Het Maxx Magazine #34 by Max van Geuns

NR. 34 | JAARGANG 7 | NR. 1 | MEI ‘12 | PRIJS: € 2,00

MAXX HET

MAGAZINE

Zet je aan het denken

Topvrouwen Jeannette van Bennekum Jacqueline Ruepert Carolien Bianchi Julia van Ettinger Bieb Tuyt Karin Järvinen

Lodewijk Asscher Kroonprins PvdA “Werken met zo veel

vrouwen is een luxe!”

Redactioneel

Hoofdredacteur van de

Beste lezer,

Het leven zit vol ups and downs. Waar het je de ene dag pittig tegenvalt, kan de volgende dag de mooiste van je leven zijn. Zo ook op de lange termijn. Je weet dat als het goed met je gaat, het ook weer eens slecht(er) met je zal gaan. En andersom. Om maar een bekend voorbeeld te geven voor de echte Amsterdammer: niet eens zo een lange tijd geleden was Ajax al afgeschreven voor het landskampioenschap. Nu zijn ze kampioen geworden op een slof en oude voetbalschoen. Een ander voorbeeld in de voetbalwereld, nu internationaal gezien, is Chelsea. De Engelse topclub verloor veel punten in de competitie dit seizoen en staat nog steeds te laag voor haar doen: met een zesde plek is het de laagste klassering sinds tien jaar. Echter in de Champions League zijn ze ver gekomen. En ook deze club was al eerder afgeschreven als titelkandidaat in de Europese strijd: na een 3-1 verlies bij Napoli leek er niks moois meer van dit seizoen gemaakt te kunnen worden. Niks bleek minder waar. Om dit moraal ook voor de niet-voetbalfans duidelijk te maken: waar eerst de Euro niet meer te redden viel, is het einde van de economische crisis nu al weer aan bod. Des te meer moet Europa rekening houden met het verlies van de Euro, want die panische fase komt er sowieso wel weer. Om even een gewaagde voorspelling te doen: we komen hier zonder catastrofale schade uit. Ook in mijn eigen leven gaat het zo, constant. Heb ik eerst een paar weken waarin ik alleen maar slechte schoolcijfers haal, wedstrijden verlies met tafeltennis en ruzie heb met allerlei mensen, dan gaat het vervolgens weer geweldig met alles. Ik vind dat we niet meer bang moeten zijn voor die downs. Geniet van het leven! Zie altijd het positieve in van dingen! En als het eens wat minder gaat, denk dan gewoon aan alle mensen die het (nóg) slechter hebben. Zowel het argument - ook al is het een cliché - ‘denk eens aan de kinderen in Afrika die altijd vechten voor hun leven’ vind ik even geldig, als ‘kijk eens naar de mensen om je heen die het moeilijk hebben’. Zo, dat was dan de wijze les om mee te geven. Dan nu het thema van dit nummer uitgelegd: ten eerste is het vanuit eigen ideologie. Ik ben totaal niet seksistisch en vind dat alle mensen dezelfde mogelijkheden moeten krijgen, man of vrouw. Nu kom ik ook bij de tweede reden. Lezers vonden dat Het Maxx Magazine de uitstraling zou krijgen van een mannenblad. Dat zou ik niet willen, vandaar dat dit keer de

Max van Geuns Hoofdredacteur

MAXX HET

Medewerkers

Hoofdredacteur Max van Geuns

Adviseur Hans Zilversmit

P.V. Hoofdredacteur Olivier Overberg

Adviseur Beth Johnson

Adviseur Julie Overberg

Adviseur/Tekenafdeling Aart van Zoest

Adviseur Roeland van Geuns

Tekenafdeling Pieter Dik

Tekstredactie Roswitha van Geuns

Tekstredactie Nicolás Quarles van Ufford

Drukwerk Marco Mulder

Tekstredactie Claire Sebring

Tekstredactie Margot van der Sande

Eindredacteur Tim Bender

Colofon

Het Maxx Magazine, Rubensstraat 44, 1077 MT Amsterdam. Directie: Max van Geuns, Olivier Overberg. Uitgever: Max van Geuns. Hoofdredactie: Max van Geuns, Olivier Overberg. Tekstredactie: Max van Geuns, Olivier Overberg, Roswitha Heyn, Claire Sebring, Nicolás Quarles van Ufford, Mike Mottram. Tekenafdeling: Aart van Zoest, Pieter Dik. Olivier Overberg, Max van Geuns. Vormgeving: Olivier Overberg. Marketing: Max van Geuns. Financiën: Max van Geuns. Eindredactie: Tim Bender. Drukkerij: Drukkerij Jan Nagel. Drukwerk: Marco Mulder. Medewerking in dit nummer/met dank aan: Rob Schouten, Paulien Kreutzer, OnteTwentyone, Rianka de Weerd, Pubers Enzo, Eva van der Sande, Lodewijk Asscher, Karin Järvinen, Bieb Tuyt, Jacqueline Ruepert, Julia van Ettinger, Jeannette van Bennekum, Carolien Bianchi en Marianne Thieme. Het is niet toegestaan zonder schriftelijke toestemming van de uitgever dit blad op te nemen in de leesportefeuille. Het Maxx Magazine is ervan overtuigd dat de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van haar abonnees, klanten en bezoekers van de website van groot belang is voor haar activiteiten. Persoonlijke gegevens van abonnees en bezoekers worden dan ook met de grootst mogelijke zorgvuldigheid behandeld en beveiligd. Service en Informatie Wilt u een abonnement: bel 06-81177725 (op werkdagen 16.30-20.00). Voor vragen over abonnementen: neem contact op met de klantenservice via onze mail: redactie@maxxmagazine.nl. Tijdschrift niet ontvangen? (laatst verschenen nummer): bel 06-81177735 (op werkdagen 16.30-20.00) of mail naar redactie@maxxmagazine.nl. Adreswijziging: stuur uw adreswijziging uiterlijk 2 weken van tevoren op naar: Het Maxx Magazine, Rubensstraat 44, 1077 MT, Amsterdam. Adverteren: Neem contact op met Max van Geuns (m.vangeuns@maxxmagazine.nl). Prijzen: Adviesprijs in de normale verkoop € 2,- per nummer. Abonnementsprijzen per 5 nummers: € 8,- (Amsterdam Zuid), € 17,20 (Nederland), € 23,80 (buitenland).

Het Maxx Magazine

mei 2012

inhoud

Lodewijk Asscher

INHOUD

Lodewijk is de partijleider van PvdA Amsterdam. Maar dat niet educatie en project 1012. De titel loco-burgemeester draagt hij ook. En ten slotte willen vele mensen geloven dat hij ooit de sociaal-democratische partij op sleeptouw neemt. Wat hij hierover, en over o.a. samenwerking met de PVV, een fusie op links en de eerste vrouwelijke premier te zeggen heeft, vind je natuurlijk in het magazine dat je nu leest. Over de topvrouwen laat hij zich ook uitgebreid uit: ‘Ik ben er niet alleen aan gewend geraakt om met zoveel goede vrouwen te werken, ik ben ook nog eens vérwend.’

Topvrouwen 16

Cook it easy

Pagina’s 16 tot en met 21 worden gevuld met interessante interviews over vrouwen die iets moois hebben bereikt in hun carrière. Zo lees je over de zestien verschillende scholen waar beeldend kunstenaar Karin Järvinen op gezeten heeft en over de ‘energietheorie’ van therapeute Julia van Ettinger. De andere topvrouwen zijn Carolien Bianchi (vice-president bij de Amsterdamse Rechtbank), Jeannette van Bennekum (visagist), Bieb Tuyt en Jacqueline Ruepert (beide ondernemers).

Op ‘t veldje Co-piloot

De titel ‘vrouwen en voetbal: het kan!’ zegt al genoeg: vrouwen kunnen ook voetballen. De gehele wereld van het vrouwenvoetbal in een pagina uitgelegd door onze voetbalanalist Max van Geuns.

Nicolás Quarles van Ufford verwent de lezer dit keer met een exclusieve test van (in zijn optiek) de leukste en meest innovatieve auto van 2012. Hij heeft het natuurlijk over: de nieuwe Fisker Karma.

‘Mannen hebben een aanleg voor een totale chaos tijdens het koken zodat de ruimte daarna alleen met veel inspanning weer op een keuken lijkt.’ Een analyse over (verschillen tussen) mannen en vrouwen in de keuken.

Young star

Danseres Eva van der Sande is pas twaalf jaar maar heeft haar route naar succes al helemaal bedacht. Ze zit nu in de dansklas van het Gerrit van der Veen College en wil later naar Amerika om in clips te dansen.

2. 4. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 16. 22.

Redactioneel Leescafé Op ‘t veldje De co-piloot Young star Villa Pinedo Fotoshoot Cook it easy Interview Lodewijk Asscher Topvrouwen Politiek

Villa Pinedo

Paulien Kreutzer, OneTwentyone, Rianka de Weerd en Pubers Enzo hebben een onderzoek gedaan met de titel: ‘Hoe is dat, gescheiden ouders?’ De conclusie en resultaten van dit onderzoek zijn op deze pagina te vinden. Zeer interessant zijn de citaten van de betreffende kinderen: ‘Ik tolereer mijn stiefmoeder omdat mijn vader er blij van wordt’. ‘Mijn moeder betrekt mij bij haar liefdesleven. Dan vindt ze weer iemand leuk van haar werk en dat vind ik een beetje raar.’

Neelie of Doutzen? Door rob Schouten - Over topvrouwen, of ‘over de top’-vrouwen, waar zal ik het eens over hebben? Ik ben niet opgegroeid met topvrouwen. Dat komt denk ik omdat je ze vroeger niet had, althans niet bij mij in de buurt. Mijn topvrouwen waren plaatjes ik verliefd op Sarah Vaughan (vergeten zangeres) en Monica Vitti (vergeten actrice) , vooral die laatste. Een tijdje geleden bekeek Alain Delon, mijn rivaal. Er zat werkelijk geen beweging in, alles sleepte zich voort langs eindeloos trage omstandigheden en dus kon ik lekker blijven kijken. Ze bleek kleiner dan ik in mijn jeugd dacht, misschien zelfs minder mooi, toch begeerde ik haar nog steeds.

mei 2012

Maar misschien moeten we het hebben over de zakelijke topvrouw, Nina Brink of Neelie Kroes. Het is natuurlijk seksistisch dat ik bij topvrouwen direct aan schoonheden denk en niet aan economische mirakels en het glazen plafond waar die begaafde zakenvrouwen zo jammerlijk hun hoofd tegen stoten. Ik kan er niks aan doen, net zomin als mijn topvrouw er iets aan kan doen dat ze zo mooi is. We zijn allebei gepredisponeerd; geen opleiding, carrière of ellebogenwerk kan iets aan ons lot veranderen, ik móet ze begeren, zij móeten begeerd worden! Eerlijk gezegd heb ik volstrekt geen last van zulke topvrouwen, ik kijk er met genoegen naar of ze doen klusjes waar ik zelf geen zin in zou hebben. Er is echter één categorie topvrouwen waar ik wel degelijk

zo nu en dan van wakker lig, en dat zijn de sportvrouwen. Ik doe mijn best er rustig en kalm over te blijven nadenken maar in mijn hart kan ik het moeilijk verkroppen dat ze harder lopen, verder gooien en beter springen dan ik. Afgelopen winter was het weer zover, om mijn schaatstechniek op te halen oefende ik zo anoniem mogelijk op het ijs van de Reinier Vinkeleskade bij mij om de hoek. Kwam er een meisje aan dat haar schaatsen onderbond en mij er aan alle kanten uitschaatste, alhoewel ik nog door mij als een ongehaast man voor te doen de indruk probeerde te wekken dat ik ook helemaal niet hard wilde schaatsen. Niets was minder waar, ik werd voorbijgestreefd door een topvrouw. Niet het glazen plafond maar de glazen bodem frustreerde mij mateloos. Het Maxx Magazine

leescafé

Tips uit de boekhandel Tip van Tine: C'esT la vie van Deborah CamperT 'C'est la vie is de weerslag van een correspondentie via e-mail tussen Barbara van Kooten (de vrouw van) en Deborah Campert (de vrouw van). Zij begonnen die correspondentie in 2005 om herinneringen op te halen aan hun vriendschap, die al in de jaren '70 ontstond. Maar al gauw dringen ook de hedendaagse sores in hun beschrijvingen door. Anekdotes van toen (Remco Campert die rustig doorslaapt als zijn vrouw met hartklachten in een ambulance wordt weggevoerd, Willem van Malsen die naakt aan een diner verschijnt) en nu (hoe gaat dat, hasj halen bij de Bulldog als je 70+ bent?). Het is een ontzettend gezellig boek, van twee heel geestige dames, en ook een tijdsbeeld van een generatie.

Tip van Dirk: De verDovers van anna enquisT 'Een doktersromannetje, zou je kunnen zeggen. Feitelijk is dat het ook: De verdovers van Anna Enquist speelt zich grotendeels te midden van het anesthesiologie-team van het VU MC af, waar Enquist zelf overigens ook enige maanden 'stage' heeft gelopen ter inspiratie voor deze roman. Psychiater Drik de Jong pakt na het overlijden van zijn vrouw langzaam zijn werkzaamheden in zijn praktijk op. Eén van zijn eerste patiënten is Allard, een moeizame jongen die zijn co-schappen doet als anesthesioloog, onder de vleugels van Driks zus Suzan. Werk en privé raken zodoende al snel met elkaar verstrengeld, professionaliteit en zelfvertrouwen komen in het geding. De patstelling van onderdrukken of oprakelen van emoties en geestdriften (psychiatrie en anesthesie) staat in dit boek centraal, in poëtisch maar sober proza verwoord; een echte Enquist dus.'

Tip van JasmiJn: De kunsT van heT velDspel van ChaD harbaCh 'Alles dat u hoorde over deze roman is waar. Het boek speelt zich af tegen de achtergrond van een honkbalteam, maar uiteindelijk gaat het vooral over menselijke relaties. Dus ook voor wie helemaal niets met honkbal heeft, is dit boek een absolute aanrader. Zeker ook omdat het gewoon heel erg soepel geschreven is: het boek leest heel lekker en voor je het weet ben je 100 pagina's verder. In de roman kruisen verschillende verhalen elkaar. De hoofdlijn is van Henry Skrimshander, die al zijn hele leven honkballer wil worden. Aanvoerder Mike Schwarz ontdekt zijn talent, maar Henry wordt geconfronteerd met een onverwachte gebeurtenis die de levens van alle personages in en rond het honkbalteam verandert. De kunst van het veldspel is een onvervalste pageturner met levensechte personages en vol verrassende wendingen.'

Tip van pieTer: heT raaDsel spinoza van irvin D. Yalom Spinoza. Over het persoonlijke leven van de Portugees-Joodse Spinoza is weinig bekend, hij schermde dat altijd goed af van de buitenwereld, maar Yalom schrijft een geschiedenis zoals deze had kunnen gebeuren aan de hand hoofdstukken over Reichsleiter Rosenberg, de belangrijkste ideoloog op het gebied van antisemitisme van de nazi's. Deze roofde tijdens de oorlog het Spinozamuseum in Rijnsburg leeg, zogezegd om het Raadsel Spinoza op te lossen. Ook Rosenberg wordt door Yalom geanalyseerd en hij probeert te begrijpen waarom een Joodse iconoclast zo belangrijk is geweest voor een nazi.'

Deze boeken zijn natuurlijk te koop bij...

Het Maxx Magazine

mei 2012

leescafé Tip van JoosT: WesTerlingen van arJaan van nimWegen 'Wat een ontdekking is dit boek! Het speelt in 1781, maar denk niet dat het om een historische roman gaat. In dat jaar verscheen Immanuel Kants Kritik der reiner Vernuft, en zijn ideaal van het "eiland van de zuivere rede" wordt in Westerlingen op geniale, actuele, veelzijdige én humoristiche wijze als dystopie uitgewerkt. In de roman spoelen Hollandse schipbreukelingen aan op een eiland waarop die absolute rede heerst: een bange, inzichzelfgekeerde samenleving, die het verleden en de verbeelding heeft afgezworen, waarin de werkelijkheid elke dag opnieuw begint. Hoe reageert die op de invloed "van buiten"? Een politieke ideeënén avonturenroman, waarin een even wijze als genadeloze analyse van onze huidige tijd en het hedendaagse Nederland besloten zit. Daar komt nog bij dat het boek vol staat met geniale zinnen en "leest als een trein" (om maar eens een cliché te gebruiken). Westerlingen verdient het om een onverbiddelijke bestseller te worden.'

Tip van beTh: De kaTTenTafel van miChael onDaaTJe Ondaatje. Het zijn de jaren ‘50 en de elfjarige Michael reist op een groot schip van Ceylon via het Suezkanaal naar Engeland. Met twee leeftijdsgenoten, die hij ontmoet tijdens de maaltijden aan de “kattentafel”, haalt hij kattenkwaad uit en bekijkt hij de wereld van de volwassenen - de wereld van jazz, vrouwen, literatuur, dood en van een mysterieuze gevangene aan boord van het schip - met de magische onbevangenheid van de jeugd. Een heerlijke en toegankelijke terugblik van een geweldige schrijver.

Rolstoel Door Margot van Der SanDe - Er zijn van die situaties waarin je gewoon echt niet weet wat je moet doen. Persoonlijk heb ik zo’n moment als ik een gehandicapte zie, en dan in het speciaal als het iemand in een rolstoel is. Ben je net lekker in gedachten verzonken, je hersenspinsels aan het overpeinzen, zie je in de verte een rolstoel aankomen. Dan slaat bij mij direct de paniek toe. Want hoe moet je je nou eigenlijk gedragen met een gehandicapte in de buurt? Vroeger keek ik altijd een beetje medelijdend; ‘Ah, een gehandicapte. In een rolstoel nog wel! Wat zielig!’. Maar o wee als je dat doet, want gehandicapten zijn absoluut niet zielig! Het zijn stuk voor stuk onafhankelijke, sterke mensen die toevallig in een rolstoel zitten. Dus wat doe je dan? Gewoon normaal kijken. Maar wat is normaal kijken eigenlijk? Hoelang kijk je iemand normaal aan? Twee seconden? Drie seconden? Zeven-en-een-halve milliseconde? Is het eigenlijk wel normaal om iemand aan te kijken? Helemaal als die een halve meter lager zit? En als die persoon alles wil behalve opvallen en bekeken worden en jij ook hem ook echt niet het gevoel wil geven dat je aan het staren bent? Kortom; stress! Zo gauw er ook maar een gehandicapte in mijn buurt komt, beginnen mijn hersenen overuren te draaien. Maar wat heeft het lot bepaald? Juist. Dat er een gehandicapte in mijn buurt moet komen wonen. En nu kun je zeggen; ‘Hoe vaak kom je die mensen uit je buurt nou eigenlijk tegen?’. Nou vaak. Want dit is niet zomaar een

mei 2012

vrouw in een rolstoel, dit is een sportieve vrouw in een rolstoel! ingenieus aanhangsel waardoor ze met haar armen kan trappen. En hoe supersonisch dit ook mag klinken, supersonisch snel gaat het niet. En dat is nou net mijn probleem. Ik moet ’s ochtends namelijk wél snel, maar ik durf haar niet in te halen. Want stel je nou eens voor; Je bent lichamelijk gehandicapt en daarom zit je in een rolstoel. Dit is op zich al niet zo heel cool, maar doe je er echt alles aan om goed voor de dag te komen; Je hebt mooie velgen op je wielen, bent aanvoerder van het rolstoelbasketbalteam en bent een actief lid van de hyve ‘een-rolstoel-is-cool’. Maar toch. De ochtend begon toch al niet zo goed - je had een lekke band waardoor je veel tijd aan het plakken verloor en nu heb je ontzettende haast. Zuchtend, steunend en zwetend probeer je een beetje snelheid te maken, maar dan, opeens, word je ingehaald. Door zo’n stomme scholier nog wel. Inderdaad. Vernederend. Ik persoonlijk zou er eens goed met mijn rolstoeltje overheen te rijden. En om mijn rolstoelvrouwtje deze vernedering te besparen, en inderdaad ook

Daarna moet ik zelf bestwel haasten om nog op tijd te komen, maar ja, je moet wat voor je medemens overhebben hè. Zoals ik al zei, soms zijn er van die momentjes… Het Maxx Magazine

op ‘t veldje

Voetbal en vrouwen: het kan! Door max van geuns - We komen het wel eens tegen in het nieuws: voorstanders van vrouwenvoetbal, een WK vrouwenvoetbal (recentelijk knap gewonnen door Japan) en wat zoal nog over vrouwenvoetbal te zeggen valt. Maar hoeveel weten we nou eigenlijk écht? Voor de meesten onder ons: niet veel. Daarom wil ik jullie er graag wat meer over vertellen, zodat er weer wat nieuws te bespreken valt. En nu zijn de vrouwelijken zélf wellicht geïnteresseerd om deel te nemen aan dit gesprek! Om te beginnen bij het begin: vrouwen spelen de sport al net zolang als mannen dat doen. Vanaf de Eerste Wereldoorlog werd vrouwenvoetbal steeds populairder. Met name in Schotland en Engeland waren veel aanhangers op én langs het veld. Het werd echter door anderen als onsmakelijk beschouwd, en in 1921 kwam een wet die ervoor zorgde dat vrouwen niet meer mochten spelen op velden van de Voetbalbond. Hierdoor verdween de sport ook min of meer in de media, maar het was verre van het einde van vrouwenvoetbal: de Damesvoetbalbond kwam tot stand. drie jaar na het WK voetbal dat een goede stimulans gaf aan de vrouwenzijde van de sport. Het eerste EK damesvoetbal werd gehouden in 1984 met als gastlanden Engeland en Zweden, ze werden respectievelijk 2e en 1e van de zestien deelnemende landen. Tot 1997 werd het toernooi elke twee jaar gehouden, hierna elke vier jaar. Kijkend naar de resultaten kun je stellen dat Duitsland veruit Europa’s beste vrouwenvoetbal-land is: sinds 1995 ging elke titel naar onze Oosterburen. Zeven jaar na het eerste EK kwam er het eerste WK, in 1991. Gastland China kwam de groepsfase door maar moest zich in De dames van AZ vieren hun eerste landskampioenschap (2012)

VS tegen, die eerder verbluffend met 5-2 Duitsland uitschakelden. Ook de Noren konden hen niet tegenhouden, en het werd hun eerste titel. Acht jaar later zou er nog een volgen, en nog nooit eindigden ze lager dan de vierde plaats. Samen met Duitsland zijn ze recordhouder. Recentelijk, in 2011, kwam het tot een grote verrassing: Japan, waarvan niemand ooit iets had gezien, versloeg in

Je kunt dus stellen - de uitzonderingen laten we even achterwege dat de VS en Duitsland heersen in de wereld van vrouwenvoetbal. Ook als we inzoomen op regionaal niveau, wordt het tegendeel niet bewezen. De eerste vrouwelijke Champions League werd gehouden in 2001 en werd gewonnen door 1. FFC Frankfurt, dat nog steeds titelhouder is (drie keer, voor het laatst in 2008). Sinds

Inka Grings viert een van haar vele goals

won de beker twee maal: 1. FFC Turbine Potsdam. Maar deze Duitse ban lijkt verbroken te zijn door een topclub die we allemaal wel kennen uit het mannelijke voetbal: Olympique Lyon is regerend die niet onbesproken mag blijven is het Zweedse Umeå IK, dat twee keer won en drie keer tweede werd. De laatste keer dat dit gebeurde is daarentegen alweer vier jaar geleden. Maar over welke namen hebben we het nu? Ter vergelijking: de Lionel Messi onder het vrouwenvoetbal is op het moment (nog) de Duitse Inka Grings. Ze werd in de afgelopen jaren regelmatig topscorer van een groot toernooi, en is een van de routiniers van het sterke Duitse elftal. Ook Homara Sawa wordt in de gaten gehouden, zij was de spits van het WK-winnende Japanse elftal vorig jaar. In dit toernooi werd Amerikaanse Hope Solo verkozen tot beste keepster en Caitlin Foord, spelend bij Nieuw-Zeeland, tot beste jonge speelster. Ten slotte nog even een kijkje in eigen land. Nederland heeft helaas nog nooit iets behaald op een toernooi, en dit geldt ook voor Nederlandse clubteams. Zo gek is dit niet, aangezien de vrouwelijke Eredivisie pas vier seizoenen bestaat. Twente won hem de eerste drie keer en AZ vorig seizoen. Toen vielen ook speelsters Jorike Olde Loohuis (SC Heerenveen, Gouden Schoen), Angela Christ (FC Utrecht, Beste Keeper) en Tula de Wit (FC Utrecht, Talent van het jaar) in de prijzen.

Het Maxx Magazine

mei 2012

Fisker Karma

Fisker Karma niColás quarles van ufforD

Deze keer een exclusieve test, dus niet op een persdag, van in mijn optiek de leukste en meest innovatieve auto van 2012. Ik heb het natuurlijk over: de nieuwe Fisker Karma.

Prestaties: 0-100 km/u: 5,8 sec Topsnelheid: 230 km/u (begrensd) Verbruik: 11,8 l/100 km Actieradius: 483 km

Techniek: Motor: 2,0-liter turbo - 175 kW generator - 2x201,5 pk (elektrische motoren) Kracht: 260 pk, 1.330 Nm koppel Gewicht: 2.495 kg(!) CO2 uitstoot: 49 g/km

Oordeel:

9,9

Ik ben nog nooit zo opgewonden geraakt van een auto. Ik kan echt bijna niks aanmerken op de Karma, de enige reden dat hij geen tien krijgt, is omdat niets perfect is. Leuk:

Het uiterlijk, de motor, de prijs, alles!

Niet leuk: Als ik écht iets moet opnoemen: die chromen ruiten op de achterbumper

mei 2012

Het is waarschijnlijk als u, als u tenminste niet de auto-industrie volgt, nog nooit van de Karma, of überhaupt van Fisker heeft gehoord. Dit is namelijk ook de eerste Fisker ooit, maar desalniettemin is dit hands down de auto die mij het meest heeft weggeblazen ooit. Niet alleen het dikke uiterlijk, maar ook het feit dat de Karma zo zuinig is dankzij de hybridetechnologie dat hij en geen wegenbelasting heeft en 0% bijtelling heeft! En ondanks de zuinigheid is de acceleratie en het weggedrag ontzettend sportief. Als we weer eens aankomen bij Kroymans in Hilversum om een van hun auto’s te lenen, staat hij al klaar voor de deur. De lijnen, de afmetingen, de velgen, bijna niks aan de Karma is normaal. Op de postiteve manier. Ik kan geen vergelijking maken met een andere bestaande auto. De velgen zijn standaard 22”! Hij is zo laag en breed, dat het opvallend is als dit je niet opvalt. Als we na het gebrabbel van de dealer eindelijk mogen rijden, valt er gelijk wat op als je de motor start. Er gebeurt namelijk niks. Althans, dat denk je, want zoals je ongetwijfeld weet maken elektrische motors geen geluid, wat wel een onwerkelijke indruk achterlaat (dit is de eerste keer dat we een elektrische auto

rijden). Het zat vandaag mee, want er was zelden verkeer, wat ons uiteraard het idee gaf om te testen wat dit karretje kan. We worden afgeschoten door de nekbrekende 1.300 Nm (meer dan een Bugatti Veyron) in doodse stilte, naast het zachte elektrische gejank van de motor. Dit koppel is ook zo groot, dat toen we de snelweg op reden, de achterbanden weggleden, maar gelukkig eindigde dit in een fraaie drift, en niet in aanklacht van Fisker. Ik hoor je nu denken: ‘Daar hangt dan zeker relatief zien zeer positief verrast. Ik heb voor de grap ook aan meerdere mensen gevraagd wat zij dachten dat ie kostte. De gemiddelde schatting lag rond de 250.000€. Maar:door de 0% bijtelling en het feit dat je geen wegenbelasting hebt, heb je al een Karma vanaf 101.745€! Dit is natuurlijk ook veel, maar als jij net zoals wij hierin hebt gereden, en om de auto heen bent gelopen, kan je niet anders concluderen dat je dan behoorlijk veel waar krijgt voor je geld.

Het Maxx Magazine

Young staR

Eva van der Sande

Naam: Leeftijd: School: Talent:

Naam: Leeftijd: School: Door niColàs Talent:

Eva van der Sande 12 van der Veen College qGerrit uarles van ufforD dansen

Eva van der Sande Blablalblabl 12 Gerrit van der Veen College Dansen

Max Eva

‘Hoe zijn die uren dan verdeeld over de week?’ ‘Vroeger ging ik naar de school toe, dus ik danste niet elke dag. Nu is het onderdeel van mijn schoolopleiding en dans ik dus elke dag drie uur. Als je op het Gerrit van der Veen College in de dansklas zit heb je dan weer geen gym, handarbeid en techniek. Hierdoor heb ik dus niet minder leervakken dan andere scholieren.’

Max Eva

‘Weet je al wat je na school gaat doen?’ ‘Ik kan op Lucia Marthas hierna een hbo-opleiding volgen, maar veel mensen bij mij op school gaan na hun eindexamen naar Amerika. Dan gaan ze dansen in clips met Usher enzo, dat lijkt mij heel gaaf.’

Max

‘Denk je dat je zo goed bent omdat je zo veel traint, of denk je ook een talent te hebben?’ ‘Het trainen helpt natuurlijk wel, maar ik denk ook wel een soort talent te hebben.’

Eva

Door max van geuns - Op het verre IJburg heeft Eva van der Sande een gelukkig bestaan. Naast twee lieve ouders en een oude broer die niet veel uitvreet, heeft ze nog een grote zus waar ze dol op is: Margot. ‘Marge’ wilde toen ze zelf klein was graag een balletpakje en ging toen ook op les. Eva danste ook veel, maar ze durfde niet op les. Marge zei, dat als ze naar dansschool Lucia Marthas zou gaan, ze uiteindelijk misschien bij Kinderen Voor Kinderen kon! Dat gaf KvK-fan Eva (toen met zeven jaar in groep 4) de doorslag. Nu zit ze alweer in de brugklas van het Gerrit van der Veen College, waar ze in een speciale dansklas zit. Max Eva

Max Eva

‘Vertel eens, wat voor soorten dansen doe je?’ ‘Ik doe tapdans, ballet, pop show musical, acrobatiek en fysiek. Dat laatste is eigenlijk gewoon opdrukken enzo. Mijn zus schept ook op over mijn sixpack, haha.’ ‘Dat zal wel als je zoveel danst. Hoeveel is dit precies?’ ‘Ik dans drie uur per dag, dus vijftien uur in de week. Vroeger was dat veel minder: ik begon met “recreatie”, dat was maar een uurtje per week. Toen ging ik bij “orientatie”, wat drie uur per week was. In groep zeven ging ik naar de vooropleiding, toen danste ik zes uur per week. Vorig jaar, in groep acht, werd het tien uur per week. En nu dus vijftien uur.’

Het Maxx Magazine

Max

Eva

‘Doe je nog iets anders dan dansen, of is dit je ware passie?’ ‘Vroeger heb ik wel kort gezeten, maar daar is weinig van gekomen. Op school ben ik verder wel goed in Frans en Engels. Maar ik weet al vrijwel zeker dat mijn toekomst in de danswereld ligt. Het wekelijkse rooster van Eva

Uur

Fysiek

Biologie

Acrobatiek

Ballet

Biologie

Tapdance

Ballet

Nederlands

Tapdance

Huiswerkklas

Engels

Frans

Nederlands

Ballet

---

Nederlands

Tekenen

Ballet

Frans

Engels

---

Popshowmusical

---

Wiskunde Acrobatiek

Wiskunde Wiskunde

Do Ballet Ballet Topshowmusical Topshowmusical Huiswerkklas Frans

Vr Aardrijkskunde Engels Engels Wiskunde Nederlands Aardrijkskunde Urban Zangtechnisch Huiswerkklas

mei 2012

villa pinedo

Hoe is dat, gescheiden ouders? Onderzoek onder kinderen en jongeren van 12 tot en met 23 jaar oud. Door Paulien Kreutzer, OneTwentyone, Rianka de Weerd en Pubers Enzo. Conclusie De scheiding ‘an sich’ is meestal niet dat wat moeilijk is. Vooral als er veel ruzie was of als ouders niet bij elkaar passen, zorgt een scheiding voor rust. De kinderen en jongeren geven aan dat het vooral de manier waarop ouders en omgeving met de nieuwe situatie omgaan. Eisen ze dingen? Maken ze ruzie om geld? Om bezoekrecht? Storten ouders hun hart uit bij hun kinderen? Moeten de kinderen ineens veel meer verantwoordelijkheid in huis en/of voor broertjes en zusjes nemen? Elke situatie is anders, elk kind heeft een eigen verhaal. Een van de belangrijkste inzichten uit dit onderzoek is dat er een overeenkomst is tussen alle jongeren. Het (soms) moeten kiezen tussen ouders is voor iedereen moeilijk. De intensiteit hiervan wordt minder naarmate de scheiding langer geleden is. Met name de kinderen die erg jong waren toen hun ouders gingen scheiden, geven aan dat dit het leven is zoals ze gewend zijn. Niet altijd leuk, maar zeker geen reden om zielig gevonden te worden of te denken dat er niks van je terecht komt. De enige keer dat het moeilijk is, is als de omgeving (met name jongeren met ouders die nog bij elkaar zijn) hen raar vindt. Het grote verschil binnen de doelgroep zien we vooral in leeftijd. Voor kinderen van 12 tot 18 jaar (middelbare school) en 19 t/m 23 jaar zit een groot verschil in de manier waarop scheiding van invloed is op hun leven en belevingswereld. Hoe ouder de jongeren worden hoe minder afhankelijk ze worden van hun ouders en hoe meer begrip ze krijgen voor de situatie en moeilijkheden van hun ouders. Zeker als de scheiding dan lang geleden is. De boosheid en onbegrip die veel middelbare scholieren nog hebben, wordt minder. De jongeren van 19 jaar en ouder hebben meer hun eigen leven en hun vrienden zijn voor hen meer van invloed. Wel geven ze aan dat de scheiding hen ‘getekend’ heeft.

Resultaten van anderen horen relativeert en geeft de gerustheid dat je niet alleen bent. “Aan het begin ben je boos, dan komt acceptatie en daarna ga je dingen zelf oplossen”, vertelt Carlo, 18 jaar.

twee huizen. Ik moet veel kiezen tussen mijn vader en moeder en dat vind ik moeilijk”, Siza, 13 jaar. nieuwe liefdesleven betrekken. “Ook vind ik het lastig dat mijn moeder mij betrekt bij haar liefdesleven. Dan vindt mijn moeder weer iemand leuk van d’r werk en dat vind ik een beetje raar”, Siza 13 jaar. lastig als je ouders gescheiden zijn. Zeker als dat recent is en als er nog geen ritme gevonden is. anderen. “Mijn moeder heeft een soort van schema in Excel en houdt precies bij wanneer ik waar heen moet. Ik hou me er niet zo mee bezig, ik loop er wel achteraan.” Robin, 13 jaar. anderen dat je ouders gescheiden zijn of dat jouw thuissituatie nou eenmaal anders is. Dit zie je vooral in de leeftijd 12 t/m 15 jaar. mensen gaan zien die fouten maken en meestal hun best doen om het juiste te doen. “Aan de ene kant wil je meer gehoord worden door je ouders, aan de andere kant ook niet omdat je ouders zelf al genoeg problemen hebben en daar eerst mee moeten dealen.” Carlo, 18 jaar. “Ik had met name heel veel problemen met het heen en weer gesleep. Ik kies gewoon wanneer ik een goed gesprek wil voeren of naar een museum wil, dan bel ik ma. Wanneer ik gewoon gezellig wat wil eten en een biertje drinken of het over muziek hebben dan bel ik mijn pa. Ik heb het idee dat de band met mijn ouders meer veranderd is in een soort vrijwillige band gebaseerd op vriendschap in plaats van familie en autoriteit. Ik denk dat het ermee te maken heeft dat er fysieke afstand is.” Simon, 20 jaar. kunnen hulp gebruiken bij de omgang met een kind waarvan de ouders net gescheiden zijn. “De omgeving tips geven hoe met scheiding om te gaan” Jesse, 14 jaar. partners van hun ouders spreken ze vooral over ‘de vriend van mijn moeder/vader’. Jesse van 14 jaar zegt “Stiefmoeder klinkt zo negatief ”. “Ik tolereer mijn stiefmoeder omdat mijn vader er blij van wordt”. Simon 20, jaar.

kiezen. “Mijn ouders zijn twee jaar gescheiden en ik heb sinds 1 jaar

mei 2012

Het Maxx Magazine

fotoshoot

Door olivier overberg

Tegenlicht Leer spelen met het licht. Deze keer door naar het licht toe te fotograferen in plaats van met het licht van achteren. Dit geeft een hele andere sfeer en kan leiden tot hele mooie foto’s.

Tegen de zon in fotograferen

Silhouetten

Het wordt weer zomer. Het is een warme dag op het strand en de zon gaat mooi onder in de zee. Dit ziet er natuurlijk prachtig uit. Maar hoe maak je er een mooie foto van? En hoe zorg je ervoor dat het beeld toch iets interessants heeft? Zie bijvoorbeeld de foto van de zonsondergang hieronder. Alleen de zonsondergang fotograferen met alleen de zee en de zon in het midden creëert al snel een saai beeld. Door op de voorgrond iets interessants te plaatsen wordt het beeld al een stuk interessanter. Let wel dat als je tegen de zon in fotografeert, dat hetgene wat je op de voorgrond plaatst onderbelicht wordt. Op de foto hieronder is dus alleen het silhouet van de jongen te herkennen en niet zijn gezicht of wat hij aanheeft.

Om het object op de voorgrond, in dit geval het silhouet van de jongen, goed zichtbaar te maken, moet de kleur van de achtergrond van een lichte kleur zijn, zodat het silhouet goed zichtbaar wordt. Op de foto linksonder heb ik gewacht totdat de jongen midden is de achtergrond lichtgrijs/wit in tegenstelling tot de donkere silhouetten.

Het effect van tegenlicht Op de foto boven wordt een hele andere sfeer gecreëerd dan op de foto linksonder. Op de bovenste foto wordt er een wat dramatische sfeer gecreëerd. Door het tegenlicht krijgen de wolken een dreigender effect en zijn de mensen silhouetten geworden. Ook de zon die op het zeewater schijnt en de zonnestralen die door het wolkendek heen breken geven een dramatisch effect. Op de foto linksonder wordt er juist helemaal geen dramatisch effect gecreëerd. Dit komt voornamelijk door de zachte kleuren die ontstaan bij de laagstaande zon. Ook ontbreken de dreigende wolkenluchten, die wel op de foto boven aanwezig zijn. Er zijn slechts enkele onschuldige wolkjes aanwezig. Vooral bij tegenlicht op de gecreëerde sfeer, omdat ze dan vaak duidelijk zichtbaar worden.

10 Het Maxx Magazine

mei 2012

cook it easY

Typisch vrouw - typisch man Door rosWiTha van geuns - Mannen produceren kookprogramma’s - vrouwen koken. Zo zou je het verschil kunnen formuleren. Maar is dat inderdaad zo? Koken mannen en vrouwen niet al lang op een vergelijkbare manier? Gezond, snel klaar, milieu vriendelijk en daarbij mogelijk betaalbaar en lekker: zo moet tegenwoordig de maaltijd zijn. Of is er toch nog een klein verschil tussen mannen en vrouwen als zij aan het fornuis bezig zijn? Mannen koken anders – vrouwen ook Er zijn steeds meer mannen die regelmatig koken. Desondanks is het aantal vrouwen, dat regelmatig voor het eten zorgt, duidelijk hoger. En dit terwijl de meeste vrouwen met een baan en familie dubbel belast zijn. Mannen blijven toch meer op de achtergrond als het om pannen gaat.

Wat koken niet is Het eenvoudige opwarmen van kant-en-klaar maaltijden, diepvriesmaaltijden en andere gebruiksklare producten kan men eigenlijk niet als ‘koken’ omschrijven. Natuurlijk mag je pasta en rijst uit pakjes gebruiken en niet iedereen heeft groente en aardappelen uit eigen tuin.

Wat koken wel is Voor de meesten is koken dagelijkse routine, het liefst met verse ingrediënten. Bekijkt men de talrijke kookprogramma’s op tv, dan is men verbaasd hoeveel mannen tussen potten, pannen en schotels experimenteren. Mannen hebben de keuken als eigen ruimte al lang ontdekt en verwennen hun geliefden bij voorkeur in het weekeind.

Planning is belangrijk Voor elke kok/kokkin begint het ‘normale’ en ook het feestelijke koken met de planning. En in plannen zijn vrouwen duidelijk beter dan mannen. Zij weten wat er nog in de koelkast is en welke restjes nog mee verwerkt kunnen worden of welke aanbiedingen de supermarkt heeft. Ook wat de kinderen wel of niet eten bepaald de etensplanning. En het budget speelt uiteraard een rol.

Mannen experimenteren Mannen laten zich graag inspireren om te koken. Door recepten, kookprogramma’s of gewoon door de eigen stemming. Dus worden precies die ingrediënten gekocht die voor dit gerecht nodig zijn zonder van tevoren even te kijken wat ervan thuis gewoon op voorraad is. Ook wordt zelden op vet, koolhydraten en calorieën gelet en meestal wordt te veel zout gebruikt. Bovendien hebben mannen over het algemeen een voorkeur voor vleesgerechten.

Wie ruimt de keuken op? Mannen hebben een aanleg voor een totale chaos tijdens het koken zodat de ruimte daarna alleen met veel inspanning weer op een keuken lijkt. Vrouwen proberen meestal al tijdens het koken alles op orde te houden, dat scheelt later werk.

mei 2012

Tenslotte nog een simpel gerecht wat zowel mannen als vrouwen makkelijk kunnen koken en samen lekker kunnen opeten:

Lamsrack uit de oven: Voor vier personen heb je nodig - 800g lamsrack - 1kg vastkokende aardappelen

Vet een grote ovenvorm met olijfolie in. Boen de aardappelen rozemarijn, grof zeezout en wat olijfolie overheen. Zet de aardappelen 30 minuten in een op 175 graden voorverwarmde oven. Ondertussen het lamsrack met zout en peper insmeren en met een mes gaatjes in het vlees prikken. De gaatjes met gepelde

De aardappelen omscheppen en het vlees op de aardappelen leggen. Nog 20 minuten samen in de oven laten garen... klaar! Serveren met haricots verts en tomatensla.

Het Maxx Magazine

inteRview

‘Lijsttrekker? Zeg nooit Lodewijk Asscher Wethouder Financiën Wethouder Jeugdzaken Wethouder Educatie Projectwethouder project 1012 Partijleider PvdA Amsterdam Loco-burgemeester

Project 1012 ‘Een aantal jaren geleden is uit allerlei rapporten gebleken dat de georganiseerde misdaad te sterk werd in postcodegebied 1012: het wallengebied. Hiermee wordt bedoeld: afpersing, drugshandel, vrouwenhandel, witwassen van crimineel geld, en zo voort. Dit project is erop gericht om die criminele infrastructuur af te breken krijgen.’

12 Het Maxx Magazine

Den Haag Een tijdje terug was Lodewijk te gast bij De Wereld Draait Door. Hier benadrukte hij: ‘Je moet nooit “nooit” zeggen, maar ik ben het niet van plan om naar Den Haag te gaan. Ik ben zielsgelukkig in Amsterdam en er is hier heel veel werk te doen.’ Asscher legt uit: ‘De bedoeling van die uitspraak was dat mensen snappen dat ik helemaal niet van plan ben het te gaan doen, maar dat de mensen die ik heel erg teleurgesteld heb, die teleurstelling nog enigszins kunnen beheersen.’

Bestaansrecht ‘Ik zie bestaansrecht niet als iets dat uniek is. Als een partij alleen bestaansrecht heeft als je iets vindt, dat verder niemand anders vindt, dan is de kans ook niet zo groot dat je een meerderheid krijgt. “He? Je bent voor veiligheid? Maar dat is de VVD toch ook?” Dan zeg ik: “Ja sorry, maar volgens mij willen de meeste Amsterdammers een veilige stad.” Ik geloof dat de PvdA in iedere tijd zijn bestaansrecht moet bevechten: je begint niet voor niets met 0 zetels op de verkiezingsdag. Voor Amsterdam is de agenda van de PvdA verder heel duidelijk en simpel: goede scholen, een veilige stad en voldoende werk!’

“

Door max van geuns - Ooit zat Lodewijk Asscher op een bekakt schooltje in Den Haag. Dezelfde school die Mark Rutte naar de politieke top heeft geholpen. Echter, bij Lodewijk liep het net wat anders. ‘Bij verkiezingen kwam het vaak voor dat kinderen wier ouders VVD of CDA stemden, ook aan die kant gingen staan. En dan was er nog een enkeling die ouders had die zo sukkelig waren om op de Partij van de Arbeid te stemmen...’ In zijn studententijd (Rechten aan de UvA) is Lodewijk lid geworden van de PvdA. Niet concreet om wat er in het toenmalige verkiezingsprogramma stond, maar omdat het voor zijn gevoel het beste bij zijn idealen paste.

De VVD is voor veiligheid. Ik ook.

mei 2012

inteRview

“nooit”!’

Nieuw kabinet Mocht het kabinet vandaag de dag vallen, dan zou Lodewijk als hij erover ging met werkelijk elke partij onderhandelen over een nieuwe coalitie. Zelfs met de PVV valt te praten. ‘Het is niet slim om al van tevoren te zeggen met welke partijen je liever niet in een kabinet wilt gaan. De kans is natuurlijk klein dat de PvdA met een partij als de PVV in zee gaat, maar zeker rond bepaalde moties zouden er nog overeenkomsten gemaakt kunnen worden. Bovendien is er volgens de huidige peilingen maar één driepartijen-coalitie mogelijk: VVD-PVV-SP. Dat is geen logische combinatie.’

Bezuinigen op kwetsbaren Helaas moet Lodewijk toegeven dat ook bezuinigingen onder de meest kwetsbaren in het land niet onontkoombaar zijn. ‘In ons eigen beleid zorgen we ervoor, dat er nooit bezuinigd wordt op mensen die het al lastig genoeg hebben. Dat is slechts een schrale troost: er wordt driehonderd miljoen euro bezuinigd op jeugdzorg, driehonderd miljoen euro op passend speciaal onderwijs, driehonderd miljoen euro op licht verstandelijk beperkten, twee miljard euro op de wet Werken Naar Vermogen: dit treft vooral dezelfde groep. Soms zijn het een paar duizend gezinnen bij wie deze bezuinigingen terecht komen. Dat kunnen wij als stad nooit opvangen. Dat is natuurlijk heel treurig, want het zijn nou niet bepaald de mensen die mazzel hebben in het leven.’ Desondanks is Lodewijk voor eigen verantwoordelijkheid in het leven: ‘Je moet je best doen en werken voor je geld. Maar als je een ziek kind hebt of een zieke man, of iemand die echt niet kan leren en met begeleiding in de supermarkt werkt, dan moet daar niet op bezuinigd worden. Dan heb je op korte termijn misschien wat geld bespaard, maar op lange termijn doe je het niet goed.’

Volgens Lodewijk is het alleen maar positief dat de verschillen tussen de PvdA en Groen Links minder groot zijn dan bijvoorbeeld tussen andere partijen. ‘Ik ken genoeg mensen die bij het stemmen twijfelen tussen Groen Links en de PvdA. Het is alleen maar mooi dat die mensen een keuze hebben. Er zijn trouwens wel verschillen, maar voor een groot deel vertonen deze partijen inderdaad inhoudelijke gelijkenissen. Dit zie je overigens ook op het moment bij CDA en VVD. Ik hou zelf wel van samenwerken, dus is dat alleen maar mooi. Elke partij is bijvoorbeeld voor betere scholing: dan kunnen we door.’

Fusie Op de vraag, of een nieuwe partij (genaamd bijvoorbeeld ‘Groot zou zijn, antwoordt Lodewijk: ‘Dat zou wel een hele grote partij toekomst best een goed idee kunnen zijn. Ik denk dat ik er wel op zou stemmen!’

voor de meest kwetsbaren onontkoombaar.

Openbaar vervoer Per 1 januari zijn de prijzen in Amsterdam voor het OV enorm gestegen. Waar je eerst nog €1,20 betaalde, betaal je nu al bijna €1,50 voor diezelfde afstand. ‘We hadden een bezuiniging van honderdtwintig miljoen euro te verwerken vanuit Den Haag en hadden eigenlijk geen keuze bij het maken van die bezuinigingen. Als je immers het tarief hetzelfde houdt, moet je zoveel lijnen schrappen dat je niet eens meer naar je werk kúnt komen. De kunst is dus om een evenwicht te vinden waarbij deels met tariefverhoging en deels met het schrappen van lijnen en haltes de bezuinigingen worden gemaakt. Maar het is een prioriteit om het netwerk in stand te houden. Vandaar dat de prijzen zo sterk zijn gestegen. Maar vergeleken met de rest van het land zitten we nog steeds relatief laag.’

Coffeeshops

“

Oppositiesamenwerking

Helaas zijn bezuinigingen zelfs

Een fusie van de PvdA en Groen Links? Daar zou ik op stemmen!

mei 2012

Lodewijk heeft zich meerdere keren negatief geuit over het aantal coffeeshops in Amsterdam. Is hij niet bang dat Amsterdam een criminele plek wordt waar drugs illegaal verhandeld gaat worden? ‘Zeker’, luidt het antwoord van de wethouder. ‘Ik ben kritisch over de coffeeshops omdat het er wel heel erg veel zijn. Ook omdat bij Het Maxx Magazine

inteRview het inkopen van de drugs vaak zwart geld en criminaliteit komt kijken. Ik zou het dus beter vinden als het gelegaliseerd zou kunnen worden, dan houd je de mensen uit het criminele circuit. Maar op dit moment zijn er teveel coffeeshops bij elkaar in het centrum van Amsterdam. Bewoners hebben er simpelweg teveel last van. Toch ben ik geen voorstander van de huidige kabinetsplannen: dan zou je er én veel moeten sluiten vanwege het afstandscriterium naar scholen én er alleen nog naar binnen kunnen met een wietpas. Het gevolg is dat de vele toeristen die daar naar binnen willen gaan, met dealers op straat gaan werken. Ik ben dan ook niet zo naïef om te denken dat als iemand op school wat wil gebruiken, er dan ook niet een dealertje op een scooter is die dat kan doen. Ik hoop dus dat er een afspraak komt waarbij Amsterdam met minder coffeeshops wel het eigen beleid mag voeren.’

“

Dat kleine beetje slaap is

de buurtbewoners van een nachtclub wel gegund.

Sluitingstijden nachtclubs In steden als Berlijn en Barcelona is het al mogelijk: 24 uur lang uit je dak gaan in de club. Zit dit erin voor onze hoofdstad? ‘Onze burgemeester heeft al gezegd dat er plek is voor tien 24-uurs zaken in de stad. Die worden nu ook mogelijk gemaakt, daar ben ik voor. Ik ben er niet voor om de sluitingstijden helemaal vrij te geven in woonwijken. Als je bijvoorbeeld in de Jordaan een club hebt, wonen er gewoon mensen in je straat die de volgende dag aan het werk moeten. Dan is de balans een beetje weg tussen de mensen die er uit willen gaan en de mensen die er wonen. Dat kleine beetje slaap is ze wel gegund.’

Onderwijs Met het Vierde Gymnasium in West zette Amsterdam opnieuw een zet richting uitstekend onderwijs - zowel kwantitatief als kwalitatief - maar nog steeds zijn er enorm veel scholieren in bijvoorbeeld Bos en Lommer die naar een ander stadsdeel moeten uitwijken om hun niveau van onderwijs te kunnen volgen. ‘Op dit moment ziet het ernaar uit dat er nog een nieuwe, grote HAVO-VWO school komt in West waar bijvoorbeeld het Spinoza Lyceum bij betrokken is. Wat overigens grappig is om te weten, is dat er dit jaar de meeste kinderen zijn uitgeloot bij het Caland Lyceum in Osdorp. Die doen het dus zo goed dat ze ook populair worden voor kinderen uit andere delen van de stad.’ Nu is een nieuwe school nog niet alles, ook de leraren moeten kwalitatief goed zijn. ‘Onze oplossing hiervoor zou zijn om de leraren in achterstandswijken wat meer te betalen. Ik zie echt het verschil wat een goede directeur kan doen op een moeilijke school. Die haalt gewoon betere resultaten dan het stedelijke gemiddelde, in iedere wijk.’

Voetbalwet Iedereen weet het nog wel: op woensdag 21 december vorig doordat de keeper van AZ belaagd werd door ‘hooligan Wesley’. Hijzelf is hiermee niet alleen beroemd geworden, ook het hele principe van de Wet Maatregelen Bestrijding Voetbalvandalisme en Ernstige Overlast (of kortweg Voetbalwet) kwam weer sterk aan het licht. Lodewijk spreekt zijn mening uit: ‘Ik ben voor een hele strenge voetbalwet. Toen ik waarnemend burgemeester was van Amsterdam, was het vriendschappelijke oefeninterland Nederland-Engeland. Dat zal ik van mijn leven niet vergeten. Wat er gebeurde was dat er vanuit het hele land en vanuit het buitenland groeperingen naar Amsterdam kwamen om met elkaar te gaan vechten. Ajacieden stonden toen tegenover “supporters” van Southampton, Liverpool, Anderlecht, NEC en ga zo maar door. Alleen al de absurde inzet van politie die het kost om hooligans te kunnen managen vind ik genoeg reden om die mensen te verplichten zich te melden bij het lokale politiebureau. Zoek het uit zeg!’

“

Ik ben voor een strenge voetbalwet. Hooligans: zoek het uit zeg!

14 Het Maxx Magazine

mei 2012

inteRview

zelfs populair voor kinderen uit andere delen van de stad!

Topvrouwen? ‘Ik werk eigenlijk uitsluitend met topvrouwen. Mijn woordvoerder, Tessel: topvrouw! Mijn politieke assistente, Julia Wouters: topvrouw! Mijn secretaresse: topvrouw! Mijn belangrijkste adviseur, Jildau Flap: topvrouw! Ik ben er niet alleen aan gewend geraakt om met zoveel goede vrouwen te werken, ik ben ook nog eens vérwend!’

Op de vraag ‘Wie heeft volgens jou de meeste potentie om de eerste vrouwelijke Minister-President van Nederland te worden?’ valt een lange stilte. Na zo’n veertig seconden komt hij met Andrée van Es (Groen Links), die op het moment ook wethouder is in Amsterdam, maar hij voegt hieraan toe dat ze het wel niet zou willen. ‘Zij heeft de meeste potentie. In de huidige landelijke politiek vind ik het moeilijk te zeggen. Binnen de PvdA vind ik mijn collega Carolien Gehrels heel erg goed, Jet Bussemaker vind ik ook goed en landelijk zijn er een aantal goede kamerleden zoals Tanja Jadnanansing en Nebahat Albayrak. Maar ik weet niet of al deze vrouwen ambities hebben om premier te worden.’

“

Vrouwenemancipatie ‘Ik hoor van universiteiten dat de meeste promotieplekken worden gevuld door vrouwen. Alleen is het de laatste stap die nog niet goed gaat in Nederland: het aantal hoogleraren van het vrouwelijke geslacht is gênant laag, alleen in Saoudi Arabië is het aantal lager. Om precies te zijn: ruim 12% van de hoogleraren in Nederland is vrouw. Ik denk dus dat we in Nederland best ver zijn, maar ook in de top van het bedrijfsleven is het nog bar en boos. Dat is te stimuleren zolang het niet “positief discrimineert”. Wat ik mooi zou vinden, is dat we het bedrijfsleven nog vijf jaar de tijd geven en als de situatie dan nog niet verbeterd is voeren we een Quotumregeling in zoals die er in Noorwegen ook is.’

“

Één op de acht hoogleraren is vrouw...

Ik ben er niet alleen aan

gewend geraakt om met zoveel

“

Het Caland Lyceum wordt nu

“

Vrouwelijke premier

topvrouwen te werken, ik ben ook nog eens vérwend! Jongeren met iets extra’s Ten slotte komt de vraag, wat Lodewijk nou eigenlijk vindt van de jongeren die niet zoveel problemen hebben op school en daarom iets extra’s doen, zoals het magazine dat je nu leest of nieuwssite www.ontfrissend.nl. ‘Het is natuurlijk fantastisch. Ik wil mijn best doen voor de jongeren die het wel goed doen maar het volgens omstandigheden niet kunnen laten zien. Maar ik hou juist heel erg van mensen die iets extra’s doen, gewoon omdat je leuke dingen wilt doen en de wereld aankan. Zelf heb ik nooit iets gedaan in die richting. Wel geprobeerd: ik wilde romanschrijver worden of beroepsvoetballer. Beiden zaten er niet echt in, maar ik hield er heel erg van. Ik heb er ook veel plezier van in mijn eigen leven dat je zoveel te weten kunt komen door een nieuwsgierige houding, die ik net zo heb als jij.’

Word Abonnee! Ik ontvang graag een abonnement van 5 nummers! Die ik krijg overhandigd voor € 8,- per jaar. Ik ontvang graag een abonnement van 5 nummers! Die per post naar ergens in Nederland geleverd worden voor € 17,20 per jaar. Ik ontvang graag een abonnement van 5 nummers, die per post naar het buitenland geleverd worden voor € 23,80 per jaar.

Naam Postcode:

Adres: Woonplaats

E-mail adres

Telefoonnummer

Stuur deze gegevens op naar: Of e-mail deze gegevens naar:

mei 2012 Voor

Het Maxx Magazine redactie@maxxmagazine.nl

Rubensstraat 44 II

1077MT Amsterdam

meer informatie zie: www.maxxmagazine.nl/abonnee-worden Het Maxx Magazine 15

topvRouwen

Jeannette van Bennekum Visagist

‘Iedereen heeft zijn eigen schoonheid’ Door Max van Geuns - Jeannette van Bennekum heeft op verschillende plekken gewoond (Parijs, Athene en Milaan), maar nu woont ze weer waar ze in 1964 ook geboren is: Amsterdam. Jeannette zat op het Berlage Lyceum, waar ze in de tweede bleef zitten maar wel een HAVO diploma haalde.

De geschiedenis van haar winkeltje is overigens interessant: je ziet aan de bouw van het winkeltje dat het ooit een bakker is geweest. ‘Mijn moeder heeft het dan weer als atelier gebruikt, er staan hier nog steeds beeldjes! Nu is het dus mijn winkeltje. Met de plek ben ik dolgelukkig. Zowel het uitzicht als de ligging is erg mooi.’

‘Ik wist niet dat je iets kon doen als visagie. Vroeger dacht ik dan ook dat ik grimeur wilde worden. Toen ik mijn eerste vriendje had, op mijn negentiende, kwam ik erachter dat je ook gewoon meisjes mooi kan maken. Hij deed namelijk modellenwerk, en zei dat er daarbij ook make-up kwam kijken waarvoor mensen nodig waren.’

Over het thema: ‘Als ik aan topvrouwen denk, denk ik eerder aan zakenmensen dan vrouwen als ik. Maar als je mij een topvrouw noemt vind ik dat natuurlijk prima! Politiek gezien is het meer een spel en het wordt inderdaad tijd dat er meer vrouwen komen.’

In die tijd waren er nog geen opleidingen voor visagie, of ze waren te duur. Jeannette kreeg toen privéles van een man die actief was in

De vijf schoonheidstips van Jeannette:

Vanaf daar ging het stapje voor stapje beter, kreeg ze baantjes in het buitenland en werd uiteindelijk ‘ontdekt’ door een aantal magazines. ‘Als je make-up doet, ben je ook onderdeel van een team. Je hebt deel uitgemaakt van iets moois. Bovendien vind ik het geweldig om mensen aan een mooier uiterlijk te helpen. Waar ik helemaal niet van hou, zijn die stadsmeisjes die er allemaal hetzelfde uitzien. Ik vind het juist leuk om individueel te kijken en ze dan op hun eigen manier mooi te maken. Iedereen heeft zijn eigen schoonheid.’ Jeannette heeft nu ook haar eigen winkeltje, met allerlei make-up producten. ‘Het is jammer als je elke keer weer naar de stad zou moeten om “jouw” product te vinden. Daarom verkopen we hier producten van één merk: Face Stockholm. Die hebben precies de dingen die ik nodig heb.’ De verdeling man-vrouw onder klanten is in haar winkeltje erg duidelijk: de enkele mannen die langskomen, zijn er alleen voor een knipbeurt. ‘Ik hou niet zo van opgemaakte mannen, haha.’

16 Het Maxx Magazine

Als je make-up gaat doen: zorg dat je goed belicht bent. Niet dat je op straat ineens met indianenstrepen op loopt.

Wees geheel verzorgd: ‘ken je huis en je haar!’

Bij twijfel: niet doen!

Begin jong met weinig, laat je huid zo schoon mogelijk. Probeer met zo min mogelijk het meeste resultaat te behalen.

Als je je ogen opmaakt, probeer dan een contrastkleur te nemen (niet dezelfde kleur als je ogen maar iets anders)!

mei 2012

topvRouwen

Julia van Ettinger Therapeute Door Max van Geuns - Julia is vooral de topvrouw van haar vriend Gejo, die in een vorige uitgave is geïnterviewd. Hierin stond ook vermeld hoe hij zijn levensstijl positief heeft veranderd met hulp van Julia. Ze is in 1958 geboren in Delft, waar ze al haar hele leven woont. In Delft geeft ze middeltjes. ‘Nadat ik mijn havo-opleiding had afgerond moest ik werken, want ik mocht niet doorleren. Ik wilde iets tegen kanker doen, dat was “een vroege” - solliciteren bij het Radio-Biologisch Instituut, in Rijswijk. Ik ging hier een half jaar lang muizen volspuiten, en uiteraard vond ik dat hier mijn toekomst toch niet lag.’ Daarna is Julia de verpleging in gegaan, zodat ze kon werken én studeren naast elkaar. Dat heeft ze zeven jaar lang gedaan. ‘Daarna heb ik nog op de Intensive Care gewerkt, en de hartbewaking. Ten slotte kwam ik erachter dat het niet om mensen ging in een ziekenhuis, maar om ego’s die elkaar zitten te bestrijden waardoor de patiënten vaak de dupe zijn. Ik vond dat ik daar aan meewerkte en ik kon er niet meer mee leven. Ik heb toen ontslag genomen.’

Elf jaar zit ze nu in deze beroepssituatie. ‘Helemaal gelukkig ben ik nog niet: ik wil mijn werk nog verder uitbreiden en ik hoop nog meer mensen warm te maken om hun ontwikkeling door te maken. Dat ze niet denken “geef me maar een pilletje en zorg dat ik weer beter wordt”, maar dat ze het proces dat eronder zit ontdekken. Daar wil ik de mensen bewust van maken.’

Julia’s op een na laatste opleiding was medische astrologie, in Amsterdam. En uiteindelijk heeft ze nog een opleiding voor

Julia is ervan overtuigd dat er niet zozeer een kwestie is van het verschil tussen mannen en vrouwen in het zakenleven, maar tussen de mannelijke en vrouwelijke energie. ‘Vrouwen kunnen immers ook hele mannelijke energie vertegenwoordigen. Mannelijke energie is vaak éénpuntig, naar één doel gericht. Hij heeft de neiging om niet in de breedte te kijken. Vrouwelijke energie is juist meer verbindend en meer in de breedte. Ze houdt met meer dingen rekening. Deze vrouwelijke energie moet meer kansen krijgen in Nederland, dat zou beter zijn voor alles en iedereen. En dat kan dus vanuit zowel mannen komen, als vrouwen.’

gestart. ‘Daar zit ik nu twee dagen in de week om mensen, die ik dan tegelijkertijd laat praten over hun leven om ze vervolgens te

Wil jij jezelf ook genezen onder Julia’s coaching? Kijk eens op www.levensinzicht.nl!

Vervolgens, 28 jaar geleden, heeft Julia een andere opleiding gedaan, waarbij alternatieve geneeskunde ook een week aan bod kwam. Dit was dan toch het ding voor Julia. ‘Hierbij kijk je niet alleen naar het fysische genezingsproces, maar ook naar het mentale. Daarnaast kan de oorzaak van een fysische klacht toch mentaal worden veroorzaakt. Dat pakte me direct.’ Desondanks wist Julia nog steeds niet wat ze zou gaan doen. Iemand verwees haar door naar de astroloog, waar ze niet in geloofde. ‘Ik ben toch gegaan, en dat was voor mij zo verbazingwekkend! Hoe kon ze al die dingen nou weten, alleen door mijn geboortedatum en -tijd te kennen? Ik vond het maar niks en smeet alle papieren die ik kreeg direct in de kast. Ik keek er niet meer naar. Tot een jaar erna. Ik vond ze weer terug, en dacht: “kijk eens! Dat heeft ze toen goed gezegd, en dat, en dat!” Daarna ben ik in mijn enthousiasme achter elkaar naar de bibliotheek gerend om boeken over astrologie te halen, en ik heb het mezelf min of meer aangeleerd.’

‘Meer vrouwelijke energie!’

vaste inkomen werk bij een vitamine-speciaalzaak, om mensen te informeren hoe ze met kruiden en vitaminen weer gezond kunnen worden.

mei 2012

Het Maxx Magazine

topvRouwen

Bieb Tuyt Onderneemster

‘Op zoek naar hét product’ ‘Na mijn studie heb ik eerst een paar maanden gereisd, met vriendinnen. Vooral in Azië. Na dat reizen ben ik nog veel vaker op vakantie gegaan in verre oorden, en hierdoor is eigenlijk mijn onderneming Fatsheep ontstaan. Het begon allemaal met kettinkjes die ik toevallig zag in Zuid-Afrika. In Nederland ben ik via-via toch nog bij de vrouw uitgekomen die ze verkocht, en vanaf toen ging ik ze importeren en ging er in Amsterdam mee langs de winkels. Uiteindelijk kwam ik ook in een tijdschift, Living, en toen dacht ik bij mezelf dat ik er mijn ding van moest maken. Toen ben ik ook merinowollen uit Nieuw-Zeeland gaan importeren, vandaar ook de naam van het bedrijf: Fatsheep.’ Door Max van Geuns - In 1970 kreeg Son en Breugel (vlakbij Eindhoven) er een topvrouw bij. Bieb Tuyt, een echte Brabantse meid met een groot hart voor Amsterdam, waar ze op haar negentiende heenging. Helemaal in haar eentje heeft ze Fatsheep neergezet, een webshop waar je allemaal leuke dingen kunt kopen uit verre oorden. ‘Ik ging in Eindhoven naar het Lorentz Lyceum. Dit kan je vergelijken met het Amsterdams Lyceum, maar dan minder blowen en zo. Er werd veel aan sport gedaan, en het was een hele leuke school. Ik deed er Atheneum, in zeven jaar.’ Bieb is namelijk gezakt voor haar eindexamen, en ze vond er eigenlijk geen reet aan (school). ‘Maar de gezelligheid eromheen was wel leuk.’ Naast school deed ze aan hockey en paardrijden, en ze heeft even op tennis gezeten. Over wat ze na haar (geslaagde) eindexamen in 1989 zou gaan doen, hoefde ze niet lang na te denken. De meesten gingen naar Leiden om te studeren, maar Bieb ging naar Amsterdam. Waarom? ‘Ik voelde me gewoon aangetrokken door de stad. Waarom weet ik eigenlijk niet, want veel communicatie was er nog niet. Maar ik had wel het gevoel dat daar alle vrije vogels naartoe gaan. De stad waar alles kan.’ Sindsdien woont Bieb er. ‘Het is hier wel wat harder dan in Brabant, daar is het gemoedelijker. Ik ben ook nooit van Ajax gaan houden, mijn hart gaat nog steeds uit naar PSV.’ In Amsterdam wilde ze klinische psychologie doen, maar ze zeiden haar dat ze daarmee geen baan zou kunnen krijgen. Toen werd het arbeids- en organisatiepsychologie, wat ze eigenlijk wat minder vond.

18 Het Maxx Magazine

De reden voor Bieb om dit te doen? ‘Ik vind het gewoon leuk om bezig te zijn met kleine producten, die nog niet bekend zijn maar wel de potentie hebben om te groeien. Daar help ik ze dan bij, en er ontstaat een win-win-situatie. Dat doorverkopen doe ik door middel van de website en een blog. Vooral dat blog vind ik erg handig, al moet er nog meer uit gaan komen. In Amerika was er een meisje dat een blog had, en erop schreef over een product. De volgende dag was het uitverkocht. Dat is wel een beetje mijn droom, om het ultieme product te vinden.’

‘Naast Zuid-Afrika en Nieuw-Zeeland probeerde ik ook nog iets te importeren uit Swaziland, maar dat werkte uiteindelijk niet omdat ik er zelf niet geweest was. Nu laat ik tassen in India ontwerpen. Die kant ga ik nu ook meer op, het ontwerpen van de producten zelf.’ Je kunt niet anders zeggen, dan dat het knap is wat Bieb in haar eentje heeft kunnen neerzetten. ‘Zelf denk ik dat dit nog het begin van mijn loopbaan is. Ik begin nu ook veel meer tijd te krijgen, wat me meer mogelijkheden geeft om eraan te werken.’ Zou het niet geweldig zijn als alle vrouwen iets kunnen doen zoals wat Bieb doet? ‘Ik vind niet dat ik voor alle vrouwen moet gaan bepalen dat ze betere banen moeten krijgen, maar ik vind wel dat ze die vrijheid moeten hebben. Dat ze zich naar de top kunnen werken, desnoods ten koste van mannen.’ Bekijk de webshop van Bieb (www.fatsheep.nl), en haar blog (www.fatfatsheep. blogspot.com)!

mei 2012

topvRouwen

Carolien Bianchi Vice-President aan de Amsterdamse Rechtbank Door Max van Geuns - Carolien Bianchi is in 1956 geboren te Amsterdam, waar ze nu Vice-President is bij de Rechtbank. Na haar eindexamen op het toenmalige Hervormd Lyceum (nu Hervormd Lyceum Zuid) ging ze naar het opleiding echter na drie jaar en ging werken aan de IVKO school, bij de administratie. Hoe is deze topvrouw van daaruit nog Vice-President geworden? ‘Op de IVKO school kwam ik met dingen in aanraking die niet bij mij passen. Het was een tijd van kraken en er kwamen veel leerlingen uit moeilijke gezinnen. Ik zat zelf in een keurig gezin. Toen ik deze onrechtvaardigheden zag in de maatschappij kwam ik erop uit om rechten te gaan studeren. Omdat ik er iets aan wilde doen.’ Carolien ging rechten studeren aan de UvA maar bleef tegelijkertijd gewoon werken aan de school, waar ze ook 25 uur per week aan kwijt was. In 1985 studeerde ze af. ‘Toen was ik net dertig. Het was in die tijd moeilijk om aan een baan te komen als jurist. Bij elke sollicitatie had ik zo’n honderd concurrenten, dat was bijna niet te doen. Aan het eind van mijn studie had ik wel het idee dat ik rechter wilde gaan worden, en daar is nog een opleiding voor: de raio-opleiding. Dat was niet minder moeilijk, sterker nog: 25 van de ongeveer vijfhonderd gaan door, en je mocht niet ouder zijn dan dertig op het moment van solliciteren. Dat is ook de reden waarom ik redelijk snel ben afgestudeerd.’ Natuurlijk kwam Carolien door deze grote opgave heen, en ze werd rechter in opleiding aan de Zwolse Rechtbank. ‘De raio-opleiding duurt zes jaar. Eerst twee jaar op de rechtbank, dan twee jaar als

‘Gelukkig zijn niet alleen nog saaie oude mannen rechter’ We hebben natuurlijk allemaal wel eens een rechtzaak gezien in een ‘Bij de simpele mondelinge zaak, als het gaat om strafrecht, hoor je eerst de verdachte. Je hebt het dossier bestudeerd. Bij de rechtzaak Justitie is er, en soms komt een getuige. Soms is het slachtoffer

zijn voor buitenstage, maar dat heb ik niet gedaan omdat ik al veel ervaring had.’ In Zwolle is Carolien dus rechter geworden, en ze kreeg er kinderen. Je hebt verschillende ‘rechtsgebieden’, zoals dat heet. Als rechter moet je twee rechtsgebieden beheersen, die van Carolien zijn strafrecht en civiel recht. Daarnaast is er nog bestuursrecht, en er zijn meer gespecialiseerde rechtsgebieden zoals kinderrecht.

opgeschreven waarvan de verdachte wordt beschuldigd..Dat moet bewezen worden op basis van de verklaringen op de zitting en het dossier, dat weer is opgesteld op basis van getuigenverklaringen, technisch onderzoek, van alles! Mocht er niet genoeg bewijs zijn dan moet de verdachte vrijgesproken worden. Maar soms kan het zijn dat je twijfelt of de verdachte het echt heeft gedaan ook al is er voldoende bewijs. Als het bewijs is niet overtuigend is dan spreek je de verdachte ook vrij..’

‘In Utrecht ben ik Vice-President geworden, wat in feite gewoon een promotiefunctie is. Ik ben dus niet de Vice-President van de Amsterdamse Rechtbank, maar een Vice-President. Je krijgt dan wat belangrijkere zaken, en je hebt meer verantwoordelijkheid. Rechter ben je overigens voor het leven benoemd, door de koningin. Toen ik benoemd werd wist ik dus eigenlijk al dat ik nooit meer werkeloos zou worden.’

Hoe staat Carolien als rechter tegenover vrouwenemancipatie? ‘Onder rechters zelf is de verdeling man-vrouw ongeveer 50-50, maar als je gaat kijken naar de Presidenten dan zijn dat meestal mannen. De vrouwen zijn gelukkig wel in opmars en het gaat de goede kant op (vroeger waren het alleen saaie oude mannen), maar helemaal gelijk is het nog niet. Ik denk dat de kwaliteit van vrouwen bij de rechterlijke macht zeker wel wordt onderkend.

mei 2012

Het Maxx Magazine

topvRouwen

Jacqueline Ruepert onderneemster

‘Iedereen moet gewoon werken’ Door Max van Geuns - Op 21 november 1963 is Jacqueline Rupert geboren in Hengelo. Ze is veel verhuisd en kwam terecht op een gymnasium in Assen. Van een gymnasium moet je gebruik maken en dus is ze maar klassieke talen gaan studeren. ‘Ik wist niet wat ik wilde en dus heb ik die studie maar afgemaakt. Later heb ik mijn promotieplaats gekregen door de Bijbel met de Koran te vergelijken, maar dat heb ik niet afgemaakt.’

In 1995 is ze een consultantbedrijf begonnen met haar partner. ‘Tot 2000 heeft dat een enorme groei meegemaakt, van 0 naar 150 man. We hebben het verkocht aan Getronics. Mijn partner nam afscheid en ik zat nog anderhalf jaar in de directie van Getronics. Ik heb drie consultingbedrijven geïntegreerd. Het werd een bedrijf van 800 man, en heb veel mensen moeten ontslaan. Dat was allemaal ook niet mijn ding. Dus ben ik gestopt en heb ik een kind gekregen!’ In 2004 begon ze met CCG (Conduco Consulting Group). Dat is een high-level consultancy practice rondom Telecom en de overheid. Hieronder valt ook het bedrijf Nederland Werkt. Naast deze holding heeft ze ook nog het bedrijf Teamwerk. ‘Ikzelf ben nu meer aandeelhouder nu.’

Jacqueline werd werkloos en kwam in een omscholingsproject van Ordina. Ze hadden een tekort aan automatiseerders, maar Jacqueline wilde niet weg uit Groningen, waar ze toen woonde en studeerde. ‘Bij Ordina was een dametje die elke ochtend in een net pak naar klanten ging. Ze was commercieel verantwoordelijk. Toen werd ze ziek, en in haar plaats haalde ik een groot project binnen bij PTT Telecom. Daar heb ik ook stage gelopen maar ik begreep er helemaal niks van. Mijn vriendje thuis maakte alle opdrachten want hij begreep het wel.’

‘Bij Nederland Werkt bemiddelen we mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, zoals de Wajong. Het is dus een soort variant op een integratiebureau. Bij Teamwerk nemen we deze mensen echt in dienst en we zenden ze uit. Dit zijn dus twee verschillende smaken. Teamwerk doen we in samenwerking met de gemeente Den Haag en het bestaat uit een “testbak” van 100 mensen. We hebben hiervoor niet de echte onder- onder- onderkant van de samenleving genomen - dat is een drama - maar net de groep daarboven. Het zijn alsnog allemaal mensen die slecht Nederlands spreken, een kleurtje hebben, op hun achttiende al drie kinderen hebben, in de schulden zitten en nog thuis wonen. Bij Nederland Werkt bemiddelen we dus mensen, het afgelopen jaar een stuk of 30.000, en we leggen de nadruk op jobcoaching. Het lukt ons aardig om hier een commercieel bedrijf van te maken. Daar is ook niks mis mee: we helpen de mensen aan een goed salaris en zenden ze goedkoper uit dan een uitzendbureau. Dan mogen we er best wat aan verdienen.’

Ze is vervolgens als technisch ontwerper begonnen bij het Rijks Computer Centrum, maar daar begreep ze ook niet veel van. Een eerste stap naar echt succes bleef toch niet lang: ze werd accountmanager, waar ze wel goed in was. ‘Commercieel ben ik erg goed. Ik wist toen ook precies wat ze wel en niet wilden horen. Met mijn beroep hoefde ik alleen te luisteren naar wat de klant wilde, kijken hoeveel we ervoor moesten betalen en wat we ervoor terug zouden krijgen. Die deals kon ik heel gemakkelijk maken.’

Aan Nederland Werkt komt uiteindelijk een eind: als immers hun doel geslaagd is, is het bedrijf niet meer nodig. ‘Mijn politieke mening hierover is vrij rechts denk ik. Het is terecht dat je gekort wordt op je uitkering als je niet in deze trajecten meegaat. Ik kan het weten want ik heb de mensen gezien: er is niks mis mee.’ Voor een nieuwe groep ‘zeikerds’ hoeven we ook minder bang te zijn: een deel van Nederland Werkt heet Nederland Studeert. Dit is dus de preventieve versie voor jongeren.

Na drie jaar werd ze gevraagd om voor een Amerikaans bedrijf te werken. ‘Bij het RCC was ik verantwoordelijk voor bedragen rond de 150 miljoen gulden, bij het nieuwe bedrijf in Amerika voor honderdduizend dollar. Ik dacht: “dat wordt een makkie”. Niet was minder waar, ik heb er echt leren verkopen.’ Jacqueline werd snel heel succesvol en werd gevraagd om in de board te komen, wat ze niet deed omdat het haar vrijheid zou belemmeren.

Jacqueline is niet feministisch en vindt ook dat mannen en vrouwen gewoon niet gelijk zijn. ‘Ik wil geen mannen in de commercie, als het aan mij ligt.’ Toch vindt ze dat er bij het zoeken van een werknemer geen onderscheid moet worden gemaakt tussen man of vrouw, allochtoon of autochtoon. ‘Je moet ook een afspiegeling van de samenleving vormen, en denken vanuit het hoofd van verschillende soorten mensen.’

20 Het Maxx Magazine

mei 2012

topvRouwen

Karin Järvinen beeldend kunstenaar

‘Ik ben een overlever’

Door Max van Geuns - Karin is niet zomaar een vrouw die potten maakt. Over haar talent hiervoor, en haar werk zelf is natuurlijk ook te spreken. Maar wat vooral zo bijzonder is, is de levensloop van de Amerikaanse met een Finse achternaam. Ze heeft op zestien verschillende scholen gezeten. Van Amerika naar Zwitserland, waar ze in Genève en Zurich heeft gewoond. Van daaruit ging ze naar Griekenland, en er zouden nog vele landen volgen.

fenomeen klei. En ik wist ook dat ik iets kon. Ik wist dat dit iets was, waarmee ik de rest van mijn leven door wilde - en zou - gaan.’

‘Zwitserland en Griekenland zijn mijn jongste herinneringen. Ik heb ook Schwizertitsch - het Zwitsers-Duits - gesproken, dat kan ik nu niet meer vloeiend. Ik kan alle talen nog een beetje spreken, maar niet zo goed. Grieks is me toch een beetje blijven hangen. Grieks van een twaalfjarige, de leeftijd waarop je dingen tot je neemt.’

Nu geeft ze les aan mensen, door middel van een soort strippenkaarten. ‘Net zoals bij de sportschool. Ik geef mensen zelf de keuze wanneer ze willen komen. Ik vind het ook gewoon leuk om mensen tegen te komen, ik hou van mensen.’

Wat er nou zo bijzonder is aan klei? ‘Toen ik mijn handen voor het eerst in klei deed, was het alsof het aarde was onder de wortels, mijn handen dus. Met mijn voeten had ik het sowieso nooit. Bovendien werd ik er gewoon rustig van, en ik was blij dat ik nooit iets heb hoeven weten.’

Daarna verhuisde ze naar Montreal, Zuid-Oost Azië en uiteindelijk Frankfurt. ‘Ik studeerde daar kunsterziehung. Daarvoor had ik op een school gezeten in Wales - het is een beetje ingewikkeld allemaal, ik weet het - waarvan een vriend mij in de paasvakantie kwam opzoeken in Frankfurt. Hij kwam oorspronkelijk uit Amsterdam, en wilde dat ik met hem daarheen zou gaan. Aangezien Frankfurt verschrikkelijk was, heb ik daar geen moment over getwijfeld. Voor twee weken gingen we naar Amsterdam. Althans, dat was het plan. Veertig jaar geleden was dat, en ik ben er nog steeds...’

Alhoewel Karin veel indrukwekkende dingen heeft meegemaakt, staat ze er zelf nogal bescheiden tegenover. ‘Ik vind mijn verhaal niet bijzonder. Ik ben gewoon een overlever, zo voelt het voor mij. Het is geen Nederlandse mentaliteit, maar ik voel me na die 39 jaar ook nog steeds een buitenlander. Ik denk in het Engels. De politiek hier kan ik niet uitstaan. Sommigen zijn zo dom... Maar ach, laat ze maar. Op een gegeven moment vallen ze erbij neer. En er is wel hoop, want er zijn ook goede dingen gaande. Nederland blijft een prachtig land. Mijn over- over- overgrootvader Thorbecke heeft de grondwet dan ook geschreven, haha. Maar ik kan niet trots zijn op dit land als Rutte blijft liegen, want dat weet ik als geen ander.’

De reden voor al deze verhuizingen was het werk van Karin’s vader, een zakenman. Ze weet bijna niet anders dan dat ze altijd heeft gereisd. Tot 1973, toen kwam Karin naar Amsterdam toe. ‘De stad bestond alleen uit jonge mensen, en ik werd op een bepaalde manier echt meegetrokken met de hippiestijl in die tijd. Het was waanzinnig, heel kleurrijk.’

Geïnteresseerd in de werken van Karin Järvinen? Kom van 15 april tot en met 16 mei naar de expositie ‘Oud en Nieuw in April’ in Galerie Weesperzijde, woensdag tot en met zondag van 12.00 tot 19.00. Meer op www.weesperzijde.nl en www.karinjarvinen.com!

In Amsterdam, toen ze begin twintig was, ging ze naar de Rietveld Academie om te vragen of ze pottenbakkers kenden in Amsterdam. ‘In Wales al, op mijn zestiende, was ik door het

mei 2012

Het Maxx Magazine

politiek

Tweede kamerlid aan het woord over…

Topvrouwen

Door marianne Thieme (parTiJvoorziTTer pvDD) Zou de wereld er anders uitzien wanneer vrouwen meer invloed zouden hebben in de top van het bedrijfsleven en het landsbestuur? Zouden vrouwelijke bankiers verstandiger met ons geld omgaan, dan mannelijke bankiers doen? Het zijn vragen die niet op een vanzelfsprekende wijze met ja of nee te beantwoorden zijn, maar vast staat dat vrouwen erg lang ondergewaardeerd zijn geweest en daarmee ook onderbenut. En dat het haantjesgedrag van mannen daar niet alleen een belangrijke rol in gespeeld heeft, maar ook heeft geleid tot groeimodellen die geen rekening houden met de reproductiecapaciteit van de aarde. Niet valt uit te sluiten dat vrouwen die de natuurlijke zorg voor komende generaties hebben, ook meer tijd en aandacht zouden orde te houden. Niet omdat vrouwen beter dan mannen zouden zijn, net zomin als het omgekeerde het geval is, maar omdat vrouwen en mannen elkaar beter zouden kunnen aanvullen dan nu vaak het geval is. Erkenning van gelijkwaardigheid zou daarvoor een goed uitgangspunt zijn. Dat is allerminst een vanzelfsprekendheid. Voor elke emancipatiebeweging geldt, volgens Gandhi (en ik ben dat met hem eens) worden emancipatiebewegingen eerst genegeerd, daarna belachelijk gemaakt, daarna gecriminaliseerd. Pas wanneer ze die fases doorlopen hebben, kunnen hun idealen gerealiseerd worden, bij voldoende maatschappelijk draagvlak. Het beroemde boek van feministe Mary Wollstonecraft over vrouwenrechten “Vindication of the rights of Women” werd zijn boek “Vindication of the rights of Brutes”(brutes= beesten). Hij stelde dat als vrouwen vrijheden of rechten zouden krijgen, je logischerwijs ook dieren rechten zou moeten geven. Vrouwen hadden immers net als dieren geen ziel? En omdat het bespottelijk zou zijn zielloze wezens rechten te geven, stond het buiten kijf dat

je rechten voor vrouwen helemaal niet zou moeten willen! In het Britse Lagerhuis speelden dezelfde gevoelens toen bij de behandeling van een wet die het kiesrecht voor vrouwen regelde gesteld werd: “maar als we vrouwen nu rechten gaan geven, wat is dan de volgende stap? Koeien? Paarden? Ezels? Geiten?” Het instemmende en homerische gelach in de zaal en vanaf de tribune maakt al meteen duidelijke welke sekse de zaal domineerde, in alle opzichten. Vrouwen verzetten zich vaak minder tegen emancipatoire bewegingen, kijken er nuchterder naar en voelen zich minder snel bedreigd in hun positie wanneer anderen meer rechten krijgen. Het is geen toeval dat de strijd voor meer aandacht voor dieren, natuur en milieu vooral gevoerd wordt door vrouwen. De fractie van de Partij voor de Dieren in de Tweede kamer bestaat als enige geheel uit vrouwen en het merendeel van de leden van de partij is vrouw. Mannen doen dat al snel af met de gedachte dat vrouwen nu eenmaal emotioneler zouden zijn, maar ik denk dat het daarmee weinig van doen heeft. De wijze waarop we in de intensieve veehouderij 500 miljoen dieren laten lijden en sterven na een kort en ellendig leven is rationeel nauwelijks te rechtvaardigen. Alleen de emoties “goedkoop” en “lekker” spelen daarin een doorslaggevende rol. Wanneer er meer vrouwen toetreden tot de top van het bestuur van het land en het bedrijfsleven, zal er in elk geval meer aandacht komen voor natuurlijke processen als de reproductiecapaciteit van de aarde. Voor de economie van het genoeg. Misschien kan ik dat het best illustreren aan de hand van een voorbeeld. Toen in de Tweede kamer gedebatteerd werd over de toekomst van de genetisch gemanipuleerde stier Herman, besloten de overwegend mannelijke Kamerleden, dat stier Herman wel nakomelingen mocht verwekken, maar dat die vervolgens zelf geen nakomelingen mochten krijgen. Zij mochten alleen gehouden worden voor de melk. Toen het debat al lang gaande was, vroeg een vrouwelijk Kamerlid schuchter: “hoe denken jullie dat de dochters van stier Herman ooit zullen gaan lacteren als ze geen kalfjes mogen krijgen?” Het is dit soort logica die mannen te vaak over het hoofd zien. En daar zullen de vrouwen ze mee moeten helpen. Samen komen we een stuk verder, en dat is heel hard nodig in een wereld die zucht onder crises die we over onszelf hebben afgeroepen!

Synovate

De laatste Tweede Kamer peilingen 22 Het Maxx Magazine

VVD PvdA SP PVV D66 CDA GroenLinks ChristenUnie PvdD SGP 50Plus OBP

34 (-1) 25 (+1) 26 (+8) 18 (-9) 16 (+1) 13 (-1) 5 (-2) 6 (+1) 3 (0) 2 (0) 1 (+1) 1 (+1)

Peil.nl VVD SP PvdA PVV D66 CDA GroenLinks ChristenUnie PvdD SGP 50Plus

31 (-1) 31 (+6) 19 (0) 17 (-10) 17 (+1) 13 (+1) 8 (0) 7 (+2) 3 (0) 3 (+1) 1 (0)

mei 2012

Redactioneel

Drukkerij Jan Nagel drukken en printen $25+7%2+

'%"//24%

42/57+!!24%.

#!.6!3&/4/ 3

-!'!:).%3

Al bijna 20 jaar volop in beweging! Drukkerij Jan Nagel is al jaren gevestigd in Amsterdam Zuid en pakt alle uitdagingen van vandaag en de toekomst met veel enthousiasme aan. Wij laten drukwerk digitaal en in offset in alle soorten en maten van onze machines rollen. Drukwerk waarop u en wij trots kunnen zijn en dat u met overtuiging kunt inzetten om uw commerciĂŤle, creatieve en communicatieve doelstellingen kracht bij te zetten. Wij blijven investeren in technologie, kennis en zorgen dat wij over het beste materiaal beschikken om u van goed en duurzaam drukwerk te kunnen voorzien. Drukkerij Jan Nagel is uw garantie voor perfecte kwaliteit en service! Maak een afspraak en kom langs in onze winkel.....

mei AALSMEERWEG 2012 Het Maxx Magazine 23 40-42, AMSTERDAM ZUID 020 6171719 DRUKKERIJ-JANNAGEL.NL

t Werkgelegenheidsprojecten t Werving & Selectie t Begeleid Werken t Coaching t Outplacement t Opleiding

DE PARTNER BIJ WERK, OPLEIDING EN COACHING