/programaci%C3%B3n_2011-12

Programación didáctica 2011-2012

Ferrol outubro 2011

0. XERALIDADES 0.1 Materias que imparte este Departamento.

Exclusivamente a materia de Tecnoloxía correspondente á E.S.O.

0.2 Cursos e grupos que dependen do departamento.

A área de tecnoloxía impártese en tódolos niveis da ESO. O número de grupos en cada nivel especifícanse na seguinte táboa:

2º E.S.O. 2º A 2º B

3º E.S.O. 3º A 3º B 3º C 3º P. D. C.

0.3 Profesorado que forma parte do departamento.

D. José A. Pérez Cribeiro Dña. Ana Mª Pérez-Santamarina Feijoo D. Enrique Freire Hermida 0.4 Sinaturas dos compoñentes do departamento.

2

4º E.S.O. 4ºA 4º P. D. C.

Asdo: J. A. Pérez Cribeiro Asdo: Ana Pérez-Santamarina Feijoo Asdo. Enrique Freire Hermida

Índice

0.XERALIDADES.............................................................................................................................2 0.1 Materias que imparte este Departamento.........................................................................2 0.2 Cursos e grupos que dependen do departamento. ...........................................................2 0.3 Profesorado que forma parte do departamento................................................................2 0.4 Sinaturas dos compoñentes do departamento..................................................................2 1. INTRODUCCIÓN .......................................................................................................................5 1.1 . Marco legal do currículo...................................................................................................5 1.2 . Características xerais da área de tecnoloxía.....................................................................5 2.- METODOLOXÍA........................................................................................................................5 3.- CONTRIBUCIÓN DA MATERIA Á ADQUISICIÓN DAS COMPETENCIAS BÁSICAS........................6 Competencia no coñecemento e a interacción co medio físico...........................................6 Autonomía e iniciativa persoal.............................................................................................6 Tratamento da información e competencia dixital...............................................................6 Competencia social e cidadán..............................................................................................7 Competencia matemática....................................................................................................7 Competencia en comunicación lingüística............................................................................7 Competencia para aprender a aprender..............................................................................7 Competencia artística e cultural...........................................................................................7 4. OBXECTIVOS DE ETAPA.............................................................................................................8 5. CURRÍCULO...............................................................................................................................9 Programación curricular de área..............................................................................................9 2º ESO..............................................................................................................................9 CONTIDOS MÍNIMOS ESIXIBLES E TEMPORIZACIÓN......................................................23 CONTIDOS MÍNIMOS ESIXIBLES E TEMPORIZACIÓN......................................................39 4º ESO............................................................................................................................42 CONTIDOS MÍNIMOS ESIXIBLES E TEMPORIZACIÓN......................................................52 6. AVALIACIÓN............................................................................................................................54 6.1 Características da avaliación.............................................................................................54 6.2 Criterios de avaliación......................................................................................................54 6.3 Procedementos e Instrumentos de Avaliación.................................................................54

3

6.4 Criterios de cualificación ..................................................................................................56 7.CONTRIBUCIÓN DA MATERIA Ó PROXECTO LECTOR DO CENTRO...........................................57 8.MATERIAIS CURRICULARES E RECURSOS DIDÁCTICOS............................................................57 Libros de Texto.......................................................................................................................58 9.ACTIVIDADES COMPLEMENTARIAS E EXTRAESCOLARES.........................................................58 10.ATENCIÓN Á DIVERSIDADE....................................................................................................58 10. 1 Programa de Diversificación Curricular..........................................................................58 11. CONTIDOS E CRITERIOS DE AVALIACIÓN PARA A RECUPERACIÓN DE ALUMNOS PENDENTES ...................................................................................................................................................62 11.1 Contidos esixibles...........................................................................................................62 11.2 Criterios e procedementos de avaliación.......................................................................62

4

1. INTRODUCCIÓN 1.1 . Marco legal do currículo •

Real decreto 1631/2006, de 29 de decembro, que establece as ensinanzas mínimas correspondentes á Educación Secundaria Obrigatoria.

•

Decreto 133/2007, do 5 de xullo, onde se regulan as ensinanzas da educación secundaria obrigatoria na Comunidade Autónoma de Galicia.

1.2 . Características xerais da área de tecnoloxía A área de tecnoloxía na Educación Secundaria Obrigatoria trata de fomentar as aprendizaxes e desenvolver competencias de tal xeito que permitan a comprensión dos obxectos técnicos, a súa utilización e a súa manipulación, así como o dominio dos procesos tecnolóxicos mediante os que tales obxectos se deseñan e constrúen empregando as tecnoloxías da información e da comunicación.

2.- METODOLOXÍA Entendemos que a área de tecnoloxía articúlase en torno a un binomio coñecementoacción, onde ambos deben ter un peso específico equivalente. Polo tanto, cremos que a estratexia metodolóxica debe apoiarse nos puntos seguintes: •

A necesidade de adquirir coñecementos científico-técnicos que procedan doutras áreas e materias do currículo: coñecementos científicos, cálculo matemático, deseño gráfico, expresión verbal e coñecementos relativos ó pasado histórico e ó desenvolvemento económico e cultural das sociedades.

•

A utilización das tecnoloxías da información e comunicación como instrumento habitual de traballo.

•

A aplicación dos coñecementos técnicos para a análise de obxectos tecnolóxicos e á súa posible manipulación e transformación, sen esquecer que esta análise débese enmarcar transcendendo ao propio obxecto e integrándoo no ámbito social e cultural da época na que se produce.

•

A posibilidade de emular procesos de resolución de problemas prácticos, a través dunha metodoloxía de proxectos, que ten entidade propia e que é á Tecnoloxía o que o método científico á ciencia. Este proceso supón tres etapas: a de concepción, creación e deseño; a de construción e, por último, a de avaliación. Esta metodoloxía require que os alumnos traballen en equipo, e permite que desenvolvan as cualidades necesarias para un futuro traballo profesional dentro dun grupo.

Por outro lado, o desenvolvemento conceptual debe sustentarse en plantexamentos didácticos que faciliten a participación do alumno. Isto supón a utilización dunha metodoloxía apropiada na que o profesor debe actuar preferentemente como elemento orientador e motivador.

5

O modelo de aprendizaxe que propoñemos debe fundamentarse nos seguintes principios metodolóxicos: • • • •

Partir do nivel de desenvolvemento do alumno: coñecementos previos.

Conseguir que os alumnos realicen aprendizaxes significativos.

Ser competente: O coñecemento adquirido polo alumno debe ser eficaz.

Combinar o principio dunha educación común para todo o alumnado coa atención á diversidade.

3.- CONTRIBUCIÓN DA MATERIA Á ADQUISICIÓN DAS COMPETENCIAS BÁSICAS Entendemos por competencia básica á capacidade de poñer en práctica de forma integrada, en diferentes contextos e situacións, os coñecementos, as habilidades e as actitudes persoais adquiridos. As competencias teñen tres compoñentes: un saber (un contido), un saber facer (un procedemento, unha habilidade, unha destreza...) e un saber ser ou saber estar ( unha actitude determinada).

A área de Tecnoloxía contribúe ó desenvolvemento das seguintes competencias: •

Competencia no coñecemento e a interacción co medio físico

Esta materia contribúe á adquisición desta competencia mediante o coñecemento e a comprensión de obxectos, procesos, sistemas e entorno tecnolóxico, e a través do desenvolvemento de destrezas técnicas e habilidades para manipular obxectos con precisión e seguridade.

A interacción co entorno vese facilitada co coñecemento e a utilización do proceso de resolución técnica de problemas e a súa aplicación para identificar e dar resposta a necesidades, avaliando o desenvolvemento do proceso e os seus resultados. Por outro lado, a análise de obxectos e sistemas técnicos permite coñecer como foron deseñados e construídos, os elementos que os forman e a súa función no conxunto, facilitando o uso e conservación. Por último, é importante o desenvolvemento da capacidade e disposición para lograr un entorno saudable e unha mellora na calidade de vida, mediante o coñecemento e análise crítica da repercusión medioambiental da actividade tecnolóxica e o fomento de actitudes responsables de consumo racional.

•

Autonomía e iniciativa persoal

As diferentes fases do proceso de resolución técnica de problemas contribúen ó desenvolvemento desta competencia: a elaboración de ideas e a elección da solución máis axeitada; a planificación e execución do proxecto; a avaliación do desenvolvemento do mesmo e do obxectivo acadado; e por último, a realización de propostas de mellora. A través desta vía ofrécense moitas oportunidades para o desenvolvemento de cualidades persoais como a iniciativa, o espírito de superación, a perseveranza fronte ás dificultades, a autonomía e a autocrítica, contribuíndo ó aumento da confianza nun mesmo e á mellora da autoestima.

•

Tratamento da información e competencia dixital

O tratamento específico das tecnoloxías da información e da comunicación, integrado nesta materia, proporciona unha oportunidade especial para desenvolver esta competencia.

6

Contribuirase ó desenvolvemento desta competencia na medida en que as aprendizaxes asociadas incidan na confianza no uso de ordenadores para localizar, procesar, elaborar, almacenar e presentar unha información. Por outra parte, debe destacarse a importancia do uso das tecnoloxías da información e comunicación como ferramenta de simulación de procesos tecnolóxicos e para a adquisición de destrezas con linguaxes específicas, como o icónico ou o gráfico.

•

Competencia social e cidadán

A contribución á adquisición de habilidades para as relacións humanas e para o coñecemento da organización e funcionamento das sociedades verá determinada polo modo en que se aborden os contidos, especialmente os asociados ó proceso de resolución de problemas tecnolóxicos.

O alumno ten múltiples ocasións para expresar e discutir adecuadamente ideas e razoamentos, escoitar ós demais, abordar dificultades, xestionar conflitos e tomar decisións, practicando o diálogo, a negociación, e adoptando actitudes de respecto e tolerancia cara ós seus compañeiros.

•

Competencia matemática

O uso instrumental de ferramentas matemáticas contribúe a configurar adecuadamente a competencia matemática, na medida en que proporciona situacións de aplicabilidade a diversos campos.

Algunhas delas están especialmente presentes nesta materia como a medición e o cálculo de magnitudes básicas, o uso de escalas, a lectura e interpretación de gráficos, a resolución de problemas baseados na aplicación de expresións matemáticas, referidas a principios e fenómenos físicos, que resolven problemas prácticos do mundo material.

•

Competencia en comunicación lingüística

A contribución a esta competencia realízase a través da adquisición dun vocabulario específico, que debe ser utilizado nos procesos de busca, análise, selección, resume e comunicación de información. A lectura, interpretación e redacción de informes técnicos contribúe ó coñecemento e á capacidade de utilización de diferentes tipos de textos a as súas estruturas formais.

•

Competencia para aprender a aprender

Á adquisición desta competencia contribúese polo desenvolvemento de estratexias de resolución de problemas tecnolóxicos e polo estudio metódico de obxectos e sistemas, en particular mediante a obtención, a análise e a selección de información útil para abordar un proxecto.

•

Competencia artística e cultural

Os proxectos tecnolóxicos deben ter en conta o aspecto estético e, para iso, e necesario o coñecemento dos bloques relativos a estruturas e materiais.

Por outra parte, os bloques relacionados coa expresión gráfica (debuxo e tratamento gráfico coa axuda do ordenador), contribuirán tamén a desenvolver esta competencia.

7

4. OBXECTIVOS DE ETAPA A ensinanza da tecnoloxía nesta etapa terá como obxectivos o desenvolvemento das seguintes capacidades: 1. Analizar os obxectos e sistemas técnicos para identificar os seus elementos e as funcións que realizan, explicar o seu funcionamento, utilizalos e controlalos de diversas formas, e recoñecer as condicións fundamentais que interveñen no seu deseño e construción.

2. Abordar con autonomía e creatividade, individualmente ou en grupo, problemas tecnolóxicos traballando de forma ordenada e metódica para estudar o problema, recompilar e seleccionar información procedente de distintas fontes, elaborar a documentación pertinente, concibir, deseñar, planificar e construír obxectos ou sistemas que resolvan o problema e avaliar a súa idoneidade desde distintos puntos de vista.

3. Actuar de xeito dialogante, flexible, responsable e voluntario no traballo en equipo, na procura de solucións, na toma de decisións e na execución das tarefas encomendadas con actitude de respecto, cooperación, tolerancia e solidariedade.

4. Empregar as destrezas e os coñecementos necesarios para a análise, intervención, deseño, elaboración e manipulación de forma segura e precisa de materiais, obxectos e sistemas.

5. Expresar e comunicar ideas e solucións técnicas, así como explorar a súa viabilidade e alcance utilizando os medios tecnolóxicos, os recursos gráficos, a simboloxía e o vocabulario axeitados.

6. Adoptar actitudes favorables á resolución de problemas técnicos, desenvolvendo interese e curiosidade cara á actividade tecnolóxica, analizando e valorando criticamente a investigación e o desenvolvemento tecnolóxico e a súa influencia na sociedade, no ambiente, na saúde e na calidade de vida das persoas.

7. Manexar con soltura aplicacións informáticas para buscar, almacenar, organizar, manipular, recuperar, presentar, compartir e publicar información, e empregar de forma habitual as redes de comunicación na propia formación, na busca de emprego e para acceder a servizos electrónicos administrativos ou comerciais.

8. Interesarse polos avances tecnolóxicos valorando criticamente a súa contribución á mellora do benestar social e individual, e incorporándoos ao seu facer cotiá.

8

5. CURRÍCULO Programación curricular de área 2º ESO CRITERIOS DE AVALIACIÓN 1. Citar propiedades básicas da madeira e dos metais como materiais técnicos, enumerar algunhas das súas variedades e transformados máis utilizados, identificándoos nas aplicacións técnicas máis usuais, e empregar técnicas básicas de conformación, unión e acabado de forma correcta, mantendo os criterios de seguridade axeitados.

2. Utilizar algunha ferramenta simple para desenvolver unha tarefa sinxela aplicando as normas de uso e dos criterios de seguranza axeitados.

3. Expresar mediante vistas e perspectivas obxectos e sistemas técnicos sinxelos co propósito de comunicar un traballo tecnolóxico.

4. Identificar, en estruturas e sistemas sinxelos, elementos resistentes e os esforzos a que están sometidos.

5. Comprender o funcionamento das máquinas simples.

6. Realizar a montaxe de circuítos eléctricos sinxelos en corrente continua, empregando pilas, interruptores, conmutadores, resistencias, lámpadas e motores.

7. Identificar os compoñentes fundamentais dun ordenador tipo e os seus periféricos máis comúns, explicando brevemente a súa misión no conxunto.

8. Utilizar as TIC para a elaboración de informes sobre as tarefas e os traballos técnicos desenvolvidos.

Proposta curricular: Aínda que os alumnos deberían ser capaces de aplicar os conceptos matemáticos básicos en distintos contextos, a nosa experiencia dinos que unha gran porcentaxe deles teñen dificultades á hora de levalo a cabo. Debido a isto consideramos conveniente introducir neste nivel unha unidade cero cuxos contidos se impartirían ó longo de todo o curso académico. Os obxectivos que pretendemos acadar son os que se especifican a continuación: • • • • • • •

Utilización dun vocabulario técnico común a outras materias que formen parte da área científico-tecnolóxica.

Uso de factores de conversión.

Cambios de unidades de lonxitude, superficie, volume, capacidade e masa.

Cálculo de perímetros, áreas e volumes.

Proporcionalidade directa, escalas e porcentaxes. Densidade. Proporcionalidade inversa.

Gráficas. Interpretación e características dunha gráfica.

Ecuacións lineais de 1º grao.

9

UNIDADE 1. O proceso tecnolóxico OBXECTIVOS 1. Coñecer o concepto de tecnoloxía, identificando como obxecto tecnolóxico todo aquilo que foi deseñado para satisfacer unha necesidade específica.

2. Coñecer as fases do proceso de resolución técnica de problemas.

3. Comprender o carácter evolutivo da tecnoloxía.

CONTIDOS Conceptos • • • • •

Concepto de tecnoloxía.

Características funcionais e estéticas dos obxectos tecnolóxicos.

Fases do proceso tecnolóxico.

O proceso tecnolóxico aplicado a un exemplo práctico: as pontes.

Principais feitos tecnolóxicos da historia.

Procedementos, destrezas e habilidades • • •

Identificación dos obxectos de uso cotián como obxectos tecnolóxicos.

Identificación das catro fases do proceso tecnolóxico no desenvolvemento dalgún obxecto de uso cotiá.

Observación das melloras producidas nos obxectos tecnolóxicos ó longo do tempo, en función das nosas necesidades.

Actitudes • •

Interese por observar os obxectos que nos rodean: a súa utilidade e a adecuación ó fin para o que foron deseñados.

Recoñecemento da tecnoloxía como un proceso constante de identificación de necesidades e busca de solucións.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Utilización de exemplos prácticos onde os alumnos deban describir as fases do proceso tecnolóxico.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • •

Coñecer e comprender o concepto de tecnoloxía, así como as principais características que debe reunir un obxecto tecnolóxico.

Coñecer e ser capaces de levar á práctica as catro fases de creación dun obxecto tecnolóxico.

Identificar os avances tecnolóxicos que máis cambiaron a nosa vida ó longo da historia.

Competencias que se avalían: C. en comunicación lingüística

10

UNIDADE 2. Debuxo OBXECTIVOS 1. Expresar ideas técnicas a través de gráficos e debuxos, utilizando códigos que aclaren e estruturen a información que se pretende transmitir.

2. Coñecer e empregar correctamente os instrumentos que se utilizan na elaboración do debuxo técnico.

3. Manexar con soltura distintas formas de representación gráfica, utilizando as máis adecuadas segundo as necesidades do proxecto técnico.

4. Interpretar correctamente obxectos tecnolóxicos representados en distintos sistemas.

5. Coñecer o modo normalizado de utilización de liñas e cotas para aplicalo ó deseño e comunicación de ideas na resolución de problemas técnicos.

6. Valorar a importancia do debuxo técnico como medio de expresión e comunicación na área de tecnoloxía.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • •

Instrumentos e materiais básicos de debuxo técnico e deseño gráfico.

Trazado de rectas paralelas, perpendiculares e ángulos coa axuda do escuadro e cartabón.

Trazado de figuras xeométricas planas sinxelas.

Formas de representación gráfica de obxectos: bosquexo, esbozo e proxección diédrica (planta, alzado e perfil).

Convencións de representación gráfica. Normalización: acoutamento.

Representación a escala: escalas de ampliación e redución.

O acoutamento no debuxo técnico: cotas e tipos de liñas.

Procedementos, destrezas e habilidades • • • •

Representación gráfica de ideas, usando correctamente os instrumentos e materiais de debuxo técnico.

Representación a man alzada de obxectos simples en proxección diédrica.

Lectura e interpretación de documentos técnicos sinxelos compostos de informacións, símbolos, esquemas e debuxos técnicos.

Practicar con escalas de redución e ampliación.

Actitudes • •

Gusto pola limpeza e pola orde na presentación de documentos técnicos.

Valoración da expresión gráfica como modo de comunicación na área de tecnoloxía.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Uso de documentos gráficos para obter vistas a partir de representacións en perspectiva.

11

•

Uso de obxectos simples de madeira, porexpán, etc. para obter vistas acoutadas e a escala.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • •

Demostrar habilidades e destrezas no manexo dos distintos instrumentos de debuxo.

Representar en proxección diédrica a forma e dimensións dun obxecto.

Debuxar, a lapis e a man alzada, as pezas ou partes dun obxecto sinxelo, aplicando normas e convencións elementais de representación.

Debuxar a escala (redución e ampliación) e acoutar perfectamente un debuxo.

Competencias que se avalían: C. en comunicación lingüística, C. matemática e competencia artística e cultural.

UNIDADE 3. Materiais e madeira.

OBXECTIVOS 1. Recoñecer a orixe, as características e as aplicacións dos materiais de uso máis frecuente, diferenciando entre materiais naturais e materiais transformados.

2. Coñecer as propiedades máis importantes dos materiais.

3. Coñecer as principais propiedades da madeira.

4. Coñecer as distintas formas comerciais da madeira e o seu uso.

5. Distinguir entre madeiras naturais e artificiais.

6. Identificar as ferramentas e útiles empregados no traballo da madeira.

7. Coñecer e respectar as normas de seguridade no emprego de ferramentas.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • • •

Materiais naturais e transformados: clasificación.

Madeiras naturais e transformadas: aplicacións máis comúns.

Propiedades características da madeira.

Principais ferramentas para o traballo coa madeira.

Técnicas básicas do traballo con madeira.

Unións e acabados máis representativos das pezas de madeira.

Repercusións ambientais da explotación da madeira.

Uso do calibre

Procedementos, destrezas e habilidades • • • • •

Describir e analizar as propiedades dos materiais.

Selección das madeiras atendendo ás súas propiedades características.

Identificación das ferramentas máis apropiadas para o traballo con madeira.

Recoñecemento dos tipos de unións e acabados para obxectos de madeira.

Aplicación das normas básicas de seguridade no taller.

Actitudes •

Interese na busca dun material coas propiedades axeitadas para resolver un problema de deseño concreto.

12

• •

Concienciación sobre a ameaza que para o medio natural supoñen os problemas de contaminación e a falta de materias primas.

Valoración da utilidade de planificar correctamente unha secuencia de operacións.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS • • • • • •

Uso das TIC para a elaboración de fichas de distintos tipos de madeira.

Exercicios de cálculo de densidades de distintas madeiras utilizando como instrumento de medida o calibre.

Exercicios de cálculo de masas e volumes en función da densidade.

Uso da densidade para clasificalas como madeiras duras ou brandas.

Exercicios de identificación da materia prima, material e produto tecnolóxico na fabricación dun obxecto.

Aplicación práctica na fabricación dunha peza. Uso axeitado de ferramentas.

Interpretación de planos a escala.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • • • •

Clasificar materiais de uso común.

Seleccionar as propiedades máis axeitadas para cada obxecto tecnolóxico.

Coñecer e diferenciar as propiedades máis importantes dos materiais.

Valorar a recollida selectiva dos materiais.

Coñecer as propiedades da madeira. A densidade como criterio de clasificación.

Coñecer o manexo das ferramentas e as técnicas de unión e acabado da madeira.

Identificar e ordenar as distintas técnicas de traballo con madeira.

Competencias que se avalían: Comunicación lingüística, matemática, dixital, no coñecemento e interacción co mundo físico, autonomía e iniciativa persoal, social e cidadá.

A estas alturas do curso, os alumnos xa deben estar iniciando a tarefa de deseño e construción dun determinado obxecto tecnolóxico.

UNIDADE 4. Metais OBXECTIVOS 1.

2.

3.

4.

Coñecer as propiedades xerais dos metais e as súas aplicacións.

Diferenciar os distintos tipos de metais segundo as súas características.

Empregar técnicas básicas de traballo con metais.

Analizar obxectos técnicos metálicos e entender as razóns que conducen á elección dun determinado metal para a súa fabricación.

5. Desenvolver habilidades necesarias para manipular correctamente e con seguridade as ferramentas empregadas no traballo con metais.

6. Valorar a reciclaxe como unha necesidade para reducir o impacto ambiental da explotación dos metais.

13

CONTIDOS Conceptos • • • • • • • •

Propiedades dos materiais.

Materiais metálicos: clasificación.

Materiais férricos: propiedades e aplicacións.

Materiais non férricos: propiedades e aplicacións.

Técnicas básicas de traballo de metais no taller: ferramentas e uso seguro das mesmas.

Técnicas industriais do traballo con metais.

Obtención de metais: a altas temperaturas e en cela electroquímica.

Impacto ambiental.

Procedementos, destrezas e habilidades • • •

Identificar o metal co que está fabricado un obxecto.

Avaliar as propiedades que debe ter un metal para construír un obxecto.

Traballar con metais e usar as ferramentas de maneira correcta.

Actitudes • • • •

Respecto ás normas de seguridade cando se usan ferramentas.

Sensibilidade ante o impacto social e ambiental producido pola explotación, transformación e o refugo de metais.

Valoración positiva da reciclaxe de metais como medio de obtención de materia prima.

Fomento do aforro no uso de material no taller.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS • • • • •

Exercicios de cálculo de densidades.

Cálculos de superficies e volumes.

Cálculos de % en masa nunha aliaxe.

Determinación da masa de distintos compoñentes nunha aliaxe en función da súa % en masa.

Exercicios de identificación da materia prima, material e produto tecnolóxico na fabricación dun obxecto.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • •

Coñecer as propiedades básicas dos metais como material de uso técnico.

Identificar de que metal están constituídos diferentes obxectos ou produtos metálicos.

Empregar as técnicas básicas de traballo con metais.

Valorar o impacto ambiental do uso de metais.

Calcular as cantidades dos compoñentes dunha aliaxe en función da súa porcentaxe e a masa total.

Calcular a composición en % dunha aliaxe.

14

•

Competencias que se avalían: comunicación lingüística, matemática.

UNIDADE 5. Estruturas OBXECTIVOS 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

Aprender a recoñecer estruturas e os seus tipos.

Coñecer os distintos esforzos ós que están sometidos as estruturas.

Aplicar todo o estudado a estruturas reais.

Identificar nunha estrutura os elementos que soportan os esforzos.

Saber a función dunha estrutura.

Comprender a importancia da triangulación nas estruturas.

Analizar as condicións de estabilidade dunha estrutura.

Analizar a evolución no deseño e construción de estruturas.

CONTIDOS Conceptos • • • • •

As estruturas e os seus tipos.

Elementos das estruturas.

Esforzos que soporta unha estrutura.

Proceso de deseño dunha estrutura resistente, tendo en conta a necesidade que hai que cubrir.

Perfís e triangulación de estruturas básicas.

Procedementos, destrezas e habilidades • • • •

Identificación dos esforzos principais a que está sometido unha estrutura.

Proceso de selección dos materiais, considerando criterios funcionais e económicos.

Comparación da forma das construcións, en función do tipo de estrutura e materiais, considerando as súas vantaxes e inconvenientes.

Comprobación das vantaxes que supón a triangulación de estruturas para mellorar a súa resistencia ós esforzos.

Actitudes • • •

Interese por coñecer as aplicacións dos perfís na construción de estruturas.

Curiosidade por coñecer como se mellora a estabilidade dunha estrutura.

Recoñecemento da utilidade práctica e valor estético dalgunhas estruturas do seu entorno.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Identificar os esforzos ós que están sometidos distintos elementos nun prototipo estrutural.

15

• •

Deseño, fabricación e estudo de elementos estruturais a partir de follas e tubos de papel.

Deseño e fabricación de estruturas que cumpran cos requisitos de estabilidade e resistencia.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • •

Analizar distintas estruturas, xustificando o porque do seu uso e aplicación.

Identificar en sistemas sinxelos os elementos resistentes e os esforzos ós que están sometidos.

Resolver problemas sinxelos que contribúan a reforzar as estruturas.

Recoñecer a utilidade práctica e o valor estético dalgunhas estruturas do seu entorno.

Competencias que se avalían: competencia en comunicación lingüística e competencia artística e cultural.

UNIDADE 6. Máquinas e mecanismos.

OBXECTIVOS 1. Construír prototipos incorporando mecanismos formados por distintos mecanismos.

2. Comprender o funcionamento de operadores e sistemas mecánicos sinxelos.

CONTIDOS Conceptos •

Máquinas. Elementos dunha máquina.

•

Conceptos físicos básicos: Forza, peso e velocidade lineal.

•

Máquinas simples: pancas, poleas, polipastos e torno.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Identificar os elementos dunha panca. Aplicación da ecuación de equilibrio.

•

Interpretar esquemas nos que interveñen máquinas e mecanismos simples.

•

Deseñar e construír proxectos que inclúan máquinas e mecanismos simples.

•

Analizar o funcionamento dalgúns mecanismos.

Actitudes •

Valoración da importancia tecnolóxica dos operadores mecánicos e máquinas sinxelas.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS • •

Exercicios de cálculo de forzas e velocidade lineal. Cambio de unidades. Utilización de factores de conversión.

Deseño e fabricación dunha estrutura que utilice para o seu funcionamento unha máquina simple.

16

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Recoñecer as relacións entre as partes dun mecanismo simple, propoñendo posibilidades de mellora.

•

Construír modelos de mecanismos, utilizando materiais diversos, e avalialos convenientemente, realizando as oportunas correccións para lograr a mellora do seu funcionamento.

•

Identificar os operadores presentes nas máquinas do entorno.

• •

Resolver actividades que impliquen cálculos de forzas e velocidades lineais e de xiro.

Competencias que se avalían: matemática e no coñecemento e interacción co mundo físico.

UNIDADE 7. Electricidade.

OBXECTIVOS 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

Describir e comprender a natureza eléctrica de todos os corpos.

Coñecer as principais magnitudes asociadas coa electricidade.

Comprender a Lei de Ohm de forma teórica e práctica.

Coñecer o funcionamento dos principais dispositivos que aparecen nun circuíto eléctrico e a súa simboloxía.

Coñecer as diferenzas entre os circuítos en serie e paralelo.

Describir os principais efectos da enerxía eléctrica.

Manexar os compoñentes básicos que forman un circuíto eléctrico.

Valorar a importancia dos aparellos eléctricos no modo de vida actual.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • • •

Voltaxe, intensidade e resistencia. Unidades no S.I. Lei de Ohm. Materiais condutores e illantes.

Circuítos.

Xeradores, receptores, elementos de control e elementos de protección.

Circuítos en serie e en paralelo.

Transformación da electricidade.

Enerxía eléctrica e potencia consumida.

Procedementos, destrezas e habilidades • • • •

Identificar os dispositivos principais que forman parte dun circuíto.

Construír dispositivos de control con montaxes caseiras sinxelas., Montar circuítos en serie e en paralelo con lámpadas.

Elaborar proxectos sinxelos en que interveñan algún circuíto eléctrico.

Actitudes •

Coñecer e respectar as medidas de seguridade relacionadas coa electricidade.

17

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS • • •

Cambio de unidades. Utilización de factores de conversión.

Exercicios de cálculo de distintos parámetros eléctricos.

Interpretación de esquemas eléctricos. Cálculos básicos.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • • • •

Comprender a natureza eléctrica da materia.

Definir os conceptos de voltaxe, intensidade e resistencia, e as súas unidades.

Describir a Lei de Ohm e resolver algún problema sinxelo.

Clasificar distintos tipos de materiais polas súas capacidades de condución ou illamento.

Describir os distintos elementos dun circuíto.

Construír interruptores e pulsadores con elementos caseiros.

Montar circuítos con lámpadas en serie e paralelo, e ser capaces de predicir o seu funcionamento.

Competencias que se avalían: matemática, no coñecemento e interacción co mundo físico.

UNIDADE 8. O ordenador e os periféricos OBXECTIVOS 1. Coñecer as distintas partes que forman o hardware dun ordenador persoal.

2. Diferenciar os periféricos de entrada e saída.

3. Utilizar os periféricos de forma conveniente en función da tarefa a realizar.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • • •

O ordenador Hardware e software.

Placa base, memoria RAM, microprocesador, fonte de alimentación, sistemas de almacenamento…

Periféricos.

Controladores ou drivers.

Dispositivos para dixitalizar imaxes.

Dispositivos para imprimir imaxes.

Comunicación entre os periféricos do ordenador: portos e slots.

Procedementos, destrezas e habilidades • • •

Identificar os principais elementos dun ordenador.

Identificar os principais periféricos que se empregan para introducir e obter datos dun ordenador.

Diferenciar os distintos tipos de conexións que utilizan os periféricos.

18

Actitudes •

Apreciar a estrutura modular dos ordenadores e a súa fácil interconexión e ampliación.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Utilización de páxinas web onde se explique todo o referente ó hardware.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • •

Diferenciar hardware e software.

Clasificar distintos periféricos segundo sexan de entrada, de saída ou de entrada e saída.

Sinalar as características principais da memoria RAM, os microprocesadores e os dispositivos de almacenamento.

Identificar e diferenciar os distintos portos de conexión.

Explicar o significado do tamaño en píxeles dunha imaxe sobre o monitor, relacionándoo coa resolución da pantalla.

Competencias que se avalían: comunicación lingüística, no coñecemento e interacción co mundo físico.

UNIDADE 9. O software.

OBXECTIVOS 1. Introducir o concepto de software.

2. Describir o que é un sistema operativo e, en contorno Windows ou Linux, describir as principais utilidades destes sistemas.

3. Presentar como se organiza a información nun ordenador.

4. Describir o Panel de control de Windows.

5. Describir brevemente o sistema de configuración de Linux.

CONTIDOS Conceptos • • • • •

Sistema operativo.

Escritorio.

Ventás, menús, iconas e punteiros.

Carpetas, arquivos, nomes e extensións de arquivos.

Unidades de almacenamento de información: quilobyte, megabyte e xigabyte.

Procedementos, destrezas e habilidades • •

Realizar operacións básicas co contorno gráfico do sistema operativo.

Realizar operacións básicas con arquivos.

19

Actitudes • • • •

Mostrar interese polo manexo de ordenadores.

Interese por levar a cabo os labores de mantemento necesarios nun equipo informático.

Interese por adoptar hábitos saudables á hora de manexar equipos informáticos.

Presentar unha actitude crítica ante a diversidade de sistemas operativos.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Utilización de páxinas web onde se explique todo o referente ó software.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • •

Iniciar e apagar un sistema operativo calquera. Escoller algún programa: abrilo, pechalo e desprazar a ventá de aplicación.

Crear unha carpeta persoal con subcarpetas temáticas.

Copiar e mover arquivos.

Crear accesos directos a aplicacións, carpetas ou documentos.

Manter posturas saudables á hora de utilizar un ordenador persoal.

Competencias que se avalían: competencia dixital.

UNIDADE 10. O procesador de textos OBXECTIVOS 1. Coñecer os principais compoñentes do software ofimático.

2. Presentar e definir o procesador de textos.

3. Utilizar as operacións máis usuais cos documentos de texto.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • • •

Ofimática. procesador de textos.

Formato dos caracteres: tamaño, cor, fonte, estilo.

Formato dos parágrafos: aliñación, interliñado, espazado, sangrías.

Formato das páxinas. Marxes.

Táboas e gráficos.

Impresión de documentos.

Outras ferramentas: busca, ortografía, numeración e viñetas.

Procedementos, destrezas e habilidades • • • • •

Abrir, pechar, gardar e copiar arquivos de texto.

Escribir, borrar, inserir texto nun documento.

Mover, cortar, copiar e pegar.

Modificar os estilos de letra.

Dar formato a un parágrafo e a unha páxina.

20

• • •

Crear e modificar táboas e gráficos.

Imprimir documentos.

Crear un patrón de documento cun formato determinado.

Actitudes, valores e normas • •

Apreciar a mellora en rapidez e calidade obtida polos procesadores de textos con respecto ós anteriores sistemas de escritura.

Mostrar interese polo manexo de ordenadores.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Actividades onde se pida ós alumnos a elaboración de documentos con un formato determinado.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • •

Saber utilizar as distintas posibilidades que ofrece un procesador de textos.

Competencias que se avalían: dixital.

UNIDADE 11. Internet OBXECTIVOS 1. Describir brevemente os procesos que permite unha rede informática.

2. Describir o que é a rede informática Internet.

3. Presentar as vantaxes de internet como canle de comunicación e como fonte de información.

4. Analizar con detalle os perigos que presenta Internet.

5. Explicar os servizos que presenta Internet.

6. Familiarizarse co uso de navegadores.

7. Mostrar algunhas formas de busca complexa mediante palabras clave.

8. Aprender a empregar enciclopedias virtuais.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • • •

Rede informática. Internet. Vantaxes e problemas de Internet.

Hackers, virus, spam, adicción telemática.

Navegadores, hipertexto e navegación.

Servizos de Internet: www, correo electrónico, mensaxería instantánea, foros…

Buscadores e portais.

Palabras clave, operadores. Índices temáticos.

Enciclopedias virtuais.

Bitácoras.

21

Procedementos, destrezas e habilidades • • •

Aprender a navegar en Internet.

Buscar información en Internet: palabras clave e índices temáticos.

Utilizar enciclopedias virtuais para localizar información.

Actitudes • • •

Apreciar a grande cantidade de información e posibilidades de comunicación que ofrece Internet.

Actuar con precaución ante os diversos perigos que ofrece Internet.

Criticar con rigor a información obtida de Internet e verificar a súa orixe.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Busca de información en internet para a elaboración dun determinado traballo utilizando un procesador de textos.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • • •

Definir rede informática e Internet.

Enumerar os servizos que ofrece Internet.

Mostrar os principais perigos de Internet.

Navegar con soltura dentro das páxinas dunha mesma Web. Buscar información de forma precisa empregando palabras clave. Utilizar distintos criterios de busca Localizar información mediante un índice temático ou unha enciclopedia virtual.

Competencias que se avalían: dixital.

22

CONTIDOS MÍNIMOS ESIXIBLES E TEMPORIZACIÓN

Neste nivel hai 2 horas de desdobre que se utilizarán para tratar simultaneamente as unidades referidas ás TIC. 1ª AVALIACIÓN UNIDADES 1ª, 2ª, 3ª, 5ª, 8ª (o ordenador e os periféricos), 9ª (O software) e 10ª (o procesador de textos, 1º parte) Contidos mínimos • • • • •

•

Concepto de tecnoloxía.

Características funcionais e estéticas dos obxectos tecnolóxicos.

Fases do proceso tecnolóxico.

Instrumentos e materiais básicos de debuxo técnico e deseño gráfico.

Trazado de rectas paralelas, perpendiculares e ángulos coa axuda do escuadro e cartabón.

Trazado de figuras xeométricas planas sinxelas.

Formas de representación gráfica de obxectos: bosquexo, esbozo e proxección diédrica (planta, alzado e perfil). o Aplicación a distintas pezas e obxectos: parafuso, porca, lapis...

Convencións de representación gráfica. Normalización: acoutamento.

Representación a escala: escalas de ampliación e redución. o Realización de debuxos a escala e cálculo das medidas reais dun obxecto debuxado a escala.

Uso do calibre: realización de medidas en distintos obxectos.

• • • • • •

Materiais naturais e transformados: clasificación.

Propiedades características da madeira. Obtención.

Derivados da madeira: aglomerado, contrachapado, fibra, papel.

Principais ferramentas para o traballo coa madeira.

Técnicas básicas do traballo con madeira.

Repercusións ambientais da explotación da madeira.

• • • •

As estruturas e os seus tipos.

Elementos das estruturas.

Esforzos que soporta unha estrutura.

Proceso de deseño dunha estrutura resistente, tendo en conta a necesidade que hai que cubrir.

Perfís e triangulación de estruturas básicas.

• • • •

• • • • •

O ordenador Hardware e software.

Placa base, memoria RAM, microprocesador, fonte de alimentación, sistemas de almacenamento…

Periféricos. o Relacionar cada periférico coa súa función.

23

• •

o Identificar nun teclado dun ordenador a función dos distintos tipos de teclas.

Comunicación entre os periféricos do ordenador: portos e slots.

Capacidade e características de distintos soportes de almacenamento.

• • • • • • • •

Sistema operativo.

Escritorio.

Ventás, menús, iconas e punteiros.

Carpetas, arquivos, nomes e extensións de arquivos.

Unidades de almacenamento de información: quilobyte, megabyte e xigabyte.

Crear unha carpeta persoal con subcarpetas temáticas.

Copiar e mover arquivos.

Crear accesos directos a aplicacións, carpetas ou documentos.

• • • •

Ofimática.

O procesador de textos.

Formato dos caracteres: tamaño, cor, fonte, estilo.

Formato dos parágrafos: aliñación, interliñado, espazado, sangrías.

2ª AVALIACIÓN UNIDADE 4ª, 6ª e 10ª (O procesador de textos, 2ª parte) Contidos mínimos • • • • • • • • • • • • • • • •

Materiais metálicos: clasificación.

Materiais férricos: propiedades e aplicacións.

Materiais non férricos: propiedades e aplicacións.

Técnicas básicas de traballo de metais no taller: ferramentas e uso seguro das mesmas.

Técnicas industriais do traballo con metais.

Obtención de metais: a altas temperaturas e en cela electroquímica.

Impacto ambiental.

Máquinas. Elementos dunha máquina.

Conceptos físicos básicos: Forza, peso velocidade lineal e velocidade de xiro. Exercicios básicos.

Máquinas simples: pancas, poleas, polipastos e torno. Exercicios básicos.

O procesador de textos.

Formato das páxinas. Marxes.

Táboas e gráficos.

Impresión de documentos.

Outras ferramentas: busca, ortografía, numeración e viñetas.

Elaboración dun patrón de documento cun formato determinado.

24

3ª AVALIACIÓN

UNIDADE 7ª e 11ª Contidos mínimos • • • • • • • • • • • • • • •

Voltaxe, intensidade e resistencia. Unidades no S.I. Lei de Ohm. Materiais condutores e illantes.

Circuítos.

Xeradores, receptores, elementos de control e elementos de protección.

Circuítos en serie e en paralelo. o Montaxe de circuítos eléctricos básicos.

Rede informática. Internet. Vantaxes e problemas de Internet.

Hackers, virus, spam, adicción telemática.

Navegadores, hipertexto e navegación.

Servizos de Internet: www, correo electrónico, mensaxería instantánea, foros…

Buscadores e portais.

Palabras clave, operadores. Índices temáticos.

Enciclopedias virtuais.

Bitácoras.

Elaboración de informes de proxectos. Memoria.

25

3º ESO Unidade 1. Plásticos OBXECTIVOS 1. Coñecer a clasificación dos materiais plásticos, así como as súas propiedades e aplicacións.

2. Coñecer os distintos procedementos de fabricación de obxectos de plástico e identificar o proceso de transformación máis apropiado para cada tipo de producto terminado.

3. Facilitar a realización de experiencias que permitan identificar os materiais plásticos presentes na vida cotiá.

4. Aprender a importancia dos materiais plásticos na nosa sociedade actual vendo o gran número de aplicacións que teñen.

5. Comprender e valorar a necesidade da reciclaxe dos materiais plásticos na nosa sociedade.

CONTIDOS Conceptos •

Obtención de plásticos sintéticos.

•

Clasificación dos materiais plásticos: termoplásticos, termoestables e elastómeros.

•

Procedementos para a obtención e transformación de materiais plásticos.

•

Propiedades dos plásticos e o seu comportamento.

•

Técnicas de identificación dos materiais plásticos.

•

Reciclaxe dos plásticos.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Recoñecer os diferentes tipos de materiais plásticos de que están feitos os obxectos que nos rodean.

Actitudes •

Valoración da importancia dos materiais plásticos pola infinidade de aplicacións que teñen na sociedade actual.

•

Recoñecemento e sensibilización acerca das actividades de reciclaxe e recuperación dos materiais plásticos.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Elaboración de fichas que inclúan as características dun plástico e o seu proceso de conformación.

•

Utilización de páxinas web onde se explique a fabricación de determinados produtos plásticos.

26

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Coñecer as características fundamentais dos plásticos e clasificalos segundo estas.

•

Describir cales son os principais procedementos de produción dos materiais plásticos.

•

Identificar en obxectos do contorno os distintos tipos de plásticos reciclables e non reciclables.

•

Coñecer as aplicacións dos plásticos na vida actual e apreciar as vantaxes que presentan fronte a envases más tradicionais.

Competencias que se avalían: comunicación lingüística.

•

Unidade 2. Materiais de construción OBXECTIVOS 1. Coñecer as características principais dos materiais pétreos, as súas propiedades e aplicacións.

2. Identificar as características más importantes dos materiais cerámicos e vidros.

3. Profundizar no estudio dos materiais de construción, como o xeso, o cemento, o formigón… e seleccionar os que sexan más adecuados para cada aplicación específica.

4. Tomar conciencia do impacto ambiental que se deriva da utilización de distintos materiais.

5. Coñecer os avances tecnolóxicos no emprego de novos materiais.

CONTIDOS Conceptos •

Materiais pétreos: area, xeso, grava, mármore e granito.

•

Materiais cerámicos e vidros: características.

•

Materiais de construción: morteiro, formigón, formigón armado, formigón pretensado, cemento, asfalto e elementos prefabricados.

•

Factores a ter en conta na selección de materiais.

•

Propiedades dos materiais: mecánicas, eléctricas, térmicas, acústicas, ópticas, etc.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Identificar os materiais cerámicos e pétreos más empregados na construción.

Actitudes •

Interese por saber de que están feitos os edificios, estancias, pontes, estradas... que hai no noso contorno.

•

Curiosidade por identificar algunhas propiedades mecánicas dos materiais.

•

Análise e valoración crítica do impacto que ten o desenvolvemento tecnolóxico dos materiais na sociedade e o medio ambiente.

27

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Utilización de páxinas web onde se explique a fabricación de distintos materiais de construción.

•

Uso de táboas comparativas de propiedades de distintos tipos de materiais.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Clasificar distintos materiais atendendo á súa orixe e composición.

•

Distinguir entre materiais pétreos e cerámicos, e recoñecer aqueles que máis se utilizan na construción.

•

Coñecer e diferenciar as propiedades más importantes dos materiais.

•

Seleccionar o material apropiado, coas propiedades más adecuadas para cada aplicación.

• •

Valorar as repercusións ambientais no desenvolvemento tecnolóxico dos materiais.

Competencias que se avalían: comunicación lingüística, matemática.

Unidade 3. Mecanismos e máquinas OBXECTIVOS 1. Comprender o funcionamento de operadores e sistemas mecánicos sinxelos.

2. Saber que os operadores, os sistemas mecánicos e as máquinas facilitan notablemente o traballo en múltiples situacións.

3. Clasificar os numerosos operadores presentes nas máquinas en función da acción que realizan.

4. Solucionar problemas no deseño e construción de sistemas mecánicos con movemento.

5. Identificar algúns dos operadores mecánicos estudados ao longo da unidade nas máquinas que empregamos a diario.

6. Comprender o funcionamento dalgunhas máquinas térmicas, como o motor de explosión ou o motor a reacción.

7. Saber cómo aproveitan a enerxía os motores presentes en moitos vehículos: motocicletas, coches, avións…

CONTIDOS Conceptos •

Máquinas simples: pancas, poleas, polipastos e torno. Plano inclinado, cuña e parafuso.

•

Mecanismos de transmisión. Engrenaxes, transmisión por correa, transmisión por cadea, parafuso sen fin e roda dentada. Relación de transmisión.

•

Trens de mecanismos.

•

Mecanismos de transformación: Piñón-cremalleira, parafuso-porca, biela-manivela, leva-seguidor. Excéntrica e cigüeñal.

28

•

As máquinas térmicas: máquinas de combustión externa e combustión interna.

•

O motor a reacción.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Identificar os elementos dunha panca.

•

Interpretar esquemas nos que interveñen máquinas simples.

•

Deseñar e construír proxectos que impliquen a utilización de distintos mecanismos.

•

Analizar o funcionamento dalgúns mecanismos.

Actitudes •

Valoración da importancia tecnolóxica das máquinas.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Utilización de páxinas web onde se explique o funcionamento de distintos mecanismos e máquinas.

•

Actividades que inclúan a descrición do funcionamento dunha maqueta e cálculos de velocidades en función de datos reais.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Recoñecer as relacións entre as partes dun mecanismo más ou menos complexo, propoñendo posibilidades de mellora.

•

Construír modelos de mecanismos, utilizando materiais diversos, e avalialos convenientemente, realizando as oportunas correccións para lograr a mellora do seu funcionamento.

•

Identificar os operadores presentes nas máquinas do entorno.

•

Atopar o operador más adecuado a cada acción.

•

Explicar o funcionamento do motor de explosión de catro tempos e o motor de dous tempos.

Interpretar adecuadamente esquemas que ilustran o funcionamento da máquina de vapor, o motor de explosión ou os motores a reacción.

Competencias que se avalían: comunicación lingüística, matemática

• •

29

Unidade 4. Electricidade OBXECTIVOS 1. Distinguir entre corrente continua e corrente alterna, e as súas distintas orixes.

2. Introducir o concepto de electromagnetismo e de xeración de electricidade por este medio.

3. Definir as principais magnitudes eléctricas.

4. Familiarizar ao alumno co uso do polímetro.

5. A lei de Ohm. 6. Comprender o concepto de potencia eléctrica e os distintos métodos para calculala.

7. Mostrar as principais características eléctricas dos circuítos serie, paralelo e o mixtos.

8. Familiarizar ao alumno coa montaxe de circuítos sinxelos, así como co uso de compoñentes eléctricos sinxelos.

CONTIDOS Conceptos •

Corrente continua.

•

Corrente alterna.

•

Central eléctrica.

•

Voltaxe, intensidade e resistencia eléctrica. Voltio, amperio e ohmio.

•

Polímetro. Voltímetro, ohmímetro e amperímetro.

•

A lei de Ohm.

•

Potencia. Vatio.

•

Circuíto serie, paralelo e mixto.

•

Interruptor, pulsador e conmutador.

•

Relé.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Realizar montaxes eléctricos básicos.

•

Interpretar esquemas eléctricos.

•

Realizar medidas cun polímetro.

•

Resolver problemas teóricos de electricidade en circuítos eléctricos sinxelos.

Actitudes •

Apreciar o carácter científico, pero relativamente sinxelo, das montaxes eléctricos.

•

Toma de conciencia da gran cantidade de elementos eléctricos que nos rodean na nosa actividade cotiá.

30

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Utilización de programas informáticos de deseño de circuítos e cálculo de distintos parámetros.

•

Elaboración de fichas de distintos receptores e aparellos electrodomésticos que inclúan o calculo de distintas magnitudes eléctricas en función dos datos do fabricante.

•

Construción de distintos tipos de circuítos a partir de esquemas preestablecidos.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Diferenciar os conceptos de corrente continua e alterna.

•

Coñecer as tres principais magnitudes eléctricas, e as unidades en que se miden.

•

Manexar con soltura un polímetro para medir as principais magnitudes dun circuíto eléctrico.

•

Operar solidamente coa lei de Ohm.

•

Definir o concepto de potencia e calculala nos elementos dun circuíto sinxelo.

•

Montar circuítos sinxelos e predicir o seu funcionamento, tanto de forma teórica como de forma práctica.

• •

Cumprir certas mínimas normas de seguridade nas montaxes eléctricos.

Competencias que se avalían: matemática, dixital.

Unidade 5. Enerxía OBXECTIVOS 1. Coñecer os distintos tipos de transformacións enerxéticas que se producen nos aparellos que utilizamos normalmente cando devanditos aparellos se poñen en funcionamento.

2. Coñecer de que xeitos se obtén hoxe a enerxía, e describir o proceso de transporte e distribución da enerxía eléctrica desde os centros de produción ata os lugares de consumo.

3. Identificar as características e o modo de funcionamento dos diferentes tipos de centrais eléctricas que existen.

4. Repasar cales son as fontes de enerxía más utilizadas na actualidade, mostrando as principais vantaxes e desvantaxes de cada unha delas.

5. Diferenciar os aparellos que consomen unha gran cantidade de enerxía eléctrica dos de baixo consumo.

31

CONTIDOS Conceptos •

Medida do consumo eléctrico. O quilovatio hora.

•

Tipos de enerxía: mecánica, térmica, química, radiante, acústica e eléctrica.

•

Transformacións da enerxía.

•

Uso da enerxía eléctrica: produción, distribución e consumo.

•

Tipos de centrais eléctricas: hidroeléctrica, térmica de combustibles fósiles,

•

térmica nuclear, térmica solar, solar fotovoltaica, eólica.

•

Outros tipos de centrais eléctricas: maremotrices, xeotérmicas e heliotérmicas.

•

Enerxía de a biomasa.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Interpretar esquemas sobre o funcionamento das centrais eléctricas.

•

Identificar os diferentes tipos de enerxía e o seus transformacións más importantes.

Actitudes •

Valoración da enorme importancia que tivo o desenvolvemento da electricidade para o noso modo de vida actual nas sociedades industrializadas.

•

Fomento de hábitos destinados a diminuír o consumo de enerxía eléctrica.

•

Interese por coñecer o proceso que se segue nunha central eléctrica para xerar electricidade.

•

Sensibilidade cara ao uso de enerxías alternativas para xerar electricidade.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Utilización de páxinas web ( Consumer eroski) onde se expliquen os distintos tipos de centrais de xeración de enerxía.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Identificar transformacións de enerxía en aparellos eléctricos que utilizamos normalmente.

•

Describir o funcionamento básico das principais centrais eléctricas en funcionamento no noso país.

•

Comparar os procedementos empregados para producir enerxía eléctrica nas diferentes centrais.

•

Clasificar os aparellos eléctricos que utilizamos a diario en función do seu elevado ou reducido consumo de enerxía.

32

• •

Describir cómo leva a cabo o transporte de enerxía eléctrica desde as centrais eléctricas ata os lugares de consumo.

Competencias que se avalían: lingüística.

Unidade 6. Deseño gráfico con computador OBXECTIVOS 1. Saber diferenciar mapas de puntos de imaxes vectoriais.

2. Aprender a manexar diversas aplicacións informáticas de uso común, como as aplicacións de debuxo vectorial e as de retoque fotográfico.

3. Identificar os diferentes tipos de aplicacións informáticas empregadas para levar a cabo tarefas diferentes.

4. Identificar os diversos elementos que aparecen na pantalla dun computador cando se traballa con aplicacións destinadas ao debuxo e ó deseño gráfico: imaxe, información sobre a mesma, ferramentas….

5. Saber cales son as formas que existen na actualidade de obter imaxes en formato dixital susceptibles de ser manipuladas nun computador.

6. Aprender a catalogar conxuntos de fotografías dixitais.

7. Coñecer as ferramentas informáticas básicas empregadas no deseñou industrial.

CONTIDOS Conceptos •

Mapas de puntos.

•

Debuxos vectoriais.

•

Aplicacións para o tratamento de imaxes.

•

Calidade das imaxes dixitais.

•

Formatos de arquivos gráficos.

•

Creación de imaxes con Draw.

•

Compresión de imaxes dixitais.

•

Retoque básico de imaxes dixitais.

•

Introdución ao CAD.

•

Manexo básico de QCad.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Manexar unha aplicación de debuxo vectorial.

•

Manexar unha aplicación de retoque fotográfico.

•

Diferenciar arquivos gráficos comprimidos en distinta medida en función da súa calidade.

•

Organizar albumes de imaxes dixitais.

33

Actitudes •

Valoración da aportación dos distintos tipos de software no mundo da informática.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Utilización do programa Qcad para o deseño de planos acoutados utilizando coordenadas absolutas e relativas.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Diferenciar os mapas de puntos das imaxes vectoriais.

•

Manexar unha aplicación de deseño gráfico.

•

Manexar imaxes dixitais utilizando algunha aplicación específica.

• •

Gardar arquivos gráficos con distintos graos de compresión, sinalando as diferenza.

Competencias que se avalían: dixital.

Unidade 7. A folla de cálculo OBXECTIVOS 1. Coñecer cales son as capacidades dunha folla de cálculo.

2. Identificar os diferentes menús, iconas…, que aparecen na pantalla dun computador cando se traballa cunha folla de cálculo.

3. Aprender a manexar unha folla de cálculo con soltura para realizar con ela as funcións básicas.

4. Aplicar os contidos aprendidos na unidade aos problemas que nos xorden na vida real.

Por exemplo, á hora de analizar os datos numéricos procedentes dun experimento.

5. Saber cómo xerar gráficos a partir dos datos dunha táboa empregando unha folla de cálculo.

6. Saber empregar unha folla de cálculo para xestionar bases de datos sinxelas (guía telefónica…)

CONTIDOS Conceptos •

Software ofimático: as follas de cálculo.

•

A folla de cálculo: Excel ou OpenOffice.org Calc.

•

Formato das celas. Formato de texto. Formato de número. Formato de moeda.

Formato de data.

•

Fórmulas e funcións.

•

Gráficos.

•

Impresión de documentos cunha folla de cálculo.

34

Procedementos, destrezas e habilidades •

Resolver problemas empregando a folla de cálculo.

•

Identificar os elementos que aparecen na pantalla cando empregamos unha folla de cálculo.

•

Decidir o tipo de gráfico que mellor se adapta aos datos numéricos que queremos representar.

Actitudes •

Gusto pola orde á hora de manexar gráficos ou grandes cantidades de datos numéricos.

•

Aprecio polo importante labor de certas aplicacións informáticas en determinados ámbitos laborais.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Elaboración de documentos que impliquen a utilización de listas e cálculos básicos.

•

Baseándonos en maquetas feitas, os alumnos deben elaborar follas de cálculo que permitan determinar velocidades de xiro en función de distintos datos de entrada.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Realizar cálculos con funcións sinxelas nunha folla de cálculo.

•

Representar graficamente os datos dunha táboa.

•

Elixir un tipo de gráfico ou outro en función dos datos que se representan nunha folla de cálculo.

•

Variar o formato das celas, utilizando criterios que permitan diferenciar os datos introducidos polo usuario daqueles que calcula a aplicación, por exemplo.

• •

Aplicar o aprendido nesta unidade á hora de resolver actividades de tecnoloxía.

Competencias que se avalían: competencia matemática e competencia dixital.

Unidade 8. Redes informáticas: Internet OBXECTIVOS 1. Saber definir unha rede informática.

2. Saber cómo transmítense os datos nunha rede.

3. Aprender a diferenciar e a clasificar redes informáticas segundo diferentes criterios.

4. Coñecer cál é o hardware empregado para comunicar entre si dous ou más ordenadores.

5. Aprender a configurar redes informáticas.

6. Entender cómo funciona Internet e cómo ten lugar o fluxo de información a través da mesma.

7. Saber cómo funcionan as redes de banda ancha e as vantaxes que achegan á comunicación en Internet.

35

8. Ser capaces de configurar unha conexión a Internet.

CONTIDOS Conceptos •

Redes informáticas. Usuarios, dominios e grupos de traballo.

•

Estrutura cliente-servidor.

•

Transmisión de datos en redes informáticas. Colisións.

•

Tipos de redes de computadores. Redes LAN, MAN e WAN. clasificación.

•

Redes cableadas (Ethernet) e redes inalámbricas. Dispositivos wifi.

•

Hardware necesario para montar unha rede: adaptadores de rede, routers, concentradores, conmutadores, puntos de acceso, pontes, repetidores, pasarelas…

•

Configuración de redes informáticas en Windows e Linux.

•

Historia e evolución de Internet.

•

A estrutura de Internet e o seu funcionamento. As direccións IP.

•

Os dominios. Adxudicación de dominios.

•

Os distintos tipos de conexións a Internet: rede telefónica básica, RDSI, ADSL, cable, satélite, banda ancha inalámbrica e PLC.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Interpretar esquemas que mostran cómo ten lugar o fluxo de datos nunha rede informática.

•

Identificar os dispositivos necesarios para montar unha rede informática.

•

Configurar redes e compartir recursos en Windows e Linux.

•

Buscar información para deseñar unha rede doméstica, cableada ou ben inalámbrica (de tipo wifi).

•

Crear unha rede LAN ou WLAN.

•

Identificar os elementos físicos (cableado, módem, router…) que configuran a conexión física á rede Internet.

•

Configurar unha conexión a Internet.

Actitudes •

Valoración da importancia de Internet na sociedade actual e dos esforzos que realizaron moitas persoas desde fai varias décadas para conseguir que Internet funcione a nivel mundial.

•

Actitude crítica ante as informacións presentes na Rede.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS

36

•

Utilización de páxinas web onde se describan os elementos dunha rede informática.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Coñecer e comprender o funcionamento dunha rede de comunicacións entre computadores.

•

Utilizar adecuadamente diferentes dispositivos necesarios para montar unha rede informática.

•

Distinguir dous ou más redes informáticas tendo en conta diferentes criterios: tipo de medio físico que conecta os diversos equipos da rede, topoloxía de a rede, área que abarca a mesma...

•

Montar e desmontar fisicamente unha rede informática de área local (LAN ou WLAN).

•

Avaliar as vantaxes e inconvenientes de distintas conexións a Internet.

•

Describir a estrutura e o funcionamento da rede Internet.

•

Coñecer as redes de banda ancha e describir o seu funcionamento.

• •

Configurar unha conexión a Internet.

Competencias que se avalían: dixital.

Unidade 9. Internet e comunicación OBXECTIVOS 1. Recordar os principais servizos de Internet, así como a súa importancia relativa.

2. Correo electrónico. Tipos, protocolos, servidores e clientes.

3. Sistemas para comunidades: foros, grupos de noticias (news) e listas de distribución.

4. Comunicación en tempo real: chats, sistemas de mensaxería instantánea e sistemas de comunicación multimedia.

5. Presentar o impacto producido polo cambio nas comunicacións desde 1992.

6. Analizar os novos grupos e as novas relacións: as comunidades virtuais.

7. Mostrar estruturas web: servidor, navegador e páxinas web.

8. Aprender a utilizar con soltura programas xestores do correo electrónico.

9. Manexar o correo electrónico vía web.

10. Coñecer as normas básicas de comportamento á hora de participar en foros de discusión.

CONTIDOS Conceptos •

Aldea global e comunidades virtuais.

•

Comunicación sincrónica e asíncrona.

37

•

Correo electrónico, webmail. Arquivos adxuntos e emoticonos.

•

Foros, grupos de noticias (news) e listas de distribución.

•

Chat, mensaxería instantánea, webcam.

•

Páxina web, servidor, URL.

•

computador: un novo medio de comunicación. Os servizos de comunicación que ofrece Internet.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Manexar con soltura un programa cliente de correo electrónico.

•

Recoñecer e utilizar correctamente as categorías e información dun foro, dun grupo de noticias.

•

Asociarse a unha lista de distribución.

•

Usar con destreza un servizo de chat e un sistema de mensaxería instantánea.

•

Analizar os diferentes elementos que forman parte dunha páxina web: texto escrito, animacións, imaxes fixas, vídeos, arquivos de audio…

•

Utilizar o correo vía web usando algún portal de Internet.

•

Participar en foros de discusión sobre un tema de interese.

•

Controlar e eliminar o correo basura.

Actitudes •

Actuación con precaución ante os diversos perigos que presenta Internet: correo electrónico non desexado, uso fraudulento nas transaccións económicas, virus...

•

Fomento pola crítica da información obtida de Internet e verificación da súa orixe.

•

Respecto polas opinións dos demais ao participar en foros de discusión na Rede.

•

Actitude crítica ante os problemas de Internet e das comunicacións globais, sobre todo en cuestións de seguridade (virus informáticos, correo electrónico non desexado…)

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Uso do correo electrónico para o envío de actividades.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN •

Enumerar e describir con certo detalle os servizos que ofrece Internet.

•

Utilizar o correo electrónico, un servizo de chat, a mensaxería instantánea ou un foro.

•

Enviar e recibir correos electrónicos cun programa-cliente de correo e vía web.

• •

Controlar e identificar o correo lixo ou spam que chega a un computador.

Competencias que se avalían: dixital.

38

CONTIDOS MÍNIMOS ESIXIBLES E TEMPORIZACIÓN

Neste nivel hai 1 hora de desdobre que se utilizará para tratar simultaneamente as unidades referidas ás TIC. 1ª AVALIACIÓN UNIDADES 1ª, 2ª, 3ª, 4ª e 7ª Contidos mínimos • • •

Clasificación dos materiais plásticos.

Procedementos para a obtención e transformación de materiais plásticos.

Propiedades xerais dos plásticos e a súa reciclaxe.

• • • • •

Materiais pétreos: area, xeso, grava, mármore e granito.

Materiais cerámicos e vidro: características.

Materiais de construción: morteiro, formigón, formigón armado, formigón pretensado,cemento, asfalto e elementos o prefabricados.

Propiedades dos materiais: mecánicas, eléctricas, térmicas, acústicas, ópticas…

Factores a ter en conta na selección dos materiais.

•

Corrente continua.

•

Voltaxe, intensidade e resistencia eléctrica. Voltio, amperio e ohmio.

•

Identificación do valor real dunha resistencia utilizando o código de cores.

•

Polímetro. Utilización.

•

A lei de Ohm. o

Exercicios de aplicación.

•

Interruptor, pulsador e conmutador.

•

Operadores mecánicos: pancas, poleas e polipastos. Plano inclinado, cuña e parafuso. o

•

Exercicios básicos de cálculo de forzas.

A folla de cálculo o

Elementos, datos e fórmulas.

o

Utilización de funcións.

o

Formato de celas.

o

Gráficos.

39

2ª AVALIACIÓN UNIDADES 3ª, 4ª e 6ª Contidos mínimos •

Mecanismos de transmisión. Engrenaxes, correas e cadeas. O parafuso sen fin.

•

Trens de mecanismos. Relación de transmisión. o

Exercicios básicos de cálculo de velocidades e relación de transmisión.

•

O mecanismo piñón-cremalleira.

•

O mecanismo biela-manivela. O mecanismo leva-seguidor. Excéntrica e cigüeñal.

•

As máquinas térmicas. A máquina de vapor.

•

O motor de explosión.

•

O motor a reacción.

•

Corrente alterna.

•

Central eléctrica.

•

Potencia. Vatio.

•

Circuíto serie, paralelo e mixto. o

Deseño, montaxe e cálculos básicos.

•

Relé.

•

Deseño gráfico con ordenador o

•

•

Mapas de puntos e debuxo vectorial.

Calidade das imaxes dixitais. o

Formatos de arquivos gráficos.

o

Compresión de imaxes dixitais.

Manexo básico de QCad.

3ª AVALIACIÓN UNIDADES 5ª e 8ª Contidos mínimos •

Medida do consumo eléctrico. O quilovatio hora. o

•

Exercicios prácticos sobre consumo de distintos electrodomésticos.

Tipos de enerxía: mecánica, térmica, química, radiante, acústica e eléctrica.

40

•

Transformacións da enerxía.

•

Uso da enerxía eléctrica: produción, distribución e consumo.

•

Tipos de centrais eléctricas: hidroeléctrica, térmica de combustibles fósiles, térmica nuclear, térmica solar, solar fotovoltaica, eólica.

•

Outros tipos de centrais eléctricas: maremotrices, xeotérmicas e heliotérmicas.

•

Enerxía de a biomasa.

•

Redes informáticas: definición e características.

41

4º ESO Unidade 1. Electrónica OBXECTIVOS 1. Repasar os coñecementos básicos sobre o funcionamento dos circuítos eléctricos.

2. Coñecer o papel que desempeñan os diferentes compoñentes dun circuíto electrónico: resistencias, condensadores, transistores, diodos…

3. Deseñar e construír sistemas electrónicos sinxelos como resposta a problemas concretos.

4. Analizar sistemas electrónicos sinxelos para comprender o seu funcionamento, e coñecer os compoñentes que os integran e as funcións que realizan.

5. Aprender a utilizar un software de simulación de circuítos eléctricos e electrónicos.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • •

Compoñentes electrónicos básicos: resistencia, condensador, diodo e transistor.

Asociación de resistencias. Tipos de resistencias. Resistencias variables.

Funcionamento dun condensador. Tipos. Carga e descarga dun condensador.

Funcionamento dun transistor. Uso como interruptor e como amplificador.

Semicondutores e diodos. Diodos LED. Construción de circuítos impresos.

Simuladores de circuítos.

Procedementos, destrezas e habilidades • • • •

Analizar o papel desempeñado por diferentes tipos de resistencias en circuítos eléctricos e electrónicos.

Usar o polímetro.

Montar circuítos electrónicos sinxelos.

Deseñar circuítos eléctricos e electrónicos utilizando o software apropiado.

Actitudes • • • •

Interese por aproveitar as vantaxes dos simuladores de circuítos.

Coidado polos compoñentes electrónicos. Precaución á hora de conectalos sen considerar as súas características nominais.

Recoñecemento da importancia dos sistemas electrónicos na nosa sociedade.

Respecto polas normas de seguridade.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS • • •

Utilización de software de simulación de circuítos eléctricos e electrónicos.

Montaxes prácticos con cada un dos dispositivos electrónicos estudados.

Actividades que impliquen cálculos das magnitudes fundamentais.

42

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • •

Explicar o funcionamento dun circuíto electrónico, distinguindo os seus compoñentes.

Explicar con claridade o fenómeno de carga e descarga dun condensador.

Coñecer o transistor, o seu funcionamento e analizar a evolución de circuítos con transistores.

Deseñar circuítos sinxelos de control.

Competencias que se avalían: c. matemática, c. dixital, c. no coñecemento e interacción co mundo físico.

Unidade 2. Electrónica dixital.

OBXECTIVOS 1. Coñecer as propiedades da álxebra de Boole.

2. Obter a primeira forma canónica a partir dunha táboa de verdade.

3. Comprender o funcionamento das diferentes portas lóxicas e a súa aplicación na resolución de problemas básicos.

4. Saber como se fabrican os C.I. 5. Analizar o funcionamento de circuítos que inclúan portas lóxicas.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • •

Álxebra de Boole. Operacións booleanas.

Plantexamento dixital de problemas tecnolóxicos. Tradución de problemas tecnolóxicos á linguaxe da lóxica dixital. Primeira forma canónica.

Implementación de funcións lóxicas.

Circuítos integrados. Características e evolución. Exemplos.

Fabricación de chips.

Portas lóxicas. Tipos. Familias lóxicas.

Utilización de portas lóxicas en circuítos.

Procedementos, destrezas e habilidades • • • • • •

Identificar o estado (0 ou 1) dos elementos que forman parte dun circuíto eléctrico.

Interpretar e construír táboas de verdade.

Obter a primeira forma canónica a partir dunha táboa de verdade.

Xerar unha función lóxica a partir de portas lóxicas.

Deseñar mecanismos e circuítos que inclúan portas lóxicas.

Utilizar software de simulación para analizar e deseñar circuítos.

Actitudes • •

Recoñecemento do importante papel da electrónica na sociedade actual.

Orde e precisión no traballo no taller.

43

•

Valoración das aportacións da informática no campo do deseño de circuítos electrónicos.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS • • •

Utilización de software de simulación de electrónica dixital.

Actividades que impliquen o deseño de funcións lóxicas.

Montaxes prácticos con portas lóxicas.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • • • •

Describir o funcionamento de circuítos electrónicos utilizando portas lóxicas.

Identificar unha porta lóxica necesaria para cumprir unha función dentro dun circuíto.

Elaborar táboas de verdade identificando sensores e actuadores.

Obter a primeira forma canónica a partir dunha táboa de verdade.

Explicar a importancia dos drivers ou buffers nun circuíto.

Explicar os procesos de fabricación de circuítos integrados.

Deseñar circuítos con portas lóxicas que cumpran unha determinada función.

Competencias que se avalían: c. matemática, c. dixital, c. no coñecemento e interacción co mundo físico.

UNIDADE 3. Tecnoloxía da comunicación.

OBXECTIVOS 1. Coñecer distintas formas de comunicación, as súas limitacións, custos e características.

2. Saber interpretar un espectro electromagnético e coñecer o espectro nas redes de comunicacións.

3. Distinguir entre as comunicacións que usan corrente eléctrica e as que empregan ondas electromagnéticas.

4. Coñecer os distintos sistemas empregados para a mellora na transmisión das ondas electromagnéticas: modulación en frecuencia (FM) ou en amplitude (AM).

5. Coñecer as características dos novos formatos empregados para a divulgación de imaxes e sons: os discos DVD e os arquivos mp3.

CONTIDOS Conceptos • • • • • •

Os sistemas de comunicación.

As comunicacións alámbricas: O telégrafo e o teléfono.

As comunicacións inalámbricas: A radio e a televisión.

Os sistemas de localización por satélite: O GPS. Os discos DVD e os arquivos mp3.

O futuro das comunicacións no fogar.

Procedementos, destrezas e habilidades

44

• • • • •

Describir como se levan a cabo as comunicacións nos sistemas de teléfono, radio e televisión.

Sintonizar emisoras de radio nun receptor.

Utilizar o teléfono móbil.

Elaborar arquivos mp3 a partir de arquivos musicais noutro formato.

Localizar elementos nun mapa.

Actitudes • •

Valoración da contribución dos medios de comunicación á mellora da vida das persoas.

Toma de conciencia sobre o uso e abuso da comunicación e a inseguridade da súa privacidade.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Elaboración de fichas dos diferentes medios de comunicación utilizando o vocabulario axeitado.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • •

Describir esquematicamente os sistemas de telefonía alámbrica, radio e televisión, explicando o seu funcionamento.

Explicar como se transmite información nos sistemas de comunicación inalámbricos.

Explicar como se leva a cabo a comunicación vía radio, televisión e teléfono.

Explicar a diferenza entre os distintos receptores de teléfono empregados na actualidade: fixos, inalámbricos ou móbiles.

Destacar as vantaxes e inconvenientes dos distintos medios de comunicación actuais.

Competencias que se avalían: c. comunicación lingüística, c. dixital.

UNIDADE 4. Control e robótica OBXECTIVOS 1.

2.

3.

4.

5.

Coñecer os distintos elementos que forman un sistema de control automático.

Describir as características xerais e o funcionamento dun robot.

Describir as características e o funcionamento dos principais tipos de sensores.

Saber a función que ten a realimentación nos sistemas de control automático.

Coñecer as diversas aplicacións dos robots na industria, explicando algunhas das vantaxes dos robots fronte a mecanismos automáticos.

6. Saber deseñar e construír un robot sinxelo con varios sensores.

7. Aprender a ensamblar a mecánica e a electrónica nun proxecto, de maneira que un motor sexa capaz de mover unha estrutura elixida como soporte para un robot.

CONTIDOS Conceptos • •

A orixe dun robot.

Automatismos.

45

• • • •

Sistemas de control. Tipos: en lazo aberto e en lazo pechado.

Elementos dun sistema de control de lazo pechado.

Robots. Compoñentes dun robot. O movemento dun robot.

Deseño e construción de robots non programables. Electrónica e mecánica.

Procedementos, destrezas e habilidades • Analizar o funcionamento dun sistema de control en lazo aberto e lazo pechado.

• Deseñar e construír circuítos eléctricos e electrónicos.

• Deseñar e construír un robot non programable, incorporando sensores e actuadores.

Actitudes • •

Predisposición a investigar e coñecer distintos automatismos, tratando de analizar o seu funcionamento, control e manexo.

Valoración das vantaxes e inconvenientes da introdución dos robots na industria.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS • •

Deseño e construción dun robot (LEGO) Utilización dunha linguaxe de programación para o funcionamento dun robot (LEGO)

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • • •

Explicar o funcionamento dun sistema de control de lazo pechado.

Elaborar esquemas que mostren o funcionamento dun sistema de control automático, explicando a función de cada un dos dispositivos.

Explicar o funcionamento básico dos elementos que compoñen a electrónica dun robot.

Comprender o funcionamento dos principais tipos de sensores.

Deseñar e construír un robot sinxelo dotado de diferentes sensores.

Valorar de forma axeitada as implicacións sociais da utilización de todo tipo de robots na industria.

Competencias que se avalían: competencia dixital.

UNIDADE 5. Control por ordenador OBXECTIVOS 1.

2.

3.

4.

5.

6.

Coñecer o funcionamento dunha tarxeta controladora.

Aprender a utilizar diagramas de fluxo ó realizar tarefas de programación.

Coñecer os fundamentos básicos da linguaxe LOGO. Presentar o diagrama de bloques dun sistema de control por ordenador.

Revisar o concepto de sinal analóxica e de sinal dixital.

Mostrar as accións básicas que poden realizarse mediante o control por ordenador: accionamento de interruptores e motores, captación de sinais por sensores.

7. Presentar un sistema sinxelo de control por ordenador.

CONTIDOS

46

Conceptos • • • • • • • •

Control por ordenador.

Controladoras e interfaces de control.

Dispositivos de entrada-saída de control.

Tipos de controladoras.

Codificación de programas en BASIC. Codificación de programas en MSWLogo.

Interfaces de control e programación.

Diagramas de fluxo.

Procedementos, destrezas e habilidades • • • • • • • •

Utilizar a tarxeta controladora.

Interpretar e elaborar diagramas de fluxo.

Deseñar programas para controlar as entradas e saídas dixitais dunha controladora.

Utilizar a controladora para regular o funcionamento de circuítos eléctricos.

Interpretar programas sinxelos escritos en MSWLogo.

Elaborar programas en linguaxe LOGO e utilizados de seguido para o control de sistemas.

Elaborar programas sinxelos en linguaxe BASIC. Deseñar e construír unha casa intelixente con distintos tipos de sensores.

Actitudes • • •

Interese polas novas tecnoloxías e a súa implicación na vida real.

Valoración da importancia crecente dos ordenadores na sociedade actual.

Gusto pola orde e limpeza na elaboración de debuxos e esquemas.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS • • •

Utilización da controladora FUNCAM para regular mediante o programa CASSYCAD o funcionamento dos dispositivos electrónicos dunha maqueta.

Utilización da controladora FUNCAM para a fabricación de distintas pezas en porexpán utilizando o programa CASSYCAD. Deseñar programas utilizando a linguaxe LOGO.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • •

Distinguir os principais elementos de entrada e saída dun sistema de control.

Describir as características dunha controladora, prestando atención especial ás saídas e entradas, tanto analóxicas como dixitais.

Utilizar a controladora para examinar o funcionamento dun sistema a través do ordenador.

Elaborar procedementos sinxelos de control en linguaxe LOGO. Elaborar diagramas de fluxo.

Elaborar programas que controlen as entradas e saídas dunha controladora.

47

• •

Manexar circuítos electrónicos sinxelos a través da controladora.

Competencias que se avalían: c. dixital.

UNIDADE 6. Neumática e hidráulica OBXECTIVOS 1. Coñecer os principais dispositivos dos circuítos neumáticos e hidráulicos.

2. Saber como funcionan os circuítos hidráulicos e neumáticos.

3. Aprender a manexar algunha aplicación que permita deseñar e simular o comportamento de circuítos hidráulicos e neumáticos.

4. Coñecer as principais aplicacións dos circuítos neumáticos e hidráulicos.

5. Coñecer os principios físicos que rexen o funcionamento dos citados circuítos.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • • • • •

Fundamentos da neumática. Circuítos neumáticos.

Magnitudes útiles en neumática.

Elementos que compoñen un circuíto neumático. Simboloxía.

Estrutura xeral dos sistemas neumáticos.

Fundamentos das hidráulica. Circuítos hidráulicos.

Principio de Pascal.

Lei de continuidade.

Elementos que compoñen un circuíto hidráulico. Simboloxía.

Estrutura xeral dos circuítos hidráulicos.

Diagramas de estado.

Procedementos, destrezas e habilidades • • • • •

Identificar os elementos que configuran un circuíto neumático.

Describir a función que cumpre cada un dos compoñentes dun circuíto neumático ou hidráulico.

Interpretar esquemas de circuítos neumáticos.

Elaborar simulacións empregando o software axeitado.

Deseñar un circuíto neumático co obxecto de activar un portón.

Actitudes • •

Gusto pola orde e limpeza na elaboración de debuxos e esquemas.

Interese por coñecer o funcionamento dos sistemas neumáticos e hidráulicos.

48

•

Valoración da importancia dos sistemas neumáticos e hidráulicos na nosa sociedade.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Utilización de software específico para o deseño e control de circu´`itos neumáticos e hidráulicos.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • •

Describir a estrutura dun sistema neumático.

Describir a estrutura dun sistema hidráulico.

Explicar a función de cada un dos elementos dun sistema neumático e hidráulico.

Elaborar e interpretar circuítos neumáticos e hidráulicos utilizando a simboloxía axeitada.

Utilizar software de simulación de neumática e hidráulica para elaborar circuítos sinxelos.

Competencias que se avalían: c. dixital.

UNIDADE 7. Instalacións OBXECTIVOS 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

Mostrar os elementos básicos que forman as instalacións nunha vivenda.

Describir os mecanismos limitadores e de control na instalación eléctrica.

Describir as principais normas de seguridade para o uso do gas e a electricidade.

Presentar os principais dispositivos das redes de distribución de auga, gas e electricidade.

Mostrar as características básicas do proceso de combustión de gas.

Transmitir as principais normas de aforro enerxético na calefacción e examinar os principais elementos de perda de calor nunha casa.

Coñecer os distintos tipos de sinais que permiten a comunicación do fogar co exterior.

Familiarizar ós alumnos con procedementos sinxelos de detección de avarías e pequenas reparacións.

CONTIDOS Conceptos • • • • • • • •

Electricidade na casa.

Fase, neutro e terra. Cadro de protección: ICP, IGA, ID e PIA. Rede de distribución da auga: potabilizadoras e depuradoras.

Elementos propios das diferentes redes: electricidade, auga e gas.

Gasoduto, bombona e GLP. Confort térmico, perdas de calor e conservación enerxética.

As comunicacións. Módem e decodificador.

Arquitectura bioclimática.

Procedementos, destrezas e habilidades •

Saber actuar en caso de emerxencia eléctrica.

49

• • •

Seguir unhas pautas mínimas de seguridade no manexo de aparellos eléctricos e de instalacións de gas.

Diferenciar os elementos básicos nas instalacións do fogar.

Realizar diagnósticos sinxelos da calidade nas instalacións do fogar.

Actitudes • • •

Mostrar unha actitude crítica ante as posibles fontes de malgasto enerxético existentes nun fogar.

Mostrar interese pola análise e reparación de pequenas avarías no fogar.

Interese por coñecer a importancia da arquitectura bioclimática.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Elaboración de fichas onde expliquen, utilizando o vocabulario axeitado, as diferentes instalacións que se atopan nunha vivenda.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • • •

Enumerar os principais elementos das instalacións de auga, gas e e electricidade.

Describir as funcións dos principais elementos das instalacións da auga, gas, electricidade, calefacción e comunicacións.

Describir a estrutura e principais elementos das redes de distribución de auga e e electricidade.

Coñecer as principais normas de seguridade no uso de aparellos eléctricos e de gas.

Coñecer as regras de conservación enerxética calorífica nun fogar.

Enumerar as vantaxes da arquitectura bioclimática.

Competencias que se avalían: c. matemática, c. dixital, c. no coñecemento e interacción co mundo físico.

UNIDADE 8. Historia da tecnoloxía.

OBXECTIVOS 1. Entender a historia técnica das persoas como unha continua loita pola mellora e adaptación ó seu entorno co fin de mellorar a súa calidade de vida.

2. Diferenciar cronoloxicamente os distintos períodos de evolución técnica, así como recoñecer as características e situacións dos mesmos.

3. Coñecer os principais hitos tecnolóxicos da historia.

4. Aprender a relacionar inventos clave coa nosa actividade cotiá.

CONTIDOS Conceptos • • •

Hitos técnicos na historia do ser humano. Os períodos da historia desde o punto de vista tecnolóxico.

A Prehistoria: O descubrimento do lume.

A Idade Antiga: O aproveitamento da roda.

50

• • • •

Idade Media: A imprenta.

Os séculos XX e XXI: O ordenador persoal e Internet.

Cronoloxía da ciencia e da técnica en cada un dos períodos.

Impacto social da tecnoloxía: revolución industrial e revolución electrónica.

Procedementos, destrezas e habilidades • •

Interpretar esquemas, táboas e liñas cronolóxicas que mostran a aparición de novos obxectos e invencións.

Analizar a evolución dos obxectos tecnolóxicos co tempo.

Actitudes, valores e normas • •

Actitude crítica ante o impacto social e medioambiental debido á actividade industrial do ser humano.

Asociación da idea de que unha evolución técnica equilibrada co entorno mellora as condicións de vida do ser humano.

ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS •

Elaboración de liñas de tempo que describan os inventos máis importantes da historia da humanidade.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN • • • • • •

Relacionar a evolución da tecnoloxía coa historia da humanidade.

Identificar os principais avances técnicos ocorridos ó longo da historia.

Explicar cales foron as consecuencias sociais e económicas derivadas da aparición dalgúns inventos clave: a máquina de vapor, o ordenador persoal, o automóbil, Internet…

Explicar cales son os problemas medioambientais derivados da actividade tecnolóxica.

Relacionar inventos clave coa nosa actividade cotiá.

Competencias que se avalían: c. comunicación lingüística e c. dixital.

51

CONTIDOS MÍNIMOS ESIXIBLES E TEMPORIZACIÓN

1ª AVALIACIÓN UNIDADES 1ª (ELECTRÓNICA), 7ª (INSTALACIÓNS) Contidos mínimos • • • • • • • • • • •

Cálculos de magnitudes eléctricas básicas en circuítos serie, paralelo e mixto.

Compoñentes electrónicos básicos: resistencia, condensador, diodo e transistor. o Cálculos de parámetros básicos.

Montaxe de sistemas electrónicos básicos.

Electricidade na casa.

Fase, neutro e terra. Cadro de protección: ICP, IGA, ID e PIA. Rede de distribución da auga: potabilizadoras e depuradoras.

Elementos propios das diferentes redes: electricidade, auga e gas.

Gasoduto, bombona e GLP. Confort térmico, perdas de calor e conservación enerxética.

As comunicacións. Módem e decodificador.

Arquitectura bioclimática.

2ª AVALIACIÓN UNIDADES 2ª (ELECTRÓNICA DIXITAL), 3ª (TECNOLOXÍA DA COMUNICACIÓN), 4ª (CONTROL E ROBÓTICA) Contidos mínimos • • • • • •

Interpretar e construír táboas de verdade.

Portas lóxicas. Tipos. Familias lóxicas.

Utilización de portas lóxicas en circuítos.

Xerar unha función lóxica a partir de portas lóxicas.

Circuítos integrados. Características e evolución. Exemplos.

Utilizar software de simulación para analizar e deseñar circuítos.

• • • • •

Os sistemas de comunicación.

As comunicacións alámbricas: O telégrafo e o teléfono.

As comunicacións inalámbricas: A radio e a televisión.

Os sistemas de localización por satélite: O GPS. Os discos DVD e os arquivos mp3.

• • • • •

Automatismos.

Sistemas de control. Tipos: en lazo aberto e en lazo pechado.

Elementos dun sistema de control de lazo pechado.

Robots. Compoñentes dun robot. O movemento dun robot.

Deseño e construción de robots non programables. Electrónica e mecánica.

52

3ª AVALIACIÓN UNIDADES 5ª (CONTROL POR ORDENADOR), 6ª (NEUMÁTICA E HIDRÁULICA), 8ª (HISTORIA DA TECNOLOXÍA) Contidos mínimos • • • • • •

Control por ordenador.

Controladoras: dispositivos de entrada e saída.

Linguaxes de programación. Tipos.

Algoritmos e diagramas de fluxo. Entrada, proceso e saída.

Estrutura e elementos da linguaxe de programación LOGO: variables, instrucións, funcións.

Aplicacións a sistemas de control mediante ordenador.

• •

Fundamentos da neumática. Circuítos neumáticos.

Fundamentos da hidráulica. Circuítos hidráulicos.

•

Interpretar esquemas, táboas e liñas cronolóxicas que mostran a aparición de novos obxectos e invencións.

53

6. AVALIACIÓN 6.1 Características da avaliación O proceso de avaliación das aprendizaxes do alumno debe ter as seguintes características: continua, formativa, personalizada e integradora.

6.2 Criterios de avaliación Os criterios de avaliación teñen como referencia os obxectivos xerais de etapa. Trata de medir ás aprendizaxes básicas que debe posuír un alumno/a e á valoración do grao de adquisición das competencias básicas. É dicir, non se pretende avaliar exclusivamente conceptos senón a capacidade do alumno a utilizalos en distintas situacións.

6.3 Procedementos e Instrumentos de Avaliación Os métodos e documentos específicos que utilizará este departamento para a avaliación do alumnado son os seguintes: o

Exames/actividades: Este instrumento utilizarase para valorar o nivel de adquisición dos contidos que aparecen nas distintas unidades didácticas e o grao de consecución da competencia en Comunicación Lingüística, da Competencia Matemática e no Tratamento da Información e Competencia dixital.

Criterios para a cualificación.

COMPETENCIA LINGÜÍSTICA •

Comprende e interpreta as mensaxes orais e escritas.

As probas escritas deben incluír…  Preguntas incompletas 

Preguntas verdadeiro/falso

•

Exprésase oralmente de forma clara, ordenada e fluída (ideas, emocións, necesidades…)



Enunciados con texto suficiente para poder avaliar o grao de comprensión

•

Usa de forma axeitada técnicas de organización do pensamento (resumos, esquemas, cadros, táboas, mapas, gráficos…)



Interpretación de diagramas, gráficos…

COMPETENCIA MATEMÁTICA •

Identifica e interpreta o significado dos elementos matemáticos (números, medidas, símbolos …)

•

Interpreta e analiza información recollida en gráficas, táboas, datos estatísticos...

54

As probas escritas deben incluír…  Problemas relacionados cos conceptos impartidos nas unidades correspondentes. Uso da proporcionalidade directa. 

Exercicios de cálculo: superficies, volume, densidades, masas, cantidades de material…



Enunciados con texto suficiente para poder avaliar o grao de comprensión.



Interpretación de gráficas.

•

Utiliza axeitadamente razoamentos matemáticos para resolver problemas, obter conclusións e valorar con sentido crítico o grao de coherencia dos resultados obtidos.

COMPETENCIA DIXITAL As actividades a cualificar deben incluír…  Elaboración de documentos con inserción de imaxes, táboas ou obxectos, utilizando un procesador de textos. 

Exercicios que impliquen a utilización dunha folla de cálculo.



Utilización de páxinas web para a obtención de información relativa a distintos conceptos tecnolóxicos.



Uso do correo electrónico como ferramenta para recibir e enviar mensaxes



Uso de programas de deseño gráfico para a presentación dun proxecto tecnolóxico.

•

Utiliza distintos medios tecnolóxicos (correo electrónico, foros…) para comunicarse.

•

Busca e selecciona axeitadamente información na rede.

•

Elabora producións dixitais utilizando as TIC (textos, imaxes, vídeos, sons…)

o

Proxectos: Mediante a observación directa do traballo do alumno para valorar as seguintes competencias:

COMPETENCIA PARA APRENDER A APRENDER •

Coñece e aplica estratexias de aprendizaxe (compresión lectora, concentración, memoria…)

•

Organiza con eficacia o seu tempo e os recursos materiais para desenvolver actividades tanto individuais como colectivas.

•

Coñece as súas fortalezas e trata de superar as súas carencias avaliando os erros cometidos no proceso de aprendizaxe.

COMPETENCIA DO COÑECEMENTO E INTERACCIÓN CO MUNDO FÍSICO •

Interpreta e analiza os fenómenos naturais, científicos e tecnolóxicos.

•

Utiliza axeitadamente o proceso de resolución técnica de problemas.

•

Manexa correctamente as ferramentas e cumpre coas normas de seguridade.

AUTONOMÍA E INICIATIVA PERSOAL

55

•

Ten iniciativa; aporta ideas e/ou imaxina proxectos.

•

Persevera no desenvolvemento das súas propostas e asume as responsabilidades derivadas.

•

Desenvolve actividades e actitudes tales como a autocrítica, o control emocional, a autoestima…

COMPETENCIA ARTÍSTICA E CULTURAL

•

Ten en conta o aspecto estético do proxecto.

•

É capaz de expoñer unha idea utilizando programas de deseño ou técnicas de expresión gráfica.

COMPETENCIA SOCIAL E CIDADÁ

•

Respecta as instalacións do centro e os bens materiais propios e alleos.

•

Cumpre coas normas de educación e convivencia.

6.4 Criterios de cualificación Á hora de cualificar a un alumno/a apoiarémonos preferentemente no resultado que amosen as probas escritas, que valorarán os seus coñecementos en contidos conceptuais e procedimentais e que serán puntuadas cunha nota de 0 a 10. Este resultado poderá modificarse segundo as circunstancias que se describen a continuación.

1.- NÚMERO DE PROBAS ESCRITAS •

Realizaranse 1 ou 2 probas escritas en cada unha das avaliacións.

2.- CRITERIOS •

Un alumno/a aprobará calquera avaliación sempre que a nota media nas probas escritas non sexa inferior a 5 puntos e o grao de adquisición das distintas competencias sexa suficiente.

•

A nota final na avaliación ordinaria será o resultado de calcular a media aritmética das cualificacións obtidas nas distintas avaliacións.

Esta nota poderá ser modificada, positiva ou negativamente, considerando: a. A cualificación correspondente as actividades referidas ás TIC b. A cualificación correspondente o deseño e construción de proxectos.

56

c. As actividades de reforzo ou de ampliación presentadas polo alumno, que aparecen na páxina web do departamento (www.cadt.mine.nu). d. Normal asistencia á clase durante todo o curso académico. e. Traballo e esforzo persoal continuado. f.

•

Respecto as normas básicas de convivencia e educación.

Proba extraordinaria de setembro Consistirá nunha proba escrita onde se valorarán os coñecementos dos alumnos/as referidos a contidos mínimos. A proba será puntuada cunha nota de 0 a 10, sendo 5 a nota mínima para considerar aprobada a materia.

A efectos de promoción ou de titulación un alumno que non se presente á proba extraordinaria ou deixe o exame en branco, sen causa xustificada, considerarase que existe abandono da materia.

7.

CONTRIBUCIÓN DA MATERIA Ó PROXECTO LECTOR DO CENTRO

A lectura é un factor esencial para o desenvolvemento das competencias básicas. Na materia de Tecnoloxía aseguraremos a súa práctica utilizando como recursos didácticos os que se especifican a continuación: • •

8.

Desenvolvemento das actividades relacionadas coa lectura e comprensión de textos e que veñen especificadas en cada unidade didáctica do libro de texto.

Actividades relacionadas coa análise de obxectos que inclúan a busca de información a través de distintos medios. Nestas actividades os alumnos deberán ser capaces de contestar a cuestionarios específicos relacionados cos contidos de distintas unidades didácticas.

MATERIAIS CURRICULARES E RECURSOS DIDÁCTICOS

Os recursos didácticos serán variados dentro dunha unidade temática e o máis axeitados posibles ás actividades que se estean realizando. Indicamos a continuación algúns deles: • • • • • • •

Libro de texto. Libro do profesor.

Biblioteca de aula e do centro.

Medios audiovisuais.

Experiencias de cátedra (montaxe de circuítos, simulacións por ordenador, etc.)

Programas informáticos: simuladores de circuítos, programas de tratamento de textos, folla de cálculo, deseño por ordenador, busca de información por internet…)

Actividades prácticas para asentar os conceptos e procedementos cientifico-técnicos: montaxe de circuítos, comprobación de leis…

Visitas didácticas

57

Libros de Texto Para contribuír a acadar os obxectivos programados os alumnos utilizarán como textos de referencia os seguintes: 2º ESO 1/2 ESO LOS CAMINOS DEL SABER ED10 (serie mochila ligera) Autor/a (Dirección do proxecto): Rocío Pichardo Gómez Editorial: SANTILLANA EDUCACIÓN, S.L. Ano de publicación: 2010 ISBN: 978-84-294-0809-6 Lingua da Edición: Castellano 3º ESO TECNOLOGÍAS 3º ESO ED10 (serie mochila ligera) Autor/a (Dirección do proxecto): Rocío Pichardo Gómez Editorial: SANTILLANA EDUCACIÓN, S.L. Ano de publicación: 2010 ISBN: 978-84-294-4346-2 Lingua da Edición: Castellano 4º ESO Tecnología 4º ESO- Los Caminos del Saber Autor/a: (Dirección do proxecto)Rosa Marín Editorial: SANTILLANA EDUCACIÓN, S.L. Ano de publicación: 2011 ISBN: 978-84-680-0031-2 Lingua da Edición: Castellano Como axuda e complemento os alumnos/as utilizarán a páxina web do departamento de tecnoloxía ( http://www.cadt.mine.nu) para a realización de actividades preparadas para cada nivel e capacidade.

9. ACTIVIDADES COMPLEMENTARIAS E EXTRAESCOLARES No momento de redactar esta programación non está previsto realizar ningún tipo de saída didáctica, como pode ser a visita a empresas, museos ou instalacións situadas na zona de Ferrolterra. Isto non quere dicir que non se proxecte a súa realización ó longo do curso, solos ou en colaboración con outros departamentos didácticos.

10. ATENCIÓN Á DIVERSIDADE A diversidade de intereses, motivacións e capacidades aténdense mediante a programación de actividades diferenciadas co fin de responder ás necesidades educativas concretas do alumnado e á consecución das competencias básicas.

10. 1 Programa de Diversificación Curricular

58

Para o grupo pertencente ó Programa de Diversificación Curricular, os contidos adaptaranse na medida das capacidades dos alumnos e tomando como referencia os contidos mínimos desenvolvidos nesta programación.

Contidos mínimos 1º PDC • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

• • • • •

Proceso tecnolóxico: fases Sistema diédrico: alzado, planta e perfil dun obxecto. o Aplicación a distintas pezas e obxectos: parafuso, porca, lapis...

Acoutación e normalización técnica.

Realización de debuxos a escala e cálculo das medidas reais dun obxecto debuxado a escala. Utilización de cotas.

Uso do calibre: realización de medidas en distintos obxectos.

Propiedades dos materiais: mecánicas, eléctricas, térmicas, acústicas, ópticas...

Propiedades características da madeira. Obtención.

Derivados da madeira: aglomerado, contrachapado, fibra, papel.

Principais ferramentas para o traballo coa madeira.

Técnicas básicas do traballo con madeira.

Repercusións ambientais da explotación da madeira.

Materiais metálicos: clasificación.

Materiais férricos: propiedades e aplicacións.

Materiais non férricos: propiedades e aplicacións.

Técnicas básicas de traballo de metais no taller: ferramentas e uso seguro das mesmas.

Técnicas industriais do traballo con metais.

Obtención de metais: a altas temperaturas e en cela electroquímica.

Impacto ambiental.

Clasificación dos materiais plásticos.

Procedementos para a obtención e transformación de materiais plásticos.

Propiedades xerais dos plásticos e a súa reciclaxe.

Materiais pétreos: area, xeso, grava, mármore e granito.

Materiais cerámicos e vidro: características.

Materiais de construción: morteiro, formigón, formigón armado, formigón pretensado,cemento, asfalto e elementos prefabricados.

Factores a ter en conta na selección dos materiais. o Exercicios e actividades relacionadas con cálculo de superficies, volumes e masas (en función do valor da densidade do material) Concepto de forza. Peso. Unidades no S.I. Concepto de forza. Peso. Unidades no S.I. As estruturas e os seus tipos.

Elementos das estruturas.

Esforzos que soporta unha estrutura.

59

• • • • • •

• •

Proceso de deseño dunha estrutura resistente, tendo en conta a necesidade que hai que cubrir.

Perfís e triangulación de estruturas básicas.

Velocidade lineal e velocidade de xiro. Unidades. o Actividades de cálculo das magnitudes anteriormente especificadas. Cambio de unidades.

Mecanismos. Clasificación Mecanismos de transmisión lineal: panca, polea fixa e polea móbil. o Exercicios básicos de cálculo de forzas.

Mecanismos de transmisión circular: poleas con correa, engrenaxes, engrenaxe con cadea, parafuso sen fin. o Exercicios básicos de cálculo de velocidade de xiro e relación de transmisión aplicados a sistemas simples.

Mecanismos de transformación do movemento circular en rectilíneo: sistema piñóncremalleira; sistema parafuso-porca; conxunto manivela-torno.

Mecanismos de transformación do movemento circular en rectilíneo alternativo: conxunto biela-manivela; leva e excéntrica.

•

As máquinas térmicas. A máquina de vapor.

•

O motor de explosión.

•

O motor a reacción.

•

Traballo e enerxía. Unidades.

•

Fontes de enerxía.

•

Formas de enerxía: mecánica (cinética e potencial), térmica, química, radiante, acústica e eléctrica.

•

Transformacións da enerxía. Principio de conservación. o

Actividades relacionadas co cálculo de traballo e da enerxía cinética e potencial.

•

Enerxía eléctrica: produción.

•

Tipos de centrais eléctricas: hidroeléctrica, térmica de combustibles fósiles, térmica nuclear, térmica solar, solar fotovoltaica, eólica.

•

Outros tipos de centrais eléctricas: maremotrices, xeotérmicas e heliotérmicas.

•

Enerxía de a biomasa.

Proxectos: Deseño e construción dunha maqueta a escala. Deseño e construción a escala de operadores mecánicos.

2º PDC •

Corrente continua.

•

Corrente alterna.

•

Central eléctrica.

60

•

Voltaxe, intensidade e resistencia eléctrica. Voltio, amperio e ohmio.

•

Identificación do valor real dunha resistencia utilizando o código de cores.

•

Polímetro. Utilización.

•

A lei de Ohm. o

Exercicios de aplicación.

•

Potencia. Vatio.

•

Circuíto serie, paralelo e mixto. o

Deseño, montaxe e cálculos básicos.

•

Interruptor, pulsador e conmutador.

• • •

• • • •

Relé.

Compoñentes electrónicos básicos: resistencia, condensador, diodo e transistor.

Sensores: LDR, NTC… o Montaxe de sistemas electrónicos básicos.

Electricidade na casa.

Fase, neutro e terra. Cadro de protección: ICP, IGA, ID e PIA. Rede de distribución da auga: potabilizadoras e depuradoras.

Elementos propios das diferentes redes: electricidade, auga e gas. o Cálculos de consumo eléctrico.

Gasoduto, bombona e GLP. Confort térmico, perdas de calor e conservación enerxética.

As comunicacións. Módem e decodificador.

Arquitectura bioclimática.

•

Deseño gráfico con ordenador

•

Mapas de puntos e debuxo vectorial.

•

Manexo básico de QCad.

•

Sistemas CAM.

• • • • • •

Manexo básico do programa Funcam.

Control por ordenador.

Controladoras: dispositivos de entrada e saída.

Linguaxes de programación. Tipos.

Algoritmos e diagramas de fluxo. Entrada, proceso e saída.

Estrutura e elementos da linguaxe de programación LOGO: variables, instrucións, funcións.

Aplicacións a sistemas de control mediante ordenador.

• • • •

•

Proxectos: •

Deseño e construción dunha placa de prácticas de electricidade/electrónica.

•

Maqueta dunha vivenda a escala en dúas dimensións. Instalación eléctrica. Inclusión de sensores que activen distintos mecanismos en función de valores de parámetros externos: luminosidade, presencia…

61

•

Criterios de avaliación e cualificación



Serán os mesmos que os establecidos para o resto do alumnado.



Alumnos pertencentes a 1º curso do PDC con Tecnoloxías 2 pendente .

Considerarase aprobada Tecnoloxías 2, sempre que teñan adquiridas as competencias básicas e os contidos correspondentes ó 1º curso do PDC.





Alumnos pertencentes a 2º curso do PDC con 1º PDC pendente . o

Durante o 2º curso do PDC deberán realizar actividades programadas co obxecto de adquirir os coñecementos mínimos correspondentes.

o

Co fin de cualificar o grao de adquisición de coñecementos e competencias básicas, realizaranse 2 probas escritas durante este período académico.

o

A cualificación final será o resultado de calcular a media aritmética das cualificacións obtidas nas dúas probas parciais.

Para aprobar a materia de Tecnoloxía correspondente ó PDC é necesario ter aprobados os dous cursos e ter adquiridas as competencias básicas.

11. CONTIDOS E CRITERIOS DE AVALIACIÓN PARA A RECUPERACIÓN DE ALUMNOS PENDENTES 11.1 Contidos esixibles Os contidos mínimos, modificados en base ós obxectivos acadados no curso académico 2010-2011 e especificados na Memoria correspondente.

11.2 Criterios e procedementos de avaliación.

Para a cualificación dos alumnos coa materia pendente terase en conta as seguintes consideracións: 1. Os alumnos poderán dispoñer de actividades de reforzo preparadas polo departamento para cada nivel. As actividades serán dirixidas e corrixidas polo profesor que foi titular da materia durante o curso anterior.

2. Durante o curso realizaranse dúas probas escritas parciais. Nelas avaliaranse as aprendizaxes adquiridas relativas a unidades previamente especificadas e o grao de consecución das competencias básicas.

A estas probas poderán presentarse exclusivamente os alumnos que prepararon e presentaron as actividades de reforzo previstas para cada avaliación.

3. Cada unha das probas anteriores será cualificada cunha nota numérica de 0 a 10. Se a media aritmética das dúas notas non é inferior a 5, considerarase que o alumno acadou os obxectivos previstos e as competencias básicas correspondentes.

62

4. Independentemente do especificado no punto 3, todos os alumnos poderán presentarse a unha proba final en xuño e a outra final extraordinaria en setembro.

•

Esta programación foi aprobada polos membros do departamento.

Acta do 30 de setembro de 2011 Ferrol, a 1 de outubro de 2011

Asdo.: José A. Pérez Cribeiro Xefe de departamento

63