12 minute read
Vier fi etsdisciplines
ANALYSE
MASTERCLASS VAN MEESTER MAARTEN
Advertisement
Niemand is meer geschikt om de verschillende fi etsdisciplines van elkaar te onderscheiden én haarfi jn uit de doeken te doen welke fi etsen daarbij horen, dan Maarten Tjallingii. Uit zijn verhaal, dat bol staat van de memorabele koersmomenten, blijkt meteen waarom dat zo is.
Wie is Maarten Tjallingii?
Maarten Tjallingii, tegenwoordig ambassadeur bij Trek, is van vele markten thuis. Hij begon destijds als mountainbiker, ging daarna cyclocrossen, bleek de meeste aanleg te hebben voor het wegwielrennen en was dan ook elf jaar profrenner. Sinds zijn wielerpensioen leeft hij zich weer uit op zijn eerste liefde, de mountainbike, en op zijn nieuwste minnares, de gravelfi ets.
MOUNTAINBIKEN
“Als kind hield ik van kicks en van adrenaline,” vertelt Maarten Tsjallingii. “Die vond ik in het mountainbiken. Vooral tijdens afdalingen waarna ik kon denken: dit ging maar net goed. Mountainbiken paste ook goed bij mijn fysieke kwaliteiten: het vermogen om lang en hard te fi etsen. Een paar jaar lang behoorde ik tot de Europese mountainbiketop. Mijn gewicht was mijn groot nadeel: met meer dan tachtig kilo was ik een van de zwaardere jongens, en op lastigere klimparcoursen voelde ik dat enorm.
Mijn mooiste mountainbikeherinnering? De Houffalize Marathon! Ik startte op de tweede rij en op een bepaald moment kwamen de deelnemers aan de 90 km-race op hetzelfde parcours als die van de marathon. Ik had dus geen fl auw idee in hoeveelste positie ik reed. Intussen bleef het maar regenen, en plots hoorde ik bij het remmen metaal op metaal. De blokjes van mijn schijfremmen waren op! Ik moest steeds meer zeilen bijzetten om bij die supersteile afdalingen heelhuids beneden te komen, maar als bij wonder bleef ik gelukkig recht.
Ik reed keihard door tot aan de fi nish, maar wist totaal niet of er nog renners voor me reden. Ik passeerde de aankomst en moest vervolgens vier minuten wachten tot de volgende renners eraan kwamen. Dat was een groepje en ze spurtten alsof hun leven ervan afhing. De winnaar van die sprint gooide zijn armen in de lucht. Toen begon het me te dagen: die gast dacht dat hij gewonnen had, maar hij wist niet dat ik al binnen was. Dat wilde dus zeggen dat... ik als eerste was aangekomen! Een prachtige herinnering,” geniet Maarten na.
Mountainbike: Trek Supercaliber
De mountainbike is nog steeds Maartens lievelingsfi ets. “Op een mountainbike heb je comfort én hij kan quasi elk parcours aan. Plus: je hebt ‘speling’ in de bochten. Je hebt glijmomenten waarop je kunt corrigeren, en dat zorgt ervoor dat je bochten met vertrouwen neemt. Op een wegfi ets met bandjes van 23 millimeter heb je die speling en glijmomenten niet: als je begint te glijden, lig je tegen de grond. Een mountainbike is natuurlijk ook specifi ek gebouwd voor alle ondergronden én steile, technische afdalingen en klimmetjes, waar de gravelfi ets minder voor geschikt is, tenzij je op zoek bent naar een enorme adrenalineboost.” (Maarten grijnst kamerbreed.)
Wegfiets: Madone, Domane, Émonda
Het verschil tussen de drie genoemde wegfi etsen is niet zo groot, oordeelt Maarten. “Tussen sommige modellen gaat het om millimeterwerk of grammetjes. Vaak is de basis dezelfde en zit het verschil in fi netuning. Wegfi etsen worden de laatste jaren sowieso steeds beter, sneller en comfortabeler. Ze kunnen ook meer terreinen aan, mede omdat de meeste frames bredere banden kunnen verdragen, dankzij de introductie van de schrijfrem op racefi etsen. Op mijn Trek Domane SLR heb ik bijvoorbeeld bandjes van 32 millimeter breedte liggen, waardoor ik nu veel meer controle heb in de bochten.” De Trek Madone is het meest aerodynamische model van Trek, maar je ziet ook in andere fi etsen aero-elementen terugkomen. In de Émonda bijvoorbeeld, de ideale klimfi ets en het lichtgewicht bij Trek. “Aerodynamica is natuurlijk minder belangrijk als je tegen 25 km per uur fi etst,” legt Maarten uit, “en daarom heeft de Domane, die een echte endurancefi ets is, minder van die aerodynamische elementen.”
CYCLOCROSSEN
“Mijn toenmalige sponsor wilde dat ik het ‘s winters ook eens in het veld zou proberen, en dus besloot ik te gaan cyclocrossen. De eerste veldrit was een totale omslag in vergelijking met het mountainbiken! Mountainbiken is: verschroeiend starten, je helemaal uit elkaar trekken tijdens die eerste kilometers, tot op het cruciale punt waar je absoluut vooraan moet zitten. Daarna heb je altijd een rustmoment om even op adem te komen. Quasi elke ronde heb je datzelfde ritme: eerst volle bak, daarna even rusten, herstellen en tempo zoeken. En verder: twee uur scherp blijven.
Wat een groot verschil met een veldrit! Je hebt dezelfde verschroeiende start, maar vervolgens moet je datzelfde tempo een uur lang volhouden. Er is geen enkel rustmoment, behalve een paar micromomenten waarop je met wat geluk eens extra kunt ademen. Mijn eerste veldritten reed ik compleet scheel kijkend over de fi nish. Langzaam wende die totaal andere inspanning en leerde ik mijn mannetje te staan. Ik ben niet blijven crossen, omdat ik hetzelfde probleem had als bij het mountainbiken: ik was er te zwaar voor. In een zachtere ondergrond (modder of zand) zakte ik dieper weg dan mijn concurrenten, wat zonder meer een enorm nadeel is.”
Crossfiets: Trek Boone
De crossfi ets is duidelijk de meest oncomfortabele en meeste harde van de vier fi etsen, vindt Maarten: “Hij is echt gemaakt om wedstrijden te rijden, om – zoals het woord zegt – te crossen. Hij is lichter, stijver en harder, wat je heel goed voelt. Nu zijn de meeste wedstrijdfi etsen weinig comfortabel, hoor: ze zijn niet voor het comfort gemaakt, maar om te winnen," relativeert Maarten.
WEGWIELRENNEN
“Tijdens mijn studentenjaren zag ik iedereen bijklussen om fi nancieel rond te komen. Zelf ging ik met dat doel bij de amateurs en bij de elite criteriums op de weg rijden, in de hoop genoeg premies mee naar huis te nemen. Dat lukte, mooi bijbaantje! Zo kwam ik erachter dat ik het meest in de wieg gelegd was als wegwielrenner.” (Lacht.) “Het nadeel van mijn gewicht speelde er veel minder, behalve als het echt bergop ging. Toch won ik ooit een klimkoers: de Tour de Qinghai Lake in China, een etappekoers van een week.”
Maar het absolute hoogtepunt uit zijn wegcarrière is zijn podiumplaats in de Parijs-Roubaix van 2011. “Ik heb Roubaix elf keer gereden en telkens heb ik geprobeerd in de vroege vlucht te zitten. Enkel dat jaar is het me gelukt. Het hele peloton kent het voordeel ervan en dus wil 200 man mee zijn, wat het aartsmoeilijk maakt. Zoek maar eens naar renners die erin geslaagd zijn drie, vier keer met de vroege vlucht mee te zijn in de Hel... Bijna niet te doen!
Dat jaar slaagde ik dus wel in mijn opzet. Op een bepaald moment dunde Johan Vansummeren de kopgroep uit. Ik hing op een paar meter, met Jürgen Roelandts, ex-ploegmaat bij Silence-Lotto. Jürgen kon niet meer en riep: geef me je hand, geef me je hand! Als in een ploegkoers op de piste slingerde hij me een paar meter naar voren. Ik kwam bij de kopgroep, maar Jürgen moest lossen. Ik werd derde. Op dat podium staan naast winnaar Johan Vansummeren en – vooral! – Fabian Cancellara, dat was voor mij echt het allerhoogste.”
GRAVELEN
Gravelen is de enige discipline waarmee Maarten pas nà zijn wegwielercarrière begonnen is. “Gravelraces heb ik nog niet betwist, maar ik geniet enorm van de ritjes die ik doe. Ik woon vlakbij de Veluwe en dat is een echt gravelwalhalla, met honderden kilometers heerlijke gravelbaantjes. Je komt op plekken waar je zelfs al wandelend niet zou komen, en als je ‘s morgens vroeg komt, bij zonsopgang, rijd je tussen het wild: herten, reeën, wilde zwijnen... Mag ik nog een tip meegeven: bikepacken! Wij hebben twee jaar geleden gebikepacked met het hele gezin, de kinderen incluis dus: gravelfi etsen met karretje erachter, tent mee en via alleen maar retje erachter, tent mee en via alleen maar off-road-weggetjes van camping naar camping. Dat was ronduit... fàn-tàs-tisch! camping. Dat was ronduit... fàn-tàs-tisch! Het geeft het fi etsen een compleet nieuwe, bijkomende dimensie.”
Gravelbike: Trek Checkpoint
“Dankzij de IsoSpeed-demping achteraan is de Trek Checkpoint heel comfortabel en dankzij de clearance kunnen er heel brede banden in,” licht Maarten toe. “Er is ook gekozen voor een steviger frame, waardoor het gewicht wat hoger ligt dan bij, pakweg, een crossfi ets. Kasseien zijn een heel specifi eke ondergrond. Met een normale carbon wegfi ets voel je bijna elke steen en word je grondig door elkaar geschud. Tegenwoordig heb je dus én gravelbikes én speciale kasseifi etsen, die dicht bij de echte gravelbike aanleunen," zo besluit Maarten.
Grip, comfort en rolweerstand
Het fi etstype bepaalt uiteraard het rijgedrag. Toch – en dat kan misschien bizar klinken – zijn ook de banden mee een factor voor het soort fi ets waarmee je rijdt. Als principe geldt: hoe minder profi el een band heeft, hoe sneller hij zal zijn. Het omgekeerde is natuurlijk ook waar: hoe meer profi el, hoe meer grip, maar hoe trager de band.
• Race: de Continental Grand Prix 5000 is de opvolger van de legendarische Grand Prix 4000S II en overtreft zijn voorganger op haast alle vlakken. Een geüpdatete versie van de Continental Black Chilli Compound zorgt voor een perfecte balans tussen rolweerstand en grip.
Met minder rolweerstand, een lager gewicht en een verhoogd comfort heeft de Grand Prix 4000S II een waardige opvolger. Wie in extreme weersomstandigheden wil fi etsen, kiest evenwel beter voor de Continental 4 Seasons. • Cyclocross: de Cyclocross Speed is er voor vaste, droge of bevroren ondergronden. Het middenloopvlak heeft een diamantprofi el en grove noppen op de fl anken.
Dat zorgt voor een uitstekende grip en lage rolweerstand.
De Mountain King CX is dan weer de perfecte partner voor extra grip in de modder, met zijn grijpgrage noppen in het midden en aan de buitenkant voor grip op elke ondergrond. • Gravel: de Cyclocross Race is prima voor veldritten, maar zeker ook voor gravelen. De band is ideaal voor tochten over bospaden en veldwegen, omdat hij een optimale balans heeft tussen grip, comfort en een lage rolweerstand. • Mountainbike: de Mountain King
ProTection past perfect voor toertochten op elke ondergrond.
De combinatie van grijpgrage noppen in het midden en aan de buitenkant biedt grip in overvloed. Banden met grotere noppen (de Mud King-serie) zijn dan weer geschikt voor zwaardere, nattere ondergronden.
ACCESSOIRES
Kuro Light Jacket
Het Vaude Kuro Light Jack is een must-have voor elke sportieve race- of gravelfi etser. Het sluit goed aan en voor een optimaal lichaamsklimaat combineert het winddichte en ademende zones. Het jack is multifunctioneel, heeft ritssluitingen en zakken waar je ze het meest nodig hebt, én is ook nog eens vervaardigd uit 100% gerecycleerde materialen. Prijs: € 130 www.vaude.com
RX8-racingschoen
Ooit waren XC-schoenen het antwoord voor gravel, maar nu heeft Shimano een specifi eke schoen voor gravel: de RX8. Die is uitgerust met slijtvaste TPU lugs, een hielstabilisator en de superstijve carbon composietzool van de hoogwaardige XC9-schoenen van Shimano. De bovenkant biedt een perfecte balans tussen stevigheid en comfort. De RX8 is verstelbaar met een Boa IP1 dual micro-instelknop en weegt amper 265 gram (maat 42). De RX8 bestaat in zilver of zwart, en in de EU-maten 38-50 (inclusief breedtematen). Prijs: € 229 www.shimano.com
Shimano Equinox4
Met zijn halve rand heeft de Equinox4-bril van Shimano niet alleen een agressieve stijl die er geweldig uitziet, het maakt de bril ook extra geweldig uitziet, het maakt de bril ook extra stijf en stevig. Een omkeerbaar neuskussen en stijf en stevig. Een omkeerbaar neuskussen en niet-giftige TPE-pootuiteinden zorgen voor compatibiliteit en comfort. De Equinox4 past op de Ridescape-lens, die speciaal voor fi etsers gemaakt is en optimaal is afgestemd om in alle omstandigheden een beter contrast en meer helderheid te garanderen. Prijs: € 99,99 www.shimano.com
Fietsers kunnen uit verschillende ‘genres’ kiezen. Naast recreatief fi etsen, racen, mountainbiken of veldrijden is sinds enige tijd nu ook het gravelbiken fors in opgang. Zorg er met deze accessoires voor dat je met een prima uitrusting de gravelwegen op kunt!
Drie bikepackingtassen
Al deze tassen dragen het Vaude Green Shape-label, wat staat voor een milieuvriendelijk en functioneel product dat uit duurzame materialen is vervaardigd.
Vaude Trailframe
Deze gemakkelijk toegankelijke bagagetas met een volume van acht liter Deze gemakkelijk toegankelijke bagagetas met een volume van acht liter is ideaal voor wat zwaardere bagage (werktuigen, een campingkookstel is ideaal voor wat zwaardere bagage (werktuigen, een campingkookstel of proviand). De tas is in de lengte verstelbaar en kan ook worden aangeof proviand). De tas is in de lengte verstelbaar en kan ook worden aangebracht op een fi ets met achtervering. Prijs: € 75
Vaude Trailfront
Langs twee kanten toegankelijke bagagetas, die geschikt is voor lichtere bagage (isomatjes, slaapzak). Met de draagriem draag je ze gemakkelijk aan je schouder en met de bagagebanden aan de bovenkant kun je extra bagage of een tent bevestigen. In geen tijd heb je de tas aan je stuur vastgemaakt, je behoudt altijd genoeg vrijheid voor remmen en schakelen. vrijheid voor remmen en schakelen.
Prijs: € 90 Prijs: € 90
Vaude Trailsaddle Vaude Trailsaddle
Deze waterdichte zadeltas van PVC-vrij zeilmateriaal is ruim én gemakDeze waterdichte zadeltas van PVC-vrij zeilmateriaal is ruim én gemakkelijk toegankelijk. Ze houdt niet alleen je bagage droog, je kunt er ook kelijk toegankelijk. Ze houdt niet alleen je bagage droog, je kunt er ook jezelf mee beschermen tegen spatwater. De tas heeft een stevige grip; jezelf mee beschermen tegen spatwater. De tas heeft een stevige grip; dat ze van je fi ets valt, is dus zo goed als onmogelijk. dat ze van je fi ets valt, is dus zo goed als onmogelijk.
Prijs: € 100 Prijs: € 100 www.vaude.com www.vaude.com
