4 minute read

Interview M.J. Arlidge Auteur van de Helen Grace-serie en schrijver van het Spannende Boekenweekgeschenk

hotel doodgeschoten. Porter zat bijna catatonisch in een kamer op de derde verdieping, waar hij werd omringd door foto’s van zichzelf met de beruchte seriemoordenaar Anson Bishop, de Moordenaar van het Vierde Aapje. Naast hem lagen een stapeltje zwart-witte schoolschriften en een laptop, met op het scherm Ansons boodschap. Poole had begrepen dat Chicago Metro – de politie van Chicago – de laptop in verband had gebracht met een bizarre reeks moorden die de afgelopen dagen waren gepleegd. Meerdere meisjes waren verdronken en weer gereanimeerd, tot hun lichaam uiteindelijk was bezweken. Daarnaast waren er volwassenen op vele verschillende manieren vermoord, en al die moorden hielden verband met de medische verzorging van een man die Paul Upchurch heette en die momenteel geopereerd werd in het Strogerziekenhuis. Als Poole niet met zijn satelliettelefoon aan het bellen was met de fbi in New Orleans of met rechercheur Nash, zat hij wel aan de lijn met rechercheur Clair Norton, die in het ziekenhuis was om de een of andere uitbraak de kop in te drukken – een uitbraak die was veroorzaakt door Bishop, Upchurch en mogelijk nog anderen.

De enige persoon die hem niet had gebeld was zijn directe leidinggevende, special agent in charge Hurless. Poole wist echter dat dat snel genoeg zou gebeuren en dat hij dan maar beter wat antwoorden kon hebben.

Advertisement

EERDER VERSCHENEN

Vergeef me

Als Anson Bishop – hoofdverdachte van een reeks gruwelijke moorden – zich overgeeft aan de politie, legt hij een schokkende getuigenis af. Een getuigenis die niet alleen het onderzoek naar de seriemoorden op losse schroeven zet, maar ook de levens van de betrokken detectives -verandert.

Terwijl Bishop wordt ondervraagd, worden enkele minuten na elkaar vier lijken aangetroffen. Ze zijn in zout gelegd en zorgvuldig gepositioneerd. Bij alle vier worden de woorden ‘Vader, vergeef me’ gevonden. Voor detective Sam Porter halen de woorden lang vergeten herinneringen naar boven, aan een verleden dat hij diep begraven heeft. Maar als Bishop in -hechtenis zit, wie is dan de moordenaar?

‘Ik denk dat ieder mens gefascineerd is door misdaad’

M.J. ARLIDGE, AUTEUR VAN DE HELEN GRACE-SERIE

M.J. Arlidge schrijft al jaren scenario’s voor verschillende Britse crimeseries. Iene Miene Mutte was zijn debuut als thrillerauteur en werd lovend onthaald door pers en publiek. Inmiddels speelt de intrigerende inspecteur Helen Grace de hoofdrol in meerdere van zijn boeken.

Aankomend voorjaar lopen van 1 t/m 21 juni weer de Spannende Boeken Weken. M.J. Arlidge heeft voor deze weken het nieuwe bloedstollende verhaal Wat jij niet ziet geschreven als geschenkboek. Op de website van het CPNB (Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek) is meer informatie te vinden over deze uitgave.

Waar komt je fascinatie met seriemoordenaars en psychopaten vandaan?

Ik denk dat ieder mens gefascineerd is door misdaad. De meesten van ons zijn goed en rechtvaardig, juist daarom zijn we geïntrigeerd door mensen die immorele en schadelijke dingen doen. Seriemoordenaars zijn des te interessant omdat ze zich aan het uiterste van het misdadige spectrum bevinden. Zij begaan daden die extreem bizar, heftig en irrationeel zijn. Ik vermoed dat onze voortdurende fascinatie met misdaad de wens is om deze misdadigers en hun gruwelijk daden te begrijpen, om onszelf met onze diepste angsten te confronteren.

Van de meeste seriemoordenaars in je thrillers schrijf je over hun nare verleden en ongelukkige jeugd. Ben je weleens bang dat Helen zelf een moordenaar kan worden, gegeven haar donkere verleden?

Wow, dat is een interessant idee. Misschien bewaar ik dat wel voor de laatste thriller met Helen. Ik ben ervan overtuigd dat emotionele en sociale schade er de oorzaak van kunnen zijn dat mensen later in hun leven tot duivelse dingen in staat zijn. Maar ik ben er redelijk zeker van dat Helen dit niet zal overkomen. Voor haar geldt eerder dat het grote lijden en de moeilijke keuzes in haar jeugd van haar een goed mens hebben gemaakt. Zij is erop gebrand het op te nemen voor de kwetsbaren, de zwakken, de verwaarloosden – om rechtvaardigheid te vinden voor wie het nodig heeft en om zo te boeten voor haar eigen zonden. Of beter is te zeggen: om haar schuldgevoelens te sussen.

Wat is Southampton voor stad?

Southampton is een fascinerende stad aan de zuidkust van Engeland. De Titanic vertrok in 1912 vanuit de haven voor zijn eerste en laatste reis. Het is altijd een welvarende en levendige plaats geweest. De stad is hevig gebombardeerd in de Tweede Wereldoorlog waardoor het oude centrum grotendeels is verwoest. Het is in die zin goed te vergelijken met Rotterdam. Havensteden hebben me altijd geïnteresseerd. Ze ademen voor mij een speciale sfeer, met een onbestemd gevoel van dreiging en naderend onheil. Ik raak er altijd in een staat van opwinding.

Natuurlijk (en gelukkig maar!) zijn je thrillers niet helemaal donker. Waar komt het licht vandaan in je verhalen?

Dat licht komt van mij, vermoed ik. We hebben allemaal licht en duisternis in ons zitten. Soms verborgen, soms zichtbaar. Terwijl Helen wellicht mijn duistere kanten vertegenwoordigd, mijn solitaire neiging bijvoorbeeld, staat haar collega Charlie voor warmte, optimisme, liefde voor familie en vrienden, stuk voor stuk ook onderdelen van mijn karakter. Het is essentieel om de duistere en de lichte kant in balans te krijgen of te houden – zowel in boeken als in het leven zelf.

Lees verder >

This article is from: