LETRAS GALEGAS 2017
CEIP SALGADO TORRES A CORUÑA
Carlos Casares foi un contador de historias. Este é o conto de “As laranxas máis laranxas de tódalas laranxas”
Anxa é a muller de Elías.
PODO FACER UNHA SUXESTIÓN??
Escoita berrar a Elías que acaba de ver que sairon laranxas do limoeiro, e que ao querer coller unha estóupalle na cara coma unha bomba.
Aparece moi nervoso o veciĂąo da escopeta porque pensa que foron tiros o que escoitou.
Achéganse máis veciños: o veciño gordo preguntando se hai feridos…
A veciùa desdentada aconsellando‌
DAME NO CORPO…
O veciño torto sorpréndendose ao descubrir as laranxas…
Ao veciño gordo dálle un desmaio e todos tratan de axudar erguéndolle os pés. Nesto que o zapato do seu pé dereito vaise voando coma un paxaro.
A veciĂąa sabida nunca noutrora vira un zapato voando.
A galiña Petra é unha galiña grande.
Escóitase o cacaracá da galiña Petra. Ven de poñer un ovo e canta e ri. Case ri máis que canta. O ovo é enorme. Ri e enche o horto de ovos vermellos, azuis, verdes… Porque de cada vez que ri pon un ovo.
O ovo é enooorme!
O ovo mรกis grande de tรณdolos ovos.
QUER
!! ! ! R E E E M O OC
Co ovo van facer unha tortilla para o veciĂąo gordo que se estĂĄ a poĂąer verde coa fame e apuran para bater o ovo.
Pero cando van a abrir o ovo este empeza a cichar por enriba coma unha fonte, e vai tornando a todos de amarelo. Da cor do ovo.
Ao veciño torto tápaselle o ollo san e chaman ao can Paulino que lle lambe no ollo ao veciño torto e o aloumiña.
Recuperada xa a vista ve o can Paulino e berra e bรณtase a correr e tropeza cun ovo.
Cae enriba do veciĂąo da escopeta que esperta enrabechado logo dos tres croques que lle sairon cando lle caeu o zapato do Toneladitas na testa.
Enrabechado bérralle ao can. -Alto aí! O Toneladitas vai coller unha laranxa. -Alto aí! Toneladitas da a volta!! A veciña Sabida di que ten moita fame. -Silencio! Anxa vaille dar de comer a Toneladitas. -Alto! E agora todos fóra! Correndo! Ides todos ao cárcere!
Os veciños avísano que se vai arrepentir e arrepíntese porque lle cae unha laranxa na cabeza e foxe avergoñado.
Anxa cóntalle un conto á laranxa: “E galopa que galopa que galopa que galopa que galopa que galopa que galopa…” A laranxa abre coa satisfacción de todos. Hai un bocadillo enooorme para o veciño gordo e unha bicicletiña pequena para a veciña desdentada…
“Pi pi piii!! Paso, paso, que mañá casoo o… Piiii…”
UNHA HISTORIA QUE SE DEIXOU ESTONAR!!!