MANCODE | Greeks do it better (ISSUE 35) by MANCODE

Τ ΕΥΧΟΣ

ΜΑΪΟΣ 2020

LIVE WITH STYLE

#GREEKS DO IT BETTER 1

TRAVELING IS A STATE OF MIND

MANCODESHOP.COM 2

L E T T E R

Chris Ratcliffe / Bloomberg / Getty Images / Ideal Image

E D I T O R ’ S

#GREEKSDOITBETTER Η πληγωμένη περηφάνια των Ελλήνων αυτή την περίοδο γιατρεύτηκε με δίψα. Η χώρα μας για πολλά χρόνια εισέπραττε κάποια απαξίωση από τη διεθνή κοινότητα όσον αφορά νοοτροπίες και χειρισμό καταστάσεων. Αυτή την περίοδο της παγκόσμιας δοκιμασίας έδειξαν οι Έλληνες τις αξίες τους. Μαθημένοι από μια μακροχρόνια κρίση, λειτούργησαν άψογα. Μεγάλο μπράβο στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας μας για την αντιμετώπιση και του προβλήματος στον Έβρο. Ο εξαίρετος Α/ ΓΕΕΘΑ Κώστας Φλώρος και οι υπόλοιποι αρμόδιοι έδειξαν σθένος και ύψιστο πατριωτισμό. Είναι τιμή μου που είναι φίλος μου. Οι Έλληνες είμαστε λαβωμένοι οικονομικά μετά από χρόνια κρίσης και στη συνέχεια αυτής της παγκόσμιας κακής συγκυρίας. Λαβωμένοι, αλλά πιο δυνατοί. Είδαμε όλοι ότι αντέχουμε στα πολύ δύσκολα και βγαίνουμε νικητές. Κάτι καλύτερο αξιακά προκύπτει μέσα από αυτό.

THALIS PITOULIS MANCODE FOUNDER thalis@mancodemag.com 4

Φωτογραφία: Vassilis Pitoulis

O P I N I O N

ALWAYS THE SUN Μετακινούμενος με ταξί προς το γραφείο αυτές τις ημέρες, μου δόθηκε η ευκαιρία να παρατηρήσω από τo παράθυρο την έκρηξη χρωμάτων που έφερε η άνοιξη. Μέσα από το σκοτάδι της καραντίνας, σαν σε ξύπνημα ξαφνικό, η αλλαγή εποχής φέρνει νέες, έντονες εικόνες, μαζί με ανάμεικτα συναισθήματα. Δέντρα, φυτά και λουλούδια αναπτύσσονται με ταχύτητα κοιτώντας προς τον Ήλιο.

των πραγμάτων. Αδιάφορη, πλην όμως μεγαλοπρεπής. Στην οθόνη του κινητού διαβάζω ότι σύμφωνα με μελέτες ο Ήλιος αδρανοποιεί τον ιό. Ήλιος εναντίον ιού; Η πηγή της ζωής θα ξεπλύνει το μιαρό; Θα δείξει. Ασυναίσθητα θυμάμαι τις νότες του «Αlways the Sun» των Stranglers. Περνώντας από την υπόγεια διάβαση πεζών της Φιλοθέης, διαβάζω ανάμεσα στα γκράφιτι: «Love, Sex, Money». Μοιάζει να γράφτηκε πριν από αιώνες…

Η φύση συνεχίζει να κάνει αυτό που κάνει από την αρχή

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΗΣ MANCODE DIRECTOR pr@mancodemag.com 6

M A N C O D E

G A N G

FOUNDER & HEAD CREATIVE: Θαλής Πιτούλης DIRECTOR: Απόστολος Α. Κοτσάμπασης COLUMNIST: Taki Theodoracopulos COLUMNIST: Jeremy Clarkson EDITORS-AT-LARGE: Χρήστος Ζαμπούνης, Γιώργος Αρχιμανδρίτης EDITORS: Μαριανίνα Πάτσα, Κέλλυ Σταυροπούλου, Μισέλ Νικολαρέας, Πάνος Τάμπης SENIOR ART DIRECTOR: Θάνος Ταρλαντέζος ADVERTISING MANAGER: Κέλλυ Λορέντζου (klorentzou@kathimerini.gr, 210 4808 267, 6970 965 404) PHOTOGRAPHERS: Γιάννης Βασταρδής, Μαρίνα Βερνίκου, Χάρης Χριστόπουλος, Βαγγέλης Ρασσιάς PHOTO EDITOR: Χριστίνα Δρογγίτη PHOTO AGENCIES: Getty Images/Ideal Image, Visual Hellas

ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑ: MCVICTOR & HAMILTON AE Αγρινίου 3, Χαλάνδρι, Αθήνα, 15232, τηλ. 210-6898492 email: contact@mcvictor.gr MANCODE.GR ISSN: 2529-1149

Το τεύχος Μαΐου 2020 κυκλοφορεί αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή. Οι γνώμες που εκφράζονται στα κείμενα του περιοδικού δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά τις απόψεις του MANCODE και της McVictor & Hamilton. Απαγορεύονται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή ψηφιακό μέσο όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό δεν επιστρέφονται.

COVER: ILUSTRATION DIMITRIS DIMARELOS

108

EDITOR’S LETTER #GREEKSDOITBETTER.................. 04

ΟΛΥΜΠΟΣ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΔΡΟΜΟΣ........... 86

OPINION Always the Sun............................ 06

AFICIONADO: HAVANA DELIGHTS...................... 96

EXCLUSIVE INTERVIEW: RAPHAEL PERSONNAZ..............14

ΣΤΙΓΜΈΣ ΚΑΡΑΝΤΊΝΑΣ: ΤΟΥ SIR TAKI THEODORACOPULOS.............108

ΖΩΉ ΧΩΡΊΣ ΑΝΘΡΏΠΙΝΗ ΕΠΑΦΉ...............38 THE QUARANTINE INTERVIEWS..............................41 Η ΖΩΉ ΜΑΣ ΣΤΟ ZOOM..........58

THE INFLUENCERS: PETER BEARD ..........................116 ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: ΗΜΕΡΟΛΌΓΙΟ ΚΑΡΑΝΤΊΝΑΣ, ΤΗΣ ΜΑΡΊΝΑΣ ΒΕΡΝΊΚΟΥ....... 118

CAFÉ SOCIETY Ο ΆΡΗΣ ΛΟΥΜΊΔΗΣ, Η BA.RE.CA. ΚΑΙ Ο «ΑΣΤΕΡΊΞ»....................... 80

ΜΑΙΟ Σ 2020

Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image

O P I N I O N

Η καλαισθησία είναι τρόπος ζωής και όχι σκέψης. ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΎΝΗ • Το SMS Μετακίνηση 6.

• Ο καναπές πριν και μετά.

• Το «εμβόλιο» του σθένους.

• Ο ιός του φόβου.

• Όσοι κόλλησαν και ιάθηκαν.

• Όσοι χάθηκαν.

• Η επανάκτησις της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος.

• Η κενού περιεχομένου αντιπολίτευσις.

• Το κελάηδημα των πουλιών κατά τη διάρκεια της καραντίνας.

• Ο ήχος της κόρνας αυτοκινήτου μετά την καραντίνα.

• Τα σοβαρά μέσα ενημερώσεως.

• Τα ασόβαρα μέσα ενημερώσεως.

• Η εξέλιξις της Ιατρικής.

• Η διάστασις απόψεων μεταξύ των λοιμωξιολόγων.

• Το ποδόσφαιρο ως μέσον ψυχαγωγίας διεθνώς.

• Η διχόνοια στη Superleague για την επανέναρξη του πρωταθλήματος.

• Η αρνητική τιμή του πετρελαίου.

• Οι «business» του κορωνοϊού.

• Η μείωση της επιρροής των influencers του instagram από την ώρα που ξέσπασε η πανδημία.

• Οι αυτάρεσκες πόζες των influencers του instagram εν μέσω πανδημίας.

• Η ενδεχόμενη πολιτική διευθετήσεως από την Ευρωπαϊκή Ένωση του ελληνικού χρέους.

• Η αδυναμία ενιαίου σχεδίου οικονομικής διασώσεως από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

• Η διακοπή της κακής συνήθειας να τσιμπάμε από το πιάτο του άλλου.

• Η κακή συνήθεια να τσιμπάμε από το πιάτο του άλλου.

M U S I C

“LIFE WAS SO BEAUTIFUL, THEN WE ALL GOT LOCKED DOWN. FEEL ALIKE GHOST LIVING IN A GHOST TOWN... SO MUCH TIME TO LOSE JUST STARING AT MY PHONE.”

M U S I C

LIVING IN A

GHOST TOWN ROLLING STONES

Είναι δυνατόν να φανταστείτε τον Keith Richards και τον Mick Jagger να κάνουν αναγκαστικό cocooning; Δεν νομίζω, και πράγματι οι Rolling Stones δήλωσαν το «παρών» με το «Living in a Ghost Town», ένα τραγούδι εμπνευσμένο από τη δυσάρεστη εμπειρία που βιώνουμε με την πανδημία του COVID-19. Όπως ανέφεραν οι ίδιοι, το τραγούδι άρχισε να ηχογραφείται το 2019 στο Λος Άντζελες. Ωστόσο, ενώ βρίσκονταν στο στούντιο λίγο πριν από το lockdown, οι Jagger και Richards κατάλαβαν ότι συμβαδίζει απόλυτα με τη συγκυρία και προχώρησαν μόνο σε κάποιες μικρές αλλαγές στους στίχους. Στο βίντεο που το συνοδεύει, παρουσιάζονται άδειοι δρόμοι και σταθμοί μετρό από μεγαλουπόλεις του κόσμου, όπως το Λονδίνο και το Λος Άντζελες. Το single κυκλοφόρησε οκτώ χρόνια μετά το τελευταίο τους άλμπουμ.

MANCODERADIO.GR

Kevin Winter / Getty Images / Ideal Image

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟΥ

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

INTERVIEW

RAPHAΕL PERSONNAZ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ Από τους πιο ταλαντούχους σύγχρονους Γάλλους ηθοποιούς, ο Raphaël Personnaz κινείται εκλεκτικά ανάμεσα στο κλασικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο, στο θέατρο, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, ακολουθώντας το προσωπικό καλλιτεχνικό του αισθητήριο. Διακριτικός, άμεσος και προσηνής, ο γοητευτικός ηθοποιός που έχει ενσαρκώσει ποικίλους κινηματογραφικούς ρόλους σε σκηνοθεσία, μεταξύ άλλων, του Bertrand Tavernier, του François Ozon ή του Ralph Fiennes, μας μιλάει για τον σύγχρονο γαλλικό κινηματογράφο, για το εργαστήρι του ηθοποιού και τη σχέση του με το κοινό και μοιράζεται μαζί μας την αγάπη του για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Πώς θα χαρακτηρίζατε την πρώτη σας επαφή με τη δραματική τέχνη; Τυχαία, θα έλεγα, και αποκαλυπτική. Όλα άρχισαν όταν ήμουν 13 χρονών. Μου άρεσε πολύ ένα κορίτσι που παρακολουθούσε μαθήματα θεάτρου σε μια δραματική σχολή και μια μέρα πήγα κι εγώ εκεί για να τη δω. Στο τέλος του μαθήματος, η καθηγήτρια με παρότρυνε να ξαναπάω την επόμενη εβδομάδα και μου έδωσε ένα απόσπασμα από το «Συρανό ντε Μπερζεράκ» για να το να αποστηθίσω και να το απαγγείλω επί σκηνής. Έτσι κι έγινε. Λάτρεψα αμέσως την εμπειρία αυτή, τον συνδυασμό σκηνής, κοινού και κειμένου, που απολάμβανα με όλες μου τις αισθήσεις. Αυτή την απόλαυση αναζητώ έκτοτε διαρκώς. Προτιμάτε κάποιο συγκεκριμένο ρεπερτόριο; Ενδιαφέρομαι για τα πάντα. Λατρεύω το κλασικό γαλλικό θέατρο για τη γλώσσα και την ουσία του. Λατρεύω τον Σαίξπηρ και τον Τσέχοφ – θέλω πάρα πολύ να παίξω κάποια στιγμή τον «Πλατόνοφ». Μου αρέσει επίσης το σύγχρονο θέατρο – έπαιξα πρόσφατα έναν μονόλογο άμεσα συνδεδεμένο με την πραγματικότητα, με τίτλο «Δεν θα έχετε το μίσος μου», βασισμένο στο κείμενο ενός νέου του οποίου η σύζυγος έχασε τη ζωή της κατά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Μπατακλάν. Το θέατρο, αλλά και ο κινηματογράφος σου δίνουν τη δυνατότητα να μεταμορφώνεσαι, να ταξιδεύεις στον χώρο και τον χρόνο και, κυρίως, ν’ ανακαλύπτεις συνεχώς καινούργια πράγματα. Νιώθω να εξελίσσομαι όταν δουλεύω με σκηνοθέτες που με μυούν σε άγνωστες θεατρικές ή κινηματογραφικές εμπειρίες και μου αποκαλύπτουν έναν καινούργιο κόσμο. Το στοιχείο της «άγνοιας», της παρθενικότητας, αν θέλετε, με βοηθάει να διατηρώ ατόφια την ικανότητα να εκπλήσσομαι κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. 14

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

Ποιο είναι για σας το βασικό στοιχείο της επικοινωνίας μεταξύ ηθοποιού και θεατή; Όσον αφορά το θέατρο, πιστεύω ότι δεν μπορείς να βάλεις κανένα φίλτρο ανάμεσα σ’ εσένα και στον θεατή, κι ας λένε πολλοί ότι η σκηνή σε προστατεύει. Αμέσως μόλις ανεβείς, καταλαβαίνεις αν υπάρχει επικοινωνία με το κοινό. Μερικές φορές δυσκολεύεσαι να τη δημιουργήσεις, ίσως γιατί είσαι αγχωμένος ή νευρικός και το κοινό το αντιλαμβάνεται αυτό από πράγματα πολύ μικρά. Πρέπει να είσαι ολοκληρωτικά ειλικρινής για να δημιουργηθεί αυτή η ασυνείδητη, ουσιαστικά, επικοινωνία. Το ίδιο ισχύει και στον κινηματογράφο. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε εξαιρετικούς σκηνοθέτες που βλέπουν αν είσαι αληθινός ή όχι και σε οδηγούν προς περισσότερη ειλικρίνεια. Αν το συναίσθημά σου είναι αυθεντικό,

όποιο κι αν είναι το περιβάλλον έκφρασής του –θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση, μέσα κοινωνικής δικτύωσης– το κοινό θα το νιώσει. Δεν πέφτει ποτέ έξω σ’ αυτό. Πώς βλέπετε τον κινηματογράφο στη Γαλλία σήμερα; Πιστεύω ότι διανύει μια φάση επαναπροσδιορισμού. Στο ένα άκρο του υπάρχει η πολύ λαϊκή κωμωδία και στο άλλο οι λόγιες ταινίες που συχνά δυσκολεύονται να βρουν το κοινό τους. Στο ενδιάμεσο, υπάρχουν κάποιες ταινίες δημιουργών που έχουν επιτυχία και άλλες που θα παραμείνουν στην αφάνεια, είτε γιατί πρόκειται για ποιοτικές μεν, αλλά μικρές παραγωγές που δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ, είτε γιατί είναι στερεοτυπικές κωμωδίες με όλες τις ευκολίες του είδους, οι οποίες όμως δεν μπορούν να ξεγελούν το 16

Π Ρ Ο Σ Ω Π Α

κοινό επ’ αόριστον. Εγώ προσπαθώ –ο Ταβερνιέ μού το έμαθε αυτό– να κάνω ταινίες λαϊκές με την πολύ ευγενή έννοια του όρου, ταινίες δηλαδή που απευθύνονται στην ευφυΐα του κοινού και όχι στα χαμηλά του ένστικτα. Θα ήθελα όμως να προσθέσω ότι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πτυχή του σημερινού γαλλικού κινηματογράφου είναι η… τηλεόραση. Ακούγεται ίσως παράδοξο, αλλά υπάρχουν καταπληκτικές γαλλικές σειρές με πολύ ικανούς και ταλαντούχους σεναριογράφους, καθώς και ηθοποιούς που δίνονται ολοκληρωτικά στους χαρακτήρες που ενσαρκώνουν χωρίς να καταφεύγουν σε ευκολίες. Είστε λάτρης των σειρών; Αρχικά δεν ήμουν, αλλά έγινα σιγά σιγά. «Το Γραφείο των θρύλων» είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα σύγχρονης γαλλικής σειράς, αλλά υπάρχουν και άλλες σειρές επίσης πολύ δημιουργικές. Σε διεθνές επίπεδο, μια σειρά που με σημάδεψε ήταν «Οι Σοπράνο». Όταν τελείωσε, θυμάμαι, ένιωθα σαν να είχα χάσει την οικογένειά μου. Ήταν ένα τρομερό συναίσθημα. Επίσης η «Succession» είναι καταπληκτική σειρά, σχεδόν σαιξπηρική. Αυτή την περίοδο παίζω σε μια σειρά οκτώ ωριαίων επεισοδίων -το γύρισμα διεκόπη προσωρινά λόγω κορωνοϊού- και σας βεβαιώ ότι είναι καταπληκτικό να έχεις στη διάθεσή σου οκτώ ώρες για την ανάπτυξη ενός ρόλου, διότι μπορείς να βρεις αποχρώσεις που δεν θα είχες τον χρόνο να βάλεις σε μια ταινία μιάμισης ώρας. Οι σειρές σού δίνουν τη δυνατότητα να βρεις την αρχιτεκτονική του ρόλου σου σε βάθος χρόνου κι αυτό είναι συναρπαστικό. Με ποιον τρόπο χτίζετε έναν ρόλο; Αυτό είναι κάτι που έχει εξελιχθεί με τα χρόνια. Παλαιότερα είχα ίσως την τάση να χρησιμοποιώ περισσότερο τη λογική. Το πλεονέκτημα όμως του να μεγαλώνεις και να ωριμάζεις είναι ότι αποκτάς περισσότερες εμπειρίες και μπορείς να βασιστείς περισσότερο στα συναισθήματά σου. Υπάρχει φυσικά η δουλειά που πρέπει να κάνεις, όπως ο πιανίστας που κάνει τις κλίμακές του ή ο χορευτής τις ασκήσεις του, να δουλέψεις δηλαδή τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του ρόλου, τον τρόπο ομιλίας του, το κείμενο κ.λπ. Πέρα όμως απ’ αυτά, υπάρχει ένα τεράστιο κομμάτι που συνδέεται με το ασυνείδητο. Το συνειδητό σε σχέση με το ασυνείδητο είναι σαν ένα playmobil σε σχέση με τον πύργο του Άιφελ. Εγώ προτιμώ να εμπιστεύομαι το δεύτερο και ό,τι αυτό μπορεί να φέρει, όλα εκείνα, δηλαδή, τα πράγματα που υπάρχουν μέσα σου και τα οποία σου διαφεύγουν, σε ξεπερνούν. Σ’ όλη αυτή τη διαδικασία υπάρχει ένα μέρος μυστηρίου πολύ συναρπαστικό, στο οποίο πρέπει να βυθιστείς.

Πέρα από την αγάπη σας για τη δραματική τέχνη, ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωής σας είναι και η αγάπη σας για την Ελλάδα… Ναι. Λατρεύω την Ελλάδα από την πρώτη φορά που ήρθα για διακοπές στην Αμοργό –ήταν θυμάμαι ένα πολύ ζεστό καλοκαίρι στα τέλη της δεκαετίας του ’80– και έγινε έκτοτε μέρος της ζωής μου. Καθοριστικό ρόλο σ’ αυτό έπαιξε η αγάπη της μητέρας μου για τη χώρα αυτή, για τους ανθρώπους και τον πολιτισμό της – έγινε μάλιστα μεταφράστρια του Γιάννη Ρίτσου και εδώ και πολλά χρόνια ζει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου στην Τήνο. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν λέει ψέματα κι αυτό μου αρέσει πολύ. Το φως της είναι τόσο δυνατό που σε τυφλώνει και ταυτόχρονα αποκαλύπτει αυτό που είσαι. Ο νησιώτικος αέρας μπορεί να σε τρελάνει. Λατρεύω όμως και τον χειμώνα στα νησιά. Έχει κάτι άγριο και τρυφερό μαζί. Αυτό το μείγμα είναι για μένα η Ελλάδα και όταν είμαι μακριά της μου λείπει πολύ. Νιώθω τον νόστο. Να φανταστείτε, κατά την περίοδο του εγκλεισμού στο Παρίσι, έφτιαχνα γύρο για φαγητό για να νιώθω πιο κοντά της. Έκανα τις πίτες, τα πάντα! Διότι για μένα, η Ελλάδα είναι η χώρα των αισθήσεων κι αυτό περνάει από το φαγητό, όπως περνάει από το θαλασσινό νερό το καλοκαίρι πάνω στο κορμί σου ή από μια εντελώς διαφορετική πρόσληψη του χρόνου. Όταν έρχομαι στην Ελλάδα, πηγαίνω για περπάτημα μέρες ολόκληρες με ένα σακίδιο στην πλάτη, έτσι, χωρίς πρόγραμμα. Πολλές φορές μάλιστα κοιμάμαι στο ύπαιθρο. Η Ελλάδα είναι για μένα μια χώρα μεγάλης ελευθερίας. Και βέβαια μια χώρα με μοναδική πνευματική σφραγίδα. Πώς εκλαμβάνετε την πολιτιστική της διάσταση; Οι πολιτιστικές αναφορές της Ελλάδας είναι τεράστιες και το βάρος τους είναι μεγάλο. Μας υπενθυμίζουν ότι ο άνθρωπος είναι πολύ μικρός, ένας κόκκος σκόνης μπροστά σε χιλιάδες χρόνια ιστορίας που τον παρακολουθούν στην προσπάθειά του να χτίζει πράγματα μικρά. Οι ταινίες, τα θεατρικά έργα, οι ρόλοι που παίζουμε δεν είναι τίποτα σε σχέση με το τεράστιο έργο των προγόνων μας. Η Ιστορία είναι πιο μεγάλη από μας, μας ξεπερνά. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τη Γαλλία κι αυτό είναι ένα κοινό στοιχείο ανάμεσα στις δύο χώρες. Η Ιστορία της Γαλλίας, βέβαια, δεν πάει τόσο βαθιά μέσα στον χρόνο ούτε είναι τόσο μεγαλειώδης όσο η Αθήνα του 5ου αι. π.Χ., αλλά ο κάθε πολιτισμός συνεισφέρει στην παγκόσμια κληρονομιά με τον δικό του τρόπο. Στην Ελλάδα συναντάς την ιστορία με τρόπο φυσικό σε κάθε γωνιά της, ακόμα και στον βυθό της θάλασσας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μύθοι γεννήθηκαν εκεί. Το ελληνικό τοπίο μάς επαναφέρει στην ασημαντότητά μας κι εμένα, ως καλλιτέχνη, μου υπενθυμίζει διαρκώς μία από τις απαραίτητες αρετές του επαγγέλματός μου: την ταπεινοφροσύνη.

C L A S S I C

BACK TO ’60S Η R18 ΈΧΕΙ ΤΙΣ ΡΊΖΕΣ ΤΗΣ ΣΤΑ ΜΟΝΤΈΛΑ ΤΗΣ BMW ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΊΑΣ ΤΟΥ 1960. ΤΟΥ ΓΙΆΝΝΟΥ ΚΑΤΣΙΜΠΆΡΟΥ Μετά από δύο concept bikes, έφθασε η στιγμή η BMW Motorrad να παρουσιάσει μια μοτοσικλέτα επηρεασμένη άμεσα από το κλασικό R5. Πρόκειται για πραγματικά ένα έργο τέχνης που ως γνώμονα έχει κυρίως το συναίσθημα και όχι τόσο την τεχνολογία. Η R18 θυμίζει έντονα τα δικύλινδρα μοντέλα που κατασκεύαζε η BMW μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Ο «Big Boxer» κινητήρας είναι 1.800 κυβικών, αποδίδοντας 91 ίππους στις 4.750 στροφές.Το ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο, ο άξονας κίνησης, το μόνο πίσω αμορτισέρ, η εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, οι μεγάλοι τροχοί, καθώς και η παραμικρή λεπτομέρεια πάνω στη μοτοσικλέτα μαρτυρούν, εκτός από την επιστροφή της βαυαρικής εταιρeίας στις ρίζες της, και μια επιθετική κίνηση στις cruiser μοτοσικλέτες. Σίγουρα είναι μια μοτοσικλέτα που αν μη τι άλλο θα προσελκύσει τα βλέμματα και φυσικά το ενδιαφέρον των απανταχού φίλων των ρετρό στιλ μοτοσικλετών και όχι μόνο.

W H E E L S

C L A S S I C

W H E E L S

C L A S S I C

W H E E L S

THE TRADITIONAL WAY ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

σύγχρονη τεχνολογία επηρεάζει και τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται οι custom μοτοσικλέτες. Πολλοί κατασκευαστές χρησιμοποιούν τον υπολογιστή για να σχεδιάσουν, με μεγαλύτερη ταχύτητα και ακρίβεια, μέρη ή και ολόκληρη τη μηχανή. Κάποιοι όμως έχουν αντίθετη άποψη

και προτιμούν να ακολουθούν τις παραδοσιακές τεχνικές και τα πρότυπα παρελθουσών δεκαετιών, κρατώντας την τέχνη του χειροποίητου ζωντανή. Αυτή τη φιλοσοφία ασπάζεται και ο Jay D. Patel, του γραφείου J&D Custom Co από την Ινδία, ο οποίος δημιούργησε αυτή την όμορφη Royal Enfield Electra 350. Εκτός από τον 20

κινητήρα και τους τροχούς, ο Patel προχώρησε στην εξ ολοκλήρου κατασκευή της. Χρησιμοποίησε περίπου 300 σωλήνες από ανοξείδωτο ατσάλι για τη δημιουργία του σκελετού και την ολοκλήρωσε με εξαρτήματα και υλικά που βρίσκονταν στο προσωπικό του γκαράζ, όπως το ντεπόζιτο και η σέλα.

C L A S S I C

W H E E L S

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΊΗΣΕ ΠΕΡΊΠΟΥ 300 ΣΩΛΉΝΕΣ ΑΠΌ ΑΝΟΞΕΊΔΩΤΟ ΑΤΣΆΛΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΤΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΎ.

C L A S S I C

URBAN CUSTOMIZED

BIKE ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

W H E E L S

ρισμένα από τα καλύτερα ποδήλατα τιτανίου στον κόσμο τα κατασκευάζει η Budnitz. Οι δημιουργίες είναι custom made. Προκειμένου δε να εξασφαλιστεί η υψηλότερη ποιότητα, χρησιμοποιούνται λάστιχα χωρίς ιμάντες κίνησης και μερικά από τα καλύτερα υλικά κατασκευής. Το εικονιζόμενο μοντέλο «Alpha», του οποίου η τιμή ξεκινά από τις δύο χιλιάδες ευρώ, προφανώς απευθύνεται κυρίως σε ιδιαίτερο κοινό, 22

αλλά και συλλέκτες. Εκείνο το στοιχείο που το κάνει να ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό είναι ο σκελετός του. Το πλαίσιό του έχει επενδυθεί από FlyLite αλουμίνιο, το οποίο σε συνδυασμό με το πιρούνι από carbon παρέχει στον αναβάτη ακριβή και γρήγορο χειρισμό κατά τη διάρκεια των μετακινήσεων. Παρά το μέγεθός του, είναι εξαιρετικά ελαφρύ, συμπαγές, με την ανθεκτικότητά του να το καθιστά ικανό να αντεπεξέρχεται στις πιο απαιτητικές συνθήκες.

C L A S S I C

W H E E L S

ΕΚΕΊΝΟ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΊΟ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΊΖΕΙ ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΌ ΕΊΝΑΙ Ο ΣΚΕΛΕΤΌΣ ΤΟΥ.

C L A S S I C

NOT TO BE

CONTINUED

DEFENDER’S 70 YEARS STORY ΤΟΥ ΘΆΝΟΥ ΒΕΡΓΗ

W H E E L S

ε μια εποχή κυριαρχίας αυτοκινήτων με την ένδειξη SUV, με αμφιλεγόμενη αισθητική και φυσικά χωρίς ταυτότητα, ένα ιστορικό off road όπως το Defender, του οποίου η παραγωγή σταμάτησε πριν από μερικά χρόνια, παραμένει σταθερή αξία. Βέβαια η Land Rover επέλεξε μια διαφορετική πορεία στην εξέλιξή του, ίσως ακο24

λουθώντας το ρεύμα και υιοθετώντας μια πιο soft-metro sexual προσέγγιση για το νέο της μοντέλο, απογοητεύοντας τους απανταχού λάτρεις του κλασικού. Όπως και να είναι, η ιστορία 70 ετών του Defender δεν διαγράφεται, αλλά μάλλον ενισχύεται. Την ανακατασκευή του συγκεκριμένου Land Rover του 1990 ανέλα-

C L A S S I C

βε η Unique Masterpieces, ένα εξειδικευμένο εργαστήριο για τα Defenders με έδρα τη Βόρεια Πορτογαλία, για λογαριασμό της εταιρείας vintage αυτοκινήτων Commonwealth Classics από τη Βιρτζίνια των ΗΠΑ – χρησιμοποιώντας σύγχρονες προσθήκες, αλλά κρατώντας και τα κλασικά του χαρακτηριστικά. 25

W H E E L S

C L A S S I C

W H E E L S

COLLECTORS’ DESIRE PORSCHE 356Β | 1963 ΤΟΥ ΠΆΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

C L A S S I C

W H E E L S

Η ΠΑΡΑΓΩΓΉ ΤΗΣ 356 ΞΕΚΊΝΗΣΕ ΠΡΏΤΗ ΦΟΡΆ ΤΟ 1948 ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΊΤΑΙ ΈΝΑ ΑΠΌ ΤΑ ΠΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΆ ΣΠΟΡ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΑ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΉΣΕΙ ΠΟΤΈ.

C L A S S I C

Κάθε φορά που εκτίθεται σε δημοπρασία, ελκύει την προσοχή των συλλεκτών. Ο λόγος γι’ αυτή την κλασική Porsche 356Β του 1963. Η παραγωγή της 356 ξεκίνησε πρώτη φορά το 1948 και θεωρείται ένα από τα πιο εντυπωσιακά σπορ αυτοκίνητα που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. Μέχρι το 1965, οπότε σταμάτησε και η κυκλοφορία του, κατασκευάστηκαν περισσότερα από 76 χιλιάδες κομμάτια και σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις: 356Α, 356Β και 356C. Η συγκεκριμένη, 356B, βρισκόταν

W H E E L S

μέχρι και το 2017 στο γκαράζ ενός συλλέκτη στην Καλιφόρνια. Το εξωτερικό της χρώμα είχε αποκατασταθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η απόχρωση να μοιάζει με το πρωτότυπο χρώμα Slate Grey, ενώ το δέρμα των καθισμάτων αντικαταστάθηκε πρόσφατα, κάτι το οποίο φανερώνει η φρεσκάδα του κόκκινου χρώματος που τα καλύπτει. Λεπτομέρεια που συμπληρώνει το απαράμιλλο στιλ της αποτελεί το τιμόνι, επενδεδυμένο με μαύρο δέρμα υψηλής ποιότητας. Μόνο για μυημένους. 29

C L A S S I C

W H E E L S

C L A S S I C

W H E E L S

OPEN HIGHWAYS THΣ ΕΛΈΝΗΣ ΧΡΊΣΤΙΚΑ

Την εποχή της μεγάλης ύφεσης της δεκαετίας του ’30 στις ΗΠΑ, Clipper ονομάστηκε ένα νέο είδος οχήματος διακοπών, το πρώτο, αστραφτερό, με αλουμινένιο κάλυμμα, τροχόσπιτο της Airstream.

C L A S S I C

Πήρε το όνομά του από την πρώτη υπερατλαντική πτήση που πραγματοποιήθηκε από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι το 1927, με ένα αεροπλάνο τύπου Clipper, το οποίο πιλοτάριζε ο Αμερικανός Charles Lindbergh. Κατασκευάστηκε σε σχέδια του μηχανικού Hawley Bowlus, ο οποίος είχε την επίβλεψη του αεροπλάνου του Lindbergh. Ήταν η αρχή ενός μύθου που συνδέθηκε με την απόδραση, τα μακρινά ταξίδια και διατηρεί την αύρα του έως σήμερα.

W H E E L S

C L A S S I C

W H E E L S

S A V O I R

V I V R E

Δέκα διαχρονικές συμβουλές ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΎΝΗ Όταν πραγματοποίησα βιβλιογραφική έρευνα για το απολύτως οξύμωρο βιβλίο μου «Ο Έλληνας Gentleman», της προσοχής μου δεν διέλαθε μια σειρά συγγραμμάτων που είχαν τον ίδιο συγγραφέα. Ο αθεόφοβος John Bridges –αυτό είναι το όνομά του– εντός ενός διαστήματος δέκα ετών έγραψε δέκα οδηγούς με σχεδόν παρόμοιο θέμα:

4. Στο σούπερ μάρκετ δεν τοποθετεί πάνω στον πάγκο της πωλήτριας τα είδη που έχει αγοράσει πριν αποχωρήσει ο προπορευόμενος πελάτης. 5. Όταν είναι όρθιος, δεν πρέπει να φαίνονται οι κάλτσες του. 6. Δεν κουβαλάει άσχετα πράγματα στις τσέπες του, που ενδέχεται να καταστρέψουν τη γραμμή του παντελονιού του.

«Πώς να γίνεις Gentleman». Οι συμβουλές του είναι ολιγόλογες, γι’ αυτό και τα βιβλία του είναι ολιγοσέλιδα και μικρού μεγέθους. Έχουν, όμως, το ενδιαφέρον τους και τη χρησιμότητά τους τώρα που σιγά σιγά επιστρέφουμε στον κοινωνικό βίο.

7. Στο εστιατόριο δεν παραπονείται ποτέ στον σερβιτόρο, αλλά στον maître ή στον ιδιοκτήτη.

Ας μου επιτραπεί να μοιρασθώ μερικές από αυτές.

9. Όταν τρακάρει ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο, πάντοτε αφήνει σημείωμα με τα στοιχεία του.

8. Αποφεύγει, όπως ο διάολος το λιβάνι, το καλαμάκι όταν πίνει κοκτέιλ.

1. Ο gentleman κοιτάζει πάντα πίσω του όταν περνά μια πόρτα.

10. Ποτέ δεν υποθέτει ότι το προφυλακτικό είναι υποχρεωμένος να το έχει μαζί του ο ερωτικός του σύντροφος.

2. Ο gentleman ποτέ δεν καυχιέται για τις κατακτήσεις του. 3. Εάν έχει χαθεί, το παραδέχεται και ζητά βοήθεια.

Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image

A B O U T

A DISTANT ATTRACTION ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: VASSILIS PITOULIS ΜΟΝΤΕΛΟ: JULIA KOVALENKO

A B O U T

ΖΩΉ ΧΩΡΊΣ ΑΝΘΡΏΠΙΝΗ ΕΠΑΦΉ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ

Τι είναι πιο τρομακτικό; Ο ιός ή μια ζωή χωρίς ανθρώπινη επαφή; Η καραντίνα μάς έκανε να σαστίσουμε. Μερικούς μας βρήκε ανακουφισμένους. Νιώσαμε προστατευμένοι. «Η υγεία πάνω απ’ όλα», είπαμε και καθίσαμε σαν καλοί μαθητές του πρώτου θρανίου στα σπίτια μας. Ωστόσο, μετά από εβδομάδες εγκλεισμού και «παγώματος» του «έξω κόσμου», η ψυχολογία κάνει σκαμπανεβάσματα, αλλάζει και μεταλλάσσεται σε ένα επίμονο αίτημα ελευθερίας και μοιρασιάς. Σε αίτημα ανθρώπινης επαφής.

Καθώς ο αντίκτυπος της κλεισούρας γιγαντώνεται και τα μέτρα χαλαρώνουν, συνειδητοποιώ το εξής: πλέον δεν με τρομάζουν τόσο πολύ ο ιός και η αρρώστια, όσο το γεγονός πως δεν έχω απολύτως κανένα εφόδιο ώστε να ζήσω χωρίς ανθρώπινη επαφή. Τη μοιρασιά που βιώνεις όταν με ένα μόνο βλέμμα μοιράζεσαι με τον διπλανό σου μια σκηνή στο σινεμά ή μια θεατρική παράσταση. Όταν χοροπηδάς μαζί με εκατοντάδες άλλους καταϊδρωμένους, υπό τους ήχους δυνατής μουσικής, σε μια συναυλία ή σε κάποιο club. 38

A B O U T

Οι μουσικές, κινηματογραφικές και θεατρικές εμπειρίες μας περιορίστηκαν σε μια μικρή οθόνη υπολογιστή ή κινητού τηλεφώνου.

να έχουμε ένα σχέδιο, ένα μανιφέστο, μια εναλλακτική λύση», λέει το αγαπημένο ισλανδικό ξωτικό Bjork, που σκέφτεται δημιουργικά με μελωδίες, αλλά και ξεκάθαρα με λέξεις. «Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για το είδος μας, μετά από τραγωδίες πρέπει να εφεύρουμε έναν νέο κόσμο. Δεν θα μας δοθεί επειδή το αξίζουμε, δεν λειτουργεί έτσι. Πρέπει να φανταστούμε κάτι που δεν υπάρχει και να σκάψουμε μια σπηλιά στο μέλλον και να διεκδικήσουμε χώρο, γιατί αυτό στο μέλλον θα γίνει η πραγματικότητά μας».

Ό,τι ζούμε το ζούμε μέσα από μια ψυχρή εικονική πραγματικότητα. Τα μαζικά αιτήματα στον χώρο του πολιτισμού και των τεχνών που κατακλύζουν τα Μέσα κάνουν αυτή την ανάγκη πολύ πιο επιτακτική. Δεν είναι πλέον μόνο ζήτημα μοιρασιάς. Για πολλούς, είναι πρωτίστως ζήτημα επιβίωσης. «Νιώθω αυτή τη στιγμή ότι είναι ανάγκη 39

A B O U T

AN ODE TO ITALY A COUNTRY THAT WE CARE AND LOVE SO MUCH

PALAZZO GIRARDINI

I N T E R V I E W

THE QUARANTINE INTERVIEWS

Την περίοδο της καραντίνας το Mancode πραγματοποίησε μια σειρά συνεντεύξεων μέσω του Instagram live. Προσωπικότητες που όλοι γνωρίζουμε συνομίλησαν με τον Founder του Mancode, Θαλή Πιτούλη, και μοιράστηκαν μαζί του τις εμπειρίες μιας αναμφίβολα δύσκολης κατάστασης. Οι συνεντεύξεις που παρακολούθησαν χιλιάδες θα συνεχιστούν τη νέα περίοδο κάθε Δευτέρα στις 20.00.

I N T E R V I E W

ΜΑΡΙΝΑ ΒΕΡΝΙΚΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΜΙΧΑΉΛ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΆΚΗΣ Πώς πέρασες την περίοδο του εγκλεισμού; Μπορώ να πω ότι ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα και μια ευκαιρία να περάσω αρκετό χρόνο με την οικογένειά μου. Γυμναζόμουν αρκετά, έβγαινα για περπάτημα με τον σκύλο μου, άκουγα Mancode Radio και φωτογράφιζα την άδεια Αθήνα.

Έχει ταξιδέψει σε 133 χώρες και με τον φωτογραφικό της φακό μάς έχει προσφέρει μοναδικές εικόνες. Ο λόγος για τη Μαρίνα Βερνίκου, η οποία στο Instagram Live μας μίλησε για το πώς βίωσε την περίοδο της καραντίνας. Τι σου έχει λείψει περισσότερο; Το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω όταν τελειώσει όλο αυτό είναι μια βουτιά στη θάλασσα, στη Σίφνο.

Τα παιδιά σου πώς το αντιμετώπισαν; Είναι χαρούμενα που βρίσκονται σπίτι και δεν πηγαίνουν σχολείο, αλλά έχουν συναίσθηση του τι συμβαίνει και προσέχουν.

Πώς ξεκίνησες να ταξιδεύεις; Από πού άντλησες έμπνευση; Το μικρόβιο νομίζω ότι μου το έχει μεταδώσει ο πατέρας μου, ο οποίος με έπαιρνε συχνά μαζί του, από τότε που ήμουν μικρή, στα ταξίδια που έκανε.

Εάν έπρεπε να επιλέξεις μόνο έναν άνθρωπο για να είσαι μαζί, ποιος θα ήταν αυτός; Νομίζω οι γονείς μου και κυρίως ο πατέρας μου. Έχω πολύ καλή σχέση και αδυναμία στον πατέρα μου. Θυμάμαι όταν ήμουν έγκυος και τον είχα ρωτήσει τι φύλο προτιμά να είναι το παιδί, μου είχε πει: «Κορίτσι». Επειδή θέλει, όταν μεγαλώσει, να μπορεί να βγαίνει με τον ίδιο τρόπο όπως έβγαινε και μ’ εμένα όταν ήμουν μικρή.

Υπάρχει ένα ταξίδι που έχει χαραχθεί στο μυαλό σου και το οποίο θυμάσαι μέχρι σήμερα; Ναι, ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκα την Ινδία. Ήμουν δέκα ετών και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι ο κόσμος κοιμόταν στους δρόμους. Στην Ινδία υπάρχουν δύο ειδών ξενοδοχεία: τα πολυτελή και τα φθηνά. Θυμάμαι την τελευταία ημέρα πριν επιστρέψουμε, μείναμε σε ένα ξενοδοχείο κοντά στο αεροδρόμιο και δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσα κουνούπια υπήρχαν στο δωμάτιο. Βέβαια, τα περίεργα είναι αυτά που σου μένουν για πάντα στο μυαλό.

Θέλεις να μας μιλήσεις λίγο για το project «Creaid»; Το «Creaid» ξεκίνησε πριν από 5 χρόνια. Την ιδέα την εμπνεύστηκα από μια φίλη μου στην Κύπρο, πριν από 9 χρόνια, όπου οργάνωσε μια δημοπρασία στην οποία συμμετείχα και εγώ, δημιουργώντας μια πασμίνα.

Πού ήταν το τελευταίο ταξίδι σου πριν από την καραντίνα; Στη Μογγολία. Και ήταν και ένα ταξίδι που πήρε περίεργη τροπή. Στην πρωτεύουσα, το Ουλάν Μπατόρ, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Ρώσου Προέδρου Πούτιν στο Προεδρικό Μέγαρο, αποφάσισα να σηκώσω το drone για να μπορέσω να φωτογραφίσω αυτή την εικόνα. Όπως ήταν φυσικό, η ασφάλεια μας απομάκρυνε και τεθήκαμε σε κράτηση για λίγες ώρες.

Προέρχεται από το «Create + Aid» και είναι μια δημοπρασία που πραγματοποιείται κάθε χρόνο, με διαφορετική θεματολογία. Καλούμε καλλιτέχνες από διαφορετικούς χώρους με σκοπό να μας φιλοτεχνήσουν αντικείμενα ή επωνύμους για να μας προσφέρουν προσωπικά τους αντικείμενα, και τα έσοδα τα διαθέτουμε για καλό σκοπό. Το φετινό, το οποίο ήταν να πραγματοποιηθεί στις αρχές Απριλίου, είχε ως θέμα τα «memorabilia». Επώνυμοι από όλους τους χώρους θα προσφέρουν ένα σπάνιο αντικείμενο αξίας. Αντικείμενα, π.χ., του Fernando Alonso και της Naomi Campell, αλλά και ένα πουκάμισο του Prince, το οποίο προσέφερε ο Νίκος Αποστολόπουλος για την περσινή δημοπρασία, αλλά τελικά αποτέλεσε έμπνευση για τη φετινή. Τα έσοδα από τη φετινή δημοπρασία, όταν πραγματοποιηθεί, θα διατεθούν στο ίδρυμα «Ελπίδα».

Σε ποια πόλη θα μπορούσες να μετακομίσεις και να ζήσεις; Αν έπρεπε να αφήσω την Ελλάδα, θα μετακόμιζα είτε στο Λονδίνο είτε στη Νέα Υόρκη. Κυρίως λόγω του ότι σε αυτές τις πόλεις έχω αρκετούς φίλους, και οι φίλοι για μένα είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή μου.

I N T E R V I E W

ΓΙΆΝΝΗΣ ΣΤΆΝΚΟΓΛΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΓΙΆΝΝΗΣ ΒΑΣΤΑΡΔΉΣ Για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει συνηθίσει να βρίσκεται στο θέατρο κάθε χρόνο, η απουσία του acting είναι μια μορφή αναπηρίας, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Στάνκογλου, εκφράζοντας τι του έλειπε στην καθημερινότητά του κατά τη διάρκεια της καραντίνας.

παιδί που το έχουν βάλει τιμωρία. Τον πρώτο μήνα διάβαζα πολύ, έπαιζα με τα παιδιά μου και έβγαινα κυρίως από το σπίτι για αγορές πρώτης ανάγκης. Σταδιακά άρχισα να αθλούμαι, να μαγειρεύω και να περπατάω πολύ. Τι σου λείπει περισσότερο αυτή την εποχή; Μου λείπει πολύ το θέατρο. Το διαφορετικό κοινό κάθε μέρα και η αμεσότητα με τον κόσμο. Η αυθεντικότητα και ο αυθορμητισμός πάνω στη σκηνή. Για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει συνηθίσει να βρίσκεται στο θέατρο κάθε χρόνο, η απουσία του acting είναι μια μορφή αναπηρίας. Τι θα ήθελες να δοκιμάσεις καλλιτεχνικά μετά από αυτή την περίοδο του εγκλεισμού; Σίγουρα ο «Προμηθέας Δεσμώτης», που ήταν προγραμματισμένο να ανέβει στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου το προσεχές καλοκαίρι, αποτελούσε ήδη μια επιτυχία για μένα. Πόσω μάλλον αυτή την περίοδο και με τις συνθήκες που βιώνουμε. Είναι κάτι που θα πρέπει να ακουστεί τώρα. Ποια είναι η συμβουλή σου στους ανθρώπους που βιώνουν την ίδια κατάσταση; Θα πρέπει να αποβάλουμε τον φόβο. Θα πρέπει να ξεπεράσουμε γρήγορα τα υπολείμματα που θα αφήσει όλο αυτό και να συνειδητοποιήσουμε ότι ανά πάσα στιγμή όλα μπορούν να συμβούν. Να εκφράζουμε ελεύθερα τη γνώμη μας, να διαφωνούμε ουσιαστικά και να μάθουμε να ακούμε. Να βλέπουμε τα πράγματα περισσότερο με αγάπη και να μη στεκόμαστε στη δυστυχία του άλλου. Να βγούμε ήρεμοι, όρθιοι και με καινούργιες ιδέες.

Ποια είναι η πρώτη σου εικόνα για την πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε; Βιώνουμε δύσκολες ημέρες. Όλος αυτός ο χρόνος μάς οδηγεί στο να ψάχνουμε περισσότερο τον εαυτό μας, το τι θέλουμε από τη ζωή μας και πού θέλουμε να πάμε στο μέλλον. Πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι πήραν μια απάντηση. Σίγουρα η ζωή δεν θα είναι όπως πριν, αλλά για να επανέλθουμε στην κανονικότητα, θα πρέπει να βοηθήσει και η ίδια η κοινωνία. Αισθάνομαι ότι μετά από όλη αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση, θα θελήσω να έρθω πιο κοντά με κάποιους ανθρώπους. Είσαι αισιόδοξος; Παρόλο που βλέπω στον ορίζοντα δύσκολα πράγματα να έρχονται, είμαι πολύ αισιόδοξος και ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η υπεύθυνη στάση των περισσοτέρων± από τον κρατικό μηχανισμό μέχρι και τους ίδιους τους πολίτες. Πώς περνάς την καθημερινότητά σου αυτή την περίοδο; Ο χειμώνας που μας πέρασε ήταν πολύ απαιτητικός από πλευράς δουλειάς. Πολλά projects ταυτόχρονα. Οπότε από τη μια απόλαυσα αυτή την περίοδο επειδή ξεκουράστηκα, αλλά από την άλλη αισθανόμουν σαν ένα μικρό

I N T E R V I E W

ΣΤΈΛΙΟΣ ΡΌΚΚΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΓΙΆΝΝΗΣ ΒΑΣΤΑΡΔΉΣ «Ο εγκλεισμός μού έδωσε έμπνευση και έγραψα ένα νέο τραγούδι, το οποίο και αφιέρωσα στην αγαπημένη μου». Ο Στέλιος Ρόκκος, μιλώντας στο Mancode, μας είπε ότι από την αρχή της καραντίνας βρέθηκε σε ένα νησί για το οποίο τρέφει ιδιαίτερη αδυναμία, τη Λήμνο. «Η ημέρα μου ξεκινούσε δημιουργικά, καθώς λόγω του αρκετού ελεύθερου χρόνου που είχα περνούσα τις περισσότερες ώρες είτε στο στούντιο όπου ηχογραφούσα νέα τραγούδια είτε στο εργαστήριό μου». Όπου, ως γνωστόν, κατασκευάζει μοναδικά αντικείμενα με βάση το ξύλο. Πολλά από τα δημιουργήματά του προέρχονται από ξύλα που βγάζει η θάλασσα στη στεριά. «Προσωπικά βίωσα αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση συνειδητοποιώντας λίγο περισσότερο τη σημασία του να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου και με αυτόν τον τρόπο θέλω, μέσα από τους στίχους του νέου μου τραγουδιού, να δώσω ελπίδα και κουράγιο. Ανυπομονώ να επιστρέψω στη θάλασσα και φυσικά στο ψάρεμα, που αγαπώ. Για το μέλλον είμαι πολύ αισιόδοξος, αλλά και χαρούμενος για την υπεύθυνη στάση που έδειξε τόσο το κράτος όσο και οι πολίτες». Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ο Στέλιος Ρόκκος μάς ταξίδεψε τραγουδώντας a cappella με τον δικό του αυθεντικό τρόπο.

I N T E R V I E W

ΔΩΡΟΘΈΑ ΜΕΡΚΟΎΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ALEX KAT Τραγουδώντας διαχρονικά ιταλικά τραγούδια από το σπίτι της στην Πλάκα, με φόντο τον Παρθενώνα, η Δωροθέα Μερκούρη έδωσε τον προσωπικό της τόνο κατά τη διάρκεια του MANCODE Instagram Live Interview, αφιερωμένο στην Ιταλία. «Κατά τη διάρκεια της καραντίνας βρισκόμουν στο σπίτι μου από τις αρχές Μαρτίου. Τους προηγούμενους μήνες ήμουν για γυρίσματα στην Ιταλία. »Πέρασα τον χρόνο μου όσο γίνεται πιο δημιουργικά και έκανα yoga προκειμένου να αποβάλω το άγχος. Αισθάνομαι τυχερή που έκανα πάντα αυτό που ένιωθα δίχως να υπολογίζω το κόστος, αλλά και ευλογημένη που ζω σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, ο ήλιος και το κλίμα της οποίας έχουν θετική επίδραση στο ηθικό και στην ψυχολογία. »Μου έλειψε η αγκαλιά, ένα βλέμμα και η φυσική επικοινωνία με τους φίλους μου και τους ανθρώπους που αγαπάω και εδώ, αλλά και στην Ιταλία. Αυτή την περίοδο θα πρέπει να παίρνουμε συχνά τους φίλους μας, να δούμε αν είναι καλά. Να τους ρωτάμε αν χρειάζονται κάποια βοήθεια και να τους την προσφέρουμε όπως μπορεί ο καθένας».

I N T E R V I E W

ΧΆΡΗΣ ΧΡΙΣΤΌΠΟΥΛΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: HARRIS CHRISTOPOULOS Πώς αισθάνεσαι που θα γίνεις πατέρας; Πάντα έψαχνα να βρω μια απάντηση στο ερώτημα αν θέλω παιδί ή όχι. Παιδί κάνεις πάνω στη λαχτάρα του έρωτα. Αυτό λέει η φύση. Η λογική λέει «όχι παιδί». Το συναίσθημα λέει «ναι». Το συναίσθημα σε κατακλύζει περισσότερο όταν είσαι νέος. Και εγώ πάντα ήθελα να έχω την απάντηση για τον λόγο που θα το κάνω. Τα παιδιά θέλουν χρόνο, αγάπη και επαφή. Να παίζεις μαζί τους. Τώρα βρήκα την απάντηση, επειδή τα έχω όλα.

Πώς αντιδρά ένας κοσμοπολίτης, πρωταθλητής του paramotor, εραστής των ταξιδιών και των ανοικτών οριζόντων στον κατ’ οίκον περιορισμό; «Η ουσία βρίσκεται στις απλές στιγμές. Και αυτές είναι που με συγκινούν», απαντά ο Χάρης Χριστόπουλος μιλώντας στο MANCODE Instagram Live. Πώς βίωσες τον εγκλεισμό; Θα αρχίσω αναφέροντάς σου ένα μότο που έχω δανειστεί από τον πατέρα μου: την ευτυχία. Προσπαθώ να είμαι ευτυχισμένος και υγιής, και κάθε ημέρα αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για όσα πράγματα έχω. Προσπαθώ να αντιμετωπίζω όλα τα πράγματα με χιούμορ. Μόνο ένας άνθρωπος έξυπνος μπορεί να έχει χιούμορ. Ευφυΐα και ευτυχία δεν πάνε μαζί. Όταν έχεις επίγνωση του τι συμβαίνει γύρω σου, στενοχωριέσαι, αλλά φτάνεις και στην ουσία. Η ουσία βρίσκεται στις απλές στιγμές. Και αυτές είναι που με συγκινούν.

Πώς αντιλαμβάνεσαι τον έρωτα; Ο έρωτας βρίσκεται στη δυνατότητα να μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι μόνοι μας. Χωρίς η ευτυχία μας να εξαρτάται από έναν άλλο άνθρωπο. Αυτό είναι και το μυστικό μιας επιτυχημένης σχέσης. Να σέβεται ο ένας τον χρόνο και τον χώρο του άλλου. Να μη σε τρελαίνει και να μην προσπαθεί να σε αλλάξει.

Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Πριν από λίγο καιρό επισκέφθηκα το κτήμα ενός φίλου μου, όπου βρισκόταν και ο πατέρας του. Και οι δυο τους είναι πολύ χορτάτοι από τη ζωή. Έχουν ταξιδέψει αρκετά και έχουν ζήσει πολλά πράγματα. Αφού φάγαμε, φεύγοντας, ο πατέρας του μου προσέφερε τρία πράγματα: ένα καρβέλι ψωμί, έναν τενεκέ λάδι και ένα κιλό αλάτι που είχε μαζέψει από τα βράχια. Κάθε ημέρα που χρησιμοποιώ είτε το λάδι είτε το αλάτι, βουρκώνω. Είναι το ωραιότερο δώρο που μου έχουν κάνει. Σε αυτά τα τρία στοιχεία βρίσκεται όλη η Ελλάδα. Το πιο ταπεινό πράγμα έχει και τη μεγαλύτερη σημασία. Όσο περισσότερα γνωρίζεις τόσο λιγότερα θες.

Έχεις ταξιδέψει πολύ, οδικώς και από ψηλά με το paramotor. Ποια μέρη της Ελλάδας σού έχουν κάνει περισσότερο εντύπωση; Πέρα από τη Λευκάδα που την αγαπάω, η Δυτική Ελλάδα. Τα χρώματα των τοπίων, τα νερά της και πάνω απ’ όλα η ηρεμία της. Απολαμβάνω να γυρίζω σε μικρά χωριά της Πελοποννήσου και της Αιτωλοακαρνανίας και να παρατηρώ τις μικρές λεπτομέρειες. Λεπτομέρειες μιας Ελλάδας από τη δεκαετία του ’50. Και μπορώ να πω ότι μου αρέσει που ο νέος κόσμος γυρίζει ξανά στην επαρχία για να δημιουργήσει, μακριά από τους θορύβους της πόλης.

Πώς αντιμετωπίζεις την κατάσταση με τον κορωνοϊό; Κατά κύριο λόγο, είμαι αισιόδοξος. Σιγά σιγά θα επανέλθουμε. Θα πρέπει να προσέχουμε και όχι να φοβόμαστε. Ανησυχώ περισσότερο για τους ανθρώπους που απασχολούνται στον τομέα του τουρισμού και της εστίασης. Είναι αυτοί που έχουν πληγεί και περισσότερο.

Ζεις σε έναν πολύ ιδιαίτερο χώρο. Ποιο σημείο του σπιτιού σου ξεχωρίζεις; Το αγαπημένο μου μέρος είναι το γκαράζ. Κάθε άντρας έχει ανάγκη τον δικό του χώρο. Εκεί όπου θα αισθάνεται άνετα, θα δημιουργεί και θα ξεχνιέται. Ποια είναι η σχέση σου με τη μουσική; Η μουσική για μένα είναι η υπέρτατη τέχνη. Η μουσική μού ντύνει τις στιγμές και με συντροφεύει όταν ταξιδεύω. Δίνει μια άλλη νότα στις εικόνες και στα τοπία. Στο σπίτι ακούω μόνιμα Mellow Jazz και άριες. Θέλω κάτι να με χαλαρώνει. Και το άσχημο είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον σταθμοί που να σε κάνουν να ξεχνιέσαι από τη θλίψη της καθημερινότητας. Και χαίρομαι που η κοσμοπολίτικη μουσική του Mancode Radio διαφέρει.

Λίγοι γνωρίζουν ότι έχεις ασχοληθεί και με την εστίαση… Θυμάμαι, επιστρέφοντας από την Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του ’90, αγόρασα ένα οικόπεδο στου Ψυρρή. Τότε, η συγκεκριμένη γειτονιά ήταν γεμάτη με μαγαζιά με δερμάτινα είδη. Οπότε αποφασίσαμε να ανοίξουμε τη «Βιτρίνα» με την Πωλίνα Σαρρή και στην κουζίνα τον Χρύσανθο Καραμολέγκο. Ήταν επιτυχημένο και σταδιακά ξεκίνησαν να ανοίγουν και άλλα μαγαζιά στην περιοχή.

I N T E R V I E W

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΤΖΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΓΙΆΝΝΗΣ ΒΑΣΤΑΡΔΉΣ «Είναι σαν ένα όνειρο όλο αυτό που ζούμε αυτόν τον καιρό. Μπορεί να ήμασταν απροετοίμαστοι, αλλά θα βγούμε πιο δυνατοί». Τάδε έφη ο καταξιωμένος hairstylist Βαγγέλης Χατζής στο MANCODE Instagram Live. Μας μίλησε για τις διακρίσεις του, από πού αντλεί έμπνευση και το πώς θα είναι η επόμενη ήμερα.

απεχθάνομαι αυτή τη λέξη. Πιστεύω ότι το προσωπικό και ιδιαίτερο στιλ είναι αυτό που τελικά μετράει και ξεχωρίζει. Τα μαλλιά είναι ένα βασικό σημείο στο σώμα μιας γυναίκας. Μια απλή αλλαγή μπορεί να αλλάξει την ψυχολογία και τη διάθεσή της. Οπότε θεωρώ ότι οι γυναίκες, όπως αγοράζουν ακριβά κοσμήματα ή ρούχα, καλό είναι να έχουν και «ακριβά» μαλλιά. Ίσως, τελικά, αυτά είναι που παρατηρούν περισσότερο οι άλλοι.

Πώς αισθάνεσαι που επιστρέφεις μετά από τόσο καιρό στην εργασία σου; Προσπαθώ να μείνω συγκεντρωμένος και ήρεμος, επειδή αρχίζει μια αρκετά απαιτητική περίοδος. Αισθάνομαι ότι ξεκινάω πάλι από την αρχή. Είναι κάτι καινούργιο, αλλά είμαι ενθουσιασμένος που θα μπορώ και πάλι να είμαι δημιουργικός. Όλο αυτό το διάστημα, δεν έχει σταματήσει ούτε μία στιγμή το μυαλό μου να φέρνει εικόνες από αυτό που κάνω. Ήμουν και είμαι συνεχώς σε εγρήγορση. Δεν το βλέπω σαν δουλειά, αλλά σαν κάτι που αγαπώ.

Ποια στιγμή ξεχωρίζεις στην επαγγελματική σου καριέρα; Η καριέρα μου, ευτυχώς, ήταν πάντα ανοδική. Είμαι πολύ περήφανος και χαρούμενος που έχω συνεργαστεί με σημαντικούς ανθρώπους, αλλά και πολύ όμορφες γυναίκες. Έχω συνεργαστεί με καταξιωμένες προσωπικότητες του εξωτερικού, όπως την ομάδα του Christian Dior και τον Neil Barrett, αλλά και Έλληνες, όπως ο Βασίλης Ζούλιας και ο Γιώργος Ελευθεριάδης. Ωστόσο, ένα αφιέρωμα του αμερικανικού Harper’s Bazaar που με συμπεριέλαβε, σχετικά με τα καλύτερα κομμωτήρια εκτός Αμερικής, αποτελεί τη μεγαλύτερή μου διάκριση.

Πώς θα είναι η επόμενη ημέρα; Δεν πιστεύω ότι θα διαφέρει ριζικά από αυτό που γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Πάντοτε τηρούσαμε αυστηρά τους κανόνες υγιεινής. Δεν είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση για μας. Το να προσέχεις αποτελεί προϋπόθεση στη δουλειά μας. Η μόνη διαφορά είναι ότι πλέον θα πρέπει να είμαστε λίγο περισσότερο προσεκτικοί και να κρατάμε τις αποστάσεις.

Το καλοκαίρι πώς το βλέπεις; Παρόλο που είμαι άνθρωπος που κοιτάει μόνο το μέλλον, θεωρώ ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα θα κυλήσουν σιγά σιγά. Με την οικογένειά μου όλα αυτά τα χρόνια ταξιδεύουμε πάρα πολύ, εντός και εκτός Ελλάδας. Η Ελλάδα είναι πολύ όμορφη και κάθε χρόνο επισκεπτόμαστε τη Σαντορίνη. Είναι μέσα στην καρδιά μας, επειδή εκεί γνωρίστηκα και ερωτεύτηκα τη γυναίκα μου. Γενικότερα, μου αρέσουν πάρα πολύ οι Κυκλάδες.

Τι σου έχει λείψει περισσότερο; Σίγουρα μου έχουν λείψει πολύ οι φίλοι μου, αλλά και οι γυναίκες με τις οποίες συναναστρέφομαι καθημερινά στη δουλειά, για να φροντίσω την εμφάνισή τους. Ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα στάθηκε αφορμή για να περάσω περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου.

Είσαι αισιόδοξος για το αύριο που ξημερώνει μετά από όλη αυτή την κατάσταση; Εύχομαι τα πράγματα να πάνε καλά. Να είμαστε προσεκτικοί και να τελειώσουμε γρήγορα, επειδή πολλοί άνθρωποι πρέπει να ανοίξουν τις επιχειρήσεις τους, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν. Είναι σαν ένα όνειρο όλο αυτό που ζούμε αυτόν τον καιρό. Μπορεί να ήμασταν απροετοίμαστοι, αλλά θα βγούμε πιο δυνατοί. Ήταν και μια ευκαιρία να αναθεωρήσουμε για πολλά πράγματα τα οποία θεωρούμε δεδομένα.

Ποιο θεωρείς ότι είναι το μυστικό της επιτυχίας σου; Θεωρώ ότι, για να μπορέσεις να πετύχεις σε αυτή τη δουλειά, θα πρέπει πάντα να παρατηρείς και να προσέχεις τον εκάστοτε πελάτη± το πρόσωπο, τις γωνίες, το πώς ντύνονται, την αισθητική και κυρίως την προσωπικότητά τους. Μελετάω τις γυναίκες και, μέσω της συζήτησης που κάνω μαζί τους, τις μαθαίνω και προτείνω κάτι που τους πηγαίνει. Σπάνια προτείνω κάτι που είναι της μόδας, καθώς

I N T E R V I E W

ΘΟΔΩΡΉΣ ΜΑΡΑΝΤΊΝΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΝΙΚΌΛΑΣ ΜΆΣΤΟΡΑΣ – ANOTHER STUDIO «H μουσική είναι μια διαδικασία πολύ όμορφη, ένας ιδιαίτερος τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο, που σε γεμίζει χαρούμενα συναισθήματα», μας λέει ο Θοδωρής Μαραντίνης στο MANCODE Instagram Live, κατά τη διάρκεια του οποίου συνεπήρε τους θεατές με νέα αλλά και παλαιότερα αγαπημένα από το κοινό τραγούδια του.

Η κάθε εποχή σίγουρα είναι πολύ διαφορετική και με άλλες απαιτήσεις. Πρέπει να το θέλεις και να έχεις κάτι να δώσεις. Βέβαια χρειάζεσαι και μια ευκαιρία για να στραφούν τα φώτα πάνω σου. Αυτή την ευκαιρία μάς την έδωσε ο Αντώνης Ρέμος. Και από τότε έχουμε ζήσει στιγμές πολύ όμορφες και έχουμε συνεργαστεί με πολλούς άξιους καλλιτέχνες.

Πώς πέρασες στην καραντίνα; Όλη την εβδομάδα ήμουν κυρίως με τα παιδιά μου, τα οποία έχουν πολλή ενέργεια αυτή την περίοδο. Παίζοντας ή βοηθώντας τα με τα μαθήματα. Ωστόσο, άρχισα τον τελευταίο καιρό να πειραματίζομαι και με τη μαγειρική. Μπορώ να πω, όμως, ότι αυτό το διάστημα ηρέμησα και ξεκουράστηκα.

Ποια ξένα συγκροτήματα ξεχωρίζεις και αντλείς έμπνευση από αυτά; Σίγουρα οι Beatles και οι Rolling Stones αποτελούν τις κύριες πηγές έμπνευσης. Μεταγενέστερα, όμως, μπορώ να πω ότι οι U2 με καθήλωσαν με τα τραγούδια τους, όπως και οι Coldplay. Το επόμενο διάστημα πώς το βλέπεις επαγγελματικά; Ελπίζω ότι κάποιες δράσεις θα καταφέρουμε να τις διοργανώσουμε μέσα στο καλοκαίρι, για τα 20 χρόνια των Onirama. Τον χειμώνα, βέβαια, θα παίξει ρόλο και η ψυχολογία του κόσμου λόγω και των κλειστών χώρων όπου στεγάζονται τα κλαμπ. Υπάρχει μεγάλη επιφύλαξη από τους επιχειρηματίες και τους διοργανωτές. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ζήσουμε ωραίες στιγμές και βραδιές και θα γίνουμε πιο πολύ παρέα. Λίγη υπομονή χρειάζεται ακόμη.

Δημιουργικά σε έχει εμπνεύσει αυτή η εποχή; Θεωρώ ότι όλη αυτή η κατάσταση θα μας κάνει να επιστρέψουμε στις ρίζες. Στην απλότητα και στις καθημερινές ανάγκες. Τα περισσότερα τραγούδια θα έχουν μια διαφορετική ενέργεια και θα είναι πιο κοντά στην κοινωνία. Αυτό έχουμε αποφασίσει και εμείς ως γκρουπ. Οι Onirama δημιουργήθηκαν στον στρατό… Εκεί γνώρισα τον μπασίστα του γκρουπ, πριν από 20 χρόνια. Ήμασταν σχεδόν όλο το διάστημα μαζί και συμμετείχαμε στην μπάντα των ενόπλων δυνάμεων. Βγαίνοντας, κρατήσαμε επικοινωνία και μου σύστησε και τα υπόλοιπα παιδιά. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε...

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλεις να κάνεις όταν τελειώσει όλο αυτό; Σίγουρα ένα ταξίδι τώρα που ανοίγει και ο καιρός, κοντά σε μια θάλασσα. Αλλά βέβαια, θα ήθελα να συμμετάσχω και σε μια συναυλία και να ζήσω για ακόμη μία φορά την ενέργεια του κόσμου.

Ποια συμβουλή δίνεις σε ένα παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική;

I N T E R V I E W

ΤΌΝΙΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΎΛΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΓΙΆΝΝΗΣ ΒΑΣΤΑΡΔΉΣ Είσαι εθελόντρια για την περίθαλψη και την προστασία αδέσποτων ζώων… Όλο αυτό το διάστημα παρότρυνα τους φίλους μου να υιοθετήσουν ή να φιλοξενήσουν κάποιο αδέσποτο σκυλάκι. Σε αυτές τις στιγμές που βιώνουμε επανερχόμαστε στην ουσία των πραγμάτων, που πολλές φορές είναι η αγάπη και η παρέα. Και τις περισσότερες φορές, μόνο τα κατοικίδια είναι αυτά που μπορούν να σου προσφέρουν την ανιδιοτελή αγάπη.

«Καθ’ όλη τη διάρκεια της καραντίνας πέρασα τον χρόνο μου ανακαλύπτοντας νέους καλλιτέχνες και μουσικούς, παρακολουθώντας κλασικές ταινίες των δεκαετιών του ’40 και του ’50, αλλά και μαγειρεύοντας αρκετά», είπε η Τόνια Σωτηροπούλου στο MANCODE Instagram Live. Πώς είναι να ζεις με έναν μουσικό όπως ο Κωστής Μαραβέγιας; Είναι κάτι πολύ όμορφο. Ο Κωστής διαφέρει ριζικά από άλλους καλλιτέχνες. Δεν είναι περίεργος και φορτικός. Είναι ένας άνθρωπος που κάνει τη δουλειά του. Παράλληλα, είναι πολύ όμορφο συναίσθημα να είσαι παρών στη δημιουργία. Ειδικότερα αυτή την περίοδο, είναι μεγάλο δώρο να γνωρίζεις να παίζεις ένα μουσικό όργανο και να έχεις την ικανότητα να γράφεις τραγούδια. Αυτοί οι δύο μήνες πιστεύω ότι έχουν «ξεκλειδώσει» τη δημιουργικότητα των ανθρώπων.

Σχέδια για το μέλλον; Τον Ιούνιο θα ξεκινήσω τα γυρίσματα για μια ξενόγλωσση ταινία, το «Man of God», στην παραγωγή της οποίας βρίσκεται και η Ελλάδα και θα συμμετέχουν τόσο Έλληνες όσο και διάσημοι ξένοι ηθοποιοί, όπως ο Mickey Rourke. Tο πάθος και η δημιουργικότητα είναι αυτό που μας κινητοποιεί. Δεν πιστεύω απόλυτα στην τύχη, αλλά στην ενέργεια και στον κύκλο της ζωής. Εμείς καθορίζουμε το πού θα μας οδηγήσει η ζωή. Με τις επιλογές μας. Σίγουρα οι δύσκολες στιγμές επηρεάζουν την ψυχοσύνθεσή μας, αλλά ακόμη και εκεί θα πρέπει να καταλάβουμε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει συνεχώς να αναθεωρούμε το τι είναι σημαντικό για εμάς.

Τι σου έλειψε; Αυτό που μου λείπει και θα μου λείψει περισσότερο στο μέλλον είναι οι συναυλίες, καθώς είναι κάτι το οποίο πάντα αγαπούσα. Θα πρέπει να βρεθεί ένας μηχανισμός για τους καλλιτέχνες και αυτούς που πλήττονται περισσότερο από αυτή την κρίση, χωρίς επιδόματα, αλλά με παραμέτρους οι οποίες θα εξασφαλίζουν την προστασία του εκάστοτε τομέα και τη συνέχειά του στον χρόνο.

I N T E R V I E W

Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image

A B O U T

Η ΖΩΉ ΜΑΣ ΣΤΟ ZOOM ΤΗΣ ΚΈΛΛΥΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΎΛΟΥ Έχουν περάσει μόλις λίγα 24ωρα από την άρση της απαγόρευσης της κυκλοφορίας. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα, απλώς και μόνο η αίσθηση ότι για να βγεις έξω δεν χρειάζεται να πάρεις άδεια. Κατά τα άλλα, συνεχίσουμε να παρακολουθούμε τη ζωή μας στο Zoom.

Μιλάω για την πλατφόρμα τηλεδιασκέψεων που μας βοήθησε όλο αυτόν τον καιρό να συνεχίσουμε τις δραστηριότητές μας και να κάνουμε ότι δεν συμβαίνει κάτι. Μέσω Zoom η γυμναστική, μέσω Zoom η ψυχοθεραπεία, οι συσκέψεις, το ποτό, οι οικογενειακές συνευρέσεις. Μέσω Zoom ό,τι, μα ό,τι κάναμε παλιά 58

A B O U T

διά ζώσης. Προσωπικά στην αρχή αντέδρασα. Είπα, άσε δεν θέλω. Η πρώτη πρόταση για Zoom δραστηριότητα ήταν από το ballet class μου. Με φαντάστηκα να μιμούμαι ατσούμπαλα την καθηγήτρια, κοιτάζοντας την ελαφρώς σκονισμένη οθόνη του υπολογιστή μου και να κρατιέμαι, αντί για μπάρα, από τον μπουφέ του σαλονιού (το έπιπλο δηλαδή όπου βάζω τα πιάτα και τα ποτήρια). Από εμένα ήταν όχι.

γελάω μόνη μου. Το καλύτερο είναι τα μηνύματα στο κινητό εν μέσω σοβαρών συζητήσεων με απαρτία. Ένα σχόλιο, ένα inside joke και να σου πονηρά χαμόγελα σε διαφορετικά παράθυρα στην οθόνη σου. Με έναν πρόχειρο απολογισμό τολμώ να πω ότι αισθάνομαι περισσότερο μέσα στην ομάδα από ποτέ. Βλέπεις, πριν δεν συσκεπτόμασταν τόσο συχνά. Ήμασταν όλοι πολύ απασχολημένοι.

Μετά όμως πέρασαν κάποιες μέρες και χρειαζόμουν πραγματικά να επιστρέψω σε μία από τις ομάδες που μου έβγαζαν οικειότητα, σε μία από τις συνήθειες που μου έδιναν χαρά. Οπότε ενέδωσα… Να με λοιπόν απέναντι από το laptop μου, σε άψογα ευθυτενή στάση, με την επιλογή speaker view στο on, για να βλέπω την Εβίκη να δείχνει την άσκηση και με το volume στο τέρμα για να ακούω κάτι σαν μουσική και προπάντων να ακούω τις παρατηρήσεις. Στη φράση «Κέλλυ, προσοχή στη λόρδωση» κατάλαβα ότι όλα ήταν στη θέση τους. Το μπαλέτο της επιβίωσης λειτουργούσε. Και σήμερα μπορώ να πω ότι, έχοντας το χρονικό περιθώριο να κάνω πιο συχνά μάθημα από τις μέρες που με έτρωγαν οι δρόμοι, βλέπω και τα σαφή σημάδια βελτίωσης στην τεχνική και στην αντοχή μου. Χάρη στο Zoom.

Σε παρόμοιο τόνο και το group therapy. Η εβδομαδιαία συνεδρία έγινε κι αυτή virtual μορφής. Έγινα έξαλλη τη φορά που άνοιγα την καρδιά μου και χωρίς να το καταλάβω είχε κοπεί η σύνδεση. Πάλι μόνη μου μιλάω; Όχι. Γιατί μέσα στις ώρες που μετρήσαμε από τις οθόνες μας, ειπώθηκαν όσα δεν είχαν μπορέσει να ειπωθούν πριν. Η ασφάλεια του σπιτιού; Ίσως. Κάποια μέλη της ομάδας, μάλιστα, πρότειναν να συνεχίσουμε να κάνουμε τις συνεδρίες online. «Η δουλειά γίνεται, και γλιτώνουμε τα πήγαινε έλα και το παρκάρισμα».

Παράλληλα και λίγες ώρες πριν από το μάθημα, πάλι κατέφευγα στο Zoom, αυτή τη φορά για τις συσκέψεις της Vogue και του Mancode. Γέλια, προτάσεις, τσακωμοί, προβληματισμοί στο Zoom. Έτσι βγήκε το πρώτο τεύχος και πάμε για το δεύτερο. Κάποιες συνάδελφοι άρχισαν να βάζουν κραγιόν και κορδέλες στα μαλλιά, αλλά ποιος ξέρει τι φορούν από κάτω, εκεί που δεν πιάνει η κάμερα. Πάντα αναρωτιέμαι και 59

Τώρα πλησιάζει το καλοκαίρι. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πάμε διακοπές με Zoom. Χρειάζονται οι μυρωδιές και τα αγγίγματα. Χρειάζεται η παγωμένη και αναζωογονητική αίσθηση της πρώτης βουτιάς και του ήλιου που καίει το κορμί. Η γεύση από τη φρεσκοκομμένη σαλάτα στην ταβέρνα πάνω στη θάλασσα, εκεί που ακούς τον ήχο από τα τζιτζίκια και από το κύμα. Δυστυχώς είπα; Ευτυχώς, διορθώνω. Ευτυχώς, το Zoom δεν θα μας τα πάρει όλα. Ευτυχώς, η νέα πραγματικότητα δεν θα μας αλλάξει τα πάντα. Μερικά θα τα κρατήσουμε ίδια και στη χειρότερη θα τα αναβάλουμε για το 2021. Ας πούμε ότι το φετινό καλοκαίρι συμβολίζει το προσωπικό άβατο του καθενός από εμάς.

I N S P I R A T I O N

ERNST HAAS

COLOR CORRECTION ΤΟΥ ΘΑΝΟΥ ΒΕΡΓΗ

Ένας από τους πιο επιδραστικούς φωτογράφους μέχρι σήμερα, του οποίου οι έγχρωμες λήψεις άλλαξαν τον κόσμο της φωτογραφίας, είναι αναμφίβολα ο Αυστροαμερικανός Ernst Haas (1921-1986). Κατά τη διάρκεια της σαραντάχρονης καριέρας του, ο Haas γεφύρωσε το χάσμα μεταξύ του φωτορεπορτάζ και της χρήσης της φωτογραφίας ως μέσου έκφρασης και δημιουργικότητας. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ο πρώιμος καινοτόμος στην έγχρωμη φωτογραφία. Οι εικόνες του διαδόθηκαν από περιοδικά όπως το Life και η Vogue και το 1962 αποτέλεσαν το αντικείμενο της πρώτης έκθεσης έγχρωμης φωτογραφίας ενός μόνου καλλιτέχνη στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Το βιβλίο του «The Creation» (1971) ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα βιβλία φωτογραφίας που εκδόθηκαν ποτέ και πούλησε 350.000 αντίτυπα.

I N S P I R A T I O N

Η πρώτη φωτογραφική δουλειά που ανέλαβε ήταν ακριβώς μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αφορούσε Αυστριακούς αιχμαλώτους πολέμου που επέστρεφαν στην πατρίδα τους. Οι εικόνες αυτές τράβηξαν το ενδιαφέρον του περιοδικού Life, αλλά ο ίδιος επέλεξε να μείνει ανεξάρτητος, μέχρι που έγινε μέλος του Magnum το 1949. Σταδιακά άρχισε να πειραματίζεται με το χρώμα στο φιλμ και αποτέλεσε τον πρώτο φωτογράφο της δεκαετίας του ’50 που κυκλοφόρησε έγχρωμες φωτογραφίες. Το βιβλίο «Color Correction», από τον οίκο Steidl, στοχεύει να διορθώσει κάπως τη θολή εικόνα των έγχρωμων φωτογραφιών του, η οποία λόγω της ζωντάνιας της ήταν αρκετά απαιτητική για τον εικονογραφημένο Τύπο της εποχής. Παρόλο που οι έγχρωμες φωτογραφίες του δημοσιεύθηκαν σε διάφορα περιοδικά και βιβλία της εποχής -τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική- αποκτώντας φήμη, την ίδια στιγμή χλευάστηκαν από κριτικούς της περιόδου, οι οποίοι τις χαρακτήρισαν «μη σοβαρές». Ωστόσο, οι κριτικές αυτές συχνά παραβλέπουν συνολικά το ριζοσπαστικό και καινοτόμο έργο του Haas, το οποίο αργότερα ενέπνευσε τον Eggleston και τον Meyerowitz. 64

Courtesy of Steidl

I N S P I R A T I O N

PHOTO ICONS

50 ΕΙΚΌΝΕΣ ΠΟΥ ΈΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ

Οι φωτογραφίες έχουν τον δικό τους τρόπο να διαμορφώνουν τη ματιά με την οποία βλέπουμε τον κόσμο. Οι πιο επιτυχημένες εικόνες εισέρχονται στη συλλογική μας συνείδηση. Ορίζουν εποχές, γράφουν ιστορία ή απλώς αγγίζουν κάτι τόσο θεμελιωδώς ανθρώπινο και παγκόσμιο, που καταγράφονται μέσα μας. Το Photo Icons - 50 Landmark Photographs and Their Stories (εκδόσεις Taschen) βάζει αυτή τη μοναδική επιρροή κάτω από το μικροσκόπιο, συγκεντρώνοντας 50 πολύτιμες εικόνες και τις ιστορίες τους. Το βιβλίο διατρέχει στιγμές-ορόσημα της ανθρωπότητας και ανεξίτηλες εικόνες που πέρασαν στο συλλογικό ασυνείδητο, ξεκινώντας από το 1827 και φτάνοντας μέχρι το 2011. Από το λιτό παράθυρο της αρχαιότερης φωτογραφίας στον Che Guevara με το πούρο του, στα ανερχόμενα και αποφασισμένα supermodels του Helmut Newton, στο Kuwait του Sebastiao Salgado, στο διάσημο φιλί έξω από το δημαρχείο του Robert Doisneau, στο συγκλονιστικό Napalm Girl του Nick Ut. Γλυκές, πικρές, ερωτικές, εικαστικές, ριζοσπαστικές, καθοριστικές ιστορίες του κόσμου μας, όλες βρίσκονται εδώ. 68

Courtesy of Taschen

I N S P I R A T I O N

LOVING THE ALIEN

DAVID BOWIE IN «ΤHE MAN WHO FELL TO EARTH» ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ

1976. Ένας διαγαλαξιακός επισκέπτης ονόματι Thomas Jerome Newton καταφτάνει στη Γη με ανθρώπινη μορφή. Χρησιμοποιεί τις εξελιγμένες τεχνολογίες του κατεστραμμένου από ξηρασία πλανήτη του, ώστε να αποκτήσει πλούτο και να κατασκευάσει ένα μεγάλο διαστημόπλοιο που θα μεταφέρει νερό στη διψασμένη του φυλή. Μέσα από τα μάτια του βλέπουμε όλη την τρέλα, την παράνοια, αλλά και την ομορφιά που μπορεί να προσφέρει η Γη.

του και την ανδρόγυνη παρουσία του θόλωσε τα νερά ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό, το εγκόσμιο και το απόκοσμο, το γήινο και το εξωγήινο. Το βιβλίο του Paul Dunkan «The Man Who Fell to Earth» (εκδόσεις Taschen) παρουσιάζει μια πληθώρα φωτογραφιών τόσο του Bowie ως ανθρώπου και ως ανθρωποειδούς εξωγήινου, όσο και παρασκηνιακές, που μας οδηγούν με ατμοσφαιρικό, αλλά και παιχνιδιάρικο τρόπο ακόμα πιο βαθιά στον πυρήνα της ταινίας που λατρέψαμε.

Η sci-fi ταινία του Nicolas Roeg δεν θα ήταν το αριστούργημα που είναι χωρίς τη sui generis παρουσία του David Bowie στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Έτσι κι αλλιώς, την εποχή του φιλμ, αλλά και του Ziggy Stardust, ήταν όντως ο Άνθρωπος που έπεσε στη Γη. Με τα φραουλί μαλλιά

Courtesy of Taschen

I N S P I R A T I O N

DALI: THE WINES OF GALA ΈΝΑ BON VIVANT ΜΑΝΙΦΈΣΤΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ

«Ένας πραγματικός γνώστης δεν πίνει κρασί, αλλά δοκιμάζει τα μυστικά του». Στις «απολαύσεις του σταφυλιού» μάς ξεναγεί ο μεγάλος σουρεαλιστής καλλιτέχνης και bon viveur Salvador Dali, μέσα από αυτή τη βίβλο του κρασιού, και ξεκινά να οργανώνει κρασιά «σύμφωνα με τις αισθήσεις που δημιουργούν στα βάθη μας». Το βιβλίο «The Wines of Gala» (εκδόσεις Taschen) αποτελεί συνέχεια του best seller «Les Dîners de Gala», το οποίο ήταν μια γαστρονομική βόλτα στις εξωφρενικές γιορτές που συνήθιζε να ετοιμάζει ο εκκεντρικός καλλιτέχνης κατά τη δεκαετία του ’70, οι οποίες ξεπερνούσαν κάθε φαντασία - εκτός από τη δική του. Το πρώτο μέρος του βιβλίου («Ten Divine Dali Wines») είναι μια επισκόπηση δέκα σημαντικών αμπελουργικών περιοχών, ενώ το δεύτερο διερευνά την «επαναστατική παραγγελία του κρασιού μέσα από τη συναισθηματική εμπειρία» του καλλιτέχνη. Αποφεύγοντας τις παραδοσιακές ταξινομήσεις γεωγραφίας και ποικιλίας, το βιβλίο αυτό είναι ένα «φανταχτερό, ελεύθερο μανιφέστο» που γιορτάζει τη γεύση και το συναίσθημα μέσα από ένα ταξίδι πολλών αισθήσεων.

Courtesy of Taschen

I N S P I R A T I O N

ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΦΑΚΌ ΤΟΥ KARL LAGERFELD ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ

Ο Lagerfeld έχει εκδώσει σχεδόν πενήντα φωτογραφικά βιβλία. Μπόρεσε να υλοποιήσει σχεδόν οποιοδήποτε έργο έβαλε στο μυαλό του, χρησιμοποιώντας την αφρόκρεμα των μέσων, των τεχνικών και των συνεργατών. Αυτή η σχεδόν απεριόριστη δεξαμενή τού επέτρεψε να δημιουργήσει και τα φωτογραφικά του έργα. Ωστόσο, κάτω από την επιφάνεια η τέχνη του περιέχει ένα βαθύτερο περιεχόμενο, γεμάτο υπαινιγμούς και αντανακλάσεις. Το βιβλίο «Karl Lagerfeld Fotografie» (εκδόσεις steidl) είναι ένα πολυπρισματικό ταξίδι στο μυαλό του ανήσυχου δημιουργού, γεμάτο εικόνες που ακροβατούν ανάμεσα στον ρεαλισμό και στο παραμύθι, περνούν από φίλτρο θέσεις των τεχνών και της λογοτεχνίας, ενώ ξεχειλίζουν από υποτιθέμενα «ντεμοντέ» ιδανικά. 74

Courtesy of Steidl

Ο Karl Lagerfeld (1933-2019) έλεγε πάντα ότι έκανε τρία επαγγέλματα: σχεδιαστής μόδας, φωτογράφος και εκδότης. Αλλά η φωτογραφία φαίνεται πως δεν ήταν μόνο ιδιαίτερη για τον ίδιο, αλλά αποτέλεσε και έμπνευση για τα άλλα δύο του πάθη.

I N S P I R A T I O N

C A F É

S O C I E T Y

Ο ΆΡΗΣ ΛΟΥΜΊΔΗΣ, Η BA.RE.CA. ΚΑΙ Ο «ΑΣΤΕΡΊΞ» ΤΟΥ ΙΑΝΟΎ Το 2003, ο προσφάτως εκλιπών Τζωρτζ Στάινερ (1929-2020), ο εις και μοναδικός κριτικός λογοτεχνίας που προετάθη για Νόμπελ, έδωσε μια διάλεξη στο Ινστιτούτο Nexus της Ολλανδίας. Ο τίτλος της ήταν «Ο πολιτισμός ως πρόσκληση». Εκεί, μεταξύ άλλων, ομίλησε για τη σημασία των cafés. «Η Ευρώπη είναι τα cafés της», τόνισε αντιπαραβάλλοντας την ήπειρό μας με τις άλλες, όπως την Αμερική, οι οποίες δεν έχουν τις ίδιες πολιτιστικές αναφορές. Για να συνεχίσει λέγοντας: «Τα cafés είναι οι ιδιωτικές λέσχες του πνεύματος και η poste-restante των αστέγων». Τον θυμήθηκα προχθές, όταν συνάντησα τον Άρη Λουμίδη στον δρόμο ή, άλλως πως, γνωστό στους κύκλους των οδηγών ταχύτητος ως «Αστερίξ». Ο Άρης είναι η δεύτερη γενεά της οικογενείας που το 1920 άνοιξε το ομώνυμο κατάστημα πωλήσεως φρεσκοκομμένου καφέ στον Πειραιά. Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία success stories της ελληνικής επιχειρηματικότητος. Σύντομα τα καφεκοπτεία Λουμίδη πλημμύρισαν τη χώρα, με το σλόγκαν «Έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες» να αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε διαφημιστή και διαφημιζόμενο. Το 1938 άνοιξε το πατάρι του Λουμίδη επί της οδού Σταδίου. Ταχέως κατέστη στέκι λογοτεχνών, δημοσιογράφων και καλλιτεχνών. Εκεί είχαν στήσει το «στρατηγείο» τους ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Νίκος Γκάτσος, η Ελένη Βακαλό, ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο Νίκος Καρούζος. Το μυστικό της επιτυχίας του ήταν, πέραν του καλού χαρμανιού του καφέ, το λεγόμενο «σερβίρισμα στο πόδι». Μελαγχολώ όταν σκέφτομαι τα σημερινά στέκια της μόδας και τους θαμώνες τους. Οι ιδιοκτήτες τους έχουν συστήσει έναν σύλλογο με την επωνυμία Ba.re.ca. (Bar, restaurant, café). Ήλθαν στην επικαιρότητα μετά τη σύλληψη του προέδρου Νεκτάριου Νικολόπουλου για παράβαση των περιοριστικών μέτρων. Τι είχε συμβεί; Οι γνώμες διίστανται. Σύμφωνα με την Αστυνομία, στο ιστορικό καφενείο «Δεξαμενή» είχαν συγκεντρωθεί 15 άτομα που κάθονταν στα πεζούλια και έτρωγαν και έπιναν, με το άλλοθι του take away. Συμφώνως με τον ιδιοκτήτη, είχε μια επαγγελματική συνάντηση με 5 μέλη του μη κερδοσκοπικού σωματείου Ba.re.ca. Ψηλά στον ουρανό, ο Κώστας Βάρναλης ανθυπομειδίασε…

Courtesy Of Zonars

T O Y S

F O R

B O Y S

OBJECTS OF DESIRE Our stylish shopping guide of the month.

www.mancodeshop.com

SOUNDCAST VG1 Μια stylish και premium επιλογή ελαφριών και αδιάβροχων φορητών ηχείων bluetooth με εξαίρετη ηχητική απόκριση, ικανή να αντεπεξέλθει και στις πιο απαιτητικές συνθήκες. www.mancodeshop.com

T O Y S

F O R

B O Y S

SOUNDCAST VG7SE Ένα αδιάβροχο φορητό ηχείο bluetooth εξωτερικού χώρου με εκλεπτυσμένο σχεδιασμό, ικανό να προσφέρει εμπειρία προηγμένου ήχου 360ο. www.mancodeshop.com

W E L L N E S S

ΒΙΟΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ ΚΑΙ ΙΠΠΟΚΡΆΤΗΣ «Περί υγείας και ισορροπίας του βιοενεργειακού δυναμικού του οργανισμού». ΤΟΥ ΒΗΣΣΑΡΊΩΝΑ ΖΈΡΒΑ* Παρά το γεγονός ότι ο Βιοσυντονισμός έχει εφαρμοστεί διαγνωστικά και θεραπευτικά σε αστροναύτες, αλλά και στον στρατό, σε Ρωσία, ΗΠΑ, καθώς και σε πολλές άλλες χώρες, δεν συγκαταλέγεται στην κλασική Ιατρική. Επιστήμονες της NASA, από τη δεκαετία του ’80, εφάρμοσαν στο διάστημα την Κβαντική Βιοανάδραση, ώστε να μπορούν οι αστροναύτες να ελέγχουν οι ίδιοι το σώμα τους, αφού εκεί ψηλά δεν υπάρχουν νοσοκομεία ή φαρμακεία. Η διάσημη εξίσωση Ε=mc2. Ο Albert Einstein θεμελίωσε τη θεωρία της σχετικότητας και τεκμηρίωσε το γεγονός ότι ο άνθρωπος, εκτός από ύλη (βιοχημική ταυτότητα), αποτελείται και από ηλεκτρομαγνητικό πεδίο (βιοφυσική ταυτότητα – ηλεκτρομαγνητικές ταλαντώσεις). Κάθε μεταβολή υγείας στο φυσικό μας σώμα, σε όργανα και ιστούς, συνεπάγεται και μια διαφοροποίηση στις ηλεκτρομαγνητικές μας ταλαντώσεις. Ο Βιοσυντονισμός βασίζεται στην επιστημονικά αποδεδειγμένη αρχή της Κβαντικής Φυσικής (Μαξ Πλανκ), κατά την οποία τα κύτταρα του σώματός μας εκπέμπουν και λαμβάνουν ηλεκτρομαγνητικά σήματα. Στο σώμα μας έχουμε διαφορετικές μορφές ενέργειας. Μία από αυτές είναι η ηλεκτρομαγνητική, η οποία εκφράζεται με ταλαντώσεις (συχνότητες). Κάθε ζωτικό όργανο, κάθε ανθρώπινος ιστός, όπως άλλωστε και κάθε τι γύρω μας, εκπέμπει τη δική του ιδιαίτερη συχνότητα, που ονομάζεται ιδιοσυχνότητα. Όλα τα όργανα μαζί συνθέτουν το προσωπικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του καθενός. Η παρουσία κάποιου ξενιστή, όπως τα παράσιτα ή οι ιοί, επηρεάζει το πεδίο αυτό, αφού επιπλέον συχνότητες κάνουν την εμφάνισή τους, με συνέπεια να μειώνεται η ταχύτητα επικοινωνίας των κυττάρων μεταξύ τους. Οι μηχανισμοί αυτοΐασης του ανθρώπινου σώματος έχουν μοναδικές ικανότητες θεραπείας. Βέβαια, χημικές ουσίες που εισέρχονται στον οργανισμό από τα τρόφιμα και τα φάρμακα, τον μολυσμένο αέρα, το άγχος, την ηλεκτρομαγνητική και γεωπαθητική επιβάρυνση, εξασθενίζουν την ικανότητα αυ-

τοπροστασίας που έχει ο οργανισμός. Ο Βιοσυντονισμός επαναφέρει τον οργανισμό στην ιδανική κατάσταση εκπομπής χαμηλών συχνοτήτων και ενεργοποιεί τον φυσικό μηχανισμό αυτοθεραπείας που διαθέτει. Η λειτουργία της μεθόδου του Βιοσυντονισμού επικεντρώνεται στην επαναφορά του οργανισμού στην ιδανική κατάσταση, μέσω της εκπομπής χαμηλών, φυσιολογικών για τον οργανισμό αρμονικών συχνοτήτων, οι οποίες «επανασυντονίζουν» τον οργανισμό στη σωστή λειτουργία και ενεργοποιούν τον φυσικό μηχανισμό αυτοΐασης. Επομένως ο Βιοσυντονισμός δρα σε δύο φάσεις: α) προσδιορισμός και εξάλειψη του αιτίου. β) επαναφορά των πληγέντων οργάνων και συστημάτων του οργανισμού σε φυσιολογικό επίπεδο. Ειδικά μηχανήματα διάγνωσης που χρησιμοποιούνται στον Βιοσυντονισμό διαθέτουν την ικανότητα να εντοπίζουν τις ξένες συχνότητες των παθογόνων μικροοργανισμών, ενώ οι αντίστοιχες θεραπευτικές συσκευές διαθέτουν την ικανότητα αποδόμησης των παθογενών αιτίων, ώστε όλα να δουλεύουν και πάλι σωστά. Η εφαρμογή του Βιοσυντονισμού σήμερα είναι αποτέλεσμα έρευνας δεκαετιών σπουδαίων επιστημόνων, μεταξύ των οποίων είναι οι: Franz Morell, Erich Rasche, Royal Raymond Rife (1888-1971) και Reinhard Voll (1909-1989). Είναι γεγονός ότι το ανθρώπινο σώμα διαθέτει τεράστια ικανότητα αυτοΐασης και αυτοθεραπείας, οι οποίες όμως, πέραν των μικροβιακών φορτίων, βάλλονται και από τον τρόπο ζωής τον οποίο ακολουθούμε. Διάφορες χημικές ουσίες που εισβάλλουν στον οργανισμό μας μέσα από τα τρόφιμα και τα φάρμακα, ο μολυσμένος αέρας, το άγχος, η ηλεκτρομαγνητική και γεωπαθητική επιβάρυνση πλήττουν αυτή την ικανότητα αυτοπροστασίας που έχει ο οργανισμός μας. Η κόπωση και ο εκφυλισμός που επέρχονται στα όργανα και στα συστήματα του οργανισμού μας γίνονται ορατά μέσα από την εκπομπή αντίστοιχων παθολογικών και διαταραγμένων πλέον ταλαντώσεων.

ABOUT THE AUTHOR Ο Βησσαρίων Ζέρβας είναι πτυχιούχος του School of Physical Education & Sport Science (Aristotle University), Master στο Holistic Health Care & Rehabilitation (CL Pennsylvania University), πιστοποιημένος σύμβουλος «Ολικού Μυαλού» (HBDI), ειδικός επιστημονικός σύμβουλος στην ολιστική θεραπευτική-πρόληψη και στην αποκατάσταση μυοσκελετικών παθήσεων. Διαθέτει πολυετή εμπειρία στην εκπαίδευση στελεχών επιχειρήσεων και αθλητών στους τομείς Holistic Health & Wellness, Corrective Training, Nutri Detox. CONTACT INFO: zervvis@yahoo.gr

Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image

W E L L N E S S

Ο ΔΙΚΌΣ ΜΑΣ ΔΡΌΜΟΣ Η συνεχής και διαρκής αφοσίωση της ΟΛΥΜΠΟΣ στην αγνότητα. Το πείσμα, το μεράκι και το πάθος των ανθρώπων της για προσεγμένες πρώτες ύλες με ελληνική προέλευση. Η επιμονή στην παραγωγή ανώτερης ποιότητας προϊόντων με όποιο κόστος, χωρίς κανέναν συμβιβασμό. Το πάθος για την ελληνική φύση και όσα αυτή μας προσφέρει. Η μακροχρόνια σχέση με τους Έλληνες κτηνοτρόφους και τους καρπούς της ελληνικής γης. Η ανάπτυξη της ελληνικής ποικιλίας τσαγιού «Σιδερίτης» της θεσσαλικής γης, καθώς και τα φυτικά προϊόντα μας. Οι αξίες της ΟΛΥΜΠΟΣ, που συμβολίζουν τη φιλοσοφία μας. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος και θα συνεχίσουμε να τον ακολουθούμε! Η οικογένεια Σαράντη συνεισέφερε στον κοινό αγώνα και στην καθημερινή μάχη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού ενάντια στην πανδημία, με τη δωρεά 20 πλήρως εξοπλισμένων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ).

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: ΤΆΣΟΣ ΒΡΕΤΤΌΣ, ΠΕΡΙΚΛΉΣ ΜΕΡΆΚΟΣ 86

A F I C I O N A D O

HAVANA DELIGHTS ΤΟΥ ΓΙΆΝΝΗ ΒΑΛΑΒΆΝΗ

Στο νησί του Hemingway, την Κούβα, συνδυάσαμε δύο ιδιαίτερες απολαύσεις που προσφέρει. Το διαμάντι του οίκου Partagas, τα Lusitanias, μαζί με το ξεχωριστό ρούμι Pacto Navio. Και τα δύο συνδέουν το όνομά τους με ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος.

A F I C I O N A D O

Σε ένα από τα παλαιότερα ταξίδια μου στην Αβάνα, πριν από 20 χρόνια περίπου, στις εξερευνήσεις μου για τις γεύσεις των πούρων ανακάλυψα το καλύτερο Prominentes και μάλλον το καλύτερο της κατηγορίας του, το Lusitanias της φάμπρικας του Don Jaime Partagas. Τόσο η ισορροπημένη και πλούσια γεύση, τα αρώματα δέρματος, γης και σοκολάτας, τα επιβλητικά χαρακτηριστικά, τα οποία γίνονται πλουσιότερα μετά από ένα διάστημα ωρίμανσης, το οποίο επιβάλλεται κατά την άποψή μου, όσο και το τράβηγμά του, αντιπροσωπεύουν κατά τον καλύτερο τρόπο την ποιότητα και τη διαχρονικότητα της συγκεκριμένης μάρκας και το κατατάσσουν στα κορυφαία πούρα της Habanos.

πούμε κάπως έτσι το κατάστημα αυτό και όσοι έχουν επισκεφθεί την Κούβα θα καταλάβουν–, σε μια ετικέτα ρούμι την οποία δεν είχα ξαναδεί. Και πώς να την είχα ξαναδεί άλλωστε, αφού επρόκειτο για ένα προϊόν της Havana Club το οποίο μόλις είχε κυκλοφορήσει στην Κούβα, τέλη του 2016, και ακόμη δεν είχε φτάσει στη χώρα μας. Με την πρώτη δοκιμή με εξέπληξε η κρεμώδης γεύση του, πράγμα που δεν συναντάμε στα τέλεια μεν, σκληρά δε ρούμι της Κούβας. Με γεύσεις κανέλας και εσπεριδοειδών και παλαιωμένο σε βαρέλια Sauternes, συνδυάζεται και συμπληρώνει τέλεια την γκάμα της μάρκας, έχοντας και μια ναυμαχία να αντιπροσωπεύσει. Την ονομασία του την οφείλει στη συνθήκη του 1815, με την οποία αποκαταστάθηκε η ειρήνη μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας.

Τον Φεβρουάριο του 2017 στο ταξίδι μου στην Αβάνα έπεσε το μάτι μου σε μια βιτρίνα μιας κάβας –ας το 98

A F I C I O N A D O

W I N E

Ένα εξαιρετικό πάντρεμα των κοσμοπολίτικων ποικιλιών Cabernet Sauvignon και Syrah είναι ο ερυθρός οίνος Κτήμα Θεόπετρα 24. ΤΟΥ ΔΗΜΉΤΡΗ ΓΚΟΥΡΆΒΑ, OENOLOGIST

Το προϊστορικό Σπήλαιο της Θεόπετρας βρίσκεται στο δυτικότερο μέρος του θεσσαλικού κάμπου, 3 χιλιόμετρα νότια της Καλαμπάκας, ακριβώς απέναντι από τους γιγαντιαίους βράχους των Μετεώρων. Το σπήλαιο χρονολογείται στην Ανώτερη Κρητιδική Περίοδο, 137-65 εκατομμύρια χρόνια από σήμερα. Εδώ μαρτυρούνται τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στον ελλαδικό χώρο και ανακαλύφθηκαν, ανάμεσα στα άλλα, κουκούτσια σταφυλιών από τη Μέση Παλαιολιθική Εποχή, αποδεικνύοντας την πανάρχαια συνύπαρξη του τόπου με το αμπέλι και το κρασί. Στους Βυζαντινούς χρόνους, η καλλιέργεια της αμπέλου και η εξέλιξη της οινοποίησης πέρασαν στα χέρια των μοναχών των Μετεώρων, εγκαθιδρύοντας μια μακρά παράδοση οινικής κουλτούρας στην περιοχή.

Ογκώδες, γεμάτο, με φινετσάτη οξύτητα και ισχυρές, λείες τανίνες. Πολύ μακρά μπαχαρένια και πιπεράτη επίγευση, αέρινα φυτική, με στοιχεία ορυκτότητας και τανίνες που κάνουν αισθητή την παρουσία τους και δείχνουν τον μακρύ δρόμο προς την κορύφωση. Θα το πιούμε στους 16-18 βαθμούς Κελσίου μετά από μετάγγιση. Θα το συνδυάσουμε με Côte de boeuf, κυνήγι γάστρας, βοδινό στον φούρνο με σάλτσα μικρών μαύρων φρούτων.

Το μυστηριακό περιβάλλον των Μετέωρων μεταλαμπαδεύεται στον οίνο μέσω ενός ιδιαίτερου terroir, της σπάνιας σύστασης του εδάφους και του ηπειρωτικού κλίματος και καθιστά την περιοχή διαχρονική κοιτίδα παραγωγής κρασιών, με ξεχωριστό χαρακτήρα και υψηλή ποιότητα. Επιλέξαμε να δοκιμάσουμε μια σπάνια φιάλη από το Κτήμα Θεόπετρα, τη ναυαρχίδα του Κτήματος με το όνομα «24» και εξαιρετικό πάντρεμα των κοσμοπολίτικων ποικιλιών Cabernet Sauvignon και Syrah. Στην όψη του βλέπουμε ένα χρώμα βαθύ πορφυρό. Στη μύτη ανακαλύπτουμε μια μπαχαρένια, πολύπλοκη μύτη, με καπνικά, καφέινα και σκούρης σοκολάτας στοιχεία, που μαζί με μαύρο τσάι, ξερά βότανα και μαύρο πιπέρι δημιουργούν έναν στιβαρό κορμό μαύρου κερασιού και μαύρου φραγκοστάφυλου. Υψηλής εντάσεως, πολύπλοκος αρωματικός χαρακτήρας, με ήπια ορυκτότητα και μεγάλη διάρκεια. Μεγαλοπρέπεια, νοστιμιά και αρτιότητα στο στόμα, με φοβερή συμπύκνωση. Η φυτική του πλευρά οριοθετείται από τα ώριμα μαύρα φρούτα, όπου κυριαρχούν το μαύρο φραγκοστάφυλο και το μύρτιλο. Οι ανθικές και βοτανικές πινελιές ενισχύουν τον μπαχαρένιο, πιπεράτο κορμό, με ιωδιούχες και δερματικές νύξεις να ολοκληρώνουν την πολυπλοκότητα. 100

101

B A R / R E S T O

ALBION

ΠΕΡΙΜΈΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΆΝΟΙΓΜΆ ΤΟΥ Αυτό το καλοκαίρι θα συγκεντρώσει ξανά, μετά από καιρό, φίλους και γνωστούς. Ο λόγος για το The Albion στο Νέο Ψυχικό. Στον κήπο του με καλή παρέα, για κοκτέιλ στο μπαρ και γευστικές εμπειρίες μεσογειακής και ιταλικής κουζίνας, με την αισθητική του art de la table και cosmopolitan μουσική από το Mancode radio. Info: The Albion, Ομήρου 6, Ψυχικό, τηλ. 210-6740710 102

B A R / R E S T O

103

D E S I G N

104

D E S I G N

FLOATING CARPET CHAIR Φτιαγμένη από χειροποίητα περσικά χαλιά και χρησιμοποιώντας ατσάλινες ενισχύσεις φαίνεται σαν να επιπλέει πάνω από το έδαφος. ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

105

D E S I G N

Courtesy of Stelios Moussaris / www.mousarris.com

Μια χειροποίητη καρέκλα που μοιάζει με χαλί που «πετάει» δημιούργησαν ο Κύπριος σχεδιαστής Stelios Mousarris σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη Jan Blythe. Έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τα πρότυπα των περσικών χαλιών και η κατασκευή της διαρκεί 4 μήνες από την πλέξη μέχρι και τη διαμόρφωσή της. Οι αγοραστές, κατόπιν επικοινωνίας με τους καλλιτέχνες, μπορούν να επιλέξουν διαφορετικό στιλ και χρώμα.

106

O U R

S T O R I E S

107

O U R

S T O R I E S

ΣΤΙΓΜΈΣ ΚΑΡΑΝΤΊΝΑΣ ΤΟΥ SIR TAKI THEODORACOPULOS κός δρόμος οδηγεί στα σαλέ μας. Αλλά αργά το απόγευμα, οδηγώ και περπατάω μέχρι το γειτονικό χωριό, περίπου 3 μίλια, και επιστρέφω. Ακολουθώ έναν δρόμο που λέγεται Wanderweg, ένα στενό μονοπάτι, όπου ακόμη και εκεί ποδηλάτες-τρομοκράτες καταφέρνουν να εισβάλουν αντί να ακολουθήσουν την άσφαλτο δίπλα τους.

Και οι ημέρες περνούν± Σεπτέμβρης, Νοέμβρης… Αυτή η κάποτε ήρεμη αλπική πόλη του Gstaad είναι γεμάτη από πλούσιους «πρόσφυγες» που προσπαθούν να προστατευτούν από τον ιό από τις κοντινές πόλεις, γεμάτες πραγματικούς μετανάστες. Δεν έχει μείνει διαθέσιμο ούτε ένα διαμέρισμα και οι ντόπιοι πραγματικά το χαίρονται. Δύο καλοί μου φίλοι πέθαναν και το χωριό υποτίθεται ότι θα ’πρεπε να είναι «κλειστό», αλλά αυτοί οι ποδηλάτες βρίσκονται παντού, κάνοντας πετάλι ακόμη και σε στενά μονοπάτια, σε περίπτωση που κάποιος θέλει να τους αποφύγει. Αυτό που με ενοχλεί, όμως, είναι η νοοτροπία κάποιων που αρνούνται να τηρήσουν τις κατάλληλες αποστάσεις.

Το μονοπάτι αυτό υποτίθεται ότι είναι για πεζοπόρους και δεν επιτρέπονται ούτε άλογα ούτε ποδήλατα, αλλά προσπαθήστε να το πείτε αυτό σε εκείνους που τριγυρνούν εκεί με τα ηλίθια κράνη τους. Ωστόσο, ο καιρός ήταν τέλειος, δροσερός και ηλιόλουστος, ο αέρας του βουνού καθαρός και φρέσκος, και η απομόνωση είναι καλή για την ψυχή, παρόλο που η πολυτελής ζωή έχει υποχωρήσει. Η Patricia Rawlings, μια παλιά μου φίλη εδώ στο Gstaad από τα ’50s, που βρίσκεται τώρα στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, με έκανε να αισθανθώ άσχημα και πολύ γερασμένος την προηγούμενη εβδομάδα, όταν μου έστειλε μερικές φωτογραφίες από τότε που ήμουν νέος. Αδύνατος, με πιο πυκνά μαλλιά και με ένα μόνιμο χαμόγελο. Η συμβουλή μου στους νέους υπερφιλόδοξους είναι «να μη γεράσετε».

Όσο τα ξενοδοχεία, τα clubs και τα εστιατόρια είναι κλειστά, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι ο ιός βρίσκεται γύρω μας, αλλά αυτοί εξακολουθούν να φέρονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Αυτοί δεν βλέπουν ειδήσεις ούτε διαβάζουν για το τι συμβαίνει ή δεν μπορούν να τραβήξουν το βλέμμα τους από τα sci-fi σκουπίδια της τηλεόρασης; Αισθάνομαι πολύ τυχερός που βρίσκομαι στη μέση ενός βουνού, έχοντας μια μεγάλη βεράντα που συνορεύει με μια φάρμα. Ο μόνος γείτονάς μου ακριβώς από κάτω είναι ο Geoffrey Moore, γιος του James Bond, και μόνο ένας ιδιωτι-

Καθώς δεν χρησιμοποιώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είμαι αντίθετος με όλα αυτά που ανεβάζουν εναντίον του Boris και του Trump. 108

108

109

110

Η ΗΜΈΡΑ ΞΕΚΙΝΆ ΜΕ ΠΡΩΙΝΌ ΚΑΙ ΛΊΓΟ ΔΙΆΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΆ, ΜΙΆΜΙΣΗ ΏΡΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΉ ΣΤΗ ΒΕΡΆΝΤΑ. ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΈΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΆΔΑ ΚΑΡΆΤΕ, ΒΆΡΗ ΆΛΛΕΣ ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΆΝΤΑ ΜΊΑ ΏΡΑ ΒΌΛΤΑ ΚΑΤΆ ΤΟ ΗΛΙΟΒΑΣΊΛΕΜΑ.

111

O U R

S T O R I E S

Ο JT ΜΟΥ ΈΚΑΝΕ ΈΝΑ ΚΟΎΡΕΜΑ ΤΎΠΟΥ BURT LANCASTER ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΊΑ «FROM HERE TO ETERNITY», ΌΠΟΥ ΈΠΑΙΖΕ ΤΟΝ ΛΟΧΊΑ WARDEN. ΌΣΟ ΠΑΡΆΔΟΞΟ ΚΙ ΑΝ ΑΚΟΥΣΤΕΊ, ΤΟ ΠΈΤΥΧΕ ΑΚΡΙΒΏΣ, ΠΑΡΌΛΟ ΠΟΥ Ο LANCASTER ΉΤΑΝ ΠΙΟ ΨΗΛΌΣ ΑΠΌ ΜΈΝΑ.

Ήταν τόσο ενδεικτικές της Αριστεράς οι φθηνές φωτογραφίες που τραβήχτηκαν με τον Boris να παλεύει για τη ζωή του. Μερικές φορές τα media της Αριστεράς δυσκολεύονται να κρύψουν ακόμη και τη χαρά τους γι’ αυτή την καταστροφή που απειλεί την επανεκλογή του Trump. Η ημέρα μου ολοκληρώνεται διαβάζοντας την Telegraph ή τον Spectator, προτού τα αντικαταστήσω με κάποιο βιβλίο. Ο μόνος λόγος που διαβάζω τους πομπούς ψευδών ειδήσεων είναι για να έχω υλικό για τα κείμενά μου. Πού αλλού κάποιος μπορεί να βρει επαγγελματίες ψεύτες και καθοδηγητές της κοινής γνώμης; Η ημέρα ξεκινά με πρωινό και λίγο διάβασμα και μετά, μιάμιση ώρα γυμναστική στη βεράντα. Τρεις φορές την εβδομάδα καράτε, βάρη άλλες τρεις και πάντα μία ώρα βόλτα κατά το ηλιοβασίλεμα. Το καράτε χωρίς αντίπαλο είναι σαν να προσποιείσαι στον έρωτα. Σαν να πηγαίνεις στο κρεβάτι με μια γυναίκα και απλώς να ξαπλώνεις. Το καράτε χωρίς επαφή είναι σαν τον αυνανισμό, αλλά με τις μοναδικές στιγμές του. To να σηκώνει κάποιος βάρη τον κάνει να αισθάνεται δυνατότερος από ό,τι είναι στην πραγματικότητα, αλλά στην ηλικία μου αυτό είναι θαυμάσιο. O γιος μου JT μοιάζει τώρα με τον Charles Atlas και με καθοδηγεί για το πώς να σηκώ-

σω για δύναμη παρά για μυς. Η περισσότερη δουλειά γίνεται κάτω από τη μέση. Αυτοί είναι οι μύες που μετρούν. Παραλίγο να το ξεχάσω. Τα παιδιά είναι επίσης χρήσιμα για πράγματα όπως το κούρεμα. Καθώς όλα έκλεισαν, ο JT μού έκανε ένα κούρεμα τύπου Burt Lancaster στην ταινία «From Here to Eternity», όπου έπαιζε τον λοχία Warden. Όσο παράδοξο κι αν ακουστεί, το πέτυχε ακριβώς, παρόλο που ο Lancaster ήταν πιο ψηλός από μένα. Ο JT κουρεύεται μόνος του όλη του τη ζωή, καθώς θεωρεί τους κουρείς πολυλογάδες και άχρηστους. Η γυναίκα μού έκοψε τα νύχια, ο γιος τα μαλλιά μου και η κόρη μου γεννάει τον επόμενο μήνα στο αυστριακό κάστρο της. Μέχρι τώρα η οικογένειά μου ήταν τυχερή. Αλλά δεν αισθάνεσαι καμία χαρά λέγοντας κάτι τέτοιο αναφορικά με το τι γίνεται στον υπόλοιπο πλανήτη. Οπότε παίζω παιχνίδια με τον εαυτό μου και φαντάζομαι έναν κόσμο όπου οι κακοί θα αρρωστήσουν και οι καλοί θα γλιτώσουν. Θα ήταν μακράν ένα καλύτερο μέρος ο κόσμος μας χωρίς τους πομπούς ψευδών ειδήσεων, αλλά δεν πρέπει να σκέφτομαι έτσι, επειδή μπορεί να με προσλάβουν στους Times για αρθρογράφο.

112 112

113

The Graham Stark, Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image

# G R E E K S

D O

I T

B E T T E R

Η ΦΊΛΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΌΛΛΗΣΕ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΥΝΗ σμός Δημόσιας Υγείας). Η διαχείρισις εκ μέρους του, όπως μου εξωμολογήθη η φίλη μου, υπήρξε υποδειγματική. Πέραν της καραντίνας των δύο εβδομάδων, η οποία προεκρίθη διότι η συμπτωματολογία το επέτρεπε, μια καθησυχαστική γυναικεία φωνή την ενημέρωνε τηλεφωνικώς, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για το τι πρέπει να κάνει. «Οι πιο επικίνδυνες ημέρες για να πάει ο ιός στους πνεύμονες ήταν μεταξύ 8ης και 12ης ημέρας», τονίζει, καθώς φέρνει στον νου της μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της επικοινωνίας τους.

Εκείνο το βράδυ, το δημοφιλέστερο εστιατόριο του Κολωνακίου ήταν γεμάτο. Όχι όπως το Σύνταγμα την Πρωτομαγιά, όπου το ΚΚΕ το «γέμισε», παρατάσσοντας τα μέλη του σε απόσταση ασφαλείας, αλλά με τον συνήθη συγχρωτισμό που έχουν τα στέκια ολίγων τετραγωνικών μέτρων. Για να είμεθα ακριβείς, η σωστή έκφρασις που αποδίδει την κατάσταση είναι «πατείς με πατώ σε». Η Κ. έφθασε καθυστερημένη στο ραντεβού. Έσπευσε να ασπασθεί τους φίλους της και κάθισε στη θέση της. Η παρέα ήταν κοσμοπολίτικη, αφού ορισμένα μέλη της ζούσαν στο εξωτερικό και είχαν έλθει για λίγες ημέρες στην Αθήνα. Το ημερολόγιο έγραφε Τετάρτη 4 Μαρτίου. Το Σάββατο η Κ. άρχισε να βήχει και να ανεβάζει πυρετό. Υποψιασμένη, τηλεφώνησε σε μια ιδιωτική εταιρεία για να υποβληθεί στο τεστ. Η εικόνα που αντίκρισε όταν άνοιξε την πόρτα στο ιατρικό συνεργείο έμοιαζε με ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Έχοντας ζήσει τη μισή της ζωή σε δυτικοευρωπαϊκή πρωτεύουσα, είχε εξ αρχής μια σχετική δυσπιστία στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ). Σήμερα που τη συναντώ, εύχαρι και ευειδή, να μου διηγείται την ιστορία της, διαπιστώνω αυτό που έχει γίνει, πλέον, πανδήμως βεβαιότης: οι Έλληνες επιστήμονες και οι Έλληνες πολιτικοί, επιλέξτε εσείς τη σειρά, ηγέρθησαν υπεράνω των περιστάσεων και απέδειξαν ότι δεν έχουμε μόνον ελαττώματα ως λαός, αλλά και αρετές, αρετές που αποτελούν, ενίοτε, παράδειγμα προς διεθνή μίμησιν.

Ήταν Δευτέρα όταν οι «εξωγήινοι» με τις στολές έφευγαν από το σπίτι της και Τρίτη όταν έμαθε ότι είναι θετική στον κορωνοϊό. Τότε ενεφανίσθη στη ζωή της ο ΕΟΔΥ (Εθνικός Οργανι-

114

115

REMEMBERING

PETER BEARD «Το τελευταίο πράγμα που έμεινε στη φύση είναι η ομορφιά των γυναικών...» ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ Καταπατήθηκε από ελέφαντες, κολύμπησε σε νερά γεμάτα με κροκόδειλους και απαθανάτισε εικόνες που αποκαλύπτουν τη λεηλασία του ανθρώπου πάνω στον φυσικό κόσμο. Ο Peter Hill Beard ήταν ένας φωτογράφος εξόχως διαφορετικός από τους άλλους, καθώς ήταν ο πρώτος που κατέγραψε την παρακμή της άγριας ζωής στη μεγαλοπρεπή πανίδα της Αφρικής. Οι ζωές, αλλά και οι θάνατοι ελεφάντων, τσιτάχ και άλλων άγριων ζώων καταγράφηκαν από τον φακό του σε εικόνες εμβληματικές, που δημοσιεύονται ευρέως από τη δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα.

τεύχος του Vanity Fair το 2007, «είτε βρίσκεται σε ένα νυχτερινό μαγαζί της Νέας Υόρκης είτε χωμένος βαθιά στην αφρικανική έρημο, ο παγκοσμίου φήμης φωτογράφος και καλλιτέχνης Peter Beard περιβάλλεται από ναρκωτικά, χρέη και όμορφες γυναίκες». Ο ίδιος ο Beard είχε πει άλλωστε πως «το τελευταίο πράγμα που έμεινε στη φύση είναι η ομορφιά των γυναικών». «Ο Peter Beard με ανακάλυψε και με φωτογράφισε με έναν τρόπο που ποτέ δεν έχω φωτογραφηθεί ξανά ή έχω ξαναδεί σε περιοδικό μόδας», δήλωσε το θρυλικό supermodel Iman, όταν μοιράστηκε τις αναμνήσεις της μαζί του, αφότου πληροφορήθηκε τον θάνατό του. «Μερικές φορές, ήταν υπερβολικός. »Όπως όταν με παρουσίασε στα αμερικανικά media και γεμάτος ενθουσιασμό διέδωσε μια φανταστική ιστορία για μένα: ότι με είχε συναντήσει στους θάμνους της Αφρικής να βόσκω βόδια. Στην πραγματικότητα, μιλάω πέντε γλώσσες, τότε σπούδαζα Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Ναϊρόμπι και είμαι κόρη Σομαλού διπλωμάτη».

Πολλές από αυτές τις φωτογραφίες συνοδεύονταν από κείμενα. Οι περιπέτειές του κυκλοφόρησαν από τον ίδιο και σε βιβλία. Και κάποια από αυτά δεν χαρίστηκαν καθόλου σε πρακτικές κυβερνήσεων απέναντι στη φύση. Η αγάπη του για την αφρικανική ερημιά και την εύθραυστη οικολογία της εκφράστηκε για πρώτη φορά στο «The End of the Game» (1965), μέσα από συγκλονιστικές εικόνες χιλιάδων ελεφάντων, ρινόκερων και ιπποπόταμων που λιμοκτονούσαν στο εθνικό πάρκο Tsavo, στην Κένυα.

Ο Beard «έφυγε» φέτος. Ήταν 82 ετών και έπασχε από άνοια. Η εξαφάνισή του από το Long Island της Νέας Υόρκης, στις 31 Μαρτίου, σήμανε συναγερμό. Το σώμα του βρέθηκε λίγες ημέρες μετά σε μια δασώδη περιοχή του Camp Hero State Park. Η ανθρωπιά του, όμως, θα ζει για πάντα μέσα από τις φωτογραφίες του. Τις υβριδικές αυτές εικόνες, που αντικατοπτρίζουν μια ανήσυχη δημιουργική φαντασία, αλλά και μια βαθιά δέσμευση για την αναστροφή της επικείμενης οικολογικής καταστροφής, η οποία δυστυχώς σήμερα βρίσκεται πιο κοντά μας από ποτέ.

«Όταν πήγα για πρώτη φορά στην Κένυα τον Αύγουστο του 1955, δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα συνέβαινε. Ο πληθυσμός της Κένυας ήταν γύρω στα πέντε εκατομμύρια, με περίπου 100 φυλές διασκορπισμένες σε όλο το απέραντο άγριο τοπίο. Ήταν αυθεντικό, παρθένο και τόσο τεράστιο, που φαινόταν ανεξάντλητο. Όλοι συμφώνησαν ότι ήταν πολύ μεγάλο για να καταστραφεί. Τώρα, ο άνω των 30 εκατομμυρίων πληθυσμός της Κένυας αποστραγγίζει τους μειωμένους πόρους της χώρας με εκπληκτικό ρυθμό, απομονώνοντας και πιέζοντας αδιάκοπα τις τελευταίες εκτάσεις άγριας πανίδας στην απογυμνωμένη Αφρική».

Ο ίδιος φαίνεται πως θα ήθελε να είχε και άλλους τρόπους να βοηθήσει, πέρα από το να αφυπνίζει συνειδήσεις με τις εικόνες του: «Είμαι υπέρ της διατήρησης, αλλά αυτή είναι ως επί το πλείστον απατηλή. Αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι συναισθηματικό. Αγοράστε σε έναν ελέφαντα νερό. Και σε ένα λιοντάρι ένα στρέμμα γης».

Ο Αμερικανός συγγραφέας Bob Colacello περιέγραψε κάποτε τον νεαρό Peter Beard ως «μισό Ταρζάν-μισό Byron», του οποίου η φήμη για περιπέτεια συχνά επισκίαζε το δημιουργικό του ταλέντο. Όπως γράφτηκε σε

116

117

LIFE / Getty Images / Ideal Image

118

ΗΜΕΡΟΛΌΓΙΟ ΚΑΡΑΝΤΊΝΑΣ Κατά τη διάρκεια των ημερών της καραντίνας, η Μαρίνα Βερνίκου με την κάμερά της κατέγραψε εικόνες από την έρημη Αθήνα. Δημιούργησε κατά κάποιον τρόπο ένα καθημερινό οπτικό ημερολόγιο, του οποίου οι λήψεις μελλοντικά θα χρησιμεύσουν και ως στιγμιότυπα-ντοκουμέντα μιας δυσάρεστης, αλλά και έντονα ενδιαφέρουσας εμπειρίας. ΦΩΤΟΓΡΆΦΟΣ: ΜΑΡΊΝΑ ΒΕΡΝΊΚΟΥ

119

DAY#3

120

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

DAY#12 121

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

DAY#18

122

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

DAY#23 123

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

DAY#32

124

DAY#37

125

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

126

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

127

A R T

KEEP

–απότομα– τις προσταγές ενός απομονωμένου τρόπο ζωής όπως ορίζει το social distancing, καταργώντας κάθε κανόνα της έννοιας «προσωπική ελευθερία», η τέχνη μπορεί να μας υπενθυμίσει, να μας διαβεβαιώσει ότι, παρά την απόσταση που μας χωρίζει, είμαστε όλοι πιο ενωμένοι από ποτέ. Η επιρροή του COVID-19 στον χώρο της τέχνης είναι μεν πολύπλευρη και εγείρει ερωτηματικά για το μέλλον, με καλλιτέχνες και galleries να βιώνουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση, όμως το σίγουρο είναι πως ήδη κάνουν την εμφάνισή τους αξιομνημόνευτα έργα. Έργα που περιγράφουν συγκινητικά εύστοχα τη συγκυρία την οποία κάθε γωνιά στον πλανήτη βιώνει, με τη δύναμη της εικόνας. Έργα που σε άλλες συνθήκες δεν θα βλέπαμε ποτέ. Τι γίνεται λοιπόν όταν θέτουμε την τέχνη σε απομόνωση και οριοθετούμε τη δημιουργικότητα σε τέσσερις τοίχους;

CALM AND MAKE

Πολλοί καλλιτέχνες και patrons της τέχνης έχουν πάρει πρωτοβουλίες που αποπνέουν μια ανάσα αισιοδοξίας, για καλό σκοπό. Illustrators, street artists, graphic designers και καλλιτέχνες εξειδικευμένοι σε posters ενώνονται για να δημιουργήσουν πανανθρώπινα μηνύματα, καταπολεμώντας τη μισαλλοδοξία και λέγοντας το δικό τους ευχαριστώ στους ήρωες της εποχής μας, με αλτρουισμό και αυθεντικότητα. Ο δημοφιλής street artist Banksy τίμησε τους υπερήρωες της πανδημίας, γιατρούς και νοσηλευτές, με ένα ασπρόμαυρο έργο που έχει εγκατασταθεί στο Γενικό Νοσοκομείο του Σαουθάμπτον. Απεικονίζει ένα παιδί που έχει βάλει στην άκρη τις φιγούρες των υπερηρώων, υπέρ μιας νέας αγαπημένης ηρωίδας δράσης: μιας νοσοκόμας του NHS. Ο πίνακας θα παραμείνει στο Σαουθάμπτον μέχρι το φθινόπωρο, οπότε θα δημοπρατηθεί για να συγκεντρωθούν χρήματα για την ενίσχυση του NHS.

ART

Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, τo Amplifier Foundation ανακοίνωσε νέο Global Open Call, μια παγκόσμια ανοιχτή πρόσκληση για έργα τέχνης που προωθούν μηνύματα δημόσιας υγείας και ασφάλειας και μπορούν να βοηθήσουν στην εξομάλυνση της καμπύλης μέσω της εκπαίδευσης. Οι πρωτεργάτες του είναι κορυφαίοι καλλιτέχνες, art curators και σύμβουλοι δημόσιας υγείας από όλο τον κόσμο, όπως η επικεφαλής επιμελήτρια στο Guggenheim Museum, Nancy Spector, και καλλιτέχνες όπως οι Thomas Wimberly, Shepard Fairey και Hank Willis Thomas. Στόχος είναι η προβολή έργων που συμβάλλουν στην προώθηση της ψυχικής υγείας, της ευεξίας και της κοινωνικής αλλαγής σε αυτή την αγχωτική και αβέβαιη περίοδο. Έργα που προκαλούν το κοινό να σκεφτεί ποιες συνήθειες θέλει να αφήσει πίσω του και πώς οραματίζεται τον κόσμο αύριο.

ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΜΗΤΣΟΥ

O κορωνοϊός μάς έχει αγγίξει όλους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Με άλλους ήταν πιο ευγενικός, με άλλους καταστροφικός. Σε μια εποχή που τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο, αρχίζουμε να εκτιμάμε πραγματικά την αγάπη και την ανθρώπινη επαφή που έχουμε στερηθεί. Καθώς λοιπόν αναγκαζόμαστε να συνηθίσουμε 128

Courtesy of Amplifier

A R T

129

A R T

Κοινός παρονομαστής αυτών των δράσεων είναι η παγκόσμια δύναμη της τέχνης. Η τέχνη που μπορεί να θεραπεύσει τον νου, να μας κάνει να ονειρευτούμε, να μας οπλίσει με αισιοδοξία και να μας φέρει κοντά, ακόμα και όταν είμαστε τόσο μακριά. Μπορεί να είναι πολύ νωρίς για να αποτυπωθεί με ακρίβεια η εικόνα που απεικονίζει την ένταση του άγχους ή του φόβου που όλοι αισθανόμαστε. Ίσως χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να συνειδητοποιήσουμε την πραγματικότητα και οι καλλιτέχνες ίσως χρειάζονται περισσότερες ανατολές και φεγγάρια, που θα ξεπροβάλουν και θα χαθούν πάνω από βουβά σπίτια, μέχρι να κατανοήσουν πλήρως τη νέα πραγματικότητα. Ίσως χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να ακούσουμε ξανά τους ήχους της ζωής που έχουν διακοπεί και να θρηνήσουμε για τον «κόσμο που ήταν», παρακολουθώντας τον να απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Το σίγουρο είναι πως οι μικρές στιγμές που μας δίνουν χαρά, ακόμη και σε τόσο δύσκολες συνθήκες, συχνά έρχονται μέσω της τέχνης και της συλλογικής έκφρασης. Και αυτές είναι οι στιγμές που θέλουμε να θυμόμαστε.

130

A R T

131

E N T E R T A I N M E N T

NEO-GOTHIC THRILLER THΣ ΕΛΈΝΗΣ ΧΡΊΣΤΙΚΑ Απομονωμένοι για τέσσερις εβδομάδες σε ένα νησί, με αποστολή να συντηρήσουν τον φάρο του, στο Maine της Νέας Αγγλίας, τη δεκαετία του 1890, δύο άνδρες έρχονται αντιμέτωποι με κλιμακούμενα ακραίες καταστάσεις, τόσο από το εχθρικό περιβάλλον όσο και από τον εσωτερικό τους κόσμο. Στo ασπρόμαυρο νεο-γοτθικό θρίλερ «The Lighthouse», σκηνοθετημένο από τον Robert Eggers, πρωταγωνιστούν ο Willem Dafoe και ο Robert Pattinson. Η ταινία είναι γυρισμένη με τεχνοτροπία που παραπέμπει σε εκείνες των αρχών του 20ού αιώνα, αξιοποιώντας την τεχνολογία ώστε να ενισχύσει τα κλειστοφοβικά στοιχεία τρόμου όσο εξελίσσεται η ιστορία.

132

E N T E R T A I N M E N T

133

E N T E R T A I N M E N T

UNORTHODOX TΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ Βασισμένη στο αυτοβιογραφικό best seller της Ντέμπορα Φέλντμαν «Unorthodox: The Scandalous Rejection of My Hasidic Roots», η νέα σειρά τεσσάρων επεισοδίων του Netflix με τον ομώνυμο τίτλο ακολουθεί την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας σε ένα υπερ-ορθόδοξο εβραϊκό περιβάλλον, η οποία αποφασίζει να «σπάσει» τους θεσμούς και τις παραδόσεις της κοινότητας στην οποία κατοικεί και να ακολουθήσει το δικό της μονοπάτι στη ζωή. Η Φέλντμαν παρουσιάζεται στο έργο ως Έστερ Σαπίρο, παντρεμένη με τον Γιάνκι, σε έναν γάμο συνοικεσίου όπου όλα έχουν κανονιστεί. Εκείνη ως γυναίκα επιτελεί έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο στην αυστηρή χασιδική κοινότητα. Είναι υποχρεωμένη να συντηρεί το σπιτικό και να κυοφορεί όσες φορές χρειαστεί, με σκοπό να αναπληρωθούν οι χαμένες ψυχές του Ολοκαυτώματος, δίχως να της επιτρέπεται τίποτα περισσότερο. Ούτε δημόσιες εμφανίσεις, ούτε διασκέδαση και ούτε ενδιαφέροντα. Με απώτερο σκοπό και όνειρο να ζήσει ανεξάρτητη, δραπετεύει από τη Νέα Υόρκη και το υπερβολικά συντηρητικό εβραϊκό περιβάλλον και καταφεύγει στο Βερολίνο, αναζητώντας μια νέα ζωή. Εκεί, το πρόσφατο παρελθόν της στο Γουίλιαμσμπεργκ θα έρθει σε σύγκρουση πολλές φορές με το παρόν, υπογραμμίζοντας τις αντιθέσεις αυτών των δύο εντελώς διαφορετικών κόσμων. Πέρα από μια κρυφή ματιά σε μια ασυνήθιστη εβραϊκή κοινότητα, το «Unorthodox» δεν είναι παρά η ιστορία μιας γυναίκας που βρήκε τη δύναμη να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι σε ένα σκληρά δομημένο θρησκευτικό «καθεστώς» και να ξεφύγει από μια πορεία ζωής που κάποιοι άλλοι είχαν αποφασίσει γι’ αυτήν.

134

Courtesy of Netflix

E N T E R T A I N M E N T

135

E N T E R T A I N M E N T

ΟΦΘΑΛΜΌΝ ΑΝΤΊ ΟΦΘΑΛΜΟΎ THΣ KATEΡΙΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟΥ

Με εμφανείς επιρροές από τον Ταραντίνο και καλή αναπαράσταση της εποχής των ’70ς, η τηλεοπτική σειρά «Hunters» του Amazon Prime Video προστίθεται σε αυτές που προκαλούν το ενδιαφέρον, αλλά και αντιδράσεις. Ο Al Pacino, το μεγάλο όνομα του καστ –είναι η πρώτη σειρά στην οποία συμμετέχει–, υποδύεται τον Meyer Offerman, έναν πλούσιο Εβραίο, επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος, ο όποιος έχει σχηματίσει μια ετερόκλητη ομάδα κυνηγών ναζί στη Νέα Υόρκη του 1977. Μετά τη δολοφονία μιας ηλικιωμένης Εβραίας που επέζησε του Auschwitz, πείθει τον εγγονό της να ενταχθεί στην ομάδα του και να συμμετάσχει στην ανακάλυψη των φυγάδων ναζί που ζουν στη Νέα Υόρκη, σχεδιάζοντας μια νέα συνωμοσία. Στην ιστορία παρεμβαίνει μια πράκτορας του FBI, η οποία πιστεύει ότι οι δολοφονίες των ναζί δεν είναι τυχαίες. Η σειρά έχει προκαλέσει αντιδράσεις από εβραϊκές οργανώσεις –με αφορμή τη σκηνή «ανθρώπινο σκάκι», αλλά και γενικότερα– με την αιτιολογία ότι ενισχύει τους μελλοντικούς αρνητές του Ολοκαυτώματος των Εβραίων από τους ναζί. Creator: David Weil Stars: Al Pacino, Logan Lerman, Lena Olin

136

E N T E R T A I N M E N T

137

Η ορειβάτισσα Mollie Hughes.

138

E X P L O R A T I O N

TOUGH GOALS Αθλητές και experts της επιβίωσης σε ακραίες καταστάσεις συμβουλεύουν για το πώς να νικήσεις το άγχος και να στοχεύσεις σε πιο φιλόδοξες προκλήσεις. ΤΟΥ MARK BAILEY Οι εξερευνητές, εκείνοι που αναζητούν την περιπέτεια, οι experts της επιβίωσης και οι αθλητές αντοχής χτίζουν την καριέρα τους υποβάλλοντας τους εαυτούς τους σε ακραίες καταστάσεις, πράγμα που σημαίνει ότι είναι εξειδικευμένοι στην αντιμετώπιση των ζητημάτων τα οποία οι περισσότεροι από εμάς

βρίσκουν δύσκολα. Αποφασίσαμε να τους ρωτήσουμε για τις ψυχολογικές τεχνικές που χρησιμοποιούν ώστε να αντεπεξέρχονται στα όρια των δυνατοτήτων τους, οπότε παρακάτω μπορείς να βρεις κάποιες συμβουλές που θα σε εξοπλίσουν για να επιβιώσεις από τις δοκιμασίες της καθημερινής ζωής.

139

E X P L O R A T I O N

Ο μαραθωνοδρόμος Jez Bragg.

Η ποδηλάτισσα Juliana Buhring.

140

E X P L O R A T I O N

«ΕΣΤΙΆΖΕΙΣ ΣΤΗ ΘΈΑ, ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΌ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΏΣ ΑΙΣΘΆΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΏΜΑ ΣΟΥ. ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΏΝΕΣΑΙ ΣΤΗ ΣΤΙΓΜΉ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΉ ΣΚΈΨΗ ΣΤΑΜΑΤΆΕΙ». JEZ BRAGG

Για την αυτοπεποίθηση, από την ορειβάτισσα Mollie Hughes. Ξεπέρασε ζητήματα εμπιστοσύνης και αυτοπεποίθησης όταν έγινε η νεότερη γυναίκα που έφτασε στην κορυφή του Everest, τόσο από τη νότια (2012) όσο και από τη βόρεια πλευρά (2017).

Για την επιβίωση μέσα από δύσκολες στιγμές, από την ποδηλάτισσα αντοχής Juliana Buhring. Έμαθε να αντεπεξέρχεται σε δύσκολες καταστάσεις όταν, το 2012, έγινε η γρηγορότερη γυναίκα που έκανε τον γύρο του κόσμου με ποδήλατο. Η ποδηλάτισσα αντοχής Juliana Buhring, κατά τη διάρκεια των 152 ημερών και της οδύσσειας των 29.060 χλμ., πέρασε μέσα από έναν κυκλώνα στην Ινδία και υπέστη υποθερμία στη Νέα Ζηλανδία.

Ο καλύτερος τρόπος για να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση είναι βήμα βήμα, λέει η Mollie Hughes. «Για μένα ξεκίνησε με ένα απλό κάμπινγκ στο σχολείο. Μικρότερα ταξίδια έχτισαν την αυτοπεποίθησή μου σταδιακά, έτσι ήξερα ότι κάποια στιγμή θα μπορούσα να φτάσω στην κορυφή ενός βουνού. Η αναγνώριση των μικροεπιτυχιών σού παρέχει μια τράπεζα θετικών αναμνήσεων για να τις αξιοποιήσεις. Η εμπιστοσύνη απορρέει από τη γνώση και οι ενέργειές σου μπορούν να επηρεάσουν θετικά ένα αποτέλεσμα. Εστιάζοντας έτσι στις διαδικασίες ενός έργου, αντί στις πιθανές συνέπειες, μπορείς με αυτόν τον τρόπο να ενισχύσεις την αυτοπεποίθησή σου».

Για να επιβληθεί στο μυαλό της στις δύσκολες στιγμές, έχει δημιουργήσει μια «εργαλειοθήκη» διάφορων στρατηγικών αυτο-ομιλίας για διαφορετικές στιγμές. Για να καταπολεμήσει τον πόνο ή την πλήξη, χρησιμοποιούσε μια θετική στάση: «Θα έλεγα στον εαυτό μου “είναι διασκεδαστικό... τι διασκεδαστική βόλτα”, το οποίο βοηθάει το μυαλό σου να σταματήσει ό,τι δεν θες να σκέφτεσαι». Για το συντριπτικό «χάος», από τον πολικό εξερευνητή Ben Saunders. Ένα απαιτητικό πρόγραμμα εργασίας μπορεί κάποιες φορές να σε κάνει να αισθάνεσαι ότι η ζωή σου είναι εκτός ελέγχου, αλλά ο Βρετανός εξερευνητής Ben Saunders έρχεται αντιμέτωπος καθημερινά με πραγματικές καταστάσεις ζωής ή θανάτου.

Για την ανακάλυψη της εσωτερικής ειρήνης, από τον μαραθωνοδρόμο Jez Bragg. Έχει μάθει ότι η ουσιώδης σκέψη μπορεί να ηρεμήσει το μυαλό – οπουδήποτε, από το γραφείο μέχρι μια κούρσα 160 χλμ. «Το μυστικό είναι να επικεντρωθείς στο σημείο που βρίσκεσαι και να εναρμονιστείς με το περιβάλλον σου», λέει ο Βρετανός μαραθωνοδρόμος, ο οποίος το 2013 έτρεξε το μήκος της Νέας Ζηλανδίας στο μονοπάτι Te Araroa των 3.000 χιλιομέτρων, χρησιμοποιώντας 12 ζεύγη παπουτσιών. «Εσύ εστιάζεις στη θέα, στον καιρό και στο πώς αισθάνεται το σώμα σου. Με το να επικεντρώνεσαι στη στιγμή, η καταστροφική σκέψη σταματάει».

«Σε πολικό έδαφος είσαι απόλυτα αυτάρκης, έτσι μπορείς να νιώσεις ευλογημένος», λέει ο Saunders, ο οποίος με συνοδοιπόρο του τον Tarka L’Herpiniere περπάτησαν 2.913 χιλιόμετρα σε όλη την Ανταρκτική το 2013-14, για να ολοκληρώσουν το μακρύτερο ανθρώπινο πολικό ταξίδι στην ιστορία. 141

E X P L O R A T I O N

«ΣΕ ΠΟΛΙΚΌ ΈΔΑΦΟΣ ΕΊΣΑΙ ΑΠΌΛΥΤΑ ΑΥΤΆΡΚΗΣ, ΈΤΣΙ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΝΙΏΣΕΙΣ ΕΥΛΟΓΗΜΈΝΟΣ». BEN SAUNDERS

Σύμφωνα με τον Saunders, το κλειδί για να αντιμετωπίσεις τόσο δύσκολες καταστάσεις είναι να χωρίσεις τις σκέψεις σου. «Έχω μάθει να μην καταναλώνω ψυχική ενέργεια σε πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω», λέει. «Σε πολικά περιβάλλοντα δεν μπορείς να ελέγξεις την ορατότητα, την ταχύτητα του ανέμου ή τις συνθήκες χιονιού. Συνεπώς, προάγω την περιορισμένη ενέργεια που έχω για πράγματα που μπορώ να αλλάξω». Επίσης, επισημαίνει ότι όλοι πρέπει να αναλάβουν νέες ευθύνες –ακόμα κι αν αυτό είναι δύσκολο– γιατί εξασκούν το μυαλό. «Μεγάλες προκλήσεις, όπως οι Μαραθώνιοι, σου δίνουν κάτι να ελπίζεις: την επόμενη φορά που θα αγχωθείς, θα ξέρεις ότι έχεις περάσει χειρότερα στο παρελθόν και μπορείς να τα καταφέρεις και τώρα».

αντεπεξέλθεις σε αυτές τις στιγμές θα πρέπει να τα επαναπροσδιορίσεις. Εάν ζεις με τη λογική, δεν μπορείς να αποφύγεις τις ανησυχίες και τους φόβους. Είναι καλύτερο να ακολουθήσεις το ένστικτό σου για το τι είναι καλό ή κακό και τι θα σε κάνει ευτυχισμένο ή λυπημένο και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσεις το συναίσθημα και τη λογική ως φίλτρα πριν αναλάβεις δράση». Για την εύρεση της ροής σου, από τον kayaker Rafael Ortiz. Για να πετύχεις τον στόχο σου ή να βγάλεις εις πέρας μια εξωτερική πρόκληση, θα πρέπει να βρεις τη ροή σου – αυτό το συναίσθημα έντονης συγκέντρωσης που σου επιτρέπει να αγνοήσεις τους περισπασμούς. Αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία του Μεξικανού kayaker Rafael Ortiz όταν κωπηλατεί στους φονικούς καταρράκτες, γνωρίζοντας ότι οποιαδήποτε έλλειψη προσοχής θα μπορούσε να αποβεί μοιραία.

Για την αποβολή των αρνητικών σκέψεων, από τον εξερευνητή Ed Stafford. Έγινε ο πρώτος άνθρωπος που διέσχισε το μήκος του Αμαζονίου το 2008-10 και έπρεπε να περάσει 860 ημέρες γνωρίζοντας ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να συναντήσει λαθρεμπόρους ναρκωτικών ή ακόμη και δηλητηριώδη φίδια. Ο λόγος για τον εξερευνητή Ed Stafford, ο οποίος, προκειμένου να αντεπεξέλθει σε αυτή την κατάσταση, εστίασε σε δύο τεχνικές που μπορούν να βοηθήσουν τον καθένα να εξουδετερώσει τις αμφιβολίες και τις ανησυχίες. Η πρώτη είναι ο καθημερινός διαλογισμός και η δεύτερη προέρχεται από τη φιλοσοφία των Αβορίγινων.

Το 2013, ο Ortiz, με σκοπό τη μέγιστη εστίαση, χρησιμοποίησε τη διαδικασία της οπτικοποίησης για να διασχίσει τα πιο απομακρυσμένα νερά του κόσμου – μiα ακολουθία συνεχόμενων πτώσεων στο Rio Santo Domingo του Μεξικού, που φτάνουν τα 27 μέτρα. Όπως αναφέρει και ο ίδιος, «η διαδικασία αυτή βοηθάει τη διοχέτευση των ψυχικών σου πόρων σε μια συγκέντρωση. Σκέφτομαι την πορεία που θα ακολουθήσω, τις αντιδράσεις μου σε κάθε μικρό κύμα ή βράχο που μπορεί να συναντήσω. Είναι λίγο σαν εκπαίδευση εικονικής πραγματικότητας, παίζοντας ένα βίντεο στο μυαλό σου. Όταν έρχεται η μεγάλη πρόκληση, αισθάνεσαι τόσο επικεντρωμένος, γιατί είναι σαν να το έχεις ήδη κάνει».

«Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι έχουμε τρία μυαλά», λέει. «Το μεγαλύτερο βασίζεται στο θάρρος και στο ένστικτο, το επόμενο βασίζεται στην καρδιά και το μικρότερο είναι η λογική του μυαλού, και για να

142

E X P L O R A T I O N

All Photos Courtesy of Red Bull

Ο πολικός εξερευνητής Ben Saunders.

Ο εξερευνητής Ed Stafford.

143

E X P L O R A T I O N

Î&#x; kayaker Rafael Ortiz.

144

E X P L O R A T I O N

145

I N S T A

P O S T

MANCODE

mancodemag 146

I N S T A

P O S T

Φωτογραφίες: Βασίλης Ηλιόπουλος

mancodemag 147

I N S T A

P O S T

mancodemag 148

I N S T A

P O S T

mancodemag 149

I N S T A

P O S T

mancodemag 150

I N S T A

P O S T

mancodemag 151

A R C H I T E C T U R E

SUSTAINABLE

MINIMALISM ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΆΝΟΣ ΤΑΜΠΗΣ, ΕΛΕΝΗ ΧΡΙΣΤΙΚΑ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΩΜΑΝΟΥ

152

Courtesy of 314 Architecture studio / www.314architecturestudio.com

A R C H I T E C T U R E

Μια πρωτότυπη κατοικία με βασικό στοιχείο το νερό, η έμπνευση της οποίας προέρχεται από την αγάπη των ιδιοκτητών για τα σκάφη, δημιούργησε το ελληνικό αρχιτεκτονικό γραφείο studio 314.

153

A R C H I T E C T U R E

154

A R C H I T E C T U R E

314 STUDIO THΣ ΕΛΈΝΗΣ ΧΡΊΣΤΙΚΑ Μια πρωτότυπη κατοικία με βασικό στοιχείο το νερό, η έμπνευση της οποίας προέρχεται από την αγάπη των ιδιοκτητών για τα σκάφη, δημιούργησε το ελληνικό αρχιτεκτονικό γραφείο studio 314. Η τοποθεσία του σπιτιού σε μια έκταση 7.000 τ.μ., σε συνδυασμό με τις τεχνητές λίμνες που το περιβάλλουν, αποπνέει μια αίσθηση δροσιάς. Ο βιώσιμος σχεδιασμός του επιτρέπει στον ήλιο να ζεσταίνει το σπίτι κατά τη διάρκεια του χειμώνα και να το προστατεύει από αυτόν κατά τις καλοκαιρινές ημέρες. Τα συστήματα ψύξης και θέρμανσης τροφοδοτούνται μέσω γεωθερ-

155

μικής ενέργειας, ενώ τα φωτοβολταϊκά πάνελ που έχουν τοποθετηθεί στην πίσω πλευρά του οικοπέδου παράγουν ηλεκτρική ενέργεια για την κατοικία. Αντίστοιχα, το νερό για τις τεχνητές λίμνες και την πισίνα προέρχεται από ένα κοντινό πηγάδι. Η κατασκευή του έχει γίνει αποκλειστικά με φιλικά προς το περιβάλλον υλικά, ενώ τα εσωτερικά έπιπλα έχουν σχεδιαστεί με βάση τις ανάγκες των ιδιοκτητών, καθώς ο βασικός στόχος ήταν η δημιουργία ενός πολυτελούς και εργονομικού περιβάλλοντος με καθαρές γραμμές και μίνιμαλ αισθητική.

A R C H I T E C T U R E

APARTMENT 11 TΟΥ ΠΆΝΟΥ ΤΆΜΠΗ πρωτοπόρους του κινήματος του μοντερνισμού στην Ελλάδα, και αποτελεί μέχρι σήμερα το ορόσημο της πόλης. Προκειμένου να διατηρήσουν την έντονη ιστορία του κτιρίου αναλλοίωτη, αλλά και να προσδώσουν μια σύγχρονη πινελιά, προχώρησαν μόνο σε μικρές παρεμβάσεις, κοσμώντας το εσωτερικό με μοντέρνα έπιπλα και φωτιστικά διεθνών οίκων.

Courtesy Of Esestudio / Esestudio.gr

Σε μια πολυκατοικία που έχει κατασκευαστεί το 1933 στο κέντρο της Αθήνας και αποτελεί σήμα κατατεθέν του αθηναϊκού μοντερνισμού, ο Aaron Ritenour και ο Σωτήρης Μαλλάς των ESE Studio, των οποίων οι δημιουργίες χαρακτηρίζονται από κομψότητα και λειτουργικότητα, ανέλαβαν τη διακόσμηση ενός διαμερίσματος. Το συγκεκριμένο κτίριο έχει σχεδιαστεί από τον σημαντικό αρχιτέκτονα της γενιάς του ‘30 Στάμο Παπαδάκη, ο οποίος θεωρείται ένας από τους

156

157

A R C H I T E C T U R E

1930’S DESIGN REVIVAL Μια μεταμοντέρνας αισθητικής δημιουργία, είναι το ξενοδοχείο Perianth στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, την οποία υλοποίησε το αρχιτεκτονικό γραφείο K-studio. Η αρχική διαρρύθμιση του κτιρίου του 1930 σχεδιάστηκε προκειμένου αυτό να στεγάσει χώρους λιανικής πώλησης,

γραφεία και διαμερίσματα. Στα νέα σχέδια παρακάμφθηκαν κάποιοι δομικοί περιορισμοί, με σκοπό τον διαχωρισμό μεταξύ ιδιωτικών και κοινόχρηστων χώρων.

κοσμήθηκαν με στοιχεία από το αθηναϊκό μοντερνιστικό κίνημα. Δάπεδο από μάρμαρο, ταπετσαρίες από βελούδο και έπιπλα ειδικά σχεδιασμένα με διακοσμητικά από καρυδιά και υαλότουβλα, υλικά τα οποία συναντάμε και σε άλλες κατοικίες της Αθήνας από την ίδια εποχή.

Εκτός από το εξωτερικό, οι εσωτερικοί χώροι αναδιαμορφώθηκαν και

158

Courtesy of K-studio / www.k-studio.gr

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΊΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟΎ

A R C H I T E C T U R E

Βασικό στοιχείο που διέπει όλη την κατασκευή είναι η αγάπη για τη σύγχρονη ελληνική κουλτούρα, γεγονός που αποδεικνύεται από την εσωτερική επίπλωση, τις στολές του προσωπικού, τα έργα τέχνης και τα έπιπλα, που προέρχονται από εγχώριους καλλιτέχνες.

159

T H E

S A R T O R I A L I S T

MANCODESHOP.COM PANAMA HATS FOR STYLISH TRAVELLERS ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΓΙΆΝΝΗΣ ΒΑΣΤΑΡΔΉΣ Τα αυθεντικά Παναμά καπέλα μας είναι χειροποίητα και κατασκευάζονται από ντόπιους στο Montecristi του Εκουαδόρ. Ιδανικά για ταξιδιώτες με στυλ, είναι κατασκευασμένα 100% από το φυτό toquilla και δεν περιέχουν χαρτί ή άλλη συνθετική ίνα. Παραδίδονται σε πολυτελή χειροποίητη καπελιέρα. Υπάρχουν σε ένα μέγεθος και σε χρώματα μαύρο, γκρι, καφέ, της άμμου και λευκό. Θα τα βρείτε στο mancodeshop.com

160

T H E

S A R T O R I A L I S T

161

T H E

S A R T O R I A L I S T

162

T H E

S A R T O R I A L I S T

163

Î&#x2018; D V E R T I S I N G

164

S T O R I E S

Î&#x2018; D V E R T I S I N G

165

S T O R I E S

Μ Α Ν C O D E

G A N G

ΣΟΥΗΔΙΚΌ ΜΟΝΤΈΛΟ • Υιοθέτηση μοντέλου ανάπτυξης “ανοσίας της αγέλης”. Η λύση από την επιστήμη δεν θα έρθει σύντομα οπότε ένα καθολικό lockdown αποτελεί μία πρόσκαιρη λύση με καταστροφικές για την οικονομία συνέπειες. • Δεν προχώρησε σε καθολικό λουκέτο αλλά συστάσεις και συμβουλές που βασίζονται στην ατομική υπευθυνότητα. • Σύσταση για αποφυγή μετακινήσεων με τα ΜΜΜ και ταξίδια εντός της χώρας. • Απαγόρευση συγκεντρώσεων άνω των 50 ατόμων. • Σύσταση σε όσους είναι ηλικιωμένοι και άρρωστοι να μένουν στο σπίτι. • Τήρηση απόστασης τουλάχιστον 1,5 μέτρου στα εστιατόρια και τα καφέ. • Αποφυγή συνωστισμού σε γυμναστήρια και κέντρα άθλησης. 166

Μ Α Ν C O D E

G A N G

LOCKDOWN ΜΟΝΤΈΛΟ • Υιοθέτηση μοντέλου καθολικού lockdown και όχι ανοσίας της αγέλης. Η λύση από την επιστήμη θα έρθει σύντομα και προσπάθεια επιβράδυνσης της εξάπλωσης του κορωνοϊού με σκοπό το σύστημα υγείας να μπορεί να ανταπεξέλθει. • Καθολικό λουκέτο, σχετική απαγόρευση κυκλοφορίας αλλά και συμβουλές που βασίζονται στην ατομική υπευθυνότητα. • Σύσταση για αποφυγή μετακινήσεων με τα ΜΜΜ και απαγόρευση ταξιδιών εντός της χώρας. • Απαγόρευση συγκεντρώσεων άνω των 10 ατόμων. • Σύσταση σε όσους είναι ηλικιωμένοι να παραμένουν σπίτι και σε όσους είναι άρρωστοι, υποχρεωτική καραντίνα 15 ημερών. • Απαγόρευση λειτουργίας χώρων εστίασης, γυμναστηρίων και κέντρων άθλησης. 167

T H E

S A R T O R I A L I S T

168

169

LIVE WITH STYLE 170