MANCODE | Issue 03 by MANCODE

l i v e

w i t h

s t y l e

03 Φεβρουάριος 2017

Ryan Gosling The Coolest Man Raquel Welch Το κορίτσι με το δερμάτινο μπικίνι Άρης Τερζόπουλος Black Mamba Μαρία Αλιφέρη Like Prince ISSN 2529-1149

9 772529 114001

ΣΤΙΣ 5/02 ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ 5 €

Στέλιος Ρόκκος Rock Wood Gigi & Bella Και ο Θεός έπλασε τις Hadid Simon Kassianides Ο Μάρκος Μπότσαρης στο Χόλιγουντ Αθηναϊκή Λέσχη 142 χρόνια το club των ανδρών 1

Editorial

A Few Good Men

άντα πίστευα ότι στις δύσκολες καταστάσεις λίγοι άξιοι άνθρωποι μπορούν να καταφέρουν πολλά. Οι πολλοί κρύβονται πίσω και φοβισμένοι κρίνουν, αποδοκιμάζουν και δαιμονοποιούν την κάθε κρίση. Στα αδιέξοδα λίγοι ικανοί βρίσκουν λύσεις. Στις πολεμικές συρράξεις ανά τον κόσμο λίγοι εκλεκτοί στρατιώτες, αυτοί που λέγονται ελίτ, «καθαρίζουν» καταστάσεις όταν αμήχανα μεγάλα στρατιωτικά σχήματα είναι ανίκανα να τις χειριστούν.

ελεύθερη και ανταγωνιστική αγορά με αξίες. Το επιχειρείν στη χώρα μας έχει μια δόση ηρωισμού πλέον, όταν το κράτος κάνει το παν για να το δυσκολέψει. Εμείς στο Mancode, με τη μικρή ομάδα μας, δουλεύουμε χρόνια τώρα πολλές ώρες ώστε να βγει το αισθητικό αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Στην αγορά των περιοδικών οι εκδοτικές εταιρείες που έκλεισαν είχαν στρατούς από στελέχη. Κάποια πρώην στελέχη εκδοτικών με παχυλούς μισθούς, βαρύγδουπους τίτλους και πολλούς βοηθούς απορούν πώς είναι δυνατόν λίγοι άνθρωποι να βγάζουν ένα περιοδικό. Εμείς πιστεύουμε στις μικρές ομάδες που δουλεύουν πολύ με πάθος. Είμαστε μια πολύ μικρή ομάδα, υπερήφανοι γι’ αυτό, και θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα μου μέσω αυτού του editorial.

Στην Ιατρική, όταν η παγκόσμια ιατρική κοινότητα παρακολουθεί αδρανής, μικρές εμπνευσμένες ομάδες μετά από πολλή δουλειά δίνουν τη λύση. Στην πολιτική σκηνή, όταν οι κομματικές στρατιές πειθήνια ακολουθούν, λίγοι ξεχωριστοί άνθρωποι παίρνουν την ευθύνη για αλλαγές. Στο ποδόσφαιρο (μόνο στο εξωτερικό συμβαίνει), μου αρέσει όταν βλέπω μια μικρή, ασήμαντη ομάδα περιορισμένου budget να νικά με- Πάντα πίστευα στη φιλοσοφία των ειδικών δυνάμεων. γάλες ομάδες και να παίρνει πρωτάθλημα βασισμένη Στα δύσκολα οι λίγοι κάνουν τη διαφορά. στη δουλειά και στο πάθος λίγων. A Few Good Men. Στη χώρα μας, που τη μαστίζει η κρίση, οι περισσότεροι κρύβονται πίσω από τα κεκτημένα του Δημοσίου και πολλοί ψάχνουν ένα βόλεμα. Υπάρχουν όμως και εκείνοι –και δεν είναι λίγοι– που προσπαθούν στην

Θαλής Πιτούλης

editorial

Εκδότης - Creative Director Θαλής Πιτούλης Διευθυντής Απόστολος Κοτσάμπασης pr@mancode.gr Εμπορική διεύθυνση Νατάσσα Μπουτεράκου Διεύθυνση διαφήμισης Μαρία Μίλτου mmiltou@kathimerini.gr, 210-4808208 Art director Θάνος Ταρλαντέζος Editors Έφη Αλεβίζου, Μαριανίνα Πάτσα, Κέλλυ Σταυροπούλου, Χριστίνα Μόνη, Μισέλ Νικολαρέας, Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη, Μερόπη Παπαδοπούλου, Άρης Γαλανόπουλος, Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης, Γιάννης Μητσοκάπας, Θάνος Βεργής, Ελένη Χρίστικα Fashion Features Editor Σάντυ Τσαντάκη Photo editor Χριστίνα Δρογγίτη Φωτογράφοι Τάσος Βρεττός, Γιώργος Μαλεκάκης, Αλέξανδρος Αντωνιάδης, Studio Anastassatos Contributor photographer Μαρίνα Βερνίκου Beauty editor Αντωνία Θωμοπούλου Styling Μάνθος Δελλατόλας Σύμβουλοι art & design Βασίλης Ματσαϊδώνης, Χρήστος Νικολάου Photo Agencies Getty Images / Ideal Image, Visual Hellas Επεξεργασία εικόνας Στέλιος Βαζουράκης, Μιχάλης Τζαννετάκης Επιμέλεια - διόρθωση κειμένων Δήμητρα Καράμπελα, Αλεξάνδρα Σφυρή Οικονομική διεύθυνση Στέλλα Παντοπούλου Διεύθυνση digital Αριστείδης Θ. Γκότσης Νομικό τμήμα Θεοδώρα Καπόλα Digital Media Sheepfish Συντονισμός παραγωγής Αργύρης Γιαϊτζόγλου Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία NONSTOP PRINTING Ltd Ιδιοκτησία: McVictor & Hamilton A.E. Αγρινίου 3, Χαλάνδρι, Αθήνα, 15232, τηλ. 210-6898492, contact@mcvictor.gr Cover Story: Miller Mobley / August Images / Visual Hellas

Απαγορεύονται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή ψηφιακό μέσο όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό δεν επιστρέφονται. Το MANCODE κυκλοφορεί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την 1η Κυριακή κάθε μήνα και μετά στα περίπτερα με 5 ευρώ. ISSN 2529-1149

Mancode.gr 12

Περιεχόμενα 10. 16.

Editorial: A Few Good Men

18. 19. 20. 24.

Η επέλαση του mainstream

26. 30.

Μαρία Αλιφέρη, a Princess like Prince

40. 44.

Αθηναϊκή Λέσχη, 142 χρόνια το ανδρικό club

Η Ελλάδα αναμένει τον Victor. Από την Casablanca ή και αλλού.

Démodé: Όλα είναι στις λεπτομέρειες Raquel Welch, το κορίτσι με το δερμάτινο μπικίνι Glamorous Masquerade, το πάρτι μασκέ του Truman Capote

Simon Kassianides, ο Μάρκος Μπότσαρης στο Χόλιγουντ

Black Mamba, ο Άρης Τερζόπουλος έχει το αντίδοτο;

50. 52. 58. 66.

Gigi & Bella, και ο Θεός έπλασε τις Hadid

68. 76. 78.

Στέλιος Ρόκκος, Rock Wood

Classic with a twist Αδέσποτοι: Κατερίνα Σάλτα " Έτερος Εγώ", η νέα ταινία του σκηνοθέτη Σωτήρη Τσαφούλια

Κωνσταντίνος Κυρανάκης: Η νέα γενιά πολιτικών Η Νέα Υόρκη από drone μέσα από τα μάτια της Μαρίνας Βερνίκου

112. 116. 130.

Heroes. 1ος Πυροσβεστικός Σταθμός Αθηνών

144.

The Influencers: Αριστοτέλης Ωνάσης

Γιάννης Αϊδινιώτης, The Coach

Ντοκουμέντο: Roald Amundsen Ο κατακτητής του παγωμένου Νότιου Πόλου

*Στο προηγούμενο τεύχος του MANCODE, στο άρθρο «Κάποτε στο Παρίσι», εκ παραδρομής αναφέρθηκε ως Romy η πρωταγωνίστρια της ταινίας «Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι», Maria Schneider. **Ευχαριστούμε θερμά τη διεύθυνση του bar Noel για τη φιλοξενία. 14

36.

Ryan Gosling: The Coolest Man

Getty Images / Ideal Image

opinion

Η Ελλάδα αναμένει τον Victor Από την Casablanca ή και αλλού του Απόστολου Κοτσάμπαση

Victor δεν υπήρξε κάποιος τυχαίος. Δραπέτευσε από στρατόπεδο συγκέντρωσης και, διασχίζοντας την κατεχόμενη από τους Ναζί Ευρώπη, κατάφερε να φτάσει στην Casablanca του Μαρόκο, στη Βόρεια Αφρική, στις αρχές του 1942. Ακόμη δεν είχε κριθεί το αποτέλεσμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η πόλη τελούσε υπό γαλλική διοίκηση, ελεγχόμενη από την κυβέρνηση του Βισί που συνεργαζόταν με τους Γερμανούς. Ο Victor ήταν ένας τύπος απόλυτα προσηλωμένος στον σκοπό του και σίγουρος για τις επιλογές του. Ακολούθησε απαρέγκλιτα το σχέδιό του. Κατάφερε να βρει τα απαραίτητα έγγραφα, πέταξε για τη Λισαβόνα και από εκεί για τις ΗΠΑ. Πήρε μαζί του την Ilsa, τη γυναίκα που αμφιταλαντευόταν μεταξύ του ίδιου και του πρώην εραστή της, του Rick. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Ο Victor βρέθηκε στην πλευρά των νικητών. Τηρουμένων των αναλογιών, σήμερα μια ολόκληρη χώρα, ως άλλη Casablanca, ευρισκόμενη για 7 χρόνια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας μοιάζει να αναμένει τον Victor της. Εξουθενωμένη από τη μη ύπαρξη προοπτικής σύντομης εξόδου από το μνημόνιο και την κρίση, η χώρα κυριαρχείται από γενικευμένο αίσθημα απάθειας των πολιτών της. Όμως είναι βέβαιο ότι δημιουργούνται υπόγεια ρεύματα, τα οποία καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις. Υπό προϋποθέσεις οι τάσεις αυτές θα καθορίσουν το προς τα πού θα κινηθεί η γενικότερη κατάσταση το προσεχές διάστημα. Οι «αναμένοντες» και οι «επισφαλείς» Οι ανατροπές που συντελούνται από το 2009 σε όλα όσα θεωρούνταν «κεκτημένα» αποτελούν το «λίπασμα» για τη δημιουργία νέων κοινωνικών διεργασιών. Η ρευστότητα που κυριαρχεί σε ένα ευρύ φάσμα σχέσεων σε όλα τα επίπεδα ενισχύει την αίσθηση αναμονής. Παράλληλα, η εμφανής κατάρρευση κρατικών δομών την επιβεβαιώνει περαιτέρω. Με την απογοήτευση να καταλαμβάνει τα πάντα, ως φυσική συνέπεια της διάψευσης ελπίδων των πρόσφατων πολιτικών επιλογών, και να συμπληρώνει την εικόνα. Σ’ ένα έργο με παθητικούς θεατές, «αναμένοντες», χωρίς να κάνουν τίποτε άλλο παρά μόνο να σκέφτονται το δικό τους μέλλον. Οι «αναμένοντες», μέλη της πάλαι ποτέ μεσαίας τάξης, σχηματίζουν ήδη την κρίσιμη μάζα που θα παίξει τον ρόλο της στις εκλογές. Αναζητούν τον ηγέτηVictor τον οποίο θα ακολουθήσουν στη νέα φάση. Μοιάζουν «παγιδευμένοι» στην Casablanca-χώρα περιμένοντας. Από την άλλη πλευρά του λόφου έχει σχηματιστεί το πλήθος των «επισφαλών», των συμπολιτών μας που η κρίση επιδείνωσε πολύ τη ζωή τους. Είναι μία επιπλέον σημαντική μεταβλητή της εξίσωσης. Αναζητούν τον δικό τους Victor, που δεν είναι βέβαιο ότι ταυτίζεται με εκείνον των «αναμενόντων». Και αυτοί είναι μπλοκαρισμένοι και, ως «συνήθεις ύποπτοι», υφίστανται τις δυσκολίες της καθημερινότητας στη χρεοκοπημένη Casablanca-χώρα. Το 1917 ο Victor-Venizelos οδήγησε τη χώρα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Σήμερα, 100 χρόνια μετά, η Ελλάδα ασθμαίνουσα αναζητεί τον δικό της Victor για να αναλάβει το έργο της ανασυγκρότησης.

Courtesy of Warner Bros

Η επέλαση του mainstream και η καχυποψία απέναντι στην πρωτοπορία της Έφης Αλεβίζου

Οι Ισοπεδωτές (Levellers) ήταν ένα αντιμοναρχικό πολιτικό κίνημα που εμφανίστηκε στη Μεγάλη Βρετανία στα τέλη της δεκαετίας του 1640, κατά τη διάρκεια του αγγλικού εμφύλιου πολέμου, με τις διακηρυκτικές αρχές του να συνοψίζονται στο αίτημα για λαϊκή κυριαρχία, διεύρυνση του δικαιώματος ψήφου, ισονομία και ανεξιθρησκία. Υπήρξαν εξαιρετικά καινοτόμοι ως προς τη χρήση έντυπων μέσων –φυλλαδίων και προκηρύξεων– για τη γνωστοποίηση της πολιτικής τους άποψης, και συγκεκριμένα εξέδιδαν τον «Μετριοπαθή», το έντυπο δηλαδή πολιτικό όργανό τους που προπαγάνδιζε τις θέσεις τους. Ακολούθησαν κάτι ιστορικά τερτίπια, ένα «Κολοβό Κοινοβούλιο» και από το 1650 και έπειτα η επιρροή τους μειώθηκε αισθητά, παύοντας να αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Οι Ισοπεδωτές μπορεί να μην πέτυχαν τον στόχο τους, όμως η συμβολή υπήρξε θεμελιώδης για το ευρωπαϊκό κίνημα του δημοκρατικού ριζοσπαστισμού». Δύο, ή μάλλον τρία, πράγματα καρφώνονται στο μυαλό μου διαβάζοντας τα παραπάνω: α) πώς τα κατάφεραν αυτοί οι άγουροι ριζοσπάστες να χρησιμοποιήσουν τόσο κομψές, τόσο ραφιναρισμένες λέξεις, όπως «Ισοπεδωτές» και «Μετριοπαθής», για να περιγράψουν τη φλόγα του μυαλού τους β) πώς η έννοια της λέξης «ριζοσπάστης» που κουβαλούσε την οσμή της εξομάλυνσης και του στιλβώματος έφτασε να μοιάζει μπανάλ και γ) κάποτε οι ριζοσπάστες ήταν οι Ισοπεδωτές, σήμερα οι ισοπεδωτές είναι οι ριζοσπάστες. Κανείς, πλέον, δεν μπορεί να διαχωρίσει την αισθητική της διπλανής πόρτας από την κυρίαρχη αισθητική. Λες και τα πάντα έχουν διαβρωθεί από την πονηριά των ιντερνετικών κλικοθήρων, από την αποπροσανατολισμέ-

νη οπτική που είχε ο πωλητής του νερού του Καματερού, από τη μεσαιωνική ηθική του τηλεπαρουσιαστή, από το εξτένσιον της μπουζουξούς, η οποία, παρεμπιπτόντως, γράφει μηνύματα σε άπταιστα γκρίκλις, από τον εγκιβωτισμό της φραστικής καραμέλας του «σκέψου out of the box». Οτιδήποτε καινούργιο μοιάζει ήδη φθαρμένο. Το έχουμε ξαναδεί. Και το καλαίσθητο έχουμε ξαναδεί, και το μπαταρισμένο, που τελικά νίκησε. Νίκησε το συνεταιρικό χάι, το χιλιοφορεμένο, το ισόπεδο. Καμία έξαρση, ούτε προς τα πάνω ούτε καν προς τα κάτω. H κουλτούρα του γωνιώδους underground θάφτηκε πολλά μέτρα κάτω από τη γη και ο αέρας του παρφουμαρισμένου overground μπερδεύτηκε με το άοσμο της εποχής. Το καινούργιο σέρνει μαζί του τη χαρά ή, έστω, τη ζωηράδα της αμφισβήτησης. Δύο έννοιες τόσο μακρινές όσο και η φράση «βγες από το ίντερνετ, θέλω να πάρω τηλέφωνο». Τόσο μακρινές όσο και η καλπάζουσα πρωτοπορία της Νέας Υόρκης στα ’80s, του Λονδίνου στην έκρηξη του Britpop, του Παρισιού τη δεκαετία του ’30. H υπόγεια επανάσταση του Κιθ Χέρινγκ στο μετρό, το Common People των Pulp σαν ειρωνικός ύμνος στην αντικανονικότητα, o υπερστυλάτος έρωτας του Ιγκόρ Στραβίνσκι και της Κοκό Σανέλ στην οδό Rue Chambon, αριθμός 31. Όλα μοιάζουν με περασμένα μεγαλεία. Ας πιούμε σε αυτά κι ας υψώσουμε τα ποτήρια μας στην πρόποση: «Να ζήσουν οι αλλόκοτοι!».

style

Όλα είναι στις λεπτομέρειες

Shutterstock

Démodé της Σάντυ Τσαντάκη

Ryan Gosling ως Sebastian στην ταινία «LaLaLand» φλερτάρει, παίζει πιάνο, χορεύει, συνδυάζει τις εμμονές με το παρελθόν και την «παλιά» τζαζ, με ανάλογο demode στυλ, υπέροχα δίχρωμα Spectator παπούτσια. Δεν υιοθετεί το ’30 και το ’40 με ακρίβεια, προτιμά vintage γραβάτες από το ’50 και στενό παντελόνι, όπως ακριβώς στη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ, φοράει παπούτσια του ’30, ρούχα του ’60, αξεσουάρ του ’50. Mου αρέσει να παρατηρώ· τις κλωστές, τους συνδυασμούς, τις εκπλήξεις, τις ανατροπές. Καταλαβαίνω πώς κοιμήθηκε κάποιος, αν είναι μόνος, αν ζει μια ευτυχισμένη ζωή, τι μυστικά κρύβει, αν ταξιδεύει συχνά, αν αγαπά τη δουλειά του, τη σύντροφό του, αν ξύπνησε με ενέργεια, αν αφιέρωσε 10 λεπτά ή μία ώρα για να ετοιμαστεί, αν ντύνεται με συναίσθημα. Είναι ωραίο να σε θυμούνται για τα μικρά, τα ανούσια, τα σημαντικά, τελικά. Το χειροποίητο λευκό πουκάμισο με τα αρχικά σου, σχεδόν παιδικά γραμμένο, ερασιτεχνικά, γι’ αυτό και τέλειο. Αυτό που δεν φαίνεται. Η φόδρα. Το από μέσα. Και θα πει κανείς: «Mα με όσα συμβαίνουν, εγώ θα ασχολούμαι με την επένδυση του τζάκετ;». Η απάντηση είναι «ναι». Ειδικά τώρα. Με τη φόδρα ξεχωρίζουμε, με το μέσα νιώθουμε εμείς πρώτα καλύτερα και μετά όσοι εκτιμούν (και εμπνέονται) από αυτό το κάτι. Το κάτι είναι η λεπτομέρεια. Και καμία λεπτομέρεια δεν είναι μικρή. Κάθε άνδρας κρίνεται από τα μανικετόκουμπα, το ρολόι, τη ζώνη, τη γραβάτα, τις κάλτσες, τα παπούτσια. Τα παπούτσια κυρίως. Τις αντιθέσεις και τις εντάσεις. Το χρυσό με το καφέ στο ρολόι. Τα κοσμήματα. Το άρωμα. Τα κουμπιά στο σακάκι. Το μήκος του παντελονιού. Το πουκάμισο. Την τσάντα που κρατάει. Σακίδιο; Ποτέ μετά τα 20. «Luxury is in each detail», επέμενε ο Hubert de Givenchy, τον οποίο συνάντησα πριν από χρόνια για μια συνέντευξη που

συνοδευόταν από μια σειρά σχεδίων με αφιέρωση-απόδειξη της σημασίας στην κάθε γραμμή. «Οι λεπτομέρειες δημιουργούν την τελειότητα. Και η τελειότητα δεν είναι λεπτομέρεια», έλεγε ο Leonardo da Vinci. Και ο Walt Disney: «Δεν υπάρχει τίποτα μαγικό στη μαγεία. Όλη η μαγεία κρύβεται στις λεπτομέρειες». Μαγεία. Ένα κοστούμι δεν είναι ποτέ βαρετό με το κατάλληλο pin, ένα μίνιμαλ tie bar για τη γραβάτα ή ένα μαντίλι. Μπορεί να μη θέλετε να τα φορέσετε όλα μαζί ούτε χωρίς ψυχή. Ποια αξεσουάρ επιθυμούμε να επιβιώσουν στον 21ο αιώνα; Παπιγιόν; Χειροποίητα παπούτσια; Μανικετόκουμπα; Καρφίτσες; Τα ετερώνυμα έλκονται, μαζί με όλα τα κλισέ. Στη δεκαετία του ’30, ο Gary Cooper και ο Fred Astaire φορούσαν μπουτονιέρα στο πέτο. Ένα γαρίφαλο. Κι ύστερα, με ανθισμένο πέτο εμφανιζόταν αυστηρά ο γαμπρός. Ο Sean Connery το τολμούσε το βράδυ, στη ζωή του, ή με λευκό tuxedo και black tie, ως James Bond στο «Goldfinger». Η σύγχρονη εναλλακτική; Λιγότερο ρομαντική, αν και επιθετικά επικοινωνιακή; Pins ή καρφίτσες. Για να δείξετε, διακριτικά, διαφορετικά μηνύματα: πατριωτισμό, ακτιβισμό, κοινωνική ευαισθησία, αγάπη για τη μουσική ή τη μόδα. Όταν ξαναβγείτε από το σπίτι, δείτε την εικόνα. Ταιριάζει το λουράκι του ρολογιού με την απόχρωση της ζώνης; Είναι η γραβάτα στο σωστό μήκος, ακριβώς πάνω από το παντελόνι; Ή είναι όλα πιο χαλαρά, με κοσμήματα, αποχρώσεις, αξεσουάρ σε απόλυτη αναρχία; Είναι κι αυτή μια άποψη. Στις επιδείξεις για το καλοκαίρι είδαμε αγόρια μοντέλα με κολάρο για τον σκύλο σαν choker στο λαιμό (Louis Vuitton). Και ψαράδικο καπέλο σε παραλλαγές (Gucci). Στον oίκο Givenchy το καπέλο του ψαρά είναι από πλέξιγκλας. Να (και) μια λεπτομέρεια που θα προτιμούσα να αγνοώ.

Raquel Welch Το κορίτσι με το δερμάτινο μπικίνι της Μαριανίνας Πάτσα

940. Η Raquels Welch γεννιέται. Το 1966 αναδύεται από τη θάλασσα ντυμένη με ένα γούνινο μπικίνι ως Λοάνα, στην ταινία «One Million Years B.C.» και μετατρέπεται ακαριαία σε σύμβολο του σεξ. Αν και η ίδια έχει μόλις και μετά βίας τρεις ατάκες σε όλη την ταινία, η εικόνα της ακόμα κατοικεί στους τοίχους ως πόστερ, αλλά και στις φαντασιώσεις εκατομμυρίων ανδρών μέχρι σήμερα. Μολονότι ήταν από μικρή αποφασισμένη να πετύχει μια μεγάλη καριέρα, σε ηλικία μόλις 19 ετών είχε παντρευτεί και είχε αποκτήσει το πρώτο της παιδί. Παράλληλα, δούλευε ως μοντέλο και ως παρουσιάστρια του δελτίου καιρού. Στα 23 της, έχοντας δύο παιδιά και το πρώτο της διαζύγιο στην τσέπη, βάζει πλώρη για το Λος Άντζελες και ξεκινά τις οντισιόν. Ο ρόλος της στο «Fantastic Voyage» το 1966 τής άνοιξε τον δρόμο. Οι αναλογίες της ήταν τόσο εντυπωσιακές, που αναφέρονταν ακόμα και στα τρέιλερ των ταινιών της. Αλλά η ίδια δεν έβλεπε την τελειότητα που καθρεφτιζόταν στα μάτια των θαυμαστών της. Θεωρούσε μεγάλο το κενό ανάμεσα στα στήθη της, υπερβολικά φαρδύ το στόμα της, όχι πολύ χαριτωμένη τη μύτη της... Μάλιστα έχει πει πως «δεν έχω νιώσει ποτέ φοβερά σέξι, αλλά είμαι πολύ καλή στην προσποίηση». Οι ρόλοι της όμως τη διαφοροποίησαν από το παθητικό πρότυπο αισθησιασμού της εποχής, ερμηνεύοντας ισχυρούς γυναικείους χαρακτήρες. Το ίδιο υποστήριζε και με τον χαρακτήρα της, αφού ποτέ δεν καταπίεζε την άποψή της και αρκετοί σκηνοθέτες την είχαν αποκαλέσει «δύσκολη», διότι συχνά ζητούσε να γίνουν αλλαγές στο σενάριο, αν θεωρούσε πως κάτι δεν ταίριαζε στον χαρακτήρα που υποδυόταν. Αναζητούσε διαρκώς ρόλους που δεν θα βασίζονταν στην ομορφιά της. Το 1973 η επιθυμία της να αναγνωριστεί ως ηθοποιός ήρθε. Ο ρόλος της Κονστάνς στην κωμική μεταφορά των «Τριών σωματοφυλάκων» τής χάρισε μια Χρυσή Σφαίρα για την καλύτερη κωμική ερμηνεία. Ήταν όμως το 1987 όταν κατάφερε τελικά να βρει τον ρόλο που αναζητούσε, στην ταινία «Right to Die». Υποδυόμενη μια γυναίκα που πάσχει από τη νόσο του Λου Γκέρινγκ, εμφανίστηκε με κοντά μαλλιά και ελάχιστο μακιγιάζ, τσαλακώνοντας την εικόνα της χωρίς φόβο. Η γκλάμουρ ζωή της εμπεριέχει 40 ταινίες, πολλές εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές, ένα αστέρι στη Λεωφόρο του Χόλιγουντ, τέσσερις λαμπερούς γάμους, ισάριθμα ηχηρά διαζύγια, δύο παιδιά και πολλές σχέσεις με διάσημους τους οποίους πολλές ποθούσαν, μα λίγες είχαν, όπως οι Steve McQueen, Warren Beatty, Sean Connery…

Norman Parkinson / Getty Images / Ideal Image

faces

Getty Images / Ideal Image

Πάντα το όνομά της θα φέρνει αντανακλαστικά στον νου, το 26χρονο κορίτσι με το μπικίνι από δέρμα ελαφιού… 22

dress fashion code

Sartor ialist

Courtesy of Mariano Rubinacci

The

To εργαστήριο του στυλ και της κομψότητας του Θάνου Βεργή

dandy έχει απευθείας αναφορά στο ανδρικό στυλ. Ο σύγχρονος dandy είναι τελικά αυτός που λειτουργεί ως πρωτοπόρος, καινοτόμος και trend setter. Καταφέρνει με την εμφάνισή του αυτό που οι περισσότεροι θα μετέτρεπαν σε μια στυλιστική τραγωδία με κοινωνικές συνέπειες, όπως το ελαφρό μειδίαμα. Πετυχαίνει να κάνει αποδεκτούς τους τολμηρούς ενδυματολογικούς του συνδυασμούς στην εικόνα του, διότι αντιπροσωπεύει την αυθεντική έκφραση του προσωπικού του στυλ. Η χρήση χρωμάτων είναι αποδεκτή στο dandy style, αλλά υπό προϋποθέσεις. Ένα από τα βασικά απαιτούμενα είναι η προσωπικότητα του ατόμου, η οποία «ισορροπεί» απόλυτα με τον στυλιστικό πειραματισμό. Ένας από τους χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της «φυλής» είναι ο Luca Rubinacci. Εκπροσωπώντας επί πολλές γενιές τη su misura ιταλική παράδοση της Νάπολης, ο Luca διακρίνεται για το ιδιαίτερο ύφος και στυλ του, γεγονός που αναγνωρίζεται από τα μεγάλη διεθνή περιοδικά. Είναι fashion icon, μπήκε στη λίστα του GQ με τους πιο καλοντυμένους άνδρες και ανακηρύχθηκε Dandy of the Year. Ως απόγονος του Mariano Rubinacci, ιδρυτή

μιας από τις πιο φημισμένες bespoke φίρμες της πόλης, στις αρχές του 19ου αιώνα, κατάφερε διατηρώντας την παράδοση να επεκτείνει τη sartoria σε παγκόσμια κλίμακα. Η γνώση και η πείρα δεκαετιών προσέφεραν τη σταθερή βάση πάνω στην οποία ο Luca προσέθεσε τη δική του έμπνευση. Στη συντηρητική ανδρική γκαρνταρόμπα προστέθηκαν τολμηρές χρωματικές πινελιές. Ο ίδιος σχεδιάζει σακάκια, κοστούμια, παπούτσια, pochettes και τα κοσμήματα. Η κοσμοπολίτικη κουλτούρα του τον οδηγεί συχνά στις μητροπόλεις του πλανήτη, όπου παρουσιάζει τις δημιουργίες του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το private club που άνοιξε στο Mayfair στο Λονδίνο, το Rubinacci Privée, ειδικά φτιαγμένο για τους bespoke πελάτες της ιταλικής φίρμας. Οκτώ δεκαετίες ιστορίας και παράδοσης tailoring συνεχίζουν να εμπνέουν νέες δημιουργικές προτάσεις. Οι πελάτες μπορούν να ενημερώνονται για τις νέες τάσεις, τα νέα υφάσματα και τη φιλοσοφία του οίκου πίνοντας τον καφέ τους.

Photos: Getty Images / Ideal Image

Glamorous Masquerade

Tο πάρτι μασκέ του Truman Capote που έμεινε στην ιστορία της Κέλλυς Σταυροπούλου

τις 28 Νοεμβρίου του 1966 ο Truman Capote υποδέχτηκε τους φίλους του στο ballroom του ξενοδοχείου Plaza της Νέας Υόρκης, ντυμένους στα λευκά και τα μαύρα. «Ένα μικρό μασκέ κάλεσμα προς τιμήν της Kay Graham και όλων των φίλων μου», έγραφε η πρόσκληση. Από εκείνο το βράδυ και ύστερα, προσπάθησαν πολλοί να αντιγράψουν τη μαγική συνταγή του Capote και να αναπαραγάγουν το πιο θρυλικό πάρτι μασκέ που έχει να θυμάται η Νέα Υόρκη μέχρι σήμερα. Όμως κανείς δεν το κατάφερε. Ποτέ ξανά δεν συνέβη να συνυπάρξει στο ίδιο δωμάτιο κάποιος σαν τον Andy Warhol με κάποια σαν την Babe Paley. Ποτέ ξανά κάποιος σαν τον Frank Sinatra δεν χόρεψε με κάποια σαν την ποιήτρια Marianne Moore και κάποια σαν τη Mia Farrow δεν πέρασε απαρατήρητη πίσω από τη λευκή μάσκα της σε σχήμα πεταλούδας. Στις 10 το βράδυ εκείνης της Δευτέρας, αμέσως μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών, Ευρωπαίοι αριστοκράτες στάθηκαν δίπλα σε λογοτέχνες και γαλαζοαίματοι έτειναν το ποτήρι της σαμπάνιας τους σε σταρ του Hollywood και του Broadway. Εκπρόσωποι της εργατικής τάξης –πολύτιμοι φίλοι που έκανε ο Capote κατά τη διάρκεια ερευνών για τα μυθιστορήματά του– απόλαυσαν τα live ακούσματα του Peter Duchin δίπλα στον Harry Belafonte και 24

στον Ralph Ellison, οι οποίοι αστειευόμενοι σχολίαζαν ότι εκπροσωπούν το «black» σε μια... black & white βραδιά. Λίγο μετά το πάρτι, ο Capote θα σχολιάσει στον Andy Warhol ότι για τον ίδιο αποτελεί μορφή τέχνης οτιδήποτε χρειάζεται προσπάθεια, είτε αυτό είναι μυθιστόρημα είτε είναι ένα πάρτι. Πράγματι, αυτό που συνέβη εκείνο το βράδυ θύμιζε περισσότερο καλλιτεχνική πράξη, παρά πάρτι. Behind the scenes… Ιούνιος του 1966. Μόλις έχει κυκλοφορήσει το μυθιστόρημα του Truman Capote «In Cold Blood» και ο ίδιος βρίσκεται στο απόγειό του ως συγγραφέας. Στον απόηχο της επιτυχίας του αποφασίζει να κάνει ένα μεγάλο πάρτι. Ένα πάρτι σωστά σκηνοθετημένο, με λίστα καλεσμένων μελετημένη περισσότερο και από τους χαρακτήρες που περίτεχνα έπλαθε για τα μυθιστορήματά του. Ένα πάρτι που θα μείνει στην ιστορία. Ως θέμα του ορίζει το άσπρο-μαύρο, με έμπνευση από την ταινία «My Fair Lady» και συγκεκριμένα την εμβληματική σκηνή στο Άσκοτ, στην οποία οι γυναίκες είναι ντυμένες με ασπρόμαυρα φορέματα. Όσο για τον τόπο, δεν υπάρχει πιο εστέτ επιλογή από το ballroom του ξενοδοχείου Plaza στη Νέα Υόρκη.

style

Όμως ένα τόσο μεγάλο πάρτι χωρίς guest of honor θα μπορούσε να θεωρηθεί εγωκεντρικό ή και αλαζονικό. Παραμερίζοντας τις περιζήτητες ενζενί της υψηλής κοινωνίας, τους «κύκνους», όπως τις χαρακτήριζε ο ίδιος, επιλέγει ως τιμώμενο πρόσωπο την εκδότρια της εφημερίδας Washington Post, Katharine Graham. «Το καλοκαίρι του 1966 με πήρε ο Truman τηλέφωνο και μου είπε: “Χρειάζεσαι λίγη χαρά! Θα σου κάνω ένα πάρτι!”. Κατάλαβα ότι θέλει να κάνει σε κάθε περίπτωση ένα πάρτι και ότι για κάποιον λόγο θα είμαι κι εγώ μέρος αυτού», θα πει λίγα χρόνια μετά. Από αυτή τη στιγμή και μετά, ένα χοντρό τετράδιο με ασπρόμαυρο εξώφυλλο γίνεται το αγαπημένο αξεσουάρ του Capote. Το φέρει παντού μαζί του, περνάει ένα ολόκληρο καλοκαίρι με το τετράδιο ανά χείρας, σβήνοντας και γράφοντας καλεσμένους. Με τη φαντασία του βλέπει εικόνες, ακούει φωνές, συναντά βλέμματα, οσφρίζεται αρώματα, αφουγκράζεται ενέργειες και συνθέτει αργά και σταθερά το παζλ των καλεσμένων του. Ένα παζλ του οποίου θέλουν όλοι να αποτελέσουν κομμάτι, αλλά η χωρητικότητα του Plaza τον περιορίζει στα 480 άτομα.

Στα τέλη του Οκτωβρίου μοιράζονται οι προσκλήσεις, στις οποίες οι οδηγίες είναι σαφείς: το dresscode ορίζει black tie και μαύρη μάσκα για τους άνδρες και λευκό ή μαύρο φόρεμα και λευκή μάσκα για τις γυναίκες. Η ιδέα πίσω από τις μάσκες ήταν να δημιουργηθεί ένα μυστήριο γύρω από την ταυτότητα των καλεσμένων και μέσα σ’ αυτό να αισθάνονται όλοι πιο ελεύθεροι. Στα τραπέζια του ballroom στρώνονται κόκκινα τραπεζομάντιλα και πάνω τους τοποθετούνται χρυσά κηροπήγια – ήταν η νότα χρώματος που κρίθηκε ότι χρειάζεται το total black & white σκηνικό. Το μενού περιορίζεται σε comfort food: scrambled eggs, λουκάνικα, spaghetti και κεφτέδες θα βγουν στην αίθουσα τα μεσάνυχτα ακριβώς, προκειμένου να δώσουν δυνάμεις στους καλεσμένους. Οι 450 φιάλες σαμπάνιας Taittinger που πρόκειται να ανοιχτούν θα παίξουν κι εκείνες τον ρόλο τους ώστε η βραδιά να είναι μεγάλη, λαμπερή και αξέχαστη για όλους. Ακόμη και γι’ αυτούς που δεν κατάφεραν να λάβουν την πολυπόθητη πρόσκληση και θα παρακολουθήσουν τα γεγονότα του πάρτι μέσα από φωτογραφίες την επόμενη μέρα. Θα είναι πράγματι «a night to remember…». 25

Μαρία Αλιφέρη A Princess like Prince Concept, φωτογραφίες: Τάσος Βρεττός της Σάντυ Τσαντάκη

ην αγαπώ. Είναι το μόνο που μπορώ να πω μετά τη συνάντησή μας. Μάθημα ζωής. Αποκάλυψη. Εξομολόγηση. H Mαρία Αλιφέρη, χρόνια τώρα, τσαλακώνει την εικόνα της, αντιστέκεται στο ρετούς, μέσα-έξω. Μια γυναίκα που θα μπορούσε να έχει παραμείνει πριγκίπισσα έφυγε από το παλάτι για να αποκαλύψει τον Prince που κρύβει μέσα της... Σας λέω τραγούδια του Prince και διαλέγετε... Purple Rain. Breakfast Can Wait. Pink Cashmere. Purple Rain. Πώς μεταμορφώνεται κανείς σε άνδρα; Όλες οι γυναίκες κρύβουμε έναν άνδρα μέσα μας. Το θέμα δεν είναι αν θα μεταμορφωθείς, είναι να αναπτύξεις την ανδρική σου πλευρά. Τότε έρχεται η εσωτερική ισορροπία. Αναγνωρίζεις το άλλο φύλο και το εκτιμάς. Πόσο τσαλακώνετε την εικόνα σας; Tώρα; Και τότε; Επειδή πολύ νωρίς έγινα ως προς τον κόσμο μια εικόνα, εγώ παράλληλα τσαλακωνόμουν στα άκρα. Πρώτα για την ψυχή μου και μετά γιατί ήταν τόσο ισχυρή η εξωτερική εικόνα μου, που θα γινόταν κλουβί αν έμενα εκεί. Σας προσφέρθηκε ποτέ η τιάρα, το γοβάκι, η χρυσή άμαξα, το παραμύθι; Υπήρχε καλή νεράιδα; Kακιά μητριά; Υπήρχαν όλα. Ενώ μπαίνω στο παραμύθι, γιατί αυτοί είναι οι ρόλοι μου, παράλληλα υπάρχει η Μαρία που εποπτεύει και δεν συνυπάρχει με όλα αυτά. Είναι θέμα ελευθερίας, αυτοδιάθεσης. Δεν είχατε αυλή στο παλάτι; Tη σιχαίνομαι την αυλή. Πρώτα απ’ όλα, σε αποκοιμίζει η αυλή, σε ξεγελάει, δεν μου αρέσουν οι κολακείες. «Σας αγαπώ». Σλόγκαν ζωής. Ποιους αγαπούσατε τότε; Kαι ποιους αγαπάτε τώρα; Επειδή καταλαβαίνω τον πόνο και τον αγώνα οποιουδήποτε ανθρώπου, γιατί ξέρω τον δικό μου, δεν μισώ ανθρώπους, μισώ καταστάσεις. Για μένα και ο δολοφόνος έχει τις αιτίες του. Διαφωνώ με την πράξη, όχι με τον άνθρωπο. Θέλω να μπαίνω στο ασυνείδητο του άλλου. Καταλαβαίνεις ότι το φορτίο του είναι μεγαλύτερο από την αντοχή του. Βάρος και χαρά; Γιατί, τι είναι η ζωή; Δεν είναι ένας διαρκής σταυρός; Απλώς το βλέπεις σαν εξέλιξή σου. Αν το δεις σαν άσκηση για να δυναμώσεις, να εξελιχθείς, τότε η ζωή γίνεται παιχνίδι. Ιερό παιχνίδι. Διαλέγεις λοιπόν. Ή γκρινιάζεις, ή πολεμάς. Έχετε ψάξει πολύ μέσα σας. Υπάρχει κι άλλο περιθώριο αυτογνωσίας; Όταν πηγαίνεις σε πιο μέσα χωράφια, καταλαβαίνεις την άγνοιά σου. Πώς να γίνεις νάρκισσος; Νάρκισσος γίνεται αυτός που δεν έχει πάει πιο μέσα, νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου. 26

Make Up Artist: Αχιλλέας Χαρίτος Styling: Chris Pap

faces

Κινηματογράφος, τηλεόραση, θέατρο. Ο ρόλος της ζωής σας; «Δεν χρησιμοποίησα κανένα μέσο ναρκισσιστικά. Κι αυτό με φύλαξε από τα καλάμια. Πάντα νιώθω ευθύνη».

Tο game over ποιος το ορίζει; Η ζωή. Εμείς μπορούμε να κερδίσουμε καλούς βηματισμούς. Σκηνοθετούμε αυτό που γνωρίζουμε. Αλλά υπάρχει ένα σύμπαν που δεν το ξέρουμε καθόλου. Γι’ αυτό που συμβαίνει νιώθω εμπιστοσύνη. Σύμπαν, Θεό, Φύση, πες το όπως θες. Εγώ ξέρω ότι είναι ιερό, δίκαιο και το εμπιστεύομαι. «Κάνε ό,τι κάνω». Τι κάνετε που θα θέλατε να κάνουμε κι εμείς; Να είμαστε ο εαυτός μας. Αυτή είναι η κατάρα μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία από το να βρεις τι είσαι. Όχι τι σου έμαθαν, τι σου φόρεσαν, τι σου υπέδειξαν. Να πετάς μπάζα. Κρατάω, πετάω. Δεν κλοτσάς για να γκρεμίσεις, αλλά γιατί έχεις κάτι καλύτερο να βάλεις στη θέση του. Και σε μια σχέση; Περιμένω ή γκρεμίζω; Καμιά σχέση μου δεν χάλασε επειδή βρήκα κάποιον άλλο. Χάλασε γιατί δεν είχαμε παραλληλότητα. Υπάρχει κάτι που φοβάστε; Φοβάμαι τον εαυτό μου. Και τον Θεό. Με ζορίζουν πράγματα, αλλά δεν τα φοβάμαι. Ταχύτητα, κατσαρίδες, ύψος, αράχνες, τίποτα; Ηδονίζομαι από όλα αυτά. Mόνο μία φορά ένιωσα πανικό, μετά το ατύχημα. Έπαθε το σώμα μου σοκ όταν μπήκα να ξαναοδηγήσω. Ήταν από τις δυσκολότερες στιγμές της ζωής μου. Αναμετρήθηκα με τον εαυτό μου. Είναι οδυνηρό, αλλά αξίζει. Ελευθερώνεσαι. Πετάς φόβους, τις δικές σου αλυσίδες. Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο; Το «Σας αγαπώ» ή το «Σ’ αγαπώ»; Η σχέση είναι το δυσκολότερο. Να καταφέρουν δύο άνθρωποι από την Ανατολή και τη Δύση να ανοίξουν τις ψυχές τους, να εμπιστευτούν, να συμπορευτούν. Τον εαυτό σου μπορείς να τον χειριστείς. Τον άλλο; Αν γράφατε την αυτοβιογραφία σας, τι τίτλο θα βάζατε; Θα ήταν μονόλογος στο θέατρο; Ετοιμάζω έναν μονόλογο. Είναι η ψυχή μου ολόκληρη. Για τον χειμώνα που έρχεται, γιατί τώρα κάνω πρόβες τη «Σονάτα του σεληνόφωτος» του Ρίτσου σε ένα επικίνδυνο τόλμημα, από τη θεατρολόγο Άννα Ματθαίου και τον σκηνοθέτη Θάνο Σιδερά. Ο τίτλος θα ήταν «Σας αγαπώ»; Θα μπορούσε, αν δεν ήταν έτσι στιγματισμένο. Η αγάπη που είναι η καρδιά του κρεμμυδιού και όχι τα φυλλαράκια...

Το Mancode ευχαριστεί την κα. Μαρία Αλιφέρη για την φωτογράφιση

Κουστούμι και πουκάμισο, Hugo, Boss Stores

faces

Simon Kassianides Ο Μάρκος Μπότσαρης στο Χόλιγουντ της Σάντυ Τσαντάκη

ίγες ώρες μετά τη συνάντησή μας θα πήγαινε στο αεροδρόμιο. Χιόνιζε όλο το βράδυ και το ραντεβού μας ήταν κανονισμένο για το επόμενο πρωί, στο χιονισμένο Σύνταγμα. Λευκό τοπίο, με φόντο την Ακρόπολη. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να σπάσει ο πάγος. Ο Simon Kassianides ή Simon Kass χαμογελάει και φωτίζεται το πρόσωπό του. Αυθόρμητος σαν Έλληνας, ευγενικός σαν Βρετανός, άμεσος σαν Αμερικανός, μιλάει αποκλειστικά αγγλικά, αν και καταλαβαίνει ελληνικά, χωρίς να το αποκαλύπτει. Έχει αίσθηση του χιούμορ, μιλάει με πάθος, για την Ελλάδα και τους ανθρώπους της, τη δουλειά του, μοιάζει δουλεμένος από μέσα, ξέρει τι του πηγαίνει, ελέγχει απόλυτα την εικόνα του. Την ίδια στιγμή αυτοσαρκάζεται, παίζει με τις λέξεις, λέει για το βράδυ που πήγε και είδε την Demy, την Πάολα, τον Σάκη (Ρουβά). Και μετά μιλάει για το 1821, τα βιβλία φιλοσοφίας που διαβάζει, και φωτογραφίζεται. Αυτός είναι ο Σάιμον Κασσιανίδης. One-man show. Δεν ξέρω πώς θα μεταφραστεί το «Cliffs of Freedom», η ταινίαυπερπαραγωγή που θα προβληθεί μέσα στο 2017, για την Επανάσταση του 1821 με τον ίδιο και τον Christopher Plummer στο πολυπληθές καστ, κατάλαβα όμως ότι ο Simon Cassianides είναι επαναστάτης. Με αιτία; Κάπου ανάμεσα στο «Quantum of Solace», την ταινία James Bond που έχει στο portfolio του, το «The Edge of Love» (με την Keira Knightley) και τώρα το «Unforgettable» (με την Catherine Heigl και τη Rosario Dawson), ο Simon Kassianides μιλάει για τον Μάρκο Μπότσαρη, την ενσυναίσθηση, τα μπουζούκια, ποια σταρ του Χόλιγουντ θα υποδυόταν τη μαμά του…

Παίζω έναν εθνικό ήρωα της Ελλάδας. Τεράστια ευθύνη. Να ερμηνεύω κάποιον που σήμαινε τόσα πολλά για την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Υπήρχαν στιγμές που έβλεπα την τούρκικη σημαία και έκλαιγα.

της Ελλάδας. Τεράστια ευθύνη. Να ερμηνεύω κάποιον που σήμαινε τόσo πολλά για την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Υπήρχαν στιγμές που έβλεπα την τουρκική σημαία και έκλαιγα. - Η ευθύνη γεννάει αγωνία; Φοβάστε τι θα γράψουν; Όχι. Σε οτιδήποτε κάνω, τιμώ τον σεβασμό που έχω για τη δουλειά μου. Όταν ξέρω πως έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου, και υπήρξα συνεπής απέναντι στον σκηνοθέτη, στην παραγωγή, στον εαυτό μου, ηρεμώ. Η κριτική δεν με φοβίζει. - Μοιάζει σαν να έχετε δουλέψει πολύ με το μέσα σας… Δεν νομίζω ότι μπορείς να υποδυθείς κάποιον με αυτοπεποίθηση αν δεν έχεις ενσυναίσθηση. Και τελικά η υποκριτική είναι να δημιουργείς συναισθηματική ταύτιση για τους άλλους. Η δουλειά μου είναι να καταλαβαίνω τους ανθρώπους. - Tι καταλάβατε για τον Μάρκο Μπότσαρη; Kαθώς ο χαρακτήρας δεν σχεδιάστηκε ποτέ για να είναι ακριβώς ο Μπότσαρης, είχα την ελευθερία να τον δημιουργήσω, μαζί με τον σκηνοθέτη. Οπότε σκέφτηκα: τι είδος ανθρώπου θα ήταν; Φειδωλός στις λέξεις; Ή μήπως θα έλεγε πολλά; Ευφυής; Επέλεξα κάποιον με μια σπίθα στο βλέμμα, έναν άντρα παθιασμένο. Έφερα στο μυαλό μου τον Anthony Quinn στα «Κανόνια του Ναβαρόνε». Στην πρώτη χορογραφία μού δόθηκε ένα ξίφος. Και είπα «όχι, είναι λάθος, ο χαρακτήρας μου θα σε άρπαζε, θα σε πετούσε κάτω». Οπότε επιτίθεμαι μετωπικά. Και στις ήρεμες σκηνές παραμένω ήρεμος. Είμαι το χέρι της επανάστασης. - Υπάρχουν κοινά με τον χαρακτήρα σας; Υπάρχουν κοινά σε κάθε ρόλο. Ακόμα κι αν υποδύομαι έναν ψυχοπαθή, όπως στην ταινία που γύρισα τώρα για τη Warner Brothers, «Unforgettable». Το πιο συναρπαστικό κομμάτι της διαδρομής είναι ότι μπορώ να φέρω μια ανθρώπινη διάσταση σε έναν ψυχοπαθή. Πρέπει να κάνεις έρευνα και να καταλάβεις πού ξεκινάει και πού τελειώνει η λογική. Όταν δημιουργείς συναισθηματική ταύτιση, ακόμα κι αν ένας χαρακτήρας σε τρομάζει, υπάρχει κάτι που θα ακολουθήσεις προς τον ρεαλισμό.

- Μόλις ολοκληρώσατε τα γυρίσματα για το «Cliffs of Freedom». Συναισθήματα; Απολογισμός; Στόρι; Είναι ένα φιλμ για τον πόλεμο της Ελλάδας για ανεξαρτησία από τους Οθωμανούς. Μόλις τελείωσαν τα γυρίσματα, που έγιναν στο Σάντα Φε, και διήρκεσαν τρεις μήνες. Υποδύομαι τον Γρηγόρη, μια ελεύθερη απόδοση της προσωπικότητας του Μάρκου Μπότσαρη. Ο ρόλος που ερμηνεύω είναι εξαιρετικά απαιτητικός, κινησιολογικά και σωματικά, γιατί κάνω ο ίδιος τα stands μου, έπρεπε να βάλω οχτώ κιλά σε τρεις εβδομάδες, έτρωγα κάθε τρεις ώρες, σήκωνα βάρη, έγινα από αδύνατος θηρίο. - Είναι αλήθεια ότι ήσασταν ο μοναδικός Έλληνας στο καστ; Λίγο πολύ. Ο Billy Zane είναι επίσης στην ταινία Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης και ξέρω ότι είναι μισός Έλληνας. Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Βρανοπούλου - Και η ελληνικότητα; Βαριά σαν φορτίο; Grooming: Νέλλη Εκτός από το γεγονός ότι έπρεπε να πάρω βάρος, το αληθινό βάρος είναι ότι παίζω έναν εθνικό ήρωα

Κουστούμι και πουκάμισο, Hugo, Boss Stores

- Πώς σας αρέσει να συστήνεστε; Ηθοποιός; Σκηνοθέτης; Παραγωγός; Κινηματογραφιστής. Αυτό τα περικλείει όλα. Αφηγούμαι ιστορίες. - Έχετε πει τις ιστορίες που θα θέλατε μέχρι τώρα; Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλλιτέχνης που πεθαίνει έχοντας πει όλες τις ιστορίες. Πάντα θα υπάρχει κάτι ακόμα. Ο Stanley Kubrick ήθελε να αφηγηθεί την ιστορία του Ναπολέοντα. Αν θέλεις να πεις μια ιστορία, υπάρχουν εκατοντάδες. Οπότε όχι. Δεν είμαι καν κοντά. Μόλις ξεκίνησα. - Kαι το ελληνικό σας ονοματεπώνυμο; Πώς το προφέρουν και πώς αντιδρούν όταν συνειδητοποιούν ότι έχετε ελληνική καταγωγή; Ειδικά στην Αμερική όπου ζω τώρα, μιλάμε για χώρα μεταναστών. Η Meryl Streep τα είπε όλα στην απονομή των βραβείων στις Χρυσές Σφαίρες. Οι περισσότεροι θέλουν να προφέρουν σωστά το όνομά μου: «Κασσιανάιντις;». Στην αρχή ήταν δύσκολο, γιατί κανείς δεν με ήξερε και ύστερα σε μαθαίνουν και είναι ωραίο να ακούς να σε φωνάζουν σωστά. Θα μπορούσα να το είχα αλλάξει στην πορεία… - Γιατί δεν το κάνατε; Γιατί είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας, re! Αν μπορούν να πουν Schwarzenegger, μπορούν να πουν και Kassianides, έτσι δεν είναι; Το Kassianides επίσης θυμίζει και Cassavetes, οπότε ο κόσμος λέει ότι υπάρχει κληρονομιά πριν από μένα. 32

faces

- Ρατσισμός; Σνομπισμός; Όχι μπροστά μου. Η Αγγλία το έχει αυτό, η Αμερική όχι. Η Αγγλία είναι ταξική κοινωνία. Στην Αμερική δεν υπάρχει αυτό που λέμε Αμερικανός, αν και θα πρέπει να δούμε τι λέει ο Donald Trump γι’ αυτό. Σνομπισμό έχω βιώσει, ρατσισμό, πάλι, όχι. Αν κι έχω συναντήσει πολλούς ηλίθιους στη ζωή μου. - Υπάρχουν ρόλοι που δεν σας τρέλαναν; Όλα έχουν να κάνουν με την ιστορία. Έχω δει άθλιο θέατρο, φριχτή τηλεόραση, απαίσιες ταινίες. - Και οι δικές σας ιστορίες; Δεν θα πω ότι δεν έχω μετανιώσει για πράγματα που έκανα. Φυσικά και υπήρχαν στιγμές. Η πρώτη μου δουλειά ήταν στο West End με τον Woody Harrelson και τώρα έχω φτάσει στο σημείο να μου προσφέρουν δουλειά, να με ρωτούν αν θέλω να το κάνω. Και είναι υπέροχο συναίσθημα για έναν ηθοποιό. Γιατί για χρόνια σκέφτεσαι ότι κανείς δεν θα σου δώσει δουλειά ή ότι σε ξέχασαν, ότι δεν έχεις ταλέντο. Υπάρχουν φαντάσματα και δαίμονες σε αυτό που κάνεις. - Φαντάσματα, δαίμονες και… απόρριψη όπως είδαμε και στο «La La Land»… Τι κάνετε για να μη σας πάρει από κάτω; Ως ηθοποιός εισπράττεις απόρριψη καθημερινά. Το να είσαι ηθοποιός είναι μια εξαιρετικά παράξενη δουλειά. Πρέπει να είναι χοντρόπετσος και ο πιο ευαίσθητος άνθρωπος στο δωμάτιο, προσπαθώντας να βρεις έναν τρόπο να εξισορροπήσεις αυτά τα δύο στοιχεία. Πώσς το καταφέρνεις; Πίστη, διαλογισμός, μποξ, οτιδήποτε μπορεί να σε βοηθήσει. - Εσείς; Προτιμάτε το ρινγκ ή να τρέχετε στον μαραθώνιο; Τα κάνω όλα. Ευτυχώς πάντα υπάρχει μια απόρριψη, προτάσεις που τινάζονται στον αέρα, προσδοκίες. Το να έχεις προσδοκίες στη δουλειά μας αποτελεί επικίνδυνη επιλογή. Μου αρέσει να τρέχω, φτάνεις σε επίπεδο απόλυτης περισυλλογής. Διαβάζω πολύ. Μυθιστορήματα, διαφορετικά είδη, από Alain de Botton μέχρι θρίλερ. - Κι όταν είστε στην Ελλάδα, πηγαίνετε στην Πάολα… Όλα στη ζωή είναι. Ο Martin Amis έχει πει πως, για να είσαι καλλιτέχνης,

πρέπει να καταναλώνεις τέχνη. Δεν πρέπει να περιορίζεσαι. Πώς θα καταλάβω καλύτερα μια κουλτούρα; Οπότε δεν καταλαβαίνω γιατί ορισμένοι σνομπάρουν τα μπουζούκια… Εγώ λέω ότι θα πρέπει πάντα να πηγαίνουμε στα μπουζούκια, να ακούμε τα τραγούδια που μας φέρνουν κοντά. Ειδικά σε μια εποχή σαν τη σημερινή. Πηγαίνεις και διώχνεις το στρες. Όλα έχουν να κάνουν με τη συνεκτικότητα. Την ιδέα μιας γιορτής. - Τι αλλάζει όταν σκηνοθετείτε τον εαυτό σας; Στο «Trust No One» ήθελα να αποδείξω ότι μπορώ να κάνω κάτι σε υψηλό επίπεδο στη βιομηχανία των ταινιών action. Συγκέντρωσα όλα τα χρήματα, έκανα μια καμπάνια crowdfunding, με τη βοήθεια των ακολούθων που έχω στο Twitter, προσέλαβα τους καλύτερους, έκανα την παραγωγή, το storyboard. Οπότε, όταν βγήκαμε για γύρισμα, τα ήξερα όλα. Γιατί τα είχα προσχεδιάσει. - Trust No One; Τίτλος ή φιλοσοφία ζωής; Εμπιστεύομαι πολλούς ανθρώπους. Χωρίς να είμαι ανταγωνιστικός. Πάντα με σεβασμό. - Στο Instagram έχετε μια φωτογραφία του Paul Newman. Και τη φράση: «Άντρας χωρίς εχθρούς είναι άνθρωπος χωρίς προσωπικότητα». Αν επιλέγατε ηθοποιό από τη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ για να παίξετε μαζί, κι ας μην είναι εν ζωή… Θα διάλεγα τον Paul Newman. - Και ποια γυναίκα θα έπαιζε σε μια ταινία για τη ζωή σας; H Julia Roberts τον ρόλο της μαμάς μου. Πάντα μου έλεγαν ότι της μοιάζω. - Όταν είχα πάρει συνέντευξη από τον Clint Eastwood, μου είχε πει ότι υπάρχει ένας επαναστάτης μέσα του. Tι κρύβεται στην ψυχή σας; Η θέληση που χαρακτηρίζει όλους τους Έλληνες. Της φωνής που σου λέει ότι υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να το κάνεις, και θα γυρίσεις τον κόσμο ανάποδα μέχρι να βρεις τρόπο να το πετύχεις. - Υπάρχει κάτι που δεν θα κάνατε για τις ανάγκες ενός ρόλου; Tα έχω κάνει όλα. Έχω αδυνατίσει, έχω παχύνει, έχω ξυρίσει το κεφάλι μου. Δεν υπάρχει κάτι που δεν θα έκανα… Αρκεί να υπάρχει στόρι. 33

Ζιβάγκο και παντελόνι, Hugo, Boss Stores

Τop 10 Man-Codes Simon says: 1. Να είσαι ευγενικός. 2. Πάντα στην ώρα σου. 3. Να ντύνεσαι ανάλογα με την περίσταση. Και να νιώθεις άνετα. 4. Να ξοδεύεις αρκετά χρήματα σε αξεσουάρ. 5. Να ακούς. 6. Να ξεφορτωθείς τις προσδοκίες. 7. Να ακούς περισσότερο. 8. Να μη βρίσκεις δικαιολογίες. 9. Να είσαι ο εαυτός σου. 10. Να κλέβεις χρόνο για να φας ένα υπέροχο γεύμα με κοντινούς φίλους και οικογένεια. Πολύτιμος χρόνος. Ευχαριστούμε πολύ το Electra Metropolis Athens για την φιλοξενία τους. Μητροπόλεως 15, Αθήνα τηλέφωνο επικοινωνίας: (+30) 2141006200 34

Ryan Gosling The Coolest Man της Κέλλυς Σταυροπούλου

εν είναι απλή ιστορία ο Ryan Gosling. Σκέφτομαι ότι, από τη λίστα με τους αγαπημένους διάσημους άντρες, ίσως τελικά αυτός να είναι ο πιο ταλαντούχος. Ίσως να είναι ο ηθοποιός στις ταινίες του οποίου υπάρχει λόγος να ανατρέχεις κάθε τόσο και να εντοπίζεις πλευρές που θα ήθελες να ενσωματώσεις σε ένα ιδανικό αντρικό πορτρέτο. Και όχι για τους προφανείς λόγους: ότι είναι σέξι, όμορφος, έχει ωραία φωνή, γυμνασμένο σώμα, κ.λπ. Περισσότερο γιατί, πέρα από τα εξώφυλλα, τα βραβεία, το κόκκινο χαλί και όλο το πακέτο του Χόλιγουντ, εκείνος προτάσσει μια αφοπλιστική αλήθεια πριν καν μιλήσει, είναι ευάλωτος και συνάμα δυνατός, είναι αστείος, έχει παιδικό χαμόγελο. Το δημόσιο ντεμπούτο του το έκανε στα 13 του μέσα από το πρόγραμμα Mickey Mouse Club του Disney channel. Παράλληλα ζούσε μια παιδική ηλικία που ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει ανυπόφορη. Δεν είχε φίλους, στο σχολείο τον κορόιδευαν, δυσκολευόταν στην ανάγνωση και, αφού διαγνώστηκε με πρόβλημα διάσπασης προσοχής, εντάχθηκε σε τμήμα για παιδιά με μαθησιακά προβλήματα. Η μητέρα του αποφάσισε να τον κρατήσει στο σπίτι, όπου και έκανε ιδιαίτερα μαθήματα. Το μόνο πράγμα που ενίσχυε την αυτοπεποίθησή του και τον έκανε να αισθάνεται ικανός ήταν το τραγούδι. Τραγουδούσε σε γάμους οικογενειακών φίλων με την αδερφή του και συμμετείχε στο τοπικό μουσικό πρόγραμμα που παρουσίαζε ο θείος του σε ένα mall ως άλλος Elvis Presley. «Θυμάμαι πόσο πολύ με συγκινούσε το κομμάτι Suspicious Minds. Οι στίχοι περιέγραφαν έναν άντρα που υπέφερε από έρωτα. Ξέρω, ακούγεται ανόητο και κλισέ, αλλά τότε ήταν πολύ δυνατό για μένα», εξομολογήθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του. Εξίσου ανόητο μπορεί να είναι το να μιλάμε για Mickey Mouse, παιδικές ηλικίες και Elvis Presley όταν πρόκειται για τον Ryan Gosling, τον μόλις βραβευμένο με Χρυσή Σφαίρα πρωταγωνιστή της ταινίας της χρονιάς -κατά πολλούς-, «La La Land». Είναι μάλλον μια προσπάθεια αποκωδικοποίησης αυτού του τόσο αλλιώτικου σταρ με την ιδιαίτερη άρθρωση (όταν μιλάει, πάντα αναρωτιέμαι μήπως ταυτόχρονα μασουλάει κρυφά κάτι πολύ νόστιμο). Έχει πει σχετικά ότι στην εφηβεία του ήθελε οπωσδήποτε να απαλλαχτεί από τη «βαρετή» καναδική του προφορά και γι’ αυτό προσπαθούσε να κοπιάρει τον τρόπο ομιλίας του Marlon Brando. Το 2004 συστήθηκε στο ευρύ κοινό με δόξα και τιμή, πρωταγωνιστώντας στην ταινία «The Notebook». Οι New York Times εκθείασαν το αυθόρμητο παίξιμό του και η Washington Post μίλησε για τη γοητευτική χημεία των δύο πρωταγωνιστών, που έμοιαζαν έτοιμοι να πιαστούν στα χέρια. Όντως οι σχέσεις του Ryan Gosling και της Rachel McAdams ήταν τόσο τεταμένες, που με δυσκολία γυρίστηκε η ταινία. Λίγο μετά έγιναν ζευγάρι στη ζωή και το «Notebook» θεωρήθηκε μία από τις σημαντικότερες ρομαντικές ταινίες όλων των εποχών. Μάλιστα με κέρδη 115 εκατ. δολάρια παραμένει μέχρι σήμερα η πιο επιτυχημένη εμπορικά δουλειά του Gosling. Δύο χρόνια μετά ήρθε η πρώτη υποψηφιότητα Όσκαρ για τον ρόλο του ως τοξικομανούς στην ταινία «Half Nelson» και λίγο αργότερα πρωταγωνίστησε στην ταινία «Lars and the Real Girl», που επίσης τον έθεσε υποψήφιο ως καλύτερο ηθοποιό στις Χρυσές Σφαίρες.

faces

Getty Images / Ideal Image

«Πιστεύω ότι όταν κάνεις κάτι που αρχικά το φοβάσαι, στο τέλος βγαίνει πάντα κάτι καλό»

«Είναι μια ταινία χωρίς ίχνος κυνισμού, σε μια άκρως κυνική εποχή»

ίγα χρόνια μετά είδαμε ένα πιο ώριμο και σκοτεινό προφίλ του στο σπαρακτικό «Blue Valentine». Είχε αφήσει πίσω του την πρώτη περίοδο της υποκριτικής του νιότης και αιφνιδιαστικά μας παρέσυρε σε σκοτεινές σκέψεις περί ματαιότητας των σχέσεων και συναισθηματικής προδοσίας. «Αυτός ο ρόλος με κατέβαλε ψυχολογικά τόσο που, όταν τελείωσαν τα γυρίσματα, πήγα σε γιατρό. ˝Κάνε μια κωμωδία˝ ήταν η συνταγή που μου έδωσε», έχει δηλώσει. Ακολουθώντας την προτροπή του γιατρού του μάλλον, την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στη ρομαντική κομεντί «Crazy, Stupid, Love». Η Washington Post, με αφορμή αυτόν τον ρόλο, έγραψε ότι «ίσως και να βρήκαμε τον επόμενο George Clooney». Η Wall Street Journal πάλι τον αντιπαρέβαλε με τον Marlon Brando σχολιάζοντας την ικανότητά του να συγκινεί, να παρασύρει, να διεισδύει, δίνοντας την αίσθηση ότι δεν προσπαθεί καν για να το πετύχει.

πιανίστα στα μεγάλα σόλο. Χρειάστηκε ο Gosling να κάνει μαθήματα πιάνου τέσσερις ώρες την ημέρα επί τέσσερις μήνες για να τα καταφέρει. «Ένας από τους λόγους που πήρα αυτόν τον ρόλο ήταν γιατί ήξερα ότι θα είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ εντατικά με τη μουσική και τον χορό», είπε ο ίδιος σε συνέντευξή του. Όσο για τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας, έδωσε τη δική του ερμηνεία: «Είναι μια ταινία χωρίς ίχνος κυνισμού, σε μια άκρως κυνική εποχή».

Όσο για το φετινό «La La Land» (υποψήφιο για 14 βραβεία Όσκαρ στην επικείμενη Τελετή Απονομής), που με άνεση κατάφερε να πετάξει από πάνω του τη χλιαρότητα του γλυκανάλατου μιούζικαλ, μας καθήλωσε, μας συγκίνησε και μας έκανε να αναρωτηθούμε ποια άλλη δεξιότητά του μπορεί να τελειοποιήσει ο Ryan Gosling για τις ανάγκες μιας ταινίας. Ακόμα και ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Damien Chazelle αρχικά αμφέβαλε ότι θα ήταν εφικτό να μην ντουμπλάρει τον πρωταγωνιστή του με κάποιον επαγγελματία

«Πιστεύω ότι, όταν κάνεις κάτι που αρχικά το φοβάσαι, στο τέλος βγαίνει πάντα κάτι καλό», είχε πει κάποτε και μάλλον αυτή η φράση μπορεί να ενώσει τα κομμάτια του παζλ της μέχρι τώρα πορείας του, όπως τουλάχιστον αυτή διακρίνεται από απόσταση. Αν και, εδώ που τα λέμ,ε ο Ryan Gosling δεν μοιάζει να έχει μυστικά από όλους εμάς. Αρκεί να τον κοιτάξεις μέσα από την οθόνη σου…

Σε άλλα νέα, ο 36χρονος Ryan Gosling διατηρεί πάντα το indie rock συγκρότημα Dead Man’s Bones με τον φίλο του Zach Shields, είναι ιδιοκτήτης μαροκινού εστιατορίου στο Μπέβερλι Χιλς, είναι σε σχέση με την ηθοποιό Eva Mendes, με την οποία απέκτησαν τα τελευταία τρία χρόνια δύο κόρες, και έχει έναν σκύλο, τον George.

Timecode

TUDOR – Heritage Black Bay Bronze Η ομορφιά της παλαίωσης Αυτό το ιδιαίτερο ρολόι ήταν μία από τις εκπλήξεις του 2016. Η μπρούντζινη κάσα του αλλάζει μορφή με το πέρασμα του χρόνου, γεγονός που ξετρέλανε συλλέκτες και κοινό και του χάρισε μια σημαντική διάκριση στα Όσκαρ της ωρολογοποιίας. της Φανής Ζαφράκα- Θεμελίδη

χρήση του ορείχαλκου –ή μπρούντζου, όπως τον αποκαλούμε συχνότερα– για την κατασκευή ρολογιών ήταν μία από τις πιο απρόσμενες τάσεις της περασμένης χρονιάς. Κι αυτό γιατί πρόκειται για ένα υλικό που μεταμορφώνεται με το πέρασμα του χρόνου, αποκτώντας μια ενδιαφέρουσα πατίνα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ο χαλκός που περιέχεται στο κράμα του μπρούντζου αντιδρά με το διοξείδιο του άνθρακα, τον ιδρώτα και το νερό και με τη μακροχρόνια χρήση αλλάζει όψη, αναλόγως των κλιματικών συνθηκών και της υγρασίας. Από ορείχαλκο είναι σμιλεμένη η κάσα του Black Bay Bronze της Tudor, ενός μοντέλου που εντυπωσίασε το 2016. Ήταν μάλιστα τόσο μεγάλη η απήχησή του στο κοινό, ώστε διακρίθηκε στο Grand Prix d’Horlogerie de Genève 2016, στις 10 Νοεμβρίου, αποσπώντας το βραβείο «Petite Aguille» (Μικρός Δείκτης) που αφορά μοντέλα με τιμή κάτω των 5.000 ελβετικών φράγκων. To Black Bay Bronze είναι φτιαγμένο από ειδικό κράμα αλουμινίου και μπρούντζου, το οποίο όσο θα παλιώνει θα σκουραίνει, προσεγγίζοντας το καφέ της στεφάνης. Έχει διάμετρο κάσας 43 mm και είναι εξοπλισμένο με έναν αυτόματο manufacture μηχανισμό της Tudor, με επίσημη πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC και 70 ώρες power reserve. Στεγανό μέχρι 200 μέτρα βάθος, διαθέτει μονής κατεύθυνσης περιστρεφόμενη στεφάνη από ανοδιωμένο

αλουμίνιο και βιδωτή κορόνα. Συνδυάζεται με used δερμάτινο καφέ λουρί και συνοδεύεται από ένα δεύτερο υφασμάτινο λουρί, εμπνευσμένο από το αυτοσχέδιο λουρί από ελαστικό ύφασμα που προερχόταν από ένα γαλλικό αλεξίπτωτο διάσωσης με χαρακτηριστική κίτρινη ραφή στο κέντρο.

Rolex Hellas Βαλαωρίτου 5, τηλ. 210-3621138 / Κολοκοτρώνη 1, τηλ. 210-3235909, και σε επιλεγμένους αντιπροσώπους σε όλη την Ελλάδα

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αντωνιάδης

Μια παράδοση από την ίδρυση της Λέσχης είναι το «Φλυαρητήριον» στον 7ο όροφο. Εκεί, σε δύο κλασικής αισθητικής σαλόνια τα μέλη συναντώνται για ένα ποτό ή καφέ και ανταλλαγή απόψεων. Από εδώ πέρασαν σημαντικές προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. 40

about men

Αθηναϊκή Λέσχη 142 χρόνια το club των ανδρών του Απόστολου Κοτσάμπαση

ε μια εποχή κρίσης αλλά και μετάβασης, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον με ποιον τρόπο αντιλαμβάνονται την κατάσταση άνθρωποι που κατέχουν εξέχουσες θέσεις σε διάφορους κοινωνικούς χώρους και τους ενώνει κάτι κοινό: το ενδιαφέρον και η ανησυχία για το πού πηγαίνει η χώρα. Αλλά υπάρχει ακόμη ένα συνεκτικό στοιχείο μεταξύ τους: είναι μέλη της Αθηναϊκής Λέσχης, του ιστορικού ανδρικού club της πρωτεύουσας που αισίως διανύει το 142ο έτος από την ίδρυσή του. Στο πέρασμα των δεκαετιών, από το μακρινό 1875, η Λέσχη έζησε όλα τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα του 19ου και του 20ού αιώνα. Σήμερα είναι κοντά στην πραγματικότητα το να πει κανείς ότι ο θεσμός αυτός παίζει τον ρόλο του με κύριο γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας.

καθορίζουν πάντα την πορεία της από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα, στηρίζοντας εκάστοτε κάθε προσπάθεια που αποβλέπει στο ευρύτερο εθνικό και πατριωτικό συμφέρον του τόπου μας. Το «βάρος» της ιστορικής κληρονομιάς της Λέσχης σε μια εποχή οικονομικής και θεσμικής κρίσης για τη χώρα μας… Είναι γεγονός ότι τα τελευταία δέκα χρόνια η χώρα μας βιώνει μια πρωτόγνωρη οικονομική, ηθική και πολιτιστική κρίση θεσμών και αξιών, στην οποία, όπως και κατά το παρελθόν στις δύσκολες στιγμές του Έθνους, έτσι και σήμερα η Αθηναϊκή Λέσχη αντιστέκεται, με σεβασμό στις ιδρυτικές της αξίες, σε σημείο που να αποτελεί έναν φάρο ελπίδας και αισιοδοξίας για το μέλλον της πατρίδας μας, με γνώμονα πάντοτε το εθνικό-πατριωτικό συμφέρον.

Συναντηθήκαμε με τον πρόεδρο της Αθηναϊκής Λέσχης, Κυριάκο Κουκουλομμάτη, στο γραφείο του. Απόστρατος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας ο ίδιος, έχει ζήσει από «τα μέσα» τα γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο, παρά τον μικρό βαθμό που έφερε τότε, στην προσπάθεια του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, στις 13 Δεκεμβρίου 1967, για την ανατροπή των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου. Μετά την αποτυχία της ενέργειας αυτής, ακολούθησε τον τότε αρχηγό του κράτους στη Ρώμη, όπου και παρέμεινε δίπλα του για επτά χρόνια. Ο ρόλος του για την επιτυχία της προσπάθειας αυτής αναγνωρίστηκε στο βιβλίο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου για τα γεγονότα των τραγικών εκείνων ημερών, χαρακτηρίζοντάς τον έναν πιστό αξιωματικό που δεν δίστασε να διακυβεύσει τη θέση του και τη σταδιοδρομία του προκειμένου να πετύχει η άκρως εμπιστευτική αποστολή που του είχε ανατεθεί.

Ποια είναι τα βασικά κριτήρια για να γίνει κάποιος μέλος; Πρωτίστως η πνευματική, επαγγελματική και ηθική καταξίωση του υποψηφίου στον ευρύτερο κύκλο της αθηναϊκής και της ελληνικής κοινωνίας.

Κύριε Κουκουλομμάτη, σχεδόν 142 χρόνια μετά την ίδρυσή της, η Αθηναϊκή Λέσχη είναι το ιστορικό ανδρικό club της χώρας. Οι ιδρυτικές της αξίες παραμένουν ή προσαρμόστηκαν στη σύγχρονη εποχή; Η Αθηναϊκή Λέσχη στην υπεραιωνόβια διαδρομή της εξακολουθεί να πορεύεται πάντοτε με τις αρχές και τις ηθικές αξίες όπως μας τις κληροδότησαν οι προγενέστεροί μας, χωρίς να αδιαφορεί για το κλίμα όπως τούτο διαμορφώνεται εκάστοτε στους κόλπους της αθηναϊκής κοινωνίας, με ανάλογη προσαρμογή. Οι ιδρυτικές αυτές αξίες, όπως ο αμοιβαίος σεβασμός και η αλληλοεκτίμηση μεταξύ των μελών, καθώς και η αυστηρή τήρηση των κανόνων ευγένειας και ευπρέπειας μαζί με την πίστη και την αφοσίωση στα εθνικάπατριωτικά ιδεώδη. Ποια είναι τα σημαντικότερα γεγονότα που καθόρισαν την πορεία της Αθηναϊκής Λέσχης μέσα στον χρόνο; Στη μακρόχρονη ιστορία της, που ταυτίζεται ουσιαστικά με την πορεία του νεοσύστατου Ελληνικού Έθνους, ήταν φυσικό να γνωρίσει και να ζήσει όλες τις στιγμές που σημάδεψαν τη ζωή του ελληνικού κράτους όχι μόνο όταν τούτο μεγαλουργούσε, όπως οι ένδοξοι Βαλκανικοί Πόλεμοι και το έπος του 1940, όπου με όλες της τις δυνάμεις ενεργά συμμετείχε. Αλλά και στις δυσάρεστες περιόδους, όταν επικρατούσε η μόνιμη διχόνοια που μας χαρακτηρίζει ως Έλληνες και τόσες καταστροφές έχει επιφέρει στον τόπο μας, η Λέσχη φρόντισε να τηρεί πάντοτε τις αρχές και τις παραδόσεις που

Ποια είναι τα προνόμια των μελών; Κυρίως η δυνατότητα συνυπάρξεως με προσωπικότητες ως ανωτέρω, σε ένα περιβάλλον μοναδικό σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Πείτε μας έναν λόγο για να απορριφθεί η αίτηση ενός υποψηφίου… Γνωστοποίηση στο Διοικητικό Συμβούλιο αρχικά δυσμενών στοιχείων που θα επηρεάσουν κατά περίπτωση την απόφασή του να εγκρίνει τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η κάθε υποψηφιότητα, μετά την έγκρισή της από το Διοικητικό Συμβούλιο, τίθεται υπόψη της Γενικής Συνελεύσεως των από πενταετίας τελούντων μελών της Λέσχης, τα οποία διά μυστικής ψηφοφορίας αποφαίνονται για την αποδοχή ή όχι της εισόδου κάθε υποψηφίου ανάλογα με τις τυχόν πληροφορίες κάθε μέλους για κάθε υποψήφιο. Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της δικής σας προεδρίας; Η μόνιμη επιδίωξη για την ανανέωση και αναμόρφωση του ιστορικού μας ιδρύματος, καθώς και η αναβάθμιση του επιπέδου των προσφερομένων υπηρεσιών στα μέλη, με ανάλογη προσαρμογή στις συνθήκες της σημερινής ζωής, χωρίς να παρεκκλίνουμε από τις βασικές αρχές και παραδόσεις του. Ειδικότερα, συνεχής προσπάθεια για την εισδοχή στη Λέσχη νέων στην ηλικία αξιόλογων προσώπων που διακρίνεται έκαστο στον τομέα του, αλλά και προσωπικοτήτων, αξιωματούχων του δημόσιου πολιτικού και στρατιωτικού βίου, όπως για παράδειγμα η παρουσία της ανωτάτης ενεργού ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων στη δύναμη των τακτικών μελών της Λέσχης. Επί της προεδρίας μου, και πρώτη φορά στην ιστορία της Λέσχης, πραγματοποιούνται τρεις εκλογικές διαδικασίες εισόδου νέων μελών, κάτι που απηχεί το έντονο ενδιαφέρον της αθηναϊκής και όχι μόνο κοινωνίας για την ένταξη στους κόλπους του ιστορικού μας ιδρύματος.

Πώς ιδρύθηκε; Μια ομάδα ανθρώπων που είχαν σπουδάσει, ζήσει και εργαστεί στο εξωτερικό αποφάσισαν να ιδρύσουν στην Αθήνα κάτι ανάλογο των βρετανικών λεσχών. Κάπως έτσι ιδρύθηκε στην πρωτεύουσα από είκοσι διακεκριμένους πολίτες η Αθηναϊκή Λέσχη. Στις 5 Δεκεμβρίου του 1875 τα ιδρυτικά της μέλη εξέλεξαν πρόεδρό της τον καθηγητή πανεπιστημίου, νομικό, οικονομολόγο, υπουργό και διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Παύλο Καλλιγά. Η Λέσχη ξεκίνησε με 200 μέλη και σήμερα, σύμφωνα με το καταστατικό της, ο ανώτατος αριθμός είναι τα 1.000. Επίτιμοι πρόεδροι της Λέσχης ήσαν οι βασιλείς της Ελλάδος. Μεταξύ των μελών της θα βρούμε 28 πρωθυπουργούς, υπουργούς, ανώτατους κρατικούς λειτουργούς, ξένους πρέσβεις, καθηγητές πανεπιστημίου, ακαδημαϊκούς, κορυφαίους των γραμμάτων και των τεχνών, καθώς και προσωπικότητες του οικονομικού και βιομηχανικού κόσμου. Τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Μια ημέρα του Ιουνίου του 1941 διέσχιζε την οδό Πανεπιστημίου μια ομάδα Βρετανών αιχμαλώτων συνοδεία γερμανικού αποσπάσματος. Στη γωνία με την οδό Αμερικής, από τα παράθυρα της Αθηναϊκής Λέσχης ακούστηκαν χειροκροτήματα και επευφημίες από μέλη της που βρίσκονταν μέσα στο κτίριο. 42

Την επομένη διατάχθηκε η επίταξή του και ο τότε πρόεδρος της Λέσχης, στρατηγός Βασίλειος Μελάς, εκλήθη για να δώσει εξηγήσεις στη γερμανική διοίκηση, της οποίας η έδρα ήταν στο κτίριο όπου στεγάζεται σήμερα το πολυκατάστημα Attica. Ο ίδιος ετέθη σε περιορισμό και εξορίστηκε, ενώ η Λέσχη μετακόμισε στην οδό Μέρλιν στο Κολωνάκι, απέναντι από το κτίριο της Γκεστάπο! Οι Γερμανοί τοποθέτησαν μια ξύλινη αερογέφυρα πεζών που συνέδεε το κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού με το διπλανό νεοκλασικό Μέγαρο Μελά που στέγαζε τη Λέσχη. Η γέφυρα παρέμεινε αρκετό χρόνο μετά την αποχώρησή τους από την Ελλάδα. Αίθουσα ξιφασκίας Πιστή στο αθλητικό ιδεώδες, η Λέσχη διαθέτει από την ίδρυσή της αίθουσα ξιφασκίας που φιλοξενεί 60 αθλητές-μέλη. Επίσης, είκοσι αθλητές-μέλη προπονούνται στην ιαπωνική πάλη. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 η Αθηναϊκή Λέσχη ανέδειξε τρεις Ολυμπιονίκες. Η Λέσχη διαθέτει εξοπλισμένη αίθουσα με όργανα γυμναστικής και καθηγητή Σωματικής Αγωγής, για ένα πρόγραμμα εκγύμνασης βάσει ατομικών αναγκών. Ένας ολοκληρωμένος χώρος με αποδυτήρια, αίθουσα μασάζ, ντους, σάουνα και ιατρείο είναι στη διάθεση των μελών κάθε μέρα.

about men

Dress code Η είσοδος επιτρέπεται πάντα με γραβάτα. Ο κανόνας τηρείται και αν την ξεχάσατε, στην υποδοχή θα φροντίσουν το θέμα με διακριτική, πάντα, ευγένεια. Συνδεδεμένα clubs Η Αθηναϊκή Λέσχη συνδέεται μέσω συμβάσεων με 68 αντίστοιχα clubs σε όλο τον κόσμο. Τα μέλη έχουν το δικαίωμα χρήσης όλων των συνδεδεμένων clubs του εξωτερικού με τη Λέσχη, με την ιδιότητα του «φιλοξενούμενου

μέλους» χωρίς κανέναν περιορισμό. Αυτό ισχύει και αντιστρόφως. Ως επίλογο να αναφέρουμε, για να το θυμούνται ιδιαίτερα οι Βρετανοί, ότι στο σήμα της Αθηναϊκής Λέσχης απεικονίζεται ο Απόλλων, προστάτης των λεσχών. Για να μην ξεχνάμε ποιοι ίδρυσαν και αυτόν τον θεσμό. Θερμές ευχαριστίες προς τον διευθυντή της Λέσχης, Παναγιώτη Ορφανό, καθώς και στον πρώην διευθυντή Παναγιώτη Αντωνάκη για τη βοήθεια και τις πληροφορίες που μας παρείχαν. 43

Black Mamba

Ο Άρης Τερζόπουλος έχει το αντίδοτο; της Μαριανίνας Πάτσα

ρεθήκαμε με τον Άρη Τερζόπουλο ένα πρωί στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία». Η φωτογράφιση μόλις άρχιζε. Κάθισα σε ένα τραπεζάκι εκεί κοντά. Όμως, καθώς φωτογραφιζόταν, άρχισε εκείνος τις ερωτήσεις. Για μια στιγμή, ένιωσα να αντιστρέφονται οι ρόλοι. Όμως κάποιος που βρίσκεται στον χώρο του Τύπου τόσα χρόνια δεν θα μπορούσε παρά να έχει μια φυσική περιέργεια που τον ωθεί να ανακαλύψει τι είναι αυτό που υπάρχει γύρω του. Με τον ίδιο φυσικό και αβίαστο τρόπο κύλησε και η συνέντευξη. Ο ίδιος ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του όχι ως γεγονότα, αλλά ως προϊόν αυτογνωσίας. «Μου είναι μεταφυσικό το φαινόμενο του να κάνεις παιδιά. Φεύγεις από την ιδιότητα του τέκνου και περνάς σε αυτήν του γονέα. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ψυχολογική εξέλιξη και καταλαβαίνεις πολλά πράγματα. Στα 26 μου ήξερα συνειδητά πως το να κάνω παιδιά θα με δέσμευε πολύ και δεν ήθελα. Στα 53 μου απελευθερώθηκα από τη δέσμευση του γονεϊκού συνδρόμου. Είναι σωστό να μην καθορίζεσαι από άλλους. Ζεις καλύτερα και μαθαίνεις να στέκεσαι στα πόδια σου. Έχω δύο κόρες. Κορίτσια ήθελα πάντα. Η ηλικία της γυναίκας από όταν γεννιέται μέχρι τα 15-16 ήταν αυτή που δεν είχα ζήσει και ήθελα να τη ζήσω». «Η δεύτερη απελευθέρωση, η πιο καθοριστική, εμπεριέχει την απώλεια. Το να μην κοιμάμαι και να μην ξυπνάω στο ίδιο σπίτι μαζί με τις κόρες μου μου κόστισε πολύ. Όπως και οι περιπέτειες με τη δουλειά. Όμως, μέσα από τις απώλειες που είχα, έγινα περισσότερο ο εαυτός μου από ποτέ. Ό,τι είδους ασφάλειες έχει κανείς, όταν τις χάσει, είναι μια καλή και αποδοτική εμπειρία. Σήμερα είμαι καλά». Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο «Black Mamba». Τον ρωτάω γιατί ένας εκδότης αποφασίζει ξαφνικά να γίνει συγγραφέας. «Ήθελα να το γράψω ως μέρος του παιχνιδιού της ζωής. Μπορεί να γράψεις ένα βιβλίο που θα γίνει επιτυχία ή όχι. Ταινία ή όχι. Θα βγει στο εξωτερικό ή όχι. Ό,τι και να γίνει, όλα είναι μέρος ενός παιχνιδιού. Ούτε το ένα πρόκειται να με αλλάξει, ούτε το άλλο. Ουσιαστικά το βιβλίο είναι η άποψή μου για το περί τίνος πρόκειται στα πάντα. Αυτό μέσα στο οποίο ζούμε είναι μια γιγαντιαία κατασκευή που απλώς δεν χωράει στο μυαλό. Όλο αυτό είναι ένα παιχνίδι. Είναι ένα πράγμα με δύσκολους κανόνες, που όμως, αν τους μάθεις,

είναι διαχειρίσιμο. Κατά την άποψή μου, ακόμα και ο χρόνος και ο θάνατος είναι διαχειρίσιμα. Ίσως να κάνω και λάθος, αλλά αυτό πιστεύω. Για να το διαχειριστείς, όμως, πρέπει να αρχίσεις να ξεχνάς όλες τις σταθερές που έχεις ως δεδομένες. Και αυτό γράφω ουσιαστικά εκεί μέσα. Είναι όμως ευκολότερο να πεις κάποια πράγματα αν τα εντάξεις μέσα σε μια περιπέτεια». Ο Άρης Τερζόπουλος λειτουργεί ίσως περισσότερο διαισθητικά από όσο θα τολμούσαν οι περισσότεροι εκδότες. «Σε αυτή τη δουλειά υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: να καταλαβαίνεις τα κοινωνικά ρεύματα. Δηλαδή ενστικτωδώς να καταλαβαίνεις κοινωνιολογία. Κι εγώ πάντα έτσι αποφάσιζα για τις δουλειές μου, διαισθητικά. Ποτέ δεν έχω κάνει έρευνα αγοράς». Μιλάμε για τον Τύπο σήμερα και την τάση που τον καθορίζει. Για το ΚΛΙΚ του τότε και για τη νέα του εκδοχή, που βρίσκεται στο διαδίκτυο εδώ και δύο χρόνια. «Το ΚΛΙΚ φυσικά και δεν έχει σχέση με αυτό που ήταν. Άλλη εποχή, άλλα πρόσωπα, άλλη πραγματικότητα. Δεν θα μπορούσε να είναι το ίδιο. Όταν ξεκινήσαμε το περιοδικό, ήταν εμφανές αυτό που ερχόταν. Αλλά αυτή η εποχή δεν έχει κανένα μεγάλο εμφανές κοινωνικό ρεύμα. Υπάρχει πάντως μια αναγκαστική εσωτερική ψυχολογική εσωστρέφεια, που είναι αποτέλεσμα των εξωτερικών δυσκολιών. Όταν η εξωτερική κατάσταση δεν προσφέρεται για κατάκτηση λόγω έλλειψης χρημάτων, το προσαρμόσιμο ανθρώπινο είδος, που θέλει σε οποιαδήποτε φάση να είναι καλά, προσπαθεί να κατακτήσει το εσωτερικό ώστε να ισορροπήσει. Αυτή η αντίδραση έχει και μια τάση απόρριψης των προτύπων των προηγούμενων ετών. Καλά περάσαμε, αλλά, όταν η καλοπέραση φτάνει να είναι αυτοσκοπός, θα έχει και ανάλογα αποτελέσματα. «Αυτή η τεράστια ανακατανομή των τελευταίων 15 ετών, όπου ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα άτομα, κάποια στιγμή θα φέρει φαινόμενα τα οποία δεν μπορούμε να υπολογίσουμε ακόμα». Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης Assistant Photographer: Αλέξανδρος Αντωνιάδης Ευχαριστούμε πολύ το ξενοδοχείο Grande Bretagne για την φιλοξενία τους. Βασιλέως Γεωργίου 1, Αθήνα Τ. (+30) 21 0333 0000

faces

Αυτό μέσα στο οποίο ζούμε είναι μια γιγαντιαία κατασκευή που απλώς δεν χωράει στο μυαλό. Όλο αυτό είναι ένα παιχνίδι.

Για μένα δημοσιογραφία είναι αυτή που λέει το σωστό και το λάθος, χωρίς πολιτική τοποθέτηση, που θολώνει την όραση. Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας, το ότι δεν μπορούμε να δούμε τα πράγματα καθαρά. Είναι σκέτη κουταμάρα. Η Ελλάδα, ως ξεχωριστά πρόσωπα, έχει πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους. Αλλά, ως μάζα, το συνολικό αποτέλεσμα είναι λάθος από κάθε άποψη, και αυτό πληρώνουμε. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι κάτι τωρινό. Κρατά χρόνια και συνεχίζει. Αν θα φτάσουμε κάπου, θα δείξει». «Το ελληνικό μυαλό έχει εφευρετικότητα. Αυτό το DNA της εφευρετικότητας κάνει όσους πάνε έξω, σε κοινωνίες ισότιμες, να κατορθώσουν σημαντικά πράγματα. Εδώ δεν ισχύει αυτό. Ισχύει το αν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη. Αυτό είναι αντιοικονομικό, αντικοινωνικό και δεν θα αλλάξει γρήγορα. Για να αλλάξει κάτι, θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς. Δεν αρκεί καμία κυβέρνηση για να αλλάξει ριζικά κάτι». Υπάρχει έρωτας στην Ελλάδα της κρίσης; «Υπάρχει, αλλά έχει γίνει πιο γρήγορος. Επικρατεί μια γενικότερη ευκολία, αλλά δεν νομίζω ότι η αναζήτηση του έρωτα δεν θα πάψει ποτέ. Αυτό που μας συνδέει ερωτικά πραγματικά με ένα άλλο άτομο είναι ένα ακόμα μεταφυσικό της ζωής. Πληρώνεται κάποιες φορές, αλλά δεν πειράζει. Άντρες και γυναίκες είμαστε από άλλους πλανήτες έτσι κι αλλιώς. Αλλά το μόνο που κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα για μένα είναι το άλλο φύλο». Αν δεν ήσουν εκδότης, τι θα ήθελες να είσαι; «Για μένα αποτελεί έλλειψη το ότι δεν έχω μάθει μουσική. Είναι το πιο ψυχοτρόπο είδος τέχνης». Αν, υποθετικά, συναντούσες τον Θεό, τι θα του έλεγες; «Θα του ζητούσα να μου μάθει το επάγγελμα!»

faces

Η Ελλάδα ως ξεχωριστά πρόσωπα, έχει πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους. Αλλά ως μάζα, το συνολικό αποτέλεσμα είναι λάθος από κάθε άποψη και αυτό πληρώνουμε.

Ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα άτομα, κάποια στιγμή θα φέρει κάποια φαινόμενα τα οποία δεν μπορούμε να τα υπολογίσουμε ακόμα.

Αποχαιρετιστήκαμε και μου χάρισε το βιβλίο του, με την αφιέρωση να ξεχάσω όλες τις βασικές βεβαιότητες. Με δυο λόγια; Να θυμάμαι πως όλα είναι πιθανά. 48

faces

Kaia Gerber Στο Μαλιμπού δεν υπάρχει κρίση της Σάντυ Τσαντάκη

ένε ότι μοιάζει πολύ στη μητέρα της, Cindy Crawford. Είναι ψηλή, αδύνατη, σαν την Brooke Shields στη Γαλάζια Λίμνη. Την γνωρίσαμε στα 10 της, όταν πρωτοεμφανίστηκε σε καμπάνια του οίκου Versace. Έκανε μια μικρή παύση, για να ξαναεμφανιστεί στα 14 της με ρούχα Alexander Wang, στον φακό του Bruce Weber και του Mario Testino. Δεν έχει ανέβει στην πασαρέλα. Όχι ακόμη. «Πιστεύω ότι τα 16 είναι η σωστή ηλικία», θα πει. Έχει πάντα την Cindy σαν μέντορα και μάνατζερ από κοντά να επιμένει πως η κόρη της διαθέτει μ ε γ α λ ύ τ ε ρ η α υ τ ο π ε π ο ί θ η σ η από αυτή που είχε η ίδια στην ηλικία της.

Getty Images / Ideal Image

H kaia μεγαλώνει στο Μαλιμπού, διαβάζει τα μαθήματα της online. Για την ώρα ανεβάζει τις μετοχές της. Η πιο σουρρεαλιστική στιγμή μέχρι σήμερα; Στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram. «Κάποιος μου έγραψε ότι θέλει να γλείψει τα δάχτυλα των ποδιών μου. Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα; Δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει να το θεωρήσω κομπλιμέντο».

Gigi & Bella Και ο Θεός έπλασε τις Hadid της Σάντυ Τσαντάκη

ροσωπικά μου αρέσει πιο πολύ η Gigi. Ή μάλλον η Jelena Noura Hadid. Πιο χαμογελαστή, πιο αλέγκρα. Αν και νομίζω ότι στους άνδρες θα αρέσει περισσότερο η Bella, η μικρή της αδερφή. Η Isabella Khair Hadid, μυστηριώδης, μουτρωμένη, μοιάζει μεγαλύτερη. Μεγάλωσαν και οι δύο στο Μπέβερλι Χιλς, μπαμπάς Παλαιστίνιος, μαμά Ολλανδή, υπερεκτεθειμένες και οι δύο. Η ξανθιά συναγωνίζεται τη μελαχρινή, από μοντέλα γίνονται μούσες, σχεδιάστριες, υπογράφουν συμβόλαια εκατομμυρίων και ό,τι αγγίζουν γίνεται χρυσός. Ή δολάρια. Ή likes. Η 21χρονη Gigi Hadid περπατά στην πασαρέλα και απαντά στις κριτικές. «Όχι, δεν έχω τον ίδιο σωματότυπο με άλλα μοντέλα. Αν δεν είχα αυτό το σώμα, δεν θα έκανα την καριέρα που κάνω. Λατρεύω το γεγονός ότι μπορώ να είμαι σέξι», γράφει στο Instagram. Για να αποσπάσει 300.000 κόκκινες καρδιές. Είναι και η μαμά μοντέλο. Και η 20χρονη Bella; Σπουδάζει φωτογραφία στο Parsons. «Είναι ωραίο να είσαι μπροστά στην κάμερα, την οποία προσπαθώ να συνηθίσω, αλλά είναι ακόμη πιο τέλειο να ξέρω τι συμβαίνει πίσω από τον φακό», θα πει. Βγαίνει με τον Καναδό τραγουδιστή The Weeknd, πιστεύει στην ευγένεια. «Ασχέτως του αν είναι συνάδελφοι, προϊστάμενοι ή υφιστάμενοί σου, οφείλεις να είσαι ευγενικός και γενναιόδωρος με όποιον συναντάς».

Όσο για την Gigi, εγκατέλειψε την ιππασία για να ασχοληθεί με το μποξ, σύντροφός της δηλώνει ο Βρετανός Zayn Malik, έχει 20 εκατ. ακολούθους στο Instagram και 2 εκατ. στο Twitter, φοράει διαρκώς μαύρα κολάν, τρώει junk food. «Η ιδανική μου βραδιά έξω είναι όταν πηγαίνω για φαγητό. Mου αρέσουν τα μέρη όπου μπορείς να ακούς τον άλλο όταν μιλάει. Και μετά κοιμάμαι γύρω στις 11». Και τι κάνει για να εκτονωθεί; «Παίρνω αγκαλιά το μαξιλάρι και ουρλιάζω». Τι θα συμβούλευε η Bella την Gigi; «Να μη φοράει τόσο συχνά κολάν…» Αν και φυσική ξανθιά, έβαψε τα μαλλιά της σκούρα για να μη μοιάζει στην Gigi. «Έχω πιο σκοτεινή προσωπικότητα», λέει. «Τα ξανθά κορίτσια έχουν αγγελικά πρόσωπα. Η αδερφή μου μπορεί να ξεφύγει από οτιδήποτε». Kαι η συμβουλή της μεγάλης αδερφής; «Να είσαι ο εαυτός σου. Ο κόσμος μπορεί να μη σε συμπαθεί, αλλά εσύ δεν πρέπει να νοιάζεσαι».

Getty Images / Ideal Image

faces

Κοστούμι: HUGO BOSS (Attica) Πουκάμισο: HUGO BOSS (Attica) Παπούτσια: Corneliani (Attica) Ζώνη: HUGO BOSS (Attica) Pochette: BOSS (Attica) Γραβάτα: BOSS (Attica) Μανικετόκουμπα: BOSS (Attica) Ρολόι: Longines

style

Κοστούμι: BOGGI (Attica), Πουκάμισο: BOGGI (Attica), Γραβάτα: BOGGI (Attica), Παπούτσια: BOGGI (Attica), Καπέλο: Giorgio Hatter 56

style

Κοστούμι: ZEGNA (Attica) Ζιβάγκο: Brooks Brothers (Attica) Παπούτσια: ZEGNA (Attica) Γυαλιά: ARMANI (Attica) Ρολόι: Longines

Αδέσποτοι

Κατερίνα Σάλτα «Πώς μπορεί ακόμη κάποιος να επιλέγει να αγοράσει μια ψυχή, όταν τόσες χιλιάδες υποφέρουν στον δρόμο καθημερινά;» της Χριστίνας Μόνη

ια όσους έχουν κατοικίδια ξέρουν πως το να μιλάει κάποιος για το σκυλί του ή τη γάτα του είναι σαν να μιλάει για ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής του. Όσοι μάλιστα είναι πραγματικά ζωόφιλοι, όταν μιλάνε για τα κατοικίδιά τους, ξέρεις πως το μυαλό τους βρίσκεται σε όλα τα αδέσποτα που δεν έχουν την ευκαιρία να βρεθούν σε ένα ζεστό περιβάλλον και να ζήσουν μια ζωή όπου κάποιος θα τα αγαπάει και θα τα φροντίζει.

χο πλάσμα. Φαινόταν να μην τα πηγαίνει καλά με τις γάτες και εγώ έχω τρεις! Πολύ γρήγορα όμως προσαρμόστηκε».

Ποια είναι τα αισθήματα που της προκαλούν τα κατοικίδιά της; «Ευγνωμοσύνη. Για όλα αυτά που μου προσφέρουν καθημερινά. Τόση τρυφερότητα, τέτοια αγκαλιά, ανάλογη ανιδιοτελή αγάπη πού να βρει κανείς; Δεν ξέρω πραγματικά αν μπορώ να περιγράψω με λέξεις τις στιγμές που περνάμε Η Κατερίνα Σάλτα είναι διευθύντρια του μαζί και πόσο μου γεμίζουν την καρδιά». Earth Refugee, προγράμματος που «τρέχει» η ΜΚΟ «Οργάνωση Γη» για την υποστήριξη Όταν αναφερόμαστε στο ενδεχόμενο της των προσφύγων στη χώρα μας. Τη συναντή- αγοράς ενός ζώου, η ίδια αντιδρά: «Το θεσαμε για να τη γνωρίσουμε καλύτερα και ωρώ πραγματικά αδιανόητο εν έτει 2017 να μάθουμε περισσότερα για τη Yoga, ένα να συζητάμε ακόμη για αγορά. Πώς μποαδέσποτο Κοκόνι το οποίο μπήκε στη ζωή ρεί ακόμη κάποιος να επιλέγει να αγοράτης για λίγο και παρέμεινε για χρόνια. σει μια ψυχή, όταν τόσες χιλιάδες υπο«Η σχέση μου με τα ζώα πάει πολλά χρό- φέρουν στομν δρόμο καθημερινά; Όταν νια πίσω. Το πρώτο σκυλάκι ήρθε στην οι- κινδυνεύουν και πεθαίνουν κάθε στιγμή... κογένειά μου όταν ήμουν τεσσάρων ετών. Είναι αδιαπραγμάτευτο για μένα. Όποιος Δυστυχώς πέθανε λίγες εβδομάδες μετά δεν μπορεί να το αντιληφθεί ας βοηθήσει και μου στοίχισε πολύ. Γενικά, υπήρχαν εθελοντικά, έστω και για μία εβδομάδα, ζώα σε όλη τη ζωή μου. Τον πρώτο πραγ- σε κάποιο φιλοζωικό σωματείο, για να ματικά δικό μου σκύλο, τον Asterix, τον γίνει μάρτυρας της πραγματικότητας. Και απέκτησα στην ηλικία των 18. Ζήσαμε 16 νομίζω ότι θα αλλάξει τη φιλοσοφία του υπέροχα χρόνια μαζί, ήταν μια μοναδική για το συγκεκριμένο ζήτημα για πάντα». σχέση και θα μου λείπει πάντα». Η Κατερίνα Σάλτα έχει υπάρξει εθελόντρια Τα Κοκόνια υπάρχουν εδώ και χιλιάδες σε πολλούς τομείς όσον αφορά τα ζώα, το χρόνια –ίχνη τους βρέθηκαν στα γεωλογι- περιβάλλον, τον άνθρωπο, για περισσότερο κά στρώματα της Εποχής του Λίθου–, ενώ από δώδεκα χρόνια. Υπήρξε ενεργός εθελόπολλές αναπαραστάσεις σε αγγεία, αγάλ- ντρια του ΣΠΑΖ (Σύλλογος Προστασίας Αδέματα, ειδώλια και νομίσματα μαρτυρούν την σποτων Ζώων) για εφτά χρόνια και αυτό την ύπαρξή τους και την κοντινή σχέση τους με έφερε ακόμη πιο κοντά στους τετράποδους την αρχαία ελληνική οικογένεια. Απόγονος φίλους μας. «Οι ανάγκες των φιλοζωικών αυτής της αξιολάτρευτης φυλής είναι και η σωματείων στην Ελλάδα είναι συνεχείς Yoga, η οποία κατά τη διάρκεια της φωτο- και πολύ μεγάλες. Και μία χούφτα εθεγράφισης ήταν πολύ φιλική. λοντών προσπαθεί το ακατόρθωτο, χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος, πλην απει«Η Yoga ήρθε στη ζωή μου έξι μήνες ροελάχιστων εξαιρέσεων». μετά τον θάνατο του Asterix. Δεν ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι ήμουν έτοιμη. Ήταν Γεγονός που επιβεβαιώνουν όλοι όσοι περίπου 7 μηνών, βρέθηκε αδέσποτη έχουμε γνωρίσει καλύτερα μέσω της στήκαι ανέλαβα να τη φιλοξενήσω για λίγες λης «Αδέσποτοι». ημέρες. Αμέσως ένιωσα ότι δεν μπορούσα να την αποχωριστώ, είναι ένα υπέρο58

Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης

faces

To συλλεκτικό Altiplano 60th Anniversary 40 mm στον καρπό του πρεσβευτή της Piaget, Ryan Raynolds. Πρόκειται για limited edition 260 κομματιών από κίτρινο χρυσό 18K.

PANERAI LAB-ID Luminor 1950 Carbotech 49 mm. Ο μηχανισμός του είναι ένα τεχνολογικό θαύμα που δεν χρειάζεται ποτέ λίπανση, γι’ αυτό και συνοδεύεται από εγγύηση 50 ετών!

Timecode

VACHERON CONSTANTIN Les Cabinotiers Celestia Astronomical Grand Complication. Μοναδικό κομμάτι με 23 complications!

H. MOSER & CIE Swiss Mad Watch, 100% Swiss made, με κάσα από ελβετικό τυρί!

Ώρα Γενεύης Δύο αγωνιστικά αυτοκίνητα, ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος και ένα… φλωρεντινό palazzo σημάδεψαν το φετινό Σαλόνι Υψηλής Ωρολογοποιίας της Γενεύης. Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές όμως ήταν, όπως πάντα, τα ρολόγια… της Φανής Ζαφράκα- Θεμελίδη

ρτι αφιχθείσα από την παγωμένη –σε υπερθετικό βαθμό– Γενεύη, σας μεταφέρω τις πρώτες μου εντυπώσεις από το Σαλόνι Υψηλής Ωρολογοποιίας που λαμβάνει χώρα εκεί κάθε Ιανουάριο. Το Salon International de la Haute Horlogerie, ή SIHH εν συντομία, φιλοξενεί μια πλειάδα βαρύγδουπων ονομάτων του χώρου του ρολογιού και αποτελεί ένα είδος βαρόμετρου για το πώς θα κινηθεί ο χώρος την εκάστοτε χρονιά. Στη φετινή διοργάνωση συμμετείχαν 17 μεγάλοι οίκοι (με αλφαβητική σειρά): A. Lange & Sohne, Audemars Piguet, Baume & Mercier, Cartier, Girard-Perregaux, Greubel Forsey, IWC, Jaeger-LeCoultre, Montblanc, Panerai, Parmigiani Fleurier, Piaget, Richard Mille, Roger Dubuis, Ulysse Nardin, Vacheron Constantin and Van Cleef & Arpels. Παράλληλα, –για δεύτερη χρονιά– σε ειδικό χώρο της έκθεσης φιλοξενήθηκαν 13 ανεξάρτητοι οίκοι και σχεδιαστές, με εξαιρετικές, ανατρεπτικές και ενίοτε εξωπραγματικές δημιουργίες. Στο περίφημο Carré des Horlogers συμμετείχαν οι Christophe Claret, Grönefeld, H. Moser & Cie, Hautlence, ΗΥΤ, Laurent Ferrier, MB&F, MCT Watches, Ressence, RJ-Romain Jeróme, Speake-Marin, Urwerk και Kari Voutilainen. Μετά από τρεις μέρες και αλλεπάλληλες παρουσιάσεις σε τριάντα μάρκες, σας παραθέτω τις πρώτες μου εντυπώσεις…

για, που προορίζονται για να περνούν από γενιά σε γενιά. Οι οίκοι βάζουν τα δυνατά τους και παρουσιάζουν δημιουργίες εξαιρετικής κομψότητας, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις όσο το δυνατόν λεπτότερες κάσες. Μεταξύ άλλων, το 2017 έχουμε την 60ή επέτειο του υπέρλεπτου Altiplano της Piaget, η Cartier εμπλουτίζει τη συλλογή Drive με ένα ultraslim μοντέλο καθώς και με ένα πανέμορφο Moon Phase, ενώ η Audemars Piguet παρουσιάζει ένα all-time-classic σε σύγχρονη εκτέλεση, το Royal Oak Perpetual Calendar, εξ ολοκλήρου από μαύρο κεραμικό, καθώς και το ντελικάτο Royal Oak Extra Thin.

Ισχυρότερο το ασθενές φύλο. Εκεί όπου τα προηγούμενα χρόνια κυριαρχούσαν τα ρολόγια για άνδρες και υπήρχε περιορισμένη προσφορά σε θηλυκές δημιουργίες –μοντέλα στολισμένα με διαμάντια, κατά κύριο λόγο–, το 2016 και ακόμη περισσότερο φέτος οι εταιρείες κατακλύζουν τις κυρίες με πλήθος συλλογών και προτάσεων. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι, εκτός από τα αμιγώς γυναικεία ρολόγια, υπήρξε μεγάλη προσφορά από μοντέλα που μπορούν να φορεθούν άνετα και από τα δύο φύλα, καθώς είναι «σοβαρά» σε σχεδίαση, χωρίς φιοριτούρες και σε διαμέτρους που κυμαίνονται από 38 έως 40 χιλιοστά. Για ευνόητους λόγους οι εταιρείες αποφεύγουν να τα χαρακτηρίσουν ανδρικά, γυναικεία Υλικός κόσμος. Οι μεγάλοι οίκοι ωρολογοποιίας εξερευνούν πάντοτε πρωτοποριακούς ή unisex, προκειμένου να μην αποθαρρύνουν καμία μερίδα του καταναλωτικού κοινού. τρόπους «έκφρασης», γι’ αυτό και απευθύνονται σε άλλες βιομηχανίες, όπως αυτή του αυτοκινήτου ή του Διαστήματος, «δανείζονται» εξωτικά υλικά και τεχνολογικές καινο- Sport και θέαμα. Formula 1, Bugatti, McLaren, Shelby Cobra… Ρολόγια και αυτοκίτομίες και τα προσαρμόζουν στην ωρολογοποιία. Έτσι είδαμε μοντέλα κατασκευασμένα νητα είναι τα αγαπημένα παιχνίδια των ανδρών. Ακούγεται κλισέ, όμως είναι αληθινό. από άνθρακα από μάρκες όπως η Panerai, η Roger Dubuis και η Richard Mille. Όσον Η σύμπραξη μεγάλων οίκων ωρολογοποιίας με εταιρείες αγωνιστικών αυτοκινήτων αφορά τα πιο «συμβατικά» υλικά, παρουσιάστηκαν αρκετά μοντέλα από τιτάνιο, κεραμι- δεν είναι πρωτόγνωρη. Φέτος έχουμε τη συνεργασία της Richard Mille με τη McLaren, κό, ενώ οι κάσες στις συλλεκτικές δημιουργίες υψηλής μηχανικής πολυπλοκότητας και/ή της Parmigiani Fleurier με την Bugatti, η Baume & Mercier λανσάρει για τρίτη χροκαλλιτεχνικής δημιουργίας ήταν παραδοσιακά σμιλεμένες από ευγενή μέταλλα, χρυσό ή νιά συλλεκτικές εκδόσεις χρονογράφων Shelby Cobra και η Montblanc με τη συλλογή πλατίνα. Για άλλη μία χρονιά κάποιοι σχεδιαστές επέλεξαν τον «ταπεινό» ορείχαλκο (τον TimeWalker αντλεί έμπνευση από τον κόσμο των αγώνων ταχύτητας. Τέλος, ο οίκος γνωστό μπρούντζο) για να ντύσουν κάποια ιδιαίτερα μοντέλα τους (Montblanc, Panerai, Roger Dubuis παρουσίασε μια σειρά μοντέλων Excalibur Pirelli Spider σε συνεργασία Hautlence). O αδιαμφισβήτητος όμως «νικητής» της φετινής χρονιάς είναι το ανοξείδωτο με τη μεγάλη «κυρία» των ελαστικών. Και από τις αγωνιστικές βολίδες στα ντεκ των αγωνιστικών ιστιοπλοϊκών σκαφών. Το 2017 είναι χρονιά του θαλάσσιου ράλι America’s ατσάλι, ένα υλικό δοκιμασμένο, αξιόπιστο, παντός καιρού και κυρίως οικονομικό. Cup και υπάρχουν αρκετά μοντέλα αφιερωμένα σ’ αυτό από την Panerai και την Ulysse Πιο λεπτά, πιο κλασικά. Μία από τις πιο ξεκάθαρες τάσεις της ωρολογοποιίας τα τελευ- Nardin, που είναι επίσημοι εταίροι του αγώνα. Η δεύτερη, μάλιστα, είχε τοποθετήσει και ταία χρόνια είναι ότι επιστρέφουμε στα παραδοσιακής σχεδίασης και φιλοσοφίας ρολό- ένα πραγματικό σκάφος στην είσοδο του περιπτέρου της. 61

JAEGER-LECOULTRE Geophysic Tourbillon Universal Time με κάσα 43,5 mm από πλατίνα, παγκόσμια ώρα σε 24 χρονικές ζώνες και ιπτάμενο tourbillon.

A. LANGE & SÖHNE Tourbograph Perpetual “Pour le Mérite”. Υπερπολύπλοκο πλατινένιο αριστούργημα με tourbillon, χρονογράφο rattrapante και διηνεκές ημερολόγιο.

ROGER DUBUIS Excalibur Quatuor Cobalt Micromelt. Limited Edition 8 κομματιών με 590 εξαρτήματα και κάσα 48 mm από κράμα χρωμίου κοβαλτίου.

GIRARD-PERREGAUX Planetarium Tri-Axial με tourbillon που περιστρέφεται σε τρεις άξονες, τρισδιάστατη υδρόγειο για ένδειξη ημέρας/νύχτας και φάσεις Σελήνης.

Timecode

IWC Da Vinci Tourbillon Retrograde Chronograph. Το κορυφαίο μοντέλο της ανανεωμένης συλλογής Da Vinci συνδυάζει tourbillon, χρονογράφο και retrograde ημερομηνία.

ourbillons και πάλι tourbillons! Παρότι η ελβετική ωρολογοποιία διανύει σοβαρή περίοδο κρίσης, κάθε «σοβαρός» οίκος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα tourbillon στη φετινή συλλογή του. Από τα ωραιότερα που είδαμε φέτος είναι το Planetarium Tri-Axial της Girard-Perregaux, το Geophysic Tourbillon Universal Time της JaegerLeCoultre, το Da Vinci Tourbillon Retrograde Chronograph της IWC και το Excalibur Spider Carbon της Roger Dubuis.

τυρί–, το οποίο έχει υποστεί ειδική επεξεργασία ώστε η σύστασή του να είναι σταθερή, συμπαγής και χωρίς δυσάρεστες οσμές! Πρόκειται για ένα και μοναδικό κομμάτι που πρεσβεύει την έννοια του Swissness, της διαφύλαξης δηλαδή της εθνικής ταυτότητας της ελβετικής ωρολογοποιίας, και η τιμή του έχει ορισθεί στο 1.081.291 ελβετικά φράγκα (κάτι παραπάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ!).

Υψηλή τεχνολογία και αρχιτεκτονική. InnoVision II της Ulysse Nardin, Maestro της Christophe Claret, ΗΜ7 Aquapod της MB&F, UR-Τ8 Transform της Urwerk, Skull Pocket της HYT είναι μόνο μερικά από τα αριστουργήματα που έκαναν πρεμιέρα στη φετινή SIHH. Η δημιουργικότητα και η φαντασία των σχεδιαστών εδώ έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Σε κάνει να αναρωτιέσαι τι μπορεί να κατεβάσει το μυαλό τους την επόμενη φορά… Οι τιμές πέφτουν. Μετά από ένα δραματικό 2016 για την ελβετική ωρολογοποιία, οι ωρολογοποιίες φαίνεται πως προσπαθούν να κερδίσουν χαμένο έδαφος προσφέροντας όλο και περισσότερα μοντέλα –κυρίως απλές εκδόσεις με τρεις δείκτες– σε χαμηλότερη κατηγορία τιμής. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ένας οίκος που οι τιμές των ρολογιών του ξεκινούσαν, π.χ., από τα 5.000 ευρώ έχει προσθέσει στη φετινή συλλογή του και μοντέλα που ξεκινούν από 3.500 ή 4.000 ευρώ, σε μια προσπάθεια να προσελκύσει ευρύτερο φάσμα του κοινού. Στον αντίποδα βεβαίως υπήρξαν και ορισμένα μοντέλα μοναδικά, συλλεκτικά, υπερπολύπλοκα και «φαντασμαγορικά» που η τιμή τους έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη, ξεπερνώντας τις 100 χιλιάδες ευρώ ή ακόμη και το ένα εκατομμύριο ευρώ! Αυτές οι περιπτώσεις είναι βεβαίως μετρημένες στα δάχτυλα, μας δίνουν όμως τροφή για συζήτηση, όπως το Excalibur Quatuor Cobalt Micro-Melt της Roger Dubuis (364.000 €), το Tourbograph Perpetual “Pour le Mérite” της A. Lange & Söhne (480.000 €), το RM50-03 McLaren Tourbillon Split-Seconds Chronograph της Richard Mille (915.000 €) και το Les Cabinotiers Celestia της Vacheron Constantin (σχεδόν ένα εκατομμύριο ευρώ). Το πιο ακραίο παράδειγμα είναι ένα ρολόι της ανεξάρτητης ωρολο- RICHARD MILLE RM50-03 McLaren F1. Με κάσα από γραφένιο, είναι ο ελαφρύτερος χρονογράφος rattrapante με tourbillon στον κόσμο. Ζυγίζει μόλις 40 γρ.! γοποιίας H. Moser & Cie, με κάσα κατασκευασμένη από ελβετικό τυρί –ναι, 63

Girl of the Month Sweet Dreams Sweet dreams are made of this Who am I to disagree? I travel the world And the seven seas, Everybody’s looking for something. Song by Eurythmics Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης Βοηθός φωτογράφου: Αλέξανδρος Αντωνιάδης Μοντέλο: Jovana Krneta (D-models) Ευχαριστούμε το Intrepid Fox για τη φιλοξενία του Τριπτολέμου 30, Αθήνα Τηλ. 210-3466055

faces

" Έτερος Εγώ", η νέα ταινία του σκηνοθέτη Σωτήρη Τσαφούλια της Έφης Αλεβίζου - Ποια είναι η ιστορία σας; Πώς περάσατε στον κινηματογράφο; Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτό ήθελα να κάνω. Αναγκάστηκα να ακολουθήσω έναν άλλο δρόμο επαγγελματικά, με τη λογική «στην Ελλάδα ζούμε, πάρε ένα χαρτί να έχεις κάτι σίγουρο» (τότε υπήρχαν πράγματα που μπορούσαμε να θεωρήσουμε σίγουρα σε αντίθεση με σήμερα). Όταν κατάφερα να εξασφαλίσω στην οικογένειά μου αυτά που ήθελα, αποφάσισα να προσφέρω στον 15χρονο εαυτό μου αυτό που του στέρησα για χάρη μιας πιο σίγουρης επιλογής, και έτσι γύρισα στο σινεμά. - Πόσο σας μαγεύει η εικόνα και πόσο ο γραπτός λόγος; Ένας από τους λόγους που κάνω κινηματογράφο είναι για να μετατρέπω τις λέξεις σε εικόνες. Αν σκεφτούμε τη φράση του λαού μας «μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις» καταλαβαίνουμε ότι και τα δύο συνδέονται. Με τις λέξεις δημιουργείς εικόνες και με τις εικόνες λέξεις. Η διαφορά τους έχει να κάνει με τη φαντασία. Η εικόνα σε βάζει μέσα στον κόσμο της φαντασίας, ενώ ο γραπτός λόγος σε κάνει να τη δημιουργήσεις. Με μαγεύουν εξίσου και τα δύο, παρ’ όλα αυτά έχω μια ιδιαίτερη προτίμηση στον γραπτό λόγο, διότι έλκομαι περισσότερο από το «είναι» παρά από το «φαίνεσθαι». - Πείτε μου λίγα λόγια για την ταινία σας «Έτερος Εγώ». Ένας καθηγητής εγκληματολογίας προσπαθεί να βοηθήσει τις αρχές στην εξιχνίαση πέντε δολοφονιών που κοινό χαρακτηριστικό έχουν ρητά του Πυθαγόρα και έναν αριθμό στους τόπους των εγκλημάτων. Το «Έτερος Εγώ» θα το περιέγραφα σαν μια ταινία που φωτίζει την τρομερή αταξία που κρύβουμε μέσα μας. Μια ταινία που μιλάει στην ηθική μας συνείδηση. Το αίσθημα της επιβίωσης ακόμα και όταν αυτό έρχεται σε κόντρα με την ηθική. Θα χαρακτήριζα το «Έτερος Εγώ» μια αστυνομική ταινία μυστηρίου με έντονα κοινωνικά χαρακτηριστικά. - Τολμήσατε να κάνετε θρίλερ, ένα είδος που δεν «αγαπούν» ιδιαίτερα οι Έλληνες σκηνοθέτες. Γιατί; Οι λόγοι που οι Έλληνες σκηνοθέτες δεν το προτιμούν μπορεί να είναι πολλοί. Ίσως λόγω έλλειψης καλών σεναρίων, ίσως γιατί πιστεύουν πως δεν «πουλάει», ίσως πάλι γιατί ο κάθε δημιουργός έχει τις προτιμήσεις του σε ένα συγκεκριμένο είδος που επιλέγει να κάνει. Εγώ δεν ακολουθώ ένα συγκεκριμένο είδος. Με γοητεύον οι ιστορίες που νιώθω πως αξίζει να μοιραστώ με τον κόσμο, σε όποιο είδος και αν ανήκουν. - Βλέπετε θρίλερ στο σπίτι σας; Ναι. Μου αρέσουν πολύ, ειδικά αυτά που θα μπορούσαν να συμβούν και στην πραγματική ζωή.

- Ποια είναι η «ταινία όλων των εποχών» για εσάς; Είναι πάρα πολλές. Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαλέξω μία, θα ήταν άδικο. - Ποια ατάκα από ταινία σάς έχει καρφωθεί στο μυαλό; Από ποιον ήρωα; «Υπάρχουν τρεις τρόποι να γίνονται τα πράγματα. Ο σωστός, ο λάθος και ο δικός μου». Είναι μια ατάκα του Robert De Niro από την ταινία «Casino» σε σκηνοθεσία του Martin Scorsese και σενάριο του Nicholas Pileggi. - Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον François Cluzet; Πώς είναι να σκηνοθετείς έναν τόσο καλοδουλεμένο ηθοποιό; Από την πρώτη στιγμή που έγραψα το σενάριο, τον συγκεκριμένο ρόλο ήθελα να τον παίξει ξένος ηθοποιός για λόγους κυρίως αλληγορικούς. Ένας Έλληνας που βρίσκεται σε αδιέξοδο και στρέφεται σε έναν ξένο για να του πει αυτό που θα έπρεπε να ξέρει σαν Έλληνας. Ο François Cluzet είναι από τους πλέον αγαπημένους μου ηθοποιούς και το ότι δέχτηκε να συμμετάσχει στην ταινία αλλά και ο ενθουσιασμός με τον οποίο το έκανε ήταν τεράστια τιμή και χαρά για μένα, αλλά και ένας τρόπος να μοιραστώ με όλους το ότι κανένα όνειρο δεν είναι άπιαστο. Είναι μια εμπειρία πραγματικά τόσο μοναδική, που δεν χωράει σε λέξεις. Η ευγένεια, η ταπεινότητά του, η δεκτικότητά του και ο επαγγελματισμός του είναι κάτι το αδιανόητο. Στην πρώτη μας συνάντηση θυμάμαι ότι μου είχε πει το εξής: «Όταν αποφασίσω να παίξω σε μια ταινία, παύω να είμαι ο François Cluzet. Γίνομαι μια ασήμαντη μπογιά στην παλέτα του σκηνοθέτη, ώστε να πάρει όσο χρώμα θέλει και να φτιάξει τον πίνακά του». Μια άλλη φράση του που θα θυμάμαι για πάντα ήταν η απάντηση που έδωσε στην ερώτηση γιατί έγινε ηθοποιός. «Γιατί μία ζωή δεν είναι αρκετή». ΙΝFO H ταινία «Έτερος Εγώ» βγήκε στους κινηματογράφους στις 19 Ιανουαρίου από τη Feelgood Entertainment. Φωτογράφος: Αλέξανδρος Αντωνιάδης Ευχαριστούμε πολύ το Electra Metropolis Athens για την φιλοξενία τους. Μητροπόλεως 15, Αθήνα Τ. (+30) 2141006200

faces

«Μου αρέσουν τα θρίλερ που θα μπορούσαν να συμβούν στην πραγματική ζωή».

Στέλιος Ρόκκος Rock Wood του Θαλή Πιτούλη

φίλος μου Στέλιος Ρόκκος δεν χρειάζεται συστάσεις. Ως μουσικός και καλλιτέχνης έχει διανύσει σημαντική πορεία, μιλώντας στις καρδιές μέσα από τα τραγούδια του. Αφήνοντας πίσω την πολύβουη Αθήνα, αποφάσισε, πριν από δέκα χρόνια, να εγκατασταθεί μόνιμα στη Λήμνο. Στο αγαπημένο του νησί, από όπου ξεκίνησε πριν από περίπου 33 χρόνια τα πρώτα ροκ μουσικά του βήματα. Γιατί όσα χρόνια και αν έχουν περάσει, η ροκιά κυλάει μέσα στο αίμα του. Βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη μαζί με τον φίλο μας Άκη Αγιαννίδη, όταν ο Στέλιος μου έδειξε τα ξυλόγλυπτα έργα του. Εντυπωσιάστηκα και μαζί τα ονομάσαμε Rock Wood. Είναι μεγάλη μας τιμή που τα παρουσιάζουμε αποκλειστικά στο Mancode. «Η ζωή μου είναι τσιγγανέιρο», λέει χαρακτηριστικά ο Στέλιος αναφερόμενος στα εβδομαδιαία του ταξίδια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λήμνο και με μία και μόνο ατάκα η κουβέντα μας ξεκινάει με γέλια. «Η δουλειά μου δεν είναι σταθερή. Όταν έχω δουλειά, είμαι Αθήνα. Δουλεύω δύο με τρεις ημέρες την εβδομάδα, οπότε τις υπόλοιπες ημέρες απολαμβάνω την ζωή στη Λήμνο. Η αλλαγή αυτή με βοηθάει, γεμίζουν οι μπαταρίες μου. Αλλάζω παραστάσεις. «Όταν επιστρέφω στη Λήμνο, γυρνάω ορεξάτος και κάνω πράγματα που μου αρέσει να κάνω στο νησί. Όταν πάλι είμαι Αθήνα, κάνω μουσικά πράγματα, και αυτό με ισορροπεί πάρα πολύ». Στο νησί ο ίδιος φροντίζει να κάνει πράγματα που αγαπάει. Ένα από αυτά είναι το ψάρεμα. Θυμάται όταν ήταν μικρός, που τον έπαιρνε μαζί του ο πατέρας του Δημήτρης, τον οποίο ο ίδιος έχει πρότυπο. Η θάλασσα τον ηρεμεί και τις ηλιόλουστες ημέρες του χειμώνα πηγαίνει για ψάρεμα. «Όταν ακούω τη φράση "ελεύθερος χρόνος", τρομάζω λίγο, γιατί εγώ στον ελεύθερό μου χρόνο κουράζομαι. Μόλις βρω ελεύθερο χρόνο από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις, εκεί είναι που κουράζομαι. Πέφτω με τα μούτρα σε κάτι άλλο. Θα πάω για ψάρεμα, θα περάσω την ημέρα στο εργαστήρι, όπου θα ασχοληθώ με τα ξύλα. Με τις MacGyver κατασκευές μου», αναφέρει και γελάει.

Φωτογραφίες: Κοσμάς Κουμιανός, Ελένη Γκόφα

Βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη μαζί με τον φίλο μας Άκη Αγιαννίδη, όταν ο Στέλιος μου έδειξε τα ξυλόγλυπτα έργα του. Εντυπωσιάστηκα και μαζί τα ονομάσαμε Rock Wood. Είναι μεγάλη μας τιμή που τα παρουσιάζουμε αποκλειστικά στο Mancode.

faces

ίχε καλλιτεχνικές αναζητήσεις από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Αναφερόμενος στα ξύλα, εννοεί την πρόσφατη ενασχόλησή του με την ξυλογλυπτική και όχι μόνο. Στη συγκεκριμένη φωτογραφία, ο Στέλιος Ρόκκος χαμογελάει στον φακό της συντρόφου του Ελένης Γκόφα –για εκείνον Λελέ–, η οποία είναι δίπλα σε κάθε του βήμα. «Από μικρό παιδάκι ζωγραφίζω, αλλά δεν το κάνω συχνά, γιατί γίνεται λίγο βαρετό. Δεν το έχω εξελίξει ώστε να δώσει κάποιο άλλο νόημα στη ζωή μου, απλώς είχα το ταλέντο από παιδί. Αυτό όμως με βοήθησε στην ξυλογλυπτική. Το ότι έχω το μάτι να ζωγραφίζω. Σκαλίζοντας ένα ξύλο, ανακάλυψα ότι αυτό μπορώ να το κάνω πολύ καλά. Σκάλισα το δεύτερο, το τρίτο, έμπαινα στο ίντερνετ, γιατί εδώ δεν υπάρχουν σχολές ώστε να το εξελίξεις. Στην Αγγλία λοιπόν υπάρχει ένας γλύπτης, ζωγράφος, ο Chris Pye, και άρχισα να παρακολουθώ πράγματα που έφτιαχνε. Έχω και έναν φίλο από την Αίγινα ο οποίος ασχολείται με τον τόρνο και με βοήθησε αρκετά με τις απορίες που είχα. Δούλεψα ασταμάτητα, διότι ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Με το ξύλο έχω τέλεια σχέση. Είναι ένα υλικό το οποίο μου αρέσει πολύ. Άρχισα να δουλεύω πάνω σε αυτό και να καταλαβαίνω και εγώ και οι γύρω μου ότι είναι κάτι σοβαρό. Και ήταν σοβαρό γιατί έβγαιναν ωραία πράγματα. Πράγματα πολύ δυνατά. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος εγώ επειδή είμαι ψωνάρα, αλλά όποιος τα έβλεπε κολλούσε, θαυμάζοντάς τα».

ημιουργώντας τα έργα του. Ο Στέλιος Ρόκκος αναφέρει χαρακτηριστικά πως για το πρώτο ξυλόγλυπτο χρειάστηκε έναν μήνα για την υλοποίησή του, ενώ για το δεύτερο τρεις μήνες.

Έμπνευση για μένα είναι τα συναισθήματα που μαζεύω και έχω μέσα μου. Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου, όποτε είχα κάποιο πρόβλημα δεν το μοιραζόμουν με κανέναν. Έπαιρνα την κιθάρα μου και έφτιαχνα μουσική. Αυτό με ηρεμούσε. Αυτό κάνω και σήμερα. Φτιάχνω πράγματα».

faces

πό τα έργα του ξεχωρίζει το σαλιγκάρι με το όστρακο. «Είναι κάτι που έφτιαξα και δεν μπορώ να το χορτάσω ακόμη. Θεωρώ ότι είναι ένα πολύ ωραίο σκαλιστό κομμάτι». Μας εκμυστηρεύεται πως θέλει να το εξελίξει όλο αυτό. Αυτή την περίοδο ασχολείται με την τέχνη του τόρνου. «Με ενδιαφέρει να συνδυάσω τα σκαλιστά που φτιάχνω με έπιπλο. Θα ήθελα πολύ αυτό που φτιάχνω να μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και όχι να το κοιτάς σαν διακοσμητικό στοιχείο σε έναν τοίχο. Μου αρέσει ό,τι φτιάχνω να είναι χρήσιμο. Όλο αυτό κάποια στιγμή θα έχει πολύ ενδιαφέρον να το δει ο κόσμος. Όταν θα είμαι έτοιμος και θα έχω όλο το υλικό που θέλω, θα το μοιραστώ με το κοινό. Είμαι στο ξεκίνημα ακόμη». Η συζήτησή μας δεν θα μπορούσε να μη μας πάει στα όσα βιώνει η χώρα μας σήμερα και τα όσα έχουν αλλάξει και στον δικό του χώρο. «Ζήσαμε καλές εποχές. Νομίζαμε πως αυτά που είχαμε ήταν δικά μας, αλλά τελικά ήταν δανεικά. Την περιπέτεια αυτή την πληρώνει ο λαός στην καθημερινότητά του σήμερα. Ζήσαμε μια εποχή όπου έβλεπες ανθρώπους να κάνουν σπατάλες, ενώ είχαν πάρει επιδοτήσεις, και μετά έβριζαν τους πολιτικούς. Δεν θέλω να αναφερθώ στους τραπεζίτες και στο άσχημο παιχνίδι που έπαιξαν εις βάρος του ελληνικού λαού. Εγώ θέλω να μείνω σ’ εμάς.Πρέπει όλο αυτό να μας γίνει μάθημα και, αν κάποια στιγμή ηρεμήσουν τα πράγματα, να μην ξεχάσουμε όσα περάσαμε και τι έγινε σε όλο το διάστημα της κρίσης. Από τη φύση μου είμαι επαναστάτης. Αλλά, αν με ρωτάς, δεν ξέρω τι θα μπορούσαμε να κάνουμε. Αν ήμουν μόνος μου, δεν θα με ένοιαζε, θα έκανα την επανάστασή μου και όπου βγει. Αλλά σήμερα ακόμη και έναν επαναστάτη ηγέτη τον φοβάσαι πια. Αλλά και τους υπάκουους με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και αυτούς τους φοβάμαι. Το μέλλον μας, δυστυχώς, είναι γραμμένο, και η λέξη ‘‘υπακοή’’ το χαρακτηρίζει. Και αυτό με στενoχωρεί και με κάνει να φοβάμαι για το μέλλον». Αυτή την εποχή τραγουδά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Παράλληλα έχει κυκλοφορήσει το νέο του τραγούδι, µια μπαλάντα µε τίτλο «Ξέρω πως θα ’ρθεις», σε στίχους δικούς του και της Βίκυς Γεροθόδωρου. Τη μουσική του κομματιού υπογράφει ο ίδιος. Σύντομα θα κυκλοφορήσει και το νέο του άλμπουμ από την Panik Platinum με τίτλο «Σε μονοπάτια ξένα». Οι συνεργασίες, και αυτή τη φορά, με μερικά από τα πιο σημαντικά ονόματα της μουσικής σκηνής. Ντουέτο με τη Μελίνα Ασλανίδου σε ένα υπέροχο τραγούδι με τίτλο «Μια βουτιά στο κενό» και συνεργασίες με τους Σάννυ Μπαλτζή, Βαγγέλη Κωνσταντινίδη και Βίκυ Γεροθόδωρου, αλλά και με τον νεαρό καλλιτέχνη Αναστάσιο Ράμμο, που του χάρισε δύο τραγούδια, ένα εκ των οποίων είναι το ομότιτλο του άλμπουμ. Μουσικός, στιχουργός, ταλαντούχος με όσα καταπιάνεται, ερωτευμένος σύντροφος, πατέρας τεσσάρων υπέροχων παιδιών, ροκάς, επαναστάτης, λάτρης της ζωής. Ο Στέλιος Ρόκκος δεν επαναπαύεται ποτέ - δημιουργεί συνεχώς σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης η καλλιτεχνική του φύση τού υπαγορεύει.

Κωνσταντίνος Κυρανάκης Η νέα γενιά πολιτικών κάτω των 30 του Απόστολου Κοτσάμπαση

νώ η χώρα μοιάζει να παραμένει σε στασιμότητα, παγιδευμένη στον φαύλο κύκλο των μνημονίων και αναζητώντας κατεύθυνση, κάποιοι πιστεύουν ότι μπορούν να βάλουν φρένο στην κατηφόρα. Ανάμεσά τους ένας νέος πολιτικός, ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης, με έντονη διεθνή δραστηριότητα. Έχει εκλεγεί δύο φορές πρόεδρος της μεγαλύτερης πολιτικής οργάνωσης νέων στην Ευρώπη, της νεολαίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Είναι ιδρυτικό μέλος της Διατλαντικής Συμμαχίας Νέων, ενός forum με στόχο την ισχυροποίηση των δεσμών μεταξύ των νέων της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Είναι συνιδρυτής του BrainGain, μιας πρωτοβουλίας για την επιστροφή της γενιάς του brain drain στην Ελλάδα. Σπούδασε στη Νομική και είναι αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Όλα αυτά πριν φτάσει τα 30. Είστε στη λίστα των βραβείων του περιοδικού Forbes με τους 30 νέους κάτω των 30 ετών με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Ευρώπη… Είναι μια βράβευση που με έκανε να αισθανθώ δικαίωση για τη δουλειά μιας δεκαετίας. Το γεγονός ότι συμπεριλήφθηκα στη συγκεκριμένη λίστα σημαίνει πως κάποιοι πιστεύουν ότι κάτι έχω κάνει σωστά έως τώρα. Όμως δεν σταματώ εδώ. Το πιο σημαντικό για μένα είναι να ξέρω ότι είμαι χρήσιμος, ότι κάνω κάτι σημαντικό, ότι κάνω τις ζωές κάποιων λίγο καλύτερες, είτε από τον ιδιωτικό τομέα είτε από την πολιτική, που σε αυτή τη φάση της ζωής μου είναι η προτεραιότητά μου. Αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική μέσα στην κρίση… Αν υπάρχει κάτι που κρατάει πολύ ζωντανή τη δίψα μου για την πολιτική σε αυτή τη συγκυρία μιζέριας είναι η ιδέα τού να είμαι στο team που θα βγάλει την Ελλάδα απ’ το μνημόνιο. Πιστεύω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μόλις γίνει πρωθυπουργός, θα θέσει πολύ συγκεκριμένο σχέδιο για το πώς θα βγούμε και θα τα καταφέρει. Εκείνη η μέρα, μετά την τραγική 7ετία που έχουμε ζήσει, και η ευκαιρία να είμαι σε αυτή την ομάδα που θα έχει δουλέψει σκληρά, πίστεψέ με, είναι πάρα πολύ ελκυστική. Αν θέλω να διηγούμαι κάτι στα παιδιά μου, αυτό είναι το να έχω δουλέψει στο team που κατάφερε κάτι τόσο μεγάλο για τους Έλληνες πολίτες. Τι χρειάζεται να γίνει για να βγούμε από το 3ο μνημόνιο; Εκτός από το να μιλάμε, πρέπει κυρίως να κάνουμε. Πρέπει να αφιερωθούμε λιγότερο σε συζητήσεις επί συζητήσεων και να στρωθούμε στη δουλειά και να κάνουμε αυτό που πρέπει ώστε η χώρα να ανακάμψει. Ο πιο σύντομος δρόμος για να βγούμε από το 3ο μνημόνιο είναι να το εφαρμόσουμε αποτελεσματικά, κάτι που αποδεδειγμένα η τωρινή κυβέρνηση δεν είναι ικανή να κάνει. Εάν το διαβάσετε, θα δείτε ότι 9 στoυς 10 στόχους από αυτούς που θέτει το μνημόνιο είναι στόχοι με τους οποίους οι περισσότεροι συμφωνούν. Όταν δεν μπορείς να τους πετύχεις, τότε μετατρέπεις τους στόχους σε νέα μέτρα. Αυτό κάνει η σημερινή κυβέρνηση. Είμαι όμως αισιόδοξος πως θα τα καταφέρουμε.

σωστά, πρέπει να υπάρχει κάποιος που να το πληρώνει. Για να υπάρχει κάποιος να το πληρώνει, πρέπει να υπάρχει ένας πολύ ισχυρός ιδιωτικός τομέας. Είναι προτεραιότητά μας το να δημιουργηθούν δουλειές στον ιδιωτικό τομέα και όχι στο Δημόσιο. Αυτή, άλλωστε, είναι και μία από τις βασικές ιδεολογικές μας διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, έχουμε ξεκαθαρίσει πως δεν θα απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος. Πιστεύουμε ακράδαντα στην αξιοκρατία. Είμαστε, για παράδειγμα, κατά των παράνομων μονιμοποιήσεων συμβασιούχων στο Δημόσιο, που στερούν τη δυνατότητα από έναν νέο νοσηλευτή ή γιατρό να προσληφθεί σε δημόσιο νοσοκομείο της χώρας. Η γενιά των social media πώς αντιδρά στα φαινόμενα απάθειας και απαισιοδοξίας των πολιτών που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις; Η γενιά που γεννήθηκε από το 1980 και μετά, γνωστή ως Millennials, στοχοποιείται από τις μεγαλύτερες για τη σχέση της με την τεχνολογία, τον ιδιόρρυθμο και εμμονικό τρόπο ζωής της μέσα από τα social media. Μην ξεχνάμε ότι είναι η γενιά με τις περισσότερες και πιο ειδικές γνώσεις και με απίστευτη προσαρμοστικότητα στα νέα δεδομένα. Οι απόψεις τους για την πολιτική και την κοινωνία προκαλούν ξεχωριστό ενδιαφέρον γιατί είναι οι διαμορφωτές του μέλλοντος, αλλά και ένας τρόπος να μπορέσουμε να διεισδύσουμε στη φιλοσοφία της σκέψης τους. Εμείς απευθυνόμαστε σε αυτή τη γενιά, στην οποία εξάλλου ανήκω. Επικρίνετε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ… Επικρίναμε τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τους ΑΝΕΛ όταν προεκλογικά έκαναν πάρτι υποσχέσεων. Με τα γνωστά αποτελέσματα, που τα γνωρίζει καλύτερα ο καθένας στον προσωπικό του προϋπολογισμό. Τώρα εμείς αγωνιζόμαστε να πείσουμε τον καθέναν για το δικό μας σχέδιο. H ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν έχουν την κύρια ευθύνη για τη χρεοκοπία, μετά 40 χρόνια συνεχούς εναλλαγής στην εξουσία; Ο κόσμος μέσω της κάλπης έχει αποδώσει τις ευθύνες που αναλογούσαν στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Λάθη έγιναν, και μάλιστα πολλά. Όχι μόνο από τα κόμματα που κυβέρνησαν, αλλά και από εκείνα που βρίσκονταν στην αντιπολίτευση. Ο τρόπος που λειτουργούσε συνολικά το πολιτικό σύστημα ήταν, και σε ένα μεγάλο βαθμό είναι ακόμη και σήμερα, προβληματικός. Κι αυτό είναι από τα πράγματα που θέλουμε να αλλάξουμε.

Είστε αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Ποιες είναι σήμερα οι αξίες ενός σύγχρονου πολιτικού; Υπάρχει ένα ρητό που λέει «start where you are, use what you have, do what you can». Αυτή πρέπει να είναι η φιλοσοφία του σύγχρονου πολιτικού. Δεν έχει σημασία αν θα πάρεις καμένη γη ή μια χώρα πολύ ψηλά. Απ’ όπου κι αν την πάρεις, θα πρέπει να την πας ένα, δύο, δέκα βήματα παραπέρα. Μπορείς να παραλάβεις Στην Ελλάδα της χρεοκοπίας και της ανεργίας ακούμε για νέους διο- μια χώρα και να την αφήσεις σε ένα καλύτερο σημείο; Αυτό είναι ρισμούς στο τεράστιο Δημόσιο… Και τίποτα για τον ιδιωτικό τομέα… η σύγχρονη πολιτική. Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος, αλλά θέλω να είμαι ρεαλιστής. Για να υπάρχει κοινωνικό κράτος και να δουλεύει 76

faces

Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης

"Στόχος μας είναι, η Ελλάδα να αρχίσει να δουλεύει ξανά."

Φωτογραφίες: Μαρίνα Βερνίκου

travel

Η Νέα Υόρκη από drone μέσα από τα μάτια της Μαρίνας Βερνίκου της Χριστίνας Μόνη

ολυταξιδεμένη, δραστήρια και κοινωνικά ευαισθητοποιημένη. Στο Mancode έχουμε παρουσιάσει το κοινωνικό έργο της Μαρίνας Βερνίκου, καθώς και το έργο του φιλανθρωπικού σωματείου «CREAID» που έχει ιδρύσει. Αξιοθαύμαστο όμως είναι και το ταλέντο της στο να αποτυπώνει στον φακό της εικόνες μοναδικές. Στις συγκεκριμένες λήψεις βλέπουμε τη Νέα Υόρκη από ψηλά. Αυτή τη φορά οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί με drone. Η ίδια πιστεύει πως αυτές οι λήψεις αποτελούν έναν ιδιαίτερο τρόπο «γνωριμίας» μας με τον κάθε τόπο. Και, όπως μας εκμυστηρεύεται, στο μέλλον θα ήθελε να εκθέσει τη συγκεκριμένη σειρά στο κοινό. Κάθε έκθεση φωτογραφίας της έχει και κάτι διαφορετικό να δώσει μέσα από τις εικόνες της. Από το 2001 έχει εκθέσει αρκετές σειρές φωτογραφιών σε γκαλερί και μουσεία, όπως στο Μουσείο Κυκλαδίτικης Τέχνης, στο Μουσείο του Λούβρου αλλά και σε μουσεία του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης, του Μονακό αλλά και της Κορέας.

Υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να επισκεφτεί κανείς τη συναρπαστική αμερικανική μητρόπολη. Ο κυριότερος όμως είναι η αίσθηση του κοσμοπολιτισμού που αποπνέει. Πρόκειται άλλωστε για το διασημότερο κινηματογραφικό σκηνικό του κόσμου.

travel

hotel

Athens Legacy GB Corner Gifts & Flavors

ίναι στο ωραιότερο σημείο. Ιστορικό. Επιβλητικό. Τώρα και ανακαινισμένο. Το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» ανοίγει την πιο φωτογενή, γι’ αυτό και πολυφωτογραφημένη, γωνία της Αθήνας και αποκαλύπτει προτάσεις για δώρα, με αποχρώσεις, αρώματα, γεύσεις, εμπειρίες, εικόνες, αναμνήσεις. Ρούχα και αξεσουάρ των Zeus+Dione που ταξιδεύουν την σύγχρονη ελληνική παράδοση, εντός και εκτός συνόρων. Δώρα από τον οίκο Brunello Cucinelli. Και γλυκά. Σε παστέλ και… γήινες αποχρώσεις.

Όλα ξεκίνησαν πριν από μερικούς μήνες, με τη συνεργασία του Γάλλου pastry chef Arnaud Larher, γλυκά ειδικά φτιαγμένα για τη «Μεγάλη Βρεταννία», που τώρα βρήκαν μια ξεχωριστή θέση, για να μπορούμε να αγοράσουμε την ίδια στιγμή, Expression Chocolat, Tarte Tatin ή Τarte Citron, αυθεντικά γαλλικά γλυκά, με την υπογραφή ενός ευφάνταστου δημιουργού. Τι άλλο θα βρούμε στο GB Corner Gifts & Flavors, εκτός από σοκολατάκια και τάρτες ή τα αυθεντικά GB προϊόντα; Μακαρόν, μπεστ σέλερ και σήμα κατατεθέν πλέον του ξενοδοχείου, σε κλασικές γεύσεις αλλά και αυστηρά ελληνικές, όπως μαστίχα και χαλβά. Αν βιαζόμαστε, μπορούμε να παραγγείλουμε στο www.grandebretagnestore.com. Τη φεγγαρόπετρα της Ακρόπολης ή τον Teddy Doorman;

Με θέα στον Παρθενώνα

,τι ώρα και να πας στο Electra Metropolis Athens, το ξενοδοχείο που εντυπωσιάζει από ψηλά, στη Μητροπόλεως, θα δεις κόσμο. Τουρίστες, Αθηναίους, θαμώνες, με αποσκευές ή χωρίς. Θα πας για να πιεις ζεστή σοκολάτα ή να παραγγείλεις σε διαφορετικά επίπεδα, για να ξεχάσεις ότι είσαι στο Σύνταγμα και να καθίσεις ανάμεσα στην αφαιρετική βιβλιοθήκη που μοιάζει το ιδανικό σκηνικό για ένα ζεν πρωινό. Κι όταν λίγο μετά (ή λίγο πριν) καλέσεις το ασανσέρ με προορισμό το Roof Garden, αν είναι μέρα, θα θέλεις να ξαναπάς βράδυ, για να θαυμάσεις τη θέα με τα φώτα της πόλης αναμμένα. Διαφορετικά, θα βιαστείς να καλοκαιριάσει, για να μπορείς να πηγαίνεις από το πρωί στο roof και να βλέπεις το ελληνικό φως και την Ακρόπολη, πιο κοντά από ποτέ. Και τα δύο εστιατόρια; Ένα στο ισόγειο με ανοιχτή κουζίνα και μεσογειακό μενού. Και το δεύτερο στον 10ο όροφο, ανοιχτό από το πρωί, με πανοραμική θέα, μουσική, σνακ και γκουρμέ κατάλογο και περιεχόμενο. Executive chef, o Δημήτρης Μπούτσαλης, με εμπειρία σε εστιατόρια με αστέρια Michelin, βάζει την υπογραφή του σε modern fusion ελληνική κουζίνα, προσθέτοντας τα αστέρια του αττικού ουρανού και ελαιόλαδο. 82

Afterwork at the countryside της Σάντυ Τσαντάκη

ο σενάριο δεν αλλάζει. Mπλε σαν την ιδανική εναλλακτική του μαύρου. Καμπαρντίνα για το κλασικό twist στην ιστορία. Καπέλο και μπότες ιππασίας γιατί το άλογο θέλει στυλ και κώδικες. Απόλυτο μαύρο για τη σκηνή όπου το άλογο θα πρωταγωνιστήσει. Καρό κουβέρτα για ένα απρόσμενο πικνίκ. Και μετά; Συμφιλίωση του μπορντό με το γκρι. Παλτό πάνω από το πουλόβερ ή τη ζακέτα, σιωπή, παύση, βαθιά ανάσα, άλμα. Η μόδα αγαπά τη φύση. Και ειδικά όσους δεν φοβούνται να κρατήσουν τα ηνία και να ξεπεράσουν τα εμπόδια με δύναμη και πάθος. Ο David Gandy και η Carolyn Murphy, ιππέας και αμαζόνα, ζευγάρι στον φακό με τα άλογά τους, γιλέκα, παντελόνι και μπότες ιππασίας. Η Charlotte Casiraghi στη διαφημιστική καμπάνια του οίκου Gucci. Όλες οι διαφημιστικές ιστορίες του Ralph Lauren. Oι συνειρμοί πολλοί. Η Cindy Crawford αναμαλλιασμένη πάνω στο λευκό άλογο. Η Bella Hadid αγκαλιά με το άλογό της στο Porter. Η Karlie Kloss στο Περού. Το pret-a-porter φλερτάρει με την ιππασία, κι αν κρίνουμε από τις επιδείξεις μόδας μέσα στον χρόνο, θα πρέπει να βγούμε με άλογα στον δρόμο. Μπορούμε πάντα να επενδύσουμε στο παλιωμένο δέρμα, στις αποχρώσεις του μπλε, του καφέ και του μαύρου, και στις αντανακλάσεις του νουάρ. Καλπάζοντας. Παντελόνια σε ίσια γραμμή, σακάκια, πουκάμισα, για ένα πιο προσωπικό στυλ ντυσίματος, από το χθες στο σήμερα με αντιθέσεις και απρόοπτα. Ρούχα (και αξεσουάρ) που μοιάζουν φορεμένα, ηλιοκαμένα, ξεθωριασμένα, με vintage αέρα για προπονημένους νικητές. Αμερικανικό στυλ κάντρι; Mόνο όταν φοράει μπότες, καρό και τραγιάσκα. Το κλασικό δεν πεθαίνει ποτέ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Haute Rider. Εasy Rider. Ξένοιαστος καβαλάρης. Fashion editors: Ηλίας Μιχαλιόλιας & Χάρης Γκοτζαμανίδης Photos: Γιώργος Μαλεκάκης Grooming: Δημήτρης Σαράντου Photo assistant: Αλέξανδρος Αντωνιάδης Model: Μάριος Λέκκας (agencia) * Ευχαριστούμε θερμά για τη φιλοξενία το Κέντρο Ιππασίας Μαραθώνα, Πλαταιών 57, Τσέπι, Μαραθώνας, 22940-57051 Πανωφόρι Fendi και polo shirt Valentino (όλα Luisa), σακάκι Camel Active, μπλούζα American Eagle (Notos Galleries), παντελόνι Dsquared (Eponymo Ε>More), pochette Gant (Gant Boutiques).

style

Πανωφόρι John Varvatos (Attica), μπλούζα Lacoste (Lacoste Boutique), παντελόνι Gant, καπέλο Barbour (Barbour Boutique).

style

Jacket και παντελόνι John Varvatos, πουκάμισο Rag & Bone, μπλούζα Alexander Wang (όλα Attica).

style

Σακάκι και παντελόνι Antony Morato, πουκάμισο Hackett (όλα Shop & Trade), μπλούζα The Bostonians και sleeveless jacket American Eagle (όλα Notos Galleries), καπέλο Kangol (Attica).

Jacket Gant (Gant Boutique), παντελόνι Camel Active, μπλούζα The Bostonians (Notos Galleries), πουκάμισο Dsquared (Eponymo E>More).

style

Παλτό και sweater Burberry, ζακέτα John Varvatos, παντελόνι Corneliani (όλα Attica).

Raincoat Stutterheim, σακάκι, sweater και παντελόνι Rag & Bone (όλα Attica).

style

Jacket και sweater Barbour (Barbour Boutique), παντελόνι Lacoste (Lacoste Boutique), πουκάμισο American Eagle (Notos Galleries), hoodie jacket Valentino (Luisa), κουβέρτα Down Town Home (Attica).

Διευθύνσεις: At the countryside (σελ. 84-95): Attica: Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, τηλ. 2111802600. Notos Galleries: Σταδίου και Αιόλου, Αθήνα, τηλ. 210-3245811. Lacoste: Πανεπιστημίου 18, Αθήνα, τηλ. 210-3618030. Barbour: Κριεζώτου 16, Κολωνάκι, Αθήνα, τηλ. 210-3611545. Gant: Κανάρη 11-13, Κολωνάκι, Αθήνα, τηλ. 2103640491. Luisa: Σκουφά 15 Κολωνάκι, Αθήνα, τηλ. 210-3635600. Eponymo E>More: Golden Hall, Λεωφ. Κηφισίας 37Α και Σπύρου Λούη, Μαρούσι, τηλ. 210-6836980. Rococo: Σκουφά 16, Κολωνάκι, Αθήνα, τηλ. 210-3613547. Shop&Trade: Κυδωνιών 1 και Πειραιώς 222, Ταύρος, τηλ. 2103408400. Camel Active: Κεντρική διάθεση: Διανομές Ένδυσης Α.Ε., Δημ. Ράλλη 11, Μαρούσι, τηλ. 210-6129421.

Διευθύνσεις: Stills (σελ. 98-105): ATTICA THE DEPARTMENT STORE: Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, τηλ. 211-1802500. ΔΙΑΝΟΜΕΣ EΝΔΥΣΗΣ: Κεντρική διάθεση τηλ. 210-6129420. ROKWELL: Αναγνωστοπούλου 11, Κολωνάκι, τηλ. 2107223336. CHOPARD BOUTIQUES - KASSIS: Σταδίου 2 και Βουκουρεστίου, Αθήνα. τηλ. 210-32505556. GOFAS: Σταδίου 3, Αθήνα, τηλ. 210-3317540 / Ματογιάννη 43, Μύκονος, τηλ. 22890-24521. RICHEMONT HELLAS: Δορυλαίου 10-12, Αθήνα, τηλ. 210-6471310. ΠΑΤΣΕΑΣ: Λ. Κηφισίας 342, Νέο Ψυχικό, τηλ. 210-6717857-858 / Αγ. Γεωργίου 8, Χαλάνδρι, τηλ. 210-6811553 / Σταδίου 5, Αθήνα, τηλ. 210-3230722 / Κυριαζή 30 και Αλωνίων, Κηφισιά, τηλ. 210-6236586 / Ερμού 25, Μαρούσι, τηλ. 210-6121839 / Ενόπλων Δυνάμεων 15, Χώρα Μυκόνου, Μύκονος, τηλ. 22890-78881. www. patseas.gr. ROLEX HELLAS: Βαλαωρίτου 5, Αθήνα, τηλ. 210-3621138 / Κολοκοτρώνη 1, Αθήνα, τηλ. 210-3235909. www.rolex.com. SWATCH GROUP GREECE: Μαντζαγριωτάκη 3, Καλλιθέα, τηλ. 2109565656. www.swatchgroup.com. SWISS TIME LTD.: Αγγέλου Μεταξά 20, Γλυφάδα, τηλ. 2167005163.

Πανωφόρι, παντελόνι, πουκάμισο και μπλούζα, όλα Rococo.

style

Μην προσπαθείς να ντυθείς και να χτενιστείς όπως εγώ. Βρες το δικό σου στυλ. Salma Hayek

style

Το χρώμα της διακριτικής κομψότητας του Μιχαήλ Ανδρουλιδάκη

ο burgundy είναι μία από τις αγαπημέ- από βαμβακερή ποπλίνα χειροποίητο πουκάνες μου επιλογές όταν θέλω να προ- μισο με κρυφή πατιλέτα από τον οίκο Χρισθέσω χρώμα στο σύνολό μου, επιτυγ- στάκης. χάνοντας ένα διακριτικό αποτέλεσμα. Στόλισα το σύνολό μου με χρυσά μανικετόΈνα χρώμα ευέλικτο το οποίο, ενώ είναι κουμπα, χρυσή tie bar και μια vintage δερουδέτερο, αποτελεί statement. Άμεσα συν- μάτινη πλεκτή γραβάτα με χρυσή αγκράφα. δεδεμένο με το κρασί –μιας και το όνομά Χρησιμοποιώντας χρώματα-κλειδιά όπως του προέρχεται από την ιστορική περιοχή της το burgundy σε λεπτομέρειες και αξεσουάρ, κεντρικής Γαλλίας, τη Βουργουνδία–, αποτε- μπορούμε να μεταμορφώσουμε κάθε ουδέλούσε βασικό χρώμα ένδυσης σε επίσημες τερο outfit ανάλογα με τη διάθεσή μας. εκδηλώσεις στη βικτωριανή Βρετανία. Credits: Θέλοντας να αποδώσω μια ενδιαφέρουσα Total look by Christakis χροιά στο look μου, επέλεξα να το εμπλου- (www.christakisathens.com) τίσω με μια burgundy χειροποίητη πλεκτή Photography: Βασίλης Κουρούπης γραβάτα σε συνδυασμό με burgundy κάλτσες. (www.vasiliskouroupis.com) Συνδύασα το ιταλικό μάλλινο made to www.itsamanclass.com, measure Reda κοστούμι, με λειτουργικές www.facebook.com/itsamanclass, κουμπότρυπες στο μανίκι, με ένα cutaway www.instagram.com/itsamanclass 97

In the News

Ρολόγια με sport ιδιοσυγκρασία και all time classic σχεδίαση, που αξίζουν να γίνουν πρωτοσέλιδο. Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Styling: Μάνθος Δελλατόλας, Επιμέλεια ρολογιών: Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη GIRARD-PERREGAUX Competizione Stradale με κάσα 42 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου, ημερομηνία, ταχύμετρο και ατσάλινο μπρασελέ (Πατσέας). ROLEX Oyster Perpetual Explorer ΙΙ με κάσα 42 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, στεγανή μέχρι 100 μ., αυτόματο μηχανισμό με δεύτερη ώρα και κεντρικό δείκτη GMT και ατσάλινο μπρασελέ Oyster με κούμπωμα Oysterlock (Rolex Hellas). OMEGA Speedmaster Moonwatch Professional Chronograph με κάσα 42 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, τον περίφημο κουρδιστό μηχανισμό Omega 1863, που χρησιμοποιήθηκε στις αποστολές στη Σελήνη, και μπρασελέ από ατσάλι (Swatch Group Greece). 98

style

HUBLOT Big Bang Ceramic «Black Magic» με κάσα 44 mm από μαύρο κεραμικό, καντράν από ανθρακόνημα, αυτόματο μηχανισμό και λουράκι από καουτσούκ (Gofas). CHOPARD Mille Miglia GTS Chronograph με κάσα 44 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, αυτόματο μηχανισμό με πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC και ανάγλυφο λουράκι από καουτσούκ, εμπνευσμένο από τα ελαστικά των αγωνιστικών αυτοκινήτων (Chopard Boutique-Kassis). IWC Big Pilot με κάσα 46 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, αυτόματο μηχανισμό με power reserve 7 ημερών και προστασία από τα μαγνητικά πεδία, και φίνο λουράκι από δέρμα του ιταλικού οίκου Santoni (Richemont Hellas). 99

Business as Usual

Προτάσεις κλασικές, με ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, για ένα φρέσκο look στο γραφείο. Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Styling: Μάνθος Δελλατόλας, Επιμέλεια ρολογιών: Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη

Πουκάμισο Hugo, γραβάτα Boss, δερμάτινη ζώνη Boss, μανικετόκουμπα Paul Smith και γυαλιά ηλίου Marc Jacobs (όλα από Attica the Department Store). Ρολόι RAYMOND WEIL Freelancer Chronograph με κάσα 43,5 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου και μπλε στεφάνη με ταχυμετρική κλίμακα (Swiss Time Ltd.) 100

style

Briefcase Tumi, με θήκη για laptop, δερμάτινα μποτάκια με αντιολισθητικές σόλες, Καλογήρου, γυαλιά ηλίου Trussardi και δερμάτινη σταμπωτή ζώνη Boggi (όλα από Attica the Department Store). Ρολόι HAMILTON Broadway Chronograph με ατσάλινη κάσα 43 mm, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου, ενδείξεις ημέρας/ημερομηνίας, ταχύμετρο και λουρί από φίνο δέρμα (Swatch Group Greece). 101

Χτύπα ξύλο!

Φυσικά υλικά και γήινοι τόνοι για τα αξεσουάρ του χειμώνα. Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Styling: Μάνθος Δελλατόλας, Επιμέλεια ρολογιών: Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη Καπέλο από τσόχα, Barbour (Attica the Department Store). Σάκος από καμβά, Barbour (Attica the Department Store). Μάλλινα γάντια με δερμάτινα τελειώματα, Camel Active (Διανομές Ένδυσης). Δερμάτινα sneakers John Varvatos (Attica the Department Store). Τιράντες Camel Active (Διανομές Ένδυσης). Μάλλινο κασκόλ Camel Active (Διανομές Ένδυσης). Γυαλιά ηλίου Dolce Gabbana (Attica the Department Store). Δερμάτινο πορτοφόλι με αλυσίδα και πιάστρα για ζώνη (Rokwell). Φακός Maglite (Rokwell). 102

style

Χάλκινη καραμούζα κυνηγού (Rockwell). Δερμάτινο πορτοφόλι Camel Active και κλειδοθήκη Renato Balestra (Attica the Department Store). Χειροποίητος Δαμασκηνός σουγιάς με ανάγλυφες στρώσεις ατσαλιού στη λάμα, Herberz (Rockwell). Ρολόι TISSOT Heritage 1936 με ατσάλινη κάσα 45 mm, κουρδιστό ελβετικό μηχανισμό, κρύσταλλο ζαφειριού και λουράκι από δέρμα (Swatch Group Greece). 103

Μουσάτοι vs Ξυρισμένοι Της Αντωνίας Θωμοπούλου, Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Επιμέλεια φωτογράφισης / Still Life: Μάνθος Δελλατόλας Με μούσι ή χωρίς, η εξειδικευμένη καθημερινή περιποίηση είναι απαραίτητη. Για τον σωστό καθαρισμό, ενυδάτωση και προστασία της τρίχας αλλά και της επιδερμίδας. Λεπίδα ξυρίσματος, Dovo (Rokwell). Λοσιόν για μετά το ξύρισμα, After Shave Lotion, Artisan, John Varvatos. Γαλάκτωμα για μετά το ξύρισμα, Mountain Pepper Bergamot Coriander, Korres. Kρέμα για μετά το ξύρισμα με διακριτικό άρωμα, The One After Shave Balm, Dolce & Gabbana. Λάδι ξυρίσματος, Olio da Rasatura, Acqua di Parma (www.atticaselectivebrands.gr). Eνυδατική και καταπραϋντική λοσιόν για μετά το ξύρισμα με υφή δροσερού τζελ, Aquatic Lotion, Biotherm Homme. Ξυριστική μηχανή με λιπαντικές ταινίες για προστασία από τους ερεθισμούς, Fusion® Proshield™, Gillette. Πινέλο με φυσική τρίχα και κοκάλινη λαβή. (Rokwell)

104

style

Ψαλίδι για κούρεμα ή τριμάρισμα, Zwilling (Rokwell). Σαμπουάν για το μούσι με ενυδατική δράση, Moisturizing & Clarifying Beard Shampoo, Depot® (www.beautypaths.gr). Pomade για πλούσια θρέψη της τρίχας, φυσική λάμψη και μέτριο κράτημα, Hair & Beard Balmade™, Hommer (www.hommer.gr). Κοπτική μηχανή για τριμάρισμα, Multigroom Series 7000, Philips (Κωτσόβολος). Για τον καθημερινό καθαρισμό με οργανικά συστατικά, Beard Cleanser, Insight Man (www.beautypaths.gr). Kοντίσιονερ με λάδι κάνναβης που μαλακώνει και προστατεύει τα γένια, Beard Leave-In Conditioner, Hommer (www.hommer.gr). *Rokwell, Aναγνωστοπούλου 11, Κολωνάκι, τηλ. 210-72.23.336

105

«Θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν art deco χώρο με επιρροές από τα 20s» Θάνος Καραδόντης Owner

1920 The Metropolitan Barber Shop Επιστροφή στα μπαρμπέρικα

ούρεμα, ξύρισμα, περιποίηση προσώπου, αντρικές συζητήσεις και, γιατί όχι, ανάλυση στα προβλήματα της καθημερινότητας προσφέρουν τα σύγχρονα μπαρμπέρικα. Μπορεί το μπαρμπέρικο με την κλασική έννοια να κινδύνευε να εξαφανιστεί από την αγορά, οι άντρες όμως φαίνεται να επιλέγουν, όλο και περισσότεροι, την αγαπημένη συνήθεια των πατέρων και των παππούδων τους. Το όνομα του «1920 The Metropolitan Barber Shop» προέκυψε από την επιλογή του ύφους και της διακόσμησης του κουρείου, αλλά και από το location του. Ο ιδιοκτήτης του Θάνος Καραδόντης μάς υποδέχεται σε έναν art deco χώρο και μας μυεί σε έναν αντρικό κόσμο. Σε έναν χώρο που κάποιοι αποκαλούν «αντρική λέσχη». 106

της Χριστίνας Μόνη «Η ιδέα προέκυψε όταν συζητούσα ένα πρωί με τον καλό μου φίλο και συνεταίρο Παναγιώτη Γρηγορίου. Έχοντας την πείρα των 10 και πλέον ετών αλλά και τις επιρροές από το Κάιρο της Αιγύπτου, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, εντοπίσαμε την ανάγκη δημιουργίας ενός παραδοσιακού κουρείου στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν art deco χώρο με επιρροές από τα 1920s στις ΗΠΑ την πρώτη χρονιά της ποτοαπαγόρευσης στην καρδιά της ιστορικής Αθήνας». Γεγονός που κατάφεραν, καθώς μια επίσκεψη στον χώρο τους θα σας ταξιδέψει σίγουρα σε εικόνες βγαλμένες από την Αμερική του χθες. Το «1920 The Metropolitan Barber Shop» λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο του 2015 και πρόκει-

Φωτογράφος: Αλέξανδρος Αντωνιάδης

style

ται για έναν χώρο καθαρά αντρικό. Τόσο το κούρεμα όσο και το ξύρισμα είναι μια απόλυτα αντρική υπόθεση· υπόθεση που δεν μπορεί να μοιράζεται με κυρίες που περιποιούνται τον εαυτό τους. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που τα μπαρμπέρικα επέστρεψαν για τα καλά.

αντρών, σήμερα ο ίδιος πιστεύει πως όλα επιτρέπονται στο στυλ του grooming, αρκεί να είναι περιποιημένο και προσεγμένο. Στο «1920 The Metropolitan Barber Shop» ο κάθε άντρας μπορεί να αφεθεί στα χέρια των έμπειρων κουρέων και να απολαύσει ένα κλασικό κούρεμα με ψαλίδι ή μηχανή, παραδοσιακό ξύρισμα με ζεστές κρύες πετσέτες Πώς επέστρεψαν όμως τα μπαρμπέρικα στη σύγχρονη κοινωνία; «Το φαινόμενο της πε- με φαλτσέτα. Μπορεί επίσης να περιποιηθεί τη γενειάδα του, μια ανάγκη ιδιαίτερα προριποιημένης γενειάδας στην Αθήνα ξεκινά με την έλευση του “1900 The Barber Shop”, σφιλή σήμερα. Σε όλους τους πελάτες προσφέρεται αποτρίχωση με κλωστή και κερί, δημιουργώντας μια νέα τάση και επαναπροσδιορίζοντας τα δρώμενα της πόλης μας, ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός. Επίσης προσφέρονται μάσκες προσώπου ενυδάαφού ήταν το πρώτο που αναβίωσε κάτι που αποτελούσε απλώς όμορφη ανάμνηση, με τωσης ή καθαρισμού, ενώ στα άμεσα σχέδιά τους είναι η δημιουργία υπηρεσίας μανικαταρτισμένους συνεργάτες – κουρείς κυρίως από τη Μέση Ανατολή, όπου το ξύρισμα κιούρ-πεντικιούρ. Γιατί το μπαρμπέρικο της σύγχρονης εποχής προσφέρει υπηρεσίες οι και η περιποίηση της γενειάδας αποτελούν τρόπο ζωής. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την οποίες συμβαδίζουν απόλυτα με τις ανάγκες του άντρα. άμεση στόχευση του DNA του άντρα, έδωσαν δύο πια χώρους με οσμική ανάμνηση (άρωμα κολόνιας, Baby powder, ποτού και καπνού), ταξίδι στον χωροχρόνο και στη μουσική, Το «1920 The Metropolitan Barber Shop» βρίσκεται στην οδό Ερμού 23-25. με σκοπό τη δημιουργία της απόλυτης αντρικής λέσχης». Όσον αφορά τις επιλογές των Τηλ. επικοινωνίας: 213-03.76.848. 107

Φωτογραφία: Γιώργος Μαλεκάκης

Μαρία Γέρουλα: «Η γοητεία του περιττού κάνει τη διαφορά» Ελληνικές ιστορίες, εικόνες, σύμβολα και λέξεις. «Σύγχρονα, ελληνικά, κινούμενα, κομψά, εικαστικά statements», όπως τα χαρακτηρίζει η ίδια η δημιουργός. της Έφης Αλεβίζου Ποια είναι η ιστορία των ΜΥ by Maria Yeroula; Το ΜΥ δραστηριοποιείται από το 2012 και ξεκίνησε με το MY scarf, με μαντίλια, φουλάρια, παρεό πασμίνες, ποσέτ... Ακολούθησαν και άλλες σειρές, όπως οι MY bag, MY Τ-shirt, MY items… Άρχισε το 2012 εν μέσω κρίσης, με τη σκέψη και την πεποίθηση πως για κάτι νέο, καινοτόμο, με αισθητική και ποιότητα, θα υπάρχει πάντα θέση στην αγορά, αν και ακουγόταν κάπως ουτοπικό και υπερ-αισιόδοξο τότε. Η αρχική σκέψη ήταν πως υπήρχε ένα μεγάλο κενό από προϊόντα ελληνικά με υψηλή αισθητική, με άποψη και με προσιτή τιμή στην αγορά μας, και ιδιαίτερα στους τουριστικούς προορισμούς. Και ειδικά σε μια χώρα που την επισκέπτονται κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες, και που εκεί είναι το μέλλον της. Και δεν διαψεύστηκα. Το ΜΥ σήμερα υπάρχει στα καλύτερα σημεία λιανικής στην Ελλάδα και παράλληλα ξεκίνησε και την πορεία του στο εξωτερικό. Ποια είναι η δική σας ιστορία; Πολλά χρόνια στον χώρο της μόδας και των επιχειρήσεων, μια μετρήσιμη εμπειρία. Διατηρούσαμε μια αλυσίδα από επιτυχημένα επώνυμα καταστήματα υποδημάτων και τσαντών δικής μας παραγωγής. Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν, με ενδιαφέρει να κοιτάζω και να αναφέρομαι μόνο στο μέλλον, σε αυτά που θα έρθουν. Το παρελθόν είναι απλώς μια σημαντική, μετρήσιμη εμπειρία. 108

Πώς αντιλαμβάνεστε το μαντίλι ως αξεσουάρ; Είναι ο βασιλιάς των αξεσουάρ, τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες; Είναι η γοητεία του περιττού, η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά. Αρκεί φυσικά να είναι και το ίδιο κάτι ιδιαίτερο. Δεν αρκεί απλώς να συμπληρώνει ένα ντύσιμο, πρέπει να προσθέτει και να είναι συμβατό με εμάς, με το στυλ μας, άνετο και όχι τυποποιημένο, να μας αγκαλιάζει, να τυλίγεται ανάλαφρα πάνω μας ή να ξεπροβάλλει ως ποσέτ. Από πού προμηθεύεστε τις πρώτες ύλες σας; Πόσο 100% made in Greece είναι τα MY by Maria Yeroula; Οι πρώτες ύλες είναι ελληνικές, συνήθως από φυσικά υλικά και από διάφορα μέρη. Τα προϊόντα μου είναι 100% ελληνικά και είμαι ιδιαίτερα υπερήφανη γι’ αυτό. Άλλωστε αυτό ήταν και το μεγάλο στοίχημα για μένα. Εδώ και χρόνια υποστηρίζω πως μπορούμε να παράγουμε τα πάντα και σε ανταγωνιστικές τιμές. Είμαι άνθρωπος της παραγωγής, την αγαπώ, αγαπώ να παράγω στην Ελλάδα, με όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν. Η κάθε μέρα είναι και μία νέα πρόκληση, πάμπολλες οι δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσεις. Αλλά αυτό στο τέλος της ημέρας σε κάνει να νιώθεις πως δεν είσαι απλώς και μόνο ο σχεδιαστής κάποιων προϊόντων, αλλά ο δημιουργός τους.

faces

Ποιο είναι το πιο τρελό σχόλιο που έχετε ακούσει για τα μαντίλια σας; Είχα βγάλει μια σειρά από κάποια φουλάρια που το σχέδιό τους ήταν μια λίστα από χρήσιμα τηλέφωνα, ένας κινητός κατάλογος. Μια κυρία που το βρήκε εξαιρετική ιδέα μού ζήτησε να το προσαρμόσω αυτό στη δική της τηλεφωνική λίστα και να κάνω ένα μαντίλι μόνο για εκείνη. Χάνω συχνά το κινητό μου, μου ανέφερε, και τις επαφές μου και δεν έχω ποτέ backup. Φωτογραφίες: Παναγιώτης Κάτσος USA COLLECTION pashmina “Atlas”, leather & silk

109

USA COLLECTION pashmina “Horizon”, leather & viscose

110

faces

USA COLLECTION pashmina “Harmony” leather & cotton

111

Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης

Έχουν μάθει να έχουν αντίληψη δημοσίου υπαλλήλου. Εγώ αυτή την αντίληψη δεν την έχω, γιατί είχα την τύχη να δουλεύω μόνος μου και να βασίζομαι σ’ εμένα. Οι κύριοι που κρύβονται στη μετριότητα έχουν την απαίτηση να πληρώνονται κιόλας το ίδιο με εκείνον που ρισκάρει τα πάντα.

112

faces

Γιάννης Αϊδινιώτης The Coach

νας διάδρομος οδηγεί στο τμήμα πυγμαχίας του Παναθηναϊκού στα «έγκατα» του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Σε αυτόν ακριβώς περπάτησε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ένας νεαρός τότε αθλητής, κυνηγώντας την κατάκτηση του ονείρου του: να γίνει μποξέρ και να διακριθεί στο ρινγκ. Δεκαετίες μετά φωτογραφίζεται στο ίδιο σημείο, γεγονός που του φέρνει αναμνήσεις και τον συγκινεί. Ο λόγος για τον Γιάννη Αϊδινιώτη, τον επικεφαλής της ομάδας μποξ του Παναθηναϊκού. Ο coach έρχεται από παλιά, αλλά κοιτάζει πάντα μπροστά. - Έχεις την ευθύνη για το τμήμα πυγμαχίας του Παναθηναϊκού και έχεις καταφέρει να το κάνεις πρωταθλητή Ελλάδος στη γενική κατάταξη στην κατηγορία Ανδρών, με βάση την αγωνιστική δραστηριότητα όλων των συλλόγων για το έτος 2016… Δύο φορές με τους άνδρες, πήραμε την Α, που είχαμε να την πάρουμε πάνω από σαράντα χρόνια. Από το ’71. Από το 2013, που έχω αναλάβει, αρχίσαμε να βγάζουμε πρωταθλητές. Είμαστε πρωταθλητές σε τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες. Όταν είχα έρθει εδώ, ρώτησα πόσους πρωταθλητές Ελλάδος έχουμε. Η απάντηση που πήρα από τους προκατόχους μου ήταν ότι μας αδικούν, ότι μας παίρνουν τα μετάλλια. Αυτά για μένα δεν υφίστανται. Στη φιλοσοφία τη δική μου δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Ψάχνω να βρω αίτια στον εαυτό μου και όχι στους άλλους. - Πρόκειται για προσωπική ή ομαδική επιτυχία; Είναι ένα στοίχημα προς τον εαυτό μου. Μου δόθηκε η ευκαιρία. Η μοίρα φάνηκε καλή μαζί μου. Πόσοι άνθρωποι λένε «αν είχα μια δεύτερη ευκαιρία...». Εγώ ήμουν τυχερός. Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω. Έγραψα το όνομά μου στον Παναθηναϊκό. Όσα στερήθηκα εγώ τα απολαμβάνουν πλέον οι δικοί μου. - Ποια είναι η φιλοσοφία σου στο να «χτίσεις» έναν αθλητή του μποξ; Προτεραιότητα είναι το μποξ. Όπως ακριβώς ξεκίνησα κι εγώ. Για να γίνεις μεγάλος αθλητής, έχεις ως προτεραιότητα το μποξ. Το βάζεις πάνω από όλα. Αν δεν το έχεις ως προτεραιότητα, τότε δεν πρέπει να περιμένεις να γίνεις πρωταθλητής. Με τους αθλητές που «χτίζω» εγώ είμαστε συνεταίροι στη νίκη και στην ήττα. - Στην Ελλάδα θα λέγαμε ότι το επαγγελματικό μποξ δεν αναδείχτηκε όπως σε άλλες δυτικές χώρες; Στο εξωτερικό έχει αγοραστικό κοινό. Ο κόσμος θέλει να βλέπει το θέαμα και οι αθλητές τού το προσφέρουν. Θέλει να βλέπει ποιότητα. Και στο εξωτερικό τη βλέπει. Ο τελευταίος καλός αγώνας που είδα ήταν πριν από λίγο καιρό στο Ρίο, κι όταν έκανα την κριτική μου, τα άκουσα κιόλας.

του Θαλή Πιτούλη - Ποιες οι διαφορές μεταξύ ερασιτεχνικού και επαγγελματικού μποξ; Η συνέχεια του ερασιτεχνικού είναι το επαγγελματικό. Αυτά τα δύο πάνε μαζί. Μπορεί να είναι διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά το ένα είναι συνέχεια του άλλου. Είναι εκ διαμέτρου αντίθετα αυτά τα δύο. Ο ερασιτέχνης περιμένει βοήθεια εξ ουρανού, δεν υπάρχει πολιτεία για να τον βοηθήσει. Το επαγγελματικό όμως πάει σε άλλα επίπεδα. Εκεί υπάρχει χρήμα, glamour, prestige. - Ποια είναι η κατάσταση στο ελληνικό μποξ σήμερα; Η κατάσταση σήμερα είναι η ίδια με αυτήν που γνώρισα εγώ το 1973, όταν ήρθα με κοντά παντελόνια στον Παναθηναϊκό. Όλοι κάνουν παράπονα και τους φταίει κάτι άλλο. Δεν προσπαθούν να βελτιώσουν τους εαυτούς τους. Έχουν μάθει να έχουν αντίληψη δημοσίου υπαλλήλου. Εγώ αυτή την αντίληψη δεν την έχω, γιατί είχα την τύχη να δουλεύω μόνος μου και να βασίζομαι σ’ εμένα. Οι κύριοι που κρύβονται στη μετριότητα έχουν την απαίτηση να πληρώνονται κιόλας το ίδιο με εκείνον που ρισκάρει τα πάντα. Δεν μπορούμε να ζητάμε τα ρέστα από την πολιτεία. Η πολιτεία κόβει τις συντάξεις σε ανθρώπους που τις έχουν ανάγκη. Και εσύ, επειδή παίζεις μποξ, ζητάς και να αμείβεσαι. - Υπάρχουν σήμερα αθλητές που έχουν το υψηλό επίπεδο που απαιτείται και θα μπορούσαν να κάνουν διεθνή καριέρα; Εμείς στον Παναθηναϊκό αναζητάμε τα ταλέντα. Μέσω των γνωριμιών, του brand name της ομάδας αλλά και της εμπιστοσύνης που υπάρχει προς το άτομό μου, μπορώ να βρω χορηγούς, πράγμα δύσκολο πλέον, για να βοηθήσουν έναν αθλητή όταν εμείς πραγματικά πιστεύουμε πως αξίζει. - Έχεις κερδίσει αγώνες σε εποχές δύσκολες…. Το μπράβο για εμάς ήταν ένα χτύπημα στην πλάτη, ένα μετάλλιο και ένα μπουκάλι γάλα. Βέβαια στην εθνική ομάδα μάς πλήρωναν και τα οδοιπορικά. Ήταν άλλες εποχές. - Ποιες οι διαφορές εκείνων των αγώνων μποξ με το σήμερα; Τότε κατέβαινες στον Παναθηναϊκό και γινόσουν πυγμάχος από μόνος σου. Ο Παναθηναϊκός το ’77 είχε έξι πρωταθλητές Ελλάδος. Σε 11 κατηγορίες. Και όταν ήρθα, το 2013, δεν είχε κανέναν. Κάνουμε διεθνείς συναντήσεις. Οι επόμενοι αγώνες θα γίνουν στη Σαντορίνη, στο κλειστό της Οίας, μετά το Πάσχα. Θα είναι μια πολύ μεγάλη διοργάνωση – θα πάρουν μέρος η σουηδική Hammarby, ο Παναθηναϊκός και άλλες μεγάλες ομάδες. Έπειτα θα μεταβούμε για αγώνες στη Μελβούρνη και έχουμε και αγώνες στην Ελλάδα. Χρειαζόμαστε ευκαιρίες από τους χορηγούς για να πάμε το άθλημα του μποξ ένα βήμα πιο μπροστά. Υπάρχουν ταλέντα και το μόνο που χρειάζεται είναι οι χορηγοί για να τους βοηθήσουν. 113

Ο coach παρακολουθεί τους αθλητές του την ώρα της προπόνησης. Με το βλέμμα του και μόνο τους δίνει τις απαραίτητες οδηγίες.

114

faces

Για να αναδειχθούν τα ταλέντα, χρειάζονται ευκαιρίες από τους χορηγούς. Οι αθλητές χρειάζονται τη στήριξή τους.

115

Η δύναμη της ομάδας 1ος Πυροσβεστικός Σταθμός Αθηνών της Χριστίνας Μόνη

«Το πυροσβεστικό σώμα δεν αποτελείται από μονάδες. Είμαστε και λειτουργούμε ως ομάδα στις δύσκολες στιγμές». 116

Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης

heroes

Από αριστερά: Αλέξανδρος Μεσημέρτσης, Παναγιώτης Χανδρινός, Αναστάσιος Ηλιόπουλος, Γεώργιος Παναγιώτου. 117

να ηλιόλουστο χειμωνιάτικο πρωινό βρεθήκαμε στον 1ο Πυροσβεστικό Σταθμό Αθηνών. Κατασβέσεις πυρκαγιών, απεγκλωβισμοί, διασώσεις ανθρώπων και υλικών αγαθών, παροχή κάθε δυνατής συνδρομής σε άτομα των οποίων η ζωή και η σωματική ακεραιότητα εκτίθενται σε κίνδυνο. Αυτή είναι η αποστολή του πυροσβεστικού σώματος. Η ασφάλεια και η προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και του κράτους, καθώς και του φυσικού πλούτου της χώρας. Γιατί η αλήθεια είναι πως, μιλώντας για ήρωες της καθημερινότητας, το μυαλό όλων τρέχει σε εκείνους που βάζουν τη ζωή του συνανθρώπου πάνω από τη δική τους. Το Αρχηγείο της Πυροσβεστικής και ο 1ος Πυροσβεστικός Σταθμός Αθηνών βρίσκονται επί της οδού Μουρούζη. Είναι εργάσιμη ημέρα και υπό αυτές τις συνθήκες ο σταθμός έχει υπό την κάλυψή του ένα μεγάλο ποσοστό του αθηναϊκού πληθυσμού. «Συγκεκριμένα, στον 1ο Πυροσβεστικό Σταθμό Αθηνών, στον τομέα ευθύνης του οποίου είναι και το κέντρο της Αθήνας, όπου διαμένουν, εισέρχονται για εργασία και για άλλες δραστηριότητες εκατομμύρια άνθρωποι, έχουμε πολλά και διαφορετικά συμβάντα παροχής βοήθειας αλλά και πυρκαγιών σε καθημερινή βάση», αναφέρει στη συζήτησή μας ο διοικητής του, Χρήστος Σημιακάκης, και συνεχίζει: «Το κάθε περιστατικό είναι διαφορετικό και εγκυμονεί πάντα κινδύνους για ανθρώπινες ζωές και περιουσίες. Μερικές από τις πιο κρίσιμες καταστάσεις είναι τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, με τη ρίψη μολότοφ, των οποίων πολλές φορές γινόμαστε αποδέκτες». Κάθε βάρδια του Πυροσβεστικού Σώματος λειτουργεί σαν μια δεμένη οικογένεια. Σαν μια ομάδα, μια αλυσίδα όπου ο κάθε κρίκος ενώνεται με τους άλλους. Τα περιστατικά που αντιμετωπίζουν είναι χιλιάδες. Κάποια από αυτά παραμένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στο μυαλό, όσα χρόνια κι αν περάσουν. «Όλα τα συμβάντα στα οποία κινδυνεύει μια ανθρώπινη ζωή, είτε καταφέρνουμε να τη σώσουμε είτε όχι, σε στιγματίζουν για πάντα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα περιστατικά όπου χρειάστηκε να επέμβω στον φονικό σεισμό του 1999 στην Αθήνα». Είναι από εκείνα τα λίγα επαγγέλματα όπου οι θυσίες είναι πολλές και μεγάλες. «Σίγουρα το επάγγελμα του πυροσβέστη απαιτεί θυσίες. Σκεφτείτε τα καλοκαίρια πάνω στα βουνά, με ατέλειωτες ώρες περιφρούρησης και επαγρύπνησης για τη διαφύλαξη του φυσικού μας πλούτου. Αλλά και τον χειμώνα, με πλημμύρες και χιόνια, ο πυροσβέστης βρίσκεται πάντα εκεί και πάντα αντιμέτωπος με αντίξοες καιρικές συνθήκες». Στη συνάντησή μας η ομάδα ήταν παρούσα, έτοιμη όμως για το παραμικρό περιστατικό που θα μπορούσε να προκύψει. Ρωτώ τον κ. Σημιακάκη αν δέχονται τον χαρακτηρισμό των ηρώων. «Όχι, δεν αισθανόμαστε έτσι. Είναι τέτοια η δουλειά μας που μας φέρνει πολύ κοντά στον συνάνθρωπό μας όταν αυτός βρίσκεται σε κίνδυνο». Με το επιτελείο του 1ου Πυροσβεστικού Σταθμού Αθηνών να συμφωνεί, φεύγουμε από εκεί, συνειδητοποιώντας πως κανένας ήρωας δεν δέχεται για τον εαυτό του κάτι τέτοιο.

118

heroes

Στην οροφή του οχήματος: Ιωάννης Παπαδόπουλος. Κάτω, από αριστερά: Παναγιώτης Σκούρας, Αλέξανδρος Μεσημέρτσης, Παναγιώτης Χανδρινός, Χαράλαμπος Αργύρης, Μαργαρίτης Τέρζογλου, Χρήστος Σημιακάκης, Γεώργιος Παναγιώτου, Αναστάσιος Ηλιόπουλος, Δημήτριος Ζουμπρούλης, Δημήτριος Σταμούλης. 119

Φως στα τούνελ Οι σήραγγες της Παναγοπούλας στην Ολυμπία Οδό

να από τα σημαντικότερα εθνικά έργα υποδομών, στρατηγικής σημασίας, ολοκληρώνεται την άνοιξη του 2017, βάζοντας τέλος σε ένα «σίριαλ» που κρατάει χρόνια. Πρόκειται για την Ολυμπία Οδό, τον νέο, σύγχρονο αυτοκινητόδρομο Ελευσίνας–Κορίνθου–Πατρών που θα συνδέσει την πρωτεύουσα της χώρας με τη σημαντικότερη πύλη της Ελλάδας προς τη Δυτική Ευρώπη, το λιμάνι της Πάτρας. Ο αυτοκινητόδρομος θα προσφέρει αναβαθμισμένη και ασφαλέστερη σύνδεση προς το νοτιοδυτικό τμήμα της Ελλάδας, τους αρχαιολογικούς χώρους και τις τουριστικές περιοχές, και θα ενισχύσει τις εξαγωγές και την αγροτική παραγωγή.

120

του ειδικού συνεργάτη

Η Ολυμπία Οδός είναι το δυσκολότερο έργο που γίνεται σήμερα στη χώρα, γιατί είναι ο μόνος αυτοκινητόδρομος του οποίου μεγάλο τμήμα του, η Κορίνθου–Πατρών, κατασκευάζεται ενώ ταυτόχρονα είναι σε λειτουργία. Οι εργασίες κατασκευής των νέων τμημάτων του αυτοκινητόδρομου Κορίνθου–Πατρών αφορούν κυρίως σε μεγάλες κατασκευές, όπως οι σήραγγες στην Παναγοπούλα, με ποσοστό ολοκλήρωσης 95% (Ιανουάριος 2017). Ένα ιδιαίτερα σύνθετο και δύσκολο έργο, καθώς μερικά μέτρα κάτω από τις οδικές σήραγγες διέρχονται οι σήραγγες του σιδηρόδρομου.

business

ι μεγαλύτεροι σε ηλικία πιθανόν να θυμούνται τη μεγάλη κατολίσθηση στην περιοχή της Παναγοπούλας, μεταξύ Αιγίου και Πάτρας, τον Απρίλιο του 1971. Τότε, η σύνδεση της πρωτεύουσας με την Πάτρα είχε διακοπεί και μέχρι να αποκατασταθεί σε κάποιο βαθμό, η πρόσβαση στη Δυτική Ελλάδα ήταν δυνατή μόνο μέσω θαλάσσης, στον Ψαθόπυργο. Έκτοτε, η Παναγοπούλα τέθηκε «στο μικροσκόπιο» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου λόγω των ιδιαίτερων γεωλογικών φαινομένων που παρατηρούνται στην περιοχή και η περίπτωσή της διδάσκεται ως case study στους φοιτητές.

μετακινείται, και να μπει στο εσωτερικό του βουνού, όπου τα πετρώματα παρουσιάζονται σε ευσταθείς συνθήκες αλλά και όπου οι τυχόν μετακινήσεις είναι ελέγξιμες.

Η διάνοιξη των σηράγγων προχώρησε με εντυπωσιακούς ρυθμούς, χωρίς απρόοπτα και καθυστερήσεις. Σήμερα η φάση κατασκευής τους είναι κατά 95% ολοκληρωμένη. Ο Παύλος Μαρίνος επισημαίνει ότι στην περίπτωση της Παναγοπούλας υπάρχουν όλοι οι συντελεστές μιας τεχνικής επιτυχίας: «Όλα ήταν πολύ καλά συντονισμένα και εκτελέστηκαν με πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής, καθώς είχαν προηγουμένως Ο καθηγητής του ΕΜΠ Παύλος Μαρίνος, που έχει πραγματοποιήσει αναγνωριστεί οι συνθήκες και επισημανθεί οι δυσκολίες. Η κατασκευή στοχευμένες πραγματογνωμοσύνες στο πλαίσιο της μελέτης του έρ- έγινε από ανθρώπους με πολύ μεγάλη γνώση και εμπειρία και το απογου, εξηγεί την ιδιαιτερότητα της περιοχής: «Η περιοχή της Παναγο- τέλεσμα είναι εξαιρετικό, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και διεθνώς». πούλας βρίσκεται σε μια ζώνη όπου δεν υπάρχει μια παράκτια, πεδινή λωρίδα γης στην οποία θα μπορούσε να φιλοξενηθεί ένας αυτοκι- Info νητόδρομος, αλλά οι πλαγιές του βουνού κατεβαίνουν απότομα στη Η εταιρεία ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. συστάθηκε με αποκλειστικό σκοπό την θάλασσα. Επιπλέον, οι πλαγιές αυτές παρουσιάζουν αστάθεια, καθώς υλοποίηση του Έργου Παραχώρησης που αφορά στον σχεδιασμό, στη τα πετρώματα έχουν “φτωχές” ιδιότητες. Ακόμη, η περιοχή αυτή εί- χρηματοδότηση, στην κατασκευή και στη λειτουργία του αυτοκινητόναι «ζωντανή» γεωλογικά, λόγω των σεισμών που είναι συχνοί στον δρομου Ελευσίνα–Κόρινθος–Πάτρα, μήκους 201,5 χλμ. Πατραϊκό κόλπο». Η Ολυμπία Οδός είναι μια κοινοπραξία ελληνικών και ξένων Όταν ήρθε η ώρα του αυτοκινητόδρομου, έπρεπε να βρεθεί τρόπος εταιρειών που διαθέτουν μεγάλη εμπειρία στον σχεδιασμό και να δημιουργηθεί ένας δρόμος μεγάλου πλάτους, με δύο λωρίδες ανά στην υλοποίηση παρόμοιων έργων. Οι εταιρείες είναι οι: VINCI κατεύθυνση συν ΛΕΑ κ.λπ. χωρίς να «ενοχληθεί» η ασταθής πλαγιά. CONCESSIONS S.A.S. (29.9%), HOCHTIEF PPP SOLUTIONS (17%), Η λύση που επιλέχθηκε είναι οι σήραγγες, δηλαδή να παρακάμψει ο ΑΚΤΩΡ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ Α.Ε. (17%), J&P ΑΒΑΞ Α.Ε. (17%), ΓΕΚ αυτοκινητόδρομος αυτή τη ζώνη, η οποία είναι ασταθής και μπορεί να ΤΕΡΝΑ Α.Ε. (17%) και ΑΘΗΝΑ ΑΤΕ (2,1%).

121

H «μπλε» πολυκατοικία στην πιο αμφιλεγόμενη γειτονιά της Αθήνας

122

art • design

H «μπλε» πολυκατοικία των Εξαρχείων του Κωνσταντίνου Πλούμπη

ο κτίριο στη γωνία της οδού Θεμιστοκλέους και Αραχώβης (πλατεία Εξαρχείων), γνωστό ως «μπλε» πολυκατοικία, είναι χτισμένο προπολεμικά, το 1932, και είναι έργο του αρχιτέκτονα Κ. Παναγιωτάκου. Ένα κτίριο που απευθυνόταν στη μεσοαστική τάξη του ’30, με πρωτοποριακές ιδέες για την εποχή, αν σκεφτεί κανείς την πισίνα στην ταράτσα, που τελικά δεν έγινε, ή τους κοινόχρηστους χώρους στο ίδιο επίπεδο, όπου υπήρχε εντευκτήριο για την εξυπηρέτηση των ενοίκων και των επισκεπτών τους. Στη συνέχεια όμως προστέθηκαν ακόμη επτά διαμερίσματα (39 το σύνολο) και αυτές οι χρήσεις ήρθαν σε δεύτερη μοίρα. Όσο για το περίφημο χρώμα που έδωσε και το όνομα στο κτίριο, ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας με τον σπουδαίο ζωγράφο Σπύρο Παπαλουκά και ήταν το βαθύ μπλε του κοβαλτίου, καμιά σχέση με το σημερινό γκρι ανοιχτό ή κάτι ανάμεσα σε γαλάζιο και λευκό. Αξίζει να σημειωσεί ότι ο μεγάλος αρχιτέκτονας του μοντέρνου κινήματος Le Corbusier, που είχε επισκεφτεί την πολυκατοικία, είχε γράψει κάπου στην είσοδο: «C’ est très beau»: είναι πολύ ωραίο. Επίσης να αναφέρουμε ότι στην πολυκατοικία έχουν ζήσει σημαντικές προσωπικότητες, όπως οι Λεωνίδας Κύρκος, Σοφία Βέμπο, Λιλή Ζωγράφου, Φρέντυ Γερμανός.

Η πολυκατοικία σήμερα δείχνει έντονα τα σημάδια του χρόνου, όπως και την ανάγκη για μια αποκατάσταση που θα είναι αντάξια της ιστορίας της και θα φέρει πάλι στην επιφάνεια όλα εκείνα τα στοιχεία και τις λεπτομέρειες της πολύ σπουδαίας αρχιτεκτονικής που αντιπροσωπεύει. Εννοείται ότι πρέπει να ξαναγίνει μπλε. Όλα αυτά, βέβαια, για να γίνουν προϋποθέτουν ότι γύρω μας θα υπάρχουν άνθρωποι που θα θέλουν να θυμηθούν τι υπήρχε κάποτε στην ιστορική περιοχή του κέντρου της Αθήνας και θα βρεθούν απέναντι στη (λογική) της εγκατάλειψης και της μουντζούρας των συνθημάτων (των πάσης φύσεως επαναστατών). Η σημερινή εικόνα θυμίζει γκέτο και ίσως θα ήταν μια πρόταση, μέχρι να αποκατασταθεί το κτίριο στην αρχική του μορφή, οι ιδιοκτήτες-ενοικιαστές να έβαφαν τουλάχιστον το ισόγειο με ειδικά χρώματα ώστε να αφαιρούνται οι μουντζούρες (δεν είναι graffiti, δεν είναι τέχνη). Ίσως θα είναι διαφορετικό το μέλλον του κέντρου της πόλης μας όταν αρχίζαμε σε ατομικό επίπεδο, από το κτίριο όπου ο καθένας από εμάς μένει, να κάνει κάτι γι’ αυτό.

123

Cosmo Traveler Ισλανδία: Game of iced thrones της Χριστίνας Μόνη

ραιοκατοικημένη, με τις λιγοστές πόλεις και χωριά διασκορπισμένα σε παράλιες τοποθεσίες, η Ισλανδία είναι ένα μοναδικό ανοιχτό μουσείο φυσικής ιστορίας. Η διάσημη τηλεοπτική σειρά «The Game of Thrones» γυρίστηκε εδώ. Αν και τα πλάνα της δημοφιλούς σειράς έχουν υποστεί ψηφιακή επεξεργασία, τα τοπία υπάρχουν στην πραγματικότητα. Στην παγωμένη λοιπόν Ισλανδία βρίσκεται το τείχος της Φρουράς για την οποία έφυγε ο Τζον Σνόου. Συγκεκριμένα, οι τρομακτικές εκτάσεις «βόρεια του τείχους» είναι το Βατνατζοκάλ και τα παγωμένα βουνά είναι μια χειμερινή άποψη της περιοχής Χοφνταμπρέκα. Η σκηνή όπου ο Τζον Σνόου απολαμβάνει το καυτό μπάνιο του έχει γυριστεί στη «σπηλιά της λάβας» στην Γκροτάγκτζα.

Εκεί σας περιμένει το φαντασμαγορικό Βόρειο Σέλας. Δεν χρειάζεται να πάτε στην ακτή του πουθενά για να δείτε μία από τις πιο μαγευτικές… παραστάσεις της φύσης. Σύμφωνα με επιστήμονες της NASA, το Βόρειο Σέλας, το οποίο είναι ορατό κατά τη διάρκεια του χειμώνα, βρίσκεται στα πιο λαμπρά του, εδώ και πενήντα χρόνια, λόγω της αυξημένης ηλιακής δραστηριότητας.

Το Ρέικιαβικ, η πρωτεύουσα, με πληθυσμό 120.000 κατοίκους, αποτελεί τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και ταυτόχρονα τη βορειότερη πρωτεύουσα του κόσμου. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η ονομασία της πόλης είναι ισλανδική και σημαίνει «Κόλπος Καπνού», προφανώς από τους ατμούς των ζεστών πηγών. Η πτήση για το διεθνές αεροδρόμιο Αναδύθηκε ως ηφαίστειο πριν από περίπου 25 εκατομμύρια χρόνια μέσα Κέφλαβικ διαρκεί περίπου οχτώ ώρες, με μία ενδιάμεση στάση σε από τα ανταριασμένα κύματα του Ατλαντικού, γεγονός που την κάνει τη αεροδρόμιο της Βρετανίας. νεότερη γεωλογικά χώρα του κόσμου. Το απομονωμένο νησί της Ισλανδίας παραμένει μέχρι και σήμερα ένα γεωλογικό φαινόμενο σε εξέλιξη που χαρακτηρίζεται από την παρουσία δύο αντιθετικών στοιχείων, του νερού και της φωτιάς. Ενεργά ηφαίστεια, καυτά ποτάμια λάβας και εντυπωσιακοί θερμοπίδακες συνυπάρχουν με αρχαίους παγετώνες, δυνατούς καταρράκτες, γαλάζιες λίμνες και ορμητικούς ποταμούς, συνθέτοντας το μοναδικό τοπίο της άγριας, απροσπέλαστης και ανόθευτης ισλανδικής φύσης, η οποία συγκλονίζει και τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη.

124

travel

125

126

Φωτογραφίες: Θαλής Πιτούλης

travel

5 ημέρες στο Πήλιο του Θαλή Πιτούλη

εύγεις από την Αθήνα, οδηγείς 350 χλμ. και φτάνεις στο Πήλιο. Στον δρόμο χιονίζει και όσο πλησιάζεις ψηλά γίνεται πιο έντονο. Όταν ξυπνάς το πρωί, έχει ένα μέτρο χιόνι και χιονίζει συνέχεια. Όπως είσαι από το κρεβάτι γυμνός, κάνεις μια βουτιά στο χιόνι που έχει σκεπάσει τα πάντα και είναι σαν παγωμένα πούπουλα. Η παρέα σου σε θεωρεί τρελό. Γεμίζεις πάλι το τζάκι με ξύλα χοντρά, κάνεις μια ζεστή σοκολάτα και απολαμβάνεις τα πάντα λευκά. Συνεχίζει να ρίχνει πολύ χιόνι.

Όλη η περιοχή έχει αποκλειστεί και οι δρόμοι θα αργήσουν να ανοίξουν, πόσω μάλλον οι απομονωμένοι ορεινοί χωματόδρομοι. Αποκλεισμένος λοιπόν, έχεις μακαρόνια, κάνεις κόκκινη σάλτσα με τοπικό λουκάνικο και κόκκινο κρασί από S. Africa, Leopard’s Leap. Ακούς μουσική που σου αρέσει και ενώ άλλοι ζουν το άγχος του αποκλεισμού, εσύ το απολαμβάνεις με την παρέα σου. Παίζεις μπιλιάρδο μαζί της και σε εντυπωσιάζει το πόσο καλά παίζει. Στα χαρτιά χάνεις. Μαγειρεύεις κόκορα κρασάτο. Ψωμί ζυμωτό με Νutella. Αυγά ημέρας φρέσκα με φέτα. Όταν μετά πέντε μέρες ο δρόμος ανοίγει, σου κακοφαίνεται. Πόσο ωραία είναι η απομόνωση στο βουνό από το πολύ χιόνι μαζί με σωστή παρέα. 127

Διανομές Ένδυσης Α.Ε.: Camel Active, Seidensticker, Jacques Britt, True Religion. Τηλ. 210-6129421, www.clodist.gr

128

style

CAMEL ACTIVE & GORE-TEX® Εγγυάται να σας κρατήσει στεγνούς και ζεστούς

εμπειρία χρήσης της μεμβράνης GORE-TEX® από την Camel Active κρατάει από παλιά, τόσο στα μπουφάν και στα parka όσο και σε παπούτσια και αξεσουάρ. Τι είναι όμως το GORE-TEX®, υλικό που κάνει τα ρούχα και τα αξεσουάρ της Camel Active τόσο μοναδικά;

σώμα μας να αναπνέει και στον ιδρώτα μας να δραπετεύσει. Σε αντίθεση λοιπόν με ρούχα που δεν διαθέτουν την τεχνολογία GORE-TEX®, η εφίδρωση πρακτικά εξατμίζεται από τη θερμοκρασία του σώματος αφήνοντάς μας στεγνούς και ζεστούς.

Το GORE-TEX® είναι μια μεμβράνη –ένα εξαιρετικά λεπτό στρώμα (0,01 χιλιοστά)– από διογκωμένο πολυτετραφθοροαιθυλένιο! (ePTFE) το οποίο τοποθετείται ανάμεσα στις στρώσεις των υφασμάτων. Συγκεκριμένα, έχει πάνω από 9 δισεκατομμύρια πόρους ανά τετραγωνική ίντσα (!) και αυτή η πυκνότητα είναι που δίνει στο GORE-TEX® τις μοναδικές του ιδιότητες.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η μεμβράνη GORE-TEX® χρησιμοποιήθηκε το 1981 στην πρώτη αποστολή διαστημικού λεωφορείου της NASA, του «Κολούμπια», το οποίο μετέφερε αστροναύτες που φορούσαν στολές φτιαγμένες με ίνες GORE-TEX®. Ή πως το 1990 μια διεθνής αποστολή εξερευνητών στην Ανταρκτική διέσχισε όλη την ήπειρο φορώντας στολές φτιαγμένες με διάφορες στρώσεις της μεμβράνης.

Όλα τα ρούχα και παπούτσια με GORE-TEX® είναι πλήρως αδιάβροχα, ενώ παράλληλα είναι και πλήρως αντιανεμικά, μην επιτρέποντας στον εξωτε- Για περισσότερες πληροφορίες για κομμάτια της συλλογής μας που περιρικό κρύο αέρα να εισχωρήσει. Λειτουργεί ως ο σύμμαχός μας, αποκλείο- έχουν GORE-TEX® και για οδηγίες χρήσης και περιποίησής τους επισκεντας ολοκληρωτικά τα εξωτερικά καιρικά φαινόμενα και επιτρέποντας στο φτείτε το www.clodist.gr! 129

130

Photos: Herbert Ponting Scott Polar Research Institute, University of Cambridge, Corbis / Getty Images / Ideal Image

doc

Roald Amundsen ο κατακτητής του παγωμένου Νότιου Πόλου του ειδικού συνεργάτη Το 1910, δύο πλοία από την Ευρώπη έπλευσαν για την Ανταρκτική. Το «Terra Nova» μετέφερε Βρετανούς εξερευνητές υπό την ηγεσία του καπετάνιου Robert Falcon Scott, ενώ το «Fram» απέπλευσε με την αντίπαλη νορβηγική αποστολή, με επικεφαλής τον Roald Amundsen. Ο καθένας από τη δική του αφετηρία, αλλά με κοινό στόχο: την κατάκτηση του Νότιου Πόλου. Ένας επικός αγώνας είχε ξεκινήσει. Δύο άνδρες, ένας νικητής. Ένας επέζησε και κέρδισε, ο άλλος χάθηκε στην αιώνια παγωνιά.

Ο Roald Amundsen (16/07/187218/06/1928) μαζί με τον εξερευνητή των πολικών περιοχών Norway Amundsen (στο κέντρο) πριν από την αναχώρηση για τον Βόρειο Πόλο, για τη διάσωση του Umberto Nobile, ο οποίος δεν είχε επιστρέψει από τη συγκεκριμένη εκστρατεία. 131

Ο εξερευνητής Roald Amundsen, ο οποίος ανακάλυψε τον Νότιο Πόλο κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στη Βιρτζίνια. 132

doc

Φωτογραφία επάνω: Τα μέλη της αποστολής του Captain Scott στον Νότιο Πόλο: Laurence Oates, H. R. Bowers, Robert Scott, Edward Wilson και Edgar Evans. Έφτασαν στον Πόλο, αλλά όλοι πέθαναν στο ταξίδι της επιστροφής. Φωτογραφία κάτω: Ο Thomas Clissold οδηγεί έναν πιγκουίνο αυτοκράτορα με ένα σχοινί στην περιοχή Ross Dependency της Ανταρκτικής, την 1η Απριλίου 1911. Ο Clissold ήταν o μάγειρας της εκστρατείας.

133

Ο γεωλόγος Thomas Griffith Taylor (1880-1963) και ο μετεωρολόγος Charles Wright (1887-1975) στην είσοδο ενός μεγάλου σπηλαίου πάγου όταν ο Captain Robert Falcon Scott βρισκόταν με την αποστολή «Terra Nova» στην Ανταρκτική. 5 Ιανουαρίου 1911. Η «Terra Nova» βρίσκεται στο προσκήνιο.

O τελευταίος Βίκινγκ

πως έχουμε γράψει επανειλημμένως, ορισμένοι άντρες ξεπερνούν τα κοινώς αποδεκτά όρια, τον μέσο όρο, τη «χρυσή μετριότητα», και βαδίζουν σε δρόμους άγνωστους, τις περισσότερες φορές επικίνδυνους. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν φυσικά οι εξερευνητές, τους οποίους μια εσωτερική φλόγα καθοδηγούσε να τολμήσουν στόχους πέρα από τα ανθρώπινα μέτρα. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη τις ελλείψεις της εποχής που έζησαν, τότε οι ανακαλύψεις τους αποκτούν μεγαλύτερη 134

σπουδαιότητα. Ο Νορβηγός Roald Amundsen υπήρξε ένας από τους κορυφαίους της γενιάς των εξερευνητών των παγωμένων πόλων, στις αρχές του 20ού αιώνα. Από μικρός ξεκίνησε τις αποστολές και το 1897 πέρασε έναν χειμώνα στην Ανταρκτική, ως μέλος της βελγικής αποστολής. Πρότυπά του ήταν οι Νορβηγοί εξερευνητές της εποχής.

doc

Ο Captain Robert Falcon Scott (1868-1912) και οκτώ άλλα μέλη της αποστολής στο στρατόπεδο του Ross Dependency στην Ανταρκτική, κατά τη διάρκεια της αποστολής «Terra Nova», τον Απρίλιο του 1911. Έχουν μόλις επιστρέψει από εκστρατεία στα νοτιότερα σημεία της Ανταρκτικής.

ο 1903 ηγήθηκε της πρώτης αποστολής με την οποία διέσχισε το Βορειοδυτικό Πέρασμα μεταξύ του Ατλαντικού και του Ειρηνικού ωκεανού, μαζί με άλλους έξι συντρόφους του με το πλοίο «Gjøa». Απέκτησε γνώσεις για τον τρόπο επιβίωσης σε ακραίες κλιματικές συνθήκες. Έμαθε τη χρήση των σκυλιών για έλκηθρα. Ο επόμενος στόχος του ήταν η κατάκτηση του Νότιου Πόλου. Έπλευσε προς νότο με το σκάφος «Fram» χωρίς να το δημοσιοποιήσει. Στις 14 Ιανουαρίου 1911 το πλοίο έδεσε στην ανατολική άκρη του Ross Ice Shelf, γνωστού σήμερα ως «The Great Ice Barrier», στον Κόλπο των Φαλαινών. Κατασκευάστηκε η βάση 96 χιλιόμετρα εγγύτερα του πόλου απ’ ό,τι η τοποθεσία όπου ήταν εγκατεστημένη η αντίπαλη βρετανική αποστολή του Robert F. Scott. Δημιούργησαν μια γραμμή ανεφοδιασμού με αποθήκες. Η ομάδα ξεκίνησε για τον πόλο στις 19 Οκτωβρίου 1911. Αποτελείτο από πέντε άτομα, τους Olav Bjaaland, Helmer Hanssen, Sverre Hassel, Oscar Wisting και Roald Amundsen. Πήραν μαζί τους τέσσερα έλκηθρα και 52 σκυλιά. Στις 23 Οκτωβρίου έφτασαν την Α΄ αποθήκη στις 80°Ν, στις 3 Νοεμβρίου τη Β΄ στις 82°. Στις 15 Νοεμβρίου έφτασαν το γεωγραφικό πλάτος των 85°Ν στη βάση των Υπερ-Ανταρκτικών Ορέων. Αναρριχήθηκαν κατά μήκος του παγετώνα Axel Heiberg Glacier και έφτασαν στην άκρη του Πολικού Οροπεδίου την 21η Νοεμβρίου. Οι χιονοπτώσεις και ο παγωμένος άνεμος λυσσομανούσαν καθώς διέσχιζαν την «Αίθουσα χορού του διαβόλου», μια περιοχή με τεράστια ρωγμή στον πάγο. Στις 7 Δεκεμβρίου έφτασαν στον απώτερο νότο, που είχε προσεγγίσει ο Sakleton, στο γεωγραφικό πλάτος 88°23΄Ν, 180 χιλιόμετρα

από τον Νότιο Πόλο. Η ιστορική ημέρα έφτασε. Το ημερολόγιο έγραφε 14 Δεκεμβρίου 1911. Η ομάδα των πέντε, με 16 σκυλιά, έφτασαν στον Νότιο Πόλο, 35 ημέρες πριν από την ομάδα του Scott. Ο Roald ονόμασε τη βάση Polheim «Σπίτι του Πόλου». Στο σημείο τοποθέτησαν μια μικρή σκηνή και ένα γράμμα που περιέγραφε το κατόρθωμά τους. Επέστρεψαν στη βάση στις 25 Ιανουαρίου 1912 με 11 σκύλους. Τα σκυλιά χάσκι της Γροιλανδίας αποδείχτηκαν ανθεκτικά και βοήθησαν πολύ στην επιτυχία του εγχειρήματος. Το ταξίδι είχε διαρκέσει 99 ημέρες και η απόσταση που διήνυσαν ήταν περίπου 1.860 μίλια. Ο ίδιος ο Roald Amundsen έγραψε στο βιβλίο του σχετικά με την αποστολή και το πώς φτάνεις στον στόχο σου: «Μπορώ να πω ότι αυτός είναι ο σημαντικότερος παράγοντας: ο τρόπος με τον οποίο η αποστολή είναι εξοπλισμένη, ο τρόπος με τον οποίο προβλέπεται κάθε δυσκολία, και λαμβάνονται προφυλάξεις για την κάλυψη ή την αποφυγή της. Η νίκη περιμένει εκείνον ο οποίος έχει τα πάντα σε τάξη, οι άνθρωποι την αποκαλούν τύχη. Η ήττα είναι βέβαιη γι’ αυτόν ο οποίος παρέλειψε να λάβει εγκαίρως τα αναγκαία προληπτικά μέτρα, αυτό ονομάζεται κακή τύχη». Στον θρύλο που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομά του συνέβαλε και η μυστηριώδης εξαφάνισή του. Ο Amundsen χάθηκε στις 18 Ιουνίου 1928, ενώ επέβαινε σε αεροπλάνο σε αποστολή αναζήτησης διάσωσης των χαμένων μελών του πληρώματος του αερόπλοιου «Italia», που είχε συντριβεί ενώ επέστρεφε από τον Βόρειο Πόλο. Η μέχρι τώρα θεωρία είναι πως το αεροπλάνο συνετρίβη ενώ πετούσε μέσα σε ομίχλη στη θάλασσα Μπάρεντς. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.

135

Στην εικόνα απεικονίζονται άντρες, πόνι και έλκηθρα με εφόδια για το Great Ice Barrier, το οποίο φωτογραφήθηκε κατά τη διάρκεια του τελευταίου τραγικού ταξιδιού του Captain Robert Falcon Scott. Ο διάσημος φωτογράφος Herbert Ponting ήταν ο καλλιτέχνης στην εκστρατεία και έπεισε τον Scott να πραγματοποιήσει και εκείνος λήψεις πριν από την επιστροφή τους από τον Νότιο Πόλο μετά την 29η Μαρτίου 1912.

136

doc

Θαμμένοι στους πάγους Η επική βρετανική αποστολή στον Νότιο Πόλο «Terra Nova Expedition 1910-13» πέρασε στην ιστορία ως κορυφαίο επίτευγμα αποφασισμένων και γενναίων αντρών που, με τα περιορισμένα μέσα εκείνης της εποχής, κατάφεραν να φτάσουν στο πιο επικίνδυνο σημείο του πλανήτη. Η πενταμελής ομάδα Βρετανών με επικεφαλής τον Robert F. Scott ταξίδεψε ενάντια στα στοιχεία της φύσης, σε ακραίες θερμοκρασίες υπό το μηδέν, με έλκηθρα και έφτασαν στις 18 Ιανουαρίου 1912 στην ακατοίκητη ερημιά του Νότιου Πόλου. Εκεί τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Στο σημείο στο οποίο αγωνίστηκαν σκληρά να φτάσουν κυμάτιζε ήδη η νορβηγική σημαία. Η ομάδα αναχώρησε για το μοιραίο ταξίδι της επιστροφής. Ενώ η νορβηγική αποστολή στηρίχτηκε στα σκυλιά για την κίνηση των ελκήθρων στο παγωμένο έδαφος της Ανταρκτικής, η βρετανική έλαβε μια απόφαση που αποδείχτηκε μοιραία: επέλεξε, εκτός από σκυλιά, τα άλογα pony για το μεταφορικό έργο. Το γεγονός επιβάρυνε με έξτρα πακέτα ζωοτροφών την αποστολή. Σύντομα όσα δεν πέθαναν από το αφόρητο ψύχος άρχισαν να υποφέρουν από τον ιδρώτα εκτεθειμένο στις ακραίες, υπό το μηδέν, θερμοκρασίες. Μετά από αυτή την εξέλιξη, οι άντρες ανέλαβαν να σέρνουν τα έλκηθρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εξάντληση των δυνάμεών τους. Στις 12 Νοεμβρίου 1912, μια αποστολή αναζήτησης-διάσωσης στην Ανταρκτική διέκρινε μέσα στην απέραντη, παγωμένη, λευκή ερημιά μια σκηνή μισοσκεπασμένη από το χιόνι. Μέσα της ανακάλυψαν τρία παγωμένα σώματα. Οι νεκροί κείτονταν εκεί οκτώ μήνες, από τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Αποτελούσαν τα τελευταία μέλη της πενταμελούς βρετανικής εξερευνητικής αποστολής στον Νότιο Πόλο, η οποία επέστρεφε στη βάση ανεφοδιασμού της. Δεν έφτασε ποτέ. Οι παγωμένοι σοροί ανήκαν στον εξερευνητή Robert Falcon Scott και στους δύο συντρόφους του Henry Bowers και Edward Wilson. Ο Scott και οι σύντροφοί του πέθαναν 11 χιλιόμετρα μακριά από την καλύβα που ήταν γεμάτη τρόφιμα και εφόδια. Η αποστολή είχε ξεκινήσει για να προλάβει να φτάσει πρώτη στον Νότιο Πόλο, πριν από τον μεγάλο ανταγωνιστή του Scott, τον Νορβηγό Roald Amundsen. Ήταν ο μακάβριος επίλογος ενός από τους διασημότερους αγώνες πέρα από τα ανθρώπινα όρια. Αυτόν της κατάκτησης του Νότιου Πόλου της Γης.

137

BMW 740e iPerformance Συνάντηση πολυτέλειας και τεχνολογίας

τεχνολογία του συστήματος οδήγησης BMW eDrive που εξελίχθηκε για τα μοντέλα BMW i έφτασε στη νέα BMW Σειρά 7 με τη μορφή τριών plug-in υβριδικών, πολυτελών sedans. Μία από αυτές είναι η BMW 740e iPerformance. Η ισχύς προέρχεται από έναν τετρακύλινδρο βενζινοκινητήρα τελευταίας γενιάς, με τεχνολογία BMW TwinPower Turbo και έναν ηλεκτροκινητήρα. Και οι δύο μαζί παράγουν 326 ίππους και 500 Nm ροπής. Η άμεση απόκριση σε κάθε κίνηση του γκαζιού και η σταθερά υψηλή ροπή επιτρέπουν στην BMW 740e iPerformance να επιταχύνει από 0 στα 100 km/h σε 5,4 sec. Η νέα BMW 740e iPerformance πετυχαίνει μέση κατανάλωση περίπου 2,0 lt/100 km και εκπομπές CO 2 45 g/km. Η υβριδική 7άρα λειτουργεί ως τετρακίνητη.

του Άρη Γαλανόπουλου

με μέγιστη απόδοση και επιδόσεις. Ο κινητήρας καύσης ενεργοποιείται μόνο σε ταχύτητες από 80 km/h ή σε έντονη επιτάχυνση. Ο οδηγός μπορεί να αλλάξει σε αμιγώς ηλεκτρική λειτουργία MAX eDRIVE πιέζοντας ένα μπουτόν. Σε αυτή τη ρύθμιση το αυτοκίνητο κινείται αποκλειστικά με τον ηλεκτροκινητήρα, αν και ο κινητήρας καύσης μπορεί να ενεργοποιείται οποιαδήποτε στιγμή πιέζοντας τέρμα το γκάζι μέσω του kickdown. Στη ρύθμιση MAX eDRIVE, οι εκδόσεις BMW iPerformance της νέας BMW Σειράς 7 έχουν τελική ταχύτητα με ηλεκτρική λειτουργία 140 km/h.

Η εξέχουσα εμπειρία της εταιρείας στον τομέα των ηλεκτρικών συστημάτων κίνησης αντανακλάται όχι μόνο στις εξαιρετικές επιδόσεις των ηλεκτροκινητήρων και στις μπαταρίες υψηλής τάσης, αλλά και στις αποδοτικές μεθόδους Ο οδηγός μπορεί να χρησιμοποιήσει το μπουτόν eDrive στην κεντρική κον- παραγωγής. Με ευφυές αρθρωτό σύστημα για την τεχνολογία eDrive και σόλα για να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας του plug-in υβριδικού συστή- ευέλικτη φιλοσοφία παραγωγής, το BMW Group ανταποκρίνεται γρήγορα και ματος κίνησης. Στην υβριδική λειτουργία AUTO eDRIVE, η διαχείριση ενέρ- με ακρίβεια στις απαιτήσεις των πελατών από όλο τον κόσμο. γειας εξασφαλίζει τη συνεργασία κινητήρα καύσης και ηλεκτροκινητήρα

138

car

Volvo S90 R-Design Σπορ και premium

ο premium sedan συνδυάζει ιδανικά στην έκδοση R-Design την τέχνη της οδήγησης με την τεχνολογία και την ασφάλεια που χαρακτηρίζουν τη Volvo. Σε ένα μοντέλο –το S90– όπου η λέξη «αρμονία» εκφράζει απόλυτα τον χαρακτήρα του, η προσθήκη της έκδοσης R-Design αναδεικνύει τη διαφορετικότητά του, υπογραμμίζοντας με τα ιδιαίτερα στοιχεία της τη δύναμη της επιλογής που παρέχει η Volvo στους λάτρεις των επιδόσεων.

Καθίσματα με το λογότυπο R-Design και ηλεκτρικές προεκτάσεις που ενισχύουν αποτελεσματικά τη στήριξη των μηρών για περισσότερη άνεση, με επένδυση από ύφασμα Nubuck και λείο δέρμα Nappa, σε δημιουργική αντιστοίχιση με τα ένθετα διακοσμητικά Metal Mesh ή Carbon Fibre, τις εμφανείς ραφές στο τιμόνι και τον επιλογέα ταχυτήτων, τον ατμοσφαιρικό φωτισμό, τον ψηφιακό πίνακα οργάνων 12,3 ιντσών και την κάθετα τοποθετημένη οθόνη αφής 9 ιντσών.

Με μια ματιά στην εμφάνιση φαίνεται ότι ξεχωρίζει από τις απλές εκδόσεις της ναυαρχίδας. Οι εξωτερικοί χρωματισμοί, η χαρακτηριστική μάσκα με το μαύρο γυαλιστερό χρώμα και το μεταλλικό πλαίσιο, τα αεροδυναμικά βοηθήματα, η απόχρωση των εξωτερικών καθρεπτών, οι απολήξεις της εξάτμισης και οι εντυπωσιακοί τροχοί αλουμινίου 20 ιντσών με πέντε ακτίνες συνθέτουν ένα σύνολο από εντυπωσιακές σχεδιαστικές λεπτομέρειες που ενισχύονται από τους stateof-the-art προβολείς τεχνολογίας LED, οι οποίοι παρέχουν εξαιρετική ορατότητα, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ιδιαίτερη οπτική ταυτότητα του αυτοκινήτου.

Η απόδοσή τους –190, 235, 320 και 407 ίπποι (με την κορυφαία τιμή ισχύος να αφορά στο plug-in υβριδικό σύστημα T8 Twin Engine)– αποδεικνύει την πρωτοπορία της Volvo στον τομέα των επιδόσεων, ενώ το εξαιρετικά χαμηλό περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα πιστοποιεί στην πράξη την άποψη των Σουηδών για τη ζωή, το περιβάλλον και την προστασία του.

139

Citroen DS La Voiture! του Μισέλ Νικολαρέα

πό την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε στο κοινό η Citroen DS –ο περίφημος βάτραχος–, τον Οκτώβριο του 1955, εντυπωσίασε τους πάντες. Μέσα στα πρώτα 15 λεπτά από την παρουσίασή της είχαν ήδη δοθεί 743 παραγγελίες, ενώ μέχρι το τέλος της ημέρας οι παραγγελίες είχαν φτάσει τις 12.000. Δεν ήταν μόνο το φουτουριστικό της σχέδιο και η μελετημένη αεροδυναμική της που την έκαναν να ξεχωρίζει. Η DS είχε και πολλές τεχνολογικές καινοτομίες. Deesse Η Citroen DS είναι το πνευματικό δημιούργημα τριών ανδρών: του Andre Lefebvre (επικεφαλής Έρευνας και Εξέλιξης), του Paul Mages (εμπνευστής της υδροπνευματικής ανάρτησης) και του Flaminio Bertoni (σχεδιαστής). Ήταν το πρώτο αυτοκίνητο στον κόσμο με δισκόφρενα και υδροπνευματική ανάρτηση μεταβαλλόμενου ύψους. Επίσης, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής με προβολείς που έστριβαν ανάλογα με τη φορά του τιμονιού. Κάτι άλλο που επίσης την έκανε να ξεχωρίζει ήταν ότι μπορούσε να συνεχίσει να κινείται χωρίς πρόβλημα ακόμα και αν έχανε τον έναν από τους τέσσερις τροχούς. Η DS αγαπήθηκε από τους Γάλλους όσο κανένα άλλο αυτοκίνητο και πολλοί διάσημοι έχουν συνδέσει την εικόνα τους με αυτήν. Ανάμεσά τους ήταν, βέβαια, ο τότε πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, στρατηγός Σαρλ Ντε Γκολ. Η απόπειρα δολοφονίας που έγινε εναντίον του στις 22 Αυγούστου του 1962 απέτυχε λόγω της DS, με την οποία μπόρεσε να διαφύγει των εκτελεστών με δύο σκασμένα λάστιχα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι «ο βάτραχος» είχε σώσει τη ζωή του Γάλλου προέδρου. Κυκλοφόρησε σε τρεις βασικές εκδόσεις: την απλή, τη Safari και την υπερ-γοητευτική ντεκαποτάμπλ (ανοιχτή έκδοση). Ο «βάτραχος» έγινε station wagon, νοσοκομειακό, αγωνιστικό, λιμουζίνα και μέχρι το 1975, όταν και σταμάτησε η παραγωγή της, είχαν κατασκευαστεί συνολικά 1.330.755 μονάδες. Ήταν τόσο μεγάλη η «ζήτηση» για την DS, που η εταιρεία ανέπτυξε μονάδες παραγωγής σε άλλα τέσσερα κράτη: στη Βρετανία, στην Αυστραλία, στη Ν. Αφρική και στην τότε Γιουγκοσλαβία. Ο σχεδιαστής της, Flaminio Bertoni, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην αεροδυναμική. Το αμάξωμα δεν ήταν μόνο από λαμαρίνα, αλλά και από συνθετικά υλικά και αλουμίνιο. Οι πίσω τροχοί, που ήταν καλυμμένοι για λόγους streamlining, και τα οπίσθια φλας, που ήταν ψηλά για να προστατεύονται από συγκρούσεις, έδιναν στην DS εμφάνιση διαστημόπλοιου. Η DS δεν έμοιαζε με κανένα άλλο αυτοκίνητο της εποχής, γι’ αυτό και λατρεύτηκε σαν θεά (Deesse = παράφραση του κωδικού DS).

140

car

141

Le Clan des Siciliens

Το επίκαιρο ντόμινο μιας ισχυρής τριανδρίας της Κέλλυς Σταυροπούλου

σο παλιομοδίτικη κι αν φαντάζει μια ιστορία βασισμένη σε απαράβατους ανδρικούς κώδικες, στους εσωτερικούς μηχανισμούς μιας μαφιόζικης ιταλικής οικογένειας και στους σκοτεινούς δρόμους που μπορεί να ακολουθήσουν τρεις άνδρες πίσω στο 1969, τόσο πεισματικά στέκεται επίκαιρη στο σήμερα. Βέβαια η ταινία «Le Clan des Siciliens» του Henri Verneuil, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Auguste Le Breton, διατηρεί μια γοητευτική διαχρονικότητα και χάρη στην εμβληματική τριανδρία της: πρώτη φορά ο Jean Gabin, ο Alain Delon και ο Lino Ventura συναντώνται στο ίδιο cast.

αδυναμία, σε μια περίοδο που προσπαθεί να κερδίσει ένα προσωπικό του στοίχημα. Ανάλογο κλισέ ανδρικής αδυναμίας στην ταινία αποτελεί και το μοιραίο λάθος του Alain Delon να υποκύψει στη γοητεία της Irina Demick, συζύγου του γιου του ισχυρού μαφιόζου. Η παρουσία της όμορφης Γαλλίδας είναι σχεδόν ανακουφιστική σ’ ένα κινηματογραφικό σκηνικό που «μυρίζει» τεστοστερόνη. Η σκηνή όπου η Demick κάνει ηλιοθεραπεία γυμνή αφενός δίνει την απαραίτητη δόση γυμνού που οφείλει να ενσωματώσει κάθε γαλλική ταινία της δεκαετίας του ’60, αφετέρου επιβεβαιώνει τον άτυπο κανόνα ότι μια ανδρική συμφωνία που βασίζεται σε ανδρικούς απαράβατους κώδικες τιμής μπορεί να διαλυθεί εύκολα από την παρουσία μιας Με φόντο το Παρίσι, τη Ρώμη και τη Νέα Υόρκη, ένας επαγγελματίας ληστής (Alain γοητευτικής γυναίκας και να οδηγήσει στο μοιραίο τέλος κάποιου ή μάλλον όλων. Delon) που μόλις έχει δραπετεύσει από τη φυλακή ζητά την υποστήριξη ενός ισχυρού μαφιόζου (Jean Gabin) και μαζί επιχειρούν να φέρουν εις πέρας μια ληστεία «Είσαι αυτός που δεν εμπιστεύομαι», λέει ο Gabin στον Delon. «Το μυαλό σου βρίδιαμαντιών στη Ρώμη. Στο αντίπαλο δέος, από την πλευρά του νόμου και της τάξης, σκεται κάτω από τη ζώνη του παντελονιού σου». Πράγματι, μια πατριαρχική οικοβρίσκεται ο Commissaire Le Goff (Lino Ventura), ο αστυνόμος που έχει βάλει σκοπό γένεια μαφιόζων, στην οποία οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να σηκώσουν το βλέμμα, της ζωής του να εξοντώσει αυτόν τον αδίστακτο ληστή. Χαρακτηριστική η σκηνή ένας αδίστακτος ληστής που μοιάζει να έχει τη δύναμη να υποτάξει τον κόσμο όλο, όπου ανάβει το πρώτο τσιγάρο του μετά από καιρό, αφού τον έχουμε ακούσει τόσες ένας άνδρας που κρατάει στα χέρια του τον νόμο μπορούν να αποτελέσουν ένα φορές να επαναλαμβάνει υπερήφανα ότι έχει αφήσει πίσω του αυτή τη συνήθεια. αβίαστο, χαριτωμένο ντόμινο όταν ένας από αυτούς σκιρτήσει για τη λάθος γυναίκα. Μια σκηνή που μας θυμίζει τη ροπή ενός ισχυρού άνδρα σε ό,τι αποτελεί γι’ αυτόν 142

Photos: Getty Images / Ideal Image

entertainment

Το soundtrack που υπογράφει ο Ennio Morricone, με τις χαρακτηριστικές μελωδίες άρπας, στέκεται όπως πρέπει στην ταινία και ακούγεται ευχάριστα και στο youtube, σε ανύποπτο χρόνο, μέχρι σήμερα.

143

Ωνάσης Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, υπάρχουν 1.826 δισεκατομμυριούχοι και 15 εκατομμύρια εκατομμυριούχοι στον κόσμο, λίγοι όμως είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό. του Μισέλ Νικολαρέα

Αριστοτέλης Ωνάσης, 42 χρόνια μετά τον θάνατό του, εξακολουθεί να είναι σύμβολο πλούτου και επιτυχίας. Κατά τη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής του κατάφερε όσο κανένας άλλος να απασχολήσει τον διεθνή Τύπο, άλλοτε με τις επαγγελματικές του επιτυχίες και άλλοτε με τα ερωτικά του σκάνδαλα. Ανήσυχο πνεύμα από μικρός, ο «Σμυρνιός», όπως τον αποκαλούσε ο Τύπος της εποχής, βρέθηκε σε νεαρή ηλικία στην Αργεντινή. Στο Μπουένος Άιρες εργάστηκε ως τηλεφωνητής στη βρετανική τηλεφωνική εταιρεία. Φτωχός, αλλά πονηρός, κατά τη διάρκεια της βάρδιάς του «κρυφάκουγε» τις συνομιλίες των πελατών, χρησιμοποιώντας πληροφορίες προς όφελός του. Όταν σε μία από αυτές τις συνομιλίες άκουσε ότι στην επόμενη «ομιλούσα» κινηματογραφική ταινία η πρωταγωνίστρια θα εμφανιζόταν να καπνίζει τσιγάρο, του ήρθε η ιδέα να λανσάρει τα δικά του τσιγάρα με προσανατολισμό στο γυναικείο φύλο. Μέχρι τότε, το κάπνισμα ήταν καθαρά «ανδρική υπόθεση». Ο Ωνάσης έφερε τα πάνω κάτω. Αφού φλέρταρε στενά τη διάσημη τραγουδίστρια της όπερας Claudia Muzio, την έπεισε να καπνίσει τα τσιγάρα του σε μια δημόσια εμφάνισή της. Το σκάνδαλο ήταν τεράστιο για την εποχή και αρνητικός ο θόρυβος που προκλήθηκε γύρω από αυτό. Το μόνο που κατάφερε ήταν να πωλούνται περισσότερα τσιγάρα του Ωνάση. Αυτό σημαίνει να είσαι influencer. Η περιουσία του εκτοξεύτηκε κατακόρυφα, αλλά δεν ήταν αρκετό γι’ αυτόν. Γρήγορα διαπίστωσε ότι οι εφοπλιστές που μετέφεραν τα καπνά του έβγαζαν περισσότερα από αυτόν και έτσι στράφηκε προς τη ναυτιλία. Το μεγαλύτερο όμως «χάρισμά» του ήταν η διορατικότητά του να αναγνωρίζει τις μελλοντικές τάσεις της αγοράς πριν από όλους. Είδε ότι το μέλλον στη ναυτιλία δεν ήταν η μεταφορά αγαθών, αλλά πετρελαίου, και έτσι ναυπήγησε το πρώτο και μεγαλύτερο τάνκερ της εποχής, χωρητικότητας 15.000 τόνων, το οποίο ονόμασε «Άριστον». Πάντα ένα βήμα μπροστά από τον ανταγωνισμό, όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Ωνάσης άλλαξε «σημαία» στον στόλο του εγγράφοντας όλα του τα καράβια στο παναμαϊκό νηολόγιο. Έχοντας έτσι σημαντικές φοροαπαλλαγές, κατάφερε να έχει φθηνότερους ναύλους και να είναι Leader στην αγορά.

είναι ότι ο κυρίαρχος λόγος που αγόρασε το «Χριστίνα» ήταν για να ξεπεράσει το αντίπαλο δέος του Σταύρου Νιάρχο, που είχε στην κατοχή του ένα από τα πιο όμορφα ιστιοφόρα, το «Κρεολή». Ακόμα και εκεί, έδειξε την υπερβολή του. Το «Χριστίνα» δεν ήταν ιστιοφόρο, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή. Ήταν motorvessel και ουσιαστικά ήταν το πρώτο Mega Yacht που υπήρξε. Ο Ωνάσης ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε το σκάφος του για την προβολή του και ο μόνος που συνδύασε την εργασία με τη διασκέδαση. Εκτός από τον πλούτο που υπήρχε, όπου και να κοίταγες στο σκάφος, από τα σκαμπό του μπαρ μέχρι τα χρυσά ρουμπινέτα στα μπάνια και την πισίνα που έκλεινε και γινόταν πίστα χορού, το «Χριστίνα» διέθετε τελευταίας τεχνολογίας τηλεπικοινωνιακό κέντρο, ώστε ο Ωνάσης να μπορεί να παρακολουθεί τις επιχειρήσεις του εν πλω. Ο influencer Ωνάσης ξεκίνησε μια «μόδα» που συνεχίζουν μέχρι σήμερα πολλοί δισεκατομμυριούχοι, με πιο γνωστό τον R. Abramovich: δείξε μου το σκάφος σου να σου πω ποιος είσαι. Στο κατάστρωμα του «Χριστίνα» έγιναν μυθικά πάρτι που άφησαν εποχή για τη χλιδή τους. Φιλοξενήθηκαν κορυφαίες προσωπικότητες, όπως ο Frank Sinatra, η Elizabeth Taylor με τον Richard Burton, ο Winston Churchill και, φυσικά, οι δύο μεγάλες του αγάπες, Μαρία Κάλλας και Τζάκι Κένεντι. Εκεί άνθησε και ευδοκίμησε ο έρωτάς του με την Τζάκι, που κατέληξε σε γάμο προς έκπληξη όλων.

Όταν ανακοινώθηκε επίσημα ο γάμος τους, τα τηλέφωνα στο γραφείο του J. Edgar Hoover, διευθυντή του FBI, δεν σταματούσαν να χτυπούν. Κανείς στην Αμερική δεν ήθελε να πιστέψει ότι ο «άξεστος» Έλληνας τους είχε κλέψει την «πριγκίπισσά» τους. Ήταν τέτοιο το σοκ που προκάλεσε, που το 1968 κυκλοφόρησε στο Broadway η θεατρική παράσταση «Beware of Greeks bearing gifts» (Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας) με κεντρικούς ήρωες τον ΑΩ και την ΤΩ. Μέχρι τότε, δεν είχε ανέβει ποτέ έργο με ήρωες σύγχρονα πρόσωπα της εποχής. Ο influencer είχε καταφέρει να επηρεάσει ακόμα και τον κόσμο του θεάματος. Το 1957, μετά από προτροπή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αγόρασε την ΤΑΕ (Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις), την οποία μετονόμασε σε Ολυμπιακή Αεροπορία. Πολύ πριν τον Ricard Branson και τη Virgin, ο Ωνάσης έθεσε τα «στάνταρ» των πολυτελών πτήΟ influencer Ωνάσης εδραίωσε μια πρακτική που αντιγράφτηκε από όλους και σήμερα σεων πολύ ψηλά. Τόσο το «σέρβις» όσο και η παροχή υπηρεσιών ήταν μοναδικά. θεωρείται αυτονόητη. Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Έχοντας στενές φιλικές σχέσεις με τον βασιλιά Ρενιέ, το 1947 μετέφερε την έδρα της εταιρείας του στο Μονακό, Χρυσά σερβίτσια, χαβιάρι, σαμπάνια και σέρβις α λακαρτ στην Α΄ θέση, αλλά και δώρα κερδίζοντας ακόμα περισσότερες φοροαπαλλαγές. Μέχρι το 1953 τού ανήκε σχεδόν στους επιβάτες της οικονομικής, έκαναν την ΟΑ να ξεχωρίζει. Οι καλύτεροι σχεδιαόλο το Μόντε Κάρλο. Το Μονακό σήμερα είναι ο μόνιμος τόπος διαμονής των περισ- στές επιστρατεύτηκαν να ντύσουν τις αεροσυνοδούς. Pierre Cardin, Jean Patou, Coco σότερων «κροίσων» του κόσμου και αυτό είναι «έργο» του influencer Ωνάση. Χωρίς Chanel και οι δικοί μας Tseklenis και Billy Bo ήταν μερικοί από αυτούς. Τα πληρώματα να είναι σύμβολο του σεξ, ηθοποιός, τραγουδιστής, αθλητής ή κάποιο από τ’ άλλα πάντα διέμεναν στα καλύτερα ξενοδοχεία του κόσμου και οι αεροσυνοδοί έπαιρναν, πρότυπα στα οποία συνήθως λατρεύουν να μοιάζουν οι μάζες, ενέπνευσε πολλούς εκτός από τον μισθό τους, και επίδομα κομμωτηρίου και μανικούρ-πεντικιούρ, ώστε να αντιγράψουν το στυλ του. Τα χοντρά κοκάλινα, σχεδόν άχαρα, γυαλιά που φορούσε να έχουν άψογη εμφάνιση. Ήταν τόσο μεγάλη η συμβολή του ΑΩ στην ανάπτυξη της ΟΑ έγιναν σήμα κατατεθέν στους νέους, φερέλπιδες γιάπι της δεκαετίας του ’80 και αρ- και τόσο καταλυτική για την εξέλιξή της, που μετά την παραχώρησή της στο Δημόσιο κετά αργότερα έκαναν την επανεμφάνισή τους στην ίσως πιο εμβληματική διαφήμιση και την παρακμή της, όταν ένας Έλληνας αναφέρεται στην Ολυμπιακή, πάντα την ξετου Martini, όπου δίπλα στην τότε πρωτοεμφανιζόμενη ως μοντέλο Charlize Theron χωρίζει στην Ολυμπιακή του Ωνάση και στην κρατική Ολυμπιακή. πρωταγωνιστικό ρόλο είχε μια κακέκτυπη καρικατούρα του Ωνάση. Ο ΑΩ ήταν άνθρωπος τεράστιου εκτοπίσματος, αυτό που στην Ελλάδα λέμε: και του Ακόμα και σαν άσχημη απομίμηση, ο Ωνάσης ασκούσε επιρροή στα Μέσα, 20 χρόνια λιμανιού, και του σαλονιού. Για τον ίδιο, τόσο τα «λιμάνια» όσο και τα «σαλόνια» μετά τον θάνατό του. Τα Μέσα, που λάτρευαν να τον μισούν, οφείλουν πολλά στον Αρι- ήταν το φυσικό περιβάλλον δράσης του. Λαϊκός με τους λαϊκούς, «ψηλομύτης» με στοτέλη Ωνάση. Κάθε φωτογραφία δική του ή της Κάλλας ή της Τζάκι, που κυκλοφο- τους σνομπ, φέρθηκε πολύ σκληρά στους ανταγωνιστές του, αλλά έδειξε τεράστια ρούσε σε περιοδικά της εποχής, απέφερε εκατομμύρια στους εκδότες και ανέβαζε την εμπιστοσύνη στους συνεργάτες του, οι οποίοι ήταν μαζί του μέχρι το τέλος της ζωής κυκλοφορία του εντύπου τους στα ύψη. Το ίδιο γινόταν αργότερα με τις φωτογραφίες του και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να υποστηρίζουν την τεράστια παρακαταθήκη της κόρης του Χριστίνας και σήμερα με την εγγονή του, Αθηνά. Ο όρος «paparazzo» που άφησε στο Ίδρυμα Ωνάση. Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών είναι ένα κόσμηόπως τον γνωρίζουμε σήμερα ξεκίνησε από τους φωτογράφους που ξεροστάλιαζαν μα πολιτισμού και τέχνης, μοναδικό στον κόσμο. Πρωτοποριακός όπως πάντα, «η ημέρες ολόκληρες κρυμμένοι σε θάμνους, δέντρα, κοτέτσια, βάρκες, για να καταφέ- σημαντικότερη προσωπικότητα του 20ού αιώνα στον χώρο της ναυτιλίας», όπως ρουν να βγάλουν την «αποκλειστική» φωτογραφία που θα τους έκανε πλούσιους και χαρακτήρησε τον Ωνάση η εγκυρότερη στον χώρο εφημερίδα Lloyds List. διάσημους. Όταν, δε, κυκλοφόρησαν οι γυμνές φωτογραφίες της Τζάκι στον Σκορπιό, το θέμα είχε ξεπεράσει τα όρια της δημοσιότητας και απασχόλησε ακόμα και το FBI. Όταν κατόρθωσε όσα ήθελε, αγόρασε τον Σκορπιό, ένα μικρό νησάκι στο Ιόνιο, το Ο ΑΩ ίσως να μην ήταν ο πρώτος μεγιστάνας που είχε σκάφος αναψυχής, η αλήθεια οποίο έμελλε να γίνει το ησυχαστήριο του βασιλείου του. 144

style

«Μετά από ένα συγκεκριμένο σημείο στη ζωή, το χρήμα δεν έχει σημασία. Σταματά να είναι ο στόχος. Αυτό που συνεχίζει να μετρά είναι το παιχνίδι». Α.Ω.

Getty Images / Ideal Image

Aristotle Onassis

ύτεψε ο ίδιος τα περισσότερα από 200 είδη δέντρων που έφερε στο νησί και όσο ήταν εκεί έβγαζε καθημερινά τη βάρκα του για ψάρεμα. Την ψαριά του την απολάμβανε με συνοδεία ούζου στην παραθαλάσσια ταβέρνα που είχε χτίσει. Ο Σκορπιός ήταν το μόνο μέρος που γαλήνευε το πολύπλοκο μυαλό του Χρυσού Έλληνα. Εκεί ήταν ευτυχισμένος, δίπλα στη θάλασσα, να ακούει το κύμα να σκάει στην παραλία, να πίνει το ούζο του και να βλέπει τον ήλιο να βυθίζεται στο ατέλειωτο μπλε του Ιονίου. Στον αγαπημένο του Σκορπιό, στη μικρή οικογενειακή εκκλησία, ετάφη ο γιος του Αλέξανδρος το 1972 και αργότερα και ο ίδιος το 1975. Το «κεφάλαιο» Σκορπιός «ρευστοποίησε» πολλά χρόνια μετά τον θάνατο του ΑΩ

ένας άλλος μεγιστάνας, ο Ντιμίτρι Ριμπολόβλεφ, ένας σχετικά άγνωστος επιχειρηματίας που έγινε παγκοσμίως γνωστός από την αγορά αυτή. Τέτοια είναι η επιρροή που ασκεί το όνομα «Ωνάσης» ακόμα και σήμερα. Αντί για επίλογο Σε αυτό το σημείο η στήλη θα πρωτοτυπήσει, αν και αρθρογραφικά ανορθόδοξο, και θα θέσει σε εσάς, τους αναγνώστες, το παρακάτω ερώτημα: Ο σουλτάνος του Μπρουνέι, ο εμίρης του Κατάρ και ο Ρίτσαρντ Μπράνσον είναι όλοι κάτοχοι ιδιωτικών νησιών. Μπορείτε να τα ονοματίσετε; 145

Legion Η ανεξήγητη έλξη τούς οδηγεί σε μια τρομακτική «ένωση». της Ελένης Χρίστικα

νέα συγκλονιστική σειρά του FOX «Legion» είναι η πρώτη συμπαραγωγή των FX Productions και Marvel Television.

Ο David (Dan Stevens) είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια ως παιδί και μπαινοβγαίνει σε ψυχιατρικές κλινικές όλη του τη ζωή. Την ιστορία του προβληματικού νεαρού, που μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από άνθρωπος, αφηγείται η τηλεοπτική σειρά «Legion», δημιουργία του Noah Hawley, βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ της Marvel, από τους Chris Claremont και Bill Sienkiewicz. Η σειρά μάς μεταφέρει στη ζωή του David Haller σήμερα, όπου στα 30 του και έχοντας μπει σε ίδρυμα για μία ακόμα φορά, χάνει τον εαυτό του στη ρουτίνα της δομημένης καθημερινότητας της ζωής στο νοσοκομείο: πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό, συνεδρίες, φάρμακα, ύπνος. Η μουδιασμένη, σιωπηλή ρουτίνα αναστατώνεται από την άφιξη της Syd (Rachel Keller), μιας όμορφης αλλά ψυχαναγκαστικής νέας ασθενούς. Η ανεξήγητη έλξη ανάμεσά τους τους οδηγεί σε μια τρομακτική «ένωση». Η νέα σειρά κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου στις 22.40, σε λιγότερο από 24 ώρες μετά την Αμερική, αποκλειστικά στο FOX. Εκτός από τον Stevens και την Keller, στη σειρά πρωταγωνιστούν επίσης οι Jean Smart, Amber Midthunder, Katie Aselton, Jeremie Harris, Bill Irwin και Aubrey Plaza. Σύμφωνα με τον executive producer Bryan Singer, η σειρά θα συνδέεται με μελλοντικές ταινίες X-Men. Το FOX είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω COSMOTE TV, Nova, Vodafone TV και Cyta Τηλεόρασης. Τα νέα επεισόδια «Legion» θα είναι επίσης διαθέσιμα on demand μέσω FOX Play.

146

entertainment

147

Courtesy of Berluti

style

Gent’s leather details της Ελένης Χρίστικα

ταν ο οίκος Berluti, από τις μεγαλύτερες εταιρείες κατασκευής δερμάτινων υποδημάτων, συνεργάζεται με τη γαλλική Cycles Victoire, γνωστή για τα μοναδικά της ποδήλατα, τότε το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο από εξαιρετικό. Η συνεργασία τους κατάφερε να γεφυρώσει το classic gentleman look με τον χώρο των sports, συνδυάζοντας την υψηλή τεχνολογία με την ψαγμένη τεχνοτροπία. 148

Αυτά τα handmade ποδήλατα διαθέτουν δερμάτινο καλάθι και ένα διακριτικό δερμάτινο σακίδιο ενσωματωμένα πάνω τους. Μπορείς να ολοκληρώσεις το look με τα ειδικά διαμορφωμένα δερμάτινα παπούτσια της Berluti που ταιριάζουν με τα πετάλια. Μόνο κατόπιν ειδικής παραγγελίας στο www.berluti.com

Προτάσεις Bar-Resto

Μαντζάρου 3: All day Pleasure

ραίες παρέες, δροσιστικά cocktails σε έναν χώρο που αυτοπροσδιο- πηθεί πολύ και κάθε μέρα έχει μια ιδιαίτερη ενέργεια. Ο μικρός privé νέος ρίζεται ως all day pleasure. Πρόκειται για ένα γοητευτικό νεοκλασικό χώρος στο τζάκι συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλων. κτίριο στον αριθμό 3 της οδού Μαντζάρου στο Κολωνάκι. Ανοίγει από το πρωί και προσφέρει καφέ και σνακ. Το μεσημέρι burgers, σαλάτες, Στον πεζόδρομο που είναι κάθετος στη Σκουφά, και συγκεκριμένα στον finger food, pizza και αρκετές άλλες επιλογές αν βρίσκεσαι τριγύρω ή στο διάλειμαριθμό 3, σε ένα νεοκλασικό του 19ου αιώνα, ζούσε ο συνθέτης Νικόλαος μα από το γραφείο. Το απόγευμα θα το επιλέξεις για το post work drink ή κοκτέιλ Μάντζαρος, που μελοποίησε τον εθνικό μας ύμνο. Γι’ αυτόν τον λόγο φέρει για να χαλαρώσεις. Υπάρχει και η privé terrazza του, για διαφορετική αίσθηση. σήμερα και το όνομά του. Ο Βαγγέλης Πιττερός με την παρουσία του και τους αμέτρητους φίλους του δίνει μια ιδιαίτερη νότα στον χώρο, που έχει αγα- Μαντζάρου 3, Κολωνάκι, τηλ. 210 3388 216 149

Ο «Candy Warhol» της σύγχρονης τέχνης της Κέλλυς Σταυροπούλου Μπορεί ένα κουτί με σοκολατάκια να αποτελέσει έργο τέχνης; Η απάντηση είναι «ναι» και βρίσκεται πίσω από το όνομα του Peter Anton. Ο εν λόγω Αμερικανός εικαστικός δημιουργεί γλυπτά που αναπαριστούν διάφορων ειδών φαγητά και κυρίως γλυκά, έχει εκθέσει σε κάποια από τα πιο εστέτ μουσεία και γκαλερί ανά τον κόσμο και θεωρείται ένας από τους σημαντικούς εκφραστές της σύγχρονης τέχνης. Μάλιστα, το 2015, το περιοδικό Forbes τον κατέταξε στους 4 καλλιτέχνες των οποίων τη δουλειά πρέπει να δεις. «Με γοητεύει το πόσο σπουδαίο ρόλο παίζει το φαγητό στις ζωές των ανθρώπων, στην ιστορία, ακόμα και στις θρησκείες. Βρίσκω εκπληκτικό το πώς οι γεύσεις ενεργοποιούν πάθη και συναισθήματα και το πώς συνδέονται με τις αναμνήσεις και την προσωπική ιστορία του καθενός από εμάς», λέει εξηγώντας το αρχικό κίνητρο που τον οδήγησε στο να το καταστήσει βασικό αντικείμενο έμπνευσής του: το φαγητό.

έκαναν γνωστό σε ένα ευρύτερο κοινό, είχε προμηθευτεί στο ατελιέ του διαφορετικές ποικιλίες από σοκολατάκια. Για καιρό τα δοκίμαζε, τα περιεργαζόταν, τα έσπαγε μέσα στα χέρια του. Είχε μελετήσει την ιστορία της σοκολάτας και πώς αυτό το «πονηρό» συστατικό καταλήγει να βρίσκεται σε ένα κουτί και να αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις για πολλούς από εμάς. Όταν ένιωσε ότι κατείχε το αντικείμενο, προχώρησε στην υλοποίηση του έργου του. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι τα γλυπτά του είναι τόσο ζωντανά, που θέλεις να τα φας.

«Η τέχνη σήμερα εστιάζει κυρίως σε σκοτεινές και δύσκολες πτυχές της κοινωνίας. Νιώθω ότι υπάρχει πληθώρα τέτοιων εκφραστών και προτιμώ να απέχω. Θέλω να δημιουργώ τέχνη που εκθειάζει τη χαρά της ζωής και ξυπνάει ευχάριστα συναισθήματα στους ανθρώπους», έχει παραδεχτεί ο ίδιος. Κάποιοι από τους σημαντικότερους συλλέΟ Candy Warhol, όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν, ακολουθεί συγκεκριμένη τελε- κτες τέχνης έχουν ενστερνιστεί τη φωτεινή ματιά του Peter Anton και έχουν εντάξει στις τουργία όταν πρόκειται να δημιουργήσει ένα από τα «λαχταριστά» γλυπτά του. Χαρα- συλλογές τους έργα του. Ο Steven A. Cohen, ο Keith Richards, η βασιλική οικογένεια της κτηριστικά, πριν από τη δημιουργία των γιγαντιαίων κουτιών με σοκολατάκια, που τον Ιορδανίας, ο αρχιτέκτονας Norman Foster και ο Bill Clinton είναι μέσα σε αυτούς. 150

art • design

Στην Ελλάδα, έργα του Peter Anton θα εκτίθενται στην Rarity Gallery στη Μύκονο από 1-15 Ιουλίου 2017.

151

book

Ανατολικά της Εδέμ

της Κέλλυς Σταυροπούλου

Αμερικανός –βραβευμένος με Νόμπελ– συγγραφέας John Ernst Steinbeck υπογράφει το 1952 το μυθιστόρημα «Ανατολικά της Εδέμ». Πατώντας με το ένα πόδι στον ρεαλισμό και με το άλλο σε μια μυθική, αρχετυπική σύλληψη του κόσμου, όπου το καλό αντιμάχεται το κακό, ο συγγραφέας πλάθει εδώ μερικούς από τους πλέον αλησμόνητους χαρακτήρες του, όπως αυτόν της Κάθι –που ενσαρκώνει την απόλυτη κακία και την υπερβαίνει, φτάνοντας έως την ψυχρή απανθρωπιά–, και στον αντίποδα αυτόν του σοφού Κινέζου υπηρέτη, του Λι. Αντλώντας έμπνευση και δύναμη από τη βιβλική ιστορία του Κάιν και του Άβελ, αφηγείται τη ζωή δύο οικογενειών, των Τρασκ και των Χάμιλτον, στην κοιλάδα Σαλίνας της Καλιφόρνια

και καταπιάνεται με θέματα όπως η διαφθορά, η αγάπη, ο αγώνας για αποδοχή, η αυτοκαταστροφή και η ελευθερία. Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για το σημαντικότερο έργο του Steinbeck, για το οποίο ο ίδιος είχε πει: «Αυτό το βιβλίο ενσωματώνει όλη τη γνώση και την εμπειρία που έχω αποκομίσει στην πορεία μου ως συγγραφέας. Θα έλεγα πως ό,τι έχω κάνει έως τώρα ήταν κάτι σαν εξάσκηση για να γράψω το “Ανατολικά της Εδέμ”». Το βιβλίο «Ανατολικά της Εδέμ» του John Ernst Steinbeck, σε μετάφραση Μιχάλη Μακρόπουλου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Η δική του εξιστόρηση

Πρώτη φορά καταλαβαίνουμε πλήρως τον άντρα πίσω από τον συγγραφέα... ένα πολύ σημαντικό βιβλίο», ήταν το σχόλιο που έκανε η Library Journal για το βιβλίο που υπογράφει ο Aaron Edward Hotchner. Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, ο Αμερικανός συγγραφέας και στενός φίλος του Ernest Hemingway, το 1966, λίγα χρόνια μετά τον θάνατό του, δημοσιεύει ένα βιβλίο με τίτλο «Papa Hemingway», στο οποίο καταγράφει τις περιπέτειες, ευχάριστες ή δυσάρεστες, που έζησε επί δεκατέσσερα χρόνια στο πλάι του.

δημοσιογραφικό του μαγνητόφωνο, και δημιούργησε ένα νέο, αποκαλυπτικό και συγκινητικό βιβλίο. Ο τίτλος «Ερωτευμένος Χέμινγουεϊ» προκύπτει από το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο βιβλίο διαβάζουμε για τις λεπτομέρειες της εξωσυζυγικής σχέσης του συγγραφέα με την Πολίν, η οποία και κατέστρεψε τον πρώτο του γάμο, και για την αναζήτηση της μεγάλης αγάπης στην οποία μάταια θα έμπαινε για το υπόλοιπο της ζωής του.

Μέσα από τα λόγια του ίδιου του Hemingway μαθαίνουμε για τις σχέσεις του με την τρίτη και Μερικά τμήματα από το αρχικό χειρόγραφο δεν την τέταρτη σύζυγό του, καθώς και λεπτομέρειες δημοσιεύτηκαν τότε, καθώς αρκετοί από τους για τον ισχυρό δεσμό που τον συνέδεε με τον πρωταγωνιστές ήταν ακόμα εν ζωή και υπήρξαν συγγραφέα Francis Scott Fitzgerald. φόβοι για νομικά προβλήματα. Ωστόσο, φύλαξε όσα μέρη του χειρογράφου είχαν κοπεί και είκο- Το βιβλίο «Ερωτευμένος Χέμινγουεϊ – Η δική σι χρόνια μετά πρόσθεσε σε αυτά περισσότερες του εξιστόρηση» του Aaron Edward Hotchner, αναμνήσεις του διάσημου συγγραφέα, όπως τις σε μετάφραση Μαρίας Φακίνου, κυκλοφορεί από είχε καταγράψει στα ημερολόγιά του και στο τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. 152

153

Courtesy of teNeues

book

Λίγο πριν τον αφανισμό της Ελένης Χρίστικα

ε μοναδικό ύφος ντοκιμαντέρ, ο Βρετανός φωτογράφος Jimmy Nelson απαθανάτισε σκηνές από τη ζωή φυλών που διατηρούν επί αιώνες τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους. Ανάμεσά τους και ο ιθαγενής πληθυσμός του δεύτερου μεγαλύτερου νησιού του κόσμου, της Νέας Γουινέας, που είναι ένας από τους πιο ετερογενείς στον κόσμο. Το σκληρό φυσικό περιβάλλον και ο πόλεμος μεταξύ των φυλών πολέμου έχει οδηγήσει σε απομόνωση των χωριών και στον πολλαπλασιασμό των διακριτών γλωσσών. Μία από τις φυλές αυτές είναι η Goroka. Η ζωή είναι απλή στα ορεινά χωριά. Οι κάτοικοι έχουν άφθονο καλό φαγητό, δεμένες οικογένειες και μεγάλο σεβασμό για τα θαύματα της φύσης. Θα επιβιώσουν με το κυνήγι, τη συλλογή φυτών και με καλλιέργειες. Ο πόλεμος με άλλες φυλές είναι συνηθισμένος και οι άντρες περνούν αρκετό χρόνο και από μεγάλη προσπάθεια για να εντυπωσιάσουν τον εχθρό με make-up και στολίδια. Οι αυθεντικές λήψεις του περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Before They Pass Away» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις teNeues.

154

155

Courtesy of Ten Manchester Street Hotel

aficionados

Luxury London Hotel No Ten Cigar Lounge του Θάνου Βεργή

πό τον Νοέμβριο του 2013, που άνοιξε τις πόρτες του, μέχρι σήμερα, το cigars at No Ten είναι ένας από τους αγαπημένους προορισμούς των cigar aficionados που μένουν στο Λονδίνο ή αυτών που το επισκέπτονται. Βρίσκεται στην καρδιά του Marylebone, οπότε είναι εύκολα προσβάσιμο.

Ο διάκοσμος του χώρου, τον οποίο έχει επιμεληθεί η εταιρεία Fox Linton Associates, παραπέμπει στην παλιά Αβάνα. Λακαρισμένες επιφάνειες, παραδοσιακά παντζούρια στα παράθυρα, καπνισμένοι καθρέφτες και παλιοί αναπαυτικοί καναπέδες συνθέτουν την ιδανική ατμόσφαιρα για την «ιεροτελεστία» των «μυημένων» σε αυτή τη νωχελική απόλαυση.

Ο χώρος βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη βραβευμένη ταράτσα ή αλλιώς COSA Όταν δε αυτή συνοδεύεται από ένα 17χρονο ουίσκι Suntory Hibiki ή ένα (Cosy, Outdoor Smoking Area), που λειτουργεί ως καπνιστήριο. Η γκάμα παλαιωμένο Armagnac, ο χρόνος απλώς σταματά... των πούρων που θα βρείτε στον τεράστιο Walk In χώρο ύγρανσης των πούρων περιλαμβάνει επιλεγμένες Limitadas από την Κούβα, αλλά και πούρα από τον «Νέο Κόσμο». 156

157

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αντωνιάδης

Φωτογραφίες: Κοντογιάννη Έλλη

Ο Βασίλης Πατέρας Πρόεδρος της Axion Hellas

Axion Hellas We Support Society Επίσημο δείπνο παρουσίασης της Ελένης Χρίστικα

ε κύριο μήνυμα το We Support Society, η μη κερδοσκοπική εταιρία Axion Hellas παρουσίασε το πρόγραμμα και τους στόχους της. Πρόκειται για μια ομάδα, με μεγάλη εμπειρία στο χώρο της εθελοντικής προσφοράς έχοντας πάθος και αγάπη για τη χώρα μας. Σκοπός της Axion Hellas είναι να βοηθήσει με την παροχή στοχευμένων υπηρεσιών, όπως ιατρικές εξετάσεις αλλά και να συμβάλλει σε έργα υποδομής και πολιτιστικά προγράμματα σε απομακρυσμένες περιοχές της Ελληνικής ηπειρωτικής χώρας και των ακριτικών νησιών. Πρόεδρος και εμπνευστής ο Βασίλης Πατέρας, με ιστορία στην υποστήριξη ευπαθών ομάδων της νησιωτικής Ελλάδας. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιανουαρίου στο Zonar's. Το "παρών" έδωσαν εκπρόσωποι των κορυφαίων ιδρυμάτων της χώρας, του επιχειρηματικού κόσμου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στην ομιλία του ο Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης, Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, τόνισε πως τα νησιά χρειάζονται την στήριξη όλων μας.

158

Η πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Unesco, Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη με τον Βασίλη Πατέρα

stylish events

Μέλη της Axion Hellas

Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης κατά την διάρκεια της ομιλίας του

Χρύσανθος Πανάς - Μελίνα Τραυλού - Πρίγκιπας Νικόλαος - Βασίλης Πατέρας

Βασίλης Πατέρας - Θαλής Πιτούλης 159

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αντωνιάδης

Mancode Magazine

Media Launch Cocktail Party της Ελένης Χρίστικα

ε την κυκλοφορία του 2ου τεύχους του «Mancode» με την «Καθημε- ηθοποιοί. Στους καλεσμένους προσφέρθηκαν δημιουργικά cocktails της πιο ρινή», πραγματοποιήθηκε launch event στο Salon de Bricolage. Στο premium Vodka elit by Stoli. Στα decks ο μοναδικός Γιάννης Μητσοκάπας με cocktail party που ακολούθησε παρευρέθηκαν εκπρόσωποι global cosmopolitan music και vocals η εντυπωσιακή Αναστασία. brands, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, fashion photographers και

Κριστιάνα Παπαϊωάννου – Αλέξης Γεωργούλης – Τόνια Σωτηροπούλου 160

Χρύσανθος Πανάς – Θαλής Πιτούλης

stylish events

Τόνια Σωτηροπούλου – Θαλής Πιτούλης

Κώστας Κουτάγιαρ – Γιώργος Μαλεκάκης – Περικλής Κονδυλάτος – Δωροθέα Μερκούρη – Βασίλης Ζούλιας

Λευκή Βαρδίκου – Ρίτα Κανατούλα – Θαλής Πιτούλης – Μαρία Μίλτου – Νατάσσα Μπουτεράκου – Απόστολος Κοτσάμπασης – Ντόρα Πάκα

Δημήτρης Ανδρέου – Valeron

Αναστασία

Γιάννης Μητσοκάπας – Αναστασία

Αλέξης Γεωργούλης – Θαλής Πιτούλης – Αλέκος Συσσοβίτης 161

Live with style

Newington – Λονδίνο Κουμάκης Γεώργιος

Ανέβασε τη φωτογραφία σου με στυλ στο Instagram, με @mancodegr, και μπορεί να είναι αυτή που θα επιλεγεί ως φωτογραφία του μήνα!

162

163

164