Coidado persoal na Roma antiga

O COIDADO PERSOAL EN ROMA

Marta Ramos Martínez Verónica Martínez Miraz 4º ESO “B”

COSMÉTICA Había tres profesións relacionadas coa cosmética: •

• •

Os medici experimentaban as virtudes terapéuticas dos produtos.

Os pharmacopolae controlaban a cantidade.

Os unguntarii preparaban e comerciaban cremas e aceites.

TONSOR • O tonsor era profesional que se dedicaba ao coidado e afeitado do cabelo.

• A 1ª visita ó tonsor era un ritual relixioso de iniciación no mundo dos adultos.

• Empregaban navallas ou coitelos moi bastos, afiados con pedras, sobre o rostro, seco ou mollado con auga.

• Cando se realizaba en seco era unha tortura. Por iso algúns preferían utilizar cremas depilatorias ou pinzas.

A CALVICIE Para evitar unha cabeza calva: ● ●

Utilizaban tintes negros.

Cruzaban o cabelo dun lado ó outro para que non se lles vira calvicie.

ORNATRIX A ornatrix era unha escrava especializada no coidado persoal que tiña acceso a: ●

Speculum, pecten, volsellae, dentiscalpia, cremas, perfumes e ungüentos.

ORNATRIX

ESPELLO ROMANO

PEINE ROMANO

VOLSALLAE

DENTISCALPIUM

MÁSCARAS E CREMAS DE BELEZA Contra as manchas: • Engadir fiúncho á mirra perfumada, pétalos secos e incenso macho xunto con sal xema. Finalmente, vértese encima mollo de cebada.

MÁSCARAS E CREMAS DE BELEZA Contra as engurras e manchas: ● Ferver o astrálago dunha tenreira branca durante corenta días e noites ata que se volva xelatina, despois aplicábase cun pano.

MÁSCARAS E CREMAS DE BELEZA Para deixar lisa a pel: • Mezclar o nabo silvestre cunha dose de igual cantidade de fariña de yero (unha planta parecida á lentella), cebada, trigo e altramuz.

MÁSCARAS E CREMAS DE BELEZA Para aclarar e distender a pel da cara: • Desmenuzar raíces de melón e deixalas secar, despois fervelas en auga. Finalmente machácaas e aplícaas cómpre machacalas e aplicalas.

AS TERMAS ROMANAS Eran recintos destinados ao coidado da civilización romana.

Se eran públicos recibían o nome: therma ou thermae. Outros nomes: balnea ou balneum.

Nestes recintos había: ● Actividades ximnásticas ou lúdicas. ● Reunión para plebeos. ● Baños gratis para a poboación. ● Complexos sanitarios e deportivos.

Os emperadores competían pola mellor terma (Caracalla) visitada por miles de bañistas.

Os romanos de ambos sexos ás 5 dirixíanse a estes lugares. Xogaban, recibían unha masaxe ou depilábanse, tiñan conversas sobre a lectura ou encontros eróticos.

A asistencia estaba ao alcance de todos, aínda que só os privilexiados podían gozar de masaxes acompañados de todo luxo, xa que eran os que se podían permitir iso.

Algúns emperadores tentaron poñer horarios para que homes e mulleres non coincidisen, pois consideraban que estas concurrencias eran unha provocación erótica.

Sobre o ano 320 (co triunfo do cristianismo) impúxose a prohibición de gozar das termas ás mulleres.

OUTRAS CARACTERÍSTICAS As termas tiñan xardíns e outros edificios (ximnasios, bibliotecas ou lugares de reunión “laconicum”).

Tiñan gran cantidade de persoal e necesitaban moita auga quente para atender os clientes.

O PASADO DAS TERMAS • As antigas estancias, medraron e convertéronse en baños de vapor e piscinas de varias temperaturas.

• Construíronse estancias similares e realizábanse actos de limpeza e relaxación.

• As augas tiñan propiedades curativas; nas termas ademais de beneficiarse do seu efecto , os romanos podían coidar o corpo con deportes e con masaxes feitas con diferentes substancias.

• Nerón construíu unhas no Campo de Marte (desaparecidas).

• O uso destas instalacións xeneralizouse e cando a xente soubo que podía utilizar auga quente, difundíndose a súa construción por todo o Imperio Romano.

DISTRIBUCIÓN DAS TERMAS Las termas romanas estaban compuestas por: ● PALESTRA ● TABERNAE ● CALDARIUM ● FRIGIDARIUM ● TEPIDARIUM ● LACONICUM ● APODYTERIUM

A PALESTRA Patio central ao que se abrían todas a demais estancias e podíanse practicar exercicios físicos.

A TABERNAE Tendas onde se vendían comida e bebidas, que os vendedores pregoaban a grandes voces entre os bañistas, xa que se situaba ao carón dos baños.

O CALDARIUM Baños de auga quente, o alveus. Era a habitación máis luminosa e adornada. Nas grandes había piscinas onde se nadaba. Nas pequenas, o baño tomábase en bañeira ou depósitos de auga quente (labra).

O FRIGIDARIUM Sala destinada a baños de auga fría. Estaba descuberto e tiña unha gran piscina onde se practicaba natación.

TEPIDARIUM Son habitacións onde acudían os bañistas a ducharse en auga tépeda.

O APODYTERIUM Vestiarios. Habitación situada cerca da entrada onde os bañistas deixaban a roupa. Había un banco e na parede unhas lacenas sen porta onde se poñía os obxectos persoais, que eran vixiados por un escravo.

OUTRAS PARTES O principal recurso hidráulico era o acueducto, aínda que o punto de auga estivera lonxe do núcleo urbano.

O sistema de calefacción do chan chamábase hypocaustum: a auga distribuíase pola termas a través de túneles e tubos. E era alimentado quentada mediante unha serie de fornos que estaban no soto.

EXPLOTACIÓNS TERMAIS Moitas fundarónas os romanos que na actualidade aínda seguen.

Asentadas sobre manantiales e en moitos casos aproveitaban os seus compoñentes medicinais.

A toponimia sinala os lugares onde a actividade termal tivo importancia durante a historia.

En Galicia tamén se conservan augas termais aínda que non queden restos de termas. Por exemplo: a de Caldelas de Tui, Castro Caldelas...

A PEGADA DO PASADO: TERMAS DE CARACALLA Foron un complexo de baños construído na cidade de Roma. Na actualidade, as ruínas son unha atracción turística, foron despoxadas das súas esculturas e conservábanse fragmentos de mosaicos da planta superior que caeu.

VÍDEOS https://www.youtube.com/watch?v=xy3wQic4MqQ – os baños romanos https://www.youtube.com/watch?v=hD-CRwYeCxo – partes de las termas