BOOKOWSKI

bardziej czujemy się samotni, tym bardziej izolujemy się od ludzi i pałamy względem nich nieufnością. Samotność to zjawisko, o którym coraz więcej się mówi pod względem jego skali, ale od lat były osoby i miejsca, które miały do niej wyjątkowe predyspozycje. Jeśli przez myśl przemknęło wam, że to tyczy się artystów, to macie doskonałą intuicję. To właśnie nich dotyczą obie książki.

tekst i zdjęcia :

Monika Wójtowicz / czytelniczka, doradca z księgarni Bookowski w poznańskim Centrum Kultury Zamek

Samotność komiksiarza

Adrian Tomine Kultura Gniewu

Fanom powieści graficznych Adriana Tomine’a z pewnością nie trzeba przedstawiać, z kolei tym, którzy o komiksie wiedzą niewiele, mógł z kolei przewinąć się tytuł Śmiech i śmierć, chyba najpopularniejszy zbiór komiksowych opowiadań Tomine’a, na podstawie których powstał film Paryż, 13 dzielnica.

Samotność komiksiarza to również zbiór krótkich form, ale poświęconych doświadczeniom samego autora.

Tomine podobnie jak Liang mierzy się z własnym wyobcowaniem poprzez sztukę. W tych krótkich historyjkach opisuje własne upokorzenia i porażki, przykre sytuacje, w których czuł się najbardziej samotny. Dla czytelnika są to zabawne epizody lekko podszyte współczuciem, ale w takim sposobie narracji jest ogrom dystansu do samego siebie i niezwykła afirmacja tych przykrych momentów, które jednak w dużej mierze ukształtowały autora. I ta afirmacja, to coś, czego powinniśmy się od Tomine’a uczyć.