1 maart 2012 35ste Jaargang • nr. 20
‘Ze zeggen dat ik lui ben’ Pagina 8
Enteren! Augustijnen betrapt bij inbraak op de Batavia
Protest tegen opheffing Frans. ‘Justifiez-vous! Expliquez nous!’
We zijn de weg kwijt in Wonderland, aldus Marjolijn Februari
Pagina 3
Pagina 5 + 6
Pagina 9
‘We zijn heel fel op fraude’, zegt Hans-Martien ten Napel, voorzitter van de examencommissie bachelor rechten. ‘We hebben een keer het college van bestuur gevraagd om een stu-
dent te verwijderen van de studie. Dat verzoek mogen we sinds twee jaar doen.’ ‘Het ging om fraude bij het vak inleiding burgerlijk recht in juli 2011’, aldus Arthur Elias, voorzitter van de master en propedeuse examencommissie van rechten. ‘Een student of een handlanger heeft een tentamen achteraf, toen de antwoorden al bekend waren, gedeponeerd op het kopieerapparaat van de afdeling burgerlijk recht. Buitengewoon ernstig.’ Ten Napel: ‘Het college erkende de fraude maar vond helaas dat de student terug mocht keren.’
Uiteindelijk werd de student uitgesloten voor alle vakken gedurende één jaar, de zwaarste sanctie die de commissie kan uitdelen. ‘Wij buigen ons over twintig á dertig fraudegevallen per jaar’, zegt Ten Napel. ‘We vrezen wel dat dit aantal gaat toenemen.’ In de faculteitsraad rechten maken docenten zich zorgen over de toename van mondelinge ‘laatste kans’-tentamens door maatregelen als de langstudeerboete. De commissies konden wel eens verleid worden om meer studenten een mogelijkheid te geven zich te
redden. Met als gevolg een grotere werklast voor docenten. Ten Napel: ‘Studenten worden meer onder druk gezet. Zowel financieel, maar ook door het beleid van de faculteit zelf. Zo mogen studenten maar vier jaar over hun bachelor doen, anders vervallen hun vakken. Dat zijn prikkels om wellicht de fout in te gaan.’ En er zijn meer prikkels. Het college van bestuur wil de herkansingen minimaliseren en het bindend studieadvies opschroeven naar 100 punten in twee jaar. Studenten die het niet eens zijn met strenge regels, zei de rector in debat met de universiteitsraad, moeten hun recht maar bij de examencommissie halen. Studenten die het niet eens zijn met de examencommissie kunnen naar het college van beroep voor de examens stappen. Elias schetst een recente beroepszaak. ‘Sommige studenten zijn echt listig. Bij het tentamen procesrecht moet je veel arresten kennen. Het wetboek ligt op tafel maar er mag op de bladzijden niets bijgeschreven worden. De student in kwestie zette punten bij letters in het wetboek. Die letters vormden samen de naam van een arrest. Ook daar werd tot teleurstelling van de student door de surveillant op gelet. Hij kreeg een schorsing van een paar maanden en ging in beroep. Het college van beroep was het met ons eens. Dan denk ik: “Jongen, had nou je tijd besteed aan studeren.”’ Ook de examencommissie geschiedenis, de grootste opleiding van de faculteit Geesteswetenschappen, krijgt de nodige fraudezaken. ‘Plagiaatkwesties komen nog al eens voor, vooral bij eerstejaars’, zegt commissievoorzitter Maurits Ebben. ‘De definitie vaststellen is al niet makkelijk. En we moeten beslissen over sancties. Vorig jaar waren vijf gevallen van potentieel plagiaat.’ Commissiesecretaris Joost Augusteijn: ‘In sommige gevallen is de docent te streng geweest. Het is ook moeilijk te beoordelen.’ Ebben: ‘Het is soms een kwestie van puur overschrijven, maar vaak ook een discussie over bronvermelding. Twee gevallen waren echt plagiaat. Echter niet intentioneel. Het is onwetendheid.’ Uiteraard krijgen de commissies ook te maken met bsa-zaken. ‘De duimschroeven worden aangedraaid’, zegt Ebben. ‘Als er een bsa komt van 50 in het eerste jaar en 50
Studentadviseur wordt centrale spil
Eerste boetes stufifraude verstuurd
‘Verhoog bindend studieadvies niet’
‘Zie je die plomp?’ Prof versus PowNed
De studiebegeleiding gaat universiteitsbreed op de schop. De rol van de studieadviseur moet nog groter worden, vindt het college van bestuur.
De Dienst Uitvoering Onderwijs heeft 55 studenten een boete gestuurd omdat zij gefraudeerd hebben met hun studiefinanciering. Meer controles volgen.
Studentenpartijen zien niets in de plannen van het college van bestuur om het aantal herkansingen te minimaliseren en het bsa te verhogen.
Hoogleraar Andreas Kinneging zou Rutger Castricum bij de nek hebben gegrepen. Inmiddels dreigen beide partijen met juridische stappen.
Pagina 4
Pagina 4
Pagina 5
Pagina 5
Illustratie: Michiel Walrave
Wie mag er door? Druk op examencommissie groeit Vijf plagiaatgevallen bij geschiedenis, gesmeek om herkansingen en stiekem achteraf ingeleverde tentamens. Nu de studiedruk wordt opgevoerd, zien examencommissies fraude toenemen. DOOR VINCENT BONGERS
in het tweede, zoals het college wil, dan vrees ik met grote vrezen.’ Augusteijn: ‘De groep van studenten die na twee jaar op het randje zit, wordt nu al steeds groter bij geschiedenis.’ Hij geeft een voorbeeld. ‘Stel: iemand heeft na twee jaar 55 punten in plaats van 60 die nodig zijn voor een propedeuse. Als die student zegt toch graag door te willen, moet je een lastige afweging maken. Die groep was altijd heel klein, meestal vier of vijf gevallen per jaar.’ Ebben: ‘Nu zijn er 45 die op het randje hangen.’ De gang naar de examencommissie ligt gevoelig voor studenten, zo blijkt uit een rondgang. Ze vertellen liever niet over hun zaak. Het gaat om persoonlijk omstandigheden, vinden ze, en die willen ze niet vermeld zien in Mare. Ook niet geanonimiseerd. Er zitten inderdaad schrijnende gevallen tussen, zegt Augusteijn. ‘Studenten die duidelijk helemaal in de war zijn. Maar iemand wegsturen na twee jaar studie is altijd moeilijk. Vooral als je merkt dat de persoon in kwestie heel graag wil.’ Ebben vertelt over een oudere student die tijdens het werken aan zijn eindscriptie een ernstige ziekte kreeg. ‘Daarna zette hij onsamenhangende verhalen op papier. Hij wilde zo graag, maar het ging echt niet meer.’ In zulke gevallen stellen studentendecanen en psychologen vast of er sprake is van lichte, middelmatige of zware gevallen, aldus Augusteijn. ‘Wij moeten dat vertalen. Wat betekent dat nou? Dat is onze inschatting. Die kun je natuurlijk ter discussie stellen.’ ‘Soms denk je echt: “Wat vreselijk”, zegt Elias. ‘Het overlijden van ouders, akelige ziektes. Maar er is ook een groep die wel heel snel met problemen komt. “Faalangst” hoor je dan vaak. Soms denk ik dan: “Kon je echt hierom een half jaar niet studeren?”’ En dan de herkansingen. Elias: ‘Het aantal verzoeken neemt waarschijnlijk toe door de langstudeerboete. Maar we zijn heel streng. Als je een vijf hebt gehaald en er staat nog een vak open, en je moet heel lang wachten op nieuwe kans, dan stellen we een mondelinge herkansing voor. Als je die niet haalt, houdt het op. Dit is Leiden, niet InHolland.’ > Verder lezen op pagina 4
Bandirah Pagina 12