8 minute read

Sucha zabudowa – montaż płyt gipsowo-kartonowych pod lupą

WNĘTRZA SUCHA ZABUDOWA

montaż płyt gipsowo-kartonowych pod lupą

Advertisement

Joanna Szot

Systemy suchej zabudowy znajdują zastosowanie zarówno w budownictwie mieszkaniowym, jak i użyteczności publicznej. Zazwyczaj wykorzystuje się płyty gipsowo-kartonowe i wykańcza nimi skosy na poddaszu, wykonuje ściany działowe czy sufity podwieszane.

Jak wskazuje nazwa, sucha zabudowa to konstrukcje, które powstają „na sucho”, a poszczególne elementy systemu po prostu się przykręca. Rezygnacja z prac mokrych ma wiele zalet, ale przede wszystkim przyspiesza budowę – prace przebiegają szybko, niepotrzebne są również przerwy technologiczne. Aby wykończyć skosy poddasza, wznieść ścianę działową, obudować piony instalacyjne i kanały, wykonać sufi ty podwieszane czy suche budowy stosuje się różne płyty budowlane, są to jednak najczęściej płyty gipsowo-kartonowe. Systemy suchej zabudowy można także wykorzystać do wykończenia elewacji. W tym przypadku wykorzystuje się między innymi płyty drewniane, betonowe lub włóknocementowe.

Do budowy konstrukcji niezbędne są profi le, na przykład główne, sufi towe, przyścienne – aluminiowe, stalowe czy drewniane. Potrzebne są również wkręty i śruby, narożniki, taśmy, szpilki oraz podkładki systemowe.

Ściany działowe z płyt gipsowo-kartonowych

Aby wykonać ścianę działową w systemie suchej zabudowy, należy zbudować stelaż z profi li przyściennych i przysufi towych UW oraz słupków CW – wszystkie profi le dostępne są w trzech rozmiarach: 50, 75 i 100 mm. Budowę ściany działowej w systemie suchej zabudowy zaczyna się od przymocowania profi li UW (przed montażem warto okleić je pasem specjalnej pianki wygłuszającej, tłumiącej dźwięki i drgania). Montuje się je bezpośrednio do podłóg i sufi tów, wykorzystujemy kołki rozporowe (maksymalna odległość między nimi wynosi 80 cm). W profi le UW wstawia się pionowo słupki CW (ustawiamy je w odległości nie większej niż 60 cm, zazwyczaj jest to 40 cm) i do nich przykręca płyty gipsowo-kartonowe. Płyty muszą być także ustawione pionowo. Uwaga! Połączenie płyt g-k musi wypadać na środku słupka. Do przykręcenia stosuje się czarne (fosfatowane, czyli zabezpieczone przed korozją) wkręty z gwintem do stali. Płyty można układać jedno- lub dwuwarstwowo. Ściana z jedną warstwą ma grubość 75, 100 lub 125 mm – w zależności od szerokości profi li. Obłożenie podwójne znacząco poprawia stabilność ściany, szczególnie gdy druga warstwa jest przesunięta względem pierwszej. Przestrzeń między płytami wypełnia się wełną mineralną.

Jeśli w ścianie działowej mają być umieszczone drzwi czy inne otwory, niezbędne są profi le ościeżnicowe UA, których zadaniem jest wzmocnienie krawędzi otworu. Wykonane są one z blachy zimnogiętej grubości 2 mm. Profi le ościeżnicowe mocuje się w profi lach przypodłogowych i przysufi towych UW specjalnymi kątownikami stalowymi oraz śrubami z płaskim łbem i nakrętką. Następnie do nich montuje się nadproże przycięte z profi lu UW. Po przykręceniu płyt oklejamy ich połączenia taśmą z włókna szklanego i szpachlujemy połączenia oraz miejsca wkrętów (nakładamy dwie warstwy w odpowiednich odstępach). Na koniec – gdy całość wyschnie – szlifujemy nierówności, odpylamy, gruntujemy i wykańczamy wybraną okładziną lub malujemy ścianę.

Jeżeli zależy nam na ścianach działowych o zwiększonej grubości, które ukryją np. instalacje hydrauliczne czy kanalizację, to również możemy je wykonać, wykorzystując systemy suchej zabudowy. W takim przypadku stawiamy dwie ściany w odpowiednim od siebie odstępie i spinamy je ze sobą. Do stworzenia ścian łukowych służą fabrycznie ponacinane profi le UW, które można uformować. Co ważne, w tym przypadku rozstaw słupków CW wynosi 30 cm.

Profile stalowe należy mocować w przypadku sufitu podwieszanego maksymalnie co 50 cm, ściany działowej – 60 cm, skosów połaci – 40 lub 50 cm. Nie powiększajmy rozstawu, ponieważ spowoduje to, że stelaż będzie wiotki i podatny na odkształcenia, a zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych dość szybko popęka. Pamiętajmy również, aby kotwy mocujące dobierać do rodzaju podłoża.

Aby wykończyć skosy na ocieplonym już poddaszu, należy do belek drewnianych przymocować specjalne uchwyty systemowe, tzw. wieszaki. Do nich przykręcamy profile główne CD (prostopadle do belek więźby, w rozstawie minimum 40 cm) za pomocą blachowkrętów. Lepiej nie montować ich bezpośrednio do konstrukcji drewnianej dachu – chociaż niektórzy producenci dopuszczają taką możliwość – ponieważ odkształcająca się pod wpływem obciążeń oraz zmian wilgotności i temperatury drewniana więźba sprawi, że zabudowa poddasza popęka. Profile przyścienne UD – po wcześniejszym oklejeniu taśmą akustyczną – montuje się na ścianach bocznych. W wolnych miejscach przestrzeni konstrukcyjnej układa się przewody elektryczne. Kolejnym etapem jest ułożenie na całym suficie folii paroizolacyjnej – jej zadaniem jest ochrona termoizolacji (zazwyczaj do ocieplenia dachu stosuje się wełnę mineralną) przed parą wodną powstającą wewnątrz domu. Dopiero teraz można przystąpić do montażu płyt gipsowo-kartonowych. Co ważne, płyty układamy z przesunięciem, czyli tak, aby spoiny kolejnych były przesunięte minimum o 40 cm (lub wielokrotność tej wielkości). Przed przykręceniem płyt należy ich krawędzie frezować pod kątem 60°, wyrównać tarnikiem i odpylić. Tak przygotowane płyty przykręca się prostopadle do profili montażowych – wykorzystuje się systemowe wkręty do gipsu, rozstaw mocowań to około 150 mm. Jeśli płyty układamy w dwóch warstwach (w pomieszczeniach o podwyższonej ogniochronności), to drugą warstwę montujemy prostopadle do pierwszej. Wypukłe połączenia koszowe płyt g-k łączy się taśmami papierowymi lub papierowo-aluminiowymi. Profile narożnikowe przydadzą się natomiast przy oknach dachowych. Końcowym etapem jest spoinowanie płyt. Najpierw spoiny gruntujemy systemowych środkiem gruntującym, następnie wypełniamy je gipsem, który ułatwia przyczepienie taśmy maskującej połączenie płyt. Po wyschnięciu masy szpachlowej, miejsca szlifujemy papierem ściernym, nakładamy kolejną warstwę masy, którą po wyschnięciu również szlifujemy aż do uzyskania równej powierzchni.

Sufit podwieszany z płyt g-k

Wykonanie sufitu podwieszanego należy oczywiście rozpocząć od zamontowania profili przyściennych UD. Następnie wyznaczamy rozmieszczenie profili głównych CD, w odstępach nie większych niż 50 cm. W miejscu przebiegu linii głównych – co 70–90 cm – przymocowujemy wieszaki za pomocą kołków dobranych do rodzaju stropu. Do wieszaków przytwierdzamy profile CD, ich końce umieszczamy również w profilach UD. Pomiędzy podłużnymi profilami umieszczamy profile poprzeczne – wykorzystujemy do tego celu poprzeczne łączniki. Do wypoziomowanego rusztu przykręcamy już płyty gipsowo-kartonowe za pomocą wkrętów TN (rozstaw wkrętów to 15 cm). Chyba nie będzie dla nikogo zaskoczeniem, że niezbędne jest na połączeniu płyt przyklejenie taśmy spoinowej, zaszpachlowanie ich masą i wyszlifowanie. Szpachlujemy i szlifujemy także łebki wkrętów.

Sucha zabudowa – postaw na system

Do najczęstszych błędów podczas wykonywania zabudowy z płyt gipsowo-kartonowych jest wykorzystywanie niedopasowanych elementów. Jak opisano wcześniej, inne komponenty wykorzystywane są do postawienia ścian działowych, inne do obudowy skosów, a jeszcze inne do wykonania sufitu podwieszanego. Aby uniknąć błędów, które może nie grożą katastrofą budowlaną, ale na pewno szybkim remontem, należy stosować systemowe rozwiązania. Ponadto nieprawnie wykonane przegrody czy obudowy nie będą spełniać założonych wymagań, na przykład tych dotyczących izolacyjności akustycznej. Pamiętajmy także, że płyty gipsowo-kartonowe należy dobierać do rodzaju pomieszczenia, na przykład w pomieszczeniach mokrych, czyli między innymi w kuchniach i łazienkach, koniecznie należy stosować zielone płyty gipsowo-kartonowe o zwiększonej odporności na wilgoć.

Właściwe warunki do suchej zabudowy

Zabudowa z wykorzystaniem płyt gipsowo-kartonowych powinna być przeprowadzana w odpowiednich warunkach. Szczególną uwagę należy zwrócić na wilgotność pomieszczeń, w których mają przebiegać prace. Nadmierna wilgotność może doprowadzić do pęcznienia wyrobów gipsowych, a następnie – na skutek szybkiego wysychania – mogą powstawać rysy skurczowe, czyli pęknięcia. W skrajnych przypadkach mogą nawet po wyschnięciu odpadać kawałki gładzi gipsowej. Dlatego też suchą zabudowę można rozpocząć dopiero, gdy zostały zakończone wszystkie prace mokre. Pamiętajmy jednak, że nowo budowany dom sam w sobie ma dużo wilgoci technologicznej. Gdy zależy więc nam na trwałości konstrukcji z płyt gipsowo-kartonowych, wilgotność pomieszczeń nie może przekroczyć 70%.

Dane techniczne Norma PN-EN 14195:2015 Rodzaj materiału DX51D+Z Klasa reakcji na ogień A1 Wymiary: Długość Szerokość patrz rysunek techniczny Grubość nominalna blachy w mm ф 2,5 mm ±0,06 Ocynk w g/m2 wg PN-EN 10346 7μm (± 2μm)* Kategoria korozyjności wg PN EN 12944 C1, C2, C3* Średnie obciążenie niszczące Fu [kN] 0,780-1,082 Obciążenie dopuszczalne (obliczeniowe) F u 5% [kN] 0,25-0,36 *Produkt posiada wielowarstwowe zabezpieczenie antykorozyjne – łatwa identyfikacja oryginalności produktu dzięki zastosowaniu specjalnego koloru. Atesty i certyfikaty Dokumentacja związana PN-EN 14195:2015 PN-EN 13964:2014-05 Deklaracja właściwości użytkowych (DWU)  Karta techniczna  Markowanie produktu CE  Produkt uwzględniony w klasyfikacjach ogniowych Siniat  Firma Siniat Sp. z o.o. gwarantuje bezpieczeństwo stosowania systemowej przetyczki do zawiesi noniuszowych Siniat FAST-PIN® pod warunkiem zastosowania zgodnie z wytycznymi producenta. Zastosowanie w systemach sufitów z odpornością ogniową potwierdza klasyfikacja ogniowa wydana przez ITB o numerze 01060/17/R117NZP.

Kupując akcesoria montażowe,

Oryginalne akcesoria montażowe Siniat – Przetyczka wieszaka noniusza Siniat FAST-PIN® zwróć uwagę na:

Grubość blachy min. 1 mm. Gwarantuje to wysokie parametry nośności, w tym

również w rozwiązaniach systemów ogniowych. W celu uzyskania dokładnych wytycznych technicznych skonsultuj się z Doradcą

Akcesoria z logo producenta całego s Technicznym – mapa doradców na www.siniat.pl/kontakt

ystemu suchej zabudowy

(na przykład Nida). Producent nie ponosi odpowiedzialności za skutki powstałe w wyniku użycia wyrobu niezgodnie z powyższymi zaleceniami oraz zasadami sztuki budowlanej. Przetyczka SINIAT Sp. z o.o. ul. Przecławska 8 03-879 Warszawa Siniat FAST-PIN® www.siniat.pl Data wydania: listopad 2017

Znak CE na opakowaniu produktu. Oznacza on, że produkt spełnia wymagania dyrektyw unijnych. Certyfikaty i karty techniczne. Klasy korozyjności. Siniat oferuje akcesoria we wszystkich klasach ko]rozyjności: C1, C2, C3 i C5.

Innowacyjny kształt gwarantuje wytrzymałe połączenia, przy zachowaniu

1 wymaganego rozstawu bolców klinu3 jących w elementach zawiesi (co piąty

otwór)

6 Jedna sztuka zastępuje dwie sztuki pro-

duktów standardowych Dłuższe ramię do bezpiecznego

5

poziomowania Polecana głównie do rozwiązań z odpornością ogniową

Rysunek techniczny Przetyczki Siniat FAST-PIN®

Co zyskasz?

40

Czas

INNOWACYJNY KSZTAŁT PRZETYCZKI SINIAT FAST-PIN® AUTOMATYCZNIE ŁĄCZY ELEMENTY NONIUSZOWE CO PIĄTY OTWÓR

2 4

ф – oszczędność czasu na poziomowaniu 2,5 konstrukcji sufitowych o min. 60% 70

Komfort pracy

1. – znacznie uproszczony montaż zawiesi Wieszak górny noniusza Nida WGN 20 lub WGN 30 2. noniuszowych(również w wersji Hydro C3) Wieszak mocowany obrotowo z noniuszem Nida WON 60 – redukcja ilości przetyczek na jedno (również w wersji Hydro C3) 3. Wieszak górny noniusza Nida WGN Uni (również w wersji

Hydro C3) połączenie o 50% 4. Wieszak dolny noniuszowy wzmocniony 5. Przedłużacz do noniusza Nida PN 6. Przetyczka wieszaka noniusza Siniat FAST-PIN®

Instrukcja montażu przetyczki wieszaka noniusza Siniat FAST-PIN®

Instrukcja montażu przetyczki wieszaka noniusza Siniat FAST-PIN®

1

Nowy typ przetyczki Siniat FAST-PIN® w prosty sposób tworzy bezpieczne połączenie zawiesi noniuszowych – jedna sztuka przetyczki Siniat FAST-PIN® zastępuje dwie sztuki przetyczek standardowych. 2

Na etapie poziomowania konstrukcji sufitowych używasz tylko dłuższego bolca co znacznie ułatwia wielokrotne rozpinanie i spinanie noniuszy. 3

Po zakończeniu czynności poziomowania konstrukcji sufitowej należy wysunąć częściowo przetyczkę i obrócić do poziomu umożliwiającego wprowadzenie bolców w otwory elementów noniuszowych. 4

Po zakończeniu poziomowania podkonstrukcji tylko jeden ruch wystarczy by wykonać bezpieczne połączenie noniuszy (co 5 otwór). 5

W celu zakończenia prac poziomowania sufitu górne ramię przetyczki Siniat FAST-PIN® zaginamy w kierunku dolnym. Ta prosta czynność zabezpiecza połączenie przed niekontrolowanym wypinaniem się przetyczek.

This article is from: