Oostenrijkspecial by 333 Media

C I

Oostenrijk Special DE MOOISTE MOUNTAINBIKETOCHTEN IN · Kaprun Zell am See · Krimml · Ötztal · St. Johann in Tirol · Zillertal · Zugspitz Arena

Deze speciale uitgave hoort bij BIKE & trekking #3 2010

Oostenrijk Special Redacteur Arjan Kruik

Intro Uitleggen waarom BIKE & trekking de moeite doet om een Oostenrijk Special te maken is eigenlijk niet nodig, toch? Wie BIKE & trekking een beetje bijhoudt, weet dat we er regelmatig te gast zijn. En beslist niet met tegenzin! Eigenlijk zijn we er vaker geweest dan dat BIKE & trekking verschijnt. En dus hadden we een hoop verhalen en foto’s op de spreekwoordelijke plank liggen die we met jullie wilden delen, maar waarvoor we in de reguliere pagina’s van BIKE & trekking geen plek meer konden vrijmaken. En daarom hebben we de verhalenoogst van de afgelopen seizoenen gebundeld in deze ze special. Ondergetekende bereed met fotograaf Arthur Wieffering de schitterende trails van n de Tiroler Zugspitz Arena aan de noordkant van Tirol. Redacteur Timo de Boer offerde voor oor ons zijn vakantie op en reed een meerdaags rondje Zillertal. Een paar dalletjes westelijker zatt fotograaf Frits Meyst. Hij wilde laten zien, dat je ook zonder zwaar af te zien, lekker kan biken in het Ötztal. En fotograaf Erik Boschman en schrijver Coen de Jongh gingen helemáál los in het Salzburgerland, want dit duo bezocht niet alleen de legendarische Bike Infection in Kaprun, maar reisde daarna door naar Krimml. Officieel om een blik te werpen op de beroemde Krimmler Wasserfälle, maar stiekem natuurlijk om daar de leukste singletrails te ontdekken... Enjoy. - Arjan Kruik

Inhoud Zugspitz Arena 16

Kaprun Zell am See 4 St. Johann in Tirol 8

Zillertal 14

Ötztal

We don’t just write, we ride too. Auteur Coen de Jongh en zijn Mannschaft checken de paden rond Krimml. Foto: Erik Boschman.

BIKE & TREKKING

Krimml im Zillertal Arena

Op de cover: Eén van de mooiste uitzichten van de Alpen: de groenblauwe Blindsee, met daarachter de grillige heuvels van de Fernpass. Foto: Arthur Wieffering/www.on26.eu

BIKE & TREKKING XX

“De Snowclimb is een ware slijtageslag.”

De deelnemers aan de Snowclimb kruipen op hun lichtste verzet naar boven. Vaak helpt dat, soms niet. Dan is lopen het enige alternatief. 4

BIKE & TREKKING

Kaprun Bike Infection TEKST: COEN DE JONGH FOTO’S: ERIK BOSCHMAN

De dorp Kaprun en Zell am See zijn samen te vatten met twee woorden: skiën, mountainbiken en Arabieren... okay, drie woorden dan! Er is de afgelopen jaren heel veel reclame gemaakt voor dit gebied in landen als Saoedi-Arabië. Voor veel van deze mensen zijn daardoor Kaprun en Zell am See plaatsen geworden waar je naartoe moet als je naar Europa gaat. Vanwege de bergen, de luxe en - echt waar - de regen. Vliegen op Duitsland, dure auto huren en op naar de bergen. Erg bijzonder om bovenop een alpenweide een dergelijke familie in woestijngewaden rond te zien lopen... In de fietssport is het dorp Kaprun ook niet onbekend. In 2002 vond er nog een wereldkampioenschap mountainbiken plaats en een jaar later was deze locatie de finale van het World Cup circuit. Het enige wat nu nog aan die tijd herinnert, is een kleine dirtbaan naast de vroegere finishplaats. Rond Kaprun bevinden zich nog enkele routes uit vervlogen tijden. Zo is het oude WK xc-parcours voor een deel nog te rijden. Nieuw is de steenslagweg naar de Kitzsteinhorn. Vanaf de Maiskogel voert deze track langs de zijkant van de bergrug aan de noordzijde van Kaprun eerst omlaag om dan vanuit het laagste punt als een steile klim tot aan de skilift van de Kitzsteinhorn te voeren. Leuk, maar niet het leukste. In de zomer is er namelijk een evenement in Kaprun dat karrevrachten bikers trekt: Bike Infection! Een driedaagse happening voor allerlei soorten bikers. Zo is er een XC-battle, een Snowclimb en een Freestyle Night. XC-battle Een wattus...? Eigenlijk gewoon een straatrace met obstakels. Denk aan balkjes, trappen, boomstammen en een heuse waterbak, dat is het feitelijk. Na de eerste verbazing over hoe leuk de track op een oppervlakte van amper een spreekwoordelijk rondje rond de kerk gemaakt was, is de volgende verbazing de aanwezigheid van voormalig olympisch kampioen Bart Brentjens met zijn teamgenoten Jelmer Pietersma, Frank Beemer en Tim Wijnants! Omdat zij toch al in de buurt zijn om de Ischgl Ironbike te rijden, doen ze dit evenement er ook maar even bij. Dat Bart de organisator al heel lang kent en dat die hem gevraagd had, is slechts bijzaak, zegt Bart met een knipoog. Om de ambiance wat op te peppen wordt de XC-battle ’s avonds onder kunstlicht verreden. De organisator heeft dat heel goed begrepen, want wat is er nu leuker, dan op vrijdag na je werk ’s avonds nog een biertje te gaan drinken en een beetje te kijken naar voorbij razende mountainbikers die over allerlei obstakels springen? Het lijkt haast wel een kermiskoers, alleen dan gemoedelijker en met het echte bierfestijn pas na afloop van de races. Het raceformaat is geïnspireerd op fourcross-wedstrijden. Met vier tegelijk starten, de snelste twee gaan door. Dit leidt uiteindelijk tot een grande finale, met de snelsten van de avond, die zullen strijden om de overwinning. Nadat het halve dorp uitgelopen is, gaat het spektakel van start. Met valpartijen, grote sprongen in of over de waterbak en reuze spannende races in de voorronden, wordt het publiek meer dan vermaakt. Uiteindelijk is het de

XC-battle: Wat is er nu leuker, dan met een biertje erbij te kijken naar voorbij razende mountainbikers?

Oostenrijkse Einheimische Daniel Federspiel die in de finale als eerste over de streep komt en zijn overwinning van het jaar ervoor kan prolongeren. Voor de Nederlanders is er een vijfde stek voor Jelmer Pietersma. Snowclimb Na de ultrakorte races op de XC-battle, is het de volgende dag tijd voor de Snowclimb. Ook die moet even toegelicht worden. Je fietst namelijk niet echt over de sneeuw, maar vanuit het dorp Kaprun helemaal naar de Kitzsteinhorn-skilift, alwaar wat uitlopers van de gletsjer zouden kunnen liggen. ‘Zouden kunnen’, want door global warming is er daar weinig sneeuw te bekennen. Speciaal voor de wedstrijd wordt daarom letterlijk een hoop sneeuw van nog hoger naar beneden gehaald en twee meter voor de finish neergegooid. Aha, daardoor worden de gletsjers in de Alpen dus kleiner! De race zelf start ’s ochtends vanaf het dorpsplein, waar je bikers van divers pluimage aan de start ziet. Van de bijna full-profs, via de toch wel erg serieus kijkende sportievelingen naar de lokale Kaprunner, die in zijn schuur nog ergens een mountainbike uit 1990 had staan en ach... hoe moeilijk kan zo’n klimmetje nu eigenlijk zijn! Dat blijkt na een goed uur, wanneer de eersten diep in het rood het laatste (erg) steile stuk van de wedstrijd opfietsen. Voorzien van starre vorken, lichte wielen en zelfs racefietsschoenen en -pedalen, voor zogenaamd optimale krachtoverbrenging, kruipen ze op hun lichtste verzet naar boven. Uiteindelijk bedraagt het verschil tussen de nummers één en twee slechts een tiental meters. Een uur na binnenkomst van de winnaar blijven de deelnemers nog steeds binnenstromen en ook niet de minsten. Wat dat betreft is de Snowclimb een ware slijtageslag en moet je van goeden huize komen, om hier bij de eerste tien te eindigen. Voor de uitdaging van het parcours hoef je het niet te doen, veel meer dan geplaveid grind is het niet en eerlijk gezegd is alleen het laatste steile stuk interessant, om te zien of je ook daadwerkelijk naar boven kunt fietsen. Wij fietsen in ieder geval naar beneden via een wandelpad, dan weet je weer wat écht mountainbiken is! Het Bike Infection evenement zorgt voor het nodige vertier tijdens je vakantie, maar wil je zelf echt mountainbiken, dat moet je er zelf op uit en de leuke paadjes ontdekken. I

Dit jaar is er weer een Bike Infection van 5 tot en met 7 augustus. Het loont de moeite wat meer tijd te reserveren, want ook buiten de Bike Infection om is Kaprun Zell am See de moeite waard. De infrastructuur voor bikes is niet zo goed ontwikkeld als in bijvoorbeeld het Zillertal of de Zugspitz Arena, maar wie de moeite neemt zelf op avontuur te gaan wordt beloond met prachtige trails. www.mountainbike-kaprun.com

Een uur na binnenkomst van de winnaar blijven de deelnemers aan de Snowclimb nog steeds binnenstromen.

BIKE & TREKKING

Ötztal Downhillen naar Sölden TEKST: JILLIAN MCDONALD FOTO’S: FRITS MEYST/WWW.ADVENTURE4EVER.COM

Met 880 kilometer gemarkeerde bikeroutes en een totaal van 29.470 hoogtemeters biedt Ötztal een goede uitdaging voor mountainbikers. Iedereen vindt hier een tocht die bij zijn conditie past. Van licht tot extreem zwaar, van het Inntal tot de top van Karleskogl. Reisredactrice Jillian McDonald bezocht dit Tiroler dal.

“Wie slim is laadt de gratis gps-routes in zijn gps.”

Gelukkig geeft de regio Ötztal een handig klein boekje uit met mountainbikeroutes en praktische informatie. We kiezen de afdaling naar Sölden via de Gampe Alm. De afdaling maakt deel uit van een bikerondje van ruim tien kilometer met 650 hoogtemeters. Het deel omhoog over het asfalt van de Gletscherstrasse slaan we over en nemen de postbus, waar de mountainbikes achterop mee mogen. De klim laten we aan de diehards over. Wij willen vooral genieten van een lekkere afdaling met als kroon op de dag een lunch bij Gampe Thaya, een driehonderd jaar oude almhut. Als we de weg verlaten hebben we direct een fantastisch panorama aan bergen op de achtergrond. De Brunnenkogl, waar ik gisteren nog op stond, is prominent aanwezig. Diep in het dal ligt Sölden, ons einddoel. De route volgt een dubbel tractorspoor over de alm. Onze dikke banden knarsen in het gravel. Links en rechts van het pad bloeien geurige bergkruiden die de basis vormen voor het dieet van de almkoeien. Overal om me heen hoor ik koebellen. Even verderop werkt een almboer zich in het zweet met de zeis. De hellingen zijn hier zo steil dat veel boerenwerk niet machinaal gedaan kan worden. Met lange halen maait hij het gras. “Grias enkch”, groet hij in dialect als we voorbij zoeven. De afdaling over de Schotterweg is niet moeilijk, zodat we ook nog een beetje kunnen genieten van het uitzicht zonder meteen over de kop te slaan. De enige obstakels die we tegenkomen zijn veeroosters, hekken en koeien. Als ik iets te hard de bocht om kom, bots ik bijna achterop een koe. Met een lome blik kijkt ze achterom en lijkt te denken: “Wat heb ik nu aan mijn staart hangen?” Daar is de Gampe Alm. De Thaya is een oude hut, opgetrokken uit hout en steen. Het vee sliep vroeger in dezelfde hut als de familie. Tegenwoordig is het zowel in de zomer- als wintermaanden een uitstekende stek om te lunchen. Als we de bikes hebben gestald en binnenstappen, is de familie Prantl druk bezig in de keuken. Vanochtend vroeg zijn de koeien gemolken en is de kaas gemaakt. Nu zijn de eerste gasten aanwezig en komen de Kasnocken op tafel. De gnocchi met kaas en bieslook wordt geserveerd in een hete pan op een plankje. De kruidige smaak van de kaas met dat specifieke koeienaroma is bepalend voor de kwaliteit van de schotel. Daarna krijgen we nog een Jausen voorgeschoteld: een plankje met kaas, spek en worst, dat in het Ötztal trouwens Marende wordt genoemd. Brood met komijnzaad en echte almboter. Gerookte worst, twee soorten Speck, verschillende soorten kaas en augurken. Dit alles wordt weggespoeld met Grantensaft, een verkwikkend cranberrysapje. Ondertussen kijken we uit over de Köningspitze (3857 m), Ortler (3905 m), Wildspitze (3774 m) en andere bergen van de Stubaier Alpen. Ik zou bijna vergeten dat we aan het mountainbiken waren. Afijn, na een afscheids-Schnaps, verplichte kost bij iedere stop, stappen we een stuk zwaarder weer op voor de afdaling naar Sölden. Er is een asfaltweggetje naar beneden, maar voor gevorderden is er ook een steile en technische afdaling. Na deze mooie ochtend pakken we de bus naar de Piburgersee om te zwemmen.

BIKE & TREKKING

“Naar boven toe zweten, naar beneden toe zweven.”

Bikers in het Ötztal zijn letterlijk aan alle kanten omringd door imposante drieduizenders.

Algemeen Het Ötztal heeft afgelopen jaren hard gewerkt aan de mountainbikeroutes in de regio. Momenteel worden 28 uitgezette routes aangeboden. Deze routes zijn weergegeven in een set mountainbikekaarten die voor €9.- verkrijgbaar is. Hierin staan naast de zwaarte van de route ook tips en keermogelijkheden beschreven. De beschreven routes hebben een duidelijke bewegwijzering. Alle routes zijn ook te vinden op internet waarbij gps-coördinaten te downloaden zijn. Het Ötztal biedt ook goede bikegidsen die vaak via één van de bikehotels te boeken zijn. De voorzieningen voor vervoer van de fiets (gondel of bus) zijn optimaal, zeker in combinatie met de Ötztal kaart waarmee relatief goedkoop

gereisd kan worden. Verhuur van mountainbikes is mogelijk in de diverse dorpen van het Ötztal. Door al deze voorzieningen is Ötztal een unieke fietsregio geworden. www.oetztal.com

Kaarten Rad- und Mountainbikekarte van Kompass. ss. # 1912. Verkrijgbaar bij de VVV. Wandel-, Bike- en Skitourkaart van Kompass. ompass. # 43. Ötztaler Alpen 1: 50.000.

Routes downloaden Alle routes zijn ook te vinden op internet waarbij gpsdata te downloaden zijn. Ga naar www.oetztal.com, kijk linksonder en klik op ‘Interaktive karte’.

Ötztal Card Een Ötztal Card biedt tijdens een n verblijf in het dal vele voordelen. n. Zo kan er gratis gebruik gemaakt aakt worden van kabelbanen, openbaar penbaar vervoer en wandelbussen. Maar je krijgt ook gratis toegang ng tot zwembaden en musea. Vanaf € €38 38 voor drie dagen.

Bikehotel De bikehotel-organisatie Mountainbike Holidays (www.bike-holidays.com) is ook in het Ötztal vertegenwoordigd: Hotel Alpina (www.bike-soelden.com).

BIKE & TREKKING

“Typisch St. Johann in Tirol: de ruige rotsmassa’s van de ‘Wilden Kaiser’ zijn altijd zichtbaar.”

Vanwege de relatief flauw oplopende hellingen in het brede dal staat mountainbiken in St. Johann niet per se gelijk aan zweten en afzien. Wie wil, kan ook relaxed genieten. 8

BIKE & TREKKING

St. Johann in Tirol Fietsgenieten tussen Kitzbüheler Horn en Kaisergebergte TEKST: ARJAN KRUIK FOTO’S: TVB ST. JOHANN IN TIROL

De plaatsen St. Johann in Tirol, Oberndorf, Kirchdorf en Erpfendorf zijn niet alleen een prima plek om te benutten als uitvalsbasis voor het maken van mountainbiketochten, ook wielrenners en toerfietsers zijn in deze fietsregio tussen de Kitzbüheler Horn en het Kaisergebergte van harte welkom. Alhoewel het gebied op her eerste gezicht nogal bergachtig overkomt, profileren St. Johann in Tirol en Co. zich toch heus als wielren- en toerfietsbestemming. En dat is beslist niet onterecht, want het gebied is gezegend met een heel breed dal, waardoor niet alleen de rivier de Ache zijn weg naar beneden zoekt, maar waar ook een uitgebreid net van fietsroutes is aangelegd. Hard knallen en zweten kan altijd, maar voor wie het rustiger aan wil doen liggen langs de rivier verschillende fijne pauzeplekken om bij te komen van de inspaning en te genieten van onvergetelijke uitzichten. Naar de top per mountainbike Eén van de mooiste mtb-routes in de Kitzbüheler Alpen loopt van St. Johann in Tirol naar het Raintal, over schilderachtige Almen naar de top van de Kitzbüheler Horn. Niet extreem, maar beslist pittig, die beklimming. Maar je wordt beloond met een prachtig uitzicht rondom: de drieduizenders van de Alpenhoofdkam, maar ook tot ver in het Beierse Voralpenland. Minstens net zo mooi is de tour via Kirchdorf en Gasteig het Kaiserbachtal in. Dit is een dal uit een plaatjesboek. Wildstromende beken, alpenweides, bloeiende Alpenrozen, het is er allemaal. En aan het eind van het Kaiserbachtal, direct onder de steile wanden van de Kaiser, ligt een gezellige berghut om weer even bij te komen van de beklimming. Ook op smalle bandjes Wielrennen heeft in St. Johann in Tirol een lange traditie. Al veertig jaar treffen de Rad Masters elkaar aan de voet van de Wilden Kaiser om onder elkaar uit

De regio rondom St. Johann in Tirol wordt gekenmerkt door een dicht, autoluw wegennet waar wielrenners en toerfietsers hun voordeel mee doen.

te maken, wie zich wereldkampioen mag noemen. Al meer dan 3.500 starters staan inmiddels aan de start om op het veertig kilometer lange parcours om de felbegeerde trofeeën te strijden. Tijdens het Masters WK is St. Johann even het centrum van de fietswereld. Uit meer dan vijftig landen komen fietsers naar deze Tiroler plaats om te genieten van fietsen en van het elkaar ontmoeten. Een ideale mix van competitie en recreatie. Dankzij de jarenlange inspanningen ligt er in St. Johann inmiddels een uitgebreid netwerk aan racefietsroutes, met varianten voor alle niveaus, van korte rondjes zonder hoogtemeters tot lange tochten met drie bergpassen, het is er allemaal. Voor veel racefietsers is en blijft het WK parcours de favoriet. Met een pittige beklimming na de start, de beruchte Huberhöhe, lange snelle lappen tot Kössen en prachtige doorsteken over de achterkant van de Wilden Kaiser biedt deze route niet alleen een sportieve uitdaging, maar ook de prachtigste panorama’s. Wie niet krap in z’n tijd zit, zou eigenlijk de tour moeten uitbreiden tot Chiemsee aan de andere kant van de grens om de schoonheid van het landschap ook aan die kant eens te bekijken.

Trekkingbike, mountainbike of racefiets, wie routes zoekt moet even de site www.kitzalps.cc bezoeken. Daar vind je namelijk een omvangrijk aanbod van routes, van kort en vlak tot lang en steil en alles daartussenin. Ook voor routekaarten, fietsverhuur, mountainbikegidsen en mountainbikescholen kan je op de site terecht. www.kitzalps.cc

“Tijdens het Masters WK is St. Johann even het centrum van de fietswereld.” BIKE & TREKKING

â&#x20AC;&#x153;Dit is Oostenrijk in optima forma: gletsjers, bergbeken en prachtige hoogtewegen.â&#x20AC;?

Als je de gletsjer van de Dreiherrnspitze wil zien kan je twee dingen doen: zelf een uurtje of wat afzien en zweten of gewoon de fietstaxi omhoog nemen. 10 BIKE & TREKKING

Zillertal Arena Watervallen en koeien in Krimml TEKST: COEN DE JONGH FOTO’S: ERIK BOSCHMAN

Voor wie in Krimml is, zijn de Krimmler Wasserfälle, de hoogste van Europa, een verplicht maar ook imposant nummer. Ook van bovenaf gezien bieden de neerstortende watermassa’s een spectaculair schouwspel, dat een korte pauze noodzakelijk maakt..

Wie Krimml zegt, zegt watervallen! Dit Oostenrijkse dorp heeft namelijk met 380 meter de grootste waterval van Europa met de logische naam Krimmler Wasserfälle en dat is een beste afstand. Voor ons laaglanders lijken de watervallen van Coo, toch de bekendste in de Benelux, al heel wat. Heb je eenmaal de vele kubieke meters water in Krimml een keer naar beneden zien komen, dan is de waterval in Coo in een klap gedegradeerd tot niveau Manneken Pis... De watermuur is werkelijk imposant om te zien. Onderaan sta je op honderd meter van de waterval nog steeds in een wolk van opspattende regen. Ook het geraas van het naar beneden stortende water is tot in het dorp duidelijk te horen. Mocht je ’s nachts vaker naar het toilet moeten, dan weet je in ieder geval waar het aan ligt. Het dal waarin Krimml ligt wordt gekarakteriseerd door de grote naaldwouden en de vele stroompjes die zich langs de soms steile wanden een weg naar beneden banen. Voor de sportieve fietser is in deze regio echter ook genoeg te doen, je moet het alleen even weten te vinden! Onze begeleider is een man van halverwege de zestig, Hubert, die nadat hij door heeft dat wij wel enige wedstrijdachtergrond hebben, enthousiast begint te vertellen over de Europese Kampioenschappen in Rhenen van 1998, waar hij zelf als begeleider van het Oostenrijkse team aanwezig was. De fietsgids is een minstens even oude man, Bertel, die op voorhand al angst inboezemt. Niet vanwege zijn uitgesproken gespierde uiterlijk, maar zijn door de zon gekleurde huid en pezige voorkomen doen vermoeden dat hij vaker op een fiets zit. Een terechte observatie, zo blijkt als we de eerste klim oprijden en de beste man ondanks zijn te laag staand zadel en zwabberend achterwiel, ons toch wel even naar adem doet happen. De grote trekpleisters van Krimml zijn overduidelijk de waterval met het daar achter liggende nationale park Hohe Tauern, het Achental en het aan de andere kant van de Gerlospas liggende Speicher Durlassboden stuwmeer. Rond dit meer loopt een deels verhard, deels onverhard pad, wat je de mooiste uitzichten geeft. Door het ontbreken van een echt dal, daar staat het water van het stuwmeer namelijk in, heeft dit gebied meer weg van een hoogvlakte. Dit is ook direct te zien aan de hoeveelheid skiliften die hier te vinden is. Ook het melkvee heeft deze regio tot het zijne gemaakt zodat je als fietser overal schaapachtig aangekeken wordt door... euh... koeien. Fietstaxi Het Achental biedt de mountainbiker al meer. Een breed pad golft zich vanaf de waterval het dal in richting de gletsjer van de Dreiherrnspitze. Aangezien dit pad tevens een wandelpad is, is het zaak om in het toeristische seizoen vroeg op pad te gaan. Pas vanaf de middag wordt het geleidelijk druk en is er naar beneden geen doorkomen meer aan. ’s Ochtends vroeg kun je ervoor kiezen om eerst naar boven te fietsen, een tocht waar je zo’n anderhalf uur over doet, maar ook is er de mogelijkheid om een fietstaxi te nemen. Nu is een fietstaxi in Krimml niet hetzelfde als de exemplaren die we in onze hoofdstad nog wel eens tegenkomen of die in India het straatbeeld vullen. Hier is het simpelweg een VW Transporter met een aanhanger erachter waar een fietsenrek op staat, waar je fiets na een wilde rit naar het hoogste punt bijna ongeschonden uit komt. De mooiste belevenis is echter zo vroeg mogelijk na zonsopgang naar boven rijden, dan is het nog rustig en kun je uitgebreid van het mooie landschap genieten, dat je langzaam ziet veranderen van liefelijk met naaldbossen naar een ruige verzameling stenen en ijskoude stroompjes. Dat deze regio zijn water krijgt van de gletsjers, is duidelijk te zien aan de vele stroompjes en watervallen die je vanaf beneden tegenkomt. De eerste vijf zijn nog leuk, daarna geloof je het wel. Wat ook opvalt in dit dal is de grote hoeveelheid kleine kapelletjes die bij iedere schuur en zelfs midden in het veld staan. Geloof speelt in de regio met een van oudsher agrarische bevolking een grote rol. Eenmaal boven gekomen overzie je het hele dal tot aan de waterval en kun je via dezelfde weg, uiteraard Schotter, terug naar beneden. De afdaling is niet steil, maar heeft door hier en daar wat niveauverschillen een lekkere flow. Het laatste stuk vanaf de watervallen naar Krimml terug bestaat uit een hairpinrijke grindweg door het naaldbos, erg goed om je bochttechniek op losse ondergrond weer eens op te halen! Oh ja, bij de top van de waterval passeer je ook nog een tunnel, die weliswaar kaarsrecht is, maar onverlicht en zeker tweehonderd meter. Erg leuk voor je coördinatiegevoel. >>

BIKE & TREKKING

Zwemmen of biken? Aangezien je al vroeg vertrokken was, ben je waarschijnlijk voor de middag al terug. En dat betekent dat je de rest van de dag door kunt brengen in het zwembad... of op zoek gaat naar echt leuke mountainbikepaden. Gelukkig was onze gids nogal betrokken bij het Oostenrijkse Mountainbike Team en wilde hij binnenkort een wedstrijd voor de jeugd organiseren. Met wat aanwijzingen struikelden we diezelfde middag over een rondje met alles erin wat je maar kan wensen: steile klimmen, off-camber klimmen, wortelstukken, steile afdalingen, waterpassages en rotstuinen waar je u tegen zegt. En dit alles op een rondje van amper twee kilometer! Hoewel in deze gebieden ook de meeste onverharde paden nog toegankelijk zijn voor mountainbikers, in ieder geval niet strikt verboden, is het zonder vaste routes lastig om een leuk rondje uit te zetten en niet op de Oostenrijkse interpretatie van mountainbikeroute uit te komen: klimmen tot het hoogste punt en daarna over dezelfde weg weer terug. Krimml vormt hiermee het bewijs dat er zelfs in de meest toeristische oorden nog prima te fietsen is en je niet alleen voor de toeristische trekpleisters hoeft te komen. Integendeel, vaak zijn de onbekende plekjes bijzonderder dan de bekende. Onbekend is hier in tegenstelling tot het spreekwoord zeker wel bemind!

Wie een gebied moet leren kennen, moet zich mengen onder de lokalen. Dat doen Coen de Jongh en zijn crew met verve.

Algemeen Tourismusverband Zell-Gerlos Zillertal Arena www.zillertalarena.com Bikehotels De bikehotel-organisatie Mountainbike Holidays (www.bike-holidays.com) is in de Zillertal Arena met twee hotels vertegenwoordigd: Almhof Family Resort - www.kinderhotel-almhof.at Aktiv Hotel Gaspingerhof - www.gaspingerhof.at

Wat is lekkerder: herkauwen of fietsen? Deze Krimmelse koe hoeft daar geen twee keer over na te denken...

â&#x20AC;&#x153;Wie er naar op zoek gaat, vindt in Krimml de mooiste singletracks.â&#x20AC;?

Dankzij een lokale tipgever wordt een rondje ontdekt met alles erin wat een verwende biker zich maar kan wensen: steile klimmen, wortelstukken, steile afdalingen, waterpassages en rotstuinen waar je u tegen zegt. 12

BIKE & TREKKING

#4 2009

€3.95

SUPERAANBIEDING NEEM NU EEN ABONNEMENT OP BIKE & TREKKING EN ONTVANG:

DUOT

2X STUMPEST JUM 26” tege UMPER

n2 29” 9”

0 €3. 95

PREVIEW Zwart is 2010 uit, kleur is G in!

XX BIKE & TREKKIN

N R

MTB-V

MTB-SCH Hebben OOLL mtb-clin cliniics cs nut?

in Istr

ië

Extra 32 2 pagina’s ·C CYPRUS SPEC ECIA IALL · SAKSEN SP SPECIA SPEC IALL

UITGE Nieuw PROBEERD e spull KING en

& TREK

18:

CRANKBROS MULTI-17 TOOL*

WERK Kabe PLAATS ls ver nieuw en

TEST Crossh yb

rides

Extra 16 pa GRAU BÜND gina’s EN SP EC

IAL

03-02

Levens Levenslange Leve nsla lann garantie! gara ga rant ntie ie!!

! €24.95

WINKEL WAARD E

€44.95 !

kies maar

MEESTE ACTUELE COVERTJE PLAATSEN!! BIJ BON: LINKER KOLOM ACHTER [€ 24.95] ZETTEN [ÉÉN JAAR)] 2E KOLOM: [€ 24.95] WORDT [€ 39.95] [(TWEE JAAR)] [5 X] WORDT [10 X]

OP=OP!

POLAROID ZONNEBRIL* Polarized: · Neemt schitteringen weg · Verbetert contrast · 100% UV-bescherming · Vermindert oogvermoeidheid · Betere kleurweergave * Zolang de voorraad strekt.

JA, ik neem een abonnement op BIKE & trekking. Ik betaal € 39.95 (twee jaar) en ontvang 10 x BIKE & trekking én een Polaroid zonnebril. white/orange black/grey grey/green

Naam:

M/V

Leeftijd: Adres: Postcode en plaats: Land: Bank- of gironummer:

Hierbij machtig ik Abonnementenland om het verschuldigde bedrag tot wederopzegging van mijn rekening af te schrijven. Het cadeau wordt binnen vier weken na betaling verzonden. Stuur de bon of een kopie naar: Maruba b.v. Sports Publishers, Antwoordnummer 9215, 3500 ZB, Utrecht. Een postzegel is niet nodig. Of mail naar bikeandtrekking@maruba.com Broncode: 333-0110 18 BIKE & TREKKING

(Belgische abonnees ontvangen een acceptgiro)

E-mail: Telefoonnummer: Datum:

Handtekening:

Mount FI Toerenainbiken inETSEN IN NE de door de Zw Drunen DERLAND ijndrec se Duin TRAN en htse S TIRO Waard RelaxeL MOUNTAI N d en zond RALLYE de Al er stress pen ov er Met ki FI nderen ETSVAKAN TI door IerlandE Carbon TEST M xc-rac TB ers

WERKPLA V-brakes ATS afste

ultiem long e distan racer? ce

XX BIKE

E WAARD WINKEL

G TEST

cover -bt1

JA, ik neem een abonnement op BIKE & trekking. Ik betaal € 24.95 (één jaar) en ontvang 5 x BIKE & trekking én een Crankbrothers Multi-17 Tool.

IDWO

Bike AKANTIE & bea ch

llen

BON

ROAD RX MARA THON De

TEST MT TES MTB Winter Win terb bes estten end dig ige m met R me mtb Roh ohloff loff-na -naaaff tb’’ss

cover-bt er-bt4 4 1

#1 201

PR P REVI EVIEEW W2 201 010 A All het het n nie ieuw uws vvan an d dee n naj ajaaar arssbe beu urz TEST TRE TES rzeen n TREK KK KIING NGB BIK Excllus Exc IKEES S usiev ieve koo koollsto stof fflit litser sers FIETSE FIE TSEN IIN NN NED E D E ERL Mount Mo R LA untaain AN ND inb bik ikeen n iin Toerrfie Toe n h het e fiettse t M Mo sen iin on ntf tfeerla nW rlan Weesstnd d t-B Bra rab ban ant FIETSV FIE TSVAK AKAN ANTTIE IE Marrok Ma okk koo

-2010

17:11

:10

Zillertal Het hele dal rond in één vakantie TEKST: TIMO DE BOER FOTO’S: TIMO DE BOER EN PETRA SCHOLTENS

Als er in Oostenrijk één gebied is dat mountainbikers een warm hart toedraagt, dan is dat wel het Zillertal in Tirol. Routes, kaarten, gps-data, alles is er. Voor de complete Zillertal-beleving reed B&t’s Timo de Boer tijdens zijn vakantie het hele dal rond, de zogenaamde Zillertalrunde.

“Uitdagende singletracks vragen het uiterste van de rijtechniek.”

Alhoewel de Zillertal Runde hoofdzakelijk over vrij brede Schotterpfade voert, rolt er onderweg meer dan genoeg uitdagende singletrack onder de noppenbanden door. Trail vanaf het Steinberger Joch (1911 m) met uitzicht op het Alpbachtal.

14 BIKE & TREKKING

De Zillertalrunde is een vijfdaagse tocht die veel ruimte biedt voor eigen initiatief. Door het eindeloze padennet is de route eenvoudig naar eigen wens aan te passen. Niet alleen in de planning vooraf, maar ook onderweg ben je flexibel in het veranderen van de route. Als het weer tegenzit, je te kampen krijgt met pech of je conditie je in de steek laat, ben je in een mum van tijd terug in het dal omdat kabelbanen, bussen en treinen (de fiets kan mee!) tot je beschikking staan. Anderzijds is de route ook eenvoudig met één of meerdere dagen te verlengen. Na een rustige inrijronde op de eerste dag - met een fantastische trail vanaf het Steinberger Joch - begint de tweede dag direct met een non stop klim van twaalf kilometer. Eerst over asfalt, de laatste vijfhonderd meter over gravel. De Kreuswieshütte biedt een goede gelegenheid om even wat energie bij te tanken, waarna het vervolgens tien kilometer licht op en neer gaat tot aan de Innertsalm. Hier begint de slotklim naar de Isskogel (2264 m), die dan nog ruim vierhonderd meter hoger ligt. Zoals het spreekwoord luidt, zijn ook hier de laatste loodjes het zwaarst, omdat naar het einde toe het hellingspercentage flink wordt opgeschroefd. Deze aanslag op de benen wordt spontaan vergeten als voor de laatste paar honderd meter naar de top de steenslagweg plaatsmaakt voor een fraaie singletrail. We zitten ver boven de boomgrens en kijken uit over het blauwe Durlaßbodenmeer, de groene bergkammen en de wit besneeuwde toppen van de Zillertaler Alpen. De harde wind op de top zorgt er echter voor dat we niet lang van het uitzicht blijven genieten. Via een brede gravelweg door het bos duiken we duizend meter omlaag naar Gerlos. Langs de oever van de wildstromende Gerlossbach dalen we verder door het Gerlostal om aan het einde van het dal de kabine in te stappen van de Gerlossteinbahn. Naast het bergstation van deze kabelbaan, aan de voet van de imposante Gerlossteinwand, ligt Berggasthof Gerolstein, waar we deze nacht zullen doorbrengen. De berghut ligt als een adelaarsnest op de kruising van het Zillertal en het Gerlostal. Voordat we de volgende ochtend de afdaling naar het dal inzetten, klimmen we via een grindweg en een slechts gedeeltelijk te befietsen trail omhoog naar de Laberg. Via brede, onverharde paden gaat de route omlaag naar Mayrhofen. Voor meer technische uitdagingen kun je ervoor kiezen om hier het wandelpad (# 50) op te pikken. De klim vanuit Mayrhofen naar de Rastkogelhütte via het Penkenjoch is één van de toproutes in het Zillertal: 39 kilometer, waarvan 2700 meter geklommen moet worden. Door materiaalpech lopen we in Mayrhofen echter dusdanig veel vertraging op, dat we deze rit helaas moeten inkorten. Nu biedt flexibiliteit van de route uitkomst. Met de kabelbaan is het aantal hoogtemeters tot elfhonderd meter te reduceren of - als je liever alles wilt fietsen - kan gekozen worden voor een andere, meer directe route omhoog. Wij kiezen voor het laatste. De Rastkogelhütte is een kleine, knusse berghut, die als we aankomen verscholen ligt in de wolken. Ook als we de volgende morgen om kwart over zeven weer op de fiets stappen is het prachtige berglandschap nog steeds in nevel gehuld. De natte, piepende remmen klinken als een misthoorn in de witte wereld. Hochfügen, de eindbestemming van vandaag ligt slechts een bergkam van ons verwijderd. De route die wij hebben gekozen is echter allerminst direct. Dat is absoluut geen straf, want een groot deel van de dag volgen we de Zillertaler Höhenstraße, een prachtige panoramische route met uitzicht op het Zillertal. Hoogtepunt van deze dag is de laatste, onverharde klim door het bos, waar watervalletjes aan weerskanten van de weg naar beneden kletteren. In het luxe Almgasthof Hochfügen laten we ons goed verwennen om morgenochtend uitgerust aan de start te verschijnen van de afsluitende etappe: de Geiseljoch Runde. Dit is de koninginnenrit van het Zillertal. Voor deze zware fysieke etappe word je vanaf het Geiseljoch beloond met spectaculaire uitzichten op de Hintertuxer gletsjer en de 55 drieduizenders van het Zillertal. Als de volgende morgen de regen met bakken tegelijk uit de hemel komt vallen en het boven de tweeduizend meter zelfs sneeuwt, zien we deze droomroute letterlijk in het water vallen. We maken dankbaar gebruik van de vluchtmogelijkheden en met bus en trein laten we ons droog en comfortabel vervoeren naar Uderns, waar we vijf dagen geleden gestart zijn. Het is weliswaar niet de afsluiter waarop we hadden gehoopt, maar we zijn blij dat de Zillertalrunde die mogelijkheid biedt.

“Waar je ook bent, je bent zó weer terug in het dal.”

Na een paar uur klimmen gaat een lekkere Radler - de dorstlessende mix van spuitwater en appelsap - er altijd in.

What comes up, must come down. Die wet geldt gelukkig ook in het Zillertal.

Algemeen Het langgerekte Zillertal ligt ruim achthonderd kilometer aan uitgezette mountainbikeroutes. De Zillertalrunde bestaat uit vijf etappes en telt totaal circa 250 kilometer en 10.000 hoogtemeters. Alle informatie over mountainbikeroutes vind je op www.bike-gps.com/TLF_Zillertal. Voor uitgebreide informatie over het Zillertal kun je terecht bij Zillertal Tourismus: www.zillertal.at Kaarten Een set van twee kaarten en een informatieve Bike Guide zijn gratis verkrijgbaar bij Zillertal Tourismus. Wie zich op de kaart wil oriënteren, kan het best ook nog een topografische kaart van het gebied aanschaffen. Heb je een gps? Via de site www.bike-gps.com/TLF_Zillertal kun je de data van de

Zillertalrunde en van 32 andere dag-tochten in het Zillertal tegen gen betaling downloaden. Diverse kantoren n van Zillertal Tourismus verhuren en ter plaatse gps-ontvangers. Vervoer ter plaatse Mountainbikes mogen in acht kabelbanen in de regio worden meegenomen. Ook in de (meeste) bussen en in de trein (in de laatste zelfs zonder meerkosten) is de fiets mee te nemen. Ben je van plan hier veel gebruik van te maken, dan kun je kosten besparen

me de Zillertal Activ Card. Deze kortingskaart geeft met toegang tot kabelbaan, trein en bus. toe A Accommodatie Afhankelijk van de gekozen route en je budget is er een ruime keuze aan accommodatie: van primitieve berghut tot vijfsterrenhotel en speciale Bike Hotels. De accommodatie kan over het algemeen zorgen voor bagagetransport. Georganiseerd Bike Holidays Max Hürzeler biedt vanuit Mayrhofen gegidste mountainbiketoeren aan, www.bicycle-holidays.com Bij M-Bike kun je terecht voor zowel fietsverhuur, techniekcursussen en gegidste toeren, www.mbike-zillertal.com

BIKE & TREKKING

Tirol Zugspitz Arena Bikeroutes zonder einde TEKST: ARJAN KRUIK FOTO’S: WWW.ON26.EU

In het noorden van Tirol - onder de haast loodrechte wanden van de bijna drieduizend meter hoge Zugspitze - liggen de plaatsjes Lermoos en Ehrwald. Klinkt bekend? Kan kloppen. De hellingen rond deze dorpen zijn ’s winters populair bij veel wintersportende Nederlanders. B&t ontdekte dat dit gebied - eveneens bekend onder de naam Tirol Zugspitz Arena - ook verwende bikers veel te bieden heeft.

“De infrastructuur voor bikers behoort in de Tiroler Zugspitz Arena tot de beste van de Alpen.”

De Tiroler Zugspitz Arena in optima forma. Uitdagende trails aan de voet van imposante steenklompen.

16 BIKE & TREKKING

‘Vandaag gaan we de Grubigstein op, tot tweeduizend meter. Fietsen we vanaf hier of doen we de eerste 350 hoogtemeters met de gondel?’ De vraag wordt gesteld door Markus Hosp, mtb-gids van Bikeguiding Zugspitz Arena. Het zou stoer zijn te zeggen dat we die gondel niet nodig hebben, maar net aangekomen uit laagland Holland happen we zelfs bij het omhoog sjouwen van de bagage naar adem. En dus antwoorden we Markus, dat we graag gebruik maken van zijn aanbod om de lift te nemen. De Grubigstein is de “huisberg” van Lermoos. De top ligt op 2230 meter, bikers kunnen net iets hoger komen dan tweeduizend. De klim omhoog is relatief eenvoudig. Gids Markus heeft dit duidelijk vaker gedaan. Super relaxed fietst hij met ons naar boven, nooit geeft hij ons het gevoel dat we harder moeten. Willen we ook niet. Ondanks de geringe hellingshoek van de weg en ondanks de hulp van de gondelbaan is het toch zweten geblazen. Een hardnekkige miezerregen maakt het er niet beter op. Altijd wennen, die dunne alpenlucht. Op 1700 meter, midden tussen de skipistes, krijgen we even de kans om op adem te komen met een groot glas Apfelschorle. De pauze is goed gepland, want het houdt op met regenen en de regenjacks kunnen de rugzak weer in. Als we aan de tweede helft van de beklimming beginnen, trekt de lucht langzaam open. Rustig trappen we hoogtemeter na hoogtemeter weg en sneller dan verwacht staan we bij het Grubigstein Gipfelhaus op 2028 meter, ’s winters het hoogste per skilift bereikbare punt. Toch vreemd, al die skiliften zonder sneeuw eronder. Het maakt Markus niet uit. ’s Winters staat hij op deze berg als ski- en snowboardleraar, ’s zomers neemt hij bikers mee omhoog. Markus houdt van zijn vak. Hij wijst op de mooie plekjes, duidt alternatieve routes en laat ons zo nu en dan ook weer verlangen naar de winter als hij allerlei schitterende freeride-lijnen aanwijst. Bij veel groepen die de Grubigstein op gegidst worden is de weg omhoog dezelfde als de weg omlaag. Er is echter ook een alternatieve route, die aan de achterkant van de berg naar beneden voert. De start van die route ligt bij het middenstation. Een listig pad volgens Markus: smal, kronkelig en langs loodrechte wanden. Met z’n brutaal ogende Trek Remedy heeft fotograaf Arthur al een signaal afgegeven dat hij zulke paden rauw lust, maar Markus neemt het zekere voor het onzekere en test op de terugweg naar het middenstation eerst onze afdaalkwaliteiten. Niet dat hij dat met zoveel woorden zegt, maar de shortcuts die hij kiest laten over zijn intenties geen twijfel bestaan. Vlak boven het middenstation duikt hij een smal pad naar links in. Oftewel; we zijn geslaagd voor zijn test. Dat pad - officieel wandelroute 15 - is perfect voor bikers. Reden: de route maakt deel uit van een grensoverschrijdende, transalpine wandelroute. Vanwege een royale Europese subsidie kon de route wat breder en steviger gemaakt worden dan een doorsnee wandelpad. Fijn, dan kunnen ook bikers eens profiteren van het belastinggeld dat Brussel zo kwistig rondstrooit. In eerste instantie slingert “15” zich een paar honderd meter afwisselend omhoog en omlaag en vraagt om behoorlijk wat schakel-, stuur- en trapkunst. Een singletrail volgens het boekje dus. Na een minuut of tien geeft Markus aan dat de zadels omlaag moeten; vanaf nu gaat het maar in één richting en dat is omlaag. Bocht na bocht na bocht slingert het pad zich naar beneden.

“In andere gebieden kan je alleen maar omhoog en omlaag, hier kan je elke dag iets anders doen.”

De bikeroutes in de Tiroler Zugspitz Arena zijn buitengewoon goed gemarkeerd.

Plotseling knallen we het bos uit en worden we geconfronteerd met een uitzicht als uit een plaatjesboek. Diep beneden ons schittert het groenblauw van de Blindsee, met daarachter de grillige heuvels van de Fernpass. ‘Die moeten jullie ook ’s rijden’, raadt Markus aan. ‘Natuurlijk niet de drukke autoweg, maar de Via Claudia Augusta, een oude Romeinse route, die door de bossen loopt.’ Vanaf waar wij staan zien we inderdaad alleen een drukke autoweg omhoog slingeren. Evenzogoed is het uitzicht fenomenaal. En als we beter kijken, zien we zwemmers door het water glijden. ‘Als jullie een beetje doorrijden, kunnen we ook nog een baantje trekken’, lacht Markus, die stiekem ook wel weet, dat dit pad eigenlijk niet lang genoeg kan duren. Maar zolang we nog niet beneden zijn, genieten we met volle teugen. De zon is inmiddels compleet doorgebroken, het uitzicht een plaatje en het pad een droom. Maar wat voor de één een droom is, kan voor een ander een nachtmerrie zijn. Twee Nederlandse bikers die we halverwege inhalen, hebben hun eigen kunnen wat overschat (of de route onderschat) en overmeesteren de moeilijke passages - ondanks dat ze ook full suspensions rijden - meer glijdend en lopend dan fietsend. De les die ze daaruit leren is helder: duik niet zomaar ieder pad in dat op de kaart staat ingetekend, maar informeer eerst grondig naar de moeilijkheidsgraad van de route. Aan alles komt een einde, dus ook aan de “15”. No worries, we zijn precies in de stemming voor een heerlijk frisse duik in de Blindsee. Een perfecte manier om zweet en stof van ons af te spoelen en een topdag af te sluiten.

Tsja, en wat doe je na een lange en stoffige afdaling? Precies! Even een frisse duik in het heldere water van de Blindsee.

Algemeen De Tiroler Zugspitz Arena bestaat uit een groot, komvormig dal waaromheen de dorpen Ehrwald, Lermoos en Biberwier gegroepeerd liggen. Naamgever van de Tirol Zugspitz Arena is de Zugspitze, de bijna drieduizend hoge berg die de grens vormt tussen Duitsland en Tirol. Deze berg domineert met z’n steile en stenige wanden het gehele dal. www.zugspitzarena.com Bikehotels De bikehotel-organisatie Mountainbike Holidays (www.bike-holidays.com) is in de Zugspitz Arena met vier hotels vertegenwoordigd: Hotel Ehrwalderhof - www.ehrwalderhof.com Family Hotel Resort Alpenrose - www.bikehotel.at Sporthotel Loisach - www.sporthotel-loisach.com Sporthotel Schönruh - www.hotel-schoenruh.com Gidsen BIKE & trekking maakte tijdens de verkenning van de Tirol Zugspitz Arena gebruik van de diensten van Bikeguiding Zugspitz Arena. Wekelijks begeleiden acht gidsen 18 verschillende tochten voor verschillende bike-niveaus. Prijzen vanaf € 20.- per tocht. www.bikeguiding.at Huurbikes Natuurlijk nemen bikers het liefst hun eigen bike mee. Maar hardtail-rijders die in echte bergen toch liever op een fully zitten, kunnen bij Sport Nagele in Lermoos terecht. Daar staat nagoeg het hele Specializedassortiment, ook de speciale damesuitvoeringen. Prijzen zijn schappelijk: een dagje op een Stumpjumper FSR kost €32.-, voor een hele week betaal je € 130.-. www.sportnagele.at

BIKE & TREKKING