WANDELEN IN NEDERLAND
het Provinciaal Waterleidingbedrijf en gebruikt voor de winning van drinkwater. ZANDVERSTUIVINGEN We lopen nu door een meer open duingebied, waar zandvlaktes en heidevelden elkaar afwisselen. Door het beplanten van de duinen zijn de zandverstuivingen afgenomen en is de kalkarme grond zuurder geworden. Hierdoor kan de duinheide groeien in de valleien en dat heeft ervoor gezorgd dat ook Dennenorchis, een wilde orchidee, en korstmossen als rendiermos hier voorkomen. Het is af en toe goed opletten of we wel de juiste route lopen. Een paar andere wandelaars wijzen ons de weg naar ‘de Kerf’. Tijdens het broedseizoen, van 15 maart tot 1 juli, mag je hier niet lopen en moet de route worden ingekort. ZUIDWESTERSTORM De Kerf is een gegraven doorgang in de zeeduinen. In 1997 is ruim 130.000 kubieke meter zand afgevoerd met als doel het zoute zeewater de Parnassiavallei in te laten stromen. Tijdens springtij, gelijktijdig met een zuidwesterstorm, kan het water de vallei bereiken. In de brakke waterrijke vallei, die is ontstaan doordat het zoute zeewater zich heeft gemengd met het zoete milieu, kunnen zeldzame planten weer groeien. Toch lijkt de doorgang weer langzaam dicht te waaien en duinen weer aan te groeien, zodat het zeewater opnieuw wordt tegengehouden. Het pad door de Kerf in de zeereep leidt ons naar 2
LIFT Magazine
het strand. Tegen een straffe wind in lopen we langs de branding van de Noordzee. Nu voelen we dat het nog geen zomer is. De afwisseling in het landschap – bossen, heide, duinen en het strand – waar we vandaag doorheen lopen, maakt het een bijzonder aantrekkelijke tocht. BOSBRANDEN Bij paal 29, waar in de zomermaanden een strandpaviljoen staat, steken we de duinen weer over. Hoewel er alweer wat grassen groeien zijn de gevolgen van de bosbranden uit 2009 en 2011 nog goed te zien. Er hangt nog steeds een geur van verbrand hout. In januari van dit jaar is Staatsbosbeheer begonnen met de kap van 50 hectare afgebrand bos. Het hout wordt onder meer gebruikt voor de verwerking in spaanplaat. Op de kale vlaktes die door de kap ontstaan, moet het zand weer gaan stuiven zodat er zich weer een woest duinlandschap kan ontwikkelen. Door de begroeiing en waterwinning is het gebied relatief verdroogd. De heide vergrast, hoewel grote grazers als Schotse Hooglanders hun best doen. Als we even later over een smal pad in de richting van het Vogelmeer wandelen, zorgt de laagstaande zon voor een rode gloed over de heidestruiken. Aan de oever van het meer genieten we van de rust. Het is al laat in de middag. Een enkele wandelaar zien we nog dwalen. Wij beseffen ons dat we nog maar een paar kilometer mogen wandelen en bereiken het eindpunt vlak voor de duisternis invalt.
“Afwisselend lopen we door een landschap van bossen, heide, duinen en strand.”