4 minute read
Zuidland: Oranjedorp nummer 1
Zuidland: Oranjedorp nummer 1! oranjedorp
In de 75 jaar dat voetbalvereniging Zuidland bestaat - op 17 juni worden de champagnefl essen ontkurkt - zijn er wederzijdse warme gevoelens met de Oranjevereniging ontstaan. Op 30 april - járen de datum waarop Koninginnedag werd gevierd - waren de dorpsverenigingen elkaars innige gastheer.
Advertisement
Aan de Molendijk, later Stationsweg en weer later Kerkweg sierde vv Zuidland het programma van de Oranjevereniging op Koninginnedag op met een voetbalwedstrijd. Die wedstrijd was een even vanzelfsprekend onderdeel van het programma als (later) de aubade en het volksvermaak op het Beneên, als er tenminste geen (na) competitieverplichtingen waren.
Koningshuis Het naoorlogse Zuidland was een gemeenschap samengeklonterd door kerk, klompen en kroon. In een overwegend agrarische gemeenschap zweefde Gods Woord als een weldadige regen boven de akkers en schreef menigeen oranje als Oranje. Het koningshuis als een beërfde stutpaal onder het levenstoneel dus. En voor een fi ks deel van de mannelijke goegemeente was er een vierde k: kicksen. Voetbalschoenen dus. Voetballen deed je nog voor de dorpseer en niet voor het (punten)geld. En een biljartlaken was lang nog geen synoniem voor een voetbalveld dat er picobello bij ligt. Als je pech had, gleed je uit over een koeienvlaai...
‘Op royale wijze’ In die tijd dus, vierde Zuidland op grootse wijze Koninginnedag staat er in De Botlek. Onafhankelijk Nieuwsblad voor IJsselmonde-West en Voorne & Putten van vrijdag 2 mei 1952 te lezen: Zuidland, het dorp, waarvan met recht gezegd kan worden, dat het Oranjedorp nr 1 is, vierde op grootse wijze haar Koninginnedag. Tot besluit
Foto: vv Zuidland 1952
van de dag werd zowel in de zaal Meiburg, als in de zaal Kabbedijk een feestavond georganiseerd. Tevoren was er door de Oranje Vereniging op royale wijze aan de kinderen gedacht en vond een voetbalwedstrijd plaats tussen de elftallen van Zuidland en Maassluis welke onbeslist eindigde in een 1-1 gelijk spel.
Het waren de sportieve hoogtijdagen van de voetbalvereniging. Het dorp liep uit voor kampioenschap na kampioenschap. Het bracht ‘Zuidland’ in de top van het zaterdagvoetbal, een prestatie die later nooit meer zou worden geëvenaard. Niek Zevenbergen, Jan Overgaauw, Wout van der Burgh, Jaap Breeman, Cees van der Burgh, Gaas Quak - en we vergeten er tallozen - ze zouden als eerbetoon een bovengronds terracottaleger moeten krijgen. Oranje op Zaterdag Er was in die tijd nog een overtreffende trap voor een amateurvoetballer dan op Koninginnedag voetballen voor de eer van het dorp en van de plaatselijke Oranjevereniging: voetballen voor de eer van het land in het Zaterdagelftal, ook wel genoemd Oranje op Zaterdag. Niek Zevenbergen, die dag een grootheid onder grootheden, reisde zaterdag 29 maart 1952 af naar Huizen voor een selectiewedstrijd.” Die wedstrijd is voor Niek op een sof uitgelopen”, weet Simon van der Wacht, kenner van de geschiedenis van vv Zuidland. “Hij speelde samen in een elftal met Van der Weijden en Bergwerf van Zwaluwen Vlaardingen, maar die gunden hem geen bal. Hij kon niet laten zien waar zijn kracht lag: Niek liep makkelijk, was een doorzetter en had een verschrikkelijk goed en hard schot.” Nederlands Amateurelftal In het Nieuwsblad voor de Hoeksche Waard, IJsselmonde en Putten van maandag 31 maart 1952 werd het zo verwoord: De Zuidlandse crack ervoer wel duidelijk, dat er een groot verschil bestaat tussen het 3e en 4e klas-spel.
Met name de spelopvatting verschilt hemelsbreed. In de jaren zestig en zeventig zou Zuidland-trainer Rinie van Woerden een andere legendarische Zuidland-speler in de etalage zetten voor het Nederlandse Amateurelftal. Maar ook Henk van Kempen kon de keuzeheren met zijn spel uiteindelijk niet bekoren.
“Volgens Rinie van Woerden was er nauwelijks een betere kopper te vinden dan Henk”, aldus Simon van der Wacht. “Ja, Cor van der Gijp kon aan hem tippen. Henk heeft zijn glorietijd daarna allicht nog gehad bij Barendrecht, dat op het hoogste niveau speelde.”
Oud-internationals Andersom wisten de voetballers van Oranje de weg naar Zuidland wél te vinden. Of beter gezegd: de voetballers van Oud-Oranje. Op 30 april 1983 kwam bondscoach Joop Stoffelen met zijn selectie naar de Stationsweg. De bebrilde Amsterdammer zelf ooit een begenadigd spil bij Ajax, Racing Club de Paris, FC Toulouse en Blauw-Wit Amsterdam had een keur aan voormalig vedetten bij zich, van wie Coen Moulijn (Feyenoord), Henk ‘Charly’ Bosveld (SC Enschede, Vitesse, Sparta) en Hans Venneker (Sparta, Feyenoord) de blikvangers waren.
Meer dan duizend toeschouwers omzoomden het hoofdveld van vv Zuidland en zagen ook spelers als Beer Kreijermaat (Feyenoord, Xerxes/ DHC), Frits Flinkevleugel (DWS, FC Amsterdam), Ad Brouwers (NAC, FC Wuustwezel), Daan Schrijvers (NAC, DWS, PSV),
Henk Warnas (Feyenoord, Go Ahead Eagles, PEC Zwolle) en Tinus Bosselaar (Sparta, Feyenoord) aan het werk. “Wij lachen nog onder elkaar. Dat mis ik tegenwoordig in de voetballerij!”, sprak Stoffelen tegen RN-verslaggever Tom Tibboel voordat hij naar sporthal Drenkwaard vertrok voor de derde helft.
60-jarig bestaan Het was voor de Oranjevereniging van meet af aan een uitgemaakte zaak dat bij de viering van het 60-jarig bestaan in 1996 ook de voetbalvereniging zou worden betrokken. En dus keerde
Oud-Oranje dertien jaar later terug aan de Stationsweg. Nu met trainer Hans Eijkenbroek en spelers als Arie Haan, René van der Gijp, en René en Willy van de Kerkhof.
En wat een Zuidlandse voetballer daarvoor niet was gelukt - spelen in het Oranje - lukte Dennis Molengraaf wél. Door gebrek aan mankracht bij de oud-internationals - ze waren met slechts elf in getal - speelde hij nog twintig minuten voor Oranje. Een dag voor hem om nooit te vergeten. En niet alleen voor hem. Want Koninginnedag dan wel Koningsdag heeft een plaats in het collectieve geheugen van het dorp.
V.d. Weijden kon Zevenbergen maar niet begrijpen, evenmin als de Zuidlander met z’n beide Vlaardingse partners overweg kon
