rpectrum De TwentscheCourant Tubantia 17 januari2009 Zaterdag
'Hier raken we mensen í
.
í
echt ln nun
portemonnee' Liais 42,ze heeft iaren gewerkt als verpleegkundige in het ziekenhuis.Tot ze borstkanker kreeg.Het werk werd te zwaar.Mensenuit bed tillen. wisselende dienstendraaien, het ging niet meer. Na twee jaar in de ziektewet gezetente hebben,zit ze bii het uWV. Volgens de kan ze verzekeringsarts haarhuidige werk niet bliiven doen.Ook arbeidsdeskundigePaul Elfrink windt er ook geendoekjes om: in de uitvoerende verpleging blijven werken zit er niet in. Lia zelf heeft nog altiid de hoop gehaddat ze na het overwinnen van haarziekte weer terug zou kunnen keren alsverpleegkundige.Bij de WlA-beoordeling van Lia gaathet niet over eigenwer\ het gaat om gangbarearbeid.,,Het werk wat ie zou kunnen verrichten", legt Elfrink uit. Voor Lia ziin er diverse functies uit de computer gerold, waarvan Elfrink er drie heeft geselecteerd die Lia qua belastbaarheiden mogeliikheden wel zou kunnen
doen. Medisch laborant, telefonist of receptioniste. Die functies worden gebruikt om te kunnen beoordelenwat Lia, ondankshaarSsieke beperkingen, nog zou kunnen verdienen.Het betekent niet dat Lia een van de functies ook daadwerkeliik uit moet voeren. ,,Hetkan ziin dat we de mensen hier echt in de portemonnee raken", weet Elfrink. Het verschil tussenhaar loon alsverpleegkundigemet onregelmatigedienstenen het eventueleloon als receptioniste is 49,3Procent.Lia verliest in ander werk naar verwachting biina de helft van haar inkomen. Daaromkriigt ze een Wia-uitkering. Als ze daarnaastgaatwerken, stiigenhaarnetto-inkomsten.,,DeboodschaPis hier echt, werken loont", zegt Elfrink. ,,Het is een groot misverstanddat mensendenken dat de ernst van je beperkingbepaalt hoe hoog de uitkering is, het gaatom het verlies aan inkomen dat je met ander werk nog wel kunt verdienen." * De naamLía ísgefngeerd.