Mag Newspaper 20th Edition November

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΜΑΓΙΣΣΕΣ - Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

MAG NEWS ΕΚΔΟΣΗ 20 - ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ- ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017

ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΑ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΟΜΟΡΦΙΑ ΓΚΑΛΟΠ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ

Interviews ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΩΠΥΛΗ ΜΑΡΙΑ ΒΡΥΣΑΝΑΚΗ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΟΙ ΠΙΟ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Inspirational Writer ΧΑΡΗΣ ΜΑΥΡΟΣ “Εύχομαι και ελπίζω σε έναν καλύτερο κόσμο ”

MAG NEWS ΕΚΔΟΣΗ 20 - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017

COVER STORY

ΣΤΗΛΕΣ

ΧΑΡΗΣ ΜΑΥΡΟΣ Ο ταλαντούχος συγγραφέας αποκαλύπτεται

ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ Editorial ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Στον ενικό παρακαλώ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΟΙ ΠΙΟ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΩΠΥΛΗ

ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗ ΔΙΑΜΑΤΑΡΗ Κριτικές βιβλίων Εκδηλώσεις ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΡΛΑ Περί Ανάκρισης Instagram Moments Beauty - What’s New

ΜΑΡΙΑ ΒΡΥΣΑΝΑΚΗ

ΒΙΒΛΙΑ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΕΡΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΧΙΔΗ; ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ISIS ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ;

ΚΕΙΜΕΝΑ ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΕΡΩΜΕΝΕΣ

Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΣ ΚΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΜΕΡΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΧΑΝΟΥΜΕ ΛΙΠΟΣ; ΔΕΚΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

MAG NEWS ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: MAG MEDIA AND WEB

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ -ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (maria_prodromou@yahoo.gr)

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, ΕΦΗ ΔΙΑΜΑΤΑΡΗ, ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΡΛΑ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΛΙΑΤΟΥ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΖΑΦΕΙΡΗ, ΕΛΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: THE MAG MEDIA AND WEB

E MAIL: mag_news@hotmail.com

BLOG: http://magnewspaper.blogspot.com.cy/

FACEBOOK PAGES: https://www.facebook.com/mag.newspaper https://www.facebook.com/magnewsedition

ΓΙΑ ΤΗ MAG MEDIA AND WEB

EDITORIAL ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Ε

ίναι γεγονός αναμφισβήτητο - και το έχω δηλώσει αρκετές φορές - πως δεν μου αρέσουν οι φανφάρες και τα μεγάλα λόγια. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που τους ενδιαφέρει πόσα «Μου αρέσει» θα πάρουν σε κάθε ανάρτηση στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, ούτε από εκείνους που τα κυνηγάω. Και όταν αναφέρομαι σε άτομα χρησιμοποιώντας τους χαρακτηρισμούς «κοριτσάκι μου», «αγαπημένη μου» κλπ το κάνω όχι για κάποιο απώτερο σκοπό, μα γιατί το αισθάνομαι. Άλλωστε κάθε αναγνώστης και αναγνώστρια είναι για μένα φίλος και φίλη καρδιάς. Γιατί μοιραζόμαστε τα ίδια ταξίδια. Γιατί ζούμε με τους ίδιους ήρωες βιώνοντας κάθε ανάσα και κάθε πόνο τους. Ο,τι λοιπόν κάνω, το κάνω γιατί βγαίνει μέσα από την

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο - και το έχω δηλώσει αρκετές φορές - πως δεν μου αρέσουν οι φανφάρες και τα μεγάλα λόγια. Τι εννοώ; Διαβάστε το παρακάτω κείμενο και θα καταλάβετε.

καρδιά μου, όπως και το γράψιμο. Και χαίρομαι που ο κόσμος το έχει αντιληφθεί. Γράφω για να συνεχίσω να ανασαίνω, μα και για να μπορούν να διαβάζουν και να καταλαβαίνουν τα βιβλία μου όλοι! Το μόνο που θέλω είναι οι αναγνώστες, ακόμη κι αυτοί που μπορεί να μην έχουν facebook ή να μην μπαίνουν στο ίντερνετ, να απολαμβάνουν τα

"συγγραφικά ταξίδια" μαζί μου, έστω κι αν δεν συμπεριλαμβάνουν το πλούσιο λεξιλόγιο του... Μπαμπινιώτη και να μην απογοητευτούν... Το τελευταίο είναι και ο μεγαλύτερος φόβος μου. Όπως και να χει, δεν είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που

κυριεύονται από μίσος, ζήλια και κακία για τους ομότεχνους τους, προσπαθώντας να τους κάνουν κακό, να τους δυσφημήσουν, να επηρεάσουν αρνητικά τον κόσμο για μην αγοράζει τα βιβλία τους. Και το κυριότερο δεν με έχει καταβάλει ο συγγραφικός φθόνος. Νομίζω κιόλας πως το έχω αποδείξει... Πολλές φορές έχω στηρίξει και στηρίζω συγγραφείς με διάφορους τρόπους. Ακόμη και μέσα από τη Mag News. Προωθώ τα βιβλία τους και τους σέβομαι. Τους παίρνω συνεντεύξεις, παρουσιάζω τα έργα τους στην

εφημερίδα, χωρίς να έχω κανένα απολύτως όφελος από αυτό και κάνω ο,τι είναι δυνατόν για να τους βοηθήσω. Είναι όμως κι εκείνοι που δυστυχώς εξαιτίας της ζήλιας και της κακίας δεν το αντιλαμβάνονται. Άλλωστε η ζήλια εμφανίζεται, όταν ένα άτομο υστερεί απέναντι σε κάποιο άλλο, από πλευράς πλούτου, ικανοτήτων, η ταλέντου, ή επιθυμεί διακαώς κάτι που κάποιος άλλος έχει στην κατοχή του. Σ'αυτή μάλιστα την περίπτωση εκδηλώνεται ως η επιμονή του ανθρώπου, να αποκτήσει κάτι που έχει ο συνάνθρωπος του, ή αν δε μπορεί να το αποκτήσει ο ίδιος, εύχεται (και συνήθως προσπαθεί να καταφέρει) να μην το έχει ούτε ο συνάνθρωπος του. Το συναίσθημα αυτό αρκετά συχνά αγγίζει τα όρια της

εμμονής με αποτέλεσμα ορισμένοι να αρχίζουν να σκέφτονται πράγματα που δεν ευσταθούν. Το χειρότερο όμως είναι ότι παίζουν και στο μυαλό κάποιων αθώων ανθρώπων που τους πιστεύουν τελικά και φτάνουν στο σημείο να τους ακολουθούν τυφλά, εφόσον και η μάσκα που φοράνε είναι τόσο περίτεχνα φτιαγμένη που δεν μπορεί με τίποτα να φανερώσει το πραγματικό τους πρόσωπο. Λυπάμαι πραγματικά. Κι εύχομαι κάποτε όλα αυτά τα συναισθήματα, η ζήλια, η κακία, να εξαφανιστούν. Γιατί στο κάτω - κάτω ο συγγραφικός κόσμος είναι άπλετος. Και υπάρχει χώρος για όλους. Να έχετε ένα όμορφο μήνα.

ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Έρχεσαι στον κόσμο χωρίς καν να ερωτηθείς. Μεγαλώνεις στη συνέχεια κάτω από τις περγαμηνές που οι γονείς σου με το μυαλό που κουβαλάνε, θεωρούν απόλυτα σωστές για τα δικά τους γούστα. Σου παρέχουν αυτά που εκείνοι στερήθηκαν και που κατά τη γνώμη τους, εσύ οφείλεις να έχεις και φυσικά σου υπενθυμίζουν σε κάθε οικογενειακή συγκέντρωση, πως κανονικά θα πρέπει να τους χρωστάς. Εσύ στη συνέχεια, πιέζεις τους μοχλούς ασφαλείας που σου έδωσαν στο χέρι και αρχίζεις να κάνεις μακροβούτια σ' αυτό το τσίρκο που λέγεται κοινωνία, χωρίς μπρατσάκια και μποτίλια οξυγόνου. Τηρείς κατά γράμμα το πρωτόκολλο και ακολουθείς πλήρως τους όρους και προϋποθέσεις της διαπαιδαγώγησης σου, λες και θα κάνεις αγορά ακινήτου...Κι όλα αυτά, επειδή, σου δίδαξαν, πως ο σωστός ο δρόμος είναι

ΣΤΟΝ ΕΝΙΚΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ! Δεν θέλω να είμαι καλή... Θέλω να είμαι ΚΑΛΑ! αυτός κι ας αποδείχτηκε τελικά μονόδρομος! Καθημερινά, φορτώνεσαι με βάρη και υποχρεώσεις άλλων, λες φωναχτά καμιά εκατοστή φορές το μότο που σου δίδαξαν με το « Δεν Πειράζει », καταπίνεις σαν μαύρη φραπεδιά χωρίς ζάχαρη, τα φαρμάκια που σε ποτίζουν οι δήθεν αγαπημένοι σου...και στην τελική, αναμασάς τη ζωή σου σαν μαστίχα Χίου, γυμνάζοντας τους μύες του προσώπου σου σε ρυθμούς ζούμπα. «Δεν πειράζει», λες τη μία, «δεν πειράζει», λες την άλλη... «δεν πειράζει» την παράλλη. Ε την τύχη μου μέσα δηλαδή! Ναι ρε,

πειράζει. Φυσικά και πειράζει. Τι το πέρασες; Το μπακαλοδέφτερο της θειας σου της Θοδώρας νομίζεις πως είναι η υπομονή μου; Γράψε το ένα σημείωσε τ' άλλο, βερεσέδια, δανεικά και αγύριστα κι όποιον πάρει ο χάρος; Επιταγές χωρίς αντίκρισμα, λόγια και προσβολές, ψευτιές στημένες σε φτηνά υποθετικά σενάρια του X files. Και πώς την είδες για να καταλάβω; Σου ΄πε κανείς πως το φιλότιμό μου είναι διαθέσιμο για πιέτα

πλισέ; Μάλλον φιλόπουλο μου πονηρό, γελάστηκες. Γιατί εγώ, μπορεί να είμαι παιδί καλοαναθρεμένο, μα είμαι και ανάποδο και άντερο στριφτό σαν γαρδούμι όταν χρειάζεται. Κι αν κάνω υπομονή καμιά φορά και δεν μιλάω, δεν πάει να πει πως δεν μυρίζομαι τ' αρώματα της φτήνιας σου. Απλά κουράζομαι αφάνταστα να με σιδερώνω με

ατμοσίδερο Philips κάθε φορά που σωπαίνω και σε ανέχομαι. Κάθε φορά που παριστάνω τον μαλάκα για να μην στο χαλάσω. Κάθε φορά, που με απλώνεις σαν μπουγάδα στα σχοινιά σου, κουμπώνοντας στην ψυχή μου σαν καρφιά τα μανταλάκια που σούφρωσες απ' το παζάρι της γειτονιάς σου. Η καλή διαγωγή μας τελείωσε. Το πλάνο άλλαξε χρώμα και

κατηγορία και στη λίστα των Μοϊκανών πατάω διαγραφή. Μετακομίζω στη διπλανή σελίδα, αυτή με τα κακά παιδιά και υπογράφω προς αποφυγή παρεξηγήσεων, πως το μόνο που με ενδιαφέρει, είναι να είμαι καλά, όχι καλή, ΚΑΛΑ...

ΠΕΡΙ... ΑΝΑΚΡΙΣΗΣ! Η Φωτεινή Χαρλά ανακρίνει κάθε μήνα με ένα ξεχωριστό ερωτηματολόγιο συγγραφείς, καλλιτέχνες, τραγουδιστές, ηθοποιούς. Στην έκδοση της MAG NEWS Νοεμβρίου στα δίχτυα της πέφτει η γνωστή συγγραφέας Ευαγγελία Ευσταθίου.

ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΡΛΑ Το όνομα μου είναι... μου.

την οικογένειά μου.

Αγωνίζομαι για...

Σκέφτομαι πολύ συχνά...

Ευαγγελία Ευσταθίου Οι φίλοι μου με φωνάζουν... Ευαγγελία μου Μεγάλωσα στην... Νίκαια του Πειραιά, σε μια γειτονιά γεμάτη παιδιά και αθωότητα. Αγαπημένη καθημερινή μου συνήθεια είναι... να γράφω ή να σκέφτομαι όσα θα ήθελα να γράψω. Μου αρέσει να... διαβάζω βιβλία και να χάνομαι σε μαγικούς κόσμους όταν δεν τους δημιουργώ. Δεν αποχωριζομαι ποτέ... ένα λογοτεχνικό βιβλίο από την τσάντα μου, το κινητό μου και το σημειωματάριό

να δείξω στους μικρούς μου μαθητές τον δρόμο για να διευρύνουν το πνεύμα τους και να γεμίζουν την ψυχή τους. Αγαπώ...

τους άγνωστους δρόμους που βρίσκονται μπροστά και να αναζητώ τρόπους προκειμένου να γίνουν ευκολότεροι και να βαδίσουν πάνω

Λέω κάθε μέρα σ'αγαπώ... στα παιδιά μου. Δεν ζω χωρίς... τα παιδιά μου-μου είναι αδιανόητο να σκεφτώ τη ζωή χωρίς αυτά. Θυμώνω όταν... αντιλαμβάνομαι το ψέμα και όταν δεν βρίσκω κάτι που χρειάζομαι την ώρα που πρέπει να φύγω. Θαυμάζω τον/την... σ' αυτούς με ασφάλεια τα παιδιά μου.

και η σκληρότητα. Δηλαδή πολλά..

Θα ήθελα πολύ να είχα την δύναμη να...

Ζω την κάθε μου μέρα μετά...

σβήσω τον πόνο από τον κόσμο.. Απογοητεύτηκα όταν έμαθα... πως άνθρωποι για τους οποίους έπαιρνα όρκο ότι δεν θα με απογοήτευαν ποτέ, το έκαναν τελικά με ιδιαίτερη ψυχρότητα και σκληρότητα...

από ένα φλιτζάνι ζεστό, δυνατό καφέ. Έχω ζηλέψει την ζωή του/της... Δεν έχω ζηλέψει τη ζωή κανενός.. Διαβασα πρόσφατα το βιβλίο του/της και είπα είναι υπέροχο...

άκουσα για ακόμη ένα περιστατικό βίας απέναντι σε παιδί..

Έχω πολύ καιρό να διαβάσω ένα βιβλίο που ζήλεψα, αλλά όταν είχα διαβάσει τους Εραστές της Σιένα, ένιωσα την επιθυμία να το είχα γράψει εγώ....

Εάν άλλαζα κάτι στον κόσμο που ζω θα ήταν...

Αγαπημένο πρόσωπο που θα ήθελα να γνωρίσω είναι...

ο εγωισμός, το ψέμα, η υποκρισία, η μισαλλοδοξία

ο Stephen King.

Ένιωσα οργή όταν...

θαυμάζω γενικότερα ανθρώπους που παραμένουν δυνατοί παρά τα χτυπήματα της ζωής και δείχνουν έτοιμοι να σταθούν όρθιοι, να ξεπεράσουν την πτώση και να βαδίσουν ξανά. Δεν μετάνιωσα ΟΤΑΝ... διέλυσα μια φιλία που αποδείχτηκε τόσο στέρεη όσο ένας χάρτινος πύργος. Θέλω να ζητήσω ΣΥΓΝΩΜΗ... από όσους πλήγωσα εν αγνοία μου και από τους φίλους μου στους οποίους θα έπρεπε να δείχνω συχνότερα πόσο πολύτιμοι είναι για μένα και πόσο τους αγαπώ.

MAG

Report Κοντά στο να αναπνεύσει πάλι αέρα ελευθερίας, και μάλιστα στον τόπο του εγκλήματος, τη Θάσο είναι είκοσι ένα χρόνια αργότερα ο δράστης ενός φονικού που αποτέλεσε θέμα για διδακτορικό στην Ψυχιατρική και έγινε αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Ο Θεόφιλος Σεχίδης ο οποίος στις 19 και τις 20 Μαΐου του 1996 όταν ήταν ακόμη φοιτητής της Νομικής δολοφόνησε πατέρα, μητέρα, αδερφή, θείο και γιαγιά, ενώ η φρίκη αποκαλύφθηκε τρεις μήνες αργότερα. Ο Σεχίδης είχε τεμαχίσει τα θύματά του, ενώ ακόμα και οι αστυνομικοί είχαν σοκαριστεί ακούγοντάς τον να εξηγεί γιατί κράτησε τους εγκεφάλους τους στο ψυγείο. «Είχα κάποιες ψυχιατρικές και ιατρικές γνώσεις και ήθελα να εξετάσω την ανατομία του ανθρώπινου εγκεφάλου. Αυτό είναι όλο. Δεν μετάνιωσα για τίποτα, καλά έκανα. Το ένα κεφάλι ήδη είχε σπάσει, τα μυαλά είχαν βγει, οπότε γιατί να μην τα βάλω στο ψυγείο;» είχε πει. Ο ίδιος, παρά τα πέντε ισόβια που του έχουν επιβληθεί, έχει κάνει αίτηση αποφυλάκισης για το 2017, την οποία δικαιούται σύμφωνα με τον νόμο 4322. Σε περίπτωση που γίνει δεκτή από το Δικαστικό Συμβούλιο, ο «κανίβαλος που άκουγε… Τσαϊκόφσκι» έχει εκφράσει την επιθυμία να επιστρέψει στη Θάσο, όπου θα

ΑΕΡΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΧΙΔΗ; ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΛΙΑΤΟΥ

Αίτηση αποφυλάκισης για το 2017, την οποία δικαιούται σύμφωνα με τον νόμο 4322, έχει υποβάλει ο δολοφόνος Θεοφιλος Σεχίδης! μείνει στο σπίτι μιας ξαδέρφης του. Σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, σε περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά δύο ή τρεις ποινές ισόβιας κάθειρξης ο κρατούμενος πρέπει για καθεμία από αυτές να παραμείνει πραγματικά 15 χρόνια στη φυλακή, αναφέρει το crimetimes. Για να απολυθεί, υπό όρους, ο κατάδικος αυτός πρέπει να έχει εκτίσει το άθροισμα των ποινών, δίχως όμως να ξεπερνούν τα 25

χρόνια. Από τα 25, πρέπει να έχει εκτίσει τα 19 χρόνια και για τα υπόλοιπα έξι μπορεί να υπάρξει ευεργετικός υπολογισμός. Ο Θεόφιλος Σεχίδης έχει εκτίσει τα 19 χρόνια και έχει δικαίωμα να αιτηθεί ευεργετικό υπολογισμό άλλων έξι, οπότε μπορεί να υποβάλει αίτηση απόλυσης υπό όρους.

MAG

World

Πλύση εγκεφάλου με σχολικά βοηθήματα κάνει το ISIS σε παιδιά, προκειμένου να προετοιμάσει τους τρομοκράτες του μέλλοντος. Βιβλία που εγκατέλειψαν κατά τη φυγή τους οι τζιχαντιστές απεικονίζουν 11χρονα αγόρια με καλάσνικοφ και διηγούνται ιστορίες «ηρωικών μαρτύρων», προκειμένου να εκπαιδεύσουν την επόμενη γενιά του τζιχάντ. Παρουσιάζουν στα παιδιά μια στρεβλή εκδοχή της οικογένειας, η οποία αποτελείται από έναν πατέρα τυπικό τζιχαντιστή στην όψη και τον ρουχισμό, που φέρει όπλο ΑΚ-47 ή καλάσνικοφ, ενώ η μητέρα είναι καλυμμένη από την μπούρκα, όπως φαίνεται σε φωτογραφίες που δημοσιεύει η «Daily Mail». Στις λεζάντες που τις συνοδεύουν αναγράφονται σχόλια όπως «Ο πατέρας μου με αγαπά και τον αγαπώ κι εγώ. Αγαπώ τη μητέρα μου και τα αδέλφια μου (τα αγόρια)». Τα πρόσωπα των τζιχαντιστών είναι κενά, καθώς η οργάνωση θεωρεί ότι οι απεικονίσεις των ανθρώπων και των ζώων είναι ειδωλολατρική συνήθεια. Τα βιβλία βρέθηκαν στα ερείπια ενός σχολείου κοντά στην πόλη Χαουίτζα του Βόρειου Ιράκ και φέρουν όλα τη μαύρη σημαία του ISIS. Το πιο τρομακτικό βιβλίο με τίτλο

ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ISIS ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΛΙΑΤΟΥ

Πλύση εγκεφάλου με σχολικά βοηθήματα κάνει το ISIS σε παιδιά «Διάβασε, κατανόησε και εφάρμοσε» προορίζεται για αγόρια 11 ετών και έχει στο εξώφυλλό του ένα αγόρι με καλάσνικοφ να στέκεται μπροστά σε ένα ροζ χρυσό δάσος βιβλίων. Στη σελίδα 16 υπάρχει ειδικό αφιέρωμα στους «ήρωες του Χαλιφάτου». Στις ΗΠΑ φοβούνται για νέα 11η Σεπτεμβρίου Φανατικοί του ISIS και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις ετοιμάζουν μια νέα 11η Σεπτεμβρίου, καθώς απεργάζονται σχέδια μιας «μεγάλης έκρηξης» και θέλουν να καταλάβουν και να καταρρίψουν αεροπλάνα για να προκαλέσουν μαζικές απώλειες αμάχων. Η προειδοποίηση έρχεται διά

στόματος της Αμερικανίδας υπουργού Εσωτερικής Ασφάλειας Ιλέιν Ντιουκ, σε ομιλία της στην πρεσβεία των ΗΠΑ στο Λονδίνο. Η Ντιουκ επισήμανε μάλιστα ότι υπάρχει κίνδυνος η επίθεση σε αεροπλάνα να γίνει με τη χρήση φορητού υπολογιστή. Προχθές, επίσης, ο προϊστάμενος της Βρετανικής MI5, Αντριου Πάρκερ, προειδοποίησε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη τρομοκρατική απειλή.

MAG Space

Γιγάντια σπηλιά, που θα μπορούσε να αποτελέσει το ιδανικό σημείο για την κατασκευή της πρώτης ανθρώπινης αποικίας στη Σελήνη, ανακάλυψε ο Ιαπωνικός Οργανισμός Εξερεύνησης του Διαστήματος. Πρόκειται για ένα είδος τούνελ που καταλήγει στην επιφάνεια του φεγγαριού και δημιουργήθηκε από τη λάβα ηφαιστείου πριν από 3.500.000.000 χρόνια. Τα στοιχεία που συνέλεξε το ιαπωνικό διαστημικό σκάφος «Selene», το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, απέδειξαν την παρουσία της σπηλιάς στη γεμάτη από κρατήρες περιοχή Marius Hills. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι το ηφαιστειακό τούνελ εκτείνεται σε μήκος 50 χιλιομέτρων, ενώ το πλάτος του φτάνει τα 100 μέτρα. Οι διαστάσεις της σπηλιάς θεωρούνται κατάλληλες για τη δημιουργία αποικίας. Τα παχιά τοιχώματα της σπηλιάς θα προστατεύουν τους ανθρώπους που θα ζουν σε διαστημική βάση από τις επικίνδυνες ακτινοβολίες του Ηλίου, αλλά και από τις ακραίες μεταβολές της θερμοκρασίας

ΑΠΟΙΚΙΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΛΙΑΤΟΥ

Γιγάντια σπηλιά, που θα μπορούσε να αποτελέσει το ιδανικό σημείο για την κατασκευή της πρώτης ανθρώπινης αποικίας στη Σελήνη, ανακάλυψε ο Ιαπωνικός Οργανισμός Εξερεύνησης του Διαστήματος. που επικρατούν στην επιφάνεια της Σελήνης. Η σημασία των ηφαιστειακών τούνελ για τον εποικισμό του φεγγαριού είναι τόσο μεγάλη,

που ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος εξερευνά ήδη ανάλογους σχηματισμούς στη Γη.

MAG Treasure Πεπεισμένοι ότι εντόπισαν τον πιο πολύτιμο χαμένο θησαυρό του Χίτλερ είναι τρεις γηραιοί ιδιωτικοί ντετέκτιβ οι οποίοι ήδη έλαβαν από τις γερμανικές Αρχές το πράσινο φως για να ξεκινήσουν έρευνες. Σύμφωνα με πληροφορίες, ανακάλυψαν μυστικά τούνελ σε σπηλιά στη Γερμανία, που φαίνεται ότι οδηγούν σε τυφλά δωμάτια όπου πιστεύουν ότι φυλάσσονται οι πολύτιμοι λίθοι του περίφημου «Δωματίου από κεχριμπάρι» των τσάρων της Ρωσίας. Ο 73χρονος ομοιοπαθητικός Λέοναρντ Μπλόμε, ο 71χρονος επιστήμονας Πέτερ Λορ και ο 67χρονος ειδικός στη χρήση γεωραντάρ Γκίντερ Εκαρτ ανέλυσαν με τη βοήθεια σκάνερ το υπέδαφος της «Σπηλιάς του πρίγκιπα» στον λόφο Χαρτενστάιν κοντά στη Δρέσδη. Πρόκειται για τη σπηλιά την οποία χρησιμοποίησαν οι επιστήμονες του Τρίτου Ράιχ κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, χωρίς να γίνει γνωστό για ποιον ακριβώς λόγο, καθώς όλα τα επίσημα αρχεία εξαφανίστηκαν

ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ Ο ΧΑΜΕΝΟΣ

ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ; Πεπεισμένοι ότι εντόπισαν τον πιο πολύτιμο χαμένο θησαυρό του Χίτλερ είναι τρεις γηραιοί ιδιωτικοί ντετέκτιβ μυστηριωδώς λίγο πριν από τη λήξη του πολέμου. Την ίδια χρονική στιγμή χάθηκαν και τα ίχνη του αξίας 225.000.000 ευρώ θησαυρού από κεχριμπάρι, χρυσό και πολύτιμους λίθους που κοσμούσε το «Δωμάτιο από κεχριμπάρι» του Μεγάλου Παλατιού της Αικατερίνης Ι κοντά στην Αγία Πετρούπολη και τον οποίο πιστεύεται ότι είχαν κλέψει στρατιώτες του Αδόλφου Χίτλερ. Το σημείο που επέλεξαν να σκανάρουν οι ντετέκτιβ βρίσκεται «ακριβώς κάτω από τη σιδηροδρομική γραμμή στην

οποία τον Απρίλιο του 1945 σταμάτησε ένα τρένο που προερχόταν από το Κένινγκσμπεργκ (το σημερινό Καλίνιγκραντ της Ρωσίας)», όπου κατά το παρελθόν είχε αποθηκευτεί ο θησαυρός του «Δωματίου από κεχριμπάρι», όπως εξηγεί ο Λορ. Η επιχείρηση για την αποκάλυψη των μυστικών της σπηλιάς πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο.

BOOKLAIR Βιβλία που διαβάσαμε και μας εντυπωσίασαν γίνονται προτάσεις για όλους τους βιβλιόφιλους. Αυτό το μήνα η Έφη Διαματάρη γράφει για δύο βιβλία που την συνεπήραν. Το “Πέρα από την αγάπη” της Γεωργίας Κακαλοπούλου και το “Ένοχο μυστικό” της Johanna Lindsey. ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΦΗ ΔΙΑΜΑΤΑΡΗ

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ Γεωργία Κακαλοπούλου Εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική Εντυπώσεις: Όταν γυρίζεις και την τελευταία σελίδα του βιβλίου και ακόμη υπάρχουν οι εικόνες, δυνατά συναισθήματα και μυρωδιές γύρω σου, στον θόλο που έχεις δημιουργήσει όσο διαβάζεις …… τότε σίγουρα αυτό το βιβλίο σε κατέκτησε! Μόλις σε 222 σελίδες κλείνει όλο το μεγαλείο της αγάπης, του έρωτα, της δύναμης και της πίστης σε αυτά που γίνονται κινητήριος δύναμη στον άνθρωπο. Είτε είναι από γονιό σε παιδί, είτε από αδερφό σε αδερφή ή από την αγαπημένη στον αγαπημένο της …. και το αντίστροφο. Το «Πέρα από την Αγάπη» είναι ένα βιβλίο που αγαπήθηκε από τους

αναγνώστες, εξαντλήθηκε και με μεγάλη μας χαρά το είδαμε να κυκλοφορεί και πάλι μετά από χρόνια με την σφραγίδα των εκδόσεων Εμπειρία, σε παραγωγή της Νίκης Εκδοτικής Α.Ε. Η ιστορία έχει να κάνει με έναν έρωτα που γεννήθηκε στην όμορφη Κρήτη, δίπλα στην φύση σε ένα ονειρικό τοπίο που δεν είχε παρά να συμβάλει στο κάλεσμα για το δυνατό χτυποκάρδι των πρωταγωνιστ ών μας. Η όμορφη, γλυκιά και περήφανη Άννα είναι ένα κορίτσι που πάλεψε μόνη στο εξωτερικό για να τελειώσει τις σπουδές της και να γίνει γιατρός. Σεβόμενη τους αγώνες, τις θυσίες,

τον μόχθο και τους κόπους των γονιών της, για να την σπουδάσουν, έδωσε την μάχη και κατάφερε να βγει νικήτρια. Οι γονείς της γεμάτοι περηφάνια και χαρά την υποδέχονται στο νησί και το σπίτι τους γεμίζει πάλι από την παρουσία της. Όταν θα γνωρίσει τον

πλούσιο γείτονα που θα της κλέψει την καρδιά και την σκέψη, δεν μπορεί να φανταστεί ότι η σχέση τους θα είναι ολέθρια και θα φέρει τραγικά αποτελέσματα στις ζωές τους. Σύντομα τα πρώτα σύννεφα της δυστυχίας θα αρχίσουν να παρουσιάζονται και οι συγκρούσεις εντός της οικογένειάς της θα την φέρουν σε απόγνωση οδηγώντας την στη φυγή και εγκλωβίζοντάς την σε μια κατάσταση που παλεύει να σταθεί όρθια και να μην την τρελάνει. Ο Γιάννης, ένας άντρας γεμάτος δύναμη και αρρενωπότητα παλεύει να ορθοποδήσει μετά από τον θάνατο του αδερφού του. Έχει αναλάβει τις υποθέσεις του και την οικογένεια που άφησε πίσω του. Η μεγάλη του αγάπη είναι ο μικρός ανιψιός του που είναι ίδιος με τον πατέρα του. Όταν σε μια βόλτα στο αγαπημένο του ρυάκι βλέπει ένα πλάσμα αέρινο, μαγεύεται. Η κοπέλα που έκλεψε την καρδιά του

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

είναι αυτή που θα τον κάνει να νιώσει ζωντανός και να αρχίσει να κοιτάζει ξανά την ζωή του. Ένα μυστικό του παρελθόντος όμως που κρύβεται αρκετά χρόνια θα έρθει στο φως και το μίσος θα δηλητηριάσει τις ζωές και τις ψυχές όλων όσων εμπλέκονται έστω και άθελά τους. Τραγική φιγούρα η «Κυρά του Δάσους» που όντας πάντα δοτική και συμπονετική θα δώσει το είναι της για την αγάπη και θα γίνει η αιτία να αφυπνιστεί η «χαμένη ψυχή» για να νιώσει πάλι το μεγαλείο της …. αλλά και πέρα από αυτή….. Οπισθόφυλλο: Η Άννα, έπειτα από πολλά χρόνια σπουδών στο εξωτερικό, επιστρέφει στο μικρό χωριό της, στο Ηράκλειο της Κρήτης. Πτυχιούχος γιατρός πια, απολαμβάνει την οικογενειακή θαλπωρή και ανυπομονεί να ασκήσει το λειτούργημά της. Ο έρωτας που χτυπά την πόρτα της καρδιάς της, αναπάντεχος και σαρωτικός, γίνεται η αιτία

Η Γεωργία Κακαλοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζει στον Δήμο Δίου Ολύμπου Πιερίας, απ' όπου κατάγεται. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών και η μεγάλη της αγάπη είναι η συγγραφή μυθιστορημάτων. Κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της: Λόγοι Μοναξιάς, Μελωδία

να αποκαλυφθεί ένα παλιό σκοτεινό μυστικό που θα γκρεμίσει συθέμελα τον κόσμο της και θα διαλύσει την φαινομενική ευτυχία της οικογένειάς της. Η Άννα θα μάθει με τον πιο σκληρό τρόπο πως η αγάπη δεν μπορεί να ανθίσει κάτω από την σκιά της αδικίας, εκεί που ο πόνος μεταλλάσσεται σε εκδίκηση, τα πάθη και οι εμμονές οδηγούν σε καταστροφικά λάθη και το μίσος παραμένει ανυποχώρητο ακόμη και μπροστά στον θάνατο….. Το παρελθόν, όσο οι άνθρωποι επιμένουν να το κρατούν ζωντανό, ορίζει το παρόν και υπαγορεύει το μέλλον, προκαλώντας άλλοτε οδυνηρές καταστροφές και άλλοτε λυτρωτικά θαύματα. Σημασία έχει το τι θα επιλέξει κανείς…

στη Θύελλα, Η Υπόσχεση Άρθρα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στις διαδικτυακές εφημερίδες Writers Gang και Mag Newspaper. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών Δίου και της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας..

ΕΝΟΧΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΜΑΛΟΡΙ Νο11 Johanna Lindsey Εκδόσεις Elxis Όταν έρχεται η ώρα να κάνει το ντεπούτο της η Τζακ, πολυαγαπημένη κόρη του απίθανου Τζέϊμς Μάλορι τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την κολλητή της φίλη και ξαδέρφη Τζούντιθ από το να την ακολουθήσει στην Αμερική. Παρά τις αντιδράσεις και τις επιπλήξεις της μητέρας της, η Τζούντιθ καταφέρνει να επιβιβαστεί στο πλοίο. Η υπόσχεση που έδωσαν με την Τζακ απλά να απολαύσουν το ταξίδι τους χωρίς να ερωτευθούν και να παντρευτούν εκείνη την χρονιά ήταν το μυστικό τους. Το επίσημο ντεπούτο θα γινόταν στον Λονδίνο και για τα δύο κορίτσια σε λίγους μήνες. Έτσι ενθουσιασμένες και γεμάτες ζωντάνια ξεκινούν το πολυπόθητο ταξίδι που θα τους μείνει αξέχαστο. Η Τζούντιθ κάθε

φορά που πήγαινε να επισκεφθεί τα ξαδέρφια της χάζευε την παραμελημένη κατοικία στο πίσω μέρος του σπιτιού. Σε εξόρμηση για να εξερευνήσει τον χώρο ήρθε αντιμέτωπη με το «φάντασμα» που την στιγμάτισε και στοίχειωσε τα όνειρά της. Έτσι καθώς περνούν τα χρόνια δεν έχει καταφέρει κανείς να την κάνει να ξεχάσει το φάντασμά της και η υπόσχεση που έδωσε με

την Τζακ δεν της είναι βάρος. Ο κάπτεν Νέϊθαν Τρεμέϊν συλλαμβάνεται για λαθρεμπόριο και μένει χωρίς πλοίο μιας και του το κλέψανε. Καθώς βρίσκεται ένα βήμα πριν την αγχόνη, του δίνεται η δυνατότητα να γλιτώσει, να πάρει το πλοίο του πίσω αλλά και να εκδικηθεί για

τον θάνατο του πατέρα του. Σύμμαχός του θα είναι ο Διοικητής Μπέρντις που θα τον αφήσει ελεύθερο να «δουλέψει» για την κυβέρνηση με τον όρο να χρησιμοποιήσει μόνο νόμιμα μέσα. Έτσι πιάνει δουλειά στο πλοίο που θα τον οδηγήσει στην Αμερική και μάλιστα σε κοντινό μέρος από τον προορισμό του. Όμως δεν υπολόγισε ότι μια συνταξιδιώτισσα τον αναγνώρισε και κινδυνεύει να τιναχθεί η αποστολή του στον αέρα…. Καθώς και η

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

ψυχική του ισορροπία μιας και η μικρή καλλονή τον εκβιάζει και έχει βαλθεί να τον τρελάνει ενώ μπλέκουν σε περιπέτειες που θα αναστατώσουν όχι μόνο το πλοίο του θείου της …. Αλλά και το πλοίο που θα εμφανισθεί σαν «από μηχανής θεός» σε μια δύσκολη κατάσταση που πρέπει να επιλυθεί…. Κι εκεί θα έρθουν αντιμέτωποι με τον εαυτό τους και τα θέλω τους! Τελικά οι μεγάλες αγάπες μας στοιχειώνουν… άλλο ένα

βιβλίο από την υπέροχη και ταλαντούχα συγγραφέα που μας έκανε να καρδιοχτυπήσουμε δυνατά! Μιας και μου ζητήσατε τις εντυπώσεις μου, σας ενημερώνω ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα προηγούμενα και παρ' ότι είναι το Νο11 της σειράς Malori Anderson όχι απλά διαβάζεται απνευστί αλλά θα γίνει άλλο ένα αγαπημένο σας! Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Η Johanna Lindsey καθιερώθηκε ως μία από τις πιο δημοφιλείς συγγραφείς στο ρομαντικό ιστορικό μυθιστόρημα, έχοντας πουλήσει περισσότερα από 60 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Έχει γράψει 47 βιβλία που έγιναν best sellers, πολλά από τα οποία έφτασαν στην πρώτη θέση στη λίστα των ευπώλητων των New York Times. Ζει στο Μέιν με την οικογένεια της. Η θεματολογία των βιβλίων της καλύπτει διάφορες ιστορικές περιόδους. Έχει γράψει βιβλία για

τον Μεσαίωνα, την αμερικανική Άγρια Δύση και το δημοφιλές βασίλειο ΑγγλίαςΣκοτίας. Επίσης έχει γράψει ρομαντικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας. Στα πιο δημοφιλή βιβλία της εξιστορεί τις περιπέτειες των αριστοκρατικών οικογενειών MaloryAnderson.

MAG Books

ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Η Κλαίρη Θεοδώρου γεννήθηκε στην Ελλάδα και πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια στη Γερμανία. Ζει στην Αθήνα με τον άντρα της και τα τέσσερα σκυλιά τους και λατρεύει τα ταξίδια. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Διδακτική Ξένων Γλωσσών και την Εκπαιδευτική Αξιολόγηση. Επίσης έχει σπουδάσει φωτογραφία κι έχει εργαστεί ως φωτογράφος και συντάκτρια σε ελληνικά περιοδικά. Σήμερα εργάζεται σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα ασχολείται με την καλλιτεχνική φωτογραφία, συμμετέχοντας σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Η ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ και Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΣ.

Μέχρι πού μπορεί να φτάσει κανείς για τον έρωτα; Τον αληθινό έρωτα, όχι τον περιστασιακό, τον επιφανειακό, αυτόν που αποσκοπεί στο βόλεμα. Τον έρωτα που κινεί γη και ουρανό, γεννά πολέμους και γίνεται λαίλαπα, αυτόν που ξεπερνά κάθε εμπόδιο, καταφέρνει το αδύνατο, δημιουργεί και γκρεμίζει τα πάντα. Έναν τέτοιο έρωτα βιώνει η Ειρήνη για τον Φίλιππο, τον σύντροφο των παιδικών της χρόνων, τον άνθρωπο που αγκαλιάζει την αναπηρία της, τον μόνο που την αποδέχεται όπως ακριβώς είναι. Έναν τέτοιο έρωτα βιώνει και ο Φίλιππος. Όχι όμως για την Ειρήνη. Εγκλωβισμένοι σε ένα απόκοσμο σκηνικό, ένα βυθισμένο χωριό-φάντασμα που μετατρέπεται άθελά του σε υγρό τάφο, η Ειρήνη, ο Φίλιππος και όσοι άλλοι εμπλέκονται στη ζωή τους ακροβατούν στην κόψη του ξυραφιού, γίνονται έρμαια των φόβων και των αδυναμιών τους, υποκύπτουν στα πιο κρυφά τους πάθη, αγαπούν, πληγώνουν, σκοτώνουν, θυσιάζουν. Κάποιες φορές, ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό. Γιατί το ερωτικό κάλεσμα κάποιων πλασμάτων είναι σπάνιο, μοναδικό και δυστυχώς αέναα καταδικασμένο να μην ακούγεται ποτέ, να παραμένει χαμένο στον βυθό της μοναξιάς. Και τελικά το αιώνιο ερώτημα ανέρχεται για άλλη μια φορά στην επιφάνεια: μπορεί κανείς να ξεφύγει από αυτό που του όρισαν οι μοίρες, να υπερνικήσει τη μοναξιά και τη διαφορετικότητά του; Αντέχει να κολυμπήσει αντίθετα στο ρεύμα; Κι αν ναι, με ποιο τίμημα;

MAG Books

ΗΩ ΑΥΓΕΡΗ Γεννημένη 13 Ιανουαρίου του 1977, έγγαμη και κάτοικος Αθηνών. Έχει σπουδάσει Υπεύθυνος Εμπορίας Διαφήμισης και Προώθησης προϊόντων ενώ παρακολουθεί σεμινάρια στο Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα την δημιουργική γραφή και την ολοκλήρωση δημιουργικού έργου. Αρθογραφεί στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών και εκτός από το αντικείμενο της ειδικότητάς της έχει ασχοληθεί με το εμπόριο, τις γραφικές τέχνες, την επεξεργασία εικόνας, τη ζωγραφική αλλά και την κατασκευή κοσμημάτων. Η συγγραφή ήρθε στη ζωή της εντελώς ξαφνικά κλέβοντας την καρδιά της αλλά και μια μόνιμη θέση στην καθημερινότητά της πλέον. Κάποιες από τις ιστορίες της μπορεί κανείς να τις διαβάσει στη γνωστή σε όλους εφαρμογή wattpad αλλά και στο προσωπικό της blog. Το έργο της -ΚΙ ΟΜΩΣ- είναι η πρώτη δουλειά σε έντυπη μορφή και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Maradel books. Μια ιστορία αγάπης που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 2015 σε παγκόσμια εφαρμογή γραφής και ανάγνωσης κερδίζοντας το διαγωνισμό της συγκεκριμένης χρονιάς στην κατηγορία --'ρομαντικό μυθιστόρημα'. Η σχέση της με την ανάγνωση είναι μια πράξη ερμηνείας που οφείλει να παίρνει στα σοβαρά. Ένα βιβλίο έχει εποχή, κατάλληλη στιγμή και ανάλογη ψυχική διάθεση γι' αυτό θεωρεί πως η βιβλιοφαγία πολλές φορές αποδεικνύεται άδικη για κάποια έργα. Σε μεγάλη ηλικία ξεκίνησε να διαβάζει βιβλία ψυχολογίας σε μια προσπάθεια να γνωρίσει τον εαυτό της αλλά και να κατανοήσει τους ανθρώπους. Αγαπά τη δημιουργία που ζωντανεύει μέσα από στάχτες και στα κοσμήματα που φτιάχνει χρησιμοποιεί υλικά που οι περισσότεροι θεωρούν ασήμαντα. Δεν αγαπά τα φαινόμενα τυφλότητος τής εποχής και την αγένεια. Ο κινηματογράφος, το θέατρο και τα ταξίδια είναι η μεγάλη της αδυναμία.

Τα πέπλα της νύχτα είχαν καλύψει τη πλάση και αυτός έριξε τα μάτια του στο έδαφος. Στα απομεινάρια της πράξης του. Απόκοσμο ύφος που τρόμαζε όλα τα δαιμόνια και έσβηνε τις φωτιές της κόλασης. Πίστευε πως στο τέλος, εκείνο το βάρος που καταπλάκωνε το στήθος του θα αποχωρούσε, μα αυτό, τον είχε συνθλίψει. Σήκωσε το βλέμμα και βγήκε έξω. Πήρε στα χέρια του το σάκο, που ήταν πεταμένος στο πορτ- μπαγκάζ και εξαφανίστηκε. Το παρελθόν του Σκάι παραμένει άγνωστο σε πολλούς. Αυτό που τον έτρεψε σε φυγή, εγκαταλείποντας όσα έχτισε με κόπο. Και βρέθηκε να ταξιδεύει, συναντώντας όμοιους ανθρώπους, δραπέτες της ζωής. Όσα δε μπορεί να ξεχάσει, όσα δεν αντέχει να αρθρώσει και όσα έπαψε να νιώθει, υπάρχουν γραμμένα σε ένα φθαρμένο απόκομμα μιας εφημερίδας, που κρατά πάντα μαζί του. Το όνομά του, έχει ιστορία. Το χαμένο χαμόγελό του, η κλειδωμένη καρδιά του και η άγρια όψη του, έχουν δικαιολογία. Ο ήλιος έπαιζε, πετώντας τις αχτίδες του ολούθε. Μα, εκείνη δε χρειαζόταν το φως του για να ζήσει. Από μόνη της μια λάμψη και όσοι την έβλεπαν να απολαμβάνει τον πρωινό της περίπατο, τη χαρακτήριζαν ως αγγελόπλαστο θηλυκό. Μέχρι που ο φόβος έσπασε την εικόνα σε χίλια κομμάτια. Η Ρόουζ είναι ένα ορφανό κορίτσι που επιβιώνει στους επικίνδυνους δρόμους της Αμερικής. Πολλοί γνωρίζουν την ιστορία της, μα ελάχιστοι την αλήθεια. Τα γαλάζια της μάτια, το μέσο για να τρυπώνει στους Δαίδαλους των ψυχών. Το χαμόγελό της, όμοιο με κόκκινο θάμπος και η αγνή καρδιά της, το ισχυρότερο όπλο. Τι θα συμβεί όμως, όταν ένα τριαντάφυλλο συναντήσει το μολυβένιο ουρανό; Μπορεί ο έρωτας, η καλοσύνη και το θάρρος να νικήσουν το κακό; Μπορεί η ζωή να έχει δυο πλευρές; Κι όμως…

MAG Books

ΜΑΡΘΑ ΠΑΤΛΑΚΟΥΤΖΑ Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη το 1968. Η καταγωγή της είναι από τη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής, με παππούδες και γιαγιάδες που ήρθαν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Το 1990 τελείωσε το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Είναι μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης. Το 1996 διορίστηκε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση κι από τότε υπηρετεί ως δασκάλα σε δημοτικά σχολεία της Μακεδονίας, ενώ τα τελευταία χρόνια σε δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης. Είναι παντρεμένη, μητέρα δύο κοριτσιών και πρόσφατα απέκτησε το πρώτο της εγγόνι. Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Ζαχάρα, η θύελλα της καρδιάς» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία, τον Οκτώβρη του 2013. Από τις Εκδόσεις Έξη κυκλοφορούν τα βιβλία της «Μερτζανή», «Άγιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης» και το νέο της μυθιστόρημα «Το Μερτικό των Αγγέλων».

Μπορεί να μην ήταν αυτό το όνομά του, μα όσα ψέλλισαν τα χείλη του ήταν αληθινά... Σε ένα προσφυγικό ψαροχώρι γεννήθηκε ο Κωσταντής. Χάδι μάνας δεν γνώρισε ποτέ του, οι άγγελοι την πήραν κοντά τους μόλις άκουσαν το κλάμα του, για να του μάθουν από το ξεκίνημα τι πάει να πει ζωή... Μεγάλωσε στα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Κατοχή τα είχαν ονομάσει, μα ίσως θα έπρεπε να τα πουν σκοτάδι τρομακτικό. Πείνα αβάσταχτη έβρισκε τους ανθρώπους που κούρνιαζαν αδύναμα σε μια άκρη του δρόμου περιμένοντας να τους λυτρώσει ο θάνατος. Την ψυχή του στιγμάτισαν τα μάτια των νεκρών που μπροστά του έχασαν σε μια στιγμή τη λάμψη τους... Και τότε κατάλαβε ότι έπρεπε να φύγει, να ζήσει τη ζωή του στ' άκρα για να σωθεί. Δεκαετία του '60. Στα καλντερίμια της ζωής ξεκινά η Οδύσσεια της ψυχής του. Μετανάστης στη Βαυαρία. Ανθρακωρύχος στη Λιέγη. Τα χρόνια της αθωότητας έχουν χαθεί. Αντρώνεται. Στύβει τον πόνο και τον μετουσιώνει σε δίψα για ζωή. Με τσέπη αδειανή και με πυξίδα το άγνωστο φτάνει στο Παρίσι. Αναζητά τον έρωτα... μα βρίσκει την αγάπη και τη γυναίκα που θα του στιγματίσει τη ζωή. Χάνεται στα μάτια της, στο βελουδένιο κορμί της, όμως το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κλέψει στιγμές από τη ζωή της. Όμηρος της ανεκπλήρωτης αγάπης, βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα. Για το κυνήγι του ενός και μοναδικού ονείρου θα ρισκάρει τα πάντα. Άραγε, η αγάπη μπορεί να νικήσει τον εγωισμό του; Στο σεργιάνι της ζωής του Κωσταντή χορεύουν πραγματικοί ήρωες, κρυμμένοι πίσω από ψεύτικα ονόματα που εμείς επιλέξαμε να τους δώσουμε, για να μην πληγωθούν ξανά. Κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει από καιρό μακριά μας και κάποιοι άλλοι είναι ακόμα κοντά μας και διεκδικούν το μερτικό τους.

MAG Books

ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΡΑΚΑ Η Δήμητρα Τράκα γεννήθηκε το 1980 στη Θεσσαλονίκη όπου κατοικεί με την οικογένειά της. Σπούδασε Τουριστικά και εξειδικεύτηκε στους ναυτιλιακούς και αεροπορικούς ναύλους καθώς επίσης και ως Ειδικός Τουριστικού Πρακτορείου. Εργάστηκε στον χώρο του τουρισμού για αρκετό χρονικό διάστημα, αργότερα ως υπάλληλος γραφείου αλλά και στον τομέα των δημοσίων σχέσεων σε συνεργασία με κάποιες επιχειρήσεις. Τα βιβλία και τα ταξίδια είναι οι μεγάλες της αγάπες. Ένα βιβλίο, ένα μολύβι και ένα χαρτί είναι τα απαραίτητα σύνεργα της καθημερινότητάς της. Στον ελεύθερό της χρόνο ταξιδεύει πάντα μαζί με τον σύζυγό της, αφού πιστεύει ότι "κανένα ταξίδι δεν είναι πιο όμορφο από εκείνο που μπορείς να το μοιραστείς με τον άνθρωπο που αγαπάς". Είναι ενεργό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Συνεργασίας Νέων Λογοτεχνών. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στα διαδικτυακά περιοδικά "Ανθρώπων έργα" και "Αναζητήσεις", στην ηλεκτρονική εφημερίδα Now24.gr, καθώς επίσης και στο free press περιοδικό "ΖΩ στη Θεσσαλονίκη", με στήλες που φέρουν την υπογραφή της και έχουν κοινωνικό, ταξιδιωτικό αλλά κυρίως ανθρώπινο χαρακτήρα. Βιβλιογραφία: Μέσα από τα μάτια σου, Εκδόσεις Έξη, Ένα σμαράγδι για δυο, Ελληνική Πρωτοβουλία, Αλεξάνδρα, Οσελότος

«Γεννήθηκα μέσα από το θάνατο, τυφλή, σε έναν κόσμο απάνθρωπο. Στερήθηκα το μητρικό άγγιγμα και το μόνο που γνώρισα από τη μητέρα μου ήταν μια φωτογραφία που δεν είδα ποτέ. Μεγάλωνα μέσα στο σκοτάδι, ανάμεσα σε ανθρώπους που ζούσαν στο φως. Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα ανήμπορη. Ήρθα αντιμέτωπη με το μίσος, την περιθωριοποίηση και τον οίκτο. Έχασα τον εαυτό μου και κατηγόρησα όλους εκείνους που με βοήθησαν να περπατήσω στα σκοτάδια μου. Έπρεπε να παλέψω με τα εμπόδια που ορθώνονταν μπροστά μου για να σταθώ στα πόδια μου και να γνωρίσω τι σημαίνει ζωή. Ώσπου ήρθες εσύ και στάθηκες πλάι μου. Με κράτησες από το χέρι και με έκανες να νιώσω τι θα πει ευτυχία, με βοήθησες να ονειρεύομαι το Αύριο. Και τις στιγμές ακόμα που η χαρά μου έγινε λύπη, ήσουν εκεί για να μου σκουπίσεις τα δάκρυα και να μοιραστείς μαζί μου τις πληγές…» Η συγκλονιστική ιστορία της Ελπίδας, μιας γυναίκας που βίωσε το σκοτάδι στις ψυχές των ανθρώπων. Που δεν μπόρεσε να δει το πρόσωπο εκείνου που αγάπησε… Εκείνου που μέσα από τα δικά του μάτια τής χάρισε τον κόσμο όλο.

MAG

Questions Maria Koulouma Ρομαντικά και κοινωνικά.

ΓΚΑΛΟΠ Εμείς ρωτάμε κι εσείς απαντάτε! Σας ρωτήσαμε: “Τι είδους βιβλία σας αρέσει να διαβάζετε; Ρομαντικά, κοινωνικά, αστυνομικά, ιστορικά κλπ; Και προτιμάτε να είναι ξένων ή ελλήνων συγγραφέων; “ Και μας απαντήσατε με μεγάλη ειλικρίνεια.

Maria Anagnostou

ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Εγώ προτιμώ τα κοινωνικά περισσότερο και φυσικά των ελλήνων συγγραφέων.

Antigoni Stasinou Μου αρέσει να διαβάζω περισσότερο κοινωνικά, αλλά τώρα τελευταία το έχω γυρίσει στο αστυνομικό. Τα λατρεύω. Και Ελλήνων και ξένων, δεν διαχωρίζω.

Andreas Elsa VenardosKollia Λατρεύω τα ρομαντικάαισθηματικά με δόση περιπέτειας αλλά διαβάζω και άλλα είδη. Όσο για τους συγγραφείς δεν έχω προτίμηση. Αν και γέρνω προς τους Έλληνες. Νατασα Γιαννουλη Σαν να το έγραψα εγώ! Συμφωνώ με ένα συν ότι μου αρέσουν και τα αστυνομικά!

Andreas Elsa VenardosKollia

Και αυτά τα διαβάζω και τα ψυχολογικά θρίλερ επίσης!!

Aggela Meletiou Αστυνομικά ελλήνων και ξένων συγγραφέων! Μου αρέσουν πάρα πολύ τα βιβλία που με κρατάνε σε εγρήγορση και που έχουν αγωνία!

Penny Avgeri Λατρεύω τα αστυνομικά και

τα κοινωνικά! Πλέον έχω αρχίσει να διαβάζω και ρομαντικά!!! Δεν έχω προτίμηση στους συγγραφείς, αλλά τα περισσότερα μέχρι στιγμής είναι ελλήνων!!!

Vasiliki Daneta Αστυνομικά, αστυνομικά, αστυνομικά!!!

Anastasia Rounti Άρτεμις Παπανδρέου

Κατερίνα Κονίτσα-Σωπύλη

Προτιμώ να κοινωνικά, τα ιστορικά, ακόμη και τα αστυνομικά, φτάνει όμως να με συνεπαίρνει η γραφή τους. Για μένα η γραφή είναι πολύ σημαντική. Τώρα όσο αφορά τους συγγραφείς προτεραιότητα έχουν οι Έλληνες... Έχουμε τόσα πολύ καλά… μυαλά...!

Αστυνομικά και κοινωνικά... Έλληνες συγγραφείς δαγκωτό αλλά και ξένους.

Dina Tegou Ρομαντικά, ιστορικά και λίγο αστυνομικά ανάλογα με τα κέφια, κυρίως ελλήνων συγγραφέων.

Lena Demertzi

Ευα Κουτσουμπα

Μου αρέσουν τα αισθηματικά με κοινωνικά στοιχεία και έχω μια ιδιαίτερη προτίμηση στους έλληνες συγγραφείς.

Αστυνομικά. Τα αγαπώ ιδιαίτερα αλλά διαβάζω και αισθηματικά. Προτιμώ ξένους συνήθως αλλά δεν λέω όχι και σε έλληνες που αξίζουν το χρόνο μου.

Νανση Παπαγιανναρου Βασω Παραμπατη Χμμμμ... Μου αρέσουν πολύ οι ιστορίες αγάπης, τα βιβλία μυστηρίου, όπως επίσης και αστυνομικού περιεχομένου...

Maria Nikolaidou Μου αρέσουν πολύ τα αισθηματικά και κοινωνικά βιβλία αλλά δεν λέω όχι και σε ιστορικά, αστυνομικά κτλ. Αγαπώ πολύ τους έλληνες συγγραφείς μας.

Αν και στην αρχή διάβαζα αισθηματικά - κοινωνικά περισσότερο Ελλήνων συγγραφέων, τώρα τελευταία μου αρέσουν και τα αστυνομικά ξένων! Ευαγγελία Καργιου Ρομαντικά και αστυνομικά. Διαβάζω συνήθως ελλήνων συγγραφέων.

Έλληνες συγγραφείς. Κοινωνικά, ρομαντικά, αστυνομικά. Έχω διαβάσει και ξένους αλλά αγαπώ τους έλληνες.

Christiana Asprou Όλα τα είδη. Δεν κάνω διακρίσεις.

Giannis-Jenny Mantzakos Με τη σειρά : Ρομαντικά , Κοινωνικά , Ιστορικά , Αστυνομικά... Προτιμώ αυτά που συνδυάζουν π. χ αστυνομικό κι ερωτικό με κοινωνικά στοιχεία… Αγαπώ τους Έλληνες συγγραφείς...

Tzeni Davi Αστυνομικά θρίλερ και ιστορικά!! Προτιμώ Έλληνες συγγραφείς! Νομίζω έχουμε αρκετούς που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους ξένους!

Maria Karioti Μου αρέσουν τα βιβλία αγάπης, αστυνομικά, κοινωνικά από έλληνες συγγραφείς. Κάκια Ξύδη Έλληνες συγγραφείς με πρωτότυπη γραφή και πρωτότυπη ιστορία.

MAG Photos

ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΡΛΑ

INSTAGRAM MOMENTS Η Φωτεινή Χαρλά παρατηρεί και καταγράφει

Η συγγραφή μπήκε στη ζωή του από πολύ μικρή ηλικία. Ο ίδιος αναφέρει πως μέσω αυτής έβρισκε διέξοδο στο να πλάθει κόσμους ιδανικότερους, περισσότερο χαρούμενους και πιο δίκαιους. Ο ταλαντούχος συγγραφέας Χαρης Μαύρος ξέρει πλέον τι θέλει από τη ζωή. Με δυο εξαιρετικά βιβλία στο ενεργητικό του πιστεύει πως τα ταξίδια που κάνει συχνά τον βοηθούν ως άνθρωπο. Τα θεωρεί κιόλας ως τη μεγαλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει κάποιος. «Γίνεσαι τρόπο τινά συλλέκτης εικόνων, μυρωδιών, εμπειριών και αυτό κάποια στιγμή θέλεις να το μοιραστείς. Η συγγραφή είναι ακριβώς αυτό. Μια επικοινωνία, ένα άνοιγμα στις σκέψεις σου, στην αντίληψη σου, σε όσα κουβαλάς και επιθυμείς να μοιραστείς. Οπότε η σύνδεση ανάμεσα στα δύο είναι προφανής. Ωστόσο, τα ταξίδια που έχουν την ύψιστη σημασία δεν είναι αυτά που νοούμε με γεωγραφικούς όρους, αλλά με συναισθηματικούς: ταξίδια στην ψυχή των ανθρώπων, ταξίδια στο όνειρο, ταξίδια με τον νου και την καρδιά». Σήμερα ο Χάρης Μαύρος μας μιλάει! Και όλα όσα λέει είναι άκρως ενδιαφέροντα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

COVER STORY

ΧΑΡΗΣ ΜΑΥΡΟΣ “Εύχομαι και ελπίζω σε έναν καλύτερο κόσμο”.

A Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Μίλησε μου λίγο για τα παιδικά σου χρόνια, τα εφηβικά σου όνειρα. Πότε και πώς άρχισε το ταξίδι σου στον κόσμο της συγγραφής; Θεωρώ πως είχα την ευλογία να μεγαλώσω και το σπουδαιότερο να ανατραφώ σε μια υπέροχη οικογένεια. Ωστόσο όταν το πλαίσιο είναι τέτοιο, οι αξίες που σου κληροδοτούνται είναι δίκοπο μαχαίρι. Πιο συγκεκριμένα, ως έφηβος είχα την ψευδαίσθηση πως οι στόχοι όλοι, όταν υπάρχει θέληση, επιτυγχάνονται και διεκπεραιώνεται με προσπάθεια και με τις αξίες σου. Ωστόσο, μεγαλώνοντας έπρεπε να ανακαλύψω μόνος μου τα κοινωνικά αξιακά συστήματα και ομολογώ πως ένιωσα απροετοίμαστος και απροστάτευτος διαπιστώνοντας τον τρόπο που κινούνται και με τον οποίο ελίσσονται οι περισσότεροι ενήλικες άνθρωποι. Η επαφή μου με τη συγγραφή, ίσως ακουστεί τετριμμένο, αλλά ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία, μιας και έβρισκα διέξοδο στο να πλάθω κόσμους

ιδανικότερους, κόσμους περισσότερο χαρούμενους, πιο δίκαιους, χωρίς ωστόσο να γίνεται αντιληπτό σε εκείνη την ηλικία ότι τα στιχάκια και οι μικρές ιστορίες αποτελούσαν μορφή ψυχοθεραπείας και εύρεσης του εγώ μου. Τι σημαίνει για σένα η συγγραφή; Τι είναι εκείνο που σε εμπνέει για να γράψεις; Τι είναι αυτό που κάνει τελικά ένα λογοτέχνη να θέλει να δημιουργήσει; Συγγραφή σημαίνει έκφραση, σημαίνει δημιουργία, σημαίνει δύναμη. Δε νομίζω ότι εμπνέομαι από κάτι συγκεκριμένο, η συγγραφή δεν είναι διακόπτης που περιμένεις κάποιος ή κάτι να στο πατήσει. Είναι στάση και τρόπος ζωής, μια ανάγκη σου που δεν μπορείς να παραβλέψεις. Γράφεις όπως ακριβώς θα μιλήσεις με τους ανθρώπους που αγαπάς, όπως ακριβώς θα εξομολογηθείς τον

εαυτό σου τις πιο μύχιες φαντασιώσεις σου. Ο συγγραφέας δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηλός, όχι επειδή το θέλει, αλλά επειδή δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά. Έχεις να κάνεις μια δήλωση με ουσία, να τοποθετηθείς σε θέματα κοινωνικής και ατομικής δικαιοσύνης, να επαναπροσδιορίσεις καταστάσεις που η καθημερινότητα πνίγει και απορροφά ως ασήμαντες. Και εκεί ακριβώς είναι η δύναμη του συγγραφέα. Μπορεί με τις λέξεις να τις καταστήσει σημαντικές, τόσο στα δικά του μάτια, όσο και στα μάτια των αναγνωστών του.

«Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες».

Αυτός είναι ο τίτλος του δεύτερου σου μυθιστορήματος που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σαβάλλας. Το πρώτο ήταν το ''Μέχρι {τις}τέσσερις''. Μίλησε μου λίγο και για τα δυο σου τα βιβλία. Τα βιβλία μου είναι παιδιά μου. Έτσι τα αντιμετωπίζω. «Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες» είναι ένα μυθιστόρημα που έχει να προσφέρει περισσότερα στο επίπεδο του ψυχογραφήματος, με πιο στρογγυλεμένες τις αιχμές του απ' το πρώτο βιβλίο, αλλά

με μια δυναμική περισσότερο συνδεδεμένη με το σήμερα, την Ελλάδα της κρίσης, τη θλίψη αλλά και την ελπίδα που έχει ανάγκη ο σύγχρονος άνθρωπος. Το πρώτο βιβλίο μου ήταν ένα στοίχημα για μένα. Να μιλήσω με γλώσσα θαρραλέα, χωρίς πουριτανισμούς και φόβο για τις συνέπειες της γραφής αυτής και να είναι αυτό με το οποίο θα με γνωρίσει το αναγνωστικό κοινό. Είναι δύο διαφορετικά βιβλία που όσο αποστασιοποιούμαι από την περίοδο συγγραφής τους, τόσο συμπεραίνω ότι έχουν τον ίδιο σκοπό. Να μιλήσουν

για τον άνθρωπο που αγαπά, φθείρεται, παλεύει και αντιμετωπίζει τη ζωή, με τις αδικίες της, τα μεγεθυμένα «υπερεγώ», τα ανθρώπινα πάθη και του αστάθμητους παράγοντες που δεν είναι στο χέρι του να ελέγξει. Ας επικεντρωθούμε στο τελευταίο σου, «Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες». Υπέροχος τίτλος. Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσης σου; Όπως έχω αναφέρει και νωρίτερα, δεν εμπνέεσαι από κάτι συγκεκριμένο όταν γράφεις, τουλάχιστον αυτό συμβαίνει σε προσωπικό επίπεδο. Οι ήρωες σου είναι εκείνοι που σε επιλέγουν, εμφανίζονται μπροστά σου εν είδει αποκάλυψης, έτοιμοι να μιλήσουν εκείνοι για όσα διαμορφώνονται μέσα σου χρόνια ολόκληρα και περιμένουν υπομονετικά τη στιγμή τους για να πάρουν μορφή μέσα από τις λέξεις. Σε ποια κατηγορία θα το κατέτασσες; Πρόκειται για ένα ψυχογράφημα με κοινωνικές προεκτάσεις. Ένα ψυχογράφημα που δε μένει στην επιφάνεια,

αλλά προσπαθεί να διερευνήσει σε βάθος τις αιτίες που οδηγούν στις αντίστοιχες ανθρώπινες συμπεριφορές. Πόσο σου πήρε για να το ολοκληρώσεις; Είναι άδικο για ένα μυθιστόρημα να προσδιορίζεις την περίοδο γραφής του και αυτό γιατί ακόμα και στην περίπτωση που η συγγραφή διήρκησε έναν μήνα με ξενύχτια και στερήσεις, οι ζυμώσεις που σε οδήγησαν σε αυτήν την έκρηξη είναι πιθανόν να διενεργούνται δεκαετίες ολόκληρες και όπως το ηφαίστειο που ξεσπά να αποδίδονται με λέξεις σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα. Οπότε θα σου πω ότι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, όπως και το προηγούμενο, είναι προϊόν σκέψεων και παρατηρήσεων

χρόνων ολόκληρων που κάποια στιγμή βρέθηκε η κατάλληλη στιγμή να εκφραστούν και να μπουν κάτω από την ομπρέλα μιας αφηγηματικής ιστορίας. Ταξιδεύεις πάρα πολύ. Πόσο σε βοηθά αυτό στη συγγραφή; Τα ταξίδια με βοηθούν ως άνθρωπο. Τα θεωρώ ως τη μεγαλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει κάποιος στη ζωή του. Γίνεσαι τρόπο τινά συλλέκτης εικόνων, μυρωδιών, εμπειριών και αυτό κάποια στιγμή θέλεις να το μοιραστείς. Η συγγραφή είναι ακριβώς αυτό. Μια επικοινωνία, ένα άνοιγμα στις σκέψεις σου, στην αντίληψη σου, σε όσα κουβαλάς και επιθυμείς να μοιραστείς. Οπότε η σύνδεση ανάμεσα στα δύο είναι προφανής. Ωστόσο, τα ταξίδια που έχουν την ύψιστη σημασία δεν είναι

αυτά που νοούμε με γεωγραφικούς όρους, αλλά με συναισθηματικούς: ταξίδια στην ψυχή των ανθρώπων, ταξίδια στο όνειρο, ταξίδια με τον νου και την καρδιά. Στην εισαγωγική σου κάρτα στο facebook δηλώνεις εκτός των άλλων και ρομαντικός. Πιστεύεις πως είναι καλό να είναι κάποιος ρομαντικός στις μέρες μας; Στην κάρτα μου στο facebook όντως δηλώνω ρομαντικός, αν και πλέον είμαι περισσότερο ρεαλιστής από την περίοδο που το έγραφα. Πιστεύω πως το να αποδέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι, είτε είναι ρεαλιστής, είτε ρομαντικός είναι το

βασικότερο. Το καλό και το κακό το ορίζεις εσύ, εσύ είσαι αυτός που θα αξιοποιήσει προς όφελός σου τα στοιχεία της προσωπικότητάς σου όσο χαλεπές και αν είναι οι μέρες που διανύουμε. Η εμφάνιση σου παραπέμπει, κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη, σε ήρωα μυθιστορήματος. Φαντάζομαι και άλλες αναγνώστριες θα σου το έχουν πει. Είναι θεωρείς θετικό αυτό ή αρνητικό για ένα συγγραφέα; Η ωραία

εμφάνιση εννοώ; Καλώς ή κακώς, όλοι οι άνθρωποι φέρουμε μια εικόνα, που είναι κομμάτι της προσωπικότητάς μας. Δεν μπορώ ούτε να δαιμονοποίησω, ούτε να υπερασπιστώ την εντός εισαγωγικών ωραία εικόνα ενός ανθρώπου. Όμορφοι είμαστε όλοι, ο καθένας με τον μοναδικά δικό του τρόπο, απλά δεν είμαστε σε θέση όλοι μας να αντιληφθούμε αυτή την ομορφιά. Η συγγραφή ωστόσο δεν είναι ένας τομέας στον οποίο

κρίνεται η ομορφιά του προσώπου ή του σώματος του ανθρώπου που γράφει, αλλά η ομορφιά της αντίληψής του. Εμένα προσωπικά ποτέ δε με ενδιέφερε η εμφάνιση του συγγραφέα. Αν το κείμενο για παράδειγμα δεν έχει κάτι να μου προσφέρει, μου είναι παντελώς αδιάφορο αν η συγγραφέας έχει τίτλο καλλιστείων, όπως το ίδιο αδιάφορο θα μου ήταν, αν το κείμενό της ήταν συγκλονιστικό.

Θεωρώ πως σε αυτές τις γραμμές κινείται και ο μέσος αναγνώστης πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Τώρα γράφεις κάτι; Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς με κάποιο άλλο είδος; Να γράψεις ένα αστυνομικό ή ψυχολογικό θρίλερ ας πούμε; Με τι σκοπεύεις να καταπιαστείς στα επόμενα λογοτεχνικά σου βήματα; Γράφω κάτι που θεωρώ πως πολλοί θα συγκρίνουν με το «Μέχρι (τις) τέσσερις» και αυτό γιατί αφορά τη σεξουαλικότητα και τη διαχείρισή της, τις προεκτάσεις της στην ομαδική ψυχολογία μιας οικογένειας, στη διατάραξη των ισορροπιών, ωστόσο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό αν ρωτήσετε εμένα. Εξετάζω ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά τη φυσιολογία μιας

οικογένειας σε συνάρτηση με τη σεξουαλικότητα του κάθε μέλους, διερευνώντας βαθύτερα θέματα που στο παρελθόν άγγιξα επιφανειακά. Ίσως θα είναι και το έργο που θα μου πάρει περισσότερο χρόνο από οποιοδήποτε προηγούμενο ώστε να ολοκληρωθεί, ακριβώς γιατί θέλω να είναι μια «κατάδυση» με νόημα και ουσία. Τώρα όσον αφορά το ψυχολογικό θρίλερ και την αστυνομική πλοκή, ευελπιστώ ότι το επόμενο μυθιστόρημά μου που ίσως κάποια στιγμή εκδοθεί, θα είναι ένα ψυχογράφημα με τόσο σκοτεινά στοιχεία που θα παραπέμπουν στα προαναφερθέντα είδη, χωρίς ωστόσο να ανήκει εξ' ολοκληρού σε αυτά. Σκοπός μου είναι η γραφή να μην είναι στα χέρια μου ένα εργαλείο εξιστόρησης, αλλά ένα εργαλείο διερεύνησης. Στα επόμενα λογοτεχνικά μου

βήματα, θέλω να «βουτάω» όλο και πιο βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή, να εξελίσσομαι εγώ ο ίδιος μέσα απ' τα κείμενά μου, να διαφοροποιηθώ ως προς τους τρόπους αφήγησης και να αγαπήσω ακόμη περισσότερο τον Χάρη. Κάποιος γεννιέται συγγραφέας ή γίνεται; Ρητά και με όλο το θάρρος της γνώμης μου, γεννιέται. Πιστεύεις ότι μπορεί το νόημα και τα στοιχεία ενός βιβλίου να μεταφερθούν επιτυχώς στην τηλεόραση; Μερικώς ναι, επιτυχώς θεωρώ πολύ δύσκολα. Δεν είμαι αρνητικός σε μια τέτοια μεταφορά,

βάσει των δικών του βιωμάτων, να κατανοήσουμε, να συγχωρέσουμε, να αποδεχτούμε. Κάθε μου βιβλίο, όποια δομή και αν έχει, όποια θεματική και αν έχω επιλέξει, θεωρώ καθήκον μου να εξυπηρετεί τον σκοπό αυτό. Ένας συγγραφέας στις μέρες μας μπορεί να ζήσει από το γράψιμο;

αλλά οι προϋποθέσεις επιτυχίας ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι πολλές. Θα πρέπει ο σκηνοθέτης και ο συγγραφέας να έχουν την ίδια αντίληψη, οι ηθοποιοί που θα επιλεχθούν να εκφράζουν και τους δύο, η φωτογραφία και το σενάριο να είναι καλοδουλεμένα. Αλλά και πάλι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ή να δώσει τη δυνατότητα στον αναγνώστη που έπλασε τους ήρωες με τη φαντασία του ότι θα ανταποκριθούν στα δικά του οπτικά θέλω όταν θα έρθει η στιγμή να παρακολουθήσει το αγαπημένο του κείμενο οπτικοποιημένο. Ο Έλληνας του σήμερα, και ιδίως η νέα γενιά, έχει στενές σχέσεις με το βιβλίο; Ζούμε σε μια εποχή κρίσης, οικονομικής αλλά και αξιών. Το βιβλίο, και δη το έντυπο,

αποτελεί πλέον είδος πολυτελείας, όσον αφορά το κομμάτι της αγοράς του. Ωστόσο, παρά τις φαινομενικές πτώσεις στις πωλήσεις των βιβλίων, πιστεύω πως σε τέτοιες περιόδους η φιλαναγνωσία βρίσκει τον δρόμο της και οι νέοι που έχουν τις βάσεις και το πλαίσιο δε θα της στρέψουν την πλάτη. Είναι μια καλή ευκαιρία οι συγγραφείς και οι εκδότες να αναζητήσουν την ειλικρινή γραφή, γιατί οι νέοι αποζητούν την ειλικρίνεια και αυτή είναι που τους κερδίζει στην τέχνη. Υπάρχει κάτι που προσπαθείς να περάσεις, μέσα από τα βιβλία σου, στους αναγνώστες; Η ενσυναίσθηση. Η καλλιέργεια του να μπορούμε να δούμε με τα μάτια του άλλου, να αισθανθούμε

Νομίζω πως αν το ζητούμενό του είναι η συγγραφή να αποτελέσει το μοναδικό μέσο συντήρησής του και τη βλέπει ως προϊόν εργασίας, τότε εξ' αρχής το παιχνίδι είναι χαμένο. Οι περισσότεροι συγγραφείς που γνωρίζω, ακόμα και εγώ ο ίδιος, δε ζούμε απ' αυτό, αλλά ζούμε γι' αυτό. Κατά τη γνώμη σου, τι είναι αυτό που, αν δε ζήσει κάποιος, θα είναι σαν να μην έχει ζήσει; Ο έρωτας. Στη σαρκική και πνευματική του υπόσταση. Δεν αρκείται στις περιγραφές, στις εικόνες και στις λέξεις. Δεν έχει όρους λογικής και δεν μπορεί να ερμηνευτεί με τη λογική κατά συνέπεια. Ποια είναι η μεγαλύτερη υπερβολή

που έχεις επιτρέψει στον εαυτό σου;

και σε όλους αυτούς που σ' αγαπάνε.

Να ερωτευτώ.

Είναι μια φράση από το δεύτερο βιβλίο μου «Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες» και σας την αφιερώνω με όλη μου την αγάπη και με την προτροπή να είμαστε όλοι μας ευτυχισμένοι με τα δικά μας «σιδερένια κομματάκια»: «Εμείς οι άνθρωποι είμαστε περίεργα πλάσματα. Όλον τον χρυσό του κόσμου να είχαμε στα χέρια μας, θα θέλαμε το κομματάκι σιδήρου που κάνει να χαμογελάει τον απέναντί μας».

Στην εποχή του διαδικτύου, ο κόσμος διαβάζει βιβλία; Το διαδίκτυο έχει σαφώς διαδραματίσει τον ρόλο του στη διαμόρφωση των σύγχρονων τάσεων, και ίσως το βιβλίο, ακόμα και το ηλεκτρονικό, να μη φαντάζει πια προτεραιότητα. Ωστόσο, ένας συγγραφέας θα συνεχίσει να έχει την ανάγκη να εκφράζεται και το ζητούμενο για εκείνον δεν είναι και δεν πρέπει να είναι πόσοι θα διαβάσουν τα βιβλία του, αλλά αν αυτοί που θα τα διαβάσουν θα «επικοινωνήσουν» με το έργο του. Θα ήθελα να μου γράψεις ένα απόσπασμα ή μια φράση από κάποιο έργο σου και να το αφιερώσεις στους αναγνώστες και αναγνώστριες της Mag μα

Τα μελλοντικά σου όνειρα; Θέλω να είμαι υγιής, ψυχικά και σωματικά. Να παραμένω ειλικρινής με τους ανθρώπους που εκτιμώ και αγαπώ, να ταξιδέψω όσο περισσότερο μπορώ με τα μέσα που θα διαθέτω: τη φαντασία, τα τρένα, τον έρωτα. Τι εύχεσαι;

Εύχομαι να έρθει εκείνη η στιγμή που οι ευχές θα περιττεύουν, που ο κόσμος μας θα γνωρίζει τι σημαίνει αλληλεγγύη και αγάπη χωρίς να χρειάζεται να διαβάζει ή να εκπαιδεύεται γι' αυτά. Τα αυτονόητα να πάψουν να διαφημίζονται ως ιδανικά και να πάψει η ανθρωποφαγία κάθε είδους. Να υπάρχει η ασφάλεια και η εκμετάλλευση σε όλα τα επίπεδα να εξαφανιστεί. Ο σεβασμός, η ενσυναίσθηση, οι ίσες ευκαιρίες σε τροφή, ειρήνη, αλλά και στην ίδια ζωή να μην αποτελούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Τα παιδιά να μπορούν να κυκλοφορούν χωρίς φόβο στους δρόμους, η λέξη «διαφορετικότητα» να μη χρειάζεται να προβάλλεται πια γιατί θα είμαστε όλοι «άνθρωποι» και τίποτα λιγότερο από αυτό. Εύχομαι και ελπίζω σε έναν καλύτερο κόσμο, αλλά η πραγματική αλλαγή ίσως έρθει όταν πάψουμε να ευχόμαστε και αναλάβουμε όλοι μας δράση.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΝΙΤΣΑ ΣΩΠΥΛΗ

“Χωρίς τη συγγραφή δεν μπορώ να ζήσω” ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Μεγάλωσε σε μια πενταμελή οικογένεια από γονείς που ανέθρεψαν εκείνη και τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια της με αγάπη και ιδανικά. Μεγάλη της αδυναμία το μέρος όπου γεννήθηκε ο πατέρας της, το Γύθειο. Η ίδια μάλιστα αναφέρει πως όταν βρίσκεται σε κάποια δύσκολη στιγμή αρκεί να σκεφτεί τον φάρο και τα φώτα του μόλου να λαμπυρίζουν στα μαβιά νερά καθώς και το φεγγάρι να χορεύει στην θάλασσα αφήνοντας πίσω του ίχνη από χρυσόσκονη κι αμέσως ηρεμεί. Μπροστά σε ένα τέτοιο τοπίο ήταν που, γύρω στα δέκα της, η γλυκιά και ταλαντούχα συγγραφέας Κατερίνα Κονιτσα Σωπύλη άρχισε να γράφει μικρές ιστοριούλες, και αργότερα στα δέκα έξι της το πρώτο της διήγημα. Κι ακομη κι όταν αποφάσισε να σπουδάσει νοσηλευτική και να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο επάγγελμα δεν σταμάτησε. Γιατί χωρίς τη συγγραφή δεν μπορεί να ζήσει. Τώρα μας μιλάει για το νέο της μυθιστόρημα και όχι μόνον. Και λέει πολλά.

K Κατερίνα μου μίλησε μου λίγο για τα παιδικά σου χρόνια, τα εφηβικά σου όνειρα. Εξ όσων γνωρίζω κατάγεσαι από το Γύθειο αλλά μεγάλωσες και ζεις στην Αθήνα ως σήμερα. Άρχισες να γράφεις από πολύ μικρή ή αυτό ήρθε μετά; Χαίρομαι πάρα πολύ που για ακόμη μια φορά φιλοξενείς το βιβλίο μου και εμένα στο υπέροχο περιοδικό ΜΑG. Καλή αρχή και πάλι να σου ευχηθώ. Τι να σου πρωτοπώ για τα παιδικά μου χρόνια; Μεγάλωσα σε μια πενταμελή οικογένεια με δυο μεγαλύτερα αγόρια-αδέρφια. Με γονείς που μας μεγάλωσαν με αγάπη και ιδανικά. Αγαπημένος μου τόπος ο τόπος που γεννήθηκε ο πατέρας μου, το Γύθειο. Πάντα μιλώ με αγάπη για τον τόπο καταγωγής μου και πάντα φροντίζω να τον συμπεριλάβω με κάποιο τρόπο στα βιβλία και τα διηγήματα μου. Ίσως να φαίνεται κουραστικό σε κάποιους αλλά εγώ ζω με την φαντασία μου στο Γύθειο μονίμως. Όταν βρίσκομαι σε

δύσκολη στιγμή φτάνει να σκεφτώ τον φάρο και τα φώτα του μόλου να λαμπυρίζουν στα μαβιά νερά καθώς το φεγγάρι χορεύει στην θάλασσα αφήνοντας πίσω του ίχνη από χρυσόσκονη και αμέσως ηρεμώ. Μπροστά σε ένα τέτοιο τοπίο γύρω στα δέκα μου άρχισα να γράφω μικρές ιστοριούλες, και αργότερα στα δέκα έξι έγραψα το πρώτο μου διήγημα με υπόσταση. Με την λέξη υπόσταση εννοώ με καταστάσεις που έστεκαν και δεν ήταν στην σφαίρα της φαντασίας. Στην εφηβεία ονειρευόμουν να περάσω στην νοσηλευτική και να ταξιδέψω σε χώρες που έχουν ανάγκη. Έφτασα πολύ κοντά το 1998 αλλά με σταμάτησαν οι γονείς μου. Από όταν ήρθαν τα παιδιά μου στον κόσμο άφησα κάθε τέτοια σκέψη πίσω μου. Τι είναι για σένα η συγγραφή;

Είναι ένας τρόπος να εκφράσω αυτά που έχω μέσα μου. Τον πόνο μου, την λύπη ή την χαρά μου. Δημιουργώ ήρωες που μέσα από αυτούς καταλαβαίνω καλύτερα εμένα. Χωρίς την συγγραφή δεν μπορώ να ζήσω. Και να σταματήσω να εκδίδω τα βιβλία μου, δεν θα σταματήσω ποτέ να γράφω. ΑΝΤΑΛΕΤ Η πυξίδα της αλήθειας. Το νέο σου βιβλίο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λυκόφως. Μίλησε μου λίγο γι' αυτό. Τι πραγματεύεται; Ανταλέτ σημαίνει δικαιοσύνη. Είναι ένα βιβλίο που μιλά για την Καταστροφή της Σμύρνης. Δεν είναι όμως μια ιστορία αγάπης που εξελίσσεται στην

μηδενικός. Ωστόσο δυο ώρες κάθε βράδυ τις αφιερώνω στην συγγραφή.. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό ώστε να γραφτεί γρήγορα ένα βιβλίο. Το ΑΝΤΑΛΕΤ μου πήρε περίπου ένα χρόνο να το γράψω και να το διορθώσω. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε και η πρώτη επίσημη παρουσίαση του η οποία σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Τι συναισθήματα σου αφήνει αυτή η επαφή με τον κόσμο;

Σμύρνη, είναι κάτι πιο σύνθετο και καθόλου συνηθισμένο. Σας προσκαλώ να γνωρίσετε το νέο μου βιβλίο και είμαι σίγουρη ότι θα σας μείνουν πολλά από αυτό. Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσης σου; Η κάθε αυτού έννοια της λέξης ΑΝΤΑΛΕΤ. Έχω διαβάσει πολλά για την Καταστροφή της Σμύρνης. Έτσι ήρθε μια ιδέα στο μυαλό μου. Τι θα γινόταν αν είχε αποδοθεί δικαιοσύνη τότε που όλα εξελίσσονταν με τελικό αποτέλεσμα την καταστροφή της πιο όμορφης πόλης; Μιας πόλης που την εποχή εκείνη ήταν πόλος πολλών πολιτισμών και θρησκειών κάτι που ακόμα και σήμερα εμένα με μαγεύει. Αρχικά βέβαια αυτό που με

οδήγησε στην συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου ήταν οι ιστορίες που άκουγα από μικρή από τους παππούδες μου που τώρα πια δεν ζουν και αφορούσαν τον προπάππο μου που ήρθε από την Κωνσταντινούπολη. Αυτό από μόνο του ήταν ένα στοιχείο που θέριευε την φαντασία μου χρόνο με τον χρόνο.

Σε ποια κατηγορία θα το κατέτασσες; Φανταστική λογοτεχνία. Υπάρχουν πολλά τέτοια στοιχεία μέσα, εννοώ αυτά της φανταστικής λογοτεχνίας. Πόσο σου πήρε για να το ολοκληρώσεις; Πόσο χρόνο χρειάζεσαι συνήθως για να γράψεις ένα βιβλίο; Όπως καλά γνωρίζεις Μαρία μου, ο χρόνος μου είναι

Με συγκινεί όταν οι αναγνώστες αφήνουν ό,τι έχουν να κάνουν για να βρεθούν δίπλα μου και αγκαλιάζουν τα βιβλία μου με αυτόν τον τρόπο. Δεν έχω να πω πολλά πράγματα πέρα του ότι ευχαριστώ τόσο πολύ όλους όσοι αγάπησαν τα έργα μου και χάρη σε αυτούς έφτασα στο σημείο που βρίσκομαι σήμερα. Το ΑΝΤΑΛΕΤ όμως δεν είναι το πρώτο σου βιβλίο. Έχεις γράψει κι άλλα. Υπάρχει ανάμεσα σε αυτά ένα που θεωρείς αγαπημένο σου; Το Ανταλέτ πράγματι δεν είναι το πρώτο μου βιβλίο, είναι το τέταρτο γιατί πριν από αυτό είχε εκδοθεί από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ το βιβλίο μου ΚΡΥΦΕΣ ΑΝΑΣΕΣ. Ένα

βιβλίο που μιλά για την Μάνη πριν τον πόλεμο του 1940. Αυτό και το ΑΝΤΑΛΕΤ αποτελούν τα στολίδια της συγγραφικής μου παλέτας. Τα αγαπώ και τα θαυμάζω. Πόσο δένεσαι με τους ήρωες σου σε κάθε βιβλίο σου; Και τι παθαίνουν όταν αυτό ολοκληρωθεί; Σε στοιχειώνουν; Σε ακολουθούν; Τους αφήνεις να περιφέρονται στη σκέψη σου και στη ζωή σου ή πεθαίνουν με την τελευταία λέξη που γράφεις στο βιβλίο σου; Είναι κομμάτια μου. Φαντάζομαι το γνωρίζεις πολύ καλά και εσύ αυτό. Μένουν για πάντα μέσα μου και όταν ολοκληρώνεται ένα έργο νομίζω ότι τους αποχαιρετώ προσωρινά μέχρι να περάσουν στα χέρια του κόσμου, όπου εκεί ζουν ανάμεσα μας. Σε καμία περίπτωση δεν πεθαίνουν, δεν με αφήνουν και δεν τους αφήνω και ζουν για πάντα μέσα μου. Έχεις φτιάξει φιλίες ή σχέσεις με αναγνώστες; Φυσικά!! Θυμάμαι μια κυρία που είχε πάρει ένα βιβλίο μου και ήρθε και με βρήκε στον χώρο εργασίας μου, δύσκολο να το διαχειριστώ αλλά τεράστια έκπληξη. Έχω κάνει φιλίες και όχι γιατί αγοράζουν τα βιβλία μου αλλά γιατί μέσα από το βιβλίο που βρέθηκε στα χέρια τους γνώρισαν την πραγματική Κατερίνα και αυτήν θέλουν όχι την συγγραφέα.

συγγραφέας ή γίνεται; Εκτός από συγγραφέας είσαι νοσηλεύτρια και μητέρα τριών παιδιών. Έχεις ελεύθερο χρόνο και πως τον διαχειρίζεσαι; Δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο!! Θέλω να κάνω πράγματα αλλά η κούραση δεν μου το επιτρέπει οπότε , τώρα που ο μικρός μου ακόμα είναι στην πρώτη δημοτικού, σπάνια θα βγω για καφέ. Προτιμώ να οργανώσω μια έξοδο για θέατρο ή σινεμά. Τώρα γράφεις κάτι; Με τι σκοπεύεις να καταπιαστείς στα επόμενα λογοτεχνικά σου βήματα;

Φυσικά γεννιέται Μαρία μου. Όσες σπουδές και να έχει κάποιος , όσο καλά και να χειρίζεται την Ελληνική γλώσσα είναι αδύνατον αν δεν έχει το μικρόβιο και την φαντασία να γράψει. Τα σεμινάρια που κατά καιρούς ακούμε θα βοηθήσουν κάποιον που ''δεν το έχει'' να φτάσει ως ένα σημείο, ποτέ δεν θα εξελιχθεί. Ο συγγραφέας που είναι γεννημένος συγγραφέας προχωρά. Φαίνεται μέσα από τα βιβλία του ότι εξελίσσεται η γραφή του.

Τώρα γράφω την συνέχεια του Ανταλέτ. Είναι κάτι που είχαμε σκεφτεί με τον εκδότη μου πριν ακόμα κυκλοφορήσει το βιβλίο και το έχω ξεκινήσει καιρό τώρα.

Ποια η άποψη σου για τον συγγραφικό φθόνο;

Κάποιος γεννιέται

Αυτό είναι κάτι που δεν

μας είναι μια διαφορετική πένα με δικά της χαρακτηριστικά. Αυτό να βάλουμε στο μυαλό μας και όλα θα αλλάξουν. Πιστεύεις ότι μπορεί το νόημα και τα στοιχεία ενός βιβλίου να μεταφερθούν επιτυχώς στην τηλεόραση;

το κατάλαβα ποτέ. Τι έχουμε να χωρίσουμε; Δεν υπάρχει παρθενογένεση και τα θέματα για να γράψει κανείς είναι πάρα πολλά. Άσε που θεωρώ ότι για να γράψεις ένα βιβλίο, σε ωθεί κάτι που έχεις μέσα σου. Τον τελευταίο καιρό το βλέπω συχνά αυτό, αλλά το απίθανο και λυπηρό ταυτόχρονα είναι το γεγονός ότι όλοι χαμογελούν και πίσω σε κακολογούν. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τον λόγο που συμβαίνει αυτό. Ειδικά εδώ στο face book είναι διάχυτη αυτή η συμπεριφορά και το βλέπεις, είναι πλέον ευδιάκριτο. Θεωρώ ότι όλοι χωράμε και καλό θα ήταν η χαρά του ομότεχνου να γίνει και δική μας χαρά. Ο κάθε συγγραφέας έχει πίσω έναν εκδοτικό που ή τον στηρίζει και φτάνει το βιβλίο του στα ουράνια ή δεν τον στηρίζει και το φτάνει μόνος του όπου μπορεί. Όλα είναι θέμα εκδοτικού, ο κάθε ένας

Όχι απόλυτα, όχι ακριβώς. Θα πρέπει να το διαστρεβλώσουν, να το παραποιήσουν. Το πιο αντιπροσωπευτικό που είδα πρόσφατα και μετά το αγόρασα να το διαβάσω είναι η ΡΟΖΑ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ σαν ΙΣΜΑΗΛ ΚΑΙ ΡΟΖΑ. Είναι το μόνο που θεωρώ ότι ήταν επιτυχής η μεταφορά του βιβλίου στον κινηματογράφο. Ο Έλληνας του σήμερα, και ιδίως η νέα γενιά, έχει στενές σχέσεις με το βιβλίο; Αυτοί που διαβάζουν πλέον, είναι οι ψαγμένοι, οι κουλτουριάρηδες. Αυτό μου είπε πρόσφατα ένα παιδί γύρω στα δεκαεννέα. Μου φάνηκε περίεργο. Είναι λυπηρό που οι Έλληνες σήμερα δεν διαβάζουν, ίσως λόγω κρίσης θεωρούν ότι το βιβλίο είναι είδος πολυτελείας αλλά δεν είναι έτσι. Το βιβλίο σε κάνει σοφό, σε κάνει να

ονειρεύεσαι και σε βοηθάει να εμπλουτίσεις το λεξιλόγιο σου. Χαίρομαι που στα σχολεία σαν πρόσθετη δραστηριότητα έχει μπει και η φιλαναγνωσία κάτι που έλειπε. Τα μελλοντικά σου όνειρα; Να καταφέρω να γράψω πολλά πολλά βιβλία , γιατί έχω πολλά να δώσω ακόμα. Να μπορέσω να δώσω μέσα από τα βιβλία μου και να κάνω τον αναγνώστη να μπει στην διαδικασία να σκεφτεί. Αυτό που λέμε τροφή για σκέψη. Και φυσικά να είμαι υγιής να τα κάνω όλα αυτά. Επίσης ένα από τα μελλοντικά μου όνειρα είναι με κάποιον τρόπο να αφήσω την δουλειά που κάνω σήμερα, να βγάλω την λευκή στολή από επάνω μου και την ρετσινιά αυτής. Απλά και μόνο γιατί έχω κουραστεί να αντιμετωπίζω τόσο πόνο. Τι εύχεσαι; Υγεία πάνω από όλα. Να ξεπεράσουμε αυτόν τον σκόπελο που ονομάζεται κρίση και να ζήσουμε με περισσότερη αξιοπρέπεια.

Έφηβη ονειρευόταν απλώς να γράψει καλά στις πανελλήνιες και να περάσει σε μία σχολή. Κι όταν τελικά τα κατάφερε ήταν που ανακάλυψε τη συγγραφή. Η ίδια αποκαλύπτει πως πλέον η επαφή της με το γράψιμο είναι καθημερινή, το πρόγραμμα της έχει αναδιαμορφωθεί και η συγγραφή την απασχολεί καθημερινά για συγκεκριμένες ώρες, ενώ κάθε φορά που κάνει το καταναγκαστικό λάθος να αποστασιοποιηθεί από τα κείμενά της για μερικές μέρες, τα χέρια της την τρώνε για λίγη από την καθημερινή συνήθεια της και πλέον ανάγκη. Μια εξάρτηση από την οποία δεν μπορεί με τίποτα να ξεφύγει. Η ταλαντούχα συγγραφέας Μαρία Βρυσανάκη μίλησε στη Mag News και είπε πολλά. Για το νέο της βιβλίο που αποτελεί μέρος μιας σειράς, τη δημιουργική γραφή, την καλή και την κακή λογοτεχνία. Και ανέφερε πως εκείνο που ονειρεύεται τώρα πια ανάμεσα σε άλλα είναι να αποκτήσει μία ουσιαστική σχέση με τους αναγνώστες, να την εμπιστεύονται και όταν αναζητούν το επόμενο βιβλίο, να ξέρουν ότι εκείνη θα τους προσφέρει την ικανοποίηση που απαιτούν από ένα ανάγνωσμα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Μαρία Βρυσανάκη “Με υπομονή, επιμονή και σκληρή δουλειά μπορείς να καταφέρεις τα πάντα”

M Μαρία μου, μίλησέ μου λίγο για σένα. Τα παιδικά σου χρόνια, τα εφηβικά σου όνειρα. Πότε και πώς άρχισε το ταξίδι σου στον κόσμο της συγγραφής. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν λίγο “αναποφάσιστα”. Από πολύ μικρή ξεκίνησα να ασχολούμαι με τον αθλητισμό, κυρίως λόγω της παρότρυνσης των γονιών μου. Αλλάζοντας βέβαια κάθε τόσο προτιμήσεις, πηγαινοερχόμουν από το κολυμβητήριο στο βόλεϊ, μετά τον χορό, τις πολεμικές τέχνες και τέλος το γυμναστήριο. Ενδιάμεσα, σε μικρότερη κυρίως ηλικία, έπαιζα με τα παιδιά της γειτονιάς στους δρόμους, τσακωνόμουν φυσικά με τον μεγάλο μου αδερφό, κάτι που με βοήθησε πολύ να δημιουργήσω τη σχέση ανάμεσα στην ηρωίδα μου και τον αδερφό της, και ζωγράφιζα ό,τι έβρισκα στα κόμικς που διάβαζα. Μεγαλώνοντας, τα αδέρφια μου και ο πατέρας μου ανέλαβαν το δύσκολο έργο να με εξοικειώσουν με ηλεκτρονικά παιχνίδια και τελικά έγινα τόσο καλή, που σε μερικά σημεία φώναζαν

εμένα για να τους ξελασπώσω. Τι αναγνώριση! Σαν έφηβη ονειρευόμουν απλώς να γράψω καλά στις πανελλήνιες και να περάσω σε μία σχολή. Όταν τελικά τα κατάφερα… τότε ανακάλυψα τη συγγραφή και στην πορεία συνειδητοποίησα τι σημαίνει ονειρεύομαι πραγματικά κάτι. Έτυχε μια μέρα να βρω σε κάποιο από τα ντουλάπια μου ένα παραμύθι που είχα γράψει στο δημοτικό και σκέφτηκα: Βρε λες; Τι σημαίνει για σένα το γράψιμο. Με μια λέξη, επάγγελμα. Είναι το χόμπι και το επάγγελμά μου. Έχει αναπτυχθεί μία περίεργη σχέση ανάμεσα στο γράψιμο κι εμένα, που αρχικά δεν

περίμενα, μιας και η διαδικασία αυτή ξεκίνησε περισσότερο σαν ψυχοθεραπεία για να γεμίσω τον ελεύθερο χρόνο μου. Πλέον η επαφή μας είναι καθημερινή, το πρόγραμμά μου έχει αναδιαμορφωθεί και η συγγραφή με απασχολεί καθημερινά για συγκεκριμένες ώρες, ενώ κάθε φορά που κάνω το καταναγκαστικό λάθος να αποστασιοποιηθώ από τα κείμενά μου για μερικές μέρες, τα χέρια μου με τρώνε για λίγη από την καθημερινή συνήθεια και ανάγκη. Αφού δεν καπνίζω, δεν πίνω αλκοόλ ή καφέ,

δεν είναι λογικό να αποκτήσω κι εγώ μία μικρή εξάρτηση; Το πρώτο σου βιβλίο έχει τον τίτλο «Θεοί και Δαίμονες Η Αναμέτρηση» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως. Πες μου λίγα γι' αυτό. Τι πραγματεύεται; Τι είναι εκείνο που σε ενέπνευσε να το γράψεις; Γενικά, η σειρά «Θεοί και Δαίμονες» συνδυάζει διάφορα είδη λογοτεχνίας. Είναι κυρίως δυστοπική νεανική σειρά δράσης που εμπεριέχει στοιχεία φαντασίας. Στο πρώτο βιβλίο, λοιπόν, την Αναμέτρηση, βρισκόμαστε στο 2098, όπου ανάμεσα στους ανθρώπους και άλλες δύο φυλές, τους Λερόιλ και τους Ρεμόρ, έχει προηγηθεί ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, με το ανθρώπινο είδος να νικάει, και τις δύο φυλές να καταλήγουν να κρύβονται σε μυστικές κοινωνίες,

προκειμένου να ανασυνταχθούν και να επιτεθούν ξανά στους ανθρώπους. Η Μέγκαν Φορμπς, η βασική ηρωίδα και μία από τους χιλιάδες Ρεμόρ που εκπαιδεύονται για να πολεμήσουν το ανθρώπινο είδος, βρίσκεται στην Ακαδημία του Κορβίνιους, στα βραχώδη όρη της Αμερικής και συνεχίζει, παρά τη θέλησή της, την εκπαίδευσή της ως στρατιώτης, με μόνη επιθυμία εδώ και χρόνια να το σκάσει. Έπειτα από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, η ευκαιρία τής δίνεται, όταν ο βασιλιάς των Λερόιλ διοργανώνει μια δοκιμασία με σκοπό να βρει νέους φύλακες, έπειτα από μία απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Η Μέγκαν, παρόλο που τον μισεί θανάσιμα εξαιτίας του θανάτου της μητέρας της, συνειδητοποιεί ότι ο μοναδικός τρόπος να φύγει από την ακαδημία, είναι να πάρει μέρος στη δοκιμασία, να γίνει βασιλική φύλακας και να αποκτήσει την εξουσία που μόνο εκείνοι έχουν για να βγαίνουν από τη βασιλική πόλη. Έτσι θα μπορέσει να βγει και εκείνη και να το σκάσει. Μαζί της, για να την προστατέψ ουν, την ακολουθούν

ο μεγαλύτερος αδερφός της, ένας Ρεμόρ που έχει δημιουργήσει μία ξεχωριστή σχέση μαζί της -παρότι οι νόμοι το απαγορεύουν για λόγους επιβίωσης-, οι δύο καλοί της φίλοι και μία Ρεμόρ που τη μισεί για κάποιον λόγο που η Μέγκαν δεν γνωρίζει. Φτάνοντας στη βασιλική πόλη, το μοναδικό μέρος που δεν έπρεπε να βρεθούν η Μέγκαν και ο αδερφός της, οι αποκαλύψεις και τα εμπόδια ξεκινούν για τους βασικούς ήρωες από την πρώτη στιγμή, ενώ μόλις η δοκιμασία ξεκινήσει με τον πιο ανορθόδοξο τρόπο για την ομάδα της Μέγκαν, εκείνη και οι φίλοι της θα αναγκαστούν να πολεμήσουν για να κρατηθούν στη ζωή, ακόμα και να σκοτώσουν. Διαφορετικά, θα σκοτωθούν. Αυτό όμως που δεν ξέρουν οι περισσότεροι και θα είναι πλέον αργά όταν το μάθουν, είναι πως αυτή η δοκιμασία εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Θα είναι η αρχή που θα τους μπλέξει σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι από το οποίο δεν υπάρχει γυρισμός, και πως ό,τι συμβαίνει δεν είναι αυτό που εξαρχής φαίνεται, αλλά κάτι πολύ πιο βαθύ, που υποκινείται από μία αναμέτρηση ανάμεσα στους Θεούς και

Δαίμονες. Συνεπώς ο τίτλος είναι διφορούμενος. Αναφέρεται και στη συγκεκριμένη αναμέτρηση των Ρεμόρ για τη θέση στη βασιλική φρουρά, αλλά και στη γενική αναμέτρηση των ανώτερων δυνάμεων, που είναι ο λόγος που συμβαίνουν όλα. Τώρα, όσον αφορά την έμπνευση, θα έλεγα ότι ήταν περισσότερο παρότρυνση από εμένα να κάνω κάτι. Δεν είχα μία πλήρως υλοποιημένη ιδέα στο μυαλό μου, απλώς μερικές σκηνές που στην πορεία προσαρμόστηκαν στις ιδέες που ήρθαν αργότερα. Το γεγονός ότι ανήκει στο είδος της φανταστικής λογοτεχνίας, μαζί και το ότι αποτελεί το πρώτο μέρος μιας σειράς σε δυσκόλεψε καθόλου στο να βρεις εκδοτική στέγη; Τα κύρια βιβλία της σειράς θα είναι έξι και ενδιάμεσα θα κυκλοφορήσουν δωρεάν στο διαδίκτυο κάποια μικρότερα σε μέγεθος, τα λεγόμενα “μισά”, σαν δώρο στους αναγνώστες. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό σε αυτό το κομμάτι, γιατί υπήρξε κάποιος συνεργάτης στον εκδοτικό οίκο Λυκόφως που, αφότου διάβασε το έργο μου, εγγυήθηκε τόσο γι' αυτό, όσο και για μένα, αφού η ηλικία μου ήταν ένας παράγοντας που δύσκολα αποπνέει εμπιστοσύνη. Έτσι, δεν δυσκολεύτηκα να βρω εκδοτική στέγη. Πόσο σου πήρε να το ολοκληρώσεις; Τα υπόλοιπα μέρη της σειράς τα έχεις

τελειώσει, ή γράφονται τώρα; Χρειάστηκα περίπου ενάμιση χρόνο για να ολοκληρώσω το πρώτο βιβλίο, αφού παράλληλα είχα αποφασίσει να γραφτώ σε ένα σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής, ώστε να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου, και η διαδικασία της επιμέλειας να γίνει με σωστό και μελετημένο τρόπο. Δεν μου αρέσει να αφήνω πράγματα στην τύχη. Επίσης στη λίστα με τα ολοκληρωμένα βιβλία της σειράς προστίθενται το 0,5 που θα κυκλοφορήσει δωρεάν σε μερικούς μήνες, το 2ο επίσημα το 2018 καθώς και το 2,5. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη συγγραφή του τρίτου μέρους, που θα κυκλοφορήσει το 2019. Με τον εκδοτικό οίκο έχουμε φροντίσει τα νέα βιβλία να κυκλοφορούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα, μέσα στα δύο πρώτα χρόνια θα κυκλοφορήσουν τέσσερα βιβλία της σειράς, με τα κύρια βιβλία να βγαίνουν κάθε χρόνο την ίδια περίοδο και ενδιάμεσά τους τα μισά,

ώστε οι αναγνώστες να μην αναγκάζονται να περιμένουν. Άλλωστε, σαν αναγνώστρια, μισώ την τεράστια αναμονή. Εργάζεσαι στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου και έχεις γεννηθεί και σπουδάζεις κοινωνική λειτουργός. Είναι κάτι που ήθελες από μικρή; Θεωρείς λοιπόν πως ένας συγγραφέας στις μέρες μας δεν μπορεί να ζήσει από τη συγγραφή; Η κοινωνική εργασία ήταν η πρώτη μου επιλογή όταν αναλογιζόμουν τι ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Σίγουρα είναι κάτι που μου άρεσε, αλλά δεν νομίζω πως το ήθελα από μικρή. Άλλωστε ποιος είναι αυτός που από μικρός γνωρίζει τι θέλει πραγματικά να κάνει στη ζωή του; Ελάχιστοι είναι οι τυχεροί, και συγκαταλέγω και τον

σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Πόσο σε έχουν βοηθήσει αυτά στη συγγραφή; Γενικά πιστεύεις πως ένας συγγραφέας γεννιέται ή γίνεται;

εαυτό μου πλέον σε αυτούς γιατί από νεαρή ηλικία κατάλαβα τι ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Σαν ρεαλίστρια πιστεύω ότι είναι δύσκολο ένας συγγραφές να ζήσει μόνο από τη συγγραφή, πόσο μάλλον στις μέρες μας, αλλά σαν άνθρωπος που βάζει στόχους, αυτός είναι ένας από τους επόμενους. Γνωρίζω ότι θα χρειαστεί καιρό για να πετύχω, αλλά η υπομονή μου είναι μεγάλη και η θέλησή μου μεγαλύτερη. Άλλωστε η συγγραφική πορεία μου δεν θα λήξει με την ολοκλήρωση της σειράς. Αυτή θα είναι απλώς η πρώτη από πολλές σειρές που έχω στο μυαλό μου. Έχεις παρακολουθήσει

Πιστεύω ότι όλοι έχουμε την προδιάθεση να είμαστε καλοί σε κάτι. Να υπερτερούμε σε αυτό ως ένα βαθμό από τους υπόλοιπους. Άλλος στον αθλητισμό, άλλος στη μαγειρική, άλλος στη συγγραφή και πάει λέγοντας. Γεννιόμαστε με “κάτι” παραπάνω μέσα μας σε κάποιους τομείς. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κάτι τέτοιο είναι αρκετό για να μας κάνει τέλειους ή πως πρέπει να επαναπαυθούμε. Αν η προδιάθεση υπάρχει, γιατί να μην την πλάσουμε με τον σωστό τρόπο ώστε να την κάνουμε επιτυχία; Συνεπώς, ναι, τα μαθήματα με βοήθησαν πολύ. Υπήρξαν αρκετές φορές που, όταν ο δάσκαλος μάς έλεγε κάτι πάνω στην πλοκή ενός μυθιστορήματος, εγώ γελούσα γιατί μέσα μου σκεφτόμουν “Α, το έχω κάνει αυτό!” Υπήρξαν όμως και φορές που όλα όσα είχα στο μυαλό μου έπρεπε να μπουν σε μια σειρά, κάποιοι από τους ήρωες να αποκτήσουν ξεκάθαρα κίνητρα, κάποιες τεχνικές να με βοηθήσουν να

δημιουργήσω ένταση και άλλα τέτοια κολπάκια που προσωπικά ρούφηξα από όλα τα μαθήματα. Υπάρχει κάτι που προσπαθείς να περάσεις μέσα από τα βιβλία σου στους αναγνώστες; Όλα τα βιβλία της σειράς, πέρα από τη δράση που προσφέρουν, στοχεύουν άμεσα και έμμεσα σε δύο “μαθήματα”. Το πρώτο είναι η δύναμη της θέλησης. Πόσο πολύ θέλουμε κάτι και τι είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε προκειμένου να το πετύχουμε. Όλοι οι βασικοί ήρωες, ακόμα και οι Θεοί και Δαίμονες, φανερά ή κρυφά θέλουν να πετύχουν κάτι στην ιστορία και θα κάνουν τα πάντα γι' αυτό, ακόμα και αν πρέπει να καταστρέψουν ό,τι υπάρχει γύρω τους. Το δεύτερο πολύ σημαντικό θέμα που πραγματεύεται η ιστορία είναι η δύναμη της αγάπης, αλλά όχι ανάμεσα σε ερωτευμένους. Υπάρχει φυσικά μία πολύ δυνατή σχέση έρωτα, όμως η μεγάλη βάση για μένα δίνεται στην αδερφική αγάπη και στο πώς αυτή αποτυπώνεται μέσα από πράξεις που κάθε

άλλο παρά τρυφερότητα εμπεριέχουν. Γιατί, ακόμη και όταν οι συγκρούσεις μεταξύ τους είναι έντονες, φαίνεται πόσο ατόφιο είναι το αδερφικό συναίσθημα. Με τι ασχολείσαι στον

ελεύθερο χρόνο σου; Τι σου αρέσει να κάνεις; Συνήθως μου αρέσει να πειράζω τη σκυλίτσα μου και να περνάω χρόνο με τους αγαπημένους μου, ειδικά τώρα που όσο περνάνε τα χρόνια, οι επαφές μας μειώνονται εξαιτίας των υποχρεώσεων. Επίσης διοργανώνουμε με διαδικτυακούς φίλους συναναγνώσεις βιβλίων, κάτι που μας κάνει να γελάμε πολύ με τα μεταξύ μας σχόλια. Τα υπόλοιπα είναι πάνω κάτω κοινά. Μουσική,

ταινίες, καμία βόλτα και με την πρώτη ευκαιρία ταξίδια και εκδρομές. Στην εποχή του διαδικτύου ο κόσμος διαβάζει βιβλία; Γενικά θεωρώ ότι ο κόσμος που θέλει να διαβάσει, διαβάζει. Πειρασμοί υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Ακόμα και πριν από το διαδίκτυο υπήρχαν πολλοί που δεν διάβαζαν, μόνο που τότε αποδίδαμε την αιτία αλλού. Έβγαιναν στους δρόμους και έπαιζαν ας πούμε, ενώ τώρα προτιμούν να παίζουν και να περνούν τον χρόνο τους μπροστά από μια οθόνη. Είναι στη φύση του καθενός τι είναι αυτό που τον διασκεδάζει. Γνωρίζω άτομα που όλη μέρα διαβάζουν και άλλους που θεωρούν το διάβασμα τιμωρία. Δεν είναι τόσο το διαδίκτυο που μας αποξενώνει από το διάβασμα, όσο εμείς οι ίδιοι που το αποφεύγουμε από βαρεμάρα, αναζητώντας μία πιο εύκολη και “ξεκούραστη” διασκέδαση. Πώς βλέπεις την κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα. Βλέπω μία γενικότερη απογοήτευση τριγύρω μου που

με λυπεί και με εξοργίζει. Η κρίση είναι οικονομική στην επιφάνεια, αλλά δυστυχώς επηρεάζει και τον πολιτισμό. Σίγουρα, τα βιβλία δεν θα έμεναν στην ίδια κατάσταση με δέκα χρόνια πριν. Αλλά δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα εμφανίστηκε μόνο αυτά τα δέκα χρόνια. Η κρίση στην Ελλάδα, για πολλά περισσότερα χρόνια, είναι πολιτισμική και κατ' επέκταση οικονομική. Όμως, ακόμη και τώρα που πρέπει ο Έλληνας να καλλιεργηθεί για να μπορέσει να στηριχθεί στα πόδια του, γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Κουτσουρεύει τον πολιτισμό από το πορτοφόλι του, για να μπορέσει να συγκρατήσει άλλου είδους αγαθά τεχνολογικά κυρίως. Φυσικά δεν ευθύνεται μόνο ο πολίτης, αλλά και το κράτος που δεν δίνει την ανάλογη βαρύτητα στο θέμα του πολιτισμού. Έχοντας ασχοληθεί με τον κλάδο αυτό, λόγω του επαγγέλματος που σπουδάζω, γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι να στηριχτεί οικονομικά ένα πολιτισμικό γεγονός που έχει σκοπό να ψυχαγωγήσει πολίτες, κάτι που θεωρείται πολυτέλεια, γιατί, ας μη γελιόμαστε,

βιβλία που σου κάνουν ή δεν σου κάνουν. Το μότο σου; Με υπομονή, επιμονή και σκληρή δουλειά μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Τα μελλοντικά σου όνειρα;

ελάχιστες πολιτισμικές δραστηριότητες χρηματοδοτούνται από το κράτος και τα περισσότερα χρήματα καταλήγουν σε ανθρώπους που επωφελούνται από αυτά σε βάρος των υπολοίπων. Γενικότερα, είμαι αισιόδοξη. Πάντα στη ζωή μου. Δεν το βάζω κάτω. Αλλά εάν οι κυβερνήσεις ή και εμείς οι ίδιοι βολευόμαστε σε ό,τι μας προσφέρουν, τότε δεν εξελισσόμαστε και τίποτε δεν αλλάζει προς το καλύτερο. Και σίγουρα, δεν θα μάθεις ποτέ τι είσαι ικανός να κάνεις, αν δεν διαβάζεις, αν δεν παρακολουθείς θέατρο, αν δεν ασχολείσαι γενικότερα με τις τέχνες. Μέσα από

με τις τέχνες. Μέσα από αυτές έσπασε τα όριά του ο άνθρωπος. Κατά την άποψή σου υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία; Όχι. Για μένα δεν υπάρχει κακή και καλή λογοτεχνία. Υπάρχουν απλώς διαφορετικά είδη λογοτεχνικών κειμένων. Βιβλία που αρέσουν σε κάποιους ενώ σε άλλους όχι. Έχω δει πολλές φορές ένα βιβλίο να χαρακτηρίζεται από κάποιους αριστούργημα και από άλλους άθλιο. Ο καθένας δίνει στο κάθε βιβλίο ή το κάθε είδος λογοτεχνίας τον χαρακτηρισμό που πιστεύει ή ταιριάζει στα γούστα του. Πιστεύω απλά ότι υπάρχουν

Τα όνειρα, άρα και οι στόχοι μου, έχουν σχέση με την πορεία μου στον συγγραφικό χώρο. Αυτό που ονειρεύομαι και παλεύω να πετύχω είναι οι αναγνώστες να αγαπήσουν τα βιβλία μου κι εγώ να βρίσκομαι μέσα στους αγαπημένους τους συγγραφείς. Σαν αναγνώστρια, θέλω το συναίσθημα που νιώθω όταν πιάνω βιβλία της αγαπημένης μου συγγραφέας, να το νιώθουν και άλλοι για μένα. Θέλω να αποκτήσω μία ουσιαστική σχέση με τους αναγνώστες, να με εμπιστεύονται και όταν αναζητούν το επόμενο βιβλίο, να ξέρουν ότι εγώ θα τους προσφέρω την ικανοποίηση που απαιτούν από ένα ανάγνωσμα. Ένα είδος εγγύησης ας πούμε. Τι εύχεσαι; Να μπορέσω να εκπληρώσω τα όνειρα και τους στόχους μου.

Ακούγοντας την λέξη «μάγισσα», τι σας έρχεται πρώτα στο μυαλό; Μήπως μια γριά με μυτερό καπέλο, πάνω από μια μαρμίτα που βγάζει μπουρμπουλήθρες, ή μια σαγηνευτική νέα πανέμορφη γυναίκα με έντονο βλέμμα; Ότι κι αν σκεφτήκατε από τα παραπάνω, η γνωμάτευση είναι πως δεν έχετε ακόμα απαλλαγεί από τα... «κλισέ» του θέματος. Παρόλ’ αυτά.. από τη Μικρά Ασία ως το Σάλεμ ποιες είναι οι μάγισσες; Μήπως είμαστε και εμείς;

ΑΠΟΔΟΣΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

ΜΑΓΙΣΣΕΣ

Η αληθινή Ιστορία

παραδοσιακή γραμμή του Ταλμούδ, γεγονός που πιστοποιείται αργότερα από τον Ωριγένη.

Η Tο ενδιαφέρον για την ύπαρξη ενός μυστηριακού, άυλου κόσμου, που το ανθρώπινο χέρι αδυνατεί να «ψηλαφίσει» και ο εκλογικευμένος νους αρνείται να παραδεχτεί, θεμελίωσε την πίστη σε μεταφυσικές δυνάμεις, πνεύματα και δαίμονες για τα οποία πολλά ειπώθηκαν, πολύ περισσότερα γράφτηκαν και ακόμη πιο πολλά δεν έχουν αποκαλυφθεί. Η εξάσκηση ή πρακτική της «Τέχνης» της Mαγείας είναι τόσο παλιά που οι ρίζες της χάνονται στα βάθη της ανθρώπινης ιστορίας. Ο πρωτόγονος άνθρωπος πίστευε στη δύναμη της «συμπαθητικής μαγείας» και προσπαθούσε να γονιμοποιήσει τη γη, θάβοντας σύμβολα γονιμότητας στο χώμα. Στη διαδρομή του χρόνου, οι άνθρωποι εξ αιτίας του δέους τους για τους κόσμους του ανέγγιχτου, οδηγήθηκαν στο να «διακρίνουν» ανεξήγητες ικανότητες και χαρίσματα σε άτομα που αποκαλούσαν μάγους και μάγισσες. Όλα λέγεται ότι ξεκίνησαν από τον θαυμασμό αλλά και τον φόβο με τον οποίο αντιμετώπιζαν οι «πολλοί» τους «ξεχωριστούς».

Ιστορικά η Χαλδαία ή Ν. Βαβυλώνα θα μπορούσε να προσδιοριστεί ως ο γνωστότερος τόπος γέννησης της μαγείας, σύμφωνα με τις γραπτές πηγές επικλήσεων που έφθασαν ως εμάς από το 800 π.Χ. Αυτές οι πληροφορίες αντιγράφηκαν από Ασσύριους ιερείς που τις πήραν από αρχαιότερες βαβυλωνιακές πηγές. Οι Ιουδαίοι με τη σειρά τους ήταν αρκετά εξοικειωμένοι με τη μαγεία, γεγονός που αντανακλάται στους αυστηρούς νόμους ενάντια στην «Τέχνη» και τις προειδοποιήσεις των προφητών τους. Παρά τις απαγορεύσεις και τις απειλές, η ιουδαϊκή μαγεία άνθισε, ιδιαίτερα κατά την εποχή της γέννησης του Ιησού, προς την

Μάγους και μάγισσες συναντάμε πολύ συχνά και στην Αρχαία Ελλάδα, στη Ρώμη, στην Αίγυπτο και κατά κόρον στο Βυζάντιο, όπου η μαγεία ήταν μια ιδιαίτερα διαδεδομένη πρακτική. Με τη διάδοση του Χριστιανισμού και από το γεγονός ότι υπήρχαν διαφορετικές εθνικές θρησκείες και παραδόσεις, οι προσαρμογές ήταν παράλληλες και πολλαπλές και συχνότατα αντιφατικές. Έτσι η μαγεία πήρε σταδιακά άλλες μορφές κατά την προσαρμογή της στους λαούς της Μικράς Ασίας και των Βαλκανίων και διαφορετική στους λαούς της βόρειας και δυτικής Ευρώπης. Οι μάγισσες της αρχαίας Ελλάδας Τα αρχαία ελληνικά έπη, όπως η Οδύσσεια και η Αργοναυτική εκστρατεία, μιλούν για ήρωες που αναζητούν θρυλικές μάγισσες και τη μαγική δύναμή τους χάριν της βασιλικής διαδοχής και της τέλεσης των άθλων τους. Οι μάγισσες κατείχαν τους κεντρικούς ρόλους σε αυτές τις ιστορίες, ως οδηγοί ηρώων όπως ο Οδυσσέας και ο Ιάσων. Η συνάντηση με τη μαγεία απαιτούσε ένα βήμα πιο πέρα από τα όρια της κανονικότητας, τόσο για τον μυθικό ήρωα όσο και για τον απλό θνητό. Ήταν μια περιπέτεια σε κόσμους στους οποίους η μεταμόρφωση -επιθυμητή ή μη- ήταν πιθανή. Εκτός από τις θεές και τις βασίλισσες, οι μάγισσες ήταν πρακτικά οι μόνες γυναίκες με ανεξάρτητη προσωπικότητα στον αρχαίο κόσμο. Ο ρόλος τους αναδεικνύεται σημαντικός για την χειραφέτηση της γυναίκας και οι χαρακτήρες τους λειτούργησαν ως πρότυπα για το προφίλ των μαγισσών στην παγκόσμια λογοτεχνία στους επόμενους αιώνες. Η ελληνορωμαϊκή μυθοπλασία είναι

γεμάτη αναφορές σε μάγισσες, όπως ενδεικτικά η Κίρκη και η Μήδεια και άλλες λιγότερο γνωστές όπως η Σιμαίθα, η Περιμήδη, η Αγαμήδη, η Παμφίλη, η Εριχθώ, η Κανιδία, η Διοτίμα, η Οινοθέα κ.α. Αυτές οι αρχαίες μάγισσες ήταν αρκετά διαφορετικές από τις σύγχρονες μιμήσεις τους. Η Κίρκη και η Μήδεια μοιάζουν μάλλον για αρχαίες υποβιβασμένες θεές, ενώ η Κανιδία είναι ίσως υπαρκτό πρόσωπο. Η Εριχθώ, μάλλον φανταστική, είναι μια σύνθεση των αρνητικών χαρακτήρων αρκετών μαγισσών με μια φοβική αντίληψη της θεάς Εκάτης. Η Εκάτη ήταν η προστάτιδα θεότητα των μαγισσών, ξένη στα ελληνικά δεδομένα, την οποία εισήγαγε ο Ησίοδος στην Κοσμογονία του και που προΐστατο σε κάθε τελετουργική πράξη που αφορούσε τη συγκέντρωση δύναμης για τον ερωτικό έλεγχο, τη γονιμότητα, τη ζωή και τον θάνατο, τη θεραπευτική και τη βλαπτική ιατρική. Ωστόσο, ο χθόνιος Ερμής, ο ψυχοπομπός παρέμεινε η μεγαλύτερη σε ισχύ θεότητα που απαντάται σε παρόμοιου είδους τελετουργίες, μαζί με την Αρτέμιδα, μια άλλη συμβολική όψη της Σελήνης. Αργότερα, σε ρωμαϊκές φιλολογικές μαρτυρίες, όπως του Οράτιου, απεικονίζονται εκφυλισμένες μάγισσες να ψάχνουν στα απομεινάρια των νεκροταφείων. Δε στέλνουν πια τους ήρωες στον κάτω κόσμο για να ολοκληρώσουν την αναζήτησή τους, αλλά αντίθετα φέρνουν τον κόσμο των νεκρών στους ζωντανούς, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των «πελατών» τους με νεκρομαντικά τυπικά. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τη Θεσσαλία και τη Θράκη ως περιοχές που ήταν ιδιαίτερα εθισμένες στη μαγεία και τη χρήση της για προσωπικούς

σκοπούς. Μάγισσες στο «Σφυρί» Για την απόσπαση ομολογίας των κατηγορουμένων το «Σφυρί» -που ήταν και το best seller της εποχής-, είχε ειδικό κεφάλαιο για τα βασανιστήρια: από κόψιμο δακτύλων, μέχρι διάτρηση χεριών και ποδιών με πυρακτωμένα σίδερα. Και όταν οι κατηγορούμενοι δεν άντεχαν και «ομολογούσαν», είχαν σίγουρη καταδίκη. Μάρτυρες ή συνήγοροι υπεράσπισης δεν υπήρχαν, αφού φοβόνταν ότι θα κατηγορηθούν κι αυτοί για συνεργασία με τον «έξω από εδώ». Οι δικαστές επίσης απέφευγαν να συζητούν με τον κατηγορούμενο μήπως και παρεξηγηθεί κάποια κουβέντα τους ως έκφραση συμπάθειας προς το σατανά! Όσοι δεν ομολογούσαν, παρά τα βασανιστήρια, τους επιβάλλονταν δοκιμασίες οι οποίες οδηγούσαν με βεβαιότητα στο θάνατο. Με δεμένα χέρια και πόδια τούς έριχναν σε ένα ποτάμι ή σε λίμνη και αν επέπλεαν σπάνια- αυτό ήταν απόδειξη ότι συνεργάζονταν με τον σατανά και τους έκαιγαν για «εξαγνισμό». Αν βυθίζονταν στο νερό, δεν υπήρχε επιρροή του διαβόλου, αλλά ο άνθρωπος είχε ήδη πνιγεί. Τότε μπορούσαν να κηδευτούν χωρίς να καούν προηγουμένως και φυσικά να πάνε στον παράδεισο... Μια επίσης «δημοφιλής» δοκιμασία ήταν το πέταμα στο κενό από ύψωμα. Αν η μάγισσα αιωρούταν, το οποίο προφανέστατα είναι αδύνατον, θα αποδείκνυε την σατανική της φύση. Αν έπεφτε και σκοτωνόταν, αποδιδόταν αθώα ... στο θάνατο. Έκτακτα! Οι μάγισσες του Σάλεμ

Τον κρύο χειμώνα του 1692, στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης, δύο κορίτσια, η κόρη του αιδεσιμότατου Σάμιουελ Πάρις, Μπέτι, και η κηδεμονευομένη του, Άμπιγκειλ Ουίλιαμς, άρχισαν να παρουσιάζουν περίεργη συμπεριφορά. Μιλούσαν παράξενα, κρύβονταν κάτω από πράγματα και σέρνονταν στο πάτωμα. Κανένας γιατρός δεν μπορούσε να εξηγήσει τα συμπτώματα, μέχρι που ένας εξ αυτών απεφάνθη στις 8 Φεβρουαρίου ότι τα κορίτσια ήταν

δαιμονισμένα. Έτσι ο πάτερ Σάμιουελ και άλλοι ευλαβείς συμπολίτες του άρχισαν να πιέζουν τα δύο κορίτσια -και άλλα παιδιά που αργότερα παρουσίασαν ανάλογη συμπεριφορά- να κατονομάσουν τους ανθρώπους που τους οδήγησαν στα μονοπάτια του διαβόλου. Οι τρεις πρώτες γυναίκες που κατηγορήθηκαν ήταν η Σάρα Γκουντ, η Σάρα Όσμπορν και η Τιτούμπα. Η Σάρα Γκουντ ήταν επαίτης, κόρη ενός γάλλου ξενοδόχου, που ζύγου της

αυτοκτόνησε όταν η ίδια ήταν έφηβη ακόμα. Η Σάρα Όσμπορν ήταν μία κατάκοιτη ηλικιωμένη γυναίκα, που άρπαξε την περιουσία του πρώτου συζύγου της από τα παιδιά του και την έδωσε στον δεύτερο σύζυγό της. Η Τιτούμπα ήταν η ινδιάνα σκλάβα του αιδεσιμότατου Σάμιουελ Πάρις. Οι τρεις αυτές γυναίκες κατηγορήθηκαν για μαγεία και την 1η Μαρτίου οδηγήθηκαν στη φυλακή. Ακολούθησαν δεκάδες ακόμα, και καθώς οι φυλακές του Σάλεμ, της Βοστόνης και των γύρω περιοχών γέμιζαν σιγά - σιγά, προέκυψε ένα νέο πρόβλημα: Λόγω της έλλειψης

νομοθετικού πλαισίου, όλοι αυτοί οι κρατούμενοι δεν ήταν δυνατόν να δικαστούν. Τη λύση έδωσε στα τέλη Μαΐου ο βασιλικός κυβερνήτης της Μασαχουσέτης, σερ Ουίλιαμ Φιπς, αποφασίζοντας τη συγκρότηση ενός ειδικού δικαστηρίου για την περίπτωση. Στο μεταξύ, η Σάρα Όσμπορν είχε πεθάνει, η Σάρα Γκουντ είχε γεννήσει ένα κοριτσάκι, ενώ ο αριθμός των υπόδικων είχε φτάσει τους 80, πολλοί από τους οποίους είχαν αρρωστήσει. Με συνοπτικές διαδικασίες, όλοι οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Μόνο όσοι παραδέχτηκαν την ενοχή τους και κατέδωσαν άλλους, γλίτωσαν την εκτέλεση. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού απαγχονίστηκαν συνολικά 19 άτομα, μεταξύ των οποίων ένας σεβαστός υπουργός κι ένας πρώην αστυνομικός που αρνήθηκε να συνεχίσει τις συλλήψεις υποτιθέμενων μαγισσών. Από αυτούς, μόνον οι έξι ήταν άνδρες. Οι δίκες μαγισσών είχαν σημαντικές επιπτώσεις σ' όλη την περιοχή. Οι σοδειές αφέθηκαν στα χωράφια και τα ζώα χωρίς φροντίδα, όσοι φοβούνταν μήπως συλληφθούν εγκατέλειψαν την περιοχή με τα υπάρχοντά τους και κατέφυγαν στη Νέα Υόρκη, το εμπόριο οπισθοδρόμησε, ενώ υπήρχαν και πληροφορίες ότι οι Ινδιάνοι ετοιμάζονταν να εξεγερθούν. Οι δίκες σταμάτησαν στις 3 Οκτωβρίου του 1692, με απόφαση του κυβερνήτη της

Τον Αύγουστο του 1999, ο αιδεσιμότατος Jack Harvey, στην πόλη Killeen στις ΗΠΑ, φέρεται ότι επέτρεπε την οπλοφορία στη διάρκεια των λειτουργιών «σε περίπτωση που κάποιος μάγος προσπαθήσει να αρπάξει κάποιο από τα παιδιά μας προκειμένου να τους πιουν το αίμα και να τα μαγειρέψουν» (και έτσι από παιδάκια να γίνουν ...παϊδάκια! Έλεος). Και όλα αυτά χάρη στην σύγχρονη αναγέννηση της Wicca (και άλλων νεοπαγανιστικών κινημάτων με τους αυξανόμενους οπαδούς), η οποία δεν αποδέχεται την ύπαρξη του Σατανά στον Χριστιανισμό και διέπεται από τον κώδικα συμπεριφοράς (Wicca Rede) που τους απαγορεύει να βλάψουν άλλους. του 1692, με απόφαση του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης, μετά από έφεση ομάδας κληρικών από τη Βοστόνη. Ωστόσο, όσοι είχαν ήδη φυλακιστεί δεν αφέθηκαν ελεύθεροι πριν από την επόμενη άνοιξη. Η περίφημη μάγισσα των Μπελ Μία ιστορία ενός φριχτού φαντάσματος, που πήρε την ονομασία Μάγισσα των Μπελ, αρχσει το 1817 στο Τενεσί, στο σπίτι που έμενε ο John και n Lious Bell με τα εννιά παιδιά τους. Η Μάγισσα έκανε την εμφάνιση της για πρώτη φορά με φασαρία που θύμιζε πάλη σκυλιών, και μυστηριώδεις ανθρώπινους ήχους όπως πνίξιμο και ρουφήγματα, αργότερα όμως τα πράγματα έγιναν απίστευτα σοβαρά. Ο δεκάχρονος γιός της οικογένειας Richard ξύπνησε μια νύχτα επειδή κάτι αόρατο του τραβούσε με δύναμη τα μαλλιά ενώ η νεαρή κόρη Elizabeth που ήταν δώδεκα χρόνων δέχτηκε βαριά χαστούκια που άφησαν σημάδια στο πρόσωπό της. Όταν άρχισαν οι επιθέσεις στα παιδιά η οικογένεια μίλησε στον ιερέα J.Johnson, στενό φίλο της, που προσπάθησε να εξορκίσει τη Μάγισσα απευθυνόμενος σ' αυτή σε βιβλική γλώσσα χωρίς ωστόσο να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα. Στη συνέχεια στην οικογένεια άρχισαν να παρουσιάζονται πολύ σοβαρά οργανικά προβλήματα. Η κοπέλα είχε απώλεια συνείδησης και λιποθυμίες ενώ παράλληλα εντοπίστηκαν βελόνες στο στομάχι της.

Ο John Bell βρέθηκε σε μία εξίσου δύσκολη θέση. Η γλώσσα του πρήστηκε τόσο που δε μπορούσε να μιλήσει για ώρες. Τον έπιασαν βίαιοι και ανεξέλεγκτοι σπασμοί στο πρόσωπο και ήταν τόσο σοβαρή η κατάστασή του που αναγκάστηκε να πέσει στο κρεβάτι. Τελικά μη αντέχοντας, πέθανε λίγες ημέρες αργότερα. Παρόλα αυτά η μάγισσα δεν ήθελε να τον αφήσει να ήσυχο ούτε και στην κηδεία του όπου έκανε αισθητή την παρουσία της τραγουδώντας άσεμνα τραγούδια. Μετά από αυτό το περιστατικό έπαψε πλέον να ενοχλεί την οικογένεια. Υπάρχει μία αναφορά που έλεγε πως πριν εξαφανισθεί τελείως η Μάγισσα, υποσχέθηκε να γυρίσει σε εκατόν επτά χρόνια, ημερομηνία που συνέπιπτε με το 1935,κάτι βέβαια που ποτέ δεν συνέβη ευτυχώς. Σύγχρονες μάγισσες ανάμεσά μας Όταν το 1980 οι Δρ. Lawrence Pazder και Michelle Smith έγραψαν το «Michelle Remembers» (Η Μισέλ Θυμάται) αναβίωσε το κύμα πανικού για μαγεία που σχετιζόταν με τον «ακατονόμαστο» και παρόλο που ήταν βιβλίο μυθοπλασίας επανέφερε τα «σκουπόξυλα» στην επικαιρότητα. Από τότε ώς το 1995 διεξήχθησαν στη Νότια Αμερική δυο δίκες χωρίς την αιματηρή όμως «αίγλη» που συνόδευε για αιώνες τις δίκες μαγισσών αλλά με την ίδια ανυπόστατη επιχειρηματολογία. Οι περισσότεροι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν αλλά τη δεκαετία του 1990 η «μαγισσο-υστερία» δείχνει πάλι τα δόντια της.

Πολλοί έρχονται στη Wicca μετά την ανάγνωση του «Ο Σπειροειδής Χορός: Μία Αναγέννηση της Αρχαίας Θρησκείας της Μεγάλης Θεάς» (1979), ένα μπεστ σέλερ που είναι εισαγωγή στις διδασκαλίες και τελετουργίες των Βικανών, που γράφτηκε από την Στάρχοουκ, μια Μάγισσα (ο όρος που προτιμά) από την Καλιφόρνια. Η Στάρχοουκ παραθέτει μια έντονη περίληψη της ιστορίας της θρησκείας, εξηγώντας ότι η τέχνη της μαγείας είναι «ίσως η πιο παλιά εκστατική θρησκεία στη Δύση» και αυτή άρχισε περισσότερο από 35.000 χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της εποχής του Πάγου. Κατά τη διάρκεια της «Φλεγόμενης Εποχής», έγραψε η Στάρχοουκ, περίπου εννέα εκατομμύρια εκτελέστηκαν. Η παλιά θρησκεία απέκτησε περισσότερο μυστικό χαρακτήρα και οι παραδόσεις της πέρασαν κρυφά σε οικογένειες και μεταξύ έμπιστων φίλων, μέχρι που ήρθε ξανά στην επιφάνεια τον 20ό αιώνα. Όπως οι αρχαίοι τους πρόγονοι, οι Wiccans λατρεύουν τη Θεά, ασκούν τη σαμανιστική μαγεία με διάφορους αβλαβείς τρόπους και γιορτάζουν τις οκτώ γιορτές ή Σάββατα, μερικές φορές γυμνοί. Η 48χρονη Διοτίμα Μαντινεία, βοηθός εκδότη της σελίδας του Ίντερνετ «Η φωνή της Μάγισσας» εξέφρασε τα αισθήματά της για την απομυθοποίηση των επίσημων Βικανικών διηγήσεων μ' αυτό τον τρόπο: «Δεν έχει σημασία για μένα πόσο παλιά είναι η Wicca, ο δημιουργός του Σύμπαντος έχει παρουσιαστεί σε μας όλες τις εποχές, με τις μορφές των θεών και θεαίνων, με τις οποίες μπορούμε να συνδεθούμε. Αυτή η προσωπική ένωση με τη Θεότητα είναι που έχει σημασία». Πάντως ο αιδεσιμότατος Harvey ανάρτησε χριστιανικές επιγραφές, μια από τις οποίες έγραφε από την μια

πλευρά «Η μαγεία είναι αποστροφή» και από την άλλη έγραφε «Κάψτε τις μάγισσες της Ft. Hood» (στρατιωτική βάση κοντά στην πόλη Killeen όπου ζει ομάδα οπαδών της Wicca). Ωστόσο οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί, ιστορικοί και κοινωνιολόγοι όταν αναφέρονται στις μάγισσες του 21ου αιώνα τονίζουν ότι υπάρχουν οι εξής «εκδοχές» που σε καμία περίπτωση δεν συνδέονται μεταξύ τους: Μία σύγχρονη Μάγισσα ακολουθεί συνήθως την Wicca ή κάποια άλλη νεοπαγανιστική παράδοση. Υπάρχει η ομάδα με αποκρυφιστικά ενδιαφέροντα (όπως την αστρολογία, τη χειρομαντεία, τα Ταρώ, τους Ρούνους κ.ά.), η ομάδα της Εκκλησίας του Σατανά, η ομάδα του Ναού του Σεθ, όπου αναγνωρίζουν τη θεότητα της Αρχαίας Αιγύπτου ως ζωντανή οντότητα και τα παρακλάδια όλων αυτών των «κινήσεων». Κάθε ομάδα δέχεται διαφορετικές θεότητες ή δεν πιστεύει καθόλου.

για μαζικές δολοφονίες μαγισσών προς το παρόν δεν ενδιαφέρει. Χαλαρώστε... Μάγισσες και τιμωρία Στον κώδικα του Χαμουραμπί το 2000 π.Χ. προβλέπεται η δοκιμασία του νερού για εκείνον που κατηγορείται ως μάγος ή μάγισσα, αλλά και για τον κατήγορο. Αν ο κατηγορούμενος πνιγόταν, η περιουσία του μεταβιβαζόταν στον κατήγορο. Αν σωζόταν, τότε ο κατήγορος θανατωνόταν και η περιουσία του μεταβιβαζόταν στον κατηγορούμενο. Ο Πλάτων προτείνει τη θανατική ποινή για τη βλαπτική μαγεία και είναι ίσως το μοναδικό δείγμα πρόθεσης νομοθεσίας, καθώς ούτε ο Δρακόντειος ούτε και ο Σολώνειος κώδικας περιείχαν νόμους που να σχετίζονταν με μηχανισμούς τέλεσης εγκλήματος μέσω της μαγείας. Ωστόσο από τον Κλαύδιο Αιλιανό μαθαίνουμε ότι το εθιμικό δίκαιο τιμωρούσε αυστηρά τα εγκλήματα μαγείας (φαρμακείας), όπως στην περίπτωση μιας μάγισσας που συνελήφθη στην αρχαία Αθήνα και καταδικάστηκε σε θάνατο από τον ¶ρειο Πάγο. Επειδή δε ήταν έγκυος, η ποινή εκτελέστηκε μετά τη γέννηση του παιδιού της.

αποδεδειγμένα για πρώτη φορά ιστορίες για μάγισσες που πετάνε πάνω σε σκουπόξυλα. Από τότε και μέχρι τα τέλη του 12ου αιώνα ίσχυαν και οι τιμωρίες για όσους διέδιδαν ιστορίες με μάγισσες, δεν ξέρουμε όμως αν επρόκειτο για απλές επιπλήξεις ή αυστηρές ποινές. Με την πάροδο του χρόνου η υποψία του κόσμου γινόταν βεβαιότητα ότι οι ασθένειες ήταν αποτέλεσμα μαγικών και απόκρυφων δραστηριοτήτων. Οι θεολόγοι ενίσχυαν αυτή τη δεισιδαιμονία με το επιχείρημα ότι αν οι ασθένειες οφείλονταν σε θέλημα θεού, οι πιστοί χριστιανοί δεν θα ασθενούσαν. Έτσι φρικτές επιδημίες όπως η χολέρα, η ευλογιά και η πανώλη, μόνο συνέπειες διαβολικής έμπνευσης θα μπορούσαν να αποτελούν. Θύμα αυτής της τυφλής υστερίας υπήρξε και η Ιωάννα της Λορένης που το 1431 θανατώθηκε στην πυρά ως μάγισσα και αιρετική και αργότερα ανακηρύχθηκε αγία της καθολικής εκκλησίας. Ανθρακας τα ...σκουπόξυλα!

Όμως το έδαφος είναι πρόσφορο για παρεξηγήσεις όταν διαφορετικές ομάδες χρησιμοποιούν διαφορετικούς ορισμούς για τους όρους «Μάγισσα» και «Σατανιστής». Κατά καιρούς εξακολουθούν να ακούγονται οι εκκλήσεις κάποιων συντηρητικών κέντρων εξουσίας για τον αφανισμό των «Μαγισσών». Αυτό που γενικά υποστηρίζουν είναι τον αφανισμό των οπαδών της Wicca και άλλων παγανιστών, την εξαφάνιση δηλαδή μίας μορφής μαγείας που δεν έχει καμία σχέση με τον Σατανισμό. Ωστόσο, η απαίτηση για μαζικές δολοφονίες μαγισσών

ΜΑΓΙΣΣΕΣ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Σύμφωνα επίσης με τον Δημοσθένη, μια άλλη γυναίκα από τη Λήμνο με το όνομα Θεωρίδα καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με την οικογένειά της εξαιτίας φαρμακείας και της γνώσης της για τις μαγικές επωδούς. Η καταδίκη της δηλώνει τον φόβο που προκαλούσε η γνώση και ο χειρισμός μαγικών δυνάμεων, αλλά και μια σύγχυση ανάμεσα στα όρια των θρησκευτικών και των θεραπευτικών πρακτικών, καθώς η Θεωρίδα αναφέρεται ως ιέρεια και μάντις κάποιας μυστηριακής θεότητας, την οποία χρησιμοποιούσε ως δύναμη έμπνευσης, προκειμένου να θεραπεύει με μαγικό-θρησκευτικό τρόπο. Στις αρχές του 10ου αιώνα καταγράφονται αποδεδειγμένα για πρώτη φορά ιστορίες

Ήταν τέλη του 15ου με αρχές του 16ου αιώνα όπου σε όλη την Ευρώπη επικρατεί και πάλι μια βαθιά κοινωνικοοικονομική και θρησκευτική κρίση. Καινούργιες και άγνωστες ασθένειες (όπως η σύφιλη) διαδίδονται και που φαίνεται να έφτασαν από την Αμερική, μετά τις επισκέψεις του Κολόμβου και των άλλων θαλασσοπόρων. Μέσα σ' αυτή την ατμόσφαιρα απόγνωσης και υστερίας άρχισαν πάλι οι δίκες από την «Ιερά Εξέταση». Τότε οι δύο σημαντικότεροι ιεροεξεταστές στη Γερμανία, Sprenger και Institoris, έγραψαν το «Malleus Maleficarum» (Σφυρί κατά των Μαγισσών), το οποίο περιέγραφε με κείμενα και εικόνες τα υποτιθέμενα έργα και τη δράση τους. Σύμφωνα με το «Σφυρί», μάγισσες ήταν όσες είχαν συνεργασία, σεξουαλικές σχέσεις και σαββατιάτικες συνεδριάσεις με το σατανά, πτήση στον ουρανό πάνω σε σκούπες, καλάμια κ.ά., μπορούσαν να επηρεάζουν τον καιρό, να μεταμορφώνουν ανθρώπους και ζώα, να καταστρέφουν σπίτια με κεραυνούς, να διαδίδουν ασθένειες σε ανθρώπους, να προκαλούν στειρότητα σε άνδρες και γυναίκες και γενικώς να επιφέρουν όλα τα δεινά που συναντούσαν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους. Όσοι

αμελούσαν να καταγγείλουν «μαγικές» δραστηριότητες θεωρούνταν συνένοχοι και συνεργοί! Έτσι άνοιξαν οι πύλες για κάθε συκοφαντία που μπορούσε να επινοήσει ο διπλανός μας.Το menu της κάθαρσης περιελάμβανε: Η άμεση επικοινωνία και το προσκύνημα στον σατανά, τιμωρείται με θάνατο στην πυρά. Η έμμεση επικοινωνία επιφυλάσσει αποκεφαλισμό πριν από την πυρπόλησή. Για πρόκληση ζημιάς στους συμπολίτες, βασανισμός με καυτά σίδερα πριν την παράδοση στην πυρά. Τα περισσότερα θύματα της εποχής της πυράς συνήθως ήταν: Μαίες, θεραπεύτριες, ανύπαντρες γυναίκες ή ευκατάστατες, οπαδοί αρχαίων παγανιστικών τελετών και γενικώς άνθρωποι που απλώς κατηγορήθηκαν άδικα. Ενδεικτικά τις πρώτες δεκαετίες οι καταγγελίες αφορούσαν κυρίως άπορες γυναίκες σε χωριά που ζούσαν μόνες τους. Από περιγραφές που έχουν διασωθεί για το παρουσιαστικό τους διαπιστώνουμε ότι η τυπική «μάγισσα» είναι μια ξεδοντιασμένη ηλικιωμένη γυναίκα, αναμαλλιασμένη και ατημέλητη, που δεν επικοινωνεί με τους ανθρώπους γύρω της. Σήμερα θα λέγαμε ότι πάσχει από γεροντική άνοια ... Αλσχαϊμερ και άμπρα κατάμπρα ταιριάζουν πολύ! Μάγισσες εναντίον κυβέρνησης στη Ρουμανία Στη Ρουμανία οι μάγισσες ανέλαβαν δράση και οργανώνουν συγκέντρωση όπου θα καταραστούν δημόσια την κυβέρνηση Μπαζέσκου, που θέλει να τους "πιεί το αίμα", με την επιβολή φορολογίας. Μερικοί λαοί εμπιστεύονται πολύ τα μάγια και τους μάγους. Η χώρα που διαθέτει τους περισσότερους στην Ευρώπη είναι η Ρουμανία, πατρίδα του Βλαντ Τέπες, γνωστότερου ως κόμη Δράκουλα. Ίσως λόγω παράδοσης, αυτή η χώρα παράγει ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό μάγων και μαγισσών και το πρόβλημα για την κυβέρνηση του Μπαζέσκου είναι ότι όλοι αυτοί φοροδιαφεύγουν. Η οικονομική κρίση βοηθά τη μαγεία, αφού όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν σε μάγους, αστρολόγους και μέντιουμ για να προβλέψουν το αβέβαιο μέλλον. Η κυβέρνηση όμως αποφάσισε να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή και ψήφισε νόμο που υποχρεώνει όλους τους μάγους να δηλώσουν, για πρώτη φορά, τα εισοδήματά τους. Διάβασα στη Quardian (Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011)

ότι οι μάγοι το πήραν πολύ άσχημα και σχεδιάζουν να ενωθούν και από κοινού να καταραστούν τον Μπαζέσκου και την κυβέρνησή του. Αποφάσισαν να μαζευτούν όλοι σύντομα στις κοιλάδες της Νότιας Ρουμανίας, στις όχθες του Δούναβη και να καταραστούν, σε επίσημη τελετουργία, από κοινού τους πολιτικούς που κυβερνούν τόσο άδικα τη χώρα τους. Η μεγάλη πλάκα είναι ότι η κυβέρνηση πήρε πολύ στα σοβαρά την απειλή των μαγισσών. Έψαξα πληροφορίες για την κυβέρνηση Μπαζέσκου και διάβασα ότι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, ορισμένες μέρες της βδομάδας φοράνε κάτι με βυσσινί χρώμα για να ξορκίσουν το κακό! Η Μπρατάρα Μπουζέα, 63 ετών, μάγισσα που έμεινε πολλά χρόνια στη φυλακή επί κυβέρνησης Τσαουσέσκου (τη δεκαετία του 1970), πρωτοστατεί στην εξέγερση των μάγων ενάντια στην κυβέρνηση. “Θέλουν να βγουν από την κρίση χρησιμοποιώντας εμάς;” ρωτάει τους δημοσιογράφους η Μπρατάρα (γνωστή στους θαυμαστές της ως Βασίλισσα)”Μα αυτοί δημιούργησαν την κρίση, όχι εμείς!” Η αλήθεια είναι ότι οι χιλιάδες μάγοι της Ρουμανίας δεν είναι καταγεγραμμένοι στα αρχεία των ελεύθερων επαγγελματιών και έτσι δεν δηλώνουν τα εισοδήματά τους τα οποία, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης ανέρχονται σε εκατομμύρια, λόγω της ειδικής κατάστασης που επικρατεί σε αυτή τη χώρα, όπου ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού πιστεύει στα

μάγια και στα ξόρκια. Πρέπει να πούμε εδώ ότι δεν είναι όλοι οι μάγοι ενάντια στην κυβέρνηση, μια μερίδα εξ' αυτών είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένη με τον καινούριο νόμο αφού, όπως υποστηρίζει, το κράτος αναγνωρίζει επιτέλους επίσημα το επάγγελμά τους και τις υπηρεσίες που προσφέρουν... Αυτές μαζεύτηκαν την προηγούμενη Πέμπτη στον ποταμό Τσιτίλα, της Ν.Ρουμανίας, πέταξαν καλαμπόκι στα παγωμένα νερά και ευχήθηκαν καλή τύχη στην κυβέρνηση. Η επίσημη κατάρα όμως θα δοθεί από την βασίλισσα Μπρατάρα και άλλες έντεκα μάγισσες στον Δούναβη, στα τέλη του μήνα, αλλά άλλες, αυτόνομες μάγισσες, έχουν ήδη καταραστεί τον Μπαζέσκου και την κυβέρνησή του που, ανάμεσα στα τόσα προβλήματά της, έχει τώρα να αντιμετωπίσει και τις κατάρες των μαγισσών. Θα πρέπει να υπενθυμίσω εδώ ότι ο ίδιος ο κομμουνιστής Τσαουσέσκου και η σύζυγός του Έλενα, είχαν τον προσωπικό τους μάγο (ενώ φυλάκιζαν κακές κατά τη γνώμη τους μάγισσες, όπως η Μπουζέα που σήμερα θεωρείται αντιστασιακή ήρωας από τους συμπατριώτες της). Αλλά δεν ήταν ο μοναδικός αρχηγός κράτους που εμπιστευόταν μάγους ή αστρολόγους. Είναι γνωστή η εμμονή της Mary Todd Lincoln, συζύγου του προέδρου Λίνκολν, με τον πνευματισμό. Οι συνεδρίες γίνονταν στον πάνω όροφο του Λευκού Οίκου, υπό τις ευλογίες του προέδρου που διασκέδαζε πολύ με τη μανία της γυναίκας του. Πιο

πρόσφατα, η Χίλαρι Κλίντον, όταν ήταν πρώτη κυρία των ΗΠΑ, χρησιμοποίησε το γνωστό New Age μέντιουμ Τζιν Χιούστον για να επικοινωνήσει με το πνεύμα της εδώ και χρόνια πεθαμένης συναδέλφου της Έλεανορ Ρούζβελτ. Ο Ρόναλντ και η Νάνσυ Ρήγκαν χρησιμοποίησαν κατά καιρούς διακεκριμμένους αστρολόγους, κυρίως την “καταξιωμένη” Joan Quigle, ενώ η Daily Telegraph αποκάλυψε πρόσφατα ότι η Μάργκαρετ Θάτσερ συμβουλευόταν αστρολόγο για τους μελλοντικούς απρόβλεπτους κινδύνους. Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος του Κοινοβουλίου της Ινδίας που να μη διαθέτει προσωπικό μάγο ή αστρολόγο.

φανέρωσή τους στους άλλους. Κυρίως κατά τον Μεσαίωνα, σχηματίστηκαν τα περισσότερα «κλισέ» που υποτίθεται ότι προδίδουν μία «πραγματική» μάγισσα ή μάγο. Μερικά -τα πιο γνωστά- απ' αυτά, είναι τα εξής: ~ Έχει σμιχτά φρύδια (η λεγόμενη «σμιχτοφρύδα»). ~ Είναι Σαββατογεννημένη/ος, ή Παρασκευογεννημένη/ος, ή έχει γεννηθεί με Πανσέληνο. ~ Έχει κόκκινα μαλλιά. ~ Είναι γεννημένη/ος ημέρα Τρίτη και 13 του μήνα. ~ Λατρεύει τις γάτες και σίγουρα έχει τουλάχιστον μια στο σπίτι. ~ Τα υπόλοιπα ζώα ή την/ον λατρεύουν

παραμύθια, η μάγισσα είναι νέα και πανέμορφη, που σαγηνεύει όλους τους άντρες κάνοντάς τους υποχείριά της. Οι μάγοι, είναι πιο τυχεροί όσον αφορά τα παραμύθια: Παρουσιάζονται ως συμπαθέστατοι γέροντες, σοφοί και παντοδύναμοι, που πάντα μεσολαβούν στο να νικήσει το καλό, έναντι του κακού... που αντιπροσωπεύει η μάγισσα. Η πραγματικότητα όμως απέχει πάρα πολύ απ' όλ' αυτά. Πως όμως προέκυψαν όλ' αυτά; Έχουν κάποια «δόση» αλήθειας; ~ Έχει σμιχτά φρύδια (η λεγόμενη «σμιχτοφρύδα») και ~ Έχει μαύρα μαλλιά, μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια Τα σμιχτά φρύδια προσδίδουν στο βλέμμα μια ένταση και βάθος. Επίσης, δίνουν μια άγρια εντύπωση στις εκφράσεις, με αποτέλεσμα οι άλλοι που κοιτούν έναν άνθρωπο με σμιχτά φρύδια, να αισθάνονται κάποιο φόβο. Το ίδιο ισχύει και για τον γενικότερα σκουρόχρωμο άνθρωπο.

- Η αλήθεια: Δεν υπάρχει καμιά αλήθεια.

Το καλύτερο παράδειγμα πάντως είχαν δώσει οι ηγέτες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης που δεν είχαν απλώς αστρολόγο ή μάγο, αλλά ολόκληρο επιτελείο... Πώς να αναγνωρίσετε μία μάγισσα ή έναν μάγο Αρχίζοντας, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι μία μάγισσα δεν φαίνεται από τα ρούχα ή τα αξεσουάρ που φοράει, ή από τα όσα λέει. «Η μάγισσα φοριέται στην καρδιά» όπως λένε και οι Wiccans. Εάν λοιπόν δούμε στον δρόμο μας ένα άτομο, ντυμένο στα μαύρα, με κρεμασμένες πεντάλφες στο λαιμό και όλα τα σχετικά αξεσουάρ και στυλ που συνοδεύουν μια τέτοια αμφίεση, το πιο πιθανόν είναι να μην είναι μάγισσα/μάγος, αλλά απλά ένα άτομο που θέλει να τραβήξει την προσοχή και το ενδιαφέρον μας. Βέβαια, δεν αποκλείεται η περίπτωση ένα τέτοιο άτομο να είναι μάγισσα/μάγος, αλλά αυτή είναι μία από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις, διότι οι μάγισσες/μάγοι δεν επιδιώκουν την

ή την/ον φοβούνται. ~ Έχει ένα σημαδάκι ή καρουμπαλάκι στο σημείο του τρίτου ματιού. ~ Έχει ένα εκ γενετής χαρακτηριστικό σημάδι κάπου στο σώμα. ~ Έχει μαύρα μαλλιά, μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια. ~ Δεν μπορεί να κλάψει. ~ Ταξιδεύει πετώντας πάνω σε σκούπα (κυρίως για τις μάγισσες αυτό). ~ Φορά απαραιτήτως μυτερό καπέλο και χαρακτηριστικά χοντροπάπουτσα. ~ Κατοικεί κάπου απομονωμένα, συνήθως μέσα σε δάσος. ~ Έχει την ικανότητα να κατεβάζει το φεγγάρι και να το αρμέγει. Η κλασσική εκδοχή που έχει παραμείνει μέχρι τις μέρες μας, είναι αυτή των παραμυθιών: Σε πολλά παραμύθια, η μάγισσα παρομοιάζεται ως μία άσχημη γριά, με γαμψή μύτη, κρεατοελιές και λιγοστά δόντια. Η φωνή της είναι τσιριχτή, έχει μεγάλα νύχια, κρατάει σκούπα και η πρωταρχική της ασχολία είναι το κακό όλων των ανθρώπων. Σε άλλα

~ Είναι Σαββατογεννημένη/ος, ή Παρασκευογεννημένη/ος, ή έχει γεννηθεί με Πανσέληνο Το Σάββατο, η Παρασκευή και φυσικά η Πανσέληνος, είναι χαρακτηριστικές μέρες για τις βασικές, επαναλαμβανόμενες Παγανιστικές εορτές και τελετές. Έτσι, το παιδί που γεννιέται τέτοια μέρα, θεωρείται ότι ευνοείται από τους αρχαίους Θεούς, όπως θεωρείται ότι ευνοείται το γεννημένο Κυριακή παιδί από τον Χριστό (Κυριακή = «ημέρα του Κυρίου»). Πρόκειται απλά για προκατάληψη, που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

- Η αλήθεια: Δεν υπάρχει καμιά αλήθεια. ~ Είναι γεννημένη/ος ημέρα Τρίτη και 13 του μήνα Όντας «μέρα γρουσούζικη» η Τρίτη και 13, το παιδί που θα γεννηθεί τέτοια μέρα, δεν είναι για καλό. Πρόκειται για άλλη μια δεισιδαιμονία, που επίσης δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την πραγματικότητα.

- Η αλήθεια: Δεν υπάρχει καμιά αλήθεια. ~ Έχει κόκκινα μαλλιά Το κόκκινο ήταν για την Ευρώπη ένα ασυνήθιστο χρώμα για μαλλιά. Προσθέτοντας το ότι το κόκκινο χρώμα είναι το χρώμα του πάθους,

τα πράγματα συνωμοτούν για την δημιουργία ενός «κλισέ» περισσότερο. Εάν μάλιστα σκεφτούμε ότι οι κοκκινομάλλες γυναίκες θεωρούνται οι πιο ερωτικές και ότι γενικότερα το κόκκινο μαλλί είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ιρλανδών, τότε έχουμε έτοιμο άλλο ένα «κλισέ», μιας και ο λαός της Ιρλανδίας ανέκαθεν φημίζονταν για την επαφή του με τον κόσμο των ξωτικών & νεράιδων και για τους διάσημους Δρυίδες.

- Η αλήθεια: Δεν υπάρχει καμιά αλήθεια. ~ Λατρεύει τις γάτες Από την αρχαιότητα ακόμα, η γάτα λατρεύτηκε σαν Θεά. Ίσως είναι η αξιοπρεπής συμπεριφορά της, η υπεροψία και ο ανεξάρτητος χαρακτήρας της αυτό που την έκανε τόσο αγαπητή μα και τόσο μισητή από τους ανθρώπους. Αντιπροσώπευσε τη γυναικεία φύση, την εσώτερη σοφία, και η καθηλωτική ματιά της ταυτίστηκε με τις φάσεις της Σελήνης. Έγινε σύμβολο της συνείδησης, και η μορφή της αντιπροσώπευσε τόσο την Κόλαση όσο και την Αγνότητα. Είναι το μοναδικό ζώο που δεν πέρασε ποτέ και δεν θα περνά ποτέ απαρατήρητο. Στον Μεσαίωνα, η γάτα κατηγορήθηκε ως «όργανο του Σατανά» κι επομένως, ο οποιοσδήποτε ήταν κάτοχος γάτας, δεν μπορεί παρά να είναι μάγισσα/μάγος.

- Η αλήθεια: Εδώ υπάρχει κάποια αλήθεια. Οι περισσότεροι μάγοι και μάγισσες έχουν γάτες, οι οποίες τους βοηθούν στις μαγικές τους δραστηριότητες. Επίσης είναι γνωστό ότι έχουν πάρα πολύ αναπτυγμένη τη διαίσθησή τους, κάτι που είναι χρήσιμο για να ξέρουν οι μάγισσες, αν κάποιο πνεύμα βρίσκεται εκεί κοντά.), βέβαια κάτι τέτοιο (ο οποιοσδήποτε ήταν κάτοχος γάτας, δεν μπορει παρά να είναι μάγισσα/μάγος) δεν ισχύει στις μέρες μας, διότι πολλοί ζωόφιλοι (καθόλου σχετικοί με τη μαγεία) έχουν ως κατοικίδιο γάτες. ~ Τα ζώα ή την/ον λατρεύουν ή την/ον φοβούνται Το ότι τα ζώα έχουν ένστικτο και μ' αυτό μπορούν να αντιληφθούν το «διαφορετικό» ενός ανθρώπου, είναι πασίγνωστο από τα πανάρχαια χρόνια. Έτσι, κατά τον Μεσαίωνα, θεωρήθηκε πως εάν έναν άνθρωπο τον φοβούνται τα ζώα, δεν μπορεί παρά να είναι επειδή διαισθάνονται «την παρουσία του Σατανά» δίπλα του.

- Η αλήθεια: Τα ζώα καταλαβαίνουν την αύρα κάποιου και διαισθάνονται τις προθέσεις του. Ο άνθρωπος με δυνατή αύρα, τι πιο φυσικό από το να τον φοβάται ή να τον λατρεύει κάποιο ζώο, ανάλογα την φύση αυτής της αύρας: είναι φορτισμένη θετικά ή αρνητικά;

~ Έχει ένα σημαδάκι ή καρουμπαλάκι στο σημείο του τρίτου ματιού Όντας γνωστό από την αρχαιότητα ότι οι Μύστες εξασκούσαν το Τρίτο Μάτι, τα μεταγενέστερα χρόνια θεωρήθηκε ότι όποιος εξασκεί το Τρίτο Μάτι, είναι μάγισσα/μάγος και το εάν πράγματι το εξασκεί ή όχι, φαίνεται από το εάν υπάρχει κάτι διαφορετικό σ' αυτό το σημείο.

- Η αλήθεια: Εδώ οι γνώμες διίστανται. Από την μια μεριά, γίνεται να μεταβάλλει κανείς τη φυσική του κατάσταση, εκτός πλαστικής χειρουργικής βέβαια; Από την άλλη μεριά, παρατηρείται συχνά άνθρωποι που εξασκούν το Τρίτο τους Μάτι, σιγά-σιγά να εμφανίζεται κάτι σαν ελαφρύ πρήξιμο σ' εκείνο το σημείο. Καμιά φορά μάλιστα, είναι και ελαφρά (πολύ ελαφρά) πιο κόκκινο απ' το υπόλοιπο δέρμα. Πρόκειται για ένα φαινόμενο για το οποίο -προς το παρόν- δεν υπάρχει αρκετά καλή εξήγηση. Όμως, όπως -για παράδειγμα- μια μοδίστρα, με τα χρόνια αποκτά απαλά χέρια, λόγω της επανειλημμένης τους τριβής με υφάσματα ή όπως ένας εργάτης, με τα χρόνια αποκτά χέρια δυνατά και άγρια ή όπως οι αθλητές ιππασίας με τον καιρό, αποκτούν πόδια ελαφρά στραβά... κλπ, έτσι ήσης,

υποθέτουμε ότι μπορεί με τον καιρό να αλλάξει η μορφολογία του σώματος σε κάποιο σημείο, λόγω κάποιας συγκεκριμένης χρήσης, όχι απαραίτητα φυσικής, αλλά πνευματικής. ~ Έχει ένα εκ γενετής χαρακτηριστικό σημάδι κάπου στο σώμα Όταν τον Μεσαίωνα επικράτησε η πεποίθηση ότι «μάγισσα/μάγος = συνεργός του Σατανά», γεννήθηκε και η πεποίθηση ότι όλες οι μάγισσες/μάγοι έχουν υπογράψει συμβόλαιο με τον Σατανά. Ένα σημάδι στο σώμα, πρόδιδε την υπογραφή του συμβολαίου: Εάν ήταν εκ γενετής, τότε το παιδί είχε επιλεχθεί από τον Σατανά, πριν καν γεννηθεί. Εάν όχι, τότε ο άνθρωπος υπέγραψε συμβόλαιο αργότερα.

- Η αλήθεια: Δεν υπάρχει καμιά αλήθεια. ~ Δεν μπορεί να κλάψει Αυτή η πεποίθηση προέρχεται από την λανθασμένη εντύπωση ότι οι μάγισσες/μάγοι δεν είναι θνητοί! Αφού δεν είναι θνητοί, δεν έχουν κάποιες φυσικές λειτουργίες. Κατά μια άλλη άποψη, αυτή η εντύπωση δημιουργήθηκε από την (επίσης λανθασμένη) πεποίθηση ότι οι μάγισσες/μάγοι είναι ανίκανοι βαθιών συναισθημάτων, κι επομένως ανίκανοι να κλάψουν.

- Η αλήθεια: Εδώ έχω να πω, ότι υπάρχει ένα μέρος αλήθειας. Οι μάγισσες έβλεπαν και βλέπουν ακόμα τη ζωή με διαφορετικό μάτι. Έτσι για παράδειγμα, επειδή ήξεραν ότι η κάθε ζωή έχει τον κύκλο της (γέννηση, θάνατος, αναγέννηση), ήξεραν ότι δεν χρειαζόταν να κλάψουν για κάτι π.χ. ένα θάνατο. Δεν είναι ανίκανοι, οι μάγοι και μάγισσες, να κλάψουν! Απλά δεν θα το κάνουν με... «ψύλλου πήδημα». ~ Ταξιδεύει πετώντας πάνω σε σκούπα (κυρίως για τις μάγισσες αυτό) Η πεποίθηση ότι οι μάγισσες «πετάνε με σκούπες», κρατά από τρομερή φαντασία: Βλέποντας μια από τις πλέον γνωστές παραδοσιακές μεθόδους εξαγνισμού του σπιτιού, που δεν είναι άλλο από ένα καλό σκούπισμα με δεξιόστροφη κυκλική κίνηση της σκούπας, ταυτόχρονα με χορό (για θετικότητα), που... με πολύ φαντασία, δίνει την εντύπωση πτήσης με την σκούπα.

- Η αλήθεια: Δεν υπάρχει καμιά αλήθεια. ~ Φορά απαραιτήτως μυτερό καπέλο και χαρακτηριστικά χοντροπάπουτσα και ~ Προτιμά να κατοικεί κάπου απομονωμένα, συνήθως μέσα σε

δάσος Αυτή είναι μια πεποίθηση που παραδόξως έχει αρκετή δόση ιστορικής αλήθειας, αλλά δεν αφορά μονάχα τις μάγισσες/μάγους, αλλά γενικότερα τους Παγανιστές (που δεν είναι απαραιτήτως και εξασκόντες της Τέχνης): Την εποχή επικράτησης του Χριστιανισμού, στην επαρχία είχανε μείνει λιγάκι πίσω από τα γεγονότα, αλλά και την μόδα. Η μόδα του μυτερού καπέλου και των ανάλογων χοντροπάπουτσων, ήταν «ξεπερασμένη», αλλά οι επαρχιώτες εξακολουθούσαν να τα φορούν. Επίσης, η λατρεία των αρχαίων Θεών κρατούσε ακόμα στην επαρχία, κι έτσι η λέξη «paganus», που σημαίνει «επαρχιώτης» (εξ' ου και η «απομόνωση»), έλαβε διπλή σημασία: πλέον δεν ήταν απλά ο επαρχιώτης, αλλά ήταν και αυτός που πίστευε στις αρχαίες Θεότητες... και φορούσε παλιομοδίτικα ρούχα. Αργότερα, αρκετοί σε πείσμα των εποχών, εσκεμμένα φορούσαν «την παλιά μόδα» στα ρούχα, το μυτερό καπέλο και τα χοντροπάπουτσα, θέλοντας έτσι να δηλώσουν την διαφωνία τους με τα θρησκευτικά γεγονότα και την πίστη τους στις αρχαίες θεότητες... Κι έτσι μας έμεινε ο τίτλος «παγανοί» ή «παγανιστές» και το ενδυματικό κλισέ του μυτερού καπέλου και χοντροπάπουτσων. ~ Έχει την ικανότητα να κατεβάζει το φεγγάρι και να το αρμέγει Κατά τον Μεσαίωνα, πίστευαν πως όταν υπάρχει έκλειψη Σελήνης, είναι επειδή κάπου έχουν μαζευτεί μάγισσες και έχουν κατεβάσει το φεγγάρι για να το... αρμέξουν, «κλέβοντας» έτσι την δύναμη και το φως του, αλλά επίσης απλώνοντας βαθύ σκοτάδι στην γη, ώστε να μπορέσουν να κάνουν όλα τα ακατονόμαστα που τους προσέδιδαν ότι

πράττουν, χωρίς να τις δει κανείς.

- Η αλήθεια: Η πεποίθηση ότι οι μάγισσες «κατεβάζουν το φεγγάρι και το αρμέγουν», κρατά από λανθασμένη εντύπωση που έδιναν τα λεγόμενα «drawing down the moon» (κατεβάζοντας την Σελήνη), δηλαδή των γνωστών μας μηνιαίων σεληνιακών τελετών. Καλά όλ' αυτά... Αλλά πως μπορούμε πραγματικά και σωστά να αναγνωρίσουμε μια μάγισσα ή μάγο; Νοιάζεται για τη Φύση ~ η μάγισσα συνδέεται με τη φύση και γενικά με ολόκληρο το περιβάλλον γύρο της. Δεν εκνευρίζεται ~ η μάγισσα είναι πολύ υπομονετική γιατί αυτό είναι μία από της αρετές που πρέπει να έχει για την εξάσκηση της Τέχνης. Δεν νιώθει την ανάγκη να αποδείξει ~ και αυτό, διότι μία μάγισσα ξέρει τον εαυτό της και ξέρει πολύ καλά το τι είναι. Δεν είναι κοσμικό άτομο ~ περνάει τον περισσότερο χρόνο της στην αυτο-ανάπτυξή της. Έχει ειδική φυσιογνωμία ~ δύσκολα ξεχνάς το πρόσωπό της γιατί έχει το κάτι το ιδιαίτερο που σε σαγηνεύει (εξ' ού και η έκφραση που λέμε «αυτή έχει μαγευτική ομορφιά») Είναι αχαρακτήριστη ~ δεν μπορείς να πεις ότι είναι καλή ή κακή, γιατί αυτά τα δύο συνυπάρχουν ταυτόχρονα στο ίδιο άτομο. Άλλες φορές θα είναι καλή και άλλες φορές μπορεί να γίνει κακή ανάλογα με τις περιστάσεις... Είναι χαρισματική ~ διαθέτει πάρα πολλές γνώσεις και πάνω σε πάρα πολλά θέματα και αυτό οφείλεται στο ότι η μάγισσα πρέπει να διαθέτει γνώσεις, για την εξάσκηση

της Τέχνης, για την αυτο-ανάπτυξή της κ.α. Έχει αναπτύξει τη Διαίσθηση ~ η πρώτη από τις ψυχικές δυνάμεις που αναπτύσσουν οι μάγισσες είναι αυτή της Διαίσθησης. Πόσο «Μάγισσα» είστε; Ανακαλύψτε αν έχετε το μυστικιστικό «χάρισμα» απαντώντας σε κάθε μία από τις ακόλουθες ερωτήσεις και ανάλογα με το πόσα «Α» «Β» «Γ» συγκεντρώσατε ανατρέξτε στα αποτελέσματα. Πόσο «Μάγισσα» είστε; 1. Κάποιο μέλος της οικογένειάς σας κυρίως η γιαγιά σας- διέθετε ισχυρή αύρα -προαίσθημα ή έλεγε ότι μπορούσε να «δέσει» πρόσωπα και καταστάσεις; Α) Δεν γνωρίζω, Β) Όχι, Γ) Ναι.

2. Από παιδί αισθανόσασταν την ανώτερη δύναμη του προσωπικού σας «αγγέλου» ως προστάτη και καθοδηγητή σας; Α) Όχι, Β) Κάποιες φορές, Γ) Πάντα.

3. Από μικρή ηλικία «βλέπατε» όσα σε άλλους περνούσαν απαρατήρητα; Α) Όχι, Β) Κάποιες φορές, Γ) Πάντα.

4. Προαισθάνεστε πράγματα που

συμβαίνουν άμεσα σε εσάς και τους γύρω σας; Α) Όχι, Β) Κάποιες φορές, Γ) Πάντα.

5. Εμπιστεύεστε περισσότερο το ένστικτο από τη λογική σας; Α) Ποτέ, Β) Σπάνια, Γ) Πάντοτε.

6. Σας σαγηνεύει το φεγγάρι και ο έναστρος ουρανός με αποτέλεσμα να σκέφτεστε και να νιώθετε πράγματα που σας προκαλούν δέος; Α) Όχι, Β) Κάποιες φορές, Γ) Πάντα.

7. Ο αόρατος κόσμος είναι αντιληπτός συναισθηματικά και όχι νοητικά; Α) Όχι, Β) Κάποιες φορές, Γ) Πάντα.

8. Η αντίληψή σας για τη «μητέρα φύση» σας έχει «προκαλέσει» να ενδιαφερθείτε και να ψάξετε τις δυνάμεις της; Α) Όχι, Β) Κάποιες φορές, Γ) Συνεχώς.

9. Διαισθάνεστε τα άτομα που χωρίς να το λένε ασχολούνται με την «Τέχνη»; Α) Όχι, Β) Κάποιες φορές, Γ) Πάντα.

10. Ο λόγος που θα σας ωθούσε στο να ασχοληθείτε με την «Τέχνη» θα ήταν π.χ. ερωτικός ή το «ένστικτο» της διαφορετικότητάς σας; Α) Ερωτικός, Β) Η «διαφορετικότητά»

μου, Γ) Και τα δυο εξίσου. Περισσότερα «Α»: Δυστυχώς χάσατε. Μπορεί να σας «κολακεύει» το γεγονός του να διαθέτετε το χάρισμα αλλά καλό είναι να συμβιβαστείτε και να μην αεροβατείτε πάνω στο ...καλάμι σας. ¶λλωστε αν αξιοποιήσετε σωστά τα προσόντα σας, «μαγεία» θα ασκείτε στους γύρω έτσι και αλλιώς. Περισσότερα «Β»: Το έχετε και δεν το έχετε. Είτε γιατί σας φοβίζει και το απωθείτε είτε για το ότι ο ορθολογισμός σας δεν σας επιτρέπει να αφεθείται και να ανακαλύψετε την πραγματική σας φύση, όποια και να είναι. Πάντως η ισχυρή σας διαίσθηση σας προσδίδει έντονη αύρα μαγείας. Ψάξτε το. Περισσότερα «Γ»: Δεν έχετε ...είσαστε το χάρισμα. Ακόμα και αν δεν ασχολείστε, το νιώθετε και είναι ιδιαίτερα αντιληπτό και στους γύρω σας. Αποτελείτε το γόνιμο έδαφος της «Τέχνης» και με την σωστή εκπαίδευση μπορεί να αξιοποιήσετε τις δυνατότητές σας με εντυπωσιακό τρόπο. Tι περιμένετε;

MAG

Showbiz

ΔΙΑΣΗΜΕΣ *Ingrid Bergman Το αγγελικό πρόσωπο της Σουηδέζας παραπλάνησε τον κόσμο του Hollywood, καθώς αποδείχθηκε πως η πανέμορφη star ενέδωσε εύκολα στην «θνητή» φύση της: Ο δεσμός της με τον παντρεμένο σκηνοθέτη Roberto Rossellini δημιούργησε μεγάλο «σούσουρο» μόλις βγήκε στην δημοσιότητα. Η Γερουσία των ΗΠΑ την αποκήρυξε δημοσίως και η ίδια μετατράπηκε σε παρία του Hollywood. «Οι άνθρωποι με είδαν στην “Ιωάννα της Λωρραίνης” και με ανακήρυξαν σε αγία», δήλωσε η ίδια, συμπληρώνοντας: «Δεν είμαι. Είμαι απλώς μία γυναίκα, ένα ακόμη ανθρώπινο πλάσμα».

ΕΡΩΜΕΝΕΣ «Ερωμένες» είναι ο κοινός όρος για τις γυναίκες που δεν διστάζουν να μπουν ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. «Τρίτος άνθρωπος» είναι ο πιο ευγενικός, διακριτικός όρος για τα ίδια αναιδή θηλυκά που έκαναν τους άνδρες να καθιερώσουν το κλισέ «Δεν είναι αυτό που νομίζεις» προς τις απατημένες συζύγους. «Αντροχωρίστρες» θα τις αποκαλούσαν οι τελευταίες, που είδαν τους όρκους των γάμων τους να διαλύονται από τα «μάγια» κάποιων μοιραίων γυναικών.

*Ελίζαμπεθ Τέιλορ ασυστόλως απάντησε: «Δεν ξέρω χρυσό μου, απλά μου 'ρχεται». *Michelle McGee Άγνωστο το όνομα της ερωμένης, πασίγνωστο της Με τόσους γάμους, χωρισμούς, σκάνδαλα και γαργαλιστικές ιστορίες πάθους στο ενεργητικό της, δεν είναι απορίας άξιο που η Λιζ Τέιλορ συγκαταλέγεται σε αυτή την λίστα. Από τις κορυφαίες ιστορίες στις οποίες εμπλέκεται ως ο τρίτος άνθρωπος, η πιο χαρακτηριστική ήταν αυτή που ακολούθησε του θανάτου του συζύγου της Michael Todd. Ο φίλος του εκλιπόντα,Eddie Fisher, παντρεμένος τότε με την Debbie Reynolds, έσπευσε να την «παρηγορήσει». Η Λιζ σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου για την συνήθειά της να… ερωτοτροπεί

χειρότερο ήταν πως εκείνη την περίοδο ολοκληρώθηκαν και οι διαδικασίες υιοθεσίας που είχε ξεκινήσει το «ευτυχές» ζευγάρι, με αποτέλεσμα να μείνει η Bullock με ένα παιδί κι ένα διαζύγιο στην αγκαλιά. Παρ' όλα αυτά, η σταρ επανήλθε δυναμικά και αντιμετώπισε την θύελλα με χαμόγελα και νέες κινηματογραφικές επιτυχίες. *Katharine Hepburn Η γοητευτική ηθοποιός του

απατημένης: Περί Sandra Bullock ο λόγος, η οποία δεν πρόλαβε να χαρεί το Όσκαρ που έλαβε το 2010, καθώς εκείνη την περίοδο αποκαλύφθηκε η απιστία του συζύγου της Jesse James με την εν λόγω κυρίαμοντέλο για τατουάζ. Το

Χρυσού Hollywood ερωτεύτηκε τον Spencer Tracy στα

τον Spencer Tracy στα γυρίσματα της ταινίας «Η Γυναίκα της Χρονιάς» το 1941. Οι δυο τους έμειναν αχώριστοι μέχρι τον θάνατό του, το 1967. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο όμως και για τον Tracy και την σύζυγό του, Louise Treadwell, που είδε τον γάμο της να τίθεται σε διάσταση. Όταν αργότερα η Hepburn ρωτήθηκε γιατί έμεινε με τον Tracy παρότι ήξερε πως είναι παντρεμένος, απάντησε το αφοπλιστικό «Ειλικρινά δεν ξέρω».

Πρόεδρος έπεισε την Eleonor να μείνει, υποσχόμενος πως θα λήξει τον δεσμό με την Mercer, όταν η «γάτα» έλειπε, ο Λευκός Οίκος γινόταν και πάλι ροζ. Μάλιστα, η ερωμένη ήταν παρούσα και στον θάνατο του Προέδρου, το 1945. *LeAnn Rimes Η γνωστή country-pop Αμερικανίδα

*Monica Lewinsky Ήταν μια εκπαιδευόμενη κοπέλα στον Λευκό Οίκο. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Αποτέλεσε το αντικείμενο του πόθου του Bill Clinton, ο οποίος δεν δίστασε να παρατήσει κατ' εξακολούθηση τις προεδρικές του υποχρεώσεις και να επιδοθεί σε αταξίες στο οβάλ γραφείο με την εν

*Jaimee Grubbs

Ή αλλιώς, η γυναίκα που ξεσκέπασε τις απιστίες του διάσημου γκόλφερ Tiger Woods. Το σκάνδαλο που συγκλόνισε τον «κίτρινο» αθλητικό κόσμο ξεκίνησε όταν η Jaimee έβγαλε στην δημοσιότητα ένα φωνητικό μήνυμα του Woods, ο οποίος την παρακαλούσε να μην αποκαλύψει τις «βρομοδουλειές» του. Η ίδια δεν τον άκουσε και σύντομα έκανε πρωτοσέλιδη την επί δυόμισι χρόνια σχέση τους, δίνοντας την σκυτάλη και στις υπόλοιπες ερωμένες του. *Lucy Mercer Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Franklin Roosevelt, πολύ πριν το σκάνδαλο του Bill Clinton, ξεκίνησε το γαϊτανάκι των

προεδρικών αμαρτημάτων συνάπτοντας σχέση με την γραμματέα της συζύγου του. Ο γάμος του με την Eleonor Roosevelt ακροβατούσε σε τεντωμένο σχοινί από το 1914 μέχρι το 1918. Παρότι ο

αοιδός έστρεψε το ενδιαφέρον της στα λημέρια της υποκριτικής. Παράλληλα, έστρεψε και τα ερωτικά βέλη της στον συμπρωταγωνιστή της στην ταινία Northern Lights, Eddie Cibrian. Παντρεμένοι κι οι δυο, προκάλεσαν το μένος των ταμπλόιντ όταν παράτησαν τους συζύγους τους και παντρεύτηκαν τον περασμένο Απρίλιο. «Δεν μου αρέσει που πληγώθηκαν κάποιοι, αλλά δεν μετανιώνω για το αποτέλεσμα», δήλωσε η Rimes.

λόγω δεσποινίδα. «Έσπασα. Απλά έσπασα», εξομολογήθηκε αργότερα ο Πρόεδρος στον βιογράφο του, ενώ η Hilary Clinton εξελισσόταν σε σύμβολο συζυγικής υπομονής, όσο έβγαιναν στην φορά λεκέδες σε φορέματα και αμαρτωλά πούρα. *Clara Petacci Ήταν γόνος γνωστής ιταλικής οικογένειας, ο μπαμπάς της ήταν ο προσωπικός γιατρός του Πάπα, αλλά η ίδια έμεινε στην Ιστορία ως η… ερωμένη του Ντούτσε. Η Petacci «έκλεψε» τον Μουσολίνι μέσα από τα χέρια της συζύγου του,

*Magda Lupescu Όταν ο Βασιλιάς Κάρολος ο Β' της Ρουμανίας«γλυκοκοίταξε» την Elena “Magda” Lupescu, οι άνθρωποι του παλατιού δεν έγιναν έξαλλοι μόνο επειδή η Αυτού Εξοχότητα έσπασε δημοσίως τους γαμήλιους όρκους που είχε δώσει στην Πριγκίπισσα Ελένη της Ελλάδας και της Δανίας, αλλά κυρίως επειδή το αντικείμενο του πόθου του ήταν κόρη ενός Εβραίου φαρμακοποιού. Το βασιλικό ζεύγος χώρισε, στο παλάτι ανέλαβε τα ηνία η Μάγδα και η εξουσία έγινε τόσο μισητή στον ρουμανικό λαό, που ο Κάρολος αναγκάστηκε να παραδώσει τον θρόνο στον γιο του και να αυτοεξοριστεί με την πέτρα του σκανδάλου στην Λατινική Αμερική, όπου και παντρεύτηκαν το 1947.

Rachele Guidi η οποία άλλωστε πριν τον παντρευτεί, διατέλεσε και η ίδια ερωμένη του φασιστή δικτάτορακαι πέρασε την ζωή της δίπλα του. Μάλιστα, σκοτώθηκαν μαζί από Μιλανέζους επαναστάτες και τα πτώματά τους λιθοβολήθηκαν δίπλα-δίπλα, γράφοντας το φινάλε ενός επικού, φασιστικού έρωτα.

Οι περισσότερες διαθήκες, ρητές ή γραπτές, συντάσσονται για να διευθετηθούν οι οικονομικές εκκρεμότητες εκείνου που ετοιμάζεται να αποχαιρετίσει τον μάταιο τούτο κόσμο. Όχι όμως όλες: Κάποιοι απρόβλεπτοι μέχρι την τελευταία τους ανάσα- άνθρωποι αποφάσισαν να πουν την τελευταία λέξη για να κάνουν πολιτικό σχόλιο, να αναιρέσουν τα κατορθώματα μιας ολόκληρης ζωής ή απλώς να αποδείξουν ότι ακόμη και λίγο πριν το «τούνελ», μπορούν να κάνουν πλάκα.

ΟΙ ΠΙΟ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Κάποιοι απρόβλεπτοι μέχρι την τελευταία τους ανάσα άνθρωποι αποφάσισαν να πουν την τελευταία λέξη για να κάνουν πολιτικό σχόλιο, να αναιρέσουν τα κατορθώματα μιας ολόκληρης ζωής ή απλώς να αποδείξουν ότι ακόμη και λίγο πριν το «τούνελ», μπορούν να κάνουν πλάκα.

Υ *Βιργίλιος Χρονολογία θανάτου: 10π.Χ. Τελευταία επιθυμία: «Κάψτε την Αινειάδα!» Ο φημισμένος ποιητής της Ρωμαϊκής εποχής έγινε γνωστός κυρίως χάρη στην Αινειάδα του, το ρωμαϊκό έπος που υπήρξε για την Ρώμη ό,τι τα ομηρικά έπη για την Ελλάδα. Το έργο του Ομήρου χωρίστηκε σε 24 ραψωδίες. Ο Βιργίλιος, λοιπόν, δεν θα καταδεχόταν τίποτα λιγότερο από το ίδιο μέγεθος έργου. Επομένως, όταν κατάλαβε ότι ο θάνατος έρχεται, αλλά εκείνος είχε ολοκληρώσει μόλις τα 12 μέρη της Αινειάδας, άφησε εντολές να κάψουν το έργο του. Όταν το πληροφορήθηκαν οι φίλοι του, έβαλαν τα δυνατά τους για να αποτρέψουν την «τραγωδία» και ευτυχώς για την

ρωμαϊκή και την παγκόσμια συγγραφική παράδοση, τα κατάφεραν.

*Ουίλιαμ Σαίξπηρ Χρονολογία θανάτου: 1616 Τελευταία επιθυμία: Να δοθεί στην σύζυγό του το «δεύτερο καλύτερό του κρεβάτι» Αυτή η τελευταία εντολή του μεγάλου δραματουργού έχει προκαλέσει πολλές υποψίες για την σχέση του με την σύζυγό του Anne Hathaway. Κι αυτό γιατί όχι μόνο ήταν μία ασυνήθιστη επιθυμία, αλλά γιατί αποτέλεσε ολοφάνερη προσθήκη της τελευταίας στιγμής στην διαθήκη του. Βέβαια, για τα δεδομένα της εποχής δεν ήταν παράξενο να ασχολείται κάποιος με την κληροδότηση ενός κρεβατιού (τα καλά κρεβάτια ήταν πολύτιμα αντικείμενα), αλλά η εντολή του αποδείχθηκε και μεταφορική, καθώς όταν πέθανε η σύζυγός του, δεν επιτράπηκε το σώμα της να ταφεί στο ίδιο σημείο με τον Σαίξπηρ. *Τσαρλς Ντίκενς Χρονολογία θανάτου: 1870 Τελευταία επιθυμία: Όσοι θρηνήσουν στην κηδεία του «να μην φορούν φουλάρι, μανδύα, μαύρο παπιγιόν, πλατύγυρο καπέλο ή άλλη παρόμοια αποκρουστική ανοησία». Μάλλον ο Ντίκενς είχε σκηνοθετήσει πολύ προσεκτικά την

κηδεία του, καθώς εκτός από τα παραπάνω, ζήτησε η τελετή να μην είναι δημόσια και το μέρος και η ώρα να μείνουν κρυφά. Ζήτησε επίσης να είναι μια

φθηνή και λιτή κηδεία, αλλά καλώς ή κακώς, οι επιθυμίες του αγνοήθηκαν παντελώς: Η τελετή ήταν «κολοσσιαία», με μία τεράστια πομπή που πήρε εθνικές διαστάσεις. Ο νεκρός (δεν) δεδικαίωται. *George Bernard Shaw Χρονολογία θανάτου: 1950 Τελευταία επιθυμία: Η ταφόπλακά του «να μην έχει την μορφή σταυρού ή οποιουδήποτε άλλου οργάνου βασανιστηρίων ή συμβόλου αιματοχυσίας». Ο Shaw είχε μια παράξενη σχέση με την θρησκεία, γι' αυτό και η διαθήκη του περιείχε την δήλωση υποστήριξης των θεωριών του Δαρβίνου έναντι της βιβλικής δημιουργίας. Επίσης, στο ίδιο έγγραφο, ο Shaw προσπάθησε να προωθήσει το φωνητικό αλφάβητο 40 γραμμάτων, με το οποίο σκόπευε να αναμορφώσει ριζικά την αγγλική γραφή. Το

βρετανικό δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της διαθήκης για την γλωσσική αναμόρφωση ως αδύνατο και τα χρήματα που είχε αφήσει ο Shaw γι' αυτό το σκοπό μοιράστηκαν σε τρία ιδρύματα: το Βρετανικό Μουσείο, την Εθνική Πινακοθήκη της Ιρλανδίας και την Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης. *Βενιαμίν Φραγκλίνος Χρονολογία θανάτου: 1790 Τελευταία επιθυμία: Σε μία δημοκρατία, η κόρη του να μην επιδοθεί στην «ακριβή, μάταιη και άχρηστη ενασχόληση με τα κοσμήματα». Ένας πρέσβης του Φραγκλίνου στην Γαλλία επέστρεψε κάποτε στις ΗΠΑ φέρνοντας μαζί του ένα πορτρέτο του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣτ', στο οποίο ο «επιδειξίας» μονάρχης χώρεσε 408 διαμάντια. Ο Φραγκλίνος

άφησε αυτό το κάδρο στην κόρη του Sarah με την παραπάνω παραίνεση για να την εμποδίσει στο μέλλον να αφαιρέσει από αυτό τα διαμάντια και να φτιάξει κοσμήματα. *John R Kelly Χρονολογία θανάτου: 1960 Τελευταία επιθυμία: Τα ρούχα της κόρης του να μην προκαλέσουν την χρεοκοπία του Μονακό. Αν σας θυμίζει κάτι το επώνυμο του συγκεκριμένου άνδρα, δεν πέφτετε έξω: Πρόκειται για τον πατέρα της Grace Kelly, η οποία παντρεύτηκε τον πρίγκιπα του Μονακό και έγινε η «προστατευόμενη πριγκίπισσα» του μικρού κρατιδίου. Η τελευταία του επιθυμία ήταν και το τελευταίο του «αστειάκι» προς την οικογένειά του αλλά και

προς την οικογένειά του αλλά και προς τον γαμπρό του, τον Πρίγκιπα Ρενιέ, ο οποίος ήταν

αναγκασμένος να πληρώνει τα ακριβά ενδυματολογικά γούστα της κομψής ντίβας. *Harry Houdini Χρονολογία θανάτου: 1926 Τελευταία επιθυμία: Η γυναίκα του να πραγματοποιεί μία ετήσια σεάνς ώστε εκείνος να μπορεί να επικοινωνεί μαζί της Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο μεγάλος μάγος ασχολήθηκε έντονα με τα πνεύματα και τις σεάνς, εξαιτίας της απώλειας της μητέρας του, με το πνεύμα της οποίας ήθελε να επικοινωνεί. Προσπάθησε επί σειρά ετών να την «ξαναβρεί» μέσα από τις τελετές του, αλλά δεν τα κατάφερε. Για να εξαντλήσει κάθε πιθανότητα, πριν τον θάνατό του ο Χουντίνι άφησε στην γυναίκα του 10 τυχαίες λέξεις τις οποίες υποστήριξε πως θα της λέει ως πνεύμα στις ετήσιες σεάνς. Κάθε χρόνο, την ημέρα του Halloween, η σύζυγός του ακολουθούσε τις εντολές του, αλλά το πνεύμα του Χουντίνι δεν εμφανίστηκε ποτέ. *Ναπολέων Βοναπάρτης Χρονολογία θανάτου: 1821 Τελευταία επιθυμία: Να ξυρίσουν το κεφάλι του, και τα μαλλιά του να μοιραστούν

μεταξύ των φίλων του Η συγκεκριμένη τρελή τελευταία εντολή του «κοντού» Γάλλου στρατηγού, εκτός της απόδειξης της παράνοιάς του, πολλές δεκαετίες μετά τον θάνατό του απέδειξε και κάτι ακόμα: Ότι ο θάνατός του πιθανότατα οφειλόταν σε δηλητηρίαση. Στις τρίχες που κράτησαν οι φίλοι του Ναπολέοντα βρέθηκε αρσενικό, και οι εικασίες των ειδικών έκαναν λόγο για συστηματική δηλητηρίασή του από τους Άγγλους, καθώς και από τον γιατρό του, ο οποίος τον «θεράπευε» για καρκίνο στομάχου, επιδεινώνοντας την κατάστασή του. *William Hearst Χρονολογία θανάτου: 1951 Τελευταία επιθυμία: «Όποιος μπορέσει να αποδείξει ότι είναι παιδί μου, να λάβει το ποσό του ενός δολαρίου» Ο Hearst ήταν ένας Αμερικανός επιχειρηματίας στον τομέα των εκδόσεων, γιος του George Hearst, ο οποίος του κληροδότησε την San Francisco Examiner, που απέκτησε χάρη σε ένα στοίχημα χαρτοπαιξίας. Ο κροίσος άφησε την παραπάνω εντολή για τα υποψήφια τέκνα του, συμπληρώνοντας δηκτικά πως «κάθε τέτοιος ισχυρισμός θα είναι ψευδής». *John Bowman Χρονολογία θανάτου: 1891 Τελευταία επιθυμία: Κάθε βράδυ μετά τον θάνατό του να ετοιμάζεται δείπνο στο σπίτι του σε περίπτωση που… ξαναζωντανέψει. Η γυναίκα του και οι δύο κόρες του είχαν ήδη πεθάνει πριν από τον ίδιο, και ο Bowman, δικηγόρος και ιδρυτής του Πανεπιστημίου του Kentucky, είχε πεισθεί πως αφού πεθάνει και ο ίδιος, σύσσωμη η οικογένεια θα επέστρεφε μετενσαρκωμένη. Έτσι, άφησε ένα ποσό της τάξης των 50.000 δολαρίων, ώστε να απασχολείται υπηρετικό προσωπικό, το οποίο θα περιποιούταν την 21 δωματίων έπαυλή του. Το καθημερινό δείπνο και ο καθαρισμός του σπιτιού ακολουθήθηκαν πιστά μέχρι και το 1950, οπότε εξαντλήθηκε το πόσο της «τρελής» διαθήκης. Περιττό να πούμε ότι η «πεινασμένη» οικογένεια δεν φάνηκε ποτέ.

MAG Beauty ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΡΛΑ

Κάθε μήνα θα διαλέγουμε για εσάς τα καλύτερα προϊόντα της αγοράς και θα σας τα παρουσιάζουμε! Οπότε ,stay tuned τα καλύτερα έρχονται!

WHAT’ S NEW Όλα για την ομορφιά

MAG Gym

ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ - ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ

Άρσεις ποδιών: Στηριχτείτε στα τέσσερα και σηκώστε αργά το ένα πόδι προς τα πίσω και πάνω. Κατεβάστε αργά και ελεγχόμενα το πόδι, διατηρώντας τη μέση σας ίσια και τους κοιλιακούς σφιχτούς. Επαναλάβετε το ίδιο για το άλλο πόδι και συνεχίστε με ένα σετ 12-15 επαναλήψεων, που θα τονώσει τους γλουτούς και τους δικέφαλους μηριαίους.

ΜΑΡΙΑ - ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ

Η Μαρία - Αγγελική Ρηγοπούλου είναι απόφοιτη

του Καποδιστριακού πανεπιστημίου Αθηνών (2010), (τμήμα επιστήμη φυσικής αγωγής και αθλητισμού) και απόφοιτη του κολεγίου Natural Health Science (2014)(στο τμήμα διαιτολογίας - διατροφολογίας). Η ενασχόληση της με τον αθλητισμό ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία. Μέλος εθνικής ομάδας στίβου πάνω από μια δεκαετία, με επιτυχίες τόσο στο εσωτερικό (Ελλάδα), όσο και στο εξωτερικό (βαλκανικούς αγώνες). Η εμπειρία της στον αθλητισμό γενικότερα σε συνδυασμό με τις

σπουδές της την έκαναν να δημιουργήσει το My Fitness Hall: ένα πολυχώρο, που σκοπό έχει να γυμνάσει με διάφορες μεθόδους (Pilates, aerobic, functional training). Έχει χαρακτήρα ιδιωτικό (personal studio) και προσαρμόζεται στις ανάγκες. Θα την βρείτε επίσης σε διάφορους συλλόγους του λεκανοπεδίου Αττικής. Η γυμναστική είναι υγεία και τρόπος ζωής!!!

Γέφυρα στο ένα πόδι: Ξαπλώστε ανάσκελα, με τα γόνατα λυγισμένα και τα χέρια στα πλευρά σας. Σηκώστε τη λεκάνη σας, σφίγγοντας τους κοιλιακούς και τους γλουτούς, σηκώστε το ένα πόδι ψηλά,στηριζόμενοι μόνο στο άλλο πόδι. Κάντε 15-20 επαναλήψεις και αλλάξτε πόδι.

Υπερεκτάσεις Στηριχτείτε στα τέσσερα και σηκώστε αργά το ένα πόδι προς τα πίσω και πάνω, ανεβοκατεβάστε το πολύ αργά γύρω από τη θέση αυτή. Κάντε 12-15 ταλαντώσεις και αλλάξτε πόδι.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΧΑΝΟΥΜΕ ΛΙΠΟΣ; ΔΕΚΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Εστιάζουμε στα δέκα πιο συνηθισμένα λάθη που μπορούν να δυναμιτίσουν την μάχη ενάντια των… Τριγλυκεριδίων.

Τα πάντα σχετικά με τη μείωση του περιττούς λίπους περιστρέφονται γύρω από έναν βασικό κανόνα: για να χάσεις κιλά, θα πρέπει να καταναλώσεις λιγότερες θερμίδες από αυτές που καις σε ημερήσια βάση. Ακούγεται λογικό και είναι. Όμως για έναν ανεξήγητο λόγο, οι πλειοψηφία όσων αποφασίζουν να ξεφορτωθούν τα περιττά κιλά αμελεί… επιδεικτικά ορισμένους βασικούς κανόνες. Αποτέλεσμα; Όλη η προσπάθεια και οι κόποι δεν φέρνουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Παρακάτω, θα επιχειρήσουμε να εστιάσουμε στα δέκα πιο συνηθισμένα λάθη που μπορούν να δυναμιτίσουν την μάχη ενάντια των… τριγλυκεριδίων. Τρώτε πολλούς υδατάνθρακες Οι υδατάνθρακες είναι, φυσικά, απαραίτητοι στην καθημερινή μας διατροφή, αλλά όχι στις υπερβολικές ποσότητες που οι περισσότεροι έχουμε κατά νου. Η αυξημένη κατανάλωση υδατανθράκων (ψωμί, ρύζι,

ζυμαρικά κτλ.) μπορεί μεν να μας παρέχει την απαραίτητη ενέργεια που χρειαζόμαστε για να είμαστε «ζωντανοί» καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, αλλά ένα μεγάλο ποσοστό των θερμίδων που αυτοί περιέχουν δεν «καίγεται» από τον οργανισμό με αποτέλεσμα οι θερμίδες αυτές να μετατρέπονται σε τι άλλο; λίπος. Τρώτε πολύ λίπος «Μα, καλά είναι δυνατόν να προσέχω τη διατροφή μου και να τρώω λίπος;», θα αναρωτηθείτε εύλογα. Και όμως, αποτελεί κοινή (και λανθασμένη) πεποίθηση πως η μείωση των υδατανθράκων από μόνη της αρκεί για να σας… γλιτώσει από τα περιττά κιλά. Μέγα λάθος. Ακόμα και αν περιορίσετε την κατανάλωσή τους σε μόλις ένα γραμμάριο ημερησίως, από τη στιγμή που το ποσοστό λίπους στη διατροφή σας δεν είναι ελεγχόμενο, η συνολική κατανάλωση θερμίδων παίρνει την… ανιούσα με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα. Σε καμία περίπτωση πάντως, δε συστήνεται η πλήρη «αποχή» από το λίπος. Ένα ποσοστό των συνολικών θερμίδων (της τάξης του 20 τοις εκατό) που καταναλώνετε καθημερινά θα πρέπει

να προέρχεται από καλά λιπαρά, όπως αυτά που περιέχονται στα ψάρια (σολομός, σαρδέλες) και στο ελαιόλαδο. Αγχώνεστε υπερβολικά Η επίδραση μιας δίαιτας στην ψυχολογία είναι μεγάλη και σε αρκετές περιπτώσεις παρατηρείται αυξημένο στρες και άγχος. Σε καταστάσεις άγχους, ο οργανισμός παράγει μια ορμόνη, την κορτιζόλη, η οποία με την σειρά της ενεργοποιεί ένα ένζυμο, την λιποπρωτεϊνική λιπάση, η οποία είναι κατά κύριο λόγο «υπεύθυνη» για την λιπογένεση. «Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι είναι γενικότερα αγχωμένοι, όχι μόνο δυσκολεύονται να χάσουν βάρος, αλλά και το λίπος που παράγει ο οργανισμός τους μέσω του ενζύμου αυτού οδηγείται κυρίως προς την περιοχή της κοιλιακής χώρας», αναφέρει γνωστός Διατροφολόγος . Δεν ξεκουράζεστε αρκετά Ένας ακόμα παράγοντας που σχετίζεται με την έκκριση της κορτιζόλης είναι ο ύπνος. Σε αρκετές περιπτώσεις ενώ κάνουμε δίαιτα, λόγω του αυξημένου στρες και της ψυχολογικής πίεσης επηρεάζεται ο αριθμός των ωρών που κοιμόμαστε. Αυτό έχει σαν

οι πρωτεΐνες ψαριών, κρέατος, ασπραδιών αβγών και γαλακτοκομικών «καίγεται» κατά το μεταβολισμό τους. Πλην αυτού, η επαρκής ημερήσια κατανάλωση πρωτεΐνης από τα γεύματα βοηθά στη διατήρηση της καλής κατάστασης του μυϊκού ιστού, ο οποίος μπορεί να «ενισχύσει» την καύση λίπους. Σύμφωνα με έρευνες, ένα κιλό μυϊκής μάζας «καίει» περίπου 28 με 100 θερμίδες τη μέρα.

η εντύπωση στον ανθρώπινο εγκέφαλο ότι υγιεινά προϊόντα είναι μόνο τα light. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο», τονίζει ο γνωστός διατροφολόγος εντάσσοντας την αντίληψη αυτή στη γενικότερη άγνοια του Έλληνα καταναλωτή πάνω σε θέματα διατροφής: «Στη Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό που ονομάζουμε 'διατροφική παιδεία', ώστε να έχει ο καθένας τέλεια άποψη και εικόνα του τι σημαίνει ισορροπημένη διατροφή».

«Βραδινό; Ούτε για αστείο!» Ακόμα ένα ποτηράκι… αποτέλεσμα να αυξηθούν τα επίπεδα κορτιζόλης και, όπως αναφέραμε πιο πάνω, του ενζύμου που αυξάνει την λιπογένεση. «Η διάρκεια του ύπνου επηρεάζει επίσης τα επίπεδα της λεπτίνης και της γρελίνης. Η γρελίνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από το στομάχι μας και στην επιστημονική κοινότητα είναι γνωστή ως «ορμόνη της πείνας». Όσο περισσότερη εκκρίνεται δηλαδή, τόσο πιο πολύ πεινάμε. Η λεπτίνη από την άλλη πλευρά, έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Εκκρίνεται από τον λιπώδη ιστό και «ενημερώνει» τους υποδοχείς του εγκεφάλου έτσι ώστε να κόψουν την όρεξη. Ρυθμίζει δηλαδή, το πόσο πεινάμε. «Όταν κάποιος κοιμάται λιγότερο από οκτώ ώρες, μειώνονται τα επίπεδα της λεπτίνης και αυξάνονται τα επίπεδα της γρελίνης, μειώνεται δηλαδή η ορμόνη που λέει 'κόψε την όρεξη' και αυξάνεται η άλλη που λέει 'αύξησε την όρεξη'». Για όλα φταίνε οι… μυϊκές σας ίνες Να και κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό. Όπως πληροφορεί ο γνωστός διατροφολόγος, το είδος των μυϊκών ινών του οργανισμού διαμορφώνεται ανάλογα με το είδος της άσκησης που κάνουμε, αερόβια ή αναερόβια. Έτσι, οι μυϊκές ίνες διαχωρίζονται σε οξειδωτικές (αερόβιος μεταβολισμός), γλυκολυτικές (αναερόβιος μεταβολισμός) και οξειδογλυκολυτικές (κάτι ενδιάμεσο). «Ανάλογα με το είδος της άσκησης που κάνουμε, διαμορφώνεται και το είδος των μυϊκών ινών. Έτσι φαίνεται πως οι άνθρωποι που κάνουν περισσότερη αερόβια άσκηση (τρέξιμο κτλ.) χάνουν πολύ περισσότερο λίπος από αυτούς που κάνουν βάρη», αναφέρει και προσθέτει «αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε ενέργεια και να κάψουμε λίπος χρειαζόμαστε τον αερόβιο μεταβολισμό». Δεν τρώτε αρκετή πρωτεΐνη Οι τροφές που είναι πλούσιες σε πρωτεΐνη, όπως το άπαχο κρέας και το ψάρι, έχουν την «ιδιότητα» να διεγείρουν τη θερμογένεση στον οργανισμό, προκαλώντας την καύση θερμίδων κατά την πέψη τους. Έτσι, από τις πρωτεϊνούχες τροφές, τουλάχιστον το 25-30% των θερμίδων που περιέχουν

Η παράλειψη του βραδινού με την δικαιολογία ότι «έτσι θα χάσω βάρος γρηγορότερα» αποτελεί έναν από τους πιο ευρέως διαδεδομένους μύθους της καθημερινής μας διατροφής. Πρόκειται για ακόμα μια εσφαλμένη αντίληψη. «Το

βραδινό είναι ένα εξίσου σημαντικό γεύμα. Μπορεί να χρειαστεί να είναι σε μικρότερη ποσότητα απ' ότι το μεσημεριανό, αλλά δεν παύει να είναι γεύμα. Αν το τελευταίο γεύμα κάποιου είναι το ενδιάμεσο και δεν φάει το βράδυ, τότε μεσολαβεί ένα διάστημα αφαγίας τουλάχιστον 14 ωρών μαζί με τον ύπνο, γεγονός που προκαλεί 'έκρηξη όρεξης' το επόμενο πρωί». Το παρακάνατε με τα light προϊόντα Η συνήθεια αρκετού κόσμου να «μεγεθύνει» την ευεργετική επίδραση των προϊόντων και η οποία φυσικά ενισχύεται από τις αντίστοιχες διαφημιστικές καμπάνιες, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την προσπάθεια απώλειας βάρους. «Πολλοί θεωρούν ότι η ουσία της δίαιτας είναι να καταναλώσουν σε μεγάλες ποσότητες συγκεκριμένα 'μαγικά' προϊόντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων προϊόντων, είναι τα light. Όμως εδώ πέφτουν στην παγίδα του να θεωρήσουν ότι τα light προϊόντα δεν έχουν θερμίδες».Τα light προϊόντα μπορεί να έχουν μειωμένα ποσοστά λίπους ή ακόμα και καθόλου λίπος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτόματα χάνουν και όλες τους τις θερμίδες. Οι υδατάνθρακες που περιέχονται σε αυτά έχουν μεγάλη θερμιδική αξία, επομένως η υπερβολική τους κατανάλωση μπορεί εύκολα να έχει τα αντίστροφα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα. «Μέσα από τις διαφημίσεις με τις οποίες 'βομβαρδίζεται' καθημερινά ο καταναλωτής από τα μέσα, δημιουργείται η εντύπωση στον ανθρώπινο εγκέφαλο ότι

«Εις υγείαν!», «υγιαίνετε!», «εβίβα!», «γεια μας!» . Τι ειρωνεία. Πίνουμε αλκοόλ «στην υγειά μας», αλλά εν τέλει μόνο με την υγεία μας δεν μπορεί να συνδεθεί, πόσο μάλλον με τη διατροφή μας. Νομίζετε ότι μερικά ποτηράκια αλκοόλ δεν επηρεάζουν την δίαιτά σας; Ξανασκεφτείτε το. Το αλκοόλ ανά γραμμάριο έχει περίπου τις ίδιες θερμίδες που «δίνει» και ένα γραμμάριο λίπους. Μάλιστα, επειδή ο οργανισμός το θεωρεί τοξικό, δίνει προτεραιότητα για να το μεταβολίσει, καθυστερώντας όμως τον μεταβολισμό των υπόλοιπων συστατικών που έχει πάρει από ένα γεύμα. Το αποτέλεσμα; Αυτό που όλοι φαντάζεστε: Επιπλέον θερμίδες, που μετατρέπονται σε τριγλυκερίδια, που μετατρέπονται σε επιπλέον λίπος, το οποίο αποθηκεύεται πού αλλού στην κοιλιακή χώρα. Και στους άνδρες και στις γυναίκες. Ούπς! Αποφεύγετε την άσκηση Είναι απορίας άξιον, πώς ακόμα υπάρχει αρκετός κόσμος (κυρίως γυναίκες), ο οποίος πιστεύει πως η άσκηση αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια μείωσης του σωματικού λίπους. Μάλλον οι ειδικοί θα πρέπει κατά κάποιον τρόπο να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι πάντα θα έρχονται αντιμέτωποι με απόψεις του στυλ: «δεν κάνω γυμναστική γιατί θα 'πετρώσει' το λίπος μέσα στους μύες (άνδρες)» και «δεν κάνω γυμναστική γιατί δεν θέλω να 'φουσκώσω' (γυναίκες)». Οφείλουμε να σας ενημερώσουμε ότι η γυμναστική ούτε «πετρώνει» το λίπους μέσα στους μύες (αντιθέτως το απομακρύνει ) ούτε 'φουσκώνει' το γυναικείο σώμα (εκτός και αν στοχεύετε να γίνετε η επόμενη Mrs. Olympia). Η γυμναστική παράλληλα με την δίαιτα μπορεί να σας βοηθήσει πολύ στο να χάσετε το περιττό λίπος, ενώ από ένα σημείο και μετά θα μπορείτε να κάνετε και ορισμένες διατροφικές «αμαρτίες», χωρίς να έχετε την παραμικρή τύψη, μιας και ο μεταβολισμός σας θα έχει αλλάξει άρδην

MAG Cuisine

ΕΘΝΙΚΑ ΠΙΑΤΑ *1η στάση: Γαλλία - Κις λορέν Υλικά: Για την ζύμη: 1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις, ¼ κ.γ. αλάτι, 1/3 της κούπας βούτυρο ή μαργαρίνη, 2-3 κ.σ. κρύο νερό. Για την γέμιση: 8 τραγανές «φέτες» μπέικον κομμένες κομματάκια, 1 κούπα τριμμένο ελβετικό τυρί, 1/3 της κούπας ψιλοκομμένο κρεμμύδι, 4 μεγάλα αβγά, 2 κούπες κρέμα γάλακτος, ¼ κ.γ. αλάτι, ¼ κ.γ. πιπέρι, ελάχιστο πιπέρι καγιέν. Εκτέλεση: Σε ένα μπολ, αναμίξτε το αλεύρι με το αλάτι. Ρίξτε σιγά-σιγά το βούτυρο σε κομμάτια χτυπώντας με ένα blender για ζύμη. Ραντίστε τρεις φορές με μία κουταλιά νερό κάθε φορά, μέχρι το αλεύρι να γίνει υγρό και η ζύμη να ξεκολλάει. Σε ένα αλευρωμένο μπολ συγκεντρώστε την ζύμη και πλάστε την σε κυκλικό σχήμα (σαν πεπλατυσμένη μπάλα), τυλίξτε με πλαστικό και βάλτε τη στο ψυγείο για 45' (αυτό θα επιτρέψει στο βούτυρο να στερεοποιηθεί τόσο ώστε να ψηθεί σωστά. Απλώνουμε την ζύμη σε μία ταρτιέρα έτσι ώστε να καλύπτει και τα πλάγια του ταψιού. Σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθμούς, βάζετε την τάρτα καλυμμένη καλά με αλουμινόχαρτο και την ψήνετε για 10 λεπτά. Αφαιρείτε τα αλουμινόχαρτο και ψήνετε για άλλα δύο λεπτά, ώστε να αρχίσει να «ροδίζει». Χαμηλώνετε την θερμοκρασία στους 160 βαθμούς, και ρίχνετε πάνω στην τάρτα το μπέικον, το τυρί, το κρεμμύδι. Σε ένα μπολ, χτυπήστε τα αβγά με τα υπόλοιπα υλικά και

ΓΙΑ... ΦΑΓΩΜΑ Αν ρωτήσετε έναν ξένο για την ελληνική κουζίνα, θα σας πει χωρίς δισταγμό, «moussaka». Αν του ζητήσετε όμως να τον φτιάξει, το πιθανότερο είναι πως θα σας παρουσιάσει κάτι που θα μοιάζει, αλλά δεν θα είναι μουσακάς. Κι αυτό γιατί συχνά αγνοούμε πώς είναι πραγματικά οι παραδοσιακές συνταγές των χωρών, αρκούμενοι σε κακέκτυπά τους. Γι΄ αυτό σκεφτήκαμε να επιχειρήσουμε να φτιάξουμε κάποιες από τις παρακάτω συνταγές εθνικών πιάτων από χώρες του κόσμου, «κλέβοντας» αυθεντικές συνταγές από τους ειδικούς.

περιχύστε την κις. Ψήστε για ακόμη 45 με 50 λεπτά, ή μέχρι να βάζετε ένα μαχαίρι στην quiche και να βγαίνει καθαρό. Περιμένετε 10' και είναι έτοιμη για σερβίρισμα. *2η στάση: Λίβανος/Μέση Ανατολή - Φαλάφελ Υλικά: 1 φλιτζάνι ρεβίθια (μουλιασμένα όλο το βράδυ στο νερό και σουρωμένα) 1 φλιτζάνι φάβα (μουλιασμένη επίσης όλο το βράδυ και

σουρωμένη) ½ φλιτζάνι ψιλοκομμένο κρεμμύδι, 3 σκελίδες σκόρδο λιωμένες (ή σκόνη), 1 φλιτζάνι νερό, ½ φλιτζάνι σουσάμι , ½ φλιτζάνι

ρεβιθάλευρο, ¼ φλιτζανιού πλιγούρι, ¼ φλιτζανιού ψιλοκομμένο μαϊντανό, ¼ κουτάλι σούπας αλάτι, 2 κουταλάκια του γλυκού αλεσμένο κύμινο, 2 κουταλάκια του γλυκού αλεσμένο κόλιανδρο, 2 κουταλάκια του γλυκού baking powder, ½ κουταλάκι του γλυκού πιπέρι cayenne, ¼ κουταλάκι του γλυκού φρεσκοκομμένο πιπέρι, ηλιέλαιο, αραβικές πίττες Εκτέλεση: Αλέστε τα ρεβίθια και τη φάβα στο μπλέντερ. Ανακατέψτε όλα τα υπόλοιπα συστατικά σε ένα μεγάλο μπολ και αφήστε το μείγμα να δέσει για μία ώρα. Πλάστε το σε μπαλάκια, σε μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από καρύδι. Τηγανίστε σε φριτέζα, σε θερμοκρασία 200 βαθμών, για τέσσερα λεπτά περίπου. Σερβίρετε τυλιγμένα σε αραβικές πίττες, μαζί με ντομάτα, κρεμμύδι και γιαούρτι, ή σκέτα.

χαμηλώστε την θερμοκρασία, ώστε τα υλικά να σιγοβράζουν. Σε ένα άλλο αντικολλητικό λαδωμένο σκεύος, τηγανίστε το κοτόπουλο σε δυνατή φωτιά και από τις δύο πλευρές και αλατοπιπερώστε το. Προσθέστε την πιπεριά και το κρεμμύδι και αφήστε το άλλα 3 λεπτά. Βάλτε στο σκεύος και το λουκάνικο και μαγειρέψτε για άλλα 2', και στην συνέχεια αφαιρέστε το σκεύος από το μάτι. Μετά από 13 περίπου λεπτά, προσθέστε τα μύδια στο τηγάνι με το ρύζι, στην συνέχεια τα μπιζέλια και ραντίστε με το χυμό λεμονιού. Ξανακαλύψτε το τηγάνι για 5', και στην συνέχεια αφαιρέστε όσα από τα όστρακα δεν έχουν ανοίξει. Ανακατέψτε και αφαιρέστε τα κλωναράκια του θυμαριού και της δάφνης, αφού έχουν «χωριστεί» από τα φυλλαράκια τους. Βάλτε γύρωγύρω από το μίγμα το κοτόπουλο και τα λουκάνικα και τελειώστε με λίγο μαϊντανό.

*3η στάση: Ισπανία - Paella *4η στάση: Ινδία - Κοτόπουλο tikka masala Υλικά:

Υλικά: 3 κ.σ. παρθένο ελαιόλαδο, 3 σκελίδες σκόρδο θρυμματισμένες, ½ κ.γ. κόκκινο πιπέρι, 2 κούπες άσπρο ρύζι, ¼ κ.γ. σαφράν, 1 φύλλο δάφνης, 1 λίτρο ζωμό κοτόπουλου, 4 κλωνάρια φρέσκο θυμάρι, 700 γρ. φιλέτο κοτόπουλο κομμένο σε κομμάτια, αλάτι και μαύρο πιπέρι, 1 κόκκινη πιπεριά, καθαρισμένη και ψιλοκομμένη, 1 μεσαίο κρεμμύδι ψιλοκομμένο, 400 γρ. λουκάνικο (κατά προτίμηση ισπανικό chorizo) κομμένο σε ροδέλες, μισό κιλό γαρίδες καθαρισμένες, 18 μύδια καθαρισμένα, μία κούπα κατεψυγμένα μπιζέλια, χυμό δύο λεμονιών. Εκτέλεση: Ζεστάνετε ένα μεγάλο τηγάνι, ρίξτε το λάδι, το σκόρδο, το πιπέρι, προσθέστε το ρύζι και σωτάρετε για 2-3'. Προσθέστε το σαφράν, την δάφνη, τον ζωμό, το θυμάρι και αφήστε να φτάσουν σε θερμοκρασία βρασμού. Καλύψτε με ένα αλουμινόχαρτο και

1 κούπα γιαούρτι, 1 κ.σ. χυμό λεμονιού, 2 κ.γ. κύμινο, 1 κ.γ. κανέλα, 2 κ.γ. πιπέρι καγιέν, 2 κ.γ. φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι, 1 κ.σ. θρυμματισμένο φρέσκο τζίντζερ, 4 κ.γ. αλάτι, 3 στήθη κοτόπουλο χωρίς κόκαλο και πέτσα, κομμένα σε μπουκίτσες, 4 καλαμάκια για σουβλάκια. Επίσης: 1 κ.σ. βούτυρο, 1 σκελίδα σκόρδο θρυμματισμένη, 1 ψιλοκομμένη πιπεριά jalapeno, 2 κ.γ. κύμινο, 2 κ.γ. πάπρικα, 3 κ.γ. αλάτι, 1 κονσέρβα σάλτσα ντομάτας, 1 κούπα κρέμα γάλακτος, ¼ κούπας ψιλοκομμένο κόλιανδρο. Εκτέλεση: Σε ένα μεγάλο μπολ, αναμίξτε το γιαούρτι, τον χυμό λεμονιού, 2 κ.γ. κύμινο, την κανέλα, τα πιπέρια, το τζίντζερ και 4 κ.γ. αλάτι. Προσθέστε το κοτόπουλο, ανακατέψτε καλύψτε

το μπολ και βάλτε το στο ψυγείο για μία ώρα. Προθερμάνετε το φούρνο σε υψηλή θερμοκρασία. Λαδώστε ελαφρώς μια σχάρα ψησίματος, περάστε το κοτόπουλο στα σουβλάκια. Ψήστε μέχρι να φύγει όλο το «ζουμί» από το κοτόπουλο, περίπου 5' για κάθε πλευρά. Λιώστε το βούτυρο σε ένα μεγάλο τηγάνι σε μεσαία φωτιά. Σοτάρετε το σκόρδο και την πιπεριά jalapeno για 1 λεπτό, προσθέτετε 2 κ.γ. κύμινο, την πάπρικα και το αλάτι και συνεχίζετε προσθέτοντας την ντομάτα και την κρέμα γαλακτος. Σιγοψήστε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να δέσει η σάλτσα (περίπου για 20'). Προσθέστε το κοτόπουλο και σιγοψήστε για άλλα 10'. Σερβίρετε σε μια πιατέλα, «ραντίζοντας» με κόλιανδρο. *5η στάση: Τσεχία - ψωμάκια Knedliky Υλικά: 2 αβγά, 2/3 της κούπας γάλα, 2 κ.σ. βούτυρο, 1 κ.γ. αλάτι, 4 ½ κούπες ελαφρώς μπαγιάτικο «παχύ» λευκό ψωμί σε κύβους, λαρδί ή μαργαρίνη ή βούτυρο. Εκτέλεση: Σε ένα μικρό μπολ, χτυπήστε τα αβγά, το γάλα, το λιωμένο βούτυρο και το αλάτι μέχρι να γίνουν ένα ομοιόμορφο μίγμα. Σε ένα μεγαλύτερο μπολ, τοποθετήστε το ψωμί και περιχύστε με το μίγμα, ανακατεύοντας μέχρι να απορροφηθεί όλο το υγρό. Λιπάνετε μία πετσέτα με λαρδί (ή μαργαρίνη ή βούτυρο), βάλτε στο κέντρο της το μίγμα του ψωμιού, κλείστε την πετσέτα σχηματίζοντας ένα «λουκάνικο» και δέστε τις άκρες με έναν σπάγκο. Βυθίστε το σε νερό που βράζει και βράστε το για 30'. Αφού το βγάλετε, αφαιρέστε τον σπάγκο και ξετυλίξτε το περιεχόμενο. Κόψτε μικρές φέτες και σερβίρετε. Τα παραπάνω υλικά θα σας φτάσουν για περίπου 4 σερβιρίσματα.