NHL Magazine 04 2008

04/08

4

Mongolië P15

100 P12

Is de pabo nog leuk?

NHL’ers in Mongolië

100 Willem Smink

Check je werkplek

REPROGRAFISCH CENTRUM Hempenserweg 29 - 8935 BD Leeuwarden Telefoon: (058) 251 1810 - Telefax: (058) 251 1811 E-mail: rc@nhl.nl - www.fac.nhl.nl/repro

t AFFICHE KAARTJE to ERPE prijzen E IT IS V n a v en SCH EUREN teg in ALLE KL NT naf 3,8 CE 35 CENT kopieën va men vanaf e st sy d in b ed chillende in 4 UUR gere 2 n e n in ZEVEN vers b : ERVICE SCRIPTIES de stad!

OOPSTE in K D E O G e nd UR kopieë rijzen PECIALE p FULL COLO d g Vraa e S

COPYSHOP

Tesselschadestraat 12 - 8913 HB Leeuwarden Telefoon: (058) 251 1808 - Telefax: (058) 251 1813 E-mail: copyshop@nhl.nl - www.fac.nhl.nl/repro

KOM NA AR DE OPEN DAG OP 7 JUNI OP UNIVERSITEIT NYENRODE

Bij de universitaire deeltijdopleidingen van NIVRA-Nyenrode gaan beroep en studie hand in hand. Je werkt als assistent-accountant of -controller en daarnaast ben je gemiddeld één dag per week student. Je werkgever betaalt je studie en na de opleiding liggen de carrièrekansen voor het oprapen. Meer weten over Managerial Controlling en onze Masters of Science in Accountancy en Controlling?

Meld je dan aan voor onze open dag op zaterdag 7 juni op Universiteit Nyenrode, waar een grote bedrijvenmarkt aanwezig zal zijn voor functies binnen accountancy en controlling, of vraag onze brochure aan via www.nivra-nyenrode.nl.

NIVRA-Nyenrode School of Accountancy & Controlling

04/08

4

•3

Colofon NHL MAGAZINE is een uitgave van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden

Het NHL Magazine is ook op internet te vinden:

WWW.NHLMAGAZINE.NL

Jaargang 6, nummer 4

Correspondentieadres:

INHOUD

Tesselschadestraat 12 8913 HB Leeuwarden Tel. 058 251 1572 nhlmagazine@nhl.nl

• nieuws • recensies • columns • digitaal prikbord

www.nhlmagazine.nl

Advertenties: Rebecca Veenstra 06-51665570

Redactie: Anita Terpstra Mattijs Tiggeler (stagiaire) Aleid Velthuis

Aan dit nummer werkten mee: Nynke Andringa Wim Bras Astrid Ellens Casper Ferwerda Johannes de Haan Frans Hendrickx Klaas Jan Huizing Hanneke Hultink Marjolijn van Knippenberg Inge Wietsma

Fotografie: Rien van Broekhoven Friso Bruins Stock.XCHNG

Illustraties: Jeroen Deen Ype Driessen (fotostrip)

Vormgeving: BW H ontwerpers

Redactiecommissie: Melchior van Benthem (voorzitter) Jelmer Bloembergen Sanne Steenbrink Martie de Vreugt Peter Wassenaar

Druk: NDC Print

Verspreiding: FRL/TNT POST Klachten over de bezorging?

Bel of mail de redactie!

Oplage: 11.600 exemplaren

Aan de inhoud van dit magazine kunnen geen rechten worden ontleend. © Stichting Noordelijke Hogeschool Leeuwarden

4 5 7 8 9 10 12 15 16 17 19 21 23 24

Tips & reacties

Nieuws Daarom doe ik de pabo Check je werkplek Hot: Paulien Prakken EX: Sander de Rouwe Mobiele medewerkers 100: Willem Smink Water brengen in Mongolië Commercial Break NHL in Enschede Play EXIT in Namibië DOOR: Frans Hendrickx Student&Kamer

Heb je tips voor de redactie? Mail naar Nhlmagazine@nhl.nl of bel 058 – 251 1572.

Wil je reageren op artikelen in het NHL Magazine of ontwikkelingen binnen of buiten de NHL? Dat kan. Stuur je reactie naar Nhlmagazine@nhl. nl. Je bijdrage wordt in het volgende magazine geplaatst in de rubriek Mail. De redactie behoudt het recht stukken in te korten of te weigeren.

4•

NIEUWS

Stilte rond nieuwbouw NHL verbroken Na een lange radiostilte is er nieuws over de nieuwbouw van de NHL. Medewerkers zijn in een aantal presentaties door Willem Smink, voorzitter van het College van Bestuur, en projectleider Teake Brunia bijgepraat over de vorderingen rond de nieuwbouw. De CvB-voorzitter gaf daarbij aan dat het vanaf nu gebeurd is met de informatieachterstand onder de medewerkers.

Op korte termijn wil hij ook openheid van zaken geven over het financiële plaatje.

De bouwplannen voor de nieuwbouw staan grotendeels vast.’Dat moet ook wel’, laat Teake Brunia weten; ‘Want we zijn al begonnen met bouwen. Muren en deuren kunnen niet meer verplaatst worden, het is bekend welke afdeling waar komt te zitten, waar de kantoren, onderwijsruimten, het restaurant en de keuken komen en ook het kleurenpalet is vastgesteld.’

De inrichting van de centrale hal met daarin de helpzone van het Service Centre is nog niet rond, die van de studielandschappen in de ring rond de oudbouw evenmin. Ook de plannen voor het theater dat eveneens in de ring komt, zijn ook nog niet volledig uitgewerkt.

Wel is bekend dat in de nieuwbouw niemand meer een eigen kamer heeft. Aan kantooroppervlakte is er rekening gehouden met 1 FTE per werkplek. Volgens Teake past dit goed bij de resultaten uit het werkplekonderzoek, waarmee met een respons van meer dan vijftig procent een bovengemiddeld resultaat gehaald is. ‘Uit het werkplekonderzoek blijkt dat de NHL’ers een honkvaste club vormen.

De medewerkers geven aan dat ze veel bureauwerk doen, maar tegelijkertijd blijkt dat

ze veel van hun plaats zijn voor andere werkzaamheden, zoals intern overleg en lesgeven.

De werkomgeving wordt daar op ingericht Het werkplekonderzoek wordt deze weken vervolgd met een aantal workshops waarin de resultaten uit de enquête worden gecommuniceerd met de medewerkers. In deze workshops worden de kantoorvlekken gezamenlijk met de ‘bewoners ‘ van deze kantoorvlekken ingericht. Ook kunnen zij hun op- of aanmerkingen uiten. Die worden meegenomen in de plannen voor de verdere inrichting van de nieuwbouw.

Eind mei moet het inrichtingsplan van het meubilair en ruimte voor archivering klaar zijn. In juni wordt de laatste hand gelegd aan de tekeningen en daarna kan er niets meer veranderd worden. ‘Wat er dan nog anders moet, wordt verbouwd na de opening’, zegt Teake lachend.

Om de medewerkers beter te informeren worden alle presentaties en gestelde vragen op mijnnhl.nl geplaatst. Daarnaast kunnen medewerkers vragen stellen aan de projectleiding via het mailadres nieuwbouw@nhl. nl./AV

Nieuw netwerk voor ondernemende alumni Het project Kenniscirculatie, onderdeel van Kenniscampus Leeuwarden, werkt aan het opzetten van een nieuw ondernemersnetwerk voor alumni van de drie Leeuwarder hogescholen. Het doel van het netwerk is kenniscirculatie tussen de hogescholen en het bedrijfsleven.

Binnen de hogescholen is kennis en ervaring aanwezig waar alumni-ondernemers gebruik van kunnen maken. Op hun beurt hebben de alumni in hun werkzame leven kennis en ervaringen opgebouwd die waardevol kunnen zijn voor het onderwijs. De initiatiefnemers hopen dat er een wisselwerking ontstaat tussen de hogescholen en de ondernemers en denken daarbij aan het aandragen van projecten, bieden van stageplaatsen en het organiseren van gastlessen.

Het is de bedoeling om met enige regelmaat

activiteiten te organiseren die gericht zijn op kennis en kennissen. Bijvoorbeeld een informatieve presentatie die wordt gevolgd door een informeel deel waarbij kennismaken en uitwisseling van kennis en ervaringen centraal staat.

Dinsdag 13 mei vanaf 16.30 uur staat de eerstvolgende bijeenkomst gepland, deze heeft als thema e-business en e-commerce en vindt plaats in Hotel Wyswert aan de Rengerslaan./AV

HET LAATSTE NIEUWS LEES JE OP WWW.NHLMAGAZINE.NL

Studentenhuisvesting uitbesteed aan SSH De huisvesting voor de internationale studenten wordt overgenomen door Short Stay Solutions wat onderdeel is van SSH Utrecht. Aan de huidige situatie waarin de NHL, Stenden Hogeschool en Van Hall Larenstein samenwerken in het Housing Office Fryslân komt daarmee een eind.

Projectleider Egbert Bouwhuis legt uit dat het altijd de bedoeling is geweest de huisvesting voor de internationale studenten uit te besteden. ‘Dit is niet de core business van de hogescholen. De afgelopen tijd zijn er gesprekken geweest met meerdere partijen en Short Stay Solutions kwam als beste uit de bus. In Utrecht verhuren ze negenduizend studentenkamers en dat weten zij goed af te handelen. Ze hebben een goede reputatie, dat is voor ons erg belangrijk.’

Short Stay Solutions neemt de huidige contracten van het Housing Office over.

De nieuwe groep studenten die in september naar Leeuwarden komt, kan zich op de website van SSH aanmelden voor een kamer.

Net als vorig jaar varieert het aanbod qua prijs en kwaliteit en kunnen de studenten hun voorkeur aangeven voor kamers in de Vrijheidswijk, Bilgaard, de Egelantierstraat en in het pand Lienwardstaete in de Kanaalstraat./AV

Inschrijving voortaan via Studielink Inschrijven voor een opleiding aan de NHL is sinds kort een stuk gemakkelijker.

De student hoeft zich maar een keer in te schrijven op de website www.studielink.nl. Deze website is gekoppeld aan de databases van de hogescholen, instellingen voor mbo en voortgezet onderwijs, de Informatie Beheer Groep (IBG) en de Gemeentelijke Basis Administraties (GBA).

Studenten moesten zich sinds 1 oktober 2007 al inschrijven via studielink.nl, maar sinds kort worden de gegevens van deze website gekoppeld aan het administratiesysteem van de NHL. De software die het Centraal Bureau Inschrijvingen gebruikte, kon deze koppeling nog niet maken. De nieuwe software is sinds 7 april is het geoptimaliseerd.

Een voordeel van de nieuwe software is dat een aankomende student gegevens maar een keer hoeft in te voeren en niet langer bewijsstukken, zoals een diploma van het voortgezet

of middelbaar onderwijs, hoeft bij te sluiten.

De aangesloten onderwijsinstelling krijgt vanzelf een seintje van IBG als blijkt dat de gegevens kloppen.

Ook de huidige studenten kunnen hun inschrijvingsgegevens vinden op de website van studielink en daar bijvoorbeeld een adreswijziging doorgeven. Ook de herinschrijving voor het nieuwe studiejaar gebeurt vanaf nu online. Met de automatisering hoopt de NHL in de toekomst op de administratiekosten te kunnen besparen./MT

•5

Daarom doe ik de pabo ‘Studenten Pabo slecht in rekenen en taal’. Een krantenkop die blijft terugkeren in de berichtgeving over de opleiding tot leraar basisonderwijs. Ook opmerkingen als typische meidenopleiding, knutselacademie en gemakkelijke doorstroomopleiding voor mbo’ers zijn vooroordelen waar de pabo al jaren mee te kampen heeft. Ondanks het dalende aantal aanmeldingen in het land, heeft de NHL een stijgend aantal pabostudenten. Wat is er zo leuk aan deze opleiding?

Esther Folkertsma (20), Remco Postma (19) en Yteke Hoogsteen (20) zitten in het eerste jaar van de opleiding.

‘De sfeer hier op de NHL is heel open en gezellig‘, zegt Esther. De onderlinge verhoudingen tussen docent en student zijn goed en ze kunnen in eigen tempo wennen aan hun toekomstige rol als leraar basisonderwijs.

‘De pabo van de NHL is qua niveau goed te doen’, vinden ze. Sommige onderdelen zijn wat moeilijker, maar het is vooral veel werk. Esther: ‘We maken veel praktijkopdrachten en schrijven verslagen. Maar daar houdt het niet mee op. We lopen naast school ook stage, waarbij we onze competenties moeten halen. Leerstijlen herkennen, kinderen begeleiden en het werk nakijken bijvoorbeeld. Je bent van acht tot vijf bezig. Best pittig.’

Niks geen knutselacademie dus, maar stevig doorwerken.

‘De pabo is niet alleen de kleuterklas’, benadrukken de studenten nog even. ‘Je moet wel wat in je mars hebben wil je een groep acht tevreden houden’, zegt Yteke stellig.

Volgens de media bakken de pabo-studenten er weinig van.

Ze kunnen niet rekenen, zijn slecht in taal en presteren onder de maat. Het drietal vindt het overdreven. Esther en Yteke hebben hun toetsen gehaald, Remco moet er nog een paar. Remco: ‘Ik zou wel meer spelling- en rekenlessen verspreid over het jaar willen. Ook voor de mensen die de toetsen al gehaald hebben. Zo onthoudt je de stof beter.’ Esther vindt de toetsdrempel wat streng. ’Sommige studenten zijn erg geschikt voor het onderwijs, doen het leuk voor de klas en hebben goede lesideeën. Voor hen vind ik het jammer dat ze niet door mogen als zij hun toetsen niet halen.’

Meester Tjitte Altenburg (22) is een van de weinige jongens die op de NHL de pabo doen. Hij is vierdejaars. ‘Ik wil alles uit de kinderen halen wat er in zit, dat vind ik het mooiste aan docent worden. Of ze nu heel goed of juist slecht meekomen met de rest. Ze maken het docent zijn ingewikkelder, maar ook een stuk leuker. Je maakt een ontwikkelplan en dat vraagt de nodige kennis van gedrag, houding en de psychologie van het kind. Soms gaat de vooruitgang moeizaam. Op de lange termijn is het heel boeiend om mee te maken of het lukt zo’n kind gelukkig te krijgen.’

In de klas probeert Tjitte zijn leerlingen sociale vaardigheden bij te brengen. ‘En je moet hier een daar een lolletje hebben, kinderen reageren daar heel goed op. Individuele kinderen die zich één groep voelen, dat maakt het lesgeven heel leuk.’

De pabo een meidenopleiding? Tjitte ervaart dat niet zo.

‘Ja, er zitten wel veel meiden op de opleiding. Scholen vinden het leuk als er een keer een jongen komt stagelopen.’

Hij heeft bijvoorbeeld in een groep acht stage gelopen die niet eerder een meester had. ‘Ik merk dat jongens soms beter luisteren naar een man. Maar dat is meer het verschil tussen een goede en slechte juf óf meester. Dat heeft met kunde te maken. Ik merk wel dat er in het werkveld vraag is naar meesters, dus wie weet maak ik straks een goede kans op een baan. Ik heb er in ieder geval veel lol in om voor de klas te staan.’

door Inge Wietsma illustratie Jeroen Deen

Stage Petra Huisman (24) is derdejaars. Ze heeft, net als de andere studenten overigens, de mbo-opleiding Onderwijsassistent gedaan. ‘Het mbo heeft zo zijn voordelen ten opzichte van de havo. Met deze vooropleiding weet je wat het onderwijs inhoudt. Je hebt al stage gelopen en weet dat je het onderwijs interessant vindt. Studenten die net van de havo komen, hebben vaak nog geen idee hoe het docentschap in de praktijk werkt. Met theoretische kennis hebben ze wel een voorsprong, zij staan nog dichter bij het basisonderwijs.’

Het derde jaar van de pabo bestaat voornamelijk uit de brede oriëntatie. ‘Je loopt veel stage en doet daarbij onderzoek naar vakgerelateerde onderwerpen. De onderbouw trekt Petra het meest. ‘Dat fantasierijke, zorgeloze leventje vind ik geweldig. Op die leeftijd zijn ze zich nog onbewust van hun omgeving.’

De stage heeft enorm bijgedragen aan Petra’s ontwikkeling.

Ook haar coaches vinden dat lesgeven goed bij haar past.

Petra kan, naar eigen zeggen, niet wachten om voor de klas te staan. Maar wat maakt iemand tot een goede docent?

‘Je moet nieuwsgierig zijn naar het kind, kennis kunnen overdragen, maar vooral geduldig zijn. Hoe lief ze ook zijn, soms drijven ze je tot het uiterste! Dan moet je er voor zorgen dat je een professionele houding hebt.’

Pabo en de NHL De afgelopen jaren is de NHL-opleiding tot leraar basisonderwijs volledig over de kop gegaan. Vooral de invoering van competentiegericht leren en de opzet van het project de Kooperaasje is van invloed geweest op de nieuwe aanpak.

Peter Busstra, stagecoördinator en docent bewegingsonderwijs legt uit: ‘Studenten beginnen met het verwerven van brede vakkennis, zoals taal en geschiedenis, maar krijgen ook vakken als ontwikkelingspsychologie, opvoedkunde en nieuwe media en ict. Daarna gaan studenten aan de slag met didactiek en tenslotte komen onder andere klassemanagement en omgaan met gedrags- en leerproblemen aan de orde. In de afsluitende LiO-stage (Leraar in Opleiding) geven ze een half jaar zelfstandig les aan een eigen klas.’

Een kwart van de opleiding bestaat uit stage. ‘Drie jaar geleden zijn we gestart met het project de Kooperaasje, een samenwerkingsverband tussen de pabo en het werkveld.

De openbare scholen in Friesland hebben per cluster, van een aantal gemeenten, werkveldcontactpersonen benoemd.

Deze verzorgen in samenwerking met ons stagebureau de werving van stageplaatsen, doen samen met onze docenten de stagebegeleiding en verzorgen de scholing van coaches.

Ook de belangrijkste assessments in de opleiding worden door docenten, samen met de daarvoor opgeleide assessoren uit de praktijk, afgenomen. Het opleiden in het algemeen én de relatie tussen pabo en de stagescholen is hiermee sterk verbeterd. De Kooperaasje is een uniek project gebleken dat landelijk hoog staat aangeschreven.’

Met de pabo gaat het dus zo slecht nog niet, of? ‘Met ónze pabo gaat het supergoed! We hebben een enthousiast team en de studentenaantallen zijn bij ons de afgelopen jaren flink gestegen. De eisen die aan de studenten worden gesteld zijn aardig opgeschroefd. Iedereen die de media volgt, kent inmiddels de verhalen over studenten die niet kunnen rekenen en problemen met taal hebben. Maar studenten die nu op de pabo zitten, moeten presteren.

Daarnaast stelt de maatschappij hoge eisen aan het functioneren van leerkrachten. Het vernieuwde curriculum en de intensieve samenwerking met de basisscholen vormen een goede basis om ons de komende jaren verder te ontwikkelen.’

-ET PRACHTIGE BEELDEN

BESCHERMINGSTIPS EN LEUKE INTERVIEWS "ESTEL NU SNEL OP WWW VOGELBESCHERMING NL MUS

5NIEKE $6$ (UISMUS

10 ďż˝ 4,95

2 Bas den Oudsten, Leeuwarden in de luwte (Friese Pers Boekerij) ďż˝ 22,50 3 Douwe Draaisma, De Heimweefabriek (Historische uitgeverij)

ďż˝ 15,00

4 Khaled Hosseini, De vliegeraar (De Bezige Bij)

ďż˝ 10,00

5 Martin Bril, Vaders en dochters (Prometheus)

ďż˝ 12,50

6 Hans Jansen, Islam voor varkens, apen, ezels en andere beesten (Uitgeverij Van Praag)

ďż˝ 12,50

7 Pim van Lommel, Eindeloos bewustzijn (J.H. Kok B.V.)

ďż˝ 24,90

8 Kate Mosse, De vergeten Tombe (Unieboek),

ďż˝ 19,95

9 Leendert Plaisier en Andries de Haan, Leeuwarden 10 Lewinsky, Het lot van de familie Meijer (Signature)

Boekenprijsvraag Uit welk boek van de toptien komt het volgende openingscitaat: Dit verhaal begint in een stad van beenderen.

Onder de goede inzenders wordt een boekencheque van ďż˝ 15,00 verloot, beschikbaar gesteld door boekhandel selexyz de tille. In het volgende NHL Magazine wordt de winnaar bekendgemaakt.

april 2008

wat kwam, bleef en verdween (Friese Pers Boekerij)

MAGAZINE

Stuur het antwoord ĂŠn je naam, adres, telefoonnummer en e-mailadres voor 16 mei naar: nhlmagazine@nhl.nl of NHL Magazine, Tesselschadestraat 12, 8913 HB Leeuwarden. Vermeld ook even wat je studeert of waar je werkt.

De top tien van selexyz de tille 1 Joep Dohmen, Het leven als kunstwerk (Lemniscaat)

NHL

ďż˝ 22,50 ďż˝ 19,95

Antwoord vorige prijsvraag: Blauw water van Simone van der Vlugt Winnaar boekencheque: Jikke Olivier, student flexibele lerarenopleiding Fries

•7

Check je werkplek door Aleid Velthuis foto’s Friso Bruins

Het lijkt zo simpel en iedereen weet het; een goede houding tijdens het werken is heel belangrijk. Toch zitten veel NHL-medewerkers niet goed achter hun pc.

Ook naast het werken met de computer zijn er volgens Arbo Consultant Nynke Sinnema de nodige zaken voor verbetering vatbaar.

Nynke Sinnema is Arbo Consultant binnen de NHL. Jaarlijks geeft ze vijftig tot zestig adviezen over de inrichting van een werkplek. Negen van de tien keer op aanvraag van mensen die klachten hebben. ‘Voor een organisatie met meer dan duizend medewerkers vind ik dat weinig. In het onderwijs hebben we regelmatig vakantie, dat helpt natuurlijk. Ook heb ik het idee dat mensen zich vrij voelen binnen de organisatie. Ze kunnen hun eigen tijd indelen, hebben hun eigen verantwoordelijkheid. Daarbij heeft de NHL ergonomisch verantwoord kantoormeubilair en er kunnen extra middelen aangeschaft worden.’ Dat kan een speciale stoel zijn, maar ook pauzesoftware – waarvan de pilot in juni geëvalueerd wordt - is hier een voorbeeld van.

Afwisseling

Fout

Merel Laferte (32), docent Kunst en Architectuurgeschiedenis, zit onderuit gezakt op het oudste type stoel dat binnen de NHL voorradig is. Merel wil de stoel niet inruilen voor een nieuwer en beter verstelbaar type. ‘Deze zit prima.’ De stoel mag blijven, maar om de werkplek ergonomisch verantwoord te maken, moet er veel veranderen. Nynke: ‘Merel gebruikt een laptop, maar ze heeft er geen los toetsenbord of laptophouder bij. Daardoor zit het beeldscherm veel te laag.’

Om nekklachten te voorkomen, moet de monitor zo hoog staan dat je blik, wanneer je recht vooruit kijkt, op de bovenste helft van het scherm gericht is. Ook de hoogte van het bureau is volgens Nynke van groot belang. ‘Als je bureau te hoog staat, zit je in een verkrampte houding. Je moet je schouders optillen en dat betekent voortdurende spierspanning. Al is het maar een klein beetje, op den duur krijg je er last van.’

De hoogte van Merels bureau is in orde, maar dat is dan ook het enige. De docente zit ingebouwd tussen twee bureaus en heeft een ladekastje onder haar bureau. Met haar stoel kan ze alleen voor- en achteruit. Door de vele boeken en papieren die zij om zich heen heeft verzameld, is er op haar bureau ook nauwelijks een lege plek te vinden. ‘Je hebt nergens ruimte om even anders te gaan zitten. Afwisseling is juist heel belangrijk.’

Ruimte creëren en opruimen dus, is het advies van Nynke.

De overvolle werkplek heeft volgens haar wel één pluspunt.

‘Het is heel sfeervol ingericht. Dat je je eigen plekje hebt, beïnvloed je op een positieve manier.’

vervolg op pagina 22 >>

Goed

8•

HOTSPOT Paulien Prakken LEEFTIJD : UIT/THUIS : STUDIE : KLEDING :

ACCESSOIRES :

20 jaar

Thuis in Elsloo

HBO-Verpleegkunde, tweedejaars

Vest Cool Cat, € 25,- Shirt Esprit, € 25,- Rokje H&M, € 25,Legging HEMA, € 7,Schoenen Dolcis, € 59,-

Collier V&D, € 100,- Oorbellen Kruidvat, € 6,- Ring v riendschapsring samen met mijn zusje gekocht Armband Kruidvat, € 6,-

INKOMEN :

Studiefinanciering en ik werk bij de Thuiszorg in Oosterwolde en bij de GGZ in Franeker.

UITGAAN :

Skopje in Bijlen en natúúrlijk Smithy’s in Eesveen.

MUZIEK : GEEFT MEESTE : GELD UIT AAN :

SLAM!FM, Juize.FM.

Kleding en stappen.

SPAART VOOR :

Een auto voor de autocross.

AMBITIE :

Afstuderen en werken in de verslavingszorg.

door Mattijs Tiggeler foto Rien van Broekhoven

EX

•9

De NHL telt naar schatting 30.000 alumni.

Welke studie volgden deze afgestudeerden?

Wat voor werk doen ze nu? Hoe kijken ze terug op hun studententijd? Het NHL Magazine spoort oud-NHL’ers op. Deze maand: Sander de Rouwe.

door Mattijs Tiggeler

Sander de Rouwe (28) is geboren en getogen in Bolsward. Hij studeerde Bestuurskunde aan de Thorbecke Academie. Momenteel is hij Tweede Kamerlid voor het CDA. Hij heeft een appartement in Den Haag, maar in het weekend is hij bij zijn gezin in Bolsward. ‘Mijn roots en mijn hart liggen in Fryslân. Ik wil binding houden met ‘mijn’ regio. Persoonlijk, maar ook politiek.’

Op de basisschool kreeg Sander een mavo-advies. Hij rondde de mavo en het mbo succesvol af en behaalde tegelijkertijd zijn havo-diploma. Sander wilde verder studeren aan het hbo. Aanvankelijk was hij geïnteresseerd in een studie aan de Thorbecke Academie, maar vond de solistische cultuur van de academie niet bij zijn persoonlijkheid passen. Hij besloot daarom te kiezen voor Management, Economie en Recht (MER). Na één jaar werd het Sander duidelijk dat dit niet juiste keuze was en besloot hij alsnog Bestuurskunde te gaan studeren aan de Thorbecke Academie.

Van jongs af aan is Sander geïnteresseerd in politiek. Sinds zijn achttiende is hij politiek actief. Hij werd zowel lid van het Christen Democratisch Jongeren Appèl (CDJA) als het CDA. Sander is protestants en wil ook op die manier zijn leven inrichten. ‘Ik heb zitten twijfelen tussen de Christen Unie en het CDA, omdat ik het op veel punten eens was met de Christen Unie. Op het CDA had ik het een en ander aan te merken. Juist dát gaf de doorslag om voor het CDA te kiezen. Dit gaf mij de mogelijkheid om die punten daadwerkelijk aan te pakken.’

Op zijn eenentwintigste werd Sander gemeenteraadslid in Bolsward. ‘Mijn studie en mijn functie als gemeenteraadslid vulden elkaar goed aan. Het werk als gemeenteraadslid was vooral ’s avonds. Ik kwam daardoor niet in de knoei met mijn studie. Wat ik met bestuurskunde leerde, kon ik meteen in de praktijk brengen wanneer ik aan de slag moest als gemeenteraadslid. Dit was een soort stage gedurende mijn hele studieperiode.’

Vanuit school werden activiteiten aangemoedigd als deze in het verlengde van de studie lagen. ‘Docenten wisten dat ik voorzitter van het Friese CDJA én de gemeenteraadslid in Bolsward was. Als ik een keer écht niet bij een college aanwezig kon zijn dan hadden ze daar begrip voor.’

Sander vond zijn studieperiode vooral een nuttige tijd.

‘Studie was iets wat ik ‘erbij deed’. Het was prettig en noodzakelijk, maar het politieke plezier en het werk dat ik deed stonden voorop. Doordat ik tijdens mijn studie politiek al zeer actief was, had ik geen tijd om deel te nemen aan een studie- of studentenvereniging. Ik kwam er wel mee in contact vanwege de debatten die zij organiseerden, maar een lidmaatschap had voor mij geen toegevoegde waarde. Ik had al andere netwerken.’

In vijf jaar heeft Sander zijn studie afgerond. ‘Ik heb dus eigenlijk één jaar aan de MER vergooid,’ constateert hij lachend. In het laatste jaar van zijn studie moest Sander hard werken. ‘Het laatste jaar heb ik voornamelijk op eigen kracht moeten doen, wat anderen in groepsverband deden.

Dat was absoluut niet erg, maar ik kon merken dat dit een gevolg was van mijn werk als voorzitter van het CDJA en gemeenteraadslid. Ik was minder beschikbaar en dan merk je dat je studiegenoten bij projecten toch kiezen voor mensen die meer tijd hebben.’

Zijn afstudeerstage deed Sander bij de gemeente Wûnseradiel. Na zijn afstuderen werd hij door zijn oude stagebedrijf benaderd om persvoorlichter te worden. ‘Ik heb een bijbaan gehad als freelance journalist voor het Friesch Dagblad en het Bolswards Nieuwsblad. Deze ervaring heeft geholpen om mijn functie als voorlichter goed uit te kunnen oefenen. Ik ben negen maanden voorlichter geweest. Daarna kreeg ik een baan bij de Provinsje Fryslân als communicatieadviseur van de Statengriffie. Ik was verantwoordelijk voor de campagne van de statenverkiezingen van 2006. Het doel was meer jongeren over te halen om te gaan stemmen, omdat de statenverkiezingen toch het minst sexy van alle verkiezingen zijn. Via middelbare- en hogescholen hebben we een groep jongeren geformeerd die zelf een campagne maakte. Op die manier hebben we voor actieve betrokkenheid en meer kennis van de statenverkiezing gezorgd.’

De campagne was onderdeel van de overkoepelende campagne Jou Lûd. Een commercial uit deze campagne heeft 18 maart 2008 de Fryske Reclamepriis voor beste reclamespot gewonnen. Nadat Sander de campagne had afgerond kreeg hij een telefoontje vanuit het CDA. Of hij mee wilde doen aan de verkiezingen voor de Tweede Kamer. Hij stopte in maart 2007 met zijn baan als communicatieadviseur, maar eigenlijk voelde Sander niet de behoefte om zich landelijk verkiesbaar te stellen. ‘Het lag niet in mijn ambitie, omdat ik mijzelf niet geschikt achtte. Ik had het idee dat er in de Tweede Kamer allemaal doctorandussen zitten en ik heb ‘maar’ hbo. Bovendien stond het erg ver van mij af.’

Bij de verkiezingen eindigde Sander als 46e op de lijst. De CDA’ers die hoog op de lijst stonden, werden benaderd voor ministersfuncties, waardoor Sander toch een zetel in de Tweede Kamer kreeg. ‘Nummer 49 op de lijst heeft de laatste CDA-zetel gekregen.’

De eerste week in de Tweede Kamer was een beetje onwerkelijk. ‘Het ging allemaal erg snel. Gelukkig heb ik in mijn vorige functies genoeg praktijkervaring op kunnen doen.

Hierdoor was ik bekend met de processen en kon ik snel aan de slag. Een goed voorbeeld hiervan zijn de verschillende moties die ik heb ingediend en die zijn aangenomen en uitgevoerd. Ik strijd nu voor een expiriment met een drugstest in het verkeer, het puntenrijbewijs en een verplichte maatschappelijke stage voor jongeren vanaf 2011.

Momenteel loopt ook het project met het alcoholslot. Dit wil ik in Fryslân laten testen in plaats van in de randstad, zoals gebruikelijk is.’

Sander wil niet te ver in de toekomst kijken, maar ziet zichzelf nog zeker zeven tot acht jaar in de Tweede Kamer om zijn plannen goed te kunnen uitvoeren. Politiek grotere sprongen denkt hij niet te maken. ‘Ik zie mijzelf geen minister-president worden. Ook omdat ik graag binding met mijn regio wil houden. Een functie als burgemeester van Bolsward lijkt me daarom erg interessant, als het op mijn pad komt.’ Zegt hij bescheiden, want: ‘Politiek is de mooiste en belangrijkste bijzaak in het leven.’

10•

door Aleid Velthuis

Mobiele medewerkers

Jarenlang hetzelfde werk?

Daar word je niet gelukkig van, vindt Jan Steenmeijer, directeur van het instituut Techniek. Hij pleit voor mobiliteit onder de medewerkers; zij moeten meer mogelijkheden krijgen om iets nieuws te gaan doen. Anna Bruinsma, Elise Boltjes en Janny Mast kunnen zich daar goed in vinden en doen hun relaas.

NHL

hidbe

kVc YZoZ WZ`gddcYZ h]dl ZXiVXjaV^gZ nh! Y^Z dd` Wd Zg cY ld ĂˆHidbeÉ ^h ZZc he ahZ :c\Z ! ^Z` jo b c Z[[ZXiZc! kV ^Z aZ XdbW^cVi cd\ ZZch de k^hjZ kddgVa Zc \ \^c X]Zh lZ Zi WZ h` g! i]ZViZ ]jbdg Zc `dgiZ WZoZbh! cj i ]Z D[ Z# b # g^i igV`iZgZc hi^X oV`_Zh! kj^ac^hWV``Zc! eaV gh" ^[Z c d[ ajX Wa^`_Zh! l^ZaYdeeZ oViZgYV\ (& bZ^ Zgh gb g[d eZ YZ c/ o^_ Yddh_Zh &,#%% jjg `Z g^ibZh dX]i ]VaZc ‹kZgVa higV` '%#&* jjg j^ikZg` c iZ X] od WZ j^i# H^cYh &..& odcYV\ & _jc^ &% b^a_dZc lZgZaYl^_Y gj^b &*#%% jjg aadoZ eg^_oZc bZchZc YZ bZi iV '%#&* jjg eg^_h Ă? )'!*%

ÆI]Z egZhh ]VkZ XVaaZY ^i ZkZgni] ^c\# >iÉh Vabdhi V \VbZ# I]Zn XVcÉi aVW Za i]Z h]dl#Ç

MAGAZINE NHL Magazine 2008 Data 2008: 28 mei, 2 juli, 3 september, 8 oktober, 12 november, 10 december

Adverteren? www.nhlmagazine.nl T. 058 - 251 1570 M. 06-51665570

NHL

MAGAZINE

Prijsvraag Win 2x2 vrijkaarten Vraag: Met welk reclamespotje kreeg 'Stomp' wereldwijde bekendheid?

hidbe

@VVgiZc ^c[d/ lll#]Vgbdc^Z#ca q %*- '(( % '(( @VhhV/ bV i$b oV &'#%% Ă„ &-#%% jjg q Gj^iZgh`lVgi^Zg ) q AZZjlVgYZc

Stuur het antwoord en je naam, adres, telefoonnummer en e-mailadres voor 16 mei naar: nhlmagazine@nhl.nl of NHL Magazine, Tesselschadestraat 12, 8913 HB Leeuwarden.

Vermeld ook even wat je studeert of waar je werkt.

Onder de goede inzendingen worden 2x2 vrijkaarten verloot, beschikbaar gesteld door Stadsschouwburg De Harmonie. In het volgende NHL Magazine worden de winnaars bekend gemaakt.

Antwoord vorige prijsvraag: Quatrotango Winnaars vrijkaarten: Hilly Hoitema, InstroomcoĂśrdinator afdeling Welzijn en Moniek Dijkema, Accountmanager Internationalisering

•11

‘Je eigen enthousiasme achterna gaan, is het grootste goed wat je hebt. Ik zeg altijd ik loop niet op geld, ik loop op enthousiasme.’

Secretaresse => projectassistent

Meer mogelijkheden om je talenten in te zetten, is een belangrijk punt in het nieuwe personeelsplan van het instituut Techniek. Het uitgangspunt is simpel. Jan: ‘Medewerkers moeten werk doen wat ze leuk vinden en wat hen uitdaagt. Op die manier lever je de beste bijdrage aan het instituut en je eigen welzijn. Als je merkt dat de routine toeslaat, wordt het tijd om iets anders op te pakken: een nieuwe taak, project, een ander team of een andere functie. Voor de een komt dat moment na anderhalf jaar, voor de ander kan het na zes jaar of langer zijn.’

Meer verandermogelijkheden qua functie past niet alleen bij de doelen zoals die beschreven staan in het strategisch plan - ‘Personeelsleden in principe niet langer dan vijf jaar op dezelfde plek’ -, maar sluit ook aan bij het vraaggestuurd denken binnen de hogeschool. ‘Zoals de student zijn onderwijstraject stuurt, kan de medewerker zijn loopbaan sturen.’

Voor het zover is, moet er volgens Jan een omslag in de denkwijze van veel NHL’ers plaatsvinden. ‘Wie iets anders wil, meldt zich nu bij het loopbaancentrum. Er heerst nog altijd de gedachte dat je dat doet als er iets mis is. Het zou juist andersom moeten zijn. Dat het raar is wanneer je je nog níet hebt aangemeld.’

Jan hoopt met het personeelsplan de trend te zetten. ‘We willen nieuwe taken en projecten binnen het instituut op transparante manier verdelen. Zo valt er voor medewerkers meer te kiezen en wordt het gemakkelijker om iets anders te doen. Dat hoeft niet direct een nieuwe functie te zijn.

Vaak begint het met een nieuwe klus voor een beperkt aantal uren. Als werkgever heb je de verantwoordelijkheid om medewerkers kansen te bieden. Als medewerkermoet je die kansen te grijpen. Een enkeling voelt zich er misschien prima bij om jaar in jaar uit hetzelfde te doen, maar voor de meeste van ons geldt dat niet.’

Docent => wetenschappelijk onderzoeker Elise Boltjes (55) studeerde Natuurkunde en is gepromoveerd op het vakgebied Didactiek. Sinds 1990 is zij werkzaam als docent Techniek bij het gelijknamige instituut.

Via een constructie die Elise niet precies kan omschrijven, geeft ze momenteel technieklessen bij de Pabo. Daarnaast doet ze onderzoek naar voorbeeldgestuurd rekenen voor de basisschool. Deze beide functies heeft zij zelf gecreëerd.

‘Eerst was ik docent bij Informatica en gaf daarnaast rekenbijles op de Pabo. Daarbij maakte ik al gebruik van voorbeeldgestuurd rekenen.’

Deze leermethode gaat volgens Elise uit van de onzekerheid van de leerling. De leerling wordt niet naar de oplossing van een som gevraagd, maar krijgt een opgelost probleem en gaat uitvogelen hoe hij bij de oplossing komt.

Vervolgens kan hij dit toepassen bij het oplossen van een vergelijkbare, nieuwe som. ‘Daardoor neemt de onzekerheid van de leerling af en het zelfvertrouwen toe. Aan de hand van deze methode mocht ik me bemoeien met het rekenprobleem op de Pabo. Landelijk zakte vijfentwintig procent van de studenten voor de rekentoets, aan de NHL slechts acht procent.’

Elise zette een wetenschappelijk onderzoek op naar lesgeven vanuit de onzekerheid aan basisschoolleerlingen.

Daarvoor zocht de docente contact met professor Greetje van der Werf, van de Rijksuniversiteit Groningen. ‘Die was meteen enthousiast en wilde meewerken. Vervolgens heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Kijk, als je iets wilt binnen de NHL, moet je het zelf doen. Ik had als docent een keurige baan, maar ik vond dit zo ontzettend leuk. Het is niets voor mij om jaar na jaar hetzelfde college te geven.

Het heeft me een paar zolen gekost, maar als je zelf gaat vragen kan er een heleboel op de NHL. Ik heb met afdelingshoofden, instituutsdirecteuren, het CvB gesproken en het antwoord was eerst steevast ‘Nee, er is geen geld voor.’

Elise liet zich hierdoor niet uit het veld slaan en regelt nu zelf subsidie bij het platform Beta-techniek en hopelijk bij het NWO. ‘Alle basisscholen van de gemeente Tytsjerksteradiel doen mee, de uitgever van het rekenboek doet mee en in de toekomst gaan we nog meer samenwerken met de RUG. Een hbo-instelling die wetenschappelijk onderzoek doet dus!’

Elise zet zich ook in voor het landelijke project VTBpro (Verbreding Techniek Basisschool voor de professional).

Basisscholen krijgen geld om technieklessen te geven, maar eerst moeten de leerkrachten worden bijgeschoold.

Elise gaat dit doen in samenwerking met de Hanze Hogeschool, voor een deel volgens de voorbeeldgestuurde methode die zij ook in haar technieklessen op de Pabo aan de NHL gebruikt.

De docente en onderzoekster vindt het allemaal geweldig.

Anna Bruinsma (51) trad in 1992 in dienst van de NHL als afdelingssecretaresse bij het instituut Techniek.

Eerst bij de afdeling Laboratorium- en Procestechniek en Biotechnologie en in december 1993 bij de afdeling Werktuigbouwkunde, na de reorganisatie voor de afdeling Engineering. Daarnaast nam zij de taken over van de ziek geworden directiesecretaresse van het instituut Techniek.

‘Dit heb ik gedaan tot de instituutsdirecteur met FPU ging.

Zijn opvolger had veel minder ondersteuning nodig en ik ging weer volledig als afdelingssecretaresse bij Engineering werken. Daar had ik het gevoel dat ik te weinig werk had.

Ik meldde me bij het loopbaancentrum en werd deels gedetacheerd naar het secretariaat van het instituut Economie en Management. Dit was van korte duur, omdat ze het al gauw met de vaste bezetting weer aankonden.’

Terug in haar functie bij Engineering, bleef Anna actief zoeken naar een meer uitdagende functie. ‘Ik heb de Keiwijzer gedaan. Daarmee worden je sterke en zwakke punten duidelijk. Die moet je zelf benoemen, maar je krijgt ook feedback van collega’s.’

Anna’s sterke punten zijn organiseren en het onderhouden van externe contacten. Wat dat betreft zat zij in haar functie op de juiste plaats. ‘Maar er zaten ook kanten aan de functie die mijn zwakke punten benaderen, de cijferadministratie en roosterplanning bijvoorbeeld. Daarbij wilde de leidinggevende dat de medewerkers op het afdelingsbureau de taken van alle collega’s kunnen overnemen.’ Aan deze eis kon Anna door omstandigheden niet volledig voldoen.

Na verschillende sollicitaties is het begrip mobiliteit op Anna zeer van toepassing. ‘Ik werk fulltime, maar in drie verschillende functies, op twee verschillende locaties. De helft van de week werk ik als secretaresse voor BISON. Dit is een initiatief van onder andere de NHL, Van Hall Larenstein, MKB Noord, de NOM en de Rabobank, dat startende ondernemers in de techniek ondersteunt met geld en advies.’

Voor 0,4 fte is Anna projectassistent voor het NHL EVC Centrum. De overige uren besteedt zij aan de Klankbordgroep Marketing voor het instituut Techniek. ‘Ik kan nu mijn ei kwijt. Qua werkzaamheden is het niet veel anders, maar ik leer toch andere dingen. Voorheen waren de studenten en docenten mijn doelgroep, nu zijn dat startende ondernemers en mensen uit het bedrijfsleven.’

Kantine=> winkel=>CMD=>Kenniscampus Waar Anna steeds in dezelfde soort functie werkzaam bleef, heeft Jannie Mast (54) wat dat betreft een hele ontwikkeling doorgemaakt. Zestien jaar geleden kwam zij in dienst van de NHL als medewerker in de kantine. Na een jaar of vijf stapte ze over naar de reprowinkel in de Tesselschadestraat. Na weer vijf jaar solliciteerde Jannie als secretaresse bij de opleiding Communication & Multimedia Design (CMD) en werd aangenomen.

‘Er zijn mensen die jarenlang dezelfde functie hebben, maar dat is niets voor mij. Ik wil nieuwe dingen leren. Bij CMD werken was voor mij iets heel anders. Niet alleen de taken, maar je werkt ook weer met nieuwe mensen. CMD is een heel dynamische afdeling. Het is heel erg leuk, zowel de taken als de mensen. Maar het was ook erg druk.

Het ging daar de hele dag door, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds. Toen kort na elkaar mijn man en mijn vader overleden, werd het me te veel.’

Na het herstel van een burn-out en de ziekte van Lyme werkt Jannie sinds november 2007 als secretaresse voor het project Kenniscirculatie dat onderdeel is van de Kenniscampus. ‘Dit is heel leuk en afwisselend werk.

Binnen de Kenniscirculatie zijn we met verschillende projecten bezig. We zitten nu in een fase dat de dingen echt beginnen te lopen. Zo zijn we bezig met het project Homo Ludens, een educatief programma in het natuurgebied de Froskepolle. Verschillende kunstenaars ontwerpen hiervoor een educatief kunstwerk, zoals een doolhof, grote ballen waar je mee kunt rollen, een waterbak, etc. Het is de bedoeling dat basisscholen daar straks naar toe kunnen gaan.’

De Kenniscirculatie is een tijdelijk project, Jannie hoopt dat ze tot de einddatum haar functie hier kan blijven uitoefenen.

12•

door Aleid Velthuis foto’s Rien van Broekhoven

Willem Smink Willem Smink (50) is de nieuwe voorzitter van het College van Bestuur van de NHL. Een man die dubbele espresso drinkt, omdat hij vroeg op staat. Maar ook een man met een missie; de NHL moet meer samenwerken, efficiënter met geld omgaan en het studentenaantal liefst met vijf procent omhoog.

Waar ben je geboren en getogen?

In Gaasterland. We woonden op een boerderij aan de rand van het dorp Balk, in de rust en stilte van het platteland.

De enige geluiden kwamen van de koeien, schapen en de vogels. En zaterdagnacht om één uur die ene brommerrijder die terugkwam van de disco. Tot mijn achttiende heb ik daar gewoond. Ik ging elke dag naar het Bogerman College in Sneek. Eerst op de fiets, later op een opgevoerde Kreidler. Na het gymnasium ging ik studeren in Groningen.

Welke studie heb je gedaan?

Sociologie. Tot de vierde klas van het gymnasium wilde ik huisarts worden, daarna wereldverbeteraar. Ik wilde de ongelijkheid bestrijden.

Hoe? Op het gymnasium in Sneek heb ik een leerlingenraad opgezet en in Groningen hield ik me bezig met de lokale politiek. Ik werd lid van de PSP (Pacifistisch Socialistische Partij), die later opging in GroenLinks. Als je met politiek bezig bent, moet je ook iets kunnen bereiken. Daarom ben ik in 1979 overgestapt naar de PvdA. In 1986 kwam ik in de gemeenteraad van Groningen en in 1992 werd ik daar wethouder Stadsontwikkeling, zo noem ik het altijd maar.

Dat heb ik veertien jaar gedaan. Een mooie tijd, maar je wordt door je agenda geleefd.

En heb je de wereld verbeterd?

We hebben de leefsituatie met de herinrichting van aantal wijken sterk verbeterd. Je moet vooruitgang brengen in die gebieden waar het niet vanzelfsprekend is. Als mensen het geld niet hebben om verbeteringen aan te brengen, moet de overheid aan de bak. Eerst stuit je op tegenstand, maar dat verandert tijdens het proces. Vanaf het moment dat de eerste bouwkraan in de straat verscheen, zag je in

de bewonersenquêtes dat het vertrouwen in de toekomst toenam.

wil vooraf wel één afspraak maken; dat we er gezamenlijk uitkomen.

Heb je een gezin?

Ik heb een vriendin met wie ik sinds een jaar een zoontje heb. Uit een eerdere relatie heb ik nog een zoon van 19.

Je hebt geen onderwijs ervaring dus.

Jawel, niet lachen. Ik heb een blok sociologie gegeven aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ik vond het ontzettend leuk om kennis over te dragen en mensen daarmee te begeesteren. Misschien ga ik binnen de NHL gastcolleges geven, maar ik ben meer een bestuurder van professie. Ik vind het leuk om vele liters informatie te verzamelen en vervolgens de koers te bedenken.

Gelovig?

Van huis uit ben ik Nederlands Hervormd. Ik ben ook lid van die kerk, maar ik kom er nooit. Ieder mens moet een waardesysteem hebben waarnaar je je leven inricht, dat per definitie niet helemaal uit jezelf komt. Ik heb een rationele redenering dat er iets moet zijn dat van buiten op je af komt. Waar het volgens mij om gaat is hoe je samenleeft, dat je anderen in hun waarde laat.

Eigenwijs?

Ja. Maar ik ben wel bereid om me te laten corrigeren als iemand een goed argument heeft.

Waarom ben je gestopt met de politiek?

Ik had twee referenda die ik moest overleven over de herinrichting van de Grote Markt en de parkeergarage eronder. Het eerste hebben we verloren, het tweede gewonnen.

Een ander groot project - de Euroborg, met het voetbalstadion van FC Groningen, woningen, een bioscoop, scholen, etc.- was ook afgerond. De grote klussen waren klaar. Toen heb ik besloten te stoppen.

En toen?

Mijn opgedane expertise op het gebied van ruimtelijke inrichting heb ik voortgezet als adviseur ruimtelijke investeringen bij Boer en Croon. Mijn mooiste klus was het centrumplan voor IJmuiden. Met alle betrokkenen heb ik in een grote zaal gediscussieerd over het probleem en de oplossing. Daar houd ik van, van openbare debatten. Ik

Beste eigenschap?

Ik kan goed luisteren.

Slechtste?

Soms ga ik wat kort door de bocht, daar moet ik op bedacht zijn.

Held?

Tjonge. Ik doe niet aan heldenverering, maar mijn vader kwam een eind.

Hobby?

Ik probeer iedere avond te koken. Op mijn elfde ben ik begonnen met wekelijks de macaronimaaltijd voor de familie te maken. Met ui, smack en tomatenpuree. Bij het kookproces zijn de juiste ingrediënten, verhouding en timing belangrijk. In wezen is het net besturen.

Met welk gerecht kun je de NHL vergelijken?

Minestrone, een goedgevulde minestrone. Een bijzonder voedzaam en kleurrijk gerecht.

•13

100 Waarom heb je voor de NHL gekozen?

Nadat ik benaderd was door een headhunter, ging ik als adviseur op het gebied van ruimtelijke investering het gesprek in. Ik had van tevoren allemaal informatie bij elkaar geharkt en vond het een heel interessante wereld.

Gaandeweg begon het me steeds meer te pakken. De NHL is een overzichtelijke instelling, met een goede reputatie bij studenten en in de vakwereld. Maar we zijn te bescheiden. We leven in een moderne wereld waarin hard geknokt moet worden. De NHL moet dat ook doen.

Daarmee bedoel ik niet de Randstedelijke arrogantie, maar wel hardop zeggen waar je goed in bent.

de regio en de kennisinstelling, moet je het doen. Onze oriëntatie moet meer op de buitenwereld gericht zijn, die moeten we naar binnen halen. Waar zijn we als NHL en provincie Friesland goed in? Daar moeten we ons op richten en er in investeren.

Wat is je uitdaging?

Straks in de nieuwbouw moeten we ons opnieuw uitvinden als NHL. Wat biedt het voor kansen als we op een locatie zitten? Hoe kunnen we daar maximaal rendement uithalen? We zullen efficiënter met de financiën om moeten gaan. We moeten kosten besparen in de personele omvang, dus dingen integreren.

Favoriet boek?

Ik lees het liefst Engelstalige literatuur. Mijn favoriete schrijvers zijn Paul Auster en Ian McEwan. Ook lees ik graag thrillers. Doorgaans in het Engels, want de vertaling in het Nederlands is vaak een ramp.

Wat bedoel je concreet?

We moeten minutieus in kaart brengen welke diensten we kunnen centraliseren. De kunst is om zaken beter te laten functioneren met minder mensen, in plaats van slechter.

Daarnaast zal ik er scherp op letten hoe het bouwproces verloopt en dat dit binnen het gestelde budget blijft. Een van mijn doelen is een transparant financieel beleid. De nieuwbouw schept kansen voor synergie, inhoudelijk en bedrijfsmatig.

Wat zijn je andere doelen?

Meer samenwerken met de provincie, gemeente, het bedrijfsleven en de andere onderwijs- en onderzoeksinstellingen. De relaties goed onderhouden en kansen die ontstaan benutten. Zodra samenwerken iets oplevert voor

En verder?

De NHL was vooral gericht op het werven van studenten in de regio. Dat gebied kunnen we uitbreiden met de kop van Noord Holland, maar ook het buitenland. Ook moeten we ons richten op het bijscholen van personeel van bedrijven en instellingen uit de regio.

Grootste ondeugd?

Vaak maak ik het te laat. Ik moet eerder naar bed.

Favoriete vakantie?

We zijn een keer in de Zwitserse Alpen geweest in een hotel dat we Fawlty Towers hebben gedoopt. Op een gegeven moment was de kok verdwenen, waarop ik in de keuken gestaan heb. Daar denk ik met plezier aan terug.

Strijk je zelf je overhemden?

Dat doe ik samen met mijn vriendin, in afwisseling.

Waar kun je niet zonder?

Zinvol werk en mijn gezin.

Waar zou je op stemmen als de PvdA niet bestond?

De laatste tijd let ik meer op individuele politici. Hoewel ik

niet op D66 zou stemmen, vind ik dat Pechtold het de laatste weken vrij goed doet.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

De excursie naar Rome met de gymnasiumklas 4 in midden jaren zeventig. Toen heb ik de fenomenen knoflook en espresso ontdekt. Ik was voor het eerst echt ver weg van huis en Rome was toen de culturele hoofdstad van Europa.

Wanneer bloosde je voor het laatst?

Toen ik een paar maanden geleden bijna iemand om ver fietste.

Wat wil je studenten meegeven?

Toen ik zelf student was, was ik me er niet zo van bewust, maar het is de meest vormende periode in je leven. Ik put nog steeds uit kennis die ik toen opgedaan heb. Ik heb heel veel gelezen op het gebied van sociologie en dat is bepalend geweest voor mijn denkwijze. Ik wil tegen studenten zeggen durf te leven én durf te lezen, want voor dat laatste heb je later geen tijd meer.

Wat is je grootste ergernis?

Spelletjes die nergens over gaan en slecht klaargemaakt eten in een restaurant. Dat ze je op een menukaart lekker maken, maar er niets van bakken.

De NHL over vijf jaar?

Over vijf jaar is ons studentenaantal verder gestegen. We hebben meer buitenlandse studenten en we zijn een bruisende instelling. Dat zie je als je het gebouw binnenkomt.

We hebben allemaal nieuwe, leuke ideeën die we uitvoeren.

Het is net weer iets leuker om aan de NHL te studeren en te werken.

'Bruut geweld, in welke vorm dan ook, zal nooit het verlangen naar vrijheid en waardigheid kunnen onderdrukken.'

Zijne Heiligheid de Dalai Lama

HELP VANDAAG NOG Van de 6 miljoen Tibetanen zijn honderdduizenden om het leven gekomen als gevolg van de Chinese bezetting; door marteling, honger en executies. Meer dan 6.000 kloosters zijn verwoest, inclusief de onvervangbare kostbaarheden uit de Tibetaanse cultuur en erfenis.

Tibetanen worden stelselmatig gevangen genomen en gemarteld alleen voor het geweldloos uiten van hun overtuiging.

Naarmate het publieke bewustzijn en de verontwaardiging over de Chinese onderdrukking toenemen, groeit de wereldwijde steun voor het Tibetaanse volk. Om de Europese regeringen en de Chinese overheid onder druk te blijven zetten, zijn de Tibetanen van ons afhankelijk. Steun International Campaign for Tibet en vraag meer informatie aan via www.savetibet.org of bel met (020) 330 8265

Tibet heeft uw hulp nodig

Giro 4223 International Campaign for Tibet Vijzelstraat 77, 1017 HG Amsterdam

www.nhlmagazine.nl

•15

Water brengen in Mongolië Arjen van der Krieke (22), Eize de Vries (23) en Janwigle Dijkstra (23) doen de kopstudie Technische Bedrijfskunde aan de NHL. Voor hun gezamenlijke afstudeeropdracht wilden de heren naar een warm land. Het werd Mongolië. Een verslag van een bijzonder en nuttig waterproject.

Mongolië, ‘land of the blue skies’. Veertig keer zo groot als Nederland, met slechts 2,6 miljoen inwoners die er van oorsprong een nomadische leefwijze er op na houden. De nomaden wonen in traditionele ger tenten te midden van hun vee. De ger wordt net zo gemakkelijk afgebroken als opgebouwd. Geoefende Mongolen bouwen hun tent in minder dan een uur op. Dit moet ook wel want ze wonen nooit lang op dezelfde plek.

Tegenwoordig verdwijnt dit traditionele beeld meer en meer uit het landschap. De hoofdstad Ulaanbaatar telt zo’n 1,2 miljoen inwoners waarvan de helft vroegere nomaden waren die hun ger permanent aan de rand van de stad opgezet hebben. Hier verblijven wij ook met z’n drieën. Omdat hier bijna niemand Engels spreekt is de Mongoolse student Nirgui Erdenebath (21) als tolk aan ons groepje toegevoegd.

’s Nachts -15˚C Na onze opleiding Werktuigbouwkunde aan de NHL besloten we daar de kopstudie Technische Bedrijfskunde aan vast te plakken. Deze wordt speciaal voor afgestudeerde technici aangeboden. De studie bestaat uit een half jaar theorie gevolgd door een afstudeerproject van eveneens een half jaar. Al gauw ontstond het idee om met z’n drieën een uitdagend project te zoeken in het buitenland.

In beginsel werd ingezet op een warm land. Totdat we in contact kwamen met Siemen Veenstra, sinds kort lector Watermanagement aan de NHL en werkzaam voor Vitens.

Met het waterbedrijf Evides heeft Vitens een samenwerkingsverband onder de naam Vitens Evides International (VEI). Het doel is bij te dragen aan de ontwikkeling van duurzame drinkwatervoorzieningen en afvalwaterverwerking in ontwikkelingslanden. De Nederlandse waterbedrijven hebben op veel gebieden een flinke technologische voorsprong op hun buitenlandse collega’s. VEI heeft onder andere een samenwerkingsverband met USUG (Ulaanbaatar Water & Sewerage Company) en wisselt kennis en diensten uit. Als onderdeel van deze uitwisseling zitten wij vanaf 4 maart in het koude - overdag 0°C en ’s nachts -15°C – Mongolië. We werken hier tien weken voor USUG.

Waterkiosk USUG draagt de zorg voor drinkwater- en afvalwatervoorzieningen in Ulaanbaatar. De ontwikkeling van deze voorzieningen is achtergebleven bij de snelle bevolkingsgroei.

Vanaf 1990 is Mongolië sterk geürbaniseerd; nomaden trekken massaal naar de stad in de hoop daar een beter bestaan op te bouwen. Door de koude winters met temperaturen tot 45°C en onvoldoende voedsel voor het vee, wordt het leven op het platteland wordt steeds moeilijker.

Ulaanbaatar kent grote wijken die bestaan uit ger’s, dat zijn ronde tenten met een kacheltje erin. In deze zogenaamde ger area’s wonen meer dan een half miljoen mensen. Er is geen drinkwaternetwerk en ook riolering ontbreekt. Om mensen van drinkwater te voorzien zijn er inmiddels 450 noodvoorzieningen gebouwd. Het zijn waterwinkeltjes, ook wel kiosken genoemd, waar je tegen betaling een vat

of jerrycan met water kan kopen. Honderdvijftig van deze kiosken zijn aangesloten op het drinkwaternetwerk, de overige hebben een tank van vijf kubieke meter en worden bevoorraad door watertrucks.

Wanneer je een ger area bezoekt kom je veel mensen tegen die met een karretje water halen voor gebruik in hun ger.

Naast vrijwel iedere ger staat een wc-tje zoals sommigen nog van vroeger kennen: een gat in de grond met daarop een houten hokje. Traditionele nomaden regelden hun sanitatie al op deze manier en dat leverde nooit problemen op. Het land is immers groot en heeft een bevolkingsdichtheid van slechts anderhalve inwoner per vierkante kilometer. (Ter vergelijking; Nederland heeft vierhonderd inwoners per vierkante kilometer) De kans dat je de uitwerpselen van een ander tegenkomt is in het immense land maar klein. Wanneer 600.000 mensen dichtbij elkaar wonen in een stad wordt dit een ander verhaal.

Veranderplannen Wij houden ons bezig met het aansluiten van een aantal waterkiosken op het waterleidingnet. Daarnaast brengen we de mogelijkheden in kaart om de problemen door de huidige sanitatie te verkleinen. Belangrijk is dat we verder kijken dan datgene wat technisch haalbaar is, dat kan namelijk achter de computer uitgezocht worden. We zullen ook bij mensen in hun ger naar binnen stappen om erachter te komen wat hun visie op de problematiek is.

Technisch is tegenwoordig alles mogelijk en lijken oplossingen vaak goed te realiseren, sociale acceptatie speelt hier echter een veel grotere rol. Een veranderplan is alleen succesvol als de mensen die er in de praktijk mee te doen hebben er het nut van inzien en meewerken. Dan nog het financiële gedeelte van de problematiek: geld is in de probleemgebieden schaars, dus de kosten voor eindgebruikers moeten minimaal gehouden worden. Wij zien dit project als een grote uitdaging en waardevolle toevoeging aan onze studie. Daarnaast hopen we dat we op deze manier ons kleine steentje bijdragen aan de Millennium Development Goals van de Verenigde Naties. Die willen het aantal mensen in de wereld zonder water (1,2 miljard) en sanitaire voorzieningen (2,4 miljard) halveren voor het jaar 2015.

NHL-ambities De NHL probeert de komende jaren daadwerkelijk inhoud te geven aan haar ambities om onder andere op het gebied van waterbeheer te komen tot toonaangevende activiteiten.

Deze activiteiten moeten niet alleen een vernieuwing zijn voor de Nederlandse watersector, maar ook voor verbetering van de voorzieningen in ontwikkelingslanden relevant zijn.

De Thorbecke Academie van het instituut Economie en Managent is daar nauw bij betrokken vanuit bestuurlijke en bedrijfskundige kant. Het instituut Techniek gaat zich vooral richten op riolering, watertransport en -distributie en technische innovatie. Ook wil de NHL actief op zoek naar samenwerking met andere kennisinstituten in Leeuwarden die iets met water hebben.

Commercial Break

door Astrid Ellens

De rubriek waarin iedere NHL’er een persoonlijke boodschap kwijt kan. Mail naar nhlmagazine@nhl.nl en maak kans op gratis reclamezendtijd.

Europa Kinderhulp Elma Hafkamp is docent marketing aan de NHL én gastouder en vrijwilliger voor Europa Kinderhulp. Deze Nederlandse organisatie verzorgt sinds veertig jaar vakanties voor kinderen die opgroeien onder ellende omstandigheden. De kinderen vieren tweeëneenhalve week zomervakantie bij gastouders in Nederland. Om meer kinderen deze kans te bieden, is Europa Kinderhulp op zoek naar gastouders.

De vakanties worden veelal verzorgd voor kinderen uit Duitsland, Oostenrijk, Bosnië, Engeland, maar ook uit Nederland. Dat de kinderen het thuis niet altijd even gemakkelijk hebben, kan diverse oorzaken hebben; gescheiden ouders, ouders met een laag inkomen, familieomstandigheden of het opgroeien in achterstandswijken.

De kinderen, in de leeftijd van vijf tot vijftien jaar, worden tijdens de vakantie bij gastgezinnen geplaatst, zodat zij even verlost zijn van al hun zorgen en weer kind kunnen zijn.

Elma is zelf ook gastouder. ‘Toen ik als docent bij de NHL ging werken en in de zomervakantie zes weken vrij was, wilde ik graag een gastkindje uitnodigen. Veel gastouders melden zich aan vanwege de voldoening die het geeft wanneer je een gastkind een fijne vakantie kunt bezorgen.

Ook melden mensen zich aan omdat ze het leuk vinden voor hun eigen kinderen.’

Elma legt uit dat het niet nodig is om allerlei uitstapjes met de kinderen te maken. ‘We doen eigenlijk niets speciaals. De kinderen vinden het heerlijk om in een normale gezinssituatie te verkeren. Samen eten of een spelletje doen is genoeg, een bezoek aan een pretpark is helemaal niet nodig. Voor de kinderen is de vakantie vooral een

Italiaanse schoenen ★★★★★ In Italiaanse schoenen, betiteld als psychologische roman van de Zweedse auteur Henning Mankell, gaat het werkelijk om léven in het leven. Het beleven ervan wordt hartverwarmend beschreven door deze meesterverteller. De omlijsting is het Zweedse land met zijn uitgestrekte bossen, duizenden meren en eilandjes in wintertijd.

Daar waar lange tijd rust, stilte, kou en ingetogen waakzaamheid heersten, maakt spoedig een soort dooi zijn opwachting. Een dooi die langzaam zijn intrede doet in het bestaan van Fredrik Welin.

Jarenlang ontkende Fredrik dat er een bestaan was buiten de oevers en klippen die hem omringden. Hij was ‘gevallen’ en nooit meer opgestaan na de catastrofale fout die hij als chirurg twaalf jaar geleden maakte. Het bezorgde hem een teruggetrokken bestaan op een Zweeds eiland aan de Scherenkust. Zonder enige hoop of verwachting is hij de kluizenaar geworden die al die jaren lafheid als een trouwe metgezel met zich meesleepte. Eeuwig op zoek naar een schuilplaats. In de spiegel ziet hij een toevallige voorbijganger, niet zijn evenbeeld.

Totdat een oud mens met haar rollator op het ijs verschijnt en een ongekende wending veroorzaakt. Het is de vrouw die hij ooit bemind en bedrogen had. Fredrik komt opnieuw tot leven én tot de verrassende ontdekking dat het huis op het eenzame eiland niet de enige schans is die hij de rest van zijn leven moet verdedigen.

Het wordt een ingetogen ‘gesprek’, een kroniek van een leven dat achterstevoren had moeten plaatsvinden en blijk geeft van een der allertruttigste bordjes in de woonkamer van mijn ouders. Maar oh hoe waar: ‘Van het concert des levens krijgt niemand een program.’

Dompel je onder in de sereniteit van het Zweedse winterlandschap waarbij alles stil valt, zowel rondom je als van binnenin.

periode vol liefde, aandacht, rust en regelmaat. Dat hebben ze hard nodig om even op adem te komen.’

Naast haar gastouderschap verzorgt Elma sinds kort, als vrijwilliger, de coördinatie voor de regio Berlijn. Dit houdt in dat zij de contacten onderhoud met de ouders en kinderen uit Berlijn.

Bij de selectie van de gastouders gelden geen specifieke toelatingseisen, behalve de leeftijdsgrens van maximaal 65 jaar op het moment dat je voor de eerste keer gastouder bent. Wel wordt met de potentiële gastouder(s) een intakegesprek gehouden. Tijdens dit gesprek komt de eigen gezinssituatie aan de orde, wordt er een kijkje thuis genomen en kunnen de gastouders hun voorkeur doorgeven uit welk land zij een kind willen uitnodigen. Met name de motivatie is van volgens Elma van belang.

B O E K Italiaanse schoenen

De heimweefabriek, geheugen, tijd & ouderdom

Henning Mankell Douwe Draaisma De Geus B.V. Historische Uitgeverij 1 22,50 1 15,00

door Nynke Andringa

door Mattijs Tiggeler

‘Tijdens het verblijf krijg je een band met het kind waardoor afscheid nemen soms moeilijk kan zijn. Als het verblijf goed gaat, komen de kinderen vaak jaren aaneen bij hetzelfde gastgezin vakantie vieren. Het komt ook voor dat het verblijf stroef verloopt, dat kan verschillende oorzaken hebben. De gastouders moeten niet vergeten dat het kind al een heleboel heeft meegemaakt in zijn leven.’

Europa Kinderhulp werkt samen met het Rode Kruis, de kinderbescherming en de Sociale Dienst. Op die manier komen de ouders van de gastkinderen in contact met Europa Kinderhulp. De organisatie is in het bezit van het CBF keur voor goede doelen.

Meer informatie is te vinden op www.europakinderhulp.nl, bellen kan natuurlijk ook: 0118-627974.

De heimweefabriek, geheugen, tijd & ouderdom ★★★★★ Toen mijn opa nog leefde vertelde mijn moeder dat ze hem ooit een keer boek cadeau had gedaan over zijn geboorteplaats Gouda. Ze hadden samen zitten bladeren. Bij haar volgende bezoek bleek dat opa levendige dromen had over zijn jeugd. Het geschiedenisboekje had nogal wat teweeg gebracht. Het was voor mijn moeder een bijzondere gewaarwording dat haar vader de herinneringen van zijn eigen jeugd nog zo gedetailleerd kon beschrijven, terwijl het leek alsof hij recente gebeurtenissen nauwelijks registreerde.

Het fenomeen van de terugkerende jeugdherinneringen op oudere leeftijd heet het reminiscentie-effect en is in strijd met alle normale geheugenwetten. Die geven namelijk aan dat naarmate de leeftijd vordert, het vermogen om herinneringen op te halen slechter wordt.

Het reminiscentie-effect bood Douwe Draaisma het uitgangspunt voor zijn boek De heimweefabriek. Draaisma tracht aan te tonen dat het geheugen van ouderen nog helemaal zo slecht niet is. Ze hebben alleen een andere perceptie. Bovendien maken ouderen er zelf een groter probleem van dan dat het in werkelijkheid is.

Draaisma, bijzonder hoogleraar in de geschiedenis van de psychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen zet zijn betoog kracht bij door middel van talloze feitjes en weetjes. Het enthousiasme van de schrijver over het onderwerp is aanstekelijk, maar door de vele argumenten is het lastig de essentie van de hoofdstukken vast te houden. De schrijver heeft wel goed nieuws voor mensen die hun geheugen scherp willen houden, maar daar geen spelcomputer met ‘braintraining’ voor willen aanschaffen; het onderhouden van sociale activiteiten zorgt ervoor dat het geheugen minder snel achteruit gaat, simpelweg omdat de hersenen geprikkeld blijven.

NHL in Enschede

•17

Het NHL Magazine belicht in de komende nummers het wel en wee van de ‘buitenposten’.

Hoe vergaat het de buitenlocaties, waarom zitten zij zo ver weg en bestaat er bij hen zoiets als een NHL-gevoel? Deze maand: op bezoek bij de opleiding Theologie in Enschede.

door Aleid Velthuis

Enschede ligt nog net in het gebied dat de NHL volgens het logo beslaat. Het is de stad van Saxion, van de vuurwerkramp en van Grolsch. Maar ook van een kleine groep NHL’ers die er de deeltijdopleiding Theologie volgen en verzorgen.

Sinds de tachtiger jaren heeft de NHL een dependance in Enschede. Vroeger werden er de leergangen onderwijs aangeboden en sinds 1990 de opleiding Theologie, onderdeel van het instituut Zorg en Welzijn. Interim manager Harry Zengerink (49) legt uit dat de opleiding destijds een gat in de markt was. ‘Overal waren al theologieopleidingen, behalve in Twente. Dit was een witte vlek, terwijl het toch een zeer religieus gebied is. Het eerste jaar startten we met vijfentwintig studenten, na vier jaren waren het er al honderd.’

Persoonlijke interesse Momenteel telt de NHL in totaal een kleine 150 theologiestudenten, waarvan zo’n zestig de opleiding in Enschede volgen. De studenten kunnen kiezen uit de bachelor opleidingen pastoraal werk of leraar godsdienst tweedegraads.

Ook is er een masteropleiding met de afstudeervarianten pastoraal werk en leraar godsdienst eerstegraads. Een tiental docenten verzorgd het onderwijs op beide locaties.

Zowel in Leeuwarden als in Enschede wordt de opleiding alleen in deeltijd aangeboden. ‘Dat is van oudsher het geval. De opleiding tot pastoraal werker was er toen nog niet. We boden alleen de opleiding tot leraar godsdienst aan. Later is de opleiding godsdienstpastoraal werk ontstaan. Bij een deeltijdopleiding combineren studenten hun studie met werk en/of het gezin. Ook hebben we studenten van Saxion die theologie als tweede opleiding doen.’

Nog een verandering is de motivatie om de studie te doen.

‘In de begintijd was het vooral vanuit persoonlijke interesse. Maar sinds de invoering van het competentiegericht

onderwijs merken we dat de studenten meer gericht zijn op de beroepsvraag.’

Harry wil vooral benadrukken dat de opleiding oecumenisch is. ‘De groep studenten is heel divers. We hebben katholieken. Protestanten, maar ook Syrische orthodoxe studenten. Er zitten verpleegkundigen bij, een oud-hoofdredacteur en mensen die in een fabriek werken. Jonge studenten, maar ook mensen die voor een tweede carrière gaan. Onze oudste student is in de zeventig.’

NHL-gevoel Sinds 2001 is de opleiding in Enschede gehuisvest in het gebouw van de Saxion Hogescholen aan de Tromplaan. Die ene student van in de zeventig zal een van de luxe voorziening waarschijnlijk goed kunnen waarderen. In de grote hal is namelijk een roltrap die de studenten naar boven en beneden brengt. Wie naar beneden gaat heeft uitzicht op een immens kunstwerk dat op het Saxionplein staat. Een Griekse tempel op hoge zuilen. De gedachte erachter; de wijsheid die op de aarde neerdaalt.

Aan de faciliteiten zal het niet leggen. Het ontbreekt de NHL’er in het Saxion gebouw aan niets. Een eigen boekhandel, centraal gelegen infopunt, restaurant en café, het zijn maar enkele voorbeelden van de goed geregelde voorzieningen. Hebben de Enschedeërs tussen al dit ‘Saxion geweld’ nog een NHL-gevoel?

‘Ik steeds meer, nu ik ook enkele dagen per week in Leeuwarden ben. Onze relatie met de NHL wordt steeds groter. We zijn maken deel uit van het Instituut Zorg en Welzijn en hebben erg meegedacht over de visie van het instituut. Onze inbreng is vooral op het gebied van zingeving. Dat is een belangrijk aspect dat wij hebben kunnen stimuleren.’

Rondvraag onder een handjevol studenten wijst uit dat zij zich minder verbonden voelen met de hogeschool die

pakweg 175 kilometer naar het noordwesten ligt. Het NHL logo staat op de readers en informatie krijgen ze via de website mijnnhl.nl, maar daar houdt het wel bij op. ‘Onze studenten voelen zich vooral theologiestudent. Bij visitaties en accreditaties staan ze vooraan om mee te werken hoor, maar ze zijn meer gericht op Twente. Onze relatie met de regio is heel goed. We werken bijvoorbeeld veel samen met De Carmel, een stichting met veertien schoolgemeenschappen van voortgezet onderwijs, van vmbo, havo tot en met vwo.’

‘We zijn experts op het gebied van waardegericht leren, waarbij het leerproces gericht is op actieve deelname van de leerlingen in de maatschappij en op het ontdekken van hun eigen levensbeschouwelijke identiteit. Hiervoor hebben we onderwijsmateriaal ontwikkeld dat in het voortgezet onderwijs gebruikt wordt. We adviseren ook hoe je als school aan teambuilding kunt doen en het waardegericht leren in praktijk brengt.’

Droom Voor de toekomst van de opleiding Theologie heeft Harry één droom en dat is een Duitstalige opleiding. ‘We zitten vlakbij de Duitse grens en dat is een gebied wat we nu volledig laten liggen. Saxion heeft veel studenten uit Niedersachsen en Nordrhein-Westfalen.’ Met groot gemak komen studenten uit steden als Münster en Osnabrück naar Saxion en Harry zou daar graag een groep theologiestudenten aan overhouden. ‘Helaas krijgen we geen akkoord voor een Duitstalige opleiding. Het College van Bestuur is mening dat Duitsers gemakkelijk Nederlands kunnen leren. Dat is ook wel zo, maar voor deze opleiding is dat niet geschikt. Kijk, natuurkunde kun je in een andere taal leren, maar bij theologie moet je je gevoelens en spiritualiteit kunnen verwoorden. Dat kan alleen in je moerstaal.’

18•

DHZ-NIEUWS

Heb je een nieuwtje of ben je getuige van iets bijzonders? Maak dan je eigen nieuws! Stuur een foto met bijbehorende toelichting naar Nhlmagazine@nhl.

Wubbo Ockels Op uitnodiging van het kenniscentrum Jachtbouw & Lichte Constructies bezocht oudastronaut Wubbo Ockels vrijdag 4 april de NHL. Ockels is ambassadeur van de Frisian Solar Challenge die deze zomer voor de tweede keer plaatsvindt. Voor een overwegend mannelijk publiek bestaande uit studenten, medewerkers en externe relaties gaf hij een gastcollege over toekomstige energiebronnen.

Ondanks alle negatieve berichten over klimaatverandering riep hij de aanwezigen op vooral optimistisch te blijven. Volgens Ockels is er namelijk geen reden voor paniek: ‘We hebben een heel betrouwbare kerncentrale die achtduizend keer meer energie oplevert dan wij op aarde nodig hebben: de zon. Het is aan de jeugd om daar meer gebruik van te maken.’

April Week voorbeelden zoals energie opwekken met vliegers en een superbus die rijdt op elektriciteit en daardoor geen schadelijke uitstoot heeft.

Op dinsdag 8 april was de aftrap van de vijfde April Week van de opleiding Docent Drama, die in het teken stond van ‘community theatre’, ofwel wijktheater. Verschillende theatermakers, waaronder Eugene van Erven, Pieter Stellingwerf en Güner Güven & Donna Risa, vertelden over hun werk en inspiraties en verzorgden workshops voor de studenten.

Deelnemers aan de workshops waren studenten van alle jaargangen van de opleiding, alumni, studenten van andere opleidingen en zelfs twee meiden uit Berlijn.

Twee dagen lang is er van tien tot vier uur

hard gebrainstormd en gewerkt door alle workshopkandidaten die vrijdagmiddag hun werk mochten presenteren. Deelnemers van de workshop van Mechteld Prins presenteerden de interviews met buurtbewoners die zij omgezet hadden in een monoloog of dialoog.

Deze interviews bevatten veel ‘spreektaal’, wat vaak erg komisch werkte.

De groep van Nita Liem presenteerde haar dans- en de bewegingsreeksen, waarbij ze voor een deel vanuit improvisatie werkten en vanuit een zogenaamd ‘clubidee’. De presentatie eindigde er mee dat het publiek tussen de deelnemers stond te dansen.

Ockels hoopt dat er in de toekomst meer met energie ‘gespeeld’ wordt. Hij noemde enkele

Drukte op Terschelling Het laatste weekend van maart was het druk op Terschelling. Het Maritiem Instituut Willem Barentsz (MIWB) hield op 28 maart een Bedrijvendag waarbij 38 bedrijven aanwezig waren. Een dag later was er een Open Dag en een reünie voor oud-studenten van het instituut.

De open dag van het MIWB trok meer dan 220 bezoekers. De reünie had zelfs een

nog grotere opkomst. De organiserende Vereniging Oud-leerlingen Zeevaartschool Terschelling (VOTZ) had 370 aanmeldingen en betalingen binnen, maar ontving op de dag zelf meer dan 400 alumni. Op het instituut spreekt men van een groot succes en een geslaagde dag. Dat al de bezoekers hier en daar voor wachtrijen zorgden, neemt men op de koop toe.

Studenten Kampioenschap Tennis Leeuwarder studenten toonden 14 april hun tennistalent tijdens het allereerste Leeuwarder Studenten Kampioenschap Tennis. Zo’n tachtig studenten namen het tegen elkaar op om er met de titel van door te gaan. Het toernooi werd georganiseerd door Leeuwarden Studiestad en Studenten Tennisvereniging FUST om de Leeuwarder studenten de kans te geven alle tentamenstress letterlijk van zich af te slaan. Het toernooi was verdeeld in een prestatief enkeltoernooi, waarbij de beste tennissers uit Leeuwarden streden om de Leeuwarden Studiestadcup en een recreatief dubbeltoernooi, waarbij zowel beginners als gevorderden de strijd aan gingen om de Fustcup.

In het enkeltoernooi ging Rutger Balk er na een zinderende finale tegen Han Homminga met de 1ste prijs van door. Het dubbelkampioenschap werd gewonnen door NHL-student Mathijs Bakker en Josselyne Roele. Zij wonnen in de finale van Gertjan Abresch en Joas Kemerink. Naast het toernooi waren er ook extra activiteiten, zoals het volgen van tennisles, hard serveren, prijs serveren, een Pitch and Putt afslagkooi en niet te vergeten: de avond werd afgesloten met een eindfeest met DJ Tim G. Het LSK tennis was tevens de aftrap van de lustrumweek van Studenten Tennisvereniging FUST, die haar vijfjarig bestaan vierde.

Zomercursus Voor het eerst sinds jaren biedt de NHL deze zomervakantie weer zomercursussen aan. In week 28, 29 en 34 kunnen toekomstige en huidige studenten, maar ook NHLmedewerkers bij het Learning Centre terecht.

In het verleden bood de NHL zomercursussen aan om deficiënties voor een bepaald vak weg te werken. Wie bijvoorbeeld niet aan een toelatingseis voldeed, kon zich gedurende de zomer op dit vak storten en bij goed resultaat alsnog aan de opleiding beginnen. Dit is niet het doel van de cursussen die deze zomer aangeboden worden.

Rob Stoutjesdijk, hoofd Learning Centre legt uit dat het gaat om een experiment. ‘We richten ons vooral op toekomstige studenten en

de huidige studenten. Ze kunnen bijvoorbeeld hun Nederlands of wiskunde bijspijkeren, zodat ze straks beter mee kunnen komen.

Het is een extra steuntje in de rug. Op dit moment hebben we twintig aanmeldingen, maar we hebben er ook nog geen ruchtbaarheid aan gegeven. In totaal kunnen we drietot vierhonderd mensen plaatsen. Dan zou het ook een geslaagd experiment zijn.’

Behalve de bijspijkercursussen, kan iemand ook werken aan zijn sociale vaardigheden en is er een aantal cursussen wat niets met de studie te maken heeft. Een kleine greep uit het aanbod; Positieve Psychologie, Architectuur, Filosofie, Engels, Photoshop en een theaterproject.

Symposium Het Maritiem Instituut Willem Barentsz (MIWB) op Terschelling verzorgt dit jaar in samenwerking met het bedrijfsleven een aantal publiekssymposia om meer bekendheid aan de diverse takken van scheepvaart, hydrografie en de eigen opleidingen te geven. Het eerste symposium met als thema Offshore wordt 23 mei gehouden in het gebouw van het MIWB. Een aantal wereldwijd werkende bedrijven is aanwezig, waaronder Noble Drilling een Amerikaanse maatschappij die 64 booreenheden op zee

exploiteert en in Nederland een Europese vestiging heeft.

Ook Smit Nederland, het Nederlandse sleep-, berging en transportbedrijf met wereldfaam op het gebied van bergingen, waaronder van beschadigde booreilanden, is van de partij. Evenals Fugro, een Nederlands bedrijf met wereldwijd 10.000 medewerkers dat bodemkundig onderzoek zowel op het vaste land als op de zeebodem doet. Een zevental sprekers zal het werk van de verschillende bedrijven in woord en beeld weergeven.

•19 •19

BIJ

play door Astrid Ellens foto Friso Bruins

door Casper Ferwerda

Naam: Jeroen Grondijs (26) Studie: Communication & Multimedia Design, derdejaars Werkt bij: Videotheek Moviemax Scoobydoo in Leeuwarden Doel: Filmregisseur worden

CD

Jeroen Grondijs had altijd al interesse voor films, maar tijdens zijn tijd aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht (HKU) is deze nog meer aangewakkerd. Jeroen heeft twee jaar aan de HKU gestudeerd en behaalde ook twee propedeuses. Toen zijn vriendin in Leeuwarden een studie ging volgen, besloot Jeroen mee te gaan. In Leeuwarden is hij met de NHL-opleiding Communication & Multimedia Design (CMD) gestart.

‘Ik heb altijd al een passie voor films gehad. De opleiding CMD sluit daar goed bij aan en ik heb ook een bijbaan gevonden die daaraan bijdraagt. Ik werk inmiddels alweer een half jaar in de videotheek Moviemax Scoobydoo. Pas nu voelt het alsof ik volledig ingewerkt ben. Dat komt doordat ik alleen in de videotheek sta. Alle werkzaamheden komen op mijn schouders terecht. Van het verhuren van films, verkopen van snoep en Montana spuitbussen tot het schoonmaken van de zaak. Moviemax Scoobydoo is de enige zaak in Friesland die spuitbussen voor graffiti verkoopt.’

Omdat Jeroen alleen in de videotheek staat, is het belangrijk dat zijn baas hem goed kan vertrouwen. Hij heeft bij de sollicitatie naast een intake-gesprek ook een filmtest moeten maken. ‘Die test was best moeilijk, de vragen gingen over de films en regisseurs, maar ook muziek was een onderdeel. Het is belangrijk dat je wat van het filmaanbod weet. Alleen dan kun je klanten adviseren bij hun keuze. Of aan de hand van de naam van de regisseur in schatten wat voor film het zal zijn en of die juist wel of niet in het assortiment opgenomen moet worden. Zelf films kijken hoort er dus ook bij. Ik ben wat films betreft echt een wandelende encyclopedie.’

Moviemax Scoobydoo heeft de grootste collectie ‘Nederlandse film’ van Nederland. De films van eigen bodem brengen Jeroens baas Hans van Dongen in de positie om kans te maken op een plaats in het Guinness Book of Record. Ook heeft de videotheek het grootste filmaanbod van Leeuwarden. ‘Ik kan wel merken dat de handel achteruitgaat.

Consumenten hebben het downloaden en digitene ontdekt, maar ook worden de dvd’s steeds goedkoper. Moviemax probeert hier op in te spelen door het aanbod zoveel mogelijk te variëren. De dagfilms zijn het populairst, maar ook televisieseries doen het goed. Op aanvraag verhuren we ook nog videobanden.’

Jeroen werkt ongeveer veertig uur in de maand, zijn collega’s komen af en toe langs als hij aan het werk is. ‘Het kan erg rustig zijn, maar er is echt altijd wel wat te doen dus ik verveel me nooit. Ik heb zelf ook hart voor de zaak, we zoeken trouwens nog een nieuwe collega!’

Jeroen zijn held op filmgebied is Quentin Tarantino, ook hij is ooit begonnen in een videotheek. ‘Ik ben ook fan van de gebroeders Coen, die onlangs de grote winnaars van de Academy Awards waren. Echt postmoderne filmmakers, prachtig. Ik heb ook nog wel een paar filmtips. In Children of men zitten echt zeldzaam lange en mooie shots. Mijn favoriete film is Magnolia, het scénario gaat over toeval.’

Jeroen zijn ambitie is om later geld te verdienen met films maken. ‘Ik wil graag regisseur worden. Ik heb al het een en ander gemaakt. Op youtube staan filmpjes die ik gemaakt heb in de tijd dat ik nog op de HKU zat. Nu ben ik druk bezig met een animatie-videoclip voor monstertux. Ook zit ik in de redactie van Mjuks (www.mjuks.nl), samen met andere studenten van de opleiding CMD maken we leuke filmpjes.

The Kooks Konk

★★★★★ The Kooks braken begin 2006 door in het kielzog van de Arctic Monkeys. Net als bij hun land- en leeftijdgenoten ging alles in een sneltreinvaart. Stonden ze tijdens Eurosonic nog in een klein Gronings café, een paar maanden later vulden ze stadions. The Kooks zetten met het tweede album Konk hun succesverhaal voort.

Snel succes Even zag het er niet goed uit voor de heren uit Brighton. Bassist Max Rafferty kondigde in januari aan dat hij de band ging verlaten. De opnamen van de tweede plaat waren toen nog in volle gang. Maar zanger en gitarist Luke Pritchard, gitarist Hugh Harris en drummer Paul Garred sloegen zich door de moeilijke periode heen. Met een paar tijdelijke vervangers werd de opvolger van het succesvolle Inside In/Inside Out opgenomen.

Rafferty vormde sinds 2004 met Pritchard de kern van The Kooks. Samen begonnen ze op de Brighton Institute of Music een bandje, waar Harris en Garred zich later bij aansloten. De vier werden in 2005 door platenlabel Virgin opgepikt tijdens een van hun lokale optredens. Op dat moment hadden The Kooks zelf al een EP uitgebracht.

The Kooks hadden het geluk dat de indiebandjescultuur begin 2006 weer helemaal terug van weggeweest was. Inside In/Inside Out sloeg in als een bom en stond een groot deel van het jaar in de toptien van Engeland. Het album ging uiteindelijk bijna twee miljoen keer over de toonbank, mede dankzij de hitsingles Ooh La, She Moves Her Own Way en Naïve.

De jongens ontvingen uit alle windrichtingen lovende kritieken. Elk land wilde ze hebben en dus volgde een wereldtournee. Ondertussen werd een karrenvracht aan onderscheidingen opgehaald, waaronder een MTV Award voor beste Britse groep.

Vertrouwd geluid The Kooks onderscheiden zich van hun generatiegenoten met pakkende, vrolijke maar vooral lieve liedjes. Daarbij is het natuurlijk de kenmerkende, breekbare stem van Pritchard, die in een vorig leven een relatie had met zangeres Katie Melua, waardoor menig meisjeshart sneller gaat kloppen.

Op Konk, een verwijzing naar de studio waar de plaat is opgenomen, is dit niet anders.

Het klinkt allemaal dan ook erg vertrouwd. Het album staat weer vol met zonnige nummers waarbij het niet lang duurt totdat je meezingt. Shine On, Love It All en de eerste single Always Where I Need To Be zijn daarvan de meest sprekende voorbeelden.

Maar het is deze keer niet alleen maar een collectie van pakkende gitaarakkoorden en lieve teksten. Zo worden bij Do You Wanna de registers opengetrokken, wat eveneens gezegd kan worden van de folkse opener See The Sun. Alles bij elkaar kan niet anders worden geconcludeerd dan dat The Kooks weer een uitstekend album hebben afgeleverd. Een typische tweede groeiplaat. Het viertal zal ongetwijfeld weer hot zijn de komende zomer.

START JE RECHTENSTUDIE IN LEEUWARDEN! Want aan de Vestiging Friesland van de RUG studeer je efficiënt en in een kleine groep.

Na je propedeuse in Leeuwarden stap je zonder problemen over naar Groningen.

Wil je je eerst oriënteren?

Kom dan op 10 juni 2008 naar het

LAST MINUTE PROEFSTUDEREN

Informatie en aanmelding RUG Vestiging Friesland Fonteinland 7, V 009C 8913 CZ Leeuwarden Telefoon: 058 25 11 446 w.k.jonker@rug.nl

www.rug.nl/rechten/onderwijs

Nu goedkoop software aanschaffen!

Studenten en medewerkers van de NHL kunnen via surfspot.nl goedkoop software aanschaffen voor thuisgebruik! De NHL heeft daarvoor een contract afgesloten met stichting Surf. En, de prijsverschillen kunnen behoorlijk hoog oplopen, in jouw voordeel uiteraard!

Hoe werkt het?

Ga naar surfspot.nl. Kies uit de lijst van hogescholen en universiteiten de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden. Typ vervolgens dezelfde gebruikersnaam en hetzelfde wachtwoord in waarmee je ook inlogt op het netwerk van de NHL. Geef aan of je een medewerker of student bent. Daarna kun je uit de aangeboden software een keuze maken. Voor de softwarepakketten die gemarkeerd zijn met het NHL-logo heeft de NHL een contract afgesloten.

Daarvoor geldt een bijzonder lage prijs. Dit zijn voornamelijk Microsoft producten.

Vragen?

Neem contact op met supportcenter ICT van de NHL via 058 - 251 1878 of mail naar support@nhl.nl.

STORING? Meld je loginnaam, rc-nummer van de computer en het kamernummer waar de pc staat.

Mail dit naar support@nhl.nl of maak gebruik van de SelfServiceDesk op www.mijnnhl.nl/ict/contact dan wordt je probleem zo snel mogelijk opgelost.

VRAAG OVER SOFTWARE? Kijk op www.mijnnhl.nl/ict voor vragen en handleidingen.

CONTACT SUPPORTCENTRE ICT • Balie Tesselschadestraat geopend van 8.00 tot 17.00 uur • Balie Hempenserweg geopend van 10.00 tot 14.00 uur Bel 1878 of mail naar support@nhl.nl of via de SelfServiceDesk op www.mijnnhl.nl/ict/contact

www.mijnnhl.nl/ict

21•

•21

Exit NHL Vanuit Gobabis-Namibië We werken naar het einde van ons projectdeel in Namibië toe.

Daarmee wordt de tijdsdruk groter. Ondanks dat we goed op schema liggen, beginnen we allemaal een beetje zenuwachtig te worden over de laatste dagen in Gobabis, over de terugreis en terugkomst in Nederland en onze komende heimwee naar deze fijne plek.

Hanneke Hultink Hanneke Hultink, Michel van Hillo en Anna Runia, drie studenten Communicatie en Multimedia Design, verblijven - met docente Swanhilde de Jong - drie maanden in Gobabis in Namibië voor het project Videos on HIV/Aids. De studenten geven workshops en maken een film. Hanneke houdt je op de hoogte van het project.

Kijk voor meer info ook op www.nhl2aids.nl

<

< 200 km

De opnames en workshops voor de tweede film zijn erg voorspoedig verlopen. We zijn na onze twee weken vakantie in een razend tempo begonnen. Dat moest ook wel, want de tijd vliegt.

Donderdag 20 maart hadden we voor onze tweede workshop één dag. Dat is wel even wat anders dan een workshop in drie dagen, zoals bij de eerste serie. De vrijdag en maandag na de workshop hebben we ook direct alles gefilmd.

Na drie lange werkdagen konden we al beginnen met het monteren van de items en hier hebben we dan ook goed gebruik van gemaakt. De opnames van de tweede film gingen veel sneller dan bij de eerste film. Dit had mede te maken met de doelgroep die dit keer uit volwassenen bestond. Omdat het allemaal vrijwilligers zijn van hoofdzakelijk de Catholic AIDS Action en de Namibia Red Cross Society wisten ze ook erg goed welke topics er het best behandeld konden worden en welke informatie aan de orde moest komen.

Vanochtend hadden we om negen uur de eerste presentatie van de tweede film. Er waren naast onze opdrachtgever, het plaatselijke HIV/AIDS comité, ook nog andere belangrijke personen aanwezig; de Chief Medical Officer van het ziekenhuis, de regionale HIV/AIDS coördinator, een dokter en een zuster van het State Hospital en de Chief Executive Officer van de gemeente Gobabis. Ze waren echt onder de indruk van het resultaat, maar hadden inhoudelijk nog wel op- en aanmerkingen, waar we komende dagen mee bezig gaan.

De presentatie aan onze opdrachtgever en de andere genodigden is voor ons erg belangrijk, omdat zij meedenken over toepasbaarheid, betrouwbaarheid en volledigheid van onze film. Als al

deze partijen tevreden zijn met het resultaat, zullen ze de film ook echt gebruiken.

Komende vrijdag gaat onze docente Swanhilde samen met de voorzitter van het HIV/AIDS comité Frederick Ueitele naar Windhoek. Ze hebben daar allerlei afspraken met mensen die ook belangrijk zijn voor de verspreiding van onze film. Tevens bekijken ze of er een mogelijkheid is om de film na te synchroniseren. Er zijn vier talen die in Gobabis de overhand hebben, dit zijn: OTjiherero, OShiwambo, Nama/Damara en Afrikaans.

Er zijn in Namibië twee grote taalgroepen: Bantoe en Khoisan.

De talen Otjiherero en Oshiwambo zijn dialecten uit de Bantoegroep, Nama/Damara komt vanuit de Khoisangroep (Khoisan is erg bekend vanwege de klikgeluiden die erin voorkomen). Daarnaast spreken bijna alle bevolkingsgroepen Afrikaans; een taal die met de kolonisatie het land in kwam.

Na de Apartheid werd Engels als officiële taal uitgeroepen, de scholen geven ook allemaal in het Engels les.

Wij kunnen ons hier erg goed redden met Engels en omdat Afrikaans erg verwant is aan het Nederlands kunnen we ons ook goed verstaanbaar maken in eigen taal. Het is een rare ervaring dat je in een totaal ander land, meer dan achtduizend kilometer van huis gewoon Nederlands kan praten. Onze films zijn beide in het Engels opgenomen. Het Afrikaans staat bovenaan onze wensenlijst voor nasynchronisatie.

Over krap twee weken zitten wij weer in Nederland. Dan kunnen we beginnen met de voorbereiding van onze eindmanifestatie, die donderdagmiddag 5 juni om drie uur op de locatie Tesselschadestraat gaat plaatsvinden. Tijdens deze manifestatie, die toegankelijk is voor alle belangstellenden, worden beide films vertoond. Natuurlijk zijn wij ook allemaal aanwezig om vragen te beantwoorden.

Groeten vanuit Gobabis, Hanneke Hultink

Vanuit Windhoek-Namibië Dit is alweer onze vierde en laatste column vanuit Afrika.

Onze tijd in het buitenland zit er over vijf dagen alweer op. De laatste maand ging razend snel. We hebben nog heel wat beleeft en gezien tijdens onze laatste stage en de trips die we gemaakt hebben. Zo hebben we een dag mee kunnen lopen in het mortuarium, waar we een autopsie hebben mogen meemaken.

Inclusief alle bijhorende, nare geurtjes!

We zijn een kijkje gaan nemen in alle klinieken in Windhoek, we hebben weer een weekendje nachtdienst op de eerste hulp gedraaid tijdens het pay-day weekend. Tijdens dit weekend hebben we onze hechtingstechnieken weer volop kunnen oefenen.

Ook hebben we een les over rapporteren gegeven aan de eerstejaars verpleegkunde studenten van de Universiteit van Namibië, wat een groot succes was. Naast de praktijk zijn we bezig geweest om samen met kwaliteitsfunctionarissen een nieuwe aanpak voor de anamnese tijdens de opname van patiënten te bespreken en te ontwerpen. Met al onze culturele verschillen was dit erg boeiend.

Johannes de Haan en Marjolijn van Knippenberg Johannes de Haan (22) en Marjolijn van Knippenberg (25), beide student HBO-Verpleegkunde, lopen stage in het Katutura State Hospital in Windhoek in Namibië.

Naast het werk zijn we nog op een paar uitstapjes geweest.

Zo hebben we samen met alle studenten die bij het gastgezin wonen de bushmen in het oosten van Namibië bezocht. Ook zijn we naar de Victoria Falls in Zambia geweest. Onderweg hebben we dan eindelijk, jaja na 13 weken in Afrika, olifanten gezien. Op het moment zitten we in Kaapstad in Zuid-Afrika, waar we op een relaxte afsluitende vakantie zijn.

Onderweg naar Kaapstad zijn we in het zuiden van Namibië naar de Fish River Canyon geweest. Dit is de op twee na grootste canyon in de wereld. Al kwamen we door autopech en tien

uur wachten op een nieuwe auto wat later aan dan gepland, we hebben hier erg van genoten. Voor de verandering scheen de zon eens tijdens een uitstapje (nog steeds regenseizoen hier), dus dat was echt geweldig!

Nu dus in Kaapstad. Dit is echt een wereldstad, er is hier erg veel te zien en te beleven. Wat we zoal gedaan hebben; we hebben de Table Mountain beklommen (echt een prachtig uitzicht over de stad), we zijn naar Cape Point en Cape of Good Hope (meest zuid-westelijkste puntje van Afrika) geweest en we zijn naar Robben Island geweest, waar Nelson Mandela het grootste deel van zijn gevangenschap heeft doorgebracht. En niet te vergeten hebben we heerlijk genoten van de zon aan het strand en op de boulevard waar we de cocktailkaart maar eens even getest hebben!

Ook hebben we in de afgelopen drie maanden veel nieuwe mensen leren kennen van wie we allemaal afscheid moeten nemen.

In het gastgezin waar we in Windhoek wonen zijn onderhand al zeven van de dertien studenten naar huis. Dat afscheid nemen is echt niks aan! Ons afscheid zit er ook aan te komen.

Morgen gaan we weer terug naar Windhoek, het laatste weekend. Daarna komen we weer lekker terug naar Nederland want ja, Oost West blijft toch echt Thuis Best!

Marjolijn en Johannes

22•

Check je werkplek

<< vervolg van pagina 7

Zitten

Fout

Op de houding van Gerard Smilda (41), opleidingscoördinator bij het instituut Techniek heeft Nynke ook de nodige op- en aanmerkingen. Met zijn lengte zit hij achter een voor hem laag bureau te werken, op een laptop. Ook Gerard gebruikt geen los toetsenbord en de laptop staat op het bureau in plaats van op een daarvoor bestemde laptophouder. Gerard zit helemaal voorovergebogen en dat kan niet goed zijn, maar hij heeft een excuus. ‘Als ik hier een uurtje per dag zit, is het veel.’ Voor Gerard dan ook geen extra computerbenodigdheden of aangepast meubilair.

Zijn collega daarentegen heeft een speciale stoel. Bij het voorkomen van lichamelijke klachten is de juiste zithouding volgens Nynke erg belangrijk. ‘De NHL heeft goede stoelen voor de medewerkers. Ze hebben veel verstelmogelijkheden, maar die worden vaak niet goed gebruikt.’ Zowel de zitting als de rugleuning van de stoelen zijn naar eigen behoefte in te stellen, evenals de armleuningen.

Voor sommige mensen is dat echter niet voldoende. Zo zit Gerards kamergenoot liever op een Scandinavische Stokke stoel. Deze zijn er in vele soorten en maten. Dit is het model Multi; een inklapbare stoel die in hoogte verstelbaar is, zonder rugleuning of armsteunen. Gerard demonstreert en Nynke legt uit. ‘Deze stoel is geschikt voor mensen met rugklachten. Je wordt gedwongen rechtop te zitten. Je rust op je knieën en leunt iets voorover. Sommige mensen vinden dat heel prettig. Ze voelen zich vrijer, maar dit is niet het type stoel waar je acht uur per dag op kunt zitten.’

Tillen Fysieke belasting van een heel andere orde is het tilwerk waar bijvoorbeeld de conciërges en kantinepersoneel mee te maken krijgen. Ook hierbij is het belangrijk je lijf in acht te nemen. ‘Eigenlijk mag je niet zwaarder dan twintig kilo tillen, heffen of dragen. Het gevaar is dat je gauw denkt, ach het is maar even.’

Voor het zware werk heeft de NHL tilhulpen, maar daar wordt volgens de arboconsulente weinig gebruik van gemaakt. ‘Er is vaak een grote tijdsdruk. Iets moet voor een bepaald tijdstip af en de snelste manier is meestal de foute manier. Een tilhulp is dan te omslachtig. Dat gaat wel eens ten koste van je lichaam.’

Conciërge Sjaak Menger (54) en Siese Sinnema (55), senior medewerker Interne Dienst, weten het maar al te goed.

Braaf zeggen zij op; ‘Door de knieën en gewicht naar dezelfde hoogte verplaatsen.’ ‘Inderdaad’, vult Nynke aan.

‘En tillen vanuit de benen, niet vanuit de rug en de rug recht houden.’

Boven alles zijn werkdruk en –stress volgens Nynke klachtenveroorzakers nummer een. Om daar tegen bestand te zijn, raadt zij iedereen dan ook aan om te zorgen voor een goede lichamelijke en geestelijke conditie. ‘Het is ouderwets, maar denk aan Rust, Reinheid en Regelmaat. Zorg dat je goed slaapt en ga sporten!’

Goed

SUDOKU April 2008

In bijgaand diagram is een aantal cijfers geplaatst. Aan jou de taak om in alle lege vakjes een cijfer in te vullen, zodanig dat in elke horizontale en verticale regel, en in elk van de negen blokjes van negen cijfers waaruit het diagram is opgebouwd, alle cijfers van 1 tot en met 9 eenmaal voorkomen.

Oplossing vorige puzzel

DOOR

•23 Frans Hendrickx

De bedrijfsarts Sinds begin dit jaar ben ik de bedrijfsarts voor de NHL en deze maand is deze column voor mij. Zeshonderd woorden om uit te leggen wat een bedrijfsarts doet. Laat ik maar snel beginnen.

Wat doet een bedrijfsarts eigenlijk? Dat hangt er van af.

In Nederland is dat heel anders dan in het buitenland.

Wanneer je bijvoorbeeld in de Verenigde Staten ziek wordt, is je ziekengelduitkering ronduit slecht. De werkgever betaalt je loon niet door. Wel stelt hij je een bedrijfsarts ter beschikking. Deze helpt je de verzuimperiode zo kort mogelijk te houden. Hij onderzoekt je, komt tot een diagnose en hij behandelt je. Ook kan hij specialistische hulp inschakelen, zonder wachtlijst.

In Nederland kennen we een goed stelsel van sociale verzekeringen, gelukkig maar! Iedereen krijgt bij ziekte zijn loon doorbetaald. Veel mensen geven de bedrijfsarts dan de rol van verzuimcontroleur; is deze medewerker wel ziek? Met werkgevers die mij enkel en alleen voor die rol in huis halen, heb ik liever niet van doen.

Bij de NHL is het gelukkig anders gesteld. Het ziekteverzuim is er laag. Dat betekent dat in de meeste situaties al oplossingen voor problemen gezocht en gevonden worden.

Dat kan alleen als de werksfeer goed is en als er een groot

vertrouwen is tussen medewerkers en leidinggevenden.

De positie van de bedrijfsarts wordt dan heel anders.

Oplossingen worden bedacht en voorgelegd aan anderen om te zien of ze uitvoerbaar zijn. Als bedrijfsarts werk je dan niet solo maar in een team, samen met bedrijfsmaatschappelijk werk, P&O-adviseur en leidinggevende. Als je werk op die manier in elkaar zit, heb je als bedrijfsarts een heel leuke baan die veel voldoening geeft.

Wat maak je mee als je bij deze bedrijfsarts komt? Het antwoord is dat het begint net zoals bij iedere dokter: hij is te laat. Dat komt doordat hij vindt dat goed werk tijd van doen heeft, dus hij laat zich niet haasten. Daarna ga je samen met hem naar de koffieautomaat en je krijgt wat je graag wilt hebben. (Dan kan hij zelf ook koffie drinken!)

Als hij met je in gesprek gaat, praat hij liever niet over

ziektes. Hij heeft hij er wel verstand van, in het verleden was hij was huisarts. Hij praat het liefst over jou en over wat jij nou leuk vindt aan je werk. En als jij dat niet leuk vindt, wil hij samen op zoek naar manieren en mogelijkheden om daar verbetering in te brengen. Daarna bespreekt hij met jou de manier waarop dat aangepakt kan worden en wie dat gaat doen.

Kun je ook fouten maken bij deze bedrijfsarts? Je kunt maar twee fouten maken. Praat met niet hem over sport, want je komt zelf niet meer aan het woord. Praat ook niet over zijn kinderen, want dan schept hij wel heel erg op.

Frans Hendrickx is werkzaam bij Achmea-Arbo en sinds januari 2008 bedrijfsarts voor de medewerkers van de NHL.

PRIMAIR PROCES Netwerk Op woensdagochtend 2 april loop ik naar een presentatielokaal op de derde verdieping aan de Hempenserweg. We gaan weer een rondje presentaties doen. Ditmaal hebben onze studenten een campagne ontwikkeld om de Leeuwarder Vrijheidswijk een beter imago te geven. Ze presenteren de campagnes voor mijn collega Miranda en een externe deskundige van de gemeente. En voor mij, uiteraard.

Je moet altijd op tijd zijn om de pc’s aan te zwengelen, want het zijn bepaald niet de snelste modelletjes die in deze lokalen staan. Ik klim op een tafel om de beamer met de hand in te schakelen. Met kennersblik zie ik direct een oranje lampje groen worden. Ik mompel tevreden.

Hoewel de beamer keurig aan gaat, komt er een melding op het scherm: Maak het luchtfilter schoon. Nadat u het luchtfilter heeft schoongemaakt, dient u de filtertimer te resetten. Nu denkt u misschien: dat is één keer per jaar, zo’n luchtfilter.

Maar nee, het is week in week uit, in alle lokalen waar een beamer hangt. Misschien is de locatie aan de Hempenserweg erg stoffig. Ervaren als ik ben, wacht ik een minuutje, de melding verdwijnt, business as usual.

De studenten komen binnen, keurig gekleed, tikje zenuwachtig. Ze grijpen hun USB-stick en zetten de presentatie klaar. De externe deskundige heeft er zin in. Wij ook.

Kevin demonstreert namens groep 1 vol flair de uitgewerkte middelen van groep 1. Jammer dat de strategie niet wordt genoemd, gelukkig weten Miranda en ik uit de begeleidingsgesprekjes dat ze daar wel over nagedacht hebben. Als we doorvragen, komt het alsnog. Bij groep 2 blijkt de waarde van een deskundige van de gemeente. Wij zijn positief over de presentatie van Heidi, Sien, Vincent en Mirjanne, de externe is razend enthousiast. We stellen ons oordeel bij, naar boven.

Als Suzanne en Wardi namens groep 3 willen presenteren, kunnen ze niet inloggen. Ik zucht en hoop dat het op mijn naam wel lukt. Lukt niet. We zetten de computer even helemaal uit en weer aan, je weet maar nooit. Weer een foutmelding. Van de gang bereiken me nu alarmerende geluiden. Er zijn vier klassen die tegelijkertijd deze presentaties doen, met vier externen uit het werkveld. Ook daar kan er niet worden ingelogd.

Wij besluiten tot een noodgreep. Zowel groep 3 als groep 4 heeft een laptop bij zich. Die wordt voor ons op tafel gezet en we gaan door. In andere lokalen moet de docenten stoppen en de presentaties uitstellen. Gelukkig weten wij ons met enig improviseren te redden.

Na afloop loop ik met de externe door de gang. Hij vond het een leuke ochtend en is te spreken over de inzet van

de studenten. Ik loop door naar mijn kantoor en terwijl ik mijn mailbox open, zucht ik diep. Het leek mijn externe deskundige niet te storen, die computerproblemen. Voor hem is het natuurlijk vooral een gezellig dagje uit.

In mijn mailbox komt een mailtje binnen met als kop: drive in college: De nieuwbouw van de bouhof heeft te weinig collegezalen, maar te veel parkeerruimte. Om dit probleem op te lossen gaat de NHL een proef doen met drive in colleges. Om de drive in colleges in de praktijk te testen, wordt morgenmiddag een proefcollege gegeven. Geef de lengte van je auto door en het aantal inzittenden. Ik word beurtelings wit van schrik, rood van schaamte en paars van woede.

Het drive in college is onze 1 april grap, die ik keurig op 30 maart aan het hele personeel heb verstuurd. Door een netwerkstoring deed ons mailtje er twee volle dagen over om aan te komen. Maar ja, juist een 1 april grap moet op tijd komen.

De komende uren blijven de mailtjes binnenstromen.

Grappige reacties, een enkeling die er alsnog intrapt, ironische reacties. En aan het eind van de dag een mail van mijn collega Ritsko met de dodelijke opmerking: Leuk, zo’n 2 april grap.

Klaas Jan Huizing

Klaas Jan Huizing is docent bij de opleiding Communicatie van de NHL

24â&#x20AC;˘

STUDENT &KAMER door Wim Bras foto Rien van Broekhoven

Naam: Kim Jongens.

Geboren: In Wormerveer.

Studie: Maritiem Officier.

Woont: Sinds een week in vakantiehuisje Jupiter op Terschelling. We zijn net terug van onze vaarstage.

Via: Het bungalowtje maakt deel uit van een klein vakantiepark in West, dat wordt beheerd door een stichting van het Maritiem Instituut. Derde- en vierdejaars studenten kunnen hier wonen tot het toeristenseizoen begint, dan moeten we er weer uit.

Daarvoor: Op de campus van het instituut, net als alle eerste- en tweedejaars.

Huisgenoten: Jouke en Wouter, twee studiegenoten.

Oppervlakte: Ik heb het kleinste kamertje van 10m2.

Jouke en Wouter delen een grotere kamer. Met elkaar hebben we een keukentje en de woonkamer.

3HOOG olivier@nhl.nl

pien@nhl.nl

karlijn@nhl.nl

Huurprijs: 1 270, goedkoper kan je hier niet krijgen.

Bijzonder: De huisjes staan op een eigen terrein. Je woont met zijn allen, maar toch apart. Iedereen loopt bij elkaar binnen, dat is wel gezellig.

Weekend: Ik ga zelden naar huis. Vanwege mijn bijbaan blijf ik op het eiland en ik heb hier inmiddels meer vrienden dan thuis. Vrijdagavond is de stapavond, dan kom je iedereen tegen in OKA 18 of de Groene Weide.

Tv-programma: Ik kijk eigenlijk nauwelijks, je hebt hier veel aanloop dus we kletsen wat af.

Veranderd: De huisjes worden â&#x20AC;&#x2122;s zomers weer verhuurd, dus je mag er niets aan doen.

Wensen: Ik woon hier nog maar pas en vind het wel gezellig zo. Het is wel gehorig, maar daar valt niet zoveel aan te doen. Af en toe brul ik: en nu bek houen!

Dat helpt meestal wel.

Voordelen: Je kan hier alles lopend doen, aan de ene kant het dorp en aan de andere kant school.

Nadelen: Geen eigenlijk.

Vrije tijd: Ik zit sinds een paar jaar bij de roeivereniging.

Eerst in de meidenboot, maar die hebben we opgeheven omdat we steevast als laatste eindigden. Ik stap dit jaar in een gemengde boot, misschien wel in eentje van het eiland. Straks komt de Harlingen-Terschellingrace er weer aan, dat betekent twee uur trainen per dag.

Kookkunst: Koken en eten doen we meestal met een hele club en anders hier in huis om beurten. Ik kook in ieder geval liever dan dat ik afwas. Veel stamppot.

De jongens hebben vandaag boodschappen gedaan en bloemkool gekocht.

Brand!: Ik heb niets dat ik mee zou nemen. Nou ja, mijn huisgenoten natuurlijk.

door Ype Driessen