Mandame

mandame



EDITIE 1

LEKKER LANG LEESPLEZIER!

BETH BOOM: UNIEKE OUTFITS

VERLIEFD OP EEN DRAG KING ‘IK HIELP HEM MET ZIJN MAKE-UP’ [BEA OVER HAAR MAN]

JONG EN DRAG * ERVARINGEN * BEZIGHEDEN * SHOWS *

MEN WITH MAKE-UP:

DE MOOISTE FOTO’S EEN JAAR NA TEDDY’S OVERLIJDEN

ZIJN BESTE VRIEND VERTELT

3

inhoud 4 Altijd feest met The Fabulous Glamour Sisters

8 Yvonne: ‘Ik maak kleding die vrouwelijkheid benadrukt’

11 Teddy4KWF: een terugblik op zijn leven

14 Een make-over bij Mariposa 17 Niertransplantatie Miss Eda: ‘Optreden lukte niet meer’

18 DeeDee en haar drag-online-uitzendbureau

ATELIER DEEDEE BETH BOOM 18 8 FOTOBOEK 26

22 Twee kanten: hij en zij vertellen over zijn ‘coming-out’

26 Fotoboek: Men with make-up 33 Jonge drag queens over hun leven

40 Verliefd op een drag king

COLOFON Redactie: Deborah Kleine, Anke Landman, Jeanne Luesink, Kim Peddemors Met dank aan: Rob van Vuure, Margriet de Groot, Freddy Vermeulen, Ger Bomans

2

DRIE JONGE DRAGS VERTELLEN 33

editorial DE EERSTE ÉCHTE MANDAME Wat begon als een schoolopdracht, is uitgegroeid tot een website met daarop dit tijdschrift. Zo’n twee jaar geleden kregen we tijdens onze opleiding Journalistiek de opdracht om een blad te maken voor een doelgroep waarvoor nog geen Nederlands tijdschrift is. ‘Een blad voor travestieten,’ was een van de eerste dingen die in ons opkwam. Het was voor ons een compleet nieuwe wereld, maar we besloten er vol goede moed in te duiken.

Onopgemerkt bleef ons blad Mandame zeker niet, want Mandame werd genomineerd voor de LOF Studenten Prijs, een prijs voor het best gemaakte magazine van 2012/2013.

We maakten een nieuwe editie van Mandame en werden, helaas, tweede. Wel hebben we er enorm veel van geleerd.

Zo weten we nu bijvoorbeeld zeker dat we in de toekomst doorgaan met Mandame.

Met een klein deel van de oorspronkelijke redactie zijn we bezig om Mandame uit te breiden van ‘slechts’ een opdracht voor onze studie, tot een groot platform voor crossdressers, drag queens, travestieten en alle andere geïnteresseerden.

Wij van Mandame - Anke, Deborah, Jeanne en Kim- zijn geen deskundigen, maar journalisten die hopen jullie door interviews met (ervarings)deskundigen, te kunnen vermaken en informeren met onze artikelen.

In deze eerste gepubliceerde editie van Mandame lees je lekker veel verhalen. Bijvoorbeeld over het atelier Beth Boom en over het leven van drie jonge drags. Ook vertellen Bea en Louis het verhaal van Louis’ ‘coming-out’ en zie je in deze Mandame foto’s uit het boek Men with Make-up.

Veel lees- en kijkplezier!

Redactie Mandame

3



Altijd feest met The Fabu Fannie Fabulous (Geert de Greef, 39) en Glannis Glamour (Eddie Gruyters, 42) vormen samen het duo The Fabulous Glamour Sisters. De formatie bestaat pas een dik jaar, maar wordt vaak geboekt. Mandame sprak dit hilarische koppel uit Brabant over hun shows en carrière maar vooral over hun kracht als duo.

TEKST ANKE LANDMAN, BEELD MARJOLEIN VAN HOUT

G: “Met carnaval begon de hele ellende, haha. Een aantal jaren geleden verscheen ik voor de grap als vrouw op het carnaval. We gingen ook een keer met een groepje mannen als vrouw, hier was Geert ook bij.”

F: “Het was ontzettend leuk, zo leuk dat Eddie en ik besloten om een duo te vormen. We hadden namelijk enorm veel lol, het was voor ons constant carnaval.”

G: “Begin 2013 maakten we serieuze plannen om, met deze uit de hand gelopen carnavalsact, een serieus duo te vormen. Omdat we totaal geen ervaring hadden met het transformeren van man naar vrouw, keken we veel naar make-up filmpjes op Youtube. In het begin ben je toch onzeker over hoe je jezelf het beste als vrouw kunt kleden en opmaken.

Het was vooral veel kijken naar hoe de rest het doet. Uiteindelijk bleek de moeilijkheidsgraad toch mee te vallen waardoor we dachten: dit kunnen wij ook!”

F: “Mensen kunnen ons inhuren op een feestje zoals een bruiloft, bedrijfsfeest of receptie. Voor ieder feest passen wij ons aan naar het thema, maar we gaan wel voor stijlvol. Het moet niet ordinair worden.”

G: “Nee, we zijn absoluut geen dellen.”

F: “Ons doel is niet om een stel bitches te zijn die mensen afkraken.”

G: “De kunst is om chic te zijn, maar wel uitdagend en vermakelijk.”

F: “We doen ons best om het de mensen naar zijn of haar zin maken.

Als wij als The Fabulous Glamour Sisters lol hebben, heeft iedereen het leuk.”

Grote kapsels en lastige live-medleys F: “We komen intimiderend over met ons uitbundige uiterlijk, vooral op mannen.”

G: “Mannen zien wat ze aantrekkelijk vinden aan een vrouw, een mooi bos haar, hoge hakken en grote borsten. Ze weten dat we eigenlijk mannen zijn, dat het niet klopt. Daar kun je op inspelen, wel met humor natuurlijk. Dat vinden ze vaak intimiderend, ze weten even niet hoe ze moeten reageren.”

F: “Het is uiteindelijk allemaal illusie. Hakken zijn het allerbelangrijkste in de transformatie van Eddie en mij in Fannie en Glannis. Zodra we op hakken lopen, zijn we daadwerkelijk The Fabulous Glamour Sisters, dan gaat de knop om en nemen we onze rollen aan.

We hebben onze eigen stijl in kleding en make-up ontwikkeld.

4

ulous Glamour Sisters



‘We voelden ons op dat moment echt celebrities’

Dit gaat steeds beter, vooral als je oude foto’s ziet van toen we net begonnen kun je het verschil goed zien.”

G: “Ja, en de make-up gaat nu ook veel gemakkelijker. Ik ben kapper en heb ook ervaring in de visagie. Maar dit doe ik altijd bij een ander, jezelf opmaken is veel moeilijker.”

F: “Alles is groter geworden: de kapsels, de kleding en de hakken. We weten nu waar we het beste kunnen shoppen. In het begin is het zoeken, zoeken en nog eens zoeken. Het is lastig om geschikte spullen te vinden, daarom bestellen we veel via buitenlandse websites en eBay.” G: “Het uitkiezen van de muziek is ook een lastig klusje. Omdat we een vrouwelijk duo vormen, heb je duetten nodig van zangeressen. Vaak bestaat een duet uit een man en een vrouw, of het zijn drie vrouwen die samen een lied zingen.”

F: “We krijgen veel complimenten over onze performance, we studeren alles dan ook heel goed in. Het kan leuk en lollig zijn, maar het geheel moet wel kloppen. Ik heb een stijldansachtergrond waardoor ik de pasjes goed kan onthouden.”

G: “Ja, alles moet kloppend zijn, de muziek, kleding, dans en het playbacken. Al moet er wel ruimte zijn voor improvisatie. En voor interactie met het publiek natuurlijk. Mensen vinden ons leuk, al is daar in het begin van de avond vaak niet zoveel van te merken. Hoe later op de avond, hoe losser mensen worden. Gelukkig hebben we nog nooit meegemaakt dat iemand negatief was.”

F: “Het lastigste liedje om te playbacken is een live-medley. Omdat het live is opgenomen, heb je veel meer geluiden tussendoor zoals publiek en gesproken tekst die je in de normale, studioversie van een lied niet hebt. Om dit goed onder de knie te krijgen, heb ik werkelijk overal geoefend. Van in de keuken tot in de auto op de snelweg.”

Samen lachen F: “We hebben altijd gruwelijk veel lol om elkaar tijdens de shows.”

G: “Zelfs met het oefenen lopen de tranen over onze wangen van het lachen. Het kost tijd, een act neerzetten, maar omdat het uiteindelijk ontspannend is maakt het voor ons niet uit. Het is een uitlaatklep.”

F: “Uiteindelijk komt het altijd goed, dan staan The Fabulous Glamour Sisters er gewoon. Zelfs onze moeilijke, nieuwe medley ging van een leien dakje.”

G: “We zijn heel goed op elkaar ingespeeld, soms is het een kwestie van improviseren. Zo was ik op een avond erg verkouden. Toch besloten we om op te treden. Ik snotterde de hele act, maar ik kon niet snuiten omdat ik anders de make-up van mijn gezicht zou vegen. Toen we klaar waren ben ik gelijk het podium afgestormd.”

F: “Of die keer met die belleblaas.”

G: “Ohja, op die discovloer.”



5



F: “Tijdens een optreden wilde ik me omdraaien. Aan de rand van het podium stond een belleblaasmachine op volle toeren aan. Ik zag dat een deel van het podium ontzettend glad was geworden van het zeepsop. Tijdens de act moest ik mijn zusje zonder woorden duidelijk maken dat ze absoluut niet in de buurt moest komen van het gladde stuk vloer.”

G: “Ik begreep haar waarschuwende blik, waardoor ik gelukkig niet onderuit ben gegaan.”

Chaos F: “Eén keer liep ons optreden echt uit de hand. We traden op op een campus voor 400 studenten op. Het podium was erg smal en de zaal veel te vol. Mensen moesten ons naar het podium begeleiden omdat iedereen helemaal enthousiast werd toen ze ons zagen.”

G: “Een chaos. Overal dronken studenten en iedereen wilde na afloop met ons op de foto.”

F: “Het was één grote toestand. De studenten wilden meedansen op het podium en klommen er dan ook op. Het dak ging eraf.”

G: “We moesten daar weg, het werd teveel. We voelden ons op dat moment echt celebrities.”

G: “Ons allermooiste optreden was toch wel de eerste keer samen optreden. Of die keer dat we de spontaanste avond ooit hadden, die was nog beter.”

F: “Ohja!”

G: “Voor het eerst was er een lesbisch prinsessenpaar tijdens carnaval in Westerbeek. We hadden die avond al een optreden gehad en waren eigenlijk doodop.”

F: “Opeens dachten we: we kunnen het prinsessenpaar verrassen met een optreden. Deze kans konden we niet laten lopen. We hadden namelijk al eerder opgetreden in het café waar het feest was en veel mensen daar kennen ons. Onderweg mailden we onze muziek door naar de dj van het feest.”

G: “Echt niemand wist het. We stonden doodstil achter de coulissen.

De muziek startte, we kwamen het podium op en iedereen begon te gillen, geweldig.”

F: “Maar dat was niet het einde van de avond. We liepen weer naar de auto en kwamen langs een kroeg waar River Deep - Mountain High live werd gezongen. Dit is ons lievelingsnummer en we treden daar vaak mee op.”

G: “We twijfelden geen moment en stormden naar binnen. Onze tasjes mikten we op de grond en grepen naar onze microfoon om het nummer te playbacken. De zangeres ging door met zingen, het was helemaal fantastisch.”

F: “Alles kon die avond, we hebben zo’n lol gehad.”

Altijd samen G: “We gaan nooit apart op de foto, we zijn niet voor niets zussen. Ik zou dit absoluut niet alleen willen doen.”

F: “Ik zou er, als ik alleen was, veel minder plezier aan beleven.”

G: “Ja, dan kom je alleen en ga je in je eentje weer weg. Zonder je zus.”



6

Test



Hoe goed kennen jullie elkaar?

Hoeveel weten deze charmante zusjes eigenlijk van elkaar?

Kennen ze elkaar echt zo goed zoals ze beweren? Mandame test de zussen.

M: Wat is de meest beschamende blunder van de ander?

G: “Even denken.”

F: “Ik weet het wel. Haha, ohnee ik ben daar nog panisch van!’

G: ‘Dat korset.”

F: “Ja, dat vreselijke korset. Ik wilde uit een limousine stappen, terwijl ik vooroverboog om dat te doen, voelde ik ineens iets scheuren. Ik klapte uit mijn korset. We zijn toen heel snel teruggegaan voor een andere outfit.”

G: “Ja, nu checkt Fannie altijd drie keer het korset.”

F: “Jouw ergste blunder is met die champagne in Amsterdam.”

G: “Ojee. Ja, we waren in Amsterdam met andere drags. We liepen buiten op straat met hoge hakken over gladde klinkers. Ik had een glas champagne in mijn hand en gleed onderuit, op mijn billen.”

F: “Iedereen keek met een ‘oh’ achterom, maar Glannis ving haar glas. Zonder een druppel champagne verloren te hebben liep ze door. Echt geweldig was dat.”

M: Omschrijf het karakter van je zus F: “Glannis is extravert, ad-rem en gevat. Maar niet op een bitchy manier.”

G: “Ja meer ondeugend. Fannie is wat meer afwachtend, ook een beetje zenuwachtiger meestal.”

F: “Ik ben een control freak en heb altijd alles bij me. Maar zo houden we elkaar perfect in balans.”

G: “Al ben jij wel de lieve zus, ik ben iets meer een bitch, een poppetje.”

F: “Assepoester en de gemene zus haha. De kracht van The Fabulous Glamour Sisters is dat we elkaar goed aanvullen. Ik de wat meer afwachtende, overdenkende zus en Eddie de spontane.”

M: Wat is het favoriete kledingstuk van de ander?

F: “Ik denk die lange glitterjurk.”

G: “Hm, die vind ik wel mooi maar hij zit niet zo fijn. Gewoon iets korts, daarin kun je je veel beter bewegen.”

F: “Dan denk ik die vlinderjurkjes.”

G: “Ik denk dat dat wel ons favoriet is, hartstikke handig.”

F: “Chic en sexy tegelijk.”

M: Hoeveel paar hakken blinken er in de schoenenkast van de ander?

G: “Pff. Panter goud, panter zilver, zilver .. . “ F: “En zwarte.”

G: “Fluf.”

F: “Ohja, die fluffiedingen. Dan zitten ik al op vijf paar pumps.”

G: “Ik heb er wel meer, maar ik heb maat 42. Ik kan mijn hooggehakte schoenen gewoon bij een doorsnee schoenenwinkel halen.”

F: “Ik heb een grotere maat, dus voor mij is het lastiger. Ik koop eigenlijk al mijn hakken online.”

7



Op maat gemaakte kleding voor T-girls en drag queens Yvonne (47) heeft al sinds haar jeugd een passie voor het ontwerpen en maken van kleding. Begin vorig jaar is ze officieel begonnen met haar eigen atelier Beth Boom waarin ze cosplay kostuums, fantasy kostuums en bruidsjurken ontwerpt. Goed nieuws voor T-girls en drag queens die van unieke kleding houden, want sinds dit jaar ontwerpt Yvonne ook op maat gemaakte kleding voor deze doelgroep.

TEkST DEBORAH KLEINE BEELD LJ PHOTOGRAPHY EN YVONNE

“In mijn kinderjaren ben ik met ontwerpen in aanraking gekomen doordat mijn oma al haar kleding zelf maakte. Toen ik op mijn negende een handnaaimachine kreeg, ontwierp ik voor het eerst zelf kleding. Het waren jurkjes en shirtjes voor mijn barbies. Een aantal jaar later begon ik met het ontwerpen van cosplay kostuums, fantasy kostuums en bijzondere bruidsjurken. Nu niet meer voor mijn barbies, maar voor vrouwen. In 2013 heb ik de stap gezet om mijn eigen atelier te openen waarin ik al mijn creaties zelf met de hand maak. Vooral het ontwerpen van cosplay kostuums is een uitdaging. Cosplay is een samenvatting van de termen costuming en roleplaying. Deze kostuums zijn replica’s van de kleding van bijvoorbeeld filmpersonages of mangafiguren. De roze met gele jurk (zie volgende pagina) is gebaseerd op de jurk uit de animatiefilm Anastasia. De jurk bestaat uit twintig meter stof, waarop honderden kraaltjes en pailletjes zijn genaaid. Doordat ik van elk kostuum en elke jurk maar één exemplaar ontwerp, blijven de creaties stuk voor stuk uniek.

Inspiratie De inspiratie voor een ontwerp kan overal vandaan komen. Ik ben een beelddenker, dus ik kan heel makkelijk ontwerpen voor me zien. Wanneer ik bijvoorbeeld een vrouw in een basic jurk zie, dan ontstaat er in mijn hoofd een vernieuwd ontwerp van die jurk. Soms krijg ik op de gekste momenten ideeën. Als ik bijvoorbeeld een kleurencombinatie van bloemen zie, dan wil ik met die kleuren aan het werk gaan.

8

T-girls en drag queens Vaak bespreken klanten hun wensen met mij in mijn atelier, waarna ik een schets maak en de maten opneem. Hoewel ik ook zelfbedachte kleding ontwerp en verkoop, maak ik de kleding liever op maat. Ieder lichaam is namelijk anders, hierdoor is het heel lastig om een ontwerp te maken dat een potentiële klant toevallig past.

Om deze reden ontwerp ik ook zelf paspoppen van klanten die mij bezoeken, zodat de kleding exact past bij hun lichaam.

Doordat ik weet hoe belangrijk de juiste maten zijn voor een mooie outfit, ontstond de gedachte dat het voor T-girls en drag queens heel lastig moet zijn om een jurk met de juiste maten te vinden.

Mannen hebben namelijk vaak langere armen, een langere rug, bredere schouders en vaak smallere heupen dan vrouwen. Vaak hebben vrouwen meer een zandloperfiguur, en mannen meer een driehoekfiguur. Maar uiteindelijk maken kleren toch de vrouw.

‘EEN UNIEK ONTWERP DAT JE VROUWELIJKHEID BENADRUKT’ Vanuit mijn omgeving heb ik meegemaakt hoe hoog de drempel voor T-girls kan zijn om in een winkel vrouwenkleding te passen.

Doordat ik daarnaast weet hoe ik rekening kan houden met de verschillende lichaamsverhoudingen en ik met de juiste kleuren en stoffen mannen er vrouwelijk uit kan laten zien, besloot ik begin dit jaar ook kleding voor T-girls en drag queens op maat te maken. Ik ben nu vooral nog bezig met het ontwerpen van voorbeeldmodellen, maar ik kan wel al worden bezocht op afspraak zodat ik een jurk of kostuum naar wens ontwerp. Doordat ik alles op de hand en op maat maak, hangt er wel een prijskaartje aan. Maar de klant heeft dan wel een uniek ontwerp dat op zijn lijf geschreven is en dat vrouwelijkheid benadrukt.

Hoge drempel Toen ik net had besloten om kleding te ontwerpen voor T-girls en drag queens, vertelde een goede vriend dat hij zelf T-girl is. Het moment dat hij dit vertelde, viel toevallig samen met de uitbereiding van mijn atelier. Mijn vriend heeft zijn geheim veertig jaar voor zich



11 9



gehouden omdat de drempel om het te vertellen te hoog was. Hij leidde een dubbelleven waar hij zich niet gelukkig bij voelde en heeft zelfs een paar keer al zijn vrouwenkleding en make-up weggegooid.

Ik ben blij dat hij uiteindelijk de stap heeft durven zetten om zijn geheim prijs te geven. Daarmee is een last van zijn schouders gevallen. Gelukkig heeft bijna iedereen in zijn omgeving positief gereageerd. Voor mij maakt het niet uit of hij eruitziet als man of als vrouw. Hij blijft gewoon dezelfde persoon. Inmiddels kleedt hij zich de helft van de tijd als man en de andere helft van de tijd als vrouw.

Borstprotheses Doordat ik veel met deze vriend over travestie praat, weet ik dat het niet alleen de lichaamsverhoudingen zijn waarmee ik in mijn ontwerpen rekening moet houden. Zo vertelde hij mij hoe vervelend het is om je jurk en bh uit te doen als je losse bh-vulling gebruikt. Je borsten verdwijnen dan heel abrupt, terwijl je je op dat moment nog vrouw voelt. Via Beth Boom zijn daarom speciale borstprotheses te bestellen die zonder bh aan het lichaam blijven kleven. Een strak topje is al genoeg om ze op hun plaats te houden. De speciale corrigerende topjes die zelfklevende borstprothesen op hun plaats houden, zijn ook via Beth Boom te bestellen. Tijdens het ontwerpen van jurken en kostuums, hou ik er rekening mee dat de borstprotheses niet boven de kleding uit komen zodat het geheel er vrouwelijk uitziet.

Drag queens Omdat een van mijn specialiteiten het maken van glamourvolle kostuums is, kunnen klanten ook bij mij terecht voor een jurk waarmee je als drag queen de show kunt stelen. Dit mag een eigen idee voor een jurk zijn, maar ik kan ook een cosplay kostuum van bijvoorbeeld een filmpersonage ontwerpen, of juist een fantasy kostuum.

Privacyregels Doordat ik heb ervaren hoe moeilijk mijn vriend het heeft gehad, ben ik me ervan bewust geworden hoe groot het geheim van iemand met travestiegevoelens kan zijn. Ik houd hier rekening mee in mijn contact met klanten en ik begrijp dat het een moeilijke stap kan zijn om bij mij langs te komen. Om deze reden heb ik strikte privacyregels opgesteld waardoor de afspraak in mijn atelier tussen de klant en mij blijft. Zo werk ik alleen op afspraak en zorg ik ervoor dat er geen andere klanten aanwezig zijn. Ik voorkom dat klanten elkaar tegenkomen door tussen iedere afspraak minimaal een half uur geen afspraken te plannen. Ook heb ik een privéparkeerplaats uit het zicht, waar klanten ongezien hun auto kunnen parkeren.

Daarnaast kan er uiteraard contant worden afgerekend, waardoor de aankopen niet op bankafschriften zijn te achterhalen. De gekochte kleding geef ik mee in een zwarte verpakking of zwarte kledinghoes, waardoor niet te zien is wat er is gekocht of waar het is gekocht.

Ook mag de klant bepalen wanneer en door wie van ons contact

 10

wordt opgenomen. Als de klant niet wil dat ik contact opneem, dan zal ik dit niet doen en kan hij mij zelf benaderen wanneer hem dit uitkomt. Hopelijk verlaagt dit alles de drempel om mijn atelier te bezoeken, zeker voor mensen die hun travestie geheim willen houden.

Tip kleurgebruik Wie liever online kleding bestelt, doet er bijvoorbeeld goed aan op de kleuren van de kleding te letten. Met kleuren kan er namelijk een vrouwelijke uitstraling worden gecreëerd. Wie smalle heupen en brede schouders heeft, kan het beste voor een combinatie van donkere en lichtergekleurde kleding kiezen. Door bijvoorbeeld een donkerblauwe blouse met een beige rok te dragen, lijken schouders namelijk minder breed. Donkere kleuren kleden immers af.

Door een lichte rok te dragen, lijken heupen breder dan in een donkere rok.

Toekomst Beth Boom Het ontwerpen en maken van kleding is mijn passie en dit hoop ik ook altijd te blijven doen. Daarnaast hoop ik dat T-girls die niet uit de kast durven of kunnen komen, ook via mijn website makkelijker communities voor gelijkgestemden kunnen vinden.

Ik word regelmatig benaderd door mensen die een luisterend oor nodig hebben, omdat ze zich ongelukkig voelen met hun situatie. Zo werd ik door iemand benaderd die nog zoekend was.

Hij woonde in een heel klein dorpje en kon met niemand over zijn gevoelens praten. Meestal verwijs ik mensen dan door naar instanties en communities die hierin meer kunnen betekenen dan ik. Wat ik vooral hoop, is dat er in de toekomst meer acceptatie komt voor T-girls en drag queens. Ik weet van mijn vriend hoe ongelukkig hij is geweest doordat hij er niet uit durfde te zien zoals hij al die jaren wilde. Ik vind dat echt heel triest en ik zou willen dat mensen toleranter naar elkaar zijn en elkaar accepteren zoals ze zijn. Ook al kleedt een man zich als vrouw, hij heeft nog steeds hetzelfde innerlijk en daar draait het volgens mij allemaal om.”



Voor meer informatie over Beth Boom, of om een afspraak met Yvonne te maken, ga je naar www.bethboom-t.nl

Een jaar na de dood van Teddy Pedigree Paul TEKST KIM PEDDEMORS, BEELD PRIVÉMATERIAAL

‘Hij heeft ervoor gezorgd dat ik mijn huidige vriend heb ontmoet, daar ben ik van overtuigd’

Vorig jaar overleed Ruud Swanen, ook wel Teddy Pedigree Paul, aan kanker.

Als Teddy Pedigree Paul was hij samen met zijn beste vriend Strangee, alias Gert-Jan van Geenen, bekend in heel Nederland.

Ruim een jaar na de dood van Ruud, kijkt Gert-Jan van Geenen terug. ‘Ik heb sinds kort weer m’n draai gevonden in het leven.’

“We hebben in totaal zo’n twaalf jaar samengewerkt, we hadden een hele hechte vriendschap. We waren als drags echt zussen en ons doel was dan ook om anderen op feestjes dat te laten geloven. Ruud en ik waren in die tijd heel erg op elkaar gericht.

Wij waren één en wat de rest deed boeide ons niet. We waren natuurlijk ook anders dan de rest. Zo werden we vaak op feestje geboekt om onze pruiken, die Ruud overigens zelf maakte. We droegen pruiken in allerlei soorten, kleuren en maten. Soms werden we wel eens gevraagd om ze te verkopen, maar dan vroegen we extra hoge prijzen zodat het ons kenmerk bleef.

Daarnaast ging het ons ook niet echt om het vrouw zijn, maar meer om het karakter, ons eigen idee van vrouw zijn. Ik denk dat we daarom ook nooit echt lastig zijn gevallen door mannen, we werden niet echt als een bedreiging gezien. Onze creaties hingen tegen kunst aan en we leken niet echt op ‘standaard’ vrouwen.

Vroeger stonden we veelal op grote festivals om te dansen, het was echt ons beroep.

Maar de laatste jaren werd dat minder omdat het toch wel erg zwaar was om hele nachten te moeten werken. Naast het optreden sta ik nu part-time in een winkel in Helmond om te piercen, dat is mijn oorspronkelijke beroep.

Na de dood van Ruud heb ik er wel eens over nagedacht om te stoppen als drag, ik viel echt in een zwart gat. Ik heb vaak genoeg gedacht: wat doe ik hier nu eigenlijk? Uiteindelijk is er een goede vriend geweest die me een schop onder de kont heeft gegeven. Hij heeft me laten in zien dat drag zijn ook alleen heel leuk kan zijn.

Zonder hem was ik gestopt. Door weer op te treden kreeg ik meer contact met andere

11





drags en kreeg ik weer meer plezier. Ik heb heel veel collega’s ontmoet, maar eentje zoals Ruud vind je nergens en die komt ook niet weer. Zo gek en maf zoals hij, dat kan haast niet.

Doorgaan tot de laatste dag Ruud was altijd een vrij moeilijke jongen, je moest hem echt kennen en mogen om daar doorheen te kunnen kijken. Onbewust maakte hij vaak ruzie, want alles wat hij dacht floepte hij er uit. Als zijn alter ego Teddy is hij erg extravert. Als Ruud was hij echt een kluizenaar. Het draggen was zijn beroep, als Ruud had hij eigenlijk niets en zat hij voornamelijk thuis. Hij had vrijwel geen luxe dingen en leefde erg sober.

Zijn ziekte begon met iets vreemds. In 2011 begon Ruud ineens scheel te kijken en kreeg pijn in zijn been. In eerste instantie

‘HIJ HEEFT GEWOON ERG VEEL PECH GEHAD’ ging hij uit van een ontsteking, maar na een doktersbezoek bleken er gezwellen te zitten. Ze zaten door heel zijn lichaam: achter zijn ogen, in zijn nieren en bij zijn hart. Hij moest in de Erasmus universiteit in Rotterdam in quarantaine en aan de chemo. Na de chemo waren de gezwellen gelukkig bijna weg. Hij mocht weer naar huis en na een aantal weken was hij alweer aan het werk. Maar na een tijdje begon zijn been opnieuw pijn te doen. De tumor was weer terug gekomen, daarnaast ook in zijn beenmerg en kraakbeen. De kanker was helaas niet meer te genezen, en Ruud werd terminaal verklaard. Hij heeft gewoon erg veel pech gehad.

Facebook was voor Ruud een uitlaatklep tijdens zijn ziekte. Op Facebook plaatste hij bijvoorbeeld zijn eerste foto als man, het was een paar uur voordat hij zijn chemo kreeg.

Ik zat toen bij hem op het ziekenhuisbed.

Daarvoor wist niemand hoe wij er nu precies uitzagen zonder pruiken en make-up. Zijn hele leven bestond vanaf toen eigenlijk uit Facebook, hij putte veel kracht uit de reacties die hij kreeg en wilde iets met die positieve energie doen. Ruud wilde iets

 12

achterlaten voor iedereen, hij vond eigenlijk dat hij een slecht karma over zich heen had omdat hij niet altijd even aardig is geweest tegen iedereen. Dat wilde hij in zijn laatste levensfase goedmaken. Toen bedacht hij dat hij op zijn verjaardag, 30 juli, een groot feest wilde organiseren door heel Nederland.

Ruud regelde alles zelf om promotie te maken. Hij wilde dat iedereen zich zou herinneren wie Miss Teddy was.

Hij heeft het evenement gepromoot bij zo’n 20 kranten, 15 radiostations en 3 televisieprogramma’s. Bij radiozender SlamFM was hij nog geen week voordat hij overleed, dat was ook zijn laatste keer in de make-up. Normaal gesproken was Ruud altijd heel snel en scherp met antwoorden, maar je merkte toen al dat het minder ging. Hij moest veel langer nadenken over zijn antwoorden, was minder scherp en snel. Ik wist dat de dood dichtbij kwam en had helaas gelijk. Drie dagen erna is Ruud overleden.

Hij is de avond voor zijn overlijden in een psychose geraakt en de volgende dag ingeslapen. Tijdens de psychose kende hij niemand meer. Hij had af en toe een paar seconden een helder moment. Hij was erg aan het hallucineren. Om half elf kwam er nog een nachtzuster om hem te verzorgen en nadien is hij overleden, alsof hij het zo had gewild.

De begrafenis

Ruud was een echte controlfreak, hij moest alles zelf doen. Behalve zijn uitvaart, die heeft hij niet zelf geregeld. Ik denk dat hij er niet aan wilde denken of dat het hem niet interesseerde. Hij wist uiteindelijk toch wel dat hij er geen controle over had. Zijn erfe-

nis heeft hij toen mondeling geregeld met zijn moeder en broer. Hij wilde niet dat anderen zijn kleding en pruiken zouden krijgen. Het meeste wat met Teddy te maken heeft, heb ik daarom thuis liggen.

De uitvaart moest dus na zijn dood geregeld worden. Zijn moeder heeft mij toen gevraagd of ik de wilde regelen, dan zorgde zij voor een kleine bijeenkomst voor Ruud.

De meeste mensen kenden hem als de extraverte Teddy. Het werd een prachtige Teddy uitvaart. Pas in het crematorium is er een korte dienst van 5 minuten aan Ruud gewijd. In de kist lag Ruud echt als man, de kist bleef dicht tijdens de diensten.

Bijna niemand mocht hem zien. Maar hij lag er echt heel mooi in.

Ruud heeft mij vóór zijn overlijden gevraagd of ik tijdens de dienst wilde optreden. Mijn eerste reactie was: ‘Ik denk niet dat ik dat aankan.’ Ik ben blij dat ik het toch gedaan heb, alhoewel ik de laatste minuten van het nummer snikkend heb gedaan. Het voelde voor mij echt als een afsluiting van een nare periode.

Tijdens Ruud’s dienst was het heel druk.

Zo’n 250 à 300 man, veel van hen waren drags. Het was een prachtige dienst. Ik was net op tijd voor de crematie, die was namelijk op een andere plek dan de dienst.

Niet heel gek, want ook als duo waren we vaak te laat. Er ging altijd iets mis, we waren beide erg slecht in plannen. Maar aan de andere kant, als celebs moet je te laat komen. Bij optredens zei ik dan ook altijd tegen Ruud dat we een uur eerder moesten optreden dan afgesproken, dan kwamen we altijd op tijd voor het optreden.

vriend ontmoet. Hij is echt mijn soulmate.

Als duo zorgde ik voor de kleding en Ik heb niet heel veel contact meer met de Ruud voor de muziek. Het moest ook moeder en broer van Ruud. Kort na zijn echt perfect zijn. Tijdens optredens dood wilde zijn familie graag met mij praten playbackten we, maar dan wel met andere over hem, maar ik wilde vooral veel rust. nummers die je zou verwachten. Ruud Het contact is verwaterd. maakte allerlei remixen, bijvoorbeeld met Gelukkig hebben we de actie Teddy4KWF allerlei onbekende nummers van Whitney wel kunnen doorzetten. Vorig jaar hebben Houston. we zo’n zestig activiteiten door heel Ruud en ik waren echt hele goede vrienden.

Nederland georganiseerd. We hopen dat 30 In de vorm van as heb ik hem altijd bij mij juli dit jaar wéér volledig in het teken van in huis. Ook is er een deel bij zijn moeder Teddy4KWF zal staan. Vorig jaar hebben en broer en een deel van het as op de we een cheque ter waarde van 50.000 euro begraafplaats. Zo is hij overal een beetje. Bij overhandigd aan het KWF. Helaas was mij staat hij naast het urn van mijn overleden vriendin Melanie. Een paar weken voordat zij overleed ontmoette ze Ruud voor het eerst, hij was toen nog niet ziek. Ze zei toen: ‘Ik ben bang dat hij niet lang meer te leven heeft.’ En ze heeft helaas gelijk gehad. Melanie was zo zeker van haar zaak dat ze destijds met een begrafenisondernemer heeft afgesproken dat hij bloemen van haar op het graf van Ruud zou leggen zodra hij zou overlijden.

Dus ik schrok heel erg toen ik een paar weken na de crematie van Ruud Ruud (L) en Gert-Jan gebeld werd door een begrafenisondernemer, hij wou graag weten waar het graf van Ruud zich bevond.

‘Ik heb Melanie beloofd dat ik de bloemen bij het geen ton – waar we met z’n allen op gehoopt hadden – maar wel het begin van hem op het graf zou gaan leggen,’ vertelde hij een mooie herinnering. mij. Toen heeft hij namens Melanie bloemen Vorig jaar zijn we deze bijzondere dag op het graf gelegd. begonnen in de Keulse Kar, dat is een eetcafé in Den Bosch. Daarna zijn we Hulp van bovenaf met een grote terreinwagen door heel Nu, een jaar verder, gaat het redelijk goed Brabant gereden. Ik ben samen met mijn met me. Ik heb m’n draai weer in het leven gevonden. Ik mis hem nog wel iedere dag. Iedereen in mijn omgeving is ervan overtuigd dat Ruud ervoor heeft gezorgd dat ik mijn huidige vriend heb ontmoet.

Ruud heeft voor zijn dood nog gezegd dat ik moest stoppen met de relatie met mijn ex, hij was niet goed genoeg voor me. Na zijn dood heb ik naar Ruud’s advies geluisterd en een punt achter de relatie gezet. Een dag na Valentijnsdag dit jaar, heb ik mijn huidige

‘WE HEBBEN LEKKER GEK GEDAAN OP DE BEGRAAFPLAATS’

beste vriendin Dominique, ook een goede vriendin van Ruud, die hele dag langs activiteiten gegaan. Via sponsoren hebben we toen heel veel gekregen, bijvoorbeeld een hele mooie witte jurk.

Ook werden er dancefeesten georganiseerd, maar daarnaast was er bijvoorbeeld ook een kunstveiling. Een van de topstukken daar was een schilderij van Herman Brood.

Maar er waren natuurlijk ook portretten van Ruud. Die dag zijn Dominique en ik ook naar de plek geweest waar de urn van Ruud staat. Die staat op een hele grote begraafplaats. Dominique en ik liepen vrolijk en in een mooie jurk over de begraafplaats, hand in hand gingen we naar Ruud toe. Eenmaal bij Ruud stopten we en zei ik: ‘Nou Ruud, hier zijn we dan. Ik weet dat je er een hekel aan hebt, maar ik heb een corrigerende slip aangedaan.’ En toen hebben we allebei onze jurk omhoog gedaan. We hebben lekker gek gedaan op de begraafplaats, net zoals Ruud dat ook zou doen.

Tijdens de ziekteperiode zijn Ruud en ik gevolgd voor een documentaire die uitgezonden is op Veronica. Eddy Zoey, die Ruud kende via het televisieprogramma Take Me Out, heeft daarvoor de voice-over verzorgd. Zo is er ook meer bekendheid gekomen voor Teddy4KWF. Eddy was altijd oprecht geïnteresseerd in hem.

Voorlopig ga ik door met het optreden als Strangee. Daarnaast ben ik erg gelukkig met mijn nieuwe vriend en ga binnenkort met hem samenwonen in Zwolle. Ik verlaat het zuiden en ga voor een nieuwe toekomst, helaas zonder Ruud, maar met prachtige herinneringen.”

Wil je ook je steentje bijdragen voor Teddy4KWF editie 2014? Ga dan bijvoorbeeld 1 juli naar de goede doelen in Enkhuizen. Daar wordt de Teddy4KWF 2.0 georganiseerd. Voor meer informatie ga je naar www.facebook.nl/teddy4kwfEnkhuizen

13



EEN DAGJE ‘VROUW’ BIJ MARIPOSA Een zaak voor iedere man die zich graag als vrouw kleedt? Ja, die bestaat! Mandame’s redacteur Jeanne bezocht deze winkel, Mariposa in Amsterdam. Tijdens deze dag zag ze hoe Bert werd getransformeerd tot Vera en leerde ze de eigenaressen van Mariposa beter kennen.



TEKST JEANNE LUESINK

BEELD JEANNE LUESINK EN BERT WOUDSTRA

 14

“Kijk maar lekker rond hoor,” zegt Mary terwijl ik door de winkel loop. Mary is de eigenaresse van Mariposa, een zaak voor mannen met vrouwelijke gevoelens. Je vindt er onder andere pruiken, sieraden, make-up, kleding en borstprotheses. Daarnaast is er de mogelijkheid om je te laten opmaken, omkleden en als vrouw op de foto te gaan.

“Voordat er bezoekers zijn moet ik nog wel even wat kale poppen van een pruik voorzien hoor, dat ziet er wat gezelliger uit,” vertelt Mary terwijl ze druk bezig is om haar zaak nog mooier aan te kleden. De klant van vandaag wordt verwacht om elf uur. “Dan drinken we eerst een kopje koffie en kletsen we even bij, daarna kunnen we aan de slag.

We plannen nooit meer dan twee afspraken op een dag, zodat we genoeg tijd hebben voor beide klanten.”

21 jaar geleden richtte Mary haar zaak Mariposa - wat Spaans is voor vlinder - op. Op dat moment runde ze nog haar eigen computerbedrijf. Toen haar zoon, die voor haar computerbedrijf werkte, haar vertelde dat hij het maar niks vond dat er een werknemer steeds naar haar benen staarde, kwam ze voor het eerst in aanraking met travestie. “Ik confronteerde mijn werknemer Rens ermee,” vertelt Mary. “Zijn reactie had ik totaal niet verwacht. Hij vertelde dat hij inderdaad vaak naar mijn benen keek, niet omdat hij me wel zag zitten, maar omdat hij zelf ook zulke vrouwelijke benen zou willen hebben. Hij begon te huilen, hij móest het verhaal over zijn vrouwelijke gevoelens kwijt. Omdat ik vroeger een opleiding visagie heb gevolgd, besloot ik Rens te helpen. We gingen samen vrouwenkleding shoppen en ik maakte hem op, hij voelde zich zó goed op dat moment. Hij straalde helemaal.” In de periode daarna werd Mary regelmatig benaderd door mannen met vrouwelijke gevoelens, ze hadden hele positieve verhalen gehoord van Rens.

“Ik begon het steeds interessanter te vinden en vond het wel een intrigerende doelgroep. Ik besloot Mariposa op te richten en na een tijdje stopte ik met mijn computerbedrijf, zodat ik kon doen wat ik écht leuk vond: Mariposa.” Toen Mary een keer niet in haar zaak - die vijf dagen per week is geopend - kon werken, wilde haar schoondochter Ilse wel invallen. Ze was destijds pas een jaar of twintig en vond make-up en kleding erg interessant. Ilse was nog bezig met het afronden van haar studie Hotelmanagement, maar toen ze was afgestudeerd is ze nooit meer weggegaan bij Mariposa, zo leuk vond ze het. “Mary heeft me alles geleerd qua make-up en ik volg nog regelmatig workshops. Ook met onze doelgroep omgaan heb ik door de tijd heen geleerd,” vertelt Ilse.

‘IK KLEED ME VIER À VIJF KEER IN DE WEEK ALS VROUW, ALS IK DAT NIET DOE BEGINT HET TE KRIEBELEN’ Zoals afgesproken, komt de klant van vandaag om elf uur binnen.

De 62-jarige Bert heeft zijn vriend meegenomen. Vanavond gaan ze samen met een groepje vrienden naar een workshop sieraden maken. “Het bespaart me wel tijd hoor, nu hoef ik mijn make-up en nagels vanavond niet meer te doen,” vertelt Bert. Hij kleedt zich pas sinds drie jaar als Vera: “Ik vond het altijd al leuk om me als vrouw te kleden, maar de laatste jaren werd dit gevoel steeds sterker. Nu kleed ik me zeker zo’n vier à vijf keer in de week om. Als ik dat niet doe, begint het te kriebelen. Binnenkort ga ik drie dagen naar België als vrouw. Ik neem dan geen mannenkleding mee en ga shoppen, heerlijk vind ik dat. Iedereen in mijn omgeving weet dat ik me als vrouw kleed, zelfs mijn collega’s. Ze reageerden allemaal positief toen ik het vertelde en hebben geen problemen met wat ik doe.”

Bert heeft een koffertje meegenomen met daarin zijn eigen vrouwenkleding. “Ik heb een hele kast vol thuis. Ik shop regelmatig en vind vaak de leukste items bij tweedehands winkels.” Samen met Mary bekijkt hij wat Vera vandaag aan zal doen. ze besluiten dat zijn paarse rok wel lekker vrolijk is. Terwijl Bert zich omkleedt in de paskamer, gaat Mary op zoek naar bijpassende make-up. “Vind je paarse oogschaduw met een taupe ondertoon mooi, Vera? Dat is niet té knal, het past wel bij je,” roept Mary. Bert, die inmiddels steeds meer op Vera begint te lijken, antwoordt enthousiast dat het hem wel wat lijkt. Hij wil liever niet dat zijn make-up te overdreven is: “Een goede crossdresser wil in mijn ogen niet opvallen, maar

juist op een doodnormale vrouw lijken.” Als Mary aan de make-up begint, merkt ze op dat Vera zulke mooie wenkbrauwen heeft. “Ik laat ze eens in de maand doen,” vertelt Vera. “Ik vind het ook als man zijnde niet mooi om van die slordige, borstelige wenkbrauwen te hebben.”

Terwijl Mary de make-up en nagels van Vera doet - waar ze ongeveer een half uurtje mee bezig is - kletsen Vera en ik gezellig met elkaar.

“Ik kom hier regelmatig,” vertelt Vera. “Niet alleen om mijn makeup te laten doen of om make-up te kopen, maar ook omdat het een ontmoetingsplaats is. Naast het feit dat Mary en Ilse ervoor zorgen dat je je meteen thuis voelt bij Mariposa, is het leuk om hier andere crossdressers tegen te komen.”

‘NA DE MAKE-OVER BEGINNEN ZE VAAK TE HUILEN VAN BLIJDSCHAP’ Mary voegt daaraan toe dat er ook regelmatig mannen in de winkel komen die zich voor het eerst laten opmaken en omkleden. “Als zij anoniem willen blijven, sluit ik de winkel af zodat er niet zomaar andere klanten binnenkomen. Die eerste keer geven mannen zich vaak compleet aan ons over, ze weten niet wat ze moeten verwachten. Ik probeer ze dan altijd op hun gemak te stellen door even met ze te babbelen en een kopje koffie te drinken, vaak worden ze dan wat losser. Als ze zichzelf na de make-over in de spiegel



15





‘IK DRUK MIJN ARMEN EEN BEETJE TEGEN M’N LICHAAM, DAT ZIET ER HET CHARMANTST UIT OP DE FOTO’

bekijken, beginnen ze vaak te huilen omdat ze er eindelijk uitzien zoals ze willen. Het voelt fijn om mensen zo blij te kunnen maken.

Ik vind het trouwens ook leuker om mannen op te maken dan vrouwen, het is een uitdaging om iemand er anders uit te laten zien dan hij in werkelijkheid is.”

Als de make-up en nagellak van Vera klaar is, gaan we even een broodje eten. “Je nagels moeten toch drogen,” zegt Mary tegen Vera. We gaan aan het barretje in het midden van Mariposa zitten en daar komt Vera een andere crossdresser, Nel, tegen. Nel krijgt vandaag een make-over en een fotoshoot van Ilse. Terwijl Nel en Vera poseren voor de foto die ik maak, wisselen ze tips met elkaar uit om er slanker uit te zien. “Ik druk mijn armen meestal een beetje tegen m’n lichaam en sla mijn benen vaak over elkaar, dat ziet er het charmantst uit op de foto,” vertelt Nel. Als het eten op is, gaat Vera klaar staan voor het laatste onderdeel van de dag: de fotoshoot. Mary vertelt haar welke poses ze moet aannemen voor het mooiste resultaat. “Ja, dit is leuk hoor schat” en “Mooi, nog zo’n eentje!” zijn uitspraken die voorbij komen. Vera geniet van de shoot, zoals ze van haar hele dag heeft genoten: “Ik voel me gelukkig als ik me net als vandaag als vrouw kan kleden, en dat laat ik niemand van me afnemen!”



 16

Eddy onderging een niertransplantatie

‘Ik had geen energie meer’ Eddy van der Schouw (51) is als Miss Edda een graag geziene gast op feesten en partijen in het oosten van Nederland. Edda is een goedlachse vrouw vol met energie die van iedere partij een groot feest maakt. Energie die Eddy als nierpatiënt voor zijn transplantatie in 2010 niet altijd had: “Voor de transplantatie stond voor een keuze: levenslang dialyseren, een nieuwe nier of de dood.”

TEKST: KIM PEDDEMORS

“De eerste keer op hakken was voor mij zo’n twintig jaar geleden. Ik speelde toen in het theater van Jos Brink en moest voor de show op hakken optreden. Helaas heb ik het nooit kunnen afmaken, ik werd namelijk voor de show ziek. Een carrière als musical acteur zat er helaas niet meer in. Via Jos Brink heb ik toen een lange tijd als stemacteur gewerkt. Zo heb ik bijvoorbeeld de stemmen ingesproken voor de film van de Smurfen. Ik was toneel aan het spelen, maar dan in een stoel. Een aantal jaren geleden ben ik vanuit het Westen naar Enschede verhuisd, waar ook het leven van Miss Edda begon.

In Enschede heb mijn eigen theaterbedrijf opgericht en ben gaan acteren, regisseren en schrijven. Ondanks mijn ziekte werkte ik gewoon door. Op het einde zonder energie, maar altijd met een lach.

Op een gegeven moment moest ik aan de dialyse, dat was voor mij echt een hel. Drie keer per week, om de dag aan het apparaat. De meeste nierpatiënten worden er beter van, maar ik had juist last van ‘dialyse katers’.

Iedere keer kreeg ik last van hoofdpijn en katers en krampen waardoor ik niet meer kon staan, ik werd dan liggend naar huis vervoerd. Daarnaast kreeg ik ook buiten het dialyseren om last van trauma’s. Zo krijg ik het altijd benauwd als ik moet bloedprikken, dan voel ik hetzelfde als wanneer ik aan het apparaat lag.

Toen ik op een gegeven moment kon kiezen of ik op deze manier door wilde gaan of een nieuwe nier wilde, was die keus snel gemaakt. Maar natuurlijk lag er niet zomaar een nier voor

me klaar, zoiets kan heel lang duren.

Mijn goede vriendin en collega Linda wilde mij graag helpen door haar nier af te staan. In eerste instantie heb ik nee gezegd. Ik wilde niet dat zij in de problemen zou komen als de operatie niet goed zou gaan. Toch heeft zij mij uiteindelijk wel over kunnen halen. Ik vergiftigde langzaam mijn lichaam en kon niet zomaar met de dialyse stoppen. Ik heb twee keer eerder een transplantatie ondergaan, waarvan de

‘LANGZAAM VERGIFTIGDE IK MIJN LICHAAM’ laatste donornier is afgestoten door mijn lichaam. Eigenlijk wilde ik geen derde keer, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. In 2011 ben ik voor het laatst geopereerd, ik heb nu veel meer energie en voel me beter dan ooit.

Geen energie meer

Mijn laatste optreden voor mijn transplantatie in november 2010 was tijdens het travestivalshow in het Wilminktheater hier in Enschede. Ik had een act met Anita Meyer. Tijdens het optreden viel ik zowat om, iedere keer als ik naar achteren moest lopen, was er dan ook iemand die me vasthield. De laatste

act heb ik moeten playbacken omdat ik gewoon geen lucht en energie meer had om nog wat te kunnen. Normaal gesproken zing ik altijd live, het was heel vervelend om dat nu niet te kunnen doen.

Eigenlijk direct nadat ik uit de narcose kwam voelde ik me goed. Mijn zus die bij me op bezoek kwam, zei meteen: ‘Ik zie het aan je ogen, je kijkt weer levendig en hebt een goede kleur.’ Na een kleine terugval, ging het steeds beter. De nier werd gelukkig niet afgestoten door mijn lichaam. Twee weken na de operatie was ik alweer thuis.

17 november 2010 ben ik geopereerd en in januari 2011 stond ik weer op het podium. Het eerste optreden na mijn operatie was heel eng. Aan de ene kant was ik angstig dat ik het niet meer zou kunnen, maar aan de andere kant was ik juist blij omdat ik weer kon optreden. Maar niet snel daarna stond ik er weer alsof er niets was gebeurd.

Sinds de laatste transplantatie gaat het beter dan ooit met me. Af en toe heb ik wat bijwerkingen van de medicijnen, ik slaap bijvoorbeeld erg slecht, maar verder gaat het super.

Ik ben erg blij met mijn nier en ben Linda nog altijd dankbaar dat ze me geholpen heeft. Het is niet te zeggen hoelang ik hier nog mee kan leven, maar ik voel me nu beter dan ooit tevoren.”

Over de periode rondom de niertransplantatie van Eddy is een documentaire gemaakt. Deze is terug te kijken op uitzending gemist: In hart en nieren.

17



DeeDee’s Dollhouse Drag-online-uitzendbureau Dennis (45) draait als DeeDee Janssens al ruim twintig jaar mee binnen de dragwereld. Niet alleen is DeeDee in meerdere tv-programma’s verschenen, ontwerpt ze showkleding, sieraden en borsten, ook heeft zij sinds een paar jaar een eigen drag-online-uitzendbureau: DeeDee’s Dollhouse. Mandame interviewde deze duizendpoot over haar Dollhouse.

TEKST DEBORAH KLEINE BEELD AMBER BIJSTER FOTOGRAFIE EN MGR MADHATTER PHOTOGRAPHY

Een drag-online-uitzendbureau, hoe kwam je op het idee om dit op te richten?

“Ik hou ervan om mensen te vermaken met mijn performance als DeeDee. Ik zorg altijd voor extra veel plezier als ik alleen of met vriendinnen op een feest verschijn.

Regelmatig hoorde ik dat er voor feesten en evenementen gezocht werd naar drag queens, maar niemand wist hoe je ze kon bereiken.

Dit gaf mij de inspiratie om DeeDee’s Dollhouse op te richten, een uitzendbureau waar mensen ons voor de meest uiteenlopende gelegenheden kunnen boeken. Ik ben zelf natuurlijk al jaren als DeeDee actief, het opzetten van het uitzendbureau vond ik een logisch vervolg.”

Wat vind je zo leuk aan entertainen?

“Wat niet? Geen optreden is hetzelfde. Je werkt voor en met andere mensen en je komt op veel verschillende plaatsen. Ik vind het erg leuk om anderen te verrassen met mijn performance en de verwachtingen te overtreffen. Het is een uitdaging om zelfs de meest sceptische persoon een glimlach op zijn gezicht te geven. Of om die ene persoon, die het toch nodig vindt zijn ongezouten mening te geven, op zijn plaats te zetten. Naast mijn eigen optredens

 18

ga ik vaak mee naar evenementen als er meerdere drags worden geboekt, maar dit lukt me helaas niet altijd. Ik heb van alles om handen en ‘a girl’s gotta do what a girl’s gotta do’, je kunt jezelf nou eenmaal niet in tweeën splitsen.”

Hoeveel drag queens zijn er bij jouw online-drag-uitzendbureau aangemeld?

“Dat is moeilijk te zeggen, het verschilt namelijk nogal per periode. De één vertrekt plotseling naar het buitenland voor werk of voor de liefde, en de ander meldt zich, na een tijd voor zichzelf te hebben gewerkt, weer bij me aan. De grootste boeking die ik tot nu toe heb gekregen, was voor een groot society-event en fondsenwerving waarbij veel BN’ers aanwezig waren. Met dertien drags sloten wij de modeshow af. Het zag er echt super uit: dertien in het wit geklede drags, maar toch ieder in haar eigen stijl.”

Voor welke gelegenheden worden jullie nog meer geboekt?

“Voor bruiloften, personeelsfeesten, beurzen, spelletjesavonden en voor kleine kroegjes tot grote housefeesten. Drags kunnen iedere gelegenheid net dat beetje extra geven waardoor mensen er nog lang over napraten. Of het nou om een grappige,

extravagante of serieuze act gaat. Ik vind het erg belangrijk dat het entertainment perfect wordt aangepast aan de gelegenheid.

Klanten kunnen daarom ook bij mij langskomen, om samen met mij het thema en het bijpassende entertainment te bespreken.”

‘MET DERTIEN DRAGS SLOTEN WIJ DE MODESHOW AF’ Hoe zijn de drag queens die aangemeld zijn bij DeeDee’s Dollhouse met jou in contact gekomen?

“Met elke drag die via mij te boeken is, heb ik zelf al eens gewerkt. Wanneer ik zie dat iemand talent heeft, wissel ik telefoonnummers uit. Als er een gelegenheid voorbij komt waarvan ik denk: daar is diegene geknipt voor, dan probeer ik die drag aan die boeking te koppelen. Drag en klant worden vaak ook willekeurig aan

elkaar gekoppeld. Tenzij het dus om een gelegenheid gaat die goed bij een bepaalde drag past. Zo zou ik bewust degene die klassiekers weet neer te zetten, naar een Hollywood party sturen. Een praatgrage diva koppel ik aan de boeking voor een hostess. Maar tijdens een eerste opdracht stuur ik ze niet alleen op pad.

Mensen betalen voor kwaliteit, dus die garandeer ik graag. Als zowel het publiek als de artiest met een tevreden gevoel terug kijkt op de gelegenheid, dan ben ik tevreden.”

Waardoor zijn drag queens zo goed in entertainen?

“Al in de stukken van Shakespeare werden vrouwenrollen door mannen gespeeld.

Ook in Nederland is travestie al heel lang een populair ‘volksvermaak’ dat gelukkig

steeds weer een opleving doormaakt. Juist in tijden van crisis willen mensen vermaakt worden. Ik merk vaak dat het publiek het niet kan geloven dat een man er als vrouw zo goed uit kan zien. Bij sommige drags moeten mensen echt twee keer kijken voor ze doorhebben dat het een man is.

Die illusie is wat mensen het meest boeit en entertaint. Ook het feit dat een drag een kamer, podium of zelfs een beursstand doet oplichten met haar humor, glamour en stijl vinden veel mensen bijzonder. Vaak sturen klanten mij dagen na het optreden een mailtje om me nog een keer extra te bedanken voor de leuke aanvulling. Voor zulke reacties doe ik het allemaal.”

Hoe ziet een werkdag bij DeeDee’s Dollhouse eruit?

“Ik ben in de gelukkige positie dat ik zowel



een kantoor als atelier aan huis heb. In mijn kantoor werk ik volgens mijn weekplanning waar ik iedere maandagochtend mee start.

Zo beantwoord ik mijn mail, update ik de website, hou ik social media en de boekhouding bij en ga ik aan de slag met nieuwe boekingen. Daarnaast gaat er tijd zitten in besprekingen met de drags - over de muziek, kostuums en pruiken – en in het repeteren voor de evenementen waarvoor we zijn geboekt. Ik probeer me zoveel mogelijk aan deze planning te houden. Maar een vrijgezellenfeest op maandagmiddag gaat voor de boekhouding en een fotoshoot heeft voorrang op het updaten van de website. Voor mij kunnen er soms niet genoeg uren in een dag zitten.”



19



ik Delirious Deee. Jaren later werd ik aangenomen om als candygirl te werken in Club Eye in Rotterdam. Ik vermaakte mensen met mijn aanwezigheid en verkocht snoep. De hostess van deze club kon Delirious niet onthouden, dus doopte ze mij om tot DeeDee. Om als DeeDee een Facebook profiel aan te maken, moest ik ook een achternaam hebben. Een vriendin van mij heet Janssens en dit is echt een doorsnee achternaam in Nederland. De naam Janssens is dus eigenlijk een beetje een grapje.”

Je geeft zelf aan dat je echt een duizendpoot bent, waar heb je het momenteel druk mee?

“Naast het werken aan mijn uitzendbureau, ontwerp en produceer ik showkostuums.

Veel van deze kostuums maak ik voor drags, maar ik maak soms ook kleding voor strippers en danseressen. Ik heb zelfs een positiejurkje ontworpen en gemaakt voor Kim van de Vengaboys. Daarnaast ben ik mede-ontwerper van een sieradenlijn voor drags en op www.Drag-A-Porter.com verkoop ik onder andere siliconen borstplaten onder de naam ‘Decolleté

by DeeDee’. Ook treed ik zelf vaak op, presenteer ik shows en ben ik regelmatig gastvrouw, zowel voor anderen als tijdens mijn eigen DeeDee’s Dollhouse avonden in Rotterdam en Den Haag.”

Dragen de drag queens die via jou worden geboekt deze kleding en borsten ook?

“Ja, gelukkig zijn veel van de meiden waarmee ik werk erg enthousiast over mijn ontwerpen en dragen ze deze zelf ook graag. Het is uiteraard geen verplichting om tijdens boekingen mijn ontwerpen te dragen. Ik vind juist dat iedere persoon door eigen input en styling zo uniek is.

Maar als een vriendin hulp nodig heeft bij haar styling, dan help ik haar graag.”

En mensen kennen jou misschien ook van de vele tv-programma’s waarin jij bent verschenen..

“Klopt. Zo ben ik onder andere te zien geweest in het programma ‘Taxi’ van

 20

Maarten Spanjaard. Dit was een programma waarin Maarten liet zien hoe hij passagiers tijdens een taxirit aan de praat kon houden en hen mooie verhalen kon laten vertellen.

Op een avond belandde ik per toeval in zijn taxi toen ik uit was geweest in Rotterdam.

Ik had een flinke kater, hierdoor was ik na twee vragen zijn gezever al zat en antwoordde ik dat er een pruik, panty’s en pumps in mijn tas zaten. Van het een kwam het ander: twee uur later zat ik opgetut als DeeDee bij hem in de taxi. Daarnaast heb ik meegedaan aan ‘De Travestie Show’ van zender Veronica. Ook heb ik een rol gehad als figurant in de ‘Soundmixshow’ en onlangs had ik als DeeDee in de bioscoopfilm ‘Chez Nous’ een bijrol.”

‘VOOR MIJ KUNNEN ER NIET GENOEG UREN IN EEN DAG ZITTEN’ Hoe kwam je eigenlijk op de naam DeeDee Janssens?

“Vrienden van mij begonnen een lounge in een pop-up discotheek. Ze vroegen mij of ik de hostess van deze lounge wilde zijn. De lounge moest mijn naam dragen, en dus moest er ook voor mij een naam worden bedacht. Vanaf deze avond heette

Wat is het grootse verschil tussen DeeDee en de man achter haar?

“DeeDee is degene die ervan houdt om in de schijnwerpers te staan, als Dennis hou ik er meer van om toe te kijken. Om van Dennis naar DeeDee te transformeren, kost mij drie uur en soms zelfs langer. ‘I’m a selfmade woman’ is in mijn geval letterlijk maar al te waar. Van mijn hoofd tot aan mijn tenen, smeer en plak ik net zo lang totdat ik het er mooi uit vind zien. De eerste keer dat ik als drag was, won ik een Miss verkiezing in de BOKO bar. Ik heb hier ook mijn dragmoeder Patty LaVesetti ontmoet. Zij heeft mij alles geleerd over de dragwereld. Ik was onervaren, maar ik was creatief en vooral brutaal en eigenwijs. Van deze uit de hand gelopen hobby heb ik mijn werk gemaakt en dit doe ik nu, twintig jaar later, nog steeds met heel veel plezier.”

Je hebt al ontzettend veel meegemaakt als DeeDee, maar is er misschien iets waarvan je nog steeds droomt?

“Ik moet eerlijk zeggen dat ik inderdaad bijna alles wat ik ooit had willen doen, al gedaan heb. Je kunt het zo gek niet bedenken, noem het op of ik heb het gedaan: ‘been, there, done that and got pictures to prove it’. Toch lijkt het me wel enig om een grote revue met dans, zang en komische sketches op poten te zetten. Ook zou ik een tv-programma willen presenteren en een prêt-à-porter (confectie) lijn op willen zetten voor en door drags. Genoeg om nog over te dromen dus. Dromen is lekker, maar je dromen waarmaken is nog veel lekkerder!”



Ga naar www.dragqueendiaries.nl voor meer informatie over DeeDee en haar drag-onlineuitzendbureau.

‘HET PUBLIEK KAN VAAK NIET GELOVEN DAT EEN MAN ER ALS VROUW ZO GOED UIT KAN ZIEN’

23 21



ÉÉN VERHAAL, TWEE KANTEN

HIJ

Negen jaar geleden ontdekte de 69-jarige Louis, ook wel Louisa, dat hij een crossdresser is, een man met vrouwelijke gevoelens. Hij vroeg zich af hoe hij dit ooit aan zijn vrouw zou moeten vertellen. ‘Ik was bang om haar kwijt te raken.’

TEKST JEANNE LUESINK

“Eigenlijk heb ik altijd wel geweten dat ik een ‘uitzondering’ was, alleen kon ik het nooit plaatsen.

De meeste jongens van zestien hadden de drang niet om zich als vrouw te kleden, maar ik wel. Toch kwam het maar een enkele keer voor dat ik de kleding van mijn zus stiekem aantrok. Het gevoel dat ik gek was op vrouwenkleding was niet zo sterk dat ik er echt iets mee wilde doen. Ik dacht: iedereen heeft wel iets, en toevallig heb ik dit.

Zo’n negen jaar geleden veranderde dat. Ik ging steeds vaker naar vrouwen kijken. Niet omdat ze zo knap waren, maar omdat ik me afvroeg hoe hun kleding mij zou staan. Die gevoelens werden sterker en sterker en ik besloot ermee te experimenteren. Als mijn vrouw van huis was, trok ik een bloesje van haar aan en bekeek ik mezelf in de spiegel. De tweede keer dat ik dat deed, kwam er golf van overweldigende gevoelens over me heen. Ik wist het zeker: ik wil dit vaker doen, vrouwenkleding dragen hoort bij me.

Geheim

Vanaf dat moment werd ik steeds obsessiever en in de meest rare, gestolen uurtjes, ging ik vrouwenkleding kopen. Ik werkte één dag in de week in een andere stad en na m’n werk ging ik vaak nog even snel naar de winkel. Ik vertelde de verkoopster dan dat ik iets voor mijn dochter - die ik niet eens heb - moest kopen en dat het haar perfect zou staan. Ik verzon allerlei smoesjes en stuk voor stuk werkten ze voortreffelijk.

De maanden daarna voelde ik me eenzaam en droeg ik heel veel spanning met me mee. Ik had een geheim en kon het met niemand delen. Daarom ben ik op internet gaan zoeken naar verhalen van anderen en daar herkende ik mezelf in. Het voelde fijn dat ik erachter was dat ik een crossdresser ben, een man die ook vrouwelijke gevoelens heeft. Ook was het

 22

een geruststelling omdat het bevestigde dat ik niet abnormaal ben. Toch was er nog een groot probleem, mijn vrouw Bea wist van niks. Maar ik wist dat het, als ik me stiekem zou blijven verkleden, een keer fout zou gaan. Ik wilde het haar wel vertellen, maar hoe zou ik dat in hemelsnaam moeten doen? Ik was bang om haar kwijt te raken.

De waarheid

Een tijdje later, toen Bea aan het computeren was, sprong er ineens een pop-up omhoog van een site met pikante lingerie. Ik weet het niet zeker meer, maar volgens mij verzon ik een smoesje waardoor we er niet over hoefden te praten. Kort daarna kwam er weer een soortgelijke pop-up omhoog en dit keer liet ze me er niet mee wegkomen. Ze vroeg: ‘Wat is er aan de hand?’

Ik zei dat er wel iets was, maar dat het een andere keer wel zou komen. Ik was er nog niet aan toe om het haar te vertellen. Natuurlijk nam ze daar geen genoegen mee en ze stond erop dat ik het zou uitleggen. Ik kon niet anders dan het te vertellen: ‘Ik heb naast mannelijke gevoelens ook vrouwelijke gevoelens en ik kleed me regelmatig als vrouw.’ Ze schrok enorm en stelde allerlei vragen als ‘hoelang doe je dit al?’ en ‘waarom heb je het niet eerder verteld?’ Omdat het al heel laat was en Bea de volgende dag haar verjaardag zou vieren, besloten we te gaan slapen. Middenin de nacht werd ze ineens in paniek wakker, ze was bang dat het nooit meer zo zal worden als het tussen ons geweest is. Ik wist niet wat ik moest doen om haar te troosten, maar het enige wat ik kón doen, was m’n arm om haar heen slaan zonder iets te zeggen. En dat was denk ik het beste.

In therapie

Na het weekend belde Bea meteen een hulplijn omdat ze er met iemand over wilde praten. Ze werd

geadviseerd om samen met mij naar een seksuoloog te gaan en een week later konden we daar al terecht.

We leerden er om meer over onze gevoelens te praten.

Door vragen die de seksuoloog stelde, kwamen we op dingen waar we het thuis niet over hadden. Ik denk dat dit hele gebeuren onze relatie uiteindelijk zelfs heeft versterkt, want we hebben geleerd om nóg beter met elkaar te praten. Door de therapie zag Bea in dat ik nog steeds dezelfde man ben met dezelfde hobby’s en dezelfde humor. Het ging steeds beter tussen ons, maar ik hield goed in mijn achterhoofd dat we alles stap voor stap moesten doen. Zo heb ik haar eerst alleen mijn vrouwenkleding laten zien en daarna pas heb ik me voor haar omgekleed. Ik vond het moeilijk om Louisa aan Bea te laten zien omdat ik niet wist hoe ze erop zou reageren. Ik kon me voorstellen dat het enorm schrikken is om je man ineens als een vrouw te zien.

De eerste keer schrok ze ook wel, maar na een tijdje reageerde ze nuchter: ‘Als ik dan toch naast een vrouw moet zitten, moet het wel een mooie zijn.’ Daarom kon ik volgens haar wel wat make-up gebruiken.

TEKST JEANNE LUESINK

Overspannen

Eén keer heb ik een terugslag gehad en raakte ik overspannen. Ik was zo druk bezig om rekening te houden met Bea, dat ik mijn eigen gevoelens opkropte.

Ik had het gevoel dat het mijn schuld was en dat ik haar iets had aangedaan. Ik probeerde me groot te houden, ik moest er tenslotte voor haar zijn. Op een gegeven moment merkte Bea dat ik me niet prettig voelde, ik was vaak stil. Ik kampte met onzekerheden en wist niet hoe ik mijn leven met mijn nieuwe identiteit vorm moest geven. Naast het feit dat ik nu ‘uit de kast’ was, was ik ook nog eens met pensioen. Als ik voorheen onrustig was, kon ik dat in mijn werk stoppen, maar nu kon dat niet meer. Gelukkig was Bea heel lief voor me en sleepte me er doorheen. Als ze zag dat ik niet lekker in m’n vel zat nam ze me bijvoorbeeld mee om een eindje te gaan fietsen. Dat hielp heel erg, op zulke momenten kon ik ontspannen.

Dezelfde vader

Het ging bergopwaarts met ons, want nog geen jaar nadat Bea het wist, vertelden we het al aan onze kinderen. Ik had het gevoel dat ik er klaar voor was.

Hun reactie was positief, maar ze vroegen niet veel door. Ze gaven aan dat ze er niet teveel over wilden horen, zolang we maar zouden laten weten dat het tussen mij en Bea nog steeds goed ging.

Ik was bang dat ze anders tegen me aan zouden kijken, maar daar heb ik gelukkig nog nooit wat van gemerkt.

Onze jongste zoon zei zelfs: ‘Je blijft voor mij gewoon dezelfde vader.’ Wel weet ik dat ik er ook voor moet zorgen dat ik dat blijf, want als ik ineens in een jurk bij ze op de stoep zou staan, denk ik niet dat ze me nog als dezelfde man zien. Diep in m’n hart wens ik dat ze me een keer als vrouw zien, dan kan ik laten zien wie ik écht ben. Toch durf ik dat niet van ze te vragen, ik wil geen dingen tegen hun zin in doen.

Voor mij was het belangrijk om het m’n zoons te vertellen, omdat veel mensen doen alsof travestie iets is wat niet mag. Ik wilde aantonen dat ik niemand er kwaad mee doe en dat ook ik mag laten zien wie ik ben. Ook wilde ik het gevoel dat ik dingen stiekem deed verminderen. Naast mijn zussen, zoons en een stel vrienden van ons, weet niemand het. Helaas kan dat ook niet, omdat we in een klein dorp wonen waar roddels snel rond gaan. Ik ben bang dat mensen me vreemd vinden als ze het weten en het niet zullen accepteren.

‘DIEP IN M’N HART WENS IK DAT MIJN ZOONS ME EEN KEER ALS VROUW ZIEN’ Geen vrouw

Ik heb wel eens gedacht dat ik me wilde laten transformeren tot een échte vrouw. Samen met Bea was ik een midweek weg en we verbleven in een somber, deprimerend huisje. Een van die avonden verkleedde ik me en ik voelde me toen zó goed dat ik me afvroeg of ik niet voor altijd een vrouw zou willen zijn. Misschien had ik mezelf al die tijd wel voor de gek gehouden om de lieve vrede tussen Bea en mij te bewaren? Ik wilde geen overhaaste beslissing maken en besloot het even te laten rusten. In die periode daarna zag ik regelmatig een programma op televisie over mensen die zich lieten transformeren. Iedere keer als ik daarnaar keek, was er wel een moment dat ik mezelf niet in die personen herkende. Ik moest een balans vinden tussen de keren dat ik man en vrouw ben en ik kwam erachter dat ik me op mijn best voel als ik me zo’n twee à drie keer in de week omkleed. Nog steeds worstel ik wel eens met die gevoelens en word ik onrustig, maar als ik me dan weer als vrouw heb gekleed, voel ik me evenwichtig en is alles weer goed.”



25 23



ÉÉN VERHAAL, TWEE KANTEN

ZIJ

Zo’n acht jaar geleden kwam de 62-jarige Bea erachter dat haar man Louis zich regelmatig als vrouw kleedt. Ze schrok zich kapot en had zoiets nooit van hem verwacht.

‘Ik vroeg me af of Louis nog wel dezelfde man was als de man waarop ik verliefd ben geworden.’

“Nooit had ik iets aan hem gemerkt, maar toen hij ineens naar zijn ‘tandartsafspraak’ in onze woonplaats moest, wist ik dat er iets aan de hand was. We waren een paar dagen bij mijn ouders op bezoek omdat mijn moeder op sterven lag. Mijn ouders woonden zo’n anderhalf uur van ons huis vandaan. Normaal gesproken zou mijn man Louis die afspraak wel afzeggen, maar dit keer wilde hij dat niet, hij moest en zou gaan. Even spookte er door mijn hoofd dat hij op mij uitgekeken was en een ander had, maar wat hij me een paar maanden later opbiechtte, kwam daar niet eens bij in de buurt.

als een grote schok. Ik vroeg me af hoe we samen verder moesten, alles leek nu anders tussen ons. Na een lang gesprek gingen we slapen. Ik was te moe om het er nog over te hebben en ik moest het allemaal op me in laten werken. Ook was het al laat en ik wilde fit zijn voor de volgende dag, mijn vader en zussen zouden komen voor m’n verjaardag.

Tijdens mijn verjaardag deden Louis en ik alsof er niets aan de hand was. Tot mijn verbazing lukte dat, want doordat ik mijn vader sinds het overlijden van mijn moeder niet zo vaak meer had gezien, had ik genoeg afleiding.

Vrouwelijke gevoelens

Naar de seksuoloog

Ik weet het nog precies, ik was aan het computeren en ineens sprong er een pop-up omhoog van een site met lingerie en korsetten. Een site die ik nog nooit had bezocht. Omdat Louis de laatste tijd al vaker vreemd deed, vroeg ik hem wat er aan de hand was.

Hij zei dat hij het een andere keer wel zou vertellen.

Eerst dacht ik ‘nou, het zal wel,’ maar toen ik er nog eens over nadacht, stond ik erop dat hij het me nú moest uitleggen. Het leek hem veel moeite te kosten om te vertellen wat er was, maar uiteindelijk zei hij: ‘Ik heb naast mannelijke gevoelens ook vrouwelijke gevoelens en ik trek regelmatig vrouwenkleding aan.’

Ik schrok me kapot, zoiets had ik totaal niet verwacht.

Het was voor mij een compleet nieuwe wereld. Ik wist wel dat er transseksuelen en drag queens zijn, maar van deze ‘middenweg’ had ik nog nooit gehoord. Ik stelde hem allerlei vragen als: ‘hoelang weet je dit al?’ en ‘waarom heb je het niet eerder verteld? Dan had je hulp kunnen zoeken en waren die gevoelens misschien wel over gegaan.’ Hij vertelde me dat hij er pas sinds een paar maanden achter was en dat hij zeker wist dat het niet iets is wat over zou kunnen gaan. Het kwam

 24

Na het weekend belde ik Stichting Korrelatie. Ik had geen idee waar ik anders naar moest bellen, want met mijn vriendinnen kon ik er niet over praten. Stichting Korrelatie verwees me door naar een seksuoloog en raadde me aan om daar samen met Louis heen te gaan. Dat was een fijn gevoel, want misschien zou de seksuoloog me kunnen helpen. Ik had zoveel onbeantwoorde vragen. Ook wist ik niet wat ik met de situatie aan moest en of we nog wel bij elkaar zouden kunnen blijven, Louis was niet meer de man wie ik dacht dat hij was.

Al tijdens het intakegesprek wist ik dat Louis en ik eruit zouden komen samen. De seksuoloog zei: ‘Louis is nog steeds dezelfde man, maar dan met iets extra’s.’ Dat was een eyeopener, ik vroeg me af waarom ik eigenlijk bang was dat Louis anders zou zijn. We kunnen nog gewoon leuke dingen samen doen, bijvoorbeeld naar exposities en concerten die we zo leuk vinden. Het feit dat hij bepaalde gevoelens heeft, zou daar niets aan veranderen.

Stap voor stap

De therapie hielp me enorm en ik wist steeds beter

hoe ik met de situatie moest dealen. Toch was het voor mij belangrijk dat we alles rustig aan zouden doen.

Het heeft dan ook een tijdje geduurd voordat ik Louis als Louisa zag. Ook voor Louis was het eng, hij wist natuurlijk niet hoe ik zou reageren. Van een minirokje tot een shirtje met gaten in de mouwen, hij liet me van alles zien. Ik moest er wel om lachen, het was kleding voor jonge meiden, een beetje ordinair en kinderlijk.

Ik vertelde hem dat dat écht niet kon en dat ik hem wel zou helpen om nieuwe kleding en een pruik uit te zoeken.

In het begin had Louis nog een baard en geen make-up op, daarom heb ik hem geholpen met zijn make-up en gestimuleerd om zijn baard af te scheren. Onze omgeving was verbaasd dat Louis’ baard eraf was, ze hadden hem nog nooit zonder gezien. Als ze vroegen waarom Louis dat had gedaan, antwoordde hij dat dat moest vanwege zijn eczeem. Hij had trouwens echt eczeem en toen zijn baard eraf was, zag zijn huid er een stuk beter uit, een fijne bijkomstigheid dus.

‘IK HEB HEM ZELFS GEHOLPEN MET ZIJN MAKE-UP’ De eerste kus

Anders

Achteraf gezien zijn er wel signalen geweest dat Louis

Echte liefde

Als Louis nu als vrouw naar beneden komt en naast me gaat zitten op de bank, valt het me niet eens meer op. Ik merk hoogstens op dat hij een leuk truitje of een mooie rok aanheeft. Er is niks ongemakkelijks meer aan en ik behandel hem hetzelfde als altijd. Al met al heb ik er nog niet eens een jaar over gedaan om aan het beeld van hem als vrouw te moeten wennen.

In het begin vond ik het nog wel eens moeilijk dat ik het er met niemand over kon hebben. Ik wilde anderen wel in vertrouwen nemen, maar dan zou ik hen ook een groot geheim opleggen. Dat wilde ik niet. Wel zijn we naar bijeenkomsten geweest en daar praatten we met andere stellen. Dat hielp me er wel doorheen. Ik dacht: ‘Als zij het kunnen, kunnen wij het ook.’

Nu heb ik er geen moeite meer mee dat ik er met weinig mensen over kan praten, we hebben genoeg aan elkaar.

Ik ben er zelfs een beetje op uitgekeken dat het er, bijvoorbeeld tijdens zo’n bijeenkomst, altijd maar over moet gaan. Het is voor mij namelijk geen issue meer, Louis en ik redden ons wel samen.

Als iemand me vroeger had verteld wat er tussen ons zou gebeuren en hoe ik daarop zou reageren, dan had ik dat niet geloofd. Ik had nooit van mezelf verwacht dat ik met zoiets zou kunnen omgaan. Ik vraag me ook af of ik wel door was gegaan met onze relatie als ik het van begin af aan had geweten, omdat ik in zijn ‘comingout’ periode ook getwijfeld heb. Dan vroeg ik me af of ik hier wel mee door wilde. Op die momenten bedacht ik me altijd weer dat hij nog steeds dezelfde man is. Ik ben dan ook niet verliefd geworden op Louis omdat hij een man is, maar om wié hij is.”

*De namen van Louis en Bea zijn wegens privacyredenen gefingeerd.

Ondanks het feit dat ik de eerste keer best luchtig reageerde op ‘Louisa’, schrok ik heel erg. Ik durfde hem niet vast te pakken. Een hele periode heb ik dan ook afstand van hem genomen als hij eruit zag als een vrouw, zodat ik hem niet hoefde aan te raken. Ik wilde graag dat hij me vertelde wanneer hij zich omkleedde, zodat ik niet ineens verrast werd als ik thuis kwam van een vergadering.

Om weer dichter tot elkaar te komen, zijn we extra vaak met elkaar naar bed geweest. Wel was hij dan als man, we hebben het wel eens gedaan toen hij zich als vrouw gekleed had, maar daar voelden we ons niet zo fijn bij.

Toen ik hem voor het eerst kuste als vrouw, voelde het alsof ik een volgende drempel over ging. Ik was verbaasd dat ik dat deed zonder het raar te vinden. Ik besefte dat je veel minder grenzen kent als je écht van iemand houdt.

Ik accepteerde hem en zijn gevoelens helemaal.

vrouwelijke gevoelens heeft. Zo was hij de tijd rondom het overlijden van mijn moeder erg obsessief, alle folders met vrouwenkleding spitte hij uitgebreid door en als we samen gingen shoppen moest ik van alles van hem passen. Kort nadat hij vertelde dat hij zich graag als vrouw kleedt, schoot me een scene te binnen.

Het was die keer dat ik een mooie, groene coltrui had gekocht. Ik kwam terug van een weekendje weg met een vriendin en liet Louis mijn nieuwe trui zien. Op een uitdagende manier zei hij: ‘Hoe zou mij die trui staan?’

Ik grapte: ‘Nou, dan trek je hem toch aan?!’ en gaf hem de trui. Hij trok hem aan, en door mijn goedkeuring voelde het alsof ik een grens over ging. Toch deed ik er niet veel mee, het was een stoere trui en dat leek me iets totaal anders dan een kanten jurkje. Ik denk dat ik het toen onbewust heb verdrongen omdat ik niet wilde inzien dat er iets aan de hand was.



27 25



Glitter en Glamou

ďƒ° 26

Dee Dee

Kristel Meth

ur December 2013 verscheen het fotoboek Men with make-up van fotografe Marjolein van Hout. Sinds de zomer van 2012 fotografeert ze drag queens en drag kings in haar studio in Eindhoven.

Beeld Marjolein van Hout

Gia Gigantisch

29 27

ďƒ°

ďƒ° 28

Ginger G-Spot

Charite la Bustier

31 29

ďƒ°

Dyna Dynamite

ďƒ° 30

Daisy D-Zire

33 31



‘Het was zo’n ontzettend

LEUK project’

Eigenlijk is het een limited edition, het fotoboek Men with make-up gemaakt door Marjolein van Hout. Maar er kan inmiddels wel weer een nieuwe editie verschijnen. “Na het verschijnen van mijn boek heb ik nog heel veel aanvragen binnengekregen.”

TEKST KIM PEDDEMORS BEELD MARJOLEIN VAN HOUT

De Brabantse fotografeerde de afgelopen drie jaar zo’n 42 drag queens en drag kings voor haar project. “Het begon allemaal met een fotoboek waarin een afbeelding stond van en man in vrouwenkleding. Deze foto intrigeerde me zo, dat ik er iets mee wilde gaan doen.’’ Van Hout begon haar zoektocht naar drag queens en kwam al snel via Facebook met Ginger G-Spot in contact. “Zij is toen samen met vier vrienden naar de studio gekomen en daar hebben we de eerste foto’s gemaakt.” De samenwerking tussen hen verliep zo goed, dat hij Marjolein ook heeft geholpen met het in contact komen met andere drag queens.

“Het meeste contact met drag queens uit Nederland en België verliep via Facebook. Ginger G-Spot benaderde de meeste modellen.” Niet iedereen was meteen enthousiast om mee te doen aan het project. “Maar het feit dat de foto’s ook voor eigen promotie gebruikt mochten worden, trok hen vaak over de streep.

Ook doordat er al zoveel collega’s voor mijn camera waren verschenen, wilden drags steeds vaker meedoen. ” Maar nu gaat dat wel anders. “Ik krijg nu allerlei aanvragen voor shoots binnen. Ik heb na het verschijnen van het boek alweer zoveel foto’s gemaakt, dat er misschien weer een nieuw project aan zit te komen.” Tijdens de shoots was de studio gevuld met veel glitter en glamour. “Op een gegeven moment moest er een groepsfoto gemaakt worden. Het was een invasie van drag queens, het was zo gezellig en leuk. Eigenlijk was er nooit een vervelende sfeer, ze zijn super om mee te werken.”

Na twee jaar had Van Hout genoeg foto’s om een prachtige fotoboek uit te brengen. “Direct nadat we een persbericht eruit hebben gedaan, eind november 2013, kregen we al goede reacties. Het boek werd een mooie kapstok voor de media om over travestie te praten en om drag queens uit te nodigen.” Het boek opende ook een nieuwe wereld voor de naasten van Marjolein van Hout. “Zelfs mijn vader, die al jaren in de bouw werkt, was echt enthousiast over het boek. Ik had dat nooit van hem verwacht, dat hij zoiets geweldig zou vinden.” Dat was ook de bedoeling van Van Hout. “Ik wil mensen echt laten zien dat drag queens en kings, net zoals jij en ik, gewoon mensen zijn.”

Meer informatie over het boek en foto’s, kijk op: www.menwithmakeup.nl

 32

De Ashley Sisters

JONG EN DRAG

Wat betekent het in 2014 om een jonge queen te zijn? Drie jonge drags vertellen over hun leven, bezigheden en ervaringen.

TEKST EN BEELD ANKE LANDMAN

 35 33



CHERRYL CHARMEN Jaimy (25) uit Breda

“Vanaf kinds af aan heb ik mij altijd al onbewust vrouwelijk gevoeld. Als kind wilde ik vaak een prinsessenjurk aan en stal ik de make-up van mijn zus.

Ik probeerde stiekem die make-up uit op mijzelf. Ik wist heel goed dat het vanuit ons geloof niet hoorde, ik ben evangelisch opgevoed.

Op de middelbare school wist ik nog niet dat ik eigenlijk een vrouw wilde zijn. Het viel andere scholieren op hoe vrouwelijk ik was, zelf had ik het helemaal niet door. Dag in dag uit was ik het middelpunt van pesterijen. Het liep zo uit de hand dat ik niet meer met de fiets naar school durfde. Een groepje pesters gaf een keer een duw tegen mijn tas waardoor ik op het spoort belandde.

Drie basisscholen, drie middelbare scholen en drie mbo-opleidingen verder, werd ik nog steeds gepest. Het was een ‘ons kent ons’ gemeenschap, er werd steeds ‘doorverteld’ dat ik vrouwelijk en homoseksueel was. Op een nieuwe school begon alles weer van voor af aan. Een tijdje terug sprak ik één van de pesters, hij vertelde dat hij er niet mee om kon gaan dat ik mezelf was. Hij is nu zelf uit de kast.

‘IK HOU ERVAN OM MEZELF IN EEN ROL NEER TE ZETTEN’ Twaalf jaar was ik, toen ik ontdekte dat ik op mannen viel. Ik heb het jaren stilgehouden omdat ik bang was voor de reacties uit mijn omgeving.

Toen ik het mijn vader op mijn zeventiende vertelde, stuurde hij mij naar de dominee in de hoop dat mijn homoseksualiteit verdween. Natuurlijk veranderde er niets.

 34

Dragmama

Ook kwam ik er achter dat die vrouwelijke gevoelens er niet zonder reden waren, ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik eigenlijk een vrouw had moeten zijn. Ik begon met de transformatie van man tot vrouw en slikte hormonen. Het is nooit zover gekomen dat ik een vrouw ben geworden, lichamelijk en geestelijk kon ik de medicijnen en de transformatie niet aan.

Daarom ben ik nu parttime vrouw. Ik hoef fysiek niet te veranderen om mezelf te zijn. Identiteit is niet of je een man of een vrouw bent, identiteit is wie je bent vind ik.

Bij de vraag of ik een man of een vrouw wil zijn, sta ik niet vaak stil. Door er bewust niet veel over na te denken, voorkom ik dat ik in de knoop raak met mezelf. Ik heb het geparkeerd in mijn hoofd, misschien dat ik in de toekomst toch besluit dat ik fysiek een vrouw wil zijn. Nu kan ik mijn vrouwelijke kant uiten door drag queen te zijn, door een rol te spelen.

Twee jaar geleden ben ik begonnen als drag en vanaf dit jaar pak ik het professioneel aan. Wanneer je als drag queen begint, heb je een dragmama nodig die je de weg wijst in de wereld van de drags. Je weet als beginneling namelijk niet waar je moet zoeken voor geschikte schoenen, de juiste make-up en goede adresjes voor kleding. Je hebt behoefte aan een voorbeeld, iemand die je leert om handigheid te krijgen. Ik heb veel gezocht naar mijn stijl en tips gevraagd aan andere drags om professioneler over te komen. Ik hou ervan om mezelf in een rol neer te zetten, je speelt je vrouwelijke alter ego.

Voor mij, als drag queen in het zuiden van het land, is het lastiger dan in een grote stad als Amsterdam , waar alles voor handen is. Hier heb je minder drags die je kunnen helpen. wwel heb ik in Breda en omgeving minder concurrentie, waardoor ik minder druk voel om constant perfect te zijn. Dat moet in Amsterdam wel, wil je opvallen tussen alle andere concurrenten.

De dragwereld is een goede wereld, maar wel een

N E CHERRY harde wereld. Als beginnende drag ben je zoekende en onzeker. Nu, na een jaar, merk ik dat ik beter word.

Ik krijg complimenten over mijn make-up en mensen willen met me op de foto. Het is belangrijk om als drag een eigen identiteit te ontwikkelen, hiervoor moet je dingen uitproberen.

Helpen bij het COC

Wanneer ik als Cherryl Charmene Cherry over straat ga, gaat er 9 van de 10 keer iemand met me mee. Ik vind dat toch het fijnst, vooral omdat ik soms word uitgescholden. Zelfs op Roze Maandag!

Dat had ik echt niet verwacht. Hierdoor creëerde ik noodgedwongen een attitude waardoor ik sterker in mijn schoenen - stiletto’s in mijn geval – ben gaan staan. Het klimaat is in deze omgeving nog niet zo dat je als drag uit kunt gaan. Ik ben voorzichtig, want wanneer ik naar een willekeurige kroeg ga, gaat iedereen onder mijn rokje kijken om te checken of ik wel echt een vrouw ben. Dat is erg vervelend.

altijd voor mij. Vooral thuis en op school niet. Vanaf mijn twaalfde ga ik niet meer met mijn moeder om, dit komt mede door de scheiding van mijn ouders en mijn vrouwelijke gevoelens. Het contact met mijn vader is zakelijk, al begint hij wel meer te accepteren dat ik ben wie ik ben.

Vanaf mijn zeventiende heb ik zelf moeten uitzoeken wat mijn ‘probleem’ was. Ik werd suïcidaal en kwam in een instelling terecht. Daar leerde ik om mezelf te zijn, waardoor de druk er grotendeels af was.

Voorlichting en bekendheid zou heel veel doen voor de acceptatie van drag queens. Want doordat mensen vaak onbekend zijn met het onderwerp, is het lastig om begrip te krijgen voor de situatie van drag queens.

Maar om een boegbeeld te worden als drag in de omgeving, moet ik eerst nog veel leren over mezelf en over het drag queen zijn.’

‘IDENTITEIT IS NIET OF JE MAN OF VROUW BENT, IDENTITEIT IS WIE JE BENT’ Het is lastig om een partner te vinden die accepteert dat ik parttime vrouw ben. Ze reageren vaak positief, maar wanneer het persoonlijker wordt, schrikt het mensen toch af. Ik ga niet stoppen met het drag queen zijn voor iemand anders, want dan ben ik mezelf niet meer.

Bij het COC doe ik vrijwilligerswerk. Ik help mensen die in de knoop zitten met zichzelf, ik weet wat ze doormaken. Graag bied ik ze mijn hulp aan, want de momenten dat ik hulp nodig had, was het er niet 35



ROBYN JAXX

Patrick (22) uit Arnhem “Ik vond drag queens altijd al intrigerend. Ik kwam ermee in aanraking omdat ik met iemand omging die wel eens als drag queen optrad. De make-up vond ik erg mooi. Een vriend van mij die visagist is, vroeg of hij mij eens mocht opmaken. Volgens hem heb ik de perfecte jukbeenderen en kaaklijn voor een drag queen. Hij noemde me ‘zijn meisje’ en ‘zijn witte doek’. Ik had veel potentie om een mooie drag te worden zei hij. Ik probeerde het en bleek veel talent te hebben om als drag op te treden. Sinds vorig jaar juli doe ik dat dan ook regelmatig.

Uit de kast

Mijn moeder vond het in eerste instantie wel grappig dat ik eenmalig drag was. Toen ik het vaker ging proberen, ging ze vragen stellen. Ze vroeg zich af of ik niet liever een vrouw wil zijn. Hierdoor kregen we soms ruzie. Ik zei: ‘Vraag me liever waarom ik als drag optredens geef in plaats van net te doen alsof ik voor altijd een vrouw wil zijn’. Nu ziet ze gelukkig in dat ik het doe omdat ik het leuk vind en ze ziet ook dat ik steeds beter word met make-up.

Mijn vader weet niet dat ik soms als vrouw optreed. Op mijn vijftiende kwam ik uit de kast en zijn reactie was niet zo denderend.

Mijn broer vindt het allemaal wel best. Ik zei tegen hem: ‘ik val op jongens’, zijn reactie was: ‘oké’.

De reacties van mijn vrienden waren positief, ze accepteren het allemaal. De één vindt het leuker dan de ander. Maar diegene wiens ding het niet is, liken dan toch wel weer een foto van mij als Robyn Jaxx op Facebook. Dat maakt me blij.

Zelf zingen

Op straat word ik best vaak aangekeken, ‘Daar heb je weer een travestiet’ zeggen mensen. Maar ik perform, voor mij is het een rol.

Ik ben veel te clownesk om een echte vrouw te willen en kunnen zijn.

Ik heb nog nooit gedacht: wat zou ik graag borsten willen hebben.

Het gaat mij om de rol, ik voel me een artiest. Ik onderscheid me van andere drag queens door zelf live te zingen. Playbacken vind ik ook heel leuk, maar dat doet iedereen al. Ik wil uniek zijn.

Wanneer je besluit om als drag queen op te treden, moet je veel leren.

Dit kan niet zonder hulp van mensen met ervaring. Het is moeilijk om jezelf te sturen, je hebt echt drags nodig die je in de goede richting duwen.

Als tip aan beginnende drag queens wil ik benadrukken dat een eigen identiteit ontwikkelen erg belangrijk is in dit wereldje. Probeer wel jezelf te zijn, juist om iets eigens toe te voegen aan de act. Heb lef, want de wereld van drag queens is hard.”

 35

‘IK BEN VEEL TE CLOWNESK OM EEN VROUW TE KUNNEN EN WILLEN ZIJN’

39 36



‘ZE ZEI DAT IK ZO’N MOOI POPPENGEZICHTJE HEB’

 37

LAURA-DOLLS

Mark (22) uit Amersfoort “Tot voor kort trad ik vaak op als Laura-Dolls. Ik wilde iemand zijn, ik had bevestiging nodig. Nu hoef ik niet meer per se wekelijks op te treden.

Het is vooral voor de fun en de gezelligheid tijdens fotoshoots.

Geen vrouw

Aan het begin van mijn hbo-opleiding organische scheikunde was ik een stille jongen. Toen ik op mijn zeventiende uit de kast kwam, bloeide ik op omdat ik beter wist wie ik was.

In de kroeg kwam ik een bekende drag queen tegen. Ze zei dat ik zo’n mooi poppengezichtje heb en dat het goed past bij een drag queen.

Nadat ik mij had verdiept in het wereldje, ging ik spullen kopen met de drag die ik in de kroeg was tegengekomen. Door vaker als queen op te treden, ben ik er langzaam ingerold. Dat zou ik wel aanraden aan beginnende drags, vind iemand die je kan begeleiden.

De meeste mensen in mijn omgeving reageerden positief. Ik genoot van de aandacht, het gaf me een goed gevoel. Het bevestigde dat ze me geweldig vonden. Toch stoot je mensen ook af met je ‘afwijkende’ uiterlijk. Het is voor mij moeilijk om aan mensen uit te leggen dat ik absoluut geen vrouw wil zijn. Maar dan ook echt niet, ik zal never nooit een vrouw willen en kunnen zijn. Mensen verwarren drag queen zijn voor de performance met definitief een vrouw willen zijn. Ik heb er moeite mee dat mensen je soms over één kam scheren.

Identiteit

Mijn moeder vindt het interessant dat ik als drag queen optredens geef.

Mijn vader wilde mij niet zien als drag. In het begin moest hij er niets van hebben, maar draaide later bij. Hij vindt dat ik een mooie vrouw ben en is trots op me. Hij ziet dat dit iets is wat ik echt leuk vind om te doen.

Ik heb een geestelijk beperkt zusje die veel aandacht vraagt van mijn ouders. Ik wilde als puber gezien worden, thuis en op school, maar voelde me altijd anders. In de omgeving waar ik ben opgegroeid is geen ruimte voor mensen die ‘anders’ zijn. Daarom ben ik veel in Amsterdam te vinden.

Door als drag je identiteit uit te vergroten, voel je je meer gewaardeerd.

Ik ben er trots op dat ik dat zelf heb gedaan. De complimenten die ik krijg in de dragwereld, werken stimulerend. Het is altijd fijn om te horen dat mensen je make-up fenomenaal vinden.

Het duurt drie uur voordat Mark in Laura-Dolls is getransformeerd.

Maar na het optreden ben ik er ook wel weer klaar mee, dan beginnen mijn wimpers te irriteren en gaat mijn pruik jeuken. Ik ben dan blij als alles er weer af is en ik weer gewoon Mark ben.”

38



Verliefd op een drag king

‘IK GENIET WANNEER IK HAAR ZIE OPTREDEN’ Michele (38) trouwt volgende week met Lee, één van de weinige drag kings van Nederland. Toch is het nooit een probleem geweest voor Michele dat haar vriendin onder de naam Lee Machetti als man optreedt.

TEKST ANKE LANDMAN

“Tien jaar geleden vertrok ik voor een relatie van New York naar Amsterdam. In New York had ik het wel gezien, vooral nadat ik 9/11 van dichtbij meemaakte. Ik was er klaar voor om naar een andere stad te gaan. De relatie hield geen stand, maar toch ben ik in Amsterdam blijven wonen. Ik had hier werk gevonden en had het er naar mijn zin.

Ik ontmoette Lee drie jaar geleden in een bar. We hadden een paar gemeenschappelijke vrienden dus ik wist wel wie ze was. We hadden het heel gezellig met zijn tweeën. Al snel kregen we een relatie. Ik wist dat ze als drag king optrad, dat had ik gehoord van de mensen die we allebei kenden. Ik vond dat helemaal niet erg, ik heb er nooit een probleem van gemaakt.

Ik geniet tijdens optredens van Lee wanneer ze als drag king op het podium staat. Ze is een echte performer en weet mensen goed te entertainen. Ze is dan helemaal in haar element. Het optreden maakt haar gelukkig. Daar ben ik trots op. Als ik haar zie optreden, voel ik dat ik van haar hou. Ze is een lief en eerlijk persoon.

‘ALS DRAG KING VIND IK LEE AANTREKKELIJK, MAAR QUA KARAKTER ZOU IK NIET OP HAAR VALLEN’ Tot voor kort wisten mijn ouders niet dat mijn verloofde een drag king is. Niet dat ik het met opzet heb verzwegen, maar voor mij is het vanzelfsprekend. Op Facebook tag ik foto’s die in de kroeg zijn genomen. Lee stond daar als drag king op. Mijn moeder zei: ‘Die Lee Machetti lijkt heel veel op jouw Lee’. Ik heb het haar uitgelegd, ze vond het oké. Mijn ouders zien dat ik gelukkig ben met Lee. Ik ben niet bang dat ze definitief een man wil zijn, ze is een neutraal persoon zoals ze zelf zegt. Ze is geen girly-girl maar dat ben ik ook niet. Je zult mij nooit in een jurk zien, maar Lee helemaal niet.

We gaan zeer binnenkort trouwen en dragen allebei een pak.



Wel een speciaal voor ons gemaakt pak, niet een standaard outfit.

Als drag king vind ik Lee aantrekkelijk, maar qua karakter zou ik nooit op Lee Machetti kunnen vallen. Haar rol en houding als Lee Machetti is stoer, een womanizer. Ik weet dat het een overdreven rol is die ze speelt. Haar fans vinden het geweldig, mensen vragen zelfs of ze toch niet een man is. Ik ben één keer opgemaakt als man, inclusief een baard, ik vond het leuk. Je merkt gelijk dat je een andere houding aanneemt en een rol gaat spelen.

Onze toekomst is hopelijk mooi en lang. We hebben een beetje hetzelfde karakter en vinden dezelfde dingen leuk. We willen zo lang mogelijk jong blijven en plezier maken.”