แนวคำตอบม.3

1

แนวคําตอบคดีตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๒) ศาลปกครอง... จะรับคําฟองของนาย....ไวพิจารณาไดตอเมื่อไดตรวจคําฟองแลวไดความวา ๑. คดีที่นาย... นํามาฟองเปนคดีที่อยูในอํานาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง... ๒. การฟองคดีนี้เปนไปตามเงื่อนไขในการฟองคดีที่กฎหมายกําหนด ๑. ในประเด็นที่วานาย... นํามาฟองตอศาลปกครอง...เปนคดีที่อยูในอํานาจพิจารณา พิพากษาของศาลปกครอง... หรือไมนั้น เห็นวา ๑.๑ ผูวาราชการจังหวัด...ในฐานะนายทะเบียน... เปนบุคคลที่มีกฎหมายกําหนดใหมี อํานาจในการออกคําสั่งที่มีผลกระทบตอบุคคล จึงเปนเจาหนาที่ของรัฐตามมาตรา ๓ แหงพระราชบัญญัติ จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพจิ ารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ๑.๒ คําสั่งเพิกถอนใบอนุญาตประกอบกิจการฯ ของนาย...ซึ่งเปนการกระทําตาม อํานาจหนาที่ของผูวาราชการจังหวัด...ตามที่กฎหมายกําหนด จึงถือวา ๑) เปนการใชอํานาจตาม กฎหมาย ๒) ของเจาหนาที่ ๓) ที่มีผลเปนการสรางนิติสัมพันธขึ้นระหวางบุคคล ๔) ซึ่งมีผลกระทบตอ สถานภาพของสิทธิหรือหนาที่ของนาย... คําสั่งของผูวาราชการจังหวัด...ดังกลาวจึงเปนคําสั่งทาง ปกครองตามมาตรา ๕ แหงพระราชบัญญัติวธิ ีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ ๑.๓ เมื่อนายฟาอางวา ผูวาราชการจังหวัด...ออกคําสั่งทางปกครองโดยไมชอบดวย กฎหมาย จึงเปนคดีพิพาทเกี่ยวกับการที่เจาหนาที่ของรัฐใชอํานาจออกคําสั่งทางปกครองโดยไมชอบ ดวยกฎหมาย และอยูในอํานาจพิจารณาพิพากษาหรือมีคําสั่งของของศาลปกครองตามมาตรา ๙ วรรค หนึ่ง (๑) แหงพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธพี ิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ที่กําหนดวา ศาลปกครองมีอํานาจพิจารณาพิพากษาหรือมีคําสั่งในเรื่องดังตอไปนี้ (๑) คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่ หนวยงานทางปกครองหรือเจาหนาที่ของรัฐกระทําการโดยไมชอบดวยกฎหมายไมวาจะเปนการออกกฎ คําสั่ง หรือการกระทําอื่นใด เนื่องจากกระทําโดยไมชอบดวยกฎหมาย หรือไมมีอํานาจหนาที่ หรือไม ถูกตองตามกฎหมาย หรือโดยไมถูกตองตามรูปแบบ ขั้นตอน หรือวิธีการอันเปนสาระสําคัญทีก่ ําหนดไว สําหรับการนั้น หรือโดยไมสุจริต หรือมีลักษณะเปนการเลือกปฏิบตั ทิ ี่ไมเปนธรรม หรือมีลักษณะเปน การสรางขั้นตอนโดยไมจําเปน หรือสรางภาระใหเกิดกับประชาชนเกินสมควร หรือเปนการใชดุลพินิจ โดยไมชอบ ๑.๔ คดีอยูในอํานาจของศาลปกครองชั้นตนที่จะพิจารณาพิพากษาตามมาตรา ๑๐ แหง พระราชบัญญัติดังกลาวที่กาํ หนดวา ศาลปกครองชั้นมีอํานาจพิจารณาพิพากษาคดีที่อยูในอํานาจศาล ปกครอง เวนแตคดีที่อยูในอํานาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครองสูงสุด และคดีนี้ไมอยูในอํานาจพิจารณาของศาลปกครองสูงสุดตามมาตรา ๑๑ แหง พระราชบัญญัติดังกลาวที่กาํ หนดวา ศาลปกครองสูงสุดมีอํานาจพิจารณาพิพากษาคดี ดังตอไปนี้ (๑) คดีพิพาทเกี่ยวกับคําวินิจฉัยของคณะกรรมการวินิจฉัยขอพิพาทตามที่ที่ประชุมใหญตุลาการในศาล ปกครองสูงสุดกําหนด (๒) คดีพิพาทเกี่ยวกับความชอบดวยกฎหมายของพระราชกฤษฎีกาหรือกฎที่

2 ออกโดยคณะรัฐมนตรีหรือโดยความเห็นชอบของคณะรัฐมนตรี (๓) คดีที่มีกฎหมายกําหนดใหอยูใน อํานาจศาลปกครองสูงสุด (๔) คดีที่อุทธรณคําพิพากษาหรือคําสั่งของศาลปกครองชั้นตน ๑.๕ เมื่อนาย... มีภูมิลําเนาอยูในจังหวัด... และมูลคดีเกิดขึ้นในจังหวัด... คดีนี้จึงอยูใน อํานาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง... ทั้งนี้ ตามมาตรา ๔๗ วรรคหนึ่ง แหงพระราชบัญญัติ ดังกลาวที่กําหนดวา การฟองคดีที่อยูในเขตอํานาจของศาลปกครองชั้นตน ใหยื่นฟองตอศาลปกครอง ชั้นตนที่ผูฟองคดีมีภูมิลําเนา หรือที่มูลคดีเกิดขึ้นในเขตศาลปกครองชั้นตนนั้น ๒. ในประเด็นที่วาการฟองคดีนี้เปนไปตามเงื่อนไขในการฟองคดีที่กฎหมายกําหนดหรือไม เห็นวา ๒.๑ คําสั่งเพิกถอนใบอนุญาตของนาย...ยอมทําใหนาย...ไมอาจประกอบกิจการนั้น ตอไปไดโดยถูกตองตามกฎหมาย จึงถือไดวานาย...เปนผูที่ไดรับความเดือดรอนหรือเสียหายจากคําสั่ง ทางปกครองดังกลาว และการแกไขหรือบรรเทาความเดือดรอนหรือเสียหายของนาย... ดําเนินการได โดยคําบังคับของศาลปกครองใหเพิกถอนคําสั่งดังกลาว ตามที่กําหนดในมาตรา ๗๒ ที่กําหนดวา ใน การพิพากษาคดีปกครอง ศาลปกครองมีอํานาจกําหนดคําบังคับอยางใดอยางหนึ่ง ดังตอไปนี้ (๑) สั่งให เพิกถอนกฎ หรือคําสั่ง หรือสั่งหามการกระทําทั้งหมดหรือบางสวน ในกรณีที่มีการฟองวา หนวยงาน ทางปกครองหรือเจาหนาที่ของรัฐกระทําการโดยไมชอบดวยกฎหมายตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๑) นาย...จึงเปนผูมีสิทธิฟองคดีนี้ตอศาลปกครองตามมาตรา ๔๒ วรรคหนึ่ง แหง พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธพี ิจารณาคดีปกครองฯ ที่กําหนดวา ผูใดไดรับความเดือดรอน หรือเสียหายหรืออาจจะเดือดรอนหรือเสียหายโดยไมอาจหลีกเลี่ยงได อันเนื่องมาจากการกระทําหรืองด เวนการกระทําของหนวยงานทางปกครองหรือเจาหนาที่ของรัฐ หรือมีขอโตแยงเกี่ยวกับสัญญาทาง ปกครอง หรือกรณีอื่นใดที่อยูในอํานาจศาลปกครองตามมาตรา ๙ การแกไขหรือบรรเทาความเดือดรอน หรือความเสียหาย หรือยุติขอโตแยงดังกลาว ตองมีคําบังคับตามที่กาํ หนดในมาตรา ๗๒ ผูนั้นมีสิทธิ ฟองคดีตอศาลปกครอง ๒.๒ เมื่อนาย...ไดรับแจงคําสั่งเมื่อวันที่ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๔๕ นาย...ไดอุทธรณคําสั่ง ดังกลาวตอรัฐมนตรีวาการกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๔๕ แตรัฐมนตรีไมไดแจงคํา วินิจฉัยใหนาย...ทราบภายใน ๓๐ วันนับแตวันที่ไดรับอุทธรณตามทีม่ าตรา ๒๙ แหงพระราชบัญญัติ ควบคุมกิจการเทปและวัสดุโทรทัศน พ.ศ. ๒๕๓๐ กําหนด กรณีถือไดวากอนที่จะยื่นฟองคดีนี้นาย...ได ดําเนินการเพื่อใหมีการแกไขความเดือดรอนหรือเสียหายภายในฝายปกครองตามขั้นตอนและวิธีการที่ พระราชบัญญัติควบคุมกิจการเทปฯ กําหนดไวโดยเฉพาะแลว และมิไดมีการสั่งการภายในเวลาที่ กฎหมายดังกลาวกําหนด นาย...จึงฟองคดีนี้ไดตามมาตรา ๔๒ วรรคสองแหงพระราชบัญญัติจดั ตั้งศาล ปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองฯ ที่กําหนดวา ในกรณีที่มีกฎหมายกําหนดขั้นตอนหรือวิธีการ สําหรับการแกไขความเดือดรอนหรือเสียหายในเรื่องใดไวโดยเฉพาะ การฟองคดีปกครองในเรือ่ งนั้นจะ กระทําไดตอเมื่อมีการดําเนินการตามขั้นตอนและวิธีการดังกลาว และไดมีการสั่งการตามกฎหมายนั้น หรือมิไดมกี ารสั่งการภายในเวลาอันสมควร หรือภายในระยะเวลาที่กฎหมายนั้นกําหนด

3 ๒.๓ คดีนี้ เปนการฟองคดีตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๑) จึงไมตองเสียคาธรรมเนียมศาล ตามมาตรา ๔๕ วรรคสี่ ที่กาํ หนดวา การฟองคดีไมตองเสียคาธรรมเนียมศาล เวนแตการฟองคดีขอให สั่งใหใชเงินหรือสงมอบทรัพยสินอันสืบเนือ่ งจากคดีตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) หรือ (๔) ใหเสีย คาธรรมเนียมศาลตามทุนทรัพยในอัตราตามที่ระบุไวในตาราง ๑ ทาย ปวพ. สําหรับคดีที่มีคําขอใหปลด เปลื้องทุกขอันอาจคํานวณเปนราคาเงินได ๒.๔ ไมปรากฏวา นาย... ไดยื่นคําฟองตอศาลปกครองไวแลว และคดีอยูในระหวางการ พิจารณาของศาลปกครอง จึงไมเปนการตองหามมิใหฟองคดีเนื่องจากฟองซอนตามขอ ๓๖ (๑) แหง ระเบียบของทีป่ ระชุมใหญตลุ าการในศาลปกครองสูงสุด วาดวยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๓ ที่กาํ หนดวา นับแตเวลาที่ไดยื่นคําฟองตอศาลแลว คดีนนั้ อยูในระหวางการพิจารณา และผลแหงการนี้ (๑) หามมิใหผูฟองคดียื่นคําฟองเรื่องเดียวกันนั้นตอศาลเดียวกันหรือตอศาลอื่นอีก ๒.๕ ไมปรากฏวา ศาลปกครองไดมีคําพิพากษาหรือคําสั่งชี้ขาดคดีถึงทีส่ ุดไปกอนแลว อัน ตองหามมิใหนาย... นําคําสั่งดังกลาวมาฟองตอศาลปกครองอีกซึ่งเปนการฟองซ้ําตามขอ ๙๗ แหงระเบียบ ดังกลาวที่กําหนดวา คดีที่ไดมีคําพิพากษาหรือคําสั่งชี้ขาดคดีถึงที่สุดแลว หามมิใหคกู รณีเดียวกันฟองกัน อีกในประเด็นที่ไดวินิจฉัยโดยอาศัยเหตุอยางเดียวกัน ๒.๖ ไมปรากฏวา ศาลไดมีคําพิพากษาหรือคําสั่งชี้ขาดคดีหรือประเด็นใดแหงคดีแลว อัน ตองหามมิใหดําเนินกระบวนการพิจารณาในศาลนั้นอันเกี่ยวกับคดีหรือประเด็นที่ไดวินิจฉัยชีข้ าดแลวนั้นอีก ซึ่งเปนการดําเนินการกระบวนพิจารณาซ้ําตามขอ ๙๖ ที่กําหนดวา เมื่อศาลมีคําพิพากษาหรือคําสั่งชี้ขาด คดีหรือประเด็นขอหาแหงคดีแลว หามมิใหดําเนินกระบวนพิจารณาในศาลนั้นอันเกี่ยวกับคดีหรือประเด็นที่ ไดวินิจฉัยชี้ขาดแลวนั้นฯ ดังนั้น การฟองคดีนี้จึงเปนไปตามเงื่อนไขในการฟองคดีที่กฎหมายกําหนดแลว ดวยเหตุผลขางตน ศาลปกครอง...จึงมีอํานาจรับคําฟองของนาย...ไวพิจารณาได