Αrt Athina 016 Booth A6 Θεόφιλος Κατσιπάνος Αλέξανδρος Μαγκανιώτης Τάσος Μισούρας Νατάσσα Πουλαντζά Μανώλης Χάρος
Theofilos Katsipanos Alexandros Maganiotis Tassos Missouras Natassa Poulantza Manolis Charos
1
The Image Condition
Επιμέλεια Έκθεσης, Κείμενα : Γιάννης Μπόλης - Δόμνα Γούναρη Art Curating, Texts : Yiannis Bolis - Domna Gounari
ALMA Contemporary Art Gallery Art Athina 2016
- Booth A6 -
Διάρκεια Έκθεσης / Exhibition Duration : 26 - 29.05.2016
Σχεδιασμός καταλόγου / Catalogue design : Nikolas Almpanis
2
Θεόφιλος Κατσιπάνος Theofilos Katsipanos
Στις ανθρωποκεντρικές, μεγάλων διαστάσεων, ζωγραφικές συνθέσεις του, ο Θεόφιλος Κατσιπάνος μεταγράφει σκηνές από την καθημερινότητα τις οποίες αποδίδει μέσα σ’ ένα πλαίσιο αλλόκοτων, παράδοξων και φαντασιακών τόπων. Ανθρώπινες φιγούρες, σε δημόσιες και ιδιωτικές στιγμές τους, παρουσιάζονται συμπιεσμένες, παραμορφωμένες ή και υπερμεγέθεις σε συνάρτηση με τους στενάχωρους, κλειστοφοβικούς, εσωτερικούς χώρους και τα απροσδιόριστα και απόκοσμα περιβάλλοντα στα οποία εντάσσονται. Στα έργα του αρχικά χρησιμοποιεί ακρυλικά χρώματα ενώ ολοκληρώνει τις ζωγραφικές επιφάνειες με λάδια έτσι ώστε να πετύχει τις ρεαλιστικές λεπτομέρειες που τον ενδιαφέρουν. Συχνά προσδίδει την εντύπωση του κολάζ αλλά και του γκράφιτι την οποία ενισχύουν στοιχεία από την εικονογράφηση των κόμικς αλλά και της καρικατούρας. Οι χρωματικές επιλογές επιβεβαιώνουν τη φορτισμένη ψυχική και συναισθηματική κατάσταση των χαρακτήρων και καθρεφτίζουν τις προβληματικές των διαπροσωπικών σχέσεων και των εμπειριών τους. Η σουρεαλιστική απόδοση των προσωπογραφιών φέρουν τον θεατή αντιμέτωπο με γεγονότα και καταστάσεις που διαδραματίζονται κυρίως πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες, και τον εξωθούν σε μια διαδικασία διερεύνησης του εαυτού του. In his anthropocentric, large scale creations, Theofilos Katsipanos transcribes scenes from everyday life into a context of bizarre, paradox and imaginary scenes. Human figures, in public and private moments, are presented compressed, distorted or oversized in relation to the cramped, claustrophobic interiors and the unspecified and otherworldly environments in which they operate. In his works, he initially uses acrylic paints and completes the canvas’ surface with oils in order to achieve the realistic details that interest him. Often his works give the impression of both a collage and a graffiti, fact that is reinforced by the usage of comic illustration elements and those of a caricature. The colour choices manifest the charged mental and emotional state of the characters and reflect the difficulty of interpersonal relationships and experiences. The surreal depiction of portraits brings the viewer face to face with facts and situations that mainly take place behind tightly closed doors, and invites him to a self-awareness process.
3
Τότεμ, λάδι σε καμβά, 180 x 60 εκ., 2016 Totem, oilpaint on canvas, 180 x 60 cm, 2016
4
Αλέξανδρος Μαγκανιώτης Alexandros Maganiotis Ο Αλέξανδρος Μαγκανιώτης με πρωτότυπο τρόπο εκφράζει την εικαστική του αναζήτηση μέσω των υλικών και των τεχνικών του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Αναπτύσσει τις μεγάλων διαστάσεων επιτοίχιες συνθέσεις του, εφαρμόζοντας χρωματιστούς, ακρυλικούς μαρκαδόρους επάνω σε ημιδιαφανές αρχιτεκτονικό φιλμ, ενώ τις φιγούρες, τις γραμματοσειρές, τις φράσεις, τα πολυάριθμα και ετερόκλητα αντικείμενα που συναρμόζει τα αποδίδει με περιγράμματα από κουκίδες και λεπτεπίλεπτες χειρονομίες. Στα έργα του, στο πλαίσιο ενός ιδιότυπου και προσωπικού ύφους, αναπαράγει την πρακτική πειραματικών προσπαθειών, εμβληματικών δημιουργών από την ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης, οι οποίοι με ρηξικέλευθο τρόπο ενσωμάτωναν στα ζωγραφικά έργα τους λέξεις ή και ολόκληρα κείμενα επιτυγχάνοντας την οπτική δυναμική μιας τέτοιας συμβίωσης. Ο Καπιταλισμός ως Θρησκεία δανείζεται τον τίτλο ενός κειμένου του Βάλτερ Μπένγιαμιν στο οποίο αναλύονται τα βασικά χαρακτηριστικά του καπιταλιστικού συστήματος ως θρησκευτικής και λατρευτικής πρακτικής. Σε ένα από αυτά, το εντοπίζουμε ως φράση μέσα στο ίδιο το σχέδιο του Μαγκανιώτη, ο καπιταλισμός περιγράφεται ως μια ασταμάτητη και αδυσώπητη λατρευτική εργασία-γιορτή. Στο έργο, ο αναπάντεχος συνδυασμός διαφορετικών απόψεων της Νέας Υόρκης καθώς και η κοινωνική διαστρωμάτωση που αντικατοπτρίζεται στα τρία οριζόντια επίπεδα τα οποία διατρέχουν την σχεδιαστική επιφάνεια σκιαγραφούν την ιδιοσυγκρασία της μητρόπολης-σύμβολο της σύγχρονης καπιταλιστικής κουλτούρας. Πρόκειται για την πόλη που «δεν κοιμάται ποτέ» εφόσον η δίχως ωράριο εργασία σε συνδυασμό με την ασταμάτητη κατανάλωση, επιβάλλονται σε τέτοιο βαθμό ώστε η χαρά και η ικανοποίηση να εξαντλούνται και να μετατρέπονται σε καταναγκαστική δουλεία. Alexandros Maganiotis creatively expresses his artistic pursuits through materials and technics of architectural design. He develops large-scale wall compositions, applying colored, acrylic markers onto semitransparent architectural film, and articulates the figures, the fonts, the phrases, the numerous and diverse objects with contours of dots and delicate gestures. In a rather genuine and personal style, his works reflect experimental practices of emblematic artists in European history of art who radically used to incorporate into the canvas’ surface words or entire texts achieving the visual potential of such symbiosis. Capitalism as Religion borrows the title of a text of Walter Benjamin which analyzes the main features of the capitalist system as a religious and ritual practice. One of the features, we detect it as a phrase in the drawing, describes capitalism as an unstoppable, relentless work-worship celebration. The unexpected combination of different views of New York city and the social stratification that is reflected in three horizontal planes which run the drawing surface outline the temperament of a metropolis, a symbol of contemporary capitalist culture. This is the city that "never sleeps" since both work and consumption are imposed to such an exhaustive and non-stop level that joy and satisfaction turn into forced slavery.
5
Capitalism as a religion, ακρυλικά σε διαφανές χαρτί, 165 x 115 εκ., 2016 Capitalism as a religion, acrylics on transparent paper, 165 x 115 cm, 2016
6
Τάσος Μισούρας Tassos Missouras
Οι συνθέσεις του Τάσου Μισούρα, ισορροπούν ανάμεσα στην ανάγκη για αφήγηση –μια αφήγηση ολότελα προσωπική– και σε μια πραγματικότητα αιωρούμενη στο μεταίχμιο της φαντασίας και του ονείρου, του οικείου και του ανοίκειου, του ρητού και του άρρητου, του εφιάλτη και της απόλυτης αποξένωσης. Η ζωγραφική του, βαθιά ανθρωποκεντρική, ανοίγεται σε νέες δυνατότητες απεικόνισης, αγγίζοντας με μοναδικό τρόπο τα όρια της αναπαράστασης, επικαλείται μια βαθύτερη επικοινωνία μέσα από την ένταση και την υποβλητική δύναμη, την αμφισημία και τους συμβολισμούς των θεμάτων της. Οι μορφές επιβάλλονται ολοκληρωτικά και κυριαρχούν σαν φασματικά είδωλα σε παραμορφωτικό καθρέφτη, συντάσσουν ιστορίες που εξομολογούνται τους διχασμούς και τις αντιφάσεις, τις περιπέτειες και το εσωτερικό δράμα, τη μελαγχολία και τα τραύματα, τη μεταφυσική αγωνία και τη μοναξιά της ανθρώπινης ύπαρξης, σε συνθέσεις όπου το παράδοξο συμβιώνει με το αινιγματικό, το νοσηρό μ' έναν υφέρποντα ερωτισμό, χωρίς, ωστόσο, αυτές να στερούνται χιούμορ, λυρικής διάθεσης και ρομαντικού αισθήματος.
Tassos Missouras' compositions, balance between the need for narrative -an entirely personal narrative and a reality floating on the verge of fantasy and dream, the familiar and the unfamiliar, the explicit and the implicit, the nightmare and the complete alienation. His painting, being deeply human centred, opens itself to new illustrative capabilities, uniquely touching the limits of representation, it invokes a deeper communication through the intensity and the evocative power, the ambiguity and the symbolism of its themes. The forms are completely dominant and prevail as if they were spectral images in a distorting mirror, they draw stories up, confessing the divisions and the contradictions, the adventures and the inner drama, the melancholy and the trauma, the metaphysical agony and loneliness of human existence, in compositions where the paradox coexists with the enigmatic, the morbid with a creeping erotism, without however, the lack of humour, a lyrical mood and a romantic feeling.
7
Άτιτλο, λάδι σε καμβά, 30 x 40 εκ., 2016 Untitled, oilpaint on canvas, 30 x 40 cm, 2016
8
Νατάσσα Πουλαντζά Natassa Poulantza
Οι ψηφιακές συνθέσεις της Νατάσσας Πουλαντζά, στις οποίες η ισχυρή ιδέα συνυπάρχει με την υψηλή ποιότητα της τεχνικής τους πραγμάτωσης και ολοκλήρωσης, επικυρώνουν τον συγκροτημένο πειραματισμό και την εξέλιξη των αναζητήσεων, των θεμάτων και των ευρύτερων πνευματικών της προβληματισμών. Τα λουλούδια συγκροτούν για την εικαστικό ιδιότυπα πορτραίτα, σε αντιστοιχία με ψυχικές - συναισθηματικές εκδηλώσεις και βιωματικές καταστάσεις, υπερβαίνοντας το προφανές, αποκαλύπτοντας έναν εσωτερικό τρόπο προσέγγισης του κόσμου και την υποκειμενική ερμηνεία της ανθρώπινης κατάστασης. Ο πρωτότυπος συνδυασμός τους με διάσημα έργα της ιστορίας της τέχνης – χωρίς αφηγηματικές ή εννοιολογικές προθέσεις αλλά στηριζόμενος, πρωτίστως, σε προσωπικούς και αισθητικούς συνειρμούς της δημιουργού– διερευνά κρίσιμα ζητήματα που σχετίζονται με τη γνώση, την επικοινωνία και τη λειτουργία της μνήμης, την αξία του έργου τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητας, την πραγματικότητα και την ψηφιακή της εκδοχή, προτείνοντας την περιήγηση σ' έναν νέο κόσμο εικόνων με ρευστά και διαρκώς επαναπροσδιοριζόμενα όρια.
Natassa Poulantzas’ digital syntheses where the powerful idea coexists with the superior quality of its technical realisation and integration, validate the structured experimentation and the evolution of her quests, themes and of her wider intellectual concerns. Flowers constitute for the artist peculiar portraits, in correspondence with mental - emotional events and experiential situations, beyond the obvious, revealing an inner way for perceiving the world and the subjective interpretation of the human condition. Their original combination with famous works of art –away from any narrative or conceptual intentions relying though primarily on the artist’s personal and aesthetic connotations- explores critical issues related to knowledge, communication and memory function, to the value of the artwork in the age of technical reproducibility, to the reality and its digital version, suggesting a tour in a new world of images surrounded though by fluid and constantly reconfigurable limits.
9
John Constable Gathering Wild Flowers, αρχειακή ψηφιακή εκτύπωση σε χαρτί, 52 x 33 εκ., 2016 John Constable Gathering Wild Flowers, archival digital print on paper, 52 x 33 cm, 2016
10
Μανώλης Χάρος Manolis Charos
Η γραφή του Μανώλη Χάρου αναδύεται με ευαίσθητες και συμβολικές νύξεις, ως σελίδες ενός αυστηρά προσωπικού, ιδιότυπου ημερολογίου. Ένας κόσμος ονειρικός, υπαινικτικός και καθηλωτικός αποκαλύπτεται σε έργα που αναπτύσσονται με ρυθμό, προσφέρουν συγκίνηση και οπτική απόλαυση, οδηγούν την εικόνα πέρα από κάθε αφήγηση, μεταδίδουν μια αίσθηση άμεση, ζωντανή και αυθόρμητη. Οι συνθέσεις του, η εκφραστικότητα των οποίων εντείνεται από τις αμιγείς εικαστικές αξίες, αντανακλούν έναν ιδιαίτερο ψυχισμό, έναν εσωτερικό τρόπο βίωσης των καταστάσεων, δίνουν την εντύπωση ότι πηγάζουν από το υποσυνείδητο, απεικάζουν τη ζωτική του σχέση με τον κόσμο, μεταπλάθουν τα ερεθίσματα και τις μνήμες σε πλαστικά επεισόδια που αν και αποδομούν και αφίστανται της οπτικής πραγματικότητας, συγχρόνως την εμπεριέχουν και την ανασυνθέτουν. Το παραστατικό στοιχείο συνυπάρχει με το αφαιρετικό και το αποσπασματικό, η ατμόσφαιρα, πολλές φορές, αποκτά μια απροσδόκητα μεταφυσική ένταση, η οποία ενεργοποιείται από τις σχεδιαστικές ποιότητες, τη λάμψη, τον πλούτο και την αισθαντικότητα των χρωματικών τόνων.
Manolis Charos’ visual style emerges in sensitive and symbolic allusions, like the pages of a strictly personal, peculiar diary. A dreamlike, allusive and engaging world, reveals itself in works developed with rhythm, in works that offer excitement and visual delight, leading image beyond narration, communicating a direct, live and spontaneous sense. His compositions, the expressiveness of which is intensified by pure artistic values, reflect a particular mentality, an inner way of experiencing situations, give the impression that they emanate from the subconscious, illustrate his vital connection with the world, transform the stimuli and the memories in plastic episodes, which even though they deconstruct and refrain from visual reality, at the same they manage to contain and recompose it. The figurative element coexists with the abstract and the fragmentary, the atmosphere sometimes acquires a surprisingly metaphysical intensity, which is activated by the drawing qualities, the shine, the richness and the sensuality of colouring tones.
11
Άτιτλο, μικτή τεχνική, 200 x 210 εκ., 2009 Untitled, mixed techique, 200 x 210 cm, 2009
12
Σύντομα Βιογραφικά Short Bios Ο Θεόφιλος Κατσιπάνος γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1975. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας στο εργαστήριο της Ρ. Παπασπύρου από όπου απεφοίτησε με άριστα το 2001. Το 1999 συμμετείχε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Erasmus με εξάμηνη παραμονή στην Ισπανία. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Theofilos Katsipanos was born in Agrinio in 1975. He studied painting at the Athens School of Fine Arts in the workshop of R. Papaspyrou laboratory, graduating with honors in 2001. In 1999 he participated in the education Erasmus program with six months' stay in Spain. He held solo exhibitions and he participated in group exhibitions in Greece and abroad. Lives and works in Athens.
Ο Αλέξανδρος Μαγκανιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές (1996-97) στο «The Bartlett», Faculty of the Built Environment - University College, Λονδίνο. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Alexandros Maganiotis was born in Athens (1972). He studied architecture at the National Technical University of Athens and continued with post-graduate studies (1996-97) at “The Bartlett”, Built Environment School - University of London College. He held solo exhibitions and he participated in group exhibitions in Greece and abroad. Lives and works in Athens.
Ο Τάσος Μισούρας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1963. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητές τους Δημήτρη Μυταρά και Ρένα Παπασπύρου. Απέκτησε υποτροφίες για όλα τα χρόνια ως φοιτητής και αποφοίτησε με διάκριση το 1986. Το 1987 σπούδασε με υποτροφία του γαλλικού κράτους (CROUS) στην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts στο Παρίσι υπό την επίβλεψη του Leonardo Cremonini (1987-91). Το 1988 αποκτά μια τριετή υποτροφία από το ελληνικό κράτος για την École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Tassos Missouras was born in Larissa (1963). He studied painting at the Athens School of Fine Arts, under Dimitris Mytaras and Rena Papaspyrou. He received scholarships over the years as a student and graduated with distinction in 1986. In 1987 he studied at the École Nationale Supérieure des Beaux-Arts in Paris under the supervision of Leonardo Cremonini (1987-91) with a scholarship of the French Government (CROUS). In 1988 acquires a three years scholarship from the Greek State for the École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs. He held solo exhibitions and he participated in group exhibitions in Greece and abroad. Lives and works in Athens.
13
Σύντομα Βιογραφικά Short Bios Η Νατάσσα Πουλαντζά γεννήθηκε στο Αννόβερο της Γερμανίας το 1965. Το 1992 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στον τομέα της Ζωγραφικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου παράλληλα παρακολούθησε και το τμήμα της Χαρακτικής. Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές (1993-96) στην Ακαδημία του Μονάχου, απ’ όπου αποφοίτησε με τον τίτλο της «Meisterschülerin» με καθηγητή τον Jurgen Reipka και την υποστήριξη της τριετούς υποτροφίας του Ιδρύματος Σπύρου Βικάτου (1993-96). Έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς παρουσιάσεις (Ελλάδα, Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Τουρκία, κ.α.). Έργα της περιλαμβάνονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και στην Γερμανία. Natassa Poulantza was born in Hannover, Germany (1965). In 1992 she graduates from Athens Fine Art School’s Painting department while attending the Etching workshop. She held postgraduate studies (1993-96) at the Akademie der Bildenden Künste in Munich, on the “Meisterschuele” title, under professor Jurgen Reipka, on Spyros Vicatos three year’s scholarship. She has held seven solo shows and has participated in many group exhibitions and international presentations (Greece, Germany, Austria, Belgium, Turkey, etc.) Her works are included in private and public collections. She lives and works in Greece and Germany.
Ο Μανώλης Χάρος γεννήθηκε στα Κύθηρα. Σπούδασε χαρακτική και ζωγραφική στην École Nationale Supérieure des Beaux Arts (1978-82) και έκανε μεταπτυχιακό στην επικοινωνία της εικόνας στην École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs (1982-83) στο Παρίσι. Την πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποίησε στην Αθήνα το 1981. Έχει, επίσης, οργανώσει σειρά ατομικών εκθέσεων και έχει μετάσχει σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο Prix des Fondations στον τομέα της λιθογραφίας. Έχει ακόμη ασχοληθεί με το σχεδιασμό επίπλων, αντικειμένων, παιγνιδιών και εντύπων. Το έργο του εντάσσεται στο χώρο της παραστατικής ζωγραφικής με μια αφαιρετική και εξπρεσιονιστική διάσταση. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Manolis Charos was born in Cythera. He studied engraving and painting at the École Nationale Supérieure des Beaux Arts (1978-82) and continued with postgraduate studies on image communication at the École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs (1982-83) in Paris. He has his first one-man exhibition in Athens in 1981. He has also organized a series of solo exhibitions and has participated in many group exhibitions in Greece and abroad. In 1984 he was awarded the Prix des Fondations prize in the lithography sector. He has even designed furniture, objects, toys and magazines. His work is part of the figurative painting with an abstract and expressionistic dimension. He lives and works in Athens.
14
About ALMA
From the outset alma presents to the art audience significant retrospective exhibitions by distinguished Greek artists from the 60‘s and introduces outstanding works of newer artists that are shaping the Greek art scene today, equally enriching the ongoing dialogue between modern and contemporary art. The gallery’s philosophy is devoted to both the work of acknowledged and emerging artists working today in Greece and since its establishment alma has achieved to feature works of a higher quality to international acclaimed art fairs and introduce the Greek promising art scene to sophisticated audiences.
15
ALMA Contemporary Art Gallery Ypsilantou 24, 10676 Athens, Greece +30 211 400 3160 & Annis Komninis & Karanasiou 13, 42100 Trikala, Greece +30 24310 74586 www.galleryalma.com almagallery@gmail.com Managing Director : Nikolas Almpanis Art Director : Maria Almpani
All rights reserved, Š ALMA 2016
16
17
18
19