Zipper

34

PF 4-2008 FOTOGRAFIE

FOTOGRAFIE PF 4-2008

Zipper [tekst] Martijn Oostra

In het kader van de Panl Sony Alpha Awards (gewonnen door Maurice Heesen), kwam P/f onlangs met een speciale uitgave waarin een foto uit een serie 'Zipped' van Maarten Wouters stond. Martijn Oostra toont aan dat de ritssluiting door de jaren heen een terugkerend element is geweest.

De hoes van Sticky Fingers van de Rolling Stones

D

e ritssluiting – een terugkerend element in het werk van Wouters (zie zijn website www.maartenwouters.com) – kennen we als concept natuurlijk ook van het beroemde hoesontwerp uit 1971 van Andy Warhol en Craig Braun voor Sticky Fingers van de Rolling Stones. Oorspronkelijk werd de elpee uitgevoerd met een echte ritssluiting. Bij latere uitgaven van de elpee (en de cd) ontbreekt – vast vanwege de kosten – de in de hoes gemonteerde rits. Een medewerker van Andy Warhol, Joe Dallesandro, of de assistent van fotograaf Braun, Jed Johnson, poseerde indertijd voor de hoes. Het is dus niet het kruis van een van de Stones (Mick Jagger) wat veel mensen denken.

Dick Bruna Dick Bruna gebruikte in 1970 ook een foto met een mens met een ritssluiting voor de omslag van Zwarte Beertjes nummer 1333,

Troost me mijn Robot, van horror- en sciencefictionschrijver Robert Bloch, de schrijver van Psycho. Het pocketboekje maakt onderdeel uit van de tentoonstelling '2000x dick', die Harry Hoek samenstelde met 2000 boekomslagen van Dick Bruna. Onlangs was deze te zien in de bibliotheken van Rotterdam en Den Haag.

Voor de liefhebber is de eerstvolgende plek waar de tentoonstelling te zien is, helaas Osaka in Japan. Binnenkort organiseert het platform 2d van de BNO (Beroepsorganisatie Nederlandse Ontwerpers) echter een symposium met Dick Bruna over zijn grafische ontwerpen. Naast Nijntje heeft Dick Bruna ook aan duizenden boekomslagen, affiches (onder andere ook voor de Zwarte Beertjes) en dergelijke gewerkt. Zijn pictografische manier van werken is tegenwoordig weer erg actueel. Denk maar aan het dagelijkse Gorilla-commentaar in de Volkskrant.

Maarten Wouters

'Zipped'

Cover van 'Troost me

© Maarten Wouters

mijn Robot' door Dick Bruna (1970)

Een ritssluiting is voor Maarten Wouters synoniem aan iets spannends, iets verborgens. In combinatie met huid of een vrouw heeft dat voor hem bijna gelijk al een sensuele uitstraling. Een jaar of twee geleden had hij een eerste ritsbeeld in zijn portfolio zitten, een rits verweven in een vrouwenrug. Hij had dat beeld gemaakt, gewoon om eens te kijken hoe bedreven hij was in retouche. Artdirector Marc Linderhof van RadeMakkers merkte het beeld op en zei dat het wellicht in een serie nog sterker zou kunnen zijn. Die woorden waren erg inspirerend. Inmiddels telt de serie zo'n twaalf beelden. De rits wordt als een soort sieraad in de huid verweven. Elke foto in de serie zegt inhoudelijk iets over de geportretteerde. Zo heeft de vrouw met de rits op haar decolleté in het verleden een borstvergroting ondergaan; Een vrouw met kousen heeft een kousenfetish etc. Vier van de foto's hangen (zeker) tot eind mei in Restaurant Nassau aan de Amsterdamse De Wittenkade 105a. Het is de bedoeling dat je pas in tweede instantie ziet dat het een rits is. Door middel van licht en een bijna over de top retouche zet Wouters een sensueel prikkelend beeld neer, zonder dat het aanstoot geeft. Een beetje speels, een beetje zoals de pin-ups van Alberto Vargas.

Maarten Wouters is niet in een hokje te stoppen. Na deze serie, waar hij gedurende een jaar aan werkte (door Wouters voorliefde voor detail en schoonheid retoucheerde hij wel een hele week per beeld), komt hij niet met meer ritssluitingen. Het sensuele probeert hij nu in andere beelden te vinden.

35

34

PF 4-2008 FOTOGRAFIE

FOTOGRAFIE PF 4-2008

Zipper [tekst] Martijn Oostra

In het kader van de Panl Sony Alpha Awards (gewonnen door Maurice Heesen), kwam P/f onlangs met een speciale uitgave waarin een foto uit een serie 'Zipped' van Maarten Wouters stond. Martijn Oostra toont aan dat de ritssluiting door de jaren heen een terugkerend element is geweest.

De hoes van Sticky Fingers van de Rolling Stones

D

e ritssluiting – een terugkerend element in het werk van Wouters (zie zijn website www.maartenwouters.com) – kennen we als concept natuurlijk ook van het beroemde hoesontwerp uit 1971 van Andy Warhol en Craig Braun voor Sticky Fingers van de Rolling Stones. Oorspronkelijk werd de elpee uitgevoerd met een echte ritssluiting. Bij latere uitgaven van de elpee (en de cd) ontbreekt – vast vanwege de kosten – de in de hoes gemonteerde rits. Een medewerker van Andy Warhol, Joe Dallesandro, of de assistent van fotograaf Braun, Jed Johnson, poseerde indertijd voor de hoes. Het is dus niet het kruis van een van de Stones (Mick Jagger) wat veel mensen denken.

Dick Bruna Dick Bruna gebruikte in 1970 ook een foto met een mens met een ritssluiting voor de omslag van Zwarte Beertjes nummer 1333,

Troost me mijn Robot, van horror- en sciencefictionschrijver Robert Bloch, de schrijver van Psycho. Het pocketboekje maakt onderdeel uit van de tentoonstelling '2000x dick', die Harry Hoek samenstelde met 2000 boekomslagen van Dick Bruna. Onlangs was deze te zien in de bibliotheken van Rotterdam en Den Haag.

Voor de liefhebber is de eerstvolgende plek waar de tentoonstelling te zien is, helaas Osaka in Japan. Binnenkort organiseert het platform 2d van de BNO (Beroepsorganisatie Nederlandse Ontwerpers) echter een symposium met Dick Bruna over zijn grafische ontwerpen. Naast Nijntje heeft Dick Bruna ook aan duizenden boekomslagen, affiches (onder andere ook voor de Zwarte Beertjes) en dergelijke gewerkt. Zijn pictografische manier van werken is tegenwoordig weer erg actueel. Denk maar aan het dagelijkse Gorilla-commentaar in de Volkskrant.

Maarten Wouters

'Zipped'

Cover van 'Troost me

© Maarten Wouters

mijn Robot' door Dick Bruna (1970)

Een ritssluiting is voor Maarten Wouters synoniem aan iets spannends, iets verborgens. In combinatie met huid of een vrouw heeft dat voor hem bijna gelijk al een sensuele uitstraling. Een jaar of twee geleden had hij een eerste ritsbeeld in zijn portfolio zitten, een rits verweven in een vrouwenrug. Hij had dat beeld gemaakt, gewoon om eens te kijken hoe bedreven hij was in retouche. Artdirector Marc Linderhof van RadeMakkers merkte het beeld op en zei dat het wellicht in een serie nog sterker zou kunnen zijn. Die woorden waren erg inspirerend. Inmiddels telt de serie zo'n twaalf beelden. De rits wordt als een soort sieraad in de huid verweven. Elke foto in de serie zegt inhoudelijk iets over de geportretteerde. Zo heeft de vrouw met de rits op haar decolleté in het verleden een borstvergroting ondergaan; Een vrouw met kousen heeft een kousenfetish etc. Vier van de foto's hangen (zeker) tot eind mei in Restaurant Nassau aan de Amsterdamse De Wittenkade 105a. Het is de bedoeling dat je pas in tweede instantie ziet dat het een rits is. Door middel van licht en een bijna over de top retouche zet Wouters een sensueel prikkelend beeld neer, zonder dat het aanstoot geeft. Een beetje speels, een beetje zoals de pin-ups van Alberto Vargas.

Maarten Wouters is niet in een hokje te stoppen. Na deze serie, waar hij gedurende een jaar aan werkte (door Wouters voorliefde voor detail en schoonheid retoucheerde hij wel een hele week per beeld), komt hij niet met meer ritssluitingen. Het sensuele probeert hij nu in andere beelden te vinden.

35