ANALYSE
MASTERCLASS VAN MEESTER MAARTEN Niemand is meer geschikt om de verschillende fietsdisciplines van elkaar te onderscheiden én haarfijn uit de doeken te doen welke fietsen daarbij horen, dan Maarten Tjallingii. Uit zijn verhaal, dat bol staat van de memorabele koersmomenten, blijkt meteen waarom dat zo is.
Wie is Maarten Tjallingii? Maarten Tjallingii, tegenwoordig ambassadeur bij Trek, is van vele markten thuis. Hij begon destijds als mountainbiker, ging daarna cyclocrossen, bleek de meeste aanleg te hebben voor het wegwielrennen en was dan ook elf jaar profrenner. Sinds zijn wielerpensioen leeft hij zich weer uit op zijn eerste liefde, de mountainbike, en op zijn nieuwste minnares, de gravelfiets.
MOUNTAINBIKEN “Als kind hield ik van kicks en van adrenaline,” vertelt Maarten Tsjallingii. “Die vond ik in het mountainbiken. Vooral tijdens afdalingen waarna ik kon denken: dit ging maar net goed. Mountainbiken paste ook goed bij mijn fysieke kwaliteiten: het vermogen om lang en hard te fietsen. Een paar jaar lang behoorde ik tot de Europese mountainbiketop. Mijn gewicht was mijn groot nadeel: met meer dan tachtig kilo was ik een van de zwaardere jongens, en op lastigere klimparcoursen voelde ik dat enorm.
" Mountainbiken paste goed bij mijn kwaliteiten: lang hard fietsen." 20
A-SPECIAL
o uts i de
oktob er 2021
Mijn mooiste mountainbikeherinnering? De Houffalize Marathon! Ik startte op de tweede rij en op een bepaald moment kwamen de deelnemers aan de 90 km-race op hetzelfde parcours als die van de marathon. Ik had dus geen flauw idee in hoeveelste positie ik reed. Intussen bleef het maar regenen, en plots hoorde ik bij het remmen metaal op metaal. De blokjes van mijn schijfremmen waren op! Ik moest steeds meer zeilen bijzetten om bij die supersteile afdalingen heelhuids beneden te komen, maar als bij wonder bleef ik gelukkig recht. Ik reed keihard door tot aan de finish, maar wist totaal niet of er nog renners voor me reden. Ik passeerde de aankomst en moest vervolgens vier minuten wachten tot de volgende renners eraan kwamen. Dat was een groepje en ze spurtten alsof hun leven ervan afhing. De winnaar van die sprint gooide zijn armen in de lucht. Toen begon het me te dagen: die gast dacht dat hij gewonnen had, maar hij wist niet dat ik al binnen was. Dat wilde dus zeggen dat... ik als eerste was aangekomen! Een prachtige herinnering,” geniet Maarten na.
Mountainbike:
Trek Supercaliber De mountainbike is nog steeds Maartens lievelingsfiets. “Op een mountainbike heb je comfort én hij kan quasi elk parcours aan. Plus: je hebt ‘speling’ in de bochten. Je hebt glijmomenten waarop je kunt corrigeren, en dat zorgt ervoor dat je bochten met vertrouwen neemt. Op een wegfiets met bandjes van 23 millimeter heb je die speling en glijmomenten niet: als je begint te glijden, lig je tegen de grond. Een mountainbike is natuurlijk ook specifiek gebouwd voor alle ondergronden én steile, technische afdalingen en klimmetjes, waar de gravelfiets minder voor geschikt is, tenzij je op zoek bent naar een enorme adrenalineboost.” (Maarten grijnst kamerbreed.)
