Τεύχος 786

786 FREE PRESS 12.10.2023

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ! ΔΩΡΕΑΝ ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ

LEAN ΤΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠ

Νο ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ

ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΌΤΗΤΕΣ ΕΝΤΎΠΩΝ ΗΛΙΚΊΕΣ 13-54 FOCUSBARI 2022

53 ΛΕΠΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ BALOJI KAI SASKE

2 lifo – 12.10.23

index786

6 ΣΤΗΛΕΣ

εκδοτης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος chief executive officer Μιχάλης Μιχαήλ

βασιλική σιουτη

πολιτικο επταημερο γιάννησ πανταζόπουλοσ

www.lifo.gr

talking points χάρησ καλαϊτζίδησ

ιλεκτρισιτυ

δεσποινα τριβολη

footnotes

20

H ΝΆΝΤΙΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΎΛΟΥ ΕΙΝΑΙ H ΑΘΗΝΑΙA ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22, 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

chief operating officer/ commercial director Θανάσης Χαραμής σύμβουλος σχεδιασμού Γιάννης Καρλόπουλος διευθυντησ συνταξης Αλέξανδρος Διακοσάββας διευθυντής mikropragmata. lifo.gr Άρης Δημοκίδης διευθυντής εντυπης εκδοσης Τάσος Μπρεκουλάκης

γιάννησ παντελάκησ

διευθυνση newsroom και social media Χριστίνα Γαλανοπούλου

akροβατωντασ

υπευθυνη πολιτικου ρεπορταζ - ερευνασ Βασιλική Σιούτη

URBAN

αρχισυνταξια Γιάννης Πανταζόπουλος αρχισυνταξία podcasts Μερόπη Κοκκίνη

12

53 ΛΕΠΤΑ ΜΕ ΤΟΝ BALOJI ΚΑΙ ΤΟΝ SASKE

συντονισμοσ υλησ Νινέττα Γιακιντζή –––––– ε μ π ο ρ ικο τμ η μ α advertising director Ξένια Στασινοπούλου

στο εξωφύλλο: Eικονογράφηση της Βianka.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΠΑΓΚΡΑΤΙ

LEAN ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ 16 ΤΡΑΠ

23

παρακαλουμε ανακυκλωστε

–––––– σ υ ν τα ξ η Θοδωρής Αντωνόπουλος, Λουίζα Αρκουμανέα, Γιάννης Βασιλείου, Ίωνaς Καλλιμάνης, Ντίνα Καράτζιου, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Τίνα Μανδηλαρά, Νίκος Μπακουνάκης, Γλυκερία Μπασδέκη, Αργυρώ Μποζώνη, Σταυρούλα Παπασπύρου, Μαρία Παππά, Ζωή Παρασίδη, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Πολιτάκης, Νικόλας Σεβαστάκης, Φώτης Σεργουλόπουλος, Δέσποινα Τριβόλη, Κορίνα Φαρμακόρη, Γιώργος Ψωμιάδης n e ws r o om αρχισυνταξια Ρούλα Βλασσοπούλου, Σόφη Ζιώγου συντακτικη ομαδα Σωτήρης Βαλάρης, Κυριάκος Κουζούμης, Μάνος Χατζηγιάννης social media Ιωάννα Ζέρβα, Τατιάνα Τζινιώλη –––––– ατ ε λ ιέ αrt director Βανέσσα Φερλέ, Μαργαρίτα Καμαριώτη αssistant art director Μπιάνκα Σαμαρά φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie F., Γιώργος Αδάμος, Γιώργος Ξανθινάκης, Νίκος Κατσαρός

senior advertising manager Άννα Λαπαρδάγια

διαμόρφωση ψηφιακής εκδοσης Μαρούσα Θωμά, Ελπισία Σπαθάρη

direct sales Γιώργος Λυκουργιώτης, Ευθύμης Παχής

επιμελεια κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου, Μυρτώ Αθανασοπούλου

advertising coordinator Κατερίνα Κουρμούζη (kkourmouzi@lifo.gr)

31

–––––– ψηφιακή ανάπτυξη/ προγραμματισμός lifo.gr Άγγελος Παπαστεργίου

direct sales director Κώστας Μαντάς

advertising manager Δημήτρης Βουκελάτος (dvoukelatos@lifo.gr)

ΤΟ

junior advertising executive Χριστίνα Καλλή

–––––– λο γ ισ τ η ρ ιο οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος

head of creative Βασίλης Καψάσκης

λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης, Άκης Ιωάννου, Έφη Ηλιοπούλου

branded content manager Φιλιώ Ράγκου

γραμματεία Βιβίκα Ανδριανάτου

digital campaign manager Γιώργος Γιαννή

–––––– κωδικος εντυπου 7639

12.10.23 – lifo 3

Feedback

«Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή θα έχει επιπτώσεις και στην Ελλάδα»

ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ

Ο Μπέος είναι το δέντρο, όχι το δάσος

Τέσσερις ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι αναλύουν τις άμεσες και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του πολέμου στο Ισραήλ.

ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟΥ ΠΑΡΊΔΗ

Η Μαίρη Χρονοπούλου υπήρξε μία από τις δημοφιλέστερες και πιο αγαπητές ηθοποιούς του ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’60. Θα μπορούσε κανείς να τη χαρακτηρίσει σταρ πρώτου μεγέθους, καθώς πρωταγωνίστησε μαζί με τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής σε μερικές από τις διασημότερες εισπρακτικές επιτυχίες της Φίνος Φιλμ, τόσο σε ασπρόμαυρα δράματα όσο και σε φαντεζί technicolor μουσικές κωμωδίες. Κι αν ο κόσμος που έτρεχε και γέμιζε τις αίθουσες ήταν κυρίως ένα ανεπιτήδευτο λαϊκό κοινό, αν και όχι αποκλειστικά, η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι αναγνώρισαν σε αυτήν έναν τύπο γυναίκας που σαφώς ξεχώριζε σε σχέση με τις ομότεχνές της. Μια «ντάμα» με ωραία και στρωτά ελληνικά, με σαφή χαρακτηριστικά μεγαλοαστικής προέλευσης και καλλιέργειας, με διάθεση να εκφράζεται ελεύθερα, με ανεξαρτησία πνεύματος και γνώμης.

4 lifo – 12.10.23

pageviews

LiFO.gr

Μαίρη Χρονοπούλου (1933-2023): Μια «ντάμα» με ανεξαρτησία πνεύματος

ti δ ι α β α σ α με αυ τη την εβ δομ α δ α σ το

ΑΠΩΛΕΙΕΣ

podcasts που αξίζει να ακούσετε

ΤΟΥ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟΥ

ΤΟΥ ΔΗΜΉΤΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΆΚΗ

Αυτό που εκπροσωπεί ο δήμαρχος του Βόλου δεν ευδοκιμεί μόνο σε συγκεκριμένες γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες. Είναι ένα μοντέλο που επικρατεί, αποθρασυμένο και απενοχοποιημένο πλέον, οπουδήποτε στην επικράτεια και δεν είναι απαραίτητο να έχει τη μορφή του Μπέου. Είναι ο τύπος του σκληρού διαμεσολαβητή της εξουσίας που (σου) κάνει τη δουλειά, που τα λέει χύμα, που δεν διστάζει να λερώσει τα χέρια του, που δεν μπορεί να ασχολείται με φλώρους και λουλούδες, ούτε με τον πόνο και τις ευαισθησίες τους. Έχουμε δουλειές εδώ.

5

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ήταν Οκτώβρης του 1973. Ο πόλεμος ξεκίνησε από μια αιφνιδιαστική, κοινή επίθεση της Συρίας και της Αιγύπτου τη μέρα του Γιομ Κιπούρ, της μεγαλύτερης εβραϊκής εορτής. Η Αίγυπτος και η Συρία πέρασαν τότε τις γραμμές κατάπαυσης του πυρός στο Σινά και στα Υψώματα του Γκολάν, εδάφη που αμφότερα τα κατείχε το Ισραήλ από το 1967 και τον Πόλεμο των Έξι Ημερών. Ο λόγος για τον οποίο επιλέχθηκε η γιορτή του Γιομ Κιπούρ («εξιλασμός» στα ελληνικά) για την εκδήλωση της απρόσμενης επίθεσης εναντίον του Ισραήλ ήταν πως εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα, σε αντίθεση με κάθε άλλη εβραϊκή εορτή, τα πάντα στο Ισραήλ νεκρώνουν. Από τότε έχουν περάσει πενήντα χρόνια ακριβώς και αυτόν τον Οκτώβριο, λίγες μέρες νωρίτερα, η παλαιστινιακή, σουνιτική, παραστρατιωτική οργάνωση Χαμάς εξαπέλυσε ομοβροντία ρουκετών κατά του Ισραήλ από τη Λωρίδα της Γάζας. Παράλληλα, είχαμε εισβολή ένοπλων Παλαιστίνιων στο Ισραήλ, που απήγαγαν και σκότωσαν δημόσια αμάχους. Οι υπηρεσίες πληροφοριών και οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ αιφνιδιάστηκαν σχεδόν όπως και το 1973. Η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση πολέμου.

Ακολουθήστε τα podcasts της LiFO στην Apple, στο Spotify ή στην Google.

1

Ανακαλύπτοντας εκ νέου τη μυθική συγγραφέα Έλσα Μοράντε «ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ» ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗ

2

Η σκληρή αλήθεια για τον Αχιλλέα Μπέο «ΜΙΚΡΟΠΡΑΜΑΤΑ» ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ

Για πολλές ώρες το σκηνικό είχε ως εξής: απροετοίμαστοι στρατιωτικοί, ένας ανυπεράσπιστος λαός, ένα κράτος ευάλωτο και μια επίθεση που το Ισραήλ δεν είχε ξαναδεί σε αυτό το μέγεθος. Ύστερα; Απαγωγές, δολοφονίες γυναικών, παιδιών και αμάχων. Η 7η Οκτωβρίου χαρακτηρίστηκε ως η 11η Σεπτεμβρίου του Ισραήλ. Ο κόσμος είναι ήδη αντιμέτωπος με μια νέα περίοδο αταξίας. Αυτές τις μέρες οι σειρήνες ηχούν διαρκώς σε Ιερουσαλήμ, νότιο και κεντρικό Ισραήλ. Ο καταιγισμός ρουκετών από τη Γάζα συνεχίζεται, οι απώλειες είναι εκατοντάδες και ο συνολικός απολογισμός των νεκρών ξεπερνά τους 1.100. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου προετοίμασε ήδη τους ομοεθνείς του για έναν «μακρύ και δύσκολο πόλεμο», δεσμευόμενος ότι η Χαμάς θα πληρώσει «ένα χωρίς προηγούμενο τίμημα». Την ίδια στιγμή έχουν ξεκινήσει ήδη οι σαρωτικοί βομβαρδισμοί της Λωρίδας της Γάζας από τους Ισραηλινούς. Ο φόβος της κλιμάκωσης και ο κίνδυνος αποσταθεροποίησης της περιοχής είναι ορατός. Γιατί η επίθεση αιφνιδίασε το Ισραήλ; Τι ελπίζει να κερδίσει η Χαμάς; Τι θα σημάνει μια γενίκευση του πολέμου στην περιοχή; Πώς θα διαμορφωθούν οι γεωπολιτικές ισορροπίες και ποιες θα είναι οι συνέπειες για την Ελλάδα;

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2023 Σασπένς για Αθήνα, Θεσσαλονίκη και έξι περιφέρειες Η προσοχή όλων τώρα στρέφεται στις περιφέρειες που θα κριθούν στον δεύτερο γύρο και στη μάχη που θα δοθεί για τους δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΉΣ ΣΙΟΎΤΗ

Επιβεβαιώθηκε η κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όπως και οι φόβοι του Αλέξη Τσίπρα για τη νέα και ακόμα μεγαλύτερη ήττα που θα ακολουθούσε μετά από εκείνη των εθνικών εκλογών για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ βελτίωσε τις επιδόσεις του, όπως και το ΚΚΕ. Στις επαναληπτικές της ερχόμενης Κυριακής η προσοχή όλων στρέφεται στις περιφέρειες που θα κριθούν στον δεύτερο γύρο και στη μάχη που θα δοθεί στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Η Νέα Δημοκρατία πήρε τις 6 περιφέρειες από τις 13 από την πρώτη κιόλας Κυριακή: την Αττική, την Κεντρική Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Δυτική Ελλάδα, τη Στερεά Ελλάδα και το Νότιο Αιγαίο. Την Κρήτη την κέρδισε ο Σταύρος Αρναουτάκης του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος, επειδή είναι μια αυτοδιοικητική προσωπικότητα και δεν θα μπορούσε να ηττηθεί, στηρίχθηκε και από τη Νέα Δημοκρατία. Στις υπόλοιπες, που θα κριθούν την ερχόμενη Κυριακή, οι υποψήφιοι της Νέας Δημοκρατίας αναμετρώνται με «αντάρτες», δηλαδή υποψηφίους που προέρχονται από τον δικό τους πολιτικό χώρο, και μόνο στη Θεσσαλία η αντίπαλη υποψηφιότητα του υποστηριζόμενου από τη ΝΔ, Κώστα Αγοραστού, είναι η υποψηφιότητα που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, εκείνη του Δημήτρη Κουρέτα.

3

Γιατί η Τουρκία δεν θα ταυτιστεί ποτέ με τη Δύση «LIFO POLITICS» ΜΕ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ

4

ΑμεΑ: Να βγει κανείς ή να μη βγει; «ΖΟΥΜΕ ΤΩΡΑ» ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΥΣΕΛΛΑ ΛΑΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΘΟΔΩΡΗ ΤΣΑΤΣΟ

5

«Το να εξεγερθείς σήμερα μοιάζει μάταιο και το να συναινέσεις ταπεινωτικό» «ΑΚΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ» ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟ

12.10.23 – lifo 5

talkofthetown

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ

Ισραήλ - Παλαιστίνη: Το χθες και η επόμενη μέρα Οι στόχοι της Χαμάς, η Δυτική Όχθη και η Γάζα.

12—18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2023 Νο 786 • «Τι πρέπει να κάνω τώρα που όλοι γύρω μου έχουν κορωνοϊό;» • Και θα είμαι ερωτευμένος μαζί σου, όποιος κι αν είσαι • Αμηχανία, παρακμή και viral video • Δέκα μικροί Μπέοι 6 lifo – 12.10.23

απ ό τh βασιλ ικη σιουτη

Η μεγάλη εμπιστοσύνη του Ισραήλ στη στρατιωτική του υπεροχή μαζί με την οικονομική του ανάπτυξη, στην οποία συνεισέφεραν και εργατικά χέρια Παλαιστινίων από τα κατεχόμενα εδάφη, φαίνεται πως το είχε οδηγήσει σε κάποιου είδους εφησυχασμό, ο οποίος το εμπόδισε να αξιολογήσει ορθά την κατάσταση που επικρατούσε στη Γάζα και –κυρίως– τις επιχειρησιακές ικανότητες της Χαμάς και την υποστήριξη που είχε. Έτσι, το σχετικά καθησυχασμένο Ισραήλ, που απολάμβανε την οικονομική και τεχνολογική του ανάπτυξη, το περασμένο Σάββατο είδε τους πολεμιστές της παραστρατιωτικής ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς να εισβάλλουν από τα σύνορα της Γάζας, σκοτώνοντας όχι μόνο στρατιωτικούς αλλά και αμάχους και παίρνοντας ομήρους ακόμα και μικρά παιδιά, όπως έγινε γνωστό από τα βίντεο που οι ίδιοι έδωσαν στη δημοσιότητα. Σε μια επίδειξη βίας, η Χαμάς διοχέτευσε επίσης βίντεο με κακοποιημένες γυναίκες τις οποίες είχε απαγάγει, με πτώματα και βαριά τραυματισμένους ομήρους τους οποίους περιέφεραν στη Γάζα και έφτυναν οργισμένοι Παλαιστίνιοι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πρόκληση τρόμου ήταν μέρος της ψυχολογικής επιχείρησης και ότι χρησιμοποιήθηκαν και τα επικοινωνιακά μέσα για αυτό, παρότι οι αντιδράσεις των Παλαιστινίων στη Γάζα ήταν αυθόρμητες, λόγω της οργής που κυριαρχεί και βράζει. Το σοκ που προκλήθηκε και ο ψυχολογικός αντίκτυπος που είχε στους Ισραηλινούς παρομοιάζεται από τους ίδιους με εκείνο της 11ης Σεπτεμβρίου.

12.10.23 – lifo 7

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ

TALKING POINTS

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΧΑΜΑΣ

α πό τh βα σι λι κη σ ιου τη

Οι πρώτες εκτιμήσεις αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο οργανώθηκε μια τόσο μεγάλη επίθεση εναντίον του Ισραήλ αναφέρουν ως πιθανότερο τη διακοπή της προσέγγισής του με τον αραβικό κόσμο και ειδικά με τη Σαουδική Αραβία, η οποία, αν ολοκληρωνόταν, θα λειτουργούσε εναντίον της Χαμάς. Άλλοι αναλυτές στέκονται στον μεγάλο αριθμό των απαχθέντων που επιδίωξαν να πάρουν ως ομήρους και υποστηρίζουν ότι αυτό έγινε για να τους ανταλλάξει η Χαμάς με Παλαιστίνιους κρατούμενους που βρίσκονται στις φυλακές του Ισραήλ. Ορισμένοι, ωστόσο, περίμεναν κάποια επίθεση της Χαμάς ως απάντηση στην ισραηλινή στρατιωτική εισβολή που έγινε τον περασμένο Ιούλιο στην πόλη Τζενίν, στη Δυτική Όχθη, όπου σκοτώθηκαν περισσότεροι από δέκα Παλαιστίνιοι και ένας Ισραηλινός. Ο λόγος που εισέβαλε στη Δυτική Όχθη το Ισραήλ τον Ιούλιο είναι η εξόντωση των νέων ένοπλων ομάδων που έχουν δημιουργηθεί εκεί, οι οποίες είναι σε σύγκρουση και με τη μετριοπαθή ηγεσία της Φατάχ που κυβερνάει (αν και εκλογές στην Παλαιστίνη έχουν να γίνουν από το 2006). Κάποιοι Άραβες αναλυτές εκτιμούσαν εδώ και καιρό –ίσως όχι χωρίς πληροφόρηση– ότι η εισβολή δυνάμεων του Ισραήλ στην Τζενίν τον Ιούλιο μπορεί να προκαλούσε ακόμα και μια νέα ιντιφάντα, μια τρίτη μεγάλη παλαιστινιακή εξέγερση. Οι στόχοι της Χαμάς ωστόσο μπορεί να είναι όλοι οι παραπάνω, μαζί με το διαρκές αίτημα που για τη Χαμάς είναι η καταστροφή του Ισραήλ και όχι μόνο η δημιουργία παλαιστινιακού κράτους σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, όπως ζητούσε ο Γιάσερ Αραφάτ και ζητά και σήμερα ο διάδοχός του, ο οποίος όμως έχει σχεδόν περιοριστεί στη Ραμάλα, αφού κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο και της Δυτικής Όχθης, με τη δημιουργία των νέων ένοπλων ισλαμιστικών ομάδων που εμφανίστηκαν τελευταία και επεκτείνουν την επιρροή τους.

talkofthetown

ΔΥΤΙΚΗ ΟΧΘΗ ΚΑΙ ΓΑΖΑ

8 lifo – 12.10.23

Στη Ραμάλα, την έδρα της Δυτικής Όχθης και της «επίσημης» Παλαιστίνης, κυριαρχεί ακόμα ο 88χρονος Μαχμούντ Αμπάς, με διαρκώς μειούμενη επιρροή και ισχύ. Από τότε που διαδέχθηκε τον Αραφάτ στην ηγεσία της Φατάχ και της Παλαιστίνης, η τελευταία βαθμιαία συρρικνώνεται και η πρώτη έχασε το μεγαλύτερο μέρος της επιρροής της. Μετά την αποχώρηση των δυνάμεων του Ισραήλ από τη Γάζα το 2005, η σύγκρουση της Φατάχ με τη Χαμάς κλιμακώθηκε. Η οργάνωση των σκληρών ισλαμιστών, όμως, κέρδισε τη Γάζα και εκδίωξε από τα εδάφη της τη Φατάχ. Η επικράτηση της Χαμάς στη Γάζα είχε ως συνέπεια το Ισραήλ να επιβάλει ακόμα σκληρότερο αποκλεισμό, αλλά κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει ότι η Γάζα είναι αποκλεισμένη όχι μόνο από το Ισραήλ αλλά και από την Αίγυπτο. Παρ’ όλα αυτά, μετά την αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής του Ισραήλ από τη Γάζα το 2005, δεν επιχειρήθηκε ξανά εισβολή. Το καινούργιο όμως βρίσκεται αλλού. Παρά τις συγκρούσεις και τον διχασμό των Παλαιστινίων όλα τα προηγούμενα χρόνια, η τελευταία επίθεση όχι μόνο δεν τους δίχασε αλλά φαίνεται να τους ενώνει. Ακόμα και η μετριοπαθής ηγεσία της Φατάχ δεν αντιτάχθηκε στην επίθεση εναντίον του Ισραήλ, αλλά υποστήριξε ότι είναι δικαίωμα των Παλαιστινίων να αντιστέκονται με όλα τα μέσα στις δυνάμεις κατοχής. Το γεγονός αυτό μαζί με τις υπόλοιπες αντιδράσεις καταδεικνύει την ομόθυμη υποστήριξη των Παλαιστινίων στην επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ και την εκρηκτική οργή που υπάρχει, όχι μόνο εντός της Γάζας πια, αλλά σε όλα τα παλαιστινιακά εδάφη.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ «Τι πρέπει να κάνω τώρα που όλοι γύρω μου έχουν κορωνοϊό;» α π ό τ ο ν γ ι ά ν ν η π α ν τα ζ ό π ουλο

Απαντά ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Ευάγγελος Μανωλόπουλος.

Ο λόγος που εισέβαλε στη Δυτική Όχθη το Ισραήλ τον Ιούλιο είναι η εξόντωση των νέων ένοπλων ομάδων που έχουν δημιουργηθεί εκεί, οι οποίες είναι σε σύγκρουση και με τη μετριοπαθή ηγεσία της Φατάχ που κυβερνάει (αν και εκλογές στην Παλαιστίνη έχουν να γίνουν από το 2006).

Παρατηρούμε πάλι μια έξαρση του κορωνοϊού. Τι πρέπει να κάνουμε; Αυτό που μάθαμε καλά να κάνουμε τα χρόνια του κορωνοϊού. Μέτρα προστασίας, που είναι γνωστά σε όλους μας. Αποστάσεις, μάσκες, αποφυγή συνωστισμού, προστασία ηλικιωμένων και ευπαθών ατόμων. Για τον οργανισμό των περισσοτέρων από εμάς ο κορωνοϊός δεν είναι πια ένας ξένος, τον έχουμε συναντήσει και «φιλοξενήσει» στο σώμα μας και έχουμε ήδη αποκτήσει κάποια στοιχειώδη άμυνα σε αυτόν. Επίσης, οι εμβολιασμοί που έχουμε κάνει (όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα) έχουν συμβάλει σημαντικά στο χτίσιμο της άμυνας αυτής. Παρ’ όλα αυτά, καλό είναι να αποφύγουμε όσο το δυνατόν επαναμολύνσεις που θα μας φέρουν πιθανόν κακουχία ή/και κάποια από τα άλλα δυσάρεστα συμπτώματα που προκαλεί η λοίμωξη από κορωνοϊό. Ποια συμπτώματα κυριαρχούν με τις τρέχουσες παραλλαγές; Στα ήπια συμπτώματα που συνήθως μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι περιλαμβάνονται το συνάχι, ο πονόλαιμος, ο βήχας, οι πόνοι στο σώμα, ο πονοκέφαλος, ο πυρετός και η κόπωση. Τα συμπτώματα διαρκούν συνήθως 5-7 ημέρες. Τα εμβολιασμένα άτομα που είναι κατά τα άλλα υγιή θα έχουν κατά πάσα πιθανότητα έναν συνδυασμό αυτών των ήπιων συμπτωμάτων και δεν θα χρειαστούν ιατρική βοήθεια. Στα σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνονται η δύσπνοια, ακόμη και κατά την ανάπαυση, ο υψηλός και επίμονος πυρετός, η υπνηλία και οι πόνοι στο στήθος που διαρκούν πάνω από 10 λεπτά. Ο έλεγχος του κορεσμού οξυγόνου είναι τότε απαραίτητος, καθώς και η εισαγωγή στο νοσοκομείο. Μπορώ να χρησιμοποιώ ακόμα τα τεστ κορωνοϊού από πέρυσι; Τα περσινά τεστ δεν έχει νόημα να τα χρησιμοποιήσει κανείς, γιατί έχουν λήξει. Ό,τι και να δείξουν, δεν μπορούμε να το εμπιστευτούμε. Μάλιστα, ακόμα και αυτά που δεν έχουν λήξει είναι πλέον αμφίβολο αν και κατά πόσο μπορούν να ανιχνεύσουν τις τρέχουσες παραλλαγές του κορωνοϊού που κυριαρχούν στη χώρα μας, οι οποίες ανήκουν όλες στην κατηγορία ΒΑ.2 της Όμικρον (XBB.1.5, EG.5, ΧΒΒ.1.16). Δεν λέω να μην τα χρησιμοποιούμε, αλλά καλό είναι να θυμόμαστε ότι ο πλέον αξιόπιστος δείκτης στην αρχική φάση είναι τα συμπτώματα που ανέφερα προηγουμένως. Αν κάποιος τα έχει, πρέπει να θεωρήσει τον εαυτό του δυνητικά φορέα του κορωνοϊού και να συμπεριφερθεί ανάλογα, προστατεύοντας τον εαυτό του και προφυλάσσοντας τους γύρω του. Ποιοι χρειάζεται να εμβολιαστούν ξανά; Οι ομάδες υψηλού κινδύνου καλούνται και πάλι να αυτοπροστατευτούν με έναν νέο γύρο εμβολιασμού. Σε αυτές περιλαμβάνονται άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, καθώς και άτομα με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό. Είναι όμως και μια ατομική επιλογή. Άτομα που φοβούνται τον κορωνοϊό, και έχουν περάσει πάνω από 6 μήνες από τον προηγούμενο εμβολιασμό τους, δεν έχουν κανένα λόγο να μην εμβολιαστούν πάλι. Αυτό θα ανανεώσει την ανοσία του οργανισμού τους και θα τους παρέχει ένα αυξημένο επίπεδο διασφάλισης και σιγουριάς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το μεγάλο όφελος από τον εμβολιασμό δεν είναι ότι μειώνει σε κάποιο βαθμό την πιθανότητα να κολλήσουμε τον ιό, αλλά ότι μειώνει συντριπτικά τον κίνδυνο να νοσήσουμε σοβαρά.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο lifo.gr.

12.10.23 – lifo 9

ΙΛΕΚΤΡΙΣΙΤΥ

FOOTNOTES

Και θα είμαι ερωτευμένος μαζί σου, όποιος κι αν είσαι

Αμηχανία, παρακμή και viral video

Οι καταλήψεις ως ιδανικοί παραγωγοί κοινοτήτων.

α πό τον χάρη κ α λ α ϊ τζί δ η

talkofthetown

Η τελευταία επιχείρηση αυτού του κόσμου συνίσταται στη διάλυση των αυθεντικών κοινοτήτων (γειτονιές, κοινωνικά κέντρα, πάρκα) και στην αντικατάστασή τους με εμπορευματοποιημένες προσομοιώσεις του «κοινού».

10 lifo – 12.10.23

Μ

Τρομάζουμε από την ασχήμια ή απλώς γελάμε;

όνο στιγμές διαισθάνεσαι μια υπόνοια κοινότητας. Όχι την ένωση σωμάτων με βάση ενιαία χαρακτηριστικά. Όχι έθνη και θρησκείες, γένη και ιδεολογίες, όλες τις κλασικές μορφές «κοινού» που έχουν ξεθυμάνει.1 Μα μια εφήμερη ευθυγράμμιση της επιθυμίας των σωμάτων, μια στιγμιαία σύγκλιση αντίληψης και δράσης, νήμα που δένει τις ζωές με τον κόσμο που φτιάχνουν. Σε γειτονιές, πάρκα, στιγμές – συχνά σε κα-

ταλήψεις. Οι καταλήψεις είναι ιδανικοί παραγωγοί κοινοτήτων. Όταν ένας χώρος ξεφεύγει από τη χρήση του κι εκφράζεται αλλιώς, όταν ένα θέατρο γίνεται ανοιχτή πλατεία (Εμπρός), ένας σκουπιδότοπος κοινωνικό κέντρο (Παπουτσάδικο), ένα δημόσιο κτίριο –που προοριζόταν για mall– δομή στέγασης (Προσφυγικά) κι ένα εργοστάσιο τα πάντα (Υφανέτ), νέες σχέσεις ανθίζουν, νέες δυνατότητες συλλογικών μεταβολών. Ο ανεστραμμένος χώρος ευνοεί τις συναντήσεις. Αντικρίζοντας σώματα σε έναν τέτοιο τόπο, ένα κομμάτι σου ακουμπά ένα δικό τους κομμάτι, τα θραύσματα διαπλέκονται γεννώντας κάτι τρίτο, μια αίσθηση κοινότητας ως σπάνια αλληλουχία. Γνωρίζω αυτή την αίσθηση. Την έχω ξαναζήσει –συζητώντας για στρατηγική πριν από έναν χρόνο στο Εμπρός· ακούγοντας φρέσκα ποιήματα πριν από οκτώ μήνες στο Εθνικό· σε μεσημεριανό τραπέζι στη Rosa Nera, σε live για τα δέκατα ένατα γενέθλιά της–, κάθε φορά απ’ την αρχή αυτή η παρουσία. Στην κατάληψη που κάναμε στο πανεπιστήμιο στην Αγγλία με ανθρώπους που ήρθαν για να μας συναντήσουν, σε αναλύσεις, προβολές, ξέχειλες συνελεύσεις, ξανά αυτή η συνοχή, η ίδια αλληλουχία. Αυτό είναι κοινότητα: η εμπειρία της συνέχειας ανάμεσα στα σώματα και με μια σπιθαμή του κόσμου που δομούν. «Θα γνωρίζω το όνομά σου χωρίς να σε ξέρω / θα μοιάζεις φίλος / σύντροφος / αδελφός, μητέρα όποια και αν είσαι / και όποιος και αν είσαι / θα είμαι ερωτευμένος μαζί σου πριν σε γνωρίσω».2 Νέες μορφές συσχετισμού, νέοι μεταδοτικοί τρόποι ζωής στις καταλήψεις. Όταν ένας τρόπος ζωής εγείρει την επιθυμία όσων τον συναντάνε –ακριβώς επειδή είναι πιο ελκυστικός από τις μικροπρέπειες του τυποποιημένου κόσμου–, τότε η ισχύς αυξάνεται, το «πιθανό» αλλάζει, τότε αγαπιέσαι στα τυφλά.3 Στον βαθμό που κάποιες καταλήψεις αποφεύγουν τον κίνδυνο του περιχαρακώματος και της αναδημιουργίας σκληρωτικών αποκλεισμών και ταυτοτήτων –στον βαθμό που ανοίγονται στον κόσμο– παράγουν κοινότητα, δεσμούς που ρέουν εντονότερα από τις αφαιρέσεις των εθνών. Άμα το κράτος προσπαθεί να σπάσει τις καταλήψεις, αν διμοιρίες εκκενώνουν τα Ζιζάνια και το Άνω Κάτω Πατησίων, ενώ η χώρα καίγεται και άνθρωποι απανθρακώνονται στον Έβρο· αν μπαίνουν μετά από είκοσι χρόνια στην Πολυτεχνειούπολη· αν μπουκάρουν στον Ευαγγελισμό στην Κρήτη βασανίζοντας ένα παιδί ώσπου αυτό να πηδήξει απ’ την ταράτσα· 4 άμα το κράτος προσπαθεί να «ξαναπάρει» χώρο, αυτό δεν γίνεται λόγω κάποιας προσκόλλησης στον «νόμο και την τάξη». Το νεοφιλελεύθερο κράτος δεν σπάει τις καταλήψεις επειδή μισεί την κοινότητα, μα για να προωθήσει τη δική του μορφή «κοινότητας», μια μορφή η οποία ορίζεται από την αγορά: ευπρεπείς, «αναβαθμισμένοι» χώροι που φέρνουν τον κόσμο κοντά για όσο κρατά μια βόλτα – στον Στρέφη, στου Φιλοπάππου, στο Πάρκο Δρακοπούλου. Για να στηθεί αυτή η απόπειρα εξομοίωσης κοινότητας απαιτείται μια ολόκληρη πολεοδομική εκστρατεία. Η πραγματικά κοινοτική σχέση με τον χώρο πρέπει να εξοριστεί, τα πλαίσια που την εκφράζουν –πάρκα, πλατείες, λόφοι και καταλήψεις– οφείλουν ν’ αλλάξουν. Στην πραγματικότητα, η υπόσχεση της κοινότητας είναι ένα απ’ τα βασικά προϊόντα που πλασάρει ο σύγχρονος καπιταλισμός.5 Σήμερα, που όλες οι παραδοσιακές μορφές κοινότητας ξεφτίζουν, που το νόημα γλιστράει απ’ τις ζωές όπως το ψαχνό από τα κόκαλα στη χύτρα, που ο ατομικισμός καλπάζει ανυπέρβλητος και δίχως χαλινάρι, το σύστημα προσπαθεί να πουλήσει συνοχή. Στα social media, στις νέες εταιρείες με τα αφεντικά που βγάζουν τους υπαλλήλους για ποτά, στις τσόντες – παντού μια προσομοίωση σύνδεσης με τους άλλους. Προπαντός, στα προπύργια του εξευγενισμού, στις χίπστερ επιτελέσεις που συνωστίζονται στα «κουλ» σημεία της «εναλλακτικής» Αθήνας, στιγμιότυπα ενός κόσμου οργανωμένης σήψης που μασκαρεύονται σε καταλήψεις. Η τελευταία επιχείρηση αυτού του κόσμου συνίσταται στη διάλυση των αυθεντικών κοινοτήτων (γειτονιές, κοινωνικά κέντρα, πάρκα) και στην αντικατάστασή τους με εμπορευματοποιημένες προσομοιώσεις του «κοινού». Αυτή η απόπειρα αντικατάστασης είναι καταδικασμένη ν’ αποτύχει. Δεν μπορείς να πουλήσεις κοινότητα, όπως δεν μπορείς να αγοράσεις συνοχή, για τον απλούστατο λόγο ότι «τα σώματα δεν λέγονται· η σκέψη δεν συνοψίζεται· το νόημα ρέει μόνο μέσα από ρωγμές· τα τοπία μάς αντικρίζουν και οι πέτρες κατοικούν γύρω μας· η αγάπη είναι μια ακατανόητη μορφή ζωής· η δύναμη δεν ταυτίζεται με την ισχύ»· η κοινότητα δεν προσομοιώνεται· «η πραγματικότητα δεν ψηφιοποιείται».6

1 Π ου έχουν, πιο σωστά, ξεμπροστιαστεί ως κούφιες υποθέσεις – γιατί απομονώνουν περισσότερο απ’ ό,τι ενώνουν, γιατί οι διαφορές ανάμεσα στα «μέλη» τους υποσκιάζουν πάντοτε κάθε κοινό στοιχείο.

2 Τ. Σαγρής, Βρες ένα τρόπο να συναντηθούμε. https://www.youtube.com/ watch?v=B3pmn84JyKg 3 S. Hartman, «Η αναρχία των έγχρωμων κοριτσιών που συναθροίζονται με εξεγερμένο τρόπο», στο Η Αφροδίτη σε δύο πράξεις, μτφρ. Α. Ιωαννίδης-Γ. Προδρόμου, Τοποβόρος, 2020.

4 Μαρτυρία για τη βίαιη αστυνομική επιχείρηση στην κατάληψη Ευαγγελισμού. https://infolibre. gr/2023/10/03/martyria-gia-ti-viaii-astynomiki-epicheirisi-stin-katalipsi-eyaggelismoy/ 5 Όπως γράφουν κάποιοι φίλοι, των οποίων τα ονόματα ντρέπομαι ν’ αναφέρω –των οποίων τα ονόματα δεν ξέρω–, «τι είναι η σύγχρονη ζωή, αν όχι η υπόσχεση της κοινότητας, αθετημένη;».

6 Παραποιημένο από: Σ. Ρέγκας, «Οι περιπέτειες του συναισθήματος», Kaboom #7.

απ ό τ η δεσπ ο ι να τ ρι β ολη

Βρίσκει ο κύριος Κασσελάκης τις γυναίκες «μυστηριώδεις και μοναδικές»; Η γυναικεία φύση είναι «μια άγνωστη» για αυτόν; Ποιος ξέρει, ίσως πρέπει να γιορτάσει την επόμενη «γιορτή της γυναίκας» δίνοντας τριαντάφυλλα στις γυναίκες που δουλεύουν στο γραφείο του και με ένα μήνυμα για «τη γυναίκα μάνα».

Α

κόμα κι αν κανείς πορεύεται χωρίς ψευδαισθήσεις για τον δημόσιο λόγο και το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, η Ελλάδα θα βρει πάντα έναν τρόπο να κάνει την έκπληξη. Είναι σαν να έχεις ένα χαρτί, να σκίζεται ξανά και ξανά κι εσύ να το κολλάς με σελοτέιπ και να λες στον εαυτό σου «δεν πειράζει, το κόλλησα τώρα, όλα καλά». Ο κύριος Κασσελάκης έγινε από το πουθενά αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ με μια εντελώς αλλοπρόσαλλη ατζέντα: αριστερά, φιλελευθερισμός, πατροπαράδοτη ελληνική ματσίλα («Κρητίκαρος» γαρ), πατριωτισμός (ας τον ενημερώσει κάποιος πως για «καθαρά χέρια» μιλούσε η Χρυσή Αυγή). Στην πρώτη του μεγάλη συνέντευξη δήλωσε πως θα ήθελε «δύο αγόρια, γιατί θα θέλαμε η προσωπικότητα του καθενός μας να μεταφερθεί στα παιδιά». Κι όμως τα παιδιά μας δεν μας ανήκουν, και δεν υπάρχει καμία απολύτως βεβαιότητα ότι θα μας μοιάζουν επειδή έχουν το γενετικό μας υλικό. Η διευκρινιστική του δήλωση, «απέναντι σε μία κόρη, έχω ακόμα αναπάντητα ερωτήματα για το αν θα είμαι σε θέση να τη διαπαιδαγωγήσω σωστά, να ανταποκριθώ ως γονιός με επάρκεια στις ερωτήσεις της για την εφηβεία, την έμμηνο ρύση, τη γυναικεία σεξουαλικότητα – όλα όσα συνθέτουν τη μοναδικότητα της γυναικείας φύσης», θα μπορούσε να συνοψιστεί στο απόλυτα ενήλικο «περίοδος, ίου!». Βρίσκει ο κύριος Κασσελάκης τις γυναίκες «μυστηριώδεις και μοναδικές»; Η γυναικεία φύση είναι «μια άγνωστη» για αυτόν; Ποιος ξέρει, ίσως πρέπει να γιορτάσει την επόμενη «γιορτή της γυναίκας» δίνοντας τριαντάφυλλα στις γυναίκες που δουλεύουν στο γραφείο του και με ένα μήνυμα για «τη γυναίκα μάνα». Πάντως, αν πιστεύει ότι το βασικό πρόβλημα των γονιών που μεγαλώνουν κορίτσια σήμερα είναι το πώς θα τους εξηγήσουν την περίοδο, τον περιμένουν πολλές και συναρπαστικές εκπλήξεις στο ταξίδι της γονεϊκότητας. Αναρωτιέμαι, βοηθούν στη νομοθέτηση για τον γάμο των ομοφυλοφίλων αυτές οι δηλώσεις; Επίσης, πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται ο κύριος Κασσελάκης τις γυναίκες και τον ρόλο τους στην κοινωνία; Δυο μέρες μετά, στα απόνερα των δημοτικών εκλογών, αυτών που ανέδειξαν τον κύριο Κωστούρο στο Ναύπλιο και τον κύριο Μπέο στον Βόλο, ακούμε και το μετεκλογικό παραλήρημα του τελευταίου, στο οποίο αναρωτιέται αν «θα υιοθετούμε παιδιά για να παράγουμε π@%στηδες» μπροστά σε ένα κοινό που γελά γάργαρα, κατενθουσιασμένο με την ομοφοβία του. Πώς το αντιμετωπίζεις όλο αυτό; Στην ελληνική τηλεόραση τούς άρεσε το θέαμα κι έτσι τον κάλεσαν, έκπληκτοι κι αθώοι σαν μωράκια, στις εκπομπές τους για να τον ρωτήσουν τι ακριβώς εννοούσε, γιατί δεν είχαν καταλάβει και πολύ θα ήθελαν να το επαναλάβει για να βεβαιωθούν. Έτσι πολλαπλασιάζεται αυτή η ρητορική, επαναλαμβάνει αυτός και ασχημονεί, και όλο αυτό μεγαλώνει και κανονικοποιείται. Τους ψηφοφόρους του δεν τους ενδιαφέρει όλο αυτό. Όσο για εμάς τους υπόλοιπους, κοιτάμε αμήχανοι τη συνέντευξη του Κασσελάκη και καταναλώνουμε viral video με τον Μπέο. Ανάμεσα πέφτουν γραφικά, ατάκες του τύπου «αυτοί είστε», κλιπάκια απο ριάλιτι και τα «Παρατράγουδα» της Πάνια. Τρομάζουμε από την ασχήμια; Ή απλώς γελάμε; Μάλλον το δεύτερο. Προφανώς αυτή είναι η φάση πλέον: αμηχανία, παρακμή και viral video.

AKΡΟΒΑΤΩΝΤΑΣ

Δέκα μικροί Μπέοι

O μάτσο ελληναράς που κινείται πέρα και πάνω από οποιονδήποτε αξιακό κανόνα.

α πό τον γ ι άν ν η πα ν τελάκη

Δεν θέλουμε να παραδεχτούμε πως οι Μπέοι δημιουργούνται, εξελίσσονται και μεγεθύνονται ως παρουσίες από την ίδια την ελληνική κοινωνία, ένα μεγάλο κομμάτι της οποίας συχνά τους επιβραβεύει γιατί προέρχονται από αυτήν.

Ο

Μπέος είναι ακροδεξιός, χυδαίος, λαϊκιστής, ομοφοβικός, αισχρός, απαράδεκτος, σεξιστής, προσβλητικός, είναι ο μάτσο ελληναράς που κινείται πέρα και πάνω από οποιονδήποτε αξιακό κανόνα έχει θεσπιστεί στην κοινωνία για να τηρείται μια στοιχειώδης ευπρέπεια στη συμπεριφορά, ο σεβασμός στους άλλους, μια τέλος πάντων comme il faut στάση με την οποία συνεννοούμαστε. Μπορεί κάποιος να αναφέρει δεκάδες ακόμα αρνητικούς χαρακτηρισμούς, κανένας δεν θα αδικεί τον επανεκλεγέντα για τρίτη(!) φορά δήμαρχο του Βόλου. Όμως όταν τον ακούω στα πάντα φιλόξενα γι’ αυτόν τηλεοπτικά κανάλια που τον προσκαλούν συχνά γιατί πουλάει (τηλεθέαση), αναρωτιέμαι συχνά αν ο Μπέος αποτελεί την εξαίρεση σε έναν άγραφο κανόνα μιας χώρας όπου ο πολιτικός ή ιδιωτικός λόγος που εκφέρεται και οι πράξεις πολλών πολιτών και πολιτικών δεν διαφέρουν θεαματικά από αυτόν του Μπέου. Ο Μπέος δεν έπεσε από τον ουρανό όπως ο Κασσελάκης, δεν ήρθε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αν και θήτευσε και σε αυτή για μερικά χρόνια, αρχικά ως σωματοφύλακας, αργότερα ως ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων. Όμως η παρουσία του έγινε έντονη κυρίως εδώ στη χώρα μας, τον γνωρίζουμε από τη νυχτερινή Αθήνα με την οποία ασχολήθηκε, από τις ΠΑΕ με τις οποίες ανακατεύτηκε, από τις δωροδοκίες για τις οποίες κατηγορήθηκε, καταδικάστηκε, αλλά αθωώθηκε στον ανώτατο βαθμό, από τον δημόσιο λόγο που κατά καιρούς εξέπεμπε με κορυφαία τη χυδαία φράση εναντίον ενός παράγοντα με ανάλογες επιχειρηματικές δραστηριότητες, τον οποίο είχε χαρακτηρίσει «δίμετρη αδελφή με μουστάκια». Γιατί, άραγε, μας εκπλήσσει τώρα ο Μπέος με όσα ανέφερε για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ; Και κυρίως γιατί πέφτουμε από τα σύννεφα θεωρώντας πρωτόγνωρο τον ανθρωπότυπό του και την επιβράβευσή του από μεγάλο αριθμό πολιτών; Είδα να γράφουν πολλοί ότι η επανεκλογή Μπέου αποτελεί για όσους τον ψήφισαν μια συμπεριφορά αντίστοιχη με εκείνη που παραπέμπει στο Σύνδρομο της Στοκχόλμης, ταύτιση θύματος με θύτη. Διάβασα ακόμα ότι οι Βολιώτες είναι άξιοι της μοίρας τους, αφού επιλέγουν πάλι τον Μπέο, ακόμα είδα σχόλια που έλεγαν πως η κοινωνία εκεί είναι βαθιά εξαθλιωμένη κι αυτός βρήκε πρόσφορο έδαφος. Ενδεχομένως να ισχύουν όλα ή κάποια από αυτά, αν και δεν καταλαβαίνω γιατί η κοινωνία του Βόλου διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη μικρή ή μεγάλη κοινωνία της χώρας. Ο Αχιλλέας Καραμανλής, που μιλάει πιο ευγενικά και με έναν αστικό τρόπο, αλλά αντικειμενικά είχε την πολιτική ευθύνη για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, επανεκλέχθηκε πανηγυρικά από χιλιάδες ανθρώπους στις Σέρρες. Και αυτοί διακατέχονται από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης; Ο πρώην δήμαρχος Ναυπλίου Κωστούρος, που αποκαλύφθηκε ότι άφησε περιττώματα έξω από το σπίτι του πολιτικού του αντιπάλου, την περασμένη Κυριακή πήρε την πρώτη θέση στις εκλογές. Τι συμβαίνει με αυτόν άραγε, οι χιλιάδες πολίτες του Ναυπλίου έχουν σοβαρό θέμα; Αν και χρειάζεται βαθιά γνώση και πολλή δουλειά για να ερμηνευτεί η πολιτική συμπεριφορά, νομίζω ότι γενικά δεν θέλουμε να παραδεχτούμε πως οι Μπέοι δημιουργούνται, εξελίσσονται και μεγεθύνονται ως παρουσίες από την ίδια την ελληνική κοινωνία, ένα μεγάλο κομμάτι της οποίας συχνά τους επιβραβεύει γιατί προέρχονται από αυτήν, μιλάνε σαν κι αυτήν, εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο και κυρίως έχουν τους ίδιους αξιακούς κώδικες. Αν παραλλάζαμε τον τίτλο της σειράς του Λαζόπουλου «Δέκα μικροί Μήτσοι», που αντιστοιχούσαν σε κάποια πρόσωπα της κοινωνίας, εύκολα θα βρίσκαμε τουλάχιστον δέκα μικρούς Μπέους που αντιστοιχούν σε υπαρκτά πρόσωπα της ίδιας κοινωνίας. Είναι ο Πολάκης με τον τσαμπουκά και τον λαϊκισμό που εκφράζει, είναι ο οδηγός που είναι ικανός να σκοτώσει κάποιον αν του πάρει μια θέση στάθμευσης, αυτός που θα πυροβολήσει για μια κτηματική διαφορά, ο καθηγητής που θα δει παιδιά με μακριά μαλλιά και θα τα ρωτήσει αν είναι «λουλούδες», ο στρατιωτικός που θα εκφέρει βίαιο λόγο εναντίον στρατιωτών που έχουν διαφορετική συμπεριφορά, ο δήθεν μάγκας που θα τρομοκρατήσει τους αδύναμους, ο αστυνομικός που από τη θέση του ισχυρού θα ασκήσει βία, ο σύζυγος που θα επιβάλει κανόνες συμπεριφοράς που αν δεν τηρήσει η σύζυγος θα φτάσει στην κακοποίηση και ως τη δολοφονία, αυτός που πιστεύει ακράδαντα ότι δεν υπάρχει χώρος για το διαφορετικό, ό,τι κι αν είναι αυτό, εκείνος που θα φωνάξει στο γήπεδο χυδαία σεξιστικά ή φασιστικά συνθήματα και το θεωρεί κανονικό. Αν σκεφτούμε λίγο περισσότερο, οι μικροί Μπέοι γύρω μας είναι πολλοί περισσότεροι απ’ ό,τι φανταζόμαστε. Ο Μπέος είναι ο άνθρωπός τους…

Erisoart

Το έργο του ζωγράφου Σ. Σόρογκα γίνεται τέχνη που κοσμεί το σώμα. Η Εριφύλη Σόρογκα λάτρευε από μικρό παιδί τη ζωγραφική του πατέρα της και προσπαθούσε συχνά να τη μιμηθεί. Αν και μεγαλώνοντας ακολούθησε διαφορετικό δρόμο από αυτόν της ζωγραφικής, εξακολούθησε να θαυμάζει και να αγαπά το έργο του Σ. Σόρογκα. Η Erisoart δημιουργήθηκε σαν ένας φόρος τιμής στο έργο του και είναι απολύτως εξουσιοδοτημένη για όλων των ειδών τις αναπαραγωγές, προκειμένου να διασφαλιστούν η εγκυρότητα, η πιστότητα αλλά και ο σεβασμός στις δημιουργίες του ζωγράφου. Όπως λέει η ίδια, «πηγή έμπνευσης για την πρώτη συλλογή της Erisoart αποτέλεσε η μινιμαλιστική γοητεία της ζωγραφικής του Σ. Σόρογκα. Η συλλογή απαρτίζεται από χειροποίητα κοσμήματα, φουλάρια, press papier, μοναδικές vintage κάρτες αλλά και μεταξοτυπίες ειδικά σχεδιασμένες για την Erisoart. Βασικός άξονας της εταιρείας είναι η άρτια κατασκευή και η ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται σε όλων των ειδών τις αναπαραγωγές». Τα κοσμήματα, τα μενταγιόν και τα σκουλαρίκια είναι κατασκευασμένα από μάρμαρο Θάσου και δουλεμένα στο χέρι. Τα κορδόνια που στολίζουν τα μενταγιόν είναι κατασκευασμένα από μετάξι Σουφλίου. Κομψότητα και ισορροπία συμπλέουν σε ένα μινιμαλιστικό κόσμημα που αναδεικνύει μια τέχνη που κοσμεί το σώμα. Λουλούδια της Ελλάδας αποτυπώνονται στην κατάλευκη επιφάνεια, παραπέμποντας τόσο στη μοναδική χλωρίδα της πατρίδας μας όσο και στο έργο του Σόρογκα που αγαπά να ζωγραφίζει πέτρες με άνθη που φυτρώνουν στο λιγοστό χώμα. Ο αριθμός αντιγράφων είναι περιορισμένος. Οι συλλογές της Erisoart βρίσκονται στο www.eriso.gr αλλά και στο ίδρυμα Β&Μ Θεοχαράκη, στο ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης καθώς και σε επιλεγμένες αίθουσες τέχνης. www.eriso.gr, erisoart@gmail.com, 6944 590095

12.10.23 – lifo 11

53' με τoν

Baloji Saske και τον

συνεντευξη: m. hulot φωτογραφιεσ: freddie f.

Με αφορμή την προβολή της ταινίας του Baloji στις Νύχτες Πρεμιέρας οι δύο δημοφιλείς ράπερ συναντήθηκαν στα Εξάρχεια και έκαναν μια μεγάλη κουβέντα για τη μουσική, το σινεμά, τις επιτυχίες και τις απογοητεύσεις τους.

ο baloji, δημοφιλής ράπερ, ποιητής και σκηνοθέτης με καταγωγή από το Κονγκό και μεγαλωμένος στο Βέλγιο, βρέθηκε στην Αθήνα για τις 29ες Νύχτες Πρεμιέρας με την ταινία του Augure (Οιωνός) που κέρδισε το βραβείο «Νέες Φωνές» στις φετινές Κάννες. Λίγες ώρες πριν από την προβολή της συναντήθηκε με τον Saske σε ένα μεζεδοπωλείο των Εξαρχείων, έφαγε χταπόδι, που ήταν ο ευσεβής πόθος του από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Αθήνα, και έκαναν μια μεγάλη κουβέντα για τη ραπ μουσική, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ως ράπερ στον χώρο του σινεμά, «έναν σκληρό χώρο, για πλούσιους λευκούς», και το χρονικό της δημιουργίας της νέας του ταινίας που είναι γεμάτο απογοητεύσεις αλλά και ένας τρόπος να πάρει την εκδίκησή του από την κυβέρνηση του Βελγίου που κάποτε παραλίγο να τον πετάξει από τη χώρα. Αυτός ο «ανεπιθύμητος» Κονγκολέζος που βρέθηκε στα 10 του σε σχολείο για ενήλικους παραβάτες λόγω της επιθετικής συμπεριφοράς του και έζησε τον ρατσισμό από παιδί (μεγάλωσε μακριά από τη φυσική του μητέρα, με θετή οικογένεια) εκπροσωπεί σήμερα το Βέλγιο πολιτιστικά, γιατί η ταινία του είναι η πρόταση της χώρας για τα Όσκαρ. Ακόμα και αν δεν μπει στην τελική πεντάδα, είναι ο θρίαμβος ενός ανθρώπου που μέχρι τώρα άκουγε μόνο «όχι» και πήρε την τύχη του στα χέρια του από πολύ νωρίς. Αυτό είναι ένα μέρος από την κουβέντα που έκανε με τον Saske.

12 lifo – 12.10.23

12.10.23 – lifo 13

53 λεπτά με τον Baloji και τον Saske

talkofthetown

Instagram: saskepticism baloji.com

14 lifo – 12.10.23

— SASKE: Μου αρέσει ο τρόπος που είσαι ντυμένος. BALOJI: Αρνούμαι να μεγαλώσω. Το ντύσιμό μου είναι ένα μείγμα από διαφορετικά είδη, μου αρέσουν τα καπέλα, τα κοσμήματα, και μου αρέσει να φοράω φορέματα γιατί ο κόσμος σοκάρεται, αν και αυτό που φοράω απόψε δεν είναι φόρεμα, αλλά παντελόνα. Μου αρέσει να φαίνεται η προσωπικότητά σου από το ρούχο, να δείχνει τη στάση σου.

— Μίλα μας για σένα. Είμαι Κονγκολέζος, μεγάλωσα στο Βέλγιο, μια μικρή χώρα ανάμεσα στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ολλανδία, που έχει όλες τις επιρροές από αυτές τις χώρες. Γι’ αυτό στο Βέλγιο μιλάμε αγγλικά, γαλλικά, τα αναμειγνύουμε όλα και η κουλτούρα μας έχει ποικιλία. Στο Βέλγιο πήγα όταν ήμουν δώδεκα χρονών, δεν προσαρμόστηκα εύκολα. Το Κονγκό ήταν αποικία του Βελγίου γι’ αυτό και υπάρχει κοινό έδαφος μεταξύ τους.

— Η μουσική σκηνή πώς είναι στο Βέλγιο; Υπάρχει μια μεγάλη ραπ σκηνή, όπως παντού στον κόσμο, η οποία αλλάζει λίγο, βλέπω ότι έχει μια μικρή πτώση.

— Έχει πτώση και στην Ελλάδα και παντού στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Έρχεται αργά η πτώση, αλλά τη βλέπω. Οι άνθρωποι που θα επιβιώσουν σε αυτό το ανταγωνιστικό είδος μουσικής θα είναι οι δημιουργικοί και οι πειραματικοί. Έχω ένα θέμα αυτήν τη στιγμή με τη μουσική.

— Γιατί; Επειδή πιστεύω ότι οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι δεν έχουν ευκαιρίες, είναι δύσκολο να προωθήσουν τον εαυτό τους. Η μουσική είναι διαφορετική από το σινεμά. Στο σινεμά μιλάς με ανθρώπους που βλέπουν ταινίες για τριάντα, είκοσι, δεκαπέντε χρόνια το λιγότερο, στη μουσική μιλάμε για παιδιά 12 χρονών, 14 ή και 18, που αποφασίζουν τι είναι hot και τι όχι. Τι ξέρεις όταν είσαι 18; — Πώς ξεκίνησες την καριέρα σου στο ραπ; Άρχισα στα 15 με ένα γκρουπ αποτελούμενο από πέντε ράπερ, τους Starflam. Παίζαμε σε ροκ φεστιβάλ, ήμασταν το μόνο χιπ-χοπ συγκρότημα, και άρχισα να περνάω καλά με αυτήν τη φάση. Μετά βγάλαμε ένα single που έγινε επιτυχία στο ραδιόφωνο και μετά άλλο ένα. Βγάλαμε το πρώτο άλμπουμ μας και μετά ήρθε το δεύτερο, το «Survivant», που έγινε πλατινένιο. Είχε ένα boom bap feeling ο ήχος μας. Δεν είχαμε μόνο επίγνωση της κοινωνικής κατάστασης, του ότι τα πράγματα άλλαζαν, ξέραμε και ότι η παραγωγή και τα beats ήταν πολύ σημαντικά. Και σήμερα είναι πολύ σημαντικά – και στον Travis Scott τα beats είναι εκπληκτικά. Έχουν αλλάξει τα πάντα από το 2004, τώρα πια δύσκολα ακούει κάποιος ολόκληρο άλμπουμ, κάνει skip συνεχώς. Γι’ αυτό που συμβαίνει με το streaming δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Όταν είχα το συγκρότημα τα τραγούδια ήταν 4 και 5 λεπτά, τώρα, αν κάνεις πάνω από δύο λεπτά κομμάτι, οι άνθρωποι αντιδρούν.

— Είναι έτσι η εποχή, η διάρκεια των τραγουδιών μου στα άλμπουμ μπορεί να τύχει να είναι 4 λεπτά, αλλά κυρίως είναι δυο και δυόμισι. Στο τελευταίο μου κομμάτι, το «Mi Tesoro», έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου ότι θα μπορούσα να χωρέσω δύο verses και τρία hooks σε 1’ 40’’ και η εταιρεία μου ξετρελάθηκε γιατί έχει replay value. Υπάρχει ένας Νιγηριανός καλλιτέχνης που έχει βγάλει ένα άλμπουμ 26 λεπτά όλο κι όλο, κάθε κομμάτι είναι ενάμισι λεπτό, και είναι εξαιρετικά πιασάρικο.

— Μίλα μας για την ταινία. Είχαμε την προβολή χθες το βράδυ στις Νύχτες Πρεμιέρας, σε μερικούς ανθρώπους άρεσε, σε μερικούς όχι.

— Πήγε και στις Κάννες. Ναι, είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό. Δεν ξέρω αν άρεσε, αλλά κερδίσαμε το «Νέες Φωνές», για μένα αυτό ήταν το καλύτερο. Δεν μπορείς να τους έχεις όλους ευχαριστημένους, είναι μια περίεργη βιομηχανία ο κινηματογράφος, όπου οι άνθρωποι έχουν ισχυρή άποψη.

— Ποια είναι η διαφορά με τη μουσική βιομηχανία; Στη μουσική βιομηχανία μιλάς με επαγγελματίες που τους αρέσει ένας τύπος σινεμά, οι υπερβολικά γρήγορες ταινίες που το μοντάζ τους είναι επηρεασμένο από τα ραπ βιντεοκλίπ. Παρακολουθώ το TikTok, έτσι το editing είναι γρήγορο. Οι άνθρωποι του σινεμά όμως δυσανασχετούν γιατί έχουν μάθει σε πλάνα πολύ αργά, είναι θέμα κουλτούρας. Είναι δύσκολο να δουν την ταινία ως συμβατικό σινεμά, τη βλέπουν ως βιντεοκλίπ, κι αυτό είναι ένα θέμα.

— Έτσι είναι η εποχή που ζούμε, γρήγορη. Και για μένα το ίδιο. Αλλά είναι δύσκολο να πείσεις, ειδικά τους Ευρωπαίους που έχουν μάθει να κυλούν όλα αργά σε μια ταινία.

— Αισθάνεσαι να σε κοιτούν περίεργα λόγω του χρώματός σου στις χώρες όπου πηγαίνεις; Πηγαίνω στη Γερμανία και με κοιτάζουν κάπως, με περίεργο τρόπο. Οι Γερμανοί έχουν έναν συγκεκριμένο τρόπο που κοιτάζουν τους Έλληνες, τους Τούρκους και τους Αλβανούς. Η αλήθεια είναι ότι μοιάζεις με Τούρκο.

— Είμαι Έλληνας της Μέσης Ανατολής, η οικογένειά μου ήρθε από τη Μικρά Ασία. Κατάγομαι από Έλληνες που έφυγαν απ’ την Τουρκία, γι’ αυτό μοιάζω με Τούρκο. Όταν πηγαίνεις στη Γερμανία σε κοιτάζουν λες και είσαι ικανός για τα πάντα, κυρίως για κάτι κακό – και στο Βέλγιο είναι το ίδιο, ο ρατσισμός είναι ίδιος παντού. Επιλέχθηκα να εκπροσωπήσω το Βέλγιο στα Όσκαρ με την ταινία μου, αλλά όταν ήμουν έφηβος η κυβέρνηση μου ζήτησε να φύγω απ’ τη χώρα. Με πήγαν σε ένα κέντρο προσφύγων για δύο μήνες και μετά στο αεροδρόμιο για να φύγω απ’ τη βελγική επικράτεια. Έμεινα σε ένα απαίσιο μικροσκοπικό δωμάτιο με άλλους εξήντα τύπους που φόρτωναν σε πτήσεις οι οποίες πηγαινοέρχονταν όλη μέρα και έτρεμα στην ιδέα ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν η σειρά μου. Και δεν είναι όπως στις ταινίες, που μπορείς να τηλεφωνήσεις στην οικογένειά σου, δεν μπορούσα να τους ειδοποιήσω καν ότι είμαι στο αεροδρόμιο.

— Λες και ήσουν τρομοκράτης. Πόσων χρονών ήσουν; Ήμουν 18 και δεν είχα ταυτότητα μέχρι που έγινα 20. Και τώρα το να εκπροσωπώ τη βελγική κουλτούρα και να είμαι ο πρεσβευτής της στο εξωτερικό είναι μεγάλη νίκη για μένα. Αυτό συνέβη πριν από δύο εβδομάδες και ακόμα το σκέφτομαι γιατί επέλεξαν την ταινία μου από έξι υποψήφιες. Είναι σημαντικό για κάποιον που κατάγεται από το Κονγκό, και ξέρει την ιστορία με το Βέλγιο, να το εκπροσωπεί, επειδή η αποικιακή πολιτική του ήταν πολύ σκληρή. Να πούμε ότι το Κονγκό είναι οκτώ φορές μεγαλύτερο από το Βέλγιο.

— Υποθέτω ότι είναι πολύ τιμητικό για σένα που επέλεξαν την ταινία σου. Ακόμα δεν ξέρω τι να σκεφτώ γι’ αυτό. Δούλεψα δέκα χρόνια για να βρω τα λεφτά να κάνω τις ταινίες μου. Και άκουγα συνεχώς «εσύ, ο ράπερ, τι θες να κάνεις;». Δεν σε παίρνουν στα σοβαρά αν είσαι ράπερ.

— Εγώ είχα πρόβλημα να νοικιάσω σπίτι γι’ αυτόν τον λόγο. Είναι το ίδιο, ενώ αν πεις ότι είσαι κιθαρίστας ή ντράμερ, είναι πιο εύκολο. Όταν ακούνε ότι είσαι ράπερ, ξινίζουν, κι αυτό επειδή το έχουν συνδέσει με κάτι αρνητικό. Πήγα σε χρηματοδότη τρεις φορές με το πρότζεκτ, και μου το «σκότωσαν» και τις τρεις φορές. Εκνευρίστηκα, είπα «γαμηθείτε όλοι» και μια μέρα αποφάσισα να τα κάνω όλα μόνος μου. Έκανα μια διαφήμιση του Bacardi και συναυλίες, μάζεψα 25.000 ευρώ και άρχισα να γυρίζω την ταινία σε φιλμ. Την ολοκλήρωσα, την ανέβασα στο YouTube και δεν είχε καμία επιτυχία. Απογοητεύτηκα, ήθελα να κλαίω. Είχα 200.000 views και ήταν καταστροφή, ήμουν απεγνωσμένος. Και μια μέρα η διανομέας μου την έστειλε σε ένα φεστιβάλ στη Γερμανία και κέρδισε το βραβείο. Σου το ορκίζομαι, μία εβδομάδα μετά αυτή την ταινία, που είχε κοστίσει 25.000, τη ζητούσαν ένα σωρό χώρες! Ξέρεις, αν κοιτάξεις αυτό από την ανάποδη είναι ένα παράξενο αντικείμενο, ενώ, αν το γυρίσεις από την άλλη μεριά, είναι γυαλιά. Έτσι ανακάλυψαν ότι έκανα μια ταινία, επειδή κέρδισα σε ένα φεστιβάλ. Μέχρι τότε άκουγα μόνο όχι. Πήγαμε σε περισσότερα φεστιβάλ και άρχισα να πουλάω την ταινία σε πλατφόρμες, έτσι η ταινία έβγαλε τέσσερις φορές τα χρήματα που επένδυσα για να την κάνω. Είναι εντυπωσιακό το πώς αλλάζει η γνώμη των ανθρώπων με ένα βραβείο. Έκανα τρεις μικρού μήκους ταινίες με τα λεφτά αυτά κι έπειτα ζήτησα από τον χρηματοδότη να πληρώσει την επόμενη μεγάλου μήκους ταινία μου, αλλά είπε ξανά όχι. Ήταν η περίοδος του Covid και δεν μπορούσες να έχεις φυσική παρουσία. Απογοητεύτηκα πάλι, γιατί και ο παραγωγός μου ήταν αρνητικός, οπότε τους είπα: «Δεν θα παρακαλέσω ποτέ για λεφτά, είμαι παραγωγός του εαυτού μου, που σημαίνει ότι θα πληρώσω γι’ αυτό που θέλω να κάνω, δεν θα περιμένω να μου δώσετε πράσινο φως. Μη μου λέτε μόνο ότι δεν ξέρω τίποτα από ταινίες και ότι θα έπρεπε να μείνω στο ραπ, επειδή πληρώνω περισσότερα από κάθε άλλο σκηνοθέτη ταινιών σε αυτήν τη χώρα, απλώς σεβαστείτε με». Δεν ήξεραν τι να πουν και μου έδωσαν τα λεφτά. Προσπάθησα να βρω και από αλλού χρηματοδότηση, αλλά όλοι έλεγαν όχι, δεν έδιναν σε ράπερ, και κατέληξα να κάνω αυτή την ταινία, το Augure, με ένα εκατομμύριο ευρώ. Είναι πολλά για μένα, αλλά δεν είναι τίποτα για το σινεμά, είναι πολύ λίγα λεφτά για μια ταινία. Δεν είναι μόνο τα γυρίσματα, είναι και το post-production που μου πήρε έξι μήνες. Και όλο αυτό το διάστημα έπρεπε και να ζήσω.

— Πώς ήταν η εμπειρία στις Κάννες; Ήταν σαν το Coachella on crack, πολλοί άνθρωποι, πολλοί influencers, αλλά και πολλές ξεχωριστές ταινίες. Έχουν δύο όψεις οι Κάννες. Όλα γύρω μου άλλαξαν μετά τη βράβευση. Πλέον με βλέπουν διαφορετικά.

Επιλέχθηκα να εκπροσωπήσω το Βέλγιο στα Όσκαρ με την ταινία μου, αλλά όταν ήμουν έφηβος η κυβέρνηση μου ζήτησε να φύγω απ’ τη χώρα. Με πήγαν σε ένα κέντρο προσφύγων για δύο μήνες και μετά στο αεροδρόμιο για να φύγω απ’ τη βελγική επικράτεια.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο lifo.gr.

Fresh Foam X 1080v13 Το νέο αθλητικό παπούτσι της New Balance είναι πραγματικά για όλους «Εάν φτιάχναμε μόνο ένα παπούτσι, αυτό θα ήταν το Fresh Foam X 1080»

Γ

ια τον αμερικανικό κολοσσό στον χώρο των αθλητικών ειδών, το 1080 είναι το καλύτερο παπούτσι που κατασκευάζει, όπως περήφανα αναφέρει η New Balance, τοποθετώντας το στο μοναδικό σημείο όπου τέμνονται η επαυξημένη άνεση, οι επιδόσεις του υψηλότερου επιπέδου και η καθημερινή, έντονη χρήση. Και αντίθετα με ό,τι θα περίμενε κανείς, πως ένα κορυφαίο αθλητικό παπούτσι θα έπρεπε να απευθύνεται στους κορυφαίους αθλητές του κόσμου, η New Balance επιλέγει να βγει από το ταρτάν και με επικεφαλίδα «αυτό είναι το καλύτερο παπούτσι στον κόσμο για όλους» επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τον όρο «δρομέας». Το νέο Fresh Foam X 1080v13 σου επιτρέπει να τρέξεις με τον δικό σου τρόπο, είτε τρέχεις στον δρόμο ή στο στάδιο είτε απλώς για να προλάβεις το λεωφορείο! Όλοι τρέχουμε για κάτι. Σημασία έχει η πράξη και αυτή η προσέγγιση αναδεικνύει τα χρόνια κληρονομιάς και πρωτοπορίας του brand που ανοίγει τη βεντάλια για όλους. Στα τεχνικά χαρακτηριστικά του νέου 1080v13 φιγουράρει μια ολόφρεσκη στρώση εξελιγμένου, ακόμη πιο μαλακού αφρού Fresh Foam X με αυξημένη επιστροφή ενέργειας, συνδυασμένου με επιπλέον αφρό EVA πολυουρεθάνης, σε ένα μαξιμαλιστικό σύνολο δύο μαξιλαριών άνεσης και απόδοσης για τις μεγάλες αποστάσεις. Παράλληλα, στη σόλα του νέου 1080 τα ασύμμετρα γεωμετρικά σχήματα του Fresh Foam X είναι πλέον «πυραμιδοειδή», αφαιρώντας περιττό βάρος από το παπούτσι και ενισχύοντας περαιτέρω την επιστροφή ενέργειας και τη μεγαλύτερη απορρόφηση των κραδασμών. Το αντρικό μοντέλο ζυγίζει μόλις 262 γρ. και το γυναικείο 206 γρ., ενώ το drop του είναι στα 6 mm. Θα το βρεις σε όλα τα καταστήματα New Balance, στο www.newbalance.gr και σε επιλεγμένα καταστήματα.

12.10.23 – lifo 15

URBAN

ΤΟ ΚΩΔΕΪΝΟΎΧΟ ΚΟΚΤΈΙΛ ΠΟΥ ΣΥΝΔΈΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΎΡΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΦΤΗΝΌ ΝΑΡΚΩΤΙΚΌ ΚΑΙ ΠΟΛΎ ΕΎΚΟΛΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΓΊΝΕΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΤΩΝ ΕΦΉΒΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΑΡΏΝ ΗΛΙΚΙΏΝ. ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΠΟΛΎ ΔΗΜΟΦΙΛΈΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΌ ΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΕΊΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΆΡΧΕΙ. ΑΠΟ ΤΟΝ M.HULOT ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: BIANΚA

16 lifo – 12.10.23

LEAN ΤΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠ

Κ

άθε μουσικό είδος από τη δεκαετία του ’30 μέχρι και σήμερα είναι στενά συνδεδεμένο με τη χρήση κάποιας ουσίας που σε πολλές περιπτώσεις καθόρισε την εξέλιξη του ήχου και την αισθητική που τον συνοδεύει. Αυτό είναι γεγονός, είτε μιλάμε για το αλκοόλ είτε για ναρκωτικά που επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τη μουσική ιστορία, από την τζαζ, την μπλουζ και το ροκ σε όλες του τις εκφάνσεις μέχρι το ραπ, το τέκνο και το house, αλλά και την ηλεκτρονική μουσική των τριών προηγούμενων δεκαετιών, ειδικά τη χορευτική. Από το χόρτο και τα φυσικά διεγερτικά μέχρι το LSD και την κοκαΐνη και από το ecstasy και τα συνθετικά ναρκωτικά μέχρι την κωδεΐνη, οι νεανικές κουλτούρες χρησιμοποιούν τα ναρκωτικά για να εμπνευστούν, για να διασκεδάσουν, για να φλεξάρουν, ακόμα και για να δημιουργήσουν θύματα-μάρτυρες που είναι τα είδωλα κάθε γενιάς (όλοι οι νεκροί μουσικοί που έχουν αποκτήσει μυθικές διαστάσεις πέθαναν από ναρκωτικά ή από υπερβολική δόση αλκοόλ). Η γενιά του τραπ έχει το lean, που μπορεί να μην είναι νέα ουσία, ήταν όμως ένα φτηνό ναρκωτικό που φτιάχτηκε με βάση την κωδεΐνη και υιοθετήθηκε από τις νεαρές ηλικίες όταν άρχισαν να μιλάνε γι’ αυτό (και να κάνουν χρήση σε φωτογραφίες και βίντεο) οι νέοι ράπερ. Το lean ξεκίνησε να συνδέεται με το ραπ στις αρχές των ’90s, όταν ράπερ απ’ το Χιούστον όπως ο Pimp C των Underground Kings άρχισαν να το αναφέρουν στα κομμάτια τους (ο Pimp C πέθανε από υπερβολική δόση lean το 2007) και ο DJ Screw (o οποίος επίσης πέθανε από το χαρμάνι κωδεΐνης με άλλα ναρκωτικά) άρχισε να κάνει remix σε κομμάτια που επιβράδυναν τα bpm, κατεβάζοντάς τα στα 60, για να ταιριάζουν απόλυτα με τη χαλαρωτική κατάσταση που δημιουργεί το κωδεϊνούχο κοκτέιλ. Όσο η σκηνή του Χιούστον δυνάμωνε και αυξανόταν η επιρροή της, τόσο αυξανόταν και η δημοφιλία του lean, και όταν ο Lil Wayne έγινε σούπερ σταρ σε ολόκληρη την Αμερική, έγινε κι αυτό ιδιαίτερα trendy. Στη συνέχεια στο παιχνίδι μπήκε το ραπ της Ατλάντα και το lean έγινε το αγαπημένο ποτό των τράπερ. Το lean είναι ένα κοκτέιλ από κωδεϊνούχο σιρόπι για τον βήχα, αναψυκτικό και καραμέλες ή ζελεδάκια, ένα γλυκό κοκτέιλ με γεύση ακαταμάχητη για έναν πιτσιρικά. Είναι τρομερά εθιστικό και ο χρήστης αναζητά όλο και μεγαλύτερες ποσότητες. Είναι φτηνό, μπορείς να το παρασκευάσεις εύκολα, γιατί ένα σιρόπι για τον βήχα δεν χρειάζεται να το ψάξεις και πολύ, δεν χρειάζεται καν να το αναζητήσεις σε dealer με παράνομες διαδικασίες. Και είναι επικίνδυνο, γιατί η γλυκιά γεύση δίνει την ψευδαίσθηση του αναψυκτικού και εύκολα αναμειγνύεται με άλλες ουσίες. «Το lean συνδέεται περισσότερο με το τραπ, το οποίο είναι ένα παρακλάδι του ραπ, και με τον south ήχο της Ατλάντα, των trap houses, επειδή ήταν ιδιαίτερα φτηνό στην παραγωγή του και εύκολα προσβάσιμο» λέει ο Γ., μουσικός παραγωγός και διοργανωτής ραπ πάρτι και συναυλιών. «Το να βρουν lean ή να το φτιάξουν ήταν πιο εύκολο και πολύ πιο οικονομικό σε σχέση με την κοκαΐνη και το κρακ, που έχουν διαφορετικό κόστος και διαφορετική επικινδυνότητα. Όπως και όλα τα ναρκωτικά, το lean συνδέεται με κάποιον τρόπο με τη μουσική, ήταν το ναρκωτικό του τραπ της Ατλάντα κυρίως, και έγινε πολύ μεγάλη μόδα με τον Lil Wayne, διεθνούς και τεράστιας δημοτικότητας ράπερ, ο οποίος έβγαινε στα βιντεοκλίπ του με το double cup, δηλαδή τα δυο ποτήρια που είχαν μέσα lean, το “μοβ μεθύσι”, κι έτσι πέρασε σε όλη τη γενιά, στους Migos και στο μετέπειτα τραπ της Αμερικής, και έφτασε και στη χώρα μας. Στην αρχή πιο πειραματικά, τώρα πλέον πιο εδραιωμένα. Το lean το εντόπισα για πρώτη φορά σε ελληνικό ραπ στο “Μαραντόνα” του ΥΠΟ και ο Mad Clip το ανέφερε, “μιξάρω κωδεΐνη με Sprite, η “dirty Sprite” που λένε στο South, ή “dirty purple”, δηλαδή Sprite-κωδεΐνη. Στους ράπερ γενικότερα αρέσει να πίνουν κάτι περισσότερο από το να καπνίζουν, οπότε στο γκέτο πίνανε το lean. Και ο ΥΠΟ, επειδή είναι επηρεασμένος φουλ από South, το “πέταξε” στο “Μαραντόνα”, το οποίο ήταν το πρώτο δημοφιλές κομμάτι που έκανε το τραπ μόδα. Στην Ελλάδα υιοθετήθηκε ως ναρκωτικό σε μεγάλο βαθμό από το κοινό του τραπ, ωστόσο, στην πραγματικότητα, δεν ήταν και τόσο ευρεία η χρήση του. Επειδή

κάναμε πάρτι –μάλιστα κάποια λεγόντουσαν codeine party– το 2016-17, στην αρχή το lean ήταν ένα ναρκωτικό για το οποίο όλοι συζητάγαμε, αλλά δεν ήταν εύκολο να βρούμε. Όλοι λέγαμε “ξέρω κάποιον που ξέρει κάποιον που μπορεί μας φέρει το μπουκαλάκι”, γιατί δεν ήταν εύκολο να πας στο φαρμακείο να το ζητήσεις. Στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ’80 μέχρι το 2018 είχαν απαγορευτεί τα κωδεϊνούχα σιρόπια για τον βήχα, έπρεπε να ψάξεις και να παραγγείλεις από την Ολλανδία. Το 2018 άρχισε να παρασκευάζεται από ελληνική εταιρεία σιρόπι για τον βήχα με κωδεΐνη, αλλά μπορείς να το προμηθευτείς μόνο με δίγραμμη συνταγή. Το 2016 που κάναμε εμείς τα codeine parties αυτό πιο πολύ ήταν iconic, αστικός μύθος. Φτιάχναμε κάποια κοκτέιλ που ήταν μοβ και παρέπεμπαν στο lean, αλλά δεν ήταν lean. Θυμάμαι ότι ένας φίλος μου DJ, που μου έμαθε και το vaporwave, μου είπε “έχω έναν φίλο που μπορεί να μας βρει κωδεΐνη, μπουκαλάκι, για 150 ευρώ”. Ήταν πολύ ακριβό, κι έπρεπε να έχεις γνωστό στην Ολλανδία που μπορούσε να το πάρει συνταγογραφημένο. Το 2018 το πιο ακριβό μπουκαλάκι που έβρισκες έκανε ένα πενηντάρικο και σιγά-σιγά έγινε πάμφθηνο, γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται ως “το ναρκωτικό των φτωχών” και των πιτσιρικάδων. Είναι πιο φτηνό και από ένα τσιγάρο “μαύρο”. Η κατάσταση σήμερα έχει ξεφύγει στην Ελλάδα, υπάρχουν ράπερ που πουλάνε κωδεΐνη. Μάλιστα, έχουν βγάλει και δικό τους μπουκαλάκι, σε δική τους συσκευασία με δικό τους logo, και πουλάνε 500-600 μπουκάλια τον μήνα. Βέβαια, δεν κάνουν όλοι οι ράπερ lean, ακόμα και αν το αναφέρουν στα τραγούδια τους. Είναι όπως τα πάρτι που κάναμε, και όπως τα περισσότερα από αυτά που ακούγονται στα τραγούδια τους – πιο πολύ τα λένε παρά τα κάνουν. Στην Ελλάδα έσκασε μαζικά το 2018-19 μαζί με το τραπ. Είναι και το ναρκωτικό στο οποίο αναφέρεται το “Euphoria”, γιατί στο lean είναι εθισμένη η Rue Bennett, το κορίτσι που υποδύεται η Zendaya. Το “Euphoria” έκανε το ναρκωτικό ακόμα πιο δημοφιλές, παρότι δείχνει ότι μπορεί να σε καταστρέψει. Πολλοί πιτσιρικάδες πίνουν το lean μαζί με μπάφους και Ζάναξ και τότε έχει εντελώς διαφορετική λειτουργία. Είναι τρομερά επικίνδυνο. Πρέπει να πούμε ότι το lean ευθύνεται κατά πολύ για την αλλαγή στον ήχο τoυ τραπ, έπεσαν τα bpm στα κομμάτια από τα 140 στα 60. Lil Wayne, Asap Rocky, Young Lean, Lil Yung, το κίνημα των sad boys, το vaporwave, δηλαδή γνωστά κομμάτια με “ριγμένα” beats, είναι ξεκάθαρα επηρεασμένα από την κατάσταση που βρίσκεσαι όταν πίνεις lean και από τα aesthetics, όλο αυτό το αργό βίντεο, τα χρώματα, το retro eighties. Τώρα το μπουκαλάκι κωδεΐνης έχει πέσει στο 10ρικο με 20άρικο και τα παιδιά το πίνουν λες και είναι ο καφές τους. Και το πρόβλημα δεν είναι το lean, όλα αυτά τα πιτσιρίκια δεν πίνουν μόνο lean, μαζί θα πιουν και μπάφους, θα πιουν και Ζάναξ, θα κάνουν και αμφεταμίνες. Με το να πιεις ένα ποτήρι lean στο στούντιο με την παρέα δεν έγινε και τίποτα, το πρόβλημα είναι ότι θα έχεις πιει και μπίρες ή ουίσκι πριν και πέντε μπάφους και δύο Ζάναξ, για να μην πω σκανκ. Πρόκειται για ουσίες των οποίων οι δράσεις είναι αλληλοσυγκρουόμενες, δημιουργούν πόλεμο στον οργανισμό. Το lean είναι πλέον κάτι που θεωρείται φυσιολογικό, υπάρχουν άνθρωποι που πουλάνε σχεδόν ημινόμιμα lean, όλοι το ξέρουν, έχει μπει στη ραπ κουλτούρα και δεν είναι καθόλου δύσκολο να το βρεις. Είναι όπως είναι το χασίσι στο boom bap, μέρος της κουλτούρας του. Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, ότι όλοι οι ράπερ πίνουν φούντες. Αν μιλήσω προσωπικά, όταν ήμουν 17 χρονών όλοι πίναμε χασίσι και ακούγαμε ραπ, Wu Tan Clan, ΖΝ και τέτοια. Ήταν δεδομένο, αδύνατο να ακούσεις ραπ χωρίς να κάνεις φούντα, το έλεγε και ο ΜΗΔΕ “για μένα δεν είσαι MC, άμα δεν πίνεις χόρτο”. Σου έδινε γραμμή, το ίδιο πράγμα γίνεται και τώρα με τα Ζάναξ και το lean με τον νέο ήχο, σε μας φαίνεται λίγο απόμακρο, αλλά στα πιτσιρίκια είναι εντελώς κανονικότητα και μέσα στη ζωή τους (“ανακατεύω το ποτό με χάπια”, το ακούς και από mainstream artists), ειδικά όταν είσαι ράπερ. Σε όλα τα στούντιο έχουν το lean τους». «Πρώτη φορά άκουσα για το lean από τον Lil Wayne, όταν ήμουν πολύ μικρός, δέκα χρονών» λέει ο Σ., ράπερ, 20 χρονών. «Τον είχα δει να σκάει με κάτι ποτήρια τεράστια και τον ρώταγαν όλοι “τι βάζεις μέσα στο ποτήρι 12.10.23 – lifo 17

URBAN σου;” κι έλεγε “ό,τι και να βάζω στο ποτήρι μου δεν πρέπει να σας ενδιαφέρει γιατί είναι δικό μου ποτήρι. Εμένα δεν μ’ ενδιαφέρει τι βάζετε στο ποτήρι σας”. Από κει έμαθα τι είναι το lean: ένα οπιοειδές που το χρησιμοποιούν και άνθρωποι που δεν συνδέονται με το ραπ, αλλά αυτοί που έχουν σχέση με το ραπ το κάνουν από άποψη, επειδή το κάνουν οι ξένοι ράπερ. Πρώτη φορά δοκίμασα πέρσι, ήμουν 19 χρονών. Ήμουνα σ’ ένα στούντιο και ηχογραφούσα, όταν ήρθε ένα φιλαράκι μου και μου είπε “δες εδώ, έχω lean”. Βάζει σε ένα λίτρο Sprite δύο μπουκάλια σιρόπι, ζελεδάκια Haribo, παγάκια, και γίνεται ένα μοβ υγρό. Στην αρχή έπινα μια γουλίτσα και χεζόμουν, μετά το έπιναν όλοι και το ήπια κι εγώ, και, φίλε, μούδιασαν τα χέρια μου, μούδιασαν τα πόδια μου επί τόπου, άρχισα να γελάω τέρμα. Έχει μια τέλεια γεύση που δύσκολα μπορείς να της αντισταθείς. Όταν είσαι ράπερ το κάνεις γιατί όταν είσαι μαστουρωμένος με lean η μουσική είναι αλλιώς. Το lean ευθύνεται για τη slow μουσική που εμφανίστηκε στην Αμερική τότε που άρχισε να γίνεται δημοφιλές. Τα remakes που

«Όλα άσπρα γύρω, χιονάνθρωπος έχω γίνει / μόνος μου στο σαλόνι, lean cup και κωδεΐνη» —ΜΑΡΑΝΤΌΝΑ, ΥΠΟ έκαναν οι DJs το 2000, που έριχναν τα bpm, τα έκαναν πιο αργά, έβαζαν διαφορετικά reverb τα οποία ήταν πιο trippy, αυτά ήταν τα εφέ που προκαλούσε το lean. Όταν πίνεις lean το σώμα σου μουδιάζει, χαλαρώνεις, κοιμάσαι. Εμένα με έβαζε σε μια κατάσταση υπνηλίας όταν το έπαιρνα, με τη μία ηρεμούσα τέρμα, σταματούσα να σκέφτομαι, πάθαινα αμνησία και ένιωθα μεγάλη πείνα. Έριχνα πολύ γέλιο και ζεσταίνονταν τα χέρια μου και οι πατούσες μου, ίδρωνα. Με το που το κόψαμε ως παρέα, γιατί πίναμε ομαδικά, ιδρώναμε και είχαμε νεύρα όλοι. Είχαμε φτάσει στο σημείο να πίνουμε 3-4 ποτήρια lean την ημέρα ο καθένας, ανακατεύοντας και Ζάναξ, ήταν πολύ επικίνδυνο, μπορεί να πεθαίναμε, γάμα τα. Κόλλησα, το έκανα δυο βδομάδες συνέχεια και μια μέρα κατάλαβα ότι είχα αρχίσει να εθίζομαι. Ευτυχώς το έκοψα με τη μία. Από αυτό πέθανε ο αγαπημένος μου ράπερ, ο Juice Wrld. Στο lean μπορείς να βάλεις κι άλλες ουσίες και τότε γίνεται χαμός. Τα σιρόπια που παίρναμε τα έφερναν από Αμερική. Υπάρχει κωδεΐνη, προμεθαζίνη σκέτη, ακόμα και το Algofren έχει κωδεΐνη. Εγώ δεν αγόρασα ποτέ τίποτε απ’ αυτά, τα έφερ-

18 lifo – 12.10.23

ναν τα άτομα με τα οποία αράζω, άτομα που έρχονται στο στούντιο για παρέα. Εγώ είμαι ο καλλιτέχνης, δεν κουβαλάω ουσίες, οι άλλοι έρχονται και αρχίζουν να πίνουν, εκεί βουτάω κι εγώ. Υπάρχει κι ένα σιροπάκι με το όνομα Sival-b, ελληνικό, που έχει τέρμα κωδεΐνη. Πήραμε 30-40 μπουκαλάκια γιατί είχαμε κονέ και μας τα έδωσαν χωρίς συνταγή. Το παίρναμε 50 ευρώ το μπουκάλι, αν έχεις συνταγή το παίρνεις και με 5 και με 10 ευρώ. Στην Αθήνα μπορείς εύκολα να βρεις, αρκεί να είσαι λίγο ψαγμένος. Αν ξέρεις αυτόν που πουλάει τα λευκά, το μαύρο, έχει σίγουρα και κωδεΐνη, πάντα συνδέονται όλα αυτά. Όλα τα ναρκωτικά συνδέονται. Στην κωδεΐνη δεν έχεις όριο, θες πάντα κι άλλο, κι άλλο, και μετά, όταν έχεις εθιστεί, είναι το μόνο που σκέφτεσαι. Είναι μέχρι να πιεις τις δύο πρώτες κούπες, μετά “πατιέσαι”, συνηθίζει ο οργανισμός σου, φεύγεις από το ένα επίπεδο μαστούρας και πας στο άλλο, ειδικά όταν ηχογραφείς. Για τους καλλιτέχνες που ηχογραφούν η κωδεΐνη είναι φοβερή, σε κάνει να πετάς, αλλά είσαι και κοιμισμένος ταυτόχρονα. Ευτυχώς, κατάφερα να την κόψω, τώρα δεν κάνω, έχω να πιω καιρό. Είναι πολύ εθιστική, ξέρω πολύ κόσμο που κάνει και θα έλεγα ότι είναι εθισμένος. Στους στίχους των Ελλήνων ράπερ μπήκε βασικά γιατί την ανέφεραν οι ξένοι ράπερ. Δεν σημαίνει ότι όσοι μιλάνε για lean και κωδεΐνη είναι εθισμένοι σ’ αυτά, κι εγώ την έχω βάλει στους στίχους μου. Υπάρχει μεγάλη αναφορά στο lean στους στίχους του ελληνικού ραπ, υπάρχει στους τίτλους, το ανέφερε ο ΥΠΟ, ο Mad Clip, το λένε πολλοί. Ο στίχος που μου έρχεται πρώτος είναι από ένα κομμάτι που το λένε “Tsain”: “Lean μες στην κούπα μου, κάνω στροφές σαν χούλα χουπ”. Κάποιοι στίχοι έχουν και πλάκα. Ο Lil Wayne αναφέρει το lean, ο Lil Pump επίσης, όλοι οι ράπερ το έχουν κάνει. Ο Future είναι πολύ μεγάλος σπρώχτης του lean, υπάρχουν ράπερ οι οποίοι το προμοτάρουν ως ναρκωτικό χαράς, παρότι τους έχει καταστρέψει τη ζωή. Ο Lucki λέει “πίνω lean και πεθαίνω” και ο κόσμος hype-άρει μ’ αυτόν. O Juice Wrld έλεγε “codeine kills the drama and the trauma in my heart”. Είμαι σε μια φάση που είμαι sober εντελώς, είχα κολλήσει στο χόρτο, στο lean, τώρα δεν θέλω να είμαι σε τίποτα εθισμένος, το πιο μεγάλο ναρκωτικό είναι η μουσική».

Ο

Κωνσταντίνος Κοκκώλης, ψυχίατρος-MSc και εξαρτησιολόγος στον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών, λέει για την κωδεΐνη: «Η κωδεϊνη είναι ένα φυσικό οπιοειδές, οπιούχο όπως λέγαμε παλιότερα, μια ουσία η οποία περιλαμβάνεται στο όπιο και χρησιμοποιείται στην ιατρική εδώ και πολλές δεκαετίες, κυρίως ως αντιβηχικό και ως αναλγητικό. Είναι συνταγογραφούμενη. Ως αναλγητικό αυτήν τη στιγμή υπάρχει στην αγορά στο Lonarid και στο Lonalgal. Και στα δύο αυτά φάρμακα παρατηρείται κατάχρηση από άτομα που τους τα συνταγογράφησε γιατρός και έχουν εθιστεί σε αυτά και τα παίρνουν σε πιο μεγάλη δόση, για μεγαλύτερο διάστημα απ’ όσο θα ’πρεπε κ.λπ. Υπάρχουν και μερικά γενόσημα με άλλα ονόματα, τα οποία είναι αρκετά διαδεδομένα. Παλιότερα υπήρχαν και αντιβηχικά σιρόπια στην Ελλάδα, τα οποία πρακτικά έχουν εξαφανιστεί τα τελευταία χρόνια – οι παλιοί χρήστες οπιοειδών του ΟΚΑΝΑ, αυτοί που είναι πάνω από 50 ετών, είχαν ξεκινήσει με αντιβηχικά σιρόπια πολύ

πριν περάσουν την ηρωίνη. Αυτήν τη στιγμή το κυρίαρχο σιρόπι για τον βήχα στην Ελλάδα είναι το Sinecod, το οποίο στα λατινικά σημαίνει “χωρίς κωδεΐνη”, κι αυτό είναι το πλεονέκτημά του, ότι δεν περιέχει κωδεΐνη, άρα δεν προκαλεί εξάρτηση. Αυτό έχει εκτοπίσει τα αντιβηχικά που υπήρχαν μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ’80 και τις αρχές των ’90s που περιείχαν κωδεΐνη και ήταν μια πύλη εισόδου προς τα άλλα οπιοειδή γιατί ήταν αρκετά εύκολο να τα βρει κάποιος. Σήμερα στην Ελλάδα το αντιβηχικό σιρόπι που κυκλοφορεί και περιέχει κωδεΐνη είναι το Sival-b, το οποίο το παράγει μια ελληνική εταιρεία και είναι πολύ φτηνό. Από το 2018 δεν χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή (όπως και κανένα φάρμακο που περιέχει κωδεΐνη, γιατί είναι ναρκωτικό). Εφόσον είμαστε όμως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί κάποιος στην Ελλάδα να παραγγείλει φάρμακα, κωδεϊνούχα σιρόπια ή χάπια, από άλλες χώρες-μέλη. Για το lean χρησιμοποιούνται και σιρόπια που περιέχουν προμεθαζίνη –μπορεί να είναι και αυτό συστατικό του κοκτέιλ– όπως το Phenergan, το οποίο χορηγούν οι παιδίατροι και οι παθολόγοι, ένα διάσημο φάρμακο δεκαετιών, αντιισταμινικό, που χρησιμοποιείται για τις αλλεργίες και για τον βήχα, γιατί τον καταστέλλει. Η προμεθαζίνη δεν είναι εθιστική ουσία, αλλά η κωδεΐνη, ως οπιοειδές, είναι ισχυρά εθιστική. Ο πρώτος κίνδυνος από τη χρήση του lean είναι ο ίδιος ο εθισμός, από κει και πέρα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος, όπως με όλα τα οπιοειδή, του overdose, να πάρει κάποιος μεγάλη δόση δηλαδή και να κατασταλεί η λειτουργία της αναπνοής. Ειδικά αν έχει πάρει κι άλλες ουσίες μαζί που έχουν ίδια δράση, έχουμε αυξητική ενέργεια, οπότε πέφτει σε κώμα και αν δεν αντιμετωπιστεί ιατρικά μέσα σε διάστημα δύο ωρών, θα πεθάνει. Από κει και πέρα, στη μακροχρόνια χρήση έχουμε συμπεριφορικά προβλήματα, δηλαδή ο χρήστης εγκαταλείπει δραστηριότητες, την εργασία του, ακόμα και το φαγητό, και ασχολείται μόνο με την αναζήτηση και τη χρήση της ουσίας. Το διάστημα που περνάει μέχρι να παρέλθει η επίδρασή της είναι αρκετά έντονο, όπως γίνεται σε όλες τις διαταραχές χρήσης οπιοειδών. Επίσης, βιολογικά έχουμε κάποια προβλήματα τα οποία συνήθως δεν ενδιαφέρουν τους χρήστες, γιατί τα αντιπαρέρχονται, όπως η χρόνια δυσκοιλιότητα που μπορεί να οδηγήσει σε γαστρεντερολογικά προβλήματα, μέχρι και σε ειλεό και οστεοπόρωση. Αυτές είναι οι κλασικές παρενέργειες. Γενικά, τα οπιοειδή δεν έχουν πολλές παρενέργειες, η μία από αυτές, όμως, και η πιο σημαντική, είναι ο θάνατος. Υπάρχουν φάρμακα με πολύ περισσότερες παρενέργειες, αλλά από εκείνα δεν πεθαίνεις, ενώ από τα οπιοειδή μπορείς να πεθάνεις αρκετά εύκολα. Ακόμα κι αν δεν βάλει κάποιος αλκοόλ στο κοκτέιλ του lean, μπορεί να πίνει το αλκοόλ παράλληλα, το οποίο είναι η πιο διαδεδομένη ουσία σε όλες τις χώρες του κόσμου, και στην Ελλάδα, και μάλιστα πολλοί δεν το θεωρούν και ψυχοδραστική ουσία, το πίνουν σαν αναψυκτικό. Έχουμε πάρα πολλούς θανάτους τελευταία από αλκοόλ, των διάσημων ανθρώπων περνούν και στον Τύπο (Heath Ledger, Amy Winehouse). Συνήθως βρίσκουν στις τοξικολογικές εξετάσεις τους ποικιλία ουσιών που τις έχουν λάβει έως και 48 ώρες πριν από τον θάνατό τους. Δεν τις έχουν πιει κατ’ ανάγκη μαζί, αλλά αθροίζονται στον οργανισμό, κάποια στιγμή ξεπερνούν τις αντοχές του και τους οδηγούν σε κώμα. Υπάρχουν κι άλλα οπιοειδή, στην Αμερική είναι πολύ διαδεδομένη η φαιντανύλη. Οι περισσότεροι θάνατοι

οφείλονται σε αυτή την ουσία, που είναι χειρότερη και από την κωδεΐνη και την ηρωίνη. Υπάρχει και στην Ελλάδα, αλλά δεν τη συναντάς συχνά. Υπάρχουν οι βενζοδιαζεπίνες, που είναι πάρα πολύ διαδεδομένες σε όλες τις χώρες του κόσμου, όπως το Ζάναξ, η Αλπραζολάμη, το Λεξοτανίλ, υπάρχει το αλκοόλ και, ανάλογα με την κουλτούρα, κάποιοι παίρνουν διεγερτικά, όπως κοκαΐνη και αμφεταμίνες, οπότε αθροίζονται όλα αυτά και γίνονται πολύ επικίνδυνα. Μερικές φορές αυτό συμβαίνει και με ανθρώπους που δεν παίρνουν ναρκωτικά επειδή ακολουθούν κάποια μόδα ή λόγω κουλτούρας αλλά ιατρογενώς, δηλαδή για ιατρικά προβλήματα. Πρόκειται για παυσίπονα οπιοειδή, αγχολυτικά, και επειδή δεν μπορούν να ελέγξουν σωστά τις δόσεις, μπορεί και να πεθάνουν. Έχουν συμβεί τέτοιοι θάνατοι που δεν έχουν καμία σχέση με την κουλτούρα της χρήσης ουσιών ή με τη μουσική βιομηχανία. Επίσημα στοιχεία για τη χρήση της κωδεΐνης στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. Στον χώρο όπου εργάζομαι δεν έχει αναφερθεί, οι δικοί μας χρήστες είναι κυρίως χρήστες ηρωίνης. Γι’ αυτούς η κωδεΐνη που παίρνεις απ’ το στόμα είναι αρκετά ήπια γιατί κάνουν ενδοφλέβια χρήση ηρωίνης ή την καπνίζουν, κάνουν πιο σκληρή χρήση. Η κωδεΐνη αφορά κυρίως νεαρά άτομα, εφήβους, που ακολουθούν τις επιταγές της μόδας της μουσικής βιομηχανίας. Όλες οι έρευνες γίνονται στην Αμερική. Εκεί χορηγούνται πολλά χρήματα για την έρευνα, υπάρχουν πάρα πολλά πανεπιστήμια τα οποία ανταγωνίζονται μεταξύ τους, και έχουν πολύ πιο αξιόπιστα συστήματα καταγραφής, όπως κι άλλες χώρες κυρίως στη βόρεια Ευρώπη, οι σκανδιναβικές π.χ. Στην Ελλάδα δεν έχουμε φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Γίνονται προσπάθειες, βέβαια, είναι πολύ καλύτερα από παλιά, αλλά δεν έχουμε φτάσει στα επίπεδα των χωρών εκείνων. Είναι και πολύ πιο δύσκολο να φτάσει για απεξάρτηση από κωδεΐνη κάποιος στην Ελλάδα, και από φαιντανύλη και από τα άλλα οπιοειδή, γιατί η προσπάθεια που έγινε τις προηγούμενες δεκαετίες, που ήταν τιτάνια, εστιαζόταν κυρίως στην ηρωίνη που ήταν το μείζον πρόβλημα, η οποία σκοτώνει και πιο εύκολα γιατί συχνά είναι ενδοφλέβια η χρήση της και έχει πολύ πιο απότομη δράση. Τα προγράμματα που φτιάχτηκαν στόχευαν σε χρήστες ηρωίνης κι αυτοί έχουν ένα συγκεκριμένο προφίλ. Οι άνθρωποι οι οποίοι είναι λειτουργικοί, έχουν δουλειά, ενδεχομένως είναι και διάσημοι, όπως οι ράπερ, αποφεύγουν τον “κοινό” χρήστη ηρωίνης, που έχει εντελώς διαφορετικό προφίλ, δεν έχει δουλειά, έχει κάνει φυλακή. Οι χρήστες κωδεΐνης χρειάζονται ειδικά προγράμματα για ανθρώπους οι οποίοι διατηρούν μια προσωπική και επαγγελματική ζωή, που δεν είναι ο τυπικός εξαθλιωμένος άνθρωπος του κέντρου της πόλης, της Ομόνοιας. Τέτοια προγράμματα δεν έχουμε φτιάξει ακόμα, τα πρώτα που φτιάχτηκαν δεν στοχεύουν στην κωδεΐνη αλλά στον τζόγο και στην κοκαΐνη, σε ουσίες που είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν αυτά τα άτομα…».

Ο

Ζ. είναι ψυχίατρος που παρακολουθεί νεαρά άτομα και δεν θέλει να αποκαλύψει τα στοιχεία του. «Το ίδιο γινόταν πάντα», προσθέτει, «όταν ξεκινούσε μια ουσία κυκλοφορούσε underground, δηλαδή στις υποκουλτούρες, και σιγά σιγά έβγαινε προς τα εμπρός και γινόταν περισσότερο γνωστή, άρχιζε να συζητιέται πιθανόν μετά από κάποια περιστατικά που έφταναν σε ιατρεία και νοσοκομεία με συμπτώματα, για να γίνει πια η ιατρική αξιολόγηση. Αυτό γίνεται

ακόμα. Μία ουσία υπάρχει όταν έχει κλινική αντιπροσώπευση. Η ιατρική είναι συνήθως πίσω σε αυτά, ειδικά σε μια ουσία σαν την κωδεΐνη, που αφορά κυρίως νεαρά άτομα. Μπορεί να φτάσει κάποιο περιστατικό με overdose ή φαινόμενα κατάχρησης σε νοσοκομείο, αλλά αν είναι νεαρό άτομο και το έχει μεταφέρει η οικογένειά του, συνήθως δεν καταγράφεται. Επίσης μιλάμε για άτομα που δεν είναι στο περιθώριο, κυρίως είναι έφηβοι της μεσαίας ή της ανώτερης τάξης που τις περισσότερες φορές δεν είναι σταθεροί χρήστες. Η κωδεΐνη δεν είναι ηρωίνη, κρακ ή κόκα για να έχει παρενέργειες η βραχυχρόνια χρήση της, δεν υπάρχει καν στα προγράμματα απεξάρτησης». «Κανείς δεν έχει πεθάνει από κωδεΐνη, είναι κάτι ελαφρύ που δεν σε σκοτώνει, αρκεί να ξέρεις πώς το πιεις», λέει ο Φ., ράπερ και χρήστης κωδεΐνης επί μία δεκαετία. «Είναι το lifestyle που έχουν οι Aμερικάνοι που κάνει την ουσία επικίνδυνη. Αναμειγνύουν πολλά drugs μαζί, πίνουν δέκα ναρκωτικά σε μια μέρα και μετά, όταν πεθάνουν, βρίσκουν ένα σωρό συστατικά στο σώμα τους και ρίχνουν το φταίξιμο στο πιο ελαφρύ – πάντα φταίει η κωδεΐνη. Έχει πιο ισχυρή δράση από το χόρτο, σε “κλάνει” παραπάνω, αλλά δεν είναι πιο επικίνδυνο. Είναι κάτι που σε κάνει πολύ δημιουργικό όταν πας στο στούντιο, βγαίνει φουλ φαντασία να γράψεις. Σε χαλαρώνει και είναι αγχολυτικό. Ο κόσμος πεθαίνει γιατί είναι ηλίθιος, μιξάρει την κωδεΐνη με ένα εκατομμύριο πράγματα, δεν έχει όριο. Ειδικά στην Αμερική ξοδεύουν πάρα πολλά λεφτά στα ναρκωτικά κάθε μέρα για να γίνουν χάλια, κι ενώ πεθαίνουν από ecstasy, λένε ότι πέθαναν από κωδεΐνη. Η κωδεΐνη δεν έχει καμία σχέση με πρέζα, η σωστή φτιάχνεται στην Αμερική από φωσφορική κωδεΐνη. Στην Ελλάδα οι κωδεΐνες είναι εντελώς σκατά, γιατί βάζουν μέσα εφεδρίνη, και είναι μαλακία να μιξάρεις αυτές τις δύο ουσίες, βγαίνει μια κωδεΐνη κίτρινη σαν κατουρλιό. Η εφεδρίνη είναι μεθαμφεταμίνες, που είναι νόμιμες. Η κωδεΐνη μόνη της δεν σου κάνει ζημιά, αλλά όπως την πουλάνε στην Ελλάδα είναι χάλια και επικίνδυνη. Δεν φτιάχνεται από την παπαρούνα, είναι συνθετική ουσία και έχει φαρμακευτική χρήση. Δεν γίνεται από παπαρούνα να βγάλεις κωδεΐνη. Οι πρώτες κωδεΐνες (και οι καλύτερες) που κυκλοφόρησαν στην Αμερική χρειάζονταν ιατρική συνταγή και μπορούσες να τις γράφεις κάθε δύο μήνες, δεν ήταν σαν την κόκα που μπορούσες να την πάρεις ανεξέλεγκτα. Και ήταν φουλ flex, όποιος τις έπαιρνε τις πούλαγε πολύ ακριβά. Όταν απαγορεύτηκαν, το ορίτζιναλ μπουκάλι έφτασε να πωλείται 20.000 ευρώ το μισό λίτρο, έχω πάρει μάρκα που μου έχει στοιχίσει 7.000 ευρώ. Γιατί μπορεί να παίρνεις μια συγκεκριμένη κωδεΐνη που είναι τοπ και έπειτα η συγκεκριμένη βιομηχανία να κλείσει γιατί υπάρχει κάποιος βλάκας που θα πάθει overdose – και μετά λένε ότι φταίει η κωδεΐνη. Φταίει ο ηλίθιος ο κόσμος που δεν ξέρει να την πίνει σωστά και τη μιξάρει με ένα σωρό ουσίες. Όταν έκλεισαν τη βιομηχανία που έφτιαχνε το Actavis, επειδή ο Justin Bieber βγήκε σε μια φωτογραφία με ένα μπουκάλι σιρόπι στο χέρι, η αξία του μπουκαλιού εκτοξεύτηκε, έγινε πανάκριβο, γιατί οι παλιές αμερικάνικες κωδεΐνες είναι σαν τα παλιά κρασιά, η αξία τους μεγαλώνει με τη σπανιότητα. Στο εξωτερικό είναι της μόδας, εδώ τώρα γίνεται, σε έναν χρόνο θα έχει γίνει το μπαμ. Υπάρχουν πολλές μάρκες που είναι μούφες, φτιάχνουν ψεύτικη κωδεΐνη στην Ολλανδία και λένε ότι είναι ορίτζιναλ, αλλά δεν είναι καλή κωδεΐνη. Ορίτζιναλ είναι μόνο στην Αμερική και είναι πανάκριβη. Για να πιεις καλή κωδεΐνη μπορεί να χρειάζεσαι και 500 ευρώ για τα

50 ml, γι’ αυτό είναι τόσο flex στην Αμερική. Όσο μπορεί να πεθάνει ένας με ένα Ζάναξ, μπορεί να πεθάνει και από κωδεΐνη. Μπορεί να είναι αλλεργικός σε κάποιο συστατικό ή να πιει όλο το πακέτο· γι’ αυτόν τον θάνατο δεν ευθύνεται η ουσία, με το μέταλλο μπορείς να φτιάξεις αμάξι, αλλά μπορείς να φτιάξεις και πιστόλι, είναι το ίδιο; Τι περιμένεις να γίνει αν πιεις ένα λίτρο κωδεΐνη; Αυτό κάνουν στην Αμερική. Η κωδεΐνη δεν είναι σαν την πρέζα που σκοτώνει, κι αν πιεις μπορείς να πεθάνεις με τη μία. Εδώ πίνουν ανεξέλεγκτα και του γαμάνε τη μάνα, τους λες “μην το μιξάρεις με αλκοόλ” αλλά ο κόσμος είναι ηλίθιος και πίνει το lean με ό,τι να ’ναι. Και νερό να πιεις τριάντα λίτρα, θα πεθάνεις, αν πάρεις υπερβολική δόση από οτιδήποτε μπορεί να πεθάνεις, ή αν είσαι αλλεργικός. Είναι μύθος ότι η κωδεΐνη σκοτώνει, εγώ πίνω από 16 χρονών, πριν κοιμηθώ, και με κάνει να μη σκέφτομαι τίποτα, μια χαρά είμαι. Το χόρτο και η κόκα με αγχώνουν. Η κωδεΐνη είναι τοπ, όλα τ’ άλλα είναι μαλακίες. Έχω ξοδέψει πάρα πολλά λεφτά για να πιω τις καλύτερες κωδεΐνες από Αμερική και από Γερμανία, έχω ξοδέψει πάνω από 50.000 ευρώ

«Μαγειρεύω πάλι κόκα, lean» —LAMBO ORIGINAL VERSION, ΥΠΟ, MAD CLIP

σε lean, είναι κάτι που μου αρέσει φουλ. Άλλοι έχουν τρέλα με το χόρτο και ψάχνουν την καλύτερη ποιότητα, εγώ έχω για κωδεΐνη. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με το ορίτζιναλ σιρόπι που δεν μπορείς να βρεις πλέον, το flex που γίνεται, είναι σαν να παίρνεις μια Rolls Royce. Ποιος θα ξόδευε 10.000 για να πάρει ένα μπουκάλι lean; Μόνο ένας πάμπλουτος ή ένας καμένος σαν κι εμένα που θέλει να τα δοκιμάσει όλα, κάθε γεύση. Γι’ αυτό έχει σχέση με το ραπ, γιατί ηχογραφείς γαμάτα στο στούντιο και δεύτερον είναι κάτι που κάνει πολύ flex. Με την κωδεΐνη κολλάνε όλοι επειδή η γεύση είναι απίστευτη, υπάρχουν πολλές διαφορετικές και είναι όλες γαμάτες. Η κωδεΐνη πίνεται σιγά-σιγά, κάθε μισή ώρα μια γουλιά, όχι με τη μία όλο το μπουκάλι. Αν πάρεις και χόρτο μαζί, είναι το καλύτερο μιξ που υπάρχει. Το lean ταιριάζει πολύ με το χόρτο. Έχει γίνει μόδα στην Αμερική να μιξάρουν την κωδεΐνη με σπάνιες σόδες, μέντα, marshmellow –φέρνουν κι εδώ κάποιες–, Fanta ροδάκινο, αλλάζει και χρώμα ανάλογα με το αναψυκτικό που βάζεις στο κοκτέιλ. Και ποτέ δεν πίνεις κόκα κόλα μαζί με κωδεΐνη, γιατί η κόκα κόλα έχει καφεΐνη που δεν λειτουργεί με την κωδεΐνη, έχουν αντίθετες δράσεις. Γι’ αυτό βάζεις Sprite».

12.10.23 – lifo 19

q Γεννήθηκα σε μαιευτήριο της Αθήνας, αλλά μεγάλωσα στη Λαμία από μαμά Πειραιώτισσα και μπαμπά Λαμιώτη. Με καθόρισε το ότι μεγάλωσα στην ελληνική επαρχία, και μάλιστα σε μια επαρχία που ήταν «οριακή»· δηλαδή δεν ήταν ούτε αρκετά επαρχία με την έννοια του χωριού ούτε αρκετά μεγάλη με την έννοια της Αθήνας, η οποία ήταν πάντα πολύ κοντά μας. Η νοοτροπία της επαρχίας με δυσκόλεψε πολύ, γιατί έπρεπε να προσαρμοστώ σε πράγματα που ζητάνε οι μικρές κοινωνίες, σε πιο συμβατικούς τρόπους συμπεριφοράς. Η οικογένειά μου ήταν κιόλας πολύ γνωστή, οπότε οτιδήποτε έκανα που δεν ήταν απολύτως καθωσπρέπει γινόταν αμέσως γνωστό.

q Διαβάζαμε πολύ στο σπίτι. Η μαμά μου μας διάβαζε ποίηση, ο μπαμπάς μου ήταν έμπορος, οπότε μας έμαθε από

Εικαστική επιμελήτρια. Γεννήθηκε στη Λαμία, ζει στο Χαλάνδρι.

q Έχω μείνει επαρχιώτισσα με την έννοια του ότι με νοιάζουν πολύ οι μικρές κοινωνίες, με ενδιαφέρουν οι μικρές οικονομίες. Βρίσκω ότι δεν υπάρχει πιο ανόητη έκφραση στον κόσμο από τις «έξυπνες πόλεις» – τόσο χαζή και ανεπαρκής έκφραση, τι σημαίνει έξυπνη πόλη; Μέχρι στιγμής εγώ δεν έχω δει καμία έξυπνη πόλη. Μια πόλη που να καταλαβαίνει τις διαφορετικές ταυτότητες που περιλαμβάνει, να διαθέτει χώρο και τρόπους ώστε αυτές οι ταυτότητες να ανθούν, να μεγαλώνουν, μια πόλη ανοιχτή στην επικοινωνία της με ό,τι βρίσκεται έξω από αυτήν. Έξυπνη πόλη σίγουρα δεν είναι μόνο μια τεχνολογικά επαρκής πόλη, αυτή που έχει καλά μετρό και καλά ATM. Έχεις δει το Μετρόπολις του Φριτς Λανγκ; Δεν έχουν γίνει πιο έξυπνες οι πόλεις μας από την εποχή εκείνη.

q Δεν επρόκειτο να γίνω ιστορικός τέχνης αλλά δικηγόρος, και μάλιστα δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θείος μου είναι ο Χριστόφορος Αργυρόπουλος, ένας από τους γνωστότερους δικηγόρους ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αθήνα.

q Ήμουν πάντα πολύ καλή μαθήτρια, και αυτό, η καλή μαθήτρια, το κορίτσι από καλή οικογένεια, είναι μια διαρκής επαναδιαπραγμάτευση. Όπως τότε που έγινε η Μπιενάλε με το έργο της Εύας Στεφανή, λέγανε η σοβαρή επιμελήτρια έδειξε το έργο με το αιδοίο και μας έτρεχαν στα δικαστήρια, είναι κάτι που πρέπει να διεκδικώ.

q Έτσι, είκοσι λεπτά προτού καταθέσω το μηχανογραφικό έφερα τη ζωή μου τούμπα. Δήλωσα Φιλοσοφική στην Αθήνα και μπήκα στο Ιστορικό Αρχαιολογικό, γιατί με τράβηξε η περιπέτεια που σήμαινε η αρχαιολογία, παρότι ως χαρακτήρας δεν ήμουν αρκετά μεθοδική για να γίνω αρχαιολόγος. Πήρα πτυχίο στην Αρχαιολογία και κάνοντας ένα δεύτερο plot-twist, αποφάσισα να πάω στην Αγγλία και να κάνω μεταπτυχιακό στον ύστερο σουρεαλισμό, δηλαδή στο ακριβώς αντίθετο, στη σύγχρονη τέχνη. Ο σουρεαλισμός είναι για μένα το κίνημα που εκφράζει όλα τα πράγματα που με γοήτευαν στη ζωή μου, το αίνιγμα, τη φυγόδικη σκέψη, μια σκέψη δηλαδή η οποία δεν υποτάσσεται σε κανόνες. Η μαμά μου, όταν ήμουν μικρή, με έλεγε «μυαλοφυγόδικη», εννοώντας ότι έτεινα πάντοτε στο να ξεφεύγω από αυτό που μου έδιναν ως κανόνα.

q Αν με ρώταγε κανείς σε τι πιστεύω, θα απαντούσα με τα λόγια της Judith Butler, πως είμαι μια «provisional anarchist», δηλαδή ένας προσωρινός αναρχικός, το οποίο σημαίνει ότι δεν θέλω να εντάσσομαι και να ταυτίζομαι με τίποτα. Και τον ίδιο τον αναρχισμό τον καταλαβαίνω λιγότερο ως ταυτότητα και περισσότερο ως κίνηση. Μια τάση να μη σε ποδηγετήσει τίποτα, να μη σε παγιδεύσουν ούτε καν τα ίδια σου τα πιστεύω. Η ικανότητα να αμφισβητείς συνεχώς τα πάντα θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ απαραίτητο ή, τέλος πάντων, κάτι απαραίτητο για μένα, ειδικά σήμερα που υποφέρουμε από τις φοβερές βεβαιότητες όλων και όλοι γίνονται έξαλλοι όταν δεν αποδεχόμαστε την ίδια αλήθεια τους.

ΝΆΝΤΙΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΎΛΟΥ

νωρίς ότι ο σκοπός μας στη ζωή δεν είναι να βολευτούμε στο Δημόσιο. Εκείνου το πνεύμα ήταν πάρα πολύ ερευνητικό και της μαμάς μας πολύ ποιητικό, οπότε αυτά τα δύο ήταν οι βάσεις μας. Ούτε τα μουσεία ούτε οι γκαλερί ήταν κομμάτι της ζωής μου τότε, αλλά τα ερεθίσματα που υπήρχαν στη Λαμία με καθόρισαν. Εκεί είδα τα Γουρούνια και Μαργαριτάρια, το Jesus Christ Superstar κρυφά από τους γονείς μου ή έκανα πράγματα που η μικρή κοινωνία τότε τα θεωρούσε κάπως τρελά.

q Τα εικαστικά είναι ένας πολύ μικρός χώρος ειδικά σε σχέση με το θέατρο ή τη μουσική, έχουν και μικρότερη απήχηση, γι’ αυτό κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Θυμάμαι υπουργούς να μου λένε «δεν επηρεάζετε και κανέναν, είστε 200 άνθρωποι». Ισχύει, αυτό όμως που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι τα εικαστικά πια δεν είναι οι ζωγράφοι, τα πράγματα πλέον διαχέονται το ένα μέσα στο άλλο, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα ώστε αυτό που λέμε πλέον «εικαστικά» να συμπεριλαμβάνει ανθρώπους απ’ όλους τους χώρους.

q Καμιά φορά συμβαίνει να ακούς ονόματα να επαναλαμβάνονται στον χώρο της τέχνης γιατί υπάρχουν άνθρωποι

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

που δουλεύουν περισσότερο από άλλους – μιλάω εδώ για συγκεκριμένους καλλιτέχνες. Η πίστη ότι σε οποιονδήποτε γράφει ένα ποίημα, ένα θεατρικό ή τραβάει μια πινελιά πρέπει να ανοιχθούν τα πάντα νομίζω ότι είναι κάτι που έχουμε κυρίως στην Ελλάδα. Αλλά όχι! Γιατί κι αυτό, όπως όλα τα πράγματα, χρειάζονται μια δέσμευση. Είναι γνωστό ότι δουλεύω εδώ και πάρα πολλά χρόνια με τους Callas, δεν τους βλέπω χρησιμοθηρικά, δεν έχω να πάρω κάτι από αυτούς, ούτε εκείνοι από μένα. Δουλεύουμε τόσα χρόνια μαζί γιατί απ’ όταν ξεκινήσαν έως και σήμερα, πέρα από εξαιρετικοί καλλιτέχνες, είναι και καταπληκτικοί άνθρωποι. Πλέον είμαστε φίλοι και συνομιλητές σε ένα άλλο επίπεδο. Πολύ συχνά λέω σε καλλιτέχνες, «ψάξτε τους επιμελητές, αναζητήστε τους».

20 lifo – 12.10.23

q Στην πραγματικότητα, όλα αυτά τα χρόνια, ενώ υποτίθεται πως είμαι μια γνωστή επιμελήτρια, ζω γράφοντας κείμενα, κάνοντας διαφημίσεις, υποτιτλισμούς και άλλες πέντε δουλειές. Γιατί έτσι είναι αυτός ο χώρος, αν δουλεύεις μένοντας πιστός σε μια αίσθηση κοινοτισμού, χωρίς να παίρνεις δηλαδή ποσοστά. Όλα αυτά τα κάνω ακριβώς για να έχω την ελευθερία να γράφω κείμενα για χώρους που δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν. Δεν μετανιώνω όμως, παρότι ακόμα στα 50κάτι μου, κάνω κι άλλα πράγματα για να ζήσω, να πληρώνω τον ΕΦΚΑ μου και να κάνω εκθέσεις που να αφορούν πραγματικά. Ζω σε 53 τετραγωνικά σπίτι, ενώ θα μπορούσα, σύμφωνα με τον αστικό μύθο, που λέει ότι έχω κάνει εκθέσεις για τη Στέγη, το ΔΕΣΤΕ, το Palais de Tokyo, να ζω αλλιώς. Τα μεγάλα λεφτά, τα σπουδαία σπίτια, οι διεθνείς διοργανώσεις, δεν γίνονται έτσι. Γιατί έκανα και μια ζωή με παιδιά, οικογένεια. Αυτά που τώρα συζητούν οι θεωρητικοί και φίλες μου φεμινίστριες εγώ τα έζησα στο πετσί μου, πληρώνεις για το παιδί σου ή πας βόλτα στη Νέα Υόρκη για να δεις εκθέσεις;

q Στο ΔΕΣΤΕ δούλευα πάντοτε ως εξωτερική συνεργάτιδα και είναι πολύ σημαντικό για μένα να μπορώ να δουλεύω εξίσου καλά σε πολύ μικρά πρότζεκτ με πολύ λίγα λεφτά και σε μεγάλα με πολλά λεφτά και να μην ταυτίζομαι ούτε με το ένα ούτε με το άλλο. Το να βρίσκομαι σε μια διαρκή κίνηση δεν είναι χωρίς κόπο, αντίθετα φέρνει τεράστια κούραση γιατί οι θεσμοί τείνουν, όταν ξεφεύγεις από αυτούς, να σε θεωρούν προδότη, και οι μικροί χώροι τείνουν να μη σε εμπιστεύονται, οπότε πρέπει συνεχώς να κερδίζεις την εμπιστοσύνη όλων.

q Στην Μπιενάλε της Αθήνας το 2009 επιμελήθηκα την έκθεση «Hotel Paradies». Ο τίτλος της ήταν objet trouvé, η ταμπέλα ενός ξενυχτάδικου έξω από τη Λάρισα, γραμμένο με αυτόν τον τρόπο από λάθος. Τότε με πρόσεξαν και πάρα πολλοί ξένοι επιμελητές. Ήταν μια αλλόκοτη έκθεση γιατί έβαλε μαζί τον Χαλεπά με τη Χριστίνα Σούλη και τον Κένεθ Άνγκερ. Ήταν η πρώτη φορά που συμπεριέλαβα σε διεθνή έκθεση τέχνης τον Χαλεπά, όταν οι ξένοι δεν γνώριζαν τίποτα γι’ αυτόν – μπορεί να ήξεραν μερικούς Έλληνες γλύπτες, αλλά όχι αυτόν. Δεν τον συμπεριέλαβα όμως ως μια περίπτωση

απο τον ίωνα καλλιμάνη φωτογραφιeσ: παρισ ταβιτιαν

εναντια Το bio μου στο Instagram γράφει «confound the wise», που σημαίνει στην ουσία «ξαφνιάστε τους θεούς», ό,τι τείνει να παγιωθεί ως απόλυτο μπερδέψτε το, διασαλεύστε το, κάντε τους σοφούς να αισθανθούν άβολα, ταρακουνήστε τους. Υπάρχουν φίλοι που με φωνάζουν «Ενάντια». Και με αυτό θέλουν να πουν αυτό που εξηγώ τόση ώρα, ότι ακόμα κι αυτό που πιστεύω ότι είναι το απόλυτό μου το θέτω υπό αμφισβήτηση.

12.10.23 – lifo 21

q Οι εκθέσεις που κάνω δεν ήταν ποτέ απόλυτα συγχρονισμένες με την εποχή τους. Όταν ήταν της μόδας το video-art, εγώ μιλούσα για ζωγραφική. Πώς γίνεται αυτό; Όταν καταπιάνεσαι με πράγματα τα οποία δεν έχουν μορφοποιηθεί ακριβώς, πράγματα που δεν είναι πολύ σέξι. Μόνο αυτό σου επιτρέπει να δεις τι πάει λάθος και στη δική σου εποχή. Το bio μου στο Instagram γράφει «confound the wise», που σημαίνει στην ουσία «ξαφνιάστε τους θεούς», ό,τι τείνει να παγιωθεί ως απόλυτο μπερδέψτε το, διασαλεύστε το, κάντε τους σοφούς να αισθανθούν άβολα, ταρακουνήστε τους. Υπάρχουν φίλοι που με φωνάζουν «Ενάντια». Και με αυτό θέλουν να πουν αυτό που εξηγώ τόση ώρα, ότι ακόμα κι αυτό που πιστεύω ότι είναι το απόλυτό μου το θέτω υπό αμφισβήτηση.

q To 2012 μετέφερα στο Palais De Tokyo στο Παρίσι το «Family Business», ένα πρότζεκτ που ξεκίνησαν αρχικά ο Maurizio Cattelan και ο Massimiliano Gioni στη Νέα Υόρκη, σε έναν πολύ μικρό χώρο 2x2, δίπλα στα μεγαθήρια του Τσέλσι, ήταν ένα πολύ dada εγχείρημα. Μου ζήτησαν από κάποια στιγμή κι έπειτα να το επιμεληθώ εγώ και κάναμε περίεργα πράγματα· διοργανώσαμε μια έκθεση κεραμικής γνωστών κεραμιστών και στα εγκαίνια τα σπάσαμε όλα, κάναμε πράγματα που για τους συναλλακτικούς όρους της τέχνης της Νέας Υόρκης ήταν τρελά. Μας ζήτησε τότε το Palais να μεταφέρουμε το «Family Buissness» στον χώρο του και σκεφτήκαμε ότι έπρεπε να διατηρήσει την αρχιτεκτονική του, οπότε φτιάξαμε ένα μικρό modular σπιτάκι που θύμιζε λίγο και τα προσφυγικά στη Νέα Ιωνία. Η πρώτη έκθεση που επιμελήθηκα εκεί ξεκίνησε από μια επιστολή που έγραψε ο αυτοκράτορας της Γαλλίας, αφού έμαθε για τους δυσαρεστημένους ζωγράφους που απορρίφθηκαν από τα επίσημα σαλόνια και δημιούργησε έτσι τα «Salon des Refusés». Οπότε βγάλαμε κι εμείς μια παρόμοια επιστολή όπου λέγαμε «όσοι έχετε απορριφθεί από το Palais De Tokyo ελάτε να εκθέσετε μ’ εμάς», και ήρθαν εκατοντάδες απορριφθέντες, οι οποίοι έπειτα έγραψαν στα βιογραφικά τους ότι συμμετείχαν σε ομαδική έκθεση στο Palais De Tokyo.

q Διαβάζω, ειδικά στην Ελλάδα, ότι κάποιος είναι καλλιτέχνης που ασχολείται με την οικολογία επειδή φτιάχνει έργα από ανακυκλωμένα υλικά. Όχι! Είμαστε τόσο μακριά από αυτό πλέον. Αυτό που ονομάζουμε οικολογία δεν έχει να κάνει με το πράσινο, έχει να κάνει με εργασιακές σχέσεις, δικαιώματα φύλου, ισότητα και δικαιοσύνη για όλους. Είναι ένα σύμπλοκο το οποίο περιλαμβάνει και το πέρα από το ανθρώπινο. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι είσαι οικολόγος, αλλά δεν σέβεσαι τους ανθρώπους που διαλέγουν να μην ορίσουν το φύλο τους απόλυτα ή ότι δεν αμείβεις σωστά αυτούς που εργάζονται για εσένα. Μου φαίνεται αστείο να λέει ένας κυβερνητικός παράγοντας ότι τον ενδιαφέρουν ο πολιτισμός και η βιώσιμη ανάπτυξη, όταν η ίδια η έννοια της ανάπτυξης για την οποία μιλάμε είναι κακοποιητική. Δεν ευθύνεται για την καταστροφή του πλανήτη το ίδιο ο Τζεφ Μπέζος κι ένας χωρικός στο Καμερούν.

ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ Νάντια Αργυροπούλου

outsider artist ή λόγω όλου αυτού του sensualism γύρω από το όνομά του αλλά γιατί ο Χαλεπάς δεσμευόταν στη μορφή έως ότου η μορφή να του αποκαλυφθεί και να του μιλήσει, ένα είδος ακρίβειας που κρύβει περιέργεια και φροντίδα μαζί. Η δεξιότητα δεν σχετίζεται τόσο με το ότι καταφέρνεις να κάνεις κάτι σωστά αλλά με τρόπο ακριβή. Η ακρίβεια και το σωστό δεν είναι το ίδιο πράγμα. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει σωστό. Ο Θανάσης Τότσικας λέει πως η έκσταση δεν είναι ένας ρέμπελος διονυσιασμός παρά μια μεγάλη ακρίβεια, σκέψου τα μαχαίρια που έχει δημιουργήσει.

q Μετά τον θάνατο του Νάνου Βαλαωρίτη νιώθω σαν να έχασα κάτι παραπάνω από συγγενή. Με τη γυναίκα του, τη Μαρί, ήταν ένας από τους καλύτερούς μου φίλους, παρά τη διαφορά ηλικίας που είχαμε. Ένας άνθρωπος που γνώρισε τους πάντες και έκανε, δοκίμασε τα πάντα. Του έλεγα «Νάνο, έχεις δοκιμάσει ναρκωτικά;», και μου απαντούσε «μια φορά τότε…». Ήταν ένας άνθρωπος απίστευτα φιλοπερίεργος, έμπαινα στο σπίτι του κι έγραφε ένα δοκίμιο για τον Όμηρο, έχοντας ανοιχτό το «Fashion Channel». Σε όλα του σκανδαλιάρης, ατιθάσευτος, ένας άνθρωπος που ξέφευγε από όλα.

q Συνέχεια νιώθω εξαντλημένη, αλλά ταυτόχρονα καταλαβαίνω ότι αυτή η εξάντληση είναι πηγή μεγάλης ευχαρίστησης, είναι μια καλή εξάντληση. Στην πανδημία, που την περάσαμε σε αυτό εδώ το σπίτι, ο κήπος εδώ που βλέπεις δεν υπήρχε, υπήρχε μονάχα μια παλιά ελιά και άλλα δυο-τρία δέντρα που φύτεψε η μαμά του Τάσου (σ.σ. Βρεττού) που ζούσε εδώ. Έσκαβα σε όλη την πανδημία και η εξάντληση που ένιωθα ήταν μια τρομερή απόλαυση, γιατί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν πόσο σημαντική είναι η σχέση με τη γη, με το χώμα. Είμαστε χθόνια όντα, γιατί συνδεόμαστε με αυτό που ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες «καταχθόνιο», αυτό που βρίσκεται μέσα και κάτω από τη γη. Αγαπάω και τα σκυλιά πολύ, γιατί τα σκυλιά στην αρχαία Ελλάδα ήταν ψυχοπομποί, μετέφεραν τις ψυχές από τη γη στον Κάτω Κόσμο, και όταν ακουμπάς τον σκύλο σου συνδέεσαι με τη γη. Η γη σού δίνει ένα μεγάλο μάθημα γιατί αδιαφορεί για τις διαθέσεις σου, έχει τους δικούς της κανόνες, τον δικό της καιρό, και εσύ είσαι αυτός που πρέπει να ακολουθήσει τον καιρό και όχι αυτός εσένα.

q Υπήρξε ένας άντρας συνάδελφος που όταν κάναμε παράλληλα εκθέσεις και μας κάλεσαν κάπου να μιλήσουμε, είπε: «Είναι καταπληκτικό γιατί σε αυτήν τη διοργάνωση η δική μου έκθεση είναι το μυαλό και της Νάντιας είναι η καρδιά». Και ήταν τόσο αστείο γιατί μόνο ένας άντρας θα μπορούσε να το πει αυτό και να το εννοεί και ως κομπλιμέντο. Είχα μείνει άφωνη. Σοκαρίστηκα και προσβλήθηκα. Αλλά τελικά ήταν απλώς ένας άνθρωπος που δεν μπορούσε να καταλάβει ότι αυτά τα δύο δεν είναι διαφορετικά όργανα. Στην έκθεση που επιμελούμαι τώρα στο κτίριο Νομπέλ στο Χαλάνδρι, το « Έξω φρενών από ευχαρίστηση», η μεγαλύτερη χαρά μου είναι ότι μοιράζομαι τον χώρο αυτόν με επιμελήτριες που αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν τέτοιες αντιδράσεις ξανά και ξανά στη ζωή τους, να απολογηθούν επειδή είναι θερμές, επειδή είναι σπατάλες στη γενναιοδωρία τους, είναι αστείες, επειδή δεν είναι τα μυαλά αλλά οι καρδιές.

q Όταν ρώτησαν τον πολύ αγαπημένο μου φιλόσοφο Μισέλ Σερ τι τον έχει μάθει η ζωή, μίλησε για τη χαρά του τραμπολίνου κι αυτό είναι κάτι που νιώθω κι εγώ. Έχεις κάνει ποτέ τραμπολίνο; Όταν ήμουν φοιτήτρια στην Αγγλία ήμουν στην επίσημη ομάδα της σχολής και έκανα σε επίπεδο διαγωνιστικό. Πάνω στο τραμπολίνο νιώθεις αυτή την απίστευτη χαρά τού να φεύγεις από τη γη, δηλαδή να γειώνεσαι και να απελευθερώνεσαι, γνωρίζοντας ότι τίποτα δεν διαρκεί. Αυτή την απόλαυση που είναι ταυτόχρονα και φόβος και ανασφάλεια. Τι κι αν πέσω;

Διαβάζω, ειδικά στην Ελλάδα, ότι κάποιος είναι καλλιτέχνης που ασχολείται με την οικολογία επειδή φτιάχνει έργα από ανακυκλωμένα υλικά. Όχι! Είμαστε τόσο μακριά από αυτό πλέον.

q Το ανόητο δεν είναι κάτι χαζό με την έννοια του πρόχειρου αλλά κάτι α-νόητο, δηλαδή κάτι το οποίο

ΙNFO

Η έκθεση «Έξω φρενών από ευχαρίστηση» την οποία επιμελείται η Νάντια Αργυροπούλου πραγματοποιείται στο ιστορικό Κτίριο Νομπέλ στο Χαλάνδρι, Ήβης 30, 29/9-12/11.

22 lifo – 12.10.23

δεν μπορούμε να σκεφτούμε. Είναι πολύ φίλος μου ο Λεωνίδας Εμπειρίκος, και ο πατέρας του, ο Ανδρέας, πολλές φορές χρησιμοποιούσε στα κείμενά του λέξεις που δεν σήμαιναν τίποτα. «Άρμαλα» δεν σημαίνει κάτι, η γλώσσα, που την υπηρέτησε όσο κανένας, έχει όρια. Κι αυτά τα όρια πρέπει να τα ξεπερνάμε και με την ίδια τη γλώσσα. Όταν ήταν μικρός ο Λεωνίδας, πήγαιναν βόλτα και φώναζαν δυνατά τέτοιες λέξεις· πολλά χρόνια μετά παίξαμε το ίδιο παιχνίδι με τον Λεωνίδα περπατώντας στο Κολωνάκι. Από μικρό παιδί δεν μπορώ να μιλήσω αν δεν χρησιμοποιήσω τα χέρια μου, και η μαμά μου μού έδενε τα χέρια και μου έλεγε πρέπει να μάθεις να μιλάς χωρίς να χρησιμοποιείς τα χέρια σου. Η χαρά που νιώθω ανακαλύπτοντας κουλτούρες σωματικές και κοινότητες, όπως ο χώρος του Ballroom, όπου τα χέρια και το σώμα μιλάνε εξίσου με τα χείλη, είναι τρομερή. Αυτός είναι τελικά ο τρόπος μας για να λέμε ότι η γλώσσα πλέον δεν αρκεί. Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο lifo.gr.

786

24

THE WEEK Όσα ξεκινάνε αυτή την εβδομάδα

26

ΣΙΝΕΜΑ Οι νέες ταινίες της εβδομάδας

28

ΒΙΒΛΙΟ

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

«Συμβιωτικά» Ομαδική έκθεση στο ΕΜΣΤ Η πρόταση της επιμελητικής ομάδας miss dialectic, η οποία επιλέχθηκε μέσα από μια διαδικασία ανοιχτής πρόσκλησης του ΕΜΣΤ, φέρνει κοντά έργα τεσσάρων σύγχρονων Ελληνίδων εικαστικών, των Μαρίας Βαρελά, Χρυσάνθης Κουμιανάκη, Καρολίνας Κρασούλη, Χριστίνας Μήτρεντσε, καθώς και της καλλιτεχνικής ομάδας Phantom Investigations (Ινώ Βαρβαρίτη και Γιάννης Δελαγραμμάτικας) μαζί με συνθέσεις της Μπίας Ντάβου, της Ναυσικάς Πάστρα και της Χρύσας, υφαίνοντας ένα σύγχρονο αφήγημα για τη συνύπαρξη και την επικοινωνία καλλιτεχνικών πρακτικών θηλυκοτήτων στον κόσμο της τέχνης. Η έκθεση πλαισιώνεται από ένα ευρύ πρόγραμμα δημόσιων δράσεων.

5 πολυαναμενόμενες νέες κυκλοφορίες ξένης λογοτεχνίας για τον Οκτώβριο

30

ΜΟΥΣΙΚΗ H νεκρανάσταση παλιών κομματιών μέσα από το TikTok

12/10-26/11, ΕΜΣΤ, λεωφ. Καλλιρρόης & Αμβρ. Φραντζή, 4ος όροφος, Τρ.-Κυρ. 11:0019:00, Πέμ. 11:00-22:00, είσοδος από 4 ευρώ

meροσ του εργου τησ μπίασ ντάβου, σειραϊκές δομές 2 – οδύσσεια, 1978–1981, μελάνι και μολύβι σε χαρτί μιλιμετρέ, 21χ29,7 εκ. , δωρεά του ζάφου ξαγοράρη, 2002, συλλογή του εμστ | εθνικού μουσείου σύγχρονης τέχνης

12.10.23 – lifo 23

the week

5 ΜΟΥΣΙΚΗ «Pytheas Travels» στη Στέγη

Μετά το Όσλο και το σημαντικό μουσικό φεστιβάλ Ultima, κάνει την ελληνική του πρεμιέρα στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση το Pytheas Travels, μια μουσική σουρεαλιστική κρουαζιέρα από τη Μεσόγειο ως τις βόρειες χώρες με επίκεντρο το ταξίδι του Πυθέα, του μεγάλου Έλληνα εξερευνητή της αρχαιότητας. Η παραγωγή, σε μουσική της Νορβηγίδας συνθέτριας και περφόρμερ Maja Solveig Kjelstrup Ratkje, με επιβάτες τέσσερις μουσικούς του Ergon Ensemble και φόντο την προβολή ενός εντυπωσιακού βίντεο των Hypercomf με τοπία της Τήνου και της βόρειας Νορβηγίας, αποτελεί ένα φανταστικό ταξίδι και μια κριτική ματιά στη βιομηχανία του μαζικού τουρισμού και στις επιπτώσεις του στις περιβαλλοντικές, πολιτιστικές και κοινωνικές δομές.

13/10-15/10, Κεντρική Σκηνή Στέγης Ιδρύματος Ωνάση, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 107, 20:30, είσοδος από 5 ευρώ

STOEP TH PR ES S

12- 1 8 οκτ ω β ρ ιου 20 23

1 ΘΕΑΤΡΟ «Κάποιος μιλάει μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι γάλα» Η Τζωρτζίνα Λιώση και η Νάνσυ Μπούκλη πρωταγωνιστούν και σκηνοθετούν για δεύτερη χρονιά μια παράσταση βασισμένη στο ιδιαίτερο θεατρικό κείμενο του Ευθύμη Φιλίππου Κάποιος μιλάει μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι γάλα.

12/10-26/11, Θέατρο του Νέου Κόσμου, Αντισθένους 7 & Θαρύπου, είσοδος από 14 ευρώ

2 ΦΕΣΤΙΒΑΛ Athens Palestine Film Festival

να μην παραδοθεί στις Αρχές, επιστρατεύοντας όλες τις ικανότητές του στον ανταρτοπόλεμο. Μια ταινία που αποτελεί, πάνω απ’ όλα, μια ευθύτατη κριτική στην επέμβαση των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και έχει πολλές δεκαετίες να προβληθεί στις ελληνικές αίθουσες.

14/10, κινηματογράφος Ιντεάλ, Πανεπιστημίου 46, 24:00, είσοδος 6 ευρώ

4 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ «… And we are magic talking to itself, noisy and alone…»

Ο κινηματογράφος τέχνης «Studio new star art cinema» φιλοξενεί ένα τετραήμερο φεστιβάλ παλαιστινιακού κινηματογράφου με 7 προβολές βραβευμένων και αντισυμβατικών ταινιών.

12-15/10, Studio new star art cinema, Σπάρτης & Σταυροπούλου 33, πλατεία Αμερικής, 20:00, είσοδος: 5 ευρώ

3 ΠΡΟΒΟΛΗ Το Midnight Express παρουσιάζει το «Rambo: First Blood»

απο τon ίωνa καλλιμάνη

24 lifo – 12.10.23

H αγαπημένη μεταμεσονύκτια κινηματογραφική λέσχη φορά τα χειμερινά της και ξεκινά τη σεζόν με μια προβολή του Rambo: First Blood στον κινηματογράφο Ιντεάλ. Ο Γουίλ Τιζλ, σερίφης μιας μικρής επαρχιακής πόλης των ΗΠΑ, εξαπολύει άγριο κυνηγητό εναντίον του Τζον Ράμπο, βετεράνου του Βιετνάμ, που μόλις κατέφθασε στην περιοχή. Ο Ράμπο, οπλισμένος, καταφεύγει στους αφιλόξενους λόφους έξω από την πόλη, αποφασισμένος

6 ΜΟΥΣΙΚΗ Trentemoller στο Gagarin 205

ΜΟΥΣΙΚΗ Το Ηρώδειο του Κώστα Χατζή Ο κορυφαίος τραγουδιστής και τραγουδοποιός Κώστας Χατζής με τη χαρακτηριστική βραχνή φωνή και την κιθάρα του κάνει στο Ηρώδειο μια μεγάλη αναδρομή στις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του.

15/10, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 21:00, είσοδος από 15 ευρώ

Ο Δανός πρίγκιπας της ηλεκτρονικής μουσικής Trentemoller κάνει μια στάση και στην Αθήνα, στο Gagarin 205, στο πλαίσιο της περιοδείας του για τον πρόσφατο δίσκο του με τίτλο «memoria».

15/10, Gagarin 205 Live Music Space, Λιοσίων 205, 20:30, είσοδος από 31 ευρώ

7 ΜΟΥΣΙΚΗ O The Boy στον κινηματογράφο Ηλέκτρα Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης καταφθάνει στον θερινό κινηματογράφο Ηλέκτρα για να αφιερώσει δύο μουσικές νύχτες με όλα του τα αγαπημένα κομμάτια στα παιδιά της Αθήνας, τα «παιδιά της οργής», όπως τα αποκαλεί.

Η γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση με ζωγραφικά και υφαντά έργα της Georgia Fambris σε επιμέλεια Θεόφιλου Τραμπούλη. Ο τίτλος «… And we are magic talking to itself, noisy and alone…» προέρχεται από το ποίημα της Anne Sexton «You, Doctor Martin» και παραπέμπει σε αυτό το διπλό βίωμα της θηλυκότητας ως μαγείας και μοναχικού θορύβου, στην απόλαυση ως υπαρξιακό βάρος. Ο ψυχίατρος Dr Martin στον οποίο απευθύνεται το ποίημα γίνεται εδώ, με παιγνιώδη και συχνά σαρκαστικό τρόπο, το βλέμμα του θεατή που διαλύει και επανασυνθέτει τα σώματα και τις επιθυμίες τους.

12/10-4/11, γκαλερί Ζουμπουλάκη, πλ. Κολωνακίου 20, Τρ., Πέμ. & Παρ. 11:00-20:00, Τετ. & Σάβ. 11:00-15:00

13-14/10, 21:00, θερινός κινηματογράφος Ηλέκτρα, Πατησίων 292, είσοδος από 10 ευρώ

8 ΜΟΥΣΙΚΗ Ο Σταμάτης Κραουνάκης στο Ηρώδειο Με το «Έρως ανίκατε μάχαν» ανεβαίνει ο Σταμάτης Κραουνάκης στη σκηνή του Ηρωδείου για να κάνει ένα ταξίδι στην τρυφερή και αγαπητική του πλευρά μέσα από όλα τα ερωτικά τραγούδια του, από τα πολύ γνωστά έως αυτά που παρέμειναν στη σκιά για να αποκαλυφθούν σε αυτήν τη συναυλία.

13/10, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 21:00, είσοδος από 5 ευρώ

9 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Μυρτώ Παπαδοπούλου: «Spirits Unseen»

ΘΕΑΤΡΟ

«Αίας» του Σοφοκλή O Γιώργος Νανούρης και ο Μιχάλης Σαράντης επιστρέφουν από 14 Οκτωβρίου στο θέατρο Αλκυονίς με τον θεατρικό τους Αίαντα για 10 παραστάσεις. Ο Αίας, ο μεγαλύτερος πολεμιστής στο στρατόπεδο των Ελλήνων, δικαιούται τα όπλα του Αχιλλέα μετά τον θάνατό του. Όταν αυτά με δολοπλοκία καταλήγουν στον Οδυσσέα, αποφασίζει να εκδικηθεί. Γίνεται όμως έρμαιο της θεάς Αθηνάς και περίγελος του στρατεύματος των Αργείων. Ατιμασμένος και απεγνωσμένος, αυτοκτονεί.

the week

EKΔΗΛΩΣΕΙΣ

Το Μουσείο Μπενάκη σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας παρουσιάζουν την έκθεση φωτογραφίας της Μυρτώς Παπαδοπούλου (Μ.Π.)

«Spirits Unseen» στο κτίριο της Πειραιώς 138. Η έκθεση εστιάζει στους έμφυλους ρόλους όπως αυτοί διαμορφώνονται στα απομονωμένα χωριά της μειονότητας των Πομάκων στη Θράκη. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου στις 20:00.

11/10-12/11, Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138, Πεμ.-Κυρ: 10:00-18:00, Παρ-Σαβ: 10:00-22:00, είσοδος από 5 ευρώ

10 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ «Owls and Chairs»: Η νέα έκθεση του Robert Wilson στην Αθήνα

14/10-12/11, θέατρο Αλκυονίς, Ιουλιανού 42-46, είσοδος από 15 ευρώ

ΜΟΥΣΙΚΗ Incirrina X Dramachine στο Nomads Athens

Με την Πέμπτη ατομική εικαστική του έκθεση στην Αθήνα επιστρέφει ο διεθνής θεατρικός και εικαστικός καλλιτέχνης Bob Wilson, μεταφέροντας στον χώρο της γκαλερί Bernier/Eliades τον δημιουργικό του κόσμο, καθώς και σχέδια από την παραγωγή των έργων του The White Raven (1998), The Days Before: Death, destruction & detroit III (1999) και Kool (2006).

12/10-5/12, Bernier / Eliades, Επταχάλκου 11, Τρ.-Παρ. 11:00-18:30, Σάβ. 12:00-16:00

11 ΜΟΥΣΙΚΗ Τα Καλογεράκια στο Faust

Δύο από τα πιο ελπιδοφόρα συγκροτήματα της «synth + βάλε ό,τι θες» σκηνής της Αθήνας καταφθάνουν στο Nomads Athens: το αθηναϊκό ηλεκτρονικό/ minimal synth duo των Incirrina που έχει εμφανιστεί σε μερικά από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ της χώρας (Plisskën Festival, Athens Digital Arts Festival) και το synth punk τρίο των Dramachine.

14/10, Nomads Athens, Ερμού 135, οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00, είσοδος ελεύθερη

Τα Καλογεράκια, δηλαδή τα αδέρφια Mιχάλης και Παντελής Καλογεράκης, παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Αθήνα τη νέα τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Varvara Project», ερμηνεύοντας τραγούδια για τη νύχτα και την αγάπη από όπου κι αν προέρχεται, με ποιήματα της Μυρσίνης Γκανά, της Κατερίνας Γώγου, του Ζακ Πρεβέρ, του Τζελαλαντίν Ρουμί και πολλών άλλων.

18/10, Faust, Αθηναΐδος 12, 21:00, είσοδος: 7 ευρώ 12.10.23 – lifo 25

Σινεμά

απο toν θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Ο εξορκιστής: Πιστός Το πολυαναμενόμενο σίκουελ ξεθάβει όλα τα κόλπα ενός σκουριασμένου Διαβόλου. ΣΥΝΟΨΗ: Δώδεκα χρόνια αφότου η έγκυος σύζυγός

του πέθανε κατά τη διάρκεια ενός σεισμού στην Αϊτή, ο Βίκτορ Φίλντινγκ μεγαλώνει μόνος του την κόρη τους, η οποία εξαφανίζεται με τη φίλη της στο δάσος. Τρεις μέρες μετά, τα κορίτσια επιστρέφουν χωρίς να έχουν καμία ανάμνηση για το τι τους συνέβη.

Ό

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο Κακό

26 lifo – 12.10.23

λα ξεκίνησαν από το Μωρό της Ρόζμαρι: ο Γουίλιαμ Πίτερ Μπλάτι έβγαζε τα προς το ζην ως σεναριογράφος σε ταινίες του Μπλέικ Έντουαρντς, σε κομεντί με τον Γουόρεν Μπίτι, ή σε μιούζικαλ που δικαίως δεν θυμάται κανείς. Κι ενώ η δουλειά του δεν δεχόταν ψόγο, το ύφος του δεν έβρισκε ανταπόκριση − ελάφρυνε και έφθινε, όπως άλλωστε και οι κομεντί που υπηρέτησε στα ‘60s. Ώσπου είδε το αριστούργημα του Ρόμαν Πολάνσκι και ξετρελάθηκε. Αποφάσισε να επιστρέψει στη μυθιστοριογραφία, αποτραβήχτηκε στο ράντσο του στο Ενσίνο και βάλθηκε να γράψει −ή καλύτερα να αποδείξει σε κάποιους που αμφισβητούσαν ότι είναι ικανός για κάτι πιο «σοβαρό»− ένα αστυνομικό δράμα για την πίστη, τον Θεό και τον Διάβολο, για τη σύγκρουση θρησκείας και ψυχιατρικής στην περίπτωση της δαιμονισμένης 12χρονης κόρης μιας διάσημης (αμαρτωλής) ηθοποιού, αλλά με μια διαφορά. Ενώ βρήκε καταπληκτική την αμφισημία που διατηρούσε στο μεγαλύτερο μέρος του φιλμ του ο Πολωνός σκηνοθέτης, αντιπάθησε σφοδρά το φινάλε, γιατί δεν μπορούσε να χωνέψει πως το θέμα του δαιμονικού παιδιού ερμηνεύτηκε ως ανέκδοτο. Μεγαλωμένος σε καθολική οικογένεια και γαλουχημένος με ιησουιτικά ιδεώδη, ο Μπλάτι έδρασε ως χριστιανός και παραμυθάς με ισόποση αφοσίωση, και ετοίμασε την απάντηση που αναλογεί σε έναν ανικανοποίητο

κινηματογραφιστή με δογματική ψυχή. Το πολυμεταφρασμένο βιβλίο καρφώθηκε στις λίστες των ευπώλητων για εβδομάδες μετά την πρώτη του έκδοση το 1971, και έναν χρόνο αργότερα διασκεύασε την ιστορία σε σενάριο, κερδίζοντας το Όσκαρ ο ίδιος, ανάμεσα σε 10 συνολικά υποψηφιότητες, την πρώτη φορά που μια ταινία φρίκης προτάθηκε για το κορυφαίο βραβείο της Αμερικανικής Ακαδημίας. Ο θρύλος του κολοσσιαίων εισπράξεων Εξορκιστή παραμένει ασίγαστος γενιές αργότερα, και εν πολλοίς οφείλεται στη δύναμη του σκηνοθέτη Γουίλιαμ Φρίντκιν. Πάρτε την πρώτη σεκάνς, με το κάλεσμα του κακού πνεύματος στις δυσοίωνες ανασκαφές κάπου στη Μέση Ανατολή, και το βαρύ βλέμμα του πατέρα Μέριν, προφητεία του δικού του θανάτου και ενός ακόμη χειρότερου σημαδιού, πολύ πιο μακριά στον χώρο και τον χρόνο. Ο Φρίντκιν εισάγει οπτικά ένα στόρι που δεν σταματά να σοκάρει και να διατηρεί σασπένς και μυστήριο. Έγινε ή όχι; Ήταν ή δεν υπήρξε ποτέ δαιμονισμένη η Ρέγκαν; Δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα γινόταν αν ο μάστερ της ωμής περιπέτειας, ο οποίος έφυγε από τη ζωή μόλις πριν από μερικούς μήνες, εμπλεκόταν στις συνέχειες, τις οποίες και απέταξε μετά βδελυγμίας. Ο Αιρετικός κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα και θα μείνει στην ιστορία ως ψυχεδελικό φιάσκο με τα διαβόητα POV πλάνα ακρίδας πάνω από την Αφρική, τον Ρίτσαρντ Μπέρτον ως υποκατάστατο Μέριν να απαγγέλλει με γυάλινο βλέμμα και τη Ρέγκαν αφύλακτη (η μάνα ήταν απούσα γιατί είχε γυρίσματα, δηλαδή η Μπέρστιν αρνήθηκε να συμμετάσχει) στο ιλιγγιώδους θέας, υπερπολυτελές διαμέρισμα στο Μανχάταν, στο μπαλκόνι, χωρίς κάγκελα! Ο Μπλάτι υπέγραψε και σκηνοθέτησε το τρίτο μέρος το 1990, μια

INFO THE EXORCIST: BELIEVER ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ:

Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟYΝ:

Λέσλι Όντομ, Έλεν Μπέρστιν, Λίντια Τζούιτ, Αν Ντάουντ

διασκευή του δικού του Legion, με αστυνομική πλοκή, ένα τρομερό jump scare, NBAers όπως ο Πάτρικ Γιούιν σε μια αδιανόητα off σεκάνς οράματος, τον Τζορτζ Σκοτ να βρυχάται κι ένα υπερτραβηγμένο, θεατρικό φινάλε κυριολεκτικής και μεταφορικής αβύσσου, κακών εφέ και υπαρξιακής αμηχανίας. Από εκεί και πέρα, είχαμε μια παρωδία, με τη Λίντα Μπλερ σε ανατρεπτική εμφάνιση, και τον Γολγοθά του Dominion που γύρισε ο Πολ Σρέιντερ, φρίκαρε το στούντιο, το ξαναγύρισε ο Ρένι Χάρλιν, και τελικά κανένα από τα δυο prequels δεν ενεγράφη στο συλλογικό ή οποιοδήποτε άλλο ασυνείδητο. Η επιστροφή του Εξορκιστή συμπίπτει με τα 50 χρόνια από την πρεμιέρα του. Προμηνύεται τριλογία, αν και δεν είμαι σίγουρος ότι η εταιρεία παραγωγής Blumhouse και η Universal, στην οποία έχει περιέλθει η διανομή από τη Warner, θα επιμείνουν στο φιλόδοξο και πανάκριβο πλάνο, προϋπολογισμού κοντά στα 400 εκατομμύρια δολάρια συνολικά, αν δουν οτι οι εισπράξεις δεν ίπτανται, ή αν έστω έχουν «δει» το πρώτο και αυτόνομο –για να είμαστε δίκαιοι– μέρος, με υπότιτλο Πιστός. Σκηνοθετεί ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, που φαντάζομαι πως στρατολογήθηκε επειδή κατάφερε να γεφυρώσει το πιστό, παλιό κοινό ενός άλλου ξακουστού franchise φρίκης, του Halloween, με τους νεότερους διάκονους (fun fact: η πρωταγωνίστρια Τζέιμι Λι Κέρτις ήθελε πολύ τον ρόλο της μικρής Ρέγκαν στο original, αλλά η διάσημη μητέρα της, Τζάνετ Λι, απέτρεψε σθεναρά το ενδεχόμενο, σε πείσμα της μεγάλης της επιτυχίας στο Psycho!). Η ταινία ξεκινά στην Αϊτή, με τη Σορέν να λαμβάνει τελετουργική ευλογία για το παιδί που κυοφορεί. Δεν καταφέρνει να σωθεί από έναν πολύ δυνατό σεισμό και λίγο πριν ξεψυχήσει, στα σκαλιά του ρημαγμένου ξενοδοχείου, παρακαλεί τον σύζυγό της, Βίκτορ (Λέσλι Όντομ), να σώσει το παιδί τους. (Μη βάλετε με το νου σας συγκρίσεις με την άβολη εισαγωγή του παλιού Εξορκιστή λόγω του εξωτικού σκηνικού. Όλα είναι γυαλισμένα και καθαρά, εκτός από ένα άσχετο jump scare, που αποπροσανατολίζει αντί να

ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ προκαλέσει σκέψη ή φόβο). Στο τοπικό νοσοκομείο αφήνει την τελευταία της πνοή μπροστά σε έναν εμφανώς συγκλονισμένο άντρα, που 13 χρόνια αργότερα ξαναβρίσκουμε με την κόρη τους, Άντζελα, σε μια καθημερινότητα που υποδηλώνει αυτήν τη γνώριμη «ανήσυχη ηρεμία», κάτω από τη σκιά της απούσας μητέρας. Ο Λέσλι Όντομ προσπαθεί και ως ένα σημείο καταφέρνει να εσωτερικεύσει τον πόνο και την απώλεια, αλλά θα τον ρουφήξει το μπέρδεμα της συνέχειας, και θα φαίνεται εξίσου απορημένος με μας, κολλημένος ανάμεσα στην παρηγοριά κι ένα μυστικό που μόνο εκείνος (νομίζει πως) γνωρίζει. Η ζωή όλων θα αναστατωθεί αμετάκλητα όταν η Άντζελα μαζί με την κολλητή της, Κάθριν, θα αποφασίσουν να μην επιστρέψουν στα σπίτια τους μετά το σχολείο, και να πάνε στο κοντινό δασάκι για να καλέσουν πνεύματα. Ξεκινά συντονισμένη επιχείρηση διάσωσης από την κοινότητα και τις αρχές, για πρώτη φορά ο Βίκτορ γνωρίζεται καλύτερα με τους εύλογα νευρικούς, χριστιανούς γονείς της Κάθριν, οι αστυνομικοί προσπαθούν να τους καλμάρουν για να κάνουν τη δουλειά τους και, ως εκ θαύματος, τα δυο κορίτσια εντοπίζονται μετά από τρεις ημέρες, ταλαιπωρημένα αλλά σχετικά καλά, σε έναν σταύλο, μερικά χιλιόμετρα πιο μακριά. Αφού περνούν από ιατρικές εξετάσεις, πηγαίνουν στα σπίτια τους, και σχετικά σύντομα η Άντζελα παρουσιάζει διαταραχές μη εντοπίσιμες, με μια νεκρική φιγούρα να παρουσιάζεται και να εξαφανίζεται το ίδιο ξαφνικά με τις επιθετικές μεταπτώσεις της, και αποκορύφωμα την αγνώριστη Κάθριν να παθαίνει υστερία στην κυριακάτικη εκκλησιαστική λειτουργία. Κι επειδή η περίπτωση θυμίζει εκείνη της Ρέγκαν, 50 χρόνια πριν στην Τζορτζτάουν, ο Βίκτορ δέχεται τη συμβουλή μιας νοσοκόμας, γειτόνισσας και πρώην μοναχής, διαβάζει το βιβλίο βοήθειας της μητέρας της, Κρις Μακνίλ, η οποία έχει πλέον εγκαταλείψει την υποκριτική και αφοσιωθεί στο έργο της ενημέρωσης και ίασης από τα κακά πνεύματα, και την προσκαλεί στο σπίτι τους για να διαπιστώσει, ιδίοις όμμασι, αν όντως η κόρη του είναι ή όχι δαιμονισμένη. Η έλευση της Μακνίλ είναι το κλου της ταινίας, και μαζί το πρώτο σημάδι πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά με την απόπειρα του Γκόρντον Γκριν να μαζέψει τα κομμάτια του πρωτότυπου, να τα ανακατέψει και να τα ξαναεισάγει με άλλο περιτύλιγμα. Καταρχάς, οφείλουμε να «αγοράσουμε» τη συνθήκη πως δεν έχει υπάρξει άλλος Εξορκιστής στην pop κουλτούρα της πολίχνης όπου εξελίσσεται η ταινία, και τίποτε δεν έχει μεσολαβήσει μετά τα γεγονότα στην Τζόρτζταουν, περίπου όπως στο Yesterday ο κόσμος είχε σαν από χτύπημα μεταφυσικού κεραυνού λησμονήσει οτιδήποτε σχετιζόταν με τους Beatles – και την Coca Cola. Ακόμη κι αν αντιπαρέλθουμε την αθωότητα/άγνοια απάντων γύρω από το ακανθώδες θέμα του δαιμονισμού, η άφιξη της Έλεν Μπέρστιν κατοχυρώνεται ως ένα από τα πιο άδοξα comebacks της κινηματογραφικής ιστορίας. Επί χρόνια η 90χρονη ηθοποιός, και υποψήφια για Όσκαρ για τον συγκεκριμένο ρόλο, απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι οποιαδήποτε εμπλοκή με τα sequels. Γιατί ήταν αξέχαστη στον πρωτότυπο Εξορκιστή; Διότι η ανημπόρια της μάνας μπροστά στην υποχώρηση της κόρης της σε ένα τέρας αποφοράς και ύβρεως μετασχηματιζόταν σε δέος και τρόμο προς το άγνωστο, μέσα από το βλέμμα της. Οι παραγωγοί τής έκαναν μια πρόταση που δεν μπορούσε να αρνηθεί κι εκείνη επιτέλους είπε το «ναι», δωρίζοντας την παχυλή αμοιβή της, όπως έχει αφήσει να

εννοηθεί σε κάθε συνέντευξη που έχει έκτοτε δώσει, σαν να είναι ένοχη για υποκριτικό αμάρτημα, σε υποτροφία νεαρών ηθοποιών στο πανεπιστήμιο Pace. Η εμφάνισή της είναι σύντομη, πρόχειρα φωτισμένη και εμφανώς πετσοκομμένη. Σε μια ταινία με πολλές σκηνοθετικές ανάσες και συγκρατημένες σεναριακές ενδείξεις, εκείνη μπαίνει ως άλλος Μέριν στο σπίτι, επιθεωρεί και δέχεται τις συνέπειες ενός παλιού της γνώριμου σε χρόνο αντιστρόφως ανάλογο με τη βαρύτητα της θεωρητικά καταλυτικής επαναφοράς της. Ανοιγοκλείνεις τα μάτια και την παραλείπεις, μέχρι το εφετζίδικα συμφιλιωτικό φινάλε, που δεν κάνει να αποκαλυφθεί, αν και έχει διαρρεύσει σε κάποιες κριτικές και διαδικτυακές συνομιλίες όσων σκληροπυρηνικών του είδους έχουν απομείνει. Στο μεταξύ, συμβαίνει ο πολυαναμενόμενος εξορκισμός, που διαρκεί πολύ, και προβληματίζει με κλιμακωτή δυσφορία, αν και εμπεριέχει μια ενδιαφέρουσα πρόθεση: αντί να αποκαλύψει σαφώς αν πρόκειται για τον αρχαίο και απέθαντο Παζούζου, που μάλλον έχει τρυπώσει σε δυο αφελείς και άσπιλες ψυχές, ο Γκόρντον Γκριν προετοιμάζει κάτω από τη μύτη των deja vu τελετουργικών διαδικασιών (κομποσχοίνια, ροζάρια, ευαγγέλια, αμφιβολίες και δειλία, αποκοτιές και αυθαιρεσίες − όλη η γραμματική του genre) μια μάχη ανάμεσα στη θρησκεία και την αγάπη, κάτω από την οπτική του αγνωστικισμού, γεγονός που ανατρέπει τη στέρεη βάση της καθολικής επιβεβαίωσης, όπως την ήθελε ο Μπλάτι και την υπηρέτησε ο Φρίντκιν, αν και με το σταθερό χέρι του επιθετικά κυνικού και ταλαντούχου. Αυτή είναι η ατζέντα που κομίζει ο νέος πηδαλιούχος, σε μια ταινία που, όπως έχει δηλώσει, θέλησε να υπογράψει ως δική του, σε πείσμα των προσδοκιών και του πιεστικού κοινού παρονομαστή, και, που αντί να προκαλέσει ένταση και μυστήριο, βουλιάζει στην αδιαφορία και το μισοβρασμένο μούδιασμα. Ενδιάμεσα, ωστόσο, η διαδικασία είναι επώδυνη για όλους τους λάθος λόγους. Μια ταινία φρίκης τέτοιας θρυλικής καταγωγής οφείλει να τρομάξει, και ο Εξορκιστής: Πιστός αναμασά και ξεθάβει όλα τα κόλπα ενός σκουριασμένου Διαβόλου. Και, αντίθετα με τους παρευρισκόμενους στον ταυτόχρονο εξορκισμό των δυο παιδιών, το κοινό έχει κορεστεί από μισό αιώνα παραλλαγών στο ίδιο θέμα και σίγουρα αδημονεί για κάτι εντυπωσιακότερο και πιο πρωτότυπο, που όχι μόνο δεν έρχεται ποτέ, αλλά μακρηγορεί, επιμένοντας να μη φρικάρει ή να φοβίζει. Ποιος θα το περίμενε, μετά από τόσα δεινά, πολέμους και καταστροφές, διχασμούς και αρρώστιες, παγκοσμίως και κινηματογραφικώς, ο Εξαποδώ να μην έχει ανανεώσει το αθυρόστομο λεξιλόγιό του, να φοράει τους ίδιους φακούς επαφής και να εξαπολύει αποκριάτικους καπνούς, με μηδενικό βαθμό επικινδυνότητας; Με τον παράγοντα horror να περνά απαρατήρητος, το στοίχημα του μεταφυσικού να αιωρείται χαλαρά και την ισχνή πνευματική διελκυστίνδα να πασχίζει, ο Πιστός βαδίζει σε σίγουρα χέρια, πιο ασφαλή απ’ ό,τι η διαβόητη κατάρα του πρώτου Exorcist θα ευχόταν. Ο επόμενος Εξορκιστής έχει, στα χαρτιά τουλάχιστον, προγραμματιστεί για τον Απρίλιο του 2025. Έχει ήδη βαπτιστεί Deceiver. Θα αντέξει μέχρι τότε ο Παζούζου ή θα το σκάσει μια για πάντα, ως αυθεντικός Απατεώνας;

To πολυσυλλεκτικό soirée επιστρέφει στο Buba με ένα party απο τους Street Outdoors Soundsystem! Ένα νέο φθινοπωρινό Buba Night Market είναι γεγονός. Αυτή την Κυριακή, 15 Οκτωβρίου, το Buba Bistrot Exotique επαναφέρει τη soulful ατμόσφαιρα που αγαπήσαμε την περασμένη άνοιξη και σε καλεί σε μια άκρως ατμοσφαιρική εμπειρία για όλες τις αισθήσεις. Ξεκινώντας από τις έξι το απόγευμα, το σκηνικό στο Buba ενώνει street food κουλτούρα, μόδα, τέχνη, πνευματισμό και, φυσικά, μουσική με τη συμβολή των Street Outdoors Soundsystem. Η κουζίνα του Buba Bistrot Exotique μεταφέρεται σε πάγκους που θυμίζουν παζάρι της νοτιοανατολικής Ασίας και προσφέρει πιάτα και κοκτέιλ σε ειδικές τιμές. Καθώς απολαμβάνεις μια κρύα σαλάτα με noodles, λαχανικά και χοιρινό ή ένα δροσιστικό Buba Bloody Mary μπορείς να χαζέψεις τα fashion items που διαθέτουν influencers και πρόσωπα της μόδας μέσα από τις συλλογές τους, από επώνυμα brands σε ρούχα, αξεσουάρ, παπούτσια, κοσμήματα καθώς και προϊόντα ομορφιάς σε χαμηλές τιμές, μέχρι νέα brands από ανεξάρτητους δημιουργούς που παρουσιάζουν τη δουλειά τους όπως τα Choé, Alchemia & Paisios Mentesidis. Μέρος των εσόδων από το market θα διατεθούν σε κοινωφελείς σκοπούς. Στον επάνω όροφο με τα δεκάδες ταϊλανδέζικα φαναράκια θα μπορείς να βιώσεις μια μυστηριακή εμπειρία με επαγγελματίες των καρτών ταρό και της αστρολογίας. Το Buba Night Market ντύνεται μουσικά από το set των Street Outdoors Soundsystem, μια σειρά από πολιτιστικά-μουσικά events eclectic αισθητικής με στόχο τη δημιουργία ενός σύγχρονου πολιτιστικού ευρωπαϊκού βιώματος. Τα επιτυχημένα πάρτι με founders τους Jiles και Jose σε Έλλαδα και Ευρώπη έχουν συγκεντρώσει την τελευταία δεκαετία χιλιάδες πιστούς της house και disco μουσικής!

Buba Bistrot Exotique, Παπαδιαμάντη 4, Κηφισιά, 210 6231151, Facebook: Buba Kifisia, Instagram: @buba_bistrot_exotique Κυριακή 15 Οκτωβρίου απο τις 18:00, είσοδος ελεύθερη

VILLAGE RENTI 4,7,8,9,10,11 - VILLAGE MALL 2,4,5,7,10 - VILLAGE PAGRATI 4,5 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 2,5 OPTIONS ILION 1,3,4,5 - TOWN CINEMAS 1,2 - ΑΕΛΛΩ 1,3 CINEMAX - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2 - ΑΙΓΛΗ 1 - CINERAMA ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΣΣΥ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ ΘΕΡΙΝΟ - ΣΙΝΕΑΚ

12.10.23 – lifo 27

Βιβλίο

έλενα φερράντε

Τα περιθώρια και η υπαγόρευση Μτφρ.: Δήμητρα Δότση, Εκδόσεις Πατάκης

Για χρόνια πίστευαν ότι πίσω από το ψευδώνυμο της συγγραφέως της Τετραλογίας της Νάπολης κρυβόταν ένας άνδρας: άπειρα τα κείμενα που είχαν γραφεί για τους καταξιωμένους Ιταλούς συγγραφείς που επέλεξαν το ψευδώνυμο «Φερράντε» για να πειραματιστούν με τις μυθιστορίες του τόπου τους. Μέχρι που αυτές οι δημοσιεύσεις ανέδειξαν από μόνες τους την προκατάληψη που υπάρχει στον λογοτεχνικό χώρο για τις γυναίκες συγγραφείς, τα θέματα περιθωριοποίησης και ταυτότητας, την αναγνωρισιμότητα με βάση το φύλο. Η Φερράντε συνέχισε να γράφει χωρίς να αποκαλύπτει το πραγματικό της όνομα, αλλά δίνοντας έμφαση στα ζητήματα της πατριαρχίας σε σχέση με τη γραφή, ακροβατώντας ταυτόχρονα μεταξύ της ουδέτερης συγγραφικής ιδιότητας και της γυναικείας φωνής που έχει, κατεξοχήν, αφήσει να ακουστεί στα βιβλία της. Καθοριστικό ρόλο στη συγκρότηση της γυναικείας συγγραφικής ταυτότητας της Φερράντε έπαιξαν οι επιβλητικές φωνές στην ιστορία της λογοτεχνίας: από την ποιήτρια της Αναγέννησης Γκασμπάρα Στάμπα που μίλησε, πρώτη φορά, για τη γυναικεία φλό-

γα μέχρι την Τζορτζ Έλιοτ και τη Γερτρούδη Στάιν, της οποίας η επίδραση είναι εμφανής στο έργο της Φερράντε, αλλά και την κατεξοχήν συνοδοιπόρο του Δάντη, Βεατρίκη. Τα ανέκδοτα αυτά κείμενα και οι διαλέξεις της Φερράντε για τη λογοτεχνία περιλαμβάνονται σε αυτόν τον τόμο που άνοιξε πολλές συζητήσεις όταν κυκλοφόρησε στα αγγλικά, με την Ελίζαμπεθ Στράουτ να της απευθύνει δημόσια επιστολή μέσω της εφημερίδας «Guardian», στην οποία απάντησε η ίδια, φέρνοντας στον νου παλιές εποχές, με τους ανοιχτούς διαλόγους ανάμεσα σε συγγραφείς. Όπως, άλλωστε, τονίζει και η ίδια η Φερράντε στο βιβλίο, μιλώντας για την αλήθεια των γυναικών: «Ούτε μια φράση δεν πρέπει να χαθεί στον άνεμο».

στον Ντε Γκολ, ελάχιστοι είναι οι πολιτικοί – στους οποίους περιλαμβάνεται και μια γυναίκα, η Θάτσερ– που παραλείπονται από αυτό το βιβλίο που εξετάζει τις θετικές και σκοτεινές πλευρές των ηγετών, οι οποίοι με την παρέμβασή τους απέτρεψαν ή προκάλεσαν συρράξεις ή πολέμους. Έτσι, τονίζεται εξίσου η σπουδαία παρέμβαση του Γκορμπατσόφ στο θέμα των πυρηνικών εξοπλισμών και στην αποκλιμάκωση της έντασης και η παράνοια του Χίτλερ που τελικά έφτασε να αιματοκυλήσει τον πλανήτη. Έχοντας ως βάση την κεντρική θέση του Μαξ Βέμπερ για τη θεωρία της χαρισματικής ηγεσίας, με τους ακολούθους του εκάστοτε ηγέτη να αποδίδουν σε αυτόν μεσσιανικά χαρακτηριστικά, ο Κέρσο πρεσβεύει ότι οι ηγετικές μορφές ξεχωρίζουν, κυρίως, σε περιόδους κρίσεων ή, έστω, μετά από κρίσιμες περιόδους (όπως συνέβη με τον Αντενάουερ ή τον Γκορμπατσόφ). Το ερώτημα, ωστόσο, που πάντα παραμένει είναι κατά πόσο επιτρέπεται η συγκέντρωση αυτών των εξουσιών σε δημοκρατικά καθεστώτα και αν τελικά νομιμοποιείται η φράση «ενός ανδρός αρχή». Η απάντηση δίνεται στα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου.

ιan kershaw

Προσωπικότητα και Εξουσία Μτφρ.: Κωστής Πανσέληνος, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια

Ο Βρετανός ιστορικός, συγγραφέας της πληρέστερης βιογραφίας του Χίτλερ και αναλυτής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επανέρχεται με ένα βιβλίο για τις προσωπικότητες που καθόρισαν τον 20ό αιώνα και τους ηγέτες που ουσιαστικά άλλαξαν τον ρου της ιστορίας. Από τον Λένιν στον Μουσολίνι και από τον Στάλιν

patricia lockwood

Κανείς δε μιλάει γι’ αυτό

απο thν τίνα μανδηλαρά

Μτφρ.: Μυρσίνη Γκανά, Εκδόσεις Ψυχογιός

«Το μαύρο κενό που είδε – μήπως ήταν κάτι σαν την πύλη; Πιθανόν. Και τα δυο ήταν διαστάσεις όπου μόνο ένα πράγμα συνέβαινε: αναθεωρούσες το πώς κατανοούσες την πραγματικότητα, επιπλέοντας, όσο το έκανες, μέσα σε μια θάλασσα από τα δικά σου δάκρυα και κάτουρα. “Ξέρω τι περνάς”, είπε σιωπηλά στο μωρό, “αλλά καμιά φορά εκεί που σκρολάρεις η NASA θα ποστάρει μια εικόνα των άστρων”». Πρόκειται για χαρακτηριστικό απόσπασμα από το πολυσυζητημένο μπεστ σέλερ της νεαρής που έχει τρελάνει το φανατικό κοινό της και τους κριτικούς, οι οποίοι βρήκαν στον χαοτικό κόσμο του ίντερνετ το όνομα που ταίριαζε στα λογοτεχνικά τους μέτρα. Με το αυτοβιογραφικό Priestdaddy η Αμερικανίδα τράβηξε την προσοχή του Ντέιβιντ Σεντάρις που τη διαφήμισε παντού αλλά και των Βρετανών κριτικών. Από τό-

Γιόζεφ Ροτ, Έλενα Φερράντε, Λάζλο Κρασναχορκάι, Ίαν Κέρσο και Πατρίτσια Λόκγουντ.

ΙAN KERSHAW

PATRICIA LOCKWOOD

5 πολυαναμενόμενες νέες κυκλοφορίες ξένης λογοτεχνίας για τον Οκτώβριο

28 lifo – 12.10.23

ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

LASZLO ΚRASZNAHORKAI

laszlo κrasznahorkai

Χερστ 07769: Η ιστορία Μπαχ του Φλόριαν Χερστ Μτφρ.: Μανουέλα Μπέρκι, Εκδόσεις Πόλις

Μπορεί να μην πήρε, και πάλι, το Νόμπελ Λογοτεχνίας, αλλά στην καρδιά πολλών φανατικών του αναγνωστών ο Λάσλο Κρασναχορκάι είναι ο τελευταίος των σπουδαίων Ευρωπαίων που αξίζει το βραβείο. Έχοντας ήδη στη συλλογή με τις διακρίσεις του ένα Μπούκερ, ο Ούγγρος συγγραφέας εξακολουθεί να γράφει μυθιστορήματα βγαλμένα από την ομίχλη μιας Κεντρικής Ευρώπης που δεν κατάφερε ποτέ να επουλώσει πλήρως τα τραύματά της, σαν σκηνικό από τις ταινίες του Μπέλα Ταρ, με τον οποίο ο Κρασναχορκάι είχε στενή συνεργασία. Είτε πρόκειται για τους ακραία χειραγωγημένους κατοίκους στη Μελαγχολία της Αντίστασης, είτε για τους εξαθλιωμένους και εξαπατημένους του αξέχαστου Τανγκό του Σατανά, είτε για τους εμμονικούς με τη φυγή από μια αδιέξοδη πραγματικότητα του Πόλεμος και Πόλεμος, είναι σαφές ότι το πολιτικό σκηνικό που αντίκρισε ο ίδιος ο συγγραφέας από νωρίς ήταν πάντοτε γεμάτο μελανά, κόκκινα και γκρίζα χρώματα.

Σε ένα τέτοιο γκρίζο σκηνικό διαδραματίζεται το άρτι εκδοθέν νέο του βιβλίο με τίτλο Χερστ 07769, εμπνευσμένο από τον κώδικα που αναγράφεται στους φακέλους των επιστολών που στέλνει στην Άνγκελα Μέρκελ ο καθαριστής τοίχων που ζει σε μια μικρή πόλη της Θουριγγίας, λέγοντας στον ταχυδρόμο ότι η υπόθεση είναι εμπιστευτική. Εκεί ακριβώς είναι που ενσκήπτει η καταστροφή, από μια έκρηξη, την οποία διαδέχεται μια μυστηριώδης εξαφάνιση κατοίκων από την περιοχή αυτή της Θουριγγίας, πηγή έμπνευσης του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ αλλά και μυστική βάση των νεοναζιστικών κινημάτων (είναι γνωστό ότι εκεί επικράτησε πρόσφατα το ακροδεξιό AfD). Για μία ακόμα φορά ο Ούγγρος συγγραφέας βρίσκει έναν μοναδικό τρόπο να περιπλέξει πραγματικά γεγονότα με τις πιο αλλόκοτες, σουρεαλιστικές καταστάσεις και την πειραματική γραφή του με την πολιτική αλληγορία. Το Χερστ 07769 έχει τιμηθεί στην Ουγγαρία με το Libri Prize.

joseph roth

Περιπλανώμενοι Εβραίοι Μτφρ.: Μαρία Αγγελίδου - Άγγελος Αγγελίδης, Eισαγωγή: Μάικλ Χόφμαν, Eπίμετρο Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, Εκδόσεις Άγρα

Το πιο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Ροτ και το πιο ρεαλιστικό, στο οποίο το «New York Review of Books» είχε αφιερώσει ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα, λέγοντας πως σε αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα της περιπλάνησης των προγόνων του συναντήθηκαν η μνήμη με τη φαντασία. Είναι γνωστό ότι ο Ροτ δεν έπαψε ποτέ να περιπλανιέται στην Ευρώπη, διωκόμενος από το χιτλερικό καθεστώς, έχοντας προλάβει ήδη από το 1927 να γράψει για τη σπαρακτική μοίρα των προγόνων του από το Μπρόντι της δυτικής Ουκρανίας, των Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης που δεν είχαν ποτέ πατρίδα. Το ίδιο το έργο του Ροτ ήταν, άλλωστε, γεμάτο περιπλανώμενες ψυχές, ανθρώπους που διασχίζουν τα σύνορα, ταξιδιώτες και βετεράνους πολέμου, κυρίως Εβραίους που δεν έπαψαν ποτέ να προβληματίζονται για τη μοίρα τους, η οποία ήταν άμεσα συνυφασμένη με τη φυγή. Ας μην ξεχνάμε ότι ο σπουδαίος συγγραφέας από το Μπρόντι, ένας από τους πιο ιερούς για τους Εβραίους τόπους, ήταν από τους πρώτους που απαγορεύτηκαν όταν ανέλαβε ο Χίτλερ την εξουσία, πολύ πριν από τη σαρωτική λαίλαπα της Σοά.

JOSEPH ROTH

τε όλοι ασχολούνται με τη νεαρή συγγραφέα, που στο συγκεκριμένο πόνημα δεν ανοίγει τις πόρτες της κολάσεως αλλά του διαδικτύου, μετατρέποντας τις διαδικτυακές αναρτήσεις σε αφορμές για πειραματικό στοχασμό και ένα ταξίδι διαδικτυακής περιπλάνησης και αυτογνωσίας. Το Κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό χαρακτηρίστηκε ένα από τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2021, σύμφωνα με τους «New York Times», αποσπώντας το βραβείο Ντίλαν Τόμας και μια υποψηφιότητα –μπήκε στη βραχεία λίστα– για Βοοker.

12.10.23 – lifo 29

SOCIAL MEDIA

Μουσική

H νεκρανάσταση παλιών κομματιών μέσα από το TikTok Αν ένα κομμάτι είναι πιασάρικο…

JAIN – MAKEBA (2015) Το Makeba είναι αυτό το κομμάτι που στο ρεφρέν η 31χρονη Γαλλίδα τραγουδά «Ooohe, Makeba, Makeba ma qué bella / Can I get a “oohe?” Makeba / Makes my body dance for you». Αν και ο ρυθμός του είναι απόλυτα χορευτικός, οι στίχοι του αναφέρονται στη σημαντική Νοτιοαφρικανή μουσικό και ακτιβίστρια Miriam Makeba, γνωστή ως Mama Africa.

PINO D’ANGIÒ – MA QUALE IDEA (1981) Αμφιβάλλω αν θυμάται κανείς αυτό το obscure ιταλο-ντίσκο κομμάτι και αν ήταν ευρέως γνωστό έξω από τα σύνορα της χώρας του. Η übercool crooner εικόνα του Pino d’Angio με ένα τσιγάρο στο χέρι απ’ ό,τι φαίνεται περνάει μέχρι σήμερα, ιδανικά σε βίντεο όπου μαγειρεύουν ή αλλάζουν ρούχα.

LIFE WITHOUT BUILDINGS – THE LEANOVER (2001)

Π

από th maρια παππα

30 lifo – 12.10.23

ριν από oκτώ χρόνια, όταν η Jain έγραφε το «Makeba», που βρίσκεται στο ντεμπούτο-άλμπουμ της, το «Zanaka», σίγουρα δεν περίμενε ότι το 2023 θα γινόταν παγκόσμιο χιτ χάρη στο TikTok. Πρωτοβγήκε το 2015 και τότε είχε γνωρίσει μέτρια επιτυχία. Δεν είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει, δηλαδή ένα παλιό κομμάτι να επανέρχεται στο προσκήνιο μέσα από τη δημοφιλή πλατφόρμα. Κανείς, όμως, μέχρι σήμερα δεν μπορεί να εξηγήσει ακριβώς τον λόγο και τον τρόπο που κάποια τραγούδια το καταφέρνουν αυτό. Τα ελάχιστα άρθρα που υπάρχουν στο διαδίκτυο και προσπαθούν να ερευνήσουν το συγκεκριμένο φαινόμενο δημιουργούν περισσότερο μπέρδεμα. Π.χ. το ΝΜΕ επικαλείται τη γνώμη ψυχολόγων και μουσικών, ζητώντας τους τη δική τους εκδοχή, κι αυτό το λες και κάπως τραβηγμένο. Πάντως, πιο πολύ έχει να κάνει με την επένδυση της εφαρμογής σε μουσικούς καταλόγους από το παρελθόν παρά με τη νοσταλγία που δεν λειτουργεί τόσο εδώ πέρα, όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται. Στην περίπτωση του «Dreams» των Fleetwood Mac, π.χ., που ξαναέζησε στιγμές δόξας στο TikTok, η πλειοψηφία των χρηστών του δεν είχε γεννηθεί ακόμη το 1977, όταν κυκλοφόρησε. Από την άλλη, κάποιος μπορεί να σχολιάσει ότι το TikTok δεν θεωρείται πια μια πλατφόρμα που αφορά αποκλειστικά την Generation Z και ότι η νοσταλγία αφορά τους γονείς (sic). Σε αυτό το πλαίσιο, όμως, δεν εξηγείται απόλυτα η viral επιτυχία του «Makeba», ενός τραγουδιού που δεν μετράει πάνω από μια 20ετία, ή του «Heat Waves» των Glass Animals που κυκλοφόρησε το 2020 και ξαφνικά, δύο χρόνια μετά, το 2022, έγινε φαινόμενο, πάλι λόγω του TikTok, ή του «Τruth Hurts» της Lizzo από το 2017, που την έκανε όμως σταρ πέντε χρόνια μετά. Τα παραδείγματα είναι άπειρα, τα τραγούδια που πρωταγωνιστούν στην πλατφόρμα, παλιά ή νέα, επιλέγονται ως σάουντρακ σε βίντεο κυρίως για τη διάθεση που βγάζουν και όχι απαραίτητα λόγω των αναμνήσεων που φέρνουν από το παρελθόν.

Το TikTok, το οποίο αρκετοί κάποτε χλεύαζαν ως ένα χαζό application για εφήβους που μοιράζονταν αυτοσχέδια χορευτικά βίντεο, έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε βασικό εργαλείο για τη διαμόρφωση των σύγχρονων τάσεων στη μουσική βιομηχανία. Μάλιστα, φέτος τον Σεπτέμβριο το Billboard λάνσαρε το TikTok Billboard Top 50, το πρώτο επίσημο τσαρτ στην Αμερική που διαμορφώνεται αποκλειστικά από τα πενήντα πιο δημοφιλή τραγούδια που ακούγονται στην πλατφόρμα, είτε στη δημιουργία βίντεο, στην αλληλεπίδραση μεταξύ των χρηστών ή στον αριθμό προβολών που μαζεύουν. Και αν κάτι βγαίνει απ’ όλα αυτά είναι ότι οι TikTokers δεν ενδιαφέρονται πότε κυκλοφόρησε ένα κομμάτι, το 1985 ή το 2012, αρκεί να είναι πιασάρικο και να ταιριάζει, όπως είπαμε παραπάνω, στην εκάστοτε διάθεση. Ιδού μερικά:

KATE BUSH – BABOOSHKA (1980) Διακόσιες χιλιάδες βίντεο χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο κομμάτι της Kate Bush, ανάμεσα τους και μια μέταλ εκδοχή του ηθοποιού και μουσικού Tobee Paik. Στο θρυλικό βίντεο του κομματιού η Bush εμφανίζεται με εξωφρενικά σύνολα και σήμα κατατεθέν αυτό της αμαζόνας βγαλμένης από το Mad Max. Ήταν ιδανικό σάουντρακ για το WitchTok, δηλαδή για βίντεο με ταρό, και gothic βίντεο που μιμούνται το ορίτζιναλ βίντεο.

FLEETWOOD MAC – DREAMS (1977) Το «Dreams» είχε πάει στο Νο1 όταν κυκλοφόρησε και από τότε ανήκει στην κατηγορία των κλασικών κομματιών. Μέχρι που το 2020 ο Nathan Apodaca ανέβασε ένα απλό βίντεο που έκανε skateboard, πίνοντας χυμό βατόμουρο και κάνοντας lip-syncing το συγκεκριμένο κομμάτι. Το βίντεο έκανε πάνω από 86 εκατομμύρια προβολές και ξανανέβηκε στο Billboard Hot 100. Μάλιστα, μετά από αυτό η Stevie Nicks και ο Mick Fleetwood έκαναν λογαριασμό στην πλατφόρμα και ανέβαζαν τις δικές τους εκδοχές του κομματιού.

Μετά από 20 χρόνια περίπου και οι Life Without Buildings έπαθαν αυτό που λέμε TikTok effect. Το συγκρότημα σχηματίστηκε στη Γλασκώβη το 1999, αλλά δεν ευδοκίμησε. Διαλύθηκαν μετά από τρία χρόνια, κυκλοφορώντας μόνο ένα άλμπουμ. Ακόμη θυμάμαι τι γραφόταν γι’ αυτούς τότε – όχι τα καλύτερα, κυριολεκτικά τους έθαβαν. Κοίτα να δεις όμως που η καριέρα τους εκτοξεύτηκε δικαίως, έστω και ετεροχρονισμένα.

LADY GAGA – BLOODY MARY (2011) Ψάχνω, αλλά δεν βρίσκω ποιος είχε την φαεινή ιδέα να βάλει αυτό το κομμάτι της Gaga από το 2011 –σε sped-up εκδοχή– να συνοδεύει τον διάσημο χορό της Jenna Ortega στη σειρά «Wednesday». Τo ορίτζιναλ κομμάτι που ακουγόταν στη σκηνή ήταν το «Goo Goo Muck» των Cramps, αλλά κάπως ήρθε και έδεσε το «Bloody Mary» περισσότερο – σε σημείο που να νομίζεις ότι ακούγεται και στη σειρά. Η ίδια καταχάρηκε και ανέβασε ένα ασπρόμαυρο βίντεο με τον τίτλο «Bloody Wednesday» στο οποίο χόρευε σαν little monster.

ALICE DEEJAY – BETTER OFF ALONE (1997) Τεράστια επιτυχία τη δεκαετία του ’90, το eurodance hit «Better off alone» συνδέθηκε αποκλειστικά με το ομώνυμο trend στο TikTok, στο οποίο κινηματογραφούσες τον εαυτό σου σε διάφορες αστείες στάσεις. Mε όσο περισσότερο κόσμο ήσουν, τόσο καλύτερα.

THE CARETAKER – EVERYWHERE AT THE END OF TIME (2016) Το πιο κουλό viral που έχει γίνει ποτέ στην εφαρμογή. Τo πρότζεκτ του Leyland James Kirby aka Caretake τροποποιεί παλιά ballroom κομμάτια για να αποτυπώσει τα συναισθήματα των ασθενών από τη νόσο του Αλτσχάιμερ και το πώς θυμούνται τη μουσική της νιότης τους. Είναι ένα σπαρακτικό έργο που εκτείνεται σε μια σειρά από άλμπουμ, με τελευταίο το «Everywhere at the end of time» που διαρκεί 6μισι ώρες και εξερευνά τα διάφορα στάδια της άνοιας. Έθεσε κάτι σαν πρόκληση ανάμεσα σε διάφορους TikTokers, οι οποίοι για 6μισι ώρες άκουγαν τη μουσική χωρίς διαλείμματα, εξιστορώντας την εμπειρία τους.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΠΑΓKΡΑΤΙ

Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΛΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.

από τη λινα ιντζεγιαννη φωτο: γιωργοσ ξανθινακησ εικονογραφηση: bianka

12.10.23 – lifo 31

Tre Sorelle

Πέντε χρόνια δημιουργεί αυθεντική ναπολιτάνικη πίτσα με χειροποίητη προζύμη. Το Tre Sorelle κλείνει πέντε χρόνια που βρίσκεται μαζί μας κι εμείς μαζί του. Γιατί μέσα σε αυτή την πενταετία το ιταλικό του Παγκρατίου έχει φιλοξενήσει δεκάδες στιγμές μας γεμάτες από αυθεντική ιταλική γεύση, δροσιστικά απεριτίφ ή ετικέτες κρασιού που μοιράζεσαι με τους αγαπημένους σου. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για το Tre Sorelle μόνο με αριθμούς: 5 χρόνια, 14 πίτσες, 90 δευτερόλεπτα, 700 βαθμοί. Αυτοί συνοψίζουν συμβολικά την εμπειρία που ζεις κάθε φορά που δοκιμάζεις κάποια από τις ναπολιτάνικες συνταγές, η οποίες ψήνονται για μόλις 1,5 λεπτό σε πολύ υψηλή θερμοκρασία. Μόνο που εδώ πρέπει να προσθέσουμε και κάτι ακόμα: τη χειροποίητη προζύμη (που δεν έχει καμία σχέση με την έτοιμη), η οποία ωριμάζει για 48 ώρες και τροφοδοτείται συνεχώς για να δίνει το μοναδικό ζυμάρι της κυψελωτής πίτσας του Tre Sorelle.

Μαργαρίτα burrata με φρέσκια μοτσαρέλα, burrata και φρέσκο βασιλικό, Aubergine με μοτσαρέλα, παρμεζάνα, μελιτζάνα, σκόρδο και φύλλα βασιλικού ή Vegeteriana με διάφορα λαχανικά, πουρέ καπνιστής μελιτζάνας και καρότο τουρσί είναι κάποιες από τις must επιλογές. Ο κατάλογος συμπληρώνεται με πέντε εξαιρετικές σαλάτες –και εδώ τα ποιοτικά υλικά ξεχωρίζουν– αλλά και με τα φανταστικά κανελόνια φούρνου που δεν γίνεται να μη δοκιμάσεις. Κρασί και απεριτίφ συνοδεύουν τα πιάτα του Tre Sorelle μέσα σε μια ατμόσφαιρα φωτεινή και ευχάριστη που σου φτιάχνει τη διάθεση πριν ακόμα φτάσει το φαγητό στο τραπέζι σου. Γιατί μετά, αυτό που αισθάνεσαι είναι ότι βρίσκεσαι σε ένα γνώριμο στέκι και ένας φίλος Ιταλός φροντίζει να σε περιποιηθεί με κάθε τρόπο. Κι αυτή η οικειότητα είναι που προκαλεί την απόλυτη απόλαυση.

Παγκράτι

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

32 lifo – 12.10.23

Borghese

Αρχελάου 19, Παγκράτι, 211 4072172, Facebook: Tre Sorelle Instagram: tre_sorelle_pizza

Ιταλικά σάντουιτς και αυθεντικά προϊόντα σε έναν χώρο που θυμίζει μπακάλικο. Το Borghese είναι μια ιδέα που από την αρχή εντυπωσίασε με τον τρόπο που συνδέει τις γεύσεις με το παρελθόν αλλά και την καταγωγή τους: σάντουιτς αλά ιταλικά σε έναν χώρο που θυμίζει παλιό παντοπωλείο –ή ακόμα και salumeria– με συνδυασμούς που απευθύνονται τόσο στους απαιτητικούς γευσιγνώστες όσο και στους καθημερινούς βιαστικούς της πόλης που αναζητούν ένα ποιοτικό street food. Στον χώρο πρωταγωνιστούν τα αυθεντικά ιταλικά προϊόντα –τα αλλαντικά που κρέμονται κλέβουν το βλέμμα–, ενώ στη βιτρίνα θα βρεις μια σειρά από υλικά που κόβονται τη στιγμή της παραγγελίας για να φτιάξουν το σάντουιτς της επιλογής σου (ή για να πάρεις μαζί σου στο σπίτι). Στον κατάλογο θα βρεις περισσότερες από 22 προτάσεις και ακόμα και οι πιο basic συνταγές έχουν αυτό το κάτι που τις κάνει να ξεχωρίζουν (δοκίμασε το σάντουιτς με καπνιστή γαλοπούλα, καπνιστό τυρί, gremolata και φύλλα βασιλικού και θα καταλάβεις τι εννοούμε).

Στην casual ιταλική γευσιγνωσία που προτείνει το Borghese θα λατρέψεις ξανά την κατηγορία σάντουιτς με επιλογές όπως αυτή με gorgonzola, σαλάμι πικάντικο, ανάμεικτα φύλλα σαλάτας και σύκα ή με κατσικίσιο τυρί, πράσινο μήλο κομποτέ, ρόκα και αμύγδαλο φιλέ. Το αρωματικό προζυμένιο ψωμί ωρίμανσης που έρχεται από την Κόρα «κλείνει» ανάμεσα στις φέτες του την παράδοση της ιταλικής κουζίνας – εξαιρετικό το vitello tonnato ή η porchetta. Τα σάντουιτς του Borghese μπορείς να τα απολαύσεις με take away ή delivery μέσω efood, αλλά, αν έχεις χρόνο, αξίζει να καθίσεις σε ένα από τα τραπεζάκια του και να συνδυάσεις ένα ποτήρι κρασί ή ένα απεριτίφ. Σύντομα έρχονται και ζεστά πιάτα της ιταλικής κουζίνας για να έχουμε κάτι να περιμένουμε. Φεύγοντας, μην ξεχάσεις να ψωνίσεις αυθεντικά ζυμαρικά και ιταλικά προϊόντα για να μεταφέρεις στο σπίτι σου λίγη από τη φινέτσα της κουζίνας αυτής.

Αρχελάου 19, Παγκράτι, 210 7250511, Social: borgheseathens

Cupola trattoria

Π Α Γ Κ Ρ Α Τ Ι

Ναπολιτάνικη πίτσα, φρέσκα ζυμαρικά και ιταλικό ταμπεραμέντο. Καθώς κάνεις τη βόλτα σου στο Παγκράτι και στρίβεις στον όμορφο πεζόδρομο της Ευφορίωνος, μπορεί και να νιώσεις για μια στιγμή ότι πέρασες από μια μαγική είσοδο και βρέθηκες σε κάποιο στενό στη Νάπολη. Το Cupola, η ιταλική τρατορία που βρίσκεται στο νούμερο 13, στήνει ένα ταξίδι γεύσεων που σε μεταφέρει στην Ιταλία και σε καλωσορίζει να το απολαύσεις. Ο executive chef Τάσος Θεοτόκης δημιουργεί ένα μενού άκρως αντιπροσωπευτικό και ο chef Δημήτρης Παντελιός το αποδίδει αριστοτεχνικά μέσα από πιάτα που αποπνέουν νοστιμιά, δημιουργικότητα αλλά και μια οικειότητα που σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα γνώριμο στέκι. Η ναπολιτάνικη πίτσα πρωταγωνιστεί και συγκεντρώνει γύρω από το χαρακτηριστικό κυψελωτό στεφάνι της τις παρέες που μοιράζονται συνταγές με αυθεντικά ιταλικά υλικά σε εκδοχές κόκκινες με σάλτσα San Marzano ή λευκές (όπως η φανταστική Speck e Pere με speck, αχλάδι και

τρία ιταλικά τυριά). H Melanzana με ψητές μελιτζάνες, Grana Padano και βασιλικό, η Bismark με μοτσαρέλα, καπνιστή πανσέτα και κρόκο αυγού ποσέ ή η Bresaola με το ομώνυμο αυθεντικό αλλαντικό, Μozzarella di Βufala, βαλεριάνα και ντοματίνια πίκλα είναι κάποιες από τις must επιλογές, ενώ οι spicy lovers θα αγαπήσουν την Piccante με καυτερή spianata και γλυκιά γκοργκοντζόλα. Στον κατάλογο του Cupola κατέχουν τη δική τους μοναδική θέση και τα φρέσκα ζυμαρικά. Δεν γίνεται να μη δοκιμάσεις τις Papardelle Ragu με μοσχαρίσιο χτένι ή τα σπιτικά ραβιόλι μανιταριών Cappelli del Ρrete με μασκαρπόνε και κρέμα λευκής και μαύρης τρούφας. Η λίστα με τα κρασιά συνοδεύει την εμπειρία της γεύσης και μια σειρά από signature cocktails συνδυάζεται τέλεια με τις επιλογές του μενού. Το Cupola, που κλείνει φέτος 7 χρόνια, ετοιμάζεται να ανανεωθεί για να μας υποδεχτεί και αυτόν τον χειμώνα στην cozy του ατμόσφαιρα.

Ευφορίωνος 13, 211 4117444, www.cupola.gr.

Facebook: cupolatrattoria, Instagram: cupola_trattoria 12.10.23 – lifo 33

Cinq Sens

Γαλλικός αέρας στα στενά του Παγκρατίου. Ο μύθος της γαλλικής κουζίνας έχει ζωντανέψει εδώ και λίγο καιρό στο Παγκράτι, μια γειτονιά που συγκεντρώνει κάποιες από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις της γαστρονομικής Αθήνας. Το Cinq Sens είναι ένα γαλλικό νεο-μπιστρό από εκείνα που σε γοητεύουν με την αισθητική και τη φινέτσα τους. Μίνιμαλ ατμόσφαιρα, με το ζεστό κυπαρισσί να κυριαρχεί, την αρχοντική όψη του μαρμάρου και τη ζωντάνια του ξύλου να συμπληρώνουν το σκηνικό. Μέσα από τη μεγάλη τζαμαρία της κουζίνας βλέπεις να εκτελούνται γαλλικές συνταγές και τεχνικές με σχεδόν χορευτικό τρόπο, σαν σε ένα θεατρικό που σε συνεπαίρνει. Ο σεφ Παντελής Μηνιώνης, γεννημένος στη Χίο, με σπουδές στο Παρίσι και εμπειρία σε γαστρονομικά εστιατόρια της γαλλικής πρωτεύουσας με αστέρια Michelin, προτείνει στο Cinq Sens μια κάρτα που ακολουθεί την εποχικότητα, σέβεται την καλή πρώτη

ύλη και αλλάζει τουλάχιστον τρεις φορές τον χρόνο. Στο φθινοπωρινό μενού θα βρεις από ραβιόλι Coq au Vin και Pâté de Campagne μέχρι μοσχαράκι Bourguignon και Rib eye Black Angus με σάλτσα πιπέρι. Από ψαροφαγικές επιλογές, ξεχωρίζει το χταπόδι με σαλάμι Λευκάδος και πορτοκάλι και η μπουγιαμπέσα με την πυκνή της γεύση και υφή. Αξίζει να δοκιμάσεις το μενού γευσιγνωσίας για να ανακαλύψεις τις signature συνταγές και να γευτείς την ποιότητα των πρώτων υλών. Το προζυμένιο ψωμί είναι χειροποίητο, το βούτυρο φτιάχνεται in house και το ελαιόλαδο και τα ψάρια έρχονται από τη Χίο. Η λίστα με τα κρασιά, που συνεχώς εμπλουτίζεται, περιλαμβάνει μια σειρά από μονοποικιλιακές ετικέτες από τον ελληνικό και τον γαλλικό αμπελώνα που ολοκληρώνουν την εμπειρία την οποία πρέπει να ζήσεις ώστε να καταλάβεις γιατί η γαλλική κουζίνα παραμένει ακλόνητη στον θρόνο της.

Παγκράτι

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

34 lifo – 12.10.23

Κατσούρμπος

Πύρρου 38, 211 0034063, Social: cinqsensathens

Σερβίρει κρητική παράδοση σε έναν ιστορικό χώρο. Ο Κατσούρμπος από το όνομα και μόνο σού φέρνει ένα άρωμα από το παρελθόν, μια ιστορία που μπλέκεται με τις γεύσεις των αγνών προϊόντων αλλά και με ολόκληρη την αθηναϊκή ιστορία. Εξάλλου, το μπακάλικο που κάποτε στεγαζόταν στον χώρο ήταν στέκι για όλους, καλωσορίζοντας από τους απλούς θαμώνες μέχρι κάποια από τα πιο σημαντικά ονόματα της καλλιτεχνικής σκηνής. Στο ίδιο σημείο της Πλατείας Προσκόπων, ο Κατσούρμπος γράφει τη νεότερη ιστορία του, που ξεκίνησε το 2004, για να συστήσει την κρητική κουζίνα και να παρουσιάσει τον γευστικό πλούτο αυτής της γαστρονομικής παράδοσης. Με βάση τα αγνά υλικά και τις σπιτικές συνταγές –εκείνες που θα γευόσουν ως καλεσμένος μια παλιάς νοικοκυράς– συνεχίζει μέχρι σήμερα να μαγεύει με τις γεύσεις του, αλλά και με την ατμόσφαιρα που παραμένει το ίδιο οικεία και ζεστή σαν να βρίσκεσαι σε εκείνο το παντοπωλείο της δεκαετίας του ’60. Η μεσογειακή διατροφή ξετυλίγει το με-

γαλείο της σε μια σειρά από πιάτα στα οποία πρωταγωνιστούν οι πρώτες ύλες από μικροπαραγωγούς του νησιού και η φρεσκάδα των εποχικών προϊόντων. Αντιλαμβάνεσαι από την πρώτη στιγμή τη γευστική εμπειρία, μόλις δοκιμάσεις το «διαβολόψωμο» του Κατσούρμπου, ένα εφτάζυμο ψωμί με ρεβιθάλευρο, που φτιάχνεται με έναν τρόπο που μοιάζει με ιεροτελεστία. Κι έπειτα ακολουθούν πιάτα όπως το γαμοπίλαφο με ζυγούρι και στακοβούτυρο, το φημισμένο πιάτο της Κρήτης που σε μεταφέρει σε τοπικές γαμήλιες γιορτές, ή οι χοχλιοί μπουρμπουριστοί με δενδρολίβανο και ξύδι από Μαρουβά, αρωματικοί και πεντανόστιμοι, αλλά και οι περίφημες σαρικόπιτες με χειροποίητο φύλλο και κρητική μυζήθρα. Στον Κατσούρμπο γεύεσαι την κρητική παράδοση όχι μόνο στο πιάτο αλλά και στο ποτήρι σου, που γεμίζει κάθε τόσο με ρακή και σου θυμίζει ότι η Κρήτη αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο μέρος της γευστικής μας ιστορίας και όχι μόνο.

Αμύντα 2, πλ. Προσκόπων, Παγκράτι, 210 7222167 Facebook: Κατσούρμπος

Το Καπλάνι

Π Α Γ Κ Ρ Α Τ Ι

Πέντε χρόνια γεμάτα κρητικές γεύσεις και αυθεντική φιλοξενία. Το Καπλάνι σε λίγους μήνες κλείνει πέντε χρόνια. Πέντε χρόνια γεμάτα αυθεντικές γεύσεις, κρητική φιλοξενία, άφθονη τσικουδιά και άπειρες στιγμές που έχουμε απολαύσει με την καρδιά μας. Το εστιατόριο της Ευφρονίου έχει φιλοξενήσει την καθημερινή μας βόλτα, τη κυριακάτικη έξοδο αλλά και τις πιο ξεχωριστές περιστάσεις που θέλαμε να γιορτάσουμε με τους αγαπημένους μας. Αγαπημένοι μας και οι άνθρωποι στο Καπλάνι που τόσα χρόνια μάς περιποιούνται, φέρνοντας στο τραπέζι μας τις αυθεντικές συνταγές της Κρήτης, τα αγνά προϊόντα από μικρούς παραγωγούς του νησιού και, φυσικά, όλο τον πλούτο της μεσογειακής παράδοσης που μοιράζονται μαζί μας απλόχερα. Τα νέα πιάτα που θα βρεις στο μενού είναι μια ένδειξη ευγνωμοσύνης, όπως λένε ο Μανώλης Ρωμανάκης και ο Δημήτρης Σκαφιδάς, γι’ αυτήν τη γεμάτη πενταετία, ένας τρόπος να ευχαριστήσει το Καπλάνι κάθε πελάτη, θαμώνα ή φίλο που βρέθηκε σε αυτόν τον οικείο χώρο και ένιωσε τη σπιτική του οικειότητα. Δεν γίνεται, λοιπόν, να μη δοκιμάσεις όσα ετοίμασε η ομάδα της κουζίνας με πολλή αγάπη, όπως πάντα. Ανθότυρος ξηρός στη σχάρα με σπιτική μαρμελάδα από πανδαισία φρούτων, το Τυροζούλι, όπως λέγεται στα κρητικά. Ένα φανταστικό γαρδουμπάκι χειροποίητο, μαγειρεμένο με διάφορα λαχανικά

και αυγολέμονο με μάραθο, που σερβίρεται με πλιγούρι. Τσιγαριαστά χόρτα εποχής με ανθότυρο τριμμένο, φρέσκια ντομάτα και λουκάνικο προβατίνας (όποιος το γευτεί γίνεται φανατικός). Φυσικά, το γαμοπίλαφο με ζυγούρι, ρύζι, θαλασσινό αλάτι και λεμόνι είναι από τα πιο κλασικά πιάτα, όπως και το αρνάκι οφτό που σιγοψήνεται στον φούρνο και λιώνει στο στόμα. Στη μέση θα μοιραστείς με την παρέα την καινούργια σαλάτα με καπνιστό φιλέτο από βακαλάο, κόκκινες και μαύρες φακές, τουρσί κρεμμυδιού, ντοματίνια, και διαφορα βότανα με παλαιωμένο ξίδι και θυμαρίσιο μέλι. Στο Καπλάνι δεν γίνεται να μην τσιμπήσεις από το πιάτο του διπλανού, έτσι, για να γευτείς όσα περισσότερα μπορείς. Η ρακή, αυθεντική κρητική, γλυκόπιοτη, σε κάνει να σηκώνεις κάθε τόσο το ποτήρι και να τσουγκρίζεις με την παρέα, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή. Όσο κι αν σε προκαλούν τα πιάτα στο Καπλάνι, φρόντισε να αφήσεις λίγο χώρο για το ιδιαίτερο cheesecake με βάση από χαρουποπαξίμαδο και σπιτικό γλυκό κουταλιού βύσσινο και την εκπληκτική σφακιανόπιτα με θυμαρίσιο μέλι και παγωτό κανέλας. Το αγαπημένο στέκι του Παγκρατίου υπόσχεται έναν ακόμα χειμώνα γεμάτο γεύσεις, χαμόγελα και αυθεντική φροντίδα, όπως ακριβώς την ορίζει η παράδοση της Κρήτης.

Ευφρονίου 47, Αθήνα, 210 7211161 www.tokaplani.gr, Facebook: To Kaplani, Instagram: tokaplani 12.10.23 – lifo 35

FIRE KITCHEN

Ροζ Πάνθηρας

Ανάβει φωτιά και μαγεύει, με πρωταγωνιστή το κρέας. Η έννοια της ταβέρνας που συνδέεται άρρηκτα με την ελληνική παράδοση περνάει στο επόμενο level και γίνεται μια σύγχρονη καθημερινή επιλογή ποιοτικής γεύσης. Βέβαια, για να συμβεί αυτό χρειάζεται γνώση, εμπειρία και μια προσωπική ιστορία που οδηγεί τα βήματά σου. Ο Σπύρος Κατσίμπας, που δημιούργησε τον Ροζ Πάνθηρα, έχει και τα τρία, αφού έρχεται από την Παύλιανη, όπου η οικογένειά του εδώ και 4 γενιές ασχολείται με το κρέας και το αριστοτεχνικό ψήσιμο. Όσοι είναι λάτρεις του είδους γνωρίζουν καλά ότι δεν φτάνει απλώς μια ποιοτική κοπή, πρέπει να ξέρεις πώς να τη χειριστείς για να καταφέρεις να αναδείξεις τη γεύση της. Το ψήσιμο στα κάρβουνα στον Ροζ Πάνθηρα γίνεται μια ολόκληρη τέχνη που καταλήγει στο πιάτο σου για να σε καταπλήξει. Άλλωστε, όλα τα προϊόντα έρχονται από παραγωγούς σε διάφορα μέρη της Ελλάδας –η Φθιώτιδα, λόγω καταγωγής, πρωταγωνιστεί– και συνδυάζουν τη φρεσκάδα της εποχικότητάς τους σε κάθε συνταγή της ελληνι-

κής και μεσογειακής κουζίνας. Τα πιάτα έχουν ένα μικρό twist που τα κάνει ακόμα πιο ενδιαφέροντα και ανάμεσά τους θα βρεις οπωσδήποτε τουλάχιστον ένα αγαπημένο, αφού το μενού περιλαμβάνει από θαλασσινά και ζυμαρικά μέχρι σαλάτες και φυσικά κρέατα. Αξίζει να δοκιμάσεις το χειροποίητο μπιφτέκι προβατίνα, τη χοιρινή Τomahawk αλλά και τη μοσχαρίσια σπαλομπριζόλα. Εξαιρετική και η πάστα με μανιτάρια, ενώ στα συνοδευτικά θα βρεις διάφορες επιλογές, όπως μια κρέμα μελιτζάνας που είναι must try ή σαλάτες με αγνό παρθένο ελαιόλαδο –κάνει όλη τη διαφορά σε κάθε πιάτο– που δροσίζουν το γεύμα σου. Στον Ροζ Πάνθηρα η γνώση του κρέατος συνδυάζεται με μια casual και χαλαρή ατμόσφαιρα που ταιριάζει σε όλους και κάθε στιγμή. Δεν είναι τυχαίο ότι καθημερινά θα δεις διαφορετικές παρέες να απολαμβάνουν τα πιάτα που σερβίρονται ολόφρεσκα και σου θυμίζουν την αξεπέραστη αξία της ελληνικής μαγειρικής στα κάρβουνα.

Παγκράτι

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

36 lifo – 12.10.23

Σου Σού

Εµπεδοκλέους 29, 211 1167228, Facebook: roz.panthiras.fire.kitchen Instagram: rozpanthiras

Ένα στέκι που μοιράζει φιλιά και χαλαρές στιγμές. Το Σου Σού ήρθε την περασμένη άνοιξη στο Παγκράτι και ήδη μοιάζει σαν να βρισκόταν πάντα σε αυτήν τη γειτονιά. Σαν να είναι εκείνο το στέκι που από παλιά φιλοξενούσε παρέες μέσα σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα γεμάτη από χρώματα, γεύσεις και χαμόγελα. Η εντυπωσιακή πέργκολα πάνω από τα κατακόκκινα καθίσματα θυμίζει λίγο πλατεία σε ελληνικό χωριό και σε καλεί να αράξεις από κάτω και να απολαύσεις τον καφέ ή το ποτό σου μέσα σε ένα καταπράσινο σκηνικό που έχει στηθεί στον πεζόδρομο της Ερατοσθένους. Η ιδέα του Σου Σού ανήκει σε τρεις ανθρώπους που καθένας φέρνει τη δική του εμπειρία και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά ιδιαίτερο. Ο Σπύρος Κατσίμπας, γνωστός από τον Ροζ Πάνθηρα που βρίσκεται στην ίδια γειτονιά, ο τραγουδιστής Κώστας Γκλάβας και ο Χάρης Κοντογιάννης που γνωρίσαμε ως manager του Upupa Epops των Πετραλώνων συναντήθηκαν

και δημιούργησαν έναν all-day χώρο για κάθε στιγμή και για όλους. Ο πρωινός καφές είναι προσεγμένος και τα βραδινά ποτά απολαυστικά. Τα signature cocktails των Λαέρτη Γκίνη και Θοδωρή Καρβουντζή είναι must try πριν ακόμα δύσει ο ήλιος. Γιατί το Σου Σού είναι ιδανική στάση για ένα after office drink που μπορεί να κρατήσει και μέχρι αργά τη νύχτα. Να δοκιμάσεις οπωσδήποτε τα κλασικά Negroni και Bloody Mary σε μια εκδοχή που θα σε εκπλήξει – η λίστα είναι από εκείνες που σε κάνει να θέλεις να πάρεις μία απ’ όλα! Σύντομα το Σου Σού θα ανοίξει και την κουζίνα του, σερβίροντας brunch και πιάτα για όλη την ημέρα, ώστε να συνοδεύεις τον καφέ ή το ποτό σου με την κατάλληλη γεύση. Αν πας, μην αντισταθείς στο ειδικό kiss spot. Ένα φιλί μπορεί να σου δώσει μεγαλύτερη χαρά από αυτήν που νόμιζες, όπως ακριβώς κάνει το νέο στέκι του Παγκρατίου.

Ερατοσθένους 12, Παγκράτι, 210 7019785 Facebook: @sousou.pagkrati, Instagram: @sousou_alldaybar

Το Λούβρον

Π Α Γ Κ Ρ Α Τ Ι

Η ιστορία του καφενείου αναβιώνει γράφοντας τη σύγχρονη εκδοχή της. Ο τρόπος που ενώνεται το παρόν με το παρελθόν μπορεί να οδηγήσει σε μια μαγική συνταγή επιτυχίας. Εκεί όπου νιώθεις ότι ανήκεις χωρίς να σε απασχολούν ταμπέλες ή τυπικότητες. Το Λούβρον είναι ένα παραδοσιακό καφενείο που έχει πετύχει να μας κερδίσει με την αυθεντική του ταυτότητα, η οποία συνδυάζει στοιχεία από περασμένες δεκαετίες και τα προσαρμόζει στο πώς εννοούμε σήμερα το «περνάμε καλά». Το στέκι του Παγκρατίου είναι ανοικτό από το πρωί για να σου σερβίρει καφέ και brunch και συνεχίζει όλη την ημέρα να βγάζει από την κουζίνα του γεύσεις που βασίζονται στην ελληνική κουζίνα αλλά εμπλουτίζονται με μια μοντέρνα γαστρονομική φιλοσοφία. Εδώ θα απολαύσεις ένα μεσημεριανό γεύμα συνοδεύοντάς το με κρασί ή τσίπουρο ή μια πιο βραδινή εμπειρία που πάντα έχει να σου προσφέρει νέες γεύσεις, αφού η ομάδα της κουζίνας δεν ησυχάζει ποτέ. Στα νέα πιάτα που θα μας κάνουν παρέα τον χειμώνα που έρχεται είναι το κεμπάπ κοτόπουλο με φρέσκο λωτό και πικάντικη μαγιονέζα από λωτό–ένας συνδυασμός που θα σε εκπλήξει με την αρμονία του– αλλά και η εντυπωσιακή εκδοχή της τυροκαυτερής με ροκφόρ και κομπόστα αχλάδι, αρωματισμένη με φασκόμηλο.

Η αλοιφή που έχει φανατικούς φίλους εδώ παρουσιάζεται σε μια ανατρεπτική συνταγή που θα λατρέψουν ακόμα και οι πιο απαιτητικοί. Το ίδιο δημιουργική και η συνταγή με τα μανιτάρια σοτέ που συνοδεύονται από κρέμα παστινάκι και φουντούκια, μια από τις προτάσεις που πρέπει να μπει στη μέση του τραπεζιού για να δοκιμάσουν όλοι. Το παλαιωμένο τσίπουρο, οι ετικέτες κρασιού ή τα signature cocktails συνοδεύουν την εμπειρία και το κάνουν όπως ακριβώς ταιριάζει σε κάθε επιλογή. Φυσικά οι αγαπημένες γεύσεις –όλοι έχουμε το δικό μας πιάτο στο Λούβρον– παραμένουν σταθερές και αυτό σημαίνει ότι δεν αλλάζει τίποτα ούτε στην ποιότητα των υλικών, που παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Άλλωστε ο ίδιος ο χώρος αποδεικνύει ότι σέβεται την ιστορία του, διατηρώντας την αισθητική της δεκαετίας του 1940 και συνδυάζοντάς τη με τη μοντέρνα άποψη του σύγχρονου καφενείου. Βέβαια, η λέξη αυτή από μόνη της έχει όλη τη ζεστασιά μιας εποχής στην οποία αυτοί οι χώροι συγκέντρωναν ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας και ταυτόχρονα της ελληνικής ιστορίας. Με τον ίδιο αυθεντικό τρόπο το Λούβρον επιδιώκει να είναι σημείο συνάντησης για όλους όσοι αγαπούν την ελληνική κουζίνα αλλά περισσότερο αγαπούν την εξέλιξή της.

Ερατοσθένους 6, Παγκράτι, 210 7016594 Facebook: Το Λούβρον, Instagram: louvron 12.10.23 – lifo 37

zouzou Μαγειρέματα

Στέκι για μαγειρευτό φαγάκι της μαμάς. Όταν μαγειρεύει το zouzou δεν αστειεύεται. Παίρνει πολύ σοβαρά την ιστορία φαγητό και φροντίζει να προσφέρει ό,τι καλύτερο, σαν την παλιά νοικοκυρά που δεν χρειάζεται να δει συνταγές για να φτιάξει το γεύμα της οικογένειας. Ξέρει καλά τι χρειάζεται κάθε πιάτο για να θυμίζει ελληνική παράδοση, χωρίς να του λείπει η δική του τσαχπινιά που σε κάνει να χαμογελάς από ευχαρίστηση. Το σύγχρονο μαγειρείο της Αρχελάου έχει κάθε μέρα να σου προσφέρει φρεσκομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό –αυτό που λέμε φαγάκι– και το κάνει με τρόπο που η παράδοση να συναντά τη σύγχρονη εποχή και να της βγάζει γλώσσα με αυθάδεια. Γιατί η ελληνική παραδοσιακή κουζίνα θα είναι πάντα μια φροντίδα, μια παρηγοριά που κάποιες φορές τη χρειαζόμαστε, χωρίς να μπαίνει σε μοντέρνα γευστικά καλούπια. Το zouzou μας το προσφέρει όλο αυτό το πακέτο μέσα από μια πληθώρα πιάτων (περισσότερες από 30

προτάσεις στον κατάλογο αλλά και συνταγές ημέρας που εναλλάσσονται, ανάλογα με την εποχή και τη φρεσκάδα των υλικών) σε έναν χώρο ξεκούραστο –εδώ το μοντέρνο κάνει την παρέμβασή του όπως ακριβώς πρέπει– που κερδίζει την όρεξη αλλά και την καρδιά σου. Ανάμεσα στα πιάτα θα βρεις κολοκυθάκια γεμιστά αυγολέμονο, παστίτσιο, γιουβετσάκι κοτόπουλο, γίγαντες με μυρωδικά, κριθαρότο με γαρίδες αλλά και μουσακά με βελούδινη μπεσαμέλ. Δροσερές σαλάτες και ορεκτικά όπως παραδοσιακός καγιανάς ή ντολμαδάκια γιαλαντζί μπαίνουν στη μέση και το κρασί, οι μπίρες και τα αποστάγματα συμπληρώνουν μια άκρως ελληνική γευστική εμπειρία. Στα τραπεζάκια του zouzou συγκεντρώνονται διαφορετικές παρέες και ηλικίες, όλοι όμως έχουν την ίδια ανάγκη: φαγητό της μαμάς που κάνει την καθημερινότητα στην πόλη πιο ευχάριστη.

Παγκράτι

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

38 lifo – 12.10.23

Madai Sushi Bar

Αρχελάου 15, 216 8009877, Facebook: Zouzou Μαγειρέματα Instagram: zouzoumageiremata

Ασιατικές γεύσεις που γεφυρώνουν το χάσμα με τη Δύση. Το Madai Sushi Bar είναι το ιδανικό σημείο για να συναντηθούν οι φανατικοί της ασιατικής κουζίνας με όσους ξεκινούν τώρα να τη γνωρίσουν ή ακόμα και με εκείνους που παραμένουν επιφυλακτικοί σε αυτή την τόσο ιδιαίτερη γευστική παράδοση. Εδώ οι δυτικές επιρροές συνδυάζονται με τις αυθεντικές συνταγές της Ασίας –ο σεφ που έχει διαμορφώσει τον κατάλογο είναι Ιάπωνας– με τέτοιο τρόπο που να νιώθεις ότι δοκιμάζεις κάτι πολύ οικείο και ταυτόχρονα ξεχωριστό. Οι φανατικοί της ωμοφαγίας θα βρουν ένα πολύ νόστιμο salmon tartar με ponzu και λευκή τρούφα και ένα crab tartar με yuzu lemon. Oι πιο μετριοπαθείς θα λατρέψουν προτάσεις όπως το seabass tartar roll που έχει γεύση umami και ως πέμπτη γεύση αποτυπώνει στον ουρανίσκο όλες τις υπόλοιπες ταυτόχρονα. Εξαιρετικό και το special California – μια εξελιγμένη εκδοχή με αγγούρι, αβοκάντο, καβούρι και από πάνω καψαλισμένη τσιπούρα με coconut lime sauce και yuzu tobiko, αλλά και το truflle salmon roll

με σολομό και κομμάτια τρούφας. Οι vegan θα ανακαλύψουν μια σειρά από επιλογές με ολόφρεσκα υλικά όπως το sweet potato roll με τεμπούρα, γλυκοπατάτα, top από αβοκάντο και μια coso mayo vegan sauce που η γεύση της μοιάζει σαν να τρως γαρίδα, αλλά και το mango roll με sauce από δαμάσκηνο που αφήνει μια γεύση σαν του cream cheese. Οι πρώτες ύλες είναι όλες εκλεκτές και οι χειροποίητες παρασκευές κάνουν τη διαφορά στη γεύση. Όλα τα πιάτα γίνονται ακόμα πιο νόστιμα όταν τα συνοδεύεις με κάποιο από τα cocktail του Madai –και εδώ η Ευρώπη συνδυάζεται με την Ασία–, ενώ για το φινάλε σε περιμένει ένα παραδοσιακό mochi, κλασικό γιαπωνέζικο επιδόρπιο με ζύμη από αλεύρι ρυζιού που κρύβει μέσα της παγωτό σε διαφορετικές γεύσεις ή σορμπέ, αν θέλεις μια vegan εκδοχή. Μια εμπειρία που αξίζει να απολαύσεις ολοκληρωμένη για να ταξιδέψεις σε νέα γευστικά μονοπάτια που γεφυρώνουν δύο διαφορετικές ηπείρους μέσα από τη γεύση.

Αρχελάου 17, 210 721 5538, Facebook: Madaisushibar Instagram: madai_sushi_bar

Fixers

Είναι serial Fixers και σου φτιάχνουν τη διάθεση! Αυθεντικοί, χαμογελαστοί, με χιούμορ, πάθος και με πάντα καλή διάθεση, σου φτιάχνουν τον καφέ, σου φτιάχνουν και τη μέρα. Ξυπνάνε νωρίς –αξημέρωτα για την ακρίβεια– και αρχίζουν να ζυμώνουν, να ψήνουν, να αυτοσχεδιάζουν ανάλογα με τα υλικά της εποχής, ώστε να σου ετοιμάσουν μια σειρά από νοστιμιές γλυκές και αλμυρές. Γι’ αυτό η πρώτη πρωινή σου στάση είναι στο νούμερο 2 της Βρυάξιδος. Σε μία από τις πιο αγαπημένες γειτονιές της Αθήνας, απέναντι από το άλσος Παγκρατίου, οι μυρωδιές από το εργαστήριο των Fixers σε καλούν κοντά τους για να διαλέξεις το πρωινό ή το μεσημεριανό σου σνακ. Από λαχταριστά rolls με χειροποίητη ζύμη μπριός, homemade μπάρες για full energy πρωινό και αφράτα cookies σε διάφορες γεύσεις μέχρι φρεσκοκομμένες σαλάτες που γίνονται ιδανικό ελαφρύ γεύμα για το lunch break ή ζεστή pinsa με

διαφορετικούς συνδυασμούς υλικών. Όλα φτιαγμένα στο «μυστικό πατάρι» – που δεν είναι τόσο μυστικό, αφού μπορείς να το ανακαλύψεις–, το γνωστό και ως Fixers Pastry Lab. Οι Serial Fixers γνωρίζουν καλά και την κατηγορία σάντουιτς και μάλιστα αυτό που φτιάχνεται με φρέσκο ψωμάκι που μόλις βγήκε από τον φούρνο τους και είναι αδύνατο να του αντισταθείς. Πρωινό γεύμα, μεσημεριανό break, after office βόλτα, ακόμα και στάση για ένα καλό γλυκό, όποια στιγμή της ημέρας θέλεις να κάνεις ένα γευστικό refuel, οι Fixers είναι εδώ για σένα και εκτός από γεύσεις προσφέρουν κι έναν εξαιρετικό καφέ από κόκκους 100% Arabica που έρχονται από τρεις επιλεγμένες περιοχές της Βραζιλίας. Ό,τι φτιάχνουν οι Fixers μπορείς να το απολαύσεις με take away, delivery ή και στον χώρο τους. Το τελευταίο συστήνεται σοβαρά και ανεπιφύλακτα.

Π Α Γ Κ Ρ Α Τ Ι

Το Μαύρο Πρόβατο του Press Café

Βρυάξιδος 2, πλατεία Παγκρατίου, 213 0888696, fixerscoffee.com Instagram: fixerscoffee

Φέρνει τον αέρα της ελληνικής παράδοσης σε έναν σύγχρονο χώρο. Δεν είναι κακό να είσαι το μαύρο πρόβατο, μάλλον το αντίθετο. Ποιος δεν θέλει να ξεχωρίσει λίγο από το πλήθος; Το Μαύρο Πρόβατο στο Παγκράτι, πάντως, καταφέρνει να ξεχωρίσει μια χαρά, και μάλιστα με μια κουζίνα που ακολουθεί πιστά τη γευστική μας παράδοση, ενώ ταυτόχρονα κλείνει το μάτι στις συνταγές που μας άφησε η γειτονική Ανατολή. Ένας χώρος φιλόξενος, για casual περιστάσεις, όπου η οικειότητα του μεζεδοπωλείου είναι αυτό ακριβώς που αναζητάς, χωρίς να υποχωρείς στις γευστικές σου απαιτήσεις. Η Ευδοξία Πάντου μαζί με τον Νίκο Κρασσά από το Press Café του Κολωνακίου έφεραν στην Αρριανού στο Παγκράτι το Μαύρο Πρόβατο πριν από 11 χρόνια και μαζί μια σειρά από συνταγές σε ένα elegant σκηνικό που κάθε μέρα γεμίζει με μυρωδιές του τόπου μας. Στο μενού θα βρεις μεζέδες που μπαίνουν στη μέση και ανοίγουν την όρεξη, όπως η φάβα με κρεμμύδι, μαϊντανό και θυμάρι, η παραδοσιακή μελιτζα-

νοσαλάτα με καπνιστό άρωμα, η σαρικόπιτα με ξινομυζήθρα και μέλι αλλά και τα ανατολίτικα πιτάκια Καισαρείας με παστουρμά ή το εκπληκτικό σαγανάκι φέτας Μπουγιουρντί. Δεν γίνεται να μη δοκιμάσεις το μοσχαρίσιο συκώτι με μπαχαρικά αλλά και το αυθεντικό μοσχαράκι χουνκιάρ μπεγιεντί που λιώνει πάνω στον πουρέ μελιτζάνας. Αν πάλι έχεις όρεξη για μια «ατομική» γευστική εμπειρία, μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε πιάτα που θυμίζουν κυριακάτικο τραπέζι ή γιορτή με τους αγαπημένους σου: αρνάκι ψητό με πατάτες στον φούρνο και γαμοπίλαφο, κλέφτικο χοιρινό στη λαδόκολλα αλλά και εξαιρετικές κοπές για όσους είναι λάτρεις του είδους. Με αυτά θα συνδυάσεις κρασί ή αποστάγματα που σφραγίζουν την ελληνική γαστρονομική βόλτα. Αυτό ακριβώς πετυχαίνει το Μαύρο Πρόβατο: σε πάει μια βόλτα στις ελληνικές γεύσεις και το κάνει σε έναν χώρο τόσο σύγχρονο και προσεγμένο, που αλλάζει το στερεότυπο του μεζεδοπωλείου.

Αρριανού 31, Παγκράτι, 210 7223469 Facebook: Το μαύρο πρόβατο του Press Café 12.10.23 – lifo 39

Μονόκερος

Ένα όνειρο που έγινε φούρνος και γέμισε το Παγκράτι με μυρωδιές και γεύσεις. Ήταν φίλοι από παιδιά. Εκείνος ήταν ηλεκτρολόγος μηχανικός, εκείνη ηθοποιός. Ζούσαν και οι δυο στο εξωτερικό και όταν ξαναβρέθηκαν στην Ελλάδα αποφάσισαν να φτιάξουν μαζί ένα αρτοζαχαροπλαστείο third wave, όπου ο Περικλής ζυμώνει και φουρνίζει τα φανταστικά ψωμιά του και η Ελένη φτιάχνει και στήνει τα ντελικάτα γλυκά της. Ο Μονόκερος θα μπορούσε να είναι ένα θεατρικό έργο, είναι όμως το microbakery του Παγκρατίου που μαγεύει με όσα προσφέρει καθημερινά στους πελάτες, που πλέον είναι και φίλοι. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Το παρασκευαστήριο είναι ανοιχτό ώστε να βλέπεις live την ετοιμασία των γεύσεων που απολαμβάνεις. Δεν το λες και λίγο αυτό, ειδικά σε μια εποχή που δεν μπορείς να πιστέψεις πώς κάτι τόσο νόστιμο είναι τόσο αγνό και χειροποίητο. Στον Μονόκερο όλα τα ψωμιά (λευκό, σύμμεικτο και ολικής) φτιάχνονται από προζύμι αργής ωρίμανσης και με άλευρα από μικρούς μύλους. Πρέπει να δοκιμάσεις το πολύσπορο καρβέλι

αλλά και τα δυο σπέσιαλ σύμμεικτα ψωμιά που φτιάχνει ο Περικλής: αυτό με το καρύδι και ξύσμα λεμονιού και εκείνο με τσένταρ και μπέικον. Οι γαλλικές μπαγκέτες έχουν τη δική τους πρωταγωνιστική θέση και προσφέρονται σε τρεις επιλογές, στην κλασική παριζιάνικη, αυτή με παπαρουνόσπορο και στην εντυπωσιακή pain d’epi που κόβεται με ψαλίδι και συνοδεύει ένα πλατό τυριών αλά γαλλικά. Οι επιρροές από τη γαλλική κουλτούρα είναι εμφανείς και στα γλυκά του Μονόκερου. Χειροποίητα κρουασάν, pain au chocolat και επιδόρπια που σου θυμίζουν αυθεντική patisserie. Εκπληκτική η μηλόπιτα με crème pâtissière, η sugar free τάρτα λεμόνι αλλά και το λαχταριστό προφιτερόλ Black Forest. Μη φύγεις χωρίς να δοκιμάσεις το κρουασάν με λουκάνικο, τις χειροποίητες πίτες που εναλλάσσονται ανάλογα με την εποχή αλλά και τα cookies που μοσχομυρίζουν φρέσκα υλικά. Βασικά, μη φύγεις χωρίς να χαμογελάσεις σε αυτά τα δυο νέα παιδιά που, ευτυχώς για εμάς, έκαναν το όνειρό τους πραγματικότητα.

Παγκράτι

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

40 lifo – 12.10.23

Milly Bird

Φαίδρου 4, Παγκράτι, 210 7510887, Facebook: Monokeros bakery Instagram: monokerosbakery

Το σπίτι που θα ήθελες να έχεις έγινε το στέκι σου. Σου έχει τύχει ποτέ να μπεις σε κάποιον χώρο και να νιώσεις ένα αίσθημα απόλυτης οικειότητας; Η Μελίσσα Παπαγιαννοπούλου καταφέρνει να προσφέρει αυτήν τη σύνδεση στο Milly Bird, καταργώντας τα όρια μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου χώρου, και να προσφέρει ένα στέκι που μοιάζει με το σαλόνι της. Για να είμαστε ακριβείς, το Milly Bird είναι το σαλόνι της, αφού, όταν αποφάσισε να φτιάξει το δικό της καφέ, μετέφερε από το σπίτι της τα περισσότερα έπιπλα –πολλά από αυτά, μάλιστα, μεγάλης αξίας– και δημιούργησε ένα σκηνικό που μοιάζει με σπίτι υψηλής αισθητικής. Σε αυτή την εικόνα έχει βάλει το χεράκι του και ο σύζυγός της, αφού το Milly Bird είναι μια άκρως οικογενειακή υπόθεση και αυτή είναι και η μεγάλη επιτυχία του. Δεν γίνεται να μη νιώσεις ότι πηγαίνεις στο σπίτι δυο καλών φίλων που έχουν ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και επέστρεψαν στην Αθήνα για να δημιουργήσουν ένα

σπιτικό ανοιχτό σε όλους, που αποπνέει κοσμοπολίτικο αέρα και ταυτόχρονα είναι τόσο φιλικό που το νιώθεις δικό σου. (Εδώ μπορεί να δεις έναν σκύλο να έχει βολευτεί πάνω σε μια πανάκριβη πολυθρόνα και όλο αυτό να φαίνεται απολύτως λογικό.) Πέρα από τον αρωματικό καφέ που θα απολαύσεις στους άνετους καναπέδες, μπορείς να δοκιμάσεις το ιδιαίτερο τσάι που έρχεται από το Λονδίνο και να τον συνοδεύσεις με κάποια από τα χειροποίητα γλυκά που φτιάχνει η Μελίσσα ή η φίλη της η Βίκυ που είναι στην κουζίνα – είπαμε, πρόκειται για απολύτως οικογενειακή υπόθεση. Στα must try το carrot cake αλλά και τα bagels, ενώ τα Σαββατοκύριακα η κουζίνα ετοιμάζει και πολύ νόστιμα πιάτα brunch. Στο Milly Bird θα πας μόνος ή με παρέα, για διάβασμα, άραγμα ή δουλειά και το σίγουρο είναι ότι θα γίνεις θαμώνας και φίλος. Γι’ αυτό κάθε φορά που φτάνεις στο 29 της Αρριανού νιώθεις ότι έφτασες σπίτι.

Αρριανού 29, Παγκράτι, 211 4063156, Facebook: MillybirdHouse Instagram: millybird_house

The Smashers Burgers

Το νέο pop-up spot του Παγκρατίου ήρθε για να σε κάνει φανατικό smasher. Τα Smashers τα «σπάνε». Θα μπορούσαμε να σταματήσουμε εδώ κι αυτό θα ήταν αρκετό για να πας μέχρι το Παγκράτι και να απολαύσεις τα μπέργκερ του νέου pop-up spot που κάνει εντύπωση από μακριά με την κατακόκκινη όψη του. Άλλωστε, θα καταλάβεις ότι βρίσκεσαι στο σωστό σημείο μόλις δεις κόσμο να καταβροχθίζει τα φανταστικά μπέργκερ με τη μοναδική smashed γεύση. Μπιφτέκι από 100% μοσχαρίσιο κιμά που το πατάνε πάνω στην καυτή πλάκα για να αποκτήσει καραμελωμένη, τραγανή κρούστα εξωτερικά, ενώ παραμένει ζουμερό και χυμώδες στο εσωτερικό του. Ψωμάκι potato bun, αφράτο και φρέσκο. Χειροποίητες sauces με signature συνταγές και φρέσκα, ποιοτικά υλικά. Αυτά είναι τα συστατικά που συνδυάζονται σε κάθε πρόταση των The Smashers και σε κάνουν φανατικό. Φυσικά και θα δοκιμάσεις το κλασικό Cheeseburger –παραμένει βασιλιάς των μπέργκερ– με τσένταρ, pickle relish και την υπέρτατη Smashers sauce, το πληθωρικό Truffle Smash με κατσικίσιο τυρί, καραμελωμένα κρεμμύδια και τη Smashers Truffle Mayo, αλλά και το Chilly Smash με jalapenos, γουακαμόλε, crispy onion και chilly mayo (για όσους απολαμβάνουν λίγο κάψιμο στον ουρανίσκο τους). Στα must try και το The Kick Ass με τσένταρ, μπέικον, καραμελωμένα κρεμμύδια και Smoky BBQ Sauce. Το νέο spot του Παγκρατίου υποδέχεται τους smashers καθημερινά 18:00-00:00 στο

νούμερο 2 της Βρυάξιδος, και μάλιστα με ειδικές τιμές για take-away. Αν πάλι θέλεις να έρθουν τα smashed burgers στον χώρο σου, θα τα βρεις όλα στις πλατφόρμες delivery για να παραγγείλεις τα δικά σου αγαπημένα από τις 12:00 το μεσημέρι μέχρι τα μεσάνυχτα. Μόνο να θυμάσαι: μόλις απολαύσεις ένα Smashers burger θα έχεις γίνει κι εσύ ένας φανατικός smasher, γιατί smashed tastes better!

Π Α Γ Κ Ρ Α Τ Ι

katsika

BOSTANIC GOURMET

Βρυάξιδος 2, Παγκράτι, 210 30997151, Instagram: thesmashers_burgers

Σε μαθαίνει να μασάς αργά και απολαυστικά. Θυμάσαι παλιά που μας έλεγαν οι μεγάλοι «μη μασάς σαν κατσίκα;» Ε, λοιπόν, τώρα μπορείς να βρεις αυτήν τη μακρινή θεία, ξαδέλφη ή γειτόνισσα που σου έκανε παρατήρηση και να την πας στην katsika, εκεί όπου το κίνημα των slow eaters παίρνει εκδίκηση και μας καλεί όλους να συνταχθούμε με το chewing noisily. Στην katsika τρώμε αργά και μασάμε δυνατά για να απολαμβάνουμε την τροφή μας, έτσι όπως ορίζει η φύση. Εδώ η έμπνευση έρχεται από το αγαπημένο ζώο που του αρέσει να περιπλανιέται στη φύση, να αναζητά και να επιλέγει την τροφή του, την οποία δεν βιάζεται να καταπιεί. Στην katsika θα βρεις πιάτα με απολαυστικούς, θρεπτικούς συνδυασμούς με φρέσκα υλικά εποχής αλλά και με διατροφικές αξίες που συνδυάζονται όπως πρέπει για να προσφέρουν τις ευεργετικές τους ιδιότητες. Από λαχταριστά wraps, χορταστικά super bowls με τα πιο healthy υλικά και δροσερές, ευφάνταστες σαλάτες μέχρι δημιουργικά protein bowls, οι καθημερινές επιλογές είναι πολλές και σίγουρα θα βρεις τη δική

σου αγαπημένη. Στα must-try είναι η σαλάτα katsika με φαγόπυρο, φρέσκα μανιτάρια, κατσικίσιο τυρί, καρύδια, φρέσκο κρεμμυδάκι, καρότο και σάλτσα από παλαιωμένο βαλσάμικο, το Swinging Chicken, για τους λάτρεις του κοτόπουλου, με μαύρο ρύζι, ντοματίνια, ανθούς μπρόκολου, φιλέ αμυγδάλου, καβουρδισμένο σουσάμι και dressing από ελαιόλαδο και lime και η pasta salad Crunchy Gourmet με κοτόπουλο, αβοκάντο, μπρόκολο, φέτα, φρέσκο κρεμμυδάκι, λιαστή ντομάτα, καβουρδισμένο φιλέ αμυγδάλου, σουσάμι, ελαιόλαδο και μαγιονέζα με lime. Πολύ νόστιμα και θρεπτικά τα Protein Combo που δημιουργείς μόνος σου, συνδυάζοντας πρωτεΐνη και αγαπημένες γαρνιτούρες, καθώς και μία από τις τέσσερις νόστιμες σούπες του μενού. Μόλις βρεις αυτό που σου αρέσει –και είναι πολλά–, φρόντισε να το μασήσεις αργά, απολαυστικά, αποκτώντας και πάλι τη σύνδεσή σου με το φαγητό. Γιατί αυτή σε οδηγεί στη σύνδεση με τον εαυτό σου.

Delivery μέσα από τις γνωστές πλατφόρμες 12:00-00:00 Instagram: katsika_bostanic 12.10.23 – lifo 41

Geppetto the Bar

Μόνος ή με παρέα, εδώ σε οδηγεί η βόλτα στο Παγκράτι. Στην ερώτηση «πού να βρεθούμε;» το Geppetto έρχεται ως αυθόρμητη απάντηση. Χωρίς να το πολυσκεφτείς και σίγουρα χωρίς να χρειάζεται να καλλωπιστείς, αυτό το café bar της πλατείας Βαρνάβα είναι στέκι για κάθε ώρα. Το νεοκλασικό κτίριο που βρίσκεται στο 2 της Στίλπωνος και η ιστορία του κρατά από το 1920 δημιουργεί από μόνο του μια ατμόσφαιρα τόσο φιλική και χαρούμενη που σε κάνει να αισθάνεσαι οικεία, προσφέροντάς σου καταφύγιο από την καθημερινότητα κάθε φορά που το χρειάζεσαι. Πρωινό καφεδάκι –όχι ό,τι κι ό,τι, αλλά specialty blend– που συνοδεύεται από νόστιμα πιάτα brunch. Υπάρχει κάτι καλύτερο για να ξεκινήσεις τη μέρα; Θα υποκύψεις οπωσδήποτε στα homemade pancakes σε διαφορετικές εκδοχές, ενώ δεν γίνεται να μη δοκιμάσεις τις φοβερές ομελέτες και τα χειροποίητα γλυκά

που εναλλάσσονται κάθε τόσο. Το βράδυ τα τραπέζια του Geppetto γεμίζουν από παρέες που απολαμβάνουν τα χρωματιστά του κοκτέιλ, πάντα εντυπωσιακά σε όψη και σε γεύση, signature συνταγές που επιμελείται ο Κωνσταντίνος Κώτσος και ακολουθούν την κάθε εποχή. Σύντομα έρχεται η χειμερινή λίστα με μείξεις που θα λατρέψεις. Η βόλτα εδώ έχει vibes από jazz, soul και funk ήχους όπως αρμόζει σε ένα αυθεντικό μπαρ που ευνοεί τις συναντήσεις για κουβέντα αλλά και διασκέδαση. Εκείνο που καταφέρνει το Geppetto είναι να παραμένει μια σταθερή επιλογή για τη βόλτα στο Παγκράτι ακόμα κι αν ξεκινάς μόνος σου για ένα γρήγορο ποτάκι μετά τη δουλειά. Η παρεΐστικη ατμόσφαιρα δεν σε αφήνει να νιώσεις μοναξιά αλλά σε συνοδεύει διακριτικά, όπως ακριβώς θέλεις.

Παγκράτι

A ΦΙ Ε ΡΩ ΜΑ

42 lifo – 12.10.23

Μουριές & Πιάτσα Τσιπουράκι

Geppetto The Bar, Στίλπωνος 2, Παγκράτι, 210 7525665 Facebook: geppettothebar, Instagram: geppetto_thebar

Η ελληνική παράδοση κάνει στάση στην πλατεία Βαρνάβα. Πόσο καιρό έχεις να φας μοσχαράκι κοκκινιστό με μελιτζάνες; Ή ένα σπιτικό κομμάτι μουσακά; Σου έχει λείψει η γεύση ενός λαδερού πιάτου της ελληνικής κουζίνας, όπως ο αρακάς ή οι μπάμιες; Συνταγές που βγαίνουν από τις παιδικές αναμνήσεις, μυρωδιές που έρχονται από την κουζίνα της μαμάς και κάθε τόσο τις αποζητάς, για να θυμηθείς την αξία της δικής μας καθημερινής γαστρονομίας. Στις Μουριές της πλατείας Βαρνάβα όλες αυτές οι γεύσεις είναι μια καθημερινή φροντίδα που προσφέρεται ολόφρεσκη και γευστική. Είναι μεγάλη η ιστορία αυτού του μαγειρείου και όχι τυχαία, αφού έχει ταΐσει γενιές και γενιές με φαγητά μαμαδίστικα αλλά και τρυφερά κρέατα που ψήνονται στη σχάρα και συνοδεύονται από δροσερές σαλάτες και χειροποίητα ορεκτικά – χωρίς αυτά δεν νοείται ελ-

ληνικό γεύμα. Η μαγειρίτσα είναι το must try που χρόνια τώρα μπορεί να σε κάνει να φτάσεις μέχρι το Παγκράτι μόνο και μόνο για να απολαύσεις μια μερίδα. Δίπλα στις Μουριές, η Πιάτσα Τσιπουράκι έρχεται να συμπληρώσει την οικειότητα αυτής της γειτονιάς με την άποψη ενός σύγχρονου καφενείου. Εδώ το τσίπουρο ρέει άφθονο και οι μεζέδες που συνοδεύουν τα αποστάγματα, το κρασί ή την μπίρα σου προσγειώνονται με τη σειρά στο τραπέζι σου. Χταπόδι ξιδάτο, τυρί σαγανάκι, γαύρος μαρινάτος και μια σειρά από μερακλήδικες συνταγές σε κρατάνε στα τραπεζάκια μέχρι αργά. Αν πάλι σε βγάλει ο δρόμος σου εκεί το πρωί, η Πιάτσα Τσιπουράκι έχει και καφεδάκι για να ξεκινήσεις τη μέρα σου. Το σίγουρο είναι ότι η πλατεία Βαρνάβα μυρίζει παράδοση και δύσκολα αντιστέκεσαι σε αυτό το γνώριμο άρωμα.

Μουριές, πλατεία Βαρνάβα & Κρησίλα, Παγκράτι, 210 7016100 / Πιάτσα Τσιπουράκι, πλατεία Βαρνάβα 11, Παγκράτι, 210 7016100 www.piatsatsipouraki.gr

Zillion's

Αθήνα, Παγωτό, Zillion’s. Αυτός είναι ένας κλασικός συνειρμός που όλοι κάνουμε –όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά– όταν μας έρχεται η επιθυμία να φάμε ένα αληθινά ποιοτικό γλυκό ή παγωτό. Δεν είναι τυχαίο ότι από το 2007 αυτό το όνομα συνδέθηκε με το αυθεντικό gelato, συστήνοντας την πρώτη τζελατερία στην Κηφισιά, η οποία έγινε σημείο αναφοράς για τους λάτρεις του είδους αλλά και για όσους εκτιμούν τις προσεγμένες γεύσεις. Από το 2021 η downtown εκδοχή του Zillion’s βρίσκεται στο Παγκράτι, στην υπέροχη γειτονιά του Μετς, και μοιράζει από εκεί τις μοναδικές γεύσεις που έχουμε αγαπήσει, προσφέροντας έναν ακόμα πολύ καλό λόγο για να κάνεις βόλτα σε αυτήν τη συνοικία του κέντρου. Το χειροποίητο gelato από αγνές πρώτες ύλες, χωρίς έτοιμα μείγματα, αρώματα ή συντηρητικά αποτελεί μια ολόκληρη γευστική εμπειρία που απολαμβάνεις κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη. Στα must

try αυτού του χειμώνα είναι το παγωτό açaί χωρίς ζάχαρη, που απογειώνεται όταν το συνδυάσεις με γκρανόλα, μπανάνα και μύρτιλα (Açaί Special), αλλά και τα καταπληκτικά milkshakes που δεν μοιάζουν με τιποτα απ’ όσα έχεις δοκιμάσει μέχρι τώρα. Το Zillion’s κρατάει ψηλά τη σημαία της ποιότητας και στον καφέ που προσφέρει. Μπορείς να τον συνδυάσεις με ένα φρεσκοψημένο γαλλικό κρουασάν, κάποιο από τα χειροποίητα cookies και muffins ή ακόμα και με ένα κομμάτι από τα homemade κέικ που φιγουράρουν στη βιτρίνα του. Στο στέκι του Παγκρατίου θα βρεις και μια πολύ πλούσια, ανανεωμένη σειρά από μπαγκέτες και μπριός με γαστρονομικούς συνδυασμούς premium υλικών που γίνονται ιδανικό πρωινό ή μεσημεριανό ελαφρύ lunch. Ό,τι κι αν επιλέξεις, μπορείς να το απολαύσεις και στον χώρο σου μέσα από τις γνωστές πλατφόρμες delivery, ώστε να ζεις όποτε θες την εμπειρία Zillion’s.

Π Α Γ Κ Ρ Α Τ Ι

Μαραμπού

Αρχιμήδους 2-4, Παγκράτι, 216 0024667 www.zillions.gr, Facebook: Zillion’s

φωτο : αλίνα λέφα

Πέντε χρόνια γεμάτα φυσικές γεύσεις παγωτού και σορμπέ εποχής. Το Μαραμπού έκλεισε πέντε χρόνια. Μέσα σε αυτά, το παγωτατζίδικο του Παγκρατίου έχει γίνει ο λόγος που ο δρόμος μάς έχει βγάλει άπειρες φορές σε αυτήν τη γειτονιά για να δοκιμάσουμε κάποια από τις καινούργιες γεύσεις του ή να απολαύσουμε τη δική μας αγαπημένη. Το φυσικό παγωτό που δημιουργούν η Βίκυ Περιστάνογλου και ο Ιγκόρ Τσομλεκτσόγλου με τη λιγότερη δυνατή ζάχαρη και με τα λιγότερα λιπαρά είναι ένας συνδυασμός παράδοσης και μοντερνισμού: από τη μία τα αγνά υλικά –αξία που παραμένει σταθερή και αδιαπραγμάτευτη μέσα στα χρόνια–, από την άλλη οι σύγχρονες τεχνικές και οι γαστρονομικοί συνδυασμοί που εκπλήσσουν. Κάθε pozzetti από τη βιτρίνα του Μαραμπού (αυτά τα «πηγαδάκια» που κρύβουν μέσα τους μικρά αριστουργήματα) ανοίγει για να σου αποκαλύψει συνταγές φτιαγμένες from scratch – επίσης αδιαπραγμάτευτη διαδικασία– με εποχικά υλικά που κάνουν το παγωτό γλυκιά επιλογή για όλο τον χρόνο. Αυτές τις μέρες

πρέπει να αναζητήσεις τη μόκα με αμύγδαλο και μαρέγκες –φυσικά, χειροποίητες–, το αβοκάντο, που βρίσκεται στην εποχή του, σε μια εκδοχή στρατσιατέλα, τη φανταστική μαύρη σοκολάτα με τσίλι και το sugar free ανθόγαλο με λεβάντα και μέλι. Το Μαραμπού δεν μας σύστησε μόνο το φυσικό παγωτό αλλά και μια σειρά από vegan σορμπέ και μάλιστα πολύ πριν αυτή η κατηγορία γίνει trend σε όλη την Αθήνα. Δεν είναι τυχαίο ότι το σορμπέ φιστίκι είναι ένα σταθερό best seller που φέρνει στο Παγκράτι λάτρεις του από όλη την πόλη. Μην παραλείψεις να δοκιμάσεις το σορμπέ ρόδι, το κόκκινο σταφύλι αλλά και το αχλάδι με τζίντζερ που θα οδηγήσουν τον ουρανίσκο σου σε νέα γευστικά μονοπάτια. Το Μαραμπού, που δείχνει με κάθε τρόπο και την οικολογική του συνείδηση, από την εποχικότητα των συνταγών μέχρι τις ανακυκλώσιμες συσκευασίες, είναι ένα στέκι, ένα σημείο συνάντησης για όσους μοιραζόμαστε δύο μεγάλες αγάπες: το παγωτό και τη φύση, που γίνεται βάση για τις ξεχωριστές γεύσεις του.

Αρχελάου 17, Παγκράτι, 210 7247037, Facebook: Maraboo Ice Cream Instagram: marabooicecream 12.10.23 – lifo 43

PERSONAL SHOPPER

î

Funky Buddha Relaxed fit πουλόβερ με στρογγυλή λαιμόκοψη. www.funky-buddha. com

ò

ASUS ROG Ally ΑΜD Ryzen Z1 Extreme κονσόλα. www.kotsovolos.gr

ö

Tom Ford

î

Άρωμα Café Rose 50mL.

H&M

Σε επιλεγμένα καταστήματα

Αμάνικο μπουφάν utility. www2.hm.com

î

Aveda Nutriplenish™ Overnight Serum για μαλλιά. Σε επιλεγμένα καταστήματα

õ

GABBA Pisa K3280 Dale παντελόνι. gabba.com

î

Swatch Ρολόι Big Bold Irony μπορντό. Σε επιλεγμένα καταστήματα

ô

New Balance Παπούτσια Fresh Foam X 1080v13. Σε επιλεγμένα καταστήματα

44 lifo – 12.10.23

ΈΧΕΙΣ ΓΟΎΣΤΟ

Άλκηστις Αλεξίου Χορεύτρια

Ποια είσαι και με τι ασχολείσαι; Είμαι η Άλκηστις και είμαι δασκάλα κλασικού και σύγχρονου χορού. Τα τελευταία 14 χρόνια ζω και εργάζομαι στην Αθήνα. Έχω ασχοληθεί κατά καιρούς με πολλά πράγματα. Μου αρέσει να μαθαίνω συνέχεια κάτι καινούργιο, θα έλεγα όμως πως αυτά που υπάρχουν σταθερά στην καθημερινότητά μου είναι η διδασκαλία, ο χορός, τα πατίνια και το πλέξιμο. Πώς διαλέγεις τα ρούχα σου; Τα ρούχα μου θέλω να είναι πάνω απ’ όλα λειτουργικά, να μπορώ να κινούμαι άνετα και να απολαμβάνω τις στιγμές χωρίς να περιορίζομαι. Επιλέγω συνήθως το τι θα βάλω ανάλογα με τη διάθεσή μου (και τον προορισμό φυσικά).

Τι φοράς και πόσο κοστίζει; Θα ξεκινήσω από κάτω προς τα επάνω. Τα loafers είναι Love Μoschino (€200), οι κάλτσες Patinia (€10), η φουστίτσα Fox και την έχω από τα 16 μου, δεν θυμάμαι πόσο είχε κοστίσει. Το πλεκτό vest είναι Bèbè Guèpard knits, Crochet, δηλαδή δημιουργία δική μου. Εάν το κοστολογούσα, θα έλεγα ότι κάνει €80.Τα πατίνια μου είναι Moxi Lolly (€380) και τα κοσμήματα είναι όλα vintage, από γιαγιά και από μαμά. Πού πας τώρα; Για πατινάδα. @alcestis.alexiou

από τη μίνα καλογερά

φωτο: παρισ ταβιτιαν

Τι θα βρω στην τσάντα σου; Αλοιφή για τις μελανιές από τις τούμπες τύπου άρνικα – αυτή την έχω πάντα και παντού μαζί μου. Επίσης, έχω ένα μιστ συνήθως στην τσάντα μου, το οποίο λατρεύω και είναι από μια επιχείρηση της Τήνου. Είναι κάτι τόσο απλό και μικρό που μπορεί να μου φτιάξει τη διάθεση.

12.10.23 – lifo 45

ΥΔΡΟΧΟΟΣ [20.1/19.2] Η αποφασιστικότη-

ΔΙΔΥΜΟΣ [21.5/21.6] Μια εποχή έντονης

θα σας απασχολήσουν με την είσοδο του Άρη στον Σκορπιό στις 12/10 και είναι μια καλή εποχή για να αναζητήσετε μια νέα πηγή εσόδων ή να συζητήσετε σχετικά με την αύξηση των αποδοχών σας. Μέχρι τις 24/11 θα έχετε την ευχέρεια να διαπραγματευτείτε μια καινούργια συμφωνία, να κάνετε κάποια επένδυση ή μια ακριβή αγορά. Ο Κρόνος σε τρίγωνο φέρνει ευκαιρίες στα επαγγελματικά σας. Στείλτε βιογραφικά προς πάσα κατεύθυνση. Η νέα σελήνη/ηλιακή έκλειψη στο ζώδιό σας στις 14/10 αποτελεί την προσωπική σας Πρωτοχρονιά και πρέπει να σκεφτείτε πολύ σοβαρά τι είναι αυτό που θα σας κάνει ευτυχισμένους. Είναι η βελτίωση της ερωτικής σας ζωής, της εμφάνισής σας, ή η επίτευξη ενός νέου στόχου; Ίσως χρειαστεί να πατήσετε πόδι, αν βρείτε απέναντί σας ένα μέλος της οικογένειας, και να ανοίξετε τα φτερά σας.

τά σας είναι στα ύψη και όσοι κυνηγήσετε με επιμονή τους στόχους σας θα τους κατακτήσετε. Από τις 12/10, που εισέρχεται ο Άρης στον Σκορπιό, και μέχρι τις 24/11 θα είστε σε συνεχή εγρήγορση, θα ταξιδεύετε συχνά και θα κάνετε νέες συνεργασίες που θα φέρουν αύξηση εσόδων και δημοτικότητας. Ενδεχομένως να δημιουργηθεί και μια ερωτική σχέση σε κάποιο ταξίδι ή με άτομο από τον χώρο των σπουδών. Ο Κρόνος στο ζώδιό σας σε τρίγωνο αυξάνει το πείσμα σας, που σημαίνει πως θα είστε πειθαρχημένοι και θα έχετε τα πάντα σωστά μελετημένα. Η νέα σελήνη/έκλειψη Ηλίου στις 14/10 σηματοδοτεί την ολοκλήρωση ενός κύκλου σπουδών και την έναρξη μιας εποχής που ανοίγετε τα φτερά σας προς νέες κατευθύνσεις. Η ζωή σας βελτιώνεται σημαντικά και νιώθετε περήφανοι που δεν πτοηθήκατε από κάποια εμπόδια και προκλήσεις.

δράσης ξεκινάει με την είσοδο του Άρη στον Σκορπιό στις 12/10 και θα έχετε σημαντική πρόοδο στα επαγγελματικά σας αν κυνηγήσετε με σθένος νέες ευκαιρίες. Μέχρι τις 24/11 θα έχετε βρει μια νέα απασχόληση με καλύτερες αποδοχές και θα σταθεροποιηθεί η ροή των εσόδων σας. Επειδή θα είναι ένα διάστημα συνεχούς εγρήγορσης, δεν θα πρέπει να παραμελήσετε τον εαυτό σας. Φροντίστε να ακολουθείτε ένα διατροφικό πρόγραμμα που θα πληροί τις ανάγκες σας και να γυμνάζεστε, ώστε να αποβάλετε το άγχος και να βελτιώνεται ο ψυχισμός σας. Στις 14/10 η νέα σελήνη/έκλειψη Ηλίου σηματοδοτεί πιθανά νέα ξεκινήματα στην κοινωνική σας ζωή και τη σύνδεσή σας με τα παιδιά και τους εραστές. Ωστόσο, ο Πλούτωνας σε τετράγωνο με τον Ήλιο και τη Σελήνη κατά τη διάρκεια της έκλειψης υποδηλώνει πως κάτι φτάνει στο τέλος του και δίνει ευκαιρίες για μια καινούργια αρχή.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ [23.10/22.11] Η ανταγωνιστική

ΙΧΘΥΣ [20.2/20.3] Σπουδές, νέοι στόχοι και

σας διάθεση εντείνεται με την είσοδο του Άρη στο ζώδιό σας στις 12/10 και θα κυνηγήσετε νέες ευκαιρίες που θα αφορούν τα επαγγελματικά ή την ερωτική σας ζωή. Η συμμετοχή του Κρόνου σε τρίγωνο φέρνει ευκολίες και κάποια προβλήματα που υπήρχαν στη σχέση σας αρχίζουν να υποχωρούν. Μέχρι τις 24/11 θα καταφέρετε να βάλετε σε τάξη σημαντικά θέματα που σας απασχολούν. Οι ελεύθεροι θα ασκείτε έντονη γοητεία με το ταμπεραμέντο σας και θα έχετε έντονη ερωτική ζωή. Η νέα σελήνη/έκλειψη Ηλίου στις 14/10 αποτελεί κομβικό σημείο καθώς καλείστε να αφήσετε πίσω κάτι τι που αποτελεί περιττό φορτίο και να απαγκιστρωθείτε από παρελθοντικές καταστάσεις που σας προκαλούν στασιμότητα. Δουλέψτε με τον εαυτό σας, πιστέψτε στις δυνατότητές σας, πάρτε αποφάσεις για τη ζωή σας και κάντε ένα καινούργιο ξεκίνημα, δίχως να σας φοβίζει το άγνωστο.

ό,τι αφορά τη σταδιοδρομία σας θα σας απασχολήσουν με την είσοδο του Άρη στον Ζυγό και θα έχετε την απαραίτητη ενέργεια κι αποφασιστικότητα για να κυνηγήσετε τα όνειρά σας. Τα οικονομικά σας βαίνουν καλώς και έχετε την ευχέρεια να επεκτείνετε τις επιχειρηματικές σας δραστηριότητες, ενώ μπορεί να ξεκινήσει και μια καινούργια συνεργασία στο εξωτερικό, δίχως όμως να είναι απαραίτητη η αλλαγή τόπου διαμονής, καθώς μέσω της τεχνολογίας μπορείτε να εργάζεστε από απόσταση. Η νέα σελήνη/έκλειψη Ηλίου στις 14/10 έχει να κάνει με οικονομικά που αφορούν κοινούς πόρους, οφειλές, κ.λπ. Ιδανική στιγμή για να αναζητήσετε μια νέα πηγή εσόδων, ώστε να έχετε τη δυνατότητα να κλείσετε τις οφειλές σας. Ένας έρωτας που έχει βαλτώσει θα λήξει άδοξα, αλλά θα σας δοθεί η ευκαιρία να βρείτε το ιδανικό ταίρι, με το οποίο θα έχετε μακρά πορεία.

ΤΟΞΟΤΗΣ [23.11/21.12] Με την είσοδο του

ΚΡΙΟΣ [21.3/20.4] Ο κυβερνήτης σας Άρης

Άρη στον Σκορπιό στις 12/10 ξεκινάει μια περίοδος έντονης εσωστρέφειας και η ενέργειά σας θα είναι σε χαμηλά επίπεδα. Ο Κρόνος σε τρίγωνο σας βοηθάει να ξεπεράσετε κάποια οικογενειακά προβλήματα, ενώ αρχίζει να δρομολογείται και η αγορά ή η πώληση ενός ακινήτου που είχε φρενάρει λόγω οικονομικής δυστοκίας. Το άγχος σας για επαγγελματικά ζητήματα θα πρέπει να το αποβάλετε μέσω ασκήσεων και δραστηριοτήτων που θα συμβάλουν στην ψυχική σας ανάταση. Στις 14/10 η νέα σελήνη/έκλειψη Ηλίου στον Ζυγό συνδέεται με την κοινωνική σας δικτύωση και επηρεάζει τους γεννημένους το 3ο δεκαήμερο. Ιδανική στιγμή για να μελετήσετε κάποιες ιδέες ώστε να αποφασίσετε ποια θα μπει σε εφαρμογή και να κάνετε καινούργιες γνωριμίες που θα σας ωφελήσουν ποικιλοτρόπως. Ανατρέξτε στα γεγονότα που συνέβησαν με την πρώτη έκλειψη στις 20/4, ώστε να ξέρετε πώς να κινηθείτε και τι να μην επαναλάβετε.

εισέρχεται στον Σκορπιό στις 12/10 και καθώς ενεργοποιείται ο τομέας των κοινών πόρων είναι εξαιρετική εποχή για οικονομική ανασκόπηση. Το τρίγωνο με τον Κρόνο δείχνει πως θα έχετε επιπλέον έσοδα μέσω ενός επιδόματος, μιας υποτροφίας ή του συντρόφου σας. Μέχρι τις 24/11 θα έχετε τη δυνατότητα να εξοικονομήσετε κάποια χρήματα ή να βρείτε μια νέα πηγή εσόδων. Στις 14/10 η έκλειψη Ηλίου και η νέα σελήνη στον Ζυγό θα επηρεάσουν τους γεννημένους το 3ο δεκαήμερο και θα δώσετε έμφαση στις σχέσεις σας. Επειδή είναι η δεύτερη έκλειψη στον Ζυγό (η πρώτη ήταν στις 20/4), τα γεγονότα μπορεί να συνδέονται με αυτό που συνέβη τότε. Ενδεχομένως κάποιες καταστάσεις να σας βάλουν σε διαδικασία επαναπροσδιορισμού και ίσως αποφασίσετε να σταματήσετε μια συνεργασία ή μια σχέση που δεν ικανοποιεί τις προσδοκίες σας. Ωστόσο, θα σας δοθεί η ευκαιρία να κάνετε ένα νέο ξεκίνημα.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ [22.12/19.1] Ο τομέας της

ΤΑΥΡΟΣ [21.4/20.5] Με την είσοδο του Άρη

κοινωνικής σας δικτύωσης τονίζεται με την είσοδο του Άρη στον Σκορπιό στις 12/10 και ξεκινάει ένα διάστημα που θα είστε πολύ δημοφιλείς και θα κερδίζετε τον θαυμασμό των άλλων. Μέχρι τις 24/11, καινοτόμες ιδέες, αν προωθηθούν στις σωστές κατευθύνσεις, θα έχουν θετική ανταπόκριση και μπορεί να βρείτε μια νέα απασχόληση που θα έχει σχέση με την τεχνολογία. Προγραμματισμός, ηλεκτρονικό μάρκετινγκ και ο εκσυγχρονισμός της εταιρείας σας θα αποφέρουν μεγάλα κέρδη, καθώς συμμετέχει και ο Κρόνος σε τρίγωνο που φέρνει αύξηση εσόδων. Η νέα σελήνη/έκλειψη Ηλίου στον Ζυγό στις 14/10 αποτελεί μια σημαντική στιγμή για να κάνετε ένα καινούργιο ξεκίνημα στην καριέρα σας, όμως προϋποθέτει πως πρέπει να κλείσει μια πόρτα για να ανοίξει κάποια άλλη. Μη διστάσετε να δοκιμάσετε την τύχη σας σε μια νέα κατεύθυνση και κυνηγήστε νέες ευκαιρίες. Εξαιρετική εποχή για να ανοίξετε τη δική σας επιχείρηση.

στον Ζυγό στις 12/10 ενεργοποιείται ο τομέας των διαπροσωπικών σας σχέσεων, οι οποίες μπορεί να είναι συναρπαστικές, αρκεί να μην υπερισχύσει η ανταγωνιστική σας διάθεση. Η συμμετοχή του Κρόνου σε τρίγωνο ευνοεί τις έξυπνες συμμαχίες, τις επαφές με άτομα με τα οποία θα έχετε κοινό σκοπό και την κοινωνική σας ζωή. Νέα πρόσωπα θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον σας και θα διευρύνετε τον κύκλο των γνωριμιών σας. Μέχρι τις 24/10 θα είναι ιδανική εποχή για να μοιραστείτε καινοτόμες ιδέες με άτομα που θα στηρίξουν την εφαρμογή τους. Η νέα σελήνη/έκλειψη Ηλίου στον Ζυγό στις 14/10 υπόσχεται ένα καινούργιο ξεκίνημα και συνδέεται με την εργασία και την υγεία. Ωστόσο, η παράδοση της έκλειψης συχνά αναφέρει ότι κάτι νέο μπορεί να ξεκινήσει μόνο μετά από ένα τέλος. Ανατρέξτε στις 20/4, οπότε πραγματοποιήθηκε η πρώτη έκλειψη, ώστε να μην επαναλάβετε εσφαλμένες ενέργειες.

starfax

ΖΥΓΟΣ [23.9/22.10] Οικονομικά ζητήματα

από τη μα ρ ιβ ίκυ καλλέ ρ γ η (s tar f ax@ li f o. g r )

46 lifo – 12.10.23

ΚΑΡΚΙΝΟΣ [22.6/22.7] Δημιουργικές δραστηριότητες, ερωτικά ζητήματα και θέματα παιδιών έρχονται στο προσκήνιο με την είσοδο του Άρη στον Ζυγό στις 12/10 και θα είναι μια εποχή που η έμπνευσή σας θα είναι στα ύψη. Μέχρι τις 24/10 οι διαπραγματευτικές σας δεξιότητες θα είναι οξυμένες και θα είναι ιδανική εποχή για επενδύσεις και νέα ρίσκα. Η γοητεία σας θα είναι στα ύψη και θα προσελκύετε το ενδιαφέρον, που σημαίνει πως θα έχετε σημαντική βελτίωση στην ερωτική σας ζωή. Οι γονείς θα επικεντρωθείτε στα παιδιά και θα περνάτε ποιοτικό χρόνο. Στις 14/10 η νέα σελήνη/έκλειψη Ηλίου στον Ζυγό τονίζει τον τομέα της οικιακής σας ζωής και σηματοδοτεί την έναρξη μιας καινούργιας πορείας. Ένα κύκλος κλείνει και ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή σας που μπορεί να αφορά την αγορά κατοικίας, μια μετακόμιση ή την έλευση ενός νέου μέλους στην οικογένεια. Μη φοβηθείτε τις αλλαγές, θα είναι για καλό.

ΛΕΩΝ [23.7/23.8] Ο τομέας της οικιακής σας ζωής ενεργοποιείται με την είσοδο του Άρη στον Σκορπιό στις 12/10 και θα έχετε την απαραίτητη ενέργεια για να διευθετήσετε εκκρεμότητες, να ασχοληθείτε με θέματα οργάνωσης και με τη φροντίδα αγαπημένων προσώπων. Με τη συμμετοχή του Κρόνου σε τρίγωνο κάποιες καθυστερήσεις σε οικονομικά ζητήματα αρχίζουν να υποχωρούν. Μέχρι τις 24/10 θα είναι μια καλή εποχή για αγοραπωλησίες ακινήτων και αναμόρφωση του χώρου σας. Ωστόσο, θα πρέπει να αποφεύγετε τις εντάσεις μέσα στην οικογένεια. Στις 14/10 η νέα σελήνη/έκλειψη Ηλίου στον Ζυγό αφορά τους γεννημένους το 3ο δεκαήμερο και συνδέεται με την επικοινωνία. Ενδεχομένως να ολοκληρώνεται μια σύμβαση και να αναζητάτε νέες ευκαιρίες ή μπορεί να βελτιωθούν σχέσεις με οικείους που είχαν ψυχρανθεί. Εξαιρετική εποχή για να ξεκινήσετε κάποιο σεμινάριο και να εμπλουτίσετε τις γνώσεις σας ή να κάνετε ιδιαίτερα μαθήματα.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ [24.8/22.9] Ο τομέας της

Sudoku No 786 4

7 5 3

1 9 3

4 2 7 6 9 5 2 6 7 6 5 4 8 2

2 1 7 4 6

Η λύση του προηγούμενου 3 8 6 9 1 4 5 2 7

7 4 5 8 2 3 9 1 6

2 1 9 6 7 5 4 8 3

4 2 8 3 5 1 6 7 9

6 5 7 4 9 2 8 3 1

1 9 3 7 8 6 2 4 5

9 3 4 1 6 8 7 5 2

8 7 2 5 3 9 1 6 4

5 6 1 2 4 7 3 9 8

επικοινωνίας τονίζεται με την είσοδο του Άρη στον Σκορπιό στις 12/10. Οι μετακινήσεις σας θα είναι συχνές, αλλά θα πρέπει να αποφεύγετε τη βιασύνη στο τιμόνι. Μέχρι τις 24/11 θα έχετε κάποιες θετικές εξελίξεις που θα αφορούν υπογραφές συμβολαίων και θα ευνοηθούν οι δημόσιες σχέσεις και οι εμπορικές συναλλαγές. Η συμμετοχή του Κρόνου σε τρίγωνο βοηθάει στην αναζήτηση νέων συνεργατών και τη βελτίωση των σχέσεων με οικείους. Η Νέα Σελήνη/έκλειψη Ηλίου στον Ζυγό στις 14/10 σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου για τα οικονομικά σας, η οποία όμως προϋποθέτει κάποιο τέλος. Ίσως αφήσετε την τρέχουσα εργασία σας, προκειμένου να βρείτε μια νέα απασχόληση με καλύτερες αποδοχές ή να έχετε αύξηση εσόδων από επενδύσεις. Τα οικονομικά σας είναι σε καλό δρόμο, αλλά θα πρέπει να αποφεύγετε τις περιττές δαπάνες.

12.10.23 – lifo 47