umberto eco

2013

Umberto Eco,

„Grozi nam, że cały dzisiejszy przemysł informatyczny mnożąc informacje nie będzie dostarczał już żadnej.”

LIDER – Agata Duda Marta Smorzik Ewelina Kaliszewska Kamila Penkala Martyna Sławicka

SPIS TREŚCI: UMBERTO ECO ................................................................3 BIBLIOGRAFIA .................................................................4 „IMIĘ RÓŻY” ...................................................................4 „WAHADŁA FOUCAULTA” ........................................... 5 „WYSPA DNIA POPRZEDNIEGO” ................................6 „BAUDOLIUNO” ............................................................. 7 „TAJEMNICZY PŁOMIEŃ KRÓLOWEJ LOANY” ....... 8 „CMENTARZ W PRADZE”………………………………………9 OPINIA ............................................................................ 10 NASZA OPINIA DOTYCZĄCA CYTATU

2

UMBERTO ECO W PIGUŁCE, czyli biografia Umberto Eco, jeden z najsłynniejszych naukowców i pisarzy XX wieku, urodził się w Alessandrii w Piemoncie 5 stycznia 1932 roku. W młodości pomimo sprzeciwu ojca (który przeznaczył syna do zawodu prawnika) postanowił wstąpić na Uniwersytet w Turynie, by studiować średniowieczną filozofię i literaturę. Po uzyskaniu tytułu doktora wykładał na uniwersytetach w Turynie i Mediolanie. Obecnie jest profesorem uniwersytetu w Bolonii. W pracy badawczej zajmuje się m.in. semiotyką, teorią literatury, estetyką średniowieczną i środkami przekazu.

Do jego najważniejszych publikacji przetłumaczonych na język polski należą: - Dzieło otwarte, - Pejzaż semiotyczny, - Lector in fabula, Jest określany jako Superman w literaturze masowej. Bogaty dorobek naukowy to zaledwie część obfitej i urozmaiconej twórczości Eco, obejmującej ponadto felietony, parodie literackie, komiksy, sztuki dla dzieci, przede wszystkim zaś kilka znakomitych powieści.

Wierny swemu przeświadczeniu, że podział na kulturę niską i wysoką nie ma żadnego uzasadnienia, a erudycję można z powodzeniem połączyć z sensacyjną akcją, w 1980 roku wydał swoją pierwszą powieść „Imię róży” - opowieść o śledztwie toczącym się w murach średniowiecznego opactwa , która przyniosła mu wielką sławę i stała się jednym z największych bestsellerów w historii literatury. Przetłumaczona na trzydzieści języków, doczekała się również adaptacji filmowej.

Autor dwukrotnie odwiedził Polskę: po raz pierwszy w 1968 roku, jako mało znany włoski uczony, i w roku 1996, jako słynny pisarz, oblegany przez tłumy miłośników jego twórczości, kiedy to został uhonorowany przez warszawską Akademię Sztuk Pięknych tytułem doktora honoris causa.

3

„Imię róży” „Nie buduj zamku podejrzeń na jednym słowie.”

Pierwsza powieść Umberta Eco, napisana w 1980 r., wydana w Polsce w 1987 r.

Akcja powieści rozgrywa się w 1327 r. w anonimowym włoskim opactwie benedyktynów. Wszystkie wydarzenia rozgrywają się w ciągu tygodnia. Głównymi bohaterami powieści są angielski franciszkanin Wilhelm z Baskerville oraz jego uczeń – młody austriacki nowicjusz – Adso z Melku. Powieść napisana jest w formie kronikarskiej relacji Adsa.

Wilhelm i Adso przybywają do opactwa, by wziąć udział w debacie na temat ubóstwa Jezusa Chrystusa. Opat Abbon prosi Wilhelma o pomoc w rozwiązaniu tajemnicy śmierci iluminatora Adelmusa z Otrantu, którego znaleziono martwego u stóp opactwa. Ślady zdają się wykluczać samobójstwo lub nieszczęśliwy wypadek. Sytuacja komplikuje się, gdy giną kolejni mnisi. Kolejne wydarzenia zdają się wskazywać coraz bardziej, że wszystkim zależy na zdobyciu pewnej starożytnej księgi, a klucz do rozwiązania zagadki kryje się w tajemniczej bibliotece opactwa.

Wątek kryminalny nie jest jedynym – i wcale nie najważniejszym – w powieści.

Pozostałe to m.in.: - teologiczny (dyskusja o ubóstwie, dyskusja o śmiechu) - historyczny (m.in. historia brata Dulcyna (Fra Dolcino) opowiedziana Adsowi przez Hubertyna, konflikt polityczny na płaszczyźnie cesarz – papież) - miłosny (dotyczący Adsa i dzieweczki) Powieść została zekranizowana w 1986 r. przez Jeana-Jacques'a Annauda w filmie pod tym samym tytułem. W roli Wilhelma z Baskerville wystąpił Sean Connery.

4

„Wahadło Foucaulta” „Każdy wielki myśliciel jest głupcem dla innego wielkiego myśliciela.”

Wielowątkowa powieść sensacyjna autorstwa Umberto Eco. Wydana została po raz pierwszy w 1988, a w Polsce w 1993.

Tytuł powieści nawiązuje do wahadła skonstruowanego przez Jeana Bernarda Léona Foucaulta - wybitnego fizyka francuskiego. Wahadło Foucaulta zostało zademonstrowane w 1851 w Paryżu w celu ukazania zmian płaszczyzny ruchu wahania, co dowodzi ruchowi obrotowemu Ziemi. W Polsce analogiczne wahadła znajdują się np. w kościele św. Piotra i Pawła (Kraków), Wieży Radziejowskiego (Frombork).

Głównymi bohaterami dzieła są trzej mediolańczycy zainteresowani historią i hermetyzmem. Snują oni wspólnie hipotezy na temat templariuszy i różokrzyżowców.

Wymyślają misterny plan przejęcia władzy nad światem, jaki rzekomo od wieków próbują zrealizować żądni zemsty spadkobiercy dziedzictwa templariuszy. Łączą w nim logicznymi zależnościami takie postacie jak: Hiram I, Abraham ben Szlomo Abulafia, Jacques de Molay, legendarny Christian Rosenkreuz, Hrabia de Saint-Germain, tytułowy Jean Bernard Léon Foucault i wiele innych. Zgłębianie teorii spiskowych staje się dla bohaterów powieści obsesją. Do zacierania się granic rzeczywistości przyczyniają się także tajemnicze postacie i intrygi, na jakie natrafiają w badanej przeszłości, jak również podczas samych badań. Prowadzi to do wydarzeń tragiczniejszych, niż mogliby przypuszczać.

5

„Wyspa Dnia Poprzedniego” „Życie gaśnie sama z siebie jak świeca, która spaliła swą materię.”

Trzecia powieść Umberta Eco, wydana w 1994 r.

Jej bohater o imieniu Robert - kolejno piemoncki żołnierz, trochę libertyn, bywalec paryskich salonów, tajny agent Mazarina, a wreszcie podróżnik-rozbitek - dobija na koniec do opuszczonego wielkiego żaglowca, pełnego zapasów żywności, narzędzi i dziwacznych zbiorów. Na horyzoncie widnieje zielony brzeg wyspy. Jak się jednak okazuje, statek nie jest pusty - Robert spotyka tam niemieckiego jezuitę, na wpół obłąkanego filozofa przyrody, snującego fantastyczne i pretensjonalne quasi-naukowe spekulacje.

Z pamiętnika Roberta, z jego wspomnień oraz z dysput z jezuitą wyłania się niecodzienny obraz historii Europy okresu baroku. Ta epoka wielkich kontrowersji filozoficznych, międzynarodowych intryg politycznych, rywalizacji potęg europejskich w dziedzinie wynalazków i skarbów kolonialnych oraz łupieżczych, krwawych wojen staje się pod piórem Eco kpiną, ironią, szyderstwem z niedoskonałości, a często niedołęstwa ludzkiego umysłu, który tak łatwo daje się sprowadzić na manowce.

Stanowi także swego rodzaju ostrzeżenie - jako że niebezpieczeństwo "barokowych" postaw intelektualnych nie omija współczesności.

6

„Baudoliuno” „Uważasz, że piękne jest dzieło stworzenia, choć zaczaiła się w nim śmierć?”

Powieść Umberto Eco napisana w 2000 r., w Polsce wydana w 2001 r.

Głównym bohaterem książki jest Baudolino, chłopiec o wielkiej wyobraźni i bystrym umyśle. Sprowadza on do rodzicielskiego domu zabłąkanego wśród mgieł rycerza, którym okazuje się być sam cesarz Fryderyk I Barbarossa. Chłopiec zyskuje przez swe opowieści jego sympatię i tak trafia na cesarski dwór, gdzie jest świadkiem (a także sprawcą) wielu wydarzeń, które odmieniły historię Europy.

Akcja zaczyna się w 1204 r., w trakcie IV wyprawy krzyżowej. W czasie gdy krzyżowcy plądrują Konstantynopol, Baudolino ratuje życie Niketasowi Choniatesowi, bizantyjskiemu historykowi, a następnie opowiada mu o swym dzieciństwie, o tym, jak dostał się na dwór cesarza, i tym, jak umierający biskup Otton powierzył mu misję, aby wysłać Fryderyka Barbarossę na wschód do legendarnego królestwa Księdza Jana. Opowiada także o wielu przygodach (mniej lub bardziej związanych z Księdzem Janem i jego królestwem). Jego opowieść kończy się w momencie powrotu z wyprawy, której celem było legendarne królestwo do Konstantynopola. Dopiero wtedy pojął rzeczy, których wcześniej nie rozumiał.

7

„Tajemniczy płomień królowej Loany” Powieść włoskiego pisarza Umberta Eco. Została opublikowana po raz pierwszy w roku 2004 we Włoszech. Polskie tłumaczenie zostało wydane w roku 2005 nakładem wydawnictwa Noir sur Blanc. Książkę przełożył na język polski Krzysztof Żaboklicki.

Tytuł powieści nawiązuje do amerykańskiego komiksu Tim Tyler's Luck.

Fabuła utworu koncentruje się wokół wydarzeń związanych z Yambo. W wyniku udaru mózgu stracił on pamięć dotyczącą własnej przeszłości, zachowując przy tym sprawną pamięć o wydarzeniach historycznych, dziedzictwie kulturalnym. Próbując odzyskać własne wspomnienia, wyjeżdża do Solary, gdzie mieszkał przez większą część swojego dzieciństwa. Odnajduje tam książki, komiksy, gazety, płyty winylowe z epoki, jak również własne zeszyty z lat szkolnych, wiersze, pamiątki. Wszystko to pozwala mu odtworzyć klimat dzieciństwa z okresu faszystowskiego, pierwsze miłości, rodzinne sekrety, jednak nie udaje mu się odzyskać pamięci. Dopiero odnalezienie Pierwszego Folio, należącego do jego dziadka, wywołuje kolejny wstrząs, w wyniku którego wspomnienia powracają.

Książka zawiera wiele odniesień dzieł kultury, głównie literatury, muzyki, komiksu.

8

„Cmentarz w Pradze” Powieść Umberto Eco opublikowana w 2010 roku, poświęcona powstaniu antysemickiej mistyfikacji – Protokołów Mędrców Syjonu.

Bohaterem powieści jest Simonini, antysemita, fałszujący na zlecenie dokumenty.

Jego zleceniodawcami są zarówno osoby prywatne, jak i służby rządowe. Jednym z najważniejszych oszustw Simoniniego jest dokument poświęcony spotkaniu, jakie mieliby odbyć ze sobą Żydzi na starym cmentarzu żydowskim w Pradze; podczas tego spotkania mieliby oni ustalić plan przejęcia władzy nad światem.

W powieści występują liczne postacie historyczne (m.in. Aleksander Dumas, Maurice Joly, Sigmund Freud); Eco zaznacza, że jedyną postacią fikcyjną jest główny bohater.

Utwór był krytykowany – "L'Osservatore Romano" zarzucił autorowi, że powieść jest nudna, miał też obiekcje wobec braku jednoznacznego potępienia antysemityzmu w utworze. Również Naczelny Rabin Rzymu, Riccardo Di Segni skrytykował Cmentarz w Pradze za wygrzebywanie antysemickich treści.

9

OPINIA GRUPY „Cały dzisiejszy przemysł informatyczny mnożąc informacje nie będzie dostarczać już żadnej" Zgadzamy się z wypowiedzią Umberto Eco "Cały dzisiejszy przemysł informatyczny mnożąc informacje nie będzie dostarczać już żadnej".

Jednym z argumentów może być to, że w internecie krąży wiele różnych informacji, z różnych źródeł i nie wszystkie z nich są prawdziwe, więc mogą wprowadzić nas w błąd. Zatem szukanie prawdziwych informacji zajmuje nam dużo czasu i musimy przejrzeć wiele stron.

Młodzież często dokonuje tzw. plagiatu. Umieszczamy informacje na różnych portalach np. na facebooku, lub blogach, chociaż sami nie mamy pewności, czy są prawdziwe. Powstaje wtedy chaos w danych, których potrzebują ludzie. Przez to wszystko tylko pogarszamy swoją wiedzę, a nie poszerzamy. Tak na prawdę sami nie wiemy o co chodzi w danej wypowiedzi i nie rozumiemy pisanych słów.

Za kopiowanie różnych informacji z internetu idzie naruszenie praw autorskich.

Kolejnym argumentem jest to, że ludzie nie mając czasu, pisząc np. pracę domową, czy ucząc się korzystają tylko z tego co mogą znaleźć w internecie. Bardzo znana wśród młodzieży metoda "kopiuj - wklej" tylko nas ogłupia.

W internecie na różnych stronach możemy znaleźć takie same informacje pisane "słowo w słowo", zatem nie wnoszą nic nowego, a tylko utrudniają szukanie nowych informacji.

Owszem, znalazłyby się argumenty przeciw, jednak my jesteśmy zdecydowanie za.

10

COŚ WIĘCEJ O TWÓRCZOŚCI UMBERA ECO: Prace naukowe i eseje:                                   

Pejzaż semiotyczny Dzieło otwarte O bibliotece Zapiski na pudełku od zapałek Drugie zapiski na pudełku od zapałek Lector in fabula Gnomy z planety Gnu Sztuka i piękno w średniowieczu Diariusz najmniejszy Sześć przechadzek po lesie fikcji Interpretacja i nadinterpretacja Nieobecna struktura Semiologia życia codziennego Superman w literaturze masowej Uniwersytet a mass media Nowe środki masowego przekazu a przyszłość książki Sztuka i piękno w średniowieczu Trzecie zapiski na pudełku od zapałek Poetyki Joyce'a Czytanie świata Pięć pism moralnych Rozmowy o końcu czasów W poszukiwaniu języka uniwersalnego O literaturze Między kłamstwem a ironią Filozofia frywolna Historia piękna Andrzej - małpa czy zwierzę?

Rakiem. Gorąca wojna i populizm mediów Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów Historia brzydoty Szaleństwo katalogowania Od drzewa do labiryntu Teoria semiotyki Wyznania młodego pisarza 11