ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ (Stolper-Samuelson)
Η Ημεδαπή και η Αλλοδαπή συνάπτουν εμπορικές σχέσεις, οι σχετικές τιμές των αγαθών συγκλίνουν. Υπάρχει μια τάση προς την εξίσωση των τιμών των παραγωγικών συντελεστών. Όταν η Ημεδαπή και η Αλλοδαπή συναλλάσσονται μεταξύ τους, αυτό που συμβαίνει είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ανταλλαγή αγαθών. Με έναν έμμεσο τρόπο, οι δυο χώρες ανταλλάσουν ουσιαστικά συντελεστές παραγωγής. Η Ημεδαπή επιτρέπει στην αλλοδαπή να κάνει χρήση κάποιας ποσότητας από την άφθονη εργασία της, όχι πωλώντας την εργασία άμεσα , αλλά ανταλλάσοντας αγαθά που έχουν παραχθεί με έναν υψηλό λόγο εργασίας προς τη γη, με αγαθά που έχουν παραχθεί με ένα χαμηλό λόγο εργασίας----γης. Τα αγαθά που πωλεί η Ημεδαπή απαιτούν περισσότερη εργασία για να παραχθούν από ότι τα αγαθά που παίρνει σε αντάλλαγμα, δηλαδή περισσότερη εργασία είναι ενσωματωμένη στις εξαγωγές της Ημεδαπής ,παρά στις εισαγωγές της. Επομένως , η Ημεδαπή εξάγει την εργασία της που είναι ενσωματωμένη στην ένταση εργασίας των εξαγωγών της. Αντίστροφα, οι εξαγωγές της Αλλοδαπής εξάγει άμεσα τη γη της. Στην πραγματικότητα, οι τιμές των συντελεστών παραγωγής δεν εξισώνονται. Για να κατανοήσουμε γιατί το υπόδειγμα δεν μας παρέχει μια ακριβή πρόβλεψη , πρέπει να εξετάσουμε τις υποθέσεις του. Τρεις υποθέσεις που είναι κρίσιμες για την πρόβλεψη της εξίσωσης των τιμών των παραγωγικών συντελεστών, στην πραγματικότητα δεν ισχύουν.
Οι υποθέσεις αυτές είναι: 1) Και οι δυο χώρες παράγουν και τα δυο αγαθά. 2) Οι τεχνολογίες είναι οι ίδιες. 3) Το εμπόριο πράγματι εξισώνει τις τιμές των αγαθών στις 2 χώρες.
1. Για να συνάγουμε το ύψος του μισθού και της προσόδου από τις τιμές του υφάσματος και των τροφίμων, υποθέσαμε ότι η χώρα παρήγαγε και τα δυο αγαθά. Όμως αυτό δεν είναι απαραίτητο. Μια χώρα με πολύ υψηλό λόγο εργασίας προς τη γη θα μπορούσε να παράγει μόνον τρόφιμα. Αυτό σημαίνει ότι η εξίσωση των τιμών των συντελεστών παραγωγής πραγματοποιείται μόνον αν οι χώρες που συναλλάσσονται έχουν αρκετές ομοιότητες στη σχετική διαθεσιμότητα των συντελεστών παραγωγής.
2. Το εμπόριο δεν εξισώνει τις τιμές των συντελεστών παραγωγής όταν οι χώρες έχουν διαφορετικές τεχνολογίες παραγωγής, Π .χ μια χώρα με ανώτερη τεχνολογία θα μπορούσε να έχει ταυτοχρόνως έναν υψηλότερο μισθό και μια υψηλότερη πρόσοδο από μια χώρα με υποδεέστερη τεχνολογία.
3. Η πρόταση της απόλυτης εξίσωσης των τιμών των συντελεστών παραγωγής εξαρτάται από την απόλυτη σύγκλιση των τιμών των αγαθών. Στην πραγματικότητα, οι τιμές των αγαθών δεν εξισώνονται απολύτως μέσω του διεθνούς εμπορίου. Αυτή η έλλειψη σύγκλισης οφείλεται τόσο σε φυσικά όσο και σε τεχνητά εμπόδια που τίθενται στο εμπόριο, όπως οι δασμοί, οι ποσοστώσεις εισαγωγών και άλλοι περιορισμοί.
Stolper -Samuelson Αν η σχετική τιμή ενός αγαθού αυξάνεται, τότε ο πραγματικός μισθός του συντελεστή , ο οποίος ασχολήθηκε με την παραγωγή αυτού καθεαυτού του αγαθού αυξάνεται, ενώ οι μισθοί των υπολοίπων συντελεστών μειώνονται.
ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΤΙΜΗΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ (Ricardo)
Ημεδαπή = ΗΠΑ
Αλλοδαπή= Ευρώπη
Εξάγει τυρί
εισάγει
Όταν εξετάζουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα είναι κρίσιμο να παρακολουθούμε τις σχέσεις μεταξύ αγορών. Εφόσον η Ημεδαπή εξάγει τυρί μόνο με αντιστάθμισμα εισαγωγές κρασιού, δεν μπορούμε να εξετάσουμε απομονωμένα τις αγορές γιατί θα έχουμε παραπλανητικά αποτελέσματα. Αυτό που χρειάζεται είναι η ανάλυση γενικής ισορροπίας η οποία λαμβάνει υπόψη της τους δασμούς μεταξύ των 2 χωρών.
Ημεδαπή εξάγει → τυρί (cheese) εισάγει
→κρασί ( wine)
P RS
Q
Παγκόσμια προσφορά και ζήτηση τυριού-κρασιού ,ως συνάρτηση της τιμής τυριού σε σχέση με αυτή του κρασιού. Τι απαιτεί η παγκόσμια γενική ισορροπία? RD=RS Διεθνής σχετική τιμή= το σημείο τομής RD και RS
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΙΜΩΝ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ Δεν υπάρχει προσφορά για P < a Lc / aLw Pc /Pw < aLc / aLw κρασιού
→ εξειδίκευση Ημεδαπής στην παραγωγή
Pc /Pw <a*Lc /a*Lw → εξειδίκευση Αλλοδαπής στην παραγωγή κρασιού
• Με P τυριού < a Lc / aLw δεν θα έχω καθόλου παραγωγή τυριού στον κόσμο. Όταν η Ημεδαπή εξειδικεύεται στο τυρί παράγει L/ aLc λίβρες. Ομοίως η Αλλοδαπή στο κρασί παράγει L*/a*Lw γαλόνια. Έτσι για κάθε σχετική τιμή του τυριού μεταξύ aLc / aLw και a*Lc /a*Lw η προσφορά τυριού είναι ( L/ aLc) /( L*/a*Lw ) .
•
Αν P τυριού = a Lc / aLw τότε οι εργάτες στην ημεδαπή θα αμείβονται το ίδιο είτε παράγουν τυρί, είτε κρασί. Η Ημεδαπή προσφέρει οποιαδήποτε σχετική ποσότητα των 2 αγαθών.
•
Όταν Pc /Pw = a*Lc /a*Lw οι εργάτες της αλλοδαπής είναι αδιάφοροι μεταξύ παραγωγής τυριού κ κρασιού. (οριζόντιο τμήμα)
•
Αν Pc /Pw >a*Lc /a*Lw Ημεδαπή και Αλλοδαπή εξειδικεύονται στην παραγωγή τυριού.. η Ημεδαπή θα έχει εξειδίκευση στην παραγωγή τυριού, παράγει L/ aLc λίβρες.
Δεν θα υπάρχει καθόλου παραγωγή κρασιού και έτσι η προσφορά του θα γίνει άπειρη.
ΣΧΕΤΙΚΗ ΤΙΜΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΟΤΑΝ: ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΜΗΣ RD ΚΑΙ RS. Το σημείο 1 (προ εμπορίου): η σχετική P βρίσκεται προ εμπορίου τιμών των 2 χωρών. Δηλαδή κάθε χώρα εξειδικεύεται στην παραγωγή προσόντος που έχει συγκριτικό πλεονέκτημα. Ημεδαπή → τυρί Αλλοδαπή → κρασί Το σημείο 2 (μετά εμπορίου): Η διεθνής τιμή τυριού μετά την μεσολάβηση εμπορίου είναι a Lc / aLw =κόστος ευκαιρίας τυριού / κρασί στην Ημεδαπή. Έτσι η οικονομία της Ημεδαπής δεν χρειάζεται να εξειδικεύσει ούτε στην παραγωγή τυριού, ούτε κρασιού. Η Ημεδαπή στην πραγματικότητα θα πρέπει να παράγει: Q κρασιού (κάποια ποσότητα) Q τυριού (κάποια ποσότητα) Αυτό βγαίνει από το γεγονός ότι η σχετική προσφορά τυριού είναι χαμηλότερη αυτής που θα υπήρχε αν η Ημεδαπή ήταν πράγματι απολύτως εξειδικευμένη. Εφόσον, όμως, η Pc /Pw χαμηλότερη του κόστους ευκαιρίας τυριού/κρασί, η Αλλοδαπή θα εξειδικεύεται στην παραγωγή κρασιού. Αν λοιπόν μια χώρα εξειδικεύεται θα το κάνει στην παραγωγή του αγαθού, στο οποίο διαθέτει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα. RD: καμπύλη ζήτησης Η καθοδική της κλίση αντανακλά τα αποτελέσματα υποκατάστασης.
Όταν P τυριού ↑ οι καταναλωτές αγοράζουν λιγότερο τυρί και περισσότερο κρασί. Έτσι η ζήτηση τυριού μειώνεται.
ΟΙ 3 ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΜΠΟΡΙΟ Ricardo 1η ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ: ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ Το ελεύθερο εμπόριο είναι επωφελές μόνον όταν μια χώρα είναι αρκετά παραγωγική για να αντέξει το διεθνή ανταγωνισμό. Τα οφέλη από το εμπόριο εξαρτώνται από το συγκριτικό παρά από το απόλυτο πλεονέκτημα. Μια χώρα μπορεί να αποδειχτεί ότι δεν έχει τίποτε να παράγει πιο αποτελεσματικά από άλλες χώρες, δηλαδή ότι μπορεί να μην έχει απόλυτο πλεονέκτημα σε τίποτα. Η Ημεδαπή έχει χαμηλότερες ανά μονάδα προϊόντος αναγκαίες ποσότητες εργασίας τόσο στην παραγωγή τυριού όσο και στην παραγωγή κρασιού. Όμως και οι 2 χώρες επωφελούνται από το εμπόριο. Το απόλυτο πλεονέκτημα παραγωγικότητας στην παραγωγή ενός αγαθού έναντι άλλων χωρών δεν αποτελεί ούτε αναγκαία ούτε ικανή συνθήκη για να υπάρχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή αυτή του αγαθού. Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ενός κλάδου εξαρτάται όχι μόνο από την παραγωγικότητα του σε σχέση με τον κλάδο στο εξωτερικό αλλά και από το ύψος του εγχώριου μισθού σε σχέση με αυτόν του εξωτερικού. Το ύψος του μισθού σε μια χώρα εξαρτάται από σχετική παραγωγικότητα στους άλλους κλάδους της. Π.χ. Η Πορτογαλία έχει χαμηλή παραγωγικότητα στην παραγωγή ενδυμάτων συγκρινόμενη με τις ΗΠΑ ,επειδή όμως το μειονέκτημα στην παραγωγικότητα της Πορτογαλίας είναι ακόμα μεγαλύτερο στους άλλους κλάδους, πληρώνει τόσο χαμηλούς μισθούς ώστε να διαθέτει παρόλα αυτά ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στον κλάδο των ενδυμάτων.
2η ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ:
ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΗΣ ΦΤΗΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ο εξωτερικός ανταγωνισμός είναι αθέμιτος και πλήττει άλλες χώρες όταν βασίζεται σε χαμηλούς μισθούς. Το επιχείρημα αυτό είναι γνωστό ως το επιχείρημα της φτηνής εργασίας και ιδιαίτερα προσφιλές στα εργατικά συνδικάτα που ζητούν προστασία από τον εξωτερικό ανταγωνισμό. Με βάση αυτό ισχύει ότι οι βιομηχανικές επιχειρήσεις δεν θα έπρεπε να βρίσκονται αντιμέτωπες με τις επιχειρήσεις του εξωτερικού που είναι μεν λιγότερο αποτελεσματικές, πληρώνει όμως χαμηλότερους μισθούς. Η Ημεδαπή (ΗΠΑ) είναι παραγωγικότερη από την Αλλοδαπή (Ευρώπη) και στους 2 κλάδους και το χαμηλότερο κόστος στην παραγωγή κρασιού της Αλλοδαπής οφείλεται αποκλειστικά στο πολύ χαμηλότερο ύψος του ωρομισθίου. Το χαμηλότερο αυτό ύψος του ωρομισθίου της Αλλοδαπής είναι άσχετο με το ζήτημα του οφέλους από το εμπόριο της Ημεδαπής. Δεν μας ενδιαφέρει αν το χαμηλότερο κόστος του κρασιού που παράγεται στην Αλλοδαπή οφείλεται στην υψηλή παραγωγικότητα ή στους χαμηλούς μισθούς. Αυτό που ενδιαφέρει την Ημεδαπή είναι το φθηνότερο για αυτήν ως προς τη δική της εργασία είναι να παράγει τυρί και να το ανταλλάσει με κρασί, αντί να παράγει κρασί για την ίδια.
3η ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ: ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ Το εμπόριο αποτελεί μέσον εκμετάλλευσης μιας χώρας και επιδεικνύει την κατάσταση της αν οι εργαζόμενοι της χώρας λαμβάνουν πολύ χαμηλότερους μισθούς από τους εργαζόμενους στις άλλες χώρες. Για παράδειγμα , ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας THE GAP αμείβεται με εισόδημα ύψους 2 εκατομμυρίων δολαρίων σε αντίθεση με τους εργάτες της κεντρικής Αμερικής που αμείβονται με 0,56 δολάρια ως ωρομίσθιο. Σε αυτό το παράδειγμα, οι εργάτες της Αλλοδαπής αμείβονται με πολύ χαμηλότερους μισθούς από τους εργάτες της Ημεδαπής και κανείς θα μπορούσε πολύ εύκολα να φανταστεί κάποιον αρθρογράφο να γράφει αγανακτισμένος για την εκμετάλλευσή τους. Ωστόσο, αν η Αλλοδαπή είχε αρνηθεί να γίνει «αντικείμενο εκμετάλλευσης», απορρίπτοντας το εμπόριο με την Ημεδαπή (ή επιμένοντας για υψηλότερους μισθούς στον τομέα των εξαγωγών που θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα), οι πραγματικοί μισθοί θα ήταν ακόμη πιο χαμηλοί: η αγοραστική δύναμη του ωρομισθίου ενός εργάτη θα έπεφτε από 1/3 στο 1/6 της λίβρας τυριού.
ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ (2 ΟΠΤΙΚΕΣ ΓΩΝΙΕΣ) Ricardo
Χώρες των οποίων η σχετική παραγωγικότητα της εργασίας διαφέρει μεταξύ κλάδων εξειδικεύονται στην παραγωγή διαφορετικών αγαθών. Με αυτήν την εξειδίκευση και οι2 χώρες αποκομίζουν οφέλη από το εμπόριο, με δυο διαφορετικούς τρόπους.
Α ΤΡΟΠΟΣ –ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ Ως ΜΙΑ ΕΜΜΕΣΗ ΜΕΘΟΔΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Η Ημεδαπή μπορεί να παράγει κρασί (άμεσα) Το εμπόριο με την Αλλοδαπή όμως της το επιτρέπει Η Αλλοδαπή παράγει κρασί παράγοντας τυρί+ανταλλαγή (τυρί με κρασί) έμμεσα. Η έμμεση μέθοδος λοιπόν για να παραχθεί ένα γαλόνι κρασιού είναι αποτελεσματικότερη από την άμεση.
ΘΕΩΡΟΥΜΕ 2 ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΧΡΗΣΗΣ ΜΙΑΣ ΩΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ημεδαπή παράγει άμεσα 1/aLw γαλόνια κρασί Εναλλακτικά: Ημεδαπή παράγει 1/aLc λίβρες τυρί. Το τυρί αυτό θα μπορούσε να ανταλλαχτεί με κρασί με κάθε (λίβρα/γαλονιών ) Pc /Pw έτσι ώστε (1/aLc )( Pc /Pw ) δηλαδή αρχική ώρα εργασίας (1/aLc )( Pc /Pw ) >1/aLw δηλαδή (Pc /Pw) > (a Lc / aLw) Η ποσότητα του κρασιού >άμεση παραγωγή/ώρα Ξέρουμε ότι σε κατάσταση διεθνούς ισορροπίας, αν καμία χώρα δεν παράγει τα 2 αγαθά, πρέπει να ισχύει (Pc /Pw) /(a Lc / aLw). Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η Ημεδαπή μπορεί να «παράγει» κρασί αποτελεσματικότερα παράγοντας τυρί και ανταλλάσσοντάς το, αντί να παράγει κρασί άμεσα για την ίδια. Αντίστοιχα και για την Αλλοδαπή. Όμως σε κατάσταση διεθνούς ισορροπίας, όταν καμία χώρα δεν παράγει 2 αγαθά ισχύει:
(Pc /Pw) > (a Lc / aLw) δηλαδή η Ημεδαπή παράγει κρασί αποτελεσματικότερα παράγοντας τυρί και ανταλλάσσοντας το αντί να παράγει κρασί άμεσα..Η Αλλοδαπή παράγει τυρί απτλεσματικότερα παράγοντας κρασί και ανταλλάσσοντας το.
Β ΤΡΟΠΟΣ ΠΩΣ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΜΠΟΡΙΟ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑΣ Χωρίς διεθνές εμπόριο : Δυνατότητες κατανάλωσης= δυνατότητες παραγωγής( γραμμές σταθερές PF,F* P*). Με εμπόριο επιτρεπτό: κάθε οικονομία μπορεί να καταναλώσει διαφορετική Q τυριού-κρασιού από αυτή που παράγει. Δυνατότητες κατανάλωσης
Ημεδαπή: γραμμή TF Αλλοδαπή: γραμμή F *T*
Οι κάτοικοι οδηγούνται σε καλύτερη κατάσταση αφού το διεθνές εμπόριο διευρύνει τις επιλογές τους.
Qw κρασιού
Qw * κρασιού
T
F* P
F
Qc τυρί
P*
T*
Qc *τυρί
Δυνατότητες κατανάλωσης Ημεδαπής
Δυνατότητες κατανάλωσης Αλλοδαπής
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ
Απόλυτο
Συγκριτικό 2 χώρες ωφελούνται καθορίζει ποιος πρέπει να παράγει και τι.
ΤΥΡΙ
ΚΡΑΣΙ
Ημεδαπή
aLc =1n /λίβρα
aLw=2n/ γαλόνι
Αλλοδαπή
a*Lc= 6n/λίβρα
a*Lw=3n /γαλόνι
Καθορίζω τη σχετική τιμή τυριού Pc/ Pw η οποία εξαρτάται από τη ζήτηση. Πρέπει να βρίσκεται μεταξύ του κόστους ευκαιρίας του τυριού στις 2 χώρες.
Ημεδαπή aLc= 1 Κ.Ε τυριού = Κρασί
Αλλοδαπή
Κ.Ε
και aLc
aLw=2 =
aLw
a*Lc =6
1 2
και
a*Lw=3
τυριού =
a*Lc =
6
Κρασί
a*Lw
3
= 2
Σε ( Κ.Γ.Ι) η σχετική τιμή τυριού πρέπει να είναι
>1
και
<2
2 Έστω Pc/ Pw : 1 (δηλαδή 1 λίβρα τυριού ανταλλάσσεται με 1 γαλόνι κρασιού ,στις διεθνείς αγορές). Αν 1 λίβρα τυριού πωλείται για 1 γαλόνι κρασιού, τότε και οι 2 χώρες θα ειδικευτούν στην παραγωγή ενός από τα 2 προϊόντα. Ημεδαπή 1
τυρί
2 κρασί
Αλλοδαπή 6
2τυρί
3 1 κρασί
ειδίκευση παραγωγή τυριού, παραγωγή 1 λτ. μισές ανθρωποώρες από ότι παραγωγή κρασιού.
ειδίκευση παραγωγή κρασιού, παραγωγή 1 λτ. απαιτεί 2 ανθρωποώρες ότι η παραγωγή 1.γ.κ
Πως ωφελούνται ,λοιπόν, οι χώρες από το εμπόριο? ΗΜΕΔΑΠΗ : στην άμεση παραγωγή, μια ώρα εργασίας παράγει μόνον ½ γαλ .κρασί .Την ίδια ώρα θα μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει για να παράγει 1 λιβρ. τυρί , η οποία θα μπορεί στη συνέχεια να ανταλλαχτεί με 1 γαλ. κρασί.
ΑΛΛΟΔΑΠΗ : θα μπορούσε να χρησιμοποιεί 1 ώρα εργασίας για να παράγει 1/6 λιβρ. τυρί. Την ίδια ώρα θα μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει για να παράγει 1/3 γαλ. κρασί και να ανταλλάσσει το κρασί με 1/3 λίβρας τυρί. Αυτή η ποσότητα είναι διπλάσια από το 1/6 λιβρ.τυρί που παράγει αν χρησιμοποιήσει την ώρα αυτή άμεσα για την παραγωγή τυριού.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΝΟΜΗ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ. Για να εκτιμήσουμε τις επιπτώσεις του εμπορίου σε συγκεκριμένες παραγωγικές ομάδες, το κομβικό σημείο είναι ότι το διεθνές εμπόριο μεταβάλλει τη σχετική τιμή των μεταποιημένων αγαθών και τροφίμων.
Ιαπωνία (υποθέτουμε χωρίς εμπόριο) Το εμπόριο οδηγεί στη σύγκλιση των P δηλαδή ↑ (άνοδο)
PM PF
Έτσι λοιπόν με ↑ PM PF
: 1) Οι καπιταλιστές βελτιώνουν τη θέση τους. 2) οι εργάτες υφίστανται μια αμφιλεγόμενη αλλαγή της θέσης τους. 3 )η θέση των ιδιοκτητών της γης χειροτερεύει.
Επίδραση εμπορίου στις σχετικές τιμές. Αμερική ↓ PM : PF
1) η θέση των ιδιοκτητών της γης βελτιώνεται. 2)η θέση των καπιταλιστών χειροτερεύει. 3)η επίδραση στους εργάτες είναι αμφιλεγόμενη.
Το εμπόριο ωφελεί τον συντελεστή που είναι ειδικός στον εξαγωγικό τομέα κάθε χώρας. Το εμπόριο βλάπτει τον συντελεστή που είναι ειδικός στους ανταγωνιζόμενους τις εισαγωγές τομείς με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα στους κινητούς συντελεστές.
ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ.
Πώς?? 1)σε άθροισμα , οφέλη+ απώλειες χαμένων 2)σύγκριση αυτών
Το πρόβλημα όμως είναι ότι συγκρίνουμε την ευημερία που είναι υποκειμενικό ζήτημα.
Έστω ότι: Οι καπιταλιστές δεν έχουν ενδιαφέροντα και αυξημένη κατανάλωση δεν τους ικανοποιεί.
Οι ιδιοκτήτες γης αρέσκονται στην καλοπέραση και την απολαμβάνουν αφάνταστα.
Τότε στην Ιαπωνία το εμπόριο μειώνει την συνολική ικανοποίηση Ή το εμπόριο αυξάνει την συνολική ικανοποίηση.
Μπορούν αυτοί που ωφελούνται από το εμπόριο να αποζημιώσουν αυτούς που βλάπτονται? και να παραμένουν σε καλύτερη θέση?
Τότε το εμπόριο είναι δυνητικώς μια πηγή οφέλους για τον καθένα.
Για να ισχύει το παραπάνω πρέπει να ισχύουν τα παρακάτω στάδια:
2 1 QF
PP QM
Η οικονομία καταναλώνει περισσότερα μεταποιημένα αγαθά και τρόφιμα από ότι χωρίς εμπόριο . PP : καμπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων. Η κατανάλωση θα πρέπει να είναι σε ένα σημείο στην καμπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων. Δηλαδή στο σημείο 2.
ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΝΤΑΙ μεγαλύτερες ποσότητες 2 αγαθών σε σύγκριση με όταν δεν υπάρχει εμπόριο. Ο εισοδηματικός περιορισμός αντιπροσωπεύει όλους τους δυνατούς συνδυασμούς τροφίμων και μεταποιημένων αγαθών που η χώρα θα κατανάλωνε με Διεθνή Σχετική Τιμή των μεταποιημένων αγαθών. Ένα τμήμα της γραμμής εισοδηματικού περιορισμού αντιπροσωπεύει καταστάσεις όπου: η οικονομία καταναλώνει ταυτόχρονα περισσότερα μεταποιημένα αγαθά και τρόφιμα απ όσα χωρίς εμπόριο.
Αν η οικονομία καταναλώνει μεγαλύτερες ποσότητες και από τα 2 αγαθά τότε προσφέρει σε κάθε άτομο Q >από και τα 2 αγαθά. Άρα βελτιώνεται η θέση όλων..Η θέση βελτιώνεται επίσης: Αν <Q από 1 αγαθά και > Qαπό το άλλο. Αλλά τότε απλά ενισχύεται το συμπέρασμα ότι όλοι δυνητικά μπορούν να ωφεληθούν από το εμπόριο.
Δυνητική ωφέλεια: έχουμε διεύρυνση επιλογών, δηλαδή το εισόδημα μπορεί να αναδιανεμηθεί με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να ωφελούνται όλοι από το εμπόριο.
Έχω 2 οικονομίες Α και Β:
ΕΜΠΌΡΕΥΜΑ 1
ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ 2
Α
aL1= 1h/ μον
aL2=2μον.εργ/μον.παρ
Β
a*L1=10 μον.ερ/μον.παρ
a*L2=5 μον.εργ/μον.παρ.
Καθορίζω τη σχετική τιμή του εμπορεύματος 1: P1
η οποία εξαρτάται
P2 από τη ζήτηση και πρέπει να βρίσκεται μεταξύ του κόστους ευκαιρίας του εμπορεύματος 1 στις 2 χώρες. Α: aL1=1 και Κ.Ε
aL2=2
εμπορ.1
= aL1 =
1
εμπορ.2
aL2
2
Β: a*L1=10 και Κ.Ε
εμπορ.1 εμπορ.2
a*L2=5 = : a*L1 = 10 =2 a*L2
5
Σε κατάσταση διεθνούς ισορροπίας η σχετική τιμή του εμπορεύματος 1 πρέπει να είναι μεταξύ αυτών των αξιών.
Έστω ότι P1 P2
:1 δηλαδή 1μονάδα εμπορεύματος 1 ανταλλάσσεται στις διεθνείς αγορές με 1 μονάδα εμπορεύματος 2.
Αν 1 μονάδα εμπορεύματος 1 πωλείται για 1 μονάδα εμπορεύματος 2 τότε οι 2 χώρες θα ειδικευθούν στην παραγωγή ενός από τα 2 προϊόντα. Στην Α έ χουμε: ½ δηλαδή η παραγωγή 1 μονάδας εμπορ.1 απαιτεί μισές ανθρωποώρες απ ότι η παραγωγή εμπορεύματος 2. Άρα θα ειδικευτεί στην παραγωγή εμπορ.1
Στην Β έχουμε 10/5 δηλαδή η παραγωγή 1 μονάδας εμπορ.1 απαιτεί διπλάσιες ανθρωποώρες απ ότι η παραγωγή εμπορ.2 Άρα θα ειδικευτεί στην παραγωγή εμπορ.2.
Α: έχουμε 1 μονάδα εργασίας παράγει μόνο ½ μονάδα εμπορεύματος 2. Η ίδια μονάδα εργασίας θα μπορούσε να παράγει 1 μονάδα εμπορ.1 και να την ανταλλάξει με 1 μονάδα εμπορ.2. Αυτό μας δείχνει ότι η Α ωφελείται από το εμπόριο. Β: έχουμε 1 μονάδα εργασίας για να παράγει 1/10 εμπορ.1 αντί γι αυτό όμως χρησιμοποιεί τη μονάδα εργασίας για να παράγει 1/5 εμπορ.2 και να ανταλλάσσει το εμπορ.2 με 1/5 εμπορ.1. Αυτή η ποσότητα είναι διπλάσια από το 1/10 εμπορ.1. Άρα η Β ωφελείται από το εμπόριο.