9 minute read

Geestverruimende trip over Amerika's Loneliest Road

Niks is leuk

GEESTVERRUIMENDE TRIP OVER THE LONELIEST ROAD

Een traan spat in fijne diamantjes uiteen als hij op Ford valt, op het stuurwiel van onze camper. ‘Wat is er?’, vraagt mijn lief, terwijl ze opkijkt uit haar trouwe Rand McNally Road Atlas. Haar benen liggen comfortabel op het dashboard. ‘Er is niks’, zeg ik zachtjes. ‘Jawel’, zegt ze, want ze is een vrouw. ‘Nee hoor, er is niks, maar dat is het ’m juist’. ‘Hoe bedoel je?’, houdt ze vol. Harmonie moet er altijd zijn. ‘Ik bedoel deze immense leegte, die is zó ontroerend mooi.’

Voor ons ligt een desolate weg, een recht traject dat voor het laatst geasfalteerd lijkt onder president Eisenhower. Met de teergieter is sindsdien kwistig op het ruwe wegdek geklodderd, zwarte zalf op de grillige littekens die de ongenaakbare zon, gure woestijnwinden en bitterkoude winternachten hebben achtergelaten. Onze 25-voeter snort er soepeltjes overheen en ik moet alleen zorgen dat ik koers houd naar het speldenpuntje aan de overkant van de vallei, waar Highway US 50 in de blauwgrijze bergen prikt en erin lijkt te verdwijnen.

Dat valt nog niet eens mee, je moet uitkijken dat je niet in trance raakt op deze eindeloze nazomerdag. De mantra van de motor, het briesje uit de airco, de zeldzame tegenliggers, de kadans van de gele middenstrepen die in de slaapcabine boven ons weerkaatsen, de dromerige Jim Croce uit de speakers, de machtige wolkenhemel, de hallucinerende luchtspiegelingen… Maar het is vooral die heldere ruimte om ons heen die in onze koppen trekt en ook daar ruimte schept, alles schoonveegt voor nieuwe dromen en verlangens naar nóg meer Amerikaanse avonturen. Ctrl-AltDel. Opeens zien we het hele leven weer helder.

Vanmorgen zijn we vertrokken van de Boomtown KOA-camping, die naast het gelijknamige casino aan de voet van de Sierra Nevada ligt, niet ver van het populaire bergmeer Lake Tahoe in Californië. Het doel is het Great Basin National Park, dat juist helemaal in het oosten van The Silver State ligt, een slordige 700 kilometer verderop. Eigenlijk rijden we deze richting een beetje contrecoeur, want beroemde transcontinentale routes als de Lewis and Clark Trail, de Pony Express Trail en Route 66 hoor je als een pionier van oost naar west te maken. Deze US 50 maakt deel uit van de Lincoln Highway, die ruim een eeuw

Deze pagina Hé, we worden ingehaald! Teken van leven tussen Eureka en Ely Rechterpagina groot ‘This town is no ghost town’, zeggen ze hier in Austin. Dat klopt Rechterpagina klein Prachtig opgeknapt, zoals veel in het knotsgekke Eureka, waar je niet mag zoenen met een snor

geleden het eerste voor auto’s begaanbare wegenlint werd dat New York met San Francisco verbond. Maar ach, die complete 4.000 mijlen westwaarts houden we lekker op de bucketlist. We hebben de camper nu eenmaal opgepikt bij San Francisco en als je hem weer moet inleveren bij Cruise America in Salt Lake City of Denver kun je niet anders. Bijkomend voordeel: je hebt het grootste deel van de dag geen last van de zon in je ogen.

Net als we bedwelmd dreigen te raken door de overweldigende zuiverheid van de woestijn, doemt aan de rechterkant van de weg Cold Springs Station op, ooit een tussenstop op de Pony Express-postroute, nu een restaurant met daarachter een paar onbestemde gebouwtjes en een RV-park (camping). We kunnen wel wat fris tanken, dus parkeren we de camper naast de front porch. Jammer genoeg herinnert buiten niet zoveel meer aan het schilderachtige pompstation dat hier decennia lang dienst deed, maar de sfeer binnen maakt alles goed. We treffen er driller Gary, die, zoals iedere Amerikaan aan een bar, daar niet alleen zit om te drinken, maar ook om zijn hele levensverhaal met je te delen en om schaamteloos te informeren naar het jouwe. Gary komt hier even stoom afblazen, letterlijk bijna, want hij boort in de vallei naar geothermische energie. De groene elektriciteit die met de hete stoom wordt opgewekt gaat helemaal naar de dichtbevolkte San Francisco Bay Area.

Want dat is misschien wel het nieuwe zilver van Nevada. Waar diverse mijnstadjes langs Highway 50 bijna aan uitputting bezweken, gloort nieuwe hoop door duurzame energie. We zijn hier in het Great Basin, een gebied van ongeveer 540.000 vierkante kilometer dat vrijwel geheel Nevada, de helft van Utah en grote delen van Oregon en Californië beslaat. Het Grote Bekken ligt ingeklemd tussen Ame rika’s

Life: geen aanbeveling

De bijnaam The Loneliest Road in America voor het 413 kilometer lange stuk US 50 tussen Fallon en Ely in Nevada werd gegeven door Life Magazine in het julinummer van 1986. Het was niet bepaald positief bedoeld, maar trok juist Amerikanen aan die er hun ultieme road trip wilden beleven, in de auto, per camper of motor. De totale lengte van de US 50 is bijna 5.000 kilometer. Met de aanleg werd in 1926 begonnen. Hij voert door twaalf staten en door Washington DC van Ocean City in het oosten naar West Sacramento in het westen.

Boven Genieten van de bloemenpracht in de bermen langs The Loneliest Road Rechterpagina boven Op naar de Rock Glacier in Great Basin National Park, een compleet andere wereld hoog boven de woestijn Rechterpagina rechtsonder Ranger Dustin vertelt spannende verhalen in de Lehman Caves in Great Basin NP Rechterpagina linksonder Deze bristlecone pine heeft het na duizenden jaren begeven, maar levend vind je ze in Great Basin NP ook nog volop.

westelijke bergketens Sierra Nevada en Rocky Mountains en dat betekent dat het water dat er uit de hemel komt, niet naar de Grote of Atlantische Oceaan kan stromen, maar in het bekken blijft. Nu valt er in de woestijn minder regen dan er zou kunnen verdampen, maar de neerslag in zowel de Sierras als de Rockies is gigantisch en voedt ook aan de Bekkenkant heuse rivieren, die uitkomen in… niks. Althans, zo lijkt het, want in de relatief dunne en poreuze aardkorst van het Great Basin bevinden zich enorme hoeveelheden water.

Gek idee, bedenken we als we verder rijden. We cruisen dus eigenlijk over een ondergrondse zee, op 900 meter hoogte weliswaar, over de golven van zes bergketens met vervallen mijndorpen en daartussen vijf keer een Grote Oversteek door valleien van wel 20, 30 mijl. Er komt geen eind aan en het mag ook eeuwig duren. Steeds als we een dal induiken en je de hele weg mooi kunt overzien, lijkt het alsof je de volgende mountain range bijna aan kunt raken, maar lijkt hij juist onbereikbaarder te worden naarmate we dichterbij komen. Niks water hier, gortdroog juist, waardoor het zicht kraakhelder is. Niks ook dat het zicht kan belemmeren, want alles dat het waagt te proberen boven een meter uit te groeien, wordt genadeloos door de harde natuur geschoren. Dus blijven de miljoenen polletjes stekelstruikjes daar bescheiden onder, een grijsgroene gloed leggend over de zandvlaktes.

Maar hoe kan het toch zijn dat er overal van die prachtige gele bloemenstruiken langs onze lovely Loneliest Highway staan, keurig als afrikaantjes in een bejaardentuintje? We zijn geen wandelende wildbloemenencyclopedie, maar googelen onderweg dat het vermoedelijk om de rubber rabbitbrush gaat, een woestijnplant die floreert op zoutrijke gronden. De verklaring is hydroseeding: om bodemerosie tegen te gaan, laten wegbeheerders overal in het westen van de VS water met plantzaden over de bermen sproeien. Wortels vormen een goedkope maar effectieve methode om het zand onder de weg te houden bij stortregens. We naderen Ely, waar de eenzaamheid ophoudt die in

Zeker nadat reisjournalist Arjan Leenhouts Jack Kerouacs duizelingwekkende On the Road las, is hij helemaal gek van roadtrips door de Verenigde Staten. Zijn drie tips voor trips die misschien niks lijken:

LEWIS AND CLARK TRAIL

In het kielzog van de ontdekkingsreizigers die in 1804 en 1805 voor president Jefferson het zojuist aangekochte gebied achter de Mississippi verkenden. De route loopt van St. Louis in Missouri naar Fort Clatsop aan de Grote Oceaan in Oregon en brengt je op plekken die je anders nooit zou uitkiezen.

INTERSTATES 8 EN 10 VAN SAN DIEGO NAAR EL PASO

En dan deze snelwegen zo vaak verlaten als je maar kan. De route voert je dicht langs de grens met Mexico, waar je soms even over de grens kunt wippen, maar dan zonder je auto, motor of camper. Hoogtepunten zijn het Anza Borrego Desert State Park (bloemenzee in april!), Organ Pipe National Monument, Saguaro National Park, Tuscon en het westernstadje Tombstone.

US 395 VAN DE MOJAVE DESERT NAAR DE CANADESE GRENS

Delen van deze deels hooggelegen highway zijn be kend, vanwege topattracties als Yosemite, Death Valley en Mono Lake, maar zelfs als je de weg niet verlaat, is het een sensatie. Aan de ene kant de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada, aan de andere kant de bloedverziekend hete woestijn, alle klimaatzones in een trip.

In de herfst, als de espen schreeuwerig geel zijn, is Great Basin National Park op zijn mooist

Fallon begon. We hebben ze niet geteld, maar we zijn vandaag maar sporadisch andere weggebruikers tegengekomen, mensen die ook graag alleen willen zijn, voor een paar dagen, of altijd, zoals de truckers. Voor wie de reis belangrijker is dan het doel. Maar in het knooppunt Ely is leven in de brouwerij, ook al omdat Ruth Copper Pit, een van ’s werelds grootste dagmijnen, in de nabijheid ligt. We mogen met camper en al zo het terrein op en beleven in het enorme dieptepunt een hoogtepunt van de dag, alsof je in een aflevering van National Geographic Channels Mega structures zit. We strijken neer op de gezellige KOA-camping bij Ely, waar kampvader Pieter Timmer, een emigrant uit de naoorlogse golf, trots zijn restantje Nederlands demonstreert. ‘Potverdikke’, zegt hij steeds, als hij ons adviseert voor de dag van morgen. Dan trekken we naar het Great Basin National Park, om er te gaan kamperen op 3.000 meter hoogte. En misschien wandelen we wel langs duizenden jaren oude bristlecone pines naar de top van Mount Wheeler, met zijn bijna 4.000 meter het hoogste punt tussen de Sierra Nevada en de Rocky Mountains. Dat wordt ook vast helemaal niks! n

Dagelijkse en non-stop vluchten naar Philadelphia en Dallas/Fort Worth* Dagelijkse en non-stop vluchten naar Philadelphia en Dallas/Fort Worth*

Geniet van o.a. wifi en individueel inflight entertainment aan boord van Geniet van o.a. wifi en individueel inflight entertainment aan boord van onze comfortabele B787-Dreamliner. onze comfortabele B787-Dreamliner. U heeft de keuze uit Economy Class (Main Cabin), Main Cabin Extra, U heeft de keuze uit Economy Class (Main Cabin), Main Cabin Extra, Premium Economy en Business Class vanaf Schiphol. Premium Economy en Business Class vanaf Schiphol.

This article is from: