναι στιγμές που σου δίνει την εντύπωση ότι παρακολουθείς μια ταινία του Ζακ Σνάιντερ, αλλά χωρίς τη σοβαροφάνεια που είθισται να τη συνοδεύει. Η πεισματικά ευφορική διάθεση εντάσσει το φιλμ στις διασκεδαστικότερες στιγμές του MCU κανόνα, έστω κι αν υποσκάπτει το δράμα του, όποτε αυτό επιχειρείται. To κεραυνοβόλο κωμικό timing του Χέμσγουορθ, η δυναμική επαναφορά της Νάταλι Πόρτμαν στο franchise, ο μουρντάρης Δίας του Ράσελ Κρόου και ο πολύ προσηλωμένος, αλλά κάπως αναξιοποίητος Κρίστιαν Μπέιλ ξεχωρίζουν από το ανθρώπινο δυναμικό, ενώ το φινάλε μάς υπενθυμίζει ότι ο Θορ θα επιστρέψει. Και πολύ καλά θα κάνει, αν μας ρωτάτε, καθώς είναι από τους χαρακτήρες του MCU με τις πιο ενδιαφέρουσες σόλο κινηματογραφικές εξορμήσεις.

Aπό τον Γιάννη Βασιλείου

ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ: Τάικα Γουαϊτίτι ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Κρις Χέμσγουορθ, Κρίστιαν Μπέ-

ιλ, Νάταλι Πόρτμαν, Τέσα Τόμσον ΣΥΝΟΨΗ: O Θορ βρίσκεται σε ένα πρωτόγνωρο ταξίδι

αναζήτησης της εσωτερικής του γαλήνης. Η εμφάνιση ενός γαλαξιακού δολοφόνου, του Γκορ, του Σφαγέα των Θεών, θα τον αναγκάσει να επιστρέψει στα υπερηρωικά του καθήκοντα.

VILLAGE RENTI 1,2,4,6,7,8,10,13,20–VILLAGE MALL 2,3,4,5,6,7,8,9,13,14–VILLAGE PAGRATI 1,2,4,5–VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2,3,5–ODEON ESCAPE 1,3,4,5,8 ΘΕΡΙΝΗ– ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ, 2, 4–ΑΙΓΛΗ 1, 3 ΘΕΡΙΝΗ–ΑΛΕΚΑ ΘΕΡΙΝΟ– ΑΝΕΣΙΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΡΙΑΝ ΘΕΡΙΝΟ–ΗΛΕΚΤΡΑ ΘΕΡΙΝΟ– ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΘΕΡΙΝΟ– ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΘΕΡΙΝΟ–TOWN CINEMAS 1,2–ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2– ΝΕΑ ΜΑΣΚΩΤ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΙΓΛΗ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΛΕΞ ΘΕΡΙΝΟ– ΑΣΤΡΟΝ ΘΕΡΙΝΟ–TYMVOS 2 ΘΕΡΙΝΗ–ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΚΤΗ ΘΕΡΙΝΟ–ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΡΙΑ ΘΕΡΙΝΟ– ΣΙΝΕ ΚΕΚΡΩΨ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ–ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΧΛΟΗ ΘΕΡΙΝΟ–ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΠΕΡΑΜΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ

7.7.22 – lifo

59

Χορός

alexandra waierstall_venus un seen. credits: katja illner

Δέκα μέρες γεμάτες χορό στην Καλαμάτα Το 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας φέρνει τη μεσσηνιακή πόλη και φέτος το καλοκαίρι στο επίκεντρο της παγκόσμιας χορογραφικής παραγωγής, φιλοξενώντας παραγωγές απ’ όλα τα είδη του σύγχρονου και κλασικού χορού.

Η

απο την αργυρώ μποζώνη

60 lifo – 7.7.22

ομορφιά αποκαλύπτεται άλλοτε ως έργο μέσα στον χρόνο άλλοτε ως στιγμιότυπο εκεί που δεν την περιμένει κανείς. Φευγαλέα, μεταβλητή ή αιώνια, αντικειμενική ή σχετική, σκοπός μας είναι όχι μόνο να μπορούμε να την αναγνωρίζουμε αλλά και να τη δημιουργούμε, να τη βιώνουμε και να τη μοιραζόμαστε», λέει η Λίντα Καπετανέα, καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Καλαμάτας, που ανοίγει για εικοστό όγδοο καλοκαίρι τα φτερά του. Οι παραστάσεις του αφηγούνται ιστορίες από τον κόσμο της ομορφιάς, του πνεύματος, της δράσης, της κίνησης και τους συμπεριλαμβάνει όλους, επαγγελματίες και ερασιτέχνες χορευτές, νέους και ηλικιωμένους, εκπαιδευμένους θεατές και ανθρώπους που βλέπουν για πρώτη φορά να εκτυλίσσεται μπροστά τους το θαύμα του χορού, και άτομα με αναπηρία. Στόχος τους είναι να τους ταξιδέψουν στον κόσμο της εμπειρίας και της απρόσμενης χαράς, από την Κεντρική Ευρώπη μέχρι τους Ζουλού, από τα έργα του Γιάννη Κουνέλλη μέχρι τον χορό στους πίνακες του Πίτερ Μπρέγκελ και από τη ραπ μέχρι τη μουσική του Ραβέλ και του Ντεμπισί. Η Καλαμάτα, ως κέντρο και πόλη του χορού, δεν μπορεί παρά να φιλοξενεί όλα τα είδη του,

από σύγχρονο και κλασικό μέχρι ακροβατικά, breaking και krump και από παραστάσεις στο Μέγαρο Χορού μέχρι το σταθερό ραντεβού κάθε βράδυ στις εννιά στην κεντρική πλατεία της πόλης, εκεί όπου όλα μετατρέπονται σε μια ελεύθερη πίστα. Οι καλλιτέχνες που θα πάρουν μέρος στο φετινό πρόγραμμα, το οποίο θα διαρκέσει από τις 15 έως τις 24 Ιουλίου, φτάνουν στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα από δέκα χώρες, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Μοζαμβίκη, την Ελβετία, την Ιταλία, την Ουγγαρία και την Κύπρο. Ήδη, μία εβδομάδα νωρίτερα, δηλαδή από τις 8 Ιουλίου, θα ξεκινήσουν τα σεμινάρια και τα εργαστήρια του εκπαιδευτικού προγράμματος που απευθύνονται σε εκατοντάδες επαγγελματίες και ειδικές ομάδες κοινού, στους κατοίκους και στους επισκέπτες της πόλης. Η Καλαμάτα, όμως, κάθε χρόνο απλώνει τις χορευτικές της ικανότητες και σε διάφορες πόλεις της Πελοποννήσου. Φέτος, στις 17, 19 και 20 Ιουλίου θα παρουσιαστούν σε δημόσιους χώρους της Κορίνθου, του Ναυπλίου και της Τρίπολης τα έργα Blindly της ομάδας Εlelei Company, Nadezhda της Πηνελόπης Μωρούτ και της ομάδας Cross iMPact και Hito των

Akira Yoshida και Chey Jurado. Στο Φεστιβάλ της Καλαμάτας υπάρχει η αντίληψη ότι τα σώματα, οι χειρονομίες, τα λόγια, οι πράξεις και οι σχέσεις μεταξύ των σωμάτων ενσαρκώνουν την ομορφιά, όταν αναβλύζουν από καλοσύνη, αλληλεγγύη και αγάπη. Αυτό ακριβώς υμνεί μέσα από συναντήσεις που απογειώνουν τη φαντασία και ενθαρρύνουν τη δημιουργικότητα μια δυναμική κοινότητα ανθρώπων που κάθε χρόνο μεγαλώνει και τα μέλη της συνδέονται ουσιαστικά μέσα από μια κοινή βιωματική εμπειρία που αναστατώνει, συγκινεί και κουρδίζεται στον ίδιο ρυθμό. Κορυφαία αυτήν τη χρονιά είναι η συνεργασία με το Sadler’s Wells του Λονδίνου, έναν από τους μεγαλύτερους οργανισμούς χορού παγκοσμίως, με ιστορία τριών αιώνων. Η παράστασή του θα είναι μία από τις τρεις που θα απολαύσουμε στις 19 Ιουλίου στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας και η πρώτη διεθνής συμπαραγωγή του φεστιβάλ. Τρεις σπουδαίοι καλλιτέχνες από το Κουρδιστάν, την Αλβανία και την Τουρκία, ο Rauf «RubberLegz» Yasit, ο Brigel Gjoka και ο Rusan Filiztek φέρνουν την πολιτιστική τους κληρονομιά στην παράσταση Neighbours: οι δύο πρώτοι αυτοσχεδιάζουν από κοινού κινητικά μοτίβα, εμπνεόμενοι από την παράσταση A quiet evening of dance του William Forsythe, και ο τρίτος διαμορφώνει μια νέα χορογραφική γλώσσα που κινείται ανάμεσα σε urban, κλασικό και σύγχρονο χορό. Μετά την Μπιενάλε της Βενετίας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας τους οι Peeping Tom ανοίγουν το φεστιβάλ στις 15 και 16 Ιουλίου με το Triptych: The missing door, The lost room and The hidden floor. Η Gabriela Carrizo και ο Franck Chartier δημιουργούν έναν ενοχλητικό, σκοτεινό και κλειστό κόσμο

–χαρακτηριστικό του έργου τους–, ενώ ταυτόχρονα θέτουν στο επίκεντρο της ερμηνείας τους μια μοναδική και ακραία γλώσσα κίνησης και περφόρμανς. Κάθε μέρος της τριλογίας έχει το δικό της μοναδικό περιβάλλον που παραπέμπει σε κινηματογραφικό σκηνικό όπου διάφοροι χαρακτήρες εξελίσσονται, χωρίς να μπορούν να ξεφύγουν από αυτό. Ζουν μεταξύ της πραγματικότητας και αυτού που φαντάζονται, καθοδηγούμενοι από φυσικές δυνάμεις που τους οδηγούν σε ένα αβέβαιο πεπρωμένο, στο πλαίσιο μιας ποιητικής προσέγγισης του αποκλεισμού και των αδιεξόδων του σύγχρονου κόσμου. Το πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής ολοκληρώνεται στις 22 και 23 Ιουλίου με τη Sonoma, μια δημιουργία της ψυχής της ισπανικής ομάδας χορού La Veronal, Marcos Morau, ο οποίος, μαζί με μια ομάδα δέκα γυναικών, μιλά στη γλώσσα της τελετουργίας και από μια κραυγή δημιουργεί μια ατέλειωτη καταιγίδα σε μια εντυπωσιακή σύγκρουση μεταξύ παράδοσης και νεωτερικότητας. Ο Morau αγκαλιάζει την Ιστορία της Τέχνης, μιλώντας για τον Πάμπλο Πικάσο αλλά και τον Λουίς Μπουνιουέλ, τολμώντας ένα αφιέρωμα στο Ρωσικό Μπαλέτο, οδηγώντας την ομάδα των χορευτών του σε νέους τόπους και φτάνοντας συνειρμικά στην άγνωστη περιοχή της αποκάλυψης των δικών τους δυνάμεων, τις οποίες μεταμορφώνουν σε πολεμικές δυνάμεις, έτοιμες να αντιμετωπίσουν τη ζωή και να δώσουν μάχη, με τα σώματα και τα τέλεια χορογραφημένα σύνολα να είναι γεμάτα από άγρια ενέργεια. Οι μικρότερης κλίμακας παραγωγές του φεστιβάλ θα παρουσιαστούν στο Black Box, την Εναλλακτική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας. Πρόκειται για συνολικά εννιά έργα από πέντε ελληνικές και τέσσερις ξένες ομάδες που συμμετέχουν στο φετινό πρόγραμμα,

με το πολυαναμενόμενο White Out - The conquest of the useless του Piergiorgio Milano από την Ιταλία (15 Ιουλίου) να έχει κινήσει την περιέργεια όλων, αφού ο δημιουργός του επιχειρεί να παρουσιάσει την ορειβασία ως καλλιτεχνική γλώσσα, αποτίνοντας φόρο τιμής σε όλους τους ορειβάτες που έχουν εξαφανιστεί ή έχουν αναμετρηθεί με αυτό το επίπεδο κινδύνου στο απέραντο λευκό των ψηλών βουνών – το κοινό, βέβαια, θα βιώσει το κρύο, το χιόνι και την καταιγίδα μέσα στο θέρος του μεσσηνιακού κάμπου. Αλλαγή σκηνικού με το Brace του Edivaldo Ernesto από τη Μοζαμβίκη (16 Ιουλίου), όπου οι ρίζες της Αφρικής, οι Ζουλού και οι πολεμιστές Μουενεμουτάπα συνδέονται μέσω της αφήγησης με το παρόν του χορογράφου. Με το έργο Venus un/seen (17 Ιουλίου) η Κύπρια χορογράφος και εικαστικός Alexandra Waierstall, που ζει και δημιουργεί στο Αμβούργο, εξετάζει το σώμα μέσα σε μια συνθήκη μεταπανδημική, βουτηγμένο σε μια νέα πραγματικότητα, σε ένα ποιητικό και συγκινησιακά φορτισμένο πλαίσιο με απρόσμενες συναισθηματικές καταστάσεις. Το έργο του εικαστικού Γιάννη Κουνέλλη και η φράση του «Εγώ δεν κάνω κάδρα, είναι σαν να ζω στο κάδρο» αποτελούν πηγή έμπνευσης για τη Μαρία Δουλγέρη, που παρουσιάζει σε παγκόσμια πρεμιέρα το Ένα κάδρο ακόμα (20 Ιουλίου), ένα έργο για τη δημιουργική διαδικασία, με την ίδια να γίνεται δημιουργός και έργο ταυτόχρονα. Την ίδια μέρα, η Μαριάννα Καβαλλιεράτου μέσα από το Ever After αναστοχάζεται πάνω στην ιστορία του θανάτου μέσα από τον μακάβριο χορό της ύστερης μεσαιωνικής αλληγορικής εικονογραφίας, τον χορό στους πίνακες του Πίτερ Μπρέγκελ, τον μεταθανάτιο χορευτικό θρήνο στα ρομαντικά μπαλέτα, τον αργό θάνατο μπροστά στη διάψευση των σύγχρονων ουτοπιών, τον σκοτεινό του από-

Στο Φεστιβάλ της Καλαμάτας υπάρχει η αντίληψη ότι τα σώματα, οι χειρονομίες, τα λόγια, οι πράξεις και οι σχέσεις μεταξύ των σωμάτων ενσαρκώνουν την ομορφιά, όταν αναβλύζουν από καλοσύνη, αλληλεγγύη και αγάπη.

ηχο στο τέλος των μεγάλων αφηγήσεων. Με το W REST L ING (21 Ιουλίου) η Αναστασία Βαλσαμάκη εξετάζει με αμείωτο ενδιαφέρον την κατάσταση του σώματος και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να κατανοήσουμε την πάλη, ενώ ακολουθεί το έργο The Box || that dead space between us της Πηνελόπης Μωρούτ και της ομάδας της Cross iMPact (22 Ιουλίου), που μας οδηγεί σε ένα υπόγειο ταξίδι μεταξύ του πραγματικού και του ψηφιακού, του φωτός και της σκιάς, των βαθύτερων επιθυμιών και των χειρότερων φόβων. Η αναζήτηση της ταυτότητας βρίσκεται στο επίκεντρο της δημιουργίας της βραβευμένης Kαταλανής χορεύτριας και χορογράφου Lali Ayguadé που στο Hidden (23 Ιουλίου) παρουσιάζει το τελευταίο μέρος αυτής της αναζήτησης. Το πρόγραμμα του Black Box κλείνει η ομάδα του Ιωάννη Μανταφούνη με το έργο Scarbo (24 Ιουλίου), όπου η χορεύτρια Manon Parent, με τη συνοδεία της μουσικής των Ραβέλ και Ντεμπισί, αποκαλύπτεται στο κοινό με τρόπο ρευστό, οργανικό και άμεσο, χωρίς διαμεσολάβηση ή αυτολογοκρισία. «Πάμε πλατεία» είναι μια φράση που ακούγεται κάθε βράδυ στην πόλη της Καλαμάτας. Οι ερμηνευτές, πάνω σε μια πλατφόρμα, και το κοινό δίνουν το καθιερωμένο κάθε χρόνο ραντεβού στην Κεντρική Πλατεία της πόλης. Φέτος θα παρουσιαστούν δεκατρείς υπαίθριες παραστάσεις, όλες με δωρεάν είσοδο. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τα έργα Denti του Piergiorgio Milano και Blindly της ομάδας Εlelei Company (16 Ιουλίου), Νepti της Ξένιας Σταθούλη και US του Arias Fernandez από τη Μαδρίτη (17 Ιουλίου), Φάρα της Μαρίας Δουλγέρη και Nadezhda της Πηνελόπης Μωρούτ (18 Ιουλίου), So it goes* της Σωτηρίας Κουτσοπέτρου και Και άλλα σύμβολα της Νεφέλης Αστερίου (20 Ιουλίου), Το αντικείμενο της πτώσεως της Bαρβάρας Μπαρδακά και Still Love των Φένιας Χατζάκου και Csenger K. Szabo από την Ουγγαρία (21 Ιουλίου), Gizaki των Lali Ayguadé και Akira Yoshida (22 Ιουλίου), Impermanence του Fabian Thomé και της ομάδας Full Time Company και Λαχτάρα της Μαριάνας Τζούδα (23 Ιουλίου). Από το πρόγραμμα του φεστιβάλ δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα σεμινάρια και τα εργαστήρια, που αποτελούν τον κορμό του εκπαιδευτικού του ρόλου. Με εννέα προσκεκλημένους καθηγητές και 360 συμμετέχοντες, το φετινό Keep Dancing αποτελεί ένα δυναμικό πρόγραμμα εκπαίδευσης για την προώθηση του χορού και της κίνησης στην πόλη της Καλαμάτας, με τα εργαστήρια για το κοινό να ενδυναμώνουν τη σχέση του φεστιβάλ με την πόλη και να εκπαιδεύουν το κοινό πάνω στον σύγχρονο χορό και την κίνηση. Συγκεκριμένα θα διεξαχθεί ένα εργαστήριο για παιδιά και εφήβους, ένα για γονείς και παιδιά, ένα για άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών και ένα σεμινάριο κίνησης για ΑμεΑ. Στο Φεστιβάλ Καλαμάτας πιστεύουν ότι ο χορός έχει τη δύναμη να χτίζει γέφυρες επικοινωνίας, να διασχίζει τα σύνορα και να καταρρίπτει τα εμπόδια, να δημιουργεί συνδέσεις πέρα από τον πολιτισμό και τις γλώσσες. Κάθε καλοκαίρι, εδώ και είκοσι οκτώ χρόνια, το κάνουν πραγματικότητα.

Χορός

peeping tom_triptych the missing door, the lost room, the hidden floor. credits: virginia rota, peeping tom

ΦΕΣΤΙΒΑ Λ

INFO 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας 15-24 Ιουλίου 2022 To πλήρες πρόγραμμα εδώ: www. kalamatadancefestival.gr 7.7.22 – lifo

61

REVIVAL

Μουσική

Η απρόσμενη κυριαρχία της Kate Bush Χάρη στο «Stranger Things», μία από τις πιο ασυμβίβαστες δημιουργούς στην ιστορία της ποπ γνωρίζει εκ νέου επιτυχία.

Δ

από th maρια παππα

62 lifo – 7.7.22

εν ακούω τα παλιά μου τραγούδια», δήλωσε η Kate Bush σε μια συνέντευξή της στο BBC4, έκπληκτη από την πρόσφατη επιτυχία του «Running up that hill». «Είναι συναρπαστικό και αρκετά σοκαριστικό, έτσι δεν είναι; Εννοώ ότι όλος ο κόσμος έχει τρελαθεί», πρόσθεσε η 63χρονη δημιουργός. Τις τελευταίες εβδομάδες, ένα παλιό της χιτ, το «Runningu up that hill» –που έχει σε παρένθεση τον υπότιτλο «A deal with God» όταν δεις τον τίτλο του γραμμένο στο οπισθόφυλλο του δίσκου και μάλλον έτσι ήθελε να το βαφτίσει αρχικά– ξαναβρίσκεται στην επικαιρότητα και γνωρίζει εκ νέου επιτυχία επειδή ακούγεται σε μία από τις πιο φορτισμένες σκηνές της 4ης σεζόν του «Stranger Things». Το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψε για το πέμπτο άλμπουμ της «The hounds of Love», που κυκλοφόρησε το 1985. Είναι ένα από τα κλασικά κομμάτια των ’80s και κάπως ήρθε και έδεσε, αφού το «Stranger Things» είναι μια σειρά που διαδραματίζεται και αναβιώνει αυτήν τη δεκαετία. Ευτυχώς η σειρά έχει ξεπεράσει τα όρια του καλτ, κάτι που επιτρέπει στους δημιουργούς της να αντέξουν οικονομικά τα μάλλον πανάκριβα δικαιώματα του συγκεκριμένου κομματιού και έτσι ακούμε το ορίτζιναλ και όχι κάποια μπανάλ διασκευή του. Η Bush έγραψε το «Running up that hill», όπως και όλο το «Hounds of Love», σε ένα συνθεσάιζερ Fairlight CMI, ενώ υπεύθυνος για το επιβλητικό drum machine του τραγουδιού ήταν ο τότε σύντροφός της Del Palmer, ο οποίος έπαιζε μπάσο στην μπάντα που τη συνόδευε. Είχε δηλώσει τότε η Kate σχετικά: «Μερικές φορές μπορεί να πληγώσεις κάποιον εντελώς τυχαία ή να φοβάσαι να του πεις κάτι επειδή νομίζεις ότι θα πληγωθεί. Στην πραγματικότητα, όμως, θα καταλάβει. Έτσι, αυτό το κομμάτι αφορά μια συμφωνία με τον Θεό που θα επιτρέψει σε δυο ανθρώπους να αλλάξουν θέσεις για να δουν τα πράγματα ο ένας από την πλευρά του άλλου». Σήμερα, τριάντα έξι χρόνια από την κυκλοφορία του, βρίσκεται για πρώτη φορά στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ, ενώ για εβδομάδες βρίσκεται στη δεκάδα του Hot100 του Billboard, φτάνοντας στο

Tοp4, κάτι που δεν είχε καταφέρει η Bush στην Αμερική, ούτε τότε που μεσουρανούσε – είχε φτάσει μέχρι τη θέση 30 το ’85. Η Bush, μάλιστα, έσπασε τρία ρεκόρ Guinness με τη μία. Το κομμάτι κυκλοφόρησε το 1985. Τότε είχε ανέβει μέχρι το Nο3 στη Βρετανία. Έκανε ρεκόρ, επομένως, ως το κομμάτι που άργησε περισσότερο να φτάσει στην κορυφή των τσαρτ. Επιπλέον, είναι το πρώτο κομμάτι της που κατακτά την κορυφή μετά το «Weathering Heights» του 1978. Πρόκειται για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δύο Nο1 χιτ του ίδιου καλλιτέχνη, και έτσι χτυπάει το δεύτερο ρεκόρ. Και το τρίτο είναι ότι λόγω της ηλικίας της είναι η «γηραιότερη» καλλιτέχνιδα που έχει κάνει Nο1 χιτ στη Βρετανία. Πριν από αυτήν ήταν η Σερ, που στα πενήντα δύο της ανέβηκε στην κορυφή με το «Believe» το 1998. Πέρα από τα ρεκόρ, αυτό που συμβαίνει με την Kate Bush δεν πρέπει να θεωρείται και τόσο περίεργο και δεν είναι κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Είναι μια «ανωμαλία» ή απόκλιση που συμβαίνει συχνά στα τσαρτ. Το 1992, π.χ., οι Queen μπήκαν στο Hot 100 (στη θέση 2) με το «Bohemian Rhapsody» επειδή ακουγόταν στην ταινία Wayne’s World. Όταν είχε κυκλοφορήσει αυτό το κομμάτι το 1976, είχε μετά βίας μπει στη δεκάδα (θέση 9). Είχε συμβάλει βέβαια σε αυτό και ο θάνατος του Freddie Mercury έναν χρόνο νωρίτερα. Το κομμάτι προβαλλόταν μέχρι αηδίας εκείνη την εποχή στο MTV. Παρομοίως, το «Running up that hill» και ακόμη περισσότερο το «Cloudbusting» –από τον ίδιο δίσκο– και το «Sensual World» (1989) τα έπαιζε επανειλημμένα στο MTV. Η επαναφορά ενός παλιού κομματιού στο προσκήνιο έχει και δεν έχει να κάνει με το δυσοίωνο φαινόμενο της παλιάς μουσικής που σκοτώνει την καινούργια, όπως το περιέγραψε ο Ted Gioia σε ένα από πιο ουσιαστικά μουσικά άρθρα που έχουν γραφτεί τελευταία. Το 2022, που δεν υπάρχει πια MTV και έχει αλλάξει αισθητά ο τρόπος που ακούμε μουσική, είναι πιο πιθανό να ανεβοκατεβαίνουν στα τσαρτ κομμάτια που ακούγονται σε πλατφόρμες όπως το TikTok ή σε σειρές και ταινίες. Έχει να κάνει περισσότερο δηλαδή με το γεγονός ότι δεν

χρειάζεται κάποιος να βγει από το σπίτι για να αγοράσει ό,τι ακούει εκεί, επειδή πλέον η μουσική είναι προσβάσιμη σε εκατομμύρια ακροατές μέσω του διαδικτύου ή του κινητού, χωρίς να χρειαστεί να κουνηθούν από τη θέση τους. Τώρα, γιατί η Kate Bush και όχι, π.χ., το «Psycho Killer» των Talking Heads που ακούγεται επίσης στην 4η σεζόν του «Stranger Things» ή το προσωπικό αγαπημένο μου «Pass the Dutchie» των Musical Youth; Ας πούμε ότι έχει να κάνει κυρίως με τη στιγμή που ακούγεται και το πώς αυτό συνδέεται με την ηρωίδα που αφορά, συγκεκριμένα τη Max, που για να γλιτώσει από τον θάνατο στα χέρια του τερατώδoυς Vecna, χρειάζεται επειγόντως μια «συμφωνία με τον Θεό» – δηλαδή το ίδιο το τραγούδι που λειτουργεί ως σωτήρας. Επιπλέον, στην περίπτωση της Kate Bush έχουμε να κάνουμε με μια καλλιτέχνιδα που δεν έχει ακριβώς ξεχαστεί με την πάροδο του χρόνου. Ισχύει ότι είναι ακριβοθώρητη, αλλά πάντα ήταν δημοφιλής, ακόμη κι αν δεν έδινε συναυλίες ή αν έκανε να κυκλοφορήσει νέα μουσική για μια δεκαετία – το πιο πρόσφατο άλμπουμ της ήταν το «50 words for snow» (2011). Το 1994, όταν ανακοίνωσε μια σειρά συναυλιών στο Hammersmith Apollo, τα εισιτήρια ξεπουλήθηκαν σε δευτερόλεπτα. Έχει αυτήν τη στόφα των θρυλικών δημιουργών που λατρεύουν οι μουσικοί. Για χρόνια ανακάλυπτες ως μουσικοκριτικός ή φαν απόηχους της μουσικής της σε δουλειές άλλων, κυρίως νεαρών καλλιτέχνιδων. Η επιρροή της παραμένει σαρρωτική σε κάθε αντισυμβατική γυναίκα μουσικό, από την Björk και την Tori Amos (περισσότερο) μέχρι τη Florence + the Machine, τη Lady Gaga και τη Fiona Apple. Δεν είναι υπερβολή να πούμε σήμερα ότι συμβολίζει την επιτομή της γυναικείας τραγουδοποιίας. Από την αρχή, όταν στα 19 της πρωτοεμφανίστηκε με το «Kick Inside», οι στίχοι της μιλούσαν για θέματα όπως η περίοδος, η γυναικεία αυτοϊκανοποίηση, οι μάγισσες, αργότερα η εγκυμοσύνη κ.λπ. Παράλληλα, ήταν το απόλυτο queer icon, με τη θεατρικότητα και την camp αισθητική της στα βίντεο και μέσα από μια σειρά τραγουδιών με πλούσια αφήγηση, γεμάτη χιούμορ και απόκοσμες μελωδίες, που φλέρταραν ενίοτε με τον μαγικό ρεαλισμό και το folk horror, ενώ πρόσφεραν απλόχερα την απόδραση αλλά και την αποδοχή και τη βαθιά ενσυναίσθηση προς τη διαφορετικότητα. Είχε γράψει, μάλιστα, στα ’70s ένα κομμάτι για μια γυναίκα η οποία παρατηρεί ένα γκέι ζευγάρι που μένει απέναντι από το σπίτι της και βγαίνει μόνο τα βράδια επειδή φοβάται τη διαπόμπευση. Η Κate Bush είχε μια αξιοζήλευτη δημιουργική ελευθερία για την εποχή της, κάτι που φαίνεται στον άκρατο πειραματισμό των άλμπουμ της, και είναι κάπως ακατανόητη. Έχει πλάκα να διαβάζεις τώρα κριτικούς να απορρούν για το τι στο καλό σκεφτόταν όταν μούγκριζε γαϊδουρινά στο «Get out of my house» από το «The Dreaming» (1982). Διάφοροι συνεργάτες της θυμούνται ότι συχνά αθετούσε τους όρους του συμβολαίου της με τη δισκογραφική χωρίς να την ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι συνέπειες. Και είναι αυτή η απίστευτη τόλμη της που προκαλεί τόσο σεβασμό μέχρι σήμερα. Υπάρχει ένα προφητικό σχόλιο κάτω από ένα βίντεο του «Running up that hill» ενός ανώνυμου φαν της που γράφει: «Κάθε γενιά θα ξανανακαλύπτει αυτό το τραγούδι με τον τρόπο της και θα παραμένει καταπληκτικό». Αν μη τι άλλο, περιγράφει εύστοχα την αξεπέραστη μαγεία της Kate Bush όσα χρόνια κι αν περάσουν.

7.7.22 – lifo

63

ΔΟΚΙΜΙΟ

Βιβλίο

Ο Σωκράτης ως ρομαντικός ήρωας Μόλις κυκλοφόρησε μια άκρως πρωτότυπη μελέτη του Πλάτωνα με τον τίτλο «Το Νυχτόραμα», όπου ο πανεπιστημιακός και συγγραφέας Ηλίας Παπαγιαννόπουλος φωτίζει άγνωστες λεπτομέρειες και σκοτεινές επισυνάψεις/ρωγμές της πλατωνικής «Πολιτείας» και του «Τίμαιου», μετατρέποντας τον Σωκράτη σε έναν άκρως ρομαντικό ήρωα.

Α

απο την τινα μανδηλαρα

64 lifo – 7.7.22

ν οι ήρωες του Σεφέρη προχωρούν στα σκοτεινά, ο πλατωνικός ήρωας δείχνει να περιφέρεται πολλές φορές στην πόλη τη νύχτα: χαρακτηριστική είναι η σκηνή στην αρχή της Πολιτείας, όπου ο Σωκράτης πείθεται από τον Γλαύκωνα να επιστρέψει στον Πειραιά, ενώ έχει πάρει ήδη τον δρόμο για την Αθήνα, για να παραδοθεί σε μια νυχτερινή συνομιλία, στην άκρη της πόλης, σε έναν μεταιχμιακό λόγο που έχει πολλά να αποκαλύψει για τις βεβαιότητες και τις οριοθετημένες θεωρήσεις. Η αυθορμησία γίνεται έτσι το προοίμιο μιας φιλοσοφικής αναζήτησης που έχει πολλά να πει για τη δυνατότητα της στιγμής μέσα από μια άκρως φροντισμένη σκηνοθεσία που οι περισσότεροι μελετητές λησμονούν ή προσπερνούν, αλλά που φαίνεται να ανακτά το μετατοπισμένο διαρκώς στις λεπτομέρειες βλέμμα του Ηλία Παπαγιαννόπουλου. Παρακολουθώντας τις ελάχιστες κινήσεις αλλά και τις μεγάλες εξόδους/εισόδους, όπως στην Αθήνα και τον Πειραιά, αλλά και στα έγκατα του σπηλαίου ή στη Χώρα του Τίμαιου, ο Παπαγιαννόπουλος παρακολουθεί ωσεί παρών τους διαρκείς εγκιβωτισμούς, τις ανοδικές και καθοδικές πορείες, την εσωτερική επικοινωνία στους εξωτερικούς χώρους που ο Πλάτων αρέσκεται να αφήνει πάντοτε εκκρεμείς. Κυρίως όμως βλέπει τις διπλές χειρονομίες, όπως αυτή του Σωκράτη, ο οποίος αφήνεται στη μοίρα ενώ ταυτόχρονα την επισκιάζει σε μια αντίστοιχη στιγμή με τον Οιδίποδα Τύραννο, έναν απόλυτα τραγικό ήρωα που αποδέχτηκε τη μοίρα του για χάρη της πόλης. Κάπως οριακά, στο μεταίχμιο μεταξύ φωτός και σκοταδιού, συμβαίνουν όλα. «Όταν θες να ανακαλύψεις τη σπίθα του Προμηθέα μέσα στον άνθρωπο είναι σαν να στέκεσαι στο χείλος του γκρεμού», έλεγε στα Νυχτερινά του ο Χόφμαν και μέσα σε μια τέτοια οριακή συνθήκη, στην άκρη του κόσμου, του χώρου και του χρόνου στήνει το πλατωνικό του Νυχτόραμα - Μια πλατωνική ανάγνωση ο Ηλίας Παπαγιαννόπουλος, σε μια όμορφη έκδοση από την Περισπωμένη, που πλαισιώνεται από τα

ωραία στολίδια, σαν τα παλιά frontispieces, του Βασίλη Κουτσογιάννη. Οι μικρές αυτές επιτελεστικές κινήσεις είναι που κάνουν τη διαφορά κι αυτές φωτίζει ο συγγραφέας, μετατοπίζοντας διαρκώς το βλέμμα της ανάγνωσης από το σκοτάδι στο φως και το ανάποδο, εντοπίζοντας ένα μυστικό που έχει μετατοπιστεί, μια κρυμμένη ένταση, μια αλήθεια που έχει διαρραγεί, την «ιερότητα», όπως θα έλεγε ο Μπλέικ, «του ελάχιστου επιμέρους». Άλλωστε, ποιος έχει παρατηρήσει ποτέ την παρουσία του γέρου Κέφαλου στην άκρη της αυλής, που δίνει την αφορμή στον Σωκράτη να μιλήσει για τα νιάτα σε μια αντίστροφη μελέτη θανάτου, ή έχει διακρίνει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζουν για τον Πλάτωνα, εκτός από τους αντεστραμμένους μύθους, οι τελετουργίες ή τα παιχνίδια, όπως η οστρακίνδα, η οποία χωρίζει τους ανθρώπους σε εκείνους που εκπροσωπούν τη μέρα και εκείνους που εκπροσωπούν τη νύχτα; Αυτές οι φαινομενικά ασήμαντες φιγούρες, οι μύθοι που λοξοδρομούν και καταλήγουν να αιωρούνται σε μια φασματική συνθήκη –ο Πλάτων μιλάει διαρκώς για σκιές και για φαντάσματα– είναι που μελετώνται από τον Παπαπαγιαννόπουλο σε μια καινοφανή σκηνοθεσία ενός έργου που ξεπερνά ακόμα και τα όρια της απροσδιοριστίας του: δεν είναι φιλοσοφική μελέτη, δεν είναι δοκιμιακός λόγος και φυσικά δεν λειτουργεί με τις αρχές της αποδειξιμότητας αλλά του κρυφού φωτισμού σε έναν πίνακα, αναδεικνύοντας την περίτεχνη αλήθεια του. Αντίστοιχα, πάλι, είναι αυτή η αγωνία του Πλάτωνα να σκηνοθετήσει την ελάχιστη στιγμή, από την κάθοδο στον Πειραιά μέχρι τη μετάβαση στην άκρη της πόλης, στον Ιλισό στον Φαίδρο, και η αδιόρατη, αλλά τόσο ενσώματη παρουσία του που μετατρέπει την περίπλοκη δυναμική της πολιτικής και κοινωνικής αναζήτησης σε εικόνα, άγγιγμα και ήχο, κάνοντάς τη σχεδόν αισθαντική. Η απόγνωση των ανθρώπων στο βάθος του σπηλαίου, οι μεταρσιωμένοι ψυχαναγκασμοί των συνομιλητών του Σωκράτη και οι άνθρωποι που έρ-

ηλίας παπαγιαννόπουλος To Νυχτόραμα

Εκδόσεις Περισπωμένη

χονται σε επαφή με την άλλη Χώρα στον Τίμαιο («ονειροπολούμε βλέποντες») ταράζουν με την παρουσία τους, ενίοτε δε προκαλούν τρόμο. Αυτός ο ηλεκτρισμένος αισθησιασμός που διαπερνά όλα τα κείμενα του Πλάτωνα επανέρχεται στο προσκήνιο ως φιλοσοφική συνθήκη στο Νυχτόραμα, έστω και μολυσματική, και φτάνει να γίνει ένα ολοζώντανο πλατωνικό θρίλερ. Σε ένα από τα πιο ωραία κεφάλαια του βιβλίου, μάλιστα, ο Παπαγιαννόπουλος επαναφέρει στο προσκήνιο ένα πλάσμα που είχε μείνει κρυμμένο στα πλατωνικά σκοτάδια, τον λυκάνθρωπο. Μιλώντας για τη δυναμική του χωροχρόνου στον Πλάτωνα και των αναφορών σε κορυφαίες τελετουργικές γιορτές όπως τα Λύκαια ή τα Βουφόνια που πραγματοποιούνται σε μια άλλη άκρη της πόλης, στο Σκίρον, σε έναν μιαρό και απόκοσμο κόσμο όπου διάφορα αλλόκοτα πλάσματα μπορούν να εισβάλουν και να χυμάνε, διασαλεύοντας την ασφάλεια και την κυρίαρχη τάξη, ο συγγραφέας αποκαλύπτει την παρουσία των λυκανθρώπων. Μια άλλη πλατωνική αναφορά μάς θυμίζει επίσης ότι θα τον δούμε και στο όγδοο βιβλίο της Πολιτείας, όπου ο Σωκράτης κάνοντας λόγο για τον τύραννο, μιλάει για τον «άνθρωπο που γίνεται λύκος». Αλλά αυτό είναι το διαρκές παιχνίδι ανάμεσα στο ελευσόμενο και σε αυτό που ήταν πάντοτε εκεί: αν το υπερβατικό υπάρχει στην εμμένεια, ο λόγος της δικαιοσύνης είναι αναγκασμένος να ανατρέχει σε ξένα μονοπάτια, όπως η φαινομενική γλώσσα του δικαίου. Η δικαιοσύνη, ως γνωστόν, στον Πλάτωνα είναι διαφορετική από το εκπεφρασμένο δίκαιο, αλλά ο Παπαγιαννόπουλος την επαναφέρει στην αναγκαιότητα του Πλάτωνα για να μιλήσει για την παρούσα κατάσταση της πόλης, καθώς η δικαιοσύνη δεν βιώνεται κάπου μακριά αλλά στην καρδιά της Αθήνας με την ενσώματη συμμετοχή του Σωκράτη στις συναντήσεις, στις εξαιρέσεις και στις διαδικασίες της (ακόμα και η θανατική ποινή που του επιβάλλεται είναι κατάσταση του εκπεφρασμένου δικαίου της πόλης, το οποίο ηθελημένα ακολουθεί). Αλλά αυτό που τον απασχολεί είναι πώς τελικά θα δουν το δίκαιο οι άνθρωποι φεύγοντας από το σπήλαιό τους, πηγαίνοντας από το σκοτάδι στο φως. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Σωκράτης: «Δεν μπορεί να είναι σαν να στρίβεις ένα νόμισμα κορόνα γράμματα, αλλά ένα πέρασμα της ψυχής από κάποια ημέρα σκοτεινή σαν νύχτα σε μια αληθινή ημέρα, μια επιστροφή στο αληθινό ον» (512c). Ο Παπαγιαννόπουλος ακολουθεί, λοιπόν, τον Σωκράτη σε όλη τη μεταμορφωτική διαδικασία που είναι μάλλον αντίστροφη, αφού ο φιλόσοφος πρέπει να επιστρέψει στα σκοτάδια του σπηλαίου, όπου βρίσκονται οι άνθρωποι της κοινότητας, για να μιλήσει για το φως, βιώνοντας αυτήν τη μεταστροφή (περιαγωγή) της ψυχής που είναι τελικά ο σκοπός της φιλοσοφίας. «Αλλά αυτές οι μεταλλαγές δεν συμβαίνουν απλώς σε ενδιάμεσες μικρο-περιοχές, φέρουν, επιπλέον, τις τελευταίες στη δομή της υβριδικής τους υπόστασης», γράφει ο Παπαγιαννόπουλος. «Οντότητες εν τω γίγνεσθαι, κι ωστόσο όλο και πιο ανεπαίσθητες, είναι προϊόντα μολύνσεων, επιγαμίες που λαμβάνουν χώρα σε ακαθόριστες μεσοβασιλείες των μορφών και των χρόνων τους», επισημαίνει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας, ο οποίος μας βοηθά να επινοήσουμε μια σχέση μέσα από τα ίχνη, όπως συνέβαινε με τα ποιητικά θραύσματα του Χέλντερλιν που έλεγε πως είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσεις την αποκλειστική προσπέλαση σε έναν ενιαίο κόσμο.

φωτό: γιώργοσ οικονομόπουλοσ από το «βημα»

«Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη»: Το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη Μια σουρεαλιστική ιστορία για όσους ξέρουν να εκτιμούν το καλό χιούμορ.

Έ

νας διάσημος διεθνής πορνοστάρ πεθαίνει και αφήνει την πολύ μεγάλη περιουσία του στο χωριό του, τον Πετρόκαμπο, με τον όρο να φτιαχτεί εκεί ένα μουσείο που θα προβάλλει την πλούσια κινηματογραφική του καριέρα. Οι κάτοικοι, παρά τις αρχικές τους επιφυλάξεις, χρυσώνουν το χάπι και δέχονται. Πέρα από την κωμική και σατιρική πλευρά, τι είχατε κατά νου γράφοντας αυτή την ιστορία; Κατά νου είχα μια απελπισία πολλών μεγατόνων. Κι όταν είμαι στις μαύρες μου, προσπαθώ να πιαστώ από κάπου. Αυτήν τη φορά το «κάπου» ήταν οι καυτές πέτρες ενός χωριού, πρώην κεφαλοχωρίου, με ονομαστούς λιθοξόους, που είχε κι αυτό τα χάλια του. Ζέστη, χωρίς σκιά, σκορπιοί, μοναξιά. Τότε, αντί για δροσερή βροχή, έρχεται η πρόκληση μιας γενναίας ευεργεσίας. Μόνο που ο ευεργέτης είναι ένας διεθνούς φήμης πορνοστάρ, ο Φικιφίκας, με έδρα τη Γερμανία. Πετροκαμπιώτης, γκασταρμπάιτερ… και άκρως περιφρονημένος ως παιδί. Μάνα είχε μια ζωηρή όμορφη μαμή που στοίχειωνε τα όνειρα των ανδρών του χωριού. Αυτά όμως γίνονταν παλιά. Τώρα δέκα εκατομμύρια ευρώ περιμένουν εναγωνίως αποδέκτες.

— Η Σανγκάη υπήρξε καθοριστική για την καριέρα του πορνοστάρ ευεργέτη. Για τον εκτελεστή της διαθήκης του και κεντρικό ήρωα του μυθιστορήματος τι εκπροσωπεί; Στη Σανγκάη ο ευεργέτης πορνοστάρ θριάμβευσε κάνοντας ρεκόρ εισιτηρίων με την κλασική στο είδος της ταινία Το τρίτο πόδι του Ρήνου. Βέβαια, ο ήρωάς μου είναι ο Πέτρος Μακκαβαίος, μακρινός συγγενής του πορνοστάρ, που γίνεται ο ενδιάμεσος «συναισθηματικό κρίκος» μεταξύ του ευεργέτη και

των ηθικών αντιστάσεων –ευτυχώς χαλαρών– των κατοίκων του Πετρόκαμπου. Συμβολισμοί προφανείς δεν υπάρχουν, όμως όλοι ξέρουμε την καχυποψία που επικρατεί όταν πέφτει χρήμα από τον ουρανό. Συνωμοσιολογία, μικρότητες, τερατολογίες και ξινίλες, ώσπου να φαγωθεί η πρώτη νόστιμη μπουκιά. Πολύ περισσότερο όταν ο πορνοστάρ ευεργέτης θέτει όρο να στηθεί στο χωριό μουσείο με τα επιτεύγματά του…

— Το «Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη» είναι ένα κατά βάση σατιρικό, αστείο βιβλίο, ωστόσο οι προσωπικές ιστορίες κάποιων ηρώων δίνουν έναν πιο σοβαρό χαρακτήρα στη βάση της πλοκής. Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο στοιχεία; Είναι απαραίτητο το αντίβαρο; Για μένα το αστείο είναι κάτι σαν το προφίλ του δραματικού ή του σοβαρού. Κι επειδή το αστείο, όταν δεν είναι απλή μπαλαφάρα, είναι πιο σοβαρό από το σοβαροφανές, αποκτά το σωστό βάρος της ελαφρότητάς του. Γράφοντας δεν σκέφτομαι «α, τώρα θα γράψω ένα αστείο…». Αυτά γίνονται μόνο στα ανέκδοτα που σιχαίνομαι μαζί με αυτούς που τα απαγγέλλουν χαχανίζοντας. Φυσικά χρειάζεται να έχεις μια άλφα αίσθηση του χιούμορ. Στην Ελλάδα το χιούμορ το μεταφράζουν σε «πλάκα», γιατί η παιδεία γενικά είναι του καλαμπουριού. Γι’ αυτό τα σατιρικά έργα οι επαΐοντες δυσκοίλιοι τα ξορκίζουν με πάθος, απ’ όσο ξέρω.

— Έχετε πει ότι στο συγγραφικό σας έργο έχετε «εκμεταλλευτεί» την «ενδιαφέρουσα ακαταστασία» της παιδικής σας ηλικίας. Σε αυτό το μυθιστόρημα πώς την «εκμεταλλευτήκατε»; Όλοι χρησιμοποιούν στοκ αναμνήσεων και βιωμάτων από την παιδική ηλικία. Κι επειδή έζησα σε μια

οικογένεια σουρεαλιστική, νομίζω πως τελικά κέρδισα κάποια πράγματα που χρησιμοποιώ ως άμυνα και στη ζωή και στο γράψιμο. Στο Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη άφησα τη φαντασία μου να δοκιμαστεί χωρίς να έχει κανένα απολύτως όριο. Στο κάτω κάτω, ποιος θα μου καθορίσει τα όρια στην ηλικία που βρίσκομαι; Έκανα ένα βιβλίο δραματικά αστείο, σατιρίζω τα ξέφτια των νεοελληνικών καθωσπρεπισμών με ιστορίες και λεξιλόγιο καθημερινής τρέλας. Πάνω απ’ όλα, όμως, νομίζω πως το Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη με τους ήρωές του το είχα ανάγκη ο ίδιος και με «εκμεταλλεύτηκα» καταλλήλως.

— Εκτός από σατιρικά, έχετε γράψει και βιβλία περισσότερο κοινωνικού/δραματικού χαρακτήρα. Ποιο από τα δύο είδη προτιμάτε περισσότερο; Πώς αποφασίζετε το ύφος κάθε καινούργιου σας μυθιστορήματος; Όλα τα βιβλία που έγραψα –και δεν είναι λίγα– φαντάζομαι πως τα έγραψα για κάποιο λόγο. Με τον καιρό ξέχασα τις αιτίες, αλλά θυμάμαι πως ό,τι και να έγραψα προσπάθησα όσο μπορούσα να το σφραγίζουν οι προθέσεις μου· ήθελα να μιλήσω για καταστάσεις και αισθήματα που καμιά φορά περνούν απαρατήρητα. Ίσως γιατί αγαπώ τις λεπτομέρειες του αθέατου και τη σημειολογία των μικρών πραγμάτων. Δεν πρόκειται φυσικά για συνταγή. Απλώς έτσι νιώθω κι έτσι μπορώ.

Βιβλίο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

γιάννης ξανθούλης Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη

Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 400

απο th μαρια δρουκοπουλου

7.7.22 – lifo

65

Οινοποιείο Νέστωρ Η οικογένεια Λαφαζάνη έδωσε νέα πνοή σε ένα ιστορικό οινοποιείο, αναδεικνύοντας τον οινικό πλούτο της Μεσσηνίας.

Ο

Αγροτικός Συνεταιρισμός «Νέστωρ» της Μεσσηνίας είναι ένα ιστορικό οινοποιείο της Πελοποννήσου που ιδρύθηκε το 1954. Είναι ένα εκ των μεγαλύτερων σε έκταση στα Βαλκάνια, με δυναμικό παραγωγής, οινοποίησης και αποθήκευσης 10.000 τόνων κρασιού(!). Επιπλέον, το terroir της περιοχής ενισχύει την παραγωγή εξαιρετικής ποιότητας σταφυλιού και κατ’ επέκταση κρασιού. Αυτή η περίπτωση οινοποιείου με εκπληκτικές προοπτικές ενέπνευσε οινοποιητικά τον Σπύρο Λαφαζάνη της γνωστής οινοποιίας με έδρα τις Αρχαίες Κλεωνές της Νεμέας και τον παρακίνησε να δώσει μια νέα προοπτική στο μέλλον του Νέστορα. Μετά τη σύμπραξη που πραγματοποιήθηκε το 2015 με τον αγροτικό συνεταιρισμό, η επιλεκτική οινοποίηση πρωταγωνιστεί και μια έμπειρη ομάδα οινολόγων και ειδικών που στοχεύουν στον εκσυγχρονισμό και την εξυγίανση οδηγεί το οινοποιείο «Νέστωρ» στη νέα εποχή. Η Αθηνά Λαφαζάνη, οινοποιός νέας γενιάς, μας μιλά για το εγχείρημα αυτό, τα κρασιά της Μεσσηνίας και τις βραβευμένες ετικέτες του Νέστορα.

— Μιλήστε μας για την ιστορία της οικογένειας Λαφαζάνη στην οινοποίηση και για τη δική σας πορεία στον χώρο. Η Οινοποιία Λαφαζάνη μετράει αισίως 77 χρόνια οινοποίησης, με τον Βασίλη Λαφαζάνη να εκδίδει την πρώτη οινοποιητική άδεια το 1946 στη Μαγούλα Αττικής. Ο γιος του Σπύρος Λαφαζάνης συνέχισε δυναμικά την παράδοση, καθώς εισέβαλε στον χώρο με εκπαιδευτικό υπόβαθρο και τεχνογνωσία για πρώτη φορά το 1985 και έκανε το επόμενο βήμα μεταφέροντας και εγκαθιδρύοντας το 1993 το οινοποιείο στη ζώνη ΠΟΠ της Νεμέας. Έχοντας δημιουργήσει ήδη και ένα αποστακτήριο, συμφώνησε το 2014 στη σύμπραξη με τον Νέστορα και τελικά το 2015 το οινοποιείο εξαγοράστηκε από την οικογένεια. Το 2016 έκανε την εμφάνισή της και η τρίτη οινοποιητική γενιά της οικογένειας, με την Αθηνά Λαφαζάνη στη διεύθυνση του Εμπορικού Τμήματος και τον Βασίλη Λαφαζάνη στην αμπελουργία και στην οινολογία. Το 2019 ο Σπύρος Λαφαζάνης αγόρασε το οινοποιείο «Πατραϊκή» του Οινοποιητικού Συνεταιρισμού Αχαΐας, δημιουργώντας πλέον τον Όμιλο Σπύρου Λαφαζάνη. Η εναλλαγή περιοχών σημαίνει αυτόματα και την ενασχόληση με περισσότερες ποικιλίες σταφυλιών απ’ όλη την Πελοπόννησο, προσθέτοντας έτσι φρέσκα προϊόντα στη φαρέτρα.

— Ποια είναι η δυναμική του οινοποιείου σήμερα; Ο Νέστωρ διαθέτει 10.000 τ.μ. στεγασμένων χώρων και υπόγεια κελάρια έκτασης 3.000 τ.μ. Προσφέρει τη δυνατότητα επεξεργασίας και αποθήκευσης 10.000 τόνων οίνου. Το ημερήσιο ρεκόρ παραλαβής του είναι 680 τόνοι. Το σκηνικό όμως έχει αλλάξει! Πλέον οι τόσο μεγάλες, σχεδόν βιομηχανικές παραγωγές έχουν δώσει τη θέση τους στην επιλεκτική οινοποίηση, στον εκσυγχρονισμό της παραγωγής και στην αναβάθμιση της ποιότητας του τελικού προϊόντος. Στις εγκαταστάσεις του «Νέστορα» υπάρχει και το μικρό οινοποιείο, το οποίο χρησιμοποιείται για τη μελέτη και αξιολόγηση της δυναμικής των διαφόρων ποικιλιών και των ποιοτήτων. Το οινοποιείο διαθέτει τέσσερις σταφυλοδόχους, οι οποίες διοχετεύουν στα πιεστήρια την πρώτη ύλη με τη βαρύτητα, στοιχείο που αποτελεί ποιοτικό πλεονέκτημα, μια και δεν καταπονείται ο σταφυλοπολτός. Τα πιεστήρια που διαθέτει είναι πνευματικά αλλά και συνεχούς λειτουργίας. Στην γραμμή παραγωγής υπάρχουν 10 οινοποιητές των 70 τόνων καθώς και δεξαμενές σε διάταξη ομάδων υποπολλαπλάσιας χωρητικότητας για τις διαφορετικές ποικιλίες. Το οινοποιείο στα κελάρια του διαθέτει και δρύινα βαρέλια των

66 lifo – 7.7.22

220 λίτρων για την παλαίωση των κρασιών. Χαρακτηριστικά είναι και τα πήλινα πιθάρια, αντίγραφα αυτά των κελαριών του αρχαίου βασιλιά Νέστορα. Στα πιθάρια αυτά και με τις πληροφορίες που έχουν διασωθεί φτιάχνεται κρασί από τις ίδιες ποικιλίες με τις ίδιες διαδικασίες που εφάρμοζαν στο αρχαίο ανάκτορο. Μια σύγχρονη μονάδα εμφιάλωσης και συσκευασίας καλύπτει πλήρως τις ανάγκες του οινοποιείου, ενώ σε έναν μεγάλο χώρο αποθήκευσης φυλάσσονται τα κιβώτια με τις φιάλες πριν φτάσουν στον καταναλωτή.

— Ποιες είναι οι ποικιλίες που μας δίνει η γη της Μεσσηνίας; Οι κυριότερες οινοποιήσιμες ποικιλίες που καλλιεργούνται σήμερα στη γύρω περιοχή είναι ξένες και εξαιρετικής απόδοσης: Chardonnay, Ugni Blanc, Merlot, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Grenache Rouge, Tempranillo και, φυσικά, ο «πολύτιμος λίθος» της περιοχής, η τοπική ποικιλία Φιλέρι.

— Ανάμεσα στις φιάλες του Νέστορα υπάρχουν κάποιες που ξεχωρίζετε; Κάθε φιάλη κρασιού είναι το «παιδί» κάποιου οινοποιού εκεί έξω. Είναι δύσκολο για έναν «γονέα»-δημιουργό να ξεχωρίσει τα παιδιά του. Παρ’ όλα αυτά, είναι σκόπιμο να γίνει μια αναφορά στην πολλά υποσχόμενη ποικιλία Φιλέρι. Στο οινοποιείο έχουμε την ομώνυμη σειρά κρασιών που σήμερα αποτελείται από δύο κωδικούς: Φιλέρι Λευκό και Φιλέρι Ροζέ. Αγαπάμε αυτές τις ετικέτες γιατί κάθε χρόνο μάς γεμίζουν εκπλήξεις και μας γεννούν νέες ιδέες. Είναι μια ποικιλία «άτακτη» που σε προκαλεί να μην τη δαμάσεις, γιατί όσο πηγαίνεις με τα νερά της, τόσο περισσότερα ανακαλύπτεις για τον χαρακτήρα της.

— Εκπροσωπείτε τη νέα γενιά της οινοποίησης. Σε τι θεωρείτε ότι διαφέρει αυτή η γενιά και τι είναι αυτό που θέλετε να προσφέρετε στον χώρο; Η προηγούμενη γενιά από εμάς αδιαμφισβήτητα μόχθησε, ίδρωσε και κέρδισε με το σπαθί της όσα κατάφερε. Η εμπειρία αυτή μάς είναι αναγκαία και πολύτιμη. Παρ’ όλα αυτά, ζώντας σε μια εποχή που τρέχει ασταμάτητα, η εμπειρία –χρήσιμη πάντα για να μη χαθούν όσα έχουν αποκτηθεί– έχει ανάγκη από φρέσκους παρατηρητές ώστε να μείνει προσηλωμένη σε αυτό που κάνει καλύτερα. Πιστεύω ότι η νέα γενιά τολμάει να πειραματιστεί περισσότερο, βγαίνει έξω από τα καλούπια και τσαλακώνεται ευκολότερα. Αυτό είναι το επίτευγμα της προηγούμενης οινοποιητικής γενιάς: μας πρόσφερε το επιτυχημένο προϊόν έτοιμο και μας έδωσε τον χώρο να δο-

κιμάσουμε, να αποτύχουμε και να επιτύχουμε μέχρι να αποκτήσουμε κι εμείς το δικό μας, ανανεωμένο, επιτυχημένο προϊόν και, γιατί όχι, να το παραδώσουμε κι εμείς στους επόμενους. Αυτό που επιδιώκουμε είναι να διατηρήσουμε όσα η οικογένεια Λαφαζάνη έχει καταφέρει έως σήμερα, να εκπληρώσουμε τους στόχους και τις φιλοδοξίες μας και όλα αυτά πάντα με γνώμονα την ποιότητα και το μεράκι.

— Τι μπορεί να δει κάποιος που θα επισκεφτεί το Οινοποιείο Νέστωρ; Το οινοποιείο, στεγαζόμενο βόρεια του Κόλπου του Ναυαρίνου, έχει θέα όλο τον όρμο, απ’ όπου άνοιγαν οι θαλάσσιοι δρόμοι διακίνησης σταφίδας και κρασιού όλης της Πελοποννήσου στην Ευρώπη. Βρίσκεται σε ένα από τα πιο εύφορα εδάφη της νοτιοδυτικής Μεσσηνίας, στον Πύργο Τριφυλίας, και περιβάλλεται από αμπελώνες και ελαιώνες. Απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από το ανάκτορο του βασιλιά Νέστορα, σε μια περιοχή ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας για τη Μεσσηνία. Αξίζει κανείς να επισκεφθεί το Οινοποιείο του Νέστορα για να θαυμάσει την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του, τα άριστα διατηρημένα μηχανήματά του και τους ιδιαίτερους χώρους του που, μιμούμενοι το παλάτι του βασιλιά Νέστορα, εκπέμπουν μια ιστορική πολυτέλεια γεμάτη από ιδιαίτερους χρωματισμούς και παραδοσιακές τεχνικές ανάδειξης ήχου, διατήρησης θερμοκρασίας, φύλαξης. Εξίσου αξιόλογες είναι και οι τεράστιες εκτάσεις των στεγασμένων και μη χώρων του. Φυσικά, από την επίσκεψη στο οινοποιείο δεν θα μπορούσε να λείψει η γευσιγνωσία στην εξοχική ηρεμία της περιοχής υπό τις επεξηγήσεις του εξειδικευμένου και έμπειρου προσωπικού.

— Πόση σημασία έχει ο οινοτουρισμός για την περιοχή της Μεσσηνίας; Ο οινοτουρισμός είναι υψίστης ιστορικής, επικοινωνιακής και οικονομικής σημασίας για κάθε οινοπαραγωγική περιοχή. Μολονότι στη Μεσσηνία δεν θα βρει κανείς πολλά οινοποιεία να επισκεφθεί, αξίζει να κάνει ένα πέρασμα από τον Νέστορα, να ακούσει και να δει την ιστορία του και μετά να γευματίσει σε κάποιο από τα πολύ ενημερωμένα εστιατόρια της περιοχής, απολαμβάνοντας τοπικό κρασί, αφού οι ντόπιοι αγαπούν, σέβονται και στηρίζουν ιδιαιτέρως το τοπικό προϊόν. Κάθε επίσκεψη σε ένα οινοποιείο δίνει τη χαρά στον οινοπαραγωγό να μοιραστεί τη δουλειά του και να γνωστοποιήσει στον καταναλωτή τη διαδικασία παραγωγής κρασιού από το έδαφος έως το ποτήρι του!

φωτογράφιση: γιάννης στάθης

ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ ΚΡΑΣΙΩΝ ΤΟΥ «ΝΕΣΤΟΡΑ» ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ ΦΕΤΟΣ ΔΙΑΚΡΙΘΗΚΑΝ ΕΝΑΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ.

FILERI ROSE (Vintage 2021) SILVER medal at the International Wine and Spirits Competition 2022 (90 points)

PYLOS CABERNET SAUVIGNON (Vintage 2019) SILVER medal at the International Wine and Spirits Competition 2022 SILVER medal at London Wine Competition 2022 BRONZE medal at DECANTER World Wine Competition 2022

PYLOS MERLOT (Vintage 2018) SILVER medal at the International Wine and Spirits Competition 2022 (90 points) www.nestorwines. gr Facebook: Nestor Wines Instagram: nestor_ wines

AVARINO WHITE (Vintage 2021) SILVER medal at London Wine Competition 2022

AVARINO ROSE (Vintage 2021) SILVER medal at London Wine Competition 2022

AVARINO RED (Vintage 2021) SILVER medal at London Wine Competition 2022

AVARINO TSIPOURO SILVER medal at Thessaloniki International Spirits Competition 2022

7.7.22 – lifo

67

68 lifo – 7.7.22

735

PERSONAL SHOPPER ΈΧΕΙΣ ΓΟΎΣΤΟ

ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ

ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΕΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΓΕΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ.

+ FOOD & DRINK GUIDE 7.7.22 – lifo

69

ΤΑΞΙΔΙ Εντυπωσιακές ακτές, ιστορικά αξιοθέατα, καστροπολιτείες, γραφικοί οικισμοί και μαγικές διαδρομές .

ΈΝΑ ΤΑΞΊΔΙ ΣΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΈΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ από τον γιαννη πανταζοπουλο

Η

70 lifo – 7.7.22

πόλη της Καλαμάτας αποτελεί την ιδανική αφετηρία για όσους επιθυμούν να ανακαλύψουν τις πολυάριθμες ομορφιές του νομού Μεσσηνίας. Σε απόσταση περίπου μιας ώρας έχετε την ευκαιρία να ταξιδέψετε σε εντυπωσιακές ακτές, απομονωμένους όρμους, αμμώδεις παραλίες, ιστορικά αξιοθέατα, πολιτιστικά μνημεία αλλά και να απολαύσετε ξέγνοιαστες διακοπές σε προορισμούς που συνδυάζουν πολυτέλεια και παράδοση. Η εύφορη γη της Μεσσηνίας, οι φυσικές ομορφιές, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική, οι γαστρονομικές εμπειρίες, οι δαντελωτές ακρογιαλιές, τα επιβλητικά κάστρα και οι αρχαιολογικοί χώροι είναι μερικές από τις αιτίες που το μέρος αυτό της νότιας Πελοποννήσου έχει εξελιχθεί σε έναν από τους δημοφιλέστερους ταξιδιωτικούς προορισμούς. Από τη μια η Πύλος, η Μεθώνη και η Κορώνη και από την άλλη η Καρδαμύλη, η Στούπα και η Καλογριά.

ΠΟΎ ΝΑ ΠΑΣ – ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΣ Αν επιλέξετε ως σημείο εκκίνησης την Καλαμάτα, είναι προτιμότερο να κινηθείτε ξεχωριστά σε δυτική και ανατολική Μεσσηνία. Προφανώς, μια ξεχωριστή εκδρομή αποτελεί ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Μεσσήνης. Σε από-

σταση μόλις 30 χλμ. από την Καλαμάτα έχετε τη δυνατότητα να εξερευνήσετε έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας. Η Αρχαία Μεσσήνη είναι μία από τις πιο καλά διατηρημένες και σημαντικές πόλεις της αρχαιότητας. Ιδρύθηκε το 370-369 π.Χ. από τον Θηβαίο στρατηγό Επαμεινώνδα, μετά τη νίκη του επί των Σπαρτιατών στη μάχη των Λεύκτρων. Πρόκειται για έναν σπάνιο αρχαιολογικό χώρο, όπου ο επισκέπτης μένει ενεός μπροστά στη θέα μνημείων που διατηρούνται σε τόσο καλή κατάσταση, όπως το αρχαίο θέατρο, το Ασκληπιείο, το Ιερό Ίσιδος και Σαράπιδος, η Αρσινόη Κρήνη, η Αγορά, το Ιερό του Σωτήρος Διός, η Πρωτοβυζαντινή Βασιλική, η έπαυλη των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων και το εντυπωσιακό στάδιο. Δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται το πιο εμβληματικό μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Μεσσηνίας. Στη συνέχεια μπορείτε να να ακολουθήσετε τη διαδρομή Πύλος - Μεθώνη - Κορώνη. Ενετικά κάστρα, μαγευτικές ακτές και ειδυλλιακά τοπία ξεπροβάλλουν παντού στη νοτιοδυτική πλευρά της μεγαλύτερης χερσονήσου της Ελλάδας. Πρώτη στάση η Πύλος, μία από τις πιο όμορφες μικρές πόλεις της Μεσσηνίας. Χτισμένη αμφιθεατρικά στον Κόλπο του Ναυαρίνου, προσφέρει πανοραμική θέα σε ένα σημείο με

έντονο ιστορικό υπόβαθρο. Στον τόπο αυτό έγινε στις 20 Οκτωβρίου του 1827 η ομώνυμη ναυμαχία στην οποία οι συμμαχικοί στόλοι των Βρετανών, των Ρώσων και των Γάλλων, υπό τις διαταγές του Άγγλου ναυάρχου Έντουαρντ Κόδριγκτον, συνέτριψαν τις τουρκο-αιγυπτιακές δυνάμεις. Μπροστά από το λιμάνι της Πύλου βρίσκονται και τα νησιά Σφακτηρία, Τσιχλί Μπαμπά (Φανάρι) και Χελωνήσι. Στη Σφακτηρία είναι τοποθετημένο το μνημείο των Ελλήνων πεσόντων στη μάχη της Σφακτηρίας, το μνημείο του Γάλλου αξιωματικού Μαλέ, το μνημείο των Ρώσων πεσόντων στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου και ο τάφος του φιλέλληνα Παύλου Βοναπάρτη, ανιψιού του Ναπολέοντα. Οι περιπλανήσεις στα γραφικά σοκάκια της Πύλου σε ταξιδεύουν σε νησιωτικούς οικισμούς. Μην παραλείψετε να κάνετε μια στάση και να πιείτε τον καφέ σας στην κεντρική πλατεία Τριών Ναυάρχων, κάτω από τα αιώνια πλατάνια, και να θυμηθείτε το σκηνικό της αγαπημένης ταινίας Πριν τα μεσάνυχτα του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με πρωταγωνιστές τους Ίθαν Χοκ και Ζιλί Ντελπί. Όσοι αγαπούν την ιστορία επιβάλλεται να επισκεφθούν το περίφημο Ανάκτορο του Νέστορα, το πιο καλά διατηρημένο μυκηναϊκό ανάκτορο στον ελλαδικό χώρο, περίπου 17 χλμ. βόρεια της Πύλου. Φυσικά, αν θέλετε να απολαύσετε την καλύτερη

θέα στον όρμο του Ναυαρίνου και σας συναρπάζει η πεζοπορία, μην παραλείψετε να περπατήσετε ως το Παλαιόκαστρο και τη σπηλιά του Νέστορα. Στο νοτιοδυτικό άκρο του νομού Μεσσηνίας και σε απόσταση 61 χλμ. από την πόλη της Καλαμάτας βρίσκεται η Μεθώνη, μια όμορφη παραλιακή κωμόπολη με μοναδικά αξιοθέατα. Το διασημότερο αξιοθέατο δεν είναι άλλο από το κάστρο της, ένα από τα πιο σημαντικά οχυρωματικά συμπλέγματα στην Ελλάδα. Εκτείνεται σε έκταση ενενήντα τριών στρεμμάτων και καταλήγει στο Μπούρτζι, τον οκτάπλευρο πύργο που βρέχεται ολόγυρα από τη θάλασσα. Η κεντρική πύλη είναι μια μνημειώδης αναγεννησιακή κατασκευή, ενώ μέχρι και το 1828 η γέφυρα που οδηγεί στην είσοδο ήταν ξύλινη και στηριζόταν σε κτιστούς πεσσούς. Η σημερινή κατασκευή με δεκατέσσερα λίθινα τόξα αποδίδεται στο γαλλικό εκστρατευτικό σώμα υπό τον στρατηγό Maison. Από την πλευρά της ξηράς είχε τάφρο, χωρίς νερό, και γέφυρα με δεκατέσσερα τόξα που έδινε πρόσβαση στην πύλη. Διέθετε και ακρόπολη σε μικρό ύψωμα μέσα στο κάστρο, με διπλό τείχος. Μια άλλη σημαντική πύλη του κάστρου ήταν αυτή του Αγίου Μάρκου στο λιμάνι. Αν έχετε υπολογίσει να είστε εκεί την ώρα που δύει ο ήλιος, να είστε σίγουροι ότι θα ανταμειφθείτε με τις εικόνες που θα δείτε. Σύμφωνα με τον Παυσανία, το πρώτο όνομα της πόλης ήταν Πήδασος. Ο Όμηρος την αναφέρει ως μία από τις επτά πόλεις που είχε τάξει ο Αγαμέμνονας στον Αχιλλέα κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου. Ακριβώς απέναντι από τη Μεθώνη θα αντικρίσετε το θαυμάσιο Σύμπλεγμα των Οινουσσών που αποτελείται από τα γραφικά νησάκια Σαπιέντζα, Σχίζα και Αγία Μαρίνα που διακρίνονται για το σπάνιο φυσικό περιβάλλον, την εξωτική ομορφιά, την πλούσια βλάστηση και τα άγρια είδη πουλιών και ζώων. Αξίζει να τα επισκεφθείτε και να απολαύσετε τη μοναδικότητα του τοπίου. Η Σαπιέντζα είναι ακατοίκητη, ένα νησί που είναι ευρύτερα γνωστό για τα ναυάγιά του, τις απόκρημνες σπηλιές και τις απίστευτης ομορφιάς παραλίες του. Στη Σχίζα αξίζει να επισκεφθείτε το καταπληκτικό σπήλαιο με το έντονο αρχαιολογικό και γεωλογικό ενδιαφέρον, αφού εκεί έχουν εντοπιστεί όστρακα προϊστορικών χρόνων. Αφήνοντας την Πύλο και τη Μεθώνη, μπορείτε να κατευθυνθείτε προς Φοινικούντα και Κορώνη, μία από τις ομορφότερες πολιτείες της παραλιακής Μεσσηνίας, χτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγιές λόφου όπου δεσπόζει το βενετσιάνικο κάστρο της, που εξακολουθεί να κατοικείται. Κάντε μια βόλτα στα καλντερίμια του για να δείτε τα ερείπια του ναού της Αγίας Σοφίας και το επισκέψιμο παλαιοημερολογίτικο γυναικείο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου αλλά και για να απολαύσετε τη μαγευτική θέα στον Μεσσηνιακό Κόλπο. Οι οχυρωματικοί πύργοι, τα γκρεμισμένα τείχη αλλά και η θέα από το μοναστήρι είναι εκπληκτικά. Πολύ κοντά στην Κορώνη βρίσκεται και το γραφικό Βασιλίτσι, ένα από τα πιο παραδοσιακά χωριά της Μεσσηνίας. Η Φοινικούντα παραμένει ένα όμορφο και ήσυχο παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο με ωραία άμμο και καθαρά νερά. Ξεχωριστό κεφάλαιο στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο, σε ένα από τα πιο μαγευτικά παραθαλάσσια τοπία της Μεσογείου με 4.500 χρόνια ιστορίας, αποτελεί το πολυτελές resort Costa Navarino που έχει αναδειχθεί σε σημείο αναφοράς με παγκόσμια

φήμη. Ένας επίγειος παράδεισος που συμπεριλαμβάνεται σε όλους τους παγκόσμιους τουριστικούς οδηγούς γιατί καταφέρνει να συνδυάζει πολυτέλεια και παράδοση, γαστρονομικές εμπειρίες και σπορ στη θάλασσα, υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, διαμονή πολλών αστέρων και περιβαλλοντική συνείδηση, φυσική ομορφιά και πολιτισμική κληρονομιά. Ταυτόχρονα, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να ανακαλύψει τη γειτονική Γιάλοβα, το παραθαλάσσιο χωριό που είναι θαμμένο ανάμεσα στους μεσσηνιακούς λόφους, πλούσιο σε ελαιόδεντρα, μια τέλεια επιλογή για ήσυχες διακοπές και οικολογικές εξορμήσεις. Επιστρέφοντας στην Καλαμάτα, μια παράκαμψη που πρέπει να κάνετε είναι στο Πολυλίμνιο Μεσσηνίας, τον λιλιπούτειο καταπράσινο παράδεισο που είναι διάσπαρτος από λιμνούλες και καταρράκτες. Ουσιαστικά, όταν φτάσετε στο χωριό Καζάρμα θα στρίψετε προς την κατεύθυνση της Χαραυγής και η σήμανση θα σας οδηγήσει στο σημείο στάθμευσης των αυτοκινήτων. Το μπάνιο στα νερά του καταρράκτη επιβάλλεται, αλλά να θυμάστε ότι είναι αρκετά δροσερά. Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς φυσιολατρικούς προορισμούς που θα ικανοποιήσει όσους αγαπούν το περπάτημα, τα ξύλινα γεφύρια και το υδάτινο στοιχείο. Από την άλλη πλευρά, στη μεσσηνιακή Μάνη, το φυσικό κάλλος, η ιστορία, οι γραφικοί οικισμοί και οι καταπράσινες παραλίες συνθέτουν ένα σκηνικό με εξωπραγματική ομορφιά. Σε απόσταση δώδεκα χιλιομέτρων από την Καλαμάτα, στα ανατολικά του Μεσσηνιακού Κόλπου, ξεκινάμε το ταξίδι από το γραφικό ψαροχώρι και την παραλία Κιτριές. Αφήνοντας πίσω τη γνωστή παραλία της Σάντοβα το βλέμμα σας θα κεντρίσει η παραθαλάσσια διαδρομή ανάμεσα σε ελιές και περιβόλια, ασβεστωμένες εκκλησίες και καλαμιώνες, μικρούς ορμίσκους και γραφικά μονοπάτια που θυμίζουν τις διακοπές των παιδικών μας χρόνων. Στη συνέχεια, ανηφορίζοντας έναν φιδωτό δρόμο για 5 χλμ., θα βγείτε στον κεντρικό δρόμο προς την πανέμορφη κωμόπολη της Καρδαμύλης. Ένας υπέροχος τόπος για τον οποίο ο μεγάλος ταξιδιωτικός συγγραφέας και φιλέλληνας Πάτρικ Λι Φέρμορ έλεγε: «Η ήρεμη γοητεία της Καρδαμύλης μεγάλωνε με κάθε ώρα που περνούσε. Η αβίαστη γοητεία γεμίζει ολόκληρη τη μικρή αυτή πόλη. Το καλοκαίρι δροσίζεται απ’ τ’ αεράκι του

κόλπου. Το μεγάλο παραπέτασμα του Ταΰγετου εμποδίζει τους παρείσακτους ανέμους απ’ τον βοριά και την ανατολή. Η τραμουντάνα δεν την αγγίζει. Μοιάζει μ’ εκείνα τα Ηλύσια Πεδία, όπου, όπως λέει ο Όμηρος, η ζωή είναι πιο εύκολη για τους ανθρώπους· όπου δεν πέφτει χιόνι, ούτε φυσούν δυνατοί άνεμοι, ούτε πέφτει βροχή κ’ οι μελωδικοί δυνατοί άνεμοι φυσούν πάντα από τη θάλασσα, για να φέρνουνε τη δροσιά σ’ αυτούς που ζουν εκεί». Αξίζει να αφιερώσετε αρκετές μέρες για να απολαύσετε τις αμέτρητες ομορφιές της. Βόλτες στα πλακόστρωτα μονοπάτια κάτω από την αρχαία ακρόπολη και στους γραφικούς μανιάτικους πύργους, στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα και στους τάφους των Διόσκουρων. Οπωσδήποτε πρέπει να επισκεφθείτε τον Πύργο Μούρτζινου, ενώ στη μόνιμη έκθεση του μουσείου που στεγάζεται στην τριώροφη οχυρή κατοικία-οντά θα έχετε τη δυνατότητα να δείτε χάρτες, γκραβούρες, σχέδια, φωτογραφίες και μακέτες που μας πληροφορούν για τις κοινωνικές δομές της περιοχής και την επίδρασή τους στην ιδιαίτερη αρχιτεκτονική φυσιογνωμία του τόπου από τους υστερορωμαϊκούς και πρώιμους βυζαντινούς ως τους νεότερους χρόνους. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη φυσιογνωμία των οικισμών κατά τους μεταβυζαντινούς χρόνους, η οποία καθορίζει μέχρι σήμερα τη φυσιογνωμία του μανιάτικου τοπίου. Από αυτή την περίοδο σώζονται τα περισσότερα δείγματα αρχιτεκτονικής που συνδέονται με την ιστορία του τόπου και την κοινωνική οργάνωση των Μανιατών, π.χ. το συγκρότημα των Τρουπάκηδων - Μούρτζινων. Μη χάσετε την ευκαιρία να κατευθυνθείτε προς τα όμορφα παραθαλάσσια αλλά και ορεινά χωριά της μεσσηνιακής Μάνης, τα Τσέρια, το Εξωχώρι, το Πετροβούνι, τη Στούπα, τον Άγιο Νικόλαο, την Τραχήλα, την Καστάνια, τη Σαϊδόνα και τη Μηλιά. Φυσικά, μοναδική εκδρομή αποτελεί και η επίσκεψη σε ένα από τα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα φαράγγια της Ελλάδας, στο Φαράγγι του Βυρού, που ξεκινά από τον Ταΰγετο και κατηφορίζει περίπου 20 χλμ. ως την Καρδαμύλη, όπως και το φημισμένο Δάσος της Βασιλικής. Η Μεσσηνία είναι ανεξάντλητη, υπάρχουν μέρη και τόποι που δεν αναφέραμε, σε επόμενο αφιέρωμα θα περιηγηθούμε και σε άλλα εμβληματικά σημεία της μεσσηνιακής γης που προσφέρουν ανεξίτηλες εμπειρίες.

Από την άλλη πλευρά, στη μεσσηνιακή Μάνη, το φυσικό κάλλος, η ιστορία, οι γραφικοί οικισμοί και οι καταπράσινες παραλίες συνθέτουν ένα σκηνικό με εξωπραγματική ομορφιά.

7.7.22 – lifo

71

ΤΑΞΙΔΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΒΟΪΔΟΚΟΙΛΙΆ Είναι ίσως η διασημότερη παραλία της Μεσσηνίας και μια από τις ωραιότερες σε όλη την Ελλάδα. Η ονομασία της προέρχεται από τη λέξη «βουφράς» που σημαίνει «εκεί που ζουν τα βόδια» και πιθανολογείται ότι προέρχεται από τη μεγάλη καμπυλότητα του κόλπου, που τον κάνει να μοιάζει με κοιλιά βοδιού. Η λευκή ψιλή άμμος απλώνεται σε μεγάλη έκταση, ενώ τα νερά της είναι γαλήνια, γαλαζοπράσινα και εξωτικά. Καλό θα είναι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να την επισκεφθείτε είτε πολύ νωρίς το πρωί είτε αργά το απόγευμα γιατί ενδιαμέσως συγκεντρώνει πολύ κόσμο.

ΡΩΜΑΝΌΣ

από τον γιαννη πανταζοπουλο

Βρίσκεται περίπου 2 χλμ. βόρεια της παραλίας της Βοϊδοκοιλιάς και, πέραν του όμορφου τοπίου, της αμμώδους παραλίας και των καταγάλανων νερών της, η παραλία του Ρωμανού είναι δημοφιλής για τις άφθονες μικρές χελώνες που επισκέπτονται την παραλία για να αποθέσουν τα αυγά τους.

72 lifo – 7.7.22

Αμμώδεις παραλίες, απομονωμένοι όρμοι και εξωτικές ακτές στην τεράστια ακτογραμμή της Μεσσηνίας. ΔΙΒΆΡΙ/ΝΤΙΒΆΡΙ Ή ΧΡΥΣΉ ΑΚΤΉ Πρόκειται για μια τεράστια σε μήκος παραλία εντός της ζώνης προστασίας Natura. Στα νερά του Διβαρίου υπάρχουν ναυάγια πλοίων, κάποια από τα οποία μπορείτε να δείτε και με τη μάσκα σας. Κοντά στο beach bar υπάρχει το κουφάρι ενός πλοίου, το οποίο έχει γίνει σπίτι πολλών ειδών ψαριών. Ενδιαφέρον έχει και το πέρασμα της Συκιάς, όπου μπορείτε να δείτε έναν πολύ όμορφο βυθό. Αξίζει να περάσετε και απέναντι, στην παραλία Γλώσσα, στη Σφακτηρία. Για να φτάσετε εκεί πρέπει να συνεχίσετε στον χωματόδρομο μέχρι το τέρμα του δρόμου.

ΜΑΥΡΟΒΟΎΝΙ Δίπλα από τη Φοινικούντα υπάρχει μία υπέροχη αμμώδης παραλία, που φέρει το όνομα Μαυροβούνι, και προσελκύει πάρα πολλούς επισκέπτες. Η παραλία έχει τεράστια έκταση και είναι οργανωμένη. Εδώ μπορείτε να κολυμπήσετε στα καταγάλανα καθαρά νερά, να κάνετε ηλιοθεραπεία, αλλά και να επιδοθείτε σε θαλάσσια σπορ. Πάνω από την παραλία υπάρχουν σχολές για θαλάσσια αθλήματα, camping, ταβέρνες και καφετέριες.

ΦΟΙΝΙΚΟΎΝΤΑ Στο χωριό Φοινικούντα, πολύ κοντά στη Μεθώνη, θα βρείτε μια υπέροχη παραλία. Έχει μια τεράστια αμμουδιά με καταγάλανα καθαρά νερά που προσελκύει πολλούς επισκέπτες. Πάνω από την παραλία θα βρείτε πληθώρα από καφετέριες και ταβέρνες.

ΖΆΓΚΑ Βρίσκεται ακριβώς κάτω από το κάστρο της Κορώνης και είναι μια μεγάλη παραλία με άμμο, αγαπημένος προορισμός ωοτοκίας της CarettaCaretta.

ΛΑΓΚΟΎΒΑΡΔΟΣ Μικρός παραθαλάσσιος οικισμός κοντά στα Φιλιατρά, που υπάγεται διοικητικά στον δήμο Τριφυλίας στη Μεσσηνία. Το ποτάμι του Λαγκουβάρδου, από το οποίο πήρε το όνομά της και η γνωστή παραλία, εκβάλλει στη βόρεια πλευρά της, αφού πρώτα διασχίσει το δαιδαλώδες ομώνυμο φαράγγι, το οποίο είναι καταπράσινο λόγω της πυκνής βλάστησης. Υπάρχει καντίνα με ομπρέλες και ξαπλώστρες, όπως και σχολή surf.

ΣΆΝΤΟΒΑ Βρίσκεται στην περιοχή της Αβίας, δώδεκα χιλιόμετρα από την πόλη της Καλαμάτας. Ιδιαίτερα δημοφιλής στους νέους, αφού ανήκει στις κοσμικές παραλίες της περιοχής· διαθέτει πολλά beach bars που το καλοκαίρι διοργανώνουν σχεδόν καθημερινά πάρτι με γνωστούς DJs από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα βράδια του Αυγούστου θα απολαύσετε σίγουρα κάποια από τα διάσημα πάρτι με τις μικρές φωτιές στην αμμουδιά και τα ποτά να ρέουν άφθονα δίπλα στο κύμα.

ΡΙΤΣΆ Στην είσοδο της Καρδαμύλης, με το που συναντήσετε το σχολείο, υπάρχει η παραλία Ριτσά. Αποτελείται από λευκό χοντρό βότσαλο και δεν είναι οργανωμένη. Τα νερά βαθαίνουν απότομα, αλλά ο βυθός είναι ιδανικός για snorkeling και υποβρύχιες εξερευνήσεις.

ΦΟΝΈΑΣ Τι να πει κανείς γι’ αυτή την ειδυλλιακή παραλία! Το αξιοθέατό της είναι ο μεγάλος βράχος που τη χωρίζει στα δύο, ενώ πολλοί λουόμενοι σκαρφαλώνουν εκεί για να κάνουν τις εντυπωσιακές

βουτιές τους. Ο θρύλος λέει ότι το όνομά της το πήρε από έναν πειρατή που ναυάγησε κάποτε στην παραλία και βρήκε καταφύγιο στη σπηλιά της. Μέχρι να επισκευάσει το ναυαγισμένο πλοίο του, σκότωνε περαστικούς για να τους ληστέψει κι έτσι έμεινε στην τοπική παράδοση ως «Φονέας».

ΔΕΛΦΊΝΙΑ Μία από τις γνωστές παραλίες της δυτικής Μάνης. Βρίσκεται μεταξύ της Καρδαμύλης και της Στούπας, σε έναν προστατευμένο κόλπο με καθαρά και γαλαζοπράσινα νερά που είναι ήρεμα λόγω της φυσικής θέσης της. Ελιές, πεύκα και κυπαρίσσια περιστοιχίζουν την παραλία σε ένα μέρος όπου το βουνό συναντά τη θάλασσα, τα απότομα βράχια και τα βότσαλα. Στο βορεινό σημείο του κολπίσκου της παραλίας βρίσκεται η Σπηλιά του Πολυόρα, όπου μπορείτε να φτάσετε κολυμπώντας και να δείτε μια άλλη, μικρότερη παραλία στρωμένη με άμμο, πυκνή σκιά και σταλακτίτες.

ΚΑΛΟΓΡΙΆ Διάσημη, πολυσύχναστη και οργανωμένη, με νερά καταγάλανα, ρηχά και παγωμένα λόγω των υποθαλάσσιων πηγών του Ταΰγετου. Σε αυτή

την παραλία έζησε για δύο χρόνια (1917-1918) ο Νίκος Καζαντζάκης και εμπνεύστηκε το διάσημο μυθιστόρημά του Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά. Συγκεκριμένα, το 1917 ο Καζαντζάκης αγόρασε το λιγνιτωρυχείο της Πραστοβάς, ακριβώς πάνω από την παραλία της Καλόγριας, και διόρισε τον Ζορμπά αρχιεργάτη. Στο βόρειο άκρο της ακρογιαλιάς βρίσκεται το σπίτι όπου έμενε με τον Ζορμπά ο συγγραφέας, ενώ στο νότιο άκρο, πολύ κοντά στην αμμουδιά, υπάρχει η «σπηλιά του Καζαντζάκη», όπου έβρισκε καταφύγιο για να διαβάζει και να γράφει. Τη σπηλιά μπορεί κάποιος να την επισκεφθεί είτε κολυμπώντας είτε με βάρκα.

ΣΤΟΎΠΑ Είναι χτισμένη στους πρόποδες του Ταΰγετου, σε μια κατάφυτη από ελαιώνες περιοχή, πίσω από δύο αμμουδερούς κολπίσκους. Έντονα ανεπτυγμένη τουριστικά, διαθέτει ψιλή, χρυσή άμμο και γαλαζοπράσινα νερά. Στον πολυσύχναστο δρόμο που βρίσκεται ακριβώς από πάνω υπάρχουν πολλές καφετέριες, εστιατόρια και καταστήματα με σουβενίρ.

Το 1917 ο Καζαντζάκης αγόρασε το λιγνιτωρυχείο της Πραστοβάς, ακριβώς πάνω από την παραλία της Καλόγριας, και διόρισε τον Ζορμπά αρχιεργάτη.

7.7.22 – lifo

73

ΤΑΞΙΔΙ

ΚΑΛΑΜΆΤΑ: ΜΙΑ ΣΎΓΧΡΟΝΗ ΠΌΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΎΕΙ ΠΟΤΈ Ένας χρήσιμος οδηγός για τη γοητευτική πρωτεύουσα της Μεσσηνίας.

από τον γιαννη πανταζοπουλο

Λ

74 lifo – 7.7.22

ίγες πόλεις στην Ελλάδα καταφέρνουν να έχουν ταυτότητα, ιστορικό βάθος, νεανική ζωντάνια και νησίδες αστικής ομορφιάς. Η Καλαμάτα ανήκει σε αυτές κι έχει πετύχει να συγκαταλέγεται στις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις της χώρας μας. Κάθε φορά που επισκέπτομαι αυτήν την πόλη, αισθάνομαι την ίδια οικειότητα. Οι άσκοπες περιπλανήσεις στις κεντρικές αρτηρίες και την προκυμαία της πόλης μού δημιουργούν πάντα ένα υπέροχο αίσθημα ελευθερίας. Χτισμένη στους πρόποδες του όρους Καλάθι, η Καλαμάτα είναι μια πόλη που σε μαγνητίζει από τα πρώτα λεπτά που θα περιπλανηθείς στους δρόμους της. Πίσω της υψώνεται επιβλητικά ο Ταΰγετος, ενώ μπροστά της απλώνεται, καταγάλανος, ο Μεσσηνιακός Κόλπος. Η πρωτεύουσα του νομού Μεσσηνίας είναι μια πόλη με θαλασσινή αύρα, αίγλη και πολιτισμό. Ταυτόχρονα, συνδυάζει αρμονικά το δίπολο βουνό - θάλασσα, τη βιώσιμη κινητικότητα και την τουριστική ανάπτυξη, το trendy και το original. Ένα από τα πολλά ατού της είναι η προσβασιμότητα, αφού βρίσκεται σε απόσταση μόλις 2,5 ωρών από την Αθήνα. Ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος αλλά και το διεθνές αεροδρόμιο της Καλαμάτας έχουν συμβάλει καταλυτικά στην αλματώδη ανέλιξή της. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια έχει μπει δυναμικά σε όλες τις λίστες με τους κορυφαίους ηπειρωτικούς προορισμούς και αποτελεί έναν συναρπαστικό πόλο έλξης για χιλιάδες ταξιδιώτες. Η παλιά πόλη ήταν χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης Φαραί. Το όνομα «Καλαμάτα» πρωτοεμφανίζεται το 1142 στο τρίτο μέρος του Βίου του Οσίου Νίκωνος του «Μετανοείτε». Το όνομά της πιθανόν προήλθε

από μοναστήρι αφιερωμένο στην Παναγία την Καλομάτα ή από τα καλάμια του Νέδοντα και συγκεκριμένα από τον λαϊκό τύπο «καλάματα». Η ιστορία της Καλαμάτας χάνεται στα βάθη των αιώνων, αφού ξεκινάει από την πρωτοελλαδική εποχή (2600-2300 π.Χ.) με ίχνη ανθρώπινης ζωής να εντοπίζονται στα Ακοβίτικα, 2-3 χλμ. νοτιοδυτικά της Καλαμάτας. Η πόλη βρέθηκε υπό την κυριαρχία των Σπαρτιατών (8ος π.Χ.

- 4ος π.Χ. αιώνας), των Φράγκων (1205 μ.Χ.), των Ενετών (1685-1715 μ.Χ.) και έπειτα των Τούρκων. Επιστρέφοντας στο σήμερα, θα λέγαμε ότι η Καλαμάτα δεν είναι η πόλη που την ακολουθούν τα γνωστά κλισέ. Μέσα από ένα πλήθος δραστηριοτήτων, η παραλιακή πόλη της Μεσσηνίας ξεχωρίζει για την ποιότητα ζωής. Χειμώνα-καλοκαίρι, με αμέτρητες επιλογές, αποζημιώνει και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Ανήκει στις πιο «πράσινες» πόλεις της Ελλάδας, με έντονο το οικολογικό στοιχείο, δίνοντας ύψιστη προτεραιότητα στην προστασία του περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη του τουρισμού. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελούν τα πηγάδια στους δρόμους της πόλης, τα οποία λειτουργούν ως υπόγειοι κάδοι απορριμμάτων. Συγχρόνως, οι πλακόστρωτοι δρόμοι, οι ευρύχωρες πλατείες, οι ποδηλατοδρόμοι, οι περιπατητικές διαδρομές, τα γραφικά σοκάκια, τα ιστορικά αξιοθέατα, οι χώροι πολιτισμού, τα πολυάριθμα σπίτια με τις κόκκινες κεραμοσκεπές αλλά και η ασύγκριτης ομορφιάς παραλιακή ζώνη συνθέτουν το παζλ όλων όσων αξίζει να δείτε στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πελοποννήσου. Δικαίως τα τελευταία χρόνια η Καλαμάτα έχει

καταφέρει να αποκτήσει τη δική της θέση στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη, αναδεικνύοντας την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό της, την έντονη νυχτερινή ζωή και τις πλούσιες ψυχαγωγικές δραστηριότητες.

ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΣ – ΠΟΎ ΝΑ ΠΑΣ; Οι πρώτες βόλτες ενδείκνυται να ξεκινήσουν από τη θρυλική λεωφόρο Ναυαρίνου, αφού η γειτνίαση με το υγρό στοιχείο λειτουργεί ως ένα σημαντικό πλεονέκτημα για αυθεντικές εμπειρίες. Η παραλιακή ζώνη της Καλαμάτας εκτείνεται σε μια απόσταση που αγγίζει τα 3 χιλιόμετρα και προσφέρεται για καλοκαιρινές βουτιές αφού η παραλία είναι βραβευμένη με γαλάζια σημαία και τα νερά είναι ζεστά και πολύ καθαρά. Περπατώντας από το κέντρο της πόλης, σε ελάχιστα λεπτά έχετε τη δυνατότητα να ανακαλύψετε τα καλύτερα μέρη της παραλίας αλλά και προτάσεις για όλα τα γούστα. Ξενοδοχεία, καφέ, μπαρ και εστιατόρια κατακλύζουν όλο το 24ωρο το πιο πολυσύχναστο σημείο της μεσσηνιακής πρωτεύουσας. Ένα άλλο ιδιαίτερο σημείο αναφοράς της Καλαμάτας είναι το κάστρο του δέκατου τρίτου αιώνα, μια πολύ ατμοσφαιρική τοποθεσία για βόλτα με μοναδική θέα στην πόλη. Το κάστρο βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της πόλης, σε χαμηλό βραχώδη λόφο επάνω από τον ποταμό Νέδοντα. Η ανέγερσή του ανάγεται στη βυζαντινή περίοδο ενώ η σημερινή του μορφή οφείλεται στην ανοικοδόμησή του από τον Φράγκο πρίγκιπα και ιδρυτή του πριγκιπάτου της Αχαΐας Γοδεφρείδο Α΄ Βιλλεαρδουΐνο, στις αρχές του 13ου αιώνα. Το μνημείο έχει την τυ-

πική μορφή ενός βυζαντινού κάστρου ενώ στο πιο απόκρημνο σημείο του, στην κορυφή του λόφου, υψώνεται ένας πύργος-καταφύγιο με θολοσκέπαστη δεξαμενή νερού, όπου έχουν εντοπιστεί και ερείπια ναού. Ένας εσωτερικός οχυρωματικός περίβολος περιβάλλει την κορυφή του λόφου, ενώ ένας δεύτερος, ευρύτερος περίβολος προστατεύει μια μεγαλύτερη περιοχή στην πιο προσιτή και ευάλωτη ανατολική πλευρά. Τέλος, πάνω από τη θύρα εισόδου βρίσκεται εντοιχισμένο το ανάγλυφο του Λέοντα του Αγίου Μάρκου, μαρτυρία για τις επεμβάσεις των Ενετών. Να θυμίσουμε ότι σε αυτήν την ιστορική τοποθεσία εκτυλίσσεται το ιστορικό μυθιστόρημα του Άγγελου Τερζάκη Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ, ενώ η διαμόρφωσή του σε αλσύλλιο συνδέεται με τον πεζογράφο Ζαχαρία Παπαντωνίου, που διετέλεσε νομάρχης Μεσσηνίας στις αρχές του 20ού αιώνα. Στους πρόποδες του κάστρου εκτείνεται και η παλιά πόλη της Καλαμάτας, η οποία ξεχωρίζει για τα δαιδαλώδη στενάκια, τις λιθόχτιστες εκκλησίες, τα καταστήματα με τοπικά προϊόντα και τα παλιά αρχοντικά. Σε κοντινή απόσταση ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να βρεθεί στο εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων στην πλατεία 23ης Μαρτίου. Πρόκειται για έναν μικρό βυζαντινό ναό που χρονολογείται από τα μέσα του 11ου-12ου αιώνα. Μάλιστα, στον ιστορικό αυτό ναό κηρύχθηκε η Ελληνική Επανάσταση στις 23 Μαρτίου 1821 και συντάχθηκε η Διακήρυξη της Μεσσηνιακής Γερουσίας με την υπογραφή του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, το πρώτο διπλωματικό έγγραφο της επαναστατημένης Ελλάδας, που εστάλη στις ευρωπαϊκές αυλές. Στο ιστορικό κέντρο της πόλης βρίσκεται και ο εντυπωσιακός μητροπολιτικός να-

ός της Υπαπαντής, που θεμελιώθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1860 και εγκαινιάστηκε στις 19 Αυγούστου 1873. Επίσης, αξίζει να πάτε στη Μονή Καλογραιών. Το Καθολικό έχει χτιστεί στα ερείπια αρχαιότερου ναού του 13ου αιώνα από τον οποίο σώζεται στην Πρόθεση η τοιχογραφία που απεικονίζει την Άκρα Ταπείνωση. Στη Μονή Καλογραιών υπάρχει και δεύτερος –μικρότερος– ναός αφιερωμένος στην Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, σκευοφυλάκιο όπου φυλάσσονται ιερά λείψανα διαφόρων αγίων, ιερά σκεύη, άμφια, πολύτιμες εικόνες και τμήμα παλαιού τέμπλου, ενώ υπάρχει και πλούσια βιβλιοθήκη. Πρόκειται για ένα μοναστήρι που είναι φημισμένο για την ύφανση μεταξωτών σε παλιούς αργαλειούς, με την οποία ασχολούνται παραδοσιακά οι μοναχές. Την ίδια στιγμή, στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Καλαμάτας, εκεί όπου παλιά βρισκόταν η Δημοτική Αγορά της πόλης, η οποία κατακλυζόταν καθημερινά από το πολύβουο πλήθος των εμπόρων και των πελατών της, στεγάζεται πλέον το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας. Στη συλλογή του φιλοξενούνται αρχαιότητες της Μεσσηνίας από τους προϊστορικούς και μυκηναϊκούς χρόνους έως τη βυζαντινή και τη λατινική εποχή, ενώ ανάμεσα στα ευρήματα θα δείτε και το μωσαϊκό από την Κορώνη, το οποίο απεικονίζει διάφορες σκηνές της λατρείας του θεού Βάκχου. Συγχρόνως, ένα ταξίδι στο ένδοξο παρελθόν της πόλης προσφέρει και το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Καλαμάτας, που στεγάζεται σε ένα διώροφο νεοκλασικό κτίριο, ενώ μερικές από τις θεματικές του ενότητες αφορούν την αγροτική ζωή, τη βιοτεχνία, την υφαντική και κεντητική τέχνη, την αγγειοπλαστική και τη σαπωνοποιία. Άλλα σημαντικά πολιτιστι-

κά τοπόσημα αποτελούν η Δημοτική Πινακοθήκη Καλαμάτας, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Καλαμάτας, και η Πινακοθήκη Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης. Στον υπερσύγχρονο εκθεσιακό χώρο του Λυκείου Ελληνίδων στεγάζεται η πολύτιμη Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτωρία Γ. Καρέλια». Πρόκειται για ένα μουσείο-κόσμημα το οποίο φιλοξενεί πάνω από ογδόντα πλήρεις φορεσιές, ενδυματολογικά κομμάτια και κοσμήματα από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα ως το 1930. Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της πόλης είναι και οι ατελείωτες βόλτες που μπορείς να κάνεις. Για παράδειγμα, ένα δημοφιλές meeting point είναι η ευρύχωρη κεντρική πλατεία Βασιλέως Γεωργίου αλλά και η πλατεία 23ης Μαρτίου. Επίσης, η στοά Βαρβουτσή, η οποία χτίστηκε το 1928. Στο υπόγειό της, την περίοδο του Μεσοπολέμου, λειτούργησε ένα από τα πρώτα καμπαρέ της Καλαμάτας, ενώ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο από τους βομβαρδισμούς. Την ίδια στιγμή, το πεζοδρομημένο τμήμα της κεντρικής οδού Αριστομένους προσελκύει πλήθος επισκεπτών αφού εκεί λειτουργούν πολλά εμπορικά καταστήματα και καφέ. Ξεχωριστό κεφάλαιο του αστικού ιστού της Καλαμάτας αποτελεί το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων. Εδώ διαπιστώνεις πολύ εύκολα πώς μπορείς να αξιοποιήσεις με ιδανικό τρόπο μια έκταση προς όφελος των πολιτών. Αυτό το υπαίθριο μουσείο έχει μετατραπεί σε ένα πανέμορφο καταπράσινο πάρκο που διηγείται την ιστορία των σιδηροδρόμων μέσα από μηχανές τρένων και βαγόνια διαφόρων ιστορικών περιόδων. Εκτός αυτού, στην τεράστια έκταση 54 στρεμμάτων –στο κέντρο της πόλης– οι κάτοικοι και οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να χαλαρώσουν, να διαβάσουν ή να κάνουν ποδήλατο κάτω από τη σκιά των δέντρων αλλά και ανάμεσα σε λιμνούλες, λοφίσκους, παιδικές χαρές, σιντριβάνια και μια μεταλλική πεζογέφυρα 28 μέτρων. Στα εκθέματα του μουσείου περιλαμβάνονται ο παλιός σταθμός «Καλαμάτα Λιμήν» καθώς και η γειτονική έκταση του ΟΣΕ, που την εποχή του ατμού ήταν χώρος με καρβουναποθήκες. Επιπρόσθετα, σε αυτό το θεματικό πάρκο - υπαίθριο μουσείο σιδηροδρόμων φιλοξενούνται συχνά ξεχωριστές εκδηλώσεις, παραστάσεις, φεστιβάλ, είτε στο υπαίθριο αμφιθέατρο είτε στους διάφορους χώρους αναψυχής. Όσον αφορά τη βραδινή διασκέδαση, αν δεν θέλετε να μείνετε εντός της πόλης, υπάρχει εναλλακτική λύση. Για να κλείσετε τη μέρα σας με τον καλύτερο τρόπο, ανηφορίστε προς τον λόφο της Βέργας, γνωστό και ως μπαλκόνι της Καλαμάτας, για να απολαύσετε τον καφέ ή το ποτό σας απολαμβάνοντας το ηλιοβασίλεμα αλλά και την καταπληκτική νυχτερινή θέα της φωτισμένης πόλης. Τέλος, παστέλι καλαματιανό, λαλάγγια και δίπλες, ελιές αλλά και η θρυλική γουρνοπούλα συμπεριλαμβάνονται στις must γαστρονομικές επιλογές της πόλης. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται ο παράδεισος των καλοφαγάδων. Αναμφίβολα, η Καλαμάτα είναι μια σύγχρονη πόλη που τα έχει όλα και αποτελεί έναν ελκυστικό τουριστικό προορισμό για όλες τις εποχές του χρόνου. Αξίζει να την εξερευνήσετε περπατώντας και είναι βέβαιο ότι θα σας εκπλήξει με τις φυσικές ομορφιές της, το μεσσηνιακό της φως, την πολιτισμική της κληρονομιά και τους αμέτρητους θησαυρούς της. Η κοσμοπολίτικη Καλαμάτα δεν σε απογοητεύει ποτέ. Μετά την πρώτη φορά, θα θες συνεχώς να επιστρέφεις.

Η Καλαμάτα δεν είναι η πόλη που την ακολουθούν τα γνωστά κλισέ. Μέσα από ένα πλήθος δραστηριοτήτων, η παραλιακή πόλη της Μεσσηνίας ξεχωρίζει για την ποιότητα ζωής.

7.7.22 – lifo

75

FOOD & DRINK GUIDE

ΚΑΛΑΜΑΤΑ

από τη λινα ιντζεγιαννη

76 lifo – 7.7.22

Anasha seaside pleasure

Κ Α Λ Α Μ Α Τ Α

Αληθινή απόλαυση για κάθε στιγμή της ημέρας ή της νύχτας. Υπάρχουν κάποιοι χώροι που δημιουργούνται για να εντυπωσιάσουν και το κάνουν πολύ καλά, ειδικά σε μια εποχή που δύσκολα νιώθεις το συναίσθημα της έκπληξης. Το Anasha κατάφερε από την πρώτη στιγμή να προκαλέσει επιφωνήματα θαυμασμού με όλα τα στοιχεία της ταυτότητάς του. Ένας all-day χώρος στην παραλία της Καλαμάτας που σε προκαλεί από τον σχεδιασμό του κιόλας να τον ανακαλύψεις και να ζήσεις ιδιαίτερες στιγμές που ξεκινούν από το πρωί με αρωματικό καφέ και φανταστικό brunch! Στην κουζίνα ο σεφ Stelios Bardeas δημιουργεί γαστρονομικά πιάτα που συνδυάζουν δύο διαφορετικές αλλά εξίσου σημαντικές γευστικές σκηνές. Η ελληνική σύγχρονη κουζίνα παρουσιάζεται στα καλύτερά της μέσα από πιάτα ιδανικά για κάθε στιγμή της ημέρας, ενώ ταυτόχρονα η γιαπωνέζικη παράδοση εκπροσωπείται με αυθεντικά ρολάκια σούσι και πιάτα finger food που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις. Η wine list έρχεται να συμπληρώσει με τις εκλεκτές ετικέτες της γευστικής εμπειρίας του Anasha που αμέσως σε πείθει ότι αποτελεί τον απόλυτο γαστρονομικό

προορισμό αυτού του καλοκαιριού. Τα δροσιστικά κοκτέιλ της λίστας που επιμελείται ο Διονύσης Τσιγώτης ταιριάζουν τέλεια με το summer mood του χώρου που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και μοιάζει να έχει στηθεί στον φυσικό του χώρο. Η ατμόσφαιρα αλλάζει ανάλογα με την ώρα της ημέρας και προσφέρει από ρομαντικές γωνιές για ξεχωριστά ραντεβού μέχρι σημεία όπου συναντιέται όλη η παρέα, απολαμβάνοντας εξωτικά κοκτέιλ και up tempo μουσική από τους DJs που φιλοξενούνται στα decks. Ο Peter και ο Μενέλαος που βρίσκονται πίσω από το πρότζεκτ πραγματοποιούν με το Anasha το προσωπικό τους όνειρο για έναν ιδιαίτερο χώρο στον Μεσσηνιακό Κόλπο και ταυτόχρονα το όνειρο όλων εκείνων που έψαχναν ένα luxury spot για κάθε στιγμή της ημέρας, που σε παρασύρει μακριά από την καθημερινότητα. Εξάλλου, ο χαρακτηρισμός «seaside pleasure» περιγράφει ακριβώς αυτό που θα νιώσεις στο ατμοσφαιρικό new entry που ήρθε για να αλλάξει την παραλία της Καλαμάτας και να γίνει στέκι για τους κατοίκους και must visit προορισμός για τους επισκέπτες.

Ναυαρίνου 20, Καλαμάτα, 6945 696613 Facebook: Anasha, Instagram: anasha_seaside_pleasure 7.7.22 – lifo

77

ALL DAY EXCLUSIVE BAR

Ego

Φροντίζει την πλευρά του εαυτού σου που θέλει να διασκεδάζει. Δεν είναι κακό να φροντίσεις λίγο το εγώ σου. Ίσα ίσα, όταν μιλάμε για διασκέδαση αυτό μάλλον επιβάλλεται. Το EGO all-day exclusive bar δημιουργήθηκε ακριβώς για να σου θυμίσει πώς το εγώ γίνεται εμείς σε έναν χώρο που φροντίζει κάθε σου επιθυμία, και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο. Ο all day χώρος που βρίσκεται στην παραλία της Καλαμάτας είναι ένα εντυπωσιακό σκηνικό ξεκούρασης. Γήινοι τόνοι, ξύλο και διακοσμητικές λεπτομέρειες που σε ταξιδεύουν σε εξωτικά μέρη δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που σε προϊδεάζει για όλα όσα σε περιμένουν. Μεσογειακές γεύσεις που ξεκινούν από το πρωί με ένα ιδιαίτερο brunch menu και συνεχίζονται μέχρι το βράδυ, συνοδεύοντας κάθε στιγμή με την κατάλληλη πρόταση. Είτε αναζητάς ένα light lunch δίπλα στη θάλασσα είτε ένα ρομαντικό diner με ιδιαίτερες επιλογές, το

EGO έχει να σου προτείνει μια σειρά από εκλεκτές προτάσεις βασισμένες σε τοπικά προϊόντα μέσα από τη σύγχρονη ματιά της ομάδας που βρίσκεται στην κουζίνα. Η μπάρα του all day χώρου είναι ένα σημείο συνάντησης για όσους απολαμβάνουν το καλοκαίρι με ένα εξωτικό κοκτέιλ στο χέρι – εδώ οι μείξεις είναι μοναδικές, με τις ελληνικές πρώτες ύλες να δέχονται τις fusion επιρροές, αναδεικνύοντας ξεχωριστές γεύσεις. Όσο για το café του EGO, αυτό είναι ένα μπαλκόνι στον Μεσσηνιακό Κόλπο που δεν μπορείς να του αντισταθείς. Σημείο συνάντησης κάθε στιγμή της ημέρας και must visit προορισμός για τους επισκέπτες, το EGO φροντίζει την πιο exclusive πλευρά του εαυτού σου και σου δείχνει τον τρόπο να περνάς καλά μόνο και μόνο γιατί είσαι εσύ.

Καλαμάτα

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

78 lifo – 7.7.22

Kleopatra Inn

Τέρμα Ναυαρίνου, Καλαμάτα, 27210 81740, www.egokalamata.gr Facebook: EGO, Instagram: egoalldaybar

Ένας πράσινος χώρος διαμονής που τιμά την έννοια της ελληνικής φιλοξενίας. Το Kleopatra Inn είναι η έκφραση της φιλοξενίας στη Μεσσηνία. Ένα ξενοδοχείο με 35 δωμάτια που ανακαινίστηκε μόλις πριν από δύο χρόνια για να παντρέψει τη σύγχρονη αισθητική με την αυθεντική ελληνική παράδοση. Αυτός ο συνδυασμός σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε έναν οικείο χώρο με ανθρώπους που φροντίζουν με κάθε τρόπο να περάσεις καλά και να αισθανθείς άνετα. Σε απόσταση μόλις 3 χλμ. από το αεροδρόμιο της Καλαμάτας, λίγα λεπτά από την Καλαμάτα ή την αρχαία Μεσσήνη και πολύ κοντά στη βραβευμένη με Γαλάζια Σημαία παραλία της Μπούκας, το Kleopatra Inn διαθέτει μια στρατηγική θέση που γίνεται εμπειρία διαμονής, αφού όλα όσα χρειάζεσαι είναι δίπλα σου. Εκτός από τους υπέροχους χώρους με τους γήινους χαλαρωτικούς τόνους, που είναι εξοπλισμένοι με όλα όσα επιθυμείς, εδώ θα απολαύσεις γεύσεις αυθεντικού ελληνικού πρωινού, και μάλιστα με την πιστοποίηση Greek Breakfast. Στον μπουφέ που σερβίρεται καθημερινά θα

βρεις, εκτός από τις κλασικές επιλογές, μια σειρά από τοπικά προϊόντα, αποξηραμένα σύκα και σταφίδες μεσσηνιακής παραγωγής, παραδοσιακούς λουκουμάδες, πετιμέζι, λαλάγγια και σύγκλινο Μάνης που σε παρασύρουν σε ένα ταξίδι στη μεσσηνιακή γαστρονομία. Με αφορμή την πρόσφατη ανακαίνισή του, το Kleopatra Inn μετατράπηκε σε πράσινο ξενοδοχείο. Ακολουθώντας το όραμα για αειφόρο τουρισμό και βιώσιμη ανάπτυξη, αποτελεί ένα από τα πρώτα τουριστικά καταλύματα στην Ελλάδα με μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα χάρη στην αξιοποίηση στερεού βιοκαύσιμου τοπικής παραγωγής και τη χρήση της ηλιακής ενέργειας που καλύπτει 100% τις ανάγκες του ξενοδοχείου. Η οικολογική φιλοσοφία είναι ένα στοιχείο που ξεχωρίζει σε όλη τη διάρκεια της διαμονής των επισκεπτών, που γίνεται αξέχαστη εμπειρία σε έναν χώρο που συνδυάζει το αληθινό χαμόγελο των ανθρώπων του με όλα όσα συνθέτουν την έννοια της σύγχρονης φιλοξενίας.

Εθνάρχου Μακαρίου 24, Μεσσήνη, 27220 22740, www.kleopatra-inn.gr Facebook: @kleopatrainnhotel, Instagram: kleopatrainn

ΤΟΥ POSEIDON OCEAN VIEW

Chef Δημήτρης Πυλιώτης

Κ Α Λ Α Μ Α Τ Α «Οι αυθεντικές γεύσεις του τόπου μας έχουν αναγνωριστεί στο εξωτερικό». Με καταγωγή από τη Μεσσηνία, o σεφ Δημήτρης Πυλιώτης, που διατηρεί ένα εστιατόριο στο Μαϊάμι και ένα στην Καλαμάτα, είναι ο πρεσβευτής της ελληνικής κουζίνας στην Αμερική – έχει επιλεγεί 3 συνεχόμενες χρονιές ως Greek Gastronomy Ambassador από τον Οργανισμό Greek Taste Βeyond Βorder που τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Τουρισμού. Και οι διακρίσεις του δεν σταματούν εδώ. Έχει βγει τέσσερις φορές Chef Champion στον διαγωνισμό «Chef Showdown» του Μαϊάμι, έχει βραβευτεί από τον δήμαρχο της πόλης για την παρουσία του στο Miami Βeach και έχει μαγειρέψει για κάποιες από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της showbiz. Από τον Νοέμβριο του 2012 βρίσκεται στο ηλιόλουστο Miami, διευθύνοντας το Poseidon Miami Beach, και το καλοκαίρι τον βρίσκετε στην Καλαμάτα να συντονίζει την κουζίνα του Poseidon Ocean View που άνοιξε τον Αύγουστο του 2020. Ο Δημήτρης Πυλιώτης, ο σεφ που εκφράζει υπερήφανα τη σύγχρονη πλευρά της ελληνικής γαστρονομίας στο εξωτερικό, μας μίλησε για όλα όσα έχει πετύχει.

— Κύριε Πυλιώτη, δημιουργήσατε το Poseidon Greek στο Mαϊάμι το 2012 και το 2020 ανοίξατε το Poseidon Ocean View στην Καλαμάτα. Πώς αποφασίσατε να επιστρέψετε στον τόπο σας με αυτό το ήδη πολύ πετυχημένο πρότζεκτ; Σίγουρα, χάρη στην αγάπη μας για την Καλαμάτα και την Ελλάδα γενικότερα, καθώς και στην επιθυμία μας να αναδείξουμε την ελληνική κουζίνα. Η εμπειρία και η γνώση που αποκτήσαμε όλα αυτά τα χρόνια στην Αμερική μας έκαναν, εμένα και τον αδελφό μου, να επιστρέψουμε στον τόπο μας με σκοπό να δημιουργήσουμε έναν δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ των δυο εστιατορίων μας στην Καλαμάτα και το Μαϊάμι.

— Τα εστιατόριά σας βρίσκονται σε δύο διαφορετικές πλευρές του πλανήτη. Ποια είναι τα κοινά χαρακτηριστικά τους; Οι πρώτες ύλες που αποτελούν τη βάση και των 2 μενού των εστιατορίων, π.χ. το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο δικής μας παραγωγής, απευθείας

από τα ελαιόδεντρά μας, η αγάπη για την ελληνική κουζίνα και η προσπάθεια ανάδειξής της, η άψογη εξυπηρέτηση και η μοναδική ατμόσφαιρα που προσφέρουμε είναι μερικά από τα κοινά στοιχεία που διέπουν τα 2 εστιατόριά μας.

— Κατέχετε για 3 συνεχόμενες χρονιές τον τίτλο Greek Gastronomy Ambassador. Θεωρείτε ότι η σύγχρονη ελληνική κουζίνα προβάλλεται επαρκώς στο εξωτερικό; Οι αυθεντικές γεύσεις του τόπου μας αναγνωρίζονται τον τελευταίο καιρό πολύ στο εξωτερικό, καθώς η ελληνική κουζίνα έχει εξελιχθεί προς το καλύτερο και δεν έχει μείνει στάσιμη. Θεωρώ πως έχω συμβάλει στην ανάδειξή της με τη συνεχή παρουσία μου σε τηλεοπτικά πρότζεκτ και σε διαγωνισμούς με πιάτα δημιουργικά, διατηρώντας ταυτόχρονα τη σύνδεσή τους με την παράδοση.

— Υπάρχουν κάποιες στιγμές που ξεχωρίζετε μέσα από την πολύ επιτυχημένη σας πορεία ως σεφ; Οι σημαντικότερες στιγμές που σίγουρα μπορώ να ξεχωρίσω είναι οι τέσσερις τίτλοι που απέκτησα στον διαγωνισμό «Chef Showdown» της Αμερικής, με αποκορύφωμα τον τρίτο, που καλύφθηκε από το Τravel Channel και έκανε ειδικό αφιέρωμα σε μένα ως σεφ. Επίσης, η συμμετοχή μου στο Food Network, η βράβευσή μου ως εξέχουσας προσωπικότητας και τιμώμενου προσώπου από τον δήμαρχο του Miami Βeach καθώς και η μέρα που μαγείρεψα στο πρώτο παιχνίδι του «Miami Ηeat» για τους επισήμους που πατάνε παρκέ, όπως η Jennifer Lopez και ο Drake, σε παιχνίδι με τους Lakers του Λεμπρόν Tζέιμς. Αυτές αποτελούν μοναδικές εμπειρίες που μου δίνουν απεριόριστη χαρά και ικανοποίηση για όλη την προσπάθεια που καταβάλλουμε στο εξωτερικό.

— Τι θα προτείνατε σε κάποιον που έρχεται στο Poseidon Ocean View για πρώτη φορά; Ποια είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά σας πιάτα; Όλα τα πιάτα είναι αντιπροσωπευτικά της φιλοσοφίας μου, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα, αλλά για να απαντήσω στην ερώτηση θα πω τα 4 που με έχρισαν Chef Champion: χταπόδι, φιλέτο συναγρίδα, φιλέτο Black Grouper, lollipop γαρίδας.

Ναυαρίνου 119, Καλαμάτα, 27210 25590, https://poseidonkalamata.com Facebook: @PoseidonOceanView, Instagram: poseidonoceanview 7.7.22 – lifo

79

Κρεοπωλείον 29

Μια καλοκαιρινή ταράτσα για να απολαύσεις ιδιαίτερες κοπές με θέα τον Ταΰγετο. Φεύγοντας από τη Μεσσηνία, θα πάρεις μαζί σου πολλές αναμνήσεις: υπέροχες στιγμές, εμπειρίες, τοπία. Αν είσαι λάτρης του κρέατος, είναι σίγουρο ότι θα φύγεις με τη γευστική ανάμνηση του Κρεοπωλείου 29. Μη σε μπερδεύει το όνομα. Μιλάμε για ένα εστιατόριο-σημείο αναφοράς στην περιοχή, που από το 2002 προσφέρει πιάτα βασισμένα σε κρέατα από την οικογενειακή φάρμα που βρίσκεται στη Μάνη. Εκεί, στους πρόποδες του Ταΰγετου, εκτρέφονται με φυσικό τρόπο ζώα ελευθέρας βοσκής που γίνονται πρώτη ύλη για κάθε εξαιρετική συνταγή. Στο Κ29 θα βρεις ιδιαίτερες κοπές που ψήνονται αριστοτεχνικά ή μαγειρεύονται με τέτοιο τρόπο ώστε η παράδοση να συναντά τις σύγχρονες τεχνικές. Όλα όσα καταφθάνουν καθημερινά στην κουζίνα είναι ολόφρεσκα προϊόντα από μικρούς Έλληνες παραγωγούς

που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν ένα μενού το οποίο αναδεικνύει τον παραγωγικό πλούτο της περιοχής. Το κρέας σιτεύεται στα ειδικά ψυγεία του Κ29 με τη διαδικασία της ξηρής ωρίμανσης που διαρκεί 22-45 ημέρες. Η γνώση, η τεχνική και φυσικά η αγάπη που κρύβεται πίσω από κάθε λεπτομέρεια αυτής της διαδικασία δίνει σε κάθε πιάτο μια ξεχωριστή νοστιμιά. Ό,τι κι αν επιλέξεις, μπορείς να συνδυάσεις το γεύμα σου με μια ετικέτα από τη λίστα του ελληνικού κυρίως αμπελώνα που φυλάσσεται στο κελάρι του Κ29. Ειδικά το καλοκαίρι, η ταράτσα με θέα στον Ταΰγετο και το κάστρο της Καλαμάτας είναι ένα μαγικό σημείο που σε καλωσορίζει για να σου προσφέρει αυθεντική φιλοξενία μαζί με τις γεύσεις που χαρίζει η μεσσηνιακή γη.

Καλαμάτα

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

80 lifo – 7.7.22

Τράπεζα

Φαρών 29, Καλαμάτα, 27210 28249, Facebook: @kreopolion29 Instagram: kreopolion29

Στο Πεταλίδι θα βρεις έναν χώρο που θα σημαδέψει γευστικά την επίσκεψή σου στη Μεσσηνία. Αν είσαι από εκείνους που συνδέουν τις διακοπές με το καλό φαγητό –υπάρχει κανείς που δεν το κάνει;–, η Μεσσηνία είναι must προορισμός. Εκεί θα βρεις χώρους που τιμούν την παραδοσιακή κουζίνα με έναν τρόπο πολύ ιδιαίτερο, που θα θυμάσαι για καιρό. Στο Πεταλίδι της Μεσσηνίας θα βρεις την Τράπεζα, που πήρε το όνομά της από το κτίριο στο οποίο λειτουργούσε η τράπεζα της περιοχής και θα σε ξεναγήσει στη γαστρονομία αυτής της μοναδικής γωνιάς της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της μεσογειακής παράδοσης. Με αναφορές στις κουζίνες όλου του κόσμου, αλλά πάντα με εποχικά υλικά της ελληνικής φύσης που αφθονούν στην ευλογημένη γη της Μεσσηνίας, το μενού περιλαμβάνει ό,τι μπορείς να φανταστείς, αλλά κυρίως εκείνες τις γεύσεις που δεν φαντάζεσαι, από ιδιαίτερες κοπές κρεάτων μέχρι παραδοσιακές συνταγές με αυγά και από μεζέδες που χαρακτηρίζουν την ελληνική γευστική απόλαυση μέχρι

premium NY sandwiches με παστράμι Black Angus ή vegan burgers. Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις τη μεσσηνιακή τηγανιά με χοιρινό, λουκάνικο με γλυκάνισο και πορτοκάλι, τα γεμιστά πουγκιά με μανούρι και αχλάδι αλλά και τα πανσετάκια, όλα ιδανικά συνοδευτικά για το κρασάκι, την μπίρα ή κάποιο από τα αποστάγματα που συνοδεύουν τις καλοκαιρινές στιγμές. Τα τραπεζάκια που στήνονται έξω σε καλωσορίζουν σε ένα φιλόξενο σκηνικό και σε καλούν να δοκιμάσεις όσο περισσότερα πιάτα μπορείς. Το βιολογικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο δίνει μια άλλη γεύση σε κάθε συνταγή, αλλά εκείνο που παίζει τον πρώτο ρόλο είναι η σπιτική φροντίδα και η αγάπη για την ελληνική κουζίνα που πειράζεται ελαφρώς για να αποδείξει ότι είναι αντάξια των διεθνών στάνταρ. Η Τράπεζα είναι η ανάμνηση των διακοπών που θα κουβαλάς μαζί σου για καιρό.

Πλατεία Αγίου Νικολάου, Πεταλίδι Μεσσηνίας, 6976 765055 Facebook: Eστιατόριο Τράπεζα, Instagram: estiatoriotrapeza

FINE FOOD AND WINE

Φοίνο

Η σύγχρονη ελληνική κουζίνα τιμάται όπως της αξίζει. Όταν ανακαλύπτεις έναν θησαυρό γεύσης εκεί που δεν το περιμένεις, το συναίσθημα είναι μοναδικό. Γιατί, πώς να το κάνουμε; Η έκπληξη της απόλαυσης από μόνη της είναι μια εμπειρία μοναδική. Το Φοίνο –συνδυασμός των λέξεων «φαγητό» και «οίνος»– στο ιστορικό κέντρο της Καλαμάτας, είναι μια τέτοια έκπληξη που οφείλεται στη δημιουργικότητα και το ταλέντο του βραβευμένου σεφ Γιώργου Χωραΐτη και της Δήμητρας Πουλοπούλου που μετά από χρόνια εμπειρίας στη γαστρονομία επέστρεψαν στον τόπο τους, φέρνοντας μαζί τους την κλάση των εστιατορίων του εξωτερικού. Κι εδώ η ισορροπία είναι εκπληκτική, γιατί μαζί με το υψηλό επίπεδο σε όλα τα στοιχεία, γεύσεις, σέρβις και χώρο, το Φοίνο παραμένει οικείο και φιλόξενο, όπως αρμόζει σε έναν χώρο που θέλει να τιμήσει τη γη της Μεσσηνίας. Τα πιάτα του μενού βασίζονται φυσικά στα εποχικά προϊόντα αυτού του τόπου και σε συνεργασίες με

μικρούς τοπικούς παραγωγούς και βιολογικούς καλλιεργητές. Οι ιδιαίτερες τεχνικές απογειώνουν τις γεύσεις χωρίς να καλύπτουν τη φρεσκάδα των υλικών και τα αυθεντικά τους αρώματα. Όσο για τη λίστα των κρασιών που επιμελείται η Δήμητρα, αυτή είναι ένας φόρος τιμής στον πελοποννησιακό αμπελώνα με ετικέτες που κάνουν άψογο pairing με τα πιάτα, ώστε η γευστική εμπειρία να είναι πραγματικά μοναδική. Μη φύγεις χωρίς να δοκιμάσεις κάποιο από τα επιδόρπια του μενού που σου αφήνουν αυτήν τη γλυκιά επίγευση της ικανοποίησης για ώρες. Άλλωστε το Φοίνο φτιάχτηκε γι’ αυτόν τον λόγο, για να προσφέρει αυθεντική ικανοποίηση, και διακρίθηκε ως ένα από τα 20 καλύτερα νέα εστιατόρια στην Ελλάδα στα βραβεία Restaurant 100, ενώ πρόσφατα βραβεύτηκε με αστέρι FNL στη σύγχρονη ελληνική κουζίνα που εδώ βρίσκει επιτέλους τη θέση που της αξίζει.

Κ Α Λ Α Μ Α Τ Α

ΟΙΝΟΠΑΝΤΟΠΩΛΕΊΟ

Χρυσομάλλης

Υπαπαντής 35, 6940 886536 Facebook: @FoinoKalamata, Instagram: foinokalamata

Ένα ιστορικό σημείο που αναβιώνει γευστικά την ελληνική παράδοση. Η ιστορία του Οινοπαντοπωλείου Χρυσομάλλης μοιάζει να περιβάλει τον χώρο σαν μια αύρα που αφηγείται ιστορίες και συνήθειες από το παρελθόν. Από το 1958, που ξεκίνησε ως παντοπωλείο και σύντομα μετατράπηκε σε οινοπαντοπωλείο-ταβέρνα, αυτός ο χώρος έχει φιλοξενήσει αμέτρητους επισκέπτες, από περαστικούς μέχρι σημαντικές προσωπικότητες του καλλιτεχνικού κόσμου, προσφέροντας την έννοια της σπιτικής φιλοξενίας και χειροποίητα εδέσματα-ωδή στα τοπικά προϊόντα. Σήμερα το οινοπαντοπωλείο εξακολουθεί την παράδοση της μεσσηνιακής φιλοξενίας σε έναν χώρο με σύγχρονη ρετρό ατμόσφαιρα όπου θα βρεις τα πιο σημαντικά προϊόντα της περιοχής από μικρούς παραγωγούς. Είτε θέλεις να προμηθευτείς αυτούς τους μικρούς γευστικούς θησαυρούς για το σπίτι είτε θέλεις να απολαύσεις στα τραπεζάκια του τους νόστιμους μεζέδες, η εμπειρία είναι εξίσου μοναδική. Εξάλλου, το γεγονός ότι πρόκειται για

σημείο αναφοράς που γνωρίζουν πολύ καλά οι Καλαματιανοί λέει πολλά για τη θέση που κατέχει στην καρδιά των ντόπιων. Κι επειδή οι ντόπιοι πάντα ξέρουν καλύτερα, μάλλον πρέπει να τους ακολουθήσεις στον φροντισμένο χώρο στη διασταύρωση των οδών Υπαπαντής και Μητροπολίτου Μελετίου. Εκεί θα δοκιμάσεις τη σαλάτα με πέστροφα, το σαγανάκι ξεροσφέλι με σάλτσα πιπεριάς, το καρπάτσιο μοσχάρι με ξινόμηλο και γραβιέρα, τη μανιάτικη μακαρονάδα με χωριάτικο τηγανητό αυγό και καβουρδισμένη μυζήθρα, το παστό Μεσσηνίας, το λουκάνικο με πορτοκάλι ή γεμιστό με φέτα και λιαστή ντομάτα και ένα σωρό άλλες δημιουργίες που βγαίνουν από την κουζίνα και μοσχομυρίζουν ελληνική παράδοση. Στο Οινοπαντοπωλείο Χρυσομάλλη αυτή η παράδοση συνδυάζεται με την αυθεντικότητα αλλά και τη σύγχρονη ματιά στη μαγειρική τέχνη. Κι αυτή η συνταγή είναι ακαταμάχητη!

Υπαπαντής 32, Καλαμάτα, 27210 82759, 6945 931387 Facebook: @oinopantopoleionhrysomallis, Instagram: oinopantopoleion 7.7.22 – lifo

81

Αθανασίου

Από το 1938 γράφει τη δική του ιστορία στην παραδοσιακή ζαχαροπλαστική. Δεν μπορεί να περνάς από την Καλαμάτα και να μη σου πει κάποιος για το κοινό μυστικό γεύσης που λέγεται Αθανασίου. Με σχεδόν έναν αιώνα παράδοσης στη ζαχαροπλαστική και στην αρτοποιία, τα ζαχαροπλαστεία Αθανασίου βρίσκονται στα πιο κεντρικά σημεία της πόλης, άρα είναι σίγουρο ότι θα τα βρεις μπροστά σου! Εδώ θα γευτείς κλασικά γλυκά της Καλαμάτας, φτιαγμένα με τις καλύτερες πρώτες ύλες και με απόλυτο σεβασμό στην παράδοση. Δίπλα στις δημιουργίες που αποπνέουν ελληνικό άρωμα φιγουράρουν γλυκά της ευρωπαϊκής πατισερί που θα σε εκπλήξουν! Για το πρωινό σου μπορείς να επιλέξεις κάποια από τις χειροποίητες πίτες ταψιού, τα φρεσκοψημένα κέικ και τα χειροποίητα βουτήματα που παρουσιάζονται σε μεγάλη ποικιλία για να απολαύσεις ένα αξέχαστο πρωινό στο λιμάνι της πόλης. Μην παραλείψεις να

δοκιμάσεις το παραδοσιακό εκμέκ με φρυγανιά που ετοιμάζεται μπροστά στα μάτια σου, προσφέροντας μια mouth watering εμπειρία. Στην Gelateria Athanasiou θα γευτείς εκπληκτικό gelato που δροσίζει τις καλοκαιρινές στιγμές με τις απίθανες γεύσεις του. Εννοείται ότι δεν θα αντισταθείς στα μικρά αριστουργήματα με σύκο που προσφέρονται σε διαφορετικές εκδοχές, τιμώντας την παράδοση της περιοχής. Must try το διάσημο συκοκάρυδο Athanasiou που καλύπτεται με αυθεντική κουβερτούρα υγείας αλλά και οι παραδοσιακές δίπλες Καλαμάτας –φημισμένες στην πόλη– που θα πάρεις μαζί σου και θα εύχεσαι να μην τελειώσουν. Απ’ την άλλη, στο eshop www.athanasiou1938.com θα βρεις όλες τις λατρεμένες γεύσεις για να μπορείς κάθε στιγμή να απολαμβάνεις τα γλυκά Athanasiou που γράφουν τη δική τους ιστορία στην ελληνική παράδοση.

Καλαμάτα

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

82 lifo – 7.7.22

Τα Ρολλά

Φαρών & Πινδάρου 22, Καλαμάτα, 27210 93364 Facebook: Athanasiou, Instagram: athanasioupastry

Αυθεντική αγάπη για τις γεύσεις της ελληνικής κουζίνας. Τα Ρολλά πήραν το όνομά τους από τα ρολλά με τα οποία ασφάλιζαν παλιά τα μαγαζιά. Σήμερα συνεχίζουν την ιστορία του εστιατορίου που άνοιξε τη δεκαετία του ’30 ο μετανάστης μπαρμπα-Γιάννης που επέστρεψε από την Αμερική. Αυτήν τη λαχτάρα για τις χαρές της Ελλάδας εκφράζει το οικογενειακό εστιατόριο που έχει περάσει πλέον στην τρίτη γενιά, αλλά διατηρεί όλη την αυθεντικότητα των παραδοσιακών γεύσεων. Σε έναν χώρο τόσο οικείο όσο η ίδια μας η κουλτούρα, μπορείς να απολαύσεις σπιτικά πιάτα της ελληνικής κουζίνας. Μουσακάς, παστίτσιο, μπιφτέκια στη σχάρα, βακαλάος

τηγανητός με σάλτσα από φρέσκια ντομάτα ή σκορδαλιά, αλλά και πεντανόστιμα λαδερά, όπως γεμιστά, μπάμιες και φασολάκια, είναι τα κλασικά πιάτα που θα γευτείς και θα νιώσεις τη φροντίδα που κρύβεται πίσω από κάθε λεπτομέρεια. Τα πιάτα ημέρας εναλλάσσονται συνεχώς, ακολουθώντας την εποχή και τα προϊόντα που χαρίζει η γη. Θα τα συνδυάσεις με κρασί που παράγεται από τοπικά οινοποιεία, αλλά και μπιρίτσα ή ουζάκι. Στα Ρολλά, ό,τι κι αν δοκιμάσεις, έχει τη γεύση της αγάπης για την Ελλάδα και τις γεύσεις της.

Σπάρτης 53, Καλαμάτα, 27210 26218

Bistroteca

Ένας χώρος εμπνευσμένος από τα bistro του κόσμου.

To Bistroteca στεγάζεται σε ένα ιστορικό κτίριο, στο κεντρικότερο σημείο της πόλης, στην πλατεία Βασιλέως Γεωργίου, και διαθέτει τρεις διαφορετικές αίθουσες. Αυτό το all-day bistro είναι από εκείνα τα μαγαζιά που σε κάνουν να αγαπήσεις την Καλαμάτα και όσα έχει να σου προσφέρει από πλευράς διασκέδασης. Έχεις πάντα έναν καλό λόγο να περάσεις την πόρτα του Bistroteca ξεκινώντας από το πρωί για να απολαύσεις αρωματικό φρεσκοκαβουρδισμένο καφέ και λαχταριστά κρουασάν βουτύρου που θυμίζουν βιενουεζερί του εξωτερικού ή κάποια από τις αλμυρές ή γλυκές επιλογές για brunch ή πρωινό. Τα γλυκά που ετοιμάζονται μπροστά σου –αφού ο φούρνος και η κουζίνα είναι ανοικτά– είναι μια πρόκληση για όλες τις αισθήσεις και η νοστιμιά τους σε αποζημιώνει ό,τι κι αν επιλέξεις. Το μενού συνεχίζει να σε εκπλήσσει με light

μεσογειακές προτάσεις για κάθε στιγμή, που θα συνδυάσεις με κάποια ετικέτα από την ενημερωμένη λίστα. Όσο για την dinking πλευρά του το Bistroteca παραμένει το εμβληματικό must visit spot όπου θα απολαύσεις απογευματινά aperitivo, βραδινά ποτά ή δροσιστικά cocktail σε κλασικές ή signature εκδοχές που θα σε κερδίσουν με την υπογραφή του Σπύρου Αντωνόπουλου. Όλα αυτά σε μια ατμόσφαιρα elegant με πολλά vintage στοιχεία όπου πρωταγωνιστεί το φως και η ανοικτοσύνη. Κάθε γωνιά του είναι μια σχεδιαστική πινελιά, που αποπνέει φιλοξενία και καλή διάθεση. Τα ρατάν έπιπλα, οι καπιτονέ καναπέδες, το στοιχείο του μέταλλου και του ξύλου, συνδυάζονται στην ατμόσφαιρα ενός χώρου που σε κάνει να νιώθεις ότι βρήκες ένα στέκι που σε ταξιδεύει στα bistro του κόσμου!

Κ Α Λ Α Μ Α Τ Α

Φλερτ!

Πλατεία Βασιλέως Γεωργίου 18, Καλαμάτα, 27210 97431 facebook: Bistroteca, Instagram: bistroteca

Ένα all day bar που σχεδιάστηκε για να θυμίζει ρομαντικές στιγμές διασκέδασης. Το Φλερτ! είναι ένα από εκείνα τα spots που ανακαλύπτεις στην επαρχία και σε κάνουν να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε κάποια κρυμμένη γειτονιά της Kεντρικής Ευρώπης. Ένα all day bar στο ιστορικό κέντρο της Καλαμάτας που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Ανδρέας Πετρόπουλος, χρησιμοποιώντας την έννοια του ορίου ως βασικό εργαλείο για να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του χώρου με την πόλη, μια σχέση άκρως ελκυστική που βασίζεται στην ίδια τη σημασία του φλερτ. Τα vintage στοιχεία που θυμίζουν ελληνικό αστικό καφενείο και αμερικανικό diner πρωταγωνιστούν, δημιουργώντας μια φιλόξενη ατμόσφαιρα βγαλμένη από το παρελθόν. Ξύλο και μέταλλο συνδυάζονται εξαιρετικά, ενώ το παλιό μωσαϊκό που αποκαλύφθηκε στο πάτωμα αφηγείται τη δική του ιστορία. Όσο για τις γεύσεις, αυτές δεν θα μπορούσαν να μην είναι εξίσου ξεχωριστές για να ταιριάζουν με τη σχεδιαστική ποιότητα του χώρου. Εδώ θα απολαύσεις από το πρωί specialty coffee της Area 51 αλλά και ένα φανταστικό μενού brunch που είναι must try. Οι γευστικές στιγμές συνεχίζονται όλη μέρα με προσεγμένες και ελαφριές προτάσεις σε πίτσα, ζουμερά μπέργκερ, δροσιστικές σαλάτες και χειροποίητα γλυκά – πρέπει να δοκιμάσεις το best seller pistachio cake! Στο Φλερτ! θα πιεις τα πρώτα απογευματινά dinks και signature απεριτίφ, όπως το lemon spritz, ενώ μέχρι αργά μπορείς να δοκιμάζεις

τις μείξεις της cocktail list που θα σε ενθουσιάσουν – το Walkiki είναι ανάμεσα σε εκείνα που ξεχωρίσαμε. Η neon επιγραφή με το όνομα του μαγαζιού κλέβει τις εντυπώσεις στον κεντρικό τοίχο, θυμίζοντας μια λέξη που φέρνει στο μυαλό ρομαντικές αναμνήσεις. Κι αυτή η αίσθηση, τελικά, μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που περνάς καλά σήμερα.

Αμφείας 34, Καλαμάτα, 27210 84914 Faceboook: @flert.coffe, Instagram: flirt_kalamata 7.7.22 – lifo

83

FOOD & DRINK GUIDE

ΜΕΣΣΗΝΙΑ

από τη λινα ιντζεγιαννη

Μεσσηνία

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

84 lifo – 7.7.22

BEACH POOL BAR

KOA

Μ Ε Σ Σ Η Ν Ι Α

Ό,τι μπορεί να ονειρεύεσαι για το καλοκαίρι βρίσκεται εδώ! ΚΟΑ είναι ένα όνομα που θα πρέπει να θυμάσαι μόλις βρεθείς στη Μεσσηνία. Αλλά πάλι, και να μην το θυμάσαι, κάποιος θα βρεθεί να σου πει ότι αυτό είναι το must visit σημείο της περιοχής. Ένα beach pool bar με εντυπωσιακό σχεδιασμό και όλα όσα χρειάζεσαι για να ζήσεις αξέχαστες καλοκαιρινές στιγμές. Το κολύμπι στα κρυστάλλινα νερά εναλλάσσεται με τις βουτιές στην πισίνα, ενώ το άραγμα στη χρυσή αμμουδιά με τις luxury ξαπλώστρες και τα sand beds διαδέχονται οι στιγμές στην πισίνα, από τις πιο εντυπωσιακές που έχεις συναντήσει. Αν είσαι σε mood για πιο ιδιωτικές στιγμές, το KOA φέτος έχει δημιουργήσει μια σειρά από private sets για να φιλοξενήσει την παρέα σου ακριβώς όπως επιθυμείς! Οι γεύσεις της κουζίνας ταιριάζουν απόλυτα στα summer vibes που εδώ μεταφράζονται σε νόστιμα πιάτα για κάθε στιγμή.

Πέρα από τις καθημερινές προτάσεις, αλμυρές και γλυκές, για brunch, θα βρεις δροσιστικές σαλάτες, ολόφρεσκα και λαχταριστά σνακ για να απολαύσεις στην παραλία, αλλά και τις περίφημες πίτσες του KOA –στα must η πίτσα με ρόκα, προσούτο και λάδι τρούφας– που συνδυάζονται με τις ετικέτες της wine list ή άκρως εξωτικά signature cocktails. Μην παραλείψεις την απόλαυση Shisha με premium καπνούς, καθώς χαλαρώνεις στο pool lounge και χαζεύεις το ηλιοβασίλεμα! Το #ΚΟΑSUDNAYS, που έχει γίνει θεσμός, φιλοξενεί κάθε Κυριακή κάποιους από τους πιο σημαντικούς DJs που μετατρέπουν τον χώρο σε ένα μοναδικό υπαίθριο πάρτι. Η χαμογελαστή ομάδα του KOA που ξέρει πώς να σε κάνει να νιώθεις όμορφα σε καλωσορίζει και αυτό το καλοκαίρι σε ένα σημείο όπου μάλλον προσγειώθηκε ένα κομμάτι του Παραδείσου!

Χρυσή Ακτή, Μάτι Τριφυλίας, Γαργαλιάνοι Μεσσηνίας, 6979 22 0433 Facebook: KOAbeach, Instagram: koabeachofficial 7.7.22 – lifo

85

RESTAURANT BAR

Ammos

Εδώ το καλοκαίρι βρίσκεται στον φυσικό του χώρο! Μία από τις αναμνήσεις του καλοκαιριού που σε συνοδεύει όλο τον χειμώνα σαν ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη που σου δίνει κουράγιο είναι η αίσθηση της άμμου στα πόδια σου. Μια αίσθηση που εκφράζει την απόλυτη ελευθερία και απόλαυση δίπλα στη θάλασσα. Εκεί ακριβώς, πάνω στην παραλία της Κυπαρισσίας, θα βρεις το Άμμος, ένα beach bar-restaurant που βρίσκεται στημένο στον φυσικό του χώρο όχι μόνο γιατί σου προσφέρει τη θέα στην απέραντη θάλασσα αλλά και γιατί αποτυπώνει μέσα από την κουζίνα του όλα όσα προσφέρει η ελληνική φύση. Η φιλοξενία του Άμμος αρχίζει από το πρωί με καφέ και εξαιρετικά πιάτα, φρεσκοστυμμένους χυμούς και μια ατμόσφαιρα που σε κάνει να κλείνεις τα μάτια για να νιώσεις τη θαλασσινή δροσιά. Κι όταν χαρείς την υπέροχη παραλία, τα πεντακάθαρα νερά και τον ήλιο, θα επιστρέψεις για να γευτείς τις προτάσεις του μενού που ξαναγράφει τη μεσογειακή παράδοση μέσα από νόστιμες συνταγές βασισμένες

σε εποχικά υλικά. Πρέπει να δοκιμάσεις την παραδοσιακή μελιτζανοσαλάτα με μελιτζάνες ψημένες στα κάρβουνα, ντομάτα, κρεμμύδι, σκόρδο, μαϊντανό και παρθένο ελαιόλαδο, το ριζότο με ποικιλία μανιταριών και λάδι τρούφας αλλά και τη γαριδομακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα και ούζο. Η λίστα με κρασιά του ελληνικού και ξένου αμπελώνα έχει πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις, ανάμεσά τους και βραβευμένες ετικέτες, για να ζήσεις τη γευστική εμπειρία ακόμα πιο ολοκληρωμένα. Φυσικά, δεν γίνεται να φύγεις από το Άμμος αν δεν δοκιμάσεις τα εξωτικά κοκτέιλ που ταιριάζουν τέλεια με την ατμόσφαιρα και γίνονται ακόμα πιο απολαυστικά καθώς δύει ο ήλιος στη θάλασσα και έρχεται η βραδινή πλευρά του καλοκαιριού να αναλάβει τη διασκέδασή σου. Στο Άμμος αυτή η διασκέδαση είναι μια διαδοχή από γευστικές στιγμές μπροστά σε μία από τις πιο όμορφες παραλίες της Πελοποννήσου.

Μεσσηνία

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

86 lifo – 7.7.22

Λιοτρίβι

Παραλιακή οδός Κυπαρισσίας, 27610 23861, www.ammosrestaurantbar.gr Facebook: AMMOS Restaurant Bar, Instagram: ammos.restaurant.bar

Εδώ ο χρόνος σταματά και το καλοκαίρι γίνεται ατελείωτες στιγμές διασκέδασης. Η λέξη «λιοτρίβι» κρύβει μια αίσθηση παράδοσης και δεν μεταφράζεται σε καμιά άλλη γλώσσα. Το ίδιο συμβαίνει και με την αυθεντική ελληνική διασκέδαση που ξεχωρίζει ως κομμάτι τις δικής μας κουλτούρας. Στο Λιοτρίβι beach bar αυτή η κουλτούρα ερμηνεύεται με έναν μοναδικό τρόπο και περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την ουσία του ελληνικού καλοκαιριού. Θάλασσα, ήλιος, μουσική, χαμόγελα, δροσιστικά ποτά: αυτά είναι τα συστατικά που θα συναντήσεις σε αυτό το beach bar και μάλιστα στις κατάλληλες αναλογίες, κάνοντας τη συνταγή εδώ και χρόνια μία από τις πιο πετυχημένες στην περιοχή της Κυπαρισσίας. Στημένο πάνω σε μια πανέμορφη παραλία που θυμίζει εξωτικούς προορισμούς, το Λιοτρίβι είναι καθημερινό στέκι από το πρωί για καφέ –δεν παίζονται οι πρωινές στιγμές, με την ηρεμία της θάλασσας να σε μαγεύει– μέχρι βραδινά ποτά που διαρκούν έως το άλλο πρωί.

Η ατμόσφαιρα, προσεγμένη σε κάθε λεπτομέρεια, σε καλωσορίζει σε ένα άκρως καλοκαιρινό σκηνικό, με τις βουτιές να πρωταγωνιστούν και τη θάλασσα να εναλλάσσεται με την πισίνα, όπου μπορείς να αράξεις σε μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα. Οι μουσικές που αλλάζουν ανάλογα με τη θέση του ήλιου και τα φανταστικά κοκτέιλ του μπαρ συνοδεύουν τις στιγμές σου και, αλήθεια, αυτές είναι πολλές, αφού ο χώρος σε μαγνητίζει για ώρες. Στη βραδινή του εκδοχή το Λιοτρίβι μετατρέπεται σε ένα open air ατέλειωτο πάρτι όπου τα χορευτικά σετ των DJs πρωταγωνιστούν και σε ξεσηκώνουν χωρίς να το καταλάβεις. Άλλωστε, αυτή δεν είναι η ουσία της καλοκαιρινής διασκέδασης; Να βρίσκεσαι με ένα κοκτέιλ στο χέρι, φορώντας το μαγιό σου, δίπλα στη θάλασσα, και να χορεύεις αυθόρμητα, γιορτάζοντας τη μαγεία του τόπου μας. Το Λιοτρίβι ξέρει πολύ καλά πώς να δημιουργεί ένα τέτοιο σκηνικό!

Παραλία Κυπαρισσίας, 6943 585095 Facebook: Liotrivi club kyparissia, Instagram: liotrivi_club_kyparissia

Kookoonari

BEACH BAR RESTAURANT

Μ Ε Σ Σ Η Ν Ι Α

Γεύσεις, κοκτέιλ και εξωτική ατμόσφαιρα σε μία από τις πιο όμορφες παραλίες της Μεσσηνίας. Η παραλία Ρωμανός είναι από τις πιο όμορφες της Ελλάδας. Σε αυτό το ονειρεμένο σημείο του Ιονίου βρίσκεται το Kookoonari, που νομίζεις ότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της περιοχής έτσι όπως έχει παντρέψει τον εξαιρετικό σχεδιασμό με τη φυσική ομορφιά και την εξωτική του ατμόσφαιρα με την καλοκαιρινή αύρα του τοπίου. Ένα high end beach bar-restaurant που σου δίνει έναν καλό λόγο να απολαύσεις τις στιγμές σου εδώ, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας. O πρωινός καφές συνοδεύεται από γευστικά πιάτα English breakfast, ενώ το μενού παραμένει γευστικός συνοδοιπόρος με προτάσεις για lunch ή dinner βασισμένες πάντα στα τοπικά προϊόντα. Άλλωστε, η εύφορη γη της Μεσσηνίας αποτελεί πηγή έμπνευσης για τις συνταγές που εκφράζουν τη μεσογειακή παράδοση, εμπλουτισμένες με αναφορές σε εξωτικές κουζίνες του κόσμου. Ο σεφ Αποστόλης Κριτσινιώτης, με το πλούσιο βιογραφικό και τη μακρά εμπειρία, είναι μία από τις σημαντικές συνεργασίες που έχει να επιδείξει το Kookoοnari, προσφέροντας πιάτα νόστιμα όπου ξεχωρίζει διακριτικά η προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια. Ανάμεσα στα must try πιάτα το ιδιαίτερο mini burger με αγριογούρουνο, κατσικίσιο τυρί και γουακαμόλε, το άκρως καλοκαιρινό κριθαρότο γαρίδα με πέστο κόλιανδρου και ψητό χταπόδι, το γαστρονομικό tataki τόνου με αϊολί πορτοκάλι,

αγουρίδα, ψητά σταφύλια και χαβιάρι oscietra αλλά και το σπαγγέτι με φρέσκο αχινό, lime, βούτυρο βανίλιας και αυγοτάραχο που μυρίζει θάλασσα. Όσο κι αν σε παρασύρουν οι γεύσεις του μενού, δεν πρέπει να παραλείψεις ένα επιδόρπιο που θα απογειώσει την εμπειρία, όπως το τηγανητό ρυζόγαλο με παγωτό κανέλα και σιρόπι θυμάρι που επανασυστήνει μια παραδοσιακή αγαπημένη συνταγή.

Tο Kookoonari τιμά εξίσου και τη δεύτερη πλευρά της ταυτότητάς του, προσφέροντας μια drinking εμπειρία που θα λατρέψεις. Ο Νίκος Μπάκουλης, γνωστός από τα πρότζεκτ The Clumsies και Line, βάζει όλη του τη δημιουργικότητα –τη λες και μαγεία– για να δημιουργήσει μια λίστα κοκτέιλ που γίνονται εμπειρία απόλαυσης. Το Greek Salad Mojito, το Cucumber Gimlet (London Dry Gin, Mezcal, Cucumber & Ginger Shrub, Green Apple) και το Strawberry Negroni με gin, Strawberry Vermouth και Campari είναι κάποιες από τις μείξεις που θα σε ενθουσιάσουν. Ιδανικός χώρος για να φιλοξενήσει τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής σου, το Kookoonari διοργανώνει κάθε τόσο πάρτι που δεν πρέπει να χάσεις, αλλά και special events με διάσημους DJs στα decks. Με φόντο το κάστρο του Πετροχωρίου και θέα τα νερά του Ιονίου, η εμπειρία στο Kookoonari είναι από εκείνες που σε κάνουν να νιώθεις τη μαγεία αυτού του τόπου.

Παραλία Ρωμανού, Πύλος, 27230 28484 Facebook: @kookoonari, Instagram: kookoonari_beach 7.7.22 – lifo

87

Modon

Γράφει τη δική του ιστορία στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα. Σε κάποιες περιπτώσεις η φράση «οικογενειακή παράδοση» είναι ό,τι πιο αυθεντικό μπορείς να συναντήσεις. Το Modon, που βρίσκεται στην πλατεία Παραλίας στη Μεθώνη, είναι η συνέχεια της οικογενειακής ταβέρνας «Το Μελτέμι» που λειτουργούσε στο ίδιο κτίριο για 30 χρόνια. Η δεύτερη γενιά ανέλαβε από το 2019 να γράψει τη συνέχεια της επιτυχημένης ιστορίας του και το κάνει τόσο καλά, ώστε το Modon αποτελεί γευστικό σημείο αναφοράς στην περιοχή ή, για να τα πούμε πιο απλά, δεν γίνεται να περάσεις από τη Μεσσηνία και να μη κάνεις στάση εδώ. Τα εξαιρετικά τοπικά προϊόντα, οι παραδοσιακές συνταγές της ντόπιας κουζίνας και οι fusion επιρροές ισορροπούν απόλυτα σε ένα μενού άκρως γευστικό που εκφράζει με τον δικό του τρόπο τον γαστρονομικό πλούτο της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου. Πρέπει να δοκιμάσεις οπωσδήποτε την μπρουσκέτα με πάτε ελιάς, μαριναρισμένη

ντομάτα και γαύρο μαρινάτο αλλά και τη χειροποίητη αγιορείτικη μελιτζανοσαλάτα για να κάνεις ένα καλό ξεκίνημα. Στα κυρίως θα βρεις καγιανά με παστό χοιρινό και λουκάνικο, ζουμερή μοσχαρίσια σπαλομπριζόλα με baby πατάτες αλλά και χορτοφαγικές προτάσεις, όπως το vegan burger με ψητά λαχανικά. Εννοείται ότι τα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά έχουν τη δική τους περίοπτη θέση στο μενού για να επιλέξεις αυτό που επιθυμείς. Κι αν είσαι λάτρης της ελληνικής παράδοσης, θα επιθυμήσεις σίγουρα τον μπακαλιάρο Τσιλαδιά με σκορδαλιά που αντιπροσωπεύει άξια την ελληνική μαγειρική! Η ατμόσφαιρα, φιλική και φιλόξενη, με θέα στο Μπούρτζι και λίγα μόλις μέτρα από τη θάλασσα, δημιουργεί στιγμές που σε χαλαρώνουν για να μπορείς να απολαύσεις τις γεύσεις όπως ακριβώς τους αξίζει σε αυτό το must visit σημείο της Μεσσηνίας.

Μεσσηνία

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

88 lifo – 7.7.22

Το Κοχύλι

Πλατεία Παραλίας, Μεθώνη Μεσσηνίας, 27230 31996 Facebook: MODON Restaurant, Instagram: modon_restaurant

Ο θαλασσινός πλούτος γίνεται μια μοναδική γευστική εμπειρία. Ο πλούτος της ελληνικής θάλασσας είναι μια μοναδική γαστρονομική απόλαυση που συνδέεται απόλυτα με το καλοκαίρι της χώρας μας. Το Κοχύλι στην παραλία της Γιάλοβας εμπνέεται από τους θαλασσινούς θησαυρούς και δημιουργεί ένα μενού που τιμά αυτό το σημαντικό κομμάτι της μαγειρικής μας παράδοσης. Τα ολόφρεσκα ψάρια που φέρνει το καΐκι γίνονται καθημερινές προτάσεις και συνδυάζουν την υψηλή τους ποιότητα με ένα φιλικό σκηνικό στημένο δίπλα στη θάλασσα. Σε αυτή την ψαροταβέρνα μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε μπαρμπούνια, συναγρίδες, φαγκριά, κολοχτύπες και ό,τι άλλο έχει βγάλει η ψαριά της ημέρας, που ψήνονται αριστοτεχνικά στα κάρβουνα ώστε να αναδεικνύεται η ντελικάτη γεύση τους. Μην παραλείψεις τις θαλασσινές συνταγές που εδώ προσφέρονται σε μια άκρως γευστική εκδοχή: μύδια με κρασί και σκόρδο, καραβίδες ψητές, σουπιές ριζότο με

Γιάλοβα Μεσσηνίας, 27230 23259 Facebook: Τo Κοχύλι / Kochili

μελάνι, καβουροπόδαρα αλλά και τα φρέσκα αυγά αχινού είναι κάποια από τα πιάτα που πρέπει να δοκιμάσεις για να νιώσεις τη μαγεία του ελληνικού βυθού. Ανάμεσα στις παραδοσιακές συνταγές θα βρεις χειροποίητη σκορδαλιά, σπανάκι με μαυρομάτικα φασόλια και βελούδινη φάβα. Φυσικά, δεν λείπουν τα παραδοσιακά μαγειρευτά όπως σουτζουκάκια, μελιτζάνες ιμάμ και μουσακάς, ενώ οι λάτρεις του κρέατος θα βρουν πιάτα εξίσου λαχταριστά, φτιαγμένα με σπιτική φροντίδα. Η λίστα των κρασιών συνοδεύει κάθε γεύμα με ετικέτες από τον ελληνικό και ξένο αμπελώνα, συμπληρώνοντας την απόλαυση των πιάτων. Η θέα στον κόλπο του Ναυαρίνου και η φιλόξενη ατμόσφαιρα που θα βρεις στο Κοχύλι είναι ο συνδυασμός που θα σε κάνει να ζήσεις μια αξέχαστη εμπειρία μεσογειακής γευστικής απόλαυσης που θα θυμάσαι για καιρό.

Lemon Drops

Μ Ε Σ Σ Η Ν Ι Α

Η alternative πλευρά του καλοκαιριού. Το Lemon Drops εκφράζει την έννοια της εναλλακτικής καλοκαιρινής διασκέδασης και το κάνει πολύ επιτυχημένα εδώ και τέσσερα χρόνια. Το μαγικό τοπίο της παραλίας στη Φοινικούντα είναι από μόνο του μια έκπληξη για τις αισθήσεις και αυτό το beach bar, απόλυτα εναρμονισμένο με το φυσικό περιβάλλον, σε καλωσορίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ σε μια ατμόσφαιρα που μοιάζει βγαλμένη από σκηνικό ταινίας. Η χρυσή αμμουδιά, οι χρωματιστές αιώρες, το στοιχείο του ξύλου και της ψάθας σε προκαλούν σε μια αξέχαστη καλοκαιρινή εμπειρία. Εδώ θα βρεθείς από νωρίς για να παρακολουθήσεις yoga sessions μέσα στη φύση, ενώ φέτος μπορείς να απολαύσεις και θεραπευτικό μασάζ στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Ο πρωινός καφές συνοδεύεται από λαχταριστές επιλογές brunch για να ξεκινήσεις την ημέρα σου. Το μενού του Lemon Drops έχει να σου προτείνει γεύσεις για κάθε στιγμή που εμπνέονται από τη λατινοαμερικάνικη γαστρονομία, χωρίς να λείπουν αναφορές στην κουζίνα της Αμερικής ή της Ισπανίας. Φανταστικά τα μπέργκερ του καταλόγου –να δοκιμάσεις το Καβουροπάτι με ψωμί μπριός, χειροποίητο μοσχαρίσιο μπιφτέκι, τσένταρ, μπέικον, τσάτνεϊ κρεμμυδιού,

πίκλες και χειροποίητη burger sauce– αλλά και οι επιλογές σε πίτσα, που φτιάχνονται με φρέσκια ζύμη – must try η Jamonesa με σάλτσα ντομάτας, φρέσκια μοτσαρέλα, πεκορίνο, jamon και ρόκα. Δεν λείπουν οι vegan προτάσεις και οι δροσιστικές σαλάτες που άνετα γίνονται ένα light πεντανόστιμο γεύμα, όπως η γαριδοσαλάτα, που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις! Φυσικά, τα κοκτέιλ του Lemon Drops ταιριάζουν απόλυτα με το εξωτικό τοπίο.

Signature μείξεις και μια επιλογή από αποστάγματα από τα οποία δεν λείπει η ελληνική σφραγίδα, με επιλογές στις οποίες πρωταγωνιστούν το ούζο, η τεντούρα ή η μαστίχα. Αν θέλεις από κάπου να ξεκινήσεις –γιατί το πιο πιθανό είναι πως θα τα δοκιμάσεις όλα–, το Kyoto με τζιν, passion fruit, lime και pink grapefruit soda παραμένει best seller επιλογή. Οι μουσικές, που κινούνται από ρυθμούς groovy και reggae μέχρι old rock και blues, ακολουθούν τις ώρες της ημέρας που δίνει τη θέση της στη νύχτα και όλα μοιάζουν τόσο φυσικά, ώστε η διασκέδαση προκύπτει αβίαστα σαν μια αυθόρμητη έκφραση. Το Lemon Drops είναι το alternative beach bar που ξυπνάει όχι μόνο τις αισθήσεις αλλά και συναισθήματα που δεν γνώριζες ότι είχες.

Φοινικούντα, 27230 71020 Facebook: Lemon Drops, Instagram: lemondrops.beachbar 7.7.22 – lifo

89

Artina Hotels

Ονειρεμένη διαμονή σε μία από τις πιο όμορφες περιοχές της Πελοποννήσου. Το ξενοδοχείο Artina είναι ένας επίγειος παράδεισος που θα σου προσφέρει ονειρεμένη διαμονή σε μία από τις πιο όμορφες γωνιές της Ελλάδας. Βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα από τη θάλασσα, στην περιοχή της Μαραθόπολης, και τα όμορφα διακοσμημένα δωμάτιά του με θέα στο Ιόνιο Πέλαγος είναι ό,τι ακριβώς επιθυμείς για τις διακοπές σου. Η φιλοξενία στο Artina περιλαμβάνει πισίνα, σπα και εστιατόριο με θέα στη θάλασσα για μια ακόμα πιο αξέχαστη εμπειρία. Τα κλιματιζόμενα δωμάτια του Artina έχουν ιδιωτικό μπαλκόνι και όλα διαθέτουν μίνι ψυγείο, δορυφορική τηλεόραση επίπεδης οθόνης και θυρίδα ασφαλείας, ενώ το μαρμάρινο μπάνιο περιλαμβάνει σεσουάρ. Μπορείς να σκεφτείς κάτι περισσότερο για τις διακοπές σου; Οι επισκέπτες του Artina μπορούν να απο-

λαύσουν τον ήλιο στις ξαπλώστρες γύρω από την πισίνα ή να χαλαρώσουν στο υδρομασάζ και τη σάουνα του ξενοδοχείου. Οι εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν ένα καλά εξοπλισμένο γυμναστήριο για εκείνους που θέλουν να συνδυάσουν fitness με διακοπές. Όσο για τις γεύσεις, το εστιατόριο Artina σερβίρει ελληνικά και διεθνή πιάτα στην εσωτερική τραπεζαρία ή στη σκεπαστή βεράντα δίπλα στην πισίνα. Στο φωτεινό σαλόνι με παράθυρα από το δάπεδο μέχρι την οροφή μπορείς να απολαύσεις μέχρι αργά το ποτό σου ή το κοκτέιλ που επιθυμείς. Η γραφική κωμόπολη της Πύλου απέχει 28 χλμ. και στα 22 χλμ. βρίσκεται η παραθαλάσσια Κυπαρισσία. Η δωρεάν πρόσβαση WiFi είναι διαθέσιμη σε όλο το συγκρότημα και κοντά στο ξενοδοχείο υπάρχει δωρεάν χώρος στάθμευσης.

90 lifo – 7.7.22

Προϊόντα της γης σε έναν πανέμορφο χώρο. Η Μεσσήνια Γη αποκαλύπτει όλο τον φυσικό θησαυρό της περιοχής. Εδώ θα βρεις τοπικά προϊόντα, όπως αγνό παρθένο ελαιόλαδο, βότανα, ελιές, γλυκά, χειροποίητα ζυμαρικά, superfoods, τσάγια και ό,τι άλλο προσφέρει ο ευλογημένος τόπος της Μεσσηνίας. Ετικέτες μικρών παραγωγών σε πολύ προσεγμένες συσκευασίες φιγουράρουν στα

ράφια αυτού του πανέμορφου παραδοσιακού χώρου, ενώ δίπλα τους θα βρεις χειροποίητα κοσμήματα, ρούχα, δώρα και αναμνηστικά που έχουν επιλεγεί ένα προς ένα, εκφράζοντας μια μοναδική αισθητική. Η Μεσσηνία Γη είναι το σημείο που θα επισκεφτείς για να πάρεις μαζί σου ένα κομμάτι της Μεσσηνίας.

Πονηροπούλου 13, Κυπαρισσία, 27610 62339 messiniagi.gr, Φacebook: @messiniagi Instagram: messiniagi

Εlea Horse Riding

Μεσσηνία

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

Μεσσήνια Γη

Μαραθούπολη Μεσσηνίας, 27630 61400, www.artina.gr Facebook: Artina Hotels, Instagram: artina_hotels

Η πιο ιδιαίτερη εμπειρία από την επίσκεψη στη Μεσσηνία. Το Εlea Horse Riding δημιουργήθηκε από την αγάπη των ανθρώπων του για τα άλογα και τη φύση και σκοπός του είναι να προσφέρει στους επισκέπτες μια αίσθηση απόδρασης και περιπέτειας. Με την καθοδήγηση των έμπειρων οδηγών του, στο Εlea Horse Riding θα ζήσεις μία από τις πιο απελευθερωτικές και ανα-

ζωογονητικές εμπειρίες, τη βόλτα στη φύση πάνω σε άλογο. Εδώ υπάρχουν άλογα για αρχάριους αλλά και έμπειρους αναβάτες και όλα είναι κατάλληλα εκπαιδευμένα ώστε να ανακαλύψεις μαζί τους με ασφάλεια το καταπράσινο πευκοδάσος της Ελαίας και να απολαύσεις έφιππος το απέραντο γαλάζιο του Ιονίου.

Ε.Ο. Πύργου Κυπαρισσσίας, Ελαία, 6948 335161 Facebook: Elea Horse Riding Instagram: elea.horse.riding

Παλιά Αγορά

Η σύγχρονη πλευρά της μεσσηνιακής γευστικής παράδοσης. Το ελληνικό καλοκαίρι θα έχει πάντα τη γεύση της παραδοσιακής κουζίνας. Τα αρώματα, τα χρώματα, η λεπτή επίγευση που ξυπνά αναμνήσεις από παιδικά καλοκαίρια είναι όσα θέλεις για να απολαύσεις όσο το δυνατόν περισσότερο αυτήν τη μοναδική εποχή του χρόνου. Στην Παλιά Αγορά οι γεύσεις αναβιώνουν την παράδοση με υλικά της μεσσηνιακής γης που απογειώνουν κάθε συνταγή, καθώς συνδυάζονται με σύγχρονες μαγειρικές τεχνικές, επανασυστήνοντας την κλασική μας κουζίνα. Μεσημέρι και βράδυ το μενού έχει να σου προτείνει γνώριμα πιάτα που όμως σε εκπλήσσουν με τα διακριτικά twists και τον συνδυασμό των premium συστατικών. Ανάμεσα στις συνταγές που θα σε ενθουσιάσουν είναι τα χειροποίητα κεφτεδάκια σχάρας με καπνιστή κρέμα γιαουρτιού, το ψητό ταλαγάνι Μεσσηνίας με σάλτσα από αποξηραμένα φρούτα, μπέικον και κουκουνάρι, αλλά και τα χειροποίητα γεμιστά

ζυμαρικά με σπανάκι και κρέμα τοπικών τυριών. Στα κυρίως πιάτα θα βρεις γευστικές εκπλήξεις, όπως το αρνίσιο κότσι με δενδρολίβανο και κουσκουσάκι ή τα παϊδάκια προβατίνας με φρέσκες πατάτες τηγανητές. Οι λάτρεις του κρέατος θα λατρέψουν το rib eye Ουρουγουάης που σερβίρεται με baby πατάτες, καμένο βούτυρο και καπνιστό αλάτι. Στη λίστα των κρασιών πρωταγωνιστεί ο ελληνικός αμπελώνας, με τις ετικέτες της Μεσσηνίας να κατέχουν περίοπτη θέση και με επιλογές που ταιριάζουν ιδανικά με τα πιάτα του καταλόγου. Η γευστική εμπειρία είναι απόλυτα συνδυασμένη με τη φιλόξενη ατμόσφαιρα αλλά και με το σκηνικό της Άνω Πόλης, όπου βρίσκεται η Παλιά Αγορά. Σε απόσταση μόλις 3 λεπτών με τα πόδια από το Κάστρο της Κυπαρισσίας, αυτό το εστιατόριο εκφράζει τη σύγχρονη μεσογειακή γαστρονομία μέσα από τη γευστική διάλεκτο της Μεσσηνίας.

Μ Ε Σ Σ Η Ν Ι Α

Το Πέτρινο Μπαλκόνι

Ελένης Χαμερή 3, Άνω Πόλη Κυπαρισσίας, Κυπαρισσία, 27610 62184 Facebook: Παλιά Αγορά εστιατόριο-μεζεδοπωλείο, Instagram: palia11agora www.palia-agora.com.gr

Ένα μυστικό που θα ανακαλύψεις στη Μεσσηνία για να απολαύσεις μοναδικές στιγμές. Στο Πέτρινο Μπαλκόνι κάνει στάση το ελληνικό καλοκαίρι και σε καλωσορίζει σε μία από τις πιο όμορφες γωνιές της Ελλάδας. Στην παραλία Καλό Νερό της Κυπαρισσίας θα απολαύσεις τα κρυστάλλινα νερά και το υπέροχο τοπίο που ξεκουράζει το βλέμμα σου. Μέσα σε αυτό το εξωτικό σκηνικό, όπου πραγματικά μπορεί να ξεχάσεις για λίγο ότι βρίσκεσαι στην Ελλάδα, οι γεύσεις που προσφέρει το Πέτρινο Μπαλκόνι έρχονται να σου θυμίσουν ότι δεν υπάρχει καλύτερο μέρος στο οποίο θα ήθελες να βρίσκεσαι. Γιατί δίπλα στη φυσική ομορφιά οι γεύσεις της ελληνικής παράδοσης αποκτούν μια μοναδική νοστιμιά που δεν θα βρεις πουθενά αλλού. Όπως δεν θα βρεις αλλού τα προϊόντα που βγάζει αυτή η γη, τα οποία παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε

κάθε συνταγή, προσφέροντας την αγνότητα και τη φρεσκάδα τους. Στεριά και θάλασσα συναντιούνται στα εξαιρετικά πιάτα του καταλόγου για να επιλέξεις αυτό που επιθυμείς. Θα σε ενθουσιάσουν τα φρέσκα ψάρια αλλά και οι μεζέδες με θαλασσινά –ο ντάκος σε μια νέα εκδοχή με αχνιστά μύδια είναι must try– καθώς και οι προτάσεις με κρέας, που είναι εξίσου ιδιαίτερες. Ό,τι κι αν επιλέξεις, η wine list με τις επιλεγμένες ετικέτες θα απογειώσουν τη γεύση του, ενώ το τοπίο βάζει τη δική του υπογραφή στην καλοκαιρινή εμπειρία σου. Το Πέτρινο Μπαλκόνι είναι εκείνο το μυστικό που θα βρεις στη Μεσσηνία για να απολαύσεις στιγμές που θα σε συνοδεύουν όλο τον χειμώνα – μέχρι την επόμενη φορά που θα βρεθείς εκεί.

Καλό Νερό Κυπαρισσίας, 27610 72520, Facebook: Το Πέτρινο Μπαλκόνι Instagram: to_petrino_balkoni 7.7.22 – lifo

91

MARKET RESEARCH

PERSONAL SHOPPER î

Vichy Capital Soleil Luminosidad Αντηλιακό Water Spray. Στα φαρμακεία

ñ

Η Lidl Ελλάς Official Ingredients Sponsor στο «Taste of Athens»

SOPHIA Enjoy Thinking Live Διακοσμητικό περιστέρι. www.sophia.com.gr

ñ

Reebok Καπέλο από τη συλλογή Godizu Uizgod by Pyer Moss. www.reebok.com

ò

Karl Lagerfeld Ολόσωμο μαγιό. Σε επιλεγμένα καταστήματα

ï

Οι εργαζόμενοι της AbbVie στην Ελλάδα ανταποδίδουν στην κοινωνία μέσω του εθελοντικού προγράμματος Week of Possibilities

Versace Jeans Couture Τσάντα shopper. www.modivo.gr

ö

H&M Πράσινα σανδάλια. www2.hm.com

ñ

Dove Αποσμητικό σπρέι Go Fresh. Στα φαρμακεία

92 lifo – 7.7.22

Η Lidl Ελλάς συμμετέχει ως Official Ingredients Sponsor στο φετινό Taste of Athens που θα διεξαχθεί για τέσσερις ημέρες, από την Πέμπτη 7 έως την Κυριακή 10 Ιουλίου, στο Ζάππειο και τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Τουρισμού και του δήμου Αθηναίων. Σε ένα ειδικά διαμορφωμένο περίπτερο οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τη νέα σειρά τοπικών και ποιοτικών προϊόντων «Νώμα», να ενημερωθούν από στελέχη της εταιρείας για το γαστρονομικό ταξίδι των προϊόντων της σειράς από τα διάφορα μέρη της Ελλάδας στο πιάτο μας καθώς και να λάβουν μέρος σε ένα διασκεδαστικό κουίζ με δώρο ένα gift box με επιλεγμένα προϊόντα της σειράς. Παράλληλα, προωθητική ομάδα θα βρίσκεται στον χώρο για να μοιράσει σε όλους τους επισκέπτες του περιπτέρου μια τσάντα με προϊόντα «Νώμα» αλλά και ένα έντυπο με πληροφορίες και νόστιμες συνταγές. Το Taste of Athens επανέρχεται για τρίτη χρονιά, για τέσσερις ημέρες γεμάτες γεύση, διασκέδαση και απόλαυση, επιβεβαιώνοντας και αναδεικνύοντας ακόμα περισσότερο την Αθήνα και την Ελλάδα ως παγκόσμιο γαστρονομικό προορισμό.

Οι εργαζόμενοι της AbbVie στην Ελλάδα συμμετείχαν για 7η χρονιά στο ετήσιο εθελοντικό πρόγραμμα Week of Possibilities, το οποίο ενώνει τους εργαζομένους της AbbVie παγκοσμίως, σκοπός των οποίων είναι να ανταποδώσουν στις τοπικές κοινωνίες μέσω του εθελοντισμού. Από τις 27 Ιουνίου έως την 1η Ιουλίου χιλιάδες εργαζόμενοι της AbbVie σε περισσότερες από 50 χώρες ένωσαν τις δυνάμεις τους με αξιόπιστους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και κοινωνικούς εταίρους, προσφέροντας εθελοντική εργασία προς όφελος των τοπικών κοινοτήτων τους μέσα από ποικίλα προγράμματα προσφοράς και εκπαίδευσης. Στην Ελλάδα η AbbVie συνεργάστηκε με την εθελοντική οργάνωση «Δείπνο Αγάπης», προσφέροντας 1.100 γλυκά και 500 κιτ υγιεινής με είδη πρώτης ανάγκης σε άστεγους συνανθρώπους μας που ζουν στους δρόμους της Αθήνας.

Tears, τι σημαίνει το όνομά σου για σένα; Το πώς βγήκε το Tears είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία θα έλεγα, αλλά είναι και αρκετά random. Αρχικά, το πλήρες καλλιτεχνικό μου όνομα ήταν Tears Of Pink Lemonade. Με την παρέα που άραζα λίγο πολύ χρησιμοποιούσαμε τα καλλιτεχνικά μας ονόματα. Τότε, φυσικά, εγώ δεν είχα καταλήξει κάπου και με φώναζαν «ροζ λεμονάδα», «pink lemonade», με το βαφτιστικό μου, «λεμονάδας» κ.λπ. Λόγω του ότι ήταν ολόκληρη φράση μέχρι να με φωνάξει κάποιο, ξαφνικά για πλάκα πετάχτηκε το Δάκρυας. Μπορώ να πω ότι αμέσως το λάτρεψα, ήταν cheesy και ήταν ενδιαφέρον. Με το Δάκρυας σαν κίνητρο, αποφάσισα να υιοθετήσω το Tears σαν το καλλιτεχνικό μου και πλέον είναι και αυτό που χρησιμοποιώ στην καθημερινότητα μου. Πάνω σε τι πρότζεκτ δουλεύεις αυτή την περίοδο; Αυτή την περίοδο δουλεύω πάνω σε ένα fine art photography project για ένα φωτογραφικό βιβλίο που ετοιμάζω με τίτλο (U)S και την πτυχιακή μου εργασία πάνω στην καλλιτεχνική μόδα.

ΈΧΕΙΣ ΓΟΎΣΤΟ

Tears Φωτογράφος/ Καλλιτέχνης

Τι φοράς σήμερα και πόσο κοστίζει; Το πουκάμισο είναι από το Vforvintage (€12), το παντελόνι από ένα thrift store (€5), οι μπότες Dr. Martens (€250), η τσάντα από Urban outfitters (€70) και η αλυσίδα δώρο. Πού πηγαίνεις τώρα; Για άραγμα στο Bad Tooth. @tears_of_pink_lemonade

από τηn αφροδιτη σακκα

φωτο: παρισ ταβιτιαν

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο lifo.gr.

7.7.22 – lifo

93

starfax

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Παιχνίδια εξουσίας και έντονη ανταγωνιστική διάθεση χαρακτηρίζουν αυτή την εποχή τους γεννημένους το 1ο δεκαήμερο κι αυτό είναι αποτέλεσμα της έπαρσης εξαιτίας της ανοδικής πορείας της καριέρας σας. Ωστόσο στις 9/7 προσέξτε, γιατί οι απώλειες μπορεί να είναι σημαντικές. Σχέσεις με πρόσωπα εξουσίας και συνεργάτες χρήζουν προσοχής. Εσείς του 2ου δεκαημέρου δίνετε έμφαση στην ενίσχυση των σχέσεων με άτομα με τα οποία ενώνετε τις δυνάμεις σας για ένα νέο εγχείρημα και μια καλή μέρα για να προτείνετε μια συνεργασία είναι στις 10/7, οπότε πραγματοποιείται το εξάγωνο του Ήλιου στο ζώδιό σας με τον Ουρανό. Με την Πανσέληνο στον Αιγόκερω στις 13/7 θα κορυφωθούν τα συναισθήματα και μπορεί να μπει ένα τέλος σε μια σχέση ή σε μία συνεργασία των γεννημένων το 3ο δεκαήμερο. ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Η καριέρα και ό,τι αφορά τη σταδιοδρομία σας απορροφούν την προσοχή σας, ταυτόχρονα όμως αφιερώνετε χρόνο σε αποδράσεις, έτσι γεμίζετε τις μπαταρίες σας με ευχάριστο τρόπο. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο μπορεί σε ένα ταξίδι στις 9/7 να έχετε μια απροσδόκητη συνάντηση που θα σας χαλάσει το κέφι, ειδικά αν πρέπει να συνυπάρξετε για κάποιες μέρες. Προσπαθήστε να κρατήσετε αποστάσεις. Σημαντικές οι εξελίξεις στα επαγγελματικά και τη φήμη των γεννημένων το 2ο δεκαήμερο από τις 10/7 που το τρίγωνο του Ήλιου με τον Ουρανό δίνει ευκαιρίες για επιτυχίες και αύξηση εσόδων. Προωθήστε τις δεξιότητές σας και αξιοποιήστε τα ταλέντα σας, καθώς αναμένεται πολύ θετική ανταπόκριση. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω στις 13/7, με τη συμμετοχή του Ερμή και του Πλούτωνα, θα ωθήσει στην αναζήτηση μιας νέας επαγγελματικής κατεύθυνσης εσάς του 3ου δεκαημέρου.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Ταξίδια, κοινωνικές επαφές και ψυχαγωγία είναι στην ατζέντα σας και είναι ό,τι χρειάζεστε έπειτα από ένα διάστημα πολύμηνων προσπαθειών που αφορούσαν τις σπουδές ή ένα σημαντικό σας εγχείρημα. Ωστόσο, οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο καλό θα είναι να αποφύγετε τους κοινούς λογαριασμούς με φίλους και συνεργάτες αν δεν θέλετε να διαταραχθούν οι ισορροπίες στις σχέσεις σας. Εσείς του 2ου δεκαημέρου μπορεί να αλλάξετε τα σχέδιά σας και να κάνετε ένα ταξίδι που δεν το είχατε στο πρόγραμμα επειδή δεν βρίσκατε παρέα, έτσι όμως θα σας δοθεί η ευκαιρία να κάνετε καινούργιες γνωριμίες και να βελτιώσετε την ερωτική σας ζωή. Εφόσον το πρόγραμμά σας δεν συμπίπτει με των άλλων, μη διστάσετε να πάτε μόνοι σας διακοπές. Ο τομέας του έρωτα τονίζεται με την Πανσέληνο στον Αιγόκερω στις 13/7 και μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στη σχέση των γεννημένων το 3ο δεκαήμερο.

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Τα οικονομικά σας βελ-

από τη μα ρ ιβ ίκυ καλλέ ρ γ η (s tar f ax@ li f o. g r )

94 lifo – 7.7.22

τιώνονται τις επόμενες μέρες. Ωστόσο, σχέσεις με εργοδότες ή ηλικιωμένους θα χρήζουν προσοχής ειδικά στις 9/7, που το τετράγωνο του Ερμή με τον Δία θα κάνει παρορμητικούς τους γεννημένους το 1ο δεκαήμερο. Τότε είναι που μπορεί να αγανακτήσετε με τις απαιτήσεις προσώπων εξουσίας. Εσείς του 2ου δεκαημέρου αξιοποιήστε τις ευκαιρίες που σας δίνει το εξάγωνο του Ήλιου με τον Ουρανό στις 10/7 για να βρείτε μια θέση εργασίας με καλύτερες αποδοχές και να βελτιώσετε την ερωτική σας ζωή. Η σχέση με άτομο με το οποίο θα έχετε διαφορά ηλικίας θα έχει ευεργετικές συνέπειες και θα σας αναζωογονήσει. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω στις 13/7 μπορεί να σημάνει την ολοκλήρωση εργασιών σε ένα ακίνητο, ωστόσο θα πρέπει να προσέξετε οι γεννημένοι το 3ο δεκαήμερο για πιθανή ένταση με ηλικιωμένο μέλος της οικογένειας.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Αυτή την εποχή

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Για εσάς είναι εποχή

έχετε στρέψει την προσοχή στα επαγγελματικά σας και χρόνος για διακοπές δεν υπάρχει, ωστόσο κάποιες σύντομες αποδράσεις θα σας βοηθήσουν να γεμίσετε τις μπαταρίες και να περνάτε ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια. Επαγγελματικά ταξίδια στις 9/7 δεν θα ευνοηθούν ή μπορεί να αναβληθεί ένα ταξίδι. Στις 10/7 το εξάγωνο του Ήλιου με τον Ουρανό θα ευνοήσει μια συνεργασία με το εξωτερικό και θα το εκμεταλλευτείτε οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο ώστε να συνδυάσετε την εργασία με την ψυχαγωγία. Ενδεχομένως να μετακομίσετε για κάποιο διάστημα σε μια ξένη χώρα λόγω του επαγγέλματός σας. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω στις 13/7 αφορά την επικοινωνία και τη σταδιοδρομία σας. Κάποιοι ολοκληρώνετε έναν κύκλο σπουδών και ξεκινάτε τις διακοπές σας, ενώ κάποιοι άλλοι μελετάτε σε ποια χώρα θα συνεχίσετε έναν νέο κύκλο μαθημάτων.

ανάπαυλας και απολαύσεων, καθώς πολλοί κάνετε τις διακοπές σας και περνάτε ποιοτικό χρόνο με τα αγαπημένα σας πρόσωπα, ωστόσο πρέπει να προσέξετε τη διαχείριση των χρημάτων σας ώστε να μη βγείτε εκτός προϋπολογισμού, καθώς έχετε μια τάση να μην υπολογίζετε τι ξοδεύετε. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο αποφύγετε τα ρίσκα και τις επενδύσεις στις 9/7 που το τετράγωνο του Ερμή με τον Δία δεν προμηνύει αίσιες εξελίξεις. Στις 10/7 οι γεννημένοι το 2ο δεκαήμερο θα έχετε ένα μήνυμα ή ένα τηλεφώνημα από το άτομο που σας έχει γοητεύσει και η ερωτική σας ζωή θα βελτιωθεί θεαματικά. Όσοι σκοπεύετε να εξωτερικεύσετε τα συναισθήματά σας και να φλερτάρετε, αξιοποιήστε τη συγκεκριμένη μέρα. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω στις 13/7 θα σημάνει την ολοκλήρωση ενός στόχου ή τη λήξη μιας φιλίας για τους γεννημένους στο 3ο δεκαήμερο.

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Η ερωτική σας

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Αυτή την εποχή σας χα-

ζωή περνάει έντονες διακυμάνσεις και είστε προβληματισμένοι. Στις 9/7 το τετράγωνο του Ερμή με τον Δία θα φέρει στην επιφάνεια ανεπίλυτα ζητήματα που δεν συζητήθηκαν εγκαίρως και πρέπει να προσέξετε τι θα πείτε οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο. Μην πετάξετε το μπαλάκι της ευθύνης στο ταίρι σας, θα σας γυρίσει μπούμερανγκ. Ευχάριστες αλλαγές φέρνει στα επαγγελματικά των γεννημένων το 2ο δεκαήμερο το εξάγωνο του Ήλιου με τον Ουρανό στις 10/7, ενώ μπορεί να προκύψει και ένα ερωτικό ειδύλλιο με άτομο από τον χώρο της εργασίας. Εκεί που δεν περιμένετε θα σας καλέσουν σε μια συνέντευξη και θα σας προσλάβουν άμεσα. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω αφορά τα οικονομικά των γεννημένων το 3ο δεκαήμερο. Τα χρήματα που βγάζετε θα καλύψουν μεν τις οφειλές σας, αλλά θα χρειαστείτε μια παράλληλη πηγή εσόδων.

ρακτηρίζει μια υπερβολή τους γεννημένους το 1ο δεκαήμερο και καθώς αποτελούν προτεραιότητα οι προσωπικές σας επιθυμίες, οι οικογενειακοί δεσμοί κλονίζονται. Προσέξτε στις 9/7, καθώς το τετράγωνο του Ερμή με τον Δία θα εντείνει την ανάγκη σας για αυτονομία και θα ψυχρανθούν οι σχέσεις σας με όσους προσπαθήσουν να σταθούν εμπόδιο στα σχέδιά σας. Για εσάς του 2ου δεκαημέρου είναι μια καλή εποχή για αγοραπωλησίες ακινήτων. Ιδανική μέρα για υπογραφές συμβολαίων είναι στις 10/7 με το εξάγωνο του Ήλιου με τον Ουρανό. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω στις 13/7 θα επηρεάσει κυρίως τους γεννημένους το 3ο δεκαήμερο. Η καριέρα και οι μακροπρόθεσμοι στόχοι κοντράρουν με τις ανάγκες της οικογένειας και αν βρεθείτε σε δύσκολη κατάσταση ή νιώσετε αδικημένοι, θα σκεφτείτε πολύ σοβαρά μήπως ήρθε η στιγμή να λήξετε μια σχέση ή συνεργασία.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Οι επόμενες μέ-

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Πολλές οι μετακινήσεις

ρες είναι αφιερωμένες στην ψυχαγωγία και τις απολαύσεις, ωστόσο οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο, με το τετράγωνο του Ερμή με τον Δία στις 9/7, μπορεί να έρθετε σε κόντρα με ένα μέλος της οικογένειας. Αν δεν σας σηκώνει το κλίμα, αποστασιοποιηθείτε για να διαφυλάξετε την ψυχική σας ηρεμία. Στις 10/7 το εξάγωνο του Ήλιου με τον Ουρανό κρύβει μια ευχάριστη έκπληξη για εσάς του 2ου δεκαημέρου. Ενδεχομένως να σας κάνει πρόταση γάμου το ταίρι σας ή να σας προτείνει να συγκατοικήσετε. Όπως και να έχει, κάποια θετική αλλαγή προβλέπεται στην ερωτική ζωή και των ελεύθερων. Η Πανσέληνος στο ζώδιό σας φέρνει στην επιφάνεια τις ανάγκες και τις επιθυμίες σας και, αν έρθουν σε κόντρα με αυτές προσώπων του περιβάλλοντός σας, θα προκληθούν εντάσεις. Προσέξτε εσείς του 3ου δεκαημέρου τη διαχείριση του θυμού σας.

σας αυτή την εποχή και οι επαφές που θα κάνετε το προσεχές διάστημα θα διευρύνουν το δίκτυο των συνεργατών σας. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο, με το εξάγωνο του Ερμή με τον Άρη στο ζώδιό σας στις 7/7, αξιοποιήστε τις επικοινωνιακές σας δεξιότητες και προωθήστε τις ιδέες σας, καθώς αναμένονται αίσιες εξελίξεις. Ωστόσο, στις 9/7 προσέξτε πώς θα διαχειριστείτε τον θυμό σας. Ευχάριστες αλλαγές για εσάς του 2ου δεκαημέρου από τις 10/7, οπότε το εξάγωνο του Ήλιου με τον Ουρανό στο ζώδιό σας εξάπτει την ανάγκη σας για εξερεύνηση και κάνει την εποχή ιδανική για να κάνετε ένα σύντομο ταξίδι. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω στις 13/7 μπορεί να σημάνει την ολοκλήρωση ενός κύκλου σπουδών και εσείς του 3ου δεκαημέρου θα απολαύσετε τους καρπούς των κόπων σας. Ιδιαίτερη προσοχή στις μετακινήσεις.

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Τα οικονομικά σας

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Τα επαγγελματικά σας θα σας απασχολήσουν τις επόμενες μέρες και μπορεί να νιώσετε αδικημένοι οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο. Στις 9/7 κάτι που θα ακούσετε θα σας δυσαρεστήσει ή μπορεί να δημιουργηθούν επικοινωνιακά προβλήματα με άτομα από τον χώρο της εργασίας και να θέλετε να βρείτε μια νέα απασχόληση. Εσείς του 2ου δεκαημέρου θα έχετε κάποιες ευχάριστες αλλαγές στην οικογενειακή σας ζωή και η καθημερινότητά σας θα κυλάει ομαλά. Ιδανική μέρα για να μετακομίσετε ή να κλείσετε ένα καινούργιο σπίτι είναι στις 10/7 με το εξάγωνο Ήλιου - Ουρανού. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω στις 13/7 καλεί τους γεννημένους το 3ο δεκαήμερο να ρίξετε τους ρυθμούς και να ασχοληθείτε με τη φυσική και ψυχική σας ευεξία. Φέτος, μπορεί να προτιμήσετε να κάνετε τις διακοπές σας χωρίς παρέα και να φροντίσετε περισσότερο τον εαυτό σας.

Sudoku No 735 3 9 5

5 1

6

5

7 9 4

5

3

1

4 8 2 4 8 1 5 2 9 9 3 6 2

6

Η λύση του προηγούμενου 8 6 3 5 4 9 2 7 1

7 5 2 8 3 1 9 6 4

9 4 1 6 2 7 5 3 8

6 2 4 3 1 8 7 9 5

1 9 8 7 5 6 4 2 3

5 3 7 4 9 2 1 8 6

3 1 9 2 8 5 6 4 7

2 8 6 1 7 4 3 5 9

4 7 5 9 6 3 8 1 2

βαίνουν καλώς και μπορείτε να ικανοποιήσετε κάποια επιθυμία σας, ωστόσο μια δύσκολη μέρα που μπορεί να προκαλέσει κρίση σε σχέσεις με άτομα με τα οποία έχετε κοινό στόχο είναι στις 9/7, με το τετράγωνο του Ερμή με τον Δία. Οι γεννημένοι το 1ο δεκαήμερο ενδεχομένως να υποτιμήσετε τις δυνατότητες των συνεργατών σας και να αποχωρήσετε από μια συλλογική προσπάθεια, κάτι που θα σας δυσκολέψει πολύ στην πορεία. Ιδανική μέρα για οικονομικές διαπραγματεύσεις και συμφωνίες είναι στις 10/7 με το εξάγωνο του Ήλιου με τον Ουρανό, οπότε, αν υπάρχει κάτι στα σκαριά, προτιμήστε να το κλείσετε τη συγκεκριμένη ημερομηνία εσείς του 2ου δεκαημέρου. Η Πανσέληνος στον Αιγόκερω στις 13/7 ενεργοποιεί τον άξονα οικονομικά - κοινοί πόροι και θα επηρεάσει κυρίως τους γεννημένους το 3ο δεκαήμερο. Μειώστε τις δαπάνες σας και αναζητήστε μια νέα πηγή εσόδων.

7.7.22 – lifo

95