Τεύχος 773

ΣΤΗΛΕΣ

βασιλική σιουτη

πολιτικο επταημερο

γιάννησ πανταζόπουλοσ talking points

νικολασ σεβαστακησ

ασκησεισ αναπνοησ

γιάννησ παντελάκησ akροβατωντασ

www.lifo.gr

Διακοσάββας διευθυντής mikropragmata.lifo.gr Άρης Δημοκίδης

Κοκκίνη εμπορικο τμημα advertising director Ξένια Στασινοπούλου

direct sales director Κώστας Μαντάς

senior advertising manager Άννα Λαπαρδάγια

direct sales

Γιώργος Λυκουργιώτης, Ευθύμης Παχής

advertising manager Δημήτρης Βουκελάτος (dvoukelatos@lifo.gr)

advertising coordinator Κατερίνα Κουρμούζη (kkourmouzi@lifo.gr)

head of creative Βασίλης Καψάσκης

branded content manager Χρήστος Κάβουρας

digital campaign manager

Γιώργος Γιαννή

junior advertising executive

Χριστίνα Καλλή

ψηφιακή ανάπτυξη/προγραμματισμός lifo.gr

Άγγελος Παπαστεργίου

συνταξη

Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα, Γιάννης Βασιλείου, Ίωνaς Καλλιμάνης, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Τίνα Μανδηλαρά, Νίκος Μπακουνάκης, Γλυκερία Μπασδέκη, Αργυρώ Μποζώνη, Γιάννης Πανταζόπουλος, Σταυρούλα Παπασπύρου, Μαρία Παππά, Ζωή Παρασίδη, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Νικόλας Σεβαστάκης, Φώτης Σεργουλόπουλος, Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος, Δέσποινα Τριβόλη, Κορίνα Φαρμακόρη, Γιώργος Ψωμιάδης newsroom αρχισυνταξια

Ρούλα Βλασσοπούλου, Φιλιώ Ράγκου, Σόφη Ζιώγου συντακτικη ομαδα

Σωτήρης Βαλάρης, Κυριάκος Κουζούμης, Δημήτρης Μακκός,

Ευτυχία Μιλέτση, Μάνος Χατζηγιάννης social media

Ιωάννα Ζέρβα, Γιάννης Δημητρέλλος

ατελιε

αrt director

Βανέσσα Φερλέ, Μαργαρίτα Καμαριώτη αssistant art director Μπιάνκα Σαμαρά

φωτογράφοι

Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie F., Γιώργος Αδάμος, Γιώργος Ξανθινάκης, Νίκος Κατσαρός

διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης

Νινέττα Γιακιντζή, Μαρούσα Θωμά, Ελπισία Σπαθάρη επιμελεια κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μυρτώ Αθανασοπούλου

λογιστηριο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης

talk of the town

αντιφάσεις

Το χαμηλό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ προβληματίζει τη ΝΔ, καθώς μπορεί να οδηγήσει

τους ψηφοφόρους της 25ης Ιουνίου σε πιο χαλαρή ψήφο.

Μετά το 40,79% που πέτυχε στις εκλογές της 21ης Μαΐου, η ΝΔ μοιάζει να μην έχει αντίπαλο στη

διεκδίκηση της εξουσίας και αυτό αποτελεί ίσως τον μεγαλύτερο κίνδυνο γι’ αυτήν. Θα καταφέρει να το επαναλάβει στις 25 Ιουνίου; Κανείς δεν τη διαβεβαιώνει ότι αυτό το σκορ μπορεί να επαναληφθεί.

Είναι προφανές ότι στις πρόσφατες εκλογές το δίλημμα που έθεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που περίπου έλεγε «σταθερή κυβέρνηση ή χάος», πέρασε στους ψηφοφόρους. Το επιτελείο του, που μετράει τα πάντα και συμβουλεύεται ειδικούς, γνωρίζει ότι υπάρχουν ψηφοφόροι που ψήφισαν και σε αυτές τις εκλογές, όπως και το 2019, Κυριάκο Μητσοτάκη και όχι απαραίτητα ΝΔ. Άλλωστε, από δεξιά έχει καταγράψει κάποιες απώλειες, οι οποίες όμως καλύπτονται από κεντρώους ή ακόμα και κεντροαριστερούς-εκσυγχρονιστές που τον ψήφισαν είτε επειδή δεν ήθελαν να επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ είτε επειδή ήθελαν σταθερότητα και να αφήσουν πίσω την Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων, δηλαδή αυτό που τους έλεγε με το προεκλογικό μήνυμά του. Αυτοί οι ψηφοφόροι, όμως, δεν είναι δεμένοι στο άρμα του Κυριάκου Μητσοτάκη και πολύ περισσότερο στο άρμα της ΝΔ. Αν έχουν πειστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να επιστρέψει –και το ποσοστό που πήρε προς τα εκεί δείχνει–, μπορεί ένα μέρος τους στις εκλογές της 25ης Ιουνίου να ψηφίσει χωρίς αυτόν τον φόβο, με πιο χαλαρά κριτήρια. Η μεγάλη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να απομακρύνει κάποιους από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς, όπως φάνηκε, παρότι είχε υποεκτιμηθεί, το «αντισύριζα ρεύμα» υπάρχει ακόμα στην κοινωνία και συνέβαλε και αυτήν

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης ταξίδεψε με τους Μικρούς

Ήρωες της Stoiximan

στους Φούρνους Ικαρίας

Ο 9ος διάπλους της +πλευσης, που την τελευταία δεκαετία

υποστηρίζει και βελτιώνει τις

συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων

των ελληνικών ακριτικών νησιών, είχε ως μέλη του πληρώματος για

5η χρονιά την ομάδα εθελοντών

της Stoiximan με αρχηγό τον

Δημήτρη Διαμαντίδη, ambassador

των Μικρών Ηρώων, και αποστολή

τη συμβολή στην πραγματοποίηση

των δωρεάν προληπτικών

ιατρικών ελέγχων στους μόνιμους

κατοίκους του νησιού καθώς

και την παράδοση του νέου

— Είναι ο αθλητισμός ένα όχημα ώστε οι «μικροί ήρωες» να μεγαλώσουν και να πετύχουν τα όνειρά τους; Ο αθλητισμός θα μπορούσε να εξελιχθεί στο κατεξοχήν όχημα ώστε όλα τα παιδιά να αναπτύσσονται στη βάση υγιών προτύπων και αρχών, όπως η ομαδικότητα, ο σεβασμός, ο συναγωνισμός. Για λίγα παιδιά θα είναι ο τελικός προορισμός, όμως θεωρώ ότι πρέπει να είναι αναπόσπαστο μέρος του ταξιδιού όλων. Βασική προϋπόθεση για όλα αυτά είναι οι υποδομές, δηλαδή να έχουν τα παιδιά τη δυνατότητα να γνωρίσουν τον αθλητισμό μέσα στο γήπεδο, παίζοντας και μαθαίνοντας. Γι’ αυτόν τον λόγο η δουλειά που κάνουμε τα τελευταία χρόνια με τους Μικρούς Ήρωες της Stoiximan θεωρώ ότι είναι κομβικής σημασίας, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η νησιωτική Ελλάδα που τα παιδιά έχουν εκ των πραγμάτων λιγότερα ερεθίσματα και λιγότερες ευκαιρίες. — Τι αντίκτυπο παρατηρείτε ότι έχουν οι συγκεκριμένες ενέργειες στους κατοίκους των απομακρυσμένων περιοχών της χώρας και πόσο σημαντική είναι η στήριξή τους από φορείς όπως η Stoiximan; Είναι πολύ δύσκολο να μεταφέρω τις στιγμές που βιώνουμε στα ακριτικά νησιά μέσα από την υποδοχή και τη λαχτάρα των κατοίκων τους. Αρκεί ένα τέτοιο ταξίδι για να καταλάβει κανείς ότι κάθε ενέργεια που κάνουμε, κάθε βοήθεια που δίνουμε, πιάνει πραγματικά τόπο. Εδώ ακριβώς νομίζω ότι έγκειται η μεγάλη σημασία του προγράμματος της Stoiximan, στην κάλυψη πραγματικών αναγκών στις απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας, ιδιαίτερα των αναγκών που έχουν άμεση σύνδεση με τα παιδιά. Συμμετέχω ήδη 4 χρόνια ως πρεσβευτής του προγράμματος και θεωρώ ότι όλοι εμείς που μπορούμε να συμβάλουμε στη διάδοση θετικών μηνυμάτων για κοινωνική συνεισφορά

έχουμε χρέος να είμαστε παρόντες.

— Πώς μπορεί το συγκεκριμένο εγχείρημα να γιγαντωθεί;

Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να γιγαντωθεί και δεν αναφέρομαι

μόνο στην ακριτική Ελλάδα αλλά και συνολικά στην κοινωνία.

Τα τελευταία χρόνια, μεγάλες εταιρείες όπως η Stoiximan πρωτοστατούν στην υλοποίηση ενεργειών κοινωνικής συνει-

σφοράς. Αυτό που κάνει τις προσπάθειές τους να ξεχωρίζουν είναι η συνέπεια, η συνεχής παροχή βοήθειας σε περιοχές ή ανθρώπους σε ανάγκη. Σήμερα όλο και περισσότερες εταιρείες στην Ελλάδα αντιλαμβάνονται ότι μέρος της λειτουργίας τους πρέπει να είναι και η βοήθεια στην κοινωνία. Θεωρώ ότι και ο δικός μας ρόλος, των ανθρώπων που μέσα από την επαγγελματική μας σταδιοδρομία αποτελούμε πρότυπο, πρέπει να προσανατολίζεται στο να διευρύνουμε τα θετικά κοινωνικά μηνύματα και να βρισκόμαστε δίπλα σε τέτοιες πρωτοβουλίες και προγράμματα.

— Σκέφτηκες ποτέ πόσο μεγάλο αντίκτυπο θα είχαν το ήθος και η προσφορά σου στον αθλητισμό όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά στον κόσμο γενικότερα; Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την περίοδο δεν μπορούσα να αντιληφθώ την επιρροή που έχουμε οι αθλητές, ακόμη και χρόνια μετά το τέλος της καριέρας μας. Σίγουρα όμως είχα πάντοτε στο μυαλό μου, εντός και εκτός των γηπέδων, ότι θα μπορούσε να αποτελεί θετικό ή αρνητικό παράδειγμα. Γι’ αυτό και πάντοτε προσπαθούσα να περνάω θετικά μηνύματα μέσα από την αγωνιστική μου παρουσία. Οι αθλητές ανέκαθεν αποτελούσαν πρότυπο, ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά, και δεν μπορώ παρά να σημειώσω πόσο χαίρομαι όταν βλέπω αθλητές, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, να αναλαμβάνουν κοινωνική και φιλανθρωπική δράση. Ο αθλητισμός δεν πρέπει να σταματάει στις γραμμές του γηπέδου αλλά να είναι το διαρκές, θετικό μήνυμα προς την κοινωνία.

«Η κοινωνική μας συνεισφορά είναι αναπόσπαστο μέρος της λειτουργίας μας και με μεγάλη χαρά βρεθήκαμε φέτος στους Φούρνους για να δώσουμε στα παιδιά του νησιού τη δυνατότητα να ενδυναμώσουν την αγάπη τους για τον αθλητισμό μέσα από την αθλητική τους δραστηριότητα στο νέο πολυγήπεδο», σημείωσε ο Πάνος Κωνσταντόπουλος, αντιπρόεδρος της Stoiximan, ο οποίος για ακόμα μια χρονιά συμμετείχε στο ταξίδι της +πλευσης και των Μικρών Ηρώων.

πολυγηπέδου, στους Φούρνους

Ικαρίας.

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΆΒΟΥΡΆ

talk of the town

Σκιαδαρέσες

είναι καθαρά ιντερνετικό φαινόμενο – έσκασαν μέσα στην καραντίνα από ένα κανάλι στο YouTube με τραγούδια που εκφράζουν με απλό και απροσποίητο τρόπο τις ανησυχίες μιας γενιάς της οποίας τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα αγνοούν τα παραδοσιακά μέσα. Τα δύο κορίτσια (δίδυμες αδελφές, η Νίκη και η Όλγα) γράφουν τραγούδια για όλα αυτά που ζουν και τις απασχολούν, με απόλυτη ελευθερία, ακομπλεξάριστα και με τη γλώσσα που μιλάει η γενιά τους, με χιούμορ και μια έντονη αίσθηση χαράς – που σ' τη μεταδίδουν, γιατί είναι ξεκάθαρο ότι λατρεύουν αυτό που κάνουν. «Μπορεί ο ήλιος να μαυρίσει, η Ανατολή να γίνει Δύση, να σιχαθούμε όλοι τη Caesar’s σαλάτα, τη ζωή να παρατείνουν, όλα αυτά μπορεί να γίνουν, όμως ο μαλάκας θα 'ναι πάντα μαλάκας», λένε οι στίχοι του πιο πρόσφατου χιτ τους, «Το τραγούδι του μαλάκα», το οποίο καταλήγει: «Γύρισα όλο τον πλανήτη, γύρισα την Ουγκάντα, την Αυστραλία. Δύο πράγματα δεν έχουν τέλος, το σύμπαν και η μαλακία».

«Ήταν πολύ δύσκολη η διαχείριση γιατί δεν υπάρχει πιο ελληνική λέξη από τη λέξη “μαλάκας”», λένε σχολιάζοντας το τραγούδι. «Σε κάθε τραγούδι υπάρχει ένας μαλάκας, απλά δεν τον αναφέρει ο δημιουργός του. Η λέξη “μαλάκας” δεν είναι σικάτη, μπορείς να την πεις και βρισιά, αλλά και δεν είναι, γιατί με τους φίλους σου λες “ρε μαλάκα” και είναι κάτι διαφορετικό».

τική όαση, η οποία λειτουργεί ακατάπαυστα

από το 1957, υπηρετούν συνολικά η ηγουμένη

της μονής, Φιλαρέτη, τέσσερις μοναχές και μια

δόκιμη. Ολόγυρα υψώνεται ένας κατάλευκος

τοίχος που θυμίζει την κλασική μοναστηρια-

κή αρχιτεκτονική, ενώ στο κέντρο βρίσκεται

το κυρίως μέρος του ναού. Η μοναχή Μαρίνα,

μια ασκητική φυσιογνωμία, όση ώρα βρίσκο-

μαι εκεί διαβάζει με προσήλωση και ταπεινό-

τητα κάποια εκκλησιαστικά βιβλία και βίους

αγίων. Από το 1991 ζει και προσεύχεται στους

χώρους αυτού του ιερού ησυχαστηρίου και έχει

επιλέξει συνειδητά να αφιερώσει τη ζωή της

στον μοναχισμό. Γύρω από την εσωτερική αυλή

βρίσκονται το αρχονταρίκι, η βιβλιοθήκη, το

οστεοφυλάκιο, η τραπεζαρία, οι βοηθητικοί

χώροι και τα κελιά. Ένα τεράστιο εικονοστάσι

με ασημένια θυμιατά, η γλυκιά ευωδιά του λι-

βανιού και οι εικόνες των αγίων διαμορφώνουν

την ευλαβική ατμόσφαιρα τούτης της κλειστής

μοναστηριακής κοινότητας. Αναμφίβολα, η

θέα από τη μονή είναι εντυπωσιακή, παρότι

κυριαρχεί το τσιμέντο, ενώ την απόλυτη ησυχία διακόπτουν μόνο μερικά νιαουρίσματα από

τις πάμπολλες γάτες που τριγυρνούν ελεύθερα

στους χώρους του μοναστηριού.

Φεύγοντας, λίγα μέτρα μακριά συναντώ στο

βοσκοτόπι του τον Γιάννη Φρατζέσκο. Ο ίδιος

διαθέτει μια μεγάλη έκταση όπου βόσκουν

πρόβατα, κατσίκες, κότες και κουνέλια, τρο-

φοδοτεί την περιοχή με γάλα, αυγά και κρασιά. Επίσης, ο 30χρονος Γιάννης εμπορεύεται και

πατάτες τις οποίες φέρνει από τον τόπο καταγωγής του, τη Νάξο. Για τον Γιάννη δεν είναι όλα εύκολα πάντα, αφού τον χειμώνα αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες, π.χ. πλημμύρες, ενώ τη νύχτα σημειώνονται ζωοκλοπές. «Αν και είμαι στην Αθήνα, αισθάνομαι ότι ζω όπως

θα ζούσα σε κάποιο χωριό της χώρας», επισημαίνει και συμπληρώνει: «Έτσι έμαθα από τους προγόνους μου και έτσι εξακολουθώ να ζω στο

μέρος αυτό. Κάποτε η μητέρα μου είχε στην

κατοχή της πάνω από 150 πρόβατα, τώρα με το

ζόρι καταφέρνω να διαχειρίζομαι περίπου 30

ζώα συνολικά, πρόβατα και αίγες. Πολλά από

αυτά που βλέπεις τα αφήνω ελεύθερα στο βου-

νό και έρχονται ξανά πίσω μόνα τους. Ξυπνώ

πολύ νωρίς το πρωί, ταΐζω τα ζώα, τηρώ όσα

πρέπει προκειμένου να είμαι τυπικός απέναντι

στη νομοθεσία, κάνω όλες τις κτηνοτροφικές

εργασίες που χρειάζονται, καθαρίζω το σπίτι

και το καλύβι. Παράλληλα, πέρα από τις καθημερινές εργασίες, υπάρχουν και ορισμένες εποχικές, όπως το κούρεμα των προβάτων την άνοιξη ή η παραγωγή προϊόντων. Αυτά, όταν είσαι μόνος, χρειάζονται σωματική αντοχή και

χειρωνακτικές δεξιότητες. Επίσης, υπάρχουν

διαρκώς πολλά εμπόδια που καλείσαι να ξε-

περάσεις, ενώ και τα κέρδη από το επάγγελμα

αυτό είναι λιγοστά. Αλλά μου αρέσει να διατηρώ την παράδοση, συνεχίζω όπως έμαθα τη

δουλειά από την οικογένειά μου, είναι κάτι

που μου αρέσει. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι δεν

υπάρχει χρόνος για προσωπική ζωή, αφού είμαι

συνεχώς εγκλωβισμένος σε τούτο το βοσκοτόπι. Το κοπάδι δεν γνωρίζει από αργίες, γιορτές

και διακοπές, απαιτεί καθημερινή φροντίδα και περιποίηση. Αυτό που με αναζωογονεί είναι ότι έχω αποκτήσει μια ξεχωριστή σχέση με τα ζώα, γι’ αυτό τους έχω δώσει και ονόματα». Ήδη αρχίζει να σουρουπώνει. Ο ήλιος χάνε-

ται στο βάθος του ορίζοντα και η περιήγησή

μου σε τούτο το άγνωστο χωριό της Αθήνας ολοκληρώνεται. Σε λίγα μόλις λεπτά επιστρέφω στους γνώριμους ήχους της πρωτεύουσας.

Την ίδια στιγμή σκέφτομαι ότι σε τόσο κοντινή

απόσταση υπάρχουν ακόμη σημεία ενδιαφέροντος που διατηρούν αναλλοίωτη τη φυσιο-

γνωμία τους και συγκροτούν μια άλλη πόλη

εντός των τειχών. Στην υψηλότερη κορυφή της λοφοσειράς, στα Τουρκοβούνια στην Αθήνα, ο Οικισμός Παπανδρέου εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να προσφέρει ένα σπάνιο ταξίδι στον χρόνο και τις μνήμες του χθες.

Στην υψηλότερη κορυφή της λοφοσειράς, στα Τουρκοβούνια στην Αθήνα, ο Οικισμός Παπανδρέου εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να προσφέρει

ένα σπάνιο ταξίδι στον χρόνο και τις μνήμες του χθες.

μετά από ενάμιση χρόνο λειτουργίας με περιοδικά και βιβλία που

δεν μπορείς να βρεις πουθενά αλλού στην Αθήνα, εκθέσεις εικαστικών

και φανζίν και σπάνιες κυκλοφορίες, ήρθε η στιγμή το Hyper Hypo

να εγκαινιάσει την εκδοτική του δραστηριότητα με το βιβλίο του ζω-

γράφου Michael McGregor, The Greece Notebook

Το 2022 ο Αμερικανός καλλιτέχνης πέρασε τρεις μήνες στην Ελλάδα.

Έχοντας μόλις τελειώσει την ανάγνωση του Κολοσσού του Μαρουσιού του

Χένρι Μίλερ, έφτασε στην Κέρκυρα μετά από μια φιλική πρόσκληση,

περίπου όπως ο ίδιος ο Mίλερ, που τον είχε προσκαλέσει στο νησί ο

Λόρενς Ντάρελ. Σε αντίθεση με κάποιο φανταχτερό ταξίδι στη Μύ-

κονο ή τις πληρωμένες διακοπές ενός influencer στη Σαντορίνη, το

The Greece Notebook επικεντρώνεται στις αδιάφορες λεπτομέρειες που

συνθέτουν την πεζή καθημερινότητα της ζωής στην Ελλάδα. Από τα

Επτάνησα ως την Αθήνα και από το λιμάνι του Πειραιά ως τις Κυ-

κλάδες, ο McGregor είχε πάντα μαζί του το σημειωματάριο και τα

χρωματιστά μολύβια του. Περιγράφει τη δουλειά σε αυτό το βιβλίο

σαν μια συλλογή από ζωγραφιές-«στιγμιότυπα» – το καθένα φτιαγμένο

αστραπιαία, περίπου όπως οι φωτογραφίες που θα τραβούσε κάποιος

στις διακοπές με κάμερα μίας χρήσης.

«Τον Michael McGregor τον βρήκαμε μέσω του Instagram», λένε

οι ιδιοκτήτες του Hyper Hypo, Στάθης Μητρόπουλος και Ανδρέας

Κόκκινος. «Τον ακολουθούσαμε, και πέρσι, που είχε έρθει στην Ελλάδα

για τρεις μήνες, είδαμε ότι ανέβασε ένα flip through του τετραδίου

του, το οποίο είχε ονομάσει ήδη Greece Notebook. Μας άρεσε πολύ και

είπαμε να κάνουμε μια επαφή μαζί του. Δεν είχε πρόθεση να κάνει

τα σχέδια βιβλίο, αλλά ήρθε στο βιβλιοπωλείο μας, τον γνωρίσαμε και

χάρηκε πολύ με την πρόταση.

Ο Michael McGregor είναι ένας ζωγράφος που ζει στο Λος Άντζελες, είναι αυτοδίδακτος και έχει διεθνή καριέρα. Έχει εκθέσει στο Μεξικό, στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο. Ήταν film director σε διαφημιστική, το έχει αφήσει όμως αυτό και πλέον είναι full time καλλιτέχνης.

Είναι γνωστός για τα έργα του, τους πίνακες και τις ζωγραφιές που φτιάχνει. Ζωγραφίζει κυρίως νεκρή φύση και επειδή ταξιδεύει πολύ αποτυπώνει σε σκίτσα καθημερινές στιγμές. Αυτό που μάθαμε πρόσφατα είναι ότι βγάζει φωτογραφίες και μετά, από αυτές, κάνει σκίτσα. Μπορεί να δει ένα τραπέζι που του αρέσει ή κάποια γλάστρα, κάποιο βάζο, διάφορα αντικείμενα, τα φωτογραφίζει και μετά τα σκιτσάρει.

Τα σκίτσα που έχει κάνει για εμάς ουσιαστικά είναι προσχέδια για πίνακες που ήθελε να ζωγραφίσει πιο ανεπτυγμένα, οπότε το βιβλίο είναι το σημειωματάριό του, κυριολεκτικά.

Τα σχέδια του βιβλίου περιέχουν καθημερινές στιγμές. Δηλαδή βρισκόταν σε διαφορά μέρη, σε εστιατόρια με φίλους, σε παραλίες και αντί να βγάζει αναμνηστικές φωτογραφίες, σκίτσαρε στο Greece Νotebook

Για εμάς ήταν πολύ σημαντικό να δημιουργήσουμε τις δικές μας εκδόσεις, ήταν η πρώτη σκέψη πριν καν βρούμε τον χώρο του βιβλιοπωλείου. Μάλιστα, τότε είχαμε σκεφτεί κι ένα πρότζεκτ το οποίο θα ήταν μια συνεργασία με διάφορους καλλιτέχνες, Έλληνες και διεθνείς, στους οποίους θα αναθέταμε κάποια θέματα για να φτιάξουμε μια σειρά από εκδόσεις με θέμα την Ελλάδα. Γιατί από τότε θεωρούσαμε ότι και επιχειρηματικά αλλά και εκδοτικά υπήρχε ένα κενό σε αυτόν τον χώρο. Και υπάρχει ζήτηση από το κοινό για πιο πολλές εκδόσεις με θέμα την Ελλάδα. Υπάρχει ένα κενό όσον αφορά το πώς αποδίδεται η σύγχρονη κουλτούρα μέσα από εκδόσεις. Πώς δηλαδή ένας σύγχρονος καλλιτέχνης κάνει μια μικρή ή μεγάλη έκδοση για το ελληνικό στοιχείο.

Στα σχέδιά μας είναι να κάνουμε κι άλλα βιβλία. Κάνουμε συζητήσεις για περαιτέρω εκδόσεις με κεντρική ιδέα το ελληνικό στοιχείο.

Με αυτή την εκδοτική μας κίνηση ουσιαστικά εγκαινιάζουμε και τον εκδοτικό μας οίκο.

Το Hyper Hypo λειτουργεί εδώ και ενάμιση χρόνο και υπάρχει πάρα πολύς κόσμος, Έλληνες και ξένοι, που ζητάνε βιβλία με ελληνικά θέματα. Κάποια στιγμή είχαμε οργανώσει μια γωνιά στο βιβλιοπωλείο με όλα τα ελληνικά βιβλία. Σίγουρα υπάρχει αυτή η αναζήτηση».

Το Hyper Hypo κυκλοφορεί την

πρώτη του έκδοση, τα έργα του

Αμερικανού καλλιτέχνη Michael McGregor, με σκίτσα από διάφορα

μέρη της Ελλάδας.

από τον m. hulot

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

«Hello Adulthood»

στην γκαλερί Ζουμπουλάκη

Η γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει την

πρώτη ατομική έκθεση της Ισπανίδας

εικαστικού Clara Cebrian στην Ελλάδα με

τίτλο «Hello Adulthood», όπου διερευνά τι

σημαίνει να είσαι ενήλικας στη σημερινή

εποχή, αντιπαραβάλλοντας στερεότυπα που συνοδεύουν την ενηλικίωση με παιδικές φαντασιώσεις.

1/6-1/7, γκαλερί Ζουμπουλάκη, πλ. Κολωνακίου 20, Τρ., Πέμ., Παρ. 11:00-20:00 Τετ. & Σάβ. 11:00-15:00

the week

κού των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο κορυφαίος Γάλλος σκηνοθέτης Ολιβιέ Πι, καλλιτεχνικός διευθυντής του παρισινού Théâtre du Châtelet, διευθυντής του Φεστιβάλ της Αβινιόν (2014-22), στην πρώτη του αναμέτρηση με το αριστούργημα του Πουτσίνι.

1, 4, 7, 10/6, Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, 21:00, είσοδος από €15

5 ΘΕΑΤΡΟ

«Οι ονειροπόλοι» από την ομάδα Εν

Δυνάμει και τον Michael Klien

1 ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Το «Der Wij / Βίι» του Κιρίλ Σερεμπρένικοφ και του Μπόνταν Πανκρουχίν στην Πειραιώς 260

Το πρόγραμμα της Πειραιώς 260 ανοίγει με τη νέα

παράσταση του πρωτοποριακού Ρώσου σκηνοθέτη

Κιρίλ Σερεμπρένικοφ που έρχεται για πρώτη φορά

στην Ελλάδα. Καλλιτεχνικός διευθυντής (2012-2021)

του περίφημου Κέντρου Γκόγκολ της Μόσχας, είναι

γνωστός για την ακτιβιστική του δράση υπέρ της

ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας αλλά και λόγω της ρήξης του

με το ρωσικό καθεστώς που οδήγησε στο κλείσιμο

του Κέντρου Γκόγκολ το 2021. Το Βίι, μια παράσταση

εμπνευσμένη από τη νουβέλα τρόμου που έγραψε

το 1835 ο Νικολάι Γκόγκολ, πραγματοποιείται με τη

συμμετοχή Ρώσων, Ουκρανών και Γερμανών ηθοποι-

ών που μιλούν ο καθένας στη γλώσσα του και συμπυ-

κνώνει την εναντίωση και τον αποτροπιασμό τους για

τον πόλεμο.

7/6, Πειραιώς 260 - Χώρος Δ, Ταύρος, 20:30, είσοδος από €5

ομαδική έκθεση στο or.artspace

To or.artspace εγκαινιάζει την Πέμπτη 8 Ιουνίου την

εικαστική έκθεση «Νοικοκυρές», όπου αποδομούνται

οι ρόλοι τους: αναστοχάζονται αλλά και απολαμβάνουν, διασκεδάζουν, ενοχλούν. Το νοικοκυριό τους περιλαμβάνει ζωγραφική, φωτογραφία, βίντεο, ηχητικά έργα, εγκαταστάσεις, καλλιτεχνική έρευνα, περφόρμανς.

8/6-18/6, or.artspace, Δημητρακοπούλου 89, Κουκάκι, 19:00

3 ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Συναυλία

λήξης του Athens Music

Week 2023

Το Athens Music Week ολοκληρώνει τις δράσεις του

την πρώτη βραδιά του καλοκαιριού με μια μεγάλη συναυλία στην Κεντρική Σκηνή της Τεχνόπολης. Φρέσκα σχήματα του εναλλακτικού μουσικού τοπίου της χώρας που έχουν αγαπηθεί από το ελληνικό κοινό θα συναντηθούν την Πέμπτη 1 Ιουνίου στο Live Main Stage του AMW που παρουσιάζει ένα πολυσυλλεκτικό και συναρπαστικό line-up με τους Hey! Douglas, Παιδί Τραύμα, The Steams, Babo Koro.

STOP THE PRESS

ΜΟΥΣΙΚΗ

Οι Cosmonuts και οι PissedOff Kid live στο six d.o.g.s

Μία εβδομάδα μετά το release του «Memory of the sea» οι Cosmonuts ανεβαίνουν στη σκηνή του six d.o.g.s για την επίσημη παρουσίασή του, ενώνοντας τις δυνάμεις τους με τους Pissed-Off Kid σε μια all-around συναυλία ωμού πειραματικού

ροκ. 2/6, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 20:30, είσοδος: 6 ευρώ (προπώληση), 8 ευρώ (ταμείο)

Η ομάδα «Εν δυνάμει», που ενθουσίασε το κοινό με την παράσταση Ερωτευμένα άλογα το 2019, επανέρχεται στην Πειραιώς 260 σε συνεργασία με τον διεθνώς αναγνωρισμένο Βιεννέζο χορογράφο Μίκαελ Κλίεν για να παρουσιάσει ένα έργο κοινωνικής χορογραφίας, ένα χορογραφικό τοπίο-εμπειρία. Σε έναν άδειο βιομηχανικό χώρο, εντός ενός περιβάλλοντος που συντίθεται από ένα ηλεκτροακουστικό ηχοτοπίο και ανάλογο φωτισμό, μια ομάδα από περίπου πενήντα ανθρώπους με φαινομενικά μεικτές ικανότητες κινούνται στον χώρο ακολουθώντας προσωπικές πορείες που οι ίδιοι δημιουργούν.

7-9/6, Πειραιώς 260, Χώρος Β, Ταύρος, 21:00, είσοδος από €5

6 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Ατομική έκθεση του Πόλυ

στο Arch Athens

Πεσλίκα

1/6, Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων, Πειραιώς 100, είσοδος: €10 (προπώληση), €15 (στην είσοδο)

Η Μαντάμα Μπατερφλάι, μία από τις δημοφιλέστερες

όπερες του ρεπερτορίου, διάσημη για τις υπέροχες

άριές της, την πρόδηλα μελωδική μουσική και τη

δραματική θεατρικότητά της, επιστρέφει στο Ωδείο

Ηρώδου του Αττικού. Η υπόθεση της όπερας αφορά

τον μοιραίο έρωτα της δεκαπεντάχρονης γκέισας Τσο-

Ο

Πόλυς Πεσλίκας είναι ζωγράφος με έδρα το Λονδίνο. Η πρακτική του περιλαμβάνει έργα σε χαρτί, περφόρμανς και τη χρήση εφήμερων υλικών. Τον ενδιαφέρουν οι πλαστές αφηγήσεις της εικόνας και της επιθυμίας καθώς και η έννοια του σώματος στην ιστορία της δυτικής τέχνης. Η μεθοδολογία του αναπτύσσεται στη βάση μιας ανοιχτής προσωπικής δημιουργικής διαδικασίας και αντλεί αναφορές από διάφορες πηγές όπως η κλασική μυθολογία, η λαϊκή και ιερή εικονογραφία, στοιχεία πολιτισμού που προέρχονται από τη μνήμη αλλά και από το δικό του αρχείο «image-library», το οποίο ξεκίνησε το 1990. 31/5-14/7, Δευτ.-Παρ. 11:00-18:00, είσοδος ελεύθερη

7 ΜΟΥΣΙΚΗ

Ripples - Sebia - Pale Roth live στο

Temple

Οι The Ripples, τα 4 «Freaks with Dreams» από την Αθήνα, αναμειγνύουν μουσικά είδη με φρέσκιες ιδέες

σε μια ζωντανή εμφάνιση στο Temple.

2/6, Temple, Ιάκχου 17, Γκάζι, 20:00, είσοδος: €10

2 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

«Νοικοκυρές»,

8 ΜΟΥΣΙΚΗ

Το κουαρτέτο της Σαβίνας Γιαννάτου

και του Harald Kimmigο για μια

μουσική

Γκαίτε

ΘΕΑΤΡΟ

Σχέδιο ΜάρσαλΑ path of perspectives Το σχέδιο Μάρσαλ, το πρόγραμμα

ανασυγκρότησης και

βραδιά στο Ινστιτούτο

EKΔΗΛΩΣΕΙΣ the week

Η φωνή συναντά τα βιολιά και τα κρουστά: δύο διε-

θνώς αναγνωρισμένοι μουσικοί, η τραγουδίστρια Σα-

βίνα Γιαννάτου και ο βιολονίστας Harald Kimmigο, δημιούργησαν ένα κουαρτέτο με τον Δήμο Βρύζα

στο βιολί και τον Θάνο Καζαντζή στα κρουστά που

συνδυάζει διαφορετικά μουσικά στυλ. Σεφαραδίτικα

τραγούδια, ηλεκτρονικοί ήχοι και αυτοσχεδιαστική

τζαζ συγχωνεύονται με μεγάλη δεξιοτεχνία σε ένα

ιδιαίτερο ηχητικό σύμπαν που θα παρουσιαστεί στο

κοινό για μία μόνο βραδιά.

1/6, Goethe-Institut Athen, Ομήρου 14-16, 20:3021:30, είσοδος ελεύθερη

9 ΘΕΑΤΡΟ

OWax Tailor

Το Midnight Express

επιστρέφει στον

Η παράσταση Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι παρουσιάζεται ξανά στο κοινό, στην Πειραιώς 260. Ένας εφι-

άλτης με σπλάτερ και κωμικά στοιχεία, μια παρανοϊκή

και ωμά διασκεδαστική παραβολή της παράλογης

πραγματικότητάς μας. Ο Μ βρίσκεται στο αδιέξοδο

ενός εγκαταλελειμμένου δρόμου. Δεν έχει ιδέα πώς

βρέθηκε εδώ. Το μόνο πράγμα που θυμάται είναι ότι

έφαγε μύδια. Η νύχτα πέφτει βαριά και ώσπου να ξη-

μερώσει θα έχει μαχαιρωθεί, θα έχει μαχαιρώσει, θα

έχει γνωρίσει ανθρώπους που θέλουν να τον φάνε,

θα έχει δει τον χρόνο να στέκει ακίνητος και μόνο στο

τέλος, για πρώτη φορά, θα νιώσει πως δεν φοβάται.

7-10/6, Πειραιώς 260, Χώρος Η, Ταύρος, 21:00

10 ΜΟΥΣΙΚΗ

κινηματογράφο Ριβιέρα με μια μεταμεσονύχτια προβολή του «Rocky» (1976)

To Midnight Express, η κινηματογραφική λέσχη του Άκη Καπράνου, επιστρέφει στην καλοκαιρινή της βάση, τον

κινηματογράφο Ριβιέρα, με μια μεταμεσονύχτια

προβολή της θρυλικής

ταινίας Rocky (1976) με

τον Σιλβέστερ Σταλόνε.

2/6, Ριβιέρα, Βαλτετσίου 46, Αθήνα, 23:00

στο Arch Club στις 17 Ιουνίου

Ο πρεσβευτής της electro hip-hop έρχεται για μια βραδιά στην Αθήνα.

σκην ή του Trip-Hop ή χου, θα βρεθε ί στο Arch για να μας παρουσι άσει το ολοκα ί νουργιο ά λμπουμ του «Fishing for accidents», που σηματοδοτεί την επιστροφή του electro hip-hop Γά λλου πρεσβευτ ή Η εμφ άνιση, που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της διεθνούς περιοδείας του, εί ναι μια εξερεύ νηση, μέσα από τα sampler του, ενός κόσμου βινυλ ίων και κινηματογραφικ ών αναφορ ών. Μετά το σκοτεινό «The shadow of their suns» (2021), ο Wax Tailor μας ταξιδε ύει με το «Fishing for accidents» σε μια πιο φωτειν ή και πολ ύ χρωμη πλευρ ά, σηκ ώνοντας ως σημαία μια σφραγισμ έ νη μουσικ ή κουλτο ύ ρα και πολλαπλασι άζοντας τις αναφορ ές στην 7η τ έ χνη σε μια μουσικ ή γραμμέ νη σε 33 στροφ ές ανά λεπτό και 24 εικόνες δευτερολ έπτων.

Αφετηρ ία του καινούργιου δίσκου εί ναι μια φρ άση του σκηνοθέ τη Όρσον Ουέ λς, η οπο ία παραπ έ μπει στην έ ννοια του ατυχ ήματος κατά τη δημιουργικ ή διαδικασ ία.

Ο καλλιτ έ χνης θεωρε ί ότι τα ατυχ ή ματα αποτελού ν αναπόσπαστο μ έ ρος της δημι -

ουργ ί ας και η δουλει ά ενός σκηνοθέ τη ταινι ών ή μουσικ ή ς ε ί ναι να ξέ ρει π ώ ς να τα

αποτυπ ώ σει, ώ στε το ατ ύ χημα να γ ί νει καλλιτεχνικ ή πρόθεση. Έτσι, ο Wax Tailor

αποφ άσισε να μην ακολουθ ή σει μια καθιερωμ έ νη αντ ί ληψη αλλ ά αυτ ή την πιο εν -

στικτώ δη κατευθυντ ή ρια γραμμή και να ψαρ έψει για ατυχ ήματα. Με το έ να μάτι στο παρελθόν και το ά λλο στον ορ ί ζοντα, ο Γά λλος δημιουργός ενσταλ ά ζει την πυρ άκτωση ενός οργανικο ύ ή χου και αποστά ζει την τ έ χνη του ηχητικο ύ αναχρονισμο ύ

σε έ να ευρύ χάσμα μεταξύ νοσταλγ ίας και νεωτερικότητας που τον έ χει καταστ ήσει

έ ναν από τους ηγέ τες της διεθνούς electro hip-hop σκην ής για π άνω από 20 χρόνια.

Μια μαγευτικ ή βραδι ά, όπου συνδυάζονται με μοναδικό τρόπο ηλεκτρονικ ά στοι -

χεία και hip-hop λούπες με μελωδίες κλασικ ών οργάνων, προσφ έ ροντας μια πανδαι -

Η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υποδέχεται

το καλοκαίρι με μια μοναδική συναυλία κλασικής μουσικής στο

21:00, είσοδος: €4-12

σ ί α σόουλ, φανκ, downtempo και ’60s pop ή χων. Μαζ ί του οι RSN και Transparent Man. Μετά το live θα ακολουθήσει after party με τον ιδιοφυή Άγγλο παραγωγό & Dj Frenic και τον MC του Blacksmith.

17/6, 20:00, Arch Club, Ελασιδών 6, Γκάζι Διοργάνωση: TMR Entertainment & Enter Events

«Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι»

του Μάριους φον Μάγενμπουργκ

«Υποδεχόμαστε το καλοκαίρι»Συναυλία της Εθνικής Συμφωνικής

Ορχήστρας της ΕΡΤ

γραφικής κλιμάκωσης της ταραχής των αισθή-

σεων του θεατή – τίποτα πρωτότυπο.

VILLAGE RENTI 4,10,17–VILLAGE MALL 2,9,12–VILLAGE

PAGRATI 3,4–VILLAGE AG.DIMITRIOS 4–OPTIONS ILION

3,6–ΑΕΛΛΩ CINEMAX 4–NANA CINEMAX 2–ΑΘΗΝΑΙΟΝ

2–ΑΙΓΛΗ 1–ΑΡΚΑΔΙΑ ΘΕΡΙΝΟ–ΒΑΡΚΙΖΑ 2–ΔΙΟΝΥΣΙΑ

ΘΕΡΙΝΟ–ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1–TOWN CINEMAS 3–ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ

ΘΕΡΙΝΟ–ΝΕΑ ΜΑΣΚΩΤ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ

ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΚΕΚΡΩΨ ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ–ΟΝΕΙΡΟ

ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΠΕΡΑΜΑ ΘΕΡΙΝΟ

Spider-man: Ακροβατώ-

ντας στο Αραχνο-σύμπαν

SPIDER-MAN: ACROSS THE SPIDER-VERSE

ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ: Τζόακιμ Ντος Σάντος, Κεμπ Πάουερς, Τζάστιν Κ. Τόμσον

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ: Σαμέικ Μουρ, Χέιλι Στάνφιλντ, Ντά-

νιελ Καλούγια, Όσκαρ Άιζακ

ΣΥΝΟΨΗ: Μετά την επανένωσή του με την Γκουέν Στέ-

ισι, ο Μάιλς Μοράλες εκτοξεύεται στο Αραχνο-σύμπαν

όπου και συναντά μια ομάδα Αραχνανθρώπων που έχουν

ως αποστολή την προστασία του. Όταν, όμως, οι ήρωες

συγκρούονται για το πώς θα χειριστούν τη νέα απειλή,

ο Mάιλς βρίσκεται αντιμέτωπος με τους υπόλοιπους Αραχνανθρώπους και καλείται να επαναπροσδιορίσει τι σημαίνει να είσαι ήρωας.

Πέντε χρόνια μετά το απροσδόκητα καλό Into the Spider-verse, δίκαιο νικητή του Όσκαρ Κινουμένων Σχεδίων και

ανανεωτή μιας μυθολο-

γίας που έδειξε να κολλάει ανεπανόρθωτα με τις αλλεπάλληλες μετενσαρκώσεις και επανεκκινήσεις, το Ακροβατώντας στο Αραχνο-σύμπαν διατηρεί δυναμισμό και εφευρετικότητα, αν και μοιάζει να

στριμώχνεται μεταξύ της έκπληξης του original και του επόμενου μέρους με τίτλο

Πέρα από το Αραχνο-σύμπαν, που οι δημιουργοί

του σκέφτηκαν να χωρίσουν στα δύο, επειδή

πρόκειται για μια ιστορία που δεν χωρούσε σε

μία μόνο μεγάλου μήκους – θα τη δούμε του

χρόνου, και σίγουρα δεν θα στενοχωρήσει τη

Sony.

Έπειτα από μια μακρά εισαγωγή με την Γκουέν/Spider-woman, ο Μάιλς Μοράλες

ξαναπιάνει δουλειά μετά τη μεταμόρφωσή

του σε άνθρωπο-αράχνη, τον θάνατο του θεί-

ου και την πρώτη επιτυχημένη αποστολή που

είχε ως αποτέλεσμα να γίνει ένας ήρωας, και

μάλιστα αφρο-πορτορικάνικης καταγωγής, στο

πιο ταπεινό Μπρούκλιν. Το πρόβλημα δεν είναι

ότι υπάρχουν εκατοντάδες –και λίγους λέμε–

συνάδελφοί του με την ίδια στολή και εξίσου

εντελώς διαφορετική προέλευση από τον πρώ-

το και γνωστότερο Πίτερ Πάρκερ (εξακολουθεί

να υπάρχει, συμπεριφέρεται σαν απεξαρτημέ-

νος ροκ σταρ με δεύτερη ευκαιρία καριέρας

και πηγή έμπνευσης τον λαϊκό ήρωα Μάιλς, τον νεότερο λυτρωτή του) σε άλλες διαστά-

σεις, που δραματουργικά επιτρέπουν άλματα

και ελευθερίες, σεναριακές και εικαστικές. Το

οπτικό κομμάτι συνεχίζει να αποτελεί το ατού

του animated Spider-verse, ενός εκρηκτικού

χαρμανιού διαστάσεων και υφολογικής ποικι-

λομορφίας που δένουν ζαλιστικά μεταξύ τους, ό,τι πιο κοντινό στο κόμικ, το street art και σε τεχνολογικούς πειραματισμούς. Ο μετεωρισμός που συνάδει με τη φύση του Spider-man επιτυγχάνεται και στον πυρήνα των βασικών αραχνο-ηρώων προστίθενται μερικοί ακόμη, όπως η εναλλακτική Spider-woman, ο Ινδός με τα ατίθασα μαλλιά, ο απρόθυμος πανκ και ο

ninja vampire Μιγκέλ (Όσκαρ Άιζακ), βλοσυρός και πεσιμιστής, ο οποίος αναλαμβάνει τον δυσάρεστο ρόλο να ενημερώσει τον Μάιλς πως

έχει γίνει ένα μεγάλο λάθος, ο ίδιος είναι μια

ανωμαλία του συγκεχυμένου συστήματος, δυστυχώς ο Κανόνας έχει παραβιαστεί και η Ιστορία πρέπει να ξαναγραφτεί τάχιστα. Μετά από ένα συναισθηματικό set-up που διαρκεί πολύ, η τελευταία ώρα είναι αναμενόμενα γοργή και περιπετειώδης και μας κάνει να περιμένουμε, ξεκούραστοι ακόμη από αυτό το πολυσύμπαν, τον επίλογο, τουλάχιστον του συγκεκριμένου κεφαλαίου.

VILLAGE RENTI 1,4,8,11,14,19–VILLAGE MALL 2,3,7,10,11,12,14–VILLAGE PAGRATI 5–VILLAGE

AG.DIMITRIOS 1,2,3,5–ΑΕΛΛΩ CINEMAX 1–NANA CINEMAX 1,3–ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2–ΑΙΓΛΗ 1,4, 3 ΘΕΡΙΝΗ–ΑΝΕΣΙΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΑΡΙΑΝ ΘΕΡΙΝΟ–ΒΑΡΚΙΖΑ 1–CINERAMA–ΗΛΕΚΤΡΑ ΘΕΡΙΝΟ–OPTIONS ILION 1,3–ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ

ΘΕΡΙΝΟ–ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1,3 ΘΕΡΙΝΗ–TOWN CINEMAS

1,2–ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2–ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ–

ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΘΕΡΙΝΟ–TYMVOS 3 ΘΕΡΙΝΗ–ΟΝΕΙΡΟ

ΘΕΡΙΝΟ–ΣΙΝΕ ΠΕΡΑΜΑ

Επίδοξοι Κληρονόμοι

THE ESTATE

ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ: Ντιν Κρεγκ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τόνι Κολέτ, Άννα Φάρις, Ντέιβιντ Ντουκόβνι, Κάθλιν Τέρνερ

ΣΥΝΟΨΗ: Με μια ετοιμόρροπη καφετέρια στα όρια της διάλυσης και τις ζωές τους στάσιμες, δύο αδελφές συνωμοτούν ενάντια στην ετοιμοθάνατη, πλούσια θεία τους με την ελπίδα να πάρουν την κληρονομιά της. Αλλά, όπως θα διαπιστώσουν σύντομα, δεν είναι οι μόνες στην οικογένεια με παρόμοιο σχέδιο.

Δεν είναι η πρώτη φορά

που ο Ντιν Κρεγκ κατα-

πιάνεται με το απαιτη-

τικό, ντελικάτο και εν

τέλει ριψοκίνδυνο είδος

της πολυπρόσωπης

φάρσας. Περίπου πριν από μια δεκαετία είχε υπογράψει το σενάριο του επίπεδου Death at a funeral και τώρα σκη-

νοθετεί μια πρωτότυπη ιστορία που μοιάζει βγαλμένη από τις ’60s κινηματογραφικές καλένδες, όπου μια παρέα από ετερόκλητους, διαφορετικού ύφους σταρ μαζεύονται σε μια παράσταση παρεξηγήσεων και κακοπιστίας με μια προσχηματική αφορμή. Οι Επίδοξοι Κληρονόμοι είναι τα τέσσερα ξαδέλφια, οι αδελφές Άννα Φάρις και Τόνι Κολέτ, ο Ντέιβ Ντουκόβνι και η Ρόζμαρι Ντεγουίτ, όλα ανίψια της κακόψυχης, άκληρης, ετοιμοθάνατης θείας (η θρυλική Καθλίν Τέρνερ σε μονοκόμματα slapstick σκηνοθετική διεύθυνση), πρόθυμα να την πείσουν στο νεκροκρέβατό της πως αξίζουν ένα γενναίο μερίδιο, αν όχι ολόκληρη την πίτα της μεγαλοπρεπούς έπαυλης και των μετρητών που λογικά δεν έχει πού να αφήσει. Προσποιούνται τους αγαθά καλούς σε μια κωμωδία παλιωμένης λογικής και ελάχιστα πειστικής νοοτροπίας με επινοήσεις που παραπέμπουν σε κάτι ανάμεσα σε Φεντό και Μπουρνέλη, με τον Ντέιβ Ντουκόβνι, θεαματικά απομακρυσμένο από τα «X-Files», να παριστάνει τον χαζοαπατεώνα αριβίστα με αιμομικτικές τάσεις και Πόρσε που θέλει να ανανεώσει, ευπρόσδεκτα αστείο, και την Τόνι Κολέτ, ζορισμένη στη μιζέρια που την καταπλακώνει από τα μικράτα της, να ξεχωρίζουν από το επιφανειακό αποτέλεσμα.

ΑΕΛΛΩ CINEMAX 3–NANA CINEMAX 5–ΒΑΡΚΙΖΑ 1, 3 ΘΕΡΙΝΗ–CINERAMA ΘΕΡΙΝΟ–ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΘΕΡΙΝΟ–

ΘΗΣΕΙΟΝ ΘΕΡΙΝΟ–ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΡΙΝΟ–

ΟΡΦΕΑΣ ΘΕΡΙΝΟ–ΦΛΩΡΙΔΑ ΘΕΡΙΝΟ

Και εκεί που νόμιζες ότι είχες ξεμπερδέψει μια και καλή με την britpop, μερικά πράγματα επανέρχονται, όπως

η λατρεία των Βρετανών για τους

Oasis και η κόντρα τους με τους Blur. Παλιές, καθόλου καλές εποχές, που καλύτερα να παρα-

μείνουν στο παρελθόν για όσους τις θυμούνται.

Ένα από τα διασημότερα beefs στην ιστορία

της ποπ κουλτούρας –και πιο αναχρονιστικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι προϋπήρχε αυτό

των Beatles με τους Stones–, καθώς τα δύο

συγκροτήματα εκπροσωπούσαν δυο διαφορε-

τικά στρατόπεδα της britpop.

Οι Oasis (Liam και Noel Gallagher, Paul Arthurs, Paul McGuigan και Tony McCarroll)

ήταν τα λαϊκά παιδιά της εργατικής τάξης από

το Μάντσεστερ και είχαν έναν πιο επίπεδο

ροκ ήχο, ενώ οι Blur από το Λονδίνο (Damon Albarn, Graham Coxon, Alex James, Dave Rowntree) ήταν πάντα οι πιο κυριλέ, μεσοα-

στοί φοιτητές με art-pop ευαισθησίες. Στο από-

γειο της κόντρας τους το 1995 τα δυο γκρουπ

αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν τα σινγκλ «Roll with It» (Oasis) και «Country House» (Blur) την ίδια ημέρα. Ακολούθησε ένα όργιο

δημοσιευμάτων για το ποιος θα κυριαρχούσε

στα τσαρτ και η απίστευτη δήλωση του Liam

Gallagher που ευχόταν ο Damon Albarn να

κολλήσει HIV και να πεθάνει.

Τελικά, κέρδισαν οι Blur τη συγκεκριμένη

μάχη, αλλά τα καραγκιοζιλίκια του Noel και

του Liam έπιασαν τόπο κι έκαναν τους Oasis

το σημαντικότερο βρετανικό συγκρότημα της

δεκαετίας του ’90, που γνώρισε τεράστια επι-

τυχία.

Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά, τα δυο γκρουπ

μοιάζουν να συγχρονίζονται ξανά. Οι Blur ήδη

ανακοίνωσαν την επιστροφή τους επίσημα

μετά από οκτώ χρόνια αδράνειας, κυκλοφο-

ρώντας το «The Narcissist», το πρώτο δείγμα

από το ένατο άλμπουμ τους «The ballad of Darren». Από την άλλη, υπάρχει μια έντονη

φημολογία τους τελευταίους δυο μήνες για μια

πιθανή συμφιλίωση των αδελφών Gallagher –

είχαν διαλύσει τους Oasis το 2009, επειδή δεν

άντεχαν ο ένας τον άλλον. Ό,τι και να συμβεί

πάντως στην προκειμένη περίπτωση, τα λόγια

ενός από τους αγαπημένους μου Βρετανούς

μουσικοκριτικούς, του Neil Kulkarni, ακούγο-

νται πάντοτε επίκαιρα: «Ποτέ με τους Oasis,

βλέπετε προτιμώ τη μουσική». Το 2023 και με τόση μουσική τριγύρω, θα ήταν παράλογο κάτι διαφορετικό.

ΡΩΤ Η ΣΑΜΕ ΕΝΝ Ε Α ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥ ΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ

ΜΟΥΣΙΚ Η ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛ Α ΞΕΙ

ΠΡΟΤΙΜ Η ΣΕΙΣ Σ Η ΜΕΡΑ

«Στις αρχές της τελευταίας δεκαετίας του 20ού

αιώνα οι Autechre θα αναποδογυρίσουν το χιπ-χοπ

με industrial ρυθμούς και τζαζ, οι Drexciya θα

βυθιστούν στον “μαύρο” Ατλαντικό ψάχνοντάς

τις ρίζες τους και όταν ο Aphex Twin θα μας

δείξει πως είναι να αποδομείς όλη την ιστορία

της ηλεκτρονικής μουσικής, οι Blur και οι Oasis

απλώς θα φορέσουν τα αδιάβροχα των Who και

θα κρατήσουν τα ηλίθια κουρέματα των Beatles

αντίστοιχα».

Blur vs. Oasis, σαν να μην πέρασε μια μέρα

Με αφορμή την απρόσμενη επιστροφή των Blur τριάντα χρόνια μετά, δυστυχώς τίποτα δεν φαίνεται να έχει αλλάξει.

«Απρόσμενο το revival στο δίπολο Blur vs. Oasis, but I’m a sucker for nostalgic shit. Αμφότεροι μου λείπουν, όμως οι Blur λίγο παραπάνω. Tόσο στιχουργικά –ιδιαίτερα σε καιρούς που… modern life is rubbish– όσο και μουσικά, αφού οι electro και gospel πειραματισμοί τους ξέφυγαν κάποτε δημιουργικά από την κιθαριστική cool britannia. Το βασικό όμως είναι ότι αν θέλαμε family drama αλά Oasis, το βρίσκαμε μάλλον και σπίτι μας». ΝΑΤΑΛΙΑ ΠΕΤΡΙΤΗ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, ΑVOPOLIS.GR

«Αν με ρώταγες το 1995, την εποχή του τεράστιου “Morning Glory”, θα σου έλεγα σίγουρα Oasis. Νιώθω όμως ότι μετά παρέμειναν λίγο στάσιμοι. Αντίθετα, οι Blur εξέλιξαν τον ήχο τους ραγδαία, πειραματίστηκαν, άφησαν πίσω τους τo britpop και κατέληξαν σε αριστουργήματα όπως το “13”. Επίσης, θεωρώ τον Damon Albarn μια ξεχωριστή μουσική ιδιοφυΐα. Blur, λοιπόν, παρότι δεν με ενθουσίασε το τελευταίο τους κομμάτι».

ΠΑΙΔΙ ΤΡΑΥΜΑ, ΜΟΥΣΙΚΟΣ

«Παρόλο που δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερος φαν τέτοιου είδους διλημμάτων, θυμάμαι ακόμα τη μέρα που, ως παιδί, έπεσα πάνω στο βιντεοκλίπ του “Coffee and TV” στο MTV, και το σοκ που με έκανε να νιώσω. Οι Blur απέδει-

ξαν ότι ο χαρακτηρισμός τους ως britpop συγκροτήματος

ήταν μάλλον άδικος, αφού τόλμησαν τα πάντα, από το

πιο πιασάρικο ποπ μέχρι trip-hop και ψυχεδέλεια, και

από τη σχεδόν αλαζονική εξωστρέφεια μέχρι την απόλυ-

τη σκοτεινή εσωστρέφεια, αφήνοντας μια παρακαταθή-

«Αν με ρωτούσες στα χρόνια του σχολείου, σίγουρα θα απαντούσα: “Oasis δαγκωτό»!”. Το rock ‘n’ roll attitude των αδελφών Gallagher φάνταζε πιο cool στον έφηβο εαυτό μου. Σήμερα, όμως, φέρνοντας στο μυαλό μου κομμάτια όπως το “Universal” ή το “Sing”, δεν μπορώ να απαντήσω κάτι διαφορετικό από Blur. Ωστόσο, οι Oasis θα έχουν πάντα μια θέση στην καρδιά μου».

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ / TONY BLUEBIRD , ΜΟΥΣΙΚΟΣ «Καταρχάς, δεν είχα πραγματικά ιδέα ότι έβγαλαν καινούργιο κομμάτι οι Blur, επομένως πρέπει να το ακούσω. Νομίζω ότι γενικά διαλέγω Blur από άποψη ήχου και συνολικής δισκογραφίας. Τους άκουγα περισσότερο στα φοιτητικά μου χρόνια – στη μέση αγγλική παμπ τούς έπαιζαν λίγο παραπάνω απ’ ό,τι τους Oasis. Bέβαια, η έφηβη Βασιλίνα θα με έβριζε τώρα, γιατί είχε μια έξτρα αγάπη στους Oasis και όλα τους τα χιτάκια. Είχε και την πλάκα τους το beef που ζούσαν τα αδέρφια μεταξύ τους». VASSILINA, ΜΟΥΣΙΚΟΣ «Blur ναι. Oasis, who; To 1995 η μουσική

VOLTNOI BREGE,

ARTISTIC DIRECTOR, MOVEMENT RADIO

κη που επηρέασε τις μπάντες την επόμενη δεκαετία». JOHNNY LABELLE, ΜΟΥΣΙΚΟΣ

βιομηχανία επιχείρησε να επαναλάβει την ultra εμπο-

ρική κόντρα των ’60s με τους Beatles και τους Stones, με νέα, φρέσκα πρόσωπα. Οι Blur, τα κολεγιόπαιδα με

επιρροές από Kinks και Bowie, και οι Oasis, παιδιά της

εργατικής τάξης με συμπεριφορά οπαδική μετά από 10

μπίρες σε παμπ, μάχονταν για τη Νο1 θέση στα τσαρτ.

Ελάχιστα πλέον ενδιαφέρει ποιοι νίκησαν και ακόμη

λιγότερο η ανανέωση αυτής της κόντρας. Οι δίσκοι δεν

πουλάνε πλέον όσο παλιά και υπάρχει πολυδιάσπαση

της μουσικής, οπότε ένα τέτοιο γεγονός πιάνει μια γω-

νίτσα στον χάρτη. Ακόμη και αν επιστρέψουν οι Oasis, οι Blur, που μόλις κυκλοφόρησαν το νέο τους κομμάτι, έχουν κερδίσει το παιχνίδι τόσο σε ποιότητα όσο και συ-

νέπεια και ο Damon Albarn είναι μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της μουσικής πολύ περισσότερο

από κάθε Gallagher».

ΣΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

«Αν με ρωτούσες μια-δυο δεκαετίες νωρίτερα, θα σου απαντούσα σίγουρα Blur, κυρίως επειδή θαύμαζα τις καλλιτεχνικές ανησυχίες και τους πειραματισμούς του Damon Albarn. Μεγαλώνοντας, όμως, έπιασα τον εαυτό μου να μην μπορεί να αντισταθεί στις πανέξυπνες συνθέσεις των Oasis και να εκτιμάει συνολικότερα την ικανότητα να γράψει κανείς ένα κολλητικό ποπ κομμάτι, που στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά».

ΣΠΥΡΟΣ ΧΟΥΝΤΑΣ, EARLY BIRDS, NOSTOS 100,6

Διάσημοι εναντίον Blur

«Οι Blur είναι μια προκάτ, δήθεν μπάντα.

Τους λείπει η αυθεντικότητα».

john lydon, sex pistols

«Οι Blur είναι ο ήχος της μετριότητας.

Δεν έχουν καμιά ουσία». morrissey, the smiths

«Βρίσκω τη φωνή του Damon Albarn εξαιρετικά ενοχλητική. Δεν την αντέχω». tim burgess, the charlatans

«Η μουσική των Blur είναι μια χλιαρή

εκδοχή καλύτερων γκρουπ που

προηγήθηκαν από αυτούς». richard ashcroft, the verve

Διάσημοι εναντίον Oasis

«Μισώ τον μισογύνη, αλαζόνα Noel Gallagher. Πιστεύω ότι είναι ηλίθιος». lily allen

«Οι Oasis ήταν ένα πολύ βαρετό γκρουπ, δεν καταλαβαίνω γιατί ήταν τόσο δημοφιλείς».

michael eavis, founder of the glastonbury festival

«Ο Noel Gallagher έχει αρκετά περιορισμένο λεξιλόγιο όσον αφορά την τραγουδοποιία».

alex turner, arctic monkeys

«Είναι χάλια».

keith richards, the rolling stones

«Δεν μπορείς να χορέψεις, το νέο τους άλμπουμ είναι απαράδεκτο».

mick jagger, the rolling stones

«Νομίζω ότι οι Oasis είναι μια αηδία και μισή. Είναι η ντροπή της βρετανικής μουσικής». jarvis cocker, pulp

«Το “Ρlease, don’t put your life in the hands of a rock’n’ roll band” είναι μια πικρή και ευφυής συμπύκνωση της ουσίας του rock ‘n’ roll. Στην πραγματικότητα, δεν τέθηκε ποτέ δίλημμα: τα εξωστρεφή, anthemic τραγούδια των Oasis φέρουν, κατά τη γνώμη μου, μια εποχή με έναν τρόπο που η (θαυμάσια!) μουσική των Blur δεν μπόρεσε. Είναι και η μυθολογία: οι καβγάδες, ο Βορράς, η εργατική τάξη και η εκτόξευση από τις παμπ στη διασημότητα, το εξώφυλλο του “Vanity Fair” με τον Liam και την Patsy Kensit ξαπλωμένους με τα εσώρουχα πάνω στη βρετανική σημαία. Και τι είναι το ροκ χωρίς τη μυθολογία; Τίποτα».

ΧΡΥΣΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ, EARLY BIRDS, NOSTOS 100,6

«Η μουσική τους δεν έχει βάθος και αυτός ο Liam είναι μεγάλος μπελάς. Το συγκρότημα δεν τον χρειάζεται».

george harrison, the beatles

«Είναι δευτεράτζες και έχουν μεγάλη

ιδέα για τον εαυτό τους. Για μένα δεν

σημαίνουν τίποτα».

paul mccartney, the beatles

Βιβλίο

Από τη Γαλλία του 2040 του Αλέν Ντα-

μαζιό έως τη Mατωμένη Σελήνη του Τζο

Νέσμπο υπάρχει μια μυθοπλαστική

γραμμή που ενώνει φανταστικούς

κόσμους, ονειρικά σύμπαντα αλλά και εσωτε-

ρικές και εξωτερικές εξεγέρσεις. Ίσως γι’ αυτό

το βιβλίο που προκάλεσε τη μεγαλύτερη συζή-

τηση τη χρονιά που μας πέρασε στα αγγλόφω-

να έντυπα ως το πιο εντυπωσιακό ντεμπούτο

είναι ένα μυθιστόρημα για τα ταραγμένα και

βίαια χρόνια στην Ιρλανδία της δεκαετίας του

’70, που περιγράφει με τον δικό της εσωτε-

ρικό τρόπο η πρωτοεμφανιζόμενη Λουίζ Κέ-

νεντι. Πρόκειται για το χρονικό των ταραχών

που συγκλόνισαν το νησί ιδωμένο μέσα από

τα μάτια της 24χρονης Κούσλα, η οποία προ-

βαίνει στις δικές της ρήξεις και Yπερβάσεις,

όπως είναι ο τίτλος του υπό έκδοση βιβλίου

(μτφρ. Δέσποινα Δρακάκη, Ψυχογιός), ξεπερ-

νώντας το στενό πλαίσιο της επαρχιακής πό-

λης κοντά στο Μπέλφαστ όπου ζει μαζί με την

αλκοολική μητέρα της. Την ημέρα διδάσκει σε

ένα καθολικό σχολείο και τα βράδια σερβίρει

στην παμπ της οικογένειας, όπου τον πρώτο

λόγο έχει ο κυριαρχικός και αυταρχικός αδελ-

φός της. Σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον

ενσκήπτει μάλλον παρά προκύπτει ο έρως,

που είναι αντίστοιχα ποτισμένος με βία, ξε-

σπάσματα και απροσμέτρητα σκοτάδια. Αντι-

6 βιβλία

Άκρως πρωτότυπα μυθιστορήματα

από καινοτόμους συγγραφείς και

νέες μεταφράσεις εμβληματικών

μυθιστορημάτων είναι μερικές

από τις εκπλήξεις που κρύβουν

οι εκδότες για τον μήνα Ιούνιο.

κείμενο του πόθου της Κούσλα ο παντρεμένος

δικηγόρος Μάικλ Αγκνιού που έχει τα διπλά

της χρόνια και, εκτός των άλλων, προέρχεται

από το στρατόπεδο του εχθρού. Παρά τις ορι-

ακές περιγραφές και το θέμα του, το βιβλίο

που έγραφε στα κρυφά, παράλληλα με τη δου-

λειά της ως σεφ η Κένεντι, απέσπασε θερμές

κριτικές και υποψηφιότητες σε διαφορετικές

περίοπτες λίστες, ενώ βραβεύτηκε ως το ντε-

μπούτο της χρονιάς στα British Book Awards. * * *

Από τη Βόρεια Ιρλανδία στο Όσλο, και συ-

γκεκριμένα στα γνώριμα λημέρια του Χάρι Χό-

λε και του Τζο Νέσμπο, ο οποίος επιστρέφει

στην «κανονικότητα» του νουάρ μετά τα σαιξπηρικά πειράματα και το πετυχημένο του πέ-

ρασμα στην καθαρόαιμη, μεγάλη φόρμα της

λογοτεχνίας. Η Ματωμένη Σελήνη, πάντα

σε μετάφραση Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη, είναι

η 13η περιπέτεια του δημοφιλούς επιθεωρη-

τή, ο οποίος, αφήνοντας πίσω του τα τραγικά

γεγονότα του πρόσφατου παρελθόντος αλλά

και τα αποπνικτικά λημέρια των γραφείων της

αστυνομίας και μιας εύθραυστης καριέρας

με αμφιλεγόμενους συνεργάτες, βρίσκεται

στο Λος Άντζελες στην προσπάθειά του να

ξεχάσει όχι μόνο τα πάντα αλλά και τον ίδιο

του τον εαυτό. Αυτό, όμως, που δεν ξεχνάει

τζο νέσμπο Ματωμένη σελήνη Μτφρ.: Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη Εκδόσεις Μεταίχμιο Σελ.: 624

λουίζ κένεντι Υπερβάσεις Μτφρ.: Δέσποινα Δρακάκη Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 352

άλι σμιθ Καλοκαίρι Μτφρ.: Μιλτιάδης Αργυρόπουλος Εκδόσεις Καστανιώτη Σελ.: 368

αλeν νταμαζιό Οι αθέατοι Μτφρ.: Δημήτρης Δημακόπουλος Εκδόσεις Πόλις

ποτέ είναι η τέχνη του, που είναι να λύνει δύσκολα μυστήρια, τα οποία αυτήν τη φορά σχετίζονται με μια ηλικιωμένη ηθοποιό. Συγκεκριμένα, η Λουσίλ ζητάει τη βοήθεια του Χόλε στην προσπάθειά της να ξεφύγει από ένα ισχυρό καρτέλ ναρκωτικών στο οποίο χρωστάει 1.000.000 δολάρια, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον επιθεωρητή του Νέσμπο να ακολουθήσει τη ματωμένη σελήνη που τον οδηγεί από την Αμερική πίσω στη νορβηγική πρωτεύουσα. Σύντομα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, με τη δυνατότητα της προπαραγγελίας.

* * *

Μια φωνή από το παρελθόν, ένα βιβλίο που είχε προκαλέσει τον μεγαλύτερο θόρυβο απ’ όλα τη δεκαετία του ’90, απογειώνοντας την Ντόνα Ταρτ κυριολεκτικά με το «καλημέρα», χάρη σε μια σειρά από θετικά δημοσιεύματα και, το κυριότερο, χάρη στην αγάπη του κόσμου που μετέτρεψε τη Μυστική Ιστορία της σε απόλυτο σημείο αναφοράς. Δεν ξέρω κανέναν στον αγγλόφωνο κόσμο που να μην έχει διαβάσει αυτό το γοητευτικό νουάρ με τα campus novel στοιχεία, που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή τότε, αλλά και με τους γοητευτικούς πρωταγωνιστές που έκαναν ελκυστικά τα νοητικά παιχνίδια και τις πνευματικές συζητήσεις που έδειχναν να αναπτύσσουν καθηγητές όπως ο Ρίτσαρντ Παπέν με τους φοιτητές του. Μόνο που ένα έγκλημα έρχεται να τινάξει όλη την όμορφη πνευματικότητα, δείχνοντας ότι η έλλειψη ηθικής και προσανατολισμού γενικότερα υπονομεύει ακόμα και τα καλύτερα μυαλά. Πάντως, κανείς μέχρι τώρα δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει το πώς η Μυστική Ιστορία μιας άγνωστης έως τότε συγγραφέως έγινε ένα από τα αξεπέραστα αναγνώσματα της δεκαετίας, δίνοντας στη βραβευμένη πλέον με Πούλιτζερ Ντόνα Ταρτ τον τίτλο της πιο πετυχημένης της γενιάς της. Ακολούθησαν τα επίσης ογκώδη Μικρός φίλος και Καρδερίνα που δεν πτόησαν τους φανατικούς αναγνώστες της, οι οποίοι μπορούν πλέον να

που κυκλοφορούν

τον Ιούνιο

ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

χαίρονται που οι εκδόσεις Διόπτρα απέκτη-

σαν τα δικαιώματα και θα κυκλοφορήσουν

όλα τα έργα της στα ελληνικά, με πρώτο από

όλα τη Μυστική Ιστορία, που θα εκδοθεί εντός

του μήνα σε νέα μετάφραση από τον Μιχάλη

Δελέγκο.

* * *

Είναι η γυναίκα που έβαλε στη θέση του τον

Μουρακάμι μέσα από μια σειρά από συνεντεύ-

ξεις που έκαναν θραύση όταν μεταφράστηκαν

στα αγλλικά, που κατέκτησε το (δύσκολο) ια-

πωνικό βιβλιοφιλικό κοινό με τις κριτικές που

δημοσίευε μέσα από το πρωτότυπο blog της

και εξοικείωσε τη λογοτεχνική κοινότητα με

τον πρωτότυπο, ιδιοσυγκρασιακό της λόγο

που είναι βουτηγμένος στο ασυνείδητο του

Τζόις και έχει την ακρίβεια του ιαπωνικού

ξίφους. Δεν ήταν, επομένως, να απορεί κα

νείς που το μυθιστόρημά της Αυγά και Στήθη

εκτοξεύτηκε αμέσως, όταν μεταφράστηκε στα

αγγλικά, στα επιλεχθέντα ξένα αναγνώσματα

των «New York Times». Σήμερα η γεννηθείσα

το 1976 Μιέκο Καβακάμι τυγχάνει διεθνούς

θερμής υποδοχής, με την πρωτότυπη γλωσσι-

κή της έκφραση να είναι αναγνωρίσιμη πλέον

από τους αναγνώστες που δεν εκπλήσσονται

από τα οριακά της θέματα, όπως η καταπίεση

και η βία, που επανέρχονται, με διαφορετικό

τρόπο, στα μυθιστορήματά της. Στον Παρά-

δεισο, που πρόκειται να κυκλοφορήσει από

τις εκδόσεις Gutenberg σε μετάφραση Κίκας Κραμβουσάνου, «η βασίλισσα της ιαπωνικής λογοτεχνίας» περιγράφει την αγριότητα του σύγχρονου κόσμου ιδωμένη μέσα από τα μάτια του δεκατετράχρονου αφηγητή της, τον

οποίο οι βασανιστές του αποκαλούν «Τα Μάτια» λόγω του στραβισμού του. * * *

Το σημαντικότερο βραβείο επιστημονικής

φαντασίας της Γαλλίας, το περίφημο Grand Prix de l’Ιmaginaire, έχει δοθεί τρεις φορές

σε έναν από τους πιο γνωστούς σήμερα εκ-

προσώπους του παγκόσμιου sci-fi, τον Αλέν Νταμαζιό. Εμβληματική φιγούρα της Γαλλίας, ένας ντελεζιανός με ριζοσπαστικές τάσεις που δεν ξεχνάει τις καταβολές του, παρεμβαίνο-

ντας στα πολιτικά γεγονότα με μια σειρά από καίρια άρθρα του στον Τύπο, ο Νταμαζιό είναι

ο συγγραφέας που διαβάζεται για την καταιγι-

στική του φαντασία, την ευρηματικότητα και

τα γλωσσικά του παιχνίδια. Ειδικά οι Αθέα-

τοι, που πρόκειται να κυκλοφορήσουν από

τις εκδόσεις Πόλις σε μετάφραση Δημήτρη

Δημακόπουλου, είναι από τα πιο δημοφιλή

και ταυτόχρονα πρωτότυπα αναγνώσματα στη

Γαλλία, που συνδυάζουν τον πολιτικό προβληματισμό με τη μυθοπλασία, ακολουθώντας

τη λογική των ριζοσπαστικών πονημάτων τα

οποία βρίσκονται πλέον, μαζί με τα έργα της νομπελίστριας Ανί Ερνό και του Εντουάρ Λουί, στην πρώτη γραμμή. Μπορεί ο ίδιος ο Νταμαζιό να μη γράφει autofiction αλλά μιλάει

για τα θέματα που απασχολούν τις σύγχρονες

κοινωνίες, όπως το καθεστώς του ελέγχου και η αλλαγή της εικόνας των πόλεων, οι οποίες εν προκειμένω περιέρχονται στην ιδιοκτησία επιχειρηματικών ομίλων. Ως εκ τούτου, είναι κατανοητό ότι η δημοκρατία έχει ουσιαστικά καταλυθεί στη Γαλλία του 2040, όπου εκτυλίσσεται η υπόθεση του μυθιστορήματος, και έχει επιβληθεί ο απόλυτος έλεγχος κάθε κίνησης μέσω της γενικευμένης χρήσης της πιο προηγμένης ψηφιακής τεχνολογίας σε κάθε έκφραση της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Ως «οργιαστικά πρωτότυπο και παράλληλα καθησυχαστικό» περιέγραφε η «Guardian» το Καλοκαίρι της Άλι Σμιθ, η οποία ολοκληρώνει με τον πιο αποθεωτικό τρόπο την τριλογία της που εμπνέεται από τις τέσσερις εποχές. Η αγαπημένη του ελληνικού κοινού Σκωτσέζα συγγραφέας εν προκειμένω περιγράφει ένα διαφορετικό καλοκαίρι, κάτω από έναν ήλιο που απλώς αποκαλύπτει τα βαθύτερα τραύματα, όπως θα έλεγε ο Καμί και όπως νιώθει η Σωσά βιώνοντας ανυπέρβλητα οικογενειακά, και όχι μόνο, προβλήματα. Σε έναν κόσμο, όμως, που καταρρέει η Σμιθ ξέρει πάντα να στήνει μυθοπλαστικούς τόπους που ανοίγουν μια χαραμάδα στο σύμπαν, καταθέτοντας τελικά ένα ποίημα που, όπως έγραφαν οι «New York Times», «υμνεί τη μνήμη, τη συγχώρεση, την απόλυτη ανάδειξη του χιούμορ και της συγκυρίας». Κυκλοφορεί στα ελληνικά σε λίγες μέρες σε μετάφραση Μιλτιάδη Αργυρόπουλου από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Άλι Σμιθ

Μιέκο Καβακάμι

Μιέκο Καβακάμι

PERSONAL SHOPPER

ZV-1 II Vlog. https://sonycenters. gr/

Σανδάλια Ansa Elevate SL Pride. https://eshop. unlimitedsport.gr

SS23 Collection.

άπειρο. https://www. pandorashop.gr/

ιμάντα λαιμού. mrphone.gr

Ρολόι vintage Chronograph Black. www.oroloi.gr

Shirt Winfall short sleeve. https://www. quiksilver-greece.com/

Keith Haring. gr.tommy.com

Ποιος είσαι και με τι ασχολείσαι; Είμαι ο

Ζάχος ή αλλιώς Βwolty και τον τελευταίο

καιρό μαθαίνω μόνος μου να φτιάχνω

ρούχα με μια ραπτομηχανή 100 χρόνωv.

Aπό μικρός ασχολούμαι με την ηλεκτρο-

νική μουσική, μη γνωρίζοντας όμως

μουσική θεωρία. Παράλληλα, έχω και τη

σχολή, η οποία με βοηθάει στη διεύρυν-

ση των καλλιτεχνικών δεξιοτήτων μου.

Ποια η σχέση σου με τη μόδα; Από τότε

που θυμάμαι τον εαυτό μου παρακολου-

θώ την πιο mainstream σκηνή τύπου

streetwear. Μετά τα 16 άρχισα να ανακα-

λύπτω λιγότερο γνωστές εταιρείες από το

εξωτερικό και να πειραματίζομαι με πιο

εναλλακτικά στοιχεία.

Τι φοράς και πόσο κοστίζει; Τα σκου-

λαρίκια μου είναι των 10 ευρώ από κά-

ποιο vintage μαγαζί στη Βαρκελώνη.

Το crewneck είναι vintage Jean Paul Gaultier, δώρο από τη Σοφία του @ liliths.thrift. Το παντελόνι είναι thrifted

από κάποιο outlet, των 8 ευρώ. Η ζώνη

είναι επίσης thrifted vintage Salvatore

Ferragamo και ούτε θυμάμαι πόσο κό-

στισε πριν από τέσσερα χρόνια που την

πήρα. Τα παπούτσια είναι από τα πολλά

fast fashion αντικείμενα που μου έχουν

απομείνει, αλλά τα τροποποίησα για να

τους δώσω μια διαφορετική αισθητική.

Το φουσκωτό το δανείστηκα.

Πού πας τώρα; Πάω να ολοκληρώσω ένα

fleece jacket που θέλω να κάνω δώρο-έκπληξη.

Instagram: @bwolty

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο lifo.gr.

ΈΧΈΙΣ ΓΟΎΣΤΟ

Ζάχος Θεοδοσάκης

Φοιτητής Ιnterior Design