สนุกสนานไปกับหนังสือพร อมว�ซ�ดี Animation ครบทุกเร�่อง
ชุชดที่
3
ชุชดที่
3
รวมนิทานธรรมะในอดีตชาติของ องคสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจา
ซึ่งพระองคไดนำเรื่องราวคติธรรมมาแสดง แกพระภิกษุและผูที่มารับฟงธรรมในโอกาสตางๆ สาระสำคัญจึงมุงเนนในคุณงามความดี นิทานชาดก เหมาะอยางยิ่งสำหรับนองๆ ดวยเนื้อเรื่องที่สนุกสนาน สงเสริมคุณธรรมความดีงามใหงอกเงยในจิตใจ ของชนรุนหลังไดเปนอยางดี
หน งั
nim VCD A ation + สอื
สแกน QR Code ดูตัวอย าง VCD
¼ÅÔµâ´Â Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÍçÁäÍàÍÊ
213/3 «Í¾Ѳ¹Ò¡Òà 1 (ÊҸػÃдÔÉ° 34 á¡ 6) á¢Ç§ºÒ§â¾§¾Ò§ ࢵÂÒ¹¹ÒÇÒ ¡ÃØ§à·¾Ï 10120 â·ÃÈѾ· 0-2294-8777 (ÊÒÂÍѵâ¹ÁÑ µ)Ô â·ÃÊÒà 0-2294-8787 www.MISbook.com
9 786165 275279
หมวด: เด็ก
59.-
ISBN 978-616-527-527-9
รา
นิทานธรรมะรวมเร�่องราวในอดีตชาติขององค สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ า
คาพ
ิเ ศ ษ 5 9 บ า
ท
3
ชายง่อยนักดีดกรวด กับปุโรหิตจอมพูดมาก 2 (สาลิตตกชาดก)
ปลาจอมผัดวันประกันพรุ่ง 8 (มิตจินติชาดก)
ขันไม่รู้เวลา 10
(อกาลราวิชาดก)
หงส์ทองผู้เมตตา กับนางพราหมณ์จอมโลภ 12 (สุวัณณหังสชาดก)
ห่อข้าวของจัณฑาล 18 (สตธรรมชาดก)
ชายง่อยนักดีดกรวด กับปุ โรหิตจอมพูดมาก (สาลิตตกชาดก)
กาลครัง้ หนึง่ นานมาแล้ว ในพระราชส�ำนักของพระเจ้า พรหมทัต พระราชาแห่งเมืองพาราณสี มีปุโรหิตประจ�ำ ราชส�ำนักผู้หนึ่งเป็นคนที่พูดมาก
2
หากได้ตั้งต้นพูดขึ้นมาแล้ว ปุโรหิตผู้นี้ก็จะพูดฉอดๆ ไม่ยอมหยุด และไม่มี ใครสามารถหาโอกาสพูดแทรก เขาได้เลย จนเป็นที่เอือมระอาแก่คนทั่วไป ไม่เว้น แม้แต่พระเจ้าพรหมทัตที่ทรงเบื่อหน่ายพฤติกรรม พูดมากของปุโรหิตผู้นี้เป็นอย่างยิ่ง
3
วันหนึ่งพระเจ้าพรหมทัตเสด็จออกจากเมืองไปยังอุทยานหลวงด้วย ราชรถ ระหว่างทางทอดพระเนตรเห็นใบของต้นไทรมีรอยปรุเป็นรูปสัตว์ ต่างๆ เช่น ช้าง ม้า อย่างน่าอัศจรรย์ จึงตรัสถามมหาดเล็กว่า ใครเป็นคนท�ำ มหาดเล็กตอบว่า เด็กๆ ชาวบ้านได้ร้องขอให้ชายง่อยผู้มีฝีมือดีดกรวดเป็นผู้ ดีดก้อนกรวดใส่ ใบของต้นไทรเหล่านีจ้ นกลายเป็นรูปต่างๆ พระเจ้าพรหมทัต จึงมีรับสั่งให้ไปน�ำตัวชายง่อยมาเข้าเฝ้า เมือ่ มหาดเล็กน�ำชายง่อยมาเข้าเฝ้าแล้ว พระเจ้าพรหมทัตก็ตรัสถามว่า “ในราชส�ำนักของเรามีปโุ รหิตจอมพูดมากคนหนึง่ เจ้าพอจะใช้ฝมี อื ดีด กรวดของเจ้าท�ำให้เขาสงบปากสงบค�ำลงบ้างได้หรือไม่” ชายง่อยตอบว่า “ได้พระเจ้าค่ะ ขอมูลแพะให้ขา้ พระองค์สกั หนึง่ ทะนาน แล้วข้าพระองค์จะท�ำให้เขาไม่พูดมากอีกพระเจ้าข้า”
4
5
จากนั้นพระเจ้าพรหมทัตจึงให้มหาดเล็กน�ำตัวชายง่อยเข้าไปซ่อนอยู่หลังผ้า ม่านในท้องพระโรง โดยแหวกม่านไว้เป็นช่องเล็กๆ แล้วน�ำมูลแพะหนึ่งทะนาน มาตั้งไว้ ใกล้มือของชายง่อย พร้อมกับจัดที่นั่งของปุโรหิตจอมพูดมากให้ตรงกับ ช่องผ้าม่านนั้น เมื่อถึงเวลาประชุมราชการ เหล่าขุนนางก็พากันทยอยเข้ามาในท้องพระโรง เมื่อพระเจ้าพรหมทัตทรงเห็นว่าทุกคนมาพร้อมเพรียงกันแล้วก็ทรงเปิดบท สนทนา ฝ่ายปุโรหิตเมื่อได้โอกาสพูดแล้วก็พูดฉอดๆ ไม่ยอมหยุด และไม่เปิด โอกาสให้ผู้อื่นได้พูดเหมือนอย่างเคย ชายง่อยถือโอกาสทีป่ โุ รหิตอ้าปากพูดนัน้ เอง ดีดมูลแพะใส่ปากปุโรหิตจอมพูดมาก ครั้งละก้อนๆ ปุโรหิตก็กลืนมูล แพะทีละก้อนๆ โดยไม่รู้ตัว จนกระทัง่ มูลแพะหมดทะนาน
6
เมื่ อ พระเจ้ า พรหมทั ต ทรงทราบว่ า มู ล แพะเข้ า ไปอยู ่ ใ นท้ อ งของปุ โ รหิ ต หมดแล้วก็ตรัสว่า “นีแ่ น่ะท่านปุโรหิต เพราะท่านเป็นคนทีพ่ ดู มากเหลือก�ำลัง ท่านจึงไม่รตู้ วั ว่า ได้กลืนมูลแพะเข้าไปถึงหนึ่งทะนาน อันธรรมดานั้นมูลแพะจะไม่ย่อยในร่างกาย มนุษย์ ดังนั้นท่านจงรีบไปดื่มน�้ำประยงค์เพื่อส�ำรอกมูลแพะทั้งหมดนั้นออกมา โดยเร็วก่อนที่จะล้มป่วยเถิด” ปุโรหิตได้ฟังเช่นนั้นก็ตกใจเป็นอันมาก ยิ่งได้ดื่มน�ำ้ ประยงค์และเห็นมูลแพะ มากมายทีต่ นส�ำรอกออกมาก็ยงิ่ เข็ดขยาด กลายเป็นคนสงบปากสงบค�ำ ไม่กล้า เปิดปากพูดมากอีกเลยนับตัง้ แต่นนั้ เป็นต้นมา ส่วนชายง่อยก็ได้รบั พระราชทาน ทรัพย์สมบัติมากมายจากพระเจ้าพรหมทัต เพื่อเป็นการตอบแทนที่ช่วยให้ ทุกคนได้อยู่อย่างสบายหูมากขึ้น ในครัง้ นัน้ อ�ำมาตย์บณ ั ฑิตแห่งราชส�ำนักของพระเจ้าพรหมทัตก็ได้กราบทูลว่า “ขึ้นชื่อว่าศิลปะ แม้จะเป็นศิลปะประเภทใดก็ย่อมน�ำความส�ำเร็จมาสู†ชีวิต ของผู้ฝึกฝนอย่างเชี่ยวชาญได้ในสักวัน เช่นเดียวกับที่ชายง่อยผู้นีœได้น�ำความสุข มาสู่ตนเพราะการดีดมูลแพะนั่นเอง” กาลนั้น : อ�ำมาตย์บัณฑิต คือ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระเจ้าพรหมทัต คือ พระอานนท์ ข้อคิดจากชาดก : หมั่นฝึกฝนตนเองให้ เชี่ยวชาญในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง แล้วจะพบ กับความส�ำเร็จได้ ในที่สุด
7
ปลาจอมผัดวันประกันพรุ่ง (มิตจินติชาดก)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีปลาสามตัวเป็นเพื่อนกัน ช×่อว่า “มิตจินตี” “พหุจนิ ตี” และ “อัปปจินตี” วันหนึง่ ปลาทัง้ สามว่ายน�ำ้ หากินจากป่าออกมา สู่ถิ่นมนุษย์ ปลามิตจินตีผู้มีปัญญาเล็งเห็นว่า ในถิ่นมนุษย์นั้นเต็มไปด้วยภัย อันตราย เพราะมีชาวประมงมากมายใช้แห อวน และเครื่องดักปลาอื่นๆ มา จับปลาไปกินไปขายอยูเ่ สมอ ปลามิตจินตีจงึ ชักชวนเพือ่ นทัง้ สองให้วา่ ยกลับเข้า ป่าตามเดิม ปลาพหุจนิ ตีและปลาอัปปจินตีเห็นด้วยกับเหตุผลของปลามิตจินตี แต่ขอว่าค่อยกลับพรุ่งนี้ก็แล้วกัน ทว่าปลาพหุจนิ ตีและปลาอัปปจินตีนนั้ เป็นปลาทีเ่ กียจคร้าน อีกทัง้ ยังติดใจ เหยื่อทีม่ ีอยู่ ในแม่น�้ำถิ่นมนุษย์ จึงขอผัดวันประกันพรุ่งเป็นวันพรุ่งนี้อยู่เสมอๆ จนกระทั่งเวลาผ่านไปถึงสามเดือนก็ยังไม่ได้กลับเข้าสู่ป่า
8
วันหนึ่งขณะที่ปลาพหุจินตีและปลาอัปปจินตีก�ำลังไล่งับเหยื่ออย่างส�ำราญ ใจนั้น ด้วยความประมาทจึงท�ำให้พวกมันหลงเข้าไปติดอยู่ ในแหของชาวประมง ส่วนปลามิตจินตีนั้นมีความระมัดระวังตนอยู่ตลอดเวลา ขณะที่ว่ายตามหลัง เพื่อนๆ ก็ได้กลิ่นแหจึงรีบถอยออกมาทันที ท�ำให้ไม่ติดเข้าไปอยู่ ในแหนั้นด้วย เมื่อปลามิตจินตีเห็นว่าเพื่อนทั้งสองก�ำลังมีภัยก็ต้องการจะช่วยเพื่อน จึง แกล้งท�ำเป็นกระโดดข้ามแหไปทางนั้นทีทางนี้ที เพื่อลวงให้ชาวประมงคิดว่าแห ขาดจนปลาว่ายหนีออกไปหมดแล้ว ฝ่ายชาวประมงเห็นดังนั้นก็หลงกลนึกว่า แหขาดจริงจึงยกริมแหขึ้นมาดู มิได้รวบแหเข้ามา ท�ำให้ปลาทั้งสองหลุดจากแห แล้วกระโดดลงน�้ำหนีไปได้ จากนัน้ ปลาพหุจนิ ตีและปลาอัปปจินตีกร็ บี ว่ายน�้ำตามปลามิตจินตีกลับ เข้าสู่แม่น�้ำในป่าลึกทันที โดยไม่กล้าผัดวัน ประกันพรุ่งอีกเลย
กาลนั้น : ปลามิตจินตี คือ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ข้อคิดจากชาดก : มีสิ่งใดต้องท�ำจงรีบท�ำ อย่าเกียจคร้าน ผัดวันประกันพรุ่ง เพราะอาจจะมีเรื่องไม่ดีตามมาได้ ในภายหลัง
9
สนุกสนานไปกับหนังสือพร อมว�ซ�ดี Animation ครบทุกเร�่อง
ชุชดที่
3
ชุชดที่
3
รวมนิทานธรรมะในอดีตชาติของ องคสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจา
ซึ่งพระองคไดนำเรื่องราวคติธรรมมาแสดง แกพระภิกษุและผูที่มารับฟงธรรมในโอกาสตางๆ สาระสำคัญจึงมุงเนนในคุณงามความดี นิทานชาดก เหมาะอยางยิ่งสำหรับนองๆ ดวยเนื้อเรื่องที่สนุกสนาน สงเสริมคุณธรรมความดีงามใหงอกเงยในจิตใจ ของชนรุนหลังไดเปนอยางดี
หน งั
nim VCD A ation + สอื
สแกน QR Code ดูตัวอย าง VCD
¼ÅÔµâ´Â Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÍçÁäÍàÍÊ
213/3 «Í¾Ѳ¹Ò¡Òà 1 (ÊҸػÃдÔÉ° 34 á¡ 6) á¢Ç§ºÒ§â¾§¾Ò§ ࢵÂÒ¹¹ÒÇÒ ¡ÃØ§à·¾Ï 10120 â·ÃÈѾ· 0-2294-8777 (ÊÒÂÍѵâ¹ÁÑ µ)Ô â·ÃÊÒà 0-2294-8787 www.MISbook.com
9 786165 275279
หมวด: เด็ก
59.-
ISBN 978-616-527-527-9
รา
นิทานธรรมะรวมเร�่องราวในอดีตชาติขององค สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ า
คาพ
ิเ ศ ษ 5 9 บ า
ท